lk

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego

 (1.1) = kolej. linia kolejowa

Wiktionary


lkp

skrót od:
1. Leśny Kompleks Promocyjny, Leśne Kompleksy Promocyjne;
2. Liga Kobiet Polskich


SJP.pl


lks

skrót od: Ludowy Klub Sportowy


SJP.pl


lks-owiec

członek LKS-u (Ludowego Klubu Sportowego); elkaesowiec


SJP.pl


lks-owski

LKS (Ludowy Klub Sportowy); elkaesowski


SJP.pl


llanero

[czytaj: janero lub ljanero] konny pastuch na stepach Kolumbii i Wenezueli


SJP.pl


llano

[czytaj: JAno lub ljaNO] typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; lianosy, llanos, llanosy


SJP.pl

Llanos, llano – trawiasta, sawannowa formacja roślinna, występująca w Ameryce Południowej (Nizina Orinoko, Wyżyna Gujańska).Typowa roślinność to wysokie trawy, niskie drzewa (np. palmy), sukulenty (rośliny gromadzące wodę), kolczaste krzewy. W większości występują tam gleby czerwone. Powierzchnia llanos wynosi około 570 000 km².

Wikipedia


llanos

[czytaj: janos lub ljanos] typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; lianosy, llano, llanosy


SJP.pl

Llanos, llano – trawiasta, sawannowa formacja roślinna, występująca w Ameryce Południowej (Nizina Orinoko, Wyżyna Gujańska).Typowa roślinność to wysokie trawy, niskie drzewa (np. palmy), sukulenty (rośliny gromadzące wodę), kolczaste krzewy. W większości występują tam gleby czerwone. Powierzchnia llanos wynosi około 570 000 km².

Wikipedia


llanosy

[czytaj: jaNOsy lub ljaNOsy] typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; lianosy, llano, llanos


SJP.pl


llosa

[czytaj: ljosa] nazwisko


SJP.pl


lloyd

[czytaj: lojt]
1.imię angielskie;
2. nazwisko angielskie, m.in. Harold Lloyd (1893-1971) - amerykański aktor filmowy


SJP.pl

  • Lloyd – imię pochodzenia angielskiego i walijskiego

Wikipedia


lloyd's

Lloyd’s (do 1997 roku Lloyd’s of London) – brytyjska instytucja finansowa, zajmująca się szeroko pojętym pośrednictwem w zawieraniu umów ubezpieczeniowych, działająca na rynku międzynarodowym. Jej siedziba mieści się na terenie londyńskiego City, od 1986 roku w wieżowcu Lloyd’s Building.

Wikipedia


llullaillaco

wulkan w Andach


SJP.pl

Llullaillaco – najwyższy na Ziemi (6739 m n.p.m.) czynny wulkan.

Stratowulkan znajduje się w Ameryce Południowej w Andach Środkowych na granicy Argentyny i Chile, na obszarze Puna de Atacama. Zanotowano erupcje w latach: 1854, 1868, 1877.

Wikipedia


lm

1. skrót od: liczba mnoga (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); lm., l.m., l.mn.;
2. skrót od: lumen (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = bibl. Lamentacje

Wiktionary

  • lumen
  • widoczność graniczna (astronomia)
  • Lean management – strategia zarządzania
  • Lm – siglum biblijne Lamentacji Jeremiasza

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌlãmɛ̃nˈtaʦ̑ʲjɛ ˌjɛrɛ̃ˈmʲjaʃa, AS: lãmẽntacʹi ̯e i ̯erẽmʹi ̯aša

Wiktionary


lm.

skrót od: liczba mnoga (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); lm, l.m., l.mn.


SJP.pl

skrót

 (1.1) gram. = liczba mnoga

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lm

Wiktionary


lmao

skrót od: Laughing My Ass Off - pękam ze śmiechu; lmao, ROTFL (rotfl), LOL (lol)


SJP.pl


ln

matematyczne oznaczenie logarytmu naturalnego


SJP.pl

Ln
  • Ln – wspólny symbol lantanowców
ln
  • ln – oznaczenie logarytmu naturalnego
  • ln – jeden z programów wykonywanych w linii poleceń systemu UNIX
LN
  • LN – skrót od Liga Narodowa (organizacja polityczna działająca w latach 1893-1928)
  • LN – skrót od Liga Narodowa (polska prawicowa partia polityczna)

Wikipedia


lng

skrótowiec

 (1.1) = skroplony gaz ziemny;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Minister Szczerski poinformował, że to pierwszy taki kontrakt na dostawę LNG do Polski i Polska jest w ogóle pierwszym krajem regionu, który otrzyma amerykański gaz.

Wiktionary


lnianka

gatunek lnicznika uprawiany w wielu krajach dla nasion zawierających olej; rośnie także dziko; lnicznik siewny, rżyj


SJP.pl

  • Lnianka – potok w północno-zachodniej Polsce, dopływ Dębosznicy
  • Lnianka – roślina oleista lnicznik siewny (Camelina sativa, rodzina Brassicaceae) lub roślina lecznicza lnica pospolita (Linaria vulgaris, rodzina Scrophulariaceae)

Wikipedia


lniano

Lniano – (niem. Lianno, 1942-1945 Linne) wieś borowiacka w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Lniano.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lniano.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lniano. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

We wsi jest przystanek kolejowy Lniano.

Wikipedia


lnianoszary

szary o lnianym odcieniu


SJP.pl


lnianowłosy

mający włosy w kolorze lnu


SJP.pl


lniański

przymiotnik od: Lniano


SJP.pl


lniany

zrobiony z lnu; związany z lnem i jego produkcją


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wykonany lub otrzymany z rośliny len

 (1.2) wykonany z tkaniny wykonanej z lnu

 (1.3) dotyczący lnu, związany z lnem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlʲɲãnɨ, AS: lʹńãny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. len m.

Wiktionary


lniarski

dotyczący lniarstwa


SJP.pl


lnica

roślina z rodziny trędownikowatych; niektóre gatunki hodowane jako ozdobne


SJP.pl

Lnica (Linaria L.) – rodzaj roślin należący do rodziny babkowatych, dawniej umieszczany zwykle w trędownikowatych (Scrophulariaceae). Obejmuje ok. 150 gatunków do blisko 190 gatunków. Występują one głównie w strefie klimatu umiarkowanego Starego Świata, jeden przedstawiciel rodzaju występuje także w Ameryce Północnej. W Polsce dziko rośnie 12 gatunków (łącznie z przejściowo dziczejącymi efemerofitami).

Wikipedia


lnicznik

1. roślina z rodziny krzyżowych, rosnąca na polach wśród lnu
2. lnicznik siewny - gatunek lnicznika uprawiany w wielu krajach dla nasion zawierających olej; rośnie także dziko; rżyj; lnianka


SJP.pl

Lnicznik (Camelina Crantz) – rodzaj z rodziny kapustowatych. Obejmuje 8 gatunków. Rośliny te występują w Eurazji i północnej Afryce. W Polsce jako introdukowane lub przejściowo zawlekane rosną cztery gatunki.

Duże znaczenie użytkowe, zwłaszcza do lat 40. XX wieku, miał lnicznik siewny C. sativa – roślina olejodajna, poza tym dostarczająca włókien i nasion, używanych do karmienia drobiu.

Wikipedia


lnisko

pole pozostałe po zebranym lnie


SJP.pl

Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.

Wikipedia


lnisno

Lnisno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Godzianów.

Data powstania wsi nie jest dokładnie znana, choć prawdopodobnie powstała przed 1300 rokiem, tak jak okoliczne osady. Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Wikipedia


lnowate

rodzina roślin kwiatowych, obejmująca gatunki o niebieskich, białych, żółtych lub czerwonych kwiatach, najbardziej znany gatunek to len


SJP.pl

Wikipedia


lnowaty

o cechach lnowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


lnowy

1. len; lniany;
2. kanianka lnowa - gatunek rośliny z rodziny powojowatych;
3. życica lnowa - gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych;
4. lepnica lnowa - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych


SJP.pl


lo

skrót od: Liceum Ogólnokształcące


SJP.pl

skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = eduk. liceum ogólnokształcące;

Wiktionary

Belgia:

  • Lo – dzielnica Lo-Reninge
  • Lo-Reninge – miasto w Regionie Flamandzkim, w prowincji Flandria Wschodnia, w okręgu Diksmuide
  • Lo-Rênienge – zachodnioflamandzka nazwa miasta Lo-Reninge

Zobacz też:

  • Kessel-Lo
  • Korbeek-Lo
  • Loo

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Komisja wyborcza ma zawsze siedzibę w naszym LO.

 (1.1) Baśka chodziła do LO, ja do Śląskich Technicznych.

Wiktionary


loach

[czytaj: lołcz] nazwisko; m.in. Kenneth Loach - angielski reżyser filmowy i telewizyjny


SJP.pl


loafersy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) wsuwane obuwie z cholewką o charakterystycznym kształcie podkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lordsy, slipersy

Wiktionary


loara

najdłuższa rzeka Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. najdłuższa rzeka Francji, uchodząca do Oceanu Atlantyckiego;

 (1.2) geogr. adm. francuski departament położony w regionie Owernia-Rodan-Alpy;

Wiktionary

Loara (fr. Loire, łac. Liger) – najdłuższa rzeka Francji. Jej długość wynosi 1020 km, a powierzchnia dorzecza 120,5 tys. km². Źródła Loary bierze na stokach Gerbier-de-Jonc we wschodniej części Masywu Centralnego, a uchodzi do Zatoki Biskajskiej (Ocean Atlantycki) w postaci estuarium.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Termin wina z Doliny Loary mówi więc niewiele i lepiej rzecz uściślać: wina nantejskie, andegaweńskie, tureńskie, orleańskie czy wreszcie wina znad środkowej Loary.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈara, AS: loara

Wiktionary

Powiązane:

 przym. loarski, nadloarski

Wiktionary


loarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Loarą, dotyczący Loary

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nad Loarą, gdzie na małej przestrzeni występuje kilka typów podłoża, trzeba dobrze znać ich hierarchię, aby zorientować się, co może różnić wina jednej posiadłości. Przykład, jeden z tysięcy: Charles Joguet, producent jednego z najlepszych loarskich win zwanych chinon, wytwarza kilka jego gatunków i każdy ma inną nazwę (…)

 (1.1) Z tych okolic docierały do nas z ukrytego radia czy podziemnej gazetki wieści o „naszej wojnie"; przychodziły z Angers, siedziby rządu polskiego. Kółeczko na mapie w czterdzieści lat później stanie się miejscem postoju na loarskim szlaku.

 (1.1) Na zachodzie armie loarskie raz po raz zdobywały i traciły Orlean (…)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Loara ż.

 przym. nadloarski

Wiktionary


lob

przerzucenie piłki, lotki wysokim łukiem nad przeciwnikiem (przeciwnikami)


SJP.pl

Lob – rodzaj zagrania w grach sportowych polegający na przerzuceniu piłki, buli lub kometki nad przeciwnikiem lub przeszkodą. Wykorzystywany jest w takich sportach jak piłka nożna, tenis, rugby, pétanque czy badminton.

Za pioniera lobowania (wtedy nazywanego jeszcze „tossowaniem”) w tenisie uznaje się Franka Hadowa, który w ten sposób podczas finału Wimbledonu w 1878 roku przezwyciężył opierający się na wolejach agresywny styl gry Spencera Gore’a, pierwszego zwycięzcy Wimbledonu. Jako przeciwśrodek wobec lobów stosowany jest smecz.

Wikipedia


loba

przerzucenie piłki, lotki wysokim łukiem nad przeciwnikiem (przeciwnikami)


SJP.pl

She Wolf – piosenka electropop stworzona przez Shakirę na jej trzeci anglojęzyczny album studyjny, She Wolf (2009). Wyprodukowany przez Shakirę, Johna Hilla oraz Sama Endicotta, utwór wydany został jako pierwszy singel promujący krążek dnia 14 lipca 2009. Piosenka nagrana została w języku hiszpańskim pod tytułem "Loba", zaś premierę miała dnia 29 czerwca 2009 w systamie airplay.

Wikipedia


lobamba

miasto Eswatini, siedziba parlamentu i króla


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. tradycyjna stolica Suazi;

Wiktionary

Lobamba – czwarte co do wielkości miasto Eswatini, położone w środkowo-zachodniej części kraju. Jako siedziba parlamentu i króla jest jedną z dwóch stolic Eswatini. Leży we wschodniej części doliny Ezulwini oraz 18 km na południowy wschód od siedziby rządu i drugiej stolicy kraju – Mbabane.

Lobamba jest uznawana za duchową stolicę Eswatini.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje miejscowość|D=Lobamby|Ms=Lobambie.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lobambijczyk mos., lobambijka ż.

 przym. lobambijski

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Lobamba

* słowacki: (1.1) Lobamba ż.

źródła.

== Lobamba (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Lobamba

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈbãmba, AS: lobãmba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobambijczyk mos., lobambijka ż.

 przym. lobambijski

Wiktionary


lobambijczyk

mieszkaniec Lobamby (stolicy konstytucyjnej Suazi)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lobamby

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lobamba ż.

:: fż. lobambijka ż.

 przym. lobambijski

Wiktionary


lobambijka

mieszkanka Lobamby (stolicy konstytucyjnej Suazi)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lobamby

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lobamba ż.

:: fm. lobambijczyk mos.

 przym. lobambijski

Wiktionary


lobambijski

przymiotnik od: Lobamba (miasto w Suazi)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lobambą, dotyczący Lobamby

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lobamba ż., lobambijczyk mos., lobambijka ż.

Wiktionary


lobbing

wywieranie wpływu metodami prawnie dopuszczalnymi na organy władzy; lobbying


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów na władze publiczne;

Wiktionary

Lobbing (z ang. lobbying, z frankońskiego laubja i łac. lobium, lobia „krużganek, pasaż”) – w powszechnym rozumieniu wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów (lobbistów, lobbystów) na władze publiczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wpływanie na decyzje polityczne we własnym interesie, często mylone z lobbingiem to w rzeczywistości wykonywanie obywatelskiego prawa petycji do władz.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lobbingowy, lobbistyczny, lobbystyczny

 rzecz. lobbystka ż., lobbysta mos., lobbistka ż., lobbowanie n., lobby n., lobbista mos., lobbingowość ż.

 czas. lobbować

Wiktionary


lobbingować

rzadko: wywierać wpływ na organy władzy państwowej w interesie określonych grup społecznych lub politycznych; lobbować


SJP.pl


lobbingowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. działalność lobbystów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lobbingowość nie jest dopuszczona przez prawo.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lobbingowy, lobbistyczny, lobbystyczny

 rzecz. lobbystka ż., lobbysta mos., lobbing mrz., lobbista mos., lobbistka ż.

 czas. lobbować

Wiktionary


lobbingowy

lobbing; lobbistyczny, lobbystyczny, lobbyingowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lobbingiem, odnoszący się do lobbingu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Firmy te prowadzą działalność lobbingową.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż.

Wiktionary


lobbista

członek jakiegoś lobby; również osoba zajmująca się zawodowo lobbowaniem; lobbysta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zawodowy rzecznik czyiś interesów wywierający wpływ na władze publiczne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Grupa lobbistów naciskała mnie, bym poparł tę ustawę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.

:: fż. lobbistka ż.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbystyczny, lobbistyczny

Wiktionary


lobbistka

lobbista; lobbystka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zawodowa rzeczniczka czyiś interesów wywierająca wpływ na władze publiczne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed posiedzeniem komisji senackiej spotkaliśmy się z kilkoma lobbistkami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.

:: fm. lobbista m.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbystyczny, lobbistyczny

Wiktionary


lobbistyczny

lobbing; lobbystyczny, lobbingowy, lobbyingowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lobbingiem, odnoszący się do lobbingu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) O ostatecznej formie ustawy zadecydowały silne działania lobbistyczne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobbowanie n., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbystyczny

Wiktionary


lobbować

wywierać wpływ na organy władzy państwowej w interesie określonych grup społecznych lub politycznych; lobbingować


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) polit. ekon. wywierać wpływ na władze publiczne w imieniu koncernów lub grup społecznych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Za zniesieniem wiz lobbowały koncerny rolnicze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbowanie n., lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.

 przym. lobbystyczny, lobbistyczny

Wiktionary


lobbowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lobbować.

 (1.2) polit. wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów na władze publiczne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobby n., lobbing mrz., lobbysta mos., lobbista mos., lobbystka ż., lobbistka ż.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbystyczny, lobbistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lobbing

Wiktionary


lobby

grupy nacisku wywierające wpływ na organy władzy państwowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) polit. ekon. grupa nacisku (zwłaszcza w celu zmiany prawa zgodnie z czyimiś interesami)

Wiktionary

Lobbing (z ang. lobbying, z frankońskiego laubja i łac. lobium, lobia „krużganek, pasaż”) – w powszechnym rozumieniu wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów (lobbistów, lobbystów) na władze publiczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miliardy złotych wyciekają z publicznej kasy poprzez nieszczelny system KRUS broniony przez lobby producentów rolnych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔbbʲi, AS: lobbʹi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbistka ż., lobbista mos., lobbing mrz., lobbowanie n., lobbysta mos., lobbystka ż.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbistyczny, lobbystyczny

Wiktionary


lobbying

[czytaj: lobbing] wywieranie wpływu metodami prawnie dopuszczalnymi na organy władzy; lobbing


SJP.pl

Lobbing (z ang. lobbying, z frankońskiego laubja i łac. lobium, lobia „krużganek, pasaż”) – w powszechnym rozumieniu wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów (lobbistów, lobbystów) na władze publiczne.

Wikipedia


lobbyingowy

lobbying [czytaj: lobbingowy]; lobbistyczny, lobbystyczny, lobbingowy


SJP.pl


lobbysta

członek jakiegoś lobby; również osoba zajmująca się zawodowo lobbowaniem; lobbista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zawodowy rzecznik czyichś interesów wywierający wpływ na władze publiczne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W polskim parlamencie zawód lobbysty wykonuje 16 osób, w brytyjskim 3 tys., a w europejskim – 15 tys..

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobby n.

:: fż. lobbystka ż.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbystyczny, lobbistyczny

Wiktionary


lobbystka

lobbysta; lobbistka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zawodowa rzeczniczka czyiś interesów wywierająca wpływ na władze publiczne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed posiedzeniem komisji senackiej spotkałam się z kilkoma lobbystkami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobby n.

:: fm. lobbysta m.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbystyczny, lobbistyczny

Wiktionary


lobbystyczny

lobbing; lobbistyczny, lobbingowy, lobbyingowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lobbingiem, odnoszący się do lobbingu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) O ostatecznej formie ustawy zadecydowały silne działania lobbystyczne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobbowanie n., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.

 czas. lobbować ndk.

 przym. lobbistyczny

Wiktionary


lobektomia

operacja chirurgiczna polegająca na wycięciu płata narządu wewnętrznego, najczęściej płuc z powodu gruźlicy lub nowotworu


SJP.pl

Lobektomia (ang. lobectomy) – zabieg operacyjny polegający na wycięciu płata narządu (np. płuca)Pierwszą w Polsce lobektomię wykonał lwowianin Tadeusz Ostrowski.

Wikipedia


lobelia

Lobelia, stroiczka (Lobelia L.) – rodzaj roślin z rodziny dzwonkowatych. Obejmuje 414–415 gatunków. Występują one głównie w klimacie tropikalnym i umiarkowanym ciepłym w południowej części Ameryki Północnej i w Ameryce Południowej oraz w Afryce Subsaharyjskiej. W klimacie umiarkowanym chłodnym rośnie niewiele gatunków – 20 we wschodniej części Ameryki Północnej, dwa w Europie i pojedyncze w Australii i na okolicznych wyspach. W Polsce jedynym dziko rosnącym przedstawicielem rodzaju jest lobelia jeziorna L. dortmanna. Rośliny te zasiedlają różne siedliska – łąki, zarośla, widne lasy, skaliste wybrzeża, jeziora, w górach występują powyżej górnej granicy lasu. W dużej części są to rośliny mezo- i higrofilne, preferujące siedliska wilgotne i cieniste.

Wikipedia


lobelina

alkaloid lobelii rozdętej, działa m.in. pobudzająco na układ autonomiczny, podwyższa ciśnienie krwi i pobudza ośrodek oddechowy


SJP.pl

Lobelina (też: lobelia, latelional) – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów piperydynowych występujący w nasionach lobelii rozdętej (Lobelia inflata). Niegdyś stosowana w medycynie jako środek o działaniu wymiotnym oraz pobudzającym ośrodek oddechowy, a także jako środek przeciwastmatyczny. Lobelina była podawana palaczom, gdyż powodowała wymioty tuż po zapaleniu papierosa, jednak ze względu na jej toksyczność oraz brak dowodów na skuteczność takiej terapii antynikotynowej, została wycofana z lecznictwa.

Wikipedia


lobeliowate

rodzina roślin zielnych i bylin, o kwiatach zebranych w szczytowe grona


SJP.pl

Wikipedia


lobeliowaty

o cechach lobeliowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


lobeliowy

lobelia


SJP.pl

Patrz:

lobelia

lobia

roślina zielna z rodziny bobowatych; lablab; fasolnik egipski


SJP.pl


lobo

odmiana jabłoni odporna na mróz; owoc tej jabłoni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. ogrod. odmiana uprawna jabłoni;

 (1.2) spoż. owoc jabłoni lobo (1.1)

Wiktionary

Kultura:

  • Lobo – postać komiksowa

Inne:

  • lobo – odmiana jabłoni
  • okręty podwodne typu Lobo – typ peruwiańskich okrętów podwodnych

Osoby noszące to nazwisko:

  • Almiro Lobo (ur. 1982) – mozambicki piłkarz
  • Alonso Lobo (ok. 1555–1617) – hiszpańśki kompozytor i duchowny katolicki
  • Baltasar Lobo (1910–1993) – hiszpański rzeźbiarz
  • Bartolomé Lobo Guerrero (1546–1622) – hiszpański duchowny katolicki
  • Duarte Lobo (ok. 1565–1646) – portugalski kompozytor
  • Gerald Isaac Lobo (ur. 1949) – indyjski duchowny katolicki
  • Luis Lobo (ur. 1970) – argentyński tenisista
  • Manuel Lobo (1904–1983) – hiszpański hokeista na trawie
  • Porfirio Lobo Sosa (ur. 1947) – honduraski polityk
  • Rebecca Lobo (ur. 1973) – amerykańska koszykarka
  • Ricardo Lobo (ur. 1984) – brazylijski piłkarz
  • Salvadore Lobo (ur. 1945) – indyjski duchowny katolicki
  • Victor Lobo Escolar (ur. 1979) – hiszpański biathlonista
  • William Lobo (ur. 1937) – ugandyjski hokeista na trawie

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Kupiłem wczoraj skrzynkę jabłek lobo na przetwory.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔbɔ, AS: lobo

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) jabłoń

 (1.2) jabłko

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

źródła.

== lobo (język galicyjski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zool. wilk

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lobopodium

szeroka i płatowata wypustka cytoplazmatyczna u niektórych pierwotniaków oraz komórek organizmów wielokomórkowych


SJP.pl


lobotomia

zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu istoty białej mózgu w przedniej części płatów czołowych; leukotomia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. zabieg neurochirurgiczny, który polega na odcięciu połączeń pomiędzy korą przedczołową oraz innymi strukturami mózgowia;

Wiktionary

Lobotomia przedczołowa, zwana także lobotomią (z gr. λοβός (lobos) 'płat', i τομή (tomē) 'cięcie, sekcja') lub lobotomią czołową albo leukotomią przedczołową – zabieg neurochirurgiczny polegający na przecięciu połączeń kory przedczołowej z innymi strukturami mózgowia, jedna z metod leczenia chorych na schizofrenię i inne ciężkie choroby psychiczne.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lobotomy

* baskijski: (1.1) lobotomia

* bułgarski: (1.1) лоботомия ż.

* duński: (1.1) lobotomi w.

* norweski (bokmål): (1.1) lobotomi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) lobotomi m.

źródła.

== lobotomia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. lobotomia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lobotomy

* baskijski: (1.1) lobotomia

* bułgarski: (1.1) лоботомия ż.

* duński: (1.1) lobotomi w.

* norweski (bokmål): (1.1) lobotomi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) lobotomi m.

źródła.

== lobotomia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. lobotomia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lobować

przerzucać nad przeciwnikiem piłkę lub lotkę wysokim łukiem


SJP.pl


lobowy

lob


SJP.pl

Patrz:

lob

locanda

[czytaj: lokanda] we Włoszech: umeblowany pokój do wynajęcia


SJP.pl


locarno

[czytaj: lokarno] miasto w Szwajcarii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. szwajcarskie miasto w kantonie Ticino;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. lokarneński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) Locarno n.

źródła.

== Locarno (język czeski.) ==

thumb|Locarno (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. Locarno

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lokarneński

Wiktionary


locativus

[czytaj: lokatiwus] lokatiwus, lokatyw, miejscownik; w językoznawstwie:
1. szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka


SJP.pl

Miejscownik (łac. locativus) – forma używana do opisu miejsca akcji. W języku polskim nigdy nie występuje samodzielnie, do opisu miejsca zawsze używa się wyrażeń przyimkowych: o bigosie, w Jaworzynie Śląskiej, przy torach.

Wikipedia


locavore

[czytaj: lokawor] osoba jedząca wyłącznie lokalną żywność wyprodukowaną tradycyjnymi metodami


SJP.pl

Wikipedia


loch

podziemne głębokie pomieszczenie wykorzystywane dawniej jako więzienie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) podziemne pomieszczenie pod dużą budowlą, najczęściej zamkiem, wykorzystywane dawniej jako więzienie;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: locha

Wiktionary

  • Loch – największa głębia Dunajca na Pienińskim Przełomie
  • Loch – polana w Pieninach
  • loch – pomieszczenie podziemne
  • loch – szkocki termin oznaczający jezioro bądź zatokę morską
  • Loch (Dungeon) – wiersz Samuela Taylora Coleridge’a

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) A mało u ciebie naszych w lochu pod ziemią gnije i zgniło?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔx, AS: loχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. loszek m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) podziemie

Wiktionary


locha

dorosła samica świni domowej lub dzika; maciora; samura


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poufała forma rosyjskiego imienia Aleksiej

Wiktionary

  • locha – samica świni domowej
  • Locha – skała we wsi Łutowiec w województwie śląskim

Wikipedia


lochać

lochać się - o samicy świni lub dzika: wykazywać objawy rui


SJP.pl


lochanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) łow. okres godowy u dzików

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. locha ż., loszka ż.

 czas. lochać się, lochać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) huczka

Wiktionary


lochować

dawniej: tworzyć rowki, żłobki; rowkować, żłobkować, bruzdkować


SJP.pl


lochy

dorosła samica świni domowej lub dzika; maciora; samura


SJP.pl

Lochy – podziemna część zamku służąca zwłaszcza w czasach pokoju jako więzienie. Jako że znajdowała się zazwyczaj pod głównym zamkiem była jednocześnie najbezpieczniejszym miejscem, dlatego w okresie wojny miała charakter obronny.


Wikipedia


locja

1. nauka o obszarach wodnych i wybrzeżach;
2. książka nawigacyjna zawierająca opisy oceanów i mórz oraz otaczających je brzegów na całej kuli ziemskiej z punktu widzenia nawigacji


SJP.pl

Locja – dział wiedzy nautycznej (nautyki) opisujący wody żeglowne oraz wybrzeża z punktu widzenia bezpiecznej i sprawnej żeglugi. Dotyczy on zarówno wód morskich, jak i śródlądowych dróg żeglownych (czyli przeznaczonych do żeglugi), oraz ich otoczenia. Pomaga lub wręcz umożliwia przejście trudnych nawigacyjnie akwenów i szlaków, oraz opisuje miejsca docelowe żeglugi, jak porty wraz z ich otoczeniem oraz prowadzące do nich tory wodne.

Wikipedia


lockdown

[czytaj: lokdałn] tymczasowy zakaz przemieszczania się i inne ograniczenia wprowadzone z powodu zagrożenia np. epidemią, klęską żywiołową


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zakaz wyjścia, zakaz opuszczania danej strefy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pomimo utrzymującej się w ostatnich dniach wyższej liczby zakażeń rząd nie planowaćanuje przywracać lockdownu.

Wiktionary


lockdownowy

lockdown [czytaj: lokdałnowy]


SJP.pl


locke

  • John Locke (1632–1704) – angielski filozof, lekarz, polityk, politolog i ekonomista
  • John Locke (postać) – postać fikcyjna, bohater serialu telewizyjnego Zagubieni
  • Matthew Locke – kompozytor angielski z XVII wieku.
  • Philip Locke – brytyjski aktor
  • Sondra Locke – amerykańska aktorka
  • William John Locke – brytyjski pisarz

Wikipedia


locke'owski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Locke'a lub z nim związany


SJP.pl


lockheed

Lockheed – byłe amerykańskie przedsiębiorstwo zbrojeniowe specjalizujące się w produkcji statków powietrznych, założone w 1926 r., w 1995 w wyniku fuzji z Martin Marietta przekształcone w Lockheed Martin.

Niektóre znane konstrukcje firmy Lockheed:

  • Lockheed Vega samolot pasażerski
  • Lockheed L-10 Electra samolot pasażerski
  • Lockheed L-14 – samolot pasażerski
  • Lockheed L-188 Electra samolot pasażerski
  • Lockheed Hudson morski samolot patrolowy/bombowiec
  • Lockheed P-38 Lightning myśliwiec
  • Lockheed F-80 Shooting Star myśliwiec
  • Lockheed Constellation samolot pasażerski
  • Lockheed F-94 Starfire myśliwiec
  • Lockheed S-3 Viking morski samolot patrolowy
  • Lockheed P-2 Neptune morski samolot patrolowy
  • Lockheed U-2 samolot zwiadowczy
  • Lockheed F-104 Starfighter myśliwiec
  • Lockheed SR-71 Blackbird samolot zwiadowczy
  • Lockheed P-3 Orion morski samolot patrolowy
  • Lockheed C-130 Hercules (Lockheed AC-130 wariant bojowy) średni wojskowy samolot transportowy
  • Lockheed C-141 Starlifter wojskowy samolot transportowy
  • Lockheed C-5 Galaxy ciężki wojskowy samolot transportowy
  • Lockheed L-1011 TriStar samolot pasażerski
  • Lockheed F-117 Nighthawk bombowiec taktyczny o obniżonej wykrywalności
  • Lockheed F-22 Raptor myśliwiec
  • Lockheed Martin F-35 Lightning II myśliwiec

Wikipedia


lockout

[czytaj: lokałt] przerwanie działalności w celu wymuszenia na pracownikach obniżki zarobków, zwykle w odpowiedzi na strajk; lokaut


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. uniemożliwienie strajku przez zakaz wstępu do fabryki do czasu akceptacji przez pracowników warunków zatrudnienia stawianych przez zarząd

 (1.2) społ. adm. zamknięcie instytucji i lokali publicznych w związku z epidemią

 (1.3) społ. praw. zablokowanie najemcy dostępu do lokalu w celu dokonania eksmisji

Wiktionary

  • Lokaut – niedopuszczenie pracowników do pracy
  • Lokaut w NHL – zawieszenie lub odwołanie rozgrywek NHL (1994/1995 oraz 2004/2005)
  • Lockout – film science fiction z 2012 roku

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lokaut m., lokautowanie n.

 czas. lokautować ndk.

 przym. lokautowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lokaut

 (1.2) lokaut

 (1.3) lokaut

Wiktionary


loco

[czytaj: loko] termin oznaczający miejsce dostarczenia i odbioru towaru; loko


SJP.pl

Stany Zjednoczone:

  • Loco – miejscowość w stanie Teksas
  • Loco Hills – jednostka osadnicza

Szwajcaria:

  • Loco – miejscowość w gminie Onsernone, w kantonie Ticino, w okręgu Locarno, w powiecie Onsernone

Osoby:

  • Locó – angolski piłkarz
  • Juan El Caballo Loco – amerykański aktor
  • Kid Loco – francuski DJ

Wikipedia


locomat

[czytaj: lokomat] sterowane komputerowo urządzenie pozwalające na rehabilitację i trening chodu; lokomat


SJP.pl


locum

[czytaj: lokum] mieszkanie, pomieszczenie dla kogoś; lokum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mieszkanie, miejsce

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mamy z Agatką nareszcie własne locum.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔkũm, AS: lokũm

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mieszkanie, kąt

Wiktionary


locus

[czytaj: lokus] lokalizacja danego genu w chromosomie, stała w genomie danego organizmu


SJP.pl

Locus (czyt. lokus; l.mn. loci, czyt. loc-i; łac. dosł. „miejsce”) – określony obszar chromosomu zajmowany przez gen. W obrębie chromosomu znajduje się wiele różnych loci; stanowią one rodzaj logicznych pojemników na samodzielne, ustrukturyzowane fragmenty informacji genetycznej, nazywane genami. W określonym locus mogą się znaleźć różne warianty związanego z nim genu (różniące się sekwencją nukleotydów w DNA); warianty te są nazywane allelami.

Wikipedia


loczek

mały lok


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mały lok

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Filip zapuszczał swoje włosy cały rok, aby móc zrobić sobie loczki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lok m., lokówka ż.

 czas. lokować ndk.

 przym. lokowy, lokówkowy

Wiktionary


loczkować

nawijać pasma włosów wokół palca i mocować specjalnymi klipsami


SJP.pl


loczkowaty

układający się w loczki


SJP.pl


lód

woda w stanie stałym; jej zamarznięta powierzchnia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stały stan skupienia wody;

 (1.2) pot. lodowisko

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. porcja lodów przeznaczona do zjedzenia przez jedną osobę

 (2.2) pot. posp. fellatio

Wiktionary

Lód – stan stały wody; minerał z gromady tlenków o wzorze chemicznym H2O. Znaleziono co najmniej siedemnaście odmian tej substancji – faz termodynamicznych zależnych od ciśnienia i temperatury.

Lód występuje na Ziemi w różnych postaciach, np. lodowców, kier, opadów jak śnieg czy grad, osadów jak szron, szadź czy gołoledź oraz innych form jak sople czy firn. Lód ziemski jest włączany do hydrosfery i przynajmniej jego część bywa nazywana kriosferą. Badają go osobne działy hydrologii: kriologia oraz glacjologia. Dyscypliny o podobnych nazwach jak kriofizyka, kriogenika i krionika wykraczają poza badanie i wytwarzanie lodu. Powierzchnia lądolodów ulegała zmianom na tyle istotnym dla krajobrazu, że w dziejach Ziemi wyróżnia się fazy zlodowacenia, a czasem też epok lodowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Poproszę dwie kostki lodu do whisky.

 (1.2) Podczas meczu hokejowego, znowu na lodzie dominowali Kanadyjczycy.

 (2.1) Mamo, kup mi loda!

 (2.2) Chcesz loda?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lut, AS: lut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodowisko n., lodówka ż., lodziarz m., lodziarnia ż., obladzanie n., oblodzenie n., lodowacenie n., zlodowacenie n., zlodzenie n.

:: zdrobn. lodzik m.

 czas. obladzać ndk., oblodzić dk., lodowacieć ndk., zlodowacieć dk.

 przym. lodowy, lodowaty, lodowcowy, polodowcowy, zalodzony, oblodzony

 przysł. lodowo, lodowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) lodowisko

Wiktionary


loda

potocznie: porcja lodów


SJP.pl

  • Loda – zdrobnienie od Leokadii, imię to nosiły m.in. Loda Halama i Loda Niemirzanka

Miejscowości w USA:

  • Loda – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Iroquois

Gminy w USA:

  • Loda (ang. Loda Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Iroquois
  • Loda (ang. Loda Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Reno

Wikipedia


lodek

zdrobnienie od: lód; cienki, delikatny lód


SJP.pl


loden

gruba, włochata tkanina wełniana


SJP.pl


lodi

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina w północnych Włoszech, w Lombardii;

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Lombardii;

Wiktionary

Geografia

Miejscowości we Włoszech:

  • Lodi – miasto i gmina, stolica prowincji Lodi
  • Lodi – prowincja w Lombardii, we Włoszech

Miejscowości w USA:

  • Lodi – miasto w stanie Kalifornia, w hrabstwie San Joaquin
  • Lodi – miasto w stanie New Jersey, w hrabstwie Bergen
  • Lodi – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Seneca
  • Lodi – wieś w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Seneca
  • Lodi – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Medina
  • Lodi – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Columbia
  • Lodi – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Columbia

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sformułowana została hipoteza, że plan Lodi, a szczególnie jego czworokątnego placu, był dziełem artystów francuskich. Lodi zostało w 1158 r., po zburzeniu przez mediolańczyków, założone przez Fryderyka Barbarossę na nowym miejscu.

 (1.1) Generała Bonaparte żołnierze mianowali po zwycięstwie pod Lodi kapralem, potem po bitwie pod Castiglione sierżantem — rada weteranów rozważała zasługi wodza i następnego rana delegacja uroczyście zawiadamiała go o takim osobliwym awansie.

 (1.1) 1 marca przed rezydującym w Lodi cesarzem zjawili się mediolańscy konsulowie z zawieszonymi na szyjach nagimi mieczami. Upadli do jego stóp i po publicznym przyznaniu się do popełnienia w stosunku do niego aktu zdrady, zdali się na jego łaskę.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. laudeński

Wiktionary


lodigezja

gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych


SJP.pl

Lodigezja (Loddigesia mirabilis) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Endemit Peru, bliski zagrożenia wyginięciem. Biologia tego kolibra jest słabo poznana.

Wikipedia


lodnikowy

1. jaskier lodnikowy - gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych;
2. goryczuszka lodnikowa - gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych


SJP.pl


lodochron

urządzenie przeciwoblodzeniowe


SJP.pl


lododział

linia na lodowcu kontynentalnym, od której lody spływają w różne strony


SJP.pl


lodofoka

lodofoka grenlandzka - gatunek foki; foka grenlandzka


SJP.pl

Lodofoka grenlandzka, foka grenlandzka, foka siodlasta (Pagophilus groenlandicus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny fokowatych (Phocidae).

Wikipedia


lodoicja

lodoicja seszelska - gatunek drzewa z rodziny palmowatych występujący tylko na Seszelach; palma seszelska


SJP.pl

Lodoicja seszelska (Lodoicea maldivica J. F. Gmelin), nazywana także palmą seszelską oraz kokosem morskim (coco de mer) – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (Arecaceae) z monotypowego rodzaju lodoicja Lodoicea. W naturze rośnie tylko w archipelagu Seszeli. Owoce tej palmy były znane od dawna, były przenoszone przez prądy morskie i wyrzucane na brzegi mórz, ale nie znano jednak ich pochodzenia. Naukowa nazwa gatunkowa pochodzi od Malediwów, gdzie znaleziono owoce, na podstawie których opisano gatunek, odkryty później na Seszelach w 1743. Nasiono wypełniające dwupłatowy owoc jest największym w świecie roślin. Ze względu na jego podobieństwo do kobiecych bioder, nasiono uważane było (przed znalezieniem źródła jego pochodzenia) za dzieło szatana, a uznający je za dzieło natury wierzyli przynajmniej w to, że działa jak afrodyzjak.

Wikipedia


lodomeria

zlatynizowana nazwa księstwa włodzimierskiego


SJP.pl

Lodomeria – zlatynizowana nazwa Księstwa Włodzimierskiego, do którego od XIII wieku pretensje rościła sobie korona węgierska, a za jej pośrednictwem Habsburgowie. Ruskie księstwo halicko-włodzimierskie w pierwszych latach XIII wieku (1206, 1214) i latach 1370–1387 dostało się przejściowo pod wpływy węgierskie. Pokrywa się z obszarem zachodniej części historycznego Wołynia.

Wikipedia


lodomistrz

środowiskowo: osoba przygotowująca do użytku taflę lodowiska; icemaster, ice master


SJP.pl


lodospad

obsuwanie się lodowca po stromym progu skalnym; miejsce, w którym się to dzieje


SJP.pl

Lodospad – stroma część lodowca pocięta szczelinami. Występuje zwykle kiedy lodowiec pokonuje stromy odcinek doliny albo próg karu.

W terminologii wspinaczkowej lodospadem nazywamy także zamarznięte wodospady lub okresowe cieki na ścianach skalnych,które stanowią obszar zimowej działalności wspinaczkowej we wspinaczce lodowej.

Wikipedia


lodoszreń

gruba warstwa śniegu ze zlodowaciałą pokrywą na wierzchu


SJP.pl


lodówa

zgrubienie od: lodówka


SJP.pl


lodować

obłożyć coś lodem; włożyć lód do urządzenia chłodniczego


SJP.pl


lodowacić

dawniej: mrozić, zamieniać w lód


SJP.pl


lodowacieć

1. pokrywać się lodem, zmieniać się w lód;
2. odczuwać przenikliwe zimno; marznąć;
3. doznawać paraliżującego uczucia, drętwieć z przerażenia;
4. stawać się nieczułym, oschłym, obojętnym


SJP.pl


lodowato

przysłówek

 (1.1) zimno

Wiktionary

Powiązane:

 przym. zalodzony, lodowaty

 rzecz. lód mzw./mrz.

Wiktionary


lodowaty

1. bardzo zimny;
2. ścięty w lód, pokryty lodem, zamarznięty;
3. przenośnie człowiek wyniosły, nieprzystępny, oziębły


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zimny jak lód, bardzo zimny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ale była górą i wiatr śmigał tu wszędzie, gdzie drzewa i zarośla nie rosły w liczniejszej gromadzie. Był lodowaty, zabójczy dla nagiego człowieka i dużo groźniejszy od słabego, suchego mrozu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔdɔˈvatɨ, AS: lodovaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lód m., lodziara ż.

 przym. lodowy, zalodzony, oblodzony

 przysł. lodowato

Wiktionary


lodowcowy

przymiotnik od: lodowiec


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z lodowcami i ich działalnością

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔdɔfˈt͡sɔvɨ, AS: lodofcovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodowiec m., lód mrz./mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) glacjalny

Wiktionary


lodóweczka

zdrobnienie od: lodówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: lodówka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔduˈvɛt͡ʃka, AS: loduvečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodówka ż.

Wiktionary


lodowica

warstwa lodu tworząca się na powierzchni ziemi wskutek zamarzania mżawki lub deszczu; gołoledź


SJP.pl


lodowiec

duża masa lodu lodowcowego, poruszająca się pod wpływem własnego ciężaru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. ogromna masa lodu powstała z przekształcenia pokładów wiecznego śniegu;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Gavia immer|ref=tak., gatunek nura zamieszkującego tundrę Ameryki Północnej, Grenlandii i Islandii;

Wiktionary

Lodowiec – masa lodu powstała z nagromadzonego śniegu powyżej linii wiecznego śniegu. Lodowce są największym rezerwuarem wody słodkiej na Ziemi i drugim po oceanach wody na świecie. Badaniem lodowców zajmuje się glacjologia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Vatnajökull jest największym lodowcem na Islandii i drugim co do wielkości w Europie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈdɔvʲjɛt͡s, AS: lodovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lód m., lodówka ż., zlodowacenie n., lodziara ż., lodownia ż.

 przym. lodowcowy, polodowcowy

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) nur lodowiec

Wiktionary


lodowisko

1. obszar pokryty lodem, przeznaczony do jazdy na łyżwach;
2. pole lodowe, przestrzeń pokryta lodem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) miejsce przeznaczone do sportowej lub rekreacyjnej jazdy na łyżwach;

Wiktionary

Lodowisko – specjalnie zorganizowane miejsce do uprawiania sportów łyżwiarskich. Lodowiska dzielą się na dwie podstawowe grupy: naturalne i sztuczne. Wielkość lodowiska zależy od możliwości technicznych organizatorów oraz od ewentualnych wymogów dyscypliny, dla uprawiania której są stworzone.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Musiałaś zgubić tę czapkę na lodowisku albo w tramwaju.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔdɔˈvʲiskɔ, AS: lodovʹisko

Wiktionary

Powiązane:

 zob. lód.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ślizgawka

Wiktionary


lodówka

1. urządzenie chłodzące, służące do przechowywania żywności;
2. gatunek kaczki morskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pojemnik, szafka lub urządzenie izolowane termicznie, umożliwiające przechowywanie czegoś w obniżonej temperaturze;

 (1.2) ornit. nazwa systematyczna|Clangula hyemalis|Linnaeus|ref=tak., gatunek morskiej kaczki;

 (1.3) pot. przen. bardzo zimno, duży mróz

 (1.4) przen. zablokowanie lub odłożenie jakiejś sprawy na długi czas lub sądowa sekwestracja

 (1.5) pot. sałata lodowa

 (1.6) gw-pl|Mazowsze, Małopolska. gołoledź

Wiktionary

Chłodziarka (zwycz. lodówka) – urządzenie (maszyna cieplna), którego zadaniem jest obniżenie temperatury środowiska chłodzonego, kosztem doprowadzonej energii. W chłodziarkach absorpcyjnych energia odprowadzana jest w postaci ciepła, natomiast w pozostałych (sprężarkowych, strumienicowych, termoelektrycznych) w postaci pracy. Chłodzonym czynnikiem może być powietrze, woda lub inny czynnik pośredniczący (chłodziwo).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Iwona zepsuła lodówkę, wstawiając do niej gar gorącego barszczu.

 (1.2) Lodówki zimą pojawiają się w dużych stadach na Bałtyku.

 (1.3) Rano była taka lodówka, że nie mogłem odpalić samochodu.

 (1.4) Marszałek włożył projekt ustawy do sejmowej lodówki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈdufka, AS: lodufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodowiec m., lód m.

:: zdrobn. lodóweczka ż.

:: zgrub. lodówa ż.

 przym. lodówkowy, lodowy, zalodzony, oblodzony

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chłodziarka, chłodnia

 (1.3) ziąb

 (1.4) odłożyć na półkę

 (1.6) gw-pl|Mazowsze, Małopolska|lodówa.

Wiktionary


lodówkomat

automatyczne urządzenie chłodnicze wykorzystywane w handlu i gastronomii; coolomat


SJP.pl


lodówkowy

przymiotnik od: lodówka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lodówką, dotyczący lodówki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodówka ż.

 przym. lodowy

Wiktionary


lodownia

1. pomieszczenie do przechowywania lodu;
2. chłodzone lodem pomieszczenie do przechowywania produktów żywnościowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. chłodnia, w której niską temperaturę uzyskuje się przez zastosowanie lodu naturalnego lub sztucznego

 (1.2) przest. budowla lub pomieszczenie służące do przechowywania produktów spożywczych, w których niską temperaturę zapewniano dzięki zgromadzonej dużej ilości lodu lub śniegu;

 (1.3) książk. przen. bardzo zimne pomieszczenie

Wiktionary

Lodownia, lodnia – pomieszczenie lub osobny budynek służące do przechowywania wyłącznie lodu lub śniegu. Lodownie były lokalizowane blisko chłodni, w których przechowano produkty łatwo psujące się bez udziału agregatów chłodniczych, albo były jednocześnie chłodnią. W lodowniach i chłodniach uzyskiwano stałą temperaturę 4 °C.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Wokół lodowni sadzono drzewa, aby zapewnić jej cień.

 (1.3) Zimno tu jak w lodowni!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lód m., lodzik m., lody nmos., lodziarnia ż., lodziarz m., lodziarka ż., lodziara ż., lodowisko n., lodowiec m., lodówka ż.

 przym. lodowy, lodowcowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) lodówka

Wiktionary


lodownik

urządzenie do wyrobu sztucznego lodu; generator lodu


SJP.pl


lodowy

1. zrobiony z lodu;
2. w przenośni: zimny jak lód


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lodem, dotyczący lodu

 (1.2) kulin. związany z lodami, dotyczący lodów

przymiotnik jakościowy

 (2.1) przest. lodowaty, zimny jak lód

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziecko jeździło z mamą na łyżwach na odmiecionej przez siebie ze śniegu lodowej tafli.

 (1.2) Bogini zamówiła tort lodowy z czerwoną porzeczką i białą czekoladą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lód m., lodzik m., lodowisko n., lodówka ż., lodziarz m., lodziarnia ż., lodziara ż., lodownia ż.

 przym. lodowiskowy, lodówkowy, lodowaty, zalodzony, oblodzony

 przysł. lodowo

Wiktionary


lodożerca

potocznie: miłośnik lodów


SJP.pl


lodożużel

wyścigi motocyklowe na lodzie


SJP.pl


lodożużlowiec

zawodnik biorący udział w wyścigach motocyklowych na lodzie


SJP.pl


lodołam

konstrukcja chroniąca filary mostu przed lodem; izbica


SJP.pl


lodołamacz

1. statek o specjalnej konstrukcji, który kruszy lód np. na rzece; łamacz lodu
2. statek torujący drogę przez zamarznięte wody


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. statek o wzmocnionym kadłubie, przystosowany do rozbijania pokrywy lodu na morzu lub rzece celem utworzenia drogi dla innych statków;

Wiktionary

Lodołamacz, inaczej łamacz lodu – jednostka pływająca o specjalnej, wzmocnionej konstrukcji kadłuba umożliwiającej łamanie pokrywy lodowej (np. lodu morskiego). Lodołamacze używane są na zamarzających wodach żeglownych, aby umożliwić w ten sposób żeglugę w okresie zimowym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tegoroczna styczniowa interwencja lodołamaczy była potrzebna ze względu na zagrożenie tymczasowej przeprawy w Kiezmarku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔdɔˈwãmat͡ʃ, AS: lodou̯ãmač

Wiktionary


lodołamanie

łamanie i kruszenie lodu na powierzchni mórz, rzek i oceanów


SJP.pl


lody

wyrób cukierniczy sporządzany na bazie mleka, cukru, jaj i dodatków, np. czekolady


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) spoż. kulin. deser, który stanowi słodka, zamrożona masa sporządzona z mleka, cukru, jaj i innych dodatków

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam ochotę na lody waniliowe.

 (1.1) W czerwcu zarobiłem na pisaniu tekstów 200 złotych, więc stać mnie na lody Magnum.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔdɨ, AS: lody

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodownia ż.

Wiktionary


lodzia

zdrobnienie od: Leokadia (imię żeńskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. otwarta zadaszona galeria lub balkon wzdłuż ściany budynku;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nowy papież ukazał się w lodżii bazyliki.

 (1.1) Z okazji święta lodżię przyozdobiono flagami i girlandami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loggia ż.

Wiktionary


lodziara

obelżywie: kobieta uprawiająca seks oralny (fellatio) z mężczyznami; lachociąg


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wulg. wykonawczyni fellatio

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈd͡ʑara, AS: loʒ́ara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lód m., lodowisko n., lodownia ż., lodownik m., lodówka ż., lodowatość ż., lodowiec m., lodowacenie n., zlodowacenie n.

:: fm. lodziarz m.

 czas. lodowacieć ndk., zlodowacieć dk.

 przym. lodowy, lodowaty, lodowcowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lachociąg, obciągara

Wiktionary


lodziarka

potocznie sprzedawczyni lodów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. techn. maszyna do wytwarzania lodów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodziarz mos., lodziarnia ż., lodownia ż.

Wiktionary


lodziarnia

1. wytwórnia lodów;
2. lokal, w którym sprzedaje się lody


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hand. miejsce sprzedaży lodów

Wiktionary

Lodziarnia – miejsce, w którym sprzedaje się różnego rodzaju lody (zwykłe, sorbetowe, włoskie), mrożone jogurty oraz desery lodowe, czasem również desery zawierające w składzie lody – takie jak naleśniki czy gofry.

Lody serwowane są zazwyczaj na dwa sposoby: w wafelkach lub w pucharkach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Swarzędzu w krótkim odstępie czasu otwarto dwie lodziarnie tej sieci.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodziarz m., lodziarka ż., lód mrz./mzw.

 przym. lodowy

Wiktionary


lodziarski

dotyczący lodziarza, lodziarstwa


SJP.pl


lodziarz

sprzedawca lub wytwórca lodów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto sprzedaje lody

 (1.2) grub. eufem. wykonawca fellatio

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔd͡ʑaʃ, AS: loʒ́aš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodownia ż., lód m., lodzik m., lodziarnia ż., lodziarka ż.

:: fż. lodziara ż.

 przym. lodowy, zalodzony, oblodzony

Wiktionary


lodzić

potocznie: pokrywać lodem; zamrażać


SJP.pl


lodzik

zdrobnienie od: lód (w znaczeniu: woda w stanie stałym; jej zamarznięta powierzchnia)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: lód

 (1.2) mały lód

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Może zjemy sobie po lodziku?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lód mrz., lodziarz mos., lodownia ż.

 przym. lodowy, zalodzony, oblodzony

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) lód

Wiktionary


lodziński

nazwisko


SJP.pl


loess

jasnożółta, nawiana skała osadowa, używana do wyrobu cegieł; less


SJP.pl


loessowy

loess; lessowy


SJP.pl


lofel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. duża łopata do wsadzania bułek do pieca

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔfɛl, AS: lofel

Wiktionary


lofiks

brykiet z nieoczyszczanego naftalenu, nasycony pakiem, służący do rozpalania palenisk węglowych


SJP.pl

Lofix – paliwo stałe stosowane jako podpałka w postaci gałek lub kostek. Sporządzony ze sprasowanego pyłu lub miału węgla brunatnego zmieszanego z naftalenem, zgodnie z Polską Normą PN-70/C-97049 z 1970, która zastąpiła wcześniejszą PN-57/C-97049 z 1957 roku.

Wikipedia


lofocki

przymiotnik od: Lofoty, grupa przybrzeżnych wysp na Morzu Norweskim


SJP.pl


lofofor

przednia część ciała czułkowców


SJP.pl

Lofofor – aparat czułkowy niektórych wtórnojamowych bezkręgowców morskich, złożony z podstawy i korony orzęsionych czułków otaczających otwór gębowy. Korona może mieć kształt taśmowaty, pierścieniowaty, podkowiasty lub spiralnie skręcony. Lofofor pełni funkcję organu filtrującego pokarm i oddechowego.

Wikipedia


lofoty

archipelag na Morzu Norweskim


SJP.pl

Lofoty (norw. Lofoten) – archipelag na Morzu Norweskim u północno-zachodnich wybrzeży Norwegii, ciągnący się na długości 112 km od maleńkiej wysepki Røst na południu po wąską cieśninę Raftsundet, oddzielającą go od archipelagu Vesterålen. Od stałego lądu oddzielony cieśniną Vestfjorden.

Wikipedia


loft

mieszkanie lub pracownia artystyczna w pomieszczeniu zaadaptowanym z dawnej hali fabrycznej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. pomieszczenie przemysłowe zaadaptowane na mieszkanie (często luksusowe) lub inny lokal użytkowy;

Wiktionary

Loft – mieszkanie urządzone w dawnych pomieszczeniach przemysłowych, na przykład fabrykach lub magazynach, albo mieszkanie o dużej, wysokiej i otwartej przestrzeni, zaprojektowane w stylu industrialnym (styl loft).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moda na lofty dotarła do Polski stosunkowo niedawno, choć w zachodniej Europie ma już kilkudziesięcioletnią tradycję. (z Wikipedii)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔft, AS: loft

Wiktionary


loftka

gruby śrut do nabojów myśliwskich


SJP.pl


loftkowy

o śrucie: mający średnicę powyżej 5 mm


SJP.pl


loftowy

loft


SJP.pl

Patrz:

loft

log

1. przyrząd określający prędkość statku w stosunku do otoczenia lub mierzący przebytą przez niego drogę;
2. w informatyce: plik, w którym zapisywane są wydarzenia rejestrowane przez system operacyjny komputera;
3. w informatyce: plik rejestrujący w serwerach WWW liczbę wizytujących internautów i strony internetowe, na które zaglądali


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mar. przyrząd do pomiaru prędkości statku;

 (1.2) inform. zapis zdarzeń i działań w systemie komputerowym;

 (1.3) bibl. jednostka miary objętości występująca w Biblii;

symbol, skrót

 (2.1) = mat. logarytm

 (2.2) = mat. logarytm dziesiętny

Wiktionary

  • log – przyrząd do mierzenia szybkości statku wodnego
  • log – w informatyce: zapis kolejnych zdarzeń opisujący działania użytkownika lub programu
  • log – miara objętości płynów
  • log – symbol logarytmu
Wieś w Słowenii
  • Log – w gminie Kranjska Gora
  • Log – w gminie Lukovica
  • Log – w gminie Mokronog-Trebelno
  • Log – w gminie Rogatec
  • Log – w gminie Ruše
  • Log – w gminie Sevnica

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) log ręczny / turbinowy / burtowy / ciśnieniowy / elektromagnetyczny / hydroakustyczny / mechaniczny

synonimy.

 (1.2) dziennik, plik dziennika, rejestr zdarzeń

 (2.1) lg

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 (1.2)

 rzecz. logowanie n., zalogowanie n.

 czas. logować ndk., zalogować dk.

frazeologia.

 (1.1) log hiszpański

etymologia.

 (1.1-2) etym|ang|log.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) log

* esperanto: (1.1) logo

źródła.

== log (język angielski.) ==

wymowa. IPA|lɒɡ. audioUS|En-us-log.ogg.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) kłoda, polano

 (1.2) rejestr

 (1.3) żegl. dziennik pokładowy

 (1.4) inform. log, raport, dziennik

czasownik

 (2.1) ścinać drzewa

 (2.2) logować

 (2.3) rejestrować, notować

odmiana.

 (1) lp. log; lm. logs

 (2) log, logged, logged, logs, logging

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔk, AS: lok

Wiktionary

Powiązane:

 (1.2)

 rzecz. logowanie n., zalogowanie n.

 czas. logować ndk., zalogować dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) dziennik, plik dziennika, rejestr zdarzeń

 (2.1) lg

Wiktionary


log.

skrót od: logika, logiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


logaed

1. wiersz złożony z różnych stóp, w poezji antycznej uważany za zbliżony do prozy
2. w poezji polskiej: wiersz sylabotoniczny, niepodzielny na jednakowe stopy


SJP.pl


logan

samochód typu Dacia Logan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. masyw górski w Ameryce Północnej, najwyższy szczyt Kanady;

Wiktionary

  • Logan – masyw górski w Ameryce Północnej
  • Logan – szkockie nazwisko i nazwa klanu
  • Dacia Logan – samochód osobowy produkowany przez firmę Dacia, sprzedawany także pod marką Renault
  • Logan - bohater amerykańskiego filmu z 1976 roku na podstawie powieści fantastycznonaukowej Williama F. Nolana i George’a Claytona Johnsona Ucieczka Logana
  • Logan – amerykański film fantastycznonaukowy z 2017 roku

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Logan wznosi się na wysokość 5966 m n.p.m.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔɡãn, AS: logãn

Wiktionary


loganiowate

rodzina roślin z rzędu goryczkowców; połatowate


SJP.pl

Wikipedia


logarytm

wykładnik potęgi, do jakiej trzeba podnieść podstawę, aby uzyskać daną liczbę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. wykładnik potęgi, do której należy podnieść określoną liczbę (podstawę logarytmu), aby uzyskać jego argument;

Wiktionary

Logarytm (łac. [now.] logarithmus – stosunek, z gr. λόγ- log-, od λόγος logos – zasada, rozum, słowo, i ἀριθμός árithmós – liczba) – dla danych liczb a,b>0,\;a\neq 1 liczba oznaczana \log _{a}b będąca rozwiązaniem równania a^{x}=b. Taka definicja logarytmu została zdefiniowana przez Eulera. Liczba a nazywana jest podstawą (zasadą) logarytmu, liczba b liczbą logarytmowaną (niekiedy antylogarytmem swojego logarytmu, patrz: antylogarytm). Jest to więc wykładnik potęgi, do jakiej należy podnieść podstawę a, aby otrzymać liczbę logarytmowaną b.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔˈɡarɨtm̥, AS: logarytm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logarytmowanie n., zlogarytmowanie n.

 czas. logarytmować ndk., zlogarytmować dk.

 przym. logarytmiczny

 przysł. logarytmicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. log

Wiktionary


logarytmiczny

1. związany z logarytmowaniem, obliczaniem logarytmów;
2. suwak logarytmiczny - narzędzie wykorzystywane dawniej do przybliżonych obliczeń, głównie inżynierskich


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z logarytmami, dotyczący logarytmów

 (1.2) taki, którego wartość zmienia się zgodnie z określonym logarytmem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔɡarɨtˈmʲit͡ʃnɨ, AS: logarytmʹičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logarytm mrz., logarytmowanie n., zlogarytmowanie n.

 czas. logarytmować ndk., zlogarytmować dk.

 przysł. logarytmicznie

Wiktionary


logarytmować

obliczać logarytm liczby lub wyrażenia


SJP.pl


logarytmowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|logarytmować.

Wiktionary

Logarytm (łac. [now.] logarithmus – stosunek, z gr. λόγ- log-, od λόγος logos – zasada, rozum, słowo, i ἀριθμός árithmós – liczba) – dla danych liczb a,b>0,\;a\neq 1 liczba oznaczana \log _{a}b będąca rozwiązaniem równania a^{x}=b. Taka definicja logarytmu została zdefiniowana przez Eulera. Liczba a nazywana jest podstawą (zasadą) logarytmu, liczba b liczbą logarytmowaną (niekiedy antylogarytmem swojego logarytmu, patrz: antylogarytm). Jest to więc wykładnik potęgi, do jakiej należy podnieść podstawę a, aby otrzymać liczbę logarytmowaną b.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. logarytm m.

 czas. logarytmować ndk.

 przym. logarytmiczny

Wiktionary


logatom

w audiometrii słownej: sylaba którą łączy się z innymi logatomami by tworzyć nieistniejące w danym języku wyrazy służące do badania rozumienia mowy


SJP.pl

Logatom (stgr. λόγος lógos „wyraz” + ἄτομος átomos „niepodzielny”) – sylaba służąca do badania rozumienia mowy w audiometrii słownej, która łączona jest z innymi logatomami w wyrazy niemające znaczenia w danym języku. Bezsensowne wyrazy tworzone są po to, aby badany nie wspomagał się znajomością języka w procesie rozumienia mowy. Powoduje to, iż wyniki testów są bardziej obiektywne. Logatomy tworzone są na podstawie badań statystycznych występowania poszczególnych głosek w danym języku, aby utworzone wyrazy były jak najbardziej podobne do wyrazów w nim występujących. Logatomy wykorzystuje się również w fonetyce, logopedii oraz w psycholingwistyce, do badania percepcji słuchowej.

Wikipedia


loggia

[czytaj: lodżja] lodżia;
1. rodzaj krytego balkonu;
2. w architekturze zabytkowej: odrębny budynek lub część budynku, mające otwartą kolumnadę albo arkady zamiast ściany frontowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. otwarta zadaszona galeria lub balkon wzdłuż ściany budynku;

Wiktionary

Loggia (lodżia) – wnęka w zewnętrznej płaszczyźnie budynku, otwarta na zewnątrz, oddzielona drzwiami i oknami od pomieszczeń wewnętrznych.

Loggia może być jedno- lub wielokondygnacyjna, otwarta lub zamknięta (przeszklona). Występowała w renesansie w budownictwie pałacowym (np. zamek na Wawelu, zamek w Pieskowej Skale, pałac w Nawojowie Łużyckim, w Baranowie Sandomierskim). We współczesnych budynkach, zazwyczaj tylko jednokondygnacyjna, spełnia funkcję balkonu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Właściciele dworu zlecili wykonanie arkadowej loggii w elewacji wejściowej od strony wewnętrznego dziedzińca.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lodżia ż.

Wiktionary


loggiobalkon

[czytaj lodżjobalkon] rzadko: rodzaj krytego balkonu; loggia, lodżia, balkon wnękowy


SJP.pl


logia

słowa wypowiedziane przez Jezusa, przekazywane w formie sentencji, przypowieści i pouczeń


SJP.pl

Logia (z gr. λόγια wyrocznia l.mn. od λόγιον) – małe fragmenty tekstu wyciągnięte z kontekstu. W biblistyce termin ten oznacza pojedyncze, wyjęte z kontekstu wypowiedzi Jezusa takie jak sentencje, pouczenia czy przypowieści.

Wikipedia


logicysta

zwolennik logicyzmu


SJP.pl


logicystyczny

logicyzm


SJP.pl

Patrz:

logicyzm

logicyzm

kierunek w matematyce, wg którego podstawą matematyki jest logika


SJP.pl

Logicyzm – kierunek w filozofii matematyki, zakładający, że można oprzeć jej podstawy na bazie rachunku logicznego zdań (porównaj logika). W szczególności sprowadza to matematykę jako naukę do szczególnego rodzaju formalnej teorii logicznej implementującej pewien zestaw aksjomatów i wyprowadzającej z nich wnioski w oparciu o pewien zespół definicji (porównaj: formalizm (matematyka)).

Wikipedia


logiczka

logik


SJP.pl

Patrz:

logik

logicznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w myśl zasad logiki, zgodnie z logiką

 (1.2) pot. w sposób sensowny, rozsądny (o zachowaniu, postępowaniu)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wynik rozumowania okazał się logicznie uzasadniony.

 (1.2) Zmęczenie sprawiło, iż przestał myśleć logicznie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logika ż., logik mos., logiczność ż.

 przym. logiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) sensownie, poprawnie

Wiktionary


logiczniej

stopień wyższy od przysłówka: logicznie


SJP.pl


logiczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: logiczny


SJP.pl


logiczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co logiczne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logika ż., logik mos.

 przym. logiczny

 przysł. logicznie

Wiktionary


logiczny

1. dotyczący logiki;
2. zgodny z logiką, sensowny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z logiką, zgodny z logiką

 (1.2) pot. mający sens, zrozumiały, rozsądny

 (1.3) konsekwentny, budowany zgodnie z logiką

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) "Stalin był wielkim mordercą narodów, ale Polskę po II wojnie światowej stworzył geopolitycznie logiczną - pisał. - (…) jesteśmy dzieckiem Jałty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: loǵičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logika ż., logik mos., logiczność ż.

 przysł. logicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) sensowny

Wiktionary


logik

specjalista w sferze logiki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się zawodowo logiką

Wiktionary

Logika (gr. λόγος, logos – rozum, słowo, myśl) – nauka formalna o jasnym i ścisłym formułowaniu myśli, o regułach poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń. Historycznie była uznawana za dział filozofii bliski retoryce, jednak narodziny rachunku zdań w XIX wieku zapoczątkowały logikę matematyczną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pierwszym logikiem, który nie w pełni zgadzał się z prawem wyłączonego środka, był Arystoteles.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔɟik, AS: loǵik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logiczność ż., logika ż.

 przym. logiczny

 przysł. logicznie

Wiktionary


logika

1. nauka z dziedziny filozofii zajmująca się znajdowaniem praw rządzących ludzkim rozumowaniem, a także wnioskowaniem;
2. poprawne myślenie, oparte na związkach przyczynowo-skutkowych;
3. logika matematyczna - dziedzina matematyki zajmująca się badaniem własności wnioskowania matematycznego oraz modeli teorii matematycznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. dyscyplina naukowa zajmująca się regułami poprawnego myślenia i wnioskowania;

 (1.2) poprawne, rzeczowe myślenie, oparte na związkach przyczynowo-skutkowych

 (1.3) prawa i mechanizmy rządzące jakimiś zdarzeniami

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: logik

Wiktionary

Logika (gr. λόγος, logos – rozum, słowo, myśl) – nauka formalna o jasnym i ścisłym formułowaniu myśli, o regułach poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń. Historycznie była uznawana za dział filozofii bliski retoryce, jednak narodziny rachunku zdań w XIX wieku zapoczątkowały logikę matematyczną.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) logika formalna • logika matematyczna • logika trójwartościowa

 (1.2) elementarna / żelazna logika • brak logiki • bez logiki • sprzeczny z logiką

 (1.3) logika dziejowa / zdarzeń

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) filozofia, matematyka

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. logik mos., logiczność ż.

 przym. logiczny

 przysł. logicznie

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|logica. < etym|gr|λογική. < etym|gr|λογικός. < etym|gr|λόγος.

uwagi.

 wikicytaty.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) logic

* arabski: (1.1) منطق m.

* asturyjski: (1.1) lóxica ż.; (1.2) lóxica ż.

* baskijski: (1.1) logika

* białoruski: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) лёгіка ż.; (1.2) лёгіка ż.; (1.3) лёгіка ż.

* bułgarski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.

* esperanto: (1.1) logiko; (1.2) logiko

* estoński: (1.1) loogika

* fiński: (1.1) logiikka

* francuski: (1.1) logique ż.; (1.2) logique ż.

* gruziński: (1.1) ლოგიკა

* hebrajski: (1.1) לוגיקה ż.; (1.2) לוגיקה ż.

* hiszpański: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.

* irlandzki: (1.1) loighic ż.

* islandzki: (1.1) rökfræði

* japoński: (1.1) furi|論理学|ろんりがく.

* jidysz: (1.1) לאָגיק ż., לאָגיקע ż.

* łaciński: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.

* mongolski: (1.1) логик; (1.2) логик

* niderlandzki: (1.1) redeneerkunde

* niemiecki: (1.1) Logik ż.; (1.2) Logik ż.

* norweski (bokmål): (1.1) logikk m.; (1.2) logikk m.

* nowogrecki: (1.1) λογική ż.; (1.2) λογική ż.

* ormiański: (1.1) տրամաբանություն

* papiamento: (1.1) lógika

* perski: (1.1) علم منطق

* portugalski: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.

* rosyjski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.

* sanskryt: आन्वीक्षिकी ż.

* starogrecki: (1.1) λογική ż.

* staroirlandzki: (1.1) loigic ż.

* staroormiański: (1.1) տրամաբանութիւն

* tajski: (1.1) ตรรกศาสตร์

* tarencki: (1.1) lògeche

* telugu: (1.1) తర్కము

* turecki: (1.1) mantık

* tybetański: (1.1) ཚད་མ

* ukraiński: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.

* węgierski: (1.1) logika; (1.2) logika; (1.3) logika

* włoski: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.

źródła.

== logika (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) logika

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔɟika, AS: loǵika

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logik mos., logiczność ż.

 przym. logiczny

 przysł. logicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) filozofia, matematyka

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. logik mos., logiczność ż.

 przym. logiczny

 przysł. logicznie

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|logica. < etym|gr|λογική. < etym|gr|λογικός. < etym|gr|λόγος.

uwagi.

 wikicytaty.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) logic

* arabski: (1.1) منطق m.

* asturyjski: (1.1) lóxica ż.; (1.2) lóxica ż.

* baskijski: (1.1) logika

* białoruski: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) лёгіка ż.; (1.2) лёгіка ż.; (1.3) лёгіка ż.

* bułgarski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.

* esperanto: (1.1) logiko; (1.2) logiko

* estoński: (1.1) loogika

* fiński: (1.1) logiikka

* francuski: (1.1) logique ż.; (1.2) logique ż.

* gruziński: (1.1) ლოგიკა

* hebrajski: (1.1) לוגיקה ż.; (1.2) לוגיקה ż.

* hiszpański: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.

* irlandzki: (1.1) loighic ż.

* islandzki: (1.1) rökfræði

* japoński: (1.1) furi|論理学|ろんりがく.

* jidysz: (1.1) לאָגיק ż., לאָגיקע ż.

* łaciński: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.

* mongolski: (1.1) логик; (1.2) логик

* niderlandzki: (1.1) redeneerkunde

* niemiecki: (1.1) Logik ż.; (1.2) Logik ż.

* norweski (bokmål): (1.1) logikk m.; (1.2) logikk m.

* nowogrecki: (1.1) λογική ż.; (1.2) λογική ż.

* ormiański: (1.1) տրամաբանություն

* papiamento: (1.1) lógika

* perski: (1.1) علم منطق

* portugalski: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.

* rosyjski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.

* sanskryt: आन्वीक्षिकी ż.

* starogrecki: (1.1) λογική ż.

* staroirlandzki: (1.1) loigic ż.

* staroormiański: (1.1) տրամաբանութիւն

* tajski: (1.1) ตรรกศาสตร์

* tarencki: (1.1) lògeche

* telugu: (1.1) తర్కము

* turecki: (1.1) mantık

* tybetański: (1.1) ཚད་མ

* ukraiński: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.

* węgierski: (1.1) logika; (1.2) logika; (1.3) logika

* włoski: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.

źródła.

== logika (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) logika

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


login

identyfikator użytkownika systemu komputerowego podawany przy rozpoczynaniu pracy


SJP.pl

Identyfikator użytkownika (ang. user identifier, user ID) – nazwa przypisana określonemu użytkownikowi. Używany jest podczas logowania, umożliwia uprawniony dostęp do danego komputera, systemu bądź sieci.

Identyfikator jest ciągiem znaków o ograniczonej długości, wybranych z określonego zestawu znaków.

Wikipedia


logion

w Biblii: pojedyncza wypowiedź Jezusa


SJP.pl

Logia (z gr. λόγια wyrocznia l.mn. od λόγιον) – małe fragmenty tekstu wyciągnięte z kontekstu. W biblistyce termin ten oznacza pojedyncze, wyjęte z kontekstu wypowiedzi Jezusa takie jak sentencje, pouczenia czy przypowieści.

Wikipedia


logista

urzędnik administracyjny w armii rzymskiej lub bizantyjskiej


SJP.pl

Logista (stgr. λογιστής logistēs, lm λογισταί logistai – rachmistrz, rewident) – w starożytnych Atenach urzędnik kontrolujący wydatki z kasy publicznej.

Termin odnoszony do członków dwóch różnych ateńskich kolegiów. W pierwszym znaczeniu dotyczy członka dziesięcioosobowej komisji, wyłonionego drogą losowania spośród członków Rady Pięciuset na okres jednej prytanii, i kontrolującego działania finansowe urzędników ateńskich w trakcie sprawowania funkcji.

Wikipedia


logistyczka

logistyk


SJP.pl

Patrz:

logistyk

logistyczny

logistyka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z logistyką, dotyczący logistyki

Wiktionary

Patrz:

logistyka

Powiązane:

 rzecz. logistyka ż.

Wiktionary


logistyk

1. w wojsku wszystkie czynności mające na celu utrzymanie gotowości sił zbrojnych, bądź wspomożenie formacji walczących; kwatermistrzostwo;
2. planowanie i organizacja skomplikowanego przedsięwzięcia, zwłaszcza związanego z transportem i składowaniem surowców i produktów;
3. dawne określenie logiki matematycznej


SJP.pl


logistyka

1. w wojsku wszystkie czynności mające na celu utrzymanie gotowości sił zbrojnych, bądź wspomożenie formacji walczących; kwatermistrzostwo;
2. planowanie i organizacja skomplikowanego przedsięwzięcia, zwłaszcza związanego z transportem i składowaniem surowców i produktów;
3. dawne określenie logiki matematycznej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. planowanie i realizacja przepływu dóbr;

 (1.2) wojsk. organizacja i realizacja zaopatrzenia dla wojska;

 (1.3) daw. logika matematyczna

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: logistyk

Wiktionary

Logistyka – proces planowania, realizowania i kontrolowania sprawnego i efektywnego ekonomicznie przepływu surowców, materiałów, wyrobów gotowych oraz odpowiedniej informacji z punktu pochodzenia do punktu konsumpcji w celu zaspokojenia wymagań klienta. Działania logistyczne mogą obejmować (choć nie muszą się do nich ograniczać): obsługę klienta, prognozowanie popytu, przepływ informacji, kontrolę zapasów, czynności manipulacyjne, realizowanie zamówień, czynności reparacyjne i zaopatrywanie w części, lokalizację zakładów produkcyjnych i składów, procesy zaopatrzeniowe, pakowanie, obsługę zwrotów, gospodarowanie odpadami, transport i składowanie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Biotechnologia, przemysł farmaceutyczny, logistyka łańcuchów dostaw – tego wszystkiego nie da się zrobić bez nowych mechanizmów kooperacyjnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logistyk mos.

 przym. logistyczny

Wiktionary


logit

funkcja stosowana w statystyce do przekształcania prawdopodobieństwa na logarytm szans; funkcja logitowa


SJP.pl

Funkcja logitowa, logit – funkcja stosowana w statystyce (metoda regresji logistycznej) do przekształcania prawdopodobieństwa na logarytm szansy (ang. log-odds):

\operatorname {logit} (p)=\ln {\frac {p}{1-p}}=\ln(p)-\ln(1-p).

Wikipedia


logitowy

funkcja logitowa - funkcja stosowana w statystyce do przekształcania prawdopodobieństwa na logarytm szans; logit


SJP.pl


logizacja

poddawanie rozważań regułom logicznym; logizowanie


SJP.pl


loglina

lina stanowiąca składową część logu


SJP.pl


logo

symbol graficzny przedsiębiorstwa lub firmy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) inform. eduk. dydaktyczny język programowania oparty na tzw. „grafice żółwiowej”, zaprojektowany w latach sześćdziesiątych XX w. do nauki programowania strukturalnego;

Wiktionary

Logo (skr. od logogram lub logotyp) – unikalna i charakterystyczna forma graficzna, stylizowany napis, symbol lub inna forma ekspresji graficznej służąca do identyfikacji marki, przedsiębiorstwa bądź organizacji. Logo występuje w trzech postaciach – znaku będącego symbolem albo sygnetem, logotypu bądź pełnego logo. Umieszcza się je na materiałach drukowanych, reklamach, artykułach piśmienniczych, budynkach i pojazdach.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlɔɡɔ, AS: logo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logo n.

Wiktionary


logofet

dawniej:
a) kanclerz, pisarz na dworze wołoskim albo rumuńskim
b) możny bojar rumuński


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. nadworny urzędnik w średniowiecznej Mołdawii i na Wołoszczyźnie

Wiktionary


logofobia

chorobliwy lęk przed mówieniem


SJP.pl


logograf

w starożytności:
1. twórca mów sądowych pisanych na zamówienie;
2. jeden z najstarszych historyków greckich, poprzednik Herodota, przedstawiający nie tylko wydarzenia historyczne, ale także opis krajów, o których opowiadał


SJP.pl

Logografowie jońscy (stgr. λογογράφοι lp. λογογράφος, od λόγος „opowieść” i γράφω „piszę”) – najstarsi kronikarze greccy z VI i V wieku p.n.e., poprzednicy uznanego za „ojca historii”, Herodota z Halikarnasu. Herodot nazywał ich logopoiami (λογοποιοί, lp. λογοποιὸς od ποιέω „tworzę”). Zwracali się oni ku badaniom przyrodniczym, geograficznym i historycznym, opisując dzieje minione, chociaż nie byli historykami w dzisiejszym rozumieniu.

Wikipedia


logogram

znak lub symbol reprezentujący całe słowo lub wyrażenie, np. kanji, hieroglif


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. znak lub symbol reprezentujący słowo bądź wyrażenie;

Wiktionary

Logogram (gr. logos „słowo” + gr. gramma „odcisk, znak”) – znak lub symbol reprezentujący słowo bądź wyrażenie. Używane były w starożytnych systemach pisma (np. hieroglify).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔˈɡɔɡrãm, AS: logogrãm

Wiktionary


logogryf

rodzaj łamigłówki


SJP.pl

Logogryf (z gr.: λόγος „słowo”, γρῖφος „trzcinowy kosz na ryby) – rozrywka umysłowa, rodzaj zagadki polegającej na zgadywaniu wyrazów na podstawie ich definicji lub na podstawie podanych sylab i wpisywaniu ich w określony diagram.

Wikipedia


logomachia

jałowy spór o słowa zamiast o istotę problemu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. spór o słowa, nie o meritum sprawy

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|logomachie.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) logomachy

* interlingua: (1.1) logomachia

* łaciński: (1.1) logomachia ż.

* włoski: (1.1) logomachia ż.

źródła.

== logomachia (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) logomachia, spór o słowa

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔɡɔ̃ˈmaxʲja, AS: logõmaχʹi ̯a

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|logomachie.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) logomachy

* interlingua: (1.1) logomachia

* łaciński: (1.1) logomachia ż.

* włoski: (1.1) logomachia ż.

źródła.

== logomachia (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) logomachia, spór o słowa

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


logometr

przyrząd pomiarowy służący do pomiaru rezystancji, pojemności i częstotliwości; miernik ilorazowy


SJP.pl

Logometr (miernik ilorazowy) – mechanizm przyrządów pomiarowych do pomiaru stosunku dwóch wielkości elektrycznych, zwykle natężenia prądu, napięcia elektrycznego, a pośrednio innych.

Wikipedia


logon

w teorii informacji naukowej: najmniejsza jednostka informacji strukturalnej uzyskanej przez znajomość procedury doświadczenia


SJP.pl

Logon (fr. Logone) – rzeka w Zachodniej Afryce, główny dopływ rzeki Szari.Źródła Logonu znajdują się w zachodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej, północnym Kamerunie i południowym Czadzie. Rzeka na pewnym odcinku tworzy naturalną granicę państwową między Kamerunem a Czadem.

Wikipedia


logopata

osoba dotknięta wadą wymowy, np. seplenieniem, jąkaniem się


SJP.pl


logopatia

zaburzenie artykulacji mowy (wada wymowy); seplenienie, jąkanie się


SJP.pl


logopatolog

specjalista w zakresie logopatologii


SJP.pl


logopatologia

dział patologii zajmujący się badaniem zaburzeń mowy; patologia mowy


SJP.pl

Logopatologia – jeden z działów logopedii, zajmującej się patologią mowy (dyscyplina naukowa i praktyczna), badania naukowe i leczenie zaburzeń mowy osób w różnym wieku.

Specjaliści w dziedzinie logopedii mowy wyodrębniają: afazjologię, balbutologię, logopatologię oraz terapię tych zaburzeń. Przedmiotem zainteresowania logopatologów są zaburzenia rozwojowe. W monografii „Patologia mowy” Zbigniewa Tarkowskiego i współautorów w części dotyczącej logopatologii, zatytułowanej „Logopedia rozwojowa”, omówiono zagadnienia:

  • prosty opóźniony rozwój mowy
  • kontekst kulturowy bilinbwizmu a językowy obraz świata
  • zaburzenia mowy towarzyszące upośledzeniu umysłowemu
  • zaburzenia mowy w autyzmie
  • zaburzenia językowe w nadpobudliwości psychoruchowej
  • zaburzenia mowy u osób z uszkodzonym narządem słuchu
  • zaburzenia mowy towarzyszące dysleksji
  • zaburzenia zgryzu, czynności prymarnych a zaburzenia artykulacji
  • zaburzenia artykulacji

Wikipedia


logopatyczny

logopatia


SJP.pl

Patrz:

logopatia

logopeda

specjalista w zakresie logopedii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w zakresie logopedii

Wiktionary

Logopeda – zawód z pogranicza pedagogiki, psychologii i medycyny, zajmujący się badaniami w zakresie diagnozy stanu rozwoju mowy i terapii zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) – Na przykład, zamiast prawidłowo wymawiać „r”, wymawia „r” krtaniowe, nazywane francuskim. U trzy- czy czterolatka jest to przejściowe, jednak u sześciolatka świadczy już o wadzie wymowy. Należy koniecznie zgłosić się z nim do logopedy.

 (1.1) Wielu pediatrów i logopedów przestrzega rodziców przed podawaniem maluchowi smoczka, bo jego ssanie może być przyczyną wady wymowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logopedia ż.

:: fż. logopedka ż.

 przym. logopedyczny

Wiktionary


logopedia

dział pedagogiki zajmujący się kształtowaniem prawidłowej mowy w okresie jej rozwoju i usuwaniem wad wymowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o wadach mowy;

Wiktionary

Logopedia – nauka o kształtowaniu właściwej mowy w okresie jej rozwoju i jej doskonaleniu w późniejszym okresie (logopedia ogólna), a także o usuwaniu różnego rodzaju wad i zaburzeń mowy (logopedia specjalna).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

 (1.1) balbutologopedia, gerontologopedia, logopedia artystyczna, logopedia biznesowa, logopedia medialna, logopedia ortoepiczna, neurologopedia, oligofrenologopedia, ortologopedia, surdologopedia

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. logopeda m.

 przym. logopedyczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) logopaedics, logopedics

* bułgarski: (1.1) логопедия ż.

* czeski: (1.1) logopedie ż.

* duński: (1.1) logopædi w.

* hiszpański: (1.1) logopedia ż.

* niemiecki: (1.1) Logopädie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) logopedi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) logopedi m.

* słowacki: (1.1) logopédia ż.

* szwedzki: (1.1) logopedi w.

źródła.

== logopedia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) logopedia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logopeda m.

 przym. logopedyczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

 (1.1) balbutologopedia, gerontologopedia, logopedia artystyczna, logopedia biznesowa, logopedia medialna, logopedia ortoepiczna, neurologopedia, oligofrenologopedia, ortologopedia, surdologopedia

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. logopeda m.

 przym. logopedyczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) logopaedics, logopedics

* bułgarski: (1.1) логопедия ż.

* czeski: (1.1) logopedie ż.

* duński: (1.1) logopædi w.

* hiszpański: (1.1) logopedia ż.

* niemiecki: (1.1) Logopädie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) logopedi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) logopedi m.

* słowacki: (1.1) logopédia ż.

* szwedzki: (1.1) logopedi w.

źródła.

== logopedia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) logopedia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


logopedka

logopeda


SJP.pl

Patrz:

logopeda

logopedyczny

logopedia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z logopedią, dotyczący logopedii

Wiktionary

Patrz:

logopedia

Powiązane:

 rzecz. logopedia ż., logopeda m., logopedka ż.

 przysł. logopedycznie

Wiktionary


logorea

bezładne, szybkie wypowiadanie słów występujące w niektórych zaburzeniach psychicznych; słowotok


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bezładna wypowiedź, słowotok

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔɡɔˈrɛa, AS: logorea

Wiktionary


logos

1. w filozofii Heraklita z Efezu: siła kosmiczna, rozum kosmiczny, który rządzi człowiekiem i Wszechświatem;
2. w filozofii Arystotelesa: zdanie, pojęcie, sąd;
3. w filozofii stoików: istota rzeczy obejmująca ducha i materię;
4. w filozofii Hegla: pojęcie, rozum absolutny;
5. w języku biblijnym: objawienie Boga w twórczej roli Słowa;
6. w poglądach Filona z Aleksandrii: ogniwo pośrednie pomiędzy Bogiem a światem materialnym;
7. w poglądach Orygenesa z Aleksandrii: Chrystus jako stwórca i zbawca świata


SJP.pl

  • Logos (filozofia)
  • Logos (teologia chrześcijańska)
  • Logos – seria wydawnicza PWN
  • Logos (arianizm)
  • Logos – cykl wierszy Antoniego Langego
  • Teatr „Logos” – katolicki teatr w Łodzi

Wikipedia


logoterapeuta

psychoterapeuta stosujący logoterapię


SJP.pl


logoterapeutyczny

logoterapia


SJP.pl

Patrz:

logoterapia

logoterapia

1. rodzaj psychoterapii mającej na celu pomoc w pogłębieniu samoświadomości i odnalezieniu sensu własnej egzystencji;
2. leczenie za pomocą odpowiednio przygotowanej i prowadzonej rozmowy; leczenie słowem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. psych. metoda psychoterapii, której celem jest odnalezienie sensu życia

Wiktionary

Logoterapia – termin wprowadzony przez Viktora Frankla na określenie wprowadzonej przez niego metody psychoterapii skupiającej się na umożliwieniu pacjentowi poznania i akceptacji siebie i swojego znaczenia jako części pewnej całości, w tym realnego świata, w którym musi on funkcjonować.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lo.ɣo.te.ˈɾa.pja

Wiktionary


logoteta

Logoteta (gr. λογοθέτης, logothétēs, pl. logothétai; łac. logotheta, pl. logothetae) – urząd administracyjny w Cesarstwie Wschodniorzymskim oraz w Cesarstwie Bizantyńskim. Logoteta był przedstawicielem organów centralnych i naczelnych, analogicznym do obecnych ministrów.

Wikipedia


logotyp

liternictwo używane w znaku firmowym lub towarowym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) druk. czcionka lub matryca zawierająca skrót wyrazu lub wyrażenia;

 (1.2) logo w formie tekstowej zawierające nazwę firmy lub jej akronim;

Wiktionary

  • logotyp (drukarstwo) – czcionka lub matryca zawierająca skrót wyrazu lub wyrażenia
  • logotyp (grafika) – logo w formie tekstowej zawierające nazwę firmy lub jej akronim

Wikipedia


logować

1. zapisywać jakieś informacje w specjalnym pliku komputerowym;
2. logować się - nawiązywać łączność z systemem komputerowym o kontrolowanym dostępie przez podanie identyfikatora użytkownika i hasła


SJP.pl

czasownik zwrotny logować się

 (1.1) inform. autoryzować się w systemie, najczęściej podając hasło

czasownik przechodni

 (2.1) inform. zapisywać jakieś informacje w specjalnym pliku-dzienniku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poczekaj chwilę, loguję się do sieci.

 (2.1) Nasz serwer loguje wszystkie próby włamania do niego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈɡɔvat͡ɕ, AS: logovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. logowanie

 (2.1) log

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zalogować

Wiktionary


logowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|logować.

 (1.2) pojedyncza próba zalogowania

Wiktionary

Logowanie, meldowanie (ang. logging in) – proces uwierzytelniania i autoryzacji użytkownika komputera, polegający w większości przypadków na podaniu identyfikatora użytkownika i hasła uwierzytelniającego w celu uzyskania dostępu w wyniku ściśle zdefiniowanych uprawnień do korzystania z określonego systemu informatycznego, systemu komputerowego, komputera czy sieci komputerowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Logowanie tam trwa bardzo długo.

 (1.2) Po trzech nieudanych logowaniach konto jest blokowane.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔɡɔˈvãɲɛ, AS: logovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. logować ndk., zalogować dk., wylogowywać ndk., wylogować dk.

 rzecz. login

Wiktionary


logudoryjka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. mieszkanka krainy Logudoro na Sardynii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Logudoro n.

:: fm. Logudor mos.

 przym. logudorski

Wiktionary


lohengrin

1. syn Parsifala, rycerz Świętego Graala z legend arturiańskich;
2. opera Richarda Wagnera


SJP.pl

Lohengrin – postać z legend arturiańskich, pochodząca z XIII-wiecznego anonimowego poematu francuskiego Rycerz łabędzia (fr. Le Chevalier au cygne).

Syn Parsifala (Perciwala), rycerz Świętego Graala, wysłany w łodzi ciągniętej przez łabędzie, by ocalić pannę, która nie może zapytać Lohengrina o jego tożsamość. Historia ta jest wersją legendy o Rycerzu Łabędzia.

Wikipedia


lohman

nazwisko


SJP.pl

Lohman – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missouri, w hrabstwie Cole.

Wikipedia


loiczny

przymiotnik

 (1.1) daw. logiczny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loika ż.

Wiktionary


lojalista

osoba postępująca zgodnie z obowiązującym prawem, również narzuconym przez obce mocarstwo


SJP.pl

Lojaliści, zwani także torysami, rojalistami oraz przyjaciółmi króla – obok patriotów jedna z dwóch dominujących opcji politycznych w okresie narastającego napięcia pomiędzy koloniami brytyjskimi w Ameryce Północnej a Wielką Brytanią w okresie poprzedzającym rewolucję amerykańską jak i w czasie wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Lojaliści stali na pozycjach utrzymania brytyjskiej kontroli nad koloniami. Jednym z najbardziej aktywnych lojalistów był William Franklin, były królewski gubernator New Jersey, syn Benjamina. Do lojalistów zaliczał się naukowiec Benjamin Thompson, znany z późniejszych badań nad przepływem ciepła.

Wikipedia


lojalistka

lojalista


SJP.pl

Patrz:

lojalista

lojalistyczny

lojalizm


SJP.pl

Patrz:

lojalizm

lojalizm

1. postępowanie zgodne z przepisami prawa; prawomyślność, praworządność, lojalność;
2. w Polsce w okresie zaborów: wierność i uległość w stosunku do rządów zaborczych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) praworządność; postępowanie zgodnie z polityką rządu

 (1.2) w Polsce pod zaborami – wiernopoddaństwo w stosunku do rządów zaborczych

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈjalʲism̥, AS: loi ̯alʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lojalista m., lojalistka ż., lojalność ż.

 przym. lojalistyczny, lojalny, lojalnościowy

 przysł. lojalnie

Wiktionary


lojalka

potocznie o podpisanym dokumencie stwierdzającym lojalność wobec władzy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. deklaracja lojalności wobec władz

Wiktionary

Deklaracja lojalności (potocznie: lojalka) – pisemne zobowiązanie się przez daną osobę do przestrzegania określonych przepisów.

Określenia tego używa się zazwyczaj w odniesieniu do dokumentu, do którego podpisania władze PRL nakłaniały działaczy opozycji politycznej w Polsce w okresie stanu wojennego. Oświadczenie to miało następującą treść:

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔˈjalka, AS: loi ̯alka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lojalność ż.

 przym. lojalny, lojalnościowy

 przysł. lojalnie

Wiktionary


lojalnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób lojalny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To on któregoś dnia ostrzegł nas lojalnie, że w nocy będzie napad na statek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈjalʲɲɛ, AS: loi ̯alʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lojalność ż., lojalizm m., lojalista m., lojalistka ż., lojalka ż.

 przym. lojalny, lojalistyczny, lojalnościowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wiernie

Wiktionary


lojalniej

stopień wyższy od przysłówka: lojalnie


SJP.pl


lojalniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lojalny


SJP.pl


lojalność

1. wierność i uczciwość w kontaktach z ludźmi;
2. postępowanie zgodne z przepisami prawa; prawomyślność, praworządność, lojalizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest lojalne; cecha tych, którzy są lojalni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Musieli wysłuchiwać tyrad szefa na temat lojalności wobec firmy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lojalka ż., lojalizm m., lojalista m., lojalistka ż.

 przym. lojalny, lojalistyczny, lojalnościowy

 przysł. lojalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wierność

Wiktionary


lojalnościowy

w marketingu: skierowany do klientów często korzystających z produktów lub usług danej firmy, mający podtrzymać przywiązanie klienta do firmy lub marki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lojalnością, dotyczący lojalności

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lojalność ż., lojalka ż., lojalista mos., lojalistka ż., lojalizm mrz.

 przym. lojalny

 przysł. lojalnie, lojalistycznie

Wiktionary


lojalny

1. rzetelny i uczciwy w kontaktach międzyludzkich;
2. postępujący zgodnie z nakazami władz; praworządny, prawomyślny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) rzetelny, uczciwy w relacjach z innymi

 (1.2) taki, który nie dopuści się zdrady, jest godny zaufania i postępuje zgodnie z określonymi regułami, nakazami; wierny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈjalnɨ, AS: loi ̯alny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lojalność ż., lojalka ż., lojalizm m., lojalista m., lojalistka ż.

 przym. lojalistyczny, lojalnościowy

 przysł. lojalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1) oddany

Wiktionary


lojalstwo

bezgraniczne i bezwarunkowe podporządkowanie się komuś lub czemuś; serwilistyczność, służalstwo, uniżoność, serwilizm, służalczość


SJP.pl


lojang

miasto w Chinach; Luoyang


SJP.pl

Luoyang (chiń. upr. 洛阳; chiń. trad. 洛陽; pinyin Luòyáng wym. [lwɔ̂jɑ̌ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzeką Luo He (dopływ Huang He). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 391 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 156 510 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i rzemiosła artystycznego; rozwinięty przemysł środków transportu, maszynowy, bawełniany, spożywczy i gumowy; w mieście funkcjonują szkoły wyższe.

Wikipedia


lojolita

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. jezuita

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔjɔˈlʲita, AS: loi ̯olʹita

Wiktionary


lojz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|m., poufała forma imienia Alojzy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|Alojz, Lojzek, Lojzik.

Wiktionary


lojzeczek

zdrobnienie od: Alojzy (imię męskie)


SJP.pl


lojzek

zdrobnienie od: Alojzy (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|m., poufała forma imienia Alojzy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|Lojzik, Alojz.

Wiktionary


lojzik

zdrobnienie od: Alojzy (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Alojzy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lojzik ciongiym szczylo afy.

Wiktionary


lok

pasmo skręconych, wijących się włosów; pukiel; kędzior


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = Liga Obrony Kraju;

Wiktionary

Geografia

Chiny

  • Lok – miejscowość

Serbia

  • Lok – miejscowość

Słowacja

  • Lok – wieś

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) LOK jest organizacją paramilitarną.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔk, AS: lok

Wiktionary


lok-owski

LOK (Liga Obrony Kraju); lokowski


SJP.pl


lok.

skrót

 (1.1) = lokal

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wizyta odbędzie się 2 czerwca o godzinie 17:30 w sali konferencyjnej przy ul. Biznesowej 9 w lok. 7.

Wiktionary


lokacja

1. dawniej, dziś środowiskowo: umiejscowienie, rozmieszczenie w określonym miejscu; lokalizacja, miejsce;
2. w technice: określanie położenia i prędkości obiektów na podstawie fal elektromagnetycznych lub akustycznych;
3. w dawnej Polsce: zakładanie wsi lub miast, zazwyczaj na prawie niemieckim;
4. wieś lub miasto założone w ten sposób


SJP.pl

  • Lokacja – w technice: sposób wykrywania położenia i wyznaczania kierunku i prędkości ruchu obiektów
  • Lokacja – w biologii: sposób orientowania się zwierząt
  • Lokacja – historyczny sposób zakładania wsi i miast
  • Lokacja – w semantyce języków programowania: miejsce przechowywania wartości zmiennej.

Wikipedia


lokacyjny

1. związany z lokacją (np. przywilej lokacyjny)
2. związany z lokowaniem kapitału (np. program lokacyjny)


SJP.pl


lokaj

1. służący w bogatym domu, elegancko ubrany (zwykle w liberię), o nienagannych manierach
2. przenośnie o kimś przesadnie usłużnym, podlizującym się komuś; służalec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek usługujący w bogatym domu lub na dworze panującego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokajczyk mos., lokajstwo n.

:: fż. lokajka ż.

 przym. lokajski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żart. galonowy, przest. pokojowy, pokojowiec, pogard. fagas

Wiktionary


lokajczyk

dawniej: młody lokaj


SJP.pl


lokajski

1. mający związek z lokajem, charakterystyczny dla lokaja
2. potocznie: służalczy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lokajem, dotyczący lokaja

przymiotnik jakościowy

 (2.1) pogard. właściwy lokajowi; mający cechy lokaja, zwłaszcza służalczość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokaj mos., lokajstwo n.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) służalczy, serwilistyczny

Wiktionary


lokajstwo

1. przestarzałe: ogół służby domowej w pałacu;
2. służalcza postawa, wysługiwanie się komuś; serwilizm


SJP.pl


lokal

1. mieszkanie, pomieszczenie użytkowe
2. zakład gastronomiczny lub rozrywkowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mieszkanie lub pomieszczenie użytkowe

 (1.2) pot. gastr. pub, bar, restauracja, klub

Wiktionary

Lokal (z łac. localis „miejscowy”) – wydzielona część budynku służąca celom mieszkaniowym lub innym (usługowym, produkcyjnym, handlowym) albo użytkowym (garaż).

Zgodnie z ustawą z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami izba lub zespół izb. Według jednego z orzeczeń sądów administracyjnych lokal oznacza pomieszczenie lub zespół pomieszczeń (izb). Jednak w orzeczeniu sąd zacytował także stwierdzenie pochodzące z polskojęzycznej Wikipedii, według którego lokal może składać się z dwóch lub większej liczby pomieszczeń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) O której godzinie lokal zostanie zamknięty?

 (1.2) Trochę wypił w lokalu na Mikołowskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔkal, AS: lokal

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokalizacja ż., lokator mrz./mos.

:: zdrobn. lokalik mrz.

 przym. lokalny

Wiktionary


lokalia

duszpasterska jednostka terytorialna niższa rangą od kuracji i parafii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kośc. adm. duszpasterska jednostka terytorialna niższa rangą od kuracji i parafii;

Wiktionary

Lokalia – dawna niewielka kościelna jednostka administracyjna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rządcą lokalii był wikariusz - lokalista podległy proboszczowi danej parafii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokalista mos.

Wiktionary


lokalik

mały lokal


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lokal

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokal m., lokalizacja ż., lokalówka ż.

Wiktionary


lokalista

duszpasterz zarządzający lokalią


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) kośc. adm. duszpasterz zarządzający lokalią

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Rządcą lokalii był wikariusz - lokalista podległy proboszczowi danej parafii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokalia ż.

Wiktionary


lokalizacja

1. miejsce, w którym coś się znajduje lub ma się znajdować;
2. ustalenie położenia jakiegoś obiektu;
3. ograniczenie skutków zjawiska do danego obszaru;
4. w informatyce: dostosowanie oprogramowania komputerowego do potrzeb użytkowników danego kraju


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) usytuowanie, położenie jakiegoś obiektu; miejsce, pozycja zajmowana przez jakiś obiekt

Wiktionary

Lokalizacja:

  • umiejscowienie, rozmieszczenie:
    • lokalizacja absolutna – położenie obiektów/zjawisk względem umownego układu odniesienia,
    • lokalizacja względna – położenie obiektów/zjawisk względem innych obiektów/zjawisk;

    Wikipedia

    Wymowa:

    IPA: ˌlɔkalʲiˈzat͡sʲja, AS: lokalʹizacʹi ̯a

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. lokal m., lokalik m., lokalizator m., lokator m., lokum m., lokacja ż., lokalizowanie n., zlokalizowanie n., lokowanie n., ulokowanie n., przelokowanie n.

     czas. lokalizować ndk., zlokalizować dk., lokować ndk., ulokować dk., alokować ndk., przelokować dk.

     przym. lokalizacyjny, lokalny, lokatorski, lokacyjny

     przysł. lokalnie

    Wiktionary

    Synonimy:

     (1.1) położenie

    Wiktionary


lokalizacyjny

związany z lokalizacją (np. zestaw lokalizacyjny, mapa lokalizacyjna)


SJP.pl


lokalizator

osoba przekładająca i dostosowująca teksty do języka i kultury konkretnej grupy docelowej


SJP.pl


lokalizm

wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa charakterystyczne dla mieszkańców jakiejś miejscowości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna charakterystyczna dla mieszkańców jakiejś miejscowości

Wiktionary


lokalizować

1. określać położenie czegoś; umiejscawiać;
2. umieszczać coś w jakimś miejscu, np. lokalizowanie inwestycji na jakimś obszarze;
3. ograniczać coś, nie dopuszczając do rozprzestrzenienia się;
4. w informatyce: dostosowywać oprogramowanie komputerowe do potrzeb użytkowników danego kraju;
5. lokalizować się -
a) występować w jakimś miejscu;
b) znajdować się w jakimś miejscu;
c) rozpoznawać własne położenie;
d) nawzajem rozpoznawać swoje położenie; namierzać się


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. zlokalizować)

 (1.1) ustalać lub wyznaczać miejsce czegoś lub kogoś; wyszukiwać lub znajdywać lokalizację

 (1.2) nie dopuszczać do rozprzestrzeniania się czegoś; ograniczać zasięg

czasownik zwrotny niedokonany lokalizować się

 (2.1) być usytuowanym gdzieś

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokator mos./mrz., lokalizowanie n., lokalizacja ż.

 przym. lokalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) umiejscawiać, umieszczać

 (2.1) umiejscawiać się, występować, znajdować się, znajdywać się

Wiktionary


lokalnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób lokalny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed wyborami "donieccy" obmyślili wiele trików, by odebrać głosy opozycji. Niektóre były stosowane lokalnie, inne w skali całego kraju.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈkalʲɲɛ, AS: lokalʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokalność ż., lokalizacja ż., lokals mos.

 przym. lokalny

Wiktionary


lokalność

występowanie w określonym obszarze, posiadanie charakteru typowego dla danego miejsca


SJP.pl


lokalny

występujący w danym miejscu, charakterystyczny dla danego obszaru, dotyczący danego regionu (np. koloryt lokalny, patriotyzm lokalny)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z jakimś rejonem, miejscem, ograniczony do jakiegoś miejsca

 (1.2) inform. widoczny tylko w obrębie danej procedury lub bloku, tworzona w momencie inicjowania bloku i niszczona w momencie kończenia bloku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lepiej przestrzegać lokalnych zwyczajów, jeśli nie chce się popaść w konflikt z tubylcami.

 (1.2) Ta zmienna jest lokalna, nie można jej użyć na zewnątrz funkcji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈkalnɨ, AS: lokalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokalizacja ż., lokal m., lokals mos., lokalizowanie n.

 czas. lokalizować ndk. , zlokalizować dk., lokować

 przysł. lokalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miejscowy

Wiktionary


lokalówka

potocznie: wydział lokalowy urzędu miasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. prostytutka pracująca w lokalach gastronomicznych, barach, nocnych klubach itp.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokal m., lokalik m.

 przym. lokalowy

Wiktionary


lokalowy

przymiotnik od: lokal (np. warunki lokalowe, bywalec lokalowy)


SJP.pl


lokals

rodowity mieszkaniec danego obszaru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. rodowity mieszkaniec danego terytorium np.: dzielnicy, miasta, regionu itp.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lokalny

 przysł. lokalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tubylec

Wiktionary


lokant

liczba porządkowa lub litera opisująca położenie podstawnika lub grupy funkcyjnej w stosunku do reszty szkieletu cząsteczki, stosowana w nomenklaturze związków chemicznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. liczba lub litera wskazująca miejsce przyłączenia podstawnika do szkieletu cząsteczki związku chemicznego;

Wiktionary

Lokant – stosowana w nomenklaturze związków chemicznych liczba porządkowa lub litera (często grecka) opisująca położenie danego podstawnika lub grupy funkcyjnej w stosunku do reszty szkieletu cząsteczki.

Lokanty tworzy się przez numerowanie kolejnych atomów występujących w głównym szkielecie danej cząsteczki, traktując pozostałe jej części jako grupy lub podstawniki. Przy bardzo złożonych cząsteczkach może się zdarzyć, że trzeba dla nich utworzyć więcej niż jeden zestaw numeracji lokantów. Główna numeracja dotyczy wtedy głównego szkieletu cząsteczki, kolejne zaś przyłączonych do tego szkieletu ugrupowań bocznych. Nazwy systematyczne związków powinny być tak konstruowane, aby występowało w nich jak najmniej lokantów, a ich łączna suma była jak najniższa.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łańcuch główny numeruje się tak, aby suma lokantów przy podstawnikach była jak najmniejsza.

 (1.1) W nazwie 3-metyloheksan cyfra 3 jest lokantem.

Wiktionary


lokareński

przymiotnik od: Locarno; lokarneński


SJP.pl


lokarneńczyk

mieszkaniec Locarno, miasta w Szwajcarii


SJP.pl


lokarnenka

mieszkanka Locarno (miasta w Szwajcarii)


SJP.pl


lokarneński

przymiotnik od: Locarno; lokareński


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Locarno, dotyczący Locarno, pochodzący z Locarno (miasta w Szwajcarii)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Locarno n.

Wiktionary


lokat

w Polsce w XVI-XVIII w.: zastępca albo pomocnik nauczyciela w szkole parafialnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pomocnik nauczyciela, nauczyciel niższy

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: lokata

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym2|łac|loco|locatus. → umieszczony, ustanowiony, pożyczony

uwagi.

współczesna.

tłumaczenia.

źródła.

== lokat (język czeski.) ==

wymowa.

 dzielenie|lo|kat.

znaczenia.

czasownik niedokonany

 (1.1) łykać

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔkat, AS: lokat

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym2|łac|loco|locatus. → umieszczony, ustanowiony, pożyczony

uwagi.

współczesna.

tłumaczenia.

źródła.

== lokat (język czeski.) ==

wymowa.

 dzielenie|lo|kat.

znaczenia.

czasownik niedokonany

 (1.1) łykać

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lokata

1. zainwestowanie pieniędzy w celu osiągnięcia zysku lub zabezpieczenia kapitału; także suma pieniędzy zdeponowana w banku
2. miejsce zajęte w danej klasyfikacji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pozycja zajmowana w klasyfikacji

 (1.2) ekon. bank. zainwestowanie kapitału w przedsiębiorstwo, nieruchomość, w celu ochrony albo pomnożenia tej wartości

 (1.3) ekon. bank. zainwestowany w banku kapitał

 (1.4) daw. mieszkanie, pomieszczenie

Wiktionary

  • lokata dwuwalutowa
  • lokata dynamiczna
  • lokata progresywna
  • lokata rentierska
  • lokata terminowa

Wikipedia

Powiązane:

 (1.4)

:: rzecz. lokatariusz mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miejsce, pozycja

 (1.2) inwestycja

 (1.3) depozyt

Wiktionary


lokatariusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. lokator

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokata ż.

Wiktionary


lokatiwus

locativus, lokatyw, miejscownik; w językoznawstwie:
1. szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gram. miejscownik

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔkaˈtʲivus, AS: lokatʹivus

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) miejscownik

Wiktionary


lokator

1. najemca lokalu
2. osoba dokonująca lokacji (w znaczeniu zakładania wsi lub miast); zasadźca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto mieszka w wynajętym mieszkaniu

 (1.2) hist. założyciel wsi lub miasta dokonujący lokacji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. urządzenie, które określa położenia czegoś

Wiktionary

  • lokator – osoba, która mieszka w wynajętym mieszkaniu (lokalu)
  • lokator – urzędnik zajmujący się dawniej osadnictwem, czyli lokowaniem
  • Lokator – film w reżyserii Alfreda Hitchcocka z 1927
  • Lokator – film w reżyserii Maurice’a Elveya z 1932
  • Lokator – film w reżyserii Johna Brahma z 1944
  • Lokator – film w reżyserii Romana Polańskiego z 1976
  • Lokator – jedenasty odcinek piątej serii serialu Doktor Who

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔˈkatɔr, AS: lokator

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokal m., lokowanie n., lokacja ż., ulokowanie n., lokalizator m., lokalizacja ż., lokalizowanie n., zlokalizowanie n.

:: fż. lokatorka ż.

 czas. lokować ndk., ulokować dk., lokalizować ndk., zlokalizować dk.

 przym. lokatorski, lokalowy

 przysł. lokatorsko, lokalowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) zasadźca

 (2.1) lokalizator

Wiktionary


lokatorka

najemczyni lokalu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta odnajmująca mieszkanie

Wiktionary

Lokatorka (ang. A Love Song for Bobby Long) – amerykański dramat filmowy z 2004 roku w reżyserii Shainee Gabel.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lokator

Wiktionary


lokatowy

lokata


SJP.pl

Patrz:

lokata

lokatyw

locativus, lokatiwus, miejscownik; w językoznawstwie:
1. szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gram. miejscownik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) locativus, lokatiwus, miejscownik

Wiktionary


lokatywny

odnoszący się do miejscownika; miejscownikowy


SJP.pl


lokaut

[czytaj: lokałt] przerwanie działalności w celu wymuszenia na pracownikach obniżki zarobków, zwykle w odpowiedzi na strajk; lockout


SJP.pl

Lokaut (z ang. lockout) – stałe lub czasowe zamknięcie całości lub części zakładu pracy (niedopuszczenie pracowników do pracy). Lokaut może być również zastosowany w odpowiedzi na strajk lub w celu jego zapobieżenia. Lokaut najczęściej stosowany jest w okresach kryzysu.

Wikipedia


lokautować

przerywać działalność w celu wymuszenia na pracownikach obniżki zarobków, zwykle w odpowiedzi na strajk


SJP.pl


loki

pasmo skręconych, wijących się włosów; pukiel; kędzior


SJP.pl

Loki – olbrzym (Jötunn) z mitologii nordyckiej, zaliczony w poczet bogów (Asów), symbol ognia, oszustwa i psot. Syn olbrzyma Farbauti i Laufey. Loki posiadał zdolność przemiany (w łososia, konia, ptaka, pchłę itp.), włącznie ze zmianą płci.

Wikipedia


lokis

  • Lokis. Rękopis profesora Wittembacha – nowela Prospera Mériméego
  • Lokis. Rękopis profesora Wittembacha – film z 1970 roku

Wikipedia


loko

termin oznaczający miejsce dostarczenia i odbioru towaru; loco


SJP.pl

Estonia:

  • Loko – wieś

Nigeria:

  • Loko – miasto

Osoby:

  • EL Loko – togijski malarz
  • L Loko x Drini – szwajcarski raper
  • Patrice Loko – francuski piłkarz

Inne:

  • Loko – grupa etniczna
  • loko – język

Zobacz też:

  • Loco
  • Port Loko

Wikipedia


lokomat

sterowane komputerowo urządzenie pozwalające na rehabilitację i trening chodu; locomat


SJP.pl


lokomobila

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. techn. stosowana w XIX w. i na początku XX w. maszyna składająca się kotła parowego, parowego silnika tłokowego i innych urządzeń używana dawniej do prac rolniczych i napędu innych urządzeń; zwykle na kołach; w późniejszych czasach zawierająca silnik spalinowy lub elektryczny;

Wiktionary

Lokomobila (z łac. locus mobilis) – początkowo był to przewoźny zespół napędowy, zawierający: kocioł parowy, maszynę parową i urządzenie transmisyjne (np. koło pasowe), konstrukcyjnie zbliżony do małego parowozu, ale bez własnego napędu. W miarę rozwoju konstrukcji dodawano przymiotniki uściślające, ale zawsze był to zespół napędowy stanowiący zwartą całość w przeciwieństwie do siłowni z wydzielonym kotłem i silnikiem. Przeważnie silnik parowy był mocowany na kotle, rzadziej do jego boku.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌlɔkɔ̃mɔˈbʲila, AS: lokõmobʹila

Wiktionary


lokomocja

1. przestarzale: poruszanie się za pomocą pojazdów lub sam pojazd; dziś tylko w wyrażeniu: środki lokomocji - pojazdy lub zwierzęta służące przemieszaniu się
2. dawniej: ruch (jako zdolność poruszania się)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przenoszenie się z miejsca na miejsce za pomocą pojazdów

 (1.2) daw. zdolność poruszania się

Wiktionary

  • lokomocja – autonomiczny ruch form żywych, przy pomocy organów ruchu na przykład skrzydeł, kończyn, wici lub rzęsek
  • lokomocja – przemieszczanie się człowieka za pomocą technicznych (rower, samochód, pociąg) lub biologicznych (konie, wielbłądy) środków transportu

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Widzieliśmy film o środkach lokomocji w naszym mieście.

 (1.2) Sprawna lokomocja organizmów wymaga obecności odpowiedniego systemu napędowego.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lokomocyjny

 rzecz. lokomotywa ż., lokomotywownia ż.

Wiktionary


lokomocyjny

związany z lokomocją


SJP.pl


lokomotoryczny

w psychologii: dążący do zmiany miejsca w instynktowny lub mechaniczny sposób


SJP.pl


lokomotywa

pojazd trakcyjny przeznaczony do ciągnięcia i popychania innych pojazdów, w którym nie ma pomieszczenia do przewozu pasażerów i ładunku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kolej. pojazd szynowy mający własny napęd, przeznaczony do ciągnięcia (lub pchania) wagonów; .

 (1.2) przen. lider, ktoś od kogo w największym stopniu zależy sukces

 (1.3) uczn. uczennica, która pali papierosy

Wiktionary

Lokomotywa – kolejowy pojazd szynowy z własnym napędem, przeznaczony do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów (wagonów) po torach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zawsze marzyłem, że wsiądę do lokomotywy i pociągnę za gwizdek.

 (1.2) Były poseł i działacz związkowy ma być lokomotywą listy wyborczej w województwie śląskim.

 (1.2) Wszyscy byli pewni, że Kraków jest lokomotywą Euro 2012.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔkɔ̃mɔˈtɨva, AS: lokõmotyva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokomotywownia ż., lokomocja ż.

:: zdrobn. lokomotywka ż.

 przym. lokomotywowy, lokomocyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) elektrowóz, parowóz, ciuchcia

Wiktionary


lokomotywka

1. mała lokomotywa;
2. napędowy środek szynowy używany w transporcie wewnętrznym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: lokomotywa

 (1.2) mała lokomotywa

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Stasiu, wagoniki i lokomotywkę postaw na regale.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokomotywownia ż., lokomotywa ż.

Wiktionary


lokomotywownia

miejsce postoju oraz remontu parowozów i wagonów; depo; dépôt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) budynek, w którym garażuje się i serwisuje lokomotywy

 (1.2) jednostka organizacyjna przedsiębiorstwa kolejowego, zajmująca się obsługą lokomotyw;

Wiktionary

Lokomotywownia – jednostka organizacyjna wraz z zespołem budynków i urządzeń, służących do obsługi lokomotyw, m.in. do ich napraw i stacjonowania. Nazwa zaczęła funkcjonować w miarę zmiany profilu obsługiwanego taboru przez byłe parowozownie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za oknem pociągu mignęła nam tylko bielska lokomotywownia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔkɔ̃mɔtɨˈvɔvʲɲa, AS: lokõmotyvovʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokomotywa ż., lokomotywka ż., lokomocja ż.

 przym. lokomotywowy, lokomocyjny

Wiktionary


lokować

1. umieszczać, rozmieszczać, sadowić;
2. dokonywać lokaty, umieszczać pieniądze na lokacie bankowej, w papierach wartościowych, nieruchomościach; plasować, inwestować;
3. dawniej: dokonywać lokacji miasta lub wsi, nadawać przywilej lokacyjny;
4. lokować się:
a) zajmować jakieś miejsce; sadowić się, mościć się;
b) zajmować jakieś miejsce w klasyfikacji, np. w zawodach sportowych


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. ulokować)

 (1.1) umieszczać w jakimś miejscu

 (1.2) bank. umieszczać pieniądze lub kosztowności tam, gdzie nie ulegną utracie, a nawet będzie możliwy z nich zysk

 (1.3) daw. praw. adm. zakładać miasto lub wieś; dokonywać lokacji

czasownik zwrotny niedokonany lokować się (dk. ulokować się)

 (2.1) zajmować jakieś miejsce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokowanie n., lok mrz., lokalizacja ż., ulokowanie n., lokator mrz./mos.

 przym. lokalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rozmieszczać, rozstawiać, umieszczać, ustawiać

 (1.2) deponować

 (2.1) sadowić się

Wiktionary


lokowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lokować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. nielokowanie n., lokacja ż., lokata ż., lokator mrz./mos.

 czas. lokować ndk.

 przym. lokacyjny

Wiktionary


lokóweczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: lokówka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokówka ż.

Wiktionary


lokówka

urządzenie służące do zakręcania włosów, robienia sobie loków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fryz. techn. przyrząd elektryczny służący do zakręcenia loków na gorąco

 (1.2) fryz. wałek wykonany z metalu lub tworzyw sztucznych, służący do zakręcania włosów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Muszę rozgrzać lokówkę, żeby zakręcić włosy przed wyjściem.

 (1.2) Nawinęłam włosy na lokówki i zabrałam się za prasowanie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈkufka, AS: lokufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lok mrz., loczek mrz., lokowanie n., lokóweczka ż.

 czas. lokować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wałek

Wiktionary


lokowski

związany z LOK-iem (Ligą Obrony Kraju), dotyczący LOK-u; LOK-owski


SJP.pl


lokryda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina w starożytnej Grecji, zamieszkana przez Lokrów, rozdzielona przez Dorydę i Fokidę na trzy odrębne części;

Wiktionary

Lokryda (stgr. Λοκρίς Lokris, ngr. Λοκρίδα Lokrida) – kraina historyczna w środkowej Grecji, współcześnie w granicach prefektury Fokida (do końca 2010 roku).

Nazwa wywodzona od mitycznego Lokrosa, prawnuka Amfitriona. Jej mieszkańcy byli z pochodzenia Dorami, lecz ich dialekt (znany dziś jako greka północno-zachodnia) używany był również przez inne ludy zamieszkujące zachodnie pobrzeża Zatoki Korynckiej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Lokryjczyk mos., Lokryjka ż.

 przym. lokryjski

Wiktionary


loksodroma

linia na powierzchni ziemi, przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem (skośnobieżnia)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nawig. mat. linia krzywa na powierzchni kuli, przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem;

Wiktionary

Loksodroma (gr. loksós – ukośny, droma – linia) – linia krzywa na powierzchni kuli (np. Ziemi), przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem (oznaczanym np. \beta ).

Na mapie Merkatora (dokładniej na mapie w rzucie Merkatora) loksodroma odwzorowuje się w postaci linii prostej i jako taka jest powszechnie stosowana w nawigacji morskiej i lotniczej do wykreślania drogi (kursu). Statek płynący stałym kursem, np. korzystając z żyrokompasu, w rzeczywistości utrzymuje ten sam kąt względem kierunku północ-południe, a więc przecina wszystkie południki pod tym samym kątem – płynie po loksodromie.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. loksodromiczny

Wiktionary


loksodromiczny

przymiotnik

 (1.1) związany z loksodromą, właściwy loksodromie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loksodroma ż.

Wiktionary


lokucja

zwrot, wyrażenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyrażenie, zwrot

 (1.2) sposób wyrażania się

 (1.3) rel. rzekome pouczenie od Boga w formie wyraźnego słyszenia wewnętrznego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈkut͡sʲja, AS: lokucʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. interlokucja ż., interlokutor m., interlokutorka ż.

 czas. interlokutować ndk.

Wiktionary


lokucyjny

związany z lokucją


SJP.pl


lokum

pomieszczenie, mieszkanie dla ludzi; locum (rzadziej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mieszkanie, miejsce

Wiktionary

Rachatłukum (osm. z arab. ‏راحة حلقوم‎ rāḥat ḥulqūm – „ukojenie gardła”; tur. lokum; gr. λουκούμι, lukumi; bułg. локум; rum. răhat) – wyrób cukierniczy charakterystyczny dla wielu lokalnych kuchni, głównie z obszaru Półwyspu Bałkańskiego i Bliskiego Wschodu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mamy z Halinką nareszcie własne lokum.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔkũm, AS: lokũm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lokalizacja ż., alokacja ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mieszkanie, kąt

Wiktionary


lokwat

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. bot. drzewo owocowe z gatunku nazwa systematyczna|Eriobotrya japonica|Lour.|ref=tak., nieśplik japoński

 (1.2) bot. spoż. owoc lokwatu (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Za naszym domem w Izraelu rosną dwa lokwaty.

 (1.2) Moja przyjaciółka Jola kupiła mi koszyczek lokwatów.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nieśplik japoński, miszpelnik japoński, groniweł japoński, kosmatka japońska

Wiktionary


lol

1. potocznie: pałka, kij, rzadziej pręt, deska używane do bicia; pała, lacha, laga;
2. uderzenie tym przedmiotem;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; pała, lufa, kapa


SJP.pl

Socjolingwistyka

  • LOL – akronim używany w slangu internetowym
  • Lol – rzadko stosowane zdrobnienie od imienia Laurence

Film i telewizja

  • LOL – film amerykański z 2006 roku
  • LOL – 5 odcinek 1 sezonu amerykańskiego serialu Californication
  • LOL – film francuski z 2008 roku
  • Lol:-) – kanadyjski program telewizyjny
  • LOL – film amerykański z 2012 roku

Wikipedia


lola

1. potocznie: pałka, kij, rzadziej pręt, deska używane do bicia; pała, lacha, laga;
2. uderzenie tym przedmiotem;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; pała, lufa, kapa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) poufała forma żeńskiego imienia Karolina

 (1.2) poufała forma żeńskiego imienia Karola

 (1.3) forma hiszpańskiego żeńskiego imienia Dolores

Wiktionary

  • Lola – żeńskie imię hiszpańskiego pochodzenia. Alternatywna forma imienia Lolita. Także zdrobnienie imienia Dolores. Imieniny obchodzi 27 maja.
Pozostałe
  • Lola – miasto w Gwinei
  • Lola – prefektura w Gwinei
  • Milan Smiljanić, pseudonim „Lola” – serbski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w Espanyolu Barcelona,
  • Lola (ur. 1950) – piłkarz brazylijski
  • Lola Cars – producent samochodów wyścigowych i były zespół Formuły 1,
  • „Lola” – piosenka zespołu The Kinks,
  • Lunar Orbiter Laser Altimeter – instrument wchodzący w skład sondy Lunar Reconnaissance Orbiter.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.3) Lolita

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Karolina ż., Karola ż., Karol m.

:: fm. Lolek m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== Lola (język angielski.) ==

wymowa.

 RP. IPA|ˈləʊlə.

 amer. IPA|ˈloʊlə.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Karolina ż., Karola ż., Karol m.

:: fm. Lolek m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) Lolita

Wiktionary


lolcontent

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) treści o charakterze rozrywkowym, często prześmiewczym

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|lolcontent. < etym|ang|LOL|content.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lolcontent

źródła.

== lolcontent (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) lolcontent

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|lolcontent. < etym|ang|LOL|content.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lolcontent

źródła.

== lolcontent (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) lolcontent

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lolek

1. zdrobnienie od: Karol, Leopold (imiona męskie);
2. nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Karol

 (1.2) zdrobn. od: Leopold

Wiktionary

  • Lolek – zdrobnienie od imienia Karol lub Leopold
  • Lolek – polski film dokumentalny
  • Lolek – bohater polskich filmów animowanych
  • „Lolek” – polski kalkulator
  • Lolek – platan we Wrocławiu

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Idę dziś z Lolkiem do dermatologa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Karolina ż., Karol mos., Lola ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Karol; reg. śl. Karliczek.

 (1.2) Leopold

Wiktionary


loliciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lolity lub z nią związany


SJP.pl


loligo

mięczak z rzędu dziesięciornic; kalmar; kałamarnica


SJP.pl


lolita

młoda dziewczyna zachowująca się kokieteryjnie i prowokująco, budząca zainteresowanie seksualne dorosłych mężczyzn; lolitka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Lolita – anglojęzyczna powieść Vladimira Nabokova, pisana w latach 1947–1953, opublikowana w 1955 roku w Paryżu. Utwór opowiada o mężczyźnie zafascynowanym niedojrzałymi dziewczynkami, które określa mianem „nimfetek”, i o jego erotycznej obsesji na punkcie dwunastoletniej pasierbicy Dolores Haze (tytułowej Lolity). Temat pedofilii sprawił, że powieść przez wiele lat uchodziła za dzieło skandalizujące i pornograficzne, a autor miał problemy z jej opublikowaniem.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lolitka ż.

:: zdrobn. Lolitka ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* łotewski: (1.1) Lolita ż.

źródła.

== Lolita (język hiszpański.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|hiszpański|ż. Lolita

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈlʲita, AS: lolʹita

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lolitka ż.

:: zdrobn. Lolitka ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lolitka ż.

:: zdrobn. Lolitka ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* łotewski: (1.1) Lolita ż.

źródła.

== Lolita (język hiszpański.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|hiszpański|ż. Lolita

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lolitka

młoda dziewczyna zachowująca się kokieteryjnie i prowokująco, budząca zainteresowanie seksualne dorosłych mężczyzn; lolita


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rozbudzona erotycznie dziewczyna, która wzbudza zainteresowanie seksualne dorosłych mężczyzn

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Impulsem do zmian staje się koleżanka córki, w typie lolitki, rozbudzająca jego zmysły.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lolita ż., Lolitka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nimfetka

Wiktionary


lolkowie

1. zdrobnienie od: Karol, Leopold (imiona męskie);
2. nazwisko


SJP.pl


lolkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lolka lub z nim związany


SJP.pl


lollard

członek średniowiecznej sekty angielskiej


SJP.pl


lollardowie

członek średniowiecznej sekty angielskiej


SJP.pl

Lollardzi, lollardowie – członkowie ruchu plebejsko-religijnego w Anglii i Szkocji w XIV i XV w., powstałego pod wpływem nauk Jana Wiklefa, stanowiący przejaw opozycji wobec Kościoła. Lollardzi występowali przeciwko nadużyciom kleru i celibatowi księży, a popierali likwidację majątków kościelnych.

Wikipedia


lollobrigida

nazwisko obce


SJP.pl


lombard

instytucja udzielająca pożyczek pod zastaw ruchomości, przedmiotów lub papierów wartościowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) instytucja udzielająca pożyczek pod zastaw przedmiotów lub papierów wartościowych;

Wiktionary

  • Lombard – pożyczki pod zastaw
  • Lombard – francuska gmina w regionie Franche-Comté
  • Lombard – francuska gmina w regionie Franche-Comté
  • Lombard – polski zespół rockowy
  • Lombard. Życie pod zastaw – polski serial telewizyjny

Miejscowości w USA:

  • Lombard – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie DuPage

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pan Adam zaniósł do lombardu kilka swoich medali.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔ̃mbart, AS: lõmbart

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lombardzki mrz., lombardzista mos., lombardzistka ż., Lombardia ż., Longobardia ż., Lombardczyk mos., Lombardka ż., Longobard mos., Longobardka ż.

 przym. lombardowy, lombardzki, longobardzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zakład zastawniczy

Wiktionary


lombardczyk

mieszkaniec Lombardii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lombardii, osoba płci męskiej pochodząca z Lombardii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃mˈbarṭt͡ʃɨk, AS: lõmbarṭčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lombardia ż., lombard mrz.

:: fż. Lombardka ż.

 przym. lombardzki, lombardowy

Wiktionary


lombardia

kraina historyczna i region administracyjny we Włoszech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. region w północnych Włoszech ze stolicą w Mediolanie;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Południową część Lombardii zajmuje Nizina Padańska, a północną Alpy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃mˈbardʲja, AS: lõmbardʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lombardzki mrz., lombardzista mos., Lombardczyk mos., Lombardka ż., lombard mrz.

 przym. lombardzki, lombardowy

Wiktionary


lombardka

mieszkanka Lombardii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lombardii, osoba płci żeńskiej pochodząca z Lombardii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃mˈbartka, AS: lõmbartka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lombardia ż., lombard mrz.

:: fm. Lombardczyk mos.

 przym. lombardzki, lombardowy

Wiktionary


lombardowy

przymiotnik od: lombard


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) ekon. związany z lombardem, dotyczący lombardów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lombardzki mrz., lombard mrz., lombardzista m., Lombardia ż., Longobardia ż., Lombardczyk m., Lombardka ż., Longobard m., Longobardka ż.

 przym. lombardzki, longobardzki

Wiktionary


lombardzista

potocznie: właściciel lombardu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. właściciel lombardu, osoba pożyczająca pod zastaw

Wiktionary

Lombardzista (ang. The Pawnbroker) – amerykański dramat filmowy z 1964 roku w reżyserii Sidneya Lumeta. Adaptacja powieści Edwarda Lewisa Wallanta z 1961 roku pod tym samym tytułem.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lombard m., lombardzik m., Lombardia ż., Longobardia ż., Lombardczyk m., Lombardka ż., Longobard m., Longobardka ż., lombardowanie n.

:: fż. lombardzistka ż.

 czas. lombardować ndk.

 przym. lombardowy, lombardzki, longobardzki

Wiktionary


lombardzki

przymiotnik od: Lombardia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lombardią

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język lombardzki;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na język lombardzki składa się zespół dialektów używanych w północnych Włoszech.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃mˈbart͡sʲci, AS: lõmbarcʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lombardzista mos., lombard mrz., Lombardia ż., Lombardczyk m., Lombardka ż.

 przym. lombardowy

Wiktionary


lombardzkojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem lombardzkim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem lombardzkim

 (1.3) spisany, stworzony w języku lombardzkim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃mˈbart͡skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: lõmbarckoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


lombr

trzyosobowa gra w karty, rozpowszechniona w XVII wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. karc. gra karciana pochodzenia hiszpańskiego, rozpowszechniona w Europie w XVII wieku;

Wiktionary

Wikipedia


lome

miasto i stolica Togo; Lomé


SJP.pl

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Togo;

Wiktionary

Lomé – stolica Togo, państwa w zachodniej Afryce. Miasto położone na Wybrzeżu Niewolniczym, nad Zatoką Gwinejską; ośrodek administracyjny regionu Maritime.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lomejczyk m., lomejka ż.

 przym. lomejski

Wiktionary


lomejczyk

mieszkaniec Lome


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lomé

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃ˈmɛjt͡ʃɨk, AS: lõmei ̯čyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lomé n.

:: fż. lomejka ż.

 przym. lomejski

Wiktionary


lomejka

mieszkanka Lome


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lomé

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃ˈmɛjka, AS: lõmei ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lomé n.

:: fm. lomejczyk mos.

 przym. lomejski

Wiktionary


lomejski

dotyczący Lome, stolicy Togo


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Lomé

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃ˈmɛjsʲci, AS: lõmei ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lomejka ż., lomejczyk mos., Lomé n.

Wiktionary


lomi-lomi

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rodzaj zabiegu masażu wywodzącego się z Haiti;

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lomi lomi nui

Wiktionary


lomograf

stary, analogowy aparat kompaktowy


SJP.pl


lomografia

nurt w fotografii polegający na używaniu analogowych aparatów kompaktowych; łomografia


SJP.pl

Lomografia, łomografia – powstały na początku lat 90. XX w. w Wiedniu nurt w fotografii polegający na użyciu starych, tradycyjnych aparatów kompaktowych, przeważnie produkcji radzieckiej. Nazwa nurtu pochodzi od nazwy radzieckiej marki Łomo. Liczebność nurtu ocenia się na 500 000 osób.

Mimo że lomografia to przede wszystkim aparaty analogowe, istnieją także obiektywy z plastikowych aparatów takich jak Holga czy Diana przeznaczone do aparatów cyfrowych.

Wikipedia


lon

1. zatyczka do osi, zabezpieczająca koło wozu od spadnięcia;
2. wynagrodzenie robotnika (dzienne lub tygodniowe)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przetyczka na końcu osi, zabezpieczająca koło

Wiktionary

Szwajcaria:

  • Lon – retoromańska nazwa gminy Lohn

Osoby:

  • Gert van Lon – niemiecki malarz

Zobacz też:

  • Lohn
  • Lón
  • Loon

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Lahn.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== lon (język irlandzki.) ==

thumb|lon (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) ornit. kos

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃n, AS: lõn

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Lahn.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== lon (język irlandzki.) ==

thumb|lon (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) ornit. kos

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


loncetel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. loncetla.

Wiktionary


loncetla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. loncetla.

Wiktionary


loncik

zdrobnienie od: lont


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lont

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lont m.

Wiktionary


londek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) żart. Londyn

Wiktionary


london

nazwisko angielskie, m.in. Jack London (1876-1916), pisarz amerykański; Fritz Wolfgang London (1900-1954), amerykański fizyk


SJP.pl

Toponimy

  • Londyn:
    • City of London – najstarsza dzielnica Londynu
    • Greater London – Wielki Londyn - region administracyjny w Anglii
    • County of London – administracyjne i ceremonialne hrabstwo Londyn

Wikipedia


londonderry

miasto w Irlandii Północnej


SJP.pl

Derry ( irl. Doire lub Doire Cholm Chille) – miasto w hrabstwie o tej samej nazwie w Irlandii Północnej, nad rzeką Foyle. Drugie co do wielkości miasto Irlandii Północnej, w 2011 roku liczące 83 163 mieszkańców.

Wikipedia


londongrad

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) publ. ironiczne określenie Londynu jako miejsca prowadzenia interesów przez rosyjskich miliarderów i prania brudnych pieniędzy pochodzących z przestępczych procederów Rosjan

Wiktionary


londyn

stolica Wielkiej Brytanii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Wielkiej Brytanii;

 (1.2) przen. polit. rząd Wielkiej Brytanii

Wiktionary

Londyn (ang. London) – stolica i największe miasto Anglii i Wielkiej Brytanii, położone w południowo-wschodniej części kraju, nad Tamizą. Jest trzecim co do wielkości miastem Europy, po Moskwie i Stambule, a jednocześnie jednym z większych miast świata zarówno w skali samego miasta, jak i całej aglomeracji. Liczba mieszkańców Londynu (w granicach tzw. Wielkiego Londynu) wynosi ok. 8,982 mln (2019) na obszarze 1572 km²; cały zaś obszar metropolitalny Londynu w 2018 r. liczył prawie 12,5 milionów mieszkańców. Około 20% mieszkańców pochodzi z Azji, Afryki i Karaibów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja dziewczyna była w Londynie dwa lata temu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔ̃ndɨ̃n, AS: lõndỹn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. londyńczyk mos., londynka ż.

 przym. londyński

Wiktionary


londyńczyk

mieszkaniec Londynu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Londynu

Wiktionary

  • londyńczycy – mieszkańcy Londynu
  • Londyńczycy – polski serial obyczajowy
  • Londyńczycy – zbiór reportaży Ewy Winnickiej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po ilu latach mieszkania w Londynie można nazwać się londyńczykiem?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃nˈdɨ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: lõndĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Londyn m.

:: fż. londynka ż.

 przym. londyński

Wiktionary


londynka

mieszkanka Londynu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Londynu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃nˈdɨ̃nka, AS: lõndnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Londyn mrz.

:: fm. londyńczyk mos.

 przym. londyński

Wiktionary


londyński

przymiotnik od: Londyn (stolica Anglii)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pochodzący z Londynu, dotyczący Londynu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mosty londyńskie położone są nad Tamizą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃nˈdɨ̃j̃sʲci, AS: lõndĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Londyn m., londyńczyk mos., londynka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. luński

Wiktionary


lonek

zdrobnienie od: Longin (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kawałek

Wiktionary


long

długogrająca płyta gramofonowa; longplay


SJP.pl

Long – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Somma.

Według danych na rok 2011 gminę zamieszkiwało 649 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 71 osób/km² (wśród 2293 gmin Pikardii Long plasuje się na 481. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 520.).

Wikipedia


longan

1. wiecznie zielone drzewo pochodzące z Azji; żyźnica;
2. owoc tego drzewa


SJP.pl

Longan, żyźnica (Dimocarpus longan) – gatunek rośliny z rodziny mydleńcowatych. Pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych obszarów Azji (południowe Chiny, Tajwan, Półwysep Indyjski, Indochiny i Malezja. Nazwa wywodzi się z chińskiego 龍眼 (lóng yǎn), dosłownie oznacza „smocze oko”.

Wikipedia


longboard

[czytaj: longbord]
1. dłuższa wersja deskorolki do rozwijania dużych szybkości;
2. długa deska do surfingu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. deskorolka o dłuższym rozmiarze, pozwalająca rozwinąć większą prędkość;

Wiktionary

Longboard – dłuższa wersja normalnej deskorolki. Tradycyjne longboardy mają długość od około 68 cm do nawet 150 cm. Ze względu na swoją budowę longboard umożliwia osiąganie znacznie większych prędkości niż normalna deskorolka. 16 września 2017 roku Peter Connolly ustanowił rekord prędkości na longbordzie na 146,73 km/h.

Używa się go do downhillu, slalomu lub przemieszczania się po wzniesieniach.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) deskorolka

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) downhill

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|longboard. < etym|ang|long|board.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) longboard

* bułgarski: (1.1) лонгборд m.

* francuski: (1.1) longskate m.

* hiszpański: (1.1) tabla larga ż.

* niemiecki: (1.1) Longboard m.

* rosyjski: (1.1) лонгборд m.

źródła.

== longboard (język angielski.) ==

thumb|longboard (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) sport. longboard

odmiana.

 (1.1) lp. longboard; lm. longboards

przykłady.

Wiktionary


longboarding

[czytaj: longbording] jazda na longboardzie - dłuższej wersji deskorolki; longboard


SJP.pl


longboardowy

longboard [czytaj: longbordowy]


SJP.pl


longboardzista

[czytaj: longbordzista] osoba jeżdżąca na dłuższej wersji deskorolki


SJP.pl


longboardzistka

[czytaj: longbordzistka] kobieta jeżdżąca na dłuższej wersji deskorolki


SJP.pl


longchamp

  • Longchamp (Côte-d’Or) – francuska gmina w regionie Burgundia
  • Longchamp (Górna Marna) – francuska gmina w regionie Szampania-Ardeny
  • Longchamp (Wogezy) – francuska gmina w regionie Lotaryngia
  • Longchamp (hipodrom) – hipodrom w Lasku Bulońskim.

Wikipedia


longchamps

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miejscowość we Francji, w regionie Górna Normandia, w departamencie Eure;

 (1.2) geogr. adm. gmina we Francji, ze stolicą w Longchamps (1.1)

Wiktionary

Argentyna:

  • Longchamps – miejscowość w prowincji Buenos Aires

Belgia:

  • Longchamps – dzielnica (section) Bastogne
  • Longchamps – dzielnica (section) gminy Éghezée w Regionie Walońskim, w prowincji Namur, w okręgu Namur

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) miasto

 (1.2) gmina

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

 bruzda Longchampsa

etymologia.

 (1.1-2) etym|franc|Longchamps.

uwagi.

tłumaczenia.

* francuski: (1.1) Longchamps m.; (1.2) Longchamps m.

źródła.

== Longchamps (język francuski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) Longchamps (miasto)

 (1.2) Longchamps (gmina)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


longdrink

napój alkoholowy podawany w kieliszku o objętości powyżej 140 ml


SJP.pl


longeta

rodzaj opatrunku gipsowego


SJP.pl


longimetr

przyrząd do pomiaru długości krzywych na mapach, opatentowany przez prof. Hugona Dyonizego Steinhausa


SJP.pl

Longimetr Steinhausa – opatentowany przez prof. Hugona Dyonizego Steinhausa przyrząd służący do pomiaru długości krzywych na mapach. Jest to przeźroczysty arkusz z trzema, obróconymi względem siebie o 30 stopni, kratami prostopadłych linii rozmieszczonych w równych odległościach 3,82 mm. Pomiar odbywa się poprzez zliczanie przecięć krzywej z liniami siatek. Liczba przecięć jest przybliżoną długością krzywej w milimetrach.

Wikipedia


longimetria

nauka zajmująca się badaniem i pomiarem gruntu


SJP.pl


longin

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.;

Wiktionary

Longin, Longinus – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od wyrazu Longus oznaczającego „długi”. Żyło 9 świętych katolickich o tym imieniu. Patronem imienia jest męczennik z I wieku św. Longin z Cezarei Kapadockiej.

Żeńskim odpowiednikiem jest Longina.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Longin pracuje teraz w Dauże.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔ̃ŋʲɟĩn, AS: lõŋʹǵĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Longinowa ż.

:: fż. Longina ż.

Wiktionary


longina

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Longin

Wiktionary

Longina – żeński odpowiednik imienia Longin pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od wyrazu longus oznaczającego „długi”. Patronem tego imienia jest m.in. św. Longin z Cezarei Kapadockiej.

Longina imieniny obchodzi: 21 marca, 2 maja, i 29 października.


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dziś widziałam Longinę w sklepie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Longin m.

:: zdrobn. Lonia ż.

Wiktionary


longinek

zdrobnienie od: Longin (imię męskie)


SJP.pl


longines

[czytaj: lonżin] zegarek marki Longines


SJP.pl

Longines (wymowa: ​[lɔ̃ʒin]), właśc. Compagnie des Montres Longines, Francillon S.A. – szwajcarski producent zegarków, którego nazwa pochodzi od znajdującego się nieopodal Saint-Imier pola (fr. długie łąki), na którym wybudowano fabrykę. Siedziba przedsiębiorstwa znajduje się od samego początku działalności w Saint-Imier.

Wikipedia


longininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Longiny lub z nią związany


SJP.pl


longinkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Longinka lub z nim związany


SJP.pl


longinostwo

Longin z małżonką; Longinowie


SJP.pl


longinowie

imię męskie


SJP.pl


longinówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Longinówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

W 1939 podczas bitwy pod Piotrkowem Trybunalskim we wsi zginął kpt. Stanisław Sienkiewicz dowódca 76 pp. Bitwa uważana jest za jedną z ważniejszych potyczek z udziałem Armii "Prusy".

Wikipedia


longinowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Longina lub z nim związany


SJP.pl


longinus

człowiek wysoki i szczupły


SJP.pl

Longinus – część miasta Płocka, położona na południowych obrzeżach miasta. Rozpościera się w okolicach ul. Ciechomickiej i Ziołowej.

Wikipedia


longman

brytyjskie wydawnictwo


SJP.pl

Longman – wydawnictwo założone w Londynie w 1724 roku. Obecnie działa jako imprint Pearson Longman wydawnictwa Pearson Education. Specjalizuje się w słownikach, materiałach dydaktycznych do nauki języka angielskiego jako obcego i języków obcych.

Wikipedia


longobard

członek ludu zachodniogermańskiego


SJP.pl

Longobardowie, Langobardowie (łac. Langobardi, gr. οἱ Λαγγοβάρδοι), Lombardowie, starsza nazwa Winnilowie (Winilowie, Wannilowie) – lud zachodniogermański, który w VI wieku stworzył w północnej Italii Królestwo Longobardów i władał większością Półwyspu Apenińskiego w latach 568-774. Od tego ludu pochodzi nazwa Lombardii we Włoszech.

Wikipedia


longobardka

członkini ludu zachodniogermańskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. członkini germańskiego plemięemienia, które w VI w. najechało Italię;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z rozdziału 204 edyktu wynika jednak, że w królestwie Rotariego były oprócz Longobardek, których ten rozdział faktycznie dotyczy, również takie wolne kobiety, którym ich etniczne prawo pozwalało żyć samowładnie (…).

 (1.1) Władca zetknął się najwidoczniej w praktyce sądowej z (…) roszczeniem ze strony synów Longobardki i Rzymianina.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Longobardia ż.

:: fm. Longobard mos.

 przym. longobardzki, lombardowy

Wiktionary


longobardowie

lud zachodniogermański


SJP.pl

Longobardowie, Langobardowie (łac. Langobardi, gr. οἱ Λαγγοβάρδοι), Lombardowie, starsza nazwa Winnilowie (Winilowie, Wannilowie) – lud zachodniogermański, który w VI wieku stworzył w północnej Italii Królestwo Longobardów i władał większością Półwyspu Apenińskiego w latach 568-774. Od tego ludu pochodzi nazwa Lombardii we Włoszech.

Wikipedia


longobardzki

1. przymiotnik od: Longobardia (królestwo utworzone przez Longobardów w VI w.; Lombardia); lombardzki;
2. dotyczący Longobardów, charakterystyczny dla ich kultury


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Longobardami, dotyczący Longobardów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lombardzista mos., lombard mrz., Longobardia ż., Longobard mrz., Longobardka ż.

 przym. lombardowy

Wiktionary


longplay

[czytaj: longplej] płyta długogrająca z muzyką


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) płyta długogrająca

Wiktionary

Płyta długogrająca, LP (od longplay) – dwustronna analogowa płyta gramofonowa w formie zwykle czarnego krążka (edycje limitowane mogą mieć różne kolory, często nawiązujące np. do okładki albumu lub być w postaci Picture disc), umożliwiająca nagranie do ok. 25–30 min na każdej stronie. Płyta długogrająca ma średnicę 12 cali (30 cm), prędkość obrotową 33⅓ obrotów na minutę, a jej maksymalny czas nagrania wynosi około 30 minut na stronę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Był to już drugi longplay wydany przez artystę.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. longplayowy

 skr. LP

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. LP

Wiktionary


longsleeve

[czytaj: longSLIW] koszulka lub bluza z długim rękawem


SJP.pl


longtermizm

pogląd priorytetyzujący długoterminowe dobro i przetrwanie ludzkości


SJP.pl

Longtermizm – pogląd, według którego jednym z kluczowych priorytetów naszych czasów powinien być pozytywny wpływ na długofalową przyszłość ludzkości. Do zwolenników longtermizmu należą filozofowie William MacAskill i Toby Ord. Elon Musk stwierdził o książce MacAskilla na temat longtermizmu, że „blisko pasuje do mojej filozofii”. Longtermizm wyrasta z ruchu efektywnego altruizmu. Inspirację dla longtermizmu stanowią m.in. pisma Dereka Parfita i Nicka Bostroma.

Wikipedia


longwy

Longwy – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Meurthe i Mozela.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 15 439 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 2891 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Longwy plasuje się na 18. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 980.).

Wikipedia


longyearbyen

[czytaj: LONjerbi-en] stolica Svalbardu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Svalbardu,

Wiktionary

Longyearbyen – stolica Svalbardu, prowincji norweskiej, licząca ok. 2,5 tys. mieszkańców (2024, wliczając Ny-Ålesund). Ośrodek wydobycia węgla kamiennego, port lotniczy, centrum turystyki. Leży w południowej części wyspy Spitsbergen, nad zatoką Adventfjorden.

Zamieszkują ją: Rosjanie, Ukraińcy, Białorusini i Norwegowie. Drugie największe osiedle Svalbardu to Barentsburg, zamieszkiwane głównie przez Rosjan.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Longyearbyen jest tak zimno, że aż się dziwię, że ktokolwiek tam mieszka.

Wiktionary


lonicera

roślina z rodziny przewiertniowatych; suchodrzew; wiciokrzew


SJP.pl

Wiciokrzew, suchodrzew (Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej, na południe sięgając do Meksyku, północnej Afryki, Jawy i Filipin. W Polsce występują trzy gatunki rodzime: wiciokrzew pomorski (L. periclymenum), czarny (L. nigra) i pospolity (L. xylosteum). Zadomowionymi antropofitami są wiciokrzew przewiercień (L. caprifolium), wiciokrzew tatarski (L. tatarica), wiciokrzew Maacka (L. maackii) i wiciokrzew Bella (L. × bella). Rośliny z tego rodzaju rosną zwykle w lasach i zaroślach.

Wikipedia


lonsdaleit

meteorytowa odmiana diamentu


SJP.pl

Lonsdaleit (lub lonsdejlit) – odmiana diamentu znajdowana w meteorytach, dawniej uznawana za osobny minerał i osobną odmianę polimorficzną węgla. Nazwa pochodzi od nazwiska irlandzkiej krystalografki Kathleen Lonsdale (1903–1971).

Wikipedia


lont

przewód w materiałach wybuchowych, służący do inicjowania wybuchu na odległość


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. łatwopalna linka przy starej broni artyleryjskiej lub ładunku wybuchowym, służąca do odpalenia go lub oddania strzału z bezpiecznej odległości, poprzez zapalenie końca tej linki i stopniowe przenoszenie się płomienia do zapalnika

Wiktionary

Lont – przewód służący do zdalnego lub opóźnionego odpalenia ładunku wybuchowego lub pirotechnicznego przy pomocy ognia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bohater w ostatniej chwili zgasił lont.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔ̃nt, AS: lõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loncik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przewód detonacyjny, knot

Wiktionary


lontówka

strzelba zaopatrzona w lont


SJP.pl


lontowy

lont, np. zapalnik lontowy


SJP.pl


lonża

1. lina asekuracyjna dla akrobatów cyrkowych;
2. lina używana przy trenowaniu koni


SJP.pl

  • lonża (wspinaczka) – lina stosowana we wspinaczce solowej jako autoasekuracja
  • lonża (jeździectwo) – lina, na której prowadzony jest koń podczas lekcji jazdy

Wikipedia


lonżować

trenować konia, posługując się lonżą


SJP.pl


look

[czytaj: luk] potocznie: wizerunek, wygląd zewnętrzny danej osoby; image, wizaż, outfit, stylówka, stylówa


SJP.pl

Look (ang. LOOK: The Series, 2010) – amerykański serial obyczajowy stworzony przez Adama Rifkina. Wyprodukowany przez CapturedTV.

Światowa premiera serialu miała miejsce 10 października 2010 roku na antenie Showtime. Ostatni odcinek serialu został wyemitowany 19 grudnia 2010 roku. W Polsce serial nadawany na kanale AXN Spin HD.

Wikipedia


lookbook

[czytaj: lukbuk] zbiór fotografii prezentujący modela, stylistę, kolekcję fotografa lub styl mody


SJP.pl


lookbookowy

lookbook [czytaj: lukbukowy]


SJP.pl


loop

[czytaj: lup] regularny motyw zawierający fragment jakiegoś utworu muzycznego albo fragment solowej partii jakiegoś instrumentu, obecnie uzyskiwany zwykle techniką komputerową, dawniej dzięki specjalnie opracowanej i odtwarzanej taśmie


SJP.pl

  • toeloop – rodzaj skoku łyżwiarskiego
  • Loop – skok łyżwiarski
  • Loop – nazwa gminy w Niemczech w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Rendsburg-Eckernförde
  • Loop Head – przylądek w Irlandii
  • Loop (film)
  • Loop – figura we freestyle'u kajakowym
  • Loop – jednostka osadnicza w USA w stanie Teksas

Wikipedia


looping

[czytaj: luping]
1. figura akrobacji lotniczej; pętla;
2. sztuka cyrkowa polegająca na jeździe samochodem lub rowerem po torze mającym kształt pętli ustawionej prostopadle do podłoża;
3. w muzyce: wykorzystywanie loopów, regularnych motywów muzycznych


SJP.pl


lop

[czytaj: lop] skrót od: Liga Ochrony Przyrody, organizacja społeczna mająca na celu ochronę środowiska naturalnego


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub męskorzeczowy

 (1.1) = Liga Ochrony Przyrody;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) LOP powstała w 1928 roku.

 (1.1) Celem LOP jest ochrona przyrody.

 (1.1) Celem LOP-u jest ochrona przyrody.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔp, AS: lop

Wiktionary


lope

  • Lõpe − wieś w Estonii, w Prowincji Hiiu, w gminie Pühalepa
  • Lõpe − wieś w Estonii, w prowincji Pärnu, w gminie Koonga
  • Lõpe − wieś w Estonii, w prowincji Virumaa Wschodnia, w gminie Iisaku
  • Lõpe − wieś w Estonii, w prowincji Jõgeva, w gminie Jõgeva

Wikipedia


lopez

Osoby

Lopez

  • Jennifer Lopez (ur. 1969) – amerykańska piosenkarka i aktorka
  • Mario Lopez (ur. 1973) – aktor amerykański
  • Michael Lopez-Alegria (ur. 1958) – amerykański astronauta
  • Lopez Mausere – pseudonim artystyczny Wojciecha Stamma

Wikipedia


loping

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. trzecia, najmłodsza epoka permu, trwająca 260,4 – 251 milionów lat temu; późny perm;

Wiktionary

Loping (chiń. 乐平; pinyin Lèpíng)

  • w sensie geochronologicznym: trzecia, najmłodsza epoka permu (późny perm), trwająca około 9 milionów lat (od 260,4 ± 0,7 do 251,0 ± 0,4 mln lat temu). Loping jest młodszy od gwadalupu a starszy od wczesnego triasu. Dzieli się na dwa wieki: wucziaping i czangsing.
  • w sensie chronostratygraficznym: trzeci oddział permu (górny perm), wyższy od gwadalupu a niższy od dolnego triasu. Dzieli się na dwa piętra: wucziaping i czangsing.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlɔpʲĩŋk, AS: lopʹĩŋk

Wiktionary


lopolit

forma intruzji magmowej pokrewna lakolitowi


SJP.pl

Lopolit – duża intruzja o kształcie odwróconego bochenka albo soczewki płasko-wypukłej lub wklęsło-wypukłej, odwróconej wypukłością ku dołowi. Zaburza warstwy leżące poniżej, pozostawiając bez zmian warstwy nadległe. Od spodu zazwyczaj dochodzi żyła, stanowiąca pozostałość po dopływie magmy z ogniska magmowego. Jest więc jakby odwrotnością lakkolitu.

Wikipedia


loquitur

[czytaj: LOKwitur] sceniczna wskazówka wprowadzająca imię lub nazwisko osoby mówiącej dany tekst, charakterystyczna dla dramatu


SJP.pl


lora

1. papuga z podrodziny o tej samej nazwie, żywiąca się nektarem kwiatów, żyjąca w lasach Australii i Polinezji, często hodowana;
2. odkryta platforma kolejowa;
3. łatwy do rozplątania węzeł marynarski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.

 (1.2) geogr. wieś w Norwegii, w gminie Lesja, w okręgu Oppland

Wiktionary

Osoby:

  • Lora – piosenkarka rumuńska

Inne:

  • lora – kolejowa platforma, wagon towarowy bez bocznych ścian
  • lora – papuga, ptak z podrodziny Loriinae z rodziny papugowatych
  • LoRa (lub LoRaWAN) – standard dalekosiężnej, niskiej mocy, komunikacji IoT

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Karolina pojechała na koncert Lory Szafran do Krosna.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

źródła.

== Lora (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


loran

system radionawigacji dalekiego zasięgu stosowany w nawigacji morskiej i lotniczej


SJP.pl

LORAN (ang. LOng RAnge Navigation) – hiperboliczny system radionawigacji, działający w zakresie fal długich odbieranych z dwóch lub więcej radiolatarni do określenia pozycji. Wykorzystywany jest głównie do nawigacji w żegludze morskiej i lotnictwie.

Wikipedia


loranc

nazwisko


SJP.pl


lorandyt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał, siarkoarsenek talu, występujący głównie w złożu Allchar w Macedonii, w postaci koszenilowoczerwonych, drobnych, jednoskośnych kryształów

Wiktionary

Lorandyt – bardzo rzadki minerał, siarczek arsenu i talu.

Został odkryty w 1894 roku w Macedonii i został nazwany na cześć profesora Loránda Eötvösa (1848–1919), fizyka, matematyka i polityka z Budapesztu.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Roland m.

Wiktionary


loratadyna

wielopierścieniowy, heterocykliczny związek chemiczny, środek przeciwhistaminowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. farm. wielopierścieniowy, heterocykliczny organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwalergiczny, antagonista receptorów H1;

Wiktionary

Loratadyna – wielopierścieniowy, heterocykliczny związek chemiczny, długo działający niesedatywny lek przeciwhistaminowy II generacji, wybiórczy antagonista obwodowych receptorów H1. Podlega metabolizmowi do związków biologicznie czynnych. Jej czynny metabolit to desloratadyna.

Loratadyna została wprowadzona na rynek farmaceutyczny przez koncern Schering-Plough Europe w 1993 roku, pod nazwą handlową Claritine, i do 2002 roku podlegała ochronie patentowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Loratadynę można kupić w kapsułkach lub w syropie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔrataˈdɨ̃na, AS: loratadna

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nazwy handlowe: Aleric, Claritine, Flonidan, Loratadyna Galena, Loratadyna Pylox, Loratan, Loratan pro, Loratine

Wiktionary


lorbas

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Poznań. pogard. człowiek z marginesu społecznego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z Gienucha to prawdziwy lorbas.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lorwas, lurwas, świder

Wiktionary


lorbiecki

nazwisko


SJP.pl


lorca

Lorca – miasto w południowo-wschodniej Hiszpanii, w Murcji, nad rzeką Sangonera (dorzecze Segury). Około 84,2 tys. mieszkańców.

W maju 2011 w pobliżu miasta znajdowało się epicentrum trzęsienia ziemi. Na skutek trzęsienia miasto doznało rozległych zniszczeń.

Wikipedia


lorcin

2 miejscowości w Polsce:

  • Lorcin – kolonia w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Łomazy
  • Lorcin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. nowodworskim, w gminie Nasielsk

Wikipedia


lord

tytuł szlachecki w Anglii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) tytuł szlachecki stosowany w Anglii i Szkocji

 (1.2) mężczyzna posiadający tytuł lorda (1.1)

Wiktionary

Lord – mężczyzna cieszący się władzą i autorytetem. Tytuł ten może mieć różne znaczenie, zależnie od kontekstu. Szkocki tytuł Laird nie jest jego odpowiednikiem i posiada węższe znaczenie.

W kontekście religijnym, ang. The Lord (Pan) odnosi się do Boga, zwłaszcza w religiach abrahamowych: chrześcijaństwie, islamie i judaizmie. W kwestii świeckiej w najszerszym znaczeniu tego słowa znaczy władca.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Często jadał obiady z lordami.

 (1.2) Na przyjęciu było wielu dystyngowanych lordów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔrt, AS: lort

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lordostwo mos./n., milord m.

 przym. lordowski

Wiktionary


lordostwo

godność, funkcja lorda (szlachcica angielskiego)


SJP.pl


lordotyczny

lordoza


SJP.pl

Patrz:

lordoza

lordówna

dawniej: córka lorda


SJP.pl


lordowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub tytułem lorda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lord mos., lordostwo n.

Wiktionary


lordoza

wygięcie kręgosłupa do przodu


SJP.pl

Wikipedia


lore

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) środ. fikcyjna historia i opis wymyślonego świata, stanowiące kontekst gry

Wiktionary

Lore – album muzyczny grupy Clannad z roku 1996.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Według lore gry, Jax był najlepszym wojownikiem League of Legends.

Wiktionary


loreczka

loreczka rubinowa, loreczka przepasana, loreczka błękitna - gatunki ptaków z rodziny papug wschodnich


SJP.pl


lorek

mała lora (zwykle w znaczeniu platformy kolejowej)


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Lorek – prawnik
  • Czesława Lorek – rzymskokatolicka duchowna, zakonnica
  • Edward Lorek – polski duchowny zielonoświątkowy
  • Grzegorz Andrzej Lorek – polski polityk, samorządowiec i urzędnik, poseł na Sejm VIII i IX kadencji
  • Jan Kanty Lorek – rzymskokatolicki duchowny, biskup
  • Feliks Lorek – polski działacz komunistyczny, poseł na Sejm
  • Leszek Lorek – polski reżyser
  • Manfred Oskar Lorek – polski zootechnik
  • Maria Lorek – polska malarka
  • Piotr Lorek – polski teolog i wykładowca akademicki
  • Tomasz Lorek – polski dziennikarz sportowy

Wikipedia


lorelei

1. imię występujące w wielu językach, m.in. angielskim;
2. skała w Niemczech


SJP.pl

Lorelei lub Loreley

Niemcy:

  • Loreley – gmina związkowa w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Rhein-Lahn
  • Loreley – dawna gmina związkowa w latach 1972-2012

Inne:

  • Lorelei – imię
  • Loreley – samochód
  • Loreley – skała
  • (165) Loreley – planetoida

Wikipedia


loren

pseudonim, np. Sophia Loren


SJP.pl


lorena

nazwisko


SJP.pl

Lorena – miasto i gmina w Brazylii, w stanie São Paulo. Znajduje się w mezoregionie Vale do Paraíba Paulista i mikroregionie Guaratinguetá.

Wikipedia


lorenc

jednostka miary prędkości liniowej równa prędkości światła w próżni (około 300000 km/s)


SJP.pl


lorenka

wieś w Polsce


SJP.pl

Lorenka – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Wielkopolska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wikipedia


lorens

sztucznie otrzymany pierwiastek chemiczny o symbolu Lr; lawrens


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Lorens (Lr, łac. lawrencium), dawniej oznaczany także Lw – syntetyczny pierwiastek chemiczny, nieposiadający stabilnych izotopów i niewystępujący w przyrodzie. Nazwa pochodzi od nazwiska fizyka Ernesta O. Lawrence’a.

Zgodnie z terminologią IUPAC lorens jest zaliczany do aktynowców. Także zgodnie z terminologią IUPAC należy on do bloku d, przez co jest jedynym aktynowcem z okresu 7, który nie należy do bloku f. Poprzez przynależność do bloku d, należy on do grupy skandowców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Lorens i jestem marynarzem ze Sztokholmu.

Wiktionary


lorensowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący lorensu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lorens m.

Wiktionary


lorentowicz

nazwisko


SJP.pl


lorentz

[czytaj: lorenc] nazwisko


SJP.pl

  • Hendrik Antoon Lorentz – fizyk holenderski
  • Stanisław Lorentz – polski muzeolog i historyk sztuki
  • Friedrich Lorentz – niemiecki slawista i historyk
  • Zygmunt Lorentz – polski historyk

Wikipedia


lorenzo

Lorenzo – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Crosby.

Wikipedia


loret

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) daw. Loreto

Wiktionary

Loret (cyr. Лорет) – wieś w Serbii, w okręgu zlatiborskim, w gminie Požega. W 2011 roku liczyła 205 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jak ta w Lorecie Matki Boskiej skała,
Która na skrzydłach złotych przyleciała
.

 (1.1) Szymon Karpiński pouczał katolików: „nie po kolanach cię Bóg pozna, na których chodzisz w Lorecie, nie po głosie, którym wszytkie kantory i organy zagłuszysz w kościele (…), ale po sercu, po miłości bliźniego. Nie wtorki i piątki suche, ale miłość da świadectwo o tym jeżeliś syn Boży albo nie”

Wiktionary


loretańczyk

mieszkaniec Loreto


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Loreto

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bazylika wypełniła się po brzegi loretańczykami i pielgrzymami z innych stron.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Loreto n.

:: fż. loretanka ż.

 przym. loretański

Wiktionary


loretanka

1. mieszkanka Loreto;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Loreto

 (1.2) rel. zakonnica z zakonu loretańskiego;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Życzyliśmy loretankom szczęśliwego powrotu.

 (1.2) W klasztorze loretanek zgasły światła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Loreto n.

:: fm. loretańczyk mos.

 przym. loretański

Wiktionary


loretanki

1. mieszkanka Loreto;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej


SJP.pl

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej, zwane także loretankami – żeński zakon katolicki założony w Warszawie w 1920 roku przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego. Główną patronką Zgromadzenia jest Matka Boża Loretańska, skąd zakon wziął swoją nazwę. W 1971 roku zakon aprobował Papież Paweł VI.

Wikipedia


loretański

przymiotnik od: Loreto


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Loreto, dotyczący Loreto

 (1.2) rel. związany z kultem Matki Boskiej z Loreto

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Loreto n., loretańczyk m., loretanka ż.

Wiktionary


loretka

dawniej: określenie damy do towarzystwa, kobiety lekkich obyczajów w dziewiętnastowiecznym Paryżu, zwłaszcza pochodzącej z okolic kościoła Matki Boskiej Loretańskiej w 9. dzielnicy Paryża


SJP.pl


loreto

miasto we Włoszech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w środkowych Włoszech nad Adriatykiem;

Wiktionary

Argentyna
  • Loreto – miasto
Ekwador
  • Loreto – miasto w prowincji Orellana
  • Loreto – kanton w prowincji Orellana
Gwinea Równikowa
  • Loreto – jezioro kraterowe na wyspie Bioko

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Widzieliśmy tzw. Święty Domek w Loreto.

 (1.1) Miastami partnerskimi Loreto są Częstochowa, Fatima i Nazaret.

 (1.1) Jak daleko jest z Loreto do Maceraty?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loretańczyk mos., loretanka ż.

 przym. loretański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. Loret

Wiktionary


loretta

imię żeńskie


SJP.pl

Loreta – angielski odpowiednik imienia Laura. Forma powstała przez redukcję włoskiego zdrobnienia tego imienia do Lauretta.

Loreta imieniny obchodzi 10 grudnia; przyjmuje się, że jest to pamiątka bł. dziewicy Marii z Loreto.

Wikipedia


lorgnon

dawne binokle na długiej rączce; lornion


SJP.pl

Lorgnon ([lɔːˈnjɔ̃]; także lornion, lorgnette) – przyrząd optyczny służący zmniejszaniu skutków wad wzroku lub obserwacji odległych obiektów. Inaczej niż współczesne okulary korekcyjne czy binokle, lorgnon posiadają rączkę służącą do przytrzymywania przyrządu przy twarzy. Termin wywodzi się z francuskiego słowa lorgner oznaczającego patrzeć kątem oka, a to z kolei z pochodzącego z renesansowego francuskiego terminu lorgne, mrużyć. Wynalazcą lorgnon był angielski optyk George Adams, szczyt ich popularności przypadł na XIX wiek.

Wikipedia


lori

gatunek małpiatki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Loris|ref=tak., nadrzewna małpiatka azjatyckich i afrykańskich lasów tropikalnych prowadząca nocny tryb życia;

Wiktionary

  • Prowincja Lori – prowincja w Armenii
  • Lori Wanadzor – ormiański klub piłkarski
  • Lorisowate, małpiatki lori – rodzina nadrzewnych ssaków naczelnych
    • Lori – rodzaj w tej rodzinie
      • Lori wysmukły
    • Lori potto
    • Lori mały
    • Lori kalabarski
  • Loreta Kaçka (Lori) - kosowska piosenkarka

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) małpiatka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|franc|loris.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) loris

* czeski: (1.1) lori

* niemiecki: (1.1) Lori m.

źródła.

== lori (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) zool. lori

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔrʲi, AS: lorʹi

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) małpiatka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|franc|loris.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) loris

* czeski: (1.1) lori

* niemiecki: (1.1) Lori m.

źródła.

== lori (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) zool. lori

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lorient

Lorient (wymowa, bret. An Oriant) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Morbihan.

Wikipedia


lorika

rodzaj ptaków z rodziny papug wschodnich


SJP.pl


lorisowate

rodzina małpiatek prowadzących nocny, nadrzewny tryb życia w lasach południowo-wschodniej Azji i Afryki


SJP.pl

Lorisowate, lorisy, małpiatki lori (Lorisidae) – rodzina nadrzewnych ssaków z podrzędu lemurowych (Strepsirrhini) w rzędzie naczelnych (Primates). W zapisie kopalnym znane od miocenu.

Wikipedia


lorisowaty

o cechach lorisowatych (rodzina małpiatek)


SJP.pl


lorka

mała lora (zwykle w znaczeniu platformy kolejowej)


SJP.pl


lorkiewicz

nazwisko


SJP.pl


lorkowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Artur Lorkowski – polski dyplomata i urzędnik
  • Halina Lorkowska – polska profesorka, teoretyczka muzyki, rektor Akademii Muzycznej w Poznaniu
  • Piotr Wiktor Lorkowski – polski krytyk literacki, poeta, tłumacz, recenzent

Wikipedia


lorneta

duża lornetka


SJP.pl

Lorneta, lornetka – przyrząd optyczny w postaci dwóch lunet, sprzężonych równolegle. Umożliwia obuoczną obserwację odległych obiektów. Lorneta jest tak skonstruowana, aby dawała obraz prosty, czyli nie odwrócony. Zaletą lornety w porównaniu z lunetą (przy tej samej średnicy obiektywu) jest jaśniejszy obraz o większej rozdzielczości. Rozstawienie lunet wpływa także na wrażenie plastyczności obrazu dając efekt stereoskopowy

Wikipedia


lornetka

przyrząd optyczny do obserwacji dwuocznej, składa się z dwóch jednakowych, połączonych zawiasowo, ułożonych równolegle lunet obserwacyjnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opt. przyrząd optyczny do obserwacji dwuocznej, składający się z dwóch jednakowych, połączonych zawiasowo, ułożonych równolegle lunet obserwacyjnych;

Wiktionary

Lorneta, lornetka – przyrząd optyczny w postaci dwóch lunet, sprzężonych równolegle. Umożliwia obuoczną obserwację odległych obiektów. Lorneta jest tak skonstruowana, aby dawała obraz prosty, czyli nie odwrócony. Zaletą lornety w porównaniu z lunetą (przy tej samej średnicy obiektywu) jest jaśniejszy obraz o większej rozdzielczości. Rozstawienie lunet wpływa także na wrażenie plastyczności obrazu dając efekt stereoskopowy

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔrˈnɛtka, AS: lornetka

Wiktionary


lornetkowy

lornetka


SJP.pl

Patrz:

lornetka

lornetowy

lorneta


SJP.pl

Patrz:

lorneta

lornion

dawne binokle na długiej rączce; lorgnon


SJP.pl


loro

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bank. rachunek innego banku utrzymywany w naszym banku do celów rozliczeniowych

Wiktionary

Scarus – rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny skarusowatych.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) rachunek loro

synonimy.

 (1.1) vostro

antonimy.

 (1.1) nostro

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|wł|loro. → ich

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) loro, vostro

źródła.

== loro (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) bank. loro, vostro

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔrɔ, AS: loro

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) vostro

Wiktionary


lorraine

  • Lotaryngia (fr. Lorraine) – kraina historyczna i region we Francji
  • Lorraine – francuski pancernik
  • Lorraine – włoska (później francuska) moneta testonowa bita w latach 1558–1661
  • Lorraine – miasto w Kanadzie, w prowincji Quebec

Wikipedia


lory

podrodzina papug charakteryzujących się smukłym ciałem i barwnym upierzeniem; papugi pędzelkojęzyczne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Loriinae|Selby|ref=tak., podrodzina ptaków z rodziny papug wschodnich;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: lora

Wiktionary

Damy, lory (Loriinae) – podrodzina ptaków z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lora ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) damy

Wiktionary


loryniec

Loryniec (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lórińc; niem. Lorenz) – wieś kaszubska w Polsce na Równinie Charzykowskiej położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego nad Wdą. Wieś jest siedzibą sołectwa Loryniec o powierzchni 850,25 ha, w którego skład wchodzą również miejscowości Szludron i Wawrzynowo, zamieszkałego łącznie przez 174 osoby. Miejscowość znajduje się na turystycznych szlakach Kamiennych Kręgów i Kaszubskim. Nazwa miejscowości pochodzi od dawnego właściciela wsi – Wawrzyńca Skoczek-Piechowskiego (kaszb. Loreńc Skòczk-Piechòwsczi).

Wikipedia


lorysa

lorysa górska - popularny gatunek papugi hodowlanej


SJP.pl


los

1. dola, koleje życia, sytuacja życiowa
2. przeznaczenie, przypadek
3. bilet loteryjny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wydarzenia, bieg czyjegoś życia

 (1.2) mała kartka pełniąca rolę kuponu, decydująca o wygranej lub przegranej

 (1.3) fatum, przeznaczenie

 (1.4) przypadek

Wiktionary

Los – miejscowość (tätort) w Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Gävleborg, w gminie Ljusdal.

Według danych Szwedzkiego Urzędu Statystycznego liczba ludności wyniosła: 354 (31 grudnia 2015), 340 (31 grudnia 2018) i 335 (31 grudnia 2019).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ponosił odpowiedzialność nie tylko za siebie, ale również za losy innych.

 (1.2) Kupiłem los na loterii, ale jak zwykle nic nie wygrałem…

 (1.3) Zobaczysz! Los się też kiedyś do ciebie uśmiechnie.

 (1.4) Zdaj się na los!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔs, AS: los

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. losowość ż., losowanie n.

 czas. losować ndk.

 przym. losowy

 przysł. losowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dola

 (1.2) kupon

Wiktionary


loska

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Loska

  • Elżbieta Mrożek-Loska (ur. 1977) – polska altowiolistka
  • Gienek Loska, właśc. Hienadzij Łoska (1975–2020) – wokalista i gitarzysta białoruskiego pochodzenia,
  • Henryk Loska, imię zakonne Augustyn (ur. 1934) – polski duchowny rzymskokatolicki, zakonnik z Zakonu Braci Mniejszych, działacz Polonijny w Estonii,
  • Henryk Loska (1932–2016) – polski dziłacz piłkarski,
  • Krystyna Loska (ur. 1937) – polska spikerka i prezenterka telewizyjna, konferansjerka,
  • Krzysztof Loska – polski filmoznawca, medioznawca, kulturoznawca.

Wikipedia


losować

ciągnąć, wybierać losy, liczby itp.


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) ciągnąć, wybierać losy, liczby, kupony itp.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Najmłodsza czytelniczka, dziesięcioletnia Paulina Popławska z Bydgoszczy, wcieliła się w rolę sierotki Marysi i losowała koperty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈsɔvat͡ɕ, AS: losovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. los m., losowanie n., wylosowanie n., losowość ż.

 czas. wylosować dk.

 przym. losowy

 przysł. losowo

Wiktionary


losowanie

ciągnąć, wybierać losy, liczby itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|losować.

Wiktionary

Losowanie – czynność polegająca na wyciąganiu lub wybieraniu określonych liczb lub przedmiotów (los, karta, kupon, żeton itp.) w sposób wykluczający wpływ osoby losującej na wynik tej czynności.

Przykładem losowania jest: rzut kością do gry, wyciąganie karty z talii.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌlɔsɔˈvãɲɛ, AS: losovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. losować

 rzecz. losowość ż., wylosowanie n., los mrz.

Wiktionary


losowiec

potocznie: osoba zdająca się w grze na los, np. pokerzysta; hazardzista, ryzykant


SJP.pl


losowo

przysłówek

 (1.1) w sposób losowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że losowo wybrana liczba całkowita dodatnia mniejsza od 10000 jest czterocyfrowa?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. los mrz., losowość ż.

 przym. losowy

 czas. losować ndk.

Wiktionary


losowość

właściwość procesu mówiąca o jego losowym charakterze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest losowe

Wiktionary

Losowość – brak celu, przyczyny, porządku lub przewidywalnego zachowania. Losowy proces to proces, którego wyniki nie dają się dokładnie przewidzieć, a jedynie można opisać ich rozkład.

W matematyce i statystyce termin ten można formalnie zdefiniować jako zachowanie dokładnie opisywane pojęciem zmiennej losowej, pozbawione korelacji i innych przewidywalnych cech.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. los m., losowanie n., wylosowanie n.

 czas. losować ndk., wylosować dk.

 przym. losowy

 przysł. losowo

Wiktionary


losowy

1. wybrany przez przypadek lub losowanie;
2. zależny od losu, przeznaczenia; dotyczący losu


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przypadkowy, niezależny od decyzji

 (1.2) zależny od losu, dotyczący losu, wypadków życiowych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wiele wskazuje na to, że wybór osoby, w której się zakochujemy i którą kochamy, jest losowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈsɔvɨ, AS: losovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. los m., losowość ż.

 czas. losować

 przysł. losowo

Wiktionary


losy

1. dola, koleje życia, sytuacja życiowa
2. przeznaczenie, przypadek
3. bilet loteryjny


SJP.pl

Losy – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wikipedia


loszek

zdrobnienie od: loch


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: loch

 (1.2) niewielki loch

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: loszka

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Zamknęli go do niewielkiego loszku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loch mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) piwniczka

Wiktionary


loszka

1. zdrobnienie od: locha (samica świni lub dzika);
2. w gwarze uczniowskiej: kobieta, dziewczyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. zdrobn. locha

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔʃka, AS: loška

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. locha ż., lochanie n.

 czas. lochać się ndk.

Wiktionary


lot

poruszanie się w powietrzu, latanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przemieszczanie się w powietrzu lub w przestrzeni kosmicznej

 (1.2) podróż, np. samolotem, balonem

 (1.3) finans. standardowa jednostka handlu np. towarowego;

 (1.4) żegl. ciężarek do ręcznego pomiaru głębokości

Wiktionary

Geografia

Belgia:

  • Lot – dzielnica (deelgemeente) gminy Beersel w Regionie Flamandzkim, w prowincji Brabancja Flamandzka, w okręgu Halle-Vilvoorde

Francja:

  • Lot – departament
  • Lot – rzeka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Uwielbiam obserwować lot dzikich ptaków.

 (1.2) Lot samolotem jest dla mnie zawsze wielkim przeżyciem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔt, AS: lot

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. wlot mrz., lotka ż., lotnictwo n., lotnik m., lotniczka ż., lotnisko n., lotniskowiec m., nalot m., odlot m., przylot m., ulotka ż., wylot mrz., latawiec m., polatucha ż., podlotek m., przelot mrz.

 czas. lecieć, latać, polecieć, polatać, wylecieć, wylatać, odlecieć, odlatywać, podlecieć, podlatywać, ulecieć, ulatywać, zlecieć, zlatywać, przylecieć, przylatywać, wzlatywać, dolecieć

 przym. lotniczy, lotny, nielotny

 przysł. lotniczo, lotnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) latanie, fruwanie

 (1.4) sonda

Wiktionary


lot-owski

LOT; lotowski


SJP.pl


lotać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. latać

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. przen. latać, śpieszyć się

Wiktionary


lotar

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Lotar określany jako Lotar III, lub Lotar IV (ur. w 941, zm. 2 marca 986) – król zachodniofrankijski w latach 954-986, syn Ludwika IV Zamorskiego, z dynastii Karolingów francuskich.

Za panowania Lotara ustały groźne najazdy Węgrów na zachodnie i południowe prowincje królestwa zachodniofrankijskiego. Główną tego przyczyną była wielka klęska jaką ponieśli Węgrzy w 955 roku w bitwie na Lechowym Polu z rąk cesarza rzymskiego Ottona I. Węgrzy zrezygnowali wówczas ze swych wypraw łupieżczych, przeszli na osiadły tryb życia i przyjęli wiarę chrześcijańską.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Lotar po wyborze na króla przyjął imię Lotar III, mimo że Lotar II był jedynie królem Lotaryngii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotaryński mrz., Lotaryngia ż., Lotaryńczyk m., Lotarynka ż.

 przym. lotaryński

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lotaryński mrz., Lotaryngia ż., Lotaryńczyk m., Lotarynka ż.

 przym. lotaryński

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|niem|Lothar.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Lothar, Lothair

* baskijski: (1.1) Lotario

* czeski: (1.1) Lothar m.

* francuski: (1.1) Lothaire m.

* łaciński: (1.1) Lotharius m.

* niemiecki: (1.1) Lothar m.

* nowogrecki: (1.1) Λοθάριος m.

* słowacki: (1.1) Lotar m., Lothar m., Lotár m.

* węgierski: (1.1) Lothár

* włoski: (1.1) Lotario m.

źródła.

== Lotar (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

 (1.1) imię|słowacki|m. Lotar

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) Lothar, Lotár

Wiktionary


lotariusz

imię męskie


SJP.pl


lotariuszostwo

Lotariusz z małżonką; Lotariuszowie


SJP.pl


lotariuszowie

imię męskie


SJP.pl


lotariuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lotariusza lub z nim związany


SJP.pl


lotaryńczyk

mieszkaniec Lotaryngii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lotaryngii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Strzały Lotaryńczyków dosięgnęły obozowiska Rzymian.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lotaryngia ż., Lotar m.

:: fż. Lotarynka ż.

 przym. lotaryński

Wiktionary


lotaryngia

kraina historyczna i region administracyjny we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region w północno-wschodniej Francji;

Wiktionary

Lotaryngia (fr. Lorraine, niem. Lothringen, lotar. Louréne) – kraina historyczna i były region administracyjny (1956–2015) w północno-wschodniej Francji. Graniczył z Belgią, Luksemburgiem i Niemcami oraz z regionami: Alzacja, Franche-Comté i Szampania-Ardeny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ludzie mieszkający w Lotaryngii są bardzo gościnni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔtaˈrɨ̃ŋʲɟja, AS: lotarŋʹǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotaryński mrz., Lotaryńczyk mos., Lotarynka ż., Lotar mos.

 przym. lotaryński

Wiktionary


lotarynka

mieszkanka Lotaryngii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lotaryngii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kilka Lotarynek wybrało miejsce koło okna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lotaryngia ż., Lotar m.

:: fm. Lotaryńczyk m.

 przym. lotaryński

Wiktionary


lotaryński

przymiotnik od: Lotaryngia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lotaryngią, dotyczący Lotaryngii lub Lotaryńczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język Lotaryńczyków, właśc. gwara lotaryńska języka niemieckiego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jej adres znalazł na jednym z lotaryńskich portali.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lotaryngia ż., Lotaryńczyk m., Lotarynka ż., Lotar m.

Wiktionary


lotek

potocznie:
1. lotto (gra liczbowa);
2. totolotek (toto-lotek); totek


SJP.pl


loteria

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gra, której uczestnicy nabywają losy, a o wygranej decyduje losowanie

 (1.2) pot. sytuacja lub działanie ryzykowne i niepewne, których efekt zależy tylko od przypadku

Wiktionary

Loteria – gra losowa, której uczestnicy nabywają numerowane bilety, czyli „losy”. O wygranej decyduje „ciągnięcie” losów, czyli losowanie. Miejsce sprzedaży losów to kolektura.

Loteria pieniężna polega na tym, że pula do wygrania jest częścią sumy wpłat za losy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wygrałem dzisiaj 10 złotych na loterii.

 (1.2) Dzisiejsza pogoda to loteria.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈtɛrʲja, AS: loterʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loteryjka ż.

 przym. loteryjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gra liczbowa, totolotek, loteryjka

 (1.2) los

Wiktionary


lotersztajn

nazwisko


SJP.pl


loteryjka

gra towarzyska, polegająca na jak najszybszym zebraniu pewnej liczby numerów, obrazków itp.


SJP.pl

Piotruś (inaczej: loteryjka, Czarny Piotruś) – prosta gra karciana przeznaczona dla dzieci, w której uczestniczyć może od 2 do 4–5 graczy. Talia do gry zawiera 25 kart: 12 par z obrazkami tego samego rodzaju w każdej parze oraz „czarnego Piotrusia”, niemającego pary. Spotykane są także większe zestawy, np. 33-kartowy z 16 parami, a także takie, w których zamiast kart używane są żetony itp. Ich liczba, niezależnie od wariantu, jest zawsze nieparzysta: składa się z pewnej liczby par plus jeden.

Wikipedia


loteryjny

przymiotnik od: loteria


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z loterią

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. loteria ż.

Wiktionary


lothar

  • Lothar – miejscowość w Nepalu
  • Lothar – imię męskie pochodzenia germańskiego

Zobacz też:

  • Lotar – król zachodniofrankijski
  • Eugeniusz Lotar – polski aktor teatralny i filmowy

Wikipedia


loti

jednostka pieniężna Lesotho (1 loti = 100 lisente), występująca w nominałach 1 loti, 2, 5, 10, 20, 50, 100 oraz 200 maloti


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) monet. waluta Lesotho;

Wiktionary

Loti – jednostka monetarna Lesotho. 1 loti = 100 lisente.

W obiegu znajdują się:

  • monety o nominałach 1 sente, 2, 5, 10, 20, 50 lisente, 1 loti oraz 2, 5 maloti,
  • banknoty o nominałach 10, 20, 50, 100, 200 maloti.

W styczniu 2007 kurs wymiany euro wobec loti wynosił w przybliżeniu 1 EUR = 10,1 LSL.

Loti jest połączone sztywnym kursem z randem, dolarem namibijskim i lilangeni w relacji 1:1 w ramach Common Monetary Area (wcześniej Rand Monetary Area).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) loti

* kataloński: (1.1) loti m.

* ukraiński: (1.1) лоті

źródła.

== loti (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) śpioch

 (1.2) monet. loti

przymiotnik

 (2.1) śpiący

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔtʲi, AS: lotʹi

Wiktionary


lotion

płynny preparat do pielęgnacji ciała lub włosów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mleczko kosmetyczne;

Wiktionary

Lotion – płynny preparat o mlecznej konsystencji, niskiej lub średniej lepkości (mniejszej od żeli i kremów), przeznaczony do stosowania miejscowego na nieuszkodzoną skórę. Jest emulsją typu "olej w wodzie". Jako emulgatora przy sporządzaniu lotionów używa się alkoholu cetylowego. Przeważnie nie zawiera środków leczniczych, ale używany jest w celach kosmetycznych do wygładzenia i zmiękczenia skóry.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lotionik mrz.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lotion

* francuski: (1.1) lotion ż.

* niemiecki: (1.1) Lotion ż.

źródła.

== lotion (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA3|ˈləʊʃn.

 audioUS|En-us-lotion.ogg.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) lotion

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔtʲjɔ̃n, AS: lotʹi ̯õn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotionik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lotionik mrz.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lotion

* francuski: (1.1) lotion ż.

* niemiecki: (1.1) Lotion ż.

źródła.

== lotion (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA3|ˈləʊʃn.

 audioUS|En-us-lotion.ogg.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) lotion

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lotionik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lotion

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotion m.

Wiktionary


lotis

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. nimfa leśna przemieniona w lotos

Wiktionary

Lotis (gr. Lōtís Λωτίς) – nimfa, w której zakochał się Priap. Jednak Lotis opierała się tym zalotom. Priap zapragnął posiąść ją śpiącą, lecz nimfę zbudził ryk osła. W końcu nękana zalotami, została przemieniona w krzew lotosu.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|gr|Λωτίς.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Lotis

* starogrecki: (1.1) Λωτίς ż. (Lōtís)

* ukraiński: (1.1) Лотіда ż. (Lotida)

źródła.

== Lotis (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) mitgr. Lotis

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|gr|Λωτίς.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Lotis

* starogrecki: (1.1) Λωτίς ż. (Lōtís)

* ukraiński: (1.1) Лотіда ż. (Lotida)

źródła.

== Lotis (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) mitgr. Lotis

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lotka

1. duże pióro na tylnej krawędzi skrzydeł ptaka;
2. ruchoma część końca skrzydła płatowca (np. szybowca), należąca do usterzenia poprzecznego;
3. piłeczka osadzona w koszyczku z piór do gry w badmintona


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lotn. ruchomy element skrzydła statku powietrznego, służący do kontroli jego przechylenia, czyli obrotu wzdłuż osi podłużnej;

 (1.2) typ pióra ptasiego

 (1.3) sport. uskrzydlony przedmiot służący do gry w badmintona

 (1.4) nasada strzały z piórami;

 (1.5) tylko w lm. sport. rzutki, dart; gra polegająca na trafianiu strzałkami do tarczy;

 (1.6) strzałka do gry w lotki (1.5)

Wiktionary

  • Lotka – element usterzenia statku powietrznego
  • Lotka – typ pióra ptasiego
  • Lotka – przedmiot służący do gry w badmintona
  • Lotka – element strzały

Osoby

  • Alfred J. Lotka – amerykański matematyk i biofizyk

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy nowoczesny samolot może latać bez lotek?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔtka, AS: lotka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lot m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.4) bełt

 (1.5-6) dart

Wiktionary


lotki

potocznie:
1. lotto (gra liczbowa);
2. totolotek (toto-lotek); totek


SJP.pl

  • lotka – lotki samolotu
  • lotka – element strzały
  • lotki – rodzaj ptasich piór
  • statecznik (brzechwa) w lotnictwie
  • lotki w grze Dart
  • Lotki – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Kniahinin.

Wikipedia


lotman

Lotman, Łotman (< Lottman, Lottmann, Lautmann):

  • Aleksei Lotman
  • Jurij Łotman
  • Paul Lotman (* 1985), amerykański siatkarz

Wikipedia


lotn.

skrót od: lotnictwo, lotniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


lotna

1. potocznie: policja drogowa, drogówka;
2. w sporcie: punkt na trasie wyścigu kolarskiego przynoszący premię zawodnikowi, który pokona go jako pierwszy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. policja drogowa

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. lp. od: lotny

Wiktionary

  • Lotna – opowiadanie Wojciecha Żukrowskiego
  • Lotna – film w reżyserii Andrzeja Wajdy

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlɔtna, AS: lotna

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lotny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drogówka

Wiktionary


lotnia

sportowe urządzenie do latania


SJP.pl

Lotnia – aerodyna, w której sterowanie odbywa się poprzez zmianę względnego położenia środka ciężkości pilota. Według polskiego prawa lotnia umożliwia swoją konstrukcją start z nóg oraz posiada wewnętrzne elementy usztywniające oraz rozpięte na nich powierzchnie nośne.

Wikipedia


lotniarka

lotniarz


SJP.pl

Patrz:

lotniarz

lotniarski

dotyczący lotniarza, lotniarstwa


SJP.pl


lotniarstwo

Lotniarstwo – sport i forma rekreacji polegająca na lataniu z użyciem lotni. Jest to bardzo popularna forma lotnictwa amatorskiego, niewymagająca specjalnej infrastruktury (lotnisk) ani dużych nakładów finansowych.

Wikipedia


lotniarz

mężczyzna uprawiający lotniarstwo


SJP.pl


lotnica

lotnica zyska - ćma z rodziny pawicowatych


SJP.pl


lotnictwo

1. dziedzina techniki zajmująca się konstruowaniem i zastosowaniem maszyn latających;
2. dział komunikacji i transportu wykorzystujący statki powietrzne;
3. część sił zbrojnych; samoloty biorące udział w akcjach bojowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ogół zagadnień związanych ze wszelkiego rodzaju statkami powietrznymi;

Wiktionary

Lotnictwo – ogół zagadnień związanych z wszelkiego rodzaju statkami powietrznymi (samoloty, śmigłowce, szybowce, balony i drony). Lotnictwo dzieli się na cywilne (transportowe, sportowe, gospodarczo-usługowe) i wojskowe.

W węższym znaczeniu lotnictwo to nazwa gałęzi gospodarki, w tym przemysłu (np. technologie wytwarzania materiałów, systemów czy oprogramowania stosowanego), architektury obiektów przemysłowych (np. lotniska i wielkie kompleksy portów lotniczych), transportu (ruch lotniczy, w tym pasażerski, i lotnictwo ogólne), handlu (np. dostawy dóbr i usługi pocztowo-kurierskie) oraz usług społecznych (np. samoloty-kliniki okulistyczne) z użyciem statków powietrznych (głównie samolotów).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nigdy nie byłem związany zawodowo z lotnictwem, jednak lubię fotografować samoloty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔtʲˈɲit͡stfɔ, AS: lotʹńictfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotnik m., lot m., lotnisko n., lotnia ż.

 czas. odlatywać, latać ndk.

 przym. lotniczy, lotny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) awiacja

Wiktionary


lotniczka

kobieta lotnik


SJP.pl


lotniczo-modelarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z modelarstwem lotniczym, dotyczący modelarstwa lotniczego

Wiktionary


lotniczy

przymiotnik

 (1.1) związany z lotnictwem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Opracowano szczegółowe mapy odległych obszarów zlodowaconych stosując najpierw fotogrametrię naziemną […], a następnie organizując misje lotnicze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔtʲˈɲit͡ʃɨ, AS: lotʹńičy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lot m., lotnictwo n., lotnik m., lotniczka ż., lotnisko n., lotniskowiec m.

 czas. latać, dolecieć

 przym. lotny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) samolotowy, aeronautyczny

Wiktionary


lotniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lotny


SJP.pl


lotnik

1. osoba kierująca samolotem;
2. żołnierz wojsk lotniczych;
3. osoba z wykształceniem w specjalności lotniczej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lotn. zaw. człowiek, który lata samolotem lub należy do jego obsługi

 (1.2) wojsk. żołnierz służący w lotnictwie

 (1.3) inżynier posiadający specjalizację lotniczą

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔtʲɲik, AS: lotʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lot m., lotnisko n., lotnictwo n.

:: fż. lotniczka ż.

 czas. dolecieć, odlatywać, lecieć ndk., latać ndk., przylecieć dk., przylatywać ndk.

 przym. lotniczy, lotny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) awiator

Wiktionary


lotniowy

lotnia


SJP.pl

Patrz:

lotnia

lotnisko

teren przystosowany do lądowań i startów samolotów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) lotn. wydzielony obszar na ziemi przystosowany do obsługi statków powietrznych;

Wiktionary

Lotnisko – wydzielony obszar na lądzie, wodzie lub innej powierzchni, w całości lub w części przeznaczony do wykonywania startów, lądowań i naziemnego lub nawodnego ruchu statków powietrznych, wraz ze znajdującymi się w jego granicach obiektami i urządzeniami budowlanymi o charakterze trwałym, wpisany do rejestru lotnisk. Ich wyposażenie zróżnicowane jest w zależności od liczby odprawianych pasażerów i przeładowywanych towarów. Lotniska oznaczane są trzyliterowym kodem IATA oraz czteroliterowym kodem ICAO.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Samolot wylądował na lotnisku z dziesięciominutowym opóźnieniem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔtʲˈɲiskɔ, AS: lotʹńisko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lot mrz., lotniskowiec mrz., lotnictwo n., lotnik mos., przelot mrz.

 przym. lotniskowy, wokółlotniskowy, przylotniskowy, lotniskowcowy, lotniczy, lotny

 czas. dolecieć, lecieć ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. aerodrom, aeroport

Wiktionary


lotniskowcowy

lotniskowiec


SJP.pl

Patrz:

lotniskowiec

lotniskowiec

okręt bojowy stanowiący pływające lotnisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. okręt stanowiący ruchomą bazę dla samolotów, poprzez odpowiednio ukształtowany pokład jako pas startowy;

Wiktionary

Lotniskowiec – okręt będący pływającym lotniskiem oraz bazą obsługującą samoloty i śmigłowce lotnictwa morskiego. Głównym zadaniem jest prowadzenie operacji bojowych za pomocą bazujących na nich samolotów i śmigłowców m.in. dzięki przystosowanemu do tego celu pokładowi startowemu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pokład lotniskowca jest ściśle rozplanowany i podzielony, znajduje się na nim od dwóch do czterech podnośników, używanych do wynoszenia samolotów z hangarów znajdujących się pod pokładem. (z Wikipedii)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlɔtʲɲiˈskɔvʲjɛt͡s, AS: lotʹńiskovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotnisko n., lot mrz.

 przym. lotniczy, lotny

Wiktionary


lotniskowy

przymiotnik od: lotnisko


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z lotniskiem

 (1.2) służący do startu samolotów, śmigłowców itp.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotnisko n.

 przym. lotny

Wiktionary


lotność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. właściwość niektórych substancji do występowania w stanie lotnym lub do przechodzenia w stan lotny

 (1.2) książk. cecha tego, co może unosić się w powietrzu

 (1.3) książk. cecha tego, co może przemieszczać się szybko z miejsca na miejsce

 (1.4) przen. bystrość umysłu

Wiktionary

  • lotność gazu (ang. fugacity)
  • lotność cieczy (ang. volatility)
  • lotność intelektualna jako bystrość, pojmowanie "w lot", łatwość rozumowania
    • lotność umysłu
    • lotność (lekkość) pióra
  • lotność (aerodynamika) – zdolność do lotu
    • nielot – nielatający ptak, lub (ironicznie) nielatający prototyp samolotu
  • lotność pogody – odpowiedniość warunków pogodowych do lotu szybowcem lub lotnią

Wikipedia

Powiązane:

 przym. lotny

 przysł. lotnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fugatywność

 (1.3) szybkość, zwiewność

 (1.4) pojętność, inteligencja

Wiktionary


lotny

1. mający postać gazu;
2. lekki, łatwo unoszący się w powietrzu;
3. umożliwiający latanie, zdolny do lotu;
4. często zmieniający miejsce pobytu;
5. pojętny, bystry


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) fiz. występujący w postaci gazowej lub łatwo w nią przechodzący

 (1.2) łatwo unoszący się w powietrzu

 (1.3) przystosowany do latania

 (1.4) związany z lataniem maszyn

 (1.5) łatwo przemieszczający się

 (1.6) cechujący się bystrością lub zwinnością

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lot m., lotna ż., lotnia ż., lotniarstwo n., lotniarz m., lotnictwo n., lotnik m., lotnisko n., lotniskowiec m., lotność ż., ulotka ż., przelot mrz.

 przym. lotniczy, lotniskowy

 czas. latać, odlatywać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gazowy

 (1.2) eteryczny, lekki, przelotny, ulotny, zwiewny

 (1.5) ruchliwy

 (1.6) błyskotliwy, bystry, inteligentny, łebski, pojętny, rezolutny, zwinny

Wiktionary


lotofag

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mit. członek mitycznego ludu z „Odysei”, żywiącego się lotosami;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈtɔfak, AS: lotofak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotos mrz.

Wiktionary


lotofagowie

Wikipedia


lotokot

ssak z rzędu latawców; kaguan, kolugo, latoperz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nadrzewny ssak południowoazjatycki posiadający umiejętność szybowania dzięki błonom ciągnącym się od szyi do ogona;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lɔˈtɔkɔt, AS: lotokot

Wiktionary


lotokotowate

rodzina ssaków łożyskowych z rzędu latawców; lotokoty


SJP.pl

Lotokotowate (Cynocephalidae) – rodzina ssaków z rzędu latawców (Dermoptera). Lotokotowate nie są lemurami i nie latają, lecz szybują. Ze względu na podobieństwa zaliczane były dawniej do nietoperzy.

Wikipedia


lotokotowaty

o cechach lotokotowatych (rodzina ssaków)


SJP.pl


lotokoty

rodzina ssaków łożyskowych z rzędu latawców; lotokotowate


SJP.pl

Lotokotowate (Cynocephalidae) – rodzina ssaków z rzędu latawców (Dermoptera). Lotokotowate nie są lemurami i nie latają, lecz szybują. Ze względu na podobieństwa zaliczane były dawniej do nietoperzy.

Wikipedia


lotopałanka

gatunek podobnego do wiewiórki latającej torbacza, zamieszkujący kontynent australijski; workolot


SJP.pl

Lotopałanka (Petaurus) – rodzaj ssaków z rodziny lotopałankowatych (Petauridae).

Wikipedia


lotopałankowate

rodzina nadrzewnych ssaków kangurokształtnych


SJP.pl

Lotopałankowate (Petauridae) – rodzina ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia), blisko spokrewniona z pseudopałankowatymi (Pseudocheiridae). Obejmuje gatunki nadrzewnych zwierząt, zamieszkujących lasy Australii i Nowej Gwinei.

Wikipedia


lotopałankowaty

o cechach lotopałankowatych (rodzina ssaków)


SJP.pl


lotos

wodna bylina z rodziny grzybieniowatych, o dużych silnie pachnących kwiatach koloru białego, różowego lub żółtego; lotus, nelumbo, nurzykłąb, nurzybób


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Nelumbo|Adans.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny lotosowatych;

 (1.2) zob. pozycja lotosu.

Wiktionary

Lotos (Nelumbo Adans.) – rodzaj roślin z rodziny lotosowatych. Należą do niego dwa gatunki – lotos orzechodajny N. nucifera występujący w południowej Rosji, Azji południowej, wschodniej i południowo-wschodniej oraz północno-wschodniej Australii oraz lotos żółty N. lutea rosnący od Kolumbii w Ameryce Południowej, poprzez Antyle i Amerykę Środkową po wschodnią część Ameryki Północnej.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) lotos orzechodajny • lotos żółty

synonimy.

 (1.1) lotus, bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb

 (1.2) padmasana

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Lotofag m., lotosowate nmos., lotosowiec m., półlotos m., ćwierćlotos m.

 przym. lotosowy, lotosowaty

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|λωτός. (lōtós)

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) lotus

* arabski: (1.1) لوتس m., زنبق مائي m., بشنين m.

* bułgarski: (1.1) лотос m.

* chiński standardowy: (1.1) 莲属

* czeski: (1.1) lotos m.

* dzongkha: (1.1) ཀ་མ་ལ

* esperanto: (1.1) nelumbo, lotuso

* estoński: (1.1) lootos

* francuski: (1.1) lotus m.

* gruziński: (1.1) ლოტოსი

* gudźarati: (1.1) કમળ n. (kamaḷa)

* hebrajski: (1.1) לוטוס (lotus) m.

* hindi: (1.1) कमल

* hiszpański: (1.1) loto m.

* interlingua: (1.1) loto

* islandzki: (1.1) lótus

* japoński: (1.1) ハス科

* koreański: (1.1) 연꽃과

* litewski: (1.1) lotosas m.

* łaciński: (1.1) lotus n.

* nowogrecki: (1.1) λωτός m.

* pali: (1.1) aravinda n., kamala n., padma n.

* portugalski: (1.1) lótus m.

* rosyjski: (1.1) лотос m.

* sanskryt: (1.1) पद्मिनी ż., किञ्जल m., अरविन्द n., अम्भोजिनी ż., राजीविनी ż., (czerwony) हल्लक

* słowacki: (1.1) lotos m.

* starogrecki: (1.1) λωτός m.

* turecki: (1.1) nilüfer

* tybetański: (1.1) ཀ་མ་ལ (ka ma la), ཀ་མ་ཏ (ka ma ta)

* węgierski: (1.1) lótusz

* wietnamski: (1.1) sen

* włoski: (1.1) loto m.

źródła.

== lotos (język chorwacki.) ==

thumb|lotos (1.1)

ortografie.

wymowa.

 IPA|lôtos.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) bot. lotos

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔtɔs, AS: lotos

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lotofag m., lotosowate nmos., lotosowiec m., półlotos m., ćwierćlotos m.

 przym. lotosowy, lotosowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lotus, bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb

 (1.2) padmasana

Wiktionary


lotosowate

o cechach lotosowatych (rodzina roślin)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Nelumbonaceae|ref=tak., rodzina roślin wodnych;

Wiktionary

Lotosowate (Nelumbonaceae (DC.) Dumort.) – rodzina roślin wodnych wyłączana w niektórych systemach w monotypowy rząd lotosowców, w innych włączana do srebrnikowców. Dawniej takson ten często nie był wyróżniany, a należące tu rośliny włączane były do rodziny grzybieniowatych. Podobieństwo do przedstawicieli grzybieniowatych jest jednak wynikiem konwergencji – nie są to taksony spokrewnione. Zasięg tych rośliny obejmuje tropikalne i subtropikalne obszary Azji, Australii i Ameryki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przedstawiciele lotosowatych zakorzeniają się na dnie zbiorników.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lotos mrz., lotosik mrz.

 przym. lotosowy, lotosowaty

Wiktionary


lotosowaty

o cechach lotosowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


lotosowce

przedstawiciel rzędu roślin wodnych


SJP.pl

Wikipedia


lotosowiec

przedstawiciel rzędu roślin wodnych


SJP.pl


lotowski

związany z Polskimi Liniami Lotniczymi LOT


SJP.pl


lotowy

związany z lotem, lataniem, np. sezon lotowy


SJP.pl


lotta

obce imię żeńskie


SJP.pl

Molva – rodzaj ryb z rodziny dorszowatych (Gadidae), czasami wyodrębniany do rodziny Lotidae. Występują w północnym Oceanie Atlantyckim i Morzu Śródziemnym. Charakteryzują się obecnością dwóch płetw grzbietowych i jedną odbytową. Otwór gębowy jest zaopatrzony w dobrze rozwinięte zęby. Wszystkie gatunki są poławiane komercyjnie.

Wikipedia


lotto

gra liczbowa; lotek


SJP.pl

Lotto – loteria organizowana przez Totalizator Sportowy. Istnieje w Polsce od 1991. Zakłady zawierać można w kolekturach na terenie całej Polski, a od grudnia 2018 także przez Internet oraz aplikacje mobilne. Nazwę Lotto nosi również sztandarowa gra liczbowa tejże loterii.

Wikipedia


lottomat

automat do typowania i zakreślania numerów na kuponach gier losowych


SJP.pl

Lottomat – terminal systemu informatycznego Totalizatora Sportowego, używany przede wszystkim w grach liczbowych prowadzonych przez Totalizator Sportowy. Główne funkcje lottomatu to odczyt blankietów służących do zawierania zakładów gier liczbowych i kontrola ich prawidłowego wypełnienia, pobranie z systemu pseudolosowych kombinacji liczb (w metodzie "chybił trafił"), wydruk kuponu stanowiącego dowód zawarcia zakładu, odczyt danych z kuponów w celu sprawdzenia wygranych i wydruk kwitów wypłaty. Oprócz tego lottomaty udostępniają funkcje diagnostyczne (np. test drukarki, informacje o stanie łączności), rozliczeniowe (np. raporty dzienne) i informacyjne (np. komunikaty o aktualnej wielkości puli na wygrane I stopnia). Do lottomatów można także przyłączyć dodatkowe urządzenia, np. czytniki kodów paskowych.

Wikipedia


lottomilioner

osoba, która stała się milionerem dzięki wygranej w lotto (grze liczbowej)


SJP.pl


lotus

wodna bylina z rodziny grzybieniowatych, o dużych silnie pachnących kwiatach koloru białego, różowego lub żółtego; lotos, nelumbo, nurzykłąb, nurzybób


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mot. pot. samochód marki Lotus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) bot. rzad. lotos

Wiktionary

  • Lotus – amerykańskie przedsiębiorstwo informatyczne
  • Lotus Cars – brytyjskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne
  • Team Lotus – zespół wyścigowy, wielokrotny Mistrz Świata Konstruktorów Formuły 1
  • Lotus – seria gier komputerowych
  • komonica (Lotus) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych
  • Lotus – amerykańska grupa muzyczna
  • Lotus – album koncertowy zespołu Santana wydany w 1974
  • Lotus – singel zespołu Dir en grey
  • Lotus – siódmy studyjny album amerykańskiej piosenkarki Christiny Aguilery
  • Lotus – zaginiony tankowiec, miejska legenda

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Brat dał mi przejechać się swoim lotusem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlɔtus, AS: lotus

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) lotos, bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb

Wiktionary


loudun

Loudun – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Vienne.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 7854 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 179 osób/km² (wśród 1467 gmin regionu Poitou-Charentes Loudun plasuje się na 16. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 54.).

Wikipedia


louis

[czytaj: luI, w odmianie: luIsa, luiSOwi itd.] francuskie imię męskie


SJP.pl

Osoby:

  • Louis – serbski piosenkarz
  • Édouard Louis – francuski pisarz
  • Harry Louis – brazylijski model
  • Joe Louis – amerykański pięściarz
  • Pierre Louis – meksykański aktor

Inne:

  • Louis – francuskie imię męskie
  • „HMS Louis” – amerykańskie okręty

Zobacz też:

  • Luis
  • Port Louis
  • Saint Louis

Wikipedia


louise

Louise Elizabeth Redknapp z domu Nurding (ur. 4 listopada 1974 w Londynie) – brytyjska piosenkarka popowa.

Pierwsze kroki stawiała w R&B grupie Eternal. W lipcu 1995 po sukcesie debiutanckiego albumu Always & Forever opuściła grupę i rozpoczęła karierę solową.

Wikipedia


louisiana

[czytaj: luizjana] stan w USA; Luizjana


SJP.pl

  • Luizjana – stan USA
  • Louisiana – byłe miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kansas, w hrabstwie Douglas
  • Louisiana – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missouri, w hrabstwie Pike

Wikipedia


louisville

miasto w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na wschodzie USA;

Wiktionary

Louisville – miasto we wschodniej części Stanów Zjednoczonych, największe miasto stanu Kentucky, siedziba hrabstwa Jefferson. Leży na południowym brzegu rzeki Ohio, wyznaczającej granicę ze stanem Indiana. Miasto zostało założone przez George’a Rogersa Clarka.

Wikipedia


loulou

[czytaj: luLU] z francuskiego: duży szpic pomorski charakteryzujący się długą sierścią maści białej, czarnej lub szarej, bujną zwłaszcza na szyi i piersi; pies krępy, o lisiej głowie i sterczących uszach


SJP.pl


lounge

[czytaj: lałndż] styl muzyki easy listening wywodzący się z jazzu, kojarzony z holami, barami i kasynami, popularny w USA w połowie XX wieku


SJP.pl


loup

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) atłasowa lub aksamitna maska na górną część twarzy

Wiktionary

  • Loup – rzeka w Stany Zjednoczonych, w Nebrasce
  • Loup – rzeka we Francji, w Alpach Nadmorskich

Stany Zjednoczone:

  • Loup (ang. Loup Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Buffalo
  • Loup (ang. Loup Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Custer
  • Loup (ang. Loup Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Merrick
  • Loup (ang. Loup Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Platte
  • hrabstwo Loup (ang. Loup County) – w stanie Nebraska

Wikipedia


lourdes

[czytaj: lurd] miasto we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miejscowość i ośrodek kultu maryjnego we Francji;

 (1.2) geogr. adm. gmina w Brazylii

 (1.3) imię|polski|ż.

Wiktionary

Lourdes (wym. [luʁd], uproszczona: lurd) – miasto i gmina w południowo-zachodniej Francji, u podnóża Pirenejów, nad rzeką Gave de Pau, w regionie Oksytania, w departamencie Pireneje Wysokie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podczas pielgrzymki do Lourdes zahaczyli o Andorę.

 (1.1) Babcia Honorata przywiozła wnuczkom z Lourdes po różańcu.

 (1.3) Królowa muzyki pop Madonna, swojej pierworodnej córce dała na imię Lourdes.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lurdzki, lourdzki

Wiktionary


lourdzki

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Lourdes, związany z Lourdes

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pada i odwołano majówkę przy grocie lourdzkiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lourdes n.

 przym. lurdzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lurdzki

Wiktionary


lovecraft

[czytaj: LOWkraft] nazwisko


SJP.pl

H.P. Lovecraft, właśc. Howard Phillips Lovecraft (ur. 20 sierpnia 1890 w Providence, zm. 15 marca 1937 tamże) – amerykański pisarz, autor opowieści grozy (weird fiction) i fantasy, twórca mitologii Cthulhu. Jest jednym z prekursorów fantastyki naukowej, a styl przez niego stworzony określany jest jako horror lovecraftowski.

Wikipedia


lovefinder

Lovefinder – album muzyczny Noviki zawierający dwanaście utworów.

Utwory powstały we współpracy m.in. z Michałem Królem, Maximilianem Skibą, Bogdanem Kondrackim, Piotrem Waglewskim, Wojtkiem Urbańskim i Tomaszem Ziętkiem. Gościnnie jako wokalistki w jednym z utworów występują Kasia Kurzawska oraz Iza Kowalewska. Wśród muzyków znaleźli się Tomasz Duda (klarnet basowy), Andrzej Rajski (perkusja) i Wojciech Traczyk (kontrabas).

Wikipedia


lovelace

  • Hrabia Lovelace – brytyjski tytuł parowski

Osoby noszące nazwisko Lovelace:

  • Ada Lovelace (1815–1852) – brytyjska matematyczka i informatyczka
  • Linda Lovelace (1949–2002) – amerykańska aktorka filmów pornograficznych, późniejsza aktywistka przeciwko tej formie ukazywania seksualności
  • Richard Lovelace (1618–1657) – angielski poeta, dworzanin i żołnierz

Inne

  • Lovelace – film amerykański z 2013 roku

Wikipedia


lovell

Osoby:

  • James Lovell – astronauta
  • Stephen Lovell – piłkarz
  • Santiago Lovell – amerykański bokser
  • Guillermo Lovell – argentyński bokser
  • Jerzy Lovell – polski publicysta i prozaik

Miejscowości w USA:

  • Lovell – miejscowość w stanie Maine, w hrabstwie Oxford
  • Lovell – miejscowość w stanie Wyoming, w hrabstwie Big Horn

Wikipedia


low-rider

[czytaj: loł rajder] samochód z niskim zawieszeniem i zmodyfikowanym systemem hydraulicznym; lowrider, low rider


SJP.pl


lowanium

dawniej: Leuven (miasto w Belgii)


SJP.pl

Wikipedia


lowański

tomizm lowański – odmiana tomizmu zapoczątkowana przez D. Merciera, dążąca do połączenia filozofii przyrody ze współczesnymi naukami przyrodniczymi


SJP.pl


lowastatyna

organiczny związek chemiczny z grupy statyn, normalizujący stężenie lipidów we krwi


SJP.pl

Lowastatyna (łac. lovastatinum), monakolina K, mewinolina – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny z grupy statyn pochodzenia naturalnego, produkt fermentacji Aspergillus terreus. Pomimo że nie wykazuje ona aktywności biologicznej, jest prolekiem, gdyż uzyskuje aktywność w wyniku procesów metabolicznych w organizmie, gdy obecny w jego strukturze pierścień laktonowy ulega hydrolizie do kwasu lowastatynowego zawierającego ugrupowanie hydroksykwasowe. Stosowana jest jako lek zmniejszający stężenie lipidów, ma także dodatkowe działanie plejotropowe na układ krążenia poprzez wpływ na czynność śródbłonka, stabilizację blaszek miażdżycowych, hamowanie układu krzepnięcia, stymulację układu fibrynolizy, hamowanie reakcji zapalnych oraz działanie immunomodulacyjne.

Wikipedia


lowboy

[czytaj: lołboj] niska toaleta-komoda na wygiętych nóżkach, popularna w Stanach Zjednoczonych od XVIII w.


SJP.pl

Lowboy – rodzaj mebla. Odmiana niskiej komody spoczywającej na wysokich, wygiętych nogach.

Lowboy miał zwykle dwa rzędy szuflad – jedną szeroką umieszczoną u góry i trzy małe w dolnym rzędzie. Był to mebel wielofunkcyjny: pełnił rolę toaletki, pomocniczego stolika w jadalni lub pulpitu do pisania. W tym ostatnim przypadku czoła szuflad umocowane były na zawiasach w taki sposób, że można było je opuszczać do pozycji poziomej i tworzyć rodzaj blatu. Komoda ta występowała często w komplecie z inną wysoką komodą nazywaną highboy.

Wikipedia


lowcostowy

[czytaj: lołkostowy] mający niskie koszty; niedrogi, niskokosztowy


SJP.pl


lowe

Gminy w USA:

  • Lowe (ang. Lowe Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Moultrie
  • Lowe (ang. Lowe Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Washington
  • Lowe (ang. Lowe Township) – gmina w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Deuel

Wikipedia


lowelas

uwodziciel, kobieciarz, donżuan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pejor. podrywacz, flirciarz, uwodziciel;

Wiktionary

Lowelas – dawniej popularne określenie uwodziciela, donżuana, kobieciarza.

Szczególnie na przełomie XIX/XX wieku często nazywano tak przystojnego uwodziciela kobiet, zdobywcę serc niewieścich („pożeracza serc”), zazwyczaj typ libertyna przygodnie, dla rozrywki bałamucącego kobiety i traktującego je przedmiotowo.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔˈvɛlas, AS: lovelas

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lowelasowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kobieciarz, zalotnik, bałamut/bałamutnik, donżuan, casanova/casanowa, romeo, lew salonowy, łamacz serc, pożeracz serc, playboy; pot. babiarz, czaruś, kochaś, pies na baby

Wiktionary


lowelasowski

charakterystyczny dla lowelasa


SJP.pl


lowrider

[czytaj: lołrajder] samochód z niskim zawieszeniem i zmodyfikowanym systemem hydraulicznym; low rider, low-rider


SJP.pl

Wikipedia


lowry

Miejscowości w USA:

  • Lowry – miasto w stanie Minnesota, w hrabstwie Pope
  • Lowry – miejscowość w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Walworth

Osoby:

  • L.S. Lowry – brytyjski malarz
  • Malcolm Lowry – angielski powieściopisarz i poeta
  • Thomas Martin Lowry – angielski chemik

Wikipedia


loyola

  • Ignacy Loyola – hiszpański święty katolicki. Założyciel zakonu jezuitów
  • Ignacy Loyola – film biograficzny z 2016 roku
  • Loyola – jednostka osadnicza w USA, w stanie Kalifornia

Wikipedia


loża

1. wydzielony rząd miejsc przeznaczony dla specjalnych widzów
2. w wolnomularstwie: społeczność wolnomularska, miejsce zebrań wolnomularzy lub ich jednostka organizacyjna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. specjalne miejsce na widowni przeznaczone dla osobistości;

 (1.2) teatr. przen. osoby zasiadające w loży (1.1)

 (1.3) daw. miejsce spotkań angielskich cechów architektów i budowniczych

 (1.4) miejsce spotkań masonerii

 (1.5) podstawowa jednostka organizacji wolnomularskiej;

 (1.6) społeczność masońska

 (1.7) przest. stróżówka, ganek dla odźwiernego

Wiktionary

Loża – małe, kilku-, kilkunastoosobowe pomieszczenie wyodrębnione w teatrach, salach widowiskowych, na stadionach. Także półotwarta empora lub ganek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Prezydent został postrzelony w jednej z lóż waszyngtońskiego teatru.

 (1.4) W tej kamienicy mieściła się przed wojną loża masońska.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lożowy

Wiktionary


lozak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. ordynans konny w kawalerii

Wiktionary


lozańczyk

mieszkaniec Lozanny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lozanny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lozanna ż.

:: fż. lozanka ż.

 przym. lozański

Wiktionary


lozanka

mieszkanka Lozanny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lozanny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lozanna ż.

:: fm. lozańczyk mos.

 przym. lozański

Wiktionary


lozanna

miasto w Szwajcarii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Szwajcarii;

Wiktionary

Lozanna (fr., niem. Lausanne; wł., rm. Losanna; frp. Losena; hist. Lausannen, Losannen) – miasto i gmina (commune) w zachodniej Szwajcarii, siedziba administracyjna kantonu Vaud oraz okręgu (district) Lozanna. Leży nad Jeziorem Genewskim, ok. 64 km na północny wschód od Genewy, ok. 100 km na południe od Berna.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lɔˈzãnːa, AS: lozã•na

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lozański

 rzecz. lozańczyk mos., lozanka ż.

Wiktionary


lozano

nazwisko, m.in. Raul Lozano - trener reprezentacji Polski w piłce siatkowej


SJP.pl

Miasta w USA:

  • Lozano – jednostka osadnicza w stanie Teksas, w hrabstwie Cameron

Osoby o nazwisku Lozano:

  • Alberto Lozano Platonoff − polski geolog i wykładowca pochodzenia meksykańskiego
  • Adolfo Lozano Sidro − hiszpański malarz i ilustrator
  • Allisson Lozano − meksykańska aktorka i piosenkarka
  • Anthony Lozano − honduraski piłkarz
  • César Lozano − meksykański piłkarz
  • Demetrio Lozano − hiszpański piłkarz ręczny
  • Francisco-Javier Lozano − katolicki biskup i dyplomata
  • Francisco Ruiz Lozano − peruwiański wojskowy, matematyk i astronom
  • Hirving Lozano − meksykański piłkarz
  • Javier Lozano − meksykański piłkarz
  • Javier Lozano Barragán − katolicki biskup, urzędnik watykański i kardynał
  • Jaime Lozano − meksykański piłkarz
  • Jesús Olmo Lozano − hiszpański piłkarz
  • John Harold Lozano − kolumbijski piłkarz
  • Jorge Lozano − meksykański tenisista
  • Jose Guadalupe Padilla Lozano − katolicki biskup
  • Julio Lozano Díaz − honduraski przedsiębiorca i polityk, prezydent Hondurasu
  • Manuel Lozano Garrido − błogosławiony Kościoła katolickiego
  • Raúl Lozano − argentyński siatkarz i trener siatkarski
  • Rafael Lozano − hiszpański bokser, olimpijczyk
  • Sergio Lozano Martínez − hiszpański futsalista
  • Wiktor (Wiktorian) Calvo Lozano − błogosławiony Kościoła katolickiego

Wikipedia


lozański

przymiotnik od: Lozanna


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lozanną, dotyczący Lozanny, pochodzący z Lozanny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lozanna ż., lozańczyk mos., lozanka ż.

Wiktionary


lożowy

1. związany z lożą, pomieszczeniem;
2. dotyczący loży wolnomularskiej


SJP.pl


lp

skrót od: liczba pojedyncza (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); lp., l.p., l.poj.


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = leśn. Lasy Państwowe

Wiktionary

LP

Akronim (skrótowiec) poniższych nazw i wyrażeń:

  • Legiony Polskie
  • Longplay (płyta długogrająca)
  • liczba przewodnia – termin w fotografii
  • Linkin Park – amerykańska grupa muzyczna
  • Liceum profilowane
  • Lasy Państwowe
  • Lech Poznań
  • Lady Pank – polska grupa muzyczna
  • LP (Laura Pergolizzi) – amerykańska piosenkarka rockowa

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. longplay mzw./mrz.

Wiktionary


lp.

1. skrót od: liczba pojedyncza (czytany jako całe. odmienne wyrażenie); lp;
2. skrót od: liczba porządkowa (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = liczba porządkowa (używany do określenia pozycji w kolejności)

 (1.2) = gram. liczba pojedyncza

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlʲid͡ʒba ˌpɔʒɔ̃ntˈkɔva|ˈlʲid͡ʒba ˌpɔjɛˈdɨ̃n͇t͡ʃa, AS: lʹiǯba požõntkova|lʹiǯba poi ̯edṇča

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) lp

Wiktionary


lpg

[czytaj: el-pe-GIE] skrót od: liquefied petroleum gas - gaz skroplony, paliwo będące mieszaniną propanu i butanu


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) chem. techn. zob. gaz płynny.

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) gazol, gaz płynny

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|LPG. = etym|ang|liquefied|petroleum|gas. (skroplony + ropa naftowa + gaz)

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|gaz płynny.

źródła.

== LPG (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) = Liquefied Petroleum Gas → LPG, gaz płynny

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛl‿pɛ‿ˈɟɛ, AS: el‿pe‿ǵe

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gazol, gaz płynny

Wiktionary


lpi

Liniatura rastra (ang. frequency, screen ruling, fr. linéature de la trame, niem. Rasterlineatur, Rasterlinienzahl) – jeden z najważniejszych parametrów w poligrafii, określających budowę rastra drukarskiego.

Wikipedia


lpr

skrót od: Liga Polskich Rodzin - polska partia polityczna


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = polit. Liga Polskich Rodzin;

 (1.2) = lotn. med. Lotnicze Pogotowie Ratunkowe;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Koniecpolski zapewnił, że LPR wyśle do Egiptu 40-osobowy oddział gimnastyczny Młodzieży Wszechpolskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛl‿pɛ‿ˈːr, AS: el‿p•‿er

Wiktionary


lpt

port równoległy wykorzystywany głównie do podłączenia urządzeń peryferyjnych


SJP.pl


lr

symbol lorensu, pierwiastka chemicznego


SJP.pl

Lorens (Lr, łac. lawrencium), dawniej oznaczany także Lw – syntetyczny pierwiastek chemiczny, nieposiadający stabilnych izotopów i niewystępujący w przyrodzie. Nazwa pochodzi od nazwiska fizyka Ernesta O. Lawrence’a.

Zgodnie z terminologią IUPAC lorens jest zaliczany do aktynowców. Także zgodnie z terminologią IUPAC należy on do bloku d, przez co jest jedynym aktynowcem z okresu 7, który nie należy do bloku f. Poprzez przynależność do bloku d, należy on do grupy skandowców.

Wikipedia


lścin

Lścin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


lściwie

przysłówek sposobu

 (1.1) stpol. śrpol. obłudnie, podstępnie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈl̥ʲɕt͡ɕivʲjɛ, AS: l̦ʹśćivʹi ̯e

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) śrpol. fałszywie, obłudnie, zdradliwie, źle

Wiktionary


lsd

[czytaj: el-es-DI, możliwe też: el-es-DE] (skrót od: Lyserg-Säure-Diäthylamid - dietyloamid kwasu lizergowego) alkaloid o silnym działaniu halucynogennym, stosowany jako narkotyk, w latach 60. XX w. używany jako lek w psychiatrii; w dużych ilościach może zostać użyty jako bojowy środek trujący; lizergid


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) organiczny związek chemiczny, psychodelik o silnym działaniu halucynogennym;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie wiem tylko, jak długo może trwać reakcja organizmu na LSD. Godzinę? Dwie? Trzy?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛl‿ɛz‿ˈdʲi, AS: el‿ez‿dʹi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dietyloamid kwasu lizergowego

Wiktionary


lsnąć

dawniej: błyszczeć, lśnić


SJP.pl


lśniąco

przysłówek sposobu

 (1.1) emitując lśnienie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła.

 (1.1) Ale niczem była wszelka siła wobec tej pysznej sukni, tak wytwornej w stylu i barwie — tego miękkiego futra lśniąco czarnego, jakby osypanego delikatnym szronem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lśnienie n.

 czas. lśnić ndk.

 przym. lśniący

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) błyszcząco, świecąco

Wiktionary


lśniącoczarny

czarny o lśniącym odcieniu; lśniąco czarny


SJP.pl


lśniącooczka

gatunek ryby z rodziny piękniczkowatych


SJP.pl


lśniącosrebrzysty

srebrzysty o lśniącym odcieniu; lśniąco srebrzysty


SJP.pl


lśniącowarkoczy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający lśniące warkocze

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) mój brat – wtedy autorytatywny siódmoklasista – zatroszczył się o to, bym była w jednej klasie z Elą Reichertówną, lśniącowarkoczą psiapsiółką z przedszkola.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌl̥ʲɕɲɔ̃nt͡sɔvarˈkɔt͡ʃɨ, AS: l̦ʹśńõncovarkočy

Wiktionary


lśniący

połyskujący, błyszczący


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który lśni, błyszczy, świeci, bije blaskiem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈl̥ʲɕɲɔ̃nt͡sɨ, AS: l̦ʹśńõncy

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lśnić ndk.

 rzecz. lśnienie n.

 przysł. lśniąco

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) błyszczący

Wiktionary


lśniaczek

wąsateczka lśniaczek - motyl z rodziny wąsikowatych


SJP.pl


lśniak

lśniak szmaragdek - motyl z rodziny kraśnikowatych


SJP.pl

Lśniak (Adscita) – rodzaj motyli z rodziny kraśnikowatych. Obejmuje 17 opisanych gatunków. Zamieszkują zachodnią i środkową część krainy palearktycznej.

Wikipedia


lśniątka

rodzaj mszaków z rodziny beznerwowatych


SJP.pl


lśnić

lśnić (się): świecić (się), błyszczeć


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) świecić, błyszczeć, odbijać światło

czasownik zwrotny niedokonany lśnić się (dk. brak)

 (2.1) świecić, błyszczeć, odbijać światło

Wiktionary

Wymowa:

IPA: l̥ʲɕɲit͡ɕ, AS: l̦ʹśńić

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lśniący

 rzecz. lśnienie

 przysł. lśniąco

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) błyszczeć, mienić się, połyskiwać, szklić się

Wiktionary


lśnienie

lśnić (się): świecić (się), błyszczeć


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lśnić.

Wiktionary

  • Lśnienie – powieść Stephena Kinga
  • Lśnienie – film na podstawie powieści o tym samym tytule w reżyserii Stanleya Kubricka z 1980, z Jackiem Nicholsonem w roli Jacka Torrance’a
  • Lśnienie – kolejna ekranizacja powieści Stephena Kinga, miniserial w reżyserii Micka Garrisa z 1997 roku ze Stevenem Weberem w roli Jacka Torrance’a

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈl̥ʲɕɲɛ̇̃ɲɛ, AS: l̦ʹśńė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lśnić

 przym. lśniący

 przysł. lśniąco

Wiktionary


lśniś

lśniś nawapnik - gatunek pająka z rodziny skakunowatych


SJP.pl


ltd

skrót od: limited company (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością); Ltd., ltd.


SJP.pl


ltd.

skrót od: limited company (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością); LTD, ltd.


SJP.pl


lte

standard szybkiego przesyłu danych w telefonii komórkowej


SJP.pl

  • Long Term Evolution – standard przesyłu danych w telefonii komórkowej
  • Liquid Tension Experiment – amerykańska grupa muzyczna
  • London Tests of English – testy językowe
  • LTE International Airways – hiszpańskie linie lotnicze

Wikipedia


lth

skrót od: luteotropic hormon - hormon luteotropowy; luteotropina, prolaktyna, laktotropina


SJP.pl


lu

potocznie:
1. wykrzyknik naśladujący wylanie się wody, chlupnięcie wodą;
2. wykrzyknik wyrażający zachętę do wypicia czegoś, zwłaszcza alkoholu, stanowiący rodzaj prymitywnego toastu;
3. wykrzyknik zachęcający do wykonania jakiejś czynności;
4. wykrzyknik wyrażający mocne, niespodziewane uderzenie, najczęściej pięścią;
5. w użyciu czasownikowym:
a) o wylaniu się jakiegoś płynu, np.: Talerz przechylił się i zupa lu na podłogę.;
b) o silnym uderzeniu kogoś, czegoś, np.: Uniosłem kij i lu go przez łeb.


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja naśladująca odgłos chluśnięcia wodą

 (1.2) pot. wykrzyknik oznaczający uderzenie

 (1.3) pot. wykrzyknik zachęcający do wypicia alkoholu

Wiktionary

Chiny:

  • Lu – państwo w starożytnych Chinach, z którego wywodził się Konfucjusz
  • Lushan – masyw górski i region w Chinach

Włochy:

  • Lu – miejscowość

Inne:

  • Lu – symbol chemiczny lutetu
  • Lu albo Naga – w buddyzmie tybetańskim klasa istot związanych z wodą

Zobacz też:

  • LU

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.3) siup

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== lu (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) wynajmować, najem

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lu, AS: lu

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) siup

Wiktionary


lu-lu

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca nucenie kołysanki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) li-li

Wiktionary


luanda

stolica Angoli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Angoli;

Wiktionary

Luanda – stolica i największe miasto Angoli, położone w północno-zachodniej części kraju nad Oceanem Atlantyckim. W 2008 roku była uznana pod względem kosztów życia za najdroższe miasto świata.

Luanda została założona przez portugalskiego żeglarza Paulo Diasa de Novais 25 stycznia 1576 r. pod nazwą São Paulo da Assumpção de Loanda. Polskie źródła podają, że było to w roku 1573 pod nazwą São Paulo de Loanda. Na przełomie XVII i XVIII wieku Luanda była ważnym ośrodkiem handlu niewolnikami w tej części Afryki. W 1975 po uzyskaniu niepodległości przez Angolę Luanda stała się jej stolicą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Luandzie wybuchły krwawe zamieszki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈwãnda, AS: luãnda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luandczyk mos., luandka ż.

 przym. luandzki

Wiktionary


luandczyk

mieszkaniec Luandy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Luandy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈwãnṭt͡ʃɨk, AS: luãnṭčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luanda ż.

:: fż. luandka ż.

 przym. luandzki

Wiktionary


luandka

mieszkanka Luandy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Luandy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈwãntka, AS: luãntka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luanda ż.

:: fm. luandczyk mos.

 przym. luandzki

Wiktionary


luandzki

przymiotnik od: Luanda


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Luanda

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈwãnt͡sʲci, AS: luãncʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luanda ż., luandczyk m., luandka ż.

Wiktionary


luau

1. tradycyjna uroczystość, uczta hawajska;
2. tradycyjna potrawa hawajska przygotowywana z liści kolokazji, kremu kokosowego i kurczaka lub ośmiornicy


SJP.pl

Luau – miasto w Angoli, w prowincji Moxico.

Wikipedia


lub

spójnik łączący zdania równorzędne lub ich człony


SJP.pl

spójnik

 (1.1) spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że przynajmniej jedna część jest prawdziwa;

 (1.2) pot. spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że jedna i tylko jedna z dwóch części jest prawdziwa

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp., rozk.zob. lubić.

Wiktionary

Lub, Liub – książę Wieletów z początku IX wieku.

Współrządził wraz z braćmi, jako najstarszy z nich sprawował godność wielkoksiążęcą. Poniósł śmierć w trakcie walk z Obodrytami. Władzę po nim objęli jego synowie Miłogost i Całodróg.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jutro pojadę na grzyby lub na ryby. (=mogę zrobić obie rzeczy)

 (1.2) Zapukał dwa lub trzy razy. (=albo dwa razy, albo trzy razy)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lup, AS: lup

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) albo

Wiktionary


lub.

skrót od: lubelski


SJP.pl

skrót

 (1.1) = lubelski

Wiktionary


luba

przestarzale o wybrance serca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. ukochana

forma przymiotnika.

 (2.1) ż. lp. od: luby

Wiktionary

  • Luba, Baluba – dawne państwo w Afryce
  • Luba, Baluba – lud afrykański
  • Luba – miasto w Gwinei Równikowej
  • Luba – zdrobnienie rosyjskiego imienia Lubow
  • Luba – jezioro na Równinie Iławskiej
  • Luba – język, którym posługuje się ludność Luba

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Co kupisz swojej lubej na rocznicę ślubu?

 (2.1) Luba może chce fenkuł włoski z mlekiem?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈluba, AS: luba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubość ż.

:: fm. luby mos.

 czas. lubić ndk.

 przym. luby

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ukochana

Wiktionary


lubachów

Lubachów (niem. Breitenhain) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica.

We wsi był przystanek kolejowy Lubachów.

Wikipedia


lubacz

nazwisko


SJP.pl

Lubacz (ros. Любач) – nazwa toponimów w Rosji i na Białorusi

  • Lubacz – wieś w obwodzie mińskim
  • Lubacz – osiedle typu wiejskiego w rejonie miedwieńskim obwodu kurskiego
  • Lubacz – wieś w obwodzie nowogrodzkim
  • Lubacz – legendarny rycerz, założyciel Lubaczowa

Wikipedia


lubaczewski

nazwisko


SJP.pl


lubaczów

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Lubaczów (ukr. Любачів, czyt. Lubacziw, jid. ‏ליבעטשויוו‎) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, siedziba powiatu lubaczowskiego.

Miasto stanowi centrum życia społeczno-gospodarczego i kulturalnego regionu oraz siedzibę samodzielnej gminy miejskiej. Mieszczą się w nim również siedziby władz gminy wiejskiej, w której skład wchodzą 23 sołectwa, powiatu, a także rzymskokatolickiego dekanatu diecezji zamojsko-lubaczowskiej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbat͡ʃuf, AS: lubačuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubaczowianin m., lubaczowianka ż.

 przym. lubaczowski

Wiktionary


lubaczowianin

mieszkaniec Lubaczowa


SJP.pl


lubaczowianka

mieszkanka Lubaczowa


SJP.pl


lubaczówka

rzeka w Polsce, dopływ Sanu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Polsce i na Ukrainie, prawy dopływ Sanu;

Wiktionary

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) Zawadówka (w górnym biegu)

Wiktionary


lubaczowski

przymiotnik od: Lubaczów


SJP.pl


lubak

nazwisko


SJP.pl


lubań

1. miasto w Polsce;
2. miasto w Rosji;
3. miasto na Białorusi;
4. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

w Polsce
  • Lubań – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim
  • Lubań – wieś w woj. pomorskim, w pow. kościerskim, w gminie Nowa Karczma
  • Lubań – gmina wiejska
  • Lubań – dawna gromada
  • Lubań – potok, dopływ Krośnicy
  • Lubań – szczyt Pasma Lubania

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pan Żytniewski doniósł o problemach w Lubaniu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubãɲ, AS: lubãń

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lubański

Wiktionary


lubaniak

potocznie: lubanianin (mieszkaniec Lubania)


SJP.pl


lubanianin

mieszkaniec Lubania


SJP.pl


lubanianka

mieszkanka Lubania


SJP.pl


lubanów

Miejscowości w Polsce i ich części
  • Lubanów – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Grabica
  • Lubanów – wieś w woj. łódzkim, w pow. sieradzkim, w gminie Błaszki
  • Lubanów – część miasta Błaszki, w woj. łódzkim, w pow. sieradzkim, w gminie Błaszki
Zobacz też
  • Lubanowo

Wikipedia


lubanowo

Lubanowo (dawniej niem. Liebenow) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Banie, nad rzeką Tywą, przy drodze wojewódzkiej nr 121 łączącej Gryfino i Myślibórz przez Banie. Wieś jest położona 5 km na północny zachód od Bań.

Wikipedia


lubański

Lubań


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Bronisław Lubański – francuski wojskowy
  • Bronisław Lubański – francuski wojskowy
  • Juliusz Lubański – francuski wojskowy
  • Włodzimierz Lubański – polski piłkarz

Wikipedia

Patrz:

Lubań

lubard

środowiskowo: młodociany przestępca we Francji, narkoman


SJP.pl


lubartów

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie lubelskim;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce w województwie lubuskim, w gminie Wymiarki;

Wiktionary

Lubartów – miasto i gmina miejska w województwie lubelskim, siedziba powiatu lubartowskiego oraz gminy wiejskiej Lubartów, położone 26 km na północ od Lublina. 31 grudnia 2023 r. miasto o powierzchni 13,91 km2 zamieszkiwały 19 734 osoby. Lubartów leży na lewym brzegu rzeki Wieprz, na Wysoczyźnie Lubartowskiej, zaliczanej do Niziny Południowopodlaskiej, która leży w pasie Nizin Środkowopolskich. Miejscowość jest położona w historycznej Małopolsce, w ziemi lubelskiej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zenek handlował wieprzkami na targu w Lubartowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbartuf, AS: lubartuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubartowianin m., lubartowianka ż.

 przym. lubartowski

Wiktionary


lubartowianin

mieszkaniec Lubartowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubartowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubartów m.

:: fż. lubartowianka ż.

 przym. lubartowski

Wiktionary


lubartowianka

mieszkanka Lubartowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubartowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubartów m.

:: fm. lubartowianin m.

 przym. lubartowski

Wiktionary


lubartowski

przymiotnik od: Lubartów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubartowem, dotyczący Lubartowa

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubarˈtɔfsʲci, AS: lubartofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubartów m., lubartowianin m., lubartowianka ż.

Wiktionary


lubas

nazwisko


SJP.pl


lubaski

przymiotnik od: Lubasz


SJP.pl


lubasz

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Lubasz – wieś w woj. małopolskim, w pow. dąbrowskim, w gminie Szczucin
  • Lubasz – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Lubasz
  • Lubasz – gmina
  • Lubasz – dawna gromada

Wikipedia


lubaszanin

mieszkaniec Lubasza


SJP.pl


lubaszanka

mieszkanka Lubasza


SJP.pl


lubaszenko

  • Olaf Lubaszenko – aktor, syn Edwarda Linde-Lubaszenki
  • Edward Linde-Lubaszenko – aktor

Wikipedia


lubaszka

mirabela, mirabelka;
1. odmiana śliwy;
2. drobny owoc tej śliwy, fioletowy lub żółty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Prunus insititia|ref=tak., odmiana śliwy o małych, okrągłych owocach;

 (1.2) kulin. owoc lubaszki (1.1)

Wiktionary

Śliwa domowa lubaszka (lubaszka, regionalnie – luboska) (Prunus domestica L. subsp. insititia (L.) Bonnier & Layens) – w zależności od systemu klasyfikacyjnego gatunek, podgatunek lub odmiana rośliny z rodziny różowatych. W „Krytycznej liście roślin naczyniowych Polski” lubaszka traktowana jest jako podgatunek. W Polsce roślina uprawna.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbaʃka, AS: lubaška

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) śliwa lubaszka, reg. pozn. glubka.

Wiktionary


lubawa

1. miasto w Polsce;
2. fikcyjna postać z komiksu Kajko i Kokosz, żona Mirmiła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;

Wiktionary

Lubawa (niem. Löbau in Westpreußen, prus. Lūbawa) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Prywatne miasto duchowne lokowane w latach 1245–1260 położone było w XVI wieku w województwie chełmińskim. Na przełomie XVI i XVII wieku należało do dóbr stołowych biskupów chełmińskich.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbava, AS: lubava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubawianin m., lubawianka ż.

 przym. lubawski

Wiktionary


lubawczanin

mieszkaniec Lubawki


SJP.pl


lubawczanka

mieszkanka Lubawki


SJP.pl


lubawecki

przymiotnik od: Lubawka


SJP.pl


lubawianin

mieszkaniec Lubawy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubawy

 (1.2) osoba pochodząca z Lubawy, urodzona w Lubawie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Policja ani prokuratura nie informują, czy konsekwencje prawne może ponieść też osoba, która sprzedała chemikalia lubawianinowi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubawa ż., Lubawka ż.

:: fż. lubawianka ż.

 przym. lubawski

Wiktionary


lubawianka

mieszkanka Lubawy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubawy

 (1.2) kobieta pochodząca z Lubawy, urodzona w Lubawie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubawa ż., Lubawka ż.

:: fm. lubawianin m.

 przym. lubawski

Wiktionary


lubawka

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Lubawka (niem. Liebau) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Lubawka, w Bramie Lubawskiej, u podnóża Gór Kruczych (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych. Największe pod względem powierzchni (22,44 km²) miasto powiatu kamiennogórskiego (255. miejsce w kraju). Miasto należy do aglomeracji wałbrzyskiej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbafka, AS: lubafka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubawianin mos., lubawianka ż.

Wiktionary


lubawski

przymiotnik od: Lubawa


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) od Lubawa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubawa ż., lubawianin m., lubawianka ż.

Wiktionary


lubczyk

1. bylina z rodziny selerowatych;
2. liście lub korzeń lubczyku używane jako przyprawa;
3. napój z lubczyku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina z rodziny selerowatych o żółtych kwiatach, używana jako przyprawa kuchenna, według wierzeń ludowych uważana za środek wywołujący miłość, afrodyzjak;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) gdybym lubczyk miała, tobym mu go dała w miodzie (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlupt͡ʃɨk, AS: lupčyk

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lubieszczek

Wiktionary


lubczykowy

przymiotnik od: lubczyk


SJP.pl


lubczyński

nazwisko


SJP.pl


lubecki

przymiotnik od: Lubeka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubeką, dotyczący Lubeki

 (1.2) związany z Lubeczem, dotyczący Lubecza

Wiktionary

Lubecki – ostatni bocznokołowy holownik pływający po Wiśle. Eksploatowany był pod wieloma nazwami od 1911 do 1969.

Wikipedia

Powiązane:

 (1.1)

:: rzecz. Lubeka ż., lubeczanin mos., lubeczanka ż.

 (1.2)

:: rzecz. Lubecz mrz.

Wiktionary


lubeczanin

mieszkaniec Lubeki (miasta w Niemczech)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubeki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Elblągu lubeczanie natychmiast założyli faktorię, będącą zalążkiem osady miejskiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubeka ż.

:: fż. lubeczanka ż.

 przym. lubecki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. lubczanin

Wiktionary


lubeczanka

mieszkanka Lubeki (miasta w Niemczech)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubeki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubeka ż.

:: fm. lubeczanin mos.

 przym. lubecki

Wiktionary


lubeka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto hanzeatyckie, w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn;

Wiktionary

Lubeka (niem. Lübeck wymowa; poł. Ljubice; dolnoniem. Lübeck, Lübeek) – miasto na prawach powiatu (niem. kreisfreie Stadt) w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cech Złotników z Lubeki ogłosił konkurs złotniczy, do udziału w którym zaproszeni są wszyscy twórcy biżuterii z krajów nadbałtyckich: Litwy, Łotwy, Estonii, Polski, Norwegii, Finlandii, Szwecji, Danii, Rosji (Kaliningrad i Petersburg) i Niemiec (…).

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubeczanin mos., lubeczanka ż.

 przym. lubecki

Wiktionary


lubelski

przymiotnik od: Lublin, Lubelskie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Lublina, związany z Lublinem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mieszkańcy lubelskiego śródmieścia oprotestowali decyzję radnych miejskich.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbɛlsʲci, AS: lubelsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublin m., lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., lublinianin m., Lublinianka ż., lublinianka ż., lubliniana nmos., lubelskość

Wiktionary


lubelskie

przymiotnik od: Lublin, Lubelskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. region lubelski

Wiktionary

Województwo lubelskie – jednostka samorządu terytorialnego i podziału administracyjnego we wschodniej Polsce, o powierzchni 25 122,46 km². Obejmuje głównie południową połowę Niziny Południowopodlaskiej, Polesie Zachodnie i Wołyńskie (po Bug) oraz Wyżynę Lubelską, mały obszar Wyżyny Wołyńskiej, większość polskiego Roztocza i skraj Kotliny Sandomierskiej. Według danych GUS 30 czerwca 2020 roku zamieszkiwało je około 2,1 mln osób. Siedzibą władz wojewódzkich jest Lublin. Jest najdalej wysuniętym na wschód województwem w Polsce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Burze szalały w Lubelskiem w godzinach nocnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublin mrz., lublin mrz., Lubelszczyzna ż., lubliniak mos., Lublinianin mos., lublinianin mos., Lublinianka ż., lublinianka ż., lubliniana lm nm.

 przym. lubelski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Lubelszczyzna

Wiktionary


lubelskość

lubelski


SJP.pl

Patrz:

lubelski

lubelszczyzna

region w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region wokół Lublina, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnej ziemi lubelskiej lub dawnego bądź obecnego województwa lubelskiego;

Wiktionary

Lubelszczyzna – kraina historyczna, położona na prawym brzegu Wisły, w dorzeczu rzeki Wieprz. Region stanowi północno-wschodnią część Małopolski.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Będą wydobywać bursztyn na Lubelszczyźnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubɛlˈʃt͡ʃɨzna, AS: lubelščyzna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublin mrz., lublin mrz., Lubelskie n., lubliniak mos., Lublinianin mos., lublinianin mos., Lublinianka ż., lublinianka ż., Lubelskie n., lubliniana lm nm.

 przym. lubelski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Lubelskie

Wiktionary


lubencjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. imię|polski|m.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Libentina ż.

Wiktionary


lubenia

Lubenia – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Lubenia.

Wieś leży nad strugą Lubenka prawobrzeżnym dopływem Wisłoka.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubenia oraz parafii św. Urszuli, należącej do dekanatu Tyczyn, diecezji rzeszowskiej.

Wikipedia


lubeński

związany z Lubenią


SJP.pl


lubera

nazwisko


SJP.pl


luberda

nazwisko


SJP.pl


luberski

przymiotnik od: Lubrza; lubrzański


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) od Lubrza

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbɛrsʲci, AS: lubersʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubrza, lubrzanin, lubrzanka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lubrzański

Wiktionary


lubert

nazwisko


SJP.pl


lubiak

nazwisko


SJP.pl


lubianka

Miejscowości w Polsce i ich części
  • Lubianka – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. choszczeńskim, w gminie Pełczyce
  • Lubianka – osiedle Starachowic
  • Lubianka – wieś w powiecie lwowskim do 1939 (wcześniej Lindenfeld)
  • Lubianka – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Pieniężno
  • Lubianka – część wsi Piłatka, w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Iłża

Wikipedia


lubiąski

dotyczący Lubiąża


SJP.pl


lubiaszów

Lubiaszów – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz, w granicach Sulejowskiego Parku Krajobrazowego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Wikipedia


lubiatów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 7
  • Lubiatów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. średzkim, w gminie Miękinia
  • Lubiatów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. złotoryjskim, w gminie Złotoryja
  • Lubiatów – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Dąbie
  • Lubiatów – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Drezdenko
  • Lubiatów – wieś w woj. lubuskim, w pow. wschowskim, w gminie Sława
  • Lubiatów – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Wolbórz
  • Lubiatów – wieś w woj. opolskim, w pow. nyskim, w gminie Otmuchów

Wikipedia


lubiatówko

Lubiatówko – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.

Wieś szlachecka Lubiatowo minor położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wikipedia


lubiatowo

W Polsce
  • Lubiatowo – część miasta Koszalin
  • Lubiatowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Choczewo
  • Lubiatowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. śremskim, w gminie Dolsk
  • Lubiatowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. pyrzyckim, w gminie Przelewice
  • Lubiatowo – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w mieście Tuczno
  • Lubiatowo Północne – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim i granicach Koszalina
  • Lubiatowo Południowe – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Manowo
  • Lubiatowo Wschodnie – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Manowo
  • Lubiatowo – dawna gromada

Wikipedia


lubiąż

1. wieś w Polsce;
2. jezioro w Polsce


SJP.pl

Lubiąż (niem. Leubus) – wieś (w latach 1249–1844 miasto) w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów, przy przeprawie przez Odrę, w odległości 54 km od Wrocławia.

Wikipedia


lubić

1. czuć sympatię do kogoś, być do kogoś albo do czegoś przywiązanym, znajdować w czymś przyjemność
2. pot. (lubi) ma zwyczaj, zwykł


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. polubić)

 (1.1) darzyć kogoś lub coś pozytywnym uczuciem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jaś lubi Małgosię.

 (1.1) Ona w młodości bardzo lubiła tańczyć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubʲit͡ɕ, AS: lubʹić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luba ż., lubienie n., polubienie n., luby m., ulubieniec m., oblubienica ż.

 czas. lubować się, polubić, znielubić

 przym. luby, ulubiony

 ims. lubiany

 temsłow. -lubny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) adorować, kochać, miłować, wielbić

Wiktionary


lubichowo

Lubichowo (kaszb. Lëbichòwò) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Lubichowo. Siedziba gminy Lubichowo.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wieś położona jest na północnym skraju Borów Tucholskich przy drodze wojewódzkiej nr 214. Przebiegała tędy trasa (zlikwidowanej obecnie) linii kolejowej nr 218 (Szlachta – Myślice).

Wikipedia


lubichowski

przymiotnik od: Lubichowo


SJP.pl


lubicki

przymiotnik od: Lubicz


SJP.pl


lubicz

1. polski herb szlachecki;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. jezioro w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie kujawsko-pomorskim;

Wiktionary

  • Lubicz – jezioro
  • Lubicz – herb szlachecki
W Polsce
  • Lubicz – wieś w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Strzelce Krajeńskie
  • Lubicz – wieś w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lubsza
  • Lubicz – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Kluczewsko
  • Lubicz – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Widuchowa
  • Lubicz – część wsi Płociczno w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Tuczno
  • Lubicz – przysiółek wsi Boża Wola w województwie świętokrzyskim, w powiecie włoszczowskim, w gminie Kluczewsko

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gmina Lubicz powstała 1 stycznia 1973 roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubiczanin mos., lubiczanka ż.

 przym. lubicki

Wiktionary


lubiczów

Lubiczów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Stare Babice. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Wieś znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 580 z Warszawy przez Leszno do Żelazowej Woli i Sochaczewa, która stanowi oś wsi. Wzdłuż drogi zabudowania związane z rolnictwem oraz handlem i usługami.

Wikipedia


lubiczyn

2 miejscowości w Polsce:

  • Lubiczyn – wieś w woj. lubelskim, w pow. parczewskim, w gminie Dębowa Kłoda
  • Lubiczyn – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfińskim, w gminie Widuchowa

Wikipedia


lubie

imię żeńskie


SJP.pl

3 jeziora w Polsce:

  • Lubie – jezioro na Równinie Gorzowskiej, w woj. lubuskim, w pow. gorzowskim, w gminie Kłodawa
  • Lubie – jezioro na Pojezierzu Lubuskim, w woj. lubuskim, w pow. świebodzińskim, w gminie Lubrza
  • Lubie – jezioro na Pojezierzu Drawskim, w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim, w gminie Złocieniec

Wikipedia


lubiec

Lubiec – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Szczerców.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubiec, po jej zniesieniu w gromadzie Szczerców. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Wikipedia


lubiechów

  • Lubiechów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Małomice
  • Lubiechów – dzielnica Wałbrzycha

Wikipedia


lubięcin

Lubięcin (niem. Liebenzig) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowa Sól, 19 km na północny wschód od Nowej Soli.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubięcin. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Lubięcin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Wikipedia


lubiejewski

nazwisko


SJP.pl


lubień

1. czuć sympatię do kogoś, być do kogoś albo do czegoś przywiązanym, znajdować w czymś przyjemność
2. pot. (lubi) ma zwyczaj, zwykł


SJP.pl

W Polsce
  • Lubień – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. legnickim, w gminie Legnickie Pole
  • Lubień – wieś w woj. lubelskim, w pow. włodawskim, w gminie Wyryki
  • Lubień – wieś w woj. lubuskim, w pow. słubickim, w gminie Ośno Lubuskie
  • Lubień – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Łęczyca
  • Lubień – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Rozprza
  • Lubień – wieś w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Lubień
  • Lubień – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Miłomłyn
  • Lubień – część wsi Józefów w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Lisków
  • Lubień – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. nowotomyskim, w gminie Miedzichowo

Wikipedia


lubienianin

mieszkaniec Lubienia Kujawskiego (miasta w Polsce)


SJP.pl


lubienianka

mieszkanka Lubienia Kujawskiego (miasta w Polsce)


SJP.pl


lubienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lubić.

Wiktionary

Lubienie (ukr. Любині) – wieś na Ukrainie, w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 870 mieszkańców.

W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Szutowa w powiecie jaworowskim w woj. lwowskim. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: lubʹi ̯ė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lubić, polubić

 rzecz. ulubieniec m., oblubienica ż.

Wiktionary


lubieniec

2 miejscowości w Polsce:

  • Lubieniec – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Chodecz
  • Lubieniec – wieś w woj. lubelskim, w pow. świdnickim, w gminie Mełgiew

Wikipedia


lubieniecki

nazwisko


SJP.pl


lubieniów

Lubieniów (niem. Liebenow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Recz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 454 mieszkańców.

Kolonie wchodzące w skład sołectwa: Lestnica, Witosław.

Gajówka wchodząca w skład sołectwa: Rybnica.

Wikipedia


lubienka

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Lubienka – struga, dopływ Ochni
  • Lubienka – rzeka, dopływ Zgłowiączki
  • Lubienka – dawna gmina

Wikipedia


lubieński

przymiotnik od: Lubień, Lubień Kujawski


SJP.pl


lubiercy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie moskiewskim;

Wiktionary

Lubiercy (ros. Люберцы) – miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie moskiewskim, ok. 20 km na południowy wschód od Moskwy; siedziba administracyjna rejonu lubiereckiego. W 2020 roku liczyło ok. 205 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu lotniczego (helikoptery), maszynowego (maszyny rolnicze), drzewnego i spożywczego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. lubierecki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Lubierce

Wiktionary


lubierecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubiercami, dotyczący Lubierców

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubiercy

Wiktionary


lubierzyn

Lubierzyn – osada w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Tuchola.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Obecnie miejscowość jest częścią składową sołectwa Stobno. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 108 mieszkańców. Jest piętnastą co do wielkości miejscowością gminy Tuchola.

Wikipedia


lubieszczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. lubczyk

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʲjɛʃt͡ʃɛk, AS: lubʹi ̯ešček

Wiktionary


lubieszewo

  • Lubieszewo – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno
  • Lubieszewo – wieś w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nowy Dwór Gdański
  • Lubieszewo – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Złocieniec
  • Lubieszewo – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Gryfice
  • Lubieszewo – dawna gmina
  • Lubieszewo – gromada w powiecie drawskim
  • Lubieszewo – gromada w powiecie nowodworsko-gdańskim

Wikipedia


lubieszewski

przymiotnik od: Lubieszewo


SJP.pl


lubieszów

W Polsce
  • Lubieszów – wieś w woj. lubuskim, w pow. nowosolskim, w gminie Nowa Sól
  • Lubieszów – wieś w woj. lubuskim, w pow. żagańskim, w gminie Wymiarki
  • Lubieszów – wieś w woj. opolskim, w pow. kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Bierawa
  • Lubieszów – dawna gmina
Na Ukrainie
  • Lubieszów (Lubesziw) – osiedle typu miejskiego w obwodzie wołyńskim

Wikipedia


lubieszyn

  • Lubieszyn – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Liniewo
  • Lubieszyn – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Dobra Szczecińska

Wikipedia


lubiewice

2 miejscowości w Polsce:

  • Lubiewice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Cekcyn
  • Lubiewice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Lubiewo

Wikipedia


lubiewko

Lubiewko – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Dobiegniew.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Wikipedia


lubiewo

W Polsce
  • Lubiewo – część miasta Międzyzdroje
  • Lubiewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Lubiewo
  • Lubiewo – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Drezdenko
  • Lubiewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. mrągowskim, w gminie Mikołajki

Wikipedia


lubiewski

przymiotnik od: Lubiewo


SJP.pl


lubieźliwy

przymiotnik

 (1.1) stpol. przyjazny, życzliwy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubʲjɛ̇ʑˈlʲivɨ, AS: lubʹi ̯ėźlʹivy

Wiktionary


lubieżnica

kobieta rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnica, lubieżniczka


SJP.pl


lubieżnictwo

rozpustne zachowanie, nieuznawanie zasad moralnych i obyczajowych, prowadzenie hulaszczego, swobodnego trybu życia


SJP.pl


lubieżniczka

kobieta rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnica, lubieżnica


SJP.pl


lubieżniej

stopień wyższy od przysłówka: lubieżnie


SJP.pl


lubieżniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lubieżny


SJP.pl


lubieżnik

osoba rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. człowiek lubieżny, rozpustny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʲjɛʒʲɲik, AS: lubʹi ̯ežʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubieżność ż.

:: fż. lubieżnica ż.

 przym. lubieżny

 przysł. lubieżnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rozpustnik, wszetecznik, zbereźnik

Wiktionary


lubieżność

nieprzyzwoitość, niestosowne zachowanie z podtekstem seksualnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co lubieżne, wyuzdane, rozerotyzowane, rozpustne

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʲjɛʒnɔɕt͡ɕ, AS: lubʹi ̯ežność

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubieżnik mos., lubieżnica ż.

 przym. lubieżny

 przysł. lubieżnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bezwstydność, nieczystość, porubstwo, ruja i porubstwo, rozwiązłość, Sodoma i Gomora, sprośność, wyuzdanie; przest. chutliwość, wszeteczeństwo, wszeteczność

Wiktionary


lubieżny

zmysłowy, perwersyjny, pełen pożądania, sprośny


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) rozpustny, sprośny

 (1.2) stpol. rozkoszny

 (1.3) stpol. zadowolony

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mężczyzna miał lubieżny wzrok na widok każdej kobiety.

 (1.2) Dziewica Maryja była roztropna, śmierna, lubieżna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʲjɛʒnɨ, AS: lubʹi ̯ežny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubieżnik mos., lubieżnica ż., lubieżność ż.

 przysł. lubieżnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bezwstydny, frywolny, kosmaty, kudłaty, nieprzyzwoity, nierządny, obleśny, orgiastyczny, pożądliwy, rozpustny, rozwiązły, sprośny, świntuszący, świński, włochaty, wyuzdany, zbereźny

Wiktionary


lubiki

Lubiki – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Czarna Woda, w kompleksie leśnym Borów Tucholskich. W latach 1975–1998 miejscowość znajdowała się w granicach województwa gdańskiego.

Do 30 grudnia 1994 w gminie Kaliska. Następnie do końca 2013 w granicach gminy miejskiej Czarna Woda. Od 2014 ponownie samodzielna wieś.

Wikipedia


lubików

Lubików – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Sanniki.

Prywatna wieś szlachecka Lubikowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


lubikowo

Lubikowo (niem. Liebuch), dawniej Lubiekowo) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna. W 2011 roku w Lubikowie liczba ludności wynosiła 349 osób.

Wikipedia


lubin

1. miasto w Polsce;
2. miasto w Niemczech;
3. nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce;

Wiktionary

Lubin (niem. Lüben) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu lubińskiego i gminy wiejskiej Lubin. Leży na Wysoczyźnie Lubińskiej, nad rzeką Zimnicą.

Lubin leży w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym. W Lubinie swoją siedzibę ma założony w roku 1961 KGHM Polska Miedź, jeden z czołowych producentów miedzi i srebra na świecie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlubʲĩɲ, AS: lubʹĩń

Wiktionary


lubinianin

mieszkaniec Lubina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubina

 (1.2) osoba pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) …na ścianie pobliskich garaży namalowano faszystowskie krzyże. - W mieście łata się różne mniejsze dziury w chodnikach, czyżby nikomu nie przeszkadzały hakenkreuze? - dziwi się lubinianin.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubʲĩˈɲä̃ɲĩn, AS: lubʹĩńä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubin m.

:: fż. lubinianka ż.

 przym. lubiński

Wiktionary


lubinianka

mieszkanka Lubina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubina

 (1.2) kobieta pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubʲĩˈɲãnka, AS: lubʹĩńãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubin m.

:: fm. lubinianin m.

 przym. lubiński

Wiktionary


lubińsk

Lubińsk – kolonia w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Cekcyn.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.

Wikipedia


lubiński

przymiotnik od: Lubin


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od Lubin

Wiktionary

Lubiński – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie omskim. W 2009 liczyło 10 977 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W najciekawszym spotkaniu zawodnicy lubińskiego Zagłębia podejmą w niedzielę stołeczną Legię.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʲĩj̃sʲci, AS: lubʹĩĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubin, lubinianin, lubinianka

Wiktionary


lubiszewice

Lubiszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wikipedia


lubiszyn

wieś w Polsce


SJP.pl

Lubiszyn (do 1945 niem. Ludwigsruh) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn. Jest siedzibą gminy Lubiszyn. Według danych z 2013 r. liczyła 770 mieszkańców.

Miejscowość została założona w 1707 r. jako osada przyfabryczna przy hucie szkła na terenach należących do Tarnowa. W 1 połowie XIX w. kolonia wraz z hutą i folwarkiem zostały wykupione od mironickiego urzędu domeny. W czasie II wojny światowej funkcjonował tu obóz jeniecki, podległy Stalagowi III C w Drzewicach. Od 1945 r. leży w granicach Polski.

Wikipedia


lubiszyński

przymiotnik od: Lubiszyn


SJP.pl


lubkiewicz

nazwisko


SJP.pl


lubków

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 3, w tym 1 podstawowa
  • Lubków – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. bolesławieckim, w gminie Warta Bolesławiecka
  • Lubków – kolonia wsi Szklary Górne w woj. dolnośląskim, w pow. lubińskim, w gminie Lubin
  • Lubków – przysiółek wsi Rybokarty w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfickim, w gminie Gryfice

Wikipedia


lubkowice

Lubkowice (do 1945 niem. Johannisberg) – wieś, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno.

Według danych z 30 czerwca 2014 wieś miała 35 stałych mieszkańców.

Dawny XVIII wieczny folwark, należał do Rady Miejskiej w Kołobrzegu. Od lat 70. XIX w. należał do rodziny Hindenburg, pozostając w ich władaniu do końca II wojny światowej. Bezstylowy dwór wybudowano w 2. połowie XIX w., przebudowano w znacznym stopniu po roku 1945, przez co zatracił w znacznym stopniu swój pierwotny charakter.

Wikipedia


lubkowo

W Polsce
  • Lubkowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Miastko
  • Lubkowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. puckim, w gminie Krokowa
  • Lubkowo – gromada
  • Lubkowo – przystanek kolejowy
Zobacz też
Lubków

Wikipedia


lublana

stolica Słowenii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto, stolica Słowenii;

Wiktionary

Lublana (słoweń. Ljubljana [ljuˈbljà:na], wł. Lubiana, niem. Laibach) – stolica i największe miasto Słowenii, położone nad rzeką Ljubljanicą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pisarka umarła w Lublanie w 2018 roku.

 (1.1) Drużyna z Lublany kolejny raz zdobyła złoty medal.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈblãna, AS: lublãna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lublańczyk mos., lublanka ż.

 przym. lublański

Wiktionary


lublańczyk

mieszkaniec Lublany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lublany

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈblãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: lublãĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublana ż.

:: fż. lublanka ż.

 przym. lublański

Wiktionary


lublanka

mieszkanka Lublany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lublany

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈblãnka, AS: lublãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublana ż.

:: fm. lublańczyk mos.

 przym. lublański

Wiktionary


lublański

przymiotnik od: Lublana (stolica Słowenii)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lublaną (stolicą Słowenii)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wierzyłem, że belgradzcy i lublańscy intelektualiści mogą zainspirować reformę jugosłowiańskiego społeczeństwa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈblãj̃sʲci, AS: lublãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lublańczyk mos., lublanka ż., Lublana ż.

Wiktionary


lublica

Lublica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Miejscowość jest siedzibą parafii Matki Bożej Częstochowskiej, należącej do dekanatu Brzostek, diecezji rzeszowskiej.

Wikipedia


lublin

1. miasto w Polsce
2. marka samochodów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, stolica Lubelszczyzny i województwa lubelskiego;

Wiktionary

Lublin (łac. Lublinum, jid. לובלין) – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, stolica województwa i powiatu lubelskiego, centralny ośrodek aglomeracji lubelskiej i Lubelskiego Obszaru Metropolitalnego. Ósme co do wielkości populacji miasto w Polsce, drugie w Małopolsce, o populacji wynoszącej 328 305 mieszkańców (stan na 31 grudnia 2024).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Lublin leży we wschodniej Polsce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlublʲĩn, AS: lublʹĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., lublinianin m., Lublinianka ż., lublinianka ż., lubliniana nmos.

 przym. lubelski

Wiktionary


lublińczanin

mieszkaniec Lublińca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lublińca

 (1.2) osoba pochodząca z Lublińca, urodzona w Lublińcu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poseł Lucjan Karasiewicz jest lublińczaninem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlublʲĩj̃n͇ˈt͡ʃãɲĩn, AS: lublʹĩĩ ̯ṇčãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubliniec m.

:: fż. lublińczanka ż.

 przym. lubliniecki

Wiktionary


lublińczanka

mieszkanka Lublińca


SJP.pl


lublinek

  • Lublinek – dawna nazwa Portu lotniczego im. Władysława Reymonta w Łodzi
  • Lublinek – osiedle w zachodniej części Łodzi
  • Lublinek – niewielki las w Łodzi
  • Łódź Lublinek – stacja kolejowa w Łodzi

Wikipedia


lubliniak

potocznie o lublinianinie (mieszkańcu Lublina)


SJP.pl


lubliniana

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) druk. księg. wydawnictwa związane z Lublinem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubelskie n., Lublin ż., Lubelszczyzna ż., lublinianin m., lublinianka ż.

 przym. lubelski

Wiktionary


lublinianin

mieszkaniec Lublina; lubliniak (potocznie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lublina

 (1.2) osoba pochodząca z Lublina, urodzona w Lublinie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlublʲĩˈɲä̃ɲĩn, AS: lublʹĩńä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublin m., lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., Lublinianka ż.

:: fż. lublinianka ż.

 przym. lubelski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) pot. lubliniak, lubelak

Wiktionary


lublinianka

mieszkanka Lublina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lublina

 (1.2) kobieta pochodząca z Lublina, urodzona w Lublinie

Wiktionary

  • lublinianka – mieszkanka Lublina
  • KS Lublinianka
  • Grand Hotel Lublinianka

Zobacz też: Lubonianka

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌlublʲĩˈɲãnka, AS: lublʹĩńãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lublin m., lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., Lublinianka ż., lubliniana nmos.

:: fm. lublinianin

 przym. lubelski

Wiktionary


lubliniec

miasto na Śląsku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie śląskim;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja ciotka mieszka w Lublińcu.

 (1.1) Żyję ostatnio w takim młynie, że jak nie wyjadę gdzieś na weekend, to zabiorą mnie w końcu do Lublińca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈblʲĩɲɛt͡s, AS: lublʹĩńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lublińczanin m.

 przym. lubliniecki

Wiktionary


lubliniecki

związany z Lublińcem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Lublińca, związany z Lublińcem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubliniec m., lublińczanin m., lublińczanka ż.

Wiktionary


lublinit

swoista odmiana kalcytu, występująca w epoce kredowej na Wyżynie Lubelskiej


SJP.pl


lublino

Lublino (niem. Nöblin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Chociwel, na Pojezierzu Ińskim, położona 3 km na wschód od Chociwla (siedziby gminy) i 27 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Do terytorium wsi należy przysiółek Pieczonka.

Wikipedia


lubnica

Miejscowości w Polsce
  • Lubnica – osada w woj. lubuskim, w powiat krośnieński, w gminie Bobrowice
  • Lubnica – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. złotowskim, w gminie Okonek
Miejscowości w Bułgarii
  • Lubnica – wieś w Bułgarii, w obwodzie sofijskim
Miejscowość w Serbii
  • Lubnica – wieś w okręgu zajeczarskim, w mieście Zaječar

Wikipedia


lubniewice

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Lubniewice (niem. Königswalde) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób, co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌlubʲɲɛˈvʲit͡sɛ, AS: lubʹńevʹice

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubniewiczanin m., lubniewiczanka ż.

 przym. lubniewicki

Wiktionary


lubniewicki

Lubniewice


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od Lubniewice

Wiktionary

Patrz:

Lubniewice

Przykłady

 (1.1) Krajnik – jezioro w zachodniej Polsce w województwie lubuskim, najmniejsze z grupy jezior lubniewickich.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubʲɲɛˈvʲit͡sʲci, AS: lubʹńevʹicʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubniewice nmos., lubniewiczanin m., lubniewiczanka ż.

Wiktionary


lubniewiczanin

mieszkaniec Lubniewic (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubniewic

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubʲɲɛvʲiˈt͡ʃãɲĩn, AS: lubʹńevʹičãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubniewice, lubniewiczanka

 przym. lubniewicki

Wiktionary


lubniewiczanka

mieszkanka Lubniewic (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubniewic

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubʲɲɛvʲiˈt͡ʃãnka, AS: lubʹńevʹičãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubniewice, lubniewiczanin

 przym. lubniewicki

Wiktionary


lubno

W Polsce
  • Lubno – wieś w woj. lubuskim, w pow. gorzowskim, w gminie Lubiszyn
  • Lubno – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Wałcz
  • Lubno – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Wałcz
  • Lubno – gromada

Wikipedia


lubnów

W Polsce
  • Lubnów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Oborniki Śląskie
  • Lubnów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. ząbkowickim, w gminie Ziębice
  • Lubnów – wieś w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Pokój
  • Lubnów – dawna gmina
  • Lubnów – gromada
Zobacz też
Lubnowo

Wikipedia


lubnowo

Lubnowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Płoskinia.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Wikipedia


lubo

przestarzale: spójnik znaczący tyle co: choć, chociaż


SJP.pl

przysłówek sposobu

 (1.1) przest. miło, przyjemnie

spójnik

 (2.1) przest. choć, chociaż; acz, aczkolwiek

forma rzeczownika.

 (3.1) przest. W. lp. od luba

Wiktionary

Intrall Lubo – prototyp samochodu dostawczego firmy Intrall, który miał zostać wprowadzony do produkcji seryjnej w 2007 roku, jednak z powodu bankructwa firmy nigdy do tego nie doszło.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Poczuł się lubo, gdy pierwszy łyk okowity rozszedł się po ciele.

 (2.1) Droga ciągle, lubo nieznacznie, szła w górę.

 (2.1) Na niej siedział niemłody mężczyzna, […] z postacią krzepką i dobrze zbudowaną, lubo nieco pochyloną przez wiek, a może i przeniesione trudy życia.

 (3.1) Moja lubo, moja mamo, kogóż my na chorążego wybierzemy?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubɔ, AS: lubo

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) luboć

Wiktionary


luboć

spójnik

 (1.1) przest. choć, chociaż

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wdzięczenem ci, mości hetmanie zaporoski, luboć nie ukrywam, że wolałbym komu innemu za wolność dziękować. (H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubɔt͡ɕ, AS: luboć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lubo

Wiktionary


lubocheński

przymiotnik od: Lubochnia


SJP.pl


lubochnia

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Lubochnia – wieś w woj. łódzkim, w pow. tomaszowskim, w gminie Lubochnia
  • Lubochnia – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Gniezno
  • Lubochnia – gromada

Zobacz też: Lubochnia-Górki, Lubochnia Dworska

Wikipedia


lubocień

Wikipedia


lubocino

Lubocino (kaszb. Lëbòcëno, niem. Lubezin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa na północnowschodnich obrzeżach Puszczy Darżlubskiej.

Wieś szlachecka Luboczyno położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


luboczański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luboczą, dotyczący Luboczy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubocza ż.

Wiktionary


lubogost

imię męskie


SJP.pl

Lubgost — staropolskie imię męskie, złożone z członów Lub- („miły, przyjemny, kochany”) i -gost („gość”). Mogło oznaczać „ten, który lubi gości”.

Lubgost imieniny obchodzi 16 października i 29 października.

Zobacz też:

  • Lubogoszcz — jezioro
  • Lubogoszcz — góra

Wikipedia


lubogostostwo

Lubogost z małżonką; Lubogostowie


SJP.pl


lubogostowie

imię męskie


SJP.pl


lubogostowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubogosta lub z nim związany


SJP.pl


lubojański

nazwisko


SJP.pl


lubojemski

nazwisko


SJP.pl


lubojenka

wieś w Polsce


SJP.pl

Lubojenka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

W Lubojence znajduje się staw rybny.

Wikipedia


lubomia

wieś w Polsce


SJP.pl

Lubomia (niem. Lubom) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Lubomia.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubomia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubomia.

Wikipedia


lubomierski

przymiotnik od: Lubomierz


SJP.pl


lubomierz

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbɔ̃mʲjɛʃ, AS: lubõmʹi ̯eš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubomierzanin m., lubomierzanka ż.

 przym. lubomierski

Wiktionary


lubomierzanin

mieszkaniec Lubomierza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubomierza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubomierz m.

:: fż. lubomierzanka ż.

Wiktionary


lubomierzanka

mieszkanka Lubomierza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubomierza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubomierz m.

:: fż. lubomierzanin m.

Wiktionary


lubomin

Niemcy
  • Lubmin – dawna nazwa miejscowości
Polska
  • Lubomin – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wałbrzyskim, w gminie Stare Bogaczowice
  • Lubomin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Boniewo
  • Lubomin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim, w gminie Mrozy
  • Lubomin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim, w gminie Stanisławów
  • Lubomin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. nowodworskim, w gminie Nasielsk
  • Lubomin – gromada w powiecie wałbrzyskim
  • Lubomin – gromada w powiecie włocławskim

Wikipedia


lubomino

wieś w Polsce


SJP.pl

Lubomino (niem. Arnsdorf) – wieś gminna w Polsce, położona w północno-wschodniej Warmii, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubomino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubomino.

We wsi jest przystanek kolejowy Lubomino.

Wikipedia


lubomiński

przymiotnik od: Lubomino


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubominem, dotyczący Lubomina

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubomino n., lubominianin m., lubominianka ż.

Wiktionary


lubomir

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. szczyt w Polsce, w Beskidzie Wyspowym;

Wiktionary

  • Lubomir – imię męskie
  • Lubomir – szczyt górski w Beskidach
  • Pasmo Lubomira i Łysiny – pasmo górskie
  • (3630) Lubomír – planetoida z pasa głównego asteroid

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rzeźby Lubomira zakupiło jedno z nowojorskich muzeów.

 (2.1) W okresie II wojny światowej rejon Lubomira i Łysiny był jednym z największych punktów ruchu oporu przeciwko okupacji niemieckiej w Polsce.

Wiktionary


lubomira

imię żeńskie


SJP.pl

Lubomira – żeński odpowiednik imienia Lubomir/Lubomirz, nienotowany w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: „miłująca pokój”.

Lubomira imieniny obchodzi: 21 marca oraz 23 sierpnia.

Wikipedia


lubomirek

zdrobnienie od: Lubomir (imię męskie)


SJP.pl


lubomirka

zdrobnienie od: Lubomir (imię męskie)


SJP.pl

Lubomirka (do 2001 roku Lubomirska) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Wilków.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Wilków.

Wikipedia


lubomirkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomirka lub z nim związany


SJP.pl


lubomirostwo

Lubomir z małżonką; Lubomirowie


SJP.pl


lubomirowie

imię męskie


SJP.pl


lubomirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomira lub z nim związany


SJP.pl


lubomirski

nazwisko


SJP.pl

Lubomirscy herbu Drużyna – polski ród książęcy wywodzący się jakoby, wedle legend rodowych, ze Szreniawitów lub Drużynnitów, żyjących w zakolach rzeki Szreniawy koło Proszowic w czasach Mieszka I. Twórcą potęgi rodu trwającej od lat 80. XVI wieku był żupnik krakowski i senator Sebastian Lubomirski.

Wikipedia


lubomirzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomiry lub z nią związany


SJP.pl


lubomski

przymiotnik od: Lubomia


SJP.pl


lubomysł

imię męskie


SJP.pl

Lubomysł – staropolskie imię męskie, zrekonstruowane na podstawie nazwy wsi Lubomyśle, złożone z członów Lubo- ("miły, luby, kochany") i -mysł ("myśleć").

Lubomysł imieniny obchodzi 15 lipca.

Wikipedia


lubomysłostwo

Lubomysł z małżonką; Lubomysłowie


SJP.pl


lubomysłowie

imię męskie


SJP.pl


lubomysłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomysła lub z nim związany


SJP.pl


luboń

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Luboń (niem. Luban, od 1939 do 1943, Lobau) – miasto w Polsce, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, nad rzeką Wartą, w jej Poznańskim Przełomie. Stosunkowo duża liczba mieszkańców w porównaniu do niewielkiej powierzchni 13,51 km², na której rozciąga się miasto sprawia, że Luboń znajduje się na liście stu najgęściej zaludnionych miast w Polsce. Obecnie działa tu przemysł chemiczny – Luvena, budowlany oraz wiele innych podmiotów gospodarczych; dawniej występował również przemysł spożywczy i metalurgiczny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Luboniu mieszka wiele pięknych dziewczyn.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubɔ̃ɲ, AS: lubõń

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubonianin m., lubonianka ż.

 przym. luboński

Wiktionary


lubonianin

mieszkaniec Lubonia (miasta w województwie wielkopolskim)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubonia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubɔ̃ˈɲä̃ɲĩn, AS: lubõńä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luboń m.

:: fż. lubonianka ż.

 przym. luboński

Wiktionary


lubonianka

mieszkanka Lubonia (miasta w województwie wielkopolskim)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubonia

Wiktionary

  • lubonianka – mieszkanka Lubonia
  • Lubonianka – nazwa osiedla i spółdzielni mieszkaniowej w Luboniu
  • PCK "Lubonianka" – Klub Honorowych Dawców Krwi

Zobacz też: Lublinianka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja babcia to rodowita lubonianka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlubɔ̃ˈɲãnka, AS: lubõńãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luboń m.

:: fm. lubonianin m.

 przym. luboński

Wiktionary


luboniec

W Polsce
  • Luboniec – jednostka osadnicza w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Górzyca
  • Luboniec – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Zaniemyśl

Wikipedia


luboński

przymiotnik od: Luboń


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od Luboń

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbɔ̃j̃sʲci, AS: lubõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luboń, lubonianin, lubonianka

Wiktionary


lubor

imię męskie


SJP.pl


luborad

imię męskie


SJP.pl


luboradek

zdrobnienie od: Luborad (imię męskie)


SJP.pl


luboradkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luboradka lub z nim związany


SJP.pl


luboradostwo

Luborad z małżonką; Luboradowie


SJP.pl


luboradowie

imię męskie


SJP.pl


luboradowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luborada lub z nim związany


SJP.pl


luborzyca

wieś w Polsce


SJP.pl

Luborzyca – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca.

W końcu XVI wieku Luborzyca wchodziła w skład dóbr ziemskich posiadanych przez biskupstwo krakowskie, administracyjnie należała do powiatu proszowickiego w województwie krakowskim. Znajdował się tu dwór biskupów krakowskich. W czasie powstania kościuszkowskiego we wsi kwaterowały wojska polskie, a Tadeusz Kościuszko wraz ze sztabem gościł na miejscowej plebanii. Do sztabu 2 kwietnia 1794 dołączył gen. mjr Józef Zajączek. Po podziale wojsk na dwie dywizje, 3 kwietnia pomaszerowały one w kierunku Koniuszy.

Wikipedia


luborzycki

Luborzyca (wieś w Polsce)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luborzycami, dotyczący Luborzyc

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luborzyce nmos.

Wiktionary


lubość

upodobanie, miłość, rozkosz, uciecha


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. upodobanie, rozkosz, uciecha

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubɔɕt͡ɕ, AS: lubość

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lubować

 rzecz. luby mos., luba ż.

 przym. luby

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przyjemność

Wiktionary


lubosinek

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowea
  • Lubosinek – osada wsi Żółwin w woj. lubuskim, w pow. międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz
  • Lubosinek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Pniewy

Wikipedia


lubosz

nazwisko


SJP.pl

Lubosz – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Kwilcz, przy drodze krajowej nr 24. Drugie pod względem ludności sołectwo w gminie Kwilcz, czwarte w powiecie międzychodzkim.

Wikipedia


lubosza

imię męskie


SJP.pl

Lubomira – żeński odpowiednik imienia Lubomir/Lubomirz, nienotowany w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: „miłująca pokój”.

Lubomira imieniny obchodzi: 21 marca oraz 23 sierpnia.

Wikipedia


luboszyce

W Polsce
  • Luboszyce – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. górowskim, w gminie Jemielno
  • Luboszyce – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Gubin
  • Luboszyce – wieś w woj. opolskim, w pow. opolskim, w gminie Łubniany
  • Luboszyce – dawna gmina w województwie wrocławskim, istniejąca w latach 1945–1954
  • Luboszyce – gromada w powiecie górowskim
  • Luboszyce – gromada w powiecie opolskim
  • Luboszyce – przystanek kolejowy

Wikipedia


lubosław

imię męskie


SJP.pl

Lubosław – imię męskie, nienotowane w średniowecznej Polsce i stanowiące najprawdopodobniej XIX-wieczny neologizm, złożony z członów Lubo- („miły, przyjemny, kochany”) oraz -sław („sława”). Może oznaczać „ten, który miłuje sławę”.

Wikipedia


lubosławek

zdrobnienie od: Lubosław (imię męskie)


SJP.pl


lubosławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubosławka lub z nim związany


SJP.pl


lubosławostwo

Lubosław z małżonką; Lubosławowie


SJP.pl


lubosławowie

imię męskie


SJP.pl


lubosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubosława lub z nim związany


SJP.pl


lubotyń

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. wieś na Ukrainie;
3. jezioro w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim


SJP.pl

W Polsce
  • Lubotyń – wieś w woj. opolskim, w pow. głubczyckim, w gminie Kietrz
  • Lubotyń – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Babiak
  • Lubotyń – jezioro
  • Lubotyń – gromada
Na Ukrainie
  • Lubotyń – wieś w rejonie lubieszowskim

Wikipedia


lubotyński

Lubotyń


SJP.pl

Patrz:

Lubotyń

lubów

w Polsce
  • Lubów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. górowskim, w gminie Jemielno
  • Lubów – wieś w woj. lubuskim, w pow. sulęcińskim, w gminie Torzym
  • Lubów – przystanek kolejowy
na Litwie
  • Lubów – miasteczko w okręgu mariampolskim, w rejonie kalwaryjskim, w gminie Lubowo
  • Lubów – wieś w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, w gminie Rzesza
  • Lubów – dawna gmina

Zobacz też: Lubowo

Wikipedia


lubować

lubować się - być w czymś rozmiłowanym, bardzo coś lubić


SJP.pl

czasownik

 (1.1) stpol. lubić, upodobać sobie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbɔvat͡ɕ, AS: lubovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubowanie n., lubość

Wiktionary


lubowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lubować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lubować ndk.

Wiktionary


lubowicki

nazwisko


SJP.pl

  • Eugeniusz Lubowicki – polski działacz partyjny i państwowy
  • Kazimierz Lubowicki – kapłan rzymskokatolicki

Wikipedia


lubowidz

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

Lubowidz – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lubowidz. Położony jest nad rzeką Wkrą, na drodze z Lidzbarka Welskiego do Żuromina, 10 km od Żuromina.

Lubowidz uzyskał lokację miejską w 1521 roku, zdegradowany w 1660 roku, po wojnach szwedzkich. Status miasta odzyskał z dniem 1 stycznia 2019.

Miejscowość jest siedzibą gminy Lubowidz oraz rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Apostoła.

Wikipedia


lubowidzanin

mieszkaniec Lubowidza


SJP.pl


lubowidzanka

mieszkanka Lubowidza (miasta w Polsce)


SJP.pl


lubowidzki

przymiotnik od: Lubowidz


SJP.pl

  • Cyryl Lubowidzki
  • Józef Lubowidzki
  • Mateusz Eustachy Lubowidzki
  • Stefan Lubowidzki

Wikipedia


lubówiec

Lubówiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Skępe.

Wikipedia


lubowiecki

nazwisko


SJP.pl


lubownik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. miłośnik, amator

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nowe to dzieło wiedeńskiego mistrza, wystawione w Warszawie, ściąga dość licznych lubowników malarstwa do Salonu.

Wiktionary


lubowo

W Polsce
  • Lubowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Wronki
  • Lubowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Bobolice
  • Lubowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Stargard
  • Lubowo – część wsi Lubiesz w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Tuczno
  • Lubowo – jezioro

Wikipedia


lubrańczanin

mieszkaniec Lubrańca


SJP.pl


lubrańczanka

mieszkanka Lubrańca


SJP.pl


lubraniec

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Lubraniec – miasto w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubraniec. Położone nad rzeką Zgłowiączką. Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Lubraniec liczył 2741 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbrãɲɛt͡s, AS: lubrãńec

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lubraniecki

Wiktionary


lubraniecki

przymiotnik od: Lubraniec


SJP.pl


lubryfikator

płyn do ochrony zaworów silnika samochodowego i ich gniazd przed wypalaniem


SJP.pl


lubryka

1. kredka woskowa wodoodporna, do opisywania m.in. drzew stojących i pozyskanego drewna, malowania na szkle;
2. rodzaj kredy do malowania na różnych powierzchniach


SJP.pl

Lubryka – rodzaj ciemnoczerwonej glinki, zabarwionej tlenkami żelaza (hematytem), która służyła do wyrobu czerwonych kredek, stosowanych w ciesielstwie i stolarstwie. Nazwa pochodzi z łaciny rubrica (terra) – „czerwona” („ziemia, glina”).

Wikipedia


lubrykacja

fizjologiczne zwilżenie ścian pochwy w wyniku podniecenia seksualnego kobiety


SJP.pl

Wydzielina pochwy – naturalnie produkowany płyn nawilżający, który redukuje tarcie w czasie stosunku płciowego. Suchość pochwy jest stanem, w którym wydzielina jest produkowana w niewystarczającej ilości.

Wikipedia


lubrykacyjny

związany z lubrykacją


SJP.pl


lubrykancik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lubrykant

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubrykant m.

Wiktionary


lubrykant

substancja (najczęściej na bazie wody) nawilżająca pochwę, działająca przeciwzapalnie, stymulująco


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) seks. środek nawilżający pochwę lub członek, ułatwiający penetrację podczas stosunku płciowego;

Wiktionary

Lubrykant – ogólnie jest to substancja zmniejszająca tarcie pomiędzy dwiema dowolnymi, znajdującymi się w ruchu powierzchniami, inaczej smar.

W języku polskim lubrykantami najczęściej nazywane są substancje (najczęściej żele) nawilżające pochwę lub odbyt i odbytnicę w celu ułatwienia stosunków płciowych, szczególnie w przypadku występowania suchości tych miejsc. Oprócz nawilżania lubrykant może także działać przeciwzapalnie i stymulująco. Lubrykanty służą również do nawilżania akcesoriów erotycznych, takich jak wibrator i masturbator.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lubrykancik mrz.

Wiktionary


lubrykator

urządzenie do smarowania olejem doprowadzonym do punktów smarowniczych konstrukcji


SJP.pl


lubrza

1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. jezioro na Pojezierzu Łagowskim;
3. szczyt w Górach Kaczawskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa dwóch wsi w Polsce;

 (1.2) geogr. jezioro w województwie lubuskim;

Wiktionary

W Polsce
  • Lubrza – wieś w woj. lubuskim, w pow. świebodzińskim, w gminie Lubrza
  • Lubrza – wieś w woj. opolskim, w pow. prudnickim, w gminie Lubrza
  • Lubrza – gmina wiejska, powiat świebodziński, woj. lubuskie
  • Lubrza – gmina wiejska, powiat prudnicki, woj. opolskie
  • Lubrza – gromada w powiecie prudnickim
  • Lubrza – gromada w powiecie świebodzińskim
  • Lubrza – jezioro na Pojezierzu Łagowskim
  • Lubrza – stacja kolejowa
  • Lubrza – szczyt w Grzbiecie Wschodnim Gór Kaczawskich

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Płynąłem po Lubrzy łódką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubʒa, AS: lubža

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lubrzański, luberski

 rzecz. lubrzanin m., lubrzanka ż.

Wiktionary


lubrzanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lubrzy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʒãɲĩn, AS: lubžãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubrza ż.

:: fż. lubrzanka ż.

 przym. lubrzański, luberski

Wiktionary


lubrzanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lubrzy

Wiktionary

  • Lubrzanka (dopływ Czarnej Nidy)
  • Lubrzanka (dopływ Osobłogi)

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈbʒãŋka, AS: lubžãŋka

Wiktionary

Powiązane:

 forma męska lubrzanin

 rzecz. Lubrza

 przym. lubrzański/luberski

Wiktionary


lubrzański

przymiotnik od: Lubrza; luberski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) od Lubrza

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈbʒãj̃sʲci, AS: lubžãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubrza, lubrzanin, lubrzanka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) luberski

Wiktionary


lubsin

Lubsin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Piotrków Kujawski.

Wikipedia


lubski

przymiotnik od: Lubsko


SJP.pl


lubsko

przymiotnik od: Lubsko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Lubsko (daw. Zemsz, niem. Sommerfeld, jęz. łużyckie: Žemŕ) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubsko.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego.

Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. Lubsko liczyło 13 548 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlupskɔ, AS: lupsko

Wiktionary


lubstów

Lubstów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Sompolno, nad jeziorem Lubstowskim. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 266.

Wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w roku 1393, w XVI wieku należała do rodziny Lubstowskich. W XIX wieku wieś była siedzibą gminy Lubstów, do której w roku 1870 włączono Sompolno, które w tym roku przemianowano na osadę. Pod koniec XIX wieku znajdował się tu browar i gorzelnia. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubstów, po jej zniesieniu w gromadzie Sompolno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego. Według danych z roku 2009 Lubstów wraz z należącym do sołectwa Młynkiem liczył 624 mieszkańców.

Wikipedia


lubstówek

2 miejscowości w Polsce:

  • Lubstówek – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Jeziora Wielkie
  • Lubstówek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Sompolno

Zobacz też: Lubstowo

Wikipedia


lubstowo

Lubstowo – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Nowy Staw na obszarze Wielkich Żuław Malborskich. Lubstowo znajdowało się na szlaku Żuławskiej Kolei Dojazdowej.

Wieś komornictwa zewnętrznego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Zobacz też: Lubstów

Wikipedia


lubstynek

Lubstynek (dawniej Łabsztynek, niem. Klein Lobenstein) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wikipedia


lubsza

1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi na Ukrainie;
3. rzeka w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Lubsza – wieś w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lubsza
  • Lubsza – wieś w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Woźniki
  • Lubsza – gmina wiejska w województwie opolskim, w powiecie brzeskim
  • Lubsza – dawna gmina w województwie śląskim, katowickim i stalinogrodzkim (dzisiejsze województwo śląskie)
  • Lubsza – gromada w powiecie brzeskim
  • Lubsza – gromada w powiecie lublinieckim

Wikipedia


lubszanin

mieszkaniec Lubszy


SJP.pl


lubszanka

mieszkanka Lubszy


SJP.pl


lubszański

przymiotnik od: Lubsza


SJP.pl


lubszczanin

mieszkaniec Lubska


SJP.pl


lubszczanka

mieszkanka Lubska


SJP.pl


lubuski

Lubusz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lubuszem, dotyczący Lubusza (miasta w Niemczech)

Wiktionary

Patrz:

Lubusz

Powiązane:

 rzecz. Lubusz mrz., Lubuszanin mos., Lubuszanka ż.

Wiktionary


lubuskie

Lubusz


SJP.pl

Województwo lubuskie – województwo w zachodniej Polsce, utworzone w 1999 roku – w wyniku reformy administracyjnej – z większości terytoriów dawnych województw: gorzowskiego i zielonogórskiego oraz niewielkiej części leszczyńskiego, a funkcjonujące od 1 stycznia 1999. Siedzibą wojewody jest Gorzów Wielkopolski, zaś władz samorządu województwa – Zielona Góra.

Wikipedia

Patrz:

Lubusz

lubuskość

lubuski


SJP.pl

Patrz:

lubuski

lubusz

miasto w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, historyczna stolica ziemi lubuskiej;

Wiktionary

Lubusz (niem. Lebus) – miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, w powiecie Märkisch-Oderland, siedziba związku gmin Amt Lebus; historyczna stolica ziemi lubuskiej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Lubuskie n., Lubuszanin mos., Lubuszanka ż.

 przym. lubuski

Wiktionary


lubuszanin

mieszkaniec ziemi lubuskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec ziemi lubuskiej

Wiktionary

  • Lubuszanin – mieszkaniec ziemi lubuskiej
  • lubuszanin – mieszkaniec Lubusza
  • Lubuszanin – członek plemienia Lubuszan
  • Lubuszanin – pociąg relacji Warszawa–Zielona Góra

Kluby piłkarskie:

  • Lubuszanin Drezdenko
  • Lubuszanin Trzcianka

Zobacz też: Góral, Kaszub, Krakowiak, Kujawiak, Mazur, Pomorzanin, Poznaniak, Ślązak, Wielkopolanin

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Lubusz mrz., Lubuskie n.

:: fż. Lubuszanka ż.

 przym. lubuski

Wiktionary


lubuszanka

mieszkanka ziemi lubuskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka ziemi lubuskiej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lubusz mrz., Lubuskie n.

:: fm. Lubuszanin mos.

 przym. lubuski

Wiktionary


luby

przestarzale: miły, ukochany, ulubiony


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) książk. kochany, przyjemny, miły

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) książk. ukochany

Wiktionary

Luby (niem. Schönbach bei Eger) – miasto w Czechach, w kraju karlowarskim. Według danych z 31 grudnia 2007 powierzchnia miasta wynosiła 3071 ha, a liczba jego mieszkańców 2460 osób.

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Serce ciężkie dźwigałam, Luby, czasu tyle, / Z roku na rok, nim twoje ujrzałam oblicze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlubɨ, AS: luby

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lubość ż.

:: fż. luba ż.

 czas. lubić ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ukochany

 (2.1) ukochany

Wiktionary


lubycki

Lubycza Królewska (miasto w Polsce)


SJP.pl


lubyczanin

mieszkaniec Lubyczy Królewskiej (miasta w Polsce)


SJP.pl


lubyczanka

mieszkanka Lubyczy Królewskiej (miasta w Polsce)


SJP.pl


lubyczański

Lubycza Królewska


SJP.pl

Patrz:

Lubycza Królewska

lubzina

wieś w Polsce


SJP.pl

Lubzina – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Ropczyce.

Miejscowość jest siedzibą parafii Św Mikołaja Biskupa, należącej do dekanatu Pustków - Osiedle, diecezji tarnowskiej.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubzina. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Wikipedia


luc

[czytaj: lük] francuskie imię męskie


SJP.pl

Francja:

  • Luc – gmina w regionie Langwedocja-Roussillon
  • Luc – gmina w regionie Midi-Pireneje
  • Luc-la-Primaube – gmina w regionie Midi-Pireneje
  • Le Luc –gmina w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże

Osoby:

  • L.U.C. wł. Łukasz Rostkowski – polski raper
  • Henri Luc – francuski laryngolog
  • Sylvain Luc – francuski gitarzysta

Inne:

  • Luc – imię

Zobacz też:

  • Planet L.U.C
  • Saint-Luc

Wikipedia


luca

[czytaj: luka] włoskie imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) biol. hipotetyczny organizm, który mógłby być najstarszym wspólnym przodkiem wszystkich żyjących organizmów na Ziemi

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) ostatni uniwersalny wspólny przodek

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|LUCA.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) LUCA

źródła.

== LUCA (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec w funkcji rzeczownika

 (1.1) = biol. last universal common ancestor → ostatni uniwersalny wspólny przodek, LUCA

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ostatni uniwersalny wspólny przodek

Wiktionary


lucas

  • Łukasz – imię męskie

Miejscowości w USA:

  • Lucas – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Lucas
  • Lucas – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Russell
  • Lucas – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Richland
  • Lucas – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Collin
  • Lucas – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Dunn

Wikipedia


lucek

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucuś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Lucjusz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Porwałyśmy Lucka i pojechały w Beskidy.

Wiktionary

Powiązane:

:: rzecz. Lucjusz mos., Lucjuszek mos., Lucjan mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Lucjuszek

Wiktionary


luceński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. związany z Lukką, dotyczący Lukki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Drugiego zaś roku gdy się król do Polski nawrócił, przyszli przedeń posłowie od Marcina papieża, Jakub Kampliusz spoletański i Ferdynand Hiszpan luceński, biskupi (…) uwsp..

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lukkański

Wiktionary


lucereński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z Lucerną, dotyczący Lucerny, pochodzący z Lucerny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lucerneńczyk mos., Lucerna ż.

 przym. lucerneński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lucerneński

Wiktionary


lucerna

wieloletnia lub jednoroczna roślina z rodziny motylkowatych (Medicago), występująca w kilkudziesięciu gatunkach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Szwajcarii nad Jeziorem Czterech Kantonów;

 (1.2) geogr. adm. kanton w Szwajcarii, którego stolicą jest Lucerna (1.1);

Wiktionary

Lucerna (niem. Luzern, gsw. Lozärn, fr. Lucerne, wł. Lucerna, rm. Lucerna) – miasto i gmina w środkowej Szwajcarii, siedziba administracyjna kantonu Lucerna oraz okręgu Luzern-Stadt. Leży na zachodnim brzegu Jeziora Czterech Kantonów (Vierwaldstättersee), nad zatoką, po obu stronach rzeki Reuss, u stóp góry Pilatus. Ośrodek turystyczno-wypoczynkowy o międzynarodowej sławie, siedziba uniwersytetu Universität Luzern. 1 stycznia 2010 do miasta przyłączono gminę Littau.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈt͡sɛrna, AS: lucerna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lucerneńczyk mos.

 przym. lucerneński, lucereński

Wiktionary


lucerneńczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. mieszkaniec Lucerny (miasta)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) lucerneńczycy, którzy przed kilkunastu laty zburzyli zamek krzyżacki w Tannenfels, stawali na pewno chętnie przeciw Krzyżakom jako dawnym sojusznikom książąt austriackich.

 (1.1) - Titlis to góra dla obcokrajowców, Chińczycy i Hindusi są w niej zakochani. Wielu właśnie tam po raz pierwszy widzi śnieg - wyjaśnia mi Grażyna Bielser, przewodniczka po Lucernie. - Lucerneńczycy wolą Pilatusa. Jest mniejszy, lecz widoki stamtąd nie brzydsze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lucerna ż.

 przym. lucerneński, lucereński

Wiktionary


lucerneński

Lucerna; lucerniański


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lucerną, dotyczący Lucerny, pochodzący z Lucerny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lucerneńczyk mos., Lucerna ż.

 przym. lucereński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lucereński

Wiktionary


lucernianin

mieszkaniec Lucerny (miasta i kantonu w Szwajcarii)


SJP.pl


lucernianka

1. owełnica lucernianka - drobny owad z rodziny chrząszczy;
2. mieszkanka Lucerny (miasta i kantonu w Szwajcarii)


SJP.pl


lucerniański

Lucerna; lucerneński


SJP.pl


lucerniany

lucerna (roślina), np. susz lucerniany


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lucerną, dotyczący lucerny

 (1.2) zrobiony z lucerny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lucerna ż.

Wiktionary


lucernik

pole przeznaczone pod uprawę lucerny


SJP.pl


lucernisko

1. pole obsiane lucerną;
2. pole po zebraniu rosnącej na nim lucerny


SJP.pl

Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.

Wikipedia


lucernowiec

wigorczyk lucernowiec - gatunek błonkówki


SJP.pl


lucernowy

1. trutnica lucernowa - gatunek błonkówki z rodziny pszczonlinkowatych;
2. murarka lucernowa - gatunek błonkówki;
3. spójnica lucernowa - gatunek pszczoły


SJP.pl


luchino

[czytaj: lukino] włoskie imię męskie


SJP.pl


luchowski

nazwisko


SJP.pl


lucia

zdrobnienie od: Lucjana, Lucyna (imiona żeńskie)


SJP.pl


luciano

Luciano da Rocha Neves (ur. 18 maja 1993 w Anápolis) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika lub ofensywnego pomocnika w São Paulo FC.

Wikipedia


lucicy

Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od co najmniej VIII wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych z czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.

Wikipedia


luciejów

Luciejów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Buczek.

Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wikipedia


lucik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od lut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lut m.

Wiktionary


lucin

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luci lub z nią związany


SJP.pl

Miejscowości w Polsce
  • Lucin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Garwolin
  • Lucin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Tczów
  • Lucin – osada w woj. pomorskim, w pow. lęborskim, w gminie Wicko
  • Lucin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. pyrzyckim, w gminie Przelewice
Inne
  • Lucin – polska nazwa gminy Letschin w Brandenburgii w Niemczech

Wikipedia


luciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luci lub z nią związany


SJP.pl

Luciny – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Położona 8 km na północny wschód przy drodze powiatowej nr 2480 z Czmonia do Dąbrowy. Z Lucin jest 6 km do Śremu, 5 km do Zaniemyśla.

Wikipedia


lucio

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


SJP.pl

Lúcio, właśc. Lucimar da Silva Ferreira (ur. 8 maja 1978 w Planaltina) – brazylijski piłkarz, który występował na pozycji środkowego obrońcy.

W latach 2000–2011 reprezentant Brazylii. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2002, Pucharu Konfederacji 2005 i 2009. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006 i 2010 oraz Copa América 2011.

Wikipedia


luciowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucia lub z nim związany


SJP.pl


lucius

Esox – rodzaj słodkowodnych ryb szczupakokształtnych z rodziny szczupakowatych (Esocidae).

Wikipedia


lucja

imię żeńskie


SJP.pl

Łucja, Lucja – żeński odpowiednik imienia Łucjusz lub Lucjusz. Oznacza dziewczynkę narodzoną o wschodzie słońca.

W dokumentach staropolskich figuruje jako Łucyja (1208), Łuc(z)a (1431). Literatura w XIX wieku sprawiła, że imię stało się nieco bardziej powszechne.

Wikipedia


lucjan

rodzaj ryb z rodziny lucjanowatych; Lutjanus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Lucjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Imię to jest polską wersją łacińskiego Lucianus, co oznacza „należący do Lucjusza, wywodzący się od Lucjusza”. Jego oboczną formą jest Łucjan. Patronem imienia jest m.in. św. Lucjan, męczennik z Nikomedii (zm. ok. 250). Bibliotheca Sanctorum zawiera informacje o trzynastu świętych o tym imieniu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Student wstał, kiwnął na Lucjana i obaj poszli do kuchni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlut͡sʲjãn, AS: lucʹi ̯ãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łucjan mos., Łucja ż.

:: zdrobn. Lucjanek mos., Lucek m.

 przym. Lucjanowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Lucjanek

Wiktionary


lucjana

rodzaj ryb z rodziny lucjanowatych; Lutjanus


SJP.pl

Lucjana – żeński odpowiednik imienia Lucjan, pochodzi z języka łacińskiego. Oboczna forma imienia Łucjana.

Imię rzadkie w Polsce. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 171 kobiet o imieniu Lucjana nadanym jako imię pierwsze.

Lucjana imieniny obchodzi 4 marca i 26 października.

Wikipedia


lucjanczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjany lub z nią związany


SJP.pl


lucjanek

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


SJP.pl


lucjaniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjany lub z nią związany


SJP.pl


lucjanka

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


SJP.pl


lucjankowie

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)


SJP.pl


lucjankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjanka lub z nim związany


SJP.pl


lucjanna

imię żeńskie


SJP.pl


lucjanostwo

Lucjan z małżonką; Lucjanowie


SJP.pl


lucjanowate

rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych


SJP.pl

Lucjanowate (Lutjanidae) – rodzina ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane gospodarczo i w wędkarstwie dla smacznego mięsa.

Wikipedia


lucjanowie

imię męskie


SJP.pl


lucjanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjana lub z nim związany


SJP.pl


lucjusz

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Lucjusz, Łucjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Kwintus, Publiusz, Tytus), oznaczające „urodzony o brzasku” (prima luce natus).

Żeńską formą tego imienia jest Łucja.

Lucjusz i Łucjusz imieniny obchodzą: 8 lutego, 11 lutego, 24 lutego, 4 marca i 3 grudnia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Brat Marka Antoniusza miał na imię Lucjusz.

 (1.1) Lucjuszami było aż trzech papieży.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlut͡sʲjuʃ, AS: lucʹi ̯uš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łucja ż., Łucjan mos.

:: zdrobn. Lucjuszek m.

 przym. Lucjuszowy

Wiktionary


lucjuszek

zdrobnienie od: Lucjusz (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., zdrobn. Lucjusz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lucjuszku, pomóż babci wnieść sprawunki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlut͡sʲjuʃɛk, AS: lucʹi ̯ušek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lucjusz mos., Lucek mos.

 przym. Lucjuszowy

Wiktionary


lucjuszkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjuszka lub z nim związany


SJP.pl


lucjuszostwo

Lucjusz z małżonką; Lucjuszowie


SJP.pl


lucjuszowie

imię męskie


SJP.pl


lucjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjusza lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Lucjusza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Petronela nazbierała poziomek w Lucjuszowym zagajniku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lucjusz mos., Lucjuszek mos.

Wiktionary


luckowie

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucuś


SJP.pl


luckowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucka lub z nim związany


SJP.pl


lucuma

południowoamerykańskie drzewo owocowe; także owoc tego drzewa, o miąższu przypominającym batat


SJP.pl


lucuś

zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucek


SJP.pl


lucy

Francja:

  • Lucy – miejscowość i gmina w regionie Górna Normandia, w departamencie Sekwana Nadmorska
  • Lucy – miejscowość i gmina w regionie Lotaryngia, w departamencie Mozela

Osoby:

  • Lucy – ukraińska piosenkarka

Wikipedia


lucyfer

potocznie: szatan, diabeł, czart; lucyper


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. imię nadane w Wulgacie jednemu z upadłych aniołów;

 (1.2) mitrzym. bóstwo, personifikacja Gwiazdy Porannej, odpowiednik greckiego Fosforosa

 (1.3) rzad. imię|polski|m.

Wiktionary

Lucyfer [z łac. – niosący światło; lucem biernik od lux (światło) + ferre (nieść); heb. הֵילֵל – Gwiazda Poranna], także Lucyper [fer zamieniono na per – od łac. perdere (stracić)] – we współczesnej oraz późnośredniowiecznej myśli chrześcijańskiej jeden z upadłych aniołów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Ale już gwiazdy bledną, o Ligio, a poranny "Lucyfer" świeci coraz mocniej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lucyfer mos./mzw., lucyferek mzw., lucyferyna ż.

 przym. lucyferyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rzad. przest. Lucyper

 (1.3) Lucyferiusz

Wiktionary


lucyferaza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. jeden z wielu enzymów odpowiedzialny za bioluminescencję w procesie utleniania lucyferyny

Wiktionary

Wikipedia


lucyferek

zdrobnienie od: lucyfer (potocznie: szatan, diabeł); lucyperek


SJP.pl


lucyferianie

wyznawca jednej z sekt czczących Lucyfera


SJP.pl


lucyferianin

wyznawca jednej z sekt czczących Lucyfera


SJP.pl


lucyferyna

barwnik odpowiadający za bioluminescencję np. u świetlika świętojańskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. pigment generujący światło na skutek reakcji chemicznych;

Wiktionary

Lucyferyny – grupa pigmentów zdolnych do emitowania światła, obecnych w organizmach żywych zdolnych do bioluminescencji, takich jak: robaczki świętojańskie, ryby głębinowe i niektóre rodzaje drobnoustrojów.

Lucyferyna "świeci" na skutek reakcji utleniania katalizowanej enzymem o nazwie lucyferaza. Istnieje pięć zasadniczych typów lucyferyn:

  • lucyferyny robaczków świętojańskich
  • lucyferyny bakteryjne – które są obecne w bakteriach, ale też w niektórych rybach. Mają one zupełnie inną budowę chemiczną od lucyferyny robaczków – składają się z długiego, oligomerycznego łańcucha aldehydowego i zredukowanej formy fosforanu ryboflawiny.
  • lucyferyna planktonu – jest pochodną chlorofilu i występuje u niektórych gatunków planktonu oraz w krylach.
  • wargolina – obecna w małżoraczkach i niektórych gatunkach ryb głębinowych. Chemicznie jest to imidazolopirazyna.
  • kolentrazyna – występuje u promienic, kałamarnic, parzydełkowców i widłonogów – chemicznie jest to białko o nazwie aekworina.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Lucyfer m.

Wiktionary


lucyla

imię żeńskie


SJP.pl

Lucyla, Lucylla – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, od słowa lux, czyli "światło", odpowiednik męskiego imienia Lucyliusz. Jego patronką jest św. Lucyla, męczennica.

Lucyla imieniny obchodzi 29 lipca i 31 października.

Wikipedia


lucyliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucyli lub z nią związany


SJP.pl


lucylla

pasyn lucylla - gatunek motyla z rodziny rusałkowatych


SJP.pl

Lucyla, Lucylla – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, od słowa lux, czyli "światło", odpowiednik męskiego imienia Lucyliusz. Jego patronką jest św. Lucyla, męczennica.

Lucyla imieniny obchodzi 29 lipca i 31 października.

Wikipedia


lucyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Łotwie, położone w historycznej Łatgalii;

Wiktionary

Lucyn (łot. Ludza, niem. Ludsen, est. Lutsi, biał. Люцын, ros. Люцин /do 1920/, obecnie Лудза) – miasto na Łotwie w historycznej Łatgalii, nad Jeziorem Lucyńskim (dawniej zwanym też jez. Łuża). Stolica novadsu Lucyn. Znajdują się tu ruiny zamku krzyżackiego wzniesionego w XIV wieku.

W mieście jest stacja kolejowa Lucyn.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. lucyński

Wiktionary


lucyna

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Lucyna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza z łac. lucina – niosąca światło, narodziny (lucinus, -a, -um 'świetlisty'). Patronką imienia jest św. Lucyna z I lub III wieku. Wywodzi się od imienia bogini światła i narodzin. Powiązanym imieniem może być germańska „Lucinda”, pochodząca od imienia „Lucia” (Łucja).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ciotka Lucyna siada przeważnie w nawie bocznej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈt͡sɨ̃na, AS: lucna

Wiktionary


lucyniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucyny lub z nią związany


SJP.pl


lucynka

zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)


SJP.pl


lucynów

W Polsce
  • Lucynów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. siedleckim, w gminie Zbuczyn
  • Lucynów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. wyszkowskim, w gminie Wyszków
  • Lucynów – stacja kolejowa
Na Ukrainie
  • Lucynów (Люцинів) – wieś w rejonie rówieńskim w obwodzie rówieńskim
Zobacz też
  • Lucynów Duży

Wikipedia


lucyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lucynem, dotyczący Lucyna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dwa nasze powiaty, rzeżycki i lucyński, w niczym nie były dawniej podobne do tego zniszczonego, zrujnowanego i zdeptanego kraju, jakim stały się później nasze Inflanty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lucyn mrz.

Wiktionary


lucyper

potocznie: szatan, diabeł, czart; lucyfer


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) rzad. przest. Lucyfer

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lucyper mos./mzw., lucyperek mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Lucyfer

Wiktionary


lucyperek

zdrobnienie od: lucyper (potocznie: szatan, diabeł); lucyferek


SJP.pl


lucyś

zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)


SJP.pl


lucysia

zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)


SJP.pl


lucysiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucysi lub z nią związany


SJP.pl


lucysiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucysia lub z nim związany


SJP.pl


lud

1. warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy najemnej, głównie robotnicy i chłopi;
2. ludzie zamieszkujący wspólne terytorium, mający wspólną kulturę i język, lecz niemający świadomości narodowej; plemię, szczep;
3. dawniej:
a) ludność wiejska;
b) wojsko, żołnierze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) warstwa społeczeństwa, której członkowie pracują fizycznie

 (1.2) daw. ludność wiejska

 (1.3) zbiorowość ludzi o wspólnym języku i kulturze, niebędąca narodem

Wiktionary

Lud − jedno z kluczowych pojęć języka polityki, używane w dwóch podstawowych znaczeniach:

  • szerokiej zbiorowości o charakterze politycznym (znaczenie to jest bliskie pojęciom wspólnoty politycznej, narodu czy społeczeństwa);
  • klas niższych w społeczeństwie (znaczenie to jest bliskie pojęciom: gminu, pospólstwa czy mas).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Głos ludu żądał zmian.

 (1.3) Kamienne figurki mogą być obiektami kultu wśród ludów prymitywnych.

 (1.3) Walczę dla mego ludu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lut, AS: lut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. człowiek mos., ludzkość ż., ludność ż., ludek mzw., ludzik mzw., ludowiec mos., ludowość ż.

:: zdrobn. ludek m.

 czas. zaludnić dk., przeludnić dk., wyludnić dk.

 przym. ludowy, ludny

 przysł. ludowo

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. człowiek mos., ludzkość ż., ludność ż., ludek mzw., ludzik mzw., ludowiec mos., ludowość ż.

:: zdrobn. ludek m.

 czas. zaludnić dk., przeludnić dk., wyludnić dk.

 przym. ludowy, ludny

 przysł. ludowo

frazeologia.

etymologia. etym|prasłow|*ljudъ. < etym|praindoeur|*h₁lewdʰ-.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) folk; (1.3) people, nation

* arabski: (1.3) شعب m. (šaʿb)

* baskijski: (1.1) herri, populu

* czeski: (1.1) lid m.; (1.2) lid m.; (1.3) lid m.

* duński: (1.3) folk n.

* esperanto: (1.1) popolo; (1.3) popolo

* francuski: (1.1) peuple m.

* hiszpański: (1.1) pueblo m.

* jaćwieski: (1.3) taud

* japoński: (1.3) 民族 (みんぞく, minzoku)

* kazachski: (1.3) халық, ел

* łaciński: (1.1) populus m.; (1.3) populus m., gens ż.

* niderlandzki: (1.1) volk n.; (1.3) volk n.

* niemiecki: (1.3) Volk n.

* rosyjski: (1.1) люд m.; (1.3) народ m.

* turecki: (1.3) halk

* wolof: (1.3) askan

źródła.

== lud (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) szalony

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


luddysta

zwolennik luddyzmu (ruchu politycznego angielskich robotników fabrycznych, przeciwnych mechanizacji produkcji, niszczących maszyny)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. zwolennik luddyzmu, czyli niszczenia maszyn postrzeganych przez robotników jako źródło zagrożenia u progu rewolucji przemysłowej

 (1.2) przen. przeciwnik postępu technicznego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luddyzm m., luddystyczność ż.

:: fż. luddystka ż.

 przym. luddystyczny

Wiktionary


luddystka

luddysta


SJP.pl

Patrz:

luddysta

luddyta

rzadko: zwolennik luddyzmu (ruchu politycznego angielskich robotników fabrycznych, przeciwnych mechanizacji produkcji, niszczących maszyny); luddysta


SJP.pl


luddyzm

ruch robotników, chałupników i rzemieślników brytyjskich, związany z akcją niszczenia maszyn fabrycznych (zwłaszcza warsztatów tkackich), będący reakcją na przemiany zachodzące w wyniku rewolucji przemysłowej


SJP.pl

Luddyzm (ang. Luddite) – angielski radykalny ruch społeczny z początkowego okresu rewolucji przemysłowej (1811–1813), którego przedstawiciele składali się głównie z wolnych chałupników, rzemieślników i tkaczy. Luddyści protestowali przeciwko zmianom sposobu ich życia i nowej etyce pracy, które zostały spowodowane przez wynalezienie maszyn tkackich. Ich działalność sprowadzała się do niszczenia krosen.

Wikipedia


ludeczek

zdrobnienie od: Ludmiła (imię żeńskie)


SJP.pl


ludeczka

zdrobnienie od: Ludmiła (imię żeńskie)


SJP.pl


ludek

ludzik;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) człowieczek, ludzik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zdrobn. od: lud

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziewczynka naustawiała na stole plastelinowyastelinowe ludki.

 (2.1) Niewykształcony, prosty ludek nie wiedział jak rozmawiać z pańskim ekonomem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lud m., ludzik mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ludzik

Wiktionary


ludgarda

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Ludgarda – imię żeńskie pochodzenia starogermańskiego. Wywodzi się od słów liut i gard. Oznacza „ochronę ludu”.

Ludgarda imieniny obchodzi 16 czerwca.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ludˈɡarda, AS: ludgarda

Wiktionary


ludgierzowice

Ludgierzowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Zawonia.

Wikipedia


ludi

w staroż. Rzymie święto połączone z igrzyskami


SJP.pl


ludikowski

język ludikowski - język z rodziny języków uralskich z grupy fińskiej; język lüdyjski


SJP.pl


ludium

(zwykle w liczbie mnogiej) dawniej: gra, zabawa, turniej, igrzyska


SJP.pl


ludka

ludzik;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek


SJP.pl

Lutka (ukr. Лютка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie kowelskim. Liczy 227 mieszkańców.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Lutka, położony na linii Kowel – Brześć.

Do 2020 w rejonie starowyżewskim.

Wikipedia


ludlow

w poligrafii: maszyna do odlewania składu drukarskiego


SJP.pl

Geologia:

  • ludlow – epoka (oddział) syluru

Miejscowości w Wielkiej Brytanii:

  • Ludlow – miasto w hrabstwie Shropshire

Miejscowości w USA:

  • Ludlow – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Champaign
  • Ludlow – miasto w stanie Kalifornia, w hrabstwie San Bernardino
  • Ludlow – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Kenton
  • Ludlow – miasto w stanie Maine, w hrabstwie Aroostook
  • Ludlow – miejscowość w stanie Massachusetts, w hrabstwie Hampden
  • Ludlow – wieś w stanie Missouri, w hrabstwie Livingston
  • Ludlow – wieś w stanie Vermont, w hrabstwie Windsor

Wikipedia


ludlum

potocznie: rodzaj powieści przeznaczonej dla mało wymagającego czytelnika


SJP.pl


ludmierzyce

Ludmierzyce (cz. Lidměřice, Ludoměřice, niem. Leimerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Kietrz.

Wikipedia


ludmiliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiły lub z nią związany


SJP.pl


ludmił

imię męskie


SJP.pl

Ludomił, Ludmił – męski odpowiednik słowiańskiego imienia żeńskiego Ludomiła, nienotowany w źródłach staropolskich.

Ludomił imieniny obchodzi 20 lutego i 7 maja.

Wikipedia


ludmiła

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Ludomiła, Ludmiła, Ludzimiła, Ludźmiła – staropolskie imię żeńskie, używane też na pozostałym obszarze słowiańskim, złożone z członów Ludo- ("ludzie, ludziom") i -miła ("miła"). Znaczenie: "miła ludziom". Męskie odpowiedniki: Ludomił, Ludmił. Stało się popularne w XIX wieku, dzięki romansowi "Żelisław i Ludmiła" Leona Potockiego ogłoszonego w Tygodniku Polskim w 1816 roku.

Imienniczki
  • święta Ludmiła, księżna Czech – żona protoplasty rodu Przemyślidów. Babka św. Wacława, żyjąca na przełomie IX i X wieku, zgładzona przez swą synową Drahomirę w trakcie rebelii pogańskiej w Czechach
  • Ludmiła Baranouska
  • Ludmiła Czernych
  • Ludmiła Engquist
  • Ludmiła Gurczenko
  • Ludmiła Hausbrandt
  • Ludmiła Jakubczak
  • Ludmiła Karaczkina
  • Ludmiła Kołczanowa
  • Ludmiła Krakowiecka
  • Ludmiła Łączyńska
  • Ludmiła Marjańska
  • Ludmiła Murawjowa
  • Ludmiła Pawliczenko
  • Ludmiła Pietruszewska
  • Ludmiła Priwiwkowa
  • Ludmiła Putina
  • Ludmiła Roszko
  • Ludmiła Rubleuska
  • Ludmiła Rudienko
  • Ludmiła Siemionowa
  • Ludmiła Skawronska
  • Ludmiła Spiesiwcewa
  • Ludmiła Szaramiet

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cześć, mam na imię Ludmiła i jestem nauczycielką fizyki z Zamościa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ludˈmʲiwa, AS: ludmʹiu̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ludomiła ż., Ludzimiła ż., Ludźmiła ż.

:: zdrobn. Ludka ż., Ludmiłka ż., Miłka ż.

:: fm. Ludmił m., Ludomił m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Miła

Wiktionary


ludmiłek

zdrobnienie od: Ludmił (imię męskie)


SJP.pl


ludmiłka

zdrobnienie od: Ludmił (imię męskie)


SJP.pl


ludmiłkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiłka lub z nim związany


SJP.pl


ludmiłostwo

Ludmił z małżonką; Ludmiłowie


SJP.pl


ludmiłowie

imię męskie


SJP.pl


ludmiłówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Ludmiłówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Dzierzkowice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Dzierzkowice. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 590 mieszkańców.

Wikipedia


ludmiłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiła lub z nim związany


SJP.pl


ludniej

stopień wyższy od przysłówków: ludno, ludnie


SJP.pl


ludniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: ludny


SJP.pl


ludność

ludzie zamieszkujący dany obszar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogół ludzi zamieszkujących dane terytorium

Wiktionary

  • Liczba ludności
  • Ludność Polski
  • Ludność świata
  • Ludność służebna

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ludność miasta podwoiła się w ciągu ostatnich czterdziestu lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈludnɔɕt͡ɕ, AS: ludność

Wiktionary

Powiązane:

 przym. ludnościowy

 rzecz. lud m., ludowość ż.

 czas. zaludniać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) populacja

Wiktionary


ludnościowy

ludność, np. polityka ludnościowa


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący ludności

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludność ż.

Wiktionary


ludny

pełen ludzi, zaludniony


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) posiadający ludność, zaludniony

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lud mrz., ludzik mzw.

Wiktionary


ludobójca

osoba popełniająca masowe morderstwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Komunistyczni ludobójcy nigdy nie zostali osądzeni.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludobójczość ż., ludobójstwo n.

:: fż. ludobójczyni ż.

 przym. ludobójczy

 przysł. ludobójczo

Wiktionary


ludobójczy

związany z ludobójstwem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z ludobójstwem, właściwy ludobójstwu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W lecie 1943 roku rozpoczęła się na szeroką skalę ludobójcza akcja banderowców skierowana przeciwko Polakom.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludobójca mos., ludobójczyni ż., ludobójstwo n.,

Wiktionary


ludobójczyni

kobieta popełniająca masowe morderstwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludobójca mos., ludobójstwo n.

 przym. ludobójczy

Wiktionary


ludobójstwo

morderstwo dokonane na bardzo dużej grupie ludzi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) praw. zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie;

Wiktionary

Ludobójstwo – zbrodnia przeciwko ludzkości, obejmująca celowe wyniszczanie całych lub części narodów, grup etnicznych, religijnych lub rasowych poprzez:

  • fizyczne zabójstwa członków grupy;
  • wstrzymanie urodzeń w obrębie grupy;
  • stworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie;
  • przymusowe odbieranie dzieci.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌludɔˈbujstfɔ, AS: ludobui ̯stfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludobójca m., ludobójczyni ż.

 przym. ludobójczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) eksterminacja, rzad. genocyd

Wiktionary


ludojad

1. zwierzę zjadające ludzi;
2. żarłacz ludojad - wielka, drapieżna ryba z rodziny żarłaczowatych; żarłacz biały, rekin ludojad, rekin biały;
3. przestarzale: człowiek jedzący ludzkie mięso; kanibal, ludożerca, antropofag, androfag


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zwierzę jadające ludzi

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. ludożerca

Wiktionary

Ludojad – kolokwialny termin używany do opisu zwierząt, polujących na ludzi i odżywiających się ich mięsem. Nie jest stosowny w przypadku padlinożerców, mogących żerować na ludzkich zwłokach.

Zbliżone określenie ludożerca stosuje się w odniesieniu do człowieka zajmującego się kanibalizmem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈdɔjat, AS: ludoi ̯at

Wiktionary


ludojadka

kobieta jedząca ludzkie mięso; kanibalka, ludożerczyni


SJP.pl


ludokupstwo

dawniej: kupczenie ludźmi, handel niewolnikami


SJP.pl


ludolf

imię męskie


SJP.pl

Ludolf – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów hlud – sława i wulf – wilk. Oznacza „sławny wilk”. Jednym z jego patronów jest św. Ludolf, biskup z Ratzeburga.

Wystąpiło w języku polskim jako Lutolf w 1257 r. i jako Ludolf w 1265 r.. Współcześnie w Polsce nie występuje.

Ludolf imieniny obchodzi 29 marca i 13 sierpnia.

Żeński odpowiednik: Ludolfina

Wikipedia


ludolfek

zdrobnienie od: Ludolf (imię męskie)


SJP.pl


ludolfina

liczba wyrażająca stosunek długości obwodu koła do długości jego średnicy; pi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. stała matematyczna, równa stosunkowi długości okręgu do jego średnicy;

Wiktionary

  • liczba Pi
  • Ludolfina – imię żeńskie
  • Ludolfina – inna nazwa osiedla Ludolfino w Gdańsku, w dzielnicy Oliwa

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ludolfina to nic innego jak znana już z podstawówki stała π, która pojawia się w wielu dziedzinach matematyki i fizyki. (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌludɔlˈfʲĩna, AS: ludolfʹĩna

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pi, π

Wiktionary


ludolfininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludolfiny lub z nią związany


SJP.pl


ludolfinka

zdrobnienie od: Ludolfina (imię żeńskie)


SJP.pl


ludolfostwo

Ludolf z małżonką; Ludolfowie


SJP.pl


ludolfowie

imię męskie


SJP.pl


ludolfowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludolfa lub z nim związany


SJP.pl


ludolog

specjalista w dziedzinie nauki humanistycznej zajmującej się badaniem gier; groznawca


SJP.pl


ludologia

dziedzina nauki humanistycznej zajmująca się badaniem gier; groznawstwo, game studies


SJP.pl

Ludologia (ang. ludology) lub groznawstwo (ang. game studies) – interdyscyplinarna dziedzina naukowa zajmująca się systematycznym badaniem gier, przede wszystkim z perspektywy nauk humanistycznych i społecznych. Anglojęzyczna nazwa dziedziny wywodzi się od czasopisma „Game Studies”, wydawanego od 2001 roku. Polską wersję terminu, tj. „groznawstwo”, wprowadziła Maria Garda.

Wikipedia


ludoman

człowiek przesadnie idealizujący chłopów i ich życie; chłopoman


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. osoba idealizująca lud wiejski

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludomania ż.

:: fż. ludomanka ż.

 przym. ludomański

Wiktionary


ludomania

przesadna fascynacja wsią i życiem chłopów; ludomaństwo, chłopomania, chłopomaństwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. przesadne zainteresowanie etosem ludu wiejskiego

 (1.2) książk. traktowanie ludu wiejskiego jako warstwy najistotniejszej w społeczeństwie

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. ludoman mos., ludomanka ż., lud mrz.

 przym. ludomański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chłopomania, chłopomaństwo

Wiktionary


ludomański

związany z przesadną fascynacją wsią i życiem chłopów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ludomanią, dotyczący ludomanii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wykład dotyczy ludomańskich motywów twórczości Wyspiańskiego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludoman mos., ludomanka ż., ludomania ż.

Wiktionary


ludomaństwo

przesadna fascynacja wsią i życiem chłopów; ludomania, chłopomania, chłopomaństwo


SJP.pl


ludomir

imię męskie


SJP.pl

Ludomir, Ludomer, Ludmar – staropolskie imię męskie, złożone z członów Ludo- („ludzie”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Być może oznaczało „ten, który ma szacunek ludzi” lub „ten, który zapewnia ludziom pokój”.

Ludomir imieniny obchodzi: 20 lutego, 21 marca, 31 lipca, 10 listopada.

Wikipedia


ludomira

imię żeńskie


SJP.pl

Ludomira – żeński odpowiednik imienia Ludomir, nienotowany w źródłach staropolskich.

Ludomira imieniny obchodzi: 21 marca, 7 maja i 31 lipca.

W 1994 roku imię to nosiło 1002 kobiet w Polsce.

Wikipedia


ludomirczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomirki lub z nią związany


SJP.pl


ludomirek

zdrobnienie od: Ludomir (imię męskie)


SJP.pl


ludomirka

zdrobnienie od: Ludomir (imię męskie)


SJP.pl


ludomirkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomirka lub z nim związany


SJP.pl


ludomirostwo

Ludomir z małżonką; Ludomirowie


SJP.pl


ludomirowie

imię męskie


SJP.pl


ludomirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomira lub z nim związany


SJP.pl


ludomirzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiry lub z nią związany


SJP.pl


ludomił

imię męskie


SJP.pl

Ludomił, Ludmił – męski odpowiednik słowiańskiego imienia żeńskiego Ludomiła, nienotowany w źródłach staropolskich.

Ludomił imieniny obchodzi 20 lutego i 7 maja.

Wikipedia


ludomiła

imię męskie


SJP.pl

Ludomiła, Ludmiła, Ludzimiła, Ludźmiła – staropolskie imię żeńskie, używane też na pozostałym obszarze słowiańskim, złożone z członów Ludo- ("ludzie, ludziom") i -miła ("miła"). Znaczenie: "miła ludziom". Męskie odpowiedniki: Ludomił, Ludmił. Stało się popularne w XIX wieku, dzięki romansowi "Żelisław i Ludmiła" Leona Potockiego ogłoszonego w Tygodniku Polskim w 1816 roku.

Imienniczki
  • święta Ludmiła, księżna Czech – żona protoplasty rodu Przemyślidów. Babka św. Wacława, żyjąca na przełomie IX i X wieku, zgładzona przez swą synową Drahomirę w trakcie rebelii pogańskiej w Czechach
  • Ludmiła Baranouska
  • Ludmiła Czernych
  • Ludmiła Engquist
  • Ludmiła Gurczenko
  • Ludmiła Hausbrandt
  • Ludmiła Jakubczak
  • Ludmiła Karaczkina
  • Ludmiła Kołczanowa
  • Ludmiła Krakowiecka
  • Ludmiła Łączyńska
  • Ludmiła Marjańska
  • Ludmiła Murawjowa
  • Ludmiła Pawliczenko
  • Ludmiła Pietruszewska
  • Ludmiła Priwiwkowa
  • Ludmiła Putina
  • Ludmiła Roszko
  • Ludmiła Rubleuska
  • Ludmiła Rudienko
  • Ludmiła Siemionowa
  • Ludmiła Skawronska
  • Ludmiła Spiesiwcewa
  • Ludmiła Szaramiet

Wikipedia


ludomiłek

zdrobnienie od: Ludomił (imię męskie)


SJP.pl


ludomiłkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiłka lub z nim związany


SJP.pl


ludomiłostwo

Ludomił z małżonką; Ludomiłowie


SJP.pl


ludomiłowie

imię męskie


SJP.pl


ludomiłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiła lub z nim związany


SJP.pl


ludosław

imię męskie


SJP.pl

Ludosław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.

Ludosław imieniny obchodzi 30 listopada.

Wikipedia


ludosława

imię żeńskie


SJP.pl


ludosławczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławy lub z nią związany


SJP.pl


ludosławek

zdrobnienie od: Ludosław (imię męskie)


SJP.pl


ludosławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławy lub z nią związany


SJP.pl


ludosławka

zdrobnienie od: Ludosław (imię męskie)


SJP.pl


ludosławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławka lub z nim związany


SJP.pl


ludosławostwo

Ludosław z małżonką; Ludosławowie


SJP.pl


ludosławowie

imię męskie


SJP.pl


ludosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosława lub z nim związany


SJP.pl


ludowice

Ludowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Ryńsk. Siedziba sołectwa. Według podziału administracyjnego Polski obowiązującego w latach 1975–1998, miejscowość należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 225 mieszkańców. Jest piętnastą co do wolności miejscowością gminy Ryńsk

W Ludowicach znajduje się niewykorzystywany już cmentarz ewangelicki.

Wikipedia


ludowiec

członek stronnictwa ludowego; działacz ludowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. działacz ruchu ludowego, członek lub zwolennik partii chłopskiej

 (1.2) polit. członek partii ludowej (na przykład austriackiej ÖVP, czeskiej KDU-ČSL, szwajcarskich SVP i CVP)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Choć był możliwy do zaakceptowania przez różne siły polityczne, to jednak właśnie dla ludowców, domagających się radykalnej reformy rolnej, kandydatura tego największego w Polsce posiadacza ziemskiego była raczej nie do przyjęcia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lud m., ludowość ż.

 przym. ludowy

 przysł. ludowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) chrześcijański demokrata, chadek

Wiktionary


ludowizna

potocznie: sztuka i kultura ludowa lub inspirowana ludowością


SJP.pl


ludowodemokratyczny

dotyczący demokracji ludowej


SJP.pl


ludowość

zespół cech charakterystycznych dla wsi i wieśniaków; rustykalność, chłopskość, wiejskość


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest ludowe

Wiktionary

Folklor (ang. folk-lore „wiedza ludu”) – symboliczno-artystyczna dziedzina kultury ludowej, mająca charakter wieloskładnikowy, niejednolity i synkretyczny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jego twórczość odznacza się tą niezwykłą ludowością.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lud m., ludność ż., ludowiec mos.

 przym. ludowy

 przysł. ludowo

Wiktionary


ludowy

1. dotyczący wsi i jej mieszkańców, wywodzący się ze wsi, np. pieśń ludowa; wiejski, chłopski, wieśniaczy, rustykalny;
2. przeznaczony dla ogółu ludności, np. zabawa ludowa; powszechny, ogólny, masowy;
3. związany z ludem, pracującą grupą społeczną, zwłaszcza z robotnikami i chłopami, np. ruch ludowy; chłopski, robotniczy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pochodzący od ludu

 (1.2) przeznaczony dla ludu, powszechny

 (1.3) dotyczący obszarów wiejskich i chłopów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mądrość ludowa mówi, że jeśli wyje pies, to znaczy, że w pobliżu leży trup.

 (1.3) Moda na zdrową żywność i ludowe zdobnictwo daje realne szanse na dalszy rozwój bednarstwa w regionie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈdɔvɨ, AS: ludovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lud m., ludowiec mos., ludowość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) chłopski, rolniczy; daw. włościański, kmiecy

Wiktionary


ludowładca

osoba mająca władzę nad ludem


SJP.pl


ludowładczy

ludowładztwo; demokratyczny, ludowładny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ludowładztwem, dotyczący ludowładztwa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludowładztwo n.

Wiktionary


ludowładny

1. taki, w którym rządy sprawuje lud; ludowładczy, demokratyczny;
2. dawniej: mający władzę nad ludem


SJP.pl


ludowładztwo

rządy sprawowane przez lud; demokracja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. forma rządów sprawowanych przez wszystkich obywateli

Wiktionary

Demokracja (gr. dḗmos „lud”, krátos „władza” – dosł. „rządy ludu, ludowładztwo”) – jeden z typów ustroju państwa, zakładający udział obywateli w sprawowaniu władzy.

Demokracja ma swój początek w starożytnej Grecji. Znaczący wkład w rozwój demokracji miał także starożytny Rzym oraz kultura Zachodu (Europa, Ameryka Północna i Południowa).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. ludowładczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) demokracja

Wiktionary


ludożerca

człowiek, zwykle członek pierwotnego plemienia, jedzący ludzkie mięso; kanibal, ludojad, antropofag, androfag


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek zjadający mięso ludzkie

Wiktionary

Ludojad – kolokwialny termin używany do opisu zwierząt, polujących na ludzi i odżywiających się ich mięsem. Nie jest stosowny w przypadku padlinożerców, mogących żerować na ludzkich zwłokach.

Zbliżone określenie ludożerca stosuje się w odniesieniu do człowieka zajmującego się kanibalizmem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌludɔˈʒɛrt͡sa, AS: ludožerca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludożerstwo n.

:: fż. ludożerczyni ż.

 przym. ludożerczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) książk. antropofag, kanibal; daw. ludojad

Wiktionary


ludożerczy

przymiotnik

 (1.1) właściwy ludożercy

 (1.2) przen. nastawiony na wyniszczenie ludzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Zbudowany na niesprawiedliwości, oszustwie, bezbożnictwie, deprawacji – ludożerczy system kapitalizmu państwowego doprowadził bogaty do niedawna kraj do zupełnej ruiny (…)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludożerca mos., ludożerczyni ż., ludożerstwo n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kanibalski

Wiktionary


ludożerczyni

kobieta jedząca ludzkie mięso; kanibalka, ludojadka


SJP.pl


ludożerstwo

zwyczaj rytualnego zjadania mięsa ludzkiego przez innych ludzi, do niedawna spotykany u niektórych ludów Afryki, Indonezji, Oceanii i wysp Morza Karaibskiego; kanibalizm, antropofagia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jedzenie mięsa ludzkiego przez innych ludzi

Wiktionary

Kanibalizm – praktyka zjadania osobników własnego gatunku, dość rozpowszechniona w naturze. Występuje w wielu grupach zwierząt, m.in. u owadów, pajęczaków, ryb, płazów i ptaków, bardzo rzadko u ssaków. Może się nasilić ze względu na zbytnie zagęszczenie populacji lub w następstwie głodu. Do najbardziej znanych zwierząt praktykujących kanibalizm należą modliszki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wiele jest przyczyn, dla których uprawia się ludożerstwo. Spożycie ludzkiego mięsa może być częścią ceremonii ku czci zmarłych lub magicznych obrzędów wojennych, w których trakcie męstwo i inne cnoty poległego wroga wchłaniane są przez zwycięzców.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌludɔˈʒɛrstfɔ, AS: ludožerstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludożerca m., ludożerka ż., ludożerczyni ż.

 przym. ludożerczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kanibalizm; nauk. antropofagia

Wiktionary


ludoznawca

specjalista w dziedzinie nauki o powstawaniu, rozwoju i zróżnicowaniu kultur różnych ludów; etnograf, kulturoznawca, kulturolog


SJP.pl


ludoznawczy

1. dotyczący działu etnologii zajmującego się badaniem powstawania, rozwoju i zróżnicowania kultur różnych ludów; etnograficzny, kulturoznawczy, kulturologiczny;
2. dotyczący nauki badającej kulturę mieszkańców wsi


SJP.pl


ludoznawczyni

specjalistka w dziedzinie nauki o powstawaniu, rozwoju i zróżnicowaniu kultur różnych ludów; etnografka, kulturoznawczyni, kobieta kulturolog


SJP.pl


ludoznawstwo

1. dział etnologii zajmujący się badaniem powstawania, rozwoju i zróżnicowania kultur różnych ludów; etnografia, kulturoznawstwo, kulturologia;
2. nauka badająca kulturę mieszkańców wsi


SJP.pl

Ludoznawstwo – amatorskie prace badawcze nad folklorem i kulturą ludową. Termin ten powstał w Niemczech pod koniec XVIII wieku i oznaczał „naukowe badanie ludu niemieckiego”. W polskiej nauce termin ten pojawił się w XIX wieku, a rozumiano go jako badanie kultury niższych warstw w społeczeństwach zróżnicowanych klasowo. Badania te, polegające na gromadzeniu, porządkowaniu i systematyzacji materiałów źródłowych, nie opierały się na świadomie przyjętych założeniach teoretycznych i metodologicznych, co odróżnia je od badań stricte etnograficznych (etnologicznych). Mimo to niekiedy termin „ludoznawstwo” stosowany był zamiennie z terminem „etnografia”.

Wikipedia


ludus

zabawa jako jedna z podstawowych form aktywności ludzkiej, zwłaszcza poddana konwencjom i regułom


SJP.pl

  • Ludus (widowisko) – (łac. ludus = gra, widowisko, zabawa, rozrywka) – nazwa widowisk w starożytnym Rzymie oraz w średniowieczu i w czasach wczesnonowożytnych;
  • Luduş – miasto w rumuńskim Siedmiogrodzie;
  • Ludus Magnus lub Wielka Szkoła Gladiatorska – największa gladiatorska arena w Rzymie, zbudowana przez cesarza Domicjana (81-96);
  • Ludus de Antichristo – dramat liturgiczny z ok. 1160, zawierający ostrzeżenie przed Antychrystem;
  • Ludus latrunculorum – starorzymska gra planszowa
  • Ludus tonalis – cykl utworów fortepianowych Paula Hindemitha.

Wikipedia


ludvig

obce imię męskie


SJP.pl


ludwichowo

4 miejscowości w Polsce:

  • Ludwichowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. grudziądzkim, w gminie Łasin
  • Ludwichowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Cekcyn
  • Ludwichowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Kęsowo
  • Ludwichowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Lubawa

Wikipedia


ludwicki

nazwisko


SJP.pl


ludwiczak

nazwisko


SJP.pl


ludwiczek

zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od Ludwik

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wyprowadziłeś suczkę pana Ludwiczka?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ludwik mos., Ludwika ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Ludwik

Wiktionary


ludwiczka

zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś


SJP.pl


ludwiczkowie

zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś


SJP.pl


ludwiczkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiczka lub z nim związany


SJP.pl


ludwiczuk

nazwisko


SJP.pl


ludwiczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiki lub z nią związany


SJP.pl


ludwig

nazwisko


SJP.pl

Ludwik – imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słowa oznaczającego „głośny”, „sławny”. Jest wersją rozwojową frankońskiego imienia Chlodwig. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'.

Żeńskie formy: Ludwika, Luiza

Ludwik imieniny obchodzi: 12 lutego, 28 kwietnia, 30 kwietnia, 24 maja, 12 czerwca, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 25 sierpnia, 8 października i 9 listopada.

Wikipedia


ludwik

1. mebel wykonany we Francji w okresie panowania Ludwika XIV, XV i XVI;
2. złota moneta francuska bita od połowy XVII do początków XX wieku; luidor;
3. płyn do mycia naczyń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Ludwik – imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słowa oznaczającego „głośny”, „sławny”. Jest wersją rozwojową frankońskiego imienia Chlodwig. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'.

Żeńskie formy: Ludwika, Luiza

Ludwik imieniny obchodzi: 12 lutego, 28 kwietnia, 30 kwietnia, 24 maja, 12 czerwca, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 25 sierpnia, 8 października i 9 listopada.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wielu królów francuskich miało na imię Ludwik.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈludvʲik, AS: ludvʹik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ludwika ż.

:: zdrobn. Ludwiczek m.

Wiktionary


ludwika

1. mebel wykonany we Francji w okresie panowania Ludwika XIV, XV i XVI;
2. złota moneta francuska bita od połowy XVII do początków XX wieku; luidor;
3. płyn do mycia naczyń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż., odpowiednik męskiego imienia Ludwik;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Ludwik

Wiktionary

Ludwika – żeński odpowiednik imienia Ludwik, pochodzenia germańskiego. Średniowieczne źródła potwierdzają wystąpienie w języku polskim w 1476.

Innym żeńskim odpowiednikiem imienia Ludwik jest Luiza. Zdrobnienia: Ludka, Ludwinia, Ludwisia, Lusia, Luśka.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przywieźliśmy Ludwice przybory toaletowe i ręcznik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ludwik m., ludwik mrz., Ludwiczek mos.

Wiktionary


ludwikostwo

Ludwik z małżonką; Ludwikowie


SJP.pl


ludwikowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ludwikowicami, dotyczący Ludwikowic

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ludwikowice nmos.

Wiktionary


ludwikowie

imię męskie


SJP.pl


ludwikowo

Miejscowości i ich części

w Polsce
  • Ludwikowo – część Legnicy
  • Ludwikowo – część miasta Bydgoszcz
  • Ludwikowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Kcynia
  • Ludwikowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Bytoń
  • Ludwikowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Dobre
  • Ludwikowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Stara Biała
  • Ludwikowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Joniec
  • Ludwikowo – osada w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna
  • Ludwikowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, sołectwo Baranowo (powiat mrągowski)
  • Ludwikowo – osada w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Czerwonak
  • Ludwikowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Mosina
  • Ludwikowo – osada w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Szamotuły
  • Ludwikowo – przysiółek wsi Wyszakowo w woj. wielkopolskim, w pow. średzkim, w gminie Zaniemyśl
  • Ludwikowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. śremskim, w gminie Brodnica
  • Ludwikowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Wągrowiec

Wikipedia


ludwikowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwika lub z nim związany


SJP.pl


ludwikowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwika lub z nim związany


SJP.pl


ludwin

wieś w Polsce


SJP.pl

Ludwin, Lutwin, Lidwin – imię męskie pochodzenia germańskiego nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie Lutwin (w XIII wieku). Pierwszy człon wiąże się z germ. leudi — „lud, ludzie”, stwniem. liuti — „członkowie zgromadzenia ludowego”; liut — „lud”, śrwniem. liute, stsas. liud(i) — „ludzi”, zaś drugi, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza „przyjaciel”. Imię to można rozumieć jako „przyjaciel ludzi”.

Wikipedia


ludwina

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Ludwina – imię żeńskie

Wikipedia


ludwinczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiny lub z nią związany


SJP.pl


ludwinia

zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)


SJP.pl


ludwiniak

nazwisko


SJP.pl


ludwiniec

Ludwiniec – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Pakość.

Wikipedia


ludwininy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiny lub z nią związany


SJP.pl


ludwinka

zdrobnienie od: Ludwina (imię żeńskie)


SJP.pl


ludwinów

miasto na Litwie


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 36, w tym 26 podstawowych
  • Ludwinów – część miasta Kraków, w dzielnicach VIII Dębniki i XIII Podgórze
  • Ludwinów – część miasta Poniatowa
  • Ludwinów – część miasta Warszawa, w dzielnicy Ursynów
  • Ludwinów – kolonia w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Konstantynów
  • Ludwinów – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Leśna Podlaska
  • Ludwinów – kolonia w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Chełm
  • Ludwinów – wieś w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Dorohusk
  • Ludwinów – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Borzechów
  • Ludwinów – część wsi Niedrzwica Kościelna w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Niedrzwica Duża
  • Ludwinów – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Niemce
  • Ludwinów – wieś w woj. lubelskim, w pow. łęczyńskim, w gminie Cyców
  • Ludwinów – część wsi Świder w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Wola Mysłowska
  • Ludwinów – część wsi Kocianów w woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Poniatowa
  • Ludwinów – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Nałęczów
  • Ludwinów – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Sławno
  • Ludwinów – kolonia w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Ładzice
  • Ludwinów – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieruszowskim, w gminie Łubnice
  • Ludwinów – część wsi Charsznica w woj. małopolskim, w pow. miechowskim, w gminie Charsznica
  • Ludwinów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim, w gminie Jakubów
  • Ludwinów – przysiółek wsi Bierwiecka Wola w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Jedlińsk
  • Ludwinów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Kowala
  • Ludwinów – część wsi Chomentów-Puszcz w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Skaryszew
  • Ludwinów – kolonia w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Jabłonna Lacka
  • Ludwinów – część wsi Chądzyń w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Sterdyń,
  • Ludwinów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. węgrowskim, w gminie Liw
  • Ludwinów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. wołomińskim, w gminie Dąbrówka
  • Ludwinów – zniesiona nazwa osady w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Koniecpol
  • Ludwinów – wieś w woj. śląskim, w pow. myszkowskim, w gminie Niegowa
  • Ludwinów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Solec-Zdrój
  • Ludwinów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów
  • Ludwinów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz
  • Ludwinów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Wodzisław
  • Ludwinów – osada leśna w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Gowarczów
  • Ludwinów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. włoszczowskim, w gminie Włoszczowa
  • Ludwinów – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. jarocińskim, w gminie Żerków
  • Ludwinów – osada w woj. wielkopolskim, w pow. krotoszyńskim, w gminie Koźmin Wielkopolski

Wikipedia


ludwinowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ludwinowem, dotyczący Ludwinowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ludwinów m.

Wiktionary


ludwiński

związany z Ludwinem


SJP.pl


ludwiś

zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)


SJP.pl


ludwisarka

ludwisarz


SJP.pl

Patrz:

ludwisarz

ludwisarnia

warsztat pracy ludwisarza (puszkarza, rzemieślnika trudniącego się odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); puszkarnia


SJP.pl

Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.

Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.

Wikipedia


ludwisarski

związany w jakiś sposób z ludwisarstwem (puszkarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu) lub z ludwisarzem; puszkarski


SJP.pl


ludwisarstwo

rzemiosło artystyczne, odlewanie i obróbka przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu; puszkarstwo


SJP.pl

Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.

Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.

Wikipedia


ludwisarz

rzemieślnik trudniący się ludwisarstwem (puszkarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); puszkarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzemieślnik odlewający przedmioty z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu;

Wiktionary

Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.

Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ludwisarze zajmowali się odlewaniem m.in. dzwonów i posągów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ludˈvʲisaʃ, AS: ludvʹisaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludwisarstwo n., ludwisarnia ż.

 przym. ludwisarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) brązownik, puszkarz, hist. rodgisar, hist. lodgisar

Wiktionary


ludwisia

zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)


SJP.pl


ludwisiak

nazwisko


SJP.pl


ludwisiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwisi lub z nią związany


SJP.pl


ludwisiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwisia lub z nim związany


SJP.pl


ludwiżanka

nazwisko


SJP.pl

Barbara Ludwiżanka (ur. 24 stycznia 1908 w Stanisławowie, zm. 26 października 1990 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Wikipedia


ludyczność

skłonność do zabaw, rozrywek itp.; ludyzm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest ludyczne; cecha tych, którzy są ludyczni

Wiktionary

Ludyczność (łac. ludus – zabawa, gra) – cecha literatury pięknej polegająca na jej zdolności do zaspokajania potrzeby rozrywki. Jest główną cechą kultury masowej. Funkcję tę realizują różne dzieła i gatunki takie jak bajka, farsa, komedia, melodramat, satyra itp.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. ludyczny

 przysł. ludycznie

Wiktionary


ludyczny

dotyczący zabawy, rozrywki; zabawowy, rozrywkowy, bawiący


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który dotyczy gier, zabaw

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈdɨt͡ʃnɨ, AS: ludyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludyczność ż.

Wiktionary


lüdyjski

język lüdyjski - język z rodziny języków uralskich z grupy fińskiej; język ludikowski


SJP.pl


ludyzm

skłonność do zabaw, rozrywek itp.; ludyczność


SJP.pl


ludzie

zbiorowisko ludzkie, tłum, ludzie (odmiana "luda" potoczna, np. "Nie pomieści się tu tyle luda.")


SJP.pl

Człowiek (Homo) – rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny Homininae, będącego w obrębie rodziny człowiekowatych (Hominidae). Dzieli się on na współcześnie żyjącego człowieka rozumnego (Homo sapiens) oraz już wymarłe w gatunki człowieka zręcznego (Homo habilis), wyprostowanego (Homo erectus) i neandertalskiego (Homo neanderthalensis).

Wikipedia


ludzik

ludek;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) lekceważąco o człowieku

 (1.2) figurka człowieka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludziska, ludzina ż., lud m., ludzie mos., ludzkość ż., ludzisko n., odludzie n., ludek M.

 przym. ludzki, ludny, odludny

 przysł. ludzko, ludnie, odludnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) człowieczek, ludek

 (1.2) ludek

Wiktionary


ludzina

żartobliwie: ludzkie mięso


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. ludzkie mięso jako pożywienie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Badacze naszej przeszłości twierdzą, że ślady praktyk kanibalistycznych nosimy w swoich genach do dziś. O tym, że nie gardziliśmy ludziną, świadczy dziś na przykład nasza duża odporność na chorobę szalonych krów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludzie nmos., ludzkość ż., ludzik m.

 przym. ludzki

 przysł. ludzko, po ludzku

Wiktionary


ludziowstręt

żartobliwie: niechęć do obcowania z ludźmi


SJP.pl


ludziska

1. poufale, życzliwie, pobłażliwie, ze współczuciem lub protekcjonalnie o ludziach
2. rzadziej: źli ludzie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) poufale o ludziach

 (1.2) lekcew. o ludziach

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wpuść ich, niech się ludziska ogrzeją.

 (1.2) Ludziska się rzucili, jakby co za darmo rozdawali.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. ludzki

 rzecz. ludzie lm., ludzik mzw.

 przysł. po ludzku

Wiktionary


ludzisko

wieś w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim


SJP.pl

Ludzisko – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Janikowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Wikipedia


ludzisław

imie męskie


SJP.pl

Ludosław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.

Ludosław imieniny obchodzi 30 listopada.

Wikipedia


ludzisławek

zdrobnienie od: Ludzisław (imię męskie)


SJP.pl


ludzisławice

Ludzisławice (niem. Louisenaue)) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Santok.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Wikipedia


ludzisławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludzisławka lub z nim związany


SJP.pl


ludzisławostwo

Ludzisław z małżonką; Ludzisławowie


SJP.pl


ludzisławowie

imie męskie


SJP.pl


ludzisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludzisława lub z nim związany


SJP.pl


ludzki

1. dotyczący człowieka, należący do człowieka;
2. odpowiedni dla ludzi, godny ludzi, porządny;
3. zgodny z naturą człowieka


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do wytworów rąk lub umysłu człowieka

 (1.2) cecha charakterystyczna dla poczynań lub dążeń człowieka

 (1.3) przen. humanitarny, dobry

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wytwory rąk ludzkich nie zawsze są dobrze wykorzystywane przez ludzkie dzieci.

 (1.2) Ludzkie działania bywają nieludzkie.

 (1.2) Gdy głupcy, obdarzeni wielką aktywnością, znajdują – w ułożyskowaniu określonych antagonizmów klasowych i narodowych resentymentów – posłuch głupców mniej aktywnych, gotowych pójść za tym, „kto poprowadzi” – może się zrodzić z takiego „wzmocnienia” zło, nie piekielne co prawda, bo czysto ludzkie, lecz nie mniej przez to zgubne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlut͡sʲci, AS: lucʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. człowiek mos., ludziska, ludzkość ż., ludzik mrz., ludzina ż.

 przym. wewnątrzludzki

 przysł. ludzko, po ludzku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) człowieczy

Wiktionary


ludzko

przysłówek

 (1.1) na sposób ludzki

Wiktionary

Powiązane:

 przym. ludzki

 rzecz. ludzik mzw., ludzina ż.

 przysł. po ludzku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) człowieczo, po ludzku

Wiktionary


ludzkość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie

 (1.2) natura człowieka, która jest utożsamiana z dobrymi cechami ludzi

Wiktionary

Ludzkość – pojęcie oznaczające zarówno wszystkich przedstawicieli gatunku człowiek rozumny, zamieszkujących Ziemię, jak również naturę ludzką, której przypisywane są pozytywne wartości (jak dobroć, życzliwość, szlachetność).


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niewolnictwo było normą w większości znanych cywilizacji w historii ludzkości.

 (1.1) Od dawnych bowiem czasów marzeniem ludzkości było wzbicie się w powietrze, potem zaś na Księżyc lub Marsa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlut͡skɔɕt͡ɕ, AS: luckość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ludzina ż., ludzik mrz., człowiek mos., lud m., ludzie m.

 lm.

 przym. ludzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rodzaj ludzki

 (1.2) człowieczeństwo

Wiktionary


ludźmierski

przymiotnik od: Ludźmierz


SJP.pl


ludźmierz

wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


SJP.pl

Ludźmierz – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ.

Wikipedia


lues

przewlekła choroba weneryczna szerząca się głównie drogą kontaktu płciowego, atakująca wszystkie narządy; kiła; syfilis; przymiot (dawniej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. kiła, syfilis

Wiktionary

Kiła (łac. lues, syphilis, stgr. σύφλος syphlos, „brudny”) – infekcja przenoszona głównie drogą płciową, wywoływana przez krętka bladego (łac. Treponema pallidum ssp. pallidum). Do zakażenia może również dojść drogą przezłożyskową.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) choroba

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łacina|lues.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|kiła.

źródła.

== lues (język francuski.) ==

wymowa.

 IPA3|ly.

 audio|LL-Q150 (fra)-Lepticed7-lues.wav.

znaczenia.

forma czasownika|fr.

 (1.1) ż. lm. participe passé|lire|.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈluwɛs, AS: lues

Wiktionary


luetyczka

kobieta chora na lues


SJP.pl


luetyk

mężczyzna chory na lues


SJP.pl


lufa

1. część broni palnej o kształcie rury;
2. potocznie: najniższy stopień szkolny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale;

 (1.2) uczn. ocena niedostateczna, jedynka

 (1.3) grub. piękna dziewczyna

 (1.4) pot. duży kieliszek wódki

 (1.5) środ. alpinistyczne ekspozycja, przepaść

 (1.6) pot. stan upicia się, upojenia alkoholowego

 (1.7) pot. męski narząd płciowy

 (1.8) pot. rurka do palenia narkotyków

 (1.9) pot. mocny cios pięścią

Wiktionary

Lufa – zasadnicza część broni palnej, umożliwiająca nadanie pociskowi jednocześnie ruchu postępowego i obrotowego (lufy gwintowane i poligonalne) lub tylko postępowego (lufy gładkościenne) w odpowiednim kierunku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Szeryf w milczeniu patrzył na zabitego bandytę, po czym zdmuchnął dym wydobywający się z lufy jego rewolweru i włożył broń do kabury.

 (1.2) Kiedy chcesz poprawiać tę lufę z matematyki?

 (1.4) Jak mnie rwie. Polej lufę bo nie wyrobię.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlufa, AS: lufa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. lufka ż.

 przym. lufowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.4) setka

 (1.6) bomba, śruba, faza, dym

 (1.7) penis

 (1.9) fanga

Wiktionary


lufar

gatunek morskiej ryby okoniokształtnej; tasergal, skrzelołusk


SJP.pl

Lufar, skrzelołusk, tasergal (Pomatomus saltatrix) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej, jedyny przedstawiciel rodzaju Pomatomus oraz rodziny lufarowatych (Pomatomidae).

Wikipedia


lufcik

niewielka część okna, dająca się oddzielnie otwierać; wietrznik; wywietrznik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) otwieralna część w skrzydle okna umożliwiająca wietrzenie pomieszczenia

Wiktionary

Lufcik – niewielka część skrzydła okiennego, dająca się oddzielnie otwierać.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) I litościwa dziewczynka otworzyła lufcik i wpuściła do pokoju drżącego z zimna Maciusia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luft mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wywietrznik, oberluft, wietrznik

Wiktionary


lufengozaur

rodzaj roślinożernego dinozaura z rodziny masospondyli


SJP.pl

Lufengozaur (Lufengosaurus) – roślinożerny dinozaur z grupy prozauropodów, spokrewniony z masospondylem.

Inne nazwy:
Lufengocephalus
Tawasaurus

Znaczenie jego nazwy - jaszczur z Lufeng

Wikipedia


luffa

roślina zielna jednoroczna z rodziny dyniowatych; gąbczak; trukwa


SJP.pl

Trukwa, gąbczak (Luffa Mill.) – rodzaj jednorocznych pnączy z rodziny dyniowatych. Obejmuje 9 gatunków występujących na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej i subtropikalnej.

Wikipedia


lufka

1. zdrobnienie od: lufa;
2. potocznie: szklana cygarniczka; fifka


SJP.pl

Lufka, fifka (rzadziej cygarniczka lub dulawka, niegdyś także munsztuczek) – w najprostszym wykonaniu rurka kilkumilimetrowej średnicy i kilku- lub kilkunastocentymetrowej długości; na jednym z końców mocowany jest papieros (zazwyczaj w tym miejscu rurka jest nieco rozszerzona, dzięki czemu można do niej włożyć koniec papierosa), a drugi służy palaczowi za ustnik (bywa w tym miejscu często nieco spłaszczona i zaopatrzona w niewielkie zgrubienie ułatwiające trzymanie lufki w zębach).

Wikipedia


lufowy

przymiotnik od: lufa (część broni palnej)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lufą, dotyczący lufy (tylko w znaczeniu: „część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale”)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lufa ż., lufka ż.

Wiktionary


luft

1. przestarzale: przewód odprowadzający dym z pieca; potocznie: do luftu - do niczego, nic nie warte;
2. przestarzale: powietrze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. okrągły dekiel do spuszczania pary z pieca piekarniczego w celu regulacji temperatury

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. reg-pl|Poznań. powietrze

Wiktionary

Luft (polska forma żeńska: Luft/Luftowa; liczba mnoga: Luftowie) – niemieckie nazwisko. W polskim tłumaczeniu oznacza ono "Powietrze". Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 127 osób.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luft, AS: luft

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. lufcik m.

Wiktionary


luftbalón

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lotn. balon

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|balón.

Wiktionary


lufthansa

niemieckie linie lotnicze


SJP.pl

Lufthansa (Deutsche Lufthansa AG) – niemiecki narodowy przewoźnik lotniczy, z siedzibą w Kolonii. Główna baza Lufthansy znajduje się we Frankfurcie nad Menem przy międzynarodowym porcie lotniczym pełniącym jednocześnie funkcję głównego węzła komunikacyjnego Lufthansy, zaś drugim jest międzynarodowy port lotniczy w Monachium.

Wikipedia


luftować

dawniej:
1. umożliwiać dostęp świeżego powietrza; przewietrzać;
2. luftować się - przewietrzać się, przebywać na świeżym powietrzu; spacerować


SJP.pl


luftwaffe

niemieckie siły lotnicze


SJP.pl

Wikipedia


lugano

1. jezioro w Szwajcarii i we Włoszech;
2. miasto w Szwajcarii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowo-wschodniej Szwajcarii;

Wiktionary

Lugano (lmo. Lügàn, niem. Lauis, rm. Ligiaun) – największe miasto oraz gmina w południowo-wschodniej Szwajcarii, we włoskojęzycznym i faktycznie w większości lombardzkojęzycznym kantonie Ticino, graniczącym z Włochami, siedziba administracyjna zarówno okręgu (distretto) Lugano, jak i powiatów (circolo) Lugano est, Lugano nord, oraz ovest. Leży nad jeziorem Lago di Lugano. 4 kwietnia 2004 do miasta przyłączono gminy Breganzona, Cureggia, Davesco-Soragno, Gandria, Pambio-Noranco, Pazzallo, Pregassona i Viganello, 20 kwietnia 2008 gminy Barbengo, Carabbia i Villa Luganese, a 14 kwietnia 2013 gminy Bogno, Cadro, Carona, Certara, Cimadera, Sonvico i Valcolla.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mieszkając w Lugano, często jeździliśmy na narty.

Wiktionary


lugduński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. związany z Lugdunem, dotyczący Lugdune (współcz. Lyon)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lugdun mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. lioński

Wiktionary


luger

lugier;
1. statek rybacki do łowienia przy użyciu sieci dryfujących; dryfter;
2. statek posiadający ożaglowanie lugrowe


SJP.pl

  • Georg Luger – austriacki konstruktor broni
  • Luger – potoczna nazwa pistoletu Parabellum
  • lugier (luger) – typ żaglowca
  • lugier (luger) – mały statek rybacki

Zobacz też:

  • Lugrotrawler

Wikipedia


lugier

luger;
1. statek rybacki do łowienia przy użyciu sieci dryfujących; dryfter;
2. statek posiadający ożaglowanie lugrowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. niewielki żaglowiec o skośnych żaglach, z ostatnim żaglem wysuniętym za rufę

 (1.2) ryb. niewielki statek rybacki do połowów sieciami dryfującymi

Wiktionary

  • lugier – typ żaglowca
  • lugier – typ statku rybackiego

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈluɟɛr, AS: luǵer

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lugrowy

 rzecz. lugrotrawler ż.

Wiktionary


lugol

[czytaj: lugol lub liGOL] nazwisko, np. Jean Guillaume Auguste Lugol (1788 - 1851), lekarz francuski, wynalazca płynu nazwanego jego nazwiskiem, stosowanego w niektórych chorobach tarczycy


SJP.pl

Jean Guillaume Auguste Lugol (ur. 18 sierpnia 1788 w Montauban, zm. 16 września 1851 w Neuilly-sur-Seine) (według niektórych źródeł urodzony w 1786) – lekarz francuski, który m.in. w latach 1823–1829 opracował i udoskonalił metodę leczenia wola (powiększenia tarczycy) przy pomocy roztworu jodku potasu i samego jodu, zwanego od jego nazwiska płynem Lugola. W latach 1829–1834 napisał także cztery opracowania na temat gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych (skrofułów).

Wikipedia


lugrotrawler

statek rybacki przystosowany do połowu ryb pławnicami i włokiem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ryb. motorowy statek rybacki łowiący sieciami dryfującymi, mniejszy od trawlera;

Wiktionary

Lugrotrawler – statek rybacki powstały z połączenia trawlera z lugrem. Przystosowany do połowów zarówno (za pomocą włoków i pławnic) ryb dennych, jak i pelagicznych (pływających w toni wodnej).

Lugrotrawler jest zazwyczaj mniejszy od trawlera, a od lugra różni się głównie większą mocą silnika potrzebną do trałowania. Możliwość połowu tymi dwiema metodami pozwala na użytkowanie i połowy z tego typu statków przez cały rok.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌluɡrɔˈtrawlɛr, AS: lugrotrau̯ler

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lugier m.

Wiktionary


lugrowy

przymiotnik od: lugier, luger (żagiel lugrowy)


SJP.pl


lugubre

określenie wykonawcze: ponuro, posępnie


SJP.pl


luidor

złota moneta francuska bita od 1690 roku; ludwik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) daw. numizm. złota moneta bita we Francji;

Wiktionary

Luidor (ludwik, fr. Louis d'or) – złota moneta francuska wprowadzona przez Ludwika XIII w 1640 r. Była wzorowana na hiszpańskim pistolu. Luidora bito we Francji do 1793 r.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na awersie luidorów umieszczano podobiznę panujących władców francuskich.

 (1.1) Ja widzę rzeczy wielkie, i piękne i śmiałe, / Która ludzkość mizerna, rachityczna, chora, / Chwyta z obrzydliwością w swoje ręce małe / I przerabia na rubla, gwineę, luidora!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ludwik

Wiktionary


luigi

Luigi (jap. ルイージ Ruīji; znany także jako Super Luigi) – fikcyjna postać z gier komputerowych, stworzona przez japońskiego twórcę gier Shigeru Miyamoto. Z pochodzenia jest Włochem.

Jest młodszym bratem Mario. Pierwszy raz pojawił się w grze Mario Bros. w roku 1983.

Wikipedia


luis

Holandia:

  • Luis Paula – osada (buurt) w Willemstadzie, w kraju autonomicznym Curaçao

Osoby:

  • Luis – hiszpański piłkarz

Inne:

  • Luis – huragan
  • Luis – hiszpańskie imię męskie
  • Luis – amerykański serial telewizyjny
  • De Luis – holenderski związek grafików

Zobacz też:

  • Jan Luis
  • Louis

Wikipedia


luiza

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Luiza – żeński odpowiednik imienia Ludwik.Zobacz też: Ludwika.

Luiza obchodzi imieniny: 25 sierpnia.

Znane osoby noszące imię Luiza:

  • Edyta Luiza Cavell – brytyjska pielęgniarka z okresu I wojny światowej
  • Fryderyka Luiza z Hesji-Darmstadt – królowa Prus
  • Helena Luiza Elżbieta Mecklenburg-Schwerin – księżniczka Mecklenburg-Schwerin
  • Karolina Burbon-Sycylijska (Maria Karolina Ferdynanda Luiza Burbon-Sycylijska, Księżna de Berry) – najstarsza córka Franciszka I Burbona
  • Lovisa (królowa Danii) (Luiza Józefina Eugenia) – królowa Danii, księżniczka Szwecji i Norwegii
  • Louise Brown – pierwsze dziecko zrodzone z probówki
  • Luiza Charlotta Oldenburg – księżniczka duńska
  • Luiza z Hesji-Kassel – księżniczka Hesji-Kassel
  • Luiza Julianna Orańska – księżniczka orańska
  • Luiza Karolina Hessen-Kassel – księżniczka Hessen-Kassel
  • Luiza Łańcuchowska – polska lekkoatletka, sprinterka
  • Luiza Małgorzata, księżna Connaught – księżniczka pruska
  • Luiza Marcińczyk – mazurska pieśniarka ludowa
  • Luiza Maria Amelia Teresa Sycylijska – księżniczka Obojga Sycylii
  • Luiza Oldenburg – księżniczka duńska i norweska
  • Luiza Pruska (Ludwika Meklemburska Nikloting)
  • Luiza Xhuvani – albańska aktorka
  • Luiza Złotkowska – polska panczenistka
  • Louise Veronica Ciccone – czyli Madonna, amerykańska piosenkarka
  • Louisa Johnson – brytyjska piosenkarka
  • Maria Luiza Burbon-Parmeńska – królowa Bułgarii
  • Maria Luiza Hohenzollern-Sigmaringen – księżniczka Hohenzollern-Sigmaringen, hrabina Flandrii
  • Marie-Thérèse-Louise de Savoie-Carignan – arystokratka, przyjaciółka Marii Antoniny, królowej Francji
  • Wiktoria Luiza Pruska – księżniczka Hannoweru i Brunszwiku
  • Wilhelmina Luiza z Hesji-Darmstadt – wielka księżna Rosji
  • Zofia Luiza Wirtemberska – księżniczka wirtemberska, margrabina Bayreuth
  • Luiza von Sack – współzałożycielka kopalni Charlotte (obecnie Rydułtowy-Anna)
  • Luísa Sobral – portugalska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wybraliśmy się z ciotką Luizą do Bredy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈjiza, AS: lui ̯iza

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* łotewski: (1.1) Luīze ż., Lavīze ż.

* niemiecki: (1.1) Luisa ż., Louisa ż.

* rosyjski: (1.1) Люиза ż., Луиза ż., Луиса ż., Людвика ż., Людовика ż., Ловиса ż.

* włoski: (1.1) Luisa ż.

źródła.

== Luiza (język portugalski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|portugalski|ż. Luiza

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


luizczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luizy lub z nią związany


SJP.pl


luiziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Luizy lub z nią związany


SJP.pl


luizjana

stan w USA


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stan Stanów Zjednoczonych Ameryki;

 (1.2) hist. kolonia francuska w Ameryce Północnej w XVII i XVIII w.;

Wiktionary

Luizjana (ang. Louisiana; wym. /luːˌiːziˈænə/) – stan na południu Stanów Zjednoczonych, u ujścia rzeki Missisipi do Zatoki Meksykańskiej. Ma powierzchnię 135 382 km², z czego 21 455 km² to obszary wodne.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Luizjańczyk mos., Luizjanka ż.

 przym. luizjański

Wiktionary


luizjańczyk

mieszkaniec Luizjany (stanu w USA)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Luizjany

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luizjana ż.

:: fż. Luizjanka ż.

 przym. luizjański

Wiktionary


luizjanka

mieszkanka Luizjany (stanu w USA)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Luizjany

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luizjana ż.

:: fm. Luizjańczyk mos.

 przym. luizjański

Wiktionary


luizjański

Luizjana


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luizjaną, dotyczący Luizjany

Wiktionary

Patrz:

Luizjana

Powiązane:

 rzecz. Luizjańczyk mos., Luizjanka ż., Luizjana ż.

Wiktionary


luizka

zdrobnienie od: Luiza (imię żeńskie)


SJP.pl


luizyt

bojowy środek trujący, stosowany w pierwszej wojnie światowej, powodujący oparzenia skóry i atakujący drogi oddechowe; "rosa śmierci"


SJP.pl

Luizyt (tzw. rosa śmierci) – parzący bojowy środek trujący. Zwykle nazwą luizyt określa się produkt techniczny stanowiący mieszaninę trzech związków chemicznych:

  • 2-chlorowinylodichloroarsyny, Cl-CH=CH-AsCl2 (luizyt A lub alfa)
  • bis-(2-chlorowinylo)chloroarsyny, (Cl-CH=CH)2-AsCl (luizyt B lub beta)
  • tris-(2-chlorowinylo)arsyny, (Cl-CH=CH)3As (luizyt C)

Wikipedia


luj

1. opryszek, menel, zakapior, łobuz, chuligan;
2. slangowo: ocena niedostateczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pogard. niechlujny, mocno zaniedbany mężczyzna budzący wstręt swoim wyglądem

 (1.2) pot. obraź. chuligan, drobny przestępca, żul

 (1.3) slang. pogard. heteroseksualny mężczyzna będący obiektem pożądania homoseksualisty, często również zgadzający się na współżycie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) slang. eduk. ocena niedostateczna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na ławce leżał luj, a obok w wózku stał cały jego dobytek.

 (1.2) Boję się puszczać Bartka samego na plac zabaw, bo tam się kręcą jacyś luje.

 (1.3) Studencik czytał mnie i znał mój stosunek do lujów, wiedział, że zawsze z nimi znajdę wspólny język, podobnie jak ze złodziejami i mafiosami, policjantami i tirowcami…

 (1.3) Jeden policjant to był taki zajebisty luj, że wszystko przestało się dla mnie liczyć.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lujówa / lujówka ż.

 przym. lujowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) glajdus, lurwas, ofyfla; lump, menel

 (1.2) luntrus, luńtrus; żul, zakapior

 (1.3) szwulek; parówa

 (2.1) luja, pała, gała

Wiktionary


lujówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. poznań. kaszkiet

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zaraz przypomniał sobie, że powinien okazać mu, na wszelki wypadek, trochę pokory, więc zdjął z głowy swoją kraciastą lujówkę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zgrub. lujówa ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) oprychówka

Wiktionary


luk

zamykany otwór w pokładzie statku, służący do ładunku i wyładunku towarów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) otwór w pokładzie statku do ładowni, otwarty ku górze, zamykany pokrywą

 (1.2) otwór wejściowy w czołgu

 (1.3) specjalna komora na statku, w samolocie, autobusie itp., do przewozu towarów lub bagażu

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: luka

Wiktionary

Luk (ang. hatch) – szczelnie zamykany otwór w pokładzie statku wodnego, nazywany także włazem. Przeznaczony jest głównie do transportu ładunku, może służyć również jako dodatkowy otwór komunikacyjny (zapasowy, awaryjny) oraz może być wykorzystywany jako otwór wentylacyjny. Luki zamykane są klapami lub pokrywami, a jeśli te są zaopatrzone w okna, to luki spełniają także funkcję doświetlającą wnętrze jednostki.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) otwór

 (1.2) otwór

 (1.3) komora

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. lukowy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* esperanto: (1.1) holdluko, luko; (1.2) luko, klappordo

* hiszpański: (1.1) escotilla ż.; (1.3) maletero m., bodega ż.

* niderlandzki: (1.1) luik n.; (1.3) bagagevak n.

źródła.

== luk (język bośniacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) bot. kulin. cebula

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luk, AS: luk

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lukowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) otwór

 (1.2) otwór

 (1.3) komora

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. lukowy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* esperanto: (1.1) holdluko, luko; (1.2) luko, klappordo

* hiszpański: (1.1) escotilla ż.; (1.3) maletero m., bodega ż.

* niderlandzki: (1.1) luik n.; (1.3) bagagevak n.

źródła.

== luk (język bośniacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) bot. kulin. cebula

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


luka

1. miejsce niezapełnione czymś, puste
2. brakujący fragment tekstu
3. przenośnie: brak, niedobór czegoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., forma imienia Łukasz

Wiktionary

  • luka anionowa
  • luka dochodowa
  • luka erozyjna
  • luka inflacyjna
  • luka prawna
  • luka stratygraficzna
  • Luka (krystalografia) – nie obsadzona pozycja węzłowa w sieci kryształu atomowego lub jonowego („wakans”) albo pusta przestrzeń w kulowym modelu sieci krystalicznej, budowanym zgodnie z zasadą najgęstszego ułożenia kul
  • Radosław Łuka – polski muzyk ukrywający się pod pseudonimem Luka
  • Luka – brazylijska piosenkarka
  • Luka – piosenka nagrana przez Suzanne Vega
  • Luka – powieść Marzeny Brody
  • Łuka

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Luca, Lucas

* białoruski: (1.1) Лука m.

* chorwacki: (1.1) Luka m.

* fiński: (1.1) Luka

* rosyjski: (1.1) Лука m.

* ukraiński: (1.1) Лука m.

źródła.

== Luka (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|chorwacki|m. Luka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Luca, Lucas

* białoruski: (1.1) Лука m.

* chorwacki: (1.1) Luka m.

* fiński: (1.1) Luka

* rosyjski: (1.1) Лука m.

* ukraiński: (1.1) Лука m.

źródła.

== Luka (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|chorwacki|m. Luka

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lukać

potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać


SJP.pl


lukács

[czytaj: LUkacz] nazwisko


SJP.pl


lukania

potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna na południu antycznej Italii, między Zatoką Tarencką a Morzem Tyrreńskim;

Wiktionary

Lukania (łac. Lucania) – kraina historyczna na południu antycznej Italii, między Zatoką Tarencką a Morzem Tyrreńskim, graniczyła z Kampanią, Apulią, Samnium i Bruttium. Wybrzeża były silnie skolonizowane przez Greków, a terytorium wewnętrzne zamieszkiwali Lukanowie.

Lukania wraz z Bruttium, Kalabrią i Apulią stanowiła w starożytności część tzw. Wielkiej Grecji.


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po swojej abdykacji Maksymian wycofał się do Lukanii.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lukański

Wiktionary


lukański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lukanią (krainą historyczną we Włoszech)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukania ż.

Wiktionary


lukarna

małe okno w dachu budynku; lukarnia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. pionowe okienko na dachu, które doświetla poddasze;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ściany zdobi wapienny kamień, a lukarny ozdobione są herbami: Jana Pawła II, zakonu paulinów i znakiem maryjnym.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lukarnowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gibel

Wiktionary


lukarnia

małe okno w dachu budynku; lukarna


SJP.pl


lukarnowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do lukarny, mający związek z lukarną

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W połaci dachowej znajdowały się lukarnowe okna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukarna ż.

Wiktionary


lukas

1. obce imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl


lukasiewicz

nazwisko


SJP.pl


lukasówka

odmiana gruszy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. odmiana gruszy o dużych i soczystych owocach;

 (1.2) spoż. owoc lukasówki (1.1)

Wiktionary

Wikipedia


lukasz

potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać


SJP.pl


lukaszewicz

nazwisko


SJP.pl


lukawski

nazwisko


SJP.pl


lukian

grecki mówca i satyryk, ok. 120-180


SJP.pl

Lukian z Samosat(-y) (właściwie: gr. Lukianós, łac. Lucianus, pol. Lukian, ok. 120 do ok. 190) – rzymski retor i satyryk, piszący po grecku, sofista. Zmarł prawdopodobnie w Atenach. Uważany jest za twórcę satyry społecznej.

Wikipedia


lukier

polewa z roztopionego cukru, niekiedy barwiona, używana do dekoracji ciast, tortów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. polewa używana do pokrywania wyrobów cukierniczych, sporządzana z roztopionego cukru pudru;

Wiktionary

Lukier – polewa z cukru rozprowadzonego w wodzie, soku owocowym, białku jaja kurzego bądź mleku. Lukier służy do ozdabiania wyrobów cukierniczych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlucɛr, AS: luḱer

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukrowanie n.

 czas. polukrować, lukrować ndk.

Wiktionary


lukka

miasto we Włoszech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, stolica prowincji Lukka (1.2);

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Toskanii;

Wiktionary

Lukka (łac. Luca, wł. Lucca) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Lukka. Siedziba archidiecezji. W mieście znajduje się parafia Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego pod wezwaniem św. Stanisława Kostki. Rodzinne miasto kompozytora Giacoma Pucciniego, urodził się tutaj także kolarz Mario Cipollini. Giacomo Puccini mieszkał i tworzył w Torre del Lago Puccini, miejscowości odległej od Lukki ok. 25 km i po śmierci tam został pochowany.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W podobnym duchu Hobbes wyśmiewa mieszkańców Lukki z powodu umieszczenia słowa LIBERTAS na wieżach miasta. Są oni, zauważa, równie wolni jak Turcy w Konstantynopolu.

 (1.1) Lukka jest chyba jedynym miastem, o którym Paweł Muratow w swoich słynnych „Obrazach Włoch” napisał tak wiele nieprzyjaznych słów. A to że przypomina więzienie, że uliczki ma kręte i wąskie, że „nawet w jasny dzień listopadowy panuje tu wilgoć i głusza, duszne powietrze nie pozwala oddychać”, a to że „jej historia jest pełna nikczemności, hańby i poniżenia,” a to że fasada kościoła San Michele jest okropna. Wszystko to są, proszę państwa, pomówienia i oszczerstwa!

 (1.1) Samodzielnie dysponował papież biskupstwami w Państwie Kościelnym. Stolica Apostolska miała swobodę obsadzania biskupstw w Republice Genueńskiej (z Korsyką), w księstwach Parmy, Piacenzy, Modeny, w Republice Lukki oraz w księstwie Mantui, lecz zawsze była brana opinia miejscowych władz.

 (1.1) Niewielka Republika Lukki, dotykająca morza nadbrzeżem Viareggia, licząca około 120000 mieszkańców, rządzonych przez szlachtę i kler, była mocno niezadowolona z wcielenia jej ostatnim traktatem do Królestwa Etrurii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukkańczyk mos., lukkanka ż.

 przym. lukkański, daw. łukieski, daw. luceński

Wiktionary


lukkańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lukki; osoba rodem z Lukki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niezbyt znana jest również postać Bartłomieja Sardiego, lukkańczyka, urodzonego w 1645 r. a zmarłego w 1719 w Gdańsku. W Polsce znalazł się on ok. 1668 r., był sekretarzem Marii Kazimiery, a najpewniej i królewskim, zarządcą kilku mennic, między innymi krakowskiej i bydgoskiej od ok. 1682 r., pod koniec zaś życia poczmistrzem generalnym królestwa.

 (1.1) Towarzysząc florentyńczykom jako inżynier wojskowy, Brunelleschi wpadł na interesujący pomysł zmiany, przez wykopanie odpowiedniego kanału, biegu rzeki Serchio i otoczenia jej wodami warownej Lukki, aby pozbawić obrońców możliwości zaopatrywania się z zewnątrz. Projekt — godny talentu renesansowego mistrza — został przyjęty i z niemałym trudem zrealizowany, woda odcięła Lukkę od świata. Skutek mozolnego przedsięwzięcia okazał się jednak zbawienny dla oblężonych, kanał wodny uniemożliwiał bowiem florentyńczykom szturmy na miasto, a nie zaszkodził obrońcom, którzy wbrew przypuszczeniom oblegających byli całkiem nieźle zaopatrzeni. Straciwszy sporo czasu, wojska florenckie wróciły do domu, pozostawiając lukkańczykom w niezamierzonym prezencie piękną fortyfikację.

 (1.1) Lukkańczyk podejmuje się roboty, której nikt podjąć się nie chce, pracuje za wynagrodzenie, jakiego nie ośmielono by się zaproponować tubylcowi, bierze na dozgonną towarzyszkę swojej doli kobietę, na którą… z przyjemnością się nie patrzy. I w zamian za to wszystko, jest ośmieszony i wzgardzony, i kto by się tego spodziewał? nawet przez kobiety, dla których nieraz jest deską ocalenia. Kto zbadał tajniki niewieściej duszy, niech się dziwi…

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukka ż.

:: fż. lukkanka ż.

 przym. lukkański

Wiktionary


lukkanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lukki, kobieta rodem z Lukki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukka ż.

:: fm. lukkańczyk mos.

 przym. lukkański

Wiktionary


lukkański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lukką, dotyczący Lukki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Autor zbioru nowel i kronikarz lukkański, Giovanni Sercambi, wybrał się pewnego razu ze swoim wujem do Florencji, by dostarczyć tam tkaniny. Wraz z nimi zabrał się w drogę młody prateńczyk, rezydujący na stałe w Lukce.

 (1.1) Przykładowo biorąc, na terenie niewielkiej diecezji lukkańskiej w Toskanii współczesny nam historyk Martino Giusti naliczył w XI wieku 26 kanoniczych ośrodków regularnego życia wspólnego.

 (1.1) Ilekroć podniosła oczy na góry lukkańskie, ciemniejące w tej stronie, dokąd odjechał jej kochanek, doświadczała ustawania bicia serca i takiego braku tchu, iż miała się za bliską śmierci.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukka ż., lukkańczyk mos., lukkanka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. łukieski, daw. luceński

Wiktionary


luknąć

potocznie: popatrzeć, spojrzeć, zerknąć


SJP.pl


lukowski

nazwisko


SJP.pl


lukowy

przymiotnik od: luk, luka


SJP.pl


lukratywnie

przysłówek

 (1.1) w sposób lukratywny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukratywność ż.

 przym. lukratywny

Wiktionary


lukratywniej

stopień wyższy od przysłówka: lukratywnie


SJP.pl


lukratywniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: lukratywny


SJP.pl


lukratywność

przynoszenie zysków, korzyści materialnych; dochodowość, zyskowność, intratność


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. cecha tego, co lukratywne, przynoszące duże zyski, korzyści

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lukratywny

 przysł. lukratywnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) intratność, zyskowność, popłatność, przychodowość, dochodowość, kasowość, złotodajność

Wiktionary


lukratywny

przynoszący duże zyski finansowe; intratny, rentowny, opłacalny, zyskowny, popłatny, dochodowy


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) przynoszący spore zyski

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukratywność ż.

 przysł. lukratywnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dochodowy, korzystny, opłacalny

Wiktionary


lukrecja

bylina z rodziny motylkowatych; wysuszone korzenie tej rośliny lub wyciąg z nich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Glycyrrhiza|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny bobowatych, rosnących w Eurazji;

 (1.2) farm. kulin. kosmet. wysuszone korzenie lukrecji (1.1) z odłogami lub ich przetwory

 (1.3) slang. ładna dziewczyna

Wiktionary

  • Lukrecja – imię żeńskie
  • Lukrecja – postać legendarna
  • lukrecja – rodzaj roślin motylkowatych
    • lukrecja gładka – gatunek stosowany do produkcji słodyczy
  • lukrecja – produkt spożywczy
    • słona lukrecja – odmiana lukrecji z dodatkiem chlorku amonu
  • Lukrecja – obraz Rembrandta

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W moim ogródku rośnie rabatka lukrecji.

 (1.2) Nie znosiłem za dzieciaka tych cukierków z lukrecji.

 (1.3) Popatrz na tamtą, co za lukrecja, stary!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈkrɛt͡sʲja, AS: lukrecʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukrecja ż.

 przym. lukrecjowy

Wiktionary


lukrecjowy

przymiotnik od: lukrecja


SJP.pl


lukrecjusz

imię męskie


SJP.pl

Lukrecjusz, Titus Lucretius Carus (ur. ok. 99 p.n.e., zm. ok. 55 p.n.e.) – rzymski poeta i filozof, jeden z nielicznej grupy (obok Katullusa oraz komediopisarzy Plauta i Terencjusza) poetów republikańskiego Rzymu, których utwory zachowały się do naszych czasów.

Wikipedia


lukrecjuszostwo

Lukrecjusz z małżonką; Lukrecjuszowie


SJP.pl


lukrecjuszowie

imię męskie


SJP.pl


lukrecjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lukrecjusza lub z nim związany


SJP.pl


lukrować

1. pokrywać wyroby cukiernicze warstwą lukru;
2. wyrażać się o czymś w sposób zbyt pochlebny


SJP.pl

czasownik

 (1.1) nakładać lukier na ciasto

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈkrɔvat͡ɕ, AS: lukrovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukier m., lukrowanie n.

 czas. polukrować

Wiktionary


lukrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. polewanie wyrobów cukierniczych lukrem

 (1.2) przen. przedstawianie czegoś w sposób nadmiernie korzystny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lukier m.

 czas. lukrować ndk., polukrować dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) lakierowanie, koloryzowanie, podkolorowywanie, podmalowywanie, ubarwianie, upiększanie

Wiktionary


lukrowaty

nadmiernie pozytywny, ckliwy


SJP.pl


lukrowo

lukrowy


SJP.pl

Patrz:

lukrowy

lukrowy

zrobiony z lukru; ozdobiony lukrem


SJP.pl


luks

w fizyce: jednostka natężenia oświetlenia w układzie SI, równa natężeniu oświetlenia powierzchni 1 m^2, na którą pada równomiernie rozłożony strumień świetlny 1 lumena (skrót: lx); lux


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jednostka natężenia światła, symbol lx;

Wiktionary

  • luks – jednostka natężenia oświetlenia
  • LUKS – Linux Unified Key Setup

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nagle reflektor rozbłysł światłem o sile ponad siedemnastu tysięcy luksów, całkowicie oślepiając zgromadzonych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luks, AS: luks

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol lx

Wiktionary


luksemburczycy

mieszkaniec Luksemburga (miasta)


SJP.pl

Luksemburczycy – europejska grupa etniczna zamieszkująca głównie Luksemburg (308 919 w 2017 roku). Luksemburczycy zamieszkują także Francję, Belgię, Niemcy, Stany Zjednoczone oraz Kanadę.

Według luksemburskiego prawa każda osoba, która posiada luksemburskie obywatelstwo jest Luksemburczykiem.

Wikipedia


luksemburczyk

mieszkaniec Luksemburga (miasta)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Luksemburga

 (1.2) hist. przedstawiciel dynastii Luksemburgów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obywatele Luksemburga to Luksemburczycy.

 (1.2) Antyturecka wyprawa Zygmunta Luksemburczyka w 1396 r. zakończyła się sromotną klęską.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌluksɛ̃mˈburt͡ʃɨk, AS: luksẽmburčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luksemburg m., luksemburczyk m., luksemburka ż.

:: fż. Luksemburka ż.

 przym. luksemburski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) Luksemburg

Wiktionary


luksemburg

państwo w Europie ze stolicą w Luksemburgu; Wielkie Księstwo Luksemburga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Europie;

 (1.2) geogr. miasto, stolica Luksemburga (1.1);

 (1.3) geogr. adm. prowincja w Belgii, we Walonii;

 (1.4) pot. „Radio Luxemburg”, popularna w latach 50. rozgłośnia nadająca muzykę rozrywkową;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) spolszczona forma nazwiska władców Luksemburga (1.1), a także Czech i Świętego Cesarstwa Rzymskiego;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W drodze do Francji przejechaliśmy przez Luksemburg.

 (1.2) Luksemburg został założony w X w.

 (1.3) […] A w sobotnią noc był Luksemburg, chata, szkło […]

 (2.1) Przez pewien czas Luksemburgowie władali również Czechami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈksɛ̃mburk, AS: luksmburk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luksemburski mrz., Luksemburczyk m., Luksemburka ż., luksemburczyk m., luksemburka ż.

 przym. luksemburski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. Wielkie Księstwo Luksemburga

Wiktionary


luksemburgia

Luksemburgia (fr. Luxembourg, flam. Luxemburg) - kraina historyczna w południowo-wschodniej Belgii, w federalnym Regionie Walońskim oraz w Księstwie Luksemburga.

Powierzchnia krainy wynosi ok. 7000 km², z tego 60% w Belgii, jest zamieszkana przez 730 000 ludzi, w tym 35% zamieszkuje część belgijską. Główne miasta to Luksemburg, Esch-sur-Alzette, Dudelange, Arlon i Bastogne.

Wikipedia


luksemburgizm

ogół koncepcji teoretycznych i politycznych Róży Luksemburg, które wywarły wpływ na program radykalnego odłamu ruchu socjalistycznego i były zwalczane między innymi przez Lenina


SJP.pl

Luksemburgizm – specyficzna odmiana socjalizmu, bazująca na teoretycznych zagadnieniach przedstawionych przez Różę Luksemburg w swoich pracach.

Termin luksemburgizm został po raz pierwszy użyty przez bolszewików, którzy zarzucali zwolennikom Róży Luksemburg odejście od marksizmu rewolucyjnego.

Wikipedia


luksemburgowie

dynastia; Luksemburczycy


SJP.pl

Luksemburgowie (niem. Haus Luxemburg, fr. Maison de Luxembourg, cz. Lucemburkové) – dynastia panująca od 1070 w hrabstwie Limburgii, a od 1247 w hrabstwie Luksemburga.

W XIV wieku dzięki wyborowi Henryka VII na tron cesarski Luksemburgowie zrobili szybką karierę zasiadając kolejno na tronach w Rzeszy (z przerwami od 1308 do 1437), Czechach (1310), w Brandenburgii (1373–1415), na Węgrzech (1387). Byli też: hrabiami Luksemburga w latach 1281–1411, hrabiami Tyrolu – 1335–1341, margrabiami Moraw – 1355–1405, książętami na Zgorzelcu – 1377–1396, Panami Nowej Marchii – 1378–1396.

Wikipedia


luksemburka

mieszkanka Luksemburga (miasta)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Luksemburga

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌluksɛ̃mˈburka, AS: luksẽmburka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luksemburg m., luksemburczyk m., luksemburka ż.

:: fm. Luksemburczyk m.

 przym. luksemburski

Wiktionary


luksemburski

przymiotnik od: Luksemburg, Luksemburgia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Luksemburg

 (1.2) odnoszący się do miasta Luksemburg

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język urzędowy Luksemburga;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌluksɛ̃mˈbursʲci, AS: luksẽmbursʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luksemburg mos./mrz., luksemburczyk m., luksemburka ż., Luksemburczyk m., Luksemburka ż.

Wiktionary


luksemburskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem luksemburskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem luksemburskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku luksemburskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌluksɛ̃mˈburskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: luksẽmburskoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


luksfer

szklany bloczek do wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych w celu naturalnego oświetlenia lub dla dekoracji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. szklany element konstrukcyjny ścian;

Wiktionary

Luksfer – materiał budowlany wykonany ze szkła, służący do wykonywania lub wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych. Może być wytworzony ze szkła przezroczystego lub barwionego, o powierzchni gładkiej lub wzorzystej. Ma znaczną przepuszczalność światła, sięgającą od 50% do 80%.

Wikipedia


luksografia

metoda otrzymywania obrazów bez użycia aparatu poprzez położenie przedmiotów na materiał światłoczuły i bezpośrednie działanie światła na ten materiał


SJP.pl

Luksografia (łc. lux ‘światło’ + gr. gráphein ‘pisać’) – metoda otrzymywania obrazów przez bezpośrednie naświetlenie materiałów światłoczułych, na które nałożone są przedmioty o różnym stopniu przeźroczystości. Uzyskany w ten sposób fotogram nazywany jest luksogramem.

Wikipedia


luksomierz

miernik natężenia oświetlenia; luxomierz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. miernik natężenia oświetlenia

Wiktionary

Fotometr – przyrząd pomiarowy do pomiaru natężenia oświetlenia i innych parametrów światła. Stosowany m.in. w fotometrii, spektrofotometrii, technikach oświetleniowych i fotografii (światłomierz, eksponometr, luksomierz). W fotometrii płomieniowej służy do analizy spektralnej płomienia.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) luksometr

Wiktionary


luksor

1. miasto w Egipcie;
2. prowincja gubernatorska w Egipcie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu;

Wiktionary

Luksor, Al-Uksur (arab. ‏الأقصر‎, Al-Uqṣur) – miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, w miejscu południowej części starożytnych Teb, oddzielone kanałem od ich części północnej, stanowiącej obecnie miasto Karnak. W starożytności zwane egip. Ipet-resejet – „Harem Południowy”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W hotelu w Luksorze biegały kury po dachu.

 (1.1) Kiedy dokładnie wpisano Luksor na Listę światowego dziedzictwa UNESCO?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luksorczyk m., luksorka ż.

 przym. luksorski

Wiktionary


luksorczyk

mieszkaniec Luksoru (miasta w Egipcie)


SJP.pl


luksorka

mieszkanka Luksoru (miasta w Egipcie)


SJP.pl


luksorski

przymiotnik od: Luksor (miasto w Egipcie)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Luksoru, związany z Luksorem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kupiłem sobie kilim z luksorskim widoczkiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luksor m., luksorczyk m., luksorka ż.

Wiktionary


lukstorpeda

dawniej: pociąg ekspresowy


SJP.pl

Luxtorpeda (również Lux-Torpeda) – popularne określenie wagonu spalinowego o aerodynamicznych kształtach, stosowanego w szybkich kolejowych połączeniach międzymiastowych w latach 30. XX wieku w Polsce. Popularnie mianem „luxtorpedy” pasażerowie określali również inne dalekobieżne wagony spalinowe eksploatowane przez PKP zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.

Wikipedia


luksus

1. warunki zapewniające wygodne życie;
2. wysokiej jakości dobra materialne, służące ułatwieniu i uprzyjemniające życie, na które można sobie rzadko pozwolić


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) warunki zapewniające komfortowe życie i zbytek;

 (1.2) zbędny przedmiot zaspokajający wyszukany gust, wygórowane wymagania

Wiktionary

Luksus (łac. luxus „zbytek, nadmiar, przepych”) – termin opisujący kategorię dóbr materialnych, bądź usług wyróżniających się wysoką ceną, wysoką jakością wykonania oraz trudną dostępnością dla odbiorcy. Produkty luksusowe adresowane są do wąskich grup społecznych, należą do produktów oraz usług ekskluzywnych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Aby wypocząć, nie potrzebuję drogich hoteli ani luksusów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈluksus, AS: luksus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. luksusik m.

 przym. luksusowy

 przysł. luksusowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zbytek, komfort, przepych

Wiktionary


luksusik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od luksus

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie luksus, lecz tylko mały luksusik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luksus m.

 przysł. luksusowo

 przym. luksusowy

Wiktionary


luksusowo

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób, który zaspokaja czyjeś wymagania dotyczące luksusu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wiejska sadyba Ruth i Charles'a, stare i wielkie chłopskie domostwo urządzone było luksusowo, estetycznie i niemodnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luksus m., luksusik m.

 przym. luksusowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ekskluzywnie, zbytkownie

Wiktionary


luksusowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest przejawem luksusu, bogatego życia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W sklepach tych, nazywanych także kramnicami, handlowano przeważnie droższymi towarami, często luksusowymi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luksus m., luksusik m.

 przysł. luksusowo

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. luksus m., luksusik m.

 przysł. luksusowo

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|luksus|-owy.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) luxury, luxurious, deluxe

* bułgarski: (1.1) луксозен

* czeski: (1.1) luxusní

* francuski: (1.1) luxueux, de luxe

* górnołużycki: (1.1) luksusowy

* hiszpański: (1.1) lujoso

* niemiecki: (1.1) Luxus-

* nowogrecki: (1.1) πολυτελής, λουξ, λουσάτος

* rosyjski: (1.1) роскошный

* słowacki: (1.1) luxusný

* węgierski: (1.1) fényűző

* włoski: (1.1) lussuoso, sfarzoso

źródła.

== luksusowy (język górnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) luksusowy

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


luksusy

1. warunki zapewniające wygodne życie;
2. wysokiej jakości dobra materialne, służące ułatwieniu i uprzyjemniające życie, na które można sobie rzadko pozwolić


SJP.pl


lukullus

Lucius Licinius Lucullus (ur. 117 p.n.e., zm. 56 p.n.e.), wódz rzymski i polityk


SJP.pl

Lukullus, Lucius Licinius Lucullus (ur. 117 p.n.e., zm. 56 p.n.e.) – wódz rzymski i polityk, stronnik Sulli, rozsławiony zwycięstwami w wojnie z władcą Pontu Mitrydatesem VI Eupatorem.

Wikipedia


lukullusowy

taki jak u Lukullusa, właściwy Lukullusowi


SJP.pl


lula

potoczne:
1. kołysać dziecko, zwłaszcza podczas usypiania;
2. spać (zwykle w rozmowach z dziećmi)


SJP.pl

Miejscowości we Europie:

  • Lula – wieś w Holandii, w prowincji Groningen, w gminie Hoogezand-Sappemeer
  • Lula – wieś (obec) na Słowacji położona w kraju nitrzańskim, w powiecie Levice
  • Lula – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Sardynia, w prowincji Nuoro

Wikipedia


lulać

potoczne:
1. kołysać dziecko, zwłaszcza podczas usypiania;
2. spać (zwykle w rozmowach z dziećmi)


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. ululać)

 (1.1) pot. kołysać dziecko (najczęściej do snu)

 (1.2) żart. infant. spać

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Alek lulał w fotelu, gdy przyszliśmy po pracy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlulat͡ɕ, AS: lulać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lulok mzw., lulu n., lulanie n., ululanie n., lulajka ż.

 czas. lulu, ululać dk.

 wykrz. luli, lulu

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) spać

Wiktionary


lulanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lulać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ululanie n., lulu n., lulajka ż.

 czas. lulu, lulać ndk., ululać dk.

 wykrz. luli, lulu

Wiktionary


lulaw

Lulaw – w judaizmie gałąź palmy daktylowej, a także cały świąteczny bukiet złożony oprócz takiej gałęzi z hadasim (trzy gałązki mirtu), arawot (dwie gałązki wierzby) i odmiany cytronu zwanej etrogiem, używany podczas obchodów święta Sukkot.

Poszczególne rodzaje gałązek drzew mają znaczenie symboliczne: etrog – doskonałość i sprawiedliwość Abrahama; palma – ofiarę Izaaka; mirt – Jakuba i jego liczne potomstwo, gdyż symbolizuje on płodność i miłość; wierzba – Józefa, który spośród 12 braci zmarł pierwszy. Wierzba bowiem najszybciej usycha. Jest ona także symbolem życiodajnej wody.

Wikipedia


lulecznica

roślina z rodziny psiankowatych


SJP.pl

Lulecznica (Scopolia Jacq.) – rodzaj roślin należących do rodziny psiankowatych. Należą do niego trzy gatunki. Dwa występują w Europie Środkowej i Południowo-Wschodniej oraz na Kaukazie, jeden w Japonii i na Półwyspie Koreańskim. W Polsce rośnie jeden gatunek – lulecznica kraińska Scopolia carniolica. Rośliny te zawierają alkaloidy, m.in. są wykorzystywane jako źródło atropiny.

Wikipedia


lulek

silnie trujące zioło z rodziny psiankowatych


SJP.pl

Wikipedia


lulemino

Lulemino (kaszb. Lëlemino, niem. Lüllemin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica. Wieś sołecka obejmująca miejscowości Luleminko i Maszkowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Wikipedia


lulewice

Lulewice (niem. Alt Lülfitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 205 mieszkańców.

Wikipedia


lulewicz

nazwisko


SJP.pl


luli

przyśpiew towarzyszący usypianiu dziecka; lulu


SJP.pl


luliberyna

hormon peptydowy wydzielany przez podwzgórze


SJP.pl


lulin

2 miejscowości w Polsce:

  • Lulin – osada w woj. wielkopolskim, w pow. grodziskim, w gminie Grodzisk Wielkopolski
  • Lulin – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. obornickim, w gminie Oborniki

Miejscowość w Bułgarii

  • Lulin – wieś w obwodzie Jamboł

Góry w Bułgarii

  • Lulin

Wikipedia


lulka

dawniej fajka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. fajka

 (1.2) gw-pl|Mazury. jałówka

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: lulek

Wiktionary

Lulka – dawny folwark. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Radziuki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jedzą, piją, lulki palą, tańce, hulanka, swawola.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlulka, AS: lulka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lulkowy

Wiktionary


lulkarz

glinik lulkarz - gatunek pluskwiaka


SJP.pl


lulkowy

lulek


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z lulkiem, powstający z lulka

 (1.2) daw. związany z lulką

Wiktionary

Patrz:

lulek

Powiązane:

 rzecz. lulka ż.

Wiktionary


lullus

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Rajmund Lull OFS, właśc. kat. Ramon Llull IPA: [rəˈmon ˈʎuʎ], również z łac. Doctor Illuminatus (Doktor Oświecony), (ur. ok. 1232 w Palma na Majorce, zm. ok. 1315) – kataloński działacz katolicki, filozof średniowieczny, teolog i poeta; tercjarz franciszkański i misjonarz, uważany za pierwotnego wynalazcę kombinatoryki zastosowanej w konstrukcji maszyny logicznej i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Benedyktyn Lullus był z pochodzenia Anglosasem.

Wiktionary


lully

Francja:

  • Lully – gmina

Szwajcaria:

  • Lully – gmina w kantonie Fryburg, w okręgu Broye
  • Lully – gmina w kantonie Vaud, w okręgu Morges

Osoby:

  • Jean-Baptiste Lully – francuski muzyk

Inne:

  • (8676) Lully – planetoida

Zobacz też:

  • Lulli

Wikipedia


lulo

psianka lulo - roślina pnąca z rodziny psiankowatych


SJP.pl


lulok

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. eufem. męski członek

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lulać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|pulok.

Wiktionary


lulu

1. tyle co: spać (np. "Idziemy lulu." - "Idziemy spać."); zwrot kierowany do dzieci lub w tonie żartobliwym;
2. przyśpiew towarzyszący usypianiu dziecka; luli


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) pot. infant. spać

wykrzyknik

 (2.1) zaśpiew towarzyszący kołysaniu i usypianiu dziecka

Wiktionary

Osoby

  • Lulu – szkocka aktorka i piosenkarka
  • Anolyn Lulu – vanuacka tenisistka stołowa

Muzyka

  • Lulu – album muzyczny Lou Reeda i Metalliki
  • Lulu – niedokończona opera Albana Berga

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dzieci, pora iść lulu!

 (2.1) Lulu, lulu, mój maleńki, lulu… No, śpijże wreszcie, niesforny dzieciaku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlulu, AS: lulu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lulanie n., ululanie n., lulajka ż.

 czas. lulać ndk., ululać dk.

 przym. ululany

 wykrz. luli

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nyny, lulać

 (2.1) luli, nyny, lulilaj

Wiktionary


lum

zdawkowa moneta armeńska równa 1/100 drama


SJP.pl


lumbago

silny ból w okolicy lędźwiowej; postrzał, heksenszus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. ból okolicy lędźwiowej, mogący mieć różne przyczyny, m.in. zapalenie korzonków czy urazy i zmiany kręgosłupa;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lũmˈbaɡɔ, AS: lũmbago

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) postrzał

Wiktionary


lumbalizacja

wada wrodzona kręgosłupa polegająca na zniekształceniu dwunastego kręgu piersiowego


SJP.pl


lumberseksualizm

potocznie: styl życia i wygląd mający podkreślać cechy typowo męskie, np. umięśnienie, siła fizyczna, umiejętność naprawy różnych rzeczy, długi zarost, ciężkie buty itd.


SJP.pl


lumberseksualny

potocznie o mężczyznach: podkreślający swoją męskość siłą fizyczną, umiejętnością naprawy różnych rzeczy, długim zarostem, roboczym strojem itd.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) neol. o mężczyźnie bardzo męskim, podkreślającym swoją męskość gęstą brodą, roboczym strojem itp.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lumberseksualny nie znaczy niezadbany.

 (1.1) Oczywiście bycie mężczyzną lumberseksualnym nie jest zarezerwowane wyłącznie dla drwali. Według świata mody przedstawicielami nowego trendu równie dobrze mogą być pracownicy korporacji i ludzie z sektora IT niewypuszczający z rąk smartfona.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumberseksualizm m.

Wiktionary


lumen

jednostka strumienia świetlnego w międzynarodowym układzie jednostek miar SI


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jednostka miary strumienia świetlnego

 (1.2) daw. przen. wyświetlenie, wyjaśnienie

Wiktionary

Lumen (lm) – jednostka miary strumienia świetlnego w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).

1 lm = 1 cd·sr

Jest to strumień świetlny wysłany w jednostkowy kąt bryłowy (czyli mierzący jeden steradian) przez izotropowe punktowe źródło światła o światłości jednej kandeli umieszczone w wierzchołku tego kąta.

Aby przeliczyć lumeny na waty dla danego źródła można wykorzystać znajomość wartości jego skuteczności świetlnej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Aby przeliczyć lumeny na waty dla danego źródła można wykorzystać znajomość wartości jego skuteczności świetlnej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlũmɛ̃n, AS: lũmẽn

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

:: skr. lm

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. lm

Wiktionary


lumenogodzina

pochodna jednostka ilości światła, równa energii strumienia światła o wartości 1 lumena świecącego przez 1 godzinę


SJP.pl


lumenometr

przyrząd do pomiaru strumienia światła; lumenomierz


SJP.pl


lumenomierz

miernik strumienia świetlnego


SJP.pl


lumenosekunda

jednostka ilości światła, równa energii strumienia światła o wartości 1 lumena świecącego przez 1 sekundę


SJP.pl


lumina

samochód typu Chevrolet Lumina


SJP.pl

  • Lumina – środowisko graficzne dla systemów BSD i GNU/Linux
  • Lumina – wieś w Rumunii, w okręgu Konstanca, w gminie Lumina
    • Lumina – gmina

Wikipedia


luminacja

Luminancja – wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku. Opisuje ilość światła, które przechodzi lub jest emitowane przez określoną powierzchnię i mieści się w zadanym kącie bryłowym. Jest to miara wrażenia wzrokowego, które odbiera oko ze świecącej powierzchni. Jednostką luminancji w układzie SI jest kandela na metr kwadratowy (cd/m²), dawniej znana też jako nit (nt), a w układzie CGS – stilb.

Wikipedia


luminal

pochodna kwasu barbiturowego; lek nasenny, uspokajający i przeciwepileptyczny; fenobarbital, gardenal


SJP.pl

Wikipedia


luminancja

Luminancja – wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku. Opisuje ilość światła, które przechodzi lub jest emitowane przez określoną powierzchnię i mieści się w zadanym kącie bryłowym. Jest to miara wrażenia wzrokowego, które odbiera oko ze świecącej powierzchni. Jednostką luminancji w układzie SI jest kandela na metr kwadratowy (cd/m²), dawniej znana też jako nit (nt), a w układzie CGS – stilb.

Wikipedia


luminarz

wybitny, sławny człowiek w dziedzinie kultury, nauki, sztuki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek wybitnie wykształcony, znany w kręgach naukowych lub kulturalnych

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lũˈmʲĩnaʃ, AS: lũmʹĩnaš

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) koryfeusz, znakomitość

Wiktionary


luminescencja

świecenie materiału pod wpływem czynnika wzbudzającego innego niż energia cieplna, np. promieniowania rentgenowskiego, strumienia elektronów itd.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. emisja światła przez materiał w wyniku procesów innych niż termiczne

Wiktionary

Luminescencja, zimne świecenie, jarzenie – zjawisko emisji fal świetlnych przez niektóre ciała (luminofory) wywołane przyczyną inną niż rozgrzanie ich do wysokiej temperatury (co oznacza, że luminescencja nie jest promieniowaniem cieplnym).

Wikipedia


luminescencyjny

związany z luminescencją


SJP.pl


luministyczny

luminizm


SJP.pl

Patrz:

luminizm

luminizm

sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła, charakterystyczny dla baroku


SJP.pl

Luminizm – sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła.

  • monochromatyczny – uwypuklenie światła przy dominującej tonacji jednobarwnej (Caravaggio, Rembrandt, Georges de La Tour)
  • kolorystyczny – światło jako czynnik wyzwalający wibrację kolorystyczną (Hendrick ter Brugghen, Aleksander Gierymski, Claude Lorrain, Camille Pissarro, Joaquín Sorolla y Bastida, William Turner, John Frederick Kensett)

Wikipedia


luminofor

substancja posiadająca zdolność luminescencji, czyli świecenia pod wpływem np. naświetlenia promieniami nadfioletowymi lub wiązką elektronów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. fiz. substancja chemiczna emitująca fale świetlne;

Wiktionary

Luminofor – substancja chemiczna wykazująca luminescencję.

W zależności od rodzaju aktywatora, dodawanego w niewielkiej ilości (nawet rzędu 0,0001%), można otrzymać luminofory o różnych barwach i czasach poświaty. Niektóre luminofory są bardzo wrażliwe na obecność zanieczyszczeń; nawet zbyt duży dodatek aktywatora może spowodować zanik świecenia luminoforu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rozżarzona katoda kineskopu wysyła elektrony, które uderzają w ekran pokryty luminoforem.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. luminoforowy

Wiktionary


luminoforowy

dotyczący substancji chemicznej wykazującej zdolność do emitowania światła; luminoforyczny


SJP.pl


luminoforyczny

dotyczący substancji chemicznej wykazującej zdolność do emitowania światła; luminoforowy


SJP.pl


luminol

związek organiczny wykazujący chemiluminescencję, stosowany w kryminalistyce


SJP.pl

Luminol – organiczny związek chemiczny, hydrazyd kwasu ftalowego z grupą aminową w pierścieniu aromatycznym. Jest to substancja wykazująca chemiluminescencję związaną z utlenianiem luminolu w środowisku alkalicznym, w obecności określonych utleniaczy i aktywatorów jak np. heksacyjanożelazian(III) potasu K
3
[Fe(CN)
6
]
czy siarczan miedzi CuSO
4
. Barwa emitowanego światła widzialnego zależy od warunków utlenienia (głównie od użytych aktywatorów).

Wikipedia


luminometr

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie służący do pomiaru ilości obecnego w każdej istocie żywej adenozynotrifosforanu (ATP); stosowane najczęściej do kontroli czystości i higieny w zakładach produkujących żywność

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlũmʲĩˈnɔ̃mɛtr̥, AS: lũmʹĩnõmetr̦

Wiktionary


lumityp

maszyna drukarska składająca tekst fotograficznie


SJP.pl


lumogen

grupa barwników fluorescencyjnych, oddających pochłoniętą wiązkę światła i świecących w ultrafiolecie


SJP.pl


lump

1. pogardliwie: człowiek z marginesu społecznego, nadużywający alkoholu; menel, lumpiarz;
2. pogardliwie: człowiek mało wart moralnie; lumpiarz;
3. człowiek prowadzący hulaszczy tryb życia; hulaka, próżniak, lumpiarz;
4. potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia, dziadownia;
5. potocznie: stare, zniszczone ubranie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. zwykle bezrobotny, podejrzany, nieciekawy osobnik

 (1.2) daw. nierób, hulaka

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. łobuz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) reg-pl|Poznań. kujawy. odzież, część garderoby

 (2.2) reg-pl|Poznań. także pot. ogólnopolskie zniszczona odzież, szmata, łach

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Załóż te lumpy w końcu!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lũmp, AS: lũmp

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpex mrz.

:: fż. lumpka ż.

 czas. lumpować

 przym. lumpowski

Wiktionary


lumpeks

potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpex, szmateks, szmatland, bublownia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. sklep z używaną odzieżą

Wiktionary

Sklep z używaną odzieżą (także: bublownia, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, second-hand) – rodzaj sklepu, gdzie sprzedawana jest używana odzież w niskiej cenie, często sprowadzana z zagranicy. Nazwa „ciucholand” powstała z połączenia potocznego określenia ubrania (ciuch) i angielskiego słowa land (oznaczającego „kraj, teren“), czasem wchodzi w skład szyldu sklepowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wyobraź sobie, że ona te wszystkie świetne ciuchy kupiła w lumpeksie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlũmpɛks, AS: lũmpeks

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpeksiara ż., lumpeksiarz m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szmateks, ciucholand

Wiktionary


lumpeksiara

pogardliwie: kobieta często robiąca zakupy w lumpeksach; lumpiara


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta kupująca w lumpeksie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpeks mrz.

Wiktionary


lumpeksiarz

pogardliwie: mężczyzna często robiący zakupy w lumpeksach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna kupujący w lumpeksie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpeks mrz.

Wiktionary


lumpeksowy

lumpeks, lumpex


SJP.pl

Patrz:

lumpeks, lumpex

lumpeninteligencja

ogół ludzi z wykształceniem, zawodem i stałą pracą, których rzeczywisty poziom intelektualny jest o wiele niższy


SJP.pl


lumpenproletariacki

przymiotnik od: lumpenproletariat


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z lumpenproletariatem, odnoszący się do lumpenproletariatu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kupą kamieni jest ten lumpenproletariacki arsenał.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpenproletariat m., lumpenproletariusz m., lumpenproletariuszka ż.

Wiktionary


lumpenproletariat

warstwa społeczna bez wykształcenia, zawodu i stałej pracy; margines społeczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) socjol. pogard. warstwa społeczna składająca się z miejskiej biedoty, ludzi trwale bezrobotnych żyjących na marginesie społeczeństwa;

Wiktionary

Lumpenproletariat (z niem. Lumpenproletariat, „obszarpańczy proletariat”) – zdeklasowana warstwa osób znajdujących się na marginesie społecznym w społeczeństwie kapitalistycznym. Tworzą ją osoby żyjące w skrajnej biedzie, trwale bezrobotne, często nieposiadające zawodu, w odróżnieniu od proletariatu, czyli kategorii osób posiadających zatrudnienie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Prus ukazuje też najbiedniejszych – miejski proletariat, czy raczej lumpenproletariat.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpenproletariusz mos., lumpenproletariuszka ż.

 przym. lumpenproletariacki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) underclass, doły społeczne, dziadostwo, menelstwo, męty, nędza, szumowiny

Wiktionary


lumpenproletariusz

człowiek należący do lumpenproletariatu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) socjol. pogard. osoba przynależąca do lumpenproletariatu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na schodach siedział jakiś lumpenproletariusz i palił papierosa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpenproletariat mrz.

:: fż. lumpenproletariuszka ż.

 przym. lumpenproletariacki

Wiktionary


lumpenproletariuszka

lumpenproletariusz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) socjol. pogard. kobieta przynależąca do lumpenproletariatu

Wiktionary

Patrz:

lumpenproletariusz

Przykłady

 (1.1) Przed barem leżała pijana w sztok lumpenproletariuszka.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lumpenproletariat mrz.

:: fm. lumpenproletariusz mos.

 przym. lumpenproletariacki

Wiktionary


lumpex

potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia


SJP.pl

Sklep z używaną odzieżą (także: bublownia, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, second-hand) – rodzaj sklepu, gdzie sprzedawana jest używana odzież w niskiej cenie, często sprowadzana z zagranicy. Nazwa „ciucholand” powstała z połączenia potocznego określenia ubrania (ciuch) i angielskiego słowa land (oznaczającego „kraj, teren“), czasem wchodzi w skład szyldu sklepowego.

Wikipedia


lumpiara

pogardliwie:
1. lumpiarz; menelka, żulerka, żulica;
2. kobieta często robiąca zakupy w lumpeksach; lumpeksiara


SJP.pl


lumpiarski

lumpiarz; lumpowski


SJP.pl


lumpiarstwo

pogardliwie: osoby z marginesu społecznego, bez stałego zatrudnienia, włóczący się po ulicach, nadużywający alkoholu i budzący odrazę swoim zachowaniem i niechlujnym wyglądem; żuleria, żulernia, żulia, żulerka, menelstwo


SJP.pl


lumpiarz

lump;
1. pogardliwie: człowiek z marginesu społecznego, nadużywający alkoholu;
2. pogardliwie: człowiek mało wart moralnie;
3. człowiek prowadzący hulaszczy tryb życia; hulaka, próżniak


SJP.pl


lumpić

potocznie: lumpić się - spędzać czas na pijatykach i hulankach; hulać, lumpować, deboszować


SJP.pl


lumpka

przestarzałe: hulanka, pijatyka, bibka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. także gw-pl|Kresy. hulanka, pijatyka, libacja

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zbyszko znów poszedł na lumpkę.

 (1.1)  — Co się stało, czemu pan ucieka?
— Muszę, ktoś w domu na mnie czeka, zapomniałem na śmierć…
— Więc z naszej lumpki będą nici?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lump m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) biba, bibka, libacja, popijawa

Wiktionary


lumpować

chodzić po knajpach; hulać; bomblować


SJP.pl


lumpowski

lump; lumpiarski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący lumpów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lump mos./mrz.

Wiktionary


lumumba

  • Patrice Lumumba – pierwszy premier Demokratycznej Republiki Konga
  • Lumumba – film biograficzny

Wikipedia


luna

przestarzale: księżyc


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitrzym. bogini księżyca, utożsamiana z grecką Selene;

 (1.2) rzad. imię|polski|ż.

Wiktionary

  • Luna – łacińska nazwa Księżyca
  • Luna – w mitologii rzymskiej bogini Księżyca

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Luna miała w Rzymie świątynie na Awentynie i Palatynie.

 (1.2) Dzień dobry, mam na imię Luna i jestem Polką włoskiego pochodzenia.

 (1.2) Luna to rzadkie imię żeńskie w Polsce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlũna, AS: lũna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luna ż., lunacja ż., lunit m., lunula ż., lunatyk m., lunatyczka ż., lunatyzm m.

:: zdrobn. Lunka ż., Lunia ż., Luneczka ż.

 przym. lunarny, lunatyczny

 przysł. lunatycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Selene; rzad. Księżyc

 (1.2) zdrobn. Lunka, Lunia, Luneczka

Wiktionary


lunąć

1. o deszczu: spaść gwałtownie; o cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem
2. pot. chlusnąć czymś
3. pot. uderzyć kogoś, palnąć


SJP.pl


lunacja

cykl zjawisk związanych z Księżycem, zachodzących w ciągu synodycznego obiegu Księżyca wokół Ziemi


SJP.pl

Miesiąc synodyczny, lunacja – średni czas pomiędzy kolejnymi nowiami Księżyca. Przyjmuje się, że miesiąc synodyczny trwa 29 dni 12 godzin 44 minuty i 3 sekundy (co daje ok. 29,531 średniej doby słonecznej).

Miesiąc synodyczny jest o ponad 2 dni dłuższy od miesiąca syderycznego.Czas ten jest potrzebny, by Księżyc ponownie znalazł się w tym samym położeniu względem prostej Słońce-Ziemia. Wychodząc od Księżyca w nowiu, po upływie jednego miesiąca gwiazdowego zobaczymy, że Księżyc okrążył Ziemię o 360°, ale w tym czasie Ziemia przesunęła się po swojej orbicie. Prosta Słońce-Ziemia obróciła się w tym czasie o ok. 30°, czyli Księżyc dla obserwatora ziemskiego nie wrócił jeszcze do wyjściowego położenia względem Słońca. Potrzeba na to właśnie około 2 dodatkowych dni (Księżyc przesuwa się na tle gwiazd w ciągu doby o kąt ok. 13° w kierunku z zachodu na wschód, to jest w kierunku przeciwnym do ruchu dobowego wszystkich innych ciał niebieskich).

Wikipedia


lunapark

miejsce przeznaczone do masowych zabaw, z urządzeniami rozrywkowymi, karuzelami, kolejkami górskimi itp.; wesołe miasteczko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) turyst. teren z zespołem urządzeń rozrywkowych;

Wiktionary

Lunapark (wesołe miasteczko, park rozrywki) – typ małego bądź średniej wielkości parku rozrywki, teren, na którym zgromadzone są urządzenia rekreacyjne, takie jak karuzele, kolejki górskie, diabelski młyn, beczka śmiechu, zjeżdżalnie, huśtawki, strzelnice, trampolina, symulatory ruchu, dom strachów i inne obiekty służące rozrywce. Infrastruktura wesołego miasteczka jest często uzupełniona o punkty gastronomiczne, sklepy z zabawkami, upominkami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zgubiłam łańcuszek na karuzeli w lunaparku w Pradze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lũˈnapark, AS: lũnapark

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lunaparkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wesołe miasteczko

Wiktionary


lunaparkowy

lunapark; wesołomiasteczkowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lunaparkiem, dotyczący lunaparku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lunapark mrz.

Wiktionary


lunaria

roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesięcznica, miesiącznica


SJP.pl

Wikipedia


lunarny

dawniej: księżycowy; lunearny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) daw. książk. księżycowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wielkanoc obchodzimy wedle kalendarza lunarnego, związanego z fazami Księżyca.

 (1.1) Wyróżnione przez autorów są mity agrarne i lunarne, związane z wizją kobiecej Arkadii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lũˈnarnɨ, AS: lũnarny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luna, Luna

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) księżycowy

Wiktionary


lunatyczka

kobieta wykonująca we śnie różne czynności; somnambuliczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. kobieta cierpiąca na lunatyzm

Wiktionary

Lunatyczka (La sonnambula) – dwuaktowa opera semiseria z muzyką Vincenzo Belliniego i librettem Felice Romaniego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Karolina jest lunatyczką, w nocy chodzi po pokoju, coś mówi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlũnaˈtɨt͡ʃka, AS: lũnatyčka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luna ż., lunatyzm mrz., luna ż.

:: fm. lunatyk mos.

 przym. lunatyczny

Wiktionary


lunatyczny

mający związek z lunatyzmem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z lunatykiem czy lunatyzmem

 (1.2) przen. taki, który wygląda jak ze snu; przypominający stan nieświadomości

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luna ż., luna ż., lunatyczka ż., lunatyk mos., lunatyzm mrz.

 czas. lunatykować

 przysł. lunatycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) somnambuliczny

 (1.2) odrealniony

Wiktionary


lunatyk

osoba wykonująca we śnie różne czynności; somnambulik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. osoba cierpiąca na lunatyzm

Wiktionary

Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Karol jest lunatykiem, w nocy chodzi po pokoju, coś mówi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lũˈnatɨk, AS: lũnatyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lunatyzm m., lunatykowanie n.

:: forma żeńska lunatyczka ż.

 przym. lunatyczny

 czas. lunatykować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) somnambulik

Wiktionary


lunatykować

wykonywać różne czynności we śnie


SJP.pl


lunatyzm

wykonywanie we śnie różnych czynności; somnambulizm, sennowłóctwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. choroba powodująca nieświadome wykonywanie różnych czynności (np. chodzenie) w głębokim śnie;

Wiktionary

Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lũˈnatɨsm̥, AS: lũnatysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luna ż., luna ż., lunatyk m., lunatyczka ż.

 przym. lunatyczny

 czas. lunatykować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) somnambulizm

Wiktionary


lunch

[czytaj: lancz] lekki posiłek, najczęściej ciepły, spożywany około południa; lancz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) posiłek we wczesnej porze obiadowej, głównie podczas przerwy w pracy lub na uczelni

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Teraz dzieci nie jedzą obiadu, one mają lunche.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lãn͇t͡ʃ, AS: lãṇč

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. lancz

Wiktionary


lunchbox

[czytaj: lanczboks] pudełko lub pojemnik na jedzenie; śniadaniówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pojemnik na kanapki, owoce itp.; śniadaniówka

Wiktionary

Lunchbox – drugi singel grupy Marilyn Manson z albumu Portrait of an American Family. Wydany w 1995 roku.

Główną inspiracją do napisania tej piosenki był głośny zakaz noszenia do szkoły metalowych pudełek na śniadanie, rząd USA uznał je za zbyt niebezpieczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do lunchboxu dołączono mały zakręcany i w 100% szczelny pojemnik na sos lub jogurt.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lunchboxowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) śniadaniówka

Wiktionary


lunchowy

lunch [czytaj: lanczowy]; lanczowy


SJP.pl


lund

miasto w Szwecji


SJP.pl

Wikipedia


lundehund

1. potocznie: pies rasy norsk lundehund;
2. norsk lundehund - norweska rasa psów myśliwskich


SJP.pl

Norsk Lundehund – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych szpiców myśliwskich. Nie podlega próbom pracy.

Wikipedia


lundgren

Osoby o tym nazwisku:

  • Dolph Lundgren – szwedzki aktor kina akcji, okazjonalnie reżyser, producent i scenarzysta filmowy
  • Kerstin Lundgren – szwedzka polityk
  • Peter Lundgren – szwedzki tenisista i trener tenisa

Wikipedia


lunearny

dawniej: księżycowy; lunarny


SJP.pl


lüneburg

Wikipedia


lüneburski

Lüneburg


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lüneburgiem, dotyczący Lüneburga

Wiktionary

Patrz:

Lüneburg

luneta

1. przyrząd optyczny używany do oglądania odległych przedmiotów;
2. element sklepienia w postaci poprzecznej kolebki przenikającej się z kolebką sklepienia głównego, w którym zwykle umieszczone jest okno


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;

Wiktionary

  • luneta (architektura)
  • luneta (fortyfikacja)
  • luneta (optyka)
  • Gwiazdozbiór Lunety
  • Luneta – skała w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lũˈnɛta, AS: lũneta

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. Tel

Wiktionary


lunetka

mała luneta


SJP.pl


lunetkowy

lunetka


SJP.pl

Patrz:

lunetka

lunetowy

luneta


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lunetą, dotyczący lunety

Wiktionary

Patrz:

luneta

Powiązane:

 rzecz. luneta ż.

Wiktionary


lungo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. tzw. wydłużone espresso; uzyskiwane przez przelanie przez ilość kawy właściwej dla espresso większej ilości wody

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kawa lungo jest słabsza, ale bardziej gorzka, ponieważ dodatkowa porcja ciepłej wody przechodzi przez kawę mieloną i wyciąga komponenty, które zazwyczaj pozostają nierozpuszczalne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlũŋɡɔ, AS: lũŋgo

Wiktionary


lunit

grunt księżycowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) grunt Księżyca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luna ż., Luna ż.

Wiktionary


lunochemia

nauka badająca skład chemiczny Księżyca


SJP.pl

Lunochemia – jest to gałąź nauk geologicznych, która zajmuje się historią naturalną Księżyca z chemicznego punktu widzenia. Zadaniem lunochemii jest prześledzenie wszystkich zmian geochemicznych na Księżycu, poznanie jego składu chemicznego, a także zapoznanie się z jego poszczególnymi warstwami. Lunochemia jest odpowiednikiem ziemskiej geochemii.

Wikipedia


lunometr

dawniej: przyrząd do pomiaru gęstości włókien w tkaninach i dzianinach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) (w dziewiarstwie) urządzenie do liczenia oczek

Wiktionary


lunonauta

kosmonauta, członek załogi biorącej udział w lotach na Księżyc; selenonauta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) astr. kosmonauta uczestniczący w lotach na Księżyc

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) selenonauta

Wiktionary


luński

przymiotnik

 (1.1) daw. londyński, pochodzący z Londynu

 (1.2) zrobiony z lundyszu

Wiktionary


luńt

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) poznań. kawałek czegoś

 (1.2) poznań. drań

 (1.3) poznań. pies (zwłaszcza niesforny, bezpański itp.)

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) Nie podchódź do tego luńta, bo cie jeszczy uźre!

Wiktionary


lunula

1. ozdoba w kształcie półksiężyca, stanowiąca część naszyjnika, popularna w starożytności i w średniowieczu;
2. podstawka w monstrancji, zwykle w kształcie półksiężyca, podtrzymująca hostię; melchizedek, melchizedech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kośc. zob. melchizedek.

 (1.2) hist. noszona na szyi szczególnie w starożytności i w średniowieczu ozdoba w kształcie półksiężyca, symbol płodności

 (1.3) anat. obłączek paznokcia

Wiktionary

  • lunula (melchizedek, melchizedech) – część składowa monstrancji będąca metalową oprawką najczęściej w kształcie półksiężyca
  • lunula – metalowy wisiorek w kształcie półksiężyca
  • lunula – część paznokcia
  • lunula – zgrubienie u nasady pazurka niesporczaków
  • lunula – płytka na ciele muchówek

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Proboszcz przypomniał akolicie, iż w monstrancji brakowało lunuli.

 (1.1) Parafianie ofiarowali kościołowi pięknie zdobioną, pozłacaną lunulę.

 (1.2) Archeolodzy znaleźli ażurową lunulę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lũˈnula, AS: lũnula

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luna ż., Luna ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) melchizedek, melchizedech

 (1.3) obłączek, rąbek

Wiktionary


luo

język nilo-saharyjski używany głównie w Kenii i Tanzanii


SJP.pl

Luo – grupa etniczna zamieszkująca zachodnią Kenię oraz północną Tanzanię. Ich populację szacuje się na ponad 5 milionów. Są częścią większej grupy ludów Luo. Posługują się językiem luo, z podgrupy języków nilotyckich. Są czwartą co do wielkości grupą etniczną w Kenii, gdzie stanowią około 10% populacji.

Wikipedia


luoyang

[czytaj: lojang] miasto w środkowych Chinach, w prowincji Henan; Lojang


SJP.pl

Luoyang (chiń. upr. 洛阳; chiń. trad. 洛陽; pinyin Luòyáng wym. [lwɔ̂jɑ̌ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzeką Luo He (dopływ Huang He). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 391 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 156 510 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i rzemiosła artystycznego; rozwinięty przemysł środków transportu, maszynowy, bawełniany, spożywczy i gumowy; w mieście funkcjonują szkoły wyższe.

Wikipedia


lupa

pojedyncza soczewka (lub układ optyczny) o ujemnej ogniskowej, służący do obserwacji niewielkich przedmiotów z małej odległości, potocznie: szkło powiększające


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wypukła soczewka wyposażona w uchwyt, prosty przyrząd optyczny do powiększania obrazu;

Wiktionary

Lupa – przyrząd optyczny służący do bezpośredniej obserwacji drobnych blisko położonych przedmiotów. W ścisłym znaczeniu tego słowa jest to soczewka skupiająca dająca co najmniej trzykrotne powiększenie. Soczewki dające mniejsze niż trzykrotne powiększenie nazywane są szkłami powiększającymi. Lupa zbudowana jest zazwyczaj z jednej soczewki skupiającej lub z zespołu blisko siebie położonych soczewek umieszczonych w oprawce. Tworzy obraz prosty, pozorny i powiększony.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Strasznie mały jest ten tekst, podaj mi, proszę, lupę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlupa, AS: lupa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. lupka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szkło powiększające

Wiktionary


lupanar

przestarzale: dom publiczny; zamtuz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. dom publiczny, zamtuz

Wiktionary

Dom publiczny, dom rozpusty, dom schadzek (wulg. burdel, daw. zamtuz, lupanar) – budynek służący jako miejsce świadczenia płatnych usług seksualnych. Eufemistyczne określenia to salon masażu, agencja towarzyska.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|lupanar.

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) лупанарый m.

* łaciński: (1.1) lupanar n.

* rosyjski: (1.1) лупанарий m.

* ukraiński: (1.1) лупанарій m., лупанар m.

źródła.

== lupanar (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA|luːˈpeɪnɑː.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) burdel

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈpãnar, AS: lupãnar

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|lupanar.

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) лупанарый m.

* łaciński: (1.1) lupanar n.

* rosyjski: (1.1) лупанарий m.

* ukraiński: (1.1) лупанарій m., лупанар m.

źródła.

== lupanar (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA|luːˈpeɪnɑː.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) burdel

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lupanina

alkaloid występujący w nasionach łubinu


SJP.pl


luperkal

jaskinia na zboczu Palatynu, w której według tradycji wilczyca wykarmiła własnym mlekiem dwójkę bliźniąt: Romulusa i Remusa


SJP.pl

Luperkal (łac. Lupercal od lupus – wilk) – grota, w której według mitologicznej rzymskiej tradycji wilczyca miała wykarmić Romulusa i Remusa, synów Marsa i Rei Sylwii. Później w tamtym miejscu bracia mieli założyć miasto Rzym.

Corocznie podczas świąt Luperkaliów w lutym, w miejscu tym kapłani, zwani luperkami (lupercii) zabijali w ofierze psa i dwie kozy. Obrzęd ten kultywowano do 494 roku n.e.

Wikipedia


luperkalia

starożytne, rzymskie święta ku czci bóstwa pasterskiego Fauna; luperkalie


SJP.pl

rzeczownik, liczba mnoga

 (1.1) święto ku czci Fauna

Wiktionary

Luperkalia – dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) Luperkalie

Wiktionary


luperkalie

starożytne, rzymskie święta ku czci bóstwa pasterskiego Fauna; luperkalia


SJP.pl

Luperkalia – dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.

Wikipedia


lupin

[czytaj: lupę] Arsène Lupin (Arseniusz Lupin) - fikcyjna postać stworzona przez francuskiego pisarza Maurice'a Leblanca


SJP.pl

  • Arsène Lupin – postać fikcyjna, dżentelmen-włamywacz, stworzony przez francuskiego pisarza Maurice’a Leblanca
  • Lupin – filipiński serial telewizyjny z 2007
  • Lupin – francuski serial telewizyjny z 2021 (Netflix)
  • Lupin III – manga

Wikipedia


lupinina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. związek organiczny, alkaloid występujący w łubinie o bardzo gorzkim smaku;

Wiktionary

Lupinina – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący w rodzaju Lupinus – łubin, dlatego nazywany jest alkaloidem „łubinowym”. Ma znaczenie wyłącznie toksykologiczne (dla zwierząt). Badania nad alkaloidami łubinowymi były szeroko prowadzone w Polsce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Badania nad lupininą były szeroko prowadzone w Polsce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlupʲĩˈɲĩna, AS: lupʹĩńĩna

Wiktionary


lupinoza

zatrucie zwierząt wywołane alkaloidami (trującymi związkami organicznymi) zawartymi w łubinie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wet. zatrucie zwierząt alkaloidami z łubinu

Wiktionary


lupinus

roślina pastewna z rodziny motylkowatych; łubin


SJP.pl

Łubin (Lupinus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 220–230 gatunków, ale według Plants of the World online nawet ponad 600.

Największe zróżnicowanie gatunkowe występuje w zachodniej części Ameryki Północnej (tylko w Kalifornii rosną 82 gatunki) oraz w Andach w Ameryce Południowej. Mniej liczne gatunki występują we wschodniej części Ameryki Południowej, w strefie śródziemnomorskiej sięgając po Azję południowo-zachodnią (głównie rośliny jednoroczne), z czego 6 rośnie w południowej Europie. Nieliczne gatunki rosną też na obszarach górskich w równikowej Afryce. W Polsce liczne gatunki są uprawiane, a łubin trwały jest zadomowionym antropofitem.

Wikipedia


lupka

zdrobnienie od: lupa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mała lupa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lupa ż.

Wiktionary


lupo

pojedyncza soczewka (lub układ optyczny) o ujemnej ogniskowej, służący do obserwacji niewielkich przedmiotów z małej odległości, potocznie: szkło powiększające


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mot. jeden z modeli samochodu marki Volkswagen

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed salonem stały trzy lupo.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlupɔ, AS: lupo

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) samochód

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|wł|lupo. → wilk

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== lupo (język aragoński.) ==

thumb|lupo (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zool. wilk

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lupowy

przymiotnik od: lupa


SJP.pl


lupulina

chmiel zwyczajny


SJP.pl

Lupulina (syn. Gruczoły chmielowe, farm. Lupulinum – FP IV, Glandulae Lupuli, Pilus glandulosus Lupuli – FP III) – proszek zielonawożółty lub pomarańczowożółty, lepki, o charakterystycznej, silnej woni oraz gorzkim smaku. Składa się z otartych z owocostanów chmielu zwyczajnego gruczołów włosków wydzielniczych (oderwanych główek włosków gruczołowych). Lupulina powinna zawierać od 1% do 3% (według FP IV nie mniej niż 1%) olejku eterycznego, zawierającego charakterystyczne składniki: humulen, β-mircen, fernazen, β-kariofilen i in., garbniki, alkohole, m.in. mircenol i jego estry z kwasami izowalerianowym, pelargonowym, masłowym oraz octowym, związki żywicowe (~80%): humulon (czyli kwas α-goryczochmielowy), kohumulon, adhumulon, lupulon (czyli kwas β-goryczochmielowy), kolupulon, adlupulon, ksantohumol, hopanon, chalkony, flawonoidy i inne związki w tym fenoloketonowe i pochodne fluoroglucyny. Ponadto w surowcu występują woski, związki białkowe, tłuszcze oraz wiele innych związków w mniejszych ilościach.

Wikipedia


lupulon

kwas żywicowy zawarty w żeńskich kwiatach chmielu


SJP.pl


lupus

jedna z postaci gruźlicy skóry; toczeń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Lupus z łac. – wilk

  • Lupus – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missouri, w hrabstwie Moniteau
  • Lupus – męskie imię
  • Canis lupus – wilk (zwierzę)
  • Lupus – Wilk (gwiazdozbiór)
  • Lupus (herb szlachecki)
  • Lupus (komiks) – seria komiksowa autorstwa Frederika Peetersa.
  • Lupus – wydawca m.in. PCkuriera, Entera, Magazynu Amiga, Gamblera i miesięcznika Electra.
  • Lupus z Troyes (biskup)
  • Lupus (zm. między 1181 a 1187) – biskup płocki
  • Lupus (? - ok. 666) – książę Friuli
  • Lupus (ur. ? – zm. 752) – książę Spoleto
  • Lupus I (również Lupo, Loup, Lobo, Otsoa, Otxoa) – książę Gaskonii i Akwitanii
  • Lupus II (zm. 778) – książę Gaskonii
  • Lupus Thomas SJ (1719 - 1792) – błogosławiony Kościoła katolickiego
  • Lupus z Sens lub Leu z Sens
  • konsulowie rzymscy:
    • Publius Rutilius Lupus
    • Cornelius Lupus

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Nazywam się Lupus i jestem murarzem z Szampanii.

     (1.1) Świętemu Lupusowi oddadzą dzisiaj cześć we Francji.

    Wiktionary

    Synonimy:

    antonimy.

    hiperonimy.

    hiponimy.

    holonimy.

    meronimy.

    pokrewne.

    frazeologia.

    etymologia.

     etym|łac|Lupus.

    uwagi.

    tłumaczenia.

    * łaciński: (1.1) Lupus m.

    * rosyjski: (1.1) Луп m., Лупп m.

    źródła.

    == Lupus (język angielski.) ==

    thumb|Lupus (1.1)

    wymowa.

    znaczenia.

    rzeczownik, nazwa własna

     (1.1) astr. Wilk

    odmiana.

    przykłady.

    składnia.

    kolokacje.

    synonimy.

    Wiktionary


lur

odmiana trombity, używana przez pasterzy skandynawskich


SJP.pl

Amalur (bask. ama „matka”, lur „ziemia”) także: Ama-Lurra, Ama Lur, Lur – baskijska bogini roślin i zwierząt, Matka-Ziemia (dla praindoeuropejskich kosmogonii charakterystyczne jest nadawanie Ziemi cech kobiety, jako dającej życie). Najważniejsza pierwotna bogini w mitologii Basków, utożsamiana z boginią Mari.

Wikipedia


lura

potocznie o nieesencjonalnym, bardzo słabym napoju


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. napój o małej zawartości esencji; słaba kawa

 (1.2) wodnista niesmaczna zupa

 (1.3) środ. przestępcze spoż. herbata

Wiktionary

  • Lura – wokalistka z Republiki Zielonego Przylądka
  • Lura (ang. Lura Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Faribault
  • Lura (ang. Lura Township) – gmina w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Grant
  • Lura – instrument muzyczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Co to za lura!? Kawa powinna być czarna, mocna, ostra i aromatyczna. Zrób mi drugą. (Papcio Chmiel)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlura, AS: lura

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lurowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siki, siki świętej Weroniki

Wiktionary


lurdzki

przymiotnik od: Lourdes (miasto we Francji)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lourdes, odnoszący się do Lourdes

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Proboszcz zaprasza na nabożeństwo majowe przy grocie lurdzkiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lourdes n.

 przym. lourdzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lourdzki

Wiktionary


lureks

lurex;
1. błyszcząca przędza ze sztucznego włókna;
2. materiał z przędzy o tej samej nazwie


SJP.pl


lurestan

Lorestan, Lurestan, Lorestān (pers. ‏استان لرستان‎) – ostan w zachodnim Iranie. Stolicą jest Chorramabad.

Wikipedia


lurex

lureks;
1. błyszcząca przędza ze sztucznego włókna;
2. materiał z przędzy o tej samej nazwie


SJP.pl


lurka

zdrobnienie od: lura


SJP.pl


lurker

[czytaj: lerker lub lurker] osoba uczestnicząca w internetowym forum dyskusyjnym, lecz niezabierająca głosu; bierny obserwator


SJP.pl

Lurker – osoba śledząca forum dyskusyjne, nie udzielając się w nim aktywnie oraz nie pisząca postów. Ponad 90% użytkowników różnych grup internetowych to lurkerzy.

Wikipedia


lurowaty

rzadki, nieesencjonalny, zbyt wodnisty


SJP.pl


lurowie

plemię irańskie


SJP.pl

Lurowie (pers. ‏لر‎) – irańska ludność zamieszkująca południowo-zachodni Iran, licząca około 5 mln osób. Lurowie posługują się językiem luryjskim z grupy irańskiej. W swoim procesie etnogenezy wchłonęli elementy kurdyjskie, tureckie i arabskie. Dominuje wśród nich szyicka odmiana islamu. Większość Lurów zajmuje się koczowniczym pasterstwem, pozostali są osiadłymi rolnikami.

Wikipedia


luryjka

członkini pasterskiego plemienia irańskiego zamieszkującego Lurestan


SJP.pl


luryjski

związany z Lurami, plemionami pasterskimi zamieszkującymi Lurestan, ostan irański


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lurami, dotyczący Lurów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język luryjski;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lur mos., Luryjka ż., Lurystan mrz.

Wiktionary


lusacki

przymiotnik od: Lusaka; lusakijski


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Lusaka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈsat͡sʲci, AS: lusacʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lusakijka ż., lusakijczyk m., Lusaka ż.

 przym. lusakijski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lusakijski

Wiktionary


lusaka

stolica Zambii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Zambii;

Wiktionary

Lusaka – stolica i największe miasto Zambii. Jest położona w południowo-środkowej części kraju na wysokości 1300 m. Miasto jest centrum handlowym i siedzibą rządu. W mieście znajduje się największy w Zambii uniwersytet.

Lusaka została założona w roku 1905 przez osadników z Europy. W maju 1935 r. zastąpiła Livingstone jako stolica kolonii brytyjskiej Rodezji Północnej. W 1964 roku Lusaka została stolicą niepodległej Zambii.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje miejscowość|D=Lusaki|Ms=Luscze.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. lusakijczyk m., lusakijka ż.

 przym. lusakijski, lusacki

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* amharski: (1.1) ሉሳካ (lusaka)

* angielski: (1.1) Lusaka

* arabski: (1.1) لوساكا (lūsākā), لساكا (lusākā)

* azerski: (1.1) Lusaka / dialekt południowy لوساکا

* baszkirski: (1.1) Лусака / Lusaka

* bengalski: (1.1) লুসাকা (lusākā)

* białoruski: (1.1) Лусака ż. (Łusaka)

* bośniacki: (1.1) Lusaka / Лусака / لۆساقا ż.

* bułgarski: (1.1) Лусака ż. (Lusaka)

* chiński standardowy: (1.1) ptrad|盧薩卡. / pupr|卢萨卡. (Lúsàkǎ)

* czeski: (1.1) Lusaka ż.

* czuwaski: (1.1) Лусакӑ (Lusakă)

* dolnoniemiecki: (1.1) Lusaka n.

* esperanto: (1.1) Lusako

* francuski: (1.1) Lusaka ż.

* gruziński: (1.1) ლუსაკა (lusaka)

* hebrajski: (1.1) לוסקה (lūsaqah), לוסאקה (lūsāqah)

* hindi: (1.1) लुसाका (lusākā)

* irlandzki: (1.1) Lusaka

* islandzki: (1.1) Lúsaka

* japoński: (1.1) ルサカ (rusaka)

* jidysz: (1.1) לוסאַקאַ (lusaka)

* kabardyjski: (1.1) Лусакэ (Lusakă)

* kannada: (1.1) ಲುಸಾಕ (lusāka)

* kazachski: (1.1) Лусака (Lwsaka)

* khmerski: (1.1) ឡូសាកា (ḷūsākā), លូសាកា (lūsākā)

* kirgiski: (1.1) Лусака / لۇساكا / Lusaka

* koreański: (1.1) 루사카 (lusaka)

* kurmandżi: (1.1) Lûsaka

* litewski: (1.1) Lusaka ż.

* luksemburski: (1.1) Lusaka n.

* łaciński: (1.1) Lusaca ż.

* łotewski: (1.1) Lusaka ż.

* malajalam: (1.1) ലുസാക്ക (lusākka)

* malajski: (1.1) Lusaka / لوساكا

* mongolski: (1.1) Лусака (Lusaka)

* nepalski: (1.1) लुसाका (lusākā)

* niemiecki: (1.1) Lusaka n.

* nowogrecki: (1.1) Λουσάκα (Loysáka)

* ormiański: (1.1) Լուսակա (Lousaka)

* osetyjski: (1.1) Лусакӕ (Lusakä)

* paszto: (1.1) لوساکا (lūsākā)

* pendżabski: (1.1) ਲੂਸਾਕਾ (lūsākā)

* perski: (1.1) لوساکا (lusâkâ), لوزاکا (luzâkâ)

* portugalski: (1.1) Lusaca ż.

* rosyjski: (1.1) Лусака ż. (Lusaka)

* serbski: (1.1) Лусака (Lusaka) ż.

* słowacki: (1.1) Lusaka ż.

* szwedzki: (1.1) Lusaka n.

* tadżycki: (1.1) Лусака / لوسکه / Lusaka

* tajski: (1.1) ลูซากา (lūsākā)

* tamilski: (1.1) லுசாக்கா (lucākkā)

* tatarski: (1.1) Lusaka / Лусака / لۇساكا

* telugu: (1.1) లుసాకా (lusākā)

* tetum: (1.1) Luzaka

* turkmeński: (1.1) Lusaka

* ujgurski: (1.1) لۇساكا / Lusaka / Лусака

* ukraiński: (1.1) Луса́ка ż.

* urdu: (1.1) لوساکا (lūsākā)

* uzbecki: (1.1) Lusaka / Лусака / لۇسەكە

* włoski: (1.1) Lusaka ż.

* zachodniopendżabski: (1.1) لوساکا (lūsākā)

* żmudzki: (1.1) Lusaka ż.

źródła.

== Lusaka (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Lusaka.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Lusaka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈsaka, AS: lusaka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lusakijczyk m., lusakijka ż.

 przym. lusakijski, lusacki

Wiktionary


lusakijczyk

mieszkaniec Lusaki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lusaki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlusaˈcijt͡ʃɨk, AS: lusaḱii ̯čyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lusaka ż.

:: fż. lusakijka ż.

 przym. lusakijski, lusacki

Wiktionary


lusakijka

mieszkanka Lusaki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lusaki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlusaˈcijka, AS: lusaḱii ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lusaka ż.

:: fm. lusakijczyk mos.

 przym. lusakijski, lusacki

Wiktionary


lusakijski

przymiotnik od: Lusaka; lusacki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Lusaka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlusaˈcijsʲci, AS: lusaḱii ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lusakijka ż., lusakijczyk m., Lusaka ż.

 przym. lusacki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lusacki

Wiktionary


lusia

zdrobnienie od: Łucja; Luśka


SJP.pl

Lusia – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Rovigo.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 3585 osób, 210,9 os./km².

Wikipedia


lusignan

Lusignan – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Vienne.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 2749 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 73 osób/km² (wśród 1467 gmin regionu Poitou-Charentes Lusignan plasuje się na 87. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 86.).

Wikipedia


lusina

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Lusina – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. średzkim, w gminie Udanin
  • Lusina – wieś w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Mogilany

Inne

  • Lusina – część Dzielnicy X Swoszowice miasta Kraków

Wikipedia


lusingando

określenie wykonawcze: przymilnie, z wdziękiem


SJP.pl


luśka

zdrobnienie od: Łucja; Lusia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Łucja

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Luśka, Luśka, ach Luśka, / Ty miałaś imadło w paluszkach.

 (1.1) Widzieliśmy z Luśką niedźwiedzia w Tatrach.

 (1.1) Narzeczony przywiózł Luśce ukulele.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łucja ż.

Wiktionary


luśnia

część wozu drabiniastego, drążek drewniany (z twardego drewna) zamontowany (przy pomocy żelaznego pierścienia) na zewnętrznej części osi przedniej; w jego górnej części znajduje się bolec, na którym zawieszona jest drabina; służy jako wzmocnienie kłonicy przedniej, która, ze względu na duże siły rozpierające drabiny, sama nie wytrzymałaby ciężaru ładunku


SJP.pl

Luśnia – element wozu drabiniastego. Jest to drążek z twardego drewna, mocowany u dołu do zewnętrznej części osi metalowym pierścieniem, a u góry do bolca podpierającego drabinę. Luśnia służy jako wzmocnienie kłonicy, która, ze względu na duże siły rozpierające drabiny, sama nie wytrzymałaby ciężaru ładunku.

Wikipedia


lusówko

Lusówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne, nad Jeziorem Lusowskim i rzeką Samą. W 2021 Lusówko liczyło 3488 mieszkańców

Wikipedia


lusowo

Lusowo (1943–1945 niem. Groß Liebenau) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne, nad brzegiem Jeziora Lusowskiego.

Wieś duchowna, własność dziekana kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim.

Wikipedia


luster

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metaliczna, iryzująca powłoka naszkliwna uzyskiwana na wyrobach ceramicznych

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: lustro

Wiktionary

  • Luster – gmina w Norwegii w regionie Sogn i Fjordane
  • Luster – amerykański film w reżyserii Everetta Lewisa z 2002 r.
  • luster – rodzaj iryzującej farby używanej do ceramiki od IX w.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlustɛr, AS: luster

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustro n., lusterko n., lustereczko n., lustrzanka ż.

 przym. lustrzany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lustr, iryzacja

Wiktionary


lustereczko

zdrobnienie od: lusterko


SJP.pl


lusterkarz

środowiskowo: oszust karciany pomagający sobie lusterkiem


SJP.pl


lusterko

zdrobnienie od: lustro


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) małe lustro; zdrobn. od: lustro

 (1.2) łow. u saren jasna plama z tyłu

Wiktionary

Lusterko – u ptaków: grupa piór na skrzydle ubarwiona mocno kontrastowo względem otaczających je piór. Może być istotną cechą rozpoznawczą, np. u krakwy. Najczęściej jest niebieskie lub zielone. Nie występuje u mew.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Normalny narcyzm kobiet - czas spędzany przed zwierciadłem, obojętne czy przed potrójnym tremem, czy lusterkiem puderniczki - odnosi się przede wszystkim do twarzy (i jej okola - włosów), gdyż z nią się one identyfikują.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustro n., luster mrz., lustrzyca ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|zdrzadełko, żdżadełko.

 (1.2) chusteczka, serwetka

Wiktionary


lustr

1. farba ceramiczna uzyskiwana ze związków metali, nadająca powierzchniom metaliczny połysk;
2. wyrób ceramiczny pokryty taką farbą;
3. dawniej: połysk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) metaliczna, iryzująca powłoka naszkliwna uzyskiwana na wyrobach ceramicznych

 (1.2) przest. blask, połysk

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lustr̥, AS: lustr̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustro n., lustrzyca ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) luster, iryzacja

Wiktionary


lustracja

1. przegląd, kontrola instytucji, pomieszczeń itp.;
2. w krajach postkomunistycznych: kontrola w zakresie współpracy z tajnymi służbami totalitarnego państwa;
3. w dawnej Polsce: kontrola dóbr królewskich; spis będący wynikiem takiej kontroli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urz. przegląd, kontrola jakichś pomieszczeń, dokumentów itp.

 (1.2) praw. polit. procedura sprawdzania przez określone służby, czy osoba piastująca wysoki urząd (lub kandydująca) nie miała powiązań z aparatem bezpieczeństwa, wywiadem itp.

 (1.3) hist. opis dóbr królewskich, spis gruntów, zabudowań, dochodów itp.

Wiktionary

Lustracja (z łac. lustrare – „oczyszczać”, „poświęcać”) – procedura przeglądu, weryfikacji i oceny dotycząca określonych obiektów (np. instytucji, dokumentów), osób, grup społecznych, kategorii społeczno-zawodowych i organizacji.

Podstawą lustracji są przepisy prawa.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lustrator m., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustro n., lustrzyca ż.

 przym. lustracyjny, lustratorski

 czas. lustrować ndk., zlustrować dk.

Wiktionary


lustracyjny

związany z lustracją


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z lustracją, dotyczący lustracji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustrzyca ż., lustracja ż., lustrator mos., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustro n.

 przym. lustratorski

 czas. lustrować ndk., zlustrować dk.

Wiktionary


lustralny

związany z lustrum - obrzędem oczyszczenia w starożytnym Rzymie, podczas którego składano bogom ofiary z zabitych zwierząt


SJP.pl


lustrator

osoba dokonująca lustracji; kontroler


SJP.pl


lustratorka

kobieta dokonująca lustracji; kontrolerka


SJP.pl


lustratorski

lustrator


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) właściwy lustratorowi; związany z lustratorem, dotyczący lustratora

Wiktionary

Patrz:

lustrator

Powiązane:

 rzecz. lustrowanie n., lustracja ż., lustrator m., lustratorka ż., zlustrowanie n.

 czas. lustrować ndk., zlustrować dk.

 przym. lustracyjny

Wiktionary


lustro

1. szkło pokryte warstwą srebra lub aluminium o właściwościach odbijających rzeczy znajdujące się przed nim.
2. przyrząd geodezyjny (zazwyczaj razem z rozkładaną tyczką) odbijający wiązkę lasera wysyłaną przez dalmierz w celu pomiaru odległości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gładka powierzchnia odbijająca światło; tafla szkła od spodu pokrytego warstwą srebra lub aluminium;

 (1.2) przen. niezmącona powierzchnia wody – morza, jeziora lub rzeki

 (1.3) środ. fot. pot. aparat fotograficzny typu lustrzanka

 (1.4) gwara. łow. jasna plama sierści na zadzie zwierzyny płowej (sarny, jelenia, dzika)

 (1.5) gwara. łow. biała plama piór na barkach głuszca i cietrzewia

 (1.6) gwara. łow. błyszcząca kolorowo plama na skrzydłach kaczek; lusterko

Wiktionary

Lustro, zwierciadło – gładka powierzchnia odbijająca światło, dzięki czemu powstaje odbity obraz przedmiotów znajdujących się przed lustrem. Także narzędzie dysponujące taką powierzchnią i służące odbijaniu obrazu.

Lustro jest najprostszym rodzajem zwierciadła optycznego. Jego powierzchnia jest prawie zawsze płaska, a głównym przeznaczeniem jest przeglądanie się w nim osób. Obecnie w użytku codziennym wykorzystywane są niemal wyłącznie zwierciadła szklane.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wychodząc na randkę, przejrzała się w lustrze i poprawiła makijaż.

 (1.1) Ze starej wziąłem tylko lustro.

 (1.2) Lustro wody otoczone jest wysokimi, stromymi brzegami.

 (1.3) Nigdy kompakt nie przebije lustra.

 (1.4) Spłoszona łania błysnęła nam tylko lustrem w zaroślach.

 (1.5) Kosacz czuszykał i świecił przed swoją cieciorką to lustrem, to lirą.

 (1.6) O świcie tabun kaczek na sadach połyskiwał lusterkami w słońcu, prostując skrzydła przed odlotem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlustrɔ, AS: lustro

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustrzanka ż., lustracja ż., lustrzyca ż., lustr m., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustrzenie n., lustrzeń m., lustrzynka ż., bezlusterkowiec m.

:: zdrobn. lusterko n., lustereczko n.

 czas. lustrzyć ndk., lustrować ndk., zlustrować dk.

 przym. lustrzany, lustrzony, lustracyjny, lustrzankowy, bezlusterkowy

 przysł. lustrzanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zwierciadło, gwara. więz. lipko, przest. zierkadło; gw-pl|Górny Śląsk|zdrzadło, żdżadło.

 (1.2) tafla, zwierciadło

 (1.4) lusterko, chusteczka, serwetka, talerz

 (1.6) zwierciadło, lusterko

Wiktionary


lustrować

przeglądać, kontrolować, sprawdzać


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) dokonywać przeglądu wzrokiem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Oczy Cynthii zaczęły teraz lustrować pokój w poszukiwaniu czegoś, co mogło posłużyć za broń.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustrzyca ż., lustracja ż., lustro n., lustrowanie n., zlustrowanie n.

 przym. lustracyjny, lustratorski

Wiktionary


lustrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lustrować.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do dwunastej podpułkownik Apanicki zakończył lustrowanie koszar i udał się do latryny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustrzyca ż., lustro n., lustracja ż., lustrator m., lustratorka ż., zlustrowanie n.

 czas. lustrować ndk., zlustrować dk.

 przym. lustracyjny, lustratorski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lustracja

Wiktionary


lustrowy

1. przymiotnik od: lustr;
2. przymiotnik od: lustro


SJP.pl


lustrujący

przeglądać, kontrolować, sprawdzać


SJP.pl


lustrum

obrzęd oczyszczenia w starożytnym Rzymie, podczas którego składano bogom ofiary z zabitych zwierząt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. w starożytnym Rzymie uroczysty obrzęd oczyszczenia i ofiarowania, przeprowadzany raz na pięć lat;

Wiktionary

Lustrum (łac. lustrare – rozjaśniać, czyścić) – w starożytnym Rzymie ofiara przebłagalna dla bogów w postaci świni, owcy i wołu (tzw. suovetaurilia).

Składano ją po zakończeniu cenzusu przez jednego z cenzorów, na Polu Marsowym, w imieniu całego narodu, który modlił się o pomyślność dla państwa rzymskiego. Odbywana co pięć lat, przez co okres ten był (zwłaszcza poetycko) też nazywany lustrum. Pierwszego lustrum dokonał w 566 p.n.e. król Serwiusz Tuliusz.

Wikipedia


lustryna

dawniej: cienka, lśniąca tkanina wełniana lub bawełniana


SJP.pl


lustrzaneczka

zdrobnienie od: lustrzanka


SJP.pl


lustrzanka

rodzaj aparatu fotograficznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fot. aparat fotograficzny wyposażony w lustro i matówkę;

 (1.2) więz. konfrontacja

Wiktionary

Lustrzanka – aparat fotograficzny wyposażony w lustro i matówkę. Zadaniem zespołu lustra i matówki jest dokładna prezentacja bieżącego kadru. Rozwiązanie takie ma znaczenie przy precyzyjnym nastawianiu odległości fotografowania, ocenianiu głębi ostrości, ocenie aberracji optycznych, jak również przy prawidłowym kadrowaniu obiektów nieodległych. Sprzyja również kompozycji kadru, ocenie proporcji oświetlenia itp.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈsṭʃãnka, AS: lusṭšãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustro n., luster mrz., lustrzyca ż.

 przym. lustrzany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. lustro

Wiktionary


lustrzanki

rodzaj aparatu fotograficznego


SJP.pl


lustrzankowy

lustrzanka


SJP.pl

Patrz:

lustrzanka

lustrzeń

1. pokrywać powierzchnię szkła srebrem;
2. lustrzyć się - poetycko: lśnić, błyszczeć, promieniować


SJP.pl

Karp (Cyprinus carpio) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Hodowany i poławiany na dużą skalę jako ryba konsumpcyjna.

Wikipedia


lustrzyć

1. pokrywać powierzchnię szkła srebrem;
2. lustrzyć się - poetycko: lśnić, błyszczeć, promieniować


SJP.pl


lustrzyca

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. stopień otyłości definiowany dowcipnie jako „choroba” objawiająca się, gdy własne genitalia można zobaczyć jedynie w lustrze

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lustro n., lustrzanka ż., lustracja ż., lustr m., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustrzenie n., lusterko n., lustereczko n.

 czas. lustrzyć ndk., lustrować ndk., zlustrować dk.

 przym. lustrzany, lustrzony, lustracyjny, lustrzankowy

 przysł. lustrzanie

Wiktionary


lustrzynka

gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; kaczka białogardła


SJP.pl

Lustrzynka, kaczka białogardła (Speculanas specularis) – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), występujący w Ameryce Południowej – w południowym Chile i południowej Argentynie. Bliski zagrożenia wyginięciem.

Wikipedia


luszewo

Miejscowości w Polsce
  • Luszewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Glinojeck
  • Luszewo – osada leśna w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Glinojeck
  • Luszewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mławskim, w gminie Radzanów

Wikipedia


luszkowo

Luszkowo (niem. Luschkowo, 1942–1945 Lußkauhof) – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz. Według spisu powszechnego z 31 marca 2011 roku wieś liczyła 276 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.

Wikipedia


luszniewicz

nazwisko


SJP.pl


luszowice

W Polsce
  • Luszowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. chrzanowskim, w gminie Chrzanów
  • Luszowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. dąbrowskim, w gminie Radgoszcz
  • Luszowice – gromada

Wikipedia


lusztig

Lustig (Lustyg, Lustyk, Lustik, Lusztig):

  • Antoni Lustyg (Lustig) – duchowny katolicki
  • Arnošt Lustig
  • Bogusław Lustyk
  • Branko Lustig (1932–2019) – chorwacki producent filmowy
  • Jan Luśtych (Lustig) (1833–1901) – poeta mazurski
  • Mikael Lustig – szwedzki piłkarz
  • Victor Lustig – słynny oszust, znany jako człowiek, który sprzedał wieżę Eiffla dwa razy"

Wikipedia


luszyn

Luszyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Pacyna.

Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego.

Wikipedia


lusławice

W Polsce
  • Lusławice – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Zakliczyn
  • Lusławice – wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Janów
  • Lusławice – przystanek kolejowy

Wikipedia


lut

stop metali służący do lutowania; lutowie; spoiwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. spoiwo w postaci metalu lub stopu metali używane do lutowania i lutospawania;

Wiktionary

  • Lookup table – struktura danych
  • Lut – spoiwo lutownicze
  • Lut – pustynia w Iranie
  • LUT – niemiecka torpeda z okresu II wojny światowej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie skończyłem naprawiać tego układu, bo zabrakło mi lutu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lut, AS: lut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lutownica ż., lutowanie n., lucik mrz.

 czas. lutować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lutowie

Wiktionary


lutacjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tym miejscu stała przed wiekami willa Kwintusa Lutacjusza Katulusa Kapitolińskiego.

Wiktionary


lutealny

faza lutealna - druga faza cyklu miesiączkowego trwająca od ok. 17 do ok. 28 dnia


SJP.pl


lutecja

w starożytnej Galii: osada na środkowej Sekwanie, będąca głównym ośrodkiem celtyckiego plemienia Paryzjów


SJP.pl

Lutecja (łac. Lutetia Parisorum) – w starożytnej Galii osada na wyspie (obecna Île de la Cité) na środkowej Sekwanie, stanowiąca główny ośrodek celtyckiego plemienia Paryzjów. Po opanowaniu Galii przez Rzymian (52 p.n.e.) rozbudowana jako miasto, obecnie Paryż. W królestwie Franków była to siedziba dynastii Merowingów. Z okresu rzymskiego na lewym brzegu Sekwany pozostałości amfiteatru i term (I – III w.).

Wikipedia


luteina

żeński hormon płciowy wytwarzany w ciałku żółtym jajnika oraz przez łożysko (w czasie ciąży) i korę nadnerczy, przygotowujący macicę do przyjęcia zarodka i utrzymania ciąży; progesteron, syntolutan


SJP.pl

  • luteina – żółty barwnik organiczny
  • luteina – potoczna nazwa progesteronu
  • Luteina – lek zawierający syntetyczny progesteron

Wikipedia


luteinizacja

przekształcenie pęcherzyka jajnikowego w ciałko żółte występujące po owulacji


SJP.pl

Luteinizacja – przekształcenie pęcherzyka jajnikowego w ciałko żółte następujące po owulacji pod wpływem hormonu luteinizującego

Wikipedia


luteinizujący

hormon luteinizujący - hormon gonadotropowy wydzielany przez przedni płat przysadki; u samców stymuluje produkcję testosteronu, u samic - wydzielanie progesteronu i estrogenów; lutropina, LH


SJP.pl


luteinowy

luteina


SJP.pl

Patrz:

luteina

lutek

wieś w Polsce


SJP.pl

Lutek (niem. Luttken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Wieś mazurska, obecnie największe daczowisko na terenie gminy Olsztynek, położona nad Jeziorem Luteckim w pobliżu drogi E-7, niedaleko Pawłowa. Na terenie wsi jest stajnia koni wyścigowych. Ze względu na malownicze położenie miejscowość pełni rolę ośrodka letniskowego.

Wikipedia


lutenica

pikantna pasta paprykowa z dodatkiem tartych pomidorów i pieczonych bakłażanów, danie kuchni bałkańskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. bałkańska pasta z pomidorów i pieczonych papryk;

Wiktionary

Lutenica, liutenica (bułg. лютеница, serb. љутеница, mac. лутеница) – potrawa będąca warzywnym przetworem, znana z kuchni macedońskiej, serbskiej i bułgarskiej.

Jest pikantną pastą warzywną bądź gęstym sosem zawierającym nie mniej niż 50% papryki oraz pastę pomidorową i pieczone bakłażany, a w różnych wersjach również marchew, orzechy, olej słonecznikowy, cukier, sól, pietruszkę, pieprz czerwony i czarny. Oryginalny smak lutenica uzyskuje poprzez dodanie kuminu, chilli i czosnku, regionalnie dodaje się do niej ziemniaki. Potrawę przygotowuje się z upieczonej uprzednio papryki, startych na drobno pomidorów, które łącznie z wszystkimi składnikami miele się w maszynce i smaży na oleju. Idealna gęstość uzyskiwana jest wówczas, gdy po zamieszaniu masa z wolna wypełnia miejsce pozostawiane przez łyżkę. Gotowa potrawa nadaje się do przechowywania w szczelnie zamkniętych pojemnikach.

Wikipedia


luteńka

zdrobnienie od: lutnia


SJP.pl


luteolina

związek organiczny, żółty barwnik roślinny


SJP.pl


luteoliza

zanik ciałka żółtego wytwarzającego luteinę (progesteron)


SJP.pl

Luteoliza (łac. luteum – żółtko + gr. lýsis – rozwiązanie) – proces przekształcenia ciałka żółtego w ciałko białawe na drodze apoptozy. W zależności od gatunku może być spowodowany: obecnością oksytocyny (u owcy); podwyższonym stężeniem estrogenów lub innymi czynnikami. W wyniku tego procesu następuje zahamowanie syntezy progesteronu.

Wikipedia


luteotropina

hormon białkowy produkowany przez gruczołową część przysadki mózgowej, m.in. aktywujący wydzielanie progesteronu przez ciałko żółte oraz przygotowujący gruczoły mlekowe do laktacji; hormon luteotropowy, prolaktyna, laktotropina


SJP.pl


luter

przestarzale: luteranin - członek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) nazwisko niemieckiego reformatora, spolszczona wersja niemieckiego nazwiska Luther;

Wiktionary

  • Marcin Luter (1483-1546) – niemiecki teolog i reformator religijny, inicjator reformacji, współtwórca luteranizmu
  • Luter – film, dramat biograficzny z 2003

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do pierwszego otwartego sporu z Kościołem katolickim dały Lutrowi powód odpusty, które w 1516 roku ustanowił Leon X.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luteranizm m., luteranin m., luteranka ż., Lutry nmos., luter mos.

 przym. luterański, luterski

Wiktionary


luteranie

chrześcijańska wspólnota religijna skupiona w Kościele ewangelicko-augsburskim, wywodząca swą doktrynę z nauk Marcina Lutra


SJP.pl

Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517). Jest to najstarszy i czołowy nurt protestantyzmu. Największą grupę Kościołów luterańskich zrzesza Światowa Federacja Luterańska, do której w 2019 roku należało 145 Kościołów w 98 państwach z gronem blisko 77,5 mln wiernych.

Wikipedia


luteranin

członek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego; wyznawca luteranizmu, luter


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która wyznaje luteranizm

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlutɛˈrãɲĩn, AS: luterãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luteranizm m.

:: fż. luteranka ż.

 przym. luterański

Wiktionary


luteranizm

jeden z głównych kierunków protestantyzmu, system teologiczny oparty na doktrynie Marcina Lutra, której podstawowymi tezami są: twierdzenie o zbawieniu tylko przez samą wiarę w Chrystusa i uznanie Biblii za jedyne źródło objawienia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. doktryna teologiczna, jeden z nurtów protestantyzmu, zapoczątkowany przez Marcina Lutra;

Wiktionary

Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517). Jest to najstarszy i czołowy nurt protestantyzmu. Największą grupę Kościołów luterańskich zrzesza Światowa Federacja Luterańska, do której w 2019 roku należało 145 Kościołów w 98 państwach z gronem blisko 77,5 mln wiernych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Luteranizm jest główną religią m.in. na Islandii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlutɛˈrãɲism̥, AS: luterãńism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luteranin m., luteranka ż., Luter mos., luter mos., luteranizacja ż., luterańskość ż., luterstwo n.

 przym. luterański, luteranizacyjny, luterski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. luterstwo

Wiktionary


luteranka

członkini kościoła luterańskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która wyznaje luteranizm

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlutɛˈrãnka, AS: luterãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luteranizm m.

:: fm. luteranin m.

 przym. luterański

Wiktionary


luterański

dotyczący luteranizmu, luteranów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z luteranizmem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bardzo szybko w Cieszynie powstawały oficyny luterańskie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luteranizm mrz., luteranin mos., luteranka ż., Luter mos., luter mos., luterstwo n.

 przym. luterski, Lutrowski, lutrowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. lub rzad. luterski

Wiktionary


luterka

luter; luteranka


SJP.pl


luterok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Mazury. luteranin

Wiktionary


luterski

dawniej: dotyczący luteranizmu, luteranów; luterański


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. lub rzad. związany z Marcinem Lutrem lub jego naukami, luteranizmem

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) luterański

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Luter mos., luteranizm mrz., luterstwo n., Lutry nmos., luter mos.

 przym. luterański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|luterański.

źródła.

== luterski (język górnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) rel. luteranin

przymiotnik

 (2.1) rel. luterański

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luter mos., luteranizm mrz., luterstwo n., Lutry nmos., luter mos.

 przym. luterański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) luterański

Wiktionary


luterstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. luteranizm

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. luterski, luterański

 rzecz. luteranizm mrz.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|luteranizm.

źródła.

== luterstwo (język górnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rel. luteranizm

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. luterski, luterański

 rzecz. luteranizm mrz.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. luterski, luterański

 rzecz. luteranizm mrz.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|luteranizm.

źródła.

== luterstwo (język górnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rel. luteranizm

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


lutet

pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71, metal należący do rodziny lantanowców, wykorzystywany m.in. do wytwarzania nadprzewodników; dawniej: kasjop


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71;

Wiktionary

Lutet (Lu, łac. lutetium, od Lutetia), dawniej kasjop (Cp) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym. Zgodnie z klasyfikacją IUPAC lutet jest zaliczany do lantanowców. Także zgodnie z klasyfikacją IUPAC należy on do bloku d, w wyniku czego jest jedynym lantanowcem z okresu 6 niewchodzącym do bloku f. Przez występowanie w bloku d należy on do grupy skandowców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma lutet?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlutɛt, AS: lutet

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lutetowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Lu

Wiktionary


lutetowy

lutet


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący lutetu

Wiktionary

Patrz:

lutet

Powiązane:

 rzecz. lutet m.

Wiktionary


lutgarda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Lutgarda i jestem woźną szkolną z Jastrzębia.

Wiktionary


luther

[czytaj: luter] nazwisko


SJP.pl

  • Luther – serial telewizyjny

Osoby o nazwisku Luther:

  • Martin Luther
  • Bill Luther
  • Hans Luther
  • Karl Theodor Robert Luther
  • Martin Luther (dyplomata)

Osoby o imieniu Luther

  • Luther Vandross
  • Luther Grosvenor
  • Luther Goldman
  • Martin Luther King, Jr

Wikipedia


lutkiewicz

nazwisko


SJP.pl


lutkolba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. lutownica

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lyjtkolba.

Wiktionary


lutków

zdrobnienie od: Lutosław (imię męskie)


SJP.pl

Lutków (Lutków Lewicki) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Chłopice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Wikipedia


lutkowo

wieś w Polsce


SJP.pl

2 miejscowości w Polsce:

  • Lutkowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Lelkowo
  • Lutkowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Dobrzany

Zobacz też: Lutków

Wikipedia


lutnąć

potocznie: uderzyć kogoś mocno; przylutować, przyfasolić, przygrzmocić


SJP.pl


lutnia

instrument strunowy, szarpany, pochodzenia arabskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) astr. gwiazdozbiór nieba północnego; zawiera jasną gwiazdę – Wegę; zawiera mgławicę planetarnyanetarną – Pierścień; w Polsce widoczny latem i jesienią; góruje o północy w lipcu;

Wiktionary

Lutnia – dawny instrument muzyczny strunowy, wykształcony i najbardziej rozpowszechniony w kulturze europejskiej epoki renesansu i baroku. Ma charakterystyczny korpus o kształcie połówki migdała lub gruszki, który zbudowany jest z dużej liczby wygiętych, osełkowatych listewek. Umieszczona na końcu stosunkowo krótkiej szyjki komora kołkowa (główka) odgięta jest znacznie do tyłu. Używana była zarówno przez profesjonalnych muzyków, jak i amatorów, do akompaniamentu i gry solowej. Muzyka lutniowa zapisywana była na sześcioliniowych tabulaturach. W XVIII wieku, wyparta przez instrumenty klawiszowe i smyczkowe, wyszła z użycia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Lutni jest Wega.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlutʲɲa, AS: lutʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lutnia ż., lutnista mos., lutnistka ż.

 przym. lutniowy, lutnisty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Lira; skr. Lyr

Wiktionary


lutniarz

osoba grająca na lutni


SJP.pl


lutnictwo

sztuka budowania instrumentów strunowych


SJP.pl

Lutnictwo – sztuka tworzenia instrumentów strunowych szyjkowych:

Instrumenty lutnicze:

  • smyczkowe
    • skrzypce
    • altówka
    • wiolonczela
    • kontrabas
    • viola da gamba
    • lira korbowa
  • szarpane
    • lutnia
    • mandolina
    • bałałajka
    • banjo
    • gitary
      • klasyczna
      • akustyczna
      • rezofoniczna
      • elektryczna
      • elektryczno-akustyczna (Jazzowa)
      • basowa

Wikipedia


lutniczka

lutniczka zachodnia - gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych; lutniczka, gajówka lutniczka


SJP.pl

Lutniczka zachodnia, lutniczka, gajówka lutniczka (Curruca hortensis) – gatunek ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae).

Wikipedia


lutniczy

1. lutnictwo;
2. lutnik


SJP.pl

Patrz:

lutnictwo;
2. lutnik

lutnik

specjalista w budowaniu instrumentów strunowych, smyczkowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. rzemieślnik, który konstruuje i naprawia strunowe instrumenty muzyczne

Wiktionary

Lutnik – rzemieślnik zajmujący się lutnictwem, to znaczy budujący lub naprawiający szyjkowe instrumenty strunowe. Słowo pochodzi od włoskiego „liutajo”, czym pierwotnie określano zajmującego się budowaniem lutni. Niektórzy lutnicy zajmują się renowacją i rekonstrukcją instrumentów smyczkowych, a także korektą smyczków.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lutnia ż., lutnictwo n.

:: fż. lutniczka ż.

 przym. lutniczy

Wiktionary


lutniociąg

rurociąg w kopalni prowadzący powietrze od przodków lub do przodków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) górn. rurociąg transportujący powietrze, umożliwiający wentylację wyrobiska;

Wiktionary

Wentylacja lutniowa - sposób przewietrzania wyrobisk ślepych (np. udostępniających czy przygotowawczych). Wentylacja lutniowa to połączone cienkościenne rury metalowe, płócienne lub z tworzyw sztucznych. Połączone ze sobą lutnie tworzą lutniociąg. Przepływ powietrza z lutniociągu uzyskuje się za pomocą wentylatorów umieszczonych na początku lutniociągu.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. lutnia ż.

Wiktionary


lutniowy

przymiotnik od: lutnia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od lutnia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mistrz gitary klasycznej, lutniowej i barokowej Józef Haluza wystąpi w niedzielę w Tarnowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lutʲˈɲɔvɨ, AS: lutʹńovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lutnia ż., Lutnia ż., lutnista mos., lutnistka ż.

 przym. lutnisty

Wiktionary


lutnista

muzyk grający na lutni


SJP.pl

Lutnista (Grający na lutni) – pierwszy z serii trzech obrazów włoskiego malarza Caravaggia, przedstawiający postać muzyka grającego na lutni.

Caravaggio trzykrotnie podejmował temat lutnisty. Pierwszy raz namalował płótno podczas pobytu w Rzymie w 1595 roku, kiedy to pracował dla prywatnych zleceniodawców. Obraz został zakupiony przez włoskiego mecenasa sztuki markiza Vincenza Giustinianiego. Tematyka koncertów muzycznych była bardzo popularna wśród weneckich malarzy, a ich obrazy były chętnie kupowane przez zamożnych i znawców sztuki. Nie inaczej było w przypadku Caravaggia i Giustinianiego. Ten ostatni w 1628 roku opublikował traktat o rzymskim środowisku muzycznym pt. Discorso sopra la Musica. Inny mecenas malarza, kardynał Del Monte, m.in. organizował w swoim pałacu koncerty muzyczne z udziałem największych ówczesnych muzyków. Jeden z nich, Pedro Montoya, kastrat z chóru kaplicy Sykstyńskiej, mógł być modelem dla przedstawionej postaci lutnisty. Według biografa Caravaggia, Petera Robba, modelem był towarzysz malarza Mario Minniti, który pozował również do innych obrazów, m.in. Grającego w karty czy Wróżenie z ręki.

Wikipedia


lutnistka

lutnista


SJP.pl

Patrz:

lutnista

lutnisty

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. muz. związany z lutnią, dotyczący lutni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lutnia ż., Lutnia ż., lutnista mos., lutnistka ż.

 przym. lutniowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lutniowy

Wiktionary


luto

1. dawniej: ostry, srogi;
2. gwarowo: smutny


SJP.pl


lutobor

imię męskie


SJP.pl

Lutobor, Litobor – staropolskie imię męskie, złożone z członów Luto- („srogi, okrutny, dziki”, por. luty) i -bor („walczyć, zmagać się”). Znaczenie imienia: „srogi w walce”. Źródła polskie zawierają dwie postaci imienia w średniowieczu: Lutobor (w 1186) i Litobor (między 1252 a 1288).

Wikipedia


lutoborek

zdrobnienie od: Lutobor (imię męskie)


SJP.pl


lutoborkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutoborka lub z nim związany


SJP.pl


lutoborostwo

Lutobor z małżonką; Lutoborowie


SJP.pl


lutoborowie

imię męskie


SJP.pl


lutoborowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutobora lub z nim związany


SJP.pl


lutochna

imię żeńskie


SJP.pl

Lutosława – żeńska forma imienia Lutosław, nienotowana w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: "sławna ze srogości".

Zdrobnienie: Lutochna

Wikipedia


lutochniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutochny lub z nią związany


SJP.pl


lutocin

wieś w Polsce


SJP.pl

Lutocin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin. Miejscowość jest sołectwem i siedzibą gminy Lutocin.

Wikipedia


lutociński

przymiotnik od: Lutocin


SJP.pl


lutogniew

imię męskie


SJP.pl

  • Lutogniew (imię)
  • Lutogniew (wieś)
  • Lutogniew (gromada)

Wikipedia


lutogniewa

imię żeńskie


SJP.pl


lutogniewice

Lutogniewice (niem. Schönfeld) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.

Wikipedia


lutogniewiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutogniewy lub z nią związany


SJP.pl


lutogniewostwo

Lutogniew z małżonką; Lutogniewowie


SJP.pl


lutogniewowie

imię męskie


SJP.pl


lutogniewowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutogniewa lub z nim związany


SJP.pl


lutol

wieś w Polsce


SJP.pl

Lutol – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Lubsko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Wikipedia


lutomiersk

miasto w Polsce


SJP.pl

Lutomiersk – miasto w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk, nad Nerem. Siedziba gminy Lutomiersk. Uzyskał lokację miejską w 1274 roku, zdegradowany w 1870 roku, od 1 stycznia 2022 ponownie na prawach miejskich.

Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej przy drodze wojewódzkiej nr 710. Lutomiersk leży w historycznej ziemi sieradzkiej.

Wikipedia


lutomierski

Lutomiersk


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Baltazar Lutomierski – polski urzędnik
  • Jan Lutomierski – polski urzędnik

Wikipedia

Patrz:

Lutomiersk

lutomierszczanin

mieszkaniec Lutomierska (miasta w Polsce)


SJP.pl


lutomierszczanka

mieszkanka Lutomierska (miasta w Polsce)


SJP.pl


lutomierzyn

Lutomierzyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Baboszewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Małgorzaty w Gralewie.

Wikipedia


lutomir

imię męskie


SJP.pl

Lutomir, Lutomiar, Lutmiar – staropolskie imię męskie, złożone z członów Luto- ("srogi, okrutny, dziki", por. luty) i -mir ("pokój, spokój, dobro").

Lutomir imieniny obchodzi 26 lutego i 10 października.

Wikipedia


lutomira

imię żeńskie


SJP.pl


lutomirek

zdrobnienie od: Lutomir (imię męskie)


SJP.pl


lutomirkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomirka lub z nim związany


SJP.pl


lutomirostwo

Lutomir z małżonką; Lutomirowie


SJP.pl


lutomirowie

imię męskie


SJP.pl


lutomirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomira lub z nim związany


SJP.pl


lutomirzyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomiry lub z nią związany


SJP.pl


lutomski

nazwisko


SJP.pl

  • Lutomski – kaszubski herb szlachecki

Osoby o tym nazwisku:

  • Bolesław Lutomski – polski publicysta i dziennikarz
  • Jan Lutomski – polski pływak, olimpijczyk
  • Wacław Lutomski – polski wojskowy i urzędnik
  • Zbigniew Lutomski – polski grafik, malarz i pedagog

Wikipedia


lutomysł

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) daw. imię|polski|m.;

Wiktionary

Lutomysł – imię męskie pochodzenia słowiańskiego. Nienotowane w źródłach staropolskich.

Lutomysł imieniny obchodzi 25 marca.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: luˈtɔ̃mɨsw̥, AS: lutõmysu̯̦

Wiktionary


lutomysłostwo

Lutomysł z małżonką; Lutomysłowie


SJP.pl


lutomysłowie

imię męskie


SJP.pl


lutomysłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomysła lub z nim związany


SJP.pl


luton

Luton – miasto i dystrykt (unitary authority) w Anglii (Wielka Brytania), w hrabstwie ceremonialnym Bedfordshire, położone 50 km na północ od centrum Londynu. W 2021 roku miasto liczyło 233 525 mieszkańców.

Dystrykt (unitary authority) Luton utworzony został w 1997 roku. Pierwsze osiedla ludzkie istniały tam już w okresie paleolitu. Początki Luton datowane są na VI wiek. Nad rzeką Lea powstała wówczas saksońska osada o nazwie Leatun.

Wikipedia


lutość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. litość, miłosierdzie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlutɔɕt͡ɕ, AS: lutość

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lutościwy

Wiktionary


lutościwy

przymiotnik jakościowy

 (1.1) stpol. litościwy, miłosierny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlutɔɕˈt͡ɕivɨ, AS: lutośćivy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lutość

Wiktionary


lutospawanie

Lutospawanie – proces łączenia metali (lutowanie twarde) z użyciem narzędzi i technik spawalniczych. Łączone elementy przygotowywane są jak do spawania, jednak podczas lutospawania ich krawędzie nie są nadtapiane, a jedynie łączone lutem.

Do lutospawania stosuje się przede wszystkim luty mosiężne. Łączone elementy wymagają odpowiedniego przygotowania polegającego na jedno- lub dwustronnym zukosowaniu krawędzi

Wikipedia


lutostański

nazwisko


SJP.pl

Lutostański (forma żeńska: Lutostańska; liczba mnoga: Lutostańscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 648 osób. Według danych rządowych w styczniu 2020 w bazie PESEL znajdowało się 347 mężczyzn, oraz 341 kobiet o tym nazwisku.

Wikipedia


lutosław

imię męskie


SJP.pl

Lutosław, Lutsław, Lucsław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Luto- ("srogi, okrutny, dziki", por. luty) i -sław ("sława"). Znaczenie imienia: "słynący ze srogości". Zdrobniale Lutek.

Lutosław imieniny obchodzi 26 października.

Wikipedia


lutosława

imię żeńskie


SJP.pl

Lutosława – żeńska forma imienia Lutosław, nienotowana w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: "sławna ze srogości".

Zdrobnienie: Lutochna

Wikipedia


lutosławczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosławy lub z nią związany


SJP.pl


lutosławek

zdrobnienie od: Lutosław (imię męskie)


SJP.pl


lutosławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosławy lub z nią związany


SJP.pl


lutosławka

zdrobnienie od: Lutosław (imię męskie)


SJP.pl


lutosławkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosławka lub z nim związany


SJP.pl


lutosławostwo

Lutosław z małżonką; Lutosławowie


SJP.pl


lutosławowie

imię męskie


SJP.pl


lutosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosława lub z nim związany


SJP.pl


lutosławski

nazwisko


SJP.pl

Lutosławski – polskie nazwisko.

Wikipedia


lutować

1. łączyć metale bez ich topienia za pomocą spoiwa (lutu) o temperaturze topnienia niższej niż temperatura topnienia metalu nim łączonego;
2. potocznie: bić


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) techn. łączyć metalowe elementy przy pomocy lutu roztopionego lutownicą lub palnikiem

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żałować

 (1.3) pot. środ. bić, okładać razami

czasownik zwrotny niedokonany lutować się

 (2.1) pot. środ. bić się, okładać się razami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Rury w łazience najlepiej lutować twardym lutem.

 (2.1) Jakieś dzieciaki lutują się na naszym podwórku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈtɔvat͡ɕ, AS: lutovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lut m., lutowacz mos., lutowie n., lutowina ż., lutownica ż., lutownik mos., lutowanie n., dolutowanie n., dolutowywać n., oblutowanie n., oblutowywanie n., odlutowanie n., odlutowywanie n., polutowanie n., przylutowanie n., przylutowywanie n., rozlutowanie n., rozlutowywanie n., wlutowanie n., wlutowywanie n., wylutować n., wylutowywanie n., zalutowanie n., zalutowywanie n., zlutowanie n.

 czas. dolutować dk., dolutowywać ndk., oblutować dk., oblutowywać ndk., odlutować dk., odlutowywać ndk., polutować dk., przylutować dk., przylutowywać ndk., rozlutować dk., rozlutowywać ndk., wlutować dk., wlutowywać ndk., wylutować dk., wylutowywać ndk., zalutować dk., zalutowywać ndk., zlutować dk.

 przym. lutowniczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lyjtować.

Wiktionary


lutowaczka

lutowacz


SJP.pl

Patrz:

lutowacz

lutowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|lutować.

Wiktionary

Lutowanie – metoda trwałego łączenia elementów metalowych za pomocą metalowego spoiwa zwanego lutem o temperaturze topnienia niższej niż temperatura topnienia łączonych elementów. Proces lutowania należy prowadzić w temperaturze wyższej od temperatury topnienia lutu, lecz nie wyższej od temperatury topnienia łączonych elementów. Dzięki temu lut topi się, a łączone elementy pozostają cały czas w stanie stałym. Istotne jest, aby zarówno lut, jak i elementy lutowane, osiągnęły temperaturę lutowania (wyższą od temperatury topnienia lutu), w przeciwnym przypadku mogą powstać wadliwe złącza zwane zimnymi lutami lub zimnymi stykami o niezadowalających właściwościach użytkowych. Podstawową różnicą między lutowaniem a spawaniem jest to, że w przypadku spawania temperatura procesu jest tak wysoka, że ulega stopieniu zarówno materiał dodatkowy, jak i brzegi elementów spawanych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podczas lutowania bezołowiowego na powierzchni oporników i kondensatorów powstawać mogą kulki kapilarne, przy czym, w zależności od przyczyny ich powstawania, mają one różne rozmiary.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lut m., lutownica ż., lutowina ż., lutowie n.

 czas. lutować ndk.

Wiktionary


lutowie

stop metali służący do lutowania; lut


SJP.pl

  • Lookup table – struktura danych
  • Lut – spoiwo lutownicze
  • Lut – pustynia w Iranie
  • LUT – niemiecka torpeda z okresu II wojny światowej

Wikipedia


lutowina

miejsce złączenia metali, np. za pomocą kolby


SJP.pl


lutowiska

Lutowiska


SJP.pl

Lutowiska (1944–1957 Szewczenko) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Leży nad potokiem Smolnik, na styku pasm Ostre i Otryt przy drodze wojewódzkiej nr 896; siedziba gminy Lutowiska.

Wikipedia

Patrz:

Lutowiska

lutowiski

Lutowiska


SJP.pl

Patrz:

Lutowiska

lutowiszczanin

mieszkaniec Lutowisk (wsi w Polsce)


SJP.pl


lutowiszczanka

mieszkanka Lutowisk (wsi w Polsce)


SJP.pl


lutownica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. narzędzie do lutowania;

 (1.2) więz. nos

Wiktionary

Lutownica – narzędzie służące do lutowania. Składa się ona z kolby, służącej jako uchwyt oraz grota, czyli części mającej bezpośredni styk ze spoiwem – lutem. Możemy je podzielić na:

  • lutownice transformatorowe, w których wysoka temperatura jest uzyskiwana poprzez przepływanie prądu o dużym natężeniu przez drut, który jest zarazem grotem. Ich nazwa pochodzi od transformatora, który jest jej integralną częścią. Lutownice te są dość popularne, gdyż czas nagrzewania grota jest krótki (kilka sekund). Nowocześniejsze rozwiązania posiadają wbudowane oświetlenie skierowane na miejsce lutowania, oraz kilkuzakresowy przełącznik mocy. Ich wadą jest brak dokładnej kontroli temperatury grota oraz silne pole elektromagnetyczne wokół grota.
  • lutownice grzałkowe (oporowe), w których metalowy (zazwyczaj miedziany lub wykonany ze stopów miedzi) grot podgrzewany jest elektryczną grzałką. Najprostsze zasilane wprost z sieci nie pozwalają na regulację/stabilizację temperatury. Odmianą lutownicy grzałkowej jest tzw. lutownica kolbowa, w której grot wykonany jest z masywnego kawałka metalu. Powoduje to akumulację znacznych ilości energii cieplnej, co ułatwia lutowanie większych elementów. Natomiast stacje lutownicze, które składają się z zasilacza (i najczęściej stabilizatora) oraz dołączonej do niej tzw. kolby – grzałki w odpowiedniej obudowie, zasilanej najczęściej napięciem 24 V są chętnie stosowane do lutowania układów elektronicznych, ponieważ kolba jest lekka.
  • lutownice z elektrodami grafitowymi zbudowane są na bazie transformatora, który zasila szczypce wyposażone w elektrody węglowe. Po zamknięciu obwodu grafitowymi elektrodami na przewodzącym prąd elemencie lutowanym, płynie prąd elektryczny, wydzielając ciepło na styku grafit – element lutowany. Zaletą jest duża moc, zaś wadą (zwłaszcza przy lutowaniu twardym) pozostawiany ślad elektrody grafitowej.
  • lutownice gazowe, których grot podgrzewany jest palnikiem zasilanym gazem (np. propan-butan). Możliwe jest użycie takiej lutownicy bez grota – wówczas wykorzystywane są gorące gazy spalinowe. Mają one większe możliwości niż transformatorowe, ponieważ topią np. cynę z dodatkiem miedzi której nie roztopi lutownica transformatorowa.
  • lutownice podgrzewane zewnętrznym źródłem ciepła to po prostu miedziany grot na uchwycie; grot po podgrzaniu w płomieniu palnika (np. na kuchence gazowej) przez kilkadziesiąt sekund zachowuje na tyle wysoką temperaturę, że umożliwia lutowanie. Działa na zasadzie podobnej do żelazka z duszą. Obecnie lutownice takie, jako całkowicie archaiczne, niewygodne i nie nadające się do precyzyjnych prac – całkowicie wyszły z użycia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ogień zaprószył mężczyzna, który zapomniał wyłączyć lutownicę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌlutɔvʲˈɲit͡sa, AS: lutovʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lut mrz., lutowanie n., zlutowanie n., wylutowanie n., przylutowanie n., przylutowywanie n.

 czas. lutować ndk., zlutować dk., wylutować dk., przylutowywać ndk., przylutować dk.

 przym. lutowniczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lutkolba, lyjtkolba.

Wiktionary


lutownik

osoba zatrudniona przy lutowaniu; lutowacz


SJP.pl


lutowność

właściwość metali dających się lutować


SJP.pl


lutowny

dający się lutować


SJP.pl


lutowo

W Polsce
  • Lutowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. sępoleńskim, w gminie Sępólno Krajeńskie
  • Lutowo – kolonia kolonii Ożar w woj. zachodniopomorskim, w pow. myśliborskim, w gminie Barlinek
  • Lutowo – gromada
W Bułgarii
  • Lutowo – wieś w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Belica

Wikipedia


lutowski

nazwisko


SJP.pl


lutowy

przymiotnik od: luty


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) od: luty

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie mogę iść z tobą na zakupy, bo jeszcze nie dostałam lutowej pensji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luˈtɔvɨ, AS: lutovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luty m.

 przym. luty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. februariowy

Wiktionary


lutrofora

w starożytnej Grecji: naczynie ceramiczne lub kamienne, używane przy obrzędach weselnych; od V wieku p.n.e. ustawiane na grobach dziewcząt zmarłych przed zamążpójściem


SJP.pl

Lutrofora, lutroforos, amfora lutrofora (stgr. λουτροφόρος loutrophóros) – w ceramice starogreckiej wysokie i smukłe, długoszyjne, amforowate naczynie, zasadniczo wykorzystywane kultowo.

Dziś zazwyczaj uznawana za odmianę amfory, choć przez Greków uważana za odmianę hydrii, skąd też nazwa będąca skróceniem od ύδρία λουτροφόρος. Oryginalnie powstała ona od słownej zbitki λοῦτρον (woda do ablucji) i φέρειν (przynosić); (pojęcie loutra odnoszono do zbiornika, basenu kąpielowego).

Wikipedia


lutropina

hormon gonadotropowy wydzielany przez przedni płat przysadki; u samców stymuluje produkcję testosteronu, u samic - wydzielanie progesteronu i estrogenów; hormon luteinizujący, LH


SJP.pl

Lutropina, hormon luteinizujący, LH (od ang. luteinizing hormone) – glikoproteinowy hormon gonadotropowy wydzielany przez komórki gonadotropowe przedniego płata przysadki mózgowej. Wydzielanie to jest stymulowane przez podwzgórzową gonadoliberynę (GnRH).

Wikipedia


lutry

futro z wydry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce;

Wiktionary

Lutry (niem. Luthen, Lautern) – wieś warmińska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Kolno.

Do 1954 roku siedziba gminy Lutry. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lutry. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś warmińska nad Jeziorem Luterskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Lutry leżą nad Jeziorem Luterskim.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luter m.

 przym. luterski

Wiktionary


luttoso

[czytaj: luttozo] określenie wykonawcze: żałobnie, smutno


SJP.pl


lutunek

miejsce złączone lutem, warstwa spajająca lutowane powierzchnie


SJP.pl


lutung

rodzaj ssaków naczelnych z rodziny makakowatych


SJP.pl

Lutung (Trachypithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Wikipedia


lututów

miasto w Polsce


SJP.pl

Wikipedia


lututowianin

mieszkaniec Lututowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


lututowianka

mieszkanka Lututowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


lututowski

przymiotnik od: Lututów, wieś gminna w województwie łódzkim


SJP.pl


luty

1. dawniej: ostry, srogi;
2. gwarowo: smutny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) drugi miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego)

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|lut.

przymiotnik

 (3.1) daw. zimny, mroźny

 (3.2) daw. srogi, okrutny, dziki

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Luty jest najkrótszym miesiącem w roku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlutɨ, AS: luty

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) przym. lutowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. sieczeń, daw. strąpacz, daw. jacień, reg. mięsopustnik, reg. miesopustnik, reg. niesopustnik

Wiktionary


lutycy

Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od co najmniej VIII wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych z czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.

Wikipedia


lutydyna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. związek organiczny, pochodna pirydyny;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z uwagi na różne położenie dwóch grup metylowych przyłączonych do pierścienia pirydyny, możliwych jest sześć izomerów lutydyny.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dimetylopirydyna

Wiktionary


lutynia

wieś w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój


SJP.pl

W Polsce
  • Lutynia – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój
  • Lutynia – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. średzkim, w gminie Miękinia
  • Lutynia – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. pleszewskim, w gminie Dobrzyca
  • Lutynia – osada w woj. wielkopolskim, w pow. średzkim, w gminie Nowe Miasto nad Wartą
  • Lutynia – rzeka, lewy dopływ Warty
  • Lutynia – potok, lewy dopływ Odry
  • Lutynia – dawna gmina
  • Lutynia – gromada
  • Lutynia – przystanek kolejowy

Wikipedia


lutynka

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Lutynka – wieś w Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Wymiarki
  • Lutynka – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, rejonie żydaczowskim
  • Lutynka – potok, dopływ Kamiennej

Wikipedia


lutyński

nazwisko


SJP.pl


lutz

[czytaj: luc] skok w łyżwiarstwie figurowym, jedyny, do którego najeżdża się z zewnętrznej krawędzi płozy łyżwy


SJP.pl

Lutz – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Floryda, w hrabstwie Hillsborough.

Wikipedia


luwers

otwór w żaglu do przewlekania linek


SJP.pl

Luwers, Remizka – element stanowiący wzmocnienie brzegu otworu w żaglu, przymocowany do żagla za pomocą obszycia.

Najczęściej luwersem jest obrączka z drutu, przez którą przełożone są fragmenty żagla pochodzące z otworu i przyszyte do reszty żagla. Dodatkowo taki luwers może być wzmocniony remizką. Luwers to także sam otwór wzmocniony za pomocą obszycia. Może być również wykonany poprzez naszycie wokół otworu kawałka mocnej skóry.

Wikipedia


luwijski

dotyczący Luwijczyków


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dosł. związany z Luwią lub Luwijczykami, dotyczący Luwii lub Luwijczyków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język luwijski;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luwia ż., Luwijczyk mos., Luwijka ż.

Wiktionary


luwr

zespół paryskich budynków pałacowych będących dawniej siedzibą królów francuskich, obecnie mieszczący liczne muzea


SJP.pl

Wikipedia


lux

w fizyce: jednostka natężenia oświetlenia w układzie SI, równa natężeniu oświetlenia powierzchni 1 m^2, na którą pada równomiernie rozłożony strumień świetlny 1 lumena (skrót: lx); luks


SJP.pl

Osoby:

  • Kazimierz Lux (1780-1846) – polski oficer i pirat

Miejscowości:

  • Lux (Côte-d’Or) – francuska gmina w regionie Burgundia
  • Lux (Saona i Loara) – francuska gmina w regionie Burgundia
  • Lux (Górna Garonna) – francuska gmina w regionie Midi-Pireneje

Wikipedia


luxomierz

miernik natężenia oświetlenia; luksomierz


SJP.pl


luxtorpeda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. pot. polski samobieżny ekspresowy wagon spalinowy z lat 30. XX w.;

Wiktionary

Luxtorpeda (również Lux-Torpeda) – popularne określenie wagonu spalinowego o aerodynamicznych kształtach, stosowanego w szybkich kolejowych połączeniach międzymiastowych w latach 30. XX wieku w Polsce. Popularnie mianem „luxtorpedy” pasażerowie określali również inne dalekobieżne wagony spalinowe eksploatowane przez PKP zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.

Wikipedia


luz

1. przestronne, wolne miejsce; wolny czas
2. swoboda bycia, zachowania się, odprężenie psychiczne
3. przestrzeń między dwiema współpracującymi częściami maszyny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miejsce przestronne, dużo wolnego miejsca

 (1.2) czas wolny między wydarzeniami

 (1.3) techn. przestrzeń pomiędzy częściami mechanizmu, która umożliwia im ruch względem siebie nawzajem

 (1.4) techn. odległość, którą może pokonać część mechanizmu bez poruszania innych elementów tegoż mechanizmu

 (1.5) pot. swoboda, naturalność, brak ograniczeń

 (1.6) środ. bieg jałowy

Wiktionary

  • luz (judaizm)
  • luz – przestrzeń pomiędzy dwoma elementami
  • luz – potoczne określenie marży urządzenia telekomunikacyjnego
  • Luz (program telewizyjny)
  • Luz – francuski rysownik satyryczny

2 miejscowości w Portugalii:

  • Luz – miejscowość w gminie Lagos
  • Luz – miejscowość w gminie Mourão

Miasto w Brazylii

  • Luz (Minas Gerais)

Wikipedia

Wymowa:

IPA: lus, AS: lus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luzik m., luzak m., luzaczka ż., zluzowanie n., zluzowywanie n., wyluzowanie n.

 czas. luzować, zluzować, zluzować się, zluzowywać, zluzowywać się, wyluzować, wyluzowywać się, poluźnić

 przym. luźny, wyluzowany

 przysł. luźno, luzem

Wiktionary

Synonimy:

 (1.5) essa

Wiktionary


luzacki

1. swobodny w sposobie bycia; niepoważny, nieoficjalny;
2. wyrażający taką postawę


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. żyjący i postępujący w sposób oznaczający się swobodą i beztroską

 (1.2) pot. świadczący o wyraźnej swobodzie i beztrosce osoby, o której mowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luzak mzw./mos., luzackość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) na luzie (uczeń; ubiór)

Wiktionary


luzacko

przysłówek

 (1.1) pot. w sposób manifestujący swobodę i beztroskę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) - Michał, choć broni się, zresztą z moją pełną akceptacją, przed całkowitym podporządkowaniem szpadzie, traktuje sport znacznie mniej "luzacko" niż jeszcze przed rokiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luzak mzw./mos.

Wiktionary


luzackość

luzacki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest luzackie; cecha tych, którzy są luzaccy

Wiktionary

Patrz:

luzacki

Powiązane:

 przym. luzacki

 przysł. luzackie

Wiktionary


luzactwo

potocznie: swobodny sposób bycia


SJP.pl


luzaczka

luzak


SJP.pl

Patrz:

luzak

luzak

1. dawniej w polskiej armii: wojskowy prowadzący luzaka (konia); ordynans konny;
2. potocznie: osoba swobodna, nie traktująca życia poważnie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) jeźdz. wojsk. koń niezaprzężony i nieosiodłany, idący luzem, zapasowy

 (1.2) środ. kolej. lokomotywa bez doczepionych wagonów

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) wojsk. ordynans konny w kawalerii

 (2.2) daw. wojsk. posługacz towarzysza chorągwi w dawnym wojsku polskim

 (2.3) przen. osoba spoza grupy społecznej

 (2.4) hist. w systemie feudalnym: chłop nie związany z panem, bez stałego miejsca zamieszkania

 (2.5) pot. osoba o swobodnym stylu życia

Wiktionary

Luzak

  1. koń idący luzem, nie obciążony, prowadzony za rycerzem, a później za towarzyszem chorągwi polskiego autoramentu;
  2. służący (żołnierz) prowadzący luźnego konia;
  3. konny ordynans;
  4. jeździec prowadzący konie, a niebędący w szeregu;
  5. żołnierz opiekujący się koniem oficerskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za taborem szły jeszcze trzy luzaki.

 (2.2) Luzacy zwykle sypiali w pobliżu koni.

 (2.5) Irek jest totalnym luzakiem, zawsze dobrze się bawi, to dusza towarzystwa.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. luzacki, luźny

 przysł. luzacko, luzem

 rzecz. luz mrz., luzactwo n.

:: fż. luzaczka ż.

 czas. poluźnić

Wiktionary


luzem

1. bez ładunku, bez obciążenia;
2. o koniach: nie w zaprzęgu;
3. bez opakowania;
4. każda część osobno, pojedynczo;
5. żartobliwie: bez towarzystwa; swobodnie, samopas


SJP.pl

przysłówek sposobu

 (1.1) o towarach: bez opakowania, pojedynczo

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lp. od: luz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luz m., rozluźnienie n., rozluźnianie n., luzak m., luzactwo n.

 czas. rozluźnić dk., rozluźniać ndk., poluzować dk.

 przym. luzacki, luźny

 przysł. luźno

Wiktionary


luzik

zdrobnienie od: luz


SJP.pl


luzino

wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim


SJP.pl

Luzino (kaszub. Lëzëno; niem. Lusin) – wieś kaszubska położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino, nad rzeką Bolszewką w pobliżu drogi ekspresowej S6.

Według danych z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku liczba ludności w Luzinio to 8019 osób, z czego 49,9% stanowią kobiety, a 50,1% mężczyźni.

Wikipedia


luziński

przymiotnik od: Luzino


SJP.pl


luzjada

część portugalskiego eposu narodowego autorstwa Luísa Vaz de Camões, opublikowanego w 1572 roku


SJP.pl


luźniej

stopień wyższy od przysłówków: luźnie, luźno


SJP.pl


luźniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: luźny


SJP.pl


luźniutki

zdrobnienie od: luźny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: luźny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: luʑˈɲutʲci, AS: luźńutʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. luźny

Wiktionary


luźno

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób luźny, swobodny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈluʑnɔ, AS: luźno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luz m.

 przym. luźny

 przysł. luzem

Wiktionary


luźnospad

rodzaj urządzenia wiertniczego; nożyce luźnospadowe


SJP.pl


luźnospadowy

nożyce luźnospadowe - rodzaj urządzenia wiertniczego; luźnospad


SJP.pl


luźny

nie przylegający; przestronny, nieobcisły


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) nieprzylegający, swobodny, zapewniający swobodę ruchów (o ubraniach)

 (1.2) mało restrykcyjny, łagodny, pobłażliwy

 (1.3) swobodny, niewymuszony

 (1.4) nieumocowany

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Beba strząsnęła z ramion luźno zawiązany peniuar.

 (1.2) W jego mniemaniu współcześni ludzie wybierają luźny stosunek do wiary (…).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈluʑnɨ, AS: luźny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luz m., luźność ż., luzak m., luzaczka ż., rozluźnianie n., rozluźnienie n.

 czas. poluźnić, rozluźnić dk., rozluźniać ndk.

 przysł. luźnie, luźno, luzem

 przym. luźniutki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przestronny, nieobcisły

Wiktionary


luzoameryka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) portugalskojęzyczne kraje Ameryki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wykład dotyczył krajów Luzoameryki i Hispanoameryki w dobie Wiosny Ludów.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. luzoamerykański

Wiktionary


luzoamerykański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. związany z Luzoameryką, dotyczący Luzoameryki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luzoameryka ż.

Wiktionary


luzofilia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) umiłowanie Portugalii, jej kultury, ludzi, języka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luzytański mrz., Luzytania ż., Luzytańczyk m., Luzytanka ż., luzofonia ż., lusitano m.

 przym. luzytański

Wiktionary


luzofonia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogół krajów, społeczeństw portugalskojęzycznych

Wiktionary

Luzofonia (z port. Lusófonos) – jest grupą etniczno-językową ludzi i narodów na całym świecie, którzy mówią w języku portugalskim.

Luzofonia, znana również jako Świat Luzofonii (Mundo Lusófono), jest wspólnotą narodów portugalskojęzycznych, które istnieją w Europie, obu Amerykach, Afryce, Azji i Oceanii. Luzotańczycy stanowią ponad 270 milionów ludzi na całym świecie.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. luzofilia ż., Luzytańczyk mos., Luzytania ż., luzytanistyka ż.

 przym. luzofoński

Wiktionary


luzofoński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z luzofonią, dotyczący luzofonii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luzytańczyk mos., Luzytania ż., luzofonia ż.

Wiktionary


luzon

największa wyspa Archipelagu Filipińskiego i Filipin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. największa wyspa w archipelagu Filipiny, leżąca w jego północnej części;

Wiktionary

Luzon – największa wyspa archipelagu Filipin, o powierzchni 104 tys. km².

Jest głównym regionem gospodarczym Filipin. Przemysł morski wyspy ma istotny udział w gospodarce całych Filipin, a na wybrzeżach znajdują trzy z pięciu najważniejszych ośrodków turystycznych tego kraju. Głównymi uprawami są ryż, kukurydza i palma kokosowa. Na wyspie wydobywa się nikiel, miedź oraz złoto.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Luzończyk m., Luzonka ż.

 przym. luzoński

Wiktionary


luzończyk

mieszkaniec Luzonu (wyspy)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Luzonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luzon mrz.

:: fż. Luzonka ż.

 przym. luzoński

Wiktionary


luzonka

mieszkanka Luzonu (wyspy)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Luzonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luzon mrz.

:: fm. Luzończyk mos.

 przym. luzoński

Wiktionary


luzoński

Luzon (największa wyspa archipelagu filipińskiego)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luzonem, dotyczący Luzonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luzon mrz., Luzończyk mos., Luzonka ż.

Wiktionary


luzować

1. zmniejszać naprężenie, puszczać luzem;
2. zastępować kogoś w jakiejś czynności, np. zmieniać czuwających lub walczących żołnierzy;
3. w pojeździe: zmieniać bieg na luz


SJP.pl

czasownik

 (1.1) zmniejszać naprężenie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luz mrz., luzowanie n.

Wiktionary


luzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|luzować.

Wiktionary

Luzowanie (ang. Relief of Troops in Combat) – działalność zmierzająca do przejęcia prowadzenia działań przez jedne wojska od innych. Jest etapem pośrednim podczas prowadzenia walki.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. luzować ndk.

Wiktionary


luzownik

urządzenie do zwalniania hamulca w dźwignicach


SJP.pl

Wikipedia


luzytańczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Luzytanii

 (1.2) hist. członek starożytnego ludu zamieszkującego dawniej zachodnią część Półwyspu Iberyjskiego;

 (1.3) przen. poet. Portugalczyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Luzytania ż., luzofilia ż., luzofonia ż., lusitano m., Luizjady nmos. lm., luzytański m.

:: fż. Luzytanka ż.

 przym. luzytański, luzofoński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Luzytanin

 (1.2) Luzytanin

 (1.3) Luzytanin, Portugalczyk

Wiktionary


luzytania

starożytna kraina; książkowe określenie Portugalii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna obejmująca większą część współczesnej Portugalii, Estremadury i prowincji Salamanka, dawna prowincja rzymska i ziemia legendarnych Luzytanów;

Wiktionary

Luzytania (łac. Lusitania, także: Hispania Lusitania), starożytna prowincja rzymska, która znajdowała się na Półwyspie Iberyjskim i obejmowała obszar obecnej Portugalii na południe od Duero (Douro) i południowo-zachodnią część Hiszpanii.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tak więc Caepio wkroczył do Luzytanii i przeszedł ją, aż do kraju Wettonów i Gallaeków.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luzytanistyka ż., luzofilia ż., Luzytanin m., Luzytańczyk m., Luzytanka ż., luzofonia ż., lusitano m., Luizjady nmos. lm., luzytański m.

 przym. luzytański, luzofoński

Wiktionary


luzytanie

starożytny lud z Półwyspu Iberyjskiego


SJP.pl

Luzytanie (łac. Lusitani) – starożytny lud indoeuropejski, mówiący językiem luzytańskim, żyjący w zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego.

Po długim oporze podbity przez Rzym (139 p.n.e.), uległ romanizacji.

Najbardziej znanym przedstawicielem tego ludu jest wódz luzytański Wiriatus.

Wikipedia


luzytanistyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. filologia portugalska

 (1.2) pot. wydział szkoły, uczelni lub placówkaacówki badawczej, który zajmuje się luzytanistyką (1.1)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌluzɨtãˈɲistɨka, AS: luzytãńistyka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. luzytanista m., luzytanistka ż., Luzytania ż., Luzytanin m., Luzytanka ż., luziada ż., luzofonia ż.

 przym. luzytanistyczny

 przysł. luzytanistycznie

Wiktionary


luzytański

Luzytania, Luzytanie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Luzytanią lub Luzytanami, dotyczący Luzytanii lub Luzytanów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) hist. jęz. język luzytański;

Wiktionary

Patrz:

Luzytania, Luzytanie

Powiązane:

 rzecz. luzofilia ż., Luzytańczyk mos., Luzytania ż., Luzytanin mos., Luzytanka ż.

Wiktionary


lv

symbol liwermoru, pierwiastka chemicznego


SJP.pl


lw

dawny symbol lorensu (pierwiastka chemicznego); obecnie: Lr


SJP.pl


lwa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie i Białorusi, lewobrzeżny dopływ Stwihy;

Wiktionary

Mostwa (w górnym biegu Lwa; ukr. Льва, Lwa; biał. Льва, Lwa; w dolnym biegu Mostwa; ukr. Моства, Mostwa; biał. Маства, Mastwa) – rzeka o długości 172 km, lewobrzeżny dopływ Stwihy w dorzeczu Prypeci. Płynie zachodnią częścią Ukrainy i Białorusi, przez bagna Polesia Wołyńskiego (źródła koło wsi Borowe k. Sarn na Ukrainie) oraz Polesia Prypeckiego (ujście do Stwihu przed wsią Korotycze na Białorusi).

Wikipedia


lwei

[czytaj: lłej] drobna moneta angolska (100 lwei = 1 kwanza)


SJP.pl

Wikipedia


lwi

1. należący do lwa;
2. charakterystyczny dla lwa, kojarzący się z lwem;
3. lwia paszcza - roślina pochodząca z obszaru śródziemnomorskiego, uprawiana w Polsce jako ozdobna roślina ogrodowa


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do lwa

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z lwem, dotyczący lwa

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla lwa, mający cechy lwa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szaman nosił naszyjnik z lwich pazurów i kłów.

 (3.1) W zaroślach usłyszeliśmy lwi ryk.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lvʲi, AS: lvʹi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lew m., Lew m.

:: fż. lwica ż.

:: zdrobn. lwiątko n., lewek

:: zgrub. lwisko n.

Wiktionary


lwiarnia

pomieszczenie w ogrodzie zoologicznym, w którym przebywają lwy


SJP.pl


lwiatka

lwiatka złotogłowa - gatunek ssaka naczelnego z rodziny pazurkowcowatych; marmozeta złotogłowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Leontopithecus|ref=tak., brazylijska małpa szerokonosa o bujnej grzywie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlvʲjatka, AS: lvʹi ̯atka

Wiktionary


lwiątko

pieszczotliwe zdrobnienie od: lwię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: lwię

Wiktionary

Ogólnopolski Konkurs Fizyczny "Lwiątko" – konkurs fizyczny dla uczniów szkół podstawowych (tylko 7 i 8 klasy), gimnazjalnych i średnich. Konkurs Lwiątko wzorowany jest na konkursie Kangur Matematyczny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W ogrodzie zoologicznym widzieliśmy troje małych lwiątek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lew m., lwię n., lwica ż., lwisko n., Lew mos./mzw.

 przym. lwi

Wiktionary


lwica

samica lwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. samica lwa

Wiktionary

Lwica (hiszp. Leonera, ang. Lion's Den) – argentyńsko-brazylijsko-południowokoreański film dramatyczny z 2008 roku w reżyserii Pablo Trapero. Wyprodukowany przez Buena Vista International.

Premiera filmu miała miejsce 15 maja 2008 roku podczas 61. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Dwa tygodnie później premiera filmu odbyła się 29 maja 2008 roku, a w Polsce 12 czerwca 2009 roku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pięć lwic i trzy samce wybiegły na polanę kocimi susami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlvʲit͡sa, AS: lvʹica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lew m., lwisko m., lewek m., lwiątko n., Lew m.

 przym. lwi

Wiktionary


lwię

młode lwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) młode lwa; mały, młody lew

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lew m., lwisko n.

:: zdrobn. lwiątko n.

 przym. lwi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. lwiątko

Wiktionary


lwinka

lwinka kameleon - gatunek muchówki z rodziny lwinkowatych


SJP.pl


lwinkowate

o cechach lwinkowatych (rodzina muchówek)


SJP.pl

Lwinkowate, zmróżkowate (Stratiomyidae) – rodzina owadów należąca do rzędu muchówek (Diptera), podrzędu krótkoczułkich (Brachycera). Obejmuje ponad 2700 opisanych gatunków o różnorodnej budowie i ubarwieniu. Larwy rozwijają się w martwej materii organicznej, pod korą lub w wodzie.

Wikipedia


lwinkowaty

o cechach lwinkowatych (rodzina muchówek)


SJP.pl


lwipazur

gatunek rośliny jednoliściennej z rodziny krasnolicowatych


SJP.pl


lwipyszczek

roślina ogrodowa o kwiatach podobnych do otwartej paszczy lwa; lwia paszcza


SJP.pl


lwisko

zgrubienie od: lew


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgrub. lew

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lew m., lewek m., lwiarnia ż., lwiątko n., lwica ż., lwiczka ż., lwię n., Lew mos./mzw.

 przym. lwi

Wiktionary


lwów

duży ssak drapieżny z rodziny kotów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie;

 (1.2) geogr. hist. Lwówek Śląski;

Wiktionary

Lwów (ukr. Львів, Lwiw) – miasto na Ukrainie, ośrodek administracyjny obwodu lwowskiego, rejonu lwowskiego i hromady Lwów.

Lwów jest położony na pograniczu wschodniego Roztocza (Roztocze Lwowskie) i Wyżyny Podolskiej, nad rzeką Pełtwią. Jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, węzłem lotniczym, kolejowym i drogowym. Na początku 2021 roku, z liczbą mieszkańców wynoszącą niemal 718 tys., Lwów zajmował 7. miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) A gdybym miał kiedyś urodzić się znów, to tylko we Lwowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lvuf, AS: lvuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lwowiak m., lwowianin m., lwowianka ż., Lwowszczyzna ż.

 przym. lwowski

 skr. lwowsk.

 przysł. lwowsko

Wiktionary


lwow.

skrót od: lwowski


SJP.pl


lwówczanin

1. mieszkaniec Lwówka;
2. mieszkaniec Lwówka Śląskiego


SJP.pl


lwówczanka

1. mieszkanka Lwówka;
2. mieszkanka Lwówka Śląskiego


SJP.pl


lwówecki

przymiotnik od: Lwówek, Lwówek Śląski


SJP.pl


lwówek

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Lwówek (do poł. XIX w. Lwowek; niem. Neustadt bei Pinne) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lwówek, nad rzeką Czarną Wodą, dopływem Obry.

W okresie I i II Rzeczypospolitej oraz w latach 1945–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈlvuvɛk, AS: lvuvek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. lwówecki

Wiktionary


lwowiak

potocznie: mieszkaniec Lwowa; lwowianin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lwowa

 (1.2) osoba pochodząca ze Lwowa, urodzona we Lwowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Karol jest rodowitym lwowiakiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lwowianin mos., Lwowszczyzna ż., Lwów mrz.

:: fż. lwowianka ż.

 przym. lwowski

Wiktionary


lwowianin

mieszkaniec Lwowa; lwowiak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Lwowa

 (1.2) osoba pochodząca ze Lwowa, urodzona we Lwowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Po II wojnie światowej lwowianie masowo osiedlali się we Wrocławiu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lwów m., lwowiak m.

:: fż. lwowianka ż.

 przym. lwowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) lwowiak

Wiktionary


lwowianka

mieszkanka Lwowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Lwowa

 (1.2) kobieta pochodząca ze Lwowa, urodzona we Lwowie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Minister pogratulował lwowiance zdobytego medalu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lwowszczyzna ż., Lwów mrz.

:: fm. lwowiak mos., lwowianin os.

 przym. lwowski

Wiktionary


lwowiec

Lwowiec (niem. Löwenstein) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1973–1977 Lwowiec należał do gminy Skandawa. Od 1977 wieś włączono do gminy Sępopol.

Wikipedia


lwowsk.

skrót

 (1.1) = lwowski

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lwów mrz.

 przysł. lwowsko

 przym. lwowski

Wiktionary


lwowski

1. Lwów;
2. obwód lwowski - jeden z 24 obwodów Ukrainy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze Lwowem, dotyczący Lwowa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W obwodzie lwowskim, tak jak w reszcie kraju, zaostrza się sytuacja z koronawirusem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlvɔfsʲci, AS: lvofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lwowiak mos., Lwowszczyzna ż., Lwów mrz., lwowianin mos., lwowianka ż.

 przysł. lwowsko

 skr. lwowsk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. lwowsk.

Wiktionary


lwowsko

przysłówek sposobu

 (1.1) na sposób lwowski, po lwowsku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Rozpłakała się na widok lwowsko wyglądających dachów domów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lwów mrz.

 przym. lwowski

 skr. lwowsk.

Wiktionary


lwowskość

lwowski


SJP.pl

Patrz:

lwowski

lwowszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region na Ukrainie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Polskie ministerstwo kultury finansuje renowację polskiego dziedzictwa kulturowego na Lwowszczyźnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lwowiak mos., lwowianin mos., lwowianka ż., Lwów mrz.

 przym. lwowski

Wiktionary


lwołak

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) fant. człowiek, którego jedną z form jest lew

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlvɔwak, AS: lvou̯ak

Wiktionary


lwp

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = Ludowe Wojsko Polskie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bitwa została stoczona 18 sierpnia 1945 r. przez 1 szwadron 5 Brygady Wileńskiej, pod dowództwem por. Zygmunta Błażejewicza „Zygmunta” i oddział ppor. Władysława Łukasiuka „Młota” z oddziałami NKWD, UB i LWP, pacyfikującymi tereny Podlasia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛl‿vu‿ˈpɛ, AS: el‿vu‿pe

Wiktionary


lx

skrót: luks


SJP.pl

Luks (lx) – jednostka natężenia oświetlenia E w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa pochodzi od łac. lux – światło.

\mathrm {1\,lx=1\,{\frac {lm}{m^{2}}}=1\,{\frac {cd\cdot sr}{m^{2}}}}

Wikipedia


lybra

samochód typu Lancia Lybra


SJP.pl


lycos

Lycos – wyszukiwarka internetowa opracowana przez firmę Lycos, Inc. z Waltham, stan Maryland. W 2000 r. Lycos połączył się z Terra Networks, czołowym dostawcą usług internetowych dla hiszpańskiego i portugalskiego obszaru językowego, tworząc firmę Terra Networks.

Na początku 2004 r. firma zrestrukturyzowała się, rozwijając portal do postaci obszernej wspólnoty online, natomiast oddział Lycos w USA został sprzedany w październiku firmie Daum Communications Corporation.

Wikipedia


lycra

[czytaj: lajkra] elastyczne włókno syntetyczne; spandex, elastan


SJP.pl

Spandex (lycra, elastan i in.) – elastyczne włókno syntetyczne (elastomer poliuretanowy), wynalezione w 1958 r. przez Josepha Shiversa w laboratoriach DuPont i przez długi czas produkowane i rozprowadzane przez tego producenta.

Lycra jest zastrzeżonym znakiem towarowym przedsiębiorstwa Invista (dawniej część DuPont).

Wikipedia


lycrowy

lycra [czytaj: lajkrowy]


SJP.pl


lyddit

materiał wybuchowy o kruszących właściwościach


SJP.pl

Kwas pikrynowy (gr. pikros – gorzki, ze względu na gorzkawy smak; 2,4,6-trinitrofenol) – organiczny związek chemiczny z grupy związków nitrowych i fenoli, hydroksylowa pochodna 1,3,5-trinitrobenzenu.

Wikipedia


lygać

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. leżeć, wylegiwać się

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kłaść się do spania

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. lygier mrz.

Wiktionary


lygier

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. miejsce do spania, wypoczynku

Wiktionary

Powiązane:

 czas. lygać ndk.

Wiktionary


lygrys

mieszaniec samca lwa i samicy tygrysa; legrys


SJP.pl

Legrys, lygrys (zbitka wyrazów „lew” i „tygrys”) – mieszaniec samca lwa i samicy tygrysa.

Podobnie jak tyglew, nie występuje w naturze i jest skutkiem przypadkowego lub celowego krzyżowania zwierząt w niewoli. W warunkach naturalnych zasięgi występowania lwów i tygrysów się nie nakładają, a nawet gdyby tak było (lew azjatycki), to występowałyby między nimi konflikty. Związki tygrysic z lwami były odnotowywane bardzo rzadko. Pierwsze udokumentowane dane o istnieniu legrysów pochodzą z Azji z początków XIX wieku. Zwierzęta te żyją od 15 do 20 lat. Samce są bezpłodne, lecz samice są zdolne do urodzenia potomstwa.

Wikipedia


lyjamt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lombard

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bałagan

Wiktionary


lyjna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|ż. Helenka

Wiktionary


lyjtkolba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. lutownica

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lutkolba.

Wiktionary


lyjtować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lutować

Wiktionary


lykantropia

nocna przemiana człowieka w zwierzę przypominające wilka, które przed świtem powraca do ludzkich kształtów; likantropia, wilkołactwo


SJP.pl


lymphoma

[czytaj: lymfoma] z łaciny: chłoniak (nowotwór układu limfatycznego); nazwa używana przed upowszechnieniem się polskiego odpowiednika


SJP.pl

Chłoniaki (łac. lymphoma) – choroby nowotworowe wywodzące się z układu limfatycznego, dotykające najczęściej węzły chłonne, a czasami również inne narządy (np. płuca, skóra, jelita). Wszystkie chłoniaki są nowotworami złośliwymi, choć wyróżnia się postacie o mniejszej i większej złośliwości. Chłoniaki przebiegające z pierwotnym zajęciem szpiku nazywane są białaczkami (zespół leukemia-lymphoma). Chłoniaki leczone są głównie chemioterapią i radioterapią. W postaciach zlokalizowanych możliwe jest leczenie operacyjne.

Wikipedia


lyń

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. leń

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na leżance legnoł lyń / I sie lyni cołki dziyń.

Wiktionary


lynch

[czytaj: lincz] samosąd polegający na zabiciu przez tłum osoby posądzonej o przestępstwo; lincz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) nazwisko, od którego wywodzi się pojęcie linczu

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Carolyn Lynch – amerykańska brydżystka
  • David Lynch – amerykański reżyser i twórca filmowy

Miejscowości w USA:

  • Lynch – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Harlan
  • Lynch – wieś w stanie Nebraska, w hrabstwie Boyd

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) być może mowa o Williamie lub Charlesie Lynchu

 (1.1) źródłosłów dla: źródło dla|lincz., źródło dla|ang|lynch.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== Lynch (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) Lynch (William lub Charles, od których wywodzi się pojęcie linczu)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


lyndon

Miejscowości w USA:

  • Lyndon – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Whiteside
  • Lyndon – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Osage
  • Lyndon – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Jefferson
  • Lyndon – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Cattaraugus
  • Lyndon – miasto w stanie Vermont, w hrabstwie Caledonia
  • Lyndon – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Sheboygan
  • Lyndon – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Juneau

Wikipedia


lyngby

Kongens Lyngby – miasto w północnej części Zelandii, największej wyspie Danii, na północ od Kopenhagi.

Miasto składa się z dwóch głównych dzielnic: Lyngby (wschód) i Ulrikkenborg (zachód).

Miasto jest siedzibą Duńskiego Uniwersytetu Technicznego.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Lyngby.

Wikipedia


lynne

Lynne – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wisconsin, w hrabstwie Oneida.

Wikipedia


lyon

[czytaj: ljon albo lją] miasto we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we Francji nad Rodanem i Saoną;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Całą podróż aż do Lyonu odbył jak najspokojniej (…).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: lʲjɔ̃n, AS: lʹi ̯õn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. liończyk m., lionka ż.

 przym. lioński, lyoński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. Lugdun, Lugdunum; war. Lion

Wiktionary


lyończyk

mieszkaniec Lyonu; liończyk


SJP.pl


lyonka

mieszkanka Lyonu; lionka


SJP.pl


lyoński

[czytaj: ljoński] związany z Lyonem, dotyczący Lyonu; lioński


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Lyonem, dotyczący Lyonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lyon mrz., Lion mrz.

 przym. lioński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lioński

Wiktionary


lyotard

Jean-François Lyotard (ur. 10 sierpnia 1924 w Wersalu, zm. 21 kwietnia 1998 w Paryżu) – francuski filozof, przedstawiciel postmodernizmu. Uznawany za ojca tego kierunku i często określany mianem „papieża” postmodernizmu.

W latach 50. XX wieku związany z grupą Socialisme ou barbarie – młodych marksistów, którzy dostrzegali fiasko radzieckiej wersji komunizmu w wymiarze politycznym i społecznym. Wykładowca na słynnym uniwersytecie Sorbonne Paris VIII (Vincennes-St.Denis), skupiającym takich myślicieli jak Michel Foucault czy Gilles Deleuze.

Wikipedia