metresa

przestarzale: kochanka i utrzymanka, zwłaszcza króla lub magnata; faworyta, kokota, kurtyzana, nałożnica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. kochanka i utrzymanka, zazwyczaj króla lub magnata

Wiktionary

Metresa (fr. maîtresse – pani, mistrzyni) – faworyta, kochanka.

W społeczeństwach, w których małżeństwa zawierano z powodów ekonomicznych czy też politycznych, metresy spełniały rolę dobrowolnie wybranej, nieumówionej partnerki, nie tylko w życiu seksualnym. W historii jest wiele udokumentowanych przypadków wpływowych metres.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) faworyta, konkubina, nałożnica

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|franc.

uwagi.

tłumaczenia.

* bułgarski: (1.1) метреса ż.

* chorwacki: (1.1) metresa ż.

* niemiecki: (1.1) Mätresse ż.

* rosyjski: (1.1) метресса ż.

* rumuński: (1.1) metresă ż.

* słowacki: (1.1) metresa ż.

* słoweński: (1.1) metresa ż.

* tajski: (1.1) นางสนม (naang sà.nŏm)

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) faworyta, konkubina, nałożnica

Wiktionary


metro

system transportu w dużych miastach w postaci kolei elektrycznej, zwykle podziemnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) transp. podziemna kolej miejska

 (1.2) reg. pociąg metra (1.1) w Warszawie

 (1.3) reg. stacja metra (1.1) w Warszawie

Wiktionary

Metro (fr. métro, od chemin de fer métropolitain „metropolitalna droga żelazna”) – kolej przeznaczona do transportu pasażerów, o zdolności przepustowej umożliwiającej obsługę ruchu o dużym nasileniu oraz charakteryzująca się wyłącznymi prawami drogi, wielowagonowymi pociągami, dużą prędkością i dużym przyspieszeniem, złożonym systemem sygnalizacji, jak również brakiem skrzyżowań jednopoziomowych, w celu umożliwienia wysokiej częstotliwości jazdy pociągów, oraz dużym obciążeniem peronu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeżdżę codziennie metrem do pracy.

 (1.2) Ale wracam, łapię metro, stacja Dworzec Wileński.

 (1.2) Mowa o samobójcach, którzy rzucają się pod metro. W ciągu pięciu lat było 19 prób, siedem z nich skutecznych.

 (1.3) Metro Płocka to stacja drugiej linii w stolicy, której budowa trwa od września 2016 roku.

 (1.3) Stacja Metro Młociny została zamknięta, a na miejscu pojawiła się policja.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmɛtrɔ, AS: metro

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. premetro n.

Wiktionary


metroboard

[czytaj: metrobord] ekran lub tablica reklamowa na stacji metra


SJP.pl


metrobus

szybki autobus miejski kursujący na osobnej jezdni


SJP.pl


metrofan

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Metrofan — imię męskie pochodzenia greckiego, gr. Μητροφανης, złożone z członów μητηρ (meter) — "matki" i φανης (phanes) — "pojawienie się, objawienie się", co oznacza "objawienie matki". Patronem tego imienia jest św. Metrofan, biskup Bizancjum (III–IV wiek). U Słowian wschodnich imię to rozpowszechniło się w formie Mitrofan.

Wikipedia


metrol.

skrót od: metrologia, metrologiczny


SJP.pl


metrolog

specjalista w zakresie metrologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista z zakresu metrologii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɛtˈrɔlɔk, AS: metrolok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metrologia ż.

:: fż. metrolożka ż.

 przym. metrologiczny

Wiktionary


metrologia

nauka dotycząca sposobów dokonywania pomiarów oraz zasad interpretacji uzyskanych wyników


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o miarach, systemach mierzenia i przyrządach pomiarowych;

 (1.2) wiadomości o składzie wewnętrznym i próbie kruszcu, z którego wybite są monety

Wiktionary

Metrologia – nauka dotycząca sposobów dokonywania pomiarów oraz zasad interpretacji uzyskanych wyników.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) metrologia czasu

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. metrolog mos.

 przym. metrologiczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|μέτρον. (métron) → miara + λόγος (lógos) → słowo

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛtrɔˈlɔɟja, AS: metroloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metrolog mos.

 przym. metrologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. metrolog mos.

 przym. metrologiczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|μέτρον. (métron) → miara + λόγος (lógos) → słowo

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


metrologiczny

związany z metrologią, nauką o miarach, wagach i przyrządach pomiarowych


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z metrologią, dotyczący metrologii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛtrɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: metroloǵičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metrologia ż., metrolog mos.

Wiktionary


metrolożka

metrolog


SJP.pl

Patrz:

metrolog

metromierz

miernik, stosowany w przemyśle filmowym, długości taśmy filmowej


SJP.pl

Metromierz - przyrząd montowany w samochodach rajdowych służący pilotowi do nawigacji. Potocznie nazywany "halda". Główną funkcją metromierza jest pomiar przejechanej odległości, ale z reguły do tych urządzeń dodawane są inne funkcje, takie jak: pomiar czasu, pomiar prędkości chwilowej, pomiar prędkości średniej i inne parametry potrzebne pilotowi i kierowcy. W rajdach samochodowych trasa z reguły opisywana jest przez itinerer, z tego powodu jest to niezbędne wyposażenie samochodu rajdowego.

Wikipedia


metron

najmniejsza jednostka informacji metrycznej otrzymana po wykonaniu doświadczenia


SJP.pl

  • metron – miara długości w starożytnej Grecji.
  • Metron (pełna nazwa: Metron Fabryka Zintegrowanych Systemów Opomiarowania i Rozliczeń Sp. z o.o.) – przedsiębiorstwo z siedzibą w Toruniu
  • Metron – krój pisma, projektu Jiříego Rathouskiego, używany w latach 1974–1985 w metrze praskim
  • Metron – postać fikcyjna, bohater komiksowy z uniwersum DC Comics

Wikipedia


metronidazol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. farm. chemioterapeutyk będący pochodną nitroimidazolu;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na beztlenowce najlepiej na początku zastosować metronidazol.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛtrɔ̃ɲiˈdazɔl, AS: metrõńidazol

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) 2-metylo-5-nitro-1H-imidazolo-1-etanol

Wiktionary


metronom

miaromierz, taktomierz;
1. urządzenie zegarowe do odmierzania tempa utworu muzycznego;
2. program komputerowy imitujący działanie takiego urządzenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. przyrząd do ustalania tempa utworu muzycznego;

Wiktionary

Metronom (miaromierz, taktomierz) – urządzenie mechaniczne lub elektroniczne służące do dokładnego podawania tempa utworu muzycznego, używane podczas ćwiczeń muzycznych oraz komponowania.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Często wydaje mi się, że metronom zaczyna przyspieszać w częściach utworu, których nie umiem.

 (1.1) Oprócz klasycznych metronomów z wahadłem produkowane są także elektroniczne. Pierwsze z nich trzeba od czasu do czasu nakręcać, do drugich potrzeba tylko baterii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɛˈtrɔ̃nɔ̃m, AS: metrõnõm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. metronomiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miaromierz, taktomierz

Wiktionary


metropol

hotel w Warszawie


SJP.pl

Metropol – ogólnopolska bezpłatna gazeta codzienna rozdawana na ulicach największych polskich miast. Wydawana była w latach 2000–2007 przez szwedzką spółkę Metro International jako regionalne wydanie bezpłatnego dziennika Metro wydawanego przez ten koncern w wielu krajach świata. 8 listopada 2006 został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa jako największa ogólnoświatowa gazeta. Dziennik miał wówczas łącznie 70 edycji w 100 aglomeracjach miejskich w 21 krajach, w 19 językach w Europie, Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji.

Wikipedia


metropolia

1. główne miasto kraju, prowincji, dzielnicy; stolica;
2. państwo posiadające kolonie w stosunku do tych kolonii;
3. prowincja kościelna złożona z kilku diecezji
4. w starożytnej Grecji: miasto-państwo macierzyste w stosunku do założonych przez nie kolonii i innych posiadłości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. polit. państwo kolonialne w stosunku do swych kolonii;

 (1.2) geogr. urb. główne miasto kraju

 (1.3) adm. kośc. prowincja kościelna zarządzana przez arcybiskupa, składająca się z kilku diecezji;

Wiktionary

Metropolia (stgr. μητρόπολις metrópolis „miasto macierzyste, stolica”, od μήτηρ méter „matka” + πόλις pólis „miasto”).

  • metropolia – duże miasto, które stanowi centrum gospodarcze i kulturalne większego obszaru (zobacz też: obszar metropolitalny)
  • metropolia – w antycznej Grecji polis, której obywatele zakładali miasta-kolonie połączone z nią gospodarczo i kulturowo
  • metropolia – państwo imperialistyczne w stosunku do kolonii
  • metropolia – prowincja kościelna złożona z kilku diecezji, podległa metropolicie
  • Metropolia – czasopismo biznesowo-edukacyjne wydawane w Wielkiej Brytanii dla społeczności polskiej

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmɛtrɔˈpɔlʲja, AS: metropolʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metropolizowanie n., metropolita m.

 czas. metropolizować ndk.

 przym. metropolitalny, metropolitarny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) archidiecezja, arcybiskupstwo

Wiktionary


metropolita

arcybiskup stojący na czele metropolii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) adm. kośc. arcybiskup zajmujący czołowe miejsce w prowincji kościelnej – metropolii;

Wiktionary

Metropolita – zwierzchnik metropolii (prowincji kościelnej). W jej skład wchodzi zawsze archidiecezja na czele z arcybiskupem metropolitą oraz na ogół jedna lub więcej diecezji lub archidiecezji (zwanych sufraganiami) na czele odpowiednio z biskupem lub arcybiskupem diecezjalnym, który do pomocy może mieć przydzielonych biskupów pomocniczych.

Pierwotnie arcybiskupami metropolitami zwano biskupów chrześcijańskich, mających siedziby w stolicach prowincji Cesarstwa Rzymskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Może skończy się ta farsa, że formalnie diecezja jest częścią polskiej prowincji kościelnej i formalnie podlega – na pośmiewisko chyba – polskiemu metropolicie, arcybiskupowi Gniezna?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛtrɔpɔˈlʲita, AS: metropolʹita

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metropolia ż., metropolitan m.

 przym. metropolitarny, metropolitalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. metropolitan

Wiktionary


metropolitalny

przymiotnik od: metropolia; metropolitarny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z metropolią, odnoszący się do metropolii

 (1.2) związany z metropolitą, odnoszący się do metropolity

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do metropolii

 (2.2) należący do metropolity

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Obszar Metropolitalny Waszyngtonu, którego Dystrykt Kolumbii jest częścią, liczy 5,3 miliona ludzi i stanowi siódmy pod względem wielkości obszar metropolitalny w kraju

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. metropolia ż.

 (1.2)

 rzecz. metropolita mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) metropolitarny

Wiktionary


metropolitarny

przymiotnik od: metropolia; metropolitalny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z metropolią, odnoszący się do metropolii

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do metropolii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Katowice z sąsiadującymi miastami tworzą jeden z większych obszarów metropolitarnych w Polsce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metropolita mos., metropolia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) metropolitalny

Wiktionary


metropolizacja

skupianie w dużych miastach obiektów przemysłowych, instytucji kulturalnych, społecznych itp.


SJP.pl

Metropolizacja – proces polegający na zrywaniu bądź osłabianiu związków gospodarczych między centrum miasta a otaczającym go regionem i zastępowaniu ich relacjami z pozostałą częścią świata. Metropolizacja odgrywa istotne znaczenie w dynamice rozwoju, czemu towarzyszy pogłębianie dysproporcji przestrzennych, co z kolei objawia się dominacją metropolii nad resztą regionu.

Wikipedia


metropolizować

skupiać obiekty przemysłowych, instytucje kulturalne itp. w metropoliach


SJP.pl


metropolizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|metropolizować się.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metropolia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) metropolizacja

Wiktionary


metroseksualista

mężczyzna przesadnie dbający o swój wygląd i ukazujący, rozwijający cechy charakteru charakterystyczne dla kobiet


SJP.pl

Metroseksualizm, metroseksualność, styl metro – neologizm z 1994 roku pochodzący od słów „metropolia” i „heteroseksualizm”, opisujący styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetologii, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności – cechy dotychczas kojarzone z kobiecością. Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.

Wikipedia


metroseksualizm

styl życia mężczyzny polegający na przesadnym dbaniu o swój wygląd i ukazywaniu, rozwijaniu cech charakteru charakterystycznych dla kobiet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) styl łączący cechy męskie i żeńskie

Wiktionary

Metroseksualizm, metroseksualność, styl metro – neologizm z 1994 roku pochodzący od słów „metropolia” i „heteroseksualizm”, opisujący styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetologii, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności – cechy dotychczas kojarzone z kobiecością. Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. metroseksualny

Wiktionary


metroseksualność

cecha mężczyzny, który przesadnie dba o swój wygląd i ukazuje, rozwija cechy charakteru charakterystyczne dla kobiet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest metroseksualne; cecha tych, którzy są metroseksualni

Wiktionary

Metroseksualizm, metroseksualność, styl metro – neologizm z 1994 roku pochodzący od słów „metropolia” i „heteroseksualizm”, opisujący styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetologii, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności – cechy dotychczas kojarzone z kobiecością. Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. metroseksualny

 przysł. metroseksualnie

Wiktionary


metroseksualny

przesadnie dbający o swój wygląd i ukazujący, rozwijający cechy charakteru charakterystyczne dla kobiet


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) o wielkomiejskim mężczyźnie nowoczesny, dbający o swój wygląd, podążający za modą, korzystający ze zdobyczy kosmetologii

 (1.2) związany z metroseksualnym (1.1) mężczyzną, jego stylem bycia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lubię tych metroseksualnych facetów. Są tacy niemęscy.

 (1.2) Jacek ostatnio ubiera się w metroseksualnym stylu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛtrɔsɛksuˈwalnɨ, AS: metroseksualny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metroseksualność ż., metroseksualizm ż., metroseksualista m.

 przysł. metroseksualnie

Wiktionary


metroświeca

miara siły światła; światło jednej świecy (jednostki natężenia źródła światła) widziane z odległości jednego metra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opt. fiz. przest. jednostka miary siły światła równa ilości światła jednej świecy widzanej z odległości jednego metra

Wiktionary


metrotwórczy

przymiotnik

 (1.1) liter. tworzący metrum wiersza

Wiktionary


metrowa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. żona metra

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. od metrowy

Wiktionary


metrowiec

ciasto składające się z naprzemiennych warstw ciasta ciemnego i jasnego, przełożonych masą budyniową


SJP.pl


metrówka

1. narzędzie pomiarowe;
2. potocznie: miarka metrowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. narząd pomiarowy, miarka metrowa

Wiktionary

Powiązane:

 przym. metrowy

Wiktionary


metrowy

mający metr długości (np. metrowy stolik)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający długość jednego metra

 (1.2) związany z długością rzędu jednego metra

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po przekopaniu metrowej warstwy śniegu wydobyto całego i żywego dwudziestoletniego turystę z Krakowa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɛˈtrɔvɨ, AS: metrovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metr m., metrówka ż., metraż m.

 przym. metryczny

Wiktionary


metrum

1. w muzyce: określa regularny rozkład akcentów, wartość trwania nut oraz organizuje rytm;
2. w literaturze: elementy językowe tworzące stały schemat, wyznaczające porządek rytmiczny wiersza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. liter. schemat układu elementów językowych powtarzających się regularnie w wersach lub strofach, wyznaczający porządek rytmiczny wiersza

 (1.2) muz. podstawowy schemat określający czas trwania nut oraz układ akcentów w obrębie taktu w utworze muzycznym;

Wiktionary

  • metrum w muzyce
  • metrum w poetyce

Wikipedia


metryczka

zdrobnienie od: metryka;
1. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub lub śmierć jakiejś osoby;
2. dokument zawierający informacje o cechach lub pochodzeniu jakiejś rzeczy lub zwierzęcia


SJP.pl

Pytanie kwestionariuszowe – w badaniach społecznych wypowiedź w formie pytania lub zadania, sformułowana przez badacza i zapisana w kwestionariuszu badania, stawiana respondentowi w czasie prowadzenia badań. Metodami korzystającymi z pytań kwestionariuszowych są wywiad kwestionariuszowy i ankieta.

Wikipedia


metryczny

związany z metrem; system metryczny - system jednostek miar, w którym za podstawę obrano metr - jednostka długości i kilogram - jednostka masy; przestrzeń metryczna - przestrzeń, w której każda para punktów ma przyporządkowaną wielkość nieujemną


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geom. techn. odnoszący się do metra, związany z metrem

 (1.2) jęz. liter. odnoszący się do metrum, związany z metrum

 (1.3) muz. odnoszący się do metrum, związany z metrum

 (1.4) praw. odnoszący się do metryki, związany z metryką

Wiktionary

Powiązane:

 przym. metrowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) miarowy

 (1.4) metrykalny

Wiktionary


metryka

1. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub lub śmierć jakiejś osoby;
2. dokument zawierający informacje o cechach lub pochodzeniu jakiejś rzeczy lub zwierzęcia;
3. rodowód, pochodzenie;
4. dawniej: księgi kanclerskie zawierające dokumenty publiczne, wychodzące z kancelarii królewskiej;
5. zbiór reguł dotyczących budowy wiersza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urz. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub albo śmierć jakiejś osoby

 (1.2) mat. funkcja będąca uogólnieniem pojęcia odległości

Wiktionary

  • metryka osoby – przy rejestracji sytuacji prawnej osób fizycznych w trzech różnych znaczeniach:
    • metryka jako akt (jednej osoby):
      • metryka urodzenia (państwowa) → zobacz akt urodzenia, akt stanu cywilnego
      • metryka urodzenia i chrztu (kościelna) → zobacz metryka chrztu

      Wikipedia

      Wymowa:

      IPA: ˈmɛtrɨka, AS: metryka

      Wiktionary

      Powiązane:

       rzecz. metryczka ż.

       (1.1) przym. metrykalny

       (1.2) przym. metryczny

      Wiktionary

      Synonimy:

       (1.1) akt

      Wiktionary


metrykacja

w bibliotekarstwie: dane bibliograficzne


SJP.pl


metrykalny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z metryką, dotyczący metryki

 (1.2) poświadczony w metryce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. metryka ż., metryczka ż.

Wiktionary


metrykant

Metrykant (pisarz kanclerza, łac. praefectus metricarum) – w siedemnasto- i osiemnastowiecznej Polsce urzędnik prowadzący księgi kancelarii króla, zwane metrykami.

Wikipedia


metrysta

1. badacz struktury wiersza;
2. przestarzałe: poeta umiejętnie stosujący system metryczny


SJP.pl


metryzowalność

własność przestrzeni metryzowalnych


SJP.pl

Przestrzeń metryzowalna – przestrzeń topologiczna, w której można określić strukturę metryczną, czyli wprowadzić metrykę wyznaczającą topologię tej przestrzeni. Przestrzenie metryzowalne mają te same własności topologiczne co przestrzenie metryczne; w szczególności każda przestrzeń metryzowalna (metryczna) jest parazwartą przestrzenią Hausdorffa (a więc również normalna), a także spełnia pierwszy aksjomat przeliczalności.

Wikipedia


metryzowalny

w matematyce: przestrzeń metryzowalna - przestrzeń topologiczna, w której można określić strukturę metryczną


SJP.pl


metta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) (w buddyzmie theravada) bezwarunkowa i nieprzywiązana do konkretnych obiektów miłująca dobroć, kochająca życzliwość, miłowanie

Wiktionary

Mettā (Pāli) lub Maitrī (Skt.) – oznacza bezwarunkową i nieprzywiązaną do konkretnych obiektów miłującą dobroć, kochającą życzliwość, miłowanie. Jest ona częścią dziesięciu paramit buddyjskiej szkoły theravada, a także pierwszą z Czterech Niezmierzoności. Praktyka mettā bhāvanā (pielęgnowanie mettā) jest popularną formą medytacji w buddyzmie, praktykowaną ze świadomym oddychaniem, która polega na koncentracji ukierunkowanej na rozwijanie współczucia.

Wikipedia


metternich

nazwisko


SJP.pl


metternichowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Metternicha lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z postacią Klemensa von Metternicha, austriackiego dyplomaty i kanclerza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) 13 marca 1848 roku wybuchło w Wiedniu powstanie, któremu reżim metternichowski, znacznie zdegenerowany, nie miał sił się przeciwstawić (…).

Wiktionary

Powiązane:

 przym. Metternichowski

Wiktionary


metuszelach

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) bibl. liter. postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie;

Wiktionary

Matuzalem, Metuszelach (hebr. ‏מְתוּשָׁלַח‎) – postać biblijna, syn Henocha, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie, mający żyć 969 lat. Występuje w Księdze Rodzaju, w rozdziale 5, w wersach 21–27.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Metuszelach umarł mając ogółem dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć lat.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Matuzalem, Matuzal

Wiktionary


mętwa

dawniej: płynne lekarstwo z nierozpuszczalnym proszkiem


SJP.pl


mętwik

bakteria mająca kształt pałeczki zaopatrzonej w ruchliwe rzęski nitkowate, które umożliwiają jej poruszanie się


SJP.pl


mętwikowy

mętwik


SJP.pl

Patrz:

mętwik

metycylina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) farm. półsyntetyczny antybiotyk wykorzystywany głównie do leczenia zakażeń skóry, jej tkanek, zapalenia kości, szpiku oraz zapalenia wsierdzia;

Wiktionary

Metycylina – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny antybiotyk beta-laktamowy należący do grupy penicylin o wąskim spektrum działania. W przeciwieństwie do penicylin naturalnych jest oporny na działanie penicylinaz.

Wcześniej był stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na penicyliny, ale wytwarzające penicylinazy (np. szczep MSSA gronkowca złocistego), jednak dziś nie odgrywa znaczącej roli klinicznej, ponieważ został zastąpiony innymi penicylinami półsyntetycznymi takimi jak flukloksacylina czy dikloksacylina. Nadal jest natomiast używany w laboratoriach w celu określenia oporności bakterii na antybiotyki. Mimo utraty zastosowań klinicznych do dziś funkcjonuje termin „gronkowce złociste oporne na metycylinę” (MRSA). Zasadniczą różnicą pomiędzy metycyliną a innymi penicylinami półsyntetycznymi o wąskim spektrum działania jest niemożność podania jej doustnie, ponieważ jest wrażliwa na działanie HCl.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wiele z nich nie reaguje nawet na antybiotyki tzw. ostatniej szansy, jak określa się metycylinę czy wankomycynę.

Wiktionary


metyda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. zob. Metis.

Wiktionary

Metyda (także Metis, Rozsądek, Roztropność; stgr. Μῆτις Mētis, łac. Metis ‘Roztropność’, ‘Rozwaga’, ‘Rozum’, ‘Przebiegłość’) – w mitologii greckiej jedna z okeanid; bogini i uosobienie roztropności (w pozytywnym znaczeniu) i przewrotności (w negatywnym znaczeniu).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Metyda uchodziła za pierwszą żonę (lub pierwszą kochankę) Zeusa oraz jedną z najstarszych córek Okeanosa i tytanidy Tetydy.

 (1.1) Córką Metydy i Zeusa była Atena, narodzona z głowy boga.

 (1.1) Za radą Gai Zeus połknął Metydę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɛˈtɨda, AS: metyda

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Metis; rzad. Przewrotność, Rozsądek, Roztropność

Wiktionary


metyl

jednowartościowa grupa alifatyczna wywodząca się od metanu; grupa metylowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. wywodząca się z metanu grupa alkilowa o wzorze −CH3

Wiktionary

Grupa alkilowa, potocznie alkil – fragment organicznego związku chemicznego, jednowartościowa grupa utworzona formalnie przez oderwanie jednego atomu wodoru od cząsteczki alkanu. Oznacza się ją często literą R (symbol „R”, od ang. residue, nie jest jednak dla niej zarezerwowany i może symbolizować dowolną grupę funkcyjną), a jej wzór ogólny to CnH2n+1.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. metylowy

Wiktionary


metylacja

w chemii: przyłączanie grup metylowych do odpowiednich substratów


SJP.pl

  • Metylacja (chemia) – metylowanie związków organicznych
  • Metylacja (biochemia) – reakcja przeniesienia grupy metylowej z metioniny
  • Metylacja DNA – dodawanie grup metylowych do nukleotydów

Wikipedia


metylamina

najprostsza amina alifatyczna w postaci palnego gazu łatwo rozpuszczalnego w wodzie, powstającego przy rozpadzie alkaloidów i białek, obecnego w przyrodzie; metyloamina


SJP.pl


metylan

pochodna kwasu metylowego


SJP.pl


metylen

dwuwartościowa grupa alifatyczna wywodząca się od metanu lub metylu; grupa metylenowa


SJP.pl

Grupa metylenowa, grupa metanodiylowa – dwuwalencyjna, organiczna grupa alkenodiylowa powstała formalnie przez usunięcie dwóch atomów wodoru z cząsteczki metanu, która przyłączona jest do reszty związku chemicznego poprzez dwa wiązanie pojedyncze.

Wikipedia


metylenowy

przymiotnik od: metylen


SJP.pl


metyloamina

bezbarwny, łatwopalny gaz o zapachu zbliżonym do amoniaku i psujących się ryb, stosowany w wielu syntezach organicznych oraz w przemyśle farmaceutycznym


SJP.pl

Metyloamina (metanoamina), CH
3
NH
2
– organiczny związek chemiczny należący do amin. Jest to trujący, bezbarwny, łatwopalny gaz o nieprzyjemnym zapachu zbliżonym do amoniaku i psujących się ryb. Temperatura topnienia wynosi −93 °C, zaś temperatura wrzenia (skraplania) −6 °C. Jest najprostszą pierwszorzędową aminą alifatyczną. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, trochę gorzej w etanolu. Ze względu na swoje właściwości fizyczne, metyloaminę zazwyczaj przechowuje się albo skroploną w ampułach, albo częściej w postaci soli np. chlorowodorku metyloaminy (higroskopijne ciało stałe) o wzorze (CH
3
NH
3
)Cl
. Handlowo dostępna jest także jako 40% roztwór wodny.

Wikipedia


metyloanilina

amina aromatyczna w postaci oleistej cieczy rozpuszczalna w alkoholu, eterze i benzenie, trudno rozpuszczalna w wodzie


SJP.pl

Wikipedia


metylobenzen

związek organiczny, bezbarwna palna ciecz o zapachu przypominającym benzen, trudno rozpuszczalna w wodzie, stosowana jako surowiec w przemyśle chemicznym, dodatek do paliw i rozpuszczalnik; toluen, toluol


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. systematyczna nazwa toluenu

Wiktionary

Toluen, metylobenzen – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów aromatycznych, stosowany często jako rozpuszczalnik organiczny. Znajduje się w wykazie prekursorów środków odurzających.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Metylobenzen (toluen) może reagować z bromem, tworząc w zależności od warunków różne produkty.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) toluen

Wiktionary


metyloceluloza

Metyloceluloza (eter metylowy celulozy, MC z ang. methylcellulose) – organiczny związek chemiczny, hydrofilowy, rozpuszczalny szczególnie dobrze w zimnej wodzie polimer o średniej masie cząsteczkowej 20–40 tys. Da, pochodna celulozy. Ma postać stałą, włóknistą w kolorze szarobiałym.

Wikipedia


metylofenidat

lek działający stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy, używany m.in. w leczeniu ADHD i narkolepsji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. farm. organiczny związek chemiczny stosowany jako lek o działaniu stymulującym, inhibitor zwrotnego wychwytu dopaminy i norepinefryny;

Wiktionary

Metylofenidat (MPH) – organiczny związek chemiczny z grupy fenyloetyloamin, stosowany jako lek o działaniu stymulującym. Jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i norepinefryny. Używany jest w leczeniu ADHD, narkolepsji, hipersomnii idiopatycznej oraz był stosowany przy wyprowadzaniu z narkozy. Znajduje się w grupie II-P wykazu substancji psychotropowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bezkrytyczne przyjmowanie metylofenidatu przez zdrowe osoby może mianowicie w odczuwalny sposób wpłynąć na zaburzenia rozwoju mózgu, ponieważ obniża jego neuroplastyczność (…)

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chlorowodorek metylofenidatu, skr. MPH, mph

Wiktionary


metylofenol

Krezol, CH
3
C
6
H
4
OH
– organiczny związek chemiczny z grupy fenoli, hydroksylowa pochodna toluenu lub metylowa pochodna fenolu. Występuje w postaci 3 izomerów strukturalnych: 2-metylofenol (o-krezol), 3-metylofenol (m-krezol) i 4-metylofenol (p-krezol). Mają one podobne własności chemiczne, ale różnią się nieco temperaturą topnienia i wrzenia. Mieszanina izomerów określana jest jako krezol surowy bądź trikrezol. Otrzymywany jest przez destylację smoły pogazowej lub ropy naftowej.

Wikipedia


metylomorfina

alkaloid zawarty w opium, metylowa pochodna morfiny stosowana jako środek przeciwkaszlowy, przeciwbólowy i uspokajający; kodeina


SJP.pl

Wikipedia


metylortęć

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. toksykol. kation, wysoko toksyczny związek chemiczny rtęci z grupy związków rtęcioorganicznych;

Wiktionary

Metylortęć – metaloorganiczny związek chemiczny z grupy związków rtęcioorganicznych, o bardzo wysokiej toksyczności oraz łatwości wnikania do organizmu. Metylortęć w środowisku pochodzi ze źródeł antropogenicznych (jako jeden z produktów ubocznych produkcji przemysłowej) i naturalnych (w wyniku procesu metylacji rtęci przeprowadzanego przez mikroorganizmy). W środowisku, szczególnie wodnym, ulega bioakumulacji i biomagnifikacji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Fabryka chemiczna koncernu Chisso Corporation wypuszczała do wody ścieki zawierające metylortęć.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. rtęć ż.

Wiktionary


metylotestosteron

metylowa pochodna testosteronu


SJP.pl


metylowanie

wprowadzanie metylu do związku organicznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|metylować.

Wiktionary

Metylowanie, metylacja – wprowadzanie grupy metylowej do cząsteczki substratu.

Jest to jedna z reakcji alkilowania, polegająca na reakcji czynnika metylującego z centrum nukleofilowym substratu. Dobrymi celami metylowania są heteroatomy azotu, siarki i tlenu, które metyluje się za pomocą jodku metylu (MeI), siarczanu dimetylu (Me2SO4) i węglanu dimetylu (Me2CO3).Związki aromatyczne metyluje się, stosując zwykle reakcję Friedla-Craftsa.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. metylować

Wiktionary


metylowy

przymiotnik od: metyl


SJP.pl


metys

w hodowli zwierząt: mieszaniec różnych odmian lub ras


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) antrop. mieszaniec żółtej rasy człowieka z rasą białą, zwłaszcza potomek Indianki i białego mężczyzny albo białej kobiety i Indianina;

 (1.2) rzad. mieszaniec różnych ras człowieka

Wiktionary

Metys – osoba, której jeden z rodziców jest rodowitym Amerykaninem lub rodowitą Amerykanką, a drugim biała kobieta lub mężczyzna.

W polskiej nomenklaturze za Metysa uważa się zwykle osobę mającą część krwi indiańskiej, bez względu na pochodzenie indiańskiego przodka, przynależność państwową czy narodową. Mówi się więc o Metysach kanadyjskich, amerykańskich czy meksykańskich. Niekiedy też nazwy Metys używa się w stosunku do mieszańców ludności białej z innymi przedstawicielami odmiany żółtej, np. pierwotnymi mieszkańcami Madagaskaru. Współcześnie w języku angielskim istnieje określenie Métis (z francuskiego, wymawiane [metiˈ]), zarezerwowane wyłącznie dla osób o pochodzeniu mieszanym, zamieszkujących Kanadę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Głównym zajęciem kanadyjskich Metysów było łowiectwo, a przede wszystkim polowania na bizony.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmɛtɨs, AS: metys

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. matysaż m.

:: zdrobn. Metysek m.

:: fż. Metyska ż.

 przym. metyski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) mieszaniec

Wiktionary


metysaż

proces mieszania się odmian ludzkich


SJP.pl


metyska

przymiotnik od: Metys


SJP.pl

Metys – osoba, której jeden z rodziców jest rodowitym Amerykaninem lub rodowitą Amerykanką, a drugim biała kobieta lub mężczyzna.

W polskiej nomenklaturze za Metysa uważa się zwykle osobę mającą część krwi indiańskiej, bez względu na pochodzenie indiańskiego przodka, przynależność państwową czy narodową. Mówi się więc o Metysach kanadyjskich, amerykańskich czy meksykańskich. Niekiedy też nazwy Metys używa się w stosunku do mieszańców ludności białej z innymi przedstawicielami odmiany żółtej, np. pierwotnymi mieszkańcami Madagaskaru. Współcześnie w języku angielskim istnieje określenie Métis (z francuskiego, wymawiane [metiˈ]), zarezerwowane wyłącznie dla osób o pochodzeniu mieszanym, zamieszkujących Kanadę.

Wikipedia


metyski

przymiotnik od: Metys


SJP.pl


metyzacja

łączenie zwierząt w celach hodowlanych, polegające na kojarzeniu różnych ras lub gatunków


SJP.pl


metz

[czytaj: mec] miasto we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we Francji;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 przym. metzeński

Wiktionary


metzeński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Metzem, dotyczący Metzu, pochodzący z Metzu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Metz mrz.

Wiktionary


meursault

[czytaj: merSO] burgundzkie wino o lekko słodkim smaku


SJP.pl

Meursault – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Côte-d’Or.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 1538 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 95 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Meursault plasuje się na 140. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 587.).

Wikipedia


mev

megaelektronowolt


SJP.pl


mew

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = techn. mała elektrownia wodna;

Wiktionary

  • Mew – Pokémon psychiczny
  • MEW – skrót od Mała Elektrownia Wodna
  • MEW – przedsiębiorstwo z Warszawy
  • Mew – zespół muzyczny z Danii

Wikipedia


mewa

biały lub jasnopopielaty ptak z rodziny o tej samej nazwie, żyjący na wybrzeżach mórz, oceanów, czasem wód śródlądowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. ptak płetwonogi o upierzeniu koloru białego lub popielatego żyjący na wybrzeżach;

Wiktionary

Mewy (Larinae) – podrodzina ptaków z rodziny mewowatych (Laridae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mewy z krzykiem unosiły się nad żaglami, wzlatywały nad powierzchnią wody i muskały tę powierzchnię białymi skrzydłami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmɛva, AS: meva

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mewi

 rzecz. zdrobn. mewka

Wiktionary


mewalonian

hydrokwas; kwas mewalonowy


SJP.pl

Kwas mewalonowy (kwas 3-metylo-3,5-dihydroksypentanowy) – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów. Odgrywa rolę w wieloetapowym procesie biosyntezy izoprenoidów, w tym cholesterolu. Kwas mewalonowy powstaje z kwasu 3-hydroksy-3-metyloglutarowego przy udziale enzymu reduktazy HMG-CoA, regulującego powstawanie cholesterolu. Kwas 3-metylo-3,5-dihydroksypentanowy występuje w dwóch odmianach enancjomerycznych, biologicznie aktywny jest związek o konfiguracji R.


Wikipedia


mewalonianowy

mewalonian


SJP.pl

Patrz:

mewalonian

mewalonowy

kwas mewalonowy - hydroksykwas biorący udział w procesie syntezy cholesterolu; mewalonian


SJP.pl


mewi

przymiotnik od: mewa


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla mewy; dotyczący, odnoszący się do mewy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmɛvʲi, AS: mevʹi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mewka ż., mewa ż.

Wiktionary


mewka

1. najmniejszy ptak wodny z rodziny mew; mewa mała;
2. mewka japońska - udomowiony ptak z rodziny astryldów, wywodzący się z Chin;
3. potocznie: kobieta trudniąca się prostytucją w mieście portowym;
4. zdrobnienie od: mewa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mała mewa

 (1.2) zdrobn. mewa

 (1.3) ornit. odmiana gołębia

 (1.4) ornit. zob. mewka japońska.

 (1.5) pot. prostytutka działająca w miastach portowych

Wiktionary

Przykłady

 (1.5) Gdy pewnego wieczora spotyka ją przez przypadek w klubie nocnym, w którym Zośka bywała jako mewka, jego podejrzenia przybierają na sile.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mewa ż.

 przym. mewi

Wiktionary


mewlewici

członek muzułmańskiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; derwisz


SJP.pl


mewlewita

członek muzułmańskiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; derwisz


SJP.pl


mewowate

rodzina ptaków żyjących na wybrzeżach morskich, nad rzekami i jeziorami wszystkich stref klimatycznych, żywiących się zwłaszcza rybami


SJP.pl

Mewowate (Laridae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes). Polska nazwa pochodzi od niemieckiego Möwe.

Wikipedia


mewowaty

o cechach mewowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


mews

[czytaj: mju:z] zabudowa charakterystyczna dla Londynu; mała uliczka wraz z budynkami dookoła


SJP.pl


mewy

rodzina ptaków z rzędu siewkowatych


SJP.pl

Mewy (Larinae) – podrodzina ptaków z rodziny mewowatych (Laridae).

Wikipedia


mexicali

[czytaj: mechiKAli] miasto w Meksyku


SJP.pl

Mexicali – miasto w północnym Meksyku na granicy ze Stanami Zjednoczonymi, niedaleko miasta San Diego (USA). Stolica stanu Kalifornia Dolna (Baja California). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wyniosła blisko 690 tys. mieszkańców choć obszar metropolitarny liczył blisko 1,6 mln.

Wikipedia


mexx

firma odzieżowa


SJP.pl

Mexx – holenderska sieć odzieżowa, założona przez biznesmena indyjskiego pochodzenia Rattana Chadha sprzedająca odzież i akcesoria damskie, męskie i dla dzieci (Mexx Kids). Obecnie posiada butiki w ponad 50 państwach.


Wikipedia


meyer

[czytaj: majer] nazwisko


SJP.pl

Gminy Meyer w USA:

  • Meyer (ang. Meyer Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Menominee
  • Meyer (ang. Meyer Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Pierce

Osoby o nazwisku Meyer:

  • Meyer, Adolf (1881–1929) – niemiecki architekt
  • Meyer, Adolf (1866–1950) – szwajcarsko-amerykański psychiatra
  • Meyer, Adolf (1840-1911) – niemiecki przyrodnik, ornitolog
  • Meyer, Adolf de (1868-1946) – francuski fotografik
  • Meyer, Adolf (ur. 1960) – austriacki piosenkarz
  • Meyer, Albert (1870–1953) – szwajcarski polityk
  • Meyer, Albert (1903–1965) – amerykański duchowny katolicki
  • Meyer, Alexander (ur. 1983) – niemiecki piłkarz
  • Meyer, Alfred (1894–1945) – niemiecki zbrodniarz hitlerowski
  • Meyer, Alvah T. (1888–1939) – amerykański lekkoatleta
  • Meyer-Landrut, Andreas (ur. 1929) – niemiecki dyplomata
  • Meyer, Antoinette (ur. 1920) – szwajcarska narciarka alpejska
  • Meyer, Arnold Oskar (1877–1944) – niemiecki historyk
  • Meyer, Axel (ur. 1960) – niemiecki biolog
  • Meyer, Bendix (?–1721) – duński oficer i dyplomata
  • Meyer, Breckin (ur. 1974) – amerykański aktor
  • Meyer, Cameron (ur. 1988) – australijski kolarz szosowy
  • Meyer, Carl Anton Andreevic von (1795–1855) – rosyjski botanik
  • Meyer, Carl Friedrich (1803–1886) – niemiecki lekarz
  • Meyer, Carl Friedrich (1840–1904) – niemiecki historyk i geograf
  • Meyer, Carl – niemiecki architekt
  • Meyer, Carl (ur. 1981) – nowozelandzki wioślarz
  • Meyer, Carolyn (ur. 1935) – amerykańska pisarka
  • Meyer, Christian (ur. 1977) – norweski skoczek narciarski
  • Meyer, Conrad Ferdinand (1825-1898) – szwajcarski pisarz
  • Meyer, Debbie (ur. 1952) – amerykańska pływaczka
  • Meyer, Dina (ur. 1968) – amerykańska aktorka
  • Meyer, Elana (ur. 1966) – południowoafrykańska lekkoatletka
  • Meyer, Ernst Heinrich Friedrich (1791–1858) – niemiecki botanik
  • Meyer, Ernst (1797–1861) – duński malarz
  • Meyer, Ernst (1871–1931) – niemiecki lekarz
  • Meyer, Ernst (1887–1930) – niemiecki polityk
  • Meyer, Ernst Hermann (1905–1988) – niemiecki kompozytor
  • Meyer, Ernst (1912–?) – niemiecki zbrodniarz nazistowski
  • Meyer, Gerog (1893–1926) – niemiecki lotnik
  • Meyer, Gustav Ritter von (1834–1909) – niemiecki polityk
  • Meyer, Gustav (1850–1900) – niemiecki filolog i bałkanista
  • Meyer, Hannes (1889–1954) – szwajcarski architekt i urbanista
  • Meyer, Hans (1858–1929) – niemiecki geolog
  • Meyer, Hans (1884–1966) – niemiecki filozof
  • Meyer, Hans (1925–2020) – południowoafrykański aktor
  • Meyer, Hans Joachim (ur. 1936) – niemiecki polityk
  • Meyer, Hans (ur. 1942) – niemiecki piłkarz
  • Meyer, Heinz (1916–1987) – niemiecki wojskowy
  • Meyer, Hermann von (1801–1869) – niemiecki paleontolog
  • Meyer-Rabingen, Hermann (1887–1961) – niemiecki generał dywizji
  • Meyer, Horst (ur. 1941) – niemiecki wioślarz
  • Meyer, Horst Ludwig (1956–1999) – niemiecki terrorysta
  • Meyer, Hubert (ur. 1913) – niemiecki SS-Obersturmbannführer
  • Meyer, John Ambrose (1899–1969) – amerykański polityk
  • Meyer, Julius Lothar (1876–1960) – niemiecki chemik
  • Meyer, Karl (1894–1917) – niemiecki lotnik
  • Meyer-Baer, Kathi Gertrud (1892–1977) – amerykańska muzykolog pochodzenia niemieckiego
  • Meÿer, Kazimierz (1884–1944) – polski inżynier
  • Meyer, Konrad (1901–1973) – SS-Oberführer kierujący opracowaniem Generalnego Planu Wschodniego
  • Meyer, Krzysztof (ur. 1943) – polski kompozytor
  • Meyer, Kurt Julius – niemiecki komendant oddziałów wartowniczych w hitlerowskim obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen
  • Meyer, Kurt „Russ” (1910–1961) – niemiecki wojskowy, generał Waffen SS
  • Meyer-Landrut, Lena (ur. 1991) – niemiecka wokalistka
  • Meyer, Leonard B. (1918–2007) – amerykański muzykolog
  • Meyer, Leonhard (1900–?) – niemiecki zbrodniarz hitlerowski
  • Meyer, Lindsay (ur. 1988) – amerykańska wioślarka
  • Meyer, Ludwik (1841–1911) – polski fabrykant
  • Meyer, Maciej Jan (zm. 1737) – warmiński malarz epoki baroku
  • Meyer, Maria – polska aktorka
  • Meyer, Martin (ur. 1972) – polityk Lichteinsteinu
  • Meyer, Nicholas (ur. 1945) – amerykański scenarzysta filmowy, pisarz
  • Meyer, Noël (ur. 1988) – południowoafrykański lekkoatleta
  • Meyer, Roswitha (ur. 1965) – austriacka aktorka
  • Meyer, Russell Albion „Russ” (1922–2004) – amerykański reżyser filmowy
  • Meyer, Sabine (ur. 1959) – niemiecka klarnecistka
  • Meyer, Stephenie (ur. 1973) – amerykańska pisarka
  • Meyer, Theodor (1904–1948) – niemiecki zbrodniarz hitlerowski
  • Meyer, Turi (ur. 1964) – amerykański scenarzysta, reżyser oraz producent filmowy
  • Meyer-Laker, Victoria (ur. 1988) – brytyjska wioślarka
  • Meyer, Viktor (1848–1897) – niemiecki chemik
  • Meyer-Schwartau, Wilhelm (1854–1935) – niemiecki architekt
  • Meyer, Willy (1854–1932) – niemiecko-amerykański lekarz, chirurg
  • Meyer Pleite, Willy Enrique (ur. 1952) – hiszpański polityk
  • Meyer, Zygmunt Jan (ur. 1944) – polski polityk

Wikipedia


meysztowicz

nazwisko


SJP.pl

  • Meysztowicz herbu Rawicz – polska rodzina pochodzenia litewskiego

Osoby o nazwisku Meysztowicz:

  • Aleksander Meysztowicz (1864–1943) – ziemianin i polityk
  • Jan Meysztowicz (1910–1997) – prawnik i prozaik
  • Jerzy Meysztowicz (ur. 1958) – polityk i przedsiębiorca
  • Walerian Meysztowicz (1893–1982) – ksiądz katolicki, teolog i pisarz

Wikipedia


mezalians

1. dawniej: małżeństwo z osobą niższego stanu lub bez majątku;
2. małżeństwo lub związek z kimś nieodpowiednim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) małżeństwo z osobą niższego stanu;

Wiktionary

Mezalians (fr. mésalliance) – małżeństwo z osobą niższego stanu, np. szlachcica z chłopką. Było uważane za małżeństwo nierówne, nieodpowiednie i niestosowne. Dzisiaj pojęcie bywa używane w odniesieniu do związku osób różniących się pochodzeniem, a potocznie także statusem majątkowym czy wykształceniem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Związek wykształconego malarza z nieuczoną chłopką bez wątpienia był mezaliansem, który dotąd budzi zdziwienie i jednocześnie podziw.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mezaliansowy

Wiktionary


mezaliansowy

przymiotnik od: mezalians


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mezaliansem, dotyczący mezaliansu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ich związek śmietanka zaraz uznała za mezaliansowy i rozpoczęło się napiętnowanie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezalians m.

Wiktionary


mezanin

niska kondygnacja pomiędzy parterem a pierwszym piętrem; półpiętro, mezzanino, mezanino, antresola


SJP.pl

Mezzanino (mezanin, mezonin, półpiętro; wł. mezzanino, od mezzano – środkowy) – niska kondygnacja między piętrami (często między parterem a pierwszym piętrem) pojawiająca się w architekturze pałacowej. Powierzchnia przeznaczona na pokoje gościnne, dla służby lub dzieci.

Wikipedia


mezanino

niska kondygnacja pomiędzy parterem a pierwszym piętrem; półpiętro, mezzanino, mezanin, antresola


SJP.pl


mężateczka

zdrobnienie od: mężatka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: mężatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛ̃w̃ʒaˈtɛt͡ʃka, AS: mũ̯žatečka

Wiktionary


mężatka

kobieta, która ma męża; kobieta zamężna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która jest żoną

Wiktionary

Stan cywilny – sytuacja prawna osoby wyrażona przez cechy ją indywidualizujące, kształtowana przez zdarzenia naturalne, czynności prawne, orzeczenia sądów, lub decyzje organów, stwierdzona w akcie stanu cywilnego.

Stan cywilny oznacza w szczególności:

  • stanowisko, które jednostka zajmuje w rodzinie lub w społeczeństwie, z którego wynikają jej prawa i obowiązki
  • stanowisko prawne osoby, wynikające z jej przynależności do określonej rodziny
  • ustalony prawnie zespół cech charakteryzujących w społeczeństwie indywidualną pozycje człowieka
  • sytuacje prawną człowieka ze względu na jego przynależność (więzy wynikające z pokrewieństwa oraz więzy łączące małżonków) do rodziny
  • sytuację prawną osoby charakteryzującą się niepodzielnością i niezbywalnością, wynikającą z jej przynależności (pozostawania w stosunkach prawnych pokrewieństwa przysposobienia i małżeństwa) do rodziny
  • zespół cech osoby (przede wszystkim) podlegających obowiązkowej rejestracji
  • sumę cech osoby, charakteryzujących jej sytuację w rodzinie i jej sytuację czysto osobistą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) „Mężatka” jest bardziej formalnym określeniem żony.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɛ̃w̃ˈʒatka, AS: mẽũ̯žatka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mąż

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zamężna, żona, małżonka

Wiktionary


mężatkowski

mężatka


SJP.pl

Patrz:

mężatka

mężaty

potocznie: zamężny


SJP.pl


mezcal

[czytaj: meskal] mocny, niedokładnie przedestylowany napój alkoholowy z przefermentowanych części agawy; meskal, mescal


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) spoż. narodowa wódka meksykańska o słomkowym kolorze wytwarzana z bulw agawy;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. mescal m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mescal

Wiktionary


mężczyzna

dorosły człowiek płci męskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) dorosły człowiek płci męskiej;

 (1.2) pot. kochanek

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

 (2.1) daw. mężczyźni (1.1)

Wiktionary

Mężczyzna – dojrzały płciowo przedstawiciel gatunku Homo sapiens o płci męskiej. Przed osiągnięciem dorosłości człowiek płci męskiej określany jest jako chłopiec. Różnice w genotypie kobiety i mężczyzny determinują dymorfizm płciowy człowieka (→ chromosomy płci), gdyż zdecydowana większość mężczyzn ma chromosom X i chromosom Y. U mężczyzn zazwyczaj również występuje wyższy poziom androgenów i niższy estrogenów. Wyjątek od tego stanowią niektórzy transpłciowi i interpłciowi mężczyźni.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jako operatorów żurawi budowlanych tradycyjnie zatrudnia się wyłącznie mężczyzn – choć wyjątki się zdarzają.

 (1.2) Pani Celino, miała pani wielu mężczyzn w swoim życiu?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɛ̃w̃ʃˈt͡ʃɨzna, AS: mẽũ̯ščyzna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mąż mos., męskość ż., męstwo n.

 czas. mężnieć ndk., zmężnieć dk.

 przym. męski, zamężny

 przysł. męsko, mężnie, po męsku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pan, facet; pot. facio, faciu, koleś; symbol. ♂; skr. M; gw-pl|Górny Śląsk|chop.

Wiktionary


mężczyźniany

mężczyzna


SJP.pl

Patrz:

mężczyzna

mezeń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w północnej Rosji, na terenie obwodu archangielskiego;

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (2.1) geogr. rzeka w północnej części Rosji, w Republice Komi i obwodzie archangielskim;

Wiktionary

Mezeń (ros. Мезень, Miezień) – rzeka w północnej części Rosji, w Republice Komi i obwodzie archangielskim. Rzeka wypływa w środkowej części Grzbietu Timańskiego w Republice Komi. Potem rzeka płynie w kierunku północno-zachodnim i uchodzi do Morza Białego do Zatoki Mezeńskiej w pobliżu miasta Mezeń.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. mezeński

Wiktionary


mezenchyma

tkanka zarodkowa pochodząca z listka zarodkowego


SJP.pl

Mezenchyma, tkanka mezenchymatyczna – tkanka łączna zarodkowa. Występuje tylko w okresie zarodkowym. Z niej powstają wszystkie rodzaje tkanek łącznych, tkanka kostna, tkanka chrzęstna, tkanka mięśniowa (w tym komórki tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej typu sercowego). Jej gwiaździste komórki mają charakter totipotencjalny. Galaretowata substancja podstawowa tkanki łącznej zarodkowej pozbawiona jest włókien.

Wikipedia


mezenchymatyczny

mezenchyma


SJP.pl

Patrz:

mezenchyma

mezeński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mezenią lub Mezeniem, dotyczący Mezeni lub Mezenia

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mezeń mrz./ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Zatoka Mezeńska

Wiktionary


mezenterium

Wikipedia


mezglewski

nazwisko


SJP.pl


mężnie

przysłówek

 (1.1) w sposób mężny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmɛ̃w̃ʒʲɲɛ, AS: mũ̯žʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mężny, męski

 rzecz. mąż m., mężczyzna mos.

 czas. zmężnieć, mężnieć

 przysł. męsko, po męsku

Wiktionary


mężnieć

1. stawać się silniejszym, tęższym; potężnieć;
2. dawniej: stawać się mężnym, odważnym; odważnieć


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zmężnieć)

 (1.1) stawać się męskim

 (1.2) nabierać tężyzny, siły

 (1.3) stawać się mężnym, odważniejszym

 (1.4) przen. rozrastać się, rozwijać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W czasie wakacji w Bostonie Igor zaczął mężnieć.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zmężnieć dk.

 przym. męski

 przysł. mężnie, męsko

 rzecz. mężczyzna mos./ż., mężnienie n., mąż mos., męskość ż.

Wiktionary


mężniej

stopień wyższy od przysłówka: mężnie


SJP.pl


mężniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: mężny


SJP.pl


mężność

dawniej:
1. męstwo;
2. wiek męski


SJP.pl


mężny

odznaczający się męstwem, walecznością, śmiały w walce; będący objawem odwagi; odważny, nieustraszony, waleczny


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) dzielny, waleczny, śmiały, odważny

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zmężnieć

 przym. męski

 przysł. mężnie

 rzecz. męstwo n.

Wiktionary


mezo

Mezo, dawniej Lajner i Mejger, właśc. Jacek Leszek Mejer[A] (ur. 1 lipca 1982 w Poznaniu) – polski raper[B], autor tekstów, dziennikarz radiowy i osobowość telewizyjna.

Poza solową działalnością artystyczną współpracował z wykonawcami, takimi jak Ascetoholix, Slums Attack, Owal/Emcedwa, DJ Decks, Liber, Duże Pe, IGS, Sylwia Przybysz, Grupa Operacyjna czy Pięć Dwa.

Wikipedia


mezo-

przedrostek

 (1.1) ekol. pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na tolerowanie wąskich, pośrednich wartości danego czynnika

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) mezo- + termiczny = mezotermiczny

 (1.1) mezo- + -biont = mezobiont

Wiktionary


mezoagregat

cząstka gleby o średnicy od 0,25 milimetra do 5 milimetrów, w największym stopniu decydująca o korzystnych właściwościach gleby


SJP.pl


mezoameryka

obszar geograficzno-kulturowy w Ameryce Północnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. archeol. antrop. region zamieszkany przez członków wielkich środkowoamerykańskich kultur prekolumbijskich rozciągający się od środkowego Meksyku po Przesmyk Panamski;

Wiktionary

Mezoameryka – region obejmujący terytoria zamieszkane przez członków wielkich środkowoamerykańskich kultur prekolumbijskich oraz ich wpływu kulturowego, ekonomicznego i politycznego. Rozciąga się w przybliżeniu od środkowego Meksyku po Przesmyk Panamski.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Figurki kobiet z obszaru Mezoameryki przedstawiają postacie o szerokich biodrach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezoamerykanistyka ż., mezoamerykanistyk m., mezoamerykanistka ż.

 przym. mezoamerykański, mezoamerykanistyczny

Wiktionary


mezoamerykański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z Mezoameryką, dotyczący Mezoameryki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mezoameryka ż.

Wiktionary


mezoarchaik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. nazwa jednego z okresów geologicznych

Wiktionary

Mezoarchaik (ang. Mesoarchean)

  • w sensie geochronologicznym: trzecia era archaiku, trwająca 400 milionów lat (od 3200 do 2800 milionów lat temu). Mezoarchaik jest młodszy od paleoarchaiku a starszy od neoarchaiku.
  • w sensie chronostratygraficznym: trzeci eratem eonotemu archaicznego, wyższy od paleoarchaiku a niższy od neoarchaiku.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔarˈxajik, AS: mezoarχai ̯ik

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mezoarchaiczny

Wiktionary


mezoatom

atom egzotyczny, w którym jeden lub więcej elektronów zastąpiono mezonami


SJP.pl

Atom egzotyczny – atom, w którym jedna lub więcej cząstek zostały zastąpione innymi cząstkami o tym samym ładunku. Na przykład atomy mionowe i atomy hadronowe to atomy, w których elektron jest zastąpiony inną ujemną cząstką. Do atomów egzotycznych należą również takie, w których jądro zastąpione jest inną cząstką dodatnią, na przykład pozytonium (elektron i pozyton), mionium (elektron i dodatni mion) oraz pionium (pion i mion), a także atomy z hiperjądrem.

Wikipedia


mezobiont

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ekol. gatunek o wąskim, lecz oscylującym w pośrednim zakresie tolerancji w stosunku do czynników środowiskowych

Wiktionary


mezoblast

Mezoderma (łac. mesodermis; gr. mésos ‘środkowy’, dérma ‘skóra’) – środkowa warstwa komórek zarodka, trzeci listek zarodkowy trójwarstwowców umiejscowiony pomiędzy entodermą i ektodermą. Powstaje pod koniec gastrulacji z uwypuklenia komórek listków zarodkowych. W dalszym rozwoju różnicuje się na:

  • mezodermę przyosiową, z której powstają metameryczne somity,
  • mezodermę pośrodkową (nefrotom), z której rozwijają się narządy moczotwórcze,
  • mezodermę boczną, tworzącą worki obejmujące jelito.

Wikipedia


mężobójca

dawniej: morderca, zabójca; również zabójca mężczyzny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. człowiek, który popełnił zabójstwo

 (1.2) daw. zabójca mężczyzny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mężobójstwo n.

:: fż. mężobójczyni ż.

 przym. mężobójczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. zabójca, morderca

Wiktionary


mężobójczy

związany z zabiciem własnego męża


SJP.pl


mężobójczyni

zabójczyni własnego męża


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) krym. zabójczyni swojego męża

 (1.2) daw. krym. zabójczyni mężczyzny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mężobójstwo n., mężobójca mos.

 przym. mężobójczy

Wiktionary


mężobójstwo

zabicie własnego męża


SJP.pl


mezocefalia

wielkość głowy pośrednia między brachycefalią a dolichocefalią; średniogłowość, mezokefalia


SJP.pl


mezocefaliczny

mezocefalia


SJP.pl

Patrz:

mezocefalia

mezocykl

cykl treningowy średniej długości charakteryzujący rodzaj pracy i zmiany obciążeń w okresie zbliżonym do czterech tygodni


SJP.pl


mezoderma

środkowa warstwa listka zarodkowego


SJP.pl

Mezoderma (łac. mesodermis; gr. mésos ‘środkowy’, dérma ‘skóra’) – środkowa warstwa komórek zarodka, trzeci listek zarodkowy trójwarstwowców umiejscowiony pomiędzy entodermą i ektodermą. Powstaje pod koniec gastrulacji z uwypuklenia komórek listków zarodkowych. W dalszym rozwoju różnicuje się na:

  • mezodermę przyosiową, z której powstają metameryczne somity,
  • mezodermę pośrodkową (nefrotom), z której rozwijają się narządy moczotwórcze,
  • mezodermę boczną, tworzącą worki obejmujące jelito.

Wikipedia


mezodermalny

mezoderma


SJP.pl

Patrz:

mezoderma

mezodrapieżnik

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. małe lub średnie zwierzę, którego dieta w 50–70% składa się z mięsa

Wiktionary


mezofanerofit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. drzewo o średniej wysokości z przedziału 8–30 metrów;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fanerofit mrz.

Wiktionary


mezofauna

w biologii: zwierzęta niewielkich rozmiarów, zwłaszcza glebowe, osiągające rozmiary od 0,2 do 2,0 mm


SJP.pl


mezofaza

faza pośrednia pomiędzy fazą krystaliczną a cieczą izotropową


SJP.pl

Ciekłe kryształy – faza pośrednia między ciekłym i krystalicznym stanem skupienia materii, którą charakteryzuje zdolność do płynięcia, charakterystyczna dla cieczy i jednocześnie dalekozasięgowe uporządkowanie tworzących ją cząsteczek, podobnie jak to ma miejsce w kryształach.

W literaturze fachowej nazwa ciekły kryształ jest często zamieniana terminem mezofaza, który obejmuje jednak także kryształy plastyczne i kryształy condis.

Wikipedia


mezofil

tkanka, głównie miękiszowa, wypełniająca przestrzenie w liściu między skórką a wiązkami przewodzącymi


SJP.pl

Mezofil – tkanka roślinna występująca w blaszce liściowej, między górną a dolną epidermą. W jej skład wchodzi głównie miękisz asymilacyjny (chlorenchyma). U wielu roślin dwuliściennych mezofil jest zróżnicowany na miękisz gąbczasty, położony na dolnej stronie liścia i miękisz palisadowy, występujący pod górną epidermą.

Wikipedia


mezofilny

mezofil


SJP.pl

Patrz:

mezofil

mezofit

roślina przystosowana do życia w środowisku umiarkowanie wilgotnym, np. lipa, porzeczka, pokrzywa


SJP.pl

Mezofit – roślina występująca na średnio i zmiennowilgotnych siedliskach (np. pola uprawne, łąki, lasy). Mezofity mają dobrze rozwinięty system korzeniowy, a także tkanki przewodzące, mechaniczne, okrywające i miękiszowe. Ich liście mają aparaty szparkowe po dolnej stronie blaszki liściowej. Ciśnienie osmotyczne dochodzi do 25 atmosfer.

Wikipedia


mezoglea

bezpostaciowa substancja wypełniająca przestrzeń między ektodermą a endodermą u gąbek i parzydełkowców


SJP.pl

Mezoglea – pierwotnie bezkomórkowy koloidalny żel zalegający pomiędzy warstwą okrywającą (epidermalną) i wewnętrzną (gastroderma) u niektórych parzydełkowców (Cnidaria). U większości meduz stanowi grubą warstwę oddzielającą epidermę od gastrodermy. Natomiast u drugiej formy parzydełkowców, czyli polipów warstwa mezoglei zazwyczaj stanowi cienką warstwę.

Terminem mezoglea błędnie określany jest mezohyl gąbek.

Wikipedia


mezohalinowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekol. cechujący się tolerancją w stosunku do średnich wielkości zasolenia

Wiktionary


mezohydryczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekol. cechujący się tolerancją w stosunku do pośrednich wilgotności

Wiktionary


mezohyl

substancja bezpostaciowa występująca u gąbek między komórkami okrywającymi (pinakocytami) a warstwą choanocytu


SJP.pl

Mezohyl, symplazma – substancja bezpostaciowa występująca u gąbek między komórkami okrywającymi (pinakocytami) a warstwą choanodermy. Zawiera ona komórki, co odróżnia ją od mezoglei występującej u jamochłonów; przez to mezohyl jest często błędnie określany właśnie tym terminem. Funkcjonalnie jest odpowiednikiem mezoglei i mezenchymy.

W stadiach młodocianych gąbek mezohyl jest koloidalnym płynnym żelem, a w późniejszych stadiach tworzy galaretowatą macierz.

Wikipedia


mezokarp

środkowa warstwa owocni powstającej ze ścian zalążni w owocach roślin okrytozalążkowych


SJP.pl

Mezokarp – w owocach roślin okrytonasiennych środkowa warstwa owocni powstającej ze ścian zalążni. Znajduje się między egzokarpem a endokarpem. O ile skrajne warstwy są zwykle cienkie (egzokarp tworzy skórkę na owocu, endokarp otacza nasiono, czasem drewnieje i tworzy pestkę), mezokarp bywa nierzadko silnie rozrośnięty. Ze względu na sposób jego wykształcenia wyróżnia się owoce soczyste (mezokarp gruby, mięsisty, tworzony przez miękisz, na przykład w pestkowcach) lub suche (mezokarp suchy, cienki, na przykład w strąkach).

Wikipedia


mezokefalia

wielkość głowy pośrednia między brachycefalią a dolichocefalią; średniogłowość; mezocefalia


SJP.pl


mezoklimat

Mezoklimat – klimat obszaru o długości w linii od 10 do 100 kilometrów, wyodrębniającego się od sąsiednich obszarów, kształtujący się pod wpływem rzeźby terenu, podłoża (wodnego, lądowego) i jego pokrycia (np. rodzaju roślinności, zabudowy).

Wikipedia


mezolift

zabieg kosmetyczny likwidujący zmarszczki oraz poprawiający elastyczność i jędrność skóry; mezolifting


SJP.pl


mezolifting

zabieg kosmetyczny likwidujący zmarszczki oraz poprawiający elastyczność i jędrność skóry; mezolift


SJP.pl


mezolit

środkowa epoka kamienia; epipaleolit


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. epoka w dziejach ludzkości między paleolitem a neolitem, trwająca od ok. 12. tys. r. p.n.e. do ok. 5. tys. r. p.n.e.;

Wiktionary

Mezolit (gr. mesos „średni” i lithos „kamień”), środkowa epoka kamienia, epipaleolit – środkowy okres epoki kamienia trwający od około 11000–7000 p.n.e. na Bliskim Wschodzie i około 8000–4800 p.n.e. na terenach Niżu Środkowoeuropejskiego, stanowiący stopniowe przejście od paleolitu do neolitu i związany z postępującymi przemianami klimatycznymi (schyłek zlodowacenia).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mɛˈzɔlʲit, AS: mezolʹit

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mezolityczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) epipaleolit, środkowa epoka kamienia

Wiktionary


mezolityczny

mezolit


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) żyjący/mający miejsce w mezolicie lub pochodzący/wywodzący się z niego

Wiktionary

Patrz:

mezolit

Przykłady

 (1.1) W Aamose odkryto kompleks mezolitycznych obozowisk otwartych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔlʲiˈtɨt͡ʃnɨ, AS: mezolʹityčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezolit m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) epipaleolityczny

Wiktionary


mezomeria

Rezonans chemiczny (mezomeria) – sposób przedstawiania struktury związków chemicznych i innych indywiduów chemicznych za pomocą tzw. struktur granicznych. Faktyczna struktura cząsteczki jest opisywana przez kombinację liniową tych struktur.

Wikipedia


mezomeryczny

mezomeria


SJP.pl

Patrz:

mezomeria

mezomorficzny

mezomorfia


SJP.pl

Patrz:

mezomorfia

mezon

nietrwała cząstka elementarna o spinie całkowitym i masie spoczynkowej pośredniej między masą elektronu a masą protonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. cząstka subatomowa złożona z pary kwark–antykwark; hadron o spinie całkowitym, uczestniczący w oddziaływaniach silnych;

Wiktionary

Mezony – cząstki elementarne należące do hadronów, o liczbie barionowej B = 0 oraz spinach całkowitych. Mezony zbudowane są z par kwark-antykwark, co jest związane z tym, że wypadkowy ładunek kolorowy cząstki musi być równy zeru (antykwark posiada antykolor kwarku). Wewnętrzna geometria mezonu może być określona poprzez geometrię Bolyai-Łobaczewskiego i przypuszczalnie ma, tak jak grawitacja, naturę geometryczną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mezony są cząstkami pośrednimi w oddziaływaniach jądrowych.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mezonowy

Wiktionary


mezonin

1. wysoki parter, położony między pierwszym piętrem a właściwym parterem; półpiętrze;
2. okno na półpiętrze


SJP.pl


mezonowy

mezon


SJP.pl

Patrz:

mezon

mezopauza

cienka warstwa atmosfery, oddzielająca mezosferę od termosfery


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. warstwa atmosfery Ziemi oddzielająca mezosferę od termosferę;

Wiktionary

Mezopauza to cienka izotermiczna warstwa atmosfery ziemskiej, znajdująca się na wysokości 80–90 km i oddzielająca mezosferę od leżącej wyżej termosfery. W mezopauzie temperatura powietrza wynosi około −100 °C, a ciśnienie około 0,1 hPa. Mezopauza jest związana z występowaniem zórz polarnych w wyższych szerokościach geograficznych.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etymn|mezo-|pauza.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) mesopause

* baskijski: (1.1) mesopausa

* czeski: (1.1) mezopauza ż.

* francuski: (1.1) mésopause ż.

* hiszpański: (1.1) mesopausa ż.

* nowogrecki: (1.1) μεσόπαυση ż.

* słowacki: (1.1) mezopauza ż.

źródła.

== mezopauza (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. mezopauza

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔˈpawza, AS: mezopau̯za

Wiktionary


mezopitek

kopalna pramałpa wąskonosa pochodząca z drugiej połowy trzeciorzędu


SJP.pl


mezoplankton

plankton składający się z organizmów średniej wielkości (od 1 do 5 mm), obejmujący większość gatunków planktonu zwierzęcego morskiego i słodkowodnego, dający się schwytać w siatki planktonowe; plankton sieciowy


SJP.pl


mezopotamczyk

mieszkaniec Mezopotamii


SJP.pl


mezopotamia

starożytna kraina położona między Eufratem i Tygrysem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu rzek: Tygrysu i Eufratu;

Wiktionary

Mezopotamia (gr. Μεσοποταμία, w znaczeniu dosłownym międzyrzecze, nazwa przejęta z pers. ‏میان‌رودان‎ Miyanrudan i aram. ‏ܒܝܬ ܢܗܪ̈ܝܢ‎ Bet-Nahrain) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu Tygrysu i Eufratu. Na obszarze tym w starożytności rozwijał się szereg kultur, państw i imperiów, których twórcami były różne ludy (Sumerowie, Babilończycy, Akadyjczycy, Asyryjczycy, Amoryci, Huryci, Kasyci, Chaldejczycy), kontynuujące jednak wspólne dziedzictwo kulturowe.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Powszechnie uważa się, że właśnie na terenach Mezopotamii narodziła się pierwsza cywilizacja.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔpɔˈtãmʲja, AS: mezopotãmʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mezopotamczyk mos., Mezopotamka ż.

 przym. mezopotamski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Międzyrzecze

Wiktionary


mezopotamski

przymiotnik od: Mezopotamia (kraina historyczna i geograficzna na Bliskim Wschodzie)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mezopotamią, dotyczący Mezopotamii

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) Nizina Mezopotamska • kampania mezopotamska

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Mezopotamia ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) mesopotamiar

* białoruski: (1.1) месапатамскі

* chorwacki: (1.1) mezopotamski

* interlingua: (1.1) mesopotamian

* rosyjski: (1.1) месопотамский

* słowacki: (1.1) mezopotámsky

* słoweński: (1.1) mezopotamski

* szwedzki: (1.1) mesopotamisk

* ukraiński: (1.1) месопотамський

źródła.

== mezopotamski (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) mezopotamski

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔpɔˈtãmsʲci, AS: mezopotãmsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mezopotamia ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Mezopotamia ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) mesopotamiar

* białoruski: (1.1) месапатамскі

* chorwacki: (1.1) mezopotamski

* interlingua: (1.1) mesopotamian

* rosyjski: (1.1) месопотамский

* słowacki: (1.1) mezopotámsky

* słoweński: (1.1) mezopotamski

* szwedzki: (1.1) mesopotamisk

* ukraiński: (1.1) месопотамський

źródła.

== mezopotamski (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) mezopotamski

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

 (1.1) jęz. mezopotamski arapski

synonimy.

Wiktionary


mezopowy

widzenie mezopowe - praca oka przy niedostatecznej ilości światła


SJP.pl


mezoproterozoik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. nazwa jednego z okresów geologicznych;

Wiktionary

Mezoproterozoik

W sensie geochronologicznym: druga era proterozoiku, trwająca od 1,6 do 1,0 mld lat temu. Dzieli się na 3 okresy: kalim, ektas i sten.

W sensie chronostratygraficznym: środkowy eratem proterozoiku, dzielący się na trzy systemy: kalim, ektas i sten.

Podział ten opiera się na datowaniu izotopowym wieku skał.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔprɔtɛrɔˈzɔjik, AS: mezoproterozoi ̯ik

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mezoproterozoiczny

Wiktionary


mezoregion

jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, obejmująca większy teren o zbliżonych cechach środowiskowych oraz krajobrazowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, charakteryzująca się zbliżonymi cechami środowiskowo-krajobrazowymi;

Wiktionary

Mezoregion (wł. mezoregion fizycznogeograficzny) – jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, obejmująca większy teren o zbliżonych cechach środowiskowo-krajobrazowych. W wielostopniowej regionalizacji mezoregion stanowi jednostkę niższego rzędu wchodzącą w skład makroregionu (np. mezoregion Równina Wkrzańska wchodzi w skład makroregionu Pobrzeże Szczecińskie).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W wielostopniowej regionalizacji mezoregion stanowi jednostkę niższego rzędu wchodzącą w skład makroregionu.

Wiktionary


mezosfera

1. warstwa atmosfery ziemskiej znajdująca się nad stratosferą na wysokości od 45-50 do 80-80 metrów;
2. środkowa sfera kuli ziemskiej; płaszcz Ziemi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. warstwa atmosfery Ziemi znajdująca się między stratosferą a termosferą;

 (1.2) geol. warstwa płaszcza ziemskiego między astenosferą a barysferą

Wiktionary

  • Mezosfera – warstwa płaszcza Ziemi
  • Mezosfera – warstwa atmosfery

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔˈsfɛra, AS: mezosfera

Wiktionary


mezoskaf

odmiana batyskafu, badawczy statek podwodny, służący do eksploracji wód na średnich głębokościach


SJP.pl


mezosom

u bakterii cudzożywnych: struktura powstała w wyniku pofałdowania błony komórkowej na skutek oddziaływania mikroskopowych środków chemicznych


SJP.pl

Mezosom – struktura występująca w błonie komórkowej komórek prokariotycznych, o niepoznanej do końca genezie i ewentualnej funkcji.

Pierwszy raz mezosomy zostały zaobserwowane w latach pięćdziesiątych i od tego czasu uważano je albo za artefakty, będące efektem działań środków chemicznych używanych do utrwalania preparatów do analizy mikroskopowej (wg niektórych badań mezosomy nie występują w organizmach żywych), albo przypisywano im różne funkcje, m.in. udział w podziałach komórkowych lub miejsca przyczepu genoforu, a w XXI w. – funkcję analogiczną do mitochondriów w komórkach eukariotycznych.

Wikipedia


mezostych

utwór wierszowany, w którym środkowe litery w kolejnych wersach składają się na słowo lub zdanie


SJP.pl


mezosyderyt

Mezosyderyty – grupa meteorytów kamienno-żelaznych. W masie krzemianowej składającej się z oliwinu, ortopiroksenu, plagioklazu wtopione są fragmenty meteorytowego żelaza (kamacyt, taenit). Budowa strukturalna mezosyderytów wskazywać może na przejście przez nie procesu dyferencjacji. Przykładem mezosyderytu jest meteoryt Łowicz.

Wikipedia


mezoterapia

nieinwazyjna metoda stosowana w leczeniu rozmaitych schorzeń skóry, np. cellulitu, łuszczycy, a także w leczeniu i profilaktyce łysienia, polegająca na wstrzykiwaniu w głąb skóry odpowiednich substancji leczniczych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. kosmet. niechirurgiczny zabieg medyczny lub kosmetyczny polegający na dostarczeniu bezpośrednio do skóry właściwej substancji leczniczych, regenerujących lub odżywczych;

Wiktionary

Mezoterapia (gr. mesos - "środek", therapeia - "terapia"), zwana również intradermoterapia - działający miejscowo niechirurgiczny zabieg polegający na dostarczeniu bezpośrednio do skóry właściwej substancji leczniczych, regenerujących lub odżywczych. Mezoterapia jest skuteczną metodą podawania leków, substancji odżywczych, witamin czy kwasu hialuronowego. W zależności od podawanych substancji, mezoterapia spełnia różne funkcje - lecznicze, odżywcze i regenerujące.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Popularność mezoterapii wynika m.in. z faktu, że kuracja ta szybko przynosi zauważalną poprawę oraz ma bardzo ograniczone efekty uboczne.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) intradermoterapia

Wiktionary


mezotermiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekol. cechujący się tolerancją w stosunku do średnich temperatury

Wiktionary


mezotonia

typ rozwojowy pędów u krzewów i niektórych roślin zielnych charakteryzujący się wyrastaniem pędów bocznych z pąków powstających w środkowych partiach osi macierzystych


SJP.pl


mezotopowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekol. cechujący się małą tolerancją w stosunku do czynników środowiska i występujący jedynie w warunkach o średnich ilościach danych czynników

 (1.2) fiz. zmierzchowy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezotop

Wiktionary


mezotor

produkt rozpadu toru, promieniotwórczy izotop radu lub aktynu


SJP.pl


mezotrof

roślina mająca przeciętne wymagania co do żyzności gleby, pośrednia między oligotrofem a eutrofem


SJP.pl


mezotroficzny

1. roślina mezotroficzna - roślina mająca przeciętne wymagania co do żyzności gleby, pośrednia między oligotrofem a eutrofem; mezotrof;
2. średnio zasobny w składniki odżywcze


SJP.pl


mezotrofit

roślina przystosowana do życia w warunkach umiarkowanego zaopatrzenia w składniki pokarmowe


SJP.pl


mezotron

wcześniejsza nazwa mezonu, cząstki elementarnej o spinie całkowitym i masie spoczynkowej pośredniej między masą elektronu a protonu


SJP.pl

Mezony – cząstki elementarne należące do hadronów, o liczbie barionowej B = 0 oraz spinach całkowitych. Mezony zbudowane są z par kwark-antykwark, co jest związane z tym, że wypadkowy ładunek kolorowy cząstki musi być równy zeru (antykwark posiada antykolor kwarku). Wewnętrzna geometria mezonu może być określona poprzez geometrię Bolyai-Łobaczewskiego i przypuszczalnie ma, tak jak grawitacja, naturę geometryczną.

Wikipedia


mężować

żartobliwie: być mężem, pełnić funkcję męża


SJP.pl


mezowo

Mezowo (kaszub. Mézowò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy nad jeziorem Mezowskim w okolicy Kartuz. Obszar wsi obejmuje również akweny jezior Okunkowo i Szczyczno.

Wieś norbertanek żukowskich w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku.

Wikipedia


mężowski

dotyczący męża, należący do męża, właściwy mężowi


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący męża, należący do męża

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mąż mos., mężulek mos., mężuś mos.

 przym. męski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mężowy

Wiktionary


mężowy

przymiotnik od: mąż


SJP.pl


mezozaur

kopalny gad wodny, przodek ichtiozaurów, żyjący w górnym karbonie i dolnym permie


SJP.pl

Mezozaur – rodzaj żyjącego w karbonie i permie, około 300 mln lat temu bazalnego zauropsyda zaliczanego do anapsydów. Jedyny znany przedstawiciel rzędu Mesosauria.

Wikipedia


mezozoiczny

przymiotnik

 (1.1) geol. dotyczący mezozoiku, występujący, powstały w mezozoiku

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔzɔˈjit͡ʃnɨ, AS: mezozoi ̯ičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezozoik m.

Wiktionary


mezozoik

era geologiczna w dziejach Ziemi, trwająca od około 230 do 65 milionów lat temu, dzieląca się na trias, jurę i kredę; era mezozoiczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. jedna z er geologicznych;

Wiktionary

Era mezozoiczna, mezozoik – era, która rozpoczęła się od wielkiego wymierania pod koniec permu, a skończyła zagładą wielkich gadów, pod koniec kredy (patrz tabelka), znanego jako wymieranie kredowe. Era mezozoiczna trwała o jedną trzecią krócej niż paleozoiczna, bo tylko 186 milionów lat. Dzieli się ją na trzy okresy: trias, jurę i kredę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mezozoik dzieli się na trzy okresy: kredę, jurę i trias.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmɛzɔˈzɔjik, AS: mezozoi ̯ik

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mezozoiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) era mezozoiczna

Wiktionary


mężulek

pieszczotliwie o mężu; mężulo, mężuś, mężunio


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pieszcz. lub iron. określenie męża

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Barbórka wciąż zerka na swojego mężulka.

 (1.1) Twój mężulek coś nie w sosie, obiadek nie smakował?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mąż mos., mężuś mos.

 przym. mężowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mężuś

Wiktionary


mężulo

pieszczotliwie o mężu; mężuś, mężulek, mężunio


SJP.pl


mężunio

pieszczotliwie o mężu; mężulo, mężulek, mężuś


SJP.pl


mezura

zwitek pergaminu z wersetami Tory, przybity do prawej strony drzwi Żydów ortodoksyjnych


SJP.pl


mężuś

pieszczotliwie o mężu; mężulo, mężulek, mężunio


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pieszcz. lub iron. określenie męża

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Barbórka wciąż zerka na swojego mężusia.

 (1.1) Mężuś myśli, że ja nie wiem, ile on zarabia, a ja co miesiąc odbieram jego wyciągi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mąż mos., mężulek mos.

 przym. mężowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mężulek

Wiktionary


mezuza

zwitek pergaminu z wersetami Pięcioksiągu, uważany przez żydów za talizman


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. ozdobny wąski pojemnik z fragmentem Tory wieszany przez żydów na odrzwiach domu;

Wiktionary

Mezuza (hebr. ‏מזוזה‎, dosł. odrzwia, futryna drzwiowa) – zwitek pergaminu z naniesionymi dwoma fragmentami Tory (Księga Powtórzonego Prawa 6,4–9 i Księga Powtórzonego Prawa 11,13–21), umieszczony w pojemniku wykonanym z drewna, metalu, kości lub szkła, albo w rurce, i zawieszany na zewnętrznej prawej framudze drzwi, w judaizmie mający wartość symboliczną, historyczną i religijną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Abrahamku, pomóż dziadkowi przywiesić mezuzę.

Wiktionary


mężydło

nazwisko


SJP.pl


mezyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mezją, dotyczący Mezji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mezja ż.

Wiktionary


mężyk

nazwisko


SJP.pl

  • Mężyk – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim
  • Mężyk – pomorski demon

Osoby o tym nazwisku:

  • Arkadiusz Mężyk – polski inżynier, wykładowca
  • Jan Mężyk z Dąbrowy – polski urzędnik staropolski
  • Mariusz Mężyk – polski piłkarz

Wikipedia


mężyński

nazwisko


SJP.pl


mężysko

zgrubienie od: mąż; poufale lub z lekceważeniem o mężu


SJP.pl


mezytylen

związek organiczny; 1,3,5-trimetylobenzen


SJP.pl

Mezytylen (1,3,5-trimetylobenzen), C6H3(CH3)3 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów aromatycznych. Jest trujący. Jego izomerami są m.in. kumen (izopropylobenzen, Ph-iPr) i pseudokumen (1,2,4-trimetylobenzen).

Otrzymuje się go ze smoły węglowej lub syntetycznie przez polikondensację acetonu lub polimeryzację propynu.

Wikipedia


mezzanino

niska kondygnacja pomiędzy parterem a pierwszym piętrem; półpiętro; mezanin; antresola


SJP.pl

  • Mezzanino (architektura)
  • Mezzanino (miejscowość) we Włoszech

Wikipedia


mezzo

w złożeniach muzycznych: pół, średnio, umiarkowanie


SJP.pl

Wikipedia


mezzoforte

muzyczne określenie wykonawcze: średnio głośno


SJP.pl

Mezzo forte

  • mezzo forte (wł. „średnio głośno”) – w terminologii muzycznej, niezbyt silnie, zob. dynamika (muzyka)
  • Mezzo Forte – anime OVA z 2001 roku, reż. Yasuomi Umetsu

Mezzoforte

  • Mezzoforte – islandzki zespół muzyczny
  • Mezzoforte – polski zespół muzyczny

Wikipedia


mezzopiano

określenie wykonawcze - średnio cicho


SJP.pl


mezzosopran

[czytaj: meccosopran albo mecosopran] głos kobiecy o skali pośredniej między sopranem a altem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) muz. głos żeński lub chłopięcy pomiędzy sopranem a altem

 (1.2) pot. osoba z takim głosem

Wiktionary

Mezzosopran – głos żeński pomiędzy sopranem i altem, częściowo obejmujący skalę obu poprzednich, lecz o odmiennej od nich barwie. Wyróżnia się trzy rodzaje:

  • mezzosopran koloraturowy – o skali od g do h2 (wyjątkowo do c3, a nawet – zupełnie wyjątkowo – do d3);
  • mezzosopran liryczny – o skali od g do a2;
  • mezzosopran dramatyczny – o skali od f do g2.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Danuta gra na skrzypcach i śpiewa pięknym mezzosopranem.

 (1.2) Profesor podziwiał słynną arię mezzosopranu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezzosopranista mos., mezzosopranistka

 przym. mezzosopranowy

Wiktionary


mezzosopranista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muz. chłopiec, falsecista lub kastrat, który śpiewa mezzosopranem

 (1.2) muz. muzyk, który gra na instrumencie wydającym dźwięki zbliżone do mezzosopranu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Trudno znaleźć mezzosopranistę, bo tak wysokim głosem śpiewają głównie kobiety.

Wiktionary

Powiązane:

 forma żeńska mezzosopranistka

 zob. mezzosopran.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mezzosopran

Wiktionary


mezzosopranistka

[czytaj: meccosopranistka lub mecosopranistka] kobieta śpiewająca mezzosopranem; mezzosopran


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która śpiewa mezzosopranem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Głos tej mezzosopranistki obejmuje cztery oktawy!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mezzosopran, mezzosopranista

 przym. mezzosopranowy

Wiktionary


mezzosopranowy

przymiotnik od: mezzosopran


SJP.pl


mezzotinta

mezzotynta;
1. rodzaj techniki graficznej,
2. odbitka uzyskana tą techniką


SJP.pl

Mezzotinta (sztuka czarna, fr. manière noire, wł. mezzotinto – półton) – technika druku wklęsłego należąca do technik suchych, czyli niewymagających trawienia. Technika mezzotinty, głównie w Anglii, rozwinęła się na przełomie XVIII i XIX wieku. Stwarzała niezwykłe możliwości oddawania walorów obrazu w sposób malarski, miękki oraz tonowy. Dzięki temu stała się bardzo rozpowszechnioną i cenioną techniką graficzną, którą wykorzystywano szczególnie do reprodukowania dzieł malarskich. Technika ta eliminowała charakterystyczną dla rytownictwa linearność, w miejsce której pojawiła się plama tonalna.

Wikipedia


mezzotinto

[czytaj: meccoTINto] technika miedziorytnicza polegająca na operowaniu plamami, a nie kreskami ciągłymi, popularna w XVII wieku


SJP.pl


mezzotintograwiura

1. technika druku wklęsłego z użyciem fotochemicznie przygotowanych form; heliograwiura, fotograwiura, światłodruk;
2. odbitka powstała przy użyciu tej techniki


SJP.pl


mezzotynta

mezzotinta;
1. rodzaj techniki graficznej,
2. odbitka uzyskana tą techniką


SJP.pl


mełamed

nauczyciel w chederze (elementarnej religijnej szkole żydowskiej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nauczyciel dzieci w chederze;

Wiktionary

Mełamed (jid. ‏מלמד‎ melamed, hebr. ‏מְלַמֵּד‎ melamed) – nauczyciel w chederze, nierzadko także jego właściciel. Instytucja mełameda rozpowszechnina była zwłaszcza wśród Żydów Europy Wschodniej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mɛˈwãmɛt, AS: meu̯ãmet

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) melamed, mełammed

Wiktionary


mełchów

Mełchów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Lelów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


mełgiew

wieś w Polsce


SJP.pl

Mełgiew – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Mełgiew.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mełgiew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wikipedia


mełgiewski

przymiotnik od: Mełgiew


SJP.pl


mełnik

bułgarskie czerwone wino o wysokiej jakości; melnik


SJP.pl

Melnik, Mełnik (bułg. Мелник) – to najmniejsze miasto w Bułgarii (216 mieszkańców w 2011 roku), położone w południowo-zachodniej części kraju, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Sandanski.

Wikipedia


mełno

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. jezioro w Polsce


SJP.pl

  • Mełno – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Świedziebnia
  • Mełno – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim, w gminie Gruta
  • Mełno – jezioro w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim, w gminie Gruta, leżące na terenie Pojezierza Chełmińskiego
  • Mełno – stacja kolejowa w Mełnie, w gminie Gruta, w powiecie grudziądzkim, w województwie kujawsko-pomorskim

Wikipedia


mełpin

Mełpin (pol. hist. Małpino) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.

Wikipedia


mf

skrót od: Ministerstwo Finansów (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = adm. Ministerstwo Finansów

Wiktionary


mfw

[czytaj: em ef wu] skrót od: Międzynarodowy Fundusz Walutowy


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = ekon. polit. Międzynarodowy Fundusz Walutowy;

 (1.2) = techn. morska farma wiatrowa;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Cła owszem, ale tylko w jedną stronę, Bank Światowy i MFW, tak, to pożyteczne instytucje, gdy rozdają pieniądze, ale przecież nie mogą nam dyktować swoich warunków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛ̃m‿ɛv‿ˈːu, AS: ẽm‿e•‿vu

Wiktionary


mg

miligram


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = Mistrz Gry

Wiktionary

  • Magnez (Mg) – pierwiastek chemiczny
  • miligram (mg) – jedna tysięczna grama (0,001 g)
  • Megagram (Mg) – milion gramów (1000000 g)
  • Mistrz Gry (MG) – osoba prowadząca grę RPG
  • Ministerstwo Gospodarki
  • Medal for Gallantry – australijskie odznaczenie wojskowe
  • MG Cars – brytyjski producent samochodów działający w latach 1924–2006.
  • MG Motor – brytyjsko-chiński producent samochodów działający od 2006 roku.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) GM, game master

źródła.

== MG (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) wojsk. = machine gun → karabin maszynowy

 (1.2) med. = myasthenia gravis → miastenia rzekomoporaźna

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


mgielny

1. mgła; mgłowy (rzadko);
2. bardzo niewyraźny;
3. mający delikatny odcień


SJP.pl


mgiełka

1. zdrobnienie od: mgła;
2. kosmetyk w sprayu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od mgła

 (1.2) kosmet. kosmetyk służący do spryskiwania ciała lub włosów

Wiktionary

Mgiełka – spektakl Teatru Telewizji w reżyserii Juliusza Janickiego z 1986 na podstawie opowiadania Józefa Hena pod tym samym tytułem.

Premierowa emisja telewizyjna odbyła się w poniedziałek 8 września 1986

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲɟɛwka, AS: mʹǵeu̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mgła ż., mglistość ż., zamglenie n., mgławica ż.

 przym. mglisty, mgłowy

 czas. zamglić

Wiktionary


mgiełkowaty

przypominający mgiełkę, podobny do mgiełki


SJP.pl


mglić

pokrywać mgłą; tracić wyrazistość


SJP.pl


mgliściej

stopień wyższy od przysłówków: mgliście, mglisto


SJP.pl


mglistość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) właściwość tego, co jest pełne mgły

 (1.2) właściwość tego, co jest niejasne, nieprecyzyjne, niejednoznaczne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mgła ż., mgiełka ż., mgławica ż.

 przym. mglisty

 przysł. mgliście

Wiktionary


mglistozielony

nieintensywnie zielony; jasnozielony, bladozielony, mdłozielony, zielonawy, zielonkawy


SJP.pl


mglistszy

stopień wyższy od przymiotnika: mglisty


SJP.pl


mglisty

zamglony;
1. pełen mgły;
2. widziany jak za mgłą; niewyraźny;
3. niekonkretny lub mało zrozumiały; niejasny, niepewny, niewyraźny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pełen mgły

 (1.2) przen. widziany jak przez mgłę, za mgłą; niewyraźny

 (1.3) przen. mało konkretny, niesprecyzowany lub mało zrozumiały

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Suche jak kość twarze niewyraźnie bielały w szarówce, wisiały w mglistym powietrzu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmɡlʲistɨ, AS: mglʹisty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mgła ż., mgiełka ż., mglistość ż., mgławica ż.

 przym. mgławy, zamglony

 przysł. mglisto, mgliście

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mgławy, przymglony, zamglony

 (1.2) niewyraźny, nieostry

 (1.3) niekonkretny

Wiktionary


mgliwy

mglisty; przypominający mgłę


SJP.pl


mgm

[czytaj: em-gie-EM] skrót od:
1. Metro-Goldwyn-Mayer - wytwórnia filmowa w USA;
2. Ministerstwo Gospodarki Morskiej


SJP.pl


mgnienie

1. krótki odcinek czasu; moment, chwila, chwilka;
2. nagłe, krótkotrwałe pojawienie się czegoś; przebłysk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. bardzo krótki odcinek czasu

 (1.2) krótki błysk światła

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲɟɲɛ̇̃ɲɛ, AS: mʹǵńė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. migać ndk., daw. mgnąć, daw. mżeć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chwila, moment

 (1.2) przebłysk

Wiktionary


mgops

skrótowiec

 (1.1) = Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

Wiktionary


mgowo

Mgowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Płużnica.Obecnie (III 2011 r.) wieś liczy 482 mieszkańców, znajduje się w niej 18 budynków mieszkalnych. Mieści się w niej ujęcie wody pitnej, która jest rozprowadzana po całej gminie Płużnica oraz gminach sąsiadujących.

Wikipedia


mgr

skrót od: magister (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = eduk. magister

Wiktionary

Magister (skrót mgr, z łac. dowódca, mistrz, nauczyciel) – tytuł zawodowy nadawany przez uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich.

Dla uzyskania tytułu magistra niezbędne jest wcześniejsze uzyskanie absolutorium, złożenie pracy dyplomowej i zdanie egzaminu magisterskiego. Jest to również tytuł zwyczajowy używany w stosunku do farmaceutów (podobnie jak tytuł doktora używany w odniesieniu do lekarzy i profesora wobec nauczycieli).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Referat wygłosił mgr Jan Kowalski.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: maˈɟistɛr, AS: maǵister

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. magister m., magisterka ż.

 przym. magisterski

Wiktionary


mgła

1. zawiesina malutkich kropelek wody występująca w przyziemnej warstwie powietrza;
2. coś przejrzystego, zwiewnego (np. para, cienka tkanina); obłok;
3. coś niejasnego, niewyraźnego; pomroka;
4. rodzaj układu koloidowego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zawiesina mikroskopijnych kropelek wody unosząca się nisko nad ziemią w postaci obłoku utrudniającego widoczność;

 (1.2) coś przejrzystego, lekkiego, zwiewnego

 (1.3) to, co powoduje, że obraz czegoś staje się niewyraźny

 (1.4) układ koloidowy złożony z bardzo drobnych kropelek cieczy rozproszonych w gazie

Wiktionary

Mgła – naturalny, widoczny aerozol składający się z drobnych kropelek wody lub kryształków lodu zawieszonych w powietrzu w pobliżu powierzchni Ziemi, które powoduje w przyziemnej warstwie powietrza zmniejszenie widzialności poniżej 1000 m. Gdy widzialność wynosi od 1000 do 2000 m mówi się potocznie, że jest mglisto. Gdy widzialność wynosi ponad 2000 m, zjawisko nazywa się zamgleniem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Poranna mgła znacznie utrudnia widoczność na drodze.

 (1.3) Widzę stąd doskonale, już nie przez mgłę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɡwa, AS: mgu̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mgławica ż., zamglenie n.

:: zdrobn. mgiełka ż.

 czas. zamglić dk.

 przym. mgielny, mgłowy, mgławicowy, zamglony, mglisty

 przysł. mgliście

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) opar, para; symbol.

Wiktionary


mgławica

1. skupisko gazu i pyłu wewnątrz galaktyk, będące zagęszczeniem materii międzygwiezdnej lub otoczką gwiazdy, widoczne dzięki odbiciu światła gwiazd położonych w pobliżu;
2. w przenośni: coś niejasnego, bez wyraźnych kształtów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. obłok gazu i pyłu międzygwiazdowego;

 (1.2) coś zwiewnego, przypominającego mgłę; skupisko takiego czegoś

 (1.3) coś niejasnego, niewyraźnego, o nieokreślonym kształcie

Wiktionary

Mgławica – zgrupowanie obłoku gazu i pyłu międzygwiazdowego lub bardzo rozległa otoczka gwiazdy widoczne w sferze niebieskiej jako ciemna mgiełka lub świetlisty obłoczek.

W przestrzeni kosmicznej liczne są niewidoczne obłoki gazu, możliwe do wykrycia tylko dzięki analizie ich widma w niewidzialnych dla oka zakresach. Ośrodek międzygwiazdowy gromadzi się w spiralnych ramionach galaktyk i jest w ciągłym ruchu. Jego tworzywo stanowią w 99% wodór i hel, zaś reszta to inne gazy oraz pył.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Strzelec zawiera wiele gromad gwiazd i mgławic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mɡwaˈvʲit͡sa, AS: mgu̯avʹica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mgła ż., mgiełka ż., mglistość ż., zamglenie n.

 czas. zamglić dk.

 przym. mglisty, mgłowy, mgielny, mgławicowy

 przysł. mgliście

Wiktionary


mgławicowy

przymiotnik od: mgławica


SJP.pl


mgławisko

poetyckie określenie mgławicy


SJP.pl


mgławy

1. nieco zamglony; mglisty;
2. niezupełnie zrozumiały, mało wyrazisty; mętnawy, mglisty


SJP.pl


mgłowy

mgła (rzadko); mgielny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mgłą, dotyczący mgły

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mgławica ż., mgiełka ż., mgła ż.

 przym. zamglony

Wiktionary


mhd

skrót od:
1. Miejski Handel Detaliczny;
2. magnetohydrodynamika


SJP.pl


mhd-owiec

pracownik MHD (Miejskiego Handlu Detalicznego); emhadowiec


SJP.pl


mhd-owski

MHD (Miejski Handel Detaliczny); emhadowski


SJP.pl


mhk

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = Muzeum Historyczne Miasta Krakowa;

 (1.2) = Muzeum Historii Katowic;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od października dwa oddziały MHK i MNK łączy nie tylko sąsiedztwo w jednym budynku, ale również porozumienie o sprzedaży wspólnych biletów.

Wiktionary


mhm

potocznie:
1. wykrzyknik wyrażający odpowiedź twierdzącą na postawione pytanie; tak, no, uhm;
2. wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Mmm, a może pójdziemy do kina?; hm, mmm


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …oznaczający przytaknięcie

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) tak, pot. no, nom

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) mhm

źródła.

== mhm (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA3|m̩ˈm̥m̩˥.

 audioUK|En-uk-Mmhmm2.ogg.

znaczenia.

wykrzyknik

 (1.1) mhm

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: m̩ˈxm̩, AS: mχm

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tak, pot. no, nom

Wiktionary


mho

jednostka przewodności przewodnika elektrycznego, odwrotność oma (ohma); siemens; simens


SJP.pl


mhz

miliherc


SJP.pl


mi

1. muzyka: trzecia z sylab solmizacyjnych;
2. jedna z liter alfabetu greckiego; my


SJP.pl

skrót

 (1.1) = Księga Micheasza

Wiktionary

Belgia:

  • Mî – walońska nazwa miejscowości My

Inne:

  • mi – nazwa solmizacyjna dźwięku muzycznego E
  • Mi – siglum biblijne Księgi Micheasza
  • mi – grecka litera μ
  • Mi – trzydziesty drugi znak japońskich sylabariuszy hiragana (み) i katakana (ミ)
  • MI – "Militia Immaculatae", Rycerstwo Niepokalanej
  • MI – skrót zakonny ojców Kamilianów w Polsce
  • MI – skrót Ministerstwa Infrastruktury
  • Mi – sztandarowa linia smartfonów produkowana przez firmę Xiaomi
  • kilkanaście różnych śmigłowców Moskiewskiej Fabryki Śmigłowców

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈcɕɛ̃ŋɡa ˌmʲixɛˈaʃa, AS: ḱśŋga mʹiχeaša

Wiktionary


mia

[czytaj: MIja] środowiskowo: bulimia; Mia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) anglosaskie imię żeńskie

 (1.2) niemiecka i skandynawska forma imienia Maria

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W miękkim blasku pochodni Mia gapiła się na kremowe pianino, przy którym siedział Quin.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|Mia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Mia

źródła.

== Mia (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


miąć

gnieść


SJP.pl

czasownik przechodni

 (1.1) gnieść

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɔ̇̃ɲt͡ɕ, AS: mʹi ̯o̊̃ńć

Wiktionary

Powiązane:

 czas. pomiąć dk., zmiąć dk., wymiąć dk.

 rzecz. mięcie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gnieść, marszczyć, międlić, miętosić, ugniatać

Wiktionary


miąchać

1. potocznie: mącić, mieszać;
2. młodzieżowo: miąchać beton - przeklinać


SJP.pl


miączyn

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Miączyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Miączyn
  • Miączyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Czerwińsk nad Wisłą
  • Miączyn – gromada
  • Miączyn – stacja kolejowa
Zobacz też
Miączyn Duży, Miączyn Mały, Miączyn-Kolonia, Miączynek

Wikipedia


miączyński

przymiotnik od: Miączyn


SJP.pl


miąglina

drzewo rosnące we wschodniej Brazylii; palma brazylijska; atalia


SJP.pl

Atalia, attalia, miąglina (Attalea Kunth) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych. Obejmuje 66–69 gatunków, przy czym współcześnie włącza się zwykle do tego rodzaju Maximiliana, Orbignya, Scheelea (choć jeszcze w 1999 postulowano ich rozdzielenie). W wąskim ujęciu należało tu ok. 30 gatunków. Rośliny te występują w tropikalnej części Ameryki Południowej, w Ameryce Centralnej (na północy po Meksyk) oraz na Antylach, gdzie rośnie jeden gatunek A. crassispatha, który jest endemitem Haiti (zachowało się mniej niż 50 okazów mających wielki problem z rozsiewaniem się – owoce są przysmakiem dzieci, a młode rośliny – zwierząt hodowlanych).

Wikipedia


miągwa

1. w gwarze młodzieżowej: nielubiana nauczycielka
2. w gwarze wielkopolskiej: osoba płaczliwa, ciągle narzekająca


SJP.pl


mialgia

1. ból mięśniowy; mięśnioból;
2. mialgia epidemiczna - choroba wirusowa objawiająca się bólami mięśni i gorączką, mogąca doprowadzić do wirusowego zapalenia opon mózgowych; choroba bornholmska, diabelska grypa


SJP.pl

Mialgia, inaczej mięśnioból lub ból mięśniowy to objaw chorobowy polegający na ostrym lub przewlekłym bólu, który odczuwany jest miejscowo lub w sposób uogólniony. Mięśnioból może mieć wiele przyczyn, i niekiedy może wskazywać na chorobę układu nerwowego, infekcję lub chorobę ogólnoustrojową.

Wikipedia


miami

[czytaj: majami] miasto w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. duże miasto na Florydzie;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości, gmin i hrabstw w USA i Australii

 (1.3) etn. plemię Indian północnoamerykańskich;

Wiktionary

Miami – miasto na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, w południowo-wschodniej Florydzie, w Stanach Zjednoczonych. Siedziba hrabstwa Miami-Dade. Samo miasto administracyjne zamieszkiwane jest przez 442 241 osoby, zespół miejski liczy 6 212 000 mieszkańców, natomiast statystyczny obszar metropolitalny Miami liczy 6 138 333 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Horacy i jestem policjantem z Miami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: maˈjãmʲi, AS: mai ̯ãmʹi

Wiktionary


miano

nazwa, tytuł


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) określenie, nazwa, tytuł

 (1.2) mikrobiol. całkowita ilość cząstek (funkcjonalnych i defektywnych) na jednostkę objętości zawiesiny (np. bakterii lub bakteriofagów)

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. imię

forma czasownika.

 (2.1) daw. ims. przym. bierny od: mieć

Wiktionary

  • miano roztworu
  • miano mikroorganizmów

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeszcze filmu nie zmontowano, a już zaczęto określać go mianem kultowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjãnɔ, AS: mʹi ̯ãno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. imiennik mos., mianownik mrz., mianowaniec mos.

 czas. mianować ndk.

Wiktionary


mianocice

Mianocice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Książ Wielki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


mianów

Mianów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Pierwsza pisana wzmianka o wsi pochodzi z 1176, kiedy to Kazimierz Sprawiedliwy miał przekazać na prawie średzkim Mianów, a także kilka innych wsi, cystersom z Sulejowa. W 1309 Władysław Łokietek wznowił przywilej na prawo średzkie dla miejscowości należących do cystersów, m.in. Mianowa. W 1399 wieś przechodzi w ręce dzierżawców.

Wikipedia


mianować

1. książkowo: nadać, nadawać komuś jakiś tytuł;
2. oficjalnie: powierzać, powierzyć komuś jakąś funkcją; nominować;
3. mianować się:
a) książkowo: nadać, nadawać sobie jakąś nazwę lub określenie;
b) nadać, nadawać sobie jakiś tytuł


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) powoływać na stanowisko

 (1.2) nadawać tytuł lub godność

 (1.3) określać nazwą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niedawno został mianowany prezesem.

 (1.2) Zarząd towarzystwa mianuje Pana honorowym kustoszem zbiorów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mianowanie n., mianownik m., miano n., mianowaniec m.

 przym. mianownikowy

 partyk. mianowicie

 przysł. mianowicie

Wiktionary


mianowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mianować.

Wiktionary

Mianowanie – podstawa nawiązania stosunku pracy, odrębna od umowy, powodująca powstanie stosunku służbowego wraz z doręczeniem osobie mianowanej aktu nominacyjnego przez właściwy organ.

Stosunek pracy na podstawie mianowania powstaje m.in. z nauczycielami akademickimi, sędziami i urzędnikami służby cywilnej. W przeszłości dotyczył również niektórych pracowników samorządowych

Wikipedia

Powiązane:

 czas. mianować

 rzecz. mianowaniec mos.

Wiktionary


mianowaniec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pejor. ktoś, kto został odgórnie mianowany na jakieś stanowisko z powodów innych niż merytoryczne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Administrowanie państwem jest sztuką o wiele trudniejszą i bardziej skomplikowaną niż szpiegowanie czy prześladowanie przeciwników politycznych: przecież ci nowi mianowańcy nie dysponują wiedzą ekonomiczną ani nie mają pojęcia o problemach społecznych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjãnɔˈvãɲɛt͡s, AS: mʹi ̯ãnovãńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mianowanie n., mianownik m., miano n.

 czas. mianować ndk.

 przym. mianownikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przyniesiony w teczce

Wiktionary


mianowice

2 miejscowości w Polsce:

  • Mianowice – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Damnica
  • Mianowice – osada w woj. wielkopolskim, w pow. kępińskim, w gminie Kępno

1 miejscowość na Ukrainie:

  • Mianowice – wieś w rejonie sokalskim obwodu lwowskiego

Wikipedia


mianowicie

spójnik wprowadzający komentarz lub wyliczenie uzupełniające poprzedzającą część zdania; czyli, to jest


SJP.pl

spójnik

 (1.1) służy wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi

 (1.2) służy wprowadzeniu wyliczenia

przysłówek

 (2.1) daw. po nazwisku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten plan ma istotną wadę, mianowicie zakłada bardzo duże koszty.

 (1.2) Odwiedziłem wszystkie państwa sąsiadujące z Polską, mianowicie Niemcy, Czechy, Słowację, Ukrainę, Białoruś, Litwę i Rosję.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjãnɔˈvʲit͡ɕɛ, AS: mʹi ̯ãnovʹiće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mianować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) czyli, to jest, to znaczy, innymi słowy

Wiktionary


mianowiny

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) stpol. imieniny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjãnɔˈvʲĩnɨ, AS: mʹi ̯ãnovʹĩny

Wiktionary


mianownictwo

ogół nazw i terminów stosowanych w jakiejś dziedzinie


SJP.pl


mianownik

1. w językoznawstwie: pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją w zdaniu jest funkcja podmiotu; nominatiwus, nominativus, nominatyw;
2. w językoznawstwie: forma wyrazowa tego przypadka; nominatiwus, nominativus, nominatyw;
3. w matematyce: liczba znajdująca się pod kreską ułamkową w zapisie ułamka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. gram. pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?;

 (1.2) mat. w wyrażeniu ułamkowym: część tego wyrażenia umieszczona pod kreską ułamkową;

Wiktionary

  • mianownik (matematyka)
  • mianownik (przypadek)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mianownik jest formą wyrazu podawaną w słownikach.

 (1.2) W matematyce mianownik musi być różny od zera.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjãˈnɔvʲɲik, AS: mʹi ̯ãnovʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miano n., imię n., mianowaniec mos.

 czas. mianować

 przym. mianownikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nominatiwus, nominativus, nominatyw

 (1.2) dzielnik

Wiktionary


mianownikowy

mianownik


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) gram. związany z mianownikiem, dotyczący mianownika

Wiktionary

Patrz:

mianownik

Powiązane:

 rzecz. mianownik mrz., mianowaniec mos.

 czas. mianować

Wiktionary


mianowo

2 miejscowości w Polsce:

  • Mianowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrowskim, w gminie Andrzejewo
  • Mianowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. żuromińskim, w gminie Kuczbork-Osada

Zobacz też: Mianów

Wikipedia


mianowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Henryk Mianowski (1882-1955) − polski polityk
  • Jarosław Mianowski (1966-2009) − polski muzykolog
  • Jerzy Mianowski (1949-2019) − dziennikarz
  • Józef Mianowski (1804-1879) − polski lekarz i działacz społeczny
  • Lucjan Mianowski (1933-2009) − polski malarz i grafik

Wikipedia


miao

Miao (Miaosi), Meo, nazwa własna – Hmong (Hmongowie) – grupa etniczna w Azji Wschodniej: w Chinach (苗, Miáo), Mjanmie (mun lu-myo), Tajlandii (แม้ว, Maew), Wietnamie (Mèo, H’Mông) i Laosie.

W Chinach, w których południowej części mieszka większość (ok. 8 mln) Miao, są uważani za jedną z 55 mniejszości etnicznych. Zamieszkują głównie prowincje Kuejczou, Hunan, Junnan, Syczuan, Kuangsi, Hajnan, Guangdong oraz Hubei.

Wikipedia


miaoska

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej zamieszkującej południowo-wschodnią Azję;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Miaos mos.

 przym. miaoski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Hmongijka

Wiktionary


miara

wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rozmiar

 (1.2) wielkość lub podziałka służąca do porównania lub pomiaru

 (1.3) metoda szacowania lub pomiaru

 (1.4) przyrząd pomiarowy, szczególnie długości

 (1.5) odmierzona ilość

 (1.6) kryterium, wyznacznik, źródło sądów

 (1.7) daw. umiar; stpol. miarą → w miarę

 (1.8) mat. rodzaj funkcji umożliwiający wyznaczanie „rozmiaru” zbioru, np. długość, pole, objętość;

 (1.9) muz. metrum

 (1.10) daw. gw-pl|Poznań. pobór do wojska

Wiktionary

  • miara w analizie matematycznej
  • miara w metrologii

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Krawiec bierze miarę.

 (1.2) Centymetr krawiecki z zaznaczoną miarą.

 (1.3) Czy miarą tragedii jest liczba ofiar?

 (1.4) Krawiec mierzy miarą.

 (1.5) Dostał niezłą miarę batów.

 (1.6) Człowiek jest miarą wszechrzeczy.

 (1.7) Przysłowie to stare: we wszystkim miej miarę.

 (1.8) Długość, pole powierzchni, i objętość, to szczególne przypadki miar.

 (1.9) Miara trzy czwarte

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjara, AS: mʹi ̯ara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miernik mrz., mierzarka ż., mierzalność ż., mierzenie n., zmierzenie n.

:: zdrobn. miarka ż.

 czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk.

 przym. mierzalny, miarowy

 przysł. miarowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wielkość

 (1.4) kraw. metr

 (1.5) porcja, racja, miarka

Wiktionary


miarczeć

czasownik

 (1.1) daw. gw-pl|Lublin, Krasnystaw. miauczeć

Wiktionary


miarczyński

nazwisko


SJP.pl


miareczka

zdrobnienie od: miarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: miarka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjaˈrɛt͡ʃka, AS: mʹi ̯arečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miarka ż.

Wiktionary


miareczkować

dodawać dokładnie określoną ilość mianowanego roztworu odczynnika do roztworu substancji oznaczanej w celu obliczenia ilości (stężenia) tej substancji


SJP.pl


miareczkowy

związany z miareczkowaniem (dodawaniem dokładnie określonej ilości mianowanego roztworu odczynnika do roztworu substancji oznaczanej w celu obliczenia ilości (stężenia) tej substancji), np. pomiar miareczkowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący miareczkowania substancji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miareczkowanie n.

 przysł. miareczkowo

Wiktionary


miargyryt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. rzadki minerał z grupy siarczków;

Wiktionary

Miargyryt – minerał klasy siarczków.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. miargyrytowy

Wiktionary


miarka

zdrobnienie od: miara


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od miara

Wiktionary

  • Bartłomiej Miarka (1980-), muzyk
  • Karol Miarka (1825-1882), działacz społeczny na Górnym Śląsku, ojciec poniższego
  • Karol Miarka (1856-1919), działacz społeczny na Górnym Śląsku, syn powyższego
  • Maciej Miarka (2001-), hokeista
Zobacz też
  • Miarka za miarkę, komedia Williama Shakespeare’a z 1603

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. rozmiar mrz., namiernik mrz., miara ż., miareczka ż., miareczkowanie n., mierzenie n., zmierzeni n., pomierzenie n., wymierzenie n., wymiar m., wymierność n., niewymierność ż., miarkowanie n., zmiarkowanie n.

 czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk., pomierzyć dk., wymierzyć dk., miareczkować ndk., miarkować ndk., zmiarkować dk.

 przym. wymierny, niewymierny, mierzalny, pomiarowy, miarowy

 przysł. wymiernie, niewymiernie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miareczka

Wiktionary


miarkować

1. dokładnie odmierzać coś, stosować do czegoś jakąś miarkę; dozować, wymierzać;
2. przestarzałe: powstrzymywać się przed określonymi reakcjami, chęciami, pragnieniami; hamować się, ograniczać się;
3. przestarzałe: wnioskować na podstawie jakichś przesłanek; domyślać się, dedukować


SJP.pl


miarkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|miarkować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miarkować ndk.

 rzecz. miarka ż.

Wiktionary


miarkownik

urządzenie regulujące działanie jakiejś maszyny


SJP.pl


miarodajniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: miarodajny


SJP.pl


miarodajny

taki, na którym można polegać; kompetentny; pewny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dobrej jakości

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Działał na nią tyranicznie, denerwował często swoją argumentacją, miażdżył jej wolę, stawiał motywy miarodajne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miarodajność ż.

 przysł. miarodajnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) autorytatywny, jakościowy

Wiktionary


miarola

drobna, pusta przestrzeń w skałach magmowych, ograniczona ścianami i krawędziami kryształów różnych minerałów, stanowiąca pozostałość po gazowych składnikach wykrystalizowanej magmy


SJP.pl

Wikipedia


miaromierz

1. urządzenie zegarowe do odmierzania tempa utworu muzycznego; metronom, taktomierz;
2. przyrząd do mierzenia ilości czegoś lub zawartości czegoś w jakiejś substancji


SJP.pl


miarowo

przysłówek

 (1.1) w sposób miarowy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miara ż., miarowość ż.

 przym. miarowy

Wiktionary


miarowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest miarowe

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miarowy

 przysł. miarowo

Wiktionary


miarowy

1. powtarzający się w równych odstępach; równomierny, rytmiczny;
2. mający jakąś miarę; wymiarowy;
3. mający określoną pojemność;
4. oparty na mierze wierszowej; metryczny;
5. szyty, wykonywany na miarę


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) powtarzający się w równych odstępach czasu lub przestrzeni

 (1.2) mieszczący się w jakimś wymiarze

 (1.4) oparty na mierze wierszowej (metrum)

 (1.5) szyty, robiony na miarę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pasaż jest miarowym kłusem, o wysokim stopniu zebrania, wyniosłym i z dużą kadencją. […] Celem pasażu jest pokazanie najwyższego stopnia zebrania, kadencji i wyraźnie zaznaczonej fazy zawieszenia w kłusie.

 (1.1) W porze bajek i pieśni, późną jesienią, palce wyciągały z motka wełny przędzę, przy miarowym stukaniu pedału kołowrotków.

 (1.4) Owe akordy przesuwają się w miarowym, zwolnionym onirycznie ruchu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miernik mrz., mierzarka ż., mierzalność ż., mierzenie n., zmierzenie n.

:: zdrobn. miarka ż.

 czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk.

 przym. mierzalny

 przysł. miarowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rytmiczny

Wiktionary


miarz

gorysz miarz - roślina lecznicza z rodziny selerowatych


SJP.pl


miąsik

nazwisko


SJP.pl


miaskowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Marcin Miaskowski (ok.1752–1832) – ostatni komandor komandorii poznańskiej kawalerów maltańskich
  • Antoni Miaskowski – urzędnik ziemski I Rzeczypospolitej
  • Baltazar Miaskowski (1570–1632) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup
  • Franciszek Salezy Miaskowski (1739–1816) – senator i urzędnik ziemski I Rzeczypospolitej
  • Józef Miaskowski (1744–1804) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup
  • Józef Miaskowski (zm. 1833) – poseł I Rzeczypospolitej
  • Kacper Miaskowski (1771–1813?) – polski wojskowy
  • Kasper Miaskowski (1549–1622) – polski poeta
  • Kazimierz Miaskowski (1875–1947) – polski duchowny rzymskokatolicki, historyk i teolog
  • Leon Miaskowski – konsyliarz województw wielkopolskich w konfederacji radomskiej w 1767 roku
  • Maksymilian Miaskowski (zm. przed 9 czerwca 1671) – senator I Rzeczypospolitej
  • Nikołaj Miaskowski (1881–1950) – rosyjski kompozytor
  • Wojciech Miaskowski (zm. ok. 1654) – urzędnik ziemski I Rzeczypospolitej, dyplomata
  • Wojciech Miaskowski (zm. 1672) – urzędnik ziemski I Rzeczypospolitej

Wikipedia


miąsowa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w południowej części Polski;

Wiktionary

Miąsowa dawniej Miassowa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Sobków. Ma status sołectwa. Została założona w XIV wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na bezpośredni majątek Stanisława składała się rodzinna Miąsowa, od której wziął się jego przydomek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mjɔ̃ˈsɔva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miąsowianin mos., miąsowianka ż.

 przym. miąsowski

Wiktionary


miass

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji prawy dopływ Isetu, przepływa przez Baszkirię oraz obwody czelabiński i kurgański;

 (1.2) geogr. adm. miasto w Rosji, w obwodzie czelabińskim, w południowej części Uralu, nad rzeką Miass (1.1);

Wiktionary

Miass (ros. Миасс) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie czelabińskim, w południowej części Uralu, nad rzeką Miass (dorzecze Obu).

W Miassie znajduje się fabryka UralAZ produkująca ciężkie ciężarówki Ural. Ponadto mieście rozwinął się przemysł samochodowy, chemiczny, elektrotechniczny oraz drzewny.

Znajduje się tu też dyrekcja Rezerwatu Ilmeńskiego. W mieście mieści się muzeum mineralogiczne.

Wikipedia


miast

inaczej: zamiast


SJP.pl

przyimek

 (1.1) książk. zamiast

forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.

 (2.1) D. lm. od: miasto

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Miast kochać bliźniego swego, ludzie się nienawidzą i gotowi [są] za byle co posłać na tamten świat. Wrogów ma każdy, a motywów nigdy nie brakuje.

 (2.1) Dla mieszkańców wielu dużych miast bardzo uciążliwy jest zapach spalin samochodowych.

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) przyim. miasto, zamiast

Wiktionary


miastecki

przymiotnik od: Miastko


SJP.pl


miasteczczanin

miasteczkowianin;
1. mieszkaniec Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkaniec Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkaniec Miasteczka


SJP.pl


miasteczczanka

miasteczkowianka;
1. mieszkanka Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkanka Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkanka Miasteczka


SJP.pl


miasteczko

1. niewielkie miasto;
2. ogół społeczeństwa zamieszkujący miasto niewielkich rozmiarów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od miasto

 (1.2) małe miasto

 (1.3) prawno-administracyjna jednostka osadnicza o charakterze przejściowym między miastem a wsią

Wiktionary

  • miasteczko – jednostka osadnicza

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) W małych miasteczkach i wsiach, stanowiących zdrowe jądro społeczne, ludzie są prości, uczciwi, rzadko Niemcy, najczęściej rodowici Amerykanie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjaˈstɛt͡ʃkɔ, AS: mʹi ̯astečko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieścinka ż., miasto n., mieścina ż., miejskość ż., miejski m., miastowy m.

 przym. miasteczkowy, miejski, miastowy

 przysł. miejsko

 przyim. miasto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) mieścina

Wiktionary


miasteczkowianin

miasteczczanin;
1. mieszkaniec Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkaniec Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkaniec Miasteczka


SJP.pl


miasteczkowianka

miasteczczanka;
1. mieszkanka Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkanka Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkanka Miasteczka


SJP.pl


miasteczkowski

Miasteczko Śląskie, Miasteczko Krajeńskie


SJP.pl

Patrz:

Miasteczko Śląskie, Miasteczko Krajeńskie

miasteczkowy

pochodzący z miasteczka lub taki, który jest w jakiś inny sposób związany z miasteczkiem i jego środowiskiem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z miasteczkiem, dotyczący miasteczka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Marzeniem jest wszystkich miasteczkowych ptaszników zastawiać w tym zakątku sidła na wilgi, kraski, dzwońce, drozdy, jemiołuchy - dostęp wszakże do pustelni równie trudny od strony wody, jak lądu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miasteczko mrz., miasto n., miejski mrz.

 przyim. miasto

 przym. miejski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) prowincjonalny

Wiktionary


miastenia

choroba objawiająca się osłabieniem mięśni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych;

Wiktionary

Miastenia (miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama, łac. myasthenia gravis, ang. myasthenia gravis) – nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się nużliwością (szybkim zmęczeniem i osłabieniem) mięśni szkieletowych. Przyczyną miastenii jest proces autoimmunologiczny, skierowany przeciwko receptorom acetylocholinowym.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Choroby i dolegliwości

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) myasthenia

* arabski: (1.1) الوهن العضلي الوبيل m.

* białoruski: (1.1) міястэнія ż.

* francuski: (1.1) myasthénie ż.

* hiszpański: (1.1) miastenia ż.

* kataloński: (1.1) miastènia ż.

* portugalski: (1.1) miastenia ż.

* rosyjski: (1.1) миастения ż.

* ukraiński: (1.1) міастенія ż.

źródła.

== miastenia (język portugalski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. miastenia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjaˈstɛ̃ɲja, AS: mʹi ̯astńi ̯a

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama

Wiktionary


miasteniczny

przymiotnik od: miastenia


SJP.pl


miastko

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Miastko (kaszub. Miastkò, niem. Rummelsburg) – miasto w województwie pomorskim, w południowo-zachodniej części powiatu bytowskiego, położone na Pomorzu Zachodnim, nad rzeką Studnicą, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Miastko.

Według danych z 30 czerwca 2019 roku Miastko miało 10 439 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjastkɔ, AS: mʹi ̯astko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miastczanin m., miastczanka ż., miastkowianin m., miastkowianka ż.

 przym. miastecki

Wiktionary


miastków

osada w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim


SJP.pl

Miastków – osada (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Miastków Kościelny.

Miastków uzyskał lokację miejską w 1482 roku, zdegradowany przed 1540 rokiem.

Nazwa miejscowości została zniesiona z 2022 r.

Wikipedia


miastkowianin

mieszkaniec Miastka lub Miastkowa


SJP.pl


miastkowianka

mieszkanka Miastka lub Miastkowa


SJP.pl


miastkowo

wieś w Polsce


SJP.pl

Miastkowo – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Miastkowo. Leży przy drodze krajowej nr 61.

Leży na Mazowszu, w ziemi łomżyńskiej.

Miejscowość jest siedzibą gminy Miastkowo.

Wikipedia


miastkowski

Miastko


SJP.pl

Patrz:

Miastko

miasto

1. duży obszar intensywnie rozwijający się gospodarczo i kulturalnie, podległy odrębnej administracji oraz zamieszkiwany przez osoby niezwiązane z pracą na roli;
2. ogół społeczeństwa zamieszkujący ten obszar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) adm. znaczny obszar gęsto zabudowany, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze, a który otrzymał prawa miejskie;

 (1.2) pot. przen. ogół mieszkańców miasta (1.1)

 (1.3) pot. centrum, główne miejsce miasta (1.1)

 (1.4) pot. władze administracyjne miasta (1.1)

 (1.5) stpol. miejsce

 (1.6) gw-pl|Bukowina. targ

przyimek

 (2.1) przest. zamiast

Wiktionary

Miasto (od psł. *město „miejsce”) – historycznie ukształtowana jednostka osadnicza charakteryzująca się dużą intensywnością zabudowy, małą ilością terenów rolniczych, ludnością pracującą poza rolnictwem (w przemyśle lub w usługach) prowadzącą miejski styl życia.

W różnych państwach kryteria miejskości są różne, najczęściej są to kryteria demograficzne bądź prawno-administracyjne (prawa miejskie).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do miasta dziś przyjechał cyrk.

 (1.2) Całe miasto wyległo na rynek.

 (1.3) Muszę pojechać na miasto i załatwić kilka rzeczy.

 (2.1) W czas zaś czegoś użyć, tj. być rozumnie rozumnym, w czas coś uczuć to znaczy mieć dwa serca miasto jednego – przed czasem to jest fanfaronada – po czasie to jest śmieszność.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjastɔ, AS: mʹi ̯asto

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszczuch m., mieszczanin m., mieszczanka ż., miejsce n., miastowy m., Miasto m.

:: zdrobn. miasteczko n., mieścina ż.

 czas. mieścić, umieścić

 przym. miejski, miastowy, miasteczkowy, mieszczański, wielkomiastowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) książk. gród

 (1.3) centrum

 (1.4) magistrat

Wiktionary


miasto-państwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa;

 (1.2) hist. w średniowieczu: silne ekonomicznie miasto, mające charakter niezależnej republiki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjastɔ‿ˈpãj̃stfɔ, AS: mʹi ̯asto‿pãĩ ̯stfo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) polis

Wiktionary


miastotwórczy

przyczyniający się do powstawania miast


SJP.pl


miastowa

kobieta pochodząca z miasta


SJP.pl


miastowice

Miastowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.

Wikipedia


miastowiec

rzadko: człowiek przyzwyczajony i umiejący żyć tylko w mieście; mieszczuch


SJP.pl


miastowość

1. zespół cech typowych dla mieszkańców miasta;
2. pochodzenie z miasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest miastowe; cecha tych, którzy są miastowi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miastowy

 przysł. miastowo

 rzecz. miastowy mos.

Wiktionary


miastowy

mieszkający w mieście lub pochodzący z miasta


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. związany z miastem

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. osoba z miasta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszczuch mos., miejski mrz., miasteczko n., miasto n., miastowość ż.

 przyim. miasto

 przym. miejski, wielkomiastowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miejski

 (2.1) mieszczuch

Wiktionary


miastuga

ryba słodkowodna z rodziny wielopłetwcowatych; wielopłetwiec


SJP.pl

Wielopłetwiec, miastuga (Polypterus bichir) – gatunek drapieżnej, słodkowodnej ryby z rodziny wielopłetwcowatych (Polypteridae). Jest gatunkiem typowym rodzaju Polypterus.

Wikipedia


miastugi

ryba słodkowodna z rodziny wielopłetwcowatych; wielopłetwiec


SJP.pl


miąszkiewicz

nazwisko


SJP.pl


miąszy

przymiotnik

 (1.1) stpol. gruby

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɔ̃w̃ʃɨ, AS: mʹi ̯õũ̯šy

Wiktionary


miau

głos wydawany przez kota


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. dźwięk wydawany przez kota

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kotek zrobił miau.

 (1.1) Miauczy kotek: miau! • - Coś ty, kotku, miał? (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjaw, AS: mʹi ̯au̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miauk m., miauknięcie n., miauczenie n., zamiauczenie n., miaukliwość ż.

 czas. miauczeć ndk., miauknąć dk., zamiauczeć dk., pomiaukiwać ndk.

 przym. miaukliwy

 wykrz. miauk

Wiktionary


miauczeć

1. o kocie: wydawać charakterystyczny głos;
2. potocznie o człowieku: płaczliwie o coś prosić


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. miauknąć)

 (1.1) zool. o kocie: wydawać charakterystyczny głos

 (1.2) pot. wydawać dźwięk podobny do kociego miauczenia

 (1.3) pot. przen. prosić się o coś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jacku, kot siedzi pod drzwiami i miauczy; wpuść go.

 (1.3) Przestań już miauczeć, obiecałem, że ci pomogę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjawt͡ʃɛt͡ɕ, AS: mʹi ̯au̯čeć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miauczenie n., miauknięcie n., miauk mrz., miaukot m.

 czas. miauknąć dk.

 wykrz. miau, miauk

 przym. miaukliwy

Wiktionary


miauczek

rodzaj ptaków z rodziny altanników


SJP.pl


miauczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|miauczeć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjawˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: mʹi ̯au̯čńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miauczeć ndk.

 wykrz. miau, miauk

 rzecz. miauk mrz.

Wiktionary


miauk

potocznie: głos wydawany przez kota; miauknięcie, miauczenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kocie miauknięcie

wykrzyknik

 (2.1) onomatopeja imitująca kocie miauknięcie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zza szafy dochodziły ciche miauki babcinego kotka.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miauczenie n., miauknięcie n.

 czas. miauczeć, miauknąć dk.

 wykrz. miau

 przym. miaukliwy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miauknięcie

 (2.1) miau

Wiktionary


miauki

potocznie: głos wydawany przez kota; miauczenie


SJP.pl


miauknąć

zamiauczeć;
1. o kocie: wydać charakterystyczny głos;
2. potocznie: wydać dźwięk podobny do miauknięcia;
3. potocznie o człowieku: powiedzieć coś prosząco, płaczliwie (zwykle w aspekcie niedokonanym - miauczeć)


SJP.pl

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. miauczeć)

 (1.1) dokonany od|miauczeć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjawknɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mʹi ̯au̯knõńć

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. miau, miauk

 rzecz. miauknięcie n., miauk mrz.

 czas. miauczeć

Wiktionary


miauknięcie

zamiauczeć;
1. o kocie: wydać charakterystyczny głos;
2. potocznie: wydać dźwięk podobny do miauknięcia;
3. potocznie o człowieku: powiedzieć coś prosząco, płaczliwie (zwykle w aspekcie niedokonanym - miauczeć)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|miauknąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjawʲcˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: mʹi ̯au̯ʹḱńė̃ńće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miauknąć, miauczeć

 wykrz. miau, miauk

 rzecz. miauk mrz.

Wiktionary


miazdra

w garbarstwie: wewnętrzna strona skóry, pozbawiona resztek mięsa, żył i przylegających warstw łoju; mizdra


SJP.pl


miażdżący

gnieść, tłuc coś na miazgę; rozkruszać, rozbijać coś


SJP.pl


miażdżarnia

zakład, w którym odbywa się mechaniczne rozdrabnianie, miażdżenie jakichś materiałów


SJP.pl


miażdżyć

gnieść, tłuc coś na miazgę; rozkruszać, rozbijać coś


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. zmiażdżyć)

 (1.1) rozbijać na miazgę

 (1.2) gnębić doszczętnie kogo

czasownik zwrotny niedokonany miażdżyć się (dk. zmiażdżyć się)

 (2.1) miażdżyć siebie nawzajem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miażdżenie n., zmiażdżenie n., miazga ż., miażdżyca ż.

 czas. zmiażdżyć dk.

 przym. miażdżący, miażdżycowy

 przysł. miażdżąco

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rozgniatać, rozkruszać

 (1.2) druzgotać, przytłaczać

 (2.1) niszczyć się

Wiktionary


miażdżyca

choroba układu krwionośnego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. przewlekły proces zapalno-zwyrodnieniowy tętnic, powodujący ich stwardnienie i zwężenie ich światła; jedna z chorób cywilizacyjnych;

Wiktionary

Miażdżyca tętnic (łac. atheromatosis, atherosclerosis) (potoczna nazwa to „arterioskleroza”) – przewlekła choroba, polegająca na zmianach zwyrodnieniowo-wytwórczych w błonie wewnętrznej i środkowej tętnic, głównie w aorcie, tętnicach wieńcowych, mózgowych oraz tętnicach kończyn.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łukaszu, uczyłam was, że w żyłach nie spotykamy miażdżycy!

 (1.1) Miażdżyca to choroba spowodowana odkładaniem się cholesterolu w ścianach naczyń krwionośnych. Złogi cholesterolu powodują zwężenie tętnic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjaʒˈd͡ʒɨt͡sa, AS: mʹi ̯ažǯyca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miażdżenie n., zmiażdżenie n.

 czas. miażdżyć ndk.

 przym. miażdżycowy

 przysł. miażdżycowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) arterioskleroza, ateroskleroza, daw. arterjoskleroza

Wiktionary


miażdżycogenny

wywołujący miażdżycę; miażdżycorodny, aterogenny


SJP.pl


miażdżycorodny

wywołujący miażdżycę; miażdżycogenny, aterogenny


SJP.pl


miażdżycowy

przymiotnik od: miażdżyca


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) med. właściwy miażdżycy, związany z miażdżycą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zaawansowany stan miażdżycowy upośledza zaopatrzenie mózgu w krew.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miażdżyca ż., zmiażdżenie n., miażdżenie n.

 czas. miażdżyć ndk., zmiażdżyć dk.

 przysł. miażdżycowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sklerotyczny, arteriosklerotyczny

Wiktionary


miazek

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Miazek – rzymskokatolicki duchowny
  • Ryszard Miazek – polski ekonomista i publicysta

Wikipedia


miazga

1. roślinna tkanka twórcza występująca między drewnem a łykiem i powodująca przyrost rośliny na grubość;
2. masa powstała poprzez zmiażdżenie czegoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bezkształtna masa powstała wskutek rozbicia, zgniecenia lub roztarcia czegoś

 (1.2) bot. warstwa komórek u roślin drzewiastych znajdujących się między drewnem a łykiem;

Wiktionary

  • miazga – bezkształtna masa powstała w procesie rozbicia lub zgniecenia (zobacz: miażdżenie)

Biologia:

  • tkanki roślinne
    • miazga twórcza (kambium)
    • miazga korkorodna (fellogen)
  • tkanki zwierzęce
    • miazga zęba
  • miazga pokarmowa

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjazɡa, AS: mʹi ̯azga

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miażdżyć ndk.

 rzecz. zmiażdżenie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) kambium

Wiktionary


miazgociąg

przyrząd do usuwania miazgi z kanału korzeniowego


SJP.pl


miazgowce

podrodzina chrząszczy z rodziny kapturnikowatych; Lyctinae


SJP.pl


miazgowiec

drobny chrząszcz, groźny szkodnik wielu drzew liściastych


SJP.pl


miazmat

(zwykle w liczbie mnogiej)
1. przestarzale: szkodliwa, destrukcyjna substancja w postaci oparów albo gazu; wyziew;
2. przenośnie: zły, demoralizujący wpływ, czynnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. chorobotwórczy wyziew, zaduch

 (1.2) przen. zły wpływ, czynnik demoralizujący

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Po pewnym czasie sekretarz propagandy Komitetu Wojewódzkiego wezwał mnie do siebie na dywanik i dał mi ostrą reprymendę, że po pierwsze – rozpowszechniam nielegalną literaturę, po drugie – zatruwam młode umysły początkujących literatów miazmatami wrogiego imperializmu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miazmaty lm nm.

 przym. miazmatyczny

Wiktionary


miazmatyczny

taki, który jest szkodliwy, demoralizujący lub destrukcyjny


SJP.pl


miąższ

1. miękka część czegoś, osłonięta twardszą powłoką;
2. tkanka komórkowa roślinna lub zwierzęca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miękka, wewnętrzna część owocu lub narządu

Wiktionary

  • miąższ grzyba
  • miąższ – inaczej tkanka miękiszowa (parenchyma)
  • miąższ – potocznie mezokarp (miękka część niektórych owoców)
  • miąższ – miękka część narządu

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dżdżystym rankiem gżegżółki i piegże, zamiast wziąć się za dżdżownice, nażarły się na czczo miąższu rzeżuchy i rzędem rzygały do rozżarzonej brytfanny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɔ̃w̃ʃ, AS: mʹi ̯õũ̯š

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miąższość ż.

 przym. miąższowy

Wiktionary


miąższość

grubość drzew, grubość miąższu drzewnego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. grubość warstwy, zespołu warstw lub żyły mierzona prostopadle do ograniczających je powierzchni

Wiktionary

Miąższość – grubość warstwy (np. skalnej), kompleksu warstw lub innych struktur geologicznych, mierzona pomiędzy stropem a spągiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miąższość łupków pstrych wynosi dwadzieścia metrów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɔ̃w̃ʃːɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯õũ̯•šość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miąższ mrz.

Wiktionary


miąższowy

przymiotnik od: miąższ


SJP.pl


miąższy

1. miękka część czegoś, osłonięta twardszą powłoką;
2. tkanka komórkowa roślinna lub zwierzęca


SJP.pl


miał

1. drobne cząstki jakiejś substancji; proszek
2. drobno pokruszony węgiel


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sortyment zasadniczy węgla kamiennego; stosowany głównie do ogrzewania domów

 (1.2) drobne cząstki niektórych substancji stałych

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. m. lp. przesz. od: mieć

Wiktionary

Węgiel kamienny – skała osadowa pochodzenia roślinnego, zawierająca 75−97% pierwiastka węgla, powstała głównie w karbonie (era paleozoiczna) ze szczątków roślinnych, które bez dostępu tlenu uległy uwęgleniu. Ma czarną barwę, matowy połysk, czarną rysę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Olej opałowy jest drogi, więc kupię piec na miał.

 (1.1) Miał w tym roku jest tańszy niż w poprzednim.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjaw, AS: mʹi ̯au̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. młyn m., młynek m., młynarek mzw.

 przym. młyński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) proszek, pyłek, pył, kurz

Wiktionary


miałczeć

stawać się miałkim


SJP.pl


miałki

1. składający się z drobniutkich ziarenek; sypki;
2. przenośnie: nieposiadający głębszych wartości; powierzchowny, nijaki, płytki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) drobnoziarnisty i sypki

 (1.2) płytki, nijaki, powierzchowny

 (1.3) gw-pl|Poznań. płytki (o głębokości)

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) miałka rzeka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjawʲci, AS: mʹi ̯au̯ʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielizna ż., miałkość ż.

 przysł. miałko

Wiktionary


miałkliwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co miałkliwe

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miałkliwy

Wiktionary


miałkość

1. drobnoziarnistość; sypkość;
2.brak głębszych wartości; płytkość


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co zostało zmielone na drobne ziarenka, pył

 (1.2) cecha czegoś, co nie ma większych, głębszych wartości, wyższego poziomu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjawkɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯au̯kość

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miałki

 przysł. miałko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drobnoziarnistość

 (1.2) banalność, bezbarwność, nijakość, płytkość, płycizna, powierzchowność, przeciętność, podrzędność, szablonowość, średniactwo, tuzinkowość

Wiktionary


miałkowski

nazwisko


SJP.pl


miałowy

przymiotnik od: miał


SJP.pl


mic

skrót od: Congregatio Clericorum Regularium Marianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis Beatissimae Virginis Mariae - zakon marianów; M.I.C.


SJP.pl


micek

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. zdrobn. Mikołaj

 (1.2) środ. uczn. Adam Mickiewicz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mik, Mikołaj, Mickiewicz

Wiktionary


micel

cząstka koloidowa o dodatnim lub ujemnym ładunku elektrycznym spowodowanym adsorpcją przez cząstkę jonów znajdujących się w roztworze


SJP.pl


micela

cząstka koloidowa o dodatnim lub ujemnym ładunku elektrycznym spowodowanym adsorpcją przez cząstkę jonów znajdujących się w roztworze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. chem. kulista cząstka, zawierająca od kilkudziesięciu do kilkuset cząsteczek;

Wiktionary

Micela (łac. mica ‘okruszyna’, micella ‘okruszynka’) – grupa cząsteczek surfaktantu albo jonów w roztworze, zorganizowanych najczęściej w kulistą formę. W zależności od rozpuszczalnika, ich hydrofilowe lub hydrofobowe części znajdują się w zewnętrznej lub wewnętrznej części miceli. Ich tworzeniu towarzyszy m.in. zmiana napięcia powierzchniowego, ciśnienia osmotycznego, czy przewodnictwa elektrycznego. Wyróżnia się:

  • micele normalne – w wodzie na zewnątrz cząsteczek znajduje się część hydrofilowa,
  • micele odwrotne – w rozpuszczalnikach organicznych na zewnątrz znajduje się część hydrofobowa.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲiˈt͡sɛla, AS: mʹicela

Wiktionary

Powiązane:

 przym. micelarny

Wiktionary


micelarny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z micelami, dotyczący miceli

 (1.2) zawierający micele

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲit͡sɛˈlarnɨ, AS: mʹicelarny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. micela ż.

Wiktionary


miceński

przymiotnik od: Mykeny; mykeński


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Myken

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈt͡sɛ̃j̃sʲci, AS: mʹicĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mykeński mrz., Mykenka ż., Mykeny lm. nmos.

 przym. mykeński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mykeński

Wiktionary


miceny

gród Achajów w starożytnej Grecji; Mykeny


SJP.pl


micha

duża miska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od miska

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wsyp Azorowi trochę suchego do michy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miseczka ż., misa ż., miska ż.

Wiktionary


michael

[czytaj: majkel] obce imię męskie


SJP.pl

  • Michael – szkocki okręt
  • Michael – miasto w Wielkiej Brytanii, na wyspie Man.
  • Michael – amerykański film fantasy z 1996 r.
  • "Michael" – singel Franz Ferdinand
  • MICHAEL – ogólnoeuropejski portal internetowy poświęcony kolekcjom cyfrowym
  • Michael – pierwszy pośmiertny album Michaela Jacksona
  • Michael (Michael Jefferson Nascimento, ur. 1982) – brazylijski piłkarz
  • Michael (Michael Anderson Pereira da Silva, ur. 1983) – brazylijski piłkarz
  • Michael (ur. 1996) – brazylijski piłkarz

Wikipedia


michaelita

zakonnik


SJP.pl


michaelitka

michaelita


SJP.pl

Patrz:

michaelita

michaił

obce imię męskie


SJP.pl

Michał (hebr. ‏מִיכָאֵל‎ – Mîchā’ēl) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego, wywodzące się od jednego z archaniołów. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Bóg”. Forma żeńska to Michalina.

Wikipedia


michajłow

Michajłow, ros., bułg. Михайлов, mac. Михајлов – słowiańskie nazwisko patronimiczne, syn Michaiła.

  • Aleksandr Michajłow (aktor) − rosyjski aktor
  • Aleksandr Michajłow (bokser) − radziecki bokser, medalista mistrzostw świata
  • Aleksandr Michajłow (narciarz) − rosyjski narciarz
  • Bazyli (Michajłow) – bułgarski biskup prawosławny
  • Biser Michajłow – bułgarski piłkarz
  • Borisław Michajłow – bułgarski piłkarz
  • Iwan Michajłow (ujednoznacznienie)
  • Jurij Michajłow – radziecki łyżwiarz szybki
  • Kirił Michajłow – rosyjski niepełnosprawny biegacz narciarski
  • Nikołaj Michajłow – bułgarski piłkarz
  • Maksim Michajłow – siatkarz reprezentacji Rosji i Zienitu Kazań
  • Władlen Michajłow – generał armii

Wikipedia


michajłowicz

nazwisko


SJP.pl


michajłowskoje

wieś w Rosji


SJP.pl

W Rosji
  • Michajłowskoje – wieś w Kraju Ałtajskim
  • Michajłowskoje – wieś w Kraju Krasnodarskim, w rejonie siewierskim
  • Michajłowskoje – wieś w osiedlu wiejskim Zaborjewskoje rejonu diemidowskiego w obwodzie smoleńskim
  • Michajłowskoje – wieś w rejonie charowskim obwodu wołogodzkiego

Wikipedia


michalak

nazwisko


SJP.pl

  • Michalak – polskie nazwisko. Nosi je 41 681 osób co daje wynik 41. miejsca na liście najpopularniejszych nazwisk w Polsce.

Osoby o nazwisku Michalak:

  • Michalak, Aldona (ur. 1955) – polska polityk
  • Michalak, Andrzej (ur. 1959) – polski kolarz
  • Michalak, Andrzej (1973–2010) – polski podoficer, lotnik
  • Michalak, Aneta (XX–XXI w.) – polska inżynierka
  • Michalak-Białkowska, Aneta (ur. 1977) – polska kajakarka
  • Michalak-Pawłowska, Anna (ur. 1962) – polska fotografka, teatrolożka
  • Michalak, Antoni (1902–1975) – polski malarz
  • Michalak, Artur (strona ujednoznaczniająca)
  • Michalak-Pikulska, Barbara (ur. 1965) – polska arabistka, literaturoznawczyni
  • Michalak, Bartłomiej (ur. 1980) – polski politolog
  • Michalak, Daria (ur. 1995) – polska szczypiornistka
  • Michalak, Dariusz (strona ujednoznaczniająca)
  • Michalak, Elżbieta (ur. 1958) – polska działaczka opozycyjna i polityczna
  • Michalak, Eugeniusz (1908–1988) – polski kolarz
  • Michalak, Frédéric (ur. 1982) – francuski rugbysta
  • Michalak, Hanna (strona ujednoznaczniająca)
  • Michalak, Helena (ur. 1969) – polska policjantka
  • Michalak, Henryk (1947–1994) – polski historyk, działacz polityczny
  • Michalak, Ireneusz (ur. 1953) – polski polityk
  • Michalak, Janusz (ur. 1933) – polski prawnik, historyk, krajoznawca
  • Michalak, Jarosław (XX–XXI w.) – polski oficer morski, naukowiec
  • Michalak, Jerzy (strona ujednoznaczniająca)
  • Michalak, Józef (ur. 1939) – polski działacz partyjny i samorządowy
  • Michalak, Katarzyna (strona ujednoznaczniająca)
  • Michalak, Konrad (ur. 1997) – polski piłkarz
  • Michalak, Lechosław (ur. 1956) – polski kolarz
  • Michalak, Maciej (ur. 1987) – polski stomatolog
  • Michalak, Magdalena (ur. 1960) – polska dziennikarka
  • Michalak, Manuela (ur. 1974) – polska uczestniczka reality show, prezenterka telewizyjna
  • Michalak, Marek (ur. 1971) – polski pedagog, działacz społeczny, rzecznik praw dziecka
  • Michalak, Marek (ur. 1950) – polski puzonista, muzyk jazzowy, kompozytor
  • Michalak, Michał (ur. 1993) – polski koszykarz
  • Michalak, Mirosława, po mężu Sieczko (XX w.) – polska koszykarka
  • Michalak, Paweł (ur. 1951) – polski polityk, inżynier mechanik
  • Michalak, Ryszard (ur. 1972) – polski historyk
  • Michalak, Sandra (ur. 1987) – polska lekkoatletka
  • Michalak, Stefan (1906–1942) – polski aktor teatralny
  • Michalak, Stefan (1909–1947) – polski lekarz
  • Michalak, Theresa (ur. 1992) – niemiecka pływaczka
  • Michalak, Tomasz (ur. 1963) – polski urzędnik, działacz gospodarczy
  • Michalak, Tomasz (ur. 1977) – polski koszykarz i trener
  • Michalak, Urszula (ur. 1957) – polska siostra zakonna, poetka i eseistka
  • Michalak, Włodzimierz (1923–1944) – polski żołnierz
  • Michalak, Zdzisław (XX w.) – polski koszykarz
  • Michalak, Zenon (ur. 1956) – polski przedsiębiorca, poseł na Sejm
  • Michalak, Zygmunt (ur. 1951) – polski inżynier, urzędnik państwowy

Wikipedia


michalczak

nazwisko


SJP.pl


michalczewski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Dariusz Michalczewski – polski i niemiecki bokser
  • Wincenty Michalczewski – oficer Wojska Polskiego II RP
  • Szymon Michalczewski – major Gwardii Konnej Koronnej

Wikipedia


michalczuk

nazwisko


SJP.pl


michalczyk

nazwisko


SJP.pl


michalec

nazwisko


SJP.pl


michalewicz

nazwisko


SJP.pl


michalewski

nazwisko


SJP.pl


michalice

Michalice (niem. Michelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Namysłów.

W latach 1945–54 siedziba gminy Michalice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Wikipedia


michalici

zakonnik


SJP.pl

Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła (CSMA, łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.

Wikipedia


michalicki

przymiotnik

 (1.1) związany z michalitami, właściwy michalitom, należący do michalitów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lilia w herbie michalitów symbolizuje cnotę czystości i niewinności, co koresponduje z michalickim hasłem "powściągliwość i praca".

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲixaˈlʲit͡sʲci, AS: mʹiχalʹicʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. michalita m., michalitka ż., Michał mos.

Wiktionary


michalik

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Michalik
  • Bożena Michalik
  • Eliza Michalik
  • Franciszek Michalik
  • Gabriel Michalik
  • Józef Michalik (ujednoznacznienie)
  • Kazimierz Michalik
  • Klemens Michalik
  • Krzysztof Michalik
  • Ľubomír Michalík
  • Marek Michalik
  • Monika Michalik
  • Paula Michalik
  • Stanisław Michalik

Wikipedia


michalina

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja najlepsza przyjaciółka ma na imię Michalina.

 (1.1) W Kościele katolickim na 19 czerwca przypada wspomnienie bł. Michaliny z Pesaro.

 (1.1) Michaliny dzień swej patronki, czyli imieniny, obchodzą 19 czerwca, a także 29 września.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲixaˈlʲĩna, AS: mʹiχalʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Michalinka ż., Michala ż., Michasia ż., Michaśka ż., Misia ż., Miśka ż.

:: fm. Michał mos.

 przym. Michalinin, Michalinowy, Michalinczyn, Michalinkowy, Michalin, Michalowy, Michasin, Michasiowy, Michaśczyn, Michaśkowy, Misin, Misiowy, Miśczyn, Miśkowy

 zob. Michał.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Michalinka, Michala, Michasia, Michaśka, Misia, Miśka

Wiktionary


michalinek

1. wieś w Polsce;
2. wieś na Białorusi


SJP.pl

Michalinek – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Płońsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


michalininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Michaliny lub z nią związany


SJP.pl


michalinka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Michalina

Wiktionary

Michalinka – część wsi Sipiory w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.

W latach 1975–1998 Michalinka administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gronostaj ugryzł Michalinkę w paluszek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michalina ż., Michasia ż., Misia ż., Miśka ż.

 przym. Michałowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Misia, Michasia

Wiktionary


michalinowo

Michalinowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wieczfnia Kościelna. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 587.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


michalita

zakonnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik katolicki ze Zgromadzenia św. Michała Archanioła;

Wiktionary

Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła (CSMA, łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Habit michalitów stanowi czarna sutanna bez zewnętrznych guzików, przepasana czarnym pasem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲixaˈlʲita, AS: mʹiχalʹita

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał mos.

:: fż. michalitka ż.

 przym. michalicki, Michałowy

Wiktionary


michalitka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenie Sióstr Świętego Michała Archanioła;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siostry michalitki prowadzą świetlicę środowiskową.

 (1.1) Patronem Zgromadzenia Michalitek jest święty Michał Archanioł.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał mos.

:: fm. michalita m.

 przym. michalicki, Michałowy

Wiktionary


michalitki

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła


SJP.pl

Siostry michalitki (właśc. Zgromadzenie Sióstr Świętego Michała Archanioła, skrót: CSSMA) – żeńskie katolickie zgromadzenie zakonne. Dewiza zgromadzenia brzmi: Któż Jak Bóg.

Założycielem zakonu jest bł. ks. Bronisław Markiewicz i Służebnica Boża Anna Kaworek (1872–1936), a patronem Święty Michał Archanioł.

Wikipedia


michalkiewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Stanisław Michalkiewicz (ur. 1947) – polski prawnik, publicysta i felietonista
  • Stanisław Michalkiewicz (1925-1985) – historyk polski, profesor Uniwersytetu Śląskiego
  • Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz (1865-1940) – duchowny katolicki, sufragan wileński
  • Artur Michalkiewicz (ur. 1977) – polski zapaśnik
  • Karolina Michalkiewicz (ur. 1988) – polska siatkarka

Wikipedia


michalków

Michalków – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Terespol. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 113 mieszkańców i była osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Terespolu.

Wikipedia


michalów

W Polsce
  • Michalów – wieś w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Rachanie
  • Michalów – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Sułów
  • Michalów – część wsi Maniowy w woj. małopolskim, w pow. nowatorskim, w gminie Czorsztyn
  • Michalów – gromada

Wikipedia


michalski

nazwisko


SJP.pl

  • Michalski – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 51,3 tys. osób. Pochodzi ono od imienia Michał.

osoby o nazwisku „Michalski”:

  • Bronisław Michalski (1892–1968) – ksiądz katolicki, dziekan generalny Wojska Polskiego
  • Cezary Michalski (ur. 1963) – eseista, prozaik i publicysta
  • Erwin Michalski (1912-1983) – piłkarz
  • Franciszek Michalski (ujednoznacznienie)
  • Grzegorz Michalski (ujednoznacznienie)
  • Igor Michalski (ur. 1957) – polski aktor
  • Jan Michalski (ujednoznacznienie)
  • Jerzy Michalski (ujednoznacznienie)
  • Józef Michalski (ujednoznacznienie)
  • Kazimierz Michalski (ujednoznacznienie)
  • Konstanty Michalski – ksiądz katolicki, filozof, historyk filozofii, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego
  • Krzysztof Michalski (ujednoznacznienie)
  • Ludwik Michalski (ujednoznacznienie)
  • Maciej Michalski (ujednoznacznienie)
  • Marcin Michalski (ujednoznacznienie)
  • Michał Michalski (ujednoznacznienie)
  • Mirosław Michalski
  • Radosław Michalski
  • Roman Michalski – aktor
  • Ryszard Michalski (ujednoznacznienie)
  • Stanisław Michalski (ujednoznacznienie)
  • Teodoro Picado Michalski
  • Wiesława Michalska
  • Władysław Michalski – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego
  • Włodzimierz Michalski (ur. 1947) – generał brygady Wojska Polskiego

Wikipedia


michaluk

nazwisko


SJP.pl


micharzewo

Micharzewo – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Wikipedia


michaś

zdrobnienie od: Michał (imię męskie); Michałek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od Michał

Wiktionary

Ikar – opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza. Po raz pierwszy ukazało się w 1954 roku, w zbiorze Opowiadania: 1918–1953.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zobacz, jak Michaś grzecznie bawi się z braciszkiem!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał mos., Michałek ż./mos.

Wiktionary


michasia

zdrobnienie od: Michalina (imię żeńskie); Michaśka, Miśka, Misia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Michalina

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Michaś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie wysługuj się Michasią!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michalina ż., Michalinka ż., Misia ż.

 przym. Michałowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Misia, Michalinka

Wiktionary


michasiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Michasi lub z nią związany


SJP.pl


michasiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Michasia lub z nim związany


SJP.pl


michaśka

zdrobnienie od: Michalina (imię żeńskie); Michasia, Miśka, Misia


SJP.pl


michaux

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Michaux − polski poeta pochodzenia belgijskiego
  • Henri Michaux − francuski pisarz, poeta i malarz pochodzenia belgijskiego
  • Julian Michaux − polski szermierz, trener, olimpijczyk, oficer
  • Pierre Michaux − francuski wynalazca, z zawodu kowal

Wikipedia


michał

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Michał (hebr. ‏מִיכָאֵל‎ – Mîchā’ēl) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego, wywodzące się od jednego z archaniołów. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Bóg”. Forma żeńska to Michalina.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój najlepszy przyjaciel ma na imię Michał.

 (1.1) Michał Stachowicz, polski rytownik i malarz epoki romantyzmu, w swej twórczości łączył prowincjonalną naiwność ze szczerym patriotyzmem.

 (1.1) W Kościele katolickim na 29 września przypada wspomnienie św. Michała Archanioła, pogromcy Szatana i obrońcy każdej duszy ludzkiej, patrona Kościoła, dobrej śmierci, żołnierzy i policjantów.

 (1.1) Lecz wśród ogólnych narzekań ani jeden głos nie podniósł się przeciw młodemu pułkownikowi, panu Jerzemu Michałowi Wołodyjowskiemu.

 (1.1) Michałowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 29 września, a także 10 kwietnia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲixaw, AS: mʹiχau̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michałowa ż., Michałówna ż., Michałostwo lm m., michałek mzw., michalita mos., michalitka ż., Michałowo n., michałowianin mos., michałowianka ż., michałowskość ż., Michałów mrz., Michałówka ż., Michałowiec mrz., Michałki nmos., Michałkowice nmos., Michałowice nmos., michałowickość ż.

:: zdrobn. Michałek mos., Michaś mos., Miś mos., Misiek mos.

:: fż. Michalina ż.

 przym. Michałowy, Michałkowy, Michasiowy, Misiowy, Miśkowy, michalski, michałkowicki, michałowski, michałowicki, michalicki

 przysł. michałowsko, michałowicko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Michałek, Michaś, Miś, Misiek

Wiktionary


michałek

1. krzewiasty aster kwitnący jesienią; marcinek;
2. jesienna odmiana gruszki;
3. potocznie: drobnostka, drobiazg, rzecz błaha;
4. rodzaj cukierka w czekoladzie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., zdrobniała, poufała forma imienia Michał

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Michałek – polski historyk, bronioznawca, rysownik i pisarz
  • Bolesław Michałek – polski scenarzysta, krytyk filmowy i dyplomata
  • Franciszek Michałek – polski malarz, rysownik, architekt wnętrz, rzeźbiarz, scenograf i działacz społeczny
  • Krzysztof Michałek – polski amerykanista
  • Iwona Michałek – polska nauczycielka i polityk
  • Maciej Michałek – polski inżynier automatyki i robotyki
  • Mariusz Michałek – polski biegacz narciarski
  • Mateusz Michałek – polski matematyk
  • Rudolf Michałek – polski specjalista w zakresie inżynierii rolniczej
  • Stanisław Michałek – polski dyrygent i kompozytor
  • Stefan Michałek – polski adwokat, działacz społeczno-polityczny
  • Szymon Michałek – prezydent Chorzowa
  • Tomasz Michałek – postać legendarna
  • Zbigniew Michałek – sekretarz Komitetu Centralnego PZPR (1981–1990) i członek Biura Politycznego KC PZPR (1988–1990)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Założę Michałkowi ten nowy sweterek.

 (1.1) U mojego kochanego Michałka każdy kolejny dzień jest niespodzianką. Nudy nie ma.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał m., michalita m., Michałowa ż., michałek m., Michaś m., Michalina ż., Michałki nmos.

 przym. Michałowy, Michałkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Michaś

Wiktionary


michałki

potocznie: zmyślone historyjki, plotki, żarty, anegdoty


SJP.pl

Geografia Polski

  • Michałki – dawna gmina wiejska funkcjonująca pod zwierzchnictwem polskim w latach 1919-1920 na obszarze tzw. administracyjnego okręgu brzeskiego
  • Michałki – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Świedziebnia
  • Michałki – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Wąbrzeźno
  • Michałki – wieś w woj. lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Rokitno
  • Michałki – kolonia w woj. mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Sobolew
  • Michałki – wieś w woj. podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Wysokie Mazowieckie
  • Michałki – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo
  • Michałki – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Pasym

Wikipedia


michałkiewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Krzysztof Michałkiewicz – polski polityk i socjolog
  • Michał Michałkiewicz – polski hokeista
  • Witold Michałkiewicz – polski ginekolog, profesor Akademii Medycznej w Poznaniu

Wikipedia


michałkow

nazwisko, np. Siergiej Michałkow (1913-2009), rosyjski pisarz i poeta


SJP.pl


michałkowice

1. wieś w Polsce;
2. dzielnica Siemianowic Śląskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice;

 (1.2) geogr. część miasta Siemianowice Śląskie w Polsce, w województwie śląskim;

 (1.3) geogr. część wsi Jankowice w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Świerklany;

 (1.4) geogr. adm. obwód miasta Ostrawy w Czechach;

Wiktionary

Michałkowice (śl. Michołkowice, niem. Michalkowitz) – dzielnica miasta Siemianowice Śląskie o charakterze mieszkaniowo-przemysłowo-rolniczym. Znajduje się na północno-zachodnich obrzeżach miasta. Zajmuje powierzchnię 545,5 ha, zamieszkuje ją 15532 mieszkańców (stan na 2001 rok), a gęstość zaludnienia wynosiła wówczas 2847 osób/km².

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Urodziła się w Michałkowicach na Górnym Śląsku.

 (1.4) Około 1900 roku ponad 96 % mieszkańców Michałkowic było katolikami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał mos., michałkowiczanin mos., michałkowiczanka ż.

 przym. michałkowicki

Wiktionary


michałkowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Michałkowic, związany z Michałkowicami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zgubiłem portfel na jednej z michałkowickich ulic.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał mos., Michałkowice lm nm., michałkowiczanin mos., michałkowiczanka ż.

Wiktionary


michałkowiczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Michałkowic

 (1.2) osoba pochodząca z Michałkowic, urodzona w Michałkowicach

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wojtek jest rodowitym michałkowiczaninem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michałkowice lm nm.

:: fż. michałkowiczanka ż.

 przym. michałkowicki

Wiktionary


michałkowiczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Michałkowic

 (1.2) kobieta pochodząca z Michałkowic, urodzona w Michałkowicach

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Będąc rodowitą michałkowiczanką, Martyna znała tutaj każdą uliczkę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michałkowice lm nm.

:: fm. michałkowiczanin mos.

 przym. michałkowicki

Wiktionary


michałkowie

nazwisko, np. Siergiej Michałkow (1913-2009), rosyjski pisarz i poeta


SJP.pl


michałkowo

W Polsce
  • Michałkowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. lipnowskim, w gminie Dobrzyń nad Wisłą
  • Michałkowo – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. lipnowskim, w gminie Tłuchowo
  • Michałkowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. kętrzyńskim, w gminie Barciany
W Bułgarii
  • Michałkowo – wieś w obwodzie Smolan, w gminie Dewin

Wikipedia


michałkowy

nazwisko, np. Siergiej Michałkow (1913-2009), rosyjski pisarz i poeta


SJP.pl


michałopol

wieś w Polsce


SJP.pl

Michałopol – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle.Według danych z 1885 roku Michałopol to kolonia i karczma nad Wiercicą, w powiecie Noworadomsk, gminie Żytno, parafia Gidle. Ówczesny Michałopol to 26 domów, 225 mieszkańców, 313 mórg ziemi w składzie dóbr Ciężkowice.

Wikipedia


michałostwo

Michał z małżonką; Michałowie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rzad. Michał z żoną

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Michałostwo weszli do karczmy, w której było już pełno ludzi.

 (1.1) Wczoraj mój najmłodszy brat, Michał, przyjechał ze swoją żoną z zagranicy. Michałostwo i moja żona bawili się na dansingu w Warszawie.

Wiktionary

Powiązane:

 zob. Michał.

Wiktionary


michałów

Michał z małżonką; Michałostwo


SJP.pl

Michałów – nazwa miejscowości pochodząca od imienia Michał.

Wikipedia


michałowa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) przest. żona Michała

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: Michałów

 (2.2) D. lp. od: Michałowo

forma przymiotnika.

 (3.1) ż. lp. od: Michałowy

Wiktionary

Michałowa (biał. Міхалова; ros. Михалово, Michałowo) – stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej.

Otwarta została w dniu 7 listopada 2012 roku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W przedsionku jednak zastał Bronisława i starą gosposię Michałową.

 (2.1-2) Jadę dziś do Michałowa.

 (3.1) Sąsiadował z Michałową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲixaˈwɔva, AS: mʹiχau̯ova

Wiktionary

Powiązane:

 zob. Michał.

Wiktionary


michałowianin

mieszkaniec Michałowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


michałowianka

mieszkanka Michałowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


michałowice

W Polsce
  • Michałowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Międzylesie
  • Michałowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Borów
  • Michałowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Długołęka
  • Michałowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Sobótka
  • Michałowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Kowiesy
  • Michałowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Michałowice
  • Michałowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Mogielnica
  • Michałowice (dawniej Michałowice-Osiedle) – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pruszkowskim, w gminie Michałowice
  • Michałowice – wieś w woj. opolskim, w pow. brzeskim, w gminie Lubsza
  • Michałowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kazimierskim, w gminie Czarnocin
  • Michałowice-Wieś – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pruszkowskim, w gminie Michałowice

Wikipedia


michałowicki

przymiotnik od: Michałowice


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Michałowicami, dotyczący Micjałowic

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michałowice nmos., Michał mos.

Wiktionary


michałowicz

nazwisko


SJP.pl


michałowie

Michał z małżonką; Michałostwo


SJP.pl


michałówka

wieś w Polsce


SJP.pl

w Polsce
  • Michałówka – część miasta Błażowa
  • Michałówka – część miasta Hrubieszów
  • Michałówka – część miasta Puławy
  • Michałówka – część miasta Rabka-Zdrój
  • Michałówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Biała Podlaska
  • Michałówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Dorohusk
  • Michałówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. janowskim, w gminie Modliborzyce
  • Michałówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Abramów
  • Michałówka – kolonia wsi Żurawiec w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Adamów
  • Michałówka – wieś w woj. lubelskim, w pow. parczewskim, w gminie Parczew
  • Michałówka – część wsi Rycza w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Nowodwór
  • Michałówka – część wsi Poddąbrowa w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Miączyn
  • Michałówka – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Piątek
  • Michałówka – część wsi Żdżary w woj. łódzkim, w pow. wieruszowskim, w gminie Bolesławiec
  • Michałówka – część wsi Michałowice w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Michałowice
  • Michałówka – część wsi Gródek w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Grybów
  • Michałówka – część wsi Skawa w woj. małopolskim, w pow. nowotarskim, w gminie Raba Wyżna
  • Michałówka – wieś w woj. małopolskim, w pow. olkuskim, w gminie Trzyciąż
  • Michałówka – część wsi Jagodne w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Garwolin
  • Michałówka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Jasieniec
  • Michałówka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. kozienickim, w gminie Kozienice
  • Michałówka – wieś w woj. podkarpackim, w pow. jarosławskim, w gminie Radymno
  • Michałówka – część wsi Wysoka Strzyżowska w woj. podkarpackim, w pow. strzyżowskim, w gminie Strzyżów
  • Michałówka – wieś w woj. podlaskim, w pow. suwalskim, w gminie Rutka-Tartak
  • Michałówka – część wsi Balice w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Gnojno

Wikipedia


michałowo

1. miasto w Polsce;
2. część Poznania;
3. osiedle Brodnicy;
4. nazwa kilku wsi w Polsce;
5. wieś na Białorusi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Michałowo (biał. Міхалова, Michałowa) – miasto w Polsce położone w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo przy drodze wojewódzkiej nr 686.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Przez miejscowość przepływa rzeka Supraśl, dopływ Narwi.

Miejscowość jest siedzibą gminy Michałowo.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲixaˈwɔvɔ, AS: mʹiχau̯ovo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. Michałowy

 rzecz. Michał mos.

Wiktionary


michałowski

przymiotnik od: Michałowo, Michałów


SJP.pl

  • Aleksander Michałowski (ur. 1851, zm. 1938) – polski pianista, kompozytor, pedagog
  • Aleksander Michałowski (ur. 1870, zm. 1934) – polski lekarz weterynarii, oficer, kapitan armii austriackiej, tytularny generał brygady WP
  • Antoni Michałowski (ur. 1730, zm. 1792) – poseł na Sejm Czteroletni, podkomorzy krakowski
  • Antoni Michałowski (ur. 1837, zm. 1930) – polski lekarz, działacz społeczny, uczestnik powstania styczniowego
  • August Michałowski (ur. 1897, zm. 1952) – polski działacz polityczny
  • Czesław Michałowski (ur. 1885, zm. 1941) – polski polityk, minister sprawiedliwości prokurator naczelny II RP
  • Henryk Michałowski (ur. 1927, zm. 2017) – polski oficer, dowódca wojsk lotniczych
  • Janusz Michałowski (ur. 1937) – polski aktor
  • Janusz Maciej Michałowski (ur. 1932, zm. 2022) – polski historyk sztuki
  • Kazimierz Michałowski (ur. 1901, zm. 1981) – polski archeolog
  • Lucjan Michałowski (ur. 1883, zm. 1943) – polski architekt i malarz
  • Łukasz Witt-Michałowski (ur. 1974) – polski aktor i reżyser teatralny
  • Piotr Michałowski (ur. 1800, zm. 1855) – polski malarz
  • Piotr Michałowski (ur. 1955) – polski poeta
  • Roman Michałowski (ur. 1949) – polski historyk
  • Roman Michałowski (ur. 1953) – polski malarz
  • Ryszard Michałowski (ur. 1941, zm. 2014) – polski oficer, generał dywizji WP, naczelny prokurator wojskowy
  • Tadeusz Michałowski (ur. 1954) – polski astronom
  • Witold Stanisław Michałowski (ur. 1939) – polski inżynier, pisarz, podróżnik
  • Zygmunt Michałowski (ur. 1918, zm. 2010) – polski dziennikarz, komentator RWE

Wikipedia


michałowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Michała lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Michała

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed Michałowym domem rosną dwa rosochate orzechy.

 (1.1) Sąsiadował z Michałową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.

 (1.1) Michałowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michał mos., Michałek mos., Michaś mos., Miś mos., Michałowa ż., Michalina ż., Michalinka ż., Michasia ż., Misia ż., michałek mrz./mzw., michalita mos., michalitka ż., Michałki nmos., Michałowo n., Michałów mrz.

 przym. Michałkowy, Michasiowy, Misiowy, Michalinin, Michalinkin, Michasin, Misin, michałowski

Wiktionary


micheasz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.

Wiktionary

Micheasz (hebr. מִיכַיְהוּ — Mîkhā’iah, מִיכָה — Mîkhā) — imię męskie pochodzenia biblijnego. Imię to nosił prorok Micheasz. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Jahwe?!” i stanowi synonim imienia Michał. Patronem tego imienia w Kościele katolickim jest prorok Micheasz, autor biblijny, a w Cerkwi prawosławnej jest kilku świętych Micheaszów, m.in. Micheasz z Radoneża (Michej z Radoneża lub Michej Radoneżski), zm. 1385, święto 5 lub 19 maja.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Micheasz i pochodzę z Jerozolimy.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. Micheaszowy

Wiktionary


micheaszowy

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Micheasza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Postać ta pojawia się w tekście Micheaszowym dwukrotnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Micheasz mrz.

Wiktionary


michejda

  • Franciszek Michejda
  • Jan Michejda
  • Tadeusz Michejda
  • Władysław Michejda (1876–1937)

Wikipedia


michel

[czytaj: miSZEL] francuskie imię męskie


SJP.pl

Osoby:

  • Michel (ur. 1981) – brazylijski piłkarz
  • Michel (ur. 2003) – brazylijski piłkarz
  • Adam Michel – polski piłkarz
  • Anne Michel – belgijska lekkoatletka
  • Anneliese Michel – niemiecka katoliczka
  • Charles Michel – belgijski polityk
  • David Michel – austriacki siatkarz
  • Henri Michel – francuski piłkarz
  • Hermann Michel – niemiecki pielęgniarz
  • Małgorzata Michel – polska pedagożka
  • Marek Michel – polski motocyklista
  • Smarck Michel – haitański polityk
  • Stanisław Michel – polski architekt
  • Sven Michel – szwajcarski curler

Wikipedia


michelangeli

Arturo Benedetti Michelangeli (ur. 5 stycznia 1920 w Brescii, zm. 12 czerwca 1995 w Lugano) – włoski pianista, uważany za jedną z największych osobowości pianistycznych XX wieku.

Wikipedia


michelangelo

[czytaj: mikeLANdżelo] obce imię męskie


SJP.pl

Michał Anioł (wł. Michelangelo), właśc. Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni (ur. 6 marca 1475 w Caprese lub Settignano, zm. 18 lutego 1564 w Rzymie) – włoski rzeźbiarz, malarz, poeta i architekt epoki odrodzenia. Zaliczany obok Leonarda da Vinci i Rafaela Santiego do trójki największych artystów epoki renesansu, a także uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów w dziejach świata.

Wikipedia


michelin

[czytaj: miszLEN] produkt, zwłaszcza opona, firmy Michelin


SJP.pl

Wikipedia


michelle

Michelle, właśc. Tanja Shitawey (ur. 15 lutego 1972 w Villingen-Schwenningen) – niemiecka piosenkarka.

Wikipedia


michigan

[czytaj: MIszigen]
1. jezioro w Stanach Zjednoczonych;
2. stan w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. stan Stanów Zjednoczonych Ameryki, leżący na Środkowym Zachodzie, w regionie Wielkich Jezior;

 (1.2) geogr. hydron. jezioro w Stanach Zjednoczonych, trzecie co do wielkości w zespole pięciu Wielkich Jezior;

Wiktionary

Michigan (wymowa:/ˈmɪʃɪɡən/) – stan w północnej części Stanów Zjednoczonych, w regionie Midwest, w Krainie Wielkich Jezior, przy granicy kanadyjskiej. Graniczy z czterema, z pięciu Wielkich Jezior.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cały dzień siedziałem przy komputerze i w końcu zacząłem szukać wymówki, żeby wyjść na dwór, tym bardziej że tu, w Michigan, idealnych pogodowo dni wcale nie ma tak dużo – zima jest długa, a potem szybko robi się strasznie gorąco.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. michigański

Wiktionary


michigański

Michigan [czytaj: miszigeński]


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Michigan, dotyczący Michigan

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kilka lat temu zatrudniła się w naszym michigańskim przedstawicielstwie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michigan mrz./n.

Wiktionary


michniak

nazwisko


SJP.pl


michniewicz

nazwisko


SJP.pl


michniewski

nazwisko


SJP.pl


michnik

nazwisko


SJP.pl

Michnik – polskie nazwisko. Na początku lat 90. nosiło je prawie 900 osób.

Wikipedia


michnikowski

nazwisko


SJP.pl


michnikowszczyzna

1. pejoratywnie: ogół osób i środowisk, popierających poglądy lewicowo-liberalne;
2. pejoratywnie: okres faktycznego zmonopolizowania rynku medialnego i debaty publicznej przez "Gazetę Wyborczą" oraz środowiska ją wspierające, lokowany najczęściej między 1989 r. a ujawnieniem tzw. "afery Rywina"


SJP.pl

Michnikowszczyzna. Zapis choroby – publicystyczna książka autorstwa Rafała Ziemkiewicza, wydana w grudniu 2006 (wydanie II w 2011). Autor opisuje w niej powstanie postkomunizmu w Polsce, wskazując na Adama Michnika jako głównego z jego twórców.

Wikipedia


michniów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Suchedniów;

Wiktionary

Michniów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Suchedniów.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 751 (Ostrowiec Świętokrzyski – Suchedniów).

Przez wieś przechodzi niebieski szlak turystyczny z Berezowa do Suchedniowa.

W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody Kamień Michniowski.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Stefan pochodzi z Michniowa w Świętokrzyskiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. michniowianin mos., michniowianka ż.

 przym. michniowski

Wiktionary


michniowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Michniowa

 (1.2) osoba pochodząca z Michniowa, urodzona w Michniowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Mąż pani Celiny, michniowianin z krwi i kości, otrzymał nagrodę wojewódzką.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michniów mrz.

:: fż. michniowianka ż.

 przym. michniowski

Wiktionary


michniowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Michniowa

 (1.2) kobieta pochodząca z Michniowa, urodzona w Michniowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szanowne michniowianki, ten festyn zorganizowaliśmy specjalnie dla was!

 (1.2) Żona pana Michała, michniowianka z urodzenia, zwyciężyła w plebiscytebiscycie regionalnej gazety.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Michniów mrz.

:: fm. michniowianin mos.

 przym. michniowski

Wiktionary


michniowiec

Michniowiec (dawniej też Michnowiec i Michnowice) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna.

Przez wieś płynie urokliwy potok Mszaniec, który uchodzi do Dniestru. To jeden z ostatnich fragmentów potoków o dzikim charakterze narażony na nielegalne rajdy offroad.

Wikipedia


michniowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Michniowa, związany z Michniowem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po drodze zatrzymamy się, by zwiedzić michniowskie muzeum.

 (1.1) Władze okupacyjne zakazały odbudowy wsi i uprawy michniowskich pól.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. michniowianin mos., michniowianka ż., Michniów mrz.

Wiktionary


michno

nazwisko


SJP.pl


michnowicz

nazwisko


SJP.pl


michnówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Michnówka – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narewka.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.

W czerwcu 1942 wieś spacyfikowali Niemcy. Ludność została wysiedlona a zabudowania spalono. Michnówka liczyła wtedy 42 gospodarstwa i miała ok. 170 mieszkańców.

Wikipedia


michnowski

nazwisko


SJP.pl

  • Mykoła Michnowski
  • Wacław Michnowski

Wikipedia


michoń

nazwisko


SJP.pl


michoński

nazwisko


SJP.pl


michorowski

nazwisko


SJP.pl


michorzewko

Michorzewko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Średniowieczna wieś, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1399 roku. Dzisiejsza nazwa obowiązuje od 1902 roku.

Wikipedia


michorzewo

Michorzewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Nazwa wsi ma wywodzić się od Michora - benedyktyna z Lubinia. Pierwotnie było to Michorzewo Mokre w odróżnieniu od Michorzewa Suchego - obecnego Michorzewka. Dzisiejsza nazwa obowiązuje od 1890 roku.

Wikipedia


michów

miś, misiu, misiek, misio, misiaczek; rzadko, pieszczotliwie:
1. niedźwiedź, zwłaszcza mały; niedźwiadek;
2. pluszowa zabawka o postaci niedźwiadka;
3. człowiek otyły


SJP.pl

  • Michów – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Chojnów
  • Michów – wieś w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Michów
  • Michów – gmina wiejska w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim
  • Michów – gromada
Zobacz też
  • Dekanat Michów, Michowo, Mnichów, Mnichowo, Miechów

Wikipedia


michowice

Michowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.

Wikipedia


michowski

1. przymiotnik od: Michowo;
2. przymiotnik od: Michów


SJP.pl


michoł

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. Michał

Wiktionary


michrów

Michrów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Pniewy.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Michrów, po jej zniesieniu w gromadzie Tarczyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Znajduje się tutaj dwór z połowy XIX wieku. W granicach administracyjnych Michrowa pobudowany jest także zakład produkcyjny koncernu PepsiCo.

Wikipedia


michta

nazwisko


SJP.pl


michu

miś, misiu, misiek, misio, misiaczek; rzadko, pieszczotliwie:
1. niedźwiedź, zwłaszcza mały; niedźwiadek;
2. pluszowa zabawka o postaci niedźwiadka;
3. człowiek otyły


SJP.pl

Michu, właśc. Miguel Pérez Cuesta (ur. 21 marca 1986 w Oviedo) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji pomocnika lub napastnika. Zakończył karierę piłkarską w 2017 r.

Wikipedia


micin

Micin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Krzyżanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


miciński

nazwisko


SJP.pl

  • Anna Micińska (1938–2001) – historyk literatury, krytyk literacki
  • Bolesław Miciński (1911–1943) – eseista, poeta i filozof
  • Halina Micińska-Kenarowa (1915–1989) – dyrektorka Państwowego Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem
  • Tadeusz Miciński (1873–1918) – poeta i pisarz

Wikipedia


mickiewicz

nazwisko, np. Adam Mickiewicz (1798-1855), poeta polski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 5889;

Wiktionary

  • Mickiewicz – patronimiczne (odojcowskie) nazwisko pochodzenia białoruskiego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mickiewicz porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mik mos., Micek mos., mickiewicziana nmos., mickiewiczowskość ż.

 przym. Mickiewiczowski, mickiewiczowski, Mickiewiczowy, mickiewiczowy

 przysł. mickiewiczowsko

Wiktionary


mickiewicziana

wszystko, co dotyczy życia i twórczości Adama Mickiewicza, np. prace naukowe o nim, wydania jego dzieł


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Adama Mickiewicza

 (1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Adamem Mickiewiczem i jego twórczością

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W sali na drugim piętrze prezentowane są mickiewicziana.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mickiewicz mzw., mickiewiczowskość ż.

 przym. Mickiewiczowy, mickiewiczowy, mickiewiczowski

 przysł. mickiewiczowsko

Wiktionary


mickiewiczolog

badacz, znawca twórczości Adama Mickiewicza


SJP.pl


mickiewiczologia

badania nad twórczością Adama Mickiewicza


SJP.pl


mickiewiczowski

dotyczący twórczości Adama Mickiewicza; mickiewiczowy


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do Mickiewicza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nocne rozmowy Staffowych kochanków, a zwłaszcza monologi wyrażające tęsknotę, przywodzą na myśl dialogi bohaterów Mickiewiczowskiego „Konrada Wallenroda”.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mickiewicz m., mickiewiczowskość ż.

 przym. Mickiewiczowy, mickiewiczowy, mickiewiczowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Mickiewiczowy

Wiktionary


mickiewiczowsko

przysłówek

 (1.1) liter. właściwie dla Mickiewicza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mickiewicz m., mickiewicziana nmos., mickiewiczowskość ż.

 przym. mickiewiczowski

Wiktionary


mickiewiczowskość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. cecha utworu wskazująca na jego autentyczne wyjście spod pióra Mickiewicza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To tak, jakby narzekać na mickiewiczowskość twórczości Mickiewicza – to, że jest mickiewiczowska może być dla jednych zaletą, a dla drugich wadą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mickiewicz m., mickiewicziana nmos.

 przym. Mickiewiczowski, mickiewiczowski, Mickiewiczowy, mickiewiczowy

 przysł. mickiewiczowsko

Wiktionary


mickiewiczowy

dotyczący twórczości Adama Mickiewicza; mickiewiczowski


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do Mickiewicza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mickiewicz m., mickiewicziana nmos., mickiewiczowskość ż.

 przym. mickiewiczowy, mickiewiczowski, Mickiewiczowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Mickiewiczowski

Wiktionary


micorek

nazwisko


SJP.pl


micra

[czytaj: mikra] samochód typu Nissan Micra


SJP.pl


micro

[czytaj: mikra] model samochodu marki Nissan


SJP.pl

Geografia:

  • Micro – miejscowość w USA w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Johnston,
  • Micro (ang. Micro Township) – gmina w USA w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Johnston,

Transport:

  • Micro – klasa jachtów.
  • Micro Cars – lankijski producent samochodów
  • Micro Mobility Systems – szwajcarski producent elektrycznych pojazdów

Wikipedia


microchip

[czytaj: mikroczip] mikroskopijny chip; mikroczip, mikrochip


SJP.pl

Microchip Technology Inc. – amerykańskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją układów scalonych, od układów analogowych jak wzmacniacze operacyjne poprzez elementy optoelektroniczne, radiowe, pamięci EEPROM.

Firma produkuje serie mikrokontrolerów:

  • PIC
  • dsPIC
  • AVR (po przejęciu firmy Atmel)

Wikipedia


microdermal

[czytaj: mikroDERmal] ozdobny implant z kotwiczką i ozdobną nakrętką, wszczepiany pod skórę; mikrodermal


SJP.pl


microsoft

[czytaj: MAJkrosoft] firma z branży komputerowej, produkująca głównie oprogramowanie


SJP.pl

Microsoft Corporation [ˈmaɪkɹoʊˌsɑːft] – amerykańskie przedsiębiorstwo informatyczne.

Najbardziej znane jako producent systemów operacyjnych MS-DOS, Microsoft Windows i oprogramowania biurowego Microsoft Office. Spółka publiczna z siedzibą w Redmond w stanie Waszyngton. Założona w 1975 roku przez Billa Gatesa i Paula Allena. W 2012 roku przedsiębiorstwo posiadało 10 000 patentów. Przeciętne wynagrodzenie pracowników to 106 tys. dolarów rocznie. W 2014 roku prezesem przedsiębiorstwa został Satya Nadella, który zastąpił na tym stanowisku Steve’a Ballmera. Od 2001 roku przedsiębiorstwo produkuje konsole do gier Xbox.

Wikipedia


microsoftowy

[czytaj: majkrołsoftowy] stworzony przez Microsoft (amerykański koncern komputerowy) lub w inny sposób związany z tą firmą


SJP.pl


mictlan

Mictlan – jest azteckim określeniem na mityczny świat podziemny – a ściśle mówiąc piekło, do którego mieli trafiać wszyscy słabi, starzy, zmarli na łożu oraz ci, którzy unikali walki. Władało nim bóstwo śmierci zwane Mictlantecuhtli i jego żona Mictlancihuatli. Odpowiednikiem Mictlanu w wierzeniach Majów jest Mitnal.

Wikipedia


micwa

przykazanie biblijne albo rabiniczne


SJP.pl

Wikipedia


miczek

nazwisko


SJP.pl


miczman

1. starszy kadet marynarki angielskiej i amerykańskiej
2. najniższy stopień oficerski w marynarce wojennej w Rosji carskiej; w radzieckiej marynarce wojennej - najwyższy stopień podoficerski


SJP.pl

Midszypmen (ang. midshipman, ros. мичман miczman, niem. Fahnenjunker) – najniższy stopień oficerski w niektórych marynarkach wojennych, odpowiednik podchorążego.

Istniejący dotychczas w brytyjskiej Royal Navy, United States Navy i w wielu krajach dawnej Wspólnoty Brytyjskiej. Nazwa pochodzi od śródokręcia (amidship), gdzie w XVIII wieku znajdowały się pomieszczenia midszypmenów (oficerowie mieszkali na rufie, podoficerowie na dziobie okrętu). Od XIX wieku midszypmeni Royal Navy i US Navy mogli po 3-miesięcznej praktyce przystąpić do egzaminu na podporucznika. W dzisiejszych marynarkach wojennych midszypmenów zastępują kandydaci na oficerów (naval cadet lub naval apprentice).

Wikipedia


miczmański

dotyczący miczmana


SJP.pl


miczurin

nazwisko


SJP.pl


miczurinista

rzadko: osoba uprawiająca rośliny według założeń miczurinizmu; miczurinowiec


SJP.pl


miczurinizm

Wikipedia


miczurinowiec

osoba uprawiająca rośliny według założeń miczurinizmu; miczurinista


SJP.pl


miczurinowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Miczurina lub z nim związany


SJP.pl


miczuryńsk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowej Rosji, w obwodzie tambowskim;

Wiktionary

Miczuryńsk (ros. Мичуринск) – miasto w południowej Rosji, w obwodzie tambowskim, nad rzeką Leśny Woroneż (dorzecze Donu). Około 90,7 tys. mieszkańców (2020). Do roku 1932 miasto nazywało się Kozłow (Козлов), przemianowane na cześć mieszkającego tu Iwana Miczurina, zmarłego też tutaj 7 czerwca 1935.

Urodził się tu Siergiej Briuchonienko - radziecki fizjolog.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. miczuryński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Kozłow (do 1932 roku)

Wiktionary


miczuryński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Miczuryńskiem, dotyczący Miczuryńska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Miczuryńsk mrz.

Wiktionary


midas

mit. gr. legendarny król Frygii posiadający moc otrzymaną od Dionizosa, powodującą zamianę każdego dotkniętego przez Midasa przedmiotu w złoto


SJP.pl

Midas (gr. Μίδας Mídas, w źródłach asyryjskich Mita; VIII wiek p.n.e.) – władca Frygii, bohater greckich mitów.

Wikipedia


midasowy

1. odnoszący się do Midasa;
2. midasowe uszy - ośle uszy, charakteryzujące głupca


SJP.pl


middlesbrough

[czytaj: MIdlzbroł] miasto w Anglii


SJP.pl

Middlesbrough (wym. [ˈmɪdəlzbrə]) – miasto w północno-wschodniej Anglii w hrabstwie ceremonialnym North Yorkshire, w dystrykcie (unitary authority) Middlesbrough, położone nad rzeką Tees, nieopodal jej ujścia do Morza Północnego. W 2021 roku miasto liczyło 148 215 mieszkańców.

Wikipedia


middleton

Miejscowości w Australii:

  • Middleton – miasto w stanie Australia Południowa

Miejscowości w Kanadzie:

  • Middleton – miasto w Kanadzie, w prowincji Nowa Szkocja

Miejscowości w USA:

  • Middleton – miasto w stanie New Hampshire, w hrabstwie Strafford
  • Middleton – miasto w stanie Massachusetts, w hrabstwie Essex
  • Middleton – miasto w stanie Idaho, w hrabstwie Canyon
  • Middleton – miasto w stanie Tennessee, w hrabstwie Hardeman
  • Middleton – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Dane
  • Middleton – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Dane

Wikipedia


midgard

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) mitgerm. świat środka / środkowy zamieszkany przez ludzi;

Wiktionary

Midgard (zangielszczona wersja staronordyckiego Miðgarðr) – słowo to wywodzi się z języka germańskiego i było określeniem używanym do opisania świata zamieszkiwanego przez ludzi. W dosłownym tłumaczeniu oznacza „zamknięty wewnątrz”. Przez wieki słowo to podlegało transformacjom językowym i np. w dzisiejszym języku angielskim ma postać Middle-earth (śródziemie).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wygląda na to, że jeden z naukowców znowu przywołał stare bóstwa, które zamierzają upomnieć się o schedę nad Midgardem, czyli krainą ludzi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. neol. Midgardczyk

Wiktionary


midi

o stroju: średniej długości (dłuższy od mini)


SJP.pl

MIDI (skrót od Musical Instrument Digital Interface, z ang. „cyfrowy interfejs instrumentów muzycznych”) – system (interfejs, oprogramowanie i zestaw komend) służący do przekazywania informacji pomiędzy elektronicznymi instrumentami muzycznymi.

Wikipedia


midi-pireneje

fraza rzeczownikowa, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. były region administracyjny Francji;

Wiktionary

Midi-Pireneje (fr. Midi-Pyrénées) – region administracyjny Francji w latach 1982-2015, położony w południowej części kraju, obejmujący środkową część łańcucha Pirenejów oraz położoną bardziej na północ dolinę Garonny. Od południa graniczył z Andorą i Hiszpanią, od zachodu z regionem Akwitania, od północy z Limousin i Owernią, a od wschodu z Langwedocją-Roussillon. Stolicą i największym miastem regionu była Tuluza. Innymi większymi miastami były Montauban, Albi, Tarbes oraz Castres.

Wikipedia


midianici

biblijny lud wywodzący się od Abrahama i jego żony Ketury; Madianici


SJP.pl

Midianici lub Madianici (hebr. ‏מִדְיָן‎‎) – starożytny lud opisany w Biblii, prowadzący z reguły życie koczownicze, ale również niekiedy osiadłe. Ich historia znana jest przede wszystkim ze Starego Testamentu i wiąże się z dziejami Izraelitów. Midianici żyli głównie z handlu i byli znani ze swego bogactwa.

Wikipedia


midianita

członek biblijnego ludu wywodzącego się od Abrahama i Ketury; Madianita


SJP.pl


midinetka

dziewczyna pracująca w paryskim domu mody lub zakładzie krawieckim; midynetka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. dziewczyna zatrudniona w paryskim domu mody lub dużym sklepie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) …biła godzina dwunasta i przez wpółotwarte stawidła magazynów zaczynały chlustać na ulicę zgiełkliwe fale midinetek.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) midynetka

Wiktionary


midipłaszczyk

rzadko: płaszcz sięgający do połowy łydki


SJP.pl


midispódnica

rzadko: spódnica sięgająca do połowy łydki


SJP.pl

Spódnica midi, midispódnica (ang. midi – od mid- jako skrócenia middle z dodaniem zakończenia -i na wzór mini) – spódnica o średniej długości, kończąca się na dowolnej wysokości nogi poniżej kolana, lecz powyżej kostki, noszona od końca lat 60. XX w. jako jedna z trzech możliwych długości spódnic, obok mini i maksi.

Wikipedia


midrasz

1. w judaizmie: metoda interpretacji i komentowania tekstów biblijnych poprzez odszukiwanie ich sensu przenośnego;
2. zbiór komentarzy do Biblii zawierających normy postępowania (Halacha) i dydaktyczne powiastki (Hagada), przekazywanych ustnie przez rabinów, spisanych w XI w.


SJP.pl

Wikipedia


midura

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Franciszek Midura – polski historyk sztuki, muzeolog, krajoznawca i publicysta
  • Wanda Midura – polska chemiczka

Wikipedia


midway

[czytaj: midłej] atol na Oceanie Spokojnym (terytorium zamorskie USA)


SJP.pl

Midway (haw. Kuaihelani, także Pihemanu) – atol leżący w archipelagu Hawajów, w grupie Północno-Zachodnich Wysp Hawajskich. Administracyjnie jest jedynym atolem archipelagu hawajskiego, który nie należy do stanu Hawaje, tylko stanowi odrębne terytorium nieinkorporowane Stanów Zjednoczonych. Wyspy obecnie zamieszkuje tylko personel United States Fish and Wildlife Service (brak stałych mieszkańców).

Wikipedia


midwayski

Midway [czytaj: midłejski]


SJP.pl


midwest

[czytaj: midłest] północne i środkowe obszary USA; Middle West, Środkowy Zachód


SJP.pl

Środkowy Zachód, także Środkowo-Zachodnie Stany Zjednoczone (ang. Midwest lub Midwestern United States) – nazwa stosowana w odniesieniu do amerykańskich stanów zlokalizowanych w środkowej i północnej części kraju.

Wikipedia


midynetka

dziewczyna pracująca w paryskim domu mody lub zakładzie krawieckim; midinetka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zob. midinetka.

Wiktionary


midzierski

nazwisko


SJP.pl


mieć

1. być właścicielem, dysponować czymś;
2. być wyposażonym w coś;
3. zawierać coś, składać się z czegoś;
4. pozostawać z kimś lub czymś w określonej relacji;
5. doznawać czegoś, chorować na coś;
6. być do czegoś obowiązanym;
7. mieć się - czuć się jakoś, być w jakimś stanie, położeniu, nastroju


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) być w posiadaniu czegoś, posiadać coś

 (1.2) musieć coś zrobić

 (1.3) dążyć do oddania czegoś komuś

 (1.4) dysponować środkami na wykonanie czegoś

 (1.5) być w coś ubranym

 (1.6) czuć coś

 (1.7) czasownik posiłkowy używany do podkreślenia aspektu dokonanego innego czasownika

 (1.8) czasownik posiłkowy używany do podkreślenia, że czynność jest wykonywana na czyjeś zlecenie

 (1.9) czasownik posiłkowy używany do przewidywania lub prognozowania jakiejś czynności

czasownik zwrotny niedokonany mieć się (dk. brak)

 (2.1) pot. czuć się, być w jakimś stanie, nastroju

 (2.2) znajdować się w pewnym stosunku, relacji do czegoś

 (2.3) zbliżać się, być bliskim

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam samochód. Mam brata.

 (1.2) Mam jeszcze obiad do ugotowania. (= Muszę jeszcze ugotować obiad.)

 (1.3) Mam dla ciebie tę książkę, przyniosłem ją dla ciebie.

 (1.4) Oni nie mają pieniędzy na nowy samochód.

 (1.5) Ona ma (na sobie) piękną suknię.

 (1.6) Mieć nadzieję. Mieć przeczucie.

 (1.7) Nie mam odrobionej pracy domowej. Robiłem, ale części nie umiałem zrobić.

 (1.7) Mam złamaną nogę.

 (1.8) — Będę miał malowany pokój. — O, myślałem, że sam pomalujesz.

 (1.9) Dzisiaj ma padać.

 (2.1) Po operacji pacjent ma się doskonale.

 (2.2) Prosta A tak się ma do prostej B, jak prosta C do D.

 (2.3) Nasz pobyt nad morzem ma się ku końcowi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇t͡ɕ, AS: mʹi ̯ėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mienie n.

 czas. miewać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) posiadać, dysponować, władać, rozporządzać, być właścicielem, być w posiadaniu, mieć do dyspozycji (rzeczowniki nieżywotne)

 (1.2) musieć

 (1.3) przynieść

Wiktionary


mięcej

stopień wyższy od przysłówka: miękko; miękcej


SJP.pl


miech

1. przyrząd do tłoczenia powietrza;
2. w niektórych aparatach fotograficznych starego typu: składające się w harmonijkę ścianki kamery lub obiektywu;
3. przestarzałe: worek, sakwa lub torba;
4. zgrubienie od: miesiąc


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. proste urządzenie do tłoczenia powietrza w instrumentach muzycznych, piecach

 (1.2) fot. mechanizm harmonijkowego wysuwania obiektywu w starych aparatach fotograficznych

 (1.3) pszcz. przyrząd do okadzania pszczół

 (1.4) daw. worek

 (1.5) pot. miesiąc

Wiktionary

Miech – urządzenie do wytwarzania i tłoczenia strumienia powietrza, mające zazwyczaj formę skrzynki z elastycznymi bokami, która rozszerzając się wciąga powietrza, a kurcząc wyrzuca je na zewnątrz. W aparatach fotograficznych starego typu termin miech określa ścianki obiektywu składające się w harmonijkę. Dawniej termin miech oznaczał wór, torbę lub sakwę. Wyrobem miechów zajmuje się dział rzemiosła zwany miechownictwem.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.3) miech pszczelarski, podkurzacz

 (1.4) worek, wór, sakwa

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: zdrobn. mieszek m.

 przym. miechowy, mieszkowy, miesięczny

frazeologia.

 kupić kota w miechu • przysłowie: do dobrego miecha choć co suć można

etymologia.

 etym|prasłowiański|*měxъ.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) bellows, windbag

* baskijski: (1.1) hauspo

* bułgarski: (1.1) мях m.

* duński: (1.1) blæsebælg w.; (1.2) bælg w.

* hiszpański: (1.1) fuelle m.

* kataloński: (1.1) manxa ż.

* niemiecki: (1.1) Blasebalg m.

* ukraiński: (1.1) міх m.; (1.2) міх m.

* wilamowski: (1.1) błözbuölgi m., błȫzbuølki m., błözbaojtuł m.

* włoski: (1.1) mantice m., soffietto m.

źródła.

== miech (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) worek, wór

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛx, AS: mʹi ̯eχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. mieszek m.

 przym. miechowy, mieszkowy, miesięczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) miech pszczelarski, podkurzacz

 (1.4) worek, wór, sakwa

Wiktionary


miechcin

Miechcin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Poniec.

Wikipedia


miechera

roślina z rodziny miecherowatych, liściasty mech rosnący na drzewach i na ziemi


SJP.pl


miecherowate

o cechach miecherowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


miecherowaty

o cechach miecherowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


mięcho

zgrubienie od: mięso


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgrub. mięso

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Michał chciałby na obiad mięcho nawet codziennie.

 (1.1) Tygrysica pożera wielki kawał mięcha każdego dnia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃w̃xɔ, AS: mʹi ̯ũ̯χo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsny mrz., mięso n., mięsko n., mięsiwo n.

 przym. mięsny

Wiktionary


miechów

1. przyrząd do tłoczenia powietrza;
2. w niektórych aparatach fotograficznych starego typu: składające się w harmonijkę ścianki kamery lub obiektywu;
3. przestarzałe: worek, sakwa lub torba;
4. zgrubienie od: miesiąc


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Miechów – miasto w woj. małopolskim, siedziba powiatu miechowskiego, oraz gminy miejsko-wiejskiej Miechów. Położone na Wyżynie Miechowskiej nad potokiem Miechówką. Według danych GUS z 30 czerwca 2024 r. miasto liczyło 10 903 mieszkańców.

Miechów położony jest przy drodze ekspresowej S7 (trasa E77), w odległości ok. 45 km od Krakowa i 80 km od Kielc.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛxuf, AS: mʹi ̯eχuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miechowita mos., miechowianin m., miechowianka ż.

 przym. miechowski

Wiktionary


miechowaty

przypominający kształtem miech, podobny do miecha


SJP.pl


miechowianin

mieszkaniec Miechowa


SJP.pl


miechowianka

mieszkanka Miechowa


SJP.pl


miechowice

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. dzielnica Bytomia


SJP.pl

Miechowice (niem. Miechowitz) – dzielnica Bytomia, utworzona 26 listopada 2008 uchwałą Rady Miejskiej, położona w zachodniej części miasta. Szacuje się, że Miechowice wraz z sąsiednimi Stolarzowicami i Górnikami liczą ok. 30 tys. mieszkańców. Jest największą dzielnicą Bytomia pod względem powierzchni i zaraz po Śródmieściu jest drugą największą dzielnicą pod względem ludności w Bytomiu.

Wikipedia


miechowici

Kanonicy Regularni Grobu Bożego (CSsSH) (łac. Canonici Regulares Custodes Sanctissimi Sepulchri Hierosolymitani), pot. bożogrobcy – rzymskokatolicki zakon kanoników, osób duchownych, wywodzący się z założonej w 1099 r. przez Gotfryda z Bouillon kapituły, utworzonej celem sprawowania liturgii w Bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie oraz otaczania opieką duszpasterską pielgrzymów; towarzyszyła im grupa krzyżowców mających zapewniać świątyni zbrojną ochronę. Zakon istniał do XIX wieku.

Wikipedia


miechowicki

przymiotnik od: Miechowice


SJP.pl


miechowicz

nazwisko


SJP.pl


miechowita

przydomek Macieja z Miechowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. rel. członek Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie

Wiktionary

Maciej Miechowita, także Maciej z Miechowa i Matthias de Miechow, właśc. Maciej Karpiga (ur. 1457, zm. 8 września 1523) – polski lekarz, pisarz medyczny, historyk, geograf, profesor Akademii Krakowskiej, ksiądz kanonik krakowski, alchemik i astrolog, w 1523 roku rajca miasta Krakowa.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Miechów m., Miechowice nmos., Miechowo n., Miechowiec m., miechowianin m., miechowianka ż., miechowiczanin m., miechowiczanka ż.

 przym. miechowski, miechowicki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bożogrobiec

Wiktionary


miechówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Miechówka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Wolbrom.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Wikipedia


miechownik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. rzem. wytwórca miechów

 (1.2) daw. tragarz noszący wory

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W świątyni mieli swoje patronalne ołtarze: mydlarze, blacharze, miechownicy i garncarze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miech mrz., mieszek mrz.

 przym. miechowy, mieszkowy

Wiktionary


miechowo

Miechowo (niem. Miechowen, 1938–1945 Niederhorst) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Prostki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia


miechowski

przymiotnik od: Miechów


SJP.pl


miechowy

przymiotnik od: miech


SJP.pl


miechun

miechun świerkowy - gatunek pluskwiaka z rodziny misecznikowatych


SJP.pl


miechunka

ozdobna bylina z rodziny psiankowatych


SJP.pl

Wikipedia


miechunkowy

przymiotnik od: miechunka


SJP.pl


miecia

zdrobnienie od: Mieczysława (imię żeńskie)


SJP.pl


mięcierzyn

  • Mięcierzyn – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Rogowo
  • Mięcierzyn – osada leśna w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Rogowo
  • Mięcierzyn – rezerwat przyrody w województwie kujawsko-pomorskim

Wikipedia


mieciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mieci lub z nią związany


SJP.pl


miecio

zdrobnienie od: Mieczysław (imię męskie)


SJP.pl


mieciowie

Miecio (Mieciu) z małżonką


SJP.pl


mieciowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Miecia lub z nim związany


SJP.pl


miecisław

imię męskie


SJP.pl

Miecisław, Miecsław, Miesław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Mieci- ("miotać, rzucać") i -sław ("sława"). Mogło ono ulegać również skróceniu do formy Masław, a jednym ze zdrobnień tego imienia jest być może Mieszko.

Wikipedia


mięciuchny

zdrobnienie od: miękki; mięciutki, mięciuśki, mięciusi


SJP.pl


mięciusi

zdrobnienie od: miękki; mięciutki, mięciuśki, mięciuchny


SJP.pl


mięciusieńki

zdrobnienie od: mięciuśki; mięciuteńki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: miękki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̇̃ɲt͡ɕüˈɕɛ̇̃ɲci, AS: mʹi ̯ė̃ńćüśė̃ńḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miękki, mięciutki, mięciuchny, mięciuteńki, miękkawy

 przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko

 rzecz. miękki mrz., miękkość ż.

Wiktionary


mięciuśki

zdrobnienie od: miękki; mięciutki, mięciuchny, mięciusi


SJP.pl


mięciuteńki

zdrobnienie od: mięciutki; mięciusieńki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: miękki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Robiło się na zamówienie: buty z cholewami, wywrotki, takie balowe czółenka z mięciuteńkiej skórki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̇̃ɲt͡ɕuˈtɛ̃ɲci, AS: mʹi ̯ė̃ńćutńḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miękki, mięciutki, mięciuchny, mięciusieńki, miękkawy

 przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko

 rzecz. miękki mrz., miękkość ż.

Wiktionary


mięciutki

zdrobnienie od: miękki; mięciuśki, mięciuchny, mięciusi


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: miękki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Spójrz na tego kotka, ach, jakiż on słodki! Ma ładne białe łapki i mięciutkie futerko.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇̃ɲˈt͡ɕutʲci, AS: mʹi ̯ė̃ńćutʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miękki, mięciuchny, mięciusieńki, mięciuteńki, miękkawy

 przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko

 rzecz. miękki mrz., miękkość ż.

 czas. zmiękczać

Wiktionary


miecugow

  • Bruno Miecugow – polski dziennikarz, publicysta i pisarz, przez wiele lat związany z „Dziennikiem Polskim”
  • Grzegorz Miecugow – polski dziennikarz, redaktor radiowej Trójki, wydawca i prezenter Wiadomości w TVP1, twórca i prezenter Faktów w TVN, felietonista „Dziennika Polskiego” i publicysta „Przekroju”

Wikipedia


miecz

1. metalowa broń sieczna;
2. płaska płyta, najczęściej metalowa, wysuwana poniżej dna statku służąca do utrzymywania go w pionie i pozwalająca płynąć "pod wiatr";
3. dawniej: członkowie rodziny płci męskiej;
4. część podpory dachu;
5. gatunek drapieżnej ryby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. obosieczna broń z długim, prostym metalowym ostrzem;

 (1.2) żegl. ruchoma część niektórych jachtów żaglowych i desek windsurfingowych w formie płetwy wysuwanej w spodzie kadłuba;

 (1.3) daw. męska linia pokrewieństwa w rodzinie

 (1.4) bud. w konstrukcji dachu: krótki, ukośny element łączący belkę poziomą z pionową

Wiktionary

Miecz – rodzaj broni białej, charakteryzującej się prostą, obosieczną głownią, otwartą rękojeścią oraz najczęściej krzyżowym jelcem. Używany od epoki brązu do XVI w. Szczególną popularnością cieszył się w średniowieczu. Jest bronią sieczno-kolną, czyli umożliwiającą zadawanie zarówno cięć, jak i pchnięć.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rycerz wyciągnął miecz i przygotował się do obrony.

 (1.1) Wy sami drżyjcie przed mieczem, / bo gniew za grzechy zapłonie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛt͡ʃ, AS: mʹi ̯eč

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miecznik m., mieczownik m., mieczowanie n., mieczówka ż., miecznikostwo n., miecznikowicz m.

:: zdrobn. mieczyk m.

 przym. mieczowy, mieczykowaty, miecznikowy, miecznikowski

 czas. mieczować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) szwert, szwerta

Wiktionary


mięczak

1. zwierzę bezkręgowe o miękkim ciele okrytym zwykle muszlą, wodne lub rzadziej lądowe;
2. pogardliwie: ktoś słaby, o słabym charakterze
3. mięczak zakaźny - wirusowa choroba zakaźna skóry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. bezkręgowe zwierzę wodne;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pogard. człowiek miękki, uległy, bez charakteru

Wiktionary

Mięczaki (Mollusca, łac. molluscus ‘miękki’) – typ zwierząt, drugi najliczniejszy po stawonogach (Arthropoda), obejmujący około 130 tysięcy żyjących gatunków. Odznaczają się olbrzymią różnorodnością morfologiczną i zróżnicowaniem rozmiarów. Żyją zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Badaniem mięczaków zajmuje się malakologia.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃n͇t͡ʃak, AS: mʹi ̯ṇčak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miękiszon mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) słabeusz, człowiek bez charakteru; pot. cienias, cienki bolek

Wiktionary


mięczaki

1. zwierzę bezkręgowe o miękkim ciele okrytym zwykle muszlą, wodne lub rzadziej lądowe;
2. pogardliwie: ktoś słaby, o słabym charakterze
3. mięczak zakaźny - wirusowa choroba zakaźna skóry


SJP.pl

Mięczaki (Mollusca, łac. molluscus ‘miękki’) – typ zwierząt, drugi najliczniejszy po stawonogach (Arthropoda), obejmujący około 130 tysięcy żyjących gatunków. Odznaczają się olbrzymią różnorodnością morfologiczną i zróżnicowaniem rozmiarów. Żyją zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Badaniem mięczaków zajmuje się malakologia.

Wikipedia


mięczakostwo

potocznie: bycie mięczakiem - osobą słabego charakteru, lękliwą, której brakuje odwagi; tchórzostwo, słabość, pantoflarstwo


SJP.pl


mięczakowaty

pogardliwie: słaby, bez charakteru, pozbawiony woli


SJP.pl


mieczewo

Mieczewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Mosina.

Wikipedia


mieczków

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Mieczków – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. średzkim, w gminie Kostomłoty
  • Mieczków – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieruszowskim, w gminie Wieruszów

Wikipedia


mieczkowo

Mieczkowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.

Wikipedia


mieczkowski

nazwisko


SJP.pl

  • Adam Franciszek Mieczkowski (1876–1953) – prawnik, działacz polityczny, poseł Narodowej Demokracji
  • Domicjan Mieczkowski – Domicyan Socha-Mieczkowski (1803–1882) – uczestnik powstań 1831, 1864, literat, pisarz historyczno-religijny
  • Edwin Mieczkowski (ur. 1929) – artysta, malarz amerykański polskiego pochodzenia mieszkający w Cleveland, wykładowca
  • Ignacy Mieczkowski herbu Zagłoba (XVIII w.) – wojski łomżyński w 1781, szambelan Stanisława Augusta w 1791
  • Jan Mieczkowski (1830–1889) – fotograf, kupiec, wydawca. Pochodził z rodziny ziemiańskiej
  • Kazimierz Marceli Mieczkowski herbu Bończa (1742–1811) – starosta rabsztyńsko-zawskrzyński, szambelan króla Stanisława Augusta Poniatowskiego
  • Leopold Hipolit Kassian von Mieczkowski h. Zagroba vel Zagłoba (1833–1899) – balneolog
  • Lucjan Mieczkowski (ur. 1934) – dyplomata
  • Ludwik Mieczkowski (1866–1932) – farmaceuta, działacz społeczno-polityczny
  • Wiktor Mieczkowski (1856–1935) – ksiądz, działacz społeczny
  • Wiktor Wirgiliusz Mieczkowski ps. „Brzoza” (1906–1944) – porucznik-lekarz, powstaniec warszawski
  • Władysław Mieczkowski (1877–1959) – adwokat, bankowiec, działacz polityczny, poseł do parlamentu II Rzeszy Niemieckiej

Wikipedia


mieczniczka

miecznik


SJP.pl

Patrz:

miecznik

miecznik

1. rzemieślnik wyrabiający metalowe zbroje i broń białą; płatnerz;
2. dawniej: urzędnik dworski noszący miecz przed panującym, później tytuł urzędnika ziemskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. urzędnik odpowiedzialny za zbrojownię i noszenie miecza władcy;

 (1.2) hist. tytularny urząd dworski

 (1.3) rzem. wytwórca mieczy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. zob. orka.

 (2.2) icht. nazwa systematyczna|Xiphias gladius|ref=tak., duża ryba drapieżna z górną szczęką przekształconą w długi szpikulec

Wiktionary

  • miecznik – urząd w dawnej Polsce
  • Miecznik – wzgórze w paśmie Wzgórz Strzelińskich
  • miecznik – płatnerz, rzemieślnik wykonujący miecze
  • Miecznik – kryptonim programu budowy okrętów obrony wybrzeża dla polskiej Marynarki Wojennej
  • miecznik (orka) – ssak morski z rodziny delfinów oceanicznych (Orcinus orca)
  • miecznik, włócznik – ryba miecz (Xiphias gladius)
  • miecznik – gatunek owada z rodziny pasikonikowatych:
    • miecznik łąkowy (Conocephalus dorsalis)
    • miecznik ciemny (Conocephalus fuscus)

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.2) Miecznik poruszył się gwałtownie i przebódł go rozsrożonymi oczyma; na jagody wystąpiły mu czerwone plamaamy (…)

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: ˈmʲjɛt͡ʃʲɲik, AS: mʹi ̯ečʹńik

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. miecz m., mieczyk m., mieczownik m., miecznikostwo n., mieczowanie n., mieczówka ż., miecznikowic m., miecznikówna ż., miecznikowa ż.

    :: fż. mieczniczka ż.

     czas. mieczować ndk.

     przym. mieczowaty, mieczowy

    Wiktionary

    Synonimy:

     (2.1) orka

     (2.2) ryba miecz, włócznik

    Wiktionary


miecznikostwo

dawniej: urząd, godność, tytuł miecznika


SJP.pl


miecznikow

Ilja Iljicz Miecznikow (1845-1916), zoolog i mikrobiolog rosyjski


SJP.pl


miecznikowa

dawniej: żona miecznika - urzędnika dworskiego


SJP.pl

Miecznik (mieczownik) – dworski urzędnik w średniowiecznej Polsce, zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz, będący oznaką jego władzy wojskowej.

Od XIV w. miecznik przekształcił się w tytularny urząd dworski (miecznik wielki koronny, od XVI w. także miecznik wielki litewski). Miecznicy poszczególnych księstw (ziem) stali się niskimi w hierarchii urzędnikami ziemskimi.

Wikipedia


miecznikówna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka miecznika

Wiktionary

Miecznik (mieczownik) – dworski urzędnik w średniowiecznej Polsce, zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz, będący oznaką jego władzy wojskowej.

Od XIV w. miecznik przekształcił się w tytularny urząd dworski (miecznik wielki koronny, od XVI w. także miecznik wielki litewski). Miecznicy poszczególnych księstw (ziem) stali się niskimi w hierarchii urzędnikami ziemskimi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W sobotę odbędą się zrękowiny miecznikówny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miecznik m.

Wiktionary


miecznikowski

miecznik (osoba)


SJP.pl

  • Aleksander Miecznikowski (1837-1873) – polski inżynier
  • Jerzy Miecznikowski (1924–2011) – harcmistrz
  • Maciej Miecznikowski (ur. 1969) – polski wokalista i muzyk
  • Stefan Miecznikowski (1921-2004) – jezuita

Wikipedia


mieczodziobek

gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych


SJP.pl

Mieczodziobek (Ensifera ensifera) – gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ensifera. Występuje w zachodniej i północno-zachodniej Ameryce Południowej. Odwiedza fuksje i inne rośliny, których kwiaty mają długie kielichy; podlatuje do nich od dołu. Kiedy odpoczywa, dziób wznosi do góry.

Wikipedia


mieczogon

duży, opancerzony stawonóg z gromady staroraków; skrzypłocz


SJP.pl


mieczokształtny

przymiotnik

 (1.1) posiadający kształt miecza

Wiktionary


mieczolistny

przymiotnik

 (1.1) bot. mający liście w kształcie miecza

Wiktionary


mieczonos

1. rodzaj nietoperzy z rodziny liścionosowatych;
2. rodzaj ptaków z rodziny tęgosterowatych


SJP.pl

Lonchorhininae – monotypowa podrodzina ssaków z rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Wikipedia


mieczowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mieczować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mieczować

 rzecz. miecznik mos./mzw.

Wiktionary


mieczowaty

podobny z kształtu do miecza; długi, płaski, zaostrzony na końcu


SJP.pl


mieczówka

potocznie: łódź żaglowa mieczowa


SJP.pl


mieczownik

1. wojownik uzbrojony w miecz; mieczowy;
2. w dawnej Polsce: rzemieślnik wyrabiający miecze i broń białą oraz zbroje; płatnerz; miecznik


SJP.pl


mieczowy

przymiotnik od: miecz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mieczem, dotyczący miecza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miecz m., miecznik mzw./mos.

Wiktionary


mieczyk

1. mały miecz
2. kwiat ozdobny
3. rybka akwariowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: miecz: mały miecz lub miecz do zabawy

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Gladiolus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych o kwiatach w postaci grona na wzniesionej łodydze;

 (1.3) pot. kwiat mieczyka (1.2)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. nazwa systematyczna|Xiphophorus|ref=tak., mała ryba z rzędu karpieńcokształtnych o wydłużonej dolnej części płetwy ogonowej, często hodowana w akwarium;

Wiktionary

Mieczyk, gladiola (Gladiolus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny kosaćcowatych. Należy do niego co najmniej 285 gatunków. Występują one w Europie (z wyjątkiem północnej części), w zachodniej Azji i w Afryce. Najbardziej zróżnicowany jest w południowej Afryce, gdzie rośnie co najmniej 168 gatunków. Na Madagaskarze jest 8, w górach równikowej Afryki – 84 gatunki. W Europie rośnie 6 gatunków, z czego dwa w Polsce: mieczyk błotny Gladiolus palustris i dachówkowaty G. imbricatus.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛt͡ʃɨk, AS: mʹi ̯ečyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miecz m., miecznik m.

 przym. mieczowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gladiola

Wiktionary


mieczykowaty

przypominający kształtem mały miecz, podobny do małego miecza


SJP.pl


mieczykowiec

wciornastek mieczykowiec - owad z rzędu wciornastków


SJP.pl


mieczykowy

przymiotnik od: mieczyk (roślina z rodziny kosaćcowatych), np. cebulki mieczykowe, kwiaty mieczykowe


SJP.pl


mieczyński

nazwisko


SJP.pl


mieczysław

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od Mieczysława ż.

Wiktionary

Mieczysław – dwuczłonowe imię męskie, które powstało najprawdopodobniej w wyniku błędnego odczytania słowiańskiego imienia złożonego Miecisław (którego najstarszy zapis pochodzi z 1257).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ojciec Mieczysław ma stułę z San Giovanni Rotondo.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈt͡ʃɨswaf, AS: mʹi ̯ečysu̯af

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. Mieczysława ż.

:: zdrobn. Mietek m.

Wiktionary


mieczysława

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Mieczysław

Wiktionary

Mieczysława – imię żeńskie. Żeński odpowiednik męskiego imienia Mieczysław. Patronką tego imienia jest bł. Mieczysława Kowalska, jedna ze 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wieszaki zostawisz u ciotki Mieczysławy na Saskiej Kępie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛt͡ʃɨˈswava, AS: mʹi ̯ečysu̯ava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mietek mos., Miecio mos.

:: zdrobn. Miecia ż., Mietka ż.

:: fm. Mieczysław mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Miecia, Mietka

Wiktionary


mieczysławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mieczysławy lub z nią związany


SJP.pl


mieczysławostwo

Mieczysław z małżonką; Mieczysławowie


SJP.pl


mieczysławowie

Mieczysław z małżonką; Mieczysławostwo


SJP.pl


mieczysławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mieczysława lub z nim związany


SJP.pl


miecław

imię męskie


SJP.pl

Miecław (Masław, Mojsław, Miesław; zm. 1047) – cześnik króla Mieszka II, następnie władca Mazowsza w czasie wygnania władcy, kontestujący władzę Piastów.

Wikipedia


miecławostwo

Miecław z małżonką; Miecławowie


SJP.pl


miecławowie

Miecław z małżonką; Miecławostwo


SJP.pl


miecławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Miecława lub z nim związany


SJP.pl


międlak

narzędzie garbarskie do ręcznego międlenia skóry


SJP.pl


międlar

nazwisko


SJP.pl


międlarnia

zakład, pomieszczenie, w którym międli się len lub konopie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład, w którym odbywa się międlenie lnu lub konopi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈdlarʲɲa, AS: mʹi ̯ẽndlarʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międlak m., międlarka ż., międlica ż., międlenie n., międliwo n.

 czas. międlić ndk., zmiędlić dk.

Wiktionary


międlić

1. gnieść, ugniatać, miąć;
2. mamrotać;
3. pot. nawijać bawełnę, tj. zanudzać kogoś miałkim opowiadaniem na nudny temat;
4. zmiękczać skóry w procesie garbowania;
5. łamać i rozgniatać łodygi konopi lub lnu (np. przy pomocy cierlicy)


SJP.pl

czasownik

 (1.1) włók. poddawać słomę lnianą lub konopną łamaniu i zgniataniu w celu oddzielenia paździerzy od włókien

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międlarnia ż., międlica ż.

Wiktionary


międlica

dawne prymitywne drewniane narzędzie do wstępnej obróbki łodyg lnu i konopi; mędlica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) włók. drewniane narzędzie używane dawniej do międlenia lnu i konopi

Wiktionary

Len – potoczna nazwa tkanin wytwarzanych z czystej przędzy lnianej lub z dodatkami włókien bawełnianych, wełnianych, poliestrowych itp. Dodatek włókien poliestrowych (elana) do lnu zmniejsza podatność na gniecenie przy zachowaniu podstawowych cech tkaniny lnianej. Charakteryzuje się dużą przewiewnością.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. międlić

 rzecz. międlarnia ż.

Wiktionary


międlik

stalowy nóż do ręcznego międlenia skór


SJP.pl


międliwo

słoma lniana lub konopna zmiędlona lub przeznaczona do międlenia


SJP.pl


miednica

1. duża misa, służąca do mycia się, prania, zmywania;
2. część szkieletu, kość wchodząca w skład obręczy kończyny tylnej (dolnej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duża miska, głównie do mycia lub prania;

 (1.2) anat. wklęsła, parzysta kość w obrębie lędźwi, łącząca kończynę dolną (tylną) z kręgosłupem;

Wiktionary

Miednica – naczynie służące do higieny osobistej, prania lub mycia naczyń. Zazwyczaj ma kształt dużej misy, o pokroju kolistym, współcześnie także kwadratowym. Brzegi miednicy często są lekko wywinięte. Dawniej miednice były metalowe lub ceramiczne, obecnie często stosuje się tworzywa sztuczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Niestety nadal nie opisano wiarygodnych metod identyfikujących kobiety szczególnie zagrożone ryzykiem uszkodzenia dna miednicy podczas porodu drogami natury.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛdʲˈɲit͡sa, AS: mʹi ̯edʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedź ż.

:: zdrobn. miedniczka ż.

 przym. miedniczny, miedniczy, miednicowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) misa, miska; gw-pl|Śląsk Cieszyński|lawor, lawór.

 (1.2) kość miedniczna • dno miednicy • przepona miednicy

Wiktionary


miednicomierz

medyczny przyrząd do pomiaru wielkości miednicy, stosowany w ginekologii


SJP.pl

Miednicomierz (pelwimetr) – urządzenie służące co wyznaczania zewnętrznych wymiarów kobiecej miednicy. Pomiary takie wykonuje się w celu uzyskania pośredniej oceny szerokości kanału rodnego ciężarnej. Znajomość tej szerokości pozwala przewidywać przebieg porodu i umożliwia kwalifikację do cesarskiego cięcia.

Pierwszy miednicomierz został skonstruowany przez francuskiego położnika Jean-Louisa Baudelocque'a.

Wikipedia


miednicowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z miednicą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kręgouste są zwierzętami pozbawionymi żeber, szkieletu pasa barkowego i miednicowego.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miedniczy

 rzecz. miednica ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miedniczy

Wiktionary


miedniczka

1. zdrobnienie od: miednica;
2. miedniczka nerkowa - błoniasty woreczek w nerce tworzący początkową część moczowodu


SJP.pl


miedniczy

przymiotnik

 (1.1) anat. dotyczący miednicy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miednica ż.

 przym. miednicowy

Wiktionary


miedniewice

W Polsce
  • Miedniewice – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Skierniewice
  • Miedniewice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. żyrardowskim, w gminie Wiskitki
  • Miedniewice – gromada w powiecie grodziskomazowieckim
  • Miedniewice – gromada w powiecie skierniewickim

Wikipedia


miedniki

Miedniki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Uchanie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Uchanie. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 164 mieszkańców i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Teratynie.

Wikipedia


miednoje

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Rosji, w obwodzie twerskim, w rejonie kalinińskim, jedno z miejsc, gdzie dokonywano zbrodni katyńskiej;

Wiktionary

Miednoje (ros. Медное) – wieś w Rosji, w obwodzie twerskim, w rejonie kalinińskim, około 200 km na północny zachód od Moskwy, były ośrodek wypoczynkowy NKWD.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wśród zaproszonych gości obecna była siostra Anna Teresa ze zgromadzenia sióstr wizytek (siostra kołowa – to znaczy nie będąca na stałe za klauzurą), której mama straciła w Miednoje narzeczonego, a sama była funkcjonariuszką policji.

Wiktionary


międolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|międolić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. międolić

Wiktionary


międolić

czasownik

 (1.1) gwara. kelnerska: narzekać

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈdɔlʲit͡ɕ, AS: mʹi ̯ẽndolʹić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międolenie n.

Wiktionary


miedonia

dzielnica Raciborza


SJP.pl

Miedonia (niem. Niedane) – dzielnica Raciborza, dawniej wieś, została włączona do miasta 1 lutego 1977 r.

Wikipedia


miedoński

przymiotnik od: Miedonia


SJP.pl


miedwiański

1. przymiotnik od: Miedwie (jezioro);
2. sieja miedwiańska - ryba z rodziny łososiowatych żyjąca w jeziorze Miedwie pod Szczecinem; marena


SJP.pl


miedwie

jezioro w Polsce


SJP.pl

Wikipedia


miedwiedica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. lewy dopływ Donu mający swe źródła w obwodzie saratowskim;

 (1.2) geogr. hydron. rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie twerskim, lewy dopływ Wołgi;

Wiktionary

  • Miedwiedica (dopływ Donu) – rzeka w Rosji przeduralskiej, dopływ Donu
  • Miedwiedica (dopływ Wołgi) – rzeka w Rosji przeduralskiej, dopływ Wołgi

Wikipedia


miedwiediew

nazwisko


SJP.pl

  • Miedwiediew – chutor w Rosji, w Kraju Stawropolskim, w rejonie kurskim

Osoby o nazwisku Miedwiediew (ros. Медведев):

  • Aleksiej Miedwiediew (ujednoznacznienie)
  • Aleksandr Miedwiediew (ur. 1955) – rosyjski ekonomista i menadżer, wiceprezes koncernu Gazprom, dyrektor generalny Gazprom Export, prezydent rozgrywek hokejowych KHL
  • Andrij Medwediew (ur. 1974) – ukraiński tenisista, brat tenisistki Natalii Medwediewej
  • Daniła Miedwiediew (ur. 1980) – rosyjski futurolog
  • Dmitrij Miedwiediew (ujednoznacznienie)
  • Jewgienij Miedwiediew (ur. 1982) – rosyjski hokeista
  • Jewgienija Miedwiediewa-Arbuzowa (ur. 1976) – rosyjska biegaczka narciarska
  • Nikifor Wasiljewicz Miedwiediew (1888-1974) – radziecki dowódca wojskowy
  • Nikołaj Miedwiediew (ur. 1933) – litewski polityk greckiego pochodzenia
  • Natalija Medwediewa (ur. 1971) – tenisistka radziecka, następnie ukraińska, siostra ukraińskiego tenisisty, Andrija Medwediewa
  • Roj Miedwiediew (ur. 1925) – rosyjski publicysta i historyk gruzińskiego pochodzenia, brat bliźniak biologa Żoresa
  • Swietłana Miedwiediewa (ur. 1965) – żona prezydenta Federacji Rosyjskiej Dmitrija Miedwiediewa
  • Żores Miedwiediew (1925–2018) – rosyjski biolog, brat bliźniak publicysty Roja

Wikipedia


miedź

pierwiastek chemiczny o symbolu Cu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. metal, pierwiastek chemiczny o symbolu Cu i liczbie atomowej 29;

 (1.2) przen. pieniądz, zwłaszcza miedziany

Wiktionary

Miedź (Cu, łac. cuprum) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych. Nazwa łacińska (a za nią w innych językach, w tym angielskim) pochodzi od Cypru, gdzie w starożytności wydobywano miedź. Początkowo nazywano ją „metalem cypryjskim” (cyprum aes), a następnie cuprum. Ma 26 izotopów z przedziału mas 55–80. Trwałe są dwa: 63 i 65.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miedź jest metalem kolorowym.

 (1.2) Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇t͡ɕ, AS: mʹi ̯ėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedziak m., miedziaczek m., miedziowiec m., miedzian m., miedzianka ż., miednica ż., miedziowanie n., pomiedziowanie n.

 czas. miedziować ndk., pomiedziować dk.

 przym. miedziany, miedziowy

 przysł. miedziowo

 temsłow. miedzio-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Cu, daw. gw-pl|Poznań|koprowina.

Wiktionary


miedza

pas ziemi oddzielający pola uprawne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. wąski pas ziemi będący granicą między obszarami rolnymi, działkami budowlanymi;

 (1.2) hist. archit. przestrzeń między zębami blanek, czyli merlonami

Wiktionary

Miedza – nieuprawiany pas terenu rozgraniczający pola.

Mimo wyłączenia z uprawy, pasy gruntu stanowiące miedzę przynoszą istotną korzyść dla produkcji rolniczej, większą niżeli włączenie tych pasów do użytkowania. Wynika to z korzystnego oddziaływania miedz jako siedlisk gatunków pożytecznych dla przyległych upraw, zwłaszcza drapieżnych chrząszczy i pająków, ale też dzikich gatunków pszczół (zapylaczy) oraz dżdżownic. Miedze mogą stanowić cenne siedliska dla roślinności, zwłaszcza muraw kserotermicznych i zarośli ciepłolubnych, a w przypadku występowania zarośli stanowią też miejsca bytowania ssaków i ptaków. Na stokach miedze ograniczają spływ powierzchniowy i erozję gleb.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) A wszystko przepasane, jakby wstęgą, miedzą • Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛd͡za, AS: mʹi ̯eʒa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedzuch m.

 przym. miedzowy, miedzuchowy

Wiktionary


miedzeński

przymiotnik od: Miedzna, Miedzno


SJP.pl


miedzeszyn

część Warszawy


SJP.pl

Miedzeszyn – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Wawer w Warszawie.

Przez Miedzeszyn przebiega droga ekspresowa S2.

Wikipedia


miedzeszyński

przymiotnik od: Miedzeszyn


SJP.pl


miedziaczek

zdrobnienie od: miedziak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od miedziak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedziak m., miedź ż.

Wiktionary


miedziak

dawniej: drobna moneta zdawkowa; drobniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. drobna moneta ze stopu miedzi

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zob. miedziak sosnowiec.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇d͡ʑak, AS: mʹi ̯ėʒ́ak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedź ż., miedzian m., miedziowanie n., pomiedziowanie n., miedzianka ż.

:: zdrobn. miedziaczek m.

 czas. miedziować ndk., pomiedziować dk.

 przym. miedziany, miedziowy, miedziakowy

 przysł. miedziowo

Wiktionary


miedzian

1. nazwa związku kompleksowego, w którym atomem centralnym jest miedź
2. potoczna nazwa materiału wybuchowego - miedziankitu


SJP.pl


miedziane

1. zrobiony z miedzi;
2. mający kolor miedzi


SJP.pl

  • Miedziane (gmina)
  • Miedziane (Tatry)
  • Miedziane (Sudety)
inne
  • Miedziane Ławki

Wikipedia


miedzianka

wąż niejadowity, żyworodny


SJP.pl

2 miejscowości w Polsce:

  • Miedzianka – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. karkonoskim, w gminie Janowice Wielkie
  • Miedzianka – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Chęciny

Inne znaczenia:

  • Miedzianka – potok w woj. dolnośląskim, prawy dopływ Nysy Łużyckiej
  • Miedzianka – wzniesienie w Górach Świętokrzyskich
  • Miedzianka – ludowa nazwa węża gniewosza plamistego

Wikipedia


miedziankit

materiał wybuchowy kruszący, składający się z chloranu (V) potasu i z nafty


SJP.pl

Miedziankit – materiał wybuchowy kruszący, mieszanina chloranu potasu i nafty w stosunku wagowym 9:1. Jego prędkość detonacji wynosi ok. 3300 m/s przy gęstości ~1,3 g/cm3, temperatura detonacji 3800 °C, objętość gazów 340 l/kg, a ciśnienie detonacji 33 000 kG/cm². Materiał ten został wynaleziony przez Stanisława Łaszczyńskiego. Nie ma ściśle określonych, stałych własności fizycznych. Pierwotnie był stosowany w górnictwie rud miedzi, skąd pochodzi jego nazwa.

Wikipedia


miedzianobrody

mający brodę w kolorze miedzi; rudobrody


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający zarost, brodę w kolorze miedzi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̇d͡ʑãnɔˈbrɔdɨ, AS: mʹi ̯ėʒ́ãnobrody

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rudobrody, ryżobrody; hist. barbarossa

Wiktionary


miedzianobury

bury o odcieniu miedzianym


SJP.pl


miedzianoczerwony

czerwony o odcieniu miedzianym


SJP.pl


miedzianogórski

przymiotnik od: Miedziana Góra


SJP.pl


miedzianoskóry

mający czerwoną skórę


SJP.pl


miedzianowłosy

mający włosy barwy miedzi; rudowłosy


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający rude włosy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na scenę wyszedł miedzianowłosy malec.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rudy, rudowłosy, ryży

Wiktionary


miedzianozłoty

złoty o odcieniu miedzianym


SJP.pl


miedziany

1. zrobiony z miedzi;
2. mający kolor miedzi


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zawierający miedź lub zrobiony z miedzi

 (1.2) koloru miedzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obecnie w instalacjach elektrycznych stosuje się miedziane przewody.

 (1.2) Bardzo podobają mi się dziewczęta o rudych włosach, a szczególnie miedzianych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇ˈd͡ʑãnɨ, AS: mʹi ̯ėʒ́ãny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedź m., miedziak mzw./mrz.

 przym. miedziowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) czerwonozłoty

Wiktionary


miedziawy

zawierający jednowartościową miedź


SJP.pl


miedzica

choroba powstała w wyniku reakcji zanieczyszczeń zawartych w wodzie z miedzią, które powodują powstawanie trujących substancji (podobnych do patyny)


SJP.pl


miedzichowo

wieś w Polsce


SJP.pl

Miedzichowo (niem. Kupferhammer) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo.Miejscowość jest siedzibą gminy Miedzichowo. Liczy 471 mieszkańców.

Wikipedia


miedzichowski

przymiotnik od: Miedzichowo


SJP.pl


miedzieński

przymiotnik od: Miedźno


SJP.pl


miedzik

rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny kąsaczowatych


SJP.pl


miedziński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adrian Miedziński – polski żużlowiec
  • Bogdan Miedziński – polski inżynier elektryk
  • Bogusław Miedziński – polski polityk i dziennikarz, poseł na Sejm
  • Stanisław Miedziński – polski żużlowiec

Wikipedia


miedzio-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z miedzią

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) miedziolity • miedzionikiel • miedzionośność • miedzionośny • miedziorycik • miedzioryt • miedziorytnia • miedziorytnictwo • miedziownik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedź ż.

Wiktionary


miedzionikiel

Miedzionikle – stopy miedzi i niklu, które mogą zawierać także takie dodatki stopowe jak krzem, żelazo, aluminium lub mangan. Charakteryzują się dobrą wytrzymałością, żaroodpornością i odpornością na korozję oraz posiadają dobre własności oporowe. Przykładem takiego stopu jest kuprodur, używany m.in. przy wyrobie skrzyń ogniowych w parowozach.

Wikipedia


miedzionośny

zawierający w sobie miedź; dostarczający miedzi


SJP.pl


miedziopierś

rodzaj ważek z rodziny szklarkowatych; Somatochlora


SJP.pl

Somatochlora – rodzaj ważek z rodziny szklarkowatych (Corduliidae). Obejmuje ponad 40 gatunków występujących w Ameryce Północnej i Eurazji.

Wikipedia


miedziorycik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od miedzioryt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedzioryt m.

Wiktionary


miedzioryt

technika ryta, polegająca na rytowaniu metalowego podłoża za pomocą ostrych narzędzi (rylce, igły)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) technika graficzna polegająca na wyryciu wzoru w miedzianej płycie, pokryciu jej farbą, a następnie odbiciu na papierze;

 (1.2) odbitka wykonana za pomocą miedziorytu (1.1)

Wiktionary

Miedzioryt (dawne nazwy: sztych, kopersztych, łac. cuprum „miedź”, niem. Kupferstich) – technika graficzna wklęsła, najstarsza technika graficzna na metalu, stosowana już w 1. połowie XV wieku. Wywodzi się prawdopodobnie z próbnych odbitek otrzymywanych przy stosowaniu złotniczej techniki niella. Tradycyjnie przypisuje się ten wynalazek florenckiemu złotnikowi Tommasowi Finiguerra.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. miedziorytnik m., miedziorytniczka ż., miedziorytnictwo n.

:: zdrobn. miedziorycik mrz.

 przym. miedziorytniczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) daw. kopersztych

Wiktionary


miedziorytnictwo

sztuka rytowania w miedzi lub mosiądzu; chalkografia


SJP.pl


miedziorytniczka

specjalistka w dziedzinie chalkografii


SJP.pl


miedziorytnik

rytownik będący specjalistą w dziedzinie chalkografii; chalkograf


SJP.pl


miedziorytowy

przymiotnik od: miedzioryt


SJP.pl


miedziować

pokrywać przedmioty powłoką miedzianą


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) pokrywać miedzią

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedź ż., miedziak mrz./mzw.

 przym. miedziowy, miedziany

Wiktionary


miedziowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|miedziować.

Wiktionary

Miedziowanie – metoda pokrywania przedmiotów metalowych warstwą miedzi.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. miedź m., miedziowiec m., miedzianka ż., miedzian m., miednica ż., miedziak m.

 czas. miedziować ndk.

 przym. miedziowy, miedziany

Wiktionary


miedziowce

grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca XI grupę główną układu okresowego: miedź, srebro i złoto


SJP.pl

Miedziowce – pierwiastki chemiczne znajdujące się w 11 (daw. IB lub I pobocznej) grupie układu okresowego. Należą one do grupy metali przejściowych. Są to: miedź (Cu), srebro (Ag), złoto (Au) i roentgen (Rg).

Wikipedia


miedziowiec

górnik pracujący przy eksploatacji miedzi; miedziownik


SJP.pl

Miedziowiec (W-5) – wrak statku handlowego typu holk odnaleziony w Zatoce Gdańskiej, cenne stanowisko archeologiczne ze względu na zachowanie dużej ilości ładunku z początku XV wieku. Nazwę zawdzięcza kawałkom miedzi znalezionym na wraku przy jego odkryciu.

Wikipedia


miedziownia

zakład lub dział fabryki, w którym wyrabia się przedmioty z miedzi albo pokrywa miedzią przedmioty metalowe


SJP.pl


miedziownik

1. środowiskowo: górnik pracujący przy eksploatacji miedzi; miedziowiec;
2. pracownik specjalizujący się w produkcji wyrobów miedzianych lub w miedziowaniu przedmiotów z metalu


SJP.pl


miedziowy

przymiotnik od: miedź


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zawierający miedź, zrobiony z miedzi, dotyczący miedzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym działają dwie elektrociepłownie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedź ż., miedziak mrz./mzw., miedziowanie n.

 przym. miedziany

 czas. miedziować ndk.

Wiktionary


miedzna

wieś w Polsce


SJP.pl

Miedzna – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Miedzna, nad rzeką Miedzanką. Ma status sołectwa. Siedziba gminy Miedzna.

Dawniej miasto; uzyskała lokację miejską w 1470 roku, zdegradowana po 1500 roku. Ponowna lokacja miasta na prawie magdeburskim nastąpiła w 1531 roku, degradacja w 1869 roku.

Wikipedia


miedźniański

Miedźna


SJP.pl

Patrz:

Miedźna

miedzno

nazwa kilku miejscowości w Polsce


SJP.pl

Miejscowości
  • Miedzno – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. świeckim, w gminie Osie
  • Miedzno – wieś w woj. pomorskim, w pow. kościerskim, w gminie Karsin
  • Miedzno – osada w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Kobylnica
  • Miedzno – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Sławoborze

Wikipedia


miedzowy

przymiotnik od: miedza; graniczny


SJP.pl


miedzuch

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. hist. wąska uliczka lub przejście oddzielająca domy, kramy lub działki budowlane wewnątrz miasta;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛd͡zux, AS: mʹi ̯eʒuχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miedza ż.

 przym. miedzowy, miedzuchowy

Wiktionary


miedźwiedź

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) stpol. niedźwiedź, dosł. miodojad

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇d͡ʑvʲjɛ̇t͡ɕ, AS: mʹi ̯ėʒ́vʹi ̯ėć

Wiktionary


między

przyimek łączący się z rzeczownikami lub ich równoważnikami w bierniku i narzędniku


SJP.pl

przyimek

 (1.1) …używany, gdy coś znajduje się pomiędzy obiektami

 (1.2) …używany, gdy coś jest dzielone lub jest tego wiele, a części dostaje kilkoro odbiorców

 (1.3) …zaznaczający możliwość wyboru

 (1.4) …określający przedział czasowy

 (1.5) …podkreślający pośredni charakter czegoś

 (1.6) …używany, gdy coś otoczone jest większą ilością czegoś innego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Stół stoi między łóżkiem a krzesłem.

 (1.2) Matka podzieliła cukierki między swoje dzieci.

 (1.3) Czasem trzeba wybierać między pracą a rozrywką.

 (1.4) Wpadnę między piątą a szóstą.

 (1.5) Szary to kolor między czernią a bielą.

 (1.6) W parku pospacerowałem sobie między drzewami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃nd͡zɨ, AS: mʹi ̯nʒy

Wiktionary

Powiązane:

 przyim. pomiędzy

 temsłow. między-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pomiędzy, pośrodku

 (1.6) pośród, wśród

Wiktionary


między-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych, utworzonych z połączenia przyimka między z rzeczownikami określającymi obiekty lub rzeczy, pomiędzy którymi coś się odbywa lub znajduje, np. międzymorze (między morzami), międzynarodowy (między narodami)

Wiktionary

Powiązane:

 przyim. między, pomiędzy

Wiktionary


międzyakt

1. przerwa między aktami sztuki wystawianej w teatrze; antrakt;
2. krótka dodatkowa scena między aktami sztuki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. przerwa między aktami

 (1.2) przest. przen. ogólnie: pauza, przerwa, przestanek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨakt, AS: mʹi ̯ẽnʒyakt

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzyaktowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) antrakt

Wiktionary


międzyaktowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) teatr. odbywający się w czasie antraktu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzyakt mrz.

Wiktionary


międzyatomowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. znajdujący, odbywający się, zachodzący między atomami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zasada działania AFM opiera się na pomiarze oddziaływań międzyatomowych między sondą skanującą a badaną powierzchnią.

Wiktionary


międzybankowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący między dwoma lub więcej bankami; dokonywany między bankami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dopuszczalna jest międzybankowa wymiana informacji o udzielonych kredytach, obrotach i stanach rachunków bankowych, w zakresie, w jakim są one potrzebne w związku z udzielaniem kredytów, pożyczek, poręczeń i gwarancji bankowych.

Wiktionary


międzybiblioteczny

odnoszący się do kilku bibliotek, zachodzący między bibliotekami


SJP.pl


międzybieg

kolejny (niepierwszy) bieg eliminacyjny przed finałami


SJP.pl


międzyblokowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) położony między blokami mieszkalnymi

Wiktionary


międzyborów

Międzyborów (do 8 maja 1954 Czarny Borek) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Jaktorów.

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Międzyborów, po jej zniesieniu w gromadzie Jaktorów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Wikipedia


międzyborski

przymiotnik od: Międzybórz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Międzyborzem, dotyczący Międzyborza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzyborzanin m., międzyborzanka ż., Międzyborze n., Międzyborów m., Międzybórz m.

Wiktionary


międzybórz

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce

Wiktionary

Międzybórz (także Międzybórz Sycowski, niem. Neumittelwalde, przed 1886 Medzibor) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzybórz. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto miało 2324 mieszkańców (806. miejsce w kraju).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨbuʃ, AS: mʹi ̯ẽnʒybuš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzyborzanin m., międzyborzanka ż., Międzyborze n., Międzyborów m.

 przym. międzyborski

Wiktionary


międzyborzanin

mieszkaniec Międzyborza


SJP.pl


międzyborzanka

mieszkanka Międzyborza


SJP.pl


międzybranżowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekon. wspólny kilku branżom, łączący różne branże

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Uchwała przewiduje również możność zawierania porozumień międzybranżowych oraz formy organizacyjne dla takich porozumień.

Wiktionary


międzybrodzki

przymiotnik od: Międzybrodzie Bialskie


SJP.pl


międzybrzegowy

znajdujący się albo odbywający się między brzegami jakiegoś zbiornika wodnego


SJP.pl


międzybłoniak

typ nowotworu złośliwego


SJP.pl

Międzybłoniak (łac. mesothelioma) – nowotwór złośliwy wywodzący się z komórek pokrywających błony surowicze – opłucną, osierdzie i otrzewną. Najczęstszą lokalizacją jest opłucna. Do głównych czynników ryzyka jego powstawania zalicza się narażenie na azbest oraz zakażenie wirusem SV40. Rokowanie jest złe.

Wikipedia


międzychód

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Międzychód (niem. Birnbaum) – miasto w woj. wielkopolskim, powiecie międzychodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzychód i powiatu międzychodzkiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego. Położone nad Wartą w Kotlinie Gorzowskiej, wokół Jeziora Miejskiego. Po roku 1998 nastąpił powrót miasta w granice województwa wielkopolskiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨxut, AS: mʹi ̯ẽnʒyχut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzychodzianin m., międzychodzianka ż.

 przym. międzychodzki

Wiktionary


międzychodzianin

mieszkaniec Międzychodu


SJP.pl


międzychodzianka

mieszkanka Międzychodu


SJP.pl


międzychodzki

przymiotnik od: Międzychód


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Międzychodu, związany z Międzychodem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Międzychód m., międzychodzianin m., międzychodzianka ż.

Wiktionary


międzyczas

czas uzyskany przez zawodnika na pewnym odcinku trasy wyścigu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. czas zawodnika na pewnym fragmencie wyścigu

 (1.2) pot. czas pomiędzy dwoma wydarzeniami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Chociaż w połowie biegu miał najlepszy międzyczas, ostatecznie przybiegł drugi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨt͡ʃas, AS: mʹi ̯ẽnʒyčas

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzyczasowy

Wiktionary


międzyczasowy

międzyczas


SJP.pl

Patrz:

międzyczas

międzydachowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) znajdujący się między dachem a resztą budynku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nawet specjalny wysięgnik sprowadzony z Gdyni nie pomógł w zlikwidowaniu gniazda os, które owady zbudowały w przestrzeni międzydachowej bloku komunalnego […].

Wiktionary


międzydekanalny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) kośc. związany ze stosunkami między dekanatami (jednostkami organizacyjnymi Kościoła katolickiego)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Suchem przeprowadzono międzydekanalne zawody w slalomie gigancie, w których wzięła udział młodzież z grup parafialnych z dekanatów: Biały Dunajec i Białka Tatrzańska.

Wiktionary


międzydendrytyczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) miner. znajdujący się między dendrytami (strukturami krystalicznymi)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Różnicę w segregacji do obszarów międzydendrytycznych zaobserwowano również w stopie niklu Inconel 686.

Wiktionary


międzydepartamentalny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) adm. związany ze stosunkami między różnymi departamentami ministerstwa lub podobnej instytucji

 (1.2) adm. związany ze stosunkami między różnymi departamentami (jednostkami administracyjnymi w niektórych krajach)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Ministerstwie Skarbu Państwa został powołany specjalny międzydepartamentalny zespół, który nad tym pracuje.

Wiktionary


międzydroże

miejsce pomiędzy dwiema drogami


SJP.pl


międzydzielnicowy

odnoszący się do kilku dzielnic, zachodzący między dzielnicami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący co najmniej dwóch dzielnic kraju

 (1.2) odbywający się przy udziale różnych dzielnic miasta

Wiktionary


międzyepidemiczny

występujący między epidemiami


SJP.pl


międzyetniczny

zachodzący, występujący między grupami etnicznymi


SJP.pl


międzyeuropejski

dotyczący krajów europejskich lub zachodzący między krajami europejskimi; unijny, międzynarodowy


SJP.pl


międzygalaktyczny

znajdujący się między galaktykami, zachodzący w przestrzeni między galaktykami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) astr. odbywający się lub znajdujący się pomiędzy różnymi galaktykami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tematyka lotów międzygalaktycznych jest szeroko wykorzystywana w twórczości fantastyczno-naukowej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzygalaktyczność ż.

 przysł. międzygalaktycznie

Wiktionary


międzygatunkowo

międzygatunkowy


SJP.pl

Patrz:

międzygatunkowy

międzygatunkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który zachodzi pomiędzy gatunkami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do tego rodzaju wymierania, będącego wynikiem konkurencji międzygatunkowej i realizacją postępu w ewolucji, dodać należy wymieranie powodowane przez losowe zmiany środowiska lub geologiczną ewolucję masywów kontynentalnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzygatunkowość ż.

Wiktionary


międzygaz

technika używana podczas prowadzenia pojazdu silnikowego z manualną skrzynią biegów, polegająca na szybkim i krótkotrwałym dodawaniu gazu, powodującym zwiększenie obrotów silnika


SJP.pl

Międzygaz, zmiana biegu z międzygazem, potocznie przegazówka - technika stosowana podczas prowadzenia pojazdu silnikowego z manualną skrzynią biegów niewyposażoną w synchronizatory (np. motocykl). Międzygazu można użyć również, redukując bieg w warunkach skrajnie obniżonej przyczepności, np. na oblodzonej nawierzchni, celem zmniejszenia różnicy obrotów między silnikiem a kołami, która może doprowadzić do poślizgu. Ponadto umiejętne operowanie międzygazem pozwala na zmianę biegów bez użycia sprzęgła, np. w sytuacji awarii tego podzespołu.

Wikipedia


międzygałęziowy

zachodzący między różnymi gałęziami (dziedzinami)


SJP.pl


międzygeneracyjny

dotyczący kilku generacji; wielopokoleniowy


SJP.pl


międzygminny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący, odbywający się przy udziale co najmniej dwóch gmin

 (1.2) łączący ze sobą różne gminy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) PKM Olkusz organizuje komunikację autobusową w oparciu o porozumienie międzygminne.

 (1.2) Nowa jednostka - powiat - jako drugi szczebel samorządności, zapewnia usługi wykraczające poza możliwości niewielkiej gminy. Prowadzi i finansuje szkoły średnie, szpitale, drogi międzygminne (do tej pory wojewódzkie), pomoc społeczną, walkę z bezrobociem, porządek publiczny i bezpieczeństwo mieszkańców.

Wiktionary


międzygórski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Międzygórzem, dotyczący Międzygórza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Międzygórze n.

Wiktionary


międzygórz

Międzygórz – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Lipnik.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa oraz zielony szlak rowerowy do Opatowa.

Wikipedia


międzygórze

wieś w Polsce


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce
  • Międzygórze – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka
  • Międzygórze – część wsi Łazy w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Jerzmanowice-Przeginia
  • Międzygórze – wieś w woj. małopolskim, w pow. olkuskim, w gminie Bolesław
  • Międzygórze – przysiółek wsi Pomysk Mały w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Bytów
  • Międzygórze – część wsi Krępice w woj. świętokrzyskim, w pow. kazimierskim, w gminie Skalbmierz
  • Międzygórze – część wsi Zajączków w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Piekoszów

Wikipedia


międzygromadzki

zachodzący, odbywający się między kilkoma gromadami (jednostkami administracyjnymi)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący, odbywający się między kilkoma gromadami (jednostkami administracyjnymi)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Główne obiekty wiejskiej służby zdrowia dzielą się na dwa rodzaje. Pierwszą z grup są poradnie zdrowia posiadające izby porodowe. Znajdują się one w prawie wszystkich wsiach. Drugim rodzajem są ośrodki zdrowia, których zasięg jest międzygromadzki.

Wiktionary


międzygrupowy

istniejący między grupami; intergrupowy


SJP.pl


międzygrzbiet

niższy fragment łańcucha górskiego, obniżenie terenu między grzbietami górskimi; przełęcz, międzygórze


SJP.pl


międzygwiazdowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) astr. zob. międzygwiezdny.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przypomnijmy, że nasz system planetarny utworzył się z obłoku gazu i pyłu międzygwiazdowego, jakich wiele w Drodze Mlecznej.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzygwiezdny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) międzygwiezdny, interstelarny

Wiktionary


międzygwiezdny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) astr. odbywający się, znajdujący się lub zachodzący między gwiazdami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tymczasem wspomniany Arthur Dent, dzięki pomocy zaprzyjaźnionego kosmity, wyrusza w międzygwiezdną podróż.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzygwiazdowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) interstelarny, międzygwiazdowy

Wiktionary


międzyimperialny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odbywający się między imperiami, mający miejsce pomiędzy imperiami; łączący imperia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po umowie z 1907 r. […], można było odnieść wrażenie, że traci na znaczeniu „wielka gra”, która przez wiek XIX stawiała naprzeciwko siebie Petersburg i Londyn w międzyimperialnej rywalizacji na terenie Azji.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. imperium n.

 przym. imperialny

Wiktionary


międzyinstytucjonalny

odnoszący się do kilku instytucji, zachodzący między instytucjami


SJP.pl


międzyjednostkowy

dotyczący więcej niż jednego człowieka, zachodzący między ludźmi; międzyludzki, interpersonalny


SJP.pl


międzyklasowy

zachodzący między klasami, wspólny różnym klasom; szkolny, ogólnoszkolny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) socjol. odbywający się pomiędzy różnymi klasami społecznymi

 (1.2) eduk. odbywający się pomiędzy różnymi klasami szkolnymi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Konstrukcja Europy oparta jest dziś na solidarności - międzyklasowej, międzyregionalnej, międzykorporacyjnej, międzynarodowej.

Wiktionary


międzykomórkowy

znajdujący się pomiędzy komórkami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. dotyczący przestrzeni między komórkami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Komórki tkanki łącznej wytwarzają dużą ilość substancji międzykomórkowej, która wypełnia przestrzenie między nimi i składa się z istoty podstawowej oraz włókien.

Wiktionary


międzykontynentalny

obejmujący różne kontynenty, wspólny dla różnych kontynentów; interkontynentalny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) znajdujący się między kontynentami, odbywający się między kontynentami

 (1.2) dotyczący spraw, relacji, itp. między kontynentami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Morze Śródziemne jest morzem międzykontynentalnym.

 (1.1) W wyższych szerokościach geograficznych łączność międzykontynentalna możliwa jest też w ciągu dnia w zimie.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. kontynentalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) interkontynentalny

Wiktionary


międzykostny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. położony między kośćmi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Początkowe objawy zespołu nerwu międzykostnego przedniego ramienia mogą przybierać postać trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów, szybkiego męczenia się podczas pisania i ogólnej niezgrabności dłoni.

Wiktionary


międzykręgowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. umiejscowiony między kręgami kręgosłupa

Wiktionary


międzykrocze

okolica ciała między odbytem a zewnętrznymi narządami płciowymi; krocze


SJP.pl


międzykrólewie

czas między ustąpieniem jednego króla a objęciem władzy przez kolejnego; bezkrólewie, interregnum


SJP.pl


międzykulturowość

międzykulturowy


SJP.pl

Patrz:

międzykulturowy

międzykulturowy

dotyczący wielu kultur, zachodzący między wieloma kulturami; interkulturowy


SJP.pl


międzylądować

rzadko: lądować przed lotniskiem docelowym w celu uzupełnienia paliwa i zabrania nowych pasażerów


SJP.pl


międzylądowanie

lądowanie samolotu przed lotniskiem docelowym w celu uzupełnienia paliwa i zabrania nowych pasażerów; śródlądowanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) lotn. lądowanie w trakcie dłuższego lotu w celu zatankowania, wymiany pasażerów lub ładunku itp.

Wiktionary

Międzylądowanie – w transporcie lotniczym na dalekie dystanse operacja dodatkowego lądowania na lotnisku znajdującym się pomiędzy punktem startu a punktem docelowym podróży.

Rozwiązanie takie daje możliwość dokonania dotankowania paliwa, przeglądu urządzeń w samolocie, uzupełnienia zapasów żywności dla pasażerów, a także wymiany załogi po wielogodzinnej pracy na nową, wypoczętą. Międzylądowanie daje również możliwość zabrania nowych pasażerów wsiadających na lotnisku tranzytowym oraz opuszczenia samolotu przez tych, którzy zamierzają swoją podróż zakończyć w punkcie międzylądowania. Niekiedy loty na szczególnie dalekich trasach (np. z Europy do Australii) mogą wiązać się z kilkoma międzylądowaniami po drodze.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jego powietrzna wyprawa trwała - wraz z wieloma międzylądowaniami - aż siedem dni.

Wiktionary


międzylekcyjny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) eduk. występujący między lekcjami w szkole

 (1.2) rel. występujący między lekcjami mszalnymi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Które przepisy prawa regulują organizację przerw międzylekcyjnych w szkołach?

 (1.2) …celebrans może śpiewać/mówić utwór międzylekcyjny z ludem lub kantorem.

Wiktionary


międzylesianin

mieszkaniec Międzylesia (miasta w Polsce)


SJP.pl


międzylesianka

mieszkanka Międzylesia (miasta w Polsce)


SJP.pl


międzylesie

dawniej: okolica między lasami, ziemie leżące między lasami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa miasta w Polsce w województwie dolnośląskim, a także części miast, osad, wsi i przysiółków;

Wiktionary

Międzylesie (niem. Mittelwalde, dial. Mèttewaale, czes. Mezilesí, dawniej Středolesí) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzylesie. Leży nad Nysą Kłodzką, na obszarze historycznej ziemi kłodzkiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈlɛɕɛ, AS: mʹi ̯nʒyleśe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzylesianin m., międzylesianka ż.

 przym. międzyleski

Wiktionary


międzyleski

przymiotnik od: Międzylesie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Międzylesia, związany z Międzylesiem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Międzylesie n., międzylesianin m., międzylesianka ż.

Wiktionary


międzyleśny

znajdujący się między lasami


SJP.pl


międzylodowcowy

przymiotnik

 (1.1) istniejący/dziejący się w okresie interglacjału (między zlodowaceniami) lub pochodzący z tego okresu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W historii Ziemi cykle długich okresów zlodowaceń i znacznie krótszych okresów międzylodowcowych następują dość regularnie po sobie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨlɔdɔfˈt͡sɔvɨ, AS: mʹi ̯nʒylodofcovy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) interglacjalny

Wiktionary


międzyludzki

przymiotnik

 (1.1) odbywający się między ludźmi, mający miejsce pomiędzy ludźmi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Komputer będzie stanowił wówczas podstawowe medium kontaktów międzyludzkich, reguły takie będą więc niezwykle potrzebne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈlut͡sʲci, AS: mʹi ̯nʒylucʹḱi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) interpersonalny, międzyosobniczy

Wiktionary


międzymiastowa

potocznie o telefonie wykonywanym do miasta z innej strefy numeracyjnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rozmowa telefoniczna pomiędzy abonentami w różnych miejscowościach

 (1.2) centrala telefoniczna umożliwiająca międzymiastową (1.1)

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. od międzymiastowy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃mʲjaˈstɔva, AS: mʹi ̯nʒỹmʹi ̯astova

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzymiastowy

Wiktionary


międzymiastowy

przymiotnik

 (1.1) odbywający się między miastami, mający miejsce pomiędzy miastami; łączący miasta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzymiastowa ż.

Wiktionary


międzymiejski

znajdujący się między zamkniętymi obszarami urbanistycznymi


SJP.pl


międzymiesiączkowy

odbywający się między kolejnymi miesiączkami


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dziejący się/odbywający się między miesiączkami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zaburzenia równowagi hormonalnej powodują kłopoty ze snem, nadmierną potliwość, drażliwość, krwawienia międzymiesiączkowe, uderzenia gorąca i wiele innych dolegliwości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃mʲjɛ̇ɕɔ̃n͇t͡ʃˈkɔvɨ, AS: mʹi ̯nʒỹmʹi ̯ėśõṇčkovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiączka ż.

Wiktionary


międzymięśniowy

znajdujący się między mięśniami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. położony między mięśniami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Powięź tworzy złącza międzymięśniowe, jednocześnie dzieląc każdy mięsień na mniejsze elementy.

Wiktionary


międzymieszkaniowy

znajdujący się między mieszkaniami; konstrukcyjny, nośny


SJP.pl


międzymolekularny

zachodzący między molekułami, np. oddziaływaie międzymolekularne, siły międzymolekularne


SJP.pl


międzymordzie

żartobliwe tłumaczenie angielskiego terminu "interface", stosowanego wobec obiektów pośredniczących w wymianie sygnałów między dwoma różnymi systemami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) inform. żart. interfejs

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃ˈmɔrʲd͡ʑɛ, AS: mʹi ̯nʒỹmorʹʒ́e

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) interfejs, złącze, łącze

Wiktionary


międzymorfemowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) jęz. odbywający się na pograniczu morfemów lub dotyczący relacji między morfemami

Wiktionary


międzymorski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) położony między morzami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzymorze n.

Wiktionary


międzymorze

wąski pas lądu między dwoma morzami, łączący ze sobą dwa lądowe obszary; istm, istmus, przesmyk


SJP.pl

  • Międzymorze – doktryna polityki zagranicznej nawiązująca do tradycji wielokulturowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, zakładająca utworzenie sojuszu państw Europy Środkowo-Wschodniej
  • międzymorze, inaczej przesmyk – wąski pas lądu łączący dwie większe masy lądowe
  • Międzymorze – deptak w Juracie
  • Międzymorze – konspiracyjna organizacja młodzieżowa w Tarnowskiem

Wikipedia


międzymózgowie

część przodomózgowia dzielona na podwzgórze, wzgórze, nadwzgórze i niskowzgórze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. część mózgu między kresomózgowiem a śródmózgowiem;

Wiktionary

Międzymózgowie (łac. diencephalon) – część mózgowia kręgowców zawierająca trzecią komorę mózgu. Po obu stronach zlokalizowane jest wzgórze podzielone na wiele jąder. Do tylnej powierzchni wzgórza przywierają ciała kolankowate (corpora geniculata) zawzgórza.Sklepienie trzeciej komory (nadwzgórze) różnicuje się na narządy szyszynkowe: szyszynkę, narząd przyszyszynkowy, czołowy i ciemieniowy. Dno trzeciej komory (podwzgórze) składa się z części wzrokowej (przysadka, lejek, pasma wzrokowe i ich skrzyżowanie) i sutkowatej. Międzymózgowie położone jest między spoidłem mózgu przednim i tylnym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zakończenia nerwowe na ustach drażnią podwzgórze, tę część międzymózgowia, która wraz z przysadką reguluje skład koktajlu hormonalnego w żyłach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzymóżdże n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) międzymóżdże

Wiktionary


międzymurze

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. teren między murami zewnętrznymi a wewnętrznymi w średniowiecznych miastach

Wiktionary

Międzymurze (od gr. μεσοτοιχον), parcham – niezabudowany teren położony pomiędzy wewnętrznym a zewnętrznym pierścieniem umocnień murowych miast i zamków. Od epoki baroku wykorzystywany był także jako miejsce uroczystości i zabaw dziecięcych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Armata utknęła na międzymurzu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mur mrz.

Wiktionary


miedzyń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) jednostka urbanistyczna (osiedle) miasta Bydgoszczy, położona w jego zachodniej części, między Kanałem Bydgoskim a lasami Puszczy Bydgoskiej;

 (1.2) część Bydgoszczy, dawny folwark położony w obrębie Zbocza Fordońskiego, w pobliżu Góry Szybowników, w bydgoskiej dzielnicy Fordon;

Wiktionary

Miedzyń (niem. Miedzin – 1789, Miedzyn – 1860, Schleusendorf – 1885) – jednostka urbanistyczna (osiedle) miasta Bydgoszczy, położona w jego zachodniej części, między Kanałem Bydgoskim a lasami Puszczy Bydgoskiej.

Wikipedia


międzynarodówka

organizacja międzynarodowa skupiająca partie polityczne o podobnych poglądach


SJP.pl

  • międzynarodówka – organizacja międzynarodowa skupiająca partie polityczne o podobnej orientacji ideologicznej
    • Międzynarodowe Stowarzyszenie Robotników (I Międzynarodówka)
    • Druga Międzynarodówka
    • Międzynarodówka Komunistyczna (Komintern, III Międzynarodówka)
    • IV Międzynarodówka
    • Międzynarodówka Socjalistyczna
    • Międzynarodówka Liberalna
    • Międzynarodówka Chrześcijańsko-Demokratyczna

    Wikipedia


międzynarodowoprawny

dotyczący prawa międzynarodowego


SJP.pl


międzynarodowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który dotyczy dwu lub więcej narodów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Politycy omówili kwestię międzynarodowych reakcji na referendum.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃narɔˈdɔvɨ, AS: mʹi ̯nʒỹnarodovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzynarodówka ż., międzynarodowiec mos.

 przysł. międzynarodowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) internacjonalny, światowy

Wiktionary


międzyobsługowy

zachodzący między kolejnymi przeglądami technicznymi pojazdu; międzyremontowy


SJP.pl


międzyoddziałowy

dotyczący kilku oddziałów; przeznaczony dla kilku oddziałów; odbywający się między oddziałami, ich pracownikami


SJP.pl


międzyogniskowy

przeznaczony dla dzieci z różnych ognisk szkolnych


SJP.pl


międzyosobniczy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący relacji między osobnikami (pojedynczymi ludźmi)

 (1.2) biol. dotyczący relacji między osobnikami (pojedynczymi okazami gatunku)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czynnikiem spajającym grupę są różnorodne interakcje międzyosobnicze, które prowadzą do wytworzenia się więzi, będących podstawą istnienia grup społecznych, ich wewnętrznej spójności.

 (1.2) Na przykład rośliny rozłogowe mogą […] wnikać pojedynczymi kłączami między inne rośliny, minimalizując tym samym kontakty międzyosobnicze i międzyklonalne.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) międzyludzki, interpersonalny

Wiktionary


międzypalcowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. dotyczący miejsca między palcami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pierwsze objawy grzybicy to szczelinowate pęknięcia naskórka w przestrzeniach międzypalcowych stóp.

Wiktionary


międzypaństwowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący wielu państw; zachodzący, odbywający się przy udziale różnych państw; złożony z wielu państw (ich przedstawicieli)

Wiktionary


międzyparlamentarny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) polit. związany ze stosunkami między parlamentami różnych państw

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdybyśmy stworzyli stałą polsko-litewską instytucję międzyparlamentarną, wiele spraw załatwilibyśmy sprawniej i bez odwlekania.

Wiktionary


międzypartyjny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) polit. związany ze stosunkami między różnymi partiami politycznymi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nasiliły się ostatnio próby wciągnięcia wojska do rozgrywek międzypartyjnych.

Wiktionary


międzypiętrowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) archit. znajdujący się między piętrami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W wielu budynkach z początku minionego wieku stropy międzypiętrowe wykonywano na belkach drewnianych.

Wiktionary


międzypilastrowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) archit. znajdujący się między pilastrami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W górnych polach międzypilastrowych znajdują się płyciny z instrumentami muzycznymi, splecionymi z atrybutami bożka miłości Amora.

Wiktionary


międzypisuarowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przeznaczony do montowania między pisuarami w celu ich rozdzielenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przegrodę międzypisuarową […] zaprojektowano z myślą o miękkich, lekko zaokrąglonych kształtach, nadających przyjemnego charakteru całemu wnętrzu.

Wiktionary


międzyplanetarny

przymiotnik

 (1.1) taki, który znajduje się między planetami, dzieje się w przestrzeni między danymi planetami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od górnej termosfery atmosferę cechuje stopniowe przechodzenie do sfery gazu międzyplanetarnego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨplãnɛˈtarnɨ, AS: mʹi ̯nʒyplãnetarny

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. międzyplanetarnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) interplanetarny

Wiktionary


międzyplatformowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) inform. związany z możliwością działania, zwłaszcza jednoczesnego, na różnych platformach sprzętowych bądź programowych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W sieci pojawił się międzyplatformowy wirus atakujący zarówno system Windows jak i Linux.

Wiktionary


międzyplemienny

przymiotnik

 (1.1) taki, który zachodzi między plemięemionami; dotyczący więcej niż jednego plemięemienia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Konflikty międzyplemienne w Afryce były zawsze: ludy rolnicze i pasterskie walczyły o dostęp do wody, ziemi, pastwisk.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. plemię n., plemienność ż.

 przym. plemienny

Wiktionary


międzyplon

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) roln. szybko rosnąca roślina uprawna, wysiewana lub sadzona równocześnie z uprawą główną lub pomiędzy zbiorem a następnym wysiewem roślin ozimych

Wiktionary

Międzyplon, dawniej poplon – roślina uprawiana między dwoma plonami głównymi na zielonkę, siano, kiszonkę, na przyoranie jako zielony nawóz lub pozostawienie w postaci mulczu po ich ścięciu, zwałowaniu bądź zniszczeniu przez mróz. Ich uprawa ma duże znaczenie nie tylko dla produkcji paszy, ale i ze względu na zwiększanie biologicznej aktywności i żyzności gleby, działanie strukturotwórcze roślin i wzbogacanie gleby w azot (przez bobowate). W dobrze prowadzonym gospodarstwie rolnym poplony mogą zajmować nawet do 25-30 % powierzchni ziemi ornej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Właściwa uprawa międzyplonów zapobiega zanieczyszczaniu wód oraz erozji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨplɔ̃n, AS: mʹi ̯ẽnʒyplõn

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mulcz

Wiktionary


międzyplonowy

międzyplon


SJP.pl

Patrz:

międzyplon

międzypodmiotowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) książk. dotyczący stosunków między podmiotami (jednostkami ludzkimi)

 (1.2) praw. dotyczący stosunków między podmiotami (jednostkami podlegającymi prawu cywilnemu)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zagadnienie relacji międzypodmiotowych nigdy nie należało do kanonu podstawowych tematów filozofii.

 (1.2) Ponadto coraz większe skomplikowanie procesów gospodarczych oraz rosnąca szybkość transakcji międzypodmiotowych sprawiają, że usługi, które świadczą te firmy, stają się coraz bardziej nierutynowe, […]

Wiktionary


międzypokoleniowo

międzypokoleniowy


SJP.pl

Patrz:

międzypokoleniowy

międzypokoleniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący między różnymi pokoleniami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jedną z konsekwencji zerwania więzi międzypokoleniowej stała się bezradność kulinarna w wielu polskich domach.

Wiktionary


międzypokład

przestrzeń między niższym a wyższym pokładem statku; międzypokładzie


SJP.pl

Międzypokład – pokład statku znajdujący się wewnątrz ładowni na drobnicowcu (jeden lub kilka). Jeżeli jest ich kilka, oznacza się je numerami, licząc od góry. Jeżeli występują dwa międzypokłady, zamiast numeracji jest górny i dolny międzypokład.

Wikipedia


międzypokładnik

dodatkowy pokładnik umieszczony między pokładnikami podstawowymi


SJP.pl


międzypokładzie

przestrzeń między niższym a wyższym pokładem statku; międzypokład


SJP.pl


międzypoprzeczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. przebiegający między wyrostkami poprzecznymi kręgu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mięśnie międzypoprzeczne […] występują jako mięśnie podwójne, łącząc dwa sąsiednie wyrostki poprzeczne kręgów szyjnych i lędźwiowych.

Wiktionary


międzypopulacyjny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący między odrębnymi populacjami lub dotyczący stosunków między nimi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Rosjanie asymilowali elementy ich kultury, naturalnym zjawiskiem było też międzypopulacyjne mieszanie się cech antropologicznych.

Wiktionary


międzyportowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący lub znajdujący się między portami wodnymi bądź lotniczymi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zarówno minister, jak i ambasador podkreślili znaczenie dalszego rozwoju transportu lotniczego, w tym zacieśnianie relacji między przewoźnikami lotniczymi, współpracy międzyportowej oraz wykorzystania potencjału portów regionalnych.

Wiktionary


międzypowiatowy

zachodzący między kilkoma powiatami, ze współudziałem kilku powiatów; regionalny


SJP.pl


międzypowstaniowy

dziejący się miedzy powstaniami, dotyczący okresu pomiędzy kolejnymi powstaniami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dziejący się lub dotyczący okresu między powstaniami zbrojnymi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Polskie koncepcje polityczne okresu międzypowstaniowego rozwijały się w orbicie wpływów francuskich, zaś filozoficzne — inspirowane były głównie przez myśl niemiecką.

Wiktionary


międzyprocesowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) inform. zachodzący między procesami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niestety, do komunikacji pomiędzy zadaniem czasu rzeczywistego i zwykłym procesem nie można wykorzystać […] mechanizmów komunikacji międzyprocesowej, jakie oferuje standardowy Linux.

Wiktionary


międzyprogramowy

zachodzący między programami, np. zespół międzyprogramowy


SJP.pl


międzyprowincjonalny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący lub znajdujący się między prowincjami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wśród kupców antiocheńskich w IV w. była duża grupa, których określa się mianem „emporoi”; byli to kupcy zajmujący się handlem międzyprowincjonalnym i prowadzonym na daleki dystans.

Wiktionary


międzyprzedmiotowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) eduk. związany z więcej niż jednym przedmiotem szkolnym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Drugi etap szkoleń zakłada przeprowadzenie międzyprzedmiotowego projektu w danej szkole.

Wiktionary


międzyprzedszkolny

dotyczący kilku przedszkoli


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odbywający się z udziałem kilku przedszkoli

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do tej międzyprzedszkolnej rywalizacji przystąpiły ostatecznie trzy placówkaacówki z terenu Oświęcimia.

Wiktionary


międzyprzystankowy

dotyczący przejazdu środków lokomocji między kolejnymi przystankami


SJP.pl


międzypłciowość

w biologii: występowanie u osobnika danej płci zewnętrznych cech płci przeciwnej lub cech pośrednich między cechami obu płci, powstałych na tle zaburzeń genetycznych lub hormonalnych (np. po kastracji); interseksualizm


SJP.pl


międzypłciowy

zachodzący, występujący między różnymi płciami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. socjol. zachodzący między płciami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Analiza genetyczna wykazała różnice międzypłciowe w poziomie odziedziczalności badanych zachowań.

Wiktionary


międzyrasowy

przymiotnik

 (1.1) odbywający się pomiędzy różnymi rasami

Wiktionary


międzyreligijny

dotyczący kontaktów między wyznawcami różnych religii; ekumeniczny


SJP.pl


międzyremontowy

dotyczący okresu między kolejnymi remontami; międzyobsługowy


SJP.pl


międzyresortowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący kilku resortów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tym celu zwołał naradę międzyresortową, której tematem był traktat handlowy z Sowietami i zasadność utrzymywania dotychczasowego stanowiska w kwestii należności z tytułu traktatu ryskiego.

Wiktionary


międzyroczny

zachodzący, występujący między dwoma latami


SJP.pl


międzyrostek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. element słowotwórczy umieszczany między dwoma leksemami, np. morfem między dwoma rdzeniami;

Wiktionary

Międzyrostek, spójka, interfiks (łac. interfixus z inter, „między” i fixus, „umocowany”) – każda cząstka wyrazu (jego morfem) umiejscowiona między dwoma rdzeniami (podstawami słowotwórczymi). Międzyrostki występują z przyczyn fonetycznych w niektórych wyrazach, zwykle złożeniach (na przykład język-o-znawca).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈrɔstɛk, AS: mʹi ̯nʒyrostek

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) interfiks

Wiktionary


międzyrządowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odbywający się z udziałem różnych rządów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) 2 lipca br., po raz pierwszy od 2018 r., odbyły się polsko-niemieckie konsultacje międzyrządowe.

Wiktionary


międzyrzecki

przymiotnik od: Międzyrzec Podlaski, Międzyrzecz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przym. od: Międzyrzec Podlaski, Międzyrzecz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzyrzecze n., Międzyrzecze n., Międzyrzecz m., międzyrzeczanin m., międzyrzeczanka ż.

Wiktionary


międzyrzecz

1. miasto w Polsce;
2. wieś na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Międzyrzecz (także Międzyrzecz Wielkopolski, łac. Mezerici, Mederecensis, niem. Meseritz) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzyrzecz. Międzyrzecz leży na Pojezierzu Lubuskim, przy ujściu Paklicy do Obry. 31 grudnia 2022 w mieście zamieszkiwało 17 057 osób.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨʒɛt͡ʃ, AS: mʹi ̯ẽnʒyžeč

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzyrzeczanin mos., międzyrzeczanka ż.

 przym. międzyrzecki

Wiktionary


międzyrzeczanin

mieszkaniec Międzyrzecza lub Międzyrzeca Podlaskiego


SJP.pl


międzyrzeczanka

mieszkanka Międzyrzeca Podlaskiego, Międzyrzecza


SJP.pl


międzyrzecze

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Mezopotamia

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce, na Białorusi i na Ukrainie

Wiktionary

  • Międzyrzecze (geografia) – obszar, zazwyczaj równinny, położony pomiędzy dwiema (niekiedy trzema) rzekami
W Polsce
  • Międzyrzecze – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. świdnickim, w gminie Strzegom
  • Międzyrzecze – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Supraśl
  • Międzyrzecze – wieś w woj. śląskim, w pow. bieruńsko-lędzińskim, w gminie Bojszowy
  • Międzyrzecze – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Sławoborze
  • Międzyrzecze – dawna gromada

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. międzyrzecze n., Międzyrzec m., Międzyrzecz m., międzyrzecczyzna ż.

 przym. międzyrzecki, międzyrzeczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Mezopotamia

Wiktionary


międzyściekowy

znajdujący się między ściekami


SJP.pl


międzysemestralny

mający miejsce między semestrami


SJP.pl


międzysesyjny

dotyczący okresu między sesjami (parlamentu lub egzaminacyjnymi na uczelni); międzyzjazdowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dziejący się, odbywający się między sesjami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na początku posiedzenia wójt odczytał informację o działalności urzędu w okresie międzysesyjnym.

Wiktionary


międzysezon

okres przejściowy między dwoma sezonami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) okres między dwoma sezonami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mieszkańcy Luksoru od przeszło stu lat żyli z bogatych turystów. Tymczasem w owym martwym „międzysezonie” turystów było zaledwie troje: stara milionerka amerykańska, gruby Hiszpan, właściciel wielkich dóbr ziemskich w Kastylii, oraz ja.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzysezonowy

Wiktionary


międzyskalny

znajdujący się między skałami; śródskalny


SJP.pl


międzyspółdzielczy

dotyczący różnych spółdzielni, odbywający się między członkami różnych spółdzielni; międzyspółdzielniany


SJP.pl


międzyspółdzielniany

dotyczący różnych spółdzielni, odbywający się między członkami różnych spółdzielni; międzyspółdzielczy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący co najmniej dwóch spółdzielni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po obejrzeniu szkoły odbyła się część artystyczna, w której wystąpił znany w powiecie chojnickim zespół międzyspółdzielniany „Tęcza”.

Wiktionary


międzystanowy

odnoszący się do kilku stanów, obejmujący różne stany


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który dotyczy dwu lub więcej stanów

 (1.2) przebiegający między dwoma stanami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W zawodach międzystanowych wzięły udział trzy Marylandki.

Wiktionary


międzystronniczy

zachodzący między zwolennikami różnych stronnictw; międzypartyjny, międzyzrzeszeniowy


SJP.pl


międzystropowy

znajdujący się między stropami


SJP.pl


międzyświąteczny

znajdujący się między świętami, dotyczący okresu między świętami


SJP.pl


międzyświęcie

okres między dwoma świętmi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. okres między świętami

Wiktionary


międzyszkolny

dotyczący kilku szkół


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który dotyczy co najmniej dwóch szkół lub odbywa się z udziałem różnych szkół

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) 1 maja ub. r. nauczyciel Ligaszewski wywiesił plakat, opracowany przez uczniów z wykazem współzawodnictwa międzyszkolnego.

Wiktionary


międzysłowiański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zachodzący lub dotyczący kontaktów między różnymi narodami słowiańskimi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język pomocniczy opracowany w 2011 roku, łączący cechy różnych języków słowiańskich i mający na celu ułatwienie komunikacji między ich użytkownikami;

Wiktionary

Język międzysłowiański (medžuslovjansky/меджусловјанскы) – język sztuczny oparty na językach słowiańskich. Został skonstruowany przez zespół językotwórców z różnych krajów jako język pomocniczy, który ma zarazem ułatwić komunikację między Słowianami i służyć jako środek pozwalający osobom nieznającym żadnego języka słowiańskiego porozumiewać się ze Słowianami. Podstawową ideą międzysłowiańskiego jest fakt, że języki słowiańskie są na tyle do siebie zbliżone, że na podstawie wspólnych cech, takich jak słowa i końcówki gramatyczne, można stworzyć język, który jest zrozumiały dla wszystkich. Język międzysłowiański powstał w oparciu o dwa starsze projekty: slovianski z 2006 r. oraz novoslověnsky z 2009 r.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czytelnicy „Gazety” pamiętają może apele Jana Turnaua o nadsyłanie wspomnień o Rosjanach, Ukraińcach, Białorusinach, którzy w ciężkim czasie wojennym okazywali nam życzliwość, jakąś międzysłowiańską czy w ogóle międzyludzką solidarność.

 (2.1) Ja bardziej wolę mówić o „systematyzowaniu” międzysłowiańskiego, niż o „tworzeniu”, ponieważ jest to po prostu uporządkowanie i spisanie naturalnego od stuleci zjawiska — czyli dużej, wzajemnej zrozumiałości języków słowiańskich […]

Wiktionary


międzysłowie

nowe możliwości znaczeniowe rodzące się w tekście poetyckim ze wzajemnych oddziaływań słów, z których został zbudowany; pojęcie z koncepcji Awangardy Krakowskiej wprowadzone przez J. Przybosia


SJP.pl

Międzysłowie – pojęcie wprowadzone przez Juliana Przybosia, związane z koncepcją języka poetyckiego Awangardy Krakowskiej. Istotą międzysłowia są dodatkowe, utajone sensy pojawiające się w tekście poetyckim, będące wynikiem wzajemnego oddziaływania na siebie znaczeń słów wchodzących w obręb utworu. Głównym sposobem organizacji międzysłowia ma być metafora, wydobywająca z „minimum słów – maksimum aluzji wyobrażeniowych”.

Wikipedia


międzysłupie

w architekturze: odległość między dwiema sąsiadującymi z sobą kolumnami; interkolumnium


SJP.pl

Międzysłupie (Interkolumnium) – odległość między kolumnami budowli, pomierzona od ich osi pionowych. Osiowy rozstaw kolumn w kolumnadzie.

Interkolumnium odgrywało bardzo dużą rolę w architekturze starożytnej, stanowiąc podstawę określenia modułu oraz wywierając decydujący wpływ na ustalenie proporcji oraz konstrukcji budowli.

Wikipedia


międzytargowy

odbywający się w czasie między kolejnymi targami, wystawami


SJP.pl


międzytorze

przestrzeń pomiędzy dwoma sąsiednimi torami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kolej. miejsce między dwoma sąsiednimi torami kolejowymi lub tramwajowymi

Wiktionary

  • Międzytorze – obszar w Gdyni
  • Międzytorze – osiedle w Płocku
  • Międzytorze - jedna z dziewięciu dzielnic Leszna

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na międzytorzu torów nr 310-337 pobudowano dużą, całopociągową rampę do przeładunku z wagonów normalnotorowych na szerokotorowe. Drugą rampę pobudowano na międzytorzu torów nr 25-27.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈtɔʒɛ, AS: mʹi ̯nʒytože

Wiktionary


międzywale

część doliny pomiędzy wałami przeciwpowodziowymi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przestrzeń między wałami

Wiktionary

Międzywale – teren położony na brzegu rzeki pomiędzy jej linią brzegową a wałem przeciwpowodziowym. Jest to teren zarezerwowany na czas powodzi dla przejścia wód wezbraniowych w celu obniżenia wysokości fali powodziowej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. międzywał m.

 przym. międzywałowy

Wiktionary


międzywałowy

znajdujący się pomiędzy wałami


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) położony między wałami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzywale n., międzywał m.

Wiktionary


międzywęźle

odcinek łodygi między poziomami osadzenia dwóch kolejnych liści lub okółków liści


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. część łodygi między węzłami

Wiktionary

Międzywęźle – odcinek łodygi pomiędzy węzłami, tj. miejscami wyrastania dwóch kolejnych liści lub okółków liści.

Wikipedia


międzywichrowy

znajdujący się między dwoma strumieniami wichru


SJP.pl


międzywierszowy

1. znajdujący się między wierszami tekstu;
2. wyrażony nie wprost, pozostawiony domysłowi; domyślny


SJP.pl


międzywodzie

1. wieś w Polsce;
2. kanał w Bydgoszczy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie zachodniopomorskim;

Wiktionary

Międzywodzie (do 1945 niem. Heidebrink) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów. Miejscowość wypoczynkowa z letnim kąpieliskiem na wyspie Wolin.

Według danych z 31 grudnia 2009 r. wieś miała 635 stałych mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Międzywodzie leży na wyspie Wolin.

 (1.1) W Międzywodziu jest ulica Armii Krajowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈvɔd͡ʑɛ, AS: mʹi ̯nʒyvoʒ́e

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzywodzianin m., międzywodzianka ż.

Wiktionary


międzywojenny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący czasu między wojnami, zwłaszcza okresu między pierwszą a drugą wojną światową

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Już po śmierci Kisielewskiego wystąpiły w tych rolach gwiazdy dwudziestolecia międzywojennego: Maria Modzelewska i Janusz Warnecki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨvɔˈjɛ̃nːɨ, AS: mʹi ̯nʒyvoi ̯•ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzywojnie n.

Wiktionary


międzywojewódzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący dwu lub więcej województw

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Laureatki wystąpiły w eliminacjach międzywojewódzkich w dniach 14-17 maja w Lublinie również zdobywając wysokie oceny jury […]

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨvɔjɛˈvut͡sʲci, AS: mʹi ̯nʒyvoi ̯evucʹḱi

Wiktionary


międzywojnie

okres historyczny pomiędzy wojnami, zwłaszcza między pierwszą a drugą wojną światową, lata 1918-1939; dwudziestolecie międzywojenne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) okres między dwiema wojnami, w szczególności między pierwszą a drugą wojną światową

Wiktionary

  • Dwudziestolecie międzywojenne (historia powszechna)
  • Dwudziestolecie międzywojenne (historia Polski)
  • Dwudziestolecie międzywojenne (literatura polska)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jednak poety i krytyka obeznanego z realiami wolnego rynku literatury międzywojnia taka mizeria nie zbija z tropu.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. międzywojenny

Wiktionary


międzywydziałowy

dotyczący kilku wydziałów; przeznaczony dla kilku wydziałów; odbywający się między wydziałami, ich pracownikami, przedstawicielami


SJP.pl


międzywymiarowo

międzywymiarowy


SJP.pl

Patrz:

międzywymiarowy

międzywymiarowy

1. odnoszący się do kilku wymiarów (równoległych rzeczywistości lub płaszczyzn istnienia), obejmujący różne wymiary, znajdujący się pomiędzy wymiarami;
2. w matematyce: dotyczący relacji między kilkoma wymiarami


SJP.pl


międzyzakładowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się co najmniej do dwóch zakładów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Organizacjami członkowskimi OPZZ mogą być m.in. zakładowe i międzyzakładowe organizacje związkowe.

Wiktionary


międzyzdaniowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) jęz. taki, który jest położony między zdaniami lub zachodzi między nimi

Wiktionary


międzyzdrojanin

mieszkaniec Międzyzdrojów (miasta w Polsce)


SJP.pl


międzyzdrojanka

mieszkanka Międzyzdrojów (miasta w Polsce)


SJP.pl


międzyzdroje

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim;

Wiktionary

Międzyzdroje (niem. Misdroy) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzyzdroje, położone nad Morzem Bałtyckim, na wyspie Wolin. Według danych z 31 grudnia 2010 miasto liczyło 5479 mieszkańców.

Międzyzdroje są ośrodkiem wypoczynkowym i turystycznym. Popularną letnią imprezą rozrywkową jest organizowany corocznie w lipcu Europejski Festiwal Gwiazd.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po wojnie trzydziestoletniej tereny Międzyzdrojów i całą wyspę Wolin opanowali Szwedzi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈzdrɔjɛ, AS: mʹi ̯nʒyzdroi ̯e

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. międzyzdrojanin mos., międzyzdrojanka ż.

 przym. międzyzdrojski

Wiktionary


międzyzdrojski

przymiotnik od: Międzyzdroje


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Międzyzdrojów, związany z Międzyzdrojami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Międzyzdroje lm nm., międzyzdrojanin mos., międzyzdrojanka ż.

Wiktionary


międzyzębny

znajdujący się między zębami


SJP.pl


międzyzębowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) znajdujący się między zębami; dotyczący miejsca między zębami

Wiktionary


międzyżebrowy

przymiotnik

 (1.1) znajdujący się między żebrami

Wiktionary


międzyzjazdowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dziejący się, odbywający się między zjazdami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Omówiono także sprawozdanie z działalności Rady Krajowej za okres międzyzjazdowy oraz sprawy organizacyjne zjazdu.

Wiktionary


międzyzmiana

czas między zmianami


SJP.pl


międzyzrazikowy

anatomia: przewodzik międzyzrazikowy - kanalik w wątrobie odprowadzający żółć ze zrazików


SJP.pl


międzyzwrotnikowy

przymiotnik

 (1.1) geogr. taki, który leży lub występuje na obszarze między zwrotnikami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wiejące w strefie międzyzwrotnikowej pasaty przenoszą powietrze, ogólnie biorąc, w kierunku zachodnim.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨzvrɔtʲɲiˈkɔvɨ, AS: mʹi ̯nʒyzvrotʹńikovy

Wiktionary


mięguszowce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś gminna w północnej Słowacji;

Wiktionary

Mięguszowce (słow. Mengusovce, węg. Menguszfalva, niem. Mengsdorf) – wieś gminna (obec) w północnej Słowacji leżąca w powiecie Poprad, w kraju preszowskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Atrakcją Mięguszowiec jest stok narciarski.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mięguszowiecki

Wiktionary


mięguszowiecki

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Mięguszowiec, związany z Mięguszowcami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mięguszowce nmos.

Wiktionary


miejsc.

skrót

 (1.1) = miejscowość

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Administratorem danych osobowych Użytkowników jest firma Clinicus […] z siedzibą woj. małopolskie, pow. Kraków, gm. Kraków, miejsc. Kraków, ul. Kasprowicza, nr 3, lok. 7.

Wiktionary


miejscami

1. w niektórych miejscach; gdzieniegdzie;
2. w niektórych fragmentach, urywkach tekstu


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) gdzieniegdzie, w niektórych miejscach

forma rzeczownika.

 (2.1) N. plural|miejsce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejsce n.

Wiktionary


miejsce

1. wolna przestrzeń, którą można zająć lub zapełnić czymś;
2. teren, lokalizacja lub pomieszczenie mające swoje konkretne przeznaczenie;
3. pozycja kogoś lub czegoś w jakimś zespole osób, istot żywych lub rzeczy; ranga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) obszar lub punkt w przestrzeni

 (1.2) miejsce (1.1), niezajęte przez nic, wolne do umieszczenia w nim czegoś

 (1.3) wyznaczone miejsce (1.1), przeznaczone dla kogoś; krzesło, fotel itp. zarezerwowane dla kogoś

 (1.4) sport. ranga, pozycja

Wiktionary

  • miejsce (antropologia) – to co na początku jest przestrzenią, staje się miejscem w miarę poznawania i nadawania wartości
  • położenie geograficzne – usytuowanie, pozycja zajmowana przez jakiś obiekt, położenie jakiegoś obiektu (obszaru)
  • przestrzeń, którą można czymś zająć lub zapełnić
  • część jakiejś przestrzeni, na której ktoś przebywa, coś się znajduje lub odbywa; też: pomieszczenie służące określonym celom
  • wycinek przestrzeni przeznaczony dla jednej osoby
  • punkt w przestrzeni
  • określony fragment ciała
  • pozycja, ranga lub rola kogoś lub czegoś
  • fragment tekstu, wypowiedzi lub ciągu zdarzeń
  • stanowisko, posada

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na miejscu lądowania UFO był nasz reporter.

 (1.2) W szafie nie ma już miejsca.

 (1.3) Przepraszam, ale to miejsce jest moje, pana fotel jest obok.

 (1.4) Karol zajął pierwsze miejsce i zdobył złoty medal.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇jst͡sɛ, AS: mʹi ̯ėi ̯sce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejscowa ż., miejski mrz., miejscowość ż., miejscówka ż., miejscownik m., miasto n., umiejscawianie n., umiejscowienie n., miejscowy, mieścy

 czas. umiejscawiać ndk., umiejscowić dk.

 przym. miejscowy, umiejscowiony, miejski

 przysł. miejscowo, mieścy, miejscami

 przyim. miasto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) luka

Wiktionary


miejscokilometr

jednostka obliczeniowa stosowana do pomiaru zdolności przewozowej, równa liczbie miejsc przypadających na kilometr podróży


SJP.pl


miejscowa

potocznie o mieszkance jakiejś miejscowości; tutejsza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stała mieszkanka jakiejś miejscowości

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. lp. od: miejscowy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejscowość ż., miejsce n., miejscowy m.

 przym. miejscowy

 przysł. miejscowo

Wiktionary


miejscowe

potocznie o mieszkance jakiejś miejscowości; tutejsza


SJP.pl


miejscówka

1. potocznie: miejsce nadające się do wykonania jakichś czynności;
2. bilet uprawniający do zajęcia określonego miejsca w autobusie, pociągu itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bilet uprawniający do zajęcia konkretnego siedzenia w środkach transportu publicznego

 (1.2) środ. (w mowie snowboarderów) miejsce do akrobacji

Wiktionary

Bilet (fr. billet) – dokument potwierdzający uprawnienie do skorzystania z określonej usługi (np. wejścia na mecz, przejazdu środkami komunikacji publicznej (pociąg, autobus)), za którą uiściło się opłatę przy jego nabyciu.

W publicznym transporcie zbiorowym bilet oznacza ważny dokument lub inny dowód zawarcia umowy transportowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Aby przeciwdziałać pobieraniu przez nich darmowych miejscówek na kilka różnych pociągów tego samego dnia, spółka postanowiła wycenić miejscówki na „symboliczną” złotówkę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejsce mrz., miejscowy mos.

 przym. miejscowy

Wiktionary


miejscówkowy

przymiotnik od: miejscówka


SJP.pl


miejscownik

1. w językoznawstwie: szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego; locativus, lokatiwus, lokatyw;
2. w językoznawstwie: forma wyrazowa tego przypadka; locativus, lokatiwus, lokatyw;
3. stempel z oznaczeniem miejscowości, w której została nadana przesyłka pocztowa, oraz datą jej nadania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gram. szósty przypadek deklinacji polskiej, odpowiada na pytania (o) kim? (o) czym?;

Wiktionary

Miejscownik (łac. locativus) – forma używana do opisu miejsca akcji. W języku polskim nigdy nie występuje samodzielnie, do opisu miejsca zawsze używa się wyrażeń przyimkowych: o bigosie, w Jaworzynie Śląskiej, przy torach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W języku angielskim nie ma formy miejscownika.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇jsˈt͡sɔvʲɲik, AS: mʹi ̯ėi ̯scovʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejsce n.

 przym. miejscownikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) locativus, lokatiwus, lokatyw

Wiktionary


miejscownikowy

miejscownik; lokatywny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) gram. związany z miejscownikiem, dotyczący miejscownika

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejscownik mrz.

Wiktionary


miejscowo

przysłówek

 (1.1) w jednym miejscu, lokalnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W leczeniu bakteryjnego zapalenia spojówek stosuje się miejscowo maści i krople z antybiotykami bądź sulfonamidami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejsce n., miejscowy m., miejscowa ż., miejscowość ż.

 przym. miejscowy

Wiktionary


miejscowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jednostka osadnicza lub inny obszar zabudowany wyróżniający się odrębną nazwą

 (1.2) odprzym. cecha tego, co jest miejscowe

Wiktionary

Miejscowość – każde skupisko ludności, niezależnie od liczby zabudowań i gęstości zabudowy oraz liczby ludności, odróżniające się od innych skupisk urzędową lub zwyczajową nazwą własną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mieszkam w małej miejscowości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇jsˈt͡sɔvɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯ėi ̯scovość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. umiejscawianie n., miejsce n., miejscowa ż.

 przym. miejscowy

 przysł. miejscowo

Wiktionary


miejscowy

1. właściwy dla jakiegoś terenu, miejsca albo związany z jakimś terenem, miejscem; lokalny, tutejszy;
2. zajmujący jakąś określoną i ograniczoną powierzchnię czegoś; częściowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z jakimś miejscem

 (1.2) med. dotyczący ograniczonego miejsca na ciele

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. stały mieszkaniec jakiejś miejscowości

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇jsˈt͡sɔvɨ, AS: mʹi ̯ėi ̯scovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejsce n., miejscówka ż.

:: fż. miejscowa ż.

 przysł. miejscowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lokalny, tutejszy

 (1.2) częściowy

 (2.1) tutejszy

Wiktionary


miejski

1. związany z miastem, należący do miasta;
2. mający związek z zarządem miejskim; municypalny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z miastem (jako miejscem lub jednostką administracyjną)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. autobus komunikacji miejskiej (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wyjeżdżam na wieś, bo przeszkadza mi miejski hałas.

 (1.1) Zapraszamy na przedstawienie do teatru miejskiego.

 (2.1) Kiedy wsiadałam do miejskiego, złamałam prawy obcas.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇jsʲci, AS: mʹi ̯ėi ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieścinka ż., miastowy mos., miasto n., miasteczko n., miejskość ż., mieszczuch m., mieszczanin m., mieszczanka ż., miejsce n., mieścina ż.

 czas. mieścić, umieścić

 przym. miastowy, miasteczkowy, mieszczański

 przyim. miasto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) komunalny, miastowy, municypalny, grodzki

Wiktionary


miejskogórczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Miejskiej Górki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Barbara wyszła za rodowitego miejskogórczanina.

 (1.1) Miejskogórczanie wybiorą nowego burmistrza.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Miejska Górka ż.

:: fż. miejskogórczanka ż.

 przym. miejskogórecki, podmiejskogórecki

Wiktionary


miejskogórczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Miejskiej Górki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Terenia jest rodowitą miejskogórczanką.

 (1.1) Lucek zna rodowitą miejskogórczankę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Miejska Górka ż.

:: fm. miejskogórczanin m.

 przym. miejskogórecki, podmiejskogórecki

Wiktionary


miejskogórecki

przymiotnik od: Miejska Górka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Miejskiej Górki, związany z Miejską Górką

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Spotkamy się na miejskogóreckim rynku o szóstej.

 (1.1) Rzeczy znalezione podczas wykopalisk archeologicznych dowodzą długiej historii osadnictwa miejskogóreckiego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Miejska Górka ż., miejskogórczanin m., miejskogórczanka ż.

 przym. podmiejskogórecki

Wiktionary


miejskość

miejski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest miejskie; cecha tych, którzy są miejscy

Wiktionary

Patrz:

miejski

Powiązane:

 przym. miejski

 przysł. miejsko

 rzecz. miasteczko n., miejski mrz.

Wiktionary


miękcej

stopień wyższy od przysłówka: miękko; mięcej


SJP.pl


miękczyć

1. sprawiać, że coś staje się miękkie, pozbawiać twardości;
2. sprawiać, że ktoś łagodnieje i staje się skłonny do ustępstw; wzruszać, rozrzewniać;
3. wymawiać głoskę miękko; palatalizować


SJP.pl


miękina

łuski i plewy zbożowe oddzielane od ziarna przy młóceniu i wianiu


SJP.pl


miękinia

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

Miękinia (tuż po wojnie Niemkini, niem. Nimkau) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Miękinia. Prawa miejskie Miękinia uzyskała z dniem 1 stycznia 2023.

Wikipedia


miękinianin

mieszkaniec Miękini


SJP.pl


miękinianka

mieszkanka Miękini


SJP.pl


miękiński

Miękinia


SJP.pl

Patrz:

Miękinia

miękisz

1. miękka, jadalna część jakiejkolwiek rzeczy;
2. jeden z rodzajów tkanek stałych występujących u roślin, złożony z żywych komórek, w których dokonują się zasadnicze procesy biologiczne; tkanka miękiszowa, parenchyma


SJP.pl

Miękisz, tkanka miękiszowa, parenchyma (gr. parénchyma – miąższ) – jednorodna tkanka roślinna, która wypełnia znaczną część organizmów roślin. Zbudowana z żywych, zwykle dużych (0,05 – 0,5 mm) i cienkościennych komórek, o ścianach celulozowych, rzadko drewniejących, z dużą wakuolą otoczoną cytoplazmą. Protoplast jest mało wyspecjalizowany. Charakterystyczną cechą miękiszu jest występowanie przestworów międzykomórkowych. Komórki miękiszu zachowują zdolność do podziałów i odróżnicowania, dzięki czemu odgrywają istotną rolę w zjawiskach regeneracyjnych.

Wikipedia


miękiszon

pogardliwie: ktoś słaby, o słabym charakterze; mięczak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) neol. zob. mięczak. (człowiek o słabym charakterze)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miękki mrz., miękkość ż., mięczak m.

 przym. miękki

 przysł. miękko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mięczak

Wiktionary


miękiszowy

przymiotnik od: miękisz


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) bot. dotyczący miękiszu

 (1.2) książk. dotyczący miękkiej części jakiegokolwiek jedzenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wśród tkanek miękiszowych wyróżnia się miękisz zasadniczy i spichrzowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃ŋʲciˈʃɔvɨ, AS: mʹi ̯ŋʹḱišovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miękisz m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miąższowy

Wiktionary


miękkawy

nieco miękki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) trochę miękki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wstawiłam karczek do piekarnika godzinę temu, ale jest dopiero miękkawy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃ŋkˈavɨ, AS: mʹi ̯ẽŋkavy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miękki mrz., miękkość ż.

 czas. mięknąć, zmiękczać

 przym. miękki, mięciutki, mięciuchny, mięciuteńki, mięciusieńki

 przysł. miękko, mięciutko, mięciuchno, mięciuteńko, mięciusieńko

Wiktionary


miękki

1. uginający się pod naciskiem, nietwardy, niesztywny
2. przenośnie:
a) łatwo ulegający wpływom, uległy
b) wywołujący przyjemne wrażenia; płynny, harmonijny
c) niesurowy, wygodny, ułatwiony; zniewieściały


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który łatwo ugina się pod naciskiem

 (1.2) nieodporny na ścieranie

 (1.3) przen. mający słaby, mało stanowczy charakter

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. banknot dolarowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Janek siedzi w miękkim fotelu i ogląda telewizję.

 (1.3) Michał jest miękki, pracownicy mu włażą na głowę.

 (2.1) Zapłacisz mi w miękkich, nie potrzebuję złotówek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃ŋʲci, AS: mʹi ̯ŋʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zmięk mzw./mrz., miękiszon mos., miękkość ż., miękisz m.

 czas. zmiękczać ndk., zmiękczyć dk., mięknąć ndk., zmięknąć dk.

 przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko

 przym. miękkawy

:: zdrobn. mięciuchny, mięciusieńki, mięciuteńki, mięciutki

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) zielony

Wiktionary


miękko

przysłówek

 (1.1) w sposób miękki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zmięk mzw./mrz., miękiszon mos., miękkość ż., miękki mrz.

 czas. zmiękczać ndk.

 przym. miękki, mięciusieńki, mięciuteńki, mięciutki, miękkawy

Wiktionary


miękkociernisty

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający miękkie ciernie

Wiktionary


miękkolistny

szafirek miękkolistny - gatunek byliny z rodziny hiacyntowatych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający miękkie liście

Wiktionary


miękkoodwłokowce

infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów; pustelnikowce, miękkoodwłokowe, miernoodwłokowe


SJP.pl

Miękkoodwłokowce, miernoodwłokowe, miękkoodwłokowe (Anomura) – infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów. Grupa różnorodna morfologicznie i ekologicznie. Zasiedlają głównie wody słone, ale także słodkie i środowiska lądowe. Analizy filogenetyczne wskazują, że pojawiły się już w permie, natomiast szczątki znane są od triasu. Dotąd opisano ponad 2700 gatunków.

Wikipedia


miękkoodwłokowe

o cechach miękkoodwłokowych (infrarząd pancerzowców)


SJP.pl

Miękkoodwłokowce, miernoodwłokowe, miękkoodwłokowe (Anomura) – infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów. Grupa różnorodna morfologicznie i ekologicznie. Zasiedlają głównie wody słone, ale także słodkie i środowiska lądowe. Analizy filogenetyczne wskazują, że pojawiły się już w permie, natomiast szczątki znane są od triasu. Dotąd opisano ponad 2700 gatunków.

Wikipedia


miękkoodwłokowy

o cechach miękkoodwłokowych (infrarząd pancerzowców)


SJP.pl


miękkopiór

ptak z rodziny kaczek; kaczka edredonowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. zob. edredon.

Wiktionary

Edredon zwyczajny, kaczka edredonowa, miękkopiór (Somateria mollissima) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję, Amerykę Północną i niektóre wyspy Arktyki. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃ŋkˈɔpʲjur, AS: mʹi ̯ẽŋkopʹi ̯ur

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) edredon

Wiktionary


miękkopłetwe

podgromada ryb mięśniopłetwych; dwudyszne


SJP.pl

Dwudyszne (Dipnoi) – podgromada ryb mięśniopłetwych (Sarcopterygii) charakteryzujących się możliwością oddychania powietrzem atmosferycznym przy pomocy częściowo uwstecznionych skrzeli lub za pomocą pęcherza pławnego przekształconego w rodzaj płuca połączonego z przełykiem (stąd nazwa dwudyszne).

Wikipedia


miękkopłetwy

o cechach miękkopłetwych (podgromada ryb)


SJP.pl


miękkość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest miękkie w dotyku

 (1.2) przen. uległość, ustępliwość

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃ŋkɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯ŋkość

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mięknąć, zmiękczać ndk., zmiękczyć dk.

 przym. miękki, miękkawy

:: zdrobn. mięciutki, mięciusieńki, mięciuteńki

 rzecz. zmiękczenie n., miękiszon mos., miękki mrz., zmięk mzw./mrz.

 przysł. miękko

Wiktionary


miękkoster

miękkoster rdzawogardły - gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych


SJP.pl


miękkowłosy

1. szczur miękkowłosy - gatunek gryzonia;
2. chaber miękkowłosy - gatunek rośliny z rodziny astrowatych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) posiadający miękkie włosy

Wiktionary


mięknąć

1. stawać się miękkim, tracić twardość;
2. wzruszać się, łagodnieć, stawać się skłonnym do ustępstw;
3. o głosie, spojrzeniu, rysach itp.: tracić wyrazistość, ostrość, surowość; łagodnieć


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) stawać się miękkim

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zmięk mzw./mrz., miękki mrz., miękkość ż., mięknienie n.

 przym. miękki, miękkawy

 czas. zmiękczać

Wiktionary


miękowo

3 miejscowości w Polsce:

  • Miękowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gm. Czerwonak
  • Miękowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gm. Goleniów
  • Miękowo – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Szczecinek

Wikipedia


miększy

stopień wyższy od przymiotnika: miękki; bardziej miękki


SJP.pl


miękusz

1. rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców;
2. dawniej: człowiek bez energii, niedołęga


SJP.pl

Hapalopilus P. Karst. (miękusz) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales). W Polsce występują 2 gatunki.

Wikipedia


miękławka

drapieżna ryba słodkowodna z rodziny amiowatych; mękławka, amia


SJP.pl

Miękławka, mękławka, amia (Amia calva) – gatunek ryby z rodzaju amia, rodziny amiowatych (Amiidae) i rzędu amiokształtnych. Ryba o niewielkim znaczeniu gospodarczym, poławiana przez wędkarzy, spotykana w akwariach publicznych.

Wikipedia


miękławkowate

rodzina słodkowodnych ryb z rzędu amiokształtnych; amiowate


SJP.pl

Amiowate, miękławkowate (Amiidae) – rodzina słodkowodnych ryb promieniopłetwych z rzędu amiokształtnych (Amiiformes).

Wikipedia


mielarz

robotnik obsługujący urządzenie do mielenia masy papierniczej


SJP.pl


mielcarek

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Mielcarek

  • Andrzej Mielcarek (ur. ok. 1940) – polski kierowca rajdowy
  • Anna Mielcarek (ur. 1990) – polska lekkoatletka, chodziarka
  • Błażej Mielcarek (ur. 1990) – polski judoka
  • Eugeniusz Mielcarek (ur. 1941) – polski urzędnik państwowy i konsularny, dyplomata, poseł na Sejm PRL
  • Remigiusz Mielcarek (1957–2012) – polski botanik, badacz flory tropików, pisarz, podróżnik i poliglota
  • Sebastian Mielcarek (ur. ok. 1975) – polski kierowca rajdowy
  • Sławomir Mielcarek (ur. 1957) – polski fizyk i nauczyciel akademicki
  • Tomasz S. Mielcarek (ur. 1974) – polski poeta
  • Xawery Mielcarek (ur. ok. 1970) – polski kierowca rajdowy i przedsiębiorca

Wikipedia


mielcarski

nazwisko


SJP.pl


mielcarz

dawniej: osoba wyrabiająca słód; słodownik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. piwowar

Wiktionary

Mielcarz – dawne określenie słodownika, sładka. Słowo mielcarz wywodzi się z niemieckiego Mälzer oznaczającego słodownika.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛlt͡saʃ, AS: mʹi ̯elcaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielcuch

Wiktionary


mielcarzewicz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Barbara Mielcarzewicz – polska pedagog, bibliotekarz
  • Edward Mielcarzewicz – polski inżynier
  • Teofil Mielcarzewicz – polski litograf

Wikipedia


mielcuch

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. browar

Wiktionary

Mielcuch – dawne określenie słodowni. Słowo wywodzi się z niemieckiego Malzhaus.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛlt͡sux, AS: mʹi ̯elcuχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielcarz mos.

Wiktionary


mielczanin

mieszkaniec Mielca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mielca

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛlˈt͡ʃãɲĩn, AS: mʹi ̯elčãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mielec m.

:: fż. mielczanka ż.

 przym. mielecki

Wiktionary


mielczanka

mieszkanka Mielca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mielca

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛlˈt͡ʃãnka, AS: mʹi ̯elčãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mielec m.

:: fm. mielczanin m.

 przym. mielecki

Wiktionary


mielczarczyk

nazwisko


SJP.pl


mielczarek

nazwisko


SJP.pl


mielczarski

nazwisko


SJP.pl


mielec

1. roślina z rodziny traw, osiągająca 3 m wysokości; mozga trzcinowata;
2. tylna część żołądka ptaków, w której dokonuje się miażdżenie i rozcieranie pokarmu (zwłaszcza ziaren); żołądek mięśniowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Mielec – miasto w południowo-wschodniej Polsce, leżące na obszarze historycznej Małopolski, w województwie podkarpackim, siedziba władz i centrum powiatu mieleckiego. Miasto położone jest w dolinie Wisłoki, w Kotlinie Sandomierskiej.

Według danych GUS z 31 grudnia 2024 r. Mielec z 56 515 mieszkańcami jest drugim najludniejszym miastem w województwie podkarpackim i siedemdziesiątym w kraju.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛlɛt͡s, AS: mʹi ̯elec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielczanin, mielczanka

 przym. mielecki

Wiktionary


mielęcin

Niemcy

Dawna nazwa miejscowości:

  • Mellenthin
W Polsce
  • Mielęcin – część miasta Włocławka
  • Mielęcin – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Żarów
  • Mielęcin – część wsi Weronikopole w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, gmina Bralin
  • Mielęcin – osada w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Krzęcin
  • Mielęcin – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Pyrzyce
  • Mielęcin – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Człopa
  • Mielęcin – dawna gmina wiejska w województwie szczecińskim i koszalińskim (dzisiejsze woj. zachodniopomorskie)
  • Mielęcin – gromada w powiecie kępińskim
  • Mielęcin – gromada w powiecie pyrzyckim
  • Mielęcin – gromada w powiecie wałeckim

Wikipedia


mielecki

przymiotnik od: Mielec


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Mielca, związany z Mielcem, pochodzący z Mielca

Wiktionary

Mielechy, Mielecki (biał. Меляхі; ros. Мелехи) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Honczary.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈlɛt͡sʲci, AS: mʹi ̯elecʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mielec m., mielczanin m., mielczanka ż.

Wiktionary


mielenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mleć.

 (1.2) odczasownikowy od|mielić.

Wiktionary

Mielenie – proces technologiczny rozdrabniania metodą miażdżenia prowadzony w młynach i młynkach. Produkt otrzymany w wyniku tego procesu charakteryzuje się drobnym ziarnem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) głos jego przypomina mielenie kawy w młynku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈlɛ̃ɲɛ, AS: mʹi ̯elńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mleć ndk., mielić ndk.

 rzecz. mielonka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) blendowanie

Wiktionary


mielenko

2 miejscowości w Polsce:

  • Mielenko – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Mogilno
  • Mielenko – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Mielno

2 jeziora w Polsce:

  • Mielenko – jezioro na Pojezierzu Kaszubskim, w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Kartuzy, w granicach miasta Kartuzy;
  • Mielenko – jezioro na Pojezierzu Kaszubskim, w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Sierakowice;

Wikipedia


mieleński

przymiotnik od: Mielno


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z Mielnem, dotyczący Mielna, pochodzący z Mielna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mielno n., mielnianin mos., mielnianka ż.

Wiktionary


mielerz

odpowiednio ułożony stos polan drzewnych przykrytych ziemią z chrustem i wypalany na węgiel; również kopiec węgla w podobny sposób niegdyś koksowanego


SJP.pl

Mielerz (dawn. limierz, milerz; od mhd: mīler) – stos drewna gorszej jakości technicznej ułożony w kształcie kopuły, przykryty gliną, ziemią lub darnią.

W mielerzach spalano drewno z małym, kontrolowanym dostępem powietrza w celu wytworzenia węgla drzewnego w procesie suchej destylacji. Metoda ta zaczęła tracić na znaczeniu w XIX wieku. Wypalanie węgla drzewnego w mielerzach stosuje się sporadycznie do dziś, choć z ekonomicznego punktu widzenia wydajniejsze są retorty.

Wikipedia


mieleszyn

nazwa kilku miejscowości w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Mieleszyn – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieruszowskim, w gminie Bolesławiec
  • Mieleszyn – osada leśna w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Wieruszów
  • Mieleszyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Mieleszyn
  • Mieleszyn – gmina
  • Mieleszyn – gromada w powiecie gnieźnieńskim
  • Mieleszyn – gromada w powiecie wieruszowskim
  • Mieleszyn – stacja kolejowa

Wikipedia


mieleszyński

przymiotnik od: Mieleszyn


SJP.pl


mielewczyk

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Damian Mielewczyk – polski bokser
  • Dorota Arciszewska-Mielewczyk – polska polityk, posłanka na Sejm i senator
  • Iwona Mielewczyk – polska samorządowiec i nauczycielka

Wikipedia


mielewski

nazwisko


SJP.pl


mielić

rozdrabniać coś na drobne cząsteczki za pomocą odpowiednich urządzeń


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) pot. rozdrabniać coś za pomocą odpowiednich przyrządów

 (1.2) pot. powoli coś żuć

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Falafel przygotowuje się z ciecierzycy, którą namacza się i mieli z różnymi przyprawami i ziołami, takimi jak cebula, czosnek, pietruszka i kolendra.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛlʲit͡ɕ, AS: mʹi ̯elʹić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. młynarek mzw., mielony mzw., młyn m., młynek m., mielenie n., mielone, mielonka ż., młócka ż.

 czas. zmielić dk., mleć ndk., zemleć dk., przemleć dk.

 przym. młyński

Wiktionary


mielina

osłonka białkowo-lipidowa włókien nerwowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. izolującą elektrycznie warstwa otaczająca włókna nerwowe

Wiktionary

Osłonka mielinowa, otoczka mielinowa, dawniej osłonka rdzenna – osłonka włókien nerwowych tworzona przez oligodendrocyty w ośrodkowym układzie nerwowym i przez komórki Schwanna w obwodowym układzie nerwowym.

Komórki, owijając się kilkakrotnie wokół aksonów, tworzą osłonkę z własnej błony komórkowej, ułożonej w kilka warstw złączonych białkiem PLP1. Spełnia ona jednocześnie funkcję ochrony mechanicznej i izolatora elektrycznego aksonu. Długie aksony z osłonką mielinową nazywane są włóknami rdzennymi, a aksony bez osłonki to włókna bezrdzenne. Osłonkę mielinową ma większość długich aksonów, biegnących przez substancję białą w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w nerwach rdzeniowych. W odstępach około 1 mm w obrębie cieśni węzła (przewężeń Ranviera) włókna rdzenne pozbawione są osłonek.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) myelin

* hiszpański: (1.1) mielina ż.

źródła.

== mielina (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) biochem. mielina

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) myelin

* hiszpański: (1.1) mielina ż.

źródła.

== mielina (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) biochem. mielina

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mielinizacja

proces tworzenia osłonki tłuszczowej (mielinowej) wokół włókien nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym przebiegający w życiu płodowym, warunkuje efektywny przebieg impulsów nerwowych i jest wskaźnikiem dojrzałości układu nerwowego


SJP.pl


mielinowy

przymiotnik od: mielina


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący mieliny

Wiktionary


mieliwo

rzadko: zboże przeznaczone do przemiału; mlewo


SJP.pl

Mieliwo – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Zbiczno, nad północnozachodnim brzegiem jeziora Sosno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Wikipedia


mielizna

1. płytkie miejsce w morzu, rzece, jeziorze;
2. wywód lub jego część pozbawiona głębszej treści


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. płytkie miejsce w morzu, jeziorze lub rzece;

 (1.2) liter. tekst bez głębszej treści

Wiktionary

Mielizna – piaszczyste lub żwirowe płytkie miejsce w rzece, jeziorze lub obszarach szelfowych morza. Przyczyną jej powstania jest osadzanie materiału przenoszonego przez wodę przy miejscowym zmniejszeniu szybkości jej płynięcia. W morzach występuje w miejscach dochodzenia wzniesienia szelfu blisko powierzchni morza.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Koryto Wisły jest pełne mielizn.

 (1.1) Argentyński statek z 122 osobami na pokładzie zaczął nabierać wody, po tym jak osiadł na mieliźnie w rejonie Antarktydy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈlʲizna, AS: mʹi ̯elʹizna

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miałki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) płycizna

Wiktionary


mielnianin

mieszkaniec Mielna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mielna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mielno n.

:: fż. mielnianka ż.

 przym. mieleński

Wiktionary


mielnianka

mieszkanka Mielna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mielna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mielno n.

:: fm. mielnianin mos.

 przym. mieleński

Wiktionary


mielnica

1. niewielkie łososie poławiane wiosną na Bałtyku;
2. gwarowo: młyn


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na Ukrainie, dopływ Horynia

Wiktionary

W Polsce
  • Mielnica – osada w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Zwierzyn
  • Mielnica Duża
  • Mielnica Mała
Na Ukrainie
  • Mielnica Podolska – osiedle typu miejskiego
  • Mielnica – wieś w obwodzie rówieńskim
  • Mielnica – wieś w obwodzie rówieńskim
  • Mielnica – dawna gmina

Wikipedia


mielnicki

przymiotnik od: Mielnik


SJP.pl


mielniczek

nazwisko


SJP.pl


mielniczuk

nazwisko


SJP.pl


mielnik

element mielący stosowany w młynach bębnowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Czechach, w kraju środkowoczeskim;

Wiktionary

  • mielnik – element roboczy młyna bębnowego
W Polsce
  • Mielnik – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka
  • Mielnik – wieś w woj. podlaskim, w pow. siemiatyckim, w gminie Mielnik
  • Mielnik – przysiółek wsi Miedzyn w woj. zachodniopomorskim, w pow. pyrzyckim, w gminie Lipiany
  • Mielnik – dawna gromada

Wikipedia

Powiązane:

 przym. mielnicki

Wiktionary


mielno

1. miasto w Polsce;
2. nazwa wielu wsi w Polsce;
3. nazwa wielu jezior w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa miasta w województwie zachodniopomorskim oraz licznych wsi w Polsce;

 (1.2) geogr. nazwa kilkunastu jezior w Polsce

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nadmorskie Mielno zlokalizowane jest w strefie ścierania się wpływu klimatycznego morskiego i kontynentalnego.

 (1.1) W najbliższą niedzielę w Mielnie odbędą się dożynki sołeckie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielnianin mos., mielnianka ż.

 przym. mieleński

Wiktionary


mieloblast

Mieloblasty – pierwsze rozróżnialne morfologicznie stadia rozwojowe granulocytów. Komórki te są podobne do innych komórek występujących w szpiku kostnym. Mają one kształt kulisty i średnicę w zakresie 15-20 mikrometrów.

Jądro mieloblastów, zajmujące około 4/5 objętości komórki, ma kształt okrągły, chromatyna nie jest w ogóle skondensowana i wybarwia się na kolor jasnobłękitny lub czerwonawy za pomocą barwnika Wrighta. Dwie dodatkowe cechy pozwalają natomiast odróżnić mieloblasty od innych komórek szpiku, zwłaszcza limfoblastów:

  • obecność 2-5 jąderek w mieloblastach można przeciwstawić 1 jąderku limfoblastów
  • charakterystyczne wyłącznie dla mieloblastów pałeczki Auera
  • wokół jądra mieloblastów nie występuje strefa przejaśnienia, jest ono oddzielone wyraźną, lecz cienką granicą od reszty cytoplazmy

Wikipedia


mielocyt

szpikowa komórka macierzysta powstała z mieloblastu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. komórka powstająca z promielocytu w procesie granulopoezy, przekształcająca się w metamielocyt;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie ulega także wątpliwości, że z komórek tkanki siateczkowej mogą powstawać mielocyty.

Wiktionary


mielofibroza

Mielofibroza (osteomieloskleroza, osteomielofibroza, przewlekła mielofibroza, ang. myelofibrosis with myeloid metaplasia, agnogenic myeloid metaplasia, chronic idiopathic myelofibrosis, primary myelofibrosis) – jedna z chorób zaliczanych do zespołów mieloproliferacyjnych charakteryzująca się aplazją szpiku kostnego, jego włóknieniem i następowym tworzeniem pozaszpikowych ognisk hematopoetycznych.

Wikipedia


mielografia

badanie pomocne przy scyntygrafii OUN pozwalające na uzyskanie obrazu kanału kręgowego (wykrycie zwężenia i przepukliny)


SJP.pl

Mielografia - badanie radiologiczne polegające na wprowadzeniu drogą nakłucia lędźwiowego środka cieniującego pochłaniającego promienie X, celem uwidocznienia rdzenia kręgowego wraz z korzeniami rdzeniowymi i workiem oponowym.

Pacjent w czasie badania leży na ruchomym stole, którym w trakcie badania pochyla się, aby doszło do wstecznego zakontrastowania kanału kręgowego.

Wikipedia


mielogram

odsetkowy skład komórkowy szpiku


SJP.pl


mielone

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. smażona potrawa z mielonego mięsa z dodatkami w postaci przypraw i spoiwa

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mielić, mleć

Wiktionary


mieloneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: mielonka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielonka ż.

Wiktionary


mielonka

wędlina z mięsa mielonego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. spoż. konserwa zawierająca mięso mielone, sól, przyprawy i ewentualnie inne składniki typu konserwanty, zagęszczacze;

 (1.2) hand. spoż. wyrób masarski z mięsa mielonego

Wiktionary

Mielonka, zwana też konserwą turystyczną – mięsna konserwa, którą można długo przechowywać.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie było nic do jedzenia, otworzyłem więc puszkę mielonki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈlɔ̃nka, AS: mʹi ̯elõnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielenie n., mielony mzw.

:: zdrobn. mieloneczka ż.

 czas. mleć ndk., mielić ndk., zemleć dk., zmielić dk.

 przym. mielony, zmielony

Wiktionary


mielony

potocznie: kotlet mielony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. kulin. spoż. kotlet mielony

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: mleć

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na obiad zjadłem dwa mielone.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈlɔ̃nɨ, AS: mʹi ̯elõny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mielonka ż.

 czas. mleć ndk., mielić ndk., zmielić dk., zemlec dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kotlet mielony

Wiktionary


mielopatia

uszkodzenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym


SJP.pl


mielszy

stopień wyższy od przymiotnika: miałki; bardziej miałki


SJP.pl


mieniać

dawniej:
1. zastępować określony obiekt innym; zamieniać;
2. dawać określony obiekt komuś w zamian za inny obiekt; wymieniać;
3. mieniać się:
a) dokonywać transakcji, w której przekazuje się komuś określony obiekt w zamian za inny obiekt; zamieniać się;
b) ciągle, ustawicznie zastępować określony obiekt innym; wymieniać się


SJP.pl


mieniak

barwny motyl z rodziny południc


SJP.pl


mienić

1. przestarzałe: nadawać nazwę, nazywać kogoś lub coś;
2. mienić się -
a) przestarzałe: uznawać, uważać siebie za kogoś, za coś;
b) przybierać różne zmieniające się odcienie jakiegoś koloru, błyszczeć barwami; lśnić, połyskiwać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) przest. nadawać miano, tytuł; uznawać za kogoś, za coś

czasownik zwrotny niedokonany mienić się

 (2.1) przest. być nazywanym przez siebie; uważać się za kogoś

 (2.2) zmieniać kolory lub odcienie barwy

 (2.3) dawać odblaski; puszczać refleksy świetlne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mienienie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nazywać, tytułować, zwać

 (2.1) nazywać się

 (2.3) błyszczeć, migotać, połyskiwać

Wiktionary


mienie

rzeczy będące czyjąś własnością; majątek, dobytek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ogół rzeczy stanowiących czyjąś własność;

 (1.2) rzad. odczasownikowy od|mieć.

Wiktionary

Mienie – termin oznaczający w zależności od kontekstu:

  • w znaczeniu ogólnym – ogół rzeczy i zwierząt będących czyjąś własnością;
  • w polskim języku prawnym – własność i inne prawa majątkowe (art. 44 kodeksu cywilnego);
  • w ekonomii – aktywa majątkowe.

Mienie obejmuje wszystkie prawa podmiotowe majątkowe. Pasywa nie wchodzą w skład mienia, ale ciążą na majątku. Każdy podmiot ma w zasadzie jeden majątek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wojna pozbawiła moją rodzinę całego mienia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: mʹi ̯ė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mieć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) aktywa, dobro, dobytek, dorobek, majątek, posiadłość, własność

 (1.2) posiadanie

Wiktionary


mienszewicki

związany z mienszewikiem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. polit. związany z mienszewikami, dotyczący mienszewików, mienszewizmu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mienszewizm mrz., mienszewik mrz.

Wiktionary


mienszewicy

członek umiarkowanej frakcji w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, powstałej w opozycji do leninowskiej frakcji bolszewików; mieńszewik


SJP.pl

Mienszewicy (ros. меньшевик, „będący w mniejszości”) – frakcja Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), powstała w 1903 na II Zjeździe Partii w Brukseli, sprzeciwiająca się rewolucyjnemu kierunkowi, w którym Włodzimierz Lenin zamierzał prowadzić rosyjską partię socjaldemokratyczną. Od 1917 odrębna partia polityczna, formalnie zakazana na terytorium Rosji Sowieckiej w roku 1921.

Wikipedia


mienszewiczka

mienszewik; mieńszewiczka


SJP.pl


mienszewik

członek umiarkowanej frakcji w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, powstałej w opozycji do leninowskiej frakcji bolszewików; mieńszewik


SJP.pl

Mienszewicy (ros. меньшевик, „będący w mniejszości”) – frakcja Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), powstała w 1903 na II Zjeździe Partii w Brukseli, sprzeciwiająca się rewolucyjnemu kierunkowi, w którym Włodzimierz Lenin zamierzał prowadzić rosyjską partię socjaldemokratyczną. Od 1917 odrębna partia polityczna, formalnie zakazana na terytorium Rosji Sowieckiej w roku 1921.

Wikipedia


mierka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. środ. eduk. ocena mierna (w latach 1991–1999)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na świadectwie miał same mierki.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mierny, dwója

Wiktionary


mierkiewicz

nazwisko


SJP.pl


miernicki

dotyczący miernictwa, stosowany w miernictwie; dotyczący pomiarów; mierniczy


SJP.pl


miernictwo

techniki wykonywania różnorodnych pomiarów


SJP.pl

Miernictwo – historyczna, obecnie zanikająca nazwa, odnosząca się do geodezji niższej – nauki zajmującej się wszelkimi rodzaju pomiarami lądowymi. Zwykle w geodezji jest to dział dotyczący pomiarów, przy których nie jest wymagane uwzględnianie przestrzennego kształtu Ziemi.

Wikipedia


mierniczy

dotyczący miernictwa


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) metrol. związany z miernictwem; służący do mierzenia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) geod. fachowiec zajmujący się pomiarami gruntów, sporządzaniem planów terenów

Wiktionary

Geometra (przest.), mierniczy – osoba, najczęściej inżynier lub technik, zajmująca się pomiarami gruntów i sporządzaniem planów. W starożytności Wielkim Geometrą nazywano Apoloniusza z Pergi.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. mierzyć, pomierzyć, przymierzać

 rzecz. pomiar mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) geodeta, geometra

Wiktionary


miernie

przysłówek

 (1.1) od: mierny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pierdzą panny, dobrodzieje, • Księża, szlachta i złodzieje, • Nawet papież chociaż miernie, • Też kadzidłem sobie pierdnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛrʲɲɛ, AS: mʹi ̯erʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mierność ż., miernota m./ż.

 przym. mierny

Wiktionary


mierniej

stopień wyższy od przysłówka: miernie


SJP.pl


mierniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: mierny


SJP.pl


miernik

urządzenie służące do wykonywania pomiaru (np. natężenia prądu)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. przyrząd pozwalający określić wartość mierzonej wielkości, zjawiska, cechy;

 (1.2) metrol. jednostka miary, wskaźnik określający wartość czegoś

 (1.3) kryterium oceny czegoś

 (1.4) przest. specjalista zajmujący się mierzeniem gruntów

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Amperomierz jest przykładem miernika elektrycznego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛrʲɲik, AS: mʹi ̯erʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miara ż., mierzenie n., zmierzenie n.

 czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć ndk.

 przym. mierzalny, miarowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) probierz

Wiktionary


miernikowce

rodzina motyli obejmująca około 14 tysięcy gatunków; miernikowcowate


SJP.pl


miernikowcowate

rodzina motyli obejmująca około 14 tysięcy gatunków; miernikowce


SJP.pl

Miernikowcowate (Geometridae) – duża, obejmująca 14 tys. gatunków, rodzina motyli, która nazwę swą wzięła od sposobu przemieszczania się ich gąsienic, które chodząc, przysuwają tył ciała do głowy i zginają się łukowato ku górze, po czym wyprostowują się, „odmierzając” następną długość ciała.

Wikipedia


miernikowcowaty

o cechach miernikowcowatych (rodzina motyli)


SJP.pl


miernikowiec

przedstawiciel rodziny motyli nocnych o smukłych ciałach


SJP.pl


miernikowy

miernik


SJP.pl

Patrz:

miernik

miernoodwłokowe

infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów; miękkoodwłokowce, miękkoodwłokowe, pancerzowce


SJP.pl

Miękkoodwłokowce, miernoodwłokowe, miękkoodwłokowe (Anomura) – infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów. Grupa różnorodna morfologicznie i ekologicznie. Zasiedlają głównie wody słone, ale także słodkie i środowiska lądowe. Analizy filogenetyczne wskazują, że pojawiły się już w permie, natomiast szczątki znane są od triasu. Dotąd opisano ponad 2700 gatunków.

Wikipedia


mierność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest mierne; cecha tych, którzy są mierni

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mierny

 przysł. miernie

 rzecz. mierny mrz.

Wiktionary


miernota

pogardliwie: mężczyzna niewyróżniający się niczym pozytywnym, poniżej średniego poziomu; beztalencie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. osoba lub rzecz mierna, której wartość jest oceniana poniżej średniego poziomu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wydaje mi się, mówiąc szczerze, że to po prostu zemsta miernot, które dorwały się do władzy.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mierny

 przysł. miernie

 rzecz. mierny mrz.

Wiktionary


mierny

kiepski, marny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) kiepski, marny

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) eduk. daw. jedna z ocen szkolnych, najniższa ocena zaliczająca

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛrnɨ, AS: mʹi ̯erny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mierność ż., miernota ż.

 przym. pomierny

 przysł. miernie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) byle jaki, taki sobie, pot. denny, kiepski, marny, nędzny, książk. podły, podrzędny, książk. pośledni, szmatławy, pot. szmirowaty, małowartościowy, przeciętny, żaden, cienki, lichy, mizerny, słaby

 (2.1) dopuszczający

Wiktionary


mieroszewski

nazwisko


SJP.pl

Mieroszewski:

  • Aleksander Mieroszewski (1781–1846) – ordynat mysłowicki
  • Ambroży Mieroszewski (1802–1884) – polski malarz
  • Juliusz Mieroszewski (1906–1976, Londyn)
  • Krzysztof Mieroszewski (?–1679) – polski inżynier i pisarz

Wikipedia


mieroszów

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Mieroszów (tuż po wojnie Fyrląd Wałbrzyski, niem. Friedland in Niederschlesien) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mieroszów, w Kotlinie Mieroszowskiej, u podnóża Gór Suchych w Sudetach Środkowych na Dolnym Śląsku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego.

Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto zamieszkiwało 3790 osób (650. miejsce w kraju).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Boguszów-Gorce jest połączony koleją z trzema miastami: Wałbrzychem, Marciszowem i Mieroszowem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈrɔʃuf, AS: mʹi ̯erošuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieroszowianin m., mieroszowianka ż.

 przym. mieroszowski

Wiktionary


mieroszowianin

mieszkaniec Mieroszowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


mieroszowianka

mieszkanka Mieroszowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


mieroszowski

przymiotnik od: Mieroszów


SJP.pl


mieroszyno

wieś w Polsce


SJP.pl

Mieroszyno (kaszb. Mierëszëno, niem. Miruschin) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mieroszyno, po jej zniesieniu w gromadzie Strzelno. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


mierosławski

nazwisko


SJP.pl


mieroża

pułapkowe, sieciowe narzędzie połowu ryb, w rodzaju żaka


SJP.pl

Mieroża – pułapka na ryby i raki będąca odmianą żaka mająca tylko jedno skrzydło. Częścią łowną mieroży są komory, do których ryby wpływają przez rozpiętą na obręczach sieć, uniemożliwiające wycofywanie się złowionych ryb z wnętrza sieci.

Wikipedia


mierta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bot. mirt

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|merta, myrta.

Wiktionary


mierucin

2 miejscowości w Polsce:

  • Mierucin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Dąbrowa
  • Mierucin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. sępoleńskim, w gminie Sośno

Wikipedia


mierzalny

taki, który można zmierzyć


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który daje się zmierzyć

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na początku ustal cel, który musi być realny, mierzalny i osiągalny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mierzalność ż., miara ż., mierzenie n., zmierzenie n., pomierzenie n., miarka ż., pomiar m., miernik m.

 czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk., pomierzyć dk.

 przysł. mierzalnie

 przym. miarowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wymierny, obliczalny, policzalny, przeliczalny

Wiktionary


mierzanowicki

kultura mierzanowicka - kultura archeologiczna epoki brązu


SJP.pl


mierzęcice

wieś w Polsce


SJP.pl

Mierzęcice – wieś w Polsce położona w Zagłębiu Dąbrowskim, w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Mierzęcice.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierzęcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

W 2011 roku przez miejscowość prowadziła trasa wyścigu kolarskiego Tour de Pologne 2011.

Miejscowość jest siedzibą gminy Mierzęcice.

Wikipedia


mierzęcicki

przymiotnik od: Mierzęcice


SJP.pl


mierzęcin

6 miejscowości w Polsce:

  • Mierzęcin – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Dobiegniew
  • Mierzęcin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Zatory
  • Mierzęcin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sierpeckim, w gminie Szczutowo
  • Mierzęcin – wieś w woj. opolskim, w pow. kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki
  • Mierzęcin – wieś w woj. opolskim, w pow. kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Polska Cerekiew
  • Mierzęcin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. kamieńskim, w gminie Wolin

Wikipedia


mierzeja

wąski, piaszczysty pas lądu naniesiony przez fale morskie, odcinający zatokę od morza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. piaszczysta bariera oddzielająca zalew lub zatokę od otwartego morza;

Wiktionary

Mierzeja – półwysep, rodzaj kosy cechujący się tym, że całkowicie lub w znacznym stopniu odcina przybrzeżny fragment morza od reszty akwenu morskiego.

Jeśli odcięcie nie jest pełne i istnieje niewielkie połączenie (cieśnina) między zbiornikiem macierzystym a nowo powstałym, taki odcięty fragment morza nazywa się zalewem, natomiast gdy mierzeja oddziela całkowicie fragment morza (łączy dwa punkty wybrzeża), taki zbiornik staje się jeziorem przybrzeżnym (limanowym).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʒɛja, AS: mʹi ̯ežei ̯a

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kosa

Wiktionary


mierzejewo

Miejscowości w Polsce:

  • Mierzejewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. mrągowskim, w gminie Mrągowo
  • Mierzejewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. leszczyńskim, w gminie Krzemieniewo
  • dawna nazwa Bobina

Wikipedia


mierzejewski

nazwisko


SJP.pl

  • Adrian Mierzejewski (ur. 1986) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika
  • Andrzej Mierzejewski (1915–1982) – polski malarz, syn Jacka Mierzejewskiego, brat Jerzego Mierzejewskiego
  • Andrzej Mierzejewski (ur. 1960) – polski kolarz szosowy
  • Bolesław Mierzejewski (1887–1980) – aktor filmowy i teatralny, śpiewak, reżyser
  • Gonzago von Szeliga-Mierzeyewski (1884–1966) – estoński lekarz ginekolog polskiego pochodzenia
  • Henryk Mierzejewski (1881–1929) – polski inżynier, założyciel Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP)
  • Jacek Mierzejewski (1884–1925) – polski malarz
  • Jan Lucjan Mierzejewski (1838–1925) – polsko-rosyjski psychiatra
  • Jerzy Mierzejewski (1917–2012) – polski malarz i pedagog, syn Jacka Mierzejewskiego, brat Andrzeja Mierzejewskiego (malarza)
  • Łukasz Mierzejewski (ur. 1982) – polski piłkarz grający na pozycji napastnika
  • Marcin Mierzejewski (ur. 1982) – polski siatkarz, grający na pozycji libero
  • Mieczysław Mierzejewski (1905–1998) – polski kompozytor i dyrygent
  • Tadeusz Mierzejewski (ur. 1925) – działacz kulturalny, współtwórca Teatru Nowego w Łodzi
  • Wladislaw von Szeliga-Mierzeyewski (1841–1918) – rosyjsko-estoński lekarz polskiego pochodzenia
  • Wladislaus von Szeliga-Mierzeyewski (1882–1959) – estońsko-niemiecki zoolog polskiego pochodzenia

Wikipedia


mierzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mierzić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mierzić

Wiktionary


mierzeszyn

Mierzeszyn (niem. Meisterswalde, kaszub. Miérzëszëno) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Trąbki Wielkie, ok. 30 km na południowy zachód od Gdańska na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 226 i 233. Na północ od wsi znajduje się Jezioro Małe o powierzchni 12,5 ha.

Wikipedia


mierzewo

Mierzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Niechanowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Pałac eklektyczny z XIX w. zbudowany dla Kaczkowskich, a rozbudowany po 1912 r. dla Brzeskich. Ostatnim przedwojennym właścicielem Mierzewa był Adolf Brzeski.

W miejscowości znajdowała się stacja kolejowa Mierzewo.

Wikipedia


mierzić

[czytaj: mier-zić] wzbudzać w kimś odrazę, niechęć; odstręczać; odpychać


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) wzbudzać w kimś odrazę, niechęć

czasownik niedokonany

 (2.1) gw-pl|Zaolzie. mierzyć, odmierzać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mierziła go wszelka elitarność. Toteż starał się przemawiać jak najbardziej zrozumiale, lapidarnie, czystym, a jednocześnie dosadnym językiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛrʲʑit͡ɕ, AS: mʹi ̯erʹźić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mierzączka ż., mróz m., mrożenie n.

 czas. mierznąć ndk., mrozić ndk., zmierzić dk.

 przym. obmierzły

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) odstręczać, odpychać, irytować

Wiktionary


mierzica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. metrol. jednostka objętości

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mierzić ndk.

Wiktionary


mierziony

przymiotnik

 (1.1) stpol. wstrętny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛrʲˈʑɔ̃nɨ, AS: mʹi ̯erʹźõny

Wiktionary


mierzliwy

[czytaj: mier-zliwy] dawniej: obmierzły, nieznośny, wstrętny


SJP.pl


mierznica

mierznica czarna - lecznicza bylina o niemiłej woni


SJP.pl

Wikipedia


mierzowice

Mierzowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Prochowice.

Wikipedia


mierzwa

gwarowo:
a) stargana, zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę
b) naturalny, organiczny nawóz, obornik, gnój


SJP.pl

  • obornik
  • Bogusław Mierzwa
  • Stanisław Mierzwa
  • Stefan Piotr Mierzwa
  • Zbigniew Mierzwa

Wikipedia


mierzwiak

nazwisko


SJP.pl


mierzwiasty

pełen mierzwy; zgnieciony, potargany


SJP.pl


mierzwić

wprowadzać w stan nieładu; burzyć; wichrzyć; targać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. zmierzwić)

 (1.1) targać, plątać

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mierzwiony, zmierzwiony

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) czochrać, kołtunić

Wiktionary


mierzwica

mierzwica osowata - gatunek owada z rodziny bzygowatych


SJP.pl

Mierzwica (ukr. Мервичі) – wieś na Ukrainie, w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie żółkiewskim) obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 1200 mieszkańców.

Znajduje się tu stacja kolejowa Kulików, położona na linii Lwów – Rawa Ruska – Hrebenne.

Wikipedia


mierzwin

W Polsce
  • Mierzwin – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. bolesławieckim, w gminie Bolesławiec
  • Mierzwin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Złotniki Kujawskie
  • Mierzwin – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Imielno
  • Mierzwin – dawna gromada
  • Mierzwin – dawna gmina
Zobacz też

Mierzwin Duży, Mierzwin Mały

Wikipedia


mierzwiński

nazwisko


SJP.pl


mierzyć

czasownik przechodni niedokonany (dk. zmierzyć)

 (1.1) liczbowo określać właściwość (np. ilość, długość) czegoś poprzez porównanie z ustalonym wzorcem (np. calem, metrem czy długością własnej stopy); robić pomiar

 (1.2) kraw. zakładać na siebie ubranie lub obuwie, sprawdzając czy pasuje

 (1.3) wojsk.celować do kogoś lub czegoś; brać kogoś / coś na cel

 (1.4) przest. książk. mieć określoną długość, szerokość lub wysokość

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W geometrii nie używa się linijki, a liniału, zaś odcinki można mierzyć cyrklem.

 (1.4) Podszedł do niej mężczyzna, mierzący niecałe półtora metra wzrostu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛʒɨt͡ɕ, AS: mʹi ̯ežyć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bezmiar mrz., miara ż., miarka ż., miernictwo n., pomiar m., wymiar m., mierniczy m., rozmiar m., namiernik mrz., przymiarka ż., miernik mrz., mierzenie n., zmierzenie n.

 czas. pomierzyć, przymierzać ndk., namierzać ndk., wymierzać ndk., zmierzyć dk.

 przym. mierniczy, mierzalny, wymierny, pomiarowy, miarowy

 temsłow. -mierz

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) obliczać, reg. śl. mierzić.

 (1.2) przymierzać

 (1.3) celować

Wiktionary


mierzyca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. metrol. jednostka objętości równa ok. 48 litrom

Wiktionary

Korczyk – dawna jednostka objętości, stosowana dla ciał sypkich po 1764 roku. Jeden korczyk odpowiadał 16 garncom. Inna nazwa Korczyka to mierzyca. 1 mierzyca wynosiła ok. 50-60 kg.

Wikipedia


mierzyce

Mierzyce – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas. Jest to duża wieś, w której jest ok. 230 zagród. Znana od 1377 r. Niegdyś były tu czynne: fabryka papieru i smolarnia.

Do 1954 roku istniała gmina Mierzyce. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierzyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wikipedia


mierzyn

niski, wytrzymały koń używany w zaprzęgach artyleryjskich


SJP.pl

  • mierzyn – nazwa konia posiadającego cechy prymitywne, o małym wzroście, odpornego na trud i o małych wymaganiach pokarmowych, używany zwykle jako zwierzę pociągowe. Wyraz pochodzi od mongolskiego morin oznaczającego ogólnie koń i został zapożyczony za pośrednictwem rosyjskiego.

Wikipedia


mierzynek

zdrobnienie od: mierzyn, mały koń pociągowy


SJP.pl

  • mierzynek – nazwa konia posiadającego cechy prymitywne, o małym wzroście, odpornego na trud i o małych wymaganiach pokarmowych, używany zwykle jako zwierzę pociągowe. Wyraz pochodzi od mongolskiego morin oznaczającego ogólnie koń i został zapożyczony za pośrednictwem rosyjskiego.

Wikipedia


mierzynko

Mierzynko (kaszb. Mierzinkò, niem. Mersinke) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Gniewino nad wschodnim brzegiem Jeziora Salińskiego. Wieś jest siedzibą sołectwa Mierzynko w którego skład wchodzą również Salino, Salinko, Dębina, Rukowo i Rechcienko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


mierzyński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Julian Mierzyński – polski filolog
  • Józef Mierzyński – polski wojskowy
  • Mieczysław Mierzyński – polski nauczyciel, działacz polityczny, wojskowy
  • Sebastian Mierzyński – polski dziennikarz
  • Władysław Mierzyński – polski dyplomata i urzędnik konsularny

Wikipedia


mierłuszki

futro z nienarodzonych jagniąt


SJP.pl


mies.

skrót od: miesiąc (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = miesiąc

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc mrz.

Wiktionary


mięsaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od mięsak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsak m.

 przym. mięsakowy

Wiktionary


mięsak

nowotwór złośliwy rozwijający się z nienabłonkowej tkanki (np. łącznej, mięśniowej), cechujący się szybkim wzrostem i wcześnie dający przerzuty; sarkoma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. złośliwy nowotwór tkanki łącznej;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wskazaniami do stosowania cyklofosfamidu są m.in. ostre białaczki i mięsaki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsień m., mięso n.

:: zdrobn. mięsaczek m.

 przym. mięsakowaty, mięsny, mięśniowy, mięsakowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sarkoma

Wiktionary


mięsakowaty

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mięsakiem, dotyczący mięsaka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięso n., mięsak mrz.

 przym. mięsakowy

Wiktionary


mięsakowy

mięsak


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z mięsakiem, dotyczący mięsaka

Wiktionary

Patrz:

mięsak

Powiązane:

 rzecz. mięsień mrz., mięso n., mięsak mrz.

:: zdrobn. mięsaczek m.

 przym. mięsakowaty, mięsny, mięśniowy

Wiktionary


mieść

zamiatać coś z jakiejś powierzchni


SJP.pl


mieśćce

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. miejsce

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡ɕt͡sɛ, AS: mʹi ̯ėśćce

Wiktionary


mieśce

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. miejsce

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡sɛ, AS: mʹi ̯ėśce

Wiktionary


mieścić

umieszczać coś w czymś


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pomieścić, zmieścić)

 (1.1) zawierać coś w środku

 (1.2) być siedzibą

 (1.3) być wystarczająco dużym, aby coś innego znalazło się w środku

czasownik zwrotny niedokonany mieścić się (dk. pomieścić się, zmieścić się)

 (2.1) być wystarczająco małym, aby znaleźć się w środku czegoś

 (2.2) być ulokowanym gdzieś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten kufer mieści czterdzieści funtów złota.

 (2.1) A tych wagonów jest ze czterdzieści. Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.

 (2.2) Biuro mieści się na ulicy Ketlinga.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡ɕit͡ɕ, AS: mʹi ̯ėśćić

Wiktionary

Powiązane:

 czas. pomieścić, zmieścić, zamieszczać

 rzecz. miasto n., pomieszczenie n., miejski mrz., mieszczenie n.

 przyim. miasto

 przym. miejski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nieść, obejmować, przechowywać we wnętrzu, zawierać

Wiktionary


mieścina

1. małe, nędzne miasteczko;
2. mieszkańcy małego, nędznego miasteczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewielkie, ubogie miasto

 (1.2) mieszkańcy małego miasta

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pochodził z jakiejś lichej mieściny na Podolu.

 (1.2) Cała mieścina zebrała się u wrót meczetu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejski mrz., miasteczko n., miasto n.

:: zdrobn. mieścinka ż.

 przyim. miasto

 przym. miejski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miasteczko

Wiktionary


mieścinka

zdrobnienie od: mieścina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: mieścina

 (1.2) mała mieścina

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jechaliśmy głównie przez wioski i małe mieścinki, dlatego tym trudniej było nam znaleźć kogoś, kto władałby chociaż łamanym angielskim.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejski mrz., miasteczko n., miasto n., mieścina ż.

 przyim. miasto

 przym. miejski

Wiktionary


mieściski

przymiotnik od: Mieścisko


SJP.pl


mieścisko

przymiotnik od: Mieścisko


SJP.pl

Mieścisko (niem. Markstädt) – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Mieścisko. Leży nad rzeką Wełną.

Mieścisko uzyskało lokację miejską 24 czerwca 1474. Jako Miasto królewskie należące do starostwa mieściskiego znajdowało się pod koniec XVI wieku w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. Zdegradowane do rangi wsi 13 czerwca 1934 w związku z reformą administracyjną II RP, stając się przejściowo wiejską gminą jednostkową. 1 sierpnia 1934 weszło w skład nowo utworzonej zbiorowej gminy Mieścisko w powiecie wągrowieckim, w której to granicach stało się gromadą (ówczesny odpowiednik sołectwa). W latach 1934–1954 siedziba wiejskiej gminy Mieścisko, 1954–1972 gromady Mieścisko, a od 1973 reaktywowanej gminy Mieścisko. W latach 1975–1998 należało administracyjnie do województwa poznańskiego. 1 stycznia 2024 odzyskało status miasta.

Wikipedia


mieścy

rzeczownik w użyciu przysłówkowym

 (1.1) daw. miejscami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) I dąb, choć mieścy przeschnie, choć list na nim płowy / Przedsię stoi potężnie, bo ma korzeń zdrowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡sɨ, AS: mʹi ̯ėścy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miejsce

Wiktionary


miesiąc

przestarzale, gwarowo albo poetycko: księżyc


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. jednostka czasu obejmująca 28–31 dni; każda z dwunastu części roku;

 (1.2) astr. zob. miesiąc księżycowy.

 (1.3) przest. (współcz. poet. lub gwara.) księżyc (naturalny satelita Ziemi)

Wiktionary

Miesiąc – wspólna nazwa różnych jednostek czasu, zwykle obejmujących od 28 do 31 dób. Miesiące kalendarzowe zawierają całkowite liczby dni, jednak miesiące astronomiczne (księżycowe) są związane z ruchem Księżyca wokół Ziemi i nie mają tej własności. Wyróżnia się miesiące:

  • anomalistyczny;
  • gwiazdowy (syderyczny);
  • smoczy;
  • synodyczny;
  • tropikalny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Co miesiąc na moje konto wpływają pieniądze od pracodawcy.

 (1.1) Współczesne nazwy miesięcy w większości języków europejskich wywodzą się z łaciny.

 (1.3) Spójrz, jaki piękny miesiąc na niebie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇ɕɔ̃nt͡s, AS: mʹi ̯ėśõnc

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięcznik mrz., miesiączkowanie n.

:: zdrobn. miesiączek mrz.

:: zgrub. miech mrz.

 przym. miesiącowy, miesięczny

 przysł. miesięcznie, miesiącami

 czas. miesiączkować ndk.

 skr. mies.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. zdrobn. miesiączek; posp. pot. zgrub. miech; skr. mies.

 (1.3) gwara. poet. przest. zdrobn. miesiączek; poet. przest. luna; księżyc (naturalny satelita Ziemi)

Wiktionary


miesiącami

przysłówek

 (1.1) ileś miesięcy, przez wiele miesięcy

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lm. od: miesiąc

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Towarzyszył mi dreszcz emocji, spora radocha, że oto nadeszła chwila, o której marzyłem miesiącami, może nawet latami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) długo, długotrwale

Wiktionary


miesiączek

zdrobnienie od: miesiąc


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. księżyc

 (1.2) stpol. lud. bot. nagietek lekarski

 (1.3) stpol. lud. bot. aster

 (1.4) zdrobn. miesiąc

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od: miesiączka

Wiktionary

Księżyc (łac. Luna, stgr. Σελήνη Selḗnē; pol. fraz. „Srebrny Glob”, „srebrny glob”; pol. przest. gw. poet. „miesiąc”; pol. przest. poet. „luna” lub „łuna”) – jedyny naturalny satelita Ziemi (nie licząc tzw. księżyców Kordylewskiego, które są obiektami pyłowymi i przez niektórych badaczy uważane za obiekty przejściowe). Jest piątym co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. Przeciętna odległość od środka Ziemi do środka Księżyca to 384 399 km, co stanowi mniej więcej trzydziestokrotność średnicy ziemskiej. Średnica Księżyca wynosi 3474 km, nieco więcej niż 1/4 średnicy Ziemi. Oznacza to, że objętość Księżyca wynosi około 1/50 objętości kuli ziemskiej. Przyspieszenie grawitacyjne na jego powierzchni to 1,622 m/s², czyli 1/6 przyspieszenia na Ziemi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Świeć, miesiączku, świeć.

 (1.4) (…) niech jeno chory spokojnie poleży miesiączek abo dwa (…).

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc mrz., miesiączka ż., miesiączkowanie n., miesięcznik m., miesięczny m., miesięcznica ż., miesiącznica ż.

 czas. miesiączkować

 przym. miesięczny

 przysł. miesięcznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miesiąc

Wiktionary


miesiączka

faza cyklu miesiączkowego dojrzałych płciowo kobiet (wydalanie krwi i śluzu z macicy wynikające ze złuszczania się warstwy śluzowej błony); menstruacja, period


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fizj. cykliczne, comiesięczne złuszczanie się nabłonka macicy;

Wiktionary

Menstruacja, miesiączka, krwawienie miesięczne (łac. menses) – fizjologiczne zjawisko polegające na cyklicznym złuszczaniu się nabłonka macicy (endometrium) pod wpływem charakterystycznych zmian stężenia hormonów płciowych (estrogenów i progesteronu), wynikających z układów wzajemnych sprzężeń zwrotnych między gonadami, przednim płatem przysadki mózgowej i podwzgórzem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇ˈɕɔ̃n͇t͡ʃka, AS: mʹi ̯ėśõṇčka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiączek m., miesiąc m., miesięcznik m., miesięcznica ż., miesięczny m., miesiączkowanie n., miesiącznica ż.

 czas. miesiączkować ndk.

 przym. miesiączkowy, międzymiesiączkowy, przedmiesiączkowy, pomiesiączkowy, miesięczny

 przysł. miesięcznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) med. menstruacja, okres, rzad. period; pot. eufem. ciotka, pot. wulg. ciota; eufem. przest. kobieca przypadłość; eufem. trudne dni

Wiktionary


miesiączkować

mieć miesiączkę (menstruację); menstruować


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) fizj. mieć miesiączkę

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiączka ż., miesiąc mrz., miesięcznica ż., miesięcznik mrz., miesięczny mrz., miesiącznica ż., miesiączek m.

 przysł. miesięcznie

 przym. miesięczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) menstruować, mieć miesiączkę, mieć okres

Wiktionary


miesiączkowy

przymiotnik od: miesiączka; związany z wydalaniem krwi i śluzu z macicy dojrzałych płciowo kobiet (np. bóle miesiączkowe)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) fizj. dotyczący miesiączki, menstruacji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięcznica ż.

 przysł. miesięcznie

 przym. przedmiesiączkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) menstruacyjny, menstrualny

Wiktionary


miesiącznica

roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesięcznica, lunaria


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Lunaria|L.|ref=tak., rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych;

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Lunaria annua|L.|ref=tak., roślina z gatunku miesiącznica roczna;

 (1.3) bot. nazwa systematyczna|Lunaria rediviva|L.|ref=tak., roślina z gatunku miesiącznica trwała;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Miesiącznice nazywane też bywają „judaszowymi srebrnikami”.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc m., miesiączek m., miesięcznik m., miesięczny m., miesięcznica ż., miesiączka ż., miesiączkowanie n.

 czas. miesiączkować ndk.

 przym. miesięczny, miesiączny, miesiączkowy

 przysł. miesięcznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) pot. judaszowe srebrniki

 (1.3) pot. nocna panna

Wiktionary


miesiarka

1. maszyna do mieszenia ciasta;
2. rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych; miesierka


SJP.pl

Miesierka, miesiarka (Megachile) – rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce reprezentowany przez ok. 20 gatunków. Największe osiągają prawie 2 cm, ale większość ma około 1 cm. Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka, przy okazji zapylając wiele roślin, w tym wiele motylkowych, zwłaszcza komonicę.

Wikipedia


miesiarkowate

rodzina błonkówek; miesierkowate


SJP.pl

Miesierkowate, miesiarkowate (Megachilidae) – rodzina pszczół, obejmująca gatunki samotne i pasożytnicze.

Samice niepasożytniczych gatunków zbierają pyłek kwiatowy nie na owłosione nogi, ale na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka.

Wikipedia


miesiarkowaty

o cechach miesiarkowatych (rodzina błonkówek); miesierkowaty


SJP.pl


mięsiarz

1. myśliwy lub wędkarz polujący wyłącznie dla zdobycia mięsa;
2. dawniej: człowiek odżywiający się głównie pokarmem miesnym


SJP.pl


miesić

gnieść, rozrabiać ciasto


SJP.pl

czasownik

 (1.1) gnieść, rozrabiać ciasto

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̇ɕit͡ɕ, AS: mʹi ̯ėśić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszenie n.

Wiktionary


mięsichówka

rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców


SJP.pl

Macrocystidia Joss. (mięsichówka) – rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales).

Wikipedia


miesięcznica

1. dzień przypadający w któryś miesiąc po ważnym wydarzeniu;
2. roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesiącznica, lunaria


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. zob. miesiącznica.

 (1.2) neol. dzień przypadający dokładnie miesiąc po jakimś fakcie, zdarzeniu

 (1.3) neol. obchody związane z miesięcznicą (1.2)

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Obchody miesięcznicy śmierci górnika wizjonera odbyły się bez udziału prześmiewców i nad grobem po raz pierwszy publicznie pojawiła się idea wzniesienia figury na wałbrzyskim rynku.

 (1.2) Głos miał jeszcze ochrypły. Zdarł go podczas obchodów kolejnej miesięcznicy wprowadzenia stanu wojennego.

 (1.3) Teraz uczestnicy miesięcznicy powoli się rozchodzą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc m., miesiączek m., miesiączka ż., miesiączkowanie n., miesiącznica ż.

 czas. miesiączkować ndk.

 przym. miesięczny, miesiącowy, miesiączkowy

 przysł. miesięcznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. miesiącznica

Wiktionary


miesięcznie

przysłówek

 (1.1) w ciągu miesiąca; dotyczy ilości czegoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) On zarabia 2500 złotych miesięcznie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃʲɲɛ, AS: mʹi ̯ėśṇčʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesięczny mrz., miesiąc m., miesiączek m., miesięcznik m., miesiączka ż., miesięcznica ż., miesiącznica ż.

 czas. miesiączkować ndk.

 przym. miesięczny, miesiączkowy

Wiktionary


miesięcznik

publikacja ukazująca się raz w miesiącu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czasopismo wydawane co miesiąc;

Wiktionary

Miesięcznik – czasopismo ukazujące się regularnie raz w miesiącu. Miesięczniki są wydawane dla zdefiniowanej grupy czytelników, na przykład osób zainteresowanych tematyką polityczną, społeczną, regionalną, informatyczną, sportową, branżową. Niektóre miesięczniki wydawane są w formie poradników (z przepisami kulinarnymi, radami na temat pielęgnacji ogrodu i tym podobnymi).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ten miesięcznik wychodzi już dwadzieścia lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃʲɲik, AS: mʹi ̯ėśṇčʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc m., miesiączek m., miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięczny m.

 czas. miesiączkować ndk.

 przym. miesiącowy, miesięczny

 przysł. miesięcznie

Wiktionary


miesięcznikowate

rodzina podzwrotnikowych, pnących roślin dwuliściennych o groniastych kwiatostanach


SJP.pl

Miesięcznikowate (Menispermaceae Juss.) – rodzina roślin okrytonasiennych. Obejmuje ok. 70 rodzajów z ponad 440 gatunkami. Zwykle są to drewniejące pnącza o liściach dłoniasto unerwionych, kwiatach drobnych. Owocami są jednonasienne pestkowce. Miesięcznikowate występują w ogromnej większości na obszarach niżowych w strefie tropikalnej, poza tym zasięg obejmuje też obszary w strefie klimatu umiarkowanego – wschodnią część Ameryki Północnej i Azji.

Wikipedia


miesięcznikowaty

o cechach miesięcznikowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


miesięczny

a) związany z okresem miesiąca, np. bilet miesięczny;
b) mający miesiąc, trwający miesiąc itp.; jednomiesięczny;
c) ukazujący się raz w miesiącu, przypadający co miesiąc itp.; comiesięczny;
d) poetycko: księżycowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z okresem jednego miesiąca

 (1.2) książk. poet. przest. związany z Księżycem; zob. księżycowy.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) bilet ważny przez miesiąc

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czy miesięczny okres wypowiedzenia liczy się od dnia złożenia wypowiedzenia, czy od nowego miesiąca?

 (1.1) Bilety miesięczne dostępne są w każdej kolekturze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: mʹi ̯ėśṇčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miesiąc mrz., miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięcznik mrz., miesiączkowanie n.

:: zdrobn. miesiączek mrz.

:: zgrub. miech m.

 czas. miesiączkować ndk.

 przym. miesiącowy, comiesięczny

 przysł. miesięcznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) księżycowy

Wiktionary


mięsień

narząd ruchu człowieka i zwierząt zbudowany z tkanki mięśniowej, której komórki zawierają włókna kurczliwe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. czynny element narządu ruchu;

Wiktionary

Mięsień (łac. musculus) – kurczliwy narząd, jeden ze strukturalnych i funkcjonalnych elementów narządu ruchu, stanowiący jego element czynny. Występuje u wyższych bezkręgowców i u kręgowców. Jego kształt i budowa zależy od roli pełnionej w organizmie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Trener pokazał mi proste ćwiczenie na mięśnie brzucha.

 (1.1) Najbardziej typowym objawem zapalenia ścięgna jest pojawienie się bóli w mięśniu i jego ścięgnie w wyniku przeciążenia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃w̃ɕɛ̇̃ɲ, AS: mʹi ̯ũ̯śė̃ń

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięśniak mrz./mos., umięśnienie n., mięso n., mięsak mrz., mięsiwo n., mięsko n., mięsny mrz.

 przym. mięśniowy, wewnątrzmięśniowy, umięśniony, mięsisty, mięsny, mięsakowy, bezmięsny

 skr. m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) muskuł

Wiktionary


miesierka

owad z rodziny miesierkowatych


SJP.pl

Miesierka, miesiarka (Megachile) – rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce reprezentowany przez ok. 20 gatunków. Największe osiągają prawie 2 cm, ale większość ma około 1 cm. Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka, przy okazji zapylając wiele roślin, w tym wiele motylkowych, zwłaszcza komonicę.

Wikipedia


miesierkowate

o cechach miesierkowatych (rodzina błonkówek); miesiarkowaty


SJP.pl

Miesierkowate, miesiarkowate (Megachilidae) – rodzina pszczół, obejmująca gatunki samotne i pasożytnicze.

Samice niepasożytniczych gatunków zbierają pyłek kwiatowy nie na owłosione nogi, ale na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka.

Wikipedia


miesierkowaty

o cechach miesierkowatych (rodzina błonkówek); miesiarkowaty


SJP.pl


miesiónc

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. miesiąc

Wiktionary


mięsisty

przymiotnik

 (1.1) zawierający w sobie dużo mięsa, ciała

 (1.2) o roślinach, częściach roślin, owocach: wypełniony soczystą substancją, soczystym miąższem

 (1.3) o tkaninach: gęsty, gruby i miękki

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Z suszonych owoców możemy również przyrządzać kompoty "bez gotowania" — owoce zalewamy na kilka godzin letnią wodą i otrzymujemy w ten sposób smaczny, słodki napój oraz mięsiste, nasączone wodą owoce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięso n., mięsień mrz., mięsiwo n., mięsko n., mięsny mrz., mięśniak mos./mrz.

 przym. mięsny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) soczysty

Wiktionary


mięsiwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. a. książk. żart. mięso przygotowane do jedzenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na stole postawiono przed nami półmisek pełen najróżniejszego smakowitego mięsiwa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃w̃ˈɕivɔ, AS: mʹi ̯ẽũ̯śivo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięso n., mięcho n., mięsko n., mięsny m., mięsień m., mięśniak m.

 przym. mięsny, mięsisty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mięso

Wiktionary


mięsko

zdrobnienie od: mięso


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. zdrobn. od: mięso

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zjedz chociaż troszkę mięska.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃w̃skɔ, AS: mʹi ̯ũ̯sko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięso n., mięcho n., mięsiwo n., mięsny m., mięsień m., mięśniak m.

 przym. mięsny, mięsisty, bezmięsny

Wiktionary


mięśniaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od mięśniak (guz)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) zdrobn. od mięśniak (człowiek)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięśniak m.

Wiktionary


mięśniaczka

mięśniak


SJP.pl

Patrz:

mięśniak

mięśniak

potocznie o mężczyźnie mocno umięśnionym i niezbyt inteligentnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. guz łagodny pochodzenia mezenchymalnego, wywodzący się z tkanki mięśniowej;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) iron. ktoś mocno lub przesadnie umięśniony

Wiktionary

Mięśniak (łac. myoma) – nowotwór wywodzący się z tkanki mięśniowej. Wyróżnia się dwa rodzaje mięśniaków:

  • gładkokomórkowy (leiomyoma) – rozwija się z mięśni gładkich (np. w macicy),
  • prążkowanokomórkowy (rhabdomyoma) – rozwija się z mięśni poprzecznie prążkowanych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃w̃ɕɲak, AS: mʹi ̯ũ̯śńak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsień m., mięso n., umięśnienie n., mięsistość ż., mięsiwo n., mięsko n.

:: zdrobn. mięśniaczek m.

 przym. umięśniony, mięsny, mięsisty

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) paker

Wiktionary


mięśniakotłuszczak

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. niezłośliwy nowotwór złożony z dwóch typów tkanek: mięśniowej (gładkiej lub poprzecznie-prążkowanej) i tłuszczowej

Wiktionary

Synonimy:

  (1.1) w ICD-10 (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób) zazwyczaj kod: D21.x (inne łagodne nowotwory tkanki łącznej)

Wiktionary


mięśnie

narząd ruchu człowieka i zwierząt zbudowany z tkanki mięśniowej, której komórki zawierają włókna kurczliwe


SJP.pl

Mięsień (łac. musculus) – kurczliwy narząd, jeden ze strukturalnych i funkcjonalnych elementów narządu ruchu, stanowiący jego element czynny. Występuje u wyższych bezkręgowców i u kręgowców. Jego kształt i budowa zależy od roli pełnionej w organizmie.

Wikipedia


mięśnioból

ból mięśni; mialgia


SJP.pl

Mialgia, inaczej mięśnioból lub ból mięśniowy to objaw chorobowy polegający na ostrym lub przewlekłym bólu, który odczuwany jest miejscowo lub w sposób uogólniony. Mięśnioból może mieć wiele przyczyn, i niekiedy może wskazywać na chorobę układu nerwowego, infekcję lub chorobę ogólnoustrojową.

Wikipedia


mięśniolot

aerodyna z napędem za pomocą mięśni ludzkich; koncepcja mięśniolotu nie znalazła dotychczas praktycznego zastosowania


SJP.pl

Mięśniolot – statek powietrzny cięższy od powietrza, napędzany siłą ludzkich mięśni.

Ze względu na sposób napędu mięśnioloty możemy podzielić na:

  • mięśnioloty z napędem śmigłowym i nieruchomymi skrzydłami. Jest to najczęściej stosowane rozwiązanie konstrukcyjne. Mięśnioloty takie posiadają duże (o średnicy nawet do 4 m), wolnoobrotowe śmigło (najczęściej pchające) napędzane za pomocą pedałów przez pilota.
  • mięśnioloty z ruchomymi skrzydłami (tzw. skrzydłowce). Wyróżniamy tu: ornitoptery – ze skrzydłami poruszającymi się na wzór ptasi i entomoptery – ze skrzydłami naśladującymi ruch owadów.
    • mięśnioloty plecakowe (bezkadłubowe) – mięśnioloty takie składają się najczęściej z pary skrzydeł przytwierdzonych do ramion i tułowia pilota.
  • mięśnioloty z wirnikiem nośnym – mogą one być budowane na wzór śmigłowców (pilot napędza bezpośrednio wirnik nośny) lub wiatrakowców (pilot napędza śmigło o osi poziomej, które poprzez nadanie mięśniolotowi ruchu postępowego powoduje wytworzenie się na nienapędzanym wirniku siły nośnej)

Wikipedia


mięśniopłetwe

gromada ryb kostnoszkieletowych


SJP.pl

Wikipedia


mięśniopłetwy

o cechach mięśniopłetwych (gromada ryb)


SJP.pl


mięśniowiec

osoba o dobrze rozwiniętych mięśniach


SJP.pl


mięśniówka

Błona mięśniowa, mięśniówka (łac. lamina muscularis) – składająca się zwykle z mięśni gładkich część ściany wielu narządów (np. jelit, macicy), ale także naczyń krwionośnych. Zwykle znajduje się pomiędzy błoną śluzową wewnętrzną, oraz błoną zewnętrzną, zwaną często przydanką. Kurczy się pod wpływem bodźców układu współczulnego, bez wpływu świadomości.

Wikipedia


mięśniowy

1. mięsień;
2. dysmorfia mięśniowa - bigoreksja;
a) zaburzenie psychiczne objawiające się poczuciem posiadania niewystarczającej masy mięśniowej;
b) uzależnienie od treningu fizycznego wynikające z takiego zaburzenia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący mięśni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zwiększonemu napięciu jednocześnie niedotlenionej ściany lewej komory towarzyszy zmniejszony podnasierdziowy przepływ krwi, a co za tym idzie zmniejszenie skracania się włókien mięśniowych w fazie skurczu serca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃w̃ɕˈɲɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽũ̯śńovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsień m., mięsak mrz.

 przym. mięsakowy, bezmięsny

Wiktionary


mięsno-mleczny

hodowany dla mięsa i mleka (np. bydło mięsno-mleczne)


SJP.pl


mięsny

zrobiony z mięsa lub je zawierający, np. dieta mięsna


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zrobiony z mięsa, zawierający mięso

 (1.2) dotyczący mięsa

 (1.3) zootechn. hodowany dla pozyskania mięsa

 (1.4) pot. ciekawy, budzący zainteresowanie, cenny

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. sklep mięsny (1.2) (w którym sprzedaje się mięso)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kupiliśmy na podróż jakąś konserwę mięsną.

 (1.2) Agent nie powiedział, że w okolicy znajdują się zakłady mięsne (= produkujące wyroby mięsne).

 (1.4) Artykuł z opisem skandalu wokół wojewody był jedynym mięsnym kawałkiem w całej gazecie.

 (2.1) Za komuny pod mięsnym często stała kilometrowa kolejka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃w̃snɨ, AS: mʹi ̯ũ̯sny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięso n., mięsko n., mięcho n., mięsiwo n., mięsień m., mięśniak m., mięsak mrz.

 przym. mięsisty, mięsakowy, bezmięsny

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) masarnia; pot. rzeźnik

Wiktionary


mięso

1. jadalne umięśnienie szkieletowe zwierząt, ludzi; potrawa z niego przyrządzana;
2. potocznie: miękkie części ciała człowieka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spoż. jadalne części zabitego zwierzęcia;

 (1.2) kulin. potrawa z mięsa (1.1)

 (1.3) pot. miękka część ludzkiego ciała

 (1.5) środ. ryb. wszelkie ryby

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) To mięso chyba jest nieświeże.

 (1.3) Wiele jest przyczyn, dla których uprawia się ludożerstwo. Spożycie ludzkiego mięsa może być częścią ceremonii ku czci zmarłych lub magicznych obrzędów wojennych, w których trakcie męstwo i inne cnoty poległego wroga wchłaniane są przez zwycięzców.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃w̃sɔ, AS: mʹi ̯ũ̯so

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsiwo n., mięsny m., mięsień m., mięśniak m., mięsak m., mięsistość ż.

:: zdrobn. mięsko n.

:: zgrub. mięcho n.

 przym. mięsny, mięsisty, umięśniony, mięsakowaty, mięsakowy, bezmięsny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mięsiwo, chabanina; reg. pozn. chabas.; reg. śl. miynso.

Wiktionary


mięsodajny

dostarczający mięsa, produkujący mięso


SJP.pl


mięsopochodny

wyprodukowany z mięsa, powstały na bazie mięsa


SJP.pl


mięsopodobny

mający niektóre właściwości mięsa, przypominający mięso


SJP.pl


mięsopust

przestarzale: karnawał (okres od święta Trzech Króli do Środy Popielcowej), zwłaszcza jego trzy ostatnie dni; zapusty, ostatki, mięsopusty, kusaki, kuse dni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. zob. karnawał.

 (1.2) przest. trzy ostatnie dni karnawału, okres wzmożonych zabaw; Gloger.

 (1.3) daw. przen. zabawa, hulanka

Wiktionary

Ostatki, zapusty (lud. mięsopust, śląs. kozelek, odpowiednik prawosławnej maslenicy) – ostatnie dni karnawału zaczynające się w tłusty czwartek, a kończące się zawsze we wtorek, zwany w Polsce „śledzikiem” (w Wielkopolsce jest to tzw. „podkoziołek”). Następny dzień – Środa Popielcowa – oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc. Obydwa święta są świętami ruchomymi. W ostatki urządza się ostatnie huczne zabawy, bale przed nadchodzącym okresem wstrzemięźliwości.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) A waść to patrzysz jakby na teatrum w mięsopust!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃w̃ˈsɔpust, AS: mʹi ̯ẽũ̯sopust

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsopustnik m., mięsopustowanie n.

 czas. mięsopustować ndk.

 przym. mięsopustny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karnawał, przyzapuście

 (1.2) ostatki, zapusty, kuse dni, reg. mięsopusty

 (1.3) hulanka, biesiada, uczta

Wiktionary


mięsopustnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. osoba biorąca udział w mięsopuście

 (1.2) przest. przen. biesiadnik

 (1.3) przest. przen. hulaka, rozpustnik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) reg. zob. luty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈpustʲɲik, AS: mʹi ̯ũ̯sopustʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsopust, mięsopustowanie

 czas. mięsopustować

 przym. mięsopustny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karnawałowicz

 (1.3) hulaka, rozpustnik, birbant

 (2.1) luty, daw. jacień, daw. sieczeń, daw. strąpacz, reg. miesopustnik, reg. niesopustnik

Wiktionary


mięsopustny

mięsopust; mięsopustowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przest. zob. karnawałowy.

 (1.2) przest. zob. zapustny.

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Gdy w dni mięsopustne jedni oddawali się bezgranicznej wesołości i hulankom, jednocześnie kościół św. Barbary nie mógł w swych murach pomieścić pokutujących biczowników.

 (1.2) […] po weselach z skrzypcami chodził, po kolędach biegał, mięsopustne maszkary robić umiał i fraszki wesołe wyprawiał.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈpustnɨ, AS: mʹi ̯ũ̯sopustny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsopust, mięsopustnik, mięsopustowanie

 czas. mięsopustować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karnawałowy

 (1.2) ostatkowy, zapustny

Wiktionary


mięsopustować

czasownik

 (1.1) daw. obchodzić mięsopust, karnawałować

 (1.2) daw. przen. bawić się, hulać, ucztować

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔpuˈstɔvat͡ɕ, AS: mʹi ̯ũ̯sopustovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsopust, mięsopustowanie, mięsopustnik

 przym. mięsopustny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karnawałować, zapustować

 (1.2) biesiadować

Wiktionary


mięsopustowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. świętowanie karnawału (mięsopustu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔpustɔˈvãɲɛ, AS: mʹi ̯ũ̯sopustovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsopust m., mięsopustnik m.

 czas. mięsopustować

 przym. mięsopustny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karnawałowanie

Wiktionary


mięsopustowy

mięsopust; mięsopustny


SJP.pl


mięsopusty

przestarzale: karnawał (okres od święta Trzech Króli do Środy Popielcowej), zwłaszcza jego trzy ostatnie dni; zapusty, ostatki, mięsopust, kusaki, kuse dni


SJP.pl


mięsówka

ścierwica mięsówka - gatunek muchówki z rodziny ścierwicowatych


SJP.pl


mięsozastępczy

zastępujący mięso; mięsopodobny


SJP.pl


mięsożerca

1. zwierzę żywiące się głównie mięsem;
2. żartobliwie: osoba lubiąca jeść mięso


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ekol. zwierzę lub roślina żywiąca się głównie mięsem

 (1.2) książk. żart. osoba lubiąca i często jedząca mięso

Wiktionary

Zoofag, mięsożerca – gatunek zwierzęcia lub rośliny odżywiający się żywymi lub martwymi tkankami zwierzęcymi. Wśród zoofagów wyróżnia się drapieżniki, padlinożerców oraz pasożyty.

Zoofagia (z gr. zōon – zwierzę, phageín – jeść) albo mięsożerność to sposób odżywiania zwierząt lub roślin.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wielu mięsożerców, w tym nasze domowe koty i psy, a także lwy, hieny, tygrysy, lisy i niedźwiedzie, wydają się większe, niż są w rzeczywistości, kiedy najeżą sierść.

 (1.2) Statystycznie mięsożercy żyją krócej od wegetarian.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈʒɛrt͡sa, AS: mʹi ̯ũ̯sožerca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsożerność ż.

:: fż. mięsożerczyni ż.

 przym. mięsożerny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zoofag, drapieżnik

Wiktionary


mięsożerczy

potocznie o człowieku: chętnie jedzący mięso; mięsożerny


SJP.pl


mięsożerczyni

żartobliwie: kobieta lubiąca jeść mięso


SJP.pl


mięsożerne

niesystematyczna grupa zwierząt dla których mięso stanowi główny lub jedyny składnik pożywienia


SJP.pl


mięsożerność

1. odżywianie się głównie mięsem;
2. ekspresywnie: jedzenie mięsa; mięsożerstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest mięsożerne; cecha tych, którzy są mięsożerni

Wiktionary

Zoofag, mięsożerca – gatunek zwierzęcia lub rośliny odżywiający się żywymi lub martwymi tkankami zwierzęcymi. Wśród zoofagów wyróżnia się drapieżniki, padlinożerców oraz pasożyty.

Zoofagia (z gr. zōon – zwierzę, phageín – jeść) albo mięsożerność to sposób odżywiania zwierząt lub roślin.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. mięsożerny

 przysł. mięsożernie

 rzecz. mięsożerca mos.

Wiktionary


mięsożerny

odżywiający się mięsem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zool. żywiący się mięsem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈʒɛrnɨ, AS: mʹi ̯ũ̯sožerny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięsożerność ż., mięsożerca m.

Wiktionary


mięsożerstwo

ekspresywnie: jedzenie mięsa


SJP.pl


mięsoznawca

specjalista w zakresie nauki, wiedzy o obróbce i konserwacji mięsa oraz produktów mięsnych


SJP.pl


mięsoznawstwo

nauka, wiedza o obróbce i konserwacji mięsa oraz produktów mięsnych


SJP.pl


mieszać

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) łączyć składniki podczas mieszania (poruszając lub potrząsając substancją)

 (1.2) dodawać, łączyć pojęcia itp.

 (1.3) mylić, błędnie łączyć jakieś informacje

 (1.4) przest. zawstydzać kogoś

 (1.5) przen. gmatwać, komplikować, powodować chaos, nieład

 (1.6) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tworzyć kierdel z owiec

czasownik zwrotny niedokonany mieszać się (dk. brak)

 (2.1) wtrącać się, wdawać się w coś, za bardzo się czymś interesować

 (2.2) łączyć się, występować razem z czymś

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Nie mieszaj się do nie swoich spraw.

 (2.2) Jej głos mieszał się z muzyką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛʃat͡ɕ, AS: mʹi ̯ešać

Wiktionary

Powiązane:

 czas. wymieszać dk., rozmieszać dk., namieszać dk., przemieszać dk., wmieszać dk., pomieszać dk., zmieszać dk.

 przym. mieszany, zmieszany

 rzecz. mieszanie n., pomieszanie n., mieszanka ż., mieszaniec m., mieszanina ż., zmieszanie n., zamieszanie n., przemieszanie n., domieszka ż., mieszadło n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rozrabiać

 (1.4) peszyć

Wiktionary


mieszacz

Mieszacz – układ elektroniczny służący do wytworzenia z dwóch wejściowych sygnałów zmiennych trzeciego sygnału zmiennego o częstotliwości będącej kombinacją częstotliwości sygnałów wejściowych.

Jeżeli f_{1} to częstotliwość pierwszego sygnału wejściowego, f_{2} to częstotliwość drugiego sygnału wejściowego, to częstotliwości sygnału wyjściowego można zapisać wzorem ogólnym: n\cdot f_{1}+m\cdot f_{2}, gdzie n i m to dowolne liczby całkowite (również ujemne). W praktyce wykorzystuje się tylko dwie podstawowe częstotliwości, czyli |f_{1}-f_{2}| lub f_{1}+f_{2}, gdyż pozostałe składowe na wyjściu mieszacza mają już znacznie niższą amplitudę. W celu wydzielenia żądanego sygnału na wyjściu mieszacza zawsze stosuje się filtr pasmowy.

Wikipedia


mieszadełko

zdrobnienie od: mieszadło


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: mieszadło (niewielkie mieszadło)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszadło n., mieszanie n., mieszaniec mzw./mos.

Wiktionary


mieszadło

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. przyrząd do mieszania

Wiktionary

  • mieszadło magnetyczne
  • mieszadło mechaniczne

Zobacz też:

  • mieszanie (proces)
  • mieszalnik
  • mieszarka

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. domieszanie n., domieszka ż., mieszadełko n., mieszalnik mrz., mieszanie n., mieszaniec mos. mrz., mieszanina ż., mieszanka ż., mieszarka ż., namieszanie n., pomieszanie n., wmieszanie n., wymieszanie n., zmieszanie n., zamieszanie n.

 czas. domieszać dk., mieszać ndk., namieszać dk., pomieszać dk., wmieszać dk., wymieszać dk.zamieszać dk., zmieszać dk.

 przym. mieszany

Wiktionary


mieszakowy

przymiotnik od: mieszak


SJP.pl


mieszalnia

dział fabryki, w którym odbywa się mieszanie używanych w danym przemyśle składników, surowców itp.; mieszarnia


SJP.pl


mieszalniczy

związany z mieszaniem; podlegający mieszaniu


SJP.pl


mieszalnik

zbiornik z mieszadłem stosowany do mieszania różnorodnych substancji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zbiornik do mieszania różnych substancji

 (1.2) hutn. zbiornik do zlewania metali z pieców hutniczych

 (1.3) hist. naczynie do mieszania wina z wodą (w antycznej Grecji)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszadło n.

Wiktionary


mieszalny

używany przy mieszaniu, służący do mieszania


SJP.pl


mieszańcowy

przymiotnik od: mieszaniec


SJP.pl


mieszanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mechaniczne łączenie ze sobą różnych składników lub elementów

Wiktionary

  • mieszanie (proces)
  • mieszanie wędlin
  • mieszanie – w informatyce jedno z tłumaczeń angielskiego słowa "hashing"

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃãɲɛ, AS: mʹi ̯ešãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zmieszać, mieszać ndk., wymieszać dk., pomieszać dk., zamieszać dk., namieszać dk.

 rzecz. mieszanka ż., mieszanina ż., mieszaniec m., mieszacz m., mieszadło n., mieszadełko n., zmieszanie n., zamieszanie n., przemieszanie n., domieszka ż.

 przym. mieszany

Wiktionary


mieszaniec

człowiek pochodzący od rodziców różnych ras


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. obraź. osoba pochodząca od rodziców różnych ras

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) kynol. pies nierasowy

 (2.2) biol. osobnik powstały w wyniku skrzyżowania dwóch organizmów rodzicielskich należących do innych ras, odmian

Wiktionary

Mieszaniec, krzyżówka, hybryda (hybryd), bastard – osobnik powstały w wyniku skrzyżowania dwóch organizmów rodzicielskich należących do innych ras, odmian, podgatunków, gatunków lub rodzajów. Mieszańce uzyskiwane są na drodze rozmnażania płciowego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃãɲɛt͡s, AS: mʹi ̯ešãńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszanka ż., mieszanina ż., mieszanie n., mieszacz m., mieszadło n., mieszadełko n.

 czas. mieszać

 przym. mieszańcowy

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) wielorasowiec, pot. kundel, pieszcz. kundelek

 (2.2) bastard, hybryda, hybryd, metys, krzyżówka

Wiktionary


mieszanina

1. połączenie dwóch lub więcej substancji, które po zmieszaniu zachowują swoje właściwości;
2. połączenie różnorodnych elementów, cech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dwie lub więcej substancji, zmieszanych ze sobą

 (1.2) połączenie różnorodnych rzeczy, osób, pojęć, właściwości itp.

Wiktionary

Mieszanina – układ dwóch lub więcej pierwiastków lub związków chemicznych zmieszanych z sobą w dowolnym stosunku i wykazujących swoje indywidualne właściwości.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Eten tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛʃãˈɲĩna, AS: mʹi ̯ešãńĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszanka ż., mieszanie n., mieszaniec mos., zmieszanie n., zamieszanie n., mieszadło n.

 czas. mieszać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przen. amalgamat, mieszanka

Wiktionary


mieszanka

połączenie różnych rzeczy, pojęć, zjawisk, cech itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zmieszane ze sobą produkty lub substancje

 (1.2) połączenie odmiennych od siebie elementów

Wiktionary

  • mieszanka betonowa
  • mieszanka mineralno-asfaltowa
  • mieszanka paliwowo-powietrzna
  • mieszanka pomarańczowa
  • mieszanka pepsynowa
  • mieszanka przypraw
  • mieszanka roślin
  • mieszanka studencka

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃãnka, AS: mʹi ̯ešãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zmieszanie n., mieszaniec mos., mieszanie n., mieszanina ż., zamieszanie n., mieszadło n.

 czas. mieszać ndk., zamieszać dk.

 przym. mieszankowy, mieszany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mieszanina

Wiktionary


mieszankowy

mieszanka


SJP.pl

Patrz:

mieszanka

mieszany

złożony z różnych elementów, niejednolity, różnoraki; męski i żeński, koedukacyjny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) złożony z różnych elementów

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: mieszać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. domieszka ż., mieszanka ż., mieszadło n., mieszanie n.

 czas. mieszać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) różnorodny

Wiktionary


mieszarkowy

przymiotnik od: mieszarka


SJP.pl


mieszarnia

dział fabryki, w którym odbywa się mieszanie używanych w danym przemyśle składników, surowców itp.; mieszalnia


SJP.pl


mieszała

nazwisko


SJP.pl


mieszałka

urządzenie, narzędzie do mieszania różnych składników


SJP.pl


mieszczak

nazwisko


SJP.pl


mieszczaneria

zespół cech charakterystycznych dla mieszczanina, przede wszystkim konserwatywna mentalność, hołdowanie konwenansom, sztywnym regułom w sposobie życia, co często prowadzi do zakłamania i obłudy; filisterstwo, drobnomieszczaństwo, kołtuneria, dulszczyzna


SJP.pl


mieszczanin

1. obywatel należący do stanu mieszczańskiego - wyodrębnionego w okresie feudalizmu stanu, który składa się głównie z mieszkańców miast;
2. dziś rzadko: mieszkaniec miasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. osoba należąca do stanu mieszczańskiego;

 (1.2) ktoś o konserwatywnych, zachowawczych poglądach, lubiący ustabilizowane, wygodne życie

 (1.3) przest. mieszkaniec miasta

Wiktionary

Mieszczaństwo – stan społeczny składający się z obywateli miast (łac. cives), czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu, uformowany w średniowieczu. Po upadku monarchii stanowej klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją (z fr. bourgeoisie – mieszkańcy miast); rzadziej mieszczaństwem odnosi się na ogół do mieszkańców miast. Ze względu na ideologiczne pejoratywne nacechowanie pojęć „mieszczaństwo” i „burżuazja” współczesna socjologia używa chętniej i częściej określenia klasa średnia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przyjmowali na stancję dzieci mieszczan śląskich.

 (1.2) Adam to mieszczanin, on ci nigdy nie pojedzie mieszkać na wsi.

 (1.3) Cieszyniacy okazali się być mieszczanami z krwi i kości.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miasto n., mieszczuch m., mieszczaństwo n., mieszczan mos., mieszczka ż.

:: fż. mieszczanka ż.

 przym. mieszczański, miejski

 przyim. miasto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. mieszczan

 (1.2) drobnomieszczanin

 (1.3) miastowy, mieszczuch

Wiktionary


mieszczanka

1. obywatelka należąca do stanu mieszczańskiego - wyodrębnionego w okresie feudalizmu stanu, który składa się głównie z mieszkańców miast;
2. dziś rzadko: mieszkanka miasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. kobieta należąca do stanu mieszczańskiego;

 (1.2) kobieta o konserwatywnych, zachowawczych poglądach, lubiąca ustabilizowane, wygodne życie

 (1.3) przest. mieszkanka miasta

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mieszczanki śląskie kazały ozdabiać okna na Boże Ciało.

 (1.2) Jadzia to mieszczanka, ona ci nigdy nie pojedzie mieszkać na wsi.

 (1.3) Cieszynianki okazały się być mieszczankami z krwi i kości.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miasto n., mieszczuch m., mieszczaństwo n., daw. mieszczan m., mieszczka ż.

:: fm. mieszczanin m.

 przym. mieszczański, miejski

 przyim. miasto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) miastowa

Wiktionary


mieszczański

dotyczący mieszczanina, mieszczaństwa


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) hist. związany z mieszczaństwem, mieszkańcami miast

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszczańskość ż., miejski mrz., mieszczanin mos., miasto n., mieszczuch m., mieszczaństwo n., mieszczanka ż., daw. mieszczan m., mieszczka ż.

 przym. miejski

 przyim. miasto

Wiktionary


mieszczańskość

mieszczański


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest mieszczańskie; cecha tych, którzy są mieszczańscy

Wiktionary

Patrz:

mieszczański

Powiązane:

 rzecz. mieszczanin m., mieszczanka ż., mieszczka ż., mieszczaństwo n.

 przym. mieszczański

 przysł. mieszczańsko

Wiktionary


mieszczaństwo

ogół mieszkańców miast


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. stan społeczny wyodrębniony w średniowieczu, złożony z wolnych mieszkańców miast;

 (1.2) daw. ogół mieszkańców miast, zwłaszcza ich zamożniejszych warstw

 (1.3) zespół negatywnych cech przypisywanych mieszczanom takich jak dwulicowość, kołtuństwo, obskurantyzm i brak szerokich horyzontów umysłowych

Wiktionary

Mieszczaństwo – stan społeczny składający się z obywateli miast (łac. cives), czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu, uformowany w średniowieczu. Po upadku monarchii stanowej klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją (z fr. bourgeoisie – mieszkańcy miast); rzadziej mieszczaństwem odnosi się na ogół do mieszkańców miast. Ze względu na ideologiczne pejoratywne nacechowanie pojęć „mieszczaństwo” i „burżuazja” współczesna socjologia używa chętniej i częściej określenia klasa średnia.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɛʃˈt͡ʃãj̃stfɔ, AS: mʹi ̯eščãĩ ̯stfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszczanin mos., mieszczuch mos., mieszczanka ż., mieszczka ż., mieszczańskość ż.

 przym. mieszczański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) burżuazja, stan średni, stan trzeci

 (1.3) drobnomieszczaństwo, drobnomieszczańskość, mieszczańskość

Wiktionary


mieszczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mieścić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mieścić

 rzecz. pomieszczenie n.

Wiktionary


mieszczka

1. kobieta należąca do stanu mieszczańskiego; mieszczanka;
2. kobieta ograniczająca swoje zainteresowania do spraw domu, rodziny, nadmiernie dbająca o ipinię publiczną, często małostkowa, nietolerancyjna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. kobieta należąca do mieszczaństwa

 (1.2) pogard. kobieta niewykształcona, ograniczona, a mająca wysokie mniemanie o sobie

 (1.3) rzad. kobieta z miasta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszczaństwo n., mieszczańskość ż., mieszczanin mos., mieszczanka ż.

 przym. mieszczański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mieszczanka

Wiktionary


mieszczuch

1. człowiek przyzwyczajony i umiejący żyć tylko w mieście;
2. pogardliwie określenie używane w stosunku do mieszkańca miasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. lekcew. albo pogard. osoba mieszkająca w mieście

Wiktionary

Patrz:

mieszczuch

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛʃt͡ʃux, AS: mʹi ̯eščuχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miasto n., miejski m., mieszczaństwo n., mieszczanin mos., mieszczanka ż., miastowy m., miastowa ż.

 przym. miejski, miastowy, mieszczański

 przyim. miasto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mieszkaniec miasta, miastowy

Wiktionary


mieszczucha

1. człowiek przyzwyczajony i umiejący żyć tylko w mieście;
2. pogardliwie określenie używane w stosunku do mieszkańca miasta


SJP.pl

Patrz:

mieszczuch

mieszczuszek

zdrobnienie od: mieszczuch


SJP.pl


mieszek

mały miech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zdrobn. od: miech; mały miech

 (1.2) bot. suchy, pękający owoc niektórych roślin;

 (1.3) fot. urządzenie oddalające obiektyw od elementu światłoczułego (kliszy lub matrycy);

 (1.4) przest. woreczek na pieniądze, kosztowności lub drobiazgi

 (1.5) daw. element stroju męskiego w postaci klapki lub sakiewki przytwierdzonej do krocza;

Wiktionary

  • mieszek (botanika) – typ owocu pojedynczego
  • mieszek (fotografia) – urządzenie oddalające obiektyw fotograficzny od powierzchni filmu
  • mieszek (automatyka) – urządzenie stosowane w automatyce
  • mieszek – część ubioru

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Mieszek jest w stanie oddalić obiektyw od aparatu nawet o 30 cm.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛʃɛk, AS: mʹi ̯ešek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miech m., miechownik mos.

 przym. mieszkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.4) sakiewka

Wiktionary


mieszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|miesić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miesić

Wiktionary


mieszewo

Mieszewo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Węgorzyno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

W miejscowości znajdowała się stacja kolejowa Mieszewo.

Zabytki
  • pałac i park pałacowy.

Wikipedia


mieszk.

skrót od: mieszkaniec, mieszkanka


SJP.pl


mieszkać

1. przebywać, zajmować jakiś lokal, mieć mieszkanie;
2. być obecnym, gościć


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) przebywać w jakimś miejscu przez wiele dni, wraz ze spaniem

 (1.2) stpol. zwlekać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Moja ciotka mieszka w Niemczech.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛʃkat͡ɕ, AS: mʹi ̯eškać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n., mieszkanko n., mieszkaniec m., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż., mieszkalnictwo n., zamieszkanie n., zamieszkiwanie n.

 czas. pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk., omieszkać dk.

 przym. mieszkaniowy, mieszkalny, zamieszkały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żyć, przebywać

Wiktionary


mieszkalnictwo

budownictwo mieszkaniowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dziedzina gospodarki związana z zapewnieniem społeczeństwu mieszkań

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n., mieszkanka ż.

 przym. mieszkaniowy

 czas. mieszkać

Wiktionary


mieszkalny

taki, który służy, nadaje się do zamieszkania, np. budynek mieszkalny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przeznaczony do mieszkania, nadający się do zamieszkania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obok biura znajduje się pomieszczenie mieszkalne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃkalnɨ, AS: mʹi ̯eškalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n., mieszkanko n., mieszkaniec m., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż.

 czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., zamieszkać dk., pomieszkać dk.

 przym. mieszkaniowy, niemieszkalny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) niemieszkalny

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mieszkanie n., mieszkanko n., mieszkaniec m., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż.

 czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., zamieszkać dk., pomieszkać dk.

 przym. mieszkaniowy, niemieszkalny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) residential, habitable

* esperanto: (1.1) loĝa, loĝebla

* francuski: (1.1) résidentiel

* interlingua: (1.1) habitabile

* kaszubski: (1.1) mieszkalny

* rosyjski: (1.1) жило́й

źródła.

== mieszkalny (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) mieszkalny

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mieszkanie

pomieszczenie przeznaczone do mieszkania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zespół pomieszczeń mający odrębne wejście, przystosowanych do zamieszkania przez ludzi;

 (1.2) miejsce, gdzie dana osoba mieszka

 (1.3) odczasownikowy od|mieszkać.

Wiktionary

Mieszkanie – zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego. Mieszkanie w świetle ustawy o własności lokali, to lokal mieszkalny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mamy mnóstwo niesprzedanych mieszkań.

 (1.2) Mieszkaniem Diogenesa z Synopy była beczka.

 (1.3) Bardzo miło wspominam mieszkanie w akademiku podczas studiów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃkãɲɛ, AS: mʹi ̯eškãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkaniec mos., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż., mieszkalnictwo n., zamieszkanie n.

:: zdrobn. mieszkanko n.

 czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk., omieszkać

 przym. mieszkaniowy, wewnątrzmieszkaniowy, mieszkalny, mieszkalniczy, zamieszkały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) apartament, chata, dom, dach nad głową, garsoniera, hawira, kwatera, kawalerka, izba, lokum, lokal, loft, własne M, własny kąt, pokój, pomieszczenie, rezydencja

Wiktionary


mieszkaniec

osoba stale zamieszkująca jakiś teren, stale przebywająca w jakimś miejscu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która gdzieś mieszka (żyje)

Wiktionary

Mieszkaniec – największe warszawskie czasopismo społeczno-samorządowe. Jako jednolity tytuł ukazuje się w kontrolowanym nakładzie 40–45 tys. egzemplarzy. Głównie zajmuje się tematami związanymi z prawobrzeżną Warszawą. Czasopismo jest bezpłatnym dwutygodnikiem. Dystrybuowane jest w przeszło 300 punktach (sklepach, urzędach, bankach oraz placówkach zdrowia, punktach usługowych i handlowych) na terenie dzielnic Praga-Północ, Praga-Południe Rembertów, Wawer i Wesoła. Czasopismo dostępne jest także w niektórych urzędach i instytucjach mieszczących się w lewobrzeżnej części Warszawy. Założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym w latach 1991-2016 był red. Wiesław Nowosielski. Obecnie redaktorem naczelnym jest Barbara Morawska-Nowosielska.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ten człowiek jest mieszkańcem Warszawy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃkãɲɛt͡s, AS: mʹi ̯eškãńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n.

:: fż. mieszkanka ż.

 czas. mieszkać ndk., zamieszkiwać ndk.

 przym. mieszkalny, mieszkaniowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) obywatel, osoba zamieszkała, domownik, lokator, najemca

Wiktionary


mieszkaniowiec

specjalista w dziedzinie zagadnień związanych z budownictwem mieszkaniowym


SJP.pl


mieszkaniówka

1. urząd zajmujący się administracją mieszkań;
2. potocznie: budownictwo mieszkaniowe


SJP.pl


mieszkaniowy

przymiotnik od: mieszkanie; odnoszący się do pomieszczenia, w którym się mieszka (np. prawo mieszkaniowe)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do mieszkania, związany z mieszkaniem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zbudowano wówczas wiele szkół, osiedli mieszkaniowych, Muzeum Śląskie, liczne gmachy użyteczności publicznej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛʃkãˈɲɔvɨ, AS: mʹi ̯eškãńovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n., mieszkaniec mos., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż., mieszkalnictwo n., zamieszkanie n.

:: zdrobn. mieszkanko n.

 czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk.

 przym. mieszkalny

Wiktionary


mieszkanka

kobieta stale zamieszkująca jakiś teren, stale przebywająca w jakimś miejscu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta na stałe mieszkająca w jakimś miejscu (regionie, mieście)

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od mieszkanko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ministerstwo zrobi ankietę wśród mieszkanek Górnego Śląska.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃkãnka, AS: mʹi ̯eškãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n., mieszkalnictwo n.

:: fm. mieszkaniec m.

 czas. mieszkać, zamieszkiwać

 przym. mieszkalny, mieszkaniowy

Wiktionary


mieszkanko

małe mieszkanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: mieszkanie

 (1.2) niewielkie mieszkanie

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) W. lp. od: mieszkanka

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wynajęłam mieszkanko na Saskiej Kępie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mieszkanie n., zamieszkiwanie n.

 czas. mieszkać ndk.

 przym. mieszkalny, mieszkaniowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) kawalerka, kąt

Wiktionary


mieszkiwać

czasownik niedokonany

 (1.1) rzad. co jakiś czas przebywać w jakimś miejscu przez wiele dni, wraz ze spaniem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zbigniew mieszkuje u Balbiny pokątnie, ale jej rodzice tego nie wiedzą.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. pomieszkiwać ndk.

Wiktionary


mieszko

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Mieszko – męskie imię pochodzenia słowiańskiego, najprawdopodobniej forma skrócona imienia Miecisław. Imię popularne w dynastii piastowskiej, pierwotnie niewystępujące poza nią i nieposiadające nazewniczych równoważników słowiańskich.

Pierwsze zapisy tego imienia pojawiają się m.in. na denarach bitych prawdopodobnie za czasów panowania Mieszka I lub jego wnuka Mieszka II - znajdują się na nich napisy MISCO lub w innej wersji MTLZCO. Ostatnim jego nosicielem wśród Piastów był Mieszko bytomski, biskup nitrzański i weszpremski.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Spotkanie to podniosło Mieszka na duchu, pośpieszył do obozu, zebrał drużynę, siedli na koń i ruszyli.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛʃkɔ, AS: mʹi ̯eško

Wiktionary


mieszkowice

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Mieszkowice (niem. Bärwalde in der Neumark) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mieszkowice. Położone są nad rzeką Kurzycą i Jeziorem Mieszkowickim, na wysokości 50 m n.p.m., przy linii kolejowej Szczecin – Kostrzyn. Miasto stanowi lokalny ośrodek usługowy. Według danych z 31 grudnia 2008 r. Mieszkowice miały 3562 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɛʃkɔˈvʲit͡sɛ, AS: mʹi ̯eškovʹice

Wiktionary


mieszkowicki

przymiotnik od: Mieszkowice


SJP.pl


mieszkowiczanin

mieszkaniec Mieszkowic (miasta w Polsce)


SJP.pl


mieszkowiczanka

mieszkanka Mieszkowic (miasta w Polsce)


SJP.pl


mieszkowo

3 miejscowości w Polsce:

  • Mieszkowo – wieś w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Trzebiechów
  • Mieszkowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Piaseczno
  • Mieszkowo – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Maszewo

Zobacz też: Mieszków, Mieszkowice

Wikipedia


mieszkowski

nazwisko


SJP.pl

  • Antoni Wincenty Mieszkowski (1865–1900) – dziennikarz i literat
  • Bronisław Mieszkowski (1873–1967) – polski fotograf, popularyzator fotografii i kina
  • Jan Mieszkowski (ujednoznacznienie)
  • Krzysztof Mieszkowski (1956–) – krytyk teatralny, poseł na Sejm, VIII kadencji
  • Marian Mieszkowski (1913–2007) – inżynier, profesor
  • Stanisław Mieszkowski (1903–1952) – komandor Marynarki Wojennej
  • Tomasz Mieszkowski (1972–) – hokeista

Wikipedia


mieszkowy

przymiotnik od: mieszek


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma mieszek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛˈʃkɔvɨ, AS: mʹi ̯eškovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miech m., mieszek m., miechownik mos.

Wiktionary


miesław

imię męskie


SJP.pl

Miecisław, Miecsław, Miesław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Mieci- ("miotać, rzucać") i -sław ("sława"). Mogło ono ulegać również skróceniu do formy Masław, a jednym ze zdrobnień tego imienia jest być może Mieszko.

Wikipedia


miesławostwo

Miesław z małżonką; Miesławowie


SJP.pl


miesławowie

Miesław z małżonką; Miesławostwo


SJP.pl


miesławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Miesława lub z nim związany


SJP.pl


mięta

1. dziko rosnąca roślina zielna należąca do rodziny wargowych, niektóre jej gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne lub lecznicze;
2. napar z liści mięty pieprzowej;
3. potocznie drobiazg, głupstwo (w wyrażeniu: to dla kogoś mięta);
4. czuć mietę - odczuwać sympatię do kogoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Mentha|ref=tak., ziele z rodziny wargowych o charakterystycznym zapachu;

 (1.2) napar, herbata z mięty (1.1)

 (1.3) pot. coś nieistotnego, łatwego

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny, rodzaj żeński, od czasownika: miąć

Wiktionary

Mięta (Mentha L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). W zależności od ujęcia taksonomicznego (stopnia uwzględnienia taksonów mieszańcowych, częstych w tym rodzaju) należy tu od ok. 18–19 do 24 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy i Ameryki Południowej (aczkolwiek na tej drugiej obecne są jako introdukowane). Rośliny te rosną na różnych siedliskach, najczęściej wilgotnych lub mokrych, ale też na suchych stepach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pod płotem rosła mięta pieprzowa.

 (1.2) Mięta jest smacznym i zdrowym napojem.

 (1.3) Ten egzamin to mięta. Wszystko umiem na blachę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃nta, AS: mʹi ̯nta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miętus m., miętówka ż.

:: zdrobn. miętka ż.

 przym. miętowy

 przysł. miętowo

Wiktionary


miętecki

Miętkie-Kolonia


SJP.pl

Patrz:

Miętkie-Kolonia

mieteczek

zdrobnienie od: Mieczysław (imię męskie)


SJP.pl


mietek

zdrobnienie od: Mieczysław (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Mieczysław

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Widziałam Mietka na mieście.

 (1.1) Mietek ma dziś szewski poniedziałek, wszystko mu z rąk leci.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛtɛk, AS: mʹi ̯etek

Wiktionary

Powiązane:

 forma żeńska Mietka

 rzecz. Mieczysław m., Mieczysława ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Miecio

Wiktionary


mietelnik

roślina zielna z rodziny komosowatych; kochia


SJP.pl

Basja, mietelnik (Bassia All.) – rodzaj roślin z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae), w systemach klasyfikacyjnych w XX wieku zaliczany zwykle do komosowatych (Chenopodiaceae). Obejmuje 22 gatunki. Są one szeroko rozprzestrzenione w Eurazji, w północnej i południowej Afryce, a jako rośliny introdukowane także w Ameryce Północnej, Południowej i Australii. W Polsce gatunkiem rodzimym jest mietelnik piaskowy B. laniflora, zadomowionym antropofitem jest mietelnik żakula B. scoparia. Kilka gatunków bywa uprawianych.

Wikipedia


mietelski

nazwisko


SJP.pl


miętka

zdrobnienie od: mięta


SJP.pl


miętki

przymiotnik

 (1.1) stpol. miękki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃ntʲci, AS: mʹi ̯ntʹḱi

Wiktionary


miętkie-kolonia

wieś w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim


SJP.pl

Miętkie-Kolonia – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Mircze.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Mircze. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 222 mieszkańców i była trzynastą co do wielkości miejscowością gminy.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Świętych Cyryla i Metodego w Sahryniu.

Wikipedia


mietkiewicz

nazwisko


SJP.pl


mietków

Mietek z małżonką


SJP.pl

Mietków (niem. Mettkau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Mietków, nad rzeką Bystrzycą.

Wikipedia


mietkowie

Mietek z małżonką


SJP.pl


mietkowski

Mietków (wieś w Polsce)


SJP.pl


mietkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mietka lub z nim związany


SJP.pl


mietlasty

podobny do miotły, przypominający miotłę; miotlasty; mietlisty


SJP.pl


mietlica

wieloletnia roślina z rodziny traw


SJP.pl

Mietlica (Agrostis L.) – rodzaj wieloletnich roślin zielnych należących do rodziny wiechlinowatych. Zasięg rodzaju obejmuje obszary pod wpływem klimatu umiarkowanego i chłodnego na półkuli północnej oraz góry w obszarze międzyzwrotnikowym. Kwiatostan w postaci drobnych kłosków zebranych w wiechy. Wyróżnia się ok. 150–200 gatunków, z których 7 występuje na terenie Polski. Gatunkiem typowym jest Agrostis canina L.

Wikipedia


mietlisty

podobny do miotły, przypominający miotłę; miotlasty, mietlasty


SJP.pl


mietniów

Mietniów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Wieliczka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

We wschodniej części wsi zlokalizowane jest Radiowo Telewizyjne Centrum Nadawcze Kraków / Chorągwica.

Wikipedia


miętno

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Miętno – wieś w woj. łódzkim, w pow. pajęczańskim, w gminie Siemkowice
  • Miętno – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Nowogard

Wikipedia


miętolić

miąć, gnieść coś w rękach, ugniatać, ściskać


SJP.pl


miętosić

potocznie:
1. gnieść, ugniatać, ściskać w rękach; miętolić;
2. miętosić się - być miętoszonym


SJP.pl


miętóweczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: miętówka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miętówka ż.

Wiktionary


miętówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cuk. spoż. cukierek o smaku miętowym

 (1.2) spoż. wódka lub likier o smaku miętowym

 (1.3) pot. spoż. herbata z liści mięty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈtufka, AS: mʹi ̯ẽntufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięta ż., miętus mzw./mrz.

:: zdrobn. miętóweczka ż.

 przym. miętowy

 przysł. miętowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miętus; gw-pl|Górny Śląsk|amolok.

Wiktionary


miętownica

orzeźwiający napój z mięty


SJP.pl


miętowy

1. otrzymany z mięty;
2. zawierający wyciąg z liści mięty


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z miętą, dotyczący mięty

 (1.2) otrzymywany z mięty lub zawierający miętę

przymiotnik jakościowy

 (2.1) taki, który ma smak lub zapach mięty

 (2.2) taki, który ma kolor bladej, chłodnej zieleni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czekoladowy tort ładnie wygląda udekorowany miętowymi listkami.

 (1.2) Pastylki miętowe kosztują 20 gr. za pudełko.

 (2.1) Mentol syntetyczny nadaje produktom intensywny miętowy zapach.

 (2.2) Podobają mi się kuchenne zasłonki w miętowym kolorze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɛ̃nˈtɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽntovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięta ż., miętówka ż., miętus m., miętka ż.

 przym. miętówkowy, miętusowy

 przysł. miętowo

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) mentolowy

Wiktionary


miętus

1. duża ryba drapieżna z rodziny dorszowatych
2. potocznie: cukierek miętowy; miętówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. pot. cukierek miętowy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. nazwa systematyczna|Lota lota|ref=tak., drapieżna ryba o zielonkawym grzbiecie i białym brzuchu, zamieszkująca wody słodkie, rzadziej półsłone;

Wiktionary

Osoby
  • Krzysztof Miętus (ur. 8 marca 1991 roku w Zakopanem) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu Start Krokiew Zakopane
  • Grzegorz Miętus (ur. 20 lutego 1993 w Zakopanem) – polski skoczek narciarski, reprezentant Klubu Sportowego Start Krokiew Zakopane
  • Mirosław Miętus (ur. 21 kwietnia 1960) – polski fizyk, oceanograf i geograf, profesor, doktor habilitowany

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miętusy są bardzo orzeźwiające.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛ̃ntus, AS: mʹi ̯ntus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mięta ż., miętówka ż.

 przym. miętusi, miętowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miętówka

Wiktionary


miętusi

przymiotnik od: miętus (ryba)


SJP.pl


miętusy

1. duża ryba drapieżna z rodziny dorszowatych
2. potocznie: cukierek miętowy; miętówka


SJP.pl


miewać

1. posiadać coś czasem, chwilowo;
2. mieć jakieś cechy, przeżywać coś chwilowo, przejściowo


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) mieć coś w pewnych odstępach czasu

czasownik zwrotny niedokonany miewać się

 (2.1) czuć się, mieć się

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W dzieciństwie miewał częste napady padaczki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɛvat͡ɕ, AS: mʹi ̯evać

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mieć

 rzecz. miewanie n.

Wiktionary


miewanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|miewać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miewać ndk.

Wiktionary


mifepriston

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. med. związek organiczny z grupy steroidów, pochodna noretysteronu, antagonista receptoru progesteronowego o działaniu poronnym w czasie pierwszych dwóch trymestrów ciąży;

Wiktionary

Mifepriston (RU-486) – otrzymywany syntetycznie organiczny związek chemiczny z grupy steroidów, pochodna noretysteronu. Jest antagonistą receptora progesteronowego o działaniu poronnym w okresie pierwszych dwóch trymestrów ciąży. Stosowany w mniejszych dawkach służy jako środek do antykoncepcji doraźnej (przeznaczenie niezaaprobowane prawnie). Pierwotnie wytworzony w laboratorium firmy Roussel Uclaf, aktualnie znajduje się na licencji spółek Danco Laboratories (dystrybucja na terenie Stanów Zjednoczonych pod nazwą handlową Mifeprex), Exelgyn Laboratories (Europa i inne kontynenty, Mifegyne) i Nordic Drugs (Mifegyne). Z powodu wywieranego wpływu w większości krajów obrót jest ściśle monitorowany. W Polsce środek nie został dopuszczony do obrotu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do działań niepożądanych mifepristonu należą bóle brzucha, skurcze macicy i krwawienie z dróg rodnych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲifɛˈprʲistɔ̃n, AS: mʹifeprʹistõn

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) 11β-[p-(dimetyloamino)fenylo]-17β-hydroksy-17-(1-propynylo)estra-4,9-dien-3-on; (8S,11R,13S,14S,17S)-11-[4-(dimetyloamino)fenylo]-17-hydroksy-13-metylo-17-prop-1-ynylo-1,2,6,7,8,11,12,14,15,16-dekahydrocyklopenta[a]fenantren-3-on

Wiktionary


mifepristone

[czytaj: majfpriston] środek wczesnoporonny stosowany w antykoncepcji doraźnej; mifepriston


SJP.pl


mifune

Mifune (duń. Mifunes sidste sang) – duński komediodramat z 1999 roku w reżyserii Sørena Kragha-Jacobsena, zrealizowany w koprodukcji ze Szwecją. Był trzecim filmem nakręconym zgodnie z zasadami manifestu Dogma 95.

Wikipedia


mig

znak porozumiewawczy


SJP.pl


migać

1. poruszać się szybko, sprawiając kłopoty patrzącemu; świecić przerywanym światłem, mienić się;
2. poruszać czymś szybko;
3. posługiwać się migami (znakami porozumiewawczymi);
4. migać się - uchylać się, np. od pracy; wymigiwać się


SJP.pl

czasownik

 (1.1) wielokrotnie ukazywać się na krótką chwilę

 (1.2) świecić przerywanym światłem

 (1.3) szybko się poruszać

 (1.4) używać języka migowego, bądź miganego

czasownik zwrotny migać się

 (2.1) pot. unikać wykonania pracy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiɡat͡ɕ, AS: mʹigać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miganie n., mignięcie n., mig m., migawka ż., migotka ż., mgnienie n.

 czas. zamigać dk., mignąć dk.

 przym. migany, migowy

 przysł. migiem

 wykrz. migiem

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) błyskać

Wiktionary


migacz

sygnał świetlny przerywany, w pojazdach mechanicznych uprzedza o zmianie kierunku ruchu pojazdu


SJP.pl

Kierunkowskaz – mechaniczny (dawniej) lub świetlny (obecnie) sygnalizator planowanej zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu pojazdu mechanicznego. Współcześnie ma postać migającej lampki, umieszczonej po lewej i prawej stronie pojazdu, z przodu i z tyłu.

Wikipedia


migaczowy

przymiotnik od: migacz


SJP.pl


migalski

nazwisko


SJP.pl


migana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. zabawa taneczna

Wiktionary


miganie

książkowo: sposób porozumiewania się głuchoniemych za pomocą migów; język migowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|migać.

Wiktionary

Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi.Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 system Bébiana. W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. migawka ż., migotka ż.

 czas. migać

Wiktionary


migas

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Beata Migas – polska reżyserka i scenarzystka
  • Genowefa Migas – polska florecistka, trenerka, olimpijka
  • Maciej Migas – polski reżyser i scenarzysta
  • Václav Migas – czeski piłkarz

Wikipedia


migawka

1. urządzenie w aparacie fotograficznym regulujące czas naświetlania filmu;
2. krótki reportaż dziennikarski lub radiowy na aktualny temat;
3. w gwarze łódzkiej: bilet okresowy, zwłaszcza miesięczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) część aparatu fotograficznego służąca do odsłaniania na odpowiedni czas a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego;

 (1.2) publ. krótki filmik, najczęściej o charakterze reportażowym, lub kilka zmontowanych zdjęć na jakiś temat

 (1.3) łódź. bilet okresowy komunikacji miejskiej

 (1.4) pot. wybrane sceny filmu lub programu telewizyjnego wchodzące często w skład zwiastuna

Wiktionary

Migawka – część aparatu fotograficznego służąca do odsłaniania na odpowiedni czas, a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego w celu jego prawidłowej ekspozycji, czyli dostarczenia odpowiedniej ilości światła padającego przez obiektyw.

Migawkę zwalnia się spustem, wężykiem lub zdalnie – pilotem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zepsuła się migawka w moim aparacie.

 (1.3) Podczas kontroli biletów zorientowałam się, że zapomniałam migawki.

 (1.4) Powyżej zamieściłem zwiastun ukazujący migawki z filmu. (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈɡafka, AS: mʹigafka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miganie n., mignięcie n., migotka ż.

 czas. migać ndk., mignąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) sieciówka

Wiktionary


migawkowy

przymiotnik od: migawka


SJP.pl


migała

1. poruszać się szybko, sprawiając kłopoty patrzącemu; świecić przerywanym światłem, mienić się;
2. poruszać czymś szybko;
3. posługiwać się migami (znakami porozumiewawczymi);
4. migać się - uchylać się, np. od pracy; wymigiwać się


SJP.pl


migda

nazwisko


SJP.pl


migdalić

potocznie: migdalić się - czulić się, pieścić się


SJP.pl


migdalik

1. zdrobnienie od: migdał; migdałek;
2. przestarzałe: człowiek przesadnie dbający o swój wygląd zewnętrzny oraz własne wygody


SJP.pl


migdalski

nazwisko


SJP.pl


migdał

1. drzewo lub krzew o drobnych, skórzastych liściach i owocach z jadalnym nasieniem w środku; migdałowiec;
2. jadalne nasienie migdałowca;
3. gruczoł limfatyczny w gardle


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. migdałowiec.

 (1.2) kulin. jadalna pestka owocu migdałowca pokryta brązową łuską, wewnątrz barwy kremowej;

 (1.3) anat. zob. migdałek.

Wiktionary

  • migdał (migdałowiec) – rodzaj roślin z rodziny różowatych
  • migdał – owoc migdałowca pospolitego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasiona gorzkiej odmiany migdału w większej ilości są trujące – wywiązuje się w nich kwas pruski.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiɡdaw, AS: mʹigdau̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migdałowiec m., migdalenie n.

:: zdrobn. migdałek m.

 czas. migdalić się ndk.

 przym. migdałowy, migdałowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) migdałowiec

 (1.3) migdałek

Wiktionary


migdałecznik

rodzaj roślin z rodziny trudziczkowatych


SJP.pl

Migdałecznik, wyżyca, katappa (Terminalia) – rodzaj roślin z rodziny trudziczkowatych (Combretaceae). Obejmuje ok. 150–190 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej (w tym 34 gatunki w Ameryce Środkowej). Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło drewna, tanin, barwników, gum oraz sadzone jako drzewa ozdobne i ocieniające.

Wikipedia


migdałek

zdrobnienie od: migdał


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. skupisko tkanki chłonnej wchodzące w skład pierścienia chłonnego gardła;

 (1.2) zdrobn. od: migdał

Wiktionary

Anatomia – elementy pierścienia gardłowego Waldeyera:

  • migdałek gardłowy
  • migdałek językowy
  • migdałek podniebienny
    • migdałek podniebienny człowieka
  • migdałek przynagłośniowy
  • migdałek trąbkowy
  • migdałek żagielka podniebiennego

Botanika

  • migdałek trójklapowy – potoczna nazwa migdałowca trójklapowego (Prunus triloba )

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pawełkowi w lipcu wycięli migdałki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migdał mrz., migdalenie się n., migdałowiec mrz.

 czas. migdalić się ndk.

 przym. migdałowy, migdałkowy

Wiktionary


migdałkowy

migdałek


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z migdałkiem, dotyczący migdałka

Wiktionary

Patrz:

migdałek

Powiązane:

 rzecz. migdałek m., migdałowiec mzw./mrz.

Wiktionary


migdałolistny

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający liście jak migdał

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Olek ze zdumieniem słuchał, gdy Naum zaczął pokazywać leśniczemu różne krzaki i sypał nazwami:
— Rokicina, popielatka, wierzba laurowa i lapońska… lancetowata, migdałolistna… wierzba purpurowa…

Wiktionary


migdałowaty

przypominający migdał, podobny do migdału, np. ciało migdałowate - ośrodek mózgowy, część mózgowia o kształcie migdału


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) przypominający kształtem migdał

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pięściaki posiadają kształt migdałowaty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migdał mrz.

 przym. migdałowy

Wiktionary


migdałowiec

drzewo lub krzew o drobnych, skórzastych liściach i owocach z jadalnym nasieniem w środku; migdał


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) dendr. krzew lub nieduży drzewo z rodziny różowatych o owocach z jadalnym nasieniem w środku

 (1.2) geol. ciemna magmowa skała wylewna

Wiktionary

Migdałowiec, migdał, migdałek (Amygdalus L.Prunus subgen. Amygdalus) – rodzaj, podrodzaj lub sekcja (w zależności od ujęcia klasyfikacyjnego) roślin z rodziny różowatych. Ze względu na zagnieżdżenie w obrębie rodzaju śliwa Prunus zwykle wyróżniany w randze podrodzaju lub sekcji, co oznacza, że gatunki zaliczane są do rodzaju śliwa (Prunus).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdy wiadomość o przyjściu na świat chłopczyka dotarła do Saint-Rémy, zaczęły właśnie kwitnąć drzewa migdałowe. Vincent namalował z myślą o bratanku Kwitnące gałęzie migdałowca.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migdał m., migdałecznik m.

:: zdrobn. migdałek m.

 przym. migdałowy, migdałkowy, migdałowcowy

Wiktionary


migdałowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do migdałowca

 (1.2) zrobiony z migdałów lub z ich znacznym dodatkiem

przymiotnik jakościowy

 (2.1) przen. przypominający migdał, kształtem, kolorem lub zapachem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲiɡdaˈwɔvɨ, AS: mʹigdau̯ovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migdał m., migdałowiec m., migdałek m.

 przym. migdałowaty

Wiktionary


migi

znak porozumiewawczy


SJP.pl

Migi (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Mëdżi) – wieś w Polsce na Pojezierzu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sierakowice.

Kolonia jest częścią składową sołectwa Pałubice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Przed 2023 r. miejscowość była kolonią.

Wikipedia


migiel

tylko w wyrażeniu: figiel-migiel (figle-migle) - psota (psoty), żart (żarty)


SJP.pl


migiem

potocznie: natychmiast, niezwłocznie, błyskawicznie; biegiem, migusiem, biegusiem, w mig


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) szybko, natychmiast

wykrzyknik

 (2.1) nakazując natychmiastowe przystąpienie do działania

forma rzeczownika.

 (3.1) N. lp. od: mig

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dzieciaki pomogły i migiem obraliśmy wszystkie owoce.

 (2.1) Migiem! Bierz się za sprzątanie!

 (3.1) Jako ostatni egzamin oficerowie musieli wykonać przelot migiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiɟɛ̃m, AS: mʹiǵẽm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migotka ż.

 czas. migać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sprawnie, w mig, w try miga, w okamgnieniu, w mgnieniu oka

 (2.1) biegiem

Wiktionary


miglanc

potocznie: człowiek leniwy, ale sprytny, wykręcający się od pracy; nierób, spryciarz, cwaniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. sprytny, idący na łatwiznę człowiek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiɡlãnt͡s, AS: mʹiglãnc

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) spryciarz, cwaniak

Wiktionary


migma

rozmiękczona masa skalna


SJP.pl

Migma jest to wtórnie wygenerowany stop magmowy składający się z ruchliwej masy i części stałych, powstający np. w procesie ultrametamorfizmu poprzez stopienie łatwiej topliwej części skały np. w niektórych przypadkach wskutek anateksis bądź na znacznych głębokościach na pograniczu środowisk metamorficznych i magmatycznych.

Wikipedia


migmatyt

skała przeobrażona, powstała w efekcie wnikania magmy w struktury skalne powstałe wcześniej


SJP.pl

Migmatyt – skała ultrametamorficzna powstająca na pograniczu magmatyzmu i metamorfizmu katazonalnego. Może wykazywać foliację. Zbudowana głównie z kwarcu, skaleni i biotytu, z domieszkami innych minerałów. Występuje razem z gnejsami i granitami, w Polsce – w Sudetach oraz w Tatrach Zachodnich.

Terminu "migmatyt" po raz pierwszy użył w 1907 r. fiński petrolog Jakob Johannes Sederholm, który opisał te skały pochodzące z obszaru tarczy fennoskandzkiej w południowej Finlandii.

Wikipedia


mignąć

1. pojawić się na chwilę w polu widzenia, odcinając się wyraźnie (np. świecąc); poruszyć czymś bardzo szybko;
2. zaświecić bardzo krótko przerywanym światłem


SJP.pl

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. migać)

 (1.1) dokonany od|migać.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Między jabłonkami, daleko, mignęły kolorowe sukienki. - Cyganki, diablice! - zawołała pani Helenka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiɡnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mʹignõńć

Wiktionary

Powiązane:

 czas. migać ndk.

 rzecz. migawka ż., mignięcie n.

Wiktionary


mignięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mignąć.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mignąć, migać

 rzecz. migawka ż., migotka ż.

Wiktionary


mignon

stopień czcionki równy siedmiu punktom typograficznym (2,632 mm); kolonel


SJP.pl

Mignon (fr. mignon – milutki, ulubieniec) – faworyt, kochanek.

Od późnego średniowiecza określenie to oznaczało osobistego przyjaciela króla, który nie musiał zawsze przestrzegać w stosunku do niego kurtuazji, np. mógł ubierać się tak samo okazale jak król.

Jan III Sobieski zwrotem Minionek (Mignon) określał pieszczotliwie swojego syna Aleksandra Benedykta Sobieskiego.

Wikipedia


mignot

figurka lub zabawka firmy Mignot


SJP.pl


migomat

rodzaj spawarki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. techn. spawarka MIG MAG, spawarka łącząca metale za pomocą łuku elektrycznego, pracująca metodą MIG MAG (Metal Inert Gas, Metal Active Gas)

Wiktionary

Spawanie MIG/MAG (ang. Metal Inert Gas / Metal Active Gas) – spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych (MIG, metoda 131) lub aktywnych (MAG, metoda 135). Jako gazy osłonowe obojętne najczęściej stosuje się argon lub hel. Natomiast jako gazy osłonowe aktywne – dwutlenek węgla lub jego mieszaninę z argonem.

Wikipedia


migot

1. drgający, przerywany blask; błysk;
2. skrzenie się, lśnienie


SJP.pl


migotać

1. świecić nierównym lub przerywanym światłem;
2. poruszać się szybko, rzucając błyski


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zamigotać)

 (1.1) świecić w sposób przerywany lub krótko

 (1.2) poruszać się szybko, rzucając błyski

 (1.3) med. mieć niemiarowe i nieefektywne skurcze przedsionków lub komór serca

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zamigotać

 rzecz. migot m., migotanie n., migotliwość ż., migotka ż.

 przym. migotliwy, migowy

 przysł. migotliwie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) błyszczeć, iskrzyć się, lśnić, mienić się, migać, mrugać, skrzyć się

 (1.2) migać

Wiktionary


migotanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|migotać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. migotać ndk.

 rzecz. migotka ż.

 przym. migotliwy

Wiktionary


migotka

1. u człowieka: zmarszczka spojówkowa w wewnętrznym kącie oka; błona migawkowa;
2. u zwierząt: błona zasłaniająca oko niezależnie od powiek; błona mrużna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. trzecia powieka, przezroczysty fałd spojówki położony w przyśrodkowym kącie oka występujący u niektórych zwierząt;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Opadanie migotki jest częstym symptomem choroby u kotów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈɡɔtka, AS: mʹigotka

Wiktionary

Powiązane:

 czas. migotać, migać

 rzecz. miganie, migotanie, mig, mignięcie, migawka

 przym. migotliwy, migowy

 przysł. migiem

 wykrz. migiem

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) trzecia powieka, błona mrużna

Wiktionary


migotliwiej

stopień wyższy od przysłówka: migotliwie


SJP.pl


migotliwy

połyskujący blaskiem; mieniący się


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) świecący, połyskujący nierównym lub przerywanym blaskiem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migotliwość ż., migot m., migotka ż., migotanie n.

 czas. migotać ndk.

 przym. migotający, migoczący, rozmigotany

 przysł. migotliwie

Wiktionary


migowo

osiedle mieszkaniowe w Gdańsku w dzielnicy Piecki-Migowo


SJP.pl

Migowo (kaszb. Mëgòwò, niem. Müggau) – osiedle bloków mieszkalnych w Gdańsku, w dzielnicy Piecki-Migowo.

Migowo stanowi zachodnią i centralno-południową część dzielnicy. Osiedle rozciąga się po obu stronach głównej jego ulicy – dwupasmowej ul. Bulońskiej. Granice Migowa wyznaczają ul. F. Rakoczego, granica dzielnicy oraz niezagospodarowany pas terenu oddzielający Migowo od osiedli Słoneczniki oraz Trzy Dęby.

Wikipedia


migowy

1. związany z migami, znakami porozumiewawczymi (np. język migowy);
2. w sygnalizacji świetlnej: wykorzystujący przerywane źródło światła (np. lampa migowa); migający, błyskowy


SJP.pl

Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi.Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 system Bébiana. W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting.

Wikipedia


migracja

1. przenoszenie się zwierząt do nowych siedlisk;
2. przemieszczanie się ludności do nowych miejsc osiedlenia, zwłaszcza do innych państw;
3. przesuwanie się obszaru występowania czegoś, np. gatunku roślinnego;
4. przenoszenie danych do postaci odpowiedniej do dalszej obróbki, np. wpisywanie danych z dokumentów papierowych do komputera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zjawisko przemieszczania się – ludzi, zwierząt, czasem przedmiotów lub idei

Wiktionary

  • migracja danych
  • migracja ludności
  • migracja planetarna
  • migracja zwierząt
  • Migracje – album Meli Koteluk

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲiˈɡrat͡sʲja, AS: mʹigracʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migrowanie n., emigrowanie n., imigrowanie n., migrant m., migrantka ż., emigrant m., emigrantka ż., imigrant m., imigrantka ż., emigracja ż.

 czas. migrować ndk., emigrować ndk., imigrować, wyemigrować dk.

 przym. migracyjny. emigracyjny, emigracyjny

Wiktionary


migracyjny

związany z migracją


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący migracji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migracja ż., migrant m., migrantka ż., migrowanie n.

Wiktionary


migrancki

migrant


SJP.pl

Patrz:

migrant

migrant

człowiek zmieniający miejsce zamieszkania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba migrująca

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Badaniami objęto dużą grupę migrantów zarobkowych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiɡrãnt, AS: mʹigrãnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migracja ż.

 czas. migrować ndk.

 przym. migracyjny

Wiktionary


migrantka

migrant


SJP.pl

Patrz:

migrant

migrena

napadowy, silny atak bólu głowy, zwykle w połączeniu z mdłościami, wymiotami i zaburzeniami wzroku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. choroba objawiająca się napadami silnego bólu głowy połączonego często z mdłościami;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Lekarz sklasyfikował jej bóle głowy jako migrenę, ale ja jestem przekonany, że ona sobie to wmawia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈɡrɛ̃na, AS: mʹigrna

Wiktionary

Powiązane:

 przym. migrenowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. migrenowy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) migraine

* arabski: (1.1) صداع, صداع نصفي, شقيقة

* baskijski: (1.1) migraina

* duński: (1.1) migræne w.

* estoński: (1.1) migreen

* fiński: (1.1) migreeni

* francuski: (1.1) migraine

* gudźarati: (1.1) આધાશીશી ż. (ādhāśīśī)

* hindi: (1.1) आधासीसी ż. (ādhāsīsī)

* hiszpański: (1.1) jaqueca ż., migraña ż.

* interlingua: (1.1) migraine

* kaszubski: (1.1) migrena ż.

* łotewski: (1.1) migrēna ż.

* niemiecki: (1.1) Migräne ż.

* nowogrecki: (1.1) ημικρανία ż.

* rosyjski: (1.1) мигрень ż.

źródła.

== migrena (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. migrena

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


migrenina

środek przeciwko migrenie, składający się z aspiryny i kofeiny


SJP.pl


migrenowiec

człowiek cierpiący na częste migreny


SJP.pl


migrenowy

przymiotnik od: migrena


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) med. dotyczący migreny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jest pomocny w bólach głowy i migrenowych, przeziębieniach, grypie, reumatyzmie oraz dolegliwościach układu krążenia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲiɡrɛ̃ˈnɔvɨ, AS: mʹigrẽnovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. migrena ż.

Wiktionary


miguel

Miguel, właśc. Luís Miguel Brito Garcia Monteiro (wym. [miˈgɛɫ]; ur. 4 stycznia 1980 w Lizbonie) – portugalski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.

Wikipedia


migusiem

potocznie: natychmiast, niezwłocznie, błyskawicznie; biegiem, migiem, biegusiem, w mig


SJP.pl


mihrab

1. wnęka w ścianie sali modlitw meczetu, wskazująca kierunek Mekki;
2. motyw na tkaninach dekoracyjnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. nisza w meczecie wskazująca kierunek Mekki;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeden z najstarszych mihrabów zachował się w Jerozolimie.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mihrabowy

Wiktionary


mihrabowy

przymiotnik od: mihrab


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący mihrabu, związany z mihrabem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wokół niszy mihrabowej nie stawia się żadnych szafek czy sprzętów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mihrab mrz.

Wiktionary


mija

miya;
1. japońska świątynia; jinja;
2. pałac członków rodziny cesarskiej;
3. grzecznościowy tytuł książęcy


SJP.pl

forma czasownika.

 (1.1) 3. os. lp. ter. od: mijać

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) zob. miya.

Wiktionary


mijać

przechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. minąć)

 (1.1) przechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. minąć)

 (2.1) o czasie, zjawiskach: stawać się przeszłością, przemijać, upływać, kończyć się

 (2.2) ustępować, przestawać być odczuwalnym, kończyć się

czasownik zwrotny niedokonany mijać się (dk. minąć się)

 (3.1) przechodzić, przejeżdżać obok siebie nawzajem

 (3.2) nie być zgodnym, nie łączyć się, nie pokrywać się

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Natomiast możliwe jest i niejednokrotnie się zdarzało, iż planetoida, mijając Ziemię, zniekształca znacznie swą orbitę okołosłoneczną, jak np. w przypadku Hermesa.

 (2.1) Jutro mija termin oddania pracy.

 (3.2) Twoje argumenty mijają się z prawdą!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲijät͡ɕ, AS: mʹii ̯äć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mijanie n., minięcie n., pomijanie n., mijanka ż., ominięcie n.

 czas. pomijać ndk., pominąć dk.

 przym. miniony

Wiktionary


mijanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|mijać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈjä̃ɲɛ, AS: mʹii ̯ä̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. mijać ndk., minąć dk.

 rzecz. mijanka ż., minięcie n., wymijanie n.

 przym. miniony

Wiktionary


mijanka

przestrzeń szlaku komunikacyjnego przeznaczona do mijania się pojazdów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) konstrukcja torowiska, która umożliwia minięcie się dwóch pojazdów jadących po tym samym torze;

Wiktionary

Mijanka – wyznaczony odcinek drogi szynowej lub kołowej jednopasmowej (jednotorowej) umożliwiający wyprzedzanie, wymijanie się, bądź zawracanie pojazdów szynowych lub drogowych.

Mijanka na liniach kolei szeroko- i normalnotorowych to stacja kolejowa o ograniczonym zakresie działania, której układ torowy umożliwia jedynie krzyżowanie i wyprzedzanie pociągów. W przypadku kolei lekkiej pełnią funkcję podobną do pętli.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. mijanie n., minięcie n.

 przym. miniony

 czas. mijać

Wiktionary


mijankowy

przymiotnik od: mijanka


SJP.pl


mijany

taniec, w którym tancerze się mijają


SJP.pl


mik

ogólna nazwa każdego minerału z pewnej grupy pospolitych minerałów skałotwórczych, tworzących kryształy dające się dzielić na blaszki, stosowanych (nie wszystkie) m.in. jako materiał izolacyjny w elektrotechnice; łyszczyk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. zdrobn. Mikołaj

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Micek, Mickiewicz, Mikołaj, Mikołajek

Wiktionary


mika

ogólna nazwa każdego minerału z pewnej grupy pospolitych minerałów skałotwórczych, tworzących kryształy dające się dzielić na blaszki, stosowanych (nie wszystkie) m.in. jako materiał izolacyjny w elektrotechnice; łyszczyk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. Michał

Wiktionary

  • Miki – grupa minerałów
  • Mika – część wsi Życzyn w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Trojanów
  • Mika – przystanek kolejowy
  • (4557) Mika (1987) – planetoida
  • Mika – imię
  • Mika – brytyjski muzyk
  • Stadion Mika – stadion piłkarski w Erywaniu

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== Mika (język farerski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|farerski|m.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲika, AS: mʹika

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== Mika (język farerski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|farerski|m.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mikado

tytuł cesarza Japonii używany przez cudzoziemców


SJP.pl

Mikado – zręcznościowa gra towarzyska, podobna do bierek. Klasyczny zestaw do gry składa się z 41 jednokształtnych, szpiczasto zakończonych, drewnianych patyczków, różniących się między sobą liczbą i kolorem namalowanych na nich pasków, które definiują wartość poszczególnych bierek. Udział w niej bierze zazwyczaj od 2 do 6 osób. Gra rozpoczyna się od rozsypania na stole lub podłodze wiązki trzymanych pionowo w zaciśniętej dłoni i opartych końcami o podłoże bierek. Z powstałego w ten sposób splątanego stosiku, gracze podejmują kolejno pojedyncze patyczki w taki sposób, by nie poruszył się żaden z pozostałych. Gdy w trakcie wyjmowania drgnie choćby jedna inna bierka, następuje utrata kolejki i do zbierania przystępuje następny uczestnik.Rozgrywkę wygrywa ten którego zsumowana wartość zebranych bierek jest największa.

Wikipedia


mikaleks

materiał izolacyjny wyrabiany z miki i mający zastosowanie w elektrotechnice


SJP.pl


mikanit

materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice


SJP.pl

Mikanit jest materiałem izolacyjnym wytworzonym na bazie naturalnych minerałów z grupy łyszczyków (mik). Ze względu na właściwości tych minerałów (niepalność, odporność na temperaturę, czynniki chemiczne i starzenie) stosowany jest jako izolator w elektrotechnice i elektronice.

Wikipedia


mikanowo

Mikanowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubanie.

Wieś duchowna, własność kapituły włocławskiej, położona była w II połowie XVI wieku w powiecie brzeskokujawskim województwa brzeskokujawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 618 mieszkańców. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Lubanie.

Wikipedia


mikasa

  • Mikasa – miasto w Japonii
  • Mikasa – góra w Japonii
  • Mikasa – japoński książę
  • „Mikasa” – japoński pancernik
  • Mikasa Sports – japońskie przedsiębiorstwo produkujące sprzęt sportowy
  • Mikasa Ackermann - postać z anime "Attack On Titan"

Wikipedia


mikcja

w medycynie: oddawanie moczu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zool. oddawanie moczu;

Wiktionary

Mikcja (łac. mictio) – medyczne określenie oddawania moczu, polegającego na usunięciu na zewnątrz przez cewkę moczową zebranego w pęcherzu moczowym moczu.

Mocz, stopniowo zbierając się w pęcherzu moczowym, powoduje naprężenie jego ściany, co z kolei skutkuje wysłaniem informacji do mózgu o potrzebie jego opróżnienia. Sam akt mikcji jest wynikiem świadomego wysłania informacji do mięśni kurczących pęcherz moczowy i jednocześnie rozluźniających cewkę moczową.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nawracające zakażenia dróg moczowych bywają przyczyną ponawiających się epizodów dokuczliwych dolegliwości podczas mikcji i bólu miednicy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲikt͡sʲja, AS: mʹikcʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mikcyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siusianie, sikanie, urynacja; wulg. pot. szczanie

Wiktionary


mikcyjny

mikcja


SJP.pl

Patrz:

mikcja

mike

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Oczywiście, że Mike nie potrafi prowadzić, on ma dopiero 10 lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: majk, AS: mai ̯k

Wiktionary


mikiciuk

nazwisko


SJP.pl


mikielewicz

nazwisko


SJP.pl


mikietyński

nazwisko


SJP.pl


mikina

nazwisko


SJP.pl


mikita

w gwarze łowieckiej: lis; mykita


SJP.pl

  • Mikita – wieś w Estonii, w gminie Rõngu, w prowincji Tartumaa
  • Mikita – wieś w Estonii, w gminie Haanja, w prowincji Võrumaa

Wikipedia


mikiża

odmiana pstrąga tęczowego


SJP.pl

Pstrąg tęczowy, tęczak kalifornijski, pstrąg kalifornijski, pstrąg łososiowy (Oncorhynchus mykiss), pot. tęczak – gatunek ryby z rodziny łososiowatych (Salmonidae) zaliczany do łososi pacyficznych.

Wikipedia


miklas

nazwisko


SJP.pl


miklaszewski

nazwisko


SJP.pl


mikler

nazwisko


SJP.pl


miklosich

nazwisko


SJP.pl


miko

w japońskim kulcie sinto: kobieta, służąca jako medium i przekazująca w transie słowa bogów


SJP.pl

Miko (jap. 巫女, 神子, 巫子) – (1) młoda dziewczyna lub kobieta (trad. niezamężna dziewica), która pomaga kapłanom w chramach shintō, (2) medium, szamanka.

W dawnych czasach miko pełniły rolę prorokiń i mediów, ujawniających w transie wolę bogów i osób zmarłych. Obecnie niezamężne dziewczyny zajmujące się w chramach shintō różnego rodzaju posługami, takimi jak: utrzymywanie porządku, sprzedaż talizmanów i wróżb (o-mikuji).

Wikipedia


miko-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z grzybami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) mikolog • mikologia • mikologiczny • mikoryza • mikoryzowość • mikoryzowy • mikoryzacja • mikotroficzność • mikotrofizm

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) myko-

Wiktionary


mikocki

kultura mikocka - kultura końca środkowego paleolitu (od nazwy jaskini La Micoque)


SJP.pl


mikoda

nazwisko


SJP.pl


mikol

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) środ. kolej. pot. miłośnik kolei

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) „Mikol” o kolei wie wszystko. A przynajmniej o jakimś jej fragmencie, bo wszystkiego nie sposób ogarnąć.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikolstwo n.

 przym. mikolski

Wiktionary


mikolog

specjalista w zakresie nauki o grzybach; mykolog, grzyboznawca


SJP.pl

Mykologia, grzyboznawstwo (gr. mýkēs „grzyb”, lógos „słowo”, „nauka”) – dział biologii zajmujący się badaniem grzybów (Fungi), ich systematyką, budową (morfologią, anatomią, cytologią), fizjologią, a także znaczeniem dla człowieka.

Wikipedia


mikologia

nauka o grzybach; mykologia, grzyboznawstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mikol. zob. mykologia.

Wiktionary

Mykologia, grzyboznawstwo (gr. mýkēs „grzyb”, lógos „słowo”, „nauka”) – dział biologii zajmujący się badaniem grzybów (Fungi), ich systematyką, budową (morfologią, anatomią, cytologią), fizjologią, a także znaczeniem dla człowieka.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) mikologia budowlana / kliniczna / lekarska / przemysłowa / stosowana / weterynaryjna • mikologia dla fitopatologów / pielęgniarek • katedra / pracownia / zakład mikologii

synonimy.

 (1.1) mykologia, grzyboznawstwo

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) mikrobiologia

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mikolog m., mykolog mos., mikolożka ż.

 przym. mikologiczny, mykologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) mikologia jest pisownią alternatywną dla mykologia. Obie formy są prawidłowe, ale formą zalecaną jest pisownia mykologia.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|mykologia.

źródła.

== mikologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) biol. mykologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikɔˈlɔɟja, AS: mʹikoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikolog m., mykolog mos., mikolożka ż.

 przym. mikologiczny, mykologiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mykologia, grzyboznawstwo

Wiktionary


mikologiczny

związany z nauką o grzybach; mykologiczny, grzyboznawczy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z mikologią, zob. mykologiczny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikologia ż., mykologia ż., mikolog m., mykolog m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mykologiczny

Wiktionary


mikolożka

mikolog; mykolożka, grzyboznawczyni


SJP.pl


mikolski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mikolem, dotyczący mikola

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do mikola, będący jego własnością

przymiotnik jakościowy

 (3.1) taki, jak u mikola, mający jego cechy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikol m.

Wiktionary


mikoplazma

rodzaj mikroorganizmów niemających typowej dla bakterii sztywnej ściany komórkowej; większość gatunków chorobotwórcza, wywołująca choroby u człowieka, zwierząt i roślin


SJP.pl


mikorowo

Mikorowo (kaszub. Mikòrowò; niem.: Mickrow) – stara wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka.

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mikorowo, po jej zniesieniu w gromadzie Czarna Dąbrówka. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa słupskiego.

Miejscowość znajduje się nad jeziorem Mikorowo i w pobliżu Jeziora Kozińskiego (na południe od niej).

Wikipedia


mikoryza

symbioza grzybów z korzeniami roślin wyższych; mycorrhiza, mycorriza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. mikol. współżycie korzeni lub nasion roślin naczyniowych z grzybami;

Wiktionary

Mykoryza, mikoryza (mycorrhiza) – powszechnie występujące zjawisko polegające na współżyciu korzeni lub nasion roślin naczyniowych z grzybami (dotyczy około 85% gatunków roślin wyższych z całego świata). Większość przypadków mykoryzy dotyczy relacji mutualistycznej, w nielicznych przypadkach zależność przesuwa się w kierunku wykorzystywania grzyba.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zjawisko mikoryzy dotyczy większości roślin wyższych.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mikoryzowy

Wiktionary


mikoryzacja

szczepienie kultur grzybów na drzewach i ściółce w celu poprawy stanu upraw leśnych, szczególnie na zdegradowanych glebach


SJP.pl


mikoryzowy

mikoryza; mykoryzowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mikoryzą, dotyczący mikoryzy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikoryza ż.

Wiktionary


mikorzyn

W Polsce
  • Mikorzyn – część miasta Goleniów
  • Mikorzyn – część miasta Inowrocław
  • Mikorzyn − wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Lubanie
  • Mikorzyn − wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kępińskim, w gminie Kępno
  • Mikorzyn − wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Ślesin
  • Mikorzyn – gromada

Wikipedia


mikorzyński

Mikorzyn


SJP.pl

Patrz:

Mikorzyn

mikos

nazwisko


SJP.pl

  • Michael J. Mikos – amerykański lingwista i tłumacz z języka polskiego
  • Bartosz Mikos – polski łucznik, olimpijczyk
  • Mateusz Mikos – polski lekkoatleta, kulomiot
  • Władysław Mikos – polski malarz

Wikipedia


mikosz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Mikosz – polski prawnik
  • Jan Mikosz – rzymskokatolicki duchowny
  • José Eliezer Mikosz – brazylijski artysta, pedagog
  • Ryszard Mikosz – polski prawnik
  • Sebastian Mikosz – polski ekonomista i menedżer

Wikipedia


mikoszewo

Mikoszewo (niem. Nickelswalde) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Stegna na obszarze Żuław Wiślanych przy drodze wojewódzkiej nr 501.

Wieś należąca do Mierzei Wiślanej terytorium miasta Gdańska położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Wikipedia


mikot

sztuczny wabik używany przez myśliwych do wabienia sarn


SJP.pl

Wabik – przyrząd do wabienia zwierzyny poprzez imitowanie głosów zwierząt i ptaków. Przy pomocy wabika myśliwy wydaje odgłosy godowe lub oznaczające znalezienie pokarmu.

Rodzaje wabików:

  • służące do modulowania dźwięków wydawanych ustami: odpowiednio złożone dłonie, róg, muszla, szkło lampy naftowej, gumowa rura itp.
  • działające jak piszczałka lub stroik, uruchamiane powietrzem wydmuchiwanym z ust lub gruszki gumowej, fabryczne lub wykonane własnoręcznie z kości, drewna, kory brzozowej itp.
  • wydające dźwięki pod wpływem pocierania, bębnienia, grzechotania itp.
  • wabiki zapachowe wypuszczające zapach wabiący dane zwierzę np: zapach myszy, który wabi lisa

Wikipedia


mikotać

wabić sarny mikotem


SJP.pl


mikotoksyna

substancja trująca wytwarzana przez liczne gatunki grzybów; mykotoksyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. substancja trująca pochodzenia grzybowego;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mikotoksyna AFM1 pozostaje stabilna nawet wtedy, gdy mleko podlega procesowi przetwarzania, np. w produkty typu mleko w proszku, sery lub jogurty.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mykotoksyna

Wiktionary


mikotroficzność

zdolność niektórych roślin do pobierania pokarmu za pośrednictwem strzępek grzybów; grzybożywność


SJP.pl


mikotroficzny

o roślinach: zdolny do pobierania pokarmu za pośrednictwem strzępek grzybów; grzybożywny


SJP.pl


mikotrofizm

w botanice: symbioza roślin z grzybami


SJP.pl


mikowice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Mikowice – wieś w województwie dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Kłodzko
  • Mikowice – wieś w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Namysłów

Wikipedia


mikowiec

dawniej: mika, minerał skalny; łyszczyk


SJP.pl

Mikowiec – potok, prawy i największy dopływ Kluszkowianki w Paśmie Lubania w Gorcach. Wypływa w lesie na wysokości około 750 m i spływa w kierunku południowym. Jego orograficznie lewe zbocza tworzy grzbiet ze szczytami Drzyślawa i Dudowa Góra, prawe południowy grzbiet Stodolisk.

Wikipedia


mikowy

taki, który jest zrobiony z miki, ma związek z miką - uwodnionym glinokrzemianem lub krzemianem potasu, magnezu żelaza i innych metali, głównym składnikiem skał magmowych, podatnym na łupliwość; łyszczykowy


SJP.pl


mikoza

choroba zakaźna ludzi i zwierząt wywołana przez mikroskopijne, pasożytnicze grzyby chorobotwórcze; parch, grzybica, mykoza


SJP.pl

Mykoza (dawniej mikoza). Słowo o dwóch znaczeniach:

1. Zakaźna choroba wywołana przez grzyby pasożytnicze. W zależności od rodzaju zaatakowanych organizmów mykozy dzieli się na:

  • grzybice – infekcyjne choroby ludzi i zwierząt wywołane przez grzyby,
  • fitomykozy – infekcyjne choroby roślin wywołane przez grzyby.

Wikipedia


mikołaj

osoba przebrana za Świętego Mikołaja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

 (1.2) rel. Święty Mikołaj

Wiktionary

Mikołaj (gr. Νικόλαος, Nikólaos, od gr. νίκη + λαός/lassos, tj. „zwycięstwo” + „lud”; to samo znaczenie ma imię Nikodem od νίκη + δήμος) – imię męskie pochodzenia greckiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Mikołaj i jestem kuratorem z podwarszawskiej miejscowości.

 (1.1) Mikołaj Kopernik był wybitnym astronomem, który „wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, (…)”.

 (1.1) W Kościele katolickim na 6 grudnia przypada wspomnienie św. Mikołaja z Myry, patrona dzieci, ubogich, kancelistów parafialnych, piekarzy, podróżnych, żeglarzy, panien pragnących wyjść za mąż, uczonych i studentów.

 (1.1) Mikołajowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 6 grudnia, a także 10 września.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈkɔwaj, AS: mʹikou̯ai ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołajowa ż., Mikołajówna ż., Mikołajostwo lm m., mikołaj mos./mrz., mikołajek mos./mzw., mikołajka ż., mikołajki lm nm., Mikołajki nmos., Mikołajów mrz., Mikołajówka ż., Mikołajew mrz., Mikołów mrz., mikołajowość ż., mikołajkowość ż., mikołajczykowskość ż., mikołajskość ż.

:: zdrobn. Mikołajek mos., Kola mos., Mikuś mos., Mikosz mos.

:: stpol. Mikuła mos., Micek mos., Mik

 przym. Mikołajowy, Mikołajkowy, mikołajowy, mikołajkowy, mikołajski, mikołajecki, mikołajczykowski

 przysł. mikołajsko, mikołajczykowsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Mikołajek, Kola, Mikuś, Mikosz; stpol. Mikuła

Wiktionary


mikołajczak

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Mikołajczak (aktor) (ur. 1953) – polski aktor
  • Aleksander Mikołajczak (filolog) – filolog klasyczny
  • Jacek Mikołajczak (ur. 1960) – polski lektor oraz aktor
  • Jan Krenz-Mikołajczak (1907-2002) – sportowiec
  • Krzysztof Mikołajczak (ur. 1984) – polski szpadzista
  • Mieczysław Mikołajczak (ur. 1960) – polski biblista
  • Paweł Mikołajczak (ur. 1988) – polski siatkarz
  • Piotr Mikołajczak (ur. 1966) – polski muzyk, kompozytor, aranżer, producent filmowy i telewizyjny
  • Robert Mikołajczak (ur. 1975) – polski żużlowiec
  • Stanisław Mikołajczak (ur. 1944) – filolog polski, językoznawca
  • Stefan Mikołajczak (ur. 1951) – polski polityk
  • Tomasz Mikołajczak (ur. 1987) – polski piłkarz
  • Zbigniew Mikołajczak (1925-2008) – polski dziennikarz sportowy

Wikipedia


mikołajczanin

mieszkaniec Mikołajek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mikołajek

 (1.2) osoba pochodząca z Mikołajek, urodzona w Mikołajkach

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołajki nmos.

:: fż. mikołajczanka ż.

 przym. mikołajski

Wiktionary


mikołajczanka

mieszkanka Mikołajek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mikołajek

 (1.2) kobieta pochodząca z Mikołajek, urodzona w Mikołajkach

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołajki nmos.

:: fm. mikołajczanin m.

 przym. mikołajski

Wiktionary


mikołajczuk

nazwisko


SJP.pl


mikołajczyk

nazwisko


SJP.pl

  • Mikołajczyk – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ponad 22 tys. osób.

osoby noszące nazwisko Mikołajczyk:

  • Aleksandra Mikołajczyk (ur. 1982) – polska aktorka
  • Andrzej Mikołajczyk (1947–2015) – polski wydawca, dziennikarz, działacz studencki
  • Beata Mikołajczyk (ur. 1985) – polska kajakarka
  • Edward Mikołajczyk (ujednoznacznienie)
  • Marian Mikołajczyk (ujednoznacznienie)
  • Marek Mikołajczyk (ujednoznacznienie)
  • Stanisław Mikołajczyk (1901–1966) – polski polityk, premier rządu RP na uchodźstwie
  • Zdzisław Tadeusz Mikołajczyk (1928–2007) – polski duchowny

Wikipedia


mikołajczykowski

związany ze Stanisławem Mikołajczykiem (powojennym przywódcą Polskiego Stronnictwa Ludowego), jego działalnością i poglądami


SJP.pl


mikołajecki

przymiotnik od: Mikołajki; mikołajski


SJP.pl


mikołajek

1. potocznie: figurka, najczęściej z czekolady, przedstawiająca Świętego Mikołaja; mikołaj;
2. roślina z rodziny baldaszkowatych, o drobnych kwiatach zebranych w główki i skórzastych, kolczastych liściach, często o niebieskawym odcieniu, występująca na obszarach o klimacie umiarkowanym i podzwrotnikowym obu półkul


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od Mikołaj

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Mikołajki

Wiktionary

  • mikołajek – rodzaj roślin z rodziny selerowatych
  • Mikołajek – seria książek dla dzieci
  • Mikołajek – pierwsza książka z serii o Mikołajku
  • Mikołajek – ekranizacja książek o Mikołajku
  • Mikołajek – serial animowany na podstawie książek o Mikołajku

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Mikołaj m., mikołajki nmos., Mikołajki nmos., Mikołaj m., mikołajek m., Mikuś m., Mik mos.

 przym. mikołajski, Mikołajowy, Mikołajkowy, mikołajkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Mikuś m.

Wiktionary


mikołajewice

W Polsce
  • Mikołajewice – część wsi Magdalenów w woj. łódzkim, w pow. łaskim, w gminie Wodzierady
  • Mikołajewice – wieś w woj. łódzkim, w pow. pabianickim, w gminie Lutomiersk
  • Mikołajewice – wieś w woj. łódzkim, w pow. sieradzkim, w gminie Warta
  • Mikołajewice – wieś w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, w gminie Irządze
  • Mikołajewice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Niechanowo

Wikipedia


mikołajewicz

nazwisko


SJP.pl


mikołajewo

W Polsce
  • Mikołajewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Staroźreby
  • Mikołajewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. sejneńskim, w gminie Krasnopol
  • Mikołajewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Braniewo
  • Mikołajewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Czarnków
  • Mikołajewo – część wsi Roztoka w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Kleczew
  • Mikołajewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Wągrowiec

Wikipedia


mikołajewski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Mikołajewski:

  • Marek Mikołajewski (ur. 1972) – polski sędzia piłkarski
  • Jan Mikołajewski (ujednoznacznienie)
  • Adam Mikołajewski (1899–1952) – polski aktor
  • Adam Mikołajewski (ur. 1970) – polski perkusita
  • Feliks Mikołajewski – polski sędzia ziemski i poseł
  • Krystyna Mikołajewska (ur. 1939) – polska aktorka
  • Bianka Mikołajewska (ur. 1975) – polska dziennikarka
  • Zbigniew Mikołajewski (ujednoznacznienie)
  • Jarosław Mikołajewski (ur. 1960) – polski poeta i tłumacz

Wikipedia


mikołajki

zwyczaj wręczania prezentów szóstego grudnia w dzień św. Mikołaja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce

Wiktionary

Mikołajki (niem. Nikolaiken) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mikołajki. Położone na Mazurach, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, nad jeziorami: Tałty i Jeziorem Mikołajskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy w Mikołajkach jest morze?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikɔˈwajci, AS: mʹikou̯ai ̯ḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikołajczanin m., mikołajczanka ż., Mikołaj m., Mikołajek mos., mikołajek mrz., mikołajki nmos., Mikołów m., mikołowianin mos., mikołowianka ż.

 przym. mikołajski, Mikołajowy, mikołajowy, mikołajkowy, mikołowski, podmikołowski

Wiktionary


mikołajkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mikołajka lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mikołajkami, dotyczący mikołajek

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Znalazł mikołajkowy prezent – babcia Honorata zrobiła mu na drutach szalik, czapkę i rękawice.

 (1.1) Dzieci, możecie wymienić jakieś mikołajkowe zwyczaje?

 (1.1) Rysio był świętym Mikołajem na przedszkolnym przyjęciu mikołajkowym.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikołajki nmos., Mikołajki nmos., Mikołaj m., Mikołajek m.

 przym. mikołajski, Mikołajowy, Mikołajkowy

Wiktionary


mikołajostwo

Mikołaj z małżonką; Mikołajowie


SJP.pl


mikołajów

1. potocznie: figurka, najczęściej z czekolady, przedstawiająca Świętego Mikołaja; mikołajek;
2. zwyczaj dawania prezentów w dniu Świętego Mikołaja (6 grudnia); mikołajki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie:

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Mikołaj mos., mikołajowianin m., mikołajowianka ż.

 przym. mikołajowski, Mikołajowy

Wiktionary


mikołajowice

2 miejscowości w Polsce:

  • Mikołajowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. legnickim, w gminie Legnickie Pole
  • Mikołajowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Wierzchosławice

Wikipedia


mikołajowie

osoba przebrana za Świętego Mikołaja


SJP.pl


mikołajowski

1. Mikołajów;
2. obwód mikołajowski - jeden z 24 obwodów Ukrainy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mikołajowem, dotyczący Mikołajowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołajów mrz.

Wiktionary


mikołajowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mikołaja lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Mikołaja

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed Mikołajowym domem rosną rosochate kasztany.

 (1.1) Sąsiadował z Mikołajową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.

 (1.1) Mikołajowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołaj mos., Mikołajek mos., Kola mos., Mikołajka ż., mikołaj mos., mikołajek mos./mzw., mikołajka ż., mikołajki nmos., Mikołajski mos., Mikołajska ż., Mikołajewski mos., Mikołajewska ż., Mikołajczyk mos./ż., Mikołajecki mos., Mikołajecka ż., Mikołajewicz mos./ż., Mikołajki nmos., Mikołajów mrz., Mikołów mrz.

 przym. Mikołajkowy, mikołajkowy, mikołajski, mikołajecki

Wiktionary


mikołajski

przymiotnik od: Mikołajki, Mikołajki Pomorskie; mikołajecki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Mikołajkami, dotyczący Mikołajek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołajki nmos., mikołajki nmos., mikołajczanin m., mikołajczanka ż., Mikołaj m., Mikołajek mos., mikołajek mrz., Mikołów m.

 przym. Mikołajowy, mikołajowy, mikołajkowy

Wiktionary


mikołów

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim;

Wiktionary

Mikołów (niem. Nikolai) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, siedziba władz powiatu mikołowskiego, w południowej części Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.

Według danych z 31 grudnia 2023 roku w Mikołowie żyje 41 618 osób.

Mikołów uzyskał lokację miejską w 1276 roku, ponowne nadanie praw miejskich przed 1300 rokiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nazwa miasta Mikołów pochodzi najprawdopodobniej od imienia Mikołaj.

 (1.1) Katowice sąsiadują z Mikołowem i Tychami.

 (1.1) Piotrek pochodzi z Mikołowa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈkɔwuf, AS: mʹikou̯uf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikołowianin mos., mikołowianka ż., Mikołaj mos., mikołaj mos./mrz., Mikołajki lm nm.

 przym. mikołowski, podmikołowski, mikołajski, Mikołajowy

Wiktionary


mikołowianin

mieszkaniec Mikołowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mikołowa

 (1.2) osoba pochodząca z Mikołowa, urodzona w Mikołowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ciekawe, kto zostanie Mikołowianinem Roku?

 (1.1) Młodzi i zdolni mikołowianie, uczniowie szkół podstawowych, gimnazjalnych, średnich oraz wyższych mogą już starać się o stypendia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołów mrz., Mikołaj mos., Mikołajki lm nm.

:: fż. mikołowianka ż.

 przym. mikołowski, podmikołowski

Wiktionary


mikołowianka

mieszkanka Mikołowa (miasta w południowej Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mikołowa

 (1.2) kobieta pochodząca z Mikołowa, urodzona w Mikołowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tyszanki i mikołowianki dojeżdżają do pracy środkami komunikacji miejskiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołów mrz., Mikołaj mos., Mikołajki lm nm.

:: fm. mikołowianin m.

 przym. mikołowski, podmikołowski

Wiktionary


mikołowski

związany z miastem Mikołów, dotyczący miasta Mikołów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Mikołowa, związany z Mikołowem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jadąc Mikołowską, dojedziecie do centrum.

 (1.1) Babcia Józia nie chodzi do mikołowskiej przychodni, jeździ do Ligoty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikołów m., mikołowianin mos., mikołowianka ż., Mikołaj m., Mikołajki nmos.

 przym. podmikołowski

Wiktionary


mikro

jacht klasy Micro


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. bardzo mały

Wiktionary

Mikro (μ) (stgr. μικρός, mikros – „mały”) – przedrostek jednostki miary w układzie SI, oznaczający mnożnik 0,000 001 = 10-6 (jedna milionowa).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== mikro (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) pot. mikrofon

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲikrɔ, AS: mʹikro

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== mikro (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) pot. mikrofon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) mikrofono

Wiktionary


mikro-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na bardzo małe rozmiary lub bardzo małą skalę tego, co jest nazwane drugim członem

 (1.2) fiz. pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający jednostki milion razy mniejsze od podstawowych;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) mikrobiologia • mikrochirurgia • mikrofon • mikrofotografia • mikroorganizm • mikroprocesor • mikroskop

 (1.2) mikroamper • mikrogram • mikrolitr • mikrometr • mikromilimetr

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲikrɔ, AS: mʹikro

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrus mos./mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) symbol. μ

Wiktionary


mikroabrazja

metoda usuwania przebarwień szkliwa


SJP.pl


mikroaerofil

Mikroaerofile – mikroorganizmy, które do życia wymagają tlenu występującego w stężeniu mniejszym niż w ziemskiej atmosferze, tj. ok. 20%. W związku z tym, w hodowlach płynnych rozwijają się w postaci pierścienia w nieznacznym oddaleniu od powierzchni pożywki (wzrost podpowierzchniowy).

Przykładami bakterii mikroaerofilnych są: Borrelia burgdorferi, Brucella, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Campylobacter i Helicobacter pylori.

Wikipedia


mikroalga

mikroskopijny organizm z pogranicza królestwa roślin i zwierząt


SJP.pl


mikroamper

jednostka natężenia prądu elektrycznego równa jednej milionowej ampera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. fiz. jednostka natężenia prądu elektrycznego równa jednej milionowej ampera

Wiktionary

Amper – jednostka natężenia prądu elektrycznego (nazywane też po prostu prądem elektrycznym). Jest jednostką podstawową w układzie SI i układzie MKSA oznaczaną w obu układach symbolem A.

Nazwa amper pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka André Marie Ampère’a.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. mikroamperomierz mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. μA

Wiktionary


mikroamperomierz

amperomierz mierzący natężenie prądu elektrycznego w mikroamperach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. elektr. przyrząd służący do pomiaru natężenia prądu elektrycznego rzędu milionowych części ampera

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔãmpɛˈrɔ̃mʲjɛʃ, AS: mʹikroãmperõmʹi ̯eš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikroamper mrz.

Wiktionary


mikroanalityczny

mikroanaliza


SJP.pl

Patrz:

mikroanaliza

mikroanaliza

  • mikroanaliza – analiza chemiczna, w której bada się bardzo małe ilości substancji, przykładem jest analiza kroplowa
  • mikroanaliza rentgenowska – metoda detekcji w skaningowym mikroskopie elektronowym

Wikipedia


mikroapartament

bardzo małe, luksusowe mieszkanie


SJP.pl


mikrob

przestarzałe: drobnoustrój (wirus, bakteria lub pierwotniak) powodujący zakażenie; zarazek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mikrobiol. bardzo drobny, jednokomórkowy organizm

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie całuj psa, bo ma na sierści zgraję mikrobów, pcheł i innych paskudztw!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲikrɔp, AS: mʹikrop

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mikrobowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drobnoustrój, mikroorganizm, zarazek, bakcyl, jednokomórkowiec

Wiktionary


mikrobar

jednostka ciśnienia używana w układzie CGS równa 0,1 paskala; baria


SJP.pl

Baria (z gr. βαρύς barýs – ciężki) – jednostka ciśnienia układu miar CGS, oznaczana symbolem b. Jest równa 1 dynie na centymetr kwadratowy.

1\,{\text{b}}={\frac {1\,{\text{g}}}{1\,{\text{cm}}\cdot {\text{s}}^{2}}}={\frac {1\,{\text{dyn}}}{1\,{\text{cm}}^{2}}}

Wikipedia


mikrobiolog

specjalista badający mikroorganizmy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista zajmujący się mikrobiologią

Wiktionary

Mikrobiologia – nauka biologiczna zajmująca się zagadnieniami związanymi z mikroorganizmami oraz wirusami, dział biologii.

Do organizmów, którymi zajmuje się mikrobiologia, należą: bakterie (zobacz też bakteriologia), grzyby (zobacz też mykologia) oraz niektóre protisty.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mikrobiolodzy są zatrudniani nie tylko w szpitalach lub sanepidach, ale również w przemyśle.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔˈbʲjɔlɔk, AS: mʹikrobʹi ̯olok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrobiologia ż.

:: fż. mikrobiolożka ż.

 przym. mikrobiologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) biolog

hiponimy.

 (1.1) bakteriolog, wirusolog, mykolog / mikolog

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mikrobiologia ż.

:: fż. mikrobiolożka ż.

 przym. mikrobiologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) microbiologist

* baskijski: (1.1) mikrobiologo

* białoruski: (1.1) мікрабіёлаг m.

* bułgarski: (1.1) микробиолог m.

* hiszpański: (1.1) microbiólogo m.

* rosyjski: (1.1) микробиолог m.

* słoweński: (1.1) mikrobiolog m.

* ukraiński: (1.1) мікробіолог m.

* węgierski: (1.1) mikrobiológus

źródła.

== mikrobiolog (język słoweński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

 (1.1) mikrobiolog

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mikrobiologia

nauka o mikroorganizmach, ich funkcjonowaniu i budowie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. nauka zajmująca się badaniem organizmów niewidocznych gołym okiem;

Wiktionary

Mikrobiologia – nauka biologiczna zajmująca się zagadnieniami związanymi z mikroorganizmami oraz wirusami, dział biologii.

Do organizmów, którymi zajmuje się mikrobiologia, należą: bakterie (zobacz też bakteriologia), grzyby (zobacz też mykologia) oraz niektóre protisty.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) mikrobiologia jamy ustnej / pochwy • mikrobiologia ogólna / przemysłowa / techniczna / żywności • mikrobiologia farmaceutyczna / kliniczna / lekarska / weterynaryjna • mikrobiologia dla pielęgniarek / dla stomatologów / dla studentów • katedra / pracownia / zakład mikrobiologii

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) biologia

meronimy.

 (1.1) bakteriologia, wirusologia, mykologia / mikologia, protozoologia, immunologia

pokrewne.

 rzecz. mikrobiolog m.

 przym. mikrobiologiczny

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etymn|pol|mikro-|biologia.

uwagi.

 (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) microbiology

* baskijski: (1.1) mikrobiologia

* białoruski: (1.1) мікрабіялогія ż.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) мікрабіялёгія ż.

* bułgarski: (1.1) микробиология ż.

* chorwacki: (1.1) mikrobiologija ż.

* duński: (1.1) mikrobiologi w.

* esperanto: (1.1) mikrobiologio

* estoński: (1.1) mikrobioloogia

* fiński: (1.1) mikrobiologia

* francuski: (1.1) microbiologie ż.

* hiszpański: (1.1) microbiología ż.

* japoński: (1.1) furi|微生物学|びせいぶつがく.

* kataloński: (1.1) microbiologia ż.

* koreański: (1.1) 미생물학

* niemiecki: (1.1) Mikrobiologie ż.

* nowogrecki: (1.1) μικροβιολογία ż.

* rosyjski: (1.1) микробиология ż.

* szwedzki: (1.1) mikrobiologi w.

* tajski: (1.1) จุลชีววิทยา (jun.lá.chee.wá.wít.tá.yaa)

* ukraiński: (1.1) мікробіологія ż.

* węgierski: (1.1) mikrobiológia

* włoski: (1.1) microbiologia

źródła.

== mikrobiologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) mikrobiologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔbʲjɔˈlɔɟja, AS: mʹikrobʹi ̯oloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrobiolog m.

 przym. mikrobiologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) biologia

meronimy.

 (1.1) bakteriologia, wirusologia, mykologia / mikologia, protozoologia, immunologia

pokrewne.

 rzecz. mikrobiolog m.

 przym. mikrobiologiczny

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etymn|pol|mikro-|biologia.

uwagi.

 (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) microbiology

* baskijski: (1.1) mikrobiologia

* białoruski: (1.1) мікрабіялогія ż.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) мікрабіялёгія ż.

* bułgarski: (1.1) микробиология ż.

* chorwacki: (1.1) mikrobiologija ż.

* duński: (1.1) mikrobiologi w.

* esperanto: (1.1) mikrobiologio

* estoński: (1.1) mikrobioloogia

* fiński: (1.1) mikrobiologia

* francuski: (1.1) microbiologie ż.

* hiszpański: (1.1) microbiología ż.

* japoński: (1.1) furi|微生物学|びせいぶつがく.

* kataloński: (1.1) microbiologia ż.

* koreański: (1.1) 미생물학

* niemiecki: (1.1) Mikrobiologie ż.

* nowogrecki: (1.1) μικροβιολογία ż.

* rosyjski: (1.1) микробиология ż.

* szwedzki: (1.1) mikrobiologi w.

* tajski: (1.1) จุลชีววิทยา (jun.lá.chee.wá.wít.tá.yaa)

* ukraiński: (1.1) мікробіологія ż.

* węgierski: (1.1) mikrobiológia

* włoski: (1.1) microbiologia

źródła.

== mikrobiologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) mikrobiologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mikrobiologicznie

mikrobiologiczny


SJP.pl

Patrz:

mikrobiologiczny

mikrobiologiczny

dotyczący mikrobiologii lub mikroorganizmów (np. proces mikrobiologiczny, mikrobiologiczna kontrola wody)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący mikrobiologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrobiologia ż., mikrobiolog m.

Wiktionary


mikrobiolożka

mikrobiolog


SJP.pl

Patrz:

mikrobiolog

mikrobiom

ogół bakterii występujących na danym obszarze


SJP.pl

Wikipedia


mikrobiomowy

mikrobiom


SJP.pl

Patrz:

mikrobiom

mikrobiota

wszystkie mikroorganizmy zasiedlające organizm człowieka (bakterie, grzyby, wirusy i archeony)


SJP.pl

  • mikrobiota – rodzaj roślin iglastych, do którego należy jeden gatunek – mikrobiota syberyjska
  • mikrobiom – termin synonimiczny lub bliskoznaczny
  • mikrobiota jelitowa – mikrobiom zasiedlający układ pokarmowy

Wikipedia


mikrobiotyczny

mikrobiota


SJP.pl

Patrz:

mikrobiota

mikroblog

dziennik internetowy z bardzo krótkimi wpisami


SJP.pl

Mikroblog – rodzaj dziennika internetowego, w którym głównym nośnikiem informacji są krótkie wpisy mające zazwyczaj długość jednego zdania. Tak jak zwykłe blogi, mikroblog może oprócz wpisów tekstowych zawierać zdjęcia, klipy dźwiękowe czy filmowe; może być dostępny dla każdego lub wąskiej grupy wyselekcjonowanych przez autora czytelników.

Wikipedia


mikrobowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący mikrobów, zarazków

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrob m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drobnoustrojowy

Wiktionary


mikrobrowar

bardzo mały browar


SJP.pl

Terminy browar rzemieślniczy, mikrobrowar nie posiadają powszechnie uznanej definicji, ale zwykle stosuje się je w odniesieniu do niezależnych (w sensie właścicielskim), małych browarów o tradycyjnych metodach warzenia piwa. Należą do nich niewielkie browary produkujące piwa specjalne, browary restauracyjne (brewpuby) oraz browary kontraktowe. Jedną z ważniejszych definicji browaru rzemieślniczego wprowadziło Polskie Stowarzyszenie Browarów Rzemieślniczych, organizacja reprezentująca browary rzemieślnicze w Polsce, według której browar rzemieślniczy: jakość produktu stawia na pierwszym miejscu, jest znany z ludzi tworzących piwa, jest innowacyjny, jest niezależny.

Wikipedia


mikrobus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mot. mały autobus dla około dziesięciu osób

Wiktionary

Mikrobus – autobus niewielkich rozmiarów, przeznaczony do przewozu na miejscach siedzących od 9 do 20 (17 według niektórych źródeł) pasażerów, nie licząc kierowcy. Mikrobusy, zwłaszcza starsze (na przykład polskie Nysy), projektowane i wytwarzane były często z użyciem podzespołów (silników, układów napędowych, zawieszenia) samochodów osobowych. Większe pojazdy unifikowane są często z lekkimi samochodami ciężarowymi (dostawczymi).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) autobus

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: zdrobn. mikrobusik mrz.

 przym. mikrobusowy

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|mikro-|-bus.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) minibus

* baskijski: (1.1) mikrobus

* bułgarski: (1.1) микробус m.

* hiszpański: (1.1) microbús m.

* interlingua: (1.1) minibus

* kabowerdeński: (1.1) iási

* niemiecki: (1.1) Kleinbus m., Minibus m.

* słowacki: (1.1) mikrobus m.

* węgierski: (1.1) kisbusz

* włoski: (1.1) minibus m.

źródła.

== mikrobus (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) mot. mikrobus

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. mikrobusik mrz.

 przym. mikrobusowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) autobus

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: zdrobn. mikrobusik mrz.

 przym. mikrobusowy

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|mikro-|-bus.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) minibus

* baskijski: (1.1) mikrobus

* bułgarski: (1.1) микробус m.

* hiszpański: (1.1) microbús m.

* interlingua: (1.1) minibus

* kabowerdeński: (1.1) iási

* niemiecki: (1.1) Kleinbus m., Minibus m.

* słowacki: (1.1) mikrobus m.

* węgierski: (1.1) kisbusz

* włoski: (1.1) minibus m.

źródła.

== mikrobus (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) mot. mikrobus

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mikrobusik

zdrobnienie od: mikrobus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od mikrobus

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie mikrobus, lecz tylko mały mikrobusik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrobus m.

Wiktionary


mikrocefal

osoba cierpiąca na mikrocefalię


SJP.pl

Mikrocefal – dinozaur z rodziny pachycefalozaurów. Znany jest z dwóch małych czaszek o średnicy 5 centymetrów. Żył około 85 milionów lat temu w późnej kredzie w Ameryce Północnej, w prowincji Alberta w Kanadzie. Być może osiągał 30 centymetrów długości. Nie został jeszcze formalnie opisany, a więc jego nazwa może ulec zmianie. Mikrocefal znaczy "mała głowa".

Wikipedia


mikrocefalia

wada rozwojowa charakteryzująca się małymi wymiarami mózgoczaszki w stosunku do twarzoczaszki, łącząca się zwykle z niedorozwojem umysłowym; małogłowie, małomóżdże


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wada rozwojowa charakteryzująca się nienaturalnie małymi wymiarami czaszki;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔt͡sɛˈfalʲja, AS: mʹikrocefalʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. acefalia

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) małogłowie

Wiktionary


mikrocel

rodzaj dinozaura z infrarzędu zauropodów; saltazaur, mikrocelus, mikrozaurops


SJP.pl

Wikipedia


mikrocelus

rodzaj dinozaura z infrarzędu zauropodów; saltazaur, mikrocel, mikrozaurops


SJP.pl


mikroceratops

najmniejszy przedstawiciel ceratopsów


SJP.pl

Mikroceratus (Microceratus) – rodzaj dinozaura z grupy ceratopsów. Był to najmniejszy przedstawiciel ceratopsów. Początkowo został opisany przez Bohlina jako Microceratops, co oznacza „małe rogate oblicze”.

Wikipedia


mikrochip

[czytaj: mikroczip] mikroskopijny chip; mikroczip, microchip


SJP.pl


mikrochirurg

mikrochirurgia


SJP.pl

Patrz:

mikrochirurgia

mikrochirurgia

1. wykonywanie operacji chirurgicznych na bardzo małej powierzchni narządu lub części ciała;
2. zabiegi chirurgiczne dokonywane pod mikroskopem na bardzo małych obiektach


SJP.pl

Mikrochirurgia – dział chirurgii zajmujący się wykonywaniem zabiegów chirurgicznych pod mikroskopem na bardzo małych strukturach żywych (np. operacje krtani, nosa, zatok przynosowych, ucha, oka, zespolenia drobnych naczyń krwionośnych).

Wikipedia


mikrochirurgiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z mikrochirurgią, dotyczący mikrochirurgii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrochirurgia ż., mikrochirurg mos./ż.

Wiktionary


mikrociało

drobna forma cytoplazmatyczna o kulistym kształcie, otoczona pojedynczą błoną, zawierająca enzymy utleniające i katalazę


SJP.pl


mikrocykl

najkrótszy cykl (zwykle w odniesieniu do cyklu treningowego)


SJP.pl


mikrocysta

1. glon występujący w wodach stojących;
2. bardzo mała cysta


SJP.pl


mikrocyt

erytrocyt o prawidłowym kształcie, ale zmniejszonej średnicy, występujący np. w niedokrwistości z niedoboru żelaza


SJP.pl


mikrocytoza

zbyt mała objętość krwinek czerwonych


SJP.pl

Mikrocytoza – stan hematologiczny charakteryzujący się występowaniem we krwi krążącej mikrocytów, tzn. małych krwinek czerwonych o średnicy mniejszej od wartości uznawanych za normę, a więc mniejszej lub równej 6 mikrometrów. Średnia objętość takich krwinek (MCV) wynosi mniej niż ok. 80 fl (wartość zależna od laboratorium).

Wikipedia


mikrocząstka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. cząstka materii stanowiąca obiekt badań mechaniki kwantowej;

Wiktionary


mikroczip

mikroskopijny chip; mikrochip, microchip


SJP.pl


mikroczipowy

mikroczip


SJP.pl

Patrz:

mikroczip

mikrodawka

niewielka dawka


SJP.pl


mikrodermabrazja

ścieranie warstw naskórka strumieniem mikrokryształków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kosmet. zabieg kosmetyczny polegający na mechanicznym ścieraniu kolejnych warstw naskórka przez precyzyjnie kontrolowany strumień mikrokryształków

Wiktionary

Mikrodermabrazja – pielęgnacyjny zabieg kosmetyczny, polegający na ścieraniu kolejnych warstw naskórka przez precyzyjnie kontrolowany strumień mikrokryształków. Mikropeeling kontrolowany jest jedną z wielu metod mechanicznego złuszczania naskórka. Polega na usunięciu - ścieraniu warstwy rogowej naskórka za pomocą specjalnego urządzenia.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔdɛrmaˈbrazʲja, AS: mʹikrodermabrazʹi ̯a

Wiktionary


mikrodermal

ozdobny implant z kotwiczką i ozdobną nakrętką, wszczepiany pod skórę; microdermal


SJP.pl


mikrodrobina

mikroskopijny kawałek (np. plastiku)


SJP.pl


mikrodruk

1. technika fotograficznego pomniejszania oryginału i drukowania go offsetowo;
2. reprodukcja wykonana taką techniką


SJP.pl

Wikipedia


mikrodysk

dysk twardy o bardzo małych wymiarach


SJP.pl


mikrodzielnica

niewielka dzielnica miasta zaprojektowana jako samowystarczalna


SJP.pl


mikroekonomia

dział ekonomii badający zjawiska i procesy gospodarcze zachodzące w poszczególnych obszarach gospodarki, obserwowanych i wyjaśnianych z punktu widzenia działalności gospodarczej poszczególnych podmiotów gospodarczych: nabywców, konsumentów, sprzedawców i producentów


SJP.pl

Mikroekonomia – dziedzina ekonomii zajmująca się badaniem wyborów ludzkich w warunkach rzadkości dóbr, w tym w szczególności badaniem zachowań indywidualnych konsumentów i przedsiębiorców oraz interakcji między tymi zachowaniami na poszczególnych rynkach. Jest to nauka zajmująca się szczegółową analizą podejmowanych przez jednostki decyzji dotyczących produkcji oraz wymiany (zakupu i sprzedaży) dóbr.

Wikipedia


mikroeksplozja

bardzo mały wybuch, zapłon


SJP.pl


mikroekspresja

bardzo krótka, niekontrolowana ekspresja mimiczna


SJP.pl

Mikroekspresja – bardzo krótko trwająca, rzędu 50 ms, pełna ekspresja mimiczna, charakterystyczna dla przeżywanej emocji.

Emocje sprzężone są z określoną, uniwersalną mimiką, reakcja mimiczna pojawia się więc automatycznie podczas przeżywania określonej emocji i zwykle upływa pewien krótki czas, zanim jesteśmy w stanie świadomie ją kontrolować. Podczas tego opóźnienia, trwającego około pięćdziesięciu milisekund, zanim zdążymy skontrolować reakcję mimiczną, ujawnia się ona w postaci mikroekspresji.

Wikipedia


mikroelektroforeza

zabieg z użyciem prądu elektrycznego, pomagający wprowadzić przez skórę leki do organizmu pacjenta; jonoforeza, jontoforeza


SJP.pl


mikroelektroniczny

mikroelektronika


SJP.pl

Patrz:

mikroelektronika

mikroelektronika

Mikroelektronika – dziedzina elektroniki, która zajmuje się procesami produkcji układów scalonych oraz komponentów elektronicznych o bardzo małych rozmiarach. Urządzenia te są produkowane głównie z półprzewodników w technologii krzemowej.

Wikipedia


mikroelement

pierwiastek wchodzący w skład organizmu, który wchodzi w skład enzymu i wpływa na przebieg wielu reakcji chemicznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. pierwiastek chemiczny występujący w minimalnych ilościach w organizmach żywych

Wiktionary

Mikroelementy, mikroskładniki, pierwiastki śladowe – pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U ludzi zapotrzebowanie na te pierwiastki wynosi poniżej 100 mg na dobę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) O roli biopierwiastków, mikroelementów, „metali życia”, czy jakkolwiek je nazwać, w naszym organizmie wiemy od niedawna. Z pewnością nie wiemy jeszcze wszystkiego.

Wiktionary


mikroelementowy

mikroelement


SJP.pl

Patrz:

mikroelement

mikroewolucja

proces ewolucyjny zachodzący w stosunkowo krótkich okresach, prowadzący do wyodrębnienia się nowych form zwierząt i roślin


SJP.pl

Mikroewolucja – procesy polegające na różnicowaniu genetycznym wewnątrz populacji powodowane przez mutacje, przepływ genów, dryf genetyczny i selekcję naturalną warunkowaną lokalnymi czynnikami środowiska. W wyniku różnicowania genetycznego na poziomie populacji dojść może do wyodrębnienia z czasem linii rozwojowej obejmującej organizmy klasyfikowane do odrębnych taksonów (odmian lub nawet gatunków). Sam proces specjacji traktowany jest jako pośredni między mikro- a makroewolucją. Proces mikroewolucji zachodzić może w stosunkowo krótkim czasie (kilkudziesięciu pokoleń) i sprowadza się do zmiany częstości cech fenotypowych i części alleli w populacji. Do zmian mikroewolucyjnych można zaliczyć np. melanizm przemysłowy. Jest to zwiększenie występowania ciemnych mutantów, przede wszystkim owadów, na terenach uprzemysłowionych. Na terenach tych dobór naturalny (kierunkowy) faworyzuje odmiany ciemne, które są mniej widoczne dla drapieżników.

Wikipedia


mikroewolucyjny

mikroewolucja


SJP.pl

Patrz:

mikroewolucja

mikrofabryka

fabryka o małych rozmiarach


SJP.pl


mikrofag

krwinka biała pochłaniająca bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje


SJP.pl

Granulocyty (PMN lub PML – ang. polymorphonuclear leukocytes, polimorfojądrowe leukocyty) – rodzaj leukocytów, które w cytoplazmie zawierają liczne ziarnistości oraz posiadają podzielone na segmenty (segmentowane) jądro komórkowe.

Wikipedia


mikrofala

1. fala elektromagnetyczna o długości od 1 mm do 1 m;
2. potocznie: kuchenka mikrofalowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. fala elektromagnetyczna o stosunkowo wysokiej częstotliwości i niskiej długości;

 (1.2) pot. kuchenka mikrofalowa

Wiktionary

Mikrofale – promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali pomiędzy podczerwienią a falami ultrakrótkimi. Zaliczane są do fal radiowych. W różnych opracowaniach spotyka się różne zakresy promieniowania uznawanego za promieniowanie mikrofalowe, przykładowo od 1 mm (częstotliwość 300 GHz) do 30 cm (1 GHz), częstotliwość = 3·109 ÷ 3·1012 Hz, a długości λ = 10−4 ÷ 0,1 m. Ten zakres pokrywa również pasma UHF oraz EHF (fale milimetrowe).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W przemyśle mięsnym mikrofale są stosowane przede wszystkim do rozmrażania bloków mięsnych. Zwykle używana jest częstotliwość 915 MHz, ponieważ mikrofale mogą wtedy wnikać na głębokość 10-15 cm.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mikrofalowy

Wiktionary


mikrofalować

podgrzewać w kuchence mikrofalowej


SJP.pl


mikrofalówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kuchenka mikrofalowa

Wiktionary

Kuchenka mikrofalowa, mikrofalówka, potocznie mikrofala – urządzenie kuchenne służące do ogrzewania przedmiotów znajdujących się w jej wnętrzu poprzez poddanie ich działaniu mikrofal. Za wynalazcę kuchenki mikrofalowej uważa się Percy’ego Spencera. Pierwszą komercyjnie dostępną kuchenką mikrofalową była wyprodukowana w 1947 Radarange.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z czystej ostrożności Cecylia nigdy nie pozwala swoim dzieciom używać mikrofalówki.

 (1.1) Slow food to przeciwieństwo zakupów w barach szybkiej obsługi i jedzenia dań gotowych odgrzanych w mikrofalówce.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kuchenka mikrofalowa, mikrowela, mikrofala

Wiktionary


mikrofalowy

przymiotnik

 (1.1) techn. związany z mikrofalami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrofala ż.

Wiktionary


mikrofanerofit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. niskie drzewo, wysoki krzew lub liana osiągające 2–8 metrów wysokości;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fanerofit mrz.

Wiktionary


mikrofarad

milionowa część farada


SJP.pl

Farad (F) – jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

Przewodnik elektryczny ma pojemność elektryczną jednego farada, gdy zwiększa potencjał o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba. W uproszczeniu pojemność jednego farada oznacza, że w przewodniku o potencjale jednego wolta można „umieścić” ładunek o wartości jednego kulomba.

Wikipedia


mikrofaunistyczny

mikrofauna


SJP.pl

Patrz:

mikrofauna

mikrofaza

włókno o gęstości liniowej mniejszej niż 1 denier; mikrowłókno


SJP.pl

Mikrowłókno (mikrofaza, mikrofibra) – włókno o gęstości liniowej mniejszej od 1 deniera. Mikrowłókno jest 10 razy cieńsze niż jedwab i 100 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Do produkcji mikrowłókien używa się mieszanki poliestru i poliamidu w różnych proporcjach. Mikrowłókno jest bardziej wytrzymałe w porównaniu z innymi włóknami o podobnej gęstości. Dzianiny wykonane z mikrowłókien są wyjątkowo miękkie, sprężyste i chłonne.

Wikipedia


mikrofazowy

mikrofaza


SJP.pl

Patrz:

mikrofaza

mikrofelieton

bardzo krótki utwór publicystyczno-dziennikarski


SJP.pl


mikrofibra

Mikrowłókno (mikrofaza, mikrofibra) – włókno o gęstości liniowej mniejszej od 1 deniera. Mikrowłókno jest 10 razy cieńsze niż jedwab i 100 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Do produkcji mikrowłókien używa się mieszanki poliestru i poliamidu w różnych proporcjach. Mikrowłókno jest bardziej wytrzymałe w porównaniu z innymi włóknami o podobnej gęstości. Dzianiny wykonane z mikrowłókien są wyjątkowo miękkie, sprężyste i chłonne.

Wikipedia


mikrofibryla

celulozowy element roślinnej ściany komórkowej


SJP.pl


mikrofil

w botanice: liść mający blaszkę z rozgałęzionym systemem żyłek; makrofil


SJP.pl

Mikrofil – organ spotykany współcześnie u przedstawicieli gromady widłaków, który wyewoluował odmiennie od liści pozostałych roślin naczyniowych (makrofili), jednak pełni analogiczne funkcje i wykazuje podobieństwa morfologiczne. Mikrofile wyróżniają się obecnością jedynie centralnej, nierozgałęzionej wiązki przewodzącej.

Wikipedia


mikrofilament

kurczliwe włókienko białkowe cytoplazmy białkowej


SJP.pl

Mikrofilamenty, filamenty aktynowe, mikrowłókienka (microfibrillae cellulares) – cienkie włókna białkowe zbudowane z białka aktyny znajdujące się w cytoplazmie. Są odpowiedzialne za ruch cytoplazmy i jej organelli, zmianę kształtu komórki i jej ruch pełzakowaty dzięki pseudopodiom (nibynóżkom), wpuklenie i fałdowanie błony cytoplazmatycznej oraz podział komórki.

Wikipedia


mikrofilaria

żywa larwa filarii pasożytująca we krwi lub skórze kręgowców


SJP.pl


mikrofilm

Mikrofilm – specjalny rodzaj materiału fotograficznego produkowany z reguły jako błona zwojowa o szerokości 8, 16, 35, 70 i 105 mm, na którym można rejestrować kontrastowe (pozbawione półtonów) dokumenty o charakterze kreskowym, takie jak rysunki, druki tekstowe, schematy, plany itp. w pomniejszeniu do 1:200. Stosuje się również tzw. mikrofisze. Są to błony płaskie, na których ujęcia są rejestrowane równolegle w wielu rzędach.

Wikipedia


mikrofilmia

pomieszczenie, w którym wykonuje się lub przechowuje mikrofilmy


SJP.pl


mikrofiltracja

metoda filtracji zawiesin przy użyciu porowatych struktur membranowych, używana m.in. w piwowarstwie


SJP.pl

Mikrofiltracja – metoda filtracji zawiesin przy użyciu membran porowatych. Pory w membranach do mikrofiltracji są względnie duże (0,2–10 μm) więc już przy niewielkim ciśnieniu (0,1–0,3 MPa) przepływ jest duży i wynosi od kilku do kilkunastu m³/(m²·h). Otwory są takiej wielkości, że nie przechodzą przez nie koloidy, zawiesiny i bakterie, a przepuszczane są substancje rozpuszczone – jony i niejonowe związki chemiczne, np. niektóre witaminy i rozpuszczalne białka.

Wikipedia


mikrofiltrowany

poddawany mikrofiltracji


SJP.pl


mikrofirma

firma zatrudniająca mniej niż 10 pracowników, której roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro; mikroprzedsiębiorstwo


SJP.pl


mikrofizyczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. związany z mikrofizyką, dotyczący mikrofizyki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrofizyka ż.

Wiktionary


mikroflora

drobnoustroje roślinne występujące w określonym środowisku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. zespół roślinnych drobnoustrojów żyjących w danym środowisku;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przebadaliśmy skrupulatnie całą mikroflorę kanału.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) makroflora

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|mikro-|flora. < etym|gr|μικρός. + etym|łac|Flora. → mały + bogini kwiatów

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) microflora

* białoruski: (1.1) мікрафлора ż.

* bułgarski: (1.1) микрофлора ż.

* czeski: (1.1) mikroflóra ż.

* francuski: (1.1) microflore ż.

* hiszpański: (1.1) microflora ż.

* łaciński: (1.1) microflora ż.

* łotewski: (1.1) mikroflora ż.

* niemiecki: (1.1) Mikroflora ż.

* rosyjski: (1.1) микрофлора ż.

* rumuński: (1.1) microfloră ż.

* słowacki: (1.1) mikroflóra ż.

* ukraiński: (1.1) мікрофлора ż.

* włoski: (1.1) microflora ż.

źródła.

== mikroflora (język łotewski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. mikroflora

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mikrofon

urządzenie stosowane do wzmacniania i przekazywania dźwięku na drodze przetwarzania energii akustycznej w energię elektryczną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie służące do zamiany informacji dźwiękowej na sygnał elektryczny, zwykle celem jej wzmocnienia;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Piosenkarz trzymał usta tak blisko mikrofonu, że mało go nie połknął!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈkrɔfɔ̃n, AS: mʹikrofõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrofoniarz m.

:: zdrobn. mikrofonik mrz.

 przym. mikrofonowy

Wiktionary


mikrofoniarz

potocznie: pomocnik operatora dźwięku odpowiedzialny za właściwe położenie mikrofonu podczas realizacji zdjęć


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gwara. radiowa: osoba obsługująca mikrofon

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Jacek i jestem mikrofoniarzem ze sporym doświadczeniem w nagłośnieniu i rejestracji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔˈfɔ̃ɲaʃ, AS: mʹikrofõńaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrofon m.

:: fż. mikrofoniarka ż.

 przym. mikrofonowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) technik dźwięku

Wiktionary


mikrofonik

zdrobnienie od: mikrofon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od mikrofon

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrofon m.

Wiktionary


mikrofonowy

przymiotnik

 (1.1) przym. od mikrofon

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Papierowe lampiony mocuję na długich tyczkach mikrofonowych albo wędziskach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔfɔ̃ˈnɔvɨ, AS: mʹikrofõnovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrofon, mikrofoniarz

Wiktionary


mikrofotografia

Fotomikrografia– rodzaj fotografii wykonany przy użyciu aparatu fotograficznego połączonego z mikroskopem. Obiekt fotografowany zostaje powiększony za pomocą samego mikroskopu albo obiektywu mikroskopowego zamocowanego przy pomocy nasadki na teleobiektywie.

Fotomikrografia jest metodą wykonywania zdjęć obiektów niewidocznych gołym okiem.

Wikipedia


mikrofotometr

przyrząd do mierzenia gęstości optycznej substancji


SJP.pl

Mikrofotometr – przyrząd do pomiaru w skali mikroskopowej współczynnika przepuszczalności światła, współczynnika odbicia światła, gęstości optycznej preparatów oraz zdjęć fotograficznych: spektrogramów, rentgenogramów, zdjęć astronomicznych i innych.

Wikipedia


mikrogameta

gameta męska mniejsza od gamety żeńskiej, występująca u pierwotniaków i roślin


SJP.pl


mikroglej

drobne komórki glejowe uzupełniające ubytki neuronów


SJP.pl

Mikroglej (ang. microglia, third element) – komórki nieneuronalne centralnego układu nerwowego, tkankowo specyficzne, rezydentne makrofagi kontrolujące homeostazę i biorące udział w odpowiedzi immunologicznej.

Wikipedia


mikroglobal

kompleks witamin (m.in. A, C i E) zdolny do przenikania do najgłębszych warstw skóry; vitasom


SJP.pl


mikrogospodarstwo

bardzo małe gospodarstwo rolne; minigospodarstwo


SJP.pl


mikrografia

Mikrografia – zaburzenie neurologiczne, które polega na stopniowym zmniejszaniu się liter w trakcie pisania, a pismo staje się coraz mniej czytelne.

Jest to charakterystyczny objaw choroby Parkinsona, ale może się także pojawiać w trakcie leczenia neuroleptykami.

Wikipedia


mikrogram

jednostka masy równa jednej milionowej grama


SJP.pl

Mikrogram – pochodna jednostka masy w układzie SI, symbol µg, równa jednej milionowej grama (0,000001 g). Przedrostek "mikro" = 0,000001

Grecka litera µ (czytaj [mi]) odpowiada małej literze m w alfabecie łacińskim (duże litery wyglądają w obu alfabetach identycznie, M).

Wikipedia


mikrogrant

grant o małej wartości


SJP.pl

Mikrogrant – mała kwota przyznawana osobom fizycznym, żyjącym za mniej niż 1 USD dziennie, w celu stworzenia przez nich trwałego źródła utrzymania lub założenia mikroprzedsiębiorstwa. Odbiorcami mikrograntów mogą być również organizacje lub grupy obywatelskie które są zaangażowane w działalność charytatywną. W odróżnieniu od mikrokredytów, mikrogranty są bezzwrotne.

Wikipedia


mikrogranulka

bardzo małych rozmiarów granulka


SJP.pl


mikrograwitacja

grawitacja o niewielkiej sile przyciągania


SJP.pl

Mikrograwitacja – zjawisko opisywane jako stan przestrzeni, w której panuje znikomo małe przyspieszenie grawitacyjne pochodzące ze źródeł zewnętrznych – niewchodzących w skład danego układu w przestrzeni.

Wikipedia


mikrohalucynacja

omam wzrokowy, w którym postacie lub przedmioty występują w pomniejszeniu


SJP.pl


mikrohematuria

chorobowa obecność czerwonych krwinek w moczu; krwinkomocz


SJP.pl

Krwinkomocz, erytrocyturia, krwiomocz mikroskopowy, mikrohematuria – obecność erytrocytów w moczu (więcej niż 3 erytrocyty w polu widzenia) niezmieniająca jego wyglądu makroskopowego. W przeciwieństwie do krwiomoczu krwinkomocz ma charakter mikroskopowy i czerwone krwinki nie dają zabarwienia optycznego. Obecności pojedynczych erytrocytów w moczu nie uważa się za patologię.

Wikipedia


mikrohenr

jednostka indukcyjności równa jednej milionowej henra


SJP.pl


mikroherc

jednostka częstotliwości równa jednej milionowej herca


SJP.pl


mikroinformatyka

dział informatyki koncentrujący się głównie na systemach mikrokomputerowych


SJP.pl


mikroinfraskop

urządzenie przekształcające obraz uzyskany w promieniowaniu podczerwonym na obraz widzialny


SJP.pl


mikroiniekcja

iniekcja dokonywana pod mikroskopem, stosowana np. do wstrzyknięć materiału genetycznego do poszczególnych komórek


SJP.pl

Mikroiniekcja – metoda umożliwiająca kontrolowane, bezpośrednie wprowadzanie dowolnego rodzaju substancji do pojedynczej, obserwowanej w mikroskopie komórki. Dzięki tej metodzie można wprowadzać do komórek DNA, RNA, białka a nawet mitochondria.

Wikipedia


mikrojęzyk

rodzaj etnolektu literackiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. etnolekt o ograniczonym, regionalnym występowaniu w stosunku do języka dominującego na danym obszarze, posiadający pewną tradycję literacką i odznaczający się pewnym stopniem standaryzacji, lecz mający niski potencjał poliwalencyjny;

Wiktionary

Mikrojęzyki (literackie) – etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym, pełniące funkcję regionalnych języków literackich. Cechują się pewnym stopniem standaryzacji, przy czym współistnieją z lepiej znanymi językami standardowymi (o zasięgu ogólnonarodowym). Mają nieznaną lub mało znaną literaturę piękną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Źródłem środków sprawności mikrojęzyków są zwykle (przynajmniej przez pewien czas) odpowiednie makrojęzyki słowiańskie, w których od dawna powstaje piśmiennictwo i którymi posługują się wybitni przedstawiciele narodu.

Wiktionary


mikrokapsułka

bardzo mała porcja leku w opakowaniu z żelatyny


SJP.pl


mikrokaseta

kaseta magnetofonowa lub wideokaseta bardzo małych rozmiarów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mała kaseta z taśmą magnetyczną, na której jest nagrany dźwięk, przeznaczona do dyktafonów i automatycznych sekretarek;

Wiktionary

Mikrokaseta (ang. Microcassette) – miniaturowa kaseta z taśmą magnetyczną stosowana w dyktafonach i automatycznych sekretarkach do zapisu dźwięku. Standard ten został opracowany przez firmę Olympus w 1969 roku.

System mikrokaset był bardzo popularny w urządzeniach przeznaczonych do rejestracji mowy, które produkowały firmy Olympus i Sony. Własny standard kaset magnetofonowych tej samej wielkości został opracowany wcześniej przez firmę Philips w 1967 r., o nazwie handlowej „Mini Cassette”. Na początku lat 80. XX w. firma Epson wykorzystała mikrokasety także jako nośnik do przechowywania danych cyfrowych w komputerach przenośnych 8-bitowych (np. Epson HX-20, Epson PX-8 Geneva).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ci, którzy nie lubią pisać, mogą zaopatrzyć się w dyktafon na mikrokasetę z automatycznym uruchamianiem (175 zł), […].

Wiktionary


mikrokawalerka

kawalerka o powierzchni poniżej 25 metrów kwadratowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. mieszkanie, którego powierzchnia wynosi 12 do 23 metrów kwadratowych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przepisy mają uniemożliwić wprowadzanie na rynek kilkunastometrowych "mieszkań". Mikrokawalerki nie spełniają norm, ale cieszą się ogromnym wzięciem.

Wiktionary


mikroklimat

Mikroklimat – klimat charakterystyczny dla małej części środowiska, której odrębność jest wynikiem specyfiki układu czynników ją tworzących, np. wysokością i wahaniami temperatury, wilgotności, prędkością ruchu powietrza itp. Określonym mikroklimatem może się charakteryzować zarówno obszar geograficzny (np. miejscowość, kotlina, czy wąwóz), jak i twór sztuczny zbudowany przez człowieka (wnętrze samochodu, mieszkanie, hala produkcyjna).

Wikipedia


mikroklimatologia

dziedzina nauki zajmująca się badaniem mikroklimatów


SJP.pl


mikroklimatyczny

mikroklimat


SJP.pl

Patrz:

mikroklimat

mikroklin

minerał skałotwórczy z grupy skaleni, odmiana glinokrzemianu potasu


SJP.pl

Mikroklin – minerał z grupy krzemianów. Jest jedną z trzech (oprócz sanidynu i ortoklazu) odmian polimorficznych skalenia potasowego. Jest minerałem bardzo pospolitym; stanowi ważny składnik pegmatytów i skał metamorficznych.

Nazwa pochodzi od gr. mikros = mały oraz klinein = nachylać (schylać się, upadać); nazwa nawiązuje do kąta między płaszczyznami łupliwości w tym minerale (jest mniejszy od 90°).

Wikipedia


mikrokod

Mikroprogram, mikrokod – program implementujący listę rozkazów procesora. Podobnie jak język wysokiego poziomu jest kompilowany do kodu maszynowego, tak każdy rozkaz kodu maszynowego ma postać ciągu mikroinstrukcji nazywanego mikroprogramem lub mikrokodem.

Wikipedia


mikrokok

kulista bakteria tlenowa


SJP.pl


mikrokolonia

trwałe skupisko mikroorganizmów


SJP.pl


mikrokomputer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. komputer do użytku personalnego

Wiktionary

Mikrokomputer – komputer o niewielkich rozmiarach, z pojedynczym mikroprocesorem, pracujący oddzielnie lub jako jeden z elementów złożonego układu, na przykład komputer osobisty, laptop.

Podstawowymi elementami mikrokomputera są:

  • mikroprocesor (jednostka centralna, CPU)
  • układ wejścia-wyjścia
  • pamięci (ROM i RAM).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. mikrokomputerowy

Wiktionary


mikrokomputerowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący mikrokomputera, związany z mikrokomputerem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrokomputer m.

Wiktionary


mikrokoniczyna

miniaturowa odmiana koniczyny


SJP.pl


mikrokonsument

organizm cudzożywny rozkładający resztki organiczne i produkujący związki nieorganiczne, wykorzystywane przez rośliny


SJP.pl


mikrokontekst

połączenie wyrazowe lub fraza przybliżająca znaczenie wchodzącej w jej skład jednostki językowej


SJP.pl


mikrokontroler

scalony system mikroprocesorowy


SJP.pl

Mikrokontroler (MCU lub μC, od ang. microcontroller), mikrokomputer jednoukładowy – scalony system mikroprocesorowy, zrealizowany w postaci pojedynczego układu scalonego zawierającego jednostkę centralną (CPU), pamięć RAM oraz rozbudowane układy wejścia-wyjścia i na ogół pamięć programu jako FRAM, MRAM, ROM lub flash.

Wikipedia


mikrokontynent

Mikrokontynent – fragment skorupy kontynentalnej, czy też szerzej – kontynentalnej litosfery, oddzielony od większych kontynentów i nie leżący w obrębie szelfu kontynentalnego. Nie ma fizycznego rozgraniczenia między tym, co nazywamy kontynentem, a co mikrokontynentem. Za mikrokontynenty uważa się te wszystkie lądy, które spełniają powyższą definicję i mają powierzchnię mniejszą niż Australia. Nie są nimi wyspy powstałe nad plamami gorąca, jak Islandia i Hawaje. Prehistoryczne mikrokontynenty, które zostały scalone z większymi kontynentami, są rozpoznawalne w geologii jako terrany.

Wikipedia


mikrokosmek

charakterystyczny wypustek błony komórkowej komórek nabłonkowych w jelicie cienkim


SJP.pl

Mikrokosmek – palcowata, cytoplazmatyczna wypustka (sfałdowanie błony komórkowej) występująca na wolnej powierzchni niektórych komórek zwierzęcych. Najliczniejsze są w enterocytach (tzw. rąbek oskórkowy lub rąbek prążkowaty) oraz w nabłonku kanalika proksymalnego (tzw. rąbek szczoteczkowy lub brzeżek szczoteczkowy). Długość mikrokosmków wynosi zwykle 0,5–2 µm, natomiast średnica 0,1 µm. W ich wnętrzu znajduje się pęczek mikrofilamentów.

Wikipedia


mikrokosmos

  • Mikrokosmos – wywodząca się z myśli greckiej idea kosmologiczna, według której całości niższego rzędu są obrazami całości wyższego rzędu; np. człowiek jest obrazem kosmosu.
  • Mikrokosmos – film z 1996
  • Mikrokosmos. Portret miasta środkowoeuropejskiego – książka autorstwa Normana Daviesa i Rogera Moorhouse’a
  • Mikrokosmos (CERN) – muzeum poświęcone fizyce cząstek elementarnych, umiejscowione w CERN pod Genewą w Szwajcarii.

Wikipedia


mikrokrążenie

Mikrokrążenie – element układu krwionośnego kręgowców, zbudowany z małych żyłek i tętniczek oraz naczyń włosowatych. W tym miejscu zachodzi wymiana substancji między krwią a płynem pozakomórkowym w narządach.

Wikipedia


mikrokredyt

kredyt o niskiej kwocie, przeznaczony dla ludzi ubogich, najczęściej niemających zdolności kredytowej w tradycyjnych bankach


SJP.pl

Mikrokredyt – niskokwotowy kredyt, który jest przeznaczony dla ludzi biednych, głównie bezrobotnych, najczęściej bez zdolności kredytowej w tradycyjnych bankach. Jest narzędziem mikrofinansowania.

Współcześnie idea mikrokredytu zyskała na popularności dzięki działalności Muhammada Yunusa, założyciela Grameen Bank, bangladeskiego banku specjalizującego się w udzielaniu mikrokredytów. Za swoją działalność Yunus został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla w 2006 roku.

Wikipedia


mikrokredytowy

mikrokredyt


SJP.pl

Patrz:

mikrokredyt

mikrokryształ

kryształ mikrometrycznych rozmiarów


SJP.pl


mikrokryształek

zdrobnienie od: mikrokryształ


SJP.pl


mikrokulka

cząsteczka tworzywa o działaniu ściernym


SJP.pl


mikrolas

ekosystem leśny na niewielkiej powierzchni; las kieszonkowy


SJP.pl


mikrolit

1. narzędzie krzemienne bardzo małych rozmiarów, typowe dla mezolitu
2. mikroskopijny krysztalik występujący w skałach wulkanicznych


SJP.pl

Mikrolit, zbrojnik mikrolityczny – narzędzie krzemienne bardzo małych rozmiarów. Wiele mikrolitów nie przekracza 1 cm. Mają one często kształty geometryczne, np. trójkąty, trapezy, prostokąty, romby itd. Niekiedy spotykane w kulturach paleolitycznych, bardzo często występują w mezolicie. Mikrolity powstawały z zastosowaniem techniki rylcowczej.

Wikipedia


mikrolitr

jednostka objętości równa jednej milionowej litra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. jednostka objętości równa jednej milionowej części litra

Wiktionary

Litr, oznaczenie l (mała litera) – pozaukładowa jednostka objętości. W przeliczeniu na jednostki SI 1 l = 1/1000 m³ = 1 dm³.

W USA, Kanadzie, Australii do oznaczania tej jednostki stosuje się oficjalnie wielką literę L, w pozostałych krajach świata, w tym w Polsce, normą jest stosowanie małej litery l, choć stosowanie wielkiej litery jest również dopuszczalne.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) skr. µl

Wiktionary


mikrolityczny

mikrolit


SJP.pl

Patrz:

mikrolit

mikrolog

specjalista w zakresie mikrologii


SJP.pl


mikrolokal

lokal o niewielkiej powierzchni


SJP.pl


mikrolot

samolot ultralekki


SJP.pl

Samolot ultralekki, mikrolot, ultralight, ultralekki statek powietrzny, samolot UL lub ULM – samolot do amatorskiego latania, który spełnia następujące wymagania:

  • prędkość przeciągnięcia lub minimalna prędkość lotu poziomego w konfiguracji do lądowania nie może przekraczać 65 km/h
  • masa startowa samolotu nie przekracza 450 kg w przypadku samolotów lądujących na ziemi lub 495 kg, w przypadku samolotów lądujących na wodzie (tak zwany wodnosamolot). Jeśli samolot został wyposażony w system ratowniczy jego waga może być dodatkowo większa o 22,5 kg.

Wikipedia


mikrolud

w fantastyce: lud składający się z mikroskopijnych istot


SJP.pl


mikromacierz

badanie DNA mające na celu wykrycie nieprawidłowości w obrazie chromosomów


SJP.pl

  • mikromacierz DNA
  • mikromacierz białkowa

Wikipedia


mikromania

chorobliwe uznawanie siebie za bezwartościowego człowieka; mania małości


SJP.pl


mikromanometr

manometr do pomiaru małych ciśnień


SJP.pl

Mikromanometr – przyrząd służący do pomiaru ciśnienia względnego o wartości mniejszej niż 6000 Pa, rodzaj ciśnieniomierza.

Wikipedia


mikromasaż

zabieg ultradźwiękowy poprawiający krążenie krwi i uaktywniający metabolizm komórkowy


SJP.pl


mikromechanizm

urządzenie mechaniczne lub elektromechaniczne o bardzo małych wymiarach; mikrourządzenie


SJP.pl


mikromer

komórka blastomeru


SJP.pl


mikrometeor

meteor o ziarnach wielkości do 0,2 mm


SJP.pl


mikrometeoroid

ziarno pyłu kosmicznego, najmniejsze ciało spośród małych ciał Układu Słonecznego


SJP.pl


mikrometeoryt

meteoryt o bardzo małym rozmiarze


SJP.pl

Wikipedia


mikrometeorytowy

przymiotnik od: mikrometeoryt


SJP.pl


mikrometoda

chemiczna metoda analizy; metoda miligramowa


SJP.pl


mikrometr

jednostka długości równa 0,000001 metra; dawniej zwana mikronem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. jednostka długości równa milionowej części metra;

 (1.2) techn. narzędzie do mierzenia bardzo małych długości lub grubości

 (1.3) astr. przyrząd do dokładnego wyznaczania położenia ciał na niebie, momentu ich przejścia przez południk oraz do wyznaczania odległości kątowej między obiektami

Wiktionary

Mikrometr (symbol: μm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna milionowa metra, czy inaczej, jedna tysięczna milimetra. Jeden mikrometr równa się zatem 10−6 m. W notacji naukowej, zwłaszcza anglosaskiej, zapisuje się go niekiedy jako 1 E-6 m, co oznacza 0,000001 × 1 m.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) symbol. µm

 (1.2) śruba mikrometryczna, leniwka, daw. drobnomierz

Wiktionary


mikrometraż

bardzo mała powierzchnia czegoś


SJP.pl


mikrometrowy

mikrometr (jednostka długości)


SJP.pl


mikrometryczny

mikrometr


SJP.pl

Patrz:

mikrometr

mikromierz

przyrząd do dokładnego mierzenia długości; mikrometr


SJP.pl

Mikrometr (także: mikromierz) – przyrząd pomiarowy służący do mierzenia wymiarów geometrycznych przedmiotów z materiałów twardych (np. stal, sztywne tworzywa sztuczne) z rozdzielczością rzędu 0,01 mm (z interpolacją wzrokową do 1 μm) lub 0,001 mm (mechaniczny lub cyfrowy).

Wikipedia


mikromieszkanie

małe mieszkanie, zwykle o powierzchni od 12 do 25 metrów kwadratowych


SJP.pl


mikromilimetr

jednostka długości równa jednej milionowej metra; nanometr


SJP.pl


mikromobilność

transport osobowy na niewielkich odległościach


SJP.pl

Mikromobilność – rodzaj transportu osobowego, głównie miejskiego i aglomeracyjnego, wykorzystujący lekkie urządzenia bez napędu spalinowego w celu realizacji codziennych potrzeb życiowych.

Wikipedia


mikromobilny

związany z transportem osobowym na niewielkich odległościach


SJP.pl


mikromodelarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) tworzenie miniaturowych modeli

Wiktionary

Mikromodelarstwo – jedna z form modelarstwa redukcyjnego. Charakteryzuje się stosunkowym uproszczeniem ze względu na przyjętą skalę (np. 1:500 dla statków i okrętów). Jest to dość atrakcyjna forma modelarstwa, ponieważ nie wymaga szczególnie dużych uzdolnień modelarza, a efekty pracy są widoczne już po kilku godzinach pracy, ponadto gotowe modele nie zajmują zbyt dużo miejsca, tak jak ma to miejsce w przypadku modelarstwa tradycyjnego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔ̃mɔdɛˈlarstfɔ, AS: mʹikrõmodelarstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikromodelarz m., mikromodel m.

 przym. mikromodelarski

Wiktionary


mikromotor

miniaturowy motor


SJP.pl


mikron

jednostka długości równa jednej tysiącznej milimetra; mikrometr


SJP.pl

Mikrometr (symbol: μm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna milionowa metra, czy inaczej, jedna tysięczna milimetra. Jeden mikrometr równa się zatem 10−6 m. W notacji naukowej, zwłaszcza anglosaskiej, zapisuje się go niekiedy jako 1 E-6 m, co oznacza 0,000001 × 1 m.

Wikipedia


mikronacja

  • mikronacja (organizacja posiadająca strukturę przypominajacą państwo)
  • mikronacja (wirtualne państwo)

Zobacz też:

  • mikropaństwo (małe państwo)

Wikipedia


mikronadajnik

nadajnik o bardzo małych wymiarach; pluskwa


SJP.pl


mikronawóz

Mikronawóz – produkt wykorzystywany do nawożenia, który może zawierać jeden lub kilka potrzebnych roślinom mikroskładników. Mikronawozy są stosowane do nawożenia roślin rolniczych, ogrodniczych.

Wikipedia


mikronezja

1. centralna część Oceanii;
2. państwo w Oceanii ze stolicą w Palikirze; Sfederowane Stany Mikronezji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo na Oceanie Spokojnym, część Mikronezji (1.2);

 (1.2) geogr. środkowa część Oceanii, na Oceanie Spokojnym;

Wiktionary

Mikronezja, Sfederowane Stany Mikronezji (ang. Micronesia, Federated States of Micronesia) – państwo na Oceanie Spokojnym, obejmujące większą część wysp Mikronezji. Używana jest także błędna nazwa Federacja Mikronezji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mikronezja była niegdyś terytorium powierniczym USA.

 (1.2) Zachodnia część Kiribati należy do Mikronezji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔ̃ˈnɛzʲja, AS: mʹikrõnezʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikronezyjczyk mos., Mikronezyjka ż.

 przym. mikronezyjski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) urz. Sfederowane Stany Mikronezji

Wiktionary


mikronezyjczyk

obywatel Mikronezji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mikronezji

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔ̃nɛˈzɨjt͡ʃɨk, AS: mʹikrõnezyi ̯čyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikronezja ż.

:: fż. Mikronezyjka ż.

 przym. mikronezyjski

Wiktionary


mikronezyjka

obywatelka Mikronezji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mikronezji

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔ̃nɛˈzɨjka, AS: mʹikrõnezyi ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikronezja ż.

:: fm. Mikronezyjczyk m.

 przym. mikronezyjski

Wiktionary


mikronezyjski

związany z Mikronezją


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Mikronezji

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔ̃nɛˈzɨjsʲci, AS: mʹikrõnezyi ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikronezja ż., Mikronezyjczyk m., Mikronezyjka ż.

Wiktionary


mikronika

dziedzina techniki obejmująca projektowanie, konstruowanie i wytwarzanie sprzętu elektroniczno-mechanicznego lub optycznego o małych wymiarach


SJP.pl


mikronizowany

przymiotnik

 (1.1) techn. poddany lub podawany procesowi mikronizacji

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mikronizowany materiał poddawany jest badaniu wielkości cząstek z wykorzystaniem analizatora laserowego.

Wiktionary


mikronowy

mikron


SJP.pl

Patrz:

mikron

mikroobserwacja

obserwacja obiektów niewidocznych gołym okiem; mikroskopia


SJP.pl


mikroogniwo

ogniwo, którego elektrody można wykryć tylko pod mikroskopem; ogniwo korozyjne


SJP.pl


mikroom

jednostka oporności elektrycznej równa jednej milionowej oma


SJP.pl


mikrooprogramowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. inform. zob. oprogramowanie układowe.

Wiktionary

Oprogramowanie sprzętowe, oprogramowanie wbudowane, oprogramowanie układowe, oprogramowanie wewnętrzne, mikrooprogramowanie (ang. firmware) – oprogramowanie zainstalowane na stałe w urządzeniu, zapewniające podstawowe procedury jego obsługi.

Wikipedia


mikroorganizm

niewielki organizm należący do pierwotniaków, glonów, grzybów, bakterii lub sinic; drobnoustrój


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mikrobiol. organizm żywy widoczny tylko pod mikroskopem

Wiktionary

Mikroorganizm (gr. μικρός, mikrós ‘mały’, ὀργανισμός, organismós ‘organizm’), drobnoustrój, pot. mikrob – organizm widoczny jedynie pod mikroskopem. Pojęcie to nie jest zbyt precyzyjne, lecz z pewnością mikroorganizmami są organizmy jednokomórkowe (bakterie i pierwotniaki) oraz niezróżnicowane organizmy wielokomórkowe (niektóre grzyby i glony). Do grupy tej zaliczane są także wirusy, które nie są jednak organizmami żywymi. Niektóre z mikroorganizmów są chorobotwórcze (np. gronkowiec złocisty), inne natomiast potrafią być komensalne (korzystające z zasobów innego organizmu, lecz niewpływające na jego funkcjonowanie) lub nawet symbiotyczne (np. bakterie jelitowe).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W ludzkim organizmie występuje mnóstwo mikroorganizmów – niektóre mają działanie pozytywne, inne negatywne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔːrˈɡãɲism̥, AS: mʹikr•orgãńism̦

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drobnoustrój, mikrob, zarazek; przest. bakcyl

Wiktionary


mikroostrze

małe, precyzyjne ostrze do operacji chirurgicznych


SJP.pl


mikrootwór

niewielka przerwa w jakimś materiale; mikropor, mikropora, mikropęknięcie


SJP.pl


mikropachycefalozaur

rodzaj dinozaura z podrzędu ceratopsów


SJP.pl

Mikropachycefalozaur (Micropachycephalosaurus hongtuyanensis) – dinozaur z podrzędu ceratopsów.

Żył w okresie późnej kredy (około 83-71 mln lat temu) na terenach wschodniej Azji. Długość ciała ok. 70 cm, wysokość ok. 30 cm, masa ok. 15 kg. Jego szczątki znaleziono w Chinach (w prowincji Shandong).

Wikipedia


mikropal

rzadko: mały, cienki pal; minipal, palik, kołek, tyczka


SJP.pl


mikropaleontolog

specjalista w zakresie mikropaleontologii


SJP.pl


mikropaleontologia

dział paleontologii zajmujący się badaniem mikroskopijnych skamieniałości znajdujących się w osadach skalnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. dziedzina paleontologii zajmująca się małymi skamieniałościami;

Wiktionary

Mikropaleontologia – dziedzina paleontologii zajmująca się małymi skamieniałościami (zazwyczaj poniżej 1–2 mm). Z reguły do ich obserwacji potrzebny jest mikroskop optyczny, czasem elektronowy.

Mikropaleontologia zajmuje się m.in. badaniem filogenezy taksonów mikroorganizmów. Niektóre grupy mikroskamieniałości np. akritarchy, konodonty, otwornice, kokolity oraz radiolarie mają bardzo duże znaczenie stratygraficzne, czyli służą do datowania skał osadowych.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. mikropaleontologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) micropaleontology

* baskijski: (1.1) mikropaleontologia

* bośniacki: (1.1) mikropaleontologija ż.

* estoński: (1.1) mikropaleontoloogia

* francuski: (1.1) micropaléontologie ż.

* galicyjski: (1.1) micropaleontoloxía ż.

* hiszpański: (1.1) micropaleontología ż.

* indonezyjski: (1.1) mikropaleontologi

* japoński: (1.1) furi|微化石|びかせき. (bikaseki)

* słowacki: (1.1) mikropaleontológia ż.

* włoski: (1.1) micropaleontologia ż.

źródła.

== mikropaleontologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) nauk. mikropaleontologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mikropaleontologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. mikropaleontologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) micropaleontology

* baskijski: (1.1) mikropaleontologia

* bośniacki: (1.1) mikropaleontologija ż.

* estoński: (1.1) mikropaleontoloogia

* francuski: (1.1) micropaléontologie ż.

* galicyjski: (1.1) micropaleontoloxía ż.

* hiszpański: (1.1) micropaleontología ż.

* indonezyjski: (1.1) mikropaleontologi

* japoński: (1.1) furi|微化石|びかせき. (bikaseki)

* słowacki: (1.1) mikropaleontológia ż.

* włoski: (1.1) micropaleontologia ż.

źródła.

== mikropaleontologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) nauk. mikropaleontologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mikropaleontologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mikropaleontologią, dotyczący mikropaleontologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikropaleontologia ż., mikropaleontolog mos./ż.

Wiktionary


mikropaństwo

państwo obejmujące niewielki obszar; państewko


SJP.pl

Mikropaństwo, minipaństwo, rzadziej państwo karłowate – państwo o niewielkim obszarze terytorialnym i mające niewielką liczbę ludności.

Typowym problemem mikropaństw jest np. brak własnej armii. Niewielkie terytorium i mała liczba ludności determinują daleko idące ograniczenia gospodarcze. Dlatego kraje te często wchodzą w unie celne i używają walut swoich sąsiadów. Ich słaba pozycja prowadzi w efekcie do uzależnienia się od większych państw sąsiednich, na rzecz których nierzadko rezygnują one z wykonywania części własnej suwerenności. W Europie taka zależność istnieje pomiędzy Księstwem Andory a Francją i Hiszpanią. Dla Liechtensteinu takim partnerem jest Szwajcaria, dla Księstwa Monako – Francja, a dla San Marino – Włochy. Dla pozaeuropejskich mikropaństw rolę tę odgrywają byłe metropolie, których koloniami w przeszłości były te kraje.

Wikipedia


mikropark

park niewielkich rozmiarów; park kieszonkowy


SJP.pl


mikropartykuła

surowiec pochodzenie roślinnego w postaci drobnych ziarenek zawierający wosk pszczeli i ryżowy, olej ryżowy i naturalną witaminę E, rozpływający się w zetknięciu ze skórą; granulka


SJP.pl


mikropenis

wada rozwojowa penisa


SJP.pl

Mikropenis – wada rozwojowa zewnętrznych męskich narządów płciowych polegająca na wykształceniu u osoby z kariotypem 46XY prawidłowego prącia, o prawidłowej funkcji, lecz o długości w stanie wzwodu mniejszej o co najmniej 2,5 odchylenia standardowego od średniej długości prącia, czyli mniejszy niż około 7 cm. Przyczyną jest niedobór androgenów w drugiej fazie rozwoju narządów płciowych. Leczenie polega na hormonoterapii.

Wikipedia


mikroperfuzja

metoda badania wchłaniania danej substancji w kanaliku nerkowym


SJP.pl


mikropipeta

Pipeta – sprzęt laboratoryjny – rurka szklana lub wykonana z tworzywa sztucznego, służąca do przenoszenia i odmierzania cieczy.

W laboratoriach spotykane są trzy rodzaje pipet:

Pipeta Pasteura (A na rysunku) to najprostszy rodzaj pipety. Jest to rurka szklana, o pojemności zazwyczaj ok. 1 ml, która posiada dolny odcinek wąski i górny odcinek szerszy. Ma ona charakter sprzętu jednorazowego użytku. Przy jej pomocy pobiera się i przenosi niewielkie ilości cieczy przy pomocy ssawki.

Wikipedia


mikroplankton

drobne (od 0,5 do 1 mm) organizmy roślinne i zwierzęce wchodzące w skład planktonu (np. bakterie, niektóre glony, pierwotniaki), obejmujące jego główną część


SJP.pl


mikroplastik

drobne cząsteczki tworzyw sztucznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mikroskopijne cząstki tworzyw sztucznych wyprodukowane umyślnie lub powstające na skutek degradacji tworzyw, w większości klasyfikacji mające średnicę poniżej pięciu milimetrów, często rozpatrywane jako zanieczyszczenie środowiska;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Badacze donoszą jednocześnie, że brakuje dostatecznej liczby opracowań na temat wpływu mikroplastiku na zdrowie ludzi.

Wiktionary


mikropojazd

mały, ekonomiczny pojazd o uproszczonej budowie, przeznaczony do użytku w mieście: miniauto, mikrus, mikrosamochód


SJP.pl


mikropokarmowy

dotyczący mikroelementów zawartych w pokarmach


SJP.pl


mikropokoik

bardzo mały pokój


SJP.pl


mikropompa

pompa o małej średnicy do specjalistycznych zastosowań


SJP.pl


mikropor

otwór o mikroskopijnych rozmiarach; mikropora, mikropęknięcie, mikrootwór


SJP.pl


mikropora

otwór o mikroskopijnych rozmiarach; mikropora, mikropęknięcie, mikrootwór


SJP.pl


mikroporowatość

cecha czegoś co ma bardzo małe otworki; porowatość, chropawość, chropowacizna


SJP.pl


mikroporowaty

mający drobne pory


SJP.pl


mikroport

mikrofon bezprzewodowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mikrofon bezprzewodowy

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲiˈkrɔpɔrt, AS: mʹikroport

Wiktionary


mikroporyt

rodzaj betonu autoklawizowanego o jednorodnej strukturze mikroporowatej; turyt


SJP.pl


mikropowieść

obiegowa nazwa krótkiej powieści lub dłuższego opowiadania


SJP.pl


mikropożyczka

1. niewielka pożyczka zaciągnięta w prywatnej firmie pozabankowej; chwilówka;
2. niewielka pożyczka udzielana przez instytucje finansowe


SJP.pl

Wikipedia


mikropożyczkowy

mikropożyczka


SJP.pl

Patrz:

mikropożyczka

mikropraca

bardzo mała ilość pracy włożona w coś


SJP.pl


mikroprocesor

Mikroprocesor – układ cyfrowy wykonany jako pojedynczy układ scalony o wielkim stopniu integracji (ULSI) zdolny do wykonywania operacji cyfrowych według dostarczonego ciągu instrukcji.

Mikroprocesor łączy funkcje centralnej jednostki obliczeniowej (CPU) w pojedynczym półprzewodnikowym układzie scalonym. Pierwszy mikroprocesor działał w oparciu o słowa 4-bitowe.

Wikipedia


mikroprocesorowy

mikroprocesor


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z mikroprocesorami; zawierający mikroprocesor

Wiktionary

Patrz:

mikroprocesor

Powiązane:

 rzecz. mikroprocesor mrz.

Wiktionary


mikroprogram

Mikroprogram, mikrokod – program implementujący listę rozkazów procesora. Podobnie jak język wysokiego poziomu jest kompilowany do kodu maszynowego, tak każdy rozkaz kodu maszynowego ma postać ciągu mikroinstrukcji nazywanego mikroprogramem lub mikrokodem.

Wikipedia


mikroprzedsiębiorca

właściciel przedsiębiorstwa zatrudniającego mniej niż 10 pracowników, którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro


SJP.pl

Jednostka mikro – to pojęcie wprowadzone ustawą o rachunkowości, określające jednostkę spośród wymienionych poniżej, której organ zatwierdzający podjął decyzję w sprawie sporządzania sprawozdania finansowego z zastosowaniem [zwolnienia z obowiązku sporządzania określonego bilansu(-ów), dopuszczalnego w oparciu o] art. 46 ust. 5 pkt 4, art. 47 ust. 4 pkt 4, art. 48 ust. 3, art. 48a ust. 3, art. 48b ust. 4 lub art. 49 ust. 4.:

  1. jednostki wymienione niżej, jeżeli spełniają jeden z powyższych warunków:
    • ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, w oparciu o co nie podlegają ustawie o rachunkowości
    • ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, ale stosują zasady rachunkowości określone ustawą od początku następnego roku obrotowego po zawiadomieniu o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym
    • ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wyniosły równowartość w walucie polskiej nie mniej niż 2 000 000 euro i nie więcej niż 3 000 000 euro za poprzedni rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą – w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą

    Wikipedia


mikroprzedsiębiorstwo

przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 10 pracowników, którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro; mikrofirma


SJP.pl

Jednostka mikro – to pojęcie wprowadzone ustawą o rachunkowości, określające jednostkę spośród wymienionych poniżej, której organ zatwierdzający podjął decyzję w sprawie sporządzania sprawozdania finansowego z zastosowaniem [zwolnienia z obowiązku sporządzania określonego bilansu(-ów), dopuszczalnego w oparciu o] art. 46 ust. 5 pkt 4, art. 47 ust. 4 pkt 4, art. 48 ust. 3, art. 48a ust. 3, art. 48b ust. 4 lub art. 49 ust. 4.:

  1. jednostki wymienione niżej, jeżeli spełniają jeden z powyższych warunków:
    • ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, w oparciu o co nie podlegają ustawie o rachunkowości
    • ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, ale stosują zasady rachunkowości określone ustawą od początku następnego roku obrotowego po zawiadomieniu o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym
    • ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wyniosły równowartość w walucie polskiej nie mniej niż 2 000 000 euro i nie więcej niż 3 000 000 euro za poprzedni rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą – w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą

    Wikipedia


mikroprzepływowy

mikroprzepływ


SJP.pl

Patrz:

mikroprzepływ

mikroprzełącznik

miniaturowy przełącznik


SJP.pl


mikropunkcja

metoda badania kanalików i naczyń nerkowych przez nakłuwanie ich elementów przy użyciu mikropipet i pobierania próbek moczu


SJP.pl


mikropyle

u roślin nasiennych okienko w gametoficie żeńskim, przez które wnika łagiewka pyłkowa


SJP.pl

  • mikropyle (zoologia)
  • okienko (botanika)

Wikipedia


mikropył

bardzo drobny pył


SJP.pl


mikropłatność

płatność na małą kwotę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grykomp. drobna, dobrowolna opłata za przedmioty lub ułatwienia w grze;

Wiktionary

Mikropłatność – płatność dokonywana na niewielkie kwoty.

Istnieją dwa najczęściej spotykane podejścia do definiowania mikropłatności.

W ujęciu szerokim, za płatność rozumie się każdą płatność o niskiej kwocie, niezależnie w jakiej formie (gotówką czy bezgotówkowo) i za co jest realizowana. Nie ma jednoznacznej granicy kwoty, od której płatność uważa się za mikropłatność, a górna granica jej wartości bywa ustalana arbitralnie przez poszczególnych dostawców usług płatniczych lub organizacje płatnicze. W Polsce, w ramach prac Koalicji na Rzecz Obrotu Bezgotówkowego i Mikropłatności, przyjęto, iż mikropłatność to płatność o kwotach do maksymalnie 20 zł. Ponieważ tak zdefiniowane płatności są w dominującej większości realizowane nadal przy użyciu gotówki, jednym z proponowanych celów programu rozwoju obrotu bezgotówkowego w Polsce na lata 2014–2020, przygotowanego w ramach Koalicji, stało się zwiększenie powszechności dokonywania płatności o niskich kwotach bez użycia gotówki.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) mikrotransakcja

Wiktionary


mikrorachunek

indywidualny rachunek podatkowy do wpłat podatków PIT, CIT i VAT


SJP.pl


mikroradiografia

metoda stosowana w histochemii, polegająca na otrzymywaniu zdjęć rentgenowskich ze skrawków histologicznych kontrastowanych substancjami chemicznymi


SJP.pl


mikroradiograficzny

mikroradiografia


SJP.pl

Patrz:

mikroradiografia

mikroreaktor

zminiaturyzowany reaktor


SJP.pl


mikrorecital

krótki recital


SJP.pl


mikroregion

niewielki region gospodarczy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, charakteryzująca się zbliżonymi cechami środowiskowo-krajobrazowymi, mniejsza od mezoregionu;

Wiktionary

Mikroregion – mały obszar wydzielony z większego terenu (regionu, mezoregionu lub makroregionu) ze względu na występujące specyficzne warunki geograficzne, przyrodnicze, społeczno-kulturowe lub gospodarcze.

Wikipedia


mikroregionalny

dotyczący małego regionu gospodarczego


SJP.pl


mikrorejon

niewielki rejon, głównie w mieście


SJP.pl


mikrorelief

niewielkich rozmiarów relief


SJP.pl


mikrorozkaz

w informatyce: określenie mikrooperacji do wykonania w danym cyklu


SJP.pl


mikrorurka

zminiaturyzowana rura używana w kablach światłowodowych


SJP.pl


mikrorzeźba

drobne formy ukształtowania terenu, np. żleby, zmarszczki wydmowe


SJP.pl


mikrosamochód

Mikrosamochód (ang. microcar) – określenie używane w odniesieniu do małego samochodu, którego masa własna nie przekracza zwykle 550 kg.

Mikrosamochody są często zaliczane do autosegmentu A. W przypadku jednak niektórych krajów stworzono regulacje prawne, które pozwalają wyodrębnić je jako oddzielną klasę samochodów.

Wikipedia


mikrosatelita

satelita niewielkich rozmiarów


SJP.pl


mikrość

drobność, szczupłość, niepozorność


SJP.pl


mikrosegmentacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. procedura badawcza w marketingowej analizie rynku, gdzie dokonuje się podziału rynku narodowego, ewentualnie grupy krajów, na segmenty;

 (1.2) inform. podział sieci informatycznej na mniejsze części, zwykle w celu zwiększenia dostępnego pasma

Wiktionary

  • mikrosegmentacja (ekonomia)
  • mikrosegmentacja (informatyka)

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Mikrosegmentacja sieci redukuje rozmiary domen kolizyjnych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔsɛɡmɛ̃nˈtat͡sʲja, AS: mʹikrosegmẽntacʹi ̯a

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) segmentacja wtórna, grupowanie konsumentów

Wiktionary


mikrosekunda

jednostka czasu równa jednej milionowej sekundy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miar. jednostka czasu równa jednej milionowej części sekundy;

Wiktionary

Mikrosekunda (μs) - podwielokrotna jednostka czasu w układzie SI, równa jednej milionowej sekundy:

1 μs = 10-6 s = 1/1 000 000 s
1 ms = 1 000 μs

Fala elektromagnetyczna długości 300 metrów ma okres 1 mikrosekundy.

Światło rozchodzące się w próżni przebywa przestrzeń 1 kilometra w czasie 3,33564095 μs.

Czasy błysków współczesnych komercyjnych stroboskopów mierzone są także w mikrosekundach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zaobserwowany ostatnio izotop pierwiastka 112 żył zaledwie 240 mikrosekund.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mikrosekundowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. μs

Wiktionary


mikrosfera

pusta w środku drobina o rozmiarach od 1 do 1000 mikrometrów, na ogół o kształcie sferycznym, wytwarzana sztucznie różnymi metodami lub, w przypadku naturalnych polipeptydów, powstająca spontanicznie, stosowana w bardzo wielu dziedzinach, np. jako dodatek do farb i lakierów lub przy produkcji leków


SJP.pl

Mikrosfera - sferyczne drobiny o rozmiarach mikrometrycznych, często wypełnione wewnątrz różnego rodzaju substancjami. Mikrosfery można wytwarzać ze szkła, ceramiki, polimerów syntetycznych i naturalnych. Niektóre, naturalne polipeptydy tworzą mikrosfery spontanicznie. Spontaniczne mikrosfery polipetydów są nazywane protenoidami.

Wikipedia


mikrosieć

mała sieć, np. energetyczna lub komputerowa


SJP.pl


mikrosiedlisko

teren odznaczający się pewnymi specyficznymi cechami klimatu lub podłoża, wyróżniającymi go z obrębu makroklimatu


SJP.pl


mikrosilnik

miniaturowy silnik elektryczny


SJP.pl


mikrosiwert

jednostka równoważnika dawki pochłoniętej promieniowania jonizującego równa 0,000001 siwerta


SJP.pl

Siwert (Sv) (wym. [s-iwert]), jest jednostką pochodną układu SI wielkości fizycznych odnoszących się do działania promieniowania jonizującego na organizmy żywe:

  • dawki równoważnej,
  • dawki skutecznej,
  • obciążającej dawki równoważnej,
  • obciążającej dawki skutecznej.

Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska Rolfa Maximiliana Sieverta, szwedzkiego fizyka, pioniera badań nad pomiarem dawek promieniowania i ich skutków biologicznych.

Wikipedia


mikroskalpel

skalpel umożliwiający usuwanie pojedynczych komórek z tkanki


SJP.pl


mikroskop

przyrząd stosowany do tworzenia powiększonych obrazów małych przedmiotów lub obiektów niewidocznych gołym okiem, wykorzystujący układy soczewek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;

Wiktionary

Mikroskop (stgr. μικρός mikros – „mały” i σκοπέω skopeo – „patrzę, obserwuję”) – urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem, albo przyjrzenia się subtelnym detalom obiektów małych, aczkolwiek widocznych nieuzbrojonym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲiˈkrɔskɔp, AS: mʹikroskop

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. Mic

Wiktionary


mikroskopia

Mikroskop (stgr. μικρός mikros – „mały” i σκοπέω skopeo – „patrzę, obserwuję”) – urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem, albo przyjrzenia się subtelnym detalom obiektów małych, aczkolwiek widocznych nieuzbrojonym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata.

Wikipedia


mikroskopijność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest mikroskopijne; cecha tych, którzy są mikroskopijni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikroskop m., mikroskopia ż., mikroskopowanie n.

 czas. mikroskopować

 przym. mikroskopijny

 przysł. mikroskopijnie

Wiktionary


mikroskopijny

1. zauważalny jedynie pod mikroskopem (np. mikroskopijny organizm, mikroskopijne komórki);
2. bardzo mały, malutki (np. mikroskopijny chip, mikroskopijny napis); miniaturowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) bardzo mały, w skali mikro

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mikroskopijne zarysowania na kadłubie samolotu doprowadziły do katastrofy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔskɔˈpʲijnɨ, AS: mʹikroskopʹii ̯ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikroskop m., mikroskopijność ż.

 przysł. mikroskopijnie

 czas. mikroskopować

 przym. mikroskopowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) malutki, drobniutki, maciupki, tyci

Wiktionary


mikroskopować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) obserwować przy użyciu mikroskopu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikroskop m., mikroskopowanie n., mikroskopijność ż.

 przym. mikroskopowy, mikroskopijny

 przysł. mikroskopowo

Wiktionary


mikroskopowy

przymiotnik

 (1.1) techn. związany z mikroskopem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikroskop mrz.

 czas. mikroskopować

 przym. mikroskopijny

 przysł. mikroskopijnie

Wiktionary


mikroskuter

mały skuter


SJP.pl


mikroskładnik

Mikroelementy, mikroskładniki, pierwiastki śladowe – pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U ludzi zapotrzebowanie na te pierwiastki wynosi poniżej 100 mg na dobę.

Wikipedia


mikrosocjolog

specjalista w zakresie mikrosocjologii


SJP.pl


mikrosocjologia

Mikrosocjologia (mikro- + socjologia – łc. socius "towarzysz" + gr. lógos "nauka") to dział socjologii, który bada relacje społeczne w małych grupach społecznych.

Obszar badawczy w mikrosocjologii dotyczy kwestii, które są nieobserwowalne podczas badań w makroskali, takich jak relacje socjometryczne, konflikty interpersonalne, typy interakcji społecznych czy sposoby odgrywania ról społecznych.

Wikipedia


mikrosoczewka

malutka soczewka


SJP.pl


mikrosom

Mikrosomy – jedna z frakcji homogenatu komórkowego, wydzielana podczas wirowania frakcjonującego (różnicowego) lub wirowania w gradiencie gęstości. Stanowią ją drobne pęcherzyki pochodzące z błon siateczki śródplazmatycznej, cystern aparatu Golgiego oraz błony komórowej. Wykorzystuje się je w badaniach nad biosyntezą białka.

Wikipedia


mikrosomalny

mikrosom


SJP.pl

Patrz:

mikrosom

mikrospektrofotometria

metoda pomiaru absorpcji światła przez obiekty o bardzo małej powierzchni, w zależności od długości fali, a także gęstości optycznej tych obiektów


SJP.pl


mikrospora

zarodnik mniejszy (męski) roślin różnozarodnikowych, jedna z czterech komórek wytworzonych w trakcie mejozy z komórki macierzystej mikrosporangium


SJP.pl

Mikrospora – zarodnik męski, z którego rozwija się gametofit męski (przedrośle męskie). Mikrospory wytwarzane są w mikrosporangium na sporoficie. Występują u roślin różnozarodnikowych (wymarłe gatunki skrzypowych, niektóre widłaki i paprocie oraz wszystkie rośliny nasienne).

Proces powstawania mikrospor u paprotników różnozarodnikowych i roślin nasiennych nazywa się mikrosporogenezą.

Wikipedia


mikrosporangium

miejsce wytwarzania mikrospor; woreczek pyłkowy


SJP.pl

Mikrosporangium – zarodnie męskie, w których powstają mikrospory u roślin różnozarodnikowych, czyli u wymarłych przedstawicieli skrzypowych, niektórych widłaków i paproci oraz u wszystkich roślin nasiennych. Mikrosporangia powstają na liściach zarodnionośnych, zwanych mikrosporofilami.

Wikipedia


mikrospołeczeństwo

mała grupa społeczna


SJP.pl


mikrostan

Mikrostan – stan układu makroskopowego opisany za pomocą stanów wszystkich elementów składających się na ten układ (np. cząsteczek czy atomów). Stan tych składników może być opisany - w zależności od potrzeby - poprzez podanie informacji o ich położeniach, pędach, energiach itp. W celu zobrazowania pewnych zagadnień, stosuje się tak daleko idące uproszczenie, że wystarczające jest podanie, w której części naczynia - lewej czy prawej - znajduje się dana cząsteczka.

Wikipedia


mikrostruktura

1. układ i wzajemne powiązania małych grup społecznych, składających się na większą zbiorowość;
2. budowa substancji dostrzegalna tylko pod mikroskopem


SJP.pl

Mikrostruktura - subtelna, nadcząsteczkowa struktura materii, występująca w wielu ciałach stałych, mieszaninach i ciekłych kryształach.

Mikrostruktura przejawia się w istnieniu domen różnych faz fizycznych, które mogą posiadać najróżniejsze kształty i między którymi występują wyraźnie granice fazowe. Często rozmiary domen są na tyle małe, że na pierwszy rzut oka substancje posiadające mikrostrukturę wydają się zupełnie "lite". Domeny te tworzą rodzaj "mozaiki", którą można obserwować i analizować przy pomocy np. metod mikroskopowych. Mikrostruktura ma bardzo silny wpływ na rozmaite własności fizyczne materiałów (mechaniczne, elektryczne, optyczne, reologicznie), które mają decydujący wpływ na ich praktyczną zastosowalność i dlatego stanowi przedmiot intensywnych badań.

Wikipedia


mikrostyk

Mikrostyk Spółka Akcyjna – polski producent tłoczonych i wykrawanych wyrobów metalowych.

Wikipedia


mikroświnka

rasa małych świń wietnamskich; miniaturowa świnka zwisłobrzucha


SJP.pl


mikrosystem

1. mały system - zespół różnych zależności;
2. rodzaj systemu komputerowego; system mikroprocesorowy


SJP.pl


mikrosystemowy

mikrosystem


SJP.pl

Patrz:

mikrosystem

mikrosytuacja

drobna sytuacja


SJP.pl


mikrosłodownia

mała słodownia, miejsce, gdzie dla potrzeb laboratoryjnych wyrabia się półprodukt piwa albo wódki


SJP.pl


mikrosłuchowisko

słuchowisko (audycja radiowa) małej długości; minisłuchowisko


SJP.pl


mikrotablet

urządzenie elektroniczne o przekątnej pomiędzy pięcioma i siedmioma calami, łączące funkcje smartfona i tabletu; phablet, fablet


SJP.pl


mikrotechniczny

mikrotechnika


SJP.pl

Patrz:

mikrotechnika

mikrotechnologia

zestaw technik i sposobów tworzenia rozmaitych struktur o rozmiarach mikrometrycznych


SJP.pl


mikroterma

roślina klimatu chłodnego, potrzebująca do swojego rozwoju temperatury 0-15 stopni; roślina mikrotermiczna


SJP.pl


mikrotermy

roślina klimatu chłodnego, potrzebująca do swojego rozwoju temperatury 0-15 stopni; roślina mikrotermiczna


SJP.pl


mikrotom

przyrząd laboratoryjny służący do ścinania bardzo cienkich płatków z materiału biologicznego, z których sporządza się preparaty mikroskopowe


SJP.pl

Mikrotom – przyrząd służący do cięcia preparatów biologicznych na bardzo cienkie skrawki do obserwacji mikroskopowej. Mikrotomy mogą być całkowicie mechaniczne, lub półautomatyczne, gdzie wszelkie ustawienia i ruch ostrza są kierowane przez operatora, lub też bardzo zaawansowane, sterowane komputerowo, gdzie wszystkim zawiadują podzespoły elektroniczne. Większość mikrotomów ma stalowe ostrza, ale są też mikrotomy z ostrzem szklanym, powstałym z przełamania bloczku szklanego czy z ostrzem diamentowym. W mikrotomach stosuje się też cięcie laserem.

Wikipedia


mikrotomografia

Mikrotomografia rentgenowska (mikrotomografia komputerowa, computed microtomography, CMT) - nieinwazyjna metoda badawcza, pozwalająca odwzorować strukturę wewnętrzną badanego obiektu na podstawie zarejestrowanych pod różnymi kątami jego dwuwymiarowych projekcji.

Wikipedia


mikroton

w muzyce: interwał mniejszy niż pół tonu, np. ćwierćton


SJP.pl

Mikroton, mikrointerwał – jednostka miary w muzyce; interwał mniejszy od półtonu, np. ćwierćton.

W europejskiej muzykologii termin rozpowszechnił się w XX wieku, od kiedy tamtejsi kompozytorzy zaczęli częściej eksperymentować z systemami dźwiękowymi innymi niż równomiernie temperowany. Interwały mniejsze od półtonu używane były świadomie od starożytności, m.in. w Grecji i Indiach. Mikrotony obecne były i są w kulturze muzycznej Bliskiego Wschodu, gdzie wykształciły się podziały oktawy na 36, 53, 68 i 72 interwałów.

Wikipedia


mikrotonowość

używanie w kompozycji interwałów muzycznych mniejszych od półtonu


SJP.pl


mikrotonowy

mikroton


SJP.pl

Patrz:

mikroton

mikrotoponim

nazwa miejscowa utworzona od drobnego obiektu terenowego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nazwa drobnego obiektu terenowego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲikrɔtɔˈpɔ̃ɲĩm, AS: mʹikrotopõńĩm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrotoponimia

 przym. mikrotoponimiczny

Wiktionary


mikrotoponimia

nazewnictwo dotyczące drobnych obiektów terenowych


SJP.pl

Mikrotoponimia – nazewnictwo drobnych obiektów terenowych (nazwy terenowe), tj. leśne drogi, uroczyska, szczególny typ toponimów. Należy podkreślić, że nazwy te są nieoficjalne i wskazują obiekty znajdujące się głównie na terenach niezamieszkałych.

Wikipedia


mikrotransakcja

w grach komputerowych: opłata dokonywana w zamian za dodatkową zawartość do gry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grykomp. drobna, dobrowolna opłata za przedmioty lub ułatwienia w grze;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mikrotransakcje zaczynają pojawiać się wszak w coraz większej liczbie produkcji growych i przynoszą twórcom krocie.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mikropłatność

Wiktionary


mikrotransakcyjny

mikrotransakcja


SJP.pl

Patrz:

mikrotransakcja

mikrotron

rodzaj akceleratora cząstek naładowanych do przyspieszania elektronów


SJP.pl

Mikrotron – akcelerator cząstek zaliczany do akceleratorów kołowych; używany jest do przyspieszania elektronów. Układ składa się z elektromagnesów zakrzywiających tor cząstek oraz elektrod przyśpieszających polem elektrycznym, swoją budową przypomina cyklotron.

Wikipedia


mikrotubula

rurkowata struktura białkowa stanowiąca element szkieletu cytoplazy


SJP.pl

Wikipedia


mikroubytek

mikroskopijny ubytek, np. w szkliwie zębów, w szkle


SJP.pl


mikroudar

krótkotrwałe i przemijające wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu, spowodowane zaburzeniami krążenia mózgowego; miniudar


SJP.pl


mikroudarowy

mikroudar


SJP.pl

Patrz:

mikroudar

mikroukład

system, struktura składająca się z niewielkiej liczby elementów


SJP.pl


mikrouraz

niewielkie uszkodzenie, zwykle włókien mięśniowych


SJP.pl


mikrourządzenie

urządzenie o bardzo małych rozmiarach; mikromechanizm


SJP.pl


mikrowaga

bardzo czuła waga do ważenia małych mas


SJP.pl


mikrowat

jednostka mocy równa jednej milionowej wata


SJP.pl

Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.

Wikipedia


mikrowczep

Mikrowczep – rodzaj połączenia elementów z drewna na złącza klinowe, stosowany w meblarstwie, stolarce budowlanej oraz budownictwie.

Najczęściej połączeniem mikrowczepowym łączy się elementy z tarcicy, bywa także stosowany przy materiałach drewnopochodnych, takich jak: płyta wiórowa, MDF, HDF lub sklejka.

Wikipedia


mikrowibracja

nieprzerwane wibrowanie ciała z powodu ciągłej aktywności mięśni


SJP.pl


mikrowiertło

wiertło o rozmiarach mikrometrycznych


SJP.pl


mikrowieża

bardzo mała wieża audio


SJP.pl


mikrowlewka

bardzo mała wlewka


SJP.pl


mikrowolt

jednostka napięcia elektrycznego, potencjału elektrycznego, a także siły elektromotorycznej równa jednej milionowej wolta


SJP.pl

Wolt (V) – jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej, używana w układach jednostek miar SI, MKS i MKSA.

Wikipedia


mikrowoltomierz

woltomierz mierzący napięcie elektryczne w mikrowoltach


SJP.pl


mikrowykład

bardzo krótki wykład


SJP.pl


mikrowylew

w medycynie: niewielki, lokalny wylew krwi do mózgu


SJP.pl


mikrowywiad

bardzo krótki wywiad


SJP.pl


mikrowłókno

włókno o gęstości liniowej mniejszej niż 1 denier; mikrofaza


SJP.pl

Mikrowłókno (mikrofaza, mikrofibra) – włókno o gęstości liniowej mniejszej od 1 deniera. Mikrowłókno jest 10 razy cieńsze niż jedwab i 100 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Do produkcji mikrowłókien używa się mieszanki poliestru i poliamidu w różnych proporcjach. Mikrowłókno jest bardziej wytrzymałe w porównaniu z innymi włóknami o podobnej gęstości. Dzianiny wykonane z mikrowłókien są wyjątkowo miękkie, sprężyste i chłonne.

Wikipedia


mikrozaburzenie

minimalne uszkodzenie i zaburzenie układu nerwowego, objawiające się w zakłóceniach procesu spostrzegania lub czynnościach ruchowych; mikrouszkodzenie


SJP.pl


mikrozanieczyszczenie

niewielkie zanieczyszczenie


SJP.pl


mikrozarządzanie

Mikrozarządzanie – styl zarządzania cechujący się wysokim stopniem obserwacji i kontroli pracy podwładnych. Ten styl zarządzania zwykle jest postrzegany negatywnie ze względu na ograniczenie wolności pracowników.

Wikipedia


mikrozaurops

rodzaj dinozaura z infrarzędu zauropodów; saltazaur, mikrocel, mikrocelus


SJP.pl

Wikipedia


mikrurgia

chirurgiczne operacje wewnątrz żywej komórki


SJP.pl


mikrus

1. żartobliwie o człowieku niskiego wzrostu, małym chłopcu albo zwierzęciu niewielkich rozmiarów;
2. samochód marki Mikrus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. chłopiec drobnej budowy ciała, zwykle niższy od rówieśników

 (1.2) pot. ktoś niskiego wzrostu

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. nazwa systematyczna|Mirza|ref=tak., rodzaj małpiatek z rodziny lemurkowatych (nazwa systematyczna|Cheirogaleidae|ref=tak.);

 (2.2) zool. zwierzę z rodzaju mikrus (2.1)

 (2.3) pot. mały samochód

Wiktionary

Mikrus (Mirza) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny lemurkowatych. Opisano 2 gatunki: mikrusa mniejszego i ogoniastego. Jak inne lemurokształtne, zamieszkują Madagaskar. Spotyka się je w suchych lasach liściastych na zachodzie wyspy oraz na północy w dolinie Sambirano i na półwyspie Sahamalaza. Pierwotnie w 1867 opisano pojedynczy gatunek, który zaklasyfikowano razem z mikruskiem i lemurkiem. W 1870 brytyjski zoolog John Edward Gray przypisał gatunek do odrębnego rodzaju mikrus (Mirza). Klasyfikacji tej nie zaakceptowano szerzej aż do ostatniej dekady XX wieku, po tym, jak rodzaj ponownie wprowadził amerykański paleoantropolog Ian Tattersall w 1982. W 2005 populację północną uznano za osobny gatunek, a w 2010 World Wide Fund for Nature głosiło, że populacja południowo-zachodnia również może stanowić odrębny gatunek.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲikrus, AS: mʹikrus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikron m.

 przym. mikry

 temsłow. mikro-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) maluch, maluszek

 (1.2) karzeł, karzełek, kurdupel

 (2.2) mirza

 (2.3) maluch

Wiktionary


mikrusek

potocznie:
1. mała dziewczynka;
2. kobieta niskiego wzrostu; karlica


SJP.pl

Mikrusek (Microcebus) – rodzaj ssaków z rodziny lemurkowatych (Cheirogaleidae).

Wikipedia


mikruska

potocznie:
1. mała dziewczynka;
2. kobieta niskiego wzrostu; karlica


SJP.pl


mikrut

nazwisko


SJP.pl


mikry

1. o niewielkich rozmiarach;
2. potocznie: niewystarczający, lichy, marny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. mały, niewielki

 (1.2) pot. niewystarczający

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲikrɨ, AS: mʹikry

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikrus mrz./mos.

Wiktionary


mikrynit

macerał z grupy inertynitów


SJP.pl

Wikipedia


mikryt

bardzo drobne kryształy węglanów, stanowiące spoiwo skał węglanowych lub okruchowych


SJP.pl

Mikryt (pelit) – rodzaj spoiwa węglanowych skał osadowych (np. wapieni), utworzonego przez niewidoczne makroskopowo kryształy węglanów (głównie kalcytu) o rozmiarach rzędu kilku tysięcznych milimetra. Makroskopowo mikryt ma postać jednorodnego wapienia. Nawet pod mikroskopem zwykle nie sposób wyróżnić poszczególnych kryształów i ziarn, widoczne są ciemne agregaty kalcytu. Mikryt zwykle tworzy się w wyniku strącania chemicznego lub biochemicznego.

Wikipedia


miks

mix;
1. przejście montażowe w montażu obrazu telewizyjnego;
2. potocznie: mieszanka, coś składającego się z wielu zmieszanych, zmiksowanych składników, elementów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) pot. mieszanka, mieszanina

 (1.2) muz. dźwięki połączone przez mikser; efekt miksowania

Wiktionary

  • MIX – hipotetyczny komputer opisany w książce The Art of Computer Programming (sztuka programowania)
  • The Mix – album niemieckiego zespołu Kraftwerk
  • Tom Mix (1880–1940) – amerykański gwiazdor z epoki filmu niemego i początków dźwiękowego
  • miks tłuszczowy – mieszanka masła i margaryny
  • miks energetyczny

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mikser mrz./mos.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|mix.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) mix; (1.2) mix

źródła.

== miks (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) mieszać

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiks, AS: mʹiks

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikser mrz./mos.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mikser mrz./mos.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|mix.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) mix; (1.2) mix

źródła.

== miks (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) mieszać

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


miksa

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Ludwik Miksa – polski duchowny baptystyczny
  • Tadeusz Miksa – polski piłkarz
  • Florian Pilkington-Miksa – angielski perkusista

Wikipedia


miksameba

Miksameba – nieobłoniona komórka śluzowców, poruszająca się ruchem ameboidalnym (pełzakowatym). Powstaje z haploidalnej pływki.

Wikipedia


miksaż

1. w technice radiowej i filmowej: łączenie zapisów dźwiękowych z kilku taśm w jedną całość
2. modulowanie barwy i natężenia dźwięku w toku jego przenoszenia przez mikrofon


SJP.pl


mikser

1. pracownik baru mieszający drinki,
2. pracownik radia lub telewizji zajmujący się miksowaniem dźwięku lub obrazu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. kulin. urządzenie kuchenne, elektryczne lub ręczne, do mieszania produktów;

 (1.2) techn. urządzenie elektroniczne do mieszania dźwięków lub obrazów z różnych źródeł;

 (1.3) techn. naczynie do przechowywania w stanie płynnym żeliwa otrzymywanego z wielkich pieców hutniczych

 (1.4) poligr. wielomagazynowy linotyp umożliwiający składanie tekstów o różnym kroju pisma i różnym wymiarze znaków graficznych

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) środ. osoba miksująca obrazy lub dźwięki

 (2.2) środ. osoba miksująca drinki w barze

Wiktionary

  • mikser kuchenny
  • mikser planetarny
  • mikser (stół mikserski) – urządzenie elektroakustyczne
  • Mikser (Mikołaj Skommer) – polski producent muzyczny
  • Mikser (Mikołaj Mądrzyk) – raper z Częstochowy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z kuchni od rana dobiegał żałosny dźwięk miksera.

 (1.2) Na końcu sali koncertowej umiejscowiono duży mikser cyfrowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲiksɛr, AS: mʹikser

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miks mrz., mikserka ż., miksernia ż., mikserskość ż., miksowanie n., remiksowanie n., rozmiksowanie n., wymiksowanie n., zmiksowanie n., zremiksowanie n.

:: zdrobn. mikserek mrz.

 czas. miksować ndk., remiksować ndk., rozmiksować dk., wymiksować dk., zmiksować dk., zremiksować dk.

 przym. mikserski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) konsoleta

Wiktionary


mikserowy

mikser


SJP.pl

Patrz:

mikser

miksistka

kobieta grająca miksta


SJP.pl


miksotroficzny

miksotrofizm


SJP.pl

Patrz:

miksotrofizm

miksotrofizm

zdolność organizmów do przechodzenia od samożywności do cudzożywności i odwrotnie w zależności od warunków zewnętrznych środowiska


SJP.pl

Miksotrofizm, zmiennożywność (łac. miscere ‘mieszać’, gr. trophé ‘pożywienie’) – zdolność niektórych organizmów do odżywiania autotroficznego albo heterotroficznego, w zależności od warunków środowiska. Przykładem mogą być autotroficzne Euglenozoa, które przy niedoborze światła słonecznego (a co za tym idzie, przy niemożności przeprowadzania fotosyntezy) zaczynają odżywiać się martwą materią organiczną.

Wikipedia


miksować

1. przygotowywać napój lub rozdrabniać i mieszać produkty za pomocą miksera;
2. mieszać, łączyć ze sobą oraz nakładać na siebie odrębne ścieżki albo sygnały dźwiękowe lub wizyjne na mikserze elektronicznym


SJP.pl


miksowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. mieszanie składników za pomocą miksera

Wiktionary

Miksowanie muzyki – łączenie (mieszanie) w jeden strumień kilku sygnałów dźwiękowych, z których każdy jest nośnikiem informacji muzycznej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. zmiksowanie n., wymiksowanie n., mikser m., mikserek m., mikserka ż., miksernia ż., miks m.

 czas. miksować ndk., zmiksować dk., wymiksowanie n.

 przym. mikserski

Wiktionary


miksowirus

wirus średniej wielkości z grupy systematycznej RNA (zawierający kwas rybonukleinowy)


SJP.pl


miksozaur

wymarły rodzaj gada z rzędu ichtiozaurów


SJP.pl

Miksozaur (Mixosaurus) - wymarły rodzaj diapsydowego gada, należący do rzędu ichtiozaurów. Miał ok. 1 m długości. Żył w okresie triasu. Był to prymitywny ichtiozaur, ze słabo rozwiniętą płetwą ogonową. Jego szczątki znaleziono w Chinach, Timorze, Indonezji, Włoszech, Spitsbergenie, Kanadzie, Alasce i Nevadzie. Nazwę, oznaczającą „mieszana jaszczurka”, wprowadził w roku 1887 Georg Baur.

Wikipedia


mikst

gra, w której drużynę stanowi mieszana para, w tenisie, siatkówce i innych sportach


SJP.pl

Mikst (z ang. mixed doubles), także gra podwójna mieszana – rywalizacja, w której uczestniczą dwuosobowe zespoły złożone z kobiety i mężczyzny. Sporty, w których zawodnicy rywalizują w mikście, to tenis ziemny, tenis stołowy, teqball, badminton, pétanque, łucznictwo sportowe, pięciobój nowoczesny, siatkówka plażowa.

Wikipedia


mikstacianin

mieszkaniec Mikstatu (miasta w Polsce); mikstaczanin


SJP.pl


mikstacianka

mieszkanka Mikstatu (miasta w Polsce); mikstaczanka


SJP.pl


mikstacki

przymiotnik od: Mikstat


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Mikstatu, związany z Mikstatem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wzięli ślub w mikstackim kościele w 1896 roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mikstat mrz., mikstacianin mos., mikstacianka ż.

Wiktionary


mikstaczanin

mieszkaniec Mikstatu (miasta w Polsce); mikstacianin


SJP.pl


mikstaczanka

mieszkanka Mikstatu (miasta w Polsce); mikstacianka


SJP.pl


mikstat

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim;

Wiktionary

Mikstat (pol. hist. Komorów, niem. Mixtadt, Mixstadt, Mixtad) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mikstat.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Maszt w Mikstacie wybudowano w 1997.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲikstat, AS: mʹikstat

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mikstacianin mos., mikstacianka ż.

 przym. mikstacki

Wiktionary


mikstatczyk

mieszkaniec Mikstatu (miasta w Polsce)


SJP.pl


mikstatka

mieszkanka Mikstatu (miasta w Polsce)


SJP.pl


mikstura

1. płynny lek będący mieszaniną kilku składników;
2. połączenie kilku głosów w organach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. płynny lek sporządzony z kilku składników

 (1.2) muz. donośny głos organowy, w którym na jeden dźwięk przypada szereg piszczałek o różnym brzmieniu

Wiktionary

Mikstura – w muzyce, rodzaj głosu w organach lub typ faktury muzycznej częsty np. u impresjonistów (Claude Debussy, Maurice Ravel), operujący akordami równoległymi.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲikˈstura, AS: mʹikstura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. miksturka ż.

Wiktionary


miksturka

zdrobnienie od: mikstura


SJP.pl


miksty

para grająca w mikście (grze mieszanej)


SJP.pl


mikucki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jerzy Antoni Mikucki – polski mikrobiolog, nauczyciel akademicki i działacz społeczny
  • Ksawery Mikucki – polska farmaceuta, działacz zawodowy i samorządowy
  • Sylwiusz Mikucki – polski historyk
  • Wincenty Mikucki – rzymskokatolicki duchowny

Wikipedia


mikulasz

nazwisko


SJP.pl


mikulczyński

nazwisko


SJP.pl


mikulicz

nazwisko


SJP.pl

  • Mikulicz (herb szlachecki)
  • Felix von Mikulicz-Radecki (1892–1966) – niemiecki profesor, ginekolog
  • Jan Mikulicz-Radecki (1850–1905) – niemiecko-polski chirurg
  • Janusz Mikulicz (1951–2015) – polski działacz samorządowy i polityk
  • Jelena Mikulicz (ur. 1977) – białoruska wioślarka
  • Semen Mikulicz (XVI w.) – dworzanin królewski
  • Sergiusz Mikulicz (ur. 1932) – polski historyk i dyplomata
  • Valerian Mikulicz-Radecki (1855–1910) – tytularny marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii
  • Witold Radecki-Mikulicz (1891–1979) – polski oficer
  • Władimir Mikulicz (1920–2000) – sowiecki polityk

Wikipedia


mikulin

  • Aleksander Mikulin (1895-1985) – radziecki konstruktor silników lotniczych

Wikipedia


mikulski

nazwisko


SJP.pl

  • Albin Mikulski (ur. 1957) – piłkarz
  • Andrzej Mikulski (ur. 1974) – architekt
  • Antoni Feliks Mikulski (1872–1925) – psycholog i psychiatra
  • Barbara Mikulski (ur. 1936) – amerykańska działaczka polityczna polskiego pochodzenia, senator ze stanu Maryland
  • Dariusz Mikulski (ur. 1973) – waltornista
  • Feliks Mikulski (1853–1886) – rzeźbiarz
  • Jan Franciszek Mikulski (1930–2015) – fizyk
  • Józef Mikulski (1849–1928) – aktor i reżyser teatralny
  • Józef Mikulski (1874–1919) – kapitan Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
  • Józef Mikulski (1888–1968) – pedagog, krajoznawca, działacz regionalny, miłośnik Ziemi Podlaskiej
  • Józef Mikulski (1907–1990) – hydrobiolog
  • Józef Mikulski (1912–1989) – wiolonczelista, profesor Akademii Muzycznej w Krakowie
  • Józef Mikulski (1913–1997) – profesor, inżynier, prodziekan Wydziału Łączności Politechniki Gdańskiej
  • Kazimierz Mikulski (1918–1998) – malarz, scenograf i rysownik
  • Karol Mikulski (1901–1940) – lekarz psychiatra
  • Czesław Mikulski (1894–1946) – inżynier, wykładowca Politechniki Łódzkiej
  • Krzysztof Mikulski (ur. 1960) − historyk
  • Marek Mikulski (ur. 1981) – zapaśnik
  • Stanisław Mikulski (1929–2014) – aktor
  • Szczepan Mikulski (1714–1783) – duchowny, mecenas sztuki.
  • Tadeusz Mikulski (1909–1958) – profesor, historyk literatury
  • Tomasz Mikulski (ur. 1968) – sędzia piłkarski
  • Wawrzyniec Mikulski (1788–1866) – XIX-wieczny warszawski kupiec i inwestor
  • Włodzimierz Mikulski – matematyk
  • Zdzisław Mikulski (1920–2016) – geograf
  • Zygmunt Mikulski (1920–1998) – poeta i eseista

Wikipedia


mikusek

nazwisko


SJP.pl


mikuła

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Klemens Mikuła – polski architekt
  • Krzysztof Mikuła – polski polityk, prawnik
  • Jacek Mikuła – polski pianista, kompozytor i aranżer
  • Janusz Mikuła – polski urzędnik państwowy i samorządowiec
  • Maciej Mikuła – polski prawnik i historyk
  • Paulina Mikuła – polska osobowość internetowa, prezenterka telewizyjna, menedżerka i popularyzatorka wiedzy o standardowym języku polskim

Wikipedia


mikułowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Mikułowski – polski urzędnik, poseł na Sejm
  • Benedykt Mikułowski – polski urzędnik, poseł na Sejm
  • Bogdan Mikułowski – polski geograf turyzmu, urbanista, autor, działacz społeczny
  • Jan Mikułowski – polski koszykarz
  • Jerzy Mikułowski Pomorski – polski socjolog i medioznawca, nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych
  • Sabba Mikułowski – polski wojskowy, urzędnik, poseł na Sejm

Wikipedia


mikwa

łaźnia rytualna u Żydów; mykwa


SJP.pl

Mykwa lub mykwe (hebr. ‏מקווה‎) – w judaizmie zbiornik z bieżącą wodą (niekiedy basen) dla osób i naczyń, które zaciągnęły jakiegoś rodzaju nieczystość rytualną.

Obmycia w mykwie dokonuje się przez całkowite zanurzenie. Puryfikowane są także nowo nabyte naczynia. Kąpiel w mykwie odbywają również neofici, jest to element obrzędu przyjęcia do synagogi.Od średniowiecza łączona była z łaźnią – również określaną tą samą nazwą: mykwa.

Wikipedia


mil

tysięczna część cala


SJP.pl

  • Mil (jednostka miary)
  • Michaił Mil
  • Moskiewska Fabryka Śmigłowców im. Michaiła Mila
  • Mil – wieś w Syrii, w muhafazie Aleppo

Wikipedia


mil.

skrót od: milion; mln (częściej)


SJP.pl


mila

jednostka długości różna w różnych krajach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. imię|polski|ż. Emilia

Wiktionary

Jednostki miar

  • mila – jednostka długości

Handel

  • Mila – sieć handlowa

Astronomia i geografia

  • Mila – miasto w Algierii
  • Mila – prowincja w Algierii
  • (3231) Mila – planetoida

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy. zob. Emilia.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Emilia ż., Kamil, Emilka

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|Emilia.

źródła.

== Mila (język angielski.) ==

wymowa.

 audioUS|En-us-Mila.oga.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲila, AS: mʹila

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Emilia ż., Kamil, Emilka

Wiktionary

Synonimy:

zob. Emilia.

Wiktionary


milada

imię żeńskie


SJP.pl

Miłosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Miło- („miły”, „miłujący”) i -sława („sława”). Znaczenie imienia: „miła sławie”. Poświadczone w źródłach polskich jako Miłosława (XII wiek) i Miełosława (XIII–XIV wiek).

Zdrobnienie: Miłka. Forma męska: Miłosław.

Wikipedia


milady

[czytaj: milejdi]
1. dawny, angielski tytuł grzecznościowy używany przy zwracaniu się do arystokratek;
2. we Francji: tytuł, którym służba zwracała się do żon arystokratów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) tytuł grzecznościowy stosowany wobec zamężnych arystokratek angielskich

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poznał on w niej damę z Meung, Calais i Douvru, którą mężczyzna z blizną na twarzy, jego prześladowca, powitał tytułem milady.

 (1.1) D'Artagnan przysunął się z krzesłem do fotela milady.

Wiktionary


milan

imię męskie


SJP.pl

  • Mediolan – lombardzka nazwa Mediolanu

Wikipedia


milanez

wysokogatunkowa podszewkowa tkanina bawełniana; także gęsta i elastyczna dzianina jedwabna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) włók. gęsta, elastyczna dzianina osnowowa z jedwabiu używana zwykle do wyrobu bielizny damskiej

 (1.2) włók. wysokogatunkowa podszewkowa tkanina bawełniana

Wiktionary

Powiązane:

 przym. milanezowy

Wiktionary


milanezowy

milanez


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wykonany z milanezu

Wiktionary

Patrz:

milanez

Powiązane:

 rzecz. milanez mrz.

Wiktionary


milanostwo

Milan z małżonką; Milanowie


SJP.pl


milanów

wieś w Polsce


SJP.pl

Miejscowości w Polsce
  • Milanów – wieś w woj. lubelskim, w pow. parczewskim, w gminie Milanów
  • Milanów – część wsi Sobolew w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Sobolew
  • Milanów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Chynów
Inne
  • Milanów – gmina w powiecie parczewskim
  • Milanów – gromada w powiecie parczewskim
  • Milanów – przystanek kolejowy

Wikipedia


milanówczanin

mieszkaniec Milanówka (miasta w Polsce); milanowianin


SJP.pl


milanówczanka

mieszkanka Milanówka


SJP.pl


milanówecki

przymiotnik od: Milanówek; milanowski


SJP.pl


milanówek

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Milanówek – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, leżące na południowy zachód od Warszawy i wchodzące w skład aglomeracji warszawskiej. Położone na Nizinie Środkowomazowieckiej, na Równinie Łowicko-Błońskiej.

Według danych z 2010 miasto miało 16 056 mieszkańców. Wraz z Brwinowem i Podkową Leśną należy do tzw. podwarszawskiego trójmiasta ogrodów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Miranda i jestem fotomodelką z Milanówka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲilãˈnuvɛk, AS: mʹilãnuvek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. milanowski

Wiktionary


milanowianin

1. mieszkaniec Milanówka (miasta w Polsce); milanówczanin;
2. mieszkaniec Milanowa (wsi w Polsce)


SJP.pl


milanowianka

1. mieszkanka Milanówka (miasta w Polsce); milanówczanin;
2. mieszkanka Milanowa (wsi w Polsce)


SJP.pl


milanowie

Milan z małżonką; Milanostwo


SJP.pl


milanowski

przymiotnik od: Milanów, Milanówek


SJP.pl


milanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Milana lub z nim związany


SJP.pl


milbrana

aksamit w wąskie, podłużne prążki


SJP.pl


milcarz

nazwisko


SJP.pl


milchproduktion

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) produkcja mleka (przemysł)

 (1.2) wydzielanie mleka (laktracja)

Wiktionary


milcia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilʲt͡ɕa, AS: mʹilʹća

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Emilia ż., Emilka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. Emilia.

Wiktionary


milcjades

polityk i wódz ateński (ok. 550-489 p.n.e.), zwycięzca spod Mataronu; Miltiades


SJP.pl

Milcjades (także Melchiades; ur. w Rzymie, zm. 10 stycznia 314 tamże) – święty Kościoła katolickiego, 32. papież w okresie od 2 lipca 311 do 10 stycznia 314.

Wikipedia


milcząco

przysłówek

 (1.1) w sposób milczący

Wiktionary


milczący

1. skłonny do milczenia; małomówny;
2. odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach, np. milczące oburzenie


SJP.pl

przymiotnik odczasownikowy

 (1.1) nieodzywający się wcale lub wypowiadający się rzadko

 (1.2) przebiegający bez użycia słów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milczek mos., milczenie n.

 czas. przemilczeć, milczeć ndk.

 przym. milczkowaty

 przysł. milcząco, milczkiem

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) cichy, małomówny, mrukliwy, niemy, powściągliwy

 (1.2) cichy, bezsłowny, niemy

Wiktionary


milczanie

plemię słowiańskie


SJP.pl

Milczanie – plemię słowiańskie zamieszkałe w dorzeczu górnego biegu Czarnej Elstery, Sprewy i Nysy Łużyckiej.

Etymolodzy wywodzą nazwę plemienia od nazwy żyznych gleb wokół górnej Sprewy, nazywanych po łużycku měl’ (grunt lessowy). Plemię Milczan należało do różnorodnej mozaiki plemion serbskołużyckich i jest ono przodkiem Górnołużyczan. Przypuszczalnie u schyłku IX lub w X wieku wchłonięci zostali przez nich Bieżuczanie.

Wikipedia


milczanowski

nazwisko


SJP.pl

  • Adam Milczanowski (1970-), hokeista
  • Adolf Milczanowski (1899-1977), rzeźbiarz ludowy
  • Andrzej Milczanowski (1939-2024), prawnik, polityk, minister
  • Tadeusz Milczanowski (1924-1979), oficer UB i MO

Wikipedia


milczarczyk

nazwisko


SJP.pl


milczarek

nazwisko


SJP.pl


milczarski

nazwisko


SJP.pl


milczeć

1. nie wydawać żadnych dźwięków;
2. nie utrzymywać z kimś kontaktów telefonicznych lub listownych


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) nie mówić, nie wydawać głosu

 (1.2) nie chcieć wypowiadać się na jakiś temat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lepiej milczeć niż głupio gadać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilt͡ʃɛt͡ɕ, AS: mʹilčeć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milczenie n., milczek m., zamilknięcie n., zmilczenie n., zmilczanie n., przemilczenie n., milkliwość ż.

 czas. milknąć, przemilczeć, zamilknąć dk., zmilczeć dk., zmilczać ndk.

 przym. milczący, milkliwy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nie puszczać pary z ust

 (1.2) nabrać wody w usta, siedzieć cicho

Wiktionary


milczek

osoba milcząca, małomówna; mruk, niemowa, mumia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek małomówny, milczący

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilt͡ʃɛk, AS: mʹilček

Wiktionary

Powiązane:

 czas. milknąć, przemilczeć, milczeć ndk.

 rzecz. milkliwość ż., milczenie n., milczkowatość ż., przemilczenie n.

 przym. milczkowaty, milczący, milkliwy

Wiktionary


milczenie

1. nie wydawać żadnych dźwięków;
2. nie utrzymywać z kimś kontaktów telefonicznych lub listownych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nieodzywanie się, niemówienie

 (1.2) odczasownikowy od|milczeć.

Wiktionary

Filmy
  • Milczenie – film z 1963 r. na podstawie powieści Jerzego Szczygła, reż. Kazimierz Kutz
  • Milczenie – film z 1963 r., reż. Ingmar Bergman
  • Milczenie – film z 1971 r. na podstawie powieści Shūsaku Endō, reż. Masahiro Shinoda
  • Milczenie – film z 2016 r., reż. Martin Scorsese

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Naczelnik, tęgi, rudobrody Niemiec, nakazawszy im znakiem milczenie, począł następnie nasłuchiwać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲilˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: mʹilčńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zamilknięcie n., milczek m., zmilczenie n., zmilczanie n., przemilczenie n., milkliwość ż.

 czas. milknąć, przemilczeć, milczeć ndk., zamilknąć dk., zmilczeć dk., zmilczać ndk.

 przym. milczący, milkliwy

Wiktionary


milczewski

nazwisko


SJP.pl


milczkiem

po cichu, cichaczem, potajemnie


SJP.pl


milczkostwo

potocznie: bycie milczkiem - osobą, który rzadko się odzywa, zazwyczaj milczy; milczkowatość, małomówność, mrukliwość, milkliwość


SJP.pl


milczkowatość

potocznie: skłonność do milczenia, nieodzywania się; milczkostwo, małomówność, mrukliwość, milkliwość


SJP.pl


milczkowaty

nieskory do rozmowy, małomówny; milkliwy, mrukliwy, mrukowaty


SJP.pl


mile

przysłówek

 (1.1) od przym. → miły

Wiktionary

Mile – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie środkowobośniackim, w gminie Jajce. W 2013 roku liczyła 1056 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie jesteś tu mile widziany.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilɛ, AS: mʹile

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milusieńki, milutki

 przysł. miło, milutko

 rzecz. miły mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) uprzejmie, serdecznie

Wiktionary


milecki

nazwisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Miletem, dotyczący Miletu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Milet mrz., miletyjczyk mos., miletyjka ż.

 przym. miletyjski, milezyjski

Wiktionary


milej

stopień wyższy od przysłówków: miło, mile


SJP.pl


milejczyce

wieś w Polsce


SJP.pl

Milejczyce (ukr. Мілейчиці / Milejczyci, biał. Мілейчыцы / Milejczycy) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Milejczyce.

Wikipedia


milejczycki

Milejczyce


SJP.pl

Patrz:

Milejczyce

milejewo

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Milejewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Milejewo
  • Milejewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. słupeckim, w gminie Ostrowite
  • Milejewo – gmina
  • Milejewo – dawna gromada

Wikipedia


milejewski

Milejewo


SJP.pl

Patrz:

Milejewo

milejów

wieś w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Milejów – wieś w woj. lubelskim, w pow. łęczyńskim, w gminie Milejów
  • Milejów – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Rozprza
  • Milejów – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Ostrówek
  • Milejów – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. tureckim, w gminie Kawęczyn
  • Milejów – gromada w powiecie lubelskim
  • Milejów – gromada w powiecie piotrkowskim
  • Milejów – przystanek kolejowy
Zobacz też

Wikipedia


milejowianin

mieszkaniec Milejowa (wsi w Polsce)


SJP.pl


milejowianka

mieszkanka Milejowa (wsi w Polsce)


SJP.pl


milejowice

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Milejowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Żórawina
  • Milejowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Zakrzew
  • Milejowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. ostrowieckim, w gminie Waśniów

Wikipedia


milejowski

Milejów


SJP.pl

Patrz:

Milejów

milejski

nazwisko


SJP.pl


milejszy

stopień wyższy o zabarwieniu gwarowym lub żartobliwym od przymiotnika: miły (w znaczeniu: kochany, bliski); milszy


SJP.pl


milen

włókno otrzymywane z jedwabiu i lnu


SJP.pl

Kanał Młyński (niem. Mühlen Graben, stąd gwarowa nazwa kociewska Milen) - dopływ Wisły na Kociewiu (o długości ok. 8,2 km), wypływający z jeziora Rokickiego Małego na Pojezierzu Starogardzkim. Przepływa przez Rokitki, Suchostrzygi i Malinowo. Uchodzi do Wisły (charakteryzując się dużym spadkiem) w przemysłowym rejonie Tczewa pomiędzy mostami tczewskimi (kolejowym i drogowym) i portem rzecznym. Obecnie przy ujściu, w miejscu starego młyna znajduje się mała elektrownia wodna.

Wikipedia


milena

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

  • Milena – imię żeńskie
  • Milena – miejscowość i gmina we Włoszech
  • Milena – album Kasi Nosowskiej
  • Milena – singel Kasi Nosowskiej
  • Milena – spektakl Teatru Rampa w reż. Andrzeja Strzeleckiego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie widzieliśmy się szmat czasu, dokładnie od lata ubiegłego roku, kiedy z Mileną złożyliśmy Państwu wizytę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlɛ̃na, AS: mʹilna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Milan m.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: fm. Milan m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) Milena ż.

* rosyjski: (1.1) Милена ż.

* słowacki: (1.1) Milena ż.

* włoski: (1.1) Milena ż.

źródła.

== Milena (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|czeski|ż. Milena

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


milenarysta

zwolennik, głosiciel milenaryzmu; millenarysta, chiliasta


SJP.pl


milenarystka

milenarysta; millenarystka


SJP.pl


milenarystyczny

dotyczący milenaryzmu lub milenarystów (np. poglądy milenarystyczne, ruchy milenarystyczne); millenarystyczny, chiliastyczny


SJP.pl


milenaryzm

pogląd religijno-historiozoficzny opierający się na wierze w powtórne przyjście i tysiącletnie panowanie Chrystusa na ziemi przed końcem świata; millenaryzm, chiliazm


SJP.pl

Millenaryzm lub milenaryzm (łac. mille „tysiąc”), także chiliazm (od gr. χίλια [chilia] „tysiąc”) – w judaizmie i chrześcijaństwie pogląd wyznający bliskie nadejście tysiącletniego panowania Królestwa Bożego, szczególnej formy epoki mesjańskiej. Interpretując pewne fragmenty Biblii, zwłaszcza Księgę Apokalipsy 20,1-7, wyznania i ruchy milenarystyczne wierzą, że owo milenium będzie okresem tysiąca lat zbawienia i panowania szczęśliwości na Ziemi.

Wikipedia


milenczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mileny lub z nią związany


SJP.pl


milenia

milić się - tyle co: przymilać się


SJP.pl


milenialny

milenium; milenijny, millenijny, millenialny, millennialny


SJP.pl


milenials

osoba urodzona podczas wyżu demograficznego w latach 80. lub 90. XX wieku; Millenials, millenials, Milenials


SJP.pl


milenijny

milenium; millenijny, milenialny, millenialny, millennialny


SJP.pl


mileniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Mileny lub z nią związany


SJP.pl


milenium

tysięczna rocznica; tysiąclecie; millenium; millennium


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) okres tysiąca lat

 (1.2) tysięczna rocznica

Wiktionary

Jednostki czasu

  • milenium (millennium) – tysiąclecie, jednostka czasu

Geografia

  • Millenium – osiedle w Nowym Sączu

Literatura

  • Millennium – seria powieściowa Stiega Larssona, kontynuowana przez Davida Lagercrantza
  • Millennium – cykl książek na podstawie amerykańskiego serialu Millennium

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1-2) war. millenium, millennium; tysiąclecie

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. milenijny

frazeologia.

etymologia. etym|łac|millennium.

uwagi.

 (1.2) Błędna jest fraza „źle|tysięczne milenium.” (w odniesieniu do pierwszej tysięcznej rocznicy); jest to pleonazm#pleonazm.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) millennium

* asturyjski: (1.1) mileniu m.

* azerski: (1.1) minillik

* białoruski: (1.1) тысячагоддзе n. (tysiačahoddzie)

* bośniacki: (1.1) milenijum n.

* bretoński: (1.1) milved m.

* bułgarski: (1.1) хилядолетие n. (khilyadoletie)

* chiński standardowy: (1.1) 千年 (qiānnián)

* chorwacki: (1.1) milenijum n.

* czeski: (1.1) tisíciletí n.

* duński: (1.1) årtusinde n.

* esperanto: (1.1) jarmilo, przest. miljaro, także. milenio; (1.2) milenio

* estoński: (1.1) millennium, aastatuhat

* farerski: (1.1) ártúsund n.

* fiński: (1.1) vuosituhat

* francuski: (1.1) millénaire m., millénium m.

* galicyjski: (1.1) milenio m.

* gruziński: (1.1) ათასწლეული (atasc̣leuli)

* hiszpański: (1.1) milenio m.

* indonezyjski: (1.1) milenium

* kataloński: (1.1) mil·lenni m.

* łaciński: (1.1) millennium n.

* niemiecki: (1.1) Millennium n., Jahrtausend n.

* nowogrecki: (1.1) χιλιετία ż.; (1.2) χιλιετηρίδα ż. (chilietirída)

* ormiański: (1.1) հազարամյակ (hazaramyak)

* portugalski: (1.1) milénio m., brazylijski milênio m.

* rumuński: (1.1) mileniu n.

* serbski: (1.1) миленијум n. (milenijum)

* słowacki: (1.1) milénium n., tisícročie n.

* słoweński: (1.1) tisočletje n.

* suahili: (1.1) milenia

* sundajski: (1.1) milénium

* szwedzki: (1.1) millennium n., årtusende n.

* tagalski: (1.1) libuntaon, libong taon

* tajski: (1.1) สหัสวรรษ (sahassawad)

* turecki: (1.1) milenyum, binyıl

* tuvalu: (1.1) afe tausaga

* ukraiński: (1.1) тисячоліття n. (tisâčolìttâ)

* uzbecki: (1.1) ming yillik

* walijski: (1.1) mileniwm

* węgierski: (1.1) millennium, évezred

* wietnamski: (1.1) thiên niên kỷ

* włoski: (1.1) millennio m.

źródła.

== milenium (język indonezyjski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) tysiąclecie

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlɛ̃ɲũm, AS: mʹilńũm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. milenijny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) war. millenium, millennium; tysiąclecie

Wiktionary


milenka

zdrobnienie od: Milena (imię żeńskie)


SJP.pl


mileńki

zdrobnienie od: miły


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: miły

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlɛ̃ɲci, AS: mʹilńḱi

Wiktionary


miler

średniodystansowiec wyspecjalizowany w biegu na dystansie jednej mili angielskiej


SJP.pl


milerka

miler


SJP.pl

Patrz:

miler

milerski

nazwisko


SJP.pl


mileryt

minerał, siarczek niklu; milleryt


SJP.pl


milerz

polana drzewne ułożone w odpowiedni stos, przykryte ziemią i chrustem i wypalane na węgiel; mielerz


SJP.pl


miles

Miejscowości Australii

  • Miles – miasto w stanie Queensland

Miejscowości i gminy w USA

  • Miles – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Jackson
  • Miles – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Runnels
  • Miles (ang. Miles Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Centre

Wikipedia


milet

miasto w starożytnej Grecji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. starożytne jońskie miasto i polis na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne;

Wiktionary

Milet (gr.  Μίλητος trb. Militos trl. Mílītos) – miasto jońskie na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne w pobliżu miejscowości Balat w Turcji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Według 20 rozdziału Dziejów Apostolskich w Milecie w I wieku przebywał apostoł Paweł.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miletyjczyk mos., miletyjka ż., Milezyjczyk mos., Milezyjka ż.

 przym. milecki, miletyjski, milezyjski

Wiktionary


milewczyk

nazwisko


SJP.pl


milewicz

nazwisko


SJP.pl


milewo

W Polsce
  • Milewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. świeckim, w gminie Nowe
  • Milewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Sochocin
  • Milewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sierpeckim, w gminie Zawidz
  • Milewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. grajewskim, w gminie Szczuczyn
  • Milewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Łomża
  • Milewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. monieckim, w gminie Trzcianne
  • Milewo – część wsi Minczewo w woj. podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Drohiczyn
  • Milewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ełckim, w gminie Kalinowo
  • Milewo – gromada w powiecie ełckim
  • Milewo – gromada w powiecie płońskim
Zobacz też

Wikipedia


milewski

nazwisko


SJP.pl

  • Daniel Milewski (ur. 1989) – prawnik, polityk
  • Edgar Milewski (1927–1983) – dziennikarz, pisarz
  • Ignacy Karol Milewski (1846–1926) – właściciel ziemski, publicysta, mecenas sztuki
  • Ireneusz Milewski – polski historyk
  • Jacek Milewski (ur. 1968) – działacz sportowy
  • Jacek Milewski (ur. 1966) – pedagog
  • Jerzy Milewski (1935–1997) – fizyk, polityk
  • Jerzy Milewski (1946–2017) – skrzypek
  • Józef Milewski (1914–1998) – historyk
  • Kazimierz Milewski (1921–1944) – żołnierz
  • Michał Milewski (1875–1935) – generał
  • Mirosław Milewski (1928–2008) – działacz komunistyczny, polityk, funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa
  • Mirosław Milewski (ur. 1966) – polityk
  • Mirosław Milewski (ur. 1968) – piłkarz, trener
  • Paweł Milewski (ur. 1975) – polski dyplomata
  • Piotr Milewski (ur. 1959) – skrzypek, pedagog
  • Piotr Milewski (ur. 1975) – polski pisarz, dziennikarz, fotografik
  • Piotr Milewski (ur. 1991) – lekkoatleta, skoczek wzwyż
  • Robert Milewski (ur. 1956) – muzyk rockowy
  • Ryszard Milewski (ur. 1989) – piłkarz
  • Sławomir Milewski (ur. 1955) – chemik, prorektor Politechniki Gdańskiej
  • Stefan Milewski (1926–2009) – lekkoatleta
  • Tadeusz Milewski (1906–1966) – językoznawca
  • Tadeusz Milewski (1920–1944) – żołnierz
  • Witold Milewski (1817–1889) – matematyk
  • Witold Milewski (ur. 1930) – architekt
  • Zbigniew Milewski (1927–2005) – konstruktor statków
  • Zbigniew Milewski (ur. 1969) – poeta, pisarz, krytyk literacki
  • Zygmunt Milewski (1934–2002) – bokser

Wikipedia


milezyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Miletem, dotyczący Miletu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Milet mrz., milezyjczyk mos., milezyjka ż., miletyjczyk mos.

 przym. miletyjski, milecki

Wiktionary


milf

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) wulg. atrakcyjna kobieta około czterdziestki

Wiktionary

MILF – angielski (a właściwie amerykański) akronim pochodzący od słów mother/mom I’d like to fuck (tłum. „mamuśka, którą chciałbym przelecieć”), stosowany w przemyśle porno i slangu młodzieżowym dla określenia atrakcyjnych seksualnie kobiet w średnim wieku, z reguły matek (lub w ich wieku).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ale balony! I ta pupcia… niezły z niej MILF.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲilf, AS: mʹilf

Wiktionary


milhaud

[czytaj: MijO; w odmianie: Milhauda czytaj MijOda itd.] nazwisko francuskie, m.in. Darius Milhaud - wszechstronny kompozytor francuski żyjący w latach 1892-1974, członek Grupy Sześciu


SJP.pl

Milhaud – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Gard.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 4855 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 266 osób/km² (wśród 1545 gmin Langwedocji-Roussillon Milhaud plasuje się na 66. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 430.).

Wikipedia


mili-

temat słowotwórczy

 (1.1) fiz. pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających jednostki miary tysiąc razy mniejsze od podstawowych;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilʲi, AS: mʹilʹi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. m

Wiktionary


miliamper

jednostka natężenia prądu elektrycznego równa 1/1000 ampera (skrót: mA)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jednostka natężenia pola elektrycznego równa jedna tysięcznej ampera

Wiktionary

Amper – jednostka natężenia prądu elektrycznego (nazywane też po prostu prądem elektrycznym). Jest jednostką podstawową w układzie SI i układzie MKSA oznaczaną w obu układach symbolem A.

Nazwa amper pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka André Marie Ampère’a.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Prąd progowy wzrósł do 450 miliamperów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲilʲjˈãmpɛr, AS: mʹilʹi ̯ãmper

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliamperomierz m., miliamperogodzina ż.

 przym. miliamperowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol mA

Wiktionary


miliamperomierz

amperomierz mierzący natężenie prądu w miliamperach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. elektr. przyrząd służący do pomiaru natężenia prądu elektrycznego rzędu tysięcznych części ampera

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Elektrony, które trafiają do anody, przechodzą następnie przez obwód zewnętrzny: baterię anodową B_a, miliamperomierz i powracają do włókna katody.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliamper mrz.

Wiktionary


miliard

1. liczba 10 podniesiona do dziewiątej potęgi
2. (zwykle w liczbie mnogiej) bardzo wiele, mnóstwo; ogromna liczba, suma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liczba o wartości: 1 000 000 000 = 109;

Wiktionary

Miliard (skrót: mld) – liczba o wartości: 1 000 000 000 = 109 (tysiąc milionów), w krajach stosujących długą skalę. Termin miliard nie ma swojego odpowiednika w większości krajów stosujących skalę krótką.

W notacji naukowej miliard zapisuje się w postaci 1e9.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najbogatszy człowiek na świecie posiada kilkadziesiąt miliardów dolarów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilʲjart, AS: mʹilʹi ̯art

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliarder mos., miliarderka ż.

 przym. miliardowy, miliarderski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skrót mld

Wiktionary


miliarder

1. osoba posiadająca majątek liczony w miliardach;
2. przenośnie: człowiek bardzo bogaty; milioner, bogacz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba bardzo bogata, posiadająca miliardy

Wiktionary

Miliarder – tygodnik ogólnopolski (redakcja w Poznaniu) wydawany w latach 90. XX w. przez Bosmedia. Obok reportaży, wywiadów itp. zamieszczano w nim wiele konkursów z nagrodami.

Tygodnik był sponsorem pierwszoligowego klubu piłkarskiego Tygodnik Miliarder Pniewy (wcześniej Sokół Pniewy) oraz Koła Fortuny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasz sąsiad wygrał wczoraj w totka i teraz jest miliarderem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲjardɛr, AS: mʹilʹi ̯arder

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliard m.

:: fż. miliarderka ż.

 licz. miliard, miliardowy

 przym. miliarderski, miliardowy

Wiktionary


miliarderka

1. posiadaczka miliarda lub miliardów złotych, dolarów itp.;
2. posiadaczka wielkiego majątku; bogaczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta bardzo bogata, posiadająca miliardy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲjarˈdɛrka, AS: mʹilʹi ̯arderka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliard m., miliarder m.

 przym. miliardowy, miliarderski

Wiktionary


miliarderski

miliarder


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) rzad. związany z miliarderem; taki jak u miliardera

Wiktionary

Patrz:

miliarder

Przykłady

 (1.1) Mignęła mi wiadomość, że w swoim pałacyku nad jeziorem Michigan na miliarderskim wybrzeżu Chicago ma własne „łodziowisko”, tzn. garaż na motorówkę, tak że może wprost z domu (gdyby chciał) przyjechać np. do Gdyni, bo Chicago drogą wodną łączy się z Atlantykiem.

 (1.1) Boże bomb! Wszechmocny Panie!
Kiedyż, kiedyż na wezwanie
Archanielskich twoich luf,
Miliarderskich twoich trąb,
Pożar świata słupem stanie?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliard mrz., miliarder mrz., miliarderka ż.

 przym. miliardowy

 licz. miliard m.

Wiktionary


miliardowy

liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 10^9


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przymiotnik od miliard (1000000000)

 (1.2) zawierający miliard lub kilka miliardów elementów

 (1.3) o wartości jednego lub kilku miliardów jednostek monetarnych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To już miliardowy młotek wyprodukowany w tej fabryce.

 (1.2) Indie zamieszkuje miliardowa populacja.

 (1.3) Kongres Stanów Zjednoczonych przyznał bankom miliardową pomoc.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲjarˈdɔvɨ, AS: mʹilʹi ̯ardovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliarder mos., miliard mrz., miliarderka ż.

 przym. miliarderski

Wiktionary


miliardy

1. liczba 10 podniesiona do dziewiątej potęgi
2. (zwykle w liczbie mnogiej) bardzo wiele, mnóstwo; ogromna liczba, suma


SJP.pl


milibar

stosowana w meteorologii jednostka ciśnienia równa 1/1000 bara oraz jednemu hektopaskalowi


SJP.pl

Milibar (symbol: mbar) – podwielokrotność bara, dawnej jednostki ciśnienia atmosferycznego, używanej w układach MKSA i CGS. W układzie SI jest odpowiednikiem 100 paskali.

Wikipedia


milić

milić się - tyle co: przymilać się


SJP.pl

Milić, Milič, Milíč mogą oznaczać:

Wikipedia


milicja

1. w niektórych państwach, m.in. w PRL: policja;
2. ogół funkcjonariuszy takiej policji;
3. wewnętrzna straż porządkowa w jakiejś organizacji;
4. dawniej: siły powoływane pod broń w przypadku wojny, pospolite ruszenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) formacja wojskowa tworzona z cywilów mających własną broń, zwykle na czas wojny

 (1.2) w niektórych krajach, w tym w PRL: nazwa policji

Wiktionary

Milicja (łac. militia) – oddziały zbrojne organizowane w zakresie lokalnym, formowane z cywilów posiadających przynajmniej minimalne przeszkolenie wojskowe i zazwyczaj własną broń. Formacje tego typu mobilizowane są doraźnie na wypadek wojny lub innego zagrożenia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pospolite ruszenie było formą milicji.

 (1.2) Milicja złapała i aresztowała dwóch dysydentów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲit͡sʲja, AS: mʹilʹicʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milicjant mos., milicjantka ż.

 przym. milicyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) policja

Wiktionary


milicjant

funkcjonariusz milicji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) funkcjonariusz milicji – instytucji odpowiedzialnej za ochronę bezpieczeństwa publicznego

 (1.2) wojsk. członek milicji – oddziałów wojskowych, zwykle ochotniczych

Wiktionary

Milicja (łac. militia) – oddziały zbrojne organizowane w zakresie lokalnym, formowane z cywilów posiadających przynajmniej minimalne przeszkolenie wojskowe i zazwyczaj własną broń. Formacje tego typu mobilizowane są doraźnie na wypadek wojny lub innego zagrożenia.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. milicja ż.

:: fż. milicjantka

 przym. milicyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gliniarz, blacharz, władza

Wiktionary


milicjantka

milicjant


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od: milicjant

Wiktionary

Patrz:

milicjant

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲiˈt͡sʲjãntka, AS: mʹilʹicʹi ̯ãntka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milicja ż.

:: fm. milicjant m.

 przym. milicyjny

Wiktionary


milicki

przymiotnik od: Milicz, Milik


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Milicza, związany z Miliczem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wzięli ślub w milickim kościele.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Milicz mrz.

Wiktionary


milicurie

[czytaj: milikiRI] pozaukładowa jednostka miary radioaktywności równa 1/1000 kiura; milikiur


SJP.pl


milicyjny

związany z milicją


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do milicji, związany z milicją

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W okresie PRL wydawano powieści i opowiadania milicyjne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milicja ż., milicjant mos., milicjantka ż.

Wiktionary


milicz

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch osad w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim;

Wiktionary

Milicz (łac. Milicium, niem. Militsch) – miasto w Polsce w północnej części województwa dolnośląskiego, leżące w powiecie milickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Milicz oraz powiatu milickiego, nad rzeką Barycz.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jesteśmy w Miliczu od samego rana.

 (1.1) W herbie Milicza widnieje święty Jerzy zabijający smoka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilʲit͡ʃ, AS: mʹilʹič

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miliczanin mos., miliczanka ż.

 przym. milicki

Wiktionary


miliczanin

mieszkaniec Milicza


SJP.pl


miliczanka

mieszkanka Milicza


SJP.pl


milidżul

jednostka pracy i energii, tysięczna część dżula


SJP.pl


milieu

środowisko, otoczenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) otoczenie, środowisko

Wiktionary

  • Milieu extérieur – francuskie określenie środowiska zewnętrznego organizmu
  • Milieu intérieur – francuskie określenie środowiska wewnętrznego organizmu

Zobacz też:

  • La Chaux-du-Milieu
  • Monsteroux-Milieu
  • Pic du Milieu
  • Vaulx-Milieu

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) [...] trzeba było przebrać się „wyjściowo” i przez tę chwilę człowiek przypominał sobie milieu, z jakiego pochodził.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲjɛ, AS: mʹilʹi ̯e

Wiktionary


miligram

jednostka masy równa 1/1000 grama


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. fiz. jednostka masy równa jednej tysięcznej grama

Wiktionary

Gram, oznaczenie g – jednostka masy, jednostka podstawowa w układzie jednostek miar CGS (Centymetr Gram Sekunda).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲiɡrãm, AS: mʹilʹigrãm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miligramowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. mg

Wiktionary


miligramoprocent

Miligramoprocent (miligram + procent) oznaczany mg% – jednostka stosowana dawniej w analizach biochemicznych, określała stężenie substancji w roztworze wyrażane jako liczba miligramów substancji oznaczanej w 100 cm³ próbki (mg/dl).

Obecnie używana do oznaczania stężeń związków chemicznych w diagnostyce medycznej.

Wikipedia


miligramowy

przymiotnik od: miligram, np. waga miligramowa


SJP.pl


miligrej

jednostka pochłoniętej dawki promieniowania, tysięczna część greja


SJP.pl


milihenr

jednostka indukcyjności równa jednej tysięcznej henra


SJP.pl


miliherc

jednostka częstotliwości równa 1/1000 herca (skrót: mHz)


SJP.pl


milik

wieś w Polsce


SJP.pl

Milik (dawniej Mikowa, Ukr.. Милик) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna.

Wieś lokowana w 1574 r.. Wieś biskupstwa krakowskiego w powiecie sądeckim w województwie krakowskim w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Wikipedia


milikiur

pozaukładowa jednostka miary radioaktywności równa 1/1000 kiura (skrót: mCi)


SJP.pl


milików

Milików (niem. Herzogswaldau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Nowogrodziec. Położone tam jest źródełko o nazwie źródełko erlinga, które ma jedną z najczystszych wód w Polsce.

Wikipedia


milikowice

Milikowice (niem. Arnsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.

Wikipedia


mililitr

jednostka objętości równa 1/1000 litra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. fiz. jednostka objętości, milionowa część metra sześciennego

Wiktionary

Centymetr sześcienny (cm³) – jednostka objętości, milionowa część metra sześciennego.

1000 mm³ = 1 cm³ = 0,000 001 m³

Inne oznaczenia i nazwy:

  • ccm (ang. cubic centimeter)
  • mililitr (ml lub mL) - podwielokrotność litra, pozaukładowej jednostki objętości. Jeden mililitr równa się 10−3 l. Jest powszechnie używany w obliczaniu pojemności butelek na napoje.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ile mililitrów liczy kilometr sześcienny?

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mililitrowy

 zaim. ilomililitrowy, ilumililitrowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. ml; cm³

Wiktionary


mililitrowy

przymiotnik od: mililitr


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający pojemność jednego mililitra, zawierający jeden mililitr czegoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Laborant przygotował mililitrową próbkę roztworu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mililitr mrz.

Wiktionary


milim

1. drobna moneta tunezyjska (1000 milimów = 1 dinar tunezyjski);
2. drobna moneta egipska (1000 milimów = 100 piastrów = 1 funt egipski)


SJP.pl

Milim (Words) – singel izraelskiego wokalisty Harela Ska’ata, napisany przez Noama Horeva i Tomera Adaddia, nagrany i wydany w 2010 roku.

Utwór reprezentował Izrael podczas finału 55. Konkursu Piosenki Eurowizji, w którym zajął ostatecznie 14. miejsce. Po koncercie finałowym, singiel został nagrodzony trzema Nagrodami im. Marcela Bezençona (Nagrodą Prasową, Artystyczną i Kompozytorów), przyznawanymi corocznie przez akredytowanych dziennikarzy, komentatorów oraz muzyków.

Wikipedia


milimetr

jednostka długości równa 0,001 metra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tysięczna część metra;

Wiktionary

Milimetr (symbol: mm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden milimetr równa się 10−3 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1 E-3 m oznaczający 0,001 × 1 m.

Stosowany powszechnie w pomiarach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po przejechaniu 100 km łańcuch mojego rowera wyciągnął się o kilka milimetrów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲĩmɛtr̥, AS: mʹilʹĩmetr̦

Wiktionary

Powiązane:

 przym. milimetrowy

 rzecz. milimetrówka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. mm

Wiktionary


milimetrówka

linijka z podziałką milimetrową


SJP.pl


milimetrowy

1. przymiotnik od: milimetr, np. miarka milimetrowa;
2. mający długość milimetra, wynoszący milimetr


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma wielkość jednego milimetra

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wkładali w budowę własną pracę, wszystkie detale wykonywali z milimetrową dokładnością.

 (1.1) Rozłożył arkusz milimetrowego papieru, rysuje i robi obliczenia, niedługo zacznie budowę nowego budynku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milimetr mrz., milimetrówka ż.

 przysł. milimetrowo

Wiktionary


milimikron

tysięczna część mikrona


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nanometr, jednostka długości równa jednej miliardowej metra

Wiktionary

Nanometr (symbol: nm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna miliardowa metra, czyli jedna milionowa milimetra. Jeden nanometr równa się zatem 10−9 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1 E-9 m oznaczający 0,000 000 001 × 1 m. Rzadko stosowana jest również stara nazwa milimikron.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲĩˈmʲikrɔ̃n, AS: mʹilʹĩmʹikrõn

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nanometr

Wiktionary


milimol

tysięczna część mola


SJP.pl

Mol (skrót od molekuła) – podstawowa w układzie SI jednostka liczności materii o symbolu (oznaczeniu) mol.

Jeden mol zawiera dokładnie 6{,}02214076\cdot 10^{23} obiektów elementarnych. Liczba ta jest nazywana liczbą Avogadra.

Wikipedia


milin

pnącze ozdobne z kwiatów, dorastające do 10 m wysokości, pochodzące z Ameryki Północnej


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce

  • Milin – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Mietków
  • Milin – część wsi Starościn w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Kamionka
  • Milin – część wsi Czyste w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Sochaczew
  • Milin – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Kramsk

Wikipedia


miliniuton

jednostka siły równa 1/1000 niutona (skrót: mN)


SJP.pl

Niuton (N) – jednostka siły w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

1 N to siła, z jaką trzeba działać na ciało o masie 1 kg, aby nadać mu przyspieszenie równe 1 m/s²

\mathrm {1\,N=1{\frac {kg\cdot m}{s^{2}}}}

Nazwa niuton upamiętnia angielskiego uczonego Isaaca Newtona.

Wikipedia


milinkiewicz

nazwisko


SJP.pl

Alaksandr Uładzimirawicz Milinkiewicz (biał. Аляксандр Уладзіміравіч Мілінкевіч, ros. Александр Владимирович Милинкевич, Aleksandr Władimirowicz Milinkiewicz; ur. 25 lipca 1947 w Grodnie) – białoruski matematyk i fizyk, wiceburmistrz Grodna (1990–1996), wspólny kandydat sił opozycyjnych w wyborach prezydenckich na Białorusi w 2006, w latach 2007–2016 lider Ruchu Społecznego „O Wolność”.

Poza ojczystym białoruskim, biegle włada językami polskim, angielskim, francuskim i rosyjskim.

Wikipedia


miliński

nazwisko


SJP.pl

Miliński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Nałęcz.

Wikipedia


miliom

[czytaj: mili-OM] jednostka oporności elektrycznej równa 1/1000 oma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jedna tysięczna oma

Wiktionary


milion

1. liczba 10 podniesiona do szóstej potęgi;
2. (zwykle w liczbie mnogiej) bardzo dużo, mnóstwo; ogromna liczba, suma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liczba o wartości: 1 000 000 = 106;

Wiktionary

Milion (polski skrót: mln) – liczba o wartości: 1 000 000 = 106 (tysiąc tysięcy), jak również liczebnik główny.

W układzie SI mnożnikowi 106 odpowiada przedrostek jednostki miary mega o symbolu M, np. MHz – megaherc, a jego odwrotności (jedna milionowa) 10−6 odpowiada mikro o symbolu µ, np. µm – mikrometr.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Codziennie w loterii do wygrania był jeden milion złotych.

 (1.1) Zebrano milion podpisów z 11 krajów Unii Europejskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilʲjɔ̃n, AS: mʹilʹi ̯õn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milioner mos., milionerka ż.

:: zdrobn. milionik mrz.

 przym. milionowy, milionerski

Wiktionary


milioner

osoba posiadająca majątek liczony w milionach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba bardzo bogata, posiadająca miliony

Wiktionary

  • Milioner − amerykańska tragikomedia z 1931 roku w reżyserii Johna G. Adolfiego
  • Milioner − radziecki film animowany z 1963 roku w reżyserii Witolda Bordziłowskiego i Jurija Prytkowa
  • Milioner − polski film obyczajowy z 1977 roku w reżyserii Sylwestra Szyszki z Januszem Gajosem w roli głównej
  • Milioner – singel polskiego piosenkarza Kubańczyk

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasz sąsiad wygrał wczoraj w totka i teraz jest milionerem.

 (1.1) Na konferencji biznesowej miałem okazję rozmawiać z kilkoma milionerami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲjɔ̃nɛr, AS: mʹilʹi ̯õner

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milion m.

:: fż. milionerka ż.

 przym. milionerski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bogacz, miliarder

Wiktionary


milionerka

1. posiadaczka miliona lub milionów złotych, dolarów itp.;
2. posiadaczka wielkiego majątku; bogaczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta majętna, o majątku przekraczającym milion

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. milioner mos.

 przym. milionerski

 licz. milion

Wiktionary


milionerski

przymiotnik

 (1.1) związany z milionerem, milionerami; taki jak u milionera; przeznaczony dla milionera

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W atmosferze napięcia wywołanej kwestią „podatku milionerskiego” został nagle ogłoszony 12 września komunikat (…), zapowiadający między innymi podjęcie przez obie partie wysiłków na rzecz reaktywowania „bloku socjalistycznego”.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milion mrz., milioner mrz., milionerka ż.

 przym. milionowy

 licz. milion

Wiktionary


milionik

zdrobnienie od: milion


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od milion

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milion m.

Wiktionary


milionkroć

milion razy


SJP.pl


milionkrotny

powtarzający się milion razy


SJP.pl


milionowy

liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000000 (10^6)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) od milion

 (1.2) zawierający milion lub kilka milionów elementów

 (1.3) o wartości jednego lub kilku milionów jednostek monetarnych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Milionowa mrówka w mrowisku może być przyszłą królową.

 (1.2) To miasto jest milionową metropolią.

 (1.3) Aby sfinalizować tę inwestycję trzeba by jeszcze wziąć milionowy kredyt.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲjɔ̃ˈnɔvɨ, AS: mʹilʹi ̯õnovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milion m.

 przym. milionerski

Wiktionary


milionzłotowy

mający wartość miliona złotych


SJP.pl


miliparsek

astronomiczna jednostka długości, jedna tysięczna parseka


SJP.pl


milipond

jednostka siły równa 1/1000 ponda (skrót: mp)


SJP.pl


milirentgen

jednostka dawki promieniowania gamma lub X równa 1/1000 rentgena (skrót: mR)


SJP.pl

Rentgen (symbol R) – jednostka dawki ekspozycyjnej promieniowania jonizującego X lub gamma. Dawka ekspozycyjna 1 R wywołuje za pośrednictwem emisji cząstek wtórnych w 1 cm³ suchego powietrza w warunkach normalnych (w powietrzu o masie 1,293 mg) powstanie tylu par jonów każdego znaku, że ich ładunek jest równy 1 esu.

1 R = 2,58 · 10−4 C/kg

Wikipedia


milisekunda

jednostka czasu równa 1/1000 sekundy (skrót: ms)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miar. jednostka czasu równa jednej tysięcznej części sekundy;

Wiktionary

Milisekunda (ms) – podwielokrotna jednostka czasu w układzie SI, równa jednej tysięcznej sekundy.

1 ms = 10−3 s = 1/1000 s

10 milisekund (jedna setna sekundy) nazywa się centysekundą i oznacza symbolem cs.

100 milisekund (jedna dziesiąta sekundy) nazywa się decysekundą i oznacza symbolem ds.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Angażowanie w podobne decyzje kory mózgowej wymaga czasu, zaś układ limbiczny przetworzyć może całą informację w ciągu 250 milisekund.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. milisekundowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. ms

Wiktionary


milisiwert

jednostka równoważnika dawki pochłoniętej promieniowania jonizującego równa 0,001 siwerta


SJP.pl


militaria

sprawy dotyczące wojskowości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) sprawy dotyczące wojskowości, także przedmioty związane z wojskiem, zwłaszcza z jego uzbrojeniem i umundurowaniem

Wiktionary

Militaria – ogół przedmiotów związanych z formacjami wojskowymi i paramilitarnymi, mających wartość historyczną i kolekcjonerską. Niekiedy pojęcie to poszerzane jest również o zakres broni myśliwskiej.

Do militariów zalicza się między innymi: broń, oporządzenie, umundurowanie, odznaczenia, pojazdy, amunicję oraz wszelki inny sprzęt związany z funkcjonowaniem formacji zbrojnych (a także jego repliki).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Marian od lat zafascynowany jest militariami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲiˈtarʲja, AS: mʹilʹitarʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. militarny

Wiktionary


militarność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest militarne; cecha tych, którzy są militarni

Wiktionary

Powiązane:

 przym. militarny

 przysł. militarnie

Wiktionary


militarny

dotyczący wojska, wojskowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wojskiem, wojskowością lub wojną

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Buńczuczne hasła polskich polityków i generałów stwarzały wrażenie, że jeżeli nawet nie jesteśmy militarną potęgą, to stać nas chociażby na poważną obronę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲiˈtarnɨ, AS: mʹilʹitarny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. militarność ż., militaryzm m., militaryzacja ż., militaria

 przysł. militarnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wojskowy, zbrojny, wojenny

Wiktionary


militarysta

1. zwolennik militaryzmu;
2. specjalista w dziedzinie wojskowości


SJP.pl


militarystka

militarysta


SJP.pl

Patrz:

militarysta

militarystyczny

związany z militaryzmem, dotyczący militaryzmu


SJP.pl


militarystyka

wiedza o przedmiotach związanych z wojskiem


SJP.pl


militaryzacja

podporządkowanie wszystkich dziedzin życia społeczeństwa celom wojskowym i wojennym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zwiększenie liczby wojska przez państwo

 (1.2) podporządkowanie wszelkich dziedzin życia państwa przygotowaniom do wojny

Wiktionary

Militaryzacja (z łac. militaria 'ćwiczenia wojskowe' od militaris 'wojskowy' od miles dpn. militis 'żołnierz') – działania w zakresie kompleksowych przygotowań obronnych w państwie prowadzone w czasie ogłoszenia mobilizacji, stanu wojennego lub w czasie wojny, polegające na przeniesieniu form i metod organizacji wojskowej do działów administracji państwowej i gospodarki narodowej oraz do określonych jednostek organizacyjnych, a także na stosowaniu w nich wojskowych przepisów i dyscypliny oraz nadaniu im wojskowego charakteru poprzez powołanie do służby w jednostkach zmilitaryzowanych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲilʲitarɨˈzat͡sʲja, AS: mʹilʹitaryzacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. militaryzm m., militarysta m., remilitaryzacja ż.

 czas. militaryzować

 przym. militarystyczny, militarny

Wiktionary


militaryzacyjny

militaryzacja


SJP.pl

Patrz:

militaryzacja

militaryzm

1. tendencja do rozbudowy sił wojskowych ponad rzeczywiste potrzeby obronne;
2. ideologia podporządkowująca życie kraju przygotowaniom wojennym i uznająca prymat władzy wojskowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. tendencja w polityce wewnętrznej polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających rzeczywiste potrzeby obronne

 (1.2) polit. agresywna polityka zewnętrzna polegająca na celowym wywoływaniu konfliktów zbrojnych lub dążeniu do rozstrzygania konfliktów metodami siłowymi

Wiktionary

Militaryzm – system, opierający siłę państwa na stałej i możliwie licznej armii.

Militaryzm ma trzy powiązane ze sobą znaczenia:

  • tendencja w polityce wewnętrznej polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających znacznie rzeczywiste potrzeby obronne, w powiązaniu z przejmowaniem przez koła wojskowe coraz większej kontroli nad całym państwem;
  • agresywna polityka zewnętrzna – polegająca na celowym wywoływaniu konfliktów zbrojnych lub dążenie do rozstrzygania dotychczasowych konfliktów metodami siłowymi;
  • styl zachowania (społeczny i socjologiczny) – charakteryzujący się na przykład popularnością organizacji paramilitarnych, tworzeniem kultu sił zbrojnych, elementami musztry w szkołach, stosowaniem w cywilnych instytucjach umundurowania i organizacji na wzór wojskowy itp.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. militaryzacja ż., militarysta m.

 przym. militarny

 przysł. militarnie

Wiktionary


miliwat

jednostka mocy równa jednej tysięcznej wata


SJP.pl

Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.

Wikipedia


miliwolt

jednostka napięcia równa 1/1000 wolta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metrol. fiz. tysięczna część wolta

Wiktionary

Wolt (V) – jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej, używana w układach jednostek miar SI, MKS i MKSA.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲiˈlʲivɔlt, AS: mʹilʹivolt

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miliwoltowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. mV

Wiktionary


miliwoltomierz

miernik do pomiaru napięcia elektrycznego w zakresie tysięcznych wolta


SJP.pl


milka

1. wyrób (np. tabliczka czekolady) firmy Milka;
2. zdrobnienie od: mila


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pot. zdrobn. Emilia

Wiktionary

  • Milka – marka czekolady
  • Milka – postać biblijna
  • Be’er Milka – spółdzielnia rolnicza w Izraelu

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲilka, AS: mʹilka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Emilia ż., Emilka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Emilia

Wiktionary


milkliwość

potocznie: skłonność do milczenia, nieodzywania się; milczkostwo, małomówność, mrukliwość, milczkowatość


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest milkliwe; cecha tych, którzy są milkliwi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milczek m., milczenie n., przemilczenie n.

 czas. milczeć, przemilczeć

 przym. milkliwy

 przysł. milkliwie

Wiktionary


milkliwy

nieskory do rozmowy, małomówny; milczkowaty, mrukliwy, mrukowaty


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który zwykle milczy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲilkˈlʲivɨ, AS: mʹilklʹivy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milkliwość ż., milczenie n., przemilczanie n., przemilczenie m., zmilczenie n., milczek m.

 czas. milczeć ndk., przemilczać ndk., przemilczeć dk., zmilczeć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) małomówny, burkliwy, lakoniczny, milczący, milczkowaty, mrukliwy, mrukowaty, nierozmowny

Wiktionary


milknąć

czasownik niedokonany

 (1.1) przestawać mówić, nie odzywać się więcej

 (1.2) przestawać być słyszalnym

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. milknięcie n., milczenie n., milczek m.

 czas. przemilczeć, zamilknąć dk., milczeć ndk.

Wiktionary


milkowski

nazwisko


SJP.pl


mill

  • James Mill (1773-1836) – szkocki filzozof, historyk, polityk i ekonomista; ojciec Johna Stuarta Milla
  • John Stuart Mill (1806-1873) – angielski filozof, politolog i ekonomista; syn Jamesa Milla

Gminy w USA:

  • Mill (ang. Mill Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Baxter
  • Mill (ang. Mill Township) – gmina w stanie Indiana, w hrabstwie Grant
  • Mill (ang. Mill Township) – gmina w stanie Ohio, w hrabstwie Tuscarawas
  • Mill – miasteczko w Holandii, stolica gminy Mill en Sint Hubert

Wikipedia


mille-fleurs

[czytaj: mil fler] z francuskiego: tysiąc kwiatów; gobelin, tkanina dekoracyjna zdobiona motywem licznych, drobnych kwiatków lub motywów roślinnych, wyrabiana w średniowiecznej Flandrii


SJP.pl


millefiori

szkło artystyczne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) szt. ozdobne szkło tworzone przez stapianie razem różnobarwnych prętów szklanych, które następnie są cięte na kawałki i rozciągane, tworząc kolorowe wzory przypominające często kwiaty;

Wiktionary

Millefiori (z wł. „tysiąc kwiatów”; mille – tysiąc, fiori – kwiaty) – rodzaj wielobarwnego mozaikowego szkła artystycznego o wzorze kwiatowym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miłośnicy sreber skusić się mogli na parę angielskich solniczek, a krakowskie elegantki nie przeoczyły oryginalnej bransolety w kształcie węża oraz korali millefiori.

Wiktionary


millenarysta

zwolennik, głosiciel millenaryzmu; milenarysta, chiliasta


SJP.pl


millenarystka

millenarysta [czytaj: milenarystka]; milenarystka


SJP.pl


millenarystyczny

dotyczący millenaryzmu lub millenarystów (np. poglądy millenarystyczne, ruchy millenarystyczne); milenarystyczny, chiliastyczny


SJP.pl


millenaryzm

pogląd religijno-historiozoficzny opierający się na wierze w powtórne przyjście i tysiącletnie panowanie Chrystusa na ziemi przed końcem świata; milenaryzm, chiliazm


SJP.pl

Millenaryzm lub milenaryzm (łac. mille „tysiąc”), także chiliazm (od gr. χίλια [chilia] „tysiąc”) – w judaizmie i chrześcijaństwie pogląd wyznający bliskie nadejście tysiącletniego panowania Królestwa Bożego, szczególnej formy epoki mesjańskiej. Interpretując pewne fragmenty Biblii, zwłaszcza Księgę Apokalipsy 20,1-7, wyznania i ruchy milenarystyczne wierzą, że owo milenium będzie okresem tysiąca lat zbawienia i panowania szczęśliwości na Ziemi.

Wikipedia


millenerzy

ugrupowanie polityczne w Królestwie Kongresowym w połowie XIX wieku, propagujące pracę organiczną i umiarkowane reformy


SJP.pl

Millenerzy – grupa warszawskich inteligentów skupionych w latach 1858–61 wokół Edwarda Jürgensa. W sformułowanym programie, którego podstawą była długofalowa praca organiczna i starania o przyznanie autonomii Królestwu Polskiemu, domagali się praw politycznych dla mieszczan oraz uwłaszczenia chłopów.

Wikipedia


millenialny

millenium; milenijny, millenijny, milenialny, millennialny


SJP.pl


millenials

osoba urodzona podczas wyżu demograficznego w latach 80. lub 90. XX wieku; Millenials, milenials, Milenials


SJP.pl


millenialski

millenials


SJP.pl

Patrz:

millenials

millenijny

millenium; milenijny, milenialny, millenialny, millennialny


SJP.pl


millenium

tysięczna rocznica; milenium; millennium


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) war. milenium

Wiktionary

Jednostki czasu

  • milenium (millennium) – tysiąclecie, jednostka czasu

Geografia

  • Millenium – osiedle w Nowym Sączu

Literatura

  • Millennium – seria powieściowa Stiega Larssona, kontynuowana przez Davida Lagercrantza
  • Millennium – cykl książek na podstawie amerykańskiego serialu Millennium

Wikipedia


millennialny

millennium; milenijny, millenijny, milenialny, millenialny


SJP.pl


millennium

[czytaj: milenium] tysięczna rocznica; milenium, millenium


SJP.pl

Jednostki czasu

  • milenium (millennium) – tysiąclecie, jednostka czasu

Geografia

  • Millenium – osiedle w Nowym Sączu

Literatura

  • Millennium – seria powieściowa Stiega Larssona, kontynuowana przez Davida Lagercrantza
  • Millennium – cykl książek na podstawie amerykańskiego serialu Millennium

Wikipedia


miller

nazwisko


SJP.pl

Osoby noszące nazwisko

  • Albert Miller – fidżyjski lekkoatleta
  • Aleksander Miller – ostatni rosyjski prezydent Warszawy
  • Aleksiej Miller – rosyjski ekonomista, polityk, szef Gazpromu
  • Alfred Jacob Miller – amerykański malarz
  • Arthur Miller – pisarz i dramaturg amerykański
  • Bartosz Miller (ur. 1970) – profesor nadzwyczajny i prodziekan Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej
  • Betty Miller – amerykańska aktorka
  • Carlos Miller – amerykański fizjolog roślin
  • Ezra Miller – amerykański aktor
  • Frank Miller – amerykański autor komiksów
  • Gerrit Smith Miller – biolog amerykański
  • Glenn Miller – amerykański muzyk, lider orkiestry jego imienia
  • Harry Arminius Miller – amerykański konstruktor samochodów wyścigowych
  • Henry Miller – pisarz amerykański
  • Jan Nepomucen Miller – poeta polski
  • Jan Oskar Miller – kompozytor polski
  • Jerzy Miller (1932–2007) – działacz społeczny, harcerz, sybirak
  • Jerzy Miller – poeta polski, żołnierz AK
  • Jerzy Miller – polski polityk, m.in. minister spraw wewnętrznych 2009–2011, prezes NFZ 2004 – 2006, wojewoda małopolski 2007–2009 i 2011–2015, wiceprezydent Warszawy 2006–2007
  • Jewgienij Miller (1867–1939) – generał kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego
  • Józef Miller (ur. 1910) – polski lekkoatleta, biegacz
  • Julian Edmund Miller – oficer kawalerii
  • Karol Miller – polski malarz
  • Karolina Miller – polska judoczka
  • Katarzyna Miller – polska psycholożka, autorka książek
  • Kenneth Miller – amerykański biolog ewolucjonista
  • Konstanty Miller – organizator konspiracji niepodległościowej w zaborze rosyjskim, Spisek Hildebrandta
  • Krzysztof Miller – polski fotograf i fotoreporter wojenny
  • Leszek Miller – polityk, premier rządu RP w latach 2001–2004
  • Liam Miller – irlandzki piłkarz
  • Magdalena Miller – polska judoczka
  • Marcin Miller – lider i wokalista zespołu Boys
  • Mieczysław Miller – pionier lotnictwa na ziemiach polskich
  • Orson Knapp Miller – amerykański mykolog
  • Oskar von Miller – inżynier niemiecki
  • Penelope Ann Miller – amerykańska aktorka
  • Philip Miller – botanik
  • Rajmund Miller – lekarz medycyny i samorządowiec, poseł na Sejm VII kadencji
  • Robert Miller – najmłodszy żołnierz I Brygady Legionów
  • Romuald Miller – polski architekt i działacz polityczny
  • Sienna Miller – amerykańska aktorka
  • Stanisław Miller – oficer Legionów Polskich we Włoszech
  • Stanisław Miller – generał brygady WP
  • Tadeusz Miller – piosenkarz
  • Tim Miller – amerykański reżyser
  • Walter B. Miller – antropolog amerykański
  • Wentworth Miller – amerykański aktor
  • William Miller – założyciel ruchu adwentowego

Wikipedia


milleryt

minerał, siarczek niklu; mileryt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. bardzo rzadki minerał z gromady siarczków, siarczek niklu;

Wiktionary

Milleryt – minerał z gromady siarczków, ruda niklu. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich. Odkryty został w 1845 r.

Milleryt nazwano na cześć angielskiego mineraloga i krystalografa Williama Hallowesa Millera (1801-1880).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. millerytowy

Wiktionary


millet

nazwisko, m.in.: Jean-François Millet, malarz francuski


SJP.pl

System milletów – porządek prawny w państwie osmańskim, określający prawa i obowiązki ludności niemuzułmańskiej. Zasadniczo każdej z podbitych nacji pozostawiano dość znaczną swobodę co do wyznania i kultury, jednakże nakładany był na nie większy podatek niż na ludność muzułmańską. Co do zasady zamykane były możliwości awansu społecznego w tureckiej armii i administracji.

Wikipedia


milliarium

kamień milowy służący do oznaczania dróg w imperium rzymskim


SJP.pl


mills

nazwisko


SJP.pl

Stany Zjednoczone:

  • Mills – miejscowość w stanie Wyoming, w hrabstwie Natrona
  • Mills (ang. Mills Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Bond
  • Mills (ang. Mills Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Midland
  • Mills (ang. Mills Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Ogemaw
  • hrabstwo Mills (ang. Mills County) – w stanie Iowa
  • hrabstwo Mills (ang. Mills County) – w stanie Teksas

Wikipedia


millward

nazwisko


SJP.pl


milo

jednostka długości różna w różnych krajach


SJP.pl

  • Milo – polska firma zajmująca się produkcją i sprzedażą sprzętu turystycznego i wspinaczkowego
  • FN MILO – belgijski wielkokalibrowy karabin maszynowy
  • Milo – imię męskie
  • Milo – prawy dopływ Nigru, w całości znajdujący się na terenie Gwinei
  • Milo – Złoty Rycerz Skorpiona z Rycerze Zodiaku.
  • Milo – wyspa w archipelagu Cyklad
  • Milo – miejscowość i gmina we Włoszech
  • Milo – stacja metra w Katanii
  • Milo – brytyjski serial animowany

Wikipedia


milonga

argentyński taniec ludowy będący odmianą tanga


SJP.pl

Milonga – gatunek tańca powstały na terenie Argentyny i Urugwaju. Sformułowanie milonga odnosi się również do gatunku śpiewu, z którego rozwinął się taniec.

Wikipedia


milord

1. tytuł grzecznościowy używany w Anglii przy zwracaniu się do członków Izby Lordów;
2. we Francji tytuł, którym służba zwracała się do swoich panów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) tytuł grzecznościowy stosowany wobec lordów angielskich - członków Izby Lordów

 (1.2) we Francji: tytuł, którym służba zwracała się do swoich panów

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lord m.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|milord. < etym|ang|my|lord. (mój lordzie)

uwagi.

 (1.1) fż. milady

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) milord

* bułgarski: (1.1) милорд m.

* francuski: (1.1) milord m.

* rosyjski: (1.1) милорд m.

źródła.

== milord (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Arlo Barnes-milord.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) przest. żart. milord

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲilɔrt, AS: mʹilort

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lord m.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lord m.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|milord. < etym|ang|my|lord. (mój lordzie)

uwagi.

 (1.1) fż. milady

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) milord

* bułgarski: (1.1) милорд m.

* francuski: (1.1) milord m.

* rosyjski: (1.1) милорд m.

źródła.

== milord (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Arlo Barnes-milord.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) przest. żart. milord

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


milori

pigment, odmiana błękitu berlińskiego


SJP.pl


milos

wyspa na Morzu Egejskim; Milo


SJP.pl

Milos (gr. Μήλος) – wyspa w archipelagu Cyklady na Morzu Egejskim. W starożytności zamieszkiwana przez Dorów. Głównym portem Milos jest Adamas.

Leży w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Południowe, w jednostce regionalnej Milos, w gminie Milos.

Wikipedia


miloslav

słowiańskie imię męskie


SJP.pl


milówczanin

mieszkaniec Milówki (wsi w Polsce)


SJP.pl


milówczanka

mieszkanka Milówki (wsi w Polsce)


SJP.pl


milówecki

Milówka


SJP.pl

Patrz:

Milówka

milowice

Milowice – średniowieczna wieś i osada, wzmiankowana po raz pierwszy w 1105 r.. Własność od 1838 roku Jana Kubiczka de Waldorff. Od 1915 r. zachodnia dzielnica Sosnowca.

Graniczy od północy z Czeladzią, od wschodu z Rudną i Starym Sosnowcem, a od południa i zachodu z Katowicami, od których dzieli je rzeka Brynica.

Wikipedia


milowicki

przymiotnik od: Milowice


SJP.pl


milowicz

nazwisko


SJP.pl


milówka

wieś w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Milówka – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Wojnicz
  • Milówka – część wsi Grodziec w woj. śląskim, w pow. bielskim, w gminie Jasienica
  • Milówka – wieś w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Milówka

Wikipedia


milowy

równy jednej mili, np. milowy dystans


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający długość mili

 (1.2) odmierzający mile

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mila ż., milowe n.

Wiktionary


milrejs

dawna jednostka monetarna portugalska i brazylijska; 1 milrejs = 1000 rejsów


SJP.pl


milsko

kraina historyczno-geograficzna w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Łużyce Górne, nazwa w użyciu do XV wieku

Wiktionary

Górne Łużyce (niem. Oberlausitz, górnołuż. Hornja Łužica, dolnołuż. Górna Łužyca, cz. Horní Lužice, łac. Lusatia Superior) – kraina historyczno-geograficzna w Niemczech (kraj związkowy Saksonia, częściowo Brandenburgia), południowa część Łużyc. Część tego obszaru leżąca na zachód od Kwisy znajduje się na terytorium Polski (województwo dolnośląskie, kilka miejscowości w województwie lubuskim).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. milski

Wiktionary


milstein

[czytaj: MILsztajn] nazwisko


SJP.pl

  • César Milstein – brytyjski immunolog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny
  • (11776) Milstein – planetoida z grupy pasa głównego asteroid

Wikipedia


milszy

stopień wyższy od przymiotnika: miły; milejszy


SJP.pl


miltiades

polityk i wódz ateński (ok. 550-489 p.n.e.), zwycięzca spod Mataronu; Milcjades


SJP.pl

Miltiades Młodszy (gr. Μιλτιάδης, ok. 554 p.n.e. - 488 p.n.e.) – polityk i wódz ateński. Zwycięzca spod Maratonu, ojciec Kimona.

W latach 525-524 p.n.e. był archontem w Atenach. Około 516 p.n.e. wyruszył na czele niewielkiego, świetnie uzbrojonego oddziału na Chersonez, gdzie miał chronić interesy Aten. Objął tam władzę tyrańską po śmierci starszego brata Stesagorasa, następcy ich stryja Miltiadesa Starszego. Uczestniczył w perskiej wyprawie na Scytów około 513 p.n.e. Próbował nakłonić innego towarzyszącego Persom greckiego dowódcę, Histiajosa, by zniszczył pilnowany przez Greków most na Dunaju i uniemożliwił w ten sposób ucieczkę perskiej armii z ziem Scytów. Niektórzy historycy podważają tę relację wskazując na to, że perski król, który wycofał się przez niezniszczony most, nie odebrał Miltiadesowi władzy w Chersonezie.

Wikipedia


milton

Miejscowości w USA

  • Milton – miejscowość w stanie Delaware, w hrabstwie Sussex
  • Milton – miasto w stanie Floryda, w hrabstwie Santa Rosa
  • Milton – miasto w stanie Georgia, w hrabstwie Fulton
  • Milton – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Pike
  • Milton – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Wayne
  • Milton – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Van Buren
  • Milton – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Trimble
  • Milton – jednostka osadnicza w stanie Kansas, w hrabstwie Sumner
  • Milton – jednostka osadnicza w stanie Luizjana, w parafii Lafayette
  • Milton – miasto w stanie Massachusetts, w hrabstwie Norfolk
  • Milton – miasto w stanie New Hampshire, w hrabstwie Strafford
  • Milton – jednostka osadnicza w stanie New Hampshire, w hrabstwie Strafford
  • Milton – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Saratoga
  • Milton – jednostka osadnicza w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Saratoga
  • Milton – jednostka osadnicza w stanie Nowy Jork w hrabstwie Ulster
  • Milton – miejscowość w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Caswell
  • Milton – miasto w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Cavalier
  • Milton – miasto w stanie Pensylwania, w hrabstwie Northumberland
  • Milton – miasto w stanie Vermont, w hrabstwie Chittenden
  • Milton – jednostka osadnicza w stanie Vermont, w hrabstwie Chittenden
  • Milton – miasto w stanie Waszyngton, w hrabstwie Pierce
  • Milton – miejscowość w stanie Wirginia Zachodnia, w hrabstwie Cabell
  • Milton – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Buffalo
  • Milton – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Rock
  • Milton – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Rock

Wikipedia


miltonia

południowoamerykański storczyk o dużych kwiatach przypominających kwiaty bratków


SJP.pl

Miltonia – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje 12 gatunków oraz 8 hybryd występujących w Ameryce Południowej w takich krajach jak: Paragwaj, północna Argentyna, regiony Północno-Wschodni, Południowy, Południowo-Wschodni oraz Środkowozachodni w Brazylii.

Wikipedia


milu

gatunek jelenia; jeleń Dawida


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. jeleń pochodzący z Azji;

Wiktionary

Milu (Elaphurus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲilu, AS: mʹilu

Wiktionary


miluchna

ukochana kobieta; milutka, miła


SJP.pl


miluchny

ukochany mężczyzna; milutki, miły


SJP.pl


miluś

pieszczotliwie o ukochanym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., zdrobniała, poufała forma imienia Emilian

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Emilka ż., Emilia ż.

Wiktionary


milusi

zdrobnienie od: miły


SJP.pl


milusia

zdrobnienie od: miły


SJP.pl


milusieńki

zdrobnienie od: milusi


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: miły

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲiluˈɕɛ̇̃ɲci, AS: mʹiluśė̃ńḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milutki

 przysł. mile, miło, milutko

 rzecz. miły m.

Wiktionary


milusińscy

potocznie: mały chłopiec


SJP.pl


milusińska

potocznie: mała dziewczynka


SJP.pl


milusiński

potocznie: mały chłopiec


SJP.pl


milusińskość

milusiński


SJP.pl

Patrz:

milusiński

miluśki

przyjemny, serdeczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: miły

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W czas raniuśko słońce wschodzi,
Ma miluśka konie wodzi,
Ej, wodzi bronnego:
Siadaj Jaśku na niego!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈluɕci, AS: mʹiluśḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miły, miluchny, milusi, milusieńki, milutki

 przysł. mile, miło, milutko

 rzecz. miły m.

Wiktionary


miluteńki

zdrobnienie od: milutki


SJP.pl


milutka

zdrobnienie od: miły


SJP.pl

Milutka – struga dorzecza Wieprza, dopływ Wojsławki o długości 9,16 km. Wypływa na terenie wsi Drewniki w Powiecie Zamojskim i płynie w kierunku północno-zachodnim. Mija po drodze wieś Czajki i w okolicach wsi Brzeziny wpada do Wojsławki.

Wikipedia


milutki

zdrobnienie od: miły


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: miły

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲiˈlutʲci, AS: mʹilutʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milusieńki, miławy

 przysł. mile, miło, milutko

 rzecz. miły m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miluśki

Wiktionary


miluza

miasto we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we wschodniej Francji, w Alzacji;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 przym. miluzyjski

Wiktionary


miluzyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Miluzą, dotyczący Miluzy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jedną z miluzyjskich perełek jest zoo.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Miluza ż.

Wiktionary


milwaukee

[czytaj: milłoki] miasto w USA


SJP.pl

Milwaukee – miasto w Stanach Zjednoczonych, w południowo-wschodniej części stanu Wisconsin, ośrodek administracyjny hrabstwa Milwaukee, położone na zachodnim brzegu jeziora Michigan, u zbiegu rzek Milwaukee, Menomonee i Kinnickinnic, około 150 km na północ od Chicago. Największe miasto stanu Wisconsin, w 2020 roku liczące 577 222 mieszkańców; główny ośrodek obszaru metropolitalnego Milwaukee obejmującego także m.in. miasta Waukesha, Wauwatosa, West Allis i Racine, zamieszkanego przez 1 574 731 osób (2020).

Wikipedia


milwino

Milwino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Milwino) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


milyjski

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język milyjski, należący do rodziny anatolijskiej;

Wiktionary


mim

1. człowiek grający w pantomimie; mimik;
2. w starożytnej Grecji i Rzymie: aktor grający w mimie (satyrycznym widowisku scenicznym)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) teatr. aktor występujący w pantomimie;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) teatr. rodzaj utworu scenicznego w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie

Wiktionary

Mim – aktor nieposługujący się głosem, lecz mową ciała. Występuje on najczęściej w teatrze oraz na ulicach miast. Ponieważ jego sztuka polega na ruchu, a nie na bezruchu, dlatego mylne jest nazywanie mimami ulicznych „staczy”. Mimowie często charakteryzują się umalowanymi na biało twarzami. Przedstawienie mimów to pantomima lub mimodram.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲĩm, AS: mʹĩm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mimik m., mimika ż., mimetyzm mrz.

 przym. mimiczny

 przysł. mimicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mimik, pantomimista

Wiktionary


mimansa

najstarszy z indyjskich systemów filozoficznych oparty na interpretacji Wed


SJP.pl

Mimansa (dewanagari मीमांसा, trl. Mīmāṃsā) – ortodoksyjny kierunek w filozofii indyjskiej, jedna z darśan. Powstał prawdopodobnie w IV wieku p.n.e. Założył go Dźajmini. Jego wyznawcy to mimansakowie.

Według mimansy Wedy są źródłem wewnętrznej wiedzy, są wieczne i nieomylne. Zajmując się wedyjskim rytuałem ofiarnym i objaśnieniami o sposobach składania ofiar wedyjskich, przedstawiciele szkoły próbowali przeprowadzić systematyczną interpretację tekstów wedyjskich i usunąć istniejące sprzeczności. Ważnym założeniem mimamsy jest wiara w zbawienie poprzez czyny (co zbliżone jest do filozofii karmajogi). Funkcjonuje pod nazwą „karmamimasa”.

Wikipedia


mimas

satelita Saturna


SJP.pl

  • Mimas – księżyc Saturna
  • Mimas – rodzaj motyli z rodziny zawisakowatych
  • Mimas – w mitologii greckiej jeden z gigantów
  • Mimas – w mitologii greckiej syn Eola

Wikipedia


mimbar

kazalnica w meczecie; minbar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. kazalnica w meczecie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z czasem mimbary przybierały formę zdobnej konstrukcji.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. minbar

Wiktionary


mime

Mime – jeden z Nibelungów, postać z tetralogii Richarda Wagnera – Pierścień Nibelunga.

Wikipedia


mimesis

[czytaj: mimes-is] dążenie sztuki do odwzorowywania rzeczywistości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. szt. wierne oddanie rzeczywistości

Wiktionary

Mimesis (stgr. μίμησις – przedstawienie, imitacja, podobieństwo, reprezentacja, łac. imitatio) – termin wywodzący się z filozofii starożytnej, oznaczający rodzaj relacji podobieństwa czy działania opartego na naśladownictwie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Renesans odkrył na nowo mimesis jako wiodącą zasadę sztuki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mimetyzm mrz.

Wiktionary


mimetezyt

minerał, chloroarsenian ołowiu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) miner. bardzo rzadki minerał z gromady arsenianów;

Wiktionary

Mimetezyt (mimetesyt, mimetyt) – minerał z gromady arsenianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Swoją nazwę otrzymał od greckiego słowa, które znaczy "naśladowca", co jest aluzją do jego podobieństwa do piromorfitu.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. mimetesyt m., mimetyt m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mimetesyt, mimetyt

Wiktionary


mimetyczny

naśladowanie rzeczywistości w sztuce i literaturze


SJP.pl


mimetyzm

1. zjawisko maskującego, obronnego upodabniania się niektórych zwierząt (głównie owadów) barwą, kształtem do elementów swojego otoczenia: skały, rośliny lub innego zwierzęcia; mimikry;
2. w sztuce: naśladowanie rzeczywistości, natury w dziele


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. upodabnianie się organizmu do otoczenia, np. barwą lub kształtem;

 (1.2) szt. liter. naśladowanie, kopiowanie rzeczywistości w dziele sztuki

 (1.3) psych. nieświadoma skłonność do naśladowania otoczenia, np. sposobem bycia, zachowaniami itp.

Wiktionary

Mimetyzm (gr. mimetés ‘naśladowca’) – adaptacyjna zdolność niektórych zwierząt (rzadziej roślin) do upodabniania się barwą (homochromia) lub kształtem (homomorfia) do otaczającego je środowiska. Pojęcie mimetyzmu należy rozumieć w szerszym zakresie niż mimikrę, gdyż obejmuje nie tylko przystosowanie ochronne (w celu ukrycia się przed drapieżnikiem lub jego odstraszenia), lecz również maskowanie, kamuflowanie drapieżników czatujących na potencjalne ofiary.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲĩˈmɛtɨsm̥, AS: mʹĩmetysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mimesis n., mim m., mimika ż., mimikra ż., mimoza ż., mimodram m.

 przym. mimetyczny

 przysł. mimetycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) maskowanie, kamuflaż

 (1.3) efekt kameleona

Wiktionary


mimezja

upodobnianie się zwierzęcia do otoczenia; mimetyzm; mimikra


SJP.pl

Mimetyzm (gr. mimetés ‘naśladowca’) – adaptacyjna zdolność niektórych zwierząt (rzadziej roślin) do upodabniania się barwą (homochromia) lub kształtem (homomorfia) do otaczającego je środowiska. Pojęcie mimetyzmu należy rozumieć w szerszym zakresie niż mimikrę, gdyż obejmuje nie tylko przystosowanie ochronne (w celu ukrycia się przed drapieżnikiem lub jego odstraszenia), lecz również maskowanie, kamuflowanie drapieżników czatujących na potencjalne ofiary.

Wikipedia


mimiczny

dotyczący mimiki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczacy mimiki, wyrażony za pomocą mimiki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mimik mzw./mos., amimia ż., mimika ż., mim m.

 przysł. mimicznie

Wiktionary


mimik

człowiek wyszkolony w mimice, potrafiący wyrażać uczucia i myśli przy pomocy ruchu mięśni twarzy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba potrafiąca wyrażać uczucia za pomocą wyrazu twarzy

 (1.2) teatr. aktor występujący w pantomimie;

 (1.3) zool. zwierzę potrafiące bronić się przybierając postać innego zwierzęcia

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Donacobius atricapilla|Linnaeus|ref=tak., średniej wielkości ptak zasiedlający krzewiaste, nadrzeczne zarośla w Ameryce Południowej;

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od mimika

Wiktionary

Mimik (Donacobius atricapilla) – gatunek średniej wielkości ptaka z monotypowej rodziny mimików (Donacobiidae). Zasiedla północną, centralną i wschodnią Amerykę Południową. Nie jest zagrożony.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Za tymi drzwiami mimicy przygotowują się do występu.

 (1.3) Przeziernik jest doskonałym mimikiem, którego wygląd przypomina osę.

 (2.1) Ogony peruwiańskich mimików mają białe zakończenia sterówek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mim mos./mrz., mimika ż.

 przym. mimiczny

 przysł. mimicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) mim, pantomimik, pantomimista

Wiktionary


mimika

1. ruchy mięśni twarzy odzwierciedlające uczucia, nastroje
2. sztuka polegająca na wyrażaniu myśli i uczuć za pomocą ruchów mięśni twarzy i gestów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sposób wyrażania emocji, myśli lub reakcji za pomocą ruchów mięśni twarzy

Wiktionary

Mimika – ruchy mięśni twarzy, wyrażające myśli, emocje, przeżycia, nastroje, a także postawy wobec innych ludzi oraz bieżące komentarze do toczącej się komunikacji (szerzej zobacz: komunikacja niewerbalna). W teatrze towarzyszy wypowiadanym słowom jako środek gry aktorskiej. W pantomimie jest najważniejszym obok ruchu środkiem wyrazu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Odczytywanie mimiki jest istotne w psychologii, pedagogice, aktorstwie, a także w badaniach nad sztuczną inteligencją.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mim mos./mrz.

Wiktionary


mimikra

1. w biologii: odmiana mimetyzmu, upodobnienie się do innego gatunku, zwykle w celach obronnych;
2. naśladowanie czyichś zachowań, wyglądu, sposobu mówienia, w celu ukrycia się w tłumie, niewyróżniania się w grupie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. upodabnianie się zwierząt bezbronnych do zwierząt zdolnych do obrony poprzez przybranie ich kształtu, barwy, zachowania lub innych właściwości

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲĩˈmʲikra, AS: mʹĩmʹikra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mimetyzm mrz.

Wiktionary


mimikry

zjawisko maskującego, obronnego upodabniania się niektórych zwierząt (głównie owadów) barwą, kształtem do elementów swojego otoczenia: skały, rośliny lub innego zwierzęcia; mimetyzm


SJP.pl


mimista

osoba wyrażająca uczucia i nastroje za pomocą mimiki


SJP.pl


mimistka

mimista


SJP.pl

Patrz:

mimista

mimo

1. jako przyimek: nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo;
2. jako przysłówek: nie opodal, blisko, obok, niedaleko


SJP.pl

przyimek

 (1.1) wskazuje na zrobienie czegoś, choć warunki temu nie sprzyjają

 (1.2) przest. obok, koło (w wyrażeniach oznaczających ruch)

przysłówek

 (2.1) przest. obok, koło, nieopodal, mijając

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wyszli na spacer mimo ulewy.

 (1.1) Mimo swojej chęci, by się wzbogacić, nie udało mu się zebrać nawet małej sumy pieniędzy.

 (1.1) — Grasz dalej w karty? Przegrałeś już dużo pieniędzy. — Mimo wszystko, spróbuję jeszcze raz.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩmɔ, AS: mʹĩmo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pomimo, wbrew

Wiktionary


mimochętny

dawniej: mimowolny


SJP.pl


mimochodem

nie przywiązując do czegoś wagi, przy okazji


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) przy okazji, od niechcenia, ubocznie

Wiktionary

Mimochodem – album koncertowy Jacka Kaczmarskiego wydany w 2002 roku przez Polskie Radio, na którym zarejestrowano ostatni premierowy program artysty. Wszystkie teksty powstały między marcem 2000 roku a październikiem 2001 roku. Premiera albumu nastąpiła 27 maja 2002 roku. Utwory są zapowiadane przez samego Kaczmarskiego.

Album został nagrany 5 grudnia 2001 roku podczas koncertu w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Prezentując wyniki swoich badań, wspomniał mimochodem o dokonaniach poprzedników.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩmɔˈxɔdɛ̃m, AS: mʹĩmoχodẽm

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym2n|mimo|mimo|chód|chodem.

uwagi.

tłumaczenia.

* bułgarski: (1.1) мимоходом

* jidysz: (1.1) פֿון דער גרינג (fun der gring)

* niemiecki: (1.1) nebenbei

* szwedzki: (1.1) apropå

* włoski: (1.1) per incidenza, per inciso

źródła.

== mimochodem (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przysłówek

 (1.1) nawiasem mówiąc, przy okazji

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mimodram

widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest przez aktorów bez użycia słów, a jedynie za pomocą gestów i mimiki; pantomima, pantomina, mimodrama


SJP.pl


mimodrama

widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest przez aktorów bez użycia słów, a jedynie za pomocą gestów i mimiki; pantomima, pantomina, mimodram


SJP.pl


mimojazdem

przysłówek

 (1.1) przy okazji

Wiktionary


mimośród

1. w matematyce: parametr krzywej stożkowej, określający jej krzywiznę w stosunku do krzywizny okręgu;
2. w fizyce: parametr orbity ciała niebieskiego; ekscentryczność;
3. w technice: element maszyny, rodzaj korby o małym ramieniu


SJP.pl

  • mimośród w matematyce
  • mimośród w fizyce
  • mimośród w mechanice
  • mimośród w hydraulice
  • złącze mimośrodowe – element używany w meblarstwie

Wikipedia


mimośrodowość

w matematyce: przesunięcie względem środka; niewspółosiowość, ekscentryczność


SJP.pl


mimowolnie

przysłówek

 (1.1) w sposób mimowolny, odruchowo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mimowolny

Wiktionary


mimowolny

niezależny od woli


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) niezależny od woli, powstały lub wykonany mimo woli

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Popatrzył w okno rozświetlone żarem słonecznym z mimowolną niechęcią.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩmɔˈvɔlnɨ, AS: mʹĩmovolny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mimowolność ż.

 przysł. mimowolnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bezwiedny, instynktowny, machinalny, mimowiedny, odruchowy

Wiktionary


mimoza

1. krzew tropikalny z rodziny mimozowatych; czułek;
2. przenośnie: osoba bardzo delikatna, wrażliwa, czuła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. rodzaj tropikalnych roślin, rozpowszechniony w Ameryce Południowej oraz na wyspach Oceanu Spokojnego;

Wiktionary

Mimoza, czułek (Mimosa) – rodzaj tropikalnych roślin, rozpowszechniony w Ameryce Południowej oraz na wyspach Oceanu Spokojnego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲĩˈmɔza, AS: mʹĩmoza

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mimozowaty

 rzecz. mimetyzm mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) czułek

Wiktionary


mimozolistny

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający liście jak mimoza

Wiktionary


mimozowate

podrodzina roślin dwuliściennych z gromady okrytozalążkowych, z rodziny bobowatych (motylkowatych)


SJP.pl

Wikipedia


mimozowatość

delikatność, nadmierna wrażliwość, mała odporność na przeciwności; nadwrażliwość


SJP.pl


mimozowaty

1. o cechach mimozowatych (rodzina roślin);
2. delikatny, przewrażliwiony, mało odporny na przeciwności


SJP.pl


min

1. wyraz twarzy;
2. ładunek materiału wybuchowego lub pocisk z zapalnikiem umieszczony w ziemi, pod wodą itp.;
3. starożytna jednostka masowo-pieniężna;
4. chodnik drążony wewnątrz liści przez larwy niektórych owadów;
5. dawniej: kopalnia minerałów


SJP.pl

skrót

 (1.1) fiz. zob. minuta.

 (1.2) mat. symbol funkcji minimum

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) lm. D. zob. mina.

Wiktionary

  • min – minuta
  • min – minimum w matematyce
  • Min – bóg egipski
  • min – jedna z południowych grup języków chińskich
  • Min – państwo w południowych Chinach w X w. n.e.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pomiar prędkości obrotowej trzpienia dał wynik 7926,2 obr./min ±0,1.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩn, AS: mʹĩn

Wiktionary


min.

skrót od:
1. minuta; min;
2. minimalny, minimalnie;
3. minimum;
4. minister;
5. ministerstwo; minist.


SJP.pl

skrót

 (1.1) = minister

 (1.2) = minimum, minimalny, minimalnie

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

 (1.2) maks.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 skr. wicemin.

frazeologia.

etymologia.

uwagi. nie mylić z|m.in..

tłumaczenia.

* portugalski: (1.1) min.

źródła.

== min. (język portugalski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) min. = minimum, minimalny, minimalnie

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 skr. wicemin.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.2) maks.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 skr. wicemin.

frazeologia.

etymologia.

uwagi. nie mylić z|m.in..

tłumaczenia.

* portugalski: (1.1) min.

źródła.

== min. (język portugalski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) min. = minimum, minimalny, minimalnie

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mina

1. wyraz twarzy;
2. ładunek materiału wybuchowego lub pocisk z zapalnikiem umieszczony w ziemi, pod wodą itp.;
3. starożytna jednostka masowo-pieniężna;
4. chodnik drążony wewnątrz liści przez larwy niektórych owadów;
5. dawniej: kopalnia minerałów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyraz twarzy

 (1.2) wojsk. ukryty ładunek wybuchowy, przeznaczony do detonacji, gdy w pobliżu znajdzie się ofiara;

 (1.3) przen. pot. żart. odchody leżące na ziemi, w które można wdepnąć

 (1.4) podkop pod murem obronnym wypełniany prochem i powodujący jego zawalenie;

 (1.5) hist. staroż. jednostka wagi, używana w Babilonii i Asyrii, później jednostka monetarna, używana też w Grecji;

 (1.6) przest. kopalnia kruszcu

Wiktionary

Holandia:

  • Mina Scharbaai – osada (buurt) w Willemstadzie, w kraju autonomicznym Curaçao

Meksyk:

  • Mina – miejscowość i gmina w stanie Nuevo León

Portugalia:

  • Mina – dawna parafia gminy Amadora i jednocześnie miejscowość

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czemu masz taką strapioną minę?

 (1.2) Sierżant zboczył z drogi i wszedł na minę.

 (1.3) Idąc przez park, cały czas uważałam, żeby nie wejść na minę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩna, AS: mʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) zdrobn. minka ż.

 (1.2) rzecz. miner m.; czas. minować ndk., zaminować dk., zaminowywać ndk., odminować dk., odminowywać ndk.; przym. minowy, minerski

Wiktionary


minąć

1. przejść, przejechać, przelecieć obok kogoś, czegoś
2. (np. młodość, czas) upłynąć, przeminąć
3. (np. o deszczu, bólu) ustać, ustąpić, wygasnąć
4. minąć się:
a) przejść obok siebie
b) nie spotkać się, rozminąć się


SJP.pl

czasownik przechodni dokonany (ndk. mijać)

 (1.1) dokonany od|mijać.

czasownik zwrotny dokonany minąć się

 (2.1) przejść, przejechać obok siebie nawzajem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lato po wyjeździe papieża minęło pod znakiem obchodów dziesięciolecia niepodległości.

 (2.1) Minęli się o włos.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mʹĩnõńć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mijanie n., minięcie n.

 czas. omijać

 przym. miniony

Wiktionary


minakowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Minakowski

  • Anna Lebet-Minakowska (ur. 1963) – polska archeolog i muzealnik;
  • Marek Jerzy Minakowski (ur. 1972) – polski filozof i genealog. Twórca Wielkiej Genealogii Minakowskiego;
  • Wacław Minakowski (1913–1994) – polski biochemik i lekarz weterynarii;
  • Władysław Minakowski (1902–1952) – polski wojskowy, podpułkownik Wojska Polskiego II RP;

Wikipedia


minarchizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. doktryna polityczna zakładająca istnienie państwa o jak najmniejszej roli rządu w życiu społecznym i politycznym obywateli;

Wiktionary

Minarchizm (hybryda łac. minimum "najmniej" oraz gr. ἀρχή archḗ "władza") lub minimalny etatyzm – doktryna społeczno-polityczna zakładająca, że wielkość aparatu rządowego i jego wpływ na wolne społeczeństwo powinny być jak najmniejsze – aczkolwiek wystarczające do obrony wolności i własności każdego obywatela.

Termin ukuł na początku lat 70. XX wieku filozof Samuel Edward Konkin.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W minarchizmie przyjmuje się, że w gospodarce rynkowej działa jeden mechanizm rynkowy i abstrahuje się od zbioru rynków, o którym mówi się jako o jednym rynku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minarchista m.

 przym. minarchistyczny

Wiktionary


minarecik

zdrobnienie od: minaret


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od minaret

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie minaret, lecz tylko mały minarecik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minaret m.

Wiktionary


minarecki

minaret


SJP.pl

Patrz:

minaret

minaret

wysoka wieża meczetu, z której nawołuje się muzułmanów do modlitwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. rel. wieża przy meczecie, z której muezin woła wiernych na modlitwę;

Wiktionary

Minaret (arab. منارة manara – miejsce, skąd widać światło, latarnia morska) – wysoka, zwykle smukła wieża stawiana przy meczecie z nadwieszonym balkonem lub galeryjką, z którego muezin może nawoływać wiernych na modlitwę. Współcześnie na wielu minaretach montowane są głośniki.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲĩˈnarɛt, AS: mʹĩnaret

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. minarecik m.

 przym. minaretowy

Wiktionary


minaretowy

minaret


SJP.pl

Patrz:

minaret

minartowicz

nazwisko


SJP.pl


minbar

kazalnica w meczecie; mimbar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. kazalnica w meczecie;

Wiktionary

Minbar, mimbar (arab. miejsce, skąd się woła, wzniesienie) – kazalnica, która jest standardowym wyposażeniem meczetu, ustawiona na prawo od mihrabu. Minbar z reguły budowany jest z drewna, rzadziej z kamienia lub metalu; ma zwykle kształt wysokiego krzesła o schodkowej podstawie. Nawiązuje on do podwyższenia, z którego zwykł przemawiać Mahomet. Minbar, początkowo dość prosty, z czasem przybrał formę wysokiej, wspaniałej konstrukcji, zdobionej najczęściej techniką ażurową lub inkrustacją.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W początkach islamu z minbaru przemawiał władca lub jego reprezentant, dziś zwykle teologowie i uczeni muzułmańscy.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. mimbar

Wiktionary


mincarski

przymiotnik od: mincarz


SJP.pl


mincarstwo

bicie monet i medali; mincerstwo


SJP.pl

Mincerstwo (mincarstwo) – sztuka bicia monet i medali przez mincerza z metali szlachetnych (srebro i złoto) i brązu, bądź z rozmaitych stopów, aż do XVIII wieku wykonywana za pomocą prostych narzędzi (nożyc, stempli menniczych i młota) oraz siły fizycznej.

Wikipedia


mincarz

mincerz; dawniej:
1. rzemieślnik zajmujący się biciem monet;
2. zarządca mennicy królewskiej, w średniowieczu pełniący też funkcję urzędnika skarbowego


SJP.pl

Mincerz, mincarz (niem. Münzer, łac. monetarius) – pracownik mennicy produkujący monety.

W średniowiecznej Polsce był urzędnikiem królewskim zajmującym się także kontrolą monety będącej w obiegu, jej wymianą, a także ściganiem i karaniem fałszerzy. Z upływem czasu mincerze tracili uprawnienia policyjno-sądowe, stając się jedynie rzemieślnikami od wytwarzania pieniądza bilonowego.

Wikipedia


mincer

nazwisko


SJP.pl

  • Bohdan Mincer (1904–1984) – polski historyk wojskowości, pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego
  • Janina Mincer-Daszkiewicz – polski doktor nauk matematycznych w zakresie informatyki, nauczyciel akademicki
  • Olek Mincer (ur. 1957) – polski aktor pochodzenia żydowskiego
  • Wiesław Mincer (1925–2019) – polski historyk filozofii i bibliotekoznawca

Wikipedia


mincerski

mincerz


SJP.pl

Patrz:

mincerz

mincerstwo

bicie monet i medali; mincarstwo


SJP.pl

Mincerstwo (mincarstwo) – sztuka bicia monet i medali przez mincerza z metali szlachetnych (srebro i złoto) i brązu, bądź z rozmaitych stopów, aż do XVIII wieku wykonywana za pomocą prostych narzędzi (nożyc, stempli menniczych i młota) oraz siły fizycznej.

Wikipedia


mincerz

mincarz; dawniej:
1. rzemieślnik zajmujący się biciem monet;
2. zarządca mennicy królewskiej, w średniowieczu pełniący też funkcję urzędnika skarbowego


SJP.pl

Mincerz, mincarz (niem. Münzer, łac. monetarius) – pracownik mennicy produkujący monety.

W średniowiecznej Polsce był urzędnikiem królewskim zajmującym się także kontrolą monety będącej w obiegu, jej wymianą, a także ściganiem i karaniem fałszerzy. Z upływem czasu mincerze tracili uprawnienia policyjno-sądowe, stając się jedynie rzemieślnikami od wytwarzania pieniądza bilonowego.

Wikipedia


mincewicz

nazwisko


SJP.pl


mincmistrz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) kierownik mennicy

Wiktionary

Mennica – zakład zajmujący się mincerstwem, czyli produkcją (wybijaniem) monet, medali oraz stempli.

Wikipedia


minczakiewicz

nazwisko


SJP.pl


minda

nazwisko


SJP.pl


mindanao

wyspa w Filipinach


SJP.pl

Mindanao – druga co do wielkości wyspa Filipin, ustępuje jedynie wyspie Luzon. Położona w południowej części archipelagu. Dobrze rozwinięta linia brzegowa z licznymi półwyspami i zatokami. Na wyspie panuje klimat równikowy wybitnie wilgotny. Wnętrze wyspy jest górzyste z najwyższym szczytem Filipin, wulkanem Apo (2965 m n.p.m.). Na Mindanao znajdują się lasy równikowe oraz dobrze rozwinięta sieć rzeczna.

Wikipedia


mindfulness

[czytaj: majndfulnes] rodzaj medytacji


SJP.pl

  • Medytacja mindfulness – proces koncentrowania uwagi
  • MBSR – redukcja stresu poprzez medytację
  • Mindfulness – album studyjny Magdaleny Tul z 2019

Wikipedia


mindoro

1. wyspa w Filipinach;
2. cieśnina Morza Południowochińskiego


SJP.pl

Mindoro – filipińska wyspa, położona na południowy zachód od Luzonu. Około 600 000 mieszkańców, większość na wybrzeżu. Powierzchnia 10,6 tys. km².

Wyspa zbudowana jest z wapieni i ze skał krystalicznych. Górzysta, najwyższy szczyt Halcon 2582 m n.p.m. Wybrzeżom towarzyszą wąskie niziny. Panuje klimat równikowy, wilgotny. Roczna suma opadów wynosi ponad 2000 mm. Liczne wodospady na zasobnych w wodę, krótkich rzekach. Występują wtórne bory sosnowe w górach i wilgotne lasy równikowe.

Wikipedia


mindorski

1. Mindoro (wyspa w Filipinach);
2. szczur mindorski - gatunek ssaka z podrodziny myszy;
3. wół mindorsk - gatunek ssaka kopytnegp z rodziny krętorogich


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mindoro, dotyczący Mindoro

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mindoro n.

Wiktionary


mindowe

wielki książę litewski od ok. 1238 r., król od 1253 r.; Mendog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. imię średniowiecznego władcy Litwy;

Wiktionary

  • Mendog – władca Wielkiego Księstwa Litewskiego
  • Mindowe – dramat Juliusza Słowackiego

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) Mendog, Mindaugas

Wiktionary


mindset

[czytaj: majndset] mentalność, nastawienie


SJP.pl


mindsetowy

mindset [czytaj: manjdsetowy]


SJP.pl


mineciarz

mężczyzna lubiący uprawiać seks oralny, stosujący najczęściej technikę minety


SJP.pl


minecraft

[czytaj: majnkraft] gra komputerowa, w której buduje się świat z sześciennych bloków


SJP.pl

Minecraft – komputerowa gra survivalowa z otwartym światem stworzona przez Markusa Perssona i rozwijana przez Mojang Studios. Minecraft pozwala graczom na budowanie i niszczenie obiektów położonych w losowo generowanym świecie gry. Gracz może atakować napotkane istoty, zbierać surowce czy wytwarzać przedmioty.

Wikipedia


minecraftowy

Minecraft [czytaj: majnkraftowy]


SJP.pl


mineczka

zdrobnienie od: minka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: mina

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈnɛt͡ʃka, AS: mʹĩnečka

Wiktionary


miner

minier (rzadko);
1. specjalista (zwykle wojskowy) zakładający miny i oczyszczający tereny zaminowane;
2. dawniej: robotnik pracujący w kopalni; górnik


SJP.pl

Miner – żołnierz lub marynarz wyszkolony w zakresie wykonywania prac minerskich (minowanie i rozminowanie).

Nazwa pochodzi od fr. mineur - górnik; miner, od mine kopalnia - mina.

Wikipedia


miner.

skrót od: mineralogia, mineralogiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


mineralizacja

1. w chemii: całkowity rozkład substancji do prostych, stałych związków nieorganicznych;
2. w fizjologii: stężenie substancji mineralnych w tkankach i płynach ustrojowych;
3. w geologii: powstawanie minerałów w skorupie ziemskiej


SJP.pl

  • mineralizacja (chemia) – całkowity rozkład substancji do prostych stałych związków nieorganicznych
  • mineralizacja (fizjologia) – zawartość substancji mineralnych w tkankach i płynach ustrojowych
  • mineralizacja (geologia) – zjawisko tworzenia minerałów w skorupie ziemskiej
  • mineralizacja (gleboznawstwo) – rozkład związków organicznych (detrytusu) w glebie z utworzeniem związków nieorganicznych

Wikipedia


mineralizacyjny

mineralizacja


SJP.pl

Patrz:

mineralizacja

mineralka

potocznie: woda mineralna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. woda mineralna

 (1.2) pot. butelka wody mineralnej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wzięłam ci mineralkę, tutaj masz szklankę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minerał mrz.

 przym. mineralny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) woda mineralna; gw-pl|Górny Śląsk|zelter.

Wiktionary


mineralność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest mineralne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minerał m., mineralizacja ż.

 przym. mineralny

Wiktionary


mineralny

przymiotnik

 (1.1) nie będący organicznym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dla ochrony broni przed szkodliwym działaniem deszczu lub śniegu należy zewnętrzne jej części zabezpieczyć posmarowaniem mieszanką wosku i oleju mineralnego (oliwy) w stosunku 1:3.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minerał m., mineralizacja ż., mineralizator m., mineralka ż., mineralizowanie n., mineralność ż.

 czas. mineralizować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nieorganiczny

Wiktionary


mineralog

specjalista w zakresie mineralogii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) miner. specjalista zajmujący się mineralogią

Wiktionary

Mineralogia – nauka zajmująca się badaniem minerałów.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) geolog

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mineralogia ż.

:: fż. mineralożka ż.

 przym. mineralogiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) мінералог m.

* bułgarski: (1.1) минералог m.

* czeski: (1.1) mineralog m.

* niemiecki: (1.1) Mineraloge m.

* rosyjski: (1.1) минералог m.

* słowacki: (1.1) mineralóg m.

* szwedzki: (1.1) mineralog w.

* ukraiński: (1.1) мінералог m.

źródła.

== mineralog (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|minerǎloɡ.

 dzielenie|mi|ne|ra|log.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) mineralog

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnɛˈralɔk, AS: mʹĩneralok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mineralogia ż.

:: fż. mineralożka ż.

 przym. mineralogiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) geolog

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mineralogia ż.

:: fż. mineralożka ż.

 przym. mineralogiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) мінералог m.

* bułgarski: (1.1) минералог m.

* czeski: (1.1) mineralog m.

* niemiecki: (1.1) Mineraloge m.

* rosyjski: (1.1) минералог m.

* słowacki: (1.1) mineralóg m.

* szwedzki: (1.1) mineralog w.

* ukraiński: (1.1) мінералог m.

źródła.

== mineralog (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|minerǎloɡ.

 dzielenie|mi|ne|ra|log.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) mineralog

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mineralogia

nauka zajmująca się powstawaniem i poznawaniem struktury minerałów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. nauka o minerałach;

Wiktionary

Mineralogia – nauka zajmująca się badaniem minerałów.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) geologia

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mineralog m., mineralożka ż.

 przym. mineralogiczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|mineralis.

uwagi.

 (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) mineralogy

* asturyjski: (1.1) mineraloxía ż.

* baskijski: (1.1) mineralogia

* białoruski: (1.1) мінералогія ż.

* bułgarski: (1.1) минералогия ż.

* duński: (1.1) mineralogi w.

* francuski: (1.1) minéralogie ż.

* galicyjski: (1.1) mineraloxía ż.

* hiszpański: (1.1) mineralogía ż.

* kataloński: (1.1) mineralogia ż.

* niemiecki: (1.1) Mineralogie ż.

* nowogrecki: (1.1) μεταλλειολογία ż.

* rosyjski: (1.1) минералогия ż.

* szwedzki: (1.1) mineralogi w.

* ukraiński: (1.1) мінералогія ż.

* węgierski: (1.1) mineralógia, ásványtan

* włoski: (1.1) mineralogia ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnɛraˈlɔɟja, AS: mʹĩneraloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mineralog m., mineralożka ż.

 przym. mineralogiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) geologia

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. mineralog m., mineralożka ż.

 przym. mineralogiczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|mineralis.

uwagi.

 (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) mineralogy

* asturyjski: (1.1) mineraloxía ż.

* baskijski: (1.1) mineralogia

* białoruski: (1.1) мінералогія ż.

* bułgarski: (1.1) минералогия ż.

* duński: (1.1) mineralogi w.

* francuski: (1.1) minéralogie ż.

* galicyjski: (1.1) mineraloxía ż.

* hiszpański: (1.1) mineralogía ż.

* kataloński: (1.1) mineralogia ż.

* niemiecki: (1.1) Mineralogie ż.

* nowogrecki: (1.1) μεταλλειολογία ż.

* rosyjski: (1.1) минералогия ż.

* szwedzki: (1.1) mineralogi w.

* ukraiński: (1.1) мінералогія ż.

* węgierski: (1.1) mineralógia, ásványtan

* włoski: (1.1) mineralogia ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mineralogiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący mineralogii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mineralożka ż., mineralogia ż., mineralog m.

Wiktionary


mineraloid

1. zwarta grupa różnych minerałów;
2. mieszanina związków chemicznych niebędących minerałami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) naturalnie występująca substancja o uporządkowaniu wewnętrznym odmiennym niż w przypadku minerałów;

Wiktionary

Mineraloid – naturalnie występująca substancja o uporządkowaniu wewnętrznym odmiennym niż w przypadku minerałów. Jest często uważana za nieoficjalną klasę składników budulcowych lub za podklasę minerałów.

Mineraloidy są to zazwyczaj zwarte grupy różnych minerałów lub mieszaniny związków chemicznych niebędących minerałami.

Do mineraloidów zalicza się zazwyczaj:

  • opal
  • obsydian
  • bursztyn
  • perły
  • gagat
  • i inne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mineraloidy są to zazwyczaj zwarte grupy różnych minerałów lub mieszaniny związków chemicznych nie będących minerałami. (Wikipedia)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnɛraˈlɔjit, AS: mʹĩneraloi ̯it

Wiktionary


mineralokortykoid

Wikipedia


mineralokortykosteroid

hormon regulujący gospodarkę mineralną i jonową organizmu


SJP.pl

Wikipedia


mineralożka

mineralog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miner. specjalistka zajmująca się mineralogią

Wiktionary

Patrz:

mineralog

Powiązane:

 rzecz. mineralogia ż.

:: fm. mineralog m.

 przym. mineralogiczny

Wiktionary


minerał

substancja powstała w przyrodzie wskutek procesów geologicznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. substancja, której struktura ukształtowała się w wyniku procesów geologicznych, będąca ciałem krystalicznym lub posiadająca jednorodną strukturę chemiczną;

Wiktionary

Minerał (fr. minéral, od gal. mina „kopalnia”) – pierwiastek lub związek chemiczny będący normalnie ciałem krystalicznym, którego struktura ukształtowała się w toku procesów geologicznych.

Do minerałów nie zalicza się mineraloidów – substancji bezpostaciowych o jednorodnej strukturze chemicznej, powstałych w wyniku zniszczenia struktury krystalicznej minerału pod wpływem promieniowania oraz rtęci.Za minerał nie jest też uznawana ropa naftowa i jej niekrystaliczne pochodne. Minerałem nie jest woda w stanie ciekłym (natomiast lód jest minerałem). Do minerałów nie zalicza się substancji pochodzenia biologicznego, o ile pod wpływem procesów geologicznych nie uległy przekształceniu w substancje krystaliczne (np. fosforyty powstałe z organizmów morskich).Za minerały nie są uznawane „minerały syntetyczne”, otrzymywane sztucznie w laboratoriach lub zakładach przemysłowych. Do najczęściej produkowanych syntetyków należą: ałunit, chalkantyt, syntetyczny korund, cyrkonia, lopezyt oraz diament syntetyczny.Minerałami nie są sole mineralne rozpuszczone w wodzie (woda mineralna) lub obecne w pożywieniu, czy w parafarmaceutykach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Klasyfikacja minerałów polega na porządkowaniu ich w gromady, klasy, grupy i szeregi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈnɛraw, AS: mʹĩnerau̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mineralność ż., mineralizacja ż., mineralizator m., mineralka ż., mineralizowanie n., zmineralizowanie n.

 czas. mineralizować ndk., zmineralizować dk.

 przym. mineralny

 przysł. mineralnie

Wiktionary


minerałowy

minerał


SJP.pl

Patrz:

minerał

minerka

miner


SJP.pl

Patrz:

miner

minerstwo

dział inżynierii wojskowej związany z użyciem materiałów wybuchowych; minierstwo


SJP.pl

Minerstwo – termin odnoszący się do dwóch obszarów działalności wojskowej: wojny podziemno-minerskiej i inżynierii materiałów wybuchowych.

Minerstwo jako wojna podziemno-minerska to działania polegające na wykonywaniu podziemnych chodników w celu instalowania pod nieprzyjacielskimi umocnieniami ładunków wybuchowych, służącymi do ich zniszczenia.

Wikipedia


minerwa

mit. rzym. italska bogini patronująca gł. rękodziełu i sztuce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitrzym. bogini mądrości, wojny sprawiedliwej, rękodzieła i sztuki oraz nauczycieli i szkół, utożsamiana z grecką Ateną;

Wiktionary

Minerwa (łac. Minerva) – w mitologii rzymskiej pierwotnie bogini sztuki i rzemiosła, mądrości, nauki i literatury oraz wojny słusznej. Jest to prawdopodobnie bogini pochodzenia etruskiego (znana jest etruska bogini Menrva). Razem z Jowiszem i Junoną tworzyła Trójcę Kapitolińską.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Minerwa uchodziła początkowo za etruskie bóstwo rzemiosła i sztuki.

 (1.1) Święto Minerwy, 19 marca, było dniem wolnym od nauki.

 (1.1) W bocznych nawach świątyni kapitolińskiej stały posągi Minerwy i Junony, które wraz z Jowiszem stanowiły trójcę bogów stworzoną na wzór etruski.

 (1.1) Jowisz razem z żoną Junoną i Minerwą tworzyli tzw. triadę kapitolińską.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈnɛrva, AS: mʹĩnerva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minerwa ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Atena

Wiktionary


minesinger

[czytaj: minez-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger


SJP.pl


minesocki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Minnesotą, dotyczący Minnesoty

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Narzędzie to jest skróconą i dostosowaną kulturowo polską wersją Minesockiego wielowymiarowego inwentarza osobowości MMPI.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Minnesota ż.

 przym. minnesocki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) minnesocki

Wiktionary


minestrone

gęsta, włoska zupa jarzynowa na wywarze pomidorowym


SJP.pl

Minestrone – zupa na bazie warzyw, głównie cukinii, fasolki szparagowej, marchwi, zielonego groszku oraz szpinaku. Jest podawana na różne sposoby: z drobnym makaronem, ryżem, grzankami lub jako przecierka warzywna.

Nazwa pochodzi od włoskiego słowa minestra (zupa). Najbardziej popularna i najczęściej spożywana potrawa w wielu rejonach Włoch. Nie ma ścisłego przepisu na tę zupę; jej skład bazuje na warzywach sezonowych i różni się w poszczególnych regionach Włoch.

Wikipedia


minet

młody, delikatny chłopiec; młodzik, paniczyk


SJP.pl


mineta

1. seks oralny polegający na pobudzaniu ustami kobiecych narządów płciowych; cunnilingus;
2. żyłowa skała lamprofirowa (w Polsce obecna na Dolnym Śląsku); minetta


SJP.pl

Cunnilingus (łac. cunnilinctio) – metoda seksu oralnego polegająca na stymulowaniu (pieszczeniu) narządów płciowych partnerki, zwłaszcza jej łechtaczki, za pomocą ust oraz języka. Cunnilingus występuje zarówno w kontaktach heteroseksualnych, jak i u kobiet bi- oraz homoseksualnych. Dla znacznej części kobiet oralne pieszczoty łechtaczki są najprostszym sposobem osiągnięcia orgazmu.

Wikipedia


minetka

seks oralny polegający na pobudzaniu ustami kobiecych narządów płciowych; mineta, cunnilingus


SJP.pl

Cunnilingus (łac. cunnilinctio) – metoda seksu oralnego polegająca na stymulowaniu (pieszczeniu) narządów płciowych partnerki, zwłaszcza jej łechtaczki, za pomocą ust oraz języka. Cunnilingus występuje zarówno w kontaktach heteroseksualnych, jak i u kobiet bi- oraz homoseksualnych. Dla znacznej części kobiet oralne pieszczoty łechtaczki są najprostszym sposobem osiągnięcia orgazmu.

Wikipedia


minetta

skała magmowa zawierająca głównie skaleń potasowy i biotyt; mineta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. magmowa skała żyłowa należąca do lamprofirów

Wiktionary


minezenger

rzadko: średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger


SJP.pl

– przekazywana w formie pisemnej i zrytualizowana forma miłosnej liryki śpiewanej, uprawianej przez zachodnioeuropejską arystokrację, łącznie z cesarzem. Twórcy i wykonawcy tego gatunku znani są jako minnesingerzy.

Na niemieckojęzycznych obszarach z minnesangiem w języku średnio-wysoko-niemieckim mamy do czynienia dopiero od około 1150 roku.

Wikipedia


minezinger

[czytaj: minez-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minnesinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger


SJP.pl


ming

chińska dynastia


SJP.pl

  • Dynastia Ming – dynastia panująca w Chinach w latach 1368-1644
  • Ming – imię (w chińskiej tradycji wymieniane po nazwisku)
  • Ming – małż którego wiek szacowany jest na 507 lat, najstarsze znane zwierzę

Wikipedia


mingeczaur

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Azerbejdżanie;

Wiktionary

Mingeczaur (azer. Mingaçevir) – miasto w środkowym Azerbejdżanie, powstałe w 1948 w związku z budową sztucznego zbiornika Mingeczaurskiego na rzece Kura. Ludność: 94,9 tys. (2003). Mingeczaur to czwarte pod względem liczby ludności miasto kraju. Pod względem administracyjnym Mingeczaur jest jednym z jedenastu miast wydzielonych (şəhər).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. mingeczaurski

Wiktionary


mingeczaurski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Mingeczaurem, dotyczący Mingeczauru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mingeczaur mrz.

Wiktionary


mingrelia

region w zachodniej Gruzji; Megrelia


SJP.pl


mingus

Mingus – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Palo Pinto.

Wikipedia


mini

1. słowo używane w funkcji przymiotnikowej (rzadziej przysłówkowej), najczęściej w odniesieniu do ubiorów, oznaczające tyle co: bardzo krótki albo mały, bardzo krótko albo mało;
2. krótki strój (głównie spódniczka mini);
3. samochód marki Mini


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kraw. minispódniczka

przymiotnik

 (2.1) bardzo mały lub bardzo krótki

Wiktionary

Mini – brytyjski producent samochodów osobowych, z siedzibą w Farnborough, działający od 2000 roku. Należy do niemieckiego koncernu BMW.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ładnie wyglądasz w tej mini i bluzie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩɲi, AS: mʹĩńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miniatura ż., minimalizm m., miniówa ż., miniówka ż.

 przym. miniaturowy, minimalistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miniówka, minispódniczka, spódniczka mini

 (2.1) mikry, miniaturowy

Wiktionary


minia

1. czerwony pigment będący składnikiem farb antykorozyjnych;
2. farba wzbogacona o ten składnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zwyczajowa nazwa czerwonego barwnika nieorganicznego, najczęściej ołowiowego

 (1.2) farba z zawartością takiego barwnika

Wiktionary

  • minia ołowiowa – jeden z tlenków ołowiu lub ich mieszanina o intensywnej czerwonej barwie
  • minia żelazna – czerwień żelazowa, pigment zawierający tlenek żelaza
  • Minia – rzeka na Litwie
  • Minia – diecezja Kościoła Koptyjskiego
  • Al-Minja – miasto w Egipcie

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Minia ołowiowa używana jest w procesie produkcji szkła kryształowego.

 (1.2) Blaszany dach budynku pomalowany został minią.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩɲja, AS: mʹĩńi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 czas. miniować ndk., pominiować dk.

 przym. miniowy, miniowany, pominiowany

Wiktionary

Synonimy:

 cynober

Wiktionary


miniaczek

pieszczotliwie o ukochanym; minio


SJP.pl


minialbum

[czytaj: mini-album]
1. potocznie: album muzyczny dłuższy od singla i krótszy od albumu długogrającego; epka;
2. malutki album


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. nagranie muzyczne lub zbiór utworów większy niż singiel i mniejszy niż album, zawierający zazwyczaj od trzech do pięciu kompozycji;

Wiktionary

EP (od: extended play), minialbum, czwórka, pot. epka – nagranie muzyczne, które zawiera więcej utworów niż singel, ale zwykle nie kwalifikuje się jako album lub LP. Współczesne minialbumy zawierają zazwyczaj co najmniej trzy utwory, a maksymalnie sześć, i są uważane za „tańsze i mniej czasochłonne” dla artysty w produkcji w porównaniu do albumów. Określenie EP początkowo (po 1948) odnosiło się do typu płyt winylowych odtwarzanych z prędkością 45 obr./min (standardowa płyta [SP] 75, płyta długogrająca [LP] 33⅓ obr./min), współcześnie określenie jest stosowane również do średniej długości płyt CD/DVD i muzyki w formacie plików do pobrania.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wydany na początku roku minialbum "Kolekcjoner" osiągnął nakład 50 tys. egzemplarzy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. album mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) EP; pot. epka

Wiktionary


minialoha

[czytaj: mini-aloha] deska windsurfingowa w klasie mini-Aloha


SJP.pl


minian

w judaizmie: grupa modlitewna


SJP.pl


miniankieta

[czytaj: mini-ankieta] mała ankieta


SJP.pl


miniantologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. niewielka antologia

Wiktionary


miniardyza

sznureczek z pętelkami będący częścią niektórych koronek wykonywanych szydełkiem


SJP.pl


miniarka

miniarka kapuścianka - gatunek muchówki z rodziny miniarkowatych


SJP.pl


miniarkowate

o cechach miniarkowatych (rodzina muchówek)


SJP.pl


miniarkowaty

o cechach miniarkowatych (rodzina muchówek)


SJP.pl


miniator

średniowieczny malarz miniatur w rękopisach; miniaturzysta


SJP.pl


miniatura

1. model czegoś, pomniejszona kopia;
2. małe malowidło, zwykle portret, malowane na kości słoniowej lub porcelanie;
3. krótki utwór literacki, filmowy lub muzyczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mały model czegoś lub kopia w pomniejszeniu

 (1.2) krótki utwór literacki, sceniczny, filmowy, muzyczny itp.

 (1.3) szt. malowidło małego formatu, zwykle portret, często na kości słoniowej, masie perłowej lub porcelanie

 (1.4) ręcznie malowana ilustracja lub inicjał w średniowiecznym rękopisie

Wiktionary

  • miniatura – obraz (zwłaszcza portret) niewielkich rozmiarów
  • miniatura – mała lub średnia forma muzyczna
  • miniatura – w informatyce niewielka ilustracja reprezentująca większy oryginał
  • miniatura szachowa – partia szachów wygrana przez jedną ze stron w debiucie, czyli w kilku lub kilkunastu posunięciach
  • krakowskie Wydawnictwo Miniatura
  • Miniatura – album polskiego zespołu Blauka

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲaˈtura, AS: mʹĩńatura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miniaturzysta m., mini n., miniaturowość ż., miniówka ż., miniatorstwo n., miniator m.

:: zdrobn. miniaturka ż.

 czas. miniaturyzować

 przym. miniaturowy, mini

 przysł. miniaturowo

Wiktionary


miniaturka

zdrobnienie od: miniatura


SJP.pl


miniaturowy

przymiotnik od: miniatura


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest mniejszą wersją czegoś większego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲatuˈrɔvɨ, AS: mʹĩńaturovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miniatura ż., miniaturka ż., mini n., miniaturzysta m., miniaturowość ż., miniaturyzacja ż.

 czas. miniaturyzować, zminiaturyzować

 przysł. miniaturowo

 przym. mini

Wiktionary


miniaturyzacja

Miniaturyzacja to występujący w technologii trend zmniejszania rozmiarów urządzeń mechanicznych, optycznych i elektronicznych przy zachowaniu ich pełnej użyteczności. Zjawisko jest szczególnie widoczny w elektronice, gdzie rozmiar i liczba elementów ma duży wpływ na rozmiar i cenę produktu. Miniaturyzacja układów elektronicznych doprowadziła do rozwoju scalonych układów półprzewodnikowych. Układy te mogą zawierać wiele milionów elementów elektronicznych w jednej obudowie. Przykłady wysoko zminiaturyzowanych układów scalonych to m.in.:

  • mikroprocesor
  • mikrokontroler
  • procesor graficzny
  • pamięci cyfrowe: RAM i Flash

Wikipedia


miniaturyzacyjny

związany z miniaturyzacją


SJP.pl


miniaturzysta

średniowieczny malarz miniatur w rękopisach; miniator


SJP.pl

Miniatura (łac. minium) – obraz bardzo małego formatu, zazwyczaj portret.

Malarstwo miniaturowe zaczęto uprawiać w XV w., jego rozkwit nastąpił w XVI-wiecznej Europie, a szczyt popularności przypadał na XVIII i XIX w. Było modne zarówno wśród arystokracji, jak i mieszczaństwa.

Wikipedia


miniaturzystka

miniaturzysta


SJP.pl

Patrz:

miniaturzysta

minibar

wyposażenie pokoju w niektórych hotelach, w postaci lodówki z napojami i drobnymi przekąskami


SJP.pl


minibasen

Minibasen (także: spa, minibasen spa, whirlpool, jacuzzi, hot tub) – termin branżowy, stosowany w odniesieniu do urządzeń większych, niż typowe wanny z hydromasażem. Dotyczy on kilku rodzajów wieloosobowych urządzeń o zastosowaniu rekreacyjnym, a nawet terapeutycznym.

Wikipedia


minibiling

wykaz połączeń telefonicznych


SJP.pl


miniblog

niewielki dziennik internetowy, zwykle z możliwością komentowania poszczególnych wpisów przez internautów


SJP.pl


minibrowar

restauracja lub kawiarnia, gdzie produkuje się i sprzedaje własne piwo


SJP.pl


minibus

Autobus – pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów.

Według ustawy – Prawo o ruchu drogowym pojazd ten przystosowany jest do przewozu więcej niż 9 osób (w tym kierowcy). Według definicji Europejskiej Komisji Gospodarczej, Eurostatu i Międzynarodowego Forum Transportu jest to pasażerski mechaniczny pojazd drogowy przeznaczony do przewozu więcej niż 24 osób (wliczając kierowcę) i posiadający zarówno miejsca siedzące, jak i stojące.

Wikipedia


minibusowy

minibus


SJP.pl

Patrz:

minibus

minicygaro

cienkie cygaro; cygaretka


SJP.pl


minicz

nazwisko


SJP.pl

  • Dominika Minicz – polska siatkarka
  • Waleryj Minicz – białoruski kołchoźnik i polityk

Wikipedia


minidetektor

niewielkich rozmiarów detektor


SJP.pl


minidialog

krótki dialog


SJP.pl


minidron

dron niewielkich rozmiarów


SJP.pl


minidysk

magnetyczny nośnik stosowany najczęściej do rejestracji dźwięków; mini disc


SJP.pl

Minidisc, zapis oficjalny MiniDisc (MD) – dyskowy nośnik danych cyfrowych, zwykle stosowany do zapisu dźwięku. Technologię MD zaprezentowała w 1991 roku firma Sony. W 1993 roku został zaprezentowany standard MD Data do przechowywania danych komputerowych, nie zyskał on jednak popularności. Od 2013 nie produkuje się nowych urządzeń korzystających z płyt MiniDisc.

Wikipedia


minięcie

1. przejść, przejechać, przelecieć obok kogoś, czegoś
2. (np. młodość, czas) upłynąć, przeminąć
3. (np. o deszczu, bólu) ustać, ustąpić, wygasnąć
4. minąć się:
a) przejść obok siebie
b) nie spotkać się, rozminąć się


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|minąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: mʹĩńė̃ńće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. minąć dk., mijać ndk., ominąć dk.

 rzecz. mijanka, mijanie, ominięcie

 przym. miniony

Wiktionary


minier

miner;
1. specjalista (zwykle wojskowy) zakładający miny i oczyszczający tereny zaminowane;
2. dawniej: robotnik pracujący w kopalni; górnik


SJP.pl

Minier – wieś w Stanach Zjednoczonych, w stanie Illinois, w hrabstwie Tazewell.

Wikipedia


minierstwo

dział inżynierii wojskowej związany z użyciem materiałów wybuchowych; minerstwo


SJP.pl


miniesej

krótki esej


SJP.pl


minifabryka

mała fabryka


SJP.pl


minifelieton

mały felieton


SJP.pl


minifontanna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mała fontanna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Powstał oryginalny hotel tuż obok plażaaży. Przed nim postawiono pierwszą w mieście minifontannę ze zdrojową wodą.

 (1.1) Dużo radości z zabawy wodą w środku upalnego dnia sprawi dzieciom także plastikowyastikowa minifontanna podłączana do kranu i ogrodowy basen kąpielowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fontanna ż.

Wiktionary


miniforma

zminiaturyzowana forma


SJP.pl


minifurgon

niewielki pojazd do przewożenia ładunków, wyposażony w przystosowane do tego zamykane nadwozie


SJP.pl


minigierka

prosta, dodatkowa gra będąca elementem większej gry komputerowej, zwykle pełniąca rolę jednego z wyzwań stawianych przed graczem; minigra


SJP.pl


minigolf

Minigolf (lub Mini Golf) – sport uprawiany na specjalnych torach do gry, zwanych inaczej stanowiskami. Polega na umieszczeniu piłki w dołkach na końcu każdego toru, przy pomocy specjalnego kija, który jest niemal identyczny jak kij nazywany putterem, stosowany w golfie klasycznym. Celem gracza jest umieszczenie piłki w dołku przy pomocy jak najmniejszej liczby uderzeń.

Wikipedia


minigospodarstwo

1. małe gospodarstwo, obejmujące ziemię i budynki, w którym są warunki do uprawy roślin i hodowli zwierząt;
2. niewielki dom, mieszkanie wraz z wyposażeniem


SJP.pl


minigra

prosta gra będąca dodatkowym elementem czegoś, np. większej gry komputerowej; minigierka


SJP.pl

Minigra – zwyczajowe określenie małych, dodatkowych gier dostępnych dla gracza w większych grach komputerowych.

Wikipedia


minigun

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) wojsk. amerykański sześciolufowy karabin maszynowy cechujący się dużą szybkostrzelnością;

Wiktionary

M134 Minigun – sześciolufowy karabin maszynowy w systemie Gatlinga skonstruowany na potrzeby Armii USA w czasie wojny wietnamskiej. Powstał w oparciu o działko M61 Vulcan. Występuje wiele wersji różniących się przede wszystkim szybkostrzelnością i napędem (elektrycznym, hydraulicznym lub pneumatycznym). Używany jest jako pokładowy karabin maszynowy montowany w drzwiach takich śmigłowców jak UH-1 Iroquois czy UH-60 Black Hawk. Przedrostek „mini” odnosi się do mniejszych, w porównaniu z Vulcanem, rozmiarów i kalibru karabinu.

Wikipedia


minihelikopter

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lotn. mały helikopter, mały śmigłowiec

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wczoraj w okolicznej fabryce ruszyła produkcja minihelikopterów nowego rodzaju.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. helikopter m.

Wiktionary


minihotel

mały hotel


SJP.pl


minijack

[czytaj: minidżek] jack o średnicy 3,5 mm; mały jack


SJP.pl

Jack – wtyczka używana do transmisji sygnałów analogowych, głównie połączeń audio, w wersji 6,3 mm używana także w profesjonalnym sprzęcie audio do przesyłania sygnałów sterujących. Pierwotnie stosowana do przełączania sygnałów telefonicznych.

Wikipedia


minijamb

w literaturze antycznej: dramatyczna scenka pisana w metrum jambicznym, odnosząca się zwykle do życia miejskiego


SJP.pl


minikiwi

owoc aktinidii ostrolistnej lub pstrolistnej; małe kiwi


SJP.pl

Wikipedia


minikolekcja

niewielka kolekcja


SJP.pl


minikomputer

Minikomputer – powstały pod koniec lat 50. XX wieku odpowiednik komputera osobistego wykonany na tranzystorach lub układach scalonych małej (SSI) i średniej (MSI) skali integracji. Często był wykonywany jako komputer specjalizowany np. automat obrachunkowy, analizator widma. Wyróżniał się prostą obsługą, niewielkimi wymiarami, modułową budową i nie wymagał klimatyzacji. Początkowo jednostanowiskowy, w miarę wzrostu mocy obliczeniowej przejmował rolę mniejszych maszyn mainframe.

Wikipedia


minikoncert

mały koncert


SJP.pl


minikonkurs

mały konkurs


SJP.pl


minikontener

mały kontener


SJP.pl


minikoparka

mała koparka


SJP.pl

Minikoparki – rodzina koparek jednonaczyniowych hydraulicznych o masie eksploatacyjnej do 15 ton. Podstawowe elementy konstrukcji są praktycznie takie same jak w typowych koparkach. Wyposażone są najczęściej w podwozie gąsienicowe, z przodu w niewielki lemiesz oraz mechanizm kolumny obrotu wysięgnika (ang. tzw. boom swing). Są to maszyny wielofunkcyjne, uniwersalne wyposażane w wymienny osprzęt roboczy (widły, nożyce, młot hydrauliczny, świder) pozwalający dostosować maszynę do charakteru pracy. Powszechnie stosowane przy drobnych pracach budowlanych.

Wikipedia


minikowo

  • Minikowo – część Poznania
  • Minikowo – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Nakło nad Notecią
  • Minikowo – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Lubiewo

Wikipedia


miniksiążeczka

maluteńka książka


SJP.pl


minikuchnia

kompaktowy zestaw urządzeń kuchennych


SJP.pl


minilab

urządzenie do wywoływania filmu i wykonywania odbitek


SJP.pl

Wikipedia


minilaser

niewielkich rozmiarów laser


SJP.pl


minima

w średniowieczu: dźwięk o czasie trwania równym połowie całej nuty; półnuta


SJP.pl


minimaks

metoda dokonywania wyboru polegająca na kierowaniu się minimalizacją maksymalnych strat


SJP.pl

  • Minimax – audycja radiowa Piotra Kaczkowskiego.
  • MiniMax – kanał dla dzieci w wieku do 16 lat emitowany w latach 1999-2004. Właścicielem była spółka Canal+ Cyfrowy.
  • min-max – najprostszy algorytm przeszukiwania drzew mający zastosowanie w komputerowych nielosowych algorytmach gry w dwie osoby, np. szachów.

Wikipedia


minimalista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zwolennik minimalizmu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩmaˈlʲista, AS: mʹĩńĩmalʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalność ż., minimalizm m., minimalizacja ż.

:: fż. minimalistka ż.

 przym. minimalistyczny

 przysł. minimalistycznie

Wiktionary


minimalistka

minimalista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fż. od minimalista

Wiktionary

Patrz:

minimalista

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩmaˈlʲistka, AS: mʹĩńĩmalʹistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalizm m.

:: fm. minimalista m.

 przym. minimalistyczny

 przysł. minimalistycznie

Wiktionary


minimalistyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest minimalistyczne; cecha tych, którzy są minimalistyczni

Wiktionary

Powiązane:

 przym. minimalistyczny

 przysł. minimalistycznie

 rzecz. minimalizm mrz.

Wiktionary


minimalistyczny

minimalizm


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z minimalizmem

 (1.2) ograniczający się do minimum

Wiktionary

Patrz:

minimalizm

Przykłady

 (1.2) Kultura liberalna wypracowała specyficznego rodzaju minimalistyczną etykę zachowań seksualnych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩmalʲiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: mʹĩńĩmalʹistyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalizm m., minimalista m., minimalistka ż., minimum n., minimalizacja ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., mini ż., minimalistyczność ż.

 czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.

 przym. minimalny, mini

 przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum

Wiktionary


minimalizacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sprowadzenie czegoś do możliwe najmniejszych rozmiarów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩmalʲiˈzat͡sʲja, AS: mʹĩńĩmalʹizacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalność ż., minimalista m., minimalistka ż., minimalizm m., minimalizowanie n.

 czas. minimalizować

 przysł. minimalnie

 przym. minimalistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) minimalizowanie

Wiktionary


minimalizacyjny

minimalizacja


SJP.pl

Patrz:

minimalizacja

minimalizm

1. w sztukach plastycznych: kierunek zakładający ograniczenie środków wyrazu do podstawowych kształtów i zestawień barw; minimal art;
2. w muzyce: współczesny kierunek postulujący powrót do prostoty melodii i harmonii, dominację rytmu i powtarzalność motywów;
3. w filozofii: koncepcja, według której poznanie ograniczone jest tym, co dostępne zmysłom;
4. ograniczenie się do minimum w zakresie potrzeb, oczekiwań, działań


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ograniczenie do minimum wymagań, potrzeb, dążeń etc.

 (1.2) filoz. kierunek zacieśniający granice poznania do tego, co jest dostępne zmysłom i doświadczeniu

 (1.3) szt. zob. minimal art.

Wiktionary

  • minimalizm – kierunek w sztukach plastycznych
  • minimalizm – kierunek w muzyce
  • minimalizm – nurt w literaturze
  • minimalizm – filozofia życia
  • minimalizm – kierunek w architekturze modernizmu i postmodernizmu

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. minimalność ż., minimalista mos., minimalistka ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., mini ż., minimum n., minimalistyczność ż.

 czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.

 przym. minimalistyczny, mini, minimalny

 przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum

frazeologia.

 miękki minimalizm

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.3) zobtłum|minimal art.

* angielski: (1.1) minimalism

* azerski: (1.1) minimalizm

* białoruski: (1.1) мінімалізм m.

* francuski: (1.1) minimalisme m.

* hiszpański: (1.1) minimalismo m.

* nowogrecki: (1.1) μινιμαλισμός m., ελαχιστοποίηση ż.; (1.2) μινιμαλισμός m.; (1.3) μινιμαλισμός m.

* portugalski: (1.1) minimalismo m.

* rosyjski: (1.1) минимализм m.

* ukraiński: (1.1) мінімалізм m.

źródła.

== minimalizm (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) minimalizm

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩˈmalʲism̥, AS: mʹĩńĩmalʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalność ż., minimalista mos., minimalistka ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., mini ż., minimum n., minimalistyczność ż.

 czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.

 przym. minimalistyczny, mini, minimalny

 przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. minimalność ż., minimalista mos., minimalistka ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., mini ż., minimum n., minimalistyczność ż.

 czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.

 przym. minimalistyczny, mini, minimalny

 przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum

frazeologia.

 miękki minimalizm

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.3) zobtłum|minimal art.

* angielski: (1.1) minimalism

* azerski: (1.1) minimalizm

* białoruski: (1.1) мінімалізм m.

* francuski: (1.1) minimalisme m.

* hiszpański: (1.1) minimalismo m.

* nowogrecki: (1.1) μινιμαλισμός m., ελαχιστοποίηση ż.; (1.2) μινιμαλισμός m.; (1.3) μινιμαλισμός m.

* portugalski: (1.1) minimalismo m.

* rosyjski: (1.1) минимализм m.

* ukraiński: (1.1) мінімалізм m.

źródła.

== minimalizm (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) minimalizm

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


minimalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|minimalizować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalność ż., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., minimalizm m., minimum n.

 czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.

 przym. minimalistyczny, minimalny

 przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum

Wiktionary


minimalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób minimalny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jeżeli choremu na tyfus lekarz zdoła obniżyć temperaturę choćby minimalnie, to jest to poważny sukces.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩˈmalʲɲɛ, AS: mʹĩńĩmalʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 przym. minimalny, minimalistyczny

 rzecz. minimalizm mrz., minimalizacja ż., minimalizowanie n., minimum n., minimalność ż.

 przysł. minimum

Wiktionary


minimalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest minimalne; cecha tych, którzy są minimalni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimum n., minimalizm m., minimalista m., minimalistka ż., minimalizacja ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n.

 czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.

 przym. minimalny

 przysł. minimalnie, minimum

Wiktionary


minimalny

przymiotnik

 (1.1) książk. bardzo mały, ograniczony lub zbliżony do minimum

 (1.2) najniższy z możliwych lub dopuszczalnych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W ubiegłym roku zanotowaliśmy minimalny wzrost płac.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲĩˈmalnɨ, AS: mʹĩńĩmalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalizm mrz., minimum n., minimalizowanie n., minimalność ż.

 przysł. minimalnie, minimum

 czas. minimalizować

 przym. minimalistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) śladowy

Wiktionary


minimapa

zminiaturyzowana mapa


SJP.pl

Minimapa (także: radar lub miniradar) – element interfejsu (HUD) gier komputerowych, najczęściej okrągły lub kwadratowy, często umieszczony w rogu ekranu, mający za zadanie pomóc graczowi zorientować się w otoczeniu. Z reguły minimapa zajmuje niewielki fragment ekranu (od pięciu do dziesięciu procent) i przedstawia tylko najbliższy obszar. Wyświetlane na niej elementy różnią się w zależności od gry, często są to: pozycja gracza, sojusznicze lub wrogie jednostki bądź struktury i cele misji. Wielkość minimapy, wyświetlany na niej obszar bądź nanoszone na nią informacje w niektórych grach ustalone mogą zostać przez gracza. W większości przypadków, tak jak na prawdziwej mapie, u góry minimapy znajduje się kierunek północy.

Wikipedia


minimarket

mały sklep samoobsługowy


SJP.pl


minimenu

[czytaj: minimenI] małe menu


SJP.pl


minimetr

czujnik mechaniczny stosowany do dokładnych pomiarów długości, pozwalający określić długość z dokładnością do jednego mikrometra


SJP.pl


minimonitor

mały monitor


SJP.pl


minimoog

Minimoog – elektroniczny instrument muzyczny z grupy syntezatorów, produkowany od 1970 przez firmę Moog Music inc.. Wyposażony jest w 44-klawiszową klawiaturę, trzy generatory drgań, generator szumu, filtr, wzmacniacz oraz dwa generatory obwiedni. Przystosowany jest do generowania jednego głosu, którego parametry można regulować analogowymi potencjometrami i przełącznikami dostępnymi na panelu sterowniczym.

Wikipedia


minimum

1. najmniejsza możliwa lub wymagana ilość, wartość;
2. w matematyce: najmniejsza wartość funkcji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) najmniejsza możliwa, niezbędna lub wymagana ilość, wielkość

 (1.2) mat. najmniejsza wartość przyjmowana przez daną funkcję

przysłówek

 (2.1) w połączeniu z określeniem liczby: co najmniej

Wiktionary

  • minimum – funkcja
  • minimum lokalne lub globalne funkcji

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Funkcja cosinus osiąga minimum dla argumentów postaci 2πk+π

 (2.1) Tam się zmieści minimum piętnaście osób.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩɲĩmũm, AS: mʹĩńĩmũm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minimalizm mrz., minimalizowanie n., minimalność ż.

 przym. minimalny, minimalistyczny

 przysł. minimalnie, minimalistycznie

 czas. minimalizować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) co najmniej

Wiktionary


minio

1. czerwony pigment będący składnikiem farb antykorozyjnych;
2. farba wzbogacona o ten składnik


SJP.pl


minione

to, co było, przeminęło; przeszłość


SJP.pl

Minione – wspólny album polskiej piosenkarki Anny Marii Jopek i kubańskiego pianisty - improwizatora Gonzala Rubalcaby, wydany 3 lutego 2017 przez Universal Music. Tytuł nawiązuje do zawartości płyty, tj. przedwojennych tang i boler z lat 30. XX wieku, które duet opracował we współczesnej stylistyce fusion, mieszance muzyki świata i jazzu.

Wikipedia


minionek

postać z kreskówki, żółty ludzik w okularach, ubrany w niebieskie ogrodniczki


SJP.pl


minionkowy

minionek


SJP.pl

Patrz:

minionek

miniony

należący do przeszłości; przeszły, dawny


SJP.pl

forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: minąć

przymiotnik

 (2.1) książk. taki, który minął, przeszedł do przeszłości

 (2.2) książk. ubiegły, poprzedni

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Dziadek wieczorami wspominał minione dzieje.

 (2.2) W lipcu minionego roku byliśmy na wakacjach w Egipcie.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. minąć dk., mijać ndk.

 rzecz. minięcie n., mijanie n., mijanka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) dawny, przeszły

 (2.2) zeszły

Wiktionary


miniopowiadanie

krótkie, zwięzłe opowiadanie


SJP.pl


miniosiedle

[czytaj: mini-osiedle] niewielkie osiedle


SJP.pl


miniówa

potocznie: minispódniczka (bardzo krótka spódniczka); miniówka, mini


SJP.pl


miniować

pokrywać minią, antykorozyjną, czerwoną farbą na bazie tlenku ołowiu


SJP.pl


miniówka

potocznie: minispódniczka (bardzo krótka spódniczka); miniówa, mini


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kraw. minispódniczka

 (1.2) pot. minia

Wiktionary

Minispódniczka (potocznie mini, spódniczka mini, miniówka, miniówa) – rodzaj krótkiej spódnicy, zwykle długości do połowy uda lub nieco krótsza.

Minispódniczki nosiły już kobiety z azjatyckiego ludu Miao w średniowieczu, a także spartańskie dziewczęta. W kulturze zachodniej spopularyzowana została w latach 60. XX wieku w Londynie, przez Mary Quant. Nowa moda szybko się przyjęła, gdyż w czasach tych coraz więcej kobiet ośmielała szerząca się rewolucja seksualna. W latach 80. i 90. nastąpiła przerwa w noszeniu mini, po czym w XXI wieku znów stała się ona modna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Uważa się, że miniówka przeznaczona jest dla dziewczyn o długich i zgrabnych nogach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩɲˈufka, AS: mʹĩńufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miniatura ż., miniówa ż., mini ż.

 przym. mini

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mini, minispódniczka, spódniczka mini

Wiktionary


miniowy

przymiotnik od: minia (tlenek ołowiu lub tlenek żelazowy), np. kit miniowy, farba miniowa


SJP.pl


minipal

rzadko: mały, cienki pal; mikropal, palik, kołek, tyczka


SJP.pl


minipalisada

krótka lub niska palisada


SJP.pl


minipalnik

mały palnik


SJP.pl


minipaństewko

malutkie państwo


SJP.pl


miniparasolka

mała parasolka


SJP.pl


minipark

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) niewielki park

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Deweloperzy coraz częściej myślą o miniparkach i przydomowych plac zabawacach zabawach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. park mrz.

Wiktionary


minipizza

[czytaj: minipicca] mała pizza


SJP.pl


miniplebiscyt

mały plebiscyt


SJP.pl


minipoletko

niewielki obszar gruntu przeznaczony pod uprawę


SJP.pl


minipralka

mała pralka


SJP.pl


miniprotokół

mały protokół


SJP.pl


miniprzedsiębiorstwo

niewielkie przedsiębiorstwo


SJP.pl


miniprzedszkole

niewielka placówka wychowawcza dla dzieci w wieku od trzech do sześciu lat, zajmująca się dziećmi w czasie kiedy ich rodzice są w pracy


SJP.pl


miniregion

niewielki region


SJP.pl


minirentgen

niewielki aparat rengenowski


SJP.pl


minisamochód

mały samochód


SJP.pl

Mikrosamochód (ang. microcar) – określenie używane w odniesieniu do małego samochodu, którego masa własna nie przekracza zwykle 550 kg.

Mikrosamochody są często zaliczane do autosegmentu A. W przypadku jednak niektórych krajów stworzono regulacje prawne, które pozwalają wyodrębnić je jako oddzielną klasę samochodów.

Wikipedia


minischronisko

małe schronisko


SJP.pl


miniseria

krótka seria


SJP.pl


miniserial

serial mający kilka odcinków


SJP.pl

Miniserial (ang. miniseries, mini-series) – rodzaj serialu telewizyjnego o niewielkiej liczbie odcinków.

Wikipedia


minishop

[czytaj: miniszop] potocznie: mały sklep; minisklep


SJP.pl


miniskansen

mały skansen


SJP.pl


minispódnica

bardzo krótka spódniczka; minispódniczka, miniówka (potocznie), miniówa (potocznie), mini (potocznie)


SJP.pl


minispódniczka

bardzo krótka spódniczka; minispódnica, miniówka (potocznie), miniówa (potocznie), mini (potocznie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kraw. spódnica okrywająca jedynie uda lub ich część;

Wiktionary

Minispódniczka (potocznie mini, spódniczka mini, miniówka, miniówa) – rodzaj krótkiej spódnicy, zwykle długości do połowy uda lub nieco krótsza.

Minispódniczki nosiły już kobiety z azjatyckiego ludu Miao w średniowieczu, a także spartańskie dziewczęta. W kulturze zachodniej spopularyzowana została w latach 60. XX wieku w Londynie, przez Mary Quant. Nowa moda szybko się przyjęła, gdyż w czasach tych coraz więcej kobiet ośmielała szerząca się rewolucja seksualna. W latach 80. i 90. nastąpiła przerwa w noszeniu mini, po czym w XXI wieku znów stała się ona modna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie czuję się komfortowo w minispódniczce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲispudʲˈɲit͡ʃka, AS: mʹĩńispudʹńička

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mini, miniówka, spódniczka mini

Wiktionary


minispołeczeństwo

mała zbiorowość, niewielka grupa społeczna


SJP.pl


minisputnik

sputnik o małych rozmiarach


SJP.pl


minist.

skrót od: ministerstwo; min.


SJP.pl


minister

1. wysoki urzędnik państwowy, który stoi na czele jednego z resortów administracji państwowej;
2. minister bez teki - członek rządu, który nie kieruje żadnym resortem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) urzędnik będący członkiem rządu i kierujący ministerstwem;

 (1.2) stpol. duchowny protestancki, pastor

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) minister (1.1) będący kobietą

Wiktionary

Minister – jednoosobowy naczelny organ administracji publicznej, który jest członkiem rządu i kieruje ministerstwem. Słowo minister pochodzi od łac. minister – sługa, pomocnik.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.

 (1.1) Ministrem finansów został były dyrektor tego banku.

 (2.1) Minister edukacji odwiedziła wczoraj szkoły podstawowe w Małopolsce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈɲistɛr, AS: mʹĩńister

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ministerstwo n., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrowanie n.

:: fż. ministerka ż., ministra ż.

 czas. ministrować ndk.

 przym. ministerialny, ministrancki, ministerski

Wiktionary


ministerialny

przymiotnik od: minister, ministerstwo


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) adm. dotyczący ministerstwa albo ministra, związany z ministerstwem albo ministrem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ta pozycja nie figuruje w ministerialnym wykazie podręczników.

 (1.1) Większość kandydatów nie zdała egzaminu na stanowisko naczelnika, ministerialny test przeszło tylko trzech pełniących obowiązki naczelnika.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister m., ministerstwo n., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrowanie n., ministra ż.

 czas. ministrować ndk.

 przym. ministrancki, ministerski

Wiktionary


ministeriat

dawniej, rzadko: ogół ministrów lub przedstawicieli ministerstw


SJP.pl


ministeriał

przedstawiciel średniowiecznej ludności poddańczej, istniejącej w Europie od czasów karolińskich


SJP.pl

Ministeriał (łac. ministerialis "służebny" od minister "sługa") – w średniowiecznej Rzeszy Niemieckiej - początkowo niewolny urzędnik dworski i członek orszaku możnowładcy, z czasem najczęściej uzyskujący wolność i prawo przynależności do stanu rycerskiego. Rycerze służebni, inaczej Dienstleute lub ministeriales, pojawili się na początku XI wieku. Jako niewolni byli całkowicie zależni od możnowładcy, znajdowali się na jego utrzymaniu lub otrzymywali ziemię.

Wikipedia


ministeriałowie

przedstawiciel średniowiecznej ludności poddańczej, istniejącej w Europie od czasów karolińskich


SJP.pl


ministerium

przestarzale (dziś także ironicznie) o ministerstwie


SJP.pl


ministerka

dawniej:
1. żona ministra;
2. doradczyni królowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. kobieta minister

 (1.2) daw. żona ministra

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈɲistɛrka, AS: mʹĩńisterka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister mos./ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) minister, pani minister

Wiktionary


ministerski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ministrem, dotyczący ministra

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) ministerialny

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. minister mos., ministerstwo n., ministerium n., ministrowa ż., ministrowanie ndk.

 czas. ministrować ndk.

 przym. ministerialny

 przysł. ministerialnie

frazeologia.

etymologia.

 etymn|minister|-ski.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|ministerialny.

źródła.

== ministerski (język górnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) ministerialny

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲiˈstɛrsʲci, AS: mʹĩńistersʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister mos., ministerstwo n., ministerium n., ministrowa ż., ministrowanie ndk.

 czas. ministrować ndk.

 przym. ministerialny

 przysł. ministerialnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ministerialny

Wiktionary


ministerstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) adm. urząd państwowy, którego szefem jest minister;

Wiktionary

Ministerstwo – urząd administracji rządowej kierowany przez ministra odpowiedzialnego za wyodrębniony dział administracji rządowej.

W USA odpowiednikiem polskich ministerstw są departamenty, podobnie jest w Kanadzie, Szwecji, Norwegii, Szwajcarii i na Filipinach. Jako synonim ministerstwa funkcjonuje tradycyjnie określenie „resort”.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) ministerstwo finansów / gospodarki / kultury / ochrony środowiska / spraw zagranicznych / zdrowia

synonimy.

 (1.1) resort, daw. ministerium

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) urząd

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) rząd

meronimy.

 (1.1) departament

pokrewne.

 rzecz. minister m., ministra ż., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrowanie n., ministerium n.

 czas. ministrować ndk.

 przym. ministerialny, ministerski

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|minister|-stwo.

uwagi.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) ministri

* angielski: (1.1) ministry

* arabski: (1.1) وزارة ż. (wizāra), مفوضية ż.

* azerski: (1.1) nazirlik

* białoruski: (1.1) міністэрства n.

* birmański: (1.1) ဝန်ကြီးဌာန (wankri:htana.)

* bułgarski: (1.1) министерство n.

* chiński standardowy: (1.1) 部 (bù)

* chorwacki: (1.1) ministarstvo n.

* czeski: (1.1) ministerstvo n.

* dolnołużycki: (1.1) ministarstwo n.

* duński: (1.1) ministerium n.

* esperanto: (1.1) ministrejo, ministerio

* estoński: (1.1) ministeerium

* fiński: (1.1) ministeriö

* francuski: (1.1) ministère m.

* górnołużycki: (1.1) ministerstwo n.

* hebrajski: (1.1) משרד m. (misrad)

* hindi: (1.1) मंत्रालय m. (mantrālay)

* hiszpański: (1.1) ministerio m.

* ido: (1.1) ministerio

* indonezyjski: (1.1) kementerian

* irlandzki: (1.1) aireacht ż.

* islandzki: (1.1) klerkdómur n.

* japoński: (1.1) 省 (shō)

* kataloński: (1.1) ministeri m.

* kazachski: (1.1) министрлік / ministrlık

* khmerski: (1.1) ក្រសួង (krɑsuəng)

* koreański: (1.1) 부 (bu)

* krymskotatarski: (1.1) nazirlik

* litewski: (1.1) ministerija ż.

* luksemburski: (1.1) Ministère m.

* łaciński: (1.1) ministerium n.

* łotewski: (1.1) ministrija ż.

* macedoński: (1.1) министерство n. (ministerstvo)

* malajalam: (1.1) മന്ത്രാലയം (mantrālayaṃ)

* malajski: (1.1) kementerian

* niderlandzki: (1.1) ministerie n.

* niemiecki: (1.1) Ministerium n.

* norweski (bokmål): (1.1) departement n., ministerium n.

* nowogrecki: (1.1) υπουργείο n. (ypourgeío)

* ormiański: (1.1) նախարարություն (naxararutʿyun)

* paszto: (1.1) وزارت m. (wezārát)

* perski: (1.1) وزارت (vezârat)

* portugalski: (1.1) ministério m.

* rosyjski: (1.1) министерство n.

* rumuński: (1.1) minister n.

* serbski: (1.1) министарство / ministarstvo n.

* słowacki: (1.1) ministerstvo n.

* słoweński: (1.1) ministrstvo n.

* szwedzki: (1.1) departement n.

* tajski: (1.1) กระทรวง (grà-suuang)

* turecki: (1.1) bakanlık

* ukraiński: (1.1) міністерство n.

* urdu: (1.1) وزارت ż. (vizārat)

* walijski: (1.1) gweinidogaeth m.

* węgierski: (1.1) minisztérium

* wietnamski: (1.1) bộ

* włoski: (1.1) ministero m.

źródła.

== ministerstwo (język górnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) adm. ministerstwo

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲiˈstɛrstfɔ, AS: mʹĩńisterstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister m., ministra ż., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrowanie n., ministerium n.

 czas. ministrować ndk.

 przym. ministerialny, ministerski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) resort, daw. ministerium

Wiktionary


ministra

1. wysoki urzędnik państwowy, który stoi na czele jednego z resortów administracji państwowej;
2. minister bez teki - członek rządu, który nie kieruje żadnym resortem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. kobieta kierująca ministerstwem

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od minister

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Prezydent elekt Stanów Zjednoczonych Donald Trump wybrał gubernatorkę Dakoty Południowej Kristi Noem na ministrę bezpieczeństwa narodowego (…).

 (1.1) W 2003 r. została ministrą ds. społecznych Dolnej Saksonii, a już dwa lata później ministrą ds. rodziny i spraw młodzieży w rządzie federalnym Angeli Merkel.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈɲistra, AS: mʹĩńistra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ministerstwo n., ministerka ż., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrowanie n., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrantowanie n.

:: fm. minister m.

 czas. ministrować ndk., ministrantować ndk.

 przym. ministerialny, ministrancki

 przysł. ministerialnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) minister, ministerka

Wiktionary


ministrancki

dotyczący ministranta


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ministrantem, dotyczący ministranta

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do ministranta, będący jego własnością

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Komeżki, kołnierze i sutanki znajdziecie w zakrystii ministranckiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister mos./ż., ministrowa ż., ministra ż., ministrantura ż., ministrant mos., ministrantka ż.

 przym. ministerialny

Wiktionary


ministrant

w Kościele katolickim: osoba pomagająca księdzu w czynnościach liturgicznych podczas mszy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. chłopiec pełniący funkcję pomocnika katolickiego prezbitera, głównie podczas sprawowania mszy;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Od dziewiątego roku życia, co niedziela służyłem jako ministrant do mszy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈɲistrãnt, AS: mʹĩńistrãnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ministrantura ż.

:: fż. ministrantka ż.

 przym. ministrancki, ministerialny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|żoczek.

Wiktionary


ministrantka

ministrant


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. dziewczyna pełniąca funkcję pomocniczki katolickiego prezbitera, głównie podczas sprawowania liturgii

Wiktionary

Patrz:

ministrant

Przykłady

 (1.1) Na razie dziewczynki występują raczej w roli drugoplanowej, ale w parafiach, w których ministrantki służą, i księża i wierni obalają mit, że dziewczyna przy ołtarzu utrudnia skupienie się.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ministrantura ż.

:: fm. ministrant m.

 przym. ministrancki, ministerialny

Wiktionary


ministrantura

zbiór liturgicznych odpowiedzi ministranta podczas mszy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. służenie do mszy i nabożeństw

 (1.2) rel. wiedza obejmująca zasady ministrantury (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Swe szczenięce lata poświęcił ministranturze w kościele franciszkanów.

 (1.2) Ministrantury uczył się od starszych kolegów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister mos./ż., ministrowa ż., ministrantka ż., ministra ż., ministrant m., ministranckość ż.

 przym. ministrancki, ministerialny

 przysł. ministrancko

Wiktionary


ministrostwo

minister z żoną


SJP.pl


ministrowa

potocznie: żona ministra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. żona ministra

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Minister spraw zagranicznych wraz z panią ministrową zaszczycił bal charytatywny zorganizowany na rzecz kombatantów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩɲiˈstrɔva, AS: mʹĩńistrova

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minister m., ministerstwo n., ministra ż., ministrówna ż., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrowanie n.

 czas. ministrować

 przym. ministerialny, ministrancki, ministerski

Wiktionary


ministrować

1. rzadko: być ministrem, pełnić urząd ministra;
2. dawniej: służyć do mszy


SJP.pl


ministrówna

dawniej: żona ministra


SJP.pl


ministrowy

minister (dawniej); ministrowski (dawniej), ministerski


SJP.pl


miniszlifierka

mała szlifierka


SJP.pl


minitargi

rzadko: wystawa handlowa o niewielkim zasięgu i znaczeniu


SJP.pl


minitenis

tenis na korcie o niewielkich wymiarach


SJP.pl


miniudar

[czytaj: mini-udar] krótkotrwałe i przemijające wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu, spowodowane zaburzeniami krążenia mózgowego; mikroudar


SJP.pl


minivan

[czytaj: miniWAN] mały van (wan, samochód przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów); miniwan


SJP.pl

Minivan lub MPV (ang. multi-purpose vehicle) – typ nadwozia wielozadaniowego samochodu osobowego. Jest to zazwyczaj nadwozie jednobryłowe, choć bywają wyjątki jak dwubryłowy Chevrolet Uplander. Te samochody są produkowane na podwoziach zwykłych samochodów osobowych, poczynając od autosegmentu B do E. Główne cechy tego typu nadwozia to m.in.: przestronne i wysokie nadwozie, modułowe wnętrze, od 5 do 9 miejsc, oraz duża przestrzeń bagażowa.

Wikipedia


miniwan

[czytaj: miniWAN] mały wan (van, samochód przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów); minivan


SJP.pl

Minivan lub MPV (ang. multi-purpose vehicle) – typ nadwozia wielozadaniowego samochodu osobowego. Jest to zazwyczaj nadwozie jednobryłowe, choć bywają wyjątki jak dwubryłowy Chevrolet Uplander. Te samochody są produkowane na podwoziach zwykłych samochodów osobowych, poczynając od autosegmentu B do E. Główne cechy tego typu nadwozia to m.in.: przestronne i wysokie nadwozie, modułowe wnętrze, od 5 do 9 miejsc, oraz duża przestrzeń bagażowa.

Wikipedia


miniwałek

mały wałek, np. malarski, kuchenny


SJP.pl


miniwieża

mała wieża audio


SJP.pl


miniwnętrze

niewielki obszar wewnątrz jakiejś budowli


SJP.pl


miniwystęp

krótki występ na wąską skalę


SJP.pl


minizainteresowanie

małe, znikome zainteresowanie


SJP.pl


minizakład

niewielkie przedsiębiorstwo, firma


SJP.pl


minizespół

niewielka grupa ludzi powiązana ze sobą określonym stosunkiem


SJP.pl


minizoo

niewielki ogród zoologiczny


SJP.pl


miniżłobek

niewielka placówka wychowawcza dla dzieci w wieku do trzech lat


SJP.pl


miniładowarka

mała ładowarka


SJP.pl


miniłódź

mała łódź


SJP.pl


minjan

u żydów: niezbędna liczba osób do odmawiania modlitwy (co najmniej dziesięciu mężczyzn)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. żyd. w judaizmie: najmniejsza dopuszczalna liczba mężczyzn (tj. dziesięciu), wymagana do odbycia rytuałów religijnych;

Wiktionary

Minjan, minjen (hebr. ‏מִנְיָן‎, liczba) – w judaizmie kworum modlitewne, wynoszące dziesięciu dorosłych mężczyzn (tj. po bar micwie), wymagane m.in. podczas modłów w synagodze, przy odmawianiu kadiszu oraz przy czytaniu Tory.

Wikipedia


minka

zdrobnienie od: mina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od mina

 (1.2) inform. emotikon

 (1.3) przest. lub reg. grafit w ołówku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Te twoje słodkie minki doprowadzają mnie do szału.

 (1.2) Czasami wysyłamy sobie śmieszne minki przez Internet.

 (1.3) Poprosiliśmy prezesa o minki do ołówków, po kilku miesiącach dostaliśmy jedno opakowanie na całe biuro, czyli ok. 10 osób.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩnka, AS: mʹĩnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mina ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wyraz twarzy

 (1.3) rysik, grafit

Wiktionary


minkiewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Minkiewicz (1943–2014) – polski dziennikarz prasowy, radiowy i telewizyjny.
  • Bartosz Minkiewicz (ur. 1975) – polski rysownik i scenarzysta komiksowy, satyryk i ilustrator.
  • Henryk Minkiewicz (1880–1940?) – generał dywizji Wojska Polskiego.
  • Jan Minkiewicz (1826–1897) – rosyjski lekarz i chirurg polskiego pochodzenia.
  • Janusz Minkiewicz (1914–1981) – polski pisarz i satyryk.
  • Lucjan Minkiewicz (1918–1951) – żołnierz ZWZ-AK.
  • Romuald Minkiewicz (1878–1944) – polski biolog, autor studiów krytyczno-literackich, recenzji i polemik.
  • Ryszard Minkiewicz (ur. 1959) – polski śpiewak operowy
  • Stanisław Minkiewicz (1877–1944) – polski zoolog, entomolog.
  • Tomasz Minkiewicz (ur. 1978) – polski rysownik i scenarzysta komiksowy, satyryk i ilustrator.
  • Witold Minkiewicz (1880–1961) – inżynier architekt.
  • Władysław Minkiewicz (ur. 1945) – polski dziennikarz i publicysta sportowy.

Wikipedia


minkowice

4 miejscowości w Polsce:

  • Minkowice – wieś w woj. lubelskim, w pow. świdnickim, w gminie Mełgiew
  • Minkowice – wieś w woj. pomorskim, w pow. puckim, w gminie Krokowa

Stacja kolejowa:

  • Minkowice – stacja kolejowa we wsi w województwie lubelskim

Zobacz też: Minkowice Oławskie, Minkowice-Kolonia

Wikipedia


minkowski

nazwisko


SJP.pl

Herb Minkowski z Kaszub i Litwy.

Wikipedia


minna

  • Minna – miasto w Nigerii
  • Minna – wyspa w Japonii

Wikipedia


minneapolis

[czytaj: mini-Apolis] miasto w USA


SJP.pl

Minneapolis (wymowa: /ˌmɪniːˈæpəlɪs/) – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Minnesota. Największe miasto tego stanu, położone nad Missisipi. Nazywane jest „miastem jezior”. Stolica hrabstwa Hennepin. Miasto jest jednym z głównych miast obszaru metropolitalnego Minneapolis-Saint Paul.

Wikipedia


minnelli

Minnelli – włoskie nazwisko

  • Liza Minnelli
  • Liza Minnelli (album)
  • Vincente Minnelli
  • Minelli (piosenkarka)

Wikipedia


minnesang

główna odmiana liryki uprawianej w średniowieczu na dworach niemieckich przez minnesingerów


SJP.pl

– przekazywana w formie pisemnej i zrytualizowana forma miłosnej liryki śpiewanej, uprawianej przez zachodnioeuropejską arystokrację, łącznie z cesarzem. Twórcy i wykonawcy tego gatunku znani są jako minnesingerzy.

Na niemieckojęzycznych obszarach z minnesangiem w języku średnio-wysoko-niemieckim mamy do czynienia dopiero od około 1150 roku.

Wikipedia


minnesinger

[czytaj: minez-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger


SJP.pl

Minnesingerzy lub minnesängerzy – średniowieczni niemieckojęzyczni arystokratyczni poeci liryczni i muzycy XII-XIV w. Piewcy miłości i piękna, którzy wykonywali sami swe ballady i pieśni, tworzone pod wpływem francuskich trubadurów. Prowadzili wędrowny tryb życia.

Wikipedia


minnesocki

Minnesota [czytaj: minesołcki]


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Minnesotą, dotyczący Minnesoty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Minnesota ż.

 przym. minesocki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) minesocki

Wiktionary


minnesota

[czytaj: minesołta] stan w USA


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. stan w Stanach Zjednoczonych;

 (1.2) geogr. hydron. rzeka w stanie Minnesota (1.1), prawy dopływ Missisipi;

Wiktionary

Minnesota (wymowa:/mɪnɪˈsoʊtə/) – stan w północnej części Stanów Zjednoczonych, położony w regionie Midwest, przy granicy kanadyjskiej, nad Jeziorem Górnym. Zajmuje obszar 225 163 km² (12. miejsce pod względem wielkości), a zamieszkany jest przez 5 706 494 osób (2020; 22. miejsce pod względem liczby ludności).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnːɛˈsɔta, AS: mʹĩ•nesota

Wiktionary

Powiązane:

 przym. minesocki, minnesocki

Wiktionary


minoderia

wdzięczenie się, mizdrzenie, zwykle w celu przypodobania się komuś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. wdzięczenie się, strojenie min mające na celu przypodobanie się komuś

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnɔˈdɛrʲja, AS: mʹĩnoderʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minoderyjność

 przym. minoderyjny

 przysł. minoderyjnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wdzięczenie się, mizdrzenie się

Wiktionary


minoderyjność

wdzięczenie się, mizdrzenie, zwykle w celu przypodobania się komuś; minoderia


SJP.pl


minoderyjny

mizdrzący sie, wdzięczący


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wdzięczący się, często aby się komuś przypodobać; świadczący o takim zachowaniu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Każdy jest trochę minoderyjny. Inteligentna osoba potrafi się tym posługiwać. Przodują w tym panie. Ja minoderią gardzę i ją tępię.

 (1.1) Wyznanie takie zakrawa na wyznanie niewiary w siebie lub może minoderyjny wstęp pokornisia, który chce sobie stworzyć alibi dla własnego lenistwa myślowego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minoderia ż., minoderyjność ż.

 przysł. minoderyjnie

Wiktionary


minodora

imię żeńskie


SJP.pl


minóg

bezszczękowiec, krągłousty; przedstawiciel grupy pierwotnych kręgowców; minoga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. prymitywne, podobne do węgorza zwierzę z nadgromady bezżuchwowców, o długim ciele pozbawionym łusek i uzębionym otworze gębowym bez szczęki, którego używa, by przysysać się do innych ryb i żywić się ich krwią;

Wiktionary

Minogokształtne (Petromyzontiformes) – rząd prymitywnych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców z monotypowej gromady minogów (Petromyzontida). Razem ze śluzicami określane są nazwą kręgouste.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Od dwóch lat wszystkie gatunki minogów, w tym minóg rzeczny, są pod całkowitą ochroną, a przy elektrowni w Brodzkich Młynach kłusowniczy proceder odławiania minogów wciąż trwa i kłusownicy mają się dobrze.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. minoga

Wiktionary


minoga

kręgowiec wodny podobny do węgorza; minóg


SJP.pl

Minoga – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Skała.

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Minodzie.

Wieś była siedzibą gminy Minoga i gromady Minoga. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Wikipedia


minogi

rodzina wodnych kręgowców, przypominających kształtem węgorza


SJP.pl

Minogokształtne (Petromyzontiformes) – rząd prymitywnych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców z monotypowej gromady minogów (Petromyzontida). Razem ze śluzicami określane są nazwą kręgouste.

Wikipedia


minogokształtne

o cechach minogokształtnych (rząd bezżuchwowców)


SJP.pl

Minogokształtne (Petromyzontiformes) – rząd prymitywnych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców z monotypowej gromady minogów (Petromyzontida). Razem ze śluzicami określane są nazwą kręgouste.

Wikipedia


minogokształtny

o cechach minogokształtnych (rząd bezżuchwowców)


SJP.pl


minogowate

rodzina kręgowców smoczkoustych, bezszczękowców, występujących w wodach słonych i słodkich


SJP.pl

Minogowate (Petromyzontidae) – rodzina prymitywnych, anadromicznych lub słodkowodnych, pasożytniczych i niepasożytniczych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców (Agnatha).

Wikipedia


minogowaty

o cechach minogowatych (rodzina kręgowców)


SJP.pl


minojski

przymiotnik

 (1.1) hist. dotyczący, odnoszący się do cywilizacji powstałej w rejonie Morza Egejskiego w okresie od 2600 do 1100 r. p.n.e.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Otworzyłam i przez kilka stron kultury mykeńskiej i minojskiej, przez Wieki Ciemne dotarłam do wojen perskich.

 (1.1) W roku 1400 p.n.e. zdobywają Kretę i niszczą kwitnącą kulturę minojską, zwaną tak od legendarnego króla Minosa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Minos mos./mzw., Minojczyk mos.

Wiktionary


minolta

urządzenie marki Minolta


SJP.pl

Konica Minolta Co., Ltd (jap. コニカミノルタホールディングス Konika Minoruta Hōrudingusu) – japoński producent rozwiązań do druku, aparatur do obrazowania graficznego i medycznego oraz urządzeń pomiarowych.

Wikipedia


minomiot

miotacz min; moździerz


SJP.pl


minor

w algebrze: wyznacznik utworzony z elementów znajdujących się w dowolnie wybranych kolumnach i wierszach macierzy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn;

Wiktionary

Minor – wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn. Minor główny to minor, w którym przy wykreślaniu pozostawiono wiersze i kolumny o równych indeksach, z kolei wiodący minor główny to minor główny, w którym wykreślono kolejno ostatnie wiersze i kolumny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rząd macierzy jest to największy możliwy wymiar niezerowego minora danej macierzy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩnɔr, AS: mʹĩnor

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minoryta mos.

Wiktionary


minoranta

w matematyce: minoranta szeregu - szereg, którego wyrazy nie są większe od odpowiadających im wyrazów szeregu danego


SJP.pl


minorat

prawo najmłodszego syna do dziedziczenia po ojcu


SJP.pl


minoratowy

minorat


SJP.pl

Patrz:

minorat

minorka

kura z rasy kur hiszpańskich, odznaczająca się dużą nieśnością


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym, druga co do wielkości w archipelagu Balearów;

Wiktionary

Minorka (hiszp., katal. Menorca) – wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym, druga co do wielkości w archipelagu Balearów. Długość to około 50 km, szerokość około 16 km, powierzchnia 668 km². Zamieszkuje ją około 92 000 mieszkańców. Głównym miastem wyspy jest Mahón (katal. Maó), a najwyższym szczytem – El Toro.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. minorka ż., minoryta mos.

 przym. minorkański

Wiktionary


minorkanin

mieszkaniec Minorki (wyspy na Morzu Śródziemnym)


SJP.pl


minorkanka

mieszkanka Minorki (wyspy na Morzu Śródziemnym)


SJP.pl


minorkański

Minorka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Minorką, dotyczący Minorki

Wiktionary

Patrz:

Minorka

Przykłady

 (1.1) Miejscowość wyspecjalizowała się w działalności gastronomicznej - istnieje tutaj szereg restauracji serwujących tradycyjne dania minorkańskie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Minorka ż.

Wiktionary


minorki

kura z rasy kur hiszpańskich, odznaczająca się dużą nieśnością


SJP.pl


minorowość

1. cecha czegoś opartego na gamie z małą tercją między pierwszym a trzecim stopniem; mollowość;
2. cecha wynikająca z przygnębienia i niechęci do działania


SJP.pl


minorowy

1. smutny, płaczliwy;
2. będący w tonacji minor;
3. skala minorowa - skala, tonacja molowa


SJP.pl


minoryci

katolicka wspólnota zakonna założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu; Zakon Braci Mniejszych, franciszkanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) potoczna nazwa Zakonu Braci Mniejszych

Wiktionary

Zakon Braci Mniejszych (łac. Ordo Fratrum Minorum, siglum: OFM, pot. franciszkanie, franciszkanie brązowi) – katolicka wspólnota zakonna z grupy zakonów żebrzących z rodziny franciszkańskiej. Założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu. Jeden z największych zakonów katolickich (ponad 10 tys. braci). Do wspólnoty należą na równych prawach zarówno kapłani, jak i bracia niemający święceń kapłańskich. Kościół zalicza Braci Mniejszych do instytutów kleryckich.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnɔˈrɨt͡ɕi, AS: mʹĩnoryći

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minoryta

 przym. minorycki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) franciszkanie, franciszkanie brązowi

Wiktionary


minorycki

związany z zakonem minorytów (franciszkanów); franciszkański


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z minorytami, dotyczący minorytów

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do minorytów, będący ich własnością

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kaptur stanowi nieodzowną część habitu minoryckiego.

 (2.1) Który książę ufundował pierwszy klasztor minorycki na Śląsku?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minoryta m., minoryci mos.

Wiktionary


minoryta

członek zakonu franciszkanów; franciszkanin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. kośc. franciszkanin, członek Zakonu Braci Mniejszych

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnɔˈrɨta, AS: mʹĩnoryta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minoryci mos., minor m., minorowość ż., Minorka ż.

 przym. minorowy, minorycki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) franciszkanin

Wiktionary


minos

w mitologii greckiej: legendarny król Krety


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. król i prawodawca Krety; sędzia zmarłych w Hadesie; syn Zeusa i Europy oraz brat Radamantysa i Sarpedona; mąż Pazyfae oraz ojciec Ariadny i Fedry;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (2.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 6239, odkryta w 1989 r.;

Wiktionary

Minos (gr. Μίνως Mínōs, łac. Minos) – w mitologii greckiej król i prawodawca Krety, sędzia zmarłych w Hadesie, heros.

Uchodził za syna Zeusa i Europy oraz za męża Pazyfae. Był bratem Radamantysa i Sarpedona, a także ojcem Ariadny, Androgeosa, Glaukosa, Deukaliona, Fedry, Akalle i Katreusa.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ariadna była córką Minosa, mitycznego króla Krety.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩnɔs, AS: mʹĩnos

Wiktionary

Powiązane:

 przym. minojski; przest. gwara. Minosowy

Wiktionary


minotaur

mitologia grecka: pół byk, pół człowiek, syn Pazyfae i byka zesłanego przez Posejdona na Kretę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. potwór o ludzkim ciele i głowie byka, syn Pazyfae i byka przysłanego przez Posejdona Minosowi;

Wiktionary

Minotaur (stgr. Μινώταυρος Minṓtauros, łac. Minotaurus) – postać z mitologii greckiej. Zazwyczaj przedstawiany jako człowiek z głową byka, jednak czasem w postaci istoty z torsem i głową człowieka, od pasa w dół zaś z ciałem byka.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Heros błyskawicznie pchnął w niego zaczarowanym mieczem i trafił Minotaura prosto w serce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈnɔtawr, AS: mʹĩnotau̯r

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minotaur mzw.

 przym. minotaurzy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Asterios, Asterion

Wiktionary


minotaurzy

minotaur


SJP.pl

Patrz:

minotaur

minować

1. zakładać ładunki wybuchowe; zaminowywać;
2. o owadach: wygryzać kanaliki w roślinach;
3. dawniej: ryć podziemne podkopy;
4. gwarowo: robić miny, pysznić się


SJP.pl


minowiec

silnie uzbrojony okręt przeznaczony do stawiania min w morzu; stawiacz min


SJP.pl

Stawiacz min – klasa okrętów, przeznaczonych specjalnie do stawiania min morskich (w odróżnieniu od okrętów innych klas, mogących stawiać miny jako pomocnicze zadanie). Obecnie praktycznie zanikła.

Wikipedia


minowy

związany z minami, głównie w związku "pole minowe"


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wojsk. obsiany minami

 (1.2) wojsk. związany z minami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mina ż.

 czas. minować ndk.

Wiktionary


mińsk

stolica Białorusi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Białorusi;

Wiktionary

Mińsk (biał. Мінск, hist. Менск; ros. Минск; jid. ‏מינסק, Minsk) – stolica i największe miasto Białorusi, położone nad Świsłoczą, miasto wydzielone i obwodowe, największy ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy kraju. Mieści się w nim sekretariat założonej w 1991 Wspólnoty Niepodległych Państw.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Białorusini w Mińsku rozegrają mecz z reprezentacją Holandii, która wcześniej zapewniła sobie awans do mistrzostw Europy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩj̃sk, AS: mʹĩĩ ̯sk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mińszczanin mos., mińszczanka ż., Mińszczyzna ż.

 przym. miński, podmiński

Wiktionary


miński

dotyczący Mińska lub Mińska Mazowieckiego


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Mińska (stolicy Białorusi)

 (1.2) odnoszący się do Mińska Mazowieckiego

Wiktionary

Mińsk

  • Mińsk – miasto, stolica Białorusi
  • Mińsk Mazowiecki – miasto w woj. mazowieckim
  • Mińsk Mazowiecki – gmina wiejska w woj. mazowieckim
  • Nadleśnictwo Mińsk – nadleśnictwo w woj. mazowieckim
  • (3012) Minsk – planetoida
  • Romet Mińsk 125 – motocykl
  • okręty:
    • „Minsk” – radziecki niszczyciel projektu 138 z II wojny światowej
    • „Minsk” – radziecki krążownik lotniczy projektu 1143
    • „Minsk” – radziecki i rosyjski okręt desantowy

Miński

  • powiat miński – powiat w woj. mazowieckim
  • obwód miński – obwód na Białorusi
  • rejon miński – rejon na Białorusi
  • powiat miński litewski – historyczny powiat z siedzibą w Mińsku
  • Borek Miński – wieś w woj. mazowieckim, w powiecie mińskim, w Gminie Mińsk Mazowiecki

Mińska

  • Huta Mińska – wieś w woj. mazowieckim, w powiecie mińskim, w Gminie Mińsk Mazowiecki
  • Wólka Mińska – wieś w woj. mazowieckim, w powiecie mińskim, w Gminie Mińsk Mazowiecki
  • B-22 Mińska lub B-24 Mińska – planowana stacja Warszawskiego Metra

Toponomastyka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Marsz zorganizowany przez mińską młodzież przebiegał pod hasłem „Miłości, wolności, zmian”.

 (1.1) Polski prezydent odwiedzi w marcu Białoruś — donosi mińska prasa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩj̃sʲci, AS: mʹĩĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mińszczyzna ż., mińszczanin mos., Mińsk mrz., mińszczanka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) mińskomazowiecki

Wiktionary


mińskomazowiecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Mińska Mazowieckiego, związany z Mińskiem Mazowieckim

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mińsk Mazowiecki mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miński

Wiktionary


minstrel

średniowieczny, wędrowny śpiewak i recytator poezji


SJP.pl

Wikipedia


minstrelka

minstrel


SJP.pl

Patrz:

minstrel

mińszczanin

mieszkaniec Mińska lub Mińska Mazowieckiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Mińska

 (1.2) mieszkaniec Mińska Mazowieckiego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩj̃ʃˈt͡ʃãɲĩn, AS: mʹĩĩ ̯ščãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mińsk mrz.

:: fż. mińszczanka ż.

 przym. miński

Wiktionary


mińszczanka

mieszkanka Mińska, Mińska Mazowieckiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Mińska

 (1.2) mieszkanka Mińska Mazowieckiego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩj̃ʃˈt͡ʃãnka, AS: mʹĩĩ ̯ščãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mińsk mrz.

:: fm. mińszczanin mos.

 przym. miński

Wiktionary


mińszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region wokół Mińska

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tym razem klubowicze poznawali piękno zabytków kultury polskiej Mińszczyzny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Mińsk mrz., mińszczanin mos., mińszczanka ż.

 przym. miński

Wiktionary


minta

nazwisko


SJP.pl


mintaj

ryba z rodziny dorszowatych, o smacznym mięsie; zamieszkuje północne rejony Pacyfiku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Theragra chalcogramma|ref=tak., ryba z północnego Pacyfiku, masowo odławiana dla przemysłu spożywczego;

Wiktionary

Mintaj, suketo, rdzawiec pacyficzny (Gadus chalcogrammus) – gatunek ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Morze Ochockie znane jest z ławic mintaja.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩntaj, AS: mʹĩntai ̯

Wiktionary


minucja

wierszowana lub prozatorska parodia kalendarzy z przepowiedniami; gatunek literatury sowizdrzalskiej


SJP.pl


minus

brak, mankament, wada


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) typogr. znak oznaczający odejmowanie lub wartość poniżej zera;

 (1.2) eduk. znak przy ocenie szkolnej obniżający ją

 (1.3) ujemna cecha czegoś

spójnik

 (2.1) oprócz, z wyjątkiem

 (2.2) mat. odjąć (spójnik stawiany między odjemną i odjemnikiem)

przymiotnik

 (3.1) mat. stawiany przed liczbami ujemnymi i jako znak liczby przeciwnej

Wiktionary

Osoby:

  • Gotthard Minus – niemiecki zbieracz monet

Inne:

  • minus – oznaczenia matematyczne
  • Minus Cars – brytyjski producent samochodów

Zobacz też:

  • Minüs
  • Mínus

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Kasia dostała dziś czwórkę z minusem.

 (1.3) Jedziecie do stolicy kraju kapitalistycznego, który to kraj ma być może nawet tam i swoje… plusy. Rozchodzi się jednak o to, żeby te plusy nie przesłoniły wam minusów.

 (2.1) Dałem jej wielki bukiet kwiatów minus jeden kwiatek, który mi się złamał.

 (3.1) Jest minus dziesięć stopni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲĩnus, AS: mʹĩnus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. minusik m.

 przym. minusowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) wada

 (2.2) odjąć

Wiktionary


minusik

zdrobnienie od: minus


SJP.pl


minusińsk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad Jenisejem;

Wiktionary

Minusińsk (ros. Минусинск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad Jenisejem. Około 67 tys. mieszkańców (2020).

W mieście rozwinął się przemysł elektrotechniczny, spożywczy, odzieżowy oraz meblarski.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. minusiński

Wiktionary


minusiński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Minusińskiem, dotyczący Minusińska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Minusińsk mrz.

Wiktionary


minuskuła

mała litera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) typogr. mała litera;

Wiktionary

Minuskuła (mała litera, litera tekstowa) – każda z małych liter alfabetu. Przeciwieństwo majuskuły.

  • Terminu „minuskuła” używają projektanci krojów pisma oraz historycy (łac. minusculus „niewielki”).
  • Terminu „litera tekstowa” używają osoby pracujące z tekstem drukowanym.
  • Terminu „mała litera” używa się w języku powszechnym do wszystkich zastosowań.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Według większości historyków zajmujących się historią litery rysunek minuskuł był wynikiem powolnej ewolucji pisma (…) (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnuˈskuwa, AS: mʹĩnuskuu̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. minuskułowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mała litera

Wiktionary


minuskułowy

minuskuła


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający format minuskuły

Wiktionary

Patrz:

minuskuła

Powiązane:

 rzecz. minuskuła ż.

Wiktionary


minusować

środowiskowo: oznaczać jakąś treść internetową w celu pokazania, że nie przypadła nam do gustu lub że się z nią nie zgadzamy; dawać minusa


SJP.pl


minusowy

przymiotnik

 (1.1) ujemny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnuˈsɔvɨ, AS: mʹĩnusovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minus, minusik

 przym. minus

Wiktionary


minuta

1. jednostka czasu równa 1/60 godziny; 60 sekund;
2. jednostka kąta płaskiego równa 1/60 stopnia;
3. przenośnie: chwila, niewielki odcinek czasu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miar. jednostka czasu, równa 60 sekundom (= sześćdziesięciu);

 (1.2) mat. jednostka kąta płaskiego równa 1/60 stopnia (= jednej sześćdziesiątej); poprawnie minuta kątowa;

 (1.3) odległość pokonywana w ciągu minuty (1.1)

Wiktionary

Minuta, skrót min (bez kropki) – legalna jednostka czasu nienależąca do układu SI, równa 60 sekundom. Wywodzi się z sumeryjskiego układu miar. Termin minuta pochodzi z łacińskiego wyrażenia pars minuta prima - pierwsza mała część lub maleńka cząstka.

1 min = 60 s = 1/60 h = 1/1440 doby

W szczególnych przypadkach do minuty doliczana jest dodatkowa sekunda, tzw. sekunda przestępna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czekaliśmy na niego piętnaście minut.

 (1.2) Moje urządzenie GPS potrafi podać pozycję z dokładnością do pół minuty.

 (1.3) Dworzec jest 15 (= piętnaście) minut stąd.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲĩˈnuta, AS: mʹĩnuta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minutnik mrz.

:: zdrobn. minutka ż., minuteczka ż.

 przym. minutowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. min

 (1.2) symbol międzynarodowy ' lub ´

Wiktionary


minutaż

wyznaczony czas na wykonanie jakiejś czynności


SJP.pl


minuteczka

zdrobnienie od: minutka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: minuta

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲĩnuˈtɛt͡ʃka, AS: mʹĩnutečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minuta ż., minutka ż., minutnik mrz.

 przym. minutowy

Wiktionary


minutka

zdrobnienie od: minuta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: minuta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minuta ż., minuteczka ż., minutnik mrz.

 przym. minutowy

Wiktionary


minutkę

zdrobnienie od: minuta


SJP.pl


minutki

zdrobnienie od: minuta


SJP.pl


minutnik

1. urządzenie do odmierzania krótkich odcinków czasu; timer;
2. wskazówka zegara pokazująca minuty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wskazówka zegara pokazująca minuty

 (1.2) czasomierz z alarmem, który odmierza upływ minut

Wiktionary

Minutnik – urządzenie do odliczania czasu, sygnalizujące – zazwyczaj akustycznie, np. dzwonkiem – upływ nastawionej wcześniej liczby minut. Wykorzystywane m.in. w gospodarstwie domowym, np. w kuchni, gdzie ułatwia dopilnowanie prawidłowego czasu gotowania potraw.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. minuta ż., minutka ż., minuteczka ż.

 przym. minutowy

Wiktionary


minutowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) trwający jedną minutę

 (1.2) wskazujący minuty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. minutnik mrz., minuta ż., minutka ż., minuteczka ż.

Wiktionary


mioblast

jednojądrowa, niedojrzała komórka mięśni


SJP.pl

Mioblast (łac. myoblastus) – komórka pochodzenia mezodermalnego, będąca bezpośrednim prekursorem komórek mięśniowych.

Mioblasty wędrują podczas rozwoju zarodkowego z mięśniowej części somitu (miotom) do zawiązków przyszłych mięśni, gdzie ulegają fuzji z jądrami położonymi w rejonie środkowym, tworząc rurkowate formy, tak zwane miotuby, które różnicują się we włókna mięśniowe. Z mioblastów powstają także komórki tkanki tłuszczowej brunatnej.

Wikipedia


miocen

pierwsza epoka młodszego trzeciorzędu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. pierwsza (starsza) epoka neogenu;

Wiktionary

Miocen (z gr. μείων ‘mniej’ i καινός ‘nowy’) – najstarsza epoka neogenu. Czas przemian geologicznych skorupy ziemskiej. Wypiętrzenie nowych łańcuchów górskich zmieniło cyrkulację powietrza i wód. Trwał od 23,03 mln do 5,333 mln lat temu.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) dolny / środkowy / górny miocen • wczesny / środkowy / późny miocen

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) neogen

meronimy.

pokrewne.

 przym. mioceński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Miocene

* baskijski: (1.1) Miozeno

* białoruski: (1.1) міяцэн m.

* niemiecki: (1.1) Miozän n.

* rosyjski: (1.1) миоцен m.

* słowacki: (1.1) miocén m.

* ukraiński: (1.1) міоцен m.

źródła.

== miocen (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) mioceński

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɔt͡sɛ̃n, AS: mʹi ̯ocẽn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. mioceński

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) neogen

meronimy.

pokrewne.

 przym. mioceński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Miocene

* baskijski: (1.1) Miozeno

* białoruski: (1.1) міяцэн m.

* niemiecki: (1.1) Miozän n.

* rosyjski: (1.1) миоцен m.

* słowacki: (1.1) miocén m.

* ukraiński: (1.1) міоцен m.

źródła.

== miocen (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) mioceński

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


mioceński

przymiotnik

 (1.1) geol. dotyczący miocenu, związany z miocenem, występujący lub powstały w miocenie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miocen m.

Wiktionary


miocyt

podstawowa komórka mięśni gładkich, o wrzecionowatym kształcie


SJP.pl

Komórka mięśniowa, włókno mięśniowe, miocyt – wydłużony, pojedynczy element strukturalny tkanki mięśniowej. W komórkach nabłonkowo-mięśniowych i w tkance mięśniowej są to pojedyncze, wrzecionowate komórki. W mięśniach poprzecznie prążkowanych występuje w formie cylindrycznych, długich tworów wielojądrowych.

Wikipedia


miód

produkt z nektaru kwiatowego wytwarzany przez pszczoły


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. gęsty, słodki produkt spożywczy, w kolorze żółtym lub brązowym, wytwarzany przez pszczoły;

 (1.2) spoż. napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu (1.1) i innych składników;

 (1.3) spoż. wywar z niektórych roślin z dodatkiem cukru i innych przypraw o konsystencji miodu (1.1)

 (1.4) pot. woskowina

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdy jestem chory, piję herbatę z miodem i cytryną.

 (1.2) I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem.

 (1.3) Miód podbiałowy z płatków podbiału jest pomocny przeciw kaszlowi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjut, AS: mʹi ̯ut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodalek m., miodczyk m., miodoń m., miodownik m., miodnik m., miodówka ż., miodowiec mrz., miodownicowate nmos., mioducha ż., miodniczka ż., miodność ż., miodowanie n., miodula ż., miodunka ż., miodonka ż., miodarka ż., miodziarek m., miodziarka ż., miodzik m.

:: zdrobn. miodek m., miodzio n.

 czas. miodować ndk.

 przym. miodowy, miodkowy, miodny, miodownicowaty, miodarkowy, miododajny

 przysł. miodowo

 temsłow. miodo-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miód pszczeli

 (1.2) miód pitny

 (1.3) syrop

Wiktionary


miodaczek

rodzaj ptaków z rodziny miodojadów


SJP.pl


miodarka

przyrząd do odwirowywania miodu z plastrów pszczelich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pszcz. urządzenie do pozyskiwania miodu z plasterastra

Wiktionary

Miodarka (wirówka do miodu) – przyrząd do wydobywania miodu z plastrów pszczelich pod działaniem siły odśrodkowej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. miód mrz.

 przym. miodny, miodowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wirówka

Wiktionary


miodeczek

zdrobnienie od: miodek


SJP.pl


miodek

zdrobnienie od: miód; miodzik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: miód

 (1.2) zob. miodek turecki.

 (1.3) zob. miodek majowy.

Wiktionary

  • Jan Miodek
  • Samson Miodek
  • miodek majowy
  • miodek turecki

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W chłodne wieczory lubię gorącą herbatkę z miodkiem i cytryną.

 (1.2) Przed cmentarzem na Rakowicach kupiłem dzieciom miodek waniliowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɔdɛk, AS: mʹi ̯odek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miód mrz., miodzio n., miodowanie n., miodowar mos., miodownik mos./mrz., miodnik mrz., miodówka ż., miodowiec mzw., mioducha ż.

 czas. miodować ndk.

 przym. miodowy, miodkowy, miodny

 przysł. miodowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miodzio

Wiktionary


miodla

miodla indyjska - gatunek drzewa z rodziny miodlowatych; melia indyjska


SJP.pl


miodlowate

o cechach miodlowatych (rodzina roślin)


SJP.pl

Wikipedia


miodlowaty

o cechach miodlowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


miodnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pszcz. część gniazda rodziny pszczelej z plasterastrami z miodem

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) korpus miodowy, nadstawka miodowa

Wiktionary


miodnik

gruczołowy organ roślin miododajnych, wydzielający nektar; nektarium


SJP.pl

Miodniki, nektarniki (łac. nectaria, ang. nectary) – jedno- lub wielokomórkowe organy gruczołowe roślin wydzielające nektar. Mają bardzo różnorodną formę, mogą być niepozorne lub okazałe i barwne. Zlokalizowane zwykle w kwiecie służą do wabienia zwierząt, głównie owadów, dokonujących zapylania. Rośliny wyposażone w miodniki i wytwarzające nektar nazywane są roślinami miododajnymi.

Wikipedia


miodność

o grach komputerowych: stopień, w jakim gra absorbuje, przyciąga uwagę gracza; grywalność


SJP.pl


miodny

1. bogaty w miód; miododajny;
2. o zapachu: odurzająco słodki


SJP.pl


miododajność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest miododajne

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miododajny

Wiktionary


miododajny

zawierający miód, dostarczający miodu; miodorodny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) bogaty w miód

 (1.2) bot. taki, który zawiera nektar wykorzystywany przez pszczoły do wytwarzania miodu

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. miód mrz., miododajność ż.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1-2) etymn|pol|miód|dać|-ny.

uwagi.

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) melífero; (1.2) melífero

* kaszubski: (1.1) miododajny

* nowogrecki: (1.1) μελιτοφόρος; (1.2) μελιτοφόρος

źródła.

== miododajny (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) miododajny

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌmʲjɔdɔˈdajnɨ, AS: mʹi ̯ododai ̯ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miód mrz., miododajność ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. miód mrz., miododajność ż.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1-2) etymn|pol|miód|dać|-ny.

uwagi.

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) melífero; (1.2) melífero

* kaszubski: (1.1) miododajny

* nowogrecki: (1.1) μελιτοφόρος; (1.2) μελιτοφόρος

źródła.

== miododajny (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) miododajny

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


miodojad

mały ptak z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu wróblowych, o jaskrawym upierzeniu i pędzelkowato zakończonym języku, ułatwiającym mu zlizywanie nektaru kwiatów, żyjący w Australii, na Nowej Gwinei i w południowej Afryce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Meliphagidae|ref=tak.;

Wiktionary

Miodojady (Meliphagidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).

Wikipedia


miodokwiat

Miodokwiat (Herminium L.) – rodzaj bylin należących do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Należy do niego w szerokim ujęciu ok. 50 gatunków. W Polsce tylko jeden gatunek – miodokwiat krzyżowy, będący zarazem gatunkiem typowym rodzaju. Przedstawiciele rodzaju występują w Europie (tylko jeden gatunek) oraz w południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji.

Wikipedia


miodokwiatowate

rodzina roślin należąca do rzędu bodziszkowców; miodokwiatowe


SJP.pl

Wikipedia


miodokwiatowe

rodzina roślin należąca do rzędu bodziszkowców; miodokwiatowate


SJP.pl


miodokwiatowy

o cechach miodokwiatowych (rodzina roślin)


SJP.pl


miodonośny

obfitujący w miód; dostarczający miodu


SJP.pl


miodoński

nazwisko


SJP.pl


miodopijek

rodzaj ptaków z rodziny miodojadów


SJP.pl


miodopitnia

miejsce degustacji różnych rodzajów miodu


SJP.pl


miodopoik

rodzaj ptaków z rodziny miodojadów


SJP.pl


miodopłynny

przymiotnik jakościowy

 (1.1) przest. przen. poet. niezwykle miły i serdeczny w treści, mowie

 (1.2) daw. dający miód

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Krainato, w której zdrowe powietrze, żyzna rola, las miodopłynny, rybna woda, bitni wojacy, pracowici sielanie, konie wytrwałe, robocze woły, mleczne krowy i wełniste owce. sic.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodopłynność ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wylewny, urokliwy, urzekający

 (1.2) współcz. miododajny

Wiktionary


miodorodny

zawierający miód, dostarczający miodu; miododajny


SJP.pl


miodosytnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miejsce, w którym syci się miód, wytwórnia miodu pitnego

 (1.2) lokal, w którym podaje się miód pitny

Wiktionary

Miód pitny – tradycyjny napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu pszczelego, najczęściej lipowego. Wyrabiany i spożywany od starożytności. Od 2008 r. polskie miody pitne są zarejestrowane przez Komisję Europejską jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność. Produkcja miodu pitnego nazywana jest miodosytnictwem, a budynek, w którym odbywa się produkcja – miodosytnią. Zaliczane są do grupy przetworów owocowych (zob. niżej miody owocowe).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Poszliśmy do miodosytni na Rynku w południe, ale trzeba było poczekać godzinę, bo miód był sprzedawany od 13.00.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodosytnictwo n., miodosytnik m.

 czas. sycić miód

Wiktionary


miodosytnictwo

zawód miodosytnika


SJP.pl

Miód pitny – tradycyjny napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu pszczelego, najczęściej lipowego. Wyrabiany i spożywany od starożytności. Od 2008 r. polskie miody pitne są zarejestrowane przez Komisję Europejską jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność. Produkcja miodu pitnego nazywana jest miodosytnictwem, a budynek, w którym odbywa się produkcja – miodosytnią. Zaliczane są do grupy przetworów owocowych (zob. niżej miody owocowe).

Wikipedia


miodosytnik

osoba trudniąca się zawodowo syceniem miodu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wytwórca miodu pitnego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodosytnia ż.

 czas. sycić miód

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miodowar, miodowarnik

Wiktionary


miodousty

mówiący ładnie; mówiący same miłe i przyjemne rzeczy; wymowny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) żart. lub iron. prawiący komplementy

 (1.2) żart. lub iron. mówiący ładnie, elokwentnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pochlebny

 (1.2) złotousty, krasomówczy, elokwentny, wymowny

Wiktionary


miodowar

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wytwórca miodu pitnego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodek mrz., miodowarnia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miodosytnik, miodowarnik

Wiktionary


miodowicz

nazwisko


SJP.pl

  • Alfred Miodowicz (1929-2021) – polski działacz związkowy, ojciec Konstantego i Dobrosławy
  • Dobrosława Miodowicz-Wolf (1953–1986) – polska etnograf i himalaistka
  • Konstanty Miodowicz (1951–2013) – polski polityk i urzędnik państwowy

Wikipedia


miodówka

1. nazwa słodkich jabłek, gruszek i wiśni;
2. owad, pluskwiak równoskrzydły z rodziny miodówkowatych;
3. regionalnie: grzyb z rodziny maślakowatych; maślak pstry;
4. wódka na miodzie


SJP.pl

Miodówki, koliszki, psylle (Psylloidea) – licząca około 1500 gatunków na całym świecie nadrodzina owadów w obrębie pluskwiaków równoskrzydłych, piersiodziobych (Sternorrhyncha). Koliszki są grupą pokrewną z mszycami (Aphidoidea), mączlikami (Aleyrodoidea) i czerwcami (Coccoidea), z czego najbardziej podobne są mączlikom. W nauce miodówki znane są bardziej jako koliszki bądź psylle. W zapisie kopalnym znane są od jury.

Wikipedia


miodówki

1. nazwa słodkich jabłek, gruszek i wiśni;
2. owad, pluskwiak równoskrzydły z rodziny miodówkowatych;
3. regionalnie: grzyb z rodziny maślakowatych; maślak pstry;
4. wódka na miodzie


SJP.pl

Miodówki, koliszki, psylle (Psylloidea) – licząca około 1500 gatunków na całym świecie nadrodzina owadów w obrębie pluskwiaków równoskrzydłych, piersiodziobych (Sternorrhyncha). Koliszki są grupą pokrewną z mszycami (Aphidoidea), mączlikami (Aleyrodoidea) i czerwcami (Coccoidea), z czego najbardziej podobne są mączlikom. W nauce miodówki znane są bardziej jako koliszki bądź psylle. W zapisie kopalnym znane są od jury.

Wikipedia


miodówkowate

rodzina owadów z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych


SJP.pl

Miodówki, koliszki, psylle (Psylloidea) – licząca około 1500 gatunków na całym świecie nadrodzina owadów w obrębie pluskwiaków równoskrzydłych, piersiodziobych (Sternorrhyncha). Koliszki są grupą pokrewną z mszycami (Aphidoidea), mączlikami (Aleyrodoidea) i czerwcami (Coccoidea), z czego najbardziej podobne są mączlikom. W nauce miodówki znane są bardziej jako koliszki bądź psylle. W zapisie kopalnym znane są od jury.

Wikipedia


miodówkowaty

o cechach miodówkowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


miodownica

miodownica sosnowa, miodownica dębówka - gatunki mszyc z rodziny miodownicowatych


SJP.pl


miodownicowate

o cechach miodownicowatych (rodzina mszyc)


SJP.pl

Miodownicowate (Lachnidae) – rodzina owadów z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych. Owady te mają ciało pokryte krótkimi włoskami i krótkie syfony.

Mszyce z tej rodziny są jednodomne i żyworodne. Wytwarzają spadź, a szkody przez nie powodowane nie są duże.

Wikipedia


miodownicowaty

o cechach miodownicowatych (rodzina mszyc)


SJP.pl


miodownik

1. ciasto na miodzie, rodzaj piernika;
2. roślina z rodziny wargowych, wydzielająca silny cytrynowy zapach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. ciasto z dodatkiem miodu

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Melittis|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;

 (1.3) bot. lud. żmijowiec zwyczajny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. ktoś, kto wypieka (lub sprzedaje) pierniki z miodem

Wiktionary

  • miodownik (Melittis) – monotypowy rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych, jego jedynym przedstawicielem jest miodownik melisowaty
  • miodownik – ludowa nazwa żmijowca zwyczajnego, gatunku roślin z rodziny ogórecznikowatych
  • miodownik – ciasto z dodatkiem miodu; rodzaj piernika z miodem

Wikipedia

Wymowa:

IPA: mʲjɔˈdɔvʲɲik, AS: mʹi ̯odovʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miód mrz., miodek mrz.

:: zdrobn. miodowniczek mrz.

 przym. miodowy

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) piernikarz

Wiktionary


miodowód

ptak z rzędu łaźców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Indicatoridae|ref=tak.;

Wiktionary


miodowody

ptak z rzędu łaźców


SJP.pl

Miodowody (Indicatoridae) – rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych (Piciformes), obejmująca kilkanaście gatunków ptaków.

Wikipedia


miodowożółty

żółty o odcieniu miodowym


SJP.pl


miodowy

1. związany z miodem;
2. zrobiony z miodu, mający smak, zapach miodu;
3. mający kolor miodu, złotawy;
4. przenośnie: miły;
5. miesiąc miodowy - pierwszy miesiąc po ślubie


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) kulin. spoż. dotyczący miodu, zawierający miód, zrobiony z miodu

 (1.2) mający kolor złotawy, taki jak kolor miodu

 (1.3) przypominający miód w smaku lub zapachu

 (1.4) książk. przen. miły, słodki, przyjemny, rozkoszny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɔˈdɔvɨ, AS: mʹi ̯odovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miód mrz., miodek mrz., miodzik mrz., miodzic mrz., miodnik mrz., miodownik mos./mzw./mrz., miodziarz mos., miodziarka ż., miodność ż., miodnikowość ż., miodówka ż., miodówkowate nmos., miodówkowatość ż.

 przym. miodny, miodnikowy, miodnisty, miodówkowaty

 przysł. miodowo, miodnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) złotawy

 (1.3) książk. miodny

 (1.4) miły

Wiktionary


miodożer

gatunek ssaka z rodziny łasicowatych; ratel miodożerny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. zob. ratel.

Wiktionary

Ratel miodożerny, ratel, miodożer, daw. pszczoło-jamnik (Mellivora capensis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, zamieszkujący lasy, zarośla, stepy i sawanny Afryki na zachód, wschód i południe od Sahary, oprócz dżungli Afryki Środkowej, Azję Południową, aż po Nepal. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Mellivora.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skóra na grzbiecie miodożera jest gruba i sztywna.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miodożerny

Wiktionary


miodożerny

ratel miodożerny - gatunek ssaka z rodziny łasicowatych; miodożer


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zool. żywiący się miodem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Europie występuje kilka miodożernych gatunków ssaków.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodożer m.

Wiktionary


mioducha

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. wódka, nalewka na miodzie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miodek mrz., miodzio n., miód mrz.

Wiktionary


miodunka

roślina z rodziny szorstkolistnych, używana w lecznictwie


SJP.pl

Miodunka (Pulmonaria L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje 18 gatunków. Występują one naturalnie na obszarze od Europy po Azję Wschodnią. W Polsce w stanie dzikim rosną cztery gatunki rodzime z tego rodzaju: miodunka ćma P. obscura, plamista P. officinalis, miękkowłosa P. mollis i wąskolistna P. angustifolia; zaś miodunka czerwona P. rubra rośnie jako zadomowiony antropofit. Różnice między gatunkami są często nieznaczne, przez co są trudne do oznaczenia.

Wikipedia


miodunkowy

1. porobnica miodunkowa - gatunek pszczoły z rodziny porobnicowatych; porobnica włochatka;
2. miodunka


SJP.pl

Patrz:

miodunka

mioduszewski

nazwisko


SJP.pl

Mioduszewski – polskie nazwisko.

Najczęściej osoby o tym nazwisku mieszkają w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Białymstoku. Współcześnie nosi je 3118 osób.

Wikipedia


miodwa

miodwa łąkowa - gatunek pszczoły


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ent. zob. miodunka.

Wiktionary


miodziarz

osoba zajmująca się produkcją lub pozyskiwaniem miodu; miodownik


SJP.pl


miodzik

zdrobnienie od: miód; miodek


SJP.pl


miodzio

potocznie:
1. oceniany pozytywnie; super, ekstra;
2. świetnie, znakomicie, nadzwyczajnie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: miód

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Honorata upaprała miodziem cały śliniak.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miód m., miodek m., miodownik m., miodnik m., miodówka ż., miodowiec m., mioducha ż.

 czas. miodować ndk.

 przym. miodowy, miodkowy, miodny

 przysł. miodowo

 temsłow. miodo-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miodek

Wiktionary


miofibryla

włókienko mięśniowe, filament białkowy w postaci minipałeczki


SJP.pl

Miofibryle – włókienka kurczliwe, makrokompleksy filamentów w postaci minipałeczek. Filamenty ułożone w nich są bardzo regularnie, zachodzą na siebie w układzie sześciokątnym (co widać na przekroju poprzecznym). W ich budowie wyróżnia się:

  • filamenty cienkie, w skład których wchodzą następujące białka: aktyna, tropomiozyna i troponina,
  • filamenty grube, w skład których wchodzi potężne białko miozyna.

Wikipedia


miogen

mieszanina rozpuszczalnych w wodzie białek mięśni z grupy albumin


SJP.pl


miogeniczny

miogen


SJP.pl

Patrz:

miogen

miogenny

miogen


SJP.pl

Patrz:

miogen

miogenowy

miogen


SJP.pl

Patrz:

miogen

mioglobina

hemoproteina występująca w mięśniach, stanowi zbiornik tlenu


SJP.pl

Wikipedia


miograf

urządzenie rejestrujące mechaniczne zmiany w mięśniach


SJP.pl


miografia

Radiografia mionowa (miografia) – rodzaj nieinwazyjnej radiografii wykorzystujący wysokoenergetyczne miony tworzone w atmosferze przez naturalnie występujące promieniowanie kosmiczne. Metoda rozwijana od lat 50. XX wieku wykorzystuje pomiary rozpraszania lub absorpcji mionów do tworzenia przekrojów wielkoskalowych struktur materii (np. budynków, gór), przez którą przeniknęły.

Wikipedia


miogram

zapis odpowiedzi mechanicznej mięśni na bodźce


SJP.pl


mioklonia

mimowolne ruchy powstałe przez zmiany o różnym umiejscowieniu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. krótkotrwały, nagły napad padaczkowy objawiający się raptownym skurczem mięśni;

Wiktionary

Mioklonie (myoclonus), inaczej zrywania mięśniowe – ruchy mimowolne powstałe przez zmiany o różnym umiejscowieniu (rdzeń kręgowy, pień mózgu, kora mózgu i ośrodki podkorowe). Istotą zaburzeń są krótkotrwałe skurcze (szarpnięcia) pojedynczego mięśnia lub całych grup mięśniowych.

Wikipedia


miokloniczny

mioklonia


SJP.pl

Patrz:

mioklonia

miolog

anatom badający mięśnie


SJP.pl


miologia

dział anatomii, nauka o mięśniach


SJP.pl

Miologia (gr. my ‘mięsień’, gr. logos ‘nauka’) – dział anatomii, nauka o mięśniach, ich strukturze, rozmieszczeniu i funkcjonowaniu.

Wikipedia


miologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z miologią, dotyczący miologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miologia ż.

Wiktionary


miomer

część zarodka kręgowców; somit


SJP.pl

Miomer – podstawowy, metameryczny odcinek strukturalno-czynnościowy mięśnia zbudowany z miofibryli. Miomery mogą być zawiązkami lub segmentami mięśni. Mają około 2–3 μm szerokości. Zalicza się do nich miotomy i somity, a w mięśniach prążkowanych – sarkomery.

Wikipedia


mion

fundamentalna cząstka elementarna należąca do grupy leptonów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. nietrwała cząstka elementarna należąca do leptonów, podobna do elektronu, ale cięższa od niego

Wiktionary

Miony – nietrwałe cząstki elementarne, należące do leptonów. Występują w dwóch stanach ładunkowych (będących wzajemnie antycząstkami) μ i μ+. Oznacza się je minuskułą greckiej litery my.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. mionowy

Wiktionary


mionema

kurczliwe włókienko w ciele orzęska i gregaryny


SJP.pl


mionium

atom egzotyczny zbudowany z antymionu i elektronu


SJP.pl

Mionium (symbol Mu) – nazwa atomu egzotycznego zbudowanego z antymionu (μ+) i orbitującego wokół niego elektronu (e). Mionium strukturą przypomina atom wodoru; antymion, którego masa jest 207 razy większa od elektronu, zajmuje w nim miejsce protonu. Ze względu na dużą różnicę mas cząstek mionium przypomina atom wodoru także pod względem energii jonizacji i promienia atomu w modelu Bohra. Stan podstawowy mionium ma energię -13,54 eV, bardzo bliską wartości -13,64 eV dla wodoru.

Wikipedia


mionowy

mion


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. związany z mionami, dotyczący mionów

Wiktionary

Patrz:

mion

Przykłady

 (1.1) Większość eksperymentów jest nastawiona na mierzenie neutrin elektronowych, a więc jeśli one w locie ze Słońca zmienią się w neutrina mionowe, to wyjaśnia ich deficyt na powierzchni Ziemi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. mion m.

Wiktionary


miopatia

choroba mięśni o różnej patogenezie i przebiegu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. choroba polegająca na nieprawidłowym funkcjonowaniu włókien mięśniowych;

Wiktionary

Miopatie (ze stgr. μυσ = mięsień, stgr. πάθεια = cierpienie) – grupa chorób mięśni, w których włókna mięśniowe z różnych powodów nie funkcjonują prawidłowo, czego objawem jest osłabienie mięśni. Główna przyczyna tych chorób znajduje się w mięśniach, nie zaś układzie nerwowym (neuropatia) lub innym układzie. Miopatie mogą objawiać się również sztywnością mięśni lub ich skurczem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Innym z czynników wywołujących miopatię mogą być choroby układu hormonalnego.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. miopatyczny

Wiktionary


miopatie

choroba mięśni o różnej patogenezie i przebiegu


SJP.pl

Miopatie (ze stgr. μυσ = mięsień, stgr. πάθεια = cierpienie) – grupa chorób mięśni, w których włókna mięśniowe z różnych powodów nie funkcjonują prawidłowo, czego objawem jest osłabienie mięśni. Główna przyczyna tych chorób znajduje się w mięśniach, nie zaś układzie nerwowym (neuropatia) lub innym układzie. Miopatie mogą objawiać się również sztywnością mięśni lub ich skurczem.

Wikipedia


miopatyczny

miopatia


SJP.pl

Patrz:

miopatia

miopia

wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu oddalonych przedmiotów; krótkowidztwo, krótkowzroczność


SJP.pl

Krótkowzroczność (miopia, z gr. → myopia) – jedna z najczęściej spotykanych wad refrakcyjnych wzroku polegająca na tym, że układ optyczny oka nieprawidłowo skupia promienie świetlne. Oko miarowe to takie, które bez żadnego napięcia mięśni, skupia równoległe promienie światła dokładnie na siatkówce, czyli dla obiektu nieskończenie odległego na siatkówce pojawi się jego ostry obraz. W miarę skracającej się odległości od obiektu, mięsień rzęskowy zmienia kształt soczewki, powodując tym zmianę odległości ogniskowej, dzięki czemu obraz zawsze trafia dokładnie na siatkówkę (zjawisko akomodacji). W oku krótkowzrocznym równoległe promienie pochodzące od nieskończenie odległego obiektu ogniskowane są przed siatkówką wskutek czego obraz staje się nieostry. Zazwyczaj jest to spowodowane kurczem mięśnia rzęskowego lub adaptacją oka do występujących warunków poprzez wydłużenie osi gałki ocznej. Im wyższy stopień kurczu lub długość gałki ocznej tym bardziej skraca się odległość od obiektu przy której światło trafia dokładnie na siatkówkę. Jeśli jednak jest wystarczająco jasno to osoba krótkowzroczna pomaga sobie mrużąc oczy, zmniejszając rozproszenie obrazu na siatkówce poprzez zwiększenie głębi ostrości. Nazwa krótkowzroczności „miopia” pochodzi z języka greckiego (myōpía „krótkowzroczność”, od mýōps „krótkowidz”, dosłownie „mrużyok”, od mýein „zamykać” i ṓps „oko”). Przy patrzeniu na bliskie odległości, krótkowidz stara się zmniejszyć odległość między oczami a oglądanym przedmiotem, aby ten znalazł się w zakresie ostrego widzenia.

Wikipedia


miorka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. miarka

Wiktionary


miot

1. potomstwo ssaków pochodzące z jednej ciąży;
2. rzut, rzucenie


SJP.pl

  • Miot – grupa młodych ssaków urodzonych w efekcie jednej ciąży wielopłodowej,
  • Miot – termin stosowany czasami w zoologii dla określenia wszystkich osobników pochodzących z jednego zapłodnienia,
  • Miot – obszar pola lub lasu obstawiony przez myśliwych i naganiany jednorazowo przez nagankę podczas polowania zbiorowego; także polowanie na tym obszarze.

Wikipedia


miotać

1. rzucać, ciskać;
2. trząść, rzucać czymś w różne strony;
3. miotać się - wykonywać chaotyczne, bezładne ruchy


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. miotnąć)

 (1.1) mocno i daleko rzucać

 (1.2) o uczuciach, zwłaszcza różnorodnych: silnie opanowywać kogoś, wzburzać

czasownik zwrotny niedokonany miotać się (dk. miotnąć się)

 (2.1) rzucać się, wykonywać chaotyczne ruchy na różne strony

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Miotany niepokojem, uniesiony gniewem padł wreszcie na posłanie.

 (2.1) Ja miotam się w tych samych co zawsze myślach, w tej samej co zawsze stylistyce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɔtat͡ɕ, AS: mʹi ̯otać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miotacz mrz./mos., miotaczka ż.

 czas. miotnąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ciskać, rzucać; reg. pozn. świgać.

Wiktionary


miotacz

1. człowiek parający się miotaniem
2. przedmiot służący do miotania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. lekkoatleta uprawiający pchnięcie kulą, rzut dyskiem lub rzut oszczepem

 (1.2) sport. zawodnik drużyny baseballa będący na pozycji, z której rzuca piłkę

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) wojsk. broń, która wyrzuca coś na większy dystans, np. granaty, ogień, kamienie lub miny

Wiktionary

Wojskowość

  • Miotacz bomb głębinowych – broń służąca do zwalczania okrętów podwodnych przez okręty nawodne
  • Miotacz kamieni, periera – dawne działo okrętowe, strzelające kulami kamiennymi z okresu XV-XVII wieku
  • Miotacz min, moździerz – rodzaj działa strzelającego stromotorowo
  • Miotacz ognia – broń wyrzucająca w kierunku przeciwnika strumień zapalonej mieszanki
  • Miotacz ognia ROKS-3 – radziecki plecakowy miotacz ognia
  • Miotacz ognia RPO Ryś – radziecki rakietowy miotacz ognia
  • Miotacz ognia RPO Trzmiel – radziecki/rosyjski rakietowy miotacz ognia
  • Miotacz ognia Type 100 – japoński miotacz ognia
  • Miotacz ognia wzór K – plecakowy miotacz ognia produkowany podczas II wojny światowej w okupowanej Polsce w warsztatach Armii Krajowej
  • Atlatl – miotacz oszczepów, broń stosowana od czasów górnego paleolitu
  • Miotacz rakietowych bomb głębinowych – rakietowa bomba głębinowa przeznaczona do zwalczania celów podwodnych
  • Granatnik-miotacz ognia M202 – amerykański czterolufowy rakietowy granatnik-miotacz ognia
  • Flammpanzer 38(t) – niemiecki samobieżny miotacz ognia na podwoziu działa samobieżnego Hetzer
  • Hedgehog – wieloprowadnicowy miotacz rakietowych bomb głębinowych do zwalczania okrętów podwodnych przez okręty nawodne
  • Nebelwerfer (Miotacz mgły) – niemieckie wieloprowadnicowe wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych z okresu II wojny światowej

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈmʲjɔtat͡ʃ, AS: mʹi ̯otač

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miotanie n.

:: fż. miotaczka ż.

 czas. miotać

Wiktionary


miotaczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. lekkoatletka uprawiająca pchnięcie kulą, rzut dyskiem lub rzut oszczepem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: mʲjɔˈtat͡ʃka, AS: mʹi ̯otačka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. miotanie n.

:: fm. miotacz m.

 czas. miotać

Wiktionary