blicek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. policjant

Wiktionary


blich

miejsce bielenia płótna; blech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. miejsce bielenia płótna;

Wiktionary

Blich albo blech (od niem. Bleiche) – miejsce, w którym bielono płótno. Były to łąki położone w pobliżu rzek, na południowych stokach ze względu na wzmożone działanie promieni słonecznych. Tkaniny lniane lub konopne – najlepiej w maju lub czerwcu – rozkładano na trawie, by wysychając bielały na słońcu. W celu przyspieszenia bielenia, tkaniny polewano wodą. Czynność tę nazywano blichowaniem, a wykonującą ją osobę – blicharzem. Później blichem nazywano miejsce, gdzie znajdowały się blichownie (bielenie płótna, albo wosku), oraz folusze, pralnie, ługownie czy farbiarnie. Warsztaty te wymagały znacznej ilości wody i energii wodnej, dlatego lokalizowano je w pobliżu rzek.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: blʲix, AS: blʹiχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blicharz, blichownia

 czas. blichować

Wiktionary


blicharski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Czesław Blicharski – polski wojskowy, kolekcjoner i historyk amator
  • Tadeusz Blicharski – polski wojskowy, działacz niepodległościowy
  • Wacław Blicharski – polski alpinista

Wikipedia


blicharz

nazwisko


SJP.pl


blichować

wybielać płótno; blechować


SJP.pl

czasownik

 (1.1) przest. bielić materiał chemicznie lub przez poddanie wpływowi czynników atmosferycznych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jest to gotowa do kładzenia masa szpachlowa, do której dodaje się barwniki w płynie. Kładzie się kilka kolejnych warstw w różnych kolorach, a na końcu blichuje się i szlifuje – aż do uzyskania efektu marmuru.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲiˈxɔvat͡ɕ, AS: blʹiχovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blichowanie n., blich

Wiktionary


blichowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blichować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. blichować ndk.

Wiktionary


blichówka

packa do wygładzania tynku


SJP.pl


blichowo

Blichowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bulkowo.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi wyszogrodzkiej.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blichowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


blichtr

rzecz posiadająca pozorną, powierzchowną świetność


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przepych, bogactwo, pozorna świetność, zewnętrzny polor, tani efekt

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie dał się zwieść blichtrowi tego miasta.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲixtr̥, AS: blʹiχtr̦

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) efekciarstwo, fasadowość, pozór

Wiktionary


blida

nazwisko


SJP.pl

Geografia:

  • Blida – wieś położona w Libanie, w Muhafazie An-Nabatijja, w dystrykcie Kada Mardż Ujun
  • Blida – dawna nazwa Al-Bulajda, miasta w północnej Algierii

Osoby:

  • Barbara Blida (1949–2007) – polska polityk

Wikipedia


bligia

1. rodzaj roślin z rodziny mydleńcowatych;
2. bligia pospolita - drzewo owocowe z rodziny mydleńcowatych, pochodzące z zachodnich obszarów tropikalnej Afryki; aka


SJP.pl


blik

1. sztuka: jasna farba, nałożona grubo celem odwzorowania skupienia odbitego światła;
2. fotografia: refleks świetlny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) szt. w malarstwie jasna farba nałożona grubiej dla podkreślenia plastycznośćastyczności przedmiotu oraz jego połyskliwości

 (1.2) fot. silne, utrwalone na kliszy odbicie światła

 (1.3) pot. plama

Wiktionary

  • Blik – w fotografii, silne, utrwalone na kliszy odbicie światła
  • Blik – w malarstwie, jasna smuga farby nałożona grubiej, dla podkreślenia plastyczności przedmiotu oraz jego połyskliwości; zob. też impast
  • Blik – polski system płatności
  • Galeria Blik – galeria sztuki współczesnej w Gdańsku

Wikipedia

Wymowa:

IPA: blʲik, AS: blʹik

Wiktionary


blikawy

przymiotnik

 (1.1) stpol. trochę ślepy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲiˈkavɨ, AS: blʹikavy

Wiktionary


blikle

A.Blikle Sp. z o.o. – warszawska firma cukiernicza.

Wikipedia


blikować

odbijać światło w kierunku obiektywu aparatu fotograficznego lub kamery


SJP.pl


blikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) fot. film. silne odbijanie światła w kierunku obiektywu aparatu lub kamery

Wiktionary

Powiązane:

 czas. blikować

Wiktionary


blin

(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) kulin. spoż. podobne do naleśnika, typowe dla kuchni rosyjskiej, białoruskiej i ukraińskiej danie, smażone z ciasta z dodatkiem mąki gryczanej oraz drożdży;

Wiktionary

  • blin – rodzaj drożdżowego naleśnika
  • Blin – skała na wzgórzu Biakło koło Olsztyna na Wyżynie Częstochowskiej

Wikipedia


blina

(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blin


SJP.pl


blinczyk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. rodzaj naleśnika przygotowanego tradycyjnie z fermentowanej mąki pszennej, podawanego z dodatkami na słodko lub wytrawnie, specjalność kuchni kresowej i rosyjskiej

Wiktionary


blind

płat drewna stosowany jako podkład pod okleinę; ślepy fornir


SJP.pl

Wikipedia


blinda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. pasażer na gapę lub ktoś, kto ukrył się na statku

 (1.2) środ. przysłona na okna, szczególnie więzienne

 (1.3) daw. wojsk. zasłona, rama z chrustu maskująca wejście do rowu fortecznego lub osłona strzelnicza

 (1.4) gwara. cieszyńskie zasłona na oczy konia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po tygodniu rejsu bosman odkrył blindę w ładowni.

 (1.2) Zakratowane okno zabito blindami, przez które przeświecały wąskie paski nieba.

 (1.3) Pojedyncza blinda stawia się pospolicie na ławie wałowej (…) sic.

 (1.4) Kóń je spokojniejszy jak mo blinde na oczach. sic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblʲĩnda, AS: blʹĩnda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blenda ż., blindaż m., bilndziarz m.

 czas. blindować ndk., zablindować dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bilndziarz, ślepy pasażer, blindpasażer

 (1.3) blenda

 (1.4) klapka na oczy

Wiktionary


blindaż

1. w budownictwie: futrowanie, pokrycie ścian zrobione z desek;
2. stalowe opancerzenie statku wojennego, chroniące przed pociskami;
3. daszek nad okopem, chroniący przed odłamkami pocisków (odmiana "blindażów" przestarzała)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. drewniana, drewniano-ziemna później też blaszana lub betonowa osłona schronu, okopów albo innych fortyfikacji, chroniąca przed ostrzałem

 (1.2) daw. wojsk. schron

 (1.3) daw. wojsk. dodatkowe stalowe opancerzenie okrętu lub pojazdu

 (1.4) futrowanie, obicie ścian zrobione z desek

Wiktionary

Blindaż - drewniany lub blaszany daszek nad okopem, przykryty faszyną i ziemią, zabezpieczający żołnierzy przed padającymi z góry kulkami szrapnelowymi i odłamkami granatów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) „Nadto «Nouvelliste de Rouen» donosi, iż wydano rozkazy nie tylko uzbrojenia wybrzeży, ale nadto zbudowania blindaży mogących wytrzymać uderzenia kuli i bomby.”.

 (1.1) „Inż. Bułgarow (..) opowiadał (...): Forty wewnętrzne są w Porcie Artura osłonione blindażami, które nadto okryte są workamiz ziemią i grubą blachą. Raz tylko jeden 6-calowe pociski japońskie przebiły blindaże i pękły wewnątrz domu firmy «Kunst i Albers».

 (1.1) „W obawie, że nie zdążą w porę usunąć się z niebezpiecznego terenu, maruderzy owi ukryli się w pobliskim «blindażu», t. j. dole ziemnym, oszalowanym deskami, z dość wysokim nasypem. «Blindaż» taki służy za schronienie żołnierzom, obserwującym skuteczność strzałów, oraz jako skład różnych narzędzi pomocniczych; kulom dział polowych, więc mniejszego kalibru, może on stawić opór skuteczny, natomiast nie jest w możności oprzeć się ciężkim pociskom dział fortecznych.”

 (1.2) Pan Prezydent zwiedził ruiny i wszedł do jednego z pozostałych z czasów wojny schronów betonowych (blindaży), ukrytych wśród zwalisk.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blinda ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. zwodnik

 (1.2) schron, pot. bunkier

Wiktionary


blinddruk

litery lub ornamenty tłoczone na okładkach książek bez użycia farby


SJP.pl


blindgafel

rozpórka oparta prostopadle o bukszpryt


SJP.pl

Blindgafel, watersaling - rozpórka stosowana na niektórych żaglowcach, oparta prostopadle o bukszpryt, zwiększająca kąt działania waterbaksztagu na bukszpryt, a przez to zwiększająca jego usztywniające działanie. Stosowana jest przy dłuższych bukszprytach lub wąskich dziobach.

Wikipedia


blindować

w gwarze śląskiej: oślepiać światłem


SJP.pl

czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. oślepiać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Klara blinduje. → Słońce tak mocno świeci, że oślepia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blinda ż.

Wiktionary


blinek

Blinek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Rakoniewice.

W okresie zaboru pruskiego Blinek należał do ówczesnego powiatu babimojskiego w rejencji poznańskiej.

W czasie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wieś wzmiankowana jako Blenki należała do rakoniewickiego okręgu policyjnego powiatu babimojskiego i stanowiła część majątku Wioska, który należał wówczas do Gersdorfa. Według spisu urzędowego z 1837 roku Blenki liczyły 199 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 31 dymów (domostw).

Wikipedia


blinno

Blinno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Szczutowo. Ma status sołęctwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


blinowski

nazwisko


SJP.pl


bliny

(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blina


SJP.pl

Bliny, młynci (ukr. млинці, młynci; biał. бліны́, bliny; ros. блины, bliny) – tradycyjne danie kuchni rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej. Zgodnie z tradycją spożywane w tygodniu ostatkowym zwanym Maslenicą, przed wielkim postem, współcześnie również w innych porach roku, bez kontekstu religijnego.

Wikipedia


bliski

1. znajdujący się w niewielkiej odległości;
2. spokrewniony z kimś;
3. występujący w nieodległej przeszłości lub przyszłości


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest w niewielkiej odległości

 (1.2) taki, który prawie osiągnął jakiś stan

 (1.3) zbliżony do czegoś, podobny

 (1.4) bezpośrednio spokrewniony

 (1.5) taki, który jest w niewielkiej odległości czasowej; który ma niedługo nastąpić

 (1.6) połączony ściśle uczuciami, poglądami

 (1.7) bliższy: dokładny, określony, sprecyzowany

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) krewny, przyjaciel

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przepraszam, gdzie jest najbliższa stacja benzynowa?

 (1.2) Gdy na stadionie nagle zgasło światło, ludzie byli bliscy paniki i chcieli uciekać, ale na szczęście udało się wszystkich uspokoić.

 (1.3) Purpura to kolor bliski czerwonemu.

 (1.4) Ciocia Ania jest moją najbliższą żyjącą krewną.

 (2.1) Bliscy martwili się jego nagłą zmianą zachowania i atakami agresji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblʲisʲci, AS: blʹisʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bliskość ż.

 czas. zbliżać (się) ndk., zbliżyć (się) dk.

 przym. bliziuteńki

 przysł. blisko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pobliski, niedaleki

 (1.5) nadchodzący, nieuchronny

Wiktionary


blisko

przysłówek

 (1.1) w niewielkiej odległości

 (1.2) w krótkim czasie

 (1.3) w znacznym stopniu

 (1.4) w bliskich, zażyłych stosunkach, relacjach

 (1.5) dokładnie, precyzyjnie, wnikliwie

przyimek

 (2.1) …informujący o małej odległości między obiektami, miejscami, przedmiotami

 (2.2) …informujący o małej odległości między punktami w czasie

partykuła

 (3.1) …informująca o niecałkowitym osiągnięciu danego stanu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dwie sroki siedzą blisko siebie na gałęzi.

 (3.1) W wypadku zginęło blisko 50 000 ludzi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblʲiskɔ, AS: blʹisko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bliskość ż., bliski mos., zbliżenie n., zbliżanie n.

 czas. zbliżyć dk., zbliżać ndk.

 przym. bliski

 przysł. bliziuteńko, bliziutko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bliziutko, bliziuteńko, dwa kroki, na miejscu, niedaleko, nieopodal, o krok, o miedzę, o rzut kamieniem, obok, o włos, opodal, po sąsiedzku, pod bokiem, tuż za progiem, tuż, tuż, w pobliżu, w sąsiedztwie, w zasięgu ręki, za miedzą; pot. pod nosem; pot. żart. rzut beretem

 (3.1) niemal, nieomal, niemalże, prawie

Wiktionary


bliskodystansowiec

osoba pokonująca bliskie dystanse pieszo lub za pomocą środków lokomocji


SJP.pl


bliskodystansowy

rzadko: odbywający się na bliskich dystansach, pokonujący małe odległości


SJP.pl


bliskość

1. małe oddalenie w przestrzeni, np. bliskość morza; sąsiedztwo;
2. szybkie następstwo w czasie, np. bliskość śmierci;
3. przenośnie: zgodność, wspólność pewnych cech dwu albo więcej osób, przedmiotów itp.; prawie jednakowy wygląd, powinowactwo, podobieństwo, zbieżność, pokrewieństwo;
4. przenośnie: serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki; pobratymstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niewielkie oddalenie w przestrzeni, mały dystans między danymi obiektami

 (1.2) bliskie następstwo jakiegoś wydarzenia

 (1.3) dobre stosunki międzyludzkie

Wiktionary

Bliskość – sitcom amerykański, serial telewizyjny, którego twórcami są Mark Duplass i Jay Duplass. Serial jest emitowany od 11 stycznia 2015 roku przez HBO. W Polsce serial emitowany jest od 12 stycznia 2015 roku przez HBO Polska. 28 stycznia 2015 roku, stacja HBO zamówiła 2 sezon serialu. 26 marca 2016 roku, stacja HBO ogłosiła zakończenie produkcji serialu po dwóch sezonach

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kto wie, może to po prostu synantropizacja i sowy przyzwyczaiły się do światła latarni oraz bliskości domów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblʲiskɔɕt͡ɕ, AS: blʹiskość

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zbliżać (zbliżyć), przybliżać

 przym. bliski

 przysł. blisko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sąsiedztwo

 (1.3) zażyłość, serdeczność

Wiktionary


bliskowice

Bliskowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa tarnobrzeskiego.

Wikipedia


bliskowschodni

przymiotnik od: Bliski Wschód


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Bliskiego Wschodu, dziejący się na Bliskim Wschodzie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wiele wątków, które zawiera, zaczerpniętych zostało z wcześniejszych mitologii bliskowschodnich, tekstów starotestamentowych, jak również z tradycji chrześcijańskiej.

 (1.1) Będziemy sprzyjać dokonaniu rzeczywistego przełomu w uregulowaniu konfliktu bliskowschodniego, wykorzystując możliwości, jakie stworzy nam członkostwo w Unii Europejskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌblʲiskɔfˈsxɔdʲɲi, AS: blʹiskofsχodʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bliski Wschód m.

Wiktionary


bliskowzroczny

taki, który źle widzi z daleka; krótkowzroczny


SJP.pl


bliskoziemski

znajdujący się w pobliżu Ziemi


SJP.pl


bliskoznacznik

w językoznawstwie: wyraz lub związek frazeologiczny mający takie samo znaczenie co inny wyraz lub związek albo podobny znaczeniowo innemu wyrazowi lub związkowi, np. auto i samochód; synonim, wyraz bliskoznaczny


SJP.pl

Synonim (gr. συνώνυμος – „równoimienny”) – wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu (równoznacznik) lub na tyle zbliżone, że można nim zastąpić to drugie w odpowiednim kontekście (bliskoznacznik). Zjawisko synonimii może dotyczyć konstrukcji składniowych (mówić wiersz – mówić wierszem), form morfologicznych (profesorowie – profesorzy) i leksemów (auto – samochód).

Wikipedia


bliskoznaczność

podobieństwo znaczeń; synonimia, synonimiczność


SJP.pl


bliskoznaczny

taki, którego znaczenie jest bliskie innemu znaczeniu; synonimiczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) gram. o podobnym znaczeniu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌblʲiskɔzˈnat͡ʃnɨ, AS: blʹiskoznačny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) synonimiczny

Wiktionary


blister

rodzaj opakowania tabletek, pastylek itp.; cienki arkusik z tworzywa z wytłoczonymi przegródkami, zaklejony od spodu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hand. opakowanie składające się z warstwy spodniej i sztywnej, przezroczystej warstwy górnej;

Wiktionary

Blister – opakowanie składające się zwykle z warstwy spodniej (na przykład kartonu lub folii, często aluminiowej) i sztywnego, przezroczystego tworzywa sztucznego. Tworzywo to jest tak wyprofilowane, aby widać było produkt umieszczony między tymi warstwami.

Typowe zastosowania: opakowania tabletek, zabawek, baterii, akcesoriów komputerowych (myszy) i samochodowych (wycieraczki do szyb), monet kolekcjonerskich.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) blíster m.

* niemiecki: (1.1) Blister m.

źródła.

== blister (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-blister.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. pęcherz, bąbel

odmiana.

 (1.1) lp. blister; lm. blisters

przykłady.

Wiktionary


blistrować

pakować w blistry


SJP.pl


blistrowy

blister


SJP.pl

Patrz:

blister

blitz

[czytaj: blic] środowiskowo: szachy błyskawiczne (partia szachowa, w której każdy z graczy ma do dyspozycji nie więcej niż 10 minut)


SJP.pl

  • szachy błyskawiczne – odmiana gry w szachy
  • blitz (naloty)
  • Blitz – angielska grupa punkowa
  • Blitz – brazylijska grupa rockowa
  • Blitz (tygodnik)
  • Blitz (album KMFDM)
  • Blitz (futbol amerykański)
  • Blitz (producent części samochodowych)
  • Blitz (squat) – lewicowa społeczność w Oslo

Wikipedia


blitzkrieg

[czytaj: blickrig] doktryna wojenna wypracowana przez militarystów niemieckich; Blitzkrieg, wojna błyskawiczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. wojna błyskawiczna prowadzona poprzez zmasowane uderzenie;

Wiktionary

Blitzkrieg (z niem. wojna błyskawiczna) – termin oznaczający błyskawiczne uderzenie wojskowymi siłami zbrojnymi (powietrznymi, morskimi i lądowymi) na dane państwo.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W czasie drugiej wojny światowej naziści prowadzili swój "blitzkrieg" przeciw Polsce i Francji.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) wojna

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|niem|Blitzkrieg.

uwagi.

 (1.1) inna pisownia Blitzkrieg

tłumaczenia.

* węgierski: (1.1) villámháború

źródła.

== blitzkrieg (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-blitzkrieg.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) wojsk. blitzkrieg

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bliża

w okulistyce: odwrotność dali, bliska przestrzeń, bliskość; np. okulary do bliży - okulary służące do korygowania obrazu przestrzeni bliskiej dla patrzącego, np. do czytania


SJP.pl


blizanów

wieś w Polsce


SJP.pl

Blizanów – wieś w Polsce, w Kaliskiem, nad Prosną, w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, siedziba gminy Blizanów.

Do 1954 Blizanów był siedzibą gminy Brudzew. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blizanów. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Wikipedia


blizanówek

Blizanówek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Blizanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Wikipedia


blizanowski

przymiotnik od: Blizanów


SJP.pl


blizbor

imię męskie


SJP.pl

  • Blizbor – imię męskie
  • Blizbor – szczyt (712 m n.p.m.) w Górach Izerskich

Wikipedia


bliżej

stopień wyższy od przysłówka: blisko


SJP.pl

  • Bliżej − sztuka Patricka Marbera
  • Bliżej − amerykański film z 2004
  • Bliżej − singel Eweliny Flinty
  • Bliżej − singel zespołu Muchy
  • Jan Pospieszalski: Bliżej − cykliczny program telewizyjny prowadzony przez Jana Pospieszalskiego

Wikipedia


blizenka

zdrobnienie od: blizna


SJP.pl


blizianka

wieś w Polsce


SJP.pl

Blizianka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Niebylec.

Miejscowość jest siedzibą parafii pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego, należącej do dekanatu Czudec, diecezji rzeszowskiej.

Wieś liczy 406 mieszkańców.

Wikipedia


blizin

Blizin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego, w 1827 roku Blizin posiadał 21 domostw i 140 mieszkańców.

5 września 1939 wkraczający do wsi żołnierze Wehrmachtu zamordowali dwóch mieszkańców, Walentego Ciesielczyka i Antoniego Masiorka.

Wikipedia


bliziński

nazwisko


SJP.pl

  • Wacław Bliziński – ksiądz prałat, działacz społeczny i polityk, proboszcz w Liskowie koło Kalisza
  • Józef Franciszek Bliziński – polski dramaturg i komediopisarz pozytywistyczny
  • Marek Bliziński – polski gitarzysta jazzowy i kompozytor

Wikipedia


bliziuchny

zdrobnienie od: bliski


SJP.pl


bliziuteńki

zdrobnienie od: bliski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. zdrobn. od: bliski

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌblʲiʑuˈtɛ̃ɲci, AS: blʹiźutńḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zbliżenie n.

 przysł. bliziuteńko, bliziutko

Wiktionary


bliziuteńko

przysłówek

 (1.1) pot. zdrobn. od: blisko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mamy rzeczywiście bliziuteńko do kościoła.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bliski, bliziuteńki

 przysł. blisko, bliziutko

 rzecz. zbliżenie n.

 przyim. blisko

 partyk. blisko

Wiktionary


bliziutki

zdrobnienie od: bliski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: bliski

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲiˈʑutʲci, AS: blʹiźutʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zbliżenie n.

Wiktionary


bliziutko

przysłówek

 (1.1) pot. zdrobn. od: blisko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mamy bliziutko do lasu.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bliski, bliziuteńki

 przysł. blisko, bliziuteńko

 rzecz. zbliżenie n.

 przyim. blisko

 partyk. blisko

Wiktionary


blizna

ślad pozostały po zagojeniu się rany; znamię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. ślad po ranie;

 (1.2) bot. ślad na pędach po odpadnięciu odgałęzienia, liścia, łuski

 (1.3) włók. przerwa w osnowie, brakująca nitka w tkaninie

 (1.4) techn. uszkodzenie powierzchni w postaci drobnych zagłębień

Wiktionary

Blizna (łac. cicatrix) – zmiana skórna będąca najczęściej następstwem uszkodzenia skóry właściwej i zastąpieniem ubytku tkanką łączną włóknistą.

Blizny mogą mieć charakter przerostowy (bliznowiec), gdy ilość tkanki łącznej jest większa niż ilość tkanki zniszczonej urazem, albo zanikowy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zauważyłeś bliznę na jej ramieniu?

 (1.1) Ogólnie czuje się nieźle, tylko jeszcze czasami boli go blizna po operacji.

 (1.1) — Czem ta ziemia? — Mą Ojczyzną. — Czem zdobyta? — Krwią i blizną.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblʲizna, AS: blʹizna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zabliźnienie n., zabliźnianie n.

 przym. bliznowy

 czas. zabliźnić dk., zabliźniać ndk., pobliźnić dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szrama, znak; przest. kresa; gw-pl|Górny Śląsk|narba.

Wiktionary


blizne

wieś w Polsce


SJP.pl

Blizne – wieś w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Jasienica Rosielna. Lokowana przez Kazimierza Wielkiego w 1366.

Wieś prawa wołoskiego przed 1400 rokiem. Na przełomie XVI i XVII wieku położona była w ziemi sanockiej województwa ruskiego. Wieś klucza brzozowskiego biskupów przemyskich.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blizne. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Wikipedia


bliźni

1. bliski, pokrewny;
2. dawniej: bliźniaczy; jednakowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) podobny

 (1.2) przest. spowinowacony, krewny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) bibl. każdy człowiek

forma czasownika.

 (3.1) 3. os. lp. ter. od: bliźnić

Wiktionary

Bliźni (norw. Medmenneske) – powieść norweskiego pisarza Olava Duuna z 1929.

Powieść charakteryzuje się stosunkowo ubogą fabułą, oszczędną narracją i zwartą architekturą wewnętrzną. Traktuje o rozkładzie patriarchalnej rodziny chłopskiej i towarzyszących temu procesowi zjawiskach moralnych.

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bliźnię n., bliźniaczość ż., bliźniak mos., Bliźniak mos./mzw.

 czas. bliźnić się ndk.

 przym. bliźniaczy

 przysł. bliźniaczo

Wiktionary


bliźniactwo

1. zjawisko rodzenia się dwojga dzieci w czasie jednego porodu;
2. bycie bliźnięciem


SJP.pl


bliźniaczek

zdrobnienie od: bliźniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od bliźniak

Wiktionary

Patrz:

bliźniak

Powiązane:

 rzecz. bliźniak m., Bliźniak mzw./mos.

Wiktionary


bliźniaczka

bliźniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: bliźniak

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: bliźniaczek

Wiktionary

Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.

Wikipedia

Patrz:

bliźniak

Przykłady

 (1.1) Magda i Asia są bliźniaczkami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲiʑˈɲat͡ʃka, AS: blʹiźńačka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bliźniak mzw./mos., bliźniak

Wiktionary


bliźniaczość

bliźniaczy


SJP.pl

Patrz:

bliźniaczy

bliźniaczy

1. dotyczący bliźniąt, właściwy bliźniakom;
2. bardzo podobny, jednakowy;
3. składający się z dwóch jednakowych części


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z bliźniętami, odnoszący się do bliźniąt

 (1.2) bardzo podobny, identyczny – wobec każdej z dwóch rzeczy

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wyglądała teraz zupełnie jak jej bliźniacza siostra, Hekate.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲiʑˈɲat͡ʃɨ, AS: blʹiźńačy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bliźnię n., bliźniak m., bliźniaczka ż., bliźni m., bliźniaczość ż., Bliźniak mos., Bliźnięta nmos., bliźniakowanie n.

 przysł. bliźniaczo

 przym. bliźni

Wiktionary


bliźniak

jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźnię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Bliźniąt

Wiktionary

Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ona zachowuje się jak typowy Bliźniak.

 (1.1) Moja mama jest zodiakalnym Bliźniakiem, a tata – zodiakalną Rybą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblʲiʑɲak, AS: blʹiźńak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bliźniak mos./mrz., bliźniaczek mos., bliźniaczka ż., bliźnię n., bliźni mos., bliźniaki nmos., Bliźnięta nmos., bliźniaczość ż., bliźniactwo n., bliźnięcość ż., bliźniość ż.

 przym. bliźniaczy, bliźni, bliźnięcy

 przysł. bliźniaczo, bliźnięco

Wiktionary


bliźniaki

1. damski komplet odzieży składający się z bluzki bez rękawów i swetra z długim rękawem, wykonanych z tej samej dzianiny ;
2. rodzaj domu mieszkalnego


SJP.pl

Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.

Wikipedia


bliźniakowanie

w mechanice: mechanizm odkształcania plastycznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) met. krystal. odkształcenie plastycznyastyczne polegające na przesunięciu kolejnych warstw atomów w krysztale pod wpływem naprężeń ścinających, przy czym odkształcona część kryształu zostaje skręcona względem części nieodkształconej w taki sposób, że stanowią one odbicia lustrzane;

Wiktionary

Bliźniakowanie – jeden z mechanizmów odkształcenia plastycznego. Jest to nagły proces poślizgu zachodzący w niewielkim obszarze struktury, ściśle ograniczonym przez granice bliźniacze.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bliźniak mrz., zbliźniaczenie n.

 przym. bliźniaczy, zbliźniaczony

 czas. bliźniakować

Wiktionary


bliźnić

bliźnić się -
1. goić się, zrastać się;
2. dawniej: bratać się, przyjaźnić się


SJP.pl


bliźniczka

gęstokępkowa trawa o sztywnych, szydlastych liściach i kwiatach zebranych w kłosy, pospolita w całej Polsce na jałowych, zakwaszonych glebach, gdzie tworzy niskie murawy zwane psiarami; bliźniczka psia trawka, psia trawka, psiarka (nazwa zwyczajowa)


SJP.pl

Bliźniczka (Nardus) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. We współczesnych ujęciach systematycznych jest to takson monotypowy z jednym, zarazem typowym gatunkiem – Nardus stricta. Inne, dawniej zaliczane tu gatunki włączane są do rodzajów Microchloa i Psilurus.

Wikipedia


bliźnię

jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jeden z dwóch osobników z tej samej ciąży

forma czasownika.

 (2.1) 1. os. lp. ter. od: bliźnić

Wiktionary

Rodzeństwo – w genealogii i prawie dzieci tych samych rodziców bądź rodzica: wszyscy bracia i siostry w ogólności albo każdy z nich pojedynczo wobec drugiego z nich (tak zwłaszcza w tekstach prawnych).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bliźni, bliźniaczy

 rzecz. bliźni mos., bliźniak mos./mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bliźniak

Wiktionary


bliźnięcy

bliźnię


SJP.pl

Patrz:

bliźnię

bliźnieński

Blizne


SJP.pl

Patrz:

Blizne

bliźnięta

jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny zimą i wiosną;

 (1.2) astr. astrol. trzeci znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 21 (22) maja do 20 (21) czerwca;

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) pot. osoby urodzone pod znakiem Bliźniąt (1.2); zob. Bliźniak.

Wiktionary

  • Bliźnięta – astrologiczny znak zodiaku
  • Bliźnięta (łac. Gemini) – gwiazdozbiór
  • Bliźnięta – skała w Dolinie Kobylańskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bliźnięta bywają w legendach identyfikowane z nierozłącznymi bliźniakami – Kastorem i Polluksem.

 (1.1) Najjaśniejszymi gwiazdami w gwiazdozbiorze Bliźniąt są Polluks i Kastor.

 (1.1) Konstelacja Bliźniąt góruje o północy w styczniu.

 (1.2) Bliźnięta to jeden ze znaków zodiaku, który występuje po Byku, a przed Rakiem.

 (1.2) Pod koniec maja Słońce wchodzi w znak Bliźniąt.

 (1.2) Bliźniętami, jednym z wiosennych, powietrznych i zmiennych znaków zodiaku, rządzi planeta Merkury.

 (2.1) Oni zachowują się jak typowe Bliźnięta.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blʲiʑˈɲɛ̃nta, AS: blʹiźńnta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bliźniak mos./mzw., bliźniak mos./mrz., bliźniaczek mos., bliźniaczka ż., bliźnię n., bliźni mos., bliźniaki nmos., bliźniaczość ż., bliźniactwo n., bliźnięcość ż., bliźniość ż.

 przym. bliźniaczy, bliźni, bliźnięcy

 przysł. bliźniaczo, bliźnięco

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. Gem

 (1.2) symbol.

Wiktionary


bliźniuk

nazwisko


SJP.pl


bliznowaty

przypominający wyglądem bliznę; odnoszący się do blizny


SJP.pl


bliznowiec

zgrubienie skóry o wyglądzie włóknistej wybujałej blizny różnego kształtu, powstałe samoistnie albo w wyniku urazu; keloid


SJP.pl

Bliznowiec, keloid (łac. keloid) – przerośnięta, guzowata, stwardniała blizna tworząca się w skórze pod wpływem urazu lub bez uchwytnej przyczyny w wyniku przerostu fibroblastów.

Na to, czy powstanie bliznowiec, wpływa miejsce urazu, ale większe znaczenie ma skłonność osobnicza. Wykazuje ona charakter rodzinny, zależy też od rasy (częściej zmiany takie występują u rdzennych mieszkańców Afryki i Azji). Ponadto w zespole Turnera stwierdza się większą częstość bliznowców.

Wikipedia


bliznowy

przymiotnik od: blizna


SJP.pl


blizocin

2 miejscowości w Polsce:

  • Blizocin – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Trzebnica
  • Blizocin – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Jeziorzany

Wikipedia


bliżów

Bliżów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Adamów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Adamów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 249 mieszkańców i była dziewiątą co do liczby ludności miejscowością gminy.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Boboli w Kosobudach.

Wikipedia


bliższość

bliższy


SJP.pl

Patrz:

bliższy

bliższy

stopień wyższy od przymiotnika: bliski


SJP.pl


bliżyć

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) daw. czynić bliskim albo bliższym

czasownik zwrotny niedokonany bliżyć się

 (2.1) daw. zbliżać się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. przybliżać, zbliżać

Wiktionary


bliżyn

wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie świętokrzyskim;

Wiktionary

Bliżyn – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, nad rzeką Kamienna. Siedziba gminy Bliżyn licząca w 2012 r. 1785 mieszkańców. Przez Bliżyn przebiega droga krajowa 42 i linia kolejowa 25 ze Skarżyska-Kamiennej do Tomaszowa Mazowieckiego.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Ludwika w Bliżynie.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bliżynianin mos., bliżynianka ż.

 przym. bliżyński

Wiktionary


bliżynianin

mieszkaniec Bliżyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bliżyna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bliżyn mrz.

:: fż. bliżynianka ż.

 przym. bliżyński

Wiktionary


bliżynianka

mieszkanka Bliżyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bliżyna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bliżyn mrz.

:: fm. bliżynianin mos.

 przym. bliżyński

Wiktionary


bliżyński

przymiotnik od: Bliżyn


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. dotyczący Bliżyna, związany z Bliżynem, pochodzący z Bliżyna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bliżyn mrz., bliżynianin mos., bliżynianka ż.

Wiktionary


blizzard

[czytaj: blizard] gwałtowny, zimny wiatr północno-zachodni w Ameryce Północnej


SJP.pl

  • Blizzard Entertainment – przedsiębiorstwo produkujące gry komputerowe
  • blizzard – rodzaj wiatru
  • Blizzard Ski – przedsiębiorstwo produkujące sprzęt narciarski

Wikipedia


blm

skrót od: bez liczby mnogiej (zgodnie ze zwyczajem); blm. (rzadko)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby mnogiej

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) blm.

Wiktionary


blm.

skrót od: bez liczby mnogiej (zgodnie z zasadami); blm (częściej)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby mnogiej

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) blm

Wiktionary


bln

skrót od: bilion (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

Bilion (skrót: bln) – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 = 1012 (czyli 1000 miliardów), w krajach stosujących długą skalę.

W krajach stosujących krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) leksykalne bilion oznacza liczbę 109, czyli miliard na długiej skali.

W układzie SI mnożnikowi 1012 odpowiada przedrostek jednostki miary tera o symbolu T, a jego odwrotności (jedna bilionowa) 10-12 odpowiada piko o symbolu p.

Wikipedia


bloatware

Bloatware (od ang. software bloat) – negatywne określenie oprogramowania charakteryzującego się nadmierną zasobożernością w stosunku do swoich możliwości. Często program taki działa wolniej na komputerze o większej mocy obliczeniowej niż jego starsze odpowiedniki na sprzęcie mniej wydajnym, oferując jednocześnie porównywalne możliwości.

Wikipedia


bloblik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. twardy cukierek do ssania; karmelek, landrynka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jak pojedziecie do miasta to przywieźcie mi dobrych bloblików. → Jak pojedziecie do miasta przywieźcie mi dobrych cukierków.

Wiktionary


bloch

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) stpol. nieociosane drewno

Wiktionary

  • Bloch – herb szlachecki
  • Bloch – francuska wytwórnia lotnicza (Société des Avions Marcel Bloch)

osoby o nazwisku „Bloch”:

  • Albert Bloch (1882–1961) – amerykański malarz i tłumacz
  • Artur Bloch (ur. 1992) – polski profesjonalny gracz e-sportowy w Starcraft II
  • Augustyn Bloch (1929–2006) – polski kompozytor i organista
  • Czesław Bloch (1927–2000) – polski historyk
  • Ernest Bloch (1880–1959) – amerykański kompozytor, pedagog i dyrygent
  • Ernst Bloch (1885–1877) – niemiecki filozof marksistowski i teolog ateistyczny
  • Felix Bloch (1905–1983) – szwajcarski fizyk
  • Franciszek Bloch (1921–1951) – major UB
  • Konrad Bloch (1912–2000) – biochemik amerykański
  • Iwan Bloch (1872–1922) – niemiecki lekarz dermatolog i seksuolog
  • Jan Gotlib Bloch (1836–1902) – finansista i przemysłowiec
  • Jean Richard Bloch (1884–1947) – francuski historyk
  • Josef Samuel Bloch (1850–1923) – rabin, poseł do austriackiej Rady Państwa
  • Joshua Bloch (ur. 1961) – inżynier oprogramowania
  • Marc Bloch (1886–1944) – francuski historyk średniowiecza
  • Marcel Bloch (1892-1986) – francuski konstruktor lotniczy
  • Marcel Bloch (1890–1938) – francuski pilot wojskowy
  • Marcus Elieser Bloch (1723–1799) – niemiecki lekarz, ichtiolog
  • Martin Bloch (1866–1908) – niemiecki lekarz neurolog
  • Maurice Bloch (ur. 1939) – francuski antropolog
  • Raisa Bloch (1889–1943) –  rosyjska poetka, historyczka i tłumaczka
  • Robert Bloch (ujednoznacznienie)
  • Thomas Bloch (ur. 1962) –  francuski instrumentalista, solista, grający na rzadkich instrumentach
  • Wojciech Bloch (1774–1847) – śląski działacz rolniczy i ekonomiczny
  • Želomir Bloch (1912-1943) – słowacki Żyd, fotograf, porucznik armii czechosłowackiej, jeden z przywódców powstania w Treblince.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: blɔx, AS: bloχ

Wiktionary


blochać

czasownik

 (1.1) stpol. wymiotować

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔxat͡ɕ, AS: bloχać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blochanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. bluć

Wiktionary


blochanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blochać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. blochać ndk.

Wiktionary


blockbuster

[czytaj: blokBAster] środowiskowo: film kinowy lub program telewizyjny bardzo popularny wśród widzów; przebój


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. film. przedstawienie, książka, film lub inne dzieło, które zdobyło dużą popularność i stało się wyjątkowo zyskowne;

Wiktionary

Blockbuster – termin w najogólniejszym znaczeniu określający dzieło (film, sztukę teatralną czy grę komputerową), które stało się przebojem, odnosząc sukces kasowy.

Przed 1975 rokiem mianem blockbusterów określano filmy takie jak np. Przeminęło z wiatrem, Quo vadis, Dziesięcioro przykazań czy Ben-Hura, opierając się wyłącznie na wysokich dochodach ze sprzedaży biletów. Po sukcesie Szczęk Stevena Spielberga w 1975 roku terminu „blockbuster” zaczęto używać w odniesieniu do wysokobudżetowych filmów wypuszczanych przez duże wytwórnie głównie w okresie wakacyjnym, które stały się niejako osobnym gatunkiem.

Wikipedia


blockchain

[czytaj: blokczein] zdecentralizowana i rozproszona baza danych w sieci internetowej; łańcuch bloków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. baza danych składająca się z połączonych kryptograficznie rekordów stanowiących zwykle spis transakcji, zwłaszcza tych dokonywanych z użyciem kryptowalut, zarządzana wspólnie przez komputery połączone siecią peer-to-peer;

Wiktionary

Blockchain (łańcuch bloków) – rosnąca lista wpisów (rekordów), zwanych blokami, które powiązane są ze sobą z użyciem elementów kryptografii. Każdy blok składa się ze znacznika czasu, danych transakcji oraz kryptograficznego skrótu z treści (haszu) (ang. hash) poprzedniego bloku, dzięki któremu formują one jednokierunkową listę — łańcuch bloków — w której nowo tworzone bloki powiązane są ze wszystkimi wcześniejszymi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Klucz prywatny umożliwia dostęp do aktywów na blockchainie i należy go chronić przed dostępem osób trzecich.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. blockchainowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łańcuch bloków

Wiktionary


blockchainowy

blockchain [czytaj: blokczejnowy]


SJP.pl


blockers

[czytaj: blokers] pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blokers, bloker


SJP.pl


bloczek

1. zdrobnienie od: blok (zeszycik z kartkami do wyrywania);
2. maszyna prosta, umożliwiająca podnoszenie ciężarów; krążek linowy; blok;
3. regionalnie: kwitek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: blok

 (1.2) plik małych, spiętych ze sobą kartek

 (1.3) niewielki krążek linowy

 (1.4) wydrukowany zestaw znaczków pocztowych

Wiktionary

  • Bloczek (materiał budowlany) – materiał używany w budownictwie
  • Krążek linowy – potocznie nazywany bloczkiem

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈblɔt͡ʃɛk, AS: bloček

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blok m., blokowisko n., blokers m., blokowy mos., blokowanie n., bloczydło n.

 przym. blokowy, bloczkowy

 czas. zablokować, blokować

Wiktionary


bloczkowy

bloczek


SJP.pl

Patrz:

bloczek

bloczność

podatność skał na odłupywanie się w postaci bloków o kształcie prostopadłościanów


SJP.pl


bloczydło

brzydki blok mieszkalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pejor. brzydki blok mieszkalny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Teraz roi się od nowych bloczydeł, które są budowane obok starych kamienic, a same tylko szpecą okolicę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blok m., blokowiec m.

:: zdrobn. bloczek m.

 przym. blokowy

 czas. blokować

Wiktionary


blog

1. dziennik internetowy, zwykle z możliwością komentowania poszczególnych wpisów przez internautów;
2. fałszywy blog - blog założony w celach marketingowych przez opłaconą osobę; flog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) inform. dziennik (pamiętnik) dostępny w Internecie;

Wiktionary

Blog (ang. web – sieć; log – dziennik) – forma publikowania oryginalnych treści na stronie internetowej, zawierającej odrębne wpisy, uporządkowane zazwyczaj w kolejności odwrotnie chronologicznej.

Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery. W blogach najważniejszą funkcję komunikacyjną pełni tekst językowy, choć pojawiają się także materiały graficzne czy nagrania video.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W blogach można spotkać wszystko – od przepisów kulinarnych, przez wspomnienia, po własną twórczość.

 (1.1) Założyłem bloga i dzielę się moim doświadczeniem w akwarystyce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔk, AS: blok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blogers mos., bloger m., blogerka ż., blogowanie n.

 czas. blogować ndk.

 przym. blogowy

 przysł. blogowo

Wiktionary


blogasek

ekspresywnie: blog


SJP.pl


bloger

osoba publikująca swój blog w Internecie; blogger, blogowicz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) inform. osoba prowadząca bloga

Wiktionary

Blog (ang. web – sieć; log – dziennik) – forma publikowania oryginalnych treści na stronie internetowej, zawierającej odrębne wpisy, uporządkowane zazwyczaj w kolejności odwrotnie chronologicznej.

Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery. W blogach najważniejszą funkcję komunikacyjną pełni tekst językowy, choć pojawiają się także materiały graficzne czy nagrania video.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Blogerzy nie będą musieli się rejestrować, ale nie będą mieć też dziennikarskich przywilejów – donosi „Rzeczpospolita”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔɡɛr, AS: bloger

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blog m., blogowanie n.

:: fż. blogerka ż.

 czas. blogować ndk.

 przym. blogerski, blogowy

 przysł. blogowo

Wiktionary


blogerka

bloger; blogowiczka, bloggerka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) inform. autorka blogu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Synowi ministra sprawiedliwości nie spodobały się wpisy słynnej politycznej blogerki Kataryny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔˈɡɛrka, AS: blogerka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blog m., blogowanie n.

:: fm. bloger m.

 czas. blogować ndk.

 przym. blogerski, blogowy

 przysł. blogowo

Wiktionary


blogers

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) inform. zob. bloger.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czasami jedna wypowiedź blogersa powoduje lawinę komentarzy i burzliwą dyskusję wśród internautów. (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔɡɛrs, AS: blogers

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blog

Wiktionary


blogerski

bloger


SJP.pl

Patrz:

bloger

blogerstwo

zajęcie blogera


SJP.pl


blogger

[czytaj: bloger] osoba publikująca swój blog w Internecie; bloger, blogowicz


SJP.pl

Blogger – darmowy serwis blogowy stworzony w roku 1999 przez Pyra Labs, a następnie przejęty i rozwijany przez Google (od 2003). Zsynchronizowany z serwisem Picasa Web Albums. Blogi użytkowników widoczne są najczęściej w domenie blogspot.com.

Wikipedia


bloggerka

blogger [czytaj: blogerka]; blogowiczka, blogerka


SJP.pl


blogging

[czytaj: bloging] prowadzenie bloga; bloging, blogowanie


SJP.pl


bloging

prowadzenie bloga; blogging, blogowanie


SJP.pl


blogoholiczka

kobieta uzależniona od prowadzenia lub czytania bloga


SJP.pl


blogoholik

osoba uzależniona od prowadzenia lub czytania bloga


SJP.pl


blogoholizm

uzależnienie od prowadzenia lub czytania bloga


SJP.pl


blogosfera

zespół blogów traktowany jako społeczność lub sieć społeczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) publ. społ. ogół blogów traktowanych jako przestrzeń społeczna i publicystyczna autorów oraz ich czytelników;

Wiktionary

Blogosfera (ang. blogosphere) – termin określający ogół blogów i powiązań między nimi.

Wiele blogów jest połączonych między sobą. Ich autorzy czytają inne blogi i zostawiają na nich komentarze, umieszczają do nich linki, odnoszą się też w treści wpisów. W ten sposób tak połączone blogi wytworzyły własną kulturę. Podczas gdy blogi pozostają wciąż formą publikacji, blogosfera jest zjawiskiem społecznym i jak inne podlegającym badaniom socjologicznym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za chwilę zagra w szachy, ale wcześniej podzieli się swymi uczuciami z internautami. Otworzył swój blog, wszedł w blogosferę.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) sieć społeczna

hiponimy.

 (1.1) vlogosfera, manosfera

holonimy.

 (1.1) cyberprzestrzeń, logosfera

meronimy.

 (1.1) blog, bloger, blogerka, pingback, trackback, blogroll, komentarz

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|blog|sfera. < kalka językowa z etym|ang|blogosphere. < etym|ang|logosphere.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) blogosphere

* baskijski: (1.1) blogosfera

* bułgarski: (1.1) блогосфера ż.

* duński: (1.1) blogosfære w.

* francuski: (1.1) blogosphère ż.

* hiszpański: (1.1) blogosfera ż.

* kataloński: (1.1) blogosfera ż.

* łaciński: (1.1) blogosphaera ż.

* macedoński: (1.1) блогосфера ż.

* maltański: (1.1) bloggosfera ż.

* niderlandzki: (1.1) blogosfeer

* niemiecki: (1.1) Blogosphäre ż., Blogosphere ż., Kleinbloggersdorf n.

* nowogrecki: (1.1) ιστολογιόσφαιρα ż., μπλογκόσφαιρα ż.

* portugalski: (1.1) blogosfera ż.

* rosyjski: (1.1) блогосфера ż.

* szwedzki: (1.1) bloggosfär w.

* turecki: (1.1) blogosfer

* ukraiński: (1.1) блогосфера ż., блоґосфера ż.

* włoski: (1.1) blogosfera ż.

źródła.

== blogosfera (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) publ. społ. blogosfera

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


blogować

prowadzić blog (dziennik na stronie WWW)


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) inform. prowadzić blog

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziś szeregowi pracownicy blogują na temat swoich firm, natomiast konsumenci rozmawiają bezpośrednio z osobami, które mają podobne zainteresowania.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blog m., blogowanie n., bloger m., blogerka ż., blogowość ż.

 przym. blogowy

 przysł. blogowo

Wiktionary


blogowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) prowadzenie bloga

Wiktionary

Powiązane:

 czas. blogować

 rzecz. blog mrz./mzw.

Wiktionary


blogowicz

bloger, blogger;
1. autor internetowego pamiętnika;
2. osoba interesująca się blogami


SJP.pl


blogowiczka

blogowicz; blogerka, bloggerka


SJP.pl


blogowo

przysłówek sposobu

 (1.1) inform. w sposób właściwy dla blogowania

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blog m., bloger m., blogerka ż., blogowanie n.

 czas. blogować ndk.

 przym. blogowy

Wiktionary


blogowy

blog


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący bloga lub blogowania, związany z blogowaniem

Wiktionary

Patrz:

blog

Przykłady

 (1.1) Jaki jest największy polski serwis blogowy?

 (1.1) To już druga komercyjna skórka blogowa w moim portfolio.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blog m., bloger m., blogerka ż., blogowanie n.

 czas. blogować ndk.

 przysł. blogowo

Wiktionary


blogroll

[czytaj: blogrol] lista linków na stronie blogera, które odsyłają do innych polecanych blogów


SJP.pl

Blogroll – zestaw odnośników do innych blogów umieszczany zwykle w bocznym menu (panelu) bloga. Niekiedy jest to mechanizm wymiany odnośników pomiędzy blogami, w innym wypadku są to odnośniki do blogów, które autor danego bloga regularnie czyta i ocenia.

Wiele gotowych skryptów otwartego oprogramowania zawiera wbudowane mechanizmy umożliwiające skorzystanie z wymiany odnośników np. WordPress. Wymiana odnośników najczęściej odbywa się przy wykorzystaniu mechanizmów OPML.

Wikipedia


blois

[czytaj: bluA] miasto we Francji


SJP.pl

Wikipedia


blok

1. jednolita bryła o regularnym kształcie;
2. kilkupiętrowy budynek o powtarzalnych segmentach;
3. zeszyt z kartkami przeznaczonymi do wyrywania;
4. rodzaj maszyny prostej do podnoszenia ładunków; krążek linowy;
5. związek państw, partii, ugrupowań politycznych itp.;
6. element blokujący; blokada;
7. kilka audycji, artykułów itp., tworzących pewną całość
8. w siatkówce: gra obronna przy siatce polegająca na wystawieniu rąk przez wszystkich graczy ponad siatkę, w celu zatrzymania piłki uderzanej przez przeciwnika; blokada, bloking;
9. barak dla więźniów w obozach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rodzaj budynku wielopiętrowego; zob. blok mieszkalny.

 (1.2) duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy

 (1.3) polit. związek państw, partii politycznych

 (1.4) zeszyt, notes z kartkami większego formatu

 (1.5) sport. w siatkówce obrona polegająca na podniesieniu rąk ponad siatkę przez jednego lub kilku graczy drużyny;

 (1.6) pot. zbiór audycji, programów radiowych nadawanych kolejno po sobie

 (1.7) bud. żegl. krążek na którym lina zmienia kierunek przesuwając się w rowku;

 (1.8) jeden lub więcej znaczków pocztowych w obramowaniu;

 (1.9) hist. barak w obozach koncentracyjnych

 (1.10) inform. wydzielona część kodu programu;

 (1.11) med. zaburzenie przewodzenia bodźców w sercu;

 (1.12) kolej. element blokady

 (1.13) grupa pomieszczeń lub urządzeń pełniących określoną funkcję

 (1.14) kulin. rodzaj deseru z mleka w proszku oraz pokruszonych herbatników lub wafli

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Franciszek Blok – polski inżynier-mechanik, oficer Armii Krajowej, działacz WiN
  • Petrus Johannes Blok – historyk holenderski

Ugrupowania polityczne:

  • Blok Quebecu – partia polityczna w Kanadzie
  • Blok Kubistów, Suprematystów i Konstruktywistów
  • Blok Senat 2001 – komitet wyborczy
  • Blok Mniejszości Narodowych

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Stuletnie druzgoce drzewa, bloki granitów strąca, siklawy z łożysk wyrzuca, łkająca, tryumfująca.

 (1.3) Zakwalifikowane do tego grona osoby kierowano na szkolenie przez GRU lub KGB w Związku Sowieckim lub innych krajach bloku komunistycznego.

 (1.7) Trzy łodzie zjechały na blokach i linach z owego parowca i plusnąćusnęły w falach.

 (1.12) Kiedy indziej puszczał w ruch kolbę stawidła lub żelazne dźwignie na bloku i przerzucał szyny na torze.

 (1.14) Marta przygotowywała blok czekoladowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔk, AS: blok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bloking m., blokowisko n., blokers m., blokowy m., blokowa ż.

:: zdrobn. bloczek m.

 przym. blokowy

 czas. zablokować, blokować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wieżowiec

 (1.2) bryła

 (1.3) koalicja

 (1.5) blokada, bloking

Wiktionary


blokada

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) utrudnienie dostępu do czegoś

 (1.2) polit. system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa, obiektu, miasta itp. w celu wymuszenia jakichś ustępstw lub kapitulacji

 (1.6) mech. zabezpieczenie urządzenia za pomocą urządzeń blokujących

 (1.7) mech. urządzenie blokujące

 (1.8) mot. akcja zablokowania drogi np. przez policję

 (1.9) bank. tymczasowe uniemożliwienie dysponowania środkami na koncie

Wiktionary

  • blokada (informatyka)
  • blokada (technika)
  • blokada (medycyna)
  • Blokada (wojsko)
  • blokada ekonomiczna
  • blokada elektroenergetyczna
  • blokada kolejowa
  • blokada kontynentalna
  • blokada morska
  • blokada (drukarstwo)

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Oficjalnym celem sankcji jest wymuszenie reform na Kubie, ale od dawna widać, że blokada wywołuje rezultat odwrotny.

 (1.7) Ryszardowa impala ma założoną blokadę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔˈkada, AS: blokada

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blok m., blokowanie n., zablokowanie m., blokowisko n.

 czas. blokować ndk., zablokować dk., zablokowywać ndk., zblokować dk.

 przym. blokadowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.5) blok

 (1.7) zabezpieczenie

Wiktionary


blokadowy

blokada


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z blokadą, dotyczący blokady

Wiktionary

Patrz:

blokada

Powiązane:

 rzecz. blokada ż.

Wiktionary


blokdiagram

perspektywiczny rysunek wycinka skorupy ziemskiej, przedstawiający w rzucie aksonometrycznym ukształtowanie powierzchni oraz budowę geologiczną terenu do określonej głębokości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. powierzchnia i struktura geologiczna skorupy ziemskiej w formie rysunku perspektywicznego;

Wiktionary

Blokdiagram – wykres przedstawiający wycinek skorupy ziemskiej oraz ukształtowanie jego powierzchni w rzucie perspektywicznym. Blokdiagram wprowadził amerykański geograf i geolog William Morris Davis do ilustrowania swych poglądów na temat rozwoju rzeźby terenu. Blokdiagramy mogą dobrze ilustrować np. związki między budową geologiczną i rzeźbą terenu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: blɔɡˈdʲjaɡrãm, AS: blogdʹi ̯agrãm

Wiktionary


bloker

1. sportowiec uniemożliwiający przeciwnikowi skuteczny atak lub ruch;
2. potocznie: osoba, która coś blokuje;
3. pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blockers, blokers


SJP.pl

Bloker – węzeł stosowany we wspinaczce, podobnie jak prusik – czyli m.in. do autoasekuracji podczas zjazdu na linie.

Jest łatwy w przesuwaniu, ale nie da się zawiązać jedna ręką; w przypadku węzła Prusika jest to możliwe; jest to ważna cecha węzłów, szczególnie w alpinizmie.

Wikipedia


blokerka

bloker


SJP.pl

Patrz:

bloker

blokers

pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blockers, bloker


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) socjol. przedstawiciel subkultury młodzieżowej blisko związanej z hip hopem, powstałej wśród zamieszkujących blokowiska przedstawicieli ubogich rodzin, niemających perspektyw życiowych;

Wiktionary

Blokersi – termin wymyślony pod koniec lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku przez fotoreporterkę Marię Zbąską, spopularyzowany przez prasę określający sfrustrowanych, uważających się za pozbawionych perspektyw, młodych ludzi, dla których stojąca przed blokiem ławka jest centrum życia towarzyskiego, często nadużywających alkoholu i marihuany. Blokersi często mylnie kojarzeni są z subkulturą hiphopową.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zwłaszcza że przyjęła się opinia o wielkich blokowiskach jako matecznikach blokersów, hip hopu, graffiti.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔkɛrs, AS: blokers

Wiktionary

Powiązane:

 zob. blok.

Wiktionary


blokerski

blokers


SJP.pl

Patrz:

blokers

blokhauz

schron bojowy lub ufortyfikowany budynek przystosowany do samodzielnej obrony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. schron lub budynek ufortyfikowany z przeznaczeniem na samodzielną obronę ze wszystkich stron;

 (1.2) pot. przen. duży, zwłaszcza betonowy budynek, o prostej budowie

Wiktionary

Blokhauz lub blokhaus (niem. Blockhaus; Block „blokada”; Haus „dom”) – niewielka wojskowa, ufortyfikowana budowla pełniąca funkcję schronu bojowego ze strzelnicami, służąca jako ostateczny punkt oporu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈblɔkxaws, AS: blokχau̯s

Wiktionary


blokier

w gwarze warszawskiej: bloker (w grach słownych: typ gracza starającego się uniemożliwić rywalowi wyłożenie wszystkich płytek w jednym ruchu, często już po uzyskaniu pewnej przewagi punktowej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. hand. pracownik restauracji przyjmujący od kelnerów kwity kasowe i kontrolujący wydawanie potraw

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Blokier powinien dokonać ostatniej lustracji potrawy, którą kelner ma zanieść na stół.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔcɛr, AS: bloḱer

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blokierka

Wiktionary


blokierka

pracownica restauracji przyjmująca od kelnerów kwity kasowe i kontrolująca wydawanie potraw


SJP.pl


bloking

w siatkówce: gra obronna przy siatce, mająca na celu zatrzymanie piłki uderzanej przez rywala poprzez wystawienie rąk ponad siatkę; blok, blokada


SJP.pl


blokowa

więźniarka obozu koncentracyjnego pełniąca funkcję nadzorczyni w baraku dla więźniów


SJP.pl


blokować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) uniemożliwiać ruch

 (1.2) uniemożliwiać wykonanie czegoś

 (1.3) scalać coś mniejszego w większe grupy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie blokuj przejścia!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔˈkɔvat͡ɕ, AS: blokovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bloczydło n., blokowy mos., blokowanie n., blok m., blokada ż., bloczek m., blokowisko n., zablokowanie m.

 czas. zablokować dk., zablokowywać ndk., zblokować dk.

 przym. blokowy

Wiktionary


blokowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blokować.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Blokowanie i odblokowywanie przycisków, edytorków i innych elementów interfejsu to elementarz tworzenia logiki interfejsów aplikacji.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zablokować, blokować ndk.

 rzecz. bloczek mrz., blokada ż.

Wiktionary


blokowiec

potocznie: mieszkaniec bloku mieszkalnego


SJP.pl


blokowisko

obszar, osiedle złożone z wielu bloków mieszkalnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) osiedle mieszkaniowe zabudowane wielkimi blokami

 (1.2) geol. luźna skała okruchowa

Wiktionary

Blokowisko

  • blokowisko – wielki zespół mieszkaniowy
  • blokowisko – w geologii: luźna skała okruchowa

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zwłaszcza że przyjęła się opinia o wielkich blokowiskach jako matecznikach blokersów, hip hopu, graffiti. Niekoniecznie to, co widoczne i krzykliwe, musi oddawać genius loci trójmiejskich osiedli z wielkiej płyty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blokowy mos., blok m., blokers m., bloczek mrz., blokada ż.

 przym. blokowy, blokerski

 czas. blokować

Wiktionary


blokowiskowy

blokowisko


SJP.pl

Patrz:

blokowisko

blokownia

1. pomieszczenie na urządzenia blokowe;
2. część stoczni, miejsce montażu sekcji płatowych lub zespołowych w bloki kadłuba statku


SJP.pl


blokowy

związany z blokiem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. więzień wyznaczony do nadzorowania bloku w obozie koncentracyjnym

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blok m., bloczek mrz., blokowisko n., bloczydło n.

 czas. blokować

Wiktionary


blokoza

zbyt liczne występowanie bloków w przestrzeni miasta


SJP.pl


blokujący

blokować


SJP.pl

Patrz:

blokować

blómkól

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.

Wiktionary


blómkółl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.

Wiktionary


blond

tylko w odniesieniu do włosów: jasny, złotawy, płowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o włosach jasny, płowy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) kolor blond (1.1)

Wiktionary

  • blond – kolor włosów
  • Blond – miejscowość i gmina we Francji
  • Anita Blond (ur. 1976) – węgierska aktorka występująca w filmach pornograficznych

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mówisz o tym chłopaku z blond czupryną?

 (2.1) Chcę sobie przefarbować włosy na blond.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔ̃nt, AS: blõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blondyna ż., blondyn, blondynka, blondas

Wiktionary


blonda

dawniej: cienka koronka klockowa wyrabiana z surowego jedwabiu


SJP.pl


blondas

żartobliwie: blondyn


SJP.pl


blondasek

zdrobnienie od: blondas


SJP.pl


blondaska

zdrobnienie od: blondas


SJP.pl


blondi

potocznie: blondynka; blondaska


SJP.pl

Blondi (ur. 1941 lub 1942, zm. 29 kwietnia 1945) – suka rasy owczarek niemiecki należąca do Adolfa Hitlera. Hitler dostał ją od Martina Bormanna w 1941 (lub w 1942). Wieczorem z 29 na 30 kwietnia 1945 r. Blondi została otruta za pomocą cyjanowodoru.

Wikipedia


blondwłosy

mający jasne, żółtawe włosy; płowowłosy, jasnowłosy


SJP.pl


blondyn

człowiek o włosach jasnych, w kolorze blond


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający włosy koloru blond

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kim jest ten przystojny blondyn obok Pawła?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔ̃ndɨ̃n, AS: blõndỹn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blond m., blondi ż.

:: zdrobn. blondynek m., blondyneczek m., blondas m., blondasek m.

:: fż. blondyna ż., blondynka ż.

 przym. blond

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żart. blondas

Wiktionary


blondyna

blondynka;
1. kobieta o blond włosach;
2. potocznie: kobieta zachowująca się głupio, niedojrzale


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta o jasnych włosach

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (2.1) D. i B. lp. od: blondyn

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jacka widuje się ostatnio w towarzystwie jakiejś blondyny o długich włosach.

 (2.1) Paweł ma chłopaka blondyna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔ̃nˈdɨ̃na, AS: blõndna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blond m., blondi ż., blondas m., blondyneczek m., blondynek m.

:: zdrobn. blondynka ż., blondyneczka ż., blondaska ż.

:: fm. blondyn m.

 przym. blond

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) złotowłosa

Wiktionary


blondyneczek

zdrobnienie od: blondynka


SJP.pl


blondyneczka

zdrobnienie od: blondynka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: blondynka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) — Sądzisz, że nam dosuną, blondyneczko?… Wyrzuć te myśli, melduję ci, załatwimy ich sześć koło.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌblɔ̃ndɨ̃ˈnɛt͡ʃka, AS: blõndỹnečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blondyna ż., blondynka

Wiktionary


blondynek

zdrobnienie od: blondyn


SJP.pl

Blondynek – fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba grecka z okresu archaicznego. Znajduje się w zbiorach Muzeum Akropolu w Atenach.

Rzeźba wykonana została z marmuru paryjskiego. Tradycyjnie datowana jest na około 490–480 p.n.e. i może pochodzić sprzed zniszczenia Akropolu przez Persów, chociaż część badaczy sugeruje datację młodszą o około 10 lat. Zachowały się jedynie głowa i biodra posągu. Głowę odnaleziono w północnej części ateńskiego Akropolu w 1887 roku, w trakcie prac archeologicznych prowadzonych przez Panajotisa Kawadiasa. Dolny fragment rzeźby odkopano w 1896 roku.

Wikipedia


blondynka

kobieta o blond włosach; blondyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta o jasnym (blond) kolorze włosów na głowie

 (1.2) środ. pot. przen. biała, gumowa pałka policyjna

 (1.3) pot. pejor. mało inteligentna kobieta

 (1.4) daw. środ. polit. walizka w jasnym kolorze służąca do transportu bibuły (materiałów agitacyjnych)

Wiktionary

  • blondynka – kobieta o blond włosach
  • Blondynka – polski serial telewizyjny emitowany w 2010 i od 2013
  • Blondynka – album zespołu Bajm
  • Blondynka – amerykański film z 2022

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja dziewczyna jest naturalną blondynką.

 (1.2) Na komendzie oberwałem blondynką od jakiegoś psa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blɔ̃nˈdɨ̃nka, AS: blõndnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blondi ż., blond m., blondas m., blondynek m., blondasek m.

:: zdrobn. blondyneczka ż.

:: zgrub. blondyna ż.

:: fm. blondyn m.

 przym. blond

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. blondyna, blondi

Wiktionary


blondynowaty

przypominający wyglądem blondyna


SJP.pl


blood

  • Blood – album formacji This Mortal Coil
  • Blood – album zespołu Vader
  • Blood – album OSI
  • Blood – album zespołu In This Moment
  • Blood – brytyjski horror z 2000 roku, w reżyserii Charly’ego Cantora
  • Blood – gra komputerowa
  • Blood – plemię indiańskie, znane też jako Káínawa
  • Blood – japoński zespół j-rockowy/visual kei
  • Blood – niemiecki zespół wykonujący muzykę z pogranicza death metal/grindcore
  • Blood – serial południowokoreański z 2015 roku.

Wikipedia


bloodhound

[czytaj: bladhałnd] duży, masywny pies gończy, o krótkiej sierści i wąskiej głowie, używany m.in. do poszukiwania zaginionych osób; pies świętego Huberta


SJP.pl

Bloodhound – jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Znajduje się w podsekcji dużych psów gończych. Typ wyżłowaty.

Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.

Wikipedia


bloom

[czytaj blum] nazwisko, m.in. Orlando Bloom - brytyjski aktor filmowy


SJP.pl

Osoby:

  • Allan Bloom – amerykański filozof polityczny
  • Antoni (Andriej Borisowicz Bloom) – rosyjski biskup prawosławny
  • Benjamin Bloom – amerykański psycholog i pedagog
  • Brian Bloom – amerykański aktor
  • Claire Bloom – brytyjska aktorka
  • Daniel Bloom – polski muzyk, kompozytor
  • Eric Bloom – amerykański muzyk
  • Godfrey Bloom – brytyjski polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego VI i VII kadencji
  • Harold Bloom – amerykański literaturoznawca
  • Jeremy Bloom – amerykański narciarz
  • Matt Bloom – amerykański wrestler
  • Orlando Bloom – brytyjski aktor

Wikipedia


bloomberg

[czytaj: blumberg] nazwisko


SJP.pl

  • Bloomberg − agencja prasowa założona przez Michaela Bloomberga
  • Bloomberg – kanał telewizyjny

Wikipedia


bloomers

pumpy damskie (od nazwiska Amelii Bloomer, 1818-94, pionierki walki o prawa kobiet w USA)


SJP.pl


bloomfield

  • Leonard Bloomfield

Miejscowości w USA:

  • Bloomfield – miejscowość w stanie Connecticut, w hrabstwie Hartford
  • Bloomfield – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Greene
  • Bloomfield – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Davis
  • Bloomfield – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Nelson
  • Bloomfield – jednostka osadnicza w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sonoma
  • Bloomfield – miasto w stanie Missouri, w hrabstwie Stoddard
  • Bloomfield – miasto w stanie Nebraska, w hrabstwie Knox
  • Bloomfield – jednostka osadnicza w stanie New Jersey, w hrabstwie Essex
  • Bloomfield – miasto w stanie Nowy Meksyk, w hrabstwie San Juan
  • Bloomfield – wieś w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Ontario
  • Bloomfield – miasto w stanie Pensylwania, w hrabstwie Perry
  • Bloomfield – wieś w stanie Wisconsin, w hrabstwie Walworth
  • Bloomfield – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Walworth
  • Bloomfield – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Waushara
  • Bloomfield – miasto w stanie Vermont, w hrabstwie Essex

Wikipedia


bloomsbury

Bloomsbury – dzielnica centralnego Londynu położona w gminie Camden. Charakterystycznymi punktami dzielnicy są liczne instytucje naukowe (m.in. siedziba University of London) oraz Muzeum Brytyjskie. Niegdyś mieściła się tu Biblioteka Brytyjska. Przybliżone granice dzielnicy wyznaczają ulice: Tottenham Court Road na zachodzie, Euston Road na północy, Gray’s Inn Road na wschodzie oraz Theobalds Road, Bloomsbury Way i New Oxford Street na południu.

Wikipedia


blot

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. blat, lada

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|tofel, tofla.

Wiktionary


blotka

karta o mniejszej wartości w grze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) karc. karta o niskiej wartości

Wiktionary

Poniżej przedstawiono terminologię specyficzną dla brydża:

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Znowu mam same blotki!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔtka, AS: blotka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) młódka

Wiktionary


blotter

[czytaj: bloter] tekturowy lub papierowy pasek do testowania perfum.


SJP.pl

Blotter (ang. suszka) – niewielki pasek papieru służący do testowania perfum. Jest on używany przez perfumiarzy przy tworzeniu kompozycji zapachowych, jak również przez klientów perfumerii, którzy chcą wypróbować perfumy przed zakupem.

Wikipedia


blołdżob

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) wulg. pot. oralna stymulacja penisa

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈblɔwd͡ʒɔp, AS: blou̯ǯop

Wiktionary

Powiązane:

 czas. blołdżobować ndk.

Wiktionary


blp

skrót od: bez liczby pojedynczej (zgodnie ze zwyczajem); blp. (rzadko)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby pojedynczej

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) blp.

Wiktionary


blp.

skrót od: bez liczby pojedynczej (zgodnie z zasadami); blp (częściej)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = jęz. bez liczby pojedynczej

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) blp, plurale tantum

Wiktionary


blu-ray

[czytaj: blu-rej] format zapisu optycznego, następca DVD


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. format zapisu optycznego wykorzystujący niebieski laser, uważany za następcę formatu DVD

 (1.2) inform. dysk cyfrowy w formacie blu-ray (1.1)

 (1.3) urządzenie do odtwarzania lub nagrywania płyt blu-ray (1.2)

Wiktionary

Blu-ray, Blu-ray disc (BD) – format zapisu optycznego, opracowany przez Blu‑ray Disc Association (BDA). Następca formatu DVD, od którego odróżnia się większą pojemnością płyt, co jest możliwe dzięki zastosowaniu niebieskiego lasera. Wygrał z konkurencyjnym formatem HD‑DVD.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Blu-ray odróżnia się od DVD większą pojemnością płyt.

 (1.2) Ile danych mieści się na tym blu-rayu?

 (1.3) Maciek kupił nowego blu-raya i zaprasza nas na maraton filmowy.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) BD

Wiktionary


blubrać

czasownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. gadać, ględzić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blubranie n., blubry

Wiktionary


blubranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Poznań. ględzenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do słownika z tą gwarą dołączona jest płyta z blubraniem Marycha.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blubry

 czas. blubrać

Wiktionary


blubry

w gwarze poznańskiej: wypowiedzi bez większej wagi; niewyraźne mówienie, bełkotanie


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. pierdoły, brednie, bzdury

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blubranie

 czas. blubrać

Wiktionary


bluć

czasownik

 (1.1) stpol. wymiotować

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blut͡ɕ, AS: bluć

Wiktionary


bluebird

[czytaj: bluberd] samochód typu Nissan Bluebird


SJP.pl

Bluebird – pierwszy program CIA związany z kontrolą umysłu i zmianą zachowań ludzkich, zapoczątkowany w 1949 roku przy pomocy niemieckich naukowców. Projekt istniał do 1951 roku, kiedy to został zastąpiony projektem Artichoke. Podstawowym celem programu było opracowanie i udoskonalenie kontroli nad zachowaniem umysłu ludzkiego w celu szpiegostwa, kontrwywiadu i tajnych manipulacji w globalnej polityce. Eksperymenty przeprowadzane w programie były z udziałem 600 podmiotów, między innymi więźniów, osób chorych psychicznie czy dzieci, a należały do nich między innymi elektrowstrząsy czy podawanie LSD.

Wikipedia


bluegrass

[czytaj: blugras] tradycyjna muzyka "ludowa" z południowych Stanów Zjednoczonych, instrumentalna odmiana country


SJP.pl

Muzyka bluegrass (lub bluegrass) – amerykański styl muzyki rozrywkowej z lat 50. XX wieku, wywodzący się z muzyki country, wzbogaconej wirtuozowską improwizacją (banjo, mandolina, fiddle – ludowe skrzypce, gitara, kontrabas).

Bluegrass został zainspirowany muzyką z amerykańskiego regionu Appalachia. Ma mieszane korzenie: szkockie, irlandzkie oraz pochodzące z angielskiej muzyki tradycyjnej, później zostały dołączone elementy jazzowe pod wpływem muzyki Afroamerykanów. Imigranci z Wielkiej Brytanii i Irlandii przybyli do Appalachii w XVIII wieku i przynieśli ze sobą tradycje muzyczne swoich ojczyzn. Tradycje te obejmowały głównie angielskie i szkockie ballady, które zawierały muzykę taneczną, taką jak irlandzki reel akompaniowany przez skrzypce.

Wikipedia


bluegrassowy

bluegrass [czytaj: blugrasowy]


SJP.pl


bluejacker

[czytaj: bludżaker] osoba wysyłająca niepożądane treści przy pomocy technologii bluetooth


SJP.pl


bluejacking

[czytaj: bludżaking] wysyłanie niepożądanych treści przy pomocy technologii bluetooth


SJP.pl

Bluejacking – wysyłanie niechcianych wiadomości przy pomocy modułu Bluetooth do urządzeń umożliwiających ich odbiór: telefonów komórkowych, laptopów, palmtopów najczęściej przy użyciu vCard i informacji wpisanej w polu o personaliach.

Jest to forma zabawy, niektórzy traktują bluejacking jako sport. W środowisku bluejackerów nie są pochwalane osoby które manipulując vCardami, socjotechniką, lub aplikacjami powodują uszkodzenia sprzętu, danych, kradną dane, środki z kont prepaid, lub wysyłają groźby. Takie zachowania mogą być karalne.

Wikipedia


blues

[czytaj: blus]
1. jedna z najstarszych form muzyki północnoamerykańskich Murzynów, początkowo wokalna, później także instrumentalna, stała się podstawową formą jazzu;
2. utwór utrzymany w tym stylu;
3. potocznie: czuć bluesa - rozumieć coś lub kogoś, odczuwać coś wspólnie z drugą osobą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. wokalno-instrumentalny styl muzyczny sięgający korzeniami ludowych pieśni czarnoskórych

 (1.2) muz. utwór w tym stylu

Wiktionary

Blues (tłum. smutek, rozpacz) – gatunek muzyczny oraz forma muzyczna wywodząca się ze społeczności Afroamerykanów z południa USA (tzw. głębokie południe, ang. Deep South).

Tematyka bluesa częstokroć skupia się wokół realistycznie ujętych relacji damsko-męskich (miłość, zazdrość, wierność, samotność). Niejednokrotnie poruszane są wątki podróży, pracy zarobkowej, wolności. W bluesowych tekstach obecny jest też krytyczny akcent społeczny, od nierówności rasowej po kwestie polityczne.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bluesowy

Wiktionary


blues-rock

[czytaj: blus rok] gatunek muzyki rockowej powstały przez połączenie elementów bluesa i rocka, zapoczątkowany w połowie lat 60. XX wieku; blues rock


SJP.pl


blues-rockowy

blues-rock [czytaj: blus rokowy]


SJP.pl


bluesman

[czytaj: blusmen] osoba grająca bluesa


SJP.pl

Bluesman – muzyk wykonujący muzykę bluesową.

Wikipedia


bluesmanka

[czytaj: blusmenka] muzyczka grająca bluesa


SJP.pl


bluesować

potocznie: grać bluesa


SJP.pl


bluesowy

[czytaj: blusowy] związany z bluesem, dotyczący bluesa (np. zespół bluesowy, festiwale bluesowe)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) muz. związany z bluesem, właściwy bluesowi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Innym przykładem jest stylizacja na wzorce muzyki wieków dawnych (np. muzykę klasyczną czy romantyczną) jak i wieku XX, szczególnie muzykę rock-and-rollową, bluesową, rockową i country.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bluˈsɔvɨ, AS: blusovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blues m.

Wiktionary


bluetka

drobny utwór sceniczny popularny w drugiej połowie XIX w., fraszka jednoaktowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) teatr. jednoaktowa komedia bądź farsa, rozpowszechniona w 2. (= drugiej) połowie XIX wieku

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bluˈwɛtka, AS: bluetka

Wiktionary


bluetooth

[czytaj: blutuf] nowoczesna technologia łączności radiowej niskiej mocy, umożliwiająca transmisję danych cyfrowych i głosu między komputerem a urządzeniami peryferyjnymi lub telefonem komórkowym


SJP.pl

Bluetooth (wym. /ˈblu:tu:θ)/ – standard bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak klawiatura, komputer, laptop, palmtop, smartfon i wieloma innymi.

Wikipedia


bluff

[czytaj: blef] blef;
1. próba wprowadzenia kogoś w błąd;
2. w kartach: wywołanie u pozostałych graczy wrażenia, że się ma mocniejsze karty niż w rzeczywistości


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Bluff – jednostka osadnicza w stanie Utah, w hrabstwie San Juan
  • Bluff – miasto opuszczone w stanie Teksas
  • Bluff – jednostka osadnicza w stanie Kentucky
  • Bluff City – miejscowości w Stanach Zjednoczonych

Wikipedia


bluffiarz

ten, kto blefuje; blefiarz


SJP.pl


bluffować

[czytaj: blefować] wprowadzać w błąd dla wywołania wrażenia o posiadaniu większych (niż rzeczywiste) możliwości; blefować


SJP.pl


bluffowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. blefowanie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluff m.

 czas. bluffować

Wiktionary


blum

  • Jonathon Blum – hokeista
  • Leon Blum – socjalistyczny polityk francuski
  • Manuel Blum – informatyk
  • Robert Blum – niemiecki działacz i pisarz polityczny
  • Blum – herb szlachecki
  • Blum – miasto w USA, w stanie Teksas

Wikipedia


blumentop

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|blumtopa, łotka.

Wiktionary


bluming

zgniatacz kęsisk kwadratowych


SJP.pl


blumkol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.

Wiktionary


blumsztajn

nazwisko


SJP.pl


blumsztynder

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kwietnik

Wiktionary


blumtopa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|blumentop, łotka.

Wiktionary


blunt

[czytaj: blant] papieros skręcany zwykle z marihuany lub tytoniu; skręt, joint, dżoint, blant


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zob. joint.

Wiktionary

Miejscowości w USA:

  • Blunt – miejscowość w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Hughes

Blunt – nazwisko

  • James Blunt
  • Emily Blunt
  • Roy Blunt
  • Giles Blunt
  • Anthony Blunt – sowiecki szpieg

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sukcesem jest to, że chcą z nami być, bo mogliby siedzieć z kolegami i kirać klej, palić blunty, okradać przechodniów albo mieszkania. (z Internetu)

Wiktionary


blurb

[czytaj: blerb] krótka notka reklamowa na tylnej okładce książki lub płyty DVD


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) streszczenie lub rekomendacja umieszczana na czwartej stronie okładki książki;

Wiktionary

Blurb (wym. [blerp] lub [blurp]) – rekomendacja lub krótkie streszczenie utworu, umieszczane najczęściej na tylnej stronie okładki i/lub obwoluty książki lub płyty DVD. Blurb zawsze przedstawia utwór w sposób pozytywny lub nawet entuzjastyczny, gdyż z założenia ma charakter marketingowy, a nie krytycznoliteracki.

Wikipedia


bluszcz

1. ozdobna roślin nasienna z rodziny araliowatych;
2. pejoratywnie: osoba ciągle kontrolująca swojego partnera i potrzebująca stałego zapewniania o uczuciach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hedera|ref=tak., roślina pnąca, którą można zobaczyć najczęściej na murach lub drzewach, której liście pozostają zielone w zimie;

Wiktionary

Bluszcz (Hedera L.) – rodzaj roślin z rodziny araliowatych (Araliaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od ok. 12, poprzez 18 do ok. 22 gatunków. Występują one w Europie, północnej Afryce, w tym na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach, na Kaukazie oraz w zachodniej, centralnej i wschodniej Azji. Do flory Polski należy jeden gatunek – bluszcz pospolity Hedera helix. Rośliny te zasiedlają lasy i tereny skaliste, wspinając się po drzewach i skałach. Kwiaty zapylane są przez pszczoły i muchówki. Owoce są chętnie jadane przez ptaki, a zimozielone liście chętnie zgryzane bywają zimą przez jeleniowate i owce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kraina nie była pustynna: jak okiem sięgnąć, widniały w niej doliny i wzgórza, porosłe ślicznymi kępami drzew, wokół których wiły się pnącze, zwoje bluszczu i winogradu zwieszały się ze skał.

 (1.1) Mury zamku były porośnięte bluszczem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bluʃt͡ʃ, AS: blušč

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bluszczowy

Wiktionary


bluszczolistny

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający liście jak bluszcz

Wiktionary


bluszczowatość

przenośnie: szukanie w kimś oparcia, niesamodzielność; bluszczowość


SJP.pl


bluszczowaty

1. podobny do bluszczu;
2. mało samodzielny; chwiejny


SJP.pl


bluszczowość

przenośnie: szukanie w kimś oparcia, niesamodzielność; bluszczowatość


SJP.pl


bluszczowy

przymiotnik od: bluszcz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bluszczem; upleciony z bluszczu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluszcz mrz.

Wiktionary


bluszczyk

1. rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;
2. zdrobnienie od: bluszcz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bluszcz

Wiktionary

Bluszczyk (Glechoma L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Obejmuje 7 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej w Europie i Azji, z centrum zróżnicowania we wschodniej Azji, gdzie rośnie 5 gatunków. W Polsce występują dwa gatunki – bluszczyk kosmaty G. hirsuta i bluszczyk kurdybanek G. hederacea. Rośliny z tego rodzaju są uprawiane i dziczejące w Ameryce Północnej i Południowej.

Wikipedia


bluszczykowaty

przymiotnik

 (1.1) bot. przypominający bluszczyk

Wiktionary


bluszczykowy

bluszczyk


SJP.pl

Patrz:

bluszczyk

bluza

górna część ubrania sportowego, roboczego lub munduru, mająca fason koszulowy lub wszyta w pasek i sięgająca do bioder


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. kraw. jednoczęściowe ubranie na tułów;

Wiktionary

Bluza – część garderoby okrywająca tułów i ręce, zazwyczaj o luźnym kroju i długości do bioder. Popularnie zakładana na koszulkę lub podkoszulkę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bluzę płócienną ma, łataną bluzę tylko…

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbluza, AS: bluza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluzka ż.

 przym. bluzowy, bluzkowy

 czas. zbluzować

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) ubranie, garderoba

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. bluzka ż.

 przym. bluzowy, bluzkowy

 czas. zbluzować

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|blouse.

uwagi.

 zoblistę|Indeks:Polski - Ubrania|bluzka.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) blouse, sweatshirt

* arabski: (1.1) بلوزة ż.

* białoruski: (1.1) блуза ż.

* chorwacki: (1.1) bluza ż.

* czeski: (1.1) mikina ż.

* esperanto: (1.1) bluzo

* gudźarati: (1.1) કબજો m. (kabajō)

* hiszpański: (1.1) blusa ż.

* interlingua: (1.1) blusa

* kaszubski: (1.1) jaka ż., jópa ż., kabôtk m.

* niemiecki: (1.1) Sweatshirt n.

* portugalski: (1.1) blusa ż.

* rosyjski: (1.1) блуза ż., свитер m.

* słowacki: (1.1) blúza ż.

* słoweński: (1.1) bluza ż.

* węgierski: (1.1) blúz

* włoski: (1.1) felpa, blusa

źródła.

== bluza (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bluzka

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bluzczarka

krawcowa szyjąca bluzki damskie


SJP.pl


bluzeczka

zdrobnienie od: bluzka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: bluzka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na bluzeczce miała wyszyte koniki i krówki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bluˈzɛt͡ʃka, AS: bluzečka

Wiktionary


bluzg

(zwykle w liczbie mnogiej)
1. książkowo: wytrysk, chlupnięcie, bryzg;
2. potocznie: przekleństwo, wyzwisko, złorzeczenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. przekleństwo lub obraźliwe słowo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Stracił przytomność. A gdy wreszcie odzyskał ją, po strasznych bluzgach domyślił się, że jest w areszcie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blusk, AS: blusk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluzganie n., bluzgnięcie n.

 czas. bluzgać ndk., bluzgnąć n.

Wiktionary


bluzgać

1. o płynie lub mazistej substancji: wylewać się, wydobywać się skądś gwałtownie, obfitym strumieniem; tryskać, rozpryskiwać się;
2. powodować rozpryskiwanie się czegoś;
3. potocznie: wypowiadać gwałtownie, głośno, wykrzykiwać przekleństwa, wyzwiska


SJP.pl


bluzganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gwałtowne wylewanie się cieczy

 (1.2) używanie przekleństw lub wyzwisk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluzg m., zbluzganie n.

 czas. bluźnić, bluzgać ndk., bluznąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tryskanie

 (1.2) przeklinanie

Wiktionary


bluzina

tania, licha bluzka


SJP.pl


bluzka

górna część ubrania kobiet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. kraw. lekka, górna część damskiej garderoby zakładana przez głowę

Wiktionary

Bluzka – górna część damskiej garderoby wierzchniej, która wywodzi się z męskiej koszuli. Używana w stroju ludowym od XVIII wieku. W XIX wieku zaczęła być noszona ze spódnicą, a później także z kostiumem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Poprawiła włosy, bluzkę, wysunęła bucik w taki sposób, żeby go pan redaktor spostrzegł od razu i nie odprawił z kwitkiem.

 (1.1) Kupiłaś tę bluzkę na ryneczku?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbluska, AS: bluska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluza ż.

 czas. zbluzować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) koszulka, gw-pl|Śląsk Cieszyński|jakla.

Wiktionary


bluzkowy

wychodzący z użycia przymiotnik dotyczący bluzki np. fason bluzkowy


SJP.pl


bluźnić

ubliżać autorytetom i zasadom uznanym za święte


SJP.pl

czasownik

 (1.1) uwłaczać słowem czemuś co jest uznawane za święte

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie bluźnijże, hetmanie zaporoski, na Boga i Jego najwyższą opiekę się powołując, bo zaiste gniew tylko boży i prędsze karanie na siebie ściągniesz.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbluʑɲit͡ɕ, AS: bluźńić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluźnierstwo n., bluźnierca m., bluźnienie n., bluzganie n.

 przym. bluźnierczy, bluźnierski

 przysł. bluźnierczo

Wiktionary


bluźnienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bluźnić.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluźnierstwo n., bluźnierca m.

 czas. bluźnić

 przym. bluźnierczy, bluźnierski

 przysł. bluźnierczo

Wiktionary


bluźnierca

człowiek, który bluźni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto bluźni; osoba urągająca świętościom

Wiktionary

Bluźnierca – pierwszy solowy album kieleckiego rapera Kajmana. Został wydany 28 stycznia 2008 roku nakładem niezależnej wytwórni muzycznej Juicey - Juice Promotion. W celu promocji został nakręcony teledysk do utworu "To jest Kajman!".

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bluźnienie n., bluźnierstwo n.

 czas. bluźnić ndk., zbluźnić dk.

 przym. bluźnierczy

 przysł. bluźnierczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) obrazoburca

Wiktionary


bluźnierczo

przysłówek

 (1.1) w sposób bluźnierczy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluźnierstwo n., bluźnienie n., bluźnierca mos.

 przym. bluźnierczy

 czas. bluźnić

Wiktionary


bluźnierczy

bluźnierca


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) obrażający to, co święte; związany z bluźnierstwem

Wiktionary

Patrz:

bluźnierca

Przykłady

 (1.1) Wszystkie jej żarty są bluźniercze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluźnierca mos., bluźnierstwo n., bluźnienie n.

 czas. bluźnić ndk.

 przysł. bluźnierczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) profanujący, świętokradczy

Wiktionary


bluźnierczyni

bluźnierca; obrazoburczyni, profanatorka


SJP.pl


bluźnierstwo

znieważanie (słowem lub czynem) czegoś powszechnie szanowanego, szczególnie tego, co religia uznaje za święte (sacrum)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) słowa uwłaczające czemuś, co jest uważane za święte

Wiktionary

Bluźnierstwo (inaczej: blasfemia) – słowa uwłaczające temu, co jest ogólnie poważane lub co jest przez religię uznane za święte (sacrum).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Talibowie poinformowali, że zniszczyli już ponad połowę wszystkich figur Buddy w Afganistanie. Ich zdaniem, są one aktem bluźnierstwa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bluʑˈɲɛrstfɔ, AS: bluźńerstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bluźnierca m., bluźnienie n.

 czas. bluźnić

 przym. bluźnierczy, bluźnierski

 przysł. bluźnierczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) blasfemia, świętokradztwo

Wiktionary


bluźnik

rzeczownik

 (1.1) śrpol. bluźnierca

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbluʑɲik, AS: bluźńik

Wiktionary


bluzowy

bluza


SJP.pl

Patrz:

bluza

blwać

czasownik

 (1.1) stpol. wymiotować

Wiktionary

Wymowa:

IPA: blvat͡ɕ, AS: blvać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. blwanie n.

Wiktionary


blwanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|blwać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. blwać ndk.

Wiktionary


blybranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Poznań. zob. blubranie.

Wiktionary


blycki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Poznań. rzad. klucz nastawny do rur w formie kleszczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żabka

Wiktionary


blythe

Miejscowości w USA:

  • Blythe – miasto w stanie Kalifornia, w hrabstwie Riverside
  • Blythe – miasto w stanie Georgia, w hrabstwie Richmond

Gminy w USA:

  • Blythe (ang. Blythe Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Boone
  • Blythe (ang. Blythe Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Marion
  • Blythe (ang. Blythe Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Schuylkill

Wikipedia


bm.

skrót od: bieżącego miesiąca


SJP.pl

skrót

 (1.1) = bieżącego miesiąca

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziesiątego bm. weszła w życie nowa ustawa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbʲjɛʒɔ̃nˈt͡sɛɡɔ mʲjɛ̇ˈɕɔ̃nt͡sa, AS: bʹi ̯ežõncego mʹi ̯ėśõnca

Wiktionary


bmi

[czytaj: be-em-i lub bi-em-aj] skrót od: Body Mass Index - współczynnik umożliwiający określenie prawidłowej masy ludzkiego ciała


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = med. wskaźnik masy ciała

Wiktionary


bmp

1. z angielskiego: Bit Map, format pliku z grafiką bitmapową;
2. skrót od: Bractwo Młodzieży Prawosławnej;
3. skrót od: Beep Media Player, odtwarzacz multimedialny na licencji GPL dla Linuksa;
4. skrót od: Bone Morphogenetic Protein, białka morfogenetyczne kości


SJP.pl


bmw

[czytaj: be-em-WU] samochód marki BMW; bejca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mot. niemieckie przedsiębiorstwo motoryzacyjne oraz marka samochodu i motocykli;

 (1.2) mot. samochód marki BMW (1.1)

 (1.3) mot. motocykl marki BMW (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) polit. członek stronnictwa politycznego (lub osoba przez nie delegowana), bezwiednie realizująca wolę szefostwa partii, nie wykazująca się żadnymi ambicjami;

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Młody kierowca BMW uciekając przed policjantami, rozbił samochód o drzewo.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɛ‿ɛ̃m‿ˈvu, AS: be‿ẽm‿vu

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bmw; pot. beema, beemka, beemwica, BMW-ica; środ. bawara, bawarka, beta, buma

 (1.3) bmw; pot. beema, beemka, beemwica, BMW-ica; środ. bawara, bawarka, beta, buma

Wiktionary


bmxowiec

[czytaj: beemiksowiec] środowiskowo: osoba jeżdżąca rowerem BMX


SJP.pl


bn

[czytaj: be-EN] skrót od: Biblioteka Narodowa


SJP.pl


bn-owski

BN (Biblioteka Narodowa); beenowski


SJP.pl


bniec

roślina zielna z rodziny goździkowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Melandrium|ref=tak., daw. rodzaj z rodziny goździkowatych, współcz. sekcja rodzaju lepnica (nazwa systematyczna|Silene|ref=tak.), bądź jej synonim;

Wiktionary

Wikipedia


bnin

W Polsce
  • Bnin – dawne miasto, obecnie część miasta Kórnik, w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Kórnik
  • Bnin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Sadki
  • Bnin – osada leśna w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Sadki
  • Bnin – przysiółek wsi Grzeczna Panna, w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. nakielskim, w gminie Szubin
  • Bnin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Boniewo
  • Bnin – gromada
  • Bnin – dawna gmina

Wikipedia


bo

spójnik (najczęściej jako: ponieważ) lub partykuła


SJP.pl

spójnik

 (1.1) …przyłączający zdania lub ich części wyjaśniające lub rozwijające w jakiś sposób wcześniejszą informację; wyrażające jej przyczynę, wyjaśnienie, uzasadnienie itp.

 (1.2) …przyłączający zdania lub ich części wyrażające przewidywany, możliwy skutek tego, o czym była mowa; ostrzegający przed konsekwencjami niewykonania czegoś

 (2.2) …umieszczana między dwoma powtórzeniami tego samego wyrazu, mającymi charakter wzmacniający, czasem przeciwstawny, zwłaszcza w połączeniu ze spójnikami ale, a

 (2.3) …wzmacniająca wypowiedź, najczęściej w zwrotach przeciwstawnych; uwydatniająca kontrast, przeciwstawienie, zaskoczenie itp.

Wiktionary

  • bō (od jap. roku-shaku-bō) – długi kij, broń drzewcowa stosowana w japońskich sztukach walki, m.in. bōjutsu. Jego odpowiednikiem jest quarterstaff.
  • Bo – miasto w Sierra Leone, siedziba dystryktu o tej samej nazwie.
  • Bo – dystrykt w Sierra Leone
  • Bô – francuska gmina w regionie Dolna Normandia
  • Bo – konkubina chińskiego cesarza Liu Banga.
  • BO – kod ISO 3166-1 dla Boliwii, zobacz też: .bo.
  • Jan Bo – solowy projekt Jana Borysewicza.
  • Bo – zły duch mieszkający w pobliżu wód i lasów. Dizu (Etiopia).
  • bo – język
  • Bo – pies byłego prezydenta Stanów Zjednoczonych Baracka Obamy.
  • Bo – pierwsza żona cesarza Jinga

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie przyszedłem wczoraj, bo miałem ważne spotkanie.

 (1.1) Strasznie się spociłem, bo padła mi klimatyzacja.

 (1.1) Krzysztof W., bo o nim mowa, był znanym w okolicy przestępcą.

 (1.2) Nie baw się zapałkami, bo się poparzysz.

 (1.2) Policja antyterrorystyczna! Otwórz drzwi, bo je wyważymy!

 (1.2) Wykonuj polecenia, bo użyję środków przymusu bezpośredniego!

 (2.1) Bo skąd ja niby mam to wiedzieć?!

 (2.1) Bo to prawda!?.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ, AS: bo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ponieważ, albowiem, gdyż

 (2.1) a

Wiktionary


boa

1. gatunek węża;
2. długi, wąski szal z puchu, piór lub futra


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = Biuro Operacji Antyrerrorystycznych;

Wiktionary

  • boa – szal
  • Boa – album muzyczny polskiego rapera ReTo, wydany w 2018 r. przez New Bad Label
  • BoA (Beat of Angel), właściwie Kwon Boa – południowokoreańska piosenkarka
  • Boa (Boinae) – podrodzina węży z rodziny dusicieli
  • BOA (Bojowy Oddział Armii) – tajna organizacja oporu przeciwko władzom Związku Radzieckiego (ZSRR)
  • BOA (Biuro Operacji Antyterrorystycznych) – jednostka polskiej Policji, przeznaczona do zadań antyterrorystycznych
  • BOA (ang. British Olympic Association) – narodowy komitet olimpijski Wielkiej Brytanii
  • BOA (Biuro Obsługi Abonenta)
  • Boa – rodzaj węży z podrodziny boa w obrębie rodziny dusicielowatych
  • Boa Vista

Wikipedia


boarding

[czytaj: bording] wchodzenie pasażerów na pokład samolotu lub statku


SJP.pl


boat-people

[czytaj: bołt pipl] ludzie uciekający drogą morską z niektórych państw komunistycznych do innych krajów


SJP.pl


boavista

[czytaj: boawiszta]
1. najdłuższa jaskinia na półkuli południowej, leżąca w Brazylii;
2. klub piłkarski z Porto


SJP.pl

Boavista – krasowa jaskinia położona w Brazylii, na Wyżynie Brazylijskiej.

W jaskini występuje bogata szata naciekowa.

Jaskinia Boavista została odkryta w 1987 r.

Wikipedia


boazeria

izolacyjna i zdobnicza drewniana okładzina ścian wewnętrznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drewniana lub drewnopodobna okładzina ścienna

Wiktionary

Boazeria (fr. boiserie od bois „drewno, drzewo”) – drewniana okładzina ścian lub sufitów, będąca elementem dekoracyjnym bądź izolacyjnym.

W Europie znana od XIII wieku, stosowana w gotyku, renesansie, klasycyzmie, również współcześnie. Początkowo z wykorzystaniem form najprostszych, później (zwłaszcza od XV stulecia) rozwijana w postaci dekoracyjnych konstrukcji przyściennych wzbogacanych płaskorzeźbą, sterczynami, kratami, a w części górnej zakończonych arkadkami lub przeźroczami. W XVIII wieku nierzadko ozdabiana snycerką, intarsją, polichromią; niekiedy malowana, lakierowana lub złocona.

Wikipedia


boazeryjny

przymiotnik od: boazeria (np. panel boazeryjny, deska boazeryjna)


SJP.pl


bob

1. środowiskowo o bobsleju, pojeździe bobsleistów;
2. potocznie o policjancie angielskim; bobby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Vicia faba|ref=tak., roślina o mięsistych strąkach i jadalnych nasionach;

 (1.2) bot. kulin. nasiona bobu (1.1) wykorzystywane w sztuce kulinarnej

Wiktionary

  • Bob (fryzura)
  • Bob (serial)
  • Bob – w języku angielskim zdrobnienie od Robert

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bób uprawiany był już w neolicie.

 (1.2) Warto zaznaczyć, że bób młody dochodzi szybciej, a stary wymaga dłuższego czasu gotowania.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bup, AS: bup

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobik mrz., Bobowa ż., bobowate nmos.

:: zdrobn. bobek mrz.

 przym. bobowy, bobkowy

Wiktionary


boba

1. czapka z wełny lub podobnego materiału;
2. potoczne określenie na hasz, haszysz, narkotyk otrzymywany z kwiatów konopi indyjskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań., łódź. czapka, zwłaszcza zimowa

 (1.2) łódź. ciepłe ubranie

 (1.3) łódź. gęsta papka

 (1.4) łódź. latawiec z poskładanego papieru

 (1.5) slang. marihuana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mróz taki to byś chociaż bobę na głowę włożyła.

 (1.3) Coś ty za bobę zrobiła? To ma być zupa?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔba, AS: boba

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) buby

 (1.4) bob, baba

Wiktionary


bobak

płoworudy gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący stepy i łąki wschodniej Europy i Azji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Marmota bobak|ref=tak., gatunek eurazjatyckiego gryzonia stepowego spokrewnionego ze świstakiem;

Wiktionary

Świstak stepowy, bobak (Marmota bobak) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), spokrewniony ze świstakiem alpejskim. Zamieszkuje stepy i górskie łąki w Europie Wschodniej i północno-zachodniej Azji.

Wikipedia


bobas

potocznie: małe dziecko; brzdąc, berbeć, maluch, bąk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) pieszcz. małe dziecko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z łóżeczka dobiegało gaworzenie naszego bobasa.

 (1.1) Jakie ten bobas ma śliczne oczka!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔbas, AS: bobas

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobo n.

:: zdrobn. bobasek m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dzieciątko, niemowlak, dziecię, dzidziuś

Wiktionary


bobasek

pieszczotliwe zdrobnienie od: bobas


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: bobas

 (1.2) pieszcz. małe dziecko

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Zmienimy bobaskowi pieluchę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobas m., bobo n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) dzieciątko, dziecina, maluszek, dzidziuś

Wiktionary


bobaskowaty

przypominający wyglądem małe dziecko


SJP.pl


bobaskowy

bobasek


SJP.pl

Patrz:

bobasek

bobby

[czytaj: bobi] potocznie o policjancie angielskim; bob


SJP.pl

  • Bobby – darmowa internetowa usługa walidacji stron internetowych
  • Bobby – album muzyczny Bobby'ego Browna wydany przez MCA
  • Bobby – film z Bollywood z 1973
  • Bobby – film z Bollywood z 2002
  • Bobby – amerykański film z 2006
  • Bobby Generic – fikcyjna postać z serialu animowanego Świat Bobbiego

Wikipedia


bobczyca

roślina jednoroczna lub kilkuroczna, używana jako dodatek do potraw, uprawiana najczęściej w Chinach i Mongolii


SJP.pl


bobek

ekskrement zbliżony kształtem do ziarna bobu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bób

 (1.2) owalna grudka odchodów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W ogródeczku rośnie bobek przy ogóreczku.

 (1.2) Nasz królik wypuszczony z klatki, zostawił po sobie mnóstwo bobków na podłodze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔbɛk, AS: bobek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bób m., bobik m., bobkowanie n.

 czas. bobkować ndk.

 przym. bobkowy, bobowy, bobikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bobik

Wiktionary


bober

regionalnie: bób


SJP.pl

  • bober – regionalna nazwa bobu

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Bober (strona ujednoznaczniająca)
  • Anton Bober – rosyjski piłkarz
  • Bernard Bober – katolicki duchowny, arcybiskup
  • Bober – polski raper i freestylowiec
  • Mariusz Bober – polski menedżer
  • Ryszard Bober – polski rolnik i samorządowiec
  • Stanisław Bober – polski fotografik i malarz
  • Tadeusz Bober (strona ujednoznaczniająca)
  • Wiesław Bober – polski reżyser, scenarzysta, grafik, malarz

Wikipedia


boberek

nazwisko


SJP.pl


bobik

roślina pastewna z rodziny motylkowatych; bób koński


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: bób

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Vicia fabia equina., odmiana bobu, mająca drobniejsze nasiona

 (1.3) kulin. nasiono bobiku (1.1) wykorzystywane w sztuce kulinarnej

Wiktionary

  • Bobik – odmiana bobu

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Bobik – polski aktor
  • Janusz Bobik – polski jeździec sportowy, olimpijczyk
  • Kazimierz Bobik – polski hodowca koni i działacz jeździecki

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Do głównych surowców wysokobiałkowych pochodzenia roślinnego zaliczamy rzepak i strączkowe gruboziarniste: bobik, łubin, groch.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔbʲik, AS: bobʹik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bób m., bobek m.

 czas. bobkować

 przym. bobowy, bobkowy, bobikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bobek

Wiktionary


bobina

1. wąski bęben z tarczami, na który nawijane są zwoje liny; cewa, szpula, rolka;
2. wąski zwój taśmy papieru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bardzo wąski zwój papieru zwiniętego w rolkę o szerokości maksymalnej równej 1/4 jej średnicy

Wiktionary

  • Bobina (poligrafia)
  • Bobina (rybołówstwo)
  • Bobina (technika)

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== bobina (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) szpula, szpulka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈbʲĩna, AS: bobʹĩna

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== bobina (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) szpula, szpulka

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bobiniarka

maszyna tnąca papier na wąskie wstęgi i zwijająca je w rolki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urządzenie do cięcia i zwijania w rolki materiały takie jak np. papier, folia czy włóknina

Wiktionary

Bobiniarka – maszyna służąca do cięcia wzdłużnego (mechanicznego) rolki-matki (inaczej: jumbo-rola, bobina) na użytki nawinięte w roli (tzw. metoda z roli na rolę). Efektem finalnym tego procesu jest nawinięcie na role (o takiej samej lub mniejszej średnicy niż rola-matka).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔbʲĩˈɲarka, AS: bobʹĩńarka

Wiktionary


bobinka

zdrobnienie od: bobina


SJP.pl

Bobinka – nazwa toponimów:

  • Bobinka – wieś na Białorusi, w rejonie kamienieckim obwodu brzeskiego, w sielsowiecie Wierzchowice
  • Bobinka – osada w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Dubicze Cerkiewne

Wikipedia


bobiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Bobiński (1896–1982) – polski lekkoatleta, skoczek wzwyż
  • Celina Bobińska (1913–1997) – polska historyk dziejów nowożytnych
  • Franciszek Bobiński (1793–1883) – pułkownik Wojsk Polskich Królestwa Kongresowego
  • Grzegorz Bobiński (ur. 1975) – polski matematyk
  • Helena Bobińska (1887–1968) – polska i radziecka powieściopisarka, autorka książek dla dzieci i młodzieży oraz tłumaczka
  • Henryk Bobiński (1861–1914) – polski pianista i kompozytor
  • Jolanta Bobińska (ur. 1956) – polska działaczka społeczna prezes i założycielka fundacji „Dom w Łodzi”
  • Krzysztof Bobiński (ur. 1949) – polski dziennikarz i publicysta, działacz społeczny
  • Lena Kolarska-Bobińska (ur. 1947) – polska socjolog, profesor nauk humanistycznych
  • Stanisław Bobiński (1882–1937) – polski pisarz, działacz komunistyczny
  • Witold Bobiński (ur. 1959) – polski filolog
  • Władysław Bobiński (1901–1975) – polski wojskowy

Wikipedia


bobizacja

solmizacja albo czytanie nut głosem z wymawianiem zgłosek: la, be, ce, de, me, fe, ge (dzisiaj: do, re, mi, fa, sol, la, si); bebizacja


SJP.pl


bobkowski

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Bobkowski (1885–1966) – polski inżynier, oficer, działacz sportowy, wiceminister komunikacji w II R.P.
  • Andrzej Bobkowski (1913–1961) – pisarz, eseista, przedsiębiorca
  • Henryk Bobkowski (1879–1945) – generał

Wikipedia


bobkowy

przymiotnik od: bobek


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bobków, związany z bobkami, podobny do bobków

 (1.2) dotyczący drzewa bobkowego (wawrzynu)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od dwóch dni mam zaparcie i bobkowy stolec.

 (1.2) Jedną z przypraw w grochówce są bobkowe liście.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔpˈkɔvɨ, AS: bopkovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobek m., bób mrz., bobik mrz.

 czas. bobkować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wawrzynowy, laurowy

Wiktionary


bobo

1. pieszczotliwie: niemowlę, małe dziecko;
2. osoba łącząca styl bycia i dążenia klasy średniej ze swobodnym podejściem do życia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. pieszcz. niemowlę do pierwszego roku życia

Wiktionary

  • Bobo – grupa etniczna w Afryce
  • Bobo – film z 1967 roku
  • Bobo-Dioulasso – miasto w zachodniej części Burkina Faso
  • Bobos – dokł. Bobo Ashanti, jeden z trzech domów Rastafari
  • bobo (bebok, bobok, babok) – demon słowiański, postać z polskiego folkloru

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Matka trzymała roześmiane bobo na ręku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobas mos., bobasek mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bobas, bobasek, dzieciaczek, dzidzia, dzidziuś, niemowlaczek, niemowlak, niemowlę; podn. dziecię

Wiktionary


bobo-frut

bobofrut;
1. potocznie: soczek dla dzieci;
2. produkt (sok, deser itp.) marki Bobo Frut


SJP.pl


bobofrut

bobo-frut;
1. potocznie: soczek dla dzieci;
2. produkt (sok, deser itp.) marki Bobo Frut


SJP.pl


bobok

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. straszydło

Wiktionary

Bobo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, prawdopodobnie demon z wierzeń słowiańskich. Innymi nazwami tej istoty są: bobok (Wielkopolska, Małopolska), babok (Kujawy), bebok (Śląsk), bobek, bobik (Kraj morawsko-śląski).

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|babok, babołk, bebok.

Wiktionary


bobola

nazwisko


SJP.pl

  • Bobola – polskie nazwisko
osoby o nazwisku „Bobola”
  • Andrzej Bobola (1591-1657) – męczennik, katolicki patron Polski
  • Andrzej Bobola (1540-1616) – sekretarz Zygmunta III Wazy
  • Elżbieta Bobola (1520-1615) – polska szlachcianka
  • Hieronim Bobola (1521-1561) – polski szlachcic i rycerz
  • Jan Bobola (1545–1605) – polski szlachcic
  • Jan Bobola (1557-1604) – cześnik sandomierski
  • Jan Bobola (1592-1635) – cześnik sandomierski
  • Jakub Bobola (1578-1636) – podczaszy sandomierski
  • Kacper Bobola (1602-1647) – kanonik krakowski
  • Krzysztof Bobola (1517-1559) – polski szlachcic i rycerz
  • Krzysztof Bobola (1604–1641) – poeta
  • Mikołaj Bobola (1550-1610) – polski szlachcic i rycerz
  • Sebastian Bobola (1586-1649) – polski jezuita, teolog
  • Wojciech Bobola (1561–1606) – polski szlachcic
  • Wojciech Bobola (zm. 1631) – podkomorzy przemyski
  • Zygmunt Bobola (1661-1683) – polski szlachcic i rycerz
  • Bobolowie herbu Leliwa

Wikipedia


bobolice

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Bobolice (niem. Bublitz) – miasto w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bobolice. Położone na Pojezierzu Bytowskim, nad rzeką Chociel, w pobliżu jeziora Chlewo. Drugie pod względem liczby ludności miasto powiatu koszalińskiego.

Przemysł spożywczy, przetwórstwo tworzyw sztucznych i drewna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zwiedziliśmy cerkiew w Bobolicach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔbɔˈlʲit͡sɛ, AS: bobolʹice

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boboliczanin, boboliczanka

Wiktionary


bobolicki

przymiotnik od: Bobolice


SJP.pl


boboliczanin

mieszkaniec Bobolic (miasta w Polsce)


SJP.pl


boboliczanka

mieszkanka Bobolic (miasta w Polsce)


SJP.pl


bobolin

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Darłowo;

 (1.2) geogr. osada w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo;

Wiktionary

  • wieś Bobolin w województwie zachodniopomorskim, powiat policki, gmina Kołbaskowo
  • wieś Bobolin w województwie zachodniopomorskim, powiat sławieński, gmina Darłowo

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bunkry na plażaaży w Bobolinie stanowią pozostałość po niemieckim poligonie dział wielkiego kalibru.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobolinianin mos., bobolinianka ż.

 przym. boboliński

Wiktionary


boboliński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bobolina, związany z Bobolinem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Te piękne borowiki znalazłam w bobolińskim lesie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bobolin mrz., bobolinianin mos., bobolinianka ż.

Wiktionary


boboluszki

Boboluszki (cz. Bobolusky, niem. Boblowitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice, na granicy z Czechami.

Wikipedia


boboszewo

W Bułgarii
  • Boboszewo – miasto w obwodzie Kiustendił, siedziba gminy Boboszewo
  • Boboszewo − gmina
W Polsce
  • Boboszewo – osada w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Debrzno

Wikipedia


boboszów

Wikipedia


boboszowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Boboszowem, dotyczący Boboszowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boboszów m.

Wiktionary


bobotrutka

bobotrutka trująca (kalabarska) - gatunek rośliny z rodziny bobowatych; fasola kalabarska


SJP.pl


bobowa

odnoszący się do bobu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Bobowa – miasto w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa, nad rzeką Białą. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 981 oraz linia kolejowa nr 96 ze stacją Bobowa oraz przystankiem kolejowym Bobowa Miasto.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔˈbɔva, AS: bobova

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bób mrz.

Wiktionary


bobować

rzadko, regionalnie: nocować w lesie


SJP.pl


bobowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bobować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bobować

Wiktionary


bobowate

rodzina z klasy okrytonasiennych licząca około 18 tys. gatunków roślin zielnych i drzewiastych; motylkowate


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Fabaceae|Lindl.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu bobowców;

Wiktionary

Bobowate, motylkowate (Fabaceae Lindl., Papilionaceae Giseke) – rodzina roślin należąca do rzędu bobowców (Fabales Bromhead). Obejmuje 766 rodzajów i ok. 19,6 tys. gatunków. Obejmuje w tropikach często rośliny drzewiaste, w klimacie umiarkowanym – głównie rośliny zielne. Występują w rozmaitych siedliskach, z wyjątkiem wodnych. Symbioza z bakteriami brodawkowymi wielu przedstawicieli umożliwia wykorzystanie azotu atmosferycznego. Mimo wielkiego zróżnicowania taksonomicznego cechują się zbliżoną budową kwiatów (zwanych motylkowymi), jednym typem owocu – strąkiem, liśćmi złożonymi wspartymi przylistkami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Naturalne występowanie meskaliny dotyczy niektórych kaktusów i bobowatych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bób mrz., bobowce lm nm.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) motylkowate

Wiktionary


bobowaty

o cechach bobowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


bobowce

rząd roślin okrytonasiennych; strączkowce, strąkowce


SJP.pl

Bobowce, strączkowce, strąkowce (Fabales Bromhead) – grupa roślin okrytonasiennych stanowiąca klad wyróżniany w randze rzędu w różnych systemach klasyfikacyjnych.

Wikipedia


bobowianin

mieszkaniec Bobowej (miasta w Polsce)


SJP.pl


bobowianka

mieszkanka Bobowej (miasta w Polsce)


SJP.pl


bobowiec

przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych; strączkowiec, strąkowiec


SJP.pl


bobówka

1. poczwarka muchówek;
2. zupa z bobu


SJP.pl

Bobówka, baryłka – poczwarka wolna (poczwarka, której podstawowe przydatki (skrzydła, odnóża, czułki) nie przylegają do ciała, tzn. nie są przyklejone wydzieliną gruczołów larwalnych) muchówek wraz z kokonem rzekomym. Poczwarka ta pozostaje w ostatniej wylince.

Wikipedia


bobowniczek

przetacznik bobowniczek - roślina rosnąca na brzegach strumieni i rowów melioracyjnych, o małych niebieskich kwiatach


SJP.pl


bobownik

przetacznik bobownik - wieloletnia roślina błotna strefy umiarkowanej


SJP.pl


bobowo

wieś w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim


SJP.pl

Bobowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, siedziba gminy Bobowo. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 222 i na trasie (zawieszonej obecnie) linii kolejowej nr 243 Starogard Gdański-Skórcz.

Wieś królewska w 1664 roku należała do starostwa gniewskiego. W czasie istnienia gromad miejscowość była siedzibą gromady Bobowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


bobowski

1. przymiotnik od: Bobowa (miasto w Polsce);
2. przymiotnik od: Bobowo (wieś w Polsce)


SJP.pl


bobowy

odnoszący się do bobu


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) zrobiony z bobu, zawierający bób

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z bobem, odnoszący się do bobu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podałam im pastę bobową i pieczywo.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bób mrz., bobek mrz., bobik mrz.

Wiktionary


bóbr

gryzoń z rodziny bobrowatych, budujący żeremia i charakterystyczne tamy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka, lewy dopływ Odry;

 (1.2) geogr. rzeka na Białorusi, lewy dopływ Berezyny;

Wiktionary

Bóbr (Castor) – rodzaj ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bóbr płynie przez Żagań.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bupr̥, AS: bupr̦

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bobrzański

 czas. bobrować ndk.

Wiktionary


bobrecki

Bobrek


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bobrka, związany z Bobrkiem

Wiktionary

Patrz:

Bobrek

Przykłady

 (1.1) Samochód odnaleziono na bobreckim parkingu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bobrek m.

Wiktionary


bobrek

roślina zielna o białych lub jasnoróżowych kwiatach, zagrożona wyginięciem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. jezioro w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Szczytno;

 (1.2) geogr. nazwa kilku potoków i kanału wodnego w Polsce;

 (1.3) geogr. toponim, nazwa kilku dzielnic, części polskich miast i wsi

Wiktionary

  • bobrek Menyanthes – rodzaj roślin z rodziny bobrkowatych, obejmujący jeden gatunek – bobrek trójlistkowy
  • Bobrek – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 360 osób.
  • Bobrek – niemiecki nazistowski podobóz Auschwitz-Birkenau w czasie II wojny światowej, zlokalizowany w Bobrku koło Oświęcimia
Nazwy w Polsce
  • Bobrek – wieś w woj. małopolskim, w pow. oświęcimskim, w gminie Chełmek
  • Bobrek – wieś w woj. mazowieckim, w pow. białobrzeskim, w gminie Stromiec
  • Bobrek (Wielopole)
  • Bobrek – dzielnica Bytomia
  • Bobrek – dzielnica Sosnowca
  • Bobrek – część miasta Cieszyna
  • Bobrek –gromada w powiecie białobrzeskim
  • Bobrek – gromada w powiecie chrzanowskim
  • Bobrek – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. szczycieńskim, w gminie Szczytno

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Nowy obiekt został zatem wybudowany na Bobrku w ciągu jednego roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobrek m., Bobrówka ż., Bobra ż., bóbr m., bobrzę n.

 przym. bobrecki

Wiktionary


bóbrka

wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, na Podolu, nad Ługiem, w obwodzie lwowskim, w rejonie przemyślańskim;

Wiktionary

W Polsce
  • Bóbrka – wieś w woj. podkarpackim, w pow. krośnieńskim, w gminie Chorkówka
  • Bóbrka – wieś w woj. podkarpackim, w pow. leskim, w gminie Solina
  • Bóbrka – gromada
  • Bóbrka – potok, dopływ Boberki

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bóbrecki

Wiktionary


bobrkowate

rodzina roślin dwuliściennych spotykanych głownie na bagnach


SJP.pl

Bobrkowate (Menyanthaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu astrowców (Asterales). Należy tu 6 rodzajów z ok. 60 gatunkami roślin wodnych i bagiennych rozprzestrzenionych na całym świecie z wyjątkiem okolic okołobiegunowych. W Polsce występują dziko dwa gatunki – bobrek trójlistkowy (Menyanthes trifoliata) i grzybieńczyk wodny (Nymphoides peltata).

Wikipedia


bobrkowaty

o cechach bobrkowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


bobrokształtne

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Castorimorpha|A. E. Wood|ref=tak., podrząd ssaków z rzędu gryzoni;

Wiktionary

Bobrokształtne (Castorimorphi) – infrarząd ssaków z podrzędu Supramyomorpha w rzędzie gryzoni (Rodentia).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bobrowate należą do podrzędu bobrokształtnych.

Wiktionary


bobroszczur

rodzaj gryzoni z podrodziny myszy


SJP.pl

Bobroszczur (Hydromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Wikipedia


bobrować

(o psie myśliwskim) przeszukiwać szuwary


SJP.pl

czasownik

 (1.1) szukać, zanurzając się w wodzie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bóbr mzw., Bóbr mrz., bobrowanie n., bobry nmos.

 przym. bobrzy

Wiktionary


bobrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. szperanie w czymś w poszukiwaniu czegoś

 (1.2) łow. o łosiu i o psie myśliwskim: brodzenie w wodzie, w błocie

Wiktionary

Bobrowanie – termin używany w łowiectwie: przeszukiwanie szuwarów lub błotnistych terenów przez psa myśliwskiego, najczęściej w celu wypłoszenia żywego ptaka, brodzenie przez psa myśliwskiego albo przez łosia w wodzie lub błocie lub przemieszczanie się przez zwierzę w celu poszukiwania pokarmu lub innej rzeczy.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bóbr m., bobry nmos., bobrowisko n.

 czas. bobrować ndk.

 przym. bobrzy, bobrowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szperanie, buszowanie, myszkowanie

Wiktionary


bobrowate

rodzina ssaków z rzędu gryzoni, ziemnowodnych, ze spłaszczonym grzbietobrzusznie ogonem, żyjących w grupach w nadwodnych lasach półkuli północnej; bobry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Castoridae|Hemprich|ref=tak., rodzina ssaków z rzędu gryzoni;

Wiktionary

Bobrowate (Castoridae) – rodzina ssaków z rzędu gryzoni (Rodentia), znana od późnego eocenu, w oligocenie i neogenie na terenie Ameryki Północnej była silnie zróżnicowana. Reprezentowana była zarówno przez gatunki wielkości niedźwiedzia (Castoroides ohioensis), jak i przez niewielkie gatunki żyjące pod ziemią. Współcześnie reprezentowana jest przez jeden tylko rodzaj Castor obejmujący dwa gatunki gryzoni ziemnowodnych: bobra kanadyjskiego i bobra europejskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kopalne ślady występowania bobrowatych odnaleziono również na terenie Polski.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bóbr mzw.

Wiktionary


bobrowaty

o cechach bobrowatych (rodzina gryzoni)


SJP.pl


bobrowica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie czernihowskim, siedziba władz rejonu bobrowickiego;

Wiktionary

Bobrowica (ukr. Бобровиця, Bobrowycia) – miasto na Ukrainie w obwodzie czernihowskim, siedziba władz rejonu bobrowickiego.

Z Bobrowicy pochodzi Olha Korobka, ukraińska sztangistka, mistrzyni Europy, medalistka mistrzostw świata.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bobrowicki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Bobrowice

Wiktionary


bobrowice

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Bobrowice – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Bobrowice
  • Bobrowice – wieś w woj. lubuskim, w pow. żagańskim, w gminie Szprotawa
  • Bobrowice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. sławieńskim, w gminie Sławno
  • Bobrowice – gromada w powiecie krośnieńskim
  • Bobrowice – gromada w powiecie sławieńskim

Wikipedia


bobrowicki

przymiotnik od: Bobrowice


SJP.pl


bobrowicz

nazwisko


SJP.pl

  • Jacek Bobrowicz
  • Jan Bobrowicz
  • Jan Nepomucen Bobrowicz
  • Maciej Bobrowicz
  • Teresa Wierzba-Bobrowicz

Wikipedia


bobrowiec

  • Bobrowiec – szczyt nad Doliną Chochołowską w Tatrach
  • Bobrowiec – miejscowość na Słowacji.

4 miejscowości w Polsce:

  • Bobrowiec – wieś w woj. łódzkim, w pow. tomaszowskim, w gminie Rzeczyca
  • Bobrowiec – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Piaseczno
  • Bobrowiec – wieś w woj. pomorskim, w pow. starogardzkim, w gminie Smętowo Graniczne
  • Bobrowiec – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Braniewo

Wikipedia


bobrowisko

miejsce w lesie, zwykle podmokłe i bagniste, gdzie najczęściej bywają łosie


SJP.pl

2 miejscowości w Polsce:

  • Bobrowisko – osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń
  • Bobrowisko – wieś w woj. podlaskim, w pow. suwalskim, w gminie Suwałki

Wikipedia


bobrówko

W Polsce
  • Bobrówko – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Strzelce Krajeńskie
  • Bobrówko – wieś w woj. lubuskim, w pow. sulęcińskim, w gminie Torzym
  • Bobrówko – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. mrągowskim, w gminie Piecki
  • Bobrówko – gromada
  • Bobrówko – dawna gmina
  • Bobrówko – zlikwidowany przystanek kolejowy a dawniej stacja kolejowa w Bobrówku, w województwie lubuskim

Wikipedia


bobrownia

osada bobrów


SJP.pl

Bobrownia (biał. Баброўня) – wieś na Białorusi, położona w obwodzie grodzieńskim w rejonie grodzieńskim w sielsowiecie skidelskim, nad rzeką Kotrą.

Wikipedia


bobrownicki

przymiotnik od: Bobrowniki


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Bobrownicki – polski szlachcic, urzędnik
  • Ignacy Bobrownicki – polski szlachcic, urzędnik

Wikipedia


bobrowniczanin

mieszkaniec Bobrownik (miasta w Polsce)


SJP.pl


bobrowniczanka

mieszkanka Bobrownik (miasta w Polsce)


SJP.pl


bobrowniki

miasto w Polsce


SJP.pl

W Polsce

  • Bobrowniki – miasto (1870–2023 wieś) w województwie kujawsko-pomorskim
  • Bobrowniki – część miasta Szczytna
  • Bobrowniki – część miasta Tarnowskie Góry
Województwo lubelskie
  • Bobrowniki – wieś (dawne miasto) w pow. ryckim, w gminie Ryki

Wikipedia


bobrowo

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. nazwa kilku jezior w Polsce;
3. część miasta Sierpc


SJP.pl

W Polsce
  • Bobrowo – część miasta Sierpc
  • Bobrowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. brodnickim, w gminie Bobrowo
  • Bobrowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. kętrzyńskim, w gminie Barciany
  • Bobrowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Golina
  • Bobrowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Rzgów
  • Bobrowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim, w gminie Złocieniec
  • Bobrowo – osada w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice
  • Bobrowo – gromada
  • Bobrowo – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1946–1954 w woj. olsztyńskim

Wikipedia


bobrowski

przymiotnik od: Bobrowa, Bobrów


SJP.pl

  • Bartłomiej Bobrowski (ur. 1976) – aktor
  • Czesław Bobrowski (1904-1996) – ekonomista
  • Édouard Bobrowski (1928-2016) - dziennikarz, filmowiec, pisarz
  • Emil Bobrowski (1876-1938) – lekarz
  • Franciszek Bobrowski (ur. 1950) – polityk
  • Ignacy Bobrowski (????) – cześnik
  • Ireneusz Bobrowski (ur. 1954) – językoznawca
  • Johannes Bobrowski (1917-1965) – poeta, prozaik
  • Max Bobrowski (1890-????) – zbrodniarz hitlerowski
  • Michał Bobrowski (ujednoznacznienie)
  • Siergiej Bobrowski (ur. 1988) – hokeista
  • Stanisław Bobrowski (1896-1990) – generał
  • Stefan Bobrowski (1840-1863) – powstaniec styczniowy
  • Szymon Bobrowski (ur. 1972) – aktor
  • Tadeusz Bobrowski (1829-1894) – właściciel ziemski
  • Tadeusz Bobrowski (1873-1930) – generał
  • Tadeusz Bobrowski (1876-1936) – działacz PPS
  • Tomasz Bobrowski (ur. 1979) – kulturysta
  • Wincenty Ignacy Bobrowski (1832-1899) – komediopisarz
  • Zygmunt Bobrowski (ujednoznacznienie)

Wikipedia


bobrowy

bóbr; bobrzy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bobra, odnoszący się do bobra

 (1.2) pochodzący od bobra

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Robert często woził ze sobą bardzo gustowną czapkę z futra bobrowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈbrɔvɨ, AS: bobrovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bóbr mzw., bobrzę n., bobrowanie n., bobry nmos.

Wiktionary


bobrujsk

miasto na Białorusi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Białorusi;

Wiktionary

Bobrujsk (biał. Бабруйск, Babrujsk; ros. Бобруйск) – miasto w środkowej części Białorusi, stolica rejonu bobrujskiego w obwodzie mohylewskim, około 130 km na południowy wschód od Mińska, nad Berezyną; 212,2 tys. mieszkańców (2020).

Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w starostwie niegrodowym bobrujskim w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bobrujski

Wiktionary


bobrujski

Bobrujsk (miasto na Białorusi)


SJP.pl


bobry

futro z bobra lub ubranie pokryte gdzieniegdzie skórkami z bobra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) futro z bobra

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: bóbr

Wiktionary

Bóbr (Castor) – rodzaj ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ile kosztują te piękne bobry?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobrowanie n., bóbr m., bobrowisko n., Bobrowo n., Bobrowice nmos., Bobrowisko n., bobrek m., bobrzyca ż.

 przym. bobrzy, bobrowy

 czas. bobrować

Wiktionary


bobryk

nazwisko


SJP.pl

Bobryk – t. Bobrzyk, białorus. Бобрык, ros. Бобрик

  • Bobryk Pierwszy – rzeka w południowej Białorusi (obwód brzeski), lewy dopływ Prypeci
  • Bobryk Drugi – rzeka w południowej Białorusi (obwód homelski), lewy dopływ Prypeci
  • Bobryk – rzeka w północnej Białorusi (obwód miński), prawy dopływ Uszy
  • Bobryk – rzeka w północnej Ukrainie (obwód żytomierski), lewy dopływ Teterewa
  • Bobryk – struga na Lubelszczyźnie, prawy dopływ Bobrówki

Wikipedia


bobryniec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie kirowohradzkim, siedziba władz rejonu bobrynieckiego;

Wiktionary

Bobryniec (ukr. Бобринець) – miasto na Ukrainie w obwodzie kirowohradzkim, siedziba władz dawnego rejonu bobrynieckiego, obecnie wchodzi w skład rejonu kropywnyckiego (w wyniku reformy administracyjnej z 2020 roku).

Stacja kolejowa.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bobryniecki

Wiktionary


bobrza

bóbr; bobrowy


SJP.pl

  • Bobrza – wieś położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Miedziana Góra.
  • Bobrza – rzeka, prawy dopływ Czarnej Nidy

Wikipedia


bobrzanie

plemię na Dolnym Śląsku w X i XI wieku


SJP.pl

Bobrzanie (łac. Poborane) – plemię zachodniosłowiańskie (IX-XI wiek), prawdopodobnie niewielkie i zależne od sąsiadujących z nim Dziadoszyców (łac. Dedosizi). Swą nazwę plemię zawdzięcza rzece Bóbr, tam też szukano śladów ich siedzib. Ich istnienie było jednak kwestionowane, głównie z powodu nielicznych przekazów pisanych na ich temat. Nie wspomina o nich tzw. Geograf Bawarski z IX wieku, nie wymienia ich kronikarz niemiecki Thietmar z Merseburga. Jedyne źródło, które wymienia to plemię, to tzw. Dokument praski z 1086 roku, który podaje pierwotne granice biskupstwa praskiego z roku 973, wyliczając przy tej okazji pięć plemion śląskich: Chorwatów śląskich (zamieszkujących zapewne teren Kotliny Kłodzkiej), Ślęzan, Trzebowian, Bobrzan, Dziadoszyców. Dane archeologiczne potwierdzają, że zamieszkiwali tereny aż po Bory Dolnośląskie wzdłuż środkowego odcinka Bobru (rejon Bolesławca).

Wikipedia


bobrzański

przymiotnik od: Bóbr


SJP.pl


bobrzę

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) młode bobra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bóbr m., boberek m., Bobrek ż./mos./mrz.

 przym. bobrzy, bobrowy

Wiktionary


bobrzy

bóbr; bobrowy


SJP.pl


bobrzyca

samica bobra


SJP.pl


bobrzyk

1. zdrobnienie od: bóbr;
2. dawniej: nutria


SJP.pl


bobrzyński

nazwisko


SJP.pl

  • Jan Bobrzyński
  • Michał Bobrzyński

Wikipedia


bobsleista

zawodnik uprawiający sport bobslejowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik, który jeździ na bobslejach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔpslɛˈjista, AS: bopslei ̯ista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobslej m., bobsleje nmos.

:: fż. bobsleistka ż.

 przym. bobslejowy

Wiktionary


bobsleistka

zawodniczka uprawiająca sport bobslejowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: bobsleista

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔpslɛˈjistka, AS: bopslei ̯istka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobsleje nmos.

:: fm. bobsleista m.

 przym. bobslejowy

Wiktionary


bobslej

ciężkie sanki sportowe, dwu- lub czteromiejscowe, wyposażone w kierownicę i hamulce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sanki sportowe wyposażone w kierownicę i hamulec;

Wiktionary

Sanie bobslejowe – rodzaj sań wyścigowych w konkurencji olimpijskiej bobslejów. Bobslej wykonany jest z metalu bądź tworzywa i wyposażony w urządzenia kierownicze oraz hamulec, gdyż sanie te przystosowane są do rozwijania dużych prędkości (rzędu 130 km/h i więcej) w jeździe po lodowych torach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dwumiejscowy bobslej waży 165 kg.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔpslɛj, AS: bopslei ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobsleje nmos., bobsleista m., bobsleistka ż.

 przym. bobslejowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. bob

Wiktionary


bobsleje

zimowa dyscyplina (olimpijska) sportu, polegająca na zjeździe zawodników na specjalnych saniach (bobslejach) po sztucznym torze lodowym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) sport. zimowa dyscyplina sportowa polegająca na zjeżdżaniu bobslejami po sztucznym torze lodowym;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) M. B. lm. zob. bobslej.

Wiktionary

Bobsleje (od ang. bobsleigh) – zimowa dyscyplina sportowa, polegająca na zjeździe zawodników na specjalnych saniach (także zwanych bobslejami) po sztucznym torze lodowym, obecnie o średniej długości 1500–2000 m i o średnim spadku 8–12%. Tor powinien mieć co najmniej 15 zakrętów, z czego na niektórych wjazd z prędkością 130 km/h może spowodować na drużynie działanie przeciążenia 5 g.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasza drużyna zdobyła mistrzostwo w bobslejach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔpsˈlɛjɛ, AS: bopslei ̯e

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobslej m., bobsleista m., bobsleistka ż.

 przym. bobslejowy

Wiktionary


bobslejowy

przymiotnik od: bobslej (np. tor bobslejowy, dwójki bobslejowe)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) sport. od: bobslej

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔpslɛˈjɔvɨ, AS: bopslei ̯ovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bobsleje nmos./mrz., bobslej m., bobsleista m., bobsleistka ż.

Wiktionary


bobtail

muskularny pies z grupy owczarków, bardzo silnie owłosiony; owczarek staroangielski


SJP.pl

Owczarek staroangielski, bobtail – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Nazwa "bobtail" pochodzi z języka angielskiego i oznacza "krótki ogon".

Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy. Typ wilkowaty.

Wikipedia


boby

spójnik "bo" z cząstką "by"


SJP.pl

spójnik

 (1.1) spójnik bo z końcówką 3 os. lp. i lm. trybu przypuszczającego

Wiktionary

Boby – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pułtusk. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Masz szczęście, że ten pan cię zaprosił, bobym cię wziął na obcasy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔbɨ, AS: boby

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etymn|bo|-by.

uwagi.

 (1.1) pisownia rozdzielna „źle|bo by.” jest niepoprawna

tłumaczenia.

źródła.

== boby (język czeski.) ==

thumb|boby (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) sport. bobsleje

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


boć

wzmocniony spójnik: bo


SJP.pl

spójnik

 (1.1) przest. emfatyczne „bo”

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie baw się zapałkami, boć się poparzysz.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


bocan

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, boción, bociun, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


boccaccio

nazwisko włoskie, m.in. Giovanni Boccaccio [czytaj: dżjowańi bokaczjo] pisarz włoski (1313-1375)


SJP.pl

Giovanni Boccaccio (ur. 1313 w Certaldo, zm. 21 grudnia 1375 tamże) – pisarz włoski, znany zwłaszcza ze swego dzieła Dekameron. Twórca nowożytnej nowelistyki.

Wikipedia


bocce

[czytaj: boczcze] gra popularna we Włoszech i Francji, polegająca na umieszczeniu własnych kul jak najbliżej małej kulki; boules


SJP.pl

Wikipedia


boccherini

[czytaj: bokkeRIni] nazwisko


SJP.pl


bocelli

Andrea Bocelli (wym. /anˈdreːa boˈtʃɛlli/; ur. 22 września 1958 w La Sterza, Lajatico) – włoski śpiewak, tenor, kompozytor, autor piosenek, producent muzyczny i multiinstrumentalista.

Urodził się jako niedowidzący z jaskrą, a w wieku 12 lat całkowicie stracił wzrok, po krwotoku śródmózgowym wynikającym z wypadku podczas gry w piłkę nożną. Po roku pracy jako asystent w kancelarii prawnej opuścił to stanowisko, aby całkowicie poświęcić się śpiewaniu. Po wieczornych występach w barach i rywalizacji w lokalnych konkursach muzycznych podpisał swój pierwszy kontrakt z wytwórnią Sugar Music. Nabrał rozgłosu w 1993, kiedy razem z Zucchero zaśpiewał utwór „Miserere”. Zyskał sławę w 1994 dzięki zwycięstwie z utworem „Il mare calmo della sera” na 44. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Wikipedia


bochaczyk

nazwisko


SJP.pl


bochen

duży bochenek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zgrub. od: bochenek

Wiktionary

Bochen – nazwa, jaką określa się bryłę chleba, najczęściej okrągłą lub podłużną. Bochny mają różną wielkość, miewają także skórkę zdobioną wzorem.

We współczesnym języku polskim za neutralną uważa się formę bochenek, kiedyś będącą zdrobnieniem słowa bochen. Natomiast wyraz bochen jest obecnie zgrubieniem słowa bochenek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dopiero tam większość mieszkańców mogła zjeść po kawałku z rekordowego bochna. – W Siewierzu istnieje tradycja pieczenia chleba foremkowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔxɛ̃n, AS: boχẽn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bochenek mrz.

Wiktionary


bocheneczek

zdrobnienie od: bochenek


SJP.pl


bochenek

uformowana bryła chleba lub ciasta przygotowanego do pieczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jeden chleb, bryła ciasta

 (1.2) kulin. kształt, w jaki formowany jest chleb

Wiktionary

Bochen – nazwa, jaką określa się bryłę chleba, najczęściej okrągłą lub podłużną. Bochny mają różną wielkość, miewają także skórkę zdobioną wzorem.

We współczesnym języku polskim za neutralną uważa się formę bochenek, kiedyś będącą zdrobnieniem słowa bochen. Natomiast wyraz bochen jest obecnie zgrubieniem słowa bochenek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Kochany, kup mi po drodze dwa duże bochenki chleba i trzy słodkie bułeczki z jabłkiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈxɛ̃nɛk, AS: boχnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bochen mrz., bocheneczek mrz., bochniec mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) reg. śl. pecynek.

Wiktionary


bocheniec

3 miejscowości w Polsce:

  • Bocheniec – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Radomin
  • Bocheniec – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz
  • Bocheniec – sanktuarium koło Jadownik w woj. małopolskim, w gminie Brzesko

Inne:

  • Bocheniec – wzgórze na granicy Jadownik i Okocimia (gmina Brzesko)

Wikipedia


bochenkowaty

podobny kształtem do bochenka chleba


SJP.pl


bochenkowy

związany z bochenkiem


SJP.pl


bocheński

przymiotnik od: Bochnia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Bochni, związany z Bochnią, pochodzący z Bochni

Wiktionary

Osoby o nazwisku Bocheński
  • Adolf Maria Bocheński – pisarz i publicysta, oficer
  • Aleksander Bocheński – eseista, publicysta, tłumacz i polityk
  • Andrzej Bocheński – polityk
  • Feliks Bocheński – sędzia II RP na Śląsku
  • Franciszek Izydor Bocheński – ziemianin, przemysłowiec
  • Jacek Bocheński – pisarz i publicysta
  • Jan Ignacy Bocheński – ksiądz, działacz społeczny
  • Jan Bocheński – malarz, pedagog
  • Józef Bocheński – funkcjonariusz Straży Granicznej II RP
  • Józef Maria Bocheński – logik, historyk logiki i filozof, sowietolog
  • Roman Bocheński – pływak
  • Roman Bocheński – podporucznik wojsk rosyjskich, spiskowiec, major wojsk powstańczych z 1863.
  • Tadeusz Bocheński (strona ujednoznaczniająca)
  • Tobiasz Adam Bocheński - prawnik, naukowiec, polityk
  • Tomasz Bocheński – krytyk literacki, literaturoznawca
  • Wiesław Bocheński – zapaśnik
  • Zygmunt Bocheński – ornitolog, paleontolog
  • Zbigniew Bocheński – muzealnik, historyk
  • Zbigniew Bocheński – biolog, ornitolog, paleontolog

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Stanisław Barabasz pochodził z rodziny związanej z bocheńskim przemysłem solnym, o wielkich tradycjach patriotycznych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈxɛ̃j̃sʲci, AS: boχĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bochnia ż., bochnianin m., bochnianka ż.

Wiktionary


bochiński

nazwisko


SJP.pl


bochnacki

nazwisko


SJP.pl


bochnak

nazwisko


SJP.pl


bochnar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. nazwa monety

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔxnar, AS: boχnar

Wiktionary


bochnek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. bochenek

Wiktionary


bochnia

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie małopolskim;

Wiktionary

Bochnia (niem. Salzberg) – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba powiatu bocheńskiego, położone nad rzeką Rabą, w dolinie potoku Babica, na granicy Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego (ściślej: Podgórze Bocheńskie).

Miasto liczy 28 441 mieszkańców (stan na 1 stycznia 2024 r.). Leży w historycznej ziemi krakowskiej w Małopolsce.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈbɔxʲɲa, AS: boχʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bochnianin m., bochnianka ż.

 przym. bocheński

Wiktionary


bochniak

nazwisko


SJP.pl

Bochniak (albo Dzialec niem. Salz Kuppe 713 m n.p.m.) – szczyt w Sudetach Środkowych w Górach Bystrzyckich w województwie dolnośląskim.

Wzniesienie położone jest w południowo-wschodniej części Gór Bystrzyckich około 2,0 km na południowy zachód od Międzylesia, po południowej stronie drogi prowadzącej z Międzylesia do Lesicy, Jest kopulastym szczytem o łagodnych zboczach i płaskim mało zauważalnym obszernym wierzchołku, który wznosi się o niecałe 20 m ponad otaczającą go powierzchnię. Wzniesienie w całości porośnięte jest lasem świerkowym regla dolnego. Na wschodnim zboczu znajdują się źródła potoku Kamieńczyk wpadającego w Smreczynie do Nysy Kłodzkiej. Stoi tam wśród drzew pamiątkowy krzyż kamienny upamiętniający śmierć młodzieńca w 1628 roku. Na wschodnim zboczu, na wysokości około 600 m. znajduje się kapliczka słupowa z około 1800 roku.

Wikipedia


bochnianin

mieszkaniec Bochni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bochni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔxʲˈɲä̃ɲĩn, AS: boχʹńä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bochnia ż.

:: fż. bochnianka ż.

 przym. bocheński

Wiktionary


bochnianka

mieszkanka Bochni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bochni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔxʲˈɲãnka, AS: boχʹńãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bochnia, bochnianin

 przym. bocheński

Wiktionary


bochotnica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie lubelskim;

Wiktionary


Bochotnica (jid. באָכאָטניץ, niem. Bochotnitza, ros. Бохотница) – wieś sołecka w Polsce położona w zachodniej części województwa lubelskiego, w powiecie puławskim, w gminie Kazimierz Dolny. Leży nad Bystrą i Wisłą przy drogach wojewódzkich nr 824, 830 i 743, dawna siedziba i własność polskiej szlachty.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔxɔtʲˈɲit͡sa, AS: boχotʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bochotniczanin

 przym. bochotnicki

Wiktionary


bochówko

Bochówko (kaszub. Bòchówkò; niem. Bochowke) – osada kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na północno-zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego. Wchodzi w skład sołectwa Bochowo.

W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Wikipedia


bochowo

Bochowo (kaszub. Bòchòwò; niem. Bochow) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na północno-zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego. Wieś jest siedzibą sołectwa Bochowo.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Wikipedia


bochum

miasto w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto na prawach powiatu położone w zachodniej części Niemiec;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zebrane i opracowane przez młodzież z Jasła i Bochum materiały zostaną w formie raportu wydane w wielojęzykowej wersji oraz umieszczone w formie witryny internetowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔxũm, AS: boχũm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bochumski

Wiktionary


bochumski

przymiotnik od: Bochum (miasto w Niemczech)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bochum, dotyczący Bochum (miasta w Niemczech)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bochum n.

Wiktionary


bochyński

nazwisko


SJP.pl


bociąg

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


bocian

duży ptak należący do rodzaju brodzących, częsty w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Ciconia|ref=tak. duży ptak brodzący z rodziny bocianów;

 (1.2) pot. ornit. bocian biały

 (1.3) daw. narzędzie tortur krępujące szyję, ręce i stopy;

 (1.4) lud. etn. siła odpowiedzialna za narodziny lub pojawienie się dziecka w rodzinie

 (1.5) przen. eufem. lub żart. sprawca narodzin, pojawienia się dziecka w rodzinie

Wiktionary

  • bocianowate – rodzina ptaków z rzędu brodzących
    • bocian biały
    • bocian czarny
    • bocian białoszyi

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Były tam bociany takie same jak nasze europejskie i bociany o wielkim grubym dzióbie zakończonym hakiem (…)

 (1.2) Na łąkę właśnie wróciły bociany.

 (1.2) Na naszym kominie klekocze już bocian.

 (1.4) Bocian, bocian kiszka, przynieś mi braciszka.

 (1.5) Bocian znów przyniósł Jackowi braciszka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔt͡ɕãn, AS: boćãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocianiątko n., bocianówka ż., Bociany nmos., bocianowate nmos., bocianowce nmos., bocianowiec m., Bocianicha ż., Bocianówko n., Bocianowo n., Bocianek m., bociannik m., Boćki nmos.

:: zdrobn. bocianek m., bociek m., bociuś m.

:: zgrub. bocianisko n.

:: fż. bocianica ż., bocianicha ż.

 przym. bociani, bocianowaty, boćkowy, bocianowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) pot. pieszcz. bociek; gwara. bocion, boción, bociun, bocan, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klekotka, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, maciuś, mocian, pocian, sykacz, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

 (1.3) córka śmieciarza, kajdany Skeffingtona

 (1.4) bociek

Wiktionary


bocianek

mały bocian


SJP.pl

Osiedle Bocianek – osiedle mieszkaniowe w północno-wschodniej części Kielc o zabudowie blokowej powstałe w latach siedemdziesiątych XX wieku. Osiedle oddzielone jest z zachodu od dzielnicy Szydłówek ulicą Warszawską, z północnego wschodu od osiedla Słoneczne Wzgórze – parkiem im. Adolfa Dygasińskiego, z południa od Politechniki i Śródmieścia – ulicą Świętokrzyska oraz z wschodu od Nowego Folwarku – aleją Solidarności (dawniej ul. Manifestu Lipcowego). Osiedle jest zarządzane przez Kielecką Spółdzielnię Mieszkaniową "Bocianek".

Wikipedia


bociani

należący do bociana, podobny do bociana


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bociana, należący do bociana

 (1.2) taki jak u bociana, przypominający bociana, charakterystyczny dla bociana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gniazdo bocianie na słomianym dachu albo na rusztowaniu, na kole od wozu, według opinii ludu przynosi szczęście domowi.

 (1.2) Skrzydła miał pawie, szyję — łabędzią, dziób — bociani, pazury — sępie, a oczy — jaskółcze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈt͡ɕä̃ɲi, AS: boćä̃ńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocianowe nmos., bocian mzw., bocianica ż., bocianicha ż., bocianowa ż., bocianek mzw., bocianię n., bocianiątko n., bociek mzw., bociuś mzw., bocianiec mrz., bocianowce nmos., bociany nmos.

 przym. bocianowy, bocianowaty

Wiktionary


bocianiątko

pieszczotliwe zdrobnienie od: bocianię


SJP.pl


bocianica

samica bociana


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. samica bociana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bocianica odleciała, aby poszukać pokarmu dla młodych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔt͡ɕä̃ˈɲit͡sa, AS: boćä̃ńica

Wiktionary

Powiązane:

 zob. bocian.

Wiktionary


bocianię

pisklę bociana


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ornit. pisklę bociana

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocian m., bocianica ż., bociek m.

:: zdrobn. bocianiątko n.

 przym. bociani

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. bocianiątko

Wiktionary


bocianiec

bocianie gniazdo na statku


SJP.pl


bociankowe

przyjęcie wydawane na cześć przyszłej matki przez jej przyjaciółki i krewne; brzuszkowe, baby shower


SJP.pl


bocianowate

rodzina ptaków z rzędu brodzących; bociany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu bocianowych;

Wiktionary

Bociany, bocianowate (Ciconiidae) – rodzina ptaków z rzędu bocianowych (Ciconiiformes).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pisklęta bocianowatych są gniazdownikami.

 (1.1) Kleszczak afrykański należy do bocianowatych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocian mzw., bocianowce nmos., bociany nmos., bocianowe nmos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bociany

Wiktionary


bocianowaty

1. podobny do bociana;
2. o cechach bocianowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


bocianowce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiiformes|Bonaparte|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, obejmuje gatunki wodno-błotne, w większości wędrowne;

Wiktionary

Bocianowe, bocianowce, brodzące (Ciconiiformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae). Obejmuje gatunki kosmopolityczne, wodno-błotne, w większości wędrowne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Profesor wydał monografię o bocianowcach Polski.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocian mzw./mrz., bocianowate lm nm., bociany lm nm.

 przym. bociani, bocianowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocianowe, brodzące

Wiktionary


bocianowe

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiiformes|Bonaparte|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, obejmuje gatunki wodno-błotne, w większości wędrowne;

forma przymiotnika.

 (2.1) M., B. i W. n. lp.; M., B. i W. lm nm. od: bocianowy

Wiktionary

Bocianowe, bocianowce, brodzące (Ciconiiformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae). Obejmuje gatunki kosmopolityczne, wodno-błotne, w większości wędrowne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Część gatunków bocianowych gnieździ się w koloniach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocian mzw./mrz., bocianowate lm nm., bociany lm nm.

 przym. bociani, bocianowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocianowce, brodzące

Wiktionary


bocianówka

potocznie: woda lecznicza stosowana w sanatoriach do leczenia bezpłodności u kobiet


SJP.pl

Integralne części wsi w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Bocianówka – część wsi Wasylów Wielki w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Ulhówek
  • Bocianówka – część wsi Sady w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Skierbieszów
  • Bocianówka – część wsi Gutów w woj. mazowieckim, w pow. radomskim, w gminie Jedlińsk

Wikipedia


bocianowo

Integralne części miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Bocianowo – część miasta Bydgoszcz
  • Bocianowo – część wsi Płocicz w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. sępoleńskim, w gminie Kamień Krajeński
  • Bocianowo – przysiółek osady Bęsia w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. olsztyńskim, w gminie Kolno

Wikipedia


bocianowski

nazwisko


SJP.pl


bocianowy

przymiotnik od: bocian


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do bociana

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z bocianem, dotyczący bociana

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla bociana, mający cechy bociana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Samica nie pozostała głucha na bocianowe umizgi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocian mzw./mrz., bocianowe lm nm., bociany lm nm.

 przym. bociani

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bociani

 (2.1) bociani

 (3.1) bociani

Wiktionary


bociany

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiidae|Sundevall|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu bocianowych;

forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: bocian

Wiktionary

  • Bociany, bocianowate – rodzina ptaków brodzących

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pisklęta bocianów są gniazdownikami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocianowe nmos., bocianowce nmos., bocian mzw., bocianowate lm nm.

 przym. bociani, bocianowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocianowate

Wiktionary


bociek

potocznie: bocian


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. pieszcz. bocian

Wiktionary

Bociek:

  • Grzegorz Bociek
  • Krzysztof Bociek
  • Zdzisław (Jerzy) Bociek
  • Marcin Bocian, pseudonim: Bociek


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W gnieździe siedzą trzy młode boćki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔt͡ɕɛk, AS: boćek

Wiktionary

Powiązane:

 zob. bocian.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, bosiuś

Wiktionary


bociem

spójnik

 (1.1) stpol. bowiem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔt͡ɕɛ̃m, AS: boćẽm

Wiktionary


bocień

Bocień – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 211 mieszkańców. Wraz z 3 innymi wsiami (każdą zamieszkuje 211 osób), jest piętnastą co do wielkości miejscowością gminy Chełmża.

Wikipedia


bocion

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


bociun

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, boción, bocan, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


bociuś

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. pieszcz. bocian

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zobacz, Madziu, jakiego ślicznego bociusia ci babcia wyhaftowała.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocian mzw., bociek mzw.

 przym. bociani

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bociek

Wiktionary


bocja

rodzaj ryb karpiokształtnych z rodziny piskorzowatych; ślizik


SJP.pl

Botia – rodzaj ryb karpiokształtnych z rodziny Botiidae, wcześniej klasyfikowanej w randze podrodziny Botiinae w piskorzowatych. Większość gatunków spotykana jest w hodowlach akwariowych. Wcześniej do tego rodzaju zaliczano wiele innych gatunków określanych w języku polskim nazwą bocja lub ślizik.

Wikipedia


boćki

potocznie: bocian


SJP.pl

Boćki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Boćki. Wieś położona jest nad rzeką Nurzec, 16 km od Bielska Podlaskiego.

Miasto prywatne posiadało prawo magdeburskie w 1509 roku, położone było w ziemi bielskiej województwa podlaskiego. Zdegradowane w 1934 roku. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boćki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie białostockim.

Wikipedia


boćko

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


boćkowski

przymiotnik od: Boćki


SJP.pl


bocon

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


bocors

[czytaj: bokor] czarownicy lub znachorzy voodoo (wudu)


SJP.pl


boćwina

zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; botwina; botwinka; boćwinka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Beta vulgaris|ref=tak., roślina warzywna

 (1.2) młode liście boćwiny (1.1)

 (1.3) zupa z boćwiny (1.2)

 (1.4) pogard. Litwin

Wiktionary

Burak liściowy, boćwina, burak szpinakowy, mangold – grupa kultywarów buraka zwyczajnego. Roślina uprawiana dla liści jako jednoroczna. Wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Boćwina na wędzonce łaskotała nozdrza; zaległo pochlipujące milczenie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔt͡ɕˈfʲĩna, AS: boćfʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botwina ż., botwinka ż.

:: zdrobn. boćwinka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) burak liściowy, botwina

Wiktionary


boćwinka

zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; boćwina; botwina; botwinka


SJP.pl

W Polsce
  • Boćwinka – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. giżyckim, w gminie Kruklanki
  • Boćwinka – część wsi Surminy, w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. gołdapskim, w gminie Banie Mazurskie
  • Boćwinka – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. gołdapskim, w gminie Gołdap
  • Boćwinka – gromada
  • Boćwinka – zlikwidowana stacja kolejowa w Boćwince, w gminie Gołdap, w powiecie gołdapskim w województwie warmińsko-mazurskim

Wikipedia


boczanica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie hoszczańskim, w obwodzie rówieńskim;

Wiktionary

Boczanica (ukr. Бочаниця) – wieś na Ukrainie w rejonie hoszczańskim, w obwodzie rówieńskim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. boczanicki

Wiktionary


boczanka

boczanka brązowianka - gatunek motyla z rodziny wachlarzykowatych


SJP.pl


boczar

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Kazimierz Boczar – polski ekonomista, działacz spółdzielczy, wykładowca
  • Tomasz Boczar – polski elektrotechnik, nauczyciel akademicki
  • Wiktor Boczar – polski żołnierz, sędzia

Wikipedia


boczasty

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. mający wielkie boki

przymiotnik jakościowy

 (2.1) daw. przen. o człowieku: nadęty, dąsający się, gniewny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boczek mrz., bok mrz.

 przysł. bokiem, bocznie

Wiktionary


boczek

1. zdrobnienie od bok;
2. rodzaj mięsa wieprzowego, część tuszy wieprzowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: bok

 (1.2) spoż. mięso z boku świni poprzerastane słoniną;

 (1.3) boczna wydzielona część tabeli wyjaśniająca poziome rubryki (wiersze)

Wiktionary

Boczek – pojęcie z dziedziny technologii żywności, oznaczające jedną z zasadniczych części półtuszy wieprzowej oraz potrawy z niej wykonywane.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Siadłem sobie cichutko na boczku krzesełka.

 (1.2) Do bigosu dobrze jest dodać trochę wędzonego boczku i kiełbasy.

 (1.3) Tekst w boczku powinien być wyrównany do lewej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔt͡ʃɛk, AS: boček

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bok m., pobocze n.

:: zdrobn. boczuś m.

 czas. boczyć się ndk.

 przym. boczny, boczkowy, boczasty

 przysł. boczkiem, bocznie

Wiktionary


boczeń

boczyć się - dąsać się; okazywać niechęć


SJP.pl

Boczeń (Pleurochaete Lindb.) – rodzaj mchów należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.).

Wikipedia


boczki

1. zdrobnienie od bok;
2. rodzaj mięsa wieprzowego, część tuszy wieprzowej


SJP.pl

  • Boczki – element niektórych instrumentów muzycznych
W Polsce
  • Boczki – wieś w woj. łódzkim, w pow. poddębickim, w gminie Poddębice
  • Boczki – wieś w woj. łódzkim, w pow. zduńskowolskim, w gminie Szadek
  • Boczki – wieś w woj. łódzkim, w pow. zgierskim, w gminie Ozorków
  • Boczki – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie gołdapskim, w gminie Dubeninki
  • Boczki – gromada
  • Boczki – dawna gmina

Wikipedia


boczkiem

skradając się w niewidoczny sposób; chyłkiem


SJP.pl


boczkowice

2 miejscowości w Polsce:

  • Boczkowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. miechowskim, w gminie Książ Wielki
  • Boczkowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. włoszczowskim, w gminie Włoszczowa

Wikipedia


boczkowski

nazwisko


SJP.pl


boczkowy

zrobiony z boczku


SJP.pl


bocznia

drzewo z rodziny arekowatych; sabal


SJP.pl


boczniaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od boczniak

Wiktionary

Phyllotopsidaceae Locquin ex Olariaga, Huhtinen, Læssøe, J.H. Petersen & K. Hansen – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców (Agaricales).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. boczniak m.

Wiktionary


boczniak

grzyb jadalny z rodziny bedłkowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mikol. kulin. nazwa systematyczna|Pleurotus|ref=tak., grzyb rosnący na pniach;

Wiktionary

Pleurotus (Fr.) P. Kumm. (boczniak) – rodzaj grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bok m., bocznica ż.

:: zdrobn. boczniaczek m.

 przym. boczny

 przysł. bocznie

Wiktionary


boczniakarnia

pomieszczenie do hodowli boczniaków


SJP.pl


boczniakowate

o cechach boczniakowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl

Boczniakowate (Pleurotaceae Kühner) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców.

Wikipedia


boczniakowaty

o cechach boczniakowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl


bocznica

boczny tor


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) boczny tor kolejowy; odnoga od głównej linii, przeznaczona do specjalnego użytku;

 (1.2) pot. boczna ulica, boczna droga, odnoga drogi

 (1.3) biol. odgałęzienie nerwu lub naczynia krwionośnego

Wiktionary

Bocznica kolejowa – Tor lub grupa torów łączących miejsce przeładunku towarów lub postoju pojazdów kolejowych z linią kolejową. Szczegółowo jest to wyznaczona przez użytkownika droga kolejowa, połączona bezpośrednio lub pośrednio z linią kolejową, służąca do wykonywania czynności ładunkowych, utrzymaniowych lub postoju pojazdów kolejowych albo przemieszczania i włączania pojazdów kolejowych do ruchu po sieci kolejowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do kamieniołomu prowadzi bocznica kolejowa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔt͡ʃʲˈɲit͡sa, AS: bočʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bok m., boczek m., boczuś m., boczniak m., pobocznica ż., pobocze n., bocznik m., poboczność ż.

 przym. boczny, poboczny

 przysł. bocznie, pobocznie

Wiktionary


bocznie

przysłówek sposobu

 (1.1) na sposób boczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ciało sparysomy jest owalne, silnie bocznie spłaszczone.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. pobocze n., bocznica ż., boczniak mrz., zboczeniec mos., boczek mrz., bok mrz.

 czas. boczyć ndk., boczyć się ndk., zboczyć dk., zbaczać ndk.

 przym. boczny, poboczny, zboczony, boczasty

 przysł. pobocznie, bokiem, bokami

Wiktionary


bocznik

1. opornik elektryczny;
2. narzędzie stolarskie, rodzaj hebla


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektr. rezystor włączony równolegle do głównego obwodu, zmniejszający prąd pobierany przez ten obwód

Wiktionary

Bocznik – specjalny opornik pozwalający na pomiar dużych wartości prądu. Stosowany do pomiarów prądu stałego i zmiennego (w zależności od stosowanego miernika).

Bocznik może być wewnętrzny lub zewnętrzny. Wewnętrzny jest zabudowany w mierniku, stosowany do pomiaru mniejszych prądów rzędu kilku, kilkunastu amperów, zaś zewnętrzny wykorzystywany jest do pomiaru prądu od kilkunastu amperów (15 A) do kilku tysięcy amperów.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bocznica ż., bocznikowanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szunt

Wiktionary


bocznikować

włączać bocznik elektryczny


SJP.pl


bocznikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) elektr. włączanie bocznika

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bocznik m.

 czas. bocznikować

Wiktionary


bocznikowy

związany z bocznikiem


SJP.pl


bocznokołowiec

Napęd kołowy statku (napęd łopatkowy) polega na zastosowaniu w charakterze pędnika obracających się kół łopatkowych, częściowo zanurzonych w wodzie.

Wikipedia


bocznotrzonowy

ponurnik bocznotrzonowy - gatunek grzybów z rodziny ponurnikowatych


SJP.pl


boczny

będący na boku w stosunku do czegoś, skierowany w bok, na bok


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) znajdujący się, umiejscowiony na boku czegoś

 (1.2) kierujący się, skierowany w bok

 (1.3) przen. nie główny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed wyprzedzaniem zawsze spoglądam w boczne lusterko.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔt͡ʃnɨ, AS: bočny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bok m., boczek m., bocznica ż., boczniak m., boczenie n., zboczenie n., zbaczanie n., zboczeniec m.

 czas. boczyć się ndk., zboczyć dk., zbaczać ndk.

 przym. zboczony

 przysł. bocznie

Wiktionary


boczoń

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gwara. bocian, bocian biały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.

Wiktionary


boczów

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Boczów – wieś w woj. lubuskim, w pow. sulęcińskim, w gminie Torzym
  • Boczów – wieś w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Łapanów
  • Boczów – gromada
  • Boczów – dawna gmina
  • Boczów – stacja kolejowa w Boczowie, w woj. lubuskim

Wikipedia


boczowski

przymiotnik od: Boczów


SJP.pl


boczuś

pieszczotliwie: boczek (wędlina)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: boczek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔt͡ʃuɕ, AS: bočuś

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boczek m., bocznica ż.

Wiktionary


boczyć

boczyć się - dąsać się; okazywać niechęć


SJP.pl


bod

jednostka pomiarowa szybkości nadawania jednostkowych impulsów telegraficznych; baud


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. jednostka prędkości transmisji sygnału;

Wiktionary

Bod (ang. Baud) – miara określająca prędkość przesyłania zmian medium transmisyjnego (nazwanych symbolami) z wykorzystaniem cyfrowej modulacji sygnału (w przypadku transmisji w paśmie przepustowym – ang. passband) lub kodowania liniowego (w przypadku transmisji w paśmie podstawowym – ang. baseband). Każdy symbol może reprezentować (transportować) jeden lub więcej bitów danych. Bod oznacza się skrótem Bd. Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska Émile Baudot – twórcy telegraficznego kodu Baudot.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pięćset bodów oznacza pięćset zmian poziomu sygnału na sekundę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔt, AS: bot

Wiktionary


bodaczów

Bodaczów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Szczebrzeszyn.

Prywatna wieś szlachecka Bodaczew położona była na przełomie XVI i XVII wieku w ziemi chełmskiej województwa ruskiego. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodaczów, po jej zniesieniu w gromadzie Szczebrzeszyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wikipedia


bodaj

partykuła o wielu funkcjach, m.in. wyrażająca życzenie, osłabiająca treść wypowiedzi


SJP.pl

partykuła

 (1.1) sygnalizuje wątpliwość mówiącego odnośnie prawdziwości przekazywanych informacji (np. zasłyszanych)

 (1.2) przest. sygnalizuje że przedstawione oczekiwania są najmniejszymi dopuszczalnymi

 (1.3) wprowadza życzenie lub przekleństwo

spójnik

 (2.1) wyraża obojętność wobec wyboru i jednocześnie sugeruje jedno z rozwiązań

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pojechali bodaj w góry.

 (1.2) Pożycz bodaj stówę.

 (1.2) Czy on cię bodaj przeprosił?

 (1.3) Bodaj go piorun trzasnął!

 (1.3) Bodajbyś się nie urodził!

 (2.1) Kup cokolwiek na obiad, bodaj kurczaka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔdaj, AS: bodai ̯

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bodajże, chyba, podobno

 (1.2) choć, choćby, przynajmniej

 (1.3) bodajby, niech, a niech, oby, żeby

 (2.1) bodajby, choćby, chociażby

Wiktionary


bodajby

"bodaj" wraz z cząstką trybu przypuszczającego


SJP.pl


bodajże

podobno, być może


SJP.pl

partykuła

 (1.1) … wyrażająca wątpliwość co do prawdziwości przekazywanej informacji

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Następny pociąg odjeżdża bodajże już za 15 minut.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈdajʒɛ, AS: bodai ̯že

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bodaj, chyba, podobno, rzekomo, przest. ponoć

Wiktionary


bodaszewski

nazwisko


SJP.pl


bodega

1. piwnica winiarska;
2. portowy magazyn składowy


SJP.pl

Bodega – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sonoma.

Wikipedia


bodek

nazwisko


SJP.pl

Bodek – polski herb szlachecki pochodzenia niemieckiego, używany w Polsce przez rodzinę osiadłą w Prusach.

Wikipedia


bodeński

związany z Jeziorem Bodeńskim


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Jeziorem Bodeńskim, dotyczący Jeziora Bodeńskiego, związany z obszarem nad tym jeziorem

Wiktionary


bodhi

w buddyzmie: stan najwyższego poznania


SJP.pl

Wikipedia


bodhićitta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. w buddyzmie aspiracja osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich istot czujących, pragnienie uwolnienia wszystkich istot od cierpienia;

Wiktionary

Bodhićitta (sanskryt बोधिचित्त, bodhicitta; chiń. putixin, 菩提心; kor. porisim; jap. bodaishin; wiet. Bồ-đê-tâm; tyb. byang chub kyi sems, བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་, dosł. umysł oświecenia, przebudzone serce-umysł lub serce przebudzonego umysłu) – aspiracja osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich czujących istot (pragnienie uwolnienia wszystkich istot od cierpienia).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ślubowania bodhisattwy dzieli się na osiemnaście głównych oraz 46 pomniejszych, gdzie podstawowym nakazem jest nieporzucenie altruistycznej postawy bodhisattwy zwanej bodhićittą.

Wiktionary


bodhidharma

Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany. Był 28. patriarchą buddyzmu indyjskiego i pierwszym patriarchą buddyzmu chan. Za pierwszego patriarchę uważa go także buddyzm zen, będący kontynuacją chan. Tradycja mówi, że przybył z Indii do Chin, by przynieść przekaz Dharmy Buddy. Mimo że istnieją dokumenty chińskie, które wspominają mnicha buddyjskiego o takim imieniu, są też głosy negujące prawdziwość legendy.

Wikipedia


bodhisattwa

w buddyzmie: istota doskonała, która ma się stać Buddą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. człowiek, który w buddyzmie mahajana dąży do stanu buddy, kieruje się altruistyczną motywacją przynoszenia pożytku innym;

Wiktionary

Bodhisattwa (pāli: bodhisatta, skt: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. istota aspirująca do przebudzenia; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa' , dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. 菩薩, bosatsu; wiet. bồ tát) – termin początkowo używany przez Buddhę Gotamę na łamach Kanonu Palijskiego w kontekście opisu swojego życia przed przebudzeniem. Stopniowo ewoluuje i zaczyna oznaczać każdą istotę dążącą do przebudzenia (bodhi). Prawdopodobnie najstarszą definicję znajdujemy w Komentarzach Palijskich:

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Staniesz się bodhisattwą lub dzieckiem Buddy wyłącznie pod warunkiem, że wykażesz altruistyczną chęć osiągnięcia oświecenia. Bodhisattwowie nazywani są dziećmi umysłu Buddy, gdyż zrodzili się z właściwości strumienia jego umysłu.

 (1.1) (…) powinnością bodhisattwy jest bodhicitta, nieustająca aktywność mieć na celu wyzwolenie wszystkich istot.

 (1.1) Wśród przedstawień są posągi Buddy, bodhisattw oraz duże triadyczne stele, gdzie postaci Buddy, stojącemu na tle mandorli, po obu stronach towarzyszą bodhisattwy.

Wiktionary


bodiak

regionalnie: oset; bodziak


SJP.pl


bodiakowy

przymiotnik od: bodiak


SJP.pl


bodian

rodzaj ryb z rodziny wargaczowatych


SJP.pl


bodiczek

zatrzymanie przeciwnika ciałem w grze sportowej


SJP.pl

Bodiczek (ang. bodycheck) – określenie w hokeju na lodzie oznaczające dozwolone przepisami powstrzymanie zawodnika drużyny przeciwnej własnym ciałem.

Wykonanie bodiczka następuje w wyniku skutecznego ustawienia własnego ciała, najczęściej części biodrowej lub ramion, wobec sylwetki przeciwnika. Jest dopuszczalny w przypadku, gdy przeciwnik znajduje się w posiadaniu krążka. Przy zastosowaniu bodiczka nie mogą być aktywne ręce do powstrzymania przeciwnika. Nie jest dozwolony jako atak od tyłu, przy użyciu kija, pięści, kasku, kolana lub łokcia i zgodnie z przepisami jest sankcjonowany karą.

Wikipedia


bodiczkować

w hokeju: atakować ciałem


SJP.pl


bodiczkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. w hokeju na lodzie: atakowanie przeciwnika bodiczkiem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bodiczek m.

 czas. bodiczkować

Wiktionary


bodin

[czytaj: boDĘ albo boDEN] nazwisko


SJP.pl

Albania:

  • Bodin – miejscowość

Osoby:

  • Étienne Soulange-Bodin – francuski oficer
  • Félix Bodin – francuski polityk
  • Ivan Bodin – szwedzki piłkarz nożny
  • Jean Bodin – francuski prawnik
  • Konstantyn Bodin – przywódca powstania antybizatyjskiego
  • Martin Bodin – szwedzki operator filmowy

Zobacz też:

  • Boddien
  • Boddin

Wikipedia


bodlica

bodlica sinica - gatunek ćmy z rodziny wycinkowatych


SJP.pl


bodmeria

pożyczka pod zastaw okrętu lub jego ładunku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mors. pożyczka pod zastaw statku, ładunku, wyposażenia, zaciągana w obcym porcie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔdˈmɛrʲja, AS: bodmerʹi ̯a

Wiktionary


bodnąć

uderzyć czymś ostrym, np. rogami, ostrogą; ukłuć, ubóść, ubodnąć


SJP.pl


bodnar

nazwisko


SJP.pl

  • Adam Bodnar (ur. 1977) – prawnik, obrońca praw człowieka, Rzecznik Praw Obywatelskich (2015–2021), od 2023 Minister Sprawiedliwości i Prokurator Generalny
  • Artur Bodnar (1929–1989) – politolog, działacz państwowy
  • Iwan Bodnar (ur. 1821) – ukraiński poseł do Sejmu Krajowego Galicji
  • Izabela Bodnar (ur. 1975) – posłanka na Sejm X kadencji
  • John Bodnar (ur. 1944) – amerykański historyk
  • László Bodnár (ur. 1979) – węgierski piłkarz
  • Lubomir Bodnar – onkolog, wykładowca akademicki
  • Łukasz Bodnar (ur. 1982) – polski kolarz, mistrz Polski w jeździe indywidualnej na czas, brat Macieja
  • Maciej Bodnar (ur. 1985) – polski kolarz z licencją Pro Tour, brat Łukasza
  • Olha Bodnar (ur. 1965) – deputowana do Rady Najwyższej Ukrainy V kadencji.
  • Robert Bodnar (1967–2005) – działacz opozycyjny w PRL
  • Sofija Bodnar (ur. 1995) – ukraińska zapaśniczka
  • Zygmunt Bodnar (1907–1993) – fizyk, profesor Politechniki Wrocławskiej

Wikipedia


bodnia

duża beczka drewniana, kubeł


SJP.pl


bodnięcie

uderzyć czymś ostrym, np. rogami, ostrogą; ukłuć, ubóść, ubodnąć


SJP.pl


bodnik

część poroża na nasadzie złączonej z czaszką


SJP.pl


bodnóńć

czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ukłuć

Wiktionary


bodo

jeden z języków urzędowych Indii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) etn. grupa etniczna zamieszkująca stan Asam w Indiach, posługująca się językiem bodo z tybeto-birmańskiej rodziny językowej;

Wiktionary

  • Bodo – lud w indyjskim stanie Asam
  • język bodo – język urzędowy w indyjskim stanie Asam
  • Bodo – malgaska piosenkarka
  • Eugeniusz Bodo – polski aktor
  • Bodo – polski serial telewizyjny z 2016 roku o Eugeniuszu Bodo
  • Bodo – polski film fabularny z 2016 roku o Eugeniuszu Bodo
  • Bodø – miasto w Norwegii
  • Bodo – wieś w Rumunii, w okręgu Temesz, w gminie Balinț

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bodo m.

Wiktionary


bodoni

krój czcionek drukarskich o dużym zróżnicowaniu linii pionowych i poziomych


SJP.pl

Bodoni – krój pisma zaprojektowany przez Giambattistę Bodoniego ok. 1780 roku w Parmie. Bodoni jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa klasycystyczna. Obok kroju Didot uznawany za najbardziej charakterystyczne pismo drukarskie epoki klasycyzmu. W późniejszych epokach często kopiowany i stosowany w całej Europie i Stanach Zjednoczonych. Obecnie Bodoni jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych krojów pism, używanym m.in. w nagłówkach gazet, np. magazynu „Vogue”.

Wikipedia


bodór

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. ryb. rodzaj harpuna na węgorze

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czatował na wielkie węgorze albo nieruchome szczupaki, leżąc długo piersiami na tafli lodowej, ażeby nieomylnym uderzeniem zaostrzonej osęki, bodorem celnym je przebić.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔdur, AS: bodur

Wiktionary


bodot

telegraf Baudota (korzystający z pięcioelementowego alfabetu)


SJP.pl


boduch

nazwisko


SJP.pl


boduen

nazwisko


SJP.pl


boduszewo

  • Boduszewo – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Murowana Goślina
  • Boduszewo – osada leśna w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Murowana Goślina
  • Boduszewo – gromada

Wikipedia


boduszów

Boduszów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Iwaniska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu iwaniskiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego. W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Krzysztof Ossoliński.

Wikipedia


body

1. obcisłe, jednoczęściowe ubranie damskie lub dziecięce okrywające tułów;
2. środowiskowo: korpus aparatu fotograficznego bez obiektywu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odzież. jednoczęściowy, obcisły strój kobiecy, zwykle bez rękawów i nogawek

 (1.2) odzież. jednoczęściowy strój dziecięcy, bez rękawów i nogawek

 (1.3) środ. fot. korpus aparatu fotograficznego po odłączeniu obiektywu

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: bod

Wiktionary

Body – rodzaj elastycznej, jednoczęściowej i obcisłej kobiecej bielizny noszonej do m.in. spódnic i spodni. Popularność body wśród kobiet spowodowała pojawienie się również body w wersji dla mężczyzn.


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kupiłam sobie obcisłe, czarne body.

 (1.3) Wystarczy, że kupię samo body, bo obiektyw mam z mojej starej lustrzanki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔdɨ, AS: body

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. bodzik m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bodzik

Wiktionary


body-shaming

[czytaJ: bodiszejming] ośmieszające lub zawstydzające komentowanie wyglądu jakiejś osoby; body shaming, bodyshaming


SJP.pl


bodybuilding

[czytaj: BOdybilding] body building, kulturystyka, trening kulturystyczny;
1. zespół ćwiczeń wykonywanych za pomocą specjalnych przyrządów, zapewniających człowiekowi silną sylwetkę oraz sprawność fizyczną;
2. metodyka stosowania tych ćwiczeń


SJP.pl


bodyguard

[czytaj: BOdygard] prywatny ochroniarz, osoba zajmująca się ochroną znanych postaci życia publicznego; ochroniarz, goryl (potocznie)


SJP.pl

  • Bodyguard – (z ang.) osobisty ochroniarz

Wikipedia


bodyguardka

bodyguard [czytaj: bodygardka]


SJP.pl


bodypainting

[czytaj: bodypejnting] malowanie farbami na ciele; body painting


SJP.pl

Bodypainting (ang. body – ciało, painting – malowanie, czyli malowanie ciała) jest to sztuka malowania na ciele farbami, przez niektórych uważana za jedną z najstarszych form sztuki. W przeciwieństwie do tatuaży, malunek jest tymczasowy.

Wikipedia


bodyshaming

[czytaJ: bodiszejming] ośmieszające lub zawstydzające komentowanie wyglądu jakiejś osoby; body shaming, body-shaming


SJP.pl


bodzak

nazwisko


SJP.pl


bodzanów

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

Bodzanów – miasto w Polsce położone nad Mołtawą w zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów.

Bodzanów ma nadal status sołectwa.

Bodzanów był miastem duchownym założonym w 1351 roku, położonym w ziemi wyszogrodzkiej województwa mazowieckiego. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego w 1827 roku położone było w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego. 13 stycznia 1870 stracił prawa miejskie i został włączony do gminy Mąkolin. 30 sierpnia 1946 został siedzibą nowo utworzonej gminy Bodzanów, w latach 1954–1972 gromady Bodzanów a od 1973 ponownie gminy Bodzanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego. 1 stycznia 2021 siedzibę gminy Bodzanów przeniesiono do Chodkowa.

Wikipedia


bodzanówek

2 miejscowości w Polsce:

  • Bodzanówek – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Osięciny
  • Bodzanówek – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Choceń

Wikipedia


bodzanowianin

mieszkaniec Bodzanowa


SJP.pl


bodzanowianka

mieszkanka Bodzanowa


SJP.pl


bodzanowice

Bodzanowice (niem. Botzanowitz; Grunsruh (1938-1945)) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Olesno.

Wikipedia


bodzanowo

Miejscowości w Polsce
  • Bodzanowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Dobre
  • Bodzanowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Choceń
  • Bodzanowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Lubraniec
Zobacz też
  • Bodzanowo Drugie
  • Bodzanów

Wikipedia


bodzanowski

przymiotnik od: Bodzanów


SJP.pl


bodzanta

  • Bodzanta (Bodzęta) (około 1290–1366) – biskup krakowski
  • Bodzanta (Bodzęta) (około 1320–1388) – arcybiskup gnieźnieński
  • Bodzanta (imię)

Wikipedia


bodźcować

pobudzać, stymulować poprzez poddawanie działaniu bodźców


SJP.pl


bodźcowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. psych. pobudzanie kogoś poprzez poddawanie go działaniu różnorodnych bodźców

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bodziec m.

 czas. bodźcować

 przym. bodźcowy

Wiktionary


bodźcowość

bodźcowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bodźcowe

Wiktionary

Patrz:

bodźcowy

Powiązane:

 przym. bodźcowy

 przysł. bodźcowo

Wiktionary


bodźcowy

związany z bodźcem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) fizj. wywołujący reakcję organizmu

 (1.2) książk. skłaniający do określonego działania, inicjujący proces

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W zastarzałych, chronicznych formach gośćca doskonale działa leczenie bodźcowe polegające na wstrzykiwaniu choremu najrozmaitszych składników białkowych.

 (1.1) Kiedy doktor [Tytus Aureliusz] Chałubiński ogłosił publicznie, że klimat zakopiański ma charakter bodźcowy i znacznie przyspiesza przemianę materii — wielu miłośników gór zyskało dodatkowy impuls do przyjazdu, uważając, że powietrze zakopiańskie działa jak afrodyzjak.

 (1.1) Cynk, zawiaduje znajdującą się w naszym organizmie substancją bodźcową o nazwie histamina, która odpowiada na [za] stany emocjonalne, a pod wpływem pieszczot i czułych słówek powoduje wzrost podniecenia.

 (1.1) Specjaliści balneoklimatologii uważają bowiem, iż działanie bodźcowe klimatu na organizm otrzymuje się przez kilkanaście miesięcy.

 (1.1) Homeopatia jest terapią bodźcową. Poprzez odpowiednią stymulację organizm sam jest w stanie poradzić sobie z chorobą.

 (1.2) Bodźcowe wykorzystywanie podatków w celu oddziaływania na podmioty gospodarcze odbywa się za pomocą skali podatkowej oraz różnego rodzaju ulg i zwolnień od podatków. Stosowanie odpowiednich stawek podatkowych oraz ich konstrukcja może wpływać na decyzje podejmowane przez przedsiębiorstwa.

 (1.2) Zasadniczym celem reform było istotne ograniczenie roli państwa w gospodarce — głównego redystrybutora dóbr i usług — na rzecz bodźcowych reguł rynkowych.

 (1.2) Optyka ekologiczna: teoria percepcji, która kładzie nacisk na bogactwo informacji bodźcowych i przedstawia podmiot postrzegający jako aktywnego badacza środowiska; opracowana przez Jamesa [Jerome'a] Gibsona.

 (1.2) Nagroda ma charakter bodźcowy, co determinuje jej znaczenie społeczno-wychowawcze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bodźcowanie n., bodźcowość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) zachęcający

Wiktionary


bodźcujący

pobudzać, stymulować poprzez poddawanie działaniu bodźców


SJP.pl


bodzechów

wieś w Polsce


SJP.pl

Bodzechów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Bodzechów.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodzechów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Miejscowość leży na trasie zielonego szlaku rowerowego im. Witolda Gombrowicza.

Wikipedia


bodzechowianin

mieszkaniec Bodzechowa


SJP.pl


bodzechowianka

mieszkanka Bodzechowa


SJP.pl


bodzechowski

przymiotnik od: Bodzechów


SJP.pl


bodzęcin

wieś w Polsce


SJP.pl

Bodzęcin (do 1945 Basenthin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Osina.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.

Miejscowość położona na skraju Równiny Goleniowskiej i Równiny Nowogardzkiej, we wschodniej części Puszczy Goleniowskiej, na dużej polanie (pola, łąki), w dolinie rzeki Gowienicy i ujściu Stepnicy.

Wikipedia


bodzęciński

związany z Bodzęcinem, dotyczący Bodzęcina


SJP.pl


bodzek

nazwisko


SJP.pl


bodzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bóść.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bóść

Wiktionary


bodzentyn

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim;

Wiktionary

Bodzentyn – miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bodzentyn.

Pod względem historycznym Bodzentyn leży w Małopolsce, w dawnej ziemi sandomierskiej. Prawa miejskie w latach 1355–1870 i ponownie od 1994. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie szydłowieckim, obwodzie opoczyńskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego. Był własnością biskupów krakowskich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pojechał do Bodzentyna zobaczyć sławny tryptyk.

 (1.1) Rabunek, pożoga były jego bronią i zachętą do odwagi dla jego żołdactwa, zaprawionego już na rzeziach i pożogach w Wąchocku, Bodzentynie i Staszowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈd͡zɛ̃ntɨ̃n, AS: boʒntỹn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bodzentynianin mos., bodzentynianka ż.

 przym. bodzentyński

Wiktionary


bodzentynianin

mieszkaniec Bodzentyna (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bodzentyna

 (1.2) osoba pochodząca z Bodzentyna, urodzona w Bodzentynie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bóg chciał, by bodzentynianom po raz kolejny się powiodło.

 (1.2) Rodowitym bodzentynianinem jest na pewno pan Jacek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bodzentyn mrz.

:: fż. bodzentynianka ż.

 przym. bodzentyński

Wiktionary


bodzentynianka

mieszkanka Bodzentyna (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bodzentyna

 (1.2) kobieta pochodząca z Bodzentyna, urodzona w Bodzentynie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kilka bodzentynianek z koła gospodyń niosło feretron.

 (1.2) Leon ożenił się z rodowitą bodzentynianką z ulicy Ogrodowej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bodzentyn mrz.

:: fm. bodzentynianin mos.

 przym. bodzentyński

Wiktionary


bodzentyński

przymiotnik od: Bodzentyn


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bodzentyna, związany z Bodzentynem

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla Bodzentyna lub bodzentynian, mający cechy lub właściwości przypisywane Bodzentynowi lub bodzentynianom

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tryptyk bodzentyński zrobił na Czesławie ogromne wrażenie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bodzentyn mrz., bodzentynianin mos., bodzentynianka ż.

Wiktionary


bodzęta

staropolskie imię męskie


SJP.pl

Bodzęta, Bodzanta – staropolskie imię męskie. Aleksandra Cieślikowa łączy je z występującym w staropolskich imionach dwuczłonowym elementem -bod, zob. Ostrobod.

Znane osoby noszące to imię:

  • Bodzęta – około 1290–1366, biskup krakowski
  • Bodzęta – około 1320–1388, arcybiskup gnieźnieński.

Od imienia Bodzęta wzięło swą nazwę polskie miasto Bodzentyn.

Wikipedia


bodzewko

Bodzewko – nieczynny kolejowy przystanek osobowy na linii nr 366 w Bodzewku Pierwszym, w województwie wielkopolskim, w Polsce.

Wikipedia


bodziaczek

zdrobnienie od: bodziak (ubranie)


SJP.pl


bodziaczkowy

bodziaczek


SJP.pl

Patrz:

bodziaczek

bodziak

1. regionalnie: oset; bodiak;
2. potocznie: body (ubranie)


SJP.pl


bodziaki

1. regionalnie: oset; bodiak;
2. potocznie: body (ubranie)


SJP.pl


bodziakowy

bodziak


SJP.pl

Patrz:

bodziak

bodzianowski

nazwisko


SJP.pl


bodziec

1. podnieta, czynnik wywołujący pobudzenie receptorów - pochodzący ze środowiska zewnętrznego lub ze środowiska wewnętrznego
2. ostroga (dawniej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. czynnik wywołujący pobudzenie receptorów, pochodzący ze środowiska zewnętrznego lub ze środowiska wewnętrznego;

 (1.2) daw. ostroga

 (1.3) przen. podnieta, zachęta

Wiktionary

  • bodziec (fizjologia)
  • bodziec (psychologia)
    • bodziec (behawioryzm)
    • bodziec podprogowy

Nazwa dwóch herbów szlacheckich:

  • Bodziec (herb z nobilitacji w 1765)
  • Bodziec (herb z nobilitacji w 1843)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wzgórze odpowiada za wstępną ocenę bodźców zmysłowych i przesyłanie ich do kory mózgowej (z Wikipedii)

 (1.3) Nowa praca jest bodźcem, który go zachęca do dalszej walki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔd͡ʑɛt͡s, AS: boʒ́ec

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1,3) przym. bodźcowy

 (1.2) czas. bodnąć, bóść

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) impuls

Wiktionary


bodziejowice

Bodziejowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Irządze.

W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodziejowice, po jej zniesieniu w gromadzie Irządze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


bodzieniec

bodzieniec bzowiak - motyl z rodziny miernikowcowatych


SJP.pl


bodzio

zdrobnienie od: Bogdan (imię męskie)


SJP.pl

Bodzio – skała w Dolinie Kobylańskiej na Wyżynie Olkuskiej, w miejscowości Będkowice, w gminie Wielka Wieś, powiecie krakowskim, województwie małopolskim. Znajduje się na zakręcie środkowej części doliny, w jej orograficznie prawych zboczach, naprzeciwko Dwoistej Turni.

Wikipedia


bodzioch

nazwisko


SJP.pl


bodziszek

jednoroczna roślina zielna z rodziny bodziszkowatych; geranium; gerania


SJP.pl

Wikipedia


bodziszkowate

rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych pospolitych w nieomal wszystkich strefach klimatycznych


SJP.pl

Wikipedia


bodziszkowaty

o cechach bodziszkowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


bodziszkowce

rząd roślin okrytonasiennych


SJP.pl

Bodziszkowce (Geraniales Dumortier) – grupa roślin okrytonasiennych stanowiąca klad wyróżniany w randze rzędu w różnych systemach klasyfikacyjnych. Grupa niejednorodna morfologicznie, do niedawna różnie ujmowana w systematyce roślin. Dopiero w 2011 analizy molekularne potwierdziły bliskie, siostrzane pokrewieństwo z rzędem mirtowców. Grupa koronna rzędu datowana jest na 88 do 80 milionów lat temu.

Wikipedia


bodzyniewo

Bodzyniewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Położona 10 km na południe od Śremu przy drodze powiatowej nr 4070 z Kadzewa do Konarskiego przez Drzonek i Wieszczyczyn.

Wikipedia


boecjusz

  • Anicius Manlius Severinus Boethius (480–524) – łaciński, rzymski filozof i teolog chrześcijański
  • Boecjusz z Dacji (ur. 1240, zm. pomiędzy 1280–1290) – filozof, reprezentant awerroizmu

Wikipedia


boecklin

[czytaj: BEKlin] nazwisko


SJP.pl


boehme

Böhme – niemieckie nazwisko, oznacza mieszkańca Czech (od niem. Böhmen).

Niemcy:

  • Böhme – gmina w kraju związkowym Dolna Saksonia, w powiecie Soltau-Fallingbostel
  • Böhme – rzeka w kraju związkowym Dolna Saksonia

Osoby:

  • Erwin Böhme
  • Franz Böhme
  • Jakob Böhme
  • Jörg Böhme
  • Kurt Böhme

Zobacz też:

  • Böhm

Wikipedia


boehmit

minerał, wodorotlenek glinu; bemit


SJP.pl

Bemit (także Boehmit) – minerał z gromady wodorotlenków. Główny składnik boksytów. Należy do minerałów rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemiecko-czeskiego chemika Johanna Böhma (1895-1952), a nie od niemieckiego geologa i paleontologa Johannesa Böhma (1857-1938).

Wikipedia


boeing

[czytaj: bołing] samolot marki Boeing


SJP.pl

Boeing Company – amerykański koncern lotniczy, zbrojeniowy i kosmiczny z siedzibą w Chicago. Dwa najważniejsze działy stanowią:

  • Boeing Commercial Airplanes – drugi co do wielkości (po Airbus) producent samolotów pasażerskich na świecie z siedzibą w Renton (Waszyngton); główne zakłady znajdują się w Everett (Waszyngton) (modele 767 i 777), 60 km na północ od Seattle, w Renton (model 737), 21 km na południe od Seattle oraz w Charleston (Karolina Południowa) (model 787).
  • Boeing Defense, Space & Security (do 2010 jako Integrated Defense Systems) – odpowiedzialny za produkcję wojskową i kosmiczną z siedzibą w Saint Louis (Missouri); zakłady: St. Louis – (F-15 i F/A-18), Filadelfia (Pensylwania) – (CH-47, V-22), Long Beach – (C-17), Mesa (Arizona) – (AH-64), dział Phantom Works odpowiedzialny za badania.

Wikipedia


boerner

nazwisko


SJP.pl


bóg

1. w religiach politeistycznych: istota, osoba, zwierzę, roślina lub rzecz będące przedmiotem kultu;
2. człowiek lub przedmiot bezkrytycznie uwielbiany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. bóg w religii monoteistycznej;

 (1.2) stpol. dawca dobrobytu

Wiktionary

Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (w jednej postaci bądź wielu) uznaje większość religii. Bóg jest przedmiotem zainteresowania teologii i filozofii, gdzie jest uważany za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne, henoteistyczne i monoteistyczne, deizm, panenteizm i panteizm.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: buk, AS: buk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bóg m., bożek m., bożątko n., bożyszcze n., bogini ż., boginka ż., bóstwo n., bożnica ż., pobożność ż., spobożnienie n.

:: zdrobn. reg. Bócek m.

 czas. pobożnieć ndk., spobożnieć dk., wypobożnieć dk.

 przym. boski, boży, pobożny, zbożny

 przysł. bosko

 wykrz. przebóg, Boże

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Alfa i Omega, Pan, Pan Bóg, Stwórca, Wszechojciec, Wszechwładny, Ojciec Święty, Bóg Ojciec, Ojciec Niebieski; stpol. bożec, Gospodzin

Wiktionary


boga

1. w religiach politeistycznych: istota, osoba, zwierzę, roślina lub rzecz będące przedmiotem kultu;
2. człowiek lub przedmiot bezkrytycznie uwielbiany


SJP.pl


bogacica

  • Bogacica – rzeka, lewy dopływ rzeki Stobrawa
  • Bogacica – wieś w woj. opolskim, w pow. kluczborskim, w gminie Kluczbork
  • Bogacica – gromada
  • Bogacica – dawna gmina

Wikipedia


bogaciej

stopień wyższy od przysłówka: bogato


SJP.pl


bogacki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Kamil Bogacki – polski lekarz, wojskowy i urzędnik państwowy
  • Mirosław Bogacki – polski geomorfolog
  • Władysław Bogacki – polski artysta fotograf

Wikipedia


bogacko

bogacz (dawniej)


SJP.pl

Bogacko (niem. Rainfeld) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Giżycko. W 2010 roku wieś liczyła 97 mieszkańców.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia


bogactwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) majątek, posiadane dobra o dużej wartości

 (1.2) wielka ilość, różnorodność

 (1.3) bycie bogatym

 (1.4) w lm.: bogactwa → kosztowności, skarby

Wiktionary

Bogactwo – całkowita wartość pieniędzy i wartościowych dóbr jakie posiada osoba bądź rodzina.

Bogactwo narodowe to liczba wyprodukowanych dóbr w danym okresie na terytorium danego kraju.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bogactwo tego człowieka jest duże, ale jego głupota jest jeszcze większa.

 (1.2) Drzewa sosnowe to wiecznie zielone drzewa z grubą korą i bogactwem żywicy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡat͡stfɔ, AS: bogactfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogatka ż., bogacenie n., bogatość ż., bogacz

 przym. bogaty

 przysł. bogato

 czas. wzbogacić, wzbogacać

Wiktionary


bogacz

człowiek bogaty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba bardzo bogata

Wiktionary

  • Andrzej Bogacz (1897–1962) – oficer Wojska Polskiego II, kawaler Orderu Virtuti Militari
  • Kazimierz Bogacz (1914–2015) – żołnierz Armii Krajowej, podpułkownik Wojska Polskiego
  • Kazimierz Bogacz (1926–1979) – geolog, wykładowca akademicki
  • Lidia Bogacz-Popiel (1897–1962) – aktorka teatralna i filmowa
  • Zygmunt Bogacz (1758–1800) – hutnik

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Właśnie kupił sobie trzeci samochód, ten to dopiero bogacz.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔɡat͡ʃ, AS: bogač

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogactwo n.

:: fż. bogaczka ż.

 czas. bogacić się, wzbogacić

 przym. bogaty

 przysł. bogato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) krezus; przest. fortunat

Wiktionary


bogaczewo

Nazwy w Polsce
  • Bogaczewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Elbląg
  • Bogaczewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. giżyckim, w gminie Giżycko
  • Bogaczewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Morąg
  • Bogaczewo – gromada w powiecie elbląskim
  • Bogaczewo – gromada w powiecie morąskim

Wikipedia


bogaczewski

kultura bogaczewska - kultura archeologiczna epoki żelaza


SJP.pl


bogaczka

kobieta bogata


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta bardzo bogata

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ta bogaczka jest tak obwieszona złotem, że ledwo je potrafi unieść.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡat͡ʃka, AS: bogačka

Wiktionary

Powiązane:

 zob. bogacz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) krezuska

Wiktionary


bogaczowice

1. Stare Bogaczowice - wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim;
2. wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim


SJP.pl


bogaczowicki

Bogaczowice


SJP.pl

Patrz:

Bogaczowice

bogaczyk

nazwisko


SJP.pl


bogajewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Ireneusz Bogajewicz (* 1921), polski muzyk, wirtuoz skrzypiec
  • Jurek Bogajewicz (Yurek Bogayevicz, Bogayewicz, Bogajevich), właściwie: Jerzy Bogajewicz (* 1949)

Wikipedia


bogalski

nazwisko


SJP.pl


bogarde

[czytaj: BOgard] nazwisko


SJP.pl


bogarodzica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. peryfr. Maria z Nazaretu;

Wiktionary

  • Bogurodzica – Matka Boża, polski archaiczny tytuł Marii z Nazaretu, matki Jezusa, nadal stosowany w prawosławiu
  • Bogurodzica – średniowieczna, najstarsza polska pieśń religijna i najstarszy polski tekst poetycki
  • Bogurodzica – polski film fabularny z 1939 roku w reżyserii Jana Fethkego
  • Bogurodzica – obraz Józefa Brandta

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bogarodzico Dziewico, Dziewico! / Usłysz nas, Matko Boża, / Usłysz nas!

 (1.1) Nauczycielka przepytała wszystkich z „Modlitwy do Bogarodzicy” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogurodzica ż., Bogarodzicielka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Bogurodzica, Bogarodzicielka, Boża Rodzicielka, Maryja, Matka Boska, Matka Boża

Wiktionary


bogarodzicielka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) teol. peryfr. Maria z Nazaretu;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ostatecznie ugruntowano cześć Maryi, ogłaszając, że jest prawdziwą Bogarodzicielką.

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) Bogarodzica ż., Bogurodzica ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Boża Rodzicielka, Bogarodzica, Bogurodzica, Matka Boża, Matka Boska, Madonna, Dziewica Maryja, Maryja

Wiktionary


bogart

nazwisko, np. Humphrey Bogart [czytaj: hamfrej bogart] (1899 - 1957), aktor amerykański


SJP.pl

Bogart – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Georgia, w hrabstwie Clarke.

Wikipedia


bogatek

chrząszcz z rodziny bogatkowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ent. rodzaj dużego chrząszcza

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: bogatka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogatka ż., bogatkowate lm.

Wiktionary


bogatka

gatunek sikory, w Polsce pod ochroną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Parus major|Linnaeus|ref=tak., sikora bogatka;

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: bogatek

Wiktionary

Miejsca geograficzne

  • Bogatka – wieś w woj. pomorskim, w pow. gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański
  • Bogatka – część wsi Ponętów Górny Pierwszy w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Olszówka
  • Bogatka – przystanek kolejowy we wsi w województwie pomorskim.
  • Bogatka – (wzniesienie) – w Karkonoszach

Biologia

  • Bogatka (ptak)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W przeciwieństwie do niektórych sikor obie płci bogatki ubarwione są niemalże jednakowo, ale jednak występują różnice w upierzeniu.

 (1.1) Misia dostała w przedszkolu książkę o bogatkach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡatka, AS: bogatka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogatek mzw., bogatkowate nmos., ubogi mos., bogactwo n., bogacz mos., bogaczka ż., bogacenie n., wzbogacanie n., wzbogacenie n., ubogacenie n., ubogacanie n., bogatość ż.

 czas. bogacić ndk., wzbogacać ndk., wzbogacić dk., ubogacać ndk., ubogacić dk.

 przysł. bogato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sikora bogatka, bogatka zwyczajna

Wiktionary


bogatkowate

rodzina chrząszczy; bogatki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ent. nazwa systematyczna|Buprestidae|Leach|ref=tak., rodzina owadów z rzędu chrząszczy;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niektóre gatunki bogatkowatych są groźnymi szkodnikami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogatka ż., bogacenie n., bogacz mos., bogaczka ż., bogatek mzw.

 czas. bogacić ndk.

 przym. bogaty

 przysł. bogato

Wiktionary


bogatkowaty

o cechach bogatkowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


bogato

przysłówek

 (1.1) znacznie korzystnie pod względem materialnym

 (1.2) w sposób świadczący o bogactwie

 (1.3) obfitując w coś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) I kazał sobie szyć bardzo bogato sznurami i pętlicami ozdobną taratatkę z jakimiś figlami..

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bogacić, wzbogacić, wzbogacać

 rzecz. bogatkowate nmos., bogactwo n., bogacz mos., bogaczka ż., bogatka ż., bogatość ż.

 przym. bogaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dostatnio, zamożnie, majętnie, pomyślnie

 (1.2) kosztownie, strojnie, wspaniale, wystawnie, zamożnie

 (1.3) bardzo, hojnie, licznie, mocno, różnorodnie, suto, znacznie

Wiktionary


bogatość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bogate; cecha tych, którzy są bogaci

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogactwo n., bogatka ż.

 przym. bogaty

 przysł. bogato

 czas. wzbogacić

Wiktionary


bogatotłuszczowy

zawierający dużo tłuszczów; wysokotłuszczowy


SJP.pl


bogatszy

stopień wyższy od przymiotnika: bogaty


SJP.pl


bogaty

1. zamożny, majętny
2. będący świadectwem zamożności; okazały, wytworny, np. "bogaty wystrój wnętrza"
3. mający dużo czegoś, np. "posiłek bogaty w węglowodany"


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) posiadający duży majątek lub osiągający wysokie dochody

 (1.2) taki, który obfituje w coś

 (1.3) dający dużą możliwość wyboru

Wiktionary

Bogaty − polski herb szlachecki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wielu biznesmenów jest bogatych.

 (1.2) Owoce są bogate w witaminy.

 (1.3) W sklepach jest bardzo bogaty wybór produktów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡatɨ, AS: bogaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogatkowate nmos., bogactwo n., bogacz m., bogaczka ż., bogacenie n., wzbogacanie n., wzbogacenie n., ubogacenie n., ubogacanie n., bogatość ż.

 czas. bogacić ndk., wzbogacać ndk., wzbogacić dk., ubogacać ndk., ubogacić dk.

 przysł. bogato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dostatni, majętny, zamożny, zasobny; pot. dziany, nadziany, forsiasty, przy forsie; reg. śl. piniynżyty.

 (1.2) obfity, zasobny, okazały, wystawny

 (1.3) obfity, zasobny, rozmaity, (prze)różny, różnorodny, wieloraki

Wiktionary


bogatynia

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w powiecie zgorzeleckim;

Wiktionary

Bogatynia (dawniej Rychwałd, niem. Reichenau in Sachsen, cz. Bohatyně, Rychnov) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Bogatynia. Położone na Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, nad potokiem Miedzianka, w polskiej części Górnych Łużyc.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Teren zamknięty na linii Zgorzelec-Wałbrzych-Bogatynia znany był przez lata jako "trójkąt bermudzki", gdyż cechował się wysokim wskaźnikiem przestępczości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡaˈtɨ̃ɲa, AS: bogatńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogatynianin m., bogatynianka ż.

 przym. bogatyński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. pot. Bagdad (określenie nadane przez mieszkańców)

Wiktionary


bogatynianin

mieszkaniec Bogatyni (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bogatyni

 (1.2) osoba pochodząca z Bogatyni, urodzona w Bogatyni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡatɨ̃ˈɲä̃ɲĩn, AS: bogatỹńä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogatynia ż.

:: fż. bogatynianka ż.

 przym. bogatyński

Wiktionary


bogatynianka

mieszkanka Bogatyni (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bogatyni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡatɨ̃ˈɲãnka, AS: bogatỹńãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogatynia ż.

:: fm. bogatynianin m.

 przym. bogatyński

Wiktionary


bogatyński

Bogatynia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Bogatyni, związany z Bogatynią

Wiktionary

Patrz:

Bogatynia

Przykłady

 (1.1) (…) bogatyńska policja dwukrotnie odmówiła wszczęcia postępowania w tej sprawie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡaˈtɨ̃j̃sʲci, AS: bogatĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogatynia ż., bogatynianin m., bogatynianka ż.

Wiktionary


bogda

imię żeńskie


SJP.pl

  • Bogdana – imię żeńskie
  • Bohdana – ukraińska samobieżna haubicoarmata

Wikipedia


bogdaj

dawniej: bodaj


SJP.pl

Bogdaj – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sośnie, ok. 19 km na południowy zachód od Ostrowa Wlkp.

Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogdaj, po jej zniesieniu w gromadzie Sośnie. w latach 1975–1998 w województwie kaliskim, w latach 1932–1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.

Wikipedia


bogdajby

partykuła "bogdaj" wraz z cząstką trybu przypuszczającego


SJP.pl


bogdajże

dawniej: bodajże (chyba, podobno, być może)


SJP.pl


bogdalec

Bogdalec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim, w gminie Płoniawy-Bramura.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Wikipedia


bogdan

dawniej: ukochany mężczyzna; bohdan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Bogdana

Wiktionary

Bogdan, Bogudan, Bogodan, Bohdan, Bodan – męskie imię pochodzenia słowiańskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bogdan wreszcie zaakceptował trudny charakter swojego pasierba.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔɡdãn, AS: bogdãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogna ż., Bogdanostwo lm m., Bogdanowa ż.

:: zdrobn. Bodek m., Bodzio m., Bogdanek m., Boguś m.

:: fż. Bogdana ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Bohdan (wariant fonetyczny)

Wiktionary


bogdana

dawniej: ukochany mężczyzna; bohdan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od Bogdan

Wiktionary

  • Bogdana – imię żeńskie
  • Bohdana – ukraińska samobieżna haubicoarmata

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bogdana to rzadkie imię.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogdan mos.

Wiktionary


bogdanek

przenośnie: ukochana kobieta


SJP.pl


bogdania

Hospodarstwo Mołdawskie (rum. Principatul Moldovei; st.-słow. Землѧ Молдавскаѧ) – państwo historyczne rozciągające się na terenie Wyżyny Mołdawskiej pomiędzy Karpatami Wschodnimi a Dniestrem, istniejące od XIV do XIX w. W latach 1387–1497 lenno Korony Królestwa Polskiego, a następnie lenno Imperium Osmańskiego.

Wikipedia


bogdaniec

nazwa kilku miejscowości w Polsce


SJP.pl

Nazwy w Polsce
  • Bogdaniec – wieś w woj. lubuskim, w pow. gorzowskim, w gminie Bogdaniec
  • Bogdaniec – kolonia w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Zabłudów
  • Bogdaniec – gajówka w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Janów
  • Bogdaniec – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Tolkmicko
  • Bogdaniec – osada w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim w gminie Sochaczew
  • Bogdaniec – gromada
  • Bogdaniec – stacja kolejowa w Bogdańcu, w województwie lubuskim

Wikipedia


bogdaniecki

dotyczący miasta Bogdaniec


SJP.pl


bogdaniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogdany lub z nią związany


SJP.pl


bogdaniuk

nazwisko


SJP.pl


bogdanka

przenośnie: ukochana kobieta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. dziś żart. ukochana, wybranka, dama serca

Wiktionary

  • Bogdanka – kopalnia węgla kamiennego
  • Bogdanka – klub piłkarski z Łęcznej
  • Bogdanka – sztuczne lodowisko w Poznaniu
Obiekty geograficzne
  • Bogdanka – leśniczówka w woj. zachodniopomorskim, w pow. choszczeńskim, w gm. Drawno
  • Bogdanka – osada w woj. łódzkim, w pow. brzezińskim, w gm. Brzeziny
  • Bogdanka – potok, dopływ Warty na terenie Poznania
  • Bogdanka – skała w Grupie Skał Kroczyckich na Wyżynie Częstochowskiej
  • Bogdanka – struga, dopływ Łarpi
  • Bogdanka – struga, dopływ Maszówka
  • Bogdanka – strumień w województwie zachodniopomorskim, w Szczecinie
  • Bogdanka – wieś w woj. lubelskim, w pow. łęczyńskim, w gm. Puchaczów
  • Bogdanka – wieś w woj. łódzkim, w pow. brzezińskim, w gm. Brzeziny
  • Bogdanka – część wsi Pniewo-Czeruchy w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Regimin

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kupiłem kwiaty dla swej bogdanki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔɡˈdãnka, AS: bogdãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogdan m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dulcynea

Wiktionary


bogdanostwo

Bogdan z małżonką; Bogdanowie


SJP.pl


bogdanowice

Bogdanowice (niem. Badenau, do 1936 r. Badewitz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.

Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik).

Wikipedia


bogdanowicz

nazwisko


SJP.pl

Miejscowość

  • Bogdanowicz (miasto)

Nazwisko

  • Leszek Bogdanowicz ps. także Bob Roy, właśc. Bogusław Grzyb
  • Mariusz Bogdanowicz – polski muzyk jazzowy
  • Marta Bogdanowicz – prof. dr hab., psycholog kliniczny dziecięcy
  • Paweł Bogdanowicz – rosyjski wojskowy
  • Piotr Bogdanowicz – generał Armii Radzieckiej
  • Piotr Bogdanowicz – doktor habilitowany prawa, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, radca prawny
  • Stanisław Bogdanowicz – polski duchowny katolicki
  • Stefan Bogdanowicz – dynasta mołdawski
  • Wiaczesław Bogdanowicz – białoruski teolog prawosławny

Wikipedia


bogdanowie

dawniej: ukochany mężczyzna; bohdan


SJP.pl


bogdanówka

wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie podwołoczyskim obwodu tarnopolskiego;

Wiktionary

Lokalizacje w Polsce

  • Bogdanówka – wieś w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Tokarnia
  • Bogdanówka – część wsi Buśno w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Białopole
  • Bogdanówka – osiedle miasta Tarnobrzeg
  • Bogdanówka – część miasta Sucha Beskidzka
  • Bogdanówka – dawna gmina wiejska w powiecie zborowskim województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bogdanówecki

Wiktionary


bogdanowski

nazwisko


SJP.pl

Bogdanowski, Bogdanowska

  • Janusz Bogdanowski – polski architekt
  • Monika Bogdanowska – polska konserwator zabytków
  • Tadeusz Bogdanowski – polski chirurg
  • Włatko Bogdanowski – macedoński szachista
  • Władysław Bogdanowski – polski dziennikarz

Wikipedia


bogdanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogdana lub z nim związany


SJP.pl


bogdański

nazwisko


SJP.pl


bogdar

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdy późnym rankiem Winea zeszła na śniadanie, Bogdar i Ben rozmawiali już z jakimś tęgim jegomościem, zapewne zarządcą którejś z karawan lub podróżnych konwojów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bożydar m., fż. Bogdara

Wiktionary


bogdaszowice

Bogdaszowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Wikipedia


bogdałów

Bogdałów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Brudzew.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Wikipedia


bogdychan

tytuł cesarza chińskiego lub władców mongolskich


SJP.pl


bogdziewicz

nazwisko


SJP.pl


boghead

[czytaj: boghed] rodzaj węgla powstałego ze szczątków roślin wodnych; boghed


SJP.pl

Wikipedia


boghed

rodzaj węgla powstałego ze szczątków roślin wodnych; boghead


SJP.pl

Wikipedia


bogini

istota rodzaju żeńskiego będąca obiektem kultu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. etn. bóstwo płci żeńskiej

 (1.2) przen. żart. piękna kobieta godna hołdów

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W tej świątyni oddawano cześć bogini Wenus.

 (1.2) O żono, bogini ty moja!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɟĩɲi, AS: boǵĩńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bóg m., bożek m., bóstwo n., boskość ż., ubóstwianie n., ubóstwienie n., bożyc m., bożnica ż., pobożność ż.

:: zdrobn. boginka ż.

:: fm. bóg m.

 czas. ubóstwiać ndk., ubóstwić dk.

 przym. boży, boski, bożnicowy, pobożny

 wykrz. przebóg

 przysł. bosko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boginka

Wiktionary


boginka

w mitologii słowiańskiej: każdy z demonów wód, lasów i pól, mający postać kobiety pięknej i uwodzicielskiej lub odrażająco brzydkiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitsłow. każdy z demonów wód, lasów i pól mający postać kobiety

Wiktionary

Boginka (także: dziwożona, mamuna, rusałka) – w przedchrześcijańskich wierzeniach Słowian demon żeński, będący personifikacją sił przyrody, wrogi wobec ludzi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Boginki zagrażały człowiekowi na wiele sposobów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bóg mos., przebóstwienie n., bóstwo n., Bóg mos., bogini ż.

 wykrz. przebóg

 przysł. bosko

Wiktionary


boglewice

Boglewice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Jasieniec. Leży nad Czarną.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boglewice, po jej zniesieniu w gromadzie Jasieniec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Wikipedia


bogna

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Bogna – staropolskie imię żeńskie stanowiące formę pochodną (zdrobniałą) od imion rozpoczynających się na Bog-, początkowo zarówno męską, jak i żeńską. Istnieją również hipotezy, że imię to mogło być wymyślone przez kronikarza Jana Długosza, w którego pismach pojawia się po raz pierwszy, lub służyć jako zdrobnienie od imienia Benigna. W źródłach polskich poświadczone w XV wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wracali pamięcią do spotkań z Leopoldem Tyrmandem ludzie, którzy byli pierwowzorami bohaterów Złego oraz jego żony i kochanki, w tym Bogna, legendarna polska Lolita z łamów Dziennika 1954.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔɡna, AS: bogna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogdan m.

Wiktionary


bogniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogny lub z nią związany


SJP.pl


bogobójca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ten, kto zabił boga

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) konflikt między chrześcijanami a Żydami postrzegano jako spór między braćmi; w średniowieczu Żydów określano częściej jako bratobójców niż jako bogobójców (…)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogobójstwo n.

:: fż. bogobójczyni ż.

 przym. bogobójczy

Wiktionary


bogobojnie

przysłówek

 (1.1) zachowując przykazania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Starała się żyć bogobojnie, nie szukając z nikim zwady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bogobojny

 rzecz. bogobojność ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pobożnie, religijnie, świątobliwie

Wiktionary


bogobojniej

stopień wyższy od przysłówka: bogobojnie


SJP.pl


bogobojniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: bogobojny


SJP.pl


bogobojność

życie w zgodzie z zasadami wyznawanej religii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. odprzym. cecha tego, co jest bogobojne; cecha tych, którzy są bogobojni

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bogobojny

 przysł. bogobojnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pobożność, nabożność, religijność, świątobliwość

Wiktionary


bogobojny

żyjący zgodnie z zasadami wyznawanej religii


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) rel. książk. bojący się gniewu boga lub bóstw

 (1.2) rel. książk. zgodny z zasadami wyznawanej religii

 (1.3) rel. książk. żyjący zgodnie z zasadami wyznawanej religii

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) Wśród grzeszników jedynie Noe, mąż bogobojny, znalazł upodobanie w oczach Pańskich.

 (1.3) Był bardzo pobożny i bogobojny, pościł i chciał, żeby inni pościli.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogobojność ż.

 przysł. bogobojnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) nabożny, pobożny, zbożny, wierzący, religijny, świątobliwy; wulg. świętojebliwy

Wiktionary


bogoburczy

bogoburstwo


SJP.pl

Patrz:

bogoburstwo

bogoburstwo

1. występowanie przeciw Bogu lub autorytetom religijnym;
2. dawniej, w mitologii: wojna bogów


SJP.pl


bogocianin

mieszkaniec Bogoty (stolicy Kolumbii); bogotanin


SJP.pl


bogocianka

mieszkanka Bogoty (stolicy Kolumbii); bogotanka


SJP.pl


bogociański

przymiotnik od: Bogota (stolica Kolumbii); bogotański


SJP.pl


bogol

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Łowicz. bogacz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fż. bogolka

Wiktionary


bogolka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Łowicz. bogaczka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fm. bogol

Wiktionary


bogomędrzec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. zob. teolog.

Wiktionary


bogomice

Bogomice (niem. Biegnitz) – zniesiona wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, w gminie Kotla. W związku ze szkodliwym działaniem Huty Miedzi Głogów, która znajdowała się na drugim brzegu Odry, mieszkańcy zostali wysiedleni do okolicznych miejscowości, a domy rozebrane.

W latach 1960–1972 wieś była siedzibą gromady Bogomice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.

Wikipedia


bogomilizm

średniowieczny ruch religijno-społeczny powstały wśród Słowian bałkańskich, który krytykował duchowieństwo i feudalizm; bogomili, bogomolcy


SJP.pl

Bogomili, bogomiłowie lub bogomilcy (bułg. Богомили) – wyznawcy synkretycznej sekty chrześcijańskiej, łączącej zaratustriański dualizm z chrześcijaństwem. Nazwa bogomił oznacza w języku bułgarskim miły Bogu. Jedną z prawd wiary bogomiłów było to, że Bóg ma dwóch synów – młodszego Jezusa i starszego Satanaela.

Wikipedia


bogomilski

bogomił


SJP.pl

Patrz:

bogomił

bogomił

wyznawca bogomilizmu (średniowiecznego ruchu religijno-społecznego); bogomolec


SJP.pl


bogomiłka

bogomił


SJP.pl


bogomiłowie

wyznawca bogomilizmu (średniowiecznego ruchu religijno-społecznego); bogomolec


SJP.pl

Bogomili, bogomiłowie lub bogomilcy (bułg. Богомили) – wyznawcy synkretycznej sekty chrześcijańskiej, łączącej zaratustriański dualizm z chrześcijaństwem. Nazwa bogomił oznacza w języku bułgarskim miły Bogu. Jedną z prawd wiary bogomiłów było to, że Bóg ma dwóch synów – młodszego Jezusa i starszego Satanaela.

Wikipedia


bogomodlca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. ktoś, kto modli się do Boga

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡɔ̃ˈmɔtl̥t͡sa, AS: bogõmotl̦ca

Wiktionary


bogomolec

wyznawca bogomilizmu (średniowiecznego ruchu religijno-społecznego); bogomił


SJP.pl


bogomyślność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. rel. kontemplacja o Bogu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od tego czasu Magdalena świat opuściła, udając się na pokutę za grzechy swoje i na bogomyślność.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕt͡ɕ, AS: bogõmyśl̦ność

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bogomyślny

 przysł. bogomyślnie

Wiktionary


bogoniowice

Bogoniowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice.

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogoniowice, po jej zniesieniu w gromadzie Ciężkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Wikipedia


bogoojczyźnianość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bogoojczyźniane

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Myślę, że klikowość i prywata, zaściankowość i klerykalizm, tromtadracja i „bogoojczyźnianość" jednych i drugich nie były jedynymi rozczarowaniami, jakie zraziły go do politycznej działalności.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bogoojczyźniany

 przysł. bogoojczyźnianie

Wiktionary


bogoojczyźniany

ironicznie: nacechowany obrzędowym, zewnętrznym patriotyzmem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) w patetyczny sposób odwołujący się do haseł patriotycznych i religijnych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niestety, ogół emigrantów, wielce czuły na bogoojczyźniany frazes i radykalną retorykę, dawał się w ten sposób dzielić, skłócać i prowadzać na manowce (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡɔːjt͡ʃɨʑˈɲãnɨ, AS: bog•oi ̯čyźńãny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogoojczyźnianość ż.

Wiktionary


bogoria

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. polski herb szlachecki;
4. szczyt w Górach Kruczych;
5. jezioro w Kenii


SJP.pl

Miejscowości w Polsce

  • Bogoria – miasto (1870–2023 wieś) w woj. świętokrzyskim, w pow. staszowskim, w gminie Bogoria
    • Bogoria – gmina w woj. świętokrzyskim, w pow. staszowskim.
    • Bogoria – nieczynna wąskotorowa stacja kolejowa w Bogorii.

    Wikipedia


bogorianin

mieszkaniec Bogorii (miasta w Polsce)


SJP.pl


bogorianka

mieszkanka Bogorii (miasta w Polsce)


SJP.pl


bogorodsk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Nogińsk (nazwa oficjalna do 1930 roku);

Wiktionary

Bogorodsk (ros. Богоро́дск) – miasto w Rosji, w obwodzie niżnonowogrozskim. W 2010 roku liczyło 35 499 mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bogorodski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. Nogińsk; war. Bogorodzk

Wiktionary


bogorodzk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. Nogińsk (polska nazwa stosowana do 1930 roku)

Wiktionary

Nogińsk (ros. Ногинск) – miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad Klaźmą (dopływ Oki). Około 103,9 tys. mieszkańców (2020).

Prawa miejskie od 1781 roku, poprzednie nazwy: Rogoża (do 1506), Stary Rogoski Jam (1506–1781), Bogorodsk (1781–1930). Obecna nazwa miasta upamiętnia rewolucjonistę Wiktora Nogina (1878–1924). W latach 1781–1929 Bogorodsk (w źródłach polskich także Bogorodzk) był stolicą powiatu (ujezdu) bogorodskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bogorodzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Bogorodsk

Wiktionary


bogorodzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Bogorodzkiem, dotyczący Bogorodzka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogorodzk mrz.

Wiktionary


bogoryja

Bogoryja lub Bogoria (niem. Buckelwasser) – potok górski w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim w Sudetach Wschodnich w Masywie Śnieżnika.

Górski potok, prawy dopływ Wilczki należący do dorzecza Odry i zlewiska Morza Bałtyckiego. Potok na całej długości położony jest w Śnieżnickim Parku Krajobrazowym. Wypływa na północnym zboczu Żmijowca na wysokości około 1100 m n.p.m. w postaci dwóch drobnych cieków, które niżej na wysokości 900 m n.p.m. łączą się w jeden potok. Źródła położone są w lesie świerkowym na granicy górnego regla. W górnym biegu, potok spływa stromą, głęboko wciętą doliną porośniętą lasem świerkowym, oddzielającą Jaworową Kopę od Smrekowca, płynie w kierunku Międzgórza do ujścia, gdzie na wysokość 580 m n.p.m. w miejscu zwanym Jamą zbiega się z rzeką Wilczką. Zasadniczy kierunek biegu Bogoryji jest zachodni, w dolnym biegu potoku położona jest miejscowość Międzgórze. Jest to potok górski zbierający wody z północnych zboczy Żmijowca i Smrekowca oraz z południowego zbocza Jaworowej Kopy. Potok na całej długości jest nieuregulowany o bardzo wartkim prądzie wody. Potok charakteryzuje się niewyrównanym spadkiem i zmiennymi wodostanami, średni spad wynosi 105 promili.

Wikipedia


bogoryjski

związany z Bogorią


SJP.pl


bogota

stolica Kolumbii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto, stolica Kolumbii;

 (1.2) geogr. szczyt górski w Górach Tokajsko-Slańskich we wschodniej Słowacji;

Wiktionary

Bogota (hiszp. Bogotá; poprzednia nazwa oficjalna Santa Fe de Bogotá) – miasto w Ameryce Południowej, stolica Kolumbii. Stanowi od 1995 Dystrykt Stołeczny Bogoty (Distrito Capital), a jest także stolicą departamentu Cundinamarca. W 2018 roku miasto liczyło ponad 7,3 mln mieszkańców. Jest to trzecie pod względem wielkości (po São Paulo i Limie) miasto w Ameryce Południowej.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje miejscowość|D=Bogoty|Ms=Bogocie.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) miasto

 (1.2) szczyt

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) Kolumbia

 (1.2) Góry Tokajsko-Slańskie

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. bogotanin m., bogocianin m., bogotanka ż., bogocianka ż.

 przym. bogotański, bogociański

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|hiszp|Bogotá.

 (1.2) etym|słowacki|Bogota.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Bogota

* arabski: (1.1) بوغوتا ż.

* asturyjski: (1.1) Bogotá ż.

* baskijski: (1.1) Bogota

* białoruski: (1.1) Багата ż.

* czeski: (1.1) Bogotá ż.

* esperanto: (1.1) Bogoto

* hiszpański: (1.1) Bogotá ż.

* islandzki: (1.1) Bógóta

* litewski: (1.1) Bogota ż.

* łotewski: (1.1) Bogota ż.

* macedoński: (1.1) Богота ż.

* niemiecki: (1.1) Bogotá n.

* nowogrecki: (1.1) Μπογκοτά ż.

* rosyjski: (1.1) Богота ż.

* słowacki: (1.1) Bogota ż.

* szwedzki: (1.1) Bogotá n.

* ukraiński: (1.1) Богота ż.

* włoski: (1.1) Bogotà ż.

źródła.

== Bogota (język angielski.) ==

thumb|Bogota (1.1)

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Bogota.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Bogota (miasto)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡɔta, AS: bogota

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bogotanin m., bogocianin m., bogotanka ż., bogocianka ż.

 przym. bogotański, bogociański

Wiktionary


bogotanin

mieszkaniec Bogoty (stolicy Kolumbii); bogocianin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bogoty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡɔˈtãɲĩn, AS: bogotãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogota ż.

:: fż. bogotanka ż.

 przym. bogotański

Wiktionary


bogotanka

mieszkanka Bogoty (stolicy Kolumbii); bogocianka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bogoty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡɔˈtãnka, AS: bogotãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogota ż.

:: fm. bogotanin mos.

 przym. bogotański

Wiktionary


bogotański

przymiotnik od: Bogota (stolica Kolumbii); bogociański


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z miastem Bogota, dotyczący Bogoty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡɔˈtãj̃sʲci, AS: bogotãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogota ż., bogotanin m., bogocianin m., bogotanka ż., bogocianka ż.

 przym. bogociański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bogociański

Wiktionary


bogożerca

potocznie: osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co jest związane z Bogiem lub bogami


SJP.pl


bogracz

węgierska zupa gulaszowa


SJP.pl

Bogracz (węg. bogrács) – w kuchni węgierskiej rodzaj kociołka służącego do przyrządzania potraw nad ogniskiem. Mianem tym często określa się też gotowaną w nim zupę gulaszową.

Wikipedia


boguchwalanin

mieszkaniec Boguchwały (miasta w Polsce)


SJP.pl


boguchwalanka

mieszkanka Boguchwały (miasta w Polsce)


SJP.pl


boguchwaliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Boguchwały lub z nią związany


SJP.pl


boguchwalski

przymiotnik od: Boguchwała


SJP.pl


boguchwał

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Boguchwała

Wiktionary

Boguchwał, Bogchwał, Bochwał, Boguchał, Bogufał, Bogofał, Bogfał, Bofał – staropolskie imię męskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwał ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tego, który sławi szczęście", późn. "tego, który sławi Boga". Zob. też Chwalibog, Chwaliboż, Falibog, Faliboż.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Żona Boguchwała łapała pijawki i sprzedawała je aptekarzowi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Boguś m.

:: fż. Boguchwała ż.

 przym. Boguchwałowy

Wiktionary


boguchwała

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

 (1.2) geogr. miasto w Polsce;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Boguchwał

Wiktionary

Boguchwała (do 1728 Piotraszówka) – miasto w Polsce, w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, siedziba gm. Boguchwała, na Podgórzu Rzeszowskim, nad Wisłokiem, graniczące z Rzeszowem przy trasie europejskiej E371.

Miasto jest siedzibą parafii pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa, należącej do dekanatu Boguchwała w diecezji rzeszowskiej, a także Zakładów Porcelany Elektrotechnicznej ZAPEL, największego z trzech w kraju i liczącego się w skali światowej producenta izolatorów porcelanowych i kompozytowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Każdego ranka o świtaniu Boguchwała wychodziła boso na łąkę.

 (1.2) Dopiero w Boguchwale zegarmistrz naprawił Jackową kukułkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡuxˈfawa, AS: boguχfau̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Bogusia ż.

:: fm. Boguchwał m.

 przym. Boguchwałowy

Wiktionary


boguchwałostwo

Boguchwał z małżonką; Boguchwałowie


SJP.pl


boguchwałowice

Boguchwałowice (ros. Богухваловицы, nazwa wsi obowiązującą w czasach zaboru rosyjskiego) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Mierzęcice, nad zbiornikiem Przeczyce (nazywanym czasami Zalewem Przeczycko-Siewierskim) - mimo że duża większość obszaru zalewu mieści się właśnie tutaj. Oddalona od Katowic o około 35 km.

Wikipedia


boguchwałowie

imię męskie


SJP.pl


boguchwałowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Boguchwała lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Boguchwała

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dopiero w Cieszynie zegarmistrz naprawił Boguchwałową kukułkę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguchwał mos., Boguchwała ż.

Wiktionary


bogucice

Bogucice (niem. Bogutschütz) – część oraz dzielnica Katowic, położona w północnej części miasta, na Wzgórzach Chorzowskich, granicząca z Dąbrówką Małą, Szopienicami-Burowcem, Zawodziem, Śródmieściem, Koszutką, Wełnowcem-Józefowcem i miastem Siemianowice Śląskie. Jest jedną z najmniejszych dzielnic miasta i pełni ona funkcje głównie mieszkaniowe oraz związane z działalnością kulturalną, prowadzoną w położonej tutaj Strefie Kultury, w której siedzibę ma Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia oraz Muzeum Śląskie.

Wikipedia


bogucin

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 8, w tym 7 podstawowych
  • Bogucin – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. górowskim, w gminie Niechlów
  • Bogucin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Fabianki
  • Bogucin – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, w gminie Garbów
  • Bogucin – część wsi Wilczyska w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Wola Mysłowska
  • Bogucin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Opinogóra Górna
  • Bogucin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. kozienickim, w gminie Garbatka-Letnisko
  • Bogucin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Raciąż
  • Bogucin – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Swarzędz

Wikipedia


bogucino

Bogucino – wieś w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Kołobrzeg.Według danych z 30 czerwca 2009 wieś miała 210 stałych mieszkańców.

Przy zachodniej części wsi płynie struga Nieciecza.

Wikipedia


bogucki

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Bogucki (1904–1978) – aktor
  • Antoni Bogucki (1880–1956) – prawnik, senator
  • Arkadiusz Bogucki (ur. 1979) – prezydent Skarżyska-Kamiennej
  • Dariusz Bogucki (1927–2002) – żeglarz
  • Jacek Bogucki (ur. 1959) – polityk, inżynier
  • Józef Symeon Bogucki (1816–1855) – powieściopisarz
  • Karol Bogucki (1868–1941) – ksiądz
  • Kasper Bogucki (????) – pułkownik
  • Marek Bogucki (ur. 1968) – aktor
  • Michał Konstanty Bogucki (1860–1935) – filolog
  • Mieczysław Adam Bogucki (1884–1965) – biolog
  • Roman Bogucki (1904–1943) – oficer GL
  • Ryszard Bogucki (ur. 1969) – biznesmen, zabójca
  • Tadeusz Bogucki (1921–1986) – aktor
  • Teofil Bogucki (1908–1987) – duchowny
  • Wacław Bogucki (1884–1937) – komunista
  • Wincenty Bogucki (1871–1929) – lekarz
  • Władysław Bogucki (1910–1992) – inżynier, rektor
  • Zbigniew Bogucki (ur. 1956) – koszykarz
  • Zbigniew Bogucki (ur. 1980) – polityk, prawnik

Wikipedia


bogudar

dawne imię męskie


SJP.pl

Bogodar, Bogudar – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.

Wikipedia


bogufalec

Boguchwał, Bogchwał, Bochwał, Boguchał, Bogufał, Bogofał, Bogfał, Bofał – staropolskie imię męskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwał ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tego, który sławi szczęście", późn. "tego, który sławi Boga". Zob. też Chwalibog, Chwaliboż, Falibog, Faliboż.

Wikipedia


bogufał

Boguchwał, Bogchwał, Bochwał, Boguchał, Bogufał, Bogofał, Bogfał, Bofał – staropolskie imię męskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwał ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tego, który sławi szczęście", późn. "tego, który sławi Boga". Zob. też Chwalibog, Chwaliboż, Falibog, Faliboż.

Wikipedia


bogumiliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogumiły lub z nią związany


SJP.pl


bogumin

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Czechach położone u ujścia Olzy do Odry;

Wiktionary

Bogumin (cz. Bohumín, niem. Oderberg) – miasto na Śląsku Cieszyńskim w Czechach, w kraju morawsko-śląskim przy granicy z Polską. Położone jest przy ujściu Olzy do Odry, w Kotlinie Ostrawskiej.

Obecny organizm miejski jest wynikiem połączenia mającego swe korzenie w XIV wieku Bogumina (obecnie Stary Bogumin) z wyrosłym w XIX wieku wokół stacji kolejowej przemysłowym Nowym Boguminem oraz kilku okolicznych gmin, po raz pierwszy w 1949 roku.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bogumiński

Wiktionary


bogumiński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Boguminem, dotyczący Bogumina

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogumin mrz.

Wiktionary


bogumir

dawne imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.

Wiktionary

Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł, Bogmieł, Bogumieł – staropolskie imię męskie. Wywodzi się ze złożenia członów: Bog- („Bóg”, ale pierwotnie w znaczeniu „los, dola, szczęście”) oraz -mił („miły”). Oznacza więc: „miły Bogu” (lecz uprzednio mogło znaczyć „ten, któremu los sprzyja”). Imiona słowiańskie ze składnikami Bog- (np. Bogumił czy Bogusław) mogą być także słowiańskim naśladownictwem irańskich imion używanych w czasach od VI do IV wieku p.n.e., takich jak Bagafarna („mający sławę od Boga”).

Wikipedia


bogumił

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Bogumiła

Wiktionary

Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł, Bogmieł, Bogumieł – staropolskie imię męskie. Wywodzi się ze złożenia członów: Bog- („Bóg”, ale pierwotnie w znaczeniu „los, dola, szczęście”) oraz -mił („miły”). Oznacza więc: „miły Bogu” (lecz uprzednio mogło znaczyć „ten, któremu los sprzyja”). Imiona słowiańskie ze składnikami Bog- (np. Bogumił czy Bogusław) mogą być także słowiańskim naśladownictwem irańskich imion używanych w czasach od VI do IV wieku p.n.e., takich jak Bagafarna („mający sławę od Boga”).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bogumił wrócił z Kalińca rozpromieniony i rozmowny jak nigdy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡũmʲiw, AS: bogũmʹiu̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogumiła ż., Bogumiłostwo n.

:: zdrobn. Boguś m.

Wiktionary


bogumiła

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Bogumił

Wiktionary

Bogumiła, Bogmiła – staropolskie imię żeńskie złożone z członów Bog- („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”) i -miła („miła”). Znaczenie imienia „miła Bogu”, lecz pierwotnie mogło ono oznaczać „ta, której los sprzyja”. Odpowiedniki męskie to Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł i Bogmieł. W źródłach poświadczone od XIII wieku. Występuje w „Sielankach” J. B. Zimorowicza i w wierszach Andrzeja Morsztyna.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡũˈmʲiwa, AS: bogũmʹiu̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Bogumił m.

Wiktionary


bogumiłostwo

Bogumił z małżonką; Bogumiłowie


SJP.pl


bogumiłowice

Nazwy w Polsce
  • Bogumiłowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. pajęczańskim, w gminie Sulmierzyce
  • Bogumiłowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Wierzchosławice
  • Bogumiłowice – gromada w powiecie pajęczańskim
  • Bogumiłowice – gromada w powiecie tarnowskim
  • Bogumiłowice – stacja kolejowa w Bogumiłowicach, w województwie małopolskim

Wikipedia


bogumiłowie

imię męskie


SJP.pl


bogumiłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogumiła lub z nim związany


SJP.pl


bogunia

zdrobnienie od: Bogumiła, Bogusława (imiona żeńskie); Bogusia


SJP.pl


bogunice

Bogunice (niem. Bogunitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Lyski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Wikipedia


boguniewo

Boguniewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Rogoźno.

Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Wikipedia


bogurad

imię męskie


SJP.pl

Bogurad, Bogured – staropolskie imię męskie złożone z członów Bog- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -rad ("być zadowolonym, chętnym, cieszyć się"). Mogło zatem oznaczać "ten, który jest pozytywnie nastawiony do Boga" albo "ten, który cieszy się szczęściem".

Bogurad imieniny obchodzi 24 lutego, 28 lutego, 28 maja.

Podobne imiona: Bogdał, Bogdaj, Bogdasz, Bogudar, Boguchwał, Bogumił, Bogumysław, Bogusąd, Bogusław, Bogwiedz.

Wikipedia


bogurada

imię żeńskie


SJP.pl


boguradostwo

Bogurad z małżonką; Boguradowie


SJP.pl


boguradowie

imię męskie


SJP.pl


boguradowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogurada lub z nim związany


SJP.pl


boguradziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogurady lub z nią związany


SJP.pl


bogurodzica

1. tytuł Marii z Nazaretu; Matka Boska;
2. najstarsza polska pieśń religijna, w średniowieczu pełniąca funkcję hymnu państwowego Polski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. rel. peryfr. Maria z Nazaretu;

 (1.2) liter. tytuł najstarszej polskiej pieśni kościelnej;

Wiktionary

  • Bogurodzica – Matka Boża, polski archaiczny tytuł Marii z Nazaretu, matki Jezusa, nadal stosowany w prawosławiu
  • Bogurodzica – średniowieczna, najstarsza polska pieśń religijna i najstarszy polski tekst poetycki
  • Bogurodzica – polski film fabularny z 1939 roku w reżyserii Jana Fethkego
  • Bogurodzica – obraz Józefa Brandta

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chcąc oddać cześć Bogurodzicy, cenobici zaśpiewali wspaniały akatyst.

 (1.2) Autor chrześcijańskiej „Bogurodzicy” jest nieznany.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogarodzica ż., Bogarodzicielka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Bogarodzica, Bogarodzicielka, Boża Rodzicielka, Maryja, Matka Boska, Matka Boża

Wiktionary


bogurzyn

Bogurzyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wiśniewo.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Doroty należącej do dekanatu mławskiego zachodniego.

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogurzyn, po jej zniesieniu w gromadzie Kowalewko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


bogurzynek

Bogurzynek – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wiśniewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 wieś liczyła 332 mieszkańców. Sołtysem wsi od 2019 jest Katarzyna Szklarska.

Wikipedia


bogus

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Bogdan

 (1.2) zdrobn. od: Bogumił

 (1.3) zdrobn. od: Bogumir

 (1.4) zdrobn. od: Bogusław

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

:: rzecz. Bogdan mos., Bodek mos., Bodzio mos., Bogdanek mos., Bogdana ż., Bogna ż., Bogdanostwo lm m., Bogdanowa ż., Bogdaniuk mos./ż.

 (1.2)

:: rzecz. Bogumił mos., Bogumiła ż., Bogumiłostwo n.

 (1.4)

:: rzecz. Bogusław mos., Bogusławowa ż., Bogusławówna ż., Bogusławostwo lm m., Bogusława ż., Bogusiowa ż., Bogusiówna ż., Bogusz mos./ż., Bohusz mos./ż., Boguta mos./ż., Sław mos., Sławek mos.

:: przym. Bogusławowy, Bogusiowy

Wiktionary


bogusąd

dawne imię męskie


SJP.pl

Bogusąd – staropolskie imię męskie, złożone z członów Bogu- ("Bóg", "Boga", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -sąd ("sądzić"). Być może znaczyło pierwotnie "ten, któremu sądzone jest szczęście".

Bogusąd imieniny obchodzi 13 stycznia.

Wikipedia


bogusia

zdrobnienie od: Bogumiła, Bogusława (imiona żeńskie); Bogunia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. Bogusława

 (1.2) zdrobn. Bogumiła

 (1.3) zdrobn. Bogna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguchwała ż.

Wiktionary


bogusiewicz

nazwisko


SJP.pl


bogusiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusi lub z nią związany


SJP.pl


bogusiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusia lub z nim związany


SJP.pl


boguśka

zdrobnienie od: Bogumiła


SJP.pl


boguski

nazwisko


SJP.pl

Boguski, Boguska – polskie nazwisko które w Polsce nosi około tysiąca osób.

Osoby noszące to nazwisko:

  • Dariusz Boguski (ur. 31 maja 1958 w Białymstoku) – polski polityk i przedsiębiorca, poseł na Sejm I kadencji.
  • Jan Boguski (ur. 1966) - pisarz regionalista, działacz społeczny.
  • Józef Boguski (ur. 1853, zm. 1933) – polski chemik, profesor Politechniki Warszawskiej.
  • Rafał Boguski (ur. 9 czerwca 1984 w Ostrołęce) – piłkarz grający na pozycji napastnika lub pomocnika.

Wikipedia


bogusz

1. imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl

  • Bogusz – alternatywna forma imienia Bogusław
  • Bogusz – nazwisko pochodzące od imienia Bogusz
  • Bogusz Bilewski – polski aktor
  • Bogusz − polski herb szlachecki

Wikipedia


boguszewicz

nazwisko


SJP.pl


boguszewiec

Boguszewiec – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


boguszewo

W Polsce
  • Boguszewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. grudziądzkim, w gminie Gruta
  • Boguszewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. monieckim, w gminie Mońki
  • Boguszewo – kolonia w woj. podlaskim, w pow. monieckim, w gminie Trzcianne
  • Boguszewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Miłomłyn

Wikipedia


boguszewski

nazwisko


SJP.pl

Boguszewski (forma żeńska: Boguszewska; liczba mnoga: Boguszewscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 3377 osoby.

Wikipedia


boguszki

2 miejscowości w Polsce:

  • Boguszki – wieś w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Wizna
  • Boguszki – wieś w woj. podlaskim, w pow. monieckim, w gminie Trzcianne

Wikipedia


boguszków

Boguszków – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.

Wieś szlachecka Boguszkowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Rozniszewie.

Wikipedia


boguszostwo

Bogusz z małżonką; Boguszowie


SJP.pl


boguszów

1. dzielnica miasta Boguszów-Gorce;
2. miasto na Dolnym Śląsku w latach 1499-1973


SJP.pl

Polska

  • Boguszów – do 1973 roku samodzielne miasto w województwie wrocławskim, obecnie dzielnica miasta Boguszów-Gorce (województwo dolnośląskie)

Czechy

  • Bohušov – wieś na Śląsku Cieszyńskim, w kraju morawsko-śląskim

Wikipedia


boguszów-gorce

miasto w Polsce


SJP.pl

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Boguszów-Gorce (Boguszów: niem. Gottesberg; Gorce: niem. Rothenbach) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 14 349 mieszkańców (299. miejsce w kraju). Od 2013 r. jest to największe miasto powiatu wałbrzyskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Boguszów-Gorce jest połączony koleją z trzema miastami: Wałbrzychem, Marciszowem i Mieroszowem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡuʃuv‿ˈɡɔrt͡sɛ, AS: bogušuv‿gorce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boguszowianin mos., boguszowianka ż.

 przym. boguszowski

Wiktionary


boguszowianin

mieszkaniec Boguszowa-Gorców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Boguszowa-Gorców

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡuʃɔˈvʲjä̃ɲĩn, AS: bogušovʹi ̯ä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguszów-Gorce mrz.

:: fż. boguszowianka ż.

 przym. boguszowski

Wiktionary


boguszowianka

mieszkanka Boguszowa-Gorców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Boguszowa-Gorców

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡuʃɔˈvʲjãnka, AS: bogušovʹi ̯ãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguszów-Gorce mrz.

:: fm. boguszowianin mos.

 przym. boguszowski

Wiktionary


boguszowice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa części kilku polskich miast i przysiółka;

 (1.2) hist. geogr. historyczna polska wieś włączona w 1973 do Cieszyna;

 (1.3) hist. geogr. historyczne polskie miasto przyłączone w 1975 do Rybnika;

Wiktionary

W Polsce
  • Boguszowice – część miasta Cieszyna
  • Boguszowice – część miasta Rybnika
  • Boguszowice – przysiółek wsi Suszyna w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Radków
  • Boguszowice – gromada
  • Boguszowice – dawna gmina
Zobacz też
  • Boguszowice Osiedle
  • Boguszowice Stare
  • Bohušovice nad Ohří

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zbigniew poznał Hanię na zabawie w Boguszowicach.

 (1.2) Urodziłam się w Boguszowicach w roku 1905.

 (1.3) Boguszowicom nadano prawa miejskie i status odrębnego miasta.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boguszowiczanin m., boguszowiczanka ż.

 przym. boguszowicki

Wiktionary


boguszowicki

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Boguszowic, związany z Boguszowicami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do połowy września zespoły mogą zgłaszać chęć udziału w Boguszowickich Dniach Młodych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguszowice lm nm., boguszowiczanin m., boguszowiczanka ż.

Wiktionary


boguszowiczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Boguszowic

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Boguszowiczanie cieszą się nowymi chodnikami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguszowice lm nm.

:: fż. boguszowiczanka ż.

 przym. boguszowicki

Wiktionary


boguszowiczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Boguszowic

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na babski comber podwiezie boguszowiczanki specjalny autobus.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguszowice lm nm.

:: fm. boguszowiczanin m.

 przym. boguszowicki

Wiktionary


boguszowie

1. imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl


boguszowski

przymiotnik od: Boguszów; Boguszów-Gorce


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Boguszowem-Gorcami, dotyczący Boguszowa-Gorców

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡuˈʃɔfsʲci, AS: bogušofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boguszów-Gorce mrz., boguszowianin mos., boguszowianka ż.

Wiktionary


boguszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusza lub z nim związany


SJP.pl


boguszyce

W Polsce
  • Boguszyce – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. oleśnickim, w gminie Oleśnica
  • Boguszyce – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Borów
  • Boguszyce – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Piątek
  • Boguszyce – wieś w woj. łódzkim, w pow. rawskim, w gminie Rawa Mazowiecka
  • Boguszyce – wieś w woj. opolskim, w pow. opolskim, w gminie Prószków
  • Boguszyce – wieś w woj. podlaskim, w pow. łomżyńskim, w gminie Łomża
  • Boguszyce – osada w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Dębnica Kaszubska
  • Boguszyce – wieś w woj. śląskim, w pow. gliwickim, w gminie Toszek
  • Boguszyce – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Wierzbinek
  • Boguszyce – kolonia w woj. zachodniopomorskim, w pow. choszczeńskim, w gminie Krzęcin
  • Boguszyce – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Nowogard
  • Boguszyce – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Dolice

Wikipedia


boguszyn

W Polsce
  • Boguszyn – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Kłodzko
  • Boguszyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. leszczyńskim, w gminie Włoszakowice
  • Boguszyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. średzkim, w gminie Nowe Miasto nad Wartą
  • Boguszyn – część wsi Dębołęka w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Wałcz
  • Boguszyn – gromada

Wikipedia


boguszynek

Boguszynek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Nowe Miasto nad Wartą. Wieś o rozrzuconej zabudowie. Została założona w XVIII wieku przez Olędrów. Położona na Wysoczyźnie Kaliskiej, około 7,5 km od Nowego Miasta.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wikipedia


boguszyniec

W Polsce
  • Boguszyniec – wieś w woj. lubuskim, w pow. gorzowskim, w gminie Witnica
  • Boguszyniec – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Grzegorzew
  • Boguszyniec – gromada

Wikipedia


bogusław

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: Bogusława

Wiktionary

Bogusław, Bogosław, Bohusław, Bogsław – staropolskie imię męskie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wuj Bogusław nie dbał o pamiątkowy miecz i teraz ta rodzinna pamiątka jest cała w rdzy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈɡuswaf, AS: bogusu̯af

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogusławowa ż., Bogusławówna ż., Bogusławostwo lm m., Bogusiowa ż., Bogusiówna ż., Bogusz m., Bohusz, Boguta

:: zdrobn. Boguś, Sław, Sławek

:: fż. Bogusława ż.

 przym. Bogusławowy, Bogusiowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Boguś

Wiktionary


bogusława

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Bogusław

Wiktionary

Bogusława – żeński odpowiednik imienia Bogusław znany od 1265 roku. Używane były m.in. zdrobnienia Bogusza, Boguszka i Boguchna. W polskim imiennictwie imię to żywe jest do dziś, ze zdrobnieniami: Bogusia czy Boguśka.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔɡuˈswava, AS: bogusu̯ava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bogusław m.

Wiktionary


bogusławice

W Polsce
  • Bogusławice – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Oleśnica
  • Bogusławice – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Siechnice
  • Bogusławice – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Kowal
  • Bogusławice – wieś w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz
  • Bogusławice – osada w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz
  • Bogusławice – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Płońsk
  • Bogusławice – wieś w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Skaryszew
  • Bogusławice – wieś w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kruszyna
  • Bogusławice – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Sadowie
  • Bogusławice – nieistniejąca wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Pawłów
  • Bogusławice – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Mycielin
  • Bogusławice – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Babiak
  • Bogusławice – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Gołuchów

Wikipedia


bogusławiec

Bogusławiec – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Kołobrzeg, przy drodze wojewódzkiej nr 102.

Według danych z 2011 roku wieś była zamieszkiwana przez 120 osób.

W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogusławiec, po jej zniesieniu w gromadzie Sarbia.

Wikipedia


bogusławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusławy lub z nią związany


SJP.pl


bogusławostwo

Bogusław z małżonką; Bogusławowie


SJP.pl


bogusławowie

imię męskie


SJP.pl


bogusławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusława lub z nim związany


SJP.pl


bogusławski

nazwisko polskie, m.in. Stanisław Bogusławski (1804-1870), komediopisarz


SJP.pl

Bogusławski (Bogusławska):

  • Aleksander Bogusławski ps. literacki „Jan Młot” (1887–1963) – polski działacz
  • Andrzej Prus-Bogusławski (Andrzej Bogusławski, 1919–2006) – polski oficer
  • Andrzej Stanisław Bogusławski (ur. 1931) – polski językoznawca i filozof języka
  • Aniela Marianna Bogusławska (1801–1854) – warszawska aktorka
  • Aniela Bogusławska (1874–1931) – właśc. Alina Dąbrowska, warszawska aktorka, poetka i dramatopisarka
  • Antoni Jan Bogusławski (1889–1956) – podpułkownik dyplomowany, polski poeta
  • Arkadiusz Bogusławski (ur. 1965) – specjalista ds. ochrony zabytków
  • Edward Romuald Bogusławski (1848–1917) – historyk słowiańszczyzny, publicysta
  • Edward Wojciech Bogusławski (1823–1902) – powieściopisarz
  • Edward Bogusławski (1940–2003) – polski kompozytor i pedagog
  • Franciszek Kwiryn Herman, ps. „Bogusławski”, „Nowak” (1904–1952)
  • Jan Bogusławski (1910–1982) – polski architekt
  • Ludwik Bogusławski (1773–1840) – generał polski
  • Marcin Bogusławski (ur. 1980) – polski artysta, malarz, rysownik, grafik, malarz ścienny
  • Michał Bogusławski (ur. 1952) – polski żeglarz i podróżnik
  • Rafał Marian Bogusławski (ur. 1967) – polski projektant grafiki użytkowej
  • Stanisław Bogusławski, h. Świnka (1804–1870) – polski aktor i komediopisarz
  • Teresa Bogusławska (1929–1945) – polska poetka
  • Tomasz Bogusławski (ur. 1958) – polski grafik
  • Walerian Tadeusz Bogusławski – (ur. 1895, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego
  • Wilhelm Bogusławski (1825–1901) – polski prawnik, historyk, przyjaciel narodu łużyckiego
  • Władysław Bogusławski, h. Świnka (1839–1909) – polski krytyk literacki
  • Włodzimierz Bogusławski (ur. 1947) – polski polityk, samorządowiec
  • Wojciech Romuald Bogusławski, herbu Świnka (1757–1829) – polski aktor, reżyser, ojciec teatru polskiego

Wikipedia


boguta

  • Boguta – zdrobnienie imienia Bogusław
  • Boguta (XII w.) – możny morawski
  • Boguta – dawny zaścianek na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Hermanowicze.

Wikipedia


bogutowski

Boguty-Pianki (wieś w Polsce)


SJP.pl


boguty-pianki

wieś w Polsce


SJP.pl

Boguty-Pianki – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Boguty-Pianki. Obok przepływa rzeczka Pukawka, dopływ Bugu.

W skład sołectwa Boguty-Pianki wchodzi także wieś Boguty Leśne.

Wikipedia


boguwola

ptak wróblowaty, owadożerny, charakteryzujący się barwnym upierzeniem, żyjący w lasach podzwrotnikowych półkuli wschodniej; wilga


SJP.pl

Boguwola, Bohuwola – staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Bogu- („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”) i -wola („wola”). Imię to mogło więc powierzać córkę w opiekę dobremu losowi.

Boguwola imieniny obchodzi 28 stycznia i 8 grudnia.

Wikipedia


boh

rzeka na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na Ukrainie mająca źródła na Podolu, uchodząca do Morza Czarnego;

Wiktionary

Boh (ukr. Південний Буг, Piwdennyj Buh, czyli Południowy Bug) – rzeka na Ukrainie.

Źródła Bohu znajdują się w środkowej części Podola. Początkowo płynie w kierunku południowo-wschodnim poprzez płaską zabagnioną dolinę, później przez Wyżynę Wołyńsko-Podolską krętym jarem o stromych brzegach (o wysokości do ok. 90 m) i licznych porohach. Rzeka w swym dolnym biegu przecina Nizinę Czarnomorską i uchodzi przez liman Dniepru i Bohu do Morza Czarnego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔx, AS: boχ

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bohowy

Wiktionary


bohater

1. ktoś odznaczający się niezwykłymi czynami
2. główna postać w filmie, powieści itp.
3. człowiek skupiający na sobie uwagę
4. heros


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek, który wykazał się męstwem, odwagą, poświęceniem itp.

 (1.2) liter. teatr. film. główna postać utworu

 (1.3) osoba budząca chwilowe zainteresowanie, chwilowo skupiająca na sobie uwagę otoczenia

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Inna nadzieja demokratów to John Kerry, senator z Massachusetts, bohater wojny w Wietnamie, gdzie został kilkakrotnie ranny.

 (1.2) Jak pamiętamy, główny bohater „Potopu” pan Andrzej Kmicic był najważniejszym bacą na Żmudzi, stąd słynna jego baranica, którą okrywał się, pędząc z Oleńką w rozpędzonych saniach z Wodoktów do Wołmontowicz.

 (1.3) To bohater krytycznych artykułów o wykorzystywaniu anteny publicznej telewizji do realizowania partyjnych interesów żony.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈxatɛr, AS: boχater

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohaterstwo n., bohaterskość ż., bohaterszczyzna ż.

:: fż. bohaterka ż.

 przym. bohaterski

 przysł. bohatersko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) heros

 (1.3) aktor

Wiktionary


bohaterka

1. kobieta odznaczająca się wyjątkowym męstwem, odwagą;
2. główna postać w utworze literackim, filmie itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: bohater; kobieta odważna

 (1.2) forma żeńska od: bohater; postać utworu

 (1.3) forma żeńska od: bohater; główna postać wydarzenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pani Grażyna to prawdziwa bohaterka, uratowała dzieci sąsiadów z pożaru.

 (1.2) Diana jest drugoplanową bohaterką powieści.

 (1.3) Nie znasz jej? To przecież bohaterka tej głośnej afery korupcyjnej w naszym szpitalu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxaˈtɛrka, AS: boχaterka

Wiktionary

Powiązane:

 zob. bohater.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kobieta bohater

Wiktionary


bohaterski

bohater


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z bohaterstwem, właściwy bohaterowi

 (1.2) postępujący jak bohater

Wiktionary

Patrz:

bohater

Przykłady

 (1.2) Bohaterski chłopiec uratował matce życie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxaˈtɛrsʲci, AS: boχatersʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohaterstwo n., bohaterskość ż., bohater m., bohaterka ż., bohaterszczyzna ż.

 przysł. bohatersko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) heroiczny

Wiktionary


bohatersko

przysłówek

 (1.1) w sposób bohaterski

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Muszę przyznać, że zachowałeś się bohatersko, występując w obronie słabszego kolegi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohater mos., bohaterskość ż., bohaterstwo n.

 przym. bohaterski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dzielnie, heroicznie, mężnie, odważnie, po bohatersku

Wiktionary


bohaterskość

bohaterski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, kto jest bohaterski

Wiktionary

Patrz:

bohaterski

Przykłady

 (1.1) Powstańczą bohaterskość uczczono w wielu miejscach stolicy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohater mos., bohaterstwo n.

 przym. bohaterski

 przysł. bohatersko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) odwaga

Wiktionary


bohaterstwo

1. odwaga, dzielność
2. czyn dokonany przez bohatera
3. postawa właściwa bohaterowi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) czyn, zachowanie wymagające odwagi, męstwa; postawa właściwa bohaterowi

Wiktionary

Heroizm – zdolność dokonywania wielkich czynów przez bohaterów lub ludzi wyróżniających się wyjątkową świadomością swojej misji historycznej, często utożsamiany z męstwem.

Pojęcie heroizmu wprowadził do refleksji historiozoficznej Giambattista Vico. W wieku XIX związało się z historiozofiami i koncepcjami politycznymi prawicy oraz indywidualizmem, (Thomas Carlyle, Friedrich Nietzsche) – występował też jednak, chociaż rzadziej, w myśli lewicowej (Stanisław Brzozowski), a nawet komunistycznej (Antonio Gramsci, „heroizm proletariacki”).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za bohaterstwo podczas akcji gaszenia pożaru dostał medal.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxaˈtɛrstfɔ, AS: boχaterstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohater mos., bohaterka ż., bohaterskość ż., bohaterszczyzna ż.

 przym. bohaterski

 przysł. bohatersko, po bohatersku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) heroiczność, heroizm, męstwo, dzielność

Wiktionary


bohaterszczyzna

bohaterstwo pojmowane stereotypowo, szablonowo; niepotrzebna, fałszywie pojęta odwaga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) iron. źle pojęta odwaga, zbędne bohaterstwo, często niebezpieczne w skutkach

Wiktionary

Kozietulszczyzna (termin bliskoznaczny: bohaterszczyzna) – termin powstały od nazwiska Jana Leona Kozietulskiego (który 30 listopada 1808 roku dowodził w bitwie pod Somosierrą szarżą szwadronu polskich szwoleżerów), oznaczający niepotrzebną, jakoby właściwą Polakom, skłonność do brawury i osiągania mało znaczących zwycięstw kosztem ogromnych strat.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Oceny wahają się pomiędzy krytyką, że była to bezsensowna ofiara polskiej krwi i jak wiele innych powstań – erupcja romantycznej bohaterszczyzny bez szans na zwycięstwo, a apologią bohaterstwa powstańców i zrozumieniem, że po latach okupacji chęć wyzwolenia miasta była naturalna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxatɛrˈʃt͡ʃɨzna, AS: boχaterščyzna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohater mos., bohaterstwo n.

 przym. bohaterski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) brawura

Wiktionary


bohatyr

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. bohater

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohatyrstwo n.

:: fż. bohatyrka ż.

 przym. bohatyrski

Wiktionary


bohatyrka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. bohaterka

Wiktionary

Bohatyrka (ukr. Богатирка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie białocerkiewskim, w hromadzie Stawyszcze. W 2001 liczyła 388 mieszkańców, spośród których 384 wskazało jako ojczysty język ukraiński, a 4 rosyjski.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bohatyrstwo n.

:: fm. bohatyr mos.

 przym. bohatyrski

Wiktionary


bohatyrowicz

nazwisko


SJP.pl


bohatyrski

przymiotnik jakościowy i relacyjny

 (1.1) daw. bohaterski

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) A mógł wziąć koronę z rąk niegodnych, o co go na kolanach suplikowali, mógł w przyszłe wieki zasłynąć cnotą i bohatyrskim jeniuszem.

 (1.1) Zadzwoniły skrzydlate, cudne słowa. Rozgorzałe imaginacje już widziały zwycięstwo i serca poiły się dokonywaniem bohatyrskich czynów i chwałą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohatyrstwo n., bohatyr mos., bohatyrka ż.

Wiktionary


bohatyrstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. bohaterstwo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohatyr mos., bohatyrka ż.

 przym. bohatyrski

Wiktionary


bohdan

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w gminie Dobrzyniewo Duże;

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: Bohdana

Wiktionary

Bohdan – męskie imię pochodzenia słowiańskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jej brat ma na imię Bohdan i ćwiczy w naszym klubie sportowym.

 (2.1) Bożena przyszła na świat w Bohdanie na Białostocczyźnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohdanianin m., bohdanianka ż.

 przym. bohdański

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. bohdanianin m., bohdanianka ż.

 przym. bohdański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) Bohdan m.

* słowacki: (1.1) Bohdan m.

źródła.

== Bohdan (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

 (1.1) imię|czeski|m. Bogdan, Bohdan

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bohdana

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od Bohdan

Wiktionary

  • Bogdana – imię żeńskie
  • Bohdana – ukraińska samobieżna haubicoarmata

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy na pewno chcecie nazwać córkę Bohdana?

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== Bohdana (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|czeski|ż. Bogdana

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bohdanek

zdrobnienie od: Bohdan (imię męskie)


SJP.pl


bohdaniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bohdany lub z nią związany


SJP.pl


bohdanostwo

Bohdan z małżonką; Bohdanowie


SJP.pl


bohdanowicz

nazwisko


SJP.pl

Bohdanowicz – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej.

Wikipedia


bohdanowie

imię męskie


SJP.pl


bohdanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bohdana lub z nim związany


SJP.pl


bohdaszów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w rejonie zdołbunowskim obwodu rówieńskiego

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bohdaszowski

Wiktionary


bohdziewicz

nazwisko


SJP.pl


bohema

grupa artystów żyjąca według własnych zasad; cyganeria


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środowisko artystów prowadzących swobodny, ekscentryczny tryb życia;

Wiktionary

Cyganeria artystyczna, bohema (fr. bohème) – nazwa środowiska artystycznego, którego członkowie spędzają czas na wspólnych zabawach i tworzeniu, demonstrując pogardę dla konwenansów, norm społecznych i materializmu. Działalność cyganerii artystycznej wzbudzała kontrowersje ze względów obyczajowych i ze względu na awangardowe podejście do sztuki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podczas studiów przystąpił do miejscowej bohemy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈxɛ̃ma, AS: boχma

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohemistyka ż., bohemizowanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) cyganeria

Wiktionary


bohemia

łacińska nazwa Czech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) książk. zob. Czechy.

 (1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 371;

Wiktionary

  • Bohemia – jaskinia w Nowej Zelandii
  • Bohemia – jednostka osadnicza w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Suffolk
  • Bohemia – miejscowość w hrabstwie East Sussex (Anglia)
  • Bohemia – miejscowość w hrabstwie Wiltshire (Anglia)
  • Bohemia (ang. Bohemia Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Ontonagon
  • Bohemia (ang. Bohemia Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Knox
  • Bohemia (ang. Bohemia Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Saunders
  • Bohemia – planetoida o numerze katalogowym 371
  • Bohemia (Czechy) – łacińska nazwa krainy historycznej Czech

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Bohemia porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈxɛ̃mʲja, AS: boχmʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohemistyka ż., bohemista mos., bohemistka ż., bohemistyczność ż., bohemizm mrz.

 czas. bohemizować ndk., bohemizować się ndk.

 przym. bohemistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Czechy

Wiktionary


bohemista

specjalista w zakresie bohemistyki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w zakresie bohemistyki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxɛ̃ˈmʲista, AS: boχẽmʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohemistyka ż., bohemizm m., Bohemia ż.

:: fż. bohemistka ż.

 przym. bohemistyczny

Wiktionary


bohemistka

specjalistka w zakresie bohemistyki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) znawczyni języka, historii i kultury czeskiej

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxɛ̃ˈmʲistka, AS: boχẽmʹistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bohemia ż., bohemistyka ż., bohemizm mrz.

:: fm. bohemista mos.

 przym. bohemistyczny

Wiktionary


bohemistyczny

związany z bohemistyką, bohemistą (np. studia bohemistyczne, specjalizacja bohemistyczna)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bohemistyki, bohemistów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔxɛ̃mʲiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: boχẽmʹistyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bohemia ż., bohemistyka ż., bohemista m., bohemistka, bohemizm

Wiktionary


bohemistyka

nauka zajmująca się językiem, historią i kulturą czeską


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka o języku, literaturze, kulturze i historii czeskiej;

 (1.2) kierunek na uniwersytecie obejmujący studia w tej dziedzinie

Wiktionary

Bohemistyka – interdyscyplinarna nauka humanistyczna, poświęcona studiom nad literaturą, językiem, kulturą, sztuką, historią, cechami narodowymi, obyczajami i tradycjami Czechów. Zaczęła się rozwijać pod koniec XVIII wieku. Stanowi część slawistyki.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔxɛ̃ˈmʲistɨka, AS: boχẽmʹistyka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohema ż., bohemista m., bohemistka ż., bohemizm m., Bohemia ż., bohemistyczność ż.

 czas. bohemizować ndk., bohemizować się ndk.

 przym. bohemistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) filologia czeska

 (1.2) filologia czeska

Wiktionary


bohemizm

wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku czeskim albo z niego przejęte; czechizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka czeskiego;

Wiktionary

Czechizm, czeszyzm, bohemizm (od Bohemia – łacińskiej nazwy Czech) – element językowy zapożyczony z języka czeskiego i funkcjonujący stale w obrębie innego języka. Słowo „czechizm” może też oznaczać doraźne wprowadzenie elementów języka czeskiego do tekstu, np. w celach artystycznych lub stylizacyjnych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔˈxɛ̃mʲism̥, AS: boχmʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bohemia ż., bohemistyka ż., bohemista mos., bohemistka ż.

 przym. bohemistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) czechizm

Wiktionary


bohemizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) naśladowanie bohemy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohema ż.

 czas. bohemizować ndk.

Wiktionary


bohiń

jezioro na Białorusi


SJP.pl

  • Bohiń (jezioro)
  • Bohiń (miejscowość)
  • Bohiń – dawna gmina
  • Bohiń (powieść) – książka autorstwa Tadeusza Konwickiego

Wikipedia


boho

damska moda charakteryzująca się noszeniem luźnych, wielokolorowych ubrań na wzór hippisów i bohemy (cyganerii); boho-chic


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) styl w modzie damskiej, łączący style hippisów, bohemy, ulicznego, vintage i glamour

przymiotnik

 (2.1) dotyczący stylu boho (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Boho jest to styl artystycznej bohemy, kojarzony jest głównie z wygodą, latem oraz wakacyjnym luzem.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boho chick

Wiktionary


bohomaz

tandetny obraz, kicz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) źle namalowany obraz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) daw. kiepski malarz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ale namalowałeś bohomazy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈxɔ̃mas, AS: boχõmas

Wiktionary


bohomolec

nazwisko


SJP.pl


bohoniki

Bohoniki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka zamieszkiwana przez mniejszość tatarską, z nadania dóbr ziemskich przez króla Jana III Sobieskiego, potwierdzonego przywilejem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z 1766 r. We wsi znajduje się meczet oraz mizar – cmentarz muzułmański, objęte ochroną konserwatorską w postaci parku kulturowego, chroniącego nie tylko zabytki, ale także teren wokół nich.

Wikipedia


bohor

dawna nazwa ridboka zwyczajnego, gatunku antylopy


SJP.pl

Ridbok zwyczajny, dawniej także: bohor (Redunca redunca) – gatunek średniej wielkości antylopy, ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych.

Wikipedia


bohorodczański

Bohorodczany


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Bohorodczanami, dotyczący Bohorodczan

Wiktionary

Patrz:

Bohorodczany

Powiązane:

 rzecz. Bohorodczany nmos.

Wiktionary


bohorodczany

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. rejonowe osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim;

Wiktionary

Bohorodczany (ukr. Богородчани) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, siedziba rejonu bohorodczańskiego, do 1945 w Polsce, w województwie stanisławowskim, w powiecie stanisławowskim. 7008 mieszkańców (2024), dla porównania spis powszechny w 2001 zanotował ich 7464.

Do roku 1932 Bohorodczany były siedzibą powiatu bohorodczańskiego, a w latach 1941–1944 gminy Bohorodczany.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bohorodczanin mos., bohorodczanka ż.

 przym. bohorodczański

Wiktionary


bohorok

rodzaj wiatru w północno-wschodniej Sumatrze


SJP.pl

Wikipedia


bohosiewicz

nazwisko


SJP.pl

Bohosiewicz – polskie nazwisko pochodzenia ormiańskiego. W Polsce nosi je ok. 70 osób. Wywodzi się ono od ormiańskiego imienia Poghos (Paweł). Jego odpowiednikiem w Armenii jest nazwisko Poghosyan.

Osoby noszące to nazwisko:

  • Jakub Bohosiewicz (ur. 1978) – polski aktor filmowy i teatralny
  • Janusz Bohosiewicz (ur. 1 stycznia 1945 w Dynowie) – profesor medycyny, polski chirurg dziecięcy
  • Maja Bohosiewicz (ur. 20 listopada 1990 w Żorach) − polska aktorka filmowa i teatralna
  • Michał Bohosiewicz (1914–1998) – polski toksykolog weterynaryjny
  • Sonia Bohosiewicz (ur. 9 grudnia 1975 w Cieszynie) – polska aktorka, artystka kabaretowa i wokalistka
  • Teodor Bohosiewicz (1867–1948) – polski stomatolog, profesor medycyny
  • Władysław Bohosiewicz (ur. 1905 w Czortkowie) – polski inżynier elektryk.
  • Zachariasz Bohosiewicz (1852–1911) – poseł do parlamentu wiedeńskiego do 1906 r.

Wikipedia


bohowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bohem, dotyczący Bohu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dla mnie, przyznam, było to przeżycie okropne, chaos i hałas opisać się nie dające… na drugi dzień miałam dosyć, spakowałam żywo manatki i odjechałam do Strzelczyniec, na cały miesiąc kąpieli bohowych.

 (1.1) W limanie bohowym zgromadziło się jedenastu śmiałków.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boh mrz.

Wiktionary


bohr

[czytaj: bor] sztucznie otrzymywany pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 107, nazwany na cześć Nielsa Bohra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Bh i liczbie atomowej 107;

Wiktionary

  • Aage Bohr (1922–2009) – duński fizyk, syn Nielsa Bohra, laureat Nagrody Nobla
  • Niels Bohr (1885–1962) – duński fizyk, laureat Nagrody Nobla
  • bohr (symbol Bh) – pierwiastek chemiczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma bohr?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔxr̥, AS: boχr̦

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bohrowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Bh; stara nazwa unnilseptium (Uns)

Wiktionary


bohrowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bohru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bohr m.

Wiktionary


bohun

Osoby

  • Iwan Bohun (zm. 1664) – pułkownik kozacki
  • Maria Bohun (1369/1370–1394) – hrabina Derby, pierwsza żona angielskiego króla Henryka IV

Literatura piękna

  • Jurko Bohun – bohater literacki w powieści Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza
  • Bohun – powieść historyczno-fantastyczna autorstwa Jacka Komudy osadzona w realiach XVII-wiecznej Rzeczypospolitej

Wikipedia


bohusz

1. imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl

  • Bohusz – herb szlachecki
  • Bohusz – forma imienia Bogusław

Wikipedia


bohusze

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie berezieńskim obwodu rówieńskiego

Wiktionary

Bohusze (biał. Багушы; ros. Богуши) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Sinki.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bohuszanin mos., bohuszanka ż.

 przym. bohuski

Wiktionary


bohusław

miasto na Ukrainie


SJP.pl

Bohusław (ukr. Богуслав) – miasto na Ukrainie w obwodzie kijowskim w rejonie obuchowskim. Leży nad rzeką Roś.

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy.

Wikipedia


boicho

potocznie: boisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zgrub. boisko

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈjixɔ, AS: boi ̯iχo

Wiktionary


boiken

[czytaj: bojken]
1. niemiecka odmiana jabłoni wytrzymała na mróz;
2. owoc tej jabłoni


SJP.pl

Boiken (cs. Boikovo, fr. Pomme Boiken, de. Boikenapfel) – odmiana uprawna jabłoni domowej pochodzenia niemieckiego, po raz pierwszy odmiana ta została opisana w 1828 roku. Spotykana najczęściej w okolicach Bremy. W Polsce była powszechnie uprawiana w wielu rejonach, obecnie rzadziej spotykana.

Wikipedia


boileau

[czytaj: błaLO] nazwisko


SJP.pl


boileauwski

[czytaj: błalowski] przymiotnik dzierżawczy - należący do Nicolasa Boileau lub z nim związany


SJP.pl


boimka

rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych


SJP.pl

Boimka (Oreochloa Link) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Należą do niego cztery gatunki, wszystkie występujące w Europie. We florze Polski występuje tylko jeden gatunek – boimka dwurzędowa O. disticha, która jest także gatunkiem typowym rodzaju.

Wikipedia


boiński

nazwisko


SJP.pl


bointe

branżowy ośrodek INTE


SJP.pl


boisko

1. plac przeznaczony do rozgrywania pojedynków sportowych, np. meczów piłki nożnej;
2. regionalnie: centralna część stodoły; klepisko;
3. regionalnie: łysina;
4. w łowiectwie: gaik, do którego ptasznik zwabia ptaki;
5. dawniej: miejsce boju; bojowisko, pobojowisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. plac przeznaczony do gier sportowych;

 (1.2) reg. środkowa część stodoły

 (1.3) daw. plac boju, bojowisko

Wiktionary

Boisko – miejsce przeznaczone do ćwiczeń gimnastycznych, gier, zabaw, rozgrywek i zawodów sportowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wczoraj graliśmy w siatkówkę na boisku między blokami.

 (1.1) W ciągu minuty znika las naturalny o powierzchni równej 36 boiskom do piłki nożnej

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈjiskɔ, AS: boi ̯isko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bój mrz.

 przym. boiskowy, wokółboiskowy, przyboiskowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) klepisko

Wiktionary


boiskowy

przymiotnik od: boisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z boiskiem, dotyczący boiska

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kierownik pojechał kupić mieszankę traw boiskowych, konewki i grabie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boisko mrz.

 przym. przyboiskowy, wokółboiskowy

Wiktionary


boj

1. chłopiec hotelowy; boy;
2. potocznie, żartobliwie: strach; zwykle w zwrocie "mieć boja" - bać się; mieć stracha, mieć mojra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) starcie zbrojne walczących stron

 (1.2) zacięty spór, gwałtowne starcie

 (1.3) sport. jedno podejście do sztangi wykonywane w podnoszeniu ciężarów (rwaniu albo podrzucie)

forma czasownika.

 (2.1) rozk. 2 os. lp. zob. bać się.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Myśl nowa blaski promiennymi • Dziś wiedzie nas na bój, na trud.

 (1.3) Zawodnik nie zaliczył tego boju.

 (2.1) Nie bój się, jestem przy tobie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: buj, AS: bui ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boisko n., bojownica ż., bojowanie n., bójka ż., pobojowisko n., bojownik m., bojowniczka ż., bojówki, bojowość ż., bojowiec m., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż.

 przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) walka, bitwa

Wiktionary


boja

pływający znak nawigacyjny; pława


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pływający znak nawigacyjny

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (2.1) D. lp. od: boj

forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (3.1) D. lp. od: boj

Wiktionary

Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zawodnik musi dopłynąć do boi i z powrotem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔja, AS: boi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. bojka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pława, daw. gwiździel

Wiktionary


bojadelski

przymiotnik od: Bojadła (wieś)


SJP.pl


bojadła

wieś w Polsce


SJP.pl

Bojadła (niem. Boyadel) – wieś w Polsce położona w Kotlinie Kargowskiej w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Bojadła.

Do Bojadeł należał przysiółek Karczemka, od 2024 r. samodzielna osada.

Wikipedia


bojakowski

nazwisko


SJP.pl


bojan

imię męskie


SJP.pl

Miejscowości
  • Bojan – wieś w Bułgarii
  • Bojan – dawna nazwa wsi Bojany w Ukrainie
Inne
  • Bojan – męskie imię słowiańskie
  • Bojan – legendarny ruski poeta i wieszcz ze Słowa o wyprawie Igora
  • Bojan – pruski herb szlachecki
Zobacz też
  • Bojany

Wikipedia


bojana

imię żeńskie


SJP.pl

Albania, Czarnogóra
  • Bojana lub Buna – rzeka na granicy Albanii i Czarnogóry
  • Ada Bojana – wyspa na Bunie
Bułgaria
  • Bojana – wieś w obwodzie Warna
  • Bojana – dzielnica Sofii
  • Nu Boyana Film Studios – wytwórnia filmowa
  • Bojana – imię żeńskie
Chorwacja
  • Bojana – wieś w Chorwacji, w żupanii bielowarsko-bilogorskiej, w mieście Čazma

Wikipedia


bojańczyk

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jerzy Bojańczyk – polski działacz społeczny
  • Mikołaj Bojańczyk – polski matematyk, informatyk i logik
  • Piotr Bojańczyk – polski łyżwiarz figurowy

Wikipedia


bojanice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w rejonie sokalskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

W Polsce
  • Bojanice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. świdnickim, w gminie Świdnica
  • Bojanice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Kłecko
  • Bojanice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. leszczyńskim, w gminie Krzemieniewo
  • Bojanice – dawna gmina

Ukraina:

  • Bojanice – wieś w obwodzie lwowskim

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bojanicki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Bojanicze

Wiktionary


bojaniec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie żółkiewskim;

Wiktionary

Bojaniec – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie żółkiewskim, do 1945 w Polsce, w województwie lwowskim, w powiecie żółkiewskim, w gminie Mosty Wielkie.

Wieś Herburtów w połowie XVI wieku, położona w powiecie lwowskim ziemi lwowskiej. Na początku XIX wieku w Bojańcu mieszkała rodzina Mochnackich. Właścicielem jednego z folwarków był Bazyli Mochnacki, tutaj też urodzili się jego synowie Kamil i Maurycy.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bojaniecki

Wiktionary


bojaniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bojany lub z nią związany


SJP.pl


bojanostwo

Bojan z małżonką; Bojanowie


SJP.pl


bojanów

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Bojanów – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Skomlin
  • Bojanów – wieś w woj. podkarpackim, w pow. stalowowolskim, w gminie Bojanów
  • Bojanów – wieś w woj. śląskim, w pow. raciborskim, w gminie Krzanowice
  • Bojanów – gmina wiejska
  • Bojanów – gromada
Zobacz też
  • Bojanowo
  • Bojanówka

Wikipedia


bojanowianin

mieszkaniec Bojanowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


bojanowianka

mieszkanka Bojanowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


bojanowicz

nazwisko


SJP.pl


bojanowie

imię męskie


SJP.pl


bojanówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Bojanówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Wohyń.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Wohyń. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 282 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Anny w Wohyniu.

Wikipedia


bojanowo

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada w Polsce;
4. nazwa dwóch wsi w Bułgarii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Bojanowo – miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bojanowo.

Pierwsza lokacja miejska w 1585 roku nie została zrealizowana, druga lokacja miejska w 1638 roku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa leszczyńskiego.

Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 2960 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bojanowo założył protestancki szlachcic Stefan Bojanowski.

 (1.1) W herbie Bojanowa widnieje mknący srebrny baran z zakręconymi rogami.

 (1.1) Niemcy zdewastowali wnętrze synagogi w Bojanowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔjãˈnɔvɔ, AS: boi ̯ãnovo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojanowianin mos., bojanowianka ż.

 przym. bojanowski, podbojanowski

Wiktionary


bojanowski

przymiotnik od: Bojanowo, Bojanów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bojanowa, związany z Bojanowem

Wiktionary

Bojanowski – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4264 osoby.

Osoby noszące nazwisko Bojanowski:

  • Andrzej Bojanowski (ur. 1972) – polski samorządowiec i urzędnik
  • Edmund Bojanowski (1814–1871) – polski działacz społeczny, błogosławiony
  • Gustaw Bojanowski (1889–1957) – polski poeta i prozaik
  • Julian Bojanowski (1922–2014) – polski inżynier i pilot
  • Ksawery Bojanowski (1795–1866) – powstaniec listopadowy, ziemianin, brat Konstancji Łubieńskiej
  • Michał Bojanowski (1865–1932) – polski polityk narodowy
  • Roman Bojanowski (ur. 1949) – działacz podziemnych struktur Solidarności, drukarz
  • Stanisław Bojanowski (1894–1959) – polski polityk narodowy
  • Stanisław Bojanowski (1507–1555) – sekretarz królewski Zygmunta II Augusta
  • Wojciech Bojanowski (ur. 1984) – polski dziennikarz

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ślub wzięli w bojanowskim kościele 3 sierpnia 2000 roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojanowianin mos., bojanowianka ż., Bojanowo n.

Wiktionary


bojanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bojana lub z nim związany


SJP.pl


bojar

bojarzyn;
1. członek wyższej klasy rządzącej na Rusi i Wołoszczyźnie, później w Rumunii;
2. na Litwie i Białorusi: szlachcic posiadający ziemię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. w dawnej Bułgarii, Rosji i Rusi Kijowskiej członek klasy najbardziej znaczących w państwie feudałów;

Wiktionary

Bojarzy (ze starobułgarskiego: болꙗринъ – boljarin)

  • W średniowiecznej Bułgarii (do XIV wieku), Wołoszczyźnie, Mołdawii i później na Rusi – wyższa szlachta feudalna, magnaci, wielcy właściciele ziemscy.
  • Zbiorowa nazwa przedstawicieli klasy panującej w Rusi Kijowskiej, zajmującej drugą – po książętach – dominującą pozycję w rządzie.
  • Na terytoriach Wielkiego Księstwa Litewskiego wyższa warstwa szlachty sytuująca się poniżej kniaziów. Jako elita wojskowa i administracyjna, zajmowali wyższą pozycję społeczną niż drobni posiadacze ziemscy.
  • W Księstwie Moskiewskim współuczestniczyli w rządzeniu państwem w ramach Dumy Bojarskiej. W Rosji tytuły bojarskie stosowano do czasów Piotra I Wielkiego, który je zniósł.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bojarka ż.

 przym. bojarski, bojarowy

Wiktionary


bojarczuk

nazwisko


SJP.pl


bojarowa

dawniej: żona bojara


SJP.pl


bojarówna

dawniej: córka bojara


SJP.pl


bojarowy

bojar (dawniej); bojarski


SJP.pl


bojarski

bojar


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bojarem albo bojarstwem, dotyczący bojara albo bojarstwa

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do bojara

Wiktionary

  • Bojarski – polski herb szlachecki
  • Bojarski – polskie i rosyjskie nazwisko

Wikipedia

Patrz:

bojar

Powiązane:

 rzecz. bojar mos., bojarka ż., bojarstwo n., bojarskość ż.

 przym. bojarowy

Wiktionary


bojarstwo

dawniej: bojarowie, stan bojarski; bojarszczyzna


SJP.pl


bojarszczyzna

dawniej:
1. bojarowie, stan bojarski; bojarstwo;
2. robocizna na rzecz bojara


SJP.pl


bojarzyn

bojar;
1. członek wyższej klasy rządzącej na Rusi i Wołoszczyźnie, później w Rumunii;
2. na Litwie i Białorusi: szlachcic posiadający ziemię


SJP.pl


bojaźliwie

przysłówek

 (1.1) w sposób bojaźliwy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojaźliwość ż., bojaźń ż.

 czas. bać się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tchórzliwie, lękliwie, strachliwie

Wiktionary


bojaźliwiej

stopień wyższy od przysłówka: bojaźliwie


SJP.pl


bojaźliwość

lękliwość, tchórzliwość


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha bycia bojaźliwym, ulegania uczuciu strachu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojaźliwiec mos., bojaźń ż.

 przym. bojaźliwy

 przysł. bojaźliwie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lękliwość, strachliwość, tchórzliwość, trwożliwość

Wiktionary


bojaźliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: bojaźliwy


SJP.pl


bojaźliwy

tchórzliwy, lękliwy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) skłonny do bojaźni, dający się łatwo wystraszyć

 (1.2) książk. wyrażający strach, bojaźń; wystraszony, nieśmiały, niepewny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jeźli kto jest bojaźliwy, a lękliwego serca, niech idzie, a wróci się do domu swego. (Pwt 20, 8)

 (1.2) Chwilami spuszczała oczy, to znów podnosiła na Winicjusza wzrok świetlisty, bojaźliwy i zarazem pytający, jakby pragnęła mu powiedzieć: „Mów dalej!”

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔjäʑˈlʲivɨ, AS: boi ̯äźlʹivy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojaźliwość ż., bojaźń ż.

 czas. bać się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tchórzliwy, strachliwy, lękliwy, trwożliwy

 (1.2) lękliwy, przelękniony, trwożliwy, trwożny, niepewny, nieśmiały

Wiktionary


bojaźń

lękanie się czegoś; obawa; niepokój


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. lęk, strach, obawa

 (1.2) rel. uczucie nabożnej czci połączonej z lękiem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Cofa się przelękniony, a bojaźń mu blada / zimnem kości przeszywa i lice osiada. (Iliada, Pieśń III )

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔjäɕɲ̊, AS: boi ̯äśń̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojaźliwość ż., bojaźliwiec m.

 przym. bojaźliwy

 przysł. bojaźliwie

 czas. bać się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lęk, strach, trwoga

Wiktionary


bojcówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prostytutka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔjˈt͡sufka, AS: boi ̯cufka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. prostytutka.

Wiktionary


bojczuk

nazwisko


SJP.pl

  • Bohdan Bojczuk – ukraiński poeta, prozaik, tłumacz i krytyk literacki
  • Ihor Bojczuk – ukraiński skoczek narciarski
  • Mychajło Bojczuk – ukraiński malarz i taternik, twórca nowobizantyjskiej szkoły malarskiej, mąż Zofii Nalepińskiej
  • Mykoła Bojczuk – ukraiński działacz społeczny, poseł do Sejmu Krajowego Galicji III kadencji (1870–1872)
  • Tymko Bojczuk – ukraiński malarz, brat Mychajła Bojczuka

Wikipedia


bójczy

działający niszcząco na jakieś organizmy


SJP.pl


bojda

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Bojda – polski skoczek narciarski i kombinator norweski
  • Dariusz Bojda – polski poeta, prozaik i aktor
  • Stefania Bojda – polska plastyczka i nauczycielka

Wikipedia


bojec

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gwara. nieuszkodzone jajko wielkanocne, którym zbito wiele innych jaj

Wiktionary


bojer

jacht sportowy z płozami poruszający się po lodzie; ślizg lodowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. mały, żaglowy, montowany na płozach pojazd do poruszania się po zamarzniętym akwenie

Wiktionary

Bojer, także ślizg lodowy – jednostka żaglowa napędzana siłą wiatru, poruszająca się po lodzie na płozach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zimą Mazury są pełne bojerów, gdy tylko lód jest wystarczająco gruby.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ślizg lodowy, żaglówka lodowa

Wiktionary


bojerowiec

zawodnik uprawiający sport bojerowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik uprawiający bojery, żeglarstwo lodowe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojer mrz., bojery nmos.

Wiktionary


bojerowy

przymiotnik od: bojer (np. sport bojerowy, wyścig bojerowy)


SJP.pl


bojery

dyscyplina sportowa (wyścigi bojerów)


SJP.pl

Żeglarstwo lodowe, bojery – zimowa dyscyplina żeglarstwa polegająca na wyścigach bojerów (ślizgów lodowych) których środkiem napędu jest żagiel, a elementem jezdnym płozy. Zawody w żeglarstwie lodowym rozgrywane są według przepisów regatowych i składają się z kilku wyścigów, po trasie (najczęściej w kształcie trójkąta) wyznaczonej na zamarzniętych zbiornikach wodnych.

Wikipedia


bojewo

Bojewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Sadowne. Ma status sołectwa. Graniczy ze wsią Kołodziąż-Rybie.

Gmina Sadowne osiąga swój najwyższy punkt 123,8 m n.p.m. w południowo-wschodniej części gminy – na południe od wsi Bojewo. W Rejonie wsi Bojewo występuje wysoczyzna morenowa i charakteryzuje się płaską rzeźbą terenu (spadki terenu poniżej 5%).

Wikipedia


bojka

zdrobnienie od boja, mała boja; pływający na powierzchni wody znak nawigacyjny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) awantura połączona z biciem;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zostali oskarżeni o spowodowanie bójki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbujka, AS: bui ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bój mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bijatyka, awantura, starcie, spięcie, pobicie

Wiktionary


bojki

zdrobnienie od boja, mała boja; pływający na powierzchni wody znak nawigacyjny


SJP.pl


bojkini

Bojko


SJP.pl

Patrz:

Bojko

bojko

zdrobnienie od boja, mała boja; pływający na powierzchni wody znak nawigacyjny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek grupy etnicznej z Karpat Wschodnich;

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Dmytro Bojko – ukraiński piłkarz
  • Jakub Bojko – polski działacz, publicysta i pisarz ludowy
  • Jan Bojko – polski dyplomata
  • Jurij Bojko – ukraiński polityk i inżynier
  • Krzysztof Bojko – polski dyplomata i naukowiec
  • Oleg Bojko – rosyjski biznesmen
  • Ołeksandr Bojko – ukraiński piłkarz
  • Ołeksandr Bojko – ukraiński siatkarz
  • Swietłana Bojko – rosyjska florecistka, olimpijka
  • Szymon Bojko – polski historyk i krytyk sztuki, pedagog i wykładowca uniwersytecki
  • Wołodymyr Bojko – ukraiński polityk i przedsiębiorca

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Bojkowszczyzna ż.

:: fż. Bojkini ż.

 przym. bojkowski

Wiktionary


bojkocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bojkot

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie bojkot, lecz tylko mały bojkocik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojkot m.

Wiktionary


bojkot

zerwanie wszelkich stosunków zawodowych, politycznych lub towarzyskich w celu wyrażenia protestu lub wywarcia nacisku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. ekon. zerwanie kontaktów (handlowych, ekonomicznych, stosunków dyplomatycznych, towarzyskich, zawodowych) w celu wywarcia nacisku;

Wiktionary

Bojkot (ang. boycott) – zmowa, wymierzona przeciwko osobie lub grupie osób, jak też przeciwko pewnym zjawiskom, czynnościom, zwyczajom lub też rzeczom, a mająca na celu uniemożliwienie tym osobom pewnych czynności, usunięcie ich od działalności, wyrugowanie pewnych zjawisk, usunięcie z obiegu pewnych rzeczy i towarów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dziś ocenia się, że dwóch na trzech amerykańskich konsumentów uczestniczy w jakimś bojkocie, czyli nie kupuje określonych produktów z pobudek ideowych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔjkɔt, AS: boi ̯kot

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojkotowanie n., zbojkotowanie n., bojkocik mrz.

 czas. bojkotować ndk., zbojkotować dk.

 przym. bojkotowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ostracyzm

Wiktionary


bojkotować

zrywać stosunki z jakimś państwem, organizacją czy osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) zrywać stosunki z państwem, instytucją, organizacją lub osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu

 (1.2) odrzucać coś, nie uczestniczyć w czymś, czegoś nie robić

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poza tym bojkotuję Chiny, a większość znanych marek właśnie tam szyje ubrania

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojkot m., bojkotowanie n., zbojkotowanie n.

 czas. zbojkotować dk.

 przym. bojkotowy

Wiktionary


bojkotowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) prowadzenie bojkotu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔjkɔtɔˈvãɲɛ, AS: boi ̯kotovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojkot m., zbojkotowanie n.

 czas. bojkotować ndk., zbojkotować dk.

 przym. bojkotowy

Wiktionary


bojkotowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bojkotem, dotyczący bojkotu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojkot mrz., bojkotowanie n., zbojkotowanie n.

 czas. bojkotować ndk., zbojkotować dk.

Wiktionary


bójkowicz

osoba biorąca udział w bójce


SJP.pl


bojkowie

grupa etniczna; Bojki


SJP.pl

Bojkowie – grupa etniczna Rusnaków pochodzenia rusko-wołoskiego, zamieszkująca Karpaty Wschodnie od Wysokiego Działu w Bieszczadach na zachodzie, do doliny Łomnicy w Gorganach. Na zachodzie sąsiadowali z Łemkami, na wschodzie z Hucułami.

Język Bojków jest jednym z dialektów języka rusińskiego, z wielkim wpływem języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, a także wpływami języków: polskiego, słowackiego, węgierskiego i rumuńskiego.

Wikipedia


bojkowski

Bojkowie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bojkami, dotyczący Bojków

Wiktionary

Patrz:

Bojkowie

Powiązane:

 rzecz. Bojko mos., bojkowskość ż., Bojkowszczyzna ż.

 przysł. bojkowsko

Wiktionary


bojler

1. kocioł do podgrzewania wody użytkowej; bulier;
2. potocznie: bardzo duży brzuch; mięsień piwny, beerceps, maciek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zbiornik do podgrzewania wody

Wiktionary

Podgrzewacz ciepłej wody użytkowej, podgrzewacz CWU (c.w.u.) – urządzenie stosowane w domowej instalacji wodnej do przygotowywania ciepłej wody użytkowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zepsuł się nam w domu bojler i nie mamy ciepłej wody.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔjlɛr, AS: boi ̯ler

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bojlerowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pojemnościowy podgrzewacz wody, kocioł grzejny, kocioł CWU

Wiktionary


bojlerowy

bojler


SJP.pl

Patrz:

bojler

bojować

przestarzale lub regionalnie (od boju): wojować, walczyć


SJP.pl


bojowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) toczenie boju

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojówkarz mos., bój m., bojowiec m., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojówka ż., bojówki nmos., bojowość ż., bojowisko n.

 czas. bojować ndk.

 przym. bojowy, bojowniczy

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wojowanie

Wiktionary


bojowica

niewielka przestrzeń ubitej ziemi w stodole, przeznaczona na miejsce ręcznej młócki zboża; klepisko, boisko


SJP.pl


bojowiec

członek organizacji bojowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. członek organizacji bojowej niemającej charakteru wojskowego

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zootechn. kura o silnej budowie, której samce używane są do walk kogutów;

Wiktionary

Bojowiec – członek grupy, organizacji bojowej.

Określenie bojowiec (bojowcy) dotyczy m.in. członków Organizacji Bojowej (1904/1906-1911) i Pogotowia Bojowego (1917-1918) Polskiej Partii Socjalistycznej.

Bojowiec to także dawny stopień harcerski, stosowany w Szarych Szeregach w okresie II wojny światowej. Odpowiadał stopniowi harcerza orlego. Zdobywali go harcerze posiadający stopień ćwika lub włóczęgi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) 30 kwietnia 1943 r. – Władysław Gaik „Krzaczek” z GL oraz łącznik ŻOB Tobiasz Szejngut „Tadek” drogą przez kanały miejskie wyprowadzili z getta aż do Łomianek grupę 40 bojowców.

 (2.1) Bojowce w Polsce stają się bardzo popularnym gatunkiem kur hodowlanych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bój m., bojówka ż., bojówki nmos., bojówkarz m., bojówkarka ż., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojowanie n.

 czas. bojować ndk.

 przym. bojowy, bojówkarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bojownik

Wiktionary


bojowisko

dawniej:
1. miejsce boju; boisko, pobojowisko;
2. regionalnie: centralna część stodoły; klepisko, boisko


SJP.pl


bojówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. grupa ludzi działająca z użyciem przemocy, tworzona, kierowana i wyposażana przez organizację polityczną;

Wiktionary

Bojówka – używająca przemocy grupa, często paramilitarna, wspierana przez jakąś organizację polityczną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kiedy z Austrii zaczęli napływać Żydzi, przerażeni ekscesami bojówek hitlerowskich, wielu znajomych udzieliło im gościny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bój m., bojowiec m., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojówkarz m., bojówkarka ż., bojówki nmos., bojowość ż., bojowanie n.

 czas. bojować ndk.

 przym. bojówkarski, bojowy, bojowniczy

 przysł. bojowo

Wiktionary


bojówkarka

kobieta biorąca udział w bojówce


SJP.pl


bojówkarski

przymiotnik od: bojówkarz


SJP.pl


bojówkarz

członek bojówki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. członek bojówki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obu schwytanym zakładnikom bojówkarze obcięli głowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojówka ż., bój m., bojowiec m., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojówki nmos., bojowość ż., bojowanie n.

:: fż. bojówkarka ż.

 czas. bojować ndk.

 przym. bojówkarski, bojowy, bojowniczy

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pałkarz

Wiktionary


bojówki

spodnie w stylu wojskowym, z szerokimi nogawkami zwężającymi się przy kostce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) spodnie przypominające odzież wojskową

Wiktionary

Bojówki – popularna nazwa wojskowego stylu spodni, odznaczających się bardzo dużą trwałością i naciskiem na praktyczność. Bojówki mają charakterystyczny krój, z szerokimi nogawkami zwężającymi się przy kostce, przewidzianymi do wkładania w cholewę buta. Taka budowa pozwala na swobodne zginanie nogi w kolanie bez potrzeby naciągania materiału, a jednocześnie zapewnia bardzo dobrą izolację cieplną dzięki utrzymywaniu poduszki powietrznej między skórą a tkaniną. Drugim nieodzownym elementem są pojemne, łatwo dostępne kieszenie umocowane na udach.

Wikipedia


bojówkowy

przymiotnik od: bojówka


SJP.pl


bojownica

przestarzałe: kobieta walcząca; bojowniczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba płci żeńskiej walcząca w imię idei

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojówki nmos., bój m., bojowość ż., bojowiec m., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż.

:: fm. bojownik ż.

 czas. bojować

 przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bojowniczka

Wiktionary


bojowniczka

kobieta bojująca, walcząca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) osoba płci żeńskiej walcząca w imię idei

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojówki nmos., bój m., bojowość ż., bojowiec m., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż.

:: fm. bojownik ż.

 czas. bojować

 przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bojownica

Wiktionary


bojowniczy

bojownik (wojownik); wojowniczy


SJP.pl


bojownik

człowiek walczący o coś słowem, czynem lub bronią


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś walczący w imię idei

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. nazwa systematyczna|Betta|ref=tak., popularna ryba akwariowa;

 (2.2) ornit. zob. batalion.

Wiktionary

  • Bojownik – albański film fabularny z roku 1984

Zwyczajowa nazwa ryb z rodzaju Betta (rodzina Osphronemidae – guramiowate):

  • bojownik czerwony (Betta tussyae)
  • bojownik Edyty (Betta edithae)
  • bojownik Foerscha (Betta foerschi)
  • bojownik jawajski (Betta picta)
  • bojownik plamooki (Betta macrostoma)
  • bojownik szkarłatnoczerwony (Betta coccina)
  • bojownik wielki (Betta unimaculatus)
  • bojownik wspaniały (Betta splendens)
  • bojownik zwadliwy (Betta bellica)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Al-Kaida rzuciła do walki w Iraku swą legię cudzoziemską złożoną z bojowników pochodzących z różnych krajów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ.ˈjɔ.vʲɲik, AS: bo.i ̯o.vʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bój m., bojowość ż., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż., bojowiec m., bojówki nmos., bojowanie n.

:: fż. bojowniczka ż., bojownica ż.

 czas. bojować ndk.

 przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bojowiec

Wiktionary


bojowo

przysłówek

 (1.1) z bojowym nastawieniem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Policja szybko rozprawiła się z bojowo nastawionymi protestantkami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojownik mzw./mos., bojowniczka ż., bój mrz., bojowanie n., bojownica ż.

 przym. bojowy

Wiktionary


bojowość

bojowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha kogoś, kto jest bojowo nastawiony

Wiktionary

Patrz:

bojowy

bojowy

1. związany z walką;
2. energiczny, waleczny, skłonny do boju


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z walką

 (1.2) wojowniczy, waleczny, skłonny do boju

 (1.3) przen. energiczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Drużyna bojowa wzorowo wypełniła swoje zadanie.

 (1.1) Samoloty rozwijały szyk bojowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈjɔvɨ, AS: boi ̯ovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bój m., bojowiec mzw./mos., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojowość ż., bojowanie n.

 przysł. bojowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bitny, waleczny, wojowniczy

Wiktionary


bojrep

linka łącząca rzuconą na dno kotwicę z bojką wskazującą położenie rzuconej kotwicy


SJP.pl

Wikipedia


bojszów

wieś w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim


SJP.pl

Bojszów (niem. Boitschau, 1936-1945 Lärchenhag) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Rudziniec.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bojszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Wikipedia


bojszowski

Bojszowy


SJP.pl

Patrz:

Bojszowy

bojszowy

wieś w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim


SJP.pl

Bojszowy (niem. Boischow) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim, siedziba gminy Bojszowy, na Górnym Śląsku. Graniczy z gminą Oświęcim, Tychami i gminą Miedźna.

Wikipedia


bojtel

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) reg-pl|Górny Śląsk. worek

 (1.2) reg-pl|Górny Śląsk.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. bojtlik, bojtliczek

Wiktionary

Synonimy:

 (1) tytka

Wiktionary


bojtlik

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. portfel, sakiewka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (gwara.) Pół zwrotki kolyndy pod nosym zamruczom i bydom mieć pełny bojtlik piniyndzy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bojtel mrz., bojtliczek mrz.

Wiktionary


bok

1. prawa lub lewa strona kogoś lub czegoś;
2. w matematyce: odcinek łączący dwa sąsiednie wierzchołki wielokąta


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = biuro obsługi klienta

Wiktionary

Bośnia i Hercegowina:

  • Bok – wieś

Papua-Nowa Gwinea:

  • Bok – miasto

Osoby:

  • An Se-bok – północnokoreański piłkarz
  • Bart Bok – niderlandzki astrofizyk
  • Ch’oe T’ae Bok – północnokoreański polityk
  • Jan Bok – dolnołużycki poeta, polityk i pedagog
  • Józef Bok

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔk, AS: bok

Wiktionary


bokacjusz

Giovanni Boccaccio [czytaj: dżjowańi bokaczjo], pisarz włoski (1313-1375)


SJP.pl


bokami

w pewnej odległości, bokiem; na prawo albo na lewo


SJP.pl


bokarka

rodzaj strugarki do drewna służącej do obróbki boków desek, listew oraz bali; krawędziarka


SJP.pl


bokarnea

roślina ozdobna z rodziny szparagowatych


SJP.pl

Bokarnea (Beaucarnea Lem.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Należy do niego 12–13 gatunków. Taksony tu zaliczane bywały włączane do szeroko ujmowanego rodzaju nolina Nolina. Rośliny te występują w południowej części Ameryki Północnej na obszarze od północno-wschodniego Meksyku po Nikaraguę na południu. Rosną głównie na suchych i okresowo wilgotnych siedliskach, zwykle na obszarach górskich, czasem w lasach mgielnych, w których są istotnym siedliskiem dla epifitów (storczykowatych, bromeliowatych i in.).

Wikipedia


bokashi

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) metoda domowego kompostowania odpadów kuchennych

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) bokashi

źródła.

== bokashi (język angielski.) ==

thumb|bokashi (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) bokashi

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) bokashi

źródła.

== bokashi (język angielski.) ==

thumb|bokashi (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) bokashi

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bokeh

[czytaj; BOke lub BOka] w fotografii: oddawanie nieostrości obiektów będących poza głębią ostrości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fot. efekt wyodrębnienia fotografowanego obiektu poprzez rozmycie tła uzyskiwany dzięki ustawieniu małej głębi ostrości;

Wiktionary

Bokeh (czyt. boʊkɛ, ˈboʊkeɪ, ˈboʊkə; od jap. ボケ boke – rozmycie) – w fotografii sposób oddawania nieostrości obiektów znajdujących się poza głębią ostrości.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Panuje przekonanie, że bokeh obiektywów stałoogniskowych jest nieporównywalnie lepszy od zoomów.

Wiktionary


boki

1. prawa lub lewa strona kogoś lub czegoś;
2. w matematyce: odcinek łączący dwa sąsiednie wierzchołki wielokąta


SJP.pl


bokiem

w pewnej odległości w prawo lub w lewo


SJP.pl


bokken

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. drewniany miecz do ćwiczeń;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|jap|木剣.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) bokken

* asturyjski: (1.1) bokken m.

źródła.

== bokken (język angielski.) ==

thumb|bokkens (1.1)

wymowa.

 bryt. enPR|bŏk'ən., IPA|ˈbɒk.ən., X-SAMPA|"bQk.@n.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) sport. bokken

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


bokkonia

roślina z rodziny makowatych


SJP.pl

Bokkonia (Bocconia) – rodzaj roślin z rodziny makowatych. Obejmuje 10 gatunków występujących głównie w obszarach górskich tropikalnej Ameryki, od Meksyku na północy po Argentynę na południu. Bocconia frutescens jest poza tym gatunkiem inwazyjnym na Hawajach, w Australii i Afryce. Rośliny zawierają pomarańczowy sok mleczny i są wiatropylne.

Wikipedia


bokmal

jeden z dwóch (obok nynorsk) oficjalnych standardów zapisu języka norweskiego, którego używa 85-90% mieszkańców Norwegii


SJP.pl

Bokmål [ˈbuːkmɔːl] (dosł. „język książkowy”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego. Około 85–90% mieszkańców Norwegii pisze w wariancie bokmål niezależnie od dialektu, jest to również forma najczęściej nauczana na kursach języka norweskiego dla obcokrajowców.

Wikipedia


bokobrody

zarost po obu stronach twarzy sięgający ust; baki, baczki, faworyty, pekaesy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) rodzaj zarostu u mężczyzn, który wyrasta przed uszami po obu bokach twarzy i rozciąga się od linii owłosienia głowy w kierunku linii brody;

Wiktionary

Bokobrody, baki, baczki – rodzaj zarostu u mężczyzn, który wyrasta przed uszami po obu bokach twarzy i rozciąga się od linii owłosienia głowy w kierunku linii brody. Bokobrody mogą mieć różne kształty; mogą być krótkie i długie; proste, zwężające się lub rozszerzające się u dołu: mogą łączyć się z wąsami lub brodą; wymagają zapuszczenia i pielęgnacji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po bladej, ciemnymi bokobrodami otoczonej twarzy Zygmunta przebiegł bolesny prawie niepokój.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. bakenbardy, żart. pekaesy

Wiktionary


bokochód

rodzaj pająka z rodziny ukośnikowatych


SJP.pl

Bokochód (Xysticus) – rodzaj pająków z rodziny ukośnikowatych, obejmujący ponad 350 opisanych gatunków.

Pająki te mają krótkie ciało, z rzadka porośnięte krótkimi i mocnymi lub długimi i delikatnymi szczecinkami. Karapaks jest na przedzie prawie kwadratowy, na wierzchu o przepasce środkowej zwykle z klinowatym, brązowawym znakiem na przedzie i jaśniejszym tyłem. W widoku od przodu środkowe pary oczu leżą niżej niż boczne tych samych rzędów. Nadustek jest wysoki. Kolor nasady szczękoczułków często jest żółtawobiały lub żółtawobrązowy. Odnóża kroczne są długie, pozbawione skopuli i przypazurkowych kępek włosków. Dwie początkowe pary odnóży są dłuższe i zwykle uzbrojone w kolce. Opistosoma (odwłok) jest najszersza tuż za środkiem, z tyłu zaokrąglona, z wierzchu spłaszczona, o stożeczku z kilkoma krótkimi i cienkimi szczecinkami. Kądziołki przędne są rozmieszczone blisko siebie na owalnym lub zaokrąglonym polu. Kądziołki przedniej pary cechują się szerokimi podstawami.

Wikipedia


bokopływy

rząd morskich ryb promieniopłetwych; płastugokształtne, płastugi, flądrokształtne


SJP.pl

Flądrokształtne, płastugokształtne, płastugi, bokopływy (Pleuronectiformes) – rząd morskich ryb promieniopłetwych występujących w większości mórz i oceanów, od tropikalnych po polarne, na różnych głębokościach. Niektóre gatunki wpływają do estuariów i rzek. Liczne gatunki są cenionymi rybami konsumpcyjnymi.Budową ciała i trybem życia przypominają chrzęstnoszkieletowe płaszczki, jednak nie są z nimi spokrewnione. Ich rozwój przebiegał odmiennie.

Wikipedia


bokoszyjny

żółwie bokoszyjne - podrząd żółwi


SJP.pl


bokowisko

rzadko: bok, zbocze


SJP.pl


bokówka

w dawnych dworach wiejskich: boczna izdebka wydzielona przepierzeniem z alkowy lub większej izby, przeznaczona dla służby lub dla dzieci


SJP.pl

  • Bokówka – część wsi Orzeszkowo w woj. podlaskim, w pow. hajnowskim, w gminie Hajnówka
  • bokówka – rodzaj pomieszczenia
  • bokówka – rodzaj grzybów
  • bokówka biała – gatunek z rodziny twardzioszkowatych
  • bokówki - boki wozu rozporowego

Wikipedia


bokówki

w dawnych dworach wiejskich: boczna izdebka wydzielona przepierzeniem z alkowy lub większej izby, przeznaczona dla służby lub dla dzieci


SJP.pl


boks

1. walka na pięści; pięściarstwo;
2. wydzielona część większego pomieszczenia;
3. rodzaj miękkiej skóry używanej na cholewki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zagroda dla konia w stajni

 (1.2) każda wydzielona część pomieszczenia

 (1.3) sport. dyscyplina sportowa polegająca na biciu przeciwnika pięściami;

 (1.4) sport. miejsce w sportach motorowych, gdzie zawodnik może stanąć i dokonać napraw pojazdu

Wiktionary

Boks, pięściarstwo – sport walki, w którym dwóch zawodników walczy ze sobą jedynie przy użyciu pięści, pierwotnie bez rękawic, a od początku XX w. już w rękawicach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chodźmy do boksu, pokażę ci mojego nowego rumaka.

 (1.3) Niektórzy uważają, że boks jest zbyt niebezpieczny i należy go zakazać.

 (1.4) W boksach mechanicy wymieniają zużyte opony i tankują samochód.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔks, AS: boks

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boxing mrz., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos., boksowanie n., boksik mrz.

 czas. boksować

 przym. bokserski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) pięściarstwo, gwara. sport. żart. mordoplastyka

Wiktionary


boksa

nazwisko


SJP.pl


bokser

sportowiec uprawiający boks; pięściarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. sportowiec uprawiający zawodowo boks (pięściarstwo)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) kynol. rasa psów molosowatych w typie mastifa;

 (2.2) mot. silnik spalinowy o przeciwległych cylindrach

Wiktionary

  • bokser – rasa psa
  • bokser – osoba uprawiająca boks (pięściarstwo)
  • bokser – silnik o tłokach pracujących przeciwbieżnie
  • Bokser – film polski z 1966 r. w reżyserii Juliana Dziedziny
  • Bokser – amerykańsko-irlandzki film obyczajowy z 1997 r. w reżyserii Jima Sheridana
  • Bokser – polski film z 2012 r. w reżyserii Tomasza Blachnickiego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bokser z łatwością zwyciężał przeciwników.

 (2.1) Rasy psów obronnych to m.in. amstaff, doberman, bokser, owczarek niemiecki i rottweiler.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔksɛr, AS: bokser

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boks m., boksowanie n., bokserki nmos.

:: fż. bokserka ż.

 czas. boksować, wyboksować

 przym. bokserski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pięściarz

Wiktionary


bokserka

1. samica psa boksera
2. zawodniczka uprawiająca boks
3. środowiskowo o prasie bokserskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. kobieta uprawiająca boks

 (1.2) odzież. koszulka bez rękawów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boks m., boksowanie n., bokserki nmos., boksowanie n., wyboksowanie n.

:: fm. bokser m.

 czas. boksować ndk., wyboksować dk.

 przym. bokserski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pięściarka

 (1.2) podkoszulek, bezrękawnik

Wiktionary


bokserki

rodzaj bielizny męskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) odzież. męskie, luźne majtki z krótkimi nogawkami

Wiktionary

Bokserki – rodzaj męskiej bielizny, spodenki, które są noszone jako krótkie spodnie. Luźne szorty, które są noszone jako bielizna przez mężczyzn i chłopców. Angielskie określenie boxer-shorts zostało odnotowane w 1944 roku. Słownik języka polskiego: bokserki → rodzaj bielizny męskiej, luźne spodenki męskie, z krótkimi nogawkami. Inna nazwa to krótkie kalesony. Słownik mody męskiej: bokserki rodzaj męskiej bielizny. Krojem przypominają krótkie spodenki bokserskie. Mogą być luźne lub przylegające, obcisłe. Słownik onomazjologiczny: bokserki → rzeczownik, rodzaj bielizny męskiej, odzież dolna, nogawice ukryte połączone. Są to spodenki luźno osadzone na korpusie i pokrywa ciało do od pasa do połowy uda, zakrywając genitalia i pośladki. Zwykle posiadają rozporek, który może być zamykany na guziki, ale nie dotyczy to wszystkich modeli. Górna cześć jest wykończona gumką. W Polsce używa się wyłącznie słowa bokserki. Słownik synonimów zawiera 4 wyrazy bliskoznaczne: szorty, spodenki, krótkie spodnie, bermudy. Natomiast jeszcze w latach 70. XX wieku na metce tego, co dziś określa się często jako bokserki, widniała nazwa kalesony i ewentualnie krótkie kalesony, zaś na długich właśnie kalesony długie. Nazwa ta pochodzi prawdopodobnie z języka francuskiego od słowa calcif (kalsif), co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „bokserki”. Początkowo nazwa bokserki była zarezerwowana jedynie dla luźnych spodenek. Dziś jest używana także dla obcisłej bielizny z krótkimi nogawkami – a więc krótkich kalesonów. Cytowana definicja występuje w Słowniku języka polskiego PWN z 1978 roku, a w ogóle nie ma tam hasła „bokserki”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na walentynki dostałem dwie pary bokserek z zabawnym nadrukiem z przodu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈksɛrʲci, AS: bokserʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., boksowanie n.

 czas. boksować ndk.

 przym. bokserski

Wiktionary


bokserowaty

przypominający wyglądem psa z rasy bokserów


SJP.pl


bokserski

związany z boksem, bokserem (np. rękawice bokserskie, trener bokserski)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) sport. związany z boksem lub bokserami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Japończyk Shoji Kobayashi zdobył tytuł bokserskiego mistrza świata w wadze supermuszej w wersji WBA.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈksɛrsʲci, AS: boksersʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos., boksowanie n.

 czas. boksować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pięściarski

Wiktionary


boksik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od boks

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie boks, lecz tylko mały boksik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boks m.

Wiktionary


boksować

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) zadawać ciosy pięściami

 (1.2) uprawiać boks

czasownik zwrotny niedokonany boksować się (dk. brak)

 (2.1) okładać się wzajemnie pięściami

 (2.2) uprawiać boks

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jedną z najczęściej stosowanych jest wyobrażenie sobie toksycznej osoby w postaci poduszki, którą możemy boksować, kopać i wykrzykiwać do niej wszystko, co nam przyjdzie na myśl.

 (1.2) Uważam, że troszkę za dużo ci zawodnicy się lubią bić, a za mało boksować, bo boksowanie, a bicie to dwie różne rzeczy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈksɔvat͡ɕ, AS: boksovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos., boksowanie n.

 czas. zaboksować dk., wyboksować dk.

 przym. bokserski

Wiktionary


boksowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zadawanie komuś ciosów pięściamiamsta

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Uważam, że troszkę za dużo ci zawodnicy się lubią bić, a za mało boksować, bo boksowanie, a bicie to dwie różne rzeczy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔksɔˈvãɲɛ, AS: boksovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. boksować

 rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos.

 przym. bokserski

Wiktionary


boksowy

przymiotnik od: boks


SJP.pl


boksyce

Boksyce – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Waśniów.

Do 1954 roku istniała gmina Boksyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Przez miejscowość przepływa rzeczka Węgierka, prawy dopływ Świśliny.

Wikipedia


boksyt

skała osadowa wykorzystywana m.in. jako matariał budowlany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. ilasta skała osadowa składająca się głównie z wodorotlenków glinu, ruda aluminium;

Wiktionary

Boksyt – ilasta skała osadowa składająca się głównie z wodorotlenków glinu (hydrargilitu, bemitu lub diasporu), jest głównym źródłem glinu na świecie. Zawiera też minerały ilaste, krzemionkę, tlenki i wodorotlenki żelaza. Nazwa boksyt pochodzi od francuskiego miasteczka Les Baux-de-Provence w południowej Francji, gdzie w 1821 r. francuski geolog i mineralog Pierre Berthier po raz pierwszy odkrył i opisał złoża tej skały. Berthier nazwał tę skałę terre d’alumine des Baux. W 1844 r. Pierre-Armand Dufrénoy wprowadził określenie beauxite, natomiast nazwę bauxite przyjął Henri Sainte-Claire Deville w roku 1861, kiedy po raz pierwszy w historii ruszyła przemysłowa eksploatacja złóż boksytu.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. boksytowy

Wiktionary


boksytowy

związany z boksytem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z boksytem, dotyczący boksytów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boksyt mrz., boksytyzacja ż.

Wiktionary


bokujma

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie młynowskim obwodu rówieńskiego, położona nad rzeką Ikwą;

Wiktionary

Bokujma (ukr. Бокійма, Bokijma) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie dubieńskim. Siedziba hromady Bokujma.

Do 2020 roku w rejonie młynowskim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bokujemski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Bokujm

Wiktionary


bokuniewicz

nazwisko


SJP.pl


bokwa

trening aerobowy łączący kick-boxing z południowoafrykańskim tańcem wojennym kultury Kwaito


SJP.pl


ból

cierpienie fizyczne lub psychiczne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fizj. med. przykre, nieprzyjemne wrażenie fizyczne;

 (1.2) psych. przykre, nieprzyjemne wrażenie psychiczne

Wiktionary

Ból (łac. dolor; gr. ἄλγος algos, ὀδύνη odynē) – według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców (tzw. nocyceptywnych) uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniem. Ból jest odczuciem subiektywnym, dlatego jest nim wszystko to, co chory w ten sposób nazywa, bez względu na obiektywne objawy z nim związane. Receptorami bólowymi są nocyceptory.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Od pięciu lat czuję ból w stawach.

 (1.1) Bo prześladowali tego, kogoś Ty poraził, / i przyczynili bólu temu, któregoś ty zranił.

 (1.2) Czuję ból w sercu po stracie żony.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bul, AS: bul

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolączka ż., boleść ż., bolenie n., bolak mrz.

 czas. boleć ndk., pobolewać ndk., poboleć dk.

 przym. bólowy, bolesny

 przysł. boleśnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) cierpienie, udręka, boleść; gw-pl|Górny Śląsk|bol.

 (1.2) opłakiwanie, rozpacz, smutek, zmartwienie, żal, żałoba; gw-pl|Górny Śląsk|bol.

Wiktionary


bola

broń myśliwska Indian południowoamerykańskich składająca się z dwóch kamieni połączonych rzemieniem; bolas


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duże, kuliste naczynie, np. do ponczu

Wiktionary

  • bola – kulista waza do ponczu
  • bola Hamilton,1822 – synonim rodzaju ryb Johnius
  • bolas – broń myśliwska miotana złożona z kul przymocowanych do sznura

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) waza

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

źródła.

== bola (język baskijski.) ==

thumb|bola (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) kula, kulka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


bolący

sprawiać ból fizyczny lub psychiczny


SJP.pl

Patrz:

boleć

bolaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bolak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolak m.

Wiktionary


bolączka

coś, co utrudnia życie, kłopot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niekorzystna sytuacja lub stan sprawiająca problem lub przykrość albo stanowiąca przeszkodę

 (1.2) rzad. bolesny wytwór chorobowy na skórze

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Korupcja od dawna jest jedną z głównych bolączek życia politycznego kraju.

 (1.2) Ziele to rośnie po polach i ogrodach i przykłada się na bolączki wszelkie dla ich uśmierzenia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ból m., boleść ż.

 czas. boleć ndk.

 przym. bolesny

Wiktionary


bolak

potocznie: wypukłość skórna sprawiająca ból


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. bolesny guz, odcisk na ręce, wrzód, ropień, krosta, strup

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔlak, AS: bolak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ból mrz., bolenie n.

:: zdrobn. bolaczek mrz.

 czas. boleć ndk.

Wiktionary


bolanowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Bolesław Bolanowski – polski specjalista w dziedzinie aparatów elektrycznych
  • Leszek Bolanowski – polski tekściarz, pisarz, kompozytor i reżyser

Wikipedia


bolas

broń myśliwska Indian południowoamerykańskich składająca się z dwóch kamieni połączonych rzemieniem; bola


SJP.pl

Bolas (bola) – broń myśliwska miotana, złożona z dwóch lub więcej kul (metalowych, kamiennych, drewnianych czy skórzanych wypełnionych obciążeniem), połączonych cięgnem (rzemieniem, sznurem). Używana przez Inuitów (Eskimosów) i Indian Ameryki Południowej do ogłuszania poprzez uderzenie kulami, pętania kończyn lub duszenia w wyniku owinięcia cięgnem.

Wikipedia


bolcowy

bolec


SJP.pl

Patrz:

bolec

bold

potocznie: pogrubiona czcionka


SJP.pl

Bold – wieś w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Merseyside, w dystrykcie metropolitalnym St Helens. Leży 20 km na wschód od centrum Liverpool i 275 km na północny zachód od Londynu. W 2001 miejscowość liczyła 2283 mieszkańców.

Wikipedia


boldować

środowiskowo: pogrubiać czcionkę w komputerowym edytorze tekstu


SJP.pl


boldowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pisanie, zapisywanie tekstu czcionką półgrubą

 (1.2) fragment tekstu zapisany boldem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bold m.

 czas. boldować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bold, wytłuszczenie

Wiktionary


boldyna

alkaloid z liści Peumus boldus, składnik złożonego preparatu boldine, stosowanego jako lek żółciopędny i ułatwiający trawienie, głównie w zapaleniu pęcherzyka żółciowego, kamicy żółciowej i przewlekłym zaparciu


SJP.pl

Wikipedia


bolebor

dawne imię męskie


SJP.pl

Bolebor – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Bole- ("więcej") i -bor ("walka", "walczyć, zmagać się"). Imię to mogło oznaczać "tego, kto więcej walczy".

Bolebor imieniny obchodzi 25 lutego.

Osoby noszące to imię :

  • Bolebor – opat tyniecki (ok. 1247–1259)

Wikipedia


bolec

1. kołek walcowy do łączenia przedmiotów w sposób umożliwiający ich wzajemne obracanie się; sworzeń;
2. potocznie: metalowy, walcowaty element ochronny w gniazdku elektrycznym;
3. wulgarnie: mężczyzna będący dla kobiety obiektem seksualnym


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) med. być źródłem bólu

 (1.2) przen. sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić

 (1.3) martwić się, cierpieć, smucić się

Wiktionary

Bolec, właśc. Grzegorz Borek (ur. 20 lipca 1971 w Krakowie, zm. 27 lutego 2009 tamże) – polski raper i aktor. Jeden z pionierów polskiego hip-hopu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Od wczoraj boli ją ręka.

 (1.2) Bolą mnie jej ostre słowa.

 (1.3) Natomiast boleję nad twym grubiaństwem, a gdyby niewdzięczność ludzka mogła mnie jeszcze dziwić, dziwiłbym się twej niewdzięczności.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔlɛt͡ɕ, AS: boleć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ból m., bolączka ż., boleść ż., ubolewanie n., bolenie n., bolak mrz.

 czas. pobolewać ndk., ubolewać ndk., rozboleć dk., zaboleć dk.

 przym. bolesny

 przysł. boleśnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|zjimać.

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński|tropić.

Wiktionary


bolech

nazwisko


SJP.pl


bolechów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim;

Wiktionary

W Polsce
  • Bolechów – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Oława
Na Ukrainie
  • Bolechów – dawna gmina wiejska w powiecie dolińskim województwa stanisławowskiego II Rzeczypospolitej
  • Bolechów – miasto w obwodzie iwanofrankiwskim
  • Bolechów – stacja kolejowa w Bolechowie, w rejonie kałuskim, w obwodzie iwanofrankiwskim, na Ukrainie

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bolechowski

Wiktionary


bolechowce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie drohobyckim obwodu lwowskiego

Wiktionary

Bolechowce (ukr. Болехівці, Bołechiwci) – wieś na Ukrainie w rejonie drohobyckim należącym do obwodu lwowskiego. Położona nad rzeczką Słonica, prawym dopływem Tyśmienicy.

Założona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie drohobyckim ziemi przemyskiej województwa ruskiego, w drugiej połowie XVII wieku należała do starostwa drohobyckiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bolechowiecki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Bolechowice, Bołochowice

Wiktionary


bolechowice

W Polsce
  • Bolechowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Zabierzów
  • Bolechowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Bielsk
  • Bolechowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Sitkówka-Nowiny
  • Bolechowice – osada w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice
  • Bolechowice – gromada

Wikipedia


bolechowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bolechowicami, dotyczący Bolechowic

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolechowice nmos.

Wiktionary


bolechówko

Bolechówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Czerwonak.

Wieś duchowna, własność Klasztoru Cysterek w Owińskach pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Na południe od wsi funkcjonuje Akwen Tropicana.

Wikipedia


bolechowo

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie wielkopolskim;

 (1.2) geogr. wieś w województwie zachodniozachodniopomorskim;

Wiktionary

W Polsce
  • Bolechowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Czerwonak
  • Bolechowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Goleniów
  • Bolechowo – stacja kolejowa[1] w Bolechowie-Osiedlu

Zobacz też: Bolechowo-Osiedle, Bolechów, Jezioro Bolechowskie

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bolechowianin, bolechowianka

 przym. bolechowski

Wiktionary


bolechowski

nazwisko


SJP.pl


bolęcin

W Polsce
  • Bolęcin – wieś w woj. małopolskim, w pow. chrzanowskim, w gminie Trzebinia
  • Bolęcin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Sochocin
  • Bolęcin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przysuskim, w gminie Borkowice
  • Bolęcin – gromada
  • Bolęcin – nieczynny przystanek kolejowy

Wikipedia


bolecki

nazwisko


SJP.pl


boleczek

zdrobnienie od: Bolesław (imię męskie); Bolek


SJP.pl


bolejący

martwić się, smucić z jakiegoś powodu


SJP.pl


bolek

potocznie: słabeusz (najczęściej w zwrocie: cienki bolek)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Bolesław

Wiktionary

  • Bolek – zdrobnienie od imienia Bolesław
  • Bolek – bohater polskich filmów animowanych
  • „Bolek” – polski kalkulator
  • Bolek – pseudonim tajnego współpracownika Służby Bezpieczeństwa PRL

osoby o nazwisku lub pseudonimie „Bolek”:

  • Juliusz Bolek
  • Juliusz Erazm Bolek
  • Zdzisław Jerzy Bolek
  • Jerzy Szypowski ps. Bolek – żołnierz Armii Krajowej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przyjaźnimy się z Bolkiem od lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔlɛk, AS: bolek

Wiktionary

Powiązane:

 forma żeńska Bolka

 rzecz. Bolesław mrz./mos.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 forma żeńska Bolka

 rzecz. Bolesław mrz./mos.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum zdrobn|Bolesław.

źródła.

== Bolek (język czeski.) ==

wymowa.

 IPA|ˈbolɛk.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|czeski|m.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bolemin

Bolemin – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Deszczno. Łączy się od zachodu z zabudowaniami Płonicy.

Wikipedia


bolemir

imię męskie


SJP.pl

Bolemir – staropolskie imię męskie, złożone z członów Bole- ("więcej, bardziej") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Imię to mogło oznaczać "ten, który pragnie więcej pokoju", lub "ten, który przynosi więcej pokoju".

Bolemir imieniny obchodzi: 6 stycznia, 6 września, 9 września.

Wikipedia


bolemira

imię żeńskie


SJP.pl

Bolemira – żeński odpowiednik imienia Bolemir, nienotowany w dawnych źródłach. Znaczenie imienia: "pragnąca pokoju".

Bolemira imieniny obchodzi 9 września.

Wikipedia


bolemirostwo

Bolemir z małżonką; Bolemirowie


SJP.pl


bolemirowie

imię męskie


SJP.pl


bolemirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolemira lub z nim związany


SJP.pl


bolemysł

imię męskie


SJP.pl

Bolemysł – słowiańskie/staropolskie imię męskie. Składa się z członu Bole- ("więcej, lepiej, bardziej") od psł. *bol'ьjь "większy, lepszy", *bol'e "więcej, lepiej, bardziej", porównaj współczesne rosyjskie более "więcej, bardziej" i -mysł ("myśleć"). Mogło oznaczać "ten, który sprawniej (od innych) myśli", "przewyższający innych myśleniem".

Wikipedia


bolemysłostwo

Bolemysł z małżonką; Bolemysłowie


SJP.pl


bolemysłowie

imię męskie


SJP.pl


bolemysłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolemysła lub z nim związany


SJP.pl


boleń

ryba drapieżna z rodziny karpiowatych; rap, rapa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Leuciscus aspius|ref=tak., gatunek ryby z rodziny karpiowatych

 (1.2) icht. osobnik z gatunku boleni (1.1)

 (1.3) kulin. spoż. mięso lub potrawa z bolenia (1.2)

Wiktionary

Geografia:

  • Boleń – zatoka Zalewu Szczecińskiego

2 miejscowości w Polsce:

  • Boleń – wieś w woj. małopolskim
  • Boleń – osada w woj. lubuskim

Zoologia:

  • boleń – gatunek ryby z rodziny karpiowatych:
    • boleń pospolity
    • boleń amurski (boleń płaskogłowy)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za płetwami brzusznymi bolenia biegnie pozbawiony łusek kil.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boleń pospolity, chwat, rap, rapa

Wiktionary


bolenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|boleć.

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: boleń

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wśród zbutwiałych szpargałów najwięcej było domowych rachunków, przepisów kuchennych i wybornych recept na bolenie w kiszkach lub w wątrobie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ból m., boleść ż., bolak mrz.

 czas. boleć

Wiktionary


bolerko

krótki żakiecik damski zakładany na bluzkę lub sukienkę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kraw. krótki żakiecik kobiecy, niesięgający talii, z połami niezachodzącymi na siebie; także sweterek, bluzeczka o takim kroju

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ta sukienka jest bardzo wycięta, muszę założyć do niej jakieś bolerko.

 (1.1) Ładnie pani w bolerku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɛrkɔ, AS: bolerko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolero n.

Wiktionary


bolerkowy

bolerko


SJP.pl

Patrz:

bolerko

bolero

1. taniec hiszpański na 3/4, zwykle z akompaniamentem gitary, tamburyna i kastanietów
2. krótka kamizelka męska w ludowych ubiorach hiszpańskich
3. kapelusz o podniesionych brzegach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. trójmiarowy hiszpański taniec ludowy;

 (1.2) muz. muzyka do bolero (1.1)

 (1.3) kraw. krótka kamizelka bez rękawów i bez kołnierza;

 (1.4) męski kapelusz z podniesionymi brzegami

Wiktionary

  • bolero – taniec i forma muzyczna
  • bolero – części garderoby
  • Boléro – utwór Maurice’a Ravela
  • Bolero – balet z muzyką Maurice'a Ravela
  • Bolero a-moll op. 19 – utwór Fryderyka Chopina, skomponowany w 1833
  • Bolero – firma zajmująca się produkcją i sprzedażą odzieży
  • Bolero – albański film z 1997 roku

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔˈlɛrɔ, AS: bolero

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. bolerko n.

Wiktionary


boleś

zdrobnienie od: Bolemysł, Bolesław (imiona męskie); Bolek


SJP.pl


boleść

ogromny żal, smutek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. żal, wielkie zmartwienie

 (1.2) w lm.: silne bóle brzuszne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie będę ci opowiadał o mojej boleści.

 (1.2) Ciężarna zaczęła już odczuwać pierwsze boleści.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ból m., bolączka ż., ubolewanie n., bolenie n.

 czas. boleć ndk., pobolewać ndk., ubolewać ndk.

 przym. bolesny, boleściwy

 przysł. boleśnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żałość, żal

 (1.2) ból

Wiktionary


boleści

ogromny żal, smutek


SJP.pl


boleściwiej

stopień wyższy od przysłówka: boleściwie


SJP.pl


boleściwość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest boleściwe; cecha tych, którzy są boleściwi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. boleściwy

 przysł. boleściwie

Wiktionary


boleściwszy

stopień wyższy od przymiotnika: boleściwy


SJP.pl


boleściwy

przymiotnik

 (1.1) pełen boleści

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Joachim popatrzył na złoczyńcę boleściwym wzrokiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛɕˈt͡ɕivɨ, AS: boleśćivy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boleść ż., boleściwość ż.

 przysł. boleściwie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zbolały, przygnębiony, zdołowany, załamany, stroskany, rzewny, smętny, melancholijny

Wiktionary


bolesnawy

nieco bolesny


SJP.pl


boleśnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób bolesny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wczoraj boleśnie użądliła mnie osa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɛɕɲɛ, AS: boleśńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolesność ż., boleść ż., ból mrz.

 przym. bolesny

 czas. boleć

Wiktionary


boleśniej

stopień wyższy od przysłówka: boleśnie


SJP.pl


boleśniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: bolesny


SJP.pl


bolesność

uczucie bólu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bolesne

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bolesny

 przysł. boleśnie

Wiktionary


bolesny

sprawiający ból


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) med. taki, który sprawia ból fizyczny

 (1.2) psych. taki, który sprawia przykrość, żal, ból psychiczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Otwarte złamanie kości jest zwykle skrajnie bolesne.

 (1.2) Mówi o sprawach, które ukrywamy przed innymi, które są dla nas albo zbyt bolesne, albo zbyt niecne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɛsnɨ, AS: bolesny

Wiktionary

Powiązane:

 czas. boleć ndk., rozboleć dk., zaboleć dk.

 rzecz. bolączka ż., ból mrz., boleść ż., bolesność ż.

 przysł. boleśnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) przykry

Wiktionary


bolesta

nazwisko


SJP.pl

  • Jastrzębiec (herb szlachecki)
  • Bolesta – rycerz polski z rodu Jastrzębców, kasztelan
  • Bolesta – komisarz królewski, którego faksymile widnieją na biletach kasowych z 1824, wyemitowanych w 1828

Osoby o tym nazwisku:

  • Agnieszka Bolesta – polska inżynier chemik
  • Henryk Bolesta – polski piłkarz, bramkarz, jednokrotny reprezentant Polski
  • Krzysztof Bolesta – polski urzędnik
  • Marcin Bolesta Koziebrodzki – polski hrabia
  • Piotr Bolesta Kozłowski – polski szlachcic
  • Krystyna Bolesta-Kukułka – polska profesor nauk ekonomicznych

Wikipedia


bolestraszyce

Bolestraszyce – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Żurawica.

Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Stefana Duczymińskiego, Krzysztofa Tomasza Drohojowskiego i Aleksandra Dymitra Drohojowskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku.

Wikipedia


boleszczyn

Boleszczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Przykona.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

We wsi funkcjonowała Szkoła Podstawowa.

Z Boleszczyna pochodzi Jacek Kiciński – klaretyn, biskup pomocniczy wrocławski.

Wikipedia


boleszkowice

nazwa kilku miejscowości w Polsce


SJP.pl

Boleszkowice (niem. Fürstenfelde) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Boleszkowice. Siedziba gminy Boleszkowice.

Od 1354 miasto. 5 października 1954 do miasta Boleszkowice włączono Wierutno. 1 stycznia 1972 Boleszkowice utraciły prawa miejskie i zostały wsią w gromadzie Namyślin, którą jednocześnie przekształcono w gromadę Boleszkowice. 1 stycznia 1973, po kolejnej reformie administracyjnej, siedziba reaktywowanej gminie Boleszkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Wikipedia


boleszkowicki

przymiotnik od: Boleszkowice


SJP.pl


boleszkowiczanin

mieszkaniec wsi Boleszkowice


SJP.pl


boleszkowiczanka

mieszkanka Boleszkowic


SJP.pl


bolesław

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. toponim, nazwa kilku wsi i gmin w Polsce

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: Bolesława

Wiktionary

  • Bolesław – słowiańskie imię
Osoby
  • Bolesław I Chrobry – władca Polski 992-1025
  • Bolesław II Szczodry (Śmiały) – władca Polski 1058–1079
  • Bolesław III Krzywousty – władca Polski 1102–1138
  • Bolesław Mieszkowic (Kujawski) – książę kujawski 1194–1195
  • Bolesław IV Kędzierzawy – książę mazowiecki, książę Polski, zm. 1173
  • Bolesław V Wstydliwy – książę małopolski i sandomierski 1226–1279
  • Bolesław (Bolko) Wołoszek – książę głogówecki i prudnicki, zm. 1460
  • Bolesław Pobożny – książę kaliski i wielkopolski 1239–1279
  • Bolesław toszecki (bytomski) – książę toszecki 1303–1328, arcybiskup ostrzyhomski
  • Bolesław (Bolek) dobrzyński – książę dobrzyński 1312–1327/1328, łęczycki 1327/1328
  • Bolesław oleśnicki – książę oleśnicki 1313–1320/1321, również przejściowo innych księstw śląskich i wielkopolskich
  • Bolesław (Bolko) Pierworodny – książę niemodliński 1313–1360/1365 oraz przejściowo książę wieluński, od 1336 na Prudniku
  • Bolesław Jerzy II – książę halicko-wołyński 1325–1340
  • Bolesław bytomski – książę bytomsko-kozielski 1352–1354/1355
  • Bolesław Zapomniany (Mieszkowic) – legendarny syn Mieszka II

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Specyficzną cechą samochodu Bolesława jest to, że psuje się zaraz po uruchomieniu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɛswaf, AS: bolesu̯af

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolesławianin ż., bolesławianka ż., Bolesławowa ż., Bolesławówna ż.

:: zdrobn. Bolko m., Bolek m., Boluś m.

:: fż. Bolesława ż.

 przym. bolesławski, Bolesławowy, bolesławowski

Wiktionary


bolesława

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. od: Bolesław

Wiktionary

Bolesława – żeński odpowiednik imienia Bolesław. Forma ta jest notowana w Polsce od XV wieku.

W XXI wieku jest to imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1866 kobiet o imieniu Bolesława nadanym jako imię pierwsze.

Zdrobnienia: Bola, Bolesia, Bolka.

Bolesława imieniny obchodzi 29 stycznia, jako wspomnienie bł. Bolesławy Lament, 22 lipca, 19 sierpnia.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛˈswava, AS: bolesu̯ava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesław mrz./mos.

Wiktionary


bolesławczanin

mieszkaniec Bolesławca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bolesławca

 (1.2) osoba pochodząca z Bolesławca, urodzona w Bolesławcu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛswafˈt͡ʃãɲĩn, AS: bolesu̯afčãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesławiec m.

:: fż. bolesławczanka ż.

 przym. bolesławiecki

Wiktionary


bolesławczanka

mieszkanka Bolesławca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bolesławca

 (1.2) kobieta pochodząca z Bolesławca, urodzona w Bolesławcu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛswafˈt͡ʃãnka, AS: bolesu̯afčãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesławiec m.

:: fm. bolesławczanin m.

 przym. bolesławiecki

Wiktionary


bolesławianin

mieszkaniec Bolesławia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bolesławia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛswaˈvʲjä̃ɲĩn, AS: bolesu̯avʹi ̯ä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesław m.

:: fż. bolesławianka ż.

 przym. bolesławski

Wiktionary


bolesławianka

mieszkanka Bolesławia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bolesławca

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛswaˈvʲjãnka, AS: bolesu̯avʹi ̯ãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesław m.

:: fm. bolesławianin m.

 przym. bolesławski

Wiktionary


bolesławice

W Polsce
  • Bolesławice – część miasta Bolesławiec w woj. dolnośląskim, w pow. bolesławieckim
  • Bolesławice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. bolesławieckim, w gminie Bolesławiec
  • Bolesławice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska
  • Bolesławice – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Kobylnica
  • Bolesławice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Goleniów
  • Bolesławice – dawna nazwa (do 1926) wsi Podbolesławiec w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Bolesławiec
  • Bolesławice – gromada w powiecie bolesławieckim
  • Bolesławice – gromada w powiecie świdnickim

Wikipedia


bolesławiec

potocznie: rzecz z fajansu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie dolnośląskim;

Wiktionary

Bolesławiec (łac. Boleslavia, niem. Bunzlau, Buntzlau, śl-niem. Bunzel) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu bolesławieckiego, historycznie leżące na Dolnym Śląsku. Przez miasto przepływa rzeka Bóbr, okoliczne obszary leśne należą do Borów Dolnośląskich. W latach 1975–1998 miasto należało administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Cieszymir i jestem zawodowym żołnierzem z garnizonu Bolesławiec.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛˈswavʲjɛt͡s, AS: bolesu̯avʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolesławczanin m., bolesławczanka ż.

 przym. bolesławiecki

Wiktionary


bolesławiecki

Bolesławiec


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Bolesławca, związany z Bolesławcem

Wiktionary

Patrz:

Bolesławiec

Przykłady

 (1.1) Na przykład ja reprezentuję m.in. powiaty lubański, zgorzelecki i bolesławiecki, czyli okręg jeleniogórski.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛswaˈvʲjɛt͡sʲci, AS: bolesu̯avʹi ̯ecʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesławiec m., bolesławczanin m., bolesławczanka ż.

Wiktionary


bolesławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolesławy lub z nią związany


SJP.pl


bolesławostwo

Bolesław z małżonką; Bolesławowie


SJP.pl


bolesławowie

imię męskie


SJP.pl


bolesławowo

W Polsce
  • Bolesławowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. legionowskim, w gminie Serock
  • Bolesławowo – kolonia w woj. pomorskim, w pow. człuchowskim, w gminie Debrzno
  • Bolesławowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. starogardzkim, w gminie Skarszewy
  • Bolesławowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Kleczew
  • Bolesławowo – gromada
  • Bolesławowo – nieczynny przystanek kolejowy w Bolesławowie, w woj. pomorskim

Wikipedia


bolesławowy

taki jak u Bolesława, charakterystyczny dla Bolesława


SJP.pl


bolesławski

Bolesław (miasto)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od Bolesław (nazwy wsi)

Wiktionary

  • Izaak Bolesławski (1919–1977) – szachista ukraiński
  • Jerzy Bolesławski (ur. 1940) – działacz samorządowy
  • Ryszard Bolesławski (1889–1937) – reżyser filmowy
  • Bolesławski – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔlɛˈswafsʲci, AS: bolesu̯afsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesław, bolesławianin, bolesławianka

Wiktionary


bolewice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo;

 (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce;

Wiktionary

  • Bolewice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. nowotomyskim, w gminie Miedzichowo
  • Bolewice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. choszczeńskim, w gminie Pełczyce
  • Bolewice – gromada w powiecie myśliborskim
  • Bolewice – gromada w powiecie nowotomyskim
  • SLR Bolewice

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bociany z Bolewic są już duże.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolewiczanin mos., bolewiczanka ż.

 przym. bolewicki

Wiktionary


bolewo

Bolewo – wieś sołcka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Stupsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


bolewski

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Bolewski – polski mineralog i petrograf
  • Jacek Bolewski – polski jezuita i pisarz
  • Bolewski – polski herb szlachecki

Wikipedia


boleyn

[czytaj: BUlyn] nazwisko


SJP.pl


bolica

bolica kolconoga - gatunek osy


SJP.pl


bolid

1. meteor o znacznych rozmiarach i dużej jasności, którego przelotowi w atmosferze towarzyszą efekty dźwiękowe zbliżone do grzmotów;
2. szybki samochód wyścigowy, zwłaszcza auto startujące w wyścigach Formuły 1


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) astr. meteor o dużej jasności;

 (1.2) pot. jednomiejscowy samochód wyścigowy o otwartym nadwoziu używany w wyścigach Formuły 1;

Wiktionary

Bolid (gr. βολίς dop. βολίδος 'pocisk' od βαλλειν 'rzucać, ciskać') – meteor o jasności większej niż -4m, czyli jaśniejszy niż Wenus.

Zjawiska te są dosyć częste (choć nadal niełatwo je zaobserwować) i powstają poprzez wejście w atmosferę obiektu o wielkości co najmniej kilku cm. Kiedy tak duży obiekt wpada w atmosferę Ziemi (co zwykle dzieje się przy prędkości kilkunastu-kilkudziesięciu kilometrów na sekundę), jego powierzchnia nagrzewa się do temperatury kilku tysięcy stopni. Wbrew powszechnej opinii, powodem wzrostu temperatury nie jest tarcie, ale silne sprężanie powietrza tuż przed czołem bolidu. Bolid zaczyna świecić jasno, a jego przelotowi niejednokrotnie towarzyszy grom dźwiękowy, zwykle pojawiający się po paru minutach od zjawiska. Tak duży obiekt nie zawsze podlega całkowitej dezintegracji, a wtedy jego część (lub części) spada na Ziemię w postaci meteorytu. Bolidy towarzyszą bardzo aktywnym rojom meteorów (np. Perseidom czy Geminidom), niejednokrotnie pojawiają się jednak zupełnie nieoczekiwanie.

Wikipedia


bolidowy

bolid


SJP.pl

Patrz:

bolid

bolimów

miasto w Polsce


SJP.pl

Bolimów – miasto w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, siedziba gminy Bolimów.

Założony jako miasto prywatne około 1370, potwierdzenie prawa chełmińskiego uzyskał w 1519. W 1792 jako miasto królewskie w starostwie bolimowskim w ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego. W 1827 jako miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w powiecie sochaczewskim, obwodzie sochaczewskim województwa mazowieckiego.

Wikipedia


bolimowianin

mieszkaniec Bolimowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


bolimowianka

mieszkanka Bolimowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


bolimowski

przymiotnik od: Bolimów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bolimowem, dotyczący Bolimowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolimów m.

Wiktionary


bolimuszka

bolimuszka kleparka - drobny owad zaliczany do rodziny muchowatych, wyglądem przypominający muchę domową, żywiący się krwią ssaków, głównie bydła i koni, kłując bardzo boleśnie


SJP.pl


bolino

Bolino – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Wyszogród.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego. 1 stycznia 2003 będące dotychczasowymi częściami wsi Bolin Płocki i Bolin Płoński zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości.

Wikipedia


bolisława

imię żeńskie


SJP.pl

Bolesława – żeński odpowiednik imienia Bolesław. Forma ta jest notowana w Polsce od XV wieku.

W XXI wieku jest to imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1866 kobiet o imieniu Bolesława nadanym jako imię pierwsze.

Zdrobnienia: Bola, Bolesia, Bolka.

Bolesława imieniny obchodzi 29 stycznia, jako wspomnienie bł. Bolesławy Lament, 22 lipca, 19 sierpnia.

Wikipedia


bolita

południowoamerykański ssak z rodziny pancernikowców, np. bolita brazylijska


SJP.pl

Bolita (Tolypeutes) – rodzaj ssaków z podrodziny bolit (Tolypeutinae) w obrębie rodziny Chlamyphoridae.

Wikipedia


bolivar

jednostka monetarna Wenezueli (1 bolivar = 100 centymów); boliwar


SJP.pl

Osoby

  • Simón Bolívar – bohater walk o wyzwolenie Ameryki Południowej spod władzy Hiszpanii
  • James Bolivar DiGriz – pełne imię i nazwisko Stalowego Szczura, bohatera książek Harry’ego Harrisona

Miejscowości, jednostki administracyjne i waluty w Ameryce Południowej

Ekwador

  • Prowincja Bolívar

Wikipedia


boliviano

jednostka pieniężna Boliwii (1 boliviano = 100 centavos); boliwiano


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) monet. waluta Boliwii;

Wiktionary

Boliviano – jednostka monetarna Boliwii. Dzieli się na 100 centavos. Wewnętrznie oznaczane Bs.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Boliwia, Boliwijczyk, Boliwijka, boliwar

 przym. boliwijski

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) boliviano

* hiszpański: (1.1) boliviano m.

* ukraiński: (1.1) болівіано n.

* włoski: (1.1) boliviano m.

źródła.

== boliviano (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) monet. boliviano

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlʲiˈvʲjãnɔ, AS: bolʹivʹi ̯ãno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boliwia, Boliwijczyk, Boliwijka, boliwar

 przym. boliwijski

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Boliwia, Boliwijczyk, Boliwijka, boliwar

 przym. boliwijski

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) boliviano

* hiszpański: (1.1) boliviano m.

* ukraiński: (1.1) болівіано n.

* włoski: (1.1) boliviano m.

źródła.

== boliviano (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) monet. boliviano

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


boliwar

jednostka monetarna Wenezueli (1 boliwar = 100 centymów); bolivar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) monet. jednostka monetarna Wenezueli;

Wiktionary

Osoby

  • Simón Bolívar – bohater walk o wyzwolenie Ameryki Południowej spod władzy Hiszpanii
  • James Bolivar DiGriz – pełne imię i nazwisko Stalowego Szczura, bohatera książek Harry’ego Harrisona

Miejscowości, jednostki administracyjne i waluty w Ameryce Południowej

Ekwador

  • Prowincja Bolívar

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeden boliwar dzieli się na 100 centymów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boliwia ż., Boliwijczyk m., Boliwijka ż., boliviano n.

 przym. boliwijski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. VEB

Wiktionary


boliwariański

związany z Simónem Bolívarem, np. misje boliwariańskie


SJP.pl


boliwia

państwo w Ameryce Południowej ze stolicą w Sucre; Republika Boliwii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w środkowej części Ameryki Południowej, ze stolicą w Sucre;

Wiktionary

Boliwia (hiszp. Bolivia), oficjalnie Wielonarodowe Państwo Boliwia (hiszp. Estado Plurinacional de Bolivia) – państwo śródlądowe w środkowo-zachodniej części Ameryki Południowej, graniczy z Brazylią na północy i wschodzie, Paragwajem i Argentyną na południu oraz z Chile i Peru na zachodzie. Konstytucyjną stolicą jest Sucre, siedzibą rządu jest La Paz.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ewa mieszka w Boliwii już od kilku lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlʲivʲja, AS: bolʹivʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boliwijczyk mos., Boliwijka ż., boliviano m., boliwar m., boliwijskość ż.

 przym. boliwijski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. Wielonarodowe Państwo Boliwia

Wiktionary


boliwiano

jednostka pieniężna Boliwii (1 boliwiano = 100 centavos); boliviano


SJP.pl


boliwijczyk

obywatel Boliwii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Boliwii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlʲiˈvʲijt͡ʃɨk, AS: bolʹivʹii ̯čyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boliwia ż., boliviano n., boliwar m.

:: fż. Boliwijka ż.

 przym. boliwijski

Wiktionary


boliwijka

obywatelka Boliwii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Boliwii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlʲiˈvʲijka, AS: bolʹivʹii ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boliwia ż., boliviano, boliwar m.

:: fm. Boliwijczyk mos.

 przym. boliwijski

Wiktionary


boliwijski

związany z Boliwią


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Boliwii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Boliwijski prezydent złożył wizytę w Brazylii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlʲiˈvʲijsʲci, AS: bolʹivʹii ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boliwia ż., Boliwijczyk mos., Boliwijka ż., boliviano n., boliwar m.

Wiktionary


bolko

1. zdrobnienie od: Bolesław (imię męskie);
2. nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Bolesław

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (2.1) geogr. wyspa na Odrze w granicach miasta Opola;

Wiktionary

  • Bolko – staropolski derywat od słowiańskiego imienia męskiego Bolesław

Władcy

  • Bolko I opolski (ok. 1256–1313) – książę opolski
  • Bolko I Surowy (ok. 1254–1301) – książę świdnicki i jaworski
  • Bolko II Mały (ok. 1310–1368) – książę świdnicki i jaworski
  • Bolko II Opolski (ok. 1300–1356) – książę opolski
  • Bolko II Ziębicki (1300–1341) – książę ziębicki
  • Bolko III Opolski (ok. 1330–1382) – książę opolski i strzelecki
  • Bolko III Ziębicki (ok. 1346–1410) – książę ziębicki
  • Bolko IV Opolski (ok. 1365–1437) – książę opolski
  • Bolko V Husyta (ok. 1400–1460) – książę głogówecki, prudnicki, niemodliński i strzelecki

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ostatecznie dwa lata później Bolko został samodzielnym księciem opolskim.

 (2.1) Zielonymi płucami miasta są wyspy Bolko i Pasieka położone na rzece Odrze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolesław mos.

Wiktionary


bolków

potocznie: słabeusz (najczęściej w zwrocie: cienki bolek)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Bolków (niem. Bolkenhain) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Bolków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Bolków należy do Euroregionu Nysa.

Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 4652 mieszkańców (586. miejsce w kraju).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pijany jak bela 39-letni rolnik ze wsi Wierzchosławice koło Bolkowa szalał po drodze ciągnikiem z kosiarką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔlkuf, AS: bolkuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolkowianin m., bolkowianka ż.

 przym. bolkowski

Wiktionary


bolkowianin

mieszkaniec Bolkowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bolkowa

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlkɔˈvʲjä̃ɲĩn, AS: bolkovʹi ̯ä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolków m.

:: fż. bolkowianka

 przym. bolkowski

Wiktionary


bolkowianka

mieszkanka Bolkowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bolkowa

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔlkɔˈvʲjãnka, AS: bolkovʹi ̯ãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolków m.

:: fm. bolkowianin

 przym. bolkowski

Wiktionary


bolkowice

3 miejscowości w Polsce:

  • Bolkowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. jaworskim, w gminie Paszowice
  • Bolkowice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfińskim, w gminie Widuchowa
  • Bolkowice – część wsi Jarnołtówek w woj. opolskim, w pow. nyskim, w gminie Głuchołazy

Wikipedia


bolkowie

zdrobnienie od: Bolemysł, Bolesław (imiona męskie); Boleś


SJP.pl


bolkowski

Bolków


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Bolkowa, związany z Bolkowem

Wiktionary

Bolkowski – polskie nazwisko.

Wikipedia

Patrz:

Bolków

Przykłady

 (1.1) Na dziedzińcu bolkowskiego zamku grało wiele gwiazd z szerokiego świata, dominują jednak wykonawcy polscy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔlˈkɔfsʲci, AS: bolkofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolków m., bolkowianin m., bolkowianka ż.

Wiktionary


bolkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolka lub z nim związany


SJP.pl


böll

[czytaj: byl] nazwisko


SJP.pl


bollandysta

jezuita kontynuujący pracę Jeana Bollanda, polegającą na zebraniu i ponownej redakcji wszystkich możliwych danych o katolickich świętych


SJP.pl


bollywood

[czytaj: boliłud] umowna nazwa indyjskiego przemysłu filmowego powstała w latach 70. ze zbitki słów Hollywood i Bombaj


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) pot. film. indyjski przemysł filmowy;

Wiktionary

Bollywood – umowna nazwa indyjskiego przemysłu filmowego utworzona w latach 70. ze zbitki słów Bombaj i Hollywood. Nie ma jednoznacznego twórcy tej nazwy, bowiem do miana twórcy terminu „Bollywood” pretendują cztery osoby: Amit Khanna, Bevinda Collaco, Shobhaa De oraz H.R.F. Keating.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. bollywoodzki

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|Bollywood. < etym|ang|Bombay|Hollywood.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Bollywood

źródła.

== Bollywood (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Sumxr-Bollywood.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) pot. film. Bollywood

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bollywoodzki

Wiktionary


bollywoodzki

Bollywood [czytaj: boliłucki]


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Bollywoodem, dotyczący Bollywoodu

 (1.2) charakterystyczny dla kina z Bollywoodu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bollywood mrz.

Wiktionary


bolmin

W Polsce
  • Bolmin – dawna osada w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Dąbrowa Chełmińska
  • Bolmin – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Chęciny
  • Bolmin – gromada

Wikipedia


bolognese

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) potrawa w postaci gęstego sosu z mielonego mięsa i warzyw pochodząca z włoskiego miasta Bolonia

przymiotnik

 (2.1) o smaku bolognese (1.1) lub zawierający bolognese (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bolognese powinno się podawać na makaronie tagliatelle lub pappardelle, a nie na spaghetti, którego cienkie nitki mogą nie utrzymać ciężkiego sosu.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) boloński

Wiktionary


bolometr

przyrząd służący do pomiaru energii promienistej na podstawie zmian oporu przewodnika lub półprzewodnika


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. miernik promieniowania elektromagnetycznego;

Wiktionary

Bolometr – przyrząd do pomiaru energii przenoszonej przez promieniowanie w jak najszerszym zakresie długości fal (intencjonalnie w pełnym zakresie). Jest to detektor termiczny zmieniający energię promieniowania elektromagnetycznego na ciepło, które zmienia temperaturę elementu pomiarowego. Zmiana temperatury jest mierzona różnymi metodami, pierwotną i nadal powszechnie stosowaną jest pomiar zmiany oporu elektrycznego pod wpływem zmiany temperatury.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. bolometryczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|βολή. (bolḗ) → rzut, promień + etymn|pol|-metr.

uwagi.

 nie mylić z balometr

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) bolómetro m.

* nowogrecki: (1.1) βολόμετρο n.

źródła.

== bolometr (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) fiz. bolometr

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bolometryczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. bolometryczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|βολή. (bolḗ) → rzut, promień + etymn|pol|-metr.

uwagi.

 nie mylić z balometr

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) bolómetro m.

* nowogrecki: (1.1) βολόμετρο n.

źródła.

== bolometr (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) fiz. bolometr

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bolometryczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. związany z bolometrem, dotyczący bolometru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolometr mrz.

Wiktionary


bolończyk

mieszkaniec Bolonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bolonii

 (1.2) hist. absolwent, student albo profesor uniwersytetu w Bolonii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) rasa małych psów o łagodnym i wesołym usposobieniu, lubiących dzieci

 (2.2) pies rasy bolończyk (2.1)

Wiktionary

Bolończyk – rasa psa, należąca do IX grupy (psy ozdobne i do towarzystwa), zaklasyfikowana do sekcji 1 (biszony i rasy pokrewne). Typ lisowaty. Nie podlega próbom pracy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ignazio jest bolończykiem.

 (1.1) Wkraczających żołnierzy polskich witały tłumy bolończyków.

 (1.2) Wystąpienie uczonych bolońskich było reakcją na palenie pism Wiklifa w Oksfordzie i Pradze. Bolończycy chociaż przyznawali, że niektóre poglądy Wiklifa są błędne, to jednak opowiadali się przeciwko paleniu jego pism.

 (1.2) Wśród wybitnych „bolończyków” tych czasów spotykamy znakomitego polskiego prawnika XV w. – Jana Ostroroga (1436-1501).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: bolõĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolonia ż.

:: fż. (1.1) bolonka ż.

 przym. boloński

Wiktionary


bolonia

miasto we Włoszech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto położone między Padem a Apeninami w północnych Włoszech;

Wiktionary

Bolonia (wł. Bologna) – miasto w północnych Włoszech, położone jest między Padem a Apeninami na wysokości 54 m n.p.m. Miasto leży nad dwiema rzekami – Reno i Saveną. Stolica regionu Emilia-Romania.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bolonia jest stolicą regionu Emilia-Romania.

 (1.1) Bolonia była dla ludzi średniowiecza ośrodkiem nauk prawniczych, zwłaszcza prawa świeckiego (rzymskiego), ale także i kościelnego (kanonicznego). Paryż natomiast był ośrodkiem nauk teologicznych, skupiając najznakomitszych uczonych tej dziedziny wiedzy.

 (1.1) Galowie nie przestali umacniać swojej przewagi nad Etruskami. W roku 350 przed Chrystusem wydarli im to, co będzie Bolonią.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɔ̃ɲja, AS: bolõńi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolończyk m., bolonka ż.

 przym. boloński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. Bononia

Wiktionary


bolonka

mieszkanka Bolonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bolonii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɔ̃nka, AS: bolõnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolonia ż., bolończyk mzw.

:: fm. bolończyk mos.

 przym. boloński

Wiktionary


boloński

przymiotnik od: Bolonia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wywodzący się z Bolonii, charakterystyczny dla Bolonii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Papież ustąpił Francji enklawy na jej terytorium oraz legację bolońską i ferrarską.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɔ̃j̃sʲci, AS: bolõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolonia ż., bolończyk m., bolonka ż.

Wiktionary


bolońskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem bolońskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bolońskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku bolońskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈlɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: bolõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


bolowiec

Bolowiec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Skalbmierz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


bólowy

związany z bólem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bólem, dotyczący bólu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ból mrz.

 przym. przeciwbólowy

Wiktionary


bolszewia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) pogard. Związek Radziecki, ZSRR

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewia ż., bolszewizm mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. bolszewia

Wiktionary


bolszewicki

związany z bolszewikiem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. polit. związany z partią lub frakcją bolszewików

 (1.2) pot. pejor. dotyczący Armii Czerwonej, związany z żołnierzem radzieckim (sowieckim)

przymiotnik jakościowy

 (2.1) pot. pogard. lub lekcew. charakterystyczny dla bolszewizmu lub bolszewików

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Bardzo wiele dzieliło historiografię przedrewolucyjną od bolszewickiej, choć w miarę wzrostu sterowanego z Kremla nacjonalizmu różnice te ulegały częściowemu zatarciu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolszewizm m., bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewizowanie n., bolszewickość ż.

 przysł. po bolszewicku

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) komuchowaty, komunistyczny, czerwony

Wiktionary


bolszewickość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bolszewickie; cecha tych, którzy są bolszewiccy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolszewizm m., bolszewik mos., bolszewiczka ż.

 przym. bolszewicki

 przysł. bolszewicko

Wiktionary


bolszewiczka

bolszewik


SJP.pl

Patrz:

bolszewik

bolszewik

1. członek jednej z frakcji w Socjalistycznej Partii Robotniczej Rosji;
2. członek Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego;
3. potocznie: zwolennik komunizmu;
4. potocznie: pogardliwie o osobie ze Związku Radzieckiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. polit. początkowo: członek leninowskiej frakcji rosyjskiej partii socjaldemokratycznej; potem ogólniej: członek radzieckiej partii komunistycznej

 (1.2) pot. pejor. żołnierz radziecki (bolszewicki, sowiecki)

 (1.3) pot. pogard. lub lekcew. komunista

Wiktionary

  • bolszewik – członek Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego
  • Bolszewik – obraz Borisa Kustodijewa
Nazwy własne w Rosji
  • Bolszewik – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie magadańskim, w rejonie susumańskim
  • Bolszewik – osiedle w Rosji, w Kraju Stawropolskim, w rejonie ipatowskim
  • Bolszewik – osiedle w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, w rejonie jejskim
  • Bolszewik – wyspa

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tuż po rewolucji październikowej bolszewicy przystępują do negocjacji z Niemcami w sprawie odrębnego traktatu pokojowego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolszewizm m., bolszewizacja ż., bolszewizowanie n., Bolszewia ż., bolszewickość ż.

:: fż. bolszewiczka ż.

 przym. bolszewicki

 przysł. po bolszewicku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) krasnoarmiejec

 (1.3) komuch, czerwony

Wiktionary


bolszewizacja

1. wprowadzanie rządu bolszewików;
2. wprowadzanie leninowsko-stalinowskich metod i zasad do jakiejś dziedziny życia publicznego


SJP.pl


bolszewizm

filozofia działania politycznego oraz przejmowania i sprawowania władzy, stworzona przez W.I. Lenina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. hist. doktryna działania politycznego oraz przejmowania i sprawowania władzy stworzona przez Lenina na bazie marksizmu

Wiktionary

Bolszewizm – odmiana doktryny komunistycznej stworzona przez Włodzimierza Lenina, stanowiąca interpretację marksizmu i jego dostosowanie do uwarunkowań rosyjskich. Ideologia ta stanowiła swoisty system wartości formułowany przez bolszewików i służący ich celom.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przeciwieństwem myślenia demokratycznego są różne formy jakobinizmu czy bolszewizmu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewizowanie n., Bolszewia ż., bolszewickość ż.

 przym. bolszewicki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) leninizm, marksizm-leninizm

Wiktionary


bolszewizować

zaprowadzać gdzieś rządy bolszewickie, nadawać czemuś totalitarne, bolszewickie cechy


SJP.pl


bolszewizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sympatyzowanie z bolszewizmem, skłanianie się ku systemowi bolszewickiemu

 (1.2) nadawanie czemuś bolszewickiego charakteru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewizm m., bolszewizacja ż.

 czas. bolszewizować

 przym. bolszewicki

Wiktionary


bolszewo

Bolszewo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Bólszewò; niem. Bohlschau) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo. Leży nad rzeką Bolszewką. Bolszewo usytuowane jest w pradolinie Redy i Łeby.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


boltimorski

Baltimore (miasto w Stanach Zjednoczonych); baltimorski


SJP.pl


bolton

miasto w Anglii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii;

Wiktionary

Bolton – miasto w Wielkiej Brytanii (Anglia), w hrabstwie metropolitarnym Wielki Manchester, w dystrykcie metropolitalnym Bolton. W 2021 roku miasto liczyło 184 090 mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. boltończyk mos., boltonka ż.

 przym. boltoński

Wiktionary


boltończyk

mieszkaniec Boltonu (miasta w Anglii)


SJP.pl


boltonia

gatunek byliny należący do astrowatych


SJP.pl

Boltonia (Boltonia L'Hér.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 5–6 gatunków. Występują w Ameryce Północnej, głównie w części wschodniej, tylko B. asteroides rośnie na zachodzie w Idaho i Oregonie (w niektórych ujęciach należą tu również gatunki ze wschodniej Azji, włączane obecnie zwykle do rodzaju aster Aster). Są to okazałe byliny rosnące zarówno w formacjach trawiastych, jak i w lasach.

Wikipedia


boltonka

mieszkanka Boltonu (miasta w Anglii)


SJP.pl


boltoński

Bolton


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Boltonem, dotyczący Boltonu (miasta w Wielkiej Brytanii)

Wiktionary

Patrz:

Bolton

Powiązane:

 rzecz. Bolton mrz.

Wiktionary


boltzmann

[czytaj: BOLCman] nazwisko


SJP.pl

Ludwig Eduard Boltzmann (ur. 20 lutego 1844 w Wiedniu, Austria, zm. 5 września 1906 w Duino niedaleko Triestu, Włochy) – austriacki fizyk, pionier kinetycznej teorii gazów. Podał statystyczne objaśnienie II zasady termodynamiki.

Wikipedia


bolus

skoncentrowana dawka leku wprowadzona do organizmu w celu uzyskania szybkiego i zmasowanego działania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. poufała forma imienia Bolesław

Wiktionary

  • bolus (radioterapia)
  • bolus (malarstwo)
  • bolus (medycyna)
  • zeeuwse bolus (danie holenderskie)

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Bolesław mos./mrz.

Wiktionary


bolusowy

związany z bolusem


SJP.pl


bolzano

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech w regionie Trydent-Górna Adyga;

Wiktionary

Bolzano (wł.), Bozen (niem.) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Trydent-Górna Adyga, położone nad Isarco (niem. Eisack). Stolica autonomicznej prowincji Bolzano-Alto Adige (niem. Bozen-Südtirol).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zatrzymaliśmy się w Bolzano w jakimś hoteliku dla narciarzy.

 (1.1) Jesteśmy w Bolzano, tu stoi dom, w którym mieszkał Bronisław Malinowski. Nie napisał w nim ani jednego słowa. Rozumiem go, ja też nie umiałbym pisać w Bolzano. Rozpraszałyby mnie piękno gór i krajobraz.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bolzański

Wiktionary


bolzański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bolzano, dotyczący Bolzano

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Miliony rodziców ciągną do Tyrolu Południowego, aby razem z dziećmi posłuchać mroźnych historii o naszych prehistorycznych przodkach. W bolzańskim muzeum wita ich półnaga, gliniano-silikonowa rekonstrukcja człowieka lodu.

 (1.1) Dopiero po trzech kolejnych filiżankach kawy – Maria nic nie piła – bolzański komisarz miał przed oczami zarys opowiedzianej przez Marię historii.

 (1.1) Dopiero w drugiej połowie XIII wieku zarządy szpitali w Lengmoos i w Sterzingu odcięły się od opieki sprawowanej przez bolzańskiego komtura, który w 1269 roku przyjął tytuł komtura krajowego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bolzano n.

Wiktionary


bom

1. poziome ruchome drzewce służące do mocowania dolnego liku żagla; gik
2. urządzenie przeładunkowe w porcie; żuraw przymasztowy
3. drewniany przyrząd gimnastyczny do wykonywania zwisów i ćwiczeń równoważnych; bum; tram


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mar. poziome drzewce na żaglowcu, do którego przymocowany jest dolny lik żagla;

 (1.2) w windsurfingu: część pędnika otaczająca i napinająca żagiel

wykrzyknik

 (2.1) pot. onomatopeja naśladująca niski dźwięk dzwonu lub bicie zegara

forma ściągnięta

 (3.1) …spójnika bo z końcówką czasownikową 1. os. lp.

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Nagle daje się znowu słyszeć ów dziwny dźwięk: bom! bom!! bom!!!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃m, AS: bõm

Wiktionary


bomba

1. rodzaj pocisku z mechanizmem zapłonowym;
2. ładunek wybuchowy;
3. przenośnie: coś wspaniałego, efektownego;
4. przenośnie: sensacyjna wiadomość;
5. przedmiot kulisty lub podobny kształtem do kuli;
6. potocznie: ocena niedostateczna; pała;
7. w sporcie: mocne uderzenie (np. w siatkówce) lub kopnięcie (np. w piłce nożnej);
8. potocznie: lampka na dachu radiowozu, karetki itp.; kogut


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. ładunek wypełniony materiałem wybuchowym zrzucany z samolotu lub okrętu, zwykle z mechanicznym zapalnikiem;

 (1.2) wojsk. krym. terrorystyczny ładunek wybuchowy w publicznym miejscu

 (1.3) sport. bardzo mocne uderzenie piłki

 (1.4) uczn. ocena niedostateczna

 (1.5) przen. coś o błyskawicznym i silnym działaniu

 (1.6) jeźdz. czerwona kula na maszcie, sygnalizująca start wyścigu konnego

 (1.7) wojsk. urządzenie do automatycznego łamania szyfrogramów

wykrzyknik

 (2.1) wspaniale, świetnie

Wiktionary

Bomba – broń w postaci ładunku materiału wybuchowego, zazwyczaj w specjalnej obudowie, wyposażonego w mechanizm detonujący (zapalnik). To rodzaj pocisku o działaniu wybuchowym służący do niszczenia celów naziemnych, nawodnych lub podwodnych zrzucany z samolotu (bomba lotnicza) albo z okrętu (bomba głębinowa). Służy przede wszystkim do niszczenia obiektów siłą energii wybuchu, rażąc odłamkami lub wywołując pożar. Bomby zaliczane do broni masowego rażenia zamiast materiału wybuchowego posiadają atomowy, biologiczny lub chemiczny ładunek bojowy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Samolot zrzucił bomby na bunkier wroga.

 (1.2) Terroryści podłożyli bombę na ruchliwym lotnisku, żeby wybuch zabił jak najwięcej osób.

 (1.3) Bramkarz z najwyższym trudem odbił nad poprzeczkę bombę posłaną zza pola karnego przez napastnika gości.

 (1.7) Nasz oddział ma nową bombę i może odczytać więcej wiadomości od wroga.

 (2.1) — Dostałeś bilety na ten film? — Tak, kupiłem już zupełnie ostatnie. — Bomba! Nie myślałem, że wejdziemy na premierę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃mba, AS: bõmba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zbombardowanie n., bombardowanie n., bombarda ż., bombowiec m., bombiarz m., bombardier m.

:: zdrobn. bombka ż.

 czas. bombardować ndk., zbombardować dk.

 przym. bombowy, bombardierski

 przysł. bombowo

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. zbombardowanie n., bombardowanie n., bombarda ż., bombowiec m., bombiarz m., bombardier m.

:: zdrobn. bombka ż.

 czas. bombardować ndk., zbombardować dk.

 przym. bombowy, bombardierski

 przysł. bombowo

frazeologia.

 wpaść jak bomba

etymologia.

 etym|franc|bombe. < etym|wł|bomba. < etym|łac|bombus. < etym|gr|βόμβος. (bómbos) → huk

uwagi.

 , (1.7):

tłumaczenia.

 (1.4) zobtłum|jedynka.

* albański: (1.1) bombë ż.

* angielski: (1.1) bomb

* arabski: (1.1) قنبلة ż., عبوة ż., عبوة ناسفة ż., متفجرة ż.

* azerski: (1.1) bomba

* baskijski: (1.1) bonba; (1.2) bonba, lehergailu

* białoruski: (1.1) бомба ż. (bomba)

* bośniacki: (1.1) bomba ż.

* bułgarski: (1.1) бомба ż. (bomba)

* chiński standardowy: (1.1) 炸弹 (zhàdàn)

* chorwacki: (1.1) bomba ż.

* czeski: (1.1) bomba ż.

* dolnołużycki: (1.1) bomba ż.

* duński: (1.1) bombe w.

* esperanto: (1.1) bombo

* estoński: (1.1) pomm

* fiński: (1.1) pommi

* francuski: (1.1) bombe ż.; (1.2) bombe ż.

* górnołużycki: (1.1) bomba ż.

* hebrajski: (1.1) פצצה ż. (p'cacah)

* hindi: (1.1) बम m. (bam)

* hiszpański: (1.1) bomba ż.; (1.2) bomba ż.

* ido: (1.1) bombo

* indonezyjski: (1.1) bom

* islandzki: (1.1) sprengja ż.

* japoński: (1.1) furi|爆弾|ばくだん.

* jawajski: (1.1) bom

* jidysz: (1.1) באָמבע ż. (bombe)

* kaszubski: (1.1) bómba ż.; (1.2) bómba ż.

* kataloński: (1.1) bomba ż.

* koreański: (1.1) 폭탄 (pogtan)

* litewski: (1.1) bomba ż.

* łotewski: (1.1) bumba ż.

* macedoński: (1.1) бомба ż. (bomba)

* malajski: (1.1) bom

* maltański: (1.1) bomba ż.

* mongolski: (1.1) бөмбөг (bömbög)

* nepalski: (1.1) बम (bama)

* niderlandzki: (1.1) bom ż./m.

* niemiecki: (1.1) Bombe ż.; (1.3) Bombe ż.

* norweski (bokmål): (1.1) bombe m.

* nowogrecki: (1.1) βόμβα ż.; (1.2) βόμβα ż.

* ormiański: (1.1) ռումբ (rrumb)

* portugalski: (1.1) bomba ż.

* północnolapoński: (1.1) bomba

* rosyjski: (1.1) бомба ż. (bomba)

* rumuński: (1.1) bombă ż.

* serbski: (1.1) бомба (bomba) ż.

* slovio: (1.1) bomb (бомб)

* słowacki: (1.1) bomba ż.

* słoweński: (1.1) bomba ż.

* sundajski: (1.1) bom

* szwedzki: (1.1) bomb w.

* tadżycki: (1.1) бомба

* tagalski: (1.1) bomba

* tatarski: (1.1) bomba / бомба

* telugu: (1.1) బాంబు (bāmbu)

* turecki: (1.1) bomba

* turkmeński: (1.1) bomba

* ukraiński: (1.1) бо́мба ż.; (1.2) бо́мба ż.

* węgierski: (1.1) bomba

* wietnamski: (1.1) bom

* włoski: (1.1) bomba ż.; (1.2) bomba ż.

* zulu: (1.1) ibhomu

źródła.

== bomba (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) wojsk. krym. bomba

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

 (1.1) bomba atmaq • bomba salmaq

synonimy.

Wiktionary


bombać

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Poznań. uderzać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Co tak bómbiesz w te dźwi?

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bomnąć

 rzecz. bombanie n.

Wiktionary


bombaj

miasto w Indiach; Mumbaj


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Indiach;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Bombaju mieszka mój stryjek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃mbaj, AS: bõmbai ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombajczyk m., bombajka ż.

 przym. bombajski

Wiktionary


bombajczyk

mieszkaniec Bombaju


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bombaju; osoba z tego miasta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bombaj mrz.

:: fż. bombajka ż.

 przym. bombajski

Wiktionary


bombajka

mieszkanka Bombaju (miasta w Indiach)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bombaju; kobieta z tego miasta

 (1.2) kraw. marynarka z krótkimi rękawami

 (1.3) icht. kulin. nazwa systematyczna|Harpadon nehereus|Hamilton|ref=tak., ryba morska i słonawowodna z rodziny jaszczurnikowatych, poławiana w Indiach;

Wiktionary

Bombajka, harpadon bombil (Harpadon nehereus), znana też pod nazwami harpodon i „bombajska kaczka” – gatunek morskiej i słonawowodnej ryby skrzelokształtnej z rodziny jaszczurnikowatych (Synodontidae), typ nomenklatoryczny rodzaju Harpadon. Poławiana gospodarczo, głównie w Indiach, jako ryba konsumpcyjna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pies starszej bombajki zaczął obszczekiwać mewy.

 (1.2) Przyszedł w płóciennej bombajce z krótkimi rękawami.

 (1.3) Ubodzy jedzą bombajki z ryżem polanym sosem curry.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bombaj mrz.

:: fm. bombajczyk mos.

 przym. bombajski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) harpadon bombil

Wiktionary


bombajski

przymiotnik od: Bombaj (miasto w Indiach)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bombajem, dotyczący Bombaju

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bombaj mrz., bombajczyk mos., bombajka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mumbajski

Wiktionary


bombalice

Bombalice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Gozdowo. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


bombanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bombać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bombać ndk.

Wiktionary


bombarda

1. w średniowieczu: machina oblężnicza miotająca kamienie lub belki;
2. działo dużego kalibru, strzelające kamiennymi kulami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) średniowieczna machina oblężnicza miotająca kamienie i belki

 (1.2) używane w XIV i XV wieku prymitywne działo o dużym kalibrze i krótkiej lufie miotające kamienne lub rzadziej żelazne kule na odległość kilkuset metrów

Wiktionary

Bombarda – pierwotnie określenie machin oblężniczych miotających kamienie lub belki, od XIV wieku odprzodowe działo dużego kalibru z krótkim przewodem lufy i podkalibrową komorą nabojową.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na zamek spadły belki miotane z ustawionej za rzeką bombardy.

 (1.2) Kule wystrzelone z bombardy zniszczyły bramę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈbarda, AS: bõmbarda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombardowanie n., bomba ż.

 czas. bombardować, zbombardować

 przym. bombardowany, zbombardowany, bombowy, bombardierski

 wykrz. bomba

Wiktionary


bombardier

1. stopień wojskowy w wojskach rakietowych i artylerii Wojska Polskiego; żołnierz noszący ten stopień
2. żołnierz obsługujący bombardę


SJP.pl

  • Bombardier – senegalski zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki
  • bombardier – stopień wojskowy
  • bombardier – członek załogi samolotu wojskowego
  • Bombardier – marka angielskiego piwa
  • Bombardier – kanadyjski koncern
    • Bombardier Aviation (Bombardier Aerospace) – przedsiębiorstwo branży lotniczej, część grupy Bombardier
      • Bombardier Q Series – rodzina samolotów pasażerskich, produkowanych przez przedsiębiorstwo Bombardier

      Wikipedia


bombardierka

1. rodzaj kurtki; pilotka, bomberka;
2. żartobliwie: zawodniczka grająca w ataku


SJP.pl


bombardierski

bombardier


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bombardierem, dotyczący bombardiera

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do bombardiera, będący jego własnością

Wiktionary

Patrz:

bombardier

Powiązane:

 rzecz. bomba ż., bombarda ż., bombardier mos., bombardierka ż., bombardierskość ż., bombardon mrz., bombardowanie n., bombowiec mrz., zbombardowanie n.

 czas. bombardować ndk., zbombardować dk.

 przym. bombowy

 wykrz. bomba

Wiktionary


bombardon

1. dęty instrument muzyczny wydający niskie dźwięki, używany najczęściej w orkiestrach wojskowych
2. niski rejestr organów w piszczałkach stroikowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. blaszany instrument dęty, aerofon ustnikowy, rodzaj tuby basowej, stosowany w wojskowych orkiestrach dętych;

 (1.2) muz. niski głos stroikowy organów

Wiktionary

Bombardon – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych o ustniku kociołkowatym; rodzaj tuby basowej lub kontrabasowej, odmiany sakshornu, w stroju Es lub F, z 3 wentylami, stosowanego w wojskowych orkiestrach dętych; czasem występuje pod nazwą bombarda.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W trzecim szeregu szedł muzyk z bombardonem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈbardɔ̃n, AS: bõmbardõn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bombardierski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sakshorn basowy

Wiktionary


bombardować

czasownik przechodni niedokonany (dk. zbombardować)

 (1.1) wojsk. zrzucać bomby lub ostrzeliwać pociskami artyleryjskimi

 (1.2) przen. obrzucać kogoś dużą ilością czegoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Magda bombarduje mnie tysiącami nieistotnych wiadomości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃mbarˈdɔvat͡ɕ, AS: bõmbardovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bomba ż., bombka ż., bombowiec m., bombarda ż., bombardier m., bombardowanie n., zbombardowanie n.

 czas. zbombardować dk.

 przym. bombowy, bombardierski

 przysł. bombowo

 wykrz. bomba

Wiktionary


bombardowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wojsk. zrzucanie bomb przez lotnictwo

 (1.2) wojsk. dokonywanie ostrzału przez artylerię

Wiktionary

Bombardowanie – zrzucanie bomb lotniczych różnego przeznaczenia z samolotów lub innych statków powietrznych na cele naziemne i morskie. W zależności od celu wyróżnia się bombardowanie taktyczne oraz strategiczne.

Bombardowania wykonywane są z lotu poziomego, nurkującego lub koszącego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃mbardɔˈvãɲɛ, AS: bõmbardovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bomba ż., bombowiec m., bombarda ż., bombardier m., zbombardowanie n.

 czas. bombardować ndk., zbombardować dk.

 przym. bombowy, bombardierski

 przysł. bombowo

 wykrz. bomba

Wiktionary


bombast

nienaturalność, napuszoność, pompatyczność, przesadny patos w języku i stylu


SJP.pl


bombastyczniej

stopień wyższy od przysłówka: bombastycznie


SJP.pl


bombastyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: bombastyczny


SJP.pl


bombastyczność

nieuzasadniona okolicznościami przesadna wzniosłość w języku, stylu; pompatyczność


SJP.pl


bombastyczny

przesadnie wyszukany, patetyczny; pompatyczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) książk. o języku, stylu, utworze, autorze: przesadnie patetyczny, napuszony

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Są bezpieczni w swoich willach pod Królewcem, bombastycznych budowlach, gdzie włoska terakota miesza się z kolorystyką turkmeńskich wzorzystych dywanów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombastyczność ż.

 przysł. bombastycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pompatyczny

Wiktionary


bombastyka

przesadna pompatyczność, nienaturalność, napuszoność; bombastyczność


SJP.pl


bombaż

wybrzuszenie wieczka puszki świadczące o jej zepsuciu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. wydęcie denka puszki konserwy lub wieczka pojemnika spowodowane przepełnieniem, niewłaściwą technologią, wzrostem ciśnienia gazów powstałych w wyniku procesów fermentacyjnych lub reakcją metalu puszki z jej zawartością;

Wiktionary

Bombaż – wydęcie denka puszki konserw, nakrętki lub wieczka pojemnika wywołane wzrostem ciśnienia gazów (dwutlenku węgla, wodoru, siarkowodoru, amoniaku).

Bombaż może powstać w wyniku procesów fermentacyjnych, związanych z rozwojem szkodliwej mikroflory, pozostałej w produkcie na skutek błędów w procesach technologicznych, zazwyczaj niewłaściwej obróbki termicznej – jest to tak zwany bombaż biologiczny (mikrobiologiczny).

Wikipedia


bombazyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) włók. inaczej: bombazyna

Wiktionary

Bombazyn, bombast, bombaz – dekatyzowana, niskiej jakości tkanina półwełniana, przeznaczona na lżejszą odzież. Od XVI wieku wyrabiana w Gdańsku i na Śląsku.

Bombaz tkany był splotem skośnym, o wątku z gorszej wełny i osnowie lnianej, konopnej lub jedwabnej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈbazɨ̃n, AS: bõmbazỹn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombazyna ż., daw. bombaz m., daw. bomzyn m.

 przym. bombazynowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bombazyna, daw. bombaz, daw. bomzyn

Wiktionary


bombazyna

jedwabna tkanina o skośnym splocie, farbowana na czarno i używana do ubiorów żałobnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) włók. tkanina jedwabna lub wełniana o splocie skośnym, farbowana na czarno, używana do odzieży żałobnej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Proboszcz ukłonił się i wyszedł, ale w pół drogi na parter przystanął. (…) Jakieś uczucie, (…) produkt tylu godzin obłudy, a przynajmniej niezupełnej szczerości przy okrytym bombazyną boku pani Poulteney – w każdym razie jakiś odruch kazał mu zawrócić do jej salonu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃mbaˈzɨ̃na, AS: bõmbazna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. daw. bombaz m., daw. bombazyn m., daw. bomzyn m.

 przym. bombazynowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. bombaz, daw. bombazyn, daw. bomzyn

Wiktionary


bombazynowy

przymiotnik

 (1.1) włók. odnoszący się do lub zrobiony z bombazyny (daw. bombazu)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Włożyła szlafroczek bombazynowy i wyszła zapalić na balkon.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃mbazɨ̃ˈnɔvɨ, AS: bõmbazỹnovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombazyna ż., daw. bombaz m., daw. bombazyn m., daw. bomzyn m.

Wiktionary


bombeczka

zdrobnienie od: bombka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. zdrobn. od: bombka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈbɛt͡ʃka, AS: bõmbečka

Wiktionary


bombel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pompon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. małe dziecko

 (2.2) slang. poufale kolega, znajomy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Urwoł mi sie bombel łod mycki.

 (2.2) Co jest bombel?

Wiktionary


bombelek

pogardliwie: nieznośne, irytujące dziecko, którego zachowanie jest nie do zniesienia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. pejor. o dziecku, zwłaszcza wychowywanym przez madkę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zróbmy sobie dziecko, będzie 500 plus na bombelka.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bombelkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bachor, dzieciak, gówniarz, gówniak, purchlak, kaszojad, bękart

Wiktionary


bomber

1. podkładacz bomb; bombiarz;
2. środowiskowo: grafficiarz niszczący cudze prace


SJP.pl

  • Bomber (album)
  • Bomber (film 1941)
  • Bomber (film 1982)

Wikipedia


bomberka

1. bomber;
2. kurtka bez kołnierza i kaptura, zapinana na suwak, mająca ściągacze przy dolnym zakończeniu oraz na rękawach


SJP.pl


bombezyna

białko uwalniające gastrynę (hormon żołądkowy)


SJP.pl

Bombezyna (GRP z ang. Gastrin Releasing Peptide) – neuropeptyd zbudowany z 14 aminokwasów, uwalniający gastrynę.

Została pierwotnie wyizolowana ze skóry płaza kumaka nizinnego (Bombina bombina) z rodziny kumakowatych.

Wikipedia


bombiarz

podkładacz bomb; bomber


SJP.pl


bombiasty

podobny kształtem do kuli; pękaty; kulisty


SJP.pl


bombilla

[czytaj: bombija] rurka do picia yerba mate wyposażona w sitko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalna rurka do sączenia napoju mate;

Wiktionary

Bombilla (czyt. bombija, port. bomba) – rurka do picia napojów z liści ostrokrzewu paragwajskiego (yerba mate). Jest ona wyposażona w sitko, często w kształcie łyżki, oddzielającej fusy od pitego naparu. Bombille wykonuje się najczęściej z metali, m.in. z alpaki, srebra, stali nierdzewnej. Doświadczeni użytkownicy unikają stopów niklu, ze względu na możliwe działanie alergiczne. Dodatkowo rurki te mogą mieć uzbrojone pierścienie, mające na celu schłodzenie pitego naparu.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) rurka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|hiszp|bombilla. < etym|hiszp|bombear. → pompować, sączyć

uwagi.

 por|matero.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) bombilla

* francuski: (1.1) bombilla ż.

* hiszpański: (1.1) bombilla ż.

* niemiecki: (1.1) Bombilla ż.

źródła.

== bombilla (język angielski.) ==

thumb|bombilla (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) bombilla (do mate)

odmiana.

 (1.1) lp. bombilla; lm. bombillas

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈbʲila, AS: bõmbʹila

Wiktionary


bombka

1. ozdoba choinkowa
2. mały ładunek wybuchowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulista ozdoba choinkowa

 (1.2) iron. zdrobn. od bomba

 (1.3) środ. rodzaj spławika

 (1.4) rodzaj spódnicy kształtem przypominającej kulę

 (1.5) środ. kufel

 (1.6) daw. środ. med. przyrząd do lewatywy

Wiktionary

Bombka, bańka (w niektórych regionach Polski m.in. w Małopolsce) – ozdoba choinkowa, wykonana zazwyczaj z cienkiego szkła. Bombki często są ręcznie malowane i posrebrzane od wewnątrz. Początki ich produkcji datuje się na 1847. Pierwsze bombki zostały wykonane w mieście Lauscha w Niemczech przez Hansa Greinera. Według legendy rozpoczął on tworzenie szklanych wydmuszek do udekorowania choinki, gdyż nie stać go było na typowe wówczas dekoracje czyli orzechy, jabłka czy cukierki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Marek powiesił na choince trzy bombki.

 (1.2) …w tym samym roku, samolot Enola Gay zrzucił bombkę o wdzięcznej nazwie Little Boy na japońską Hiroszimę.

 (1.4) Na imprezę sylwestrową założyłam bordową bombkę z tafty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃mpka, AS: bõmpka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bomba mrz.

 wykrz. bomba

 czas. bombardować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kraków|bańka.; białystok|dętka.

Wiktionary


bombkowaty

przypominający kształtem bombkę


SJP.pl


bombkowy

bombka


SJP.pl

Patrz:

bombka

bomblerka

potocznie: hulaszczy tryb życia; bumblerka, hulanka, pijatyka


SJP.pl


bomblować

bumlować, bumblować; potocznie:
1. spędzać czas bezczynnie;
2. spędzać czas na pijatykach i hulankach; hulać, lumpować


SJP.pl

czasownik

 (1.1) być nieaktywnym, bezczynnym

 (1.2) przest. hulać na pijatykach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈblɔvat͡ɕ, AS: bõmblovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bomblowanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. próżnować.

Wiktionary


bomblowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bomblować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bomblować ndk.

Wiktionary


bombon

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) spoż. gw-pl|Śląsk Cieszyński. cukierek

Wiktionary

Bombon – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Sekwana i Marna.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 853 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 57 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Bombon plasuje się na 663. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 167.).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zjodłech wczorej pora bómbónów.

Wiktionary


bomboniera

duża bombonierka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. duża bombonierka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zosia dostała na urodziny od swojego chłopaka olbrzymią bombonierę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃mbɔ̃ˈɲɛra, AS: bõmbõńera

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombonierka ż.

Wiktionary


bombonierka

ozdobne pudełko na słodycze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od bomboniera

 (1.2) spoż. ozdobne pudełko z czekoladkami lub cukierkami w środku;

Wiktionary

Bombonierka (fr. bonbon „cukierek”) – pudełko na słodycze. Rozpowszechnione w Europie od XVIII wieku. Dawniej wykonywane z porcelany lub fajansu, często bogato zdobione.Współcześnie pudełko tekturowe lub blaszane, zawierające zestaw cukierków lub czekoladek (zwłaszcza pralin).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Zosia dostała na urodziny od swojego chłopaka olbrzymią bombonierkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃mbɔ̃ˈɲɛrka, AS: bõmbõńerka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bomboniera ż.

 przym. bombonierkowy, bombonierowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bomboniera

Wiktionary


bombonierkowo

bombonierkowy


SJP.pl

Patrz:

bombonierkowy

bombonierkowy

bombonierka


SJP.pl

Patrz:

bombonierka

bombowiec

samolot wojskowy, przeznaczony do niszczenia obiektów naziemnych i nawodnych; samolot bombowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. samolot przystosowany do atakowania celów naziemnych i nawodnych przez zrzucanie na nie bomb;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nad miastem pojawił się klucz bombowców.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃mˈbɔvʲjɛt͡s, AS: bõmbovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) zob. bomba.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) samolot bombowy

Wiktionary


bombowo

przysłówek

 (1.1) pot. niezwykle pozytywnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To bombowo, że wpadniecie w sobotę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombardowanie n., bomba ż.

 przym. bombowy

 wykrz. bomba

 czas. bombardować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) doskonale, wspaniale

Wiktionary


bombowość

bombowy; odlotowość, czaderskość, superowość


SJP.pl


bombowy

1. odnoszący się do bomby, bombowca;
2. potocznie: efektowny, zapierający dech w piersiach, fajny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z bombą

 (1.2) wywołujący duże wrażenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Izraelu często są dokonywane zamachy bombowe.

 (1.2) Album został nagrany dwa lata po bombowym występie Daft Punk w Rennes.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bomba ż., bombardier mos., bombowiec mrz., bombarda ż., bombardowanie n.

 czas. bombardować ndk., zbombardować dk.

 przysł. bombowo

 wykrz. bomba

 przym. bombardierski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) efektowny, fantastyczny, rewelacyjny, sensacyjny, super, wspaniały

Wiktionary


bombramsel

żagiel umocowany na bombramrei; bombramżagiel


SJP.pl


bombramstenga

Bombramstenga — czwarta, licząc od pokładu, część masztu żaglowca, umocowana do bramstengi i stanowiąca jej przedłużenie. Występuje tylko na dużych jednostkach.

Wikipedia


bombramżaglowy

przymiotnik od: bombramżagiel


SJP.pl


bomby

1. rodzaj pocisku z mechanizmem zapłonowym;
2. ładunek wybuchowy;
3. przenośnie: coś wspaniałego, efektownego;
4. przenośnie: sensacyjna wiadomość;
5. przedmiot kulisty lub podobny kształtem do kuli;
6. potocznie: ocena niedostateczna; pała;
7. w sporcie: mocne uderzenie (np. w siatkówce) lub kopnięcie (np. w piłce nożnej);
8. potocznie: lampka na dachu radiowozu, karetki itp.; kogut


SJP.pl

Bomby – wieś w Anglii, w Kumbrii. Leży 42 km na południe od miasta Carlisle i 380 km na północny zachód od Londynu.

Wikipedia


bombykol

płciowa substancja wabiąca, wydzielana przez samice jedwabników morwowych


SJP.pl

Bombikol – organiczny związek chemiczny, pierwszorzędowy alkohol alifatyczny o długim, 16-węglowym nierozgałęzionym łańcuchu, zawierającym dwa sprzężone wiązania podwójne. Jest feromonem wydzielanym przez samicę jedwabnika morwowego (Bombyx mori), gdy ta jest zdolna do zapłodnienia. Stanowi sygnał chemiczny wywołujący zmianę zachowania osobnika płci przeciwnej. Samiec może wyczuć ten zapach, nawet gdy stężenie bombikolu wynosi jedna cząsteczka na trylion (1:1018) cząsteczek powietrza.

Wikipedia


bomhart

dawny drewniany instrument muzyczny; pomort


SJP.pl


bomiś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) (w żargonie lekarskim) pacjent roszczeniowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wie pan, co to jest bomiś? Takie co mówi: „Bo mi się należy”. Bomisie są wszędzie. Ludziom się wydaje tak: „Wy od tego jesteście, ja na to płacę składki”.

Wiktionary


bomowy

bom


SJP.pl

Patrz:

bom

bomstenga

przedłużenie bukszprytu, przednia nastawa bukszprytu; bukszpir; kliwerbom; dziobak drugi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. stenga umocowana w bukszprycie (belka stanowiąca jego przedłużenie)

Wiktionary

Bomstenga – drzewce będące przedłużeniem bukszprytu ku przodowi, mocowane podobnie jak stenga do masztu.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) kliwerbom, bukszpryt

Wiktionary


bomzyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) włók. inaczej: bombazyna

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃mzɨ̃n, AS: bõmzỹn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bombazyna ż., daw. bombaz m., daw. bombazyn m.

 przym. bombazynowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bombazyna, daw. bombaz, daw. bombazyn

Wiktionary


bon

1. dokument uprawniający do otrzymania towarów, pieniędzy lub usługi; talon, kupon;
2. papier wartościowy emitowany przez państwo, bank lub przedsiębiorstwo;
3. pierwotna religia Tybetu, bliska szamanizmowi;
4. japońskie święto ludowe poświęcone zmarłym, obchodzone od 13 do 15 lipca; obon, urabon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) etn. japońskie święto zmarłych

Wiktionary

Rosja:

  • Bon – wieś w obwodzie amurskim, w rejonie archarinskim

Inne:

  • bon komunalny
  • bon oświatowy
  • bon pieniężny
  • bon skarbowy
  • bon towarowy
  • bon towarowy PeKaO
  • Bon – buddyjskie obchody ku czci zmarłych
  • Bön – starożytna tybetańska tradycja
  • Cap Bon – francuska nazwa półwyspu Al-Watan al-Kibli i położonego na nim przylądka Ar-Ras at-Tajjib w Tunezji

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) Urabon, Festiwal Bon, Festiwal Lampionów

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) święto

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) Złoty Tydzień

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== Bon (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Bonnie

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Urabon, Festiwal Bon, Festiwal Lampionów

Wiktionary


bon-mot

[czytaj: bą MO] zręczny zwrot, zwięzłe powiedzenie; trafny dowcip, bon mot


SJP.pl


bon-seki

w sztuce japońskiej: wykonana z piasku, kamieni itp. miniaturka krajobrazu; bonseki


SJP.pl


bona

dawniej: domowa wychowawczyni dzieci


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

  • Bona – imię żeńskie
  • Bona (Bona Sforza d’Aragona) – królowa Polski (1518–1557) i wielka księżna litewska, druga żona Zygmunta I Starego
  • Bona – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia, w departamencie Nièvre
  • bona – dawniej wychowawczyni małych dzieci w bogatych domach

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja daleka krewna z Warszawy ma na imię Bona.

 (1.1) Zygmunt I Stary, król polski i wielki książę litewski, poślubił Bonę Sforzę, księżną Bari i Rossano.

 (1.1) Bony imieniny obchodzą 14 i 30 maja.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃na, AS: bõna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bona ż.

:: zdrobn. Bonka ż., Boneczka ż., Bonusia ż., Bonunia ż.

 przym. Bonin, Bonowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Bonka, Boneczka, Bonusia, Bonunia

Wiktionary


bonanza

1. bogate złoże złota;
2. sytuacja lub miejsce, gdzie można odnieść wiele korzyści; kokosowy interes, kopalnia złota, żyła złota;
3. potocznie:
a) ignorowanie obowiązujących zasad i prawa;
b) awantura, kłótnia, gwałtowny konflikt; draka;
c) zadaszona przyczepa do przewozu ludzi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bogata żyła złota

 (1.2) przen. źródło wielkich korzyści

Wiktionary

Ogólnie:

  • Bonanza – amerykański serial telewizyjny,
  • Bonanza – bogata żyła złota
  • 120A, Bonanza – typ wagonów osobowych (potoczna nazwa).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔ̃ˈnãw̃za, AS: bõnãũ̯za

Wiktionary

Synonimy:

 (1.5) buda

Wiktionary


bonaparte

nazwisko


SJP.pl

  • Napoleon Bonaparte, Napoleon I (1769–1821) – cesarz Francuzów
  • Napoleon III Bonaparte, Napoleon III (1808–1873) – cesarz Francuzów
  • Ród Bonapartów – potomkowie cesarza Napoleona i jego rodzeństwa

Wikipedia


bonapartowski

taki jak u Bonapartego, charakterystyczny dla działań, polityki Bonapartego


SJP.pl


bonapartysta

zwolennik kierunku politycznego we Francji w XIX w. dążącego do przywrócenia rządów dynastii Bonaparte


SJP.pl


bonapartystka

zwolenniczka kierunku politycznego we Francji w XIX w. dążącego do przywrócenia rządów dynastii Bonaparte


SJP.pl


bonapartystowski

bonapartysta


SJP.pl

Patrz:

bonapartysta

bonapartystyczny

bonapartyzm


SJP.pl

Patrz:

bonapartyzm

bonapartyzm

kierunek polityczny we Francji w XIX w.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. polit. monarchistyczna ideologia inspirowana dokonaniami Napoleona I; także. frakcja polityczna dążąca do wskrzeszenia we Francji cesarstwa pod rządami rodziny Napoleona Bonaparte;

Wiktionary

Bonapartyzm – ideologia polityczna pochodząca z XIX-wiecznej Francji, forma monarchizmu inspirowana działalnością Napoleona I.

Jej zwolennicy utworzyli silną frakcję polityczną rządzącą w okresie I Cesarstwa Francuskiego i II Cesarstwa Francuskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bonapartysta mos., bonapartystka ż.

 przym. bonapartystyczny, bonapartystowski

Wiktionary


bonar

nazwisko


SJP.pl


bonarów

nazwisko


SJP.pl

Bonarów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Słupia.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie skierniewickim.

Wikipedia


bonarówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Bonarówka (ukr. Бонарівка) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Strzyżów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Wikipedia


bonarski

nazwisko


SJP.pl


bonaszewski

nazwisko


SJP.pl


bonawentura

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Bonawentura (imię)
  • bonawentura - rodzaj masztu
  • s/y Bonawentura (jacht żaglowy)
  • św. Bonawentura – teolog, filozof scholastyk

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przekazałeś Bonawenturze nasze życzenia?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃navɛ̃nˈtura, AS: bõnavẽntura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bonawenturianizm m.

 przym. bonawenturiański

Wiktionary


bonawenturianizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) teol. hist. doktryna teologiczna Bonawentury z Bagnoregio

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W jego poglądach panował czysty bonawenturianizm.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bonawentura m.

 przym. bonawenturiański

Wiktionary


bonawenturiański

przymiotnik

 (1.1) związany z Bonawenturą z Bagnoregio lub bonawenturianizmem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wyposażony w augustyński i bonawenturiański arsenał młody teolog, dzięki przyjaźni z sekretarzem kard. Josepha Fringsa z Kolonii, został doradcą kardynała na Soborze Watykańskim II.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bonawentura m., bonawenturianizm

Wiktionary


bonawenturowie

imię męskie


SJP.pl


bonclok

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bunclok.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łogorki im sie tak podarziły, że starka chcieli se je zakisić, ale ni mieli takigo wielkigo boncloka.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kamionka

Wiktionary


bończa

imię męskie


SJP.pl

  • Bończa – imię
  • Bończa – herb szlachecki
Osoby
  • Kazimierz Konrad Błaszczyński, ps. "Bogdan Bończa" – pułkownik w Powstaniu Styczniowym, zmarł z ran po bitwie pod Górami (1863).
  • Zygmunt Karwacki, ps. "Stefan Bończa" – kapitan, ułan patrolu konnego Władysława Beliny-Prażmowskiego w Legionach Polskich, poległ w bitwie pod Kostiuchnówką (1916).
  • Kazimierz Załęski, ps. "Bończa" – generał brygady, dowódca partyzancki NSZ i AK. Wnuk Kazimierza Błaszczyńskiego ps. "Bogdan Bończa".
  • Edward Sobeski, ps. "Bończa" – dowódca Batalionu "Bończa".

Wikipedia


bończak

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Bończak (ur. 1945) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VIII kadencji
  • Bronisław Bończak (1898–1940) – oficer Wojska Polskiego w stopniu kapitana marynarki, ofiara zbrodni katyńskiej
  • Ewa Bończak-Kucharczyk (ur. 1950) – polska działaczka samorządowa
  • Franciszek Bończak (1881–1967) – amerykański duchowny starokatolicki
  • Jerzy Bończak (ur. 1949) – polski aktor

Wikipedia


bończyk

rzadko: mieszkaniec Bonn


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. mieszkaniec Bonn, osoba z Bonn

Wiktionary

Osoby:

  • Jacek Bończyk (ur. 1967) – polski aktor teatralny i filmowy, piosenkarz, autor tekstów piosenek, scenarzysta i reżyser
  • Norbert Bończyk (ur. 1837) – ksiądz, poeta śląski
  • Olga Bończyk (ur. 1968) – polska aktorka teatralna, filmowa i wokalistka

Zobacz też:

  • Bończyk – osiedle w Mysłowicach

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) 11 września. Jakże na czasie bicie w wielkie dzwony z powodu wizyty de Gaulle'a! Choćby na złość bończykom [= rządowi z Bonn – przyp. Wikisłow.].

 (1.1) Nagle nikt nie chce być bończykiem à la Kohl, lecz berlińczykiem à la Schröder, który dzięki kilku rozwodom postrzegany jest jako godny «bon vivant».

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bonn n.

:: fż. bonka ż.

 przym. boński

Wiktionary


bond

potocznie o filmie z Jamesem Bondem


SJP.pl

Gminy w USA:

  • Bond (ang. Bond Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Lawrence

Hrabstwa w USA:

  • hrabstwo Bond (ang. Bond County) – w stanie Illinois

Osoby noszące nazwisko Bond:

  • Devon Bond – gujański lekkoatleta
  • Edward Bond – angielski dramaturg
  • Frederick Bligh Bond – angielski architekt, parapsycholog, archeolog amator
  • James Bond – amerykański ornitolog
  • Nigel Bond – angielski snookerzysta
  • William Cranch Bond – amerykański astronom

Wikipedia


bondar

regionalnie: rzemieślnik wyrabiający przedmioty z drewna


SJP.pl

Osoby o nazwisku Bondar:

  • Adam Bondar – polski sztangnista
  • Aleksandr Bondar – radziecki lotnik
  • Andrij Bondar – ukraiński pisarz
  • Anna Bondár – węgierska tenisistka
  • Ewa Bondar – polska espernantystka
  • Ksienija Bondar – rosyjska siatkarka
  • Leonid Bondar – Leoncjusz, biskup rosyjskiego kościoła prawosławnego
  • Ołeksandr Bondar – ukraiński futsalista
  • Roberta Bondar – kanadyjska astronautka
  • Wałerij Bondar – ukraiński piłkarz

Wikipedia


bondarcewowate

rodzina grzybów z rzędu gołąbkowców; jodłownicowate


SJP.pl

Jodłownicowate, bondarcewowate (Bondarzewiaceae Kotl. & Pouzar) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie gołąbkowców.

Wikipedia


bondarczuk

nazwisko


SJP.pl


bondarenko

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Alona Bondarenko − ukraińska tenisistka
  • Bohdan Bondarenko − ukraiński lekkoatleta
  • Kateryna Bondarenko − ukraińska tenisistka
  • Mychajło Bondarenko − działacz bolszewicki
  • Ołeksandr Bondarenko − ukraiński piłkarz
  • Ołeksandr Bondarenko − ukraiński piłkarz
  • Ołena Bondarenko − ukraińska dziennikarka i polityk, posłanka
  • Switłana Bondarenko − ukraińska pływaczka
  • Roman Bondarenko − ukraiński piłkarz
  • Wałentyn Bondarenko − radziecki pilot wojskowy i kosmonauta
  • Wałerija Bondarenko − ukraińska tenisistka
  • Wołodymyr Bondarenko − ukraiński piłkarz
  • Władysław Bondarenko − ukraiński futsalista

Wikipedia


bondarowa

regionalnie: żona bondara - rzemieślnika wyrabiającego przedmioty z drewna


SJP.pl


bondarowicz

nazwisko


SJP.pl


bondarowy

bondar (dawniej)


SJP.pl


bondaruk

nazwisko


SJP.pl


bonderyzować

wytwarzać powłokę ochronną w postaci warstwy fosforanów na powierzchni metali, zabezpieczając ją w ten sposób przed uszkodzeniami mechanicznymi lub tworząc powłokę zmniejszającą tarcie i będącą dobrym podkładem pod farby i lakiery; fosforanować, fosfatyzować, parkeryzować


SJP.pl


bonderyzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. met. nakładanie na metal fosforanowej powłoki w celu zabezpieczenia go przed korozją

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bonderyzacja ż., bonderyzownia ż.

 czas. bonderyzować

 przym. bonderyzacyjny

Wiktionary


bondomania

mania na punkcie filmów z Jamesem Bondem, częste mówienie o nich w mediach, naśladowanie stylu zachowania głównego bohatera itp.


SJP.pl


bondowski

taki jak u Bonda, charakterystyczny dla Bonda


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) liter. film. należący do brytyjskiego agenta Jamesa Bonda

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bondowski

Wiktionary


bondur

stop o podstawie aluminium, wykorzystywany głównie w przemyśle lotniczym


SJP.pl


bondyra

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Piotr Bondyra – polski aktor
  • Ryszard Bondyra – polski polityk, rolnik

Wikipedia


bondziszki

Bondziszki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Rutka-Tartak.

Wieś królewska starostwa niegrodowego wiżańskiego położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia


bonelia

bezkręgowiec z gromady szczetnic


SJP.pl


bonet

1. nakrycie głowy, rodzaj beretu lub czapki bez daszka, noszone w średniowiecznej Europie
2. ozdobny czepek z miękkiej tkaniny, noszony przez kobiety w XVIII wieku


SJP.pl

  • Bonet – wersja imienia Bonit
  • Lisa Bonet – amerykańska aktorka i reżyserk
  • bonet – rodzaj nakrycia głowy
  • bonet – rodzaj włoskiego deseru

Wikipedia


bong

fajka wodna do palenia różnych ziół; bong, bongos


SJP.pl

Fajka wodna – rodzaj fajki, w której dym wciągany jest przez filtr wodny, gdzie ulega schłodzeniu i oczyszczeniu. Filtrem wodnym jest zazwyczaj szklane lub metalowe naczynie w części wypełnione wodą. Rurka doprowadzająca dym z cybucha zanurzona jest w wodzie, natomiast rurka połączona z ustnikiem nie. Dzięki temu podczas zaciągania dymu wytwarza się podciśnienie, które powoduje przepływ dymu poprzez wodę w kierunku ustnika. Pochodzi z Indii, a zyskała popularność zwłaszcza w krajach arabskich.

Wikipedia


bongo

fajka wodna do palenia różnych ziół; bong, bongos


SJP.pl

Fajka wodna – rodzaj fajki, w której dym wciągany jest przez filtr wodny, gdzie ulega schłodzeniu i oczyszczeniu. Filtrem wodnym jest zazwyczaj szklane lub metalowe naczynie w części wypełnione wodą. Rurka doprowadzająca dym z cybucha zanurzona jest w wodzie, natomiast rurka połączona z ustnikiem nie. Dzięki temu podczas zaciągania dymu wytwarza się podciśnienie, które powoduje przepływ dymu poprzez wodę w kierunku ustnika. Pochodzi z Indii, a zyskała popularność zwłaszcza w krajach arabskich.

Wikipedia


bongos

podłużny bębenek kubański uderzany palcami


SJP.pl


bongosy

instrument muzyczny należący do membranofonów, dwa podłużne bębenki kubańskie uderzane palcami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) muz. kubański instrument perkusyjny zbudowany z dwóch trwale połączonych bębenków;

Wiktionary

Bongosy – instrument kubański składający się z dwóch na stałe połączonych ze sobą bębenków o jednakowej wysokości korpusu i różnych średnicach. Korpus oryginalnych bongosów wykonany jest z klepek drewnianych, a jednostronnie naciągniętą membranę stanowi skóra kozła (obecnie występują naciągi ze skóry bizona, kozła, cielaka, a nawet naciągi syntetyczne odporne na wahania temperatur i wilgotności powietrza). Korpus ma kształt walca lub stożka ściętego. Wysokość korpusu wynosi od ok. 14 do 20 cm, średnica mniejszego bębenka 12–15 cm, większego 16–20 cm. W instrumentach ludowych skóra przybita jest do korpusu gwoździami. Aby ją odpowiednio naciągnąć, podgrzewa się ją przed użyciem. Współczesne bongosy zaopatrzone są w metalową obręcz i śruby naciągowe, pozwalające na regulację napięcia membrany, jednak po skończonej grze powinno się rozluźnić skórę.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔ̃ŋˈɡɔsɨ, AS: bõŋgosy

Wiktionary


bonhoeffer

nazwisko


SJP.pl


bonia

profil lub element rowkowania elewacji


SJP.pl

Boniowanie – dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ, ożywiające fasadę i nadające jej cechy monumentalności.

Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od:

  • układu rowków: płytowe, pasowe;
  • ukształtowania płyt: płaskie, wypukłe, zwierciadlane, diamentowe;
  • faktury powierzchni: dzikie (rustyka), groszkowane, szlifowane, polerowane itp.

Wikipedia


boniecki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Boniecki (1842–1909) – polski heraldyk
  • Adam Boniecki (ur. 1934) – polski rzymskokatolicki ksiądz, dziennikarz
  • Edward Boniecki (1897–1970) – podpułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego
  • Edward Boniecki (ur. 1962) – polski historyk literatury
  • Jerzy Boniecki (ur. 1933) – polski pływak
  • Jerzy Boniecki (1929–2003) – polski działacz społeczny
  • Maria Albin Boniecki (1908–1995) – polski rzeźbiarz
  • Teofil Piotr Boniecki (1896–1939) – major saperów Wojska Polskiego, w kampanii wrześniowej 1939 roku dowódca 4 Batalionu Saperów, kawaler Orderu Virtuti Militari
  • Wiktor Boniecki (1918–1997) – polski ekonomista, prezydent Krakowa
  • Wojciech Boniecki (ur. 1987) – polski piłkarz ręczny
  • Zdzisław Boniecki (1937–2007) – polski żużlowiec

Wikipedia


boniek

nazwisko


SJP.pl

  • Zbigniew Boniek – polski piłkarz i działacz piłkarski
  • Józef Boniek – polski piłkarz
  • Boniek García – honduraski piłkarz
  • Boniek – skała w rezerwacie przyrody Sokole Góry koło Olsztyna

Wikipedia


boniewo

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

  • Boniewo – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Boniewo
  • Boniewo – wieś w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Fajsławice
  • Boniewo – gmina wiejska w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim
  • Boniewo – wąskotorowa stacja kolejowa w Boniewie, w gminie Boniewo, w powiecie włocławskim, w województwie kujawsko-pomorskim
  • Boniewo – gromada

Wikipedia


boniewski

Boniewo (wieś w Polsce)


SJP.pl


bonifacja

imię żeńskie


SJP.pl

Bonifacja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słów bonum fatum oznaczających „dobry los”. Patronką tego imienia jest św. Bonifacja Rodríguez Castro.

Bonifacja tu żeński odpowiednik imienia Bonifacy.

W Polsce imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 19 kobiet o imieniu Bonifacja nadanym jako imię pierwsze.

Bonifacja imieniny obchodzi 8 sierpnia.

Wikipedia


bonifacostwo

Bonifacy z małżonką; Bonifacowie


SJP.pl


bonifacowie

Bonifacy z małżonką; Bonifacostwo


SJP.pl


bonifacowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Bonifacego lub z nim związany


SJP.pl


bonifacy

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Bonifacy – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od łac. bonum „dobro” i facere „czynić”, czyli oznacza czyniącego dobro.

Staropolska forma imienia: Bończa.

W Polsce imię było i pozostaje niezbyt popularne. W styczniu 2025 r., wśród publicznie dostępnych danych w rejestrze PESEL, dotyczących osób żyjących, wykazano 684 mężczyzn o tym imieniu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bonifacowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 14 maja, a także 5 czerwca i 4 września.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔ̃ɲiˈfat͡sɨ, AS: bõńifacy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bonifacowa ż.

:: zdrobn. Bonifacek mos., Bonifacuś mos.

:: fż. Bonifacja ż.

 przym. Bonifacowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Bonifacek, Bonifacuś

Wiktionary


bonifikacja

zmniejszenie ustalonej ceny usługi lub towaru; bonifikata, skonto


SJP.pl


bonifikacyjny

bonifikacja


SJP.pl

Patrz:

bonifikacja

bonifikata

1. zmniejszenie ustalonej ceny usługi lub towaru; skonto, bonifikacja;
2. w niektórych konkurencjach sportowych: dodanie punktów lub odliczenie czasu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hand. obniżenie ceny towaru lub usługi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jednocześnie przedpłatowicze mają wciąż prawo do rekompensaty lub zakupu samochodu krajowej produkcji z bonifikatą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bonifikowanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zniżka, rabat

Wiktionary


bonifikować

udzielać bonifikaty, zmniejszać ustaloną cenę usługi lub towaru


SJP.pl


bonifikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bonifikować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bonifikata ż.

 czas. bonifikować ndk.

Wiktionary


bonifrater

członek katolickiego zakonu św. Jana Bożego; brat miłosierdzia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez św. Jana Bożego;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czytam książkę o hiszpańskim bonifratrze.

 (1.1) W aptece bonifratrów nie dostałam ligniny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. bonifraterka ż.

 przym. bonifraterski

Wiktionary


bonifraterka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica z żeńskiej gałęzi zakonu założonego przez św. Jana Bożego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tą bonifraterką interesowały się niemieckie władze okupacyjne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. bonifrater m.

 przym. bonifraterski

Wiktionary


bonifraterski

bonifrater


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z bonifratrami, dotyczący bonifratrów

Wiktionary

Patrz:

bonifrater

Przykłady

 (1.1) Wspólnota bonifraterska liczy ośmiu braci.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bonifrater mos., bonifraterka ż.

Wiktionary


bonifratrzy

członek katolickiego zakonu św. Jana Bożego; brat miłosierdzia


SJP.pl

Bonifratrzy, łac. fratres misericordiae b. Joannis de Deo (łac. bonus frater – dobry brat) – katolicki zakon szpitalny założony (początkowo jako wspólnota świecka) w 1540 roku w Hiszpanii przez św. Jana Bożego w celu opieki nad chorymi. W 1572 zatwierdzony przez papieża Piusa V.

Wikipedia


boników

Boników – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Odolanów. Liczy około 500 mieszkańców. Leży przy drodze powiatowej Odolanów-Sośnie, ok. 16 km na południowy zachód od Ostrowa.

Częścią wsi jest osiedle Bałamącek. Okolice Bonikowa i sąsiednich Garek należą do najważniejszych miejsc wydobycia gazu ziemnego w Polsce.

Wikipedia


bonikowo

Bonikowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan. Bonikowo reprezentuje typ wsi-ulicówki.

Wikipedia


bonikowski

nazwisko


SJP.pl


bonin

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. część Poznania;
3. dawna nazwa rowu oceanicznego Izu-Ogasawara;
4. dawna nazwa archipelagu Ogasawara


SJP.pl

Osoby:

  • Grzegorz Bonin – piłkarz, reprezentant Polski
  • Tomasz Bonin – bokserski mistrz świata
  • William Bonin – amerykański seryjny morderca
  • Gerhardt von Bonin – amerykański neuropatolog i neuroanatom niemieckiego pochodzenia

Wikipedia


boniński

1. Bonin;
2. rudawka bonińska - gatunek nietoperza z rodziny rudawkowatych;
3. gołąb boniński - wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych


SJP.pl


boniować

zdobić powierzchnię muru żłobkami poziomymi, i/lub pionowymi, odcinającymi na ścianie pozorne ciosy


SJP.pl


boniowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) archit. dekorowanie lica muru polegające na ścięciu pod kątem lub profilowaniu krawędzi licowych poszczególnych ciosów kamiennych czy płyt

Wiktionary

Boniowanie – dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ, ożywiające fasadę i nadające jej cechy monumentalności.

Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od:

  • układu rowków: płytowe, pasowe;
  • ukształtowania płyt: płaskie, wypukłe, zwierciadlane, diamentowe;
  • faktury powierzchni: dzikie (rustyka), groszkowane, szlifowane, polerowane itp.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. boniować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fazowanie, fasetowanie

Wiktionary


boniowice

Boniowice (niem. Boniowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Zbrosławice.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego.

Wikipedia


bonisławski

nazwisko


SJP.pl


bonitacja

klasyfikacja stosowana w różnych gałęziach gospodarki, zwłaszcza w rolnictwie i leśnictwie


SJP.pl

  • Bonitacja (gleboznawstwo)
  • Bonitacja (hydrobiologia)
  • Bonitacja (leśnictwo)
  • Bonitacja (zootechnika)

Wikipedia


bonitacyjny

przymiotnik od: bonitacja


SJP.pl


bonito

drapieżna ryba z rodziny makrelowatych; pelamida; sarda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) icht. drapieżna ryba z rodziny makrelowatych o srebrzystym brzuchu i błękitnej linii wzdłuż boku ciała

Wiktionary

  • Bonito – miejscowość i gmina we Włoszech
  • Bonito – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Bahia
  • Bonito – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Pará
  • Bonito – czwarty album muzyczny grupy Jarabe de Palo
  • bonito – ryba, tuńczyk pasiasty
  • bonito – gatunek ryby z rodziny makrelowatych (Scombridae)
  • Bonito (Mato Grosso do Sul) – miejscowość i gmina w stanie Mato Grosso do Sul

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) tuńczyk pasiasty, tuńczyk skoczek

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) bonito

* francuski: (1.1) bonite à ventre rayé

* tuvalu: (1.1) atu

* włoski: (1.1) tonnetto striato m.

źródła.

== bonito (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA3|bəˈniːtəʊ.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Wodencafe-bonito.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) icht. bonito (ryba)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃ˈɲitɔ, AS: bõńito

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tuńczyk pasiasty, tuńczyk skoczek

Wiktionary


bonitować

oceniać, klasyfikować jakieś wartości materialne, zwłaszcza w rolnictwie i leśnictwie


SJP.pl


bonitowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ekon. dokonywanie bonitacji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bonitacja ż.

 czas. bonitować ndk.

 przym. bonitacyjny

Wiktionary


bonjour

[czytaj: bąŻUR] żartobliwie: dzień dobry


SJP.pl


bonk

nazwisko


SJP.pl

Osoby noszące nazwisko Bonk:

  • Alicja Bonk – polska oceanograf
  • Barbara Sachmacińska-Bonk (ur. 1983) – polska sztangistka
  • Bartłomiej Bonk (ur. 1984) – polski sztangista
  • Grzegorz Bonk (ur. 1977) – polski piłkarz
  • Hugo Bonk (1861–1936) – niemiecki historyk
  • Leon Stanisław Bonk (1919–1943) – polski wojskowy

Planetoida:

  • (14965) Bonk
Zobacz też
  • Bąk

Wikipedia


bonka

rzadko: mieszkanka Bonn


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. mieszkanka Bonn

 (1.2) rzad. zdrobn. od bona

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bonn n.

:: fm. bończyk m.

 przym. boński

Wiktionary


bonkawa

gwarowo: kawa ziarnista, naturalna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kawa parzona (z fusami)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Myryjka, zalołabyś mi tako fest bonkawa w szolce? → Marysiu, mogłabyś mi zalać mocną kawę parzoną w filiżance?

Wiktionary


bonkreta

jesienna odmiana gruszy; owoc tej gruszy


SJP.pl


bonmot

trafny dowcip; bon mot; bon-mot


SJP.pl


bonn

miasto w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Niemczech;

 (1.2) hist. pot. władze RFN (NRF)

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do 1991 r. stolicą RFN było Bonn.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃n, AS: bõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bończyk mos., bonka ż.

 przym. boński

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. bończyk mos., bonka ż.

 przym. boński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Bonn

* białoruski: (1.1) Бон m.

* czeski: (1.1) Bonn m.

* esperanto: (1.1) Bonno

* francuski: (1.1) Bonn ż.

* niemiecki: (1.1) Bonn n.

* rosyjski: (1.1) Бонн m.

* słowacki: (1.1) Bonn m.

* szwedzki: (1.1) Bonn

* włoski: (1.1) Bonn ż.

źródła.

== Bonn (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Bonn

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje miejscowość en|D=Bonn|Ms=Bonn.

synonimy.

Wiktionary


bonnang

jawajski instrument muzyczny w postaci kilkunastu gongów (wykonanych zwykle z brązu) zawieszonych wewnątrz drewnianej ramy


SJP.pl


bonnard

nazwisko, m.in.: Pierre Bonnard, francuski malarz i grafik zaliczany do nurtu postimpresjonistycznego koloryzmu


SJP.pl

Bonnard – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Yonne.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 742 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 185 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Bonnard plasuje się na 318. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1289.).

Wikipedia


bonnet

czapka bez daszka noszona w średniowieczu


SJP.pl

  • Bonnet – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Lotaryngia, w departamencie Moza
  • Saint-Bonnet – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Charente
  • Bonnet – stosowany na XIV-XVI wiecznych żaglowcach rodzaj żagla

Osoby

  • Alexandre Bonnet
  • Charles Bonnet
  • Georges Bonnet
  • Paul Bonnet

Wikipedia


bonnie

obce imię żeńskie


SJP.pl

Bonnie – wieś w Stanach Zjednoczonych, w stanie Illinois, w hrabstwie Jefferson.

Wikipedia


bonny

Bonny – miasto w Nigerii (Rivers) nad częścią Zatoki Gwinejskiej - Zatoką Bonny.

W mieście port połączony rurociągami z polami naftowymi w delcie Nigru. Około 10 tys. mieszkańców.

Wikipedia


bono

dawniej: domowa wychowawczyni dzieci


SJP.pl

Bono, właśc. Paul David Hewson (ur. 10 maja 1960 w Dublinie) – irlandzki piosenkarz, muzyk i filantrop. Od 1976 lider, wokalista i gitarzysta zespołu rockowego U2.

Wikipedia


bonobo

gatunek małpy człekokształtnej; szympans karłowaty


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Pan paniscus|ref=tak., zagrożony wyginięciem gatunek szympansa o zwyczajach i umiejętnościach zbliżonych do ludzi;

Wiktionary

  • bonobo – szympans karłowaty (Pan paniscus)
  • Bonobo – technologia osadzania komponentów środowiska GNOME
  • Bonobo – właśc. Simon Green, brytyjski muzyk i producent muzyczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bonobo to małpa człekokształtna najbliższa człowiekowi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃ˈnɔbɔ, AS: bõnobo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szympans karłowaty

Wiktionary


bonończyk

mały pies pokojowy; bolończyk


SJP.pl

Maltańczyk – nazwa oryginalna: Maltanase mana – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych w podsekcji biszony. Typ lisowaty. Nie podlega próbom pracy.

Wikipedia


bononia

1. starożytne miasto, dzisiejsza Bolonia;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

  • Bononia – starożytne miasto, dzisiejsza Bolonia
  • Bononia – wieś w województwie lubelskim
  • Bononia (stolica tytularna) – tytularna stolica biskupia Kościoła katolickiego, nawiązująca do dawnej siedziby biskupiej w rzymskim mieście Bononia (obecnie Widin)

Wikipedia


bonoński

Bononia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. związany z Bononią (współcz. Bolonia)

Wiktionary

Patrz:

Bononia

Powiązane:

 rzecz. Bononia ż., bonończyk mos., bononka ż.

Wiktionary


bonować

1. używać życia, hulać;
2. ustawiać rusztowanie w szybie kopalni


SJP.pl


bonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bonować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bonować ndk.

Wiktionary


bonowicz

nazwisko


SJP.pl

Wojciech Bonowicz (ur. 10 stycznia 1967 w Oświęcimiu) – polski poeta, publicysta, dziennikarz.

Wikipedia


bonowy

związany z bonem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący bonów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bon mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) talonowy

Wiktionary


bonsai

[czytaj: bonzaj] karłowate drzewko przystosowane do uprawy doniczkowej; bonzai


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ogrod. japońska sztuka uprawy ozdobnych drzew, polegający na ich skarlaniu i odpowiednim formowaniu;

 (1.2) ogrod. drzewo lub inna roślina uformowana przez bonsai (1.1)

Wiktionary

Bonsai, sztuka bonsai (jap. 盆栽 uprawa w płytkim naczyniu; bon – płaska taca, płytki pojemnik, naczynie; sai – uprawa; chiń. pénzāi (盆栽)) – sztuka miniaturyzowania drzew, krzewów lub roślin uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich naczyniach, donicach (np. ceramicznych). Efekt ten jest uzyskiwany poprzez specyficzne, staranne przycinanie, ograniczanie korzeni oraz pielęgnację uwzględniającą właściwości rośliny. W potocznym znaczeniu – zminiaturyzowane rośliny o sztucznie wymuszonym, płytkim systemie korzeniowym umieszczone w płaskim naczyniu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔ̃w̃ˈzaj, AS: bõũ̯zai ̯

Wiktionary


bonsaista

[czytaj: bonzaista] osoba zajmująca się uprawą drzewek bonsai (bonzai); bonzaista


SJP.pl


bonsaistka

bonsaista; bonzaistka


SJP.pl


bonseki

w sztuce japońskiej: wykonana z piasku, kamieni itp. miniaturka krajobrazu; bon-seki


SJP.pl

Bonseki (jap. 盆石 bonseki) – (1) kamień służący do tworzenia krajobrazu na tacy, (2) miniaturowy krajobraz z białego piasku, kamyków i niewielkich odłamków skalnych, utworzony na pokrytej czarną laką tacy.

Wikipedia


boński

przymiotnik od: Bonn


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) od Bonn

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To utwór napisany przez bońskiego, zupełnie już głuchego, geniusza w Linzu, jesienią 1812 roku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃j̃sʲci, AS: bõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bończyk mos., Bonn n., bonka ż.

Wiktionary


bont

próg; poprzeczna metalowa listewka na gryfie niektórych instrumentów strunowych, np. gitary


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) muz. zob. próg w instrumentach strunowych.

Wiktionary

Próg lub bont – wypukłość na podstrunnicy niektórych chordofonów szyjkowych, których zestaw dzieli go na segmenty o określonej długości powiązanej z odpowiednią gamą dźwięków. Progi ułatwiają uzyskanie względnie czystego brzmienia poprzez ustalenie długości skracania struny do pozycji wyznaczonej przez dany próg podczas przyciskania gryfu. Dlatego ich niedokładnie rozmieszczenie lub wykonanie powoduje niemożliwe do usunięcia przez strojenie instrumentu nieczystości brzmienia oraz skrócenia czasu wybrzmiewania dźwięku.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) próg

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|niem|Band. (węzeł, wiązanie)

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|próg.

źródła.

== bont (język węgierski.) ==

wymowa.

znaczenia.

czasownik

 (1.1) rozbierać / rozebrać, wyburzać / wyburzyć

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃nt, AS: bõnt

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) próg

Wiktionary


bontek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rozporek

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zapnij se bontek.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kubik

Wiktionary


bonus

dodatkowe wynagrodzenie; nagroda; premia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dodatek, premia

 (1.2) coś darmowego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten bonus dla ciebie jest zupełnie niezasłużony.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔ̃nus, AS: bõnus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. bonusik m.

 przym. bonusowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) premia

 (1.2) darmówka, gratis

Wiktionary


bonusik

zdrobnienie od: bonus


SJP.pl


bonusowy

przymiotnik od: bonus


SJP.pl


bonza

1. buddyjski duchowny w Chinach i Japonii;
2. z niechęcią o człowieku zajmującym wysokie stanowisko


SJP.pl


bonzai

[czytaj: bonzaj] karłowate drzewko przystosowane do uprawy doniczkowej; bonsai


SJP.pl

Bonsai, sztuka bonsai (jap. 盆栽 uprawa w płytkim naczyniu; bon – płaska taca, płytki pojemnik, naczynie; sai – uprawa; chiń. pénzāi (盆栽)) – sztuka miniaturyzowania drzew, krzewów lub roślin uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich naczyniach, donicach (np. ceramicznych). Efekt ten jest uzyskiwany poprzez specyficzne, staranne przycinanie, ograniczanie korzeni oraz pielęgnację uwzględniającą właściwości rośliny. W potocznym znaczeniu – zminiaturyzowane rośliny o sztucznie wymuszonym, płytkim systemie korzeniowym umieszczone w płaskim naczyniu.

Wikipedia


bonzaista

osoba zajmująca się uprawą drzewek bonzai (bonsai); bonsaista


SJP.pl


bonzaistka

bonzaista; bonsaistka


SJP.pl


bonżurka

męskie ubranie podobne krojem do marynarki, noszone dawniej w godzinach rannych i w domu, i poza domem, obecnie strój wyłącznie domowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kraw. poranny ubiór męski, podobny do marynarki;

Wiktionary

Bonżurka (fr. bonjour – dzień dobry) – poranny ubiór męski z miękkiej tkaniny wełnianej, krótki, luźny, o kroju zbliżonym do marynarki, z kołnierzem i mankietami.

Używany od drugiej połowy XIX wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jak tylko będę miał pieniądze, kupię sobie także czarną aksamitną bonżurkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔ̃n͇ˈʒurka, AS: bõṇžurka

Wiktionary


boogie

[czytaj: bugi] styl w muzyce country zapoczątkowany w latach 40. XX wieku; country boogie


SJP.pl

Wikipedia


boogie-woogie

[czytaj: bugi-ługi]:
1. styl gry fortepianowej charakteryzujący się uporczywym, ekscytującym rytmem
2. rodzaj tańca towarzyskiego


SJP.pl


bookcrosser

[czytaj: bukkroser] osoba uczestnicząca w wymianie książek w miejscach publicznych (bookcrossingu); bookcrossingowiec


SJP.pl


bookcrosserka

bookcrosser [czytaj: bukkroserka]


SJP.pl


bookcrosserski

[czytaj: bukkroserski] dotyczący bookcrossera, związany z bookcrosserem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bookcrossera, bookcrosserki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bookcrossing m., bookcrosser m., bookcrosserka ż.

 przym. bookcrossingowy

Wiktionary


bookcrossing

[czytaj: bukkrosing] ruch społeczny polegający na celowym zostawianiu książek w miejscach publicznych dla potencjalnych czytelników, zainicjowany w 2001 roku w USA; książkokrążenie


SJP.pl

Bookcrossing – idea nieodpłatnego przekazywania książek poprzez pozostawianie ich w miejscach publicznych, jak również w miejscach celowo utworzonych tzw. półkach bookcrossingowych (stoliki, regały, gabloty), po to, by znalazca mógł je przeczytać i przekazać dalej.

Bookcrossing to niekonwencjonalna forma popularyzowania książki i czytelnictwa, ruchoma, wirtualna biblioteka – bez własnej siedziby, regałów, kart bibliotecznych.

Wikipedia


bookcrossingowiec

[czytaj: bukkrosingowiec] osoba uczestnicząca w wymianie książek w miejscach publicznych (bookcrossingu); bookcrosser


SJP.pl


bookcrossingowy

bookcrossing [czytaj: bukkrosingowy]


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący bookcrossingu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bookcrossing m., bookcrosser m., bookcrosserka ż.

 przym. bookcrosserski

Wiktionary


bookend

[czytaj: bukend] podpórka do książek


SJP.pl


booker

[czytaj: buker] osoba zajmująca się wyznaczaniem terminów sesji, występów dla piosenkarzy, modelek itp.; buker


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba odpowiedzialna za rezerwację i umawianie wizyt, spotkań, współpracy oraz negocjowanie ich warunków

Wiktionary

  • Booker – osada w Wielkiej Brytanii, w Buckinghamshire
  • Booker – miasto w Stanach Zjednoczonych, w Teksasie
  • Nagroda Bookera – najbardziej prestiżowa nagroda literacka w Wielkiej Brytanii
  • Booker – amerykański serial telewizyjny
  • Booker (baw się) – singel polskiego piosenkarza i rapera White'a 2115 z albumu studyjnego Pretty Boy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) booker festiwalu zachwycił się naszym koncertem u was i to go przekonało, aby finalnie nas zaprosić - opowiada Grzegorz Kwiatkowski z Trupa Trupa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. booking m.

:: fż. bookerka ż.

Wiktionary


bookerka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta odpowiedzialna za rezerwację i umawianie wizyt, spotkań, współpracy oraz negocjowanie ich warunków

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na co dzień pracuję również jako bookerka w trójmiejskiej agencji modelek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. booking m.

:: fm. booker m.

Wiktionary


booking

[czytaj: buking] buking;
1. działalność polegająca na rezerwowaniu, zamawianiu usług lub towarów;
2. dział hotelu, linii lotniczej itp. zajmujący się przyjmowaniem rezerwacji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zajęcie polegające na rezerwacji i umawianiu wizyt, spotkań, współpracy oraz negocjowaniu ich warunków

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) I nie jest tak, że Krzysiek Bąk to dyrektor wykonawczy, a Dorota Harasimowicz zajmuje się bookingiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. booker m., bookerka ż.

Wiktionary


booklet

[czytaj: buklet] książeczka ze zdjęciami i tekstami wykonawców, załączana do płyty kompaktowej


SJP.pl


bookmacher

[czytaj: bukmacher] osoba przyjmująca zakłady; bukmacher, bookmaker (rzadko)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zob. bukmacher.

Wiktionary


bookmacherski

bookmacher [czytaj: bukmacherski]


SJP.pl


bookmaker

[czytaj: bukmejker] rzadko: osoba przyjmująca zakłady; bukmacher, bookmacher


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. bukmacher

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bukˈmakɛr, AS: bukmaker

Wiktionary


bookować

[czytaj: bukować] rezerwować miejsce w pociągu, samolocie, hotelu itp. lub potwierdzać zamówienie; bukować


SJP.pl


bookowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dokonywanie rezerwacji

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bookować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rezerwowanie

Wiktionary


bookswapping

[czytaj: buksłaping] bezpośrednia wymiana książek bez udziału gotówki


SJP.pl


booktuber

[czytaj: buktuber] osoba opowiadająca o przeczytanych książkach w serwisie internetowym YouTube


SJP.pl


booktuberka

[czytaj: buktuberka] kobieta opowiadająca o przeczytanych książkach w serwisie internetowym YouTube


SJP.pl


boole

Belgia:

  • Boole – rypuaryjska nazwa gminy Baelen

Osoby:

  • Alicia Boole – brytyjska matematyczka
  • George Boole – angielski matematyk

Inne:

  • (17734) Boole – planetoida
  • Boole – amerykański zespół muzyczny

Zobacz też:

  • Bole

Wikipedia


boolowski

[czytaj: bulowski] charakterystyczny dla George'a Boole'a


SJP.pl


boom

[czytaj: bum] nagły wzrost koniunktury, szybki, ale nietrwały rozkwit życia gospodarczego; bum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. szybki wzrost koniunktury gospodarczej

Wiktionary

Geografia

Belgia

  • Boom – gmina w Regionie Flamandzkim, w prowincji Antwerpia, w okręgu Antwerpia

Kanada

  • Boom Mountain – szczyt górski

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) ożywienie gospodarcze, ekspansja, prosperity

antonimy.

 (1.1) slump

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|boom.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) boom

* bułgarski: (1.1) бум m.

* rosyjski: (1.1) бум m.

źródła.

== boom (język afrykanerski.) ==

thumb|boom (1.1)

wymowa.

 IPA|boəm.

 audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-boom.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) bot. drzewo

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ożywienie gospodarcze, ekspansja, prosperity

Wiktionary


boombox

[czytaj: bumboks] dość duży przenośny odtwarzacz płyt CD, kaset magnetofonowych oraz plików MP3, zasilany bateriami lub prądem, posiadający wbudowane głośniki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektron. przenośny radiomagnetofon stereofoniczny

Wiktionary

  • boombox – radiomagnetofon
  • Boombox – amerykański zespół muzyczny
  • Boombox – ukraiński zespół muzyczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jurek paradował z boomboxem po osiedlu, denerwując stare baby.

Wiktionary


boomer

[czytaj: bumer] pejoratywnie:
1. osoba urodzona podczas wyżu demograficznego w okresie pomiędzy II wojną światową a połową lat 60. XX wieku, uważana za zacofaną;
2. osoba nieznająca się na współczesnej technologii, trendach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. starsza osoba (oryginalnie z okresu baby boom 1946–1964), z przestarzałymi poglądami, nienadążająca za współczesnością

Wiktionary

  • przedstawiciel pokolenia baby boomers
  • gwarowo: atomowe okręty podwodne przenoszące pociski balistyczne
  • marka gumy do żucia firmy Wrigley popularna w Polsce w latach 90. XX wieku

Miasta w USA:

  • Boomer – jednostka osadnicza w stanie Wirginia Zachodnia, w hrabstwie Fayette

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Okazuje się, że bardzo łatwo zostać boomerem – wystarczy nie zgadzać się z pokoleniem, które dopiero wchodzi na rynek pracy.

Wiktionary


boomerka

boomer [czytaj: bumerka]


SJP.pl


boomers

boomer


SJP.pl

Patrz:

boomer

boomerski

boomer [czytaj: bumerski]


SJP.pl


boomerstwo

[czytaj: bumerstwo] pejoratywnie: bycie boomerem


SJP.pl


booster

[czytaj: buster] urządzenie zwiększające efekt działania maszyny, zwłaszcza w momencie wzrostu obciążenia; buster


SJP.pl

Wikipedia


boot

[czytaj: but] proces uruchamiania systemu operacyjnego; rozruch komputera


SJP.pl

  • Boot – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Kumbria
  • Program rozruchowy – (ang. boot loader)
  • Jaap Boot – holenderski lekkoatleta (sprinter i skoczek w dal), medalista olimpijski z 1924

Wikipedia


booth

[czytaj: buf] nazwisko, np. John Wilkes Booth (1838-1865), amerykański zamachowiec, zabójca prezydenta Abrahama Lincolna


SJP.pl

  • Booth – miejscowość w Anglii, w hrabstwie East Riding of Yorkshire
  • Booth – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Staffordshire
  • Booth – miejscowość w Anglii, w hrabstwie West Yorkshire, w Calderdale

Wikipedia


bootleg

[czytaj: butleg] nielegalnie nagrana płyta muzyczna; butleg


SJP.pl

Bootleg, butleg – nagranie muzyczne rozpowszechniane zazwyczaj bez zgody autora; nagranie pirackie. Istnieją także oficjalne bootlegi, czyli nagrania koncertowe autoryzowane przez artystę lub grupę i będące w normalnej sprzedaży.

Do określenia nielegalnych nagrań z koncertów używa się także terminu ROIO (ang. recordings of indeterminate origin, czyli nagrania o nieokreślonym pochodzeniu).

Wikipedia


bootleger

[czytaj: butLEger] bootlegger, butleger;
1. nielegalny producent lub przemytnik alkoholu w Ameryce Północnej w czasach prohibicji;
2. potocznie: szmugler, przemytnik, kontrabandzista


SJP.pl


bootlegger

[czytaj: butLEger] bootleger, butleger;
1. nielegalny producent lub przemytnik alkoholu w Ameryce Północnej w czasach prohibicji;
2. potocznie: szmugler, przemytnik, kontrabandzista


SJP.pl


bootlegowy

bootleg [czytaj: butlegowy]


SJP.pl


bootować

[czytaj: butować] o programie komputerowym: uruchamiać system operacyjny komputera


SJP.pl


bootowalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest bootowalne

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bootowalny

Wiktionary


bootowalny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) inform. taki, który zawiera system operacyjny mogący uruchamiać się podczas rozruchu komputera

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bootowanie n., zbootowanie n., bootowalność ż.

 czas. bootować ndk., zbootować dk.

 przym. niebootowalny

Wiktionary


bootowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bootować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bootować ndk.

 przym. bootowalny

Wiktionary


bootsektor

[czytaj: butsektor] sektor dysku z programem ładującym system operacyjny; sektor rozruchowy


SJP.pl


booz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m.

Wiktionary

Booz lub Boaz (hebr. בועז) – syn Szalmona i Rachab, mąż Rut.

Jest on jedną z głównych postaci Księgi Rut. Booz był bogatym rolnikiem, kuzynem Noemi, która po stracie męża i obu synów postanowiła powrócić z Moabu do ojczyzny. Towarzyszką Noemi w drodze powrotnej była jedna z synowych, Moabitka Rut. Widząc poświęcenie i pracowitość Rut, Booz najpierw nakazał ludziom pracującym na jego polu zostawiać snopki, które ona mogłaby zbierać, a potem bezpośrednio wręczył jej zboże.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Powiedział ów krewny do Booza: „Nabądź dla siebie moje prawo wykupu”, i zdjął swój sandał.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|Booz. < etym|gr|Βοοζ. < etym|hebr|בעז.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Boaz, Booz

* czeski: (1.1) Bóaz m.

* francuski: (1.1) Boaz m., Booz m.

* hebrajski: (1.1) בעז m., בועז m.

* hiszpański: (1.1) Booz m.

* łaciński: (1.1) Booz m.

* niemiecki: (1.1) Boas m.

* nowogrecki: (1.1) Βοόζ m.

* portugalski: (1.1) Boaz m.

* starogrecki: (1.1) Βοοζ m.

* ukraiński: (1.1) Боаз m.

* włoski: (1.1) Boaz m., Booz m.

źródła.

== Booz (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|m. Booz

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) war. Boaz

Wiktionary


bop

bebop, bibop;
1. styl jazzowy charakteryzujący się krótkimi frazami melodycznymi, dużą improwizacją oraz ekspresją gry;
2. muzyka w tym stylu


SJP.pl


bophuthatswana

Bophuthatswana – bantustan utworzony w 1972 dla ludów Tswana, z przekształcenia istniejącego od 1968 bantustanu Tswanaland. Oficjalnie uzyskał niepodległość 6 grudnia 1977.

Bantustan zamieszkiwało 2 489 347mieszkańców, jego powierzchnia wynosiła 40 011 km². Stolicą było Mmabatho. Powróciło do RPA 27 kwietnia 1994.

Wikipedia


bopomofo

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) jęz. pot. system transkrypcji fonetycznej języka chińskiego, z odczytania pierwszych czterech sylab tabeli trankrypcyjnej: ㄅ (bo)ㄆ (po) ㄇ (mo) ㄈ (fo);

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na Tajwanie bopomofo stosowane jest powszechnie w nauce języka chińskiego.

 (1.1) Bopomofo klasyfikuje się czasem jako system półalfabetyczny.

 (1.1) Znaki bopomofo pisze się po prawej stronie znaków chińskich w piśmie pionowym, albo nad znakami chińskimi w piśmie poziomym.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zhuyin

Wiktionary


bopowy

bop; bibopowy, bebopowy


SJP.pl


bops

ryba z rodziny prażmowatych, występująca w Adriatyku; boga


SJP.pl

Bops, złotokres (Boops boops) – gatunek morskiej ryby z rodziny prażmowatych (Sparidae).

Wikipedia


bor

pierwiastek chemiczny o symbolu B i liczbie atomowej 5, należący do półmetali


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) leśn. wysoki, gęsty las iglasty;

Wiktionary

Bor (B, łac. borium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 5, półmetal z bloku p układu okresowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W pustelni na skraju boru mieszkała eremitka.

 (1.1) A w tych borach olsztyńskich • dobrze z psami wędrować. • A w tych jarach olsztyńskich • sośnina i dąbrowa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bur, AS: bur

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowy m., borowik m., borowina ż., borówka ż., Borek m., Boreczek m.

:: zdrobn. borek m., boreczek m.

 przym. borowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) knieja, puszcza, gęstwina

Wiktionary


bor-owiec

pracownik BOR-u (Biura Ochrony Rządu); borowiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. funkcjonariusz BOR

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Funkcjonariusze BOR-u byli często nazywani BOR-owcami lub borowcami.

Wiktionary

Powiązane:

 skr. BOR

 rzecz. borowiec mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) borowiec

Wiktionary


bora

1. suchy adriatycki wiatr;
2. samochód typu Volkswagen Bora;
3. samochód typu Maserati Bora


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) meteorol. zimowy suchy wiatr od gór

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: bor

Wiktionary

Bora (z gr. boréaswiatr północny) – chłodny, suchy i porywisty wiatr katabatyczny, powodujący spadek wilgotności.

Występowanie:

  • chorwackie wybrzeże Adriatyku (jako bura, w Słowenii burja)
  • Grecja (jako euroclydon)
  • Francja, dolina Rodanu (jako mistral)
  • USA, Kalifornia
  • Włochy, Triest

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) wiatr

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|włoski|bora. < etym|łac|boreas. < etym|gr|Βορέας. (Boréās)

uwagi.

tłumaczenia.

* węgierski: (1.1) bóra

* włoski: (1.1) borea m.

źródła.

== bora (esperanto.) ==

morfologia. morfeo|bor|a.

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) borowy

odmiana.

 (1.1) odmiana-przymiotnik-esperanto.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔra, AS: bora

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) wiatr

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|włoski|bora. < etym|łac|boreas. < etym|gr|Βορέας. (Boréās)

uwagi.

tłumaczenia.

* węgierski: (1.1) bóra

* włoski: (1.1) borea m.

źródła.

== bora (esperanto.) ==

morfologia. morfeo|bor|a.

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) borowy

odmiana.

 (1.1) odmiana-przymiotnik-esperanto.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bora-bora

wyspa na Oceanie Spokojnym


SJP.pl

Bora-Bora – wyspa na Oceanie Spokojnym, koralowy atol otaczający powulkaniczny stożek, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa, na północny zachód od Tahiti.

Centralna, wulkaniczna wyspa ma powierzchnię 21,9 km². Znajdują się na niej dwa szczyty: Pahia 661 m n.p.m. oraz Otemanu 727 m n.p.m. Wyspa centralna leży w lagunie otoczonej pierścieniem mniejszych wysp i raf koralowych; w zachodniej części laguny położone są dwie mniejsze wyspy pochodzenia wulkanicznego – Toopua i Toopua Iti. Łączna powierzchnia Bora-Bora to 38 km².

Wikipedia


boracyt

minerał, chloroboran magnezu


SJP.pl

Boracyt – minerał z gromady boranów, należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa wywodzi się od pierwiastka boru.

Wikipedia


borak

nazwisko


SJP.pl

  • Borak – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Kneževo
  • Borak – wieś w Chorwacji, w żupanii splicko-dalmatyńskiej, w mieście Omiš
  • Borak – jezioro położone jest w województwie lubuskim na terenie Krzesińskiego Parku Krajobrazowego w gminie Gubin
  • Mali Borak – wieś w Serbii, w okręgu kolubarskim, w gminie Lajkovac
  • Borak Brdo – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Novo Goražde
  • Veliki Borak – wieś w Serbii, w mieście Belgrad, w gminie miejskiej Barajevo

Wikipedia


boraks

1. boraks rodzimy - minerał zbudowany głównie z uwodnionego boranu sodu; tynkal, tinkal;
2. potocznie: sól sodowa kwasu borowego, tworząca boraks rodzimy; tetraboran sodu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady boranów, jego głównym składnikiem jest uwodniony boran sodu;

 (1.2) chem. związek chemiczny, dziesięciowodny tetraboran sodu

Wiktionary

  • boraks rodzimy – minerał
  • tetraboran sodu – związek chemiczny o wzorze: Na2B4O7·10H2O, sól tworząca boraks rodzimy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Boraks tworzy się w klimacie pustynnym.

 (1.2) Boraks jest stosowany w przemyśle szklarskim.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔraks, AS: boraks

Wiktionary

Powiązane:

 przym. boraksowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boraks rodzimy, tynkal, tinkal

Wiktionary


boraksowy

przymiotnik od: boraks


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. związany z boraksem, dotyczący boraksu; zawierający boraks

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boraks mrz.

Wiktionary


boral

spiek aluminium z węglikiem boru


SJP.pl

Boral – spiek aluminium z węglikiem boru B4C (35–55%). Bardzo silnie pochłania neutrony nie wytwarzając przy tym wtórnego promieniowania gamma. Z tego powodu używa się go przy budowie reaktorów jądrowych do wytwarzania prętów regulacyjnych i kompensacyjnych oraz osłon przed neutronami. Jest dobrym przewodnikiem ciepła. Ze względów chemicznych i mechanicznych obustronnie pokrywany blachą aluminiową.

Wikipedia


boran

sól kwasu borowego


SJP.pl

  • borowodory – związki boru i wodoru
  • oksoborany – sole kwasów oksoborowych

Wikipedia


boranowy

boran


SJP.pl

Patrz:

boran

borasus

borasus wachlarzowaty - drzewo z Azji Południowo-Wschodniej, którego drewno używane jest w budownictwie wodnym i meblarskim; borazus


SJP.pl


boraszyn

Boraszyn – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.

Wikipedia


borat

imię


SJP.pl

Borat, właśc. Borat Sagdijew, Борат Сагдиев – postać fikcyjna, dziennikarz z Kazachstanu wymyślony i grany przez brytyjskiego komika Sachę Barona Cohena.

Postać Borata wyewoluowała z poprzednich postaci wykreowanych przez Cohena: początkowo anonimowego mołdawskiego reportera telewizyjnego (dla telewizji LWT/Granada i programu BBC Comedy Nation), a później albańskiego reportera zwanego Kristo (dla Paramount Comedy Channel).

Wikipedia


boratyn

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie sokalskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

Boratyn – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Chłopice. Znajduje się w niej dworek szlachecki z XVIII wieku, w którym mieszkał książę Lisowiecki.

Wołczek z Boratyna był ojcem Dymitra, protoplasty Boratyńskich herbu Korczak.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. boratyński

Wiktionary


boratynek

moneta, miedziany szeląg bity za panowania Jana Kazimierza (od nazwiska zarządcy mennicy - Boratiniego); boratynka


SJP.pl

Boratynka (boratynek) – popularna, nieoficjalna nazwa miedzianego szeląga Jana II Kazimierza Wazy, bitego w Rzeczypospolitej w latach 1659–1668.

Wikipedia


boratynka

moneta, miedziany szeląg bity za panowania Jana Kazimierza (od nazwiska zarządcy mennicy - Boratiniego); boratynek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. numizm. szeląg Jana Kazimierza wybijany w latach 1659–1668;

Wiktionary

Boratynka (boratynek) – popularna, nieoficjalna nazwa miedzianego szeląga Jana II Kazimierza Wazy, bitego w Rzeczypospolitej w latach 1659–1668.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔratɨnka, AS: boratynka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boratynek

Wiktionary


boratyński

nazwisko


SJP.pl


borawski

nazwisko


SJP.pl

Borawski (nazwisko) – pochodzi od miejscowości Borawskie w parafii Przytuły w ziemi wiskiej – obecnie łomżyńskie.

Wikipedia


borazol

związek nieorganiczny boru, azotu i wodoru; bezbarwna, palna ciecz o właściwościach podobnych do benzenu; dobry rozpuszczalnik wielu substancji organicznych; borazyna


SJP.pl

Borazol, borazyna, B
3
N
3
H
6
– nieorganiczny związek chemiczny, związek aromatyczny boru, azotu i wodoru o właściwościach fizycznych zbliżonych do benzenu.

Wikipedia


borazon

azotek boru


SJP.pl

Azotek boru, BN – nieorganiczny związek chemiczny boru i azotu. Po raz pierwszy został otrzymany w 1842 roku. Podobnie jak diament, azotek boru może zostać wytworzony w taki sposób, aby miał własności półprzewodnikowe.

Istnieje także heksagonalny azotek boru, o strukturze analogicznej do struktury grafitu i podobnych własnościach fizycznych.

Wikipedia


borazus

wysokie drzewo z rodziny palm


SJP.pl


borazyna

związek nieorganiczny boru, azotu i wodoru; bezbarwna, palna ciecz o właściwościach podobnych do benzenu; dobry rozpuszczalnik wielu substancji organicznych; borazol


SJP.pl

Borazol, borazyna, B
3
N
3
H
6
– nieorganiczny związek chemiczny, związek aromatyczny boru, azotu i wodoru o właściwościach fizycznych zbliżonych do benzenu.

Wikipedia


borbifaks

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. agitator polityczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W walce na pięści wyparliśmy borbifaksów ze sali.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borba ż.

Wiktionary


borchów

Borchów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Oleszyce.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lubaczowskim województwa lwowskiego. W latach 1939–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 13 Polaków i 5 Żydów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Oleszycach.

Wikipedia


borcz

nazwisko


SJP.pl

Borcz (dodatkowa nazwa w języku kaszub. Bórcz, niem. Bortsch) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino, przy drodze krajowej nr 20 Stargard - Szczecinek - Gdynia, na turystycznym szlaku Wzgórz Szymbarskich.

Wikipedia


borczanin

mieszkaniec Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borkowianin


SJP.pl


borczanka

mieszkanka Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borkowianka


SJP.pl


borczyk

nazwisko


SJP.pl

  • Czesław Borczyk (1910–2004), harcerz
  • Kazimierz Borczyk (1926–), działacz komunistyczny, wojewoda
  • Stanisław Borczyk (1907–1997), działacz państwowy na emigracji.
  • Waldemar Borczyk (1960–), polityk, samorządowiec, przedsiębiorca, poseł na Sejm

Wikipedia


borczyn

Borczyn – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Kije.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


borczyniec

borczyniec owocowy, borczyniec południowy - gatunki pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych


SJP.pl

Borczyniec (Carpocoris) – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.

Pluskwiaki o gęsto punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Głowa wyposażona w wolny, pozbawiony podłużnego żeberka nadustek. Trzy końcowe człony czułków czarne, a pozostałe jaśniejsze, trzeci wyraźnie krótszy od drugiego. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka.

Wikipedia


bordeaux

[czytaj: borDO] miasto we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we Francji, stolica regionu Akwitania;

Wiktionary

Bordeaux (wymowa, [bɔʁdo]; oksyt. Bordèu) – miasto w południowo-zachodniej Francji, stolica regionu Nowa Akwitania i departamentu Żyronda. Jest szóstym co do wielkości miastem w kraju. Miasto w granicach administracyjnych gminy liczy 260 352 osób, natomiast jednostka miejska Bordeaux liczy 1 mln mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najważniejszymi miastami Akwitanii są Bordeaux, Pau i Mérignac.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔrˈdɔ, AS: bordo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bordoski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. Burdegala

Wiktionary


border

pasek tkaniny lub tapety do wykańczania krawędzi ścian


SJP.pl

Wikipedia


bordereau

[czytaj: bordeRO, borDEro] notatka, zapisek dla pamięci; wykaz


SJP.pl

Bordereau – pomocniczy dokument stosowany w transporcie kolejowym i samochodowym, przy organizacji przesyłek zbiorowych.

Jest wystawiany przez spedytora nadawczego i przesyłany do spedytora odbiorczego, który na jego podstawie może dokonać rozformowania przesyłki i wysyłać poszczególne partie ładunkowe do finalnych odbiorców. Zawiera także zestawienie ładunków tworzących daną przesyłkę zbiorczą oraz nazwy nadawców i odbiorców.

Wikipedia


borderka

potocznie:
1. kobieta cierpiąca na zaburzenia osobowości typu borderline;
2. suka psa rasy border collie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. psych. kobieta cierpiąca na zaburzenia osobowości borderline

 (1.2) pot. kynol. suka rasy Border collie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie jest łatwy związek, ona jest borderką.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. border m.

:: zdrobn. borderek m.

Wiktionary


borderline

[czytaj: borderlajn] zespół zaburzeń psychicznych, występujący w schorzeniach przebiegających dwubiegunowo, np. w cyklofrenii


SJP.pl

Osobowość chwiejna emocjonalnie podtypu granicznego (ang. borderline personality disorder, BPD), inaczej pograniczne zaburzenie osobowości, osobowość borderline – zaburzenie osobowości charakteryzujące się wahaniami nastroju, napadami intensywnego gniewu, niestabilnym obrazem siebie, niestabilnymi i naznaczonymi silnymi emocjami związkami interpersonalnymi, silnym lękiem przed odrzuceniem i gorączkowymi wysiłkami mającymi na celu uniknięcie odrzucenia, działaniami autoagresywnymi oraz chronicznym uczuciem pustki (braku sensu w życiu).

Wikipedia


bordiura

dekoracyjne wykończenie brzegu tkaniny, płaskorzeźby lub jakiejś kompozycji malarskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ozdobny pas będący obramowaniem tkaniny, płaskorzeźby, obrazu lub grafiki wypełniony ornamentem geometrycznym, roślinnym lub scenami figuralnymi;

Wiktionary

Bordiura (fr. bordure, obramowanie) – w ogólnym rozumieniu jest to dekoracyjne obramowanie tkaniny, płaskorzeźby, kompozycji malarskiej lub graficznej, w formie pasa z ornamentem roślinnym lub geometrycznym, niekiedy z motywami figuralnymi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zosia kupiła ręcznik z przepiękną bordiurą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔrˈdʲjura, AS: bordʹi ̯ura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zdrobn. bordiurka ż.

 przym. bordiurowy

Wiktionary


bordiurka

zdrobnienie od: bordiura


SJP.pl


bordiurowy

przymiotnik od: bordiura


SJP.pl


bordo

1. [czytaj: borDO] francuskie wino wysokiej jakości; bordeaux, wino bordoskie;
2. kolor bordowy;
3. ciemnowiśniowy, ciemnowiśniowo; bordowy, bordowo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) enol. wysokiej jakości wino czerwone lub białe z rejonu Bordeaux; wino bordoskie

 (1.2) ciemnoczerwony, ciemnowiśniowy kolor

przymiotnik

 (2.1) zob. bordowy.

przysłówek sposobu

 (3.1) zob. bordowo.

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę kręcąc mordą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔrdɔ, AS: bordo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bordowy, bordoski

 przysł. bordowo

 czas. bordowieć ndk.

 rzecz. bordowienie n., bordowość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. bordeaux

 (2.1) bordowy

 (3.1) bordowo

Wiktionary


bordoski

przymiotnik od: Bordeaux


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bordeaux, dotyczący Bordeaux

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bordeaux n., bordo n.

 przym. bordo, bordowy

 przysł. bordo

Wiktionary


bordowieć

być widocznym, odcinać się od tła kolorem bordo


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) rzad. wyróżniać się kolorem bordowym od tła

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bordo n., bordowienie n., bordowość ż.

 przym. bordo, bordowy

 przysł. bordo, bordowo

Wiktionary


bordowienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stawanie się bordowym

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bordo n., bordowość ż.

 czas. bordowieć ndk.

 przym. bordo, bordowy

 przysł. bordo, bordowo

Wiktionary


bordówka

1. rodzaj butelki do wina;
2. gwarowo: zapaska ozdobiona poprzecznymi paskami


SJP.pl


bordowo

przysłówek sposobu

 (1.1) z użyciem bordowej barwy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jesienią pędy często robią się czerwonawo lub bordowo nabiegłe.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bordo n., bordowienie n., bordowość ż.

 czas. bordowieć ndk.

 przym. bordo, bordowy

 przysł. bordo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bordo

Wiktionary


bordowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co bordowe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bordo n., bordowienie n.

 czas. bordowieć ndk.

 przym. bordo, bordowy

 przysł. bordo, bordowo

Wiktionary


bordowy

mający kolor wina bordeaux


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający kolor ciemnoczerwony, ciemnoróżowy, ciemnowiśniowy, taki jak kolor czerwonego wina bordo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Restaurację na wigilijny wieczór przepięknie udekorowano lśniącymi złotem girlandami. Stoły nakryte długimi, bordowymi, z ciężkiego jedwabiu obrusami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔrˈdɔvɨ, AS: bordovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bordo n., bordowienie n., bordowość ż.

 przym. bordo, bordoski

 czas. bordowieć ndk.

 przysł. bordowo, bordo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bordo

Wiktionary


bordun

burdon;
1. niski, długo brzmiący dźwięk, towarzyszący głównej melodii;
2. struna instrumentu z gryfem lub piszczałka organowa, na której można uzyskać taki dźwięk


SJP.pl


bordyzm

w matematyce: relacja równoważności w zbiorze zwartych rozmaitości różniczkowych


SJP.pl

Bordyzm – relacja równoważności w zbiorze zwartych rozmaitości różniczkowych. Na zbiorze klas abstrakcji tej relacji można zdefiniować działania w taki sposób, aby miał on strukturę pierścienia. Badanie relacji bordyzmu jest jednym z głównych nurtów w topologii algebraicznej.

Wikipedia


bordziłówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Bordziłówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Rossosz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Rossosz. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 238 mieszkańców i była piątą co do wielkości miejscowością gminy.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Rossoszu.

Wikipedia


bordżomi

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto uzdrowiskowe w Gruzji, w regionie Samcche-Dżawachetia;

Wiktionary

Bordżomi (gruz. ბორჯომი) – miasto uzdrowiskowe w Gruzji, w regionie Samcche-Dżawachetia. Położone jest w górach Małego Kaukazu, nad rzeką Kurą (w Wąwozie Bordżomskim). Wokół miasta roztaczają się tereny Bordżomsko-Charagaulskiego Parku Narodowego. Zamieszkiwane jest przez 10,5 tys. osób (2014).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bordżomski

Wiktionary


bordżomski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bordżomi, dotyczący Bordżomi (miasta w Gruzji)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bordżomi n.

Wiktionary


borealny

występujący na obszarach północnych; północny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) książk. północny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pardwa białosterna należy do gatunków borealnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boreasz mrz.

Wiktionary


boreasz

przestarzale: wiatr północny, wiatr borealny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. bóg i uosobienie wiatru północnego, utożsamiany z rzymskim Akwilonem;

 (1.2) mitgr. król Celtów, ojciec Kyparissy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (2.1) mitgr. pies Akteona

Wiktionary

Boreasz (także Boreas; gr. Βορέας Boréas, Βοριάς Boriás „wiatr północny”, „północ”; łac. Boréas „wiatr północny”, Boreus „północny”, Aquilo „wiatr północny”, „północ”) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie wiatru północnego; utożsamiany z rzymskim Akwilonem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Boreasz uosabiał gwałtowny i zimny wiatr, wiejący z północy.

 (1.1) Kult Boreasza był rozpowszechniony wśród żeglarzy i rolników.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈrɛaʃ, AS: bore

Wiktionary

Powiązane:

 przym. Boreaszowy

 rzecz. boreasz mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Akwilon

Wiktionary


borecki

1. Borek;
2. Borek Wielkopolski;
3. Borki; borkowski


SJP.pl

  • Czesław Borecki 1922-1978 UB-ek
  • Feliks Borecki 1903-1944 powstaniec warszawski
  • Hiob Borecki1560-1631 metropolita kijowski
  • Józef Borecki ur. 1913 polityk PRL-owski
  • Tomasz Borecki ur.1949 leśnik
  • Wojciech Borecki ur. 1956 piłkarz
  • Jacek Borecki bohater filmowy
  • Borecki Dwór wieś w województwie warmińsko-mazurskim,

Wikipedia


boreczek

nazwisko


SJP.pl

W Polsce
  • Boreczek – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Borów
  • Boreczek – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrowskim, w gminie Małkinia Górna
  • Boreczek – część wsi Rytele Święckie w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Kosów Lacki
  • Boreczek – wieś w woj. podkarpackim, w pow. ropczycko-sędziszowskim, w gminie Sędziszów Małopolski
  • Boreczek – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. olsztyńskim, w gminie Biskupiec
  • Boreczek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. śremskim, w gminie Brodnica

Wikipedia


borecznica

borecznica znaczona - muchówka z rodziny rączycowatych


SJP.pl

Borecznica – kolonia w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Wielgomłyny. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Goszczowa.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.

Wikipedia


borecznik

owad, szkodnik drzew iglastych


SJP.pl


borecznikowate

rodzina owadów błonkoskrzydłych, szkodniki lasów


SJP.pl


borecznikowaty

o cechach borecznikowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


borejko

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Boreyko
  • Boreyko – herb szlachecki

Wikipedia


borejsza

nazwisko


SJP.pl

Znane postaci noszące nazwisko „Borejsza”:

  • Hrabia Jerzy Aleksander Boreysza (1889-1975) – pułkownik pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
  • Jerzy Borejsza, wł. Beniamin Goldberg (1905-1952) – polski publicysta, działacz komunistyczny, polityczny i kulturalny, wydawca
  • Jerzy Wojciech Borejsza (ur. 1935-2019) – polski historyk i publicysta
  • Scholastyka Borejsza (1912-1989) − polska rusycystka, doktor nauk humanistycznych

Wikipedia


borek

1. zdrobnienie od: bór;
2. związek boru z metalami, odznaczający się wysoką temperaturą topnienia, dużą twardością i dobrą przewodnością elektryczną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: bór

 (1.2) chem. związek nieorganiczny zawierający tylko atomy boru i metalu;

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. techn. świder

Wiktionary

W Polsce


Na Białorusi
  • Borek – chutor w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Michaliszki
  • Borek − chutor w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Holszany.
  • Borek – wieś w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Derewno
  • Borek – dawny zaścianek w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Chocieńczyce
  • Borek – dawna w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Krzywe Sioło
  • Borek – wieś w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków
  • Borek – dawny zaścianek w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków
  • Borek – dawna osada młyńska w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Raków.
  • Borek – dawny zaścianek w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Achremowce
  • Borek – część wsi Horanie w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Nowy Pohost
  • Borek – wieś w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Bildziugi
  • Borek – dawny folwark. Tereny na których leżał znajdują się obecnie w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Kozłowszczyzna
  • Borek – wieś w obwodzie mińskim, w rejonie wołożyńskim, w sielsowiecie Wiszniew
  • Borek – dawna kolonia. Tereny, na których była położona leżą obecnie w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeckim, w sielsowiecie Chożów
  • Borek – dawny zaścianek. Tereny, na których był położony, leżą obecnie w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈbɔrɛk, AS: borek

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. bór mrz., Borek mos./ż., borowy mos., borowik mos./mzw., borowina ż., borówka ż.

 przym. borowy

 (1.2)

 rzecz. bor mrz., boraks mrz., boran mrz., borazol mrz.

 przym. borowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boreczek

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk|borer, brustlaja, brustlajsta, świyder.

Wiktionary


borelia

bakteria wywołująca boreliozę


SJP.pl


borelioza

choroba zakaźna wywołana przez bakterie należące do krętków, przenoszone na człowieka przez kleszcze; choroba z Lyme; krętkowica kleszczowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wet. wielonarządowa choroba zakaźna przenoszona głównie przez kleszcze, którą wywołują krętki z rodzaju Borrelia;

Wiktionary

Borelioza, krętkowica kleszczowa, choroba z Lyme (łac. borreliosis, morbus Lyme) – wieloukładowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków. Najczęściej genogatunkami będącymi czynnikiem etiologicznym są: Borrelia burgdorferi sensu stricto, Borrelia garinii i Borrelia afzelii, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Zakażenie człowieka następuje po ukłuciu i żerowaniu kleszcza w skórze. Rezerwuarem krętka są liczne gatunki zwierząt, głównie gryzonie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nieleczona borelioza może prowadzić do poważnych chorób serca, układu nerwowego lub stawów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔrɛˈlʲjɔza, AS: borelʹi ̯oza

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa

Wiktionary


borelowski

zbiór borelowski - podzbiór przestrzeni topologicznej, który można uzyskać ze zbiorów otwartych tej przestrzeni za pomocą przeliczalnych sum, przekrojów bądź dopełnień


SJP.pl


borenstein

[czytaj: BOrensztajn] nazwisko


SJP.pl


borer

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. świder

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|borek, brustlaja, brustlajsta, świyder.

Wiktionary


borewicz

nazwisko


SJP.pl


borg

dawniej: kredyt; bórg; zwykle w wyrażeniu: na borg - na kredyt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) przest. obecnie łódź. kredyt udzielany w sklepie

Wiktionary

Postacie

  • Anita Borg – amerykańska informatyczka
  • Arne Borg – szwedzki pływak
  • Björn Borg – szwedzki tenisista
  • Isak Borg – profesor z filmu Tam, gdzie rosną poziomki
  • Joseph Borg – maltański dyplomata
  • René Borg – francuski reżyser (Biały delfin Um)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ja wiem co to znaczy wyprzedawać ostatnie graty, żeby zapłacić komorne i borg w sklepiku.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. borgować

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 czas. borgować

frazeologia.

etymologia. etym|niem|Borg., etym|niem|borgen. lub z jidysz

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|kredyt.

źródła.

== borg (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-borg.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) cyborg

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) cyborg

Wiktionary


borges

Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo (ur. 24 sierpnia 1899 w Buenos Aires, zm. 14 czerwca 1986 w Genewie) – argentyński pisarz, poeta i eseista. Publikował krótkie eseje, opowiadania i poezję. Jego dzieła stały się obiektem wnikliwych analiz i wieloznacznych interpretacji.

Wikipedia


borgia

[czytaj: bordżia] nazwisko


SJP.pl

Borgia – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kalabria, w prowincji Catanzaro. Według danych z 31 grudnia 2016 gminę zamieszkiwało 7647 osób.

Wikipedia


borgiowie

ród włoski; Borgia


SJP.pl

Wikipedia


borgis

czcionka drukarska dziewięciopunktowa; burgos


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający dziewięciu punktom (3,3831 mm)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔrʲɟis, AS: borʹǵis

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) burgos

Wiktionary


borgosz

nazwisko


SJP.pl


borgować

dawniej: pożyczać komuś pieniądze, dawać coś na kredyt


SJP.pl

czasownik

 (1.1) przest. obecnie łódź. sprzedawać na kredyt

 (1.2) łódź. kupować na kredyt

 (1.3) stpol. pobłażać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten sklepikarz nie borgował, zawsze gotówki żądał.

 (1.2) Znów będą u mnie borgować na książeczki, a ty nic tylko dawaj i dawaj. (A. Kasprowicz „Opowiadania łódzkie”)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borgowanie n., borg

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) brać na kartkę / na książeczkę / na książkę / na zeszyt

Wiktionary


borgowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|borgować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. borgować ndk.

Wiktionary


borgowo

Borgowo (niem. Burgdorf)– wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Położona przy drodze wojewódzkiej nr 434 z Łubowa przez Śrem do Rawicza przez Gostyń. We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą do Pyszącej. Komunikację ze wsi do Śremu zapewnia komunikacja gminna oraz autobusy PKS w Poznaniu.

Wikipedia


borhamer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. wiertarka udarowa

Wiktionary


boris

Boris (jap. ボリス) – japoński zespół założony w 1992 roku. Dotychczas zespół grał stoner metal, psychodeliczny rock, drone doom, sludge metal, noise, ambient oraz tradycyjny rock.

Nazwa zespołu wzięła się od utworu Boris grupy Melvins (z albumu Bullhead).

Wikipedia


borkacki

nazwisko


SJP.pl


borki

1. zdrobnienie od: bór;
2. związek boru z metalami, odznaczający się wysoką temperaturą topnienia, dużą twardością i dobrą przewodnością elektryczną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie lubieszowskim obwodu wołyńskiego

 (1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

  • borki – związki chemiczne zawierające jon borkowy B3−
  • Borki – jeden ze stawów w Katowicach

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borecki

Wiktionary


borkiewicz

nazwisko


SJP.pl

Borkiewicz – polski herb szlachecki.

Wikipedia


borkowianin

mieszkaniec Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borczanin


SJP.pl


borkowianka

mieszkanka Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borczanka


SJP.pl


borkowice

nazwa wielu wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Borkowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Oborniki Śląskie
  • Borkowice – wieś w woj. łódzkim, w pow. pabianickim, w gminie Dłutów
  • Borkowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przysuskim, w gminie Borkowice
  • Borkowice – wieś w woj. opolskim, w pow. brzeskim, w gminie Lewin Brzeski
  • Borkowice – wieś w woj. opolskim, w pow. kluczborskim, w gminie Kluczbork
  • Borkowice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Mosina
  • Borkowice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gm. Będzino

Wikipedia


borkowicki

przymiotnik od: Borkowice


SJP.pl


borkowicz

nazwisko


SJP.pl

Osoby noszące nazwisko Borkowicz:

  • Jacek Borkowicz
  • Leonard Borkowicz

Wikipedia


borkowo

W Polsce
  • Borkowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Inowrocław
  • Borkowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. nowodworskim, w gminie Nasielsk
  • Borkowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. kolneńskim, w gminie Kolno
  • Borkowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański
  • Borkowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Żukowo
  • Borkowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. tczewskim, w gminie Morzeszczyn
  • Borkowo – przysiółek wsi Szamarzewo w woj. wielkopolskim, w pow. wrzesińskim. w gminie Kołaczkowo
  • Borkowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. sławieńskim, w gminie Malechowo
  • Borkowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Połczyn-Zdrój

Wikipedia


borkowski

Borki (wieś w Polsce); borecki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Borkiem, dotyczący Borka

Wiktionary

  • Alfred Borkowski (1930–2012) – lekarz, pisarz
  • Alfred Borkowski (ur. 1937) – entomolog
  • Eustazy Borkowski (1887–1960) – kapitan żeglugi wielkiej
  • Franciszek Borkowski (ur. 1957) – szachista
  • Jacek Borkowski (ur. 1959) – aktor
  • Józef Borkowski
  • Józef Dunin-Borkowski
  • Krzysztof Borkowski (ur. 1964) – polityk
  • Leszek Borkowski
  • Marek Borkowski (ur. 1965) – generał brygady, były zastępca komendanta głównego Straży Granicznej
  • Marian Borkowski (ur. 1934) – polski kompozytor
  • Piotr Borkowski
  • Przemysław Borkowski (ur. 1973) – artysta kabaretowy
  • Robert Borkowski (1855–1927) – polski oficer
  • Wojciech Borkowski (ur. 1960) – archeolog, wicedyrektor Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Borek m.

Wiktionary


borkowszczyzna

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Borkowszczyzna – kolonia w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Piaski.
  • Borkowszczyzna – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Widze.
  • Borkowszczyzna – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Budsław.
  • Borkowszczyzna – dawny zaścianek na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Przebrodzie.
  • Borkowszczyzna – dawna wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Mikołajewo.
  • Borkowszczyzna – dawny folwar na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Budsław.
  • Borkowszczyzna – wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie wileńskim, w gminie Rudomino

Wikipedia


borland

Wikipedia


bormann

nazwisko


SJP.pl

Bormann – polski herb szlachecki.

Wikipedia


bormaszina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. wiertarka

Wiktionary


bormaszyna

przestarzale: wiertarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. przest. zob. wiertarka.

 (1.2) stomat. przest. zob. wiertarka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔrmaˈʃɨ̃na, AS: bormašna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowanie n.

 czas. borować

Wiktionary


bormio

Bormio (retoromański: Buorm) – miejscowość i gmina we Włoszech, znajduje się w prowincji Sondrio, region Lombardia. W pobliżu znajdują się liczne wyciągi i trasy narciarskie należące do kompleksu Alta Valtellina. Inną atrakcją miasta są wody geotermalne wykorzystywane w ośrodku Terme di Bormio.

Wikipedia


borna

przymiotnik od: bor; borowy


SJP.pl

Niemcy

  • Borna – miasto w kraju związkowym Saksonia, w powiecie Lipsk
  • Borna-Heinersdorf – dzielnica Chemnitz

Osoby

  • Borna – książę chorwacki

Herby szlacheckie

  • Borna (herb szlachecki)
  • Borna II
  • Borna III
  • Borna IV

Wikipedia


bornajski

choroba bornajska - zaraźliwa choroba owiec oraz koni atakująca ośrodkowy układ nerwowy


SJP.pl


bornaski

przymiotnik od: Borna (miasto w Saksonii); choroba bornaska - zakaźna wirusowa choroba koni i owiec


SJP.pl


borneańczyk

mieszkaniec Borneo (wyspy w Archipelagu Malajskim)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec wyspy Borneo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borneo n.

:: fż. Borneanka ż.

 przym. borneański

Wiktionary


borneanka

mieszkanka Borneo (wyspy w Archipelagu Malajskim)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka wyspy Borneo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borneo n.

:: fm. Borneańczyk mos.

 przym. borneański

Wiktionary


borneański

Borneo


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Borneo, dotyczący Borneo

Wiktionary

Patrz:

Borneo

Powiązane:

 rzecz. Borneo n., Borneańczyk mos., Borneanka ż.

Wiktionary


borneo

największa wyspa w Archipelagu Malajskim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa w Archipelagu Malajskim;

Wiktionary

Borneo – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, jedna z Wielkich Wysp Sundajskich. Największa wyspa Azji, trzecia pod względem wielkości na świecie po Grenlandii i Nowej Gwinei.

Północna część należy do Malezji. Są to stany Sarawak i Sabah. Niewielki obszar (ok. 5 tys. km²) pomiędzy Sarawakiem i Sabahem zajmuje Brunei, reszta zaś to terytorium Indonezji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W spojrzeniu malowała się taka ciekawość i odrobinę niechętne zdziwienie, jakby oglądał albatrosa z wyspy Borneo, fokę czy krokodyla.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔrˈnɛɔ, AS: borneo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borneańczyk mos., Borneanka ż.

 przym. borneański

Wiktionary


borneol

związek organiczny występujący w drzewach kamforowych oraz w wielu olejkach eterycznych, otrzymywany również przez redukcję kamfory wodorem, stosowany w medycynie i w przemyśle perfumeryjnym


SJP.pl

Borneol – bicykliczny organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, podgrupy kamfanów, stosowany jako środek zapachowy, przypominający kamforę.

Występuje jako składnik wielu olejków eterycznych i jest naturalnym środkiem odstraszającym owady.

Wikipedia


bornholm

należąca do Danii wyspa położona na Morzu Bałtyckim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. duńska wyspa w południowo-zachodniej części Bałtyku;

Wiktionary

Bornholm (wym. duńska: [bɒːnˈhʌlˀm]; bornholmsk: Borringholm) – duńska wyspa w południowo-zachodniej części Morza Bałtyckiego. Jest najbardziej na wschód położonym okręgiem administracyjnym Danii (województwem – duń. Amtskommune, od 2002 nazywanym gminą regionalną – duń. Bornholms Regionskommune), zamieszkiwanym przez 39,4 tys. mieszkańców (I 2020 r.).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bornholm jest być może najpiękniejszą z ponad czterystu duńskich wysp.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔrn̥xɔlm, AS: born̦χolm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bornholmczyk mos., Bornholmka ż., bornholmski mrz.

 przym. bornholmski

Wiktionary


bornholmczyk

mieszkaniec Bornholmu (wyspy na Bałtyku)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec wyspy Bornholm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bornholm mrz.

:: fż. Bornholmka ż.

 przym. bornholmski

Wiktionary


bornholmka

mieszkanka Bornholmu (wyspy na Bałtyku)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka wyspy Bornholm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bornholm mrz.

:: fm. Bornholmczyk mos.

 przym. bornholmski

Wiktionary


bornholmski

Bornholm (wyspa duńska)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Bornholmu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. dialekt języka duńskiego używany na Bornholmie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Robert wydał szereg wierszy o idyllicznych bornholmskich krajobrazach.

 (2.1) Jan mówi tylko po bornholmsku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bornholm m., Bornholmczyk mos., Bornholmka ż.

Wiktionary


bornianin

mieszkaniec Bornego Sulinowa


SJP.pl


bornianka

mieszkanka Bornego Sulinowa


SJP.pl


borniański

Borne Sulinowo


SJP.pl

Patrz:

Borne Sulinowo

borniańskosulinowski

Borne Sulinowo


SJP.pl

Patrz:

Borne Sulinowo

bornica

muchówka z rodziny rączycowatych, pasożyt larw szkodliwych owadów leśnych


SJP.pl


bornit

minerał, siarczek miedzi i żelaza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. rzadki siarczek, bogate źródło miedzi;

Wiktionary

Bornit – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim, rozpowszechnionym tylko w niektórych regionach Ziemi. Minerał hydrotermalnych żył kruszcowych, zwykle występuje w asocjacji z chalkopirytem jako produkt odmieszania roztworu stałego, z galeną, sfalerytem i pirytem. Znany z wielu złóż miedzi, powszechny szczególnie w strefie cementacyjnej złóż siarczków Cu. Pospolity w łupkach miedzionośnych cechsztynu, tu w asocjacji z tetraedrytem, chalkozynem, pirytem, kowelinem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈbɔrʲɲit, AS: borʹńit

Wiktionary


borny

przymiotnik od: bor; borowy


SJP.pl


bornyl

związek lotny wchodzący w skład olejków


SJP.pl


boroczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. od: borok

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Erwin je taki boroczek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borok mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) borok, ciućmok, leluja, ciumciok

Wiktionary


boroczyce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie horochowskim obwodu wołyńskiego;

Wiktionary

Boroczyce (ukr. Борочиче) – wieś na Ukrainie w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego.

Do 2020 w rejonie horochowskim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. boroczycki

Wiktionary


borodin

nazwisko, m.in.: Aleksander Borodin (1833-1887), rosyjski chemik, muzyk i kompozytor


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksandr Borodin – rosyjski chemik, kompozytor i muzyk
  • Andriej Borodin – radziecki polityk
  • Leonid Borodin – radziecki polityk
  • Michaił Borodin (właśc. Michaił Gruzenberg) – działacz Kominternu
  • Piotr Borodin – radziecki polityk
  • Sysoj Borodin – rosyjski wojskowy

Inne:

  • (6780) Borodin – planetoida z grupy pasa głównego asteroid

Wikipedia


borodino

wieś w Rosji


SJP.pl

Borodino (ros. Бородино) – wieś (ros. деревня, trb. dieriewnia) w obwodzie moskiewskim Rosji, 12 kilometrów na zachód od Możajska.

W 1812 roku odbyła się tu bitwa podczas inwazji na Rosję wojsk Napoleona Bonapartego. Wieś była również miejscem walk w czasie obrony Moskwy w 1941 roku podczas ataku Niemiec na Związek Radziecki.

Wikipedia


borodzianka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, stolica rejonu borodziańskiego w obwodzie kijowskim, położone nad rzeką Zdwiż;

Wiktionary

Borodzianka (ukr. Бородянка, Borodianka) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie buczańskim, nad Zdwyżem. W 2023 roku liczyło ok. 11,2 tys. mieszkańców.

Znajduje tu się stacja kolejowa Borodzianka, położona na linii Kijów – Korosteń – Kowel.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borodziański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Borodianka

Wiktionary


borodziej

chrząszcz z rodziny kózek, którego larwa żeruje w drewnie sosny i świerka, wyrządzając duże szkody


SJP.pl


borodziuk

nazwisko polskie


SJP.pl


boroetan

bezbarwny, trujący gaz o odrażającym zapachu, stosowany jako cenne paliwo rakietowe oraz materiał do napędu torped podwodnych; dwuborowodór


SJP.pl


borogowia

dwunożny, mięsożerny dinozaur z rodziny troodonów


SJP.pl

Borogowia (Borogovia) – dwunożny, mięsożerny dinozaur z rodziny troodonów. teropod spokrewniony z troodonem.

Znany jest jedynie z niekompletnych skamieniałości kończyn tylnych. Nazwa zwierzęcia pochodzi od "borogoves" (w polskim tłumaczeniu "borolągwy", "boroglątwy" albo "borogowie"), fikcyjnych stworzeń wymienionych w poemacie Lewisa Carrolla "Jabberwocky".

Wikipedia


borok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. nieudacznik, ofiara losu; ktoś nieporadny, ale sympatyczny

Wiktionary

  • Borok – wieś na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, w rejonie andruszowskim
W Rosji
  • Borok – wieś w osiedlu wiejskim Polistowskoje rejonu bieżanickiego w obwodzie pskowskim
  • Borok – wieś w wołoście Luszczikskaja (osiedle wiejskie) rejonu bieżanickiego w obwodzie pskowskim
  • Borok – wieś w wołoscie Szełonskaja (osiedle wiejskie) rejonu diedowiczskiego w obwodzie pskowskim
  • Borok – wieś w wołoscie Wiazjewskaja (osiedle wiejskie) rejonu diedowiczskiego w obwodzie pskowskim
  • Borok – wieś w osiedlu wiejskim Titowszczinskoje rejonu diemidowskiego w obwodzie smoleńskim
  • Borok – osiedle w obwodzie jarosławskim, w rejonie niekouzskim
  • Borok – wieś w wołoscie Pożeriewickaja (osiedle wiejskie) rejonu diedowiczskiego w obwodzie pskowskim
  • Borok – wieś w rejonie tarnoskim obwodu wołogodzkiego
  • Borok – przystanek kolejowy w rejonie szyłowskim, w obwodzie riazańskim

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jo żech nie wiedziała, że z Zeflika je taki borok.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boroczek mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|ciućmok, leluja, ciumciok, boroczek.

Wiktionary


borokrzemian

związek chemiczny, np. borokrzemian sodu


SJP.pl


borokrzemianowy

borokrzemian


SJP.pl

Patrz:

borokrzemian

borokrzemowy

taki, w którego skład wchodzi tlenek boru i tlenek krzemu, np. szkło borokrzemowe


SJP.pl


borola

czerwone wino bułgarskie


SJP.pl


boromeusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) spolszczone nazwisko włoskiego świętego Carlo Borromeo;

 (1.2) imię|polski|m.;

Wiktionary

Boromeusz – imię męskie, pochodzące od nazwiska św. Karola Boromeusza. Żeński odpowiednik to Boromea.

Boromeusz imieniny obchodzi: 4 września

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Członkowie rodu Boromeuszów piastowali wysokie urzędy kościelne.

 (1.2) Portfel Boromeusza znaleziono na stacji kolejowej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boromeuszka ż., Boromea ż., Boromeuszek mos.

 przym. Boromeuszowy

Wiktionary


boromeuszek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Boromeusz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Boromeuszku, pomóż dziadziowi wnieść sprawunki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boromeusz mos., boromeuszka ż.

 przym. Boromeuszowy

Wiktionary


boromeuszka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Kongregacja Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. zakonnica należąca do jednego ze zgromadzeń Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siostry boromeuszki noszą welony.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boromeusz m., Boromeuszek mos.

Wiktionary


boromeuszowy

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Boromeusza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lidzia nazbierała moreli w Boromeuszowym ogródku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boromeusz mos., Boromeuszek mos.

Wiktionary


boroń

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Boroń – działacz antykomunistyczny, polski osadnik wojskowy na Ziemiach Odzyskanych,
  • Edward Boroń – polski polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji
  • Franciszek Boroń – polski nauczyciel, członek Wydziału Związku Drużyn Podhalańskich w 1914
  • Ignacy Boroń – polski nauczyciel
  • Jan Boroń – polski lekarz internista, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej
  • Józef Boroń – polski ekonomista, prof. zw. dr hab.
  • Marek Boroń – polski policjant, od 2024 r. komendant główny Policji
  • Sabina Boroń – polska rdzeniarka i polityk, posłanka na Sejm PRL
  • Stanisław Boroń – polski nauczyciel
  • Sylwia Boroń – polska aktorka teatralna i filmowa

Wikipedia


boronatrokalcyt

minerał z gromady boranów, uwodniony boran sodu i wapnia krystalizujący w układzie trójskośnym; uleksyt, ulexyt, tiza, tinkalcyt, ukrainit


SJP.pl


boronice

Boronice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka.

Wieś królewska Borunice, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego, jej tenutariuszem w 1595 roku był Krzysztof Krupka, cześnik koronny..

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


boronów

wieś w Polsce


SJP.pl

Boronów (niem. Boronow) – wieś w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, nad rzeką Liswartą, siedziba gminy Boronów.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Liczy 2792 mieszkańców.

Wikipedia


boronowski

Boronów


SJP.pl

Patrz:

Boronów

boroński

nazwisko


SJP.pl


boroszewo

Boroszewo (kaszub. Bòròszewò) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Tczew. Wieś jest siedzibą sołectwa Boroszewo, w którego skład wchodzą również miejscowości Damaszka i Bojary.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Od 1897 roku do 2003 roku w Boroszewie znajdowała się szkoła podstawowa (Boroszewo 36). Teraz znajduje się tam odbudowany budynek mieszkalny.

Wikipedia


borów

pierwiastek chemiczny o symbolu B i liczbie atomowej 5, należący do półmetali


SJP.pl

W Polsce
  • Borów – kolonia w woj. dolnośląskim, w pow. polkowickim, w gminie Radwanice
  • Borów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Borów
  • Borów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. świdnickim, w gminie Dobromierz
  • Borów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Prusice
  • Borów – wieś w woj. lubelskim, w pow. krasnostawskim, w gminie Gorzków
  • Borów – wieś w woj. lubelskim, w pow. kraśnickim, w gminie Annopol
  • Borów – wieś w woj. lubelskim, w pow. opolskim, w gminie Chodel
  • Borów – wieś w woj. lubuskim, w pow. świebodzińskim, w gminie Świebodzin
  • Borów – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Grabów
  • Borów – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Łęczyca
  • Borów – wieś w woj. łódzkim, w pow. łowickim, w gminie Bielawy
  • Borów – osada w woj. łódzkim, w pow. łowickim, w gminie Bielawy
  • Borów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Kazanów
  • Borów – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów
  • Borów – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Opatówek

Wikipedia


borowa

1. przymiotnik od: bor; borny;
2. przymiotnik od: bór


SJP.pl

W Polsce
  • Borowa – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Długołęka 
  • Borowa – część kolonii Tomaszówka w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Sawin
  • Borowa – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Puławy 
  • Borowa – osada w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Bełchatów
  • Borowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Szczerców 
  • Borowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. łódzki wschodnim, w gminie Koluszki 
  • Borowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska 
  • Borowa – kolonia w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Dobryszyce 
  • Borowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Gidle 
  • Borowa – osada w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Gidle 
  • Borowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Przedbórz 
  • Borowa – część wsi Czerniec w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Łącko
  • Borowa – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Zakliczyn 
  • Borowa – wieś w woj. podkarpackim, w pow. dębickim, w gminie Czarna 
  • Borowa – wieś w woj. podkarpackim, w pow. mieleckim, w gminie Borowa 
  • Borowa – część wsi Czyżyki w woj. podlaskim, w pow. hajnowskim, w gminie Hajnówka
  • Borowa – wieś w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Miedźno

Wikipedia


borować

wiercić


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) oczyszczać ząb z próchnicy lub plombaomby

 (1.2) wiercić, świdrować

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dentystka znieczuliła ząb, zanim zaczęła go borować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈrɔvat͡ɕ, AS: borovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bormaszyna ż., borowanie n.

Wiktionary


borowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|borować.

Wiktionary

  • naborowywanie (borowanie) – proces obróbki cieplno-chemicznej stali
  • borowanie – wykonywanie otworów (np. korkoborem)
  • borowanie zęba w stomatologii

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Boisz się borowania? Zupełnie niepotrzebnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔrɔˈvãɲɛ, AS: borovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. borować ndk.

 rzecz. bor, bormaszyna

Wiktionary


borowce

grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca III grupę główną układu okresowego: bor, glin, gal, ind i tal


SJP.pl

  • Borowce – pierwiastki należące do 13 grupy w układzie okresowym
Nazwy w Polsce
  • Borowce – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrołęckim, w gminie Troszyn
  • Borowce – wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Dąbrowa Zielona

Wikipedia


borowczak

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Browczak:

  • Jan Borowczak (1931–1984) – polski artysta
  • Jerzy Borowczak (ur. 1957) – polski polityk
  • Ziemowit Borowczak (ur. 1977) – polski samorządowiec i urzędnik
  • Martyna Borowczak (ur. 2002) – polska siatkarka

Wikipedia


borówczanka

barczatka borówczanka - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych


SJP.pl


borówczany

przymiotnik od: borówka; borówkowy


SJP.pl


borówczasty

pełen borówek


SJP.pl


borowczyk

nazwisko


SJP.pl


boróweczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: borówka

Wiktionary

Boróweczka – dawny zaścianek. Tereny, na których była położona, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Mieżany.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. borówka ż.

Wiktionary


borowiaczek

gatunek nietoperza


SJP.pl

Borowiec leśny lub borowiaczek (Nyctalus leisleri) – gatunek ssaka z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Wikipedia


borowiaczka

gatunek nietoperza


SJP.pl


borowiak

borowiak kanadyjski, borowiak syberyjski - gatunki ptaków z rodziny kurowatych


SJP.pl

  • Borowiak – struga, dopływ Prostyni

Osoby o tym nazwisku:

  • Dariusz Borowiak – polski geograf
  • Joanna Borowiak – polska polityk, nauczycielka i samorządowiec
  • Łukasz Borowiak – polski polityk i samorządowiec
  • Mariusz Borowiak – polski pisarz, dziennikarz i marynista
  • Mateusz Borowiak – brytyjsko-polski pianista
  • Tekla Borowiak – polska działaczka robotnicza
  • Wojciech Borowiak – polski trener judo

Wikipedia


borowianka

  • Borowianka – potok, dopływ Leksandrówki
  • Borowianka – struga, dopływ Orzyca
  • Borowianka – wieś w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Kłobuck

Wikipedia


borowica

W Polsce
  • Borowica – wieś w woj. lubelskim, w pow. krasnostawskim, w gminie Łopiennik Górny
  • Borowica – część wsi Gołkowice w woj. śląskim, w pow. wodzisławskim, w gminie Godów
  • Borowica – nieistniejący przysiółek wsi Uciechów w woj. dolnośląskim, w pow. dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów

Wikipedia


borowice

3 miejscowości w Polsce:

  • Borowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. karkonoskim, w gminie Podgórzyn
  • Borowice – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Bodzanów
  • Borowice – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Stepnica
    • Borowice – przystanek kolejowy

Wikipedia


borowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Borowiczami, dotyczący Borowicz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borowicze n.

Wiktionary


borowicowate

o cechach borowicowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


borowicowaty

o cechach borowicowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


borowicz

nazwisko


SJP.pl

Osoby noszące nazwisko Borowicz:

  • Adam Borowicz (ur. 1980) – polski kucharz, osobowość telewizyjna
  • Aldona Borowicz (ur. 1949) – polska poetka, krytyczka literacka i eseistka
  • Aleksander Borowicz (1943–2022) – polski działacz partyjny i państwowy, ekonomista
  • Barbara Borowicz – polska klarnecistka
  • Beata Borowicz-Sierocka (ur. 1950) – polska filozofka
  • Czesław Borowicz (ur. 1941) – polski hokeista, polityk i samorządowiec
  • Katarzyna Borowicz (ur. 1985) – polska modelka, Miss Polonia 2004
  • Krystyna Borowicz (1923–2009) – polska aktorka
  • Lew Borowicz (1896–1937) – rosyjski rewolucjonista i funkcjonariusz służb specjalnych
  • Łukasz Borowicz (ur. 1977) – polski dyrygent
  • Mateusz Borowicz (ur. 1994) – polski żużlowiec
  • Monika Borowicz (ur. 1982) – polska kajakarka
  • Piotr Borowicz (1957–2020) – polski artysta fotograf
  • Ryszard Borowicz (1945–2014) – polski socjolog

Wikipedia


borowiczak

mól borowiczak - gatunek mola


SJP.pl


borowicze

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w europejskiej części Rosji, w obwodzie nowogrodzkim, położone nad rzeką Mstą;

Wiktionary

Borowicze (ros. Боровичи) – miasto w europejskiej części Rosji (obwód nowogrodzki), położone nad rzeką Mstą, 194 km od Nowogrodu Wielkiego. Stolica rejonu borowickiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borowicki

Wiktionary


borowiczki

osiedle Płocka


SJP.pl

Borowiczki – jednostka pomocnicza gminy (osiedle) Płocka. Obejmuje m.in. Borowiczki-Parcele i Borowiczki-Cukrownię.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borowiczki. W 1973 r. utworzono gminę Borowiczki. Borowiczki zostały przyłączone do miasta 1 grudnia 1981 roku. Powierzchnia osiedla to 6,04 km². W Borowiczkach mieszka 3645 osób.

Wikipedia


borowiczkowski

przymiotnik od: Borowiczki


SJP.pl


borowie

wieś w Polsce


SJP.pl

Borowie – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Borowie.

Miejscowość jest siedzibą gminy Borowie oraz rzymskokatolickiej parafii Świętej Trójcy.

Wikipedia


borowiec

1. nietoperz z rodziny mroczkowatych;
2. każdy pierwiastek należący do grupy borowców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek należący do trzynastej grupy układu okresowego

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zool. nazwa systematyczna|Nyctalus|ref=tak., rodzaj owadożernych nietoperzy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) pot. funkcjonariusz BOR

Wiktionary

  • borowiec – rodzaj grzyba z rodziny borowikowatych
  • Borowiec – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków
W Polsce
  • Borowiec – część miasta Chrzanów
  • Borowiec – część miasta Łódź
  • Borowiec – część miasta Piwniczna-Zdrój
  • Borowiec – wieś w woj. lubelskim, w pow. biłgorajskim, w gminie Łukowa
  • Borowiec – wieś w woj. lubuskim, w pow. nowosolskim, w gminie Siedlisko
  • Borowiec – przysiółek wsi Wola Pszczółecka w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Zelów
  • Borowiec – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Piątek
  • Borowiec – przysiółek wsi Stara Brzeźnica w woj. łódzkim, w pow. pajęczańskim, w gminie Nowa Brzeźnica
  • Borowiec – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Aleksandrów
  • Borowiec – przysiółek wsi Wielgomłyny w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Wielgomłyny
  • Borowiec – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Wieluń
  • Borowiec – część wsi Zagórze w woj. małopolskim, w pow. chrzanowskim, w gminie Babice
  • Borowiec – część wsi Rączna w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Liszki
  • Borowiec – przysiółek wsi Zaborze w woj. małopolskim, w pow. oświęcimskim, w gminie Oświęcim
  • Borowiec – część wsi Wólka Magierowa w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Nowe Miasto nad Pilicą
  • Borowiec – wieś w woj. mazowieckim, w pow. lipskim, w gminie Chotcza
  • Borowiec – wieś w woj. mazowieckim, w pow. lipskim, w gminie Ciepielów
  • Borowiec – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Tarczyn
  • Borowiec – część wsi Andrzejów w woj. mazowieckim, w pow. zwoleński, w gminie Przyłęk
  • Borowiec – osada leśna wsi Węgierka w woj. podkarpackim, w pow. jarosławskim, w gminie Roźwienica
  • Borowiec – część wsi Kolonia w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Kartuzy
  • Borowiec – wieś w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Sulęczyno
  • Borowiec – osada w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Żukowo
  • Borowiec – osada w woj. pomorskim, w pow. kościerski, w gminie Lipusz
  • Borowiec – część wsi Chruszczobród-Piaski w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, w gminie Łazy
  • Borowiec – kolonia wsi Borów w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów
  • Borowiec – część wsi Śladków Mały w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Chmielnik
  • Borowiec – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Gowarczów
  • Borowiec – część wsi Skrzypaczowice w woj. świętokrzyskim, w pow. sandomierskim, w gminie Łoniów
  • Borowiec – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. włoszczowskim, w gminie Krasocin
  • Borowiec – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Pieniężno
  • Borowiec – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. nidzickim, w gminie Kozłowo
  • Borowiec – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow.jarocińskim, w gminie Jarocin
  • Borowiec – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski
  • Borowiec – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. choszczeńskim, w gminie Drawno
  • Borowiec – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Sianów

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na powłoce walencyjnej borowców znajdują się 3 elektrony walencyjne.

Wiktionary

Powiązane:

 (3.1)

:: skr. BOR

:: rzecz. BOR-owiec mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (3.1) BOR-owiec

Wiktionary


borowiecki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Barbara Borowiecka (ur. 1956) – polska malarka, ofiara wykorzystywania seksualnego dzieci w Kościele katolickim
  • Grażyna Borowiecka (ur. 1959) – polska lekkoatletka, siedmioboistka
  • Katarzyna Borowiecka – polska dziennikarka
  • Lucjan Borowiecki (1925–2000) – polski chemik
  • Ludwik Borowiecki (1912–1944) – polski działacz ruchu robotniczego, członek ruchu oporu
  • Ryszard Borowiecki (ur. 1943) – polski ekonomista
  • Sławomir Borowiecki (ur. 1977) – polski łyżwiarz figurowy
  • Stanisław Borowiecki (1931–2023) – polski dziennikarz
  • Stefan Borowiecki (1881–1937) – polski lekarz psychiatra i neurolog

Wikipedia


borowik

1. grzyb kapeluszowy z rodziny borowikowatych;
2. potocznie: borowiec (funkcjonariusz Biura Ochrony Rządu)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) mikol. nazwa systematyczna|Boletus|L.|ref=tak., rodzaj grzybów jadalnych, rurkowatych, z rodziny borowikowatych;

 (1.2) kulin. spoż. grzyb z rodzaju borowików (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pot. żart. funkcjonariusz BOR-u

Wiktionary

  • borowik – nazwa gatunków grzybów z rodziny borowikowatych
    • borowik blednący Butyriboletus fechtneri (Velen.) Arora & J.L. Frank 2014
    • borowik ciemnobrązowy Boletus aereus Bull. 1789
    • borowik ceglastopory Sutorius luridiformis (Rostk.) G. Wu & Zhu L. Yang 2016
    • borowik klinowotrzonowy Cyanoboletus pulverulentus (Opat.) Gelardi, Vizzini & Simonini 2014
    • borowik korzeniasty Caloboletus radicans (Pers.) Vizzini 2014
    • borowik kruchy Hemileccinum impolitum (Fr.) Šutara 2008
    • borowik królewski Butyriboletus regius (Krombh.) Arora & J.L. Frank 2014
    • borowik ponury Suillellus luridus (Schaeff.) Murrill 1909
    • borowik purpurowy Suillellus rhodoxanthus (Krombh.) Blanco-Dios 2025
    • borowik sosnowy Boletus pinophilus Pilát & Dermek 1973
    • borowik szlachetny Boletus edulis Bull. 1782
    • borowik szatański Rubroboletus satanas (Lenz) Kuan Zhao & Zhu L. Yang 2014
    • borowik usiatkowany Boletus reticulatus Schaeff. 1774
    • borowik żółtobrązowy Butyriboletus appendiculatus (Schaeff.) D. Arora & J.L. Frank 2014
    • borowik żółtopory Caloboletus calopus (Pers.) Vizzini 2014

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.2) Wczoraj znalazłam dorodnego borowika.

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: bɔˈrɔvʲik, AS: borovʹik

    Wiktionary

    Powiązane:

     (1.1)

     rzecz. bór m., borek m., boreczek m., Borek m., Boreczek m., borówka ż., borowy m., borowikowate nmos.

     przym. borowikowy, borowikowaty, borowy

     (2.1)

     rzecz. borowiec, BOR-owiec

     skr. BOR

    Wiktionary

    Synonimy:

     (1.2) prawdziwek

     (2.1) borowiec, BOR-owiec

    Wiktionary


borowikowate

rodzina grzybów kapeluszowych w większości jadalnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) mikol. syst. nazwa systematyczna|Boletaceae|Chevall.|ref=tak., rodzina grzybów należąca do rzędu borowikowców;

Wiktionary

Borowikowate (Boletaceae Chevall.) – rodzina grzybów należąca do rzędu borowikowców (Boletales). Większość borowikowatych jest jadalnych, są często zbieranymi grzybami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Większość borowikowatych jest jadalna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowik m., borowikowce nmos.

 przym. borowikowy, borowikowaty, borowy

Wiktionary


borowikowaty

o cechach borowikowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl


borowikowce

rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) mikol. syst. nazwa systematyczna|Boletales|E.-J. Gilbert|ref=tak., rząd grzybów z klasy pieczarniaków;

Wiktionary

Borowikowce (Boletales E.-J. Gilbert) – rząd grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Borowikowate zalicza się do rzędu borowikowców.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowik m., borowikowate nmos.

 przym. borowikowy, borowikowaty, borowy

Wiktionary


borowikowiec

rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych


SJP.pl

Pseudoboletus Šutara (borowikowiec) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae). Należą do niego dwa gatunki, w Polsce występuje jeden.

Wikipedia


borowikowy

związany z borowikiem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący borowika

 (1.2) przyrządzony z borowików, z dodatkiem borowików

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Jej towarzysz namówił ją jednak, aby spróbowała specjalności kuchni, barszczu ukraińskiego i placek ziemniaczanyacków ziemniaczanych w sosie borowikowym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔrɔvʲiˈkɔvɨ, AS: borovʹikovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowik m., borowiczek m., borowikowate nmos., borowikowce nmos.

Wiktionary


borowina

1. krzew borówek
2. nieodwodniony torf leczniczy; humolit
3. urodzajna, niezbielicowana gleba kredowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. stosowany w lecznictwie torf;

 (1.2) geol. rodzaj urodzajnej gleby kredowej

 (1.3) bot. zbiorowisko krzewów borówki

 (1.4) bot. lud. czarna jagoda

Wiktionary

  • borowina – nieodwodniony torf leczniczy
  • borowina – gleba kredowa
  • borowina – krzewy borówek
Miejscowości i ich części w Polsce
  • Borowina – część miasta Szczytna
  • Borowina – część miasta Szczyrk
  • Borowina – wieś w woj. lubelskim, w pow. biłgorajskim, w gminie Józefów
  • Borowina – kolonia wsi Wierzchowina, w woj. lubelskim, w pow. krasnostawskim, w gminie Żółkiewka
  • Borowina – wieś w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Stanin
  • Borowina – część wsi Sarnów w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Stanin
  • Borowina – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Puławy
  • Borowina – część wsi Krukówka w woj. lubelskim, w pow. ryckim, w gminie Stężyca
  • Borowina – część wsi Grodysławice w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Rachanie
  • Borowina – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Stary Zamość
  • Borowina – wieś w woj. lubuskim, w pow. żagańskim, w gminie Szprotawa
  • Borowina – część wsi Mucharz w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Mucharz
  • Borowina – część wsi Skawce w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Mucharz
  • Borowina – część wsi Świnna Poręba w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Mucharz
  • Borowina – osada leśna w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Wilga
  • Borowina – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Nowe Miasto nad Pilicą
  • Borowina – część wsi Korczówka w woj. mazowieckim, w pow. łosickim, w gminie Olszanka
  • Borowina – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna
  • Borowina – osada leśna w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Lesznowola
  • Borowina – część wsi w Piątkowiec woj. podkarpackim, w pow. mieleckim, w gminie Wadowice Górne
  • Borowina – część wsi Wampierzów w woj. podkarpackim, w pow. mieleckim, w gminie Wadowice Górne
  • Borowina – część wsi Kusze w woj. podkarpackim, w pow. niżańskim, w gminie Harasiuki
  • Borowina – przysiółek wsi Przędzel w woj. podkarpackim, w pow. niżańskim, w gminie Rudnik nad Sanem
  • Borowina – wieś w woj. pomorskim, w pow. gdańskim, w gminie Przywidz
  • Borowina – część wsi Las w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Ślemień
  • Borowina – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dlaczego borowina do zabiegów posiada różną gramaturę?

 (1.1) Tak otrzymaną borowinę używa się do kąpieli, zawijań oraz okładów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔrɔˈvʲĩna, AS: borovʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 przym. borowinowy

 rzecz. borówka ż., bór m.

 przym. borówkowy, borowy

Wiktionary


borowinoterapia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) terapia przy użyciu borowiny

Wiktionary


borowinowy

przymiotnik od: borowina


SJP.pl


borowiński

nazwisko


SJP.pl


borówka

1. roślina z rodziny wrzosowatych, której owocem są wysoko cenione jagody; owoc takiej rośliny;
2. dawniej: trąbka myśliwska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. krzewinka z rodziny wrzosowatych;

 (1.2) bot. pot. borówka brusznica

 (1.3) kraków. borówka czarna, czarna jagoda;

 (1.4) pszcz. pszczoła miodna żyjąca dziko w rodzinie pszczelej w dziupli drzewa

Wiktionary

Borówka (Vaccinium L.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Obejmuje ok. 450 do 500 gatunków. Występują głównie na półkuli północnej. Rosną na siedliskach kwaśnych, na torfowiskach i w lasach, gatunki tropikalne rozwijają się na pokrytych mszakami skałach i drzewach (jako epifity).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Borówkę często podaje się do mięs.

 (1.3) W lesie prócz grzybów można zbierać borówki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈrufka, AS: borufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowina ż., bór mrz., boróweczka ż.

 przym. borówkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) borówka brusznica, borówka czerwona, brusznica, bruśnica, borówka jesienna, barszczownik

 (1.3) jagoda, czarna jagoda, czarna borówka, gw-pl|Kresy|czernica.

Wiktionary


borówkolistny

wierzba borówkolistna - gatunek wieloletniej wierzby z rodziny wierzbowatych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający liście jak borówka

Wiktionary


borówkowate

rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych, rosnących w lasach na bagnach i wrzosowiskach


SJP.pl


borówkowaty

o cechach borówkowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


borówkowy

przymiotnik od: borówka; borówczany


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący borówek (krzaków i owoców); w znaczeniu ogólnym lub czarnych/czerwonych (w zależności od regionu)

 (1.2) przyrządzony z borówek, z dodatkiem borówek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔrufˈkɔvɨ, AS: borufkovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borówka ż., borowina ż.

 przym. borowinowy

Wiktionary


borownica

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 4, w tym 2 podstawowew
  • Borownica – wieś w woj. lubelskim, w pow. janowskim, w gminie Janów Lubelski
  • Borownica – przysiółek wsi Poczołków w woj. opolskim, w pow. oleskim, w gminie Zębowice
  • Borownica – wieś w woj. podkarpackim, w pow. przemyskim, w gminie Bircza
  • Borownica – część wsi Chachalnia w woj. wielkopolskim, w powiedzie krotoszyńskim w gminie Zduny

Wikipedia


borowno

Borowno – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów. Wieś leży 24 km na wschód od Kłobucka.

Za Królestwa Polskiego istniała gmina Borowno.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borowno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


borowo

W Polsce
  • Borowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. lipnowskim, w gminie Tłuchowo
  • Borowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Bytoń
  • Borowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Dobre
  • Borowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. rypińskim, w gminie Rogowo
  • Borowo – osada w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Siedliszcze
  • Borowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. lipskim, w gminie Lipsko
  • Borowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Drobin
  • Borowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sierpeckim, w gminie Rościszewo
  • Borowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Kartuzy
  • Borowo – osada wsi Sopieszyno w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Wejherowo
  • Borowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. chodzieskim, w gminie Szamocin
  • Borowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Krzymów
  • Borowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kościańskim, w gminie Czempiń
  • Borowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. średzkim, w gminie Krzykosy
  • Borowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim, w gminie Kalisz Pomorski

Wikipedia


borowodór

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. nieorganiczny związek chemiczny złożony z wodoru i boru;

Wiktionary

Borowodory (borany) – nieorganiczne związki chemiczne złożone z wodoru i boru. Monomeryczny BH3 jest miękkim kwasem Lewisa. Ze względu na dużą skłonność do dimeryzacji nie występuje w stanie wolnym, a jedynie w postaci kompleksów ze związkami nukleofilowymi, czyli zasadami Lewisa (np. z pirydyną, C5H5N:BH3), a w stanie wolnym dimeryzuje. Dwa najprostsze stabilne borany są gazami (B2H6 i B4H10), cięższe cieczami np. (B5H9, B5H11, B6H10, B6H12), a B10H14 (dekaboran) jest ciałem stałym.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. borowodorowanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boran

Wiktionary


borowodorowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) chem. hydroborowanie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Reakcję borowodorowania często przeprowadza się przy użyciu diboranu rozpuszczonego w tetrahydrofuranie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borowodór m., borowodorek m.

 czas. borowodorować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hydroborowanie

Wiktionary


borowodory

Borowodory (borany) – nieorganiczne związki chemiczne złożone z wodoru i boru. Monomeryczny BH3 jest miękkim kwasem Lewisa. Ze względu na dużą skłonność do dimeryzacji nie występuje w stanie wolnym, a jedynie w postaci kompleksów ze związkami nukleofilowymi, czyli zasadami Lewisa (np. z pirydyną, C5H5N:BH3), a w stanie wolnym dimeryzuje. Dwa najprostsze stabilne borany są gazami (B2H6 i B4H10), cięższe cieczami np. (B5H9, B5H11, B6H10, B6H12), a B10H14 (dekaboran) jest ciałem stałym.

Wikipedia


borowski

przymiotnik od: Borowa, Borowie, Borów


SJP.pl

Borowski (forma żeńska: Borowska; liczba mnoga: Borowscy) – polskie nazwisko.

Wikipedia


borowy

1. przymiotnik od: bor; borny;
2. przymiotnik od: bór


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. leśniczy

przymiotnik

 (2.1) związany z borem (lasem), dotyczący boru (lasu)

 (2.2) związany z pierwiastkiem borem, dotyczący pierwiastka boru

Wiktionary

  • Borowy – struga, dopływ Uszwicy
  • Borowy – pseudonim Adama Stabrawy

Miejscowości w Polsce:

  • Borowy Las
  • Borowy Młyn

Religia Słowian:

  • Borowy – inaczej: Leszy

Wikipedia

Powiązane:

 (1.1, 2.1)

 rzecz. bór m., borek m., Borek m., borowik m., borowina ż., borówka ż.

 (2.2)

 rzecz. bor m., borek m., boraks m., boran m., borazol m.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) leśny

Wiktionary


borsalino

kapelusz filcowy z szerokim, miękkim rondem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rodzaj filcowego kapelusza;

Wiktionary

Borsalino – włoskie przedsiębiorstwo specjalizujące się w wyrobie kapeluszy, założone przez Giuseppe Borsaliniego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z taksówki wysiadł mężczyzna w białym borsalinie.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) kapelusz

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|wł|borsalino.; od nazwiska włoskiego kapelusznika Giuseppe Borsalino

uwagi.

 zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia.

* francuski: (1.1) borsalino m.

* włoski: (1.1) borsalino m.

źródła.

== borsalino (język francuski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) borsalino

odmiana.

 (1.1) lp. borsalino; lm. borsalinos

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


borski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Maurycy Borski – polski publicysta i dziennikarz, socjalista
  • Lech Borski – polski prozaik i publicysta
  • Marcin Borski – polski sędzia piłkarski
  • Ryszard Borski – luterański duchowny

Inne:

  • Borski (Borski I, Noga) − polski herb szlachecki
  • Borski II − polski herb szlachecki
  • Borski III − polski herb szlachecki
  • okręg borski – okręg we wschodniej Serbii

Wikipedia


borsuczątko

młode borsuka; borsuczę


SJP.pl


borsuczę

młode borsuka; borsuczątko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. młode borsuka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pracownicy zoo karmią borsuczęta butelką.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy

 przysł. borsuczo

Wiktionary


borsuczeć

rzadko: stawać się nietowarzyskim; dziwaczeć


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zborsuczeć)

 (1.1) rzad. dziwaczeć, stawać się odludkiem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bronek nam borsuczeje, mieszkając na tym odludziu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw.

 czas. zborsuczeć dk., zborsuczyć się dk.

 przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy

 przysł. borsuczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dziwaczeć

Wiktionary


borsuczek

zdrobnienie od: borsuk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: borsuk

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Opiekunka karmi borsuczka butelką.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy

 przysł. borsuczo

Wiktionary


borsuczo

przysłówek

 (1.1) na sposób borsuczy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.

 przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy

 czas. zborsuczeć, borsuczeć

Wiktionary


borsuczy

borsukowy;
1. odnoszący się do borsuka, należący do borsuka, np. borsucze futro;
2. wykonany z borsuka lub z jego futra, np. borsucza czapka


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do borsuka

przymiotnik relacyjny

 (2.1) dotyczący borsuka, określający borsuka, używany przy borsuku

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla borsuka, mający cechy borsuka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔrˈsut͡ʃɨ, AS: borsučy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsukowaty, borsukowy

 przysł. borsuczo

Wiktionary


borsuczyca

samica borsuka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. samica borsuka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obserwuję borsuczycę opiekującą się młodymi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsukowatość ż.

:: fm. borsuk mzw.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy

 przysł. borsuczo

Wiktionary


borsuk

ssak o biało-czarnym umaszczeniu sierści, drapieżnik z rodziny łasicowatych; jaźwiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Meles|Brisson|ref=tak., rodzaj drapieżnego ssaka z rodziny kunowatych;

 (1.2) zool. zwierzę z rodzaju borsuków (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) książk. przen. człowiek ponury, skryty, lubiący samotność

Wiktionary

Borsuk (Meles) – rodzaj ssaków z podrodziny Melinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Współcześnie używane polskie określenie tego zwierzęcia, które wyparło wcześniejszą nazwę jaźwiec, pochodzi oryginalnie z języków tureckich (turcyzm), a do języka polskiego trafiła za pośrednictwem rusińskim (rutenizm).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z sierści borsuka wyrabiano dawniej pędzle.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔrsuk, AS: borsuk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczę n., borsukowatość ż.

:: zdrobn. borsuczek mzw.

:: fż. borsuczyca ż.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsukowy, borsuczy, borsukowaty

 przysł. borsuczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jaźwiec

 (2.1) dzik, odludek, pustelnik, samotnik

Wiktionary


borsukowaty

przypominający wyglądem bądź zachowaniem borsuka; skryty, ponury, samotny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przypominający borsuka

 (1.2) ponury, skryty

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pod schodami siedział borsukowaty zwierz łypiąc na mnie oczami.

 (1.2) Spotkałem na klatce tego borsukowatego typa spod piątki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsuczy, borsukowy

 przysł. borsuczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) skryty

Wiktionary


borsukówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Borsukówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Dobrzyniewo Duże.

Wieś królewska leśnictwa knyszyńskiego w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wikipedia


borsukowy

borsuczy;
1. odnoszący się do borsuka, należący do borsuka, np. borsukowe futro;
2. wykonany z borsuka lub z jego futra, np. borsukowa czapka


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do borsuka

przymiotnik relacyjny

 (2.1) dotyczący borsuka, określający borsuka, używany przy borsuku

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla borsuka, mający cechy borsuka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw.

 czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.

 przym. borsuczy, borsukowaty

 przysł. borsuczo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) borsuczy

Wiktionary


borszczów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, siedziba administracyjna rejonu borszczowskiego;

Wiktionary

Borszczów (ukr. Борщів, Borszcziw) – miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim, siedziba hromady.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borszczowski

Wiktionary


borszczówka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie łanowieckim obwodu tarnopolskiego;

Wiktionary

Na Ukrainie
  • Borszczówka (rejon gródecki)
  • Borszczówka (rejon hoszczański)
  • Borszczówka (hromada Borsuki), rejon krzemieniecki
  • Borszczówka (hromada Poczajów), rejon krzemieniecki
  • Borszczówka – wieś w obwodzie rówieńskim, w rejonie rówieńskim, w hromadzie Mała Lubasza
Na Białorusi
  • Borszczówka – dawna kolonia na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Budsław.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borszczówecki

Wiktionary


borszczowski

Borszczów


SJP.pl

Patrz:

Borszczów

borszów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie przemyślańskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

Borszów (ukr. Боршів, Borsziw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie przemyślańskim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borszowski

Wiktionary


borszowice

W Polsce
  • Borszowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Imielno
  • Borszowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Sędziszów
Na Ukrainie
  • Borszowice – wieś
  • Borszowice – przystanek kolejowy w miejscowości Borszowice, w rejonie samborskim, w obwodzie lwowskim

Wikipedia


borsztajn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. krawężnik

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jo od bajtla na borsztajnie przesiadywoł z karlusami. → Ja od dziecka przesiadywałem z chłopakami na krawężniku.

Wiktionary


borszyn

Borszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Ozorków.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.

Wikipedia


bort

drobnokrystaliczny diament zawierający zanieczyszczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. pień, kłoda

Wiktionary

Bort (boart, bortz) – drobnokrystaliczna, zanieczyszczona (nieprzezroczysta) odmiana diamentu o kolorze szarym lub czarnym. Ze względu na wykorzystanie jedynie w przemyśle nazywa się go inaczej diamentem technicznym.

Występuje w nieprzezroczystych skupieniach zbitych, kulisto-zbitych i drobnokrystalicznych. Krajem szczególnego występowania tego minerału jest Brazylia (stan Bahia), oraz Rosja, Zair, Ghana.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|pień|kłoda.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


borta

taśma pasmanteryjna do naszywania na odzieży; burt; lamówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) włók. pasmanteryjna taśma do obszywania skrajów tkaniny

Wiktionary

Rumunia:

  • Borta – strumień

Zobacz też:

  • Borda
  • Gornja Borta
  • Mala Borta

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈbɔrta, AS: borta

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lamówka, obszywka

Wiktionary


bortkiewicz

nazwisko


SJP.pl

Bortkiewicz:

  • Jan Bortkiewicz
  • Paweł Bortkiewicz
  • Siergiej Bortkiewicz
  • Wincenty Bortkiewicz
  • Władysław Bortkiewicz

Wikipedia


bortniki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

Na Białorusi
  • Bortniki – wieś w obwodzie grodzieńskim, w rejonie świsłockim, w sielsowiecie Świsłocz
  • Bortniki – wieś w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeczańskim, w sielsowiecie Olechnowicze
  • Bortniki – wieś w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Plisa.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bortnicki

Wiktionary


bortnowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Bortnowski – polski reżyser
  • Aleksander Bortnowski – polski generał
  • Bronisław Bortnowski – polski działacz komunistyczny, publicysta, oficer sowieckich służb wywiadowczych
  • Czesław Bortnowski – polski koszykarz
  • Marcin Bortnowski – polski kompozytor
  • Stanisław Bortnowski – polski nauczyciel akademicki
  • Władysław Bortnowski – polski generał i działacz emigracyjny
  • Zbigniew Bortnowski – polski inżynier, poseł na Sejm

Wikipedia


bortowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|bortować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. bortować

Wiktionary


boruc

nazwisko


SJP.pl

Boruc – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 979 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1225 osoby. Nazwisko pochodzi od imion Borzysław lub Borzymir i jest najbardziej rozpowszechnione we wschodniej środkowej Polsce.

Wikipedia


boruch

nazwisko


SJP.pl


boruchów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie kiwereckim obwodu wołyńskiego;

Wiktionary

Boruchów (ukr. Борохів, Borochiw) – wieś na Ukrainie w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. boruchowski

Wiktionary


boruchowo

Boruchowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Ryczywół.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Wikipedia


borucice

W Polsce
  • Borucice – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Grabów
  • Borucice – wieś w woj. opolskim, w pow. brzeskim, w gminie Lubsza
  • Borucice – przystanek osobowy w Borucicach, w województwie opolskim

Wikipedia


borucin

W Polsce
  • Borucin – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Osięciny
  • Borucin – wieś w woj. śląskim, w pow. raciborskim, w gminie Krzanowice
  • Borucin – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. pleszewskim, w gminie Pleszew
  • Borucin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski
  • Borucin – gromada
  • Borucin – nieczynny wąskotorowy przystanek kolejowy w Borucinie, w województwie kujawsko-pomorskim

Wikipedia


borucinek

Borucinek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny.

Wikipedia


borucino

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Borucino – wieś w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Stężyca
  • Borucino – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. złotowskim, w gminie Okonek
  • Borucino – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Połczyn-Zdrój

Wikipedia


borucki

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Borucki – szopkarz krakowski
  • Gwidon Borucki – aktor, muzyk, piosenkarz, żołnierz armii Andersa
  • Henryk Borucki – generał Polskiej Armii Ludowej
  • Jerzy Borucki – geolog
  • Kazimierz Borucki – dyrektor muzeum w Bydgoszczy
  • Mateusz Borucki – siatkarz

Wikipedia


borujski

przymiotnik od: Borujsko


SJP.pl


borujsko

przymiotnik od: Borujsko


SJP.pl

Żeńsko (daw. Borujsko, niem. Schönfeld) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Wierzchowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W roku 1925 wieś liczyła 295, a w 2007 – 155 mieszkańców. Miejscowość jest samodzielnym sołectwem.

Wikipedia


borusewicz

nazwisko


SJP.pl


borusiewicz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jolanta Borusiewicz – polska piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów
  • Mirosław Borusiewicz – polski socjolog kultury

Wikipedia


borusiński

nazwisko


SJP.pl


borussia

1. łacińska nazwa Prus; Prusy;
2. nazwa wielu organizacji i klubów sportowych, zwłaszcza niemieckich


SJP.pl

  • Łacińska nazwa Prus
  • Wspólnota Kulturowa Borussia
    • wydawane przez nią pismo („Borussia”. Kultura, Historia, Literatura)
  • Niemieckie kluby sportowe:
    • Borussia Dortmund
    • Borussia Mönchengladbach
    • Borussia 06 Myslowitz (obecnie Lechia 06 Mysłowice – polski klub)
    • Borussia Neunkirchen
    • Tennis Borussia Berlin
  • Niemieckie korporacje akademickie

Wikipedia


boruszewski

nazwisko


SJP.pl


boruszowice

Boruszowice (niem. Boruschowitz, śl. Boruszowjec) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Tworóg.

Według statutu gminy Tworóg miejscowość jest częścią sołectwa o nazwie Boruszowice i Hanusek.

Wikipedia


boruta

górówka boruta - gatunek motyla z rodziny rusałkowatych


SJP.pl

Postaci o imieniu Boruta

  • Boruta – inaczej Leszy, demon słowiański
  • Boruta – polski diabeł
  • Boruta – książę karantański

Osoby o nazwisku Boruta

  • Mieczysław Boruta-Spiechowicz

Wikipedia


borychów

Borychów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Repki. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Wyrozębach.

Wikipedia


borychowski

nazwisko


SJP.pl


borycki

nazwisko


SJP.pl


boryczka

nazwisko


SJP.pl


borykać

borykać się - starać się pokonać trudności


SJP.pl


borykanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|borykać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. borykać

Wiktionary


boryl

w chemii organometalicznej: związek chemiczny, w którym występują wiązania boru z danym metalem


SJP.pl


boryna

pseudonim Bronisława Chajęckiego (1902-1953), pedagoga, działacza harcerskiego (harcmistrza), podporucznika rezerwy Wojska Polskiego, członka Armii Krajowej, kapitana Wojska Polskiego


SJP.pl


borys

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Borys – imię męskie pochodzenia protobułgarskiego. W języku protobułgarskim imię to oznaczało, według jednych opracowań, „wilk”, „irbis śnieżny”, według innych „mały”, „niski”, lub „waleczny”.

Pierwszą znaną postacią historyczną, która nosiła to imię jest władca Bułgarów Borys I Michał (zm. 907), który w 864 r. wraz z całym swym krajem przyjął chrzest. Jest uznawany za świętego przez Bułgarską Cerkiew Prawosławną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Borys i jestem studentem politechniki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔrɨs, AS: borys

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borysław mos., Borysowa ż., Borysówna ż.

:: zdrobn. Borysek mos.

 przym. Borysowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Borysek

Wiktionary


borysek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Borys

Wiktionary

Lista postaci serialu Świat według Kiepskich – artykuł przedstawia bohaterów serialu telewizyjnego Świat według Kiepskich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Poderwała naszego Boryska na dyskotece w Ustce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borys mos.

 przym. Borysowy

Wiktionary


borysenko

nazwisko


SJP.pl


borysewicz

nazwisko


SJP.pl


borysiak

nazwisko


SJP.pl


borysiewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Leszek Borysiewicz (ur. 1951) – brytyjski lekarz
  • Wojciech Borysiewicz (ur. 1982) – polski lekkoatleta

Wikipedia


borysiuk

nazwisko


SJP.pl


borysoglebsk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w europejskiej części Rosji, w obwodzie woroneskim;

Wiktionary

Borisoglebsk (ros. Борисоглебск) – miasto w europejskiejczęści Rosji (obwód woroneski).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borysoglebski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Borisoglebsk

Wiktionary


borysoglebski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Borysoglebskiem, dotyczący Borysoglebska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borysoglebsk mrz.

Wiktionary


borysostwo

Borys z małżonką; Borysowie


SJP.pl


borysów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Białorusi;

Wiktionary

Borysów (biał. Барысаў, Barysaŭ; ros. Борисов, Borisow) – miasto w centralnej części Białorusi, w obwodzie mińskim, nad rzeką Berezyną, siedziba administracyjna rejonu borysowskiego. W 2020 liczba mieszkańców wynosiła 140,7 tys.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borysowski

Wiktionary


borysowie

imię męskie


SJP.pl


borysówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Borysówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Hajnówka.

Wikipedia


borysowski

nazwisko


SJP.pl


borysowszczyzna

wieś w Polsce


SJP.pl

Borysowszczyzna (biał. Барысаўшчына) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja.

W latach 1921 – 1934 wieś należała do gminy Radziwiłłowka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wikipedia


borysowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Borysa lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Borysa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Musisz przyznać, że Borysowa dziewczyna przypadła ci do gustu.

 (1.1) Zapomnieliśmy zabrać Borysową mapę ze schroniska.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Borys mos., Borysek mos.

Wiktionary


boryspol

1. miasto na Ukrainie;
2. największe międzynarodowe i krajowe lotnisko na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie kijowskim;

Wiktionary

Boryspol (dawniej również Baryspole, ukr. Бориспіль, Boryspil) – miasto na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, siedziba władz rejonu boryspolskiego. Liczy około 63 tys. mieszkańców (2021).

Mieści się tam międzynarodowy port lotniczy, który obsługuje większość ruchu lotniczego Kijowa, będący zarazem największym portem lotniczym w kraju. W mieście rozwinął się przemysł materiałów budowlanych oraz spożywczy.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. boryspolski

Wiktionary


borysz

dawniej: podarek pieniężny lub poczęstunek przy sprzedaży albo kupnie; litkup; mohorycz


SJP.pl


boryszew

Boryszew – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

W Boryszewie urodził się Stanisław Kruszewski, polski samorządowiec, w latach 1998–2018 burmistrz Józefowa.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Wiązownie lub do parafii św. Pawła Apostoła w Zakręcie.

Wikipedia


boryszyn

Boryszyn (niem. Burschen) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Lubrza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego. Przez wieś przepływa Kanał Staropole.

Wieś duchowna, własność komandorii joannitów w Łagowie pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.

Wikipedia


borysław

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie drohobyckim, nad rzeką Tyśmienicą;

Wiktionary

Borysław (ukr. Борислав) – miasto na Ukrainie, w rejonie drohobyckim, w obwodzie lwowskim, nad rzeką Tyśmienicą.

Ośrodek wydobycia ropy, gazu ziemnego i ozokerytu; przemysł chemiczny, porcelanowy, spożywczy i wytwórnia sztucznych diamentów. Węzeł drogowy.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. borysławski

 rzecz. Borys mos./ż.

Wiktionary


borysławianin

mieszkaniec Borysławia (miasta na Ukrainie)


SJP.pl


borysławianka

mieszkanka Borysławia (miasta na Ukrainie)


SJP.pl


borysławostwo

Borysław z małżonką; Borysławowie


SJP.pl


borysławowie

imię męskie


SJP.pl


borysławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Borysława lub z nim związany


SJP.pl


borżawa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na ukraińskim Zakarpaciu, w dorzeczu Cisy;

Wiktionary

  • Borżawa – rzeka na Ukrainie na Zakarpaciu, dopływ Cisy
  • Borżawa – wieś na Ukrainie w rejonie tiacziwskim obwodu zakarpackiego
  • Połonina Borżawska – pasmo górskie na Ukrainie należące do Beskidów Połonińskich

Wikipedia


borzechów

wieś w Polsce


SJP.pl


Borzechów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Borzechów.

Miejscowość jest sołectwem, siedzibą gminy Borzechów i parafii Matki Bożej Częstochowskiej. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 376 mieszkańców.

W czasie obowiązywania gromad, wieś była siedzibą gromady Borzechów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wikipedia


borzechowo

Borzechowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo.

Wieś leży na Kociewiu przy drodze wojewódzkiej nr 214. Wieś jest siedzibą sołectwa w którego skład wchodzą również miejscowości Jeziornik, Twardy Dół i Wirty. W jego skład wchodzą również zabudowania dawnej kolonii Nowe Borzechowo (niem. Neues Bordzichow), zwanej także Borzechowo Nowe, na terenie której znajduje się ośrodek turystyczno-wypoczynkowy Neptun.

Wikipedia


borzechowski

przymiotnik od: Borzechowo, Borzechów


SJP.pl


borzęcin

nazwa wielu miejscowości w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Borzęcin – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Żmigród
  • Borzęcin – wieś w woj. łódzkim, w pow. piotrkowskim, w gminie Gorzkowice
  • Borzęcin – wieś w woj. małopolskim, w pow. brzeskim, w gminie Borzęcin
  • Borzęcin – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Błędów
  • Borzęcin – osada w woj. mazowieckim, w pow. warszawskim zachodnim, w gminie Stare Babice
  • Borzęcin – kolonia w woj. pomorskim, w pow. gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański
  • Borzęcin – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfickim, w gminie Gryfice

Wikipedia


borzęcinianin

mieszkaniec Borzęcina


SJP.pl


borzęcinianka

mieszkanka Borzęcina


SJP.pl


borzęcino

Miejscowości w Polsce
  • Borzęcino – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gm. Dębnica Kaszubska.
  • Borzęcino – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gm. Barwice.
  • Borzęcino – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Biały Bór

Wikipedia


borzęciński

związany z Borzęcinem, dotyczący Borzęcina


SJP.pl


borzęcki

Borzęta


SJP.pl

Patrz:

Borzęta

borzejewo

Borzejewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Dominowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wikipedia


borzeń

Borzeń – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Mała Wieś.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

W Borzeniu w 1788 urodził się Wincenty Hipolit Gawarecki.

Wikipedia


borzestowski

nazwisko


SJP.pl

Borzestowski – kaszubski herb szlachecki. Ze względu na specyficzną historię regionu, mimo przynależności do Rzeczypospolitej, rodzina i herb nie zostały odnotowane przez polskich heraldyków.

Wikipedia


borzęta

wieś w Polsce


SJP.pl

Borzęta – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.

W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borzęta, po jej zniesieniu w gromadzie Myślenice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Wikipedia


borzewka

gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych


SJP.pl


borzobohaty

[czytaj: bor-zoboHAty] nazwisko


SJP.pl


borzoj

[czytaj: bor-zoj] chart rosyjski


SJP.pl

Borzoj (oryginalna nazwa ros. русская псовая борзая) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Rosji ze skrzyżowania dawnego charta rosyjskiego z chartami krymskimi i górskimi, użytkowana początkowo do polowań, obecnie również jako pies-towarzysz. Borzoj nazywany jest chartem rosyjskim, ale ta nazwa stosowana jest również w odniesieniu do innych ras i odmian chartów hodowanych na terenie Rosji. Typ chartowaty.

Wikipedia


borzygniew

wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w gminie Mietków;

Wiktionary

Borzygniew, Borzgniew – staropolskie imię męskie, złożone z członów Borzy- ("walczyć", "walka") oraz -gniew. Mogło oznaczać "ten, który walczy w gniewie".

Borzygniew imieniny obchodzi 24 lutego.

Najpopularniejszymi zdrobnieniami są: Borzy, Borzek, Borzuś, Borzunio, Gniew, Gniewek, Gniewko, Gniewuś, Borzygniewek, Borzygniewko.

Wikipedia


borzygniewski

Borzygniew


SJP.pl

Patrz:

Borzygniew

borzykowa

1. wieś w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim;
2. wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim


SJP.pl

W Polsce
  • Borzykowa – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Żytno
  • Borzykowa – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Chmielnik
  • Borzykowa – gromada
  • Borzykowa – dawna gmina

Wikipedia


borzykówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Borzykówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Żytno.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


borzykowo

W Polsce
  • Borzykowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Miastko
  • Borzykowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wrzesińskim, w gminie Kołaczkowo
  • Borzykowo – gromada
  • Borzykowo – dawna gmina
  • Borzykowo – dawny przystanek kolei wąskotorowej w Borzykowie, w województwie wielkopolskim

Wikipedia


borzykowski

przymiotnik od: Borzykowa, Borzykowo


SJP.pl


borzym

imię męskie


SJP.pl

Borzym – (niem. Borin), wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Gryfino nad Jeziorem Borzymskim. Jest to dawna posiadłość cystersów z Kołbacza.

Wikipedia


borzymin

wieś w Polsce


SJP.pl

Borzymin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Rypin.

Wikipedia


borzymir

dawne imię męskie


SJP.pl

Borzymir – staropolskie imię męskie, złożone z członów Borzy- ("walczyć", "walka") oraz -mir ("pokój"). Mogło oznaczać "ten, który walczy o pokój".

Borzymir imieniny obchodzi 9 stycznia.

Wikipedia


borzymostwo

Borzym z małżonką; Borzymowie


SJP.pl


borzymowice

Borzymowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Choceń.

W latach 1954-1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borzymowice, po jej zniesieniu w gromadzie Choceń. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 314 mieszkańców. Jest szóstą co do wielkości miejscowością gminy Choceń. Wieś leży nad jeziorem Borzymowskim.

Wikipedia


borzymowie

imię męskie


SJP.pl


borzymówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Borzymówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Nowa Sucha. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

We wsi znajduje się zaniedbany cmentarz wojskowy z I wojny światowej.

Wikipedia


borzymowo

Borzymowo (niem. Abrahamsheide) – przysiółek wsi Złotna Polsce,położony w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych.

Wikipedia


borzymowski

nazwisko


SJP.pl


borzymowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Borzyma lub z nim związany


SJP.pl


borzynowo

  • Borzynowo – struga, dopływ Elszki

2 miejscowości w Polsce:

  • Borzynowo – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. milickim, w gminie Milicz
  • Borzynowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Pasłęk

Wikipedia


borzysty

pokryty borem, lasami


SJP.pl


borzyszkowski

nazwisko


SJP.pl

  • Borzyszkowski – kaszubski ród drobnoszlachecki
  • Borzyszkowski – kaszubski herb szlachecki
  • Borzyszkowski III – kaszubski herb szlachecki

Osoby o tym nazwisku:

  • Franciszek Borzyszkowski (1892-1981), ps. "Langiewicz" – polski działacz społeczny, kierownik powiatowego wydziału organizacyjnego na pow. kościerski Tajnej Organizacji Wojskowej "Gryf Pomorski"
  • Józef Borzyszkowski (ur. 1946) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, senator II kadencji, były wicewojewoda gdański
  • Marian Borzyszkowski (1936-2001) – polski ksiądz katolicki, profesor teologii, autor licznych publikacji z zakresu historii Warmii, metafizyki, filozofii i teologii
  • Stanisław Borzyszkowski (1897–1968) – żołnierz armii niemieckiej, oficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari

Wikipedia


borzysław

imię żeńskie


SJP.pl

  • Borzysław – imię męskie
  • Borzysław (ur. ?, zm. 1317) – arcybiskup gnieźnieński

Miejscowości w Polsce:

  • Borzysław – osada w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Kępice
  • Borzysław – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. grodziskim, w gminie Grodzisk Wielkopolski
  • Borzysław – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. białogardzkim, w gminie Tychowo
  • Borzysław – kolonia w woj. zachodniopomorskim, w pow. kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski
  • Borzysław – dawna nazwa (do 1952) wsi Borzysławiec

Wikipedia


borzysława

imię żeńskie


SJP.pl

Borzysława – żeński odpowiednik imienia Borzysław, nienotowany w czasach staropolskich.

Borzysława imieniny obchodzi 2 sierpnia.

Wikipedia


borzysławice

Borzysławice (dodatkowa nazwa w j. niem. Borislawitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki. w roku 2011 liczba mieszkańców we wsi Borzysławice wynosiła 165.

Wikipedia


borzytuchom

wieś w Polsce


SJP.pl

Borzytuchom (kaszub. Bòrzëtëchòmie lub też Bòrzitëchòm, Bòrzetëchòmié, niem. Borntuchen, tuż po wojnie Borysław) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Borzytuchom, na Kaszubach, nad wschodnim brzegiem Dużego Jeziora, przy trasie zawieszonej obecnie linii kolejowej Bytów-Korzybie.

Wikipedia


borzytuchomski

przymiotnik od: Borzytuchom


SJP.pl


borzywoj

imię męskie


SJP.pl

Borzywoj, Borzuj – staropolskie imię męskie, złożone z członów Borz(y)- ("walczyć, zmagać się") i -woj, -uj ("wojownik"). Oznacza "walczącego wojownika".

Borzywoj imieniny obchodzi 5 kwietnia.

Znane osoby noszące to imię:

  • Borzywoj I (ur. 852 lub 853, zm. ok. 888–9) – książę Czech 870–89, pierwszy historyczny władca czeski z dynastii Przemyślidów
  • Borzywoj II – książę Czech z dynastii Przemyślidów
  • Dypold III Borzywoj – książę czeski

Wikipedia


bos

skrót od:
a) Biuro Odbudowy Stolicy - biuro powołane 14 lutego 1945 w celu odbudowy zniszczonej podczas II wojny światowej Warszawy;
b) Basic Operating System - podstawowy system operacyjny, opracowany dla najmniejszych modeli z rodziny komputerów System 360, wcześniejsza wersja BIOS-u


SJP.pl

Belgia:

  • Bos d’Inne – pikardyjska nazwa miejscowości Bois-d’Haine
  • Bos-d’Lissene – pikardyjska nazwa miejscowości Bois-de-Lessines

Niemcy:

  • Bos – rzeka, dopływ Nahe

Osoby:

  • Bob van den Bos – niderlandzki polityk
  • Caroline Bos – niderlandzka architekta
  • Charles Du Bos – francuski krytyk literacki
  • Corstiaan Bos – niderlandzki polityk
  • Cyril Bos – francuski kolarz
  • Jan Bos – niderlandzki łyżwiarz
  • Jordan Bos – australijski piłkarz
  • Kimberley Bos – niderlandzka skeletonistka
  • Lambert Bos – niderlandzki filolog
  • Theo Bos
  • Thomas Bos – niderlandzki łyżwiarz
  • Willemijn Bos – niderlandzka hokeistka na trawie
  • Wouter Bos – niderlandzki polityk

Wikipedia


bosacki

nazwisko


SJP.pl


bosaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od bosak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bosak m.

Wiktionary


bosak

1. drewniany drąg zakończony stalowym hakiem i ostrzem lub w całości wykonany z metalu, używany jako sprzęt pożarniczy;
2. dawniej:
a) osoba chodząca boso;
b) obuwie noszone na nagie stopy;
c) niekuty koń, wóz, sanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zaostrzony, długi drąg z hakiem używany w pożarnictwie i żeglarstwie, również jako prymitywna broń drzewcowa;

 (1.2) we frazeologizmie „na bosaka” → boso

Wiktionary

Bosak – narzędzie w postaci długiego drąga zakończonego metalowym hakiem i grotem (szpikulcem).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) przygotowano drabiny, pęki chrustu, wory z piaskiem, bosaki, i pod wieczór tłum, zbrojny po większej części tylko w szable, począł ściągać się w miejsce, gdzie podkopy i ziemne osłony przymykały najbliżej do fosy (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔsak, AS: bosak

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. bosakowy m.

:: zdrobn. bosaczek m.

 (1.2)

 przym. bosy

 przysł. boso

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) osęka

Wiktionary


bóść

1. uderzać, kłuć czymś ostrym;
2. dokuczać, urażać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. bodnąć)

 (1.1) uderzać rogami

 (1.2) daw. kłuć

 (1.3) przen. kłuć, boleć

czasownik zwrotny niedokonany bóść się (dk. bodnąć się)

 (2.1) uderzać rogami siebie wzajemnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jest pasterzem, więc nie raz bodło go bydło.

 (1.2) Stolica wynurzała się coraz wyraziściej z sinawej oddali (…) nad (…) zbitą i zacieśnioną masą tynów, ścian, okien, dachów, bodły niebo wieże strzeliste.

 (1.3) Jaki taki gadał mi: Ej, panie Soplica!
Daremnie konkurujesz; dygnitarskie progi
Za wysokie na Jacka podczaszyca nogi.
Ja śmiałem się, udając, że drwiłem z magnatów
I z córek ich, i nie dbam o arystokratów;
Że jeśli bywam u nich, z przyjaźni to robię,
A za żonę nie pojmę, tylko równą sobie.
Przecie bodły mi duszę do żywca te żarty;

 (2.1) Patrzyła jak tłuste tryki bodły się na polanie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: buɕt͡ɕ, AS: buść

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bodzenie n.

Wiktionary


bosch

[czytaj: bosz] produkt marki Bosch


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) produkt marki Bosch

Wiktionary

Astronomia

  • (7414) Bosch – planetoida

Geografia

Den Bosch – inna nazwa miasta ’s-Hertogenbosch

Przedsiębiorstwa

  • Robert Bosch GmbH – niemieckie przedsiębiorstwo z siedzibą w Gerlingen
  • BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podaj mi boscha. Muszę wywiercić otwór w teowniku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔʃ, AS: boš

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia. nazwa marki, etym|niem. Bosch < etym|niem. nazwa firmy, Robert Bosch GmbH < nazwisko niem. przemysłowca, Roberta Boscha

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== bosch (język piemoncki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) drewno

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. nazwa marki, etym|niem. Bosch < etym|niem. nazwa firmy, Robert Bosch GmbH < nazwisko niem. przemysłowca, Roberta Boscha

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== bosch (język piemoncki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) drewno

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bosek

nazwisko


SJP.pl

  • Kazimierz Bosek (1932–2006) – polski dziennikarz i publicysta
  • Leszek Bosek (ur. 1977) – polski prawnik, profesor nadzwyczajny Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego
  • Ryszard Bosek (ur. 1950) – polski siatkarz, manager siatkarski i działacz, mistrz świata z 1974 i mistrz olimpijski z Montrealu 1976

Wikipedia


bosfor

cieśnina między Półwyspem Bałkańskim a Azją Mniejszą, łącząca Morze Czarne z morzem Marmara


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. cieśnina łącząca Morze Czarne z morzem Marmara, oddzielająca Europę od Azji;

Wiktionary

Bosfor (tur. Bogaziçi, İstanbul Boğazı; gr. Βόσπορος, bosporos – przejście, przeprawa dla bydła) – cieśnina łącząca Morze Czarne z morzem Marmara, położona między Półwyspem Bałkańskim a Azją Mniejszą, oddziela Europę od Azji.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈbɔsfɔr, AS: bosfor

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bosforski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) cieśnina Bosfor

Wiktionary


bosforski

przymiotnik od: Bosfor (turecka cieśnina łącząca morze Marmara z Morzem Czarnym)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Bosforu, związany z Bosforem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Władze tureckie zdołały częściowo opanować sytuację. Na Moście Bosforskim skapitulowała część puczystów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bosfor m.

Wiktionary


bosiacki

nazwisko


SJP.pl


boska

bóg


SJP.pl

Patrz:

bóg

boski

bóg


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) właściwy bogu/Bogu, bóstwu, związany z bogiem/Bogiem

przymiotnik jakościowy

 (2.1) przen. pot. piękny, wspaniały, cudowny

Wiktionary

Boski (wł. Il divo) – włosko-francuski dramat biograficzny z 2008 roku w reżyserii Paola Sorrentino, oparty na życiu Giulia Andreottiego, byłego wielokrotnego premiera Włoch.

Obraz miał swoją premierę 23 maja 2008 roku w konkursie głównym na 61. MFF w Cannes, gdzie zdobył Nagrodę Jury. Później filmowi przyznano m.in. siedem nagród włoskiego przemysłu filmowego David di Donatello oraz nominację do Oscara za najlepszą charakteryzację.

Wikipedia

Patrz:

bóg

Przykłady

 (1.1) Jako przykład może tu służyć król Salomon: oddawał on wprawdzie cześć boską Jahwe, ale jednocześnie kazał ustawić w Jerozolimie posążki bożków kananejskich.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔsʲci, AS: bosʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. przebóstwienie n., bóżnica ż., bóźnica ż., bożość ż., bozia ż., bożyc mos., bożnica ż., Bóg m., bóg m., bóstwo n., boskość ż., bogini ż., bożek m., ubóstwianie n.

 czas. ubóstwiać ndk.

 przym. boży, pobożny

 przysł. bosko, bożo

 wykrz. przebóg

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boży

Wiktionary


boskiet

formacja roślinna, zwarty masyw drzew wysokopiennych i krzewów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ogrod. regularna lub swobodna kompozycja złożona z drzew, imitacja lasu w ogrodzie;

Wiktionary

Boskiet – pojęcie związane głównie z założeniami ogrodowymi w stylu francuskim, w których stanowił podstawowy element obok parterów i gabinetów. W języku francuskim bosquet znaczy "gaik", "zagajnik", zaś samo słowo wywodzi się z włoskiego bosco oznaczającego grube lub stare drzewo. Na sztychach Tommaso Franciniego z 1614 r. przedstawiających ogrody zamku Fontainebleau są widoczne pierwsze boskiety.Boskietem nazywano grupę minimalnie pięciu krzewów lub drzew jednego gatunku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W ogrodach Wersalu jest kilkanaście boskietów, a każdy z nich ma własną nazwę.

Wiktionary


bosko

przysłówek

 (1.1) książk. wspaniale

Wiktionary

Bosko – fikcyjna antropomorficzna drugoplanowa postać występująca w serii Zwariowane melodie od 1929 do 1938 r. Została ona stworzona przez Hugh Harmana i Rudolfa Isinga. Bosko jest pierwszą cyklicznie pojawiającą się postacią w kreskówkach Leona Schlesingera. W oryginale głosu użyczyli jej Carman Maxwell i Johnny Murray.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Krystyna rzeczywiście wygląda bosko w tej twojej sukience.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔskɔ, AS: bosko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. przebóstwienie n., bóstwo n., bożość ż., bozia ż., Bóg mos., bożek mos., boskość ż., bóg m., bogini ż., boginka ż., bożnica ż.

 przym. boski, boży

 wykrz. przebóg

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. przebóstwienie n., bóstwo n., bożość ż., bozia ż., Bóg mos., bożek mos., boskość ż., bóg m., bogini ż., boginka ż., bożnica ż.

 przym. boski, boży

 wykrz. przebóg

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|boski|-o.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== bosko (ido.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) las

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) foresto

Wiktionary


boskość

boski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) boski charakter czegoś

Wiktionary

Patrz:

boski

Wymowa:

IPA: ˈbɔskɔɕt͡ɕ, AS: boskość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. przebóstwienie n., bóstwo n., bóg m., bożek m., bogini ż.

 przym. boski

 przysł. bosko

Wiktionary


bosm.

skrót od: bosman; bsm.


SJP.pl


bosman

1. podoficer w marynarce wojennej, odpowiadający stopniowi sierżanta w wojskach lądowych;
2. marynarz pełniący funkcje techniczne na statku handlowym lub pasażerskim; przełożony załogi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żegl. osoba odpowiedzialna za żagle, liny i konserwację statku;

 (1.2) mar. przełożony marynarzy nadzorujący dyscyplinę i odpowiadający za czystość i porządek

 (1.3) mors. pracownik zarządzający małym portem lub przystanią;

 (1.4) wojsk. mors. w marynarce wojennej wyższy stopień podoficerski;

Wiktionary

  • Bosman – stopień podoficerski na okrętach
  • Bosman – funkcja w żeglarstwie
  • Bosman – stopień podoficerski w Marynarce Wojennej / Jednostce Wojskowej Formoza i na jednostkach pływających Morskiego Oddziału Straży Granicznej
  • Starszy bosman – stopień podoficerski w Marynarce Wojennej / Jednostce Wojskowej Formoza i na jednostkach pływających Morskiego Oddziału Straży Granicznej
  • Bosman sztabowy – dawny stopień podoficerski w Marynarce Wojennej / Jednostce Wojskowej Formoza. Stopień podoficerski na jednostkach pływających Morskiego Oddziału Straży Granicznej
  • Starszy bosman sztabowy – dawny stopień podoficerski w Marynarce Wojennej / Jednostce Wojskowej Formoza
  • Bosman portu – urzędnik urzędu morskiego
  • Bosman Browar Szczecin SA – polski browar wchodzący w skład grupy Carlsberg Polska SA
  • Bosman – marka piwa
  • Bosman 8 – polski mikrokomputer

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) […] śledząc ciągle statek wenecki, dostrzegł, że załoga jego składa się z kapitana, bosmana, sześciu marynarzy i jednego chłopca okrętowego […]

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔsmãn, AS: bosmãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bosmanat mrz.

 przym. bosmański

Wiktionary


bosmanat

organ administracji morskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mar. żegl. władze mniejszego portu lub przystani;

 (1.2) mar. siedziba bosmanatu (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) – Jak odpoczywam? Uciekam z bosmanatu i biorę żaglówkę – mówi Artur Nosiadek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bosman mos.

 przym. bosmański

Wiktionary


bosmanka

1. budynek użytkowy na brzegu zbiornika wodnego;
2. krótki płaszcz z szerokimi otwartymi klapami kołnierza, wykonany z grubego, ciemnego sukna;
3. potocznie: węzeł w kształcie kuli, używany w żeglarstwie;
4. dawniej: zajęcie bosmana


SJP.pl

Gałka bosmańska (skrajwęzeł rzutkowy lub bosmanka) – węzeł stosowany w żeglarstwie i wspinaczce, wiązany na końcu liny.

W żeglarstwie używany jako część ringabuliny umocowanej do serca dzwonu okrętowego. Stosowany również jako obciążenie na końcu rzutki, w celu umożliwienia rzutu na większą odległość.

Natomiast we wspinaczce jako sposób zakładania punktów asekuracyjnych w miękkich skałach np. piaskowcach, gdzie użycie kostki lub friendów mogłoby uszkodzić skałę.

Wikipedia


bosmanmat

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. mors. w marynarce wojennej wyższy stopień podoficerski;

Wiktionary

Bosmanmat (bsmt) – wojskowy stopień podoficerski w Marynarce Wojennej i Jednostce Wojskowej Formoza, odpowiadający plutonowemu w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔsˈmãnmat, AS: bosmãnmat

Wiktionary


bosmański

związany z bosmanem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub stanowiskiem bosmana, dotyczący bosmana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gwizdek ucznia, pełniącego służbę bosmańską, podrywa wszystkich na baczność.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bosman mos., bosmanat mrz.

Wiktionary


bosmat

stopień podoficerski w marynarce; bosmanmat


SJP.pl


bośnia

1. region historyczno-geograficzny w południowej Europie;
2. rzeka w Bośni i Hercegowinie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region w południowej Europie;

 (1.2) geogr. rzeka w środkowej Bośni i Hercegowinie;

Wiktionary

  • Bośnia i Hercegowina – państwo federacyjne w południowej Europie
  • Bośnia – region historyczno-geograficzny w południowej Europie
  • Bośnia – rzeka w Bośni i Hercegowinie

Kantony:

  • Kanton bośniacko-podriński – jeden z kantonów Federacji Bośni i Hercegowiny
  • Kanton Centralna Bośnia – jeden z kantonów Federacji Bośni i Hercegowiny
  • Kanton Zachodnia Bośnia – jeden z kantonów Federacji Bośni i Hercegowiny, od 1998 roku noszący formalnie nazwę Kanton 10

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈbɔɕɲa, AS: bośńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bośniak mos., Bośniaczka ż., bośniacki mrz., Boszniak mos.

 przym. bośniacki

Wiktionary


bośniacki

przymiotnik od: Bośnia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Bośnią lub Bośniakami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. jedna z czterech uregulowanych odmian języka serbsko-chorwackiego, ze statusem języka urzędowego w BiH;

Wiktionary

Język bośniacki (bośn. bosanski jezik / босански језик) – język z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Boszniaków. Jest jednym z trzech języków urzędowych Bośni i Hercegowiny, obok chorwackiego i serbskiego. Dodatkowo jest oficjalnie uznawanym językiem mniejszościowym w Serbii i Kosowie. W Czarnogórze dopuszcza się go do użytku urzędowego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔɕˈɲat͡sʲci, AS: bośńacʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bośnia ż., Bośniaczka ż., Bośniak m., Boszniak mos.

Wiktionary


bośniacko-hercegowiński

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Bośnia i Hercegowina

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔɕˈɲat͡skɔ ˌxɛrt͡sɛɡɔˈvʲĩj̃sʲci, AS: bośńacko χercegovʹĩĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bośniacki i hercegowiński

Wiktionary


bośniackojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem bośniackim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bośniackim

 (1.3) spisany, stworzony w języku bośniackim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔɕˈɲat͡skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: bośńackoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


bośniackość

bośniacki


SJP.pl

Patrz:

bośniacki

bośniaczka

bułka z białej mąki z dużą zawartością kminku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bośni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔɕˈɲat͡ʃka, AS: bośńačka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bośniacki m., Bośnia ż.

:: fm. Bośniak m.

 przym. bośniacki

Wiktionary


bośniak

1. mieszkaniec Bośni i Hercegowiny;
2. członek narodu mieszkającego w Bośni i Hercegowinie; muzułmanin bośniacki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bośni, obywatel Bośni i Hercegowiny

 (1.2) pot. bośniacki muzułmanin mieszkający w Bośni i Hercegowinie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do Słowian zalicza się Polaków, Czechów, Słowaków, Serbołużyczan, Białorusinów, Rosjan, Ukraińców, Łemków, Bośniaków, Bułgarów, Chorwatów, Czarnogórców, Macedończyków, Serbów i Słoweńców.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔɕɲak, AS: bośńak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bośniacki m., Bośnia ż.

:: fż. Bośniaczka ż.

 przym. bośniacki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) Boszniak

Wiktionary


boso

przysłówek sposobu

 (1.1) bez obuwia, z nieubranymi stopami

Wiktionary

  • Boso (zm. po 1125) – włoski kardynał i biskup Turynu
  • Boso (zm. 1178) – włoski kardynał i historyk, kamerling Kościoła Rzymskiego.
  • Boso – król Dolnej Burgundii
  • Boso – album zespołu Zakopower
  • Boso – singiel zespołu Zakopower

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) czy kiedykolwiek wpadło Adamowi i Ewie do głowy wstydzić się tego, że paradowali po raju goło i boso?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔsɔ, AS: boso

Wiktionary

Powiązane:

 przym. bosy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) na bosaka

Wiktionary


bosonogi

mający bose nogi


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający bose nogi, nieobuty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bosy

Wiktionary


bosonóżka

mająca bose nogi


SJP.pl


bosowice

Bosowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Stopnica. Przez wieś przepływają dwie rzeki, Sanica oraz Bród.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


bosra

miasto w Syrii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w południowej Syrii;

Wiktionary

Bosra, Bostra (arab. ‏بصرى الشام‎, Busra asz-Szam) – miasto w południowej Syrii, 140 km na południe od Damaszku.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bosrański

Wiktionary


boss

kierownik, szef, zwierzchnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. szef firmy, organizacji

 (1.2) pot. szef grupy przestępczej

 (1.3) grykomp. przeciwnik w grze komputerowej, znacznie większy, silniejszy niż inni;

Wiktionary

  • boss – szef grupy przestępczej
  • Hugo Boss AG – sieć sklepów odzieżowych
  • boss – pojęcie z zakresu gier komputerowych
  • Boss Corporation – producent sprzętu muzycznego
  • Festiwal Przedsiębiorczości BOSS – nazwa festiwalu studenckiego (Bardzo Odpowiedzialny Start w Samodzielność)
  • Boss DS-1 – przester typu distortion
  • Boss – amerykański serial telewizyjny
  • Boss – przydomek sceniczny Bruce’a Springsteena
  • Boss – amerykański raper
  • Boss – piosenka amerykańskiego rapera Lil Pumpa

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Pewny siebie, odważny młody chłopak szybko wpadł w oko mafijnym bossom, którzy powierzali mu coraz bardziej odpowiedzialne zadania.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔs, AS: bos

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szef

Wiktionary


bossa-nova

bossa nova;
1. styl muzyki jazzowej, wykorzystujący elementy brazylijskiej muzyki ludowej, spopularyzowany w latach sześćdziesiątych;
2. utwór skomponowany w tym stylu


SJP.pl


bossaball

[czytaj: bosabol] gra na trampolinie łącząca elementy siatkówki, piłki nożnej i capoeiry


SJP.pl


bossi

nazwisko


SJP.pl

Osoby:

  • Benigno Bossi – włoski malarz
  • Carmelo Bossi – włoski bokser
  • Elia Bossi – włoski siatkarz
  • Joseph Bossi – szwajcarski piłkarz
  • Marcel Bossi – luksemburski piłkarz
  • Marco Enrico Bossi – włoski kompozytor
  • Umberto Bossi – włoski polityk

Zobacz też:

  • Bossy

Wikipedia


bossing

[czytaj: boss-ing] prześladowanie i szykanowanie pracownika przez zwierzchnika


SJP.pl


bossizm

system organizacyjny w partiach USA, oddający w ręce przywódców partyjnych sprawy wysuwania kandydatów w wyborach


SJP.pl


bóstewko

zdrobnienie od: bóstwo


SJP.pl


bostock

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. francuski słodki wypiek z plasterastrów czerstwego drożdżowego pszennego pieczywa (brioszka, chałka), nasączonego syropem pomarańczowym z dodatkiem migdałowego kremu i niekiedy owoców

Wiktionary

Bostock – wieś w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Cheshire, w dystrykcie (unitary authority) Cheshire West and Chester.

Wikipedia


boston

tkanina ubraniowa z wełny czesankowej o splocie skośnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa kilku miast, miejscowości itp.;

Wiktionary

Boston (wym. [bɒstən]) – miasto w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, stolica stanu Massachusetts, w hrabstwie Suffolk, port nad zatoką Massachusetts (Ocean Atlantycki).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mieszkamy w Bostonie już piętnaście lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔstɔ̃n, AS: bostõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boston mrz., bostończyk mos., bostonka ż.

 przym. bostoński, podbostoński, bostonowy

Wiktionary


bostończyk

mieszkaniec Bostonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Bostonu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To otworzyło mi oczy - zwykli bostończycy nie żyli wtedy wyborami. Oni żyli zakończonymi właśnie rozgrywkami pierwszej ligi baseballowej, w której ich drużyna, Red Sox, pierwszy raz od kilkudziesięciu lat zwyciężyła!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boston mrz., bostonka ż.

:: fż. bostonka ż.

 przym. bostoński, bostonowy

Wiktionary


bostonia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. jednostka osadnicza w USA, w stanie Kalifornia, w hrabstwie San Diego;

Wiktionary

Bostonia – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie San Diego.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. bostonka ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Bostonia

źródła.

== Bostonia (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Bostonia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bostonka ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. bostonka ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Bostonia

źródła.

== Bostonia (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Bostonia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


bostonka

mieszkanka Bostonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Bostonu

 (1.2) poligr. rodzaj ręcznej maszyny drukarskiej do drukowania małych nakładów

 (1.3) odzież. rodzaj damskiej torebki w formie pękatego kuferla

 (1.4) pot. med. choroba zakaźna wywoływana przez enterowirusy, objawiająca się wysypką

Wiktionary

Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMD, z ang. hand, foot and mouth disease, czasami błędnie zwana chorobą bostońską) – choroba zakaźna, infekcja wywoływana przez grupę wirusów. Najczęściej rozpoczyna ją pojawienie się gorączki i ogólnie złe samopoczucie. Dzień lub dwa później na śluzówce jamy ustnej pacjenta (herpangina), na spodzie stóp, we wnętrzu dłoni a czasem także na pośladkach i w pachwinach pojawia się wysypka grudkowo-plamista w postaci płaskich, zaczerwienionych plamek lub guzków, które mogą przerodzić się w pęcherze. Objawy choroby zazwyczaj pojawiają się w trzy do sześciu dni od kontaktu z wirusem. Wysypka zwykle mija sama po około tygodniu. W niektórych przypadkach po kilku tygodniach może nastąpić utrata paznokcia lub paznokci u stóp lub rąk, jednak te następnie odrastają.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ani na jotę nie zmienił się jej wygląd rodowitej bostonki: rumiana twarz, gęste brwi, prosty nos i ciemne oczy.

 (1.2) Pod koniec lat dwudziestych wyposażenie drukarni stanowiły cztery maszyny pośpieszne, trzy pedałówki, bostonka, maszyna do perforowania, dwie maszyny do krajania papieru, kompletna maszyna do stereotypii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boston m., boston m., Bostonia ż.

:: fm. bostończyk m.

 przym. bostoński, bostonowy, podbostoński

 przysł. po bostońsku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) torebka bostońska

 (1.4) choroba bostońska, choroba dłoni, stóp i jamy ustnej

Wiktionary


bostonowy

przymiotnik od: boston (walc lub tkanina)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) choreogr. muz. związany z bostonem, dotyczący bostonu

 (1.2) włók. wykonany z bostonu; dotyczący bostonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. boston mrz., Boston mrz., bostończyk mos., bostonka ż.

 przym. bostoński

Wiktionary


bostoński

przymiotnik od: Boston


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bostonem, dotyczący Bostonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boston mrz., bostończyk mos., bostonka ż., boston mrz.

 przym. bostonowy

Wiktionary


bóstwo

1. w religiach politeistycznych przedmiot kultu religijnego;
2. natura boska;
3. przenośnie: przedmiot uwielbienia; bożyszcze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rel. mit. nadludzka istota z wierzeń lub mitów

 (1.2) przen. przedmiot uwielbienia

 (1.3) właściwość bycia bogiem

Wiktionary

Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (w jednej postaci bądź wielu) uznaje większość religii. Bóg jest przedmiotem zainteresowania teologii i filozofii, gdzie jest uważany za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne, henoteistyczne i monoteistyczne, deizm, panenteizm i panteizm.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Starożytni Grecy czcili wiele bóstw.

 (1.2) Halina, szkolne bóstwo, przyszła wymalowana i w butach na obcasach.

 (1.3) Rzymianie wierzyli w bóstwo imperatorów i ich żon.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbustfɔ, AS: bustfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bóg mos., bóg mos., bożek mos./mzw., bogini ż., boginka ż., boskość ż., przebóstwienie n., ubóstwianie n.

 czas. przebóstwić dk., ubóstwiać ndk.

 przym. boży, boski, pobożny

 przysł. bosko, bożo, pobożnie

 wykrz. przebóg

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bożyszcze, idol

 (1.3) boskość

Wiktionary


bosu

półkolisty przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń równowagi i mięśni


SJP.pl


bosutowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Bosutowem, dotyczący Bosutowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bosutów m.

Wiktionary


boswelia

roślina lecznicza; kadzidłowiec


SJP.pl


bosy

bez obuwia; z nagimi stopami


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o stopach, nogach: takie, które nie mają butów, skarpet, pończoch

 (1.2) o człowieku: taki, który ma nagie stopy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lepiej odpoczywam po pracy, gdy mam bose stopy.

 (1.2) Mama zawsze mi przypomina, żebym nie wychodził bosy na taras.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔsɨ, AS: bosy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bosość ż.

 przysł. boso

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) goły, nieobuty

 (1.2) bosonogi, nieobuty

Wiktionary


bosz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Bosz
  • Anett Bősz (1986-) – węgierska ekonomistka
  • Jewhenija Bosz (1879-1925) – rosyjska polityczka
  • Peter Bosz (1963-) – holenderski piłkarz
Inne
  • Wydawnictwo BoSz – polskie wydawnictwo

Wikipedia


boszczyk

nazwisko


SJP.pl


boszczynek

Boszczynek – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Skalbmierz.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Do 1954 roku siedziba gminy Boszczynek. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boszczynek.

W Boszczynku działa Ochotnicza Straży Pożarna, która została załoźona w 1922. W lipcu 2023 obchodziła jubileusz 100 lat działalności.[1]

Wikipedia


boszkowo

Boszkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Włoszakowice.

Wieś przy trasie linii kolejowej Leszno-Wolsztyn z przystankiem kolejowym Boszkowo.

Wikipedia


boszniacki

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Boszniaków – muzułmanów mieszkających w Bośni i Hercegowinie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten najwyższy zwierzchnik wszystkich Boszniaków, a więc wyłącznie wiernych religii islamskiej, którzy mieszkają w Bośni i Hercegowinie, a także i tych poza jej granicami, żąda, aby się zjednoczyli wokół swojej boszniackiej narodowości, religii i języka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔʃʲˈɲat͡sʲci, AS: bošʹńacʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Boszniak m., Boszniaczka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) muzułmański

Wiktionary


boszniak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przedstawiciel narodu południowosłowiańskiego, zamieszkującego Bośnię i Hercegowinę, utożsamiany z wyznaniem muzułmańskim;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Klub Boszniaków w Radzie Miasta Mostar, wraz z mostarskim muftim oraz ponad 40 organizacjami pozarządowymi, rozpoczął podpisywanie petycji, w której domaga się nowego podziału Mostaru na sześć gmin.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔʃʲɲak, AS: bošʹńak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Bośnia ż., Bośniak m., Bośniaczka ż., bośniacki mrz.

:: rzecz. fż. Boszniaczka

 przym. boszniacki, bośniacki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Muzułmanin

Wiktionary


bot

łódź morska lub rzeczna; bat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) inform. program wykonujący jakieś czynności za człowieka;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) obuw. damski lub dziecięcy but z wysoką cholewą

Wiktionary

  • Bot – gmina w Hiszpanii, w prowincji Tarragona
  • Bot (program)
    • Bot (IRC)
  • Bot – powieść Maksyma Kidruka
  • Bot (finanse) – forma finansowania i rozliczania projektów inwestycyjnych.
  • BOT (holding) – BOT Holding Bełchatów-Opole-Turów Górnictwo i Energetyka S.A.
  • Bot – (Built, Operate and Transfer) – forma finansowania i rozliczania projektów inwestycyjnych
  • Yves Bot – prawnik francuski
  • Bernard Bot – polityk holenderski

Wikipedia

Wymowa:

IPA: bɔt, AS: bot

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. robot m., robocik m.

 (2.1)

 rzecz. botek mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) botek

Wiktionary


bot.

skrót od: botanika, botaniczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = botaniczny

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) bot.

* słowacki: (1.1) bot.

źródła.

== bot. (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) = botanika → botanika

 (1.2) = botanický → botaniczny

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) bot.

* słowacki: (1.1) bot.

źródła.

== bot. (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) = botanika → botanika

 (1.2) = botanický → botaniczny

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


botaniczka

specjalistka w zakresie nauki, wiedzy o roślinach; roślinoznawczyni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. specjalistka w zakresie botaniki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zofia Paryska w ciągu swojego długiego i niezwykle pracowitego życia, jako botaniczka z wykształcenia, publikowała wiele prac z tej dziedziny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔtãˈɲit͡ʃka, AS: botãńička

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botanika ż., botaniczność ż., botanizowanie n.

:: fm. botanik mos., botanista mos.

 czas. botanizować ndk.

 przym. botaniczny

 przysł. botanicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) botanik

Wiktionary


botaniczny

1. dotyczący botaniki (np. nomenklatura botaniczna, prace botaniczne);
2. ogród botaniczny - ogród stworzony dla celów naukowo-dydaktycznych, w którym kolekcjonuje się przedstawicieli flor z różnych obszarów geograficznych i środowisk, zwykle udostępniany do zwiedzania


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z botaniką, dotyczący botaniki

 (1.2) ogrod. o roślinach: występujący dziko, nie modyfikowany

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Orzechy są z botanicznego punktu widzenia owocami z suchą skorupą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌbɔtãˈɲit͡ʃnɨ, AS: botãńičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botanika ż., botanik m., botaniczka ż.

 przysł. botanicznie

Wiktionary


botanik

specjalista zajmujący się badaniem roślin; roślinoznawca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w zakresie botaniki

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. ogród botanicznyfakt.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) kobieta botanik (1.1), botaniczka

Wiktionary

Botanika (gr. botanē = zieleń, owoc, roślina), roślinoznawstwo – dział biologii zajmujący się roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach. Szeroki zakres problematyki jest przyczyną wyodrębniania licznych, w różnym stopniu samodzielnych działów, wymagających stosowania swoistych metod i technik badawczych.

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Dawno nie byliśmy w botaniku, ale czas nadrobić zaległości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈtãɲik, AS: botãńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botanika ż., botaniczność ż., botanizowanie n.

:: fm. przest. botanista mos.

:: fż. botaniczka ż.

 czas. botanizować ndk.

 przym. botaniczny

 przysł. botanicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. botanista

 (3.1) pot. botaniczka

Wiktionary


botanika

gałąź biologii badająca rośliny; roślinoznawstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. biol. dział biologii, nauka o roślinach;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: botanik

Wiktionary

Botanika (gr. botanē = zieleń, owoc, roślina), roślinoznawstwo – dział biologii zajmujący się roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach. Szeroki zakres problematyki jest przyczyną wyodrębniania licznych, w różnym stopniu samodzielnych działów, wymagających stosowania swoistych metod i technik badawczych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Botanika to interesująca dziedzina.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈtãɲika, AS: botãńika

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botanik m., botaniczka ż., botanista m., botaniczność ż., botanizowanie n.

 czas. botanizować ndk.

 przym. botaniczny

 przysł. botanicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) roślinoznawstwo; skr. bot.

Wiktionary


botek

ciepły but damski z wysoką cholewką; bot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) obuw. zwykle wysoki but dziecka lub kobiety

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Botki są częścią ukraińskiego stroju narodowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈbɔtɛk, AS: botek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bot m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bot, kozak

Wiktionary


botew

nazwisko


SJP.pl

Botew (bułg. връх Ботев) – szczyt w Bułgarii o wysokości 2376 metrów n.p.m., najwyższy szczyt Starej Płaniny, dawniej znany pod turecką nazwą Jumrukczał (bułg. Юмрукчал, tur. Yumrukçal – „podobny do pięści”). Obecną nazwę nadano w 1950 ku czci narodowego poety Christo Botewa. Szczyt leży kilka kilometrów na północny wschód od Karłowa i bezpośrednio na północ od Doliny Róż (słynnej z produkcji olejku różanego).

Wikipedia


botfort

dawniej: but przeznaczony do konnej jazdy


SJP.pl


botforty

dawniej: but przeznaczony do konnej jazdy


SJP.pl

Wikipedia


botki

ciepły but damski z wysoką cholewką; bot


SJP.pl


botlichyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Botlichami, dotyczący Botlichów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język botlichyjski;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botlichowie lm m.

Wiktionary


botnet

sieć zainfekowanych urządzeń podłączonych do internetu, kontrolowanych zdalnie i używanych do przeprowadzania ataków


SJP.pl

  • Botnet – sieć botów nadzorujących kanał IRC
  • Botnet – sieć komputerów-zombie służąca do różnych nadużyć

Wikipedia


botnia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. daw. kraina historyczna położona nad Zatoką Botnicką, niegdyś w całości pod panowaniem szwedzkim, obecnie podzielona między Szwecję i Finlandię

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Botnia wielki kraj w prowincji szwedzkiej Nordlandii, leży po obu brzegach cieśnicy botnijskiej, i dzieli się na wschodnią i zachodnią.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. botnicki, botnijski

Wiktionary


botnicki

związany z Zatoką Botnicką


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) geogr. związany z Zatoką Botnicką

 (1.2) geogr. hist. związany z Botnią (krainą historyczną, obecnie podzieloną między Szwecję i Finlandię)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botnia ż.

Wiktionary


botnik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. pot. zob. Zatoka Botnicka.

Wiktionary


botoks

potocznie:
1. silnie trująca substancja, używana jako środek przeciwzmarszczkowy; jad kiełbasiany, toksyna botulinowa, botulinotoksyna, botulina;
2. zabieg kosmetyczny z użyciem jadu kiełbasianego


SJP.pl

  • Botoks (film)
  • Botoks (serial telewizyjny)
  • Botoks – potoczna nazwa toksyny botulinowej stosowanej w medycynie estetycznej

Wikipedia


botoksiara

pogardliwie: kobieta stosująca botoks


SJP.pl


botoksować

1. wstrzykiwać botoks w jakąś część ciała w celu poprawy wyglądu;
2. botoksować się - wstrzykiwać sobie botoks w celu poprawy wyglądu; ostrzykiwać się


SJP.pl


botoksowy

botoks, botox


SJP.pl

Patrz:

botoks, botox

botokudzi

Indianie Ameryki Południowej; Aymoré


SJP.pl


botoszański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Botoszanami, dotyczący Botoszan

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botoszany nmos.

Wiktionary


botoszany

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Rumunii, w północnej części historycznej Mołdawii;

 (1.2) geogr. okręg w północno-wschodniej Rumunii;

Wiktionary

Botoszany (rum. Botoșani, rumuńska wymowa /botoˈʃanʲ/) – miasto w północnej części historycznej Mołdawii w Rumunii, siedziba władz okręgu Botoszany.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. botoszanin mos., botoszanka ż.

 przym. botoszański

Wiktionary


botowo

Botowo (niem. Bottowen, 1938–1945 Bottau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

W Botowie znajduje się obelisk poświęcony poległym w czasie I wojny światowej mieszkańcom wsi.W miejscowości naturalne miejsce widokowe ze wzgórza (ok. 200 m n.p.m.) na najbliższą okolicę.

Wikipedia


botox

handlowa nazwa toksyny botulinowej (jadu kiełbasianego)


SJP.pl

Wikipedia


botriokokoza

choroba bakteryjna koni i wielbłądów, rzadziej bydła i świń; botriomykoza, piasecznica


SJP.pl


botriomykoza

choroba bakteryjna koni i wielbłądów, rzadziej bydła i świń; piasecznica, botriokokoza


SJP.pl


botswana

państwo w Afryce ze stolicą w Gaborone; Republika Botswany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;

Wiktionary

Botswana, Republika Botswany (ang. Republic of Botswana, tswana Lefatshe la Botswana) – państwo w południowej Afryce. Zajmuje powierzchnię 581 730 km², a zamieszkane jest przez 2 450 668 osób (szac. 2024).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Botswanie mieszka i pracuje znaczna liczba cudzoziemców.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔtsˈfãna, AS: botsfãna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botswańczyk mos., Botswanka ż.

 przym. botswański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. urz. Republika Botswany; hist. Beczuana

Wiktionary


botswańczyk

obywatel Botswany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Botswany

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔtsˈfãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: botsfãĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botswana ż.

:: fż. Botswanka ż.

 przym. botswański

Wiktionary


botswanka

obywatelka Botswany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Botswany

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Botswana ż.

:: fm. Botswańczyk mos.

 przym. botswański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum rodz|Botswańczyk.

* białoruski: (1.1) батсванка ż.

* czeski: (1.1) Botswaňanka ż., Botswanka ż.

* hiszpański: (1.1) botsuana ż., botsuanesa ż.

* niemiecki: (1.1) Botsuanerin ż.

* rosyjski: (1.1) ботсванка ż.

* słowacki: (1.1) Botswančanka ż.

* ukraiński: (1.1) ботсванка ż.

* włoski: (1.1) botswana ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔtsˈfãŋka, AS: botsfãŋka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botswana ż.

:: fm. Botswańczyk mos.

 przym. botswański

Wiktionary


botswański

związany z Botswaną


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do państwa Botswana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Botswańska flaga jest niebieska, biała i czarna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔtsˈfãj̃sʲci, AS: botsfãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Botswana ż., Botswańczyk m., Botswanka ż.

Wiktionary


botticelli

Sandro Botticelli, właśc. Alessandro di Mariano Filipepi (ur. 1 marca 1445 we Florencji, zm. przed 17 maja 1510 tamże) – włoski malarz szkoły florenckiej tworzący we wczesnym (quattrocento) oraz dojrzałym okresie odrodzenia.

Wikipedia


botticellowski

[czytaj: boticzelowski] taki jak u Botticellego, charakterystyczny dla malarstwa Botticellego


SJP.pl


botulina

bakteryjna egzotoksyna, wytwarzana przez niektóre laseczki z rodzaju Clostridium; jad kiełbasiany, toksyna botulinowa, botulinotoksyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) laseczka jadu kiełbasianego

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W dermatologii kosmetycznej stosuje się botulinę do wygładzania zmarszczek mimicznych.

 (1.1) Iniekcje domięśniowe botuliną A lub B są jedną z metod farmakologicznego leczenia miejscowego i pozwalają na zmniejszenie spastyczności w wybranych grupach mięśniowych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botulizm m.

 przym. botulinowy

Wiktionary


botulinotoksyna

bakteryjna egzotoksyna, wytwarzana przez niektóre laseczki z rodzaju Clostridium; jad kiełbasiany, toksyna botulinowa, botulina


SJP.pl

Wikipedia


botulinowy

toksyna botulinowa - bakteryjna egzotoksyna, wytwarzana przez niektóre laseczki z rodzaju Clostridium; jad kiełbasiany, botulinotoksyna, botulina


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący botuliny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botulizm m., botulina ż.

Wiktionary


botulizm

zatrucie jadem kiełbasianym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. zatrucie wywołane przez egzotoksynę wytwarzaną przez botulinę;

Wiktionary

Zatrucie jadem kiełbasianym, botulizm (łac. botulismus; od botulus – kaszanka lub kiełbasa, rodzaj potrawy z surowego mięsa popularny wśród uboższych warstw ludności starożytnego Rzymu) – zespół toksycznych objawów wywołany działaniem wytwarzanego przez Gram-dodatnią, beztlenową bakterię Clostridium botulinum jadu kiełbasianego na organizm.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jak się objawia botulizm?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: bɔˈtulʲism̥, AS: botulʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. botulina ż.

 przym. botulinowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) choroba kiełbasiana, zatrucie jadem kiełbasianym

Wiktionary


botwin

zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; boćwina; botwinka; boćwinka


SJP.pl

Botwin (staroang. Botwine lub Bothwin; zm. 785 lub 786) – nortumbryjski opat klasztorów w Peterborough i Ripon oraz święty Kościoła katolickiego.

Wikipedia


botwina

zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; boćwina; botwinka; boćwinka


SJP.pl

Botwina, botwinka – młode liście i korzenie buraka ćwikłowego. W kuchni stosowane przede wszystkim do zup, a także sałatek i potraw duszonych.

Nazwą „botwinka” określa się również zupę, której jest głównym składnikiem. Botwina jest też dodawana do chłodników oraz barszczy. Jest także wykorzystywana do sałatek oraz potraw duszonych.

Wikipedia


botwinka

zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; botwina; boćwina; boćwinka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. zupa na bazie bulionu oraz młodych listków, łodyg i korzeni buraka ćwikłowego

Wiktionary

Barszcz botwinka, (lokalnie botwinka), polski barszcz kuchni chłopskiej, gotowany na rosole, mięsie lub wywarze warzywnym, z młodych buraków ćwikłowych i liści, z dodatkiem ziemniaków, zakwaszany sokiem z cytryny lub zakwasem z buraków. Barszcz przygotowuje się wiosną, kiedy liście buraka są miękkie i delikatne, a korzeń jest jeszcze mały. Wówczas liście botwiny mają najwięcej smaku i aromatu. Odmianą zupy z botwiny jest chłodnik z botwinki.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. boćwina ż.

Wiktionary


bouchée

[czytaj: buSZE] pasztecik ze słodkim lub pikantnym nadzieniem


SJP.pl


boucher

[czytaj: buSZE] nazwisko


SJP.pl


bouclé

[czytaj: buKLE]
1. rodzaj tkaniny z przędzy pętelkowej; bukla;
2. o przędzy: mający węzełki, pętelki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) włók. ozdobnie skręcona przędza z pętelkami lub węzełkami;

 (1.2) włók. teksturowana tkanina lub dzianina z bouclé (1.1) w całości albo tylko ze wstawkami

przymiotnik relacyjny

 (2.1) wykonany z bouclé (1.1)

Wiktionary

Bouclé (fr. kręcony, kędzierzawy; pętelka)

  • przędza pętelkowa, ozdobnie skręcona przędza z pętelkami lub węzełkami
  • teksturowana tkanina z takiej przędzy, lub ze wstawkami z takiej przędzy

Wikipedia


bougainville

  • Wyspa Bougainville’a – największa wyspa w archipelagu Wysp Salomona, stanowi część terytorium Papui-Nowej Gwinei
  • Bougainville – prowincja Papui-Nowej Gwinei
  • Bougainville – miejscowość we Francji, w regionie Pikardia
  • Rów Bougainville’a – rów oceaniczny, znajdujący się w dnie południowo-wschodniej części Oceanu Spokojnego, na południe od Wyspy Bougainville’a
  • Mount Bougainville – dawna nazwa Mont Kolafau, najwyższego szczytu wyspy Alofi
  • Louis Antoine de Bougainville (1729–1811) – francuski żeglarz
  • Awiza typu Bougainville – typ francuskich okrętów
  • (7649) Bougainville – planetoida z grupy pasa głównego asteroid

Wikipedia


bouillabaisse

[czytaj: bujaBES] prowansalska potrawa z ryb, homarów, krabów, gotowanych w wodzie z cebulą i korzeniami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński

 (1.1) kulin. prowansalska zupa rybna (lub gulasz);

Wiktionary

Bouillabaisse (czyt. bujabes) – zupa rybna, znana na wybrzeżach Morza Śródziemnego, choć tylko jedna jej odmiana, przyrządzana w okolicach Marsylii, zdobyła sławę światową. Nazwa pochodzi z języka oksytańskiego i oznacza dwie podstawowe czynności wykonywane przy przyrządzaniu zupy (bolhir – gotowanie i albaissar – odcedzanie).

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) prowansalska zupa rybna

Wiktionary


boula-boula

rzeczownik

 (1.1) kulin. zupa żółwiowa

Wiktionary


boulangeryt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady siarkosoli;

Wiktionary

Boulangeryt – minerał z gromady siarkosoli. Jest minerałem rozpowszechniony o wiele bardziej niż przypuszczano we wcześniejszych latach. Mianem sprężonej lub zgorzelinowej rudy określa się spilśnione masy antymonitu, boulangerytu, jamesonitu i innych minerałów. Można go znaleźć w większości rud ołowiu. Najstarsze znalezisko pochodzi z Molières we Francji. Znaleziono tam duże ilości krystalicznych skupień o włóknistym przełamie. Ładne kryształy spotykane są bardzo rzadko, najczęstsze są skupienia drobnoziarniste i włókniste, surowe zbite masy.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. bulanżeryt m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bulanżeryt

Wiktionary


boulder

Boulder – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kolorado, położone u podnóża Gór Skalistych, około 50 km na północny zachód od Denver. Według spisu w 2020 roku liczy 108,3 tys. mieszkańców i należy do rozszerzonego obszaru metropolitalnego Denver.

Boulder zostało uznane przez U.S. News & World Report za najlepsze miejsce do życia w Stanach Zjednoczonych, w latach 2021–2022.

Wikipedia


bouldering

[czytaj: boldering] wspinaczka bez liny po wolno stojących, kilkumetrowych blokach skalnych; buldering


SJP.pl

Bouldering (z ang. boulder „głaz”) – wspinaczka po zazwyczaj wolnostojących, kilkumetrowych blokach skalnych bez użycia asekuracji liną.

Bouldering, prowadzenie oraz wspinaczka na czas są konkurencjami sportowymi dyscypliny sportu, wspinaczki sportowej. Zawodnicy w trakcie zawodów sportowych wspinają się na szczyt ściany, której wysokość wynosi około 4,0 m. Sportowy charakter boulderingu wiąże się z częstymi, zazwyczaj niekontrolowanymi odpadnięciami od skały, stąd też podstawową metodą asekuracji jest stosowanie tzw. crashpadów, czyli przenośnych materaców oraz pomoc tzw. spottera, czyli partnera, który pomaga w kontrolowaniu lotu, zabezpieczając górną część ciała przed bezpośrednim uderzeniem o ziemię.

Wikipedia


boulderingowy

bouldering [czytaj: bulderingowy]


SJP.pl


boulderować

[czytaj: bolderować] wspinać się bez liny po wolno stojących, kilkumetrowych blokach skalnych


SJP.pl


boulderowiec

[czytaj: bolderowiec] osoba wspinająca się bez liny po wolno stojących, kilkumetrowych blokach skalnych; bulderowiec


SJP.pl


boules

[czytaj: bul] gra popularna we Włoszech i Francji, polegająca na umieszczeniu własnych kul jak najbliżej małej kulki; bocce


SJP.pl

Pétanque (wym. [pe.tɑ̃ːk]) (petanka, gra w bule, gra w kule) – tradycyjna francuska gra towarzyska z elementami zręcznościowymi.

Popularna w szczególności w południowej Francji (Prowansja), ale uprawiana także w innych regionach Francji i w innych krajach europejskich (Belgia, Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, Niemcy, Szwecja) i na świecie (Tunezja, Maroko, Wietnam, Tajlandia, Madagaskar, Kanada, Senegal). Rozgrywana jest jako sport nieolimpijski w ramach World Games.

Wikipedia


boulez

[czytaj: buLE] nazwisko


SJP.pl


boulle

[czytaj: bul] styl w meblarstwie francuskim w XVII i XVIII w., charakteryzujący się masywnymi, prostymi kształtami i bogactwem dekoracji


SJP.pl


bounce

[czytaj: bauns] bauns;
1. imprezowa muzyka taneczna o żywym brzmieniu;
2. potocznie: impreza, zwłaszcza alkoholowa


SJP.pl

  • Bounce – podgatunek hip-hopu
  • Bounce – album Bon Jovi
  • Bounce – singel Sarah Connor
  • Bounce – singel Calvina Harrisa

Wikipedia


bounty

[czytaj: bałnti] baton czekoladowy


SJP.pl

  • Bounty – baton czekoladowy
  • HMS Bounty
  • Bounty (wyspy)

Wikipedia


bourbon

[czytaj: BURbon] amerykańska whiskey wyrabiana z kukurydzy z dodatkiem słodu żytniego i jęczmienia; burbon; burbone


SJP.pl

  • Burbonowie (fr. de Bourbon, hiszp. de Borbón) – dynastia królów francuskich, hiszpańskich i sycylijskich, odgałęzienie Kapetyngów
  • Bourbon – dawna nazwa wyspy Reunion
  • burbon – gatunek alkoholu
  • bourbon – rodzaj ciastka popularny w Wielkiej Brytanii
  • Bourbon – singel polskiego rapera ReTo

Wikipedia


bourdelle

[czytaj: burdel] francuskie nazwisko


SJP.pl


bourgeois

[czytaj: burŻŁA] burżua; burżuj:
1. przedstawiciel burżuazji; kapitalista;
2. potocznie: z niechęcią lub podziwem o bogatym człowieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. członek burżuazji

Wiktionary

Osoby o nazwisku Bourgeois:

  • Léon Bourgeois – francuski prawnik i polityk
  • Louise Bourgeois – amerykańska rzeźbiarka
  • Steve Bourgeois – kanadyjski strongman
  • Geert Bourgeois – belgijski i flamandzki polityk
  • Célia Bourgeois – francuska biegaczka narciarska
  • Paulette Bourgeois – kanadyjska pisarka dla dzieci
  • Jeanne Bourgeois (Mistinguett) – francuska aktorka i piosenkarka
  • Élodie Bourgeois-Pin – francuska biegaczka narciarska
  • Pierre Étienne Bourgeois de Boynes – francuski urzędnik państwowy

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. burżua mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) burżuj

Wiktionary


bourguignonne

[czytaj: burginion] francuski sos na bazie czerwonego wina, z dodatkiem cebuli lub szalotki, pietruszki, tymianku i liścia laurowego; sos burgundzki


SJP.pl


bourne

  • Bourne – miasto w Anglii, w hrabstwie Lincolnshire
  • Bourne – wieś w Anglii, w hrabstwie Wiltshire

Rzeki:

  • Bourne – rzeka w Anglii, w hrabstwie Wiltshire, dopływ rzeki Avon
  • Bourne – rzeka w Anglii, w hrabstwie Berkshire, dopływ rzeki Pang
  • Bourne – rzeka w Anglii, w hrabstwie Dorset, dopływ kanału La Manche
  • Bourne – rzeka w Anglii, w hrabstwie Kent, dopływ rzeki Medway
  • Bourne – rzeka w Anglii, w hrabstwie Surrey, dopływ Tamizy, z ujściem w Chertsey
  • Bourne – rzeka w Anglii, w hrabstwie Surrey, dopływ Tamizy, z ujściem w Addlestone
  • Bourne – rzeka w południowo-wschodniej Francji, płynąca przez teren departamentów Isère i Drôme, stanowi lewy dopływ rzeki Isère

Wikipedia


bournemouth

[czytaj: bornmyf] miasto w Anglii nad kanałem La Manche


SJP.pl

Bournemouth (wym. /ˈbɔːnməθ/) – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Dorset, w dystrykcie (unitary authority) Bournemouth, Christchurch and Poole, położone nad kanałem La Manche. W 2021 roku miasto liczyło 196 455 mieszkańców.

Wikipedia


bournonit

stalowoszary minerał, siarczek ołowiu, miedzi i antymonu; burnonit


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. rzadki minerał z gromady siarkosoli;

Wiktionary

Bournonit – minerał z gromady siarkosoli, rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych regionach ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego mineraloga J. L. de Bournona (1751-1825), który jako pierwszy zidentyfikował ten minerał.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) burnonit

Wiktionary


bourrée

[czytaj: buRE] starofrancuski taniec ludowy w szybkim tempie; muzyka do tego tańca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub nijaki

 (1.1) choreogr. starofrancuski taniec ludowy;

 (1.2) muz. forma muzyczna oparta na tańcu bourrée (1.1);

Wiktionary

  • bourrée – forma muzyczna
  • bourrée – taniec ludowy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Utwór ten jest muzyczną formą taneczną opartą na tańcu bourrée.

Wiktionary


bourvil

[czytaj: burWIL] francuski aktor filmowy


SJP.pl

Bourvil, właśc. André Robert Raimbourg (ur. 27 lipca 1917 w Prétot-Vicquemare, zm. 23 września 1970 w Paryżu) – francuski aktor i piosenkarz.

Wikipedia


bouszów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim;

Wiktionary

Bouszów (ukr. Бовшів) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim, nad Gniłą Lipą.

W II Rzeczypospolitej w powiecie rohatyńskim województwa stanisławowskiego. W lutym 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 14 Polaków.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. bouszowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Bohuszów

Wiktionary


boutade

[czytaj: buTAD] z francuskiego: wybryk, kaprys, dowcip


SJP.pl


boutique

[czytaj: buTIK] mały sklep detaliczny, przeważnie z odzieżą oraz galanterią; butik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hand. niewielki sklep z galanterią, odzieżą i kosmetykami

Wiktionary

Butik (z franc. boutique) – niewielki sklep stacjonarny lub internetowy z modną lub ekskluzywną odzieżą bądź galanterią. Często sprzedający produkty jednej marki, w szczególności jednego projektanta.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kupiłam tę bluzkę w boutique’u na Francuskiej.

 (1.1) Kosmetyków tej klasy nie kupisz w boutique’ach, nawet tych najlepszych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: buˈtʲik, AS: butʹik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sklepik

Wiktionary