imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Manfred – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów z języka staro-wysoko-niemieckiego man – człowiek i frid – opieka, pokój. Zatem Manfred to osoba „zapewniająca pokój i ochronę”.
Żeńska forma: Manfreda
Zdrobnienia: Fred, Fredek, Fredzio, Fredzia, Fredka, Maniek
Wikipedia
(1.1) Manfred, syn Fryderyka, usiłował z mieczem w dłoni dochodzić praw do swego sycylijskiego dziedzictwa, zginął jednak w bitwie pod Benewentem w lutym owego brzemiennego w dramatyczne wydarzenia Roku Pańskiego tysiąc dwieście sześćdziesiątego ósmego sic. (...)
Wiktionary
IPA: ˈmãnfrɛt, AS: mãnfret
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Manfreda – żeński odpowiednik imienia Manfred.
Manfreda imieniny obchodzi:
Wikipedia
Manfred z małżonką; Manfredowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Manfreda lub z nim związany
SJP.pl
japoński komiks
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) japoński komiks;
Wiktionary
Manga (jap. 漫画; wymowa (IPA): maŋga) – komiks, obraz, rysunek, szkic, karykatura. Japońskie słowo wywodzące się ze sposobu ozdabiania rycin i innych form sztuki użytkowej. Współcześnie używane poza Japonią oznacza japoński komiks.
Wikipedia
(1.1) W zeszłym tygodniu kupiłem nową mangę.
Wiktionary
IPA: ˈmãŋɡa, AS: mãŋga
Wiktionary
małpa z rodziny wąskonosych, żyjąca w lasach Afryki
SJP.pl
Mangaba (Cercocebus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
autorka japońskiego komiksu; mangaka
SJP.pl
Mangaka (jap. 漫画家) – twórca mangi. W Japonii terminem tym określa się po prostu twórcę komiksów (sufiks -ka służy do tworzenia nazw zawodów).
Znanymi mangakami są np. twórca Naruto Masashi Kishimoto, Dragon Ball Akira Toriyama, Bleach Tite Kubo oraz One Piece Eiichirō Oda.
Wikipedia
autor japońskiego komiksu
SJP.pl
Mangaka (jap. 漫画家) – twórca mangi. W Japonii terminem tym określa się po prostu twórcę komiksów (sufiks -ka służy do tworzenia nazw zawodów).
Znanymi mangakami są np. twórca Naruto Masashi Kishimoto, Dragon Ball Akira Toriyama, Bleach Tite Kubo oraz One Piece Eiichirō Oda.
Wikipedia
miasto w południowo-wschodniej Rumunii
SJP.pl
Mangalia (tur. Mankalya), starożytne Callatis (grec. Κάλλατις/Καλλατίς) ; inna nazwa historyczna: Pangalia– miasto w Rumunii w okręgu i aglomeracji Konstancy. Liczy 40 150 mieszkańców (2002).
Mangalia jest kąpieliskiem morskim, dość ważnym portem oraz uzdrowiskiem. W latach 60. XX wieku w mieście wybudowano zespół nowoczesnych pensjonatów i hoteli. Corocznie latem odbywa się tutaj jeden z największych festiwali muzycznych w Rumunii – Festival Callatis.
Wikipedia
rasa węgierskiej świni domowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. rasa węgierskiej świni domowej o charakterystycznej sierści przypominającej loki;
Wiktionary
Mangalica – rasa węgierskiej świni domowej hodowana od XIX wieku w różnych odmianach, a od 1974 roku ustawowo chroniona. Charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu. Związana jest z nią także opinia, jakoby jej mięso zawierało stosunkowo mało cholesterolu.
Wikipedia
(1.1) Dla rodziny Fronczaków ze Skrzeszewa pod Legionowem hodowla mangalic miała być jedynie hobby, tymczasem stała się i życiową pasją, i dobrze rokującym przedsięwzięciem biznesowym.
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Mn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Mn i liczbie atomowej 25;
Wiktionary
Mangan (Mn, łac. manganum) – pierwiastek chemiczny należący do grupy metali przejściowych.
Ma 15 izotopów z przedziału mas 49–62 i izomery jądrowe 51m, 52m, 54m. Trwały jest tylko izotop 55, który stanowi niemal 100% składu izotopowego manganu występującego w naturze.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma mangan?
Wiktionary
IPA: ˈmãŋɡãn, AS: mãŋgãn
Wiktionary
rzecz. manganit m., manganian m., nadmanganian m., manganin m.
przym. manganowy, manganawy
Wiktionary
(1.1) symbol. Mn; daw. manganez
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. chem. mangan
Wiktionary
(1.1) Utworzony osad barwy cisawej, zawierający w sobie niedokwas żelaza, niedokwas manganezu, glinkę i kwas fosforowy wydzielono na sączku, opłukano dokładnie, następnie w kwasie solnym rozpuszczono.
Wiktionary
(1.1) współcz. mangan; symbol. Mn
Wiktionary
sól kwasu manganowego, środek dezynfekujący i wybielający
SJP.pl
sól kwasu manganowego, środek dezynfekujący i wybielający
SJP.pl
Manganiany – nieorganiczne związki chemiczne, sole kwasów manganowych. W zależności od stopnia utlenienia manganu znane są:
Wikipedia
stop miedzi z manganem i niklem, stosowany do produkcji rezystorów wzorcowych i układów pomiarowych
SJP.pl
Manganin – stop miedzi z manganem i niklem. Charakteryzuje się bardzo małym współczynnikiem temperaturowym oporu elektrycznego. Stosowany do produkcji oporników wzorcowych i precyzyjnych, a także połączeń elektrycznych w urządzeniach kriogenicznych. Zawiera zwykle 86% miedzi, 12% manganu i 2% niklu (Cu86/Mn12/Ni2).
Wikipedia
przymiotnik od: manganin
SJP.pl
minerał, wodorotlenek manganu
SJP.pl
Manganit – minerał z grupy tlenowodorotlenków. Należy do minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.Nazwa pochodzi od składu chemicznego tego minerału.
Wikipedia
organiczny środek grzybobójczy, stosowany głównie do zwalczania zarazy ziemniaczanej; maneb
SJP.pl
jeden z działów oksydymetrii, polegający na miareczkowaniu badanej substancji mianowanym roztworem manganianu (najczęściej manganianu potasu) jako utleniacza; nadmanganometria (dawniej)
SJP.pl
Manganianometria (manganometria, nadmanganianometria) – jeden z działów oksydymetrii, technika analityczna polegająca na miareczkowaniu analizowanej substancji mianowanym roztworem nadmanganianu potasu jako utleniacza.
W reakcji z analizowaną substancją jon nadmanganianowy MnO−
4 redukuje się do jonu Mn2+
w środowisku kwaśnym, zaś w środowisku słabo kwaśnym do tlenku manganu(IV) MnO
2.
Wikipedia
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca VII grupę główną układu okresowego: mangan, technet, ren i bohr
SJP.pl
Manganowce – pierwiastki 7 (daw. VIIB lub VII pobocznej) grupy układu okresowego: mangan (Mn), technet (Tc), ren (Re) i bohr (Bh).
Wikipedia
każdy pierwiastek z siódmej grupy układu okresowego Mendelejewa
SJP.pl
przymiotnik od: mangan
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący manganu
Wiktionary
rzecz. mangan m.
Wiktionary
1. drzewo z rodziny nanerczowatych; drzewo mangowe, mangowiec;
2. owoc drzewa o tej samej nazwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Mangifera|L.|ref=tak., mangowiec, rodzaj drzew owocowych z rodzaju nanerczowatych;
(1.2) bot. dendr. drzewo z rodzaju mango (1.1)
(1.3) spoż. kulin. owoc drzewa z rodzaju mango (1.1)
przymiotnik
(2.1) o smaku mango (1.3)
(2.2) w kolorze mango (1.3)
Wiktionary
Wikipedia
(1.3) Owoc mango umyć, obrać i pokroić w cienkie plasterekasterki.
(2.1) Moje ulubione lody to lody mango oraz lody truskawkowe.
Wiktionary
IPA: ˈmãŋɡɔ, AS: mãŋgo
Wiktionary
rzecz. mangowiec m.
przym. mangowy
Wiktionary
(1.2) mangowiec
(2.1-2) mangowy
Wiktionary
śródziemnomorska odmiana buraka; burak szpinakowy
SJP.pl
Wikipedia
garcynia;
1. rodzaj tropikalnych roślin z rodziny kluzjowatych;
2. mangostan właściwy - gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny kluzjowatych; smaczelina, żółtopla, żółciecz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Garcinia|L.|ref=tak., rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny kluzjowatych;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Garcinia mangostana|L.|ref=tak., wiecznie zielone drzewo tropikalne pochodzące z Azji Południowo-Wschodniej;
(1.3) spoż. ciemnofioletowy owoc mangostanu (1.2) o soczystym, słodkim i cierpkim miąższu przypominającym w smaku ananas i brzoskwinię
Wiktionary
Mangostan (Garcinia L.) – rodzaj roślin z rodziny kluzjowatych. Obejmuje ok. 400 gatunków. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej.
Wikipedia
(1.1) garcynia
(1.2) mangostan właściwy
Wiktionary
drzewo z rodziny nanerczowatych; drzewo mangowe, mango
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto z mango
Wiktionary
Otaku (jap. おたく lub オタク) – fan japońskiej popkultury, głównie anime, mangi i gier komputerowych w tym stylu. Termin stosowany głównie przez środowiska miłośników japońskiej popkultury jako określenie miłośnika takowej.
Wikipedia
rzecz. mango n.
przym. mango, mangowy
Wiktionary
1. związany z mango;
2. związany z mangą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od mango
Wiktionary
(1.1) Spotkanie miało się odbyć w ogrodzie, pod obsypanymi owocem, podobnymi do starych grusz drzewami mangowymi, spodziewano się około stu osób.
Wiktionary
IPA: mãŋˈɡɔvɨ, AS: mãŋgovy
Wiktionary
rzecz. mango, mangowiec
przym. mango
Wiktionary
wiecznie zielona formacja roślinna występująca na wybrzeżach strefy międzyzwrotnikowej; mangrowie, namorzyny
SJP.pl
Wikipedia
wiecznie zielona formacja roślinna występująca na wybrzeżach strefy międzyzwrotnikowej; mangrowe, namorzyny
SJP.pl
1. wspólne określenie dla kilku gatunków drzew i krzewów z rodzin korzeniarowatych, werbenowatych i palm, tworzących lasy namorzynowe; do mangrowców można zaliczyć np. korzeniarę, nipę czy awicenię; namorzynowiec
2. jadowity wąż azjatycki; wąż namorzynowy
SJP.pl
wiecznie zielone drzewo z rodziny nanerczowatych, uprawiane w strefie międzyzwrotnikowej dla jadalnych owoców o żółtopomarańczowym soczystym miąższu; mango
SJP.pl
Mango indyjskie (Mangifera indica L.), zwane też mangusodrzewem, mangowym drzewem, posmaczem indyjskim – gatunek drzew należący do rodziny nanerczowatych. Pochodzi z obszarów Indii, Malezji, Chin, Filipin. Uprawiany jest w rejonach o klimacie zbliżonym do klimatu zwrotnikowego.
Wikipedia
zwierzę drapieżne z rodziny łasz; ichneumon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. mały, kotokształtny drapieżnik afrykański i azjatycki;
(1.2) środ. sport. w kolarstwie: rower marki Mongoose
Wiktionary
Mangusta (Herpestes) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny Herpestinae w obrębie rodziny mangustowatych (Herpestidae).
Wikipedia
IPA: mãŋˈɡusta, AS: mãŋgusta
Wiktionary
(1.1) ichneumon, szczur faraona
Wiktionary
mangusteczka karłowata - gatunek ssaka drapieżnego
SJP.pl
Mangusteczka (Helogale) – rodzaj ssaków z podrodziny Mungosinae w obrębie rodziny mangustowatych (Herpestidae).
Wikipedia
rodzaj ssaków z rodziny mangustowatych
SJP.pl
Mangustka (Crossarchus) – rodzaj ssaków z podrodziny Mungosinae w obrębie rodziny mangustowatych (Herpestidae).
Wikipedia
mangustolisek afrykański - gatunek ssaka drapieżnego; mangusta lisia
SJP.pl
Mangustolisek afrykański, mangusta lisia (Cynictis penicillata) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny Herpestinae w obrębie rodziny mangustowatych (Herpestidae).
Wikipedia
rodzina ssaków łożyskowych z rzędu drapieżnych; ichneumony
SJP.pl
Mangustowate, ichneumony (Herpestidae) – rodzina ssaków łożyskowych z podrzędu kotokształtnych (Feliformia) w obrębie rzędu drapieżnych (Carnivora).
Wikipedia
o cechach mangustowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
rodzina niewielkich ssaków łożyskowych z rzędu drapieżnych; mangustowate, ichneumony
SJP.pl
Mangustowate, ichneumony (Herpestidae) – rodzina ssaków łożyskowych z podrzędu kotokształtnych (Feliformia) w obrębie rzędu drapieżnych (Carnivora).
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mangystau, dotyczący Mangystau
Wiktionary
rzecz. Mangystau n.
Wiktionary
1. wyspa w Ameryce Północnej u zbiegu rzek Hudson, Harlem i East River;
2. dzielnica Nowego Jorku na wyspie Manhattan;
3. miasto w stanie Kansas (USA);
4. plemię Indian z grupy Algonkinów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. najmniejszy, a zarazem najgęściej zaludniony okręg Nowego Jorku, położony na wyspie o tej samej nazwie;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Stanach Zjednoczonych
Wiktionary
Manhattan – najmniejszy, a zarazem najgęściej zaludniony okręg (ang. borough) Nowego Jorku, położony na wyspie o tej samej nazwie. Ponadto hrabstwo (ang. county) w stanie Nowy Jork, w którego skład poza samą wyspą Manhattan wchodzi kilka mniejszych wysepek: Roosevelt Island, Randalls Island, Wards Island, Governors Island, Liberty Island, Ellis Island, Mill Rock oraz U Thant Island. Do hrabstwa należy również Marble Hill, jedyna część położona bezpośrednio na stałym lądzie.
Wikipedia
(1.1) Z sąsiednimi dzielnicami Manhattan łączy kilka mostów.
Wiktionary
IPA: mãnˈxatãn, AS: mãnχatãn
Wiktionary
przym. manhattański
Wiktionary
[czytaj: manhatańczyk] mieszkaniec Manhattanu
SJP.pl
[czytaj: manhatanka] mieszkanka Manhattanu
SJP.pl
→ Manhattan [czytaj: manhatański]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Manhattanem, dotyczący Manhattanu
Wiktionary
rzecz. Manhattan mrz.
Wiktionary
w średniowieczu: osoba posiadająca dobra na prawie lennym, poddana feudałowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. hist. babiloński przywódca religijny, prorok, twórca manicheizmu;
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(2.1) geogr. hist. środkowy półwysep Peloponezu, oparty o góry Tajget, sięgający najbardziej wysuniętego na południe greckiego przylądka Matapan;
Wiktionary
Mani, znany także jako Manes i Manicheusz (ur. 14 kwietnia 216 koło Seleucji nad Tygrysem, zm. ok. 276 r. w Gundiszapurze) – twórca manicheizmu.
Wikipedia
(1.1)
rzecz. Manicheusz m., Manes m., manicheizm m., manichejczyk m., manichejka ż.
przym. manichejski
(2.1)
rzecz. Majnota mos., Manita m.
przym. maniacki
Wiktionary
(1.1) Manes, Manicheusz
Wiktionary
1. zaburzenie psychiczne objawiające się zwiększoną aktywnością i podwyższonym lub drażliwym nastrojem;
2. przesadny, często chorobliwy pociąg do wykonywania jakichś czynności lub posiadania czegoś; maniactwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. madagaskarska rzeka
(1.2) zdrobn. Maria
(1.3) zdrobn. Marianna
Wiktionary
Mania – zaburzenie psychiczne (niekoniecznie sensu stricto) z grupy zaburzeń afektywnych charakteryzujące się występowaniem podwyższonego (względem eutymii) bądź drażliwego nastroju. Stany maniakalne zazwyczaj opisywane są przez pacjentów jako doświadczenia przyjemne; sprawiające, że czują się szczęśliwi. Pacjenci, których nastrój podczas manii jest drażliwy, nie opisują tego doświadczenia jako przyjemne, szybko się frustrują, a próba wpływu na ich zamiary powoduje u nich nasilenie gniewu bądź występowanie urojeń prześladowczych.
Wikipedia
rzecz. Maria m./ż.
Wiktionary
odnoszący się do maniaka, właściwy maniakowi
SJP.pl
przesadny, często chorobliwy pociąg do wykonywania jakichś czynności lub posiadania czegoś; mania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od maniak
Wiktionary
rzecz. maniak m.
Wiktionary
kobieta cierpiąca na jakąś manię
SJP.pl
dawniej: maniacki - dotyczący maniaka
SJP.pl
1. człowiek ogarnięty jakąś myślą, ideą itp.; fanatyk, oszołom;
2. osoba mająca jakąś pasję, bez reszty nią pochłonięta; zapaleniec;
3. w medycynie: osoba cierpiąca na jakąś manię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. człowiek znajdujący się w fazie maniakalnej choroby afektywnej dwubiegunowej
(1.2) pot. człowiek ogarnięty jakąś obsesją, nadmiernie zaangażowany
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) łow. wypchana skóra zabitego ptaka, służąca do manienia ptaków podczas polowania
(2.2) reg. torba końska na pokarm zawieszona na szyi konia podczas postoju
Wiktionary
Maniak (tytuł oryg. Maniac) – niskobudżetowy slasher amerykański, uważany za jeden z najważniejszych klasyków w swoim gatunku. Reżyserem filmu jest William Lustig, a twórcą efektów specjalnych – Tom Savini. W 2012 roku powstał remake obrazu.
Wikipedia
IPA: ˈmãɲjak, AS: mãńi ̯ak
Wiktionary
(1.1-2)
rzecz. mania ż., maniakalność ż., maniactwo n., maniaczenie n.
:: fż. maniaczka ż.
czas. maniaczeć
przym. maniakalny, maniacki
przysł. maniakalnie, maniacko, maniacznie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób maniakalny, właściwy maniakowi
Wiktionary
rzecz. maniakalność ż., mania ż., maniak m., maniaczka ż.
przym. maniakalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co maniakalne; cecha tych, którzy są maniakalni
Wiktionary
rzecz. mania ż., maniak m., maniaczka ż., maniactwo n., maniaczenie n.
czas. maniaczeć
przym. maniakalny, maniacki
przysł. maniakalnie, maniacko, maniacznie
Wiktionary
1. związany ze stanem wzmożonej aktywności i optymizmu, wynikającym z niektórych chorób psychicznych;
2. nieposkromiony, opętańczy w zainteresowaniu czymś, robieniu czegoś; sfiksowany na jakimś punkcie, szaleńczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. psych. dotyczący manii i/lub maniaka
Wiktionary
(1.1) Alternatywą tej tezy jest paranoja maniakalna tego faceta, może zresztą za długo przebywał na Białorusi.
Wiktionary
rzecz. mania ż., maniak m., maniaczka ż., maniakalność ż.
przym. maniakalnie
przysł. maniakalnie
Wiktionary
potocznie:
1. coś głupiego, szalonego, zwariowanego;
2. coś kiepskiego, zrobionego w sposób niedbały;
3. obijanie się, lenienie się
SJP.pl
dawniej: mamić;
1. zwodzić, bałamucić, wprowadzać w błąd;
2. wabić, nęcić, pociągać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. omanić, zmanić)
(1.1) łow. wabić ptaki podczas łowów na nie
(1.2) daw. przedstawiać coś w nieprawdziwym, złudnym świetle, by kogoś zmylić, skusić lub oszukać
czasownik zwrotny niedokonany manić się (dk. omanić się, zmanić się)
(2.1) być manionym
Wiktionary
Manić (cyr. Манић) – wieś w Serbii, w mieście Belgrad, w gminie miejskiej Barajevo. W 2011 roku liczyła 560 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Myśliwi manili kaczki, aby się zbliżyły.
Wiktionary
rzecz. manienie n.
Wiktionary
(1.2) mamić, zwodzić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. naręczak; osłona na ramię w zbroi
Wiktionary
Manica – prowincja w środkowo-zachodnim Mozambiku. Liczy blisko 2 mln mieszkańców (2017). Ośrodkiem administracyjnym prowincji jest Chimoio.
Wikipedia
IPA: mãˈɲit͡sa, AS: mãńica
Wiktionary
→ manicheizm; manichejski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z manicheizmem, dotyczący manicheizmu
Wiktionary
rzecz. manicheizm m.
przym. manichejski
Wiktionary
system religijny utworzony w Persji, uznający istnienie dwóch zwalczających się pierwiastków: światło i dobro oraz ciemność i zło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. filoz. system religijno-filozoficzny, stworzony przez Maniego, zgodnie z którym podstawą bytu są dwie przeciwstawne siły: dobro i zło oraz światło i ciemność;
Wiktionary
Manicheizm – prąd religijno-filozoficzny stworzony w III wieku n.e. przez Babilończyka Maniego (Manesa). Był syntezą staroirańskiego zoroastryzmu, buddyzmu i chrześcijaństwa. Pod względem filozoficznym manicheizm był jedną z odmian gnostycyzmu i wschodniego panteizmu. Dwa podstawowe elementy systemu filozoficzno-religijnego manicheizmu to dualizm i podkreślanie poznania w procesie wyzwalania się spod wpływu zła. Manicheizm objął swoim zasięgiem znaczne obszary Azji, północnej Afryki i Europy.
Wikipedia
(1.1) Podstawowym elementem manicheizmu jest dualizm.
Wiktionary
rzecz. manichejczyk mos., manichejka ż.
przym. manichejski, manicheistyczny
Wiktionary
wyznawca manicheizmu, ruchu religijnego opartego na objawieniach Maniego (Manicheusza)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. filoz. hist. zwolennik manicheizmu
Wiktionary
Manicheizm – prąd religijno-filozoficzny stworzony w III wieku n.e. przez Babilończyka Maniego (Manesa). Był syntezą staroirańskiego zoroastryzmu, buddyzmu i chrześcijaństwa. Pod względem filozoficznym manicheizm był jedną z odmian gnostycyzmu i wschodniego panteizmu. Dwa podstawowe elementy systemu filozoficzno-religijnego manicheizmu to dualizm i podkreślanie poznania w procesie wyzwalania się spod wpływu zła. Manicheizm objął swoim zasięgiem znaczne obszary Azji, północnej Afryki i Europy.
Wikipedia
(1.1) Najbardziej do propagowania idei reinkarnacji przyczynili się gnostycy i manichejczycy, którzy przejęli pewne teorie z Indii czy Egiptu […]
Wiktionary
rzecz. manicheizm m.
przym. manichejski
Wiktionary
wyznawczyni manicheizmu, ruchu religijnego opartego na objawieniach Maniego (Manicheusza)
SJP.pl
→ manicheizm; manicheistyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rel. filoz. dotyczący manicheizmu lub manichejczyków, albo zawierający elementy przyjętej przez nich doktryny;
(1.2) przen. przeciwstawiający sobie skrajne pojęcia, np. dobro i zło, światło i ciemność, zakładający nieustanną ich walkę
Wiktionary
(1.1) Filozofia manichejska, powstała w III w. n.e., czerpała ze źródeł zoroastryzmu, buddyzmu i chrześcijaństwa.
(1.2) Przeciwieństwem myślenia demokratycznego są różne formy jakobinizmu czy bolszewizmu. W takim myśleniu istnieje dążenie do osiągnięcia absolutnej Prawdy, manichejski podział na absolutne Dobro i Zło.
(1.2) Radykalizująca się opozycja polityczna przyjęła manichejską optykę podziału otaczającej ją rzeczywistości na „my” i „oni”.
Wiktionary
IPA: ˌmã.ɲi.ˈxɛj.sʲci, AS: mã.ńi.χei .̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. manicheizm m., manichejczyk m., manichejka ż.
przym. manicheistyczny, niemanichejski
przysł. manichejsko
Wiktionary
(1.1) manicheistyczny
(1.2) dualistyczny, dychotomiczny, czarno-biały, dwubiegunowy, polaryzujący
Wiktionary
perski reformator religijny (ok. 216 - ok. 276); Manes, Mani
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Manicheusza lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: manikiur]
1. pielęgnacja paznokci u rąk; manikiur;
2. manicure hybrydowy - manicure utwardzany w świetle ultrafioletowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pielęgnacja dłoni, paznokci u rąk;
Wiktionary
Manicure (z fr. manucure) – zabieg kosmetyczny, któremu poddawane są paznokcie u rąk. Manicure stosują osoby, które pragną mieć ładniejsze paznokcie. Zabieg polega nie tylko na malowaniu, ale też na wyrównywaniu skórek i pielęgnowaniu płytki paznokci. Podobny zabieg u paznokci u nóg nazywany jest pedicure.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. manicurzysta m., manicurzystka ż.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|manucure. < etym2n|łac|manus|manus|curo|curare.
uwagi.
* inna pisownia: manikiur
* zobacz też: Indeks:Polski - Kosmetyka
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) manicure
* bułgarski: (1.1) маникюр m.
* fiński: (1.1) käsienhoito
* francuski: (1.1) manucure ż.
* hiszpański: (1.1) manicura ż.
* interlingua: (1.1) manicura
* jidysz: (1.1) מאַניקור m. (manikur)
* nowogrecki: (1.1) μανικιούρ n.
źródła.
== manicure (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-manicure.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) manikiur, manicure
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. manicurzysta m., manicurzystka ż.
Wiktionary
[czytaj: manikiurzysta] mężczyzna wykonujący manicure (manikiur); manikiurzysta
SJP.pl
[czytaj: manikiurzystka albo manikirzystka] kobieta wykonująca manicure (manikiur); manikiurzystka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zajmująca się zawodowo pielęgnacją dłoni i paznokci u rąk
Wiktionary
(1.1) Żeby uniknąć rozczarowań, lepiej już teraz zarezerwować ulubionego fryzjera, kosmetyczkę i manicurzystkę.
Wiktionary
rzecz. manicure mrz.
Wiktionary
(1.1) manikiurzystka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Manieczki – osada (agromiasteczko) w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Brodnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wieś położona 6 km na zachód od Śremu przy drodze wojewódzkiej nr 310 (Śrem – Czempiń – Głuchowo). We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą powiatową nr 4064P do Przylepek oraz lokalnymi do Krzyżanowa i Boreczka.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Zaolzie. niedorajda
Wiktionary
1. cecha zachowania się, zwykle irytująca; nawyk, przyzwyczajenie;
2. mechaniczne powielanie środków wyrazu; zmanierowanie, sztampa, szablon;
3. charakterystyczny sposób tworzenia, styl, np. maniera stylistyczna pisarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. charakterystyczny dla pewnego kręgu twórców sposób tworzenia dzieł; styl
(1.2) liter. zagęszczenie elementów typowych dla ukształtowanego już stylu, mechaniczne powtarzanie wzorów wyraźnie odczuwalne jako przejaw wtórności; zmanierowane, stałe chwyty
(1.3) zob. maniery.
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maniery nmos.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|manière. < etym|płac|manuaria. < etym|łac|manus.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) صورة
* bułgarski: (1.1) маниер m.
* interlingua: maniera
* ukraiński: (1.1) манера ż.
źródła.
== maniera (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) maniera, sposób, tryb
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mãˈɲɛra, AS: mãńera
Wiktionary
rzecz. maniery nmos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maniery nmos.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|manière. < etym|płac|manuaria. < etym|łac|manus.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) صورة
* bułgarski: (1.1) маниер m.
* interlingua: maniera
* ukraiński: (1.1) манера ż.
źródła.
== maniera (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) maniera, sposób, tryb
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
ekspresywnie: manierka
SJP.pl
płaska, blaszana butelka używana przez żołnierzy i turystów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) płaska, blaszana butelka używana przez żołnierzy i skautów do przenoszenia płynów;
Wiktionary
Manierka – niewielki pojemnik (zazwyczaj o pojemności do 2 litrów), wykonany ze sztywnego materiału, przeznaczony do przenoszenia napojów w warunkach polowych. Popularny element wyposażenia wojskowego oraz turystycznego.
Wikipedia
sposób zachowania w towarzystwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) sposób zachowania
Wiktionary
(1.1) Jego maniery pozostawiają wiele do życzenia.
Wiktionary
rzecz. maniera ż., manieryczność ż., manieryzm m., manierysta m., manierystka ż.
czas. zmanierować ndk.
przym. manieryczny, zmanierowany, manierystyczny
przysł. manierycznie
Wiktionary
(1.1) zachowanie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: manierycznie
SJP.pl
sztuczność, teatralność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest manieryczne; cecha tych, którzy są manieryczni
Wiktionary
przym. manieryczny
przysł. manierycznie
rzecz. maniery nmos.
Wiktionary
nienaturalny, pretensjonalny, naśladujący powierzchownie czyjś styl
SJP.pl
1. artysta tworzący zgodnie z jakąś manierą, naśladujący czyjąś manierę;
2. przedstawiciel manieryzmu
SJP.pl
mający cechy manieryzmu, stylu w sztuce późnego renesansu
SJP.pl
1. styl w sztuce XVI w. między renesansem a barokiem;
2. naśladownictwo w sztuce;
3. zaburzenia nerwowe objawiające się niekontrolowanymi skurczami mięśni
SJP.pl
Manieryzm – termin, którym określa się zjawiska w sztuce europejskiej XVI wieku. Dyskusyjne pozostają zarówno sam termin, jak i jego zakres oraz geneza zjawiska nim określanego. Najogólniej poprzez pojęcie to rozumie się styl, występujący w okresie od ok. 1520 do końca XVI wieku i charakteryzujący się dążeniem do doskonałości formalnej i technicznej dzieła, a także wysubtelnieniem, wyrafinowaniem, wykwintnością i swobodą form.
Wikipedia
1. artysta tworzący zgodnie z jakąś manierą, naśladujący czyjąś manierę;
2. przedstawiciel manieryzmu
SJP.pl
Maniewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. demonstracja feministyczna;
2. potocznie: manifestacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) slang. manifestacja organizowana przez środowiska feministyczne w Dniu Kobiet w różnych częściach Polski;
Wiktionary
Manifa – doroczna demonstracja feministyczna organizowana w związku z Dniem Kobiet w różnych częściach Polski, w Warszawie przez nieformalną grupę Porozumienie Feministyczne 8 Marca. Odbywa się 8 marca lub w najbliższe temu dniu soboty lub niedziele. Nazwa pochodzi od slangowego skrócenia słowa manifestacja, używanego w tej formie przez opozycję antyrządową w latach 80. XX w.
Wikipedia
(1.1) Zorganizowana przez Porozumienie Kobiet 8 Marca i Porozumienie Lesbijek Manifa przed Dniem Kobiet przebiegała, jak co roku, pod hasłami równouprawnienia i prawa do aborcji.
Wiktionary
rzecz. manifest mrz., manifa ż., manifestacja ż., manifestant m., manifestantka ż., manifestowanie n., zamanifestowanie n.
czas. manifestować ndk., zamanifestować dk.
przym. manifestacyjny
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
1. odezwa władzy do narodu; orędzie;
2. publiczna wypowiedź jakiejś organizacji, partii politycznej, grupy literackiej itp., zawierająca jej program działania lub wyrażająca jej stanowisko;
3. to, co jest wyrazem czyichś uczuć lub poglądów;
4. publiczny protest lub skarga;
5. dokument ze szczegółowym wykazem ładunku na statku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) publiczna deklaracja zawierająca program działania
(1.2) protest wyrażony publicznie
(1.3) polit. odezwa władz skierowana do narodu
(1.4) książk. otwarte wyrażenie uczuć lub idei
(1.5) urz. wykaz ładunku
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W swoim manifeście wyborczym partia nawiązała do postulatów przedwojennych endeków.
(1.1) Ponad 14 tysięcy osób polubiło manifest : Polacy! Przestańcie klaskać w samolocie!
(1.2) Artyści nie poparli manifestu antyrewolucyjnego.
(1.4) Wystawienie dramatu stało się manifestem dezaprobaty dla poczynań władzy.
(1.5) Jakimś cudem pyton dla ogrodu zoologicznego nie został ujęty w manifeście pokładowym.
Wiktionary
IPA: mãˈɲifɛst, AS: mãńifest
Wiktionary
rzecz. manifa ż., Manifa ż., manifestacja ż., manifestacyjność ż., manifestant mos., manifestantka ż.
czas. manifestować ndk., zamanifestować dk.
przym. manifestacyjny
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
(1.4) manifestacja
Wiktionary
1. wystąpienie zbiorowe, np. pochód, zgromadzenie, mające na celu wyrażenie opinii (najczęściej protestu lub poparcia dla kogoś, czegoś); demonstracja;
2. publiczne okazywanie uczuć, poglądów wobec kogoś lub czegoś; demonstracja, przejaw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) czynne publiczne wystąpienie dla wyrażenia swego stanowiska, protestu, sympatii, solidarności
(1.2) ostentacyjne okazywanie swoich uczuć, emocji
(1.3) przejaw
(1.4) pojawienie się, ukazanie się
Wiktionary
Demonstracja (łac. demonstratio – wskazanie, inaczej manifestacja) – wystąpienie zbiorowe, zgromadzenie, mające na celu wyrażenie protestującej przeciw czemuś lub popierającej coś części opinii publicznej. Jest to publiczne okazywanie uczuć, postawy wobec czegoś lub kogoś przez jednostkę lub grupę. W państwie demokratycznym stanowi sposób korzystania z wolności zgromadzeń. Jest jednym z przejawów protestu politycznego.
Wikipedia
IPA: ˌmãɲifɛˈstat͡sʲja, AS: mãńifestacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. manifestacyjność ż., manifest m., Manifa ż., manifa ż., manifestant m., manifestantka ż., manifestowanie n., zamenifestowanie n.
czas. manifestować ndk., zamanifestować dk.
przym. manifestacyjny, manifestowy
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
(1.1) demonstracja
(1.2) demonstracja
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób ostentacyjny, przerysowany, na pokaz
Wiktionary
(1.1) Węgierscy posłowie manifestacyjnie opuścili salę obrad.
Wiktionary
rzecz. manifest mrz., manifestacyjność ż., manifestantka ż., manifestant mos., manifa ż., Manifa ż., manifestacja ż.
przym. manifestacyjny
Wiktionary
(1.1) demonstracyjnie, ostentacyjnie
Wiktionary
książkowo: prowokacyjny, demonstracyjny sposób zachowania się, mający na celu zwrócenie czyjejś uwagi, zamanifestowanie swojej obecności; ostentacja, ostentacyjność, demonstracyjność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego co manifestacyjne
Wiktionary
rzecz. manifest mrz., manifestacja ż.
przym. manifestacyjny
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
demonstracyjny;
1. taki, który publicznie coś okazuje, zwraca na siebie uwagę; ostentacyjny;
2. mający charakter manifestacji - wystąpienia zbiorowego, mającego na celu wyrażenie opinii (najczęściej protestu lub poparcia dla kogoś, czegoś)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) robiony w połączeniu z chęcią zademonstrowania czegoś
Wiktionary
rzecz. manifa ż., Manifa ż., manifest mrz., manifestacja ż., manifestacyjność ż., manifestant mos., manifestantka ż.
czas. manifestować ndk., zamanifestować dk.
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
uczestnik manifestacji, zgromadzenia, pochodu zwołanego dla wyrażenia poglądów grupy ludzi; demonstrant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) uczestnik manifestacji
Wiktionary
IPA: ˌmãɲiˈfɛstãnt, AS: mãńifestãnt
Wiktionary
rzecz. manifestacja ż., manifest m.
:: fż. manifestantka ż.
czas. manifestować ndk., zamanifestować dk.
przym. manifestacyjny
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
(1.1) manifestujący, demonstrant, demonstrujący
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta biorąca udział w manifestacji
Wiktionary
rzecz. manifestacja ż., Manifa ż., manifa ż., manifestowanie n.
:: fm. manifestant m.
czas. manifestować ndk., zamanifestować dk.
przym. manifestacyjny
przysł. manifestacyjnie
Wiktionary
1. brać udział w manifestacji, pochodzie, zgromadzeniu, w celu wyrażenia swoich poglądów; demonstrować;
2. jawnie, ostentacyjnie okazywać swoje uczucia;
3. manifestować się - ukazywać się, uzewnętrzniać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) polit. publicznie wyrażać swoje poglądy
Wiktionary
rzecz. manifest mrz., Manifa ż., manifestowanie n., manifestantka ż., manifestant mos., manifa ż., manifestacja ż.
przym. manifestacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. publiczne wyrażanie swoich poglądów
Wiktionary
(1.1) Źródłem tego wszystkiego jest "kompleks męskości", "zazdrość o członek". Dowodem na istnienie tego kompleksu jest manifestowanie przez kobietę dążności do męskich celów — sukcesów, uznania w sferze zawodowej.
Wiktionary
czas. manifestować ndk.
rzecz. manifestacja ż., Manifa ż., manifa ż., manifestantka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: manifest
SJP.pl
trujący glikozyd występujący w manioku jadalnym
SJP.pl
pielęgnacja paznokci u rąk; manicure
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. zabieg pielęgnacyjny na paznokcie u rąk
Wiktionary
rzecz. manikiurzystka ż.
Wiktionary
(1.1) manicure
Wiktionary
obcinać, piłować i lakierować paznokcie u rąk
SJP.pl
mężczyzna wykonujący manikiur (manicure); manicurzysta
SJP.pl
kobieta wykonująca manikiur (manicure); manicurzystka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zajmująca się zawodowo pielęgnacją dłoni i paznokci u rąk
Wiktionary
(1.1) Zanim zaczęłam regularnie chodzić do manikiurzystki, malowałam paznokcie co drugi dzień, żeby dłonie elegancko prezentowały się w pracy.
Wiktionary
rzecz. manikiur mrz.
Wiktionary
(1.1) manicurzystka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Manikowski (Jelita odmienne X) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Jelita, z nobilitacji.
Wikipedia
włókiennictwo:
a) twarde, wodoodporne włókno z liści banana manilskiego, służące np. do wyrobu wysokogatunkowych lin okrętowych, sieci rybackich lub papieru; abaka;
b) wyrób z tego włókna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Filipin;
Wiktionary
Manila (filipiński Maynila) – stolica Filipin, położona na wyspie Luzon, przy ujściu rzeki Pasig do Zatoki Manilskiej, licząca razem z przedmieściami ponad 24 miliony mieszkańców.
Wikipedia
IPA: mãˈɲila, AS: mãńila
Wiktionary
rzecz. manilczyk mos., manilka ż.
przym. manilski
Wiktionary
mieszkaniec Manili
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Manili
Wiktionary
IPA: mãˈɲilt͡ʃɨk, AS: mãńilčyk
Wiktionary
rzecz. Manila ż.
:: fż. manilka ż.
przym. manilski
Wiktionary
mieszkanka Manili
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Manili
Wiktionary
IPA: mãˈɲilka, AS: mãńilka
Wiktionary
rzecz. Manila ż.
:: fm. manilczyk mos.
przym. manilski
Wiktionary
wykonany z manili - twardego, wodoodpornego włókna (np. papier manilowy, liny manilowe); manilski
SJP.pl
1. przymiotnik od: Manila (stolica Filipin);
2. wykonany z manili - twardego, wodoodpornego włókna (np. papier manilski, liny manilskie); manilowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Manila
Wiktionary
(1.1) W czwartek policja oskarżyła 14 cudzoziemców o malwersacje finansowe i nielegalny obrót akcjami na manilskiej giełdzie.
Wiktionary
IPA: mãˈɲilsʲci, AS: mãńilsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Manila ż., manilczyk mos., manilka ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mani lub z nią związany
SJP.pl
1. krzew o wielkich jadalnych bulwach korzeniowych przerabianych na mąkę i tapiokę, uprawiany w krajach tropikalnych, głównie w Ameryce Południowej;
2. podłużna bulwa tego krzewu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Manihot|Mill.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wilczomleczowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju maniok (1.1)
(1.3) spoż. jarzyna z bulw jadalnych gatunków manioku (1.2)
(1.4) kulin. potrawa z manioku (1.3)
Wiktionary
Maniok (Manihot Mill.) – rodzaj krzewów i bylin z rodziny wilczomleczowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej i Środkowej. Z powodu dużego znaczenia użytkowego maniok jadalny jest tam też uprawiany, a poza tym został rozprzestrzeniony w całej strefie międzyzwrotnikowej. Maniok jadalny jest głównym składnikiem diety ponad 800 mln ludzi na świecie i ma największy po ryżu i pszenicy wkład w światową podaż kalorii.
Wikipedia
IPA: ˈmãɲɔk, AS: mãńok
Wiktionary
przym. maniokowy
Wiktionary
przymiotnik od: maniok
SJP.pl
wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim
SJP.pl
Wikipedia
1. ręczne wykonywanie precyzyjnych czynności;
2. czynność wymagająca zręczności i precyzji;
3. wpływanie na poglądy i zachowania innych osób poza ich świadomością dla osiągnięcia własnych celów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. ręczne wykonywanie czynności wymagającej precyzji i zręczności
(1.2) celowe naginanie lub przeinaczanie faktów dla udowodnienia swoich racji lub w celu wywarcia wpływu na czyjeś poglądy, nastroje, reakcje
(1.3) praw. celowe nieuczciwe wykorzystywanie sytuacji dla osiągnięcia własnych celów, zysków
Wiktionary
Manipulacja (ze śred. łac. manipulus, od łac. „garść, garstka, naręcze” – manus, ręka, możliwy zw. z gr. μαρέ marē, ręka oraz -pulus: możliwy zw. z łac. plenus, pełny oraz plére, napełniać, por. gr. πλήρώς plērēs, pełny; πλήθειν plēthein, być pełnym; być może od łac. pellere, od pellō, „rozpędzić, wprawić w ruch, dotknąć, poruszyć”; wyr. manus pellō ma ozn. „trzymać czyjąś dłoń” lub „mieć kogoś w ręku”) – termin odnoszący się do zręczności w wykonywaniu danej czynności lub samej czynności przeprowadzonej w ten sposób; w następstwie oznacza także „przeinaczanie, naginanie”, „wykorzystanie do własnych celów, wywieranie (często ukryte) wpływu” oraz wszystkie działania mające na celu wywołanie konkretnych zachowań i reakcji u odbiorcy, przez co nabrał również cech pejoratywnych takich jak: „knowanie, knucie, krętactwo, machinacja, machlojka, oszustwo”. Manipulacja dotyczy też nie środków, ale relacji pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Negatywny sens omawianego pojęcia, zbliżony do nadawanego mu dzisiaj, nadano po raz pierwszy w 1864 roku, kiedy to zostało ono użyte jako określenie nieuczciwego wpływania na wyborców.
Wikipedia
(1.1) Janek wykonywał jakieś manipulacje przy gniazdku elektrycznym.
(1.2) Długo wierzyła w jego historyjki, aż wreszcie poznała się na jego manipulacjach.
Wiktionary
IPA: ˌmãɲipuˈlat͡sʲja, AS: mãńipulacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. manipulowanie n., manipulator m., manipulatorka ż., manipulant m., manipulantka ż.
czas. manipulować, zmanipulować
przym. manipulacyjny
Wiktionary
(1.3) krętactwo, machlojka
Wiktionary
czynności związane z załatwianiem jakichś spraw, zwłaszcza urzędowych; procedura urzędowa
SJP.pl
1. cecha kogoś, kto nagina lub przeinacza fakty, by udowodnić swoje racje;
2. cecha czegoś, co umożliwia wykonywanie precyzyjnych czynności;
3. cecha czegoś, co tworzy pożądany, lecz fałszywy obraz rzeczywistości
SJP.pl
związany z manipulacją
SJP.pl
1. osoba naginająca fakty dla osiągnięcia własnych celów; manipulator, intrygant;
2. dawniej: niższy urzędnik biurowy;
3. w leśnictwie: osoba sortująca surowiec drewniany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. ten, kto manipuluje ludźmi, faktami, steruje działaniami innych; człowiek podstępny, przebiegły
Wiktionary
(1.1) Nie miał przyjaciół, ponieważ był uważany za manipulanta.
Wiktionary
IPA: ˌmãɲiˈpulãnt, AS: mãńipulãnt
Wiktionary
rzecz. manipulacja ż., manipulator m., manipulowanie n., fż. manipulantka
czas. manipulować ndk., zmanipulować dk.
Wiktionary
(1.1) manipulator
Wiktionary
kobieta manipulująca ludźmi lub faktami dla osiągnięcia własnych celów; manipulatorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwykle pejor. kobieta, która manipuluje faktami, innymi ludźmi i ich zachowaniem; kobieta podstępna, fałszywa
Wiktionary
(1.1) Magda jest manipulantką, podpuszcza przyjaciół przeciwko sobie, a potem udaje, że ich godzi.
Wiktionary
IPA: ˌmãɲipuˈlãntka, AS: mãńipulãntka
Wiktionary
zob. manipulant.
Wiktionary
(1.1) manipulatorka
Wiktionary
przymiotnik od: manipuł
SJP.pl
część ubioru kościelnego w liturgii rzymskiej w kształcie szarfy spiętej na końcach, zakładanej na lewą rękę przez duchownego odprawiającego mszę lub asystującego przy mszy
SJP.pl
Manipularz – w liturgii katolickiej jest to płaska przepaska, tego samego koloru, co ornat i stuła, którą kapłan zakłada na siebie zawieszając na przedramieniu lewej ręki. Łacińska nazwa „manipulus” oznacza snop zboża.
Wikipedia
1. urządzenie techniczne do zdalnego wykonywania precyzyjnych czynności;
2. przycisk w aparaturze telegraficznej lub radiowej, umożliwiający nadawanie informacji za pomocą alfabetu Morse'a; klucz;
3. w informatyce: manipulator kulkowy - rodzaj urządzenia służące do sterowania kursorem na ekranie; trackball
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. manipulantka.
Wiktionary
rzecz. manipulacja, manipulowanie
Wiktionary
naginający fakty dla osiągnięcia własnych celów; kombinatorski
SJP.pl
wpływanie na zachowania i postawy innych ludzi poza ich świadomością, poprzez przedstawianie pokrętnych, fałszywych lub jednostronnych argumentów albo przeinaczonych faktów; manipulacja
SJP.pl
zmanipulowywać;
1. wpływać na zachowania lub poglądy kogoś w taki sposób, że nie jest on tego świadomy;
2. naginać lub przeinaczać fakty w celu udowodnienia swoich racji;
3. wykonywać precyzyjną czynność ręcznie lub za pomocą narzędzia trzymanego w ręku;
4. wykonywać z czymś jakąś czynność w celu osiągnięcia zamierzonego efektu
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) obsługiwać coś wykorzystując jakiś układ sterowania
(1.2) obsługiwać coś bez pełnej wiedzy lub umiejętności, próbować coś obsługiwać
(1.3) kierować kimś, powodować, że ktoś coś robi, bez jego wiedzy i zgody
(1.4) przen. zmieniać coś, aby odpowiadało własnym interesom
Wiktionary
(1.1) Robotnik zręcznie manipulował koparką i praca szła sprawnie i szybko.
(1.2) Zanim zaczniesz manipulować przy dźwigni, przeczytaj instrukcję obsługi.
(1.3) Sprytny dworzanin manipulował królem i uzyskiwał dla siebie korzystne prawo.
(1.4) Politycy manipulowali wynikami sondaży.
Wiktionary
IPA: ˌmãɲipuˈlɔvat͡ɕ, AS: mãńipulovać
Wiktionary
rzecz. manipulacja ż., manipulant m., manipulantka ż., manipulatorstwo n., manipulator m., manipularz m., manipulowanie n., zmanipulowanie n.
czas. zmanipulować dk.
przym. manipulacyjny, manipulatorski
Wiktionary
(1.1) sterować, obsługiwać, kierować, obchodzić się (z czymś), uruchamiać
(1.2) próbować, uruchamiać, testować
(1.3) kierować, sterować, trzymać, zmuszać, uzależniać (od siebie), rządzić (kimś)
(1.4) fałszować, oszukiwać, poprawiać, zmieniać
Wiktionary
podatny na wpływ innych osób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wykonywanie jakiejś czynności, która wymaga zdolności manualnych, zręczności i dokładności
(1.2) wykorzystywanie jakichś okoliczności, naginanie lub przeinaczanie faktów w celu udowodnienia swoich racji lub wpływania na cudze poglądy i zachowania
Wiktionary
(1.2) I tak jak manipulowanie dzieckiem uczy je instrumentalnego traktowania zarówno siebie samego, jak i innych (…)
Wiktionary
IPA: ˌmãɲipulɔˈvãɲɛ, AS: mãńipulovãńe
Wiktionary
rzecz. manipulacja ż., manipulator m., manipulant m., manipulantka ż., manipulatorka ż.
czas. manipulować ndk., zmanipulować dk.
przym. manipulacyjny
Wiktionary
(1.1) manewrowanie
(1.2) manipulacja, manewrowanie, sterowanie
Wiktionary
1. jeden z języków urzędowych Indii;
2. styl tańca indyjskiego
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Manipurem, dotyczący Manipuru
Wiktionary
rzecz. Manipur mrz.
Wiktionary
trzecia część kohorty, jednostka wojskowa w starożytnym Rzymie
SJP.pl
Manipuł (łac. mǎnǐpŭlŭs, od łac. mǎnŭs – ręka) – jednostka taktyczna armii rzymskiej, złożona z dwóch centurii.
Nazwę tę wywodzono od znaku bojowego jednostki (signum), którym początkowo była wiązka siana zatknięta na ostrzu włóczni, później zastąpiona metalową wiązką liści albo znakiem ręki w postaci otwartej dłoni.
Wikipedia
mięsożerny teropod o lekkich kościach
SJP.pl
mięsożerny teropod o lekkich kościach
SJP.pl
Maniraptory (Maniraptora) – grupa teropodów, do której należą m.in.: deinonychozaury, owiraptorozaury, terizinozaury i ptaki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Maniszewo – osada w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Rzepin, w sołectwie Kowalów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Osada położona jest przy drodze lokalnej Maniszewo-Kowalów, w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 137 Słubice – Trzciel.
Wikipedia
prowincja Kanady
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. jedna z dziesięciu prowincji kanadyjskich;
Wiktionary
Manitoba – prowincja Kanady leżąca w środkowej części kraju. Od wschodu graniczy z Ontario, od zachodu z Saskatchewan, od północy z terytorium Nunavut oraz na południu ze stanami USA Minnesota i Dakota Północna. Największym miastem prowincji i zarazem jej stolicą jest Winnipeg.
Wikipedia
(1.1) Rozzłoszczeni radni miejscy naskakiwali w środę zarówno na rząd Manitoby jak i władze Kanady.
Wiktionary
IPA: ˌmãɲiˈtɔba, AS: mãńitoba
Wiktionary
[czytaj: manitu] tajemnicza, magiczna siła uosabiająca zjawiska przyrody, występująca w wierzeniach Indian Ameryki Północnej; manitu
SJP.pl
Wikipedia
tajemnicza, magiczna siła uosabiająca zjawiska przyrody, występująca w wierzeniach Indian Algonkinów; manitou, Manitu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) rel. według wierzeń Indian północnoamerykańskich: nadprzyrodzona siła przenikająca całą przyrodę
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraków. dziewczyna
Wiktionary
zdrobnienie od: Maria (imię żeńskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Maria (imię żeńskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maniusi lub z nią związany
SJP.pl
kult duchów osób zmarłych
SJP.pl
Manizm (łac. manes – dusze przodków).Termin ten został wprowadzony do religioznawstwa przez H. Spencera, który traktował go jako praźródło wszelkiej religii oraz jako formę religii pierwotnej.
Manizm jest składową częścią każdego systemu wierzeniowego. Zawiera on w sobie trzy idee, które tworzą nową jakość, pomimo iż zostały wytworzone w różnych okolicznościach i mające swe specyficzne źródła.
Wikipedia
dawniej: lewa ręka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. lewa ręka
(1.2) pot. marihuana
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzecz. mańkut mos., mańkutka ż., mańkuctwo n.
Wiktionary
gra popularna w Afryce, Azji Płd i Ameryce Łacińskiej; wari
SJP.pl
Mankala – grupa gier o charakterze przede wszystkim liczbowym.
Wikipedia
zdrobnienie od: mankament
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mankament
Wiktionary
(1.1) To nie mankament, lecz tylko mały mankamencik.
Wiktionary
rzecz. mankament m.
Wiktionary
usterka, wada, brak czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wada, błąd jakiegoś przedmiotu; także uchybienie, usterka
Wiktionary
(1.1) Ten obiektyw ma drobny mankament w postaci małej rysy na soczewce.
Wiktionary
IPA: mãŋˈkãmɛ̃nt, AS: mãŋkãmẽnt
Wiktionary
rzecz. zdrobn. mankamencik m.
Wiktionary
(1.1) wada, defekt, skaza
Wiktionary
zdrobnienie od: mankiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mankiet
Wiktionary
rzecz. mankiet mrz.
Wiktionary
1. zakończenie rękawa, nogawki u spodni lub skarpetki w kształcie odwiniętego paska;
2. nakładka na trzonie wiosła;
3. gumowy krążek na wiośle kajaka;
4. środowiskowo: opaska ciśnieniomierza medycznego, zakładana na nadgarstek lub ramię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. pasek materiału kończący rękaw, nogawkę lub skarpetkę
(1.2) element wiosła oparty o dulkę
(1.3) element na wiośle chroniący ręce wiosłującego przed spływającą wodą
Wiktionary
Mankiet – dekoracyjne zakończenia rękawów, nogawek spodni, skarpetek lub cholew butów, w formie przyszytego lub odwiniętego paska. W XVI–XVIII wieku mankiety pełniły głównie funkcję ozdobną.
Wikipedia
(1.1) Poniżej dłoni widać było na suchych gnatach dwa brudne mankiety z ordynarnymi spinkami.
Wiktionary
IPA: ˈmãŋʲcɛt, AS: mãŋʹḱet
Wiktionary
rzecz. mankiecik mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: mankiet
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Mankiewicz:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj ekstrawaganckiego męskiego stroju plażowyażowego z szelkami
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) strój
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|man|bikini. → mężczyzna + bikini
uwagi.
(1.1) zoblistę | bikini | burkini | camkini | mankini | monokini | tankini .
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mankini
źródła.
== mankini (język angielski.) ==
thumb|mankini (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mankini
odmiana.
(1.1) lp. mankini; lm. mankinis
przykłady.
Wiktionary
IPA: mãŋʲˈcĩɲi, AS: mãŋʹḱĩńi
Wiktionary
niedobór pieniędzy lub towarów w sklepie przy porównaniu stanu rzeczywistego z danymi księgowymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekon. hand. niedobór towarów lub pieniędzy w sklepie, kasie, magazynie itp. w stosunku do stanu wynikającego z ewidencji;
Wiktionary
Manko – nieusprawiedliwiony bądź zawiniony brak towarów lub pieniędzy w kasie danego przedsiębiorstwa. Taka sytuacja może powstać we wszystkich ogniwach łańcucha handlowego i może obciążać materialnie pracownika, jeżeli brak został spowodowany przez jego zawinione działanie oraz może wiązać się z pociągnięciem go do odpowiedzialności karnej, jeżeli popełnił przy tym przestępstwo.
Wikipedia
(1.1) Co miesiąc nasz premier z Gdańska robi manko na 5 miliardów złotych.
(1.1) Hania spowodowała manko, które będzie musiała pokryć z własnej kieszeni.
Wiktionary
IPA: ˈmãŋkɔ, AS: mãŋko
Wiktionary
rzecz. mankowicz mos., mankowiczka ż.
Wiktionary
osoba, która spowodowała manko
SJP.pl
kobieta, która spowodowała manko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
sól kwasu etylenobistiokarbaminowego
SJP.pl
rasa kotów bezogonowych z wyspy Man
SJP.pl
wyższa sprawność ręki lewej od prawej, wykonywanie większości czynności lewą ręką; leworęczność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. leworęczność
Wiktionary
Leworęczność, dawniej mańkuctwo – preferencja wyboru lewej dłoni, wykazującej wyższą funkcjonalność i sprawność niż prawa. Około 8–15% ludności jest leworęczna. W odróżnieniu od praworęcznych używają lewej dłoni do pisania, rysowania, jedzenia i czynności wymagających precyzji. Prawa ręka służy im jako „uchwyt”, pełniący funkcję pomocniczą np. podczas dźwigania ciężkich przedmiotów lub podawania ich do sprawniejszej dłoni. Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala do około 2. roku życia.
Wikipedia
IPA: mãɲˈkut͡stfɔ, AS: mãńkuctfo
Wiktionary
rzecz. mańka ż., mańkut, mańkutka
Wiktionary
(1.1) leworęczność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zgryzota, smutek
Wiktionary
potocznie: osoba używająca lewej ręki (mańki) przy wykonywaniu czynności, które zwykle wykonuje się ręką prawą; leworęczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba leworęczna
Wiktionary
Leworęczność, dawniej mańkuctwo – preferencja wyboru lewej dłoni, wykazującej wyższą funkcjonalność i sprawność niż prawa. Około 8–15% ludności jest leworęczna. W odróżnieniu od praworęcznych używają lewej dłoni do pisania, rysowania, jedzenia i czynności wymagających precyzji. Prawa ręka służy im jako „uchwyt”, pełniący funkcję pomocniczą np. podczas dźwigania ciężkich przedmiotów lub podawania ich do sprawniejszej dłoni. Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala do około 2. roku życia.
Wikipedia
IPA: ˈmãɲkut, AS: mãńkut
Wiktionary
rzecz. mańka, mańkuctwo, mańkutka
Wiktionary
(1.1) leworęczny, leworęki, reg. pozn. szmaja, szmania., białystok|lewszun.
Wiktionary
kobieta leworęczna
SJP.pl
austro-węgierski karabin powtarzalny; mannlicher
SJP.pl
1. drobna, łatwostrawna kasza; grysik
2. wieloletnia roślina zielna z rodziny traw
3. gatunek porostu
4. odchody pluskwiaka żyjącego na tamaryszku
5. sok zakrzepły na powierzchni uszkodzonych pędów drzew i krzewów
SJP.pl
Australia:
Szwajcaria:
Osoby:
Wikipedia
1. drobna, łatwostrawna kasza; grysik
2. wieloletnia roślina zielna z rodziny traw
3. gatunek porostu
4. odchody pluskwiaka żyjącego na tamaryszku
5. sok zakrzepły na powierzchni uszkodzonych pędów drzew i krzewów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. kulin. kasza manna
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Glyceria|R.Br.|ref=tak., rodzaj roślin trawiastych z rodziny wiechlinowatych;
(1.3) bot. roślina trawiasta z rodzaju manna (1.2)
(1.4) bot. spoż. jadalne nasiona niektórych mann (1.3)
(1.5) bot. spoż. jadalne grudki krzepnącego soku wydzielanego przez rośliny z gatunku jesion mannowy i tamaryszek francuski
(1.6) mikol. spoż. jadalna plecha grzybów z gatunku misecznica jadalna
(1.7) bibl. pokarm z nieba, który Bóg zsyłał Izraelitom przez 40 lat na pustyni;
(1.8) przen. niespodziewany przypływ bogactwa
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) grysik, kasza manna, kaszka manna
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) kasza
(1.2) rodzaj
(1.3) roślina
(1.4) ziarno
(1.5) żywica
(1.6) plecha
(1.7) pokarm
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mannowiec m., mannan m., mannoza ż.
przym. mannowy, mannozowy
frazeologia.
manna z nieba
etymologia.
(1.7) etym|łac|manna.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.7) manna
* bułgarski: (1.7) манна ż.
* czeski: (1.7) mana ż.
* esperanto: (1.7) manao
* hebrajski: (1.7) מן m. (man)
* hiszpański: (1.7) maná m.
* łaciński: (1.7) manna ż.
* węgierski: (1.7) manna
* włoski: (1.7) manna ż.
źródła.
== manna (język angielski.) ==
wymowa.
audioUS|En-us-manna.ogg.
homofony|manner|manor.
audio|LL-Q1860 (eng)-Wodencafe-manna.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. manna
(1.2) przen. manna
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmãnːa, AS: mã•na
Wiktionary
rzecz. mannowiec m., mannan m., mannoza ż.
przym. mannowy, mannozowy
Wiktionary
(1.1) grysik, kasza manna, kaszka manna
Wiktionary
biopolimer pochodzenia roślinnego zbudowany z cząsteczek mannozy
SJP.pl
Mannan – rodzaj polisacharydów pochodzenia roślinnego zbudowanych z reszt mannozy. Mannan w ostatnim etapie biosyntezy streptomycyny indukuje działanie streptymycynazy - enzymu rozkładającego streptomycynę B (produkt uboczny) do streptomycyny A (pożądany produkt - antybiotyk).
Wikipedia
manneczka łękowata - roślina zbożowa i pastewna z rodziny traw; uprawiana w środkowej i wschodniej Afryce, Indiach, Chinach, Japonii i na Malajach; proso afrykańskie
SJP.pl
Mannerheim – szwedzki ród arystokratyczny, założony przez XVII-wiecznego, niemieckiego kupca. Pod koniec XVIII wieku powstała fińska linia rodu.
Wikipedia
[czytaj: manhajm] miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowo-zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia;
Wiktionary
Mannheim (wym. MAF: [ˈmanˌhaɪ̯m], posłuchaj) – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Karlsruhe, siedziba regionu Rhein-Neckar. Leży u ujścia Neckaru do Renu, na wysokości 97 m n.p.m., ok. 70 km na południe od Frankfurtu nad Menem, naprzeciwko Ludwigshafen am Rhein, z którym między innymi tworzy jeden organizm miejski i przemysłowy. Liczy 315 554 mieszkańców (31 grudnia 2022), powierzchnia miasta wynosi 144,9 km².
Wikipedia
rzecz. mannheimczyk mos., mannheimka ż.
przym. mannheimski
Wiktionary
mieszkaniec Mannheimu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mannheimu
Wiktionary
rzecz. Mannheim mrz.
:: fż. mannheimka ż.
przym. mannheimski
Wiktionary
mieszkanka Mannheimu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mannheimu
Wiktionary
rzecz. Mannheim mrz.
:: fm. mannheimczyk mos.
przym. mannheimski
Wiktionary
dotyczący Mannheimu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mannheimem (miastem w Niemczech)
Wiktionary
rzecz. Mannheim mrz., mannheimczyk mos., mannheimka ż.
Wiktionary
rodzaj mszaków z rzędu porostnicowców
SJP.pl
drobnokępkowa roślina z rodziny traw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. trawa występująca w strefie klimatu umiarkowanego i arktycznego obu półkul;
Wiktionary
Wikipedia
krystaliczny alkohol sześciowodorotlenowy, używany do wyrobu żywic syntetycznych i materiałów wybuchowych; mannitol
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. organiczny związek chemiczny, alkohol cukrowy występujący w roślinach
Wiktionary
Mannitol, mannit – organiczny związek chemiczny, polihydroksylowy alkohol cukrowy. Występuje w formie dwóch enancjomerów, oznaczanych zwyczajowo jako D i L. Stanowi bogate źródło przyswajalnego węgla i dlatego jest dodawany do podłoży hodowlanych (np. podłoże Chapmana służące izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Staphylococcus).
Wikipedia
(1.1) mannitol
Wiktionary
krystaliczny alkohol sześciowodorotlenowy, używany do wyrobu żywic syntetycznych i materiałów wybuchowych; mannit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, alkohol cukrowy występujący w roślinach;
Wiktionary
Mannitol, mannit – organiczny związek chemiczny, polihydroksylowy alkohol cukrowy. Występuje w formie dwóch enancjomerów, oznaczanych zwyczajowo jako D i L. Stanowi bogate źródło przyswajalnego węgla i dlatego jest dodawany do podłoży hodowlanych (np. podłoże Chapmana służące izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Staphylococcus).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) mannit
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mannitol
* arabski: (1.1) مانيتول m.
* czeski: (1.1) mannitol m.
* francuski: (1.1) mannitol m.
* japoński: (1.1) マンニトール (mannitōru)
* kataloński: (1.1) mannitol m.
* orija: (1.1) ମାନିଟଲ (māniṭala)
* włoski: (1.1) mannitolo m.
źródła.
== mannitol (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biochem. mannitol
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) mannit
Wiktionary
austro-węgierski karabin powtarzalny; manlicher
SJP.pl
dotyczący twórczości Tomasza Manna
SJP.pl
przymiotnik od: manna
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący manny
Wiktionary
rzecz. manna ż.
Wiktionary
monosacharyd wchodzący w skład gum i śluzów roślinnych oraz hemiceluloz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. cukier prosty występujacy w roślinach trawiastych z rodzaju manna, niektórych owocach i warzywach i roślinach strączkowych
Wiktionary
Mannoza – organiczny związek chemiczny z grupy aldoheksoz, rzadko występujący w stanie wolnym w przyrodzie, częściej w postaci glikoprotein i glikolipidów. Najbardziej rozpowszechniony jest w postaci jego polimerów – mannanów, które występują w hemicelulozach (m.in. w krasnorostach i w nasionach palmy słoniorośli) oraz śluzach roślinnych (m.in. w nasionach kosaćcowatych i bulwach storczykowatych).
Wikipedia
rzecz. manna ż.
Wiktionary
ręka - określenie występujące w terminach wykonawczych, nakazujących użycie w grze instrumentalnej prawej lub lewej ręki, bądź wskazujących na ile rąk przeznaczony jest utwór
SJP.pl
Francja:
Japonia:
Sierra Leone:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
urządzenie optyczne do sporządzania wykresów ciśnienia w silnikach szybkoobrotowych
SJP.pl
dawny taniec hiszpański
SJP.pl
przydomek Manuel Cáceresa Artesero
SJP.pl
Manolo lub Manolo, el del bombo, właśc. Manuel Cáceres Artesero (ur. 15 stycznia 1949 w Ciudad Real, zm. 1 maja 2025 w Vila-real) – hiszpański kibic drużyny Valencia CF i piłkarskiej reprezentacji Hiszpanii, uważany za najbardziej znanego na świecie kibica piłki nożnej.
Wikipedia
przyrząd do pomiaru ciśnienia cieczy, pary, gazu, np. barometr; ciśnieniomierz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przyrząd do mierzenia ciśnienia;
Wiktionary
Manometr (z gr.) – przyrząd do pomiaru ciśnienia względem ciśnienia otoczenia (to go odróżnia od barometru), zazwyczaj ciśnienia atmosferycznego. Określenie jest też używane w szerszym zakresie jako każdy przyrząd do pomiaru ciśnienia (ciśnieniomierz).
Wikipedia
(1.1) Manometr w naszej kotłowni pokazuje zbyt wysokie ciśnienie pary.
Wiktionary
IPA: mãˈnɔ̃mɛtr̥, AS: mãnõmetr̦
Wiktionary
przym. manometryczny
Wiktionary
(1.1) ciśnieniomierz m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. dział techniki zajmujący się pomiarami ciśnienia
Wiktionary
potocznie: anoreksja u mężczyzn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. anoreksja u mężczyzn
Wiktionary
(1.1) Manoreksja jest to rodzaj anoreksji występujący u mężczyzn. W ostatnich latach obserwuje się wzrost zachorowań na jadłowstręt psychiczny wśród mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. manorektyk m.
Wiktionary
mężczyzna cierpiący na jadłowstręt; anorektyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. psych. mężczyzna cierpiący na manoreksję
Wiktionary
rzecz. manoreksja ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) socjol. nieformalna sieć blogów, forów internetowych i stron WWW, skupiających się na kwestiach związanych z mężczyznami i męskością, często toksyczna i interpretowana jako przejaw maskulinizmu;
Wiktionary
Manosfera (ang. manosphere) – androsfera, nieformalna sieć blogów, forów internetowych i stron internetowych, które skupiają się na kwestiach związanych z mężczyznami i męskością. Często jest on interpretowany jako maskulinizm, tj. męski odpowiednik feminizmu lub sprzeciw wobec niego. Wspólne tematy obejmują prawa mężczyzn, prawa ojców i MGTOW; samodoskonalenie; antyfeminizm; męskie ofiary przemocy.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) androsfera
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) maskulinizm
hiponimy.
(1.1) MGTOW
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) manosphere
* fiński: (1.1) manosfääri
* francuski: (1.1) manosphère ż.
* hiszpański: (1.1) manosfera ż.
* niemiecki: (1.1) Mannosphäre ż.
* ukraiński: (1.1) маносфера ż.
źródła.
== manosfera (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) socjol. manosfera
odmiana.
(1.1) lp. manosfera; lm. manosferas
przykłady.
Wiktionary
(1.1) androsfera
Wiktionary
przyrząd do pomiaru nadciśnienia i podciśnienia
SJP.pl
1. teren bez wyznaczonej drogi, trudny do przebycia; bezdroża, wertepy;
2. mało znany obszar czegoś, w którym łatwo można się pomylić, np. manowce życia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. bezdroża lub prowadzące donikąd rzadko używane i trudne do przebycia drogi
(1.2) książk. przen. sytuacje, które prowadzą do wynaturzeń lub stwarzają inne podobne niebezpieczeństwa
Wiktionary
IPA: mãˈnɔft͡sɛ, AS: mãnofce
Wiktionary
dawniej: błędna droga; dziś tylko w liczbie mnogiej (manowce): błędne drogi; bezdroża, wertepy
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Manowo (niem. Manow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Manowo.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Manowo. Po reformie jest siedzibą gminy Manowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do woj. koszalińskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Manowo
SJP.pl
[czytaj: mąKE] z francuskiego: wybrakowany, nieudany, niedoszły (zwykle o artyście)
SJP.pl
członek ludu zamieszkującego zachodnią Syberię; Woguł (dawniej)
SJP.pl
Le Mans (wymowa) – gmina we Francji, w regionie Kraj Loary, w departamencie Sarthe, nad rzeką Sarthe.
Wikipedia
1. wysunięte poddasze z oknem i osobnym daszkiem; facjata, facjatka;
2. pomieszczenie na poddaszu; facjata, facjatka;
3. dach łamany o niższej części bardziej pochyłej niż górna; dach mansardowy
SJP.pl
1. wysunięte poddasze z oknem i osobnym daszkiem; facjata, facjatka;
2. pomieszczenie na poddaszu; facjata, facjatka;
3. dach łamany o niższej części bardziej pochyłej niż górna; dach mansardowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pomieszczenie mieszkalne na strychu, pod dachem mansardowym;
(1.2) archit. dach zbudowany z dwóch części, którego niższa część jest mocniej nachylona niż wyższa
Wiktionary
Mansarda (facjata, facjatka) – pomieszczenie mieszkalne znajdujące się w kondygnacji strychowej, wydzielone z niej ścianami, które przenikając przez połać dachu formują nadbudowę nad koronującym gzymsem budynku.
Facjata jest przykryta odrębnym dachem. Jest powszechnie stosowana od czasu średniowiecza, występując w kamienicach mieszczańskich, pałacach, zamkach, dworach i domach. W XIX wieku i na początku XX wieku występowała bardzo często w domach podmiejskich.
Wikipedia
(1.1) Na piętrze była mała mansarda.
(1.1) Jeszcze zdążymy tanio wynająć małą mansardę (…)
Wiktionary
IPA: mãw̃ˈsarda, AS: mãũ̯sarda
Wiktionary
rzecz. mansardka ż.
przym. mansardowy
Wiktionary
(1.1) poddasze, facjatka
(1.2) dach mansardowy
Wiktionary
zdrobnienie od: mansarda
SJP.pl
przymiotnik od: mansarda
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) archit. związany z mansardą, dotyczący mansardy
Wiktionary
(1.1) Budowla jest przykryta dachem mansardowym, czyli dwuspadowym, którego kąt został zwiększony na połowie długości, zwykle symetrycznie po obydwu stronach.
(1.1) Moje okna wychodziły na podwórze, ale mieszkanie znajomka patrzyło na ulicę już bardzo wysoko, bo było mansardowe, i żeby zobaczyć samą ulicę, trzeba było bardzo wychylić się, po prostu karkołomnie.
Wiktionary
IPA: ˌmãw̃sarˈdɔvɨ, AS: mãũ̯sardovy
Wiktionary
rzecz. mansarda ż., mansardka ż.
Wiktionary
[czytaj: manSAR] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkanie i utrzymanie w klasztorze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanie i utrzymanie w klasztorze
Wiktionary
w teatrze średniowiecznym: budka o ażurowych ścianach, mająca imitować miejsce rozgrywania się akcji dramatu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) teatr. stała część sceny teatru średniowiecznego, gdzie rozgrywała się przez określony czas akcja sztuki
Wiktionary
Mansjon - stała (niezmienna podczas trwania sztuki), konwencjonalna struktura sceniczna. Elementy urządzenia sceny (tzw. Scena symultaniczna) jakich używano głównie we Francji, przy wystawianiu sztuk średniowiecznych czy renesansowych do reprezentowania miejsca, gdzie dana akcja się rozgrywa, np. pałac, jaskinia, sąd.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kośc. hospicjum dla mansjonarzy
Wiktionary
(1.1) Fronton mansjonarii ozdobiony jest trójkątnym tympanonem z płaskorzeźbą Chrystusa.
Wiktionary
rzecz. mansjonariusz m., mansjonarz m.
przym. mansjonarski
Wiktionary
(1.1) dom mansjonarski, dom wikariuszy
Wiktionary
wikary przy kościele katedralnym lub kolegialnym; mansjonarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. kośc. zob. mansjonarz.
Wiktionary
(1.1) Przy naszej kolegiacie nigdy nie ustanawiano mansjonariuszów.
Wiktionary
rzecz. mansjonaria ż.
przym. mansjonarski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z mansjonarzem, dotyczący mansjonarza
Wiktionary
(1.1) Długosz zatrzymał się w domu mansjonarskim przy katedrze.
Wiktionary
rzecz. mansjonariusz m., mansjonarz m., mansjonaria ż.
Wiktionary
(1.1) wikariuszowski
Wiktionary
wikary przy kościele katedralnym lub kolegialnym; mansjonariusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. kośc. katolicki duchowny beneficjent przy ważniejszym kościele;
(1.2) kośc. ksiądz wikariusz przy katedrze lub kolegiacie
Wiktionary
Mansjonarz, mansjonariusz (łac. maneo – zostaję) – w hierarchii kościelnej kapłan niższej rangi, wikariusz, bez obowiązków kościelnych, który z tytułu zapewnionego utrzymania był zobowiązany przebywać na miejscu i pełnić wyznaczone funkcje duszpasterskie i liturgiczne przy katedrach, kolegiatach i znaczniejszych parafiach.
Wikipedia
(1.1) Przy naszej kolegiacie nigdy nie ustanawiano mansjonarza.
(1.2) Po dzwonku zobaczyliśmy mansjonarza w zielonym ornacie z dwoma ministrantami.
Wiktionary
rzecz. mansjonaria ż.
przym. mansjonarski
Wiktionary
przymiotnik od: mansjon
SJP.pl
dawniej: lenny, lenniczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) geogr. etn. dotyczący wyspy Man na Morzu Irlandzkim oraz jej ludności rdzennej
(1.2) daw. lenny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język celtycki z grupy goidelskiej
Wiktionary
rzecz. Man mrz.
Wiktionary
(1.2) hołdowniczy, lenniczy, lenny, wasalny
(2.1) manx, mańszczyzna
Wiktionary
naród ugrofiński zamieszkujący zachodnią Syberię; Wogułowie (dawniej)
SJP.pl
Mansowie (dawniej „Wogułowie”, w staroruskich kronikach „Jugrowie”, nazwa własna Mańś lub Moańś) – naród ugrofiński zamieszkujący zachodnią Syberię pomiędzy Uralem a rzeką Ob. Posługują się językiem mansyjskim, należącym do języków ugryjskich, oraz – coraz częściej – językiem rosyjskim.
Wikipedia
dawniej: lenno
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Manswet – imię męskie pochodzące od łacińskiego przymiotnika mansuetus (łagodny, miły).
Wikipedia
członkini ludu mieszkającego w Rosji, dawniej Wogułowie
SJP.pl
język mansyjski - język z grupy ugryjskiej zaliczany do uralskiej rodziny językowej, najbliżej spokrewniony z językiem chantyjskim i węgierskim
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mansami, dotyczący Mansów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język mansyjski;
Wiktionary
rzecz. Mans mos.. Mansyjka ż.
Wiktionary
(1.1) wogulski
(2.1) wogulski
Wiktionary
dawniej, regionalnie: mankiet - zakończenie rękawa, nogawki u spodni lub skarpetki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. gw-pl|Kresy. mankiet
Wiktionary
1. opaska zakładana pacjentowi na rękę lub nogę w czasie zabiegu;
2. w szermierce: uderzenie przeciwnika w spód ręki;
3. pierścień lub opaska z elastycznego materiału, stosowane do uszczelnienia tłoków, cylindrów i rur; natłoczka
SJP.pl
zdrobnienie od: manszeta
SJP.pl
1. duża ryba płaszczkokształtna; diabeł morski;
2. samochód typu Opel Manta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Manta birostris|Walbaum|ref=tak., gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej, największy przedstawiciel rodziny mantowatych;
(1.2) icht. ryba z gatunku manta (1.1)
(1.3) etn. folk. element hiszpańskiego stroju ludowego, rodzaj okrycia;
(1.4) mot. samochód marki Opel;
(1.5) kulin. pierożek w kształcie sakiewki nadziewany mięsem lub jarzynami, gotowany na parze
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czasem można spotkać manty na głębszych wodach.
(1.2) Sfilmowano mantę, która prosiła nurków o pomoc.
(1.4) Adolfik rozwalił nową mantę na autostradzie pod Kolonią.
Wiktionary
IPA: ˈmãnta, AS: mãnta
Wiktionary
rzecz. mantowate nmos.
Wiktionary
(1.1) diabeł morski
(1.2) diabeł morski
Wiktionary
[czytaj: manteńja] nazwisko, np. Andrea Mantegna (1431-1506), włoski malarz, prekursor miedziorytu
SJP.pl
dawniej, dziś gwarowo: płaszcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. reg-pl|Poznań. płaszcz
(1.2) góry. płaszcz
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jak się już najemy i napijemy, musisz iść do domu się umyć i spakować, i przygotować porządne lompy, znaczy ancug, mantel i kapelutek, tak jak do kościoła.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) herp. nazwa systematyczna|Mantella|ref=tak., rodzaj bezogonowych płazów;
Wiktionary
Mantella – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Mantellinae w rodzinie mantellowatych (Mantellidae).
Wikipedia
rzecz. mantellowate nmos.
Wiktionary
dawniej: tłumok podróżny; tobołek, zawiniątko
SJP.pl
Mantelzak (z niem. Mantelsack, "worek na płaszcz") – specjalnego kształtu (przeważnie tulei) pojemnik troczony do tylnego łęku siodła wojskowego w XVIII i XIX wieku. Wykonywany był zazwyczaj z sukna w barwach munduru lub jego wyłogów. W okresie wojen napoleońskich stały element wyposażenia wszystkich oddziałów konnicy armii wszystkich walczących stron (poza rosyjską).
Wikipedia
[czytaj: mantojfel] nazwisko
SJP.pl
Manteuffel – nazwisko rodzin niemieckich, pomorskich (od połowy XII w.), polskich i inflanckich. Według Jana Bugenhagena ród wywodzi się prawdopodobnie z westfalskiego rodu de Querne zamieszkującego okolice Inden i Hereford. Manteuffel to niemiecka hybryda słowa oznaczającego osobę należącą do stanu rycerskiego (man) i określenia diabła (teufel) i powstała zapewne od przydomka osób skłonnych do czynów gwałtownych. Pierwszym znanym członkiem rodu na Pomorzu był Jan I Manteuffel, wspomniany w 1256 jako świadek w dokumencie Barnima I wystawionym dla klasztoru w Uznamiu.
Wikipedia
legendarny potwór o ciele lwa z ludzką głową i ogonem skorpiona; mantykora
SJP.pl
Mantykora lub Mantikora – legendarny, mityczny potwór podobny do Sfinksa oraz chimery. Wyobrażana jest jako lew z głową człowieka, skrzydłami smoka lub nietoperza oraz ogonem skorpiona. Według legend ogon mantykory zawierać miał silną truciznę, która zabijała w kilka chwil. Atakowała nim z ukrycia i pożerała zabitych ludzi w całości.
Wikipedia
miasto-państwo w starożytnej Grecji; Mantineja, Mantynea
SJP.pl
Mantineja, Antigoneja (gr. Μαντίνεια, Αντιγόνεια; także Mantinea, Antigonea) – miasto-państwo w starożytnej Grecji, we wschodniej Arkadii, nad rzeczką Ofis. Położone w bagnistej okolicy na południe od Orchomenos i gór Anchisia, na północ od Tegei.
Wikipedia
miasto-państwo w starożytnej Grecji; Mantinea, Mantynea
SJP.pl
Mantineja, Antigoneja (gr. Μαντίνεια, Αντιγόνεια; także Mantinea, Antigonea) – miasto-państwo w starożytnej Grecji, we wschodniej Arkadii, nad rzeczką Ofis. Położone w bagnistej okolicy na południe od Orchomenos i gór Anchisia, na północ od Tegei.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. płaszczyk
Wiktionary
potocznie:
1. bicie, lanie; wciry, łomot;
2. pogrom przeciwnika w meczu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. bicie, lanie
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od: manta
Wiktionary
Saadat Hassan Manto (Urdu: سعادت حسن منٹو; Saʿādat Ḥasan Maṅṫō; ur. 11 maja 1912 w Samarli k. Ludhijany, zm. 18 stycznia 1955 w Lahaur) – pakistański pisarz.
Wikipedia
(1.1) Już pod barem spuścili mu manto i pognali przez pole.
Wiktionary
(1.1) posp. wpierdziel
Wiktionary
strój bez rękawów, zakładany na komżę i rokietę przez biskupów i prałatów
SJP.pl
Wikipedia
podrodzina morskich ryb z rodziny orleniowatych
SJP.pl
Mantowate, diabły morskie (Mobulidae) – rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowe z rzędu orleniokształtnych (Myliobatiformes), czasami traktowana jako podrodzina w obrębie orleniowatych (Myliobatidae). Zaliczane do niej gatunki są jedynymi kręgowcami o 3 parach funkcjonalnych kończyn. W zapisie kopalnym znane są z późnej kredy. Mają niewielkie znaczenie gospodarcze.
Wikipedia
o cechach mantowatych (podrodzina ryb)
SJP.pl
1. część Wed zawierająca formułę magiczną, pouczenie lub modlitwę, używana w rytuałach ofiarnych; hymn wedyjski;
2. zaklęcie, formuła magiczna;
3. wielokrotnie powtarzana formuła; śpiewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. wedyjski hymn lub modlitwa
(1.2) rel. wielokrotnie powtarzana rytualna formuła magiczna stosowana w niektórych odmianach hinduizmu lub buddyzmu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmãntra, AS: mãntra
Wiktionary
rzecz. mantryczność ż.
Wiktionary
kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w II wieku n.e. z tradycji mahajany i pielęgnował ideał bodhisattwy; wadżrajana; tantrajana; buddyzm tantryczny
SJP.pl
Wadżrajana – kierunek buddyzmu związany z praktyką tantr, który wyodrębnił się ok. II wieku n.e. w Indiach w ramach tradycji mahājāny. Praktycy uważają, że posiada metody bezpośredniego doświadczenia natury rzeczywistości, na temat której „wnioskuje się” według tzw. prawomocnego poznawania (sanskryt. pramana, ang. logic/valid cognition) w teoriach mahajany.
Wikipedia
wypowiadać mantrę lub mantry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mantryczne
Wiktionary
rzecz. mantra ż.
przym. mantryczny
przysł. mantrycznie
Wiktionary
→ mantra; mantrowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rel. dotyczący mantry, mający cechy mantry
Wiktionary
rzecz. mantryczność ż.
Wiktionary
miasto we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w Lombardii; stolica prowincji Mantua (1.2);
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona na północy kraju, w Lombardii;
Wiktionary
Mantua (wł. Mantova, w lokalnym dialekcie emilijskim Mantua) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Mantua. Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 46 372 osoby, 736,1 os./km². Miasto położone jest między trzema sztucznymi jeziorami: Lago Superiore, Lago di Mezzo i Lago Inferiore, przez które przepływa rzeka Mincio. Czwarte jezioro, położone na południe od miasta Lago Pajolo, wyschło pod koniec XVIII w. Mantua przez wiele wieków stanowiła ośrodek niezależnego margrabstwa (a następnie księstwa) rządzonego przez ród Gonzagów.
Wikipedia
(1.1) Mantuę uważano za klucz do północnych Włoch i dlatego co jakiś czas narażona była na ataki ze strony przeciwnika.
(1.1) Mantua wyróżnia się brukiem z rzecznych okrąglaków, wspaniałym kompleksem pałacowym Gonzagów i okrągłym kościołem San Lorenzo z 1082 roku.
Wiktionary
rzecz. mantuańczyk mos., mantuanka ż.
przym. mantuański
Wiktionary
mieszkaniec Mantui (miasta we Włoszech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mantuy
Wiktionary
(1.1) Z obawy przed oblężeniem zamożniejsi mantuańczycy opuścili miasto.
Wiktionary
rzecz. Mantua ż.
:: fż. mantuanka ż.
przym. mantuański
Wiktionary
mieszkanka Mantui (miasta we Włoszech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mantui
Wiktionary
rzecz. Mantua ż.
:: fm. mantuańczyk mos.
przym. mantuański
Wiktionary
przymiotnik od: Mantua
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mantuą, dotyczący Mantui
Wiktionary
(1.1) Z innych koni ras zachodnich znano w Polsce konie mantuańskie, neapolitańskie i inne rasy pochodzące z Włoch.
Wiktionary
rzecz. Mantua ż., mantuańczyk mos., mantuanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. lud. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. ciemna kurtka w stroju jabłonkowskim
Wiktionary
zrzędzić, nudzić, marudzić; mantykować
SJP.pl
1. przepowiadanie przyszłości;
2. potocznie: kobieta zgryźliwa, marudna;
3. dawniej: torba żebracza
SJP.pl
potocznie: człowiek nudny, zrzędny; zrzęda, tetryk, dziwak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. zob. wróżbiarstwo.
(1.2) daw. uczn. stud. matematyka
(1.3) przest. torba żebracza
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. mężczyzna nudny, marudny, zrzędliwy
Wiktionary
(2.1)
rzecz. mantyk mos.
:: czas. mantyczyć ndk., mantykować ndk.
Wiktionary
(1.1) przepowiadanie, wróżbiarstwo
(2.1) zrzęda, ciemięga, maruda
Wiktionary
legendarny potwór o ciele lwa z ludzką głową i ogonem skorpiona; mantikora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. potwór o głowie ludzkiej, skrzydłach smoczych lub nietoperzych oraz ogonie skorpionim, który zawierać miał silną truciznę, mogąca zabić w kilka chwil;
Wiktionary
Mantykora lub Mantikora – legendarny, mityczny potwór podobny do Sfinksa oraz chimery. Wyobrażana jest jako lew z głową człowieka, skrzydłami smoka lub nietoperza oraz ogonem skorpiona. Według legend ogon mantykory zawierać miał silną truciznę, która zabijała w kilka chwil. Atakowała nim z ukrycia i pożerała zabitych ludzi w całości.
Wikipedia
(1.1) war. mantikora
Wiktionary
zrzędzić, nudzić, marudzić; mantyczyć
SJP.pl
mantylka;
1. lekki szal z czarnej lub białej koronki, część narodowego stroju Hiszpanek
2. dawna, krótka peleryna kobieca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież. etn. rodzaj welonu lub szala zarzucanego na głowę i ramiona, wykonana z koronki lub cienkiego jedwabiu, noszonego tradycyjnie przez kobiety w Hiszpanii;
Wiktionary
Mantyla, mantylka, mantilla (z łac. mantellum – okrycie) – odmiana welonu lub szala zarzucanego na głowę i ramiona, wykonana z koronki lub cienkiej tkaniny jedwabnej.
Wikipedia
rzecz.
:: zdrobn. mantelinka ż.
Wiktionary
mantyla;
1. lekki szal z czarnej lub białej koronki, część narodowego stroju Hiszpanek
2. dawna, krótka peleryna kobieca
SJP.pl
przymiotnik od: mantyla
SJP.pl
miasto-państwo w starożytnej Grecji; Mantinea, Mantineja
SJP.pl
w matematyce część ułamkowa
SJP.pl
Podłoga i sufit (ang. floor and ceiling) – funkcje zaokrąglające liczby rzeczywiste do liczb całkowitych odpowiednio w dół i w górę.
Wikipedia
Manu (sanskryt मनु, trl. manu) – praojciec ludzkości i prawodawca w hinduizmie. Manu żyje przez okres jednej manwantary. W czasie jednego dnia Brahmy (jednej kalpy) pojawia się 14 kolejnych Manu. Manu stoi na straży prawidłowego funkcjonowania wszechświata poprzez określanie obowiązujących w nim praw.
Wikipedia
instrukcja lub podręcznik użytkownika, np. urządzenia, gry komputerowej
SJP.pl
Manual – trik wykonywany na rowerze (najczęściej typu BMX) lub deskorolce. Polega na jeździe z uniesionym przednim kołem bez pedałowania, czym różni się od podobnego triku – wheelie. Istnieje też nose manual, wykonywany na przednim kole, a unoszone jest koło tylne.
Wikipedia
zdrobnienie od: manuał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) muz. typ utworu organowego wykonywanego wyłącznie na manuałach (klawiaturze), bez użycia pedału
Wiktionary
IPA: ˌmãnuwaˈlʲitɛr, AS: mãnuu̯alʹiter
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przy użyciu rąk
Wiktionary
(1.1) Powinna być sprawna manualnie, a jej wciąż igła z nitką spadała.
Wiktionary
przym. manualny
Wiktionary
(1.1) ręcznie
Wiktionary
związany z ręką, wykonywany ręcznie (np. masaż manualny); ręczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) obsługiwany za pomocą rąk, nieautomatyczny
Wiktionary
rzecz. manetka ż.
przysł. manualnie
Wiktionary
(1.1) ręczny
Wiktionary
klawiatura instrumentu wieloklawiaturowego; klawiatura ręczna w organach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. klawiatura ręczna w organach piszczałkowych
Wiktionary
Organy – klawiszowy, dęty instrument muzyczny z grupy aerofonów, umieszczany najczęściej w kościołach, salach koncertowych, synagogach reformowanych i aulach.
Dźwięk w organach wytwarzany jest w wielu podzielonych na grupy (tzw. głosy) piszczałkach, przez które przepływa sprężone powietrze wytwarzane w urządzeniach do tłoczenia powietrza: miechach lub dmuchawach elektrycznych. Muzyk grający na organach (organista) siedzi przy stole gry, którego głównymi elementami są jedna lub kilka klawiatur ręcznych (manuały), klawiatura nożna (pedał) oraz przyciski (włączniki rejestrowe). Stół gry, jeśli jest umieszczony poza głównym korpusem instrumentu, nazywany jest kontuarem; umiejscowiony jest zazwyczaj przed prospektem organowym – najbardziej widoczną, ozdobną, ale i funkcjonalną, frontową częścią obudowy instrumentu (szafy organowej).
Wikipedia
(1.1) Organy w Hali Stulecia posiadają pięć manuałów.
Wiktionary
IPA: mãˈnuwaw, AS: mãnuu̯au̯
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Emanuel – imię męskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od słowa עִמָּנוּאֵל oznaczającego „Bóg z nami”. Imię mesjasza oraz kilku świętych katolickich. Żeński odpowiednik to Emanuela.
Emanuel imieniny obchodzi: 25 stycznia, 26 marca, 10 lipca i 11 października.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Emanuel m.
:: fż. Manuela ż., Emanuela ż.
przym. manueliński, Manuelowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* rosyjski: (1.1) Мануил m.
źródła.
== Manuel (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mãˈnuwɛl, AS: mãnuu̯el
Wiktionary
rzecz. Emanuel m.
:: fż. Manuela ż., Emanuela ż.
przym. manueliński, Manuelowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Emanuel m.
:: fż. Manuela ż., Emanuela ż.
przym. manueliński, Manuelowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* rosyjski: (1.1) Мануил m.
źródła.
== Manuel (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Manuel
Wiktionary
Manuela – żeński odpowiednik imienia Manuel, będącego skróconą formą biblijnego imienia Emanuel. Manuela jest skróconą formą imienia Emanuela.
Manuela imieniny obchodzi 26 marca.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Manuel mos.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Manuela ż.
* rosyjski: (1.1) Мануила m.
* włoski: (1.1) Manuela ż.
źródła.
== Manuela (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmãnuˈwɛla, AS: mãnuu̯ela
Wiktionary
rzecz. Manuel mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Manuel mos.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Manuela ż.
* rosyjski: (1.1) Мануила m.
* włoski: (1.1) Manuela ż.
źródła.
== Manuela (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Manueli lub z nią związany
SJP.pl
Manuel z małżonką; Manuelowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Manuela lub z nim związany
SJP.pl
1. wczesnokapitalistyczna forma produkcji oparta na podziale pracy i technice ręcznej;
2. przedsiębiorstwo przemysłowe oparte na takiej formie produkcji, niebędące już warsztatem rzemieślniczym, a jeszcze nie fabryką;
3. dawniej: praca rękodzielnicza; rękodzielnictwo, rękodzieło;
4. dawniej, zwykle w liczbie mnogiej: wyroby przemysłu tekstylnego; tkaniny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. przedsiębiorstwo, w którym produkcja oparta jest na pracy ręcznej, charakterystyczne dla wczesnego kapitalizmu;
Wiktionary
Manufaktura (łac. manus- „ręka”, manufactura „rękodzieło”) – zakład skupiający rzemieślników jednej lub więcej specjalności. Manufaktury umożliwiały podział pracy, doskonalenie narzędzi i specjalizację, przyczyniając się do zwiększenia wydajności pracy.
Wikipedia
rzecz. manufakturzysta mos.
:: zdrobn. manufakturka ż.
przym. manufakturowy
przysł. manufakturowo
Wiktionary
(1.1) warsztat
Wiktionary
przymiotnik od: manufaktura
SJP.pl
właściciel manufaktury; przemysłowiec; fabrykant
SJP.pl
australijski krzew z rodziny mirtowatych, roślina miododajna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Leptospermum scoparium|ref=tak., krzew z rodziny mirtowatych pochodzący z Nowej Zelandii i południowo-wschodniej Australii
Wiktionary
Wikipedia
gatunek małego drapieżnego ssaka z podrodziny kotów; manul stepowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. azjatycki drapieżnik z rodziny kotowatych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Manule polują na szczekuszki.
Wiktionary
w starożytnym Rzymie:
a) wyzwolenie niewolnika spod władzy pana;
b) zrzeczenie się władzy nad członkiem rodziny;
c) wyzwolenie się spod czyjejś władzy
SJP.pl
zdrobnienie od: manuskrypt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od manuskrypt
Wiktionary
rzecz. manuskrypt m.
Wiktionary
1. rękopis;
2. tekst maszynowy lub odręczny przygotowany do druku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bibliot. liter. dzieło napisane odręcznie;
(1.2) poligr. tekst (maszynopis lub rękopis) przygotowany do druku
Wiktionary
Manuskrypt – słowo (pochodzące z łac. manu scriptus lub z łac. manu scriptum – „napisane ręcznie”) odnoszące się do dwóch pojęć:
Wikipedia
IPA: mãˈnuskrɨpt, AS: mãnuskrypt
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. manuskrypcik m.
przym. manuskryptowy
Wiktionary
(1.1) rękopis
Wiktionary
przymiotnik od: manuskrypt
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
język należący do grupy celtyckiej, używany do niedawna na wyspie Man; man, język mański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. język celtycki używany na Wyspie Man;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Obecnie język manx można uznać za język wymarły lub przynajmniej bliski wymarciu, podejmuje się jednak próby jego odrodzenia. ([http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_manx z Wikipedii])
Wiktionary
IPA: mãŋks, AS: mãŋks
Wiktionary
(1.1) mański
Wiktionary
w średniowieczu: osoba posiadająca dobra na prawie lennym, poddana feudałowi
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) mitrzym. bóstwa będące duchami zmarłych
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Manyczem, dotyczący Manycza
Wiktionary
rzecz. Manycz mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w południowej części Rosji europejskiej, lewy dopływ Donu;
Wiktionary
Rzeki:
Jeziora:
Wikipedia
przym. manycki
Wiktionary
czasownik
(1.1) poznań. lenić się, marnować czas
(1.2) poznań. włóczyć się bez celu
Wiktionary
rzecz. manygowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|manygować.
Wiktionary
czas. manygować ndk.
Wiktionary
białe wytrawne wino hiszpańskie
SJP.pl
Manzanilla – gmina w Hiszpanii, w prowincji Huelva, w Andaluzji, o powierzchni 39,69 km². W 2011 roku gmina liczyła 2270 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mankiety
Wiktionary
zwolennik maoizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. zwolennik maoizmu
Wiktionary
(1.1) Maoiści nepalscy zapowiadają, że czerwona flaga załopoce na Dachu Świata.
Wiktionary
IPA: ˌmaɔˈjista, AS: maoi ̯ista
Wiktionary
rzecz. maoizm m.
:: fż. maoistka ż.
przym. maoistowski
Wiktionary
→ maoista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. zwolenniczka maoizmu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) komunistka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maoizm m.
:: fm. maoista m.
przym. maoistowski
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|maoista|-ka.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|maoista.
* hiszpański: (1.1) maoísta ż.
* nowogrecki: (1.1) μαοΐστρια ż.
* słowacki: (1.1) maoistka ż.
* ukraiński: (1.1) маоїстка ż.
źródła.
== maoistka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. maoistka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. maoizm m.
:: fm. maoista m.
przym. maoistowski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) polit. związany z maoizmem
Wiktionary
rzecz. maoizm m., maoista m., maoistka ż.
Wiktionary
wprowadzanie, szerzenie maoizmu - chińskiej wersji marksizmu-leninizmu
SJP.pl
doktryna społeczno-polityczna stworzona i realizowana przez Mao Tse-tunga, przywódcę Komunistycznej Partii Chin, chińska wersja marksizmu-leninizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. sformułowana przez Mao Tse-tunga doktryna Komunistycznej Partii Chin;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) William E. Griffith już w 1964 r. wyrażał nadzieję, że aczkolwiek maoizm nie zdobył w Europie poważniejszych wpływów, to jednak może on przyczynić się do „rosnącego zróżnicowania" komunizmu europejskiego.
Wiktionary
rzecz. maoista m., maoistka ż.
przym. maoistowski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) komunizm
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maoista m., maoistka ż.
przym. maoistowski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Maoism
* arabski: (1.1) ماوية ż. (māōíyya)
* asturyjski: (1.1) maoísmu m.
* azerski: (1.1) maoizm
* baskijski: (1.1) maoismo
* bengalski: (1.1) মাওবাদ (māōbāda)
* białoruski: (1.1) мааізм m.
* bułgarski: (1.1) маоизъм m.
* czeski: (1.1) maoismus m.
* esperanto: (1.1) maoismo
* estoński: (1.1) maoism
* fiński: (1.1) maolaisuus, maolaisuus
* francuski: (1.1) maoïsme m.
* hindi: (1.1) माओवाद m. (māōvāda)
* hiszpański: (1.1) maoísmo m.
* indonezyjski: (1.1) maoisme
* japoński: (1.1) furi|毛沢東思想|もうたくとうしそう. (mōtakutō shisō)
* karpatorusiński: (1.1) маоізм m.
* kataloński: (1.1) maoisme m.
* kazachski: (1.1) маоизм
* koreański: (1.1) 마오쩌둥주의 (maotchŏdungjuŭi)
* litewski: (1.1) maoizmas m.
* łotewski: (1.1) maoisms m.
* malajalam: (1.1) മാവോയിസം (māvōyisam)
* niemiecki: (1.1) Maoismus m.
* nowogrecki: (1.1) μαοϊσμός m. (maoïsmós)
* ormiański: (1.1) մաոիզմ (mao'izm)
* perski: (1.1) مائوئیسم
* portugalski: (1.1) maoismo m.
* rosyjski: (1.1) маоизм m.
* rumuński: (1.1) maoism n.
* serbski: (1.1) маоизам m. (maoizam)
* słowacki: (1.1) maoizmus m.
* słoweński: (1.1) maoizem m.
* tamilski: (1.1) மாவோவியம் (māvōviyam)
* turecki: (1.1) maoizm, maoculuk
* węgierski: (1.1) maoizmus
* włoski: (1.1) maoismo m.
źródła.
== maoizm (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) polit. maoizm
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
język ze wschodniej podgrupy języków polinezyjskich, używany głównie przez Maorysów zamieszkałych w Nowej Zelandii; język maoryjski
SJP.pl
Język maoryski, język maori, język maoryjski (Reo Māori) – język Maorysów, jeden z trzech języków urzędowych Nowej Zelandii (pozostałe to język angielski i nowozelandzki język migowy). Według danych Ethnologue (SIL International) posługuje się nim 160 tys. osób. Wśród Maorysów częsta jest dwujęzyczność, przy czym większość z nich (w tym młodsze pokolenie) preferuje angielski jako swój główny język.
Wikipedia
język ze wschodniej podgrupy języków polinezyjskich, używany głównie przez Maorysów zamieszkałych w Nowej Zelandii; maori
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Maorysami, dotyczący Maorysów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język maoryjski;
Wiktionary
rzecz. Maorys mos., Maoryska ż., maoryski mrz.
przym. maoryski
Wiktionary
(1.1) maoryski
(2.1) maoryski
Wiktionary
rdzenny mieszkaniec Nowej Zelandii pochodzenia polinezyjskiego
SJP.pl
grupa etniczna Nowej Zelandii
SJP.pl
Maorysi, Māori – autochtoniczna grupa etniczna Nowej Zelandii, posługująca się językiem maoryskim.
Według badań Maorysi są potomkami klanów Polinezyjczyków z wysp wschodniej części Oceanu Spokojnego (m.in. Tahiti), którzy jako pierwsi ludzie dotarli do brzegów Wyspy Południowej pomiędzy rokiem 925 a 1280 naszej ery. Jak głosi legenda, przybyli na 7 olbrzymich łodziach żaglowych, a każda z nich dała początek jednemu plemieniu. Dowódca najwcześniej przybyłej łodzi – Kupe uchodzi za odkrywcę Aotearoa (czyli „kraju białej chmury”, jak Maorysi nazywają Nową Zelandię). Wykopaliska archeologiczne dowodzą jednak, że pierwsi Maorysi przybyli w kilku falach i osiedlili się na Wyspie Południowej. Stosunkowo szybko opanowali obydwie wyspy, zdecydowanie jednak preferując cieplejszą i bardziej gościnną Wyspę Północną.
Wikipedia
dotyczący Maorysów, właściwy Maorysom
SJP.pl
dotyczący Maorysów, właściwy Maorysom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Maorysami, dotyczący Maorysów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język maoryski;
Wiktionary
Maoryski (Mohouidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Wikipedia
rzecz. Maorys mos., Maoryska ż., maoryjski mrz.
przym. maoryjski
Wiktionary
(1.1) maoryjski
(2.1) maoryjski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem maoryskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem maoryskim
(1.3) spisany, stworzony w języku maoryskim
Wiktionary
IPA: ˌmaɔˈrɨskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: maoryskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) = adm. Ministerstwo Aktywów Państwowych;
(1.2) = adm. hist. Ministerstwo Administracji Publicznej;
Wiktionary
obraz powierzchni czegoś (zwykle Ziemi, nieba) przedstawiony w odpowiedniej skali za pomocą ustalonych znaków; także innego rodzaju przedstawienie graficzne, jak np. mapa genetyczna, mapa percepcji itd.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) graficzne odwzorowanie terenu, także nieba;
(1.2) arkusz papieru, rulon z mapą (1.1)
(1.3) w grach komputerowych: obszar, na którym rozgrywa się akcja danego etapu gry
Wiktionary
Mapa (z łac. mappa – obrus) – graficzny obraz powierzchni Ziemi lub jej części (także nieba lub planety czy innego ciała niebieskiego), wykonywany na płaszczyźnie, w skali, według zasad odwzorowania kartograficznego, przy użyciu umownych znaków graficznych. Mapa stanowi podstawowe narzędzie badań i prezentacji wyników w historii, geografii i geodezji.
Wikipedia
(1.2) Zapomnieliśmy wziąć mapę i zgubiliśmy się.
(1.3) Stworzyłem własną mapę do Minecrafta.
Wiktionary
IPA: ˈmapa, AS: mapa
Wiktionary
rzecz. mapnik m., bitmapa ż., mapowanie n., zmapowanie n.
:: zdrobn. mapka ż.
czas. mapować ndk., zmapować dk.
przym. mapowy, bitmapowy
Wiktionary
(1.1) plan, przest. karta
(1.3) poziom
Wiktionary
zdrobnienie od: mapet
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: mapet
SJP.pl
typ lalki teatralnej stworzonej w 1955 roku przez amerykańskiego lalkarza, reżysera i scenarzystę Jima Hensona; muppet, mupet
SJP.pl
typ lalki teatralnej stworzonej w 1955 roku przez amerykańskiego lalkarza, reżysera i scenarzystę Jima Hensona; muppet, mupet
SJP.pl
mała mapa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mapa niewielkich rozmiarów
Wiktionary
(1.1) Nauczyciel kazał nam sprawdzić to na mapce w podręczniku.
Wiktionary
rzecz. mapa ż.
czas. mapować
Wiktionary
torba do noszenia map
SJP.pl
przestarzale: człowiek, który tworzył mapy
SJP.pl
1. przyporządkowywać zasoby systemowe do innych, zwykle wirtualnych;
2. tworzyć schemat czegoś, np. jakiegoś zjawiska;
3. oznaczać na mapie szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów lub materiałów źródłowych; kartować
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmapować)
(1.1) geod. rejestrować cechy terenu w celu uzyskania danych potrzebnych do sporządzenia mapy; oznaczać coś na mapie
(1.2) inform. przyporządkowywać jeden z zasobów systemowych do drugich, zmieniać przestrzeń adresową;
(1.3) biol. genet. badać położenie, kolejność i odległość od siebie genów w chromosomie
(1.4) gromadzić dane i określać prawidłowość jakiejś dziedziny
Wiktionary
(1.1) Na podstawie owych raportów menadżer Nicholasowej Tuluzy mapował okolicę i kreślił bezpieczne drogi.
(1.2) W przypadku, gdy zasób jest mapowany jako dysk, zostanie również wyświetlona litera dysku w kolumnie Używany jako.
(1.3) Te chromosomy są zwane rekombinantami pierwotnymi (…). Są one testowane na obecność pożądanego locus oraz mapowane genetycznie dla określenia pozycji punktu wymiany w stosunku do pożądanego locus.
Wiktionary
rzecz. mapa ż., mapnik mrz., bitmapa ż., mapowanie n., zmapowanie n., mapka ż.
czas. zmapować dk.
przym. mapowy, bitmapowy
Wiktionary
1. przyporządkowywać zasoby systemowe do innych, zwykle wirtualnych;
2. tworzyć schemat czegoś, np. jakiegoś zjawiska;
3. oznaczać na mapie szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów lub materiałów źródłowych; kartować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mapować.
Wiktionary
Mapowanie – przyporządkowanie jednych zasobów systemowych do drugich, często wirtualnych – zmiana przestrzeni adresowej (m.in. mapowanie plików, partycji, pamięci operacyjnej, portów I/O komputera, adresów IP, zasobów sieciowych). Mapowanie pozwala na emulację sprzętu, wzrost szybkości systemu, komfort i rozszerzenie funkcjonalności.
Wikipedia
czas. mapować
rzecz. mapa ż.
Wiktionary
przymiotnik od: mapa
SJP.pl
specjalista w zakresie nauki o mapach; kartoznawca
SJP.pl
specjalistka w zakresie nauki o mapach; kartoznawczyni
SJP.pl
dział kartografii zajmujący się badaniem map; kartoznawstwo
SJP.pl
[czytaj: maping] wyświetlanie animacji lub obrazów na obiektach przestrzennych, np. budynkach, murach
SJP.pl
mieszkaniec Maputo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Maputo
Wiktionary
IPA: ˌmapuˈtãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: maputãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Maputo n.
:: fż. maputanka ż.
przym. maputański
Wiktionary
mieszkanka Maputo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Maputo
Wiktionary
IPA: ˌmapuˈtãnka, AS: maputãnka
Wiktionary
rzecz. Maputo n.
:: fm. maputańczyk mos.
przym. maputański
Wiktionary
przymiotnik od: Maputo (stolica Mozambiku)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Maputo
Wiktionary
IPA: ˌmapuˈtãj̃sʲci, AS: maputãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. maputańczyk mos., maputanka ż., Maputo n.
Wiktionary
(do 1975 Lourenço Marques, 1975-76 Kan Fumo) stolica Mozambiku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Mozambiku;
Wiktionary
Maputo (do 1976 Lourenço Marques) – stolica Mozambiku, położona w południowej części kraju i zarazem oddzielna prowincja. Maputo położone jest na zachodnim brzegu zatoki o tej samej nazwie, u ujścia rzeki Tembe. Zatoka jest długa na 95 km i szeroka na 30. U południowego krańca zatoki ma swoje ujście rzeka Maputo. W 2017 roku liczba ludności miasta wynosiła 1 080 277 osób.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Maputo|Ms=Maputo.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maputańczyk mos., maputanka ż.
przym. maputański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Maputo
* czeski: (1.1) Maputo
* hiszpański: (1.1) Maputo m.
* koreański: (1.1) korpłd|마푸투., korpłn|마뿌또.
* słowacki: (1.1) Maputo n.
* szwedzki: (1.1) Maputo n.
* ukraiński: (1.1) Мапуту n.
* włoski: (1.1) Maputo ż.
źródła.
== Maputo (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Maputo.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Maputo
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈputɔ, AS: maputo
Wiktionary
rzecz. maputańczyk mos., maputanka ż.
przym. maputański
Wiktionary
[czytaj: MAkam] w muzyce arabskiej: model melodyczny mający określoną skalę, schemat rytmu, dźwięk centralny, formuły melodyczne i właściwe sobie ozdobniki; makam
SJP.pl
[czytaj: makiJAŻ lub maKIjaż] przestarzale: makijaż, make-up (1. kosmetyki (np. puder, szminka) nałożone na twarz w celu jej upiększenia;
2. nakładanie na twarz odpowiednich kosmetyków (np. szminki, różu) w celu upiększenia; malowanie (się))
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. makijaż
Wiktionary
Maquillage – debiutancki album Martyny Jakubowicz wydany w 1983 roku nakładem wytwórni Pronit. Autorami większości piosenek są Martyna Jakubowicz (muzyka) i jej ówczesny mąż Andrzej Jakubowicz, dziennikarz i tłumacz twórczości Boba Dylana (teksty).
Kompaktowe wznowienie płyty z 1991 zawiera inne wersje utworów „W domach z betonu nie ma wolnej miłości” oraz „Albo cacy, albo lili”.
Wikipedia
(1.1) makijaż, make-up
Wiktionary
[czytaj: maKI] francuscy bojownicy ruchu oporu, walczący podczas II wojny światowej z okupantem hitlerowskim
SJP.pl
Maquis – określenie stosowane zarówno wobec oddziałów partyzanckich francuskiego ruchu oporu, jak i ich bojowników (fr. maquisards) walczących w czasie II wojny światowej.
Nazwa pochodzi od makii (fr. maquis), czyli zarośli tworzonych przez krzewy i niskie drzewa, charakterystycznych dla basenu Morza Śródziemnego, które dawały schronienie partyzantom.
Wikipedia
skrót od: marynarz, marynarski (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = mar. wojsk. marynarz
(1.2) = mar. wojsk. marynarki
Wiktionary
(1.1) Mar. Wojciech Nowicki obronił tytuł mistrza Europy w rzucie młotem.
(1.2) W Malborku przysięgę złożyli żołnierze 7 Pomorskiej Brygady Obrony Terytorialnej im. kpt. mar. Adama Dedio.
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== mar. (język portugalski.) ==
wymowa. IPA|ˈmarsu.
znaczenia.
skrót
(1.1) = março
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== mar. (język portugalski.) ==
wymowa. IPA|ˈmarsu.
znaczenia.
skrót
(1.1) = março
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. duch, zjawa;
2. książkowo: widzenie senne;
3. gryzoń z wyglądu przypominający zająca, żyjący w Ameryce Południowej, prowadzący stadny tryb życia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. miejscowość we Włoszech;
(1.3) geogr. rzeka w Rumunii
(1.4) geogr. rzeka w Tanzanii
(1.5) geogr. region w Tanzanii;
(1.6) bibl. jedno z miejsc opisanych w Starym Testamencie jako obozowisko podczas exodusu Izraelitów;
Wiktionary
Hiszpania:
Kenia:
Rumunia:
Tanzania:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|wł|Mara. < etym|łac|Mara. < etym|hebr|מרא. → gorzka
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Mara (język fiński.) ==
wymowa.
IPA|ˈmɑrɑ.
dzielenie|Ma|ra.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|fiński|m.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|wł|Mara. < etym|łac|Mara. < etym|hebr|מרא. → gorzka
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Mara (język fiński.) ==
wymowa.
IPA|ˈmɑrɑ.
dzielenie|Ma|ra.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|fiński|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pustelnik mahometański
SJP.pl
Marabut (arab. مَربوط [marbūṭ] lub مُرابِط [murābiṭ] 'mieszkaniec ribatu') – w islamie, przywódca duchowy, obdarzony czcią przez społeczność, która uważa go za świętego, często zasięgając jego rad. Niejednokrotnie jest uzdrowicielem, posiadającym w oczach muzułmanów zdolności nadprzyrodzone.
Marabutem w religii muzułmańskiej nazywany jest także grobowiec osoby świętej, stanowiący cel pielgrzymek wiernych.
Wikipedia
pustelnik mahometański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. duży ptak padlinożerny z rodzaju nazwa systematyczna|Leptoptilos|Lesson|ref=tak.;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) rel. w islamie: osoba świątobliwa (mężczyzna lub kobieta);
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(3.1) miękkie pióro indyka stosowane jako element ozdobny kapelusza lub sukni
(3.2) archit. grobowiec marabuta (2.1)
Wiktionary
Wikipedia
IPA: maˈrabut, AS: marabut
Wiktionary
rzecz. marabuty nmos.
Wiktionary
przymiotnik od: marabut
SJP.pl
[czytaj: marakajwo]
1. jezioro w Wenezueli;
2. miasto w Wenezueli, leżące nad jeziorem o tej samej nazwie
SJP.pl
Maracaibo – miasto w północno-zachodniej Wenezueli. Położone nad cieśniną łączącą jezioro Maracaibo z Zatoką Wenezuelską (Morze Karaibskie), stolica stanu Zulia. Najludniejsze miasto Wenezueli – 2 mln. 634 tys. mieszkańców (2010).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. przymiotnik od: Marat (miasto we Francji);
2. język maracki - język indoaryjski używany w zachodnich i środkowych Indiach; język maratyjski, marathi
SJP.pl
[czytaj: marakuja] marakuja;
1. gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych; męczennica jadalna;
2. owoc tej rośliny o słodko-kwaśnym miąższu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Argentyńscy piłkarze, bracia:
Wikipedia
ekstrakt kawy naturalnej produkowany w Polsce w drugiej połowie XX wieku
SJP.pl
[czytaj: maRE] nazwisko, m.in. Jean Marais (właściwie: J. Villain-Marais; 1913-1998) - francuski aktor filmowy
SJP.pl
Biografie:
Wikipedia
instrument muzyczny wykonany z tropikalnej tykwy lub podobny do tykwy, zawierający nasiona lub żwir, wydający charakterystyczny dźwięk przy potrząsaniu; grzechotka
SJP.pl
gatunek ptaka z rodziny papugowatych; ara marakana
SJP.pl
Wikipedia
instrument muzyczny z grupy idiofonów uderzanych, rodzaj gruchawki, której korpus wykonany jest z gliny, skorupy orzecha lub dyni, osadzony na drewnianym trzonku, wypełniony twardymi nasionami, kamyczkami itp., wydającymi przy potrząsaniu charakterystyczny szelest
SJP.pl
instrument muzyczny z grupy idiofonów uderzanych, rodzaj gruchawki, której korpus wykonany jest z gliny, skorupy orzecha lub dyni, osadzony na drewnianym trzonku, wypełniony twardymi nasionami, kamyczkami itp., wydającymi przy potrząsaniu charakterystyczny szelest
SJP.pl
Marakasy (wł. maracas) – instrument muzyczny samobrzmiący (idiofon), rodzaj gruchawki, której korpus wykonany jest z gliny, skorupy orzecha lub dyni, osadzony na drewnianym trzonku. Wewnątrz tak utworzonej puszki rezonansowej znajdują się twarde nasiona, kamyczki itp., wydające przy potrząsaniu marakasami charakterystyczny szelest.
Wikipedia
maracuja;
1. gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych; męczennica jadalna;
2. owoc tej rośliny o słodko-kwaśnym miąższu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. bot. owoc męczennicy jadalnej, nazwa systematyczna|Passiflora edulis|Sims|ref=tak.
Wiktionary
Męczennica jadalna, marakuja (Passiflora edulis Sims) – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej (Brazylia, Argentyna, Paragwaj), została też zawleczona i rozprzestrzeniła się w Nowej Zelandii, Afryce, Makaronezji, na Hawajach i Galapagos. Jest powszechnie uprawiana w krajach tropikalnych. W Azji popularne są dwa kultywary:
Wikipedia
podgatunek jelenia szlachetnego, hodowany ze względu na panty
SJP.pl
portugalski lub hiszpański żyd zmuszony do przyjęcia chrztu w celu uniknięcia prześladowań religijnych; marran
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
→ maran; marranka
SJP.pl
Pyrrhospora Körb. (maranka) – rodzaj grzybów z rodziny misecznicowatych (Lecanoraceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów.
Wikipedia
francuska rasa kur
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący marana, marrana; marrański
SJP.pl
bylina z rodziny marantowatych występująca w Ameryce międzyzwrotnikowej w ponad 20 gatunkach
SJP.pl
Maranta (Maranta) – rodzaj wiecznie zielonych roślin z rodziny marantowatych. Należy do niego 51 gatunków występujących na kontynentach amerykańskich od Meksyku i Kuby na północy po północną Argentynę na południu. Nazwa rodzaju upamiętnia weneckiego lekarza i botanika Bartolomea Marantę z XVI wieku.
Wikipedia
rodzina roślin jednoliściennych, występujących w strefie podzwrotnikowej Ameryki
SJP.pl
Wikipedia
o cechach marantowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. rzadko: błoto, bagno;
2. gwarowo: brud
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. brud
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. błoto
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. zaprawa murarska
(1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nieporządek
Wiktionary
Maras − miasto w regionie Cuzco, w Peru. Jest stolicą dystryktu o tej samej nazwie. Znajduje się nad doliną Urubamby, w Świętej Dolinie Inków. Według danych za 2005 rok liczy 1730 mieszkańców. Przy głównym placu miasta znajduje się kościół kolonialny.
Wikipedia
(1.1) Ale on mo w doma maras!
(1.2) IOklupej trzewiki, bo mi marasu naniesiesz.
(1.3) Powiedz Holdkowi co by mi przywióz tukej kara z marasem.
Wiktionary
czas. marasić ndk.
Wiktionary
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|ciapryka.
Wiktionary
likier o charakterystycznym aromacie gorzkich migdałów; maraskino
SJP.pl
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. brudzić
Wiktionary
rzecz. maras mrz.
Wiktionary
kwaśna, gorzka wiśnia dalmatyńska, z której soku destyluje się maraskino - likier o charakterystycznym aromacie gorzkich migdałów
SJP.pl
likier o charakterystycznym aromacie gorzkich migdałów; maraschino
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: maRA] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
język indoaryjski używany w zachodnich i środkowych Indiach; język maracki, język maratyjski
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) jęz. jeden z szerzej używanych w Indiach języków, język urzędowy stanu Maharasztra;
Wiktionary
Język marathi (także: maratyjski, maracki, mar. मराठी marāṭhī) – język z grupy indoaryjskiej. Jest jednym z najszerzej używanych w Indiach języków. Według Ethnologue (wyd. 22, 2019) posługuje się nim ponad 95 mln ludzi. Dla 12 mln jest to drugi język.
Wikipedia
(1.1) Jego wiersze tłumaczono na języki: angielski, francuski, niemiecki, rosyjski, hiszpański, węgierski, norweski, arabski, gudźarati, marathi, bengali, polski.
Wiktionary
1. sport:
a) bieg na dystansie 42,195 kilometra; bieg maratoński;
b) najdłuższy dystans w jakiejś dyscyplinie;
2. długotrwała prezentacja czegoś, seans filmowy obejmujący wiele filmów, koncert muzyczny, w którym bierze udział wielu wykonawców itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) miejscowość w Grecji, w Attyce, miejsce słynnego zwycięstwa Greków nad Persami w 490 roku p.n.e.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bitwa pod Maratonem była zwycięstwem Greków nad Persami.
Wiktionary
rzecz. maratończyk mos., maratonka ż., maraton mrz.
przym. maratoński
Wiktionary
1. biegacz startujący w maratonie
2. mieszkaniec Maratonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. biegacz biorący udział w maratonie
(1.2) mieszkaniec Maratonu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Maratończyk ma do przebiegnięcia 42 kilometry i 195 metrów.
Wiktionary
IPA: ˌmaraˈtɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: maratõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. maraton mrz., Maraton mrz.
:: fż. maratonka ż.
przym. maratoński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od maraton
Wiktionary
(1.1) To nie maraton, lecz tylko mały maratonik.
Wiktionary
rzecz. maraton m.
Wiktionary
1. biegaczka startująca w maratonie
2. mieszkanka Maratonu
SJP.pl
1. przymiotnik od: Maraton (miasto w Grecji);
2.
a) związany z maratonem (konkurencją lekkoatletyczną);
b) bieg maratoński - bieg na dystansie 42,195 kilometra; maraton
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) sport. związany z maratonem, dotyczący maratonu
(1.2) związany z Maratonem
Wiktionary
(1.1) 28-letni Meksykanin Dionicio Ceron wygrał 47. bieg maratoński w Fukuoce.
Wiktionary
IPA: ˌmaraˈtɔ̃j̃sʲci, AS: maratõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. maraton m., maratończyk m., Maraton mrz.
Wiktionary
rozciągliwa dzianina osnowowa, używana na kostiumy kąpielowe i bieliznę damską
SJP.pl
język maratyjski - język indoaryjski używany w zachodnich i środkowych Indiach; język maracki, marathi
SJP.pl
1. zastój w jakiejś dziedzinie;
2. stan apatii i zobojętnienia; letarg;
3. stopniowy zanik tkanek i narządów lub obniżenie ich sprawności; uwiąd
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. stagnacja, zastój w jakiejś dziedzinie
(1.2) książk. stan zobojętnienia; letarg
(1.3) med. zob. uwiąd.
Wiktionary
Marazm (gr. μαρασμός marasmós – gaśnięcie, uwiąd) – w medycynie oznacza stan wyniszczenia organizmu, niekiedy ze zmianami w korze mózgowej, prowadzące do zmniejszenia sprawności myślenia i apatii; także oznacza apatię; depresję; przygnębienie.
Potocznie słowo oznacza zastój, bezwład, przekonanie o niemożności zrobienia czegokolwiek.
Wikipedia
(1.1) W budownictwie teraz jest marazm, czekam z niecierpliwością wiosny.
Wiktionary
IPA: ˈmarasm̥, AS: marasm̦
Wiktionary
(1.1) zastój
(1.2) apatia
(1.3) zanik
Wiktionary
[czytaj: marbeja] model samochodu marki Seat
SJP.pl
Marbella – miasto położone w południowej Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym. Położona jest ok. 47 km od centrum Malagi, na obrzeżach jej aglomeracji.
Wikipedia
nieprzezroczyste szkło płaskie, używane na okładziny ścienne, pokrycia kontuarów itp.
SJP.pl
Marblit – rodzaj nieprzeźroczystego szkła używanego w budownictwie.
Wikipedia
przymiotnik od: marblit
SJP.pl
mieszkaniec Marburga (miasta w Niemczech)
SJP.pl
1. miasto w Niemczech;
2. miasto w Australii;
3. miasto w RPA
SJP.pl
Marburg (do 1977 Marburg an der Lahn) – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, w rejencji Gießen, siedziba powiatu Marburg-Biedenkopf, leży nad rzeką Lahn. Najbliżej położone duże miasta to Frankfurt nad Menem (ok. 100 km na południe), Kassel (ok. 90 km na północny wschód) i Kolonia (ok. 150 km na zachód).
Wikipedia
mieszkanka Marburga (miasta w Niemczech)
SJP.pl
przymiotnik od: Marburg (miasto w Niemczech)
SJP.pl
[czytaj: mark] francuski winiak produkowany z wytłoków winogronowych, odpowiednik włoskiej grappy
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: markato] określenie wykonawcze: uwydatniając, zaznaczając, akcentując
SJP.pl
[czytaj: marSO] nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Marceau:
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
(1.2) poufała forma imienia Marceli
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Marcela
Wiktionary
Marceli – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy jednej z gałęzi rzymskiego rodu Klaudiuszów, Marcelli. Imię to bywa nadawane także w formie Marcel, jakkolwiek pojawia się ona w wydawnictwach poprawnościowych jako nieakceptowana.Żeńskim odpowiednikiem jest Marcela.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Marcel i tańczę w zespole ludowym.
Wiktionary
rzecz. Marceli m., Marcelin m.
:: zdrobn. Marcelek mos.
:: fż. Marcela ż., Marcelina ż.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Marcelek
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Marcel
Wiktionary
Marcela – imię żeńskie, odpowiednik imienia męskiego Marceli.
Dwie święte katolickie o tym imieniu: św. Marcela Rzymianka i św. Marcela z Chauria.
Marcela imieniny obchodzi 31 stycznia i 28 lipca.
Wikipedia
(1.1) Józiu, przytul Marcelę! Nie słyszysz, że płacze?
Wiktionary
rzecz. Marcelina ż.
:: fm. Marcel m., Marceli m., Marcelin m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Marcelina ż.
:: fm. Marcel m., Marceli m., Marcelin m.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|Marcella.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Marcela ż.
* francuski: (1.1) Marcelle ż.
* galicyjski: (1.1) Marcela ż.
* hiszpański: (1.1) Marcela ż.
* łaciński: (1.1) Marcella ż.
* portugalski: (1.1) Marcela ż.
* rosyjski: (1.1) Марцелла ż., Маркелла ż.
* słowacki: (1.1) Marcela ż.
źródła.
== Marcela (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|ż. Marcela
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: Marcelina (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Marcel
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Marcelka
Wiktionary
(1.1) Józiu, daj już Marcelkowi spokój.
Wiktionary
rzecz. Marcel m., Marceli mos.
Wiktionary
Marcelewo (niem. Fichtenau) – kolonia w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dobrcz.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Marceli – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy jednej z gałęzi rzymskiego rodu Klaudiuszów, Marcelli. Imię to bywa nadawane także w formie Marcel, jakkolwiek pojawia się ona w wydawnictwach poprawnościowych jako nieakceptowana.Żeńskim odpowiednikiem jest Marcela.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Marceli i jestem nauczycielem z Jeleniej Góry.
(1.1) 16 stycznia, 19 lutego i 17 lipca przypadają imieniny Marcelego i Marcela.
(1.1) Panie Marceli, proszę nas jutro odwiedzić.
Wiktionary
IPA: marˈt͡sɛlʲi, AS: marcelʹi
Wiktionary
rzecz. Marcela ż., Marcelka ż., Marcelinka ż., Marcysia ż., Marcelin m.
:: war. Marcel mos.
:: zdrobn. Marcelek mos., Marcyś mos.
:: fż. Marcela ż., Marcelina ż.
przym.
:: przest. gwara. Marcelowy
Wiktionary
(1.1) war. Marcel; zdrobn. Marcelek, Marcyś
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
cienka tkanina z jedwabiu naturalnego lub sztucznego, używana głównie na podszewkę do kapeluszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bardzo lubię wuja Marcelina.
Wiktionary
rzecz. Marcel m., Marceli m.
:: fż. Marcela ż., Marcelina ż.
Wiktionary
cienka tkanina z jedwabiu naturalnego lub sztucznego, używana głównie na podszewkę do kapeluszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Marcelina – żeński odpowiednik imienia Marcelin.Pochodzenie i znaczenie: z łaciny: Marcellus, liczba mnoga Marcelli – plebejski, później patrycjuszowski ród rzymski, jedna z gałęzi rodu Klaudiuszów.
Sławne osoby o tym imieniu:
Wikipedia
(1.1) Niech już Marcelina skończy z wyszukiwaniem sobie umartwień, bo się nabawi jakiejś choroby.
Wiktionary
IPA: ˌmart͡sɛˈlʲĩna, AS: marcelʹĩna
Wiktionary
rzecz. Marcela ż.
:: fm. Marcelin m., Marceli m., Marcel m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Marcela ż.
:: fm. Marcelin m., Marceli m., Marcel m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Marceline ż.
* rosyjski: (1.1) Марцеллина ż., Маркеллина ż.
* włoski: (1.1) Marcellina ż.
źródła.
== Marcelina (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|hiszpański|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marceliny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Marcelina (imię żeńskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Marcelina (imię żeńskie)
SJP.pl
[czytaj: marczelo]
1. włoskie imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Marcel lub Marceli z małżonką; Marcelowie
SJP.pl
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marcela lub z nim związany
SJP.pl
1. słodka masa cukiernicza utworzona z prażonych, zmiażdżonych migdałów, cukru i olejku marcepanowego;
2. smakołyk, frykas, przysmak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. masa ze zmielonych migdałów utartych z cukrem i białkiem, używana do wyrobów cukierniczych;
(1.2) kulin. wyrób z marcepanu (1.1)
(1.3) książk. przen. coś bardzo smacznego i wykwintnego
Wiktionary
Marcepan – słodka masa cukiernicza utworzona głównie z prażonych i zmielonych migdałów i cukru z dodatkiem olejku migdałowego. Pod wpływem ciepła (wystarczy ogrzanie w dłoni) masa staje się plastyczna, dlatego bywa używana do wyrobu ozdobnych, skomplikowanych kształtów.
Wikipedia
(1.3) Nie spodziewałem się na tej stołówce marcepanów, ale tej zupy nie da się jeść.
Wiktionary
IPA: marˈt͡sɛpãn, AS: marcepãn
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. marcepanik, marcepanek
przym. marcepanowy
Wiktionary
(1.3) przysmak, frykas, rarytas, delicja, smakołyk, specjał
Wiktionary
zdrobnienie od: marcepan
SJP.pl
mający smak, zapach marcepanu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) kulin. zrobiony z marcepanu, zawierający marcepan
Wiktionary
(1.1) Dla uczestników zabawy przygotowano bardzo wiele niespodzianek, w tym także rocznicowy tort marcepanowy.
(1.1) Jak tysiące śląskich rodzin, także i my niecierpliwie wyglądaliśmy obowiązkowego Paketu od Ujka z Niymiec. Do dziś pamiętam, jak czekaliśmy z bratem na chlebek marcepanowy.
Wiktionary
IPA: ˌmart͡sɛpãˈnɔvɨ, AS: marcepãnovy
Wiktionary
rzecz. marcepan m., marcepanik m., marcepanek m.
Wiktionary
Marcewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Słupca.
Do 1954 roku siedziba gminy Młodojewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
gwarowo:
1. lichy koń; szkapa;
2. wyzwisko, przezwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w Jakucji; lewy dopływ Wiluja;
Wiktionary
Marcha – rzeka w Rosji, w Jakucji; lewy dopływ Wiluja. Długość 1181 km; powierzchnia dorzecza 99 000 km²; średni roczny przepływ u ujścia 405 m³/s.
Wypływa z niewielkiego jeziora w pobliżu miejscowości Ajchał; płynie w kierunku południowo-wschodnim doliną o stromych zboczach po Płaskowyżu Wilujskim, potem po Nizinie Środkowojakuckiej. Przy wiosennych wysokich stanach wody żeglowna od 984. km od ujścia.
Zamarza od października do maja; zasilanie śniegowo-deszczowe.
Wikipedia
[czytaj: marSZE] nazwisko
SJP.pl
Marchais – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Aisne.
Według danych na styczeń 2014 roku gminę zamieszkiwało 380 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 25 osób/km².
Wikipedia
[czytaj: marszand] osoba zajmująca się handlem dziełami sztuki; marszand
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. szt. osoba handlująca dziełami sztuki
Wiktionary
(1.1) Znajdź mi marchanda, który kupi taki kicz!
Wiktionary
(1.1) marszand
Wiktionary
[czytaj: MARke] region we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. region administracyjny w środkowych Włoszech ze stolicą w Ankonie;
(1.2) hist. kraina historyczna w Italii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Sezon na marroni w pełni, a Marche z nich słyną.
(1.1) Zaplanuj wczasy w Marche!
(1.2) Średniowieczne Marche stanowiły prowincję Państwa Kościelnego.
Wiktionary
rzecz. Marchia ż., marchia ż.
Wiktionary
(1.1) rzad. Marchia
(1.2) Marchie, Marchia Ankońska, Marchia Ankonitańska, Marchia Ankony
Wiktionary
roślina (warzywo) o jadalnym korzeniu; korzeń tej rośliny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Daucus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodzaju selerowatych;
(1.2) kulin. warzywo z korzenia marchwi zwyczajnej
Wiktionary
Marchew (Daucus L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Rodzaj liczy w zależności od ujęcia 44–45 lub 60 gatunków. W tym drugim wypadku włączane są tu m.in. rodzaje: Agrocharis, Margotia, Melanoselinum, Pseudorlaya, Turgenia. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach, ale centrum zróżnicowania stanowi Europa, południowo-zachodnia i środkowa Azja, zwłaszcza obszar śródziemnomorski. W Polsce rośnie dziko podgatunek typowy marchwi zwyczajnej D. carota subsp. carota i w uprawie marchew zwyczajna jadalna D. carota subsp. sativus. Uprawiana i przejściowo dziczejąca jest poza tym także marchew złocista D. aureus.
Wikipedia
(1.1) Posiałem całą grządkę średniowczesnej marchwi.
(1.2) Proszę pani, jakie witaminy ma marchew?
Wiktionary
IPA: ˈmarxɛf, AS: marχef
Wiktionary
rzecz. marchwianka ż., marchwica ż., marchewnik mrz., marchwiak mrz.
:: zdrobn. marchewka ż., marcheweczka ż.
przym. marchwiowy, marchwiany, marchewkowy
Wiktionary
(1.1-2) karota, karotka, marchewka; kresy|morkwa.; lud. świnak, świnia, świni chleb
Wiktionary
zgrubienie od: marchewka
SJP.pl
Straż Miejska Ankh-Morpork (SMAM) – formacja policyjna miasta Ankh-Morpork z cyklu Świat Dysku. Pierwotnie jej motto brzmiało Fabricati Diem, Puncti Agunt Celeriter (korzystaj z dnia, czas szybko płynie). W tomie "Straż! Straż!" jest już ono zredukowane do Fabricati Diem, Punc, co można tłumaczyć na angielski jako "Make my day, punk" ("Uprzyjemnij mi dzień, śmieciu", słynny cytat z "Brudnego Harry’ego").
Wikipedia
zdrobnienie od: marchewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: marchewka
Wiktionary
rzecz. marchwianka ż., marchewka ż., marchew ż.
przym. marchwiowy
Wiktionary
1. mała marchew;
2. w przenośni potencjalna nagroda za wykonaną pracę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: marchew
(1.2) mała marchew
(1.3) kulin. potrawa z duszonej lub tartej marchwi
(1.4) pot. osoba z rudymi włosami
(1.5) reg. pięta u nogi
(1.6) uczn. niekształtny nos
(1.7) stud. nos
(1.8) więz. nos
(1.9) uczn. człowiek wysoki
Wiktionary
Marchew zwyczajna Daucus carota L. – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji i północnej Afryce. Jest również rośliną uprawną. W Polsce w stanie dzikim jest rośliną bardzo pospolitą.
Wikipedia
(1.1) Dodaj do zupy dwie marchewki.
(1.3) Do kotletów i ziemniaków zrobiłam marchewkę.
(1.4) Nie mam ochoty gadać z tą wredną marchewką.
Wiktionary
IPA: marˈxɛfka, AS: marχefka
Wiktionary
rzecz. marchew ż.
:: zdrobn. marcheweczka ż.
przym. marchewkowy, marchwiowy
Wiktionary
(1.1) marcheweczka
(1.2) marchew
(1.4) wiewiórka, rudzielec
(1.6) kartofel
(1.8) kichawa, kucha, kufa, marchiewka, purchawa, truskawa, truskawka
Wiktionary
1. mała marchew;
2. w przenośni potencjalna nagroda za wykonaną pracę
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto z marchewką
Wiktionary
1. mający smak, zapach marchewki;
2. pomarańczowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący marchewki (roślin i jadalnych korzeni)
(1.2) przyrządzony z marchewki, z dodatkiem marchewki
(1.3) mający kolor pomarańczowy, taki jak kolor dojrzałego korzenia marchewki
Wiktionary
IPA: ˌmarxɛfˈkɔvɨ, AS: marχefkovy
Wiktionary
rzecz. marchwianka ż., marchewka ż., marchew ż.
przym. marchwiowy
Wiktionary
1. rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych;
2. marchewnik anyżkowy - roślina z rodziny baldaszkowatych, o aromatycznych owocach i korzeniu, rosnąca dziko lub uprawiana, używana jako przyprawa kuchenna, roślina lecznicza i pastewna;
3. pryszczarek marchewnik - gatunek muchówki, której larwy żerują na marchwi
SJP.pl
Marchewnik anyżowy, m. wonny (Myrrhis odorata) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Przedstawiciel monotypowego rodzaju marchewnik Myrrhis Mill. Występuje naturalnie na obszarach górskich południowej Europy, od Pirenejów po Półwysep Bałkański. Jest rozpowszechniony w uprawie i rejestrowany jako dziczejący na różnych obszarach świata, m.in. w Chile. Także w Polsce notowany jest jako gatunek dziczejący na Dolnym Śląsku i Pomorzu.
Wikipedia
wojskowy okręg pograniczny; margrabstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. geogr. adm. region administracyjny w środkowych Włoszech ze stolicą w Ankonie;
(1.2) rzad. hist. kraina historyczna w Italii
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Jakub z Marchii ukończył studia prawnicze, studiował na kilku włoskich uniwersytetach.
Wiktionary
rzecz. marchia ż., Marche nmos.
przym. marchijski
Wiktionary
(1.1) Marche
Wiktionary
przymiotnik od: marchia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Marche, region we Włoszech
Wiktionary
(1.1) W dniach 4 i 5 listopada 1860 r. plebiscyty w Marchiach i Umbrii, jak zwykle, zapewniły o woli tamtejszej ludności poddania się panowaniu Wiktora Emanuela II.
(1.1) (…) Republika św. Marka poszukiwała kondotierów na zewnątrz, w Mantui, Romanii, Marchiach, lekką jazdę sprowadzając z posiadłości bałkańskich.
(1.1) Mapa wędrówek Lorenza Lotta też nie jest zbyt bogata, nie wskazuje na głód przestrzeni, ogranicza się do paru miasteczek na terenach należących do Republiki Weneckiej i w Marchiach (…)
(1.1) Jeżeli szczęściem jest dla Romanii, Marchii i Ankony, że je odbierą Papieżowi, czemuż tego szczęścia pozbawiać Rzym? — a jeźli Rzymowi dobrze ma być z Papieżem, czemu ma być źle Ankonie, Marchiom i Romanii sic.?
Wiktionary
przym. marchijski
Wiktionary
włoska rasa bydła
SJP.pl
→ Marche [czytaj: markijski]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marchiami (Marche, Marchia) (krainą we Włoszech)
(1.2) związany z obszarami dawnej Marchii Brandenburskiej
Wiktionary
rzecz. Marchie nmos., Marchia ż.
Wiktionary
zarządzający marchią, margrabia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
bohater średniowiecznych opowieści, przedstawiany jako sprytny i rezolutny chłop, uosabiający ludową mądrość i humor
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: marchołt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ciasto marchewkowe
(1.2) słodki wypiek (strucla, pieróg, bułeczka etc.) z nadzieniem z marchwi i maku
(1.3) daw. pot. drzewo sosnowe wzrosłe na nizinie, gąbczaste, mające dużo bielu, nietrwałe, nienadające się do budowy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Marchwiak to ciasto, które piekłam wiele razy.
(1.2) Zwyczaj wypiekania ciasta drożdżowego z nadzieniem marchwiowo-makowym, określanego jako „marchwiak”, „strucla”, „rusinek”, do dzisiaj zachował się we wsiach parafii przesmyckiej.
Wiktionary
rzecz. marchwianka ż., marchew ż.
Wiktionary
(1.1) ciasto marchewkowe, ciasto marchwiowe
(1.2) marchwiak z makiem
Wiktionary
zupa z tartej marchwi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. zupa z utartej marchwi
Wiktionary
(1.1) Pani Pelagia podała marchwiankę i wątróbkę z kartoflami.
Wiktionary
rzecz. marchew ż., marchwica ż., marchewnik mrz., marchwiak mrz.
:: zdrobn. marchewka ż., marcheweczka ż.
przym. marchwiowy, marchwiany, marchewkowy
Wiktionary
→ marchew; marchwiowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący marchwi
Wiktionary
rzecz. marchwianka ż., marchew ż.
Wiktionary
roślina z rodziny baldaszkowatych, rosnąca w okolicach górzystych Środkowej i Południowej Europy; stosowana jako ziele lecznicze
SJP.pl
Marchwica (Mutellina Mill.) – rodzaj bylin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje trzy gatunki. Występują one w Europie Środkowej i Południowej oraz na Kaukazie. Najszerzej rozprzestrzeniona jest marchwica pospolita M. purpurea, należąca także do flory Polski. Pozostałe dwa gatunki są endemitami Korsyki (M. corsica) i Kaukazu (M. caucasica). Rośliny te występują na górskich łąkach i na terenach skalistych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
→ marchew; marchwiany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z marchwi
Wiktionary
IPA: marxˈfʲjɔvɨ, AS: marχfʹi ̯ovy
Wiktionary
rzecz. marchwianka ż., marchew ż., marchewka ż., marcheweczka ż.
przym. marchewkowy
Wiktionary
tracić życie; umierać
SJP.pl
Marcja, Marcia Aurelia Ceionia Demetrias (data urodzenia nieznana, zm. 193) – wyzwolenica i kochanka cesarza Kommodusa. Jej ojciec – Marek Aureliusz Sabinianus został wyzwolony przez Marka Aureliusza i Lucjusza Werusa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) umieranie
Wiktionary
czas. mrzeć ndk.
Wiktionary
(1.1) konanie, umieranie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Marcin – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od wyrażenia Martinus oznaczającego „należący do boga Marsa”.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Marcin i jestem cukiernikiem z Poznania.
(1.1) W Kościele katolickim na 11 listopada przypada wspomnienie św. Marcina z Tours, patrona oberżystów, hotelarzy, jeźdźców i żołnierzy.
(1.1) Wojciechowi Tajnerowi i Marcinowi Bachledzie lepienie bałwanów, czym zajęli się po kwalifikacjach, wychodziło dużo lepiej niż skakanie.
(1.1) Marcinowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 11 listopada, a także 30 stycznia, 13 kwietnia, 8 i 24 października oraz 7 i 29 grudnia.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲt͡ɕĩn, AS: marʹćĩn
Wiktionary
rzecz. Marcinowa ż., Marcinówna ż., Marcinostwo lm m., marcinek mrz./mzw., Marcinów mrz., Marcinowice nmos., Marciszów mrz.
:: zdrobn. Marcinek mos., Marcyś mos.
:: zgrub. Marcinisko mos.
:: fż. Martyna ż., Marcina ż.
przym. Marcinowy, Marcinkowy, Marcysiowy, marcinkowy, marciński, marcinowski, marcinowicki, marciszowski
zob. Martyna, Marcina, Marek.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Marcinek, Marcyś; zgrub. Marcinisko
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
drobny, krzewiasty aster, kwitnący jesienią; michałek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Marcin
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. toponim, osada w Polsce, w gminie Margocin;
Wiktionary
1 miejscowość w Polsce:
Wikipedia
(1.1) Marcinek przyniósł dziś duży biały parasol do przedszkola.
Wiktionary
IPA: marʲˈt͡ɕĩnɛk, AS: marʹćĩnek
Wiktionary
rzecz. Marcin m., marcinek m.
przym. Marcinowy, marcinkowy, marciński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Marciniak (forma żeńska: Marciniak, Marciniakowa, liczba mnoga: Marciniakowie) – polskie nazwisko powstałe w XVIII wieku od imienia Marcin i prawdopodobnie oznaczające jego syna. Na dzień 17.01.2015 r. nazwiskiem tym w Polsce posługiwały się 48 834 osoby.
Forma nazwiska Marciniak charakterystyczna jest dla zachodniej Polski. Odmianą tego nazwiska używaną na wschodnich terenach Polski jest nazwisko Marciniuk.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Marciniec (niem. Marienstein, Martenstein) – niewielki masyw z najwyższym szczytem (624 m n.p.m.) w północnej części Grzbietu Wschodniego w Górach Kaczawskich. Leży w grzbiecie ciągnącym się na północny zachód i zachód od Bukowinki poprzez Rogacz, Dłużek, Chmielarz, Polankę, Trzciniec, Zadorę i Lipną w stronę Wojcieszowa.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
hodowlana roślina zwrotnikowa z rodziny ostrojowatych; sinningia, gloksynia
SJP.pl
Góra Świętego Marcina (384 m n.p.m.) – wzgórze położone na południowy wschód od centrum Tarnowa, częściowo w jego granicach administracyjnych. Stanowi północną krawędź progu Pogórza Karpackiego.
Nazwa góry (popularnie nazywanej Marcinką) pochodzi od zabytkowego kościoła św. Marcina w obecnej wsi Zawada, będącego najstarszą świątynią parafialną Tarnowa i jego najbliższych okolic. Góra św. Marcina leży w zlewni rzeki Białej, ostro załamując się nad jej doliną. Jej północny stok znajduje się w granicach administracyjnych Tarnowa, szczyt i łagodnie opadający stok południowy zajmują zabudowania Zawady. W pobliżu szczytu wzgórza niedaleko kościoła znajduje się nadajnik naziemny, należący do operatora EmiTel.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Marcinkowski (forma żeńska: Marcinkowska; liczba mnoga: Marcinkowscy) – polskie nazwisko, którego etymologia wywodzi się prawdopodobnie od wsi Marcinkowo.Nazwisko szczególnie popularne w Poznaniu i Wielkopolsce.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marcinka lub z nim związany
SJP.pl
Marcin z małżonką; Marcinowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. żona Marcina
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: Marcinów
(2.2) D. lp. od: Marcinowo
forma przymiotnika.
(3.1) ż. lp. od: Marcinowy
Wiktionary
(1.1) Wody nie ma; Marcinowa dziś nie przyszła… chora czy co?
(2.1-2) Jutro jadę do Marcinowa.
(3.1) Sąsiadował z Marcinową zagrodą z jednej strony i z Józefowym polem z drugiej.
Wiktionary
IPA: ˌmarʲt͡ɕĩˈnɔva, AS: marʹćĩnova
Wiktionary
zob. Marcin.
Wiktionary
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) wieś gminna w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Marcin mos., marcinowiczanin mos., marcinowiczanka ż.
przym. marcinowicki, Marcinowy
Wiktionary
przymiotnik od: Marcinowice
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Marcinów
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marcina lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Marcina
Wiktionary
(1.1) W Marcinowym sadzie rosną dorodne jabłonie i grusze oraz rosochate orzechy.
(1.1) Marcinowa cukiernia słynie z pysznych rogali świętomarcińskich.
(1.1) Na skraju Marcinowego gospodarstwa stoi przydrożna figura św. Marcina.
(1.1) Marcinowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Marcin mos., Marcinek mos., Marcisz mos., marcinek mrz., Marcinowa ż., Marcinów mrz., Marcinowice nmos., Marciszów mrz., Martyna ż., Martynka ż., Marek mos., Mareczek mos.
przym. Marcinkowy, Marciszowy, Martynin, Martynowy, Martynkin, Martynkowy, marcinkowy, marciński
Wiktionary
rogal marciński - wielkopolski rogal z nadzieniem z białego maku; rogal świętomarciński
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Marciny – dawny folwark. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Gudogaje.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Marciszów (do 1945 r. niem. Merzdorf im Riesengebirge) – wieś w Polsce, położona nad Bobrem, w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Marciszów, w Kotlinie Marciszowskiej, na pograniczu Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich oraz Kotliny Kamiennogórskiej i Gór Wałbrzyskich w Sudetach Środkowych.
Wikipedia
mieszkaniec wsi: Marciszów
SJP.pl
mieszkanka wsi: Marciszów
SJP.pl
przymiotnik od: Marciszów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Marcisław – notowane w Polsce od 1374 roku imię męskie powstałe poprzez dodanie do imienia Marcin, typowej dla imion słowiańskich, cząstki -sław.
Marcisław imieniny obchodzi 7 grudnia.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Marcjalis (łac. Martialis) – imię męskie pochodzenia łacińskiego.
Zostało utworzone od imienia boga wojny Marsa (łac. Mārs, Mārtis), znaczyło zatem pierwotnie „należący do Marsa, poświęcony Marsowi”.
Wikipedia
poeta rzymski żyjący w latach ok. 40 - ok. 104
SJP.pl
Marcus Valerius Martialis – poeta łaciński, autor 15 ksiąg epigramatów, Rzymianin z miasta Augusta Bilbilis na terenie dzisiejszej Hiszpanii. Data urodzin i śmierci pozostaje niepewna: urodził się w latach 38–41 n.e. (1 marca), zmarł najpóźniej w r. 104 n.e. Jedynym źródłem do biografii Marcjalisa, poza jego własnymi epigramami, jest list Pliniusza Młodszego.
Wikipedia
dawniej: poważny, groźny, surowy; marsowaty, marsowy
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Marcjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego wywodzące się z cognomen Martianus (dla kobiet Martiana). Oznacza ono należący do Marsa, poświęcony Marsowi. Kościół katolicki notuje wielu świętych o tym imieniu.
Marcjan imieniny obchodzi 4 stycznia, 10 stycznia, 16 lutego, 20 kwietnia, 22 maja, 14 czerwca, 17 czerwca, 9 sierpnia, 26 października i 2 listopada.
Wikipedia
rzecz. Marcjanna ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Marcjana, również Marcjanna – żeński odpowiednik imienia Marcjan. Wśród świętych m.in. św. Marcjana z Cezarei Mauretańskiej.
Marcjana imieniny obchodzi 9 stycznia i 12 lipca.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Marcjana, również Marcjanna – żeński odpowiednik imienia Marcjan. Wśród świętych m.in. św. Marcjana z Cezarei Mauretańskiej.
Marcjana imieniny obchodzi 9 stycznia i 12 lipca.
Wikipedia
rzecz. Marcjan mos.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marcjanny lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
teolog, gnostyk chrześcijański, twórca marcjonizmu
SJP.pl
Marcjon (gr. Μαρκίων Σινώπης; ur. ok. 100 w Synopie; zm. po 160) – teolog chrześcijański, twórca marcjonizmu, częściowo powiązanego z gnostycyzmem. Stworzył pierwszy kanon Nowego Testamentu.
Wikipedia
zwolennik marcjonizmu (doktryny wczesnochrześcijańskiej bliskiej gnostycyzmowi)
SJP.pl
wyznanie religijne bliskie gnostycyzmowi, założone około 145 roku przez Marcjona z Synopy
SJP.pl
Marcjonici (marcjonizm) – bliska gnostycyzmowi grupa religijna założona około 145 roku przez Marcjona z Synopy. Szczyt ich działalności przypadał na II wiek i III wiek, choć kilka gmin przetrwało do VI wieku. Ich pismami religijnymi były Ewangelia Marcjona: przypuszczalnie edytowana przez niego Ewangelia Łukasza, która nie zawiera m.in perykop sugerujących związek Jezusa z Bogiem Starego Testamentu (jak np. genealogii Jezusa od króla Dawida), a także listy apostoła Pawła. Była to pierwsza kompilacja pism chrześcijańskich, pierwszy kanon. W wyniku sporów z Marcjonem Kościół zaczął formować swój własny kanon.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Marcjusz – męskie imię łacińskie, powstałe od nazwy rodu Marcii/Martii (pol. Marcjusze), które pierwotnie stanowiło patronimik od Marka, oznaczając „syn Marka, przynależny do Marka”. Istnieje patron tego imienia, św. Marcjusz.
Marcjusz imieniny obchodzi 13 kwietnia i 8 października.
Żeński odpowiednik: Marcja
Zobacz też: Marzio
Wikipedia
[czytaj: marko] obce imię męskie
SJP.pl
Marek – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do wąskiej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Lucjusz, Publiusz, Tytus, Serwiusz), utworzone z *Mart-ico-s od imienia boga Mars, Martis i oznaczające „należący do Marsa, związany z Marsem”. W Polsce imię to jest notowane od XIII wieku, choć poza współczesnością nie było często spotykane, w formach Marek, Marko, Margusz, Markusz, Merkusz. Zapisana została także żeńska Marka (1263) – żeński odpowiednik imienia Marek lub zdrobnienie od imion żeńskich rozpoczynających się na Mar-, takich jak Margorzata (= Małgorzata) lub Maria – oraz Markusław, staropolskie imię utworzone od imienia Marek poprzez dodanie typowej dla imion słowiańskich cząstki -sław. Imię to według danych 2022 r. jest na 10 miejscu najpopularniejszych imion męskich.
Wikipedia
[czytaj: markoni] nazwisko, m.in. Guglielmo Marconi (1874-1937), włoski fizyk i elektronik, pionier radiotechniki, konstruktor radiotelegrafu
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: MARkos]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Marcos, właśc. Marcos Roberto Silveira Reis (ur. 4 sierpnia 1973 w São Paulo) – brazylijski piłkarz grający na pozycji bramkarza. Z reprezentacją Brazylii, w której barwach wystąpił 29 razy, zdobył w 2002 roku Puchar Świata. Całą karierę spędził w brazylijskim klubie SE Palmeiras.
Wikipedia
marcować się - potocznie o kotach, zającach: przechodzić ruję
SJP.pl
1. kura wylęgła w marcu
2. owca urodzona w marcu
3. woda ze śniegu marcowego
SJP.pl
Marcówka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Zembrzyce.
Wieś położona jest w Beskidzie Makowskim, na południowych stokach Chełmu (604 m n.p.m.), częściowo na stokach Sosnówki (538 m).
Marcówka została osadzona prawdopodobnie w II połowie XV w. W tym czasie w górnych polaniastych częściach obecnej wsi zaczęli osiedlać się wołosi, zakładając w lasach tzw. zarąbki tj. osiedla powstałe w wyniku wykarczowania lasu. W ciągu wieków wieś często zmieniała właścicieli. W 1493 r. należała ona do Stanisława Słupskiego, właściciela Suchej, Stryszawy i Stryszowa. W 1709 przeszła w ręce Anny Konstancji Wielopolskiej herbu Starykoń z Suchej.
Wikipedia
przymiotnik od: marzec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do marca, trzeciego miesiąca roku
(1.2) odnoszący się do wydarzeń w marcu 1968 roku w Polsce i ich następstw
Wiktionary
IPA: mar.ˈt͡sɔ.vɨ, AS: mar.co.vy
Wiktionary
rzecz. marzec m., marcowanie n.
czas. marcować ndk.
przysł. marcowo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: markus]
1. obce imię męskie
2. nazwisko
SJP.pl
W USA:
Inne
Wikipedia
Herbert Marcuse (ur. 19 lipca 1898 w Berlinie, zm. 29 lipca 1979 w Starnbergu) – niemiecko-amerykański filozof pochodzenia żydowskiego, ideolog rewolty studenckiej roku 68 i socjolog marksistowski, przedstawiciel szkoły frankfurckiej.
Wikipedia
marcepan
SJP.pl
zdrobnienie od: Marcela, Marcelina (imiona żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od Marceli, Marcjan
Wiktionary
(1.1) Mój Marcyś chodzi już do drugiej klasy.
Wiktionary
rzecz. Marceli mos., Marcin mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Marcela, Marcelina (imiona żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od Marcjanna, Marcelina
Wiktionary
(1.1) Marcysia to moja druga córka.
Wiktionary
rzecz. Marceli mos.
Wiktionary
zając lub zwierzę domowe urodzone w marcu
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
mieszkaniec Marek
SJP.pl
mieszkanka Marek
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mruczeć
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. o dziecku płakać
Wiktionary
(1.2)
rzecz. marczek mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. płaczliwe dziecko
Wiktionary
czas. marczeć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Marczenko:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Marczów – wieś łańcuchowa w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Wleń w dolinie potoku Ośna nad rzeką Bóbr, pośród wzniesień Pogórza Izerskiego: Kątnicy (379 m n.p.m.) Włócznika (386 m n.p.m.) i Łopaty (366 m n.p.m.) po stronie północnej i od południa wzdłuż masywu Baraniej Góry (309 m n.p.m.).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Marczyce (do 1945 niem. Märzdorf, w 1946 także Marcinkowice) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Podgórzyn.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) wojsk. niemiecki gąsienicowy bojowy wóz piechoty
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Niemieckie leopardy i mardery zostały stworzone do wspólnego przeprowadzania ataków na polu walki.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. liter. postać z Księgi Estery, opiekun Estery;
(1.2) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Mardocheusz (hebr. מָרְדֳּכַי Mardokaj, Mordechaj, w aram. dosł. „Przynależący do Marduka”) – postać biblijna występująca w Księdze Estery.
Mardocheusz był Żydem z plemienia Beniamina pełniącym służbę na dworze króla Persji Achaszwerosza. Jego kariera rozpoczęła się, kiedy król Achaszwerosz oddalił swoją żonę Waszti i za radą dworzan postanowił poszukać sobie innej małżonki. Wówczas z całego kraju ściągnięto do jego zamku w Suzie piękne kobiety, z których król miał wybrać nową żonę. Wśród nich była także Estera, przybrana córka Mardocheusza, której był opiekunem. To właśnie ją wybrał król na nową małżonkę.
Wikipedia
(1.1) Estera uczyniła zgodnie z poleceniem Mardocheusza, tak jakby była jeszcze pod jego opieką.
Wiktionary
(1.2) war. Mordechaj
Wiktionary
1. w mitologii babilońskiej: narodowy bóg Babilończyków, uważany za opiekuna magii, stwórca oraz władca nieba i ziemi
2. zespół blackmetalowy założony w 1990 roku w Szwecji
SJP.pl
Marduk (sum. damar-dutu, tłum. „Młody byczek boga Utu”) – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki/Ea, małżonek bogini Sarpanitu, utożsamiany z planetą Jowisz i Syriuszem.
Wikipedia
samochód typu Fiat Marea
SJP.pl
Marea – antyczne miasto położone w Egipcie, 45 kilometrów na południowy zachód od Aleksandrii, na południowym wybrzeżu jeziora Marjut, czyli antycznego Mareotis.
Wikipedia
łańcuch górski powstały w archaiku na terenie dzisiejszego Morza Białego
SJP.pl
przymiotnik od: Marki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący miasta Marki
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Protest wysłali do mareckiego urzędu, a dołączyli postanowienie sądu o nabyciu spadku, jeszcze z roku 1989, w myśl którego byli współwłaścicielami posesji.
Wiktionary
zdrobnienie od: Marek (imię męskie); Maruś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. Marek
Wiktionary
(1.1) Posłałam pana Mareczka do hurtowni w Katowicach.
Wiktionary
rzecz. Marek mos., Marcin mos., Maruś mos.
przym. Markowy, Marcinowy
Wiktionary
(1.1) Maruś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: marka
Wiktionary
rzecz. marka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Marek (imię męskie); Maruś
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mareczka lub z nim związany
SJP.pl
1. roślina rosnąca dziko na terenach bagiennych, czasem uprawiana ze względu na jadalne korzenie; marek kucmerka;
2. dawniej: dusza pokutująca, potępieniec;
3. nocny marek - potocznie: osoba przesiadująca, pracująca do późnej nocy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Marek – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do wąskiej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Lucjusz, Publiusz, Tytus, Serwiusz), utworzone z *Mart-ico-s od imienia boga Mars, Martis i oznaczające „należący do Marsa, związany z Marsem”. W Polsce imię to jest notowane od XIII wieku, choć poza współczesnością nie było często spotykane, w formach Marek, Marko, Margusz, Markusz, Merkusz. Zapisana została także żeńska Marka (1263) – żeński odpowiednik imienia Marek lub zdrobnienie od imion żeńskich rozpoczynających się na Mar-, takich jak Margorzata (= Małgorzata) lub Maria – oraz Markusław, staropolskie imię utworzone od imienia Marek poprzez dodanie typowej dla imion słowiańskich cząstki -sław. Imię to według danych 2022 r. jest na 10 miejscu najpopularniejszych imion męskich.
Wikipedia
(1.1) Hanka spotkała Marka przed kościołem.
(1.1) Marku, na kiedy przypadają twoje imieniny?
Wiktionary
IPA: ˈmarɛk, AS: marek
Wiktionary
rzecz. Markowa ż., Markówna ż., Markostwo lm m., Mareczkowa ż., Mareczkówna ż., Marusiowa ż., Marusiówna ż., Marusia ż., Marki nmos., Mareczki nmos.
:: zdrobn. Mareczek m., Maruś m.
przym. Markowy, Mareczkowy, Marcinowy, marsowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Mareczek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. marchewka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nać
Wiktionary
nadmorska nizina we Włoszech
SJP.pl
Maremmy (wł. Maremma) – nizina nadmorska we Włoszech, na zachodnim wybrzeżu Półwyspu Apenińskiego (głównie w Toskanii). Pierwotnie teren bagnisty; przekształcony w region rolniczy w wyniku prac melioracyjnych prowadzonych w XX wieku. Główne miasto niziny to Grosseto.
Wikipedia
wykorzystujący energię prądów morskich i oceanicznych jako siłę napędową
SJP.pl
ryba z rodziny łososiowatych, żyjąca w jeziorze Miedwie pod Szczecinem; sieja miedwiańska
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Marencja i pochodzę ze Skarżyska.
Wiktionary
gruba wełniana tkanina, używana na ubrania, kostiumy i płaszcze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. włoska wieś położona w gminie Alessandria, w Piemoncie; miejsce sławnej Napoleońskiej bitwy;
Wiktionary
Miejscowości w Kanadzie:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) O, Francuzi! Czyż bez ceny
Rany nasze dla was są?
Spod Marengo, Wagram, Jeny,
Drezna, Lipska, Waterloo:
Świat was zdradzał, my dotrwali,
Śmierć czy triumf, my gdzie wy!
Bracia! My wam krew dawali,
Dziś wy dla nas nic – prócz łzy?
(1.1) Brakowało zaledwie kilkunastu minut, by Waterloo nastąpiło o piętnaście lat wcześniej, pod Marengo. 14 czerwca 1800 roku, pod wsią Marengo, „bóg wojny” dał się omamić agentom wroga i wciągnąć na niekorzystny dla siebie teren, wybrany przez wodza Austriaków, feldmarszałka Melasa, który dysponował znaczną przewagą liczebną.
Wiktionary
rzecz. marengo n.
Wiktionary
przyrząd do rejestracji pływów morskich; pływomierz
SJP.pl
Wikipedia
narzekać na coś, na kogoś, skarżyć się, zrzędzić
SJP.pl
mały, drapieżny ssak podobny do kota zamieszkujący Amerykę Północną oraz Amazonię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Leopardus wiedii|Schinz|ref=tak., gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Ameryce Południowej;
(1.2) zool. kot z gatunku margaj (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) W niewoli margaje żyją do 15 lat.
Wiktionary
(1.1) ocelot nadrzewny, ocelot
(1.2) ocelot nadrzewny, ocelot
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Imiona:
W USA:
Wikipedia
obce imię żeńskie
SJP.pl
Małgorzata – imię żeńskie pochodzenia greckiego.
Wikipedia
drink na bazie tequili, likieru oraz soku z cytryny lub limonki
SJP.pl
Wikipedia
tłuszcz spożywczy konsystencją przypominający masło, wytwarzany głównie z olei roślinnych, najczęściej z dodatkiem substancji smakowych, barwiących i witamin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. spoż. produkt spożywczy, tłuszcz jadalny podobny do masła, wytwarzany z olejów roślinnych;
Wiktionary
Margaryna – produkt spożywczy należący do tłuszczów jadalnych. Jest to emulsja tłuszczowo-wodna wytwarzana współcześnie głównie poprzez katalityczne uwodornienie płynnych olejów roślinnych (rzepakowego, sojowego, palmowego, arachidowego i innych). Zawartość tłuszczu w margarynie wynosi 40–80%. Jako półsyntetyczny produkt pochodzenia roślinnego nie zawiera cholesterolu. W zależności od składu ma konsystencję miękką (dostępna w handlu w pojemnikach z tworzyw sztucznych) lub twardą (sprzedawana w kostkach).
Wikipedia
(1.1) Posmaruj mi chleb margaryną.
Wiktionary
IPA: ˌmarɡaˈrɨ̃na, AS: margarỹna
Wiktionary
przym. margarynowy
Wiktionary
fabryka margaryny
SJP.pl
przymiotnik od: margaryna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z margaryną; zawierający margarynę
(1.2) rzad. związany z perłą lub perłami → chem. zob. kwas margarynowy.
Wiktionary
rzecz. margaryna ż.
Wiktionary
rodzaj miki, kruchy minerał z grupy łyszczyków
SJP.pl
roślina zielna z rodziny złożonych; złocień właściwy; jastrun
SJP.pl
Jastrun właściwy, złocień właściwy, jastrun wczesny (Leucanthemum vulgare Lam.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Rodzimy obszar jego występowania obejmuje Europę i dużą część Azji, poza tym rośnie introdukowany w wielu krajach na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Jest dość pospolity na terenie całej Polski, w górach sięga aż po piętro halne.
Jest uprawiany jako roślina ozdobna (popularnie nazywana margaretką lub margerytką).
Wikipedia
przymiotnik od: margerytka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Margianą, dotyczący Margiany
Wiktionary
rzecz. Margiana ż.
Wiktionary
jasnoszara skała osadowa składająca się z węglanów wapnia i magnezu oraz minerałów ilastych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. skała osadowa złożona głównie z węglanów oraz minerałów ilastych;
Wiktionary
Margiel – skała osadowa, zwykle szara. Składa się z węglanów (wapnia lub magnezu) i minerałów ilastych. Używany jest do wyrobu cementu, także jako nawóz mineralny (sztuczny). Ma słaby, nieprzyjemny zapach. Dobrze reaguje z kwasem solnym (HCl), pozostawiając błotnistą plamkę.
Klasyfikacja margli ze względu na proporcje zawartości węglanów i minerałów ilastych:
W technologii ceramiki często marglem określane są okruchy węglanów powyżej 0,5 mm występujące w surowcach ilastych.
Wikipedia
IPA: ˈmarʲɟɛl, AS: marʹǵel
Wiktionary
przym. marglisty
Wiktionary
1. tytuł, hasło, podhasło dotyczące treści tekstu, umieszczone na marginesie;
2. ręczna uwaga, komentarz czytelnika na marginesie rękopisu lub druku;
3. sprawa mało ważna, drugoplanowa; błahostka
SJP.pl
pomniejszenie znaczenia czegoś albo wpływu na coś
SJP.pl
Marginalizacja społeczna, wykluczenie społeczne, ekskluzja – wyłączenie z udziału w życiu społecznym jednostek, grup społecznych lub w ujęciu globalnym społeczeństw w stosunku do ich otoczenia społecznego. Może odnosić się do procesu wykluczania jednostek i grup albo do stanu wykluczenia. Przeciwieństwo inkluzji.
Wikipedia
pomniejszać znaczenie czegoś lub wpływu na coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marginalizować.
Wiktionary
rzecz. zmarginalizowanie n., marginalizacja ż.
czas. marginalizować ndk., zmarginalizować dk.
Wiktionary
będący poza centrum, mało ważny, o niewielkim znaczeniu; nieistotny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mniej ważny
Wiktionary
(1.1) To, o czym mówisz, to marginalna sprawa. Przejdź do konkretów.
Wiktionary
IPA: ˌmarʲɟĩˈnalnɨ, AS: marʹǵĩnalny
Wiktionary
rzecz. margines m.
Wiktionary
(1.1) drugorzędny, trzeciorzędny, poboczny, uboczny, peryferyjny
Wiktionary
1. odstęp między polem tekstu a brzegiem arkusza papieru;
2. coś drugorzędnego, mniej ważnego;
3. zapas, zakładka na nieprzewidziane okoliczności;
4. margines społeczny - ogół osób wykluczonych z życia społecznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niezadrukowany brzeg strony, np. zeszytu;
(1.2) przen. coś, co dzieje się poza głównym nurtem
(1.3) przen. coś, co jest drugorzędne, nieistotne lub mało ważne
Wiktionary
Margines (łac. margo) może odnosić się do następujących znaczeń:
Wikipedia
(1.1) Na marginesach książki były jakieś dziwne notatki, z których nic nie wynikało.
(1.3) Literaturą zajmował się na marginesie innych zajęć, z zamiłowania.
Wiktionary
przym. marginesowy, marginalny
Wiktionary
przedstawiciel grupy dinozaurów ptasiomiednicznych
SJP.pl
grupa dinozaurów ptasiomiednicznych
SJP.pl
Marginocefale (łac. Marginocephalia) – grupa dinozaurów z rzędu dinozaurów ptasiomiednicznych (z podrzędu Cerapoda, z grupy Heterodontosauriformes).
Wszystkie były roślinożerne. Pierwotne były dwunożne, później pojawiły się formy o bardzo dużych rozmiarach i poruszające się na czterech nogach. Charakteryzują się kościstym kołnierzem kostnym nad kością potyliczną czaszki i zachodzącym na plecy. Czaszki niektórych osiągały jedne z największych rozmiarów wśród kręgowców. Tak obudowane głowy niejednokrotnie wyposażone w rogi mogły służyć zarówno do odstraszania lub obrony przed drapieżnikami albo też do walk godowych o samice. Są znane od późnej jury do końca kredy.Dzielą się na pachycefalozaury (Pachycephalosauria) i ceratopsy (Ceratopsia).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. symulant
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. udawać, symulować
Wiktionary
obfitujący w margiel
SJP.pl
zawierający pewną ilość marglu (skały osadowej)
SJP.pl
przymiotnik od: margiel
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Margonin – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1402 roku położone było w XVI wieku w województwie kaliskim.
Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Margonin. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa pilskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto miało 2980 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: marˈɡɔ̃ɲĩn, AS: margõńĩn
Wiktionary
przym. margoniński
Wiktionary
mieszkaniec Margonina (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Margonina (miasta w Polsce)
SJP.pl
związany z Margoninem, dotyczący Margonina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Kresy. zdrobn. Małgorzata
Wiktionary
imię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię żeńskie, odpowiednik Małgorzaty
Wiktionary
Margot – imię żeńskie, odpowiednik Małgorzaty
Wikipedia
(1.1) Pośród gości będą różni, o, bardzo różni, ale nikogo, królowo Margot, proszę nie wyróżniać!
Wiktionary
Margowo – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Świerzno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
skrót od: margrabia
SJP.pl
1. w średniowieczu: zwierzchnik prowincji przygranicznej, marchii;
2. tytuł arystokratyczny niższy od księcia, a wyższy od hrabiego;
3. osoba mająca taki tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. w średniowieczu: zwierzchnik marchii
Wiktionary
Hrabia – tytuł przysługujący:
Wikipedia
IPA: marˈɡrabʲja, AS: margrabʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. margrabstwo n., margrabianka ż.
:: fż. margrabina ż.
przym. margrabiowski
Wiktionary
(1.1) margraf
Wiktionary
córka margrabiego
SJP.pl
historyczna nazwa miasta Olecko
SJP.pl
1. wojskowy okręg pograniczny; marchia
2. godność, tytuł margrabiego
3. majątek, posiadłość margrabiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. tytuł i urząd margrabiego
(1.2) hist. ziemie zarządzane przez margrabiego
(1.3) hist. administracyjny okręg graniczny
Wiktionary
(1.2) Nasi przodkowie przywędrowali z Margrabstwa Moraw.
Wiktionary
rzecz. margrabia mos.
Wiktionary
margrabia
1. zwierzchnik marchii w średniowieczu;
2. tytuł arystokratyczny;
3. osoba nosząca ten tytuł
SJP.pl
starożytne miasto w Mezopotamii (obecnie Tall al-Hariri w Syrii)
SJP.pl
Mari – starożytne miasto w północnej Mezopotamii nad Eufratem. Od III tysiąclecia p.n.e. ważny ośrodek polityczny i handlowy na szlaku północna Mezopotamia – północna Syria. Okresowo pod władzą Sumerów, Akadów, Asyryjczyków. Największego znaczenia nabrało Mari pod rządami Amorytów na przełomie XIX/XVIII w. p.n.e. Zdobyte około 1757 r. p.n.e. przez Hammurabiego, stopniowo popadało w ruinę. Obecnie stanowisko archeologiczne Tall Hariri w Syrii.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. niewielki atol w pacyficznym archipelagu Tuamotu
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(2.1) rzad. imię|polski|m. (przeważnie nadawane jako drugie imię)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Marii nie było dziś w pracy.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲja, AS: marʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Marja ż., Marya ż., Maryja ż., Maryla ż., Marylka ż., Maryna ż., Mery ż., Miriam ż., Marian m.
:: zdrobn. Marysia ż., Maryśka ż., Mania ż., Mańka ż., Maniuś ż./m.
:: zgrub. Marycha ż.
przym. mariacki, mariański, maryjny, Marysiny
Wiktionary
(1.1) Marysia, Maryśka, Mania, Mańka, Maniuś, Marycha; przest. Marja; stpol. Maryja; lud. Maryla, Marylka, Maryna; środ. Mery
Wiktionary
[czytaj: mariaczi] rodzaj meksykańskich zespołów muzycznych grających popularną muzykę taneczną
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący kościoła Najświętszej Marii Panny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący kościoła Najświętszej Maryi Panny
(1.2) dedykowany Najświętszej Maryi Pannie
Wiktionary
(1.1) Pochód przeszedł ulicą Mariacką.
(1.2) Rekolekcje dla nauczycieli odbędą się w Kościele Mariackim.
Wiktionary
przym. mariański
rzecz. Maria ż., Maryja ż., Marya ż.
Wiktionary
[czytaj: marJAŻ] krój czcionki
SJP.pl
Mariage – drugi album polskiego flecisty Ryszarda Borowskiego i towarzyszących mu muzyków jazzowych. Nagrania zarejestrowane zostały w 1998 podczas występu w Jazz Club "Akwarium" w Warszawie. Płyta CD wydana została w 1999 przez wytwórnię Polonia Records.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Mariak – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sośnie. Leży ok. 20 km na południowy zachód od Ostrowa Wlkp., w pobliżu linii kolejowej Ostrów-Oleśnica.
W roku 2011 liczba mieszkańców wsi wynosiła 89 osób.
Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim, w latach 1975-1998 w województwie kaliskim, w latach 1932–1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Wikipedia
minerał, glinokrzemian sodu
SJP.pl
Marialit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich, znany jest od 1866 r.
Nazwa pochodzi od imienia żony niemieckiego mineraloga Gerharda von Ratha – Marii Rosy.
Wikipedia
1. miasto na Litwie;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. wieś na Ukrainie;
4. osiedle w Bydgoszczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) miasto w Litwie;
Wiktionary
Wikipedia
przym. mariampolski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mariampolem, dotyczący Mariampola
Wiktionary
rzecz. Mariampol ż.
Wiktionary
członek męskiego zgromadzenia zakonnego szerzącego kult Maryi; marianista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Marian – imię męskie pochodzenia łacińskiego od imienia Marius lub nazwy rodu Marii. Oznacza „należący do Mariusza, rodu Mariuszów”. Występuje w Polsce od 1332 roku, jako Marzyjan. Forma Marian pojawiła się w Polsce w XVI wieku. W języku angielskim używane jest jako imię żeńskie. W Polsce w żeńskim użyciu w 2025 roku wystąpiło 35 razy.
Wikipedia
(1.1) Mój brat ma na imię Marian.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲjãn, AS: marʹi ̯ãn
Wiktionary
rzecz. Maria ż., Maryja ż., Marianowa ż., Marianówna ż., Marianostwo lm m.
:: zdrobn. Marianek mos.
:: fż. Marianna ż.
przym. Marianowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Marianek, Maryś, Maniek, Maniuś
Wiktionary
mieszkaniec Marianów (archipelagu na Oceanie Spokojnym)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Marianów Północnych albo Marianów
Wiktionary
rzecz. Mariany nmos.
:: fż. Marianka ż.
przym. mariański
Wiktionary
członkini Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Marian
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Gorzkowice;
Wiktionary
Marianek – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Gorzkowice.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
(1.1) Oddajcie Mariankowi jego teczkę.
(2.1) Gosia mieszkała w Marianku tuż przed wojną.
Wiktionary
rzecz. Maria ż., Marian mos., Maryja ż., Marianna ż., Marianowa ż., Marianówna ż., Marianostwo lm m.
przym. Marianowy
Wiktionary
Marianice – kolonia w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Siedlec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego. W 1921 roku stacjonowała tu placówka 17 batalionu celnego.
Wikipedia
członek męskiego zgromadzenia zakonnego szerzącego kult Maryi; marianista
SJP.pl
Wikipedia
członek męskiego zgromadzenia zakonnego szerzącego kult Maryi; marianista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia zakonnego założonego przez św. Stanisława Papczyńskiego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Współcześnie marianie duszpasterzują w 17 krajach.
Wiktionary
rzecz. Maria ż.
przym. mariański
Wiktionary
członek męskiego zgromadzenia zakonnego szerzącego kult Maryi; marianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik z bezhabitowego zgromadzenia zakonnego założonego przez Wilhelma Józefa Chaminade;
Wiktionary
(1.1) Na prefekta kongregacji wybrano marianistę z Francji.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zakonnik, osoba konsekrowana
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Maria.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) marianista
źródła.
== marianista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. marianista
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
członkini Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Marianów Północnych albo Marianów
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Mariany nmos.
:: fm. Mariańczyk mos.
przym. mariański, północnomariański
Wiktionary
zdrobnienie od: Marian (imię męskie); Maniuś
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marianka lub z nim związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Marianna – żeński odpowiednik imienia Marian. Potocznie jest ono często błędnie rozumiane jako wynik złożenia dwóch innych imion: Marii i Anny, analogicznie do ang. Maryann.
Imię Marianna jest w Polsce znane od średniowiecza i aż do XIX wieku było jednym z najczęściej nadawanych imion – zamiast imienia Maria, które było uznawane za święte i zarezerwowane dla matki Jezusa Chrystusa.
Wikipedia
(1.1) Starej dozorczyni Mariannie poleciłem, by kupiła w sklepie kilka świec oraz sześć funtów kaszy manny, bardzo drobniutkiej.
Wiktionary
IPA: marʲˈjãnːa, AS: marʹi ̯ã•na
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Marian m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: fm. Marian m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
wikicytaty.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) Марыана ż.
* bułgarski: (1.1) Мариана ż.
* duński: (1.1) Marianne
* esperanto: (1.1) Mariana
* francuski: (1.1) Marianne ż.
* grenlandzki: (1.1) Maaliaanna
* rosyjski: (1.1) Марианна ż., Мариана ż., Марьяна ż.
* słowacki: (1.1) Marianna ż.
* włoski: (1.1) Marianna ż.
źródła.
== Marianna (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Marianna
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: maRIAN]
1. imię francuskie;
2. kobieta będąca uosobieniem narodu francuskiego, przedstawiana w sztukach plastycznych z charakterystyczną czapką frygijską na głowie; Marianna
SJP.pl
Marianne (Marianna) – nieoficjalny symbol narodowy Republiki Francuskiej. Jest ucieleśnieniem wolności. Znajduje się w wielu miejscach we Francji, m.in. w salach sądowych i merostwach. Postać przedstawiana jest jako wojowniczka w czapce frygijskiej na głowie, na niektórych obrazach widać ją prowadzącą do walki lud francuski. Można także zobaczyć ją na oficjalnych pieczęciach państwa, na monetach oraz na znaczkach pocztowych.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marianny lub z nią związany
SJP.pl
Marian z małżonką; Marianowie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
1. nazwa wielu miejscowości i ich części w Polsce;
2. wieś na Białorusi
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Marianowo, Marianowo Brodowskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mariana lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik od: Mariany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Marianami, dotyczący Marianów
(1.2) związany z Marią, dotyczący Marii; w szczególności Marii z Nazaretu
Wiktionary
(1.1) Na dnie Rowu Mariańskiego tętni życiem.
(1.2) Kazanie wikarego zaskoczyło panie z sodalicji mariańskiej.
Wiktionary
przym. maryjny
rzecz. Maria m./ż.
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
członek męskiego zgromadzenia zakonnego szerzącego kult Maryi; marianista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. archipelag wysp wulkanicznych w Mikronezji, położony w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, na południowy wschód od Japonii;
Wiktionary
Mariany (Mariana Islands; Wyspy Mariańskie, Wyspy Złodziejskie) – archipelag wysp wulkanicznych w Mikronezji, w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego. Klimat wysp jest wilgotny, często nawiedzają je tajfuny. Wyspy porasta bujna roślinność tropikalna.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) Mariany Północne • Wspólnota Marianów Północnych
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
(1.1) Mariany Północne • Guam
pokrewne.
rzecz. Mariańczyk mos., Marianka ż.
przym. mariański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Mariany ż. lm.
* słowacki: (1.1) Mariány ż. lm.
źródła.
== Mariany (język czeski.) ==
thumb|Mariany (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. Mariany
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Mariańczyk mos., Marianka ż.
przym. mariański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. karc. osoba, która grywa w mariasza
Wiktionary
(1.1) Tak to, mój przyjacielu, zmieniają się szczęścia koleje. — Dawniej nie było równego mnie marjasisty…
(1.1) Jako żywo: za dawnych czasów cytowano sławnych maryasistów, a pomiędzy nimi słynął książę Czartoryski kanclerz litewski […]
Wiktionary
rzecz. mariasz m.
Wiktionary
1. dawna gra w karty
2. król i dama tego samego koloru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. dawna gra w karty dla dwóch osób
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) karc. król i dama tego samego koloru wśród kart jednego z grających
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mam już po uszy Kozienic i tych wyranżerowanych szkap pułkowych, z którymi muszę grywać w mariasza.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲjaʃ, AS: marʹi ̯aš
Wiktionary
przym. mariaszowy
rzecz. mariasista mos.
Wiktionary
(2.1) mariaż
Wiktionary
zdrobnienie od: mariasz (dawna gra w karty)
SJP.pl
członek stowarzyszenia religijnego założonego przez tercjarkę Felicję Kozłowską i ks. Jana Kowalskiego, mający inne niż katolicy poglądy na rolę hierarchii kościelnej i dyscyplinę duchowieństwa
SJP.pl
Mariawityzm – grupa wyznań chrześcijańskich, tradycji katolickiej, powstała w Polsce na przełomie XIX i XX wieku, oparta na serii objawień, określanych jako Dzieło Wielkiego Miłosierdzia, których dostąpić miała polska zakonnica Maria Franciszka Kozłowska. Wspólnota mariawicka działała początkowo w ramach Kościoła rzymskokatolickiego zachowując jego zwyczaje i praktyki pobożnościowe, jednak w 1906, po ekskomunice nałożonej przez papieża Piusa X na założycielkę i księdza Jana Kowalskiego, została z niego wyłączona.
Wikipedia
przymiotnik od: mariawita
SJP.pl
członek stowarzyszenia religijnego założonego przez tercjarkę Felicję Kozłowską i ks. Jana Kowalskiego, mający inne niż katolicy poglądy na rolę hierarchii kościelnej i dyscyplinę duchowieństwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. wyznawca mariawityzmu
Wiktionary
Mariawita – starokatolickie pismo wydawane przez Kościół Starokatolicki Mariawitów w RP, w którym prezentowane są artykuły, reportaże i wiadomości z życia tegoż Kościoła. Kwartalnik można nabyć w cenie 9 zł we wszystkich parafiach Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, a także pocztą. Pismo ukazuje się od 1907. W 2014 roku czasopismo miało nakład 2200 egzemplarzy.
Wikipedia
rzecz. mariawityzm m.
:: fż. mariawitka ż.
przym. mariawicki
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. wyznawczyni mariawityzmu
Wiktionary
rzecz. mariawityzm m.
:: fm. mariawita m.
przym. mariawicki
Wiktionary
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grupa wyznań chrześcijańskich, tradycji katolickiej, oparta na objawieniu Dzieła Wielkiego Miłosierdzia;
Wiktionary
Mariawityzm – grupa wyznań chrześcijańskich, tradycji katolickiej, powstała w Polsce na przełomie XIX i XX wieku, oparta na serii objawień, określanych jako Dzieło Wielkiego Miłosierdzia, których dostąpić miała polska zakonnica Maria Franciszka Kozłowska. Wspólnota mariawicka działała początkowo w ramach Kościoła rzymskokatolickiego zachowując jego zwyczaje i praktyki pobożnościowe, jednak w 1906, po ekskomunice nałożonej przez papieża Piusa X na założycielkę i księdza Jana Kowalskiego, została z niego wyłączona.
Wikipedia
(1.1) Rychło jednak doszło do rozłamu z Kościołem katolickim, który w roku 1906 potępił mariawityzm.
Wiktionary
rzecz. mariawita m., mariawitka ż.
przym. mariawicki
Wiktionary
1. żartobliwie lub ironicznie: małżeństwo;
2. książkowo: związek dwojga ludzi;
3. połączenie, scalenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. poślubienie kogoś, małżeństwo
(1.2) przen. związek czegoś z czymś lub kogoś z kimś
(1.3) karc. dama i król tego samego koloru
Wiktionary
Małżeństwo – kulturowo uznany związek, co najmniej dwóch osób, najczęściej mężczyzny i kobiety, zwanych małżonkami, który ustanawia prawa i obowiązki między nimi, jak również między nimi i ich dziećmi, a także między nimi i ich powinowatymi. Definicja małżeństwa różni się na całym świecie nie tylko między kulturami i religiami, ale także w całej historii danej kultury i religii, ewoluując w kierunku zarówno poszerzenia, jak i zawężenia tego, kto i co jest nią objęte. Zazwyczaj jednak jest to instytucja, w której stosunki międzyludzkie, przeważnie seksualne, są powszechnie uznawane lub usankcjonowane. W niektórych kulturach małżeństwo jest zalecane lub uważane za obowiązkowe przed podjęciem jakiejkolwiek aktywności seksualnej.
Wikipedia
(1.2) Dziesięcioletni mariaż miasta z telewizją publiczną kończy się rozwodem.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲjaʃ, AS: marʹi ̯aš
Wiktionary
(1.1) małżeństwo
(1.2) związek, więź
(1.3) mariasz
Wiktionary
miasto w Słowenii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Słowenii, położone na północnym wschodzie kraju, nad Drawą;
Wiktionary
Maribor (niem. Marburg an der Drau) – drugie pod względem wielkości miasto w Słowenii, ważne centrum gospodarcze i kulturalne na północnym wschodzie kraju. W roku 2002 miało 115 693 mieszkańców. Położone nad Drawą, kilkanaście kilometrów od granicy słoweńsko-austriackiej, przy autostradzie prowadzącej z Wiednia do Lublany i dalej do Triestu we Włoszech oraz na słoweńskie wybrzeże. W Mariborze ma siedzibę Uniwersytet Mariborski.
Wikipedia
przym. mariborski
Wiktionary
→ Maribor (miasto w Słowenii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mariborem, dotyczący Mariboru
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Maribor mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* chorwacki: (1.1) mariborski
* czeski: (1.1) mariborský
* słowacki: (1.1) mariborský
* słoweński: (1.1) máriborski
źródła.
== mariborski (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mariborski
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Maribor mrz.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Maribor mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* chorwacki: (1.1) mariborski
* czeski: (1.1) mariborský
* słowacki: (1.1) mariborský
* słoweński: (1.1) máriborski
źródła.
== mariborski (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mariborski
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeka na Półwyspie Bałkańskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Półwyspie Bałkańskim, w Bułgarii, w Grecji i w Turcji, uchodzi do Morza Egejskiego;
Wiktionary
Marica (bułg. Марица, nowogr. Έβρος Évros, starogr. Ἕβρος Hébros, tur. Meriç) – rzeka na Półwyspie Bałkańskim, w Bułgarii, w Grecji i w Turcji. Długość – 544 km, powierzchnia zlewni – 54 tys. km².
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
dawna nazwa Mariańskich Łaźni
SJP.pl
Mariańskie Łaźnie (cz. Mariánské Lázně, niem. Marienbad) – miasto w Czechach, w kraju karlowarskim. Według danych z 31 grudnia 2007 powierzchnia miasta wynosiła 5181 ha, a liczba jego mieszkańców 13 915 osób.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mariensztatu
(1.2) osoba pochodząca z Mariensztatu, urodzona na Mariensztacie
Wiktionary
(1.1) Ciekawe, ilu mariensztacian wie, kto wyrzeźbił sławną mariensztacką „Przekupkę”?
(1.2) Stefania wyszła za mariensztacianina z krwi i kości.
Wiktionary
rzecz. Mariensztat mrz.
:: fż. mariensztacianka ż.
przym. mariensztacki
przysł. mariensztacko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mariensztatu
(1.2) kobieta pochodząca z Mariensztatu, urodzona na Mariensztacie
Wiktionary
(1.2) Inga jest rodowitą mariensztacianką.
Wiktionary
rzecz. Mariensztat mrz.
:: fm. mariensztacianin mos.
przym. mariensztacki
przysł. mariensztacko
Wiktionary
przymiotnik od: Mariensztat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Mariensztatu, związany z Mariensztatem
Wiktionary
(1.1) Dał na mszę za kolegów z powstania w jednym z mariensztackich kościołów.
Wiktionary
rzecz. mariensztacianin mos., mariensztacianka ż., Mariensztat mrz.
przysł. mariensztacko
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób mariensztacki, po mariensztacku
Wiktionary
(1.1) Obraz przedstawiał mariensztacko wyglądające podwórko kamieniczki.
Wiktionary
rzecz. mariensztacianin mos., mariensztacianka ż., Mariensztat mrz.
przym. mariensztacki
Wiktionary
część warszawskiej dzielnicy Śródmieście
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. część warszawskiej dzielnicy Śródmieście;
Wiktionary
Mariensztat– część warszawskiej dzielnicy Śródmieście.
Wikipedia
(1.1) Zabudowa Mariensztatu znacznie ucierpiała podczas powstania warszawskiego.
(1.1) Ukształtowany ok. 1865 plac na Mariensztacie stał się głównym miejscem targowym na Powiślu.
Wiktionary
rzecz. mariensztacianin mos., mariensztacianka ż.
przym. mariensztacki
przysł. mariensztacko
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) Żmija ugryzła Mariettę w łydkę.
Wiktionary
IPA: maˈrʲjɛtːa, AS: marʹi ̯e•ta
Wiktionary
(1.1) war. Marieta
Wiktionary
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica i największe miasto francuskiego terytorium zależnego Saint-Martin;
Wiktionary
Wikipedia
miękki narkotyk palony w papierosach, sporządzany na bazie liści konopi indyjskich; gańdźa; gandża; gandzia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) substancja psychoaktywna wytwarzana z konopi siewnych;
(1.2) pot. konopie, roślina będąca źródłem marihuany (1.1)
Wiktionary
Marihuana (z hiszp. marihuana; z hindi गांजा trl. gāndźā) – susz pozyskiwany z roślin z rodzaju konopi (Cannabis), zawierający substancje psychoaktywne, stosowany głównie w celach rekreacyjnych i leczniczych. Do jej produkcji wykorzystuje się suszone i czasem sfermentowane żeńskie kwiatostany (niejednokrotnie z niewielką domieszką liści). Za działanie psychotropowe marihuany odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC), który jest jednym z 483 znanych składników rośliny, włączając w to 65 innych kannabinoidów. Są one agonistami receptorów kannabinoidowych.
Wikipedia
(1.2) Nasz kolega Gracek sam hoduje marihuanę na własne potrzeby.
Wiktionary
IPA: ˌmarʲixuˈwãna, AS: marʹiχuu̯ãna
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. marihuanka ż.
przym. marihuanowy
Wiktionary
(1.1) slang. boba, gandzia, kana, kanka, kif, maria, marycha, maryśka, skun, trawa, trawka, zielicho, ziele, zielone, zielona moc, zielony kapturek, zielsko, zioło, ziółko; symbol. 420
Wiktionary
osoba uzależniona od marihuany (narkotyku z konopi indyjskich)
SJP.pl
kobieta, dziewczyna uzależniona od marihuany (narkotyku z konopi indyjskich)
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Marika ż.
* niemiecki: (1.1) Marika ż.
* włoski: (1.1) Marica ż.
źródła.
== Marika (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|ż. Marika
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈrʲika, AS: marʹika
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Marika ż.
* niemiecki: (1.1) Marika ż.
* włoski: (1.1) Marica ż.
źródła.
== Marika (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|ż. Marika
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. hodowla ryb, skorupiaków i wodorostów w wodzie morskiej
2. wiedza teoretyczna i badania naukowe z tego zakresu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hodowla organizmów zwierzęcych i roślinnych w wodach morskich prowadzona w farmach podwodnych;
(1.2) wiedza i badania prowadzone z zakresu marikultury (1.1)
Wiktionary
Marikultura – hodowla organizmów morskich (ryb, mięczaków, stawonogów, glonów i innych) w celach konsumpcyjnych i gospodarczych, ale również wykorzystywana w celach rozmnażania innych, rzadkich gatunków morskich stworzeń, forma akwakultury. Hodowla prowadzona jest w wodzie morskiej. Termin obejmuje również wiedzę teoretyczną i badania z tej dziedziny.
Wikipedia
(1.1) Zdaniem przedstawicieli organizacji nazywanie marikultury produkcją proekologiczną mija się z definicją. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌmarʲikulˈtura, AS: marʹikultura
Wiktionary
(1.1) akwakultura morska, uprawa morza
Wiktionary
brytyjski zespół rockowy
SJP.pl
Marillion – brytyjska grupa rockowa powstała w 1979, która była jedną z pierwszych nowych grup progresywnych po kryzysie, jaki ten gatunek przechodził w końcu lat 70. Do dziś pozostaje jedną z najważniejszych grup neo-progresywnych.
Wikipedia
Wikipedia
afrykański instrument muzyczny, który składa się z drewnianych płytek i umieszczonych pod nimi rezonatorów z rury bambusowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. instrument muzyczny z grupy idiofonów;
Wiktionary
Marimba (marimbafon) – instrument muzyczny z grupy idiofonów. W wersji etnicznej – prymitywna odmiana ksylofonu z rezonatorami, używana w południowej i środkowej Afryce oraz Ameryce Środkowej; w wersji używanej przez klasycznych perkusistów – instrument o bardzo dużych możliwościach barwowych i dynamicznych, używany do gry solo, w zespołach oraz do występów z orkiestrami symfonicznymi.
Wikipedia
(1.1) Soliści grający na marimbie zazwyczaj posługują się dwiema parami specjalnych pałek.
Wiktionary
IPA: maˈrʲĩmba, AS: marʹĩmba
Wiktionary
instrument muzyczny będący udoskonaloną odmianą marimby, odznaczający się wyrazistym dźwiękiem o określonej wysokości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. odmiana ksylofonu z podwieszonymi rezonatorami
Wiktionary
Marimba (marimbafon) – instrument muzyczny z grupy idiofonów. W wersji etnicznej – prymitywna odmiana ksylofonu z rezonatorami, używana w południowej i środkowej Afryce oraz Ameryce Środkowej; w wersji używanej przez klasycznych perkusistów – instrument o bardzo dużych możliwościach barwowych i dynamicznych, używany do gry solo, w zespołach oraz do występów z orkiestrami symfonicznymi.
Wikipedia
(1.1) Grający na marimbafonie laureat otrzymał nagrodę Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Wiktionary
rzecz. marimbafonista mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. osoba grająca na marimbafonie
Wiktionary
(1.1) Główną nagrodę jurorzy przyznali młodemu marimbafoniście z Bielska-Białej.
Wiktionary
rzecz. marimbafon mrz.
:: fż. marimbafonistka ż.
Wiktionary
1. obraz o tematyce morskiej, ukazujący np. morze, widok wybrzeża, portu bądź bitwę morską;
2. przystań dla jachtów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Marina słucha go we wszystkim.
Wiktionary
IPA: maˈrʲĩna, AS: marʹĩna
Wiktionary
(1.1) war. Maryna
Wiktionary
[czytaj: maRIN] żołnierz amerykańskich oddziałów desantowych piechoty morskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. żołnierz brytyjskiej lub amerykańskiej piechoty morskiej
Wiktionary
Marine – francuska seria komiksowa dla dzieci i młodzieży autorstwa François Corteggianiego i Pierre'a Tranchanda (rysunki), stworzona w 1979 jako Marine fille de pirate (pol. Marine, dziewczynka-piratka) i ukazująca się pierwotnie do 1982 w odcinkach w czasopiśmie Pif Gadget, a następnie wydawana w indywidualnych tomach w latach 1984–1992 nakładem wydawnictw Hachette i Le Lombard. Po polsku w latach 1990–1991 ukazały się dwa pierwsze tomy nakładem wydawnictwa Pegasus.
Wikipedia
seria amer. bezzałogowych sond kosmicznych wysłanych w okolice Wenus, Marsa i Merkurego
SJP.pl
Program Mariner (pol. Żeglarz) – program misji amerykańskich sond kosmicznych przeznaczonych do prowadzenia badań Merkurego, Wenus i Marsa.
Program Mariner został zapoczątkowany przez NASA w 1960 roku i realizowany był przez Jet Propulsion Laboratory. W latach 1962 – 1973 zostało wysłanych łącznie 10 sond Mariner, spośród których 3 uległy zniszczeniu lub awarii podczas startu. Sondy Mariner dokonały pierwszych udanych przelotów obok najbliższych Ziemi planet i wykonały pierwsze fotografie z bliska powierzchni Marsa i Merkurego. Mariner 9 stał się pierwszym sztucznym satelitą innej planety. Mariner 10 wykonał pierwszy manewr wspomagania grawitacyjnego.
Wikipedia
[czytaj: maRINS] oddziały desantowe amerykańskiej piechoty morskiej
SJP.pl
Wikipedia
autor dzieł artystycznych o tematyce morskiej; marynista
SJP.pl
autorka dzieł artystycznych o tematyce morskiej; marynistka
SJP.pl
nawiązujący do marinizmu, stylu literackiego włoskiego baroku, nadużywający środków wyrazu, rozbudowany stylistycznie
SJP.pl
styl w literaturze barokowej, charakteryzujący się bardzo efektowną formą, nadużywaniem różnorodnych środków stylistycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. styl poetycki związany z literaturą włoskiego baroku;
Wiktionary
Marinizm – styl poetycki stosowany często w literaturze barokowej.
Charakteryzowała go efektowna forma utworu, nadużywanie metafor oraz różnorodne chwyty stylistyczne, takie jak: aliteracje, anafory, paradoksy, inwersje, parentezy, hiperbole i tym podobne, by osiągnąć pożądany efekt. Nazwa pochodzi od nazwiska twórcy - Giambattisty Marina.
Wikipedia
IPA: maˈrʲĩɲism̥, AS: marʹĩńism̦
Wiktionary
nurt w teologii chrześcijańskiej uznający, że Matka Boża zajmuje centralne miejsce w świecie ludzkim i w historii zbawienia
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 43993, z pasa głównego planetoid, odkryta w 1997 r.;
Wiktionary
Mariola – imię żeńskie. Pierwotnie było zdrobnieniem od imienia Maria lub skrótem od podwójnego imienia Maria Jolanta. Obecnie stanowi odrębne imię. Występuje przede wszystkim w Polsce.
Mariola imieniny obchodzi: 25 marca i 3 maja.
Wikipedia
(1.1) Kochana pani Mariola super gotuje.
(1.1) Mariusz sprezentował Marioli złotą bransoletkę.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Mariolka m., Mariolcia ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marioli lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Mariola (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. zob. Mariola.
Wiktionary
(1.1) Uwielbiam i Mariolkę, i Martę. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: marʲˈjɔlka, AS: marʹi ̯olka
Wiktionary
rzecz. Mariola ż.
Wiktionary
teolog badający świętość Maryi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) teol. specjalista w dziedzinie mariologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) teol. specjalistka w dziedzinie mariologii
Wiktionary
(1.1) Na kongres mariologiczny przyjechali mariolodzy z Ameryki.
Wiktionary
rzecz. mariologia ż.
:: fż. mariolożka ż.
przym. mariologiczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teol. dział teologii dogmatycznej, nauka o Maryi, Matce Jezusa Chrystusa;
(1.2) pot. wydział lub kierunek na uczelni obejmujący studia w dziedzinie mariologii (1.1)
(1.3) pot. wykład lub inne zajęcia z mariologii (1.1)
Wiktionary
Mariologia, dawniej teologia mariologiczna (łac. Maria – Maryja, gr. logos – nauka, wiedza) – dział teologii dogmatycznej, nauka o Maryi z Nazaretu, Matce Jezusa Chrystusa.
Obejmuje takie zagadnienia jak: szczególne wybranie Maryi, jej świętość, poczęcie Syna z Ducha Świętego, obecność Maryi w życiu Chrystusa i Kościoła, jej dziewictwo i Boże macierzyństwo, udział w zbawczym dziele Chrystusa, znaczenie we wspólnocie Kościoła, kult.
Wikipedia
(1.1) Sobór Watykański II dał nowy wykład mariologii w powiązaniu z nauką o Kościele i chrystologią.
(1.3) Po mariologii pójdziemy do biblioteki.
Wiktionary
IPA: ˌmarʲjɔˈlɔɟja, AS: marʹi ̯oloǵi ̯a
Wiktionary
przym. mariologiczny
rzecz. mariolog mos./ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) nauka
(1.1) kierunek
(1.1) wykład
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. mariologiczny
rzecz. mariolog mos./ż.
frazeologia.
etymologia.
etymn|łac|mariologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Mariology
* czeski: (1.1) mariologie ż.
* francuski: (1.1) mariologie ż.
* hiszpański: (1.1) mariología ż.
* łaciński: (1.1) mariologia ż.
* niemiecki: (1.1) Mariologie ż.
* portugalski: (1.1) mariologia ż.; (1.2) mariologia ż.; (1.3) mariologia ż.
* włoski: (1.1) mariologia ż.; (1.2) mariologia ż.; (1.3) mariologia ż.
źródła.
== mariologia (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teol. mariologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) teol. związany z mariologią
Wiktionary
(1.1) Profesor pojechał na kongres mariologiczny do Lourdes.
Wiktionary
rzecz. mariolog mos., mariologia ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(3.1) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu miejscowości w USA
(3.2) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu gmin w USA
(3.3) geogr. toponim, nazwa kilkunastu hrabstw w USA
Wiktionary
Wikipedia
1. teatralna lalka poruszana za pomocą nitek lub drutów;
2. człowiek całkowicie podległy wpływowi kogoś innego, pozostający na czyichś usługach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teatr. lalka poruszana za pomocą sznurków;
(1.2) książk. przen. ktoś, kto jest czyimś bezwolnym narzędziem, kto ślepo wykonuje czyjeś polecenia
Wiktionary
Marionetka – lalka teatralna poruszana (od góry) za pomocą nitek lub drucików zawieszonych na tzw. krzyżaku. Każda linka jest przymocowana do innej, oddzielnej części ciała marionetki i przy ruchu krzyżaka są one poruszane. W przeciwieństwie do pacynki – lalki zakładanej na dłoń – marionetka może przedstawiać całą postać.
Wikipedia
IPA: ˌmarʲjɔ̃ˈnɛtka, AS: marʹi ̯õnetka
Wiktionary
rzecz. marionetkarz m., marionetkowość ż.
przym. marionetkowy
przysł. marionetkowo
Wiktionary
(1.2) kukła, manekin
Wiktionary
osoba zajmująca się poruszaniem marionetek w teatrze lalek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) teatr. artysta teatralny zajmujący się animowaniem marionetek
(1.2) rzem. rzemieślnik, który wyrabia marionetki
Wiktionary
(1.1) Teatr gości zespół marionetkarzy z Czech.
(1.2) Przy roboczym stole marionetkarza znajdzie się i naparstek.
Wiktionary
przym. marionetkowy
rzecz. marionetka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) teatr. dotyczący marionetki, związany z marionetką
(1.2) przen. pejor. będący bezwolnym narzędziem w czyichś rękach, całkowicie zależny od kogoś
Wiktionary
(1.2) W okresie prezydentury Benjamina Harrisona, tuż przed jego ustąpieniem z Białego Domu, Stany Zjednoczone i marionetkowy rząd hawajski podpisały porozumienie o aneksji Hawajów.
Wiktionary
rzecz. marionetka ż., marionetkarz m., marionetkowość ż.
przysł. marionetkowo
Wiktionary
(1.2) niesamodzielny
Wiktionary
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Marisol i pochodzę z Madrytu.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|hiszp|Marisol.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) Marisol ż.
źródła.
== Marisol (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) Marisol
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
szpital muzułmański; bimaristan, bimarchan
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: mariTĘ albo mariTEN] nazwisko, m.in. Jacques Maritain (1882-1973) - filozof francuski
SJP.pl
miasto na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowo-wschodniej Ukrainie, położone nad Morzem Azowskim, nad Zatoką Taganroską
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. mariupolanin mos., mariupolanka ż., mariupolit mrz.
przym. mariupolski
Wiktionary
(1.1) daw. Żdanow
Wiktionary
magmowa skała głębinowa, występująca nad Morzem Azowskim
SJP.pl
→ Mariupol
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mariupolem, dotyczący Mariupola
Wiktionary
rzecz. Mariupol mrz.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Mariusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwy rzymskiego rodu Mariuszów lub imienia boga wojny Marsa. W Polsce od XIII wieku.
W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, wykazano 286869 mężczyzn o imieniu Mariusz nadanym jako imię pierwsze (17. imię pod względem liczebności wystąpień) oraz 98875 mężczyzn noszące imię Mariusz jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane jako męskie imię pierwsze – Piotr, nosi 689313 osób.
Wikipedia
(1.1) Mariusz wyciągnął wnioski z dawnej historii.
(1.1) Na kiedy przypadają imieniny Mariusza?
Wiktionary
IPA: ˈmarʲjuʃ, AS: marʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. Mariuszowa ż., Mariuszówna ż., Mariuszostwo lm m., Mariuszkowa ż., Mariuszkówna ż.
:: zdrobn. Mariuszek m.
przym. Mariuszowy, Mariuszkowy
Wiktionary
zdrobnienie od: Mariusz (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mariuszka lub z nim związany
SJP.pl
Mariusz z małżonką; Mariuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mariusza lub z nim związany
SJP.pl
wyszukana, efektowna grzeczność, galanteria, manieryczność; mariwodaż
SJP.pl
[czytaj: mariWO] nazwisko, m.in. Pierre de Marivaux (1688-1763) - pisarz francuski
SJP.pl
wyszukana, efektowna grzeczność, galanteria, manieryczność; marivaudage
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) daw. Maria
Wiktionary
(1.1) Niezamężna Marja H. z Niwy aresztowana została pod zarzutem dzieciobójstwa. sic.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲja, AS: marʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Maria m./ż.
Wiktionary
(1.1) Maryja
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. znak rozpoznawczy firmy; znak firmowy, znak fabryczny;
2. jakość wyrobów danej firmy;
3. książkowo: dobra opinia, uznanie;
4.
a) niedawna jednostka monetarna Niemiec (1 marka = 100 fenigów), zastąpiona w 2002 r. przez euro;
b) niedawna jednostka monetarna Finlandii (1 marka = 100 penni), zastąpiona w 2002 r. przez euro;
5. dawniej:
a) znaczek pocztowy;
b) numerek lub żeton;
6. średniowieczna jednostka wagowo-pieniężna używana w krajach germańskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. znak na produktach danej firmy
(1.2) hand. jakość produktów danej firmy
(1.3) przest. gw-pl|Śląsk Cieszyński. znaczek pocztowy
(1.4) daw. monet. waluta, dawniej używana w Niemczech;
(1.5) monet. jedna z walut, używana obecnie m.in. w Bośni i Hercegowinie;
(1.6) bud. fragment blachy stalowej zatopiony w żelbecie
(1.7) gw-pl|Śląsk Cieszyński. opinia
Wiktionary
Wikipedia
(1.4) Za kilka dni marki miały wyjść z użycia, ponieważ Europa wprowadzała właśnie euro.
(1.6) Belki stalowe są oparte na markach.
Wiktionary
IPA: ˈmarka, AS: marka
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. mareczka ż.
przym. markowy
Wiktionary
gatunek kaczki łownej; kaczka czarna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Melanitta nigra|ref=tak., gatunek morskiej kaczki o czarnym upierzeniu;
Wiktionary
Markaczka (zwyczajna) (Melanitta nigra) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).
Wikipedia
IPA: marˈkat͡ʃka, AS: markačka
Wiktionary
środowiskowo: człowiek zatrudniony przy wydawaniu i odbieraniu znaczków obecności od pracowników przed pracą i po pracy; znaczkarz
SJP.pl
minerał, odmiana siarczku żelaza; markazyt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. pospolity minerał z gromady siarczków, dwusiarczek żelaza;
Wiktionary
Markasyt – minerał z gromady siarczków. Należy do minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od arab. marqasitae bądź pers. marcasisa – w ten sposób określano piryt i markasyt.
Wikipedia
przym. markasytowy
Wiktionary
minerał, odmiana siarczku żelaza; markasyt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od market
Wiktionary
(1.1) To nie market, lecz tylko nędzny markecik.
Wiktionary
rzecz. market m.
Wiktionary
1. gruby mazak;
2. przedmiot do oznaczenia określonego miejsca;
3. wskaźnik wczesnego stadium choroby;
4. radiolatarnia na lub przy lotnisku, umożliwiająca załodze samolotu określenie odległości od ziemi
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wielobranżowy sklep samoobsługowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. sklep wielkopowierzchniowy
Wiktionary
Miasta w Anglii
Zobacz też:
Wikipedia
IPA: ˈmarkɛt, AS: market
Wiktionary
rzecz. marketingowiec mos., markecik mrz., marketing m., telemarketing, telemarketer m., telemarketerka ż., marketer m., marketerka ż., supermarket m., telemarket
przym. merketowy, marketingowy, telemarketingowy, marketowy
Wiktionary
specjalista w dziedzinie marketingu; marketingowiec
SJP.pl
Marketingowiec (ang. marketer/marketeer) – specjalista zajmujący się zawodowo lub naukowo marketingiem.
Marketingowiec zajmuje się badaniami marketingowymi, zarządzaniem marką, reklamą, public relations i publicity oraz nadzoruje firmy dostarczające produkty i usługi marketingowe (ang. marketing services). Zawód ten coraz częściej wymaga także podstaw wiedzy prawnej o świadczonych usługach.
Wikipedia
działanie mające na celu wynajdowanie, badanie, pobudzanie i zaspokajanie potrzeb klientów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. działania zorientowane wokół potrzeb konsumentów, polegające na ustaleniu wielkości produkcji oraz metod dystrybucji, sprzedaży i reklamy towarów;
Wiktionary
Marketing – proces, w wyniku którego jednostki i grupy otrzymują to, czego potrzebują poprzez tworzenie, oferowanie oraz swobodną wymianę z innymi towarów i usług, które posiadają wartość. Najkrótsza definicja marketingu brzmi „zaspokajać potrzeby, osiągając zysk”. Dobrze rozumiany marketing to nie zestaw trików i działań doraźnych, lecz przemyślana strategia i wynikająca z niej taktyka działania, dostosowane do docelowych odbiorców, oparte na wiedzy i badaniach, osadzone mocno w realiach rynkowych.
Wikipedia
(1.1) Jest to (…) nie do końca świadomy marketing realizowany przez osoby ze świecznika, które polecają swoim fanom to, co same czytają.
Wiktionary
rzecz. marketingowiec mos., market mrz.
przym. marketingowy, marketowy
Wiktionary
specjalista w dziedzinie marketingu; marketer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto zajmuje się zawodowo marketingiem
Wiktionary
Marketingowiec (ang. marketer/marketeer) – specjalista zajmujący się zawodowo lub naukowo marketingiem.
Marketingowiec zajmuje się badaniami marketingowymi, zarządzaniem marką, reklamą, public relations i publicity oraz nadzoruje firmy dostarczające produkty i usługi marketingowe (ang. marketing services). Zawód ten coraz częściej wymaga także podstaw wiedzy prawnej o świadczonych usługach.
Wikipedia
rzecz. marketing m., market m., marketer m.
przym. marketingowy, marketowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z marketingiem, dotyczący marketingu
Wiktionary
rzecz. marketing m., market m., marketingowiec m., marketer m.
przym. marketowy
Wiktionary
→ market
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z marketem, dotyczący marketu
Wiktionary
rzecz. marketing m., market m., marketingowiec m., marketer m.
przym. marketingowy
Wiktionary
powstawanie i zwiększająca się popularność marketów
SJP.pl
1. roślina rosnąca dziko na terenach bagiennych, czasem uprawiana ze względu na jadalne korzenie; marek kucmerka;
2. dawniej: dusza pokutująca, potępieniec;
3. nocny marek - potocznie: osoba przesiadująca, pracująca do późnej nocy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Marki – miasto w Polsce, w powiecie wołomińskim, w woj. mazowieckim, w aglomeracji warszawskiej na północny wschód od Warszawy, wzdłuż alei Marszałka Józefa Piłsudskiego – dawna droga wojewódzka nr 629, wcześniej droga krajowa nr 8. Przez Marki przepływają: rzeka Długa (Kanał Markowski) oraz rzeka Czarna, uchodzące do Kanału Żerańskiego.
Do 1954 roku siedziba wiejskiej gminy Marki.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. marecki
rzecz. marczanin m., marczanka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Marki (język wilamowski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|wilamowski|m. Marek
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmarʲci, AS: marʹḱi
Wiktionary
przym. marecki
rzecz. marczanin m., marczanka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. marecki
rzecz. marczanin m., marczanka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Marki (język wilamowski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|wilamowski|m. Marek
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pracownik stoczni, znakujący materiał do obróbki lub montażu na podstawie projektów technologicznych
SJP.pl
lekceważenie obowiązków, zaniedbywanie się w pracy; próżniactwo
SJP.pl
osoba markująca, udająca robotę, leń, obibok; potocznie: zbijający bąki
SJP.pl
dawniej: pomieszczenie przy wejściu do zakładu, w którym umieszczano znaczki obecności pracowników; markownia; znaczkownia
SJP.pl
potocznie:
1. stwarzać pozory pracy, udawać że się coś robi; próżnować, bumelować;
2. naśladować, udawać coś; markować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wędrowny handlarz poruszający się razem z wojskiem, sprzedający żołnierzom jedzenie, napoje i artykuły codziennego użytku;
Wiktionary
Markietan (markietanin, markietaner) – wędrowny handlarz podążający za wojskiem, sprzedający żołnierzom żywność, napoje i drobne przedmioty codziennego użytku. Rola markietanów zanikła na początku XX wieku, gdy w nowoczesnych armiach logistyką zajęły się wyspecjalizowane oddziały kwatermistrzowskie.
Wikipedia
IPA: marʲˈcɛtãn, AS: marʹḱetãn
Wiktionary
rzecz. markietaństwo n.
:: fż. markietanka ż.
przym. markietański
Wiktionary
dawniej: pełnić funkcję markietana - wędrownego handlarza zaopatrującego wojsko w żywność
SJP.pl
kobieta towarzysząca dawniej wojsku, handlarka lub czasem prostytutka
SJP.pl
Markietan (markietanin, markietaner) – wędrowny handlarz podążający za wojskiem, sprzedający żołnierzom żywność, napoje i drobne przedmioty codziennego użytku. Rola markietanów zanikła na początku XX wieku, gdy w nowoczesnych armiach logistyką zajęły się wyspecjalizowane oddziały kwatermistrzowskie.
Wikipedia
odnoszący się do markietana
SJP.pl
sposób zdobienia mebli drewnianych, polegający na wykładaniu powierzchni barwnymi kawałkami drewna, metalu, marmuru itp.; inkrustacja; markieteria
SJP.pl
Markieteria lub markietaż – technika zdobnicza stosowana w rzemiośle artystycznym (meblarstwie i przy wytwarzaniu drobnych przedmiotów). Polega na układaniu na powierzchni zdobionego sprzętu (z drewna) wzorów złożonych z kawałków innego koloru drewna (często forniru), metalu, kości słoniowej, szylkretu, marmuru.Nazwa markieteria pochodzi od francuskiego terminu marqueterrie, który od XVII wieku w krajach zachodniej Europy jest synonimem włoskiej nazwy intarsja.Stosowanie zamiennie terminu intarsja i markieteria według innych źródeł nie jest całkiem prawidłowe.Intarsja to technika dekoracji drewna drewnem innego gatunku i koloru, markieteria zaś wykorzystuje inne materiały, więc zbliżona jest bardziej do pojęcia inkrustacja.
Wikipedia
Markieteria lub markietaż – technika zdobnicza stosowana w rzemiośle artystycznym (meblarstwie i przy wytwarzaniu drobnych przedmiotów). Polega na układaniu na powierzchni zdobionego sprzętu (z drewna) wzorów złożonych z kawałków innego koloru drewna (często forniru), metalu, kości słoniowej, szylkretu, marmuru.Nazwa markieteria pochodzi od francuskiego terminu marqueterrie, który od XVII wieku w krajach zachodniej Europy jest synonimem włoskiej nazwy intarsja.Stosowanie zamiennie terminu intarsja i markieteria według innych źródeł nie jest całkiem prawidłowe.Intarsja to technika dekoracji drewna drewnem innego gatunku i koloru, markieteria zaś wykorzystuje inne materiały, więc zbliżona jest bardziej do pojęcia inkrustacja.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Markiewicz (forma żeńska: Markiewicz/Markiewiczowa; liczba mnoga: Markiewiczowie) – nazwisko polskie. Na początku lat 90. XX wieku Polskę zamieszkiwało 21 096 osób o tym nazwisku.
Nazwisko patronimiczne utworzone przyrostkiem „-ewicz” od imienia Marek.
Wikipedia
Markiszki (lit. Morkiškė) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Sejny.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
1. tytuł arystokratyczny używany szczególnie we Francji;
2. osoba nosząca ten tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tytuł arystokratyczny pomiędzy księciem a hrabią;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: markiza
Wiktionary
Markiz – tytuł arystokratyczny stosowany w Europie, Chinach i Japonii.
Pierwotnie powstał z tytułu margrabiego (zarządcy marchii w czasach nowożytnego cesarstwa rzymskiego), dopiero w późniejszym okresie nabrał cech dziedzicznego tytułu arystokratycznego, choć nadawano też tytuły margrabiowskie osobiste (nie dziedziczne). Jako tytuł arystokratyczny znajduje się w hierarchii na drugim miejscu, zaraz po księciu, a przed hrabią.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) margrabia
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) arystokrata
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Markizy nmos., markizat m.
:: fż. markiza ż.
przym. markizowski, markizowy
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|marquis.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) marquis, bryt. marquess
* baskijski: (1.1) markes
* białoruski: (1.1) маркіз m.
* bułgarski: (1.1) маркиз m.
* czeski: (1.1) markýz m.
* esperanto: (1.1) markizo
* francuski: (1.1) marquis m.
* hiszpański: (1.1) marqués m.
* jidysz: (1.1) מאַרקיז m.
* kataloński: (1.1) marquès m.
* niemiecki: (1.1) Marquis m.
* norweski (bokmål): (1.1) marki m.
* norweski (nynorsk): (1.1) marki m.
* nowogrecki: (1.1) μαρκήσιος m.
* portugalski: (1.1) marquês m.
* rosyjski: (1.1) маркиз m.
* serbski: (1.1) маркиз m.
* słowacki: (1.1) markíz m.
* słoweński: (1.1) markiz m.
* ukraiński: (1.1) маркіз m.
* węgierski: (1.1) őrgróf
* wietnamski: (1.1) hầu
* włoski: (1.1) marchese m.
źródła.
== markiz (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) markiz
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Markizy nmos., markizat m.
:: fż. markiza ż.
przym. markizowski, markizowy
Wiktionary
(1.1) margrabia
Wiktionary
1. żona markiza;
2. ruchomy daszek, najczęściej z płótna, umieszczany nad oknami domów, wystawami sklepów itp.;
3. ciastko, zwykle owalne, składające się z dwóch kruchych herbatników złączonych masą czekoladową, śmietankową itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) arystokratka – żona markiza
(1.2) archit. daszek, najczęściej z płótna, umieszczany nad oknami domów, wystawami sklepów itp.
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: markiz
Wiktionary
Wikipedia
IPA: marʲˈciza, AS: marʹḱiza
Wiktionary
rzecz. markiz m., Markizy nmos.
przym. markizowy
Wiktionary
przezroczysta tkanina z bawełny, używana na firanki, zasłony itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. lekka, przejrzysta tkanina siateczkowa wytwarzana z bardzo cienkiej przędzy, współcześnie używana głównie do wyrobu firan, a dawniej również bielizny i innej odzieży damskiej
Wiktionary
(1.1) Na lato na wsi, lub na letnisko można sobie sprawić kilka jasnych, nawet jaskrawych sukienek z tanich materjałów, jak markizety lub krepony bawełniane.
Wiktionary
przym. markizetowy
Wiktionary
osłona na okno będąca połączeniem markizy oraz rolety
SJP.pl
1. żona markiza;
2. ruchomy daszek, najczęściej z płótna, umieszczany nad oknami domów, wystawami sklepów itp.;
3. ciastko, zwykle owalne, składające się z dwóch kruchych herbatników złączonych masą czekoladową, śmietankową itp.
SJP.pl
Markizy (franc. Îles Marquises) – grupa wulkanicznych wysp na Oceanie Spokojnym. Są najdalej na północ wysuniętą częścią Polinezji Francuskiej, leżącą w odległości ok. 1500 km na północ od Tahiti.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim;
(1.2) geogr. część miasta Cieszyna;
Wiktionary
Marklowice (niem. Marklowitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, siedziba gminy Marklowice. Historycznie na Górnym Śląsku.
W latach 1975–1994 miejscowość była dzielnicą Wodzisławia Śląskiego, zaś w latach 1995–1998 administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wikipedia
(1.1) Dlaczego sołtys w Marklowicach ma okrągłe pole?
(1.2) Babcia Honorata pracowała w fabryce farb w Marklowicach.
Wiktionary
rzecz. marklowiczanin m., marklowiczanka ż.
przym. marklowicki
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
starożytny lud germański
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Markomanami, dotyczący Markomanów
Wiktionary
(1.1) W czasie wojen markomańskich legiony Marka Aureliusza podeszły w bezpośrednie pobliże Śląska Cieszyńskiego (…)
(1.1) Wymiana i handel nie były więc Prusom obce. Tradycje kontaktów wymiennych sięgały u nich odległej przeszłości, gdy w pierwszych wiekach naszej ery trafiali tu w poszukiwaniu bursztynu kupcy rzymscy i markomańscy.
Wiktionary
rzecz. Markoman mos.
Wiktionary
Markosice (niem. Markersdorf, łuż. Marchośice) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1945–54 siedziba gminy Markosice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
Marek z małżonką; Markowie
SJP.pl
Ruch Wychodzenia z Bezdomności „Markot” – ruch społeczny powstały na bazie eksperymentu osad Victoria Kotan, w latach 90. XX wieku.
Pierwsza tego typu placówka uruchomiona została w miejscowości Lutynka, druga w Jelenim Ruczaju. Kolejną była Art-Eko Szkoła Życia w Wandzinie.
Wikipedia
czasownik
(1.1) stpol. mamrotać
Wiktionary
IPA: marˈkɔtat͡ɕ, AS: markotać
Wiktionary
przym. markotny
rzecz. markotanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|markotać.
Wiktionary
czas. markotać ndk.
przym. markotny
Wiktionary
czasownik
(1.1) stawać się smutnym, markotnym, milczącym, tracić humor
Wiktionary
(1.1) (…) czasem markotniał, spuszczał powieki, i widać było, że odbiegał myślą od telegrafów (…)
Wiktionary
IPA: marˈkɔtʲɲɛ̇t͡ɕ, AS: markotʹńėć
Wiktionary
przysł. markotnie, markotno
przym. markotny, zmarkotniały
czas. zmarkotnieć
rzecz. markotnienie n.
Wiktionary
(1.1) smutnieć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: markotnie, markotno
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: markotny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|markotnieć.
Wiktionary
czas. markotnieć
przym. markotny
Wiktionary
stan przygnębienia, smutku, zniechęcenia; zasmucenie, posępność
SJP.pl
taki, który świadczy o niezadowoleniu, jest wyrazem przygnębienia, smutku; ponury, pochmurny, przygnębiony, smętny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) smutny, przygnębiony
Wiktionary
(1.1) Dlaczego tak rzadko się śmiejemy? 37 proc. pytanych tłumaczy, że markotny nastrój wywołuje zła pogoda.
Wiktionary
rzecz. markotnienie n., markotanie n.
czas. markotać, markotnieć ndk., pomarkotnieć dk., zmarkotnieć dk.
przym. zmarkotniały
przysł. markotnie, markotno
Wiktionary
Osoby o nazwisku Markow:
Wikipedia
1. posiadający znak firmowy, markę producenta; wyprodukowany przez firmę o znanej marce; oryginalny, autentyczny, firmowy;
2. dobrej jakości, wysokiej klasy, renomowany;
3. związany z marką, (byłą) walutą kilku krajów europejskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś gminna w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi i części wsi w Polsce i na Ukrainie;
Wiktionary
W Polsce
Wikipedia
(1.1) Wiktoria pochodzi z Markowej na Podkarpaciu.
(1.2) Na Ukrainie są dwie Markowe.
Wiktionary
rzecz. Marek mos., markowianin mos., markowianka ż.
przym. markowski
Wiktionary
pozorować, udawać
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) pozorować coś, jakąś czynność albo stan
(1.2) naśladować coś w niezbyt wierny sposób
(1.3) sygnalizować w brydżu partnerowi wartość kart przez konwencjonalne wyjście lub zrzutkę
Wiktionary
rzecz. markowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|markować.
Wiktionary
rzecz. niemarkowanie n.
czas. markować ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Markowej (wsi w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Markowej
(1.2) osoba pochodząca z Markowej, urodzona w Markowej
Wiktionary
(1.1) Za budową drogi opowiedzieli się markowianie oraz mieszkańcy innych wsi i sołectw.
(1.2) Józef był rodowitym markowianinem.
Wiktionary
rzecz. Markowa ż.
:: fż. markowianka ż.
przym. markowski
Wiktionary
mieszkanka Markowej (wsi w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Markowej
(1.2) kobieta pochodząca z Markowej, urodzona w Markowej
Wiktionary
(1.1) W zeszłym miesiącu markowianki wygrały walkowerem.
Wiktionary
rzecz. Markowa ż.
:: fm. markowianin mos.
przym. markowski
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
moneta o nominale jednego marka
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: pomieszczenie przy wejściu do zakładu, w którym umieszczano znaczki obecności pracowników; markiernia; znaczkownia
SJP.pl
Markownia – naziemna część kopalni, pomieszczenie, gdzie przechowywano i wydawano górnikom tzw. marki, tj. znaczki kontrolne. Pracownik markowni to markarz lub znaczkarz.
Wikipedia
przymiotnik od: Markowa, Markowo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Markowej, związany z Markową
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kiełbasę markowską wytwarzają na Podkarpaciu.
Wiktionary
rzecz. Markowa ż., markowianin mos., markowianka ż.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Markowszczyzna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Turośń Kościelna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 682.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego Padewskiego w Niewodnicy Kościelnej.
Wikipedia
1. posiadający znak firmowy, markę producenta; wyprodukowany przez firmę o znanej marce; oryginalny, autentyczny, firmowy;
2. dobrej jakości, wysokiej klasy, renomowany;
3. związany z marką, (byłą) walutą kilku krajów europejskich
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Marka
Wiktionary
(1.1) Inną cechą stylu Markowego jest używanie konstrukcji zdaniowej pozbawionej spójników.
Wiktionary
rzecz. Marek mos., Mareczek mos., Maruś mos.
przym. markowy
Wiktionary
rzadko: znawstwo znaczków pocztowych; filatelistyka
SJP.pl
nazwisko, np. Karol Marks (właściwie Karl Heinrich Marx) (1818-83), niemiecki filozof, ekonomista, publicysta i działacz polityczny
SJP.pl
Wikipedia
Marksewo (do 1983 roku Marksoby, niem. Marxöwen, 1938–1945 Markshöfen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Szczytno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
zwolennik marksizmu, ideologii głoszącej walkę klas w celu osiągnięcia komunizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. zwolennik marksizmu
Wiktionary
Marksizm (niem. Marxismus), „socjalizm naukowy” – światopogląd polityczno-społeczno-gospodarczy wywodzący się z myśli Karola Marksa, a także, w mniejszym stopniu, Fryderyka Engelsa.
Wikipedia
(1.1) Na początku lat pięćdziesiątych w Polsce literatura i nauki humanistyczne zostały opanowane przez marksistów.
Wiktionary
IPA: marʲˈcɕista, AS: marʹḱśista
Wiktionary
rzecz. Marks m., marksizm m.
:: fż. marksistka ż.
przym. marksistowski, Marksowski
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. zwolenniczka marksizmu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) ideowa / ortodoksyjna marksistka
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) komunistka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. marksizm m.
:: fm. marksista m.
przym. marksistowski, Marksowski
frazeologia.
etymologia. zob. marksizm.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|marksista.
* białoruski: (1.1) марксістка ż.
* bułgarski: (1.1) марксистка ż.
* niemiecki: (1.1) Marxistin ż.
* rosyjski: (1.1) марксистка ż.
* słoweński: (1.1) marksistka ż.
* ukraiński: (1.1) марксистка ż.
źródła.
== marksistka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) marksistka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: marʲˈcɕistka, AS: marʹḱśistka
Wiktionary
rzecz. marksizm m.
:: fm. marksista m.
przym. marksistowski, Marksowski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) komunistka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. marksizm m.
:: fm. marksista m.
przym. marksistowski, Marksowski
frazeologia.
etymologia. zob. marksizm.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|marksista.
* białoruski: (1.1) марксістка ż.
* bułgarski: (1.1) марксистка ż.
* niemiecki: (1.1) Marxistin ż.
* rosyjski: (1.1) марксистка ż.
* słoweński: (1.1) marksistka ż.
* ukraiński: (1.1) марксистка ż.
źródła.
== marksistka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) marksistka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
→ marksizm
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) filoz. polit. dotyczący marksizmu
Wiktionary
rzecz. marksista mos., marksistka ż., marksizm mrz.
przysł. marksistowsko
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany z marksizmem-leninizmem, dotyczący marksizmu-leninizmu
Wiktionary
rzecz. marksizm-leninizm mrz.
Wiktionary
zainicjowany przez K. Marksa system ideologiczny, oparty o materializm i postheglowską dialektykę, przyjmujący, że rozwój ludzkości polega na przechodzeniu od formacji mniej do bardziej "postępowych", z których najwyższą jest komunizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. polit. koncepcja filozoficzna, ekonomiczna i społeczno-polityczna stworzona przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa, zakładająca, że motorem zmian historycznych jest walka klas, prowadząca do utworzenia społeczeństwa komunistycznego;
Wiktionary
Marksizm (niem. Marxismus), „socjalizm naukowy” – światopogląd polityczno-społeczno-gospodarczy wywodzący się z myśli Karola Marksa, a także, w mniejszym stopniu, Fryderyka Engelsa.
Wikipedia
(1.1) Po rewolucji w Rosji reformistyczna wersja marksizmu stała się podstawą większości ruchów socjalistycznych (Wikipedia).
Wiktionary
IPA: ˈmarʲcɕism̥, AS: marʹḱśism̦
Wiktionary
rzecz. Marks m., marksista m., marksistka ż.
przym. marksistowski, Marksowski
Wiktionary
(1.1) materializm dialektyczny, materializm historyczny, socjalizm naukowy
Wiktionary
w propagandzie państw i partii komunistycznych: synteza myśli Marksa i Lenina, stanowiąca rzekomo podstawę prawidłowego rozumowania we wszystkich dziedzinach wiedzy
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marksa lub z nim związany
SJP.pl
geodezja górnicza
SJP.pl
pozorować, udawać
SJP.pl
dzika koza z rodziny krętorogich, żyjąca w górach Indii i Afganistanu; koza śruboroga
SJP.pl
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
przymiotnik od: Markusy
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Markusy (niem. Markushof) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim. Siedziba gminy Markusy.
Wieś leży na obszarze Żuław Elbląskich, przy trasie nieistniejącej już linii kolejowej Elbląg-Myślice. Znajduje się tu również placówka Ochotniczej Straży Pożarnej. W Markusach znajdują się domy podcieniowe, jeden z 1789, pozostałe z początku XIX wieku oraz cmentarz mennonitów.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
osada w Polsce
SJP.pl
Markuszów dawniej też Markuszew – osada w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Markuszów
Osada leży nad rzeką Kurówką. Siedziba gminy Markuszów. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską około 1550 roku, zdegradowany w 1869 roku. Historycznie położony jest w Małopolsce (początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej). W drugiej połowie XVI wieku położony był w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Markuszów. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w ówczesnym województwie lubelskim.
Wikipedia
mieszkaniec Markuszowa (osady w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Markuszowa (osady w Polsce)
SJP.pl
cienka, rzadka tkanina bawełniana; merla
SJP.pl
Merla, marla (obie nazwy od francuskiego miasta Marly), gaza introligatorska – używany między innymi w introligatorstwie gruby gumowany muślin, czyli rzadko tkana tkanina bawełniana o splocie płóciennym, silnie klejona. Może być surowa lub bielona.
Wikipedia
papieros marki Marlboro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. papieros marki „Marlboro”
Wiktionary
Marlboro – jedna z najbardziej znanych na świecie marek papierosów, produkowana przez firmę Philip Morris International, należącą niegdyś do holdingu Altria Group Inc. Widoczne niekiedy na paczce słowa Veni, vidi, vici są nawiązaniem do znanej wypowiedzi Juliusza Cezara.
Wikipedia
(1.1) Słuchając uważnie Bieleckiego, z wewnętrznej kieszeni kurtki wydobył paczkę peweksowskich marlboro w kartonowym opakowaniu.
Wiktionary
miasto w Anglii w hrabstwie Wiltshire
SJP.pl
Miejscowości w Anglii:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Marlena – imię żeńskie, formowane na dwa sposoby:
Marlena imieniny obchodzi 12 września i 23 października.
Wikipedia
(1.1) Gdy Marlena była moją dziewczyną, uważałem ją za najpiękniejszą na świecie.
Wiktionary
IPA: marˈlɛ̃na, AS: marlẽna
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Marlenka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. Marlenka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Marjolaine ż.
* kataloński: (1.1) Marlena ż.
* niderlandzki: (1.1) Marleen ż.
* rosyjski: (1.1) Марле́на ż.
źródła.
== Marlena (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marleny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Marlena
SJP.pl
krój czcionki
SJP.pl
Marlett – krój pisma (font) formatu TrueType wykorzystywany w systemach Microsoft Windows, począwszy od Windows 95. System operacyjny używa tego kroju do tworzenia ikon interfejsu użytkownika znajdujących się w menu i oknach. Przykładami są przyciski do zamykania, maksymalizacji oraz minimalizacji okna, których elementy stanowią pojedyncze glify tego fontu. Umożliwiło to użytkownikom skalowanie elementów interfejsu oraz proporcjonalną zmianę rozmiaru ikon.
Wikipedia
nazwisko, m.in. Bob Marley (właśc. Robert Nesta Marley) (1945-1981), jamajski muzyk, wybitny twórca muzyki reggae
SJP.pl
Wikipedia
ryba o charakterystycznym szpicu utworzonym z przerośniętej górnej szczęki, należąca do rodziny żaglicowatych, występująca w ciepłych wodach oceanicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. icht. ryba z rodziny żaglicowatych, nazwa systematyczna|Istiophoridae|ref=tak.
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) Na głębokości stu sążni marlin zżerał sardynki pokrywające ostrze i trzon haka, w miejscu, gdzie ręcznie kute żelazo wystawało z głowy małego tuńczyka.
Wiktionary
(1.1) żaglica, makaira
Wiktionary
w żeglarstwie: cienka linka roślinna zwinięta z dwu lub trzech sznurków, używana do związywania ze sobą lin, sporządzania opasek oraz do obwiązywania żagla na bomie lub gaflu; juzing, omotka
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Marlon – amerykański serial telewizyjny (sitcom) wyprodukowany przez Bicycle Path Productions, Baby Way Productions, 3 Arts Entertainment oraz Universal Television, którego pomysłodawcami są Christopher Moynihan oraz Marlon Wayans. Serial był emitowany od 16 sierpnia 2017 roku do 12 lipca 2018 roku przez NBC. W polskiej wersji językowej serial jest emitowany przez Netflix, który wykupił wyłączność na serial poza terytorium USA.
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Wikipedia
przywiązywać brzeg żagla do bomu lub gafla za pomocą marlinki
SJP.pl
Marlowe – amerykański film kryminalny z 1969 na podstawie powieści Raymonda Chandlera Siostrzyczka. Główną rolę zagrał James Garner, a w epizodach wystąpili m.in. Bruce Lee, Gayle Hunnicutt, Rita Moreno, Sharon Farrell, Carroll O’Connor i Jackie Coogan.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. morze Marmara - część Morza Śródziemnego;
2. wyspy Marmara - wyspy na morzu Marmara
SJP.pl
Marmara (tur. Marmara Adası, gr. Προικόνησος Proikonesos, łac. Proconnesus) – turecka wyspa położona na morzu Marmara.
Jest największą wyspą (pow. 117,18 km²) na morzu Marmara, położona w jego zachodniej części, w prowincji Balıkesir. Najwyższe wzniesienie 699 m n.p.m. Transport na nią jest możliwy drogą morską: statkiem i promem ze Stambułu lub motorówką z Tekirdağu i Erdeku. Średnia temperatura powietrza +24,6 °C a opady roczne wynoszą średnio 700,2 mm.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marmaroszem, dotyczący Marmaroszu
Wiktionary
rzecz. Marmarosz mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina historyczna w północnej części Rumunii oraz w południowej Ukrainie, położona wzdłuż rzeki Cisy;
(1.2) geogr. adm. okręg w północnej Rumunii;
Wiktionary
Wikipedia
przym. marmaroski
Wiktionary
dawniej: marmolada, stężona masa owocowa z owoców gotowanych z cukrem
SJP.pl
1. głębokie zagłębienie wyżłobione w litej skale wskutek erozji wód polodowcowych;
2. kocioł eworsyjny
SJP.pl
Marmit (garniec lodowcowy) – zagłębienie eworsyjne w formie cylindra o wygładzonych ścianach i zaokrąglonym dnie, wyżłobione w litej skale pod ciałem lodowca przez wody subglacjalne lub też przez wody supraglacjalne, spadające w głąb lodowca młynem lodowcowym i wprawiające w ruch wirowy kamienie znajdujące się na dnie tego zagłębienia. Marmity rozwijają się z reguły w lokalnych zagłębieniach lub szczelinach skały i mogą osiągać głębokość kilkunastu metrów.
Wikipedia
masa z owoców i cukru przetarta i gotowana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. gęsty, stężony przetwór owocowy sporządzany z przetartych owoców gotowanych z cukrem;
Wiktionary
Marmolada – słodzony koncentrat owocowy wytwarzany z przetartych owoców, świeżych lub częściej po procesie sulfitacji, które są gotowane z dużą ilością cukru (powyżej 50% masy składników). Marmolada może być przygotowana z jednego lub wielu gatunków owoców. Oprócz podstawowego zastosowania jako dodatek do pieczywa, marmolada jest stosowana do wypieku ciast, rogalików, bułek, ciasta francuskiego, zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz ciasta. Podczas pieczenia nie zmienia kształtu.
Wikipedia
(1.1) Uwielbiam marmoladę różaną.
Wiktionary
IPA: ˌmarmɔˈlada, AS: marmolada
Wiktionary
rzecz. zdrobn. marmoladka
przym. marmoladowy
Wiktionary
1. cukierek z przecieru owocowego;
2. zdrobnienie od: marmolada
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) galaretowaty cukierek wyprodukowany z przecieru owocowego
(1.2) zdrobn. od: marmolada
Wiktionary
(1.1) Zjadłam trzy marmoladki.
(1.2) Zjedz trochę bułeczki z marmoladką.
Wiktionary
IPA: ˌmarmɔˈlatka, AS: marmolatka
Wiktionary
przym. marmoladkowy
rzecz. marmolada ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący marmolady
Wiktionary
rzecz. marmolada ż.
Wiktionary
wytwórnia marmolady
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) okładzina imitująca marmur, sztuczny marmur
(1.2) pokrywanie ścian i innych rzeczy imitacją marmuru
(1.3) nakładanie, malowanie, wytłaczanie itp. wzoru przypominającego marmur
Wiktionary
Marmoryzacja – pokrywanie powierzchni ścian, schodów, rzeźb, kominków itp. materiałem składającym się z gipsu lub specjalnych cementów oraz proszkiem marmurowym naśladującym marmur. Imitowanie żyłkowań występujących w marmurze lub agacie, na papierze, drewnie lub ceramice.Sztuka zdobienia papieru tą metodą przybyła do Europy z Turcji i Persji, gdzie w XVI wieku była praktykowana w systemie mistrz–uczeń.
Wikipedia
IPA: ˌmarmɔrɨˈzat͡sʲja, AS: marmoryzacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
czas. marmoryzować, marmurkować
Wiktionary
(1.2-3) marmoryzowanie
Wiktionary
czasownik
(1.1) wykładać coś okładziną imitującą marmur
(1.2) nakładać, malować, wytłaczać itp. wzór przypominający marmur
Wiktionary
IPA: ˌmarmɔrɨˈzɔvat͡ɕ, AS: marmoryzovać
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
czas. marmurkować
Wiktionary
(1.1-2) marmurkować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marmoryzować.
Wiktionary
Marmoryzacja – pokrywanie powierzchni ścian, schodów, rzeźb, kominków itp. materiałem składającym się z gipsu lub specjalnych cementów oraz proszkiem marmurowym naśladującym marmur. Imitowanie żyłkowań występujących w marmurze lub agacie, na papierze, drewnie lub ceramice.Sztuka zdobienia papieru tą metodą przybyła do Europy z Turcji i Persji, gdzie w XVI wieku była praktykowana w systemie mistrz–uczeń.
Wikipedia
IPA: ˌmarmɔrɨzɔˈvãɲɛ, AS: marmoryzovãńe
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
czas. marmoryzować, marmurkować
Wiktionary
(1.1) marmoryzacja
Wiktionary
południowoamerykańska małpa z rodziny pazurkowców
SJP.pl
Marmozeta (Leontopithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny pazurkowcowatych (Callithrichidae).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. marmolada
Wiktionary
skała metamorficzna ceniona jako materiał rzeźbiarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. skała metamorficzna powstała z przeobrażenia wapieni, stosowana jako dekoracyjny materiał budowlany i artystyczny;
(1.2) przedmiot wykonany z marmuru (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Michał Anioł stworzył posąg Dawida z jednego kawałka marmuru.
Wiktionary
IPA: ˈmarmur, AS: marmur
Wiktionary
rzecz. marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
czas. marmoryzować ndk., marmurkować ndk., zmarmurzać ndk.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; kaczka jarzębata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: marmur
(1.2) deseń przypominający strukturę marmuru, spotykany często w dawnych introligatorskich oprawach książek
(1.3) kamień służący do ostrzenia narzędzi
(1.4) rodzaj babki lub keksa z dwóch rodzajów ciasta, o marmurkowym deseniu po ukrojeniu kawałka
Wiktionary
IPA: marˈmurɛk, AS: marmurek
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
czas. marmoryzować ndk., marmurkować ndk.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
Wiktionary
(1.3) osełka
(1.4) ciasto marmurkowe
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; kaczka jarzębata
SJP.pl
Wikipedia
dekatyzowane spodnie dżinsowe, charakteryzujące się marmurkowym wzorem; dekatyzy
SJP.pl
Marmurki (lub kulki do gry, kule duńskie) – rodzaj dziecięcej zabawki; szklane, gliniane lub kamienne (głównie marmurowe lub agatowe) kulki najczęściej o średnicy ok. 1,25 cm, choć ich rozmiar może sięgać od 0,7 do 3 cm. Rozpowszechnione na całym świecie, szczególnie popularne w basenie Morza Śródziemnego i w Indochinach, ale także w Niemczech. Ze względu na ich atrakcyjny wygląd oraz różnorodność kolorów i materiałów kulki nierzadko bywają przedmiotem kolekcji lub wymiany pomiędzy dziećmi.
Wikipedia
czasownik
(1.1) wykładać coś marmurem bądź jego imitacją
(1.2) nakładać, malować, wytłaczać itp. wzór przypominający marmur
Wiktionary
IPA: ˌmarmurˈkɔvat͡ɕ, AS: marmurkovać
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
czas. marmoryzować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marmurkować.
Wiktionary
IPA: ˌmarmurkɔˈvãɲɛ, AS: marmurkovãńe
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowy, marmurkowaty
czas. marmoryzować, marmurkować
Wiktionary
cecha czegoś przypominającego wyglądem marmurek
SJP.pl
mający deseń przypominający żyłkowany marmur
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający deseń przypominający strukturę marmuru
Wiktionary
(1.1) Duże ilości szkodnika i intensywne ich żerowanie sprawia, że liście stają się początkowo marmurkowate, później żółto-szare i zasychają.
Wiktionary
IPA: ˌmarmurkɔˈvatɨ, AS: marmurkovaty
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowy
czas. marmoryzować, marmurkować
Wiktionary
(1.1) marmurkowy
Wiktionary
zakład wytwarzający tkaninę przypominającą kolorem marmur
SJP.pl
złożony z dwóch deseni: marmurkowego i oliwkowego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający deseń przypominający strukturę marmuru
Wiktionary
(1.1) Oba kremy wykładać na zmianę do szklanych pucharków, na wierzchu delikatnie zamieszać widelcem, aby powstał marmurkowy wzorek.
Wiktionary
IPA: ˌmarmurˈkɔvɨ, AS: marmurkovy
Wiktionary
rzecz. marmur m., marmoryzacja ż., marmurołom m., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurowy, marmurkowaty
czas. marmoryzować, marmurkować
Wiktionary
(1.1) marmurkowaty
Wiktionary
biały o odcieniu marmurowym
SJP.pl
wykonany z marmuru
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) wykonany z marmuru, zbudowany z marmuru
przymiotnik jakościowy
(2.1) przen. nieruchomy, posągowy, zastygły w bezruchu
(2.2) przen. kolorem i gładkością przypominający biały marmur
Wiktionary
(1.1) Rozbito marmurowe kominki, roztrzaskano na kawałki okna, mahoniowe rzeźbione drzwi, nieliczne pozostawione meble.
Wiktionary
IPA: ˌmarmuˈrɔvɨ, AS: marmurovy
Wiktionary
rzecz. marmur mrz., marmoryzacja ż., marmurołom mrz., marmoryzowanie n., marmurkowanie n.
:: zdrobn. marmurek m.
przym. marmurkowy, marmurkowaty
czas. marmoryzować, marmurkować
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) miejsce, gdzie się wydobywa marmur; kopalnia marmuru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kopalnia, w której wydobywa się marmur
Wiktionary
(1.1) Biuro przedstawiło projekt techniczny marmurołomu.
Wiktionary
IPA: ˌmarmuˈrɔwɔ̃m, AS: marmurou̯õm
Wiktionary
rzecz. marmurkowanie n., marmurek mrz., marmur mrz., marmoryzowanie n., marmoryzacja ż.
czas. marmoryzować, marmurkować
przym. marmurkowaty, marmurkowy, marmurowy
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) miejsce, gdzie się wydobywa marmur; kopalnia marmuru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. iron. miejska strojnisia, kokietka
(1.2) przest. pogard. kobieta lekkiego prowadzenia; miłośnica, ladacznica, nierządnica
Wiktionary
(1.1) Z naszej łaski tutaj tkwi, na nasze prośby zostawił go dyrektor, teraz musi wydalić na nasze żądanie. Niech rusza w świat ze swoją marmuzelą!
(1.2) Gdy przeszła, Marynka uśmiechnęła się pogardliwie. – Jakaś marmuzela, niechby tylko Sznaglowa dobrze zdarła, bo to płacić może taka diablica…
(1.2) Jeszcze dziesięć lat temu – to to wyglądało inaczej! Ubierało się jak marmuzela, a włosy, co ich teraz prawie że nie ma, malowała galancie na żółto i mieszkała we trzech pokojach… Ale jak się to zestarzało, a stało się niezdolne niby już do tej zabawy, to ją facety przepędziły…
Wiktionary
(1.1-2) mamzela
(1.2) przest. kokota, współcz. panienka
Wiktionary
1. słaby, o niskiej wartości;
2. nieudolny, kiepski, nieporadny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka we Francji, prawy dopływ Sekwany;
(1.2) geogr. adm. francuski departament położony w regionie Grand Est;
Wiktionary
Marna (fr. Marne) – rzeka we Francji, prawy dopływ Sekwany. Wypływa z Wyżyny Langres, a uchodzi do Sekwany w pobliżu Paryża.
Większe miasta położone nad rzeką: Meaux, Epernay, Châlons-en-Champagne.
Marna połączona jest poprzez kanały Marna–Saona i Marna–Ren.
Nad Marną odbyły się I i II bitwa nad Marną.
Wikipedia
(1.1) Miało to zresztą miejsce we Francji, gdzie nieco starsza faza (LB) znana była pod nazwą kultury marneńskiej — od grobów wozowych, szczególnie licznych nad Marną.
Wiktionary
IPA: ˈmarna, AS: marna
Wiktionary
przym. marneński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. marneński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) Марна
* czeski: (1.1) Marna
* francuski: (1.1) Marne ż.
* litewski: (1.1) Marna
* łaciński: (1.1) Matrona, Materna
* rosyjski: (1.1) Марна ż.
* słowacki: (1.1) Marna ż.
* ukraiński: (1.1) Марна
źródła.
== Marna (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
potocznie: marnowanie, zmarnowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. bezsensowna strata, zmarnowanie czegoś
Wiktionary
(1.1) Gdy pakuje się energię w formy nadmiarowe, jest to pewna marnacja i brakuje jej na rzeczy istotne.
Wiktionary
rzecz. marnowanie n., zmarnowanie n., marność ż., marnienie n., zmarnienie n., marnotrawstwo n., marnotrawienie n., zmarnotrawienie n.
czas. marnować ndk., zmarnować dk., marnieć ndk., zmarnieć dk., marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.
przym. marny, marniutki, marniuteńki, marotrawny
przysł. marnie, marniutko, marniuteńko, marnotrawnie
Wiktionary
(1.1) zmarnowanie, marnotrawstwo
Wiktionary
rzadko: nieco marny, niewiele wart; lichawy, kiepskawy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marną, dotyczący Marny
Wiktionary
(1.1) Miało to zresztą miejsce we Francji, gdzie nieco starsza faza (LB) znana była pod nazwą kultury marneńskiej — od grobów wozowych, szczególnie licznych nad Marną.
Wiktionary
rzecz. Marna ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Gruzji, w regionie Dolna Kartlia;
Wiktionary
Marneuli (gruz. მარნეული) – miasto w południowej Gruzji, w regionie Dolna Kartlia. Ośrodek przemysłowy. Miasto zamieszkane jest głównie przez Azerów (83,1%).
Miasto jest siedzibą bazy lotniczej wojska gruzińskiego.
Wikipedia
przym. marneulski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marneuli, dotyczący Marneuli
Wiktionary
(1.1) Azerowie, zamieszkujący w zwartych skupiskach pogranicze Gruzji i Azerbejdżanu, domagali się natomiast autonomii (władze częściowo wyszły naprzeciw tym żądaniom, w 1979 roku tworząc marneulski rejon narodowościowy).
Wiktionary
rzecz. Marneuli n.
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. trwonić
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób marny; nędznie lub niezbyt dobrze
Wiktionary
Marnie – amerykański dreszczowiec psychologiczny z 1964 w reżyserii Alfreda Hitchcocka, zrealizowany na podstawie powieści Winstona Grahama. W roku premiery film zebrał mieszane recenzje, jednak po latach uznawany jest za jedną z najlepszych produkcji z końcowego etapu kariery reżysera.
Wikipedia
rzecz. marnowanie n., zmarnowanie n., marnacja ż., marność ż.
czas. marnieć, marnować ndk., zmarnować dk.
przym. marny
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zmarnieć)
(1.1) tracić wartość, stawać się marnym
(1.2) stawać się marnym, słabszym
Wiktionary
rzecz. marnacja ż., marność ż., marnota ż., marnienie n., zmarnienie n., marnowanie n., zmarnowanie n.
czas. zmarnieć dk., marnować dk., zmarnować dk.
przym. marny, marniutki, zmarniały
przysł. marnie
Wiktionary
(1.1) gnić, marnować się, psuć się, popadać w zapomnienie
(1.2) opadać z sił, słabnąć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: marnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: marny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. słabeusz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. utracjusz
Wiktionary
(1.1) To je marniok synek, raczyj nie chodzuj ś nim.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Poznań. niszczyciel
Wiktionary
zdrobnienie od: marny; marniutki, marniuśki, marniuteńki
SJP.pl
zdrobnienie od: marny; marniutki, marniuteńki, marniuchny
SJP.pl
zdrobnienie od: marny; marniutki, marniuśki, marniuchny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: marny
Wiktionary
IPA: ˌmarʲɲuˈtɛ̃ɲci, AS: marʹńutẽńḱi
Wiktionary
przym. marny
rzecz. marnacja ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: marny; marniuteńki, marniuśki, marniuchny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: marny
Wiktionary
(1.1) Muszę jednak Państwa uprzedzić, że kasztany które zaowocowały w naszym klimacie są takie jakieś marniutkie, chuderlawe i ledwo co do położenia na ząb.
Wiktionary
IPA: marʲˈɲutʲci, AS: marʹńutʹḱi
Wiktionary
przym. marny
czas. marnieć
rzecz. marnacja ż.
Wiktionary
potocznie: coś bardzo marnego lub występującego w drastycznie niedostatecznej ilości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie ulotnym, nietrwałym, bezcelowym, bez wartości
Wiktionary
(1.1) W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt, bo wszystko jest marnością. Wszystko idzie na jedno miejsce: powstało wszystko z prochu i wszystko do prochu znów wraca.
(1.1) Pustelnik dniami i nocami rozmyślał nad marnością dóbr doczesnych.
Wiktionary
IPA: ˈmarnɔɕt͡ɕ, AS: marność
Wiktionary
rzecz. marnowanie n., zmarnowanie n., marnacja ż.
czas. marnieć, marnować ndk., zmarnować dk.
przym. marny
przysł. marnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która wykorzystuje rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie nimi gospodaruje, jest rozrzutna
Wiktionary
IPA: ˌmarnɔˈtraft͡sa, AS: marnotrafca
Wiktionary
rzecz. marnotrawnik m., marnotrawstwo n., marnotrawienie n., zmarnotrawienie n.
:: fż. marnotrawczyni ż.
czas. marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.
przym. marnotrawny, marnotrawczy
przysł. marnotrawnie, marnotrawczo
Wiktionary
(1.1) daw. marnotrawnik
Wiktionary
przestarzale: dotyczący marnotrawcy; rozrzutny, nieoszczędny, niegospodarny
SJP.pl
kobieta marnotrawna; utracjuszka
SJP.pl
wykorzystywać w sposób nieprzynoszący korzyści; marnować
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) nie wykorzystywać rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarować
Wiktionary
(1.1) Dorobek ten jest obecnie w znacznej mierze marnotrawiony na skutek wyraźnego procesu upolityczniania struktur ochrony środowiska.
(1.1) Dużo wody się marnotrawi, likwidacja marnotrawstwa wody jest koniecznością.
Wiktionary
IPA: ˌmarnɔˈtravʲit͡ɕ, AS: marnotravʹić
Wiktionary
rzecz. marnotrawstwo n., marnotrawca m., marnotrawnik m., marnotrawienie n., zmarnotrawienie n., marnacja ż.
przym. marnotrawny, marnotrawczy
przysł. marnotrawnie, marnotrawczo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marnotrawić.
Wiktionary
IPA: ˌmarnɔtraˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: marnotravʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. marnotrawić
rzecz. marnacja ż., marnotrawstwo, marnotrawca
przym. marnotrawny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest marnotrawne; cecha tych, którzy są marnotrawni
Wiktionary
przym. marnotrawny
przysł. marnotrawnie
Wiktionary
(1.1) rozrzutność
Wiktionary
trwoniący pieniądze, nieoszczędny, rozrzutny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niewykorzystujący rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędnie gospodarujący, rozrzutny
Wiktionary
IPA: ˌmarnɔˈtravnɨ, AS: marnotravny
Wiktionary
rzecz. marnotrawstwo n., marnotrawca m., marnotrawnik m., marnotrawienie n., zmarnotrawienie n., marnotrawność ż.
czas. marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.
przysł. marnotrawnie, marnotrawczy
przym. marny
Wiktionary
(1.1) rozrzutny, utracjuszowski, nieoszczędny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niewykorzystywanie rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędne gospodarowanie
Wiktionary
IPA: ˌmarnɔˈtrafstfɔ, AS: marnotrafstfo
Wiktionary
rzecz. marnowanie n., zmarnowanie n., marnotrawca m., marnotrawnik m., marnotrawienie n., marnacja ż.
czas. marnować, marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.
przym. marnotrawny, marnotrawczy, marny
przysł. marnotrawnie, marnotrawczo
Wiktionary
(1.1) niegospodarność, rozrzutność, utracjuszostwo
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmarnować)
(1.1) wykorzystywać w sposób, który nie przynosi korzyści
czasownik zwrotny niedokonany marnować się (dk. zmarnować się)
(2.1) wykorzystywać małą część swoich możliwości
Wiktionary
(1.1) Nie marnuj czasu na oglądanie telewizji!
Wiktionary
IPA: marˈnɔvat͡ɕ, AS: marnovać
Wiktionary
przym. marny
czas. zmarnować dk., marnieć ndk.
rzecz. marnacja ż., zmarnowanie n., marnowanie n., marnotrawstwo n., marność ż.
przysł. marnie
Wiktionary
(1.1) marnotrawić, trwonić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marnować.
Wiktionary
IPA: ˌmarnɔˈvãɲɛ, AS: marnovãńe
Wiktionary
czas. marnieć, marnować ndk., zmarnować dk.
rzecz. marnacja ż., zmarnowanie, marnotrawstwo, marność
przym. zmarnowany, marny
przysł. marnie
Wiktionary
1. słaby, o niskiej wartości;
2. nieudolny, kiepski, nieporadny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) będący w złym stanie, o niewielkiej wartości
(1.2) mały, drobny
(1.3) zbyteczny, daremny
Wiktionary
(1.1) Szałas okazał się marnym schronieniem podczas deszczu.
(1.1) Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto!
Wiktionary
IPA: ˈmarnɨ, AS: marny
Wiktionary
rzecz. marnacja ż., marność ż., marnotrawstwo n., marnowanie n., zmarnowanie n., marnienie n., zmarnienie n.
czas. marnować ndk., zmarnować dk., marnieć ndk., zmarnieć dk.
przym. marnotrawny
:: zdrobn. marniutki, marniuteńki
przysł. marnie, marnotrawnie, marniutko, marniuteńko
Wiktionary
(1.1) kiepski, lichy, nędzny
(1.2) drobny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. chory
Wiktionary
rzecz. maródka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. chory
Wiktionary
czas. marodować ndk., marodzić ndk.
rzecz. marodka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zwolnienie lekarskie
Wiktionary
(1.1) Od pyndziałku żech je na maródce. → Od poniedziałku jestem na zwolnieniu lekarskim.
Wiktionary
przym. maród
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. maród
frazeologia.
etymologia.
por. etymn|słowacki|maródka.
uwagi.
(1.1) inna pisownia marodka
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|zwolnienie lekarskie.
źródła.
== maródka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zwolnienie lekarskie
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) pot. péenka
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Zaolzie. chorować
Wiktionary
rzecz. maroda mos.
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Zaolzie. opuszczać pracę z powodu choroby
Wiktionary
rzecz. maroda mos.
Wiktionary
obywatel Maroka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Maroka
Wiktionary
IPA: ˌmarɔˈkãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: marokãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Maroko n.
:: fż. Marokanka
przym. marokański
Wiktionary
obywatelka Maroka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Maroka
Wiktionary
IPA: ˌmarɔˈkãŋka, AS: marokãŋka
Wiktionary
rzecz. Maroko n.
:: fm. Marokańczyk
przym. marokański
Wiktionary
związany z państwem Maroko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Maroka
Wiktionary
(1.1) W połowie zeszłego miesiąca pakistańska grupa hakerów przejęła kontrolę nad marokańską domeną Google, miesiąc wcześniej podobny los spotkał firmę w Algierii i Portoryko.
Wiktionary
IPA: ˌmarɔˈkãj̃sʲci, AS: marokãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Maroko n., Marokańczyk m., Marokanka ż.
Wiktionary
specjalnie wyprawiona i tłoczona skóra koźla
SJP.pl
państwo w Afryce ze stolicą w Rabacie; Królestwo Marokańskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce Północnej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ceuta jest hiszpańskim miastem autonomicznym na wybrzeżu Morza Środziemnego w północnej Afryce i stanowi enklawę w północnym Maroku, naprzeciwko Gibraltaru.
Wiktionary
IPA: maˈrɔkɔ, AS: maroko
Wiktionary
rzecz. Marokańczyk m., Marokanka ż., marokańskość ż.
przym. marokański
Wiktionary
książkowo: kasztan - owoc kasztana (drzewa), spożywany po upieczeniu, ugotowaniu lub zmielony na mąkę do wypieku chleba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. potomek zbiegłych czarnoskórych niewolników z czasów kolonialnych, którzy osiedlili się pierwotnie na terenie Ameryki Łacińskiej i jako pierwsi uzyskali wolność;
(1.2) czarnoskóry niewolnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) rzad. owoc kasztana jadalnego
Wiktionary
Maron – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Meurthe i Mozela.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 804 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 42 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Maron plasuje się na 437. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 200.).
Wikipedia
(2.1) Na Krupówkach stały kotły z pieczonymi słodkimi maronami, których zapach ciągnął się daleko w mroźnym powietrzu i które parzyły zmarznięte ręce.
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|franc|marron. < etym|hiszp|cimarrón. → zbiegły, zdziczały
(2.1) etym|wł|marrone.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) maroon
źródła.
== maron (papiamento.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) brązowy
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|franc|marron. < etym|hiszp|cimarrón. → zbiegły, zdziczały
(2.1) etym|wł|marrone.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) maroon
źródła.
== maron (papiamento.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) brązowy
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
członek kościoła maronickiego
SJP.pl
Maronici – chrześcijańska ludność z Bliskiego Wschodu, grupa religijna (maronici) i etniczna (Maronici), zamieszkująca pierwotnie na terenie Syrii i Libanu. Maronici są w przeważającej mierze wschodnimi katolikami obrządku zachodniosyryjskiego, członkami Kościoła maronickiego.
Wikipedia
odnoszący się do maronity, właściwy maronitom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z maronitami, dotyczący maronitów
Wiktionary
rzecz. maronita mos., maronitka ż.
Wiktionary
członek kościoła maronickiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. członek chrześcijańskiej wspólnoty powstałej w VII wieku na terenach Libanu i Syrii i tam pierwotnie działającej
Wiktionary
IPA: ˌmarɔ̃ˈɲita, AS: marõńita
Wiktionary
rzecz.
:: fż. maronitka ż.
przym. maronicki
Wiktionary
→ maronita
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. członkini chrześcijańskiej wspólnoty powstałej w VII wieku na terenach Libanu i Syrii i tam pierwotnie działającej
Wiktionary
rzecz.
:: fm. maronita mos.
przym. maronicki
Wiktionary
potrawa w postaci gorzkich warzyw (chrzanu lub sałaty) mających symbolizować gorycz niewolnictwa, spożywana przez żydów podczas wieczerzy będącej częścią święta paschy; gorzkie zioła
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rodzina gryzoni żyjących w Ameryce Południowej
SJP.pl
Kawiowate, dawniej także: marowate (Caviidae) – rodzina ssaków z infrarzędu jeżozwierzokształtnych (Hystricognathi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia). Kopalne marowate znane są już od miocenu. Rodzina obejmuje 6 rodzajów z 20 gatunkami. Współcześnie żyjącymi przedstawicielami marowatych są m.in. kawia domowa (potocznie: świnka morska), mara patagońska i kawia brazylijska.
Wikipedia
o cechach marowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. cmentarna kostnica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kostnica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Polsce, na Mazurach, lewobrzeżny dopływ Łyny;
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) D. lp. od Marózek
Wiktionary
Marózka – rzeka, lewobrzeżny dopływ Łyny o długości 45,22 km.
Rzeka wypływa z jeziora Gardejki, a następnie płynie przez jeziora: Lubień, Mielno, Maróz, Pawlik, Święte Jezioro. Płynie przez tereny gmin Dąbrówno, Nidzica, Grunwald, Olsztynek, przepływa przez Zybułtowo, Mielno, Waplewo, Swaderki i Kurki. Uchodzi do jeziora Kiernoz Wielki, przez które przepływa Łyna.
Wikipedia
rzecz. Maróz m., Marózek m.
Wiktionary
Wikipedia
Marr – wieś w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym South Yorkshire, w dystrykcie metropolitalnym Doncaster. Leży 23 km na północny wschód od miasta Sheffield i 237 km na północ od Londynu.
Wikipedia
miasto w Maroku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. duże miasto na południu Maroka;
Wiktionary
Marrakesz (arab. مراكش, Marrākuš; marok. arab. Meṛṛakeš; fr. Marrakech) – miasto w zachodnim Maroku, u podnóża Atlasu Wysokiego, na wysokości ok. 460 m n.p.m., siedziba administracyjna regionu Marrakesz-Safi. W 2024 roku liczyło ok. 1 mln mieszkańców.
Wikipedia
IPA: marˈːakɛʃ, AS: ma•rakeš
Wiktionary
mieszkaniec Marrakeszu
SJP.pl
mieszkanka Marrakeszu
SJP.pl
przymiotnik od: Marrakesz; marrakeszeński
SJP.pl
przymiotnik od: Marrakesz; marrakeszański
SJP.pl
portugalski lub hiszpański żyd zmuszony do przyjęcia chrztu w celu uniknięcia prześladowań religijnych; maran
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. etn. żydowski konwertyta w późnośredniowiecznej i wczesnonowożytnej Hiszpanii i Portugalii;
Wiktionary
Marran (arab. مران) – miejscowość w Syrii, w muhafazie Aleppo. W 2004 roku liczyła 3670 mieszkańców.
Wikipedia
rzecz. marranizm m.
:: fż. marranka ż.
przym. marranicki
Wiktionary
dotyczący marrana, marana; marański
SJP.pl
[czytaj: meriot] luksusowy hotel międzynarodowej sieci Marriott International
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Osoby:
Wikipedia
pseudonaukowa teoria o języku, stworzona przez radzieckiego językoznawcę Nikołaja Marra w latach 1920-1926
SJP.pl
Marryzm (nowa nauka o języku) – teoria stworzona przez Nikołaja Marra w latach 1920–1926. Zgodnie z podstawowymi zasadami marryzmu:
Wikipedia
bocianie gniazdo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitrzym. bóg wojny, utożsamiany z greckim Aresem;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(2.1) astr. czwarta według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego;
Wiktionary
Mars – czwarta od Słońca planeta Układu Słonecznego. Krąży między orbitą Ziemi a pasem planetoid dzielącym go od orbity Jowisza. Planeta została nazwana od imienia rzymskiego boga wojny – Marsa, ze względu na barwę, która przy obserwacji z Ziemi wydaje się rdzawo-czerwona i kojarzyła się starożytnym Rzymianom z pożogą wojenną. Odcień ten bierze się od tlenków żelaza pokrywających powierzchnię. Mars jest planetą wewnętrzną z cienką atmosferą, o powierzchni usianej kraterami uderzeniowymi, podobnie jak powierzchnia Księżyca i wielu innych ciał Układu Słonecznego. Powierzchnia wykazuje formy podobne do ziemskich: wulkany, doliny, kaniony, pustynie i polarne czapy lodowe. Okres obrotu wokół własnej osi jest niewiele dłuższy niż ziemski i wynosi 24,6229 godziny (24 h 37 m 22 s). Na Marsie znajduje się najwyższe wzniesienie w Układzie Słonecznym – Olympus Mons i największy kanion – Valles Marineris. Gładki obszar równinny Vastitas Borealis na półkuli północnej, który obejmuje 40% powierzchni planety, może być pozostałością ogromnego uderzenia. W przeciwieństwie do Ziemi, Mars jest mało aktywny geologicznie i nie zachodzą na nim zjawiska tektoniczne.
Wikipedia
(1.1) Mars uchodził początkowo za italskie bóstwo wegetacji.
(1.1) Atrybutami Marsa były hełm, miecz, tarcza, włócznia, wilk, dzięcioł i rumak.
(1.1) Równina w północno-zachodniej części starożytnego Rzymu, zwana Polem Marsowym, była poświęcona Marsowi.
(2.1) Mars ma 2 księżyce, które mają nieregularny kształt.
(2.1) Rzadka i cienka atmosfera Marsa składa się głównie z dwutlenku węgla, azotu, argonu i tlenu.
(2.1) Od dawnych bowiem czasów marzeniem ludzkości było wzbicie się w powietrze, potem zaś na Księżyc lub Marsa.
(2.1) Czy istnieje życie na Marsie?
Wiktionary
IPA: mars, AS: mars
Wiktionary
rzecz. Marsjanin mos., Marsjanka ż., marsowość ż., mars mzw./mrz.
przym. marsowy, marsowaty, marsjański
:: gwara. przest. Marsowy
przysł. marsowo, marsowato
czas. marsowieć ndk.
Wiktionary
(1.1) Ares
(2.1) peryfr. Czerwona Planeta, czerwona planeta; symbol. ♂
Wiktionary
1. sycylijskie wzmocnione wino słodkie;
2. kolor tego wina, między brązem a czerwienią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, położone na zachodnim wybrzeżu Sycylii;
Wiktionary
Marsala – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Sycylia, w prowincji Trapani. Miejscowość słynie z wina marsala.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 77 013 osób, 319,6 os./km².
W Marsali znajduje się m.in. katedra z 1176, muzea Museo degli Arazzi i Museo Bagli Anselmi (gdzie znajduje się okręt kartagiński z 241 r. p.n.e.).
Wikipedia
(1.1) Nazajutrz po wylądowaniu tysiąca garibaldczyków w Marsali na Sycylii, gdy rozpoczęła się decydująca walka o zjednoczenie Włoch, w sycylijskiej wiosce Bronte chłopi urządzili rzeź „panów”, w praktyce wszystkich mieszkańców „o białej skórze” i „w kapeluszach”.
(1.1) W tym samym roku inna saraceńska wyprawa, składająca się z czterdziestu okrętów, złupiła sycylijskie miasta: Mazara del Vallo, Marsalę i Trapani. Po ich doszczętnym zniszczeniu i ograbieniu popłynęła na północ Morzem Tyrreńskim.
(1.1) W XVI wieku znaczenie Marsali osłabło w konsekwencji rozmyślnego zasypania portu w celu lepszej obrony przed atakami korsarzy. Miasto odzyskało swój dawny splendor w XVIII wieku, gdy Anglicy rozwinęli produkcję i handel winem.
Wiktionary
rzecz. marsala ż.
przym. marsalski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. marsala ż.
przym. marsalski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Marsala
* arabski: (1.1) مرسى علي
* francuski: (1.1) Marsala
* rosyjski: (1.1) Марсала ż.
* włoski: (1.1) Marsala
źródła.
== Marsala (język angielski.) ==
thumb|Marsala (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Marsala
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marsalą, dotyczący Marsali
Wiktionary
(1.1) Dokonywało się połączenie Włoch nowych. Marsalski tysiąc zdobywa Neapol.
Wiktionary
rzecz. Marsala ż., marsala ż.
Wiktionary
jedna z rej na maszcie statku, posiadającego żagiel rejowy; marsreja
SJP.pl
drugi od dołu żagiel czworokątny na maszcie statku z ożaglowaniem rejowym
SJP.pl
Marsel lub marsżagiel (ang. topsail) – prostokątny żagiel rejowy (zawieszany na marsrei), pomiędzy marsem, a bramsalingiem.
Jeśli znajdują się tam dwa żagle, to nazywane są marslem dolnym i marslem górnym. W zależności zaś od masztu, na którym żagiel jest podniesiony, otrzymuje on także nazwę tego masztu, np. foka czy grota, i wówczas pełna nazwa brzmi fokmarsel dolny, grotmarsel górny itd.
Wikipedia
[czytaj: marszal] produkt firmy Marshall
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. muz. produkt marki Marshall
Wiktionary
Osoby:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== marshall (język angielski.) ==
wymowa. audioUS|En-us-marshall.ogg.
homofony|martial.
znaczenia.
rzeczownik policzalny
(1.1) amer. marszałek
odmiana.
(1.1) lp. marshall; lm. marshalls
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmarʃal, AS: maršal
Wiktionary
potocznie: mieszkaniec innej planety niż Ziemia; kosmita, ufita, ufoludek, obcy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sf. hipotetyczny mieszkaniec Marsa
Wiktionary
Wikipedia
IPA: marˈsʲjä̃ɲĩn, AS: marsʹi ̯ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Mars mos./mzw., mars mzw./mrz., marsjańskość ż., marsowość ż., marsowatość ż.
:: fż. Marsjanka ż.
czas. marsowieć ndk.
przym. marsjański, marsowaty, marsowy, Marsowy
przysł. marsowo, marsowato
Wiktionary
domniemana mieszkanka Marsa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sf. hipotetyczna mieszkanka Marsa
Wiktionary
IPA: marˈsʲjãŋka, AS: marsʹi ̯ãŋka
Wiktionary
rzecz. Mars mos./mzw., mars mzw./mrz., marsjańskość ż., marsowość ż., marsowatość ż., Marek mos., Marcin mos., Martyna ż.
:: fm. Marsjanin mos.
czas. marsowieć ndk.
przym. marsjański, marsowaty, marsowy, Marsowy
przysł. marsowo, marsowato
Wiktionary
→ Mars (planeta)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Marsa, związany z Marsem
Wiktionary
(1.1) Marsjańska doba jest o 37 minut dłuższa od ziemskiej.
Wiktionary
IPA: marˈsʲjä̃j̃sʲci, AS: marsʹi ̯ä̃ĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mars m., Marsjanin m., Marsjanka ż.
Wiktionary
Marsjasz (także Marsjas, gr. Μαρσύας Marsýas, łac. Marsyăs) – w mitologii greckiej satyr frygijski, sławny z mistrzowskiej gry na aulosie i znany z rywalizacji z Apollinem, którą przypłacił obdarciem ze skóry.
Wikipedia
dotknięty lub spowodowany marskością
SJP.pl
zwłóknienie narządu prowadzące do jego niewydolności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. stwardnienie narządu i związane z tym upośledzenie jego czynności
Wiktionary
Marskość wątroby, zwłóknienie wątroby (łac. cirrhosis hepatis) – postępujące włóknienie miąższu wątroby, niszczące jej strukturę.
Marskość wątroby charakteryzuje się zastępowaniem hepatocytów włóknami tkanki łącznej, które zaburzają jej prawidłową budowę, doprowadzając do upośledzenia funkcji metabolicznych, utrudnienia odpływu żółci oraz są przyczyną powstania nadciśnienia wrotnego. Przyczynami marskości mogą być, między innymi, toksyny (w tym alkohol), zakażenia wirusami (szczególnie HBV i HCV), choroby autoimmunologiczne wątroby jak AZW, PBC, PSC oraz choroby metaboliczne.
Wikipedia
IPA: ˈmarskɔɕt͡ɕ, AS: marskość
Wiktionary
przym. marski
Wiktionary
środowiskowo: astronauta biorący udział w locie na Marsa
SJP.pl
o twarzy, minie: groźny, srogi; marsowy
SJP.pl
1. → Mars (bóg);
2. o twarzy, minie: poważny, groźny, surowy; marsowaty;
3. przestarzale:
a) wojenny, wojskowy;
b) żołnierski, rycerski
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Marsa
Wiktionary
(1.1) Italscy pasterze oddawali Marsowej opiece swoje stada.
Wiktionary
rzecz. Mars mos., Marsjanin mos., Marsjanka ż.
Wiktionary
zaostrzony kawałek pręta stalowego, używany przy pracach na pokładzie statku
SJP.pl
jedna z rej na maszcie statku, posiadającego żagiel rejowy; marsareja
SJP.pl
Marsreja – reja zawieszona na stendze, tzn. pomiędzy marsem, a bramsalingiem lub topem. Jeśli są tam dwie reje to nazwane są marsreją dolną i górną.
Wikipedia
mieszkaniec Marsylii (miasta we Francji); marsylianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Marsylii
Wiktionary
(1.1) Znam dwóch marsylczyków spędzających zimę na Cyprze.
Wiktionary
rzecz. Marsylia ż., marsylianin mos., Marsylianka ż.
:: fż. marsylka ż., marsylianka ż.
przym. marsylski
Wiktionary
(1.1) marsylianin
Wiktionary
rzadki rodzaj paproci wodnej z rodziny marsyliowatych, rosnący na błotach i w wodach stojących
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe w południowej części Francji;
Wiktionary
Marsylia (fr. Marseille, wymowa; oksyt. Marselha) – miasto w południowej Francji, nad Morzem Śródziemnym, ok. 100 km na południowy zachód od Alp. Jest drugim co do wielkości miastem w kraju, po Paryżu. Miasto w granicach administracyjnych gminy liczy ok. 900 000 mieszkańców, natomiast zespół miejski Marsylii w zależności od źródła liczy od 1 380 000 do 1 614 501 mieszkańców. Wraz z sąsiadującymi gminami tworzy metropolię Métropole d'Aix-Marseille-Provence z liczbą ludności na poziomie 1 898 561 osób. Jest stolicą regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże i departamentu Delta Rodanu. Od wschodnich przedmieść Marsylii do granicy z Włochami rozciąga się Lazurowe Wybrzeże. Miasto jest otoczone przez Park Narodowy Calanques.
Wikipedia
(1.1) Ten statek płynie do Marsylii.
Wiktionary
IPA: marˈsɨlʲja, AS: marsylʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. marsylczyk mos., marsylka ż., marsylianin mos., marsylianka ż., Marsylianka ż.
przym. marsylski
Wiktionary
mieszkaniec Marsylii (miasta we Francji); marsylczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Marsylii
Wiktionary
rzecz. Marsylia ż., marsylczyk mos., Marsylianka ż.
:: fż. marsylka ż., marsylianka ż.
przym. marsylski
Wiktionary
(1.1) marsylczyk
Wiktionary
mieszkanka Marsylii (miasta we Francji); marsylka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) francuska pieśń rewolucyjna, dziś hymn Francji;
Wiktionary
Marsylianka (fr. La Marseillaise) – hymn państwowy Francji oraz jej departamentów i terytoriów zamorskich: Gwadelupy, Gujany Francuskiej, Majotty, Martyniki, Polinezji Francuskiej, Reunionu, Saint-Pierre i Miquelon oraz Wallis i Futuny.
Wikipedia
(1.1) W okresie restauracji „Marsylianka” była zakazana.
Wiktionary
IPA: ˌmarsɨˈlʲjãnka, AS: marsylʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Marsylia ż., marsylianin m., marsylczyk m., marsylianka ż., marsylka ż.
przym. marsylski
Wiktionary
rodzina paproci wodnych
SJP.pl
Marsyliowate (Marsileaceae) – rodzina paproci z rzędu salwiniowców. Należą tu 3 rodzaje liczące ok. 75 gatunków. W Polsce występują bardzo rzadko dwa gatunki – marsylia czterolistna i gałuszka kulecznica.
Wikipedia
o cechach marsyliowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
podklasa paproci różnozarodnikowych żyjących w środowisku wodnym, obejmująca na ogół niewielkie rośliny o pełzającym kłączu, wytwarzającym korzenie przybyszowe i liście
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Znaczenie myśli Marsyliusza w wielu sprawach wyprzedza ówczesne pojęcia.
Wiktionary
mieszkanka Marsylii (miasta we Francji); marsylianka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Marsylii
Wiktionary
rzecz. Marsylia ż., Marsylianka ż., marsylianka ż.
:: fm. marsylianin mos., marsylczyk mos.
przym. marsylski
Wiktionary
przymiotnik od: Marsylia (miasto we Francji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marsylią, dotyczący Marsylii
Wiktionary
rzecz. Marsylia ż., marsylczyk m., marsylka ż., marsylianin m., marsylianka ż., Marsylianka ż.
Wiktionary
żyzne niziny nadrzeczne i nadmorskie o glebie utworzonej z mułu gliniastego i piasku w Holandii i północno-zachodnich Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj aktywności fizycznej, równomierny chód, również szybki rytmiczny chód wojskowy
(1.2) przemieszczanie się, pochód wojsk;
(1.3) manifestacja uliczna, wędrujący protest
(1.4) geogr. niziny nadrzeczne i nadmorskie o żyznej glebie utworzonej z mułu gliniastego i piasku w Holandii i północno-zachodniej części Niemiec
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) muz. utwór muzyczny o wyraźnej rytmice;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dwie godziny szybkim marszem i będziesz w domu.
(1.2) Hetman zdołał zatrzymać marsz wrogich wojsk już na granicy.
(2.1) Orkiestra zagrała żałobnego marsza.
Wiktionary
IPA: marʃ, AS: marš
Wiktionary
rzecz. przemarsz m., maszerowanie n., przemaszerowanie n., marszowość ż.
czas. maszerować ndk., przemaszerować dk.
przym. marszowy
Wiktionary
(1.1) chód, spacer
(1.2) pochód
Wiktionary
skrót od: marszałek (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = marszałek
Wiktionary
(1.1) Mamy potwierdzenie źródłowe tego, że marsz. Józef Piłsudski obawiał się, iż wiosną 1921 r. może dojść do wznowienia działań wojennych.
Wiktionary
prostokątny żagiel gniezdny rozpięty na marsrei
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Wysp Marshalla
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Wysp Marshalla,
Wiktionary
IPA: marˈʃalsʲci, AS: maršalsʹḱi
Wiktionary
kupiec zajmujący się handlem dziełami sztuki, głównie obrazami; marchand
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. szt. osoba handlująca dziełami sztuki
Wiktionary
Marszand (fr. marchand – kupiec) – kupiec, osoba handlująca dziełami sztuki, zwłaszcza obrazami. Marszand, obracając dziełami sztuki, bywa mecenasem artystów. Organizuje wystawy, wpływa na rynek dzieł sztuki i jej komercjalizację, ingeruje w twórczość artystyczną ze względu na modę.
Dawniej określenie marszandka oznaczało modystkę.
Wikipedia
(1.1) Jeden z paryskich marszandów zaoferował kupno jej obrazów.
Wiktionary
IPA: ˈmarʃãnt, AS: maršãnt
Wiktionary
(1.1) marchand
Wiktionary
roślina zielna z rodziny wiesiołkowatych; godecja
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. najwyższy stopień wojskowy w armiach niektórych państw;
2. osoba mająca ten stopień;
3. przewodniczący sejmu lub senatu;
4. w średniowieczu: urzędnik zarządzający dworem, później urzędnik państwowy o szerokich kompetencjach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. najwyższy stopień wojskowy, m.in. w Polsce;
(1.2) polit. przewodniczący sejmu;
(1.3) polit. przewodniczący senatu;
(1.4) adm. przewodniczący zarządu województwa;
(1.5) hist. najwyższy urzędnik dworski
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) przewodnicząca sejmu lub senatu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: marˈʃawɛk, AS: maršau̯ek
Wiktionary
rzecz. marszałkowa ż., marszałkówna ż., marszałkowanie n.
:: fż. marszałkini ż., żart. marszałessa ż.
czas. marszałkować ndk.
przym. marszałkowski
Wiktionary
(2.1) marszałkini; żart. marszałessa
Wiktionary
potocznie: kobieta marszałek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta-marszałek
Wiktionary
IPA: ˌmarʃawʲˈcĩɲi, AS: maršau̯ʹḱĩńi
Wiktionary
rzecz. marszałkowa ż., marszałkówna ż., Marszałek m., marszałkowanie n., marszałessa ż.
:: fm. marszałek m.
czas. marszałkować ndk.
przym. marszałkowski
Wiktionary
(1.1) marszałek; żart. marszałessa
Wiktionary
urząd marszałka
SJP.pl
małżonka marszałka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona marszałka
Wiktionary
IPA: ˌmarʃawˈkɔva, AS: maršau̯kova
Wiktionary
rzecz. marszałek m., marszałkini ż., marszałessa ż., marszałkówna ż., marszałkowanie n.
czas. marszałkować ndk.
przym. marszałkowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wojsk. bycie marszałkiem
(1.2) adm. pełnienie urzędu marszałka
Wiktionary
(1.1) Nasz były dowódca rozpoczął marszałkowanie rautem opisywanym na łamach prasy.
(1.2) Polityk zakończył swoje niezręczne marszałkowanie Trybunałem Stanu.
Wiktionary
rzecz. marszałek mos./ż., marszałkowa ż., marszałkówna ż.
czas. marszałkować ndk.
przym. marszałkowski
Wiktionary
dawniej: córka marszałka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka marszałka
Wiktionary
IPA: ˌmarʃawˈkuvna, AS: maršau̯kuvna
Wiktionary
rzecz. marszałek m., marszałkini ż., marszałessa ż., marszałkowa ż., marszałkowanie n.
czas. marszałkować ndk.
przym. marszałkowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wojsk. dotyczący wojskowego w stopniu marszałka
(1.2) polit. dotyczący marszałka sejmu
(1.3) polit. dotyczący marszałka senatu
(1.4) adm. dotyczący marszałka województwa
(1.5) hist. dotyczący dawnego urzędnika - marszałka
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
IPA: ˌmarʃawˈkɔfsʲci, AS: maršau̯kofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. marszałek m., marszałkini ż., marszałkowa ż., marszałkówna ż., marszałkowanie n.
czas. marszałkować ndk.
Wiktionary
o cechach marszczelcowatych (rodzina płazów)
SJP.pl
Marszczelcowate (Caeciliidae) – rodzina płazów z rzędu płazów beznogich (Gymnophiona).
Wikipedia
o cechach marszczelcowatych (rodzina płazów)
SJP.pl
beznogi płaz z rodziny marszczelcowatych, żywiący się głównie mrówkami i termitami
SJP.pl
Siphonops – rodzaj płazów beznogich z rodziny Siphonopidae.
Wikipedia
Marszczenie – używana podczas szycia technika służąca do skrócenia długości paska materiału, dzięki czemu dłuższy brzeg można przyszyć do krótszego brzegu. Jest powszechnie stosowany w odzieży do stworzenia dekoracyjnego, falbanowego efektu, na przykład gdy pełny rękaw jest przymocowany do podkroju pachy lub mankietu koszuli, lub gdy spódnica jest przymocowana do stanika.
Wikipedia
przestarzałe: zmarszczka;
1. bruzdka na skórze, zwłaszcza twarzy i szyi, będące efektem ruchów mimicznych lub starzenia się;
2. drobna nierówność na jakiejś powierzchni; falka, fałdka
SJP.pl
glon z rodziny trzęsidłowatych, tworzący tęgie, rozczłonkowane, szkarłatne, a po wyschnięciu czarniawe, nitki
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. pomarszczyć, zmarszczyć)
(1.1) pokrywać zmarszczkami
(1.2) powodować fałdki
czasownik zwrotny niedokonany marszczyć się (dk. pomarszczyć się, zmarszczyć się)
(2.1) ulegać zmarszczeniu, pokrywać się zmarszczkami
(2.2) ściągać się w zmarszczki
(2.3) reagować na coś powstaniem zmarszczek na twarzy
Wiktionary
rzecz. marszczenie n., zmarszczka ż.
Wiktionary
(1.1) ściągać
(1.2) karbować, przymarszczać
(2.1) falować, fałdować się
(2.2) ściągać się
(2.3) krzywić się
Wiktionary
wścieklica marszczysta - gatunek mrówki
SJP.pl
Marszewnica – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Lidzbark.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wawrzyńca w Starym Dłutowie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. gw-pl|Śląsk Cieszyński. o pyskatej kobiecie
Wiktionary
ćwiczenie polegające na przebyciu jakiejś trasy na przemian biegiem i marszem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przemieszczanie się polegające na przebyciu jakiejś trasy na przemian biegiem i marszem
Wiktionary
(1.1) Grupa sportowców przebyła marszobiegiem pięć kilometrów.
Wiktionary
IPA: marˈʃɔbʲjɛk, AS: maršobʹi ̯ek
Wiktionary
forma aktywności fizycznej będąca połączeniem marszu i maratonu
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z marszem, dotyczący marszu
Wiktionary
(1.1) Wuj (…) był zawsze prosty jak trzcina, elegancki, kroczył marszowym krokiem, witając się z paniami zamaszyście szurał nogami w wyglancowanych na błysk półbutach.
Wiktionary
rzecz. marsz mrz., marszowość ż., maszerowanie n., przemarsz m., przemaszerowanie n.
czas. maszerować ndk., przemaszerować dk.
Wiktionary
1. wytyczony kierunek, plan drogi, pochodu, transportu;
2. mikrobus jeżdżący stałą trasą, popularny w krajach byłego Związku Radzieckiego; marszrutka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyznaczona trasa dojazdu, dojścia, dotarcia do jakiegoś celu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zmieniliśmy marszrutę z powodu burzy.
Wiktionary
IPA: marʃˈruta, AS: maršruta
Wiktionary
przym. marszrutowy
Wiktionary
mikrobus jeżdżący stałą trasą, popularny w krajach byłego Związku Radzieckiego; marszruta
SJP.pl
Marszrutka (właściwie marszrutnoje taksi, ros. маршрутное такси, w skrócie маршрутка) – taksówka zbiorowa, rodzaj miejskiego lub międzymiastowego transportu zbiorowego bardzo popularny w krajach byłego Związku Radzieckiego. Dosłowne tłumaczenie słowa „Marszrutnoje taksi” oznacza „taksówkę poruszającą się po ustalonej marszrucie (trasie)”. Faktycznie jest to mikrobus z kilkunastoma miejscami siedzącymi, który jeżdżąc po ustalonej trasie zatrzymuje się na każde żądanie pasażerów (wsiadających lub wysiadających). W przeciwieństwie do normalnych taksówek, w których o cenie decyduje taksometr, w marszrutce cena biletu jest stała, niezależna od długości przejechanej trasy. Jednocześnie cena za przejazd jest niższa od zwykłych taksówek, ale nieco wyższa od masowego transportu zbiorowego (autobusów). Zależnie od miasta i od długości trasy jest to równowartość od 1 do 3 złotych.
Wikipedia
planowanie tras przewozowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. górn. znak górniczy
Wiktionary
IPA: marˈʃɨ̃na, AS: maršỹna
Wiktionary
(1.1) stpol. marsztyda
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. miejscowość we Włoszech, w regionie Lacjum;
(1.3) geogr. adm. gmina we Włoszech, w regionie Lacjum
Wiktionary
Nepal:
Polska:
Włochy:
Wikipedia
(1.1) Marta była w siódmym niebie po spotkaniu z Krzyśkiem.
(1.1) Na kiedy przypadają imieniny Marty?
(1.3) Gdzie dokładnie leży Marta?
Wiktionary
IPA: ˈmarta, AS: marta
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Martunia ż., Martusia ż.
przym. Martowy
Wiktionary
zdrobnienie od: Marta (imię żeńskie)
SJP.pl
fragment utworu zagrany martellato (z silnie akcentowanym staccato - wyraźnym oddzielaniem kilku dźwięków następujących po sobie)
SJP.pl
piec służący do wytapiania stali; piec martenowski; piec Siemensa-Martina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środ. hutn. piec martenowski
(1.2) środ. więz. grzałka do herbaty
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmartɛ̃n, AS: martẽn
Wiktionary
środowiskowo: piec martenowski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: marteNO] nazwisko francuskie, m.in. Maurice Martenot (1898-1980) - francuski muzyk, konstruktor, pedagog
SJP.pl
piec martenowski - piec służący do wytapiania stali
SJP.pl
1. skórzany but o grubej, sprężystej podeszwie i zaokrąglonym czubie;
2. but marki Martens
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
1. skórzany but o grubej, sprężystej podeszwie i zaokrąglonym czubie;
2. but marki Martens
SJP.pl
Dr. Martens, także Doc Martens – marka obuwia charakteryzująca się poduszką powietrzną na pięcie, wynaleziona przez Niemca, doktora Klausa Märtensa; potocznie martensy.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. obuwie firmy Dr. Martens używane było w subkulturach punków i skinheadów.
Wikipedia
składnik strukturalny hartowanych stali i żeliw szarych, będący przesyconym roztworem stałym węgla w żelazie alfa
SJP.pl
Martenzyt – pierwotnie nazwa jednej z metastabilnych struktur, występująca w stopach Fe-C, charakteryzująca się bardzo dużą twardością. Wywodzi się od nazwiska niemieckiego metalurga, Adolfa Martensa (1850–1914). Obecnie przez określenie martenzyt należy rozumieć wszystkie struktury, które powstają w wyniku szeroko rozumianych przemian martenzytycznych.
Wikipedia
Stany Zjednoczone:
Osoby:
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Martinek:
Wikipedia
Martinez, Martínez
Wikipedia
1. gatunek włoskiego wermutu; także: porcja tego wina;
2. koktajl ginu z wermutem; także: porcja tego koktajlu
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Martini:
Wikipedia
Álvaro Martins (ur. 30 sierpnia 1901, zm. ?) – brazylijski piłkarz znany jako Martins, obrońca, pomocnik.
Urodzony w Rio de Janeiro Martins karierę piłkarską rozpoczął w 1917 roku w klubie São Cristóvão Rio de Janeiro, w którym grał do 1922 roku.
Wikipedia
ciekły związek organiczny, stosowany jako bojowy środek trujący podczas I wojny światowej; bromoaceton
SJP.pl
zdrobnienie od: Marta (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Marta
Wiktionary
(1.1) Zorganizujemy Martuni klasowe urodzinki.
Wiktionary
rzecz. Marta ż., Martusia ż.
Wiktionary
(1.1) Martusia
Wiktionary
zdrobnienie od: Marta (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Marta
Wiktionary
(1.1) Powiedz Martusi, żeby już przyszła na zupkę.
Wiktionary
rzecz. Marta ż., Martunia ż.
Wiktionary
(1.1) Martunia
Wiktionary
kobieta, która zmarła; nieboszczka, zmarła
SJP.pl
obszar martwiczej tkanki w żywym organizmie, najczęściej w kości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. martwa tkanka oddzielona od tkanki żywej, najczęściej w kości
Wiktionary
(1.1) Pod wpływem penicyliny martwaki wgajają się w zdrową część kości, wykazując skłonność do odżywania i przekształcania się w prawdziwą tkankę kostną.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wzbudzać niepokój, obawę, smutek
czasownik zwrotny niedokonany martwić się
(2.1) niepokoić się, smucić się
Wiktionary
IPA: ˈmartfʲit͡ɕ, AS: martfʹić
Wiktionary
czas. zmartwić się
rzecz. martwienie n., zmartwienie n.
przym. zmartwiony
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|starzać.
(2.1) trapić się, daw. sumować się, gw-pl|Śląsk Cieszyński|frasować się, tropić.
Wiktionary
1. miejscowe obumarcie komórek tkanki organizmu roślinnego lub zwierzęcego; nekroza
2. martwica korkowa - martwe warstwy komórek występujące najczęściej na powierzchni korzeni i pni drzew; korowina
3. luźna, porowata skała osadowa - wapienna lub krzemionkowa
4. zanik czegoś lub zastój w czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. miejscowe obumarcie tkanek;
(1.2) przen. zanik czegoś lub zastój w czymś
(1.6) techn. wełna pochodząca ze zdechłych owiec
(1.7) daw. martwa, rzadziej zemdlona kobieta
(1.8) daw. widmo, widziadło, upiór
Wiktionary
Martwica, nekroza (stgr. νεκρός „martwy”, łac. necrosis) – ciąg zmian morfologicznych zachodzących po śmierci komórki w żywym organizmie.
Charakteryzuje się stopniową degradacją struktur komórkowych (m.in. denaturacją białek), obrzmieniem cytoplazmy, dezintegracją błony komórkowej i chaotyczną dezaktywacją wszystkich szlaków biochemicznych, a także następuje pęcznieniem komórki (na skutek dostawania się wody do komórki) lub przeciwnie jej obkurczenie. W odróżnieniu od apoptozy nekrozie towarzyszy wydostanie się zawartości komórki (następuje rozpad komórki) do otaczającej ją przestrzeni międzykomórkowej, na skutek utraty ciągłości błony komórkowej i uwolnienia enzymów lizosomalnych. Powoduje to zazwyczaj silną reakcję zapalną, która może mieć znaczenie patologiczne (nie występuje to na ogół w przypadku apoptozy). DNA komórek rozpada się na fragmenty o przypadkowej długości.
Wikipedia
zob. martwy.
Wiktionary
(1.1) nekroza
Wiktionary
→ martwica; martwicowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. związany z martwicą, miejscowym obumieraniem tkanek
Wiktionary
rzecz. martwica ż.
przym. martwicowy
Wiktionary
(1.1) martwicowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|martwić.
Wiktionary
czas. martwić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest martwe; cecha tych, którzy są martwi
Wiktionary
Śmierć (łac. mors, exitus letalis) – stan charakteryzujący się ustaniem oznak życia, spowodowany nieodwracalnym zachwianiem równowagi funkcjonalnej i załamaniem wewnętrznej organizacji ustroju. Do zjawisk, które doprowadzają do stanu śmierci, zalicza się m.in. starzenie się, drapieżnictwo, niedożywienie, choroba, samobójstwo, zabójstwo lub odwodnienie. Ciała martwych organizmów zaczynają rozkładać się po krótkim czasie od momentu śmierci.
Wikipedia
przym. martwy
przysł. martwo
rzecz. martwy mos.
Wiktionary
1. brak objawów życia;
2. stan odrętwienia, apatii
SJP.pl
Śmierć (łac. mors, exitus letalis) – stan charakteryzujący się ustaniem oznak życia, spowodowany nieodwracalnym zachwianiem równowagi funkcjonalnej i załamaniem wewnętrznej organizacji ustroju. Do zjawisk, które doprowadzają do stanu śmierci, zalicza się m.in. starzenie się, drapieżnictwo, niedożywienie, choroba, samobójstwo, zabójstwo lub odwodnienie. Ciała martwych organizmów zaczynają rozkładać się po krótkim czasie od momentu śmierci.
Wikipedia
1. taki, w którym ustały procesy życiowe;
2. taki, który przestał funkcjonować, bezuzyteczny, niepotrzebny;
3. nieożywiony, pozostający w bezruchu;
4. blady, nieruchomy, bez wyrazu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który umarł
(1.2) taki, który należy do kategorii przedmiotów
(1.3) przen. taki, który jest wyłączony z aktywnego życia
(1.4) przen. taki, który zepsuł się i nie działa
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) zmarły
Wiktionary
(1.1) Po tragicznym wypadku samochodowym na miejscu zdarzenia znaleziono martwego kierowcę.
Wiktionary
IPA: ˈmartfɨ, AS: martfy
Wiktionary
rzecz. martwota ż., martwość ż., martwica ż.
czas. umartwiać się
Wiktionary
(1.1) nieżywy, umarły
(1.2) nieożywiony
(1.3) nieaktywny
(1.4) zepsuty
(2.1) zmarły, umarły, trup
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Martyna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego od męskiego imienia Marcin (łac. Martinus, „należący do Marsa”). Błędnym skojarzeniem jest, że Martyna powstała od imienia Marta. Spotykana jest również forma Marcina. W wielu językach imię to występuje w formie Martina.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Martyna i jestem znaną wokalistką bluesową.
Wiktionary
rzecz. Marcina ż., Martynów m., Martynowicze nmos.
:: zdrobn. Martynka ż., Martysia ż., Martyncia ż.
:: fm. Marcin m.
przym. Martynowy, Martynkowy, Marcinowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Marcina ż., Martynów m., Martynowicze nmos.
:: zdrobn. Martynka ż., Martysia ż., Martyncia ż.
:: fm. Marcin m.
przym. Martynowy, Martynkowy, Marcinowy
frazeologia.
przysłowia: na świętą Martynę przybyło dnia na godzinę
etymologia.
etym|łac|Martina. < etym|łac|Martinus. → Marcin
uwagi.
wikicytaty.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Martina
* czeski: (1.1) Martina ż.
* duński: (1.1) Martine
* francuski: (1.1) Martina ż.
* hiszpański: (1.1) Martina ż.
* kataloński: (1.1) Martina ż.
* litewski: (1.1) Martyna ż.
* łaciński: (1.1) Martina ż.
* niemiecki: (1.1) Martina ż.
* norweski (bokmål): (1.1) Martine ż.
* norweski (nynorsk): (1.1) Martine ż.
* rosyjski: (1.1) Мартина ż.
* słowacki: (1.1) Martina ż.
* szwedzki: (1.1) Martina w.
* węgierski: (1.1) Martina
* włoski: (1.1) Martina ż.
źródła.
== Martyna (język litewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|litewski|ż. Martyna
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: Martyna (imię żeńskie)
SJP.pl
1. część rzędu końskiego, mająca na celu uniemożliwienie koniowi dźwigania głowy zanadto do góry; wytok;
2. rodzaj obroży dla psów lub innych zwierząt;
3. w żeglarstwie: łańcuch lub lina takielunku stałego łącząca bukszpryt ze stewą dziobową; watersztag;
4. w probabilistyce: proces stochastyczny lub ciąg zmiennych losowych, dla którego warunkową wartością oczekiwaną następnej wartości, dla danych wartości bieżącej i poprzednich, jest wartość bieżąca;
5. rodzaj strategii w grach losowych lub transakcjach giełdowych
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
1. wyspa w Ameryce Środkowej;
2. departament zamorski Francji w Ameryce Środkowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa w archipelagu Wysp Zawietrznych w Małych Antylach
(1.2) geogr. departament zamorski Francji;
Wiktionary
Martynika (fr. Martinique) – departament zamorski Francji, zajmujący karaibską wyspę o tej samej nazwie, położoną w archipelagu Wysp Nawietrznych w Małych Antylach, między dwoma niezależnymi państwami Dominiką na północy i Saint Lucia na południu.
Wikipedia
(1.1) Mamy zdjęcie ptasznika wielobarwnego z Martyniki.
Wiktionary
IPA: ˌmartɨ̃ˈɲika, AS: martỹńika
Wiktionary
rzecz. Martynikańczyk mos., Martynikanka ż.
przym. martynikański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Martyniki
Wiktionary
rzecz. Martynika ż.
:: fż. Martynikanka ż.
przym. martynikański
Wiktionary
mieszkaniec Martyniki (wyspy)
SJP.pl
mieszkanka Martyniki (wyspy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Martyniki
Wiktionary
rzecz. Martynika ż.
:: fm. Martynikańczyk mos.
przym. martynikański
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Martyniką, dotyczący Martyniki
Wiktionary
rzecz. Martynika ż., Martynikańczyk mos., Martynikanka ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Martyny lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Martyna (imię żeńskie)
SJP.pl
Martynka (fr. Martine) – cykl książek dla dzieci, a także imię jego głównej bohaterki. Autorami cyklu byli dwaj Belgowie Gilbert Delahaye (autor tekstu) oraz Marcel Marlier (ilustrator), którzy tworzyli go w języku francuskim. Cykl wydawany był od 1954 roku przez wydawnictwo Casterman.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) śrpol. męczennik
Wiktionary
Martyr (właściwy tytuł – Martyr from Love) – singel zespołu Depeche Mode, promujący album The Best Of, Volume 1.
Wikipedia
IPA: ˈmartɨr, AS: martyr
Wiktionary
budowla wzniesiona ku czci męczennika
SJP.pl
Martyrium – budowla o charakterze sakralnym poświęcona męczennikowi. Zazwyczaj kryje ona jego grób lub związane z nim relikwie. Ten rodzaj budowli był charakterystyczny dla sztuki wczesnochrześcijańskiej.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
specjalista w zakresie martyrologii
SJP.pl
cierpienie, męczeństwo, znoszenie prześladowań
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cierpienie i męczeństwo narodu lub wyznawców jakiejś religii;
Wiktionary
Martyrologia (gr. martys „świadek”, łac. martyr „męczennik”) – cierpienie, męczeństwo narodu, grupy społecznej lub wyznawców religii.
Literatura martyrologiczna ukazuje obrazy wojen i walk od strony ofiar oraz ich rodzin, eksponując poświęcenie walczących w imię wyznawanych idei i wartości: wiary, ojczyzny, dobra, sprawiedliwości, prawdy i tym podobne.
Wikipedia
(1.1) Byłem wczoraj na wystawie dotyczącej walki i martyrologii Polaków podczas II wojny światowej.
Wiktionary
IPA: ˌmartɨrɔˈlɔɟja, AS: martyroloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. martyrologium n., martyrolog m.
przym. martyrologiczny
Wiktionary
(1.1) męczeństwo
Wiktionary
spis męczenników chrześcijańskich i ich biografie
SJP.pl
Martyrologium – w Kościele katolickim i w prawosławiu, uporządkowana chronologicznie księga liturgiczna zawierająca informacje o męczennikach, świętych, błogosławionych i obchodzonych uroczystościach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
minerał, odmiana hematytu
SJP.pl
Martyt – mineralna odmiana hematytu występująca w formie pseudomorfoz po magnetycie. Często jest składnikiem rud żelaza i podlega eksploatacji (tzw. piaski martytowe).
Wikipedia
gwarowo: niedźwiedź
SJP.pl
(r. męski)
1. mężczyzna wiecznie niezadowolony, kapryśny
2. mężczyzna ślamazarny, spóźniający się
3. nudziarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy
(1.1) pot. osoba mająca skłonności do marudzenia, ględzenia
(1.2) pot. osoba mająca skłonności do kapryszenia, grymaszenia i narzekania
(1.3) pot. człowiek wykonujący wszystko w bardzo powolnym tempie, marudnie
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) mitsłow. demon żeński dręczący niemowlaki i doprowadzający je do płaczu
Wiktionary
Maruda (człowiek nudny, gderający, ślamazarny, opieszały, uciążliwy, żmudny, guzdrała) – demoniczna postać kobieca dręcząca dzieci w kołyskach, niepozwalająca im zasnąć, doprowadzająca do płaczu.
W XIX wieku, aby chronić dzieci przed marudą, stosowano specjalne zabiegi magiczne, m.in.:
Wikipedia
(1.1) Ruda maruda marudzi na uda.
Wiktionary
IPA: maˈruda, AS: maruda
Wiktionary
rzecz. maruderstwo n., maruder m., maruderka ż., marudność ż., marudzenie n., pomarudzenie n., zamarudzenie n.
czas. marudzić ndk., pomarudzić dk., zamarudzić dk.
przym. marudny
przysł. marudnie
Wiktionary
(1.1) pot. bałaguła, ględa, gaduła, gderacz, nudziarz, męczydusza, papla; książk. mantyka
(1.2) pot. burczymucha, gderacz, jęczydusza, kwękacz; neutralnie grymaśnik, kapryśnik, chimeryk, malkontent, utyskiwacz, tetryk, zrzęda; posp. upierdliwiec; daw. śledziennik
(1.3) pot. maruder, guzdralski, guzdrała, grzebała, grzebuła, lelum polelum, ślamazara, śpiący rycerz / śpiąca królewna
Wiktionary
1. człowiek niepunktualny, spóźniający się;
2. żołnierz samowolnie odłączający się od oddziału, zwykle w celach rabunkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. dezerter dopuszczający się w czasie wojny rabunków, kradzieży i innych przestępstw
(1.2) pot. człowiek wykonujący wszystko w bardzo powolnym tempie, marudnie
Wiktionary
Maruderstwo (fr. marauder, włóczęga, rabuś) – samowolne odłączenie się od jednostki wojskowej w trakcie konfliktu zbrojnego, z zamiarem dokonywania przestępstw.
Maruderami są zazwyczaj pojedynczy żołnierze (rzadziej całe pododdziały), wykorzystujący chaos towarzyszący działaniom wojennym oraz brak nadzoru do celów przestępczych, głównie względem cywilów, rannych i chorych. Wśród działań tych można wymienić między innymi: kradzieże, rozboje z użyciem broni, czy ograbianie zwłok.
Wikipedia
(1.2) By ponaglić maruderów, biblioteki wysyłają upomnienia.
Wiktionary
(1.1)
rzecz. maruderstwo n.
przym. maruderski
(1.2)
rzecz. maruderstwo n., maruda m./ż., marudzenie n.
czas. marudzić ndk.
przym. marudny
przysł. marudnie
Wiktionary
(1.2) pot. maruda, guzdralski, guzdrała, grzebała, grzebuła, lelum polelum, ślamazara
Wiktionary
1. opóźnianie się, ociąganie się z czymś;
2. odłączanie się żołnierzy od oddziałów w celach rabunkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wojsk. ogół zachowań i postępków charakterystycznych dla maruderów, którzy w warunkach wojennych dopuszczają się różnych przestępstw, zwłaszcza rabunków i kradzieży
(1.2) pot. powolne wykonywanie jakiejś czynności, ociąganie się i opóźnianie z czymś
Wiktionary
Maruderstwo (fr. marauder, włóczęga, rabuś) – samowolne odłączenie się od jednostki wojskowej w trakcie konfliktu zbrojnego, z zamiarem dokonywania przestępstw.
Maruderami są zazwyczaj pojedynczy żołnierze (rzadziej całe pododdziały), wykorzystujący chaos towarzyszący działaniom wojennym oraz brak nadzoru do celów przestępczych, głównie względem cywilów, rannych i chorych. Wśród działań tych można wymienić między innymi: kradzieże, rozboje z użyciem broni, czy ograbianie zwłok.
Wikipedia
(1.1)
rzecz. maruder m.
przym. maruderski
(1.2)
rzecz. maruder m., maruda m./ż., marudność ż., marudzenie n.
czas. marudzić ndk.
przym. marudny
przysł. marudnie
Wiktionary
(1.2) pot. guzdralstwo, guzdranie się, rozlazłość, rozmamłanie, ślamazarność
Wiktionary
zdrobnienie od: maruda (kobieta)
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: marudnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: marudny
SJP.pl
→ marudny; kapryśność, gderliwość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest marudne; cecha tych, którzy są marudni
Wiktionary
rzecz. maruda mos./ż., marudzenie n.
przym. marudny
przysł. marudnie
Wiktionary
potocznie:
1. działający powoli i niechętnie; opieszały;
2. skłonny do narzekania z byle powodu; grymaśny, malkontencki;
3. taki, którego wykonanie wymaga dużo czasu i cierpliwości; żmudny
SJP.pl
potocznie:
1. wyrażać swoje niezadowolenie, rozczarowanie; narzekać, biadolić, jojczeć, jojczyć, lamentować;
2. zabierać się powoli do jakiejś czynności; guzdrać się, ślimaczyć się, ociągać się
SJP.pl
potocznie:
1. wyrażać swoje niezadowolenie, rozczarowanie; narzekać, biadolić, jojczeć, jojczyć, lamentować;
2. zabierać się powoli do jakiejś czynności; guzdrać się, ślimaczyć się, ociągać się
SJP.pl
potocznie:
1. wyrażać swoje niezadowolenie, rozczarowanie; narzekać, biadolić, jojczeć, jojczyć, lamentować;
2. zabierać się powoli do jakiejś czynności; guzdrać się, ślimaczyć się, ociągać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pomarudzić)
(1.1) pot. ukazywać kaprysy i wygłaszać narzekania
(1.2) pot. mówić w sposób rozwlekły i nudny
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zamarudzić)
(2.1) pot. robić opieszale
czasownik zwrotny niedokonany marudzić się
(3.1) przest. pot. robić opieszale
Wiktionary
rzecz. maruda mos./ż., maruder mos., marudzenie n.
czas. pomarudzić dk., zamarudzić dk.
przym. marudny
przysł. marudnie
Wiktionary
(1.1) grymasić, kaprysić, narzekać, zrzędzić
(1.2) ględzić, nudzić, przynudzać, smęcić
(2.1) bawić się, dłubać się, gmerać się, grzebać się, guzdrać się, kitłasić się, kitwasić się, marudzić się, mitrężyć, zwlekać
Wiktionary
potocznie:
1. zwlekanie, ociąganie się z czymś; maruderstwo;
2. grymaszenie, kapryszenie, wybrzydzanie
SJP.pl
rozłożyste afrykańskie drzewo owocowe z rodziny nanerczowatych; także owoc tego drzewa podobny do mango
SJP.pl
Marula (Sclerocarya birrea) – gatunek średniej wysokości drzewa z rodziny nanerczowatych. Roślina rozdzielnopłciowa, występuje w Afryce południowej i zachodniej. Gatunek ma długą tradycję wykorzystywania i ochrony przez ludność miejscową.
Wikipedia
roślina trwała z rodziny złożonych, hodowana w ogrodach
SJP.pl
Wikipedia
płyta izolacyjna z prasowanych paździerzy
SJP.pl
Marunowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Czarnków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
W Marunowie działał klub piłkarski „Leśni Marunowo”.
Wikipedia
zdrobnienie od: Marek (imię męskie); Mareczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. Marek
Wiktionary
(1.1) Chrzestna kupiła Marusiowi nowe klocki.
Wiktionary
rzecz. Marek mos., Mareczek mos.
przym. Markowy
Wiktionary
(1.1) Mareczek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Marusarz, Marusarzówna – polskie nazwiska
Wikipedia
rzeka przepływająca przez Rumunię i Węgry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w zachodniej Rumunii i w południowo-wschodnich Węgrzech, lewy dopływ Cisy;
(1.2) geogr. adm. okręg w środkowej Rumunii;
Wiktionary
Marusza (węg. Maros, rum. Mureș) – rzeka w zachodniej Rumunii i w południowo-wschodnich Węgrzech, lewy dopływ Cisy w zlewisku Morza Czarnego. Długość wynosi 883 km, powierzchnia zlewni – około 30 tys. km².
Marusza swe źródła bierze z gór Harghita w Siedmiogrodzie (rum. Transilvania). Później płynie przełomem między Karpatami Południowymi a Górami Zachodniorumuńskimi, a następnie wypływa na równiny Kraju Zacisańskiego i uchodzi do Cisy pod Segedynem.
Wikipedia
przym. maruski, maruszański
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Maruszą, dotyczący Maruszy
Wiktionary
rzecz. Marusza ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim;
2. przysiółek w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Marut, Marutas – imię męskie pierwotnie pochodzenia perskiego, oznaczające "boży posłaniec". Patronem tego imienia jest św. Marutas z Mezopotamii.
Marut imieniny obchodzi 16 lutego i 4 grudnia.
Żeńskim odpowiednikiem jest Maruta.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Maruta – imię żeńskie pierwotnie pochodzenia perskiego, oznaczające "boża posłanka". Patronem tego imienia jest św. Marut z Mezopotamii.
Maruta imieniny obchodzi 16 lutego i 4 grudnia.
Męskie odpowiedniki: Marut, Marutas.
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żałować
Wiktionary
samochód typu Suzuki Maruti
SJP.pl
Maruti Suzuki India Limited (wcześniej Maruti Udyog; hindi: मारुति सुज़ूकी इंडिया लिमिटेड) – indyjska spółka notowana na Bombay Stock Exchange, wchodząca w skład indeksu indeksu BSE Sensex; jeden z większych producentów samochodów osobowych w południowej Azji. Największy udział w spółce ma japońskie Suzuki Motor Corporation. Maruti Udyog było pierwszym indyjskim przedsiębiorstwem, które wyprodukowało i sprzedało ponad milion pojazdów. 17 września 2007 nazwę Maruti Udyog zmieniono na obecną Maruti Suzuki India Limited. Siedziba spółki mieści się w Gurgaon, niedaleko Delhi.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Marutowie (od Marut: wiatr, tchnienie i siła życiowa ) – w religii wedyjskiej grupa siedmiu (w Dewipuranie), jedenastu (w Mahabharacie) lub więcej bogów wiatru, sprzymierzonych z Indrą. Byli uważani za strażników Somy i opiekunów rolników. Jednym z imion Hanumana, syna boga wiatru Waju jest Maruti.
Wikipedia
Marvell – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Arkansas, w hrabstwie Phillips.
Wikipedia
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Inne:
Wikipedia
1. rasa koni z regionu Marwar w płn.-zach. Indiach
2. język używany w Indiach, głównie w Radżastanie
SJP.pl
Wikipedia
Marwałd (niem. Marwalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Dąbrówno.
W latach 1954-1971 wieś należała i była siedzibą gromady Marwałd, po jej zniesieniu w gromadzie Dąbrówno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Nazwa miejscowości jest identyczna z męskim imieniem germańskim Marwald. We wsi znajduje się szkoła podstawowa oraz ośrodek Markotu.
Wikipedia
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wikipedia
1. nosze dla zmarłych;
2. podwyższenie, na którym ustawia się trumnę; katafalk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) nosze dla zmarłych
(1.2) katafalk
(1.3) trumna ze zwłokami stojąca na podwyższeniu
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|mara.
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) daw. imię|polski|ż. Maria
Wiktionary
Mara – w buddyzmie zasada niewiedzy, czyli podstawowego problemu, z jakim borykają się nieoświecone istoty. Jak większość spotykanych w buddyzmie rzeczy, nie jest żadną konkretną osobą (tak samo, jak jidamy w buddyzmie tybetańskim) tylko obrazowym wyrazem pewnej właściwości umysłu w zrozumiały dla ludzi sposób. Spotykamy się z nim głównie w opowieści o tym, jak Budda osiągnął Oświecenie pod drzewem Bodhi.
Wikipedia
(1.1) Więc pani znasz tę cudowną Maryą!
(1.1) Tu posunęła się matka Marya, wywróciła się trumna i potoczyła się w głębi.
Wiktionary
rzecz. Maria ż.
przym. mariacki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) pot. poznań. imię|polski|m. Marian, spopularyzowane przez audycje radiowe o poznańskiej gwarze
Wiktionary
(1.1) Do słownika z tą gwarą dołączona jest płyta z blubraniem Marycha.
Wiktionary
potocznie: marihuana; gańdźa, gandzia, gandża, maryśka, staf, stuff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) poufała forma imienia Maria
(1.2) geogr. rzeka na pograniczu polsko-litewskim, lewobrzeżny dopływ Czarnej Hańczy III;
Wiktionary
Marycha (lit. Seina, biał. Марыха) – rzeka na pograniczu polsko-litewskim. Jest lewobrzeżnym dopływem Czarnej Hańczy III rzędu (zlewnia Niemna). Powierzchnia zlewni wynosi 432,4 km², w tym 22,6 km² poza granicami kraju.
Wikipedia
rzecz. Maria m./ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marychny lub z nią związany
SJP.pl
Marychnów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Staroźreby.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Marycjusz z małżonką; Marycjuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marycjusza lub z nim związany
SJP.pl
postać imienia: Maria, używana w tekstach religijnych w odniesieniu do Matki Boskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) daw. imię|polski|ż., forma imienia Maria
(1.2) teol. kult. Matka Boża;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Maryja Teresa w początkach r. 1745 zawarła powtórne przymierze z Angliją, Holandyją i Saxoniją, w celu odzyskania Szląska i odebrania zarazem królowi pruskiemu kilku ziem dawnego elektora brandenburskiego. sic.
(1.2) W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy.
(1.2) O, Maryjo, witam Cię.
Wiktionary
IPA: maˈrɨja, AS: maryi ̯a
Wiktionary
rzecz. Marianek mos./mrz., Maria ż., Marian m., Marysia ż., Maryś ż., Maryśka ż., Maryla ż., Marylka ż., marycha ż., maryśka ż.
przym. maryjny, Marysiny, mariacki
Wiktionary
(1.1) Maria
(1.2) Maria z Nazaretu, Matka Boża, pot. Matka Boska, Przenajświętsza Panienka, Najświętsza Maryja Panna, Najświętsza Dziewica; skr. NMP
Wiktionary
lud zamieszkujący Mari El (autonomiczną republikę w Rosji); Czeremisi
SJP.pl
Wikipedia
członek ludu zamieszkującego Mari El (autonomiczną republikę w Rosji); Czaremis
SJP.pl
członkini ludu zamieszkującego w większości Mari; Czeremiska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Maria
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) członkini grupy etnicznej zamieszkującej Republikę Mari El
Wiktionary
przym. maryjski
rzecz. maryjski mrz.
Wiktionary
cecha czegoś poświęconego Maryi, matce Chrystusa
SJP.pl
poświęcony matce Chrystusa, Marii, wiążący się z jej kultem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) teol. odnoszący się do Matki Bożej, związany z Matką Bożą
Wiktionary
(1.1) Wciąż brak oficjalnej wypowiedzi Kościoła na temat objawień maryjnych w Medziugorie.
(1.1) Zjeździła już chyba wszystkie sanktuaria maryjne Europy.
Wiktionary
rzecz. Maryja ż., Maria m./ż., maryjność ż.
przym. mariański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. majeranek
Wiktionary
dotyczący Maryjczyków, charakterystyczny dla Maryjczyków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Maryjczykami lub Republiką Mari El, dotyczący Maryjczyków lub Republiki Mari El
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język maryjski;
Wiktionary
rzecz. Maryjczyk mos., Maryjka ż., Mari El n.
Wiktionary
(1.1) daw. czeremiski
(2.1) daw. czeremiski
Wiktionary
małpa z rodziny pazurkowców, z rzędu naczelnych; tamaryna dwubarwna
SJP.pl
Tamaryna srokata, tamaryna dwubarwna, marykina (Saguinus bicolor) – gatunek ssaka z rodziny pazurkowcowatych (Callitrichidae).
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Maryla – forma imienia Maria pochodząca od romańskiego zdrobnienia pierwowzoru.
Maryla imieniny obchodzi 27 czerwca.
Znane osoby noszące imię Maryla:
Wikipedia
(1.1) Maryla posiekała cebulę i wrzuciła ją do zupy.
Wiktionary
IPA: maˈrɨla, AS: maryla
Wiktionary
rzecz. Maryja ż., Maria
Wiktionary
[czytaj: MErylend] stan w USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stan Stanów Zjednoczonych ze stolicą w Annapolis i największym miastem Baltimore;
Wiktionary
Maryland (wymowa:/ˈmɛrələnd/) – stan Stanów Zjednoczonych na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego.
Wikipedia
(1.1) Silver Spring leży w stanie Maryland na Wschodnim Wybrzeżu.
Wiktionary
rzecz. Marylandczyk mos., Marylandka ż.
przym. marylandzki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec stanu Maryland
Wiktionary
(1.1) Marylandczycy właśnie wybrali nowego senatora.
(1.1) Tą postacią jest John Barth, pisarz. Urodził się 27 maja w roku 1930 jako rodowity Marylandczyk.
(1.1) Marylandczycy wytrzymali napór, a nawet z wolna zaczęli zdobywać teren, wspomagani przez jazdę wirgińską, której udało się ochronić ich lewą flankę przed uderzeniem dragonii.
Wiktionary
rzecz. Maryland
:: fż. Marylandka ż.
przym. marylandzki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka stanu Maryland
Wiktionary
(1.1) W zawodach międzystanowych wzięły udział trzy Marylandki.
Wiktionary
rzecz. Maryland
:: fm. Marylandczyk m.
przym. marylandzki
Wiktionary
→ Maryland [czytaj: merylencki]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Marylandem, dotyczący Marylandu
Wiktionary
rzecz. Maryland mrz., Marylandczyk mos., Marylandka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Maryla (imię żeńskie); Marylka
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maryli lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maryli lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Maryla (imię żeńskie)
SJP.pl
Marylka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Tarczyn. Leży ok. 30 km od centrum Warszawy, ok. 15 km od siedziby powiatu Piaseczno i ok. 5 km od siedziby gminy Tarczyn.
Wieś jest siedzibą sołectwa Korzeniówka-Marylka.
Wikipedia
przymiotnik od: Marymont
SJP.pl
zespół osiedli w południowo-wschodniej części warszawskich Bielan i północnej części Żoliborza (Marymont-Ruda, Marymont-Kaskada, Marymont-Potok)
SJP.pl
Marymont – zespół osiedli w południowo-wschodniej części warszawskich Bielan i północnej Żoliborza, złożona z osiedli Marymont-Ruda, Marymont-Kaskada i Marymont-Potok. Niegdyś była to miejscowość w pobliżu Warszawy, włączona do niej 1 kwietnia 1916.
Wikipedia
absolwent szkoły rolniczej w Marymoncie pod Warszawą
SJP.pl
dawniej: najwyższej jakości mąka pszenna wytwarzana w Marymoncie; mąka marymoncka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Maryna
Wiktionary
Maryn – imię męskie pochodzące od łacińskiego przymiotnika marinus, "morski". Wersją oboczną jest Maryniusz. Wśród patronów tego imienia św. Maryn, od imienia którego pochodzi nazwa państwa San Marino.
Żeńskim odpowiednikiem jest Maryna.
Wikipedia
(1.1) Odwiedzimy naszego Maryna w piątek po wykładach.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Maryna ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) lud. imię|polski|ż. Maria
(1.3) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Bakałarzewo;
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: Maryn
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Imię Maryna nosiła żona księcia Kentu.
(1.1) Pojechałyśmy z ciocią Maryną na targ do Kalisza.
(1.3) W sklepie w Marynie widziałam takie fajne koszulki.
Wiktionary
IPA: maˈrɨ̃na, AS: marỹna
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. Maryn mos.
::: zdrobn. Marynia ż.
(1.2)
:: rzecz. Maria ż.
(1.3)
:: rzecz. marynianin mos., marynianka ż.
:: przym. maryński
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Marynia
(1.2) Maria, Marysia, Maryśka, Mania, Mańka, Maniuś, Marycha; przest. Marja; stpol. Maryja; lud. Maryla, Marylka; środ. Mery
Wiktionary
wytwórnia marynat
SJP.pl
zgrubienie od: marynarka
SJP.pl
potocznie: licha, podniszczona marynarka
SJP.pl
zdrobnienie od: marynarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: marynarka
Wiktionary
IPA: ˌmarɨ̃naˈrɛt͡ʃka, AS: marỹnarečka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. rodzaj męskiej kurtki, noszonej jako część garnituru lub munduru
(1.2) wojsk. wojska walczące na wodzie
(1.3) ogół statków, infrastruktury i ich obsługi przeznaczonych do jednego celu
(1.4) rzad. neol. kobieta należąca do załogi okrętu
Wiktionary
Marynarka (łac. marinus – morski) – ogół statków morskich państwa wraz z ich załogami.
Rozróżnia się marynarkę handlową i marynarkę wojenną.
Wikipedia
(1.1) Zbigniew wygląda bardzo elegancko w tej marynarce.
(1.2) Mój ojciec służył w marynarce, był marynarzem na niszczycielu.
Wiktionary
IPA: ˌmarɨ̃ˈnarka, AS: marỹnarka
Wiktionary
rzecz. marynarz mos.
:: (1.1) zgrub. marynara ż.
przym. marynarkowy, marynarski, marynistyczny
Wiktionary
(1.1) reg. śl. kabot.
(1.3) flota; hist. armada
Wiktionary
dotyczący marynarza, właściwy marynarzowi, np. węzeł marynarski, kołnierz marynarski itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany marynarką lub marynarzami, dotyczący marynarki lub marynarzy
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do marynarki lub marynarza
Wiktionary
IPA: ˌmarɨ̃ˈnarsʲci, AS: marỹnarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. marynarz m., marynarzyk m., marynarka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mar. człowiek należący do załogi okrętu lub statku;
(1.2) wojsk. najniższy stopień w polskiej marynarce wojennej;
(1.3) żegl. niższa, nieoficerska funkcja na statku marynarki handlowej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie każdy może zostać marynarzem.
Wiktionary
IPA: maˈrɨ̃naʃ, AS: marỹnaš
Wiktionary
rzecz. marynarka ż., marynistyka ż.
:: zdrobn. marynarzyk m.
przym. marynarski, marynistyczny
Wiktionary
(1.1) daw. żeglarz, hist. okrętnik, pot. matros, przest. majtek
(1.3) załogant
Wiktionary
zdrobnienie od: marynarz
SJP.pl
1. zalewa, sporządzana na bazie octu, do marynowania;
2. warzywa, mięso itp. konserwowane w occie i przyprawach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. mieszanina przypraw suchych lub płynnych przygotowana do nadania produktom spożywczym pewnych walorów smakowych;
(1.2) kulin. produkt spożywczy zakonserwowany marynatą (1.3);
(1.3) kulin. zalewa octowa przeznaczona do przyrządzenia marynaty (1.2)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przed włożeniem do piekarnika, dobrze jest włożyć cielęcinę do marynaty na kilka godzin.
(1.2) Do kaszy z gulaszem podaję zwykle jakieś marynaty: ogórki, papryki lub patisony.
Wiktionary
rzecz. marynowanie n., zamarynowanie n.
czas. marynować ndk., zamarynować dk.
przym. marynatowy, marynowany
Wiktionary
zdrobnienie od: marynata
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Maryna (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., zdrobn. Maria
(1.2) imię|polski|ż., zdrobn. Maryna
Wiktionary
Marynia – polski film obyczajowy, który został zmontowany z materiałów serialu telewizyjnego Rodzina Połanieckich na kanwie powieści Henryka Sienkiewicza pt. Rodzina Połanieckich.
Treść fabuły stanowią losy Stanisława Połanieckiego, jego sprawy zawodowe oraz uczucie do Maryni Pławickiej i historia ich związku. Akcja rozgrywa się pod koniec XIX wieku. Zdjęcia kręcono w Warszawie i Łodzi.
Wikipedia
(1.2) Czytałem w Wikipedii, że imię Marynia jest zdrobnieniem imienia Maryna.
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. Maria ż., Marian mos.
(1.2)
:: rzecz. Maryn mos., Maryna ż.
Wiktionary
(1.1) Maria, Marysia, Maryśka, Mania, Mańka, Maniuś, Marycha; przest. Marja; stpol. Maryja; lud. Maryla, Marylka, Maryna; środ. Mery
(1.2) Maryna
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Maryniec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Krajenka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
We wsi znajdują się dwa jeziora: Głubczyn Mały i Głubczyn Wielki, w pobliżu wsi znajduje się też jezioro Wapieńskie.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Maryniec”.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maryni lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
Marynino – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie legionowskim, w gminie Serock.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maryni lub z nią związany
SJP.pl
Maryniów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Milejów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Milejów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 246 mieszkańców.
Wikipedia
autor dzieł artystycznych o tematyce morskiej; marinista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) szt. artysta tworzący sztukę o tematyce morskiej
Wiktionary
Marynistyka – rodzaj twórczości (każdej), w której głównym (przewodnim) tematem jest morze i związane z nim: zjawiska (sztorm), miejsca (plaża, molo, port), sytuacje (bitwa morska, regaty żeglarskie), osoby (załoga, marynarz, żeglarz), przedmioty (żaglowiec, statek) itp. Twórca dzieł o tej tematyce zwany jest „marynistą”. Marynistami byli na przykład angielski poeta John Masefield i polsko-angielski pisarz Joseph Conrad. Masefield wydał między innymi zbiór pt. Ballady słonowodne i poemat Dauber.
Wikipedia
rzecz. marynistyka ż.
:: fż. marynistka ż.
Wiktionary
autorka dzieł artystycznych o tematyce morskiej; marinistka
SJP.pl
odnoszący się do morza; związany z tematyką morską
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) szt. związany tematycznie z morzem
Wiktionary
rzecz. marynistyka ż., marynarz m., marynarka ż., marina ż.
przysł. marynistycznie
Wiktionary
twórczość artystyczna o tematyce morskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. twórczość o tematyce morskiej;
(1.2) szt. obraz lub inne dzieło o tematyce morskiej
Wiktionary
Marynistyka – rodzaj twórczości (każdej), w której głównym (przewodnim) tematem jest morze i związane z nim: zjawiska (sztorm), miejsca (plaża, molo, port), sytuacje (bitwa morska, regaty żeglarskie), osoby (załoga, marynarz, żeglarz), przedmioty (żaglowiec, statek) itp. Twórca dzieł o tej tematyce zwany jest „marynistą”. Marynistami byli na przykład angielski poeta John Masefield i polsko-angielski pisarz Joseph Conrad. Masefield wydał między innymi zbiór pt. Ballady słonowodne i poemat Dauber.
Wikipedia
rzecz. marynista mos., marynistka ż., marynarz mos.
przym. marynistyczny
Wiktionary
1. kierunek i styl w poezji barokowej; marinizm;
2. morska tematyka w literaturze i sztuce
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. zamarynować)
(1.1) kulin. zaprawiać w zalewie octowej
(1.2) kulin. przyrządzać marynatę
(1.3) przen. przetrzymywać kogoś gdzieś
Wiktionary
(1.1) Hela zawsze marynuje grzyby na zimę.
Wiktionary
rzecz. marynowanie n., , zamarynowanie n., marynata ż.
czas. zamarynować dk.
przym. marynowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marynować.
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. marynata ż.
przym. marynowany
czas. marynować
Wiktionary
zakonserwowany w occie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kulin. przyrządzony / przyrządzany w procesie marynowania
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: marynować
Wiktionary
(1.1) Poproszę jeszcze słoik marynowanych borowików.
Wiktionary
rzecz. marynowanie n., marynata ż.
czas. marynować ndk., zamarynować dk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
potocznie: marihuana; gańdźa, gandzia, gandża, marycha, maryśka, maria, staf, stuff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Maria
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) zdrobn. od: Marian
Wiktionary
(1.1) Maryś, moja Maryś, cóżeś za niechluja, że przy mojej mamie trzymasz mnie za ramię
(2.1) Po szkole poszliśmy z Marysiem na plac zabaw.
Wiktionary
IPA: ˈmarɨɕ, AS: maryś
Wiktionary
rzecz. Maryja ż., Marysia ż., Marysieńka ż.
Wiktionary
(1.1) Marysia, Marynia, Marysieńka, Mania, Maniusia, Maniuśka, Mańka
(2.1) Marianek, Maniek, Maniuś
Wiktionary
potocznie: marihuana; gańdźa, gandzia, gandża, marycha, maryśka, maria, staf, stuff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Maria
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Marysi na ramieniu usiadła biedronka.
Wiktionary
IPA: maˈrɨɕa, AS: maryśa
Wiktionary
rzecz. Maryś mos./ż., Maria ż., Maryśka ż., Marysieńka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Marysia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. przest. poufała forma imienia żeńskiego Maria
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Król Jan listy słał do swej Marysieńki.
(1.1) Poprosiłam panią Marysieńkę o odłożenie dla mnie bułek.
Wiktionary
rzecz. Maryś mos./ż., Maria ż., Maryśka ż., Marysia ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marysi lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marysi lub z nią związany
SJP.pl
potocznie: marihuana; gańdźa, gandzia, gandża, marycha, staf, stuff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Maria
Wiktionary
rzecz. Maria m./ż.
Wiktionary
członek zgromadzenia zakonnego założonego w 1816 roku przez księdza Colin w Lyonie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia zakonnego założonego przez Jean-Claude'a Colina;
Wiktionary
(1.1) Jeden z marystów został wybrany biskupem na Wyspach Cooka.
Wiktionary
członkini zgromadzenia zakonnego założonego przez Jeanne-Marie Chavoin i księdza Jean-Claude Colin w 1816 roku w Lyonie
SJP.pl
1. kwota będąca pokryciem kosztów i zyskiem sprzedającego
2. różnica między kursem emisyjnym papieru wartościowego a kursem dnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. różnica między ceną sprzedaży a ceną produkcji lub zakupu towaru, umożliwiająca zysk
Wiktionary
Marża – różnica między ceną sprzedaży dobra a ceną jego zakupu, określająca nadwyżkę (zysk) uzyskiwaną ze sprzedaży dobra ponad bezpośrednie koszty jego uzyskania. Może być wyrażona kwotowo lub procentowo.
Marża wyrażona kwotowo jest różnicą pomiędzy ceną sprzedaży a kosztem sprzedanego dobra. Marża procentowa jest stosunkiem marży kwotowej do ceny sprzedaży lub kosztu dobra. Istnieją dwa sposoby określania marży procentowej, zależnie od tego, czy wylicza się ją w odniesieniu do ceny sprzedaży, czy do kosztu sprzedawanego dobra – odpowiednio określa się ją jako marżę „w stu” lub marżę „od sta”.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) marża detaliczna • marża hurtowa
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. marżowy
frazeologia.
etymologia. etym|franc|marge.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) margin, mark-up
* bułgarski: (1.1) марж m.
* chiński standardowy: (1.1) 毛利率 (máolìlǜ)
* chorwacki: (1.1) marža ż.
* czeski: (1.1) marže ż.
* duński: (1.1) margin w.
* estoński: (1.1) marginaal
* fiński: (1.1) marginaali
* francuski: (1.1) marge ż.
* hiszpański: (1.1) margen m.
* indonezyjski: (1.1) laba, marjin
* japoński: (1.1) 利鞘 (rizaja)
* kaszubski: (1.1) marża ż.
* kataloński: (1.1) marge m.
* koreański: (1.1) 이윤
* litewski: (1.1) marža ż.
* łotewski: (1.1) marža ż.
* niderlandzki: (1.1) marge ż./m.
* niemiecki: (1.1) Marge ż., Spanne ż.
* norweski (bokmål): (1.1) margin m.
* nowogrecki: (1.1) περιθώριο n.
* portugalski: (1.1) margem ż.
* rosyjski: (1.1) маржа ż. (marża)
* rumuński: (1.1) marjă ż.
* słowacki: (1.1) marža ż.
* słoweński: (1.1) marža ż.
* szwedzki: (1.1) marginal w.
* turecki: (1.1) marjin
* ukraiński: (1.1) маржа ż. (marża)
* węgierski: (1.1) margó
* wietnamski: (1.1) biên
* włoski: (1.1) margine di guadagno m., margine di vendita m., ricarico m.
źródła.
== marża (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. marża
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. marżowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. marżowy
frazeologia.
etymologia. etym|franc|marge.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) margin, mark-up
* bułgarski: (1.1) марж m.
* chiński standardowy: (1.1) 毛利率 (máolìlǜ)
* chorwacki: (1.1) marža ż.
* czeski: (1.1) marže ż.
* duński: (1.1) margin w.
* estoński: (1.1) marginaal
* fiński: (1.1) marginaali
* francuski: (1.1) marge ż.
* hiszpański: (1.1) margen m.
* indonezyjski: (1.1) laba, marjin
* japoński: (1.1) 利鞘 (rizaja)
* kaszubski: (1.1) marża ż.
* kataloński: (1.1) marge m.
* koreański: (1.1) 이윤
* litewski: (1.1) marža ż.
* łotewski: (1.1) marža ż.
* niderlandzki: (1.1) marge ż./m.
* niemiecki: (1.1) Marge ż., Spanne ż.
* norweski (bokmål): (1.1) margin m.
* nowogrecki: (1.1) περιθώριο n.
* portugalski: (1.1) margem ż.
* rosyjski: (1.1) маржа ż. (marża)
* rumuński: (1.1) marjă ż.
* słowacki: (1.1) marža ż.
* słoweński: (1.1) marža ż.
* szwedzki: (1.1) marginal w.
* turecki: (1.1) marjin
* ukraiński: (1.1) маржа ż. (marża)
* węgierski: (1.1) margó
* wietnamski: (1.1) biên
* włoski: (1.1) margine di guadagno m., margine di vendita m., ricarico m.
źródła.
== marża (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. marża
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pełen zadumy; rozmarzony
SJP.pl
szczeciniasto owłosiona bylina z rodziny marzanowatych; marzanna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj roślin zielnych, Rubia L.
Wiktionary
Marzana (Rubia) – rodzaj roślin należący do rodziny marzanowatych (Rubiaceae). Obejmuje 82 gatunki. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Azji wschodniej i południowo-wschodniej, mniej liczne gatunki poprzez Himalaje sięgają do Azji południowo-zachodniej, Afryki wschodniej i południowej, poprzez obszar śródziemnomorski sięgają do wysp Makaronezji z Azorami włącznie. W samych Chinach występuje 38 gatunków, z czego 20 to endemity. W Europie rosną cztery gatunki (w Polsce jako gatunek uprawiany i przejściowo dziczejący – efemerofit – obecna jest tylko marzana barwierska R. tinctoria).
Wikipedia
IPA: maˈʒãna, AS: mažãna
Wiktionary
rzecz. marzannowate nmos.
przym. marzanowy, marzanowaty
Wiktionary
roślina zielna o drobnych kwiatkach, gęsto rosnąca i tworząca darnie, np. marzanka wonna
SJP.pl
Marzanka (Asperula L.) – rodzaj roślin należący do rodziny marzanowatych. Należy do niego około 200 gatunków. Występują one od północnej Afryki i Europy, poprzez Azję Środkową i południowo-zachodnią po Australię i Nową Zelandię, z największym zróżnicowaniem we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i w południowo-zachodniej Azji. Do polskiej flory należą dwa gatunki rodzime: marzanka barwierska (A. tinctoria) i marzanka pagórkowa (A. cynanchica), kilka innych gatunków jest uprawianych, spośród nich marzanka polna (A. arvensis) przejściowo dziczeje (jest efemerofitem).
Wikipedia
1. kukła roślinna, zwykle słomiana, symbolizująca zimę, topiona w rzece na znak końca zimy;
2. szczeciniasto owłosiona bylina z rodziny marzanowatych; marzana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) słowiańska bogini symbolizująca zimę i śmierć;
Wiktionary
Marzanna, Marzana, Marena, Morana, Morena, Mora, Śmierć, Śmiercicha, Śmiertka, Śmierztecka, Marzaniok, Zmora – słowiańska bogini zimy i śmierci, a także odrodzenia.
Imię bogini wywodzone jest z praindoeuropejskiego rdzenia *mar-, *mor-, oznaczającego śmierć. Słowacka forma teonimu Ma(r)muriena sugeruje ewentualne związki z Marsem (Marmorem, Mamersem, Mamuriusem Veturiusem). Śmierć Marzanny wraz z końcem zimy przeciwstawia ją symbolizującemu wiosnę Jaryle, który rodził się wraz z nadejściem wiosny.
Wikipedia
IPA: ma.ˈʒãn.ːa, AS: ma.žã•na
Wiktionary
rzecz. marzanna ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marzanny lub z nią związany
SJP.pl
rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu goryczkowców; marzanowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach marzannowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu goryczkowców; marzannowate
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) bot. rodzina roślin okrytonasiennych;
Wiktionary
Wikipedia
o cechach marzanowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
trzeci miesiąc roku kalendarzowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) trzeci miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego)
Wiktionary
Marzec – trzeci miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 31 dni.
Pod koniec miesiąca następuje na półkuli północnej równonoc wiosenna, a na południowej równonoc jesienna. Meteorologicznie jest to w Polsce miesiąc wiosenny.
Wikipedia
(1.1) Podbiał kwitnie od marca do maja.
Wiktionary
IPA: ˈmaʒɛt͡s, AS: mažec
Wiktionary
rzecz. marcowanie n., Marcówka ż.
czas. marcować się, marcować ndk.
przym. marcowy
przysł. marcowo
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
Marzęcino (niem. Jungfer) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nowy Dwór Gdański, zlokalizowana nad Kanałem Panieńskim. Siedziba sołectwa Marzęcino, w skład którego wchodzą również miejscowości Osłonka i Swaryszewo.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Marzena – imię żeńskie, które powstało najprawdopodobniej jako zdrobnienie Małgorzaty lub Marzanny. Istnieje możliwość, że zdrabniano tak Martę lub Marię.
Marzena imieniny obchodzi 26 kwietnia.
Znane osoby o imieniu Marzena:
Wikipedia
(1.1) Po teleranku poszliśmy z Marzeną na łyżwy.
Wiktionary
IPA: maˈʒɛ̃na, AS: mažẽna
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Marzenka ż.
Wiktionary
1. myśleć o czymś przyjemnym, zwykle trudnym do zrealizowania, fantazjować; myśleć o zrealizowaniu swych pragnień;
2. przestarzałe: śnić;
3. marzyć się:
a) ukazywać się w myślach, zwykle jako coś pociągającego;
b) ukazywać się we śnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) fantazjowanie, pragnienie czegoś, chęć uzyskania lub osiągnięcia czegoś
(1.2) ciąg nieuporządkowanych myśli pojawiający się podczas snu
(1.3) przen. coś niewiarygodnego, nierzeczywistego
(1.4) odczas. od marzyć
Wiktionary
Marzenia dzienne – fantazje, myśli i wyobrażenia występujące w czasie pełnej świadomości.
Marzenia dzienne mogą dotyczyć przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości. Dotyczą różnych tematów, wyróżnia się m.in. marzenia dotyczące sukcesu, czynów bohaterskich, relacji z innymi ludźmi, religijne itp. Dotyczą bardziej złożonych konstruktów myślowych, bądź rzeczy bardzo prozaicznych.
Wikipedia
(1.1) Marzeniem każdego chłopca jest pobyt na stacji międzyplanetarnej.
Wiktionary
IPA: maˈʒɛ̃ɲɛ, AS: mažẽńe
Wiktionary
rzecz. marzycielka ż., marzyciel m., mara ż., pomarzenie n., zamarzenie n., marzycielskość ż., rozmarzenie n., wymarzenie n.
czas. marzyć ndk., pomarzyć dk., zamarzyć dk., rozmarzyć dk., wymarzyć dk.
przym. marzycielski, rozmarzony
przysł. marzycielsko
Wiktionary
(1.1) pragnienie
(1.2) sen
(1.3) zjawisko
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marzeny lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Marzeny lub z nią związany
SJP.pl
rzadko: dotyczący marzeń, wiążący się z marzeniami
SJP.pl
zdrobnienie od: Marzena (imię żeńskie)
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
określenie wykonawcze: wojowniczo; odnosi się do tempa, rytmu lub też dynamiki utworu muzycznego
SJP.pl
[czytaj: mar-znąć]
1. odczuwać zimno; ziębnąć
2. ginąć wskutek działania mrozu
3. krzepnąć od mrozu, zamieniać się w lód; zamarzać
SJP.pl
czasownik
(1.1) odczuwać duże zimno, mróz
(1.2) przeistaczać się w lód
Wiktionary
(1.1) Stał więc i marzł, gdy nagle usłyszał tuż za sobą okrzyk: „Janek!”
Wiktionary
IPA: ˈmarznɔ̃ɲt͡ɕ, AS: marznõńć
Wiktionary
rzecz. zmarzlina ż., marznięcie n., zamarznięcie n.
czas. zmarznąć, zamarzać, zamarznąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|marznąć.
Wiktionary
czas. marznąć
Wiktionary
→ marża
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hand. dotyczący marży
Wiktionary
rzecz. marża ż.
Wiktionary
1. myśleć o czymś przyjemnym, zwykle trudnym do zrealizowania, fantazjować; myśleć o zrealizowaniu swych pragnień;
2. przestarzałe: śnić;
3. marzyć się:
a) ukazywać się w myślach, zwykle jako coś pociągającego;
b) ukazywać się we śnie
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) myśleć o czymś przyjemnym, stwarzając tego obraz w wyobraźni; bardzo pragnąć, aby coś się wydarzyło
Wiktionary
(1.1) Od dawna marzyłem o tym, żeby mój dyrektor odszedł na emeryturę, i teraz wreszcie to się dzieje.
Wiktionary
IPA: ˈmaʒɨt͡ɕ, AS: mažyć
Wiktionary
rzecz. marzenie n., marzycielstwo n., marzycielskość ż., marzyciel m., marzycielka ż.
czas. rozmarzyć dk., rozmarzać ndk., wymarzać ndk., wymarzyć dk., zamarzyć dk.
przym. marzycielski, rozmarzony, wymarzony
przysł. marzycielsko
ims. wymarzony, rozmarzony
Wiktionary
(1.1) śnić, fantazjować, bujać w obłokach, chodzić z głową w chmurach, snuć marzenia, śnić na jawie, rozmarzać się, pragnąć, chcieć, mieć nadzieję
Wiktionary
roślina z rodziny turzycowatych
SJP.pl
Wikipedia
osoba skłonna do marzeń, zwłaszcza niemożliwych do zrealizowania; osoba żyjąca marzeniami; fantasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto marzy
Wiktionary
Marzyciel (ang. Finding Neverland) – film z 2004 roku, opowiadający opartą na faktach historię pisarza Jamesa Matthew Barriego – autora Piotrusia Pana.
Wikipedia
rzecz. marzenie n., marzycielstwo n., marzycielskość ż., marzydło n.
:: fż. marzycielka
czas. marzyć
przym. marzycielski
przysł. marzycielsko
Wiktionary
(1.1) romantyk, fantasta
Wiktionary
kobieta skłonna do marzeń, zwłaszcza niemożliwych do zrealizowania; kobieta żyjąca marzeniami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: marzyciel
Wiktionary
IPA: ˌmaʒɨˈt͡ɕɛlka, AS: mažyćelka
Wiktionary
rzecz. marzenie n., marzycielstwo n., marzycielskość ż., marzydło n.
:: fm. marzyciel m.
czas. marzyć
przym. marzycielski
przysł. marzycielsko
Wiktionary
(1.1) romantyczka
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z marzycielstwem lub marzycielami
Wiktionary
rzecz. marzycielstwo n., marzyciel m., marzycielka ż., marzycielskość ż., marzenie n.
czas. marzyć
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tych, którzy są marzycielscy
Wiktionary
rzecz. marzyciel mos., marzycielka ż., marzenie n.
czas. marzyć
przym. marzycielski
przysł. marzycielsko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. marzenie (myśli pełne łudzących, ponętnych obrazów, obraz myślowy czegoś upragnionego, przedmiot pragnień i dążeń; dążenie, pragnienie)
(1.2) daw. mara)
Wiktionary
(1.1) [— Myślałem właśnie o dziennikarstwie, ale nie będąc wersatem w tych rzeczach,] ot! jakie mi się wyroiły marzydła.
(1.2) [I] przekonanie to zdobędzie bez sobowtórów, poczwar piekielnych, tudzież innych marzydeł waszego szaleństwa.
Wiktionary
rzecz. marzyciel mos., marzycielka ż.
Wiktionary
Marzymięta, elszolcja (Elsholtzia Willd.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Obejmuje 42 gatunki. Rośliny te występują w Azji – od Syberii po Kamczatkę i dalej na południe po Półwysep Indyjski, Sumatrę, Jawę i Celebes (w strefie międzyzwrotnikowej rosną w górach). Centrum zróżnicowania jest w Chinach, gdzie rosną 33 gatunki. Rośliny introdukowane z tego rodzaju występują także w Europie Wschodniej i Środkowej oraz w Ameryce Północnej. W Polsce rośnie jako gatunek introdukowany i zadomowiony marzymięta grzebieniasta E. ciliata.
Wikipedia
proporzyca marzymłódka - gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych
SJP.pl
Marżynek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zapolice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: mar-złoć] stale zamarznięta warstwa gruntu na obszarach polarnych; marzłota, zmarzłoć, zmarzlina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. zob. wieczna zmarzlina.
Wiktionary
Wieczna lub wieloletnia zmarzlina, zwana też czasem wieczną marzłocią lub marzłocią trwałą lub zlodowaceniem podziemnym – zjawisko trwałego (minimum dwa kolejne lata) utrzymywania się części skorupy ziemskiej w temperaturze poniżej punktu zamarzania wody niezależnie od pory roku. Powstaje w warunkach suchego, zimnego klimatu (o średniej temperaturze powietrza poniżej −11 °C). Obejmuje około 80% Alaski, większość północnej Kanady i 65% Syberii (ciągła zmarzlina występuje prawie wyłącznie we wschodniej Syberii, w zachodniej jest obecna tylko na północnym wybrzeżu oceanu). Ciągła zmarzlina sięga aż do północnej Mongolii, punktowo występuje też w Górach Skandynawskich i na Grenlandii. Natomiast nieciągłe zmarzliny zajmują także większość Tybetu, są też znane z Alp. Wieczną zmarzlinę odkryto również w północno-wschodniej Polsce, w okolicy Suwałk na głębokości 357 metrów poniżej poziomu gruntu. Jest to pozostałość po zmarzlinie z okresu ostatniego zlodowacenia, która przetrwała dzięki specyficznym warunkom geologicznym, tak zwanej suwalskiej anomalii geotermiczno-hydrogeochemicznej.
Wikipedia
(1.1) wieczna zmarzlina, wieloletnia zmarzlina
Wiktionary
[czytaj: mar-złota] stale zamarznięta warstwa gruntu na obszarach polarnych; marzłoć, zmarzłoć, zmarzlina
SJP.pl
skrót od: masoneria, masoński
SJP.pl
1. substancja, tworzywo, gęsta mieszanina czegoś;
2. przenośnie: mnóstwo, wiele, multum czegoś;
3. wielki przedmiot lub przedmioty widziane tylko w niewyraźnych zarysach; bryła;
4. wielkość fizyczna służąca do ilościowego opisu bezwładności i grawitacji;
5. zespół metalowych części urządzenia, które normalnie nie znajdują się pod napięciem i są połączone z obudową lub podstawą;
6. masa spadkowa - mienie pozostałe po zmarłym dzielone między spadkobierców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. podstawowa wielkość fizyczna określająca ilość materii;
(1.2) elektr. połączenie wyrównujące potencjały z potencjałem ziemi lub z przewodem ochronnym;
(1.3) gęsta lub półpłynna substancja, także substancja skrzepnięta
(1.4) kulin. cuk. tłusty krem cukierniczy przeznaczony do przekładania ciast i ciastek
(1.5) środ. sport. wydatne mięśnie, duża muskulatura
liczebnik nieokreślony
(2.1) bardzo dużo czegoś, mnóstwo
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Masa nie jest tym samym co ciężar.
(1.2) Jednak zawsze musiałem sprawdzać w gniazdku, gdzie masa a gdzie faza
Wiktionary
IPA: ˈmasa, AS: masa
Wiktionary
rzecz. masowość ż., masowiec m., masówka ż., masy nmos., masywność ż.
przym. masowy, masówkowy
przysł. masowo, masami
Wiktionary
(2.1) mnóstwo, krocie, kupa, od metra; wulg. w chuj
Wiktionary
Masaccio (1401-1428), malarz renesansowy
SJP.pl
Masaccio, właśc. Tommaso di Ser Giovanni di Simone (ur. 21 grudnia 1401 w San Giovanni Valdarno, w prowincji Arezzo, zm. 1428 w Rzymie) – włoski malarz quattrocenta.
Przypuszczalnie był synem notariusza. Jako jeden z pierwszych artystów w kręgu kultury zachodniej tworzył przekonujące pod względem anatomicznym wizerunki nagiego ludzkiego ciała. Wraz z architektem Filippem Brunelleschim i rzeźbiarzem Donatellem, Masaccio stał się pionierem renesansu. Dzięki Brunelleschiemu zdobył wiedzę o matematycznych proporcjach, natomiast od Donatella przejął zainteresowanie sztuką antyczną, co sprawiło, że nie poddał się rozpowszechnionemu wtedy stylowi gotyckiemu. Jego malarstwo nie koncentrowało się na detalach i ornamentacji, lecz przedstawiało świat w sposób sumaryczny, a płaskie plamy zastąpiło iluzją trójwymiarowości.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. starożytna twierdza na szczycie samotnego płaskowyżu we wschodniej części Pustyni Judejskiej;
Wiktionary
Masada (hebr. מצדה Mecada; zlatynizowana forma מצודה – „forteca”) – nazwa starożytnej twierdzy żydowskiej położonej na szczycie samotnego płaskowyżu na wschodnim skraju Pustyni Judejskiej nad Morzem Martwym w Izraelu. Dostęp do płaskiego szczytu w kształcie rombu jest trudny, a twierdzy bronią strome kilkusetmetrowe zbocza – do 410 metrów ponad poziom Morza Martwego.
Obecnie można na szczyt Masady wejść pieszo lub wjechać kolejką linową.
Wikipedia
(1.1) Masada jest symbolem heroicznego oporu, aż do końca. Zwłaszcza dla Izraelczyków jest symbolem heroicznej walki (…) Żołnierze armii izraelskiej składając przysięgę wypowiadają słowa „Masada nigdy więcej nie zostanie zdobyta”.
Wiktionary
IPA: maˈsada, AS: masada
Wiktionary
członek afrykańskiego plemienia pasterskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. mężczyzna z półkoczowniczej grupy etnicznej zamieszkującej Kenię i północną Tanzanię;
Wiktionary
Masajowie – afrykańska półkoczownicza grupa etniczna, zamieszkująca Kenię oraz północną Tanzanię. Dzięki swoim charakterystycznym zwyczajom oraz zamieszkaniu w dostępnym terenie są jedną z najlepiej znanych afrykańskich grup etnicznych.
Ich językiem ojczystym jest język masajski, który zalicza się do rodziny języków nilo-saharyjskich. Uczą się także języków urzędowych Kenii i Tanzanii: suahili i angielskiego. Nie ma precyzyjnych szacunków populacji Masajów. Według spisu statystycznego z 1989 roku populacja wynosi 377 089 osób. Według innego źródła danych w 1994 w Kenii było 453 tys. osób mówiących w języku maa. Całkowita populacja jest szacowana na ok. 900 tys. Problem z precyzyjnym oszacowaniem populacji Masajów wynika z odległej lokalizacji niektórych wiosek, a także ciągłego przemieszczania się ludzi.
Wikipedia
(1.1) Przed przybyciem Europejczyków Masajowie wykonywali paciorki z miejscowych minerałów.
Wiktionary
IPA: ˈmasaj, AS: masai ̯
Wiktionary
rzecz. masajskość ż.
:: fż. Masajka ż.
przym. masajski
przysł. masajsko
Wiktionary
członkini afrykańskiego plemienia pasterskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) kobieta z półkoczowniczej grupy etnicznej zamieszkującej Kenię i północną Tanzanię
Wiktionary
rzecz. masajskość ż.
:: fm. Masaj m.
przym. masajski
przysł. masajsko
Wiktionary
półkoczowniczy lud Afryki Południowej
SJP.pl
Masajowie – afrykańska półkoczownicza grupa etniczna, zamieszkująca Kenię oraz północną Tanzanię. Dzięki swoim charakterystycznym zwyczajom oraz zamieszkaniu w dostępnym terenie są jedną z najlepiej znanych afrykańskich grup etnicznych.
Ich językiem ojczystym jest język masajski, który zalicza się do rodziny języków nilo-saharyjskich. Uczą się także języków urzędowych Kenii i Tanzanii: suahili i angielskiego. Nie ma precyzyjnych szacunków populacji Masajów. Według spisu statystycznego z 1989 roku populacja wynosi 377 089 osób. Według innego źródła danych w 1994 w Kenii było 453 tys. osób mówiących w języku maa. Całkowita populacja jest szacowana na ok. 900 tys. Problem z precyzyjnym oszacowaniem populacji Masajów wynika z odległej lokalizacji niektórych wiosek, a także ciągłego przemieszczania się ludzi.
Wikipedia
dotyczący Masajów, właściwy Masajom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Masajami, dotyczący Masajów, ich kultury, sztuki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język masajski;
Wiktionary
(1.1) Film opowiadał o miłości Szwajcarki do masajskiego wojownika.
(2.1) Misjonarka nigdy nie opanowała dobrze masajskiego.
Wiktionary
IPA: maˈsajsʲci, AS: masai ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Masaj mos., Masajka ż., masajskość ż.
przysł. masajsko
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób masajski, po masajsku
Wiktionary
(1.1) W spisie znalazły się masajsko brzmiące nazwiska.
Wiktionary
rzecz. masajski mrz., Masaj mos., Masajka ż., masajskość ż.
przym. masajski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co masajskie; masajski charakter czegoś
Wiktionary
rzecz. masajski mrz., Masaj mos., Masajka ż.
przym. masajski
przysł. masajsko
Wiktionary
Masaki (jap. 松前町 Masaki-chō) – miasto w Japonii, na wyspie Sikoku, w prefekturze Ehime. Według danych na rok 2020 miejscowość zamieszkiwało 29 630 mieszkańców, a gęstość zaludnienia wyniosła 1451,7 os./km².
Wikipedia
masowy mord; rzeź; masowe egzekucje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umyślne, masowe zabijanie w sposób wyjątkowo okrutny;
(1.2) wypadek lub inna tragedia, w której jest wielu rannych lub zabitych
(1.3) przen. posp. duże nieszczęście
(1.4) przen. posp. podkreślenie intensywności, ciężaru, stopnia trudności czegoś
Wiktionary
Masakra – potoczna nazwa krwawego starcia zbrojnego lub rzezi ludności cywilnej, połączonej z okrucieństwem i znęcaniem się; krwawa rzeź. Masakrami bywają nazywane zarówno niektóre zbrodnie prawa międzynarodowego jak np. zbrodnie wojenne czy ludobójstwo i też przypadki masowych morderstw (np. strzelaniny).
Wikipedia
(1.1) Dzień lub dwa po zakończeniu masakry Niemcy polecili miejscowej ludności pogrzebać zwłoki jeńców w miejscu, gdzie zostali zamordowani.
(1.4) Masakra, to był bardzo ciężki bieg.
Wiktionary
IPA: maˈsakra, AS: masakra
Wiktionary
rzecz. masakrowanie n., zmasakrowanie n.
czas. masakrować ndk., zmasakrować dk.
przym. masakryczny
przysł. masakrycznie
Wiktionary
(1.1) apokalipsa, eksterminacja, entropia, hekatomba, holocaust, jatka, ludobójstwo, masakrowanie, mord, mordowanie, pogrom, rzeź, unicestwienie, wymordowanie, wyniszczenie, wytępienie, zabijanie, zagłada, zatracenie, zatrata, zguba, zmasakrowanie
(1.3) bieda, dramat, katastrofa, klęska, kłopot, kłopoty, niedola, niepomyślność, niepowodzenie, nieszczęście, pierepałka, problem, przeciwieństwo, przeciwność, przeszkoda, szkopuł, tarapaty, tragedia, trudność, utrapienie
(1.4) dramat, dramatyczność, gehenna, groza, horrendum, horror, koszmar, makabra, makabreska, makabryczność, makabryzm, niedola, nieszczęście, obrzydlistwo, ohyda, okropieństwo, okropność, piekło, potworność, przekleństwo, przeraźliwość, straszność, tragedia, tragiczność, zgroza
Wiktionary
młodzieżowo:
1. mocny alkohol; poniewieracz;
2. silny narkotyk
SJP.pl
1. bić niemiłosiernie, zadawać rany; torturować;
2. okrutnie zabijać, mordować, dokonywać rzezi, masowych egzekucji
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmasakrować)
(1.1) wyjątkowo okrutnie bić lub ranić, zwłaszcza kogoś lub coś niezdolnego do obronienia się, zadając cierpienie, urazy lub śmierć
(1.2) doprowadzać do nieodwracalnego zniszczenia czegoś
(1.3) pot. dotkliwie krytykować kogoś lub czyjąś twórczość
(1.4) pot. zniekształcać coś poprzez nieudolne działanie lub wykonanie
Wiktionary
(1.1) Masakrowano księży i wiernych, którzy udzielili schronienia uchodźcom, ludzi opowiadających się za pojednaniem narodowym czy też należących do wrogiej grupy etnicznej lub społecznej.
(1.2) To jest gwałt na lesie […]. Począwszy od ściółki masakrowanej potężnymi kołami, wjazd na skarpy powodujący erozję zboczy, na hałasie skończywszy.
(1.3) Ze szczególną przyjemnością Wheen masakruje współczesnych filozofów francuskich uprawiających coś, co nazywają refleksją postmodernistyczną, a jego zdaniem jest zwykłym bełkotem […].
(1.4) W każdym razie już wtedy wiedziałam, że nie robi tego, jak należy. Mylił się, bębnił, masakrował tempo.
Wiktionary
rzecz. masakra ż.
czas. zmasakrować dk.
przym. masakryczny
przysł. masakrycznie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) slang. bardzo, niesamowicie
Wiktionary
(1.1) W pierwszych dniach w sklepie było masakrycznie dużo ludzi.
Wiktionary
rzecz. masakra ż., masakrowanie n., zmasakrowanie n.
czas. masakrować ndk., zmasakrować dk.
przym. masakryczny
Wiktionary
1. młodzieżowo: świetny, niesamowity, znakomity; odjazdowy, odlotowy, zarąbisty;
2. potocznie: odrażający, odpychający
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) slang. niesamowity, niezwykły, wspaniały, świetny
(1.2) pot. okropny, odrażający, odpychający
Wiktionary
rzecz. masakra ż., masakrowanie n., zmasakrowanie n.
czas. masakrować ndk., zmasakrować dk.
przysł. masakrycznie
Wiktionary
mieszanka przypraw lub ziół kuchni indyjskiej, np. curry, garam masala
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Masalski (Massalski) – polski herb szlachecki, pochodzenia ruskiego.
Wikipedia
gremialnie, tłumnie, w wielkiej liczbie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pot. w ogromnych ilościach, licznie
forma rzeczownika.
(2.1) N. lm. od: masa
(2.2) N. lm. od: masy
Wiktionary
Masami (jap. まさみ,マサミ) – imię japońskie noszone zarówno przez kobiety, jak i przez mężczyzn.
Wikipedia
(1.1) Niemcy znów masami jeździli do nas, więc pomyślałem sobie, że co jak co, ale tani hotel z restauracją zawsze przyniesie zysk.
Wiktionary
rzecz. masa ż., masy nmos., masyw m.
przym. masywny
licz. masa
Wiktionary
Masanów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sieroszewice. Leży ok. 18 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.
Z Masanowem związany był rzeźbiarz ludowy Paweł Bryliński.
Miejscowość przynależała administracyjnie przed rokiem 1887 do powiatu odolanowskiego, w latach 1975-1998 do województwa kaliskiego, a w latach 1887–1975 i od 1999 do powiatu ostrowskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. duża tłusta mucha
Wiktionary
(1.1) Jako żech widzioł wczorej masara!
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|mucha.
źródła.
== masara (język keczua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. ser
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeźniczka wyrabiająca wędliny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. duża mucha
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. chodzenie z posługą rzeźniczą po gospodarstwach
Wiktionary
rzecz. masarz mos., masarnia ż.
Wiktionary
(1.1) masorka
Wiktionary
wytwórnia wędlin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wytwórnia wędlin
(1.2) pot. sklep mięsny
Wiktionary
(1.1) W masarni przeprowadzono kontrolę czystości.
(1.2) Jacku, idź do masarni po ćwierć kilo boczku.
Wiktionary
IPA: maˈsarʲɲa, AS: masarʹńa
Wiktionary
rzecz. masarz, masarka, masarstwo
przym. masarski
Wiktionary
(1.2) wędliniarnia, pot. rzeźnik, jatka
Wiktionary
dotyczący masarza, masarni
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z masarstwem, dotyczący masarstwa
Wiktionary
rzecz. masarz m., masarnia ż., masarstwo n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Masaryk (Masaryková), Massaryk:
Wikipedia
przestarzale:
1. rzeźnik wyrabiający wędliny;
2. sprzedawca w sklepie z mięsem i wędlinami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik masarni zajmujący się produkcją wędlin
(1.2) przen. kat
(1.3) przen. zabójca
Wiktionary
IPA: ˈmasaʃ, AS: masaš
Wiktionary
rzecz. masarnia ż., masarstwo n.
:: fż. masarka ż.
przym. masarski
Wiktionary
(1.1) wędliniarz
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pracować w zawodzie masarza
Wiktionary
zabieg leczniczy polegający na rozcieraniu, ugniataniu ciała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. kosmet. zabieg fizjoterapeutyczny lub kosmetyczny wykonywany ręcznie lub przy pomocy aparatury, polegający na ugniataniu, głaskaniu, rozcieraniu, oklepywaniu ciała;
Wiktionary
Masaż – zabieg kosmetyczny, sportowy, leczniczy, relaksacyjny oraz medycyny estetycznej polegający na sprężystym (nieplastycznym) odkształcaniu tkanek. Masaż to zespół ruchów wywierających ucisk na tkanki i polega on na wykorzystaniu przez masażystę określonych ruchów w określonym tempie i z odpowiednią siłą zgodnie z przebiegiem mięśni, tkanek, naczyń krwionośnych i limfatycznych, od ich obwodu do serca.
Wikipedia
(1.1) Boli mnie kręgosłup, muszę iść na masaż.
Wiktionary
IPA: ˈmasaʃ, AS: masaš
Wiktionary
rzecz. masażysta m., masażystka ż., masażer m., masowanie n.
:: zdrobn. masażyk m.
czas. masować ndk., wymasować dk.
przym. masażowy
Wiktionary
przyrząd do wykonywania masażu, zwłaszcza samodzielnego
SJP.pl
zdrobnienie od: masaż
SJP.pl
specjalista od wykonywania masażu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się masażem
Wiktionary
Masaż – zabieg kosmetyczny, sportowy, leczniczy, relaksacyjny oraz medycyny estetycznej polegający na sprężystym (nieplastycznym) odkształcaniu tkanek. Masaż to zespół ruchów wywierających ucisk na tkanki i polega on na wykorzystaniu przez masażystę określonych ruchów w określonym tempie i z odpowiednią siłą zgodnie z przebiegiem mięśni, tkanek, naczyń krwionośnych i limfatycznych, od ich obwodu do serca.
Wikipedia
IPA: ˌmasaˈʒɨsta, AS: masažysta
Wiktionary
rzecz. masaż m., masowanie n., masażer m.
:: fż. masażystka ż.
czas. masować, pomasować, rozmasować
przym. masażowy
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta wykonująca masaż
Wiktionary
Masaż – zabieg kosmetyczny, sportowy, leczniczy, relaksacyjny oraz medycyny estetycznej polegający na sprężystym (nieplastycznym) odkształcaniu tkanek. Masaż to zespół ruchów wywierających ucisk na tkanki i polega on na wykorzystaniu przez masażystę określonych ruchów w określonym tempie i z odpowiednią siłą zgodnie z przebiegiem mięśni, tkanek, naczyń krwionośnych i limfatycznych, od ich obwodu do serca.
Wikipedia
IPA: ˌmasaˈʒɨstka, AS: masažystka
Wiktionary
rzecz. masaż m., masażyk m., masowanie n., masażer m.
:: forma męska masażysta m.
czas. masować
Wiktionary
1. lek w postaci substancji wsmarowywanej w skórę;
2. kolor sierści zwierząt; umaszczenie;
3. żartobliwie: gatunek, pochodzenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. substancja o półstałej, miękkiej konsystencji i o właściwościach leczniczych przeznaczona do smarowania skóry;
(1.2) zootechn. jeźdz. barwa sierści u zwierząt, szczególnie u koni i bydła
(1.3) książk. przen. iron. lub lekcew. rodzaj, gatunek
(1.4) gw-pl|Bukowina. smalec
(1.5) stpol. kosmet. krem, olejek kosmetyczny
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: maścić
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Typ maści konia wyróżnia się na podstawie barwy sierści pokrywającej ciało.
Wiktionary
IPA: maɕt͡ɕ, AS: maść
Wiktionary
czas. maścić ndk.
rzecz. umaszczenie n., maszczenie n.
Wiktionary
(1.1) dryjakiew
(1.2) umaszczenie
(1.3) rodzaj
Wiktionary
[czytaj: maskara] tusz do rzęs; maskara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kosmet. rodzaj tuszu do rzęs
Wiktionary
(1.1) Pożyczyłam twój tonik, żeby zmyć mascarę.
Wiktionary
IPA: maˈskara, AS: maskara
Wiktionary
[czytaj: maskarpone] włoski ser twarogowy produkowany ze śmietany, mający kremową, aksamitną konsystencję i słodki smak, używany np. do wyrobu deseru tiramisu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. miękki, tłusty, twarogowy ser deserowy, wytwarzany tradycyjnie ze śmietany we włoskiej Lombardii;
Wiktionary
Mascarpone – kremowy, pochodzący z Lombardii, ser twarogowy, wytwarzany ze śmietanki mleka krowiego. Produkowany od kilku wieków głównie w Lodi i Abbiategrasso oraz Como i Lecco.
Najczęściej wykorzystywany do ciast i deserów (np. Tiramisu) przez swój wyjątkowo słodki smak.
Wikipedia
(1.1) Desery z udziałem mascarpone są jednymi z niewielu, które jadam z przyjemnością.
Wiktionary
IPA: ˌmaskarˈpɔ̃nɛ, AS: maskarpõne
Wiktionary
nazwisko, np. Asłan Maschadow (1951-2005), polityk czeczeński
SJP.pl
1. smarować, nacierać coś czymś tłustym;
2. polewać jedzenie tłuszczem; krasić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) iron. gw-pl|Śląsk Cieszyński. lekarz
Wiktionary
rzecz. maściorz mos., maścikorz mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wędrowny słowacki znachor
Wiktionary
rzecz. maścik mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. aptekarz
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. lekarz
Wiktionary
rzecz. maścik mos.
Wiktionary
(1.2) dochtor
Wiktionary
przymiotnik od: maść
SJP.pl
[czytaj: maskulinum] rodzaj męski; maskulinum
SJP.pl
potocznie: wiele, bardzo dużo; kopę
SJP.pl
1. zdrobnienie od: maska;
2. kosmetyczny okład na twarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: maska
(1.2) kosmet. krem, nierzadko z dodatkami, nakładany na twarz w celu poprawienia kondycji cery;
(1.3) przest. kobieta w karnawałowej masce
Wiktionary
Maseczka kosmetyczna – zabieg stosowany na skórę twarzy w celu poprawienia jej kondycji – oczyszczenia, odżywienia, złagodzenia niekorzystnego wpływu środowiska, zniwelowania niepożądanych zmian (łojotok, rozszerzone naczynia krwionośne itp.) lub efektów starzenia się.
Wikipedia
(1.2) Właśnie nałożyłam maseczkę, kiedy ktoś zadzwonił do drzwi.
(1.2) Wiesia ma bardzo suchą skórę, powinna zacząć stosować maseczki nawilżające.
(1.3) Jakaś maseczka, Colombina, zbliżyła się do mnie, mówiąc:
:: — Zapomniałeś o mnie, niewdzięczniku! Pamiętasz — Zakopane?…
Wiktionary
IPA: maˈsɛt͡ʃka, AS: masečka
Wiktionary
rzecz. maska ż.
Wiktionary
automat do sprzedaży maseczek ochronnych
SJP.pl
potocznie: zbyt częste, nieuzasadnione stosowanie maseczek
SJP.pl
masielnica, maślnica;
1. urządzenie do wyrobu masła; kierznia, kierzanka;
2. potocznie: duża maselniczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duża maselniczka
(1.2) urządzenie do wyrobu masła
Wiktionary
Maselnica (masielnica, maśniczka, maślniczka) – urządzenie do ręcznego wytwarzania masła. W Polsce stosowana w gospodarstwach wiejskich jeszcze w XX wieku.
Pierwsze maselnice wzorowane na beczkach z klepek skonstruowali w 1839 roku Amerykanie Disprow i Wizard.
Wikipedia
(1.2) Robienie masła polegało na unoszeniu i opuszczaniu tłuczka aż do dna maselnicy, czyli mieszaniu śmietany, w wyniku czego dochodziło do łączenia się kulek tłuszczu i w efekcie wytworzenia grudek masła.
Wiktionary
rzecz. maślnica ż., maślanka ż., maselniczka ż., masło n.
przym. masłowy, maślany, maślankowy
Wiktionary
(1.2) masielnica, reg. śl. maśniczka.
Wiktionary
naczynie, w którym podaje się masło; maślniczka, masielniczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: maselnica
(1.2) kulin. specjalne naczynie na masło
Wiktionary
IPA: ˌmasɛlʲˈɲit͡ʃka, AS: maselʹńička
Wiktionary
rzecz. maselnica ż., masło n., maślnica ż., maślniczka ż., maślanka ż.
przym. maślany, masłowy
Wiktionary
urządzenie kwantowe służące do wytwarzania wzmocnionych mikrofal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. laser działający w zakresie mikrofal
Wiktionary
Maser (od ang. Microwave Amplification by Stimulated Emission of Radiation: wzmocnienie mikrofal poprzez wymuszoną emisję promieniowania) – urządzenie wytwarzające lub wzmacniające mikrofale przez zjawisko emisji wymuszonej w atomach lub cząsteczkach. Może wytwarzać wiązkę spójnych fal.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
samochód marki Maserati
SJP.pl
Maserati – włoski producent samochodów sportowych i wyścigowych, z siedzibą w Bolonii, działający od 1914 roku. Wchodzi w skład międzynarodowego koncernu Stellantis.
Wikipedia
przymiotnik od: maser
SJP.pl
[czytaj: MAzeru] stolica Lesotho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Lesotho;
Wiktionary
Maseru – stolica i największe miasto Lesotho, położone w zachodniej części kraju, w pobliżu granicy z RPA, nad rzeką Caledon. Ludność: ok. 267 tys. (2012). Także stolica administracyjnego dystryktu Maseru.
Istniejącą w tym miejscu niewielką osadę handlową podniósł do rangi stolicy król Moshoeshoe I w 1869. Maseru było następnie stolicą brytyjskiego protektoratu Basuto w latach 1869–1871 i 1884–1966, kiedy to stało się stolicą niepodległego Lesotho.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Maseru|Ms=Maseru.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maseruanin mos., maseruanka ż.
przym. maseruański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Maseru
* arabski: (1.1) ماسيرو
* baskijski: (1.1) Maseru
* czeski: (1.1) Maseru
* koreański: (1.1) 마세루
* słowacki: (1.1) Maseru n.
* szwedzki: (1.1) Maseru n.
* ukraiński: (1.1) Масеру
* włoski: (1.1) Maseru ż.
źródła.
== Maseru (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Maseru
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈsɛru, AS: maseru
Wiktionary
rzecz. maseruanin mos., maseruanka ż.
przym. maseruański
Wiktionary
[czytaj: mazeruanin] mieszkaniec Maseru (stolicy Lesotho)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Maseru
Wiktionary
IPA: ˌmasɛruˈwãɲĩn, AS: maseruu̯ãńĩn
Wiktionary
rzecz. Maseru n.
:: fż. maseruanka ż.
przym. maseruański
Wiktionary
[czytaj: mazeruanka] mieszkanka Maseru (stolicy Lesotho)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Maseru
Wiktionary
IPA: ˌmasɛruˈwãnka, AS: maseruu̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Maseru n.
:: fm. maseruanin mrz.
przym. maseruański
Wiktionary
[czytaj: mazeruański] przymiotnik od: Maseru (stolica Lesotho)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Maseru
Wiktionary
IPA: ˌmasɛruˈwãj̃sʲci, AS: maseruu̯ãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Maseru n., maseruanin mrz., maseruanka ż.
Wiktionary
narzędzie w kształcie sztyletu, służące do ostrzenia noży, używane przez rzeźników
SJP.pl
zdrobnienie od: masło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od masło (tłuszcz produkowany z mleka)
(1.2) zdrobn. od masło (kostka tego tłuszczu)
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Po drodze oblizywałem się ze smakiem na myśl o obwarzanku ze świeżym masełkiem.
(1.2) Pierwszego dnia córka dostała trzy kromki chleba, pół masełka, jeden plasterek szynki i zupę mleczną.
Wiktionary
rzecz. masło n., maślnica ż.
przym. masłowy, maślany
Wiktionary
Masełkowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Niechlów.
Wikipedia
[czytaj: mesz-ap]
1. połączenie piosenek w celu utworzenia nowego, spójnego utworu;
2. strona internetowa łącząca w sobie aplikacje on-line z różnych serwisów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. muz. inform. utwór (np. książka, utwór muzyczny, aplikacja komputerowa) będący kompilacją kilku innych utworów
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) […] mashup literacki korzysta z treści dzieła, które istnieje już w przestrzeni literackiej, a wartość dodaną tworzą nowe wątki wplecione przez autora tak skonstruowanego mashupu.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mashup
źródła.
== mashup (język angielski.) ==
wymowa. audioUK|En-uk-mashup.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) liter. muz. mashup
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: Maria (imię żeńskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Masiak – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Krzynowłoga Mała. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Wikipedia
maselnica, maślnica;
1. urządzenie do wyrobu masła; kierznia, kierzanka;
2. potocznie: duża masielniczka
SJP.pl
naczynie, w którym podaje się masło; maślniczka, maselniczka
SJP.pl
Demokratyczna Republika Konga:
Nepal:
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
1. nakładana na twarz lub głowę, wymodelowana w drzewie lub innym tworzywie, stylizowana twarz ludzka lub głowa zwierzęca;
2. okład na twarz;
3. pokrywa silnika;
4. urządzenie ułatwiające oddychanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przykrycie twarzy lub jej części z otworami na oczy, używana w różnych celach, np. ochronnych lub obrzędowych;
(1.2) część przednia samochodu, pod którą znajduje się silnik
(1.3) kraków. twarz
Wiktionary
Maska – przykrycie twarzy lub jej części, z otworami na oczy, początkowo używane w celach magicznych lub obrzędowych.
Maska jest przedmiotem noszonym zazwyczaj na twarzy, zwyczajowo dla ochrony, rozrywki, służącym przebraniu bądź wykorzystywanym podczas występów. Masek używano od starożytności, zarówno do obrzędów, jak i do celów praktycznych. Zazwyczaj noszone na twarzy, chociaż mogą także być umieszczone gdziekolwiek indziej na ciele.
Wikipedia
(1.1) W starożytnej Grecji aktorzy zakładali maski.
(1.2) Mechanik zajrzał pod maskę i przyjrzał się silnikowi.
Wiktionary
IPA: ˈmaska, AS: maska
Wiktionary
rzecz. maskarada ż., maskowanie n., zamaskowanie n.
:: zdrobn. maseczka ż.
czas. maskować ndk., zamaskować dk.
przym. maskowy, demaskatorski
Wiktionary
(1.2) kapot
Wiktionary
przymiotnik od: Maskat (stolica Omanu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Maskat
Wiktionary
(1.1) Mielibyśmy tu zatem do czynienia ze zjawiskiem analogicznym do oddziaływania handlu maskackiego (arabskiego) na wschodnie wybrzeże Afryki, które doprowadziło do wielkiej ekspansji Waswahili w drugiej połowie zeszłego stulecia (uwspółcześnione).
Wiktionary
IPA: maˈskat͡sʲci, AS: maskacʹḱi
Wiktionary
rzecz. Maskat mrz., maskatczyk mos., maskatka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
minerał, siarczan amonu
SJP.pl
tusz do rzęs; mascara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kosmet. zob. mascara.
Wiktionary
Wikipedia
1. bal, zabawa, w której uczestniczą osoby w maskach lub kostiumach;
2. gra lub pozorowanie czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bal, którego uczestnicy noszą maski i przebrania
(1.2) przen. pozorowanie lub udawanie czegoś
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. maska ż.
Wiktionary
przymiotnik od: maskarada
SJP.pl
→ Maskareny (archipelag na Oceanie Indyjskim)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Maskarenów, związany z Maskarenami
Wiktionary
(1.1) Odpowiada im klimat maskareński.
(1.1) Był endemitem maskareńskiej wyspy Mauritius, położonej na wschód od Madagaskaru na Oceanie Indyjskim.
Wiktionary
rzecz. Maskareny lm nm.
Wiktionary
archipelag na Oceanie Indyjskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. archipelag na Oceanie Indyjskim, na wschód od Madagaskaru;
Wiktionary
Maskareny (Archipelag Maskarenów) – grupa wysp na Oceanie Indyjskim położonych od 640 do 800 km na wschód od Madagaskaru. W skład archipelagu wchodzą wyspy: Réunion (56% powierzchni lądowej archipelagu), Mauritius, Rodrigues oraz Ławica Cargados Carajos (składająca się z kilkudziesięciu wysp i wysepek). Podstawą gospodarki jest uprawa trzciny cukrowej i turystyka. Głównymi miastami są: Port Louis na Mauritiusie i Saint-Denis na Réunion.
Wikipedia
(1.1) Aż do XVII w. Maskareny pozostawały bezludne.
Wiktionary
przym. maskareński
Wiktionary
motyw architektoniczny w postaci stylizowanej twarzy ludzkiej lub maski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) archit. zob. maszkaron.
Wiktionary
Maszkaron lub maskaron (z wł. mascherone, w fr. mascaron) – rzeźbiarski motyw dekoracyjny w postaci stylizowanej głowy ludzkiej lub fantastycznej postaci, stosowany w rzeźbie architektonicznej i rzemiośle artystycznym.
Maszkarony zwykle mają zdeformowane groteskowo rysy i fantastyczny układ włosów.
Stosowany był jako ozdoba np. kapitelu, wspornika, kolumny, zwornika, najczęściej w okresie gotyku, renesansu, manieryzmu oraz baroku.Wykonywane były w formie reliefu lub pełnoplastycznej rzeźby. Wykorzystywane były także jako ozdoba fontann, gdzie stanowiły ujście strumienia wody oraz jako element groteski, ornametu chrząstkowo-małżowinowego.
Wikipedia
rzecz. maszkaron mrz.
Wiktionary
stolica Omanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Omanu;
Wiktionary
Maskat (arab. مسقط Masqaṭ) – stolica i największe miasto Omanu, położone w północnej części kraju.
Liczba ludności w 2015 roku wynosiła 1,3 miliona, z czego połowa to imigranci. Powierzchnia – 3500 km². Przez miasto przechodzi główna droga kraju Maskat – Salala. Na wschód znajduje się Zatoka Omańska (Morze Arabskie).
Wikipedia
(1.1) W Maskacie znajdują się wszystkie najważniejsze instytucje kraju oraz pałac sułtana Omanu.
Wiktionary
IPA: ˈmaskat, AS: maskat
Wiktionary
rzecz. maskatczyk mos., maskatka ż.
przym. maskacki
Wiktionary
mieszkaniec Maskatu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Maskatu
Wiktionary
IPA: maˈskaṭt͡ʃɨk, AS: maskaṭčyk
Wiktionary
rzecz. Maskat m.
:: fm. maskatka ż.
przym. maskacki
Wiktionary
mieszkanka Maskatu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Maskatu
Wiktionary
IPA: maˈskatka, AS: maskatka
Wiktionary
rzecz. Maskat mrz.
:: fm. maskatczyk mos.
przym. maskacki
Wiktionary
zwolennik asymilacji i europeizacji Żydów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. zwolennik Haskali, popierający asymilację i europeizację Żydów;
Wiktionary
Haskala (hebr. השכלה, „oświecenie”), oświecenie żydowskie – ruch intelektualny Żydów europejskich w późnych latach XVIII wieku, opowiadający się za przyjęciem przez nich oświeceniowych ideałów, integracją ze społecznościami nieżydowskimi, polepszeniem edukacji dotyczącej spraw świeckich, nauczaniem języka hebrajskiego i historii żydowskiej. Haskala rozpoczęła szerszy ruch asymilacji Żydów europejskich, którego skutkiem były m.in. pierwsze żydowskie ruchy polityczne i emancypacyjne. Zwolennicy haskali nazywani byli maskilami (hebr. מַשְׂכִילִים maskilim).
Wikipedia
IPA: ˈmasʲcil, AS: masʹḱil
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. ogół działań dążących do wprowadzenia przeciwnika w błąd co do położenia żołnierzy i strategicznych obiektów oraz stanu uzbrojenia i sposobie prowadzenia działań wojennych, utożsamiany najczęściej z sowiecką lub rosyjską doktryną wojenną;
Wiktionary
(1.1) Ponadto nadal podejrzewam, że to może być strategiczna maskirowka odwracająca uwagę od ruchów rosyjskich wokół Ukrainy.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kleisty
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zakalcowaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. rodzaj klusek z tartych ziemniaków
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
skupisko masy pod powierzchnią Księżyca, będące przyczyną nieregularności jego pola grawitacyjnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) geol. astr. skupisko masy znajdować się pod powierzchnią księżyca lub planetaanety powodujące zaburzenie grawitacji
Wiktionary
Maskon (z ang. mass concentrations) – skupisko masy, ośrodek o gęstości większej niż przeciętna, znajdujący się względnie płytko pod powierzchnią ciała niebieskiego. Maskony zostały zaobserwowane na Księżycu, Marsie i Merkurym.
Wikipedia
ptak z rodziny alk; upierzenie czarno-białe, charakterystyczny masywny dziób w żółte i czerwone karby z szarą nasadą; krótkie nogi z palcami spiętymi błoną pławną; zamieszkuje wybrzeża północnego Atlantyku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fratercula arctica|Linnaeus|ref=tak., wodny ptak o krótkim, silnym i kolorowym dziobie występujący na północnych wybrzeżach Atlantyku;
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Fratercula|Brisson|ref=tak., rodzaj ptaka z rodziny alk;
Wiktionary
Maskonur (zwyczajny) (Fratercula arctica) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny alk (Alcidae). Zamieszkuje wyspy, wybrzeża i wody północnego i środkowego Atlantyku oraz przyległych rejonów Oceanu Arktycznego. Mimo licznej populacji uznawany jest za gatunek narażony na wyginięcie.
Wikipedia
IPA: maˈskɔ̃nur, AS: maskõnur
Wiktionary
(1.1) maskonur atlantycki, maskonur zwyczajny
Wiktionary
przedmiot mający przynosić szczęście
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od: maskotka
(1.2) duża maskotka, człowiek przebrany za coś, głównie w celach reklamowych
Wiktionary
IPA: maˈskɔta, AS: maskota
Wiktionary
rzecz. maskotka ż.
Wiktionary
1. przedmiot lub osoba, która ma przynosić szczęście;
2. zabawka, zwykle z pluszu;
3. przedmiot będący znakiem rozpoznawczym drużyny lub imprezy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, rzadziej ktoś, mające przynieść szczęście
(1.2) niewielka dziecięca zabawka z miękkiego materiału
(1.3) osoba przebrana za maskotkę (1.2), zwykle w celach reklamowych
(1.4) przedmiot stanowiący znak rozpoznawczy jakiegoś podmiotu
Wiktionary
Maskotka (inaczej pluszak, przytulanka) – zabawka z tkaniny wypełniona miękkim materiałem, najczęściej przeznaczona dla dzieci. Maskotki mogą być wykonane przez producentów bądź własnoręcznie. Materiały z jakich są robione to najczęściej plusz, bawełna, len, dzianina, welur, polar.
Wikipedia
IPA: maˈskɔtka, AS: maskotka
Wiktionary
rzecz. maskota ż.
Wiktionary
(1.1) amulet, talizman
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. zamaskować)
(1.1) techn. czynić niedostrzegalnym, niewidocznym, używając jakiejś techniki zasłaniania
(1.2) psych. ukrywać prawdziwe stany wewnętrzne (zamiary, uczucia, itp.)
(1.3) chem. wiązać jony utrudniające reakcję analityczną w formę nieaktywną w określonych warunkach
(1.4) pot. wprowadzać obowiązek noszenia maseczek na twarzy z powodów epidemiologicznych
czasownik zwrotny niedokonany maskować się (dk. zamaskować się)
(2.1) psych. ukrywać swoje prawdziwe uczucia, usposobienie, zamiary, itp.
(2.2) techn. wojsk. zakrywać się czymś tak, aby nie być widocznym
Wiktionary
rzecz. maskowanie n., maska ż.
przym. demaskatorski
Wiktionary
(1.1) kamuflować, zakrywać, zamaskowywać, zasłaniać
(1.2) ukrywać, nie zdradzać
(1.2) kamuflować
(2.1) kamuflować się, kryć się
(2.2) kamuflować się, kryć się
Wiktionary
przedmioty, urządzenia maskujące
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maskować.
Wiktionary
Zobacz też: maska
Wikipedia
(1.1) Kapitanie, nieprzyjaciel włączył maskowanie, uderzamy?
Wiktionary
rzecz. maska ż.
czas. maskować ndk.
Wiktionary
o twarzy: bez wyrazu, nieruchomy
SJP.pl
1. płaski przyrząd ciemniowy do formatowania zdjęć;
2. osłona chłodnicy samochodowej; grill;
3. estetyczna osłona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mot. element nadwozia samochodu, który osłania i chroni znajdującą się za nim chłodnicę przed uszkodzeniami mechanicznymi, a także pełni funkcję estetyczną i ozdobną;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Często pojazdy tej samej marki mają wspólną formę maskownicy.
Wiktionary
przymiotnik od: maska
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od: maska
Wiktionary
(1.1) Marysia poszła do domu kultury na warsztaty maskowe.
Wiktionary
IPA: maˈskɔvɨ, AS: maskovy
Wiktionary
rzecz. maska, maseczka
czas. maskować (się) ndk., zamaskować (się) dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. rzeczownik będący nazwą o trwale ustalonym męskim rodzaju gramatycznym
Wiktionary
przym. maskulatywny
Wiktionary
(1.1) forma męska
Wiktionary
wystąpienie u kobiety cech somatycznych męskich w następstwie nadmiaru hormonów o działaniu androgennym; wirylizacja
SJP.pl
Maskulinizacja, wirylizacja – rozwój cech fizycznych typowych dla dorosłych mężczyzn u kobiet lub młodych chłopców. Większość zmian wirylizacyjnych jest powodowana przez androgeny. Termin „wirylizacja” jest stosowany w trzech kontekstach: prenatalne zróżnicowanie płciowe, zmiany poporodowe w okresie dojrzewania mężczyzn oraz nadmierne oddziaływanie androgenów u kobiet.
Wikipedia
1. upodabnianie się kobiet do mężczyzn, zwłaszcza w ubiorze i zachowaniu;
2. manifestowanie męskich cech i przedstawianie męskiego punktu widzenia
SJP.pl
Maskulinizm (od łac. masculinus – męski), także maskulizm – szereg ruchów społecznych i politycznych oraz ideologii, które łączy wspólny cel, jakim jest zdefiniowanie, uzyskanie i utrzymywanie równości płci pod względem społecznym, politycznym i ekonomicznym. Maskuliniści przyjmują stanowisko, że w społeczeństwie priorytetowo traktuje się kobiecy punkt widzenia oraz że mężczyźni są w nim traktowani nieuczciwie. Maskulinizm bywa skrótowo nazywany odwrotnością feminizmu (ang. reversal of feminism).
Wikipedia
1. nadawać cechy męskie;
2. zwiększać znaczenie i udział mężczyzn w stosunku do udziału kobiet;
3. tworzyć nazwę osobową wskazującą na rodzaj męski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maskulinizować.
Wiktionary
czas. maskulinizować ndk.
Wiktionary
rodzaj męski; masculinum
SJP.pl
1. wino węgierskie otrzymywane poprzez dolanie gorszych tokajów do pozostałych po dobrych tokajach osadów;
2. rzadko: jadalny grzyb leśny; maślak
SJP.pl
Maślacz (od węg. máslás) – bardzo słodkie wino węgierskie (węgrzyn).
Rzadziej występowało też jako półwytrawne. Otrzymywano je poprzez dolewanie (kupażowanie) pośledniejszych win tokajskich do osadów pozostałych po tokajach wysokogatunkowych.
Wikipedia
zdrobnienie od: maślak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od maślak
Wiktionary
Chalciporus Bataille (maślaczek) – rodzaj grzybów należący do rodziny borowikowatych (Boletaceae).
Wikipedia
rzecz. maślakowate nmos., maślak m., masło n., maślnica ż.
przym. masłowy
Wiktionary
jadalny grzyb z rodziny borowikowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikol. grzyb z rodzaju maślakowatych (nazwa systematyczna|Suillaceae|ref=tak.);
Wiktionary
Suillus Gray (maślak) – rodzaj grzybów należący do rodziny maślakowatych (Suillaceae).
Wikipedia
IPA: ˈmaɕlak, AS: maślak
Wiktionary
rzecz. maślakowate nmos.
:: zdrobn. maślaczek m.
przym. maślakowy, maślakowaty, masłowy
Wiktionary
(1.1) maślarz, maśloch, maślicha, maślórka, maśluk, pępek, ślimak; gw-pl|Górny Śląsk|maślok.
Wiktionary
rodzina grzybów z rzędu borowikowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. mikol. nazwa systematyczna|Suillaceae|ref=tak., rodzina grzybów w rzędzie borowikowców;
Wiktionary
Maślakowate (Suillaceae Besl & Bresinsky) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie borowikowców (Boletales).
Wikipedia
(1.1) Maślak zwyczajny zaliczany jest do rodziny maślakowatych.
Wiktionary
rzecz. maślak mzw., maślaczek mzw.
Wiktionary
o cechach maślakowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
pochodna kwasu masłowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. sól lub ester kwasu masłowego;
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: maślanka
Wiktionary
rzecz. maślanka ż.
Wiktionary
a) napój mleczny otrzymywany ze śmietany przy wyrabianiu z niej masła;
b) porcja tego napoju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. napój mleczny, pozostający ze śmietany po zrobieniu z niej masła;
(1.2) reg-pl|Kraków. bot. mydlnica lekarska
Wiktionary
Maślanka – fermentowany napój mleczny. Dawniej uzyskiwany podczas wytwarzania masła, w procesie oddzielenia się cząsteczek tłuszczu od kwaśnej śmietany. We współczesnym mleczarstwie maślanka produkowana jest ze słodkiej śmietanki.
Maślanka jest produktem lekkostrawnym, pobudzającym wydzielanie żółci i soków trawiennych. Ma orzeźwiający, śmietankowo-orzechowy, lekko kwaśny smak. Dawniej na wsiach, wytwarzane metodami tradycyjnymi maślanka i kefir były jednymi z podstawowych letnich napojów mleczarskich.
Wikipedia
IPA: maɕˈlãnka, AS: maślãnka
Wiktionary
rzecz. masło n., maślnica ż., maselnica ż., maselniczka ż.
:: zdrobn. maślaneczka ż.
przym. maślany, masłowy, maślankowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: maślanka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z maślanką, dotyczący maślanki; zawierający maślankę
Wiktionary
rzecz. maślnica ż., maślanka ż., masło n., maselnica ż.
przym. masłowy, maślany
Wiktionary
zrobiony z masła, zawierający masło; mający kolor masła
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kulin. zrobiony z wykorzystaniem masła
(1.2) z wyglądu, koloru przypominający masło, mający konsystencję masła
(1.3) przen. ślamazarny
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od maślan
Wiktionary
Maślany – związki chemiczne, sole lub estry kwasu masłowego o wzorze ogólnym (C3H7COO)aXa
Wikipedia
IPA: maɕˈlãnɨ, AS: maślãny
Wiktionary
rzecz. masło n., masełko n., maślanka ż., maselnica ż., maselniczka ż., maśniczka ż., maślnica ż.
przym. masłowy, maślankowy
Wiktionary
zakład, w którym się wyrabia masło; masłownia
SJP.pl
dotyczący produkcji masła
SJP.pl
przestarzale: osoba zajmująca się wyrobem i sprzedażą masła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikol. zob. maślak.
Wiktionary
IPA: ˈmaɕlaʃ, AS: maślaš
Wiktionary
(1.1) maślak, maśloch, maślicha, maślórka, maśluk, pępek, ślimak
Wiktionary
gatunek lilii o podłużnych, łopatkowatych i omszonych liściach, rosnący w Europie i Azji, uprawiany jako roślina ozdobna i lecznicza, w Polsce chroniony; złotogłów, lilia złotogłów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Maśliński, Maślińska – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ponad 800 osób.
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
przypominający masło
SJP.pl
maselnica, masielnica;
1. urządzenie do wyrobu masła; kierznia, kierzanka;
2. potocznie: duża maślniczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) proste urządzenie do ręcznego wyrabiania masła ze śmietany
Wiktionary
rzecz. masło n., maselnica ż., maselniczka ż., maślanka ż., podmaślanie n., maślak m., maślaczek m., maselnictwo n., maślenie n., Maślice nmos., maślica ż., masełko n.
czas. podmaślać ndk., maślić ndk.
przym. maślany, maślankowy, maślakowy
Wiktionary
(1.1) maselnica ż., maśnica ż., gw-pl|Poznań|kierzynka.
Wiktionary
naczynie, w którym podaje się masło; maselniczka, masielniczka
SJP.pl
Maselnica (masielnica, maśniczka, maślniczka) – urządzenie do ręcznego wytwarzania masła. W Polsce stosowana w gospodarstwach wiejskich jeszcze w XX wieku.
Pierwsze maselnice wzorowane na beczkach z klepek skonstruowali w 1839 roku Amerykanie Disprow i Wizard.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikol. gw-pl|Śląsk Cieszyński. maślak
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. gw-pl|Śląsk Cieszyński. ślamazara, ciamajda
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Zobacz też:
Wikipedia
margaryna firmy Masmix
SJP.pl
Masmix – połączenie masła z margaryną. Na rynku polskim od 1992. Jest produkowany przez zakład Bunge Polska Sp. z o.o. w Karczewie. W 2002 roku Raisio wprowadził Masmix kulinarny, płynną margarynę do pieczenia, smażenia i gotowania potraw.
Wikipedia
perska forma poetycka
SJP.pl
Masnawi (arabski: مثنوي, perski: مثنوی) – to rodzaj wiersza o rymach parzystych. Każdy z wersów (bejt) składa się z dwóch połówek (mesra’), w których rymy układają się w schemat aa/bb/cc. Forma masnawi nie stawia ograniczeń dotyczących długości tekstu, przez co często wykorzystywana była w poematach epickich i dydaktycznych. Uważana jest za rdzennie perską formę literacką, choć wiersze i poematy w masnawi powstały również w językach arabskim, tureckim, kurdyjskim i urdu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. gw-pl|Śląsk Cieszyński. tęga kobieta
Wiktionary
przym. masny
rzecz. masność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. maselnica do wyrobu masła
Wiktionary
Maselnica (masielnica, maśniczka, maślniczka) – urządzenie do ręcznego wytwarzania masła. W Polsce stosowana w gospodarstwach wiejskich jeszcze w XX wieku.
Pierwsze maselnice wzorowane na beczkach z klepek skonstruowali w 1839 roku Amerykanie Disprow i Wizard.
Wikipedia
przym. maślany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tłuszcz
Wiktionary
przym. masny
rzecz. maśnica ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Bukowina, Podhale, Lwów, Śląsk Cieszyński, Zaolzie. tłusty
(1.2) slang. bardzo dobry, całkiem fajny, niezły
Wiktionary
Masny – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 4688 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 658 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Masny plasuje się na 190. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 510.).
Wikipedia
rzecz. maśnica ż., masność ż.
Wiktionary
1. w medycynie: człowiek odczuwający rozkosz płciową pod wpływem bólu fizycznego lub psychicznego, zadawanego przez partnera seksualnego;
2. przenośnie: człowiek odczuwający przyjemność w umyślnym zadawaniu sobie cierpień fizycznych lub psychicznych, w wyszukiwaniu sobie problemów, kłopotów albo w biernym poddawaniu się im; ofiara, męczennik, cierpiętnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. psych. człowiek znajdujący satysfakcję w odczuwaniu cierpienia
(1.2) seks. człowiek odczuwający satysfakcję seksualną, gdy partnerką lub partnerem znęcają się nad nim
Wiktionary
Masochizm – rodzaj preferencji seksualnych, w którym jednostka odczuwa podniecenie seksualne w sytuacjach, kiedy zadawany jest jej fizyczny i psychiczny ból lub gdy jest poniżana. Masochizm może być uznany za zaburzenie, jeśli jednostka odczuwa w związku z nim poczucie winy, lęk, rozpacz i jeśli zaburza on funkcjonowanie w innych sferach życia. W historycznych klasyfikacjach zaburzeń psychicznych był zawsze uznawany za zaburzenie, uległo to zmianie w klasyfikacjach ICD-11 i DSM-5.
Wikipedia
rzecz. masochizm mrz.
:: fż. masochistka ż.
przym. masochistyczny
przysł. masochistycznie
Wiktionary
(1.1) cierpiętnik
Wiktionary
1. w medycynie: kobieta odczuwająca rozkosz płciową pod wpływem bólu fizycznego lub psychicznego, zadawanego przez partnera seksualnego;
2. przenośnie: kobieta odczuwająca przyjemność w umyślnym zadawaniu sobie cierpień fizycznych lub psychicznych, w wyszukiwaniu sobie problemów, kłopotów albo w biernym poddawaniu się im; ofiara, męczennica, cierpiętnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. forma żeńska od: masochista; kobieta znajdująca upodobanie w masochizmie
Wiktionary
(1.1) Sadysta to ktoś, kto potrafi sprawić wiele przyjemności masochistce.
Wiktionary
IPA: ˌmasɔˈxʲistka, AS: masoχʹistka
Wiktionary
rzecz. masochizm m.
:: fm. masochista m.
przym. masochistyczny
przysł. masochistycznie
Wiktionary
odnoszący się do odczuwania przyjemności seksualnej pod wpływem bólu
SJP.pl
zboczenie polegające na doznawaniu przyjemności seksualnej pod wpływem bólu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przyjemność w zadawaniu sobie bólu lub w poddawaniu się bolesnym praktykom;
(1.2) psych. seks. zboczenie seksualne, które polega na odczuwaniu satysfakcji seksualnej pod wpływem bólu lub upokorzenia
Wiktionary
Masochizm – rodzaj preferencji seksualnych, w którym jednostka odczuwa podniecenie seksualne w sytuacjach, kiedy zadawany jest jej fizyczny i psychiczny ból lub gdy jest poniżana. Masochizm może być uznany za zaburzenie, jeśli jednostka odczuwa w związku z nim poczucie winy, lęk, rozpacz i jeśli zaburza on funkcjonowanie w innych sferach życia. W historycznych klasyfikacjach zaburzeń psychicznych był zawsze uznawany za zaburzenie, uległo to zmianie w klasyfikacjach ICD-11 i DSM-5.
Wikipedia
IPA: maˈsɔxʲism̥, AS: masoχʹism̦
Wiktionary
rzecz. masochista m., masochistka ż.
przym. masochistyczny
przysł. masochistycznie
Wiktionary
członek masonerii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) członek masonerii, stowarzyszenia masońskiego
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) W Stanach Zjednoczonych mieszka około dwóch milionów masonów.
Wiktionary
IPA: ˈmasɔ̃n, AS: masõn
Wiktionary
rzecz. masoneria ż., masonia ż., masoństwo n.
:: fż. masonka ż.
przym. masoński
Wiktionary
(1.1) książk. wolnomularz; przest. farmazon
Wiktionary
tajne stowarzyszenie międzynarodowe mające na celu duchowe doskonalenie jednostki, zbratanie wszystkich ludzi i walkę z przesądami; wolnomularstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) międzynarodowe, elitarne stowarzyszenie o specyficznych strukturach organizacyjnych, które swe pryncypia i idee wyraża za pośrednictwem rozbudowanej symboliki i rytuałów;
Wiktionary
Wolnomularstwo, masoneria lub sztuka królewska – międzynarodowy ruch społeczny o charakterze dyskretnym, mający na celu duchowe doskonalenie człowieka i braterstwa ludzi różnych religii, narodowości i poglądów, ruch etyczny, głoszący osiągnięcie celu dzięki przekazywaniu na drodze inicjacyjnej szczególnej metody wewnętrznego i społecznego rozwoju. Ruch ten charakteryzuje się istnieniem trójkątów masońskich, lóż wolnomularskich, obediencji oraz rozbudowanej symboliki i rytuałów. Masoneria obrosła licznymi legendami i bywa piętnowana przez rozmaite spiskowe teorie na swój temat. Nauka badająca historię wolnomularską i idee wolnomularskie nazywa się masonologią.
Wikipedia
(1.1) W krajach katolickich i prawosławnych przynależność do masonerii była zakazana przez Kościoły, ponieważ uważano, że loże rozsiewają antyklerykalizm i relatywizm etyczny.
Wiktionary
IPA: ˌmasɔ̃ˈnɛrʲja, AS: masõnerʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. masonika nmos., mason m., masonka ż., masoństwo n.
przym. masoński
Wiktionary
(1.1) wolnomularstwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. dokumenty, teksty rękopiśmienne i druki dotyczące masonerii
Wiktionary
(1.1) Zbiór masoników w katowickiej książnicy nie jest obszerny.
Wiktionary
rzecz. mason mos., masoneria ż., masonka ż.
Wiktionary
członkini stowarzyszenia masońskiego; wolnomularka, farmazonka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) członkini stowarzyszenia masońskiego
Wiktionary
(1.1) W salonie wisiał portret znanej mu z publikacji masonki.
Wiktionary
rzecz. masoneria ż., masonia ż., masoństwo n.
:: fm. mason m.
przym. masoński
Wiktionary
(1.1) wolnomularka
Wiktionary
badacz historii wolnomularstwa i idei wolnomularskich
SJP.pl
nauka badająca historię wolnomularstwa i idee wolnomularskie
SJP.pl
Masonologia – nauka zajmująca się badaniem historii wolnomularskiej i idei wolnomularskich.
Termin ten jako pierwszy zaproponował francuski badacz Alec Mellor. Uznanie masonologii za samodzielną dyscyplinę zaowocowało w ostatnich dziesięcioleciach obszerną literaturą przedmiotu odpowiadającą aktualnym wymogom i rygorom naukowym, opartą na pogłębionych, źródłowo ugruntowanych badaniach. Mająca za podstawę szeroko rozumianą historię społeczną traktuje ona swoją konkretną tematykę w powiązaniu z panującymi w omawianej epoce prądami filozoficznymi, religijnymi i społecznymi.Szczególnie dobrze rozwinięta jest w Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, gdzie przy Wolnym Uniwersytecie Brukselskim istnieje specjalny instytut, i Niemczech.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie nauki o masonerii
SJP.pl
związany z nauką o masonerii
SJP.pl
nauka o masonerii
SJP.pl
dotyczący masona, masonów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z masonerią, dotyczący masonerii
Wiktionary
(1.1) Została wtajemniczona w rytuał masoński.
Wiktionary
rzecz. masoneria ż., mason mos., masonka ż., masonia ż., masoństwo n.
Wiktionary
(1.1) wolnomularski
Wiktionary
żydowski system wiernego przekazywania wymowy hebrajskiego tekstu biblii
SJP.pl
Masora (hebr. מסורה) – zbiór ustalonych reguł, wypracowany przez żydowskich uczonych na podstawie prac i systemu studiów nad tekstem biblijnym, których celem jest zachowanie i przekazanie tekstu biblijnego w niezmienionym pod każdym względem kształcie. Hebrajskie słowo masora pochodzi prawdopodobnie od asar („więzy”, „okowy”) i masar („podawanie”, „przekazywanie”) przez co wskazuje na przekazywanie tradycji biblijnej.
Wikipedia
jeden z uczonych żydowskich, którzy w VIII–X w. odtworzyli i ujednolicili tekst Biblii
SJP.pl
Masoreci (hebr. , czyt. baʽalé hammasoráh, „panowie tradycji”) – żydowscy uczeni Tory, którzy między VI a XI wiekiem stworzyli system zapisu samogłosek w alfabecie hebrajskim oraz opracowali oficjalny tekst Biblii hebrajskiej znany jako tekst masorecki. Działalność masoretów była skupiona wokół dwóch głównych szkół masoreckich – babilońskiej i palestyńskiej, różniących się sposobem zapisu znaków samogłoskowych.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z masoretami, dotyczący masoretów
Wiktionary
rzecz. masoreta m.
Wiktionary
jeden z uczonych żydowskich, którzy w VIII–X w. odtworzyli i ujednolicili tekst Biblii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żona masarza
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mucha składająca jajka na mięsie
Wiktionary
rzecz. masorz mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. rzeźnik
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sklep mięsny
Wiktionary
rzecz. masorka ż.
Wiktionary
rodzaj dinozaura z infrarzędu prozauropodów
SJP.pl
Masospondyl (Massospondylus) – rodzaj prozauropoda z rodziny masospondyli (Massospondylidae).
Żył we wczesnej jurze (ok. 200-185 mln lat temu) na obecnych terenach Afryki. Długość ciała do 6 m. Jego szczątki znaleziono w Republice Południowej Afryki oraz być może w Zimbabwe. W 1985 roku opisano skamieniałości odkryte w Arizonie (Stany Zjednoczone), które pierwotnie przypisano zwierzęciu z rodzaju Massospondylus; występowanie przedstawicieli tego rodzaju na terenach zarówno dzisiejszej Afryki, jak i Ameryki Północnej interpretowano jako dowód na kosmopolityczny charakter wczesnojurajskich faun dinozaurów. Odkrycie większej liczby skamieniałości zauropodomorfa z Arizony, w połączeniu z rezultatami analizy kladystycznej Rowe'a, Suesa i Reisza (2011), wykazało, że zwierzę to należy do odrębnego rodzaju, nazwanego Sarahsaurus; tym samym Massospondylus jest rodzajem znanym wyłącznie z południowej Afryki.
Wikipedia
rodzina dinozaurów z infrarzędu prozauropodów
SJP.pl
Masospondyle (Massospondylidae) – rodzina dinozaurów z infrarzędu prozauropodów.
Wikipedia
środowiskowo: budować masę mięśniową
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. wymasować)
(1.1) wykonywać masaż
(1.2) przest. gromadzić w jednym miejscu
czasownik zwrotny niedokonany masować się (dk. wymasować się)
(2.1) masować (1.1) swoje ciało
(2.2) być masowanym (1.1)
(2.3) wykonywać masaż sobie nawzajem
Wiktionary
rzecz. masaż mrz., masażysta mos., masażystka ż., masowanie n.
Wiktionary
(1.1) rozcierać
(1.2) skupiać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|masować.
Wiktionary
rzecz. masaż m., masażysta m., masażystka ż.
czas. masować
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z masowcem, dotyczący masowca
Wiktionary
rzecz. masowiec m.
Wiktionary
statek przeznaczony do przewozu towarów masowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek handlowy przystosowany do masowego przewozu suchych, sypkich ładunków luzem;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. przest. ktoś, kto należy do mas, niezorganizowany w strukturach
(2.2) środ. przest. działacz partyjny pracujący z „masami robotniczymi”
Wiktionary
Masowiec – statek wodny, przeznaczony do przewozu suchych ładunków luzem, tj. bez opakowania, wsypywanych bezpośrednio do ładowni, jak np. węgiel, ruda, nawozy mineralne, zboża, siarka granulowana itp. Masowce używane są też bardzo często do przewozu ładunków półmasowych (break-bulk), czyli np. blach (także w kręgach), stali w innej postaci (szyn, kęsów hutniczych), drewna pakietyzowanego, papieru w rolach, a także kontenerów (masowco-kontenerowce) (zobacz też: kontenerowiec).
Wikipedia
(1.1) Pod flagą PŻM pływał jeden z największych polskich statków, masowiec o nośności 60 tysięcy ton, m/s „Huta im. Lenina”.
(2.1) Szary masowiec zaczyna tracić wiarę w kapitalizm.
(2.2) Nieprzeciętnie zdolny organizator, polityk, masowiec, autor wielu cennych pozycji publicystyki partyjnej, kilkakrotny długoletni więzień sanacji, znany ze swych wystąpień w kraju i za granicą (…)
Wiktionary
rzecz. masa ż., masówka ż., masowość ż., masy nmos.
przym. masowy, masowcowy
przysł. masowo
licz. masa
Wiktionary
1. masowe zgromadzenie ludzi celem przedyskutowania jakichś wydarzeń lub wyrażenia swoich poglądów na ich temat, przeprowadzenia jakiegoś zorganizowanego działania, np. imprezy rekreacyjnej; wiec;
2. towar tego samego rodzaju produkowany w dużych ilościach;
3. utwór artystyczny o niewielkiej wartości, przeznaczony dla przeciętnego odbiorcy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. produkt masowej produkcji
(1.2) daw. środ. polit. zebranie masowe
Wiktionary
rzecz. masowiec mos./mrz., masa, masowość
przym. masowy
przysł. masowo
licz. masa
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób masowy
Wiktionary
rzecz. masa ż., masowość ż., masówka ż., masowiec mos./mrz.
przym. masowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co masowe
Wiktionary
IPA: maˈsɔvɔɕt͡ɕ, AS: masovość
Wiktionary
rzecz. masówka ż., masa ż., masowiec m., masy nmos.
przym. masowy
przysł. masowo
licz. masa
Wiktionary
1. obejmujący bardzo dużą liczbę ludzi, zwierząt lub rzeczy, np. masowe wędrówki, masowy wykup czegoś;
2. przeznaczony dla bardzo dużej liczby ludzi, np. masowa produkcja
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) obejmujący, dotyczący dużej liczbę ludzi, zwierząt lub przedmiotów
(1.2) przeznaczony, skierowany do dużej liczby ludzi, zwierząt lub przedmiotów
(1.3) fiz. dotyczący masy w znaczeniu fizycznym
Wiktionary
(1.1) Czy mieliśmy tylko kazaniami i wodą święconą zwalczać organizatorów masowych mordów, opryszków z NSZ i pogrobowców reżimu Berezy?
(1.1) Pasję ojca kontynuował jego syn Jerzy, który hodował na masową skalę słynną różę baccara (zamknięta - sprawia wrażenie czarnej, a kiedy pąk się otwiera, widać jej prawdziwą, ciemnoczerwoną barwę).
Wiktionary
IPA: maˈsɔvɨ, AS: masovy
Wiktionary
rzecz. masa ż., masowość ż., masowiec m., masówka ż., masy nmos.
przysł. masowo
licz. masa
Wiktionary
[czytaj: masaczusets] stan w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. jeden ze stanów USA, położony w północno-wschodniej części, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, ze stolicą w Bostonie;
Wiktionary
Massachusetts (wym. /ˌmæsəˈtʃuːsɪts/; pełna nazwa: Commonwealth of Massachusetts, „Wspólnota Massachusetts”) – jeden ze stanów USA, położony w regionie Nowej Anglii na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego.
Wikipedia
(1.1) Inna nadzieja demokratów to John Kerry, senator z Massachusetts, bohater wojny w Wietnamie, gdzie został kilkakrotnie ranny.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: masNE] nazwisko, m.in. Jules Massenet (1842-1912) - kompozytor francuski
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Jak brat Masseo powiedział świętemu Franciszkowi, niby w żartach, że świat za nim chodzi, i jak święty Franciszek odpowiedział, że tak jest istotnie, ku zawstydzeniu świata i z łaski Boga.
Wiktionary
staroegipski grobowiec złożony z części naziemnej i podziemnej wraz z komorą grobową, do której prowadzi pionowy szyb
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archeol. grobowiec egipski w kształcie ściętego ostrosłupa;
Wiktionary
Mastaba (arab. ława) – rodzaj grobowca spotykanego w starożytnym Egipcie, mającego kształt ściętego ostrosłupa na prostokątnym planie.
Mastaba składa się z murowanej części nadziemnej oraz podziemnej komory grobowej, połączonych pionowym szybem, który po pogrzebie zasypywano i maskowano.
Wikipedia
(1.1) Czy na cmentarzysku Farchy będą jeszcze starsze mastaby niż ta, znaleziona w tym roku?
Wiktionary
IPA: maˈstaba, AS: mastaba
Wiktionary
wirus szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, występujący w wielu odmianach, u człowieka najczęściej wywołujący łagodne infekcje dróg oddechowych o objawach przeziębienia; adenowirus
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
chirurgiczne usunięcie piersi wykonywane najczęściej u kobiet chorych na nowotwór złośliwy; odjęcie piersi, mammektomia, mammotomia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. chirurgiczne usunięcie piersi;
Wiktionary
Mastektomia (z gr. μαστός „pierś”, oraz ἐκτομή „wycięcie“) – chirurgiczne usunięcie jednej lub obu piersi, w całości lub częściowo. Mastektomia jest zazwyczaj przeprowadzana w celu leczenia lub profilaktyki raka piersi, chociaż poddają się jej również osoby transpłciowe, w szczególności trans mężczyźni, w ramach operacyjnej korekty płci.
Wikipedia
(1.1) W okresie menopauzy wzrasta ryzyko zachorowania na nowotwory piersi, które niewykryte na czas kończą się mastektomią.
Wiktionary
IPA: ˌmastɛkˈtɔ̃mʲja, AS: mastektõmʹi ̯a
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) amputacja
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mastectomy
* baskijski: (1.1) mastektomia
* bułgarski: (1.1) мастектомия ż.
* czeski: (1.1) mastektomie ż.
* fiński: (1.1) rinnanpoisto
* francuski: (1.1) mastectomie ż., mammectomie ż.
* hebrajski: (1.1) מסטקטומיה
* hiszpański: (1.1) mastectomía ż.
* ido: (1.1) mastektomio
* kataloński: (1.1) mastectomia ż.
* macedoński: (1.1) мастектомија ż.
* niderlandzki: (1.1) mastectomie ż.
* niemiecki: (1.1) Mastektomie ż., Brustamputation ż.
* nowogrecki: (1.1) μαστεκτομή ż.
* perski: (1.1) ماستکتومی
* portugalski: (1.1) mastectomia ż.
* rosyjski: (1.1) мастэктомия ż.
* słowacki: (1.1) mastektómia ż.
* szwedzki: (1.1) mastektomi w.
* turecki: (1.1) mastektomi
* ukraiński: (1.1) мастектомія ż.
* włoski: (1.1) mastectomia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kierownik biegu myśliwskiego w zawodach konnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. w zawodach hipicznych: kierownik biegu myśliwskiego
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) film. wzorcowy zapis materiału filmowego
(2.2) film. kopia z zarejestrowanym masterem (2.1)
(2.3) film. całościowe ujęcie sceny w szerokim planie
Wiktionary
Master – amerykańska grupa muzyczna wykonująca death metal, zaliczana do prekursorów gatunku. Powstała 1983 roku w Chicago w stanie Illinois w USA, występując do 1985 roku pod nazwą Death Strike.
Debiutancki album grupy pt. Master był rejestrowany dwukrotnie. Pierwsze nagranie miało miejsce we współpracy z Jimem Martinellim (gitara) oraz Aaronem Nickeasem (perkusja). Nagrania jednak nie zostały zaakceptowane przez wytwórnie płytową Nuclear Blast. Ponownie partie perkusji zrealizował Bill Schmidt, natomiast ślady gitar Chris Mittleburn, zmodyfikowany album został wydany w 1990 roku.
Wikipedia
IPA: ˈmastɛr, AS: master
Wiktionary
rzecz. mastering
czas. masterować ndk., remasterować ndk.
przym. masteringowy
Wiktionary
[czytaj: masterkart] międzynarodowa organizacja zrzeszająca instytucje wydające karty płatnicze
SJP.pl
Mastercard Inc. – spółka i organizacja członkowska zrzeszająca ponad 25 000 instytucji finansowych wydających karty płatnicze sygnowane marką i logo Mastercard, Maestro oraz Cirrus.
Organizację założyło kilka banków amerykańskich (United California Bank, Wells Fargo, Crocker National Bank, Bank of California), jako konkurencję dla podobnej organizacji BankAmericard (założonej przez Bank of America, przekształconej później w Visę).
Wikipedia
proces przygotowania wzorca do produkcji opartych na nim płyt CD
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. końcowy etap procesu realizacji produkcji muzycznej, podczas którego wydobywa się niuanse brzmieniowe realizowanego materiału;
Wiktionary
Mastering – końcowy etap procesu realizacji produkcji muzycznej, podczas którego wydobywa się niuanse brzmieniowe realizowanego materiału. Ma to na celu ujednolicenie brzmienia wszystkich utworów (zwłaszcza, gdy materiał nagrywany był w różnych studiach) oraz dostosowanie brzmienia materiału do obowiązujących standardów. Podstawą dla masteringu jest poprzednio przeprowadzone, poprawnie brzmiące miksowanie.
Wikipedia
IPA: masˈtɛrʲĩŋk, AS: masterʹĩŋk
Wiktionary
przym. masteringowy
rzecz. masteringowiec mos., master mos./mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: mastering
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z masteringiem, dotyczący masteringu
Wiktionary
IPA: ˌmastɛrʲĩŋkˈɔvɨ, AS: masterʹĩŋkovy
Wiktionary
rzecz. master mos./mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przygotowywać wzorzec do masowej produkcji nośników dźwięku
SJP.pl
strategiczny plan rozwoju
SJP.pl
Masterplan – niemiecki zespół muzyczny wykonujący melodyjny power metal. Powstał w 2001 roku w Hamburgu
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) film. długie ujęcie realizowane bez cięć montażowych
Wiktionary
(1.1) Teledysk do utworu „Początek” nagrany jest mastershotem, nieprzerwanym żadnym cięciem ani montażem
Wiktionary
potocznie: rzecz postrzegana za taką, którą musi się mieć; must have
SJP.pl
[czytaj: masthewowy] potocznie: taki, którego trzeba mieć
SJP.pl
pies obronny z grupy dogów; mastiff, mastyf
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psa charakteryzującego się masywną budową ciała, o pomarszczonym czole i obwisłych uszach;
Wiktionary
Mastif, mastyf (ang. mastiff) – nazwa stosowana dla kilku ras psa z grupy molosów w typie doga, charakteryzujących się masywną budową ciała (szeroka klatka piersiowa, mocne kończyny, duża głowa z krótkim, szerokim pyskiem). Według słownikowej definicji nazwy mastif psy te charakteryzują się płową sierścią, ale umaszczenie współczesnych mastifów bywa też inne.
Wikipedia
IPA: ˈmastʲif, AS: mastʹif
Wiktionary
rzecz. mastiff m., mastyf m.
przym. mastifowy, mastiffowy, mastyfowy
Wiktionary
(1.1) mastiff, mastyf
Wiktionary
pies obronny z grupy dogów; mastif, mastyf
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: mastiff (mastif, mastyf); mastifowy; mastyfowy
SJP.pl
przymiotnik od: mastif (mastiff, mastyf); mastiffowy; mastyfowy
SJP.pl
napój alkoholowy zaprawiany mastyksem (żywicą z drzewa pistacji kleistej) i olejkiem anyżkowym; w Macedonii trunek narodowy, w Bułgarii pijany z likierem miętowym
SJP.pl
Mastika (gr. μαστίχα, μαστιχάτο; czyt. mastícha, masticháto) – popularny słodki likier z greckiej wyspy Chios, który produkowany jest poprzez połączenie destylatu kryształów mastyksu (żywicy z śródziemnomorskiego drzewa pistacji kleistej) z czystym alkoholem i cukrem. Jest tradycyjnym greckim produktem, a na wyspie, z której pochodzi, spożywa się go od stuleci. Jego nazwa pochodzi od mastyksu; w języku greckim nazwy mastiki i mastyksu brzmią tak samo i są identycznie zapisywane.
Wikipedia
wydzielina zbierająca się pod napletkiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fizj. mazista, serowata wydzielina gruczołów apokrynowych gromadząca się na zewnętrznych narządach płciowych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) smegma
Wiktionary
komórka tuczna w tkance łącznej mająca zdolność wytwarzania heparyny
SJP.pl
Komórki tuczne, mastocyty, labrocyty – komórki tkanki łącznej oraz błon śluzowych, mające okrągły lub owalny kształt, powstające z prekursorów szpikowych, do miejsca ostatecznego osiedlenia niedojrzałe docierają wraz z krwią. W tkankach docelowych ostatecznie dojrzewają.
Wikipedia
1. prehistoryczny ssak z rzędu trąbowców, pokrojem zbliżony do słonia;
2. osoba aktywna zawodowo dłużej niż jej rówieśnicy; dinozaur;
3. osoba staromodna, staroświecka, nienowoczesna; dinozaur;
4. coś przestarzałego;
5. coś wielkiego, bardzo dużych rozmiarów; olbrzym, kolos
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) zool. paleont. słoniopodobne zwierzę kopalne;
(1.2) przen. osoba wykonująca zawód dłużej niż średnia
(1.3) przen. głównie pejor. osoba żyjąca dawnymi obyczajami, stylem myślenia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) przen. pejor. coś o przestarzałej organizacji lub konstrukcji
(2.2) przen. coś wielkiego, o pokaźnych gabarytach
Wiktionary
Mastodonty – nazwa, którą do niedawna określano niemal wszystkie wymarłe trąbowce nienależące do rodziny słoniowatych (Elephantidae). Zaliczano tu przedstawicieli rodzin: Mammutidae, Amebelodontidae oraz Gomphotheriidae. Obecnie jedynie przedstawicieli rodziny Mammutidae nazywa się mastodontami. Budowa zębów trzonowych tych ssaków świadczy, że w przeciwieństwie do większości właściwych słoniowatych podstawą ich pokarmu były liście drzew lub inne miękkie części roślin, w tym prawdopodobnie również roślinność wodna. Właściwe słonie odżywiają się głównie twardymi trawami, więc ich trzonowce są płaskie i z dużą ilością jarzm, co umożliwia dokładne rozcieranie pokarmu bogatego w twarde składniki (krzemionkę). Zęby mastodontów miały zupełnie odmienną formę. Posiadały kilka wysokich guzków nadających się do rozcierania bardziej miękkiego pokarmu. Liczba guzków i budowa zębów trzonowych to bardzo ważne cechy, umożliwiające określenie przynależności systematycznej tych trąbowców.
Wikipedia
(1.1) Naukowcy odkryli nowe gatunki mamuta i mastodonta.
(1.3) Odszedł na Wieczne Łowy jako stary człowiek - stary wiekiem, stary ideami, których bronił, mastodont cywilizacji, po której zostało tak niewiele.
Wiktionary
przym. mastodontowy
Wiktionary
(2.2) olbrzym, gigant
Wiktionary
przymiotnik od: mastodont
SJP.pl
wymarły olbrzymi płaz tarczogłowy, żyjący w Europie w późnym triasie
SJP.pl
Mastodonzaur (Mastodonsaurus – „jaszczur z brodawkowatym zębem”) – środkowo-triasowy płaz tarczogłowy z rodziny kapitozaurów, które przed nastaniem ery dinozaurów były jednymi z czołowych drapieżników. Żył na terenie obecnej Europy oraz Afryki Północnej ok. 235–230 mln lat temu. Został tak nazwany, ponieważ początkowo paleontolodzy sądzili, że to krokodyl – ze względu na wielkość oraz obecność kostnych guzków w skórze.
Wikipedia
specjalista w zakresie ekologii, biologii i systematyki ssaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) biol. zob. teriolog.
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) biol. specjalistka w dziedzinie mastologii
Wiktionary
Teriologia, mammologia, mammalogia, mastologia (gr. θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”; λογος logos „słowo, dyskusja”) – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.
Wikipedia
(1.1) Mastolodzy badają zarówno słonie, jak i nietoperze oraz delfiny.
(2.1) Pani mastolog interesowała się przede wszystkim cetologią, ale miała dużą orientację również w dziedzinie prymatologii.
Wiktionary
IPA: maˈstɔlɔk, AS: mastolok
Wiktionary
rzecz. mastologia ż.
:: fż. mastolożka ż.
przym. mastologiczny
przysł. mastologicznie
Wiktionary
(1.1) teriolog, mammolog
(2.1) teriolog, mammolog
Wiktionary
dział zoologii, nauka o ssakach; mammologia; teriologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. zob. teriologia.
Wiktionary
Teriologia, mammologia, mammalogia, mastologia (gr. θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”; λογος logos „słowo, dyskusja”) – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.
Wikipedia
(1.1) Mastologia, inaczej teriologia, jest działem zoologii, a zoologia - biologii.
Wiktionary
IPA: ˌmastɔˈlɔɟja, AS: mastoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mastolog m.
przym. mastologiczny
Wiktionary
(1.1) mammologia, nauka o ssakach, teriologia
Wiktionary
Mastopatia, inaczej dysplazja sutka – hormonozależne zmiany rozrostowe i zanikowe miąższu gruczołu sutkowego leżące u podstaw różnorodnych schorzeń.
Wikipedia
potocznie: książka postrzegana za taką, którą trzeba przeczytać; must read
SJP.pl
[czytaj: mastrojani] nazwisko, m.in. Marcelo Mastroianni (1924-1996) - włoski aktor filmowy
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) geol. związany z mastrychtem, dotyczący mastrychtu
Wiktionary
rzecz. mastrycht mrz.
Wiktionary
w geologii: najmłodszy, szósty wiek późnej kredy, trwający około 5 milionów lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. najmłodszy wiek późnej kredy, trwający 70,6 – 65,5 milionów lat temu;
Wiktionary
Mastrycht (ang. Maastrichtian)
Wikipedia
IPA: ˈmastrɨxt, AS: mastryχt
Wiktionary
przym. mastrychcki
Wiktionary
podrażnianie własnych narządów płciowych w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych; ipsacja, onanizm, onania, samogwałt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zob. onanizm.
Wiktionary
Masturbacja – pobudzanie własnych narządów płciowych w celu wywołania u siebie pobudzenia seksualnego. Może, lecz nie musi, prowadzić do osiągnięcia orgazmu. Termin obejmuje stymulację za pomocą dłoni, przedmiotów codziennego użytku, a także za pomocą akcesoriów, takich jak wibratory czy sztuczne pochwy. Masturbacja odbywa się bez udziału partnera lub przy jego wyłącznie biernym udziale. Istnieje pojęcie wzajemnej masturbacji, które dotyczy sytuacji z aktywnym udziałem partnera.
Wikipedia
(1.1) Według nauki Kościoła katolickiego masturbacja jest grzechem.
(1.1) Ta płyta była w moim środowisku tak niezbędnym atrybutem dojrzewania jak trądzik i masturbacja.
Wiktionary
IPA: ˌmasturˈbat͡sʲja, AS: masturbacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. masturbator m., masturbatorka ż., masturbałek m.
czas. masturbować ndk.
przym. masturbacyjny
przysł. masturbacyjnie
Wiktionary
(1.1) onanizm, onania, samogwałt, ipsacja
Wiktionary
związany z masturbacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z masturbacją, dotyczący masturbacji
Wiktionary
rzecz. masturbacja ż.
czas. masturbować
Wiktionary
(1.1) onanistyczny
Wiktionary
osoba zaspokajająca się seksualnie bez udziału partnera; onanista, masturbator
SJP.pl
kobieta zaspokajająca się seksualnie bez udziału partnera; onanistka, masturbatorka
SJP.pl
rzadko: podrażnianie własnych narządów płciowych w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych; masturbacja, onanizm, samogwałt, ipsacja
SJP.pl
przyrząd do podrażniania własnych narządów płciowych w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. środ. onanista
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) przyrząd, urządzenie do masturbacji
Wiktionary
(1.1) Wieczorem na parkingu policja nakryła w samochodzie jakiegoś masturbatora.
(2.1) Podobno w tym sex shopie można dostać masturbatory na baterie.
Wiktionary
IPA: ˌmasturˈbatɔr, AS: masturbator
Wiktionary
rzecz. masturbacja ż.
czas. masturbować
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. masturbacja ż.
czas. masturbować
frazeologia.
etymologia.
(1-2) etym|ang|masturbator.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|onanista.
źródła.
== masturbator (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Flame, not lame-masturbator.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) onanista
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kobieta zaspokajająca się seksualnie bez udziału partnera; masturbantka, onanistka
SJP.pl
1. podrażniać narządy płciowe partnera; onanizować;
2. masturbować się - podrażniać własne narządy płciowe w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych; onanizować się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pobudzać narządy płciowe w celu wywołania rozkoszy seksualnej – bez udziału partnera lub z jego wyłącznie biernym udziałem
czasownik zwrotny niedokonany masturbować się
(2.1) masturbować (1.1) samego siebie
(2.2) masturbować (1.1) siebie wzajemnie
Wiktionary
(2.1) Jacek masturbuje się bardzo często od czasu, gdy rzuciła go dziewczyna.
Wiktionary
IPA: ˌmasturˈbɔvat͡ɕ, AS: masturbovać
Wiktionary
rzecz. masturbacja ż., masturbator m., masturbowanie n.
przym. masturbacyjny
przysł. masturbacyjnie
Wiktionary
(2.1) onanizować się, uprawiać ipsację; wulg. walić konia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|masturbować.
Wiktionary
IPA: ˌmasturbɔˈvãɲɛ, AS: masturbovãńe
Wiktionary
czas. masturbować
Wiktionary
pies obronny z grupy dogów; mastif, mastiff
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. mastif
Wiktionary
Mastif, mastyf (ang. mastiff) – nazwa stosowana dla kilku ras psa z grupy molosów w typie doga, charakteryzujących się masywną budową ciała (szeroka klatka piersiowa, mocne kończyny, duża głowa z krótkim, szerokim pyskiem). Według słownikowej definicji nazwy mastif psy te charakteryzują się płową sierścią, ale umaszczenie współczesnych mastifów bywa też inne.
Wikipedia
rzecz. mastif mzw.
Wiktionary
przymiotnik od: mastyf (mastif, mastiff); mastifowy; mastiffowy
SJP.pl
rzęska na powierzchni wici ruchliwych komórek eukariotów
SJP.pl
Mastygonemy – cienkie, delikatne włoski, pokrywające wici niektórych ruchliwych wiciowców (Flagellata), glonów (Algae) i grzybopodobnych lęgniowców (Oomycota). Powstają na pęcherzykach aparatu Golgiego. Są strukturami homologicznymi do łusek na wiciach.
U lęgniowców mastygonemy występują na wiciach zarodników pływkowych. Pływki te mają dwie nierówne wici. Mastygonemy w dwóch rzędach występują na krótszej, skierowanej do tyłu wici.
Wikipedia
rodzaj żywicy stosowanej m.in. do wyrobu lakierów i farb
SJP.pl
drzewo lub krzew z rodziny nanerczowatych, o drobnych, żółtych lub białych kwiatach zebranych w wiechy i kulistych owocach, rosnące w Ameryce Środkowej i Południowej
SJP.pl
przymiotnik od: mastyka
SJP.pl
żywica otrzymywana z drzewa mastyksowego
SJP.pl
Mastyks, łzy Chios (gr. Μαστίχα) – miękka, aromatyczna żywica naturalna, pozyskiwana z balsamu wyciekającego z drzewa pistacji kleistej (Pistacia lentiscus), rosnącego w obszarze śródziemnomorskim.
Mastyks występuje (w zależności od pochodzenia) w kilku rodzajach:
Wikipedia
zawierający mastyks (rodzaj żywicy)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mastyksu
Wiktionary
rzecz. mastyks m., mastyka ż.
Wiktionary
element dekoracyjny architektury gotyckiej złożony z kół, odcinków koła, stylizowanych trójliści
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. element dekoracyjny złożony z liści, łuków i kół, charakterystyczny dla gotyku;
Wiktionary
Maswerk (z niem. Maßwerk) – dekoracyjny, geometryczny wzór architektoniczny odkuty z kamienia lub zrobiony z cegieł, używany do wypełnienia górnej części gotyckiego okna, przeźrocza, rozety itp. Występuje także jako dekoracja ścian, murów, wimperg, blend - taki element jest nazywany ślepym maswerkiem.
Wikipedia
(1.1) Była zachwycona pięknymi maswerkami w oknach katedry.
Wiktionary
IPA: ˈmasfɛrk, AS: masferk
Wiktionary
przym. maswerkowy
Wiktionary
(1.1) laskowanie
Wiktionary
przymiotnik od: maswerk
SJP.pl
zbiorowisko, społeczeństwo, świat pracy, lud
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przen. polit. publ. duża ilość ludzi, spora część społeczeństwa
(1.2) przen. pejor. część społeczeństwa o niewybrednych, niewyszukanych gustach i upodobaniach
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp., M., B. i W. lm. od: masa
Wiktionary
IPA: ˈmasɨ, AS: masy
Wiktionary
rzecz. masa ż., masowość ż., masowiec m., masówka ż.
przym. masowy, masówkowy
licz. masa
przysł. masami
Wiktionary
(1.2) pospólstwo, publiczka
Wiktionary
czerwonawy lub żółty tlenek ołowiu
SJP.pl
władca Numidii, żyjący w latach: ok. 240-149 p.n.e.
SJP.pl
Masynissa, Masinissa lub Massinissa (ur. ok. 238 p.n.e., zm. ok. 148 p.n.e.) – król Numidów Wschodnich (tj. Massyliów), których państwo obejmowało wschodnią część Algierii i zachodnią połać Tunezji. Stolicą było miasto Cyrta.
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nacierać
Wiktionary
grupa gór posiadająca podobną rzeźbę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. geol. grupa gór mająca podobną rzeźbę
(1.2) książk. wielka, potężna bryła lub zwarta masa czegoś zajmująca znaczny obszar w przestrzeni
(1.3) techn. pierścień gumowy zamocowany na stałe na obręczy koła pojazdu; ogumienie pełne
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmasɨf, AS: masyf
Wiktionary
przym. masywny
przysł. masywnie, masami
Wiktionary
(1.1) góra, masyw górski
(1.2) bryła
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób masywny
Wiktionary
(1.1) Był wysoki, dość masywnie zbudowany, a mimo to zadziwiał ogólną sprawnością, zwrotnością, skocznością.
Wiktionary
IPA: maˈsɨvʲɲɛ, AS: masyvʹńe
Wiktionary
rzecz. masyw m., masywność ż.
przym. masywny
Wiktionary
(1.1) ciężko
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: masywnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: masywny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest masywne; cecha tych, którzy są masywni
Wiktionary
rzecz. masa ż.
przym. masywny
przysł. masywnie
licz. masa
Wiktionary
1. mający solidną budowę i dużą masę; potężny, mocny, zwalisty;
2. wypełniony wewnątrz; lity, pełny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o mocnej budowie i dużym ciężarze
Wiktionary
(1.1) Stał z rękami w kieszeniach wielki, masywny, w sportowej koszuli z krótkimi rękawami.
(1.1) Kloss zapukał do masywnych, wykładanych dębowym fornirem drzwi.
Wiktionary
przysł. masywnie, masami
rzecz. masywność ż., masyw m.
Wiktionary
(1.1) ogromny, potężny, ciężki
Wiktionary
1. być właścicielem, dysponować czymś;
2. być wyposażonym w coś;
3. zawierać coś, składać się z czegoś;
4. pozostawać z kimś lub czymś w określonej relacji;
5. doznawać czegoś, chorować na coś;
6. być do czegoś obowiązanym;
7. mieć się - czuć się jakoś, być w jakimś stanie, położeniu, nastroju
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) zachęcający do wzięcia czegoś
(1.2) zachęcający do spróbowania zjedzenia, napicia się czegoś
(1.3) żądający wykonania określonej czynności lub jej zaprzestania
(1.4) wykrzykiwany przy biciu kogoś
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. oznajm. od mieć
Wiktionary
1. rosyjskie imię żeńskie;
2. rosyjskie zdrobnienie imienia Maria
SJP.pl
Wikipedia
przypowieść lub baśń biblijna, w której bohaterami są rośliny
SJP.pl
zdrobnienie od: maszt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od maszt
Wiktionary
(1.1) To nie maszt, lecz tylko mały maszcik.
Wiktionary
rzecz. maszt m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maścić.
Wiktionary
rzecz. maść ż., namaszczenie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. ziemniaki pieczone w popiele
(1.2) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. ziemniaki okraszone słoniną
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zapałki
Wiktionary
przewodnik psiego zaprzęgu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kynol. sport. przewodnik psiego zaprzęgu;
Wiktionary
Maszer – osoba będąca przewodnikiem psiego zaprzęgu bez względu na rodzaj środka lokomocji ciągniętego przez psa lub psy. Najczęściej są to sanie, także wózki, skutery, rowery, hulajnogi i zawodnicy na nartach. W wyścigach psich zaprzęgów mężczyźni i kobiety są klasyfikowani razem.Najpopularniejszymi maszerami są osoby biorące udział w wyścigach psich zaprzęgów, w których psy ciągną sanie. Zaliczyć do nich można:
Wikipedia
rzecz. maszerstwo n.
:: fż. maszerka ż.
przym. maszerski
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) iść miarowym, równym krokiem
(1.2) kierować się dokądś w pośpiechu
Wiktionary
(1.1) Maszerują strzelcy, maszerują, / Karabiny błyszczą, szary strój….
(1.1) Żołnierze maszerowali w kolumnie dwójkowej.
(1.2) Dzieci sąsiadów już maszerują do szkoły.
Wiktionary
rzecz. marsz mrz., maszerunek mrz., maszerowanie n., wmaszerowanie n., przemaszerowanie n.
czas. pomaszerować dk., przemaszerować dk., wmaszerować dk., wmaszerowywać ndk.
przym. marszowy
przysł. marszowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maszerować.
Wiktionary
IPA: ˌmaʃɛrɔˈvãɲɛ, AS: mašerovãńe
Wiktionary
rzecz. marsz m., przemaszerowanie n.
czas. maszerować, przemaszerować
przym. marszowy
Wiktionary
mieszkaniec Maszewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Maszewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Maszewo (niem. Massow) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w środkowej części gminy Maszewo, na południe od Jeziora Maszewskiego. Miasto zajmuje powierzchnię ok. 6 km² (554 ha). Miejscowość jest siedzibą władz gminnych, od miasta powiatowego Goleniowa oddalona jest o ok. 20 km, a od Szczecina o ok. 50 km.
Wikipedia
IPA: maˈʃɛvɔ, AS: maševo
Wiktionary
przymiotnik od: Maszewo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. muszka
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wstążka, kokarda
Wiktionary
1. coś bardzo brzydkiego; obrzydlistwo, paskudztwo, ohydztwo;
2. potwór wzbudzający wstręt i strach; straszydło;
3. motyw dekoracyjny w postaci głowy ludzkiej lub zwierzęcej o nienaturalnych rysach; maszkaron;
4. potocznie: bardzo brzydka kobieta; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brzydka i wstrętna istota
(1.2) zob. maszkaron.
(1.3) daw. zob. maska. (na bal maskowy)
(1.4) daw. ktoś w masce na balu
Wiktionary
(1.3) […] po weselach z skrzypcami chodził, po kolędach biegał, mięsopustne maszkary robić umiał i fraszki wesołe wyprawiał.
Wiktionary
IPA: maˈʃkara, AS: maškara
Wiktionary
(1.1) potwór, straszydło
Wiktionary
bal maskowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. zob. maszkara.
Wiktionary
1. motyw dekoracyjny w postaci głowy ludzkiej lub zwierzęcej o nienaturalnych rysach;
2. przenośnie: osoba niezbyt przystojna, mało urodziwa; maszkara, brzydal, małpolud
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. ozdobny detal architektoniczny w kształcie głowy;
Wiktionary
Maszkaron lub maskaron (z wł. mascherone, w fr. mascaron) – rzeźbiarski motyw dekoracyjny w postaci stylizowanej głowy ludzkiej lub fantastycznej postaci, stosowany w rzeźbie architektonicznej i rzemiośle artystycznym.
Maszkarony zwykle mają zdeformowane groteskowo rysy i fantastyczny układ włosów.
Stosowany był jako ozdoba np. kapitelu, wspornika, kolumny, zwornika, najczęściej w okresie gotyku, renesansu, manieryzmu oraz baroku.Wykonywane były w formie reliefu lub pełnoplastycznej rzeźby. Wykorzystywane były także jako ozdoba fontann, gdzie stanowiły ujście strumienia wody oraz jako element groteski, ornametu chrząstkowo-małżowinowego.
Wikipedia
IPA: maˈʃkarɔ̃n, AS: maškarõn
Wiktionary
rzecz. maska ż., maskaron m.
przym. maszkaranowy, maskaronowy
Wiktionary
(1.1) maskaron
Wiktionary
wrodzona choroba przemiany materii objawiająca się brakiem enzymu rozkładającego cukry złożone, co skutkuje uszkodzeniem narządów wewnętrznych i groteskowym wyglądem; mukopolisacharydoza, gargoilizm
SJP.pl
Zespół Hurler, zwany również mukopolisacharydozą typu I, MPS I, chorobą maszkaronów (maszkaronizm) lub gargoilizmem (Gargantua – król, bohater powieści Rabelaisego ogromnych rozmiarów) – zaburzenie genetyczne objawiające się niedoborem alfa-L iduronidazy, która jest enzymem rozszczepiającym mukopolisacharydy. Brak tego enzymu powoduje wbudowywanie do organizmu siarczanu heparanu oraz siarczanu dermatanu co powoduje uszkodzenie narządów (m.in. serca, wątroby, mózgu). Zaburzenie metabolizmu mukopolisacharydów wywołuje upośledzenie umysłowe i fizyczne (duża głowa, groteskowe, grube rysy twarzy). Śmierć następuje najpóźniej około 10. roku życia.
Wikipedia
przymiotnik od: maszkaron
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. grymasić
Wiktionary
przym. maszkietny
rzecz. maszkiet mrz., maszkietki lm nm.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. smakołyk
Wiktionary
czas. maszkiecić
przym. maszkietny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. przysmaki, słodycze
Wiktionary
czas. maszkiecić
przym. maszkietny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. grymaśny, rozkapryszony
Wiktionary
czas. maszkiecić ndk.
rzecz. maszkiet mrz., maszkietki lm nm.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Maszkowski
Wikipedia
dawniej: czasownik "mieć" w formie osobowej połączony z partykułą pytającą "-li" (= czy); czy masz
SJP.pl
członek maszoperii
SJP.pl
Maszoperia (kaszub. maszoperëjô lub maszoperiô, od niderl. maatschappij – towarzystwo) – zespół rybaków (maszopów) razem prowadzących połowy na morzu, forma spółki występująca wśród Kaszubów na Pomorzu od czasów średniowiecza aż po dziś dzień.
Wikipedia
spółka handlowo-okrętowa lub rybacka; maczupia, maszoperia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. maszoperia.
Wiktionary
rzecz. maszop m., maszopka ż., maszoperia ż., maszopstwo n.
przym. maszopski
Wiktionary
spółka handlowo-okrętowa lub rybacka; maczupia, maszopa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spółka rybacka
Wiktionary
Maszoperia (kaszub. maszoperëjô lub maszoperiô, od niderl. maatschappij – towarzystwo) – zespół rybaków (maszopów) razem prowadzących połowy na morzu, forma spółki występująca wśród Kaszubów na Pomorzu od czasów średniowiecza aż po dziś dzień.
Wikipedia
rzecz. maszop m., maszopa ż., maszopka ż., maszopstwo n.
przym. maszopski
Wiktionary
(1.1) maszopa, maszopstwo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący maszopa, maszopki lub maszoperii
Wiktionary
rzecz. maszop m., maszopka ż., maszopa ż., maszoperia ż., maszopstwo n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
część statku pływającego o napędzie żaglowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. pionowe drzewce ustawione przeważnie w osi jednostki pływającej o napędzie żaglowym, którego podstawowym zadaniem jest stawianie na nim żagli i przenoszenie działania siły aerodynamicznej na kadłub jednostki;
(1.2) archit. wysoki słup lub pionowa konstrukcja opierająca się na fundamencie;
Wiktionary
Maszt – pionowe drzewce stałe, ustawione przeważnie w osi jednostki pływającej o napędzie żaglowym, którego podstawowym zadaniem jest utrzymywanie żagli i przenoszenie siły aerodynamicznej na kadłub jednostki. Jednostka może być wyposażona w jeden maszt lub więcej ustawionych jeden za drugim. Czasem na katamaranach każdy kadłub ma własny maszt (maszty występują obok siebie), natomiast maszty niesymetrycznie umieszcza się na przykład na jednostkach z jednym pływakiem bocznym (proa). Na jednostkach z napędem mechanicznym maszty służą jako podstawy do anten urządzeń radioelektronicznych, w tym radarów, oraz do celów sygnalizacji. Na okrętach maszty bywają bardzo rozbudowane, a w przeszłości umieszczano na nich także stanowiska kierowania ogniem lub platformy bojowe.
Wikipedia
(1.1) Krótka i przysadzista kanonierka o krępych, ciemnych masztach, nagich jak martwe pnie i rysujących się wyraźnie na świetlistym niebie przepysznej nocy, rzucała ciężki cień na szlak wodny między dwoma statkami.
(1.1) Był taki sztorm, że złamało nam oba maszty.
(1.2) Mieszkańcy protestowali przeciwko budowie masztu GSM.
Wiktionary
IPA: maʃt, AS: mašt
Wiktionary
rzecz. masztowiec m., omasztowanie m., masztówka ż.
:: zdrobn. maszcik m., masztelek m.
:: zgrub. maszcisko n.
przym. masztowy, omasztowany
Wiktionary
podziałka określająca stosunek odległości na mapach i planach do odległości rzeczywistych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. stajnia
Wiktionary
rzecz. Masztalski mos., Masztalska ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub pracą masztalerza, dotyczący masztalerstwa
Wiktionary
rzecz. masztalerz mos., masztalerstwo n., masztarnia ż., masztalnia ż.
Wiktionary
dawniej: funkcja lub zajęcie masztalerza, osoby zajmującej się końmi i uprzężą, nadzorującej pracę stajennych
SJP.pl
osoba zajmująca się w stadninie końmi i uprzężą, nadzorująca pracę stajennych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wykwalifikowany pracownik obsługujący konie w stadninach
(1.2) daw. starszy stajenny mający nadzór nad służbą stajenną, końmi, uprzężą;
Wiktionary
Masztalerz (od cz. ma(r)štal – stajnia) – osoba zajmująca się końmi w stadninach; starszy stajenny mający nadzór nad personelem i powierzonymi końmi.
Do obowiązków masztalerza należy: podjeżdżanie i zajeżdżanie młodych koni, sprawdzanie stanu ich zdrowia oraz ogólna opieka nad wszystkimi końmi w stadzie. Nie należy go mylić ze stajennym, którego obowiązki polegają na karmieniu i pojeniu koni oraz czyszczeniu boksów (pomieszczenia dla koni) i innych prostych prac gospodarczych na terenie stajni.
Wikipedia
rzecz. masztalerstwo n., masztarnia ż., masztalarnia ż., masztalnia ż., masztalerka ż.
przym. masztalerski
Wiktionary
(1.2) masztelarz
Wiktionary
masztarnia;
1. stajnia dla koni;
2. pomieszczenie przy stajni, służące jako skład sprzętu stajennego;
3. konie oraz sprzęt stajenny należące do jednego właściciela
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. stajnia dla koni;
2. pomieszczenie przy stajni, służące do przechowywania sprzętu stajennego, zbroi itp.;
3. konie oraz sprzęt stajenny należące do jednego właściciela
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. stajnia
Wiktionary
książkowo: przypominać maszt, górować nad czymś swoją wysokością
SJP.pl
statek z masztami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) statek z masztami
Wiktionary
IPA: maˈʃtɔvʲjɛt͡s, AS: maštovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. maszt m.
przym. masztowy
Wiktionary
drzewo nadające się na budowę masztu
SJP.pl
konstrukcja na statku służąca jako wspornik dla bomów
SJP.pl
przymiotnik od: maszt
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z marsztem, dotyczący masztu
Wiktionary
rzecz. maszt m., masztowiec mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim;
Wiktionary
Maszutkinie – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Wiżajny. Leży na terenie wysoczyzny morenowej Gór Sudawskich.
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Maszutkinie, po jej zniesieniu w gromadzie Wiżajny. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
(1.1) Kto pojedzie od Maszutkiń przez Potopy do Rutki-Tartak ujrzy krajobraz prawdziwie bieszczadzki.
Wiktionary
przym. maszutkiński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. urządzenie zawierające mechanizm lub zespół współdziałających mechanizmów, służące do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy
(1.2) pojazd mechaniczny, zwłaszcza samolot
(1.7) gw-pl|Bukowina. samochód
(1.8) gw-pl|Śląsk Cieszyński. techn. pociąg
(1.9) przen. gw-pl|Śląsk Cieszyński. żart. tęga kobieta
Wiktionary
Maszyna – w najogólniejszym znaczeniu cybernetycznym – wszelki układ względnie odosobniony, w jakim zachodzi przekształcanie (transformacja) zasilenia lub informacji. Określenie to obejmuje zarówno układy fizyczne naturalne (w tym organizmy żywe), jak i urządzenia techniczne oraz pewne obiekty abstrakcyjne.
Wikipedia
(1.1) Samochód to wspaniała maszyna.
Wiktionary
IPA: maˈʃɨ̃na, AS: mašỹna
Wiktionary
rzecz. maszyneria ż., maszynownia ż., maszynista mos., maszynistka ż., maszyniarka ż., machina ż., maszynówka ż., machinacja ż., maszynowiec m., maszynówa ż.
:: zdrobn. maszynka ż.
przym. maszynowy, machinalny
przysł. maszynowo, machinalnie
temsłow. maszyno-
Wiktionary
(1.1) urządzenie, automat
Wiktionary
machineria;
1. wewnętrzne skomplikowane mechanizmy działające w jakimś urządzeniu;
2. zespół maszyn i mechanizmów działających łącznie;
3. złożona struktura organizacyjna i jej działania; machina;
4. zespół procesów zachodzących w organizmie, umożliwiający jego funkcjonowanie w określony sposób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wewnętrzna konstrukcja maszyny lub urządzenia
(1.2) zespół maszyn i urządzeń działających łącznie
(1.3) przen. skomplikowany system działania czegoś
Wiktionary
IPA: ˌmaʃɨ̃ˈnɛrʲja, AS: mašỹnerʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. maszyna ż., machina ż., maszynka ż., maszynownia ż., maszynista m., maszynistka ż.
przym. maszynowy
przysł. maszynowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. karabin maszynowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba obsługująca maszynę
(1.2) kolej. osoba prowadząca pociąg;
(1.3) teatr. specjalista ustawiający i zmieniający dekoracje w teatrze
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Odpowiednikiem maszynisty w tramwajach jest motorniczy.
Wiktionary
IPA: ˌmaʃɨ̃ˈɲista, AS: mašỹńista
Wiktionary
rzecz. maszyna ż., maszynka ż., maszynownia ż., maszyneria ż., maszynizm m.
:: fż. maszynistka ż.
przym. maszynowy
przysł. maszynowo
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zawodowo pisząca na maszynie do pisania
(1.2) kobieta kierująca lokomotywą
(1.3) daw. szwaczka pracująca na maszynie do szycia
Wiktionary
Maszyna do pisania – urządzenie mechaniczne o napędzie ręcznym lub elektrycznym, posiadające klawisze, które naciskane powodują wydrukowanie metodą typograficzną określonych znaków na umieszczonym w maszynie podłożu drukowym (najczęściej papierze). Urządzenie może być również wspomagane modułem elektronicznym umożliwiającym zapamiętywanie wpisywanego tekstu.
Wikipedia
rzecz. maszyna ż.
:: fm. maszynista mos.
przym. maszynowy
Wiktionary
nawiązujący do funkcjonowania i wyglądu maszyny
SJP.pl
nurt w muzyce XX wieku wyrosły na gruncie futuryzmu, eksponujący dynamizm, ruch i energię, inspirowany osiągnięciami przemysłu i techniki, niekiedy muzycznie je naśladujący; bruityzm
SJP.pl
1. przedmiot służący do golenia
2. urządzenie do mielenia np. mięsa
3. zdrobniale od: maszyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: maszyna
(1.2) niewielkie urządzenie ułatwiające wykonanie jakiejś pracy
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nożyk do obierania ziemniaków
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Mak do makowca trzeba trzy razy przepuścić przez maszynkę.
Wiktionary
IPA: maˈʃɨ̃nka, AS: mašỹnka
Wiktionary
rzecz. maszyneria ż., maszynownia ż., maszyna ż., maszynista mos., maszynistka ż., machina ż.
czas. umaszynowić
przym. maszynowy
przysł. maszynowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zapałki
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: maszynka
Wiktionary
przymiotnik od: maszynka
SJP.pl
jednostka ekonomiczna określająca jedną godzinę pracy maszyny (stosowana zazwyczaj do rachunku kosztów)
SJP.pl
Motogodzina (w skrócie mth lub mtg), maszynogodzina – jednostka miary czasu pracy maszyny, obliczanej jako różnica między czasem jej zakończenia a rozpoczęcia, odpowiadająca jednej godzinie.
Przykład: Dla wykonania określonej pracy remontowej drogi użyto następujących maszyn:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) tekst napisany na maszynie do pisania;
(1.2) tekst wydrukowany na drukarce komputerowej
Wiktionary
Maszynopis – tekst utrwalony na papierze za pomocą maszyny do pisania. Zazwyczaj w jednej kopii lub najwyżej w kilku przy użyciu papieru kopiującego lub kalki kopiowej. W przypadku elektronicznych maszyn do pisania (z pamięcią) kopii tych może być dużo więcej.
Cechy wyglądu maszynopisu to przede wszystkim stałe wielkości: znaków, ich rozstawu, spacji oraz odległości pomiędzy wierszami.
W zbiorach bibliotecznych maszynopisy są traktowane jako rękopisy.
Wikipedia
rzecz. maszynopisanie n.
przym. maszynopisowy
Wiktionary
(1.2) środ. komputeropis
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pisanie na maszynie
Wiktionary
(1.1) Kupiła w antykwariacie przedwojenny podręcznik do maszynopisania i podług jego wskazówek podzieliła klawiaturę na dziesięć stref, po jednej dla każdego palca, i przez kolejne dni nie odchodziła od maszyny, pisząc najdziwniejsze zdania tylko po to, by przyswoić sobie najczęstsze sekwencje klawiszy. Po miesiącu ćwiczeń stukała już jak zawodowa biuralistka, nie patrząc na klawiaturę, kierując się jedynie bezbłędną pamięcią palców.
Wiktionary
rzecz. maszynopis m.
przym. maszynopisowy
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący maszynopisu
Wiktionary
(1.1) Rosjanie zaprezentowali maszynopisowy samizdat sowiecki, liczne fotografie więźniów politycznych zaopatrzone w opis ich spraw i wyroków.
Wiktionary
rzecz. maszynopis m., maszynopisanie n.
Wiktionary
potocznie o jakiejkolwiek broni maszynowej, przeznaczonej do strzelania nieprzerwanym ogniem; maszynówka
SJP.pl
potocznie o jakiejkolwiek broni maszynowej, przeznaczonej do strzelania nieprzerwanym ogniem; maszynówa
SJP.pl
pomieszczenie dla maszyn i urządzeń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. przedział statku mieszczący układ napędowy;
(1.2) pomieszczenie, hala lub budynek z ustawionymi maszynami np. silnikami, pompami itp.
Wiktionary
Maszynownia – pomieszczenie, hala, budynek, przedział statku lub okrętu, z ustawionymi maszynami np. silnikami, pompami itp. Na statkach parowych razem z kotłownią dostarczającą parę tworzyła siłownię. Na motorowcach często jest utożsamiana z siłownią. Małe kotłownie często były łączone razem z maszynowniami w jednym pomieszczeniu, czasami w postaci lokomobili.
Wikipedia
IPA: ˌmaʃɨ̃ˈnɔvʲɲa, AS: mašỹnovʹńa
Wiktionary
rzecz. maszyna ż., maszynka ż., maszynista m., maszynistka ż., maszyneria ż.
przym. maszynowy
przysł. maszynowo
Wiktionary
1. → maszyna;
2. związany z maszyną do pisania;
3. związany z komputerem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z maszyną, dotyczący maszyny
(1.2) wytworzony przez maszynę
(1.3) taki, który działa samoczynnie
Wiktionary
(1.1) Stany Zjednoczone, Niemcy i niektóre inne kraje Europy Zachodniej weszły w okres szybkiego rozkwitu. Powstał nowoczesny przemysł maszynowy, wyłonił się wielkoprzemysłowy proletariat.
(1.3) Batalion stanowił kadrową jednostkę tworzącej się marynarki wojennej. Składał się początkowo z czterech kompanii strzeleckich, kompanii karabinów maszynowych.
Wiktionary
rzecz. maszyna ż., machina ż., maszynka ż., maszynista m., maszynistka ż., maszyneria ż., maszynownia ż.
przym. machinalny
przysł. maszynowo, machinalnie
Wiktionary
(1.3) automatyczny
Wiktionary
rzadko: wymagający wielu maszyn w procesie produkcji
SJP.pl
specjalista w dziedzinie nauki o maszynach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista z zakresu budowy i funkcjonowania maszyn
Wiktionary
(1.1) Wybitny maszynoznawca wskaże w pogadance narzędzia i sposoby za pomocą których rolnik łatwo osiągnie stan kulturalny swojej gleby.
Wiktionary
rzecz. maszynoznawstwo n.
Wiktionary
związany z nauką o maszynach
SJP.pl
1. nauka o maszynach;
2. maszynoznawstwo rolnicze - nauka o maszynach i urządzeniach rolniczych oraz ich oddziaływaniu na glebę i rośliny; inżynieria rolnicza, technika rolnicza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nauka o budowie i zasadach funkcjonowania maszyn;
Wiktionary
Maszynoznawstwo – jedna z podstawowych dziedzin wiedzy inżynierii mechanicznej energetycznej i elektrycznej. Maszynoznawstwo obejmuje wiadomości o projektowaniu i eksploatacji:
Wikipedia
rzecz. maszynoznawca mos.
Wiktionary
"masz" wzmocnione partykułą "-że", słowo występujące w zdaniach o formie pytającej (np. "Nie maszże ochoty na partyjkę?")
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Masław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Ma- (ten człon mógł pochodzić od Mało – „mało”, lub Mano – „zwodzić”) i -sław („sława”). Do tej formy skracano również imiona Męcisław i Mojsław (to ostatnie wyłącznie w ruskiej kronice Nestora).
Wikipedia
Masław z małżonką; Masławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Masława lub z nim związany
SJP.pl
produkt spożywczy otrzymywany z mleka krowiego w wyniku zmaślenia śmietanki lub śmietany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. tłuszcz jadalny produkowany z mleka;
(1.2) spoż. kosmet. spożywczy lub kosmetyczny zamiennik masła (1.1) produkowany z tłuszczy roślinnych
(1.3) pot. kostka masła (1.1)
(1.4) stpol. roślina, która w środku wypełniona jest mazią
Wiktionary
Masło – tłuszcz jadalny w postaci zestalonej, otrzymywany ze śmietany z mleka krowiego (także koziego i owczego).
Masło tradycyjnie wyrabia się w urządzeniach zwanych maselnicami.
Wikipedia
(1.1) Uwielbiam świeży chleb z samym masłem.
(1.1) Masło cholernie trudno smaruje się łyżką.
(1.2) Jak zrobić masło kokosowe?
(1.3) Kup dwa masła i trzy kilo cukru.
Wiktionary
IPA: ˈmaswɔ, AS: masu̯o
Wiktionary
rzecz. maselnica ż., maselniczka ż., maślanka ż., podmaślanie n., maślak m., maślaczek m., maselnictwo n., maślenie n., Maślice nmos., maślica ż.
:: zdrobn. masełko n.
czas. podmaślać ndk., maślić ndk.
przym. maślany, maślankowy, maślakowy, masłowy, masłowaty
Wiktionary
Wiktionary
rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych
SJP.pl
Butyriboletus D. Arora & J.L. Frank (masłoborowik) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
monotypowy rodzaj roślin z rodziny sączyńcowatych, uprawiany dla jadalnego tłuszczu i wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym
SJP.pl
Masłosz Parka (Vitellaria paradoxa) – gatunek rośliny należący do rodziny sączyńcowatych, jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju masłosz (Vitellaria C.F.Gaertn.). Występuje naturalnie w zachodniej i środkowej Afryce.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przypominający masło, podobny do masła
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podobny do masła, zwłaszcza barwą lub konsystencją
Wiktionary
rzecz. masło n.
przym. masłowy
Wiktionary
mieszkaniec Masłowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Masłowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Masłowice
SJP.pl
Masłowiec (niem. Maßlisch Hammer) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Trzebnica.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzaj gruszy
SJP.pl
2 cieki w Polsce:
Inne:
Wikipedia
zakład, w którym się wyrabia masło; maślarnia
SJP.pl
rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński
(1.1) zakład, w którym się produkuje masło
Wiktionary
(1.1) W tym celu w gospodarstwie zbudowano mleczarnie oraz masłownie.
Wiktionary
rzecz. masło n.
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: Masłów, wieś gminna w województwie świętokrzyskim
SJP.pl
Osoby o nazwisku Masłowski/Masłowska:
Wikipedia
1. odnoszący się do masła;
2. drzewa masłowe - tropikalne drzewa, których nasiona zawierają tłuszcze służące do produkcji margaryny i mydła;
3. kwas masłowy - bezbarwna, oleista substancja o nieprzyjemnym zapachu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) głównie chem. związany z masłem lub jego właściwościami lub dotyczącymi go procesami
Wiktionary
rzecz. masło mrz., masełko n.,maselnica ż., maselniczka ż., maślanka ż., podmaślanie n., maślak m., maślaczek m., maselnictwo n., maślenie n., Maślice nmos., maślica ż.
czas. podmaślać ndk., maślić ndk.
przym. maślany, maślankowy, maślakowy, masłowaty
Wiktionary
stopień w marynarce wojennej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. podoficer marynarki, odpowiednik kaprala w wojskach lądowych;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) szach. stan gry, w którym król jednej ze stron jest zaszachowany i nie ma żadnego pola, na które mógłby odejść;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(3.1) przedmiot, powierzchnia bez połysku
w użyciu przymiotnikowym
(4.1) rzem. techn. matowy
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(5.1) D. lm. od: mata
Wiktionary
Albania:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) Każdy mat marzy, że zostanie admirałem.
(2.1) Ostatnia partia zakończyła się matem.
(3.1) Czemu tu jest taki mat? Jeszcze wczoraj to lśniło!
(5.1) Na werandzie stoi przepierzenie z wiklinowych mat.
Wiktionary
IPA: mat, AS: mat
Wiktionary
(2.1)
rzecz. matowanie n.
czas. matować, zamatować
przym. matowy
(3.1)
rzecz. matówka ż., matownica ż., matowość ż., matowienie n., matowanie n.
czas. matować, matowieć, zmatowieć, zmatować
przym. matowy, zmatowiony, zmatowiały
przysł. matowo
Wiktionary
(1.1) kapral marynarki, OR-03
Wiktionary
skrót od:
1. matematyka;
2. matematyczny; matem.;
3. materiał
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. Ewangelia według świętego Mateusza
Wiktionary
IPA: maˈtɛwuʃ|ˌɛvãŋˈɡɛlʲja ˈvɛdwuc ɕfʲjɛ̃nˈtɛɡɔ ˌmatɛˈwuʃa, AS: mateu̯uš|evãŋgelʹi ̯a vedu̯uḱ śfʹi ̯ẽntego mateu̯uša
Wiktionary
(1.1) Mt
Wiktionary
1. płat plecionki z różnych tworzyw (zwykle ze słomy), używany do przykrywania podłóg, osłaniania ścian, ładunków towarowych itp.;
2. grube, elastyczne nakrycie na podłogę, używane podczas niektórych ćwiczeń i zawodów sportowych;
3. w gwarze uczniowskiej: matematyka; matma, matema
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) plecionka z trzciny, słomy, trawy morskiej lub innych tworzyw, służący wieszania na ścianie, przykrywania podłóg, blatów, ładunków itp.
(1.2) sport. miękkie pokrycie podłogi używane podczas ćwiczeń i zawodów sportowych
(1.3) pot. środ. uczn. lekcja matematyki
Wiktionary
Mata – płaski przedmiot o dużej powierzchni pełniący funkcję m.in.
Funkcję amortyzującą spełnia na przykład mata rozkładana na podłodze służąca do ćwiczeń gimnastycznych, zapasów, judo itp.
Mata może być wykonana z różnych surowców, np. tkaniny, słomy, wełny mineralnej, pianki ze spienionych tworzyw sztucznych. Często są laminatami.
Wikipedia
(1.3) Nie lubię wtorków, bo mamy dwie maty, fizę i gegrę.
Wiktionary
IPA: ˈmata, AS: mata
Wiktionary
rzecz. matematyka ż.
Wiktionary
dawniej:
1. nawijać na coś, zwijać w motek; motać;
2. postępować nieuczciwie, oszukiwać; mataczyć
SJP.pl
właściwy mataczowi; pełen matactw, wykrętów
SJP.pl
nieuczciwe, podejrzane postępowanie; oszustwo, krętactwo, szachrajstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) postępowanie nieuczciwe, podstępne, pełne kłamstw, wybiegów
Wiktionary
rzecz. matackość ż., matacz mos., Matacz mos./ż., mataczka ż., mataczenie n., Mataczyńska ż., Mataczyński mos., zamataczenie n.
czas. mataczyć ndk., zamataczyć dk.
przym. matacki
Wiktionary
(1.1) blagierka, blagierstwo, cygaństwo, dwulicowość, kanciarstwo, kłamstwo, krętactwo, kuglarstwo, łgarstwo, mistyfikacja, mistyfikatorstwo, nieszczerość, nieuczciwość, obłuda, oszukaństwo, oszustwo, szacherka, szachrajstwo, szalbierstwo, szarlataneria, szarlataństwo, zakłamanie; rzad. krętanina
Wiktionary
człowiek, który postępuje nieuczciwie, kłamie, używa podstępu; krętacz; oszust; kombinator
SJP.pl
kłamać, oszukiwać, postępować nieuczciwie; kręcić, krętaczyć, szachrować, machlować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zamataczyć)
(1.1) oszukiwać, umyślnie wprowadzać w błąd
Wiktionary
rzecz. matactwo n., matackość ż., matacz m., mataczenie n., mataczka ż., zamataczenie n.
czas. zamataczyć dk.
przym. matacki
Wiktionary
(1.1) zob. kłamać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. główny uczestnik korridy, zadający bykowi zabójczy cios szpadą; espada, toreador (torreador), torero (torrero);
2. potocznie: najwyżej postawiona osoba w danej grupie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. główny uczestnik korridy, toreador zadający bykowi ostatni cios szpadą;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) jedna z odmian gry w domino
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(3.1) bot. roln. odmiana szpinaku
Wiktionary
Matador (z hiszp. zadający śmierć) – główny zapaśnik w walce byków, który zadaje bykowi śmiertelny cios szpadą.
Wikipedia
(1.1) Matador najpierw walczy z bykiem, drażniąc go muletą i robiąc uniki, a na końcu zadaje bykowi śmiertelny cios szpadą.
Wiktionary
IPA: maˈtadɔr, AS: matador
Wiktionary
rzecz. fż. matadorka ż.
Wiktionary
(1.1) espada
Wiktionary
słodkowodny żółw z rodziny żółwi wężoszyjnych, o ciemno ubarwionym ciele
SJP.pl
Matamata (Chelus fimbriata) – gatunek żółwia bokoszyjnego z rodziny matamatowatych (Chelidae).
Wikipedia
argentyńska potrawa narodowa przyrządzana z kawałków mięsa nadziewanych szpinakiem, ugotowanymi jajami, marchwią, cebulą i pietruszką
SJP.pl
człowiek zarozumiały; matamore
SJP.pl
człowiek zarozumiały; matamor
SJP.pl
rzadko: dotyczący matamora - osoby zarozumiałej; pyszałkowaty, bufoniasty, megalomański
SJP.pl
dawniej: gmatwanina;
1. kłąb splątanych nici; plątanina;
2. chaos, zamęt
SJP.pl
dzielnica Gdańska
SJP.pl
Matarnia (dawniej Maternia lub Materna, kaszb. Matarniô, niem. Mattern) – dzielnica administracyjna Gdańska, położona w zachodniej części miasta.
Wieś Opactwa Cystersów w Oliwie w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Po tym incydencie Matatiasz wraz z synami zbiegł w góry.
Wiktionary
rzeka w Polsce, dopływ Wisły
SJP.pl
Mątawa – rzeka w północnej Polsce, lewy dopływ Wisły, (województwo kujawsko-pomorskie), w rejonie Pojezierza Południowopomorskiego. Za źródło Mątawy przyjmuje się łąkę (uroczysko) Konotop na północ od wsi Przewodnik. Przepływa przez jezioro Mątasek (zobacz wieś Mątasek).
Wikipedia
[czytaj: macza] japońska zielona herbata w postaci sproszkowanych liści
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. specjalny rodzaj sproszkowanej zielonej herbaty;
Wiktionary
Matcha (jap. 抹茶 matcha) – japońska, sproszkowana zielona herbata, używana w ceremonii picia herbaty cha-no-yu (dosł. „gorąca woda na herbatę”) oraz jako dodatek do potraw, np. makaronu soba, ciastek, lodów.
Wikipedia
[czytaj: meczbol] w tenisie i siatkówce: zagranie piłką umożliwiające wygranie meczu; meczbol, piłka meczowa
SJP.pl
[czytaj: meczboks lub maczboks] zabawka w formie samochodziku wiernie przypominającego prawdziwy model samochodu
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: maczować lub meczować] środowiskowo: dopasowywać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ matka; matkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. dotyczący matki, należący do matki, właściwy matce, charakteryzujący matkę
Wiktionary
IPA: maṭˈt͡ʃɨ̃nɨ, AS: maṭčỹny
Wiktionary
rzecz. mać ż., matka ż., mateńka ż., mateczka ż., matuchna ż., matula ż., matczysko n., matuś ż., matusia ż., macocha ż., matkowanie n., matecznik m., macierz ż., macierzyństwo n.
czas. matczyć ndk., matkować ndk.
przym. matczyn, mateczny, macierzyński, macierzysty
Wiktionary
(1.1) przest. podn. matczyn; maminy, mamusiny
Wiktionary
ekspresywnie: matka; mamucha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) majątek przypadający po matce; spadek po matce
Wiktionary
rzecz. matka ż.
Wiktionary
(1.1) macierzyzna
Wiktionary
herba mate, yerba mate;
1. krzew lub niewielkie drzewo z rodziny ostrokrzewowatych; ostrokrzew paragwajski;
2. napój z wysuszonych i sproszkowanych liści tej rośliny, zawierający kofeinę; herbata paragwajska, yerba, mate
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
pieszczotliwie o matce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: matka
Wiktionary
Mateczka (jid. מאַמעלע Mamele) – polski film fabularny z 1938 roku w języku jidysz, oparty na komedii Majera Schwarza.
Wikipedia
IPA: maˈtɛt͡ʃka, AS: matečka
Wiktionary
rzecz. mama ż., matka ż.
przym. matczyny
Wiktionary
(1.1) reg. śl. maciczka.
Wiktionary
przymiotnik od: mateczka
SJP.pl
trudno dostępne miejsce w przepastnych lasach, puszczach, gdzie zwierzyna leśna ma swoje legowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) leśn. niedostępne dla człowieka miejsce w naturze będące miejscem schronienia dzikich zwierząt
(1.2) roln. poletko doświadczalne
(1.3) pszcz. pociągnięta lub rozbudowana przez pszczoły robotnice komórka w gnieździe pszczelim, z której wygryza się pszczela matka
Wiktionary
przym. matczyny
rzecz. matka ż.
Wiktionary
przeznaczony do rozmnażania lub rozrodu
SJP.pl
Mateczny – niewielki obszar wchodzący w skład Dzielnicy XIII Podgórze miasta Krakowa.
Nazwa wzięła się od nazwiska architekta Antoniego Matecznego, który w 1898 podczas poszukiwań wody pitnej na własnej posesji, odkrył źródła wód mineralnych o dużej zawartości siarki i jej związków. W 1905 Mateczny wybudował Zakład Kąpielowy Wody Siarczano-Solankowej, który czynny był do II wojny światowej. Podczas wojny Niemcy urządzili tutaj fabrykę odzieżową, później krótko zajmowała go Armia Czerwona. Po wojnie znajdowała się tutaj mała fabryka gumy. Po jej zamknięciu miejscu przywrócono pierwotny charakter, upaństwowiony został w 1952.
Wikipedia
kofeina znajdująca się w liściach ostrokrzewu paragwajskiego, występująca w yerba mate
SJP.pl
Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Helena Mathea zwana również Matejanką lub Krwawą Julką (ur. 25 stycznia 1922 w Katowicach) – Górnoślązaczka podejrzewana o kolaborację z Gestapo. Według ustaleń katowickiego Instytutu Pamięci Narodowej doniosła na około 10 działaczy podziemia, w rezultacie czego zostali oni aresztowani i zgładzeni. Lista jej ofiar może być dłuższa.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jan Matejko (1838-93), malarz polski
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Matejki lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Matejki lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Matejki lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. żywy taniec marynarski obrazujący pracę marynarzy na statku, wykonywany solo lub zespołowo;
2. okręt w szyku bojowym, określany ze względu na jego położenie w stosunku do innego okrętu (np. matelot lewy, przedni)
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: matLOT]
1. sos rybny z dodatkiem cebuli i wina;
2. potrawa rybna z tym sosem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
skrót od: matematyczny; mat.
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: matematyka; matma, mata
SJP.pl
1. nauczycielka matematyki w szkole;
2. kobieta studiująca matematykę, uzdolniona w dziedzinie matematyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. specjalistka w zakresie matematyki
(1.2) pot. eduk. nauczycielka matematyki w szkole
(1.3) pot. studentka albo absolwentka wydziału matematycznego
Wiktionary
(1.2) Wychowawczynią mojej klasy była matematyczka, także o imieniu Alina, która pod wieloma względami była dokładnym przeciwieństwem łacinniczki.
Wiktionary
rzecz. matematyka ż.
:: fm. matematyk mos.
przym. matematyczny
przysł. matematycznie
Wiktionary
(1.1) matematyk
(1.2) nauczycielka matematyki
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący matematyki; pod względem matematyki
Wiktionary
rzecz. matma ż., matematyczka ż., matematyka ż., matematyk m.
przym. matematyczny
Wiktionary
związany z matematyką
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z matematyką
Wiktionary
(1.1) Profesor słynie ze swoich książek matematycznych.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛ̃maˈtɨt͡ʃnɨ, AS: matẽmatyčny
Wiktionary
rzecz. matematyka ż., matematyk m., matematyczka ż., matematyzacja ż., matematyzowanie n., matma ż.
czas. matematyzować
przysł. matematycznie
Wiktionary
1. nauka o liczbach, figurach i stosunkach przestrzennych, posługująca się metodą dedukcyjną
2. pot. lekcja w szkole, której przedmiotem jest ta nauka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się zawodowo matematyką;
Wiktionary
Matematyk (łac. mathēmaticus, ze stgr. μαθηματικός, mathēmatikós – matematyczny) – osoba ze znaczącą wiedzą o matematyce, zwłaszcza używająca jej do pracy. Zajęcia matematyków obejmują:
Wikipedia
(1.1) Mój wujek jest matematykiem.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛ̃ˈmatɨk, AS: matẽmatyk
Wiktionary
rzecz. matematyka ż.
:: fż. matematyczka ż.
przym. matematyczny
przysł. matematycznie
Wiktionary
1. nauka o liczbach, figurach i stosunkach przestrzennych, posługująca się metodą dedukcyjną
2. pot. lekcja w szkole, której przedmiotem jest ta nauka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. nauka dedukcyjna zajmująca się analizą zbiorów, liczb i innych elementów abstrakcyjnych;
(1.2) eduk. lekcja, wykład lub inne zajęcia z matematyki (1.1)
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D., B. lp. od: matematyk
Wiktionary
Matematyka (z łac. mathematicus, od gr. μαθηματικός mathēmatikós, od μαθηματ-, μαθημα mathēmat-, mathēma, „nauka, lekcja, poznanie”, od μανθάνειν manthánein, „uczyć się, dowiedzieć”; prawd. spokr. z goc. mundon, „baczyć, uważać”) – nauka zaliczana do grupy formalnych, inaczej dedukcyjnych lub apriorycznych, a także do nauk ścisłych i definiująca tę grupę – matematyka stanowi ich fundament. Dotyczy ona ścisłych wniosków z przyjętych założeń – prawidłowości rozumowania, podobnie jak logika, jednak matematyka się z nią nie pokrywa. Ścisłe założenia mogą dotyczyć najróżniejszych dziedzin myśli ludzkiej; muszą być czynione w naukach ścisłych, technice i zdarzają się w naukach humanistycznych, przez co zakres matematyki stale się powiększa razem z tymi naukami.
Wikipedia
(1.1) Mówi się, że matematyka jest królową nauk.
(1.2) Rano mamy w szkole dwie matematyki i WF.
(2.1) Skończyliśmy dziś dwie godziny wcześniej, bo nie było matematyka i historyczki.
(2.1) Spotkałem w teatrze naszego matematyka z żoną.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛ̃ˈmatɨka, AS: matẽmatyka
Wiktionary
rzecz. matematyk m., matematyczka ż., matma ż., mata ż., matema ż., matematyczność ż.
przym. matematyczny
przysł. matematycznie
Wiktionary
(1.1) peryfr. królowa nauk
(1.2) pot. matma, mata, matema, slang. majma, majza
Wiktionary
ujmowanie czegoś metodami matematycznymi, wprowadzanie do innych nauk pojęć i metod matematycznych
SJP.pl
Matematyzacja – porządkowanie rzeczywistości za pomocą środków matematycznych, jedna z aktywności matematycznych.
Wikipedia
pieszczotliwie o matce; matulka, matuńcia, mateczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. matka
Wiktionary
(1.1) Nie zasmucaj twojej mateńki.
(1.1) Toć wiem! Toć mi nieraz o tych Krasnoludkach mateńka mówiła, że dobre są!
Wiktionary
rzecz. matka ż., matusia ż., matuś ż., matkowanie n.
czas. matkować ndk.
przym. macierzysty, matczyny, mateczny
Wiktionary
(1.1) matka, mama; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
Wiktionary
dawniej: gaduła
SJP.pl
dawniej: niedorzeczne gadulstwo
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Matera – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Basilicata, w prowincji Matera. Według danych z 31 grudnia 2016 gminę zamieszkiwało 60 351 osób. Historyczna część miasta, zwana Sassi, obejmuje unikatowe domostwa drążone w skale, jedynie z fasadami murowanymi. W 1993 roku Materę wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Matera była Europejską Stolicą Kultury 2019. W mieście znajduje się ośrodek Włoskiej Agencji Kosmicznej (ASI).
Wikipedia
rodzaj poduszki z płótna, gumy itp. wypełnionej włosiem, trawą, powietrzem, służącej jako element łóżka lub jako samodzielny sprzęt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) duży płaski przedmiot, wypełniony elastycznym materiałem dla uniknięcia kontaktu z twardą powierzchnią np. podczas snu lub ćwiczeń gimnastycznych;
(1.2) wojsk. archit. element konstrukcyjny fortyfikacji, który zabezpiecza stropy, ściany lub fundamenty przed działaniem pocisków i bomb lotniczych
Wiktionary
Materac (wł. materasso) – podkład miękki, a jednocześnie sprężysty, podnoszący komfort snu w łóżku. Może być wypełniony sprężonym powietrzem (materac turystyczny) lub wodą (łóżko wodne). Najczęściej jest uszyty z grubej tkaniny, często pikowanej np. wełną lub owatą i wypełniony np. mikrogąbką, matą kokosową, lateksem, dawniej trawą morską, słomą, sianem (siennik) i podobnymi wypełniaczami.
Wikipedia
(1.1) Dobrze dobrany materac poprawia komfort wypoczynku.
Wiktionary
IPA: maˈtɛrat͡s, AS: materac
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. materacyk m.
przym. materacowy
Wiktionary
dawniej: wykładać, wyściełać materacami
SJP.pl
dawniej: wykładany, wyściełany materacami
SJP.pl
przymiotnik od: materac
SJP.pl
zdrobnienie od: materac
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały materac
Wiktionary
(1.1) Położna poradziła nam, żebyśmy kupili materacyk gryczano-kokosowy.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛˈrat͡sɨk, AS: materacyk
Wiktionary
rzecz. materac
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wszystkie obiekty fizyczne wytwarzające pola grawitacyjne i podlegające tym polom
2. filoz. w metafizyce: rodzaj bytu jedynie istniejącego lub jednego z istniejących
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. ogół obiektywnie istniejących przedmiotów, poznawalnych za pomocą zmysłów lub przyrządów pomiarowych;
(1.2) filoz. byt rozciągły w przestrzeni i czasie;
(1.3) daw. tkanina, materiał
Wiktionary
Materia (z łac. materia: tworzywo, materiał) – ogół istniejących przedmiotów fizycznych, poznawalnych zmysłami; w ujęciu filozoficznym wszystko co istnieje w czasie i przestrzeni, obiektywna rzeczywistość niezależna od świadomości.
Wikipedia
IPA: maˈtɛrʲja, AS: materʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. antymateria ż., materiał mrz., materiałówka ż., materializm m., materialista m., materialistka ż., materializowanie n.
czas. materializować
przym. materialny, materiałowy, materialistyczny
przysł. materialnie, materiałowo, materialistycznie
Wiktionary
zdrobnienie od: materiał
SJP.pl
człowiek oceniający wszystko z punktu widzenia własnych korzyści
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. wyznawca, zwolennik materializmu
(1.2) pot. człowiek kierujący się w życiu pragnieniem zdobycia korzyści materialnych
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmatɛrʲjaˈlʲista, AS: materʹi ̯alʹista
Wiktionary
rzecz. materiał m., materializm m., materia ż.
:: fż. materialistka ż.
przym. materialistyczny, materialny
przysł. materialistycznie
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. zwolenniczka materializmu w filozofii
(1.2) kobieta kierująca się w życiu pragnieniem zdobycia korzyści materialnych
Wiktionary
(1.1) Wielokrotnie zaznacza, że Świrszczyńska była agnostyczką i materialistką, a nawet że „wzmianek o chodzeniu do kościoła u niej nie upatrzysz” (…).
(1.1) Przecież ja jestem materialistką, a materializm wyklucza Boga.
(1.2) (…) nie zarabiam za dobrze, dlatego właśnie chcę wykluczyć czy dana panna jest materialistką, bo nie wyobrażam sobie aby całą swoją kasę wydawać na dziewczynę.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛrʲjaˈlʲistka, AS: materʹi ̯alʹistka
Wiktionary
zob. materialista.
Wiktionary
1. związany z materializmem - kierunkiem filozoficznym
2. kierujący się pragnieniem zdobycia korzyści materialnych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z materializmem
(1.2) charakteryzujący się materializmem
Wiktionary
rzecz. antymateria ż., materiał mrz., materia ż., materializm m., materialista m., materialistka ż.
przym. materialny
Wiktionary
pogląd filozoficzny, według którego tylko rzeczy materialne są prawdziwe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kierowanie się w życiu względami materialnymi
(1.2) filoz. kierunek filozoficzny głoszący, że materia jest jedynym istniejącym bytem
Wiktionary
Materializm – pogląd filozoficzny, według którego istnieje tylko materia. Pojęcie materializm jest często stosowane zamiennie z nowszym określeniem fizykalizm, które jednak uwzględnia nowsze odkrycia w fizyce. Jednym z odmiennych poglądów od materializmu jest idealizm ontologiczny.
W innym znaczeniu, materializm oznacza postawę polegającą na kierowaniu się w życiu korzyściami materialnymi.
Wikipedia
(1.1) Innym niebezpieczeństwem, które podobnie jak zbyt radykalna emancypacja kobiet, ale w szerszym jeszcze stopniu, zagraża rodzinie, jest zdaniem publicystów pism rodzinnych materializm.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛrʲˈjalʲism̥, AS: materʹi ̯alʹism̦
Wiktionary
rzecz. antymateria ż., materialista m., materialistka ż., materiał m., materia ż., materiałówka ż.
przym. materialistyczny, materialny, materiałowy
przysł. materialistycznie, materialnie, materiałowo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. antymateria ż., materialista m., materialistka ż., materiał m., materia ż., materiałówka ż.
przym. materialistyczny, materialny, materiałowy
przysł. materialistycznie, materialnie, materiałowo
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) materialism
* arabski: (1.1) مادية ż. (māddiyya)
* azerski: (1.1) materializm
* białoruski: (1.1) матэрыялізм m.; (1.2) матэрыялізм m.
* bułgarski: (1.1) материализъм m.; (1.2) материализъм m.
* czeski: (1.1) materialismus m.
* duński: (1.1) materialisme w.
* esperanto: (1.1) materialismo; (1.2) materiismo, rzad. materialismo
* estoński: (1.1) materialism
* francuski: (1.1) matérialisme m.
* hiszpański: (1.1) materialismo m.; (1.2) materialismo m.
* interlingua: (1.1) materialismo
* niemiecki: (1.1) Materialismus m.
* nowogrecki: (1.1) υλισμός m. (ylismós)
* pendżabski: (1.1) ਭੌਤਿਕਵਾਦ m. (bhautikavāda)
* rumuński: (1.1) materialism n.
* słowacki: (1.1) materializmus m.
* słoweński: (1.1) materializem m.
* szwedzki: (1.1) materialism w.
* turecki: (1.1) maddecilik, özdekçilik, materyalizm
* turkmeński: (1.1) materializm
* ukraiński: (1.2) матеріалізм m.
* uzbecki: (1.1) materializm
* węgierski: (1.1) materializmus
* włoski: (1.1) materialismo m.
źródła.
== materializm (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) materializm
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. nadawać czemuś materialną formę; urzeczywistniać;
2. materializować się - przybierać formę materialną; urzeczywistniać się
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący materii
(1.2) w sposób dotyczący dóbr materialnych
Wiktionary
rzecz. materia ż., materializm mrz.
czas. materializować ndk.
przym. materialny
Wiktionary
dotyczący prawa materialnego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od prawo materialne
Wiktionary
IPA: ˌmatɛrʲjalnɔˈpravnɨ, AS: materʹi ̯alnopravny
Wiktionary
1. istniejący fizycznie; namacalny;
2. odnoszący się do dóbr ekonomicznych; majątkowy;
3. dotyczący treści, a nie formy;
4. przestarzałe: zrobiony z tkaniny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący materii, związany z pojęciem materii
(1.2) związany z dobrami finansowymi, ekonomicznymi
(1.3) praw. dotyczący samej istoty czegoś (nie treści i formy)
Wiktionary
(1.1) Życie każdego z nas jest snem jego uwagi, sterującej materialnym ciałem i niepodzielnie skupionej na treści trójwymiarowego widowiska, w którym ciało to bierze udział.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛrʲˈjalnɨ, AS: materʹi ̯alny
Wiktionary
rzecz. antymateria ż., materia ż., materiał m., materializm m., materialista m., materialistka ż., materialność ż., materializowanie n., zmaterializowanie n.
czas. materializować ndk., zmaterializować dk.
przym. materiałowy, materialistyczny
przysł. materialnie, materialistycznie
Wiktionary
(1.1) fizyczny
Wiktionary
1. to, z czego są wytwarzane lub składają się przedmioty; surowiec; tworzywo; budulec;
2. tkanina, dzianina; produkt tkania;
3. zbiór danych, dokumentów, notatek itp. będący podstawą dalszych opracowań, badań
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) to, z czego są wytwarzane przedmioty
(1.2) zbiór wiadomości z jakiegoś zakresu, na jakiś temat
(1.3) to, z czego się szyje m.in. ubrania; tkanina, dzianina
(1.4) przen. ktoś, kto się do czegoś nadaje
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Papier jest materiałem łatwopalnym.
(1.1) Wełna jest materiałem uzyskiwanym z owczej sierści.
(1.2) Studenci mają dużo materiału do opanowania przed egzaminem.
(1.3) Kupiłam pięć metrów ślicznego materiału w drobną kratkę, ale jeszcze nie wiem, co z tego uszyję.
(1.4) Jacek to dobry materiał na męża: tak dobrze gotuje.
Wiktionary
IPA: maˈtɛrʲjaw, AS: materʹi ̯au̯
Wiktionary
rzecz. materia ż., materialista mos., materialistka ż., materializm mrz., materiałówka ż.
przym. materiałowy, materialny, materialistyczny
Wiktionary
(1.1) substancja, surowiec, tworzywo, budulec, półprodukt, półfabrykat
(1.3) tkanina; gw-pl|Górny Śląsk|sztof.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. ilość zużytych surowców, materiałów podstawowych i pomocniczych oraz energii przypadająca na określoną jednostkę produkcji;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmatɛrʲjawɔˈxwɔ̃nːɔɕt͡ɕ, AS: materʹi ̯au̯oχu̯õ•ność
Wiktionary
przym. materiałochłonny
Wiktionary
wymagający zużycia znacznej ilości materiału, tworzywa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wymagający zużycia znacznej ilości materiałów na określoną jednostkę produkcji
Wiktionary
(1.1) Kto, na przykład, liczy koszty wynikające z materiałochłonnej i energochłonnej produkcji?
(1.1) Dzisiaj płacimy w dziedzinie ekologii cenę za lata inwestowania w zacofane technologie, za złą strukturę gospodarki, za energochłonną produkcję, za produkcję dla produkcji, za materiałochłonne wyroby.
Wiktionary
IPA: ˌmatɛrʲjawɔˈxwɔ̃nːɨ, AS: materʹi ̯au̯oχu̯õ•ny
Wiktionary
rzecz. materiałochłonność
Wiktionary
wymagający zużycia niewielkiej ilości materiału, tworzywa
SJP.pl
potocznie: osoba zajmująca się zaopatrywaniem przedsiębiorstwa w materiały potrzebne do produkcji
SJP.pl
specjalista w zakresie nauki, wiedzy o materiałach
SJP.pl
związany z nauką, wiedzą o właściwościach materiałów
SJP.pl
specjalistka w zakresie nauki, wiedzy o materiałach
SJP.pl
nauka, wiedza o właściwościach materiałów
SJP.pl
Materiałoznawstwo – dziedzina wiedzy technicznej (inżynierskiej), zajmująca się opisem materiałów.
W zależności od dziedziny materiałoznawstwo kiedyś dzielono na:
Wikipedia
1. to, z czego są wytwarzane lub składają się przedmioty; surowiec; tworzywo; budulec;
2. tkanina, dzianina; produkt tkania;
3. zbiór danych, dokumentów, notatek itp. będący podstawą dalszych opracowań, badań
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. materia
Wiktionary
przym. materjalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. materialny
Wiktionary
(1.1) Bo jeśli w dziedzinie kultury duchowej piętrzą się one olbrzymio, to przeciwnie w dziale kultury materjalnej zbiory są wręcz słabe, niedokładne, dorywczo i niejednolicie zestawione.
Wiktionary
rzecz. materja ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. macica
Wiktionary
(1.1) reg. śl. matka.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kubek do yerba mate
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ma.ˈte.ɾo
Wiktionary
rzecz. mate n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. o rety
Wiktionary
dawne zdrobnienie od: materia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Mateusz – imię męskie pochodzenia biblijnego, wywodzące się od hebr. מַתִּתְיָהוּ, imienia Matanjah, Matisyahu oznaczającego „dar Boga”, „dar Jahwe”. W dawnych źródłach polskich występowało jako: Mathaeus, Matyjasz, Matitiasz, Matyja, Matys(z), Matoz, Matusz. Do XVI wieku imiona Maciej i Mateusz nie były w języku polskim rozróżniane.
Wikipedia
(1.1) Mateusz lubi pić kakao.
Wiktionary
IPA: maˈtɛwuʃ, AS: mateu̯uš
Wiktionary
rzecz. Mateuszowa ż., Mateuszówna ż., Mateuszostwo lm m., Mateuszkowa ż., Mateuszkówna ż., Maciej m., Mateuszew m., Mateuszewo n., Mateuszowo n.
:: zdrobn. Mateuszek, Mati m.
:: skr. Mt
przym. Mateuszowy, Mateuszkowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Mateusz (imię męskie)
SJP.pl
Mateuszek (niem. Matheussek) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mikołajki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
Mateusz z małżonką; Mateuszowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) żona Mateusza
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od: Mateuszowy
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mateusza lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Mateusza
Wiktionary
(1.1) Przed Mateuszowym domem rosną rosochate orzechy.
(1.1) Mateuszowa perykopa o chodzeniu po morzu jest zakorzeniona w Starym Testamencie.
(1.1) Sąsiadował z Mateuszową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.
(1.1) Mateuszowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Mateusz mos., Mateuszek mos., Mates mos., Mateuszowa ż.
Wiktionary
drewniane mieszadełko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. drewienko do mieszania płynów i substancji sypkich
Wiktionary
IPA: ˈmɔ̃ntɛf, AS: mõntef
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. mątewka ż.
Wiktionary
drewniany przyrząd kuchenny, najczęściej wykorzystywany do mieszania surowego ciasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: mątwa
(1.2) kulin. proste narzędzie do mieszania i rozmącania mąki w wodzie lub śmietanie, wykonane z rosochatej gałązki;
Wiktionary
Mątewka – przyrząd kuchenny, przeważnie wykonany z drewna. Wykorzystywany jest najczęściej do mieszania składników surowego ciasta, przy zagęszczaniu sosu mąką lub śmietaną i do podobnych czynności. Mątewka znana jest na całym świecie.
W Polsce, w zależności od regionu, znana jest też pod nazwami: rogalka, kłótewka, mątwica, kołotuszka, kwirlejka, koziołek, firlatek, krążyk, fryga. Przytoczone słowa są jedynie przykładami różnego nazewnictwa i nie wyczerpują wszystkich wariantów i określeń.
Wikipedia
(1.1) Najłatwiej gotować pamułę ze śliwek (…). Gdy się już rozgotują, rozfyrta (rozmąci) się je mątewką, zatrzepie mąką i soli nieco.
(1.1) Znikomek spożył kęs nieba i miesza złotą mątewką • Cień własny z cieniem brzóz kilku. A brzozy śnią się i szumią…
Wiktionary
IPA: mɔ̃nˈtɛfka, AS: mõntefka
Wiktionary
rzecz. mątwa ż., mącenie n., zmącenie n., rozmącenie n., rozmącanie n., mętnienie n., mątew ż.
czas. mącić ndk., zmącić dk., rozmącać ndk., rozmącić dk.
przym. mętny
przysł. mętnie
Wiktionary
(1.1) kwirlejka, kwyrlejka, kwirla, firlejka, firlejek, gwiazdka, rogalka, kałatuszka, kwirlik, kwyrlajek, kwyrl, rozfyrtaja, kołotłiłka; góry|feruła, rogolka.; reg. pozn. kwyrla.; reg. śl. kwyrlok, rogolka, fyrlaczka, ferlok.; lwów|kołotuszka.; kujawy|koziołek.
Wiktionary
przymiotnik od: Mątwy
SJP.pl
potocznie: klasa o profilu matematyczno-fizycznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środ. uczn. klasa o profilu matematycznym
Wiktionary
(1.1) Nie było już miejsc na profilu ogólnym, więc poszłam na matfiz.
Wiktionary
IPA: ˈmatfʲis, AS: matfʹis
Wiktionary
[czytaj: matea] nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Miasta w USA:
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: maTJÖ albo maTJE] nazwisko
SJP.pl
Mathieu – francuskie imię
Wikipedia
młody śledź, lekko solony, bardzo tłusty i delikatny w smaku; maties
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) spoż. młody śledź łowiony przed pierwszym tarłem, charakteryzujący się tłustym i delikatnym w smaku mięsem
Wiktionary
(1.1) maties
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. Maciej
Wiktionary
IPA: ˈmatʲjaʃ, AS: matʹi ̯aš
Wiktionary
Matiaszów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Osiek.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Matiaszów, po jej zniesieniu w gromadzie Tursko Wielkie. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Matiaszówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Tuczna
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Tuczna. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 154 mieszkańców.
Wikipedia
młody śledź, lekko solony, bardzo tłusty i delikatny w smaku; matias
SJP.pl
staroświecki poranny strój kobiecy
SJP.pl
gatunek rośliny z rodziny astrowatych
SJP.pl
[czytaj: maTIS] nazwisko francuskie, m.in. Henri Matisse (1869-1954) - francuski malarz i grafik
SJP.pl
1. samochód typu Daewoo Matiz;
2. samochód typu FSO Matiz;
3. samochód typu Chevrolet Matiz
SJP.pl
1. kobieta lub samica mająca potomstwo
2. siostra zakonna
3. w grach zespołowych: najważniejszy gracz
4. drugi człon pewnych zestawień słownych
5. pot., poufale o żonie, kobiecie
6. roślina przeznaczona na rozsadę
7. np. u mrówek: królowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzic płci żeńskiej;
(1.2) zool. samica mająca potomstwo
(1.3) ent. u niektórych owadów: samica zdolna do rozrodu
(1.4) rel. zakonnica, przełożona klasztoru
(1.5) bot. roślina przeznaczona na rozsadę
(1.6) sport. osoba stojąca po zewnętrznej stronie boiska podczas gry w dwa ognie
(1.7) mała mata
(1.8) daw. gwara. więz. gąsior z alkoholem
(1.9) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tereny górskie babcia
(1.10) gw-pl|Śląsk Cieszyński. macica
Wiktionary
Matka – kobieta, która jest rodzicem dziecka.
Matką nazywa się kobietę, która jest związana ze swoimi dziećmi, które mogą, ale nie muszą być jej biologicznym potomstwem. Zatem w zależności od kontekstu, kobiety mogą być uważane za matki z racji urodzenia lub wychowywania dziecka, dostarczenia komórki jajowej do zapłodnienia, lub jakiejś ich kombinacji. Są to warunki umożliwiające sprecyzowanie pojęcia macierzyństwa lub stanu bycia matką. Kobiety, które należą do trzeciej i pierwszej kategorii, zazwyczaj objęte są pojęciami „rodzona matka” lub „matka biologiczna”, niezależnie od tego, czy dana osoba kontynuuje wychowywanie dziecka. W związku z tym kobieta, która spełnia tylko drugi warunek, może być uznana za matkę adopcyjną, a ta, która spełnia tylko pierwszy lub tylko trzeci warunek, za matkę zastępczą.
Wikipedia
(1.1) Po rozwodzie sąd przyznał dziecko matce.
(1.2) Wysyłali łodzie z marynarzami, żeby w Atlantyku łapać w sieci delfiny wraz z orkami, w tym młode osobniki wciąż odżywiające się mlekiem matki.
(1.4) Na wiosnę matka generalna kazała wymalować altanę w klasztornym ogrodzie.
(1.7) Przygotować stanowisko do pracy, rozłożyć bambusową matkę, a na nią położyć pojedynczy arkusz wodorostów nori.
Wiktionary
IPA: ˈmatka, AS: matka
Wiktionary
rzecz. mać ż., macierz ż., matula ż., mateńka ż., mateczka ż., matuchna ż., matczysko n., matuś ż., matusia ż., macocha ż., matkowanie n., matecznik m.
czas. matczyć ndk., matkować ndk.
przym. matczyn, matczyny, mateczny
Wiktionary
(1.1) przest. mać, macierz; przest. gwara. matula; przest. podn. rodzicielka; pot. mama; zdrobn. mamcia, mamusia, mamunia, mamuśka, mateńka, mateczka, matuchna, matczysko, matuś, matusia, staruszka; obraź. stara; slang. starsza; reg. śl. macierz.
(1.3) królowa
(1.4) przełożona
(1.8) matka drutu → gąsior wódki
(1.10) reg. śl. maternik.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
zabójca własnej matki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. zabójca własnej matki
Wiktionary
(1.1) Jest opinia biegłych ws. matkobójcy z Głogowa. "Był niepoczytalny".
Wiktionary
rzecz. matkobójstwo n.
:: fż. matkobójczyni ż.
przym. matkobójczy
Wiktionary
związany z zabiciem własnej matki
SJP.pl
zabójczyni własnej matki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) krym. ta, która zabiła swoją matkę
Wiktionary
rzecz. matkobójstwo n.
:: fm. matkobójca m.
przym. matkobójczy
Wiktionary
zabicie własnej matki
SJP.pl
wulgarnie: wyzwisko kierowane do mężczyzn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wulg. obraźliwa forma zwrotu do mężczyzny
(1.2) wulg. rzad. mężczyzna utrzymujący kontakty seksualne z własną matką
Wiktionary
(1.1) Miałeś, matkojebco, pilnować pieniędzy!
(1.2) Dopiero po ślubie zorientowałam się, że to matkojebca.
Wiktionary
IPA: ˌmatkɔˈjɛpt͡sa, AS: matkoi ̯epca
Wiktionary
(1.1) matkojeb
Wiktionary
1. pełnić funkcję matki, zastępować komuś matkę;
2. opiekować się kimś, troskliwie nadzorować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) zastępować komuś matkę lub opiekować się kimś jak matka
(1.2) mieć nad czymś pieczę
Wiktionary
IPA: matˈkɔvat͡ɕ, AS: matkovać
Wiktionary
rzecz. mać ż., matka ż., matuchna ż., mateńka ż., matusia ż., matuś ż., matkowanie n.
przym. matczyny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|matkować.
Wiktionary
rzecz. matuchna ż., mateńka ż., niematkowanie n., matka ż.
czas. matkować ndk.
przym. matczyny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Matkowski:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Matlak – rzeka, prawy dopływ Wissy o długości 18,7 km.
Płynie w województwie podlaskim na terenie gmin: Stawiski, Przytuły i Radziłów.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) reg. kartonowe opakowanie na jajka, wytłaczanka
Wiktionary
Wytłaczanka (regionalnie matles od fr. matelassé – wytłaczany) – opakowanie do transportu i przechowywania jajek, najczęściej z masy papierowej.
Typowa wytłaczanka posiada specjalne wgłębienia, po jednym na każde jajko. Takie ułożenie jaj zapobiega ich stłuczeniu podczas transportu. Oprócz tektury do produkcji wytłaczanek stosuje się czasem także inne materiały, na przykład styropian lub papier-mâché. Standardowa wytłaczanka może pomieścić tuzin jaj, choć można też spotkać wersje mieszczące od 3 do nawet 30 sztuk.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki minerał z grupy halogenków;
Wiktionary
Matlockit – rzadki minerał z grupy halogenków. Jego nazwa pochodzi od miasta Matlock, gdzie został po raz pierwszy odkryty.
Wikipedia
w gwarze uczniowskiej: matematyka; mata, matema
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. uczn. przedmiot matematyki
(1.2) pot. uczn. lekcja matematyki
Wiktionary
(1.1) Dostałam pałę z matmy.
(1.2) Dzisiaj nie mieliśmy matmy, bo profesor jest chory.
Wiktionary
IPA: ˈmatma, AS: matma
Wiktionary
rzecz. matematyka ż., matematyk m., matematyczka ż., matematyzacja ż., matematyzowanie n.
czas. matematyzować
przym. matematyczny
przysł. matematycznie
Wiktionary
matematyka
Wiktionary
1. workowata część niektórych sieci rybackich;
2. sidła;
3. przenośnie: sytuacja bez wyjścia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ryb. wybrzuszona część sieci rybackiej, gromadząca połów
(1.2) łow. sidła, pułapka
(1.3) przen. sytuacja bez wyjścia
(1.4) daw. główne skupisko czegoś
Wiktionary
Matnia (fr. Cul-de-Sac) – brytyjski czarno-biały film fabularny zrealizowany w 1966 roku. Jest gangsterską groteską, wyreżyserowaną przez Romana Polańskiego.
Matnia to drugi, po Wstręcie, brytyjski film Polańskiego. Francuskie idiomatyczne wyrażenie „cul-de-sac” („ślepy zaułek”) odnosi się do sytuacji bez wyjścia. W wersji roboczej film nosił tytuł Czekając na Katelbacha względnie Jeśli przyjdzie Katelbach (dosłownie pod takim tytułem – Wenn Katelbach kommt – film był wyświetlany w Niemczech). „Katelbach” to postać, której nazwisko wymieniane jest w filmie wielokrotnie, jednak nie pojawia się na ekranie. Jeden z przyjaciół Polańskiego, który wystąpił w jego filmie Gruby i chudy, to Andrzej Katelbach.
Wikipedia
(1.1) W matni roiło się od pstrągów.
(1.2) Myśliwi założyli matnię na niedźwiedzia.
(1.3) Wpadłem w matnię, musisz mnie ratować.
(1.3) Chory szamoce się w matni swojego obłędu.
(1.4) Osada powoli stawała się matnią wszelkich rzezimieszków i rabusiów.
Wiktionary
IPA: ˈmatʲɲa, AS: matʹńa
Wiktionary
(1.3) potrzask, impas
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Kresy. słabo, niedobrze
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lud. straszydło, upiór
Wiktionary
lakier otrzymywany przez rozpuszczenie żywicy damara w terpentynie, stosowany w fotografii do pokrywania gładkiej powierzchni negatywu w celu nadania jej szorstkości, co umożliwia retusz ołówkowy
SJP.pl
potocznie:
1. bycie matołem;
2. zbiór, gromada matołów
SJP.pl
1. pozbawiać połysku powierzchnię przedmiotów środkami chemicznymi
2. w szachach: dawać mata
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) książk. czynić coś matowym, powodować, że coś traci połysk, pozbawiać przeźroczystości
(1.2) sport. w grze w szachy: dawać mata
Wiktionary
(1.1) Baza pod cienie do powiek matuje i wygładza skórę, absorbuje sebum.
Wiktionary
rzecz. matowanie n., matowienie n., mat m., matowość ż., matówka ż.
przym. matowy
czas. matowieć ndk., zmatowić dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|matować.
Wiktionary
rzecz. niematowanie n.
czas. matowieć, matować ndk.
przym. matowy
Wiktionary
czynić matowym
SJP.pl
tracić połysk, przezroczystość, gładkość
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) stawać się matowym, tracić połysk lub przezroczystość
(1.2) przen. o głosie: tracić dźwięczność
Wiktionary
rzecz. matowienie n., matowanie n., mat m., matowość ż.
przym. matowy
czas. matować, matowić ndk., zmatowić dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|matowieć.
Wiktionary
czas. matowieć, matować
przym. matowy
rzecz. matówka ż.
Wiktionary
płytka szklana z jedną powierzchnią zmatowioną, służąca w aparacie fotograficznym do obserwowania obrazu oraz kontroli ustawiania ostrości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fot. półprzezroczysty materiał (przeważnie płaska płytka szklana ze zmatowioną powierzchnią z jednej strony w celu rozproszenia światła) używany w aparacie fotograficznym do obserwacji obrazu oraz kontroli ustawiania ostrości;
Wiktionary
Matówka – półprzezroczysty materiał, przeważnie płytka szklana z mechanicznie lub chemicznie zmatowioną jedną z powierzchni (5 na rysunku obok), służący w aparatach fotograficznych do ustawienia i kontroli ostrości oraz kadrowania. Dla ułatwienia obserwacji obrazu i dokładnego ustawiania ostrości, najczęściej występuje z innymi elementami, jak wizjer (8), pryzmat pentagonalny (7), soczewka Fresnela (6), mikroraster lub dalmierz klinowy.
Wikipedia
(1.1) Ostatnio zobaczyłem, że mam trochę brudów na lustrze i na matówce w moim aparacie.
Wiktionary
IPA: maˈtufka, AS: matufka
Wiktionary
rzecz. matowość ż., matowienie n., zmatowienie n.
przym. matowy
czas. matować ndk., zmatowić dk.
przysł. matowo
Wiktionary
przymiotnik od: matówka
SJP.pl
biały bez połysku
SJP.pl
czarny bez połysku
SJP.pl
czerwony bez połysku
SJP.pl
jedwabisty bez połysku
SJP.pl
niebieski bez połysku
SJP.pl
różowy bez połysku
SJP.pl
brak połysku
SJP.pl
szary bez połysku
SJP.pl
zielony bez połysku
SJP.pl
żółty bez połysku
SJP.pl
1. mający słaby połysk lub nie mający połysku
2. nieprzezroczysty
3. przymiotnik od: mat
4. przenośne: bezdźwięczny, głuchy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bez połysku
(1.2) świecący rozproszonym światłem
(1.3) bezdźwięczny, przytłumiony
(1.4) szach. związany z matem
Wiktionary
(1.1) Trwało to kilka minut zaledwie i już Pereira zaskrobał dyskretnie w matową szybę w drzwiach łazienki.
Wiktionary
IPA: maˈtɔvɨ, AS: matovy
Wiktionary
rzecz. mat m., matówka ż., matownica ż., matowość ż., matowienie n., matowanie n.
czas. matować, matowieć, zmatowieć, zmatować
przym. zmatowiony, zmatowiały
przysł. matowo
Wiktionary
1. człowiek chory na matołectwo;
2. potocznie: człowiek głupi, tępy, ograniczony umysłowo, mało inteligentny; tępak, kretyn, idiota, głupek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. mężczyzna mało inteligentny; głupiec, tuman
Wiktionary
(1.1) Grabaż to skończony matoł, on się skończył nim się zaczął.
Wiktionary
IPA: ˈmatɔw, AS: matou̯
Wiktionary
rzecz. matołek mos.
Wiktionary
(1.1) tępak, gamoń, tuman, jełop, bałwan
Wiktionary
niedorozwój umysłowy ciężkiego stopnia powstały w wyniku wrodzonej niedoczynności tarczycy, spowodowanej jej brakiem lub niedorozwojem; kretynizm
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: matoł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. lekceważąco o kimś niemądrym, ograniczonym umysłowo
(1.2) przest. zool. zwierzę z podrodziny pazurkowcowate
Wiktionary
rzecz. matoł m., matołectwo n.
Wiktionary
(1.1) przygłup, matoł, ćwok, głupek, kretyn, kretynek
(1.2) pazurkowiec, pazurkowcowaty
Wiktionary
gatunek małpy szerokonosej z rodziny płaksowatych; uistiti białoucha
SJP.pl
matołowaty, głupowaty, tumanowaty; potocznie:
1. niezbyt mądry, mało bystry, nierozgarnięty;
2. świadczący o czyjejś głupocie, np. matołowate spojrzenie
SJP.pl
matołkowaty, głupowaty, tumanowaty; potocznie:
1. niezbyt mądry, mało bystry, nierozgarnięty;
2. świadczący o czyjejś głupocie, np. matołkowate spojrzenie
SJP.pl
1. pasmo górskie na Węgrzech;
2. miejscowość i gmina we Francji
SJP.pl
Matra (pełna nazwa: Mécanique Avion Traction) – francuskie przedsiębiorstwo specjalizujące się w aeronautyce i produkcji broni, producent samochodów drogowych i wyścigowych, konstruktor Formuły 1. Od roku 1994 członek Lagardère Group, działa obecnie pod tą nazwą.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: matraKAŻ] reklama radiowo-telewizyjna, polegająca na natrętnym powtarzaniu piosenki, sloganu itp.
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Matras SA – grupa kapitałowa, powstała na bazie założonej w Katowicach w 1992 (według innych źródeł w 1991) katowickiej firmy Matras. Początkowo zajmowała się hurtowym obrotem książkami, obecnie większość obrotu generuje sprzedaż detaliczna w sieci stacjonarnych księgarni, uzupełniona o ofertę sklepu internetowego. Według danych niezależnego Centrum Badań nad Rynkiem Książki jest drugim pod względem wielkości obrotów podmiotem na rynku księgarskim w Polsce, po Empik-u. Sieć księgarń rozwijała się przejmując lokale Domu Książki oraz otwierając nowe punkty, często w galeriach handlowych. Na koniec 2013 roku Matras dysponował siecią 180 księgarń na terenie Polski.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
bóstwo zbiorowe czczone w mitologii celtyckiej; boginie-matki; matronae
SJP.pl
dominująca rola kobiety, zwłaszcza matki, w rodzinie; matriarchat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest matriarchalne; cecha tych, którzy są matriarchalni
Wiktionary
przym. matriarchalny
przysł. matriarchalnie
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący matriarchatu
Wiktionary
IPA: ˌmatrʲjarˈxalnɨ, AS: matrʹi ̯arχalny
Wiktionary
rzecz. matriarchat m., matriarchalność ż.
Wiktionary
1. typ ustroju społecznego, w którym dominującą rolę odgrywa kobieta;
2. dominująca rola kobiety, zwłaszcza matki, w rodzinie; matriarchalizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) socjol. organizacja społeczeństwa pierwotnego, w którym dominujące znaczenie mają kobiety;
(1.2) przen. dominacja kobiety w związku rodzinnym
Wiktionary
Matriarchat – hierarchiczny ustrój społeczny i polityczny, w którym władzę sprawują kobiety. Termin ten został wprowadzony przez Johanna Jakoba Bachofena w 1861 roku w jego dziele Das Mutterrecht.
Wikipedia
IPA: maˈtrʲjarxat, AS: matrʹi ̯arχat
Wiktionary
przym. matriarchalny, matriarchiczny
przysł. matriarchalnie, matriarchicznie
Wiktionary
kobieta pełniąca rolę przywódczą w społeczności lub rodzinie, szczególnie w systemie matriarchalnym
SJP.pl
łatwo topliwy stop, stosowany głównie w odlewnictwie; matrix
SJP.pl
Wikipedia
łatwo topliwy stop, stosowany głównie w odlewnictwie; matrix
SJP.pl
drewniana lala z namalowanym na niej rosyjskim strojem ludowym, w którą wstawione są identyczne, coraz to mniejsze lalki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rosyjska ludowa drewniana zabawka w formie kilku lalek wkładanych jedna w drugą;
Wiktionary
Matrioszka (ros. матрёшка, zdrobnienie od imienia Matriona) – rosyjska zabawka, złożona z drewnianych, wydrążonych w środku lalek, włożonych jedna w drugą. Lalki są cylindryczne, u góry zaokrąglone, na ogół ręcznie malowane. Postacie na nich przedstawione to tradycyjnie najczęściej dziewczęta ubrane w ludowy strój, ale wersje współczesne mają charakter kreatywny: niektóre przedstawiają znanych polityków, pisarzy, czy postacie historyczne lub zabytki Rosji. Matrioszki kształtem przypominają kręgle, choć są szersze i niższe.
Wikipedia
IPA: maˈtrʲjɔʃka, AS: matrʹi ̯oška
Wiktionary
łatwo topliwy stop, stosowany głównie w odlewnictwie; matriks
SJP.pl
Matrix – australijsko-amerykański film akcji science fiction, pierwszy z serii filmowej o tej samej nazwie, napisany i wyreżyserowany przez rodzeństwo Wachowskich (ówcześnie bracia Wachowscy). Kontynuacjami filmu są obrazy Matrix Reaktywacja (2003) i Matrix Rewolucje (2003) oraz Matrix Zmartwychwstania (2021).
Wikipedia
obiekt stanowiący uogólnienie przestrzeni liniowej wraz z istniejącym w niej pojęciem niezależności liniowej
SJP.pl
Matroid – struktura stosowana w kombinatoryce. Pojęcie to zostało wprowadzone w 1935 roku przez angielskiego matematyka Hasslera Whitneya.
Formalna definicja matroidu jest następująca. Matroidem nazywamy parę (S,{\mathcal {I}}), która musi spełniać następujące warunki:
Wikipedia
w starożytnym Rzymie: kobieta zamężna, szanowana ze względu na wysokie stanowisko społeczne i czystość obyczajów; dziś podniośle, często żartobliwie o kobiecie starszej, godnej szacunku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. w starożytnym Rzymie zamężna kobieta, matka, mająca wysoką pozycję społeczną i utrzymująca czystość obyczajów;
(1.2) przest. książk. stateczna i dostojna starsza kobieta wzbudzająca szacunek
Wiktionary
Matrona (od łac. mater – matka) – w starożytnym Rzymie kobieta zamężna, poważana (zajmująca wysokie stanowisko społeczne, zachowująca czystość obyczajów), będąca matką (mater familias).
W życiu codziennym odbierała dowody najwyższego szacunku, a znieważające ją czyny określano jako bezprawie (iniuria), ścigane z oskarżenia prywatnego. W sferze publicznej matrony wyróżniał ubiór w postaci długiej białej stoli z narzuconą pallą oraz wełniana opaska noszona na gładko zaczesanych włosach. Świętem ich były dorocznie obchodzone 1 marca Matronalia.
Wikipedia
(1.1) Pragnę widzieć ją oczyszczoną, taką jaką sobie wyobrażałem, dawną matronę rzymską pilnującą kolebki dziecięcia przy domowym ognisku, a nie szaloną niewiastę naszego wieku.
(1.2) Panią i matronę poznać w niej było łatwo, która choć niewiastą, więc na pół wolną się czuła, zachowała powagę i wiarę w moc swoją.
Wiktionary
bóstwo zbiorowe czczone w mitologii celtyckiej; boginie-matki; matres
SJP.pl
Matronalia – rzymskie święto obchodzone przez zamężne kobiety (matrony) 1 marca.
Podczas obchodów święta kobiety udawały się do gaju przy świątyni Junony na Eskwilinie. Składały bogini w ofierze kwiaty i modliły się o szczęście w życiu małżeńskim, zaś w domu wyprawiały poczęstunek dla swych niewolników. Tego dnia mężczyźni obdarowywali żony prezentami.
Matronalia uważane są za pierwowzór Dnia Kobiet, a jego powstanie przypisuje się Romulusowi, legendarnemu założycielowi Rzymu.
Wikipedia
patronat związany z działaniami prokobiecymi
SJP.pl
nazwisko albo nazwa syna utworzone od imienia albo nazwy matki; matronimikum; matronimik
SJP.pl
nazwisko albo nazwa syna utworzone od imienia albo nazwy matki; matronimikum; matronimicum
SJP.pl
Nazwisko patronimiczne, patronimik (łac. patronymicum) – nazwisko utworzone na podstawie imienia ojca. Znacznie rzadszym zjawiskiem jest nazwisko matronimiczne, matronimik utworzony na podstawie imienia matki.
Wikipedia
nazwisko albo nazwa syna utworzone od imienia albo nazwy matki; matronimik; matronimicum
SJP.pl
przypominający matronę, podobny do matrony
SJP.pl
potocznie o marynarzu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. marynarz
Wiktionary
Mardus – okręt pomocniczy z okresu I wojny światowej. Pełnił służbę w Rosji, w czasie wojny przejęty przez Niemców, a po ich kapitulacji przez Estonię. W Eesti merejõud służył jako kanonierka i trałowiec.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ros|матрос. < etym|niderl|matroos. → marynarz
uwagi.
zwłaszcza w odniesieniu do marynarza rosyjskiego
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|marynarz.
* duński: (1.1) matros w.
* szwedzki: (1.1) matros w.
źródła.
== matros (język szwedzki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj wspólny
(1.1) marynarz
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmatrɔs, AS: matros
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ros|матрос. < etym|niderl|matroos. → marynarz
uwagi.
zwłaszcza w odniesieniu do marynarza rosyjskiego
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|marynarz.
* duński: (1.1) matros w.
* szwedzki: (1.1) matros w.
źródła.
== matros (język szwedzki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj wspólny
(1.1) marynarz
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Matrox – kanadyjska firma dostarczająca sprzęt i rozwiązania do obsługi grafiki (w tym karty graficzne i chipsety), edycji wideo oraz przetwarzania obrazów. Firma znana jest głównie z produkcji kart graficznych przez oddział firmy Matrox Graphics Inc. zwanym MGA.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. forma służąca do seryjnego odlewania, kucia, toczenia itp. przedmiotów o tym samym kształcie
(1.2) fot. układ elementów światłoczułych stosowany w cyfrowych aparatach fotograficznych
(1.3) biol. fragment DNA lub RNA, z którego informacja genetyczna przekazywana jest do komórek potomnych
Wiktionary
Matryca (łac. mater – matka) – ogólne określenie formy do wykonywania kopii.
Wikipedia
IPA: maˈtrɨt͡sa, AS: matryca
Wiktionary
dział fabryki porcelany, w którym wykonuje się formy do tłoczarek
SJP.pl
przymiotnik od: matryca
SJP.pl
przestarzale:
1. zaliczenie kogoś w poczet studentów wyższej uczelni;
2. uroczystość przyjęcia nowych studentów na pierwszy rok studiów
SJP.pl
1. wpisać lub wpisywać do matrykuły, wpisać lub wpisywać kandydatów na listę studentów wyższej uczelni; immatrykulować;
2. matrykulować się - wpisać się lub wpisywać się do matrykuły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. księga wpisowa określonego zbioru
Wiktionary
słowo obecnie rzadko używane:
Wikipedia
IPA: ˌmatrɨˈkuwa, AS: matrykuu̯a
Wiktionary
przym. matrykularny
Wiktionary
zasada przynależności dzieci do matki, dziedziczenia majątku, nazwiska, pozycji społecznej itp. po żeńskich przodkach; matrylineat
SJP.pl
Matrylinearny system pokrewieństwa – system pokrewieństwa, w którym dzieci automatycznie po urodzeniu włączane są do grupy matki i pozostają jej członkami przez całe życie (zasada matrylinearności). Przekłada się to np. na dziedziczenie nazwisk rodowych, przywilejów po matce, dziedziczenie majątku po krewnym ze strony matki (np. po jej bracie) itp.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) właściwy matrylineatowi
Wiktionary
(1.1) Mimo istnienia archeologicznej pewności, że wczesne wietnamskie społeczeństwo plemiennyemienne było matrylinearne i matrylokalne, chińska kolonizacja wniosła wiele zmian.
Wiktionary
rzecz. matrylineat m.
Wiktionary
zasada przynależności dzieci do matki, dziedziczenia majątku, nazwiska, pozycji społecznej itp. po żeńskich przodkach; matrylinearność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zasada pokrewieństwa zgodnie z którą dziecko włączane jest do rodu matki w społeczeństwie matriarchalnym
Wiktionary
Matrylinearny system pokrewieństwa – system pokrewieństwa, w którym dzieci automatycznie po urodzeniu włączane są do grupy matki i pozostają jej członkami przez całe życie (zasada matrylinearności). Przekłada się to np. na dziedziczenie nazwisk rodowych, przywilejów po matce, dziedziczenie majątku po krewnym ze strony matki (np. po jej bracie) itp.
Wikipedia
przym. matrylinearny
Wiktionary
zasada wprowadzania się męża po ślubie do domu żony i włączania go w jej grupę lokalną
SJP.pl
Matrylokalność, matrylokalizm – zasada wynikająca ze zwyczajuobecnego w pewnych kręgach kulturowych, według którego para po zawarciu związkumałżeńskiego zamieszkuje w miejscu lub w pobliżu miejsca zamieszkania rodziny żony. Występuje ona np. w Laosie.
Rodzina matrylokalna to młode małżeństwo osiadłe w domu rodziców panny młodej.
Wikipedia
typ rodziny, w której mąż jest włączany do lokalnej grupy żony, w której ona żyje
SJP.pl
odnoszący się do małżeństwa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący małżeństwa
Wiktionary
(1.1) W tej gazecie znajdziesz oferty matrymonialne.
Wiktionary
rzecz. matrymonium n., matrymonialność ż.
Wiktionary
(1.1) małżeński
Wiktionary
przestarzale o małżeństwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. małżeństwo
Wiktionary
(1.1) W pierwszej ławce siadywało zapewne jakieś zacne matrymonium.
Wiktionary
rzecz. matrymonialność ż.
przym. matrymonialny
Wiktionary
[czytaj: matsuszima] grupa wysp w japońskiej prefekturze Miyagi
SJP.pl
Matsushima (jap. 松島) – tu: ogólna nazwa grupy (archipelagu) ok. 250 wysp i wysepek pokrytych sosnami (matsu → sosny, shima → wyspy) w zatoce Matsushima (Matsushima-wan) i częściowo poza nią, w prefekturze Miyagi, w Japonii.
Od setek lat zatoka Matsushima jest uznawana za jeden z trzech najbardziej malowniczych widoków w Japonii (Nihon-sankei), obok Miyajimy i Ama-no-hashidate.
Wikipedia
[czytaj: matsuSZIta] japoński koncern elektroniczny
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; pozycja leżąca, w której ramiona i barki są uniesione do góry, a klatka piersiowa jest wygięta na kształt łuku, głowa opiera się o podłoże
Wiktionary
(1.1) pozycja ryby, ryba
Wiktionary
Austria:
Stany Zjednoczone:
Szwajcaria:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
Mattel, Inc. – amerykańskie przedsiębiorstwo, będące największym pod względem przychodów ze sprzedaży producentem zabawek na świecie.
Firma została założona w 1945 roku przez Harolda „Matta” Matsona i Elliota Handlera (stąd nazwa). Długoletnią prezes firmy była żona założyciela, Ruth Mosko Handler, której rodzice byli żydowskimi emigrantami z Polski.
Wikipedia
[czytaj: MAterhorn] szczyt w Alpach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. szczyt w Alpach Zachodnich, na granicy Szwajcarii i Włoch;
(1.2) geogr. szczyt w Jarbidge Mountains, w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kolorado
Wiktionary
Matterhorn (wł. Monte Cervino, fr. Mont Cervin; 4478 m n.p.m.) – szczyt w Alpach Pennińskich, szósty pod względem wysokości samodzielny szczyt alpejski. Leży na granicy między Szwajcarią (kanton Valais) a Włochami (region doliny Aosty, Valle d’Aosta), w masywie Matterhorn.
Wikipedia
[czytaj: metju] obce imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pieszcz. matka
Wiktionary
(1.1) To szydełko zostało mi po mojej matuchnie.
Wiktionary
rzecz. mać ż., matka ż., matuś ż., matkowanie n.
czas. matkować ndk.
przym. macierzysty, matczyny
Wiktionary
(1.1) matka, mama, mamunia, matula; pot. rodzicielka; młodz. starsza; obraź. stara
Wiktionary
pieszczotliwie o matce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. pieszcz. mama, matka, mamusia
Wiktionary
Osoby o nazwisku Matula:
Wikipedia
(1.1) A on tak się żachnął (złotko moje!) i gada: „Nie widzą matula, że mam świeżuteńki mundur?“ sic.
Wiktionary
rzecz. mać ż., matka ż.
przym. matczyny
Wiktionary
zdrobnienie od: matulka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: matula
SJP.pl
pieszczotliwie o mamie
SJP.pl
1. egzamin zdawany po zakończeniu szkoły średniej;
2. świadectwo zdania egzaminu po zakończeniu szkoły średniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. egzamin zdawany po ukończeniu szkoły średniej;
(1.2) eduk. świadectwo zdania matury (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie matura, lecz chęć szczera, zrobi z ciebie oficera.
Wiktionary
IPA: maˈtura, AS: matura
Wiktionary
rzecz. maturacja ż., maturzysta mos., maturzystka ż.
przym. maturalny
Wiktionary
(1.1) egzamin dojrzałości
(1.2) świadectwo dojrzałości
Wiktionary
samoistne przemiany, głównie enzymatyczne, zachodzące w produktach spożywczych, prowadzące do powstania w nich korzystnych właściwości, najczęściej organoleptycznych (np. dojrzewanie wina, serów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. proces dojrzewania niektórych produktów spożywczych, np. serów, wędlin lub gotowego alkoholu;
Wiktionary
Maturacja (łac. maturatio, dojrzewanie produktów spożywczych) – proces technologiczny stosowany dla niektórych produktów spożywczych, w którym pozwala się na zachodzenie naturalnych przemian podczas celowo przedłużonego przechowywania produktu w celu uzyskania lepszych walorów organoleptycznych.
Wikipedia
rzecz. matura ż., maturzysta m., maturzystka ż.
Wiktionary
związany z maturacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący matury
Wiktionary
rzecz. matura ż., maturzysta m., maturzystka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: matura
SJP.pl
Maturka – dawna kopalnia rudy żelaza w Tatrach Zachodnich. Znajdowała się w Dolinie Kościeliskiej w dolnej części stoków grzbietu Maturowych Stołów, na wysokości około 1225–1240 m. Rudę zwożono drogą przez żleb Żeleźniak do Polany Pisanej, a następnie w dół Doliną Kościeliską. Kopalnia działała w pierwszej połowie XIX wieku. Wydobywano tutaj dobrej jakości hematyt. Pozostałością po kopalni jest kilkanaście sztolni o łącznej długości 120 metrów i głębokości 18 metrów.
Wikipedia
barwny motyl z rodziny rusałkowatych, w Polsce prawnie chroniony; przeplatka maturna
SJP.pl
1. egzamin zdawany po zakończeniu szkoły średniej;
2. świadectwo zdania egzaminu po zakończeniu szkoły średniej
SJP.pl
regionalnie: maturalny
SJP.pl
ten, kto zdał lub zdaje maturę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która przygotowuje się do matury; uczeń najwyższej klasy szkoły średniej
Wiktionary
Maturzysta – ogólnopolski miesięcznik dla licealistów.
W magazynie poza dodatkiem z materiałami powtórkowymi (około 16 stron), znajdują się wiadomości związane z nauką, edukacją i życiem w liceach. Dużą część magazynu stanowią tematy "lifestyle'owe" - dotyczące społeczeństwa, mediów, sportu itp.
Wikipedia
IPA: ˌmatuˈʒɨsta, AS: matužysta
Wiktionary
rzecz. matura ż.
:: fż. maturzystka ż.
przym. maturalny
Wiktionary
(1.1) abiturient
Wiktionary
kobieta, która zdała lub zdaje maturę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej, która przygotowuje się do matury; uczennica najwyższej klasy szkoły średniej
Wiktionary
IPA: ˌmatuˈʒɨstka, AS: matužystka
Wiktionary
rzecz. matura ż.
:: forma męska maturzysta
przym. maturalny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. pieszcz. matka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: matusia
Wiktionary
(1.1) Od swoich rodziców matuś nasza łąkę tę dostała w posagu.
Wiktionary
rzecz. mać ż., matka ż., matuchna ż., mateńka ż., matusia ż.
czas. matkować ndk.
przym. macierzysty, matczyny
Wiktionary
(1.1) matka, mama, mamunia, matula, matusia; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
pieszczotliwie o matce; matuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. pieszcz. matka
Wiktionary
(1.1) Idę zapalić znicz na grobie naszej matusi.
Wiktionary
rzecz. mateńka ż., matuś ż., mamuśka ż., mama ż., mamka ż., matka ż., mamcia ż.
czas. matkować ndk.
przym. macierzysty, matczyny
Wiktionary
(1.1) matka, mama, mamunia, matula; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: matusia, matuś
SJP.pl
pieszczotliwie: matka; matuś, mamuśka, matulka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
żona batiuszki
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
żona batiuszki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Matuszkiewicz – polskie nazwisko.
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Matuszowice (niem. Matzdorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Tuplice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
bardzo stary człowiek; matuzalem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bibl. liter. postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie;
Wiktionary
(1.1) Wielu sceptyków uważa, że wiek Matuzala nie był wyrażony w latach, ale w miesiącach księżycowych.
Wiktionary
rzecz. Matuzalem m., matuzalem m., matuzal m.
przym. matuzalemowy, Matuzalemowy, Matuzalowy, matuzalowy
Wiktionary
(1.1) Matuzalem, Metuszelach
Wiktionary
bardzo stary człowiek; matuzal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bibl. liter. postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie;
Wiktionary
Matuzalem, Metuszelach (hebr. מְתוּשָׁלַח) – postać biblijna, syn Henocha, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie, mający żyć 969 lat. Występuje w Księdze Rodzaju, w rozdziale 5, w wersach 21–27.
Wikipedia
(1.1) Wielu sceptyków uważa, że wiek Matuzalema nie był wyrażony w latach, ale w miesiącach księżycowych.
Wiktionary
rzecz. Matuzal mos., matuzalem mos., matuzal mos.
przym. matuzalemowy, Matuzalemowy, Matuzalowy, matuzalowy
Wiktionary
(1.1) Matuzal, Metuszelach
Wiktionary
o wieku: bardzo stary, sędziwy; matuzalowy
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Matuzalema
Wiktionary
(1.1) Matuzalemowi prawnukowie nie przeżyli swego pradziada.
Wiktionary
rzecz. Matuzalem mos., matuzalem mos., Matuzal mos., matuzal mos.
przym. matuzalemowy, matuzalowy, Matuzalowy
Wiktionary
o wieku: bardzo stary, sędziwy; matuzalemowy
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Matuzala
Wiktionary
(1.1) Matuzalowi prawnukowie nie przeżyli swego pradziadka.
Wiktionary
rzecz. Matuzal mos., matuzal mos., Matuzalem mos., matuzalem mos.
przym. matuzalemowy, matuzalowy, Matuzalemowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
głowonóg z rzędu dziesięciornic, żyjący w ciepłych morzach, poławiany ze względu na jadalne mięso i barwnik (sepię) zawarty w wydzielinie; sepia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Sepia|ref=tak., głowonóg o owalnym, spłaszczonym kształcie;
Wiktionary
Mątwy, sepie (Sepioidea) – drapieżne głowonogi dziesięcioramienne, tradycyjnie klasyfikowane w randze rzędu. Mają krótkie, krępe i owalne ciało o długości do 30 cm. Charakteryzują się workiem trzewiowym z dwiema płetwami niełączącymi się w tyle ciała, oraz znajdującymi się w części głowowej ramionami chwytnymi. U samców 1 lub 2 ramiona są przekształcone w hektokotylus. Szkielet wewnętrzny zredukowany do os sepiae.
Wikipedia
IPA: ˈmɔ̃ntfa, AS: mõntfa
Wiktionary
rzecz. mącenie n., zmącenie n., rozmącenie n., rozmącanie n., mętnienie n., Mątewka ż.
:: zdrobn. mątewka ż.
czas. mącić ndk., zmącić dk., rozmącać ndk., rozmącić dk.
przym. mętny
przysł. mętnie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
obleniec z gromady nicieni, pasożytujący w korzeniach buraków, ziemniaków i pomidorów
SJP.pl
głowonóg z rzędu dziesięciornic, żyjący w ciepłych morzach, poławiany ze względu na jadalne mięso i barwnik (sepię) zawarty w wydzielinie; sepia
SJP.pl
Mątwy, sepie (Sepioidea) – drapieżne głowonogi dziesięcioramienne, tradycyjnie klasyfikowane w randze rzędu. Mają krótkie, krępe i owalne ciało o długości do 30 cm. Charakteryzują się workiem trzewiowym z dwiema płetwami niełączącymi się w tyle ciała, oraz znajdującymi się w części głowowej ramionami chwytnymi. U samców 1 lub 2 ramiona są przekształcone w hektokotylus. Szkielet wewnętrzny zredukowany do os sepiae.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Matyja:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gwara. nieprzyjemnie, dziwacznie, żałośnie, marudnie, smutno, przykro
Wiktionary
(1.1) Czegoż płaczecie u licha? // A bo mi tak jakoś matyjaśnie! // Jak to, matyjaśnie? // A bo to pan nie rozumie?… Czy nieprzyjemnie, czy dziwacznie, czy matyjaśnie, to wszystko jedno…
(1.1) […] kajś dzieci popłakiwały matyjaśnie
(1.1) Litania wlokła się długo i matyjaśnie niby piaszczysta droga w upalne przypołudnie
Wiktionary
przym. matyjaśny
czas. matyjasić
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) astr. jedna z mniejszych planetoidaanetoid z pasa głównego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Matylda jest krajaczką w drukarni.
Wiktionary
IPA: maˈtɨlda, AS: matylda
Wiktionary
rzecz. Mechtylda
Wiktionary
(1.1) reg. śl. Tilda.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ent. motyl
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szmaterlok.
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Matyldy lub z nią związany
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Matyldy lub z nią związany
SJP.pl
Matyniów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Smyków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Czarna Taraska dopływ Czarnej.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Miedzierzy.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. dawna zdrobniała forma imienia "Maciej";
2. w powiedzeniu: "przyszła kryska na Matyska" - osoba źle postępująca została ukarana, nadszedł kres jej niecnych czynów;
3. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. imię|polski|m. zdrobn. od: Maciej
Wiktionary
IPA: maˈtɨsɛk, AS: matysek
Wiktionary
rzecz. Maciej mos., Macieja ż.
przym. Maciejowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Matysówka – część Rzeszowa od 1 stycznia 2019 r., dzielnica niestanowiąca jednostki pomocniczej gminy, wchodząca w skład osiedla nr XXXI Matysówka.
Wzmiankowana w 1423 po raz pierwszy jako Mathisowka w dożywotnim nadaniu klucza tyczyńskiego, wówczas własności Władysława Jagiełły, przywódcy husyckiemu Janowi z Jičína; później w rękach Pileckich. Nazwa dzierżawcza wywodzi się od imienia Matys(z), mieszkańca pobliskiej Brzezówki. Do końca roku 2018 wieś w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Tyczyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
żydowska potrawa sporządzana z macy
SJP.pl
egipski kot cętkowany
SJP.pl
Mau może oznaczać:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki minerał z grupy siarczków;
Wiktionary
Maucheryt – minerał z grupy siarczków. Znany jest od 1913 r. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich i znany jest wyłącznie w formie wystąpień widocznych pod mikroskopem.
Nazwa pochodzi od nazwiska Williama Mauchera (1879-1930), niemieckiego mineraloga.
Wikipedia
przym. maucherytowy
Wiktionary
William Somerset Maugham, CH ([ˈmɔːm]; ur. 25 stycznia 1874 w Paryżu, zm. 16 grudnia 1965 w Nicei) – angielski powieściopisarz i dramaturg.
Wikipedia
w sporcie: walka o piłkę przekazywaną rękami w czasie przepychania się w grze w rugby
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: mopaSĄ lub mopaSAN] nazwisko francuskie, m.in. Guy de Maupassant (1850-1893) - pisarz francuski
SJP.pl
1. obecnie: mieszkaniec Mauretanii lub Sahary Zachodniej;
2. w średniowieczu: muzułmański mieszkaniec Półwyspu Iberyjskiego;
3. w starożytności: rzymskiego pochodzenia mieszkaniec Mauretanii (prowincji rzymskiej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. etn. mieszkaniec starożytnego królestwa Mauretanii, znajdującego się w północno-zachodniej Afryce, obejmującego dzisiejsze tereny Maroka i północno-zachodniej Algierii; przodek współczesnych Berberów;
Wiktionary
Szwajcaria:
Osoby:
Wikipedia
(1.1) (…) w roku 711 w bardzo krótkim czasie cały Półwysep (Iberyjski), z wyjątkiem północnego regionu górskiego, opanowali Maurowie.
Wiktionary
IPA: mawr, AS: mau̯r
Wiktionary
rzecz. Mauretania ż.
:: fż. Mauryjka ż.
przym. mauryjski, mauretański
Wiktionary
1. obecnie: mieszkaniec Mauretanii lub Sahary Zachodniej;
2. w średniowieczu: muzułmański mieszkaniec Półwyspu Iberyjskiego;
3. w starożytności: rzymskiego pochodzenia mieszkaniec Mauretanii (prowincji rzymskiej)
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Scotoecus|Thomas|ref=tak., rodzaj nietoperzy z podrodziny mroczków występujący w Afryce, Indiach i Pakistanie;
(1.2) zool. nietoperz z rodzaju maurków (1.1)
Wiktionary
Maurek (Scotoecus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Wikipedia
(1.1) Gatunki nietoperzy z rodzaju maurków występują między innymi w Indiach.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
ornament roślinny pokrywający daną powierzchnię charakterystyczny dla sztuki islamu
SJP.pl
Maureska, moreska – ornament dwuwymiarowy, składający się z przeplatającej się, silnie przestylizowanej wici roślinnej, wypełniającej całą płaszczyznę.
Charakteryzuje się delikatną, płynną linią. Zazwyczaj tworzy układy symetryczne (np. w kole, kwadracie). Wici roślinne zastosowane w mauresce zazwyczaj nie mają początku ani końca, przenikają się wzajemnie tworząc układ zamknięty. W odróżnieniu od arabeski nie pojawiają się nigdy motywy antropomorficzne i zoomorficzne. Czasem uzupełniany był kaligraficznymi napisami.
Wikipedia
obywatel Mauretanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Mauretanii
Wiktionary
Mauretańczyk (ang. The Mauritanian) – brytyjsko-amerykański dramat sądowy z 2021 roku w reżyserii Kevina Macdonalda. Film powstał na podstawie scenariusza M.B. Travena, Rory Hainesa i Sohraba Noshirvaniego, opartego na pamiętniku Guantanamo Diary Mohamedou Ould Slahi z 2015 roku. Jest to prawdziwa historia Slahiego, który przez czternaście lat był przetrzymywany bez postawienia mu zarzutów w więzieniu Guantanamo. W filmie występują Jodie Foster, Tahar Rahim, Shailene Woodley i Benedict Cumberbatch.
Wikipedia
IPA: ˌmawrɛˈtãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: mau̯retãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Mauretania ż.
:: fż. Mauretanka ż.
przym. mauretański
Wiktionary
1. państwo w Afryce ze stolicą w Nawakszucie; Islamska Republika Mauretańska;
2. starożytny kraj w Afryce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce ze stolicą w Nawakszut;
(1.2) hist. starożytne królestwo w Afryce Północnej;
(1.3) hist. prowincja rzymska w Afryce Północnej;
Wiktionary
Mauretania (arab. موريتانيا, Muritanija), nazwa oficjalna Islamska Republika Mauretańska (arab. الجمهورية الإسلامية الموريتانية, Al-Dżumhurija al-Islamija al-Muritanija) – państwo w północno-zachodniej Afryce, nad Atlantykiem. Graniczy z Senegalem, Mali, Algierią i Saharą Zachodnią. Znaczną część kraju stanowią pustynne terytoria saharyjskie.
Wikipedia
(1.1) Znaczną część terytorium Mauretanii zajmuje pustynia.
Wiktionary
IPA: ˌmawrɛˈtãɲja, AS: mau̯retãńi ̯a
Wiktionary
rzecz. Mauretańczyk m., Mauretanka ż., Maur m.
przym. mauretański
Wiktionary
(1.1) Islamska Republika Mauretańska
Wiktionary
obywatelka Mauretanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Mauretanii
Wiktionary
IPA: ˌmawrɛˈtãŋka, AS: mau̯retãŋka
Wiktionary
rzecz. Mauretania ż.
:: fm. Mauretańczyk mos.
przym. mauretański
Wiktionary
związany z Mauretanią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Mauretanii, państwa w Afryce
(1.2) archit. odnoszący się do stylu mauretańskiego
Wiktionary
(1.2) Jest interesującym zabytkiem – z elementami stylu mauretańskiego – jednym z nielicznych tego rodzaju na Mazowszu.
Wiktionary
IPA: ˌmawrɛˈtãj̃sʲci, AS: mau̯retãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mauretania ż., Mauretańczyk m., Mauretanka ż., Maur mos.
Wiktionary
[czytaj: moRJAK] nazwisko, m.in. François Moriac (1885-1970) - pisarz francuski, laureat Nagrody Nobla w 1952 roku
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: moRIS lub MOris]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. wyspa na Oceanie Indyjskim;
2. państwo afrykańskie w archipelagu Maskarenów; Republika Mauritiusu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo na Oceanie Indyjskim;
(1.2) geogr. wyspa na Oceanie Indyjskim w archipelagu Maskarenów, największa wyspa państwa Mauritius (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mauritius jest już na liście krajów z zagrożeniem, szczególnie w kontekście zmiany klimatycznej.
Wiktionary
IPA: mawˈrʲitʲjus, AS: mau̯rʹitʹi ̯us
Wiktionary
rzecz. Maurytyjczyk mos., Maurytyjka ż.
przym. maurytyjski
Wiktionary
(1.1) Republika Mauritiusu
Wiktionary
[czytaj: morŁA] nazwisko, m.in. André Maurois (1885-1967) - pisarz francuski
SJP.pl
Maurois – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 387 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 183 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Maurois plasuje się na 862. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 903.).
Wikipedia
1. ludność Mauretanii i Sahary Zachodniej;
2. mieszkańcy starożytnej Mauretanii;
3. dawniej: muzułmanie w średniowiecznej Hiszpanii
SJP.pl
Maurowie – współcześnie mieszkańcy: Mauretanii, części Algierii i Maroka, natomiast w średniowieczu, przez blisko osiem stuleci, ludy (w większości Berberowie z niewielką domieszką Arabów) zamieszkujące znaczne partie Półwyspu Iberyjskiego, wywierające ogromny wpływ na kulturę i architekturę dzisiejszej Hiszpanii i Portugalii.
Wikipedia
drzewo z rodziny arekowatych, rosnące w podzwrotnikowych obszarach Ameryki Południowej w dwóch gatunkach
SJP.pl
Maurycja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik imion Maurycy i Maurycjusz. Wywodzi się od słowa oznaczającego „pochodząca z Mauretanii”, „Maur”.
Maurycja imieniny obchodzi 10 lipca.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po jedenastoletnich walkach prowadzonych ze zmiennym szczęściem i przerywanych układami Maurycjusz odzyskał stracone ziemie i przywrócił dawną granicę na Dunaju.
Wiktionary
Maurycy z małżonką; Maurycowie
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Maurycy z małżonką; Maurycostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maurycego lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Maurycy – imię męskie pochodzenia łacińskiego Mauritius. Wywodzi się od słowa oznaczającego „pochodzący z Mauretanii”, „Maur”.
Maurycy imieniny obchodzi: 20 marca, 22 września i 13 października.
Wikipedia
(1.1) Nie przyjechał także Maurycy, co drugi mąż Krystyny uznał za obraźliwe.
Wiktionary
IPA: mawˈrɨt͡sɨ, AS: mau̯rycy
Wiktionary
rzecz. Maurycowa ż.
Wiktionary
1. obecnie: mieszkanka Mauretanii lub Sahary Zachodniej;
2. w średniowieczu: muzułmańska mieszkanka Półwyspu Iberyjskiego;
3. w starożytności: rzymskiego pochodzenia mieszkanka Mauretanii (prowincji rzymskiej)
SJP.pl
dotyczący Maurów, właściwy Maurom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Maurami, dotyczący Maurów
Wiktionary
rzecz. Maur mrz.
Wiktionary
obywatel Mauritiusa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Mauritiusu
Wiktionary
IPA: ˌmawrɨˈtɨjt͡ʃɨk, AS: mau̯rytyi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Mauritius mrz.
:: fż. Maurytyjka ż.
przym. maurytyjski
Wiktionary
obywatelka Mauritiusa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Mauritiusu
Wiktionary
IPA: ˌmawrɨˈtɨjka, AS: mau̯rytyi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Mauritius m.
:: fm. Maurytyjczyk mos.
przym. maurytyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Mauritius (1. wyspa na Oceanie Indyjskim;
2. państwo afrykańskie w archipelagu Maskarenów; Republika Mauritiusu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Mauritius
Wiktionary
IPA: ˌmawrɨˈtɨjsʲci, AS: mau̯rytyi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mauritius mrz., Maurytyjczyk mos., Maurytyjka ż.
Wiktionary
Maurzyce – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie orłowskim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku. Była wsią klucza zduńskiego arcybiskupów gnieźnieńskich.
Wikipedia
[czytaj: małzer] nazwisko; np. Wilhelm (1834-82) i Peter Paul (1838-1914) - bracia, niemieccy konstruktorzy broni
SJP.pl
Mauser-Werke Oberndorf Waffensysteme GmbH – niemiecki producent broni oraz całej linii karabinów powtarzalnych produkowanych przez tę fabrykę dla armii niemieckiej. Karabin Mausera był bardzo popularną konstrukcją eksportowaną do wielu krajów. Rozwiązania karabinu Mausera należą do najbardziej udanych na świecie. W Polsce znane są też pod potoczną nazwą „mauzer”.
Wikipedia
[czytaj: małthałzen] miejscowość w Austrii
SJP.pl
Mauthausen – gmina targowa w Austrii, w kraju związkowym Górna Austria, w powiecie Perg. Leży ok. 20 km na wschód od Linzu, przy ujściu rzeki Anizy do Dunaju. Liczy 4894 mieszkańców (1 stycznia 2015) na powierzchni 14 km².
W czasie II wojny światowej w miejscowości był zlokalizowany niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny Mauthausen, w którym zamordowano ok. 122 tys. więźniów.
Wikipedia
rodzaj karabinu powtarzalnego lub pistoletu automatycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. broń palna produkcji albo systemu Mausera; w szczególności karabin powtarzalny lub pistolet
(1.2) techn. pojemnik na wodę pojemności 1000 litrów osadzony na palecie
Wiktionary
Mauser-Werke Oberndorf Waffensysteme GmbH – niemiecki producent broni oraz całej linii karabinów powtarzalnych produkowanych przez tę fabrykę dla armii niemieckiej. Karabin Mausera był bardzo popularną konstrukcją eksportowaną do wielu krajów. Rozwiązania karabinu Mausera należą do najbardziej udanych na świecie. W Polsce znane są też pod potoczną nazwą „mauzer”.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) daw. środ. polit. cielęca noga
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) broń
(1.2) pojemnik, zbiornik
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Mauser.; od nazwiska konstruktora broni Paula Mausera
uwagi.
tłumaczenia.
* albański: (1.1) mauzer m.
* angielski: (1.1) Mauser
* białoruski: (1.1) маўзер m.
* bułgarski: (1.1) маузер m.
* fiński: (1.1) mauseri
* francuski: (1.1) Mauser m.
* hiszpański: (1.1) máuser m.
* niderlandzki: (1.1) Mauser m.
* niemiecki: (1.1) Mauser ż.
* rosyjski: (1.1) маузер m.
* słowacki: (1.1) mauzer m.
źródła.
== mauzer (język albański.) ==
thumb|mauzer (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) wojsk. mauzer (broń)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) daw. środ. polit. cielęca noga
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. suwmiarka
Wiktionary
bogato zdobiona budowla będąca rodzajem grobowca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. monumentalny grobowiec, przeważnie osobna budowla pełniąca taką funkcję;
Wiktionary
Mauzoleum (gr. mausoleion, łac. mausoleum) – rodzaj grobowca w formie monumentalnej, samodzielnej budowli o bogatym wystroju architektonicznym. Spotykane są również niebędące miejscem pochówku, symboliczne mauzolea, będące jedynie pomnikiem ku czci danej osoby.
Pierwszym znanym mauzoleum jest wybudowany w IV wieku p.n.e. grobowiec króla Mauzolosa w Halikarnasie. Od imienia tego króla pochodzi nazwa wzorowanych na jego grobowcu późniejszych obiektów tego typu.
Wikipedia
(1.1) Atrakcją wycieczki była wizyta w mauzoleum Lenina.
Wiktionary
IPA: ˌmawzɔˈlɛwũm, AS: mau̯zoleu̯ũm
Wiktionary
Mauzolos (stgr. Μαύσωλος) (ok. ur. 400 p.n.e., zm. 352 p.n.e.) – król Karii w latach 377 p.n.e. – 352 p.n.e. Syn Haketomnosa.
Podbił sąsiednią Licję, zajął greckie miasta na wybrzeżu Azji Mniejszej i przybrzeżne wyspy. Dzięki umiejętnej polityce stworzył z Karii państwo niemal niezależne od Persji.
Wikipedia
[czytaj: MAwryk lub MEwryk] potocznie: osoba niezależna i nieprzewidywalna, indywidualista
SJP.pl
Wikipedia
mówić coś wielokrotnie, mieć zwyczaj coś mówić
SJP.pl
czasownik
(1.1) mieć zwyczaj częstego mówienia, wygłaszania, oznajmiania czegoś
Wiktionary
(1.1) Tak mawiał twój śp. dziadek.
(1.1) Powiedz: Tak mówi Pan Bóg: / Oto Ja jestem przeciwko tobie, faraonie, królu egipski, / wielki krokodylu, rozciągnięty wśród swoich rzek, / który mawiałeś: "Moje są rzeki, ja je uczyniłem".
Wiktionary
rzecz. mowa ż., przemówienie n., mówca m., mównica ż., przemówienie n., mówienie n.
czas. mówić, mółwić
Wiktionary
roślina zarodnikowa, śluzowiec z rzędu Physarales
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
max, maks.; skrót od:
1. maksimum;
2. maksymalny;
3. maksymalnie
SJP.pl
[czytaj: maks-i] maksi;
1. o ubiorze: długi, sięgający do kostek;
2. ubranie sięgające do kostek;
3. mający maksymalne rozmiary, zasięg, natężenie itp.
SJP.pl
[czytaj: maks-is-ingel] płyta kompaktowa lub winylowa z kilkoma nagraniami; maksisingel, maksisingel, maxi-singiel
SJP.pl
[czytaj: maks-is-ingel] płyta kompaktowa lub winylowa z kilkoma nagraniami; maksisingiel, maksisingel, maxi-singel
SJP.pl
ciężki karabin maszynowy
SJP.pl
Ludzie noszący nazwisko lub pseudonim Maxim:
Wikipedia
[czytaj: maks-ima] samochód typu Nissan Maxima
SJP.pl
Maxima – program komputerowy typu CAS (systemów algebry komputerowej), które mają wspomagać wykonywanie obliczeń symbolicznych. Głównym składnikiem programu jest interpreter.
Maxima posiada własny, prosty interfejs graficzny – XMaxima. Niezależnie rozwijany jest wieloplatformowy interfejs wxMaxima. Maximę można również uruchamiać w edytorze tekstu Emacs oraz TeXmacs.
Wikipedia
imię
SJP.pl
najwyższy stopień czegoś, największa ilość, liczba, wartość itp. osiągana przez coś; maksimum; punkt szczytowy
SJP.pl
Maxtor Corporation – producent nośników danych, znany najbardziej ze swoich twardych dysków. Firma ma w swojej ofercie produkty dla komputerów osobistych, wydajnych serwerów oraz elektroniki użytkowej.
Jak podano na oficjalnej stronie firmy 22 maja 2006, Maxtor Corporation został wykupiony przez Seagate Technology.
Wikipedia
[czytaj: maksłel] nazwisko, m.in. James Maxwell (1831-1879) - fizyk brytyjski
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: maja] w filozofii buddyjskiej: iluzja, złudzenie, potężna siła tworząca kosmiczną ułudę rzeczywistego bytu świata materialnego; maja
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: maja] w filozofii buddyjskiej: iluzja, złudzenie, potężna siła tworząca kosmiczną ułudę rzeczywistego bytu świata materialnego; maja
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: majbach] samochód marki Maybach
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: mejdej] międzynarodowy sygnał nadawany drogą radiową przez statki i samoloty potrzebujące pomocy, będące w niebezpieczeństwie
SJP.pl
Mayday (wym. /ˈmeɪ.deɪ/) – komunikat o bezpośrednim zagrożeniu życia używany w łączności radiotelefonicznej i teleksowej; odpowiednik sygnału SOS w radiotelegrafii. Wywodzi się z francuskiego m’aider oznaczającego „pomocy”.
Wikipedia
[czytaj: majer]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Austrii
SJP.pl
Mayerling – pałac myśliwski w Austrii, w którym 30 stycznia 1889 roku doszło do tragedii w Mayerling – następca tronu austro-węgierskiego, arcyksiążę Rudolf, jedyny syn Franciszka Józefa I i cesarzowej Elżbiety, popełnił samobójstwo wraz ze swą kochanką Marią Vetsera.
Wikipedia