potocznie: taki, który wywołuje niechęć lub irytację; wkurzający
SJP.pl
związany z Francją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Francji lub Francuzów; związany lub wywodzący się z Francji
(1.2) odnoszący się do języka francuskiego (2.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Francji, części Belgii, Szwajcarii, Kanady oraz kilkunastu innych państw;
Wiktionary
Język francuski (fr. langue française lub français) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 67 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Quebec, Ontario i Nowy Brunszwik. Około 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Międzynarodowej Organizacji Frankofonii), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym w krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.
Wikipedia
(1.1) Kupiłem dzisiaj wyborne francuskie wino.
(2.1) We Francji francuski ma status języka urzędowego.
Wiktionary
IPA: frãnˈt͡susʲci, AS: frãncusʹḱi
Wiktionary
rzecz. Francja ż., francuszczyzna ż., Francuz m., francuz m., Francuzka ż., Francuzek m., franca ż., francuskość ż.
czas. sfrancuzić, francuzieć
przysł. po francusku
Wiktionary
(1.1) galijski
(2.1) francuszczyzna, język francuski
Wiktionary
dotyczący Francji i Polski
SJP.pl
1. posługujący się językiem francuskim;
2. napisany w języku francuskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem francuskim
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się językiem francuskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem francuskim
(1.3) spisany, stworzony w języku francuskim
Wiktionary
(1.1) Suzanne całe godziny siedziała z uchem przy radiu, słuchając francuskojęzycznych stacji.
Wiktionary
IPA: frãnˈt͡suskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: frãncuskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. język francuski
(1.2) ogół rzeczy pochodzących z Francji lub wykonywanych na sposób francuski
(1.3) postawa charakteryzujący się zapatrzeniem w osiągnięcia kultury francuskiej;
Wiktionary
Francuszczyzna – trend w kulturze polskiej, w różnych okresach, przejawiający się egzaltowanym przywiązaniem do wszelkich osiągnięć kultury francuskiej (moda, język). Prowadził niekiedy do wynaturzeń: na przykład sfrancuziała szlachta więcej rozmawiała po francusku niż po polsku.
Moda na francuszczyznę nie ominęła też innych klas społecznych, na przykład mieszczaństwa, a nie idąc w parze z wykształceniem, prowadziła często do śmieszności.
Wikipedia
przym. francuski
rzecz. francuski mrz.
czas. francuzieć
Wiktionary
potocznie:
1. żółtobrązowy owad żyjący w domach, składach, magazynach, mogący przenosić choroby; prusak;
2. klucz francuski;
3. wino francuskie;
4. bułka francuska;
5. seks oralny;
6. samochód produkcji francuskiej;
7. język francuski (przedmiot w szkole);
8. rodzaj warkocza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek narodowości francuskiej, obywatel Francji, mieszkaniec Francji
Wiktionary
Francuzi (fr. Français) – naród romański zamieszkujący głównie Francję (ok. 64 mln), Wielką Brytanię (ok. 100 tys.), Katalonię (ok. 4 tys.) oraz nieliczni w Belgii, Andorze, Luksemburgu, Monako i Szwajcarii. Poza tym Francuzi żyją głównie w swoich byłych koloniach w Afryce oraz we własnych terytoriach zamorskich w Oceanii i na innych kontynentach. Około 10 milionów osób francuskiego pochodzenia mieszka w Stanach Zjednoczonych, a 5 milionów w Kanadzie. Ich ojczystym językiem jest francuski. Większość Francuzów to katolicy (chrystianizacja w II – IV wieku). Dzisiaj wielu potomków byłych imigrantów uważa się za część narodu francuskiego, są to przeważnie osoby pochodzenia afrykańskiego i arabskiego. Pozostają oni obywatelami państwa francuskiego.
Wikipedia
(1.1) Jean jest Francuzem.
(1.1) Co te Francuzy znowu powymyślały?
Wiktionary
IPA: ˈfrãnt͡sus, AS: frãncus
Wiktionary
rzecz. Francja ż., francuski m., franca ż.
:: zdrobn. Francuzik m.
:: fż. Francuzka ż.
przym. francuski
czas. francuzieć
przysł. po francusku
Wiktionary
(1.1) pot. pogard. lub lekcew. żabojad
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: Francuzka
Wiktionary
(1.1) Waldek stał przy barze i gruchał z jasnowłosą Francuzeczką.
Wiktionary
rzecz. Francuz mos., Francuzka ż., Francuzica ż.
:: fm. Francuzik mos.
czas. francuzić ndk., francuzieć ndk.
Wiktionary
1. poddawać wpływom francuskim, rozszerzać wpływy francuskie, nadawać czemuś cechy typowo francuskie;
2. francuzić się - nabierać cech francuskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od Francuzka
Wiktionary
(1.1) Królowa przywiozła ze sobą Francuzicę, która ma królewskie dzieci uczyć.
Wiktionary
rzecz. Francuzik mos., Francuzeczka ż., Francuz mos., Francuzka ż.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni
(1.1) przejmować zwyczaje francuskie kosztem rodzimych
Wiktionary
rzecz. Francuzik mos., Francuzeczka ż., francuszczyzna ż., Francja ż., Francuzka ż., Francuz m., francuski mrz.
przym. francuski
Wiktionary
pogardliwie: Francuz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. lekcew. albo pogard. Francuz
Wiktionary
(1.1) Kaśka przywiozła sobie Francuzika i chce za niego wychodzić.
Wiktionary
rzecz. Francuz mos., Francuzka ż., Francuzica ż.
:: fż. Francuzeczka ż.
czas. francuzić ndk., francuzieć ndk.
Wiktionary
pogardliwie o Francuzie
SJP.pl
obywatelka Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości francuskiej, obywatelka Francji
Wiktionary
IPA: frãnˈt͡suska, AS: frãncuska
Wiktionary
rzecz. Francja ż., francuski mrz.
:: fm. Francuz mos.
przym. francuski
czas. francuzieć
przysł. po francusku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. Francja
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Franki lub z nią związany
SJP.pl
współpraca między przedsiębiorcami polegająca na odpłatnym udostępnieniu jednej ze stron marki oraz pomysłu na biznes
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. rodzaj współpracy gospodarczej pomiędzy samodzielnymi podmiotami, w ramach której franczyzobiorca prowadzi swoje przedsiębiorstwo pod marką i według koncepcji franczyzodawcy;
(1.2) w przemyśle rozrywkowym: zbiór powiązanych ze sobą dzieł kultury masowej, najczęściej chronionych prawem autorskim;
Wiktionary
Franczyza (również franchising, fr. franchise) – system sprzedaży towarów, usług lub technologii, który jest oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi i niezależnymi przedsiębiorstwami: franczyzodawcą i jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Franczyza zakłada też przepływ know-how od franczyzodawcy do franczyzobiorcy przez cały czas obowiązywania umowy franczyzowej. Istotą jest udzielenie praw (i przyjęcie obowiązków) poprzez zawarcie umowy franczyzy.
Wikipedia
(1.1) Często w treści umowy franczyzy znajdują się zastrzeżenia ograniczające swobodę działań franczyzobiorcy w ramach prowadzonej przez niego działalności, takie jak wskazanie określonych kontrahentów, od których franczyzobiorca nabywać ma towary lub usługi, czy też określonych reguł lub receptur, według których franczyzobiorca ma prowadzić produkcję lub dystrybucję.
Wiktionary
rzecz. franczyzodawca mos., franczyzobiorca mos.
przym. franczyzowy
Wiktionary
(1.1) franchising
Wiktionary
dawca systemu franczyzowego, strona umowy franczyzy, która udziela praw biorcy systemu franczyzowego i która nakłada nań obowiązki; organizator sieci franchisingowej, franchisodawca, franchisedawca, franchisingodawca, beneficjent, franczyzodawca, franszizer
SJP.pl
prowadzenie własnej działalności gospodarczej we współpracy z franczyzodawcą, firmą udzielająca wsparcia marketingowego i logistycznego oraz prawa do używania swojej marki; franczyza, franchising
SJP.pl
biorca franczyzowego systemu współpracy gospodarczej, strona umowy franczyzy uzyskująca prawo i przyjmująca obowiązek prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z koncepcją franczyzodawcy, jednak działająca we własnym imieniu i na własny rachunek; franchisebiorca, franchisobiorca, franchisingobiorca, beneficjariusz, franczyzant, franszyzobiorca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ekon. osoba prowadząca działalność gospodarczą na podstawie umowy franczyzy
Wiktionary
(1.1) Franczyzobiorcy płacą też co miesiąc tysiąc złotych za wsparcie marketingowe.
Wiktionary
rzecz. franczyza ż., franczyzodawca m.
Wiktionary
podmiot, który na podstawie umowy z daną firmą lub osobą pozwala na sprzedawanie swoich towarów i usług oraz korzystanie ze swojego znaku firmowego; franchisodawca, franszyzodawca
SJP.pl
zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie); Franuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) imię|polski|m.; zdrobn. Franciszek
Wiktionary
(1.1) Kiedyś pojedziemy z Frankiem na grzyby.
Wiktionary
IPA: ˈfrãnɛk, AS: frãnek
Wiktionary
rzecz. Frank mos./mrz., Franciszek mos., franciszkanin mos., franciszkanka ż.
przym. franciszkański
Wiktionary
[czytaj: fręgLE] francuszczyzna zawierająca wiele słów, zwrotów i konstrukcji pochodzących z angielskiego
SJP.pl
roślina z rodziny szakłakowatych; kruszyna
SJP.pl
Kruszyna (Frangula Mill.) – rodzaj krzewu należący do rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae). Jest siostrzany względem rodzaju szakłak Rhamnus i w wielu ujęciach systematycznych do niego włączany. Obejmuje 56 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach półkuli północnej – w całej Europie po Syberię, w Azji Środkowej i Wschodniej na obszarze od Półwyspu Indochińskiego po Japonię, w rejonie Kaukazu i Azji Mniejszej, w północno-zachodniej Afryce oraz na rozległych obszarach obu kontynentów amerykańskich, włączając w to całą strefę międzyzwrotnikową. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Nowym Świecie. W Polsce pospolicie na całym niżu i w niższych położeniach górskich występuje jeden gatunek – kruszyna pospolita F. alnus.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., poufała forma imienia Franciszka
Wiktionary
Frania – polska elektryczna pralka wirnikowa, najbardziej popularna przed upowszechnieniem się w latach 80. XX w. bębnowych pralek automatycznych, produkowana do dziś.
Wikipedia
(1.1) Nie będziemy zapraszać żadnych Frań ani Ań, pojedziemy sobie we dwie.
Wiktionary
rzecz. Franciszek mos., Franciszka ż., frania ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Frani lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Franciszek
Wiktionary
(1.1) Na Gwiazdkę kupiliśmy Franiowi kolejkę elektryczną.
Wiktionary
rzecz. Franciszek mos.
Wiktionary
(1.1) Franek, Franuś
Wiktionary
Franio z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Frania (Frani) lub z nim (z nią) związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie)
SJP.pl
dawna lub obecna jednostka monetarna wielu krajów europejskich i afrykańskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. przedstawiciel zachodniogermańskiego plemięemienia powstałego w III wieku;
(1.2) hist. Europejczyk (nazwa używana w Lewancie, u Greków i muzułmanów)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) imię|polski|m., odpowiednik polskiego imienia Franciszek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(3.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w gminie Kaliska;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Uznał on, że imię Piast oznacza piastuna, człowieka, który na dworze Popiela zajmował się wychowaniem jego synów, a zarazem pełnił funkcję porównywalną do majordomów w merowińskim królestwie Franków.
(2.1) Frank złamał nogę, więc nie może grać z nami w piłkę nożną.
Wiktionary
IPA: frãŋk, AS: frãŋk
Wiktionary
rzecz. frankista m., Franciszek m., Franciszka ż., Franek m., Frankonia ż.
:: fż. Frankijka ż.
przym. frankijski, frankowy, Frankowy, frankoński
czas. ofrankować
Wiktionary
dawna lub obecna jednostka monetarna wielu krajów europejskich i afrykańskich
SJP.pl
Wikipedia
opłata za list lub przesyłkę pocztową, dokonywana z góry
SJP.pl
Frankatura – znaki opłaty pocztowej znajdujące się na przesyłce.
Rodzaje frankatury w filatelistyce:
Wikipedia
[czytaj: FRANkensztajn] o kimś bardzo brzydkim, odrażającym fizycznie
SJP.pl
Frankenstein (ang. Frankenstein; or, The Modern Prometheus – Frankenstein, czyli współczesny Prometeusz; /fræŋ.kən.ʃta͜in/ lub, angielska /ˈfræŋ.kən.staɪn/) – powieść angielskiej pisarki i poetki okresu romantyzmu Mary Wollstonecraft Shelley z 1818 roku. Pisarz SF Brian Aldiss uważał Frankensteina za pierwszą powieść SF lub przynajmniej zapowiedź tego gatunku.
Wikipedia
przymiotnik od: Frankfurt
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Frankfurtem nad Menem
(1.2) związany z Frankfurtem nad Odrą
Wiktionary
(1.1) Na frankfurckim dworcu głównym ponad 300.000 podróżnych dziennie spieszy do swoich pociągów.
Wiktionary
rzecz. frankfurtczyk mos., frankfurtka ż., frankfurterka ż., Frankfurt mrz.
Wiktionary
1. miasto w Niemczech; Frankfurt nad Odrą;
2. miasto w Niemczech; Frankfurt nad Menem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Frankfurt nad Menem.
(1.2) geogr. zob. Frankfurt nad Odrą.
Wiktionary
Niemcy:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. frankfurtczyk mos., frankfurtka ż., frankfurterka ż., frankfurtereczka ż.
przym. frankfurcki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Frankfurt
* hiszpański: (1.1) Fráncfort ż., Fráncfort del Meno ż.; (1.2) Fráncfort ż., Fráncfort del Óder ż.
* niemiecki: (1.1) Frankfurt n.; (1.2) Frankfurt n.
źródła.
== Frankfurt (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Frankfurt.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Frankfurt nad Menem
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈfrãŋkfurt, AS: frãŋkfurt
Wiktionary
rzecz. frankfurtczyk mos., frankfurtka ż., frankfurterka ż., frankfurtereczka ż.
przym. frankfurcki
Wiktionary
mieszkaniec Frankfurtu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Frankfurtu
Wiktionary
rzecz. Frankfurt mrz., frankfurterka ż.
:: fż. frankfurtka ż.
przym. frankfurcki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: frankfurterka
Wiktionary
rzecz. frankfurterka ż., Frankfurt m.
Wiktionary
cienka, sucha kiełbaska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. spoż. cienka, parzona kiełbaska z mielonego mięsa, podawana najczęściej na gorąco;
Wiktionary
Frankfurterki – krótkie, cienkie kiełbaski z wieprzowiny, wywodzące się z Niemiec. Kiełbaski produkowane najczęściej jako wędzone, parzone. Nazwa pochodzi od niemieckiego miasta Frankfurt, gdzie rozpoczęto ich produkcję. Podawane najczęściej na gorąco.
Znane są już od XIII wieku.
Wikipedia
(1.1) Podane na gorąco frankfurterki nie cieszyły się dużym wzięciem.
(1.1) Poproszę kilo tych frankfurterek i czterdzieści deko skrojonej szynki.
Wiktionary
IPA: ˌfrãŋkfurˈtɛrka, AS: frãŋkfurterka
Wiktionary
rzecz. Frankfurt mrz., frankfurtczyk mos., frankfurtka ż.
:: zdrobn. frankfurtereczka ż.
przym. frankfurcki
Wiktionary
(1.1) frankfurter
Wiktionary
mieszkanka Frankfurtu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Frankfurtu
Wiktionary
rzecz. Frankfurt mrz.
:: fm. frankfurtczyk mos.
przym. frankfurcki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. przedstawicielka zachodniogermańskiego plemięemienia powstałego w III wieku;
(1.2) daw. Europejka (nazwa używana w Lewancie, z perspektywy Greków i muzułmanów)
Wiktionary
(1.1) Rudowłosa Frankijka zaciskała bowiem pięści z taką furią, że aż jej kłykcie bielały, a spojrzenie, którym przeszywała ludzi Baliana, było wścieklejsze od ogni piekielnych.
(1.2) Gdy zajęty byłem sprzedażą reszty lnu, przeszła koło mnie Frankijka; zwyczajem zaś Frankijek chodziła po targowisku bez zasłony na twarzy.
Wiktionary
rzecz. Frankonia ż., Frankończyk mos., Frankonka ż.
:: fm. Frank mos.
przym. frankijski, frankoński
Wiktionary
dotyczący Franków (dynastia), charakterystyczny dla Franków
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hist. staroż. - średniow. właściwy Frankom, związany z Frankami (germańskim plemięemieniem)
(1.2) hist. właściwy Frankom, związany z Frankami (jak nazywano Europejczyków na obszarze Lewantu, u Greków i muzułmanów)
Wiktionary
(1.2) Podobnie jak bizantyńscy kronikarze Teofilakt przedstawia okoliczności przyjęcia przez Borysa chrztu. Mówi o zewnętrznym zagrożeniu (frankijskim!) i o głodzie, który dotknął Bułgarów.
Wiktionary
IPA: frãŋʲˈcijsʲci, AS: frãŋʹḱii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Frank m., Frankijka ż., Frankonia ż., Frankończyk mos., Frankonka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zwolennik Jakuba Franka, członek żydowskiej grupy religijnej działającej od 2. poł. XVIII w. Polsce, Czechach, Austrii, Turcji, Rumunii i Niemiec;
(1.2) polit. zwolennik dyktatury i doktryny politycznej generała Francisco Franco popularyzowanej od lat 30. XX w. w Hiszpanii;
Wiktionary
rzecz. frankizm m., Frank m., frank m.
:: fż. frankistka ż.
przym. frankistowski, frankowy
czas. ofrankować
Wiktionary
dotyczący ugrupowania skupionego wokół hiszpańskiego dyktatora generała F. Franco (1892-1975)
SJP.pl
Frankizm – doktryna polityczna i społeczna wywodząca się od hiszpańskiego wojskowego i dyktatora Francisca Franco, czerpiąca z ideologii faszystowskiej i przez dużą część badaczy klasyfikowana jako hiszpańska gałąź tej ideologii, choć nie przez wszystkich. Rządy frankistowskie zakończyły się w 1975 w momencie rozpoczęcia transformacji ustrojowej w Hiszpanii.
Wikipedia
jednostka ładunku elektrycznego w układzie CGS
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka ładunku elektrycznego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W szczególności Debye jest pomiarem cząsteczki dwuatomowej. Dwa ładunki w cząsteczce dwuatomowej są oddzielone odległością jednego angstremu. Oba ładunki mają pomiar 10–10 franklinów lub statcoulombów.
Wiktionary
(1.1) symbol. Fr
Wiktionary
franklinia amerykańska - drzewo z rodziny herbatowatych (kameliowatych)
SJP.pl
Franklinia amerykańska (Franklinia alatamaha Marshall) – gatunek z rodziny herbatowatych (Theaceae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Franklinia W. Bartram ex H. Marshall, 1785.
Gatunek odkryty został w 1765 przez amerykańskich botaników – Johna i Williama Bartramów. Jedyne miejsce, gdzie niewielka liczba krzewów tej rośliny rosła w naturze, znajdowało się nad Altamaha River w pobliżu Fortu Barrington w stanie Georgia. Odkrywcy pozyskali nasiona i sadzonki tego „osobliwego krzewu” i uprawiali go w ogrodzie w Filadelfii, gdzie mieszkali. Część nasion wysłali także do Londynu do Johna Fothergilla. Roślina została opisana jako zupełnie nowy gatunek i rodzaj w 1787. Niedługo później widziana była na pierwotnym stanowisku po raz ostatni – w 1803 roku. Jedyna znana w naturze populacja zniszczona została według niektórych źródeł z powodu rozrastania się plantacji bawełny, powodzi i pożarów, według innych z powodu nadmiernego pozyskania roślin ze względu na zapotrzebowanie z ogrodów europejskich. Gatunek uznany został za wymarły w stanie dzikim. W uprawie pozostają rośliny znajdujące się i rozpowszechniane, głównie w amerykańskich, ale też europejskich i nowozelandzkich arboretach i ogrodach botanicznych w strefie ciepłego klimatu umiarkowanego. Na przełomie XX i XXI wieku w uprawie znajdowało się ok. 2 tys. roślin tego gatunku. W Polsce obecne są między innymi w arboretum w Glinnej oraz w Arboretum Leśnym im. prof. Stefana Białoboka w Stradomi Dolnej.
Wikipedia
minerał, tlenek żelaza i cynku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Franknowa
Wiktionary
rzecz. Franknowo n.
:: fż. franknowianka ż.
przym. franknowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Franknowa
Wiktionary
rzecz. Franknowo n.
:: fm. franknowianin m.
przym. franknowski
Wiktionary
Franknowo (niem. Frankenau) – wieś warmińska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Jeziorany.
Do 1954 roku siedziba gminy Franknowo. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Franknowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Franknowa
Wiktionary
rzecz. Franknowo n., franknowianin m., franknowianka ż.
Wiktionary
wolny od opłaty; franco
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. język franko-prowansalski;
Wiktionary
(1.1) arpitański
Wiktionary
zwolennik, entuzjasta tego, co francuskie; gallofil, galloman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) miłośnik kultury francuskiej, zwolennik Francji, Francuzów
Wiktionary
IPA: frãŋˈkɔfʲil, AS: frãŋkofʹil
Wiktionary
rzecz. frankofilstwo n., frankofilia ż.
przym. frankofilski
Wiktionary
(1.1) gallofil
Wiktionary
sympatia dla wszystkiego, co francuskie; frankofilstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umiłowanie wszystkiego, co francuskie; sympatia do Francuzów lub ich kultury
Wiktionary
IPA: ˌfrãŋkɔˈfʲilʲja, AS: frãŋkofʹilʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. frankofil m.
przym. frankofilski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z frankofilią, charakterystyczny dla frankofila
Wiktionary
IPA: ˌfrãŋkɔˈfʲilsʲci, AS: frãŋkofʹilsʹḱi
Wiktionary
rzecz. frankofilstwo n., frankofil m., frankofilia ż.
Wiktionary
sympatia dla wszystkiego, co francuskie; frankofilia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) postawa wyrażania zamiłowania do tego co francuskie, co jest związane z Francją
Wiktionary
(1.1) Jego frankofilstwo objawiało się nie tylko w znajomości języka, ale i w zamiłowaniu do francuskiego kina oraz kuchni.
Wiktionary
rzecz. frankofil mos., frankofilka ż.
przym. frankofilski
Wiktionary
osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; gallofob
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba niechętna do wszystkiego co francuskie
Wiktionary
rzecz. frankofobia m.
Wiktionary
(1.1) gallofob
Wiktionary
niechęć do wszystkiego co francuskie; gallofobia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niechęć do wszystkiego, co francuskie; niechęć do Francuzów lub ich kultury
Wiktionary
IPA: ˌfrãŋkɔˈfɔbʲja, AS: frãŋkofobʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. frankofob m.
przym. frankofobiczny
Wiktionary
kobieta mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; gallofobka
SJP.pl
osoba, która posługuje się językiem francuskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto mówi po francusku i żyje w społeczności posługującej się tym językiem, szczególnie w miejscu, w którym mówi się dwoma lub więcej językami
Wiktionary
przym. frankofoński
Wiktionary
Wikipedia
posługujący się językiem francuskim jako podstawowym
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z frankofonami, dotyczący społeczności francuskojęzycznej
Wiktionary
rzecz. frankofon mos., frankofonia ż.
Wiktionary
łowny ptak z rodziny bażantów (kurowatych)
SJP.pl
entuzjazm, uwielbienie dla wszystkiego, co francuskie
SJP.pl
mieszkaniec Frankonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Frankonii
Wiktionary
rzecz. Frankonia ż.
:: fż. Frankonka ż.
przym. frankoński, frankijski
Wiktionary
niemiecka kraina historyczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowych Niemczech, obecnie w większości w północnej Bawarii;
Wiktionary
Frankonia (niem. Franken) – kraina historyczna w południowych Niemczech.
Obecnie Frankonia stanowi część Bawarii (trzy rejencje: Górna, Środkowa i Dolna Frankonia), Badenii-Wirtembergii (region Heilbronn-Franken) i Turyngii (powiaty Schmalkalden-Meiningen, Hildburghausen, Sonneberg, Wartburg).Największe miasta Frankonii to Norymberga, Würzburg, Fürth.
Wikipedia
rzecz. Frankończyk mos., Frankonka ż., Frank mos./mrz.
przym. frankoński
Wiktionary
mieszkanka Frankonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. mieszkanka Frankonii
Wiktionary
rzecz. Frankonia ż.
:: fm. Frankończyk mos.
przym. frankoński, frankijski
Wiktionary
przymiotnik od: Frankonia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Frankonią lub Frankończykami
Wiktionary
rzecz. Frank mos./mrz./ż.
Wiktionary
pocztowe urządzenie drukujące stempel na kopercie, zastępujące nalepiony znaczek
SJP.pl
opłacać z góry przesyłkę pocztową lub bagażową
SJP.pl
potocznie: osoba, która wzięła kredyt we frankach szwajcarskich; frankowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) publ. ekon. neol. osoba, która zaciągnęła kredyt powiązany z kursem franka szwajcarskiego
Wiktionary
(1.1) Frankowicze apelują do Rzecznika Praw Obywatelskich, by przygotował w ich imieniu negocjacje z organami rządowymi.
Wiktionary
rzecz. frank mrz., frankista mos., frankowanie n., frankownica ż., ofrankowanie n., ofrankowywanie n.
:: fż. frankowiczka ż.
czas. frankować ndk., ofrankować dk., ofrankowywać ndk.
przym. frankowy
Wiktionary
kobieta, która wzięła kredyt mieszkaniowy rozliczany we frankach szwajcarskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. ekon. neol. kobieta z zaciągniętym kredytem powiązanym z kursem franka szwajcarskiego
Wiktionary
(1.1) Frankowiczka skarży do TSUE rozporządzenie KE.
(1.1) Ta starsza frankowiczka nigdy nie da za wygraną.
Wiktionary
rzecz. frank mrz., frankista mos., frankowanie n., frankownica ż., ofrankowanie n., ofrankowywanie n.
:: fm. frankowicz mos.
czas. frankować ndk., ofrankować dk., ofrankowywać ndk.
przym. frankowy
skr. fr.
Wiktionary
1. Franek z małżonką;
2. dawny lud germański;
3. ogólna nazwa przybyszów z Europy Zachodniej nadawana w Bizancjum i na Bliskim Wschodzie w wiekach XI-XIII
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: osoba, która wzięła kredyt we frankach szwajcarskich; frankowicz
SJP.pl
Frankówka (słow. Malá Franková) – wieś (obec) w powiecie Kieżmark na Zamagurzu na Słowacji. Położona jest w dolinie Frankowskiego Potoku i na dwóch jego zboczach utworzonych przez dwa grzbiety górskie będące bocznymi odgałęzieniami Magury Spiskiej. Od zachodniej strony jest to północno-wschodni grzbiet Magurki opadający do doliny Osturniańskiego Potoku, od wschodniej dłuższy grzbiet odchodzący w rejonie Małej Polany na północ do Przełęczy Hanuszowskiej oraz krótki Pośredni Grzbiet. Do miejscowości prowadzi szosa z Frankowej.
Wikipedia
maszyna zastepująca znaczki listowe, drukuje opłatę pocztową na listach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. urządzenie masowo przygotowujące listy do wysyłki przez drukowanie na nich opłaty pocztowej oraz danych adresowych i loga nadawcy;
Wiktionary
Frankownica – urządzenie do nanoszenia znaku opłaty pocztowej (frankowania) zamiast ręcznego naklejania znaczków pocztowych, stosowane do masowej wysyłki korespondencji pocztowej.
Urządzenie nanosi na kopertę następujące odciski matryc:
Wikipedia
IPA: ˌfrãŋkɔvʲˈɲit͡sa, AS: frãŋkovʹńica
Wiktionary
rzecz. frankowanie n., frankowicz m., frankowiczka ż., frank m.
czas. ofrankować, frankować ndk.
przym. frankowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Frankowski (forma żeńska: Frankowska, liczba mnoga: Frankowscy) – polskie nazwisko. Według danych z 27 stycznia 2022 roku nazwisko to nosi 5214 polek i 4930 Polaków. Łącznie nazwisko to nosi 10 144 Polaków.
Wikipedia
→ frank
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) taki, który należy do Franka
Wiktionary
(1.1) To chyba Frankowy plecak leży koło drzwi.
Wiktionary
rzecz. Franek mos., franciszkanin mos., Franciszek mos., Frank mos./mrz.
Wiktionary
promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o symbolu Fr i liczbie atomowej 87, metal należący do grupy litowców, otrzymywany sztucznie w reakcjach jądrowych, nietrwały
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Fr i liczbie atomowej 87;
Wiktionary
Frans (Fr, łac. francium) – pierwiastek chemiczny, przypuszczalnie najaktywniejszy metal alkaliczny, dawniej znany jako eka-cez lub aktyn-K.
Nazwa pochodzi od nazwy państwa – Francji. Odkryty w produktach rozpadu uranu-235 w 1939 roku we Francji przez Marguerite Perey.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma frans?
Wiktionary
IPA: frãw̃s, AS: frãũ̯s
Wiktionary
przym. fransowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Fr
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący fransu
Wiktionary
rzecz. frans m.
Wiktionary
dawca systemu franczyzowego, strona umowy franczyzy, która udziela praw biorcy systemu franczyzowego i która nakłada nań obowiązki; organizator sieci franchisingowej, franchisodawca, franchisedawca, franchisingodawca, beneficjent, franczyzodawca, franczyzer
SJP.pl
prowadzenie własnej działalności gospodarczej we współpracy z franczyzodawcą, firmą udzielająca wsparcia marketingowego i logistycznego oraz prawa do używania swojej marki; franczyza, franchising
SJP.pl
zastrzeżone ograniczenie sumy odszkodowania ubezpieczeniowego w zakładach ubezpieczeń
SJP.pl
Franszyza (zwane klauzulą umowną) – postanowienie umowy ubezpieczenia przerzucające na ubezpieczającego część poniesionej szkody. Stosowana w ubezpieczeniach majątkowych, pozwala na obniżenie składki albo poprzez eliminację dużej liczby drobnych szkód, albo poprzez obniżenie kwoty każdego odszkodowania.
Wikipedia
biorca franczyzowego systemu współpracy gospodarczej, strona umowy franczyzy uzyskująca prawo i przyjmująca obowiązek prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z koncepcją franczyzodawcy, jednak działająca we własnym imieniu i na własny rachunek; franchisebiorca, franchisobiorca, franchisingobiorca, beneficjariusz, franczyzant, franczyzobiorca
SJP.pl
podmiot, który na podstawie umowy z daną firmą lub osobą pozwala na sprzedawanie swoich towarów i usług oraz korzystanie ze swojego znaku firmowego; franchisodawca, franczyzodawca
SJP.pl
dawniej:
1. wędrowny komik; komediant, błazen;
2. człowiek przebiegły, cwany; spryciarz, filut;
3. osoba rozmiłowana w eleganckich strojach i hulaszczym życiu; birbant, hulaka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. człowiek chytry, przebiegły, często nieuczciwy
(1.2) hist. w dawnej Polsce: wędrowny komediant, błazen
(1.3) przest. człowiek dbający o wygląd i spędzający czas na hulankach
(1.4) przest. przen. człowiek lubiący błaznować
Wiktionary
Frant – wieś w Anglii, w hrabstwie East Sussex, w dystrykcie Wealden. Leży 53 km na południowy wschód od Londynu. W 2007 miejscowość liczyła 1367 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Moglibyśmy także Holendrom posłać takich frantów, że dosyć na którego spojrzeć, żeby się złapać za kieszeń.
(1.2) Zewsząd przepędzany, stał się nasz autor wędrownym frantem, nowym sowizdrzałem.
(1.3) I po chwili przyprowadził jej franta w modnym surducie, który nawet do jedzenia nie zdejmował rękawiczek.
(1.4) Ale jest to w naturze wieczne napomknienie, które w żarty frant kładzie.
Wiktionary
rzecz. frantostwo n., frantówka ż.
czas. frantować
przym. frantowski, frantowny
Wiktionary
(1.1) spryciarz, filut, cwaniak, łgarz, oszust
(1.3) hulaka, birbant, elegant
Wiktionary
frantka zębouda - gatunek pszczoły
SJP.pl
zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie); Franek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Franciszek
Wiktionary
(1.1) Zapalimy znicz dziadkowi Franusiowi.
Wiktionary
rzecz. Franciszek mos.
przym. Franusiowy
Wiktionary
(1.1) Franek, Franio
Wiktionary
zdrobnienie od: Franciszka (imię żeńskie); Franka
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Franusi lub z nią związany
SJP.pl
Franuś z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Franusia lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) taki, który należy do Franusia
Wiktionary
(1.1) Pozbieraj, proszę, Franusiowe zabawki.
Wiktionary
rzecz. Franuś mos., Franciszek mos.
Wiktionary
[czytaj: franc] obce imię męskie
SJP.pl
wywierać wrażenie, wzbudzać zainteresowanie; zaciekawiać, intrygować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) metoda oziębiania wina za pomocą kubełka z lodem, zimną wodą oraz solą
Wiktionary
IPA: ˌfrapɔˈvãɲɛ, AS: frapovãńe
Wiktionary
[czytaj: fraPE]
1. napój z mrożonej kawy z mlekiem i lodem, ubijany w celu uzyskania pianki;
2. deser mleczny podawany na lodzie;
3. likier podawany z utłuczonym lodem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) grecki napój przyrządzany z mrożonej kawy ubijanej w celu uzyskania wysokiej pianki
Wiktionary
Frappé (kawa frappé; gr. καφές φραπέ – kawa mrożona) – napój kawowy, sporządzany na bazie kawy rozpuszczalnej, lodu i mleka. Została wymyślona przez przypadek w Grecji, przez pracownika Nestlé, który – nie mając dostępu do gorącej wody – wsypał kawę do zimnej wody i przelewał między szklankami aż do powstania piany. Bardzo podobnym napojem do kawy frappé jest cold brew nazywane „kawowym orzeźwieniem”.
Wikipedia
(1.1) Jeżeli mamy specjalną kawę do frappe rozpuszczamy ją w zimnej wodzie.
Wiktionary
intrygujący, interesujący, ciekawy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) bardzo interesujący, wywierający silne wrażenie
Wiktionary
(1.1) Trzeba przyznać, że z każdego występu przed kamerami potrafił zrobić frapujący spektakl.
Wiktionary
czas. frapować
przysł. frapująco
Wiktionary
(1.1) intrygujący
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: fraskati] rodzaj białego wina włoskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wytrawne, białe wino pochodzące z Castelli Romani
Wiktionary
Frascati – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Rzym. Popularny ośrodek wypoczynkowy.
Siedziba centrum obserwacji ziemi ESRIN Europejskiej Agencji Kosmicznej i jednego z laboratoriów narodowych Narodowego Instytutu Fizyki Jądrowej.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 19 303 osoby, 877,4 os./km².
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* niemiecki: (1.1) Frascati m.
* włoski: (1.1) frascati
źródła.
== frascati (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) (wino) frascati
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: frasˈt͡satʲi, AS: frascatʹi
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* niemiecki: (1.1) Frascati m.
* włoski: (1.1) frascati
źródła.
== frascati (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) (wino) frascati
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: frejzer] nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: frejzer albo frezer] taki jak u Frasera, charakterystyczny dla Frasera; frazerowski
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: frasobliwie
SJP.pl
skłonność do smucenia się, martwienia się
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: frasobliwy
SJP.pl
zmartwiony, zasmucony; przestarzałe:
1. martwiący się, przejmujący się czymś;
2. wyrażający smutek, przygnębienie, np. frasobliwe myśli
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. smutny, zmartwiony
(1.2) daw. taki, który jest smutny przez zło jakie spotyka kogoś lub coś o które się troszczy
(1.3) daw. taki, który jest w głębokim zadumaniu nad losem ludzkim
Wiktionary
(1.1) Mały rycerz, Ketling, Myśliszewski i Kwasibrocki odpowiadali z zamków na ogień turecki. Pan generał podolski raz w raz do nich zaglądał i chodził wśród gradu kul frasobliwy, ale na niebezpieczeństwo nie baczący".
Wiktionary
rzecz. frasobliwość ż., frasunek mrz.
przysł. frasobliwie, niefrasobliwie
przym. niefrasobliwy
czas. frasować się, ufrasować się
Wiktionary
(1.1) zasmucony, smutny, posmutniały, przygaszony, minorowy, strapiony
(1.2) zatroskany, przejęty
Wiktionary
przestarzale:
1. martwić, trapić, niepokoić; turbować;
2. frasować się - martwić się; turbować się
SJP.pl
czasownik zwrotny frasować się
(1.1) martwić się, przejmować się
Wiktionary
(1.1) Strasznie się tym frasował.
Wiktionary
rzecz. frasowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|frasować.
Wiktionary
rzecz. niefrasowanie n.
czas. frasować ndk.
Wiktionary
zmartwienie, kłopot, zgryzota
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. także gw-pl|Górny Śląsk. zmartwienie
Wiktionary
Frasunek – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski. Wchodzi w skład sołectwa Jeżewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
Wikipedia
czas. ufrasować się, frasować się
przym. frasobliwy
Wiktionary
(1.1) zgryzota, zmartwienie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Władysław Frasyniuk (ur. 25 listopada 1954 we Wrocławiu) – polski związkowiec, przedsiębiorca i polityk, działacz opozycji demokratycznej i więzień polityczny w PRL. Przewodniczący Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna (1990–1991), Unii Wolności (2001–2005) oraz Partii Demokratycznej (2005–2006), poseł na Sejm I, II i III kadencji.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. krótki, zwykle żartobliwy wiersz, rodzaj epigramatu;
2. rzecz lub sprawa błaha, niezbyt ważna; błahostka, drobnostka, faramuszka;
3. dawniej, zwykle w liczbie mnogiej: małe przedmioty służące do zabawy lub ozdoby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. krótki żartobliwy wierszyk;
(1.2) pot. błahostka
(1.3) daw. drobny przedmiot, bibelot
Wiktionary
Fraszka (wł. frasca – gałązka, drobiazg, bagatela, błahostka) – krótki utwór liryczny, zazwyczaj rymowany lub wierszowany, o różnorodnej tematyce, często humorystycznej lub ironicznej (satyrycznej). Często kończy się wyraźną puentą.
Wikipedia
(1.1) Do Księgi Koheleta nawiązuje Jan Kochanowski we fraszce „O Żywocie ludzkim: Na koniec niefortuna albo śmierć przypadnie”.
(1.2) Dla niektórych życie jest fraszką.
(1.3) Zbierała porcelanowe figurki, wszystkie te fraszki trzymała poustawiane na konsoli pod ścianą.
Wiktionary
przym. fraszkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. autor fraszek
Wiktionary
rzecz. fraszkopisarstwo n., fraszkopisarz m., fraszkopisarka ż.
przym. fraszkopisarski
Wiktionary
(1.1) rzad. fraszkopisarz
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z fraszkopisarstwem, dotyczący fraszkopisarstwa
Wiktionary
rzecz. fraszkopis mos., fraszkopisarstwo ż.
Wiktionary
1. sztuka pisania fraszek;
2. twórczość obejmująca fraszki
SJP.pl
osoba pisząca fraszki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. autor fraszek
Wiktionary
rzecz. fraszkopisarstwo n., fraszkopis mos.
Wiktionary
(1.1) fraszkopis
Wiktionary
przymiotnik od: fraszka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Frątczak (forma żeńska: Frątczak; liczba mnoga: Frątczakowie, potocznie lub gwarowo Frątczaki) – W Polsce są 6653 osoby o nazwisku Frątczak.
Nazwisko pochodzi od słowa frant; etym. - od czes. imienia własnego František, zdr. Franta, przeniesionego na lisa.
Wikipedia
dawniej: zakonnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rel. brat, zakonnik nie mający święceń kapłańskich;
Wiktionary
Frater – marka piwa produkowana w latach 2004–2009 przez Browar Kielce.
Wikipedia
(1.1) Powiem fratrowi coś w zaufaniu.
Wiktionary
IPA: ˈfratɛr, AS: frater
Wiktionary
rzecz. fraternia ż., fraternizacja ż., konfraternia ż.
czas. fraternizować ndk.
Wiktionary
(1.1) brat, brat zakonny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. pomieszczenie w klasztorze mniszym, miejsce wspólnej pracy braci zakonników;
(1.2) daw. rzad. braterska zażyłość, zbratanie
Wiktionary
Fraternia (od frater - brat) – miejsce wspólnej pracy braci zakonników. Kiedy w tym pomieszczeniu przepisywano księgi, pełniło rolę skryptorium.
Wikipedia
rzecz. frater m., fraternizacja ż., fraternizowanie n., konfraternia ż., fratria ż.
czas. fraternizować ndk.
Wiktionary
bratający się z kimś nadmiernie; spoufalający się
SJP.pl
[czytaj: fraterniTE] z francuskiego: braterstwo; w wyrażeniu: liberté, égalité, fraternité (wolność, równość, braterstwo) - hasło Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1793 roku
SJP.pl
nawiązywanie bliskich stosunków, bratanie się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bratanie się, zaprzyjaźnianie się, zwłaszcza niestosowne i niewłaściwe ze względu na osoby lub okoliczności
Wiktionary
IPA: ˌfratɛrʲɲiˈzat͡sʲja, AS: fraterʹńizacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. konfraternia ż., fraternia ż., fraternizowanie n., frater mos.
czas. fraternizować
Wiktionary
fraternizować się - nawiązywać z kimś przyjazne stosunki; bratać się, spoufalać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. sfraternizować)
(1.1) przest. bratać się, przyjaźnić się z kimś
czasownik zwrotny niedokonany fraternizować się (dk. sfraternizować się)
(2.1) forma wzmocniona czas. fraternizować (1.1)
Wiktionary
rzecz. frater mos., fraternia ż., fraternizacja ż., fraternizowanie n., konfraternia ż.
Wiktionary
(2.1) współcz. przyjaźnić się, kolegować się; pot. kumplować się, kumać się; książk. bratać się, spoufalać się, poufalić się; być za pan brat, trzymać sztamę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fraternizować.
Wiktionary
rzecz. fraternizacja ż., fraternia ż.
czas. fraternizować ndk.
Wiktionary
w starożytnej Attyce: związek kilku rodów o charakterze religijnym lub społeczno-politycznym
SJP.pl
Fratria – część plemienia powstała prawdopodobnie z podziału z jednego rodu na kilka rodów. Termin wprowadzony przez L.H. Morgana na oznaczenie związku rodów składających się na plemię. Utożsamiana bywa z moiety.
Wikipedia
pokoje dla dam dworskich; również: damy dworskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kobiety/dziewczęta, należące do dworu możnej kobiety (np. królowej)
Wiktionary
IPA: frawˈt͡sɨ̃mɛr, AS: frau̯cỹmer
Wiktionary
Joseph von Fraunhofer (1787-1826), fizyk niemiecki
SJP.pl
w mazdaizmie: anioł stróż człowieka, pomagający mu w realizacji jego wzniosłych celów
SJP.pl
Frawaszi (awest. fravaši) – w zaratusztrianizmie wieczna dusza każdego bytu (nawet Ahura Mazda ma swoją frawaszi), bliska koncepcji Anioła Stróża. W Aweście porównywana jest do ptaka z pięknymi skrzydłami.
Odegrały ważną rolę w czasie walk z Arymanem, podczas których zstąpiły na ziemię stając się jednymi z pięciu dusz ludzi, które nie giną w momencie ich śmierci. Każdy z wcielonych frawaszi ma w Niebie swój pierwotny, niebiański odpowiednik.
Wikipedia
skrót od: frazeologia, frazeologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. fragment utworu muzycznego;
2. jednostka frazeologiczna mająca postać zdania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. związek dwóch lub więcej wyrazów tworzący całość znaczeniową i intonacyjną;
(1.2) muz. sekwencja dwóch lub więcej motywów muzycznych, stanowiących całość w obrębie utworu
(1.4) daw. beztreściwy frazes
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Fraza – to odpowiednik zdania, to taka jednostka frazeologiczna, w której jeden z członów jest podmiotem, a drugi orzeczeniem.
Wiktionary
rzecz. frazes mrz.
przym. frazowy
Wiktionary
(1.1) grupa syntaktyczna
(1.2) dwutakt
Wiktionary
podstawowa jednostka we frazeologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. względnie trwała forma językowa, której stereotypowo używa się w podobnych do siebie sytuacjach
Wiktionary
Związek frazeologiczny, frazeologizm – ustabilizowane w danym języku połączenie wyrazów, całkowicie lub częściowo zleksykalizowane, którego znaczenie jest zazwyczaj odmienne od tego, które wynikałoby ze znaczeń poszczególnych wyrazów składających się na związek.
Wikipedia
(1.1) Językoznawcy uznają za frazemy na przykład wyrażenia takie jak „uśmiech, proszę” (u fotografa), „takie jest życie”, „świeżo malowane” (na wywieszkach).
Wiktionary
IPA: ˈfrazɛ̃m, AS: frazẽm
Wiktionary
skrót od: frazeologiczny
SJP.pl
językoznawca badający wyrażenia i zwroty
SJP.pl
1. dział językoznawstwa badający wyrażenia i zwroty
2. czcza gadanina, piękne słowa bez pokrycia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. zasób wyrażeń;
(1.2) jęz. nauka o frazeologii (1.1)
(1.3) przen. lekcew. frazesy
Wiktionary
Frazeologia – określenie mające kilka znaczeń:
Wikipedia
(1.2) Niektórzy traktują frazeologię jako dział leksykologii, inni – jako autonomiczną dziedzinę nauki.
(1.3) Zapewne Binjamin Netanjahu znowu użyje frazeologii.
Wiktionary
rzecz. frazeologizm mrz., frazeologizacja ż.
przym. frazeologiczny
Wiktionary
(1.1) idiomatyka
(1.3) banał
Wiktionary
taki, który odnosi się do ustabilizowanych w danym języku związków wyrazowych, których końcowe znaczenie nie wynika ze znaczeń poszczególnych jego członów, np. związek, słownik frazeologiczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) jęz. związany z frazeologią, dotyczący frazeologii
Wiktionary
(1.1) Jeżeli jakiś wyraz sprawia nam kłopoty gramatyczne, etymologiczne, ortograficzne, stylistyczne, frazeologiczne, wystarczy sięgnąć po Miodka.
Wiktionary
rzecz. frazeologia ż., frazeologizm m., frazeologizacja ż.
Wiktionary
związek dwóch lub więcej wyrazów o utrwalonym, stałym znaczeniu, np. "zakochać się na zabój"; związek frazeologiczny, wyrażenie zleksykalizowane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. związek frazeologiczny.
Wiktionary
Związek frazeologiczny, frazeologizm – ustabilizowane w danym języku połączenie wyrazów, całkowicie lub częściowo zleksykalizowane, którego znaczenie jest zazwyczaj odmienne od tego, które wynikałoby ze znaczeń poszczególnych wyrazów składających się na związek.
Wikipedia
(1.1) Aby utworzyć zdanie, trzeba je uzupełnić składnikiem typu rzeczownikowego, który określi, do kogo lub czego frazeologizm się odnosi.
Wiktionary
IPA: ˌfrazɛɔˈlɔɟism̥, AS: frazeoloǵism̦
Wiktionary
rzecz. frazeologia ż., frazeologizacja ż.
przym. frazeologiczny
Wiktionary
łączyć wyrazy w związki frazeologiczne
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Osoby:
Wikipedia
[czytaj: frejzer albo frezer] taki jak u Frazera, charakterystyczny dla Frazera; fraserowski
SJP.pl
1. to, co jest oczywiste, powszechnie znane; banał, komunał, truizm;
2. stereotypowe połączenie wyrazów;
3. dawniej: zdanie, wyrażenie, zwrot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) często powtarzane, wyszukane powiedzenie, pozbawione jednak głębszego sensu
(1.2) oklepane wyrażenie, stereotypowe połączenie wyrazów
(1.3) daw. zdanie, wyrażenie
Wiktionary
(1.1) Niestety, ogół emigrantów, wielce czuły na bogoojczyźniany frazes i radykalną retorykę, dawał się w ten sposób dzielić, skłócać i prowadzać na manowce (…)
Wiktionary
IPA: ˈfrazɛs, AS: frazes
Wiktionary
rzecz. fraza ż.
:: zdrobn. frazesik mrz.
Wiktionary
(1.1) banał, komunał, liczman, oczywistość, ogólnik, slogan, truizm; pot. stara śpiewka
(1.3) fraza
Wiktionary
zdrobnienie od: frazes
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od frazes
Wiktionary
(1.1) To nie frazes, lecz tylko mały frazesik.
Wiktionary
rzecz. frazes m.
Wiktionary
osoba posługująca się często frazesami
SJP.pl
kobieta często posługująca się frazesami
SJP.pl
przymiotnik od: frazes
SJP.pl
wyrób platerowany
SJP.pl
związany z frażetem
SJP.pl
1. prowadzić melodię w obrębie mniejszych odcinków muzycznych (fraz);
2. uwydatniać strukturę frazową wiersza
SJP.pl
związany z frazą
SJP.pl
[czytaj: frik]
1. w muzyce rockowej: impertynencka, arogancka maniera wykonawcza;
2. osoba o niekonwencjonalnym i nowatorskim stylu bycia; oryginał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. osoba zachowująca się dziwnie i niekonwencjonalnie
Wiktionary
Wikipedia
IPA: frʲik, AS: frʹik
Wiktionary
przestarzale o przedszkolance
SJP.pl
dawniej: przedszkole
SJP.pl
zgodny z systemem pedagogicznym F. Fröbla, niemieckiego nauczyciela
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. bezczelna kobieta
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Poznań. zarozumiały, bezczelny, arogancki
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bezczelny
Wiktionary
(1.1) Nie wiem, od kiedy on taki frechowny się zrobił.
Wiktionary
zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imiona męskie); Fredek, Fredzio
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imiona męskie); Fredek, Fredzio
SJP.pl
Freda – osiedle Kowna, na Aleksocie, nad Niemnem, obejmuje Fredę Górną i Fredę Dolną; pełni funkcje przemysłowo-rekreacyjne.
Dwór Józefa Godlewskiego opisany został przez R. Aftanazego w „Dziejach rezydencji”.
Na Fredzie znajduje się Ogród Botaniczny Uniwersytetu Witolda Wielkiego (1923) oraz ruiny cerkwi św. Sergiusza z Radoneża (1891), położonej w dawnej Twierdzy Kowno.
Wikipedia
określenie wykonawcze: chłodno, obojętnie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) muz. ozięble, obojętnie
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) freddo
antonimy.
(1.1) frenetico
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== freddamente (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) zimno
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) freddo
Wiktionary
[czytaj: fredi] obce imię męskie
SJP.pl
Freddie – czwarty album studyjny amerykańskiego rapera Freddiego Gibbsa. Został wydany 22 czerwca 2018 r. przez ESGN i Empire Distribution.
Tytuł i grafika albumu jest inspirowana albumem Teddy Teddy'ego Pendergrass'a z 1979 roku.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) muz. ozięble, obojętnie
Wiktionary
(1.1) freddamente
Wiktionary
Freddy, właśc. Frederico Castro Roque dos Santos (ur. 14 sierpnia 1979 w Malanje) − angolski piłkarz występujący na pozycji napastnika. W reprezentacji Angoli zadebiutował w 2004 roku. W latach 2004–2005 rozegrał w niej 11 meczów, w których zdobył jedną bramkę.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Fredegunda (łac. Fredegundis) (zm. 597) – żona frankijskiego króla Neustrii, Chilperyka I.
Wikipedia
(1.1) Wracającego z wyprawy króla witał dwór Fredegundy i miejscowy biskup.
Wiktionary
zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poufała forma imienia Ferdynand
(1.2) poufała forma imienia Fryderyk
Wiktionary
rzecz. Alfred mos.
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Fredeswinda – imię żeńskie pochodzenia anglosaskiego, złożone ze staroangielskich członów frið – „pokój” i swiðe – „silny”. Patronką tego imienia jest św. Fredeswinda z Anglii (VIII wiek).
Fredeswinda imieniny obchodzi 19 października.
Wikipedia
zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imię męskie)
SJP.pl
Fredek z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredka lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Frednowów
Wiktionary
rzecz. Frednowy nmos.
:: fż. frednowianka ż.
przym. frednowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Frednowów
Wiktionary
rzecz. Frednowy nmos.
:: fm. frednowianin m.
przym. frednowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Frednowów
Wiktionary
rzecz. Frednowy nmos., frednowianin m., frednowianka ż.
Wiktionary
Fred z małżonką; Fredowie
SJP.pl
Fred z małżonką; Fredostwo
SJP.pl
amatorski teatr w Przemyślu
SJP.pl
Towarzystwo Dramatyczne Fredreum – najstarszy polski teatr amatorski założony w Przemyślu w 1869. Jest najprawdopodobniej również najstarszym teatrem amatorskim w Europie. Patronem jest od 1912 polski komediopisarz Aleksander Fredro, który pochodził z Ziemi Przemyskiej.
Wikipedia
nazwisko polskie, m.in.:
1. Aleksander (1793-1876), komediopisarz, poeta;
2. Andrzej Maksymilian (ok. 1620-1679), pisarz, moralista;
3. Jan Aleksander (1829-91), komediopisarz;
4. Jan Maksymilian (1784-1846), dramatopisarz, poeta
SJP.pl
Osoby o nazwisku Fredro:
Osoby o imieniu Fredro:
Wikipedia
specjalista w zakresie fredrologii (dziedzinie zajmującej się twórczością Aleksandra Fredry)
SJP.pl
badania nad twórczością Aleksandra Fredry
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w powiecie przemyskim;
Wiktionary
Fredropol – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol; siedziba gminy Fredropol.
Fredropol uzyskał lokację miejską około 1720 roku, zdegradowany przed 1880 rokiem.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Fredropol, po reformie gminy Fredropol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wikipedia
IPA: frɛˈdrɔpɔl, AS: fredropol
Wiktionary
rzecz. fredropolanin mos., fredropolanka ż.
przym. fredropolski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Fredropola
Wiktionary
rzecz. Fredropol m.
:: fż. fredropolanka ż.
przym. fredropolski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Fredropola
Wiktionary
rzecz. Fredropol m.
:: fm. fredropolanin m.
przym. fredropolski
Wiktionary
przymiotnik od: Fredropol
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Fredropola
Wiktionary
rzecz. Fredropol m., fredropolanin m., fredropolanka ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredry lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Aleksandra Fredry
Wiktionary
(1.1) Instytucja gromadziła przez pół wieku archiwalia Fredrowskie.
Wiktionary
przym. fredrowski
Wiktionary
zwykle w liczbie mnogiej: luźno zwisające nitki lub sznureczki będące zakończeniem brzegów serwet, chustek, firanek itp.; frędzla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. zwisający fragment materiału przymocowany do tkaniny
Wiktionary
Frędzla, frędzel (z niem. Franse, Fränsel) – luźno zwisające nitki, będące ozdobnym wykończeniem ubioru i innych wyrobów tkackich. Także wyrób pasmanteryjny wykonywany z różnych rodzajów przędzy w postaci taśmy z luźno zwisającymi z jednaj strony nitkami.
Wikipedia
(1.1) Ona ma piękną bluzkę z frędzlami.
Wiktionary
IPA: ˈfrɛ̃nd͡zɛl, AS: frẽnʒel
Wiktionary
rzecz. frędzla ż., frędzelka ż., frędzelek ż.
czas. frędzlować ndk.
przym. frędzelkowaty, frędzlasty, frędzlisty, frędzlowaty
Wiktionary
(1.1) frędzla, frędzelka, frędzelek
Wiktionary
zdrobnienie od: frędzel
SJP.pl
zdrobnienie od: frędzla
SJP.pl
berłóweczka frędzelkowana, gwiazdosz frędzelkowany - gatunki grzybów z rodziny gwiazdoszowatych
SJP.pl
podobny kształtem do frędzli, strzępiasty
SJP.pl
mający małe frędzle
SJP.pl
zdrobnienie od: Fryderyka (imię żeńskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredzi lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Alfred, Manfred, Fryderyk (imiona męskie); Fredziu
SJP.pl
Fredzio z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredzia (Fredzi) lub z nim (z nią) związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Alfred, Manfred, Fryderyk (imiona męskie); Fredzio
SJP.pl
1. pęczek nici, włosia; chwast; kita;
2. zwykle w liczbie mnogiej: luźno zwisające nitki lub sznureczki będące zakończeniem brzegów serwet, chustek, firanek itp.; frędzel
SJP.pl
Frędzla, frędzel (z niem. Franse, Fränsel) – luźno zwisające nitki, będące ozdobnym wykończeniem ubioru i innych wyrobów tkackich. Także wyrób pasmanteryjny wykonywany z różnych rodzajów przędzy w postaci taśmy z luźno zwisającymi z jednaj strony nitkami.
Wikipedia
frędzlisty;
1. przypominający kształtem frędzle, strzępiasty;
2. ozdobiony frędzlami
SJP.pl
frędzlasty;
1. przypominający kształtem frędzle, strzępiasty;
2. ozdobiony frędzlami
SJP.pl
ozdabiać frędzlami
SJP.pl
podobny kształtem do frędzli, strzępiasty
SJP.pl
[czytaj: fri] określenie produktów spożywczych niezawierających jakichś składników
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: fribord]
1. oświetlona tablica reklamowa na metalowym słupie;
2. deskorolka z sześcioma kółkami, odwzorowująca zachowanie snowboardu podczas jazdy
SJP.pl
Freeboard – rodzaj deskorolki zaprojektowanej, tak aby możliwie dokładnie odwzorować zachowanie snowboardu. Oprócz czterech standardowych kółek, posiada jeszcze dwa dodatkowe, umieszczone wzdłuż osi deski. Centralne kółka są w stanie obracać się we wszystkich kierunkach, co umożliwia freeboardowi jazdę bokiem. Poprzez wywieranie nacisku na zewnętrzne kółka, freeboarder jest w stanie kontrolować zachowanie deski. W odniesieniu do snowboardu, centralne kółka mają naśladować jego ślizg, a kółka zewnętrzne – krawędzie.
Wikipedia
FreeBSD – system operacyjny z rodziny Unix. Oparty na BSD, gałęzi Uniksa stworzonej przez Computer Systems Research Group (CSRG) na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
Pierwsza wersja wydana została 30 listopada 1993. Najnowsza wersja to 14.2.
Wikipedia
[czytaj: fridajwer] osoba nurkująca na wstrzymanym oddechu, zwykle przy użyciu specjalnej płetwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba uprawiająca freediving
Wiktionary
rzecz. freediving m.
:: fż. freediverka ż.
przym. freedivingowy
Wiktionary
[czytaj: fridajwerka] kobieta nurkująca na wstrzymanym oddechu, zwykle przy użyciu specjalnej płetwy
SJP.pl
[czytaj: fridajwing] swobodne nurkowanie na wstrzymanym oddechu, zwykle przy użyciu specjalnej płetwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. dyscyplina sportu i aktywności polegająca na nurkowaniu na wstrzymanym oddechu;
Wiktionary
Freediving (z ang. free „wolny, swobodny”; diving „nurkowanie”) – nurkowanie na wstrzymanym oddechu. Podczas zanurzenia nurek nie używa akwalungu, przez co freediving często jest nieściśle nazywany nurkowaniem bezsprzętowym. Nie jest to do końca prawda, ponieważ freediverzy korzystają ze sprzętu takiego jak maski/okulary, specjalne płetwy, pianki/skóry pływackie, balast itp.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) nurkowanie swobodne
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) nurkowanie
hiponimy.
(1.1) skandalopetra
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. freediver m., freediverka ż.
przym. freedivingowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|freediving.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) freediving, free-diving, free diving
* duński: (1.1) fridykning w.
* fiński: (1.1) vapaasukellus
* francuski: (1.1) plongée en apnée ż.
* hiszpański: (1.1) apnea ż.
* niemiecki: (1.1) Apnoetauchen n., Freitauchen n.
* nowogrecki: (1.1) ελεύθερη κατάδυση ż.
* ukraiński: (1.1) фридайвінг m.
źródła.
== freediving (język angielski.) ==
thumb|freediving (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) sport. freediving
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. freediver m., freediverka ż.
przym. freedivingowy
Wiktionary
(1.1) nurkowanie swobodne
Wiktionary
[czytaj: friganin] osoba żywiąca się jedzeniem ze śmietnika i wyproszonym od sprzedawców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba hołdująca freeganizmowi
Wiktionary
(1.1) Lidka chodziła z jednym freeganinem, ale jadał dziwne rzeczy i go zostawiła.
Wiktionary
rzecz. freeganizm n.
:: fż. freeganka ż.
przym. freegański
Wiktionary
[czytaj: friganizm] żywienie się jedzeniem ze śmietnika i wyproszonym od sprzedawców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) antykonsumpcyjny styl życia;
Wiktionary
Freeganizm – antykonsumpcyjny styl życia, polegający na ograniczaniu udziału w konwencjonalnej ekonomii. Nazwa tego ruchu powstała w USA jako zbitka słów free – wolny, darmowy, i veganism – weganizm (jednak nie wszyscy jego członkowie są weganami czy wegetarianami).
Wikipedia
(1.1) Zapewne ktoś uzna freeganizm za rodzaj współczesnego franciszkanizmu.
Wiktionary
rzecz. freeganin mos., freeganka ż.
przym. freegański
Wiktionary
[czytaj: friganka] kobieta żywiąca się jedzeniem ze śmietnika i wyproszonym od sprzedawców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwolenniczka freeganizmu
Wiktionary
(1.1) Dobrze, że zerwałeś z tą freeganką, będziemy mogli nareszcie zjeść razem coś normalnego.
Wiktionary
rzecz. freeganizm n.
:: fm. freeganin mos.
przym. freegański
Wiktionary
→ freeganin [czytaj: frigański]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z freeganizmem, dotyczący freeganizmu
Wiktionary
(1.1) Zaczął nienawidzić jej i tego całego freegańskiego stylu życia.
Wiktionary
rzecz. freeganin mos., freeganka ż., freeganizm mrz.
Wiktionary
[czytaj: frilanser]
1. osoba wykonująca wolny zawód; wolny strzelec;
2. osoba zdobywająca zlecenia na internetowej aukcji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) osoba pracująca bez etatu, wykonująca projekty na zlecenie, przedstawiciel wolnych zawodów
Wiktionary
Freelancer (pol. wolny strzelec) – osoba pracująca bez etatu, realizująca zadania na zlecenie.
Do profesji szczególnie popularnych wśród wolnych strzelców należą m.in. fotografia, dziennikarstwo, copywriting, tłumaczenie, programowanie, malarstwo, grafika, doradztwo i inne zawody, głównie związane z pracą twórczą. Określenia „wolny strzelec” zazwyczaj nie używa się w stosunku do osób wykonujących prace fizyczne.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) wolny strzelec
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. freelance
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|freelancer.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== freelancer (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-freelancer.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) freelancer
odmiana.
(1.1) lp. freelancer; lm. freelancers
przykłady.
Wiktionary
rzecz. freelance
Wiktionary
(1.1) wolny strzelec
Wiktionary
[czytaj: frilanserka]
1. kobieta wykonująca wolny zawód; wolny strzelec;
2. praca bez etatu, realizowanie projektów na zlecenie; freelancing, freelancerstwo
SJP.pl
[czytaj: frilanserstwo] praca bez etatu, realizowanie projektów na zlecenie; freelancerka, freelancerstwo
SJP.pl
[czytaj: frilans-ing] praca bez etatu, realizowanie projektów na zlecenie; freelancerka, freelancerstwo
SJP.pl
Freelancer (pol. wolny strzelec) – osoba pracująca bez etatu, realizująca zadania na zlecenie.
Do profesji szczególnie popularnych wśród wolnych strzelców należą m.in. fotografia, dziennikarstwo, copywriting, tłumaczenie, programowanie, malarstwo, grafika, doradztwo i inne zawody, głównie związane z pracą twórczą. Określenia „wolny strzelec” zazwyczaj nie używa się w stosunku do osób wykonujących prace fizyczne.
Wikipedia
[czytaj: frilender] samochód typu Land Rover Freelander
SJP.pl
[czytaj: frilansować] pracować bez etatu, realizować projekty na zlecenie; frilansować
SJP.pl
[czytaj: frimejl] usługa internetowa udostępniająca za darmo konta pocztowe
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: FRImjum] usługa darmowa w podstawowej wersji, a płatna w pełnej wersji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hand. model biznesowy sprzedaży usługi lub produktu, w którym rozdaje się darmową wersję podstawową i nakłania do kupna opcjonalnej, pełnej wersji premium;
(1.2) hand. produkt oferowany w modelu biznesowym freemium (1.1)
Wiktionary
Freemium – model biznesowy, w którym produkt lub usługa (najczęściej oprogramowanie, gra komputerowa, usługa internetowa) jest dostępna za darmo, ale korzystanie z zaawansowanych funkcji lub uzyskanie niektórych wirtualnych dóbr wymaga wykupienia wersji premium. Słowo „freemium” to kontaminacja łącząca dwa aspekty modelu biznesowego: „free” (za darmo) i „premium”.
Wikipedia
(1.1) Wraz z rozwojem rynków SaaS oraz mobile popularność zaczął zdobywać model freemium, który umożliwiał osiąganie lepszych wyników konwersji sprzedażowej oraz szybsze budowanie społeczności odbiorców aplikacji.
Wiktionary
(1.1) freekonomia
Wiktionary
[czytaj: frirajd] ekstremalna jazda w trudnym terenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. nieformalna dyscyplina sportów ekstremalnych;
Wiktionary
Freeride – nieformalna dyscyplina sportów ekstremalnych, bardzo podobna do dyscypliny downhill, polegająca na zjazdach przy pomocy specjalnego, przystosowanego do tego roweru. W ostatnich latach rozwija się błyskawicznie i stała się najbardziej popularną dyscypliną kolarstwa ekstremalnego.
Wikipedia
(1.1) Przy freeridzie chętnie korzystam ze sprzętu wspinaczkowego, zjeżdżam na linie w rynnach, aby dotrzeć do najlepszego puchu.
(1.1) Wyrażenie „freeride” stosowane jest również w windsurfingu, snowboardzie, narciarstwie do określenia ekstremalnej „jazdy” w trudnym terenie – duże zafalowanie, poza przygotowanymi trasami.
Wiktionary
rzecz. freerider m., freeriderka ż.
przym. freeridowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba uprawiająca freeride
Wiktionary
(1.1) Leśnicy będą pilnować, by freeriderzy nie niszczyli zagajników.
(1.1) Jurek nie jest zwykłym kolarzem, on jest freeriderem.
(1.1) Uważajcie, podchodząc z boku stoku, mnóstwo tam freeriderów.
Wiktionary
rzecz. freeride m., freeriderka ż.
przym. freeridowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta uprawiająca freeride
Wiktionary
(1.1) W zimowej olimpiadzie wzięły udział freeriderki ze Szwajcarii i Włoch.
(1.1) Górale zaproponowali freeriderkom grzaniec.
Wiktionary
rzecz. freeride m., freerider m.
przym. freeridowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z freeridem, odnoszący się do freeride’u
Wiktionary
(1.1) W Panewnikach otwarto nowy sklep ze sprzętem freeridowym.
Wiktionary
rzecz. freeride m., freerider m., freeriderka ż.
Wiktionary
[czytaj: fri ski-er] narciarz wykonujący w powietrzu ewolucje (triki)
SJP.pl
[czytaj: fri ski-erka] narciarka wykonująca w powietrzu ewolucje (triki)
SJP.pl
[czytaj: fri ski-ing] narciarstwo z wykonywaniem w powietrzu ewolucji (trików)
SJP.pl
Freeskiing (Newschool Skiing) – narciarstwo polegające na skakaniu na skoczniach i wykonywaniu w powietrzu ewolucji (trików) takich jak: obroty, salta, graby (chwyty za nartę w locie) oraz na ślizganiu się po poręczach (railach) i boksach (jibbing).
Wikipedia
[czytaj: fristajl] wolny styl; styl rymowania z pamięci w utworach hiphopowych
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: fristajler]
1. raper śpiewający stylem wolnym;
2. środowiskowo: osoba wykonująca sztuczki piłkarskie
SJP.pl
Freestyler – singel fińskiej grupy Bomfunk MC’s wydany w 1999 roku. Singel umieszczono w albumie In Stereo. Teledysk do „Freestylera” został nakręcony na fińskiej stacji metra helsińskiego Hakaniemi. Mimo ogromnego sukcesu, jaki utwór zdobył w Europie, nigdy nie znalazł się na 1. miejscu w rodzimej Finlandii.
Wikipedia
[czytaj: fristajlerka]
1. raperka śpiewająca stylem wolnym;
2. środowiskowo: wykonawczyni sztuczek piłkarskich
SJP.pl
[czytaj: fristajlowiec] osoba rymująca z pamięci w utworach hiphopowych
SJP.pl
[czytaj: friter] osoba, zwykle młoda, niezatrudniona nigdzie na stałe, podejmująca się różnych prac dorywczych
SJP.pl
Freeter (jap. フリーター furītā) – japońskie określenie młodych ludzi pozostających bez stałego zatrudnienia – Japońskie Ministerstwo Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej do grupy „freeter” zalicza ludzi pomiędzy 15. a 34. rokiem życia zatrudnionych czasowo lub na pół etatu, poszukujących pracy czasowej lub na pół etatu oraz bezrobotnych (z wyłączeniem gospodyń domowych i studentów), którzy chcieliby podjąć pracę czasową lub na pół etatu.
Wikipedia
[czytaj: fritałn] stolica Sierra Leone
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Sierra Leone;
Wiktionary
Freetown – stolica i największe miasto Sierra Leone, położone w zachodniej części kraju, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego. Ludność: 836 574 (2010).
Miasto jest głównym ośrodkiem politycznym, administracyjnym, gospodarczym, naukowym i kulturalnym kraju. Jest ważnym portem morskim, przez który przechodzi większość towarów eksportowych kraju. Znajdują się tu siedziby prezydenta, zgromadzenia narodowego, Rady Ministrów oraz innych władz centralnych. Freetown jest ośrodkiem administracyjnym Obszaru Zachodniego, który jest wydzielonym terytorium kraju, posiadającym status prowincji.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Freetown|Ms=Freetown.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) nazwa pochodzi od etym|ang|free. wskazującego na uwolnionych niewolników, którzy założyli miasto
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Freetown
* arabski: (1.1) فريتاون
* czeski: (1.1) Freetown
* koreański: (1.1) 프리타운
* szwedzki: (1.1) Freetown n.
źródła.
== Freetown (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Freetown.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Freetown
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
[czytaj: fritrejder] zwolennik wolnego handlu, opowiadający się za Ligą przeciw ustawom zbożowym - organizacją walczącą w Anglii w latach 1838-46 o zniesienie ceł na zboże importowane
SJP.pl
[czytaj: friłer] oprogramowanie niekomercyjne
SJP.pl
Freeware – licencja oprogramowania umożliwiająca bezpłatne rozprowadzanie aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego. Czasami licencja freeware zawiera dodatkowe ograniczenia (np. część freeware jest całkowicie darmowa jedynie do użytku domowego).
Wikipedia
przysłówek
(1.1) muz. trąc, pocierając
Wiktionary
IPA: fɾe.ˈɣa.ɾe
Wiktionary
1. statek żaglowy;
2. dawny, dobrze uzbrojony okręt wojenny;
3. okręt eskortowy z II wojny światowej;
4. obecnie: duży okręt bojowy uzbrojony w rakiety;
5. duży ptak z rodziny o tej samej nazwie, zamieszkujący oceany strefy tropikalnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. żaglowiec mający co najmniej trzy maszty; wszystkie maszty niosą ożaglowanie rejowe;
(1.2) mar. wojsk. średniej wielkości, pomocniczy okręt wojenny, współcześnie o wyporności w granicach 1500-2500 ton;
(1.3) ornit. szerokoskrzydły, szybujący ptak oceaniczny z rodziny fregatowatych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na nawietrznej powoli płynęła fregata.
(1.3) Na niebie dostojnie szybowała fregata.
Wiktionary
IPA: frɛˈɡata, AS: fregata
Wiktionary
rzecz. fregatowate nmos.
Wiktionary
(1.1) pełnorejowiec
Wiktionary
mała fregata
SJP.pl
o cechach fregatowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fregatidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu pełnopłetwych;
Wiktionary
Fregaty, fregatowate (Fregatidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).
Wikipedia
IPA: ˌfrɛɡatɔˈvatɛ, AS: fregatovate
Wiktionary
rzecz. fregata ż.
Wiktionary
o cechach fregatowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
1. statek żaglowy;
2. dawny, dobrze uzbrojony okręt wojenny;
3. okręt eskortowy z II wojny światowej;
4. obecnie: duży okręt bojowy uzbrojony w rakiety;
5. duży ptak z rodziny o tej samej nazwie, zamieszkujący oceany strefy tropikalnej
SJP.pl
Fregaty, fregatowate (Fregatidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Freiberg – miasto powiatowe we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Chemnitz, siedziba powiatu Mittelsachsen (do 31 lipca 2008 w powiecie Freiberg), u podnóża Rudaw. Do 31 grudnia 2011 siedziba wspólnoty administracyjnej Freiberg, która dzień później została rozwiązana. Liczy ok. 41,7 tys. mieszkańców.
Wikipedia
[czytaj: frajberger] rasa lekkich zimnokrwistych koni domowych, pochodząca ze Szwajcarii
SJP.pl
Freiberger, franc. Franches-Montagnes – rasa konia domowego, lekkiego zimnokrwistego pochodząca ze Szwajcarii.
Wikipedia
[czytaj: frajherr]
1. w średniowiecznych Niemczech: tytuł panów feudalnych podległych bezpośrednio suzerenowi
2. od XV wieku: tytuł szlachty niemieckiej równoznaczny z tytułem barona
SJP.pl
Freiherr (z niem. wolny pan) – najniższy i jeden z najstarszych niemieckich tytułów arystokratycznych odpowiadający baronowi, niższy od grafa (hrabiego).
Nadawany przez cesarza jako Reichsfreiherr, nadawany przez władców poszczególnych państw Cesarstwa (Rzeszy) jako Freiherr. Freiherr był podporządkowany bezpośrednio sądom cesarskim, z wyłączeniem sądów lokalnych państw Rzeszy. Napoleon zrównał tytuł Freiherra z baronem w 1806 r. wraz ze zniesieniem I Rzeszy.
Wikipedia
Freikorps (z niem. wolny korpus) – ochotnicze, nacjonalistyczne formacje paramilitarne działające w Niemczech w latach 1918–1922, założone przez zdemobilizowanych żołnierzy, uczestniczące w walkach z powstańcami polskimi (I powstanie śląskie, III powstanie śląskie), w tłumieniu rewolucji w Niemczech i w walkach o Rygę.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Frejr (także Frej, Frey, Freyr, Yngwe) – bóstwo falliczne z rodu Wanów, bóg urodzaju, roślinności, pokoju, płodności, bogactwa i radości, syn Njörðra i Skadi (albo nieznanej z imienia siostry Njörda), brat Frei. Władca świetlistych Alfów, jego małżonką jest uosabiająca ziemię Gerda.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) nordycka bogini z rodu wanów asgardskich, bóstwo wegetacji, miłości, płodności, magii i wojny;
(1.2) imię|polski|ż.
Wiktionary
Freja (także Freyja, Freya, Frøya, od staronord. Valfreyja lub Vanadís (Vanadis), co oznacza Pani Wanów) – bogini nordycka należąca do wanów asgardzkich, bliźniacza siostra Frejra. Była bóstwem wegetacji, miłości, płodności i magii. Ponadto patronowała wojnie, połowa poległych wojowników podlegała jej władzy na polach Fólkvangr (reszta należała do Odyna – w Walhalli). Jej mężem był Od (letnie słońce), córkami Hnoss („skarb”) i Gersimi („klejnot”). Ona, jej brat Frejr, ojciec Njörðr i matka są członkami Vaniru.
Wikipedia
(1.1) Czy klątwy rzucać, czy palić ofiary? / Czy zabić kogo piekielnymi czary? / Z jakim to widmem skandynawskiej Frei / Grafini dzieło zaczyna Medei.
(1.2) Na najwyższej skale stała tam Freja cała w bieli, podobna w swym hełmie do kobiecego wojennego posągu o różanej twarzy (…)
Wiktionary
IPA: ˈfrɛja, AS: frei ̯a
Wiktionary
forma męska Frej m.
rzecz. Freya ż., Frija ż.
Wiktionary
(1.1-2) Freya, Frija
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
w Rosji carskiej: tytuł damy dworu nadawany córkom dostojników
SJP.pl
Dama dworu, także dworka lub dwórka, panna dworska – kobieta należąca do świty dworskiej żony lub córki władcy albo wysoko postawionej arystokratki. Powinna pochodzić ze szlacheckiego rodu. Jej zadaniem jest m.in. usługiwanie królowej czy księżnej przy oficjalnych okazjach.
Wikipedia
pojedyncza partia w snookerze; frame
SJP.pl
Frame, lub w spolszczonej wersji frejm (z ang. rama) – pojedyncza partia w snookerze. Zwykle trwa około 15–30 minut, chociaż teoretycznie może trwać w nieskończoność, bo nie ma ograniczonego czasu gry, a we wszystkich turniejach rankingowych nie ma również ograniczonego czasu na pojedyncze uderzenie. Frame’a wygrywa zawodnik, który w momencie, gdy na stole nie ma już bil, ma więcej punktów. Jednak w praktyce, gdy zawodnik przegrywający potrzebuje więcej niż 3 snookery plus wszystkie bile ze stołu, frame najczęściej jest poddawany. Punkty zdobywa się poprzez wbijanie bil i faule (popełniane przez przeciwnika: np. wbicie białej bili do kieszeni). Frame może zostać poddany przez gracza, który aktualnie jest przy stole. Ze względów grzecznościowych i praktycznych (aby nie przerwać breaka), nie można się poddać, gdy gra przeciwnik.
Wikipedia
Frejr (także Frej, Frey, Freyr, Yngwe) – bóstwo falliczne z rodu Wanów, bóg urodzaju, roślinności, pokoju, płodności, bogactwa i radości, syn Njörðra i Skadi (albo nieznanej z imienia siostry Njörda), brat Frei. Władca świetlistych Alfów, jego małżonką jest uosabiająca ziemię Gerda.
Wikipedia
1. uczęszczanie, napływ, liczba widzów, gości, zwiedzających itp. w jakimś miejscu publicznym w określonym czasie;
2. częstość występowania jakiegoś zjawiska;
3. frekwencja wyborcza - liczba osób biorących głosujących w wyborach w stosunku do całkowitej liczby osób uprawnionych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. częstotliwość
(1.2) częstotliwość dziania się czegoś
(1.3) liczba osób biorących udział w jakimś zdarzeniu / znajdujących się w jakimś miejscu
Wiktionary
Frekwencja (łac. frequentia „częstotliwość”) – najczęściej wyrażany procentowo stosunek liczby osób, które wzięły udział w konkretnym zdarzeniu, np.: wybory parlamentarne, rozgrywki sportowe, zajęcia lekcyjne – do liczby osób, które były zaproszone lub miały prawo wziąć udział w danym zdarzeniu.
Wikipedia
(1.3) Frekwencja uczniów ma duży wpływ na wyniki nauczania oraz jakość pracy szkoły.
Wiktionary
IPA: frɛˈkfɛ̃nt͡sʲja, AS: frekfẽncʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. frekwencyjność
czas. frekwentować
przym. frekwencyjny
przysł. frekwencyjnie
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z frekwencją, dotyczący frekwencji
Wiktionary
rzecz. frekwencja ż.
Wiktionary
dawniej: frekwencja
SJP.pl
dawniej: uczęszczać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziewczyna
Wiktionary
(1.1) dziołcha
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Frelichów (cz. Frelichov, niem. Fröhlichhof) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Chybie. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, na południe od Jeziora Goczałkowickiego. Powierzchnia wynosi 294 ha, a liczba ludności 627, co daje gęstość zaludnienia równą 213,3 os./km².
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
reumatyczny ból głowy
SJP.pl
krótka kurtka o prostym kroju
SJP.pl
potocznie: przyjaciółka; psiapsióła
SJP.pl
określenie wykonawcze: z wściekłością, szaleńczo
SJP.pl
przysłówek
(1.1) muz. szaleńczo, z wściekłością
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(1.1) freddo, freddamente
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== frenetico (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) szaleńczy, szalony, frenetyczny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
(1.1) freddo, freddamente
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== frenetico (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) szaleńczy, szalony, frenetyczny
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: frenetycznie
SJP.pl
książkowo: wyrażający uczucie zachwytu, radosnego uniesienia, podniecenia; euforyczny, ekstatyczny, entuzjastyczny, owacyjny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. entuzjastyczny, burzliwy, wyrażający wręcz szalony zapał
Wiktionary
IPA: ˌfrɛ̃nɛˈtɨt͡ʃnɨ, AS: frẽnetyčny
Wiktionary
rzecz. frenezja ż., frenetyczność ż.
przysł. frenetycznie
Wiktionary
(1.1) owacyjny, gwałtowny, żywiołowy, gorący, frenezyjny
Wiktionary
wielka ekscytacja, uniesienie; entuzjazm, zapał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. zapał
Wiktionary
Frenezja romantyczna (z fr. frénétique – gwałtowny, szaleńczy) – cecha utworów literackich, odznaczająca się obfitością motywów okropności, zbrodni i szaleństwa, a także rozmiłowaniem autorów w opisywaniu makabrycznych scen. W utworach frenetycznych bohaterowie ulegają nikczemnym namiętnościom, pogardliwie odrzuciwszy prawdziwe wartości, co kończy się dla nich tragicznie. Częsta jest też ingerencja piekielnych mocy w losy ludzi.
Wikipedia
przym. frenetyczny
Wiktionary
specjalista w zakresie frenologii
SJP.pl
przestarzała, błędna teoria, według której poszczególne części mózgu odpowiadają za konkretne cechy psychiczne człowieka, a na podstawie budowy czaszki można je określić; kraniologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. obecnie uznawana za pseudonaukową dziedzina wiedzy badająca związek między ukształtowaniem czaszki człowieka a jego cechami psychicznymi;
Wiktionary
Frenologia (gr. phrēn – rozum) – pseudonaukowa teoria neuropsychologiczna, wedle której kora mózgu jest podzielona na odrębne ośrodki, z których każdy zapewniał fizykalne podstawy zjawisk psychicznych.
Opracowali ją w XVIII i XIX wieku Franz Joseph Gall i Johann Spurzheim.
Wikipedia
(1.1) Dzięki dzisiejszym badaniom wiemy, że frenologia to teoria wyssana z palca.
Wiktionary
rzecz. frenolog m., frenologista m.
przym. frenologiczny
przysł. frenologicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) pseudonauka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. frenolog m., frenologista m.
przym. frenologiczny
przysł. frenologicznie
frazeologia.
etymologia.
internacjonalizm (por. etymn|ang|phrenology., etymn|franc|phrénologie., etymn|niem|Phrenologie.), od etym|gr|φρήν. (phrḗn, → umysł) + etymn|pol|-logia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) phrenology
* białoruski: (1.1) фрэнало́гія ż.
* bułgarski: (1.1) френология ż.
* francuski: (1.1) phrénologie ż.
* hiszpański: (1.1) frenología ż.
* kataloński: (1.1) frenologia ż.
* niemiecki: (1.1) Phrenologie ż.
* portugalski: (1.1) frenologia ż.
* rosyjski: (1.1) френоло́гия ż.
* słowacki: (1.1) frenológia ż.
* ukraiński: (1.1) френоло́гія ż.
* węgierski: (1.1) frenológia
* włoski: (1.1) frenologia ż.
źródła.
== frenologia (język włoski.) ==
wymowa.
IPA|fre.no.lo.ˈʤi.a.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. frenologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z frenologią, dotyczący frenologii
Wiktionary
rzecz. frenologia ż., frenolog mos.
Wiktionary
dawniej: psychiatria (nauka zajmująca się badaniem warunków powstania, profilaktyką oraz leczeniem zaburzeń psychicznych)
SJP.pl
rodzaj lampy elektronowej wynalezionej w latach 20. ubiegłego wieku
SJP.pl
związek węgla z fluorem i chlorem, stosowany jako czynnik chłodzący w chłodziarkach i jako rozpuszczalnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grupa chloro- i fluoropochodnych węglowodorów alifatycznych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Freony charakteryzują się dużą prężnością pary w niskich temperaturach i dużym ciepłem parowania, co umożliwia wykorzystanie ich jako substancji chłodzących do produkcji urządzeń chłodniczych, tworzyw sztucznych i aerozoli.
Wiktionary
IPA: ˈfrɛɔ̃n, AS: freõn
Wiktionary
przym. freonowy
Wiktionary
(1.1) chlorofluorowęglowodór
Wiktionary
przymiotnik od: freon
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z freonem, dotyczący freonu
Wiktionary
rzecz. freon mrz.
Wiktionary
związek węgla z fluorem i chlorem, stosowany jako czynnik chłodzący w chłodziarkach i jako rozpuszczalnik
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) muz. świeżo, żwawo
Wiktionary
(1.1) fresco
Wiktionary
[czytaj: fresko] muzyczne określenie wykonawcze: świeżo
SJP.pl
przysłówek
(1.1) muz. świeżo, żwawo
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) frescamente
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== fresco (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-I learned some phrases-fresco.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) szt. fresk
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) frescamente
Wiktionary
[czytaj: freskobaldi] nazwisko, m.in.: Girolamo Frescobaldi (1583-1643), włoski kompozytor
SJP.pl
1. technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na wilgotnym podkładzie farbami zmieszanymi z wodą, pozwalająca na uzyskanie bardzo trwałych malowideł; alfresko, al fresco;
2. malowidło wykonane tą techniką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. technika malarska nakładania farby na świeży tynk;
(1.2) szt. malowidło ścienne wykonane techniką fresku (1.1)
Wiktionary
Fresk (z wł. fresco – świeży) – technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku farbami odpornymi na alkaliczne działanie zawartego w zaprawie wapna. Inne nazwy to al fresco i buon fresco.
Wikipedia
IPA: frɛsk, AS: fresk
Wiktionary
przym. freskowy
Wiktionary
lekka, przewiewna tkanina ubraniowa
SJP.pl
Fresko – gra planszowa z gatunku eurogier wydana w 2010 roku przez Queen Games. Gra była nominowana do nagrody Spiel des Jahres, została laureatem Deutscher Spiele Preis.
Tematem gry jest odnowa renesansowego fresku znajdującego się na suficie katedry. Na wezwanie biskupa do miasta zjeżdżają wybitni renowatorzy, z których każdy chce udowodnić swoją wyższość nad pozostałymi.
Wikipedia
przymiotnik od: fresk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) szt. związany z freskami, dotyczący fresków
Wiktionary
rzecz. fresk mrz.
Wiktionary
Fresno – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w dolinie San Joaquin, 260 km na południowy wschód od San Francisco. Według spisu z 2020 roku liczy 542,1 tys. mieszkańców, oraz ponad 1 mln w obszarze metropolitalnym.
Znajdują się tu wielkie winnice oraz sady. Handel winem i owocami (rodzynki, pomarańcze). W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz maszynowy.
Tu w ostatnich latach życia mieszkał ormiański bohater narodowy, generał Andranik Ozanian.
Wikipedia
udomowiony drapieżnik z rodziny łasicowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Mustela putorius furo|ref=tak., udomowiony, hodowlany drapieżnik spokrewniony z tchórzem;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈfrɛtka, AS: fretka
Wiktionary
[czytaj: frojd] nazwisko niemieckie, m.in. Sigmund Freud (1856-1939), austriacki twórca teorii psychoanalizy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) nazwisko austriackiego lekarza i twórcy psychoanalizy żydowskiego pochodzenia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Epokowe odkrycia Freuda dowiodły, że przejawy zazdrości budowy nie należą do rzadkości i pojęcie penis envy (zazdrość o członek) weszło do tradycyjnej psychoanalizy, a także kultury. Uczniowie Freuda byli przekonani, że zazdrość o członek występuje powszechnie u kobiet (…)
Wiktionary
taki jak u Freuda, charakterystyczny dla Freuda
SJP.pl
[czytaj: frojdysta] zwolennik freudyzmu, psychoanalitycznej teorii Freuda
SJP.pl
[czytaj: frojdyzm] teoria z zakresu psychoanalizy głosząca, iż motorem życia ludzkiego jest popęd seksualny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. teoria w psychologii, która zakłada, że popęd seksualny jest motorem postępowania człowieka
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. freudysta mos., freudystka ż.
przym. Freudowski, freudowski
Wiktionary
potocznie: hipotetyczne wyjście Francji z Unii Europejskiej; franxit
SJP.pl
1. narzędzie do obróbki metalu lub drewna, w postaci obracającej się tarczy z krawędziami tnącymi;
2. maszyna do kruszenia i usuwania twardych materiałów; freza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. narzędzie skrawające do obróbki powierzchni
Wiktionary
Frez – wieloostrzowe narzędzie skrawające o ruchu obrotowym. Frezy są używane we frezarkach. Służą do obróbki powierzchni płaskich i kształtowych przedmiotów metalowych, drewnianych i z tworzyw sztucznych.
Wikipedia
(1.1) Dzisiejsze frezy produkowane są z dobrych materiałów. Są drogie, ale za to dokładne.
Wiktionary
IPA: frɛs, AS: fres
Wiktionary
rzecz. frezarka ż., frezer m., frezowanie n.
czas. frezować ndk.
Wiktionary
1. narzędzie do obróbki metalu lub drewna, w postaci obracającej się tarczy z krawędziami tnącymi;
2. maszyna do kruszenia i usuwania twardych materiałów; freza
SJP.pl
maszyna do obróbki metalu lub drewna, wygryzająca w materiale zagłębienia za pomocą frezu (gryzu); gryzarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. obrabiarka skrawająca, służąca do obróbki płaszczyzn, powierzchi kształtowych, wgłębień itp. za pomocą frezu;
Wiktionary
Frezarka – obrabiarka przeznaczona do obróbki skrawaniem powierzchni płaskich i kształtowych takich jak rowki, gwinty, koła zębate. Narzędziem obróbczym stosowanym na frezarce jest frez. Głównym ruchem powodującym skrawanie, jest ruch obrotowy i posuwisty narzędzia względem obrabianego przedmiotu. Obróbka na frezarkach nazywa się frezowaniem.
Wikipedia
(1.1) Przy użyciu nowoczesnej frezarki można wykonać elementy o bardzo skomplikowanych kształtach.
(1.1) Frezując musimy trzymać frezarkę pewnie i poruszać ją zdecydowanie (…).
Wiktionary
IPA: frɛˈzarka, AS: frezarka
Wiktionary
rzecz. frezowanie n., frez mrz., frezik mrz., frezer m., sfrezowanie n., wyfrezowanie n.
czas. frezować ndk., sfrezować dk., wyfrezować dk.
przym. frezowy
Wiktionary
związany z frezowaniem; frezerski
SJP.pl
wykwalifikowany robotnik obsługujący frezarkę
SJP.pl
Frezer (feminatyw: frezerka) – mistrz rzemiosła zajmujący się obsługą frezarki lub każdy pracownik, który pracuje używając frezu.
Wikipedia
kobieta zajmująca się obróbką przedmiotów metalowych, drewnianych lub wykonanych z tworzyw sztucznych na frezarce
SJP.pl
Frezowanie – rodzaj obróbki skrawaniem, w której ruch obrotowy zawsze wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy (w zależności od konstrukcji obrabiarki, na której jest prowadzona obróbka) wykonywany jest również przez narzędzie lub przez przedmiot obrabiany.
Obrabiarka, na której wykonuje się frezowanie nazywa się frezarką.
Wikipedia
roślina ozdobna, bylina należąca do rodziny kosaćcowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Freesia|ref=tak., rodzaj bylin ozdobnych z rodziny kosaćcowatych, mających silnie pachnące, na ogół dzwonkowate kwiaty;
(1.2) kwiat frezji (1.1)
Wiktionary
Frezja (Freesia Eckl. ex Klatt) – rodzaj bylin należący do rodziny kosaćcowatych. Należy do niego ok. 6 gatunków roślin pochodzących z południowej Afryki, z Przylądka Dobrej Nadziei. Nazwa naukowa nadana przez Friedricha Klatta i wywodząca się z niej nazwa zwyczajowa w języku polskim utworzona została od nazwiska Friedricha Freese – lekarza z zawodu i botanika z zamiłowania, choć bywa też błędnie uznawane za uhonorowanie Eliasa Magnusa Friesa.
Wikipedia
(1.2) Jutro damy Annie bukiet frezji.
Wiktionary
IPA: ˈfrɛzʲja, AS: frezʹi ̯a
Wiktionary
przym. frezjowy
Wiktionary
przymiotnik od: frezja
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny storczykowatych, obejmujący ponad 160 gatunków
SJP.pl
mieszanina związków z grupy fenoli oraz substancji olejowych, wykorzystywana do konserwacji drewna i do ogrzewania
SJP.pl
obrabiać metal lub drewno na frezarce
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) masz. obrabiać coś mechanicznie przy użyciu frezarki
Wiktionary
(1.1) Frezując musimy trzymać frezarkę pewnie i poruszać ją zdecydowanie […]
(1.1) W ortopedii operacja nieco przypomina proces produkcyjny – trzeba ciąć, frezować i wiercić twardą tkankę kostną, której kształt i położenie jest dobrze znane.
Wiktionary
IPA: frɛˈzɔvat͡ɕ, AS: frezovać
Wiktionary
rzecz. frezowanie n., frez mrz., frezik mrz., frezarka ż., frezer m., sfrezowanie n., wyfrezowanie n.
czas. sfrezować dk., wyfrezować dk.
przym. frezowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|frezować.
Wiktionary
Frezowanie – rodzaj obróbki skrawaniem, w której ruch obrotowy zawsze wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy (w zależności od konstrukcji obrabiarki, na której jest prowadzona obróbka) wykonywany jest również przez narzędzie lub przez przedmiot obrabiany.
Obrabiarka, na której wykonuje się frezowanie nazywa się frezarką.
Wikipedia
czas. frezować ndk.
rzecz. frez mrz., frezarka ż.
Wiktionary
glon występujący w Afryce i Indiach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|ż. Elfryda
Wiktionary
Frida – amerykańsko-kanadyjsko-meksykański film biograficzny z 2002 roku, w reżyserii Julie Taymor, opowiadający o życiu meksykańskiej malarki Fridy Kahlo. Scenariusz został napisany na podstawie książki Haydena Herrery Frida: A Biography of Frida Kahlo. Zdjęcia kręcono w Meksyku (m.in. San Luis Potosí, miasto Meksyk).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. niemieckiego zdrobnienie odpowiednika Elfriede
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|Elfryda.
źródła.
== Frida (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. niemieckiego zdrobnienie odpowiednika Elfriede
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|Elfryda.
źródła.
== Frida (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Fryderyk
Wiktionary
[czytaj: fridman] nazwisko obce
SJP.pl
[czytaj: fridrych] imię męskie, m.in.: Friedrich Hebbel, niemiecki dramaturg
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: frends-i] selfie ze znajomymi
SJP.pl
[czytaj: frend-zona] potocznie: relacja dwóch osób, w której tylko jedna chce być dla drugiej kimś więcej niż przyjacielem; friendzone
SJP.pl
[czytaj: frend-zon] potocznie: relacja dwóch osób, w której tylko jedna chce być dla drugiej kimś więcej niż przyjacielem; friendzona
SJP.pl
[czytaj: frend-zonować] utrzymywać relację przyjacielską lub koleżeńską z osobą, która chciałaby zostać naszym partnerem życiowym
SJP.pl
sala do zimnych kąpieli w starożytnych łaźniach rzymskich
SJP.pl
Frigidarium (od łac. frigidus – zimny; gr. psychrolusion) – pomieszczenie do kąpieli w basenach z zimną wodą w rzymskich termach.
Frigidarium będące jedną z zasadniczych części łaźni publicznej (thermae) i znajdujące się w części bardziej rozbudowanej, przeznaczonej dla mężczyzn, poprzedzane było obszernym apodyterium (szatnia, rozbieralnia), w którym pozostawiano odzież przed przejściem do pomieszczenia z wodą zimną. Dokonywano tam pierwszych ablucji w basenie wypełniającym niemal całą salę (często wyposażonej też w labrum) bądź poprzedzając przejście wprost do sali ciepłej (tepidarium), gdzie stopniowo przystosowywano się do podwyższonej temperatury łaziebnej. Powracając odwrotnie do frigidarium z gorącego caldarium czy potni (laconicum), można było zakończyć cały pobyt w termach zimną kąpielą.
Wikipedia
oziębłość płciowa
SJP.pl
jednostka ilości ciepła ujemnego, stosowana w chłodnictwie; frygoria
SJP.pl
Wikipedia
pracować bez etatu, realizować projekty na zlecenie; freelansować
SJP.pl
[czytaj: friMER] trzeci miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nazwa trzeciego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;
Wiktionary
Frimaire (z fr. frimas = 'mróz') – trzeci miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym, trzeci i ostatni miesiąc jesienny. Trwał od 21 listopada do 20 grudnia.
Po frimaire następował nivôse.
Wikipedia
[czytaj: frizbi]
1. mały krążek z plastiku, szybujący na dość dużą odległość po wyrzuceniu w powietrze;
2. gra zespołowa polegająca na rzucaniu i łapaniu takiego krążka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gra, w której grający rzucają między sobą nawzajem lekkim plastikowym dyskiem
(1.2) dysk do gry w frisbee (1.1)
Wiktionary
Frisbee – dysk używany w sporcie i rekreacji. Sama nazwa frisbee jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Wham-O, dla produktów opartych na pomyśle Freda Morrisona.
Typowe frisbee ma kształt talerza o średnicy od 20 do 25 cm i jest wykonane z tworzywa sztucznego. W zależności od zastosowań frisbee mogą się znacznie różnić rozmiarem, ciężarem, twardością materiału i innymi parametrami, które wpływają na zachowanie się dysku w locie.
Wikipedia
[czytaj: frisz] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: frisz] nazwisko
SJP.pl
szybsza część czardasza (verbunga), tańca węgierskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Mazury. śniadanie
Wiktionary
włoska potrawa z jajek z dodatkiem mięsa, warzyw i sera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. włoska odmiana omleta zapiekana na patelni na maśle, z mieszanką warzywną, serem, niekiedy z czosnkiem lub anchois
Wiktionary
Frittata jest włoską potrawą na bazie jajek, zbliżoną do omletu oraz quiche. Jest zwykle wzbogacona dodatkowymi składnikami, jak mięso, sery lub warzywa, choć może być też przygotowana w wersji bez dodatków. Bazę tworzy się z ubitych jajek i oleju, oliwy lub masła.
Wikipedia
(1.1) Przeglądając zdjęcia w komputerze, znalazłam stare zdjęcie frittaty z kurczakiem.
Wiktionary
IPA: frʲitˈːata, AS: frʹi•tata
Wiktionary
[czytaj: fric] obce imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
Friuli (wł. Friuli, friul. Friûl, słoweń. Furlanija, niem. Friaul) – kraina historyczna oraz region geograficzny w północno-wschodnich Włoszech i zachodniej Słowenii o łącznej powierzchni 8240 km².
Definiowane, jako obszar pomiędzy rzeką Livenza na zachodzie i rzeką Timavo na wschodzie. Nazwa pochodzi z czasów starorzymskich, od jego historycznie najważniejszego miasta – Cividale del Friuli.
Wikipedia
przymiotnik od: Friuli (kraina)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla regionu Friuli-Wenecja Julijska, związany lub wywodzący się z regionu Friuli-Wenecja Julijska
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język friulski;
Wiktionary
IPA: ˈfrʲjulsʲci, AS: frʹi ̯ulsʹḱi
Wiktionary
przym. friulański, furlański
Wiktionary
(1.1) friulański, furlański
(2.1) friulański, furlański
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem friulskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem friulskim
(1.3) spisany, stworzony w języku friulskim
Wiktionary
IPA: ˈfrʲjulskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: frʹi ̯ulskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
roślina doniczkowa
SJP.pl
Frizea (Vriesea Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae). Obejmuje w szerokim ujęciu ok. 265 gatunków, ale w XXI wieku podejmowane są próby ich reklasyfikacji i w proponowanych ujęciach liczba gatunków tu zaliczanych jest mniejsza. Zasięg rodzaju w szerokim ujęciu obejmuje obszar od Meksyku i Antyli po Argentynę i Urugwaj, przy czym stosunkowo nieliczni jego przedstawiciele rosną w Amazonii. W wąskim ujęciu (Vriesea s.s.) zaliczane są tu niemal wyłącznie gatunki występujące w południowej Brazylii, zwłaszcza w Mata Atlântica.
Wikipedia
Federacyjna Republika Jugosławii, państwo utworzone w roku 1992 przez Serbię i Czarnogórę
SJP.pl
imię bohatera fantastycznej powieści J.R.R. Tolkiena
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: froMAŻ] synekura, ciepła posadka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. hand. sklep, który specjalizuje się w sprzedaży sera
Wiktionary
mieszkaniec Fromborka; fromborczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Fromborka
Wiktionary
IPA: ˌfrɔ̃mbɔrˈt͡ʃãɲĩn, AS: frõmborčãńĩn
Wiktionary
rzecz. Frombork m.
:: fż. fromborczanka ż.
przym. fromborski
Wiktionary
mieszkanka Fromborka; fromborka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Fromborka
Wiktionary
IPA: ˌfrɔ̃mbɔrˈt͡ʃãnka, AS: frõmborčãnka
Wiktionary
rzecz. Frombork m.
:: fm. fromborczanin m.
przym. fromborski
Wiktionary
mieszkaniec Fromborka; fromborczanin
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim;
Wiktionary
Frombork (niem. Frauenburg, hist. łac. Castrum Dominae Nostrae, „Zamek Naszej Pani”, Civitas Warmiensis, „Miasto Warmińskie”) – miasto na Warmii w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Frombork. Jest położony na Równinie Warmińskiej, nad Zalewem Wiślanym, na północnym krańcu Wysoczyzny Elbląskiej. W miejscowości znajduje się port morski oraz morskie przejście graniczne.
Wikipedia
(1.1) Pierwsza wzmianka o Fromborku pochodzi z roku 1278. Nazwa miasta wywodzi się od patronki katedry fromborskiej – z niemieckiego „Frauneburg“ – Gród Pani.
Wiktionary
IPA: ˈfrɔ̃mbɔrk, AS: frõmbork
Wiktionary
rzecz. fromborczanin m., fromborczanka ż.
przym. fromborski
Wiktionary
mieszkanka Fromborka; fromborczanka
SJP.pl
przymiotnik od: Frombork
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Fromborka
Wiktionary
(1.1) Pierwsza wzmianka o Fromborku pochodzi z roku 1278. Nazwa miasta wywodzi się od patronki katedry fromborskiej – z niemieckiego „Frauneburg“ – Gród Pani.
Wiktionary
IPA: frɔ̃mˈbɔrsʲci, AS: frõmborsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Frombork m., fromborczanin m., fromborczanka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie); Francek, Franek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od front
Wiktionary
rzecz. front m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. grupa rozłamowa wewnątrz stronnictwa
2. grupa opozycyjna wrogo nastawiona ku panującemu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opozycja wewnątrz grupy, partii albo wobec państwa
(1.2) hist. w XVII-wiecznej Francji: opozycja występująca przeciwko rządom Anny Austriaczki i Juliusza Mazariniego
Wiktionary
Wikipedia
dawna maszyna oblężnicza do miotania pocisków; katapulta
SJP.pl
Trebusz – starożytna i średniowieczna broń artyleryjska; barobalistyczna machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni, miotająca pociski stromotorowo ze znaczną celnością. Trebusz był stosowany dość powszechnie i stąd ma w różnych językach różne miejscowe nazwy: trebuszet, trebuczet, trabutium, frondibola, perier, bleide, tribock, petraria itd. Dla przykładu francuską nazwę frondibola utworzono z połączenia francuskiego słowa fronde (proca) i greckiego bolis (pocisk).
Wikipedia
dawniej: działać w opozycji, występować przeciwko władzy; oponować, sprzeciwiać się
SJP.pl
1. użytkownik portalu Fronda.pl;
2. czytelnik Frondy - społeczno-politycznego kwartalnika o profilu konserwatywnym
SJP.pl
członek frondy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. przednia część; przód;
2. wychodząca na ulicę, reprezentacyjna część budynku;
3. miejsce działań wojennych walczących armii;
4. związek kilku armii objęty wspólnym dowództwem;
5. wspólna działalność w celu osiągnięcia wyznaczonego celu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. rejon działań wojennych;
(1.2) bud. przód budynku
(1.3) meteorol. strefa między dwiema masami powietrza;
(1.4) zgromadzenie partii lub osób pod jednym wspólnym programem
(1.5) przód, przednia część
(1.6) związek kilku armii objętych połączonym dowództwem
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jego brat zginął na froncie podczas II wojny światowej.
(1.1) Po bitwie moskiewskiej front przesunął się na zachód.
(1.2) Właściciel pomalował front kamienicy na różowo.
(1.3) Nad wschodnią częścią kraju będzie jeszcze przemieszczał się zimny front.
(1.4) Wczoraj powołany został front jedności narodowej.
Wiktionary
IPA: frɔ̃nt, AS: frõnt
Wiktionary
rzecz. fronton m., frontowiec m., froncik mrz., frontalność ż.
przym. frontowy, przyfrontowy
przysł. frontalnie
Wiktionary
(1.2) fronton
Wiktionary
w średniowieczu: zasłona górnej części ołtarza; antependium; antepedium
SJP.pl
Antepedium (również antependium, frontale) – bogato zdobione zakrycie lub zasłona zakrywająca podstawę (stipes) stałego ołtarza chrześcijańskiego.
Wikipedia
w plastyce: zasada kompozycyjna polegająca na przedstawianiu postaci ludzkiej od przodu, w układzie symetrycznym, stosowana zwłaszcza w sztuce starożytnej
SJP.pl
Frontalizm – zasada kompozycyjna stosowana w sztukach plastycznych, polegająca na przedstawianiu postaci ludzkiej od przodu, w układzie ściśle symetrycznym, dzięki czemu dzieło zyskuje charakter monumentalny i hieratyczny. W związku z tym kompozycję frontalną nadawano przede wszystkim wyobrażeniom kultowym i portretom oficjalnym, wystawionym na widok publiczny.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób frontalny
Wiktionary
rzecz. front m., frontalność ż.
przym. frontalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest frontalne
Wiktionary
(1.1) „Łączy natomiast obie płyty charakterystyczna dla włoskiej sztuki nagrobnej frontalność i bezwzględny spokój w koncepcji postaci.”
Wiktionary
rzecz. front m., frontowiec m.
przym. frontalny
przysł. frontalnie
Wiktionary
1. znajdujący się na przedzie, ustawiony przodem;
2. skierowany ku przodowi kogoś lub czegoś;
3. atak frontalny - zmasowany atak na czoło frontu przeciwnika
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) czołowy, przedni
(1.2) zwrócony w przód
(1.3) rozstawiony wzdłuż frontu
(1.4) wojsk. idący wprost na pozycje przeciwnika, nieoskrzydlający, nieomijający
(1.5) zool. odnoszący się do czoła zwierzęcia
Wiktionary
rzecz. frontalność ż.
przysł. frontalnie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. przednia część; przód;
2. wychodząca na ulicę, reprezentacyjna część budynku;
3. miejsce działań wojennych walczących armii;
4. związek kilku armii objęty wspólnym dowództwem;
5. wspólna działalność w celu osiągnięcia wyznaczonego celu
SJP.pl
w informatyce: część aplikacji odpowiedzialna za interakcję z użytkownikiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. część systemu informatycznego stanowiąca interfejs użytkownika, prezentująca dane oraz realizująca komunikację z backendem
Wiktionary
Front-end i back-end – początkowe oraz końcowe stadium procesu. Front-end jest odpowiedzialny za pobieranie danych od użytkownika oraz przekazanie ich do back-endu. Następnie back-end na podstawie tych danych wykonuje określone zadanie. Opcjonalnie front-end może pokazać użytkownikowi wyniki otrzymane od back-endu. Często stosowanym tłumaczeniem jest „fasada” i „wnętrze”.
Wikipedia
rzecz. frontendowiec mos.
przym. frontendowy
Wiktionary
(1.1) war. front-end, front end
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. inform. programista zajmujący się frontendem
Wiktionary
(1.1) W naszym zespole pracuje 4 backendowców i 2 frontendowców.
Wiktionary
rzecz. frontend mrz.
przym. frontendowy
Wiktionary
→ frontend
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) środ. inform. związany z frontendem, dotyczący frontendu
Wiktionary
(1.1) Programistka cały dzień szukała błędu w komponencie frontendowym.
(1.1) Po ukończeniu trzymiesięcznego kursu, udało mi się zdobyć pracę jako programista frontendowy.
Wiktionary
rzecz. frontend mrz., frontendowiec mos.
Wiktionary
samochód typu Opel Frontera
SJP.pl
Frontera – miasto w Meksyku, w stanie Tabasco, siedziba władz gminy Centla. Miasto położone jest w odległości około 10 km od wybrzeża Zatoki Meksykańskiej w pobliżu lejkowatego ujścia rzeki Usumacinta. W 2010 roku ludność miasta liczyła 22 795 osób natomiast gminy 102 110 mieszkańców.
Wikipedia
Frontyspis (z fr. frontispice) – strona poprzedzająca kartę tytułową książki, zawierająca niekiedy spis dzieła, portret autora, ilustrację lub tytuł ogólny wydania. Przeobrażał się pod wpływem zmian stylowych. Wczesną formą była ramka arabeskowa naśladująca obramowanie okna lub portalu. Rozwój frontyspisu przypada na XVII–XVIII w.
Wikipedia
[czytaj: frontmen] frontmen;
1. najważniejszy muzyk w zespole, utrzymujący kontakt z publicznością w czasie koncertu;
2. osoba najbardziej aktywna w jakiejś organizacji, zespole, grupie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. muz. główny muzyk zespołu
Wiktionary
(1.1) Podczas koncertu frontman został zasztyletowany.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. frontmanka ż.
Wiktionary
(1.1) lider; war. frontmen
Wiktionary
→ frontman [czytaj: frontmenka]; frontmenka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. muz. liderka zespołu muzycznego
Wiktionary
(1.1) Wokalistka została frontmanką formacji po roku 2000.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. frontman mos.
Wiktionary
(1.1) liderka; war. frontmenka
Wiktionary
frontman;
1. najważniejszy muzyk w zespole, utrzymujący kontakt z publicznością w czasie koncertu;
2. osoba najbardziej aktywna w jakiejś organizacji, zespole, grupie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. muz. lider zespołu muzycznego
Wiktionary
(1.1) Zespół znalazł nowego frontmena przed następną trasą koncertową.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. frontmenka ż.
Wiktionary
(1.1) lider; war. frontman
Wiktionary
→ frontmen; frontmanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. muz. liderka zespołu muzycznego
Wiktionary
(1.1) Wokalistka została frontmenką kapeli po roku 2000.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. frontmen mos.
Wiktionary
(1.1) liderka; war. frontmanka
Wiktionary
procesy prowadzące do osłabienia albo całkowitego zaniku frontu atmosferycznego
SJP.pl
Frontoliza – proces zanikania lub osłabiania frontu atmosferycznego.
Na mapach synoptycznych front ulegający frontolizie oznacza się linią przerywaną, zaznaczając symbole rodzaju frontu na co drugim odcinku.
Wikipedia
1. frontowa ściana budynku, fasada
2. trójkątne zwieńczenie fasady lub ryzalitu budowli antycznej lub klasycystycznej; przyczółek, naczółek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. przednia ściana budynku
(1.2) archit. trójkątne zwieńczenie fasady lub ryzalitu budynku;
Wiktionary
Fronton, przyczółek – niski szczyt nad portykiem, o różnym kształcie, ograniczony krawędziami bocznymi dachu dwuspadowego. Stosowany w świątyniach greckich od ok. 650 r. p.n.e. Wewnętrzne pole frontonu, gładkie lub wypełnione dekoracją rzeźbiarską, nosi nazwę tympanonu.
Wikipedia
(1.1) Staliśmy na rynku, podziwiając fronton zabytkowego ratusza.
(1.2) W architekturze nowożytnej spotkać można również frontony stanowiące segment kręgu, półowalne, przerywane lub gierowane.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. frontonik mrz.
przym. frontonowy, frontowy
Wiktionary
(1.1) fasada, front
(1.2) przyczółek
Wiktionary
zdrobnienie od: fronton
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od fronton
(1.2) archit. mały fronton
Wiktionary
(1.2) Nad wejściem od strony ogrodów architekt umieścił niewielki frontonik ze scenką idylliczną.
Wiktionary
rzecz. fronton mrz.
przym. frontonowy
Wiktionary
związany z frontonem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z frontonem, dotyczący frontonu
Wiktionary
(1.1) Zamierzamy jeszcze wymienić okna frontonowe.
Wiktionary
rzecz. fronton mrz., frontonik mrz.
Wiktionary
żołnierz walczący na froncie; żołnierz oddziałów frontowych
SJP.pl
związany z frontem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który znajduje się z przodu
(1.2) wojsk. związany z frontem wojennym, dotyczący frontu wojennego
Wiktionary
IPA: frɔ̃nˈtɔvɨ, AS: frõntovy
Wiktionary
rzecz. front m., frontowiec m., fronton m.
przym. przyfrontowy
Wiktionary
(1.1) przedni
(1.2) liniowy
Wiktionary
Microsoft FrontPage – nierozwijany pakiet webmasterski firmy Microsoft, dostępny jako oddzielna aplikacja lub jako część pakietu Microsoft Office, także w polskiej wersji językowej. Program był dostępny także w środowisku Mac OS w 1998, ale nie dorównywał wtedy konkurencji i od tego czasu Microsoft go w tym środowisku nie aktualizował. Od wersji 2002 dostępny w polskiej wersji językowej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ilustracja umieszczana na karcie przedtytułowej książki, zazwyczaj będąca ryciną przedstawiającą autora
(1.2) osobna strona, na której połączono rysunek i wkomponowany w niego tytuł publikacji
(1.3) daw. ozdobny miedzioryt
Wiktionary
Frontyspis (z fr. frontispice) – strona poprzedzająca kartę tytułową książki, zawierająca niekiedy spis dzieła, portret autora, ilustrację lub tytuł ogólny wydania. Przeobrażał się pod wpływem zmian stylowych. Wczesną formą była ramka arabeskowa naśladująca obramowanie okna lub portalu. Rozwój frontyspisu przypada na XVII–XVIII w.
Wikipedia
(1.1) Być może inspiracją dla Panka stał się rysunek głowy Dantego autorstwa Tadeusza Kulisiewicza, wydrukowany na frontyspisie jubileuszowego wydania Boskiej komedii. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: frɔ̃nˈtɨspʲis, AS: frõntyspʹis
Wiktionary
frontispis
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum;
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w regionie Lacjum;
Wiktionary
Frosinone – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Frosinone.
Według danych na rok 2023 gminę zamieszkiwało 43 325 osób, 924,75 os./km².
W mieści swoją siedzibę ma klub piłkarski Frosinone Calcio, który w sezonie 2023/2024 występuje w Serie A.
Wikipedia
(1.1) Przebywszy rzekę z saperami w gumowym pontonie, znalazłem Frosinone ciepłe jeszcze od Niemców, ale ich ani śladu.
(1.1) Naczelnik zezwolił też Dąbrowskiemu na wręczenie wyróżniającym się żołnierzom obrączek insurekcyjnych z napisem „Ojczyzna Obrońcy Swemu” (…). Jedną z nich otrzymał mjr Józef Nadolski za wdarcie się podczas szturmu jako pierwszy do włoskiego miasta Frosinone; drugą uhonorowany został gen. Karol Kniaziewicz za odznaczenie się w bitwie pod Civita Castellana.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
miękka, bawełniana lub bawełnopodobna tkanina pętelkowa; frote, frotte, frotté
SJP.pl
technika odciskania faktury przedmiotów na papierze przez mocne pocieranie ołówkiem; frottage
SJP.pl
Frottage, frotaż (fr. tarcie) – technika odciskania faktury dowolnych przedmiotów (np. drewna, tkaniny, liści, kamieni) na powierzchni papieru przez przyłożenie papieru do danej rzeczy i mocne pocieranie go ołówkiem (lub innym podobnym narzędziem).
Wikipedia
[czytaj: froTE lub FROte]
1. miękka, bawełniana lub bawełnopodobna tkanina pętelkowa; frota, frotte, frotté;
2. wykonany z tkaniny frote; frotowy
SJP.pl
czyściciel posadzek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna zajmujący się zawodowo froterowaniem
Wiktionary
rzecz. froterowanie n., wyfroterowanie n., froterka ż., froteryzm m., froterysta m.
czas. froterować ndk., wyfroterować dk.
przym. froterski
Wiktionary
1. przyrząd elektryczny do froterowania, polerowania podłóg;
2. dawniej: czynność froterowania, zajęcie frotera
SJP.pl
Froterka elektryczna – urządzenie elektryczne, służące do polerowania wypastowanych podłóg wykonanych z PCW (PVC), paneli podłogowych, parkietu, drewna, kamienia i tym podobnych.
Zasadniczym elementem tego narzędzia są ruchome, napędzane silnikiem komutatorowym szczotki. Pierwsze froterki były dość dużymi urządzeniami z dwoma lub trzema szczotkami napędzanymi za pomocą paska.
Niektóre urządzenia tego rodzaju wyposażone są w worek na śmieci zebrane przy froterowaniu.
Wikipedia
czyścić posadzkę, podłogę; polerować zapastowaną podłogę
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) polerować zapastowaną podłogę froterką lub miękką tkaniną
Wiktionary
(1.1) W oczekiwaniu na hydraulika froterowałem dziś trochę podłogę w kuchni, żeby nie było wstydu, jak przyjdzie i zobaczy, jak tu u nas nieposprzątane.
Wiktionary
IPA: ˌfrɔtɛˈrɔvat͡ɕ, AS: froterovać
Wiktionary
rzecz. froter, froterka, froterowanie
przym. froterski
czas. wyfroterować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|froterować.
Wiktionary
czas. froterować
rzecz. froter mos.
Wiktionary
1. opaska, wykonana najczęściej z bawełny, noszona przez sportowców na ręce, służąca do wycierania potu;
2. gumka z frotté, służąca do wiązania włosów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fryzj. gumka do włosów obciągnięta materiałem;
Wiktionary
(1.1) Ania kupiła kolorowe frotki dla swoich córeczek.
Wiktionary
IPA: ˈfrɔtka, AS: frotka
Wiktionary
rzecz. frotté
przym. frotté, frotowy
Wiktionary
wykonany z frotté - miękkiej, bawełnianej lub bawełnopodobnej tkaniny pętelkowej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany z tkaniny frotté
Wiktionary
(1.1) Za ciepłe frotowe skarpetki trzeba było zapłacić 6-9 złotych, a za wełnianą czapkę 5 złotych.
Wiktionary
IPA: frɔˈtɔvɨ, AS: frotovy
Wiktionary
przym. frotté
rzecz. frotté, frotka
Wiktionary
(1.1) frotté
Wiktionary
[czytaj: froTAŻ] technika odciskania faktury przedmiotów na papierze przez mocne pocieranie ołówkiem; frotaż
SJP.pl
Frottage, frotaż (fr. tarcie) – technika odciskania faktury dowolnych przedmiotów (np. drewna, tkaniny, liści, kamieni) na powierzchni papieru przez przyłożenie papieru do danej rzeczy i mocne pocieranie go ołówkiem (lub innym podobnym narzędziem).
Wikipedia
[czytaj: froTE lub FROte]
1. miękka, bawełniana lub bawełnopodobna tkanina pętelkowa; frota, frote, frotté;
2. wykonany z tkaniny frotte; frotowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) włók. bawełniana lub bawełnianopodobna tkanina o strukturze pętelkowej
przymiotnik
(2.1) włók. wykonany z tkaniny frotté (1.1)
Wiktionary
Frotte – tkanina z okrywą pętelkową, wytwarzana na specjalnych krosnach. Tkanina tworzona jest z dwóch osnów, podstawowej i pętelkowej, oraz wątku. Osnowa podstawowa tworząca strukturę tkaniny jest wykonana z bardzo mocnej, gładkiej przędzy i jest mocno naprężona. Osnowa pętelkowa natomiast jest wykonana z przędzy miękkiej, puszystej, chłonnej i elastycznej. W trakcie tkania minimalnie naprężona.
Wikipedia
rzecz. frotka ż.
przym. frotowy
Wiktionary
(2.1) frotowy
Wiktionary
wesoła wielogłoskowa piosenka zwrotkowa z refrenem, czasem z towarzyszeniem instrumentów, popularna we Włoszech w XV i XVI wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. włoska piosenka o tematyce miłosnej lub satyrycznej popularna XV-XVI wieku;
Wiktionary
Frottola – pieśń strofkowa o treści miłosnej lub satyrycznej, popularna we Włoszech w XV i XVI wieku.
Najczęściej była 3- lub 4-głosowa, z linią melodyczną umieszczoną w najwyższym głosie. Śpiewano ją z towarzyszeniem 2 lub 3 instrumentów, stanowiących jej harmoniczne dopełnienie.
Wikipedia
(1.1) Miejscem powstania właściwej frottoli była Mantua (ok. 1400).
Wiktionary
[czytaj: fru-fru] taki, który wydaje lekki, delikatny dźwięk zbliżony do szelestu liści, sukien, jedwabnych halek itd. lub jest wykonany z powiewnych tkanin; froufrou, fru-fru
SJP.pl
Frou-Frou (także Froufrou) – francuska komedia w pięciu aktach autorstwa Henriego Meilhaca i Ludovica Halévy’ego z 1869.
Wikipedia
[czytaj: fru-fru] taki, który wydaje lekki, delikatny dźwięk zbliżony do szelestu liści, sukien, jedwabnych halek itd. lub jest wykonany z powiewnych tkanin; frou-frou, fru-fru
SJP.pl
wyraz oznaczający furkotanie, łopotanie, zwłaszcza skrzydeł ptaków podrywających się do lotu; frrr
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) naśladowanie odgłosu wydawanego przez skrzydła ptaka, który podrywa się do lotu
(1.2) imitacja dźwięku łopoczącej na wietrze chorągwi
Wiktionary
czas. fruwać
Wiktionary
wyraz oznaczający furkotanie, łopotanie, zwłaszcza skrzydeł ptaków podrywających się do lotu; frr
SJP.pl
1. wyraz oznaczający lot, machanie skrzydłami itp.
2. potocznie o lekkim, powiewnym stroju lub jego części;
3. wykrzyknik nazywający czynność wykonywaną nagle, szybko, z impetem; sru
SJP.pl
taki, który wydaje lekki, delikatny dźwięk zbliżony do szelestu liści, sukien, jedwabnych halek itd. lub jest wykonany z powiewnych tkanin; froufrou, frou-frou
SJP.pl
[czytaj: fruktiDOR] dwunasty miesiąc francuskiego kalendarza republikańskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nazwa dwunastego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;
Wiktionary
Fructidor (z łac. fructus = 'owoce' + z gr. doron = 'dar') – dwunasty miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym, trzeci i ostatni miesiąc lata – tym samym ostatni miesiąc roku. Trwał od 18 sierpnia do 16 września.
W 1797 roku we fructidorze miał miejsce zamach stanu 18 fructdiora.
Wikipedia
z łaciny: owoc; określenie spotykane głównie na receptach
SJP.pl
gatunek motyla, ćmy dziennej; zawisak, fruczak gołąbek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rockandrollowy taniec towarzyski, w którym różne części ciała poruszają się rytmicznie z wyjątkiem stóp spoczywających nieruchomo
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|frug.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) frug
źródła.
== frug (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-frug.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) frug
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: fruk, AS: fruk
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|frug.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) frug
źródła.
== frug (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-frug.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) frug
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
napój owocowy marki Frugo
SJP.pl
Frugo – marka napojów owocowych, stworzona przez firmę Alima Gerber, obecnie należąca do FoodCare.
Wikipedia
osoba odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; frutarianin, fruktarianin
SJP.pl
odżywianie się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; frutarianizm, fruktarianizm
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: frutarianka] kobieta odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; frutarianka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od frukt
Wiktionary
rzecz. frukt m.
Wiktionary
dawniej:
1. owoc;
2. przenośnie: owoc pracy, zysk, korzyść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. owoc
Wiktionary
IPA: frukt, AS: frukt
Wiktionary
rzecz. frukcik mrz.
Wiktionary
przestarzale: owoce (przede wszystkim płody drzew, krzewów, np. jabłka); frukty
SJP.pl
związek pochodzenia roślinnego, występujący w kłączach, bulwach, dolnych częściach roślin i rzadko w liściach
SJP.pl
osoba odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianin, frutarianin
SJP.pl
odżywianie się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianizm, frutarianizm
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. związek organiczny składający się z kilku cząsteczek fruktozy połączonych z sacharozą
Wiktionary
gazowany napój orzeźwiający, produkowany z naturalnych soków owocowych
SJP.pl
dawniej: owocowy
SJP.pl
Fruktowy (biał. Фруктовы; ros. Фруктовый) – osiedle na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kobryńskim, w sielsowiecie Batcze. Od wschodu graniczy z Kobryniem.
Osiedle powstało po II wojnie światowej. Wcześniej te tereny należały do folwarku Patryki.
Wikipedia
związek organiczny, monosacharyd, występujący w owocach i miodzie; cukier owocowy, lewuloza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny z grupy ketoz, naturalnie występujący w stanie wolnym w owocach, miodzie, nektarze kwiatów;
Wiktionary
Fruktoza, cukier owocowy (z łac. fructus, owoc) – organiczny związek chemiczny z grupy ketoz. W stanie wolnym występuje naturalnie w owocach, miodzie, nektarze kwiatów i spermie ssaków. Reszty fruktozy wchodzą w skład szeregu di-, oligo- i polisacharydów, na przykład sacharozy (glukoza + fruktoza), rafinozy (glukoza + fruktoza + galaktoza) lub inuliny.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) cukier owocowy
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) cukier
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. fruktozowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|fructus. → owoc
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) fructose
* baskijski: (1.1) fruktosa
* bułgarski: (1.1) фруктоза ż., плодова захар ż.
* chorwacki: (1.1) fruktoza ż.
* czeski: (1.1) fruktóza ż.
* estoński: (1.1) fruktoos
* francuski: (1.1) fructose m.
* hiszpański: (1.1) fructosa ż.
* kataloński: (1.1) fructosa ż.
* litewski: (1.1) fruktozė ż.
* niemiecki: (1.1) Fructose ż., Fruktose ż.
* nowogrecki: (1.1) φρουκτόζη ż.
* portugalski: (1.1) frutose ż.
* rosyjski: (1.1) фруктоза ż.
* rumuński: (1.1) fructoză ż.
* słowacki: (1.1) fruktóza ż.
* słoweński: (1.1) fruktoza ż.
* ukraiński: (1.1) фруктоза ż.
* węgierski: (1.1) fruktóz
* włoski: (1.1) fruttosio m.
źródła.
== fruktoza (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. fruktoza
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. fruktozowy
Wiktionary
(1.1) cukier owocowy
Wiktionary
produkt glikacji białek osocza
SJP.pl
Nazwą fruktozamina, lub także izoglukozamina określa się białka osocza krwi, głównie albuminy, które uległy procesowi glikacji białek. Ponieważ stężenie fruktozaminy koreluje ze stopniem wyrównania glikemii w przebiegu cukrzycy jest ono wykorzystywane w monitorowania efektów leczenia tego schorzenia.
Wikipedia
dawniej: owoce (przede wszystkim płody drzew, krzewów, np. jabłka); frukta
SJP.pl
przynosić owoce, lub w przenośni: przynosić zysk
SJP.pl
przysłówek
(1.1) muz. trzepocząc językiem na instrumentach dętych w celu uzyskania drżącego brzmienia przypominającego ćwierkanie
Wiktionary
(1.1) frullato, frull.
Wiktionary
efekt uzyskiwany w grze na flecie przez wibrację języka, taką jak przy wymawianiu głosek frrr
SJP.pl
Frullato (wł. trząść), także Flatterzunge (niem. trzepoczący język) - technika gry możliwa na niektórych instrumentach dętych, dająca efekt podobny do tremolo, ale wykonywana na nieprzerywanym dźwięku i bez zmiany jego wysokości.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Frumencjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Zostało utworzone od rzeczownika frumentum (zboże, żyto, pszenica). Imię Frumencjusz oznacza zatem „hodowca zboża” lub „dostawca zboża”.
Imię to nosił Frumencjusz z Aksum, święty chrześcijański, apostoł Etiopii.
Frumencjusz imieniny obchodzi 27 października.
Wikipedia
o istotach, np. ptakach: poruszać się w powietrzu przy użyciu skrzydeł; fruwać, latać
SJP.pl
sowiecka nazwa Biszkeku, stolicy Kirgistanu
SJP.pl
Okręty:
Wikipedia
mieszkaniec Frunze
SJP.pl
mieszkanka Frunze
SJP.pl
przymiotnik od: Frunze
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Frunze, dotyczący Frunze (współcz. Biszkek)
Wiktionary
rzecz. Frunze n.
Wiktionary
(1.1) współcz. biszkekański, biszkecki
Wiktionary
stan rozdrażnienia i rozgoryczenia występujący u kogoś na skutek niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby lub osiągnięcia celu, często połączony z poczuciem bezsilności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. stan nieprzyjemnego napięcia emocjonalnego wynikły z niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby albo osiągnięcia danego celu;
Wiktionary
Frustracja (łac. frustratio - zawód, udaremnienie) – zespół przykrych emocji związanych z niemożliwością realizacji potrzeby lub osiągnięcia określonego celu. Czasem frustrację definiuje się jako każdą sytuację, która wywołuje nieprzyjemne reakcje: ból, gniew, złość, nudę, irytację, lęk i inne formy dyskomfortu. Frustracja bywa rozumiana jako reakcja na niemożliwość osiągnięcia celu, pomimo dążenia do niego. Uczucie frustracji łączy się z nakładem pracy nie doprowadzającej do osiągnięcia celu. Są to swego rodzaju wyrzuty sumienia wobec siebie samego znajdujące ujście pod postacią frustracji, kompulsji, przeniesienia lub natręctwa – jest to mechanizm spontaniczny, instynktowny i nieświadomy wynikający z jednostkowych uwarunkowań i doświadczeń.
Wikipedia
(1.1) Kolejną koncepcją agresji (…), jest ujęcie agresji jako reakcji na frustrację.
(1.1) W rzeczywistości frustracja i głębokie zadowolenie są ze sobą ściśle związane; trudno sobie wyobrazić intensywną przyjemność bez jakiejś poprzedzającej jej frustracji.
Wiktionary
rzecz. frustrat m., frustratka ż., sfrustrowanie n., frustrowanie n.
czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.
przym. frustracyjny
Wiktionary
stan rozdrażnienia i rozgoryczenia występujący u kogoś na skutek niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby lub osiągnięcia celu, często połączony z poczuciem bezsilności
SJP.pl
przymiotnik od: frustracja; będący wynikiem, objawem frustracji
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z frustracją, dotyczący frustracji
Wiktionary
rzecz. frustracja ż., frustrat m., frustratka ż., sfrustrowanie n., frustrowanie n.
czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.
Wiktionary
człowiek będący w stanie frustracji lub łatwo popadający w ten stan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna, który przejawia frustrację
Wiktionary
Frustracja (łac. frustratio - zawód, udaremnienie) – zespół przykrych emocji związanych z niemożliwością realizacji potrzeby lub osiągnięcia określonego celu. Czasem frustrację definiuje się jako każdą sytuację, która wywołuje nieprzyjemne reakcje: ból, gniew, złość, nudę, irytację, lęk i inne formy dyskomfortu. Frustracja bywa rozumiana jako reakcja na niemożliwość osiągnięcia celu, pomimo dążenia do niego. Uczucie frustracji łączy się z nakładem pracy nie doprowadzającej do osiągnięcia celu. Są to swego rodzaju wyrzuty sumienia wobec siebie samego znajdujące ujście pod postacią frustracji, kompulsji, przeniesienia lub natręctwa – jest to mechanizm spontaniczny, instynktowny i nieświadomy wynikający z jednostkowych uwarunkowań i doświadczeń.
Wikipedia
(1.1) Nie wierzcie frustratom czy dewiantom psychicznym, którzy swoje problemy psychiczne odreagowują na narodzie.
Wiktionary
rzecz. frustracja ż., sfrustrowanie n., frustrowanie n.
:: fż. frustratka ż.
czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.
przym. sfrustrowany, frustracyjny
Wiktionary
kobieta przeżywająca stan frustracji, lub łatwo popadająca w ten stan
SJP.pl
frustrować się lub kogoś; odczuwać porażkę w dążeniu do celu; zawodzić się
SJP.pl
czasownik
(1.1) wywoływać frustrację u kogoś
Wiktionary
(1.1) Ta sprawa, chociaż interesująca, trochę frustruje.
(1.1) Brak środków frustruje lekarzy i opóźnia leczenie, a czas oczekiwania na wizytę wynosi już nawet do sześciu lat.
Wiktionary
rzecz. frustracja ż., frustrat m., frustratka ż., frustrowanie n.
przym. sfrustrowany, frustrujący, frustracyjny
przysł. frustrująco
Wiktionary
taki, który powoduje frustrację; irytujący, denerwujący
SJP.pl
osoba odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianin, fruktarianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba stosująca frutarianizm, odżywiająca się tylko owocami
Wiktionary
rzecz. frutarianizm m.
:: fż. frutarianka ż.
przym. frutariański
Wiktionary
odżywianie się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianizm, fruktarianizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sposób żywienia dopuszczający spożywanie wyłącznie owoców i warzyw, których zerwanie nie powoduje zniszczenia rośliny;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. frutarianin m., frutarianka ż.
przym. frutariański
Wiktionary
(1.1) fruktarianizm, fruitarianizm, fruktorianizm
Wiktionary
kobieta odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta stosująca frutarianizm, odżywiająca się tylko owocami
Wiktionary
rzecz. frutarianizm m.
:: fm. frutarianin m.
przym. frutariański
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący frutarian i frutarianizmu
Wiktionary
rzecz. frutarianizm m., frutarianin m., frutarianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
z włoskiego: płody, owoce; frukty, frukta
SJP.pl
frunąć, lecieć;
1. o istotach: przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu dzięki skrzydłom;
2. poruszać się na wietrze;
3. potocznie, przenośnie:
a) o rzeczach: unosić się, być rzucanym;
b) oddalać się, wyjeżdżać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. frunąć)
(1.1) poruszać się w powietrzu za pomocą skrzydeł
(1.2) unosić się pod wpływem pędu powietrza
(1.3) pot. przemieszczać się gdzieś niby lekkim wydatkiem energetycznym lub szybko
Wiktionary
(1.1) Motyl fruwa sobie z kwiatka na kwiatek.
Wiktionary
rzecz. fruwanie n.
czas. frunąć dk.
wykrz. frr
Wiktionary
(1.1) latać, lecieć, reg. śl. furgać.
(1.2) powiewać, reg. śl. furgać.
Wiktionary
frunąć, lecieć;
1. o istotach: przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu dzięki skrzydłom;
2. poruszać się na wietrze;
3. potocznie, przenośnie:
a) o rzeczach: unosić się, być rzucanym;
b) oddalać się, wyjeżdżać
SJP.pl
deser sporządzony z całych lub krojonych owoców, zatopionych w żelu, z możliwymi innymi dodatkami, np. z bitą śmietaną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. półprodukt cukierniczy sporządzony z całych lub krojonych owoców zatopionych w żelu;
Wiktionary
Frużelina − przetwór owocowy sporządzony z kawałków owoców zatopionych w żelu o konsystencji przypominającej tężejącą galaretkę lub kisiel. Jest to popularny dodatek do różnego rodzaju ciast, gofrów czy lodów.
Owoce często wykorzystywane do przyrządzania frużeliny to na przykład wiśnie, truskawki, maliny.
Frużelina jest zastrzeżoną nazwą produktów przedsiębiorstwa Prospona, jednak na drodze pospolicenia weszła do języka potocznego.
Wikipedia
(1.1) Jak podkreślają, wykonane są one tylko z naturalnych składników — biszkopt wypiekany jest na świeżych jajkach, panie same przygotowują frużeliny owocowe, kremy i inne dodatki.
Wiktionary
1. mieszkaniec Fryburga (miasta w Szwajcarii);
2. mieszkaniec Fryburga Bryzgowijskiego (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec kantonu Fryburg
Wiktionary
rzecz. Fryburg mrz., fryburczyk mos., fryburka ż.
:: fż. Fryburka ż., Fryburżanka ż.
przym. fryburski
Wiktionary
1. kanton w Szwajcarii;
2. miasto w Szwajcarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Szwajcarii nad rzeką Sarine, stolica kantonu Fryburg (1.2);
(1.2) geogr. adm. jeden z kantonów Szwajcarii;
(1.3) geogr. adm. rejencja w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia;
Wiktionary
Niemcy:
Szwajcaria:
Wikipedia
(1.1) Pojedziemy do Fryburga w przyszłym roku.
Wiktionary
przym. fryburski
rzecz. fryburczyk mos., fryburżanka ż., Fryburczyk mos., Fryburżanka ż.
Wiktionary
fryburżanka;
1. mieszkanka szwajcarskiego miasta Fryburg;
2. mieszkanka niemieckiego miasta Fryburg Bryzgowijski
SJP.pl
1. związany z Fryburgiem (szwajcarskie miasto, kraina i kanton);
2. związany z Fryburgiem Bryzgowijskim (miasto w Niemczech)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Fryburgiem Bryzgowijskim
(1.2) związany z Fryburgiem (miastem w Szwajcarii) lub kantonem Fryburg
Wiktionary
rzecz. Fryburg mrz., Fryburczyk mos., Fryburżanka ż.
Wiktionary
fryburka;
1. mieszkanka szwajcarskiego miasta Fryburg;
2. mieszkanka niemieckiego miasta Fryburg Bryzgowijski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka kantonu Fryburg
Wiktionary
rzecz. Fryburg mrz., fryburczyk mos., fryburka ż., Fryburka ż.
:: fm. Fryburczyk mos.
przym. fryburski
Wiktionary
(1.1) Fryburka ż.
Wiktionary
1. pogardliwie o Niemcu; Szwab;
2. przestarzale: ktoś początkujący w danym zawodzie, niedoświadczony; żółtodziób, nowicjusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., forma imienia Fryderyk
(1.2) lekcew. o Niemcu
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.2) Z dawna u nas są zwyczaje • I stała zasada: Fryc wyrabia, Szmul sprzedaje, • A zaś Maciek zjada.
Wiktionary
IPA: frɨt͡s, AS: fryc
Wiktionary
rzecz. Fryderyk m., Frycek m., Fryderyka ż.
Wiktionary
(1.1) Frycek
(1.2) Frycek, Helmut, szwab, szkop
Wiktionary
zdrobnienie od: Fryderyk (imię męskie)
SJP.pl
strata poniesiona z powodu popełnienia błędu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. szkoda lub koszt wynikły z błędu popełnionego przez brak doświadczenia w jakiejś dziedzinie
Wiktionary
rzecz. fryc mos.
Wiktionary
dawniej:
1. przyjęcie nowego kolegi po fachu do swego grona, odbywające się według tradycyjnego ceremoniału;
2. dowcip spłatany nowicjuszowi przez starszych kolegów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Fryda – skrócona forma imienia Fryderyka, Elfryda, Alfreda, Fredegunda lub Frydolina.
Fryda imieniny obchodzi: 18 lutego.
Wikipedia
(1.1) Faceci kochali Frydę za jej poczucie humoru.
(1.1) Pięć obrazów Frydy zakupiło muzeum państwowe.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Frydkiem-Mistkiem, dotyczący Frydka-Mistka
Wiktionary
rzecz. Frydek-Mistek mrz.
Wiktionary
zdrobnienie od: Zygfryd (imię męskie)
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Republice Czeskiej, w granicach historycznego regionu Śląska Cieszyńskiego;
Wiktionary
Frydek-Mistek (cz. Frýdek-Místek, wym. [ˈfriːdɛk ˈmiːstɛk], niem. Friedeck-Mistek) – miasto powiatowe w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, nad Ostrawicą (dopływ Odry), na skraju Ostrawsko-Karwińskiego Zagłębia Węglowego, na granicy Śląska Cieszyńskiego (Frýdek) i Moraw (Místek), ok. 30 km od granicy polsko-czeskiej, u stóp Beskidu Morawsko-Śląskiego.
Wikipedia
przym. frydecko-mistecki
Wiktionary
odnoszący się do czasów Fryderyka Wielkiego w Niemczech
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hist. mający związek z panowaniem cesarza Fryderyka II Wielkiego
Wiktionary
rzecz. Fryderyk m., Fryderyka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Fryderyk (imię męskie)
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. plural|Fryderyka.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Fryderyk nie może pracować ze względu na zły stan zdrowia.
(1.1) Pomożemy Fryderykowi nazbierać chrustu.
Wiktionary
IPA: frɨˈdɛrɨk, AS: fryderyk
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Fryc mos., Fryderyczek mos.
:: fż. Fryderyka ż.
przym. fryderycjański
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Fryc, Fryderyczek
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) hist. geogr. historyczna kolonia robotnicza na terenie katowickiej dzielnicy Wełnowiec;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lm. od Fryderyk
Wiktionary
Fryderyka – żeński odpowiednik imienia Fryderyk.
Fryderyka imieniny obchodzi 27 maja i 18 lipca i 6 października.
Znane osoby o imieniu Fryderyka:
Wikipedia
(1.1) Ukochanej Fryderyce kompozytor dedykował jedną z symfonii.
(1.2) Mieszkanką Fryderyki była również moja teściowa, pracownica huty.
Wiktionary
IPA: ˌfrɨdɛˈrɨka, AS: fryderyka
Wiktionary
rzecz. Fryc mos., Fryderyczek mos.
:: fm. Fryderyk mos.
przym. fryderycjański
Wiktionary
Fryderyk z małżonką; Fryderykowie
SJP.pl
Fryderyk z małżonką; Fryderykostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Fryderyka (Fryderyki) lub z nim (z nią) związany
SJP.pl
koń fryderyksborski - rasa konia domowego, pochodząca z Danii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. Prawdinsk (egzonim wariantowy);
Wiktionary
Prawdinsk, Frydland (ros. Правдинск; niem. Friedland in Ostpreußen; lit. Romuva) – miasto w obwodzie królewieckim w Rosji na terenie Barcji (4 tys. mieszkańców w 2021).
Miejscowość położona nad rzeką Łyną, około 30 km na północny wschód od Bagrationowska i 25 km na południe od Gwardiejska, 10 km od granicy z Polską.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy.
Wikipedia
przym. frydlandzki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Frydlandem, dotyczący Frydlandu
Wiktionary
rzecz. Frydland mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Frydmana
Wiktionary
rzecz. Frydman m.
:: fż. frydmanianka ż.
przym. frydmański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Frydmana
Wiktionary
rzecz. Frydman m.
:: fm. frydmanianin m.
przym. frydmański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Frydmana
Wiktionary
rzecz. Frydman m., frydmanianin m., frydmanianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Frydolin – imię męskie pochodzenia germańskiego. Nosił to imię św. Frydolin.
Frydolin imieniny obchodzi 6 marca.
Wikipedia
(1.1) Nazywam się Frydolin i jestem pszczelarzem z Tarnowa.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Frydrychowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wieprz.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Frydrychowic
Wiktionary
rzecz. Frydrychowice nmos., frydrychowiczanin m., frydrychowiczanka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Frydrychowic
Wiktionary
rzecz. Frydrychowice nmos.
:: fż. frydrychowiczanka ż.
przym. frydrychowicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Frydrychowic
Wiktionary
rzecz. Frydrychowice nmos.
:: fm. frydrychowiczanin m.
przym. frydrychowicki
Wiktionary
zdrobnienie od: Fryderyk (imię męskie); Fredzio
SJP.pl
1. zabawka dziecięca; bąk, cyga;
2. w przenośni: ktoś ruchliwy
SJP.pl
1. zabawka dziecięca; bąk, cyga;
2. w przenośni: ktoś ruchliwy
SJP.pl
Fryga – zabawka dziecięca, rodzaj bąka na sznurku, dawniej nazywana cygą. Od tradycyjnego bąka różni się sposobem wprawiania w ruch obrotowy. Fryga ma rączkę do trzymania do której przymocowany jest element wirujący (bąk). Jest wprawiana w ruch obrotowy za pomocą sznurka nawiniętego na wystający element w kształcie cienkiego i wydłużonego walca.
Wikipedia
1. potocznie:
a) szybko chodzić, biegać;
b) rzucać czymś;
c) krzątać się zwinnie;
2. regionalnie: jeść szybko, z apetytem
SJP.pl
formacja twardolistnych, kolczastych zarośli krzewów i roślin zielnych, zrzucających liście w okresie suszy; występuje w suchych, skalistych siedliskach wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego; garig
SJP.pl
Wikipedia
w starożytności kraina w Azji Mniejszej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej ze stolicą w Gordionie, niezależne królestwo a później prowincja rzymska;
Wiktionary
Frygia (gr. Φρυγία Phrygía, łac. Phrygia) – starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej, położona między Bitynią, Myzją, Lidią, Karią, Licją, Pizydią, Likaonią i Galacją.
Znana z bardzo rozwiniętego rolnictwa i chowu bydła, a także z cennych surowców kopalnych (kopalnie złota oraz kamieniołomy marmuru). Zamieszkiwali ją spokrewnieni z Trakami indoeuropejscy Frygijczycy, przybyli na te ziemie około 1000 r. p.n.e. Tradycyjną stolicą ich państwa było Gordion. Aż do najazdu Kimerów (około 700 p.n.e.) Frygia pozostawała niezależnym królestwem. Rozkwit jej sztuki przypadł właśnie w IX i VIII w. p.n.e.; wywierała również silny kulturowy wpływ w sferze ówczesnych wierzeń – w klasycznej religii grecko-rzymskiej niektóre z greckich mitów mają bezsprzeczne pochodzenie frygijskie. Jako bóstwa rodzime czczono szczególnie Mena, Kybele, Attisa i Sabazjosa, których kult rozprzestrzenił się później szerzej w regionie śródziemnomorskim.
Wikipedia
(1.1) Swym zasięgiem Myzja obejmowała krainy Frygię i Troadę.
Wiktionary
rzecz. Fryg mos., Frygijczyk mos., Frygijka ż., frygijka ż., frygijski mrz.
przym. frygijski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Nazywam się Frygidian i jestem garncarzem z Żor.
Wiktionary
minerał z gromady siarkosoli, tetraedryt z domieszką niklu
SJP.pl
mieszkaniec Frygii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. etn. mieszkaniec Frygii
Wiktionary
(1.1) W Antiochii Pizydyjskiej osiedlali się Frygijczycy i przybysze z Magnezji.
Wiktionary
rzecz. Frygia ż., frygijka ż., frygijski mrz.
:: fż. Frygijka ż.
przym. frygijski
Wiktionary
czapka frygijska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. etn. mieszkanka Frygii
Wiktionary
Czapka frygijska (czapka wolności) – rodzaj wełnianej lub filcowej czapki o kształcie wysokiego stożka z opadającym zwieńczeniem. Męskie nakrycie głowy znane już w starożytności, w XVIII/XIX wieku spopularyzowane przez ruchy rewolucyjne jako symbol wolności.
Wikipedia
(1.1) O wskazanie drogi mędrzec poprosił Frygijkę napotkaną na skraju gaju oliwnego.
Wiktionary
rzecz. Frygia ż., frygijka ż., frygijski mrz.
:: fm. Frygijczyk m.
przym. frygijski
Wiktionary
przymiotnik od: Frygia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. hist. związany z Frygią, dotyczący Frygii, pochodzący z Frygii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język frygijski, wymarły indoeuropejski język Frygów (Frygijczyków), używany w starożytnej Anatolii;
Wiktionary
rzecz. Frygia ż., Frygijczyk mos., Frygijka ż., frygijka ż.
Wiktionary
potocznie:
1. rzucić, cisnąć czymś;
2. pobiec, szybko przemieścić się; śmignąć
SJP.pl
jednostka ilości ciepła ujemnego, stosowana w chłodnictwie; frigoria
SJP.pl
Kaloria (łac. calor – ciepło), skrót cal – wspólna nazwa różnych jednostek ciepła; historycznie definiowana jako ciepło potrzebne do ogrzania grama wody o jeden stopień Celsjusza. Definicja ta jest nieprecyzyjna przez zależność ciepła właściwego wody od temperatury, ciśnienia i składu izotopowego, przez co powstały różne warianty tej jednostki, zdefiniowane ściślej.
Wikipedia
roślina wodna lub lądowa, rosnąca w środowisku o niskich temperaturach (bliskich zeru stopni Celsjusza)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kokietka, zalotnica
Wiktionary
IPA: frɨˈjɛrka, AS: fryi ̯erka
Wiktionary
kotlecik z mięsa mielonego
SJP.pl
niewielkie klopsiki z mieszanego mięsa
SJP.pl
potrawa z cielęciny
SJP.pl
częściej w liczbie mnogiej - przysmaki, smakołyki, łakocie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) coś smacznego, wykwintna potrawa
(1.2) daw. kulin. francuska potrawka z pokrojonych mięs
Wiktionary
(1.1) Na urodzinach Misi będę pochłaniach jeden frykas za drugim.
(1.1) W naszym karmniku sikorka zawsze znajdzie jakiś frykas dla siebie.
(1.1) Że też ci babcia naznosi zawsze tych frykasów.
Wiktionary
rzecz. frykasowanie n.
:: zdrobn. frykasek m., frykasik m.
czas. frykasować ndk.
przym. frykasowany
Wiktionary
(1.1) przysmak, smakołyk, rarytas, smaczny kąsek
Wiktionary
zdrobnienie od: frykas (przysmak, smakołyk)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) specjały, wyszukane potrawy
Wiktionary
(1.1) Że też ci babcia naznosi zawsze te frykasy.
Wiktionary
IPA: frɨˈkasɨ, AS: frykasy
Wiktionary
rzecz. frykas m.
Wiktionary
spółgłoska frykatywna - spółgłoska szczelinowa, np. polskie: ch, f, ś; spirant
SJP.pl
wcieranie, nacieranie
SJP.pl
przymiotnik od: frykcja
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|frymarczyć.
Wiktionary
czas. frymarczyć
Wiktionary
kupczyć przedmiotami nie na sprzedaż
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. uprawiać handel zamienny
(1.2) przest. czynić przedmiotem targu rzeczy, na których nie powinno się zarabiać
Wiktionary
(1.2) Wśród oficerów pokutuje wizja polityków, którzy przy okazji partyjnych sporów będą frymarczyć sprawami armii.
Wiktionary
IPA: frɨ̃ˈmart͡ʃɨt͡ɕ, AS: frỹmarčyć
Wiktionary
rzecz. frymarczenie n.
Wiktionary
(1.1) handlować
(1.2) kupczyć
Wiktionary
1. w dawnej Polsce (gł. w XVI wieku) zamiana dóbr szlacheckich na królewskie, z reguły niekorzystna dla króla;
2. dawniej: handel zamienny, kupczenie;
3. dawniej: czynienie przedmiotem handlu lub targu czegoś, co nie powinno być źródłem zysku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. handel wymienny
Wiktionary
Frymark (niem. Freimarkt – „wolny targ”) – w dawnej Polsce zamiana dóbr szlacheckich na dobra królewskie, dokonywana przez władcę. Nosiła znamiona nieekwiwalentnej wymiany, gdyż niejednokrotnie skarb królewski wymieniał dobra dziesięciokrotnie mniej warte, co stanowiło niekiedy ukrytą formę wynagradzania zwolenników królewskich. Doprowadziło to w połowie XVI wieku do znacznego uszczuplenia królewszczyzn.
Wikipedia
IPA: ˈfrɨ̃mark, AS: frỹmark
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: frymuśnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: frymuśny
SJP.pl
potocznie, przestarzałe: wymyślny, fikuśny, fantazyjny, oryginalny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. niekonwencjonalny, wymyślny, fantazyjny
Wiktionary
przysł. frymuśnie
Wiktionary
(1.1) nieprzeciętny, nietypowy, fikuśny
Wiktionary
Fryne (gr. Phrýnē, IV w. p.n.e.) – grecka hetera z Aten, bohaterka wielu anegdot antycznych pisarzy. Z tego powodu bywa uznawana za najsłynniejszą heterę starożytnej Grecji.
Przyjmuje się, iż była kochanką Praksytelesa, któremu pozowała do rzeźby Afrodyty z Knidos, jak i zapewne kilku innych dzieł. Liczne przekazy mówią o jej wyjątkowej urodzie, dowcipie i bogactwie, aczkolwiek wiarygodność wielu spośród nich budzi wątpliwości. Zdarzeniem historycznym, którego autentyczność budziła wątpliwości, był proces Fryne przed ateńskim sądem, kiedy to oskarżono ją o bezbożność, a uniewinnienie miał zapewnić gest obrońcy, Hyperejdesa, który odsłonił jej piersi, by wpłynąć na sędziów (najpewniej jednak nic takiego nie miało miejsca, a jest to jedynie późniejsze ubarwienie całego procesu).
Wikipedia
rodzaj jaszczurek z rodziny legwanowatych
SJP.pl
rodzaj flaneli
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: robotnik zatrudniony przy fryszowaniu
SJP.pl
dawny piec do fryszowania surówki żelaza; piec fryszerski
SJP.pl
Fryszerka lub fryszernia (od niem. Frischen) – funkcjonujący od XVII do XIX w. zakład metalurgiczny (lub piec), w którym surówka wielkopiecowa przerabiana była na stal. Nazwa ta zwykle obejmowała zabudowanie, w którym znajdowało się jedno lub kilka ognisk fryszerskich, miechy oraz młoty napędzane kołami wodnymi.
Wikipedia
piec fryszerski - dawny piec do fryszowania surówki żelaza; fryszerka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. świeży
Wiktionary
(1.1) świyży
Wiktionary
świeżyć surówkę żelaza przez wypalanie w wysokiej temperaturze zawartych w niej domieszek
SJP.pl
przymiotnik od: Frysztak, wieś gminna w województwie podkarpackim
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Frysztaka
(1.2) dotyczący Frysztata
Wiktionary
rzecz. Frysztak m., Frysztat m., frysztaczanin m., frysztaczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Frysztaka
(1.2) mieszkaniec Frysztaka
Wiktionary
rzecz. Frysztak m., Frysztat m.
:: fż. frysztaczanka ż.
przym. frysztacki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Frysztaka
(1.2) mieszkanka Frysztata
Wiktionary
rzecz. Frysztak m., Frysztat m.
:: fm. frysztaczanin m.
przym. frysztacki
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Frysztak (niem. Freistadt) – wieś (dawne miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Frysztak.
Leży na wzgórzu nad doliną Wisłoka, w pobliżu ujścia do niego potoku Gogołówka.
Frysztak uzyskał lokację miejską w 1366 r., zdegradowany w 1934 r. wraz z innymi mniejszymi miastami.
Wikipedia
1. szkło przetopione z krzemionką; składnik masy ceramicznej lub niskotopliwego szkliwa ceramicznego;
2. zgrubienie od: frytka
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: frytka
SJP.pl
zwykle w l. mnogiej: kartofle krajane w paseczki, smażone w dużej ilości tłuszczu; frytka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzecy lub męskorzeczowy
(1.1) kulin. usmażony w tłuszczu pasek ziemniaka
forma rzeczownika.
(2.1) D. plural|frytka.
(2.2) D. plural|frytki.
Wiktionary
(1.1) Widziałaś, mewa porwała dziecku frytka i uciekła.
(1.1) Mogę od ciebie skubnąć dosłownie jednego frytka?
Wiktionary
rzecz. frytkownica ż., frytka ż., frytki lm nm., frytkarnia ż.
Wiktionary
(1.1) war. frytka
Wiktionary
zwykle w l. mnogiej: kartofle krajane w paseczki, smażone w dużej ilości tłuszczu; frytek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. cienki słupek z krojonego ziemniaka usmażony na głębokim tłuszczu;
Wiktionary
(1.1) Mam ochotę na wielki talerz frytek z keczupem.
Wiktionary
IPA: ˈfrɨtka, AS: frytka
Wiktionary
rzecz. frytek mrz., frytkownica ż., frytura ż., frytkarnia ż., frytki lm nm.
:: zgrub. fryta ż.
przym. frytkowy
Wiktionary
(1.1) frytek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) punkt gastronomiczny sprzedający frytki
Wiktionary
rzecz. frytek mrz., frytka ż., frytkownica ż., frytura ż.
czas. frytkować ndk.
Wiktionary
zwykle w l. mnogiej: kartofle krajane w paseczki, smażone w dużej ilości tłuszczu; frytek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. potrawa ze smażonych na oleju pociętych ziemniaków
(1.2) hand. porcja frytek (1.1)
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: frytek
(2.2) D. lp., M., B.i W. lm. od: frytka
Wiktionary
Frytki (fr. pommes de terre frites, czyli ziemniaki smażone) – pokrojone w kształt słupków i smażone w głębokim tłuszczu ziemniaki albo inne warzywa, które są rzadziej stosowane (np. marchewki lub buraki). Podawane jako samodzielny posiłek typu fast food lub jako dodatek do potraw pieczonych lub smażonych, np. ryb.
Wikipedia
(1.1) Zamówiłam ci frytki z ketchupem.
(1.1) Pod względem dietetycznym frytki są potrawą ciężkostrawną.
Wiktionary
rzecz. frytek mrz., frytka ż.
:: zgrub. fryty lm.
Wiktionary
osoba uwielbiająca jeść frytki
SJP.pl
automat do sprzedaży frytek
SJP.pl
frytownica;
1. urządzenie do smażenia frytek;
2. urządzenie do krojenia ziemniaków w cienkie słupki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. kulin. urządzenie do smażenia frytek;
(1.2) techn. urządzenie do cięcia kartofli w cienkie słupki
Wiktionary
Frytkownica (frytownica) – urządzenie służące do smażenia potraw w gorącym oleju (fryturze), używane przede wszystkim do smażenia frytek. Nazwą tą określa się także urządzenie do cięcia ziemniaków w słupki.
Wikipedia
(1.1) Na obiad zjedliśmy frytki usmażone we frytkownicy.
Wiktionary
rzecz. frytek m., frytka ż., frytkarnia ż.
czas. frytkować ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
pierwsze stadium wytapiania surowców przy wyrobie szkła i szkliw ceramicznych, dające w wyniku frytę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|frytować.
Wiktionary
czas. frytować
Wiktionary
frytkownica;
1. urządzenie do smażenia frytek;
2. urządzenie do krojenia ziemniaków w cienkie słupki
SJP.pl
Frytkownica (frytownica) – urządzenie służące do smażenia potraw w gorącym oleju (fryturze), używane przede wszystkim do smażenia frytek. Nazwą tą określa się także urządzenie do cięcia ziemniaków w słupki.
Wikipedia
tłuszcz jadalny odporny na działanie wysokiej temperatury
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. tłuszcz do smażenia w wysokiej temperaturze przez długi czas
Wiktionary
Frytura – tłuszcz jadalny o dużej odporności na działanie wysokiej temperatury. Najczęściej stanowi mieszaninę tłuszczów (oleju rzepakowego, słonecznikowego, palmowego, rzadziej łoju wołowego) używaną do wielokrotnego smażenia pączków, faworków, frytek itd. w temperaturze 180–220 °C. Dobra frytura osiąga punkt dymienia po przekroczeniu temperatury 235 °C, co oznacza, że można na niej bezpiecznie smażyć bez obaw o uciążliwe dymienie, szczypanie w oczy i wdychanie trujących substancji.
Wikipedia
dawna niciana koronka lub koronkowa serwetka wykonana szydełkiem lub czółenkami; frywolitka, frywolitek
SJP.pl
dawna niciana koronka lub koronkowa serwetka wykonana szydełkiem lub czółenkami; frywolitka, frywolita
SJP.pl
dawna niciana koronka lub koronkowa serwetka wykonana szydełkiem lub czółenkami; frywolitek, frywolita
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj koronki lub koronkowej serwetki wykonanej z delikatnej nici za pomocą specjalnych czółenek lub igły i szydełka, mającej wzór z kółek, łuków, gwiazdek itp.;
Wiktionary
IPA: ˌfrɨvɔˈlʲitka, AS: fryvolʹitka
Wiktionary
przym. frywolitkowy
przysł. frywolnie
Wiktionary
(1.1) frywolitek
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób frywolny
Wiktionary
rzecz. frywolność ż., frywolitka ż.
przym. frywolny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: frywolnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: frywolny
SJP.pl
nadawanie czemuś żartobliwego podtekstu erotycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto frywolny; cecha tego, co frywolne
Wiktionary
przym. frywolny
przysł. frywolnie
Wiktionary
1. mający luźny, żartobliwy stosunek do erotyki;
2. świadczący o takim stosunku;
3. płochy, kokieteryjny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o osobie: swawolny, o swobodnym podejściu do spraw erotyki
(1.2) świadczący o frywolności
Wiktionary
(1.2) Ale nie wszystkie jego wiersze są tak cierpkie. Bywają również bardziej radosne, a nawet frywolne - niecenzuralne.
(1.2) Wydawało mi się, że żartem – może nieco frywolnym – odpowiadam na żart.
Wiktionary
IPA: frɨˈvɔlnɨ, AS: fryvolny
Wiktionary
rzecz. frywolność ż.
przysł. frywolnie
Wiktionary
(1.1) swobodny
Wiktionary
1. w architekturze: środkowa część belkowania;
2. ornament w postaci poziomego pasa, zdobiący np. ściany, naczynia;
3. deska z drzewa liściastego używana m.in. do wyrobu boazerii;
4. potocznie: fryzura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. przedstawiciel narodu germańskiego (hist. plemięemienia) zamieszkującego Fryzję, jej pogranicze oraz Szlezwik-Holsztyn;
Wiktionary
Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.
W architekturze często zdobiony płaskorzeźbami, był jednym z najbardziej ozdobnych elementów antycznych świątyń. W porządku doryckim składał się z następujących na przemian po sobie metop i tryglifów (tzw. fryz metopowo-tryglifowy lub tryglifon). W porządku jońskim jest to już fryz ciągły ozdobiony reliefem o tematyce mitologicznej, religijnej lub historycznej. Jeden z najwspanialszych fryzów doryckich pochodzi z Partenonu. W innych porządkach architektonicznych fryz może być gładki.
Wikipedia
(1.1) W razie zabójstwa wolnego Fryza 2/3 wergeldu przypadały w udziale jego bezpośrednim spadkobiercom, czyli najbliższej rodzinie, a 1/3 należała do pozostałych krewnych.
Wiktionary
rzecz. Fryzja ż., Fryzyjczyk mos., fryz mzw., fryzyjskość ż.
:: fż. Fryzyjka ż.
przym. fryzyjski
Wiktionary
(1.1) Fryzyjczyk
Wiktionary
fałdowany kołnierz noszony w XVI i XVII wieku; kryza; kreza
SJP.pl
dział fabryki, zajmujący się wyrobem fryzów (desek z drzew liściastych); fryzernia
SJP.pl
dział fabryki, zajmujący się wyrobem fryzów (desek z drzew liściastych); fryzarnia
SJP.pl
europejska kraina historyczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północno-zachodniej Europie, położona wzdłuż wybrzeży Morza Północnego, obecnie w granicach Niemiec, Danii i Holandii;
(1.2) geogr. adm. prowincja w północnej Holandii;
Wiktionary
Holandia:
Niemcy:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
rzecz. Fryzyjczyk mos., Fryzyjka ż., Fryz mos., fryz mzw., fryzyjskość ż., fryzyjski mrz.
przym. fryzyjski
Wiktionary
człowiek zajmujący się zawodowo strzyżeniem, goleniem, czesaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się obcinaniem włosów, ich czesaniem i pielęgnacją; u mężczyzn również goleniem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. zakład fryzjerski
Wiktionary
Fryzjer (dawniej golarz) – rzemieślnik zajmujący się zgodnie z życzeniami klientów strzyżeniem włosów, ich pielęgnacją, układaniem, farbowaniem, myciem, dekoloryzacją.
Zawód fryzjera należy do grupy zawodów usługowych. Dzięki posiadanym umiejętnościom fryzjer może prowadzić własny zakład usługowy.
Wikipedia
(1.1) Mój fryzjer jest kreatywny. Zawsze zaproponuje mi jakąś nową fryzurę.
(2.1) Obok mojego domu otwarto nowego fryzjera.
Wiktionary
IPA: ˈfrɨzʲjɛr, AS: fryzʹi ̯er
Wiktionary
rzecz. fryzjerstwo n., fryzura ż., fryzurka ż., fryz m., fryzowanie n., ufryzowanie n., fryzjernia ż., fryzjerczyk m., fryzjerskość ż.
:: fż. fryzjerka ż.
czas. fryzować ndk., ufryzować dk.
przym. fryzjerski
przysł. fryzjesko
Wiktionary
(2.1) rzad. fryzjernia
Wiktionary
uczeń fryzjera, praktykant fryzjerski, młody fryzjer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: fryzjerka
Wiktionary
rzecz. fryzjerka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: fryzjer
(1.2) bycie fryzjerem
Wiktionary
(1.1) Fryzjerka zrobiła mi trwałą, ale trochę ją przypaliła.
(1.2) Od wielu lat trudnił się fryzjerką.
Wiktionary
IPA: frɨˈzʲjɛrka, AS: fryzʹi ̯erka
Wiktionary
rzecz. fryzjerstwo n., fryzjernia ż., fryzura ż., fryzurka ż.
:: fm. fryzjer m.
przym. fryzjerski
Wiktionary
zakład fryzjerski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. zakład fryzjerski
Wiktionary
rzecz. fryzjerstwo n., fryzjer m., fryzjerka ż.
przym. fryzjerski
Wiktionary
(1.1) zakład fryzjerski; pot. fryzjer
Wiktionary
żona fryzjera
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z fryzjerstwem lub fryzjerami
Wiktionary
(1.1) Co tydzień chodzę do zakładu fryzjerskiego.
Wiktionary
IPA: frɨˈzʲjɛrsʲci, AS: fryzʹi ̯ersʹḱi
Wiktionary
rzecz. fryzjernia ż., fryzjerstwo n., fryzjer m., fryzjerka ż., fryzura ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zawód fryzjera, zajmowanie się zawodowo strzyżeniem i czesaniem włosów
Wiktionary
IPA: frɨˈzʲjɛrstfɔ, AS: fryzʹi ̯erstfo
Wiktionary
rzecz. fryzjernia ż., fryzjer m., fryzjerka ż., fryzura ż.
przym. fryzjerski
Wiktionary
dawniej: zdrobnienie od fryza (falbana u czepców i kołnierzy)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zewnętrzna warstwa oprzędu jedwabnika
SJP.pl
przestarzałe:
1. układać, kręcić włosy; trefić;
2. fryzować się - układać, kręcić sobie włosy; robić sobie fryzurę u fryzjera
SJP.pl
odpowiednio uczesane włosy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fryzj. efekt uczesania, ułożenia lub ścięcia włosów w charakterystyczny sposób;
Wiktionary
Fryzura – charakterystyczny sposób uczesania włosów, zwykle zgodny z wymogami panującej mody. Uchodzi za ważny element autoprezentacji.
Wikipedia
(1.1) Chcę sobie zmienić fryzurę i zapuścić brodę.
Wiktionary
IPA: frɨˈzura, AS: fryzura
Wiktionary
rzecz. fryzjer m., fryzjerka ż., fryzjerstwo n.
przym. fryzjerski
Wiktionary
(1.1) uczesanie
Wiktionary
zdrobnienie od: fryzura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: fryzura
Wiktionary
rzecz. fryzjer mos./mzw.
Wiktionary
koń fryzyjski; fryz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Fryzji
Wiktionary
rzecz. Fryzja ż., Fryz mos., fryz mzw., fryzyjskość ż.
:: fż. Fryzyjka ż.
przym. fryzyjski
Wiktionary
(1.1) Fryz
Wiktionary
mieszkanka Fryzji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. mieszkanka Fryzji
Wiktionary
rzecz. Fryzja ż.
:: fm. Fryz mos., Fryzyjczyk mos.
przym. fryzyjski
Wiktionary
1. przymiotnik od: Fryzja
2. język fryzyjski - język z zachodniej grupy języków germańskich używany przez Fryzów mieszkających w Holandii i Niemczech oraz na Wyspach Fryzyjskich
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Fryzji albo Fryzów (Fryzyjczyków)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język zachodniogermański, którym posługują się Fryzowie
Wiktionary
(2.1) Nie mówię po fryzyjsku.
Wiktionary
rzecz. Fryzja ż., Fryz mos., Fryzyjczyk mos., Fryzyjka ż., fryz mzw., fryzyjskość ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem fryzyjskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem fryzyjskim
(1.3) spisany, stworzony w języku fryzyjskim
Wiktionary
IPA: frɨˈzɨjskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: fryzyi ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
[czytaj: ef-ES]
1. skrót od: fundusze strukturalne;
2. skrót od: Fundusz Spójności
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Federalna Służba Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej
Wiktionary
IPA: ɛf‿ɛz‿ˈbɛ, AS: ef‿ez‿be
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki
(1.1) = hist. mot. Fabryka Samochodów Ciężarowych;
Wiktionary
(1.1) Mój kuzyn Mietek pracował w FSC przy produkcji żuków.
Wiktionary
hormon produkowany przez przysadkę mózgową; folikulostymulina, folikulotropina, FSH
SJP.pl
skrót od:
1. Fabryka Samochodów Małolitrażowych;
2. Franciszkańskie Spotkanie Młodych
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Fabryka Samochodów Małolitrażowych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jej mąż pracował w FSM-ie.
Wiktionary
IPA: ɛf‿ɛs‿ˈɛ̃m, AS: ef‿es‿ẽm
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) od połowy lat 70. nazywana Fiatem
tłumaczenia.
źródła.
== FSM (język angielski.) ==
thumb|FSM (1.1)
thumb|FSM (1.2)
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = rel. Flying Spaghetti Monster → Latający Potwór Spaghetti
(1.2) = mat. finite state machine → automat skończony
(1.3) = mat. folded spectrum method
(1.4) = lotn. flight safety manual
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) od połowy lat 70. nazywana Fiatem
tłumaczenia.
źródła.
== FSM (język angielski.) ==
thumb|FSM (1.1)
thumb|FSM (1.2)
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = rel. Flying Spaghetti Monster → Latający Potwór Spaghetti
(1.2) = mat. finite state machine → automat skończony
(1.3) = mat. folded spectrum method
(1.4) = lotn. flight safety manual
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Fabryka Samochodów Osobowych
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = mot. Fabryka Samochodów Osobowych;
Wiktionary
pracownik Fabryki Samochodów Osobowych (FSO); efesowiec
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = hist. polit. Federacja Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej;
Wiktionary
skrót od: foot (stopa, anglosaska jednostka długości równa 30,48 cm lub 12 cali)
SJP.pl
Wikipedia
dowolna sól lub ester kwasu ftalowego
SJP.pl
grupa substancji chemicznych obejmująca sole i estry kwasu ftalowego; substancje (zwłaszcza estry) używane np. do produkcji klejów czy nietoksycznych rozpuszczalników do lakierów
SJP.pl
Ftalany – sole i estry kwasu ftalowego. Są m.in. stosowane do produkcji żywic ftalanowo-glicerynowych (tzw. gliftali), które stanowią bazę dla lakierów i farb ftalowych, klejów (syntetyczna guma arabska) oraz niektórych laminatów. Używane również jako plastyfikatory.
Wikipedia
barwnik syntetyczny stosowany jako wskaźnik w analizie chemicznej
SJP.pl
barwnik syntetyczny
SJP.pl
imid kwasu ftalowego, powstający wskutek reakcji amoniaku z bezwodnikiem ftalowym
SJP.pl
Ftalimid – organiczny związek chemiczny z grupy imidów.
Powstaje w reakcji amoniaku z bezwodnikiem ftalowym:
Wykorzystywany jest m.in. do produkcji fungicydów.
Wikipedia
barwnik syntetyczny
SJP.pl
Ftalocyjanina – organiczny związek chemiczny o budowie zbliżonej do występującej w przyrodzie porfiryny. Jej pochodne, szczególnie jej kompleksy z kobaltem, niklem i miedzią, są stosowane jako barwniki o barwach od czerwonej po granatową. Szacuje się, że ok. 25% przemysłowo stosowanych barwników to różne pochodne ftalocyjaniny.
Wikipedia
błękit ftalocyjaninowy - niebieski pigment do produkcji farb malarskich, pigmentowego druku papieru, gumy, tkanin itp.
SJP.pl
1. zawierający bezwodnik ftalowy (bezbarwną substancję otrzymywaną przez utlenianie naftalenu, stosowaną w przemyśle chemicznym) lub jego pochodne;
2. kwas ftalowy - kwas organiczny; kwas benzeno-1,2-dikarboksylowy
SJP.pl
odmiana kwarcu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. tradycyjny maltański chleb na zakwasie w formie pierścienia;
Wiktionary
Ftira (l.mn. ftajjar) – maltański chleb na zakwasie, w formie pierścienia, przeważnie jedzony z nadzieniem z sardynek, tuńczyka, ziemniaków, świeżych pomidorów, cebuli, kaparów i oliwek. Z regionalnych odmian popularna jest ftira gozańska, która serwowana jest raczej jak pizza niż sandwich. Ftira z Gozo jest podawana otwarta (przekrojona wzdłuż) z cienko pokrojonymi pomidorami na wierzchu, lub zawinięta jak calzone.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) chleb
hiponimy.
holonimy.
(1.1) kuchnia maltańska
meronimy.
(1.1) mąka, zakwas
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|malt|ftira.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ftira
* maltański: (1.1) ftira ż.
źródła.
== ftira (język angielski.) ==
thumb|ftira (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. ftira
odmiana.
(1.1) lp. ftira; lm. ftiras
przykłady.
Wiktionary
[czytaj: ef-te-PE] skrót od: File Transfer Protocol (protokół transferu plików) - protokół umożliwiający przesyłanie plików na serwer oraz ich pobieranie z serwera poprzez sieć TCP/IP; ftp
SJP.pl
skrót od: ftyzjatria, ftyzjatryczny
SJP.pl
lekarz zajmujący się gruźlicą płuc; ftyzjolog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. med. pulmonolog, w szczególności specjalista leczenia gruźlicy
Wiktionary
Pulmonologia, pneumonologia – dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego.
Wikipedia
(1.1) Masz okropny kaszel, że chyba nawet ftyzjatra już ci nie pomoże.
Wiktionary
IPA: ftɨˈzʲjatra, AS: ftyzʹi ̯atra
Wiktionary
rzecz. ftyzjatria ż.
:: fż. ftyzjatryczka ż.
przym. ftyzjatryczny
przysł. ftyzjatrycznie
Wiktionary
(1.1) pneumonolog, lekarz chorób płuc
Wiktionary
nauka zajmująca się badaniem i leczeniem gruźlicy płuc; ftyzjologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. med. pulmonologia, w szczególności w zakresie leczenia gruźlicy
Wiktionary
Gruźlica (łac. tuberculosis, TB – tubercule bacillus) – powszechna i potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, wywoływana przez prątka gruźlicy (Mycobacterium tuberculosis). Gruźlica dotyczy najczęściej płuc (gruźlica płucna), ale może również atakować ośrodkowy układ nerwowy, układ limfatyczny, naczynia krwionośne, układ kostno-stawowy, moczowo-płciowy oraz skórę. Inne mykobakterie takie jak Mycobacterium bovis, Mycobacterium africanum, Mycobacterium canetti czy Mycobacterium microti wywołują choroby zwane mykobakteriozami i z reguły nie infekują zdrowych osób dorosłych, natomiast są często spotykane u osób z upośledzeniem odporności, np. w przebiegu AIDS.
Wikipedia
rzecz. ftyzjatra mos., ftyzjatryczka ż.
przym. ftyzjatryczny
przysł. ftyzjatrycznie
skr. ftyz.
Wiktionary
(1.1) pneumonologia
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ftyzjatrią, dotyczący ftyzjatrii
Wiktionary
rzecz. ftyzjatria ż., ftyzjatra m., ftyzjatryczka ż.
przysł. ftyzjatrycznie
Wiktionary
(1.1) pulmonologiczny
Wiktionary
osoba specjalizująca się w ftyzjochirurgii
SJP.pl
dział medycyny zajmujący się leczeniem gruźlicy płuc
SJP.pl
przymiotnik od: ftyzjochirurgia
SJP.pl
lekarz zajmujący się gruźlicą płuc; ftyzjatra
SJP.pl
nauka zajmująca się leczeniem gruźlicy płuc; ftyzjatria
SJP.pl
specjalista w dziedzinie ftyzjopneumonologii
SJP.pl
nauka o rozpoznawaniu i leczeniu gruźlicy płuc
SJP.pl
powiązany z ftyzjopneumonologią (nauką zajmującą się rozpoznawaniem i leczeniem gruźlicy płuc), odnoszący się do ftyzjopneumonologii
SJP.pl
1. wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, pfe, pfu, fe, fuj, pfuj, ble, fee;
2. chińska forma literacka, rodzaj poematów pisanych prozą rytmiczną, opisujących krajobrazy, architekturę itp.
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) wykrzyknik wyrażający obrzydzenie
rzeczownik, rodzaj męski
(2.1) liter. chiński poemat opisujący krajobraz lub architekturę rytmiczną prozą
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Fu, co za nieprzyjemny zapach!
Wiktionary
IPA: fu, AS: fu
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== fu (język ama.) ==
thumb|fu (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) zool. świnia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
potocznie:
1. dorywcza, dodatkowa praca, często nielegalna;
2. wykonanie czegoś niedbale, byle jak; fuszerka
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
odmiana muskowitu zasobna w chrom
SJP.pl
Fuchsyt (fuksyt, muskowit chromowy) – odmiana muskowitu zasobna w chrom. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego mineraloga Johanna Nepomuka von Fuchsa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. roln. młynek do czyszczenia zboża
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. wilgotny, mokry
Wiktionary
prowincja w Chinach; Fujian
SJP.pl
Fujian (wymowa; chiń. 福建; pinyin Fújiàn; Wade-Giles Fu-chien; pe̍h-ōe-jī Hok-kiàn) – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśniną Tajwańską.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Austrii, w kraju związkowym Górna Austria, w gminie Tarsdorf;
Wiktionary
Fugging (wym. [ˈfʊɡɪŋ], przed 1 stycznia 2021 Fucking (wym. [ˈfʊkɪŋ])) – niewielka austriacka miejscowość położona w Górnej Austrii, w powiecie Braunau am Inn, w gminie Tarsdorf.
Nazwa Fucking pochodziła od nazwy osobowej Focko i była znana co najmniej od 1070 roku, chociaż według innej wersji jej założycielem był Adalpert von Vucckingen.
Wikipedia
[czytaj: fakap] młodzieżowo: wpadka, niepowodzenie, spartaczenie czegoś; wtopa, fakap
SJP.pl
1. potocznie: prychać, parskać; fukać;
2. wyrzucać z siebie parę, dym itp.; fukać;
3. dawniej: szumieć, huczeć
SJP.pl
skrót od: Fabryka Urządzeń Dźwigowych
SJP.pl
skrót od: fudit (z łaciny: odlał - napis na odlewach)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
z łaciny: odlał - napis na odlewach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, położone nad Zatoką Omańską, stolica emiratu Fudżajra;
Wiktionary
Wikipedia
wulkan na wyspie Honsiu, najwyższy szczyt Japonii; Fudżi-san, Fudżi-jama
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wulkan i zarazem najwyższy szczyt Japonii leżący na wyspie Honsiu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nadeszła wiosna i śnieg na górze Fudżi zaczął topnieć.
(1.1) Spalenie eliksiru nieśmiertelności na szczycie góry Fudżi miało tłumaczyć, dlaczego dym unosi się z jej szczytu.
Wiktionary
IPA: ˈfud͡ʒʲi, AS: fuǯʹi
Wiktionary
przym. fudżyjski
Wiktionary
wulkan na wyspie Honsiu, najwyższy szczyt Japonii; Fudżi, Fudżi-san
SJP.pl
mieszkaniec Fudżi
SJP.pl
mieszkanka Fudżi
SJP.pl
przymiotnik od: Fudżi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z górą Fudżi
Wiktionary
rzecz. Fudżi n.
Wiktionary
Fuentes – gmina w Hiszpanii, w prowincji Cuenca, w Kastylii-La Mancha, o powierzchni 107,6 km². W 2011 roku gmina liczyła 492 mieszkańców.
Wikipedia
wyrabiana ręcznie kiełbasa wieprzowa w naturalnym flaczku z jelita cienkiego, tradycyjny wyrób kataloński
SJP.pl
Fuet – wyrabiana ręcznie kiełbasa wieprzowa w naturalnym flaczku z jelita cienkiego, charakteryzująca się długim, wąskim kształtem, chropowatą powierzchnią oraz słodkim, lekko pieprzowym smakiem. Do produkcji fuet stosuje się także boczek, a jako przyprawy dodawane są: pieprz czarny, czosnek, goździki i nasiona kolendry siewnej. Na wyprodukowanie 100 gramów fuet zużywa się 155 g świeżego mięsa. Podczas suszenia i dojrzewania pokrywa się pleśnią Penicillium, która wzbogaca jej pikantny smak. Pleśń na fuet należy do tego samego gatunku (Penicillium camemberti), co pleśń spotykana na serach: camembert i brie. Pleśń jest żywa i wymaga dostępu powietrza. Brak wystarczającej ilości tlenu powoduje obumieranie pędzlaka i zanikanie warstwy pleśniowej. Ze względu na wysuszenie kiełbasę cechuje duża twardość. Bywa przyrównywana do salami.
Wikipedia
potocznie: ciepła, watowana kurtka; kufajka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. ciepła, drelichowa, watowana kurtka;
Wiktionary
Fufajka lub kufajka lub waciak (z ros. фуфайка, куфайка – nazwa ta ma jednak starszy rodowód i wywodzi się od mongolsko-tatarskiego słowa фофудья („fofudia”) oznaczającego ciepłą odzież, fufajkę, waciak) – ciepły ubiór wierzchni w formie grubej obustronnie pikowanej kurtki chroniący przed mrozem i chłodem. Szyty głównie na watolinie.
Wikipedia
IPA: fuˈfajka, AS: fufai ̯ka
Wiktionary
(1.1) waciak, kufajka
Wiktionary
1. szczelina między płytkami ceramicznymi, cegłami lub podobnymi materiałami, wypełniona zaprawą; spoina;
2. zaprawa do wypełniania fug - szczelin;
3. małe wgłębienie wzdłuż krawędzi deski, paneli podłogowej lub płyty kamiennej, na które nachodzi wypukłość dopasowanej do niej innej deski, paneli lub płyty;
4. instrumentalny lub wokalny utwór muzyczny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmują temat;
5. samochód typu Nissan Fuga;
6. przestarzale: reakcja ucieczkowa na przykre bodźce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. rodzaj formy muzycznej;
(1.2) bud. spoina w murze pomiędzy cegłami lub między płytkami ceramicznymi ułożonymi na ścianie lub podłodze
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. fugować ndk.
przym. fugowy
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Fuge.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) fugue; (1.2) joint
* bułgarski: (1.1) фуга ż.; (1.2) фуга ż.
* chorwacki: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż.
* niemiecki: (1.1) Fuge ż.; (1.2) Fuge ż.
* słoweński: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż., reža ż.
* wilamowski: (1.1) fu̇g ż.; (1.2) fu̇g ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈfuɡa, AS: fuga
Wiktionary
czas. fugować ndk.
przym. fugowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. fugować ndk.
przym. fugowy
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Fuge.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) fugue; (1.2) joint
* bułgarski: (1.1) фуга ż.; (1.2) фуга ż.
* chorwacki: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż.
* niemiecki: (1.1) Fuge ż.; (1.2) Fuge ż.
* słoweński: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż., reža ż.
* wilamowski: (1.1) fu̇g ż.; (1.2) fu̇g ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
organowy głos pryncypałowo-smyczkowy; fogara
SJP.pl
prowizoryczna mina wykonana z materiałów wybuchowych, pocisków artyleryjskich lub bomb lotniczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. improwizowany ładunek wybuchowy, prowizoryczna mina lądowa;
Wiktionary
Fugas (z fr. fougasse) – improwizowana, prowizoryczna mina lądowa, zakopana w ziemi, wybuchająca pod wpływem nacisku lub przez zdalne odpalenie, wykonana z materiałów zastępczych, jak saperskie materiały wybuchowe, pociski artyleryjskie, bomby lotnicze, głowice torpedowe, granaty, różne niewybuchy lub niewypały itp.
Wikipedia
(1.1) Zdetonowany zapalnikiem o działaniu naciągowym fugas wyrzucał słup ognia na wysokość 8 metrów, rażąc płonącym płynem na powierzchni 300 metrów kwadratowych.
Wiktionary
IPA: ˈfuɡas, AS: fugas
Wiktionary
przym. fugasowy
Wiktionary
(1.1) środ. wojsk. ajdik
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Fugasówka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 791. Po wschodniej stronie drogi leży część składająca się z intensywnej zabudowy jednorodzinnej, a po zachodniej stronie znajduje się przysiółek Markowizna, który wchodzi w skład sołectwa Fugasówka. Pozostała część terenu to dolina Czarnej Przemszy, łąki i podmokłe tereny.
Wikipedia
związany z fugasem
SJP.pl
fragment utworu muzycznego stanowiący jednorazowe imitacyjne przeprowadzenie fugowe tematu
SJP.pl
Fugato – fragment utworu homofonicznego wykorzystujący techniki typowe dla fugi, zwłaszcza imitację tematu w kolejnych głosach.
Najbardziej popularne było w okresie klasycyzmu, zazwyczaj stosowane w zakończeniu ostatniej części utworu cyklicznego.
Przykładem może być Fugato w Marszu żałobnym z III Symfonii Ludwiga van Beethovena.
Wikipedia
łatwość parowania substancji chemicznych, określanie stopnia ich lotności
SJP.pl
Lotność, aktywność ciśnieniowa, fugatywność – termodynamicznie efektywne ciśnienie (lub ciśnienie cząstkowe) gazu. Gaz rzeczywisty wykazuje ciśnienie inne niż wynikające z praw gazu doskonałego (dla którego lotność jest równa ciśnieniu). Stosunek lotności i ciśnienia to współczynnik lotności (współczynnik aktywności ciśnieniowej), który może być zarówno większy, jak i mniejszy od jedności:
Wikipedia
Fuggerowie – ród niemiecki osiadły od roku 1367 w Augsburgu. Linia Fuggerów od Lilii zyskała we wczesnym okresie nowożytnym ogromne znaczenie w handlu światowym, jej członkowie przeszli do historii jako bankierzy ówczesnych papieży oraz cesarzy. W roku 1514 Fuggerowie uzyskali tytuł hrabiów cesarstwa (Reichsgraf), niektóre powstałe później linie boczne uzyskały zaś tytuł książąt Rzeszy (w 1803) i książąt Bawarii (w 1913).
Wikipedia
[czytaj: fugetta] mała forma muzyczna zbliżona do fugi
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Fuglewicz:
Wikipedia
1. zespalać z sobą elementy posiadające fugi; uszczelniać;
2. nadawać elementom zewnętrznym, spoinom żądany kształt; spoinować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fugować.
Wiktionary
Wikipedia
czas. fugować ndk.
Wiktionary
narzędzie do wykańczania wewnętrznych naroży podłóg i ścian pokrytych płytkami ceramicznymi; kielnia fugowa
SJP.pl
narzędzie do wydrążenia rowka w grzbiecie deski, która będzie częścią fugi (tu: instrumentu muzycznego)
SJP.pl
przymiotnik od: fuga
SJP.pl
tropikalna ryba oceaniczna o ciele pokrytym kolcami, nadymająca się w sytuacji zagrożenia, podawana jako przysmak w kuchni japońskiej pomimo swej toksyczności; rozdymka, takifugu
SJP.pl
Takifugu – rodzaj głównie morskich ryb z rodziny rozdymkowatych.
Wikipedia
[czytaj: firer] tytuł Adolfa Hitlera jako głowy państwa niemieckiego
SJP.pl
Führer (z niem. wódz) – tytuł używany przez Adolfa Hitlera, przywódcę nazistowskich Niemiec po przejęciu pełni władzy w kraju po śmierci prezydenta Rzeszy Paula von Hindenburga 2 sierpnia 1934. Sam Hitler nie przyznawał się do autorstwa tytułu, wyrażając się o nim: Tytuł Führer jest najpiękniejszy, bo wyrasta z ducha języka.
Wikipedia
wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, fu, pfe, fe, pfu, pfuj, ble, fee
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) pot. wyrażanie obrzydzenia
Wiktionary
(1.1) Fuj, ale się spierdziałeś!
Wiktionary
(1.1) ble, fu!
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
duża fujarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duża fujarka
(1.2) pot. o człowieku ślamazarnym, niezaradnym
(1.3) posp. członek męski
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Słuchaj pan, albo pan jesteś mężczyzną, albo miękką fujarą bez kości.
(1.3) Zakryj się i wreszcie schowaj swą fujarę, bo jeszcze się ktoś zgorszy!
Wiktionary
rzecz. fujarka ż.
czas. fujarkować
Wiktionary
(1.1) dutka, piszczałka
(1.2) trąba
(1.3) fiut, fajfus
Wiktionary
zdrobnienie od: fujarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: fujarka
Wiktionary
IPA: ˌfujaˈrɛt͡ʃka, AS: fui ̯arečka
Wiktionary
rzecz. fujarka ż.
czas. fujarkować
Wiktionary
ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, przypominający niewielki flet z bocznymi otworami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: fujara
(1.2) muz. drewniany instrument muzyczny w postaci rurki z otworami, rodzaj fletu prostego;
(1.3) przen. eufem. pot. penis
(1.4) przen. ktoś mało inteligentny, niezdarny
Wiktionary
Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych.
Wikipedia
(1.3) Ej koleś, fujarka ci wystaje z kąpielówek.
Wiktionary
IPA: fuˈjarka, AS: fui ̯arka
Wiktionary
rzecz. fujarkowanie n., fujarzenie n.
:: zdrobn. fujareczka ż.
:: zgrub. fujara ż.
czas. fujarkować ndk., fujarzyć ndk.
przym. fujarkowy
Wiktionary
(1.1) fujareczka, piszczałeczka, flecik
(1.2) piszczałka, dutka
(1.3) fiut, fiutek, ptaszek, siusiak, wacek, interes, mały
(1.4) fujara, pierdoła, gamoń
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przen. eufem. rzad. wykonywać fellatio
Wiktionary
(1.1) Mój współlokator z akademika bosko mi fujarkuje wieczorami.
Wiktionary
IPA: ˌfujarˈkɔvat͡ɕ, AS: fui ̯arkovać
Wiktionary
rzecz. fujarka ż., fujareczka ż., fujara ż., fujarkowanie n., fujarzenie n.
czas. fujarzyć ndk.
przym. fujarkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fujarkować.
Wiktionary
IPA: ˌfujarkɔˈvãɲɛ, AS: fui ̯arkovãńe
Wiktionary
czas. fujarkować
rzecz. fujarka ż.
Wiktionary
związany z fujarką, dotyczący fujarki
SJP.pl
[czytaj: fudżi] produkt firmy Fuji
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: fucien] prowincja w Chinach; Fucien
SJP.pl
Fujian (wymowa; chiń. 福建; pinyin Fújiàn; Wade-Giles Fu-chien; pe̍h-ōe-jī Hok-kiàn) – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśniną Tajwańską.
Wikipedia
Fujitsū (jap. 富士通株式会社 Fujitsū Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo z siedzibą w Tokio, specjalizujące się w usługach informatycznych oraz produkcji półprzewodników, komputerów (superkomputerów, komputerów osobistych, serwerów, telekomunikacji i usługach). Przedsiębiorstwo zatrudnia około 140 tysięcy pracowników w 100 państwach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) daw. to mi wszystko jedno
Wiktionary
IPA: fuk, AS: fuk
Wiktionary
potocznie:
1. prychać, parskać, będąc złym, zaniepokojonym itp.;
2. potocznie: mówić coś opryskliwie, ze złością; prychać, parskać;
3. wyrzucać z siebie parę, dym, ogień
SJP.pl
środowiskowo, w kopalni: nagły wydmuch nagromadzonego tlenku węgla
SJP.pl
Fukacz (ang. squealer) – nagły wybuch tlenku węgla, któremu towarzyszy wyrzucenie bardzo dużych ilości miału węglowego; bywają również fukacze metanowe.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fukać.
Wiktionary
rzecz. niefukanie n.
czas. fukać ndk.
Wiktionary
nazwisko, np. Henryk Fukier (1886 - 1959), polski przedsiębiorca, właściciel winiarni i składu win w Warszawie
SJP.pl
Fukierowie – rodzina kupców warszawskich, spokrewnionych z augsburskimi Fuggerami.
W 1810 r. Florian Fukier (1772–1836) nabył kamienicę przy Rynku Starego Miasta, która odtąd stanowiła dziedziczną własność rodziny. Ostatni z rodu, Henryk Maria Fukier, zmarł bezpotomnie w 1959 r.
Wikipedia
nazwisko, np. Henryk Fukier (1886 - 1959), polski przedsiębiorca, właściciel winiarni i składu win w Warszawie
SJP.pl
Fukierowie – rodzina kupców warszawskich, spokrewnionych z augsburskimi Fuggerami.
W 1810 r. Florian Fukier (1772–1836) nabył kamienicę przy Rynku Starego Miasta, która odtąd stanowiła dziedziczną własność rodziny. Ostatni z rodu, Henryk Maria Fukier, zmarł bezpotomnie w 1959 r.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Fukiera lub z nim związany
SJP.pl
potocznie:
1. prychnąć, parsknąć, będąc złym, zaniepokojonym itp.;
2. potocznie: powiedzieć coś opryskliwie, ze złością; prychnąć, parsknąć;
3. wyrzucić z siebie parę, dym, ogień
SJP.pl
geologiczny twór z wodorostów morskich o kształcie gałązki, występujący licznie w Karpatach
SJP.pl
żółty pigment występujący w niektórych wodorostach
SJP.pl
Fukoksantyna (łac. fucus – morszczyn, gr. ksanthós – żółty) – organiczny związek chemiczny z grupy ksantofili, naturalny ciemnoczerwony lub brązowy barwnik, występujący w komórkach okrzemek, brunatnic oraz złotowiciowców. W połączeniu z chlorofilem (jeśli jest go dostatecznie dużo) nadaje komórkom brunatne zabarwienie. Fukoksantyna absorbuje światło od żółto-zielonej do żółto-niebieskiej części spektrum.
Wikipedia
rodzaj monosacharydu, heksoza należąca do aldoz
SJP.pl
Wikipedia
1. ktoś początkujący w danym zawodzie, robiący coś po raz pierwszy; nowicjusz, żółtodziób, fryc;
2. szczęśliwy traf, przypadek;
3. przypadkowy zwycięzca zawodów, zwłaszcza koń, na którego nikt nie stawiał;
4. nieprzewidziana wygrana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) koń wyścigowy, na którego nikt nie liczył
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. niespodziewane szczęście, powodzenie
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) Zdałem egzamin na prawko tylko fuksem.
(3.2) Opisuje, jak ze zawiązanymi oczami fuksy i fuksice przechodzili przez różne pokoje (…).
Wiktionary
IPA: fuks, AS: fuks
Wiktionary
rzecz. fuksiarz m., fuksiara ż., fuksówka ż., fuksica ż.
:: zdrobn. fuksik m.
przym. fuksiarski, fuksówkowy
przysł. fuksiarsko
Wiktionary
(2.1) fart
(2.2) szczęśliwy traf
(3.1) nowicjusz
Wiktionary
potocznie: przez przypadek, przez zbieg okoliczności, niespodziewanie; fartem
SJP.pl
potocznie: mający szczęście, pomyślny; fartowny, fartowy
SJP.pl
1. osoba mająca szczęście; człowiek, któremu sprzyja los;
2. ten, kto liczy na szczęśliwy zbieg okoliczności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. studentka pierwszego roku studiów artystycznych przed zakończeniem otrzęsin
Wiktionary
(1.1) Opisuje, jak ze zawiązanymi oczami fuksy i fuksice przechodzili przez różne pokoje (…).
Wiktionary
rzecz. fuks, fuksówka
przym. fuksówkowy
czas. fuksować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od fuks
Wiktionary
(1.1) To nie fuks, lecz tylko mały fuksik.
Wiktionary
rzecz. fuks m.
Wiktionary
1. krzew z rodziny wiesiołkowatych, o dwubarwnych, zwisających kwiatach, rosnący w Meksyku i Ameryce Południowej, hodowany jako roślina doniczkowa; ułanka
2. fiolet z różem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Fuchsia|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych o zwisających kwiatach, często biało-czerwonych lub fioletowych;
(1.2) fioletowo-czerwony kolor
Wiktionary
Fuksja, ułanka (Fuchsia L.) – rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Obejmuje 108 gatunków. Rośliny te występują w naturze głównie w Ameryce Środkowej i Południowej z centrum zróżnicowania w Andach, tylko pojedyncze gatunki pochodzą spoza tego obszaru – cztery z Nowej Zelandii i jeden z Tahiti. Rośliny te występują głównie w formacjach leśnych i zaroślowych. Ich kwiaty zapylane są głównie przez kolibrowate (ornitogamiczne). Także nasiona są zwykle rozprzestrzeniane przez ptaki żywiące się soczystymi owocami zawierającymi drobne nasiona.
Wikipedia
(1.1) Kupiłam sobie śliczną fuksję w doniczce.
(1.2) Uważam, że w fuksji jest ci zupełnie nie do twarzy.
Wiktionary
IPA: ˈfuksʲja, AS: fuksʹi ̯a
Wiktionary
przym. fuksjowy
Wiktionary
(1.1) ułanka
(1.2) magenta
Wiktionary
środowiskowo: chrzest nowych studentów w niektórych uczelniach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. zwyczaj w szkołach artystycznych, otrzęsiny studentów pierwszego rocznika
Wiktionary
(1.1) Coraz więcej uczelni zabrania przeprowadzania fuksówki nie tylko ze względu na niebezpieczne incydenty, do których podczas nich dochodziło (…), ale również coraz głośniejsze głosy, że nie jest to „uroczyste powitanie” nowych studentów, a festiwal przemocy, nękania i wyżywania się na młodszych.
(1.1) Fuksówka bywa fajną zabawą i później może być miłym wspomnieniem, ale kiedy nestor ma skłonności do przemocy, może zapewnić komuś traumę na wiele lat.
Wiktionary
rzecz. fuks m., fuksica ż.
przym. fuksówkowy
czas. fuksować
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) środ. dotyczący fuksówki
Wiktionary
(1.1) Nikt nawet nie zapytał o powód tego, że nie chciał podejść do fuksówkowych „zabaw”.
Wiktionary
rzecz. fuksówka, fuks, fuksica
czas. fuksować
Wiktionary
syntetyczny, czerwony barwnik zasadowy, wykorzystywany do barwienia lakierów spirytusowych i tuszów; rozanilina
SJP.pl
Fuksyna (rozanilina) – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy barwników trifenylometylowych (trytylowych) i jednocześnie anilinowych, składająca się z chlorowodorków pararozaniliny (triaminotrytylu bez podstawników metylowych), rozaniliny (z jednym pierścieniem toluidynowym) i wyższych homologów zawierających 2 lub 3 pierścienie toluidynowe. Ma czerwony kolor i zielony, metaliczny połysk. Jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od koloru kwiatów rodzaju fuksja. Po raz pierwszy została zsyntetyzowana w roku 1858 przez polskiego chemika Jakuba Natansona jako jeden z pierwszych barwników syntetycznych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. piła płatnica
Wiktionary
jedna ze sztuk walk będąca połączeniem kata i kumite
SJP.pl
miasto w Japonii
SJP.pl
Fukuoka (jap. 福岡市 Fukuoka-shi) – największe miasto japońskiej wyspy Kiusiu (Kyūshū), leżące w jej północnej części, nad zatoką Hakata, ośrodek administracyjny prefektury Fukuoka.
Wikipedia
glon morski; kelp; morszczyn
SJP.pl
Fukushima (jap. 福島市 Fukushima-shi) – stolica prefektury o tej samej nazwie, położona w Regionie Tōhoku w Japonii. Fukushimę dzieli od Tokio 250 kilometrów, a od Sendai 80 km. Ma powierzchnię 767,72 km². W 2020 r. mieszkały w nim 282 693 osoby, w 121 655 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 292 590 osób, w 112 854 gospodarstwach domowych).
Wikipedia
Fukuyama (jap. 福山市 Fukuyama-shi) – miasto w Japonii, na wyspie Honsiu, nad rzeką Ashida, w prefekturze Hiroszima.
Wikipedia
full;
1. układ kart w pokerze
2. układ oczek w grze w kości
3. potocznie: piwo pełne jasne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. język regionu Afryki Zachodniej używany przez ludy Fula;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) karc. układ kart w pokerze i oczek w grze w kości: trójka z parą
(2.2) pot. piwo pełne, jasne
liczebnik nieokreślony
(3.1) pot. pełno, do pełna
(3.2) pot. mnóstwo
Wiktionary
(1.1) Wśród dialektów zachodnio-bantuidalnych stanowisko odrębne zajmuje ful, język, który pod wpływem narzeczy semicko-chamickich i ngo-nke oddalił się znacznie od pierwotnego typu rodziny.
(2.1) Pamiętam pewne rozdanie, gdy na stole piętrzyła się całkiem spora sterta banknotów, i autora „Całej jaskrawości”, który zgarnął to wszystko na „śmiertelnego fula”.
Wiktionary
IPA: ful, AS: ful
Wiktionary
(2.1-2) (3.1)
rzecz. full m.
Wiktionary
(1.1) język ful, fula, fulani, fulfulde
(2.1) full
(2.2) full
(3.1) pełno
(3.2) mnóstwo
Wiktionary
język zachodniej grupy rodziny bantuidalnej; fulani, fufulde, ful
SJP.pl
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) reg-pl|Górny Śląsk. mówić głupoty, kłamać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. plotkarka
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|klebetnica, lejana.; gw-pl|Górny Śląsk|drzistula, fyrtula, klachula, klachulino, klapaczka, klebetnica, klekotka, klyta, melikot, paploła, tyrtula, tyrtulino, tyrtyna.
Wiktionary
język z rodziny kongo-kordofańskiej; fulfulde
SJP.pl
Fulbe (zwani także: Fulanie, Fulbeje, Fula, Foulah, Peulh i Peul) – grupa ludów zamieszkujących głównie kraje Afryki Zachodniej. Są to m.in. Burkina Faso, Kamerun, Nigeria, Niger, Mali, Mauretania, Gwinea, Gwinea Bissau, Senegal, Gambia, Benin. Są spokrewnieni z ludem Tukulerów żyjącym współcześnie nad rzeką Senegal. Ich dokładna liczebność jest trudna do określenia – różne źródła podają różne szacunki, od 24 do 40 mln. Najwięcej przedstawicieli tego ludu zamieszkuje Nigerię.
Wikipedia
lud afrykański
SJP.pl
Fulbe (zwani także: Fulanie, Fulbeje, Fula, Foulah, Peulh i Peul) – grupa ludów zamieszkujących głównie kraje Afryki Zachodniej. Są to m.in. Burkina Faso, Kamerun, Nigeria, Niger, Mali, Mauretania, Gwinea, Gwinea Bissau, Senegal, Gambia, Benin. Są spokrewnieni z ludem Tukulerów żyjącym współcześnie nad rzeką Senegal. Ich dokładna liczebność jest trudna do określenia – różne źródła podają różne szacunki, od 24 do 40 mln. Najwięcej przedstawicieli tego ludu zamieszkuje Nigerię.
Wikipedia
przedstawiciel ludu afrykańskiego
SJP.pl
przedstawicielka ludu afrykańskiego
SJP.pl
1. rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej lub półjedwabnej;
2. chusteczka z tego materiału
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej
(1.2) kraw. apaszka, lekka jedwabna chustka z fularu (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) tkanina
(1.2) chustka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|foulard.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) foulard; (1.2) foulard
* baskijski: (1.2) fular
* francuski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.
* hiszpański: (1.1) fular m.; (1.2) fular m.
* nowogrecki: (1.2) φουλάρι n.
* ukraiński: (1.1) фуляр m.
* włoski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.
źródła.
== fular (język baskijski.) ==
thumb|fular (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fular
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) tkanina
(1.2) chustka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|foulard.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) foulard; (1.2) foulard
* baskijski: (1.2) fular
* francuski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.
* hiszpański: (1.1) fular m.; (1.2) fular m.
* nowogrecki: (1.2) φουλάρι n.
* ukraiński: (1.1) фуляр m.
* włoski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.
źródła.
== fular (język baskijski.) ==
thumb|fular (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fular
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
napawarka; urządzenie stosowane w przemyśle włókienniczym do nasycania wyrobów np. apreturą
SJP.pl
mała chusteczka zrobiona z fularu
SJP.pl
przymiotnik od: fular
SJP.pl
[czytaj: fulbrajt] nazwisko angielskie, np. J. William Fulbright (1905 - 1995), amerykański prawnik i polityk, założyciel systemu stypendiów na uczelniach amerykańskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Liturgiczne wspomnienie św. Fulcjusza Kościół obchodzi 26 października.
Wiktionary
1. miasto w Niemczech;
2. rzeka w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, położone nad rzeką Fuldą (1.2);
(1.2) geogr. hydrol. rzeka w Hesji, w Niemczech, wraz z Werrą tworzy Wezerę;
Wiktionary
Fulda – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, w rejencji Kassel, siedziba powiatu Fulda, nad rzeką Fuldą.
Fulda to miasto o szczególnym statusie (Sonderstatusstadt), co oznacza, że przejęło niektóre zadania powiatu.
Wikipedia
przym. fuldzki, fuldajski, fuldański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Fuldą, dotyczący Fuldy
Wiktionary
rzecz. Fulda ż.
przym. fuldzki
Wiktionary
(1.1) fuldzki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Fuldą, dotyczący Fuldy
Wiktionary
rzecz. Fulda ż.
przym. fuldański
Wiktionary
(1.1) fuldański
Wiktionary
rodzaj dinozaura z podrzędu zauropodomorfów
SJP.pl
Fulengia – rodzaj dinozaura odkrytego w Chinach (Junnan).
Wikipedia
alotropowa odmiana węgla
SJP.pl
Fulereny, fullereny – cząsteczki składające się z parzystej liczby atomów węgla, tworzące zamkniętą, pustą w środku bryłę geometryczną. Cząsteczki fulerenów zawierają od 28 do około 1500 atomów węgla.
Właściwości chemiczne fulerenów są zbliżone pod wieloma względami do węglowodorów aromatycznych. Fuleren C
60, czyli buckminsterfulleren, podobnie jak inne fulereny, jest odmianą alotropową węgla.
Wikipedia
ziemia fulerska - skała osadowa używana jako środek oczyszczający i odbarwiający
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. nalana, pełna twarz
Wiktionary
język z rodziny kongo-kordofańskiej; fulani
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Fulgencjusz, Fulgenty – imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające "błyszczący" (od łac. fulgens).
Fulgencjusz (Fulgenty) imieniny obchodzi 1 stycznia.
Wikipedia
zakłócenie procesu dziejowego, okres przyspieszonego dziania się, kiedy to objawiają się nowe drogi, perspektywy w rozwoju sztuki, kultury itp.
SJP.pl
kwarcowy pręt powstały z piasku lub skały, stopionych od uderzenia pioruna; piorunowiec
SJP.pl
Fulguryt (z łac. fulguritus „ugodzony piorunem”), piorunowiec, strzałka piorunowa – nieregularny twór rurkowaty lub wypełniony szkliwem krzemionkowym powstały wskutek stopienia piasku kwarcowego po uderzeniu pioruna. Osiąga do kilku centymetrów średnicy i nawet do ok. 1 metra długości. Jego struktura wewnętrzna jest zazwyczaj regularna lub wypełniona bąbelkami. Powierzchnia jest chropowata pokryta drobinkami piasku. Wyglądem przypomina korzeń z odgałęzieniami lub małymi wgłębieniami.
Wikipedia
Fulham – dzielnica w zachodnim Londynie, położona na terenie gminy London Borough of Hammersmith and Fulham.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od ful
Wiktionary
rzecz. ful m.
Wiktionary
ful;
1. układ kart w pokerze
2. układ oczek w grze w kości
3. potocznie: piwo pełne jasne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. układ kart w pokerze i oczek w grze w kości: trójka z parą
(1.2) pot. piwo pełne, jasne
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ful, AS: ful
Wiktionary
rzecz. ful m.
Wiktionary
(1.1) ful
(1.2) ful
Wiktionary
[czytaj: ful kontakt] formuła walki sportowej w niektórych sportach walki, w której uderza się pełną siłą
SJP.pl
[czytaj: FULprint] ozdobne pokrywanie całej tkaniny nadrukiem; full print, fullprint, FullPrint, Full-Print
SJP.pl
odmiana alotropowa węgla, półprzezroczyste ciało stałe o metalicznym połysku
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: FULprint] ozdobne pokrywanie całej tkaniny nadrukiem; full print, full-print, FullPrint, Full-Print
SJP.pl
[czytaj: fulprintowy] ozdobiony nadrukiem pokrywającym całą powierzchnię ubioru lub przedmiotu z tkaniny; full printowy
SJP.pl
ptak morski z rzędu rurkonosych; petrel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fulmarus|Stephens|ref=tak., duży ptak morski z rodziny burzykowatych;
Wiktionary
Fulmar (zwyczajny), petrel (Fulmarus glacialis) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Zamieszkuje Ocean Arktyczny, północny Atlantyk i Pacyfik, granica zasięgu wciąż przesuwa się na południe – tereny lęgowe znajdują się w Wielkiej Brytanii, a nawet na wybrzeżach Francji. W Polsce obserwowany sporadycznie, wyłącznie na wybrzeżu Bałtyku.
Wikipedia
(1.1) Rozpiętość skrzydeł fulmarów wynosi 102–120 cm.
Wiktionary
IPA: ˈfulmar, AS: fulmar
Wiktionary
kruszący materiał wybuchowy, stosowany w górnictwie węglowym
SJP.pl
dawniej:
1. trzask, szczęk, łoskot, grzmot;
2. wygłaszanie klątwy kościelnej
SJP.pl
aparat umożliwiający odbiór świetlnych obrazów przez radio
SJP.pl
Fultograf – skonstruowane w latach 20. XX wieku urządzenie do odbierania obrazów przesyłanych za pośrednictwem fal radiowych. Obraz był przenoszony na papier w procesie elektrochemicznym, poprzez zaciemnienie odpowiednich obszarów na papierze owiniętym wokół obracającego się cylindra. Urządzenie zostało skonstruowane przez Otho Fultona i było w użyciu na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku do nadawania obrazów do domów drogą radiową.
Wikipedia
Osoby:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
żółta oleista substancja chemiczna, często wykorzystywana w procesie syntezy organicznej
SJP.pl
grupa związków cyklopentadienu z aldehydami lub ketonami o czerwonopomarańczowej barwie
SJP.pl
fuma; zwykle w liczbie mnogiej: fumy - grymasy, wybrzydzanie, fochy
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = masz. Fabryka Urządzeń Mechanicznych
Wiktionary
fum; zwykle w liczbie mnogiej: fumy - grymasy, wybrzydzanie, fochy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. próżność, pycha
(1.2) przest. grymas, foch, dąs
Wiktionary
(1.1) (…) w chłopskiej chatce albo pod warsztatem się to rodzi, od czyszczenia bucików poczyna, szlachcie bakę świeci i tumani przez całe życie, a na koniec i herb się skądeś tam bierze, i szabelka przy boku, i dziedzictwo nie małe: a już fuma potem i pogarda dla drugich, że w kąt i szlachcic od Bolesławów i Senator mu za nic! sic.
(1.2) Imć Zug tyle już nadoświadczał fąfrów od jenerałowej Elżbiety Grabowskiej, już oficjalnej metresy królewskiej a także niejednej fumie księżnej marszałkowej Izabelli Lubomirskiej przy budowie Mon Coteau, że komenderowania księżnej Heleny Radziwiłłowej już rajem mu się zdawały.
(1.3) Ja ze swoją fumą nie mam problemów: wiadomo, że nie będę jechał ciągle 70 ani 60 km/h, ale to 40-45 jest osiągalne.
Wiktionary
IPA: ˈfũma, AS: fũma
Wiktionary
rzecz. fum m., fumarium n., perfumy nmos., perfuma ż.
Wiktionary
(1.1) fum, próżność, pycha
(1.2) grymas, focha, dąs, urojenie
(1.3) wueska
Wiktionary
[czytaj: fiMAŻ] technika malarska wykorzystująca efekt powstały po podpaleniu lub zadymieniu papieru świecą oraz rozdmuchaniu rozlanej farby czy sadzy na płótnie
SJP.pl
zjonizowana forma kwasu fumarowego
SJP.pl
Kwas fumarowy (kwas trans-butenodiowy) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alifatycznych kwasów dikarboksylowych. Występuje w mchach i grzybach. Jest produktem ubocznym metabolizmu węglowodanów. Jego forma zjonizowana (fumaran) występuje jako produkt pośredni w cyklu kwasu cytrynowego (cyklu Krebsa).
Wikipedia
enzym
SJP.pl
Fumaraza, Hydrataza fumaranowa (EC 4.2.1.2) – enzym z grupy liaz katalizujący odwracalną reakcję uwodnienia fumaranu do L-jabłczanu. Cechuje się bardzo wysoką swoistością, przekształca fumaran o konfiguracji trans, natomiast nie wykazuje aktywności do jego izomeru o konfiguracji cis - maleinianu. Działając w stronę odwrotną jest swoista tylko do L-jabłczanu, nie przekształca D-jabłczanu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. pomieszczenie, w którym wędzi się mięso lub trzyma się dojrzewające wino
Wiktionary
rzecz. fuma ż., perfumy nmos., perfuma ż.
Wiktionary
ekshalacja gorących (200-800°) gazów i par wulkanicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. gorący wyziew gazów wulkanicznych, głównie chlorowodoru, dwutlenku siarki i pary wodnej, towarzyszący czynnym wulkanom;
Wiktionary
Fumarola – rodzaj ekshalacji wulkanicznych towarzyszących czynnym wulkanom. Przez fumarole wydostają się gazy, spośród których najważniejsze to chlorowodór, dwutlenek siarki i para wodna pochodzenia wulkanicznego o temperaturze od 300 do 1000 °C, bogate w różne składniki chemiczne. Występuje najbliżej erupcji.
Fumarole spotyka się m.in. na Antarktydzie, Alasce, Kamczatce, w Parku Yellowstone.
Fumarola to także otwór, z którego wydobywają się te ekshalacje.
Wikipedia
kwas fumarowy - nienasycony kwas dikarboksylowy posiadający cztery atomy węgla w cząsteczce; izomer trans kwasu maleinowego
SJP.pl
urządzenie służące do wytwarzania zasłony dymnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do wytwarzania zasłon dymnych
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== fumator (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) palacz (tytoniu)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: fũˈmatɔr, AS: fũmator
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== fumator (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) palacz (tytoniu)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kapryśny, grymaśny, wybredny
SJP.pl
zwalczanie szkodników w pomieszczeniach zamkniętych za pomocą substancji gazowych (fumigantów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poddanie działaniu gazów celem pozbycia się szkodliwych organizmów z obiektu;
Wiktionary
Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.
Wikipedia
rzecz. fumigator m., fumigant m.
Wiktionary
(1.1) gazowanie
Wiktionary
przymiotnik od: fumigacja
SJP.pl
środek do ochrony roślin stosowany w postaci dymów, par lub gazów
SJP.pl
Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.
Wikipedia
zwalczać szkodniki i drobnoustroje chorobotwórcze w zamkniętych pomieszczeniach, a także w glebie, za pomocą trujących gazów
SJP.pl
nauka zajmująca się zagadnieniami związanymi z paleniem tytoniu
SJP.pl
[czytaj: fan] młodzieżowo: zabawa, rozrywka, np. zrobić coś dla funu
SJP.pl
Fun (zapisywany również jako fun.) – amerykański zespół grający indie pop, założony w Nowym Jorku przez Nate Ruessa, byłego członka The Format oraz Andrew Dosta z Anathallo i Jacka Antonoffa z Steel Train. Obecnie do zespołu należą również Rob Kroehler, Emily Moore, Nate Harold oraz Jon „Jonny Whunder” Goldstein.Fun nagrało swój debiutacki album Aim and Ignite w sierpniu 2009 wraz z producentem Stevenem McDonaldem i Rogerem Josephem Manningiem, byłym keyboardzistą Jellyfish.
Wikipedia
miasto w Japonii
SJP.pl
Funabashi (jap. 船橋市 Funabashi-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Chiba, w środkowej części głównej wyspy Honsiu (Honshū). Ma powierzchnię 85,62 km². W 2020 r. mieszkały w nim 642 972 osoby, w 289 027 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 609 081 osób, w 261 239 gospodarstwach domowych).
Wikipedia
największy atol w państwie Tuvalu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Funafuti – najgęściej zaludniony i najludniejszy atol w archipelagu Tuvalu, położony na Oceanie Spokojnym, o powierzchni około 2,79 km². Laguna atolu nosi nazwę Te Namo.
W 2002 roku atol zamieszkiwało 4492 osób, w tym 2281 mężczyzn i 2211 kobiet, według spisu w 2012 roku mieszkańców było już 6025. Największą wyspą jest Fongafale. Na niej znajduje się stolica kraju – Vaiaku. Władzę Tuvalu (wówczas administrujących brytyjskie Wyspy Lagunowe) przeniosły się na atol 1 stycznia 1976 roku.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) فونافوتي
* tuvalu: (1.1) Funafuti
źródła.
== Funafuti (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Funafuti
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) فونافوتي
* tuvalu: (1.1) Funafuti
źródła.
== Funafuti (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Funafuti
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) akrobacja cyrkowa polegająca na spacerowaniu po linie, niekiedy połączonym z akrobacjami lub np. jazdą na rowerze
Wiktionary
(1.1) chodzenie po linie, taniec na linie
Wiktionary
[czytaj: fanbord] rodzaj deski surfingowej
SJP.pl
przymiotnik od: funboard
SJP.pl
[czytaj: funSZAL] miasto w Portugalii, na południowym wybrzeżu wyspy Madera, ważny port handlowy i rybacki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Madery,
Wiktionary
Funchal (wym. [fũˈʃaɫ], odm.: D. Funchalu, Mc. Funchalu) – miasto w Portugalii, na południowym wybrzeżu wyspy Madera, ośrodek administracyjny Regionu Autonomicznego Madery (Região Autónoma da Madeira).
Wikipedia
(1.1) Czy w Funchalu są jakieś tanie hotele?
Wiktionary
IPA: fũw̃ˈʃal, AS: fũũ̯šal
Wiktionary
potocznie: funt (pieniądz)
SJP.pl
1. zdrobnienie od: funt;
2. dawniej: papierowy zwitek w kształcie lejka służący do pakowania drobnych przedmiotów
SJP.pl
[czytaj: fand rejz-ing] pozyskiwanie funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fund raising, fundraising
SJP.pl
skrót od: fundacja
SJP.pl
żartobliwie, potocznie: pokrycie kosztów związanych z zaproszeniem kogoś dokądś; fundowanie
SJP.pl
Funda – miasto w Angoli, w prowincji Luanda.
Wikipedia
1. instytucja założona przez fundatora w celu realizacji celów społecznych;
2. przeznaczenie jakiegoś majątku do użytku społecznego;
3. majątek przekazany w ten sposób;
4. dawniej: założenie miasta, klasztoru itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. organizacja zbierająca pieniądze na cel dobroczynny;
(1.2) ufundowanie, sfinansowanie, zbudowanie czegoś z własnych funduszy
Wiktionary
Fundacja (łac. fundatio ‘założenie; fundament’ od fundare 'umocnić; założyć fundament, utwierdzić’ z fundus ‘grunt, posiadłość, majątek’) – forma prawna organizacji pozarządowej, której istotnym substratem jest kapitał przeznaczony na określony cel oraz statut zawierający reguły dysponowania tym kapitałem. Fundacje są po stowarzyszeniach drugą co do popularności formą prawną wśród organizacji pozarządowych.
Wikipedia
(1.1) Jestem wolontariuszem miejscowej fundacji.
(1.2) Król Kazimierz Wielki dokonał fundacji Akademii Krakowskiej, pierwszego polskiego uniwersytetu.
Wiktionary
IPA: fũnˈdat͡sʲja, AS: fũndacʹi ̯a
Wiktionary
przym. fundacyjny
rzecz. fundowanie, fundator, fundusz
czas. fundować, ufundować
Wiktionary
pogląd, że wnioski z poznania zmysłowego są prawdami niepodważalnymi, na których opiera się wiedza o świecie; fundamentalizm
SJP.pl
Fundamentalizm epistemologiczny, z ang. nazywany też (według części autorów nieprawidłowo) fundacjonalizmem lub fundacjonizmem – stanowisko epistemologiczne dotyczące sposobów uzasadniania sądów, zdań czy przekonań składających się na wiedzę. Fundamentalizm głosi, że istnieją sądy bazowe, które stanowią fundament poznania i nie wymagają uzasadnienia za pomocą innych sądów. Przeciwstawnym stanowiskiem jest koherencjonizm, zgodnie z którym nie istnieje klasa uprzywilejowanych sądów, będących podstawą całej wiedzy.
Wikipedia
przymiotnik od: fundacja
SJP.pl
zdrobnienie od: fundament
SJP.pl
element konstrukcyjny budowli, przenoszący obciążenie na podłoże gruntowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń;
(1.2) przen. baza, podwalina czegoś
Wiktionary
Fundament (posadowienie) – budowlany element konstrukcyjny przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń budowli lub maszyn (w przypadku fundamentu pod maszynę lub urządzenie), wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna (budowle lekkie). Pod wpływem przekazywanych obciążeń dochodzi do odkształceń gruntu, co z kolei powoduje osiadanie budowli. W związku z tym dobór odpowiedniego rozwiązania fundamentu (sposobu posadowienia budynku) ma zapewnić:
Wikipedia
(1.1) Mieliście już ściany stawiać, a dopiero fundament wylaliście?
(1.2) Jego badania stały się fundamentem współczesnej paleontologii.
Wiktionary
IPA: fũnˈdãmɛ̃nt, AS: fũndãmẽnt
Wiktionary
rzecz. fundamentowanie n.
czas. fundamentować ndk.
przym. fundamentalny, fundamentowy
Wiktionary
(1.1) podłoże, podstawa, oparcie, podpora
Wiktionary
prawdy podstawowe; rudyment
SJP.pl
osoba rygorystycznie trzymająca się zasad religii, ideologii; ortodoks, ortodoksa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek rygorystycznie przestrzegający jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki
Wiktionary
(1.1) O zamach podejrzewa się marksistowskich fundamentalistów.
(1.1) Rozwój wiedzy został jednak gwałtownie zahamowany w XIV wieku, kiedy religijni fundamentaliści przekonali władców, że należy zdławić naukę i filozofię w całym islamskim imperium, ponieważ nowe odkrycia podważają boską wszechwiedzę.
Wiktionary
IPA: ˌfũndãmɛ̃ntaˈlʲista, AS: fũndãmẽntalʹista
Wiktionary
rzecz. fundamentalizm m.
:: fż. fundamentalistka ż.
przym. fundamentalistyczny
Wiktionary
(1.1) integrysta, ortodoks, maniak, radykalista
Wiktionary
→ fundamentalizm; ortodoksyjny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący fundamentalizmu lub fundamentalisty
Wiktionary
IPA: ˌfũndãmɛ̃ntalʲiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: fũndãmẽntalʹistyčny
Wiktionary
rzecz. fundamentalizm m., fundamentalista m., fundamentalistka ż.
przysł. fundamentalistycznie
Wiktionary
(1.1) integrystyczny, konserwatywny, ortodoksyjny, tradycyjny, wsteczny, zachowawczy
Wiktionary
1. ortodoksyjny i bezkrytyczny stosunek do wyznawanej religii, bliski fanatyzmowi religijnemu;
2. radykalizm ideowy, niepozostawiający miejsca do dyskusji;
3. w filozofii: pogląd, według którego jedynymi prawdami są te, które wynikają bezpośrednio z doznań zmysłowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pozbawiony refleksji rygoryzm w przestrzeganiu zasad jakiejś religii albo ideologii, oparty na najbardziej dosłownej ich interpretacji
Wiktionary
Fundamentalizm – rygorystyczne trzymanie się zasad i norm wyznaczonych przez daną religię (fundamentalizm religijny), doktrynę polityczną (fundamentalizm polityczny) lub ideologię (np. fundamentalizm „światopoglądu naukowego” w komunizmie).
Wikipedia
rzecz. fundamentalista mos.
przym. fundamentalistyczny
Wiktionary
(1.1) ortodoksja
Wiktionary
odnoszący się do teologicznych podstaw wiary chrześcijańskiej
SJP.pl
będący podstawą, bazą czegoś; podstawowy, zasadniczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podstawowy, stanowiący podstawę, elementarny, zasadniczy
(1.2) przest. silny, mocny, masywny
Wiktionary
(1.1) Oxford English Dictionary to fundamentalny dla języka angielskiego, dwudziestotomowy słownik, nad którym prace rozpoczęto jeszcze w XIX wieku. [...].
Wiktionary
IPA: ˌfũndãmɛ̃nˈtalnɨ, AS: fũndãmẽntalny
Wiktionary
rzecz. fundament m., fundamencik m., fundamentowanie n.
przym. fundamentowy
przysł. fundamentalnie
Wiktionary
(1.1) istotny, podstawowy, elementarny, zasadniczy, główny
Wiktionary
związany z fundamentem, dotyczący fundamentu
SJP.pl
w filozofii: pogląd, według którego jedynymi prawdami są te, które wynikają bezpośrednio z doznań zmysłowych; fundamentalizm
SJP.pl
1. twórca fundacji, osoba, która z własnych środków finansuje budowę budynków o znaczeniu społecznym, np. kościoła, uczelni; donator, darczyńca, ofiarodawca;
2. potocznie: ktoś, kto ponosi koszty poczęstunku, rozrywki, kto coś komuś funduje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek;
(1.2) ktoś, kto płaci za poczęstunek, funduje nagrodę w teleturnieju, itp.
Wiktionary
Fundator (łac. fundatio – podwalina) – inicjator budowli użytku publicznego (kościoła, klasztoru, szpitala, biblioteki) albo dzieła sztuki (pomnika, ołtarza, obrazu), finansujący również koszt jego powstania.
W obszarze prawosławia określany jako ktitor (od stgr. κτήτωρ); w terminologii niemieckiej – Stifter. Nierzadko mylony z donatorem (łac. dawca, dający). Działanie jego miało zasadniczo cechy charytatywne bądź charakter filantropijny. Był nim także założyciel fundacji, kulturalny, dobroczynny.
Wikipedia
(1.1) Popiersie fundatora stało na postumencie w rogu auli.
(1.2) Fundatorem dzisiejszej nagrody jest firma kaletnicza z Cieszyna.
Wiktionary
IPA: fũnˈdatɔr, AS: fũndator
Wiktionary
rzecz. fundowanie n., fundusz m.
:: fż. fundatorka ż.
czas. fundować ndk., ufundować dk., zafundować dk.
przym. fundatorski
Wiktionary
(1.2) sponsor
Wiktionary
1. kobieta fundująca coś, częstująca czymś;
2. założycielka fundacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która coś ufundowała lub dała czemuś początek
(1.2) kobieta, która płaci za poczęstunek, funduje nagrodę w teleturnieju, itp.
Wiktionary
(1.1) Portret fundatorki wisi w sali obrad.
(1.2) Fundatorka nagrody chce pozostać anonimowa.
Wiktionary
rzecz. fundowanie n., fundusz m.
:: fm. fundator m.
czas. fundować ndk., ufundować dk., zafundować dk.
przym. fundatorski
Wiktionary
(1.1) założycielka
(1.2) sponsorka
Wiktionary
potocznie: kupić coś dla kogoś za własne pieniądze, zapłacić za inną osobę w kinie, restauracji itp.; zafundować, postawić
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) pot. zafundować, sprawić coś (sobie lub komuś)
Wiktionary
(1.1) Szef fundnął mi nowy komputer. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˈfũndnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: fũndnõńć
Wiktionary
rzecz. fundnięcie n.
Wiktionary
(1.1) zafundować, sprawić, reg. pozn. lajsnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fundnąć.
Wiktionary
czas. fundnąć
Wiktionary
1. budować (rzadziej zbudować), zakładać (rzadziej założyć) coś swoim kosztem dla użytku publicznego;
2. potocznie: kupować (rzadziej kupić) coś komuś w prezencie
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) zakładać i opłacać instytucje
(1.2) pot. zapraszać i płacić za poczęstunek
Wiktionary
(1.2) Jest maniakiem punktualności. - Za pięciominutowe spóźnienie na próbę delikwent funduje kawę całej grupie.
Wiktionary
rzecz. fundusz m., fundacja ż., fundator mos., fundatorka ż., fundowanie n., funda ż., fundowanie n., ufundowanie n.
przym. fundatorski
czas. zafundować
Wiktionary
(1.1) sponsorować, erygować, wznosić
(1.2) stawiać, raczyć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fundować.
Wiktionary
czas. zafundować, fundować ndk.
rzecz. fundacja ż., fundator mos., fundatorka ż., ufundowanie n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: fandrejzer] pracownik instytucji pozarządowej pozyskujący fundusze od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej
SJP.pl
Fundraiser (również specjalista do spraw pozyskiwania funduszy) – osoba specjalizująca się w pozyskiwaniu funduszy (fundraisingiem) lub darowizn rzeczowych na cele społeczne, np. dla organizacji pozarządowych, naukowych, sportowych, młodzieżowych, religijnych, domów dziecka, szpitali, hospicjów, szkół, uczelni czy instytucji kulturalnych.
Organizacją zrzeszającą fundraiserów w Polsce jest Polskie Stowarzyszenie Fundraisingu.
Wikipedia
[czytaj: fandrejzerka] pracownica instytucji pozarządowej pozyskująca fundusze od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej
SJP.pl
[czytaj: fandrejzerski] związany z pozyskiwaniem funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fundraisingowy
SJP.pl
[czytaj: fandrejz-ing] pozyskiwanie funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fund raising, fund-raising
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: fandrejz-ingowy] związany z pozyskiwaniem funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fundraiserski
SJP.pl
dawniej: główny folwark lub też grunt przy zamku
SJP.pl
prefabrykowany element scenograficzny, z którego buduje się dekorację teatralną lub filmową
SJP.pl
zdrobnienie od: fundusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: fundusz
Wiktionary
rzecz. fundusz mrz.
Wiktionary
1. środki majątkowe przeznaczone na określony cel, np. fundusz amortyzacyjny, dyspozycyjny, powierniczy;
2. potocznie: zasób gotówki, pieniądze;
3. dawniej: zapisanie w testamencie majątku instytucji lub osobie niebędącej spadkobiercą;
4. dawniej: zabawianie się czyimś kosztem;
5. dawniej: fundusz żelazny - kapitał nienaruszalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. wyodrębniony zasób finansowy przeznaczony na określone cele
(1.2) pot. duża suma pieniędzy
Wiktionary
Fundusz – wydzielone środki pieniężne, przeznaczone na określony cel.
Samo określenie „fundusz” pochodzi od łac. fundus i oznacza tyle co grunt, podłoże, podstawa, fundament.
Wikipedia
(1.1) Niemcy i Francja zakładają u siebie fundusze antykryzysowe, powstające z przymusowych potrąceń ze środków banków i wzywają partnerów do pójścia w ich ślady.
(1.2) Projekt upadł z powodu braku funduszy.
Wiktionary
IPA: ˈfũnduʃ, AS: fũnduš
Wiktionary
rzecz. fundusik mrz., fundatorka ż., fundator mos., fundacja
czas. fundować
Wiktionary
1. środki majątkowe przeznaczone na określony cel, np. fundusz amortyzacyjny, dyspozycyjny, powierniczy;
2. potocznie: zasób gotówki, pieniądze;
3. dawniej: zapisanie w testamencie majątku instytucji lub osobie niebędącej spadkobiercą;
4. dawniej: zabawianie się czyimś kosztem;
5. dawniej: fundusz żelazny - kapitał nienaruszalny
SJP.pl
związany z funduszem
SJP.pl
żartobliwie, potocznie: pokrycie kosztów związanych z zaproszeniem kogoś dokądś; fundowanie
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do pogrzebu, żałoby; funeralny
SJP.pl
przedmioty związane z pogrzebem
SJP.pl
odnoszący się do pogrzebu, żałoby
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pogrzebem i żałobą
Wiktionary
(1.1) żałobny, pogrzebowy
Wiktionary
środek chemiczny do zwalczania grzybów pasożytniczych roślin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. mikol. środek mający działanie grzybobójcze;
Wiktionary
Fungicydy (łac. fungus – grzyb, caedo – zabijam), środki grzybobójcze – związki chemiczne (najczęściej związki organiczne siarki i miedzi) mające zastosowanie w zwalczaniu grzybów atakujących rośliny.
Wikipedia
(1.1) Wśród różnych środków ochrony roślin to zwłaszcza sprzedaż tak zwanych fungicydów, czyli środków grzybobójczych, szła dobrze, odnotowując wzrost obrotów o 20,7 proc.
(1.1) 2,4,6-Trichlorofenol jest fungicydem.
Wiktionary
przym. fungicydalny
przysł. fungicydalnie
Wiktionary
(1.1) środek grzybobójczy
Wiktionary
zwalczający grzyby; grzybobójczy
SJP.pl
antybiotyk o działaniu mykostatycznym i grzybobójczym, stosowany w leczeniu grzybic i drożdżyc; mykostatyna; nystatyna
SJP.pl
błonnik grzybów nietrawiony przez ludzki organizm
SJP.pl
dawniej: sprawować urząd
SJP.pl
czasownik
(1.1) daw. pełnić urząd
Wiktionary
IPA: fũŋˈɡɔvat͡ɕ, AS: fũŋgovać
Wiktionary
rzecz. fungowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fungować.
Wiktionary
czas. fungować ndk.
Wiktionary
[czytaj: finikiLER] szynowa kolej linowo-terenowa
SJP.pl
kolej linowo-terenowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) terenowa szynowa kolej linowa z wagonem na stałe przymocowanym do liny napędowej;
Wiktionary
Kolej linowo-terenowa – kolej szynowa, a zarazem kolej linowa, w której ruch pojazdu wywołany jest liną napędową.
Stosowana jest zazwyczaj w terenach górzystych do pokonywania spadków terenu, oraz w komunikacji miejskiej. Wagon porusza się po torze za pomocą liny napędowej, zaś ta przesuwa się na kółkach podporowych między szynami. Istnieją dwa zasadnicze rodzaje tych kolei:
Wikipedia
(1.1) Do położonego na szczycie sanatorium dotarliśmy funikularem.
Wiktionary
przym. funikularny
Wiktionary
(1.1) kolej funikularna, kolej linowo-terenowa
Wiktionary
linowy, np. kolejka linowa
SJP.pl
wydłużony twór u roślin okrytonasiennych, poprzez który zalążek jest przyrośnięty do zalążni
SJP.pl
[czytaj: fank] styl w muzyce odwołujący się do jazzu i muzyki afrykańskiej
SJP.pl
Funk, funky – gatunek muzyki rozrywkowej, powstały w Ameryce w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, kiedy muzycy pochodzenia afroamerykańskiego połączyli muzykę soul, jazz, rhythm and blues, tworząc nowy, rytmiczny i energetyczny styl muzyczny.
Wikipedia
1. zadanie, znaczenie kogoś lub czegoś w jakichś okolicznościach;
2. zajmowane przez kogoś stanowisko lub zakres wykonywanych obowiązków;
3. możliwość wykonania czegoś przez urządzenie lub program komputerowy;
4. książkowo: wzajemny stosunek zjawisk lub stanów, związek przyczynowo-skutkowy między nimi;
5. w matematyce: sposób przyporządkowania elementów pewnego zbioru elementom innego zbioru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przeznaczenie, zadanie jakiegoś urządzenia lub osoby, cel jego działania;
(1.2) mat. przyporządkowanie każdemu elementowi ze zbioru dokładnie jednego elementu z innego zbioru; pot. wykres, rysunek takiego przyporządkowania;
(1.3) inform. podprogram; wydzielona część programu wykonująca określone zadanie;
(1.4) inform. możliwość oferowana przez program, cecha użytkowa
Wiktionary
Funkcja (łac. functio, -onis „odbywanie, wykonywanie, czynność”), odwzorowanie, przekształcenie, transformacja ze zbioru X do zbioru Y, która każdemu elementowi zbioru X przypisuje (odwzorowuje) dokładnie jeden element zbioru Y.
Wikipedia
(1.1) Piorunochron pełni funkcję zabezpieczenia przed wyładowaniami atmosferycznymi.
(1.2) Tę zależność opisuje bardzo skomplikowana funkcja.
(1.3) Program zawiesza się podczas wykonywania tej funkcji.
(1.3) W kodzie tej funkcji musi być błąd, zawsze zwraca zero niezależnie od tego, jakie podam jej parametry.
(1.4) Najnowszą wersję aplikacji wyposażono w funkcję rozpoznawania mowy.
Wiktionary
IPA: ˈfũŋkt͡sʲja, AS: fũŋkcʹi ̯a
Wiktionary
przym. funkcyjny, funkcjonalny
przysł. funkcyjnie
czas. funkcjonować
rzecz. funkcyjny mos., funkcjonariuszka ż., funkcjonalność ż., funkcjonariusz mos.
Wiktionary
(1.2) przyporządkowanie, zależność, odwzorowanie, operator, funkcjonał
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. odmiana językowa wydzielona ze względu na funkcję, jaką spełnia w procesie porozumiewania się między ludźmi
Wiktionary
(1.1) Szacuje się, że w obrębie każdej wysoko rozwiniętej wspólnoty językowej funkcjonuje dziś co najmniej 300 takich funkcjolektów lub technolektów.
Wiktionary
zwolennik funkcjonalizmu w sztuce, prawie, socjologii itp.
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z funkcjonalizmem, charakterystyczny dla funkcjonalizmu
Wiktionary
rzecz. funkcjonalista mos., funkcjonalizm mrz.
Wiktionary
zwiększanie użyteczności, funkcjonalności czegoś
SJP.pl
1. w architekturze, sztuce użytkowej: kierunek, którego założeniem jest uznanie nadrzędności funkcji użytkowej nad formą; modernizm;
2. w prawie: kierunek w stanowieniu norm prawnych, w którym eksponuje się społeczne skutki aktów prawnych; realizm prawny;
3. w psychologii: podejście wysuwające na pierwszy plan wyjaśnianie funkcji zjawisk psychologicznych;
4. w socjologii: kierunek dążący do wyjaśniania faktów, zjawisk i procesów społecznych przez ustalanie ich funkcji w kulturze danego społeczeństwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) antrop. nurt uznający rolę najmniejszego nawet zjawiska dla rozwoju i zachodzących przemian;
(1.2) archeol. nurt podkreślający wagę analizy znalezisk z funkcjonalistycznego punktu widzenia;
(1.3) archit. szt. nurt uwydatniający nadrzędność funkcji użytkowej dzieła
(1.4) przest. archit. polski modernizm
(1.5) filoz. nurt podkreślający rolę przyczyn i skutków w analizie filozoficznej
(1.6) praw. nurt w teorii prawa podkreślający rolę skutków społecznych wprowadzonych norm prawnych
(1.7) psych. kierunek badań podkreślający funkcje zjawisk psychologicznych;
(1.8) socjol. nurt podkreślający rolę funkcji pełnionych przez fakty, zjawiska i procesy społeczne;
Wiktionary
Wikipedia
(1.3) Zgodnie z modernistyczną historiografią, funkcjonalizm był fundamentem nowoczesnej architektury.
Wiktionary
rzecz. funkcjonalista m.
przym. funkcjonalistyczny
czas. funkcjonować
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: funkcjonalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: funkcjonalny
SJP.pl
1. przydatność, użyteczność, ergonomiczność;
2. zespół funkcji i usług systemu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest funkcjonalne
(1.2) funkcja, cecha użytkowa programu lub urządzenia
Wiktionary
Funkcjonalność (ang. functionality) – zbiór atrybutów urządzenia, oprogramowania lub systemu określających zdolność do dostarczenia funkcji zaspokajających wyznaczone i zakładane potrzeby, podczas używania w określonych warunkach.
Wikipedia
IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnalnɔɕt͡ɕ, AS: fũŋkcʹi ̯õnalność
Wiktionary
rzecz. funkcja ż., funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.
czas. funkcjonować
przym. funkcjonalny
przysł. funkcjonalnie
Wiktionary
1. dobrze spełniający swoją funkcję; praktyczny, użyteczny;
2. mający jakąś funkcję w czymś, np. urządzeniu, systemie;
3. w matematyce: odnoszący się do funkcjonału
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z funkcjonowaniem
(1.2) bardziej użytkowy niż estetyczny
Wiktionary
rzecz. funkcja ż., funkcjonalność ż., funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.
przysł. funkcjonalnie
czas. funkcjonować
Wiktionary
(1.2) poręczny, praktyczny, użytkowy
Wiktionary
pracownik, urzędnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) adm. pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej;
(1.2) polit. działacz partii rządzącej piastujący wysokie stanowisko
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Znajomy mojego brata jest funkcjonariuszem Policji.
(1.1) (…) funkcjonariusze z Bogatyni (woj. dolnośląskie) dorabiali, handlując narkotykami we Wrocławiu, Wałbrzychu, Jeleniej Górze.
Wiktionary
IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnarʲjuʃ, AS: fũŋkcʹi ̯õnarʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. funkcja ż., funkcjonowanie n., zafunkcjonowanie n., funkcyjność ż., funkcjonalność ż.
:: fż. funkcjonariuszka ż.
czas. funkcjonować ndk., zafunkcjonować dk.
przym. funkcyjny, funkcjonalny
przysł. funkcjonalnie
Wiktionary
(1.2) aparatczyk
Wiktionary
pracowniczka, urzędniczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) adm. pracowniczka służb państwowych, zwykle mundurowych, np. policji lub SOK-u
Wiktionary
(1.1) Do przedziału weszły dwie funkcjonariuszki SOK-u.
Wiktionary
rzecz. funkcja ż., funkcjonowanie n., zafunkcjonowanie n., funkcyjność ż., funkcjonalność ż.
:: fm. funkcjonariusz m.
czas. funkcjonować ndk., zafunkcjonować dk.
przym. funkcyjny, funkcjonalny
przysł. funkcjonalnie
Wiktionary
funkcja, której argumentami są funkcje, a wartościami liczby rzeczywiste lub zespolone
SJP.pl
Funkcjonał – wieloznaczne pojęcie matematyczne, opisujące różne typy funkcji; przeważnie są definiowane przeciwdziedziną, a czasem też dziedziną w sensie zbioru argumentów. Według różnych autorów funkcjonał to funkcja:
Wikipedia
1. pełnić jakąś funkcję; działać, pracować;
2. być sprawnym; działać, pracować;
3. być stosowanym lub postrzeganym w określonej roli;
4. o przekonaniu, micie itp.: być powszechnie znanym oraz uznawanym
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) działać, wykonywać czynności w sposób właściwy
Wiktionary
(1.1) Ten aparacik nie funkcjonuje przy zbyt wysokiej wilgotności powietrza.
Wiktionary
IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnɔvat͡ɕ, AS: fũŋkcʹi ̯õnovać
Wiktionary
rzecz. funkcyjny mos., funkcjonalność ż., funkcja ż., funkcjonalizm m., funkcjonowanie n., funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.
przym. funkcjonalny, niefunkcjonalny, funkcyjny
Wiktionary
(1.1) działać, pracować; gw-pl|Śląsk Cieszyński|szwóngować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) działanie
Wiktionary
(1.1) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie tego portalu, czasami umieszczamy na komputerze użytkownika (bądź innym urządzeniu) małe pliki – tzw. cookies („ciasteczka”).
Wiktionary
IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: fũŋkcʹi ̯õnovãńe
Wiktionary
rzecz. funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.
czas. funkcjonować
Wiktionary
kobieta pełniąca funkcję o charakterze porządkowym, zwykle w wojsku, więzieniu itp.
SJP.pl
przymiotnik od: funkcja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba pełniąca funkcje porządkowe
Wiktionary
Funkcyjny – żołnierz wchodzący w skład drużyny, działonu, obsługi i załogi, np.:
Wikipedia
rzecz. funkcjonariuszka ż., funkcjonariusz mos., funkcja ż.
czas. funkcjonować
Wiktionary
roślina z rodziny liliowatych; hosta; ślubojawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Hosta|Tratt.|ref=tak., wieloletnia roślina zielna z rodziny szparagowatych, pochodząca z Azji Wschodniej;
Wiktionary
Funkia, hosta (Hosta Tratt.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae), liczący około 20 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej – Japonii, Chin, Korei i Rosji.
Gatunek funkia rozdęta (Funkia ventricosa) został introdukowany do wschodnich Stanów Zjednoczonych, a gatunek funkia babkolistna (F. plantaginea) do Europy, Uzbekistanu i Pensylwanii.
Wikipedia
(1.1) Pylniki funkii pękają do wewnątrz.
Wiktionary
(1.1) hosta
Wiktionary
[czytaj: fankować] grać, śpiewać muzykę funkową
SJP.pl
miłośnik funka
SJP.pl
→ funk [czytaj: fankowy]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) muz. dotyczący funka
Wiktionary
(1.1) Odnajdywałem w nich elementy ze starych płyt i ani wątki jazzowe, ani funkowe nie były dla mnie żadnym zaskoczeniem.
Wiktionary
rzecz. funk m.
Wiktionary
w logice: wyrażenie, które w połączeniu z pewnymi innymi wyrażeniami, nazywanymi jego argumentami, tworzy nazwę lub zdanie
SJP.pl
Funktor – pojęcie z zakresu teorii kategorii semantycznych oznaczające wyrażenie, które nie jest nazwą ani zdaniem, służące do konstrukcji wyrażeń bardziej złożonych – nazw, zdań lub bardziej złożonych funktorów. Wyrażenie, wraz z którym dany funktor tworzy wyrażenie bardziej złożone, to argument funktora.
Wikipedia
[czytaj: fanki]
1. styl w muzyce rozrywkowej, odmiana funku;
2. mający cechy tego stylu
SJP.pl
Funk, funky – gatunek muzyki rozrywkowej, powstały w Ameryce w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, kiedy muzycy pochodzenia afroamerykańskiego połączyli muzykę soul, jazz, rhythm and blues, tworząc nowy, rytmiczny i energetyczny styl muzyczny.
Wikipedia
pound;
1. jednostka wagi, używana powszechnie w Europie (także w Polsce) do XIX wieku, w różnym czasie i na różnych obszarach równa wadze od 350 do 560 gramów, obecnie używana w krajach anglosaskich, o wadze 453 gramów (skrót: lb.);
2. jednostka monetarna niektórych państw, m.in. Wielkiej Brytanii i Egiptu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) monet. waluta niektórych państw
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) anglosaska, pozaukładowa jednostka masy równa 0,453 592 37 kg;
(2.2) daw. europejska jednostka masy
(2.3) gw-pl|Górny Śląsk. pół kilo
(2.4) muz. pot. gwara. akord
Wiktionary
Jako waluta, w Europie używana od VIII wieku i zaadaptowana w innych krajach:
Wikipedia
(2.1) Sprowadź mi dwadzieścia funtów drutu miedzianego, takiego, jaki był ostatnio
(2.4) „Knockin' on Heaven's Door” Boba Dylana to dość łatwy do zagrania utwór. Trzy czy cztery funty.
Wiktionary
IPA: fũnt, AS: fũnt
Wiktionary
rzecz. funciak m.
przym. funtowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. funciak m.
przym. funtowy
frazeologia.
niewart funta kłaków • lepszy funt szczęścia niż cetnar rozumu
etymologia.
(1.1, 2.1, 2.2) etym|śwn|funt., z etym2|łac|pondo|pondō. (o wadze 1 libry)
(2.3) etym|niem|Pfund.
uwagi.
(1.1) zoblistę|CYP|EGP|GBP|IEP|LBP.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) pound; (2.1) pound
* arabski: (1.1) جنيه
* baskijski: (1.1) libera; (2.1) libra
* duński: (1.1) pund n.; (2.1) pund n.; (2.2) pund n.
* esperanto: (1.1) pundo
* francuski: (1.1) livre ż.
* hawajski: (2.1) paona
* hiszpański: (1.1) libra; (2.1) libra
* kataloński: (1.1) lliura ż.
* niderlandzki: (1.1) pond n.
* niemiecki: (1.1) Pfund n.
* ukraiński: (1.1) фунт m.
* wilamowski: (1.1) funt n.; (2.3) funt n.
* wolof: (2.1) liibar; (2.2) liibar
źródła.
== funt (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) funt (jednostka masy)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
związany z funtem
SJP.pl
1. potocznie:
a) wóz konny do przewozu ciężarów; furmanka;
b) ilość towaru mieszcząca się na takim wozie;
2. potocznie: wielka ilość czegoś;
3. potocznie: samochód dobrej marki;
4. w grze w oczko: zdobycie liczby punktów większej niż 21
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pojazd ciągnięty przez konie;
(1.2) ilość ładunku mieszcząca się na wozie konnym
(1.3) środ. mot. pot. samochód
(1.4) duża ilość czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Do domu przyjechaliśmy na furze siana.
(1.3) Jak się ma mieszkanie za dwie bańki, to trzeba podjechać pod nie furą za trzy bańki.
Wiktionary
IPA: ˈfura, AS: fura
Wiktionary
rzecz. furmanka ż.
:: zdrobn. furka ż.
Wiktionary
(1.1) furmanka
(1.4) mnóstwo, masa, co niemiara, bez liku
Wiktionary
pochodna nitrofuranu, lek przeciwbakteryjny działający na wiele szczepów bakteryjnych w obrębie układu moczowego, wydalany z moczem w postaci niezmienionej; furazydyna
SJP.pl
Furazydyna, furagina – organiczny związek chemiczny, pochodna nitrofuranu. Stosowana jako lek przeciwbakteryjny, działa na wiele szczepów bakteryjnych w obrębie układu moczowego. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej.
Wikipedia
związek heterocykliczny, lotna, bezbarwna ciecz o zapachu chloroformu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. ciekły, łatwopalny węglowodór aromatyczny o wzorze sumarycznym C4H4O, mający zapach zbliżony do chloroformu;
Wiktionary
Furan, furfuran – heterocykliczny związek chemiczny z endocyklicznym atomem tlenu, cykliczny eter o charakterze aromatycznym.
Jest znacznie bardziej reaktywny w substytucji elektrofilowej niż benzen. Podstawienie elektrofilowe zachodzi głównie w pozycji 2 w stosunku do atomu tlenu. W środowisku kwasowym polimeryzuje.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) furfuran
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|furfur. → otręby, patrz: furfural
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) furan
* francuski: (1.1) furane m.
* hiszpański: (1.1) furano m.
* niemiecki: (1.1) Furan n.
* nowogrecki: (1.1) φουράνιο n.
* portugalski: (1.1) furano m.
* węgierski: (1.1) furán
* włoski: (1.1) furano m.
źródła.
== furan (język rohingya.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) stary
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) furfuran
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny wytwarzany przez niektóre rośliny w celach obronnych
Wiktionary
związany z furanem
SJP.pl
monosacharyd zawierający sześcioczłonowy pierścień cykliczny z atomem tlenu i półacetalowym atomem węgla
SJP.pl
dawniej: pasza, obrok, zwłaszcza dla koni wojskowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. wojsk. obrok (pasza) dla koni wojskowych
Wiktionary
(1.1) Dlatego żandarmi pełnili służbę we własnym departamencie, nie pobierając żołdu. Wydawano im jedynie z magazynów państwowych żywność i furaż, czyli paszę i obrok dla koni.
Wiktionary
IPA: ˈfuraʃ, AS: furaš
Wiktionary
rzecz. furażer m., furażerówka ż., furażowanie n.
czas. furażować ndk.
przym. furażowy
Wiktionary
(1.1) obrok
Wiktionary
dawniej: żołnierz mający za zadanie gromadzenie i dostarczanie furażu - paszy dla koni wojskowych; furażowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. wojsk. żołnierz zajmujący się dostarczaniem furażu
Wiktionary
IPA: fuˈraʒɛr, AS: furažer
Wiktionary
rzecz. furaż m., furażerówka ż., furażowanie n.
czas. furażować ndk.
przym. furażowy
Wiktionary
miękka, podłużnie składana czapka bez daszka; furażka, pierożek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miękka podłużna czapka bez daszka;
Wiktionary
Furażerka (pierożek) – rodzaj miękkiej, sukiennej czapki bez daszka, o podłużnym kształcie, stosowanej najczęściej w wojsku. Niekiedy – w wersji zimowej – ocieplana, lub futrzana. W wojsku stosowano ją, gdy nie obowiązywało wkładanie kapelusza, czako, czapki lub hełmu.
Wikipedia
IPA: ˌfuraˈʒɛrka, AS: furažerka
Wiktionary
(1.1) pierożek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zdobywanie furażu
Wiktionary
IPA: ˌfuraʒɛˈrufka, AS: furažerufka
Wiktionary
rzecz. furaż, furażer, furażowanie
czas. furażować
przym. furażowy
Wiktionary
miękka, podłużnie składana czapka bez daszka; furażerka, pierożek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. lek przeciwbakteryjny, pochodna nitrofuranu;
Wiktionary
Furazolidon (łac. Furazolidonum) – lek przeciwbakteryjny, pochodna nitrofuranu. Działa bakteriobójczo wobec wielu szczepów bakterii, w tym na bakterie najczęściej wywołujące zakażenia jelitowe.
Wikipedia
dawniej: dostarczać paszę dla koni wojskowych; zdobywać furaż
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) zdobywać furaż
Wiktionary
(1.1) Ponadto dochodziło do scysji między żołnierzami obu armii, gdyż na furażujących Szwedów często napadali Węgrzy lub Kozacy.
Wiktionary
IPA: ˌfuraˈʒɔvat͡ɕ, AS: furažovać
Wiktionary
rzecz. furaż, furażer, furażerówka, furażowanie
przym. furażowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|furażować.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌfuraʒɔˈvãɲɛ, AS: furažovãńe
Wiktionary
rzecz. furaż, furażer, furażerówka
czas. furażować ndk.
przym. furażowy
Wiktionary
przestarzałe: taki, który dotyczy furażu - paszy, zwłaszcza dla koni wojskowych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. dotyczący furażu
(1.2) daw. dotyczący furażera
Wiktionary
IPA: ˌfuraˈʒɔvɨ, AS: furažovy
Wiktionary
rzecz. furaż, furażer, furażerówka, furażowanie
czas. furażować
Wiktionary
furkać;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki; furkotać;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru; furkotać;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać, furkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu; furkotać;
5. wyrażać dźwiękami swoją złość lub niezadowolenie
SJP.pl
dawniej: rzecz mało ważna, głupstwo, błahostka
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) daw. dźwięk. o rzeczy błahej
przymiotnik
(2.1) daw. błahy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Kresy. przest. areszt
Wiktionary
rzecz. furdygarnia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Lwów. więzienie
Wiktionary
rzecz. furdyga ż.
Wiktionary
Furdyment (kosz, garda) – rozbudowany typ rękojeści w niektórych typach bocznej broni białej (pałasze, szable, szpady).
System gęsto splecionych z sobą kabłąków i obłęków tworzących pełną osłonę dłoni. Wykonywany najczęściej ze zgrzewanych prętów lub wycinany ażurowo z blachy. Wnętrze furdymentu było często wyściełane płatem skóry lub tkaniny. Rękojeści tego typu zapewniały doskonałą ochronę dłoni walczącego, lecz w znacznym stopniu ograniczały ruchy nadgarstka.
Wikipedia
zdrobnienie od: fura
SJP.pl
przestarzałe:
1. krętacz, oszust;
2. zarozumialec, fanfaron
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. krętacz, oszust, frant, blagier
(1.2) daw. samochwał, fanfaron, pyszałek, zarozumialec
Wiktionary
(1.1) Co pan chcesz? Bombastein jest furfant jakiego świat nie widział, szalbierz, oszust, nawet sprytu wielkiego nie ma, tylko szczęście osobliwe.
(1.1) Podstoli w furię wpadł. – A łajdak! a furfant! a złodziej! wisielec jakiś – patrz, jak mi się ślicznie wywdzięczył za to żem go z błota wyciągnął.
(1.2) – To furfant – dodał wikary – ja go nie lubię, ma się za wielkiego człowieka dlatego, że wierszydła klei, a próżny, a nadęty i do niczego.
Wiktionary
rzecz. furfantka ż., furfanteria ż.
przym. furfancki
Wiktionary
(1.1) filut, szelma, szachraj, przechera, macher, szalbierz
(1.2) bufon, megaloman
Wiktionary
aldehyd heterocykliczny, pochodna furanu; furfurol
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. heterocykliczny aldehyd o wzorze sumarycznym C5H4O2, pozyskiwany z otrębów i innych odpadów przemysłu celulozowego;
Wiktionary
Furfural (dawna nazwa: furfurol) – organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów. Jest związkiem heterocyklicznym z 5-członowym pierścieniem zawierającym atom tlenu (formalnie pochodna furanu). Nazwa związku pochodzi od surowca, z którego furfural jest otrzymywany (łac. furfur – otręby).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) furoaldehyd, daw. furfurol
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|furfur. → otręby
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== furfural (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) biochem. furfural
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) furoaldehyd, daw. furfurol
Wiktionary
aldehyd heterocykliczny, pochodna furanu; furfural
SJP.pl
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) góry. gw-pl|Śląsk Cieszyński. fruwać
Wiktionary
rzecz. furganie n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. latanie
Wiktionary
czas. furgać ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
duży, kryty wóz ciężarowy
SJP.pl
Nadwozie furgonowe (krótko furgon) – zamknięte nadwozie samochodów dostawczych i ciężarowych posiadających sztywny dach i ściany, odchylane drzwi tylne i często odchylane lub przesuwane drzwi boczne. Furgon służy do przewożenia towarów. Furgony mogą powstawać na bazie konstrukcji samochodów osobowych, a z kolei na ich bazie także może powstać odmiana osobowa. Przykładowo Volkswagen Caddy Maxi ma osobową odmianę Volkswagen Caddy Maxi Life.
Wikipedia
mały samochód ciężarowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mot. samochód dostawczy; odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego
Wiktionary
Samochód dostawczy (dostawczak) – odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego, przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków. Przyjmuje się, że samochód dostawczy ma dopuszczalną masę całkowitą do 3,5 tony, co praktycznie przekłada się na 1000–1500 kg jego maksymalnej ładowności. Z tego też względu do kierowania samochodem dostawczym w Polsce wystarcza prawo jazdy kategorii B.
Wikipedia
(1.1) Marian podjechał furgonetką i zabraliśmy wszystkie graty za jednym razem.
Wiktionary
IPA: ˌfurɡɔ̃ˈnɛtka, AS: furgõnetka
Wiktionary
(1.1) dostawczak, półciężarówka, pikap, pick-up
Wiktionary
przymiotnik od: furgon
SJP.pl
gwarowo: furkot
SJP.pl
trzepotać, łopotać na wietrze; furczeć; furkotać
SJP.pl
taki, który trzepocze na wietrze; furkotliwy, furgoczący, furkoczący
SJP.pl
1. napad gniewu, złości
2. szał jako objaw niektórych psychoz
3. rzymska bogini zemsty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) złość, wściekłość, gniew
(1.2) uosobienie złości, wściekłości, gniewu
Wiktionary
Filmy:
Wikipedia
(1.1) Mój przyjaciel wpadł w furię.
(1.2) Te kobiety były jak szalejące furie.
Wiktionary
IPA: ˈfurʲja, AS: furʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. furiat m., furiatka ż.
przym. furiacki
Wiktionary
(1.1) amok, szał, wściekłość, biała gorączka, szewska pasja, pasja, irytacja; wulg. kurwica
Wiktionary
przymiotnik od: furiat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z furią lub furiatem, odnoszący się do furii lub furiata
Wiktionary
(1.1) Jego furiackie wybryki negatywnie odbiły się na opinii o naszej placówkaacówce.
Wiktionary
rzecz. furia ż., furiat mos., furiatka ż.
Wiktionary
żywy czeski taniec ludowy
SJP.pl
Furiant (reg. sedlák) – czeski taniec ludowy w tempie od umiarkowanego do szybkiego, w metrum trójdzielnym z hemiolami. Jest jednym z elementów tradycyjnego czeskiego tańca salonowego o nazwie beseda.
Furianta tańczy się w parach. Tancerz imituje postać dumnego chłopa; opierając ręce na biodrach i tupiąc nogami, podąża za tancerką, poruszającą się zwinnie i z gracją po okręgach. Pod koniec tancerze obejmują się i przez dłuższy czas dostojnie wirują.
Wikipedia
1. osoba chora psychicznie, dostająca ataków furii;
2. osoba porywcza, łatwo wpadająca w gniew; szaleniec, wariat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba wpadająca w furię, także jako objaw choroby psychicznej
Wiktionary
(1.1) Przyklejono politykowi łatkę furiata, ale nie wiem, czy słusznie...
Wiktionary
rzecz. furia ż.
:: fż. furiatka ż.
przym. furiacki
Wiktionary
kobieta łatwo wpadająca w furię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta wpadająca w furię, także jako objaw choroby psychicznej
Wiktionary
(1.1) Zgłosiliśmy sprawę na policję, ale furiatka się wszystkiego wyparła.
Wiktionary
rzecz. furia ż.
:: fm. furiat mos.
przym. furiacki
Wiktionary
dawniej: podoficer zajmujący się zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności; kwatermistrz
SJP.pl
Furier – podoficerski stopień wojskowy w dawnym wojsku polskim. Niższym stopniem był kapral, a wyższym sierżant. Zajmował się przede wszystkim zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności.
Wikipedia
oparty o dokonania matematyczne Fouriera, zwłaszcza związany z rozkładem zjawisk okresowych na szereg trygonometryczny; fourierowski
SJP.pl
zwolennik furieryzmu
SJP.pl
odmiana socjalizmu utopijnego, której program sformułowany został przez K. Fouriera
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: furiozo] określenie wykonawcze: porywczo, namiętnie
SJP.pl
Furioso – rasa koni półkrwi, wyhodowana metodą selekcji w państwowej stadninie koni w Mezőhegyes na Węgrzech, gdzie znajdowały się klacze pochodzące od konia pełnej krwi angielskiej oraz klacze czystej krwi arabskiej. Były one stanowione słynnym ogierem pełnej krwi Furioso. Został on wyhodowany ok. 1836 w węgierskiej stadninie hrabiego Karolyi.
Wikipedia
zdrobnienie od: fura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. fura
Wiktionary
Przełęcz Furka (niem. Furkapass, wł. Passo della Furka) – przełęcz położona na wysokości 2436 m n.p.m., na granicy szwajcarskich kantonów Valais i Uri. Oddziela ona Alpy Lepontyńskie od Alp Berneńskich. Przełęcz Furka łączy miejscowość Realp w kantonie Uri na północnym wschodzie z Oberwaldem w kantonie Valais na południowym zachodzie.
Wikipedia
rzecz. fura, furman
Wiktionary
furczeć;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki; furkotać;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru; furkotać;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać, furkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu; furkotać;
5. wyrażać dźwiękami swoją złość lub niezadowolenie
SJP.pl
podział szkoły średniej na zróżnicowane programowo równoległe klasy, sekcje, kierunki, wydziały według zainteresowań i uzdolnień młodzieży; profilowanie
SJP.pl
Wikipedia
narzędzie do ręcznego wiercenia małych otworów
SJP.pl
Wikipedia
dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot
SJP.pl
Furkot (słow. Furkotský štít, węg. Furkota-csúcs, niem. Furkotaspitze) – szczyt o wysokości 2402 m n.p.m. (według wcześniejszych pomiarów 2404 lub 2405 m) w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania.
Wikipedia
furkać, furczeć;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|furkotać.
Wiktionary
rzecz. niefurkotanie n.
czas. furkotać ndk.
Wiktionary
taki, który trzepocze na wietrze; furgotliwy, furgoczący, furkoczący
SJP.pl
włoski taniec zalotny w szybkim tempie i takcie 6/4 albo 6/8, modny zwłaszcza na początku XVII wieku; forlana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. przedstawicielka romańskiej grupy etnicznej zamieszkującej północno-wschodnie Włochy (w szczególności Friuli)
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Furlanin mos.
przym. furlański
Wiktionary
stara anglosaska jednostka długości, równa ok. 200 metrom
SJP.pl
Furlong – skrót fur, anglosaska, archaiczna jednostka długości.
Furlong obejmuje 1/8 mili, 10 łańcuchów, 40 prętów, 220 jardów lub 660 stóp, co daje 201,168 metra.
Podobną jednostką są staropolskie staje oraz starożytny stadion; na morzu kabel.
Wikipedia
osoba przewożąca towary wozem konnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek powożący zaprzęgiem konnym, zwykle furmanką
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈfurmãn, AS: furmãn
Wiktionary
rzecz. furmanka ż., furmaneczka ż., fura ż., furka ż., furmanienie n., furmaństwo n., Furman m., Furmanów m., Furmaniec m., Furmany nmos.
czas. furmanić ndk.
przym. furmański, furmankowy
Wiktionary
(1.1) woźnica, stangret, kuczer, wozak
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. furmanka
Wiktionary
IPA: ˌfurmãˈnɛt͡ʃka, AS: furmãnečka
Wiktionary
rzecz. furman m., furmanka ż., furmanienie n., furmaństwo n.
czas. furmanić
przym. furmański
Wiktionary
1. wóz konny slużący do przewożenia towarów;
2. zawartość tego wozu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wykonywać pracę woźnicy, kierować wozem konnym przewożącym towary
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) być furmanem
Wiktionary
(1.1) Michał nadal furmanił, zaś jego żona gospodarowała na ziemi.
Wiktionary
IPA: furˈmãɲit͡ɕ, AS: furmãńić
Wiktionary
rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmanienie n., furmaństwo n.
przym. furmański
Wiktionary
(1.1) powozić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|furmanić.
Wiktionary
IPA: ˌfurmãˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: furmãńė̃ńe
Wiktionary
rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmaństwo n.
czas. furmanić
przym. furmański
Wiktionary
1. wóz konny slużący do przewożenia towarów;
2. zawartość tego wozu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) towarowy wóz konny;
(1.2) zawartość furmanki (1.1)
(1.3) zawód furmana
(1.4) daw. cztery konie różnej maści używane do zaprzęgu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: furˈmãnka, AS: furmãnka
Wiktionary
rzecz. furman mos., furmanienie n., furmaństwo n.
:: zdrobn. furmaneczka ż.
czas. furmanić ndk.
przym. furmański
Wiktionary
(1.1) fura, wóz
(1.3) furmaństwo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
→ furman
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący furmana
Wiktionary
IPA: furˈmãj̃sʲci, AS: furmãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmanienie n., furmaństwo n.
czas. furmanić
Wiktionary
furmanienie;
1. zajęcie furmana, przewóz towarów wozem konnym;
2. dawniej: transport towarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zawód furmana
(1.2) daw. ogólnie transport
Wiktionary
IPA: furˈmãj̃stfɔ, AS: furmãĩ ̯stfo
Wiktionary
rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmanienie n.
czas. furmanić
przym. furmański
Wiktionary
(1.1) furmanka
Wiktionary
przyrząd do usuwania podszerstka psów, kotów i koni
SJP.pl
rozpuszczalnik, produkt uboczny przeróbki ropy naftowej
SJP.pl
szał, wściekłość, pasja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. furia, szał
Wiktionary
IPA: ˈfurɔr, AS: furor
Wiktionary
tylko w wyrażeniu: zrobić (robić) furorę - zdobyć (zdobywać) niebywałe powodzenie, odnieść (odnosić) sukces, wprawić (wprawiać) otoczenie w podziw, w zachwyt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) powodzenie, sukces, wzbudzony podziw
Wiktionary
organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. lek odwadniający i przeciwnadciśnieniowy, diuretyk pętlowy
Wiktionary
Furosemid (łac. Furosemidum) – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy należący do grupy diuretyków pętlowych.
Wikipedia
(1.1) Zapomniałem dzisiaj przyjąć furosemid i boję się, że znów pojawi się duszność.
Wiktionary
IPA: ˌfurɔˈsɛ̃mʲit, AS: furosẽmʹit
Wiktionary
[czytaj: FUry] środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; futrzak, furrys
SJP.pl
Furry (z ang. „futrzak, futrzastość”) – termin określający osobę, która interesuje się lub zajmuje się twórczością związaną z tzw. sztuką futrzastą, skupioną wokół antropomorficznych zwierząt czy też fikcyjnych stworzeń. Jest to też pojęcie opisujące społeczność, subkulturę, składającą się z osób o wyżej wymienionych upodobaniach lub pasjach. Czasami odnosi się również do postaci łączących cechy ludzi i zwierząt, występujących w kilku formach:
Wikipedia
środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; futrzak, furry
SJP.pl
potocznie: ciągle, stale
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) gw-pl|Poznań, Łódź, Śląsk Cieszyński, Lwów. nadal, ciągle, ustawicznie
(1.2) białystok. ponownie
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) gw-pl|Lwów|furtem.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|niem|in einem fort.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|nadal.
(1.2) zobtłum|znowu.
źródła.
== furt (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) pot. wciąż, ciągle
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Lwów|furtem.
Wiktionary
jednoskrzydłowe drzwi w ogrodzeniu, bramie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ciężkie, jednoskrzydłowe drzwi, np. w murze
(1.2) główne wejście do klauzury klasztornej
(1.3) żegl. wrota w kadłubie statku typu Ro-Ro;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈfurta, AS: furta
Wiktionary
rzecz. furtian m., furtianka ż.
:: zdrobn. furtka ż., furteczka ż.
przym. furtowy, furtkowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
zdrobnienie od: furtka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: furtka
Wiktionary
IPA: furˈtɛt͡ʃka, AS: furtečka
Wiktionary
rzecz. furta ż., furtian mos., furtianka ż.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) gw-pl|Kresy. ciągle
Wiktionary
(1.1) On pieniądze od lokatorów furtem ciągnie, a czy mu to dom prosi jeść albo pić?
Wiktionary
(1.1) furt
Wiktionary
zakonnik będący odźwiernym klasztoru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zakonnik pełniący dyżur lub stałą funkcję przy furcie;
Wiktionary
Furtian – zakonnik będący odźwiernym (klucznikiem) klasztoru, posiadający klucze do furty klasztornej oraz nadzorujący i pilnujący porządku przy wchodzeniu i wychodzeniu z niego. Każdy zakon ma ściśle określone reguły, kto może wchodzić lub opuszczać mury klasztorne.
W zakonach męskich funkcję tę pełni brat furtian, a w zakonach żeńskich siostra furtianka.
Wikipedia
(1.1) Podjechawszy ku murom klasztoru karawana wozów zatrzymała się, albowiem wyrwany ze snu furtian nie kwapił się z otworzeniem bramy.
Wiktionary
IPA: ˈfurtʲjãn, AS: furtʹi ̯ãn
Wiktionary
rzecz. furta ż., furtka ż., furteczka ż.
:: fż. furtianka ż.
przym. furtowy, furtkowy
Wiktionary
(1.1) furtowy
Wiktionary
zakonnica pełniąca dyżur przy drzwiach (furcie) klasztoru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakonnica pełniąca dyżur lub stałą funkcję przy furcie
Wiktionary
Furtian – zakonnik będący odźwiernym (klucznikiem) klasztoru, posiadający klucze do furty klasztornej oraz nadzorujący i pilnujący porządku przy wchodzeniu i wychodzeniu z niego. Każdy zakon ma ściśle określone reguły, kto może wchodzić lub opuszczać mury klasztorne.
W zakonach męskich funkcję tę pełni brat furtian, a w zakonach żeńskich siostra furtianka.
Wikipedia
(1.1) Faustyna pracowała ciężko i bez wytchnienia w kuchni, w ogrodzie, w piekarni i wreszcie, gdy jej siły zaczęły słabnąć, jako furtianka w klasztorze krakowskim.
Wiktionary
IPA: furˈtʲjãnka, AS: furtʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. furta ż., furtka ż., furteczka ż.
:: fm. furtian m.
przym. furtowy, furtkowy
Wiktionary
(1.1) furtowa, odźwierna
Wiktionary
1. niewielkie drzwi w ogrodzeniu lub murze; bramka;
2. awaryjne wyjście z trudnej sytuacji, obejście jakiegoś problemu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: furta
(1.2) mała furta, jednoskrzydłowe wejście, np. na ogrodzony teren
(1.3) przen. zapasowe wyjście z jakiejś sytuacji, zostawione na kłopoty
Wiktionary
Furtka lub furta – wąskie przejście w ogrodzeniu zamykane najczęściej drzwiczkami. Często stawiana w pobliżu bramy albo w samej bramie. Również wąskie przejście w murach (fortyfikacjach). Umożliwia ruch pieszy (bez otwierania bramy).
Furta w klasztorze to także wejście, strzeżone przez zakonników (furtiana lub furtiankę), przeznaczone do komunikacji klasztoru ze światem zewnętrznym.
Wikipedia
IPA: ˈfurtka, AS: furtka
Wiktionary
rzecz. furta ż., furtian m., furtianka ż.
przym. furtowy, furtkowy
Wiktionary
(1.2) bramka
(1.3) plan B
Wiktionary
rozsianie się czyraka na większej powierzchni ciała, będące wynikiem osłabionej odporności organizmu lub braku higieny; czyraczność
SJP.pl
ropno-zgorzelinowe zapalenie mieszka włosowego, wywołane zakażeniem gronkowcami lub paciorkowcami; czyrak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. czyrak, zgorzel
Wiktionary
(1.1) Na przedramieniu zrobił mu się bolesny furunkuł.
Wiktionary
męt (w znaczeniu osadu, zawiesiny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. fusy.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) reg-pl|Mazowsze. knur
Wiktionary
IPA: fus, AS: fus
Wiktionary
rzecz. fusy nmos.
przym. fusiasty, fusowaty
Wiktionary
(1.1) męt
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. sport. piłka nożna
Wiktionary
(1.1) Grou'ech w fusbal cołk dźyń.
Wiktionary
rzecz. fusbalista mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sport. piłkarz
Wiktionary
rzecz. fusbal mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skarpeta
Wiktionary
[czytaj: fuszun] miasto w Chinach; Fuszun
SJP.pl
Fushun (chiń. 抚顺; pinyin Fǔshùn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, w pobliżu miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 417 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 269 093 mieszkańców.
Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Fushun.
W mieście Fushun do 1950 roku więziony był przez chińskie władze ostatni cesarz Puyi.
Wikipedia
potocznie: zawierający fusy
SJP.pl
rodzaj makaronu w kształcie świderków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. makaron świderki
Wiktionary
Fusilli (także: eliche, tortiglioni, spirali) – rodzaj południowowłoskiego makaronu w formie spirali wykonanej z płaskiego kawałka ciasta (semoliny). Wywodzi się z Kampanii. Wyglądem przypomina świdry i stąd bywa też w Polsce nazywany świdrami lub świderkami.
Wikipedia
[czytaj: FUs-in] miasto w Chinach; Fuxin
SJP.pl
Fuxin (chiń. 阜新; pinyin Fùxīn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na północny zachód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 702 802. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 913 652 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu chemicznego, odzieżowego i spożywczego; w mieście znajduje się duża elektrownia cieplna.
Wikipedia
[czytaj: fjużyn]
1. styl muzyczny łączący elementy jazzu i rocka;
2. kuchnia łącząca elementy tradycji kulinarnych różnych narodów;
3. samochód typu Ford Fusion
SJP.pl
Wikipedia
piechur w wojsku krzyżackim
SJP.pl
podobny do fusów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. mar. rodzaj lekkiej galery;
Wiktionary
Fusta (fustas) - lekka galera turecka, ale używana również w innych państwach, np. na Malcie, przede wszystkim w okresie renesansu; w XVI wieku jej konstrukcja stała się przestarzała. Jej głównymi atutami były szybkość i zwrotność, jednak ze względu na sylwetkę fusty raczej nie brały udziału w bezpośredniej walce, przydatne jako okręty posiłkowe, trzymane w rezerwie, pozostawały za głównymi siłami uderzeniowymi.
Wikipedia
IPA: ˈfusta, AS: fusta
Wiktionary
regionalnie: opakowanie towaru, wartość tego opakowania
SJP.pl
dawniej w handlu: potrącenie za zanieczyszczenie towaru lub niewłaściwe przymieszki; refakcja
SJP.pl
rodzaj osadu pozostającego zwykle na dnie szklanki, np. z kawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) stały osad osadzający się w jakimś płynie, zwłaszcza w parzonej kawie lub herbacie
(1.2) reg-pl|Śląsk Cieszyński. gw-pl|Górny Śląsk. wąsy
Wiktionary
Fusy (łac. fusus – płynny) – popularna nazwa zawiesiny w niewyklarowanym płynie lub osadów będących efektem sedymentacji w płynach spożywczych, głównie parzonych – otrzymywanych z zalania wrzątkiem liści herbaty, ziół np. mięty lub zmielonych ziaren kawy. Uważane najczęściej za obiekt niepożądany.
Fusy miały swoje znaczenie kulturowe w wielu rejonach świata. Najprawdopodobniej ze starożytnych Chin wywodzi się tasenografia, czyli wróżenie z fusów.
Wikipedia
(1.1) Na dnie szklanki zostały tylko fusy.
Wiktionary
przym. fusowaty, fusiasty
rzecz. fus mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. człowiek, który robi coś źle, niedbale; partacz, knociarz, patałach, brakorób;
2. dawniej: rzemieślnik spoza cechu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba wykonująca swą pracę niedbale, niefachowo, byle jak
(1.2) daw. rzem. rzemieślnik niewyzwolony, pracujący bez cechowego zezwolenia
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. fuszerka ż.
czas. fuszerować
przym. fuszerski
Wiktionary
(1.1) partacz, gw-pl|Poznań. papracz, papudrak, patyrok, psujamajster
Wiktionary
potocznie: praca źle wykonana; fuszerka, fucha
SJP.pl
potocznie: praca źle wykonana; fuszera, fucha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praca wykonana źle, niedbale czy świadomie z błędami
(1.2) rezultat fuszerki (1.1)
Wiktionary
(1.1) Sam widziałem, że cała ich dwutygodniowa robota u nas wyglądała na sprytną fuszerkę.
(1.2) Moja praca dyplomowa była fuszerką, bo mam inną pasję.
Wiktionary
rzecz. fuszer m.; fuszerowanie n.
czas. fuszerować
przym. fuszerowany
Wiktionary
(1.1) partanina, gw-pl|Poznań|klamizera.
Wiktionary
potocznie: robić coś niedbale, byle jak; partaczyć
SJP.pl
potocznie:
1. złe, niedbałe wykonywanie swojej pracy; fuszerowanie;
2. efekt takiej pracy; fuszera, fuszerka
SJP.pl
miasto w Chinach; Fushun
SJP.pl
Fushun (chiń. 抚顺; pinyin Fǔshùn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, w pobliżu miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 417 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 269 093 mieszkańców.
Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Fushun.
W mieście Fushun do 1950 roku więziony był przez chińskie władze ostatni cesarz Puyi.
Wikipedia
skrót od: futurum (w językoznawstwie: czas przyszły)
SJP.pl
1. popularny sport zespołowy; football, piłka nożna;
2. futbol amerykański - gra w piłkę, połączenie rugby i piłki nożnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. zob. piłka nożna.
(1.2) sport. zob. futbol amerykański.
(1.3) sport. zob. futbol australijski.
Wiktionary
Futbol – nazwa stosowana do grupy sportów mających wspólne pochodzenie, polegających na zdobyciu większej ilości punktów (bramek) za pomocą okrągłej lub owalnej piłki. Jedynie piłka nożna i rugby rozpowszechniły się na całym świecie, pozostałe odmiany mają znaczenie lokalne, głównie w byłych koloniach brytyjskich. W Polsce słowo futbol najczęściej odnosi się do piłki nożnej.
Wikipedia
(1.1) Wielka gwiazda futbolu, Lionel Messi, jest nowym posiadaczem «Złotej Piłki» za 2009 rok.
Wiktionary
IPA: ˈfudbɔl, AS: fudbol
Wiktionary
rzecz. futbolistka ż., futbolista m., futbolówka ż., futbolik mrz.
przym. futbolowy
Wiktionary
(1.1) piłka nożna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od futbol
Wiktionary
rzecz. futbol m.
Wiktionary
1. sportowiec trenujący futbol (piłkę nożną); piłkarz (nożny);
2. sportowiec trenujący football amerykański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik grający w piłkę nożną
(1.2) sport. zawodnik grający w futbol amerykański
Wiktionary
IPA: ˌfudbɔˈlʲista, AS: fudbolʹista
Wiktionary
rzecz. futbol m., futbolówka ż.
:: forma żeńska futbolistka
przym. futbolowy
Wiktionary
(1.1) piłkarz
Wiktionary
kobieta trenująca futbol (piłkę nożną); piłkarka (nożna)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. zawodniczka uprawiająca futbol
Wiktionary
IPA: ˌfudbɔˈlʲistka, AS: fudbolʹistka
Wiktionary
rzecz. futbol m., futbolówka ż.
:: fm. futbolista m.
przym. futbolowy
Wiktionary
(1.1) piłkarka
Wiktionary
potocznie: piłka do gry w futbol
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. sport. piłka używana podczas gry w futbol
Wiktionary
(1.1) Trener przyniósł nową futbolówkę.
Wiktionary
rzecz. futbol m., futbolistka ż., futbolista m.
przym. futbolowy
Wiktionary
przymiotnik od: futbol
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z futbolem, dotyczący futbolu
Wiktionary
rzecz. futbolówka ż., futbol m., futbolista mos., futbolistka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Poznań. pokarm, jedzenie
(1.2) gw-pl|Warmia. pasza dla koni
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: futro
Wiktionary
czas. nafutrować dk.
Wiktionary
zdrobnienie od: futerał
SJP.pl
1. pokrowiec na okulary; etui;
2. puzderko do przechowywania drobiazgów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ochronne opakowanie do przechowywania przedmiotów, które mogą ulec uszkodzeniu
(1.2) środ. trumna
Wiktionary
Futerał – rodzaj pojemnika do przechowywania i przenoszenia przedmiotów wymagających ostrożnego obchodzenia się z nimi, jak okulary, skrzypce (i inne instrumenty muzyczne), broń (np. na broń myśliwską), aparat fotograficzny, urządzenia optyczne (np. obiektywy, lunety), telefon komórkowy itp.
Wikipedia
(1.1) Ten futerał chroni komórkę od uderzeń i od kurzu.
Wiktionary
IPA: fuˈtɛraw, AS: futerau̯
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. futeralik m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. włók. flanela
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. włók. barchan
Wiktionary
przym. futerbachowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. flanelowy
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. barchanowy
Wiktionary
rzecz. futerbach mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: futro
Wiktionary
(1.1) Kot ma miękkie futerko.
Wiktionary
przym. futerkowy, futrzany, futrzarski, futrzasty
rzecz. futro n.
Wiktionary
związany z futerkiem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) okryty futrem
(1.2) uszyty lub zrobiony z futra
(1.3) nadający się do wyprawienia na futro
Wiktionary
(1.1) Do zwierząt futerkowych zalicza się też jenoty.
Wiktionary
rzecz. futro n., futerko n., futrzak m., futrzarstwo n.
przym. futrzany, futrzarski, futrzasty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. miejsce przeznaczone do przygotowywania posiłków dla zwierząt; magazyn pasz
Wiktionary
czas. futrować
Wiktionary
najstarszy alfabet runiczny używany przez plemiona germańskie do XIII wieku
SJP.pl
Fuþark lub futhark – nazwa jednego z alfabetów runicznych.
Nazwa alfabetu „fuþark” powstała z początkowych liter sześciu pierwszych run:FehuUruzÞurisazAnsuzRaidoKaunan
Był to najstarszy typ pisma północnoeuropejskiego, używany przez plemiona germańskie. W Skandynawii (w Norwegii, na Gotlandii i na wyspach duńskich) odnaleziono najstarsze zapiski pochodzące z III i IV w.
Wikipedia
rodzaj sushi (grube rolki z minimum czterema składnikami owiniętymi w ryż i nori)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Futomy
Wiktionary
rzecz. Futoma ż.
:: fż. futomianka ż.
przym. futomski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Futomy
Wiktionary
rzecz. Futoma ż.
:: fm. futomianin m.
przym. futomski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Futomy
Wiktionary
rzecz. Futoma ż., futomianin m., futomianka ż.
Wiktionary
japońskie posłanie składające się z materaca i kołdry, układane na tatami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) tradycyjne japońskie posłanie złożone z materaca i kołdry
(1.2) zwijany materac do spania w stylu materaca z japońskiego futonu (1.1)
(1.3) mebl. rodzaj sofy z materacem zginanym w dzień do siedzenia i rozkładanym na noc
Wiktionary
Futon (jap. 布団) – tradycyjne japońskie posłanie.
Składa się z materaca (敷き布団 shiki-buton) i kołdry (掛け布団 kake-buton). Niekiedy materac owinięty jest pokrowcem. Tradycyjny futon wypełniony jest naturalnym wypełnieniem, np. bawełną lub włóknami kokosowymi. W zależności od rodzaju wypełnienia uzyskuje się pożądaną twardość futonu.
Wikipedia
osiedle lub stanica kozacka; chutor
SJP.pl
Wikipedia
barwnik, amin aromatyczny stosowany do barwienia futer; ursol
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. sierść pokrywająca skórę wielu ssaków;
2. skóra wraz z sierścią;
3. okrycie wierzchnie uszyte ze skór zwierzęcych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. sierść na zwierzęciu
(1.2) odzież. kraw. odzież (np. kurtka, płaszcz) wykonana ze skór zwierzęcych posiadających sierść
(1.3) kraw. wyprawiona skórka zwierzęcia pokryta sierścią służąca do produkcji odzieży bądź sama stanowiąca np. ozdobę, okrycie czy dywan
(1.4) pot. zarost na klatce piersiowej
(1.5) herald. jeden z rodzajów tynktury heraldycznej;
(1.6) gw-pl|Bukowina. pokarm dla koni
Wiktionary
Futro, inaczej sierść – gruba warstwa włosów, która pokrywa skórę wielu zwierząt. Jest to cecha charakterystyczna dla ssaków. Składa się z wierzchniej warstwy natłuszczonych włosów okrywowych i grubej warstwy podszerstka pod spodem. Włosy okrywowe utrzymują odpowiednią wilgotność, a podszerstek działa jak materiał izolacyjny, który zapewnia zwierzęciu ciepło.
Wikipedia
(1.1) Nasz stary Reksio miał wyliniałe futro.
(1.2) Kobiety okropnie wyglądają w futrach.
(1.3) Poproszę kuśnierza, aby z tego futra zrobił mi kołnierz.
Wiktionary
IPA: ˈfutrɔ, AS: futro
Wiktionary
(1.1-5)
rzecz. futrzak m., futrzarstwo n.
:: zdrobn. futerko n.
przym. futrzany, futrzarski, futerkowy, futrzasty
(1.6)
rzecz. futrowanie n., nafutrowanie n.
czas. futrować ndk., nafutrować dk.
Wiktionary
(1.2) norki (lm.), lisy (lm.), szynszyle (lm.), błam; reg. śl. pelcmantel.
(1.4) futerko, moher
(1.5) kuśnierka
Wiktionary
przypominający futro
SJP.pl
produkt o wyglądzie zewnętrznym podobnym do skór owczych wyprawionych lub barwionych, otrzymywany w wyniku przyklejenia do tkaniny runa owczego
SJP.pl
1. uszczelniać, okładać ściany trocinami, deskami, gipsem, gliną lub podobnymi materiałami;
2. gwarowo: pożerać, jeść łapczywie, z apetytem
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk., reg-pl|Kresy. karmić zwierzęta
(1.2) pot., także gw-pl|Górny Śląsk.
(1.5) besztać, łajać
(1.6) reg-pl|Poznań. jeść
(1.7) reg-pl|Poznań. karmić
Wiktionary
rzecz. futrowanie n., futernia ż., futrówka ż.
Wiktionary
(1.2) pałaszować, zajadać, wcinać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|futrować.
Wiktionary
czas. futrować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. bud. drewniana okładzina używana na ścianach budynku
(1.2) techn. bud. ogniotrwały materiał służące jako wewnętrzne obmurowanie pieca lub kadzi
(1.3) techn. rzem. wyściółka w obuwiu wykonana ze skóry lub tkaniny
(1.4) techn. żegl. zewnętrzne i wewnętrzne obicie statku
(1.5) pot. żart. jedzenie, wyżywienie
Wiktionary
(1.3) Muszę iść do szewca, żeby mi wymienił futrówkę, bo mi się potargała.
Wiktionary
IPA: fuˈtrufka, AS: futrufka
Wiktionary
czas. futrować
Wiktionary
rama przylegająca do ościeża drzwiowego lub okiennego; ościeżnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. umocowana w ścianie rama, do której przymocowuje się okna lub drzwi
Wiktionary
Ościeżnica – nieruchoma rama osadzona w ościeży, czyli wewnętrznej krawędzi otworu ściany budynku – w otworze okiennym lub drzwiowym. Ościeżnica drzwiowa różni się od okiennej tym, że ma tylko trzy boki: dwa stojaki i nadproże. Czwarty bok tworzy tzw. ślepy próg. Do ościeżnicy montuje się na zawiasach skrzydła drzwiowe, okienne lub bramowe, rzadziej bezpośrednio przeszklenie.
Wikipedia
IPA: fuˈtrɨ̃na, AS: futrỹna
Wiktionary
przym. futrynowy
Wiktionary
(1.1) framuga, ościeżnica, daw. uszak
Wiktionary
przymiotnik od: futryna
SJP.pl
zdrobnienie od: futrzak
SJP.pl
1. zwierzę pokryte futrem;
2. zabawka z futra;
3. dywan lub narzuta z szytych ścinków futra;
4. środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; furry, furrys
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) żart. pot. zwierzę posiadające futro
Wiktionary
Futrzak sulaweski (Eropeplus canus) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący endemicznie w Indonezji w prowincji Celebes Środkowy na wyspie Celebes. Gatunek należy do monotypowego rodzaju futrzak (Eropeplus).
Futrzak sulaweski zamieszkuje lasy deszczowe, w górach na wysokości 1800–2300 m n.p.m. Jest foliofagiem, wiedzie naziemny tryb życia. Gatunek występuje na terenie Parku Narodowego Lore Lindu.
Wikipedia
przym. futerkowy, futrzany, futrzasty
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) zrobiony z futra
Wiktionary
(1.1) Nie lubię tej futrzanej czapki.
Wiktionary
rzecz. futro n., futerko n., futrzak m., futrzarstwo n.
przym. futerkowy, futrzarski, futrzasty
Wiktionary
dotyczący futrzarza, wyprawiania skór oraz szycia z nich ubiorów itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub pracą futrzarza, dotyczący futrzarza lub futrzarstwa
Wiktionary
rzecz. futrzarz mos., futrzarstwo n., futro n., futerko n.
przym. futrzany, futerkowy, futrzasty
Wiktionary
Futrzarstwo – gałąź gospodarki obejmująca pozyskiwanie skór futerkowych ze zwierząt futerkowych, upolowanych lub hodowanych, ocenę tych skór, obrót zakonserwowanymi skórami, wyprawianie futer i ich uszlachetnienie. Terminem tym w potocznym rozumieniu określane bywa także konfekcjonowanie futer na odzież i galanterię skórzaną (kuśnierstwo). Przedmiotem oceny, skupu i obrotu handlowego są skóry surowe konserwowane, tzn. poddane po oczyszczeniu z resztek mięsa i tłuszczu (mizdra), odpowiedniemu wysuszaniu, przetarciu w trocinach (dębowych, bukowych) lub soleniu. Ocena i klasyfikacja skór futerkowych ze względu na:
Wikipedia
pokryty przyjemnym w dotyku futrem, jedwabistą sierścią
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) pokryty futrem
Wiktionary
rzecz. futro n., futrzak m., futrzarstwo n., futerko n.
przym. futrzany, futrzarski, futerkowy
Wiktionary
odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali; halówka, piłka nożna halowa pięcioosobowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. halowa piłka nożna;
Wiktionary
Futsal (dawniej używana w Polsce oficjalna nazwa piłka nożna halowa pięcioosobowa lub potocznie halówka) – zespołowa gra sportowa, odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali. Jej nazwa pochodzi od portugalskiego futebol de salão i hiszpańskiego fútbol sala lub fútbol de salón, co można przetłumaczyć jako halowa piłka nożna.
Wikipedia
(1.1) W pierwotnym zamyśle futsal przeznaczony był dla dzieci i młodzieży, bowiem rozmiary placów gry dostosowano do ich potrzeb oraz możliwości.
Wiktionary
IPA: ˈfutsal, AS: futsal
Wiktionary
rzecz. futsalowy m., futsalowiec m.
przym. futsalowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. futsalowy m., futsalowiec m.
przym. futsalowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) futsal
* baskijski: (1.1) areto-futbol
* czeski: (1.1) futsal m.
* esperanto: (1.1) futsalo
* hiszpański: (1.1) fútbol sala
źródła.
== futsal (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-futsal.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) sport. futsal
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
osoba grająca w futsal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sportowiec uprawiający futsal
Wiktionary
(1.1) Andrzej Szłapa to najlepszy polski futsalowiec.
Wiktionary
IPA: ˌfutsaˈlɔvʲjɛt͡s, AS: futsalovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. futsal m.
przym. futsalowy
Wiktionary
→ futsal
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z futsalem, dotyczący futsalu
Wiktionary
rzecz. futsal m., futsalowiec mos.
Wiktionary
krój pisma drukarskiego należący do grupy grotesków; Futura
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: fjuczer] kontrakt kupna lub sprzedaży aktywów w przyszłości po ustalonej cenie; kontrakt terminowy
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie futurologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna przewidujący przyszłość cywilizacji w oparciu o przesłanki naukowe
Wiktionary
rzecz. futurologia ż.
:: fż. futurolożka ż.
przym. futurologiczny
Wiktionary
ogół badań, rozważań na temat możliwych zdarzeń w bliższej i dalszej przyszłości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziedzina wiedzy zajmująca się przyszłością, próbująca opisać dalszy rozwój ludzkości, cywilizacji i technologii;
Wiktionary
Futurologia (niem. Futurologie, od łac. futurus ‘przyszły’), in. prognostyka, studia nad przyszłością – dyscyplina wiedzy zajmująca się historycznie przewidywaniem i prognozowaniem przyszłości, m.in. w dziedzinie techniki, przyrostu naturalnego, gospodarki, geopolityki, kultury czy też środowiska przyrodniczego, a współcześnie analizą możliwych przyszłości i wyobrażeń na ich temat.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. futurolog mos.
przym. futurologiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|futurus. + etym|grec|λόγος. (lógos) → przyszły + nauka
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) futurology
* białoruski: (1.1) футуралогія ż.
* bułgarski: (1.1) футурология ż.
* fiński: (1.1) futurologia
* hiszpański: (1.1) futurología ż.
* niemiecki: (1.1) Futurologie ż., Zukunftsforschung ż.
* portugalski: (1.1) futurologia ż.
* rosyjski: (1.1) футурология ż.
* słoweński: (1.1) futurologija ż.
* ukraiński: (1.1) футурологія ż.
* węgierski: (1.1) jövőkutatás, futurológia
* włoski: (1.1) futurologia ż.
źródła.
== futurologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) futurologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌfuturɔˈlɔɟja, AS: futuroloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. futurolog mos.
przym. futurologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. futurolog mos.
przym. futurologiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|futurus. + etym|grec|λόγος. (lógos) → przyszły + nauka
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) futurology
* białoruski: (1.1) футуралогія ż.
* bułgarski: (1.1) футурология ż.
* fiński: (1.1) futurologia
* hiszpański: (1.1) futurología ż.
* niemiecki: (1.1) Futurologie ż., Zukunftsforschung ż.
* portugalski: (1.1) futurologia ż.
* rosyjski: (1.1) футурология ż.
* słoweński: (1.1) futurologija ż.
* ukraiński: (1.1) футурологія ż.
* węgierski: (1.1) jövőkutatás, futurológia
* włoski: (1.1) futurologia ż.
źródła.
== futurologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) futurologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z futurologią, dotyczący futurologii
Wiktionary
rzecz. futurologia ż., futurolog m., futurolożka ż.
przysł. futurologicznie
Wiktionary
w językoznawstwie: czas przyszły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gram. zob. czas przyszły.
Wiktionary
Futurum – drugi album studyjny polskiego rapera Fu. Wydawnictwo ukazało się 20 września 2002 roku nakładem wytwórni muzycznej Pomaton EMI. Płytę poprzedził wydany 27 lipca tego samego roku singel pt. Anioł stróż. Produkcji nagrań podjęli się sam Fu oraz Majki, Korzeń, Doniu, Karton, L.A., Sqra, Piooro i DJ Decks. Z kolei wśród gości na płycie znaleźli się m.in. Pono, Koras i Sokół.
Wikipedia
(1.1) Wydaje się, że gdyby posadzić polityków razem i zabronić im używania perfectum, czasu przeszłego, więcej, nakazać używania futurum, to nie byliby w stanie nic powiedzieć.
Wiktionary
IPA: fuˈturũm, AS: futurũm
Wiktionary
artysta tworzący według zasad futuryzmu; zwolennik lub przedstawiciel futuryzmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) szt. artysta, twórca, który tworzy w nurcie futuryzmu
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. futuryzm m., futuryzowanie n.
:: fż. futurystka ż.
czas. futuryzować ndk.
przym. futurystyczny
przysł. futurystycznie
Wiktionary
artystka tworząca według zasad futuryzmu; zwolenniczka lub przedstawicielka futuryzmu
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób futurystyczny
Wiktionary
rzecz. futuryzm m., futurysta m., futurystyczność ż.
przym. futurystyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest futurystyczne; cecha tych, którzy są futurystyczni
Wiktionary
rzecz. futuryzm m., futurysta m., futurystka ż.
przym. futurystyczny
przysł. futurystycznie
Wiktionary
1. zgodny z ideami futurystów;
2. mający nowoczesny wygląd, kojarzący się z techniką przyszłości
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który wygląda jakby był wytworem techniki przyszłości
(1.2) szt. związany z futuryzmem, dotyczący futuryzmu
Wiktionary
(1.1) Niemałą rolę w wyborze futurystycznych, wysoce spektakularnych problemów badawczych odegrało zainteresowanie MITI tzw. "wielką nauką".
Wiktionary
IPA: ˌfuturɨˈstɨt͡ʃnɨ, AS: futurystyčny
Wiktionary
rzecz. futuryzm m., futurysta m., futurystka ż., futurystyczność ż.
czas. futuryzować ndk.
przysł. futurystycznie
Wiktionary
kierunek w literaturze i sztuce początku XX wieku, głoszący idee anarchicznego buntu przeciw normom życia społecznego, tradycji kulturowej i tradycyjnym formom sztuki; futuryzm
SJP.pl
Wikipedia
kierunek w literaturze i sztuce początku XX wieku, głoszący idee anarchicznego buntu przeciw normom życia społecznego, tradycji kulturowej i tradycyjnym formom sztuki; futurystyka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. szt. muz. awangardowy kierunek w sztuce dwudziestowiecznej powstały we Włoszech na początku XX w. manifestujący fascynację techniką, mechanizacją i dynamizmem wielkomiejskim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Podobają mi się obrazy włoskiego futuryzmu.
Wiktionary
IPA: fuˈturɨsm̥, AS: futurysm̦
Wiktionary
rzecz. futurysta m., futurystka ż., futurystyczność ż.
przym. futurystyczny
przysł. futurystycznie
Wiktionary
wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fu, pfe, pfu, fe, fuj, pfuj, ble, fee
SJP.pl
[czytaj: FUs-in] miasto w Chinach; Fusin
SJP.pl
Fuxin (chiń. 阜新; pinyin Fùxīn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na północny zachód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 702 802. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 913 652 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu chemicznego, odzieżowego i spożywczego; w mieście znajduje się duża elektrownia cieplna.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) śrpol. bezużytecznie, marnie
(1.2) śrpol. szybko, bez śladu
Wiktionary
choroby różnych roślin wywoływane przez grzyby z rodzaju Fusarium
SJP.pl
Fuzariozy (ang. Fusariosis) – zbiorcza nazwa chorób roślin wywołanych przez niektóre gatunki grzybów z rodziny gruzełkowatych (Nectriaceae). Dawniej opisywano je jako gatunki z rodzaju Fusarium, stąd nazwa tych chorób. W aktualnych jednak ujęciach taksonomicznych według Index Fungorum gatunki wywołujące te choroby należą również do innych rodzajów (Gibberella, Microdochium i in.).
Wikipedia
grzyb, który wywołuje choroby roślin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. fusbal.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. skarpetka
Wiktionary
produkt uboczny fermentacji alkoholowej; niedogon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. oleista, lotna, trująca ciecz o nieprzyjemnym smaku i zapachu, uboczny produkt fermentacji alkoholowej
Wiktionary
Wikipedia
przym. fuzlowy
Wiktionary
(1.1) niedogon, olej fuzlowy
Wiktionary
1. długa broń palna, używana w XVII-XIX wieku;
2. potocznie: myśliwska strzelba na śrut; flinta;
3. połączenie spółek, przedsiębiorstw lub partii politycznych; zjednoczenie;
4. w fizyce: fuzja jądrowa, fuzja termojądrowa - łączenie jąder lżejszych pierwiastków w bardziej masywne jądra pierwiastków cięższych; synteza jądrowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj długiej broni strzeleckiej z zamkiem skałkowym, wynalezionej w II połowie XVII wieku we Francji; dziś potoczna nazwa strzelby myśliwskiej;
(1.2) połączenie kilku rzeczy w jedną
(1.3) fiz. reakcja, której głównym efektem jest połączenie dwóch jąder atomowych w jedno cięższe
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Punk rock to fuzja muzyki rockowej i punkowej.
Wiktionary
IPA: ˈfuzʲja, AS: fuzʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) fuzyjka
Wiktionary
(1.3) synteza, reakcja termojądrowa
Wiktionary
dawniej: źle oczyszczona wódka
SJP.pl
przymiotnik od: fuzel
SJP.pl
wymarły pierwotniak
SJP.pl
związany z fuzuliną, dotyczący fuzuliny
SJP.pl
wymarły pierwotniak
SJP.pl
ekspresywnie: licha, nędzna fuzja (broń palna)
SJP.pl
mała strzelba myśliwska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. fuzja
Wiktionary
(1.1) A co? Krzyknął Asesor kręcąc strzelby rurą. A co? Fuzyjka moja? Górą nasi, górą! A co? Fuzyjka moja? Niewielka ptaszyna, a jak się popisała? To jej nie nowina. (A. Mickiewicz Pan Tadeusz)
Wiktionary
IPA: fuˈzɨjka, AS: fuzyi ̯ka
Wiktionary
przymiotnik od: fuzja
SJP.pl
składnik mikroskopijny węgla
SJP.pl
Fuzynit – macerał z grupy inertynitu.
Wikipedia
jeden ze składników węgla kamiennego; węgiel włóknisty
SJP.pl
Fuzyn - odmiana petrograficzna humusowego węgla kamiennego. Głównym jego składnikiem jest fuzyt.
Wikipedia
przymiotnik od: fuzyt
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Fundusz Wczasów Pracowniczych, instytucja organizująca wiele różnych form wypoczynku
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Fundusz Wczasów Pracowniczych;
(1.2) = Front Wyzwolenia Palestyny;
Wiktionary
(1.1) FWP zorganizował wczasy dla matek z dziećmi.
(1.1) FWP zorganizowało wczasy dla matek z dziećmi.
Wiktionary
IPA: ɛv‿ːu‿ˈpɛ, AS: e•‿vu‿pe
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Waldemar Andrzej Fydrych, ps. „Major” (ur. 8 kwietnia 1953 w Toruniu) – polski artysta, happener, lider Pomarańczowej Alternatywy, autor książek.
Wikipedia
silny fungicyd stosowany głównie do zaprawiania ziarna siewnego oraz jako substancja wzrostowa roślin, działająca na ukorzenienie
SJP.pl
akronim od: for your information - dla twojej informacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. piórnik
Wiktionary
(1.1) reg. śl. fyjderkasta.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. piórnik
Wiktionary
(1.1) reg. śl. fyjderbiksa.
Wiktionary
specjalista w zakresie fykologii (algologii); algolog
SJP.pl
dział botaniki zajmujący się glonami; algologia
SJP.pl
Fykologia, fikologia, inaczej algologia – dział botaniki, nauka o glonach (Algae), zajmujący się opisywaniem taksonów glonów, ich biologią, ekologią i znaczeniem gospodarczym.
Do działów fykologii należą m.in. zajmujące się poszczególnymi grupami glonów:
Wikipedia
dotyczący fykologii (np. konferencja fykologiczna)
SJP.pl
1.fyle, fila; w starożytnej Attyce:
a) gmina składająca się z kilku związków rodowych (fratrii);
b) oddział żołnierzy wystawiony przez fylę - gminę;
2. fyla językowa - jednostka klasyfikacji genetycznej języka; gromada językowa
SJP.pl
Fyla (gr. φυλή phylē, lm φυλαί phylai) – terytorialna jednostka podziału ludności w starożytnej Grecji.
Wikipedia
(r. żeński) fila, fyla; w starożytnej Attyce:
1. gmina składająca się z kilku związków rodowych (fratrii);
2. oddział żołnierzy wystawiony przez fylę - gminę
SJP.pl
w mitologii nordyckiej: duch opiekuńczy człowieka lub całego rodu
SJP.pl
Fylgia amazonica – gatunek ważki z rodziny ważkowatych (Libellulidae); jedyny przedstawiciel rodzaju Fylgia. Występuje na terenie Ameryki Południowej; stwierdzony w Wenezueli, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Brazylii i Peru.
Wikipedia
fyllit, skała łupkowa
SJP.pl
łupek ilasty składający się z kwarcu, serycytu i chlorytu; fylit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) drobnoziarnisty łupek krystaliczny należący do skał metamorficznych;
Wiktionary
Fyllit – drobnoziarnisty łupek krystaliczny należący do skał metamorficznych. Jest zwykle koloru szarego lub szarozielonego. Składa się głównie z kwarcu i serycytu oraz mniejszych ilości chlorytu, albitu, biotytu i pyłu grafitowego. Struktura może być granolepidoblastyczna, rzadziej granoblastyczna, tekstura jest łupkowa. Występuje tu charakterystyczna podzielność na cienkie płytki z widocznymi warstewkami mikowo-chlorytowymi oraz kwarcowymi lub kwarcowo-skaleniowymi, znaczącymi laminację. Warstewki te często powyginane są w mikrofałdy.
Wikipedia
(1.1) Fyllit jest zwykle koloru szarego lub szarozielonego.
Wiktionary
forma liścia o zredukowanej blaszce liściowej (jej funkcje przejmuje spłaszczony ogonek liściowy)
SJP.pl
Wikipedia
część plechy glonu listownicy
SJP.pl
Wikipedia
łupkowa skała metamorficzna
SJP.pl
Fyllonit – drobnoziarnisty łupek krystaliczny należący do skał metamorficznych. Podobny do fyllitu, lecz powstały w wyniku diaftorezy, przede wszystkim mylonityzacji grubiejziarnistych (grubiejblastycznych) skał metamorficznych (gnejsów, amfibolitów). Głównymi procesami są chlorytyzacja ciemnych minerałów, albityzacja plagioklazów. Struktura może być granolepidoblastyczna, granonematonlastyczna, rzadziej granoblastyczna, tekstura jest łupkowa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. parapet
Wiktionary
gwara poznańska:
1. uciekać;
2. biec
SJP.pl
czasownik
(1.1) poznań. uciekać, szybko odchodzić
Wiktionary
(1.1) Fyrają z listą tytułów wew łapie od jedny księgarni do drugi i odłażą często z kwitkiem.
Wiktionary
rzecz. fyranie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|fyrać.
Wiktionary
czas. fyrać ndk.
Wiktionary
motyw koronkarski; rodzaj rozetki
SJP.pl
potocznie: parskać, prychać
SJP.pl
gwarowo: pofrunąć, wzlecieć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. dawniej Korfantów w województwie opolskim
Wiktionary
Korfantów (daw. Fyrląd, Fryląd, niem. Friedland, Friedland in Oberschlesien, śl. Fyrlōnd, dś. Friedland) – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, w powiecie nyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Korfantów.
Wikipedia
gwara poznańska:
1. uciec;
2. pobiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bud. pokost, werniks
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żart. nos
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żart. twarz
Wiktionary
w gwarze poznańskiej: część miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Poznań. dzielnica, kwartał miejski, okolica
Wiktionary
(1.1) Wszyscy oni to wiara rycht z mojego fyrtla.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|drzistula, klachula, klachulino, klapaczka, klebetnica, klekotka, klyta, melikot, paploła, tyrtula, tyrtulino, tyrtyna.; gw-pl|Śląsk Cieszyński|fulandryna, klebetnica, lejana.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fitopatol. ogrod. groźna choroba zwłaszcza roślin iglastych, owocowych i ozdobnych, wywoływana przez grzyby glebowe nazwa systematyczna|Phytophthora|De Bary|ref=tak.;
Wiktionary
Fytoftoroza (ang. Phytophthora diseases, Phytophthorosis) – grupa chorób roślin wywołana przez gatunki grzybopodobnych lęgniowców zaliczane do rodzaju Phytophthora. Opisano już około 120 gatunków zaliczanych do tego rodzaju. Jest to groźna choroba atakująca liczne gatunki uprawianych roślin rolniczych, warzyw, roślin ozdobnych, a także rośliny sadownicze oraz drzewa i krzewy leśne.
Wikipedia
(1.1) W czołówce najgroźniejszych chorób spotykanych w ogrodach znajduje się fytoftoroza, za którą odpowiedzialny jest patogen grzybopodobny o nazwie Phytophthora.
Wiktionary
skrót od: forzando (forzato)
SJP.pl
1. jedna z liter polskiego alfabetu
2. tylnojęzykowa, dźwięczna spółgłoska
3. piąty dźwięk skali diatonicznej liczonej od c; w skali solmizacyjnej: sol
4. skrót od: gram (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. majuskuła dziesiątej litery alfabetu
Wiktionary
G (wymowa: gie, minuskuła: g) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.
Wywodzi się z greckiej litery gamma (Γ). Pojawiła się w łacinie klasycznej w IV wieku p.n.e. – wcześniej do oznaczania głoski [ɡ], tak jak [k] używano tej samej litery C. Dodanie do znaku C kreski umożliwiającej powstanie litery G przypisuje się Appiuszowi Klaudiuszowi Cenzorowi (312 r. p.n.e.). Współcześnie używana jest najczęściej do oznaczania głoski [ɡ], ale w zależności od języka przed e lub i może też oznaczać np. [ʤ], [ʒ], [j],[x] lub [h]. W języku samoańskim oznacza dźwięk /ŋ/.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* amerykański język migowy: (1.1) 30px
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|G.}}
źródła.
== G (język afar.) ==
wymowa.
IPA|ɡ.
znaczenia.
litera
(1.1) Ga, majuskuła czternastej litery alfabetu afarskiego
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɟjɛ, AS: ǵi ̯e
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* amerykański język migowy: (1.1) 30px
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|G.}}
źródła.
== G (język afar.) ==
wymowa.
IPA|ɡ.
znaczenia.
litera
(1.1) Ga, majuskuła czternastej litery alfabetu afarskiego
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) minuskuła: g
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* amerykański język migowy: (1.1) 30px
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|G.}}
źródła.
== G (język afar.) ==
wymowa.
IPA|ɡ.
znaczenia.
litera
(1.1) Ga, majuskuła czternastej litery alfabetu afarskiego
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) minuskuła: g
Wiktionary
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku "g"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku g (w zapisie nutowym z jednym krzyżykiem)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) muz. akord durowy oparty na tonice tonacji G-dur (1.1)
Wiktionary
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku "g"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku g (w zapisie nutowym z dwoma bemolami)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) muz. akord molowy oparty na tonice tonacji g-moll (1.1)
Wiktionary
skrót od: godzina (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = góra
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== g. (język litewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = gatvė → ul., ulica
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== g. (język litewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = gatvė → ul., ulica
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) g-vė
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== g. (język litewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = gatvė → ul., ulica
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) g-vė
Wiktionary
skrót od: górnołużycki
SJP.pl
skrót od: gościec przewlekle postępujący
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekon. polit. forum polityczno-gospodarcze zrzeszające osiem najbardziej wpływowych państw świata, tj. Wielką Brytanię, Francję, Niemcy, Włochy, Japonię, Stany Zjednoczone, Kanadę i Rosję;
Wiktionary
G7 (ang. Group of Seven), G8 (w latach 1997–2014), G6 (w latach 1975–1976) – grupa siedmiu państw (międzyrządowe forum polityczne), które tworzą największe rozwinięte gospodarki i demokracje na świecie: Stany Zjednoczone, Japonia, Niemcy, Wielka Brytania, Francja, Włochy i Kanada (od 1976). Przywódcy państw należących do G7 oraz przewodniczący Rady Europejskiej i przewodniczący Komisji Europejskiej (jako przedstawiciele Unii Europejskiej) spotykają się co roku na szczytach polityczno-gospodarczych. Lokalizacja szczytu zmieniała się rotacyjnie według następującej kolejności: Francja, Stany Zjednoczone (USA), Wielka Brytania, Niemcy, Japonia, Włochy, Kanada. W 2014 gospodarzem szczytu była Unia Europejska, a odbył się on w Brukseli. Od 1997 do 2014 członkiem grupy była także Rosja (w tym czasie grupa działała jako G8). Po aneksji Krymu przez Rosję i rozpoczęciu wojny w Donbasie pozostałe państwa grupy postanowiły zawiesić członkostwo Rosji, powracając do formuły G7. W czerwcu 2014 nie odbył się szczyt G8 w Rosji (w Soczi), ale – zamiast niego – szczyt G7 (bez udziału Rosji) w Brukseli. Formalnie Rosja została zawieszona 24 marca 2014.
Wikipedia
(1.1) Wszystkie bez wyjątku kraje G8 zbudowały swą obecną siłę gospodarczą za wysokim murem taryf celnych, wyraźnego protekcjonizmu i interwencji rządowych – czyli polityki potępianej przez te same kraje, które wcześniej entuzjastycznie ją stosowały, aby osiągnąć swój dzisiejszy stan zamożności.
Wiktionary
1. symbol galu, pierwiastka chemicznego;
2. skrót od: List do Galatów - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Nowego Testamentu
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. List świętego Pawła do Galatów
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
BibliaPL.
tłumaczenia.
* esperanto: (1.1) Gal
źródła.
== Ga (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. ga (język z rodziny kwa, używany w Ghanie)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlʲistʲ ɕfʲjɛ̃nˈtɛɡɔ ˈpavwa ˌdɔ‿ɡaˈlatuf, AS: lʹistʹ śfʹi ̯ẽntego pavu̯a do‿galatuf
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
BibliaPL.
tłumaczenia.
* esperanto: (1.1) Gal
źródła.
== Ga (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. ga (język z rodziny kwa, używany w Ghanie)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
BibliaPL.
tłumaczenia.
* esperanto: (1.1) Gal
źródła.
== Ga (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. ga (język z rodziny kwa, używany w Ghanie)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
arsenek galu
SJP.pl
Gaas – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Landy.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 342 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 37 osób/km² (wśród 2290 gmin Akwitanii Gaas plasuje się na 843. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1118.).
Wikipedia
dawniej: wiąz
SJP.pl
Gab – amerykański portal społecznościowy.
Wersja beta serwisu została uruchomiona w 2016 roku, a publiczna wersja serwisu wystartowała w maju 2017 roku.
Portal określa się jako sieć „broniąca wolności słowa, wolności jednostki i swobodnego przepływu informacji w sieci”.
W ciągu miesiąca witryna odnotowuje ponad 3 mln wizyt. W rankingu Alexa była notowana globalnie na miejscu: 7574 (listopad 2020), w Stanach Zjednoczonych: 1884 (listopad 2020).
Wikipedia
zdrobnienie od: Gabriela
SJP.pl
czasownik
(1.1) stpol. (dzisiaj gw-pl|Śląsk Cieszyński.) dręczyć, nagabywać, nalegać, nękać, niepokoić, prześladować
(1.2) stpol. praw. oskarżać, pozywać (do sądu)
(1.3) stpol. chcieć zagarnąć coś, zabiegać usilnie o coś
(1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sięgać
Wiktionary
IPA: ˈɡabat͡ɕ, AS: gabać
Wiktionary
czas. nagabywać ndk., nagabać ndk.
rzecz. gabanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. praw. oskarżenie, wniesienie skargi, pozwanie do sądu
(1.2) stpol. dręczenie, napastowanie, prześladowanie
Wiktionary
czas. gabać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wełniana lub bawełniana tkanina o skośnym splocie, używana na płaszcze, mundury itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. tkanina o splocie skośnym, najczęściej wełniana, używana do szycia płaszczy, garniturów itp.
Wiktionary
Gabardyna – nazwa średnio grubej, mocno utkanej tkaniny o ukośnym splocie. Gabardyna używana jest w produkcji płaszczy, garsonek, garniturów, spodni kostiumów i innych części garderoby, a przede wszystkim mundurów galowych.
Włókno używane do wyrobu tej tkaniny jest tradycyjnie wełną, lecz może to też być włókno bawełniane, syntetyczne, bądź mieszanka wymienionych włókien.
Wikipedia
(1.1) Kupiłam dzisiaj płaszcz z zielonej gabardyny.
Wiktionary
IPA: ˌɡabarˈdɨ̃na, AS: gabardỹna
Wiktionary
przym. gabardynowy
Wiktionary
zrobiony z gabardyny (np. płaszcz gabardynowy)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) włók. uszyty z tkaniny z przędzy czesankowej, o skośnym splocie
Wiktionary
rzecz. gabardyna ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od gabaryt
Wiktionary
rzecz. gabaryt m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. etn. pasek w stroju górali beskidzkich, zwisający na wysokości pośladków
Wiktionary
(1.1) Żodyn nie wiy, czemu tyn gabaryjok musi wisieć na dupie.
Wiktionary
1. zewnętrzny wymiar przedmiotu, urządzenia lub osoby;
2. w architekturze: najwyższa linia poziomu zasadniczej części budynku lub zespołu budynków;
3. przenośnie: rozmiar, wielkość kogoś lub czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wymiar zewnętrzny
Wiktionary
Gabaryt (skrajnia) – obrys przekroju (zazwyczaj poprzecznego) budynku lub budowli podawany w jej maksymalnych wymiarach zewnętrznych; również każdy z maksymalnych wymiarów zewnętrznych innych obiektów, np. pojazdów.
W prawie budowlanym gabaryt projektowanego obiektu jest uzależniony od planu zagospodarowania obowiązującego na terenie, na którym ma zostać wybudowany oraz od przepisów ogólnobudowlanych.
Wikipedia
(1.1) Jakie gabaryty ma ten samochód?
Wiktionary
IPA: ɡaˈbarɨt, AS: gabaryt
Wiktionary
rzecz. gabarytówka ż., gabarycik mrz.
przym. gabarytowy
przysł. gabarytowo
Wiktionary
lampa gabarytowa
SJP.pl
przymiotnik od: gabaryt (np. gabarytowe rozmiary budynków, lampa gabarytowa)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do wymiarów zewnętrznych
Wiktionary
rzecz. gabaryt m., gabarytówka ż.
przysł. gabarytowo
Wiktionary
1. zewnętrzny wymiar przedmiotu, urządzenia lub osoby;
2. w architekturze: najwyższa linia poziomu zasadniczej części budynku lub zespołu budynków;
3. przenośnie: rozmiar, wielkość kogoś lub czegoś
SJP.pl
[czytaj: gaber] odmiana muzyki techno o bardzo szybkim tempie
SJP.pl
Wikipedia
roślina zielna jednoroczna z rodziny dyniowatych; luffa; trukwa
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co gąbczaste
Wiktionary
przysł. gąbczasto
rzecz. gąbkarz mos.
Wiktionary
podobny budową do gąbki; miękki i porowaty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający budowę charakterystyczną dla gąbki, podobny do gąbki: porowaty, miękki i sprężysty
Wiktionary
(1.1) Wysoka trawa pętała nogi biegnących, coraz wyższa, już sięgała po pas, a grunt podpływał wodą, gąbczasty, grząski.
(1.1) Wykopanie dostatecznie głębokiego dołu w gąbczastej glebie trwało bardzo krótko.
Wiktionary
IPA: ɡɔ̃mpˈt͡ʃastɨ, AS: gõmpčasty
Wiktionary
rzecz. gąbkarz mos., gąbka ż., gąbeczka ż.
przym. gąbkowy
przysł. gąbczasto
Wiktionary
stawać się gąbczastym, takim jak gąbka
SJP.pl
zdrobnienie od: gąbka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: gąbka
Wiktionary
IPA: ɡɔ̃mˈbɛt͡ʃka, AS: gõmbečka
Wiktionary
przym. gąbczasty
rzecz. gąbkarz mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Gabriela (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Gabriela
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dlaczego poszłaś z tym do Gabi a nie do mnie?
Wiktionary
rzecz. Gabriela ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Gabriela ż.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|Gabriela.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum zdrobn|Gabriela.
źródła.
== Gabi (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|węgierski|m. Gabryś
(1.2) imię|węgierski|ż. Gabi, Gabrysia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
miasto gminne w województwie mazowieckim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce w województwie mazowieckim;
(1.2) geogr. hist. Gusiew (nazwa historyczna miasta w Prusach, a obecnie egzonim wariantowy);
Wiktionary
Gawin – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od imienia Gabinus oznaczającego "pochodzący z Gabinum", miasta w Italii. św. Gawin był męczennikiem żyjącym w II wieku na Sardynii
Gawin imieniny obchodzi 19 lutego i 30 maja.
Wikipedia
IPA: ˈɡɔ̃mbʲĩn, AS: gõmbʹĩn
Wiktionary
rzecz. gąbinianin m., gąbinianka ż.
przym. gąbiński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) prostytutka
Wiktionary
IPA: ˌɡabʲĩnɛˈt͡ɕara, AS: gabʹĩnećara
Wiktionary
rzecz. zdrobn. gabineciarka
Wiktionary
(1.1) zob. prostytutka.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od gabineciara
Wiktionary
IPA: ˌɡabʲĩnɛˈt͡ɕarka, AS: gabʹĩnećarka
Wiktionary
rzecz. gabineciara
Wiktionary
(1.1) zob. prostytutka.
Wiktionary
zdrobnienie od: gabinet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od gabinet
Wiktionary
(1.1) To nie gabinet, lecz tylko mały gabinecik.
Wiktionary
rzecz. gabinet m.
przym. gabinetowy
Wiktionary
1. lokal przeznaczony do wykonywania specjalistycznego zawodu
2. sala przeznaczona do wystawiania np. okazów
3. pokój przeznaczony do pracy umysłowej lub dla osoby na wysokim stanowisku
4. rada ministrów w niektórych krajach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lokal przeznaczony do wykonywania specjalistycznego zawodu
(1.2) sala przeznaczona do wystawiania np. okazów
(1.3) pokój przeznaczony do pracy umysłowej
(1.4) pokój przeznaczony dla osoby na wysokim stanowisku
(1.5) przen. rada ministrów
Wiktionary
Wikipedia
(1.5) W przypadku, gdy rząd utraci większość w parlamencie, wtedy najczęściej dochodzi do upadku gabinetu.
Wiktionary
IPA: ɡaˈbʲĩnɛt, AS: gabʹĩnet
Wiktionary
rzecz. gabinetówka ż., gabinetowiec m.
:: zdrobn. gabinecik m.
przym. gabinetowy
Wiktionary
(1.5) rząd, rada ministrów
Wiktionary
związany z gabinetem
SJP.pl
mieszkaniec Gąbina
SJP.pl
mieszkanka Gąbina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gąbinem, dotyczący Gąbina
Wiktionary
rzecz. Gąbin mrz.
Wiktionary
element budowlany wzmacniający skarpę, nasyp ziemny bądź brzeg rzeki; kosz szańcowy
SJP.pl
Gabion (wł. gabbione – duża klatka, inaczej kosz szańcowy) – prostopadłościenny element budowlany wzmacniający skarpę, nasyp ziemny bądź brzeg rzeki. Używany jest też jako ozdobny element architektoniczny w budownictwie drogowym i wodnym.
Wikipedia
1. porowata, wodochłonna poduszeczka używana przede wszystkim do mycia;
2. prymitywne zwierzę wielokomórkowe żyjące głównie na dnie mórz;
3. przestarzale, pieszczotliwie albo żartobliwie: usta albo twarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) najczęściej miękki, piankowy przedmiot wchłaniający wodę, wykorzystywany do utrzymania czystości ludzkiego ciała i przedmiotów;
(1.2) zool. prymitywne, beztkankowe zwierzę wodne;
(1.3) daw. zdrobn. gęba
Wiktionary
Gąbka – przedmiot mający wodochłonne właściwości,wykorzystywany najczęściej do utrzymania czystości ludzkiego ciała, używany podczas kąpieli po uprzednim naniesieniu mydła, np. poprzez wcieranie lub nanoszenie płynu. W minionych wiekach stosowano gąbki naturalne, obecnie zwykle wytworzone są z materiałów tekstylnych, mogą mieć różne kształty, kolory i wielkości. Oprócz gąbek do mycia ciała spotyka się gąbki do mycia samochodów, do ścierania tablic, do mycia naczyń oraz gąbki do masażu.
Wikipedia
(1.1) Uczeń ścierał tablicę gąbką.
(1.2) Jeden niósł lekkie gąbki, więc kroczył wesoły; / Drugi, na bat nie zważał i wlókł się powoli, / Bowiem dźwigał ciężkie paki, / Pełne soli.
(1.2) Woda z drobnym pokarmem do wnętrza gąbki wpływa za pośrednictwem porów.
Wiktionary
IPA: ˈɡɔ̃mpka, AS: gõmpka
Wiktionary
(1.1-2)
rzecz. gąbczastość ż., gąbki lm nm., gąbkarz mos.
:: zdrobn. gąbeczka ż.
przym. gąbczasty
rzecz. gęba ż., gębusia ż.
przym. gębowy
Wiktionary
(1.3) gębusia
Wiktionary
rzadko: osoba trudniąca się wyławianiem gąbek (prymitywnych zwierząt wielokomórkowych)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. rzad. osoba zajmująca się wyławianiem gąbek
Wiktionary
rzecz. gąbka ż., gąbczastość ż., gąbki lm nm.
:: zdrobn. gąbeczka ż.
przym. gąbczasty
Wiktionary
1. typ osiadłych bezkręgowców, uważanych za najprymitywniejsze zwierzęta wielokomórkowe;
2. gąbki wapienne - gromada zwierząt należąca do typu gąbki;
3. gąbki szklane, gąbki szkliste - gromada zwierząt należąca do typu gąbki;
4. gąbki pospolite - gromada zwierząt należąca do typu gąbki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Porifera|Grant|ref=tak., typ prymitywnych, beztkankowych zwierząt wyłącznie wodnych, obejmujący około 9 tysięcy poznanych dotąd gatunków;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: gąbka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Niewątpliwie gąbki znane są od początku kambru.
Wiktionary
rzecz. gąbkarz mos., gąbka ż.
przym. gąbkowy
Wiktionary
przypominający wyglądem gąbkę, porowaty, miekki; gąbczasty
SJP.pl
rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców
SJP.pl
Climacocystis Kotl. & Pouzar (gąbkowiec) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).
Wikipedia
związany z gąbką
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący gąbek, wykonany z gąbek
Wiktionary
rzecz. gąbka ż., gąbki lm nm.
przym. gąbczasty
Wiktionary
rodzaj wideł o zębach zakończonych kulkami
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) rodzaj wideł o zębach zakończonych kulkami;
Wiktionary
Gable (niem. Gabel – widelec) – rolnicze szerokie widły z długimi zębami zakończonymi kulkami, przeznaczone do przerzucania roślin okopowych. Zęby gabli uformowane są tak, że tworzą formę dużej łopaty. Gable do ziemniaków mają zęby rozmieszczone gęsto, a do buraków – rzadziej.Gable ze względu na lekką konstrukcję oraz gęsto ułożone zęby mogą być również używane do sprawnego przerzucania węgla.
Wikipedia
IPA: ˈɡablɛ, AS: gable
Wiktionary
1. oszklona szafka, regał służący do wystawiania różnego rodzaju eksponatów, zbiorów, towarów itp.
2. potocznie o samochodzie osobowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) oszklona tablica informacyjna
(1.2) oszklona szafka, w której są umieszczane eksponaty lub towary
(1.3) slang. mot. samochód, szczególnie jeśli drogi, duży
(1.4) slang. klatka piersiowa
Wiktionary
(1.2) Podszedłem do gabloty, aby sprawdzić, czy są nowe ogłoszenia o pracy.
(1.4) Moher na gablocie — git.
Wiktionary
IPA: ɡaˈblɔta, AS: gablota
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. gablotka ż.
Wiktionary
(1.3) fura, bryka
Wiktionary
mała gablota
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: gablota
(1.2) przeszklona tablica informacyjna, szczególnie w szkole
Wiktionary
IPA: ɡaˈblɔtka, AS: gablotka
Wiktionary
rzecz. gablota ż.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Zaolzie. dotknąć, sięgnąć
Wiktionary
zdrobnienie od: Gabriela
SJP.pl
Republika Gabońska; państwo w Afryce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
(1.2) geogr. pot. Estuaire de Gabon, wspólne estuarium rzek Komo i Ebe w Gabonie (1.1)
Wiktionary
Gabon, Republika Gabońska (fr. République Gabonaise) – państwo położone w środkowej Afryce nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Gwineą Równikową, Kamerunem (na północy) i Kongiem (na wschodzie). Stolicą i największym miastem Gabonu jest Libreville.
Wikipedia
(1.1) Gabon nie jest silnie zaangażowany w politykę międzynarodową.
Wiktionary
IPA: ˈɡabɔ̃n, AS: gabõn
Wiktionary
rzecz. Gabończyk mos., Gabonka ż.
przym. gaboński
Wiktionary
(1.1) ofic. urz. Republika Gabońska
Wiktionary
obywatel Gabonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Gabonu
Wiktionary
(1.1) Czy Gabończycy w Gabonie mówią po gabońsku, czy po francusku?
Wiktionary
IPA: ɡaˈbɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: gabõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Gabon mrz.
:: fż. Gabonka ż.
przym. gaboński
Wiktionary
obywatelka Gabonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Gabonu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Gabon mrz.
:: fm. Gabończyk mos.
przym. gaboński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) габонка ż.
* esperanto: (1.1) gabonanino
* hiszpański: (1.1) gabonesa ż.
* kataloński: (1.1) gabonesa ż.
* rosyjski: (1.1) габонка ż.
* słowacki: (1.1) Gabončanka ż.
* słoweński: (1.1) Gabonka ż.
* włoski: (1.1) gabonese ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡaˈbɔ̃ŋka, AS: gabõŋka
Wiktionary
rzecz. Gabon mrz.
:: fm. Gabończyk mos.
przym. gaboński
Wiktionary
związany z Gabonem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Gabonu, państwa w Afryce
Wiktionary
(1.1) Najlepszym klientem był jednak gaboński dyktator Omar Bongo, który co roku zamawiał garnitury u mistrza za 2-3 mln franków.
Wiktionary
IPA: ɡaˈbɔ̃j̃sʲci, AS: gabõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gabon mrz., Gabończyk mos., Gabonka ż.
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko, m.in. Zsa Zsa Gabor - amerykańska aktorka węgierskiego pochodzenia
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Gaborone
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gaborone
Wiktionary
IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: gaborõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Gaborone n.
:: fż. gaboronka ż.
przym. gaboroński
Wiktionary
(do 1969 Gaberones) stolica Botswany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Botswany;
Wiktionary
Gaborone – stolica i największe miasto Botswany, ośrodek administracyjny Dystryktu South East.
W 2022 roku liczba mieszkańców wynosiła 246 325.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Gaborone|Ms=Gaborone.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gaborończyk mos., gaboronka ż.
przym. gaboroński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Gaborone
* arabski: (1.1) جابورون
* baskijski: (1.1) Gaborone
* czeski: (1.1) Gaborone
* koreański: (1.1) 가보로네
* słowacki: (1.1) Gaborone n.
* szwedzki: (1.1) Gaborone
* ukraiński: (1.1) Габороне
źródła.
== Gaborone (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Gaborone
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃nɛ, AS: gaborõne
Wiktionary
rzecz. gaborończyk mos., gaboronka ż.
przym. gaboroński
Wiktionary
mieszkanka Gaborone
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gaborone
Wiktionary
IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃nka, AS: gaborõnka
Wiktionary
rzecz. Gaborone n.
:: fm. gaborończyk mos.
przym. gaboroński
Wiktionary
przymiotnik od: Gaborone (stolica Botswany)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Gaborone
Wiktionary
IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃j̃sʲci, AS: gaborõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gaborone n., gaborończyk mos., gaboronka ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od Gabriela
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mój młodszy brat ma na imię Gabriel.
(1.1) Wśród polityków jest kilku naukowców, jak Władysław Grabski, Ignacy Mościcki, Gabriel Narutowicz, Leszek Balcerowicz czy Zbigniew Brzeziński, ludzi z tytułami profesorskimi znajdujemy w niemal każdej grupie.
(1.1) W szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego zwanego Nazaret.
(1.1) W Kościele katolickim na 29 września przypada wspomnienie św. Gabriela Archanioła, wysłannika i interpretatora Bożej woli.
(1.1) Zapraszamy na spotkanie z niezwykłym człowiekiem, z archimandrytą o. Gabrielem ze wsi Odrynki nad Narwią (woj. podlaskie), który jest prawosławnym mnichem, zielarzem, budowniczym drewnianej cerkwi i prawosławnej pustelni, duchowym przewodnikiem.
(1.1) Gabrielowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 29 września, a także 24 marca.
Wiktionary
IPA: ˈɡabrʲjɛl, AS: gabrʹi ̯el
Wiktionary
rzecz. Gabrielowa ż., Gabrielówna ż., Gabrielostwo lm m., Gabrielów mrz., Gabrielówka ż., gabriela ż.
:: zdrobn. Gabryś mos., Gabrielek mos.
:: fż. Gabriela ż.
przym. Gabrielowy, Gabrysiowy, Gabrielkowy
zob. Gabriela.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Gabryś, Gabrielek
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: Gabriel
Wiktionary
Gabriela – żeńskie imię pochodzenia semickiego, żeński odpowiednik imienia Gabriel. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Gabriela w 2014 r. zajmowała 19. miejsce w grupie imion żeńskich.
Gabriela imieniny obchodzi:
Wikipedia
(1.1) Wieczorem Gabrieli kazano pogasić wszystkie światła.
Wiktionary
IPA: ɡaˈbrʲjɛla, AS: gabrʹi ̯ela
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Gabriel mos.
:: zdrobn. Gabi ż., Gabrysia ż., Gabryśka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: fm. Gabriel mos.
:: zdrobn. Gabi ż., Gabrysia ż., Gabryśka ż.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|Gabriel|-a.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* chorwacki: (1.1) Gabrijela ż.
* francuski: (1.1) Gabrielle ż.
* rosyjski: (1.1) Гавриила ż., Гаврила ż., Габриела ż.
* słowacki: (1.1) Gabriela ż.
* szwedzki: (1.1) Gabriella
* włoski: (1.1) Gabriella ż., Gabriela ż., Gabbriella ż.
źródła.
== Gabriela (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Gabriela
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabrieli lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Gabriela
SJP.pl
imię źeńskie
SJP.pl
imię źeńskie
SJP.pl
Gabrielle, właśc. Louise Gabrielle Bobb (ur. 16 lipca 1969 w Londynie) – brytyjska wokalistka.
Wikipedia
Gabriel z małżonką; Gabrielowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabriela lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Gabriela
Wiktionary
(1.1) Na ganku suszą się Gabrielowe skarpety.
Wiktionary
rzecz. Gabriel mos., Gabryś mos.
Wiktionary
rodzaj skały magmowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geol. miner. magmowa skała głębinowa, gruboziarnista, barwy czarnej lub ciemnozielonej;
Wiktionary
Gabro – zasadowa skała głębinowa, średnio lub gruboziarnista. Należy do grupy diorytoidów i gabroidów. Zawiera >90% plagioklazów w stosunku do skaleni potasowych (do 10%), do 5% kwarcu, 25–60% minerałów ciemnych. Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF gabro zajmuje wraz z diorytem pole 10.
Wikipedia
(1.1) Gabra zawierające do 20% kwarcu nazywane są gabrami kwarcowymi.
Wiktionary
przym. gabrowy
Wiktionary
Gabrowo (bułg. Габрово) – miasto w północnej Bułgarii, siedziba administracyjna obwodu Gabrowo i gminy Gabrowo. Położone w dolinie rzeki Jantry, na północnych stokach środkowej Starej Płaniny. Według Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 marca 2016 roku miejscowość liczyła 58337 mieszkańców.
Wikipedia
→ Gabrowo
SJP.pl
Gabrowski (forma żeńska: Gabrowska, liczba mnoga: Gabrowscy) – polsko-bułgarskie nazwisko, po raz pierwszy notowane w 1692 roku. Na początku lat 90 XX wieku w Polsce mieszkało 140 osób o tym nazwisku,
Wikipedia
przymiotnik od: gabro (skała magmowa)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Gabriel (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od Gabriel
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Codziennie podwoziłam Gabrysia do szkoły.
Wiktionary
rzecz. Gabriel mos., Gabriela ż.
przym. Gabrielowy
Wiktionary
zdrobnienie od: Gabriela (imię żeńskie); Gabryśka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Gabriela
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od Gabryś
Wiktionary
Gabriela – żeńskie imię pochodzenia semickiego, żeński odpowiednik imienia Gabriel. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Gabriela w 2014 r. zajmowała 19. miejsce w grupie imion żeńskich.
Gabriela imieniny obchodzi:
Wikipedia
(1.1) Zostawiłaś chyba torebkę u Gabrysi na rogówce.
Wiktionary
rzecz. Gabriela ż., Gabryśka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabrysi lub z nią związany
SJP.pl
Gabryś z małżonką; Gabrysiowie
SJP.pl
zdrobnienie od: Gabriel (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabrysia lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Gabriela; Gabrysia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Gabriela
Wiktionary
(1.1) Oddaj Gabryśce jej bluzę.
Wiktionary
rzecz. Gabriela ż., Gabrysia ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
okumé, okume, okoumé, okoume;
1. gatunek afrykańskiego drzewa z rodziny osoczynowatych;
2. lekkie drewno pozyskiwane z drzewa okumé
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu wsi i osad w Polsce
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku rzek w Polsce
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) 20 lutego mieszkańcy Gaci i Redęcina, dwóch wsi w gminie Słupsk wezmą udział w lokalnym referendum.
Wiktionary
rzecz. gacie nmos., gać ż., gacenie n., ogacenie n., gaciowy m.
czas. gacić ndk., ogacić dk.
przym. Gaciowy, gaciowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) stpol. gacie, spodnie
Wiktionary
przym. gacny, gaciowy
rzecz. gaciowy mos., gacica, gacie, gat
Wiktionary
nietoperz z rodziny mroczkowatych - gacek wielkouch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Plecotus|ref=tak., rodzaj wielkouchego nietoperza z podrodziny mroczków;
(1.2) zool. nietoperz z rodzaju gacków (1.1)
(1.3) pot. nietoperz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) reg. rzemienna część cepa łącząca obydwa kije
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Spłoszone gacki gromadnie wylatywały z otworu jaskini.
(1.3) No wiesz, byle gacek może cały strych zabrudzić.
(2.1) Podczas młócki przetarł się gacek i cep tymczasowo nadawał się do wyrzucenia.
Wiktionary
rzecz. gacki lm nm.
:: zdrobn. gacuś mzw.
Wiktionary
(1.3) nietoperz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gacić.
Wiktionary
czas. gacić
rzecz. gacie nmos., gaciowy mos., Gać mos./ż.
przym. gaciowy
Wiktionary
lekceważąco (czasem pogardliwie) o kochanku, zwłaszcza o kochanku mężatki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. lub żart. kochanek, szczególnie kochanek mężatki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) środ. łow. samiec zająca
Wiktionary
(1.1) Mąż przyłapał Mariolę z jakimś gachem.
(2.1) Olek złapał gacha jakimś sposobem.
Wiktionary
IPA: ɡax, AS: gaχ
Wiktionary
(1.1) kochanek, fagas
Wiktionary
mieszkaniec wsi: Gać
SJP.pl
mieszkanka wsi: Gać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grub. prostytutka
Wiktionary
IPA: ɡaˈt͡ɕara, AS: gaćara
Wiktionary
rzecz. gacie nmos., gaciowy mos.
przym. gaciowy
czas. gacić
Wiktionary
(1.1) zob. prostytutka.
Wiktionary
uszczelniać budynek przez okładanie ścian mchem, słomą lub liśćmi; również: naprawiać groblę, tamę
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. ogacić)
(1.1) przest. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) okładać coś (np. ściany domu, kopiec, drzewko owocowe) mchem, słomą itp.
(1.2) daw. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) robić pomost, groblę na rzece z drewna i faszyny
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tamować obrót bębna w młockarni (o zbożu)
Wiktionary
(1.1) Idzie zima, trzeba by już gacić drzewka.
Wiktionary
IPA: ˈɡat͡ɕit͡ɕ, AS: gaćić
Wiktionary
rzecz. gacenie n., gać ż., Gać ż., gacie nmos., gaciówka ż., gaciara ż., gaciarz m., gaty nmos., gatki nmos., gaciowy mos.
czas. ogacić dk., ogacać ndk.
przym. gaciowy
Wiktionary
(1.1) ogacać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. anat. pośladek
Wiktionary
rzecz. gace, gacie, gat, gać
przym. gacny
Wiktionary
potocznie o majtkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. posp. majtki, kalesony, każda dolna bielizna męska lub kobieca
(1.2) pot. posp. spodnie
(1.3) daw. futro okrywające nogi niedźwiedzia
(1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gw-pl|Bukowina. kalesony
forma rzeczownika.
(2.1) plural|gać.
Wiktionary
Kalesony (fr. caleçon „majtki, spodenki, gacie”, wł. calzoni „spodnie”) – rodzaj ciepłej bielizny męskiej, długie spodnie zakładane pod ubrania wierzchnie (najczęściej spodnie) wykonane z przyjaznego dla ciała trykotu w celu ochrony nóg przed wyziębieniem, przeznaczone głównie do noszenia w chłodne dni. Poza ochroną wewnętrznych warstw ubrania przed zabrudzeniem, kalesony są noszone również dla komfortu lub higieny. Kalesony, jako określenie bielizny wojskowej, wyparły wcześniej obowiązującą nomenklaturę: wewnętrzne burki (Ispodnije briuki) obowiązującą w latach 1907–1920, a następnie spodnie wewnętrzne – od 1921 roku do połowy lat 70. XX wieku.
Wikipedia
IPA: ˈɡat͡ɕɛ, AS: gaće
Wiktionary
rzecz. gać ż., gacenie n., gaciówka ż., gaciara ż., gaciarz m., gaciowy m., gaciodziej m., gacionosz m., gace nmos., gaty nmos., gatka ż.
:: zdrobn. gatki nmos., gaczki nmos.
:: zgrub. gaty nmos., gacina ż.
czas. gacić, ogacić, ogacać
przym. gaciowy
Wiktionary
(1.1) majtki, majtochy, slipy, kalesony, bielizna; daw. ineksprymable, niewymowne, napoleonki, pludry, famurały; reg. pozn. jegiery.
(1.2) spodnie, portki, porcięta
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. młode drzewko iglaste
Wiktionary
potocznie: majtki; gatki
SJP.pl
potocznie: sierżant lub jego pomocnik wydający żołnierzom bieliznę i mundury
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) pot. dotyczący gaci, odnoszący się do gaci
(1.2) przest. dotyczący gacenia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) slang. wojsk. sierżant lub jego pomocnik-magazynier wydający żołnierzom m.in. bieliznę
Wiktionary
(1.1) Muszę kupić gdzieś jutro metr gaciowej gumki.
(2.1) Ej kocie, powiedz gaciowemu, żeby wydał zaraz wojsku atramentki i mydło, bo kompania idzie do łaźni.
Wiktionary
IPA: ɡaˈt͡ɕɔvɨ, AS: gaćovy
Wiktionary
rzecz. gacie nmos., gać ż., gacenie n., gaciówka ż., gaciara ż., gaciarz m., gaciodziej m., gacionosz m., gace nmos., gaty nmos.
:: zdrobn. gatki nmos., gaczki nmos.
:: zgrub. gaty nmos., gacina ż.
czas. gacić, ogacić, ogacać
Wiktionary
(2.1) szef kompanii
Wiktionary
przymiotnik od nazwy miejscowości: Gać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. spodenki
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. gacie lm. nmos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
Gackożer (Macheiramphus alcinus) – gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Macheiramphus. Występuje w Afryce Subsaharyjskiej, Azji Południowo-Wschodniej i na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem. Nazwa pochodzi od jego diety, która składa się głównie z nietoperzy. Do polowania potrzebuje otwartej przestrzeni, ale może żyć w różnych siedliskach, od gęstego lasu deszczowego po półpustynie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Łowicz. zool. nietoperz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. nietoperz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gw-pl|Zaolzie. nietoperz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: gacek
(1.2) mały gacek
Wiktionary
rzecz. gacek mzw., gacki lm nm.
Wiktionary
gacz parafinowy - produkt przeróbki ropy naftowej, mieszanina węglowodorów będąca półproduktem w procesie wytwarzania parafiny
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. kręgowiec lądowy oddychający płucami, o skórze pokrytej łuskami, płytkami lub tarczkami;
2. pogardliwie: o podłym człowieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. w Biblii jeden z synów Jakuba;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɡat, AS: gat
Wiktionary
rzecz. Gadyci
Wiktionary
potocznie: mówić
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) pot. mówić, lekcew. rozmawiać
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mówić językiem literackim, nie gwarą
czasownik zwrotny niedokonany gadać się (dk. brak)
(2.1) przest. kłócić się
Wiktionary
(1.1) Zamiast tyle gadać moglibyście się wziąć do roboty.
Wiktionary
IPA: ˈɡadat͡ɕ, AS: gadać
Wiktionary
rzecz. gadulstwo n., gadatliwość ż., gadałka ż., gadanie n., gadanina ż., gadka ż., gaduła m./ż., dogadywanie n., dogadanie n., obgadywanie n., obgadanie n., pogadanie n., pogadanka ż., przegadywanie n., przegadanie n., rozgadywanie n., rozgadanie n., ugadywanie n., ugadanie n., wygadywanie n., wygadanie n., zagadywanie n., zagadanie n., przygadywanie n., przygadanie n., niedogadywanie n., niedogadanie n., zgadywanie n., zgadnięcie n., zagadka ż., zagadkowość ż.
czas. dogadywać ndk., dogadać dk., obgadywać ndk., obgadać dk., pogadać dk., przegadywać ndk., przegadać dk., rozgadywać ndk., rozgadać dk., ugadywać ndk., ugadać dk., wygadywać ndk., wygadać dk., zagadywać ndk., zagadać dk., zgadać dk., zgadywać ndk., zgadnąć dk.
przym. gadany, gadatliwy, pogadankowy, zagadkowy
przysł. zagadkowo, gadatliwie
wykrz. gadanie, gadu-gadu
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Hans-Georg Gadamer (ur. 11 lutego 1900 w Marburgu, zm. 13 marca 2002 w Heidelbergu) – niemiecki filozof, humanista, historyk filozofii, filolog, współtwórca XX-wiecznej hermeneutyki filozoficznej. Autor „Wahrheit und Methode” (polski tytuł: „Prawda i metoda”), rozprawy o kluczowym znaczeniu dla zrozumienia współczesnej filozofii.
Wikipedia
w potocznym wyrażeniu "mieć gadane" - być rozmownym, mieć łatwość komunikacji międzyludzkiej
SJP.pl
potocznie: mówić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mówienie, prowadzenie rozmowy, zwłaszcza na błahe tematy
(1.2) odczasownikowy od|gadać.
(1.3) pot. narzekanie
wykrzyknik
(2.1) gadanie! = nie wierzę!
Wiktionary
(1.1) Zamknij się wreszcie! Już nie mogę słuchać twojego gadania!
Wiktionary
IPA: ɡaˈdãɲɛ, AS: gadãńe
Wiktionary
rzecz. gadałka ż., gadanina ż., gaduła m./ż., gadulstwo n., gadatliwość ż., gadka ż., wygadywanie n., wygadanie n., zagadywanie n., zagadanie n., zgadanie n., ugadywanie n., ugadanie n., obgadywanie n., obgadanie n.
czas. wygadywać ndk., wygadać dk., gadać ndk., zagadywać ndk., zagadać dk., zgadać dk., ugadywać ndk., ugadać dk., obgadywać ndk., obgadać dk.
przym. gadatliwy, wygadany
przysł. gadatliwie
Wiktionary
(1.1) rozmawianie, plotkowanie; pot. bajtlowanie, brechanie, klekotanie, klepanie, kłapanie dziobem, nadawanie, nawijanie, paplanie, pytlowanie, terkotanie, trajkotanie, trajlowanie, trzepanie; posp. pitolenie
Wiktionary
mówienie o czymś nieważnym, błahym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. mówienie o czymś nieważnym, błahym
Wiktionary
IPA: ˌɡadãˈɲĩna, AS: gadãńĩna
Wiktionary
rzecz. gaduła m./ż., gadanie n., gadka ż.
czas. gadać ndk., wygadać dk., wygadywać ndk.
przym. gadatliwy
wykrz. gadanie
Wiktionary
(1.1) gadanie, pot. ględzenie, pot. mielenie jęzorem, paplanie, paplanina, wulg. pieprzenie, wulg. pierdolenie, pot. pitolenie
Wiktionary
dawne miasto starożytnego Dekapolu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii, w starożytności ośrodek miejski;
Wiktionary
Gadara (arab. أم قيس, Umm Qais, hebr. גדרה, gad´a-ra, gr. Γάδαρα, Gádara bądź Αντιόχεια της Σεμίραμης, Antiochia Semiramis; niekiedy też Seleucja) – stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii. Na części obszaru starożytnego miasta należącego w okresie rzymskim do Dekapolu, znajduje się dzisiaj arabska osada Umm Kajs, licząca w 2015 r. 6124 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Przewodnik opowiadał o historii Gadary i innych miast Dekapolu.
Wiktionary
mieszkaniec Gadary (starożytnego miasta Dekapolu)
SJP.pl
przymiotnik od: Gadara; w mitologii: gadareńskie wieprze - istoty pędzące na oślep ku swojej zgubie
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: gadatliwie
SJP.pl
rozmowność występująca w nadmiarze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tych, którzy są gadatliwi
Wiktionary
rzecz. gadka ż., gadanina ż., gadulstwo n., gaduła m./ż., gadułka m./ż., gadacz m., gadaczka ż., gadanie n.
czas. gadać ndk., gadulić ndk.
przym. gadatliwy, gadulski
wykrz. gadu-gadu, gadanie
Wiktionary
(1.1) gadulstwo, rozmowność, wielomówność, elokwencja
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: gadatliwy
SJP.pl
lubiący dużo mówić; wielomówny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który dużo i chętnie mówi
Wiktionary
(1.1) Chociaż z natury nieco gadatliwy, bystry Rusin dobrze wiedział, kiedy należy trzymać język za zębami.
Wiktionary
IPA: ˌɡadaˈtlʲivɨ, AS: gadatlʹivy
Wiktionary
rzecz. gadałka ż., gadanina ż., gaduła m./ż., gadatliwość ż., gadanie n.
czas. gadać, wygadać, wygadywać
przysł. gadatliwie
wykrz. gadanie
Wiktionary
(1.1) elokwentny, rozgadany, rozmowny, rozszczebiotany, roztrajkotany, szczebiotliwy, terkotliwy, wielomówny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. osoba zajmująca się wróżbiarstwem
(1.2) daw. środ. w okresie PRL: audycja opozycyjnego radia odtwarzana publicznie z magnetofonu
Wiktionary
IPA: ɡaˈdawka, AS: gadau̯ka
Wiktionary
rzecz. gaduła m., gadulec m., gadanie n., gadka ż., gadulnik m.
czas. gadać, pogadać, wygadać, wygadywać
przym. gadatliwy
wykrz. gadanie
Wiktionary
(1.1) wróżka, wieszczka
(1.2) gadała
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Gądek – osada krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.
Wikipedia
[czytaj: gadżet] mały efektowny przedmiot, będący często nowością techniki; gadżet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. zob. gadżet.
Wiktionary
(1.1) Sam mam kilka gadgetów: stację pogodową, budzik mówiący, biurkowy wyświetlacz zdjęć.
Wiktionary
1. potocznie: rozmowa, pogawędka lub plotkowanie
2. bajka, opowieść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. rozmowa, mowa, mówienie
(1.2) pot. plotka, pogłoska
(1.3) daw. bajka, podanie, opowieść
Wiktionary
gadka:
Wikipedia
(1.1) Wykańcza mnie ta cała gadka o zdrowiu i bezpieczeństwie.
(1.3) Gawęda, ludowa gadka jest niejako „zarezerwowana” dla opowieści w wersji mówionej.
Wiktionary
rzecz. gadanie n., gadana ż., gadanina ż., gadatliwość ż., gadałka ż., gadulstwo n.
czas. zagadać, wygadywać, wygadać, gadać ndk., pogadać dk.
wykrz. gadu-gadu, gadanie
Wiktionary
środowiskowo: rozmawiać, prowadzić mało istotną rozmowę; bajtlować, gawędzić, ględzić, paplać
SJP.pl
gromada kręgowców; zauropsydy
SJP.pl
o cechach gadokształtnych (gromada kręgowców)
SJP.pl
pierwiastek chemiczny o symbolu Gd
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. srebrzystobiały metal; pierwiastek chemiczny o symbolu Gd i liczbie atomowej 64;
Wiktionary
Gadolin (Gd, łac. gadolinium) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym, posiadający silne własności ferromagnetyczne. Nazwa pochodzi od nazwiska fińskiego mineraloga i chemika Johana Gadolina. Został odkryty w 1880 r. przez Jeana Charles’a Galissarda de Marignac.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma gadolin?
Wiktionary
IPA: ɡaˈdɔlʲĩn, AS: gadolʹĩn
Wiktionary
przym. gadolinowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Gd
Wiktionary
promieniotwórczy minerał, krzemian itru, żelaza i berylu, występujący w pegmatytach
SJP.pl
Gadolinit (daw. iterbit, od miejscowości Ytterby) – minerał należący do gromady krzemianów z grupy minerałów rzadkich. Nazwa minerału pochodzi od nazwiska fińskiego chemika, Johana Gadolina, który wyizolował z niego tlenek itru i jest uznawany za odkrywcę pierwiastka itru.
Wikipedia
związany z gadolinitem
SJP.pl
→ gadolin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący gadolinu
Wiktionary
rzecz. gadolin m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
kopalne zwierzę z okresu jury, posiadające cechy gadzie i ptasie; praptak, archeopteryks
SJP.pl
Gądów (niem. Polnisch Gandau, od 1889 Alt Gandau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Do 31 grudnia 2024 integralną część miejscowości stanowił przysiółek Jaszkotle.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. trujący grzyb
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
krótkoszpon gadożer; drapieżny ptak z rodziny sokołów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Circaetus gallicus|ref=tak., duży, leśny ptak drapieżny żywiący się płazami i gadami;
Wiktionary
Gadożer (zwyczajny), krótkoszpon (Circaetus gallicus) – gatunek dużego, przeważnie wędrownego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Wikipedia
IPA: ɡaˈdɔʒɛr, AS: gadožer
Wiktionary
(1.1) krótkoszpon
Wiktionary
w wyrażeniu "gadu, gadu" - rozmowa, gawędzenie, ploteczki (np. Przez to ich gadu, gadu spóźniliśmy się do cioci.); używane w funkcji czasownika (np. My tu gadu, gadu, a obiad już dawno wystygł.); gadu-gadu
SJP.pl
rozmowa, gawędzenie, ploteczki (np. Przez to ich gadu-gadu spóźniliśmy się do cioci.); używane w funkcji czasownika (np. My tu gadu-gadu, a obiad już dawno wystygł.); gadu, gadu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) inform. polski tekstowy komunikator internetowy;
Wiktionary
Gadu-Gadu (skrót GG) – polski komunikator internetowy, opracowany przez firmę GG Network, którego obecnym właścicielem jest firma Fintecom. W 2025 przekształcił się w serwis społecznościowy GGapp.
Pomysłodawcą i twórcą GG jest informatyk Łukasz Foltyn. W 2011 roku Gadu-Gadu miało około 7 milionów unikatowych użytkowników, którzy wysyłali do 300 milionów wiadomości dziennie, a dziennie powstawało ponad 500 nowych kont.
Wikipedia
IPA: ˌɡadu‿ˈɡadu, AS: gadu‿gadu
Wiktionary
(1.1) skr. GG; pot. gadulec
Wiktionary
potocznie: Gadu-Gadu (komunikator internetowy)
SJP.pl
potocznie: lubiący dużo mówić; gadatliwy
SJP.pl
potocznie: lubiący dużo mówić; gadatliwy
SJP.pl
gadatliwość, plotkarstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mówienie zbyt dużo, zbędne gadanie
(1.2) pot. skłonność do nadmiernego mówienia, gadania
Wiktionary
(1.1) …unikaj zbędnego gadulstwa, nie wdawaj się w plotkaotki, nie oceniaj bez sprawdzania, nie podpisuj bez czytania - a będziesz spokojny i zadowolony.
Wiktionary
IPA: ɡaˈdulstfɔ, AS: gadulstfo
Wiktionary
rzecz. gadka ż., gadanina ż., gadatliwość n., gaduła m./ż., gadułka m./ż., gadacz m., gadaczka ż., gadanie n.
czas. gadać ndk., gadulić ndk.
przym. gadatliwy, gadulski
wykrz. gadu-gadu, gadanie
Wiktionary
(1.1) gadanina, paplanina, paplanie
(1.2) gadatliwość, wielomówność, rozmowność, elokwencja
Wiktionary
(r. męski) potocznie: człowiek gadatliwy, lubiący dużo mówić o byle czym; pleciuch, plociuch, pleciuga, papla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) osoba nadmiernie rozmowna; osoba, która dużo mówi
Wiktionary
(1.1) Jeśli zaprosimy dziś wieczorem Julię, nie porozmawiamy zbyt dużo. Prawdziwa z niej gaduła.
Wiktionary
IPA: ɡaˈduwa, AS: gaduu̯a
Wiktionary
rzecz. gadatliwość ż., gadałka ż., gadanina ż., gadulstwo n., gadanie n.
przym. gadatliwy, gadulski
czas. gadać, wygadać, wygadywać
wykrz. gadanie, gadu-gadu
Wiktionary
1. bułgarski instrument strunowy z grupy smyczkowych;
2. zdrobnienie od: gaduła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. bułgarski instrument ludowy;
(1.2) zdrobn. gaduła
Wiktionary
Gydułka, gadułka (bułg. Гъдулка) – bułgarski instrument strunowy z grupy smyczkowych. Składa się z pudła rezonansowego (wyżłobionego z jednego kawałka drewna i zakrytego jedną deską), stosunkowo krótkiego i bezprogowego gryfu, trzech metalowych strun głównych i dziesięciu rezonujących (burdonowych). W połowie XX wieku pojawiła się idea standaryzacji tegoż instrumentu.
Wikipedia
(1.2) Mały chłopczyk, gadułka zdrowy, szczęśliwy, wesół i rozśpiewany, biegnie ścieżkami tego ogrodu.
Wiktionary
IPA: ɡaˈduwka, AS: gaduu̯ka
Wiktionary
rzecz. gadatliwość ż., gadulstwo n.
Wiktionary
1. kręgowiec lądowy oddychający płucami, o skórze pokrytej łuskami, płytkami lub tarczkami;
2. pogardliwie: o podłym człowieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Reptilia|Laurenti|ref=tak., parafiletyczna grupa zmiennocieplnych owodniowców, klasyfikowana w linneuszowskiej klasyfikacji kręgowców jako gromada;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: gad
Wiktionary
Gady (Reptilia, od łac. repto – czołgać się) – parafiletyczna grupa zmiennocieplnych owodniowców. Współczesne gady są pozostałością po znacznie większej grupie zwierząt, której największy rozkwit przypadł na erę mezozoiczną. Obecnie żyją tylko cztery rzędy gadów, ich pozostałe znane linie ewolucyjne wymarły. Niektóre kopalne gady naczelne, czyli archozaury (takie jak pterozaury i dinozaury), były prawdopodobnie zwierzętami stałocieplnymi.
Wikipedia
(1.1) Obecnie żyją tylko cztery rzędy gadów, ich pozostałe znane linie ewolucyjne wymarły.
Wiktionary
przym. gadzi
rzecz. gad mzw.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie: miłośniczka, amatorka gadżetów
SJP.pl
→ gadżet; gadżetowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od: gadżet; mający cechy gadżetu
Wiktionary
(1.1) Widziałeś mój gadżeciarski telefon, z aparatem fotograficznym, latarką i Wi-Fi?
Wiktionary
IPA: ˌɡad͡ʒɛˈt͡ɕarsʲci, AS: gaǯećarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. gadżet m., gadżeciarz m., gadżeciara ż.
Wiktionary
gadżetomania; potocznie:
1. rozdawanie gadżetów;
2. zamiłowanie do gadżetów
SJP.pl
potocznie: miłośnik, amator gadżetów; gadżetomaniak, gadżetowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba lubiąca urządzenia elektroniczne
Wiktionary
przym. gadżeciarski
rzecz. gadżet mrz.
Wiktionary
zdrobnienie od: gadżet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: gadżet
Wiktionary
(1.1) Kupiłem sobie nowy gadżecik na pocieszenie po zerwaniu z dziewczyną.
Wiktionary
IPA: ɡaˈd͡ʒɛt͡ɕik, AS: gaǯećik
Wiktionary
zob. gadżet.
Wiktionary
mały efektowny przedmiot, będący często nowością techniki; gadget
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) neol. przedmiot, urządzenie będące nowością techniki, zazwyczaj małe, często niepotrzebne, służący z reguły zaimponowaniu innym, rozbawieniu lub reklamie;
Wiktionary
Gadżet (ang. fr. gadget) – przyrząd, urządzenie; niewielki przedmiot, czasem niepełniący funkcji użytkowej. Gadżetami mogą być reklamówki, figurki, podstawki, przyciski do papieru, długopisy, breloczki, itp. Gadżet oznacza również nowe urządzenie techniczne o kwestionowanej funkcjonalności lub użyteczności. W Prywatnym leksykonie współczesnej polszczyzny występuje określenie durnostojki.
Wikipedia
(1.1) Robert ma w biurze pełno gadżetów różnych firm, które zachęcają go do współpracy.
(1.1) Lubił kupować najnowsze elektroniczne gadżety.
Wiktionary
IPA: ˈɡad͡ʒɛt, AS: gaǯet
Wiktionary
rzecz. gadżeciarz m.
:: zdrobn. gadżecik m.
przym. gadżeciarski
Wiktionary
(1.1) bajer
Wiktionary
kobieta o wielkim zamiłowaniu do posiadania gadżetów
SJP.pl
osoba o wielkim zamiłowaniu do posiadania gadżetów
SJP.pl
zamiłowanie do posiadania gadżetów
SJP.pl
gadżeciarstwo; potocznie:
1. zamiłowanie do gadżetów;
2. rozdawanie gadżetów do sprzedawanych produktów w celu pozyskania klientów
SJP.pl
osoba lubująca się w posiadaniu i używaniu gadżetów, efektownych przedmiotów, nowinek technicznych
SJP.pl
potocznie: miłośnik, amator gadżetów; gadżetomaniak, gadżeciarz
SJP.pl
taki jak gad
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) należący do gada
(1.2) charakterystyczny dla gada
Wiktionary
(1.1) Co zjadają surykatki? Owady, węże, jaszczurki, jaja ptasie i gadzie – ale to tylko w naturze.
Wiktionary
IPA: ˈɡad͡ʑi, AS: gaʒ́i
Wiktionary
rzecz. gad m., gadzina ż., gadzinówka ż., gady nmos., gadzinka ż.
przysł. gadzio
Wiktionary
roślina zielna z rodziny wargowych; dąbrówka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. potocznie: zwierzę pełzające;
2. przenośnie: człowiek podstępny, nikczemny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pełzające zwierzę
(1.2) obraź. podły człowiek
(1.3) gwara. zwierzęta domowe
(1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. drób
Wiktionary
IPA: ɡaˈd͡ʑĩna, AS: gaʒ́ĩna
Wiktionary
rzecz. gadzinka ż., gad m., gadzinówka ż.
przym. gadzi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. gadzina
(1.2) gw-pl|Bukowina. żaba
Wiktionary
rzecz. gad m., gadzina ż., gadzinówka ż.
przym. gadzi
Wiktionary
1. podobny do gadziny, właściwy gadzinie;
2. złośliwy, zjadliwy
SJP.pl
pogardliwie o gazetach wydawanych przez Niemców w okupowanej Polsce w czasie II wojny światowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. gwara. konspiracyjno-partyzancka: polskojęzyczna gazeta wydawana przez Niemców w czasie okupacji
(1.2) przen. dowolny środek przekazu publikujący przekaz reżimu
Wiktionary
Prasa gadzinowa (również pismo gadzinowe, gadzinówka, gadzinowiec, szmata, szmatławiec, kurwar i ścierwoniak) – powszechne w czasach okupacji niemieckiej i sowieckiej określenie polskojęzycznej prasy, wydawanej przez administrację okupacyjną w Generalnym Gubernatorstwie oraz zachodnich obwodach ZSRR, w miejsce zlikwidowanych polskich tytułów prasowych.
Wikipedia
rzecz. gad m., gadzina ż., gadzinka ż.
przym. gadzi
Wiktionary
(1.2) reżimówka, propagandówka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. związany z gadziną;
2. gadzinowe pismo, prasa gadzinowa - prasa, pismo propagandowe szerzące kłamliwe informacje, zwykle będące na usługach okupanta lub reżimu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w kulturze romskiej: osoba niebędąca członkiem romskiej grupy etnicznej; nie-Cygan, nie-Rom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nie-Rom dla społeczności romskiej;
przysłówek sposobu
(2.1) w sposób gadzi, charakterystycznie dla gadów
Wiktionary
Gadzio (pisownia w innych językach – rom.: gadžo, ang. i fr.: gadjo, niem.: gadscho, węg.: gadzso; r.ż. w rom.: gadži, lmn. r.ż. i m. rom.: gadže) – według tradycji romskiej „obcy”, „nie-Rom”, określenie stosowane do osób uznawanych za nienależące do społeczności romskiej.
Wikipedia
(2.1)
:: przym. gadzi
Wiktionary
rodzaj ważek z rodziny gadziogłówkowatych
SJP.pl
rodzina ważek
SJP.pl
Gadziogłówkowate (Gomphidae) – rodzina owadów z rzędu ważek należąca do podrzędu ważek różnoskrzydłych (Anisoptera). Występują na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Ich nazwa wzięła się od kształtu ich głowy przypominającej głowę gadów. W ubarwieniu dominuje zieleń, żółć i czerń.
Wikipedia
o cechach gadziomiednicznych (rząd gadów kopalnych); gadziomiedniczny
SJP.pl
o cechach gadziomiednicznych (rząd gadów kopalnych); gadziomiedniczny
SJP.pl
rząd gadów kopalnych z nadrzędu dinozaurów; gadziomiednicowe
SJP.pl
Dinozaury gadziomiedniczne (Saurischia) – rząd dinozaurów, u których budowa miednicy przypominała tę u współczesnych gadów, gdzie obie kości łonowe są zwrócone w dół i do przodu, a kości kulszowe w dół i do tyłu, dla odróżnienia od ptasiomiednicznych. Pomimo nazwy, ptaki należą do dinozaurów gadziomiednicznych (ściślej: teropodów), a podobna budowa miednicy jest przykładem ewolucji równoległej.
Wikipedia
1. posiadający miednicę o kształcie charakterystycznym dla gadów;
2. o cechach gadziomiednicznych (rząd gadów kopalnych); gadziomiednicowe
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gaetą, dotyczący Gaety
Wiktionary
rzecz. Gaeta ż.
przym. gaetański
Wiktionary
(1.1) gaetański
Wiktionary
[czytaj: gelik lub galik] język szkocki gaelicki, z grupy języków celtyckich
SJP.pl
Wikipedia
język szkocki gaelicki: język z grupy języków celtyckich wywodzący się z języka iryjskiego (irlandzkiego)
SJP.pl
języki gaelskie - podgrupa języków celtyckich, np. irlandzki, szkocki; języki goidelskie
SJP.pl
Gärtner – niemieckie słowo oznaczające ogrodnik; popularne nazwisko (niekiedy zapisywane jako Gaertner).
Osoby noszące nazwisko Gärtner
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe we Włoszech, na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego, w regionie Lacjum, prowincji Latina;
Wiktionary
Gaeta (łac. Caieta) – niewielkie portowe miasto we Włoszech, na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego, w regionie Lacjum, prowincji Latina. Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od "kaiàdas" lub "kaiètas", czyli jaskinia. Od miasta pochodzi imię Kajetan. Mieści się tu baza operacji morskich NATO.
Wikipedia
(1.1) Gaeta wznosiła się na cyplu skalnym, wdzierającym się 600 m w morze. Liczyła ponad 3000 mieszkańców, ale część z nich opuściła miasto ze strachu przed Francuzami. Była to jedna z najpotężniejszych twierdz Europy.
Wiktionary
przym. gaecki, gaetański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gaecki, gaetański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Gaète ż.
* łaciński: (1.1) Caieta ż.
* włoski: (1.1) Gaeta
źródła.
== Gaeta (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Gaeta
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gaetą, dotyczący Gaety
Wiktionary
rzecz. Gaeta ż.
przym. gaecki
Wiktionary
(1.1) gaecki
Wiktionary
drzewce biegnące ukośnie w stosunku do masztu, służące do podnoszenia czworokątnego żagla; gafel; rożec
SJP.pl
nietaktowne, niezręczne zachowanie; pomyłka
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = finans. Google, Apple, Facebook, Amazon
Wiktionary
Gafa (faux-pas z fr. „niewłaściwy krok”, wym. [fo pa]) – nieświadomie popełniony nietakt, pogwałcenie niepisanych reguł danej społeczności. To, co jest przyjęte w jednej kulturze, może być uznane za gafę w innej.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|GAFA.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) GAFA
źródła.
== GAFA (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = ekon. Google, Apple, Facebook, Amazon → GAFA
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|GAFA.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) GAFA
źródła.
== GAFA (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = ekon. Google, Apple, Facebook, Amazon → GAFA
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
drzewce biegnące ukośnie w stosunku do masztu, służące do podnoszenia czworokątnego żagla; gaf; rożec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) żegl. ukośne drzewce stawiane razem z żaglem gaflowym;
Wiktionary
Gafel (rożec) – ukośne drzewce stawiane razem z żaglem gaflowym. Jest charakterystycznym elementem w ożaglowaniu gaflowym, które wzięło od niego nazwę. Jest jednym z nielicznych drzewc stosowanych na jednostkach żaglowych, które nie są zorientowane ani w pionie, ani w poziomie. Jeden z końców gafla opiera się o maszt w jego górnej części, a sam gafel jest skierowany skośnie do góry. Do gafla przylega górny lik czworokątnego żagla gaflowego. Zadaniem gafla jest usztywnienie tego liku w linii prostej, co umożliwia stosowanie większych żagli (szerszych w górnej części) niż w podobnym typie ożaglowania zwanym ożaglowaniem bermudzkim. Gafel podnosi się i opuszcza razem z żaglem.
Wikipedia
(1.1) Huragan wytrzepał w sekundzie i wyrwał z lików grot wraz z gaflem, strzeliły napięte liny i żagiel, szybując poziomo nad wodą, zniknął nam z oczu.
Wiktionary
(1.1) rożec
Wiktionary
lina, która wraz z pikfałem służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego; gardafał; fał gafla
SJP.pl
Gardafał, gafelfał, fał gafla – element olinowania ruchomego występujący na jednostkach z ożaglowaniem gaflowym. Służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego poprzez zmianę wysokości przymasztowego końca gafla. Gardafał mocowany jest do gardy gafla.
Wikipedia
związany z gaflem (np. ożaglowanie gaflowe, żagiel gaflowy)
SJP.pl
żagiel trójkątny lub czworokątny, rozpinany między stengą a gaflem
SJP.pl
chwyt komediowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) film. chwyt komediowy wywołujący u widza efekt komiczny oparty na sytuacjach wizualnych
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|gag.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) (visual) gag
* baskijski: (1.1) gag
* duński: (1.1) gag w./n.
* francuski: (1.1) gag m.
* hiszpański: (1.1) gag m. (visual)
* japoński: (1.1) 冗談 (jōdan)
* jidysz: (1.1) שפּאַס m. (szpas), הלצה ż. (haloce)
* niemiecki: (1.1) Gag m.
* włoski: (1.1) gag ż.
źródła.
== gag (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-gag.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) knebel
(1.2) gag
czasownik
(2.1) kneblować
(2.2) dławić się
odmiana.
przykłady.
(2.2) She gagged on the smell but she controlled the reflex. → Zaczęła się dławić od zapachu, ale opanowała odruch.
Wiktionary
IPA: ɡak, AS: gak
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|gag.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) (visual) gag
* baskijski: (1.1) gag
* duński: (1.1) gag w./n.
* francuski: (1.1) gag m.
* hiszpański: (1.1) gag m. (visual)
* japoński: (1.1) 冗談 (jōdan)
* jidysz: (1.1) שפּאַס m. (szpas), הלצה ż. (haloce)
* niemiecki: (1.1) Gag m.
* włoski: (1.1) gag ż.
źródła.
== gag (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-gag.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) knebel
(1.2) gag
czasownik
(2.1) kneblować
(2.2) dławić się
odmiana.
przykłady.
(2.2) She gagged on the smell but she controlled the reflex. → Zaczęła się dławić od zapachu, ale opanowała odruch.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: gaGA] z francuskiego: zdziecinniały, zramolały
SJP.pl
tradycyjna japońska muzyka dworska
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, np. Jurij Gagarin (1934-1968), radziecki kosmonauta, pierwszy człowiek w kosmosie
SJP.pl
Gagarin – rosyjskie nazwisko; żeński odpowiednik – Gagarina
Wikipedia
czarny, lśniący minerał, odmiana węgla brunatnego; dżet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. bitumiczna odmiana węgla brunatnego o zbitej, jednorodnej budowie;
Wiktionary
Gagat (ang. jet, dżet) – bitumiczna odmiana węgla brunatnego o zbitej, jednorodnej budowie.
Nazwa pochodzi od rzymskiej nazwy miasta i rzeki Gagas w starożytnej Licji (Likii) w Azji Mniejszej (dzisiejsza Turcja), gdzie po raz pierwszy znaleziono gagat (gr. lithos gagates = kamień z Gagas).
Wikipedia
(1.1) Gagat wykorzystuje się do wyrobu biżuterii żałobnej.
Wiktionary
IPA: ˈɡaɡat, AS: gagat
Wiktionary
przym. gagatowy
Wiktionary
(1.1) dżet, jet
Wiktionary
1. potocznie: człowiek lekkomyślny, zdolny do nieodpowiedzialnych wybryków i drobnych wykroczeń; urwis, ancymonek, numerant, ziółko;
2. dawniej: człowiek, zwłaszcza dziecko faworyzowane przez rodziców; beniaminek, maminsynek, ulubieniec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. spryciarz, cwaniak
(1.2) daw. maminsynek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) miner. daw. gagat
Wiktionary
(1.1) Znowu się temu gagatkowi upiekło.
Wiktionary
(1.1) ananas, ziółko, ptaszek
(1.2) ulubieniec, pieszczoch
Wiktionary
zrobiony z gagatu, związany z gagatem (np. gagatowy naszyjnik, gagatowa biżuteria)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący gagatu, zrobiony z gagatu, związany z gagatem
Wiktionary
IPA: ˌɡaɡaˈtɔvɨ, AS: gagatovy
Wiktionary
rzecz. gagat mrz.
Wiktionary
związany z Gagauzją (autonomiczne terytorium Mołdawii), Gagauzami (ludność zamieszkująca głównie południową Mołdawię)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Gagauzów i Gagauzji, związany z Gagauzami i Gagauzją
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język Gagauzów, ludu pochodzenia tureckiego, osiadłego w większości w południowej Mołdawii w Gagauzji;
Wiktionary
IPA: ɡaɡaˈwusʲci, AS: gagau̯usʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gagauzja ż., Gagauz mos., Gagauzka ż., gagauskość ż.
Wiktionary
(2.1) język gagauski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem gagauskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem gagauskim
(1.3) spisany, stworzony w języku gagauskim
Wiktionary
IPA: ɡaˈɡawskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: gagau̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
przedstawiciel Gagauzów, ludu zamieszkującego tereny Mołdawii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek narodu zamieszkującego Gagauzję
Wiktionary
rzecz. Gagauzja ż., gagauski mrz.
:: fż. Gagauzka ż.
przym. gagauski
Wiktionary
lud zamieszkujący tereny Mołdawii
SJP.pl
Gagauzi (Gagauzlar) – grupa etniczna pochodzenia tureckiego posługująca się językiem gagauskim z grupy języków turkijskich, a na obszarze Autonomii Gagauskiej (Gagauz Yeri) także językiem rosyjskim. Zamieszkują Gagauzję w południowej Mołdawii, tereny Ukrainy, mniej licznie północno-wschodnie tereny Bułgarii, w Rumunii i Kazachstanie. Podawane są bardzo rozbieżne dane co do ich liczebności – od 150 do 235 tysięcy. Na terenie Mołdawii Gagauzi identyfikują się jako oddzielny naród.
Wikipedia
terytorium autonomiczne w Mołdawii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. obszar autonomiczny, położony w południowej części Mołdawii;
Wiktionary
Gagauzja, Terytorium Autonomiczne Gagauzji (rum. Găgăuzia, gag. Gagauz Yeri, ros. Гагаузия) – obszar autonomiczny, położony w południowej części Mołdawii.
Gagauzja nie stanowi jednego spójnego obszaru, obejmuje teren pomiędzy miastami Komrat i Ceadîr-Lunga (Çadır Lunga) na północy oraz okolice miasta Vulcănești (Valkaneş) na południu, a także dwie enklawy o charakterze wiejskim (Karbalia oraz Kıpçak).
Wikipedia
rzecz. Gagauz mos., Gagauzka ż., gagauski mrz.
przym. gagauski
Wiktionary
(1.1) ofic. Terytorium Autonomiczne Gagauzji; śląsk. Gagauzyjo
Wiktionary
przedstawicielka Gagauzów, ludu zamieszkującego tereny Mołdawii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gagauzji
Wiktionary
rzecz. Gagauzja ż.
:: fm. Gagauz mos.
przym. gagauski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: galiarda] taniec dworski, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu; gaillarde; galiarda; galarda
SJP.pl
pracownik wytwórni filmowej specjalizujący się w tworzeniu gagów
SJP.pl
przymiotnik od: gag (np. komedia gagowa, sytuacja gagowa)
SJP.pl
ptak z rodziny kaczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. zob. gągoł.
Wiktionary
Gągoł, gągoł krzykliwy (Bucephala clangula) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).
Wikipedia
(1.1) Winne były zwierzęta, i duże i małe, kojot, tapir, szlachar, zaskroniec i gągół. (P. Czerniawski: Popol Vuh)
Wiktionary
IPA: ˈɡɔ̃ŋɡuw, AS: gõŋguu̯
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Bucephala albeola|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych zamieszkujący kontynent amerykański;
Wiktionary
Gągołek (Bucephala albeola) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
(1.1) gągoł mzw.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Abchazji, położone nad Morzem Czarnym, u stóp Kaukazu;
Wiktionary
Gagra (gruz. გაგრა, abch. Гагра, ros. Гагра, Гагры) – miasto w Abchazji, położone nad Morzem Czarnym, u stóp Kaukazu. Popularny kurort z okresu Związku Radzieckiego. Drugie co do wielkości miasto Abchazji, które w 2011 roku liczyło 12 364 mieszkańców.
W latach 1903−1918 w mieście działała linia tramwajowa. W okresie lat 1917–1921 w Gagrze funkcjonowała polska placówka o charakterze konsularnym.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy.
Wikipedia
przym. gagryjski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z Gagrą (miastem w Gruzji)
Wiktionary
rzecz. Gagra ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
minerał występujący w skałach magmowych i metamorficznych; spinel cynkowy
SJP.pl
Gahnit, spinel cynkowy – minerał z gromady tlenków, należy do grupy spineli. Tlenek cynku i glinu o wzorze chemicznym ZnAl2O4. Należy do minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego chemika Johana Gottlieba Gahna (1745–1818).
Po raz pierwszy wyodrębniony i opisany w 1807 r. z kopalni Falun w Szwecji.
Wikipedia
1. ubierać zielenią, zadrzewiać;
2. inaczej: mówić, nawijać;
3. dawniej: rozpoczynać, inaugurować;
4. gaić się - o roślinach: rozrastać się szeroko, okrywać się zielenią
SJP.pl
zdrobnienie od: gaik
SJP.pl
jap. cudzoziemiec (cudzoziemcy), obcy
SJP.pl
chiń. dogłębna, rewolucyjna reforma społeczno-gospodarcza, pieriestrojka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) dla Japończyków: ktoś obcy, z zewnątrz, cudzoziemiec, nie-Japończyk, zwłaszcza pochodzący z Zachodu;
Wiktionary
Gaijin (jap. 外人) lub gaikokujin (jap. 外国人) – dwa różne japońskie słowa o bliskim znaczeniu: „cudzoziemiec”, „obcokrajowiec”, „nie-Japończyk”, „obcy”. Są one często używane zamiennie, a określenie gaijin bywa mylnie uznawane za skróconą, prostszą formę słowa gaikokujin.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|jap|外人. (gaijin)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gaijin
* francuski: (1.1) gaijin m.
źródła.
== gaijin (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-gaijin.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gaijin
odmiana.
(1.1) lp. gaijin; lm. gaijins
przykłady.
Wiktionary
1. mały gaj;
2. gałąź lub drzewko przybrane ozdobami, obnoszone po wsi w czasie słowiańskiego obrzędu witania wiosny; maik
SJP.pl
Wikipedia
związany z gaikiem
SJP.pl
dwuletnia roślina ozdobna z rodziny astrowatych; gajlardia; dzianwa
SJP.pl
Gailardia, dzianwa (Gaillardia Foug.) – rodzaj z rodziny astrowatych. Należy do niego 21 gatunków. Występują one głównie w Ameryce Północnej (od Kanady po Meksyk), dwa tylko gatunki pochodzą z Ameryki Południowej. Rosną na prerii i w formacjach leśnych.
Niektóre gatunki i mieszańce uprawiane są jako rośliny ozdobne: gailardia nadobna G. pulchella, gailardia oścista G. aristata, gailardia ogrodowa G. hybrida i gailardia wielkokwiatowa G. ×grandiflora.
Wikipedia
[czytaj: gajARD] taniec dworski o takcie trójdzielnym, rytmie często punktowym, tempie żywym i skocznym, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu i baroku; gagliarda; galiarda; galarda
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gaiman – miasto w Argentynie, w prowincji Chubut, w departamencie o tej samej nazwie.
Według danych szacunkowych na rok 2010 miejscowość liczyła 4 730 mieszkańców.
Wikipedia
[czytaj: gejnzBOro] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Gainward – tajwański producent kart graficznych opartych na procesorach NVIDIA.
W 2005 roku firma Gainward została przejęta przez firmę Palit, również produkującą karty graficzne oparte na procesorach NVIDIA.
Wikipedia
[czytaj: gajo] określenie wykonawcze: żywo, wesoło
SJP.pl
mały las; zagajnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. niewielki las lub grupa drzew, przeważnie dziko rosnących
(1.2) plantacja owocowych drzew egzotycznych
(1.3) gw-pl|Bukowina. przydomowy ogródek z kwiatami
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pani zabija pana, zabiwszy grzebie w gaju.
Wiktionary
IPA: ɡaj, AS: gai ̯
Wiktionary
rzecz. gajowy m., gajówka ż., gajowiec m., zagajnik m.
:: zdrobn. gaik m.
przym. gajowy
Wiktionary
(1.1) lasek, zagajnik
Wiktionary
lina lub łańcuch służący do kierowania bomem ładowniczym (żurawiem przymasztowym)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. kosmologiczna grecka bogini, personifikacja matki-ziemi;
(1.2) imię|polski|ż.;
(1.3) geogr. miejscowość w stanie Bihar, w zachodniej części Indii;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W teogonii orfickiej Ananke uchodziła za córkę Hydrosa i Gai oraz matkę Mojr i Adrastei.
(1.2) Gdzie ty Gajuszu, tam ja Gaja.
Wiktionary
IPA: ˈɡaja, AS: gai ̯a
Wiktionary
(1.2) Kaja
Wiktionary
udomowiona odmiana gaura
SJP.pl
Gajal udomowiony (Bos frontalis) – ssak z rodziny wołowatych zaliczany do bawołów.
Wikipedia
nazwisko, m.in. Tadeusz Gajcy (1922-1944) - poeta polski
SJP.pl
Tadeusz Stefan Gajcy, ps. Karol Topornicki, Roman Oścień, Topór (ur. 8 lutego 1922 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 1944 tamże) – polski poeta czasu wojny, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski.
Wikipedia
ludowy instrument dęty, składający się z mieszka skórzanego i piszczałek, do których wtłacza się powietrze; gajdy, dudy, duda
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
regionalnie: muzyk grający na gajdach, ludowym instrumencie muzycznym zbudowanym z worka wypełnianego powietrzem i dwóch lub trzech piszczałek; dudziarz, koziarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara małopolska przest. ktoś głupi, nieporadny, ospały lub niezdarny, często otyły lub chudy
Wiktionary
IPA: ˈɡajdus, AS: gai ̯dus
Wiktionary
(1.1) ciamajda, fajtłapa, niezdara, głupek
Wiktionary
ludowy instrument dęty, składający się z mieszka skórzanego i piszczałek, do których wtłacza się powietrze; gajdy, dudy, duda
SJP.pl
Wikipedia
mała, melodyczna piszczałka w dudach (gajdach)
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie: garnitur; garniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) kraków. także pot. garnitur
Wiktionary
(1.1) garniak
Wiktionary
zdrobnienie od gajer
SJP.pl
Gajerek – osiedle domków jednorodzinnych położone w zachodniej części Iławy. Rozciąga się między: południowym brzegiem jeziora Jeziorak a ul. Wiejską (na południu, ul. Biskupską (na zachodzie) i ul. 1 Maja (na wschodzie).
Wikipedia
Gajewniki – wieś w środkowej Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola. Leży około 4 kilometry na północny wschód od Zduńskiej Woli oraz 37 kilometrów na południowy zachód od stolicy województwa – Łodzi. W bliskim sąsiedztwie leży także wieś Gajewniki-Kolonia. Populacja wsi wynosi 179 osób.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
osoby o nazwisku Gajewski:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dwuletnia roślina ozdobna z rodziny astrowatych; gailardia; dzianwa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mech z rodziny gajnikowatych, którego jedynym przedstawicielem jest objęty ochroną w Polsce gajniczek krótkodzióbkowy
SJP.pl
gajnik lśniący; mech typowy dla lasów wysokogórskich Europy, gatunek o charakterystycznej lśniącej darni z wyraźną piętrową budową
SJP.pl
Gajnik (niem. Hain) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie, w Rowie Górnej Nysy.
Wikipedia
rodzina mchów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
gajowiec żółty - bylina z rodziny jasnotowatych, w Polsce pospolita
SJP.pl
Jasnota gajowiec, gajowiec żółty, rzadziej zwany też ziejcem (Lamium galeobdolon (L.) L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jasnotowatych. W zależności od ujęcia systematycznego zaliczany jest do rodzaju jasnota Lamium lub wyodrębniany jest do osobnego rodzaju gajowiec Lamiastrum lub Galeobdolon. Występuje w lasach liściastych w Europie i Azji. W Polsce jest rośliną szeroko rozpowszechnioną.
Wikipedia
1. budynek, w którym mieszka gajowy
2. (gajówki) rodzina ptaków z rzędu wróblowatych; pokrzewki
3. mały ptak przelotny z rodziny o tej samej nazwie; pokrzewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) leśn. dom gajowego
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Sylvia borin|ref=tak., mały, niepozorny ptak leśny o melodyjnym głosie;
Wiktionary
Gajówka – budynek, zazwyczaj położony w lesie, pełniący funkcję mieszkania służbowego dla funkcjonariuszy pomocniczej Służby Leśnej – podleśniczych lub gajowych.
Niektóre gajówki przestały pełnić swoją pierwotną funkcję, a w przypadkach, gdy w pobliżu gajówki wzniesiono też inne budynki mieszkalne, powstawała miejscowość o statusie śródleśnej osady.
Wikipedia
IPA: ɡaˈjufka, AS: gai ̯ufka
Wiktionary
rzecz. gaj m., gajowy, gajowiec m.
przym. gajowy
Wiktionary
(1.2) pokrzewka ogrodowa
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: gaj
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gajem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) leśn. pracownik nadleśnictwa opiekujący się określoną częścią lasu
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) Patrzy na dom gajowego i z zadowoleniem kręci sumiasty wąs.
Wiktionary
IPA: ɡaˈjɔvɨ, AS: gai ̯ovy
Wiktionary
rzecz. gaj m., gajówka ż., gajowiec m.
Wiktionary
lina służąca do podciągania rogów żagla do rei przy zwijaniu żagla; gejtawa; gejtaw
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gajusz, Kajus, Kajusz
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gdzie ty Gajuszu, tam ja Gaja.
Wiktionary
IPA: ˈɡajuʃ, AS: gai ̯uš
Wiktionary
(1.1) Gajus, Kajus, Kajusz
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Ga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec starożytnej Galii;
Wiktionary
Gal (Ga, łac. gallium) – pierwiastek chemiczny z bloku p układu okresowego, o liczbie atomowej 31. Jest twardym i kruchym metalem o kolorze srebrzystobiałym. Ma przełam muszlowy podobny do szkła. Topi się w temperaturze 29,76 °C, trzymany w dłoni zamienia się w ciecz.
Wikipedia
(1.1) Helweci męstwem prześcigają innych Galów.
Wiktionary
IPA: ɡal, AS: gal
Wiktionary
rzecz. Galia ż., galijski m., gal m.
:: fż. Galijka ż.
przym. galijski, antygalijski, progalijski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Galia ż., galijski m., gal m.
:: fż. Galijka ż.
przym. galijski, antygalijski, progalijski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) galiar
* duński: (1.1) galler w.
* francuski: (1.1) Gaulois m.
* hiszpański: (1.1) galo m.
* niemiecki: (1.1) Gallier m.
* rosyjski: (1.1) Галл m.
* słowacki: (1.1) Gal m.
* węgierski: (1.1) gall
źródła.
== Gal (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imienia męskiego Garfield
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. uroczystość z udziałem oficjalnych gości;
2. elegancki, uroczysty strój;
3. dekoracja masztu flagowego banderami, proporcami i flagami w czasie uroczystości;
4. impreza sportowa z udziałem specjalnie zaproszonych sportowców, organizowana w ciągu jednego wieczoru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyjęcie, na którym pojawiają się znane osoby
(1.2) uroczyste strój/ubranie
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɡala, AS: gala
Wiktionary
przym. galowy
rzecz. galówka ż.
Wiktionary
wierzchnia szata noszona przez Arabów; dżalabija
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) arabskie ubranie męskie, rodzaj długiej, białej szaty albo płaszcza z rękawami;
Wiktionary
Galabija, dżalabija (z arab. dżallabijja) – tradycyjna szata mężczyzn arabskich.
Szerokie, luźne okrycie noszone przez arabskich mężczyzn. Przypomina nieco europejską koszulę nocną.
Zwykle biała, odbijająca promienie słoneczne, lecz zdarzają się też bogato zdobione różnego rodzaju cekinami.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) dżalabija
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) szata, ubranie
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|arab|جلابية.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) dżalabija
Wiktionary
starożytny region w Azji Mniejszej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytna kraina w centralnej Azji Mniejszej;
Wiktionary
Galacja (gr. Galatike, łac. Gallograecia) – w starożytności kraina w centralnej Azji Mniejszej, położona wokół dzisiejszej Ankary, nazwana tak przez Rzymian od nazwy Galatów, przybyłego w ten rejon w III w. p.n.e. odłamu celtyckiej armii Brennusa, która splądrowała w roku 279 roku p.n.e. Macedonię, Tesalię i Epir. Po klęsce zadanej Celtom przez Antygona Gonatasa w bitwie pod Lizymachią część wojowników z rodzinami (ok. 20 tys. ludzi) przeprawiła się do Azji Mniejszej. W 275 roku p.n.e. Antioch I Soter, w wyniku zwycięskiej bitwy, zepchnął Galatów na tereny, na których powstała później Galacja.
Wikipedia
(1.1) Celtycka Galacja nie miała jednolitej organizacji państwowej.
(1.1) Język celtycki przetrwał w Galacji do IV wieku.
Wiktionary
rzecz. galatyjski mrz., Galata mos., Galatka ż., Galacjanin mos., Galcjanka ż., galacki mrz.
przym. galacki, galatyjski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) geogr. hist. dotyczący Galacji lub Galatów; pochodzący z Galacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język używany przez Galatów
Wiktionary
(1.1) List do Galatów, trochę wcześniejszy od Listu do Rzymian, ujmie je tylko na konkretnym odcinku galackim i w ogniu gorącej polemiki.
Wiktionary
rzecz. Galacja ż., Galata mos., Galatka ż., Galacjanin mos., Galcjanka ż., galatyjski mrz.
przym. galatyjski
Wiktionary
małpiatka występująca w kilku gatunkach, najmniejszy wielkości wiewiórki, największy - królika
SJP.pl
Galago (Galago) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny Galaginae w obrębie rodziny galagowatych (Galagidae).
Wikipedia
o cechach galagowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
Galagowate, galago (Galagidae) – rodzina południowoafrykańskich, nadrzewnych ssaków naczelnych z infrarzędu lorisokształtnych (Lorisiformes) o nocnym trybie życia, wcześniej zaliczanych do lorisowatych jako podrodzina Galaginae. Wiele gatunków pozostaje słabo poznanych, niektóre narażone są na wyginięcie.
Wikipedia
o cechach galagowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
Sir Galahad – jeden z Rycerzy Okrągłego Stołu, nieślubny syn Lancelota, który spłodził go nieświadomie z Elaine z Corbenic – jedną z czarodziejek pilnujących świętego Graala, myśląc, że to Ginewra. Jako najczystszy spośród rycerzy zdobył świętego Graala. Galahad był niezwyciężony w boju i pozostał jedynym rycerzem, który zdołał wysadzić z siodła Lancelota w bezpośrednim starciu. Według niektórych interpretacji jest rycerskim symbolem Jezusa.
Wikipedia
Galaktitol jest alkoholem cukrowym, produkt redukcji galaktozy. Ma lekko słodki smak. U chorych na formę galaktozemii wywołaną brakiem galaktokinazy, gromadzący się galaktitol wykazuje działanie neurotoksyczne, wywołując zmętnienie soczewki oka (zaćmę).
Wikipedia
drzewo z rodziny morwowatych pochodzące z Wenezueli; mlekowiec
SJP.pl
enzym katalizujący fermentacje galaktozy
SJP.pl
Wikipedia
organiczny związek chemiczny, występujący m.in. w mózgu i we krwi; cerebrozyd
SJP.pl
dawniej: wiedza o mleku i produktach z niego otrzymywanych
SJP.pl
przyrząd służący do pomiaru gęstości mleka; laktometr; laktodensymetr; mlekomierz
SJP.pl
Laktodensymetr (galaktometr) – areometr służący do pomiaru gęstości mleka. Na jego skali podane są stopnie umowne (°Ld), zwykle od 20 do 40, wskazujące tysięczne części gęstości mleka. Niekiedy laktodensymetry wyskalowane są na pomiar w temperaturze odniesienia (20 °C) przy działce 0,1 i zakresie od 1015 do 1045 g/cm. Z wykorzystaniem laktodensymetru można wykazać, czy badana próbka mleka była rozcieńczana wodą lub innym roztworem wodnym.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. związek organiczny składający się z kilku cząsteczek galaktozy połączonych z laktozą
Wiktionary
przyrząd do badania jakości mleka
SJP.pl
związek organiczny, monosacharyd (cukier prosty) powstający w gruczole mlecznym, stosowany w syntezach chemicznych i w medycynie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. cukier prosty pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, wchodzacy w skład m.in. laktozy i agarozy;
Wiktionary
Galaktoza – organiczny związek chemiczny z grupy cukrów prostych (monosacharydów), aldoheksoza. Występuje powszechnie u roślin i zwierząt. Jest składnikiem niektórych oligosacharydów (np. laktozy), polisacharydów (np. agar-agar), glikoprotein, gangliozydów oraz cerebrozydów.
Wikipedia
przym. galaktozowy, galaktyczny
rzecz. galaktyka ż.
Wiktionary
aminowa pochodna glukozy
SJP.pl
wrodzony błąd metaboliczny uniemożliwiający przekształcenie galaktozy w glukozę
SJP.pl
Galaktozemia – choroba genetyczna, dziedziczona w sposób autosomalnie recesywny, wynikająca z gromadzenia się nadmiaru galaktozy i galaktozo-1-fosforanu z powodu braku enzymów odpowiadających za ich metabolizm. Galaktoza, obok glukozy, wchodzi w skład laktozy obecnej w mleku kobiecym i krowim.
Chorobę jako pierwszy w 1917 roku opisał pochodzący z Górnego Śląska niemiecki pediatra Friedrich Göppert.
Wikipedia
związany z galaktozą (np. promotor galaktozowy, próba galaktozowa)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący galaktozy
Wiktionary
rzecz. galaktoza ż.
Wiktionary
chorobowa obecność galaktozy w moczu, występująca głównie przy galaktozemii
SJP.pl
Cukromocz – obecność cukru w moczu.
W zależności od rodzaju cukru w moczu można rozróżnić:
Wikipedia
wydzielanie galaktozy razem z moczem, występujące głównie przy galaktozemii
SJP.pl
dotyczący galaktyki (np. współrzędne galaktyczne)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z galaktyką, dotyczący galaktyki
Wiktionary
(1.1) O istnieniu ciemnej materii świadczą między innymi obserwacje ruchów gwiazd, wchodzących w skład galaktycznego dysku.
Wiktionary
rzecz. Galaktyka ż., galaktyka ż., galaktoza ż., galaktozemia ż.
Wiktionary
układ gwiazd i materii międzygwiezdnej wiązany siłą grawitacji, obracający się wokół centrum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. galaktyka spiralna z poprzeczką, w której znajduje się m.in. Układ Słoneczny
Wiktionary
Galaktyka (z gr. γάλα, gála – mleko) – duży, grawitacyjnie związany układ gwiazd, pyłu i gazu międzygwiazdowego oraz niewidocznej ciemnej materii. Typowa galaktyka zawiera od 107 do 1012 gwiazd orbitujących wokół wspólnego środka masy.
Wikipedia
(1.1) Liczne układy planetarne są rozrzucone w naszej Galaktyce.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlaktɨka, AS: galaktyka
Wiktionary
przym. galaktyczny
rzecz. galaktyka ż.
Wiktionary
(1.1) Droga Mleczna
Wiktionary
natrolit, w którym część sodu została zastąpiona przez wapń
SJP.pl
tworzywo sztuczne otrzymywane w wyniku utwardzenia kazeiny (wyodrębnionej z mleka) za pomocą formaliny, znajdujące zastosowanie do wyrobu ozdobnej galanterii i przedmiotów użytkowych; sztuczny róg
SJP.pl
Galalit (sztuczny róg, kazeinit, kalolit, laktelit) – tworzywo sztuczne otrzymywane z kazeiny, która zostaje poddana procesowi homogenizacji i zahartowana w formalinie; wyglądem przypomina masę rogową. Po raz pierwszy wytworzone przypadkowo przez Wilhelma Krischego w 1897 roku.
Wikipedia
wykonany z galalitu (np. grzebień galalitowy, guziki galalitowe)
SJP.pl
każda substancja należąca do grupy związków chemicznych, obejmującej sole powstające w wyniku reakcji galu z wodorotlenkami litowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. chłopak, narzeczony
Wiktionary
Galan – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Pireneje Wysokie.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 849 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 60 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Galan plasuje się na 392. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 815.).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: fż. galanka ż.
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Galan.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|chłopak|narzeczony.
źródła.
== galan (język starosaksoński.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) śpiewać
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. galanka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: fż. galanka ż.
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Galan.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|chłopak|narzeczony.
źródła.
== galan (język starosaksoński.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) śpiewać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) łódź. dużo
(1.2) łódź. ładnie, dobrze
Wiktionary
(1.1) Już galancie tego było. → Już dość dużo tego było.
(1.2) Poredzały dziabiąc motyczkami ziemię i kopiasto obsypując grzędy, galancie wyrosłe. (W. Reymont Chłopi rozdz. 4)
Wiktionary
przym. galanty
przysł. (reg. pozn. warszawa|.) galantnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: galancie, galanto
SJP.pl
przyprawa o imbirowo-pieprzowym smaku, używana do zup i curry
SJP.pl
Galangal, galanga – przyprawa o imbirowo-pieprzowym smaku, stosowana w kuchni tajskiej i kuchni indonezyjskiej do zup i curry. Surowcem jest kilka gatunków roślin z rodziny imbirowatych, różniących się rozmiarami kłączy, barwą i smakiem:
Wikipedia
polipeptyd uwalniany w trzustce i jelicie, hamujący wydzielanie insuliny i pobudzający wydzielanie glukagonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna, narzeczona
Wiktionary
rzecz.
:: fm. galan m.
Wiktionary
człowiek odznaczający się wyszukaną grzecznością, szczególnie w stosunku do kobiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek odnoszący się grzecznie do kobiet, dżentelmen
Wiktionary
IPA: ˈɡalãnt, AS: galãnt
Wiktionary
przym. galanty, galanteryjny
rzecz. galanteria ż.
Wiktionary
alkaloid występujący naturalnie w cebulach przebiśniegu
SJP.pl
Galantamina (łac. galantaminum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid, inhibitor acetylocholinoesterazy, występujący naturalnie w cebulach przebiśniegu.
Wikipedia
1. uprzejmość, grzeczność, szczególnie w stosunku do kobiet; dżentelmeneria, wytworność, elegancja;
2. drobne przedmioty stanowiące dodatki do ubrania, np. rękawiczki, paski itd.;
3. drobne przedmioty o charakterze użytkowym lub zdobniczym;
4. wyroby jakiejś gałęzi przemysłu, np. galanteria cukiernicza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyszukana uprzejmość w stosunku do kogoś
(1.2) drobne dodatki do ubrań
(1.3) drobne wyroby, np. cukiernicze, dekoracyjne
Wiktionary
Galanteria – najczęściej tym terminem są określane niewielkie wyroby mające charakter zdobniczy lub dodatkowy do odzieży. Pierwotnie, jako uzupełnienie ubraniowe, wytwarzane były ze skóry i tkanin w połączeniu z ozdobami, jak np. kamieniami, metalami drogocennymi i in. Przykładem mogą być wstążki, koronki, rękawiczki, paski, torebki itp. Rozróżnia się dla tego typu przedmiotów galanterię damską i męską. Wyroby te są sprzedawane w sklepach galanteryjnych, potocznie nazywanych skrótowo i nieprecyzyjnie galanteriami.
Wikipedia
(1.2) Dział galanterii znajduje się na piątym piętrze.
Wiktionary
IPA: ˌɡalãnˈtɛrʲja, AS: galãnterʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. galant m., galantka ż.
przym. galanteryjny
przysł. galanteryjnie
Wiktionary
(1.1) szarmanckość, wytworność
Wiktionary
lekki but damski na wysokim obcasie
SJP.pl
damskie lekkie obuwie wyjściowe
SJP.pl
przymiotnik od: galanteria (dziś w znaczeniu drobnych przedmiotów, np. wyroby galanteryjne, sklep galanteryjny)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. lub rzad. odnoszący się do galanterii, powiązany z galanterią (grzecznością, wytwornością)
(1.2) odnoszący się do galanterii (drobnych wyrobów)
Wiktionary
rzecz. galant mos., galanteria ż.
Wiktionary
grzecznisia, elegantka
SJP.pl
przestarzałe: wyszukana galanteria w postępowaniu; grzeczność, dżentelmeneria
SJP.pl
człowiek odznaczający się wyszukaną grzecznością, szczególnie w stosunku do kobiet
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) gwara. elegancki, ładny, porządny
Wiktionary
rzecz. galant
przysł. galancie, galantnie
Wiktionary
drobiowa, mięsna lub rybna rolada podawana na zimno w galarecie
SJP.pl
Galantyna (z franc. Galantines) - danie z kawałków gotowanego mięsa bez kości z jarzynami, podawane w galarecie na zimno, jako samodzielne danie lub przekąska. Ponieważ przygotowanie farszu jest czasochłonne, galantyna uważana jest za raczej wyszukane danie.
Wikipedia
grupa związków chemicznych obejmująca sole powstające w wyniku reakcji galu z wodorotlenkami litowców
SJP.pl
grupa wysp na Oceanie Spokojnym; Wyspy Żółwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. archipelag na Oceanie Spokojnym, na zachód od wybrzeża Ameryki Południowej;
(1.2) geogr. adm. jedna z prowincji w Ekwadorze;
Wiktionary
Galapagos, także Wyspy Żółwie (hiszp. Islas Galápagos, nazwa urzędowa: Archipiélago de Colón, czyli „Archipelag Kolumba”) – archipelag pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Spokojnym, na wysokości równika, ok. 1000 km na zachód od wybrzeża Ameryki Południowej. Wyspy należą do Ekwadoru, a ich powierzchnia wynosi ok. 8 tys. km².
Wikipedia
(1.1) Archipelag Galapagos składa się z dziewiętnastu wysp oraz towarzyszących im wysepek.
(1.1) Na Galapagos nie ma w ogóle płazów i ryb słodkowodnych.
(1.2) W stolicy Galapagos mieszka prawie 5000 mieszkańców.
Wiktionary
przym. galapagoski
Wiktionary
(1.1) Wyspy Żółwie
Wiktionary
1. → Galapagos;
2. albatros galapagoski - gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny albatrosowatych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Galapagos, dotyczący Galapagos
Wiktionary
(1.1) Obejrzeliśmy film o galapagoskich gatunkach fauny.
Wiktionary
rzecz. Galapagos n.
Wiktionary
płaskodenny statek wiosłowy, rozpowszechniony w XVIII wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. płaskodenny, wiosłowy statek rzeczny do przewodu towarów;
Wiktionary
Wikipedia
przym. galarowy
Wiktionary
1. nadbudowane podwyższenie na dziobach dawnych statków, w którym znajdowało się pomieszczenie dla załogi; forkasztel; kasztel przedni;
2. taniec dworski o takcie tródzielnym, rytmie często punktowym, tempie żywym i skocznym, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu i baroku; gaillarde; gagliarda; galiarda
SJP.pl
masa o żelowej konsystencji otrzymywana przez wygotowanie owoców, ryb lub kości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. potrawa w postaci stałej, półprzezroczystej masy, robiona z kości, ryb lub owoców, czasem z dodatkiem żelatyny
(1.2) pot. każda substancja w postaci podobnej do galarety (1.1)
(1.3) kulin. spoż. skrzepły roztwór żelatyny używany w gastronomii i cukiernictwie
(1.4) chem. elastyczna, półprzezroczysta masa w postaci żelu o dużej zawartości fazy ciekłej
Wiktionary
Galaretka – wyrób spożywczy o galaretowatej konsystencji, powstały dzięki właściwościom żelującym dodatków – żelatyny, pektyny lub agaru. Podawany zawsze na zimno, gdyż pod wpływem wysokiej temperatury galaretka upłynnia się. Skrobia, jako zagęstnik zastępujący żelatynę, nie ma pożądanych właściwości – produkt nią zagęszczony traci przezroczystość, która jest podstawową cechą estetyczną galaretki.
Galaretki dzielą się na słodkie i słone.
Wikipedia
(1.1) Babcia robi bardzo smaczną rybę w galarecie.
(1.2) W morzu złapałem jakąś galaretę, ale tata powiedział, że to meduza.
Wiktionary
IPA: ˌɡalaˈrɛta, AS: galareta
Wiktionary
rzecz. galaretek mzw., galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka
przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty
czas. galaretowacieć, galaretować
Wiktionary
(1.1) galat, galart, zimne nóżki
(1.4) liożel
Wiktionary
zdrobniale galareta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikol. nazwa systematyczna|Pseudohydnum gelatinosum|ref=tak., jadalny grzyb o na ogół białawym owocniku z kolczastym hymenoforem i miąższem o konsystencji galarety;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od galaretka
Wiktionary
Galaretek kolczasty (Pseudohydnum gelatinosum (Scop.) P. Karst.) – gatunek grzybów z rzędu uszakowców (Auriculariales).
Wikipedia
IPA: ˌɡalaˈrɛtɛk, AS: galaretek
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretować, galaretowacieć
Wiktionary
(1.1) galaretek kolczasty
Wiktionary
zdrobniale galareta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: galareta
(1.2) kulin. deser lub słodycze przyrządzone z wywaru z owoców z dodatkiem żelatyny, podawane na zimno;
(1.3) spoż. sproszkowane składniki tej potrawy; także: porcja tego proszku w opakowaniu
(1.4) zdrobn. potrawa mięsna; zob. galareta.
Wiktionary
Galaretka – wyrób spożywczy o galaretowatej konsystencji, powstały dzięki właściwościom żelującym dodatków – żelatyny, pektyny lub agaru. Podawany zawsze na zimno, gdyż pod wpływem wysokiej temperatury galaretka upłynnia się. Skrobia, jako zagęstnik zastępujący żelatynę, nie ma pożądanych właściwości – produkt nią zagęszczony traci przezroczystość, która jest podstawową cechą estetyczną galaretki.
Galaretki dzielą się na słodkie i słone.
Wikipedia
(1.2) Na deser podano galaretkę z bitą śmietaną.
(1.3) Kupiłam cztery galaretki.
(1.4) Jeśli dodasz trochę octu, galaretka będzie smaczniejsza.
Wiktionary
IPA: ˌɡalaˈrɛtka, AS: galaretka
Wiktionary
rzecz. galaretek m., galareta ż., galaretnica ż., galaretowatość ż., galaretowacenie n., galaretowanie n., galaretówka ż.
czas. galaretowacieć, galaretować
przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty
Wiktionary
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|żilyj, żilej.
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk|galert.
Wiktionary
ciasto z kolorowymi galaretkami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od galaretka
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛtˈkɔvɨ, AS: galaretkovy
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretowy, galaretowaty
czas. galaretowacieć, galaretować
Wiktionary
glon z rodziny trzęsidłowatych, o kulistej, galaretowatej plesze, występujący pospolicie w wodach słodkich i w miejscach wilgotnych; trzęsidło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. rodzaj sinic tworzących nici ułożone w galaretowatym śluzie o wielkości do kilku centymetrów, występujących głównie w siedliskach słodkowodnych, ale także w słonawych wodach, w glebie i innych miejscach;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɡalarɛtʲˈɲit͡sa, AS: galaretʹńica
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretować, galaretowacieć
Wiktionary
(1.1) trzęsidło
Wiktionary
czasownik
(1.1) powodować tworzenie się galarety, powodować przekształcanie się w galaretę
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛˈtɔvat͡ɕ, AS: galaretovać
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretowacieć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|galaretowacieć.
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛtɔvaˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: galaretovacẽńe
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretować, galaretowacieć
Wiktionary
czasownik
(1.1) stawać się galaretką, stawać się masą podobną do galaretki
Wiktionary
(1.1) Jest ciemnego koloru, galaretowacieje i w tym stanie daje się przechowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛtɔˈvat͡ɕɛ̇t͡ɕ, AS: galaretovaćėć
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|galaretować.
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛtɔˈvãɲɛ, AS: galaretovãńe
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretówka, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretować, galaretowacieć
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest galaretowate
Wiktionary
rzecz. galareta ż., galaretka ż., galaretnica ż., galaretowacenie n., galaretowanie n., galaretówka ż., galaretek m.
czas. galaretować ndk., galaretowacieć ndk.
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
przysł. galaretowato
Wiktionary
podobny do galarety
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podobny do galarety, przypominający galaretę
Wiktionary
(1.1) Scyzorykami wierciliśmy w skorupkach małe dziurki i z zapałem wciągaliśmy w usta galaretowatą zawartość.
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛtɔˈvatɨ, AS: galaretovaty
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretowy, galaretkowy
czas. galaretowacieć, galaretować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. grzyb o galaretowatych, żelatynowatych owocnikach, występujący na martwych i okorowanych pniach i gałęziach drzew
(1.2) bot. czerwony krasnorost występujący we wszystkich morzach
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛˈtufka, AS: galaretufka
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy
czas. galaretować, galaretowacieć
Wiktionary
związany z galaretą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od galareta
Wiktionary
IPA: ˌɡalarɛˈtɔvɨ, AS: galaretovy
Wiktionary
rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek
przym. galaretkowy, galaretowaty
czas. galaretowacieć, galaretować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) reg-pl|Poznań. galareta mięsna
(1.2) reg-pl|Poznań. strach
Wiktionary
Zimne nóżki, także: auszpik, reg. pozn. galart, reg. łódz. drygle, reg. kuj. zylc, reg. studzienina, pot. meduza – zimna przekąska, galareta mięsna przyrządzana z nóżek wieprzowych lub wołowych i warzyw, tradycyjnie podawana z octem lub sokiem z cytryny.
Wikipedia
(1.1) Podawali tu wyśmienitego tatara albo zimne nóżki w galarecie, nie wiedzieć czemu przez miejscowych zwane galartem.
Wiktionary
(1.1) galat, galareta, zimne nóżki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. - kalarepa
Wiktionary
1. narośl na liściach lub łodygach roślin; galasówka, orzech galasowy;
2. substancja pozyskiwana z pęcherzyka żółciowego wołu, używana jako odplamiacz;
3. przestarzale: zupa ze świeżych lub suszonych owoców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. narośl na liściach roślin, spowodowana przez złożenie w nich owadzich jaj;
Wiktionary
Galas, cecydium, galasówka (łac. galla) – w szerszym ujęciu do utworów galasowych zaliczane są patologiczne narośle powstałe w wyniku rozrostu tkanki roślinnej na liściach, łodydze lub korzeniach. Szczególnym utworem są galasy wytwarzane u roślin zaatakowanych przez owady – galasówki. Galasy to także brodawki korzeniowe oraz struktury określane jako czarcie miotły. Powstawanie galasów może być indukowane przez wirusy, bakterie, grzyby, nicienie, roztocze lub owady. Ponadto mianem galasów określa się wyrośla na koralowcach wywoływane przez niektóre kraby z rodziny Cryptochiridae.
Wikipedia
(1.1) Dziś na lekcji biologii uczyliśmy się o galasach.
Wiktionary
IPA: ˈɡalas, AS: galas
Wiktionary
rzecz. galasówka ż.
przym. galasowy
Wiktionary
(1.1) galasówka, orzech galasowy, lm. knopry
Wiktionary
1. drobny owad z rzędu błonkówek, którego larwy pasożytują na roślinach, głównie dębach, wytwarzając narośl - galas;
2. narośl na liściach lub łodygach roślin; galas, orzech galasowy
SJP.pl
nadrodzina drobnych owadów z rzędu błonkówek obejmująca kilka rodzin, których larwy pasożytują w owadach lub są roślinożerne
SJP.pl
Wikipedia
rodzina owadów z podrzędu stylikowców
SJP.pl
Wikipedia
o cechach galasówkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
związany z galasem
SJP.pl
Celt (Gal), który wtargnął do Grecji na początku III w. p.n.e. i osiedlił się w Azji Mniejszej, zachowując etniczną odrębność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. mieszkaniec Galacji;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) geogr. dzielnica Stambułu położona na europejskim brzegu Bosforu;
Wiktionary
Galata (dawniej także Pera) – dzielnica Stambułu, położona w europejskiej części miasta, na północnym brzegu Złotego Rogu.
Galata jest połączona ze starym Konstantynopolem przez trzy mosty, most Galata (zbudowany w 1836 roku), most Atatürka i most Haliç. W dokumentach historycznych Galata często nazywana jest Pera, co pochodzi od starej greckiej nazwy tego miejsca, Peran en Sykais, dosłownie „Pole Figowe po drugiej stronie”.
Wikipedia
(1.1) Tu, obok dzieł takich jak Wenus Kapitolińska czy Umierający Galata, można przyjrzeć się marmurowym obliczom rzymskich imperatorów i greckich filozofów.
Wiktionary
rzecz. Galacja ż.
:: fż. Galatka ż.
przym. galacki, galatyjski
Wiktionary
(1.1) Galacjanin
Wiktionary
postać z mitologii greckiej
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. mieszkanka Galacji
Wiktionary
rzecz. Galacja ż.
:: fm. Galata m.
przym. galacki, galatyjski
Wiktionary
(1.1) Galacjanka
Wiktionary
Celtowie (Galowie), którzy wtargnęli do Grecji na początku III w. p.n.e. i osiedlili się w Azji Mniejszej, zachowując etniczną odrębność; Galaci
SJP.pl
Galatowie, Galaci – grecka nazwa nadana Celtom, którzy wtargnęli do Grecji i Macedonii na początku III w. p.n.e. i osiedlili się w Azji Mniejszej (głównie w północnej i środkowej części, w regionie nazwanym później Galacją) zachowując etniczną odrębność.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) geogr. hist. dotyczący Galacji lub Galatów; pochodzący z Galacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język używany przez Galatów
Wiktionary
rzecz. galacki mrz., Galacja ż., Galata mos., Galatka ż., Galacjanin mos., Galcjanka ż.
przym. galacki
Wiktionary
(1.1) galacki
(2.1) galacki
Wiktionary
samochód typu Ford Galaxy
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: galbret] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
inaczej galiot: typ niewielkiego, na ogół przybrzeżnego, żaglowca towarowego używanego popularnego na przełomie XIX i XX wieku na M. Bałtyckim i M. Północnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. mar. rodzaj okrętu wiosłowo-żaglowego używanego od końca XVI wieku do połowy XVIII wieku;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. galeasa ż.
Wiktionary
(1.1) galeasa
Wiktionary
rodzaj statku wiosłowo-żaglowego, używanego w XVII-XVIII w. jako okręt wojenny; galeas
SJP.pl
Wikipedia
barwnik stosowany do barwienia wełny; barwnik ksantenowy, dihydroksyfluoresceina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
minerał, siarczek ołowiu z domieszkami srebra; galenit; błyszcz ołowiu
SJP.pl
Galen (gr. Κλαύδιος Γαληνός, ur. 129/ok. 130 w Pergamonie, zm. ok. 200/ok. 216) – rzymski lekarz greckiego pochodzenia, anatom, filozof, utalentowany badacz i pisarz, jeden z najznakomitszych starożytnych lekarzy, miał olbrzymi wpływ na postrzeganie nauk medycznych w średniowieczu i odrodzeniu.
Wikipedia
minerał, siarczek ołowiu z domieszkami srebra; galenit; błyszcz ołowiu
SJP.pl
Galena – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym, pod względem chemicznym jest to siarczek ołowiu(II). Nazwa pochodzi od łac. galena = ruda ołowiu.
Wikipedia
minerał, siarczek ołowiu z domieszkami srebra; galena; błyszcz ołowiu
SJP.pl
Galena – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym, pod względem chemicznym jest to siarczek ołowiu(II). Nazwa pochodzi od łac. galena = ruda ołowiu.
Wikipedia
związany z galenitem
SJP.pl
związany z galeną
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) farm. o leku sporządzonym z naturalnych surowców pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, mineralnego;
(1.2) związany z galeną, dotyczący galeny (siarczku ołowiu)
Wiktionary
rzecz. galena ż., Galen m.
Wiktionary
żaglowy okręt wojenny z przełomu XVI i XVII wieku, silnie uzbrojony; galeona (rzadziej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. mar. XVI-XVII-wieczny, żaglowy statek wojenny albo handlowy, cechujący się wysoką zwężającą się ku górze nadbudówką rufową oraz galionem - figurą na dziobie okrętu, z reguły uosabiającą jego nazwę;
Wiktionary
Galeon – żaglowy okręt wojenny lub statek handlowy, cechujący się wysoką, zwężającą się ku górze nadbudówką rufową oraz galionem – figurą na dziobie okrętu, z reguły uzasadniającą jego nazwę. Okres świetności galeonów przypadał na XVI–XVII w., choć funkcjonowały jeszcze w XVIII w.
Wikipedia
(1.1) Potrzebny im był galeon do przetransportowania złota.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlɛɔ̃n, AS: galeõn
Wiktionary
rzecz. galeonik mrz.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. galeonik mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) argosy, galleon
* baskijski: (1.1) galeoi
* duński: (1.1) galeon w.
* esperanto: (1.1) galiono
* hiszpański: (1.1) galeón m.
* ido: (1.1) galiono
* interlingua: (1.1) galeon
* niemiecki: (1.1) Galeone ż.
* słowacki: (1.1) galeóna ż.
źródła.
== galeon (interlingua.) ==
thumb|galeon (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hist. mar. galeon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
żaglowy okręt wojenny z przełomu XVI i XVII wieku, silnie uzbrojony; galeon (częściej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od galeon
Wiktionary
rzecz. galeon m.
Wiktionary
nieduży żaglowiec handlowy w XVI-XVII wieku; galiot, galiota
SJP.pl
Galeota (galiot, wł. galeotta) – mały okręt żaglowo-wiosłowy używany od końca XVI wieku do końca XVIII wieku.
Galeota była małym, szybkim okrętem typu galery, właściwie półgalerą, gdyż posiadała 16-23 wioseł (po 2-3 ludzi na wiosło), ale w odróżnieniu od typowych galer mających ożaglowanie łacińskie, na 1-2 masztach miała ożaglowanie rejowe. Jak każdy okręt wiosłowo-żaglowy używana była na morzach śródlądowych - czyli na Morzu Śródziemnym i na Bałtyku.
Wikipedia
1. dawny statek wojenny
2. zwykle w l. mnogiej: ciężka praca przy wiosłowaniu na galerze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. żegl. wiosłowy statek lub okręt używany w czasach od starożytności do odrodzenia;
Wiktionary
Galera – okręt o napędzie wiosłowym, często wspomaganym przez żagle. Używany był przede wszystkim na Morzu Śródziemnym od czasów starożytnych (Egipt, Fenicja, Grecja, Kartagina, Rzym, Bizancjum) aż do XIX wieku. Do wiosłowania często wykorzystywano niewolników, jeńców lub skazańców, zwanych galernikami.
Wikipedia
(1.1) W bitwie morskiej chrześcijańskie karawele zatopiły wszystkie tureckie galery.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlɛra, AS: galera
Wiktionary
rzecz. galernik mos., galery nmos.
przym. galerowy, galerniczy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) statek
hiponimy.
(1.1) fusta
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. galernik mos., galery nmos.
przym. galerowy, galerniczy
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|galera.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) galley
* asturyjski: (1.1) galera ż.
* baskijski: (1.1) galera
* bułgarski: (1.1) галера ż.
* duński: (1.1) galej w.
* francuski: (1.1) galère m.
* hiszpański: (1.1) galera ż.
* interlingua: (1.1) galera
* niemiecki: (1.1) Galeere ż.
* nowogrecki: (1.1) γαλέρα ż.
* słowacki: (1.1) galeja ż., galéra ż.
* staroegipski: (1.1) bꜣw
* szwedzki: (1.1) galär w.
* węgierski: (1.1) gálya
* włoski: (1.1) galera ż.
źródła.
== galera (język asturyjski.) ==
thumb|galery (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) galera
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. muzeum z kolekcją dzieł sztuki;
2. salon wystawowy z dziełami sztuki na sprzedaż;
3. wąska sala oświetlona z jednej strony rzędem dużych okien;
4. kryte przejście łączące budowle;
5. podziemny korytarz w kopalni;
6. kryty pasaż handlowy;
7. ostatnie rzędy balkonu w teatrze; jaskółka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. kolekcja dzieł sztuki, np. w muzeum
(1.2) szt. miejsce, w którym prezentuje się i sprzedaje dzieła sztuki
(1.3) hand. kryty dachem pasaż handlowy
(1.4) teatr. najwyższa kondygnacja widowni w teatrze; również publiczność ją zajmująca
(1.5) archit. długi balkon biegnący wewnątrz lub na zewnątrz budynku
(1.6) archit. przejście łączące dwa budynki lub dwie części jednego
(1.7) przen. zbiór jednostek, przedmiotów charakterystycznych, odznaczających się osobliwymi cechami
(1.8) archit. długa reprezentacyjna sala w pałacach z XVII i XVIII w., oświetlona z jednej strony rzędem wysokich okien i łącząca dwie grupy pomieszczeń albo dwie części budowli
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) W oświęcimskiej galerii Pro Arte dobiegł końca trzynastodniowy plener Art'01.
(1.3) Czy możemy na chwilę wstąpić do galerii, żeby sprawdzić, czy są jakieś wyprzedaże?
(1.5) (…) orkiestron nie pomieścił wszystkich muzyków i zająć musieli też obie boczne galerie.
(1.7) W Internecie można obejrzeć galerię sław.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlɛrʲja, AS: galerʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. galerianka ż., galerzysta m., galerysta m., galerzystka ż., gelerystka ż., galeriowiec m.
:: zdrobn. galeryjka ż.
przym. galeryjny, galeriowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. galerianka ż., galerzysta m., galerysta m., galerzystka ż., gelerystka ż., galeriowiec m.
:: zdrobn. galeryjka ż.
przym. galeryjny, galeriowy
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|galerie.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gallery
* baskijski: (1.2) galeria
* bułgarski: (1.1) галерия ż.; (1.2) галерия ż.; (1.4) галерия ż.
* duński: (1.1) galleri n.; (1.2) galleri n.; (1.4) galleri n.; (1.5) svalegang w.; (1.6) galleri n.; (1.7) galleri n.
* kaszubski: (1.1) galeriô ż.; (1.2) galeriô ż.
* niemiecki: (1.1) Galerie ż.; (1.2) Galerie ż., Kunstgalerie ż., Gemäldegalerie ż.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.?) {{PJM|galeria.}}
* rosyjski: (1.1) галерея ż.; (1.2) галерея ż.; (1.3) галерея ż.; (1.4) галёрка ż.; (1.6) галерея ż.; (1.7) галерея ż.; (1.8) галерея ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
potocznie: niepełnoletnia dziewczyna uprawiająca prostytucję w galeriach handlowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. dziewczyna, która prostytuuje się za upominki, zakupy w galerii handlowej
Wiktionary
(1.1) Większość galerianek chce szybkiego seksu, by od razu iść do butiku i wybrać bluzkę.
(1.1) Socjologowie z Uniwersytetu Łódzkiego, którzy planowaćanują przeprowadzenie badań dotyczących galerianek, alarmują, że sprzedawanie się młodocianych dziewcząt to jedno z najgroźniejszych zjawisk naszych czasów.
Wiktionary
IPA: ˌɡalɛrʲˈjãŋka, AS: galerʹi ̯ãŋka
Wiktionary
rzecz. galeria ż.
przym. galeryjny
Wiktionary
(1.1) sponsorówka, utrzymanka
Wiktionary
budynek z galeriami na każdym piętrze, z których wchodzi się do mieszkań
SJP.pl
We współczesnej typologii architektury mieszkaniowej określa się następujące typy, w zależności od przestrzennego usytuowania mieszkań:
Wikipedia
→ galeria; galeryjny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z galerią, dotyczący galerii
Wiktionary
rzecz. galeria ż.
Wiktionary
1. przymitnik od: galera (dawny statek wojenny);
2. galernicza praca - ciężka, niewolnicza praca
SJP.pl
człowiek obsługujący wiosło na statku o napędzie wiosłowym (galerze), najczęściej więzień lub niewolnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wioślarz, przykładowo więzień lub niewolnik, pracujący przymusowo na galerze
Wiktionary
(1.1) Przez pięć lat Abel wiosłował jako galernik w Afryce.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlɛrʲɲik, AS: galerʹńik
Wiktionary
rzecz. galera ż., galery nmos.
przym. galerniczy
Wiktionary
związany z galerą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. galaretka
Wiktionary
ciężka praca przy wiosłowaniu na galerze; także: kara polegająca na zesłaniu do tej pracy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) hist. kara polegająca na zmuszeniu kogoś do pracy jako wioślarz na galerze
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp., M., B., W. lm. od galera
Wiktionary
(1.1) Galery były bardzo ciężką karą i skazani rzadko mogli dożyć jej końca.
Wiktionary
rzecz. galernik mos., galera ż.
przym. galerowy
Wiktionary
1. podłużny balkonik lub niewielkie kryte przejście;
2. balustrada, ozdobne ogrodzenie lub poręcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: galeria
(1.2) mała galeria
Wiktionary
Galeryjka – wielki zachód skośnie przecinający północną ścianę Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego w polskich Tatrach Wysokich. Prowadzi nim znakowany szlak turystyczny na Przełęcz pod Chłopkiem. W XIX wieku była to perć tylko dla taternickiej elity. Franciszek Henryk Nowicki pisał: przepyszne przejście, prawdziwa kozia droga. Przejście to opisywał także Stanisław Witkiewicz w książce Na przełęczy i Kazimierz Przerwa-Tetmajer w Legendzie Tatr.
Wikipedia
(1.2) Z tyłu za domem dobudował małą przeszklona galeryjkę, by urządzać w niej zimą zimowy ogród.
Wiktionary
rzecz. galeria ż.
Wiktionary
środowiskowo: właściciel galerii sztuki; galerzysta
SJP.pl
środowiskowo: właściciel galerii sztuki; galerysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. właściciel galerii sztuki
Wiktionary
rzecz. galeria ż.
Wiktionary
(1.1) galerysta m.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Galewice – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Galewice, w Kotlinie Grabowskiej. Wieś jest podzielona na 2 sołectwa: Galewice i Galewice A.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Galewice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Galezy – imię o nieznanym pochodzeniu. Zniekształcona forma imienia noszonego przez papieża Gelazjusza
Galezy imieniny obchodzi 18 listopada.
Wikipedia
bylina z rodziny imbirowatych
SJP.pl
teren zamieszkany w starożytności przez plemiona celtyckie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Europie Zachodniej zamieszkiwana przez plemięemiona celtyckie
Wiktionary
Galia (łac. Gallia) – kraina historyczna w Europie Zachodniej, obecnie tereny Francji, Belgii, Szwajcarii i północno-zachodnich Włoch, zamieszkana przez plemiona celtyckie. Termin ten, wprowadzony przez Rzymian, do czasu podboju przez Juliusza Cezara w latach 58–51 p.n.e. nie miał pokrycia w rzeczywistej organizacji państwowej ani międzyplemiennej. Istniały tylko pewne luźne podobieństwa kulturowe i niezbyt intensywne związki ekonomiczne między poszczególnymi plemionami.
Wikipedia
(1.1) Cesarz Oktawian August podzielił Galię na kilka prowincji.
Wiktionary
IPA: ˈɡalʲja, AS: galʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Gal mos., Galijka ż., galijski mrz.
przym. galijski
Wiktionary
taniec dworski o takcie tródzielnym, rytmie często punktowym, tempie żywym i skocznym, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu i baroku; gagliarda; gaillarde; galarda
SJP.pl
Galiarda (wł. gagliarda) – renesansowy taniec dworski oraz forma muzyczna stosowana w muzyce późnego renesansu i baroku.
Galiarda pochodzi z Włoch lub Francji. Zazwyczaj posiada metrum trójdzielne, szybkie tempo, jest tańcem żywym i skocznym. Ma również budowę trzyczęściową (rzadziej dwu-), prostą fakturę akordową i nieskomplikowany rytm.
Wikipedia
skrót od: galicyjski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: galisja] kraina historyczna w północno-zachodniej Hiszpanii, obecnie stanowiąca okręg autonomiczny; Galicja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region autonomiczny i kraina historyczna w płn.-zach. Hiszpanii
Wiktionary
Galicja, Galicia
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. galisyjski
rzecz. Galisyjczyk, Galisyjka, galisyjski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) nie mylić z|Galicja.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Galicia
* baskijski: (1.1) Galizia
* esperanto: (1.1) Galegio
* hiszpański: (1.1) Galicia ż.
* portugalski: (1.1) Galiza
* szwedzki: (1.1) Galicien
* ukraiński: (1.1) Галісія ż.
* węgierski: (1.1) Galicia
źródła.
== Galicia (język angielski.) ==
wymowa.
audioUS|En-us-Galicia-2.ogg., audioUS|En-us-Galicia.ogg.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Galicia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. galisyjski
rzecz. Galisyjczyk, Galisyjka, galisyjski
Wiktionary
1. potoczna nazwa ziem dawnej Rzeczypospolitej pod zaborem austriackim (1772-1918), obecnie używana często dla określenia terenów Małopolski;
2. kraina historyczna w północno-zachodniej Hiszpanii, obecnie stanowiąca okręg autonomiczny; Galicia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. ziemie dawnej Rzeczypospolitej, które znalazły się w latach 1772–1918 pod zaborem austriackim;
(1.2) hist. kraina historyczna na północnym zachodzie Półwyspu Iberyjskiego, graniczy z Portugalią, Kastylią i Leónem oraz Asturią;
Wiktionary
Galicja, Galicia
Wikipedia
(1.1) 16 listopada 1918, wobec objęcia zarządu Galicji przez Polską Komisję Likwidacyjną, Rada Narodowa w Zakopanem rozwiązała się i Rzeczpospolita Zakopiańska przestała istnieć po dwutygodniowej niepodległości.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlʲit͡sʲja, AS: galʹicʹi ̯a
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. Galicjanin mos., Galicjanka ż.
:: przym. galicyjski
(1.2)
:: rzecz. Galisyjczyk mos., Galisyjka ż.
:: przym. galisyjski, galicyjski
Wiktionary
mieszkaniec Galicji
SJP.pl
dawniej: rodzaj regionalizmu, wyraz, zwrot lub forma gramatyczna używana tylko w dawnej Galicji, południowo-wschodniej części Polski
SJP.pl
mieszkanka Galicji
SJP.pl
dawniej: galijski - odnoszący się do Galii
SJP.pl
mieszkaniec Galicii (krainy w Hiszpanii); Galisyjczyk
SJP.pl
mieszkanka Galicii (krainy w Hiszpanii); Galisyjka
SJP.pl
1. przymiotnik od: Galicja
2. język galicyjski - język z grupy romańskiej, język urzędowy Hiszpanii wraz z kastylijskim i hiszpańskim; posługuje się nim ok. 3 mln mieszkańców hiszpańskiej Galicji
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Galicji, związany z Galicją, pochodzący z Galicji (części Polski pod zaborami)
Wiktionary
IPA: ˌɡalʲiˈt͡sɨjsʲci, AS: galʹicyi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Galisyjka ż., Galisyjczyk mos., Galicja ż., Galicjanin m., Galicjanka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem galicyjskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem galicyjskim
(1.3) spisany, stworzony w języku galicyjskim
Wiktionary
IPA: ˌɡalʲiˈt͡sɨjskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: galʹicyi ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku francuskim albo z niego przejęte
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka francuskiego;
Wiktionary
Galicyzm – wyraz lub zwrot zapożyczony z języka francuskiego.
W polszczyźnie wyrazy francuskojęzyczne zaczęły się pojawiać w XVII i XVIII wieku, co związane przede wszystkim było z uniwersalnością języka francuskiego oraz licznymi koneksjami ówczesnej Polski z Królestwem Francji. Galicyzmów używały zwłaszcza wyższe warstwy społeczne: arystokracja i szlachta. Wplatano słowa lub wyrażenia w zdanie, prowadzono również całe rozmowy po francusku.
Wikipedia
(1.1) Galicyzmy, które zadomowiły się w polszczyźnie, to np. rendez-vous, vis-à-vis, à propos, déjà vu, adres, biżuteria czy parasol.
Wiktionary
IPA: ɡaˈlʲit͡sɨsm̥, AS: galʹicysm̦
Wiktionary
rodzaj ssaków z rodziny falanrukowatych
SJP.pl
Galidia kasztanowata (Galidia elegans) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny galidii (Galidiinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae).
Wikipedia
mieszkanka Galii
SJP.pl
przymiotnik od: Galia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Galią lub Galami, dotyczący Galii lub Galów
(1.2) przen. charakterystyczny dla Francji lub Francuzów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. kontynentalny język celtycki używany od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e.;
Wiktionary
(1.1) Nie zauważyłem żadnego kura galijskiego na czubku tej wieży.
(2.1) Galijski był językiem fleksyjnym o dosyć swobodnym szyku wyrazów w zdaniu.
Wiktionary
rzecz. Galia ż., Gal m., Galijka ż., Galat m., gallikański m., galijskość ż., gal m., galizm m.
przym. gallikański, galowy
temsłow. galijsko-
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
kraina historyczna w Izraelu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. bibl. kraina historyczna na obszarze Palestyny i północnego Izraela, pomiędzy Morzem Śródziemnym a rzeką Jordan;
(1.2) geogr. gmina w Hiszpanii, w prowincji La Rioja;
Wiktionary
Galilea (hebr. הַגָּלִיל ha-Galil; arab. الجليل al-Dżalil; gr. Γαλιλαία) – kraina historyczna w północnym Izraelu i w południowym Libanie, między Morzem Śródziemnym a rzeką Jordan.
Jako arena działalności Jezusa Chrystusa, opisanej w Ewangeliach, stanowi kolebkę chrześcijaństwa.
Tradycyjnie dzieli się na trzy regiony:
Wikipedia
(1.1) Apostoł Natanael pochodził z Kany w Galilei.
Wiktionary
IPA: ˌɡalʲiˈlɛa, AS: galʹilea
Wiktionary
rzecz. Galilejczyk mos., Galilejka ż., Galileusz mos., Galileo mos., galileoskop mrz.
przym. galilejski
przysł. galilejsko
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Galilejczyk mos., Galilejka ż., Galileusz mos., Galileo mos., galileoskop mrz.
przym. galilejski
przysł. galilejsko
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Galilaea. < etym|gr|Γαλιλαία. < etym|hebr|גליל.
uwagi.
tłumaczenia.
* albański: (1.1) Galilea
* angielski: (1.1) Galilee; (1.2) Galilea
* arabski: (1.1) الجليل
* baskijski: (1.1) Galilea; (1.2) Galilea
* białoruski: (1.1) Галілея ż.
* chiński standardowy: (1.1) 加利利
* czeski: (1.1) Galilea ż.
* duński: (1.1) Galilæa
* esperanto: (1.1) Galileo
* estoński: (1.1) Galilea
* fiński: (1.1) Galilea
* francuski: (1.1) Galilée ż.; (1.2) Galilea ż.
* gruziński: (1.1) გალილეა
* hebrajski: (1.1) הגליל
* hiszpański: (1.1) Galilea ż.; (1.2) Galilea ż.
* ido: (1.1) Galilea
* interlingua: (1.1) Galilea
* islandzki: (1.1) Galílea ż.
* japoński: (1.1) ガリラヤ
* kataloński: (1.1) Galilea ż.; (1.2) Galilea ż.
* koreański: (1.1) 갈릴리
* kurmandżi: (1.1) Celîle
* luksemburski: (1.1) Galiläa
* łaciński: (1.1) Galilaea ż., Galileia ż.
* mongolski: (1.1) Галил
* niderlandzki: (1.1) Galilea
* niemiecki: (1.1) Galiläa n.
* norweski (bokmål): (1.1) Galilea
* nowogrecki: (1.1) Γαλιλαία ż.
* ormiański: (1.1) Գալիլեա
* perski: (1.1) الجلیل
* portugalski: (1.1) Galileia ż.; (1.2) Galilea ż.
* rosyjski: (1.1) Галилея ż.; (1.2) Галилея ż.
* rumuński: (1.1) Galileea ż.
* słowacki: (1.1) Galilea ż.
* słoweński: (1.1) Galileja ż.
* staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Галꙇлєꙗ ż.
* starogrecki: (1.1) Γαλιλαία ż.
* szwedzki: (1.1) Galileen
* turecki: (1.1) Celile
* ukraiński: (1.1) Галілея ż.; (1.2) Галілея ż.
* węgierski: (1.1) Galilea
* włoski: (1.1) Galilea ż.; (1.2) Galilea ż.
źródła.
== Galilea (język albański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. Galilea (kraina)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkaniec Galilei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Galilei
(1.2) kult. daw. jedno z określeń Jezusa
Wiktionary
(1.1) Apostoł Tomasz nie był Galilejczykiem, jak inni apostołowie.
Wiktionary
IPA: ˌɡalʲiˈlɛjt͡ʃɨk, AS: galʹilei ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Galilea ż., Galileusz m., Galileo m.
:: fż. Galilejka ż.
przym. galilejski
przysł. galilejsko
Wiktionary
mieszkanka Galilei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Galilei
Wiktionary
IPA: ˌɡalʲiˈlɛjka, AS: galʹilei ̯ka
Wiktionary
rzecz. Galilea ż., Galileusz m., Galileusz m., Galileo m., galileoskop m.
:: fm. Galilejczyk m.
przym. galilejski
przysł. galilejsko
Wiktionary
przymiotnik od: Galilea
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Galileą, dotyczący Galilei
Wiktionary
IPA: ˌɡalʲiˈlɛjsʲci, AS: galʹilei ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Galilea ż., Galilejczyk m., Galilejka ż., Galileusz m.
przym. galilejsko
przysł. galilejsko
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób galilejski, po galilejsku
Wiktionary
rzecz. Galilea ż., Galilejczyk mos., Galilejka ż., Galileusz mos., galileoskop mrz.
przym. galilejski
Wiktionary
Galileoskop – instrument optyczny, rodzaj teleskopu refrakcyjnego, o konstrukcji zbliżonej do lunety, jaką dysponował Galileusz. Średnica obiektywu wynosi 50 mm, a średnica okularu – 20 mm. W zależności od konfiguracji (możliwe jest korzystanie z układu 4, 6 lub 8 soczewek – dzięki opcji zmiany okularu) galileoskop oferuje 17-, 25- lub 50-krotne powiększenie.
Wikipedia
(1564-1642, właściwie: Galileo Galilei) włoski fizyk, astronom i filozof
SJP.pl
Galileusz, właśc. Galileo Galilei (ur. 15 lutego 1564 w Pizie, zm. 8 stycznia 1642 w Arcetri) – włoski uczony: astronom, astrolog, matematyk, fizyk doświadczalny, inżynier-wynalazca i filozof, pionier nowożytnej fizyki i astronomii oraz popularyzator tych nauk. W co najmniej dwóch rankingach fizyków znalazł się w pierwszej dziesiątce wszech czasów, a w jednym z nich znalazł się na czwartym miejscu – zaraz za podium obejmującym Newtona, Einsteina i Maxwella.
Wikipedia
taki jak u Galileusza, charakterystyczny dla Galileusza
SJP.pl
zamieszanie, zamęt, rozgardiasz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. ogólny zamęt, zakręcona sytuacja
(1.2) uczucie nieuporządkowania myśli
(1.3) niezrozumiała gadanina
Wiktionary
(1.1) Zrobił się z tego taki galimatias, że słowa jednego wyraźnie nie można było usłyszeć.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. galimatiasik mrz.
Wiktionary
(1.1) chaos
(1.2) zamęt
Wiktionary
zdrobnienie od: galimatias
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. żart. ogólny zamęt
Wiktionary
(1.1) Młody rottweiler wywołał w kurniku niezły galimatiasik.
Wiktionary
rzecz. galimatias mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawna kraina w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów;
Wiktionary
Galindia – jedna z krain leżących w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów.
Wikipedia
przym. galindzki, galindyjski
rzecz. galindyjski mrz.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Galindią lub Galindami, dotyczący Galindii lub Galindów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język galindyjski;
Wiktionary
rzecz. Galindia ż., Galindowie lm m.
przym. galindzki
Wiktionary
(1.1) galindzki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Galindią lub Galindami, dotyczący Galindii lub Galindów
Wiktionary
rzecz. galindyjski mrz., Galindia ż., Galindowie lm m.
przym. galindyjski
Wiktionary
metoda ułatwiająca początkową naukę muzyki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
ozdobna figura na dziobie statku; aflaston
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. ozdoba dziobu żaglowca, często w kształcie postaci kobiecej lub zwierzęcej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Galion tego statku był w kształcie głowy barana.
Wiktionary
IPA: ˈɡalʲjɔ̃n, AS: galʹi ̯õn
Wiktionary
przym. galionowy
Wiktionary
(1.1) aflaston
Wiktionary
nieduży żaglowiec handlowy w XVI-XVII wieku; galiota, galeota
SJP.pl
Galeota (galiot, wł. galeotta) – mały okręt żaglowo-wiosłowy używany od końca XVI wieku do końca XVIII wieku.
Galeota była małym, szybkim okrętem typu galery, właściwie półgalerą, gdyż posiadała 16-23 wioseł (po 2-3 ludzi na wiosło), ale w odróżnieniu od typowych galer mających ożaglowanie łacińskie, na 1-2 masztach miała ożaglowanie rejowe. Jak każdy okręt wiosłowo-żaglowy używana była na morzach śródlądowych - czyli na Morzu Śródziemnym i na Bałtyku.
Wikipedia
nieduży żaglowiec handlowy w XVI-XVII wieku; galiot, galeota
SJP.pl
żywica otrzymywana z drzew iglastych, służy głównie do fabrykacji lakierów
SJP.pl
mieszkaniec Galicii (krainy w Hiszpanii); Galicyjczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Galicji (na Półwyspie Iberyjskim)
Wiktionary
rzecz. Galicja ż.
:: fż. Galisyjka ż.
przym. galisyjski, galicyjski
Wiktionary
mieszkanka Galicii (krainy w Hiszpanii); Galicyjka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Galicji (na Półwyspie Iberyjskim)
Wiktionary
rzecz. Galicja ż.
:: fm. Galisyjczyk mos.
przym. galisyjski, galicyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Galicia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Galicją, dotyczący Galicji (na Półwyspie Iberyjskim)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język galisyjski (galicyjski);
Wiktionary
rzecz. Galicia ż., Galicja ż., Galisyjczyk mos., Galisyjka ż.
Wiktionary
(1.1) galicyjski
(2.1) galicyjski
Wiktionary
dialekt kuszycki zaliczany do odłamu górnokuszyckiego, używany w Etiopii i południowym Egipcie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
sympatyk gallikanizmu
SJP.pl
ruch religijno-polityczny we Francji XIV w. głoszący hasła ograniczenia uprawnień papieskich na rzecz państwa
SJP.pl
Gallikanizm – ruch polityczno-religijny we Francji, zmierzający do uniezależnienia Kościoła francuskiego od władzy papieskiej, ograniczenia uprawnień papieża wobec Królestwa Francji i wpływu papiestwa na państwo francuskie, na rzecz powiększenia uprawnień króla Francji w sferze kontroli nad kościołami i związkami wyznaniowymi, jak również uznania wyższości władzy świeckiej nad duchowną.
Wikipedia
dotyczący gallikanizmu, gallikanów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. rel. związany z gallikanizmem i gallikanami, dotyczący gallikanizmu
przymiotnik jakościowy
(2.1) hist. rel. charakterystyczny dla autonomicznego Kościoła rzymskokatolickiego we Francji
Wiktionary
przym. galijski
rzecz. galijski mrz.
Wiktionary
Éditions Gallimard – francuskie wydawnictwo założone w 1911 w Paryżu przez Gastona Gallimarda. Na jego czele stoi obecnie Antoine Gallimard, a firma jest największym wydawnictwem niezależnym we Francji.
31 maja 1911 Gaston Gallimard stanął na czele wydawnictwa La Nouvelle Revue française (NRF) na prośbę jego twórców: André Gide'a i Jeana Schlumbergera. Inauguracyjnym przedsięwzięciem nowej firmy było wydanie książek Gide'a i Paula Claudela, do których następnie dołączyli inni autorzy – m.in. Proust, Supervielle, Malraux, Saint-Exupéry.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Gallina – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Nowy Meksyk, w hrabstwie Rio Arriba.
Wikipedia
Gallio – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Vicenza.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 2331 osób, 49,6 os./km².
Wikipedia
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Gallo – język romański z grupy langues d’oïl, posługują się nim Bretończycy – we Francji.
Nie należy go mylić z językiem bretońskim, należącym do grupy języków celtyckich
Wikipedia
zwolennik, entuzjasta tego, co francuskie; frankofil, galloman
SJP.pl
osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; frankofob
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba niechętna do wszystkiego co francuskie
Wiktionary
rzecz. gallofobia ż.
Wiktionary
(1.1) frankofob
Wiktionary
frankofobia; niechęć do wszystkiego co francuskie
SJP.pl
kobieta mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; frankofobka
SJP.pl
zwolennik, entuzjasta tego, co francuskie; frankofil, gallofil
SJP.pl
przesadna sympatia do wszystkiego, co francuskie
SJP.pl
dawniej: galon (jednostka objętości)
SJP.pl
samochód typu Hyundai Galloper
SJP.pl
Galloper – dawny południowokoreański producent samochodów terenowych, sportowych i minivanów z siedzibą w Seulu działający w latach 1991–2003. Należał do południowokoreańskiego koncernu Hyundai Motor Group.
Wikipedia
[czytaj: galułej] rasa szkockiego bydła mięsnego
SJP.pl
Wikipedia
kapłani Kybele i Attisa
SJP.pl
Gallowie – kapłani eunuchowie bogini Kybele i jej małżonka Attisa.
Nazwę „gallów” (łac. galli, lp. gallus) nadali im Rzymianie, kiedy ich senat oficjalnie w 204 p.n.e. uznał kult Kybele za państwowy. Gallowie dokonywali samokastracji podczas ekstatycznych uroczystości, zwanych Dies sanguinis w dniu 24 marca. Czynili to na pamiątkę samookaleczenia Attisa. Ubierali się w stroje kobiece, ozdabiali bogatą biżuterią, nosili długie, rozjaśniane włosy, a twarze malowali kosmetykami (transwestytyzm).
Wikipedia
dawniej: marka sklepów z elegancką odzieżą i obuwiem; Gallux
SJP.pl
o odzieży, obuwiu: elegancki, taki jak ze sklepu Galluks
SJP.pl
Gallup – miasto w Stanach Zjednoczonych, w zachodniej części stanu Nowy Meksyk, w hrabstwie McKinley.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. mieszkanka Gallury, krainy na północy Sardynii
Wiktionary
rzecz. Gallura ż.
:: fm. Gallur mos.
przym. gallurski, galluryjski
Wiktionary
dawniej: marka sklepów z elegancką odzieżą i obuwiem; Galluks
SJP.pl
ruda cynku będąca mieszaniną węglanu i krzemianu cynku
SJP.pl
Galman – górnicze określenie utlenionych rud cynku, przeważnie mieszaniny smithsonitu i hemimorfitu (kalaminu).
Wikipedia
związany z galmanem
SJP.pl
1. srebrna albo złota naszywka na mundurach lub liberiach; szewron;
2. taśma przy portierach i meblach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) naszywka ze złotej lub srebrnej taśmy na mundurach lub liberiach;
(1.2) miar. jednostka objętości używana w krajach anglosaskich;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɡalɔ̃n, AS: galõn
Wiktionary
rzecz. galonik mrz.
Wiktionary
(1.1) pagon
Wiktionary
zdrobnienie od: galon; galonik
SJP.pl
zdrobnienie od: galon; galonek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od galon
Wiktionary
Galonik – stosowana w falerystyce nazwa podkładki wykonana z galonu (rzadziej metalowa), umieszczana pod rozetką w celu odróżnienia poszczególnych klas orderu lub markowania ich na stroju cywilnym (samodzielnie bez wstążki lub na miniaturkach orderowych) lub mundurze (na baretkach) w niektórych krajach. Zwykle stosowany jest w klasie I (krzyż wielki lub wielka wstęga), II (komandor z gwiazdą lub wielki oficer) i III (komandor). W przypadku odznaczeń stosuje się go dla oznaczenia stopnia i ilości nadań.
Wikipedia
rzecz. galon m.
Wiktionary
związany z galonem
SJP.pl
1. skoczny taniec o parzystym metrum, szczególnie popularny w XIX wieku;
2. muzyka do tego tańca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jeźdz. szybki, trzytaktowy chód konia;
(1.2) choreogr. szybki taniec w takcie 2/4, pochodzący z Francji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na prostej za zakrętem, koń z kłusa przeszedł w galop.
Wiktionary
IPA: ˈɡalɔp, AS: galop
Wiktionary
rzecz. galopada ż., galopka ż., kontrgalop m., galopowanie n.
czas. galopować ndk.
przym. galopowy
przysł. galopem
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) chód, bieg
(1.2) taniec
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. galopada ż., galopka ż., kontrgalop m., galopowanie n.
czas. galopować ndk.
przym. galopowy
przysł. galopem
frazeologia.
etymologia.
etym|francuski|galop. < etym|francuski|galoper. lub etym|wł|galoppo.
uwagi.
zoblistę|stęp|kłus|galop|cwał|inochód.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) canter
* esperanto: (1.1) galopo
* francuski: (1.1) galop m.
* hiszpański: (1.1) galope m.; (1.2) galop m., galopa ż.
* niemiecki: (1.1) Galopp m.
* nowogrecki: (1.1) καλπασμός m.
* rosyjski: (1.1) галоп m.; (1.2) галоп m.
* węgierski: (1.1) galopp; (1.2) galopp
* wilamowski: (1.1) galöp m., galöpp m., galop m.
* włoski: (1.1) galoppo m.; (1.2) galoppo m., galop m.
źródła.
== galop (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. galop (taniec)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. dawny taniec;
2. szybkie zmiany, szybki bieg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jeźdz. szybka jazda na koniu
(1.2) pot. szybki bieg
(1.3) przen. ruszanie się z miejsca na miejsce, pośpiesznie wykonując wymagające tego czynności
(1.4) przen. szybkie tempo narastania, nasilania lub występowania zjawisk po sobie
(1.5) choreogr. muz. utwór muzyczny lub taniec o szybkim rytmie
Wiktionary
(1.1) W dali ucichła galopada kucyków i słychać było przechwalających się małych jeźdźców, piskliwe głosiki i strofowanie matek, które siedziały w cieniu akacji na rozścielonych pledach, nie spuszczały oczu z rozfiglowanej dzieciarni.
Wiktionary
rzecz. galop mrz., galopka ż., kontrgalop m., galopowanie n.
czas. galopować ndk., pogalopować dk., zagalopować dk.
przym. galopowy
przysł. galopem
Wiktionary
przestarzałe, żartobliwie: zalotnik, konkurent, amant
SJP.pl
wykrzyknik nawołujący do bardzo szybkiego wykonania czegoś, pośpieszenia się, przyspieszenia; pędem
SJP.pl
przysłówek
(1.1) jeźdz. o biegu: prędko
(1.2) pot. bardzo szybko
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: galop
Wiktionary
(1.1) Ogier galopem popędził przez równinę.
(1.2) No, biegnijcie po pozostałych, tylko galopem!
Wiktionary
rzecz. galop m., galopada ż.
czas. galopować ndk.
Wiktionary
szybki taniec wirowy; polka galopka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szybki, wirowy taniec ludowy
Wiktionary
1. o koniu: biec galopem (szybki bieg, w którym następuje równoczesne oderwanie wszystkich czterech kończyn od ziemi);
2. o jeźdźcu: jechać na galopującym koniu;
3. potocznie: biec szybko
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pogalopować, zagalopować)
(1.1) jeźdz. zool. biec galopem
(1.2) sport. biec bardzo szybko
(1.3) następować szybko po sobie; dziać się prędko
(1.4) pot. spieszyć się w wykonywaniu czegoś
Wiktionary
(1.1) Jadąc dzisiaj rowerem widziałem na łące galopującego źrebaka.
(1.3) Jednak panuje silne przekonanie, że woda wyparowała w wyniku galopującego efektu cieplarnianego, który przemienił Wenus w rozżarzony glob o temperaturze powierzchni sięgającej czterystu stopni.
Wiktionary
rzecz. galop mrz., galopowanie n., galopada ż.
przysł. galopem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|galopować.
Wiktionary
rzecz. galop m., galopek m., galopada ż., galopka ż., galopant m.
czas. galopować ndk.
Wiktionary
związany z galopem
SJP.pl
1. o koniu: biec galopem (szybki bieg, w którym następuje równoczesne oderwanie wszystkich czterech kończyn od ziemi);
2. o jeźdźcu: jechać na galopującym koniu;
3. potocznie: biec szybko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biegnący bardzo szybko
Wiktionary
potocznie: spodnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. spodnie
Wiktionary
(1.1) Moplikiem se jada na szychta, moplikiem se wracom z roboty, na gowie mom gogle Carrera, zicherką mom spięte galoty.
Wiktionary
rzecz. galotki lm nm.
Wiktionary
uczestnik gali
SJP.pl
potocznie: galowa impreza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. uroczystość, ważny obchód
(1.2) pot. strój galowy
Wiktionary
(1.1) W najbliższą środę, ze względu na galówkę urząd pocztowy pozostanie zamknięty.
(1.2) Chłopcy ubrani w galówki wyglądali jak regiment.
Wiktionary
rzecz. gala ż.
przym. galowy
Wiktionary
(1.1) gala
(1.2) gala
Wiktionary
przymiotnik od: gal, gala
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący galu
(1.2) dotyczący gali
Wiktionary
(1.1) rzecz. gal m.
(1.2) rzecz. gala ż.
Wiktionary
(1.2) uroczysty
Wiktionary
galtonia biała, hiacynt letni - gatunek z rodziny liliowatych, pochodzący z południowej Afryki; ozdobna roślina rabatowa, rzadziej doniczkowa
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
kwas galusowy - organiczny związek chemiczny (trihydroksylowy kwas aromatyczny), który jest ciałem stałym, krystalicznym, rozpuszczalnym w gorącej wodzie, występujący w galasówkach dębu, chińskiej herbacie i innych surowcach roślinnych, stosowany przy wyrobie atramentu, barwników, środków farmaceutycznych oraz w fotografii; kwas 3,4,5-trihydroksybenzoesowy
SJP.pl
wygnanie, przymusowe wypędzenie Żydów z kraju i ich pobyt na obczyźnie; w myśl tradycji biblijnej, galut zakończy się wraz z przyjściem Mesjasza
SJP.pl
Galut (hebr. גלות) – wygnanie, wypędzenie Żydów z kraju (Palestyna, Izrael) i ich pobyt na obczyźnie.
Diaspora żydowska rozpoczęła się w VI wieku p.n.e. niewolą babilońską, a następnie w 135 roku, kiedy upadło powstanie Szymona Bar Kochby, a cesarz Hadrian wydał Żydom zakaz wstępu do Jerozolimy, w rezultacie czego zostali rozproszeni po całym Imperium Rzymskim.
Wikipedia
skrót od: galwanizacja, galwanizacyjny
SJP.pl
1. prąd galwaniczny - prąd o niskim napięciu i natężeniu;
2. związany z techniką wykorzystującą taki prąd, zwłaszcza z tworzeniem metalowych powłok metodą elektrolityczną
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. elektr. fiz. techn. związany z galwanizmem, dotyczący galwanizmu
Wiktionary
(1.1) Do ładowarek, w których powinny być ładowane wyłącznie akumulatorki, nie wolno wsadzać baterii galwanicznych, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo eksplozji.
Wiktionary
rzecz. galwanizacja ż.
Wiktionary
1. dział galwanotechniki, obejmujący sposoby elektrolitycznego osadzania metali na powierzchni wyrobów wykonanych z innego metalu lub niemetalowych; galwanostegia;
2. stosowanie prądu stałego o niskim napięciu i niskim natężeniu do leczenia schorzeń nerwów i mięśni; galwanoterapia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. powlekanie wyrobu metalowego warstwą innego metalu
(1.2) med. galwanoterapia
Wiktionary
Galwanizacja – potoczna nazwa galwanostegii, czyli elektrolitycznych metod wytwarzania powłok na różnych materiałach.
Najczęściej galwanizacja odnosi się do jednego z podstawowych zagadnień galwanostegii, czyli praktycznego wykonywania trwale przylegających cienkich powłok metalicznych poprzez osadzanie jednego metalu na innym (np. chromowanie, cynkowanie, cynowanie, kadmowanie, miedziowanie, niklowanie, złocenie).
Wikipedia
rzecz. galwanizm m., galwanizerstwo n., galwanizernia ż., galwanizer m., galwanizator m.
czas. galwanizować ndk.
przym. galwanizacyjny, galwanizerski, galwaniczny
przysł. galwanicznie
Wiktionary
przymiotnik od: galwanizacja
SJP.pl
fachowiec w zakresie galwanizacji; galwanizer
SJP.pl
przymiotnik od: galwanizator
SJP.pl
fachowiec w zakresie galwanizacji, nakładania warstw metalu metodą elektrolityczną; galwanizator
SJP.pl
dział fabryki, w którym galwanizuje się przedmioty metalowe
SJP.pl
1. zjawisko powstałe w organizmie żywym pod wpływem działania prądu elektrycznego;
2. dawniej: nazwa działu fizyki zajmującego się działaniem prądu elektrycznego
SJP.pl
pokrywać dany przedmiot metalowy warstwą metalu szlachetniejszego metodą elektrolityczną
SJP.pl
klisza miedziana wykonana sposobem galwanicznym
SJP.pl
barwienie wyrobów metalowych za pomocą elektrolizy
SJP.pl
zabieg terapeutyczny wykonywany jednocześnie prądem stałym i faradycznym
SJP.pl
przyrząd do pomiaru prądu o bardzo małym napięciu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. przyrząd do pomiaru słabego prądu elektrycznego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. galwanometryczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. elektr. związany z galwanometrem; wykorzystujący galwanometr lub metodę działania galwanometru
Wiktionary
rzecz. galwanometr mrz.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z galwanoplastyką, dotyczący galwanoplastyki
Wiktionary
rzecz. galwanoplastyka ż.
przysł. galwanoplastycznie
Wiktionary
elektrolityczne osadzanie metali na powierzchni przedmiotu celem otrzymania dokładnej kopii - jeden z działów galwanotechniki
SJP.pl
Galwanoplastyka – jeden z dwóch podstawowych działów galwanotechniki (drugim jest galwanostegia). Galwanoplastyka zajmuje się wytwarzaniem przedmiotów z metalu, cienkościennych, o skomplikowanych kształtach, zachowujących wiernie kształt podłoża, na którym są wytwarzane metodą osadzania elektrolitycznego.
Wikipedia
terapia polegająca na niszczeniu tkanek prądem płynącym między elektrodami wkłutymi w skórę
SJP.pl
przyrząd do wykrywania prądu w obwodzie i wskazywania kierunku jego przepływu
SJP.pl
Galwanoskop – przyrząd pomiarowy, który służy do wykrywania przepływu i wyznaczania kierunku bardzo słabego, stałego prądu elektrycznego. Wynalazcą galwanoskopu był Luigi Galvani, który wykorzystał do tego przewodzenie prądu w nodze żaby. Urządzenie wynaleziono w roku 1780. Jest to uproszczona wersja galwanometru.
Wikipedia
dział galwanotechniki, obejmujący sposoby elektrolitycznego osadzania metali na powierzchni wyrobów metalowych lub niemetalowych; galwanizacja
SJP.pl
Galwanostegia — jeden z dwóch podstawowych działów galwanotechniki (drugim jest galwanoplastyka). Zajmuje się elektrolitycznymi procesami powodującymi uzyskanie na powierzchni metali szeregu trwałych powłok różnych rodzajów (metalicznych lub niemetalicznych).
Galwanostegia różni się od galwanoplastyki tym, że wytworzone powierzchnie są trwale związane z podłożem, podczas gdy w galwanoplastyce wytwarzane są powłoki oddzielane od powierzchni obrabianego przedmiotu.
Wikipedia
reakcja ruchowa swobodnie poruszających się organizmów (np. pierwotniaków) lub komórek (np. plemników) na przepływ prądu w danym środowisku; elektrotaksja
SJP.pl
specjalista w dziedzinie galwanotechniki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie galwanotechniki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dział techniki zajmujący się teoretycznymi aspektami oraz praktycznymi metodami elektrolitycznego wytwarzania powłok na rozmaitych podłożach
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: galwanotechnik
Wiktionary
Galwanotechnika – dział techniki zajmujący się teoretycznymi aspektami oraz praktycznymi metodami elektrolitycznego wytwarzania powłok na rozmaitych podłożach. Galwanotechnika zajmuje się wytwarzaniem powłok zarówno metodą osadzania na podłożu substancji pochodzących z elektrolitu, jak i metodą przetwarzania materiału podłoża.
Wikipedia
IPA: ˌɡalvãnɔˈtɛxʲɲika, AS: galvãnoteχʹńika
Wiktionary
rzecz. galwanotechnik m.
przym. galwanotechniczny
przysł. galwanotechnicznie
Wiktionary
stosowanie prądu stałego o niskim napięciu i niskim natężeniu do leczenia schorzeń nerwów i mięśni; galwanizacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. metoda leczenia, polegająca na zastosowaniu prądu stałego o niskim napięciu i natężeniu
Wiktionary
Galwanoterapia – grupa zabiegów leczniczych polegających na działaniu na organizm człowieka stałym prądem elektrycznym za pomocą przyłożonych do ciała elektrod metalowych.
Dwa najbardziej znane zabiegi to:
Wikipedia
(1.1) galwanizacja
Wiktionary
Elektrotropizm, galwanotropizm – rodzaj tropizmu, w którym ruch warunkowany jest przez pole elektryczne. Reakcję ruchową tego typu wykazują: neurony, komórki mięśni, fibroblasty, komórki nabłonka, zielone glony, zarodniki, łagiewka pyłkowa.
Wikipedia
1. określone następstwo dźwięków
2. cały szereg, paleta odmian barw, uczuć itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. odpowiedni szereg dźwięków ze skali muzycznej, zaczynający się od dowolnego dźwięku;
(1.2) przen. szereg odmian czegoś do wyboru
Wiktionary
Gama – szereg dźwięków ułożonych według reguł danej skali muzycznej, zaczynający się od konkretnego dźwięku, który zazwyczaj nadaje nazwę tak utworzonej gamie.
Gama różni się tym od tonacji, że mówiąc o niej, ma się na myśli jej uszeregowane dźwięki (np. dla C-dur: c1, d1, e1, f1, g1, a1, h1, c2). Tonacja zaś określa podstawowy materiał dźwiękowy dla utworu.
Wikipedia
(1.1) Czy potrafisz zagrać ten utwór w innej gamie niż C-dur?
(1.1) Początkującemu instrumentaliście ćwiczenie gam i pasaży pomaga osiągnąć precyzję i biegłość w wykonywaniu kolejnych dźwięków i odnaleźć ich czystą barwę. Doświadczony muzyk stosuje gamy i pasaże bardziej jako wprawki, rozgrzewki na początek muzycznego treningu.
Wiktionary
IPA: ˈɡãma, AS: gãma
Wiktionary
(1.1) skala, zakres
(1.2) wybór, przekrój, zestaw, skala, zbiór, paleta, arsenał, bogactwo, mnogość, repertuar, wachlarz, spektrum, rozpiętość, panorama
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. - gimnazjum
Wiktionary
(1.1) „Gamaja Fryca”, jak nazwali szkołę polscy uczniowie, znalazła siedzibę w przebudowanej kamienicy przy ul. Strzałowej. (Piotr Dutkiewicz)
Wiktionary
(1.1) liceum, buda, zob. też szkoła
Wiktionary
(r. męski) potocznie: mężczyzna ociężały, powolny, ślamazarny; niedołęga, niedorajda, gamoń
SJP.pl
Gamaliel, Gamaliel Starszy (I w. p.n.e./I w. n.e.) – faryzeusz, wnuk Hillela, członek Sanhedrynu, nauczyciel Pawła z Tarsu, tannaita z pierwszej generacji. Jest nazywany Starszym dla odróżnienia od jego wnuka o tym samym imieniu.
W Dz 5,34 został nazwany faryzeuszem i szanowanym przez cały naród uczonym w Prawie. Jego działalność przypada na lata 25–50 po Chrystusie. W Pirke Awot przypisuje się mu słowa: „Znajdź sobie nauczyciela, a będziesz się trzymał z dala od spraw wątpliwych”. On też przekazuje słowa, które dotyczą czystości rytualnej i rzucają znamienne światło na faryzejską mądrość. Pisma talmudyczne podkreślają jego wierność przepisom Prawa i surowość obyczajów. Mówiono, że po jego śmierci w Izraelu zaginął szacunek dla Prawa.
Wikipedia
rodzaj dawnego instrumentu smyczkowego z rodziny wiol, opierany na nogach; viola da gamba
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) prostytutka
Wiktionary
IPA: ˌɡãmbɛˈt͡ɕara, AS: gãmbećara
Wiktionary
(1.1) zob. prostytutka.
Wiktionary
gruby, pikowany kaftan średniowieczny, zakładany pod zbroję; przeszywanica, aketon
SJP.pl
Przeszywanica (aketon, gambeson) – gruby, pikowany kaftan zakładany pod zbroję w średniowieczu.
Przeszywanica wykonana była z wielu warstw płótna (lnianego lub jutowego) albo skóry, zszytych ze sobą (stąd nazwa). Najczęściej zakładano ją pod kolczugę, w celu pochłonięcia energii ciosu i ochrony ciała przed obrażeniami miażdżonymi, przed czym nie bronił giętki pancerz kolczy. Biedniejsi wojownicy (głównie piechota) często używali przeszywanicy jako jedynej ochrony tułowia. Także pod zbroje płytowe zakładano przeszywanicę, często wzmocnioną naszytą nań plecionką kolczą w miejscach niechronionych przez zbroję.
Wikipedia
Wikipedia
1. państwo w Afryce ze stolicą w Bandżulu; Republika Gambii;
2. rzeka w Gwinei, Senegalu i Gambii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
(1.2) geogr. rzeka w Afryce;
Wiktionary
Gambia (pełna nazwa ang. Republic of The Gambia, pol. Republika Gambii; dawniej Islamska Republika Gambii) – państwo położone w zachodniej części kontynentu afrykańskiego. Od północy, południa i wschodu graniczy z Senegalem. Od zachodu ma dostęp do Oceanu Atlantyckiego, przy ujściu rzeki Gambii. Dawniej kolonia brytyjska, niepodległość uzyskała w 1965 r. Stolicą jest Bandżul (ang. Banjul). Obecnie członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.
Wikipedia
(1.1) Gambia to najmniejsze pod względem powierzchni państwo kontynentalnej Afryki.
(1.2) W dorzeczu Gambii znajduje się kilka parków narodowych.
Wiktionary
IPA: ˈɡãmbʲja, AS: gãmbʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Gambijczyk mos., Gambijka ż.
przym. gambijski
Wiktionary
(1.1) ofic. urz. Republika Gambii
Wiktionary
obywatel Gambii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Gambii
Wiktionary
IPA: ɡãmˈbʲijt͡ʃɨk, AS: gãmbʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Gambia ż.
:: fż. Gambijka ż.
przym. gambijski
Wiktionary
obywatelka Gambii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Gambii
Wiktionary
IPA: ɡãmˈbʲijka, AS: gãmbʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Gambia ż.
:: fm. Gambijczyk mos.
przym. gambijski
Wiktionary
związany z Gambią
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Gambii, państwa w Afryce
Wiktionary
(1.1) Flaga gambijska składa się z czterech kolorów: białego, czerwonego, zielonego i błękitnego.
Wiktionary
IPA: ɡãmˈbʲijsʲci, AS: gãmbʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gambia ż., Gambijczyk mos., Gambijka ż.
Wiktionary
cierniste pnącze z rodziny marzanowatych; czepota
SJP.pl
muzyk grający na gambie, dawnym instrumencie z rodziny wiol
SJP.pl
kobieta grająca na gambie
SJP.pl
w szachach: sposób rozpoczęcia partii, polegający na poświęceniu pionka lub figury, w celu uzyskania korzystniejszej pozycji na szachownicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szach. otwarcie, w którym poświęca się jedną lub kilka bierek, w zamian za uzyskanie lepszej pozycji;
(1.2) przen. działanie ryzykowne
Wiktionary
Gambit – otwarcie szachowe, w którym gracz poświęca bierkę (w szczególnych sytuacjach dwie lub więcej) w zamian za uzyskanie większej aktywności figur. W większości gambitów poświęca się piona, lecz znane są również bardziej ryzykowne, które polegają na oddaniu skoczka lub gońca.
Wikipedia
(1.1) Przyjęcie gambitu z reguły prowadzi do otwartej, kombinacyjnej i ryzykownej gry.
Wiktionary
IPA: ˈɡãmbʲit, AS: gãmbʹit
Wiktionary
przym. gambitowy
Wiktionary
1. → gambit;
2. stwarzający możliwość osiągnięcia celu, ale narażający na stratę niepowodzenie
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) szach. charakterystyczny dla gambitu
Wiktionary
rzecz. gambit m.
Wiktionary
włókno pozyskiwane z łodyg ketmii (konopiowatej, jadalnej i piżmowej), używane m.in. do wyrobu nici, sznurków i worków; kenaf, gambo, juta jawajska, juta afrykańska, konopie bombajskie
SJP.pl
legendarny król, uważany za wynalazcę piwa
SJP.pl
Gambrinus – legendarna postać uznawana za patrona piwowarów i miłośników piwa, kojarzona z radosnym stylem życia. Utożsamiana jest zwykle z Janem I (Jan Primus), księciem Brabancji żyjącym w XIII w.
Bohater ten występuje w wielu różnych legendarnych opowieściach. Według jednej z nich miał otrzymać dar umiejętności produkcji piwa bezpośrednio od egipskiej bogini Izydy.
Na jego cześć nazwano nieistniejący już browar w Będzinie założony w XIX w.
Wikipedia
żarłoczna ryba żyjąca w wodach słodkich Ameryki Środkowej i Południowej, żywiąca się larwami komarów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: gejmbuk] gra książkowa polegająca na czytaniu opisów i dokonywaniu wyborów, z których każdy odsyła do danego paragrafu w książce; gra paragrafowa, paragrafówka
SJP.pl
[czytaj: gejmboj] potocznie: mała, przenośna konsola do gier
SJP.pl
Game Boy (jap. ゲーム ボーイ) – seria przenośnych konsoli do gier produkowana przez japońską firmę Nintendo w latach 1989-2008. Konsole z serii charakteryzowały się posiadaniem kontrolera krzyżakowego wzorowanego na konsoli Nintendo Entertainment System oraz miejsca na kartridże z grami. Konsole Game Boy przyczyniły się do zwiększenia popularności przenośnych konsol. Ich następcą jest wprowadzona w 2004 roku seria konsol Nintendo DS.
Wikipedia
[czytaj: gejmczendżer lub gejmczejndżer] czynnik powodujący radykalną zmianę w dotychczasowym postępowaniu; game changer, gejmczendżer
SJP.pl
[czytaj: gejmdew] tworzenie gier
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środ. tworzenie gier komputerowych
Wiktionary
(1.1) Do gamedevu wchodzą młodzi ludzie, którzy są w stanie znieść crunch czy złe warunki pracy, byle robić to, co kochają.
Wiktionary
indonezyjska orkiestra ludowa
SJP.pl
Gamelan (nazwa jest utworzona od słowa gamel „uderzać” i przyrostka an, który nadaje wyrazowi znaczenie rzeczownika zbiorowego) – grupa stylów muzycznych na Jawie oraz wyspie Bali, a także rodzaj indonezyjskiego zespołu muzyki tradycyjnej. Zespół gamelanu składa się z:
Wikipedia
[czytaj: gejmpad] urządzenie do sterowania, używane w grach konsolowych i komputerowych; pad
SJP.pl
Gamepad (także joypad, pad) – typ kontrolera gier zaprojektowany do trzymania oburącz, posiadający wiele przycisków oraz od jednego do kilku mini-joysticków. Zostały wprowadzone na rynek jako urządzenia peryferyjne umożliwiające graczowi interakcję z konsolą gier.
Wikipedia
[czytaj: gejmplej]
1. rozgrywka z gry komputerowej;
2. materiał wideo zawierający rozgrywkę z gry komputerowej
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: gejmer] profesjonalny lub zatwardziały gracz jakiejś gry elektronicznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaawansowany lub profesjonalny gracz w gry elektroniczne
Wiktionary
Gamer – amerykański film fantastycznonaukowy w reżyserii Marka Neveldine’a i Briana Taylora.
W weekend otwierający emisję w Stanach Zjednoczonych przychody ze sprzedaży biletów wyniosły 9 156 057 dolarów amerykańskich.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gaming m.
:: fż. gamerka ż.
przym. gamerski, gamingowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gamer
* hiszpański: (1.1) videojugador m.
* rosyjski: (1.1) ге́ймер m.
* ukraiński: (1.1) ге́ймер m.
źródła.
== gamer (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Persent101-gamer.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gracz, graczka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. gaming m.
:: fż. gamerka ż.
przym. gamerski, gamingowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gaming m.
:: fż. gamerka ż.
przym. gamerski, gamingowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gamer
* hiszpański: (1.1) videojugador m.
* rosyjski: (1.1) ге́ймер m.
* ukraiński: (1.1) ге́ймер m.
źródła.
== gamer (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Persent101-gamer.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gracz, graczka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: gejmskom] targi gier komputerowych odbywające się w Niemczech
SJP.pl
gamescom – targi gier komputerowych odbywające się od 2009 roku w centrum wystawienniczym Koelnmesse w Kolonii w Niemczech. Organizowane są przez Bundesverband Interaktive Unterhaltungssoftware (German Federal Association of Interactive Entertainment Software), od 2018 roku przez game – Verband der deutschen Games-Branche.
Wikipedia
dojrzała komórka płciowa mająca połowę liczby chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała; gameta męska - plemnik i żeńska - jajo łączą się w czasie zapłodnienia w zygotę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. komórka służąca do rozmnażania płciowego;
Wiktionary
Gameta (komórka płciowa, komórka rozrodcza) – komórka służąca do rozmnażania płciowego.
Gameta u zwierząt powstaje na drodze mejozy (wyjątkowo na drodze mitozy u haploidalnych samców pszczół) w gametogenezie z gametocytów. Może uczestniczyć w procesie zapłodnienia, łącząc się z gametą innej płci i tworząc zygotę.
Wikipedia
IPA: ɡãˈmɛta, AS: gãmeta
Wiktionary
rzecz. gametangium n.
przym. gametyczny
Wiktionary
(1.1) jajo
Wiktionary
miejsce położenia gametangiów u niektórych roślin (np. u porostnicy wielokształtnej)
SJP.pl
zapłodnienie poprzez zlewanie się zawartości gametangiów (charakterystyczne dla workowców)
SJP.pl
Gametangiogamia – typ rozmnażania płciowego polegający na łączeniu się całych gametangiów – lęgni i plemni. Zachodzi np. u protistów grzybopodobnych (lęgniowców Oomycota) i grzybów należących do gromad workowców (Ascomycota) i sprzężniaków (Zygomycota).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. organ lub komórka, w którym są wytwarzane gamety;
Wiktionary
Gametangium (l. mn.: gametangia) – komórka lub wielokomórkowy narząd, w którym wytwarzane są gamety. Wyróżnia się dwa rodzaje gametangiów:
Gametangia występują u wielu wielokomórkowych protistów oraz glonów, grzybów i na gametoficie roślin.
Wikipedia
(1.1) Gametangia występują m.in. w glonach i grzybach.
Wiktionary
IPA: ˌɡãmɛˈtãŋʲɟũm, AS: gãmetãŋʹǵũm
Wiktionary
rzecz. gameta ż.
Wiktionary
komórka, z której po podziałach powstają gamety
SJP.pl
płciowe pokolenie u roślin, u których w cyklu rozwojowym występuje przemiana pokoleń
SJP.pl
Wikipedia
związany z gametofitem
SJP.pl
Wikipedia
proces powstawania komórek płciowych
SJP.pl
Gametogeneza – złożony proces powstawania i różnicowania gamet (komórek rozrodczych). W zależności od rodzaju wytwarzanych gamet wyróżnia się:
Wikipedia
wada rozwojowa wywołana nieprawidłowością komórki rozrodczej o charakterze dziedzicznym bądź nabytym na drodze mutacji
SJP.pl
[czytaj: gejmifikacja] wykorzystanie mechanizmów znanych z gier, takich jak punkty, nagrody, wyzwania, w celu zwiększenia zaangażowania i motywacji osób w innych obszarach; gryfikacja, grywalizacja
SJP.pl
Grywalizacja (również gamifikacja, gryfikacja z ang. gamification) – wykorzystanie elementów gier i technik projektowania gier w kontekście niezwiązanym z grami, mające na celu angażowanie ludzi, motywowanie do działania, pobudzanie do nauki i rozwiązywania problemów przy osiąganiu przy tym pożądanych zachowań lub innych założonych celów.
Wikipedia
[czytaj: gejmifikator] osoba wykorzystująca mechanizmy znane z gier w innych obszarach; grywalizator
SJP.pl
[czytaj: gejmifikować] wykorzystywać mechanizmy znane z gier, takie jak punkty, nagrody, wyzwania, w celu zwiększenia zaangażowania i motywacji osób w innych obszarach; grywalizować
SJP.pl
[czytaj: gejming] rozrywka polegająca na graniu w gry komputerowe
SJP.pl
Austria:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
→ gaming [czytaj: gejmingowy]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) środ. związany z grami komputerowymi
Wiktionary
rzecz. gamer mos.
Wiktionary
(1.1) growy; książk. ludyczny
Wiktionary
nazwa trzeciej litery alfabetu greckiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa trzeciej litery alfabetu greckiego, γ;
Wiktionary
Gamma (gr. γάμμα, pisana Γγ) – trzecia litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 3.
Gamma pochodzi od litery alfabetu fenickiego gimel (𐤂). Od gammy pochodzą litery łacińskie C i G oraz cyrylickie Г i Ґ.
Wikipedia
(1.1) Nauczyciel oznaczył kąt gammą.
Wiktionary
IPA: ˈɡãmːa, AS: gã•ma
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gamma
* arabski: (1.1) غاما
* asturyjski: (1.1) gama ż.
* baskijski: (1.1) gamma
* białoruski: (1.1) га́ма ż.
* duński: (1.1) gamma n.
* francuski: (1.1) gamma m.
* hiszpański: (1.1) gamma ż.
* interlingua: (1.1) gamma
* niemiecki: (1.1) Gamma n.
* nowogrecki: (1.1) γάμμα n., γάμα n.
* rosyjski: (1.1) га́мма ż.
* ukraiński: (1.1) га́мма ż.
* włoski: (1.1) gamma m.
źródła.
== gamma (język angielski.) ==
wymowa. audioUS|En-us-gamma.ogg.
IPA|ɡæmə.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litera grecka gamma
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
preparat zawierający globuliny osocza krwi ludzkiej
SJP.pl
Gammaencefalografia (GEG) - izotopowa metoda diagnostyczna medycyny nuklearnej służąca do obrazowania ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wskaźników promieniotwórczych emitujących pozytony. Anihilacja pozytonów w tkankach powoduje wyzwalanie promieniowania gamma podlegającego rejestrowaniu, tworząc gammaencefalogram.
Wikipedia
metoda badania niektórych narządów, polegająca na ocenie rozmieszczenia i natężenia promieniowania wprowadzonej do organizmu substancji promieniotwórczej
SJP.pl
rzadko: rozród płciowy, rozmnażanie płciowe
SJP.pl
specyficzna substancja chemiczna wydzielana przez dojrzałe komórki rozrodcze, powodująca wzrost aktywności plemników oraz przyciąganie chemotaktyczne gamet męskich i żeńskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) pot. lekcew. człowiek nierozgarnięty, niezaradny
Wiktionary
(1.1) Te gamonie wszystko zepsuły!
Wiktionary
IPA: ˈɡãmɔ̃ɲ, AS: gãmõń
Wiktionary
rzecz. gamoniowatość ż.
czas. gamać
przym. gamoniowaty
Wiktionary
(1.1) bawół, ciamajda, ciamcia, ciapa, ciapciak, cielę, cielęcina, cielak, cielątko, ciemięga, ciepłe kluski / ciepłe kluchy, cipa, cztery litery, dupa, dupa wołowa, dziumdzia, ecie-pecie, faja, fajtłapa, fujara, gamajda, gapa, impotent, kaleka, kapcan, lebiega, lewus, łajza, łamaga, mumia, niedołęga, niedojda, niedorajda, niemota, niemrawiec, nieudacznik, niezdara, niezgraba, niezgrabiasz, niezguła, noga, oferma, śpiąca królewna, ofiara, ofiara losu, paralityk, patafian, pierdoła, pipa, platfus, popapraniec, safanduła, sierota, trąba jerychońska, trąba
Wiktionary
potocznie: nierozgarnięcie, niezdarność, nieuważność; gamoniowatość
SJP.pl
potocznie: nierozgarnięcie, niezdarność, nieuważność; gamoniostwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest gamoniowate; cecha tych, którzy są gamoniowaci
Wiktionary
rzecz. gamoń m.
przym. gamoniowaty
przysł. gamoniowato
Wiktionary
tumanowaty, gapowaty, gapiowaty; potocznie:
1. nierozgarnięty, niezdarny, nieuważny;
2. świadczący o nierozgarnięciu, niezdarności, nieuważności, np. gamoniowaty wyraz twarzy
SJP.pl
organizm jednokomórkowy rozmnażający się płciowo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie śląskim, powiecie raciborskim, gminie Rudnik;
Wiktionary
Gamów (niem. Gammau) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Rudnik.Zabytkiem jest kościół który został zbudowany w 1728.
Miejscowość jest położona w południowo-zachodniej części gminy. Posiada powierzchnię 5,16 km² oraz ponad czterystu pięćdziesięciu mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Gamów należy do gminy Rudnik.
Wiktionary
IPA: ˈɡãmuf, AS: gãmuf
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Gamrat SA – przedsiębiorstwo w Jaśle zajmujące się przetwórstwem tworzyw sztucznych, głównie polichlorku winylu i polietylenu, działa w formie spółki akcyjnej.
Przedsiębiorstwo specjalizuje się w produkcji materiałów dla budownictwa takich jak systemy rynnowe, podsufitki, węże zbrojone, przewody elastyczne, odwodnienia liniowe, systemy rurowe i deski tarasowe.
Wikipedia
dawniej: kobieta lekkich obyczajów; prostytutka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta lekkich obyczajów, uprawiająca nierząd; kochanka, nałożnica; prostytutka
(1.2) wykonawczyni stosunku płciowego heteroseksualnego
Wiktionary
Gamratka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Mińsk Mazowiecki. Leży w zachodniej części gminy między Kędzierakiem a Rudą.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
(1.1) Co to? grozisz aspan? aspan mnie?… dla jednej gamratki?
(1.1) Nigdy nie przystanę, żeby Barbara na złą drogę zeszła i waściną gamratką została!
Wiktionary
IPA: ɡãmˈratka, AS: gãmratka
Wiktionary
rzecz. gamrat m., gamratowanie n., Gamrat m.
czas. gamratować ndk.
Wiktionary
(1.1) stpol. dorotka, mercha, duchna, duchniczka, pani duszka, daw. kortezanka, ladacznica, nierządnica, wszetecznica; zob. prostytutka.
Wiktionary
(r. męski) dawniej: mężczyzna niezdarny, nieporadny; gamoń, niezdara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Poznań. przest. pogard. niezdara, gamoń
Wiktionary
(1.1) Ten gamuła Julek sprzeczał się ze mną, że nie będę miała śmiałości iść do dworu
Wiktionary
rodzaj sieci do łowienia ryb; słęp
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ganasz] krem czekoladowy stosowany jako masa lub polewa do ciast; ganasz
SJP.pl
Ganasz lub ganache – krem składający się ze śmietanki i rozpuszczonej czekolady, używany jako masa do mazurka lub polewa do ciast, tortów itp. Ganache czekoladowy może być również wykorzystany jako nadzienie do makaroników, pralin, pączków czy trufli.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
krem czekoladowy stosowany jako masa lub polewa do ciast; ganache
SJP.pl
Ganasz lub ganache – krem składający się ze śmietanki i rozpuszczonej czekolady, używany jako masa do mazurka lub polewa do ciast, tortów itp. Ganache czekoladowy może być również wykorzystany jako nadzienie do makaroników, pralin, pączków czy trufli.
Wikipedia
płaskie, półokrągłe kości czaszki konia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) hipol. wet. szerokie, wydatne, parzyste części w tyle żuchwy końskiej, wypełnione mięśniem żwacza; umięśnione obrzeże dolnej szczęki konia;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wałach nieśpiesznie przeżuwał paszę, miarowo ruszając ganaszami.
Wiktionary
w jeździectwie: ustawiać pozycję głowy i szyi konia przez ściąganie wodzy i nacisk łydek na boki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. nagana, potępienie
(1.2) daw.) hańba, wstyd
Wiktionary
IPA: ˈɡãɲba, AS: gãńba
Wiktionary
czas. ganić ndk.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|ganiba.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. całkiem, zupełnie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Gancarczyk – polskie nazwisko, w Polsce nosi je około 1500 osób.
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gancarz (798 m) – szczyt we wschodniej części Beskidu Małego. Znajduje się w północno-zachodnim grzbiecie Gronia Jana Pawła II w Beskidzie Małym, pomiędzy Czubą a Czołem. Północne stoki Gancarza opadają do doliny Rzyczanki, natomiast w północno-wschodnim kierunku odchodzi od Gancarza boczny grzbiet oddzielający dolinę Choczenki od doliny Ponikiewki. Mający trzy grzbiety Gancarz wznosi się więc nad trzema miejscowościami i trzema dolinami: Rzyki w dolinie Rzyczanki, Kaczyna w dolinie Choczenki i Ponikiew w dolinie Ponikiewki.
Wikipedia
potocznie: wszystko jedno
SJP.pl
Gancyklowir (łac. Ganciclovir) – lek wirostatyczny, pochodna acyklowiru. Zaburza replikację DNA wirusów. Wrażliwość na jego działanie wykazuje między innymi wirus różyczki i cytomegalowirus.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Gandalf – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, jeden z głównych bohaterów powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem i Władca Pierścieni. Jest czarodziejem, jednym z Istarich, którzy przybyli do Śródziemia w Trzeciej Erze.
Wikipedia
miasto w Belgii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Belgii;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɡãnˈdava, AS: gãndava
Wiktionary
rzecz. gandawczyk mos., gandawka ż.
przym. gandawski
Wiktionary
mieszkaniec Gandawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gandawy
Wiktionary
(1.1) Piter stał sobie ze skrzyżowanymi nogami na placu Broni, pod rozłożystym platanem, i przyjmował audiencje całych kolejek gandawczyków, żądnych opowiadań o czynach naszej dywizji.
Wiktionary
rzecz. Gandawa ż.
:: fż. gandawka ż.
przym. gandawski
Wiktionary
mieszkanka Gandawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gandawy
Wiktionary
rzecz. Gandawa ż.
:: fm. gandawczyk mos.
przym. gandawski
Wiktionary
przymiotnik od: Gandawa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gandawą, dotyczący Gandawy
Wiktionary
rzecz. Gandawa ż., gandawczyk mos., gandawka ż.
Wiktionary
kraina historyczna obejmująca północno-wschodni Afganistan i północno-zachodni Pakistan
SJP.pl
Gandhāra (skt गन्धार; paszt. ګندهارا; chiń. Gantuoluo (乾陀羅 ); kor. Kantara (간다라); jap. Kantara (カンタラ); wiet. Càn-đà-la) – sanskrycka nazwa dawnego państwa położonego częściowo na terenach dzisiejszych Afganistanu i Pakistanu.
Rejon ten był twierdzą buddyzmu i odegrał ważną rolę w ewolucji doktryny mahajany. Pomiędzy II w. n.e a przełomem VI i VII w. n.e. rozwijała się na tych terenach sztuka buddyjska, zwłaszcza rzeźba, która łączyła tradycje stylów indyjskiego, irańskiego i grecko-rzymskiego Azji Mniejszej.
Wikipedia
[czytaj: gandarski] przymiotnik od: Gandhara (prowincja w starożytnych Indiach)
SJP.pl
półbóg, niebiański muzyk
SJP.pl
Gandharwa (sanskryt: गंधर्व, gandharva, pali: gandhabba) – w mitologii indyjskiej klasa nadnaturalnych istot, żywiących się pięknym zapachem drzew i kwiatów (गंध gandha – "zapach").
Wikipedia
[czytaj: gandi] nazwisko, m.in. Mahatma Gandhi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) jeden z twórców współczesnej państwowości indyjskiej i propagator pacyfizmu jako środka walki politycznej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Obok oficjalnej listy awatarów istnieją wierzenia nieortodoksyjne. Za awatar Boga uważano często Gandhiego.
Wiktionary
IPA: ˈɡaːn.d̪ʱi
Wiktionary
(1.1) Mahatma
Wiktionary
zwolennik, wyznawca gandyzmu
SJP.pl
1. stworzony przez Gandhiego system poglądów filozof., społ. i politycznych i związana z nim strategia walki o niepodległość Indii bez używania przemocy
2. sposób politycznego działania, masowych ruchów politycznych bez używania przemocy
SJP.pl
Gandyzm (dewanagari गांधीवाद, trl. gandhīvād, ang. Gandhism) – doktryna społeczno-polityczna stworzona przez Mohandasa Karamchanda Gandhiego, przywódcę ruchu niepodległościowego w Indiach. Istotą gandyzmu jest dążenie do podporządkowania wszystkich dziedzin działalności ludzkiej (w tym także polityki) ideom moralnym. Moralne i filozoficzne treści gandyzmu nawiązują przede wszystkim do buddyzmu i hinduizmu.
Wikipedia
potocznie: marihuana; ganja, gańdźa, gandzia, marycha, maryśka, staf, stuff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w zachodnim Azerbejdżanie, położone na północnych stokach Małego Kaukazu;
Wiktionary
Gandża (dawniej Giandża, azer. Gəncə) – miasto w zachodnim Azerbejdżanie, położone na północnych stokach Małego Kaukazu na wysokości około 440 m n.p.m. Przez miasto przepływa niewielka rzeka Gəncəçay, dopływ Kury. Gandża to drugie pod względem liczby ludności miasto kraju, po stolicy Baku. Jest jednym z jedenastu miast wydzielonych (şəhər).
Wikipedia
przym. gandżyński
Wiktionary
potocznie: marihuana; ganja, gandża, gańdźa, marycha, maryśka, staf, stuff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. marihuana
Wiktionary
Marihuana (z hiszp. marihuana; z hindi गांजा trl. gāndźā) – susz pozyskiwany z roślin z rodzaju konopi (Cannabis), zawierający substancje psychoaktywne, stosowany głównie w celach rekreacyjnych i leczniczych. Do jej produkcji wykorzystuje się suszone i czasem sfermentowane żeńskie kwiatostany (niejednokrotnie z niewielką domieszką liści). Za działanie psychotropowe marihuany odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC), który jest jednym z 483 znanych składników rośliny, włączając w to 65 innych kannabinoidów. Są one agonistami receptorów kannabinoidowych.
Wikipedia
IPA: ˈɡãɲd͡ʑa, AS: gãńʒ́a
Wiktionary
(1.1) zob. trawa.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gandżą
Wiktionary
(1.1) W Elizabetpolu są prócz tego w obiegu dawne monety gandżyńskie: dżewatchański rubel albo besz-abaz (71 kop. sr.) on-szagi (42 kop.) besz-szagi (21 kop.) abaz (17 kop.).
Wiktionary
rzecz. Gandża ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: ganek
SJP.pl
przybudówka przed wejściem do budynku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przybudówka przed wejściem do budynku, składająca się z daszka wspartego na słupach i schodów
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Staruszka narzuciła na ramiona chustę i wyszła na ganek.
Wiktionary
IPA: ˈɡãnɛk, AS: gãnek
Wiktionary
(1.1) portyk
Wiktionary
Ganeśa (dewanagari गणेश ; transliteracja Gaṇeśa, ang. Ganesha) znany też jako Ganapati i Winajaka (skt. Pan Zastępów) – w mitologii indyjskiej przywódca ganów (pośrednich bóstw), dew mądrości i sprytu, patron uczonych i nauki, opiekun ksiąg, liter, skrybów i szkół. Syn Parwati. Uważany za patronującego fragmentowi przestrzeni sakralnej w ćakrze muladhara.
Wikipedia
Ganeśa (dewanagari गणेश ; transliteracja Gaṇeśa, ang. Ganesha) znany też jako Ganapati i Winajaka (skt. Pan Zastępów) – w mitologii indyjskiej przywódca ganów (pośrednich bóstw), dew mądrości i sprytu, patron uczonych i nauki, opiekun ksiąg, liter, skrybów i szkół. Syn Parwati. Uważany za patronującego fragmentowi przestrzeni sakralnej w ćakrze muladhara.
Wikipedia
grupa przestępcza; banda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grupa przestępcza
Wiktionary
Gang – wieloczłonowa, hierarchiczna struktura, której celem jest prowadzenie ciągłej działalności przestępczej i czerpanie z niej zysków.
Charakteryzuje się wyraźnym podziałem zadań między członkami. Cechą wyróżniającą gang jest specyficzny styl życia osób do niego należących. Zaliczyć do niego można: negowanie norm obyczajowych i prawnych, określony ubiór, określony sposób spędzania wolnego czasu, przebywanie w wyznaczonych miejscach oraz kontrola przestrzeni (na przykład dzielnic).
Wikipedia
(1.1) On był przywódcą gangu, ale został aresztowany.
Wiktionary
IPA: ɡãŋk, AS: gãŋk
Wiktionary
rzecz. gangster m., gangsterstwo n., gangsteryzm mrz.
przym. gangsterski
Wiktionary
(1.1) banda, szajka
Wiktionary
rodzaj seksu grupowego, w którym jedna osoba odbywa jednocześnie lub po kolei stosunki płciowe z co najmniej trzema partnerami
SJP.pl
Gang bang (lub gangbang) – rodzaj seksu grupowego, w którym jedna osoba – niezależnie od płci – odbywa jednocześnie bądź po kolei stosunki płciowe z co najmniej trzema partnerami, z których każdy odbywa stosunek tylko z tą jedną osobą. Odróżnia to gang bang od pozostałych form seksu grupowego. Nie należy gang bangu mylić z triolizmem, w którym biorą udział wyłącznie trzy osoby.
Wikipedia
1. rzeka w Indiach i Bangladeszu;
2. miejscowość i gmina we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Indiach;
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(2.1) geogr. miasto i gmina we Francji;
Wiktionary
Ganges (hindi गंगा IPA: [ˈɡəŋɡa:], sanskryt गङ्गा) – rzeka w południowej Azji, przepływająca przez Indie i Bangladesz. Jej długość wynosi 2700 km, a powierzchnia dorzecza 1125 tys. km² (z Brahmaputrą 2060 tys. km²). Ganges uchodzi do Zatoki Bengalskiej będącej częścią Oceanu Indyjskiego.
Wikipedia
(1.1) Obmyję ciało w świętych wodach Gangesu, a duszę utopię w kontemplacji!
Wiktionary
IPA: ˈɡãŋɡɛs, AS: gãŋges
Wiktionary
przym. gangesowy, gangeski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gangesem, dotyczący Gangesu
Wiktionary
(1.1) (…) odkrycie Nowego Świata potwierdziło istnienie antypodów, ponieważ znajduje się on „po przeciwnej stronie Indii Gangeskich".
Wiktionary
rzecz. Ganges mrz.
przym. gangesowy
Wiktionary
(1.1) gangesowy
Wiktionary
przymiotnik od: Ganges
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gangesem, dotyczący Gangesu
Wiktionary
rzecz. Ganges mrz.
przym. gangeski
Wiktionary
(1.1) gangeski
Wiktionary
1. zwój komórek nerwowych;
2. kulista zmiana wypełniona płynem, występująca w okolicy stawów lub na powierzchni ścięgien grzbietu ręki lub stopy; torbiel galaretowata
SJP.pl
Torbiel galaretowata, ganglion (łac. ganglion) – pseudotorbiel łącznotkankowa występująca w okolicach torebek stawowych oraz ścięgien. Jest to jama patologiczna o ścianach wyściełanych tkanką łączną, wypełniona płynem lub galaretowatą substancją. Najczęstszą lokalizacją jest okolica nadgarstka i stopy, rzadko kolana lub innych stawów (jak np. stawu skroniowo-żuchwowego).
Wikipedia
proces skupiania komórek w zwojach nerwowych
SJP.pl
blokada zwojów autonomicznego układu nerwowego przez podanie odpowiednich leków, wykorzystywana m.in. w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żart. garnitur
Wiktionary
(1.1) Ma za to droższy gangol, lepsze taxi i więcej ochroniarzy. (z Internetu)
Wiktionary
(1.1) zob. garnitur.
Wiktionary
1. śmierć komórek żywych organizmu pod wpływem bakterii gnilnych; zgorzel
2. przenośnie o zepsuciu moralnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. proces gnilny tkanek wywołany w żywym organizmie przez bakterie gnilne;
(1.2) przen. upadek moralny, zepsucie
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
(2.1) pogard. o człowieku irytującym, dokuczliwym
Wiktionary
Zgorzel, gangrena – typ martwicy tkanek powodowanej w żywym organizmie przez anaerobowe (beztlenowe) bakterie gnilne z rodzaju Clostridium. Przyczyną gangreny jest obecność ogniska martwicy, dostępnego dla bakterii. Odpowiednie warunki istniejące w ognisku martwicy, takie jak wilgotność, temperatura i brak dostępu tlenu, sprzyjają rozwojowi beztlenowców. Zgorzel powstaje tylko w tych miejscach organizmu, które mają połączenie ze światem zewnętrznym (przez co stają się dostępne dla bakterii), dlatego występuje głównie:
Wikipedia
(1.2) Gangrena korupcji zżera straż miejską!
Wiktionary
IPA: ɡãŋˈɡrɛ̃na, AS: gãŋgrẽna
Wiktionary
przym. gangrenowy
Wiktionary
(1.1) zgorzel, martwica
(1.2) bagno, degeneracja, degrengolada, deprawacja, patologia, rozkład, szambo, zepsucie, zgnilizna
(2.1) zob. łajdak.
Wiktionary
wywoływać gangrenę, rozkładać
SJP.pl
1. dotknięty gangreną;
2. zdemoralizowany
SJP.pl
związany z gangreną (np. rana gangrenowa)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z gangreną (zgorzelą), dotyczący gangreny (zgorzeli)
Wiktionary
rzecz. gangrena ż.
Wiktionary
(1.1) zgorzelowy
Wiktionary
gangsta, gangsta rap - odmiana muzyki rap, charakteryzująca się tekstami piosenek pełnymi przemocy, o tematyce przestępczej
SJP.pl
Gangsta (zapis stylizowany: GANGSTA.) – manga autorstwa Kohske, publikowana na łamach magazynu „Gekkan Comic @BUNCH” wydawnictwa Shinchōsha od marca 2011. Na jej podstawie studio Manglobe wyprodukowało serial anime, który był emitowany od lipca do września 2015.
W Polsce manga ukazuje się nakładem wydawnictwa Waneko.
Wikipedia
1. członek gangu
2. przenośnie o kimś postępującym bezwzględnie, idącym po trupach do celu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba należąca do gangu
(1.2) przen. człowiek bezwzględny i brutalny
Wiktionary
Gang – wieloczłonowa, hierarchiczna struktura, której celem jest prowadzenie ciągłej działalności przestępczej i czerpanie z niej zysków.
Charakteryzuje się wyraźnym podziałem zadań między członkami. Cechą wyróżniającą gang jest specyficzny styl życia osób do niego należących. Zaliczyć do niego można: negowanie norm obyczajowych i prawnych, określony ubiór, określony sposób spędzania wolnego czasu, przebywanie w wyznaczonych miejscach oraz kontrola przestrzeni (na przykład dzielnic).
Wikipedia
(1.1) Policji nowojorskiej udało się ująć kolejnych dwóch gangsterów.
Wiktionary
IPA: ˈɡãŋkstɛr, AS: gãŋkster
Wiktionary
rzecz. gang m., gangsterstwo n., gangsteryzm n.
przym. gangsterski
przysł. gangstersko
Wiktionary
1. członkini zorganizowanej grupy przestępczej;
2. ogół gangsterów;
3. przestępcza działalność gangsterów; gangsterstwo, gangsteryzm
SJP.pl
przymiotnik od: gangster (np. film gangsterski, gra gangsterska)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gangsterem, charakterystyczny dla gangstera
Wiktionary
(1.1) I doszło do tego, że zatarły się różnice między metodami organizacji gangsterskiej, mafijnej, a metodami policji.
(1.1) A czy pan słyszał o związkach pana Matusewicza ze światem gangsterskim?
Wiktionary
rzecz. gangster mos., gang mrz., gangsterstwo n., gangsteryzm mrz.
przysł. gangstersko
Wiktionary
(1.1) mafijny
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób typowy dla gangstera
Wiktionary
rzecz. gangster mos., gangsterka ż.
przym. gangsterski
Wiktionary
gangsteryzm;
1. przestępcza działalność gangsterów; gangsterka;
2. bezwzględna, brutalna działalność jakiejś osoby lub grupy osób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przestępczość gangsterska
(1.2) agresywna działalność, często przestępcza, jakiejś osoby lub grupy
Wiktionary
(1.1) Władze osiągnęły doskonałe wyniki w zwalczaniu gangsterstwa w naszej metropolii.
(1.2) Na gangsterstwo niektórych podmiotów gospodarczych nie ma mocnych.
Wiktionary
rzecz. gang mrz., gangster mos., gangsteryzm mrz.
przym. gangsterski
Wiktionary
(1.1) gangsteryzm, bandytyzm
(1.2) gangsteryzm, bandytyzm
Wiktionary
gangsterstwo;
1. przestępcza działalność gangsterów; gangsterka;
2. bezwzględna, brutalna działalność jakiejś osoby lub grupy osób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. gangsterstwo.
Wiktionary
(1.1) Władze odnoszą sukcesy w zwalczaniu gangsteryzmu na terytoriach zależnych.
Wiktionary
rzecz. gang mrz., gangster mos., gangsterstwo n.
przym. gangsterski
Wiktionary
(1.1) gangsterstwo
Wiktionary
lekceważąco: marny, lichy gangster
SJP.pl
przymiotnik od: Gangtok
SJP.pl
miasto w Indiach
SJP.pl
Gangtok (hindi, nepalski गंगटोक, trb.: Gangtok, trl.: Gāṁgtok; ang. Gangtok) – miasto w północnych Indiach, w Himalajach (na wysokości 1700 m n.p.m.). Jest stolicą stanu Sikkim.
W mieście działa Instytut Tybetański, a także ośrodek kultu religijnego buddystów. Liczba mieszkańców w 2003 roku wynosiła ok. 30 tys.
Wikipedia
potocznie: gangster
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gangster (członek gangu)
Wiktionary
1. potocznie: ubiegać się o coś
2. popędzać, poganiać
3. ścigać kogoś lub coś
4. pędzić, biegać
5. przenośnie: zmuszać do czegoś, przynaglać
6. ganiać się - ganiać siebie wzajemnie
SJP.pl
zwracać uwagę na złe zachowanie, krytykować itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ganiać.
Wiktionary
1. podobny do krakowiaka taniec polski, rozpowszechniony w XVI i XVII wieku; goniony;
2. zabawa dziecięca; berek
SJP.pl
Berek lub ganiany, goniany – dziecięca gra ruchowa.
Wikipedia
zwracać uwagę na złe zachowanie, krytykować itp.
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. zganić)
(1.1) wyrażać słownie dezaprobatę, udzielać słownej krytyki
Wiktionary
rzecz. ganienie n., gańba ż.
przym. nienaganny
Wiktionary
(1.1) besztać, karcić, krytykować, łajać, ochrzaniać, potępiać, udzielać nagany, wulg. opieprzać, wulg. opierdalać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) udzielanie nagany
Wiktionary
(1.1) Ciągłe ganienie tylko rozżala podopiecznych.
Wiktionary
rzecz. zganienie n.
czas. ganić ndk., zganić dk.
Wiktionary
(1.1) karcenie, krytykowanie
Wiktionary
1. słynny z urody młodzieniec; mit. gr. piękny młodzieniec, uniesiony przez Zeusa pod postacią orła na Olimp w celu usługiwania wspólnie z Hebe bogom przy ucztach;
2. astr.
a) satelita Jowisza;
b) jedna z planetoid
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. piękny młodzieniec, ukochany boga Zeusa; królewicz trojański; podczaszy na Olimpie; syn Trosa i Kalliroe;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(2.1) astr. największy księżyc Jowisza; największy księżyc w Układzie Słonecznym; jeden z księżyców galileuszowych;
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) Atmosfera Ganimedesa składa się niemal wyłącznie z tlenu.
Wiktionary
IPA: ˌɡãɲĩˈmɛdɛs, AS: gãńĩmedes
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|gr|Γανυμήδης. (Ganymḗdēs)
(2.1) od (1.1)
uwagi.
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Ganymede; (2.1) Ganymede
* bułgarski: (1.1) Ганимед m.; (2.1) Ганимед m.
* esperanto: (1.1) Ganimedo; (2.1) Ganimedo
* kataloński: (2.1) Ganimedes
źródła.
== Ganimedes (język kataloński.) ==
thumb|Ganimedes (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) astr. Ganimedes
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: gandzia albo gandża] potocznie: marihuana; gandzia, gandża, gańdźa, marycha, maryśka, staf, stuff
SJP.pl
Wikipedia
związany z gankiem
SJP.pl
ryba o szkielecie chrząstkowym i wydłużonym ciele
SJP.pl
szklista substancja nieorganiczna łącząca rybie łuski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. kulin. gęś
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|gynś.
Wiktionary
prowincja w Chinach; Kansu
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Gant (niem. Ganthen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Sołectwo Gant składa się z dwóch wsi Gant i Gajne. Nazwa wsi prawdopodobnie wzięła się od jeziora Gant, wymienianego w dokumentach z 1576 pod nazwą Gandt.
Wikipedia
roślina jednoroczna z rodziny wiechlinowatych, podobna do kukurydzy, hodowana jako roślina jadalna i pastewna w Azji, Afryce i południowej Europie; gaolian, kaolian, sorgo japońskie
SJP.pl
roślina jednoroczna z rodziny wiechlinowatych, podobna do kukurydzy, hodowana jako roślina jadalna i pastewna w Azji, Afryce i południowej Europie; gaolan, kaolian, sorgo japońskie
SJP.pl
dawniej: honorowy tytuł uzyskiwany przez najwyższe autorytety w sprawach wiary i interpretacji Talmudu; osoba nosząca ten tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rel. honorowy tytuł przyznawany rabinom z dwóch akademii talmudycznych w babilońskich miastach Sura i Pumbedita w VII-XIII w.;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|hebr|גאון. → geniusz, znakomitość, blask
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gaon
źródła.
== gaon (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hist. rel. gaon
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɡaɔ̃n, AS: gaõn
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|hebr|גאון. → geniusz, znakomitość, blask
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gaon
źródła.
== gaon (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hist. rel. gaon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|hebr|גאון. → geniusz, znakomitość, blask
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gaon
źródła.
== gaon (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hist. rel. gaon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
miasto w Chinach; Kaosiung
SJP.pl
Kaohsiung (także Gaoxiong, chiń. 高雄; pinyin Gāoxióng; pe̍h-ōe-jī Ko-hiông) – miasto w południowo-zachodnim Tajwanie, nad Morzem Południowochińskim. Ma status miasta wydzielonego. W 2010 roku liczyło 2 773 483 mieszkańców. Główny port handlowy Tajwanu. Ośrodek przemysłu elektronicznego, informatycznego, hutniczego, maszynowego, stoczniowego i petrochemicznego.
Wikipedia
człowiek gapiący się na coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba bezmyślnie patrząca na pewne wydarzenie, zjawisko
(1.2) gap niebieskonogi – inna nazwa głuptaka niebieskonogiego, dużego ptaka morskiego z rodziny głuptaków.
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: gapić (się)
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: gapa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Obok rozbitego samochodu stał tłum gapiów, ale nikt nie udzielił rannym pomocy.
(2.1) Jacek, nie gap się tak ostentacyjnie na tę dziewczynę.
Wiktionary
IPA: ɡap, AS: gap
Wiktionary
czas. gapić się
Wiktionary
(r. żeński)
1. kobieta nierozgarnięta, nieuważna, nieostrożna; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; gamoń, oferma
2. gwarowo o wronie lub gawronie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. osoba mało spostrzegawcza lub mająca trudności w orientacji
(1.2) poznań. kruk, gawron, wrona
(1.3) pot. pogard. godło używane w III Rzeszy
(1.4) pot. żart. odznaka pilota lub spadochroniarza w kształcie orła
(1.5) mikol. czubajka kania
Wiktionary
Gapa – potocznie odznaka przedstawiająca stylizowanego orła, czasem w locie.
Wikipedia
(1.1) Ta gapa znów zgubiła klucze!
Wiktionary
IPA: ˈɡapa, AS: gapa
Wiktionary
rzecz. gapowatość ż., gapowicz m., gapowiczka ż., gapiostwo n., gapowe, gapienie się n.
czas. zagapić się dk., gapić się ndk.
przym. gapowaty
Wiktionary
(1.1) lwów|ślipundyr., oferma, fujara
(1.2) glapa
Wiktionary
zdrobnienie od: gapa
SJP.pl
pieszczotliwie: gapa, ciapa
SJP.pl
gapić się - patrzyć na kogoś, coś, zwykle bezmyślnie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
roztargnienie, nieuwaga, zaniedbywanie czegoś
SJP.pl
bezmyślny, głupi; gapowaty
SJP.pl
→ gapowaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest gapowate; cecha tych, którzy są gapowaci
Wiktionary
rzecz. gapa ż., gapowicz mos.
przym. gapowaty, gapiowaty
przysł. gapowato
Wiktionary
(1.1) gapiowatość
Wiktionary
bezmyślny, nieuważny; gapiowaty
SJP.pl
potocznie o stracie wynikającej z braku doświadczenia i należytej troski, staranności
SJP.pl
1. potocznie: pasażer jadący na gapę
2. osoba przypatrująca się czemuś bezmyślnie; gap
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pasażer podróżujący bez biletu
(1.2) osoba przyglądająca się (bezmyślnie)
Wiktionary
(1.1) Konduktorzy złapali w przedziale obok dwóch gapowiczów.
(1.2) Dookoła pełno było gapowiczów z aparatami.
Wiktionary
IPA: ɡaˈpɔvʲit͡ʃ, AS: gapovʹič
Wiktionary
rzecz. gapa ż., gapiostwo n., gapowatość ż.
:: fż. gapowiczka ż.
czas. gapić się ndk.
przym. gapiowaty, gapowaty
przysł. na gapę
Wiktionary
(1.1) pot. ślepy pasażer
(1.2) gap, ciekawski
Wiktionary
1. potocznie: pasażerka jadąca na gapę
2. kobieta przypatrująca się czemuś bezmyślnie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
duży garnek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ognioodporny pojemnik do przygotowywania ciepłych potraw
(1.2) środ. mot. cylinder
(1.3) techn. dolna część szybu wielkiego pieca, znajdują się w niej otwory spustowe, przez które okresowo spuszczane są surówka i żużel
Wiktionary
Okręty podwodne typu Tambor – typ amerykańskich okrętów podwodnych używanych podczas II wojny światowej, które były zaliczane do grupy typów fleet submarine. Okręty typu Tambor były rozwinięciem poprzedniego typu – Salmon. Powstały na bazie 20 lat rozwoju konstrukcyjnego, typ Tambor stanowił w czasie wejścia do służby w 1939 roku, szczytowe osiągnięcie techniki podwodnej na świecie.
Wikipedia
(1.1) Nie mam co do gara włożyć!
Wiktionary
IPA: ɡar, AS: gar
Wiktionary
(1.1) rzecz. garowanie n., garnek mrz., garnczek mrz., garnuszek mrz., garnuszeczek mrz., garniec mrz., garncarz mos., garncarka ż., garncarnia ż., garncarstwo n.; przym. garncowy, garncarski; czas. garować ndk.
Wiktionary
1. proces rośnięcia ciasta;
2. część piekarni, w której pozostawia się ciasto do wyrośnięcia;
3. lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej;
4. bieg statku, gdy wiatr wieje w żagle z boku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. sen, drzemka
(1.2) gw-pl|Bukowina. dworzec kolejowy
(1.3) daw. gw-pl|Kraków. jednostka miary
(1.4) daw. gw-pl|Kraków. skrzynia na wozie
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: gar
Wiktionary
Gara – wieś i gmina w południowej części Węgier, w pobliżu miasta Baja. Gmina liczy 2476 mieszkańców (styczeń 2011) i zajmuje obszar 59,96 km².
Wikipedia
(2.1) Nie zazdroszczę im pieniędzy. Mam co włożyć do gara.
Wiktionary
(1.5) garować
Wiktionary
(1.2) stacja, wokzał
Wiktionary
krój pisma drukarskiego
SJP.pl
barwnik do farbowania otrzymywany z korzeni marzanny farbiarskiej
SJP.pl
pomieszczenie do przechowywania samochodów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wydzielony budynek lub część budynku służąca do parkowania pojazdów i zapewniająca im ochronę przed środowiskiem zewnętrznym i złodziejami;
Wiktionary
Garaż – samodzielny obiekt budowlany lub część innego obiektu, przeznaczony do przechowywania i niezawodowej obsługi pojazdów mechanicznych.
Wikipedia
(1.1) Przed wjazdem do garażu proszę okazać dowód opłaty.
Wiktionary
IPA: ˈɡaraʃ, AS: garaš
Wiktionary
czas. garażować ndk.
przym. garażowy
Wiktionary
(1.1) parking podziemny
Wiktionary
potocznie: wyprzedaż garażowa
SJP.pl
Garażówka – kompilacja płockiej formacji punkrockowej Farben Lehre wydana w 1996 przez wytwórnię Psy Wojny Records. Nagrania dokonano w różnych miejscach i pochodzą z lat 1986–1990. Mastering archiwalnych nagrań dokonali muzycy zespołu w studiu M. Sztomberskiego w Płocku w 1996.
Wikipedia
związany z garażem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z garażem, dotyczący garażu
(1.2) działający (odbywający się) w prowizorycznych warunkach, amatorski
Wiktionary
rzecz. garaż mrz.
czas. garażować ndk.
Wiktionary
1. silne skrzywienie kręgosłupa tworzące wypukłość na plecach lub klatce piersiowej;
2. wypukłość na grzbiecie wielbłąda wypełniona tłuszczem;
3. jakakolwiek wypukłość, nierówność, wybrzuszenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. skrzywienie kręgosłupa polegające na jego zaokrągleniu;
(1.2) wypukłość na jakimś przedmiocie
(1.3) zool. anat. wypukłość na grzbiecie zwierzęcia, zwykle wypełniona tłuszczem
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: garbić
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jeśli będziesz się garbił, to będziesz miał taki garb jak twój dziadek.
(1.2) Odkąd zbudowali te nowe garby na jezdni, wszyscy muszą jeździć wolniej.
(1.3) Czy to możliwe, aby wielbłąd miał trzy garby?
(2.1) Janku, nie garb się przy jedzeniu!
Wiktionary
IPA: ɡarp, AS: garp
Wiktionary
rzecz. garbatkowate nmos., garbaty mos., garbus mos./mzw., garbuska ż., garbatość ż., garbusik mzw., garbienie n.
czas. garbić się ndk., zgarbić się dk.
przym. garbaty
przysł. garbato
Wiktionary
(1.1) kifoza, reg. śl. pukiel, pukel.
(1.2) wybrzuszenie, wypukłość
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: garbato
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
garbacz hełmiasty - gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych
SJP.pl
Wikipedia
esencja przyprawowa wykorzystywana w przemyśle rolno-spożywczym
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
pomieszczenie lub zakład, w którym garbuje się (wyprawia) skóry
SJP.pl
Garbarnia – zakład przemysłowy, w którym odbywa się proces wyprawiania skór.
Wikipedia
dotyczący garbarstwa lub garbarza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z garbarstwem albo garbarzem, dotyczący garbarstwa
Wiktionary
rzecz. garbienie n., garbarstwo n., garbarz mos., garbarka ż., garbarnia mrz., garbnik mrz., garbowanie n., wygarbowanie n.
czas. garbować ndk., wygarbować dk.
przym. garbowany
Wiktionary
gałąź przemysłu zajmująca się wyprawianiem skór
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzem. wyprawianie skór;
Wiktionary
Garbarstwo – dziedzina rzemiosła lub przemysłu zajmująca się wyprawianiem skór. Garbarstwo zajmuje się zarówno chemiczną, jak i fizyczną obróbką skór.
Wikipedia
IPA: ɡarˈbarstfɔ, AS: garbarstfo
Wiktionary
rzecz. garbienie n., garbarz
czas. garbować, wygarbować
przym. garbarski
Wiktionary
(1.1) garbowanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) odzawodowa nazwa cześci Poznania wokół ulicy o tej samej nazwie
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɡarˈbarɨ, AS: garbary
Wiktionary
specjalista w zakresie garbarstwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. rzem. rzemieślnik lub robotnik zajmujący się garbowaniem skór
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɡarbaʃ, AS: garbaš
Wiktionary
rzecz. garbarnia ż., garbarstwo n., garbowanie n., wygarbowanie n., garbnik m., garbienie n.
:: fż. garbarka ż.
czas. garbować ndk., wygarbować dk.
przym. garbarski, garbnikowy
Wiktionary
kobieta garbata
SJP.pl
Garbata – część wsi Tempoczów-Rędziny w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Skalbmierz.
W latach 1975–1998 Garbata administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
określenie wykonawcze: z wdziękiem
SJP.pl
przymiotnik od: Garbatka Letnisko
SJP.pl
łokaś garbatek - gatunek chrząszcza
SJP.pl
łokaś garbatek - gatunek chrząszcza
SJP.pl
Wikipedia
rodzina motyli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Notodontidae|Stephens|ref=tak., rodzina motyli;
Wiktionary
Garbatkowate (Notodontidae) – rodzina motyli z podrzędu Glossata. Obejmuje około 3800 opisanych gatunków.
Wikipedia
(1.1) Błona bębenkowa u garbatkowatych zwrócona jest brzusznie.
Wiktionary
rzecz. garb mrz., garbatka ż., garbatość ż., garbaty mos.
przym. garbaty
przysł. garbato
Wiktionary
o cechach garbatkowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pot. od: garbaty
Wiktionary
IPA: ɡarˈbatɔ, AS: garbato
Wiktionary
przym. garbaty
rzecz. garb mrz., garbatkowate nmos., garbuska ż., garbienie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co garbate; cecha tych, którzy są garbaci
Wiktionary
rzecz. garbatkowate nmos., garb m., garbek m., garbus m., garbusek m., garbuska ż., garbienie n.
czas. garbić się
przym. garbaty
Wiktionary
1. mający garb;
2. mający naturalną wypukłość lub narośl na grzbiecie;
3. pagórkowaty
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) z widocznym skrzywieniem kręgosłupa; z garbem
(1.2) mający wypukłość, wybrzuszenie, zgrubienie lub skrzywienie
Wiktionary
(1.1) Chłopcze, ależ ty jesteś garbaty!
(1.2) […] na białych atłasach i koronkach leżała papużka nieżywa, z czerwonemi skrzydłami, z szarym czubem nad głową, z garbatym dziobem, żałośnie opadłym na pierś puszystą.
Wiktionary
IPA: ɡarˈbatɨ, AS: garbaty
Wiktionary
rzecz. garbatkowate nmos., garb m., garbus m., garbuska ż., garbatość ż., garbienie n.
czas. garbić, garbić się
przysł. garbato
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|puklaty.
Wiktionary
mała wypukłość, wzniesienie, wybrzuszenie, nierówność
SJP.pl
Garbek (dawniej Nowy Dwór, kaszub. Nowi Dwór, niem. Neuhof) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Przechlewo.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Obecna urzędowa nazwa wsi to nazwa sztuczna utworzona przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych.
Wikipedia
kuliste uwypuklenia gałki ocznej mogące powstać w obrębie przedniego odcinka oka wskutek urazu
SJP.pl
1. rzadkie: pochylać, zginać;
2. garbić się:
a) pochylać się, zginać się;
b) rzadkie: tworzyć garby, być pokrytym garbami; wyginać się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Garbicz (niem. Görbitsch) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Torzym.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Miejscowość letniskowa położona na południe od drogi krajowej nr 92, pomiędzy dwoma jeziorami: Kręcko i Wielicko.
Od 2013 roku odbywa się tutaj Festiwal Muzyki i Sztuki Garbicz Festival.
Wikipedia
1. rodzaj niedużych, morskich ryb z rodziny garbikowatych;
2. zdrobnienie od: garb; garbek
SJP.pl
rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
Garbikowate (Pomacentridae) – rodzina małych (do 35 cm), głównie morskich ryb okoniokształtnych. Często hodowane w akwariach morskich. W warunkach hodowlanych wykazują dużą odporność na warunki sztucznego środowiska oraz silny terytorializm. Niektóre gatunki uznawane za bardzo agresywne wobec współmieszkańców.
Wikipedia
o cechach garbikowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
roślina z rodziny motylkowatych (bobowatych), występująca w około 150 gatunkach; wigna
SJP.pl
Garbipłat, wspięga, fasolnik (Vigna Savi) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Ponieważ to rośliny blisko spokrewnione i podobne do fasoli – były włączane do tego rodzaju i szereg gatunków nadal zwyczajowo zwanych jest fasolą. Stosowana dla rodzaju jest też nazwa wspięga, która z kolei jest myląca ze względu na jej używanie także w odniesieniu do rodzaju Lablab. Rodzaj obejmuje ponad 90 gatunków (105 według Plants of the World). Dawniej zaliczano tu ok. 150 gatunków, ale szereg z nich wyodrębnionych zostało do osobnych rodzajów (Ancistrotropis, Cochliasanthus, Condylostylis, Leptospron).
Wikipedia
ciecz ze świeżym garbnikiem
SJP.pl
1. substancja chemiczna mająca zdolność łączenia się z substancją białkową skóry zwierzęcej, stosowana w garbarstwie;
2. roślina stosowana w zielarstwie
SJP.pl
Garbniki – substancje służące do garbowania skóry. Ich garbujące działanie przejawia się w wiązaniu się z białkiem występującym w skórze (kolagenem), przez co jest ono neutralizowane lub usuwane ze skóry, która staje się skórą wyprawioną.
Ze względu na pochodzenie garbniki można podzielić na:
Wikipedia
dostarczający garbnika
SJP.pl
związany z garbnikiem
SJP.pl
wieś w woj. warmińsko-mazurskim
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
rodzaj wodnych ssaków z rodziny delfinowatych
SJP.pl
Garbogrzbiet (Sousa) – rodzaj wodnych ssaków z podrodziny Delphininae w obrębie rodziny delfinowatych (Delphinidae).
Wikipedia
wargacz garbogłowy - ryba morska z rodziny wargaczowatych; napoleon, chelin napoleoński
SJP.pl
o garbatym profilu (np. niektóre rasy koni)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o ludziach: mający nos z garbem
(1.2) o zwierzętach: mający wypukłość na pysku lub dziobie
Wiktionary
IPA: ˌɡarbɔ̃ˈnɔsɨ, AS: garbõnosy
Wiktionary
1. silne skrzywienie kręgosłupa tworzące wypukłość na plecach lub klatce piersiowej;
2. wypukłość na grzbiecie wielbłąda wypełniona tłuszczem;
3. jakakolwiek wypukłość, nierówność, wybrzuszenie
SJP.pl
Wikipedia
poddawać skórę zwierzęcą specjalnej obróbce w celu nadania jej miękkości i trwałości; wyprawiać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wyprawiać skórę zwierzęcą, poddając ją działaniu garbników lub środków syntetycznych
Wiktionary
rzecz. garbarstwo n., garbnik m., garbarz mos., garbowanie n.
przym. garbarski
czas. wygarbować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|garbować.
Wiktionary
Wikipedia
czas. wygarbować, garbować ndk.
rzecz. garbarz m., garbienie n.
przym. garbarski
Wiktionary
mieszkaniec Garbowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Garbowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
odpadki garbarskie, używane jako nawóz lub na opał
SJP.pl
kora dębowa, odpowiednio spreparowana, używana do garbowania skóry
SJP.pl
Struga Kurowska – struga, lewostronny dopływ Kurówki o długości 6,35 km i powierzchni zlewni 32,08 km²
Struga przepływa przez Klementowice i Kurów. Jej dopływem jest Potok Klementowicki.
Wikipedia
przymiotnik od: Garbów
SJP.pl
Wikipedia
wyprawianie skór; garbowanie
SJP.pl
potocznie: osoba garbata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. człowiek z garbem (kifozą)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. mot. jeden z modeli samochodu marki Volkswagen
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przed kościołem żebrał jakiś garbus.
(2.1) Zdaniem wielu garbusy to najpiękniejsze samochody.
Wiktionary
IPA: ˈɡarbus, AS: garbus
Wiktionary
rzecz. garbaty m., garb m., garbatość ż.
:: fż. garbuska ż.
:: zdrobn. garbusik m.
czas. garbić się ndk., zgarbić się dk., przygarbić się dk.
przym. garbaty
Wiktionary
(1.1) garbaty
(2.1) chrząszcz, chrabąszcz
Wiktionary
zdrobnienie od: garbus
SJP.pl
potocznie: kobieta garbata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. kobieta garbata
(1.2) pot. mot. warszawa
Wiktionary
(1.2) Kazik pucował swoją garbuskę od samego rana.
Wiktionary
IPA: ɡarˈbuska, AS: garbuska
Wiktionary
rzecz. garb mrz., garbusek m., garbatość ż., garbienie n.
:: fm. garbus m.
czas. garbić ndk., garbić się ndk.
przym. garbaty
przysł. garbato
Wiktionary
(1.2) pot. warszawka
Wiktionary
[czytaj: Gars-ija]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
García lub Garcia może się odnosić do:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. garncarz
Wiktionary
1. rodzaj tropikalnych roślin z rodziny kluzjowatych; mangostan;
2. gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny kluzjowatych; mangostan właściwy, smaczelina, żółtopla, żółciecz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Garcz, dodatkowa nazwa w j. kaszubskim Gôrcz, (niem. Gartsch) – wieś kaszubska w Polsce na Pojezierzu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad Jeziorem Łapalickim. W Garczu na skrzyżowaniu z drogą wojewódzką nr 211 bierze swój początek Droga Kaszubska.
W części wsi Garcz, Dziewczej Górze, osadzona jest oś powieści Martyny Bundy "Nieczułość".
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mały garnek; garnczek, garneczek, garnuszek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Garczyn (kaszb. Gôrczëno) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Liniewo, na wschodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego, nad Jeziorem Dużym. Na zachód od Garczyna znajduje się rezerwat leśny Orle nad Jeziorem Dużym, a w samym Garczynie ferma strusi afrykańskich.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Garczyński (Garczynski, Sas Pruski odmienny) – polski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Sas Pruski. Używany przez rodzinę pochodzenia kaszubskiego.
Wikipedia
rodzaj liny; garda
SJP.pl
Wikipedia
1. ustawienie rąk osłaniające głowę i żołądek przed ciosem;
2. część rękojeści broni siecznej i szermierczej, osłaniająca dłoń i przegub;
3. w żeglarstwie:
a) koniec gafla obejmujący maszt;
b) lina do podciągania innej liny lub drzewca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. w boksie: ustawienie rąk osłaniające głowę i żołądek
(1.2) sport. wojsk. część rękojeści broni siecznej osłaniająca dłoń
(1.3) żegl. rozwidlony koniec gafla obejmujący maszt
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) jelec
Wiktionary
lina, która wraz z pikfałem służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego; gafelfał; fał gafla
SJP.pl
Gardafał, gafelfał, fał gafla – element olinowania ruchomego występujący na jednostkach z ożaglowaniem gaflowym. Służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego poprzez zmianę wysokości przymasztowego końca gafla. Gardafał mocowany jest do gardy gafla.
Wikipedia
złożony lek przeciwbólowy zawierający aminofenazon i metamizol
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Gardeja (niem. Garnsee) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja
Wieś leży przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 55 z drogą wojewódzką nr 523.
Siedziba gminy Gardeja. Dawniej miasto; uzyskała lokację miejską w 1334 roku, zdegradowana w 1945 roku. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gardeja. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Gardeja
SJP.pl
pochodna kwasu barbiturowego; lek nasenny, uspokajający i przeciwepileptyczny; fenobarbital, luminal
SJP.pl
drzewo lub krzew z rodziny szorstkolistnych; przepyszlin
SJP.pl
Wikipedia
1. ogół posiadanej odzieży;
2. większa szafa lub niewielkie pomieszczenie do przechowywania ubrań;
3. dawniej: pokój, gdzie przechowywano odzież i gdzie przebywały służące, które się nią opiekowały; ubieralnia;
4. pokój, w którym się ubierają i charakteryzują artyści przed wyjściem na scenę; przebieralnia;
5. rzadko: przechowalnia ubrań; szatnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogół odzieży, ubrań, które się posiada
(1.2) teatr. w teatrze, pokój w którym ubierają i charakteryzują się aktorzy
(1.3) pomieszczenie służące do przechowywania odzieży
(1.4) daw. pomieszczenie w którym przechowywano ubrania i w którym przebywały służące zajmujące się nimi
Wiktionary
Garderoba (od fr. garde-robe) – pomieszczenie przeznaczone do przechowywania odzieży (komora). Bywa projektowane i budowane w domach jednorodzinnych, czasem także w większych mieszkaniach. Jeśli jest połączone z sypialnią, wówczas często jest także przeznaczone do wykonywania zabiegów toaletowych, ubierania się, czesania (gotowalnia).
Wikipedia
(1.1) Miał przy sobie całą swoją garderobę.
(1.2) W garderobie było już kilku aktorów przygotowujących się do występu.
(1.3) Z sypialni wchodziło się do garderoby pełnej ubrań.
(1.4) Służąca wróciła do garderoby po suknię.
Wiktionary
IPA: ˌɡardɛˈrɔba, AS: garderoba
Wiktionary
rzecz. garderobiana ż., garderobiany mos.
Wiktionary
(1.3) szatnia
Wiktionary
1. kobieta pomagająca aktorom przy ubieraniu się i charakteryzacji;
2. dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobna, garderobianka, garderobka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pracownica teatru odpowiedzialna za kostiumy
Wiktionary
rzecz. garderoba ż., garderobiany mos.
Wiktionary
dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobna, garderobiana, garderobka
SJP.pl
→ garderoba, np. zakupy garderobiane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. służący odpowiedzialny za garderobę
(1.2) teatr. mężczyzna obsługujący garderobę aktorską
Wiktionary
(1.2) W połowie spektaklu garderobiani oczekują już w garderobach.
Wiktionary
rzecz. garderoba ż.
:: fż. garderobiana ż.
Wiktionary
1. zdrobnienie od: garderoba; garderóbka;
2. dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobiana, garderobianka, garderobna
SJP.pl
dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobiana, garderobianka, garderobka
SJP.pl
zdrobnienie od: gardło; gardziołko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zasłonka, firana
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. gardinka ż.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Gardine.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. gardinka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. firanka
Wiktionary
rzecz. gardina ż., gardinsztanga ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. karnisz
Wiktionary
rzecz. gardina ż., gardinka ż.
Wiktionary
dotyczący gardła; odnoszący się do gardła
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
nazwa kilku wsi i jezior w Polsce
SJP.pl
Gardno (dawniej Jezioro Gardeńskie, Jezioro Gorda; kaszub. Gardno, niem. Garder See) – poligenetyczne jezioro przybrzeżne, jezioro przymorskie położone na Wybrzeżu Słowińskim w województwie pomorskim.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Gardocki – nazwisko polskie.
Z zakończeniem –cki męskie, z zakończeniem –cka żeńskie.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Gardomir – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Gardo- ("dumny, wyniosły", wtórnie: "budzący grozę, okropny") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Mogło zatem oznaczać "ten, który budzi grozę i zapewnia pokój" lub in.
Gardomir imieniny obchodzi 11 października.
Wikipedia
Gardomir z małżonką; Gardomirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gardomira lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: firanka u okna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gardzić.
Wiktionary
czas. gardzić, pogardzać, pogardzić
Wiktionary
pogardzać;
1. świadomie traktować kogoś lub coś bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić; lekceważyć;
2. nie przywiązywać wagi do czegoś, uznawać coś za błahostkę; lekceważyć, bagatelizować;
3. wyrzekać się czegoś, rezygnować z czegoś
SJP.pl
czasownik
(1.1) myśleć o kimś lub postępować z nim z pogardą
(1.2) lekceważyć, bagatelizować
(1.3) odrzucać, rezygnować, odtrącać
Wiktionary
(1.1) Gardzę tymi, którzy kłamią by funkcjonować i nie mają odwagi przyznać się do oszustwa.
Wiktionary
IPA: ˈɡarʲd͡ʑit͡ɕ, AS: garʹʒ́ić
Wiktionary
rzecz. pogarda, gardzenie
czas. pogardzić, pogardzać, wzgardzić
przym. pogardliwy, wzgardliwy
przysł. wzgardliwie
Wiktionary
pogardzać
Wiktionary
gardło zwierząt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. zool. odpowiednik gardła u zwierząt; rzadziej określenie ludzkiego gardła
(1.2) przen. wąskie przejście
(1.3) techn. mot. część gaźnika, gdzie zachodzi rozpylenie paliwa przez rozpylacz
(1.4) hutn. element dużego pieca z otworem, przez który piec się napełnia
Wiktionary
Gardziel (łac. fauces) – u człowieka jest to trójkątna przestrzeń zawarta pomiędzy łukami podniebienno-językowymi a podniebienno-gardłowymi. Znajdują się w niej migdałki podniebienne. Granica pomiędzy jamą ustną a gardłem nie jest precyzyjnie określona. Według niektórych są nią fałdy podniebienno-językowe, zdaniem innych fałdy podniebienno-gardłowe. W ostatnim przypadku cieśń gardzieli zaliczana jest do jamy ustnej. Jest uważana przez większość biologów za określenie całego gardła.
Wikipedia
przym. gardzielowy, gardłowy
rzecz. gardło n.
Wiktionary
(1.2) przesmyk, ujście
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
związany z gardzielą
SJP.pl
1. Gardzienice Pierwsze – wieś w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim;
2. Gardzienice Drugie – wieś w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim
SJP.pl
Gardzienice – historyczna nazwa wsi, obecnie obejmuje wsie Gardzienice Pierwsze i Gardzienice Drugie, w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Piaski.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobniale: gardło
SJP.pl
zdrobnienie od: gardło; gardełko
SJP.pl
garłacz;
1. odmiana gołębia domowego, mającego zdolność bardzo silnego rozdymania wola; wolak;
2. stalowa tuleja nakładana na wylot lufy karabinu do strzelania granatami, używana w I wojnie światowej;
3. dawna ręczna broń palna mająca lejkowato rozszerzony wylot lufy
SJP.pl
Garłacz (także: gardłacz, szturmak, tromblon) – odprzodowa broń strzelecka wyposażona w lufę z charakterystycznym rozszerzeniem przy wylocie, w formie spłaszczonego lub zaokrąglonego lejka. Rodzaj dawnej strzelby, używanej głównie w XVI–XVIII wieku.
Wikipedia
1. odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego, który znajduje się między jamą ustną a przełykiem; gardziel;
2. utrata życia przez powieszenie lub ścięcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. odcinek między przełykiem a jamą ustną, mieszczący się w przedniej części szyi;
Wiktionary
Gardło (łac. pharynx) – w anatomii człowieka miejsce krzyżowania się drogi pokarmowej z oddechową. Jest to maczugowata cewa włóknisto-mięśniowa, rozciągająca się od podstawy czaszki do VI kręgu szyjnego. Długość gardła u dorosłego człowieka wynosi średnio 12–13 cm. Jego najszersza część znajduje się na wysokości kości gnykowej i wynosi 5 cm.
Wikipedia
(1.1) Po tych wczorajszych lodach trochę boli mnie dzisiaj gardło.
Wiktionary
IPA: ˈɡardwɔ, AS: gardu̯o
Wiktionary
rzecz. gardziel ż., gardłowanie n.
czas. gardłować
przym. gardłowy
Wiktionary
(1.1) gardziel
Wiktionary
nadrząd ryb promieniopłetwych; wężorowe
SJP.pl
Gardłopłetwe, wężorowe (Stenopterygii) – nadrząd ryb promieniopłetwych z infragromady doskonałokostnych (Teleostei) obejmujący jeden rząd:
Gardłopłetwe żyją w morskich głębinach, gdzie panują wieczne ciemności i ogromne ciśnienie. Są doskonale przystosowane do tego nieprzyjaznego środowiska. Większość gatunków poluje z wykorzystaniem świetlnego wabika, który przyciąga ofiary. Wiele wężorokształtnych ma duży otwór gębowy, uzbrojony w długie, ostre zęby. Część przedstawicieli nadrzędu odbywa regularne wędrówki pionowe: noce spędza w głębinach, w dzień natomiast bytuje w płytszych wodach. Jednym z przystosowań gardłopłetwych do życia w takim, a nie innym środowisku jest obojnactwo, bowiem w ciemnych głębinach trudno jest znaleźć partnera.
Wikipedia
o cechach gardłopłetwych (nadrząd ryb)
SJP.pl
rodzaj jadalnych ryb z rodziny gardłoszowatych
SJP.pl
rodzina słodkowodnych ryb promieniopłetwych
SJP.pl
Gardłoszowate (Trachichthyidae) – rodzina morskich ryb beryksokształtnych (Beryciformes).
Wikipedia
potocznie: mówić o czymś dużo i głośno; gębować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest gardłowe
Wiktionary
przym. gardłowy
przysł. gardłowo
Wiktionary
1. związany z gardłem;
2. sprawa gardłowa - sprawa bardzo poważna w skutkach
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z gardłem, dotyczący gardła
(1.2) fonet. artykułowany gardłem
(1.3) o dźwięku: chrapliwy lub niski
(1.4) daw. zagrożony karą śmierci, pociągający za sobą karę śmierci
Wiktionary
rzecz. gardłowość ż., gardło mrz., gardziel ż., gardłowanie n.
czas. gardłować
przysł. gardłowo
Wiktionary
(1.2) faryngalny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: garfild]
1. popularny komiks, którego główną postacią jest kot o takim imieniu;
2. nazwisko angielskie, np. James Abram Garfield (1831 - 1881), dwudziesty prezydent USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) film. liter. postać filmowa, bardzo tłusty pomarańczawy kot;
Wiktionary
Garfield – popularny komiks stworzony przez Jima Davisa, którego tytułowym bohaterem jest antropomorficzny rudy kocur, odznaczający się lenistwem, narcyzmem i słabością do lasagni. Jego towarzyszami są: niezbyt rozgarnięty pies Odie oraz ich ułomny pod względem towarzyskim właściciel, Jon Arbuckle. Kocur odziedziczył imię po dziadku Jima Davisa, który z kolei był tak nazwany dla upamiętnienia prezydenta Stanów Zjednoczonych Jamesa Garfielda.
Wikipedia
(1.1) Ciekawe, ile myszy upolował Garfield w swoim życiu?
Wiktionary
IPA: ˈɡarfʲilt, AS: garfʹilt
Wiktionary
potocznie: brzydki budynek niepasujący do pobliskiego otoczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) film. liter. zły czarodziej z komiksów i filmów o smerfach
Wiktionary
Gargamel – fikcyjna postać z komiksu oraz animowanego serialu Smerfy; pechowy, zły czarodziej mieszkający w zrujnowanym zamku na obrzeżach lasu Smerfów.
Wikipedia
(1.1) Kot złego Gargamela nazywał się Klakier.
Wiktionary
potocznie: brzydki budynek niepasujący do pobliskiego otoczenia
SJP.pl
rubaszny olbrzym, opisany w powieści François Rabelais'go "Życie Gargantui i Pantagruela"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. imię olbrzyma z fantastyczno-satyrycznej epopei powieściowej François Rabelais; gigantyczny, rubaszny żarłok i opój o dobrotliwym usposobieniu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gdy się tak naradzali, Gargantua włożył ich wraz z sałatą w salaterkę wielką jak beczka cytyjska i zaprawiwszy oliwą, octem i solą, zjadł wszystko, aby się nieco orzeźwić przed wieczerzą: owo połknął już pięciu pielgrzymów, szósty zaś był w salaterce ukryty pod liściem sałaty, z wyjątkiem kostura który sterczał ku górze.
Wiktionary
rzecz. gargantuizm m., gargantuiczność ż.
przym. gargantuiczny, Gargantuiński
przysł. gargantuicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gargantuizm m., gargantuiczność ż.
przym. gargantuiczny, Gargantuiński
przysł. gargantuicznie
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|franc|Gargantua.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Gargantua
* azerski: (1.1) Qarqantua
* baskijski: (1.1) Gargantua
* białoruski: (1.1) Гарганцюа m.
* bośniacki: (1.1) Gargantua m.
* bretoński: (1.1) Gargantua
* bułgarski: (1.1) Гаргантюа m.
* czeski: (1.1) Gargantua m.
* duński: (1.1) Gargantua
* esperanto: (1.1) Gargantuo
* estoński: (1.1) Gargantua
* fiński: (1.1) Gargantua
* francuski: (1.1) Gargantua m.
* hiszpański: (1.1) Gargantúa m.
* ido: (1.1) Gargantua
* interlingua: (1.1) Gargantua
* islandzki: (1.1) Gargantúi
* kataloński: (1.1) Gargantua m.
* litewski: (1.1) Gargantiua m.
* łaciński: (1.1) Gargantua m.
* łotewski: (1.1) Gargantija m.
* macedoński: (1.1) Гаргантуа m.
* niderlandzki: (1.1) Gargantua
* niemiecki: (1.1) Gargantua m.
* norweski (bokmål): (1.1) Gargantua m.
* norweski (nynorsk): (1.1) Gargantua m.
* nowogrecki: (1.1) Γαργαντούας m.
* portugalski: (1.1) Gargântua m.
* rosyjski: (1.1) Гаргантюа m.
* rumuński: (1.1) Gargantua m.
* serbski: (1.1) Гаргантуа m.
* słowacki: (1.1) Gargantua m.
* szwedzki: (1.1) Gargantua
* turecki: (1.1) Gargantua
* ukraiński: (1.1) Гаргантюа m.
* węgierski: (1.1) Gargantua
* włoski: (1.1) Gargantua m.
źródła.
== Gargantua (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) liter. Gargantua
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) Gargantua and Pantagruel
synonimy.
Wiktionary
taki jak Gargantua: wielki, ogromny, gigantyczny, a przy tym rubaszny i niezwykle żarłoczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wielki, żarłoczny i rubaszny, taki jaki był książkowy Gargantua
(1.2) cecha o wielkim, straszliwym natężeniu
Wiktionary
rzecz. Gargantua mos., gargantuizm mrz.
przysł. gargantuicznie
Wiktionary
obżarstwo, opilstwo i rubaszność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) skrajne obżarstwo i opilstwo wraz z rubasznością; jedzenie i picie w ilościach takich, jak legendarny Gargantua
Wiktionary
IPA: ˌɡarɡãnˈtujism̥, AS: gargãntui ̯ism̦
Wiktionary
rzecz. Gargantua m., gargantuiczność ż.
przym. gargantuiczny, Gargantuiński
przysł. gargantuicznie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jako nazwisko:
Wikipedia
wrodzona choroba przemiany materii objawiająca się brakiem enzymu rozkładającego cukry złożone, co skutkuje uszkodzeniem narządów wewnętrznych i groteskowym wyglądem; mukopolisacharydoza, maszkaronizm
SJP.pl
Zespół Hurler, zwany również mukopolisacharydozą typu I, MPS I, chorobą maszkaronów (maszkaronizm) lub gargoilizmem (Gargantua – król, bohater powieści Rabelaisego ogromnych rozmiarów) – zaburzenie genetyczne objawiające się niedoborem alfa-L iduronidazy, która jest enzymem rozszczepiającym mukopolisacharydy. Brak tego enzymu powoduje wbudowywanie do organizmu siarczanu heparanu oraz siarczanu dermatanu co powoduje uszkodzenie narządów (m.in. serca, wątroby, mózgu). Zaburzenie metabolizmu mukopolisacharydów wywołuje upośledzenie umysłowe i fizyczne (duża głowa, groteskowe, grube rysy twarzy). Śmierć następuje najpóźniej około 10. roku życia.
Wikipedia
1. ozdobne zakończenie rynny, najczęściej w kształcie paszczy zwierzęcej lub smoczej; rzygacz, rzygulec, garłacz, plwacz;
2. w fantastyce: skrzydlate stworzenie o kamiennym ciele, często zastygające w bezruchu i udające rzeźby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. rzygacz
Wiktionary
Rzygacz, inaczej gargulec (łac. gargulio „gardło”), także: garłacz, pluwacz, plwacz – dekoracyjne, ozdobne, wystające poza lico muru, zakończenie rynny dachowej, z którego woda deszczowa ma swobodny odpływ wodospadowy.
Wikipedia
(1.1) rzygacz, garłacz, pluwacz, plwacz
Wiktionary
garybaldczyk;
1. służący pod dowództwem gen. Giuseppe Garibaldiego w czasie walk narodowowyzwoleńczych we Włoszech
2. żołnierz utworzonego we Francji w 1914 roku legionu włoskiego, dowodzenego przez syna Giuseppe Garibaldiego - Ricciottiego
SJP.pl
nazwisko włoskie:
1. Giuseppe (1807-82), wł. bohater nar., bojownik o wyzwolenie i zjednoczenie Włoch, generał;
2. Anita (właśc. A. Ribeira da Silva) (1821-49), żona G., z pochodzenia Brazylijka;
3. Ricciotti (1847-1924), syn G., generał
SJP.pl
Wikipedia
formacja twardolistnych, kolczastych zarośli krzewów i roślin zielnych, zrzucających liście w okresie suszy; występuje w suchych, skalistych siedliskach wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego; frygana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ekol. bot. zimozielona formacja roślinna wtórna po wycięciu lasów, występująca w okolicach Morza Śródziemnego
Wiktionary
Garig (z francuskiego garigue lub garrigue) – formacja roślinna występująca w klimacie śródziemnomorskim. Składa się głównie z zimozielonych, liściastych krzewów lub małych drzew. Kształtuje się na obszarach z podłożem skalistym lub wapiennym. Wiele z występujących tu krzewów jest kolczastych oraz aromatycznych (mięta, mirt czy wawrzynowate).
Wikipedia
IPA: ˈɡarʲik, AS: garʹik
Wiktionary