rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kartkować.
Wiktionary
rzecz. kartkowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|karykaturować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kąsać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃ˈsãɲɛ, AS: ńekõũ̯sãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kastrować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkastrɔˈvãɲɛ, AS: ńekastrovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kaszlnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|katalogować.
Wiktionary
kobieta niebędąca katoliczką
SJP.pl
osoba niebędąca katolikiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba niebędąca członkiem Kościoła katolickiego
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca kawalerem; żonaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kawałkować.
Wiktionary
Niekazanice (cz. Nekázanice, niem. Osterwitz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kazać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kętnarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kibicować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇cibʲit͡sɔˈvãɲɛ, AS: ńėḱibʹicovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kiblować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ciblɔˈvãɲɛ, AS: ńėḱiblovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kicać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kichać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kiciorować.
Wiktionary
co pewien czas; czasami
SJP.pl
przysłówek czasu
(1.1) książk. niezbyt często, w nieregularnych odstępach czasu
Wiktionary
(1.1) Nad polami przeciągały niekiedy chmury rozsypujące deszcz.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈcɛdɨ, AS: ńėḱedy
Wiktionary
(1.1) czasem, czasami, od czasu do czasu; gw-pl|Śląsk Cieszyński|ponikiedy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kiereszować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kierować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇cɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńėḱerovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kiełkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kiełznać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kimać.
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca kinomanem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kipnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kisić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ciˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńėḱišẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kitrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klajdać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klarować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛklarɔˈvãɲɛ, AS: ńeklarovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klaskać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛklaˈskãɲɛ, AS: ńeklaskãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieklasyfikowalne; cecha tych, którzy są nieklasyfikowalni
Wiktionary
przym. nieklasyfikowalny
przysł. nieklasyfikowalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klatkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kląć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈklɛ̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńeklẽńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kleić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klękać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klęknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klikać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kliknąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛklʲicˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńeklʹiḱńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|klopnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kludzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kminić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|knować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kochać.
Wiktionary
Niekochanie – utwór zespołu PIN i pierwszy singel promujący ich drugą płytę Muzykoplastyka, która ukazała się w sierpniu 2008.
Autorzy:
Wikipedia
IPA: ˌɲɛkɔˈxãɲɛ, AS: ńekoχãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kodować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔdɔˈvãɲɛ, AS: ńekodovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kodzić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niespójny, wewnętrznie sprzeczny lub odmienny; nielogiczny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔxɛˈrɛ̃ntnɨ, AS: ńekoχerẽntny
Wiktionary
rzecz. niekoherencja ż.
Wiktionary
(1.1) absurdalny, niespójny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekohezyjne
Wiktionary
przym. niekohezyjny
przysł. niekohezyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kojarzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|koić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kokietować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔcɛtɔˈvãɲɛ, AS: ńekoḱetovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kolaborować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kolędować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kolekcjonować.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekoleżeńskie; cecha tych, którzy są niekoleżeńscy
Wiktionary
przym. niekoleżeński
przysł. niekoleżeńsko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kolidować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|koligacić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kolorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|koloryzować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|komasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kombajnować.
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca kombatantem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niezatykający porów skóry
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃mɛdɔˈɡɛ̃nːɨ, AS: ńekõmedogẽ•ny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|komentować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony komfortu, niewygodny
Wiktionary
(1.1) Ponownie prosząc mnie o pożyczkę stawiasz mnie w bardzo niekomfortowej sytuacji.
Wiktionary
rzecz. dyskomfort m., komfort mrz.
przysł. niekomfortowo
Wiktionary
(1.1) niewygodny
Wiktionary
niezgodność, niedopasowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kompensować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak odpowiednich kompetencji
Wiktionary
(1.1) Takiej tępoty, połączonej z niekompetencją, bezinteresownym szkodnictwem lub zawiścią, zakłamaniem i zwykłym łajdactwem dawno nie widziałem.
Wiktionary
rzecz. kompetencja ż., niekompetentność ż.
przym. niekompetentny
przysł. niekompetentnie
Wiktionary
(1.1) dyletanctwo, dyletantyzm, niekompetentność, niefachowość, niedoświadczenie, nieudolność, amatorstwo
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niekompetentny
Wiktionary
rzecz. niekompetencja ż., niekompetentność ż.
przym. niekompetentny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekompetentne; cecha tych, którzy są niekompetentni
Wiktionary
przym. niekompetentny
przysł. niekompetentnie
rzecz. niekompetencja ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieposiadający pełnych kompetencji lub profesjonalizmu
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃mpɛˈtɛ̃ntnɨ, AS: ńekõmpetẽntny
Wiktionary
rzecz. niekompetencja ż., niekompetentność ż.
przysł. niekompetentnie
Wiktionary
(1.1) nieprofesjonalny, niefachowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. cecha tego, co niekomplementarne
Wiktionary
przym. niekomplementarny
przysł. niekomplementarnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekompletne; cecha tych, którzy są niekompletni
Wiktionary
przym. niekompletny
przysł. niekompletnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nietworzący kompletu, nietworzący całości, niepełny
Wiktionary
(1.1) Do zawiadomienia o przestępstwie zostały dołączone dokumenty, które zdaniem prokuratury są jednak niekompletne.
Wiktionary
rzecz. komplet mrz., niekompletność ż.
przysł. niekompletnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kompletować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|komponować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kompromitować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekomunikatywne; cecha tych, którzy są niekomunikatywni
Wiktionary
przym. niekomunikatywny
przysł. niekomunikatywnie
rzecz. komunikator mos./mrz.
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca komunistą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|koncelebrować.
Wiktionary
(1.1) Proboszcz podjął decyzję o niekoncelebrowaniu podczas mszy niedzielnych.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|koncentrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kończyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃j̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńekõĩ ̯ṇčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konfigurować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃nfʲiɡurɔˈvãɲɛ, AS: ńekõnfʹigurovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konfiskować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekonfliktowe; cecha tych, którzy są niekonfliktowi
Wiktionary
przym. niekonfliktowy
przysł. niekonfliktowo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) unikający konfliktów
Wiktionary
(1.1) – Jest człowiekiem niekonfliktowym, który buduje – w sensie dosłownym i przenośnym.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃nflʲikˈtɔvɨ, AS: ńekõnflʹiktovy
Wiktionary
rzecz. niekonfliktowość ż.
Wiktionary
(1.1) kompromisowy, koncyliacyjny, ugodowy, ustępliwy
Wiktionary
osoba sprzeciwiająca się bezkrytycznemu uleganiu obowiązującym normom i poglądom; nonkonformista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konfundować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃nfũndɔˈvãɲɛ, AS: ńekõnfũndovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) opcjonalnie, nie zawsze
(1.2) być może
(1.3) raczej nie
Wiktionary
(1.3) Aktywna walka o prawa zwierząt niekoniecznie związana jest z wiarą w reinkarnację.
Wiktionary
przym. niekonieczny
rzecz. niekonieczność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekonieczne; cecha tych, którzy są niekonieczni
Wiktionary
przym. niekonieczny
przysł. niekoniecznie
Wiktionary
postawa niepolegająca na kierowaniu się w życiu własnym interesem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konkludować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ŋkludɔˈvãɲɛ, AS: ńekõŋkludovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez wniosków, rozstrzygnięcia, konkluzji
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ŋkluˈzɨvʲɲɛ, AS: ńekõŋkluzyvʹńe
Wiktionary
rzecz. niekonkluzywność
przym. niekonkluzywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak dawania wniosków
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ŋkluˈzɨvnɔɕt͡ɕ, AS: ńekõŋkluzyvność
Wiktionary
przym. niekonkluzywny
przysł. niekonkluzywnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) uniemożliwiający wyciągnięcie jednoznacznych wniosków
(1.2) uniemożliwiający jednoznaczną interpretację; niebędący jedyną interpretacją
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ŋkluˈzɨvnɨ, AS: ńekõŋkluzyvny
Wiktionary
rzecz. niekonkluzywność ż.
przysł. niekonkluzywnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie stanowi konkurencji
Wiktionary
przym. konkurencyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekonsekwentne; cecha tych, którzy są niekonsekwentni
Wiktionary
przym. niekonsekwentny
przysł. niekonsekwentnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony konsekwencji (np. w działaniu, planach); sprzeczny, nielogiczny
Wiktionary
(1.1) Stałym zmianom podlegał natomiast stosunek do ars amandi, miłości, wstydu, prywatności, intymności, kategorii czasu. Pewnym - aczkolwiek niekonsekwentnym - zmianom ulegał stosunek do pracy i tzw. próżnowania.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃sɛˈkfɛ̃ntnɨ, AS: ńekõũ̯sekfẽntny
Wiktionary
rzecz. niekonsekwencja ż., niekonsekwentność ż.
przysł. niekonsekwentnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konserwować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃sɛrvɔˈvãɲɛ, AS: ńekõũ̯servovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konstatować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie prowadzi do rozwiązania problemu, nie przynosi korzyści ani pozytywnego efektu
Wiktionary
(1.1) bezproduktywny, nieskuteczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konstruować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃struwɔˈvãɲɛ, AS: ńekõũ̯struu̯ovãńe
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób niekonstytucyjny
Wiktionary
rzecz. niekonstytucyjność ż.
przym. niekonstytucyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. niezgodność z konstytucją
Wiktionary
(1.1) Trybunał orzekł niekonstytucyjność ustawy PiS.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃stɨtuˈt͡sɨjnɔɕt͡ɕ, AS: ńekõũ̯stytucyi ̯ność
Wiktionary
przym. niekonstytucyjny
przysł. niekonstytucyjnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) praw. niezgodny z konstytucją
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃stɨtuˈt͡sɨjnɨ, AS: ńekõũ̯stytucyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. niekonstytucyjność ż.
przysł. niekonstytucyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konsultować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃w̃sultɔˈvãɲɛ, AS: ńekõũ̯sultovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konsumować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kontemplować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kontentować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekontrastowe; cecha tych, którzy są niekontrastowi
Wiktionary
przym. niekontrastowy
przysł. niekontrastowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kontrolować.
przysłówek
(2.1) bez kontroli
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ntrɔlɔˈvãɲɛ, AS: ńekõntrolovãńe
Wiktionary
przym. niekontrolowany
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nad którym nikt nie ma kontroli
(1.2) mimowolny
Wiktionary
(1.1) Nie trudno więc sobie wyobrazić, co może stać się z naszym krajobrazem, jeśli wycinając drzewa w sposób niekontrolowany, pozbawimy go naturalnej ochrony.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ntrɔlɔˈvãnɨ, AS: ńekõntrolovãny
Wiktionary
rzecz. niekontrolowanie n.
przysł. niekontrolowanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekontrowersyjne; cecha tych, którzy są niekontrowersyjni
Wiktionary
przym. niekontrowersyjny
przysł. niekontrowersyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kontuzjować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kontynuować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃ntɨ̃nuwɔˈvãɲɛ, AS: ńekõntỹnuu̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niekonwencjonalne
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃nvɛ̃nt͡sʲjɔ̃ˈnalnɔɕt͡ɕ, AS: ńekõnvẽncʹi ̯õnalność
Wiktionary
przym. niekonwencjonalny
przysł. niekonwencjonalnie
Wiktionary
(1.1) niebanalność, nieschematyczność, niestereotypowość, nieszablonowość, nietuzinkowość
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który wykracza poza ustalone schematy
(1.2) niezgodny z określoną tradycją
Wiktionary
(1.1) Państwa skandynawskie wyróżniają się jako kraje, w których zmiany postaw do niekonwencjonalnych sposobów organizacji życia rozwinęły się w największym stopniu i w których zdezinstytucjonalizowane formy rodziny są najłatwiej akceptowane i praktykowane.
(1.2) Irlandzki zawodnik znany jest z niekonwencjonalnego stylu walki.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔ̃nvɛ̃nt͡sʲjɔ̃ˈnalnɨ, AS: ńekõnvẽncʹi ̯õnalny
Wiktionary
rzecz. niekonwencjonalność ż.
przysł. niekonwencjonalnie
Wiktionary
(1.1) innowacyjny, niebanalny, nietypowy, oryginalny, dziwaczny, ekscentryczny, ekstrawagancki, nietradycyjny, niezwykły, nowatorski, nowy, odkrywczy, pionierski, prekursorski, śmiały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konwertować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|konwojować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kopać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔˈpãɲɛ, AS: ńekopãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kopcić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔpˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńekopcẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kopertować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kopiować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔpʲjɔˈvãɲɛ, AS: ńekopʹi ̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kopsnąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔpˈsʲɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńekopsʹńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kopulować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|korelować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔrɛlɔˈvãɲɛ, AS: ńekorelovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|korespondować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|korkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔrkɔˈvãɲɛ, AS: ńekorkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|korodować.
Wiktionary
dawniej: brak korzyści, strata; dziś w zwrotach prawniczych i wyrażeniu "na (czyjąś) niekorzyść" - z (czyjąś) stratą, szkodą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. niepożądana utrata czegoś, zaistniała na skutek pewnego zjawiska lub czyjegoś działania
Wiktionary
(1.1) Fatalną niekorzyścią dla katolicyzmu w Chinach jest bez kwestyi patronat francuski.
Wiktionary
przysł. niekorzystnie
Wiktionary
(1.1) strata, szkoda; przest. dezawantaż
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|korzystać.
Wiktionary
przym. niekorzystny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niekorzystny
Wiktionary
(1.1) Chłopcy wykonują wszystko, czego od nich oczekuję - podkreśla trener Skrzypek. - Jednak w meczu wygląda to zupełnie inaczej, czyli niekorzystniej.
Wiktionary
przym. niekorzystny
rzecz. niekorzyść ż., niekorzystność ż.
czas. skorzystać
Wiktionary
(1.1) ujemnie, niepomyślnie, nieprzychylnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niekorzystnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niekorzystny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekorzystne
Wiktionary
przym. niekorzystny
przysł. niekorzystnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który przynosi straty
Wiktionary
(1.1) Po I wojnie światowej w 1920 Olsztyn w wyniku niekorzystnego dla Polski plebiscytu nadal pod panowaniem Niemiec.
Wiktionary
rzecz. niekorzystanie n., niekorzystność ż.
przysł. niekorzystnie
Wiktionary
(1.1) niepomyślny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kosić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńekošẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekoszerne
Wiktionary
przym. niekoszerny
przysł. niekoszernie
Wiktionary
(1.1) trefność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rel. żyd. taki, który nie spełnia wymogów koszerności wywodzących się z Tory
Wiktionary
(1.1) Spożywanie mięsa z serem jest niekoszerne.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔˈʃɛrnɨ, AS: ńekošerny
Wiktionary
rzecz. koszerność ż., niekoszerność ż.
przym. koszerny
Wiktionary
(1.1) trefny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kosztować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔʃtɔˈvãɲɛ, AS: ńekoštovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kołować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkɔwɔˈvãɲɛ, AS: ńekou̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kpić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kraść.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkraˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńekraʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krakać.
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
doński Kozak, który osiedlił się w imperium osmańskim w 1740 roku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krasić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krążyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkrɔ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńekrõũ̯žẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kręcić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkrɛ̃nˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńekrẽncẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kreować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krępować.
Wiktionary
niekreślanka wierzbówka - gatunek motyla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kreślić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krochmalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kroczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kroić.
Wiktionary
1. polewać płynem w postaci kropel; zraszać;
2. o deszczu: padać niezbyt intensywnie;
3. potocznie: bić;
4. potocznie: strzelać;
5. kropić się - polewać się płynem w postaci kropel; opryskiwać się, pryskać się; bić się; kropić się wzajemnie
SJP.pl
Adiantum, niekropień, złotowłos (Adiantum) – rodzaj paproci. Liczy ponad 230 gatunków. Są to paprocie naziemne i naskalne. Najbardziej zróżnicowane są w Ameryce Południowej. Jedynym gatunkiem rosnącym dziko w Europie jest adiantum właściwe A. capillus-veneris. W polskiej florze gatunek ten ma status tylko przejściowo dziczejącego z upraw (efemerofita).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krwawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krytykować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krzepić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krzyczeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krzyknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krzywdzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkʃɨvˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńekšyvʒẽńe
Wiktionary
czas. krzywdzić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|krzywić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekształtne; cecha tych, którzy są niekształtni
Wiktionary
przym. niekształtny
przysł. niekształtnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kształtować.
Wiktionary
1. zwykle w liczbie mnogiej, w połączeniu z rzeczownikiem: nie wszyscy, nie wszystkie
2. zwykle w liczbie mnogiej, w użyciu rzeczownikowym: nie wszyscy; ludzie bliżej nieokreśleni
SJP.pl
zaimek nieokreślony
(1.1) pewien należący do jakiegoś zbioru, ale nie każdy
(1.2) niektórzy, niektóre w użyciu rzeczownikowym pewne osoby
Wiktionary
(1.1) Niektóre samochody mają klimatyzację.
(1.2) Niektórzy spóźniają się do pracy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈkturɨ, AS: ńektury
Wiktionary
zaim. który
Wiktionary
(1.1) pewien, wybrany; ktoś
(1.2) ktoś
Wiktionary
1. zwykle w liczbie mnogiej, w połączeniu z rzeczownikiem: nie wszyscy, nie wszystkie
2. zwykle w liczbie mnogiej, w użyciu rzeczownikowym: nie wszyscy; ludzie bliżej nieokreśleni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kucharzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kuchcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kujonić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkujɔ̇̃ˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńekui ̯o̊̃ńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kukać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kukować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkukɔˈvãɲɛ, AS: ńekukovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kulać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkuˈlãɲɛ, AS: ńekulãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niekulturalny
Wiktionary
(1.1) Nasz rozmówca dodaje, że przybysze zaczęli zachowywać się niekulturalnie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkultuˈralʲɲɛ, AS: ńekulturalʹńe
Wiktionary
przym. niekulturalny
Wiktionary
(1.1) niegrzecznie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) cechujący się brakiem kultury
(1.2) świadczący o braku kultury
Wiktionary
przysł. niekulturalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kumać.
Wiktionary
rzecz. kumanie n.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nierozumny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kumulować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkũmulɔˈvãɲɛ, AS: ńekũmulovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kupczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kupić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kupować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkupɔˈvãɲɛ, AS: ńekupovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niekurczliwe; cecha tych, którzy są niekurczliwi
Wiktionary
przym. niekurczliwy
przysł. niekurczliwie
Wiktionary
związany z miejscowością Kursk
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kurwić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkurˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńekurvʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kusić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) adm. niemożliwy do zaakwalifikowania, do zaakceptowania
Wiktionary
(1.1) Podatek VAT w tym programie operacyjnym jest wydatkiem niekwalifikowalnym.
Wiktionary
rzecz. niekwalifikowalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kwestionować.
przysłówek
(2.1) w sposób nie dający się zakwestionować, niewątpliwie
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkfɛstʲjɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: ńekfestʹi ̯õnovãńe
Wiktionary
(2.1) przym. niekwestionowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kwestować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kwiecić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kwitnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kwokać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkfɔˈkãɲɛ, AS: ńekfokãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kłaść.
Wiktionary
1. świadomie mówić nieprawdę; łgać;
2. dawniej: udawać coś, stwarzać pozory czegoś, np. kłamać radość; łgać;
3. dawniej: przeczyć czemuś, być z czymś w niezgodzie, np. kłamać zasadom; zaprzeczać, sprzeciwiać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kłamać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛkwãˈmãɲɛ, AS: ńeku̯ãmãńe
Wiktionary
przym. niekłamany
Wiktionary
szczery, prawdziwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|kłócić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lądować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lajkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lajsnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈlãɲɛ, AS: ńelãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lansować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|laserować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|latać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lecieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńelecẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|leczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńelečẽńe
Wiktionary
przym. nieleczony
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) med. o pacjencie niepoddany ani niepoddawany zabiegom przywracającym zdrowie lub eliminującym stan chorobowy
(1.2) med. o chorobie niepoddany ani niepoddawany zabiegom eliminującym lub ograniczającym wpływ na organizm
Wiktionary
(1.1) Jeżeli nieleczony pies przeżyje fazę ostrą zatrucia i nie wystąpi u niego wstrząs, wówczas rokowanie jest pomyślne.
(1.2) Nieleczona borelioza może prowadzić do poważnych chorób serca, układu nerwowego lub stawów.
Wiktionary
rzecz. lecznictwo n., leczenie n., nieleczenie n.
czas. leczyć ndk., wyleczyć dk.
przym. leczniczy
przysł. leczniczo
Wiktionary
(1.2) pot. zaniedbany
Wiktionary
partykuła uwydatniająca, że coś jest bliskie czegoś, ale nie jest identyczne; nieledwo, nieomal, bez mała, prawie że
SJP.pl
partykuła uwydatniająca, że coś jest bliskie czegoś, ale nie jest identyczne; nieledwie, nieomal, bez mała, prawie że
SJP.pl
potocznie:
1. działania nielegalne;
2. produkt nielegalny (nieoryginalny)
SJP.pl
Nielegal – rodzaj albumu lub utworu muzycznego, który został wyprodukowany z użyciem sampli uzyskanych bez zgody i wiedzy właściciela praw autorskich, a także uiszczenia pochodzących z tego tytułu opłat. Zaangażowanie samych wykonawców w produkcję, wydanie i rozpowszechnianie nagrań wpisuje się w ideę „zrób to sam”.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób nielegalny; niezgodnie z prawem
Wiktionary
(1.1) W Małem Cichem - na wezwanie władz samorządowych - rozebrany został ostatnio przez właściciela nielegalnie wzniesiony budynek gastronomiczny.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛˈɡalʲɲɛ, AS: ńelegalʹńe
Wiktionary
rzecz. nielegalność ż., nielegalnik m., nielegał m., legalność ż.
przym. nielegalny
Wiktionary
(1.1) pot. na lewo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nielegalne; sprzeczność z prawem
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛˈɡalnɔɕt͡ɕ, AS: ńelegalność
Wiktionary
rzecz. nielegalnik m., nielegał mos.
przym. nielegalny
przysł. nielegalnie
Wiktionary
(1.1) bezprawność, nieprawność; pot. trefność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezgodny z prawem
(1.2) produkowany, używany, rozpowszechniany w sposób niezgodny z prawem
Wiktionary
(1.1) Nielegalny handel kwitnie w najlepsze.
(1.2) Na czarnym rynku można kupić nielegalne programy komputerowe.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛˈɡalnɨ, AS: ńelegalny
Wiktionary
rzecz. nielegalność ż., legalność ż., nielegał mos.
przysł. nielegalnie
Wiktionary
(1.1) bezprawny, nieprawny, nieprawowity, niezgodny z prawem, niezgodny z przepisami, zakazany; daw. illegalny
(1.2) piracki
Wiktionary
agent wywiadu działający na terenie obcego państwa pod przykryciem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) (z rosyjskiej terminologii wywiadowczej) agent albo kadrowy pracownik wywiadu („nielegalnego”), który operuje na terytorium obcego państwa pod przykryciem, bez statusu dyplomatycznego
Wiktionary
(1.1) Dobry nielegał może wyrządzić Zachodowi więcej szkód niż setki klasycznych szpiegów.
(1.1) Po jego rozwiązaniu przeszedł do pracy w MSW, gdzie pracował na stanowisku szefa sekcji fałszowania dokumentów. Wyjechał do Francji jako „nielegał", tzn. zamaskowany rezydent MSW.
Wiktionary
rzecz. nielegalność ż., nielegalnik m.
przym. nielegalny
przysł. nielegalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|legitymizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lec.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛɟˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńeleǵńė̃ńće
Wiktionary
→ lęgowy
SJP.pl
Nielęgowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lekceważyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɛkt͡sɛvaˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńelekcevažẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|leniwieć.
Wiktionary
Nielepice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów.
Wieś położona w województwie krakowskim wchodziła wraz z folwarkiem w 1662 roku w skład hrabstwa tęczyńskiego Łukasza Opalińskiego. W czasie II Rzeczypospolitej wieś należała do powiatu chrzanowskiego w województwie krakowskim. W 1916 Nielepice liczyły 587 mieszkańców. Na terenie wsi w roku 1936 oraz 1960 dokonano odkrycia kości mamuta. Od 26 października 1939 do 18 stycznia 1945 wieś należała do gminy Krzeszowice (ówcześnie Kressendorf) w powiecie krakowskim, dystryktu krakowskiego w Generalnym Gubernatorstwie. Do roku 1954 wieś należała do gminy Krzeszowice. Jesienią 1954 wieś została przyłączona do gromady Rudawa w powiecie chrzanowskim w woj. krakowskim. W 1968 wybudowano nową szkołę. 1 stycznia 1973 znalazła się w gminie Rudawa w powiecie chrzanowskim w woj. krakowskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego. 15 stycznia 1976 roku gmina Rudawa została zniesiona przez połączenie z dotychczasową gminą Zabierzów w nową gminę Zabierzów i tam znalazła się także wieś.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lepić.
Wiktionary
Nielepkowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Wiązownica.
Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie ruskim, w 1739 roku należała wraz z folwarkiem do klucza Jarosław Lubomirskich. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który nie powoduje śmierci
Wiktionary
młodociany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. który nie osiągnął pełnoletniości
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) w prawie karnym: osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia
Wiktionary
Nieletni – w rozumieniu prawa karnego osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia. Odpowiada ona karnie tylko w szczególnych przypadkach, określonych w art. 10 § 2 i 2a kodeksu karnego.
W rozumieniu ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich, jako nieletnią, kwalifikuje się osobę:
Wikipedia
(1.1) Ogółem stwierdzono, że 74% młodocianych przestępców było ofiarami jakiejś formy przemocy domowej. Podobne wyniki badań uzyskali Amerykanie (72% nieletnich ofiar przemocy domowej).
(2.1) Sylwester za pasem, już teraz jak grzyby po deszczu wyrastają sklepy i stragany z petardami, w pogoni za zyskiem handlowcy zapominają o obowiązującym zakazie sprzedaży artykułów pirotechnicznych nieletnim […]
Wiktionary
młoda, niepełnoletnia dziewczyna
SJP.pl
nieosiągnięcie wieku dorosłego; małoletniość, niepełnoletniość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|leżakować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|leżeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|liczyć.
Wiktionary
składający się z wielu jednostek; często się zdarzający
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w niewielkiej ilości
Wiktionary
(1.1) Innymi składnikami skały są drobno wykształcone łyszczyki oraz nielicznie występujące chloryty.
Wiktionary
rzecz. nieliczność ż.
przym. nieliczny
Wiktionary
(1.1) jednostkowo, niepowszechnie, pojedynczo, rzadko, skromnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieliczne; cecha tych, którzy są nieliczni
Wiktionary
przym. nieliczny
przysł. nielicznie
rzecz. liczba ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) który nie jest liczny, którego nie jest dużo
Wiktionary
(1.1) Grywano repertuar światowy, podczas gdy nieliczni dramaturdzy polscy z trudem dostawali się na scenę.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈlʲit͡ʃnɨ, AS: ńelʹičny
Wiktionary
rzecz. nieliczność ż.
przysł. nielicznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|liderować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|likwidować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|limitować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|linczować.
Wiktionary
1. cecha układu polegająca na tym, że wartość wyjściowa nie jest wprost proporcjonalna do danych wejściowych;
2. cecha fabuły, w której historia nie jest prowadzona w jednym, określonym porządku
SJP.pl
Nieliniowość – cecha układu polegająca na tym, że wartość wyjściowa nie jest wprost proporcjonalna do danych wejściowych.
W algebrze operator lub funkcja liniowa f z definicji ma spełniać następujące własności:
Wikipedia
przymiotnik od: Nielisz (wieś na Zamojszczyźnie)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Nielisz – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Nielisz, której jest siedzibą. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 837, nad rzeką Wieprz, na której utworzono sztuczny zbiornik Nielisz z zaporą i elektrownią wodną.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lituanizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlʲituwãɲizɔˈvãɲɛ, AS: ńelʹituu̯ãńizovãńe
Wiktionary
rzecz. niezlituanizowanie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lizać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlʲiˈzãɲɛ, AS: ńelʹizãńe
Wiktionary
technika ozdabiania złotych i srebrnych przedmiotów polegająca na ryciu w nich wzorów i zapełnianiu ich barwną pastą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) szt. sztuka zdobienia metalowych przedmiotów;
Wiktionary
Niello – metoda zdobienia przedmiotów metalowych, stosowana w złotnictwie. Wzór wyryty w metalu wypełnia się pastą złożoną z siarczków srebra, miedzi i ołowiu, a następnie poddaje polerowaniu w celu uzyskania granatowego, czarnego lub szafirowo-czarnego rysunku, kontrastującego z tłem. Technika znana od starożytności, szczególnie popularna w średniowieczu.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób nielogiczny
Wiktionary
rzecz. nielogiczność ż.
przym. nielogiczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nielogiczne
Wiktionary
przym. nielogiczny
przysł. nielogicznie
Wiktionary
(1.1) alogiczność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) sprzeczny z prawidłami logiki
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) alogiczny
antonimy.
(1.1) logiczny
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nielogiczność ż.
przysł. nielogicznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) illogical
* białoruski: (1.1) нелагічны
* duński: (1.1) ulogisk
* francuski: (1.1) illogique
* hiszpański: (1.1) ilógico
* kaszubski: (1.1) nielogiczny
* niemiecki: (1.1) unlogisch
* norweski (bokmål): (1.1) ulogisk
* norweski (nynorsk): (1.1) ulogisk
* rosyjski: (1.1) нелогичный
* słowacki: (1.1) nelogický
* słoweński: (1.1) nelogičen
* szwedzki: (1.1) ologisk
* węgierski: (1.1) logikátlan
* włoski: (1.1) illogico
źródła.
== nielogiczny (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) nielogiczny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. nielogiczność ż.
przysł. nielogicznie
Wiktionary
(1.1) alogiczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|logować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɔɡɔˈvãɲɛ, AS: ńelogovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nielojalny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɔˈjalʲɲɛ, AS: ńeloi ̯alʹńe
Wiktionary
rzecz. nielojalność ż.
przym. nielojalny
Wiktionary
(1.1) zdradziecko, niewiernie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nielojalne; cecha tych, którzy są nielojalni
Wiktionary
IPA: ˌɲɛlɔˈjalnɔɕt͡ɕ, AS: ńeloi ̯alność
Wiktionary
przysł. nielojalnie
przym. nielojalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony lojalności
Wiktionary
rzecz. nielojalność ż.
przysł. nielojalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|losować.
Wiktionary
1. taki niemający zdolności latania;
2. nielatający ptak żyjący w Nowej Zelandii; kiwi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak, który nie lata;
Wiktionary
Nielot – ptak, który wtórnie w wyniku ewolucji utracił zdolność lotu (z powodu braku zagrożeń ze strony drapieżników lub obrania innej strategii przetrwania). Obecnie istnieje około czterdziestu gatunków nielotnych ptaków. W trakcie ewolucji niezdolność do lotu pojawiała się u ptaków wielokrotnie i dotyczyła zarówno gatunków wodnych jak i lądowych. Jest to więc sztuczna, polifiletyczna grupa ptaków.
Wikipedia
(1.1) Na Madagaskarze żyły większe od niego.
Wiktionary
rzecz. nielotność ż.
przym. nielotny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. zatracenie zdolności lotu, związane z całkowitym przystosowaniem się ptaków do życia na lądzie lub wodzie
Wiktionary
(1.1) Nielotność wśród ptaków pojawia się często u gatunków zamieszkujących wyspy, gdzie brak drapieżników, które mogłyby im zagrażać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈlɔtnɔɕt͡ɕ, AS: ńelotność
Wiktionary
rzecz. nielot m.
przym. nielotny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie może latać
Wiktionary
(1.1) Mija dzień, dwa, tydzień, trzeci tydzień, czwarty, wciąż wysyłam depesze i wciąż przychodzi odpowiedź, że pogoda nielotna, nie mogliśmy wysłać.
(1.1) Zaciągając pętlę na ciałach nielotnych, acz ruchliwych papug ściągałem je przemocą na ziemię.
Wiktionary
rzecz. lot mrz., nielot mzw., nielotność ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Niels Stary, (ur. ok. 1064 – zm. 25 czerwca 1134) – król Danii (1104–1134) z dynastii Estrydsenidów.
Syn Swena Estrydsena; dokładna data urodzenia nie jest znana.
Niels na tron wstąpił po śmierci swojego brata Eryka Dobrego, który zginął na Cyprze podczas pielgrzymki. Pomimo że w swoim testamencie Eryk na następcę i na regenta na czas swej nieobecności wyznaczył swego syna Haralda Włócznię, jednak możni siłą wymogli wybór Nielsa.
Wikipedia
[czytaj: nilsbor] przejściowa nazwa bohru, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
nazwisko duńskie
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lśnić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego się nie lubi, nie wzbudzający sympatii
Wiktionary
(1.1) Był jednak powszechnie nielubiany przez kolegów jako nominat polityczny i pozostawał w izolacji.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛluˈbʲjãnɨ, AS: ńelubʹi ̯ãny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lubić.
Wiktionary
w fantastyce: przedstawiciel rasy innej niż ludzka, np. krasnolud, gnom, niziołek, elf itd.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie taki, jaki powinien cechować człowieka i stosunki między ludźmi
(1.2) nie taki, jaki jest właściwy człowiekowi, przerastający możliwości czy siły człowieka
Wiktionary
(1.1) Widmo utraty majątku czasem powoduje, że niektórzy stają się nieludzcy.
(1.2) Kiedy padł strzał, odczuł nieludzki ból w piersi, pomyślał nawet, że strzelił do siebie.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈlut͡sʲci, AS: ńelucʹḱi
Wiktionary
rzecz. nieludzkość ż.
przysł. nieludzko
Wiktionary
(1.1) okrutny, bezlitosny
(1.2) nadludzki, ogromny, wielki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lukrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lulać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lustrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|lutować.
Wiktionary
skrót od: niemiecki
SJP.pl
skrót
(1.1) = niemiecki
Wiktionary
Język niemiecki, rzadziej niemczyzna (niem. deutsche Sprache, Deutsch /dɔɪ̯t͡ʃ/) – język z grupy zachodniej języków germańskich rodziny indoeuropejskiej.
Wikipedia
kobieta niepotrafiąca mówić; niemowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która nie jest w stanie mówić
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: niemy
Wiktionary
rzecz. niemienie n., oniemienie n.
:: fm. niemy
czas. niemieć ndk., oniemieć dk.
przym. niemy
przysł. niemo
Wiktionary
(1.1) niemowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mącić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|machać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃maˈxãɲɛ, AS: ńẽmaχãńe
Wiktionary
czas. machać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|maczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mączkować.
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający małą wiedzę, niezbyt mądry
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmɔ̃ndrɨ, AS: ńẽmõndry
Wiktionary
przysł. niemądrze
rzecz. mądrostka ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niemądrze
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niemądry; niemędrszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|magazynować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|maglować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mailować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|majsterkować.
Wiktionary
prawie (że), o mało co; niemalże, nieomal, nieomalże, omal, omalże
SJP.pl
partykuła
(1.1) partykuła oznaczająca, że wyrażenie, którego dotyczy nie jest zgodne z prawdą, jednak niewiele brakuje, aby było
Wiktionary
(1.1) Niemal się z nią rozminął.
(1.1) Na Podbeskidziu woda wylewa niemal wszędzie.
(1.1) W niemal całym województwie spadło bezrobocie.
(1.1) Bilety są niemal wyprzedane.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mal, AS: ńẽmal
Wiktionary
(1.1) prawie, niemalże, nieomal, nieomalże, bez mała, jakby, niejako, nieledwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|malować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃malɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmalovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|maltretować.
Wiktionary
partykuła informująca o bliskości osiągnięcia stanu, o którym mowa; nieomal, niemal
SJP.pl
partykuła
(1.1) niemal
Wiktionary
(1.1) Chyba po raz pierwszy Anglicy wyzbyli się snobistycznej powściągliwości i oto pokazywali Londyn nowoczesny, pogodny, barwny, hej, niemalże parysko roześmiany.
Wiktionary
(1.1) zob. niemal.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w Rosji, w obwodzie królewieckim;
Wiktionary
Nieman, Ragneta (ros. Неман, niem. Ragnit i lit. Ragainė) – miasto w Rosji, w obwodzie królewieckim, siedziba administracyjna rejonu niemanskiego. W 2021 roku liczyło 10 765 mieszkańców.
Miejscowość położona jest na lewym brzegu Niemna, przy granicy z Litwą, ok. 8 km na wschód od Tylży.
Wikipedia
przym. niemański
Wiktionary
(1.1) hist. Ragneta
Wiktionary
potocznie, żartobliwie: nieposiadanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|manipulować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mãɲipulɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmãńipulovãńe
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niemanem, dotyczący Niemana
Wiktionary
rzecz. Nieman mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|manygować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|markotnieć.
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca marksistą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|marmoryzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃marmɔrɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmarmoryzovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|marmurkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃marmurkɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmarmurkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|marnotrawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃marnɔtraˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńẽmarnotravʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|marnować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃marnɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmarnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|martwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|marzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|marznąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|masturbować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|maszerować.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) nie będący materią
(1.2) nie dotyczący spraw finansowych
Wiktionary
rzecz. niematerialność ż.
Wiktionary
(1.1) niedotykalny, niefizyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|matkować.
Wiktionary
rzecz. matkowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|matować.
Wiktionary
rzecz. matowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|matowieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mazurzyć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest mały w odniesieniu do rozmiaru lub znaczenia
Wiktionary
(1.1) duży, pokaźny, znaczny
Wiktionary
1. w gwarze uczniowskiej: lekcja języka niemieckiego;
2. w preferansie: gra polegająca na wzięciu jak najmniejszej liczby lew
SJP.pl
Niemce – wieś w Polsce położona na Wysoczyźnie Lubartowskiej, w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Niemce.
Wieś jest drugą (po Niedrzwicy Dużej) największą wsią województwa lubelskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa lubelskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Niemcewicza lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. szczyt w Beskidzie Sądeckim
(1.2) geogr. polana w Beskidzie Sądeckim
(1.3) geogr. przysiółek w Beskidzie Sądeckim
(1.4) geogr. część wsi Lipnicy Murowanej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na Niemcowej znajdowała się szkoła.
Wiktionary
IPA: ɲɛmˈtsɔva
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Niemcówka – przysiółek wsi Suchodółka w Polsce położony w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Ożarów.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Wikipedia
osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; germanożerca, germanofob
SJP.pl
specjalista w zakresie wiedzy o Niemcach i o tym, co niemieckie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kult. specjalista w zakresie politologicznej, filologicznej, historycznej i kulturowej wiedzy o krajach niemieckojęzycznych
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mt͡sɔˈznaft͡sa, AS: ńẽmcoznafca
Wiktionary
przym. niemcoznawczy
rzecz. niemcoznawstwo n.
:: fż. niemcoznawczyni ż.
Wiktionary
związany z wiedzą o Niemcach i o tym, co niemieckie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od niemcoznawstwo
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mt͡sɔˈznaft͡ʃɨ, AS: ńẽmcoznafčy
Wiktionary
rzecz. niemcoznawstwo, niemcoznawca, niemcoznawczyni
Wiktionary
specjalistka w zakresie wiedzy o Niemcach i o tym, co niemieckie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalistka w zakresie politologicznej, filologicznej, historycznej i kulturowej wiedzy o krajach niemieckojęzycznych
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mt͡sɔznafˈt͡ʃɨ̃ɲi, AS: ńẽmcoznafčỹńi
Wiktionary
przym. niemcoznawczy
rzecz. niemcoznawstwo, niemcoznawca
Wiktionary
wiedza o Niemcach i o tym, co niemieckie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dyscyplina naukowa obejmująca politologiczną, filologiczną, historyczną i kulturową wiedzę o krajach niemieckojęzycznych;
Wiktionary
Niemcoznawstwo – dyscyplina naukowa obejmująca politologiczną, filologiczną, historyczną i kulturową wiedzę o krajach niemieckojęzycznych, powstała w historiografii polskiej po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku.
W okresie międzywojennym tymi zagadnieniami zajmował się Instytut Bałtycki w Toruniu oraz Uniwersytet Poznański. Od 1945 r. głównymi ośrodkami badawczymi stały się: Poznań (Instytut Zachodni), Opole (Instytut Śląski), Gdańsk (Instytut Bałtycki).
Wikipedia
IPA: ˌɲɛ̃mt͡sɔˈznafstfɔ, AS: ńẽmcoznafstfo
Wiktionary
przym. niemcoznawczy
rzecz. niemcoznawca, niemcoznawczyni
Wiktionary
Republika Federalna Niemiec; państwo w Europie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(2.1) naród niemiecki;
forma rzeczownika.
(3.1) M., W. lm. od: Niemiec
Wiktionary
Niemcy; Republika Federalna Niemiec, RFN (niem. Deutschland; Bundesrepublik Deutschland, BRD, [ˈbʊndəsʁepuˌbliːk ˈdɔʏt͡ʃlant], wymowa) – państwo federacyjne położone w zachodniej i środkowej Europie. Składa się z 16 krajów związkowych (landów), spośród których jeden to jego stolica i zarazem największe miasto – Berlin. Państwo ma powierzchnię 357 578 km² i panuje w nim klimat umiarkowany. Z ponad 84 milionami mieszkańców jest najludniejszym państwem Unii Europejskiej. Stanowi czołowe pod względem gospodarczym i politycznym państwo Europy. Stanowi część strefy Schengen i strefy euro, jest członkiem ONZ, OECD, G7, G20. Po Stanach Zjednoczonych Niemcy są drugim krajem docelowym migracji na świecie. Niemiecka gospodarka stanowi jedną z największych na świecie. Niemcy mają także bogatą historię i dziedzictwo kulturowe.
Wikipedia
(1.1) Niemcy są dużym krajem europejskim.
(2.1) Nie wolno zapominać, że Niemcy najechali Polskę i zburzyli Warszawę, mordując tysiące obywateli.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mt͡sɨ, AS: ńẽmcy
Wiktionary
przym. niemiecki
rzecz. niemczura mos./ż., niemiec mrz., niemczyzna ż., Niemiec m., Niemka ż., niemiecki mrz., niemieckość ż.
przysł. niemiecko
czas. niemczeć, niemczyć, zniemczać, zniemczeć, zniemczyć
Wiktionary
(1.1) RFN, Republika Federalna Niemiec, pot. Rajch
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. osada w Polsce;
3. wieś w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Niemcza (niem. Nimptsch) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Niemcza. Położone nad rzeką Ślęzą, na obszarze Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego.
Wikipedia
IPA: ˈɲɛ̃mt͡ʃa, AS: ńẽmča
Wiktionary
przym. niemczański
Wiktionary
mieszkaniec Niemczy
SJP.pl
mieszkanka Niemczy
SJP.pl
przymiotnik od: Niemcza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niemczą, dotyczący Niemczy
Wiktionary
rzecz. Niemcza ż.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zniemczeć)
(1.1) przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem
Wiktionary
(1.1) W zaborze młodzi niemczeli, uczęszczając do austriackich szkół.
Wiktionary
rzecz. Niemcy lm m./lm nm., niemczenie n., niemiec mos./mrz., Niemiec mos., niemra ż., Niemra ż.
czas. niemczyć ndk., niemczyć się ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczyć się dk.
Wiktionary
(1.1) germanizować się, niemczyć się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) narzucanie komuś kultury niemieckiej i języka niemieckiego
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. niemczura mos./ż., zniemczenie n., Niemiec m., niemiecki mrz., niemieckość ż.
przym. niemiecki
czas. niemczeć, niemczyć, zniemczać, zniemczeć, zniemczyć
Wiktionary
(1.1) germanizacja
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. pogard. lub żart. Niemiec
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) przest. pogard. lub żart. Niemka
Wiktionary
(1.1) Jakże śmieszny i nędzny był ten podły Niemczura, z rękami podniesionemi do góry i z przerażeniem w głupich oczach....
(2.1) Niemczura kazała jej za karę wziąć różę w piąstkę i ścisnąć.
Wiktionary
rzecz. Niemcy lm nm., niemczenie n., Niemiec mos., niemczyzna ż., niemieckość ż., Niemka ż., niemiecki mrz., niemra ż., zniemczanie n., zniemczenie n.
czas. niemczyć ndk., niemczeć ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczać ndk.
przym. niemiecki
przysł. niemiecko
Wiktionary
(1.1) Niemiec; pogard. adolf, germaniec, szkop, szwab, fryc, helmut
Wiktionary
1. wymuszać na kimś przyjęcie języka, kultury, narodowości niemieckiej; germanizować
2. niemczyć się - stawać się Niemcem, ulegać germanizacji; niemczeć, germanizować się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zniemczyć)
(1.1) narzucać kulturę i język niemiecki
(1.2) nadawać czemuś charakter niemiecki
czasownik zwrotny niedokonany niemczyć się (dk. zniemczyć się)
(2.1) przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem
Wiktionary
(1.1) Chcieli niemczyć mieszkańców małopolskich miast.
(1.2) Władze niemczyły słowiańskie nazwy miast i wiosek.
(2.1) Ich wnuki zaczynały niemczyć się i nie było na to rady.
Wiktionary
rzecz. Niemcy lm m./lm nm., niemczenie n., niemiec mos./mrz., Niemiec mos., niemra ż., Niemra ż.
Wiktionary
(1.1) germanizować, zniemczać
(1.2) zniemczać
(2.1) niemczeć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zgrubienie od: Niemiec; Niemczysko
SJP.pl
1. język niemiecki;
2. to, co związane z Niemcami, ich kulturą, obyczajami i polityką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. jęz. język niemiecki
(1.2) to, co niemieckie
Wiktionary
Język niemiecki, rzadziej niemczyzna (niem. deutsche Sprache, Deutsch /dɔɪ̯t͡ʃ/) – język z grupy zachodniej języków germańskich rodziny indoeuropejskiej.
Wikipedia
(1.1) Sanacyjna „Polska Zachodnia” zarzucała mu wręcz forsowanie niemczyzny wśród urzędników i robotników jego wydziału.
Wiktionary
rzecz. niemczura mos./ż., Niemcy lm nm., Niemiec mos., Niemka ż., niemra ż., niemieckość ż., niemiecki mrz., niemczenie n., zniemczanie n., zniemczenie n.
czas. niemczyć ndk., niemczeć ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczać ndk.
przym. niemiecki
przysł. niemiecko
Wiktionary
(1.1) niemiecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mdleć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|męczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɛ̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmẽṇčẽńe
Wiktionary
zdrobnienie od: Niemka
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niemądry; niemądrzejszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|medytować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mędzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mejlować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|melancholizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɛlãnxɔlʲizɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmelãnχolʹizovãńe
Wiktionary
rzeka na Białorusi i Litwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka płynąca przez Białoruś, Litwę i Rosję;
Wiktionary
Niemen (biał. Нёман – Nioman, lit. Nemunas, ros. Неман – Nieman, niem. Memel) – rzeka płynąca przez Białoruś, Litwę i Rosję (obwód królewiecki) o długości 937 km. Wypływa z okolic Mińska. W górnym biegu ma kręty, meandrujący przebieg, w dolnym tworzy zakola i progi. Dzieli się na dwa ramiona (Matrosowkę i Rusnė), uchodzi ośmioramienną deltą do Zalewu Kurońskiego (Morze Bałtyckie).
Wikipedia
(1.1) Czarna Hańcza, najdłuższa rzeka Suwalszczyzny, jest lewobrzeżnym dopływem Niemna.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mɛ̃n, AS: ńẽmẽn
Wiktionary
przym. niemeński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w północnej Litwie i południowej Łotwie;
Wiktionary
Niemenek (lit. Nemunėlis, łot. Mēmele) – rzeka w północnej Litwie i południowej Łotwie.
Wypływa z jez. Lūšna – 6 km na południe od Rakiszek i rozciąga się na dystansie 191 km z czego 75 km leży na Litwie, 76 km stanowi granicę litewsko-łotewską, a pozostałe 40 km leży na Łotwie. W Bowsku łączy się z rzeką Musza, dając początek Lelupie. W widłach Niemenka i Muszy tuż przed miejscem ich połączenia znajduje się zamek Bowski.
Wikipedia
taki jak u Niemena, właściwy Niemenowi, nawiązujący do muzyki Niemena itp.
SJP.pl
przymiotnik od: Niemen
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niemnem, dotyczący Niemna
Wiktionary
(1.1) W okresie wczesnego i środkowego neolitu w południowej Litwie zachowały się charakterystyczne dla kultury niemeńskiej okresu mezolitu narzędzia z krzemienia, które się zmieniały powoli.
Wiktionary
rzecz. Niemen mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|merdać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɛrˈdãɲɛ, AS: ńẽmerdãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie związany z Merowingami, nie dotyczący Merowingów
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɛrɔˈvʲĩj̃sʲci, AS: ńẽmerovʹĩĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niemerytoryczne; cecha tych, którzy są niemerytoryczni
Wiktionary
przym. niemerytoryczny
przysł. niemerytorycznie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) tchórzliwy, o słabym charakterze
Wiktionary
(1.1) Uważam twoje postępowanie za niemęskie.
Wiktionary
przysł. niemęsko
przym. męski
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niemęski
Wiktionary
przym. niemęski
Wiktionary
(1.1) pot. bez jaj
Wiktionary
pierwiastek chemiczny niebędący metalem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny, który nie wykazuje żadnych właściwości metalicznych, np. nie przewodzi prądu elektrycznego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Siarka jest niemetalem.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmɛtal, AS: ńẽmetal
Wiktionary
przym. niemetaliczny, niemetalowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie wykazuje właściwości charakterystycznych dla metali; nie jest metalem
Wiktionary
rzecz. niemetal mrz.
przym. niemetalowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z czegoś innego niż metal; nie wykonany z metalu
Wiktionary
rzecz. niemetal mrz.
przym. niemetaliczny
Wiktionary
[czytaj: NImajer] nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
kobieta niezamężna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mianować.
Wiktionary
dawniej: brak umiaru, rozpusta, obżarstwo, zbytek; dziś tylko w wyrażeniu: co niemiara - bardzo dużo, bez ograniczeń
SJP.pl
Zaburzenie rytmu serca, arytmia, dysrytmia, niemiarowość serca – stan, w którym skurcze mięśnia sercowego są nieregularne, a ich częstotliwość wychodzi poza bezpieczny zakres 60–100 uderzeń na minutę. Zaburzenia rytmu serca są spowodowane nieprawidłowym wytwarzaniem bodźców albo nieprawidłowym ich przewodzeniem. Czasami obydwa te zaburzenia występują jednocześnie. Stan taki często stanowić może zagrożenie dla życia, chociaż nie jest to regułą.
Wikipedia
lekceważąco: Niemiec; Niemiaszek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miauczeć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲjawˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmʹi ̯au̯čẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miauknąć.
Wiktionary
Wikipedia
1. w gwarze uczniowskiej: lekcja języka niemieckiego;
2. w preferansie: gra polegająca na wzięciu jak najmniejszej liczby lew
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. oniemieć)
(1.1) tracić mowę, umiejętność wysłowienia się
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W dzieciństwie Celestynie zdarzało się niemieć ze strachu podczas burzy.
(1.1) Jak śpiewać, aby nie niemieć i nie mieć bólu gardła?
(1.1) Za każdym razem, gdy ją widział, niemiał z zachwytu.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mʲjɛ̇t͡ɕ, AS: ńẽmʹi ̯ėć
Wiktionary
rzecz. niemota m./ż., niemienie n.
przym. niemy
czas. dk. oniemieć
Wiktionary
(1.1) zaniemówić, zatchnąć się
Wiktionary
1. związany z państwem Niemcy;
2. przymiotnik od: Niemce
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niemcami, dotyczący Niemców lub Niemiec
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język używany w Niemczech, Austrii i części Szwajcarii (język niemiecki);
Wiktionary
Język niemiecki, rzadziej niemczyzna (niem. deutsche Sprache, Deutsch /dɔɪ̯t͡ʃ/) – język z grupy zachodniej języków germańskich rodziny indoeuropejskiej.
Wikipedia
(1.1) Niemieckie autostrady są najlepsze na świecie.
(1.1) Znajdujące się w niej niemieckie samoloty stanowiły zalążek polskiego lotnictwa wojskowego.
(2.1) Znam zaledwie kilka słów po niemiecku.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmʲjɛt͡sʲci, AS: ńẽmʹi ̯ecʹḱi
Wiktionary
rzecz. niemczura mos./ż., niemczenie n., niemiec mrz., Niemcy nmos., Niemiec m., Niemka ż., niemieckość ż., niemczyzna ż.
przym. niemy, poniemiecki
przysł. po niemiecku, niemiecko
Wiktionary
(2.1) niemczyzna
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób niemiecki, po niemiecku
Wiktionary
(1.1) Feusette nie jest niemiecko brzmiącym nazwiskiem.
Wiktionary
przym. niemiecki
rzecz. niemczura mos./ż., niemiecki mrz., Niemcy lm nm., Niemiec mos., niemieckość ż., Niemka ż.
Wiktionary
dotyczący Niemiec i Polski
SJP.pl
1. posługujący się językiem niemieckim;
2. napisany w języku niemieckim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem niemieckim
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się językiem niemieckim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem niemieckim
(1.3) spisany, stworzony w języku niemieckim
Wiktionary
(1.3) Od sąsiednich stolików dobiegały wybuchy śmiechu i niemieckojęzyczne okrzyki.
(1.3) Niemcy przygotowali wystawę prezentującą główne kierunki w literaturze niemieckojęzycznej.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmʲjɛt͡skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: ńẽmʹi ̯eckoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla Niemiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niemieckie; cecha tych, którzy są niemiecccy
Wiktionary
rzecz. niemczura mos./ż., Niemcy nmos., Niemiec m., Niemka ż., niemczenie n., zniemczenie n., niemiecki mrz.
czas. niemczyć ndk., zniemczyć dk.
przym. niemiecki
przysł. niemiecko
Wiktionary
Niemieczkowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|międolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mleć.
(1.2) odczasownikowy od|nie|mielić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲjɛˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmʹi ̯elẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|niemieć.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńẽmʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. niemieć
rzecz. niema ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie daje się zmierzyć, obliczyć
Wiktionary
(1.1) Równie ważne będą także pożytki niemierzalne, takie jak m.in. kreowanie i utrwalanie pozytywnego wizerunku (…)
Wiktionary
rzecz. niemierzalność ż.
Wiktionary
(1.1) niewymierny, niepoliczalny, nieprzeliczalny, nieobliczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mierzić.
Wiktionary
Niemierzewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Kwilcz.
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Niemierzyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mięsopustować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mieszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mieścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miesić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mieszkać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲjɛˈʃkãɲɛ, AS: ńẽmʹi ̯eškãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|migać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mignąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńẽmʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|milczeć.
Wiktionary
1. potocznie: osoba nieprzyjemna, niemiła;
2. slangowo: wróg, przeciwnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. rzad. ktoś nieprzyjemny
(1.2) slang. wróg, przeciwnik
Wiktionary
(1.1) Ta nasza pani od matematyki to straszny niemilec.
(1.2) Co za niemilec!
(1.2) Rozwal tego niemilca!
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmʲilɛt͡s, AS: ńẽmʹilec
Wiktionary
(1.2) wróg, nieprzyjaciel
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niemiło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|minąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńẽmʹĩńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miotać.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Niemir, Niemirz, Niemierz – staropolskie imię męskie, złożone z dwóch członów: nie- (negacja) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Być może oznaczało „tego, kto nie zna pokoju” albo powstało przez negację imion z członem Mir- (takich, jak Mirogniew albo Mirogod). Pisownia z kończowym -rz prawdopodobnie jest zapisem imienia zdrobniałego, uformowanego przy użyciu przyrostka -jь, pod wpływem którego wygłosowe -r przeszło w -rz. W dawnych źródłach mazowieckich jako zamiennik tego imienia w formie Niemierza często pojawia się imię Erazm.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Znane postaci noszące nazwisko Niemira:
Wikipedia
Niemir z małżonką; Niemirowie
SJP.pl
Niemirowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Biała Rawska.
Wieś występuje w 1404 r. jako Nyemyrouicze.
We wsi znajduje się kaplica filialna parafii św. Wojciecha w Białej Rawskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Niemira lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miśkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mitrężyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mizernieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miziać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niemiły, dający nieprzyjemne odczucia
Wiktionary
(1.1) Niemiło nowotarski jarmark będzie wspominała także Angielka, której młoda dziewczyna wyrwała z ręki portfel zawierający 230 funtów i 100 zł.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmʲiwɔ, AS: ńẽmʹiu̯o
Wiktionary
przym. niemiły
przysł. niemile
Wiktionary
przestarzale: brak miłości; nieprzyjaźń, wrogość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. brak miłości
Wiktionary
Niemiłość (ros. Нелюбовь, Nielubow) – rosyjski dramat filmowy z 2017 roku w reżyserii Andrieja Zwiagincewa.
Zdjęcia kręcono w całości w Moskwie. Światowa premiera filmu miała miejsce 18 maja 2017 roku podczas 70. MFF w Cannes, gdzie obraz był wyświetlany w konkursie głównym i otrzymał ostatecznie Nagrodę Jury. Polska premiera filmu miała miejsce 2 lutego 2018 roku.
Wikipedia
rzecz. miłość ż.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niemiłosierny
Wiktionary
(1.1) Potraktowali ich niemiłosiernie, ośmieszając przed całą wsią.
Wiktionary
przym. niemiłosierny
Wiktionary
(1.1) bezlitośnie, okrutnie, bez pardonu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. pozbawiony miłosierdzia, nieodczuwający litości ani współczucia
(1.2) książk. wynikający z braku miłosierdzia, świadczący o braku miłosierdzia
(1.3) trudny do zniesienia
Wiktionary
(1.1) Na zewnątrz panował niemiłosierny upał, a w domu przyjemny chłód.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲiwɔˈɕɛrnɨ, AS: ńẽmʹiu̯ośerny
Wiktionary
rzecz. niemiłosierność ż., niemiłosierdzie n.
przysł. niemiłosiernie
Wiktionary
(1.1-2) bezlitosny, nielitościwy, okrutny, nieczuły
(1.3) okropny, straszny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|miłować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mʲiwɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmʹiu̯ovãńe
Wiktionary
czas. miłować
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wywołujący nieprzyjemne uczucie
(1.2) niesympatyczny, wredny, zachowujący się wobec innych w odpychający sposób
Wiktionary
(1.1) Moja terapeutka mówiła, że to wyparcie – psychologiczny szacher-macher mózgu, który sobie nie życzy pamiętać o rzeczach niemiłych.
(1.1) Żonie mój oddech niemiły, / i cuchnę własnym dzieciom.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmʲiwɨ, AS: ńẽmʹiu̯y
Wiktionary
przysł. niemiło, niemile
przym. miły
rzecz. miły mos.
Wiktionary
obywatelka Niemiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości niemieckiej, obywatelka Niemiec
Wiktionary
Jezioro Kamieńskie (Jezioro Niemka, Jezioro Podleśne) – niewielkie (14,3 ha) jezioro położone na Równinie Torzymskiej, na wschód od miejscowości Struga, w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Krosno Odrzańskie.
Wikipedia
(1.1) Moja matka była Niemką, ojciec – Francuzem. Ja jestem przede wszystkim Europejczykiem.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mka, AS: ńẽmka
Wiktionary
rzecz. Niemcy nmos., Niemra ż., niemra ż., niemczyzna ż., niemiecki m.
:: fm. Niemiec
przym. niemiecki
przysł. niemiecko
Wiktionary
(1.1) pogard. Niemra / niemra
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mknąć.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃mʲcˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńẽmʹḱńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mlaskać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mlaˈskãɲɛ, AS: ńẽmlaskãńe
Wiktionary
spójnik podkreślający, że coś się dzieje, ma miejsce wbrew temu, czego w danej sytuacji można było oczekiwać; mimo to
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mniemać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mnożyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mnɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmnožẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co niemobilne; trudność wprowadzenia w ruch; brak zdolności do przemieszczania, akomodacji do nowych warunków
Wiktionary
przym. niemobilny
przysł. niemobilnie
Wiktionary
1. brak sił fizycznych, słabość; niedomaganie, choroba;
2. brak sił wewnętrznych, energii, hartu ducha; bezsilność, bierność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) słabość
(1.2) bezsilność
(1.3) med. impotencja
Wiktionary
Impotencja, niemoc płciowa, zaburzenia erekcji – dysfunkcja seksualna występująca u mężczyzn, objawiająca się brakiem erekcji lub ejakulacji mimo podniecenia i satysfakcjonującej gry wstępnej. Występuje najczęściej u mężczyzn powyżej 50. roku życia, ale zdarza się też wcześniej. Impotencję można podzielić na pierwotną i wtórną (występującą po okresie prawidłowego funkcjonowania seksualnego).
Wikipedia
(1.1) Poczuła nagłą niemoc w kolanach.
(1.2) Najgorsze ze wszystkiego było poczucie całkowitej niemocy.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mɔt͡s, AS: ńẽmoc
Wiktionary
przym. mocny
Wiktionary
(1.1) bezsilność, słabość, osłabienie
(1.2) bezwładność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mocować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|moczyć.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Niemodlin (niem. Falkenberg O.S., Falkenberg Oberschlesien, śl. Ńymodlin) – miasto w województwie opolskim, w powiecie opolskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Niemodlin. Położone na Górnym Śląsku.
Wikipedia
IPA: ɲɛ̃ˈmɔdlʲĩn, AS: ńẽmodlʹĩn
Wiktionary
rzecz. niemodlinianin m., niemodlinianka ż.
przym. niemodliński
Wiktionary
mieszkaniec Niemodlina
SJP.pl
mieszkanka Niemodlina
SJP.pl
przymiotnik od: Niemodlin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niemodlinem, dotyczący Niemodlina
Wiktionary
rzecz. Niemodlin mrz., niemodlinianin mos., niemodlinianka ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niemodnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niemodny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest w modzie
Wiktionary
przysł. niemodnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|modrzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɔˈḍʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmoḍžẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|modyfikować.
Wiktionary
Niemojewko (niem. Eberswalde)– wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Strzelno.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Niemojów (niem. Marienthal) – wieś łańcuchowa w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|montować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niemoralny, źle
Wiktionary
rzecz. morale n., morał mrz., niemoralność ż.
przym. niemoralny
Wiktionary
(1.1) amoralnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niemoralne; cecha tego, kto jest niemoralny
Wiktionary
(1.1) Niemoralność to był wszak zarzut, z jakim najwięksi pisarze francuscy spotykali się i we własnej ojczyźnie, zanim ich dzieła, te same, które były przedmiotem oburzeń, odleżały się dostatecznie i wypromowały ich na szkolnych klasyków.
Wiktionary
przym. niemoralny
przysł. niemoralnie
Wiktionary
(1.1) amoralność, grzeszność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezgodny z zasadami postrzeganymi w danej społeczności za dobre i słuszne
Wiktionary
(1.1) Dostałam niemoralną propozycję.
(1.1) Weganie nawet produkcję ekologiczną uważają za niemoralne wykorzystywanie zwierząt.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɔˈralnɨ, AS: ńẽmoralny
Wiktionary
rzecz. moralizatorka ż., morał mrz., moralizowanie n., moralizatorstwo n., niemoralność ż.
przym. moralny
przysł. niemoralnie, moralnie
czas. moralizować
Wiktionary
(1.1) nieetyczny, amoralny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mordować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mortyfikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|morzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmožẽńe
Wiktionary
1. brak zdolności mówienia
2. (r. żeński) kobieta wolno myśląca, nierozgarnięta; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba polegająca na niemożności mówienia
(1.2) niechęć do mówienia
(1.3) pot. ktoś nierozgarnięty, mało inteligentny
Wiktionary
Niemota – brak zdolności mówienia przy zachowaniu słuchu, które może być spowodowane: uszkodzeniem ośrodka mowy w mózgu, np. wskutek urazu, wylewu krwi, lub też ciężkim zaburzeniem psychicznym np. schizofrenią.
Wikipedia
czas. niemieć
przym. niemy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|motylkować.
Wiktionary
(r. żeński)
1. kobieta niema; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
2. pot. kobieta małomówna; milczek; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mówić.
Wiktionary
zdrobnienie od: niemowlak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: niemowlak
(1.2) pieszcz. niemowlę
Wiktionary
(1.1) Mamy szeroki asortyment ubranek dla niemowlaczków.
Wiktionary
rzecz. niemowlak m.
Wiktionary
(1.1) noworodek
Wiktionary
dziecko niemające jeszcze roku; niemowlę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. małe dziecko nieumiejące jeszcze mówić
Wiktionary
Niemowlę (okres niemowlęcy) – dziecko od urodzenia do końca pierwszego roku życia. Wyodrębnienie to w psychologii rozwojowej dokonywane ze względu na szczególną wagę rozwoju małego dziecka w tym okresie. Wyodrębnienie okresu niemowlęctwa jest ważne także z uwagi na mnogość i intensywność przemian zachodzących w organizmie dziecka w tym czasie. Pierwszy miesiąc życia dziecka jest okresem noworodkowym.
Wikipedia
(1.1) Na sali leżało kilka niemowlaków.
(1.1) Warszawskie Muzeum Narodowe przechowuje portret niemowlaka namalowanego z perspektywy od góry z punktu widzenia czule wzruszonego ojca.
Wiktionary
rzecz. niemowlę n., niemowlęctwo n., niemowa m.
:: zdrobn. niemowlaczek m.
przym. niemowlęcy, niemy
Wiktionary
(1.1) niemowlę, osesek, pot. bobas, dzidziuś
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: niemowlę
SJP.pl
dziecko niemające jeszcze roku; niemowlak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) małe dziecko nie umiejące jeszcze mówić;
Wiktionary
Niemowlę (okres niemowlęcy) – dziecko od urodzenia do końca pierwszego roku życia. Wyodrębnienie to w psychologii rozwojowej dokonywane ze względu na szczególną wagę rozwoju małego dziecka w tym okresie. Wyodrębnienie okresu niemowlęctwa jest ważne także z uwagi na mnogość i intensywność przemian zachodzących w organizmie dziecka w tym czasie. Pierwszy miesiąc życia dziecka jest okresem noworodkowym.
Wikipedia
IPA: ɲɛ̃ˈmɔvlɛ, AS: ńẽmovle
Wiktionary
przym. niemowlęcy
rzecz. niemowlęctwo n., niemowlak mzw.
Wiktionary
(1.1) niemowlak, osesek, pot. bobas, dzidziuś
Wiktionary
wiek niemowlęcy
SJP.pl
Niemowlęctwo – okres rozwoju człowieka (dziecka) obejmujący pierwsze dwanaście miesięcy życia od momentu narodzin. W tym czasie dochodzi do intensywnego rozwoju całego organizmu, manifestującego się przyrostem masy ciała (trzykrotnym) i długości (o średnio 50%). Nigdy później człowiek nie rozwija się tak szybko i tak wydajnie.
Wikipedia
przymiotnik od: niemowlę (np. wiek niemowlęcy, odzież niemowlęca)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący niemowlęcia
Wiktionary
rzecz. niemowlę n., niemowlak mzw.
przym. niemy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niemożebnie
SJP.pl
niemożliwy; przestarzale:
1. nieznośny, okropny;
2. niedający się urzeczywistnić
SJP.pl
1. dający się wykonać, zrealizować, urzeczywistnić;
2. będący w zakresie czyichś możliwości; dostępny;
3. taki, który może się zdarzyć, zaistnieć;
4. potocznie: znośny, niezły, dość dobry
SJP.pl
Niemożliwe (hiszp. Lo imposible) – hiszpańsko-angielski dramat w reżyserii Juana Antonio Bayony, opowiadający prawdziwą historię doświadczeń rodziny w trakcie tsunami na Oceanie Indyjskim w 2004 roku.
Wikipedia
coś nie do wykonania, zrealizowania; niepodobieństwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niemożliwe
Wiktionary
przym. niemożliwy
przysł. niemożliwie
wykrz. niemożliwe
Wiktionary
(1.1) niemożność, niepodobieństwo, nieprawdopodobieństwo, nierealność
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: niemożliwy
SJP.pl
nie do zniesienia, nie do wytrzymania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się urzeczywistnić
(1.2) będący nie do zniesienia
Wiktionary
(1.1) Teoria względności mówi, że niemożliwe jest przekroczenie prędkości światła.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mɔʒˈlʲivɨ, AS: ńẽmožlʹivy
Wiktionary
rzecz. niemożliwość ż.
czas. uniemożliwiać
przysł. niemożliwie
Wiktionary
(1.1) abstrakcyjny, księżycowy, niedosiężny, nieosiągalny, nierealistyczny, nierealny, nieuchwytny, niewykonalny, nieziszczalny; przest. niemożebny
Wiktionary
brak możliwości, sposobności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak zdolności do czynu, brak możności
(1.2) brak sposobności zrealizowania czegoś, brak możliwości
Wiktionary
(1.2) W razie niemożności zapewnienia w tym okresie innego zatrudnienia, pracownicy przysługują świadczenia określone w odrębnych przepisach.
Wiktionary
(1.1) bezsilność, nieumiejętność, niezdolność
(1.2) niemożliwość
Wiktionary
pogardliwie: Niemka; Niemra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. Niemka
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mra, AS: ńẽmra
Wiktionary
rzecz. Niemka ż.
czas. niemczeć, niemczyć, zniemczać, zniemczeć, zniemczyć
Wiktionary
(1.1) niemra
Wiktionary
ślamazara, niedołęga
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: niemrawie, niemrawo
SJP.pl
powolny, ślamazarny, ospały; będący wyrazem takich cech
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zbyt powolny i bez energii
(1.2) o niewielkiej intensywności
Wiktionary
rzecz. niemrawość ż.
przysł. niemrawo
Wiktionary
(1.1) flegmatyczny, nieruchawy, ociężały, rozlazły, rozmamłany / rozmemłany, ślamazarny
(1.2) nikły, słaby
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mrozić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃mrɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽmrožẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mrugać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mrugnąć.
Wiktionary
Niemścice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Staszów. Leży na trasie Staszów–Kurozwęki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|muczeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mulić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|multyplikować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃multɨplʲikɔˈvãɲɛ, AS: ńẽmultyplʹikovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|murować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|musnąć.
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca wyznawcą islamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak zdolności muzycznych
Wiktionary
przym. niemuzykalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma zdolności muzycznych
Wiktionary
(1.1) Ale słyszę, naprawdę słyszę rytm, a rymy same do mnie przybiegają. Mama się dziwi: przecież takie niemuzykalne dziecko!
Wiktionary
rzecz. niemuzykalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|muzykować.
Wiktionary
1. nieodzywający się, oniemiały;
2. niemający zdolności mówienia;
3. niewyrażony słowami;
4. np. o głosce: niewymawiany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie może mówić
(1.2) niewymawiany, taki, którego nie słychać (np. o literze)
Wiktionary
(1.2) Tępo wodziłem palcem po aksamitnej wyściółce, pod wieczkiem rozdziawionym w niemym okrzyku.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̃mɨ, AS: ńẽmy
Wiktionary
rzecz. niema ż., niemowa m./ż., niemota m./ż.
czas. niemieć ndk.
przysł. niemo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|myć.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈmɨt͡ɕɛ, AS: ńẽmyće
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|myśleć.
Wiktionary
Niemysłów – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. Położona w odległości ok. 13 km na zachód od Poddębic.
Niemysłów uzyskał lokację miejską przed 1563 rokiem, zdegradowany przed 1580 rokiem. Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) geogr. wieś w Polsce w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik;
Wiktionary
Niemysłowice (niem. Buchelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Obniżenia Prudnickiego, będącego częścią Niziny Śląskiej.
Wikipedia
IPA: ˈɲɛ̃mɨswɔˈvʲit͡sɛ, AS: ńẽmysu̯ovʹice
Wiktionary
przym. niemysłowicki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Niemysłowic, związany z Niemysłowicami
Wiktionary
rzecz. Niemysłowice nmos.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest już młody; dość stary
Wiktionary
(1.1) […] niemłody mężczyzna, z mocno szpakowatymi włosami i wąsami, z pogodnym spojrzeniem szarych oczu, ocienionych gęstą siwiejącą brwią […]
Wiktionary
(1.1) podstarzały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|młotkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nabierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nienachalne; cecha tych, którzy są nienachalni
Wiktionary
przym. nienachalny
przysł. nienachalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nachodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nachylać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nachylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naciągać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naciągnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naciskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nacisnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nacjonalizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nat͡sʲjɔ̃nalʲizɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnacʹi ̯õnalʹizovãńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadarzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadchodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadepnąć.
Wiktionary
rzecz. nienadeptywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadeptywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nadɛptɨˈvãɲɛ, AS: ńẽnadeptyvãńe
Wiktionary
rzecz. nienadepnięcie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadlatywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadmieniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nadmʲjɛ̇̃ˈɲä̃ɲɛ, AS: ńẽnadmʹi ̯ė̃ńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadmieniać.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Nienadówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Sokołów Małopolski.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nienadówka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadpić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadrabiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadusić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadużywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadwyrężać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nadvɨrɛ̃w̃ˈʒãɲɛ, AS: ńẽnadvyrẽũ̯žãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadwyrężyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nadvɨrɛ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnadvyrẽũ̯žẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadymać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadziewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nadzorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naelektryzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naɛlɛktrɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnaelektryzovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nienaganny, bez zarzutu
Wiktionary
(1.1) Łódka była nienagannie czysta.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naˈɡãɲːɛ, AS: ńẽnagã•ńe
Wiktionary
rzecz. nienaganność ż.
przym. nienaganny
Wiktionary
(1.1) idealnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nienaganne; cecha tych, którzy są nienaganni
Wiktionary
przym. nienaganny
przysł. nienagannie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. niedający powodu do jakichkolwiek zarzutów
Wiktionary
(1.1) Uprzejmy generał pojawił się znowu i oświadczył nienaganną francuszczyzną, że tekst rzeczywiście pochodził ze szwajcarskiej gazety.
Wiktionary
rzecz. nienaganność ż.
przysł. nienagannie
czas. ganić
Wiktionary
(1.1) wzorowy, doskonały, bez zarzutu, nieskazitelny, bez skazy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naginąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naglić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagotować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagradzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagrać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naˈɡrãɲɛ, AS: ńẽnagrãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagrodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagłaśniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nagłośnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nahajcować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|najechać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|najeżdżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakazać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakierować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakręcać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakrɛ̃nˈt͡sãɲɛ, AS: ńẽnakrẽncãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakręcić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakrɛ̃nˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnakrẽncẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakreślać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakrɛɕˈlãɲɛ, AS: ńẽnakreślãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakreślić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakrɛɕˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnakreślẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakładać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakwaˈdãɲɛ, AS: ńẽnaku̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakłaniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakwãˈɲä̃ɲɛ, AS: ńẽnaku̯ãńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakłonić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nakwɔ̃ˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńẽnaku̯õńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nakłuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nalegać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nalɛˈɡãɲɛ, AS: ńẽnalegãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nalewać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nienależący się, nieprzysługujący komuś lub czemuś
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naˈlɛʒnɨ, AS: ńẽnaležny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naliczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nalʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńẽnalʹičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naliczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nalʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnalʹičẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nalinić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|namalować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nãmalɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnãmalovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|namawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nãmaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńẽnãmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|namierzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nãmʲjɛˈʒãɲɛ, AS: ńẽnãmʹi ̯ežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|namierzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nãmʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnãmʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|namówić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nãmuˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńẽnãmuvʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nanieść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nanizać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nãɲiˈzãɲɛ, AS: ńẽnãńizãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nanizywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naoliwiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naɔlʲiˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńẽnaolʹivʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naoliwić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naɔlʲiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńẽnaolʹivʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napędzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napɛ̃nˈd͡zãɲɛ, AS: ńẽnapẽnʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napędzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napɛ̃nˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnapẽnʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napełniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napełnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: ńẽnapʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napierdolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napisać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napʲiˈsãɲɛ, AS: ńẽnapʹisãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napomknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napotkać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napɔtˈkãɲɛ, AS: ńẽnapotkãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napotykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napɔtɨˈkãɲɛ, AS: ńẽnapotykãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nienaprawialne
Wiktionary
przym. nienaprawialny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można naprawić
Wiktionary
(1.1) Mam dość pesymistyczny pogląd na naturę rzeczy i uważam, że świat jest raczej nienaprawialny.
Wiktionary
rzecz. nienaprawialność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naprawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napraˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńẽnapravʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naprawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃napraˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńẽnapravʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naprowadzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naprɔvaˈd͡zãɲɛ, AS: ńẽnaprovaʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naprowadzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naprɔvaˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnaprovaʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|napłynąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naradzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naraić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|narazić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nareperować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃narɛpɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnareperovãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który się (jeszcze) nie narodził/urodził
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɲɛ̃narɔˈd͡zɔ̃nɨ, AS: ńẽnaroʒõny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nienaruszalne
Wiktionary
(1.1) Wprowadzenie stanu wojennego między innymi powoduje czasowe zawieszenie lub ograniczenie określonych w Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej podstawowych praw obywateli, a w szczególności wolności i nietykalności osobistej oraz nienaruszalności mieszkań.
Wiktionary
rzecz. nienaruszenie n.
przym. nienaruszalny
przysł. nienaruszalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie może zostać naruszony, zmieniany
Wiktionary
rzecz. nienaruszalność ż., nienaruszenie n.
Wiktionary
(1.1) nietykalny, niepodważalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naruszać.
Wiktionary
przestarzałe: bez uszkodzenia, zepsucia lub naruszenia czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naruszyć.
Wiktionary
rzecz. nienaruszalność ż.
przym. nienaruszalny
przysł. nienaruszalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie został naruszony, zachował się w stanie pierwotnym
Wiktionary
(1.1) W tej opowieści wyraźnie rozróżnia się świat zindustrializowany od świata utopijnego, w którym natura jest nienaruszona.
Wiktionary
(1.1) cały, nieporuszony, nietknięty, nieuszczuplony, niezmieniony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|narychtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|narysować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|narzekać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naʒɛˈkãɲɛ, AS: ńẽnažekãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|narzucać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naʒuˈt͡sãɲɛ, AS: ńẽnažucãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|narzucić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naʒuˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnažucẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nasiąknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naśladować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nastąpić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nastawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nastawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|następować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nastɛ̃mpɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnastẽmpovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nastrajać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nastroić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naświetlać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naɕfʲjɛˈtlãɲɛ, AS: ńẽnaśfʹi ̯etlãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naświetlić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nasycać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nasɨˈt͡sãɲɛ, AS: ńẽnasycãńe
Wiktionary
1. zaspokoić czyjś głód;
2. o wilgoci, zapachu itp.: wypełnić całą przestrzeń, przepoić;
3. spowodować wchłonięcie jakiejś substancji;
4. nasycić się:
a) zaspokoić głód; najeść się;
b) wypełnić, przepoić się czymś, np. wilgocią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nasycić.
Wiktionary
Nienasycenie – powieść fantastyczna Stanisława Ignacego Witkiewicza wydana w dwóch częściach (Przebudzenie i Obłęd) w 1930 w Warszawie w wydawnictwie „Dom Książki Polskiej”.
Nienasycenie uważane jest za najlepszą powieść Witkiewicza.
Wikipedia
przym. nienasycony
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemogący się nasycić; niepotrafiący najeść się do syta
(1.2) nieznający umiaru; stale pragnący więcej
(1.3) chem. posiadający atomy węgla połączone z innymi atomami wiązaniami wielokrotnymi
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od nie nasycić
Wiktionary
Nienasycony (tytuł oryg. Insatiable) – amerykański film telewizyjny z 1984 roku w reżyserii Williama A. Grahama; w Stanach Zjednoczonych znany także pod tytułami Calendar Girl Murders i Victimized. W Polsce film znany też jako Morderca dziewczyn z kalendarza.
Wikipedia
rzecz. nienasycenie n.
Wiktionary
(1.1) łakomy, żarłoczny
(1.2) zachłanny
Wiktionary
Nienaszów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Nowy Żmigród.
Miejscowość jest siedzibą parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, należącej do dekanatu Nowy Żmigród, diecezji rzeszowskiej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nasłać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naturalizować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nienaturalny
Wiktionary
rzecz. nienaturalność ż.
przym. nienaturalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nienaturalne
Wiktionary
przym. nienaturalny
przym. nienaturalistyczny
przysł. nienaturalnie
Wiktionary
(1.1) sztuczność
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który nie wynika z praw natury
(1.2) niezgodny z normalnym porządkiem rzeczy
(1.3) który nie wynika z czyjejś natury
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃natuˈralnɨ, AS: ńẽnaturalny
Wiktionary
przysł. nienaturalnie
rzecz. nienaturalność ż.
Wiktionary
(1.3) nieszczery
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|natłuszczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃natwuʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńẽnatu̯uščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|natłuścić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃natwuʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnatu̯uščẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nauczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nawuˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńẽnau̯učãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nauczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nawuˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnau̯učẽńe
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca naukowcem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nienaukowe
Wiktionary
przym. nienaukowy
przysł. nienaukowie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma charakteru naukowego
Wiktionary
przysł. nienaukowo
rzecz. nienaukowość ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nawalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nawalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nienawidzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃navʲiˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnavʹiʒẽńe
Wiktionary
rzecz. nienawiść ż., nienawistnik m.
czas. nienawidzić, znienawidzić
przym. nienawistny
przysł. nienawistnie
Wiktionary
1. nie znosić kogoś, czegoś, mieć o kimś, o czymś jak najgorsze zdanie; żywić do kogoś nienawiść
2. nienawidzić się - nienawidzić jeden drugiego
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. znienawidzić)
(1.1) czuć nienawiść do jakiegoś obiektu (osoby czy przedmiotu) lub pojęcia; być do czegoś lub kogoś bardzo negatywnie nastawionym; mieć silną awersję, niechęć wobec czegoś lub kogoś
czasownik zwrotny niedokonany nienawidzić się (dk. znienawidzić się)
(2.1) wzajemnie czuć nienawiść; gdy jedna osoba nie znosi drugiej ze wzajemnością
(2.2) odczuwać nienawiść do siebie samego
Wiktionary
(1.1) Dlaczego ty mnie tak nienawidzisz? Przecież nic ci nie zrobiłem…
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naˈvʲid͡ʑit͡ɕ, AS: ńẽnavʹiʒ́ić
Wiktionary
rzecz. nienawidzenie n., nienawiść ż., nienawistnik mos.
czas. znienawidzić dk.
przym. znienawidzony, nienawistny
przysł. nienawistnie
Wiktionary
(1.1) nie znosić, nie cierpieć
Wiktionary
dawniej: nienawidzić, np. "Był on nienawidziany za swój nietowarzyski charakter."
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nawilżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nawinąć.
Wiktionary
wrogość, wielka niechęć do czegoś lub kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) silna niechęć, awersja, wrogość;
Wiktionary
Nienawiść – bardzo silne uczucie niechęci wobec kogoś lub czegoś, często połączone z pragnieniem, by obiekt nienawiści spotkało coś złego.
Nienawiść bywa przeciwstawiana miłości i opisywana jako męczące uczucie, następujące w wyniku bólu związanego z uczuciem zranienia, zemsty, wrogości i oszukania.
Wikipedia
(1.1) Spektakl jest metaforą ludzkiego losu. Mówi o miłości, bólu, gniewie i nienawiści.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̃ˈnavʲiɕt͡ɕ, AS: ńẽnavʹiść
Wiktionary
rzecz. nienawistnik m., nienawistność ż., nienawidzenie n., znienawidzenie n.
czas. nienawidzić ndk., znienawidzić dk.
przym. nienawistny
przysł. nienawistnie
Wiktionary
(1.1) odium, detestacja
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nienawistny, pełen nienawiści
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naˈvʲistʲɲɛ, AS: ńẽnavʹistʹńe
Wiktionary
rzecz. nienawiść ż., nienawistnik m., nienawidzenie n., nienawistność ż.
czas. znienawidzić, nienawidzić ndk.
przym. nienawistny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nienawistnie
SJP.pl
osoba owładnięta nienawiścią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto nienawidzi
Wiktionary
(1.1) Nienawistnik po prostu czeka. Jego celem jest zniszczenie, połączone z żądzą upokorzenia wroga, dokonania najwyższego aktu pogardy.
Wiktionary
rzecz. nienawiść ż., nienawidzenie n.
czas. znienawidzić, nienawidzić ndk.
przym. nienawistny
przysł. nienawistnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nienawistne; cecha tych, którzy są nienawistni
Wiktionary
rzecz. nienawiść ż.
przym. nienawistny
przysł. nienawistnie
Wiktionary
1. wyrażający nienawiść (np. nienawistne spojrzenie)
2. wzbudzający nienawiść (np. nienawistny sąsiad)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) budzący nienawiść
(1.2) wyrażający nienawiść
Wiktionary
rzecz. nienawistność ż., nienawidzenie n., nienawistnik mos., nienawiść ż.
czas. znienawidzić, nienawidzić ndk.
przysł. nienawistnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nawtykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naftɨˈkãɲɛ, AS: ńẽnaftykãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) ustawicznie głodny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. skąpiec, sknera
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nazwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃naˈzvãɲɛ, AS: ńẽnazvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nazywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nazɨˈvãɲɛ, AS: ńẽnazyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|naładować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nawadɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnau̯adovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nałożyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nawɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnau̯ožẽńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
naród zaliczany do Samojedów
SJP.pl
Nieńcy (ros. не́нцы, nazwa własna: ненэць, l. mn. nienycja, dawniej nazywani Jurak-Samojedami lub Jurakami) – naród uralski zaliczany do Samojedów, zamieszkujący północno-wschodni skrawek Europy i leżące przy nim azjatyckie obszary północno-zachodniej Syberii.
Prowadzili tradycyjnie koczowniczy tryb życia. Ich głównym pożywieniem są renifery. Wykorzystują je także do robienia odzieży.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nęcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|negować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nɛɡɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnegovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nękać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nɛ̃ŋˈkãɲɛ, AS: ńẽnẽŋkãńe
Wiktionary
płyn nienewtonowski, ciecz nienewtonowska - płyn niespełniający hydrodynamicznego prawa Newtona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nicować.
Wiktionary
członek ludu samodyjskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) przedstawiciel ludu samojedzkiego, zamieszkującego północno-zachodnią Syberię
Wiktionary
(1.1) Tradycyjnym mieszkaniem Nieńców jest czum, stożkowy namiot o owalnej podstawie.
Wiktionary
przym. nieniecki
rzecz. nieniecki mrz.
:: fż. Nienka ż.
Wiktionary
(1.1) przest. Samojed
Wiktionary
przymiotnik od: Nieniec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nieńcami, dotyczący Nieńców
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język nieniecki;
Wiktionary
rzecz. Nieniec mos., Nienka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|niedomagać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|niemieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇̃ɲɛ̃ˈmʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńė̃ńẽmʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nienawidzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇̃ɲɛ̃navʲiˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńė̃ńẽnavʹiʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|niepokoić.
Wiktionary
przym. niepokojony, nieniepokojony
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) niebędący niepokojonym
Wiktionary
(1.1) Siedzieliśmy sobie na werandzie nieniepokojeni przez nikogo.
Wiktionary
rzecz. nieniepokojenie n., niepokojenie n.
czas. niepokoić ndk., zaniepokoić dk.
przym. niepokojony
ims. niepokojony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nieść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|niszczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇̃ɲiʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńė̃ńiščẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nitkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|niuansować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇̃ɲuwãw̃sɔˈvãɲɛ, AS: ńė̃ńuu̯ãũ̯sovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|niuchać.
Wiktionary
członkini ludu samodyjskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przedstawicielka ludu samojedzkiego, zamieszkującego północno-zachodnią Syberię
Wiktionary
przym. nieniecki
rzecz. nieniecki mrz.
:: fm. Nieniec mos.
Wiktionary
(1.1) przest. Samojedka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nocować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nominować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nɔ̃mʲĩnɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnõmʹĩnovãńe
Wiktionary
kobieta chora psychicznie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nienormalny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nɔrˈmalʲɲɛ, AS: ńẽnormalʹńe
Wiktionary
przym. nienormalny
rzecz. nienormalny mos., nienormalność ż.
Wiktionary
(1.1) anormalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odchylenie od normy
(1.2) pot. przejawianie cech typowych dla zaburzeń psychicznych
Wiktionary
rzecz. nienormalny mos.
przym. nienormalny
przysł. nienormalnie
Wiktionary
(1.1) anomalia, anormalność, dziwactwo, nieprawidłowość, obcość, odchylenie, patologia, zakłócenie
(1.2) dewiacyjność, obłąkanie, psychoza, szajba
Wiktionary
osoba chora psychicznie
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który odbiega od pewnej normy
(1.2) posp. o człowieku: chory psychicznie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) posp. mężczyzna chory psychicznie
Wiktionary
IPA: ɲɛnɔrˈmalnɨ, AS: ńenormalny
Wiktionary
rzecz. nienormalność ż.
przysł. nienormalnie
Wiktionary
(1.1) anormalny, nieprawidłowy, nietypowy, atypowy, anormatywny, niezwykły, patologiczny, aberracyjny, dewiacyjny, perwersyjny, inny, odmienny, szczególny, nienaturalny, niespotykany, wyjątkowy
(1.2) niepoczytalny, niezrównoważony, obłąkany, półobłąkany, wpółobłąkany, pomylony, zboczony; pot. kopnięty, świrnięty, świrowaty, pieprznięty, pomylony, popaprany, porąbany, porypany, psychiczny, puknięty, rąbnięty, stuknięty, szajbnięty, szalony, szurnięty, trzepnięty, walnięty; wulg. pojebany, pierdolnięty
(2.1) obłąkaniec, opętaniec, opętany, szaleniec, pomyleniec, pomylony, dewiant, dziwak, odmieniec; pot. czubek, czub, fioł, obłąkaniec, obłąkany, opętaniec, opętany, pomyleniec, pomylony, psychol, szajbus, szaleniec, szalony, świr, świrus, wariat, zajob; wybryk natury; daw. bzik
Wiktionary
Nienormatywność – zjawisko polegające na przekraczaniu normy.
Pojęcie nienormatywności stosowane jest m.in. w naukach społecznych, przede wszystkim w psychologii i socjologii, na określenie zachowań wykraczających poza normę społeczną. Zachowanie nienormatywne może mieć charakter stały lub epizodyczny. W przypadku trwałych zachowań nienormatywnych można mówić o kształtowaniu się tożsamości nienormatywnej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nosić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnošẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|notować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nɔtɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnotovãńe
Wiktionary
Nienowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Radymno.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie jarosławskim województwa lwowskiego. W 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków, w tym 6 żołnierzy Wojska Polskiego, oraz 5 Ukraińców za "zdradę sprawy ukraińskiej".
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) nie będący nowotworem
Wiktionary
przym. nowotworowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nołlajfić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nucić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nudzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nuˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńẽnuʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|numerować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nũmɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnũmerovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|nurkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̃nurkɔˈvãɲɛ, AS: ńẽnurkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obabuchać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbaˈlãɲɛ, AS: ńeobalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obarczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obchodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńeopχoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obciążać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obciążyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obcinać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) stpol. niedaleko
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbˈdalnɔ, AS: ńeobdalno
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obdarować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbdarɔˈvãɲɛ, AS: ńeobdarovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obdarowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbdarɔvɨˈvãɲɛ, AS: ńeobdarovyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obdarzyć.
Wiktionary
1. istniejący w danym miejscu, w danym okresie, w danej chwili;
2. będący przy czymś, znajdujący się gdzieś w danej chwili
SJP.pl
brak kogoś lub czegoś w danym miejscu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak kogoś w jakimś miejscu
(1.2) urz. opuszczenie lekcji, zajęć, dnia pracy itp.
(1.3) przen. brak uwagi, brak koncentracji
Wiktionary
(1.1) Dzieci nie mogły pogodzić się z nieobecnością ojca w ich życiu.
(1.2) Mam obniżone sprawowanie, bo miałem dużo nieusprawiedliwionych nieobecności.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈbɛt͡snɔɕt͡ɕ, AS: ńeobecność
Wiktionary
rzecz. nieobecny mos.
przym. nieobecny
Wiktionary
(1.1) brak, absencja
(1.2) absencja
(1.3) rozkojarzenie, nieuwaga, dekoncentracja
Wiktionary
ktoś, kogo nie ma w danej chwili w danym miejscu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie ma tam, gdzie być powinien lub gdzie się go spodziewa
(1.2) przen. będący myślami gdzie indziej
(1.3) taki, który nie zaznacza swojego istnienia w jakiejś dziedzinie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) mężczyzna, którego nie ma w jakimś miejscu
(2.2) eufem. zmarły
Wiktionary
Nieobecny (tytuł oryg. Ausente) – argentyński film fabularny (dramat stylizowany na thriller) z 2011 roku, napisany, wyreżyserowany i zmontowany przez Marco Bergera, z Carlosem Echevarríą i Javierem De Pietro obsadzonymi w rolach nauczyciela i ucznia, uwikłanych w homoerotyczną intrygę. Premiera filmu nastąpiła podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w lutym 2011; wówczas reżyser wyróżniony został nagrodą Teddy. Film nakręcony został w Buenos Aires.
Wikipedia
(1.1) Krzysiek, dlaczego wczoraj byłeś nieobecny na lekcjach?
(1.2) Kochanie, coś się stało? Jesteś taka nieobecna.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈbɛt͡snɨ, AS: ńeobecny
Wiktionary
rzecz. nieobecność ż., nieobecna ż.
Wiktionary
(1.2) zamyślony, zdekoncentrowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obejmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbɛjmɔˈvãɲɛ, AS: ńeobei ̯movãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obejrzeć.
Wiktionary
niedający się obejść
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niezaznajomiony z czymś; nieznający, niewiedzący czegoś
Wiktionary
rzecz. nieobeznanie n., obeznanie n., znanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obezwładniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obezwładnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obgryzać.
Wiktionary
(1.1) Ile razy prosiłam cię o nieobgryzanie paznokci?!
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbɡrɨˈzãɲɛ, AS: ńeobgryzãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obiecać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbʲjɛˈt͡sãɲɛ, AS: ńeobʹi ̯ecãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obiecywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbʲjɛt͡sɨˈvãɲɛ, AS: ńeobʹi ̯ecyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieobiektywne; cecha tych, którzy są nieobiektywni
Wiktionary
przym. nieobiektywny
przysł. nieobiektywnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|objaśniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbʲjäɕˈɲä̃ɲɛ, AS: ńeobʹi ̯äśńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|objaśnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|objawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbʲjaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeobʹi ̯avʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|objawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|objechać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|objąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbʲˈjɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńeobʹi ̯ė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oblewać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieobliczalny
Wiktionary
rzecz. nieobliczalność ż.
przym. nieobliczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieobliczalne, niepoliczalne
(1.2) cecha tego, co nieobliczalne, nieprzewidywalne; cecha tych, którzy są nieobliczalni, nieprzewidywalni
Wiktionary
przym. nieobliczalny
przysł. nieobliczalnie
Wiktionary
(1.1) niepoliczalność
(1.2) nieprzewidywalność
Wiktionary
1. niedający się przewidzieć, wytłumaczyć;
2. reagujący w sposób nieoczekiwany, niepoczytalny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można obliczyć
(1.2) niedający się przewidzieć lub wytłumaczyć
(1.3) reagujący w sposób nieoczekiwany
Wiktionary
Nieobliczalny (ang. Shadow Man) – film sensacyjny z 2006 roku.
Wikipedia
(1.2) Utrata Stalingradu mogła zatem pociągnąć za sobą nieobliczalne konsekwencje dla całego systemu radzieckiej obrony.
(1.3) Demoniczne występy sprawiły, że Reznora okrzyknięto najbardziej charyzmatyczną i nieobliczalną postacią sceny alternatywnej.
Wiktionary
rzecz. nieobliczalność ż.
przysł. nieobliczalnie
Wiktionary
(1.1) niepoliczalny, nieprzeliczalny, niewymierny
(1.2) nieprzewidywalny
(1.3) nieprzewidywalny, niezrównoważony, impulsywny, szalony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obliczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔblʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeoblʹičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obliczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obligować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oblizywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oblodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obmawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbmaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeobmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obnażać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obniżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obniżyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obowiązywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbɔvʲjɔ̃w̃zɨˈvãɲɛ, AS: ńeobovʹi ̯õũ̯zyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrabiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbraˈbʲjä̃ɲɛ, AS: ńeobrabʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrabować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbrabɔˈvãɲɛ, AS: ńeobrabovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrabowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbrabɔvɨˈvãɲɛ, AS: ńeobrabovyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obracać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbraˈt͡sãɲɛ, AS: ńeobracãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrączkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obradować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrażać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbraˈʒãɲɛ, AS: ńeobražãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrazić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbraˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeobražẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrobić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbrɔˈbʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeobrobʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrócić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbruˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńeobrucẽńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie został przystosowany do obrony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrosnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrzezać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obrzygać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obsadzić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do zaobserwowania w jakikolwiek sposób
Wiktionary
(1.1) Nieobserwowalny charakter produkcji potencjalnej stwarza trudności związane z jej szacowaniem.
Wiktionary
rzecz. nieobserwowalność ż.
Wiktionary
(1.1) niepostrzegalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obserwować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obsiadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obsikać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obsikiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obsmażyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obsługiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obudzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obwąchiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obwarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obwiniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbvʲĩˈɲä̃ɲɛ, AS: ńeobvʹĩńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|obwinić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔbvʲĩˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeobvʹĩńė̃ńe
Wiktionary
obyć się -
1. dać sobie radę, poradzić sobie bez czegoś; obejść się;
2. zadowolić się czymś, poprzestać na czymś (np. obył się drobną opłatą);
3. przyzwyczaić się do czegoś, oswoić się z czymś
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: nieobyczajnie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieposiadający obeznania
(1.2) niewyrobiony towarzysko
Wiktionary
(1.1) nieobeznany
(1.2) nieogładzony, nieokrzesany, niewyrobiony, surowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ocalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oceniać.
Wiktionary
niezwykle cenny, pomocny, dobry, nie dający się ocenić (np. nieoceniona pomoc, nieoceniony człowiek)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ochędożyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ochlapać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ochronić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ochrzcić.
Wiktionary
(1.1) O nieochrzczeniu dziecka zadecydowały względy natury praktycznej.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ochładzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ocierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ociulać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oclić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oczekiwać.
przysłówek
(2.1) nagle, niespodziewanie
Wiktionary
(2.1) Marek wyznał mi nieoczekiwanie, że jest we mnie zakochany.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔt͡ʃɛciˈvãɲɛ, AS: ńeočeḱivãńe
Wiktionary
przym. nieoczekiwany
ims. nieoczekiwany
Wiktionary
(2.1) znienacka, nagle, niespodziewanie, raptownie, wtem, ni stąd ni zowąd, ni z gruszki, ni z pietruszki
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieoczekiwanie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nikt nie oczekiwał, nie spodziewał się
Wiktionary
(1.1) Zdarzenie było zupełnie nieoczekiwane.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔt͡ʃɛciˈvãnɨ, AS: ńeočeḱivãny
Wiktionary
rzecz. nieoczekiwanie n.
przysł. nieoczekiwanie
Wiktionary
(1.1) niespodziewany, zaskakujący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oczyszczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔt͡ʃɨʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeočyščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oczyścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieoczywiste
Wiktionary
przym. nieoczywisty
przysł. nieoczywiście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odbierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdbʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńeodbʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odbijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odbyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdˈbɨt͡ɕɛ, AS: ńeodbyće
Wiktionary
(1.1) odbycie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odbywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdbɨˈvãɲɛ, AS: ńeodbyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odchodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odchrząknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odchylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odciążyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odcinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odczepić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odczuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odczuwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔṭt͡ʃuˈvãɲɛ, AS: ńeoṭčuvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odczytać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔṭt͡ʃɨˈtãɲɛ, AS: ńeoṭčytãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odczytywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔṭt͡ʃɨtɨˈvãɲɛ, AS: ńeoṭčytyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odczłowieczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oddać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oddawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oddychać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oddziaływać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdʲd͡ʑawɨˈvãɲɛ, AS: ńeodʹʒ́au̯yvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oddzielać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odebrać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdɛˈbrãɲɛ, AS: ńeodebrãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odejmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdɛjmɔˈvãɲɛ, AS: ńeodei ̯movãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oderotyzować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgadnąć.
Wiktionary
przym. nieodgadniony
Wiktionary
niemożliwy do odgadnięcia; niepojęty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do odgadnięcia, zagadkowy, niepojęty, niezgłębiony
Wiktionary
(1.1) Obecnie niektórzy dopatrują się nieodgadnionych zamysłów Stwórcy w niezrozumiałych zachowaniach kwarków czy ewolucji Wszechświata.
Wiktionary
rzecz. nieodgadnięcie n.
Wiktionary
niemożliwy do odgadnięcia, przewidzenia; nieodgadniony, niepojęty, niezbadany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgarnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgrzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgrzebać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odgwizdać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdɡvʲizˈdãɲɛ, AS: ńeodgvʹizdãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odhaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odindywidualizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odindywidualizowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odjebać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odjechać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odjeżdżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkiblować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkitować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkluczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkręcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkryć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkrywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtkrɨˈvãɲɛ, AS: ńeotkryvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkurzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkurzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odkładać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odliczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdlʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeodlʹičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odliczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdlʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeodlʹičẽńe
Wiktionary
skrót od: nieodmienny; ndm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odmawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odmałpować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odmienić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdmʲjɛ̇̃ˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeodmʹi ̯ė̃ńė̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieodmienianie
przym. nieodmienny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieodmienne
Wiktionary
przym. nieodmienny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gram. o wyrazie: taki, który nie odmienia się, który ma wszystkie formy gramatyczne takie same
(1.2) przest. taki sam od dłuższego czasu, taki, który się nie zmienił
Wiktionary
(1.1) W języku polskim wszystkie przysłówki są nieodmienne.
(1.2) Od lat hrabia jeździł nieodmiennym powozem.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdˈmʲjɛ̃nːɨ, AS: ńeodmʹi ̯ẽ•ny
Wiktionary
rzecz. odmiana ż., nieodmienność ż., nieodmienienie n., nieodmienianie n.
przysł. nieodmiennie
czas. odmienić
Wiktionary
(1.2) stały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odmierzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdmʲjɛˈʒãɲɛ, AS: ńeodmʹi ̯ežãńe
Wiktionary
rzecz. nieodmierzenie n. dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odmierzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdmʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeodmʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
rzecz. nieodmierzanie n. ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odmóżdżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odnawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odnieść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odnosić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odnotować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odnotowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odnowić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odeprzeć.
Wiktionary
rzecz. nieodpartość ż.
przym. nieodparty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieodparte
Wiktionary
przym. nieodparty
przysł. nieodparcie
rzecz. nieodparcie n.
Wiktionary
taki, którego nie da się odeprzeć (np. nieodparty urok)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie sposób odeprzeć
(1.2) taki, któremu nie da się oprzeć
Wiktionary
rzecz. nieodparcie n., nieodpartość ż.
przysł. nieodparcie
Wiktionary
(1.1) niepodważalny, nieprzezwyciężony, nieustępliwy, niezłomny
(1.2) nieprzezwyciężony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpieprzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpieprzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: ńeotpʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpisać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpoczywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpɔt͡ʃɨˈvãɲɛ, AS: ńeotpočyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpowiadać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpɔvʲjaˈdãɲɛ, AS: ńeotpovʹi ̯adãńe
Wiktionary
szkolna ocena z zachowania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niewłaściwy, niespełniający warunków
Wiktionary
(1.1) Nieodpowiednie odżywianie wywołuje bóle brzucha.
(1.1) Z powodu nieodpowiednich warunków pogodowych przerwano mistrzostwa świata.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpɔˈvʲjɛdʲɲi, AS: ńeotpovʹi ̯edʹńi
Wiktionary
rzecz. nieodpowiedniość ż.
przysł. nieodpowiednio
Wiktionary
(1.1) niewłaściwy, niestosowny, nieadekwatny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieodpowiedni
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpɔˈvʲjɛdʲɲɔ, AS: ńeotpovʹi ̯edʹńo
Wiktionary
rzecz. nieodpowiedniość
przym. nieodpowiedni
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpowiedzieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpɔvʲjɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńeotpovʹi ̯eʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieodpowiedzialne; cecha tych, którzy są nieodpowiedzialni
Wiktionary
przym. nieodpowiedzialny
przysł. nieodpowiedzialnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie poczuwa się do odpowiedzialności za swoje czyny, nie przewiduje konsekwencji, na którym nie można polegać
(1.2) będący wynikiem, świadectwem takiej postawy
Wiktionary
(1.1) Skończył studia, założył rodzinę, ale wciąż był nieodpowiedzialny jak nastolatek.
(1.1) Robert był nieodpowiedzialny, siadał za kierownicą po pijaku.
(1.2) Twoje postępowanie było nieodpowiedzialne.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpɔvʲjɛ̇ˈd͡ʑalnɨ, AS: ńeotpovʹi ̯ėʒ́alny
Wiktionary
rzecz. nieodpowiedzialność ż.
przysł. nieodpowiedzialnie
Wiktionary
(1.1) lekkomyślny, beztroski, niefrasobliwy, nierozważny, niedojrzały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odprawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odprawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odprowadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpłacać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpwaˈt͡sãɲɛ, AS: ńeotpu̯acãńe
Wiktionary
rzecz. nieodpłacenie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpłacić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtpwaˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńeotpu̯acẽńe
Wiktionary
rzecz. nieodpłacanie ndk.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bezpłatnie, bez pobrania opłaty, za darmo
Wiktionary
rzecz. nieodpłatność ż.
przym. nieodpłatny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bez pobierania opłaty
Wiktionary
przysł. nieodpłatnie
Wiktionary
(1.1) bezpłatny, darmowy, niepłatny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odpływać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odraczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odrastać.
Wiktionary
rzecz. odrastanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odroczyć.
Wiktionary
bardzo typowy jako reprezentant swoich przodków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odrodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdrɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńeodroʒẽńe
Wiktionary
1. niemożność dostrzeżenia różnicy między kimś a kimś lub czymś a czymś; nierozróżnialność;
2. niemożność rozpoznania kogoś lub czegoś wśród czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odróżniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odrysowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odrywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdrɨˈvãɲɛ, AS: ńeodryvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odrzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odśnieżać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtʲɕɲɛˈʒãɲɛ, AS: ńeotʹśńežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odśnieżyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtʲɕɲɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeotʹśńežẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odstawiać.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieodstępnie
SJP.pl
stale towarzyszący czemuś lub komuś; nieodłączny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odświeżać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtʲɕfʲjɛˈʒãɲɛ, AS: ńeotʹśfʹi ̯ežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odświeżyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtʲɕfʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeotʹśfʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odszumiać.
Wiktionary
(1.1) Nieodszumianie zdjęć to główny zarzut, jaki stawiali mu koledzy po fachu
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔṭʃũˈmʲjä̃ɲɛ, AS: ńeoṭšũmʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieodszumienie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odszumić.
Wiktionary
rzecz. nieodszumianie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odtajnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odtwarzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odwiedzać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez odwołania, bezpowrotnie
Wiktionary
(1.1) Dyrektor nieodwołalnie zmienił politykę firmy.
Wiktionary
przym. nieodwołalny
rzecz. nieodwołalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieodwołalne; cecha tych, którzy są nieodwołalni
Wiktionary
przym. nieodwołalny
przysł. nieodwołalnie
Wiktionary
dający się odwołać
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemogący być odwołanym, cofniętym
Wiktionary
(1.1) Nasze ultimatum mija z dniem 4 czerwca br. i jest nieodwołalne.
Wiktionary
rzecz. nieodwołalność ż.
przysł. nieodwołalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odwołać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieodwracalny
Wiktionary
rzecz. nieodwracalność ż.
przym. nieodwracalny
Wiktionary
(1.1) bezpowrotnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieodwracalne
Wiktionary
przym. nieodwracalny
przysł. nieodwracalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można usunąć, cofnąć; uniemożliwiający przywrócenie do poprzedniego stanu
Wiktionary
(1.1) To, co wydarzyło się przez ostatni tydzień, przekroczyło wszelkie granice. W jej życiu dokonała się nieodwracalna zmiana. Na zawsze.
(1.1) Panowanie wielkich przedsiębiorstw również na rynku handlowym jest perspektywą nieodwracalną.
Wiktionary
rzecz. nieodwracalność ż.
przysł. nieodwracalnie
Wiktionary
(1.1) bezpowrotny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odwracać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdvraˈt͡sãɲɛ, AS: ńeodvracãńe
Wiktionary
[czytaj: od-żałować]
1. przestać odczuwać żal z jakiegoś powodu;
2. zdecydować się na coś mimo związanej z tym straty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odznaczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieodzowne; cecha tych, którzy są nieodzowni
Wiktionary
przym. nieodzowny
przysł. nieodzownie
Wiktionary
taki, bez którego nie da się obyć; konieczny, niezbędny, niezastąpiony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, bez którego nie można przetrwać, normalnie funkcjonować; konieczny, niezastąpiony
Wiktionary
(1.1) Tlen jest nieodzowny do oddychania komórkowego.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdˈzɔvnɨ, AS: ńeodzovny
Wiktionary
rzecz. nieodzowność ż.
przysł. nieodzownie
Wiktionary
(1.1) potrzebny, niezbędny, podstawowy, zasadniczy, wymagany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odzyskać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdzɨˈskãɲɛ, AS: ńeodzyskãńe
Wiktionary
rzecz. nieodzyskiwanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odzyskiwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔdzɨsʲciˈvãɲɛ, AS: ńeodzysʹḱivãńe
Wiktionary
rzecz. nieodzyskanie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odżywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|odżywiać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieodłączny, nierozerwalnie
Wiktionary
przym. nieodłączny
Wiktionary
stale towarzyszący czemuś lub komuś (np. nieodłączny towarzysz, nieodłączna cecha)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który zawsze towarzyszy komuś lub czemuś
Wiktionary
(1.1) Strach – ten nieodłączny towarzysz małpy w laboratorium, strach – ten nieodłączny towarzysz wiejskiego psa (…).
(1.1) Istota człowieczeństwa jest nieodłączna od Boga.
Wiktionary
przysł. nieodłącznie
Wiktionary
(1.1) inherentny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oferować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ofiarować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔfʲjarɔˈvãɲɛ, AS: ńeofʹi ̯arovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ofiarowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔfʲjarɔvɨˈvãɲɛ, AS: ńeofʹi ̯arovyvãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieoficjalny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔfʲiˈt͡sʲjalʲɲɛ, AS: ńeofʹicʹi ̯alʹńe
Wiktionary
rzecz. nieoficjalność ż.
przym. nieoficjalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie został podany oficjalnie do wiadomości
(1.2) taki, który nie odpowiada oficjalnie ustalonym formom
Wiktionary
przysł. nieoficjalnie
Wiktionary
potocznie: bałagan, nieporządek; bajzel, burdel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. osoba nieogarniająca podstawowych kwestii; osoba nieporadna, nierozumna
Wiktionary
IPA: ɲɛˈɔɡar, AS: ńeogar
Wiktionary
rzecz. nieogarnianie n., nieogarnięcie n.
przym. nieogarnięty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogarniać.
Wiktionary
czas. ogarnąć
rzecz. nieogar mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogarnąć.
Wiktionary
czas. ogarnąć
rzecz. nieogar mos.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) slang. nieporadny
Wiktionary
rzecz. nieogar mos.
Wiktionary
niedający się ogarnąć, zmierzyć, pojąć; niezmierzony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oglądać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɡlɔ̃nˈdãɲɛ, AS: ńeoglõndãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ognoić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ograniczać.
Wiktionary
1. o czymś: mający niewielki zasięg;
2. o kimś: mający ciasne horyzonty myślowe; tępy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie mający żadnych ograniczeń, niczym nie skrępowany
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɡrãɲiˈt͡ʃɔ̃nɨ, AS: ńeogrãńičõny
Wiktionary
rzecz. nieograniczoność ż.
przysł. nieograniczenie
Wiktionary
(1.1) bezgraniczny, niezmierzony, bezmierny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogrodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogrzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈɡʒãɲɛ, AS: ńeogžãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogrzewać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɡʒɛˈvãɲɛ, AS: ńeogževãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogłaszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogłupiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɡwuˈpʲjä̃ɲɛ, AS: ńeogu̯upʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ogłuszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okantować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający małe rozmiary
(1.2) prosty jakościowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okazywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔkazɨˈvãɲɛ, AS: ńeokazyvãńe
Wiktionary
okiełznać;
1. w jeździectwie: założyć wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmusić kogoś do posłuszeństwa, ukrócić zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; pohamować, poskromić, powściągnąć
SJP.pl
okiełzać;
1. w jeździectwie: założyć wędzidło koniowi lub innemu zwierzęciu jucznemu;
2. przenośnie: zmusić kogoś do posłuszeństwa, ukrócić zachowania, nawyki uznawane za szkodliwe; pohamować, poskromić, powściągnąć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. niedający się powściągnąć, pohamować, opanować
Wiktionary
(1.1) Składowa pozioma i pionowa oddziałują między sobą, czyniąc z Internetu medium dynamiczne, żywe, nawet nieokiełznane, a przez to dla wielu tajemnicze, więc groźne.
(1.1) Clemenceau, starzec 76-letni o niezwykle żywej inteligencji i nieokiełznanej, a wiekiem nieosłabionej energii, mianowany został prezesem ministrów i ministrem wojny.
Wiktionary
rzecz. nieokiełznanie n., okiełznanie n., nieokiełznywanie n., okiełznywanie n., kiełzno n.
czas. okiełznać dk., okiełznywać ndk.
Wiktionary
(1.1) nieujarzmiony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oklaskiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okopcować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okorowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|określać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔkrɛɕˈlãɲɛ, AS: ńeokreślãńe
Wiktionary
1. niedający się określić, sprecyzować; nieustalony, niejasny;
2. taki, którego nie określono, nie oznaczono; nieoznaczony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niejasny, nieprecyzyjny, niezupełnie zdefiniowany, niezupełnie określony
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔkrɛɕˈlɔ̃nɨ, AS: ńeokreślõny
Wiktionary
rzecz. nieokreślenie n., nieokreśloność ż.
Wiktionary
(1.1) nieustalony, nieusystematyzowany, niewyraźny, niezdefiniowany, ogólnikowy, prowizoryczny, przybliżony, umowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okrywać.
Wiktionary
niemający ogłady towarzyskiej; prostacki, ordynarny
SJP.pl
Taktowny dowcip (gr. εὐτραπελία, eutrapelia) – w etyce Arystotelesa cnota stanowiąca złoty środek między błazeństwem a nieokrzesaniem. Wydaje się, że współcześnie taktowny dowcip, błazeństwo i nieokrzesanie uznaje się najczęściej za fakty pozaetyczne. Pojęcie taktownego dowcipu wywarło znaczny wpływ na średniowieczne i wczesnonowożytne pojęcie dworności, z którym było też w owych czasach utożsamiane.
Wikipedia
człowiek bez manier, źle wychowany; cham, prostak, grubianin, impertynent
SJP.pl
niemający ogłady towarzyskiej; prostacki, ordynarny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) nieposiadający ogłady towarzyskiej
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔkʃɛˈsãnɨ, AS: ńeokšesãny
Wiktionary
rzecz. nieokrzesanie n.
Wiktionary
(1.1) nieobyty, prostacki, gburowaty, ordynarny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okupować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okładać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|okłamywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oliwić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔlʲiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeolʹivʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
tyle co: prawie (że), o mało co; niemal
SJP.pl
partykuła
(1.1) …książk. oznaczająca, że wyrażenie, którego dotyczy nie jest zgodne z prawdą, jednak niewiele brakuje, aby było
Wiktionary
(1.1) Przespałem śniadanie, nieomal przespałbym obiad.
Wiktionary
(1.1) war. nieomal że, nieomalże; prawie, niemalże, bez mała, jakby, niejako, nieledwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|omawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|mdleć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔ̃ˈmdlɛ̃ɲɛ, AS: ńeõmdlẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|omieszkać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|omijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔ̃mʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńeõmʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|omurzyć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieomylny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔ̃ˈmɨlʲɲɛ, AS: ńeõmylʹńe
Wiktionary
rzecz. nieomylność ż.
przym. nieomylny
Wiktionary
(1.1) bezbłędnie
Wiktionary
dawny stopień wyższy od przymiotnika: nieomylny; bardziej nieomylny
SJP.pl
niepopełnianie błędów; bezbłędność, niezawodność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieomylne; cecha tych, którzy są nieomylni
Wiktionary
Nieomylność – pojęcie i dogmat w Kościele katolickim.
Zakłada, że Bóg powierzył Kościołowi depozyt Objawienia. Ponieważ pochodzi on od Boga, nie może zawierać błędu ani pomyłki. Kościół od początku swego istnienia jest przekonany o wierności w zachowaniu i przekazie prawd wiary. Aby Objawienie przetrwało w Kościele nieskażone i tożsame, Chrystus wyposażył go w specjalny charyzmat zwany nieomylnością.
Wikipedia
przym. nieomylny
przysł. nieomylnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który się nie myli
(1.2) pewny, celny, właściwy komuś, kto się nie myli, świadczący o nieomylności
(1.3) daw. wolny od błędów i odchyleń
Wiktionary
(1.1) Żądania, skłonności i namiętności ludzkie nie są nigdy złemi, bo tworzy je doskonała i nieomylna natura.
(1.3) Uczyń, co twej krwi szlachetnej przystoi, / Miłość przy tobie nieomylna stoi.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔ̃ˈmɨlnɨ, AS: ńeõmylny
Wiktionary
rzecz. nieomylność ż.
przysł. nieomylnie
Wiktionary
(1.1) niemylący się
(1.3) idealny, prosty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opakować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpakɔˈvãɲɛ, AS: ńeopakovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opanować.
Wiktionary
przym. nieopanowany
Wiktionary
zachowujący spokój w każdej sytuacji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niepanujący nad sobą; niepowściągliwy, gwałtowny
(1.2) taki, nad którym ktoś nie panuje; niezależny od czyjej woli
Wiktionary
(1.1) Większość ludzi ryczała, rechotała, zanosiła się wielkim, nieopanowanym śmiechem.
(1.1) Mógł unikać rozmów, które kończyły się wybuchami nieopanowanego gniewu.
(1.2) Uczyniła jakiś nieopanowany ruch ręką i zawadziła o talerz, zrzucając go na podłogę.
Wiktionary
rzecz. nieopanowanie
Wiktionary
(1.1-2) gwałtowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oprzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opatrywać.
Wiktionary
nieostrożny, nierozważny, lekkomyślny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) będący konsekwencją braku rozwagi
(1.2) taki, który zachowuje się nierozważnie
Wiktionary
przysł. nieopatrznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opatulić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opękać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieoperacyjne
Wiktionary
rzecz. nieoperowanie n.
przym. nieoperacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|operować.
Wiktionary
rzecz. nieoperacyjność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opielać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńeopʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: ńeopʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opierdolić.
Wiktionary
1. o ptakach: pokryty, porosły piórami;
2. o człowieku: świeżo, ledwie opierzony - taki, który dopiero co osiągnął dojrzałość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opisać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpʲiˈsãɲɛ, AS: ńeopʹisãńe
Wiktionary
rzecz. nieopisywanie n.
przym. nieopisany
Wiktionary
1. pisząc przedstawić szczegóły wyglądu lub funkcji czegoś;
2. scharakteryzować kogoś słowami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie dający się opisać, wyrazić
(1.2) taki, który nie został opisany
Wiktionary
(1.1) Osobą niezwykłą i pełną nieopisanego wdzięku była zajeżdżająca do Małejwsi w najbardziej niezwykłych porach dnia i nocy (i nigdy nie zapowiadająca z góry swych wizyt) ciocia Kasia Baworowska.
Wiktionary
rzecz. opisanie n., nieopisanie n.
przysł. nieopisanie
czas. dk. opisać, ndk. opisywać
przym. nieopisywalny
Wiktionary
(1.1) niezwykły, wielki, nadzwyczajny, niewysłowiony, niewypowiedziany, niezmierny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do opisania
Wiktionary
(1.1) Kapuścińskiego cenię za bystre oko i zdolność opisywania rzeczy teoretycznie "nieopisywalnych".
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpʲisɨˈvalnɨ, AS: ńeopʹisyvalny
Wiktionary
przysł. nieopisywalnie, nieopisywanie
przym. nieopisany
rzecz. nieopisywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opisywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpʲisɨˈvãɲɛ, AS: ńeopʹisyvãńe
Wiktionary
rzecz. nieopisanie n. dk.
przym. nieopisowy, nieopisywalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opiłowywać.
Wiktionary
w pobliżu, obok, niedaleko; nie opodal, opodal
SJP.pl
przyimek
(1.1) w sąsiedztwie, otoczeniu
przysłówek
(2.1) w sąsiedztwie, otoczeniu
Wiktionary
(1.1) Spotkałem ją nieopodal warzywniaka na Kartuskiej.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈpɔdal, AS: ńeopodal
Wiktionary
(1.1) zob. blisko.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oponować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: ńeopõnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opowiadać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpɔvʲjaˈdãɲɛ, AS: ńeopovʹi ̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opowiedzieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opracowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oprać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈprãɲɛ, AS: ńeoprãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oprawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oprogramować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔprɔɡrãmɔˈvãɲɛ, AS: ńeoprogrãmovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oprowadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opróżniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opryskiwać.
Wiktionary
rzecz. opryskiwanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|optować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieoptymalne
Wiktionary
przym. nieoptymalny
przysł. nieoptymalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opublikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opylać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieopłacalne
Wiktionary
przym. nieopłacalny
przysł. nieopłacalnie
Wiktionary
(1.1) niedochodowość, nierentowność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie pokrywa poniesionych kosztów i przynosi straty
Wiktionary
(1.1) W piśmie naczelnika wydziału infrastruktury komunalnej Jana Galicy przeczytać można, że inwestycja z punktu widzenia władz miasta jest nieopłacalna.
(1.1) Zaczął od tego, że na październikowym plenum w 1956 roku chciał zaprzestać nieopłacalnego wywozu węgla do ZSRR.
Wiktionary
rzecz. nieopłacalność ż.
przysł. nieopłacalnie
Wiktionary
(1.1) deficytowy, nierentowny, niedochodowy, nieekonomiczny, niezyskowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opłacać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔpwaˈt͡sãɲɛ, AS: ńeopu̯acãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|opłakiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|orać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈrãɲɛ, AS: ńeorãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|orbitować.
Wiktionary
skrót od: nieorganiczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) powstający bez konieczności udziału organizmów żywych
Wiktionary
(1.1) Jaka jest różnica w zatruciu rtęcią organiczną a nieorganiczną?
Wiktionary
rzecz. nieorganik m.
Wiktionary
(1.1) mineralny
Wiktionary
środowiskowo: specjalista w dziedzinie chemii nieorganicznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|organizować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony oryginalności
Wiktionary
(1.1) (…) polska kultura jest nieoryginalna, półzachodnia, a półwschodnia.
Wiktionary
rzecz. nieoryginalność ż.
przysł. nieoryginalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|orzeźwiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔʒɛʑˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeožeźvʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|orzeźwić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔʒɛʑˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeožeźvʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|orżnąć.
Wiktionary
skrót od: nieosobowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osądzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osądzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieosiągalne; cecha tych, którzy są nieosiągalni
Wiktionary
rzecz. nieosiąganie n.
przym. nieosiągalny
przysł. nieosiągalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się osiągnąć
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕɔ̃ŋˈɡalnɨ, AS: ńeośõŋgalny
Wiktionary
rzecz. nieosiągalność ż., osiągalność ż.
Wiktionary
(1.1) niedostępny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osiągać.
Wiktionary
rzecz. nieosiągalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osiągnąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕɔ̃ŋʲɟˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńeośõŋʹǵńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oskarżać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie posiadający skorupy
Wiktionary
(1.1) Pomrów jest nieoskorupionym ślimakiem lądowym.
Wiktionary
przym. oskorupiony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osmalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ośmielać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕmʲjɛˈlãɲɛ, AS: ńeośmʹi ̯elãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ośmieszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕmʲjɛˈʃãɲɛ, AS: ńeośmʹi ̯ešãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ośnieżać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕɲɛˈʒãɲɛ, AS: ńeośńežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ośnieżyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕɲɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeośńežẽńe
Wiktionary
dawny stopień wyższy od przymiotnika: nieosobliwy; bardziej nieosobliwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ostracyzować.
Wiktionary
Nieostrość nazw polega na tym, że mimo zapoznania się z cechami danych przedmiotów, nie o każdym potrafi się orzec, czy jest on, czy nie jest desygnatem określonej nazwy.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób nieostrożny
Wiktionary
rzecz. nieostrożność ż.
przym. nieostrożny
przysł. ostrożnie
Wiktionary
(1.1) nieuważnie, lekkomyślnie, nieopatrznie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieostrożnie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest ostrożny, który nie uważa
Wiktionary
(1.1) Byliśmy po prostu nieostrożni, zbyt wiele zaufania pokładaliśmy w naszych miotaczach i czujnikach, popełniliśmy błędy i ponosimy konsekwencje.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈstrɔʒnɨ, AS: ńeostrožny
Wiktionary
rzecz. nieostrożność ż.
przysł. nieostrożnie, ostrożnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający tępe zakończenie tnące
(1.2) fot. wykonany z niewłaściwym ustawieniem ostrości
(1.3) kulin. nieposiadający ostrego smaku
Wiktionary
IPA: ɲɛˈɔstrɨ, AS: ńeostry
Wiktionary
rzecz. nieostrość ż.
Wiktionary
(1.1) tępy
(1.2) rozmyty, rozmazany
(1.3) mdły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ostrzegać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔsṭʃɛˈɡãɲɛ, AS: ńeosṭšegãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ostrzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔˈsṭʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeosṭšẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oświadczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕfʲjaṭˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeośfʹi ̯aṭčãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oświadczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oświetlać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔɕfʲjɛˈtlãɲɛ, AS: ńeośfʹi ̯etlãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszacować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszczać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwoniący pieniądze, źle gospodarujący
(1.2) taki, przy którym następuje byt duże zużycie jakichś zasobów
Wiktionary
(1.1) Moja żona jest wyjątkowo nieoszczędna, wszystko wydaje na ciuchy i buty.
(1.2) Powinniśmy kupić nową pralkę, bo ta stara jest bardzo nieoszczędna.
Wiktionary
rzecz. nieoszczędność ż.
przysł. nieoszczędnie
Wiktionary
(1.1) rozrzutny
(1.2) nieekonomiczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszczędzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszukiwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔʃuciˈvãɲɛ, AS: ńeošuḱivãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszwabiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszwabić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oszyldwachować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osłabiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|osłuchiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|otaczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtaˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeotačãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|otrzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|otoczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtɔˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeotočẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|otrząsać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|otwierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔtfʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńeotfʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|owocować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|owulować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający włosów, nieporośnięty włosami
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔvwɔˈɕɔ̃nɨ, AS: ńeovu̯ośõny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ozdabiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ożenić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oznaczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔznaˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeoznačãńe
Wiktionary
Zasada nieoznaczoności Heisenberga, mówiąca o tym, że nie można z dowolną dokładnością zmierzyć położenia i prędkości danego obiektu.
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mat. o układach równań: taki, który ma nieskończenie wiele rozwiązań;
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|oznajmić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ozonować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest żywym organizmem
(1.2) powolny, nudny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛɔʒɨˈvʲjɔ̃nɨ, AS: ńeožyvʹi ̯õny
Wiktionary
(1.1) abiotyczny, martwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pachnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pachnieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pacnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pączkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|padać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpaˈdãɲɛ, AS: ńepadãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|paść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|paginować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pakować.
Wiktionary
kobieta, która nie pali tytoniu
SJP.pl
człowiek, który nie pali tytoniu
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) zaprzeczony imiesłów przymiotnikowy czynny od: palić
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba, która nie pali papierosów
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpaˈlɔ̃nt͡sɨ, AS: ńepalõncy
Wiktionary
rzecz.
:: fż. niepaląca
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|palić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpaˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńepalẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nieukładanie towaru na paletach
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpalɛtɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńepaletyzovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|palikować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpalʲikɔˈvãɲɛ, AS: ńepalʹikovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|palnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niezdolność do palenia się
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpalnɔɕt͡ɕ, AS: ńepalność
Wiktionary
przym. niepalny
Wiktionary
1. niepamiętanie o kimś lub o czymś, zapomnienie;
2. osłabienie lub utrata pamięci, zwłaszcza po urazach głowy, przebytych chorobach, zatruciach; amnezja;
3. dawniej: nieprzytomność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak pamięci o czymś lub kimś, zapomnienie
(1.2) amnezja
(1.3) daw. nieprzytomność
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɲɛˈpãmʲjɛ̇̃ɲt͡ɕ, AS: ńepãmʹi ̯ė̃ńć
Wiktionary
rzecz. niepamiętanie n., pamięć ż.
przym. niepamiętny
przysł. niepamiętnie
Wiktionary
(1.1) zapomnienie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pamiętać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpãmʲjɛ̃nˈtãɲɛ, AS: ńepãmʹi ̯ẽntãńe
Wiktionary
rzecz. niepamięć ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|panierować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|panikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|panować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpãnɔˈvãɲɛ, AS: ńepãnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|paplać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|papugować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpapuɡɔˈvãɲɛ, AS: ńepapugovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|papusiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|paradować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeć.
Wiktionary
(1.1) Nieparcie na funkcję zostało wzięte pod uwagę przy awansie in plus.
(1.1) Prosimy o nieparcie na drzwi.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈparʲt͡ɕɛ, AS: ńeparʹće
Wiktionary
motyl nocny z rodziny brudnic, szkodnik jabłoni
SJP.pl
motyl nocny z rodziny brudnic, szkodnik jabłoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|parkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛparkɔˈvãɲɛ, AS: ńeparkovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niecenzuralny, naruszający dobre obyczaje
Wiktionary
przym. nieparlamentarny
rzecz. nieparlamentarność ż.
Wiktionary
(1.1) niecenzuralnie, brukowo, brzydko, rynsztokowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wykracza poza normy obyczajowe lub moralne
Wiktionary
(1.1) Najczęściej były to wyrazy, które bardzo łatwo powinny się znaleźć w tej rubryce ze względu na swą nieparlamentarność.
Wiktionary
przym. nieparlamentarny
przysł. nieparlamentarnie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) wykraczający poza normy obyczajowe lub moralne
Wiktionary
(1.1) Z sali padały często nieparlamentarne epitety pod adresem rządzących.
Wiktionary
rzecz. nieparlamentarność ż.
przysł. nieparlamentarnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|parować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|partaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|parzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpaˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńepažẽńe
Wiktionary
o cechach charakterystycznych dla parzystokopytnych, typowy dla parzystokopytnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Perissodactyla|Owen|ref=tak., rząd dużych, lądowych ssaków łożyskowych;
Wiktionary
Nieparzystokopytne (Perissodactyla) – rząd dużych, lądowych ssaków z infragromady łożyskowców (Placentalia). Pojawiły się w paleogenie (dolny eocen), szeroko się rozprzestrzeniając. Żyły również na terenie Polski (nosorożec włochaty). Współcześnie reprezentowane jedynie przez koniowate, tapiry i nosorożce. Do koniowatych należą udomowione konie i osły. Zasiedlają tereny Ameryki, Afryki i Azji, natomiast formy udomowione również Europę i Australię.
Wikipedia
(1.1) Koniowate, tapirowate i nosorożcowate zaliczamy do nieparzystokopytnych.
Wiktionary
o cechach charakterystycznych dla parzystokopytnych, typowy dla parzystokopytnych
SJP.pl
ssak z rzędu gryzoni
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mat. niedzielący się przez dwa
(1.2) niewystępujący w parze, parami, będący nie do pary
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpaˈʒɨstɨ, AS: ńepažysty
Wiktionary
rzecz. nieparzystość ż.
przysł. nieparzyście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pasiecznikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|paść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pasować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpasɔˈvãɲɛ, AS: ńepasovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pąsowieć.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób niepatriotyczny
Wiktionary
(1.1) - Niepatriotycznie - nasępił się Prokop - brzmią twe słowa, bracie Szarleju - Gadany patriotyzm - odparował demeryt - to kamuflaż łajdaków i szuj.
Wiktionary
przym. niepatriotyczny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) sprzeciwiający się patriotyzmowi
Wiktionary
przysł. niepatriotycznie
Wiktionary
(1.1) antypatriotyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|patrolować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|patroszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|patrzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pałać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pałować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pchać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pchnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pęchcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pęcznieć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezgodny z zasadami pedagogiki
(1.2) nienależący do grupy zawodowej nauczycieli
Wiktionary
(1.1) W szkole powiedzieli, że stosujemy niepedagogiczne metody wychowawcze.
(1.2) Każdy pracownik niepedagogiczny zatrudniany w szkole samorządowej musi spełniać warunek posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych oraz korzystania z pełni praw publicznych.
Wiktionary
przysł. niepedagogicznie
Wiktionary
(1.1) niewychowawczy
(1.2) nienauczycielski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pedałować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pędzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pędzlować.
Wiktionary
rzecz. pędzlowanie n.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) przym. niezwiązany z PSL-em, niedotyczący PSL-u
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɛːsɛˈlɔfsʲci, AS: ńep•eselofsʹḱi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pękać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pensjonować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|perfekcjonować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepermanentne; cecha tych, którzy są niepermanentni
Wiktionary
przym. niepermanentny
przysł. niepermanentnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|perorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|perswadować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɛrsfadɔˈvãɲɛ, AS: ńepersfadovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) od: niepewny
Wiktionary
(1.1) Niedzielni kierowcy jeżdżą z reguły powoli i niepewnie.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpɛvʲɲɛ, AS: ńepevʹńe
Wiktionary
rzecz. niepewność ż.
przym. niepewny
przysł. niepewno
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: niepewny; bardziej niepewny
SJP.pl
brak pewności, wahanie się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak pewności
Wiktionary
Niepewność – stan psychiczny, w którym ktoś nie jest pewny prawdziwości danego zdania lub nie jest pewny skutków jakiegoś działania.
Wikipedia
IPA: ɲɛˈpɛvnɔɕt͡ɕ, AS: ńepevność
Wiktionary
przym. niepewny, pewien
przysł. niepewnie, niepewno
zaim. pewien
Wiktionary
(1.1) niezdecydowanie, wahanie, wątpienie
Wiktionary
1. niechybny;
2. godny zaufania;
3. niewątpliwy;
4. niezawodny;
5. całkowicie przekonany o czymś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ciężki do przewidzenia, niebezpieczny, ryzykowny; taki, który nie jest pewny, oczywisty, jasny
(1.2) taki, na którym nie można polegać, nie zaufany
(1.3) chwiejny, mający wątpliwości lub wzbudzający wątpliwości
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpɛvnɨ, AS: ńepevny
Wiktionary
rzecz. niepewność ż.
przysł. niepewnie, niepewno
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pełgać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pełnić.
Wiktionary
1. osoba niepełnoletnia;
2. będący w wieku, w którym nie uzyskało się jeszcze pełni praw obywatelskich
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niebędący dojrzałym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba przed wkroczeniem w wiek dojrzały
Wiktionary
(1.1) Miłość ich jest taka niepełnoletnia!
(2.1) Do tego klubu nigdy nie wpuszczają niepełnoletnich.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɛwnɔˈlɛtʲɲi, AS: ńepeu̯noletʹńi
Wiktionary
rzecz. niepełnoletniość ż., niepełnoletność ż.
:: fż. niepełnoletnia
Wiktionary
(1.1) młodociany, niedorosły, młody
(2.1) chłopiec, chłopak, gołowąs, małolat, młodzieniec, młokos, nastolatek, nieletni, oberwaniec, smarkacz, szczeniak, sztubak, wyrostek, szczaw
Wiktionary
taki, który osiągnął pełnoletniość (według Kodeksu Cywilnego "pełnoletnim jest ten, kto ukończył lat osiemnaście" oraz "przez zawarcie małżeństwa małoletni uzyskuje pełnoletniość")
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczyna przed wkroczeniem w wiek dojrzały
forma przymiotnika.
(2.1) ż. M. lp. od niepełnoletni
(2.2) ż. W. lp. od niepełnoletni
Wiktionary
(2.1) Jest niepełnoletnia dziewczyna i nie ma niepełnoletniej dziewczyny.
(2.2) Moja droga niepełnoletnia dziewczyno!
Wiktionary
przym. niepełnoletni
rzecz. niepełnoletni mos.
Wiktionary
wiek, w którym osoba fizyczna nie ma jeszcze pełnej zdolności do czynności prawnych (w Polsce do ukończenia 18 lat); niepełnoletność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. nieposiadanie wieku określonego przez prawo jako wymagany dla pełnoletniości
Wiktionary
Niepełnoletność, osoba niepełnoletnia – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła 18 lat lub nie zawarła małżeństwa (w wyniku jednego z tych zdarzeń uzyskuje się pełnoletniość). Bycie Niepełnoletnim wpływa na zakres zdolności do czynności prawnych oraz na możliwość zasiedzenia nieruchomości będącej własnością niepełnoletniego lub przedawnienia przysługującego mu roszczenia.
Wikipedia
przym. niepełnoletni
rzecz. niepełnoletni m.
Wiktionary
wiek, w którym osoba fizyczna nie ma jeszcze pełnej zdolności do czynności prawnych (w Polsce do ukończenia 18 lat); niepełnoletniość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. niepełnoletniość.
Wiktionary
Niepełnoletność, osoba niepełnoletnia – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła 18 lat lub nie zawarła małżeństwa (w wyniku jednego z tych zdarzeń uzyskuje się pełnoletniość). Bycie Niepełnoletnim wpływa na zakres zdolności do czynności prawnych oraz na możliwość zasiedzenia nieruchomości będącej własnością niepełnoletniego lub przedawnienia przysługującego mu roszczenia.
Wikipedia
przym. niepełnoletni
rzecz. niepełnoletni m.
Wiktionary
kobieta ułomna fizycznie lub upośledzona umysłowo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie niepełnosprawnym, cecha osoby niepełnosprawnej
Wiktionary
Niepełnosprawność (ang. disability) – stan, który znacząco utrudnia osobie wykonywanie określonych aktywności lub wchodzenie w interakcje z otaczającym ją światem. Niepełnosprawności mogą mieć charakter poznawczy, ogólnorozwojowy, intelektualny, psychiczny, fizyczny, sensoryczny lub mogą być wynikiem interakcji wielu czynników. Niepełnosprawność może występować od urodzenia lub być nabyta w ciągu całego życia danej osoby. Historycznie niepełnosprawność była rozpoznawana tylko na bazie wąskiego zestawu kryteriów — obecnie jednak niepełnosprawność jest rozpatrywana wieloaspektowo. Niepełnosprawność może być łatwo rozpoznawalna lub niewidoczna.
Wikipedia
(1.1) Pies akceptuje osobę niepełnosprawną taką, jaka jest, nie przeszkadza mu jej niepełnosprawność.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɛwnɔˈspravnɔɕt͡ɕ, AS: ńepeu̯nospravność
Wiktionary
rzecz. niepełnosprawny m.
przym. niepełnosprawny, niepełny
przysł. niepełnosprawnie
Wiktionary
mężczyzna ułomny fizycznie lub upośledzony umysłowo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieosiągający wystarczających władz fizycznych lub umysłowych wskutek ułomności swego ciała
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba niepełnosprawna (1.1)
Wiktionary
Niepełnosprawność (ang. disability) – stan, który znacząco utrudnia osobie wykonywanie określonych aktywności lub wchodzenie w interakcje z otaczającym ją światem. Niepełnosprawności mogą mieć charakter poznawczy, ogólnorozwojowy, intelektualny, psychiczny, fizyczny, sensoryczny lub mogą być wynikiem interakcji wielu czynników. Niepełnosprawność może występować od urodzenia lub być nabyta w ciągu całego życia danej osoby. Historycznie niepełnosprawność była rozpoznawana tylko na bazie wąskiego zestawu kryteriów — obecnie jednak niepełnosprawność jest rozpatrywana wieloaspektowo. Niepełnosprawność może być łatwo rozpoznawalna lub niewidoczna.
Wikipedia
(2.1) W naszej klasie jest dwoje niepełnosprawnych.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɛwnɔˈspravnɨ, AS: ńepeu̯nospravny
Wiktionary
rzecz. niepełnosprawność ż.
:: fż. niepełnosprawna ż.
Wiktionary
(1.1) upośledzony
(2.1) inwalida, kaleka
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niewypełniony po brzegi
(1.2) nieobejmujący całości
Wiktionary
rzecz. niepełność ż., niepełnosprawność ż.
Wiktionary
(1.2) częściowy, niekompletny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|piać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|piaskować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|piastować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pichcić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲixˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńepʹiχcẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pić.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpʲit͡ɕɛ, AS: ńepʹiće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|piec.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲjɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepʹi ̯ečẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pieczętować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pięknieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pielęgnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pielić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pielgrzymować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pienić.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) bank. praw. w formie innej niż za pomocą gotówki
Wiktionary
(1.1) By uregulować dług, przyprowadził krowę, już bardziej niepieniężnie nie można.
Wiktionary
przym. pieniężny, niepieniężny
przysł. pieniężnie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) bank. praw. nie wypłacany lub nie płacony w pieniądzach
Wiktionary
(1.1) Oprócz tego przepisy dopuszczają aport, czyli wkład niepieniężny do spółki.
(1.1) Pomoc społeczna może być świadczona w formie pieniężnej lub niepieniężnej.
Wiktionary
przym. pieniężny
przysł. niepieniężnie
Wiktionary
(1.1) gotówkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pieprzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲjɛˈpʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepʹi ̯epšẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pieprznąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierdnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierdolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierdolnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierdyknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierdzieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierdzielić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲjɛrʲd͡ʑɛˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńepʹi ̯erʹʒ́elẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pierniczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pieskować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pieścić.
Wiktionary
kobieta, która nie pije alkoholu; abstynentka
SJP.pl
mężczyzna, który nie pije alkoholu; abstynent
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pilnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pisać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲiˈsãɲɛ, AS: ńepʹisãńe
Wiktionary
przym. niepisany
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest gwarantowany na piśmie; nie jest spisany
Wiktionary
(1.1) W naszej firmie obowiązuje niepisane zarządzenie prezesa, żeby z dziennikarzami nie rozmawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲiˈsãnɨ, AS: ńepʹisãny
Wiktionary
rzecz. niepisanie n.
Wiktionary
(1.1) ustny, zwyczajowy
Wiktionary
Analfabetyzm (gr. ἀναλφάβητος nieznający liter) – w rozumieniu popularnym brak umiejętności pisania i czytania oraz wykonywania czterech podstawowych działań matematycznych u osób dorosłych, tj. według kryteriów UNESCO – powyżej 15. roku życia. Osoby nieposiadające takich umiejętności nazywane są „analfabetami”.
Procesem zmniejszającym analfabetyzm poprzez nauczanie analfabetów posługiwania się pismem oraz drukiem jako środkami komunikacji jest alfabetyzacja.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który nie umie pisać
Wiktionary
(1.1) Określenie pochodzi z czasów, kiedy niepiśmienny pracownik karbował, czyli wycinał na kiju karby, oznaczające każdy, wyjeżdżający z pola wóz snopków czy kartofli.
Wiktionary
rzecz. niepiśmienność ż., niepiśmiennictwo n.
czas. pisać
Wiktionary
(1.1) pot. niegramotny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. zaprzeczony od PiS (Prawo i Sprawiedliwość); niezwiązany z PiS-em, niedotyczący PiS-u
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʲiˈsɔfsʲci, AS: ńepʹisofsʹḱi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pitrasić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|piwkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|piździć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieądrować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛplɔ̃ndrɔˈvãɲɛ, AS: ńeplõndrovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieanować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛplãnɔˈvãɲɛ, AS: ńeplãnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieażować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieeść.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛplɛˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńeplecẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieotkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛplɔtkɔˈvãɲɛ, AS: ńeplotkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieożyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieuć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈplut͡ɕɛ, AS: ńepluće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieuskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pobić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pobiec.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pobierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pobrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pobudzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔbuˈd͡zãɲɛ, AS: ńepobuʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pobłękitnieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔbwɛ̃ŋʲcitʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńepobu̯ẽŋʹḱitʹńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pocałować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pochlastać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pochodzić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie będący pogrzebanym, zasypanym w ziemi
Wiktionary
Niepochowany (węg. A temetetlen halott, słow. Nepochovaný mŕtvy) – węgiersko-polsko-słowacki film fabularny z 2004 roku w reżyserii Márty Mészáros, z muzyką Zygmunta Koniecznego. Zdjęcia kręcono m.in. w Budapeszcie.
Wikipedia
(1.1) Tuż przy murze twierdzy leżały niepochowane ciała broniących.
Wiktionary
rzecz. pochowanie n.
czas. pochować dk.
przym. pochowany
Wiktionary
(1.1) niepogrzebany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pochylać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pochylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pochłaniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pochłonąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pocieszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pocieszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|począć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niespędzenie jakiegoś czasu na oczekiwaniu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poczerwienieć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. niepozornie, nieokazale, skromnie
Wiktionary
(1.1) Vis-à-vis moje wyglądało do tego stopnia niepocześnie i wyszarzanie, że je brałem za jakiegoś zwykłego skribę sic. [...]
(1.1) [...] tem sic. większa dla waćpana chwała, że wyglądając tak niepocześnie, tak wielkich przewag już w życiu dokonałeś.
Wiktionary
Niepoczołowice (dodatkowa nazwa w kaszub. Niepòczołowice) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Linia.
Wieś leży na obrzeżu Kaszubskiego Parku Krajobrazowego na trasie dawnej linii kolejowej z Kartuz do Lęborka.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poczworzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poczynać.
Wiktionary
chorobliwy stan braku świadomości dokonywanych czynów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. brak możliwości rozpoznania znaczenia swego czynu lub pokierowania swoim postępowaniem z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych
Wiktionary
Osoba niepoczytalna – osoba, która dokonała czynu zabronionego przez ustawę pod groźbą kary, ale w czasie czynu nie mogła rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych.
Wikipedia
przym. niepoczytalny
przysł. niepoczytalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest zdolny do kierowania swoim postępowaniem z powodu zaburzeń psychicznych
Wiktionary
rzecz. niepoczytalność ż., poczytalność ż.
przym. poczytalny
Wiktionary
(1.1) niespełna rozumu, niezrównoważony, obłąkany, posp. nienormalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈdãɲɛ, AS: ńepodãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podążać.
Wiktionary
rzecz. podążanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podbijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podburzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podciągać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poddać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poddawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podejmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdɛjmɔˈvãɲɛ, AS: ńepodei ̯movãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podejrzewać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdɛjʒɛˈvãɲɛ, AS: ńepodei ̯ževãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poderwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdɛrˈvãɲɛ, AS: ńepodervãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podgrzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podgrzewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podjadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podkradać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podkreślać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podlegać.
Wiktionary
niezależność państwa w decydowaniu o sprawach wewnętrznych i stosunkach zewnętrznych; suwerenność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niezależność państwa od innych państw pod względem stosunków zewnętrznych i spraw wewnętrznych;
(1.2) przest. niezależność osobista, swoboda działania
Wiktionary
Niepodległość – pojęcie z zakresu politologii lub psychologii:
Wikipedia
(1.1) Polska ogłosiła niepodległość w 1918 roku.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdˈlɛɡwɔɕt͡ɕ, AS: ńepodlegu̯ość
Wiktionary
rzecz. niepodległościowiec m.
przym. niepodległy, niepodległościowy
przysł. niepodległościowo
Wiktionary
(1.1) niezawisłość, samostanowienie, suwerenność, wolność, autonomia; książk. independencja
Wiktionary
członek stronnictwa niepodległościowego; osoba dążąca do niepodległości narodu
SJP.pl
związany z walką o niepodległość; wolnościowy (np. hasła niepodległościowe)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. związany z walką o niepodległość, wyrażający dążność do niepodległości
Wiktionary
(1.1) Jesteśmy świadomi roli naszego pisma w zakresie: integracji środowisk niepodległościowych i piłsudczykowskich; przekazywania zasad i wartości związanych z tradycją zarówno narodową, jak i chrześcijańską (…).
Wiktionary
rzecz. niepodległość ż., niepodległościowiec m.
przym. niepodległy
Wiktionary
(1.1) wolnościowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający niepodległość; niezależny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdˈlɛɡwɨ, AS: ńepodlegu̯y
Wiktionary
rzecz. niepodległość
przym. niepodległościowy
Wiktionary
(1.1) niezawisły, suwerenny, autonomiczny, niezależny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podlewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podmaślać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podniecać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdʲɲɛˈt͡sãɲɛ, AS: ńepodʹńecãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podnieść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podnosić.
Wiktionary
coś nie do wykonania, zrealizowania; niemożliwość
SJP.pl
tyle co: nie można, nie sposób
SJP.pl
czasownik ułomny niedokonany
(1.1) książk. gdy coś jest niemożliwe
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od niepodobny
Wiktionary
(1.1) Niepodobna wstąpić dwukrotnie do tej samej rzeki.
(1.1) Miłość jest jak miód, ze smakiem można jej kosztować, ale niepodobna kąpać się w niej.
(2.1) Ta noc do innych jest niepodobna • i leżę cicho, cicho przy twym boku.
Wiktionary
rzecz. niepodobieństwo n.
przym. niepodobny
Wiktionary
(1.1) nie jest możliwe, nie można, nie da się
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niewykazujący podobieństwa
Wiktionary
czas. modalny niepodobna
Wiktionary
(1.1) daleki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpieprzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔtpʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: ńepotpʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpisać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpisywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpowiadać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔtpɔvʲjaˈdãɲɛ, AS: ńepotpovʹi ̯adãńe
Wiktionary
rzecz. niepodpowiedzenie n. dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podpowiedzieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔtpɔvʲjɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńepotpovʹi ̯eʒẽńe
Wiktionary
rzecz. niepodpowiadanie n. ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podrasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podreptać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podróżować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdruʒɔˈvãɲɛ, AS: ńepodružovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podrywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdrɨˈvãɲɛ, AS: ńepodryvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podrzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podtapiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podtrzymywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepodważalne
Wiktionary
przym. niepodważalny
przysł. niepodważalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się podważyć
Wiktionary
(1.1) Wtedy, choć z pozoru sytuacja wydawała się ewidentna, opozycja miała kłopoty z dostarczeniem do sądu niepodważalnych dowodów.
Wiktionary
rzecz. niepodważalność ż.
przysł. niepodważalnie
Wiktionary
(1.1) bezdyskusyjny, bezsporny, bezsprzeczny, ewidentny, jaskrawy, oczywisty, jednoznaczny, namacalny, niedwuznaczny, niezaprzeczalny, niezbity, pewny, pozadyskusyjny, zrozumiały sam przez się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podwiązać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podwiązywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podwijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdvʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńepodvʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podwinąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podwyższać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔdvɨʃˈːãɲɛ, AS: ńepodvy•šãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podziałkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podziękować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔd͡ʑɛ̃ŋkɔˈvãɲɛ, AS: ńepoʒ́ẽŋkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|niepodzielać.
Wiktionary
rzecz. podzielanie n.
czas. niepodzielać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podzielić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie dający się podzielić, nie do podziału
(1.2) taki, który nie jest dzielony z kimś; należący do tylko jednej osoby; wyłączny
(1.3) mat. niemożliwy do podzielenia bez reszty
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈd͡ʑɛlnɨ, AS: ńepoʒ́elny
Wiktionary
rzecz. niepodzielność ż.
przysł. niepodzielnie
Wiktionary
(1.2) integralny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podziewać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔd͡ʑɛˈvãɲɛ, AS: ńepoʒ́evãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podziwiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|podłączać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pofatygować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pogardzać.
Wiktionary
stan złej, brzydkiej pogody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zła, nieprzyjemna pogoda
(1.2) przen. nieodpowiednia, zła sytuacja
Wiktionary
(1.1) W taką niepogodę lepiej zostać w domu.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈɡɔda, AS: ńepogoda
Wiktionary
przym. niepogodny
przysł. niepogodnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pogrążyć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. łagodny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈɡrɔ̃mnɨ, AS: ńepogrõmny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie będący pochowanym, zasypanym w ziemi
Wiktionary
(1.1) Jego zwłoki leżały niepogrzebane w miejscu mordu.
Wiktionary
rzecz. pogrzeb mrz.
czas. pogrzebać dk.
przym. pogrzebany
Wiktionary
(1.1) niepochowany
Wiktionary
1. zahamować bieg czegoś, zwolnić, zmniejszyć prędkość lub zatrzymać coś całkowicie;
2. pohamować (się) - opanować (się), powstrzymać (się) od czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niedający się pohamować, powstrzymać, powściągnąć
Wiktionary
(1.1) Hitler skwitował wiadomość o zdradzie wybuchem niepohamowanej wściekłości.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pojechać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔjɛˈxãɲɛ, AS: ńepoi ̯eχãńe
Wiktionary
1. zrozumieć, przyjąć wyjaśnienie;
2. wziąć w posiadanie; zawładnąć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poić.
Wiktionary
taki, który nie daje się pojąć; niezrozumiały, nieodgadniony, tajemniczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niedający się pojąć; trudny lub niemożliwy do wyjaśnienia
Wiktionary
rzecz. niepojętość ż.
przysł. niepojęcie
Wiktionary
(1.1) dziwny, niejasny, niewyjaśniony, niezrozumiały, tajemniczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pojmować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pójść.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpujɕt͡ɕɛ, AS: ńepui ̯śće
Wiktionary
1. książkowo: zhańbić, zbezcześcić, skompromitować, a dawniej także: zbrudzić, zanieczyścić coś;
2. pokalać się: dopuścić się czegoś hańbiącego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) teol. Matka Boska
(1.2) katolicka uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Wiktionary
(1.1) Franciszkanie odmawiają nowennę do Niepokalanej.
(1.2) Tercjarze przystroili kościół na Niepokalaną.
Wiktionary
rzecz. niepokalaność ż., Niepokalanów m., niepokalanie n.
przym. niepokalany
przysł. niepokalanie
Wiktionary
(1.1) Maryja, Matka Boża
Wiktionary
niepokalanek pospolity - krzew z rodziny werbenowatych (witułkowatych), rosnący dziko w obszarze śródziemnomorskim; baranek
SJP.pl
Wikipedia
1. książkowo: zhańbić, zbezcześcić, skompromitować, a dawniej także: zbrudzić, zanieczyścić coś;
2. pokalać się: dopuścić się czegoś hańbiącego
SJP.pl
przysłówek
(1.1) bez naruszenia dziewictwa
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) zaprzeczenie do pokalanie
Wiktionary
rzecz. niepokalaność ż., Niepokalana ż., Niepokalanów m., niepokalanek m., niepokalanka ż.
przym. niepokalany, niepokalanowski
Wiktionary
(1.1) nieskazitelnie
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny
SJP.pl
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny
SJP.pl
Niepokalanki, właśc. Zgromadzenie Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (łac. Congregatio Sororum Immaculatae Conceptionis Beatae Virginis Mariae) – żeńskie zgromadzenie zakonne.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. stan bycia niepokalanym
Wiktionary
(1.1) Wykład dotyczył niepokalaności jako przymiotu ludzkiego.
Wiktionary
rzecz. Niepokalana ż., Niepokalanów m., niepokalanek m., niepokalanka ż., niepokalanie n.
przym. niepokalany
przysł. niepokalanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. turyst. zespół klasztorny w Paprotni na Mazowszu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z przedwojennych budynków Niepokalanowa do czasów obecnych przetrwały tylko nieliczne.
Wiktionary
rzecz. Niepokalana ż., niepokalanek m., niepokalanka ż., niepokalaność ż., niepokalanie n.
przym. niepokalanowski, niepokalany
przysł. niepokalanie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Niepokalanowa, związany z Niepokalanowem
Wiktionary
(1.1) Klasa zwiedziła niepokalanowski klasztor.
Wiktionary
rzecz. Niepokalanów m., niepokalanie n.
przym. podniepokalanowski
przysł. niepokalanie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) w sensie duchowym: nieobarczony winą czy zmazą
(1.2) w sensie materialnym: bez skaz, niezakłócony niczym
Wiktionary
rzecz. niepokalaność ż., Niepokalana ż., Niepokalanów m., niepokalanek m., niepokalanka ż., niepokalanie n.
przysł. niepokalanie
Wiktionary
(1.1) nieskazitelny, nieskalany, bezgrzeszny, czysty
(1.2) nieskazitelny, nieskalany, czysty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokarać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔkaˈrãɲɛ, AS: ńepokarãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokazać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔkaˈzãɲɛ, AS: ńepokazãńe
Wiktionary
rzecz. niepokazywanie ndk.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niepokaźnie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieduży i skromnie wyglądający
Wiktionary
(1.1) [...] GMINA POLSKA LONDYN POŁUDNIE, sic. na przykład, choć składa się z niepokaźnej ilości członków, przecież zdołała zebrać i wygospodarować spory kapitał [...]
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokazać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔkazɨˈvãɲɛ, AS: ńepokazyvãńe
Wiktionary
rzecz. niepokazanie n.
Wiktionary
1. wprawiać kogoś w niepokój, wzbudzać u kogoś obawę
2. zajmować komuś czas, sprawiać kłopot
3. niepokoić się - być niespokojnym, niepewnym, obawiać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wzbudzać niepokój, martwić
czasownik zwrotny niedokonany niepokoić się
(2.1) mieć obawy, martwić się
Wiktionary
(1.1) - Przepraszam - powiedziałem - że niepokoję, ale chciałem wiedzieć, którą mamy godzinę.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈkɔjit͡ɕ, AS: ńepokoi ̯ić
Wiktionary
rzecz. niepokój m., niepokojenie n., zaniepokojenie n.
czas. zaniepokoić dk.
przysł. niepokojąco
przym. niepokojący, niepokojony, nieniepokojony
Wiktionary
(1.1) aferować, przest. inkomodować
Wiktionary
obawa, niepewność, brak spokoju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stan emocjonalny, który charakteryzuje się napięciem, pobudzeniem psychicznym, brakiem równowagi
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: niepokoić
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zaprawdę, odpowiedź moją dyktuje niepokój / wywołany wewnętrznym wzburzeniem.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpɔkuj, AS: ńepokui ̯
Wiktionary
rzecz. niepokojenie n., zaniepokojenie n.
czas. niepokoić ndk., zaniepokoić dk.
przym. niespokojny, niepokojący
przysł. niepokojąco
Wiktionary
(1.1) zaniepokojenie, obawa, zatroskanie, troska, zagubienie; stpol. tszczyca
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepokojący kogoś
Wiktionary
rzecz. niepokój m., niepokojenie n., zaniepokojenie n.
czas. niepokoić ndk., zaniepokoić dk.
przym. niepokojący
Wiktionary
wzbudzający obawę, niepokój, np. niepokojące objawy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wzbudzający niepokój; zakłócający spokój
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od niepokoić
Wiktionary
rzecz. niepokojenie n., niepokój mrz.
czas. niepokoić ndk., zaniepokoić dk.
przysł. niepokojąco
Wiktionary
(1.1) alarmujący, zatrważający
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|niepokoić.
Wiktionary
rzecz. niepokój m., zaniepokojenie n.
czas. niepokoić ndk.
przym. niepokojący, niepokojony, nieniepokojony
przysł. niepokojąco
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) pobudzany do niepokoju
forma czasownika.
(2.1) ims. przymiotnikowy bierny od: niepokoić
Wiktionary
(1.1) Byłeś, kochany książę niepokojony przez prokuratora cesarskiego i kto wie jakby się to było skończyło, gdybyś był pozostał w Paryżu...
Wiktionary
rzecz. nieniepokojenie n., niepokojenie n.
czas. niepokoić ndk., zaniepokoić dk.
przym. nieniepokojony
Wiktionary
niedający się pokonać, trudny do pokonania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokonać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nigdy nie pokonano, który nie doznał porażki
(1.2) taki, którego pokonać nie można
Wiktionary
(1.1) niezwyciężony
(1.2) niezwyciężony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokonywać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepokorny
Wiktionary
rzecz. niepokorność ż.
przym. niepokorny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niepokornie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niepokorne; cecha tego, kto jest niepokorny
Wiktionary
(1.1) Ta niepokorność, nieugiętość i trzeźwość spojrzenia nie we wszystkich tekstach pisarza dochodzi z równą siłą do głosu, ona jednak, jak sądzę, stanowi o swoistości i trwałości dzieła Krasińskiego, o jego wyjątkowym miejscu w literaturze (…).
Wiktionary
rzecz. pokora ż.
przym. niepokorny
przysł. niepokornie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony pokory
Wiktionary
(1.1) Tybet jest dla Chin tym, czym kiedyś była Algieria dla Francji, Indie dla Wlk. Brytanii, czy Polska dla carskiej Rosji: najmniej lojalną, najbardziej niepokorną, a zarazem symbolicznie najważniejszą prowincją imperium.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈkɔrnɨ, AS: ńepokorny
Wiktionary
przysł. niepokornie
rzecz. niepokorność ż.
Wiktionary
(1.1) krnąbrny, trudny, nieuległy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokrywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔkrɨˈvãɲɛ, AS: ńepokryvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokutować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pokłócić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polecać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polecieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polegać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔlɛˈɡãɲɛ, AS: ńepolegãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polepszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polerować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polewać.
Wiktionary
niemożność policzenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepoliczalne; cecha tych, którzy są niepoliczalni
Wiktionary
przym. niepoliczalny
przysł. niepoliczalnie
rzecz. liczba ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|policzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔlʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepolʹičẽńe
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca polonistą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest polski, nie ma polskich cech
(1.2) obcy
Wiktionary
(1.1) W naszym szpitalu pracuje już trzech niepolskich medyków.
(1.2) Nie wprowadzajmy niepolskich zwyczajów.
Wiktionary
rzecz. nie-Polak mos., nie-Polka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|polubić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomagać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃maˈɡãɲɛ, AS: ńepõmagãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomajtać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomalować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomiatać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomiaukiwać.
Wiktionary
niezwykle duży, intensywny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomieścić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃mʲjɛʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepõmʹi ̯eščẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃mʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńepõmʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pominąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomordować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomóc.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃mɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńepõmožẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pomyśleć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃mɨɕˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńepõmyślẽńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepomyślne
Wiktionary
rzecz. niepomyślność ż.
przym. niepomyślny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niepomyślne
Wiktionary
przym. niepomyślny
przysł. niepomyślnie
Wiktionary
(1.1) niepowodzenie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) który nie jest po czyjejś myśli, który komuś nie sprzyja
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃ˈmɨɕl̥nɨ, AS: ńepõmyśl̦ny
Wiktionary
przysł. niepomyślnie
rzecz. niepomyślność ż.
Wiktionary
(1.1) niefortunny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ponawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ponsowieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ponumerować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔ̃nũmɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńepõnũmerovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poopalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popamiętać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poprzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popełniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popełnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popieprzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔpʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńepopʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popiskiwać.
Wiktionary
skrót od: niepoprawny, niepoprawnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poprawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔpraˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńepopravʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepoprawny, niezgodnie z określonymi regułami
(1.2) w sposób nieprzewidujący lub niedopuszczający możliwości zmiany, poprawy
Wiktionary
(1.1) Potuszyński wystąpił w stroju tureckim, suty zawój dźwigał na głowie, brodę zapuścił, Allacha imię miał na ustach, a choć po turecku mówił niepoprawnie, ale i tą odrobiną znajomości i mowy i zwyczajów imponował Krzeczkowskiemu […]
Wiktionary
rzecz. niepoprawność ż.
przym. niepoprawny
Wiktionary
(1.1) błędnie, nieprawidłowo, niewłaściwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepoprawne; cecha tych, którzy są niepoprawni
Wiktionary
przym. niepoprawny
przysł. niepoprawnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezgodny częściowo lub zupełnie z ustalonymi regułami
(1.2) taki, który nie zamierza lub nie daje się poprawić
Wiktionary
Niepoprawny (fr. L'incorrigible) – komediowy film fabularny z 1975. Powstał na podstawie książki Alex Varoux pt. Ah mon pote.
Wikipedia
rzecz. niepoprawność ż.
przysł. niepoprawnie
Wiktionary
(1.1) błędny, niedobry, niewłaściwy, zły
(1.2) niereformowalny, niezmienny, zatwardziały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poprzedzać.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) niecieszący się popularnością, nieznany
(1.2) niezgodny z opinią ogółu, nielubiany
Wiktionary
rzecz. niepopularność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popularyzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔpularɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńepopularyzovãńe
Wiktionary
rzecz. niespopularyzowanie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|popylać.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieporadnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. brak umiejętności radzenia sobie w czymś lub z czymś
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈradnɔɕt͡ɕ, AS: ńeporadność
Wiktionary
przym. nieporadny
przysł. nieporadnie
Wiktionary
1. nieumiejący sobie poradzić; niezaradny; niewprawny;
2. świadczący o braku umiejętności lub wprawy; niezgrabny, niefachowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niepotrafiący sobie poradzić
(1.2) świadczący o braku radzenia sobie
Wiktionary
rzecz. nieporadność ż.
przysł. nieporadnie
Wiktionary
(1.1) niekompetentny, niezgrabny
(1.2) nieudany, niezręczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poradzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porastać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porcjować.
Wiktionary
mieszkaniec Nieporętu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nieporętu
(1.2) osoba pochodząca z Nieporętu, urodzona w Nieporęcie
Wiktionary
rzecz. Nieporęt m.
:: fż. nieporęcianka ż.
przym. nieporęcki
Wiktionary
mieszkanka Nieporętu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nieporętu
(1.2) kobieta, dziewczyna pochodząca z Nieporętu, urodzona w Nieporęcie
Wiktionary
rzecz. Nieporęt m.
:: fm. nieporęcianin m.
przym. nieporęcki
Wiktionary
przymiotnik od: Nieporęt
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nieporętem, dotyczący Nieporętu
Wiktionary
rzecz. Nieporęt m., nieporęcianin m., nieporęcianka ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieporęcznie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. niewygodny w użyciu
Wiktionary
rzecz. nieporęczność ż.
przysł. nieporęcznie
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Nieporęt – wieś sołecka (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie legionowskim, w gminie Nieporęt. Leży nad Zalewem Zegrzyńskim, 25 kilometrów od centrum Warszawy, 11 km od granic stolicy.
Miejscowość jest siedzibą gminy Nieporęt.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porównać.
przysłówek
(2.1) w sposób nieporównany
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔruvˈnãɲɛ, AS: ńeporuvnãńe
Wiktionary
rzecz. porównanie
przym. nieporównany
Wiktionary
znaleźć różnice i cechy wspólne dwóch lub więcej rzeczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieporównywalne; cecha tych, którzy są nieporównywalni
Wiktionary
przym. nieporównywalny
przysł. nieporównywalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie dający się porównać, zbyt różny/odmienny
Wiktionary
rzecz. porównanie n., porównywanie n., nieporównywanie n., nieporównywalność ż., porównywalność ż.
przysł. nieporównywalnie
czas. porównać dk., porównywać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porównywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔruvnɨˈvãɲɛ, AS: ńeporuvnyvãńe
Wiktionary
przym. nieporównywalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porozmawiać.
Wiktionary
1. pomyłka, błąd wynikający z różnej oceny sytuacji, innego zrozumienia słów
2. spór, awantura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pomyłka wynikła z niewłaściwego zrozumienia słów, sytuacji
(1.2) spór pomiędzy osobami z powodu różnicy zdań
(1.3) sytuacja, zjawisko lub wydarzenie oceniane krytycznie jako niestosowne lub nierozsądne
Wiktionary
(1.1) Tu zaczyna się nieporozumienie, które byłoby komicznym, gdyby z jego powodu nie popełniono tylu krzywd.
(1.2) Konflikty ze wspólnikami, nieporozumienia w związku partnerskim, nieufność i podejrzenia o nieuczciwość to sprawy, które mogą zakończyć się w urzędach, sądach i instytucjach pojednawczych.
(1.3) Nasze małżeństwo to było jedno wielkie nieporozumienie!
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔrɔzũˈmʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeporozũmʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
(1.2) zatarg, scysja
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|portretować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔrtrɛtɔˈvãɲɛ, AS: ńeportretovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poruczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poruszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔruˈʃãɲɛ, AS: ńeporušãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poruszyć.
przysłówek
(2.1) bez ruchu
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔruˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeporušẽńe
Wiktionary
rzecz. poruszenie
przym. nieporuszony
Wiktionary
taki, który bardzo się czymś przejął, wzruszył; niespokojny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈrvãɲɛ, AS: ńeporvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porysować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porywać.
Wiktionary
zdrobnienie od: nieporządek
SJP.pl
brak porządku; nieład
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) brak porządku
(1.2) mat. permutacja elementów zbioru, niepozostawiająca żadnego elementu na swoim pierwotnym miejscu
Wiktionary
Nieporządek – permutacja elementów zbioru, która nie pozostawia żadnego elementu na swoim oryginalnym miejscu (innymi słowy nie posiada żadnego punktu stałego).
Liczbę nieporządków danego n-elementowego zbioru oznacza się symbolem podsilni !n, n¡ lub d_{n} (zwanej również „dolną silnią”).
Wikipedia
(1.1) Pozostawił wszystko w ogromnym nieporządku.
Wiktionary
(1.1) nieład; książk. stajnia Augiasza, stajnia augiaszowa; pot. bałagan, bajzel, chlew, dziada z babą brakuje, kipisz, kram, pieprznik, śmietnik; przen. pobojowisko; wulg. burdel, burdel na kółkach, pierdolnik, syf
Wiktionary
brak porządku; nieład
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porządkować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób pozbawiony porządku
(1.2) w sposób skutkujący nieporządkiem
Wiktionary
rzecz. nieporządność ż.
przym. nieporządny
Wiktionary
(1.1) bezplanowo, chaotycznie
(1.2) bezładnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieporządnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieporządny; bardziej nieporządny
SJP.pl
brak porządku, staranności; niechlujność, niedbałość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieporządne; cecha tych, którzy są nieporządni
Wiktionary
przym. nieporządny
przysł. nieporządnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie utrzymuje porządku; niedbale wykonujący coś
(1.2) cechujący się brakiem porządku
Wiktionary
rzecz. nieporządność ż.
przysł. nieporządnie
Wiktionary
(1.1) niechlujny, niestaranny
(1.1) chaotyczny, niechlujny, niestaranny, nieuporządkowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|porzygiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posądzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posadzić.
Wiktionary
osoba nieposiadająca własności ziemskiej lub nieruchomości miejskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posiadać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔɕaˈdãɲɛ, AS: ńepośadãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posiekać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔɕɛˈkãɲɛ, AS: ńepośekãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poślubić.
Wiktionary
rzecz. nieślubna ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posmarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posolić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔsɔˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńeposolẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pośpieszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pośpieszyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔɕpʲjɛˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepośpʹi ̯ešẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niepospolite
Wiktionary
przym. niepospolity, pospolity
przysł. pospolicie, niepospolicie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posprzątać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posrebrzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postanawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postarzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔstaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńepostavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postępować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔstɛ̃mpɔˈvãɲɛ, AS: ńepostẽmpovãńe
Wiktionary
przywiązanie do tradycji, istniejących instytucji i systemu wartości, wyrażanie niechętnego lub wrogiego stosunku do poważniejszych zmian, sprzeciwianie się nowościom; tradycjonalizm, zachowawczość, ortodoksyjność, konserwatywność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postponować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postrzegać.
Wiktionary
niezauważenie, bez zwracania czyjejś uwagi, nie rzucając się w oczy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) niezauważalnie, poza zasięgiem czyjegoś wzroku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|postulować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poświadczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poświęcać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poświęcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posypywać.
Wiktionary
1. przestarzale: uszanować;
2. dawniej: utrzymać w porządku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pościć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poszerzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔʃɛˈʒãɲɛ, AS: ńepošežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poszerzyć.
Wiktionary
dawniej:
1. obwinić, posądzić;
2. dojść do czegoś po śladach, znakach; odkryć, wykryć
SJP.pl
dawniej:
1. obwinić, posądzić;
2. dojść do czegoś po śladach, znakach; odkryć, wykryć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bez zarzutu, najczęściej pod względem moralnym
Wiktionary
(1.1) Pracownikiem samorządowym może być osoba, która cieszy się nieposzlakowaną opinią.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔʃlakɔˈvãnɨ, AS: ńepošlakovãny
Wiktionary
(1.1) nienaganny, nieskazitelny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poszukać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔʃuˈkãɲɛ, AS: ńepošukãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poszukiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|posługiwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔswuɟiˈvãɲɛ, AS: ńeposu̯uǵivãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) cecha kogoś, kto jest nieposłuszny; brak posłuszeństwa
Wiktionary
(1.1) Arabska tradycja nadała plemiennym przejawom nieposłuszeństwa kolektywną nazwę „ridda”, czyli apostazja, odrzucenie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔswuˈʃɛ̃j̃stfɔ, AS: ńeposu̯ušẽĩ ̯stfo
Wiktionary
rzecz. nieposłuszność ż.
przym. nieposłuszny
przysł. nieposłusznie
Wiktionary
(1.1) krnąbrność, niekarność, niesforność, niesubordynacja
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieposłuszny
Wiktionary
rzecz. nieposłuszeństwo n., nieposłuszność ż.
przym. nieposłuszny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieposłusznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieposłuszny; bardziej nieposłuszny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieposłuszne; cecha tych, którzy są nieposłuszni
Wiktionary
rzecz. nieposłuszeństwo n.
przym. nieposłuszny
przysł. nieposłusznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odznaczający się nieposłuszeństwem
(1.2) niepoddający się czyjejś woli
Wiktionary
(1.1) Kurtyna, za którą władza chciała zamknąć nieposłusznego felietonistę, zaczynała rdzewieć.
(1.2) Jedynie niesforna, nieposłuszna podświadomość, wbrew jej pragnieniom, wykonuje sobie wiadome zadanie.
Wiktionary
rzecz. nieposłuszeństwo n., nieposłuszność ż.
przysł. nieposłusznie
Wiktionary
(1.1) krnąbrny, narowisty, niekarny, niesforny, rogaty, rozwydrzony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|potęgować.
Wiktionary
(1.1) W tej sytuacji najważniejsze jest niepotęgowanie stresu dziecka.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|potępiać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepotrzebny
Wiktionary
(1.1) Stanisław nie pływa zbyt dobrze i zawsze niepotrzebnie wzbija wokół siebie fontanny wody.
(1.1) Znowu kran niezakręcony i woda leje się niepotrzebnie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈṭʃɛbʲɲɛ, AS: ńepoṭšebʹńe
Wiktionary
rzecz. niepotrzebność ż.
przym. niepotrzebny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niepotrzebnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niepotrzebny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepotrzebne; cecha tych, którzy są niepotrzebni
Wiktionary
przym. niepotrzebny
przysł. niepotrzebnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest potrzebny
Wiktionary
(1.1) Chciano wówczas MKR oczyścić z "niepotrzebnego elementu", który psuł tylko robotnicze sprawy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈṭʃɛbnɨ, AS: ńepoṭšebny
Wiktionary
rzecz. niepotrzebność ż.
przysł. niepotrzebnie
Wiktionary
(1.1) zbędny, zbyteczny; książk. redundantny; potrzebny jak dziura w moście, potrzebny jak piąte koło u wozu, potrzebny jak umarłemu kadzidło
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|potrzebować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔṭʃɛbɔˈvãɲɛ, AS: ńepoṭšebovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|potwierdzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔtfʲjɛrˈd͡zãɲɛ, AS: ńepotfʹi ̯erʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|potwierdzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|potykać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pouczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powątpiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poważać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepoważny
Wiktionary
(1.1) Inżynier, przyklejony do strzelnicy uformowanej ze zwalonych na parapet worków z piaskiem, podskakiwał niepoważnie na jednej nodze.
(1.1) Znajoma zadzwoniła do Poznania na numer, który znalazłyśmy w plecaku, ale pan, z którym rozmawiała, potraktował ją niepoważnie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈvaʒʲɲɛ, AS: ńepovažʹńe
Wiktionary
przym. niepoważny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niepoważnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niepoważny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niedający się traktować poważnie
(1.2) niezachowujący powagi i odpowiedzialności
Wiktionary
przysł. niepoważnie
Wiktionary
(1.1) bagatelny, durny, frywolny, głupi, głupiutki, głupkowaty, idiotyczny, śmieszny, żartobliwy
(1.2) lekkomyślny, nieodpowiedzialny
Wiktionary
wynagrodzić sobie poniesione krzywdy, straty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powiadać.
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który nie ma powiązań, związków z omawianą rzeczą lub osobą
Wiktionary
rzecz. powiązanie n., powiązywanie n., wiązanie n., wiązka ż.
czas. powiązać dk., powiązywać ndk., wiązać ndk.
przym. powiązany, wiążący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powiedzieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔvʲjɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńepovʹi ̯eʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powiększać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔvʲjɛ̃ŋˈkʃãɲɛ, AS: ńepovʹi ̯ẽŋkšãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powiększyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powielać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔvʲjɛˈlãɲɛ, AS: ńepovʹi ̯elãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powiesić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔvʲjɛˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepovʹi ̯ešẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powodować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔvɔdɔˈvãɲɛ, AS: ńepovodovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przeciwieństwo powodzenia, sukcesu; przegrana, porażka
Wiktionary
(1.1) Moja trzecia próba rzucenia palenia zakończyła się niepowodzeniem.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔvɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńepovoʒẽńe
Wiktionary
(1.1) porażka, klęska, fiasko, przegrana
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powozić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powołać.
Wiktionary
niemający prawa do czynienia czegoś; nieupoważniony, nieodpowiedni (np. dokument wpadł w niepowołane ręce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powracać.
Wiktionary
Niepowrót (art. 242 § 2 i 3 k.k.) – prawnicze określenie dwóch przestępstw skierowanych przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, polegających na:
Wikipedia
taki, który jest przeznaczony na powrót
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie panuje nad sobą; też: świadczący o takiej postawie
Wiktionary
(1.1) W poglądach śmiały, w głoszeniu ich niepowściągliwy, niezrównany facecjonista, nigdy nie szukał długo w torbie konceptu, [nieprzyjazny krakowskiej stańczykierii, ten "warszawski pozytywista w tużurku" — jak go nazwano w Przeglądzie Powszechnym — zdobył sobie młodzież krakowską wstępnym przebojem.]
(1.1) [Nie[ ]tylko z powierzchowności przypominał on [Marcelek] ojca, ale także i z przymiotów duchowych:] odznaczał się temperamentem dzikim, niepowściągliwym i złośliwością przykrą dla otoczenia.
(1.1) Zacny[,] ale niepowściągliwy w mowie Ursyn, nie[ ]raz, skoro się czuł obrażonym, dotykał najlepszych przyjaciół epigramatami, [nie przebaczając[,] gdy jego urazy równie żywo jak on nie czuli.]
Wiktionary
przysł. niepowściągliwie
rzecz. niepowściągliwość ż.
Wiktionary
(1.1) niepohamowany, niepowstrzymany, nieumiarkowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powstać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈfstãɲɛ, AS: ńepofstãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się powstrzymać, powściągnąć
Wiktionary
Niepowstrzymany (ang. Unstoppable) – amerykański thriller, film akcji z 2010 w reżyserii Tony’ego Scotta, z Denzelem Washingtonem i Chrisem Pinem w rolach głównych. Film zrealizowano na podstawie autentycznych wydarzeń, które rozegrały się 15 maja 2001 roku w Ohio. Był to ostatni film wyreżyserowany przez Tony’ego Scotta (popełnił samobójstwo w 2012 roku).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powstrzymywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepowtarzalne; cecha tych, którzy są niepowtarzalni
Wiktionary
przym. niepowtarzalny
przysł. niepowtarzalnie
Wiktionary
(1.1) niezwykłość, nadzwyczajność, niecodzienność, niepospolitość, niesamowitość, niezwykłość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wyjątkowy, nadzwyczajny, jedyny w swoim rodzaju
Wiktionary
(1.1) Miejsce powoli zatraca oryginalny charakter i niepowtarzalną, kameralną atmosferę. Środowisko zaczyna tracić zdolności samoregulacyjne i chłonność naturalna zostaje w niewielkim stopniu przekroczona.
Wiktionary
rzecz. niepowtarzalność ż.
przysł. niepowtarzalnie
Wiktionary
(1.1) osobliwy, unikatowy, niezrównany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|powtarzać.
Wiktionary
1. bardzo czegoś pragnąć
2. czuć fizyczny pociąg w stosunku do kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pożądać.
Wiktionary
przym. niepożądany
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, jakiego się unika; odwrotny do zamierzonego
Wiktionary
przysł. niepożądanie
rzecz. niepożądanie n.
Wiktionary
(1.1) niechciany, nieodpowiedni, niepotrzebny, nieproszony, niewskazany, niezalecany, szkodliwy, uboczny, zawadzający, zbędny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozamykać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozbawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔzbaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńepozbavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. niepozbawienie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozbawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔzbaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńepozbavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. niepozbawianie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozdrawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pożerać.
Wiktionary
dawniej: niepoznanie; dziś tylko w wyrażeniach "dla niepoznaki" - tak, żeby nie można było poznać kogoś lub czegoś, albo "do niepoznaki" - nie do poznania
SJP.pl
1. zdobyć wiadomości o czymś;
2. doświadczyć czegoś, przekonać się o czymś;
3. rozpoznać kogoś, coś po indywidualnych cechach;
4. zawrzeć znajomość z kimś; przedstawić kogoś komuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|poznać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niemożność poznania, zrozumienia, wyjaśnienia czegoś
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie da się poznać
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niepóźno
SJP.pl
niepozorka ojcowska - gatunek słodkowodnego ślimaka skrzelodysznego
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: niepozornie
SJP.pl
niebędący tym, czym się wydaje
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niewielki, nie rzucający się w oczy, nie zwracający na siebie uwagi
Wiktionary
(1.1) Skowronek to szary i niepozorny ptak, a tak ślicznie śpiewa.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔˈzɔrnɨ, AS: ńepozorny
Wiktionary
rzecz. niepozorność
przysł. niepozornie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozostawać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔzɔstaˈvãɲɛ, AS: ńepozostavãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozostawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozwalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozwolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pożyczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔʒɨˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńepožyčãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pożyczyć.
Wiktionary
dawniej:
1. spożyć, zjeść;
2. pokonać, przemóc, złamać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pożywiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pozłacać.
Wiktionary
niedający się połączyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|połączyć.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie małopolskim;
Wiktionary
Niepołomice – miasto w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Niepołomice.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 30 czerwca 2024 r. miasto liczyło 17 096 mieszkańców i zajmowało powierzchnię 27,4 km².
Wikipedia
(1.1) Na radach senatu w Niepołomicach i Krakowie debatowano o układzie z Gdańskiem, sprawach inflanckich, sporze z cesarzem oraz uregulowaniu stosunków z Turcją.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɔwɔ̃ˈmʲit͡sɛ, AS: ńepou̯õmʹice
Wiktionary
rzecz. niepołomiczanin m., niepołomiczanka ż.
przym. niepołomicki
Wiktionary
związany z Niepołomicami, dotyczący Niepołomic; niepołomski (regionalnie)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niepołomicami, dotyczący Niepołomic
Wiktionary
rzecz. Niepołomice nmos., niepołomiczanin m., niepołomiczanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Niepołomic
SJP.pl
mieszkanka Niepołomic
SJP.pl
regionalnie: dotyczący Niepołomic, związany z Niepołomicami; niepołomicki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|położyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|połykać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pracować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pragnąć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepraktyczny
Wiktionary
rzecz. praxis n., niepraktyczność ż., niepraktykowanie n.
przym. niepraktyczny, praktyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|praktykować.
Wiktionary
przysł. niepraktycznie
rzecz. niepraktykujący mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wierny, który nie uczestniczy w praktykach religijnych
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od nie praktykować
Wiktionary
(1.1) Zauważmy, że spośród ogółu niepraktykujących (498 osób – 23% badanych) blisko 13% nigdy nie praktykowało, a blisko 85% (416 osób) przestało praktykować w którymś momencie swojego życia i to właśnie oni będą nas tu interesowali, bo to oni odeszli od Kościoła.
Wiktionary
rzecz. niepraktykowanie n.
:: fż. niepraktykująca ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prasować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. niewinny
Wiktionary
IPA: ˈɲɛpraf, AS: ńepraf
Wiktionary
wykrzyknik sygnalizujący, że uważamy coś za niezgodne z prawdą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś co jest niezgodne z prawdą
wykrzyknik
(2.1) czyjaś odpowiedź wyrażająca gwałtowne i stanowcze zaprzeczenie
(2.2) używany na końcu frazy, w celu wyrażenia chęci potwierdzenia jej prawdziwości przez współrozmówcę, lub otrzymania aprobaty wobec poprzedzającej wykrzyknik frazy; często stosowany wraz z zmianą intonacji
Wiktionary
Muzyka:
Wikipedia
(1.1) Wszystko, co powiedziałeś o mnie, to nieprawda.
(2.2) "Pan chciał ze mną porozmawiać, nieprawda?" zapytał surowo, jak ksiądz jaki, że aż się zlękłam.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpravda, AS: ńepravda
Wiktionary
rzecz. nieprawdziwość ż.
przym. nieprawdziwy
przysł. nieprawdziwie
partyk. nieprawdaż
Wiktionary
(1.1) fałsz, fikcja
(2.1) absolutnie nie, a skądże, wcale nie, właśnie, że nie, nic podobnego, skądże znowu, wolne żarty; pot. guzik prawda; wulg. gówno prawda, dupa jasiu
(2.2) nieprawdaż?, czyż nie?, pot. co nie?, pot. nie?
Wiktionary
wykrzyknik "nieprawda" wzmocniony partykułą "-ż"
SJP.pl
partykuła
(1.1) wzmocniona forma wykrzyknika/partykuły „nieprawda”, używana na końcu frazy w celu skłonienia do jej potwierdzenia przez współrozmówcę
Wiktionary
(1.1) Wcale ładnie mi się to udało, nieprawdaż?
Wiktionary
rzecz. nieprawda ż., nieprawdziwość ż.
przym. nieprawdziwy
przysł. nieprawdziwie
wykrz. nieprawda
Wiktionary
(1.1) nieprawda?, czyż nie?; pot. co nie?, nie?
Wiktionary
coś nieprawdopodobnego, niemające cech prawdziwości
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nieprawdopodobny
(1.2) bardzo, niebywale
Wiktionary
rzecz. nieprawdopodobieństwo n.
przym. nieprawdopodobny
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: nieprawdopodobny; bardziej nieprawdopodobny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieprawdopodobne
Wiktionary
przym. nieprawdopodobny
Wiktionary
potocznie: bardzo duży (np. nieprawdopodobny hałas)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pozbawiony cech prawdopodobieństwa, niedający się uznać za prawdziwy
(1.2) bardzo duży, niezwykły, niesłychany
Wiktionary
(1.1) Wiadomość wydawała się nieprawdopodobna. Podobno na polu kukurydzy Kowalskiego wylądowało UFO!
(1.2) W pociągu panował nieprawdopodobny ścisk.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravdɔpɔˈdɔbnɨ, AS: ńepravdopodobny
Wiktionary
rzecz. nieprawdopodobieństwo n., nieprawdopodobność ż.
przysł. nieprawdopodobnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieprawdziwy
Wiktionary
(1.1) Po wojnie działacze partyjni pisali o Berezie Kartuskiej często nieprawdziwie.
(1.1) Po raz pierwszy uświadomiłem sobie wtedy, że ta modlitwa – prawdziwie przecież mówiona – w życiu codziennym, tzn. w kościele, byłaby w porządku. Odmawiana na scenie brzmiała nieprawdziwie, sztucznie, a więc nieprofesjonalnie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravʲˈd͡ʑivʲjɛ, AS: ńepravʹʒ́ivʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. nieprawda ż., nieprawdziwość ż.
przym. nieprawdziwy
partyk. nieprawdaż
wykrz. nieprawda
Wiktionary
(1.1) fałszywie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest nieprawdziwe
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravʲˈd͡ʑivɔɕt͡ɕ, AS: ńepravʹʒ́ivość
Wiktionary
rzecz. nieprawda ż.
przym. nieprawdziwy
przysł. nieprawdziwie
wykrz. nieprawda
partyk. nieprawdaż
Wiktionary
(1.1) nieautentyczność, sztuczność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest prawdziwy
Wiktionary
(1.1) W banku złożyła nieprawdziwe dokumenty.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravʲˈd͡ʑivɨ, AS: ńepravʹʒ́ivy
Wiktionary
rzecz. nieprawda ż., nieprawdziwość ż.
przysł. nieprawdziwie
partyk. nieprawdaż
wykrz. nieprawda
Wiktionary
(1.1) fałszywy, nierealny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieprawidłowy
Wiktionary
(1.1) Rowerzyści na ścieżce rowerowej głośno narzekali na nieprawidłowo zaparkowane pojazdy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravʲidˈwɔvɔ, AS: ńepravʹidu̯ovo
Wiktionary
przym. nieprawidłowy
rzecz. nieprawidłowość
Wiktionary
(1.1) niewłaściwie, błędnie
Wiktionary
1. odstępstwo od zasad, przepisów
2. zjawisko, fakt pozbawione prawidłowości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak prawidłowości
(1.2) odstępstwo od norm
Wiktionary
przym. nieprawidłowy
przysł. nieprawidłowo
Wiktionary
(1.1) aberracja, anomalia, nienormalność, patologia, patologiczność, usterka, wada, zaburzenie
(1.2) bezprawie, niepoprawność, nieregularność, patologia, wykroczenie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezgodny z normą; niezgodny z tym, co prawidłowe
Wiktionary
(1.1) Hela stała przed lustrem i doszukiwała się u siebie nieprawidłowego zgryzu.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravʲidˈwɔvɨ, AS: ńepravʹidu̯ovy
Wiktionary
rzecz. nieprawidłowość ż.
przysł. nieprawidłowo
Wiktionary
(1.1) anormalny, niewłaściwy, błędny, niedozwolony, nienormalny, niepoprawny, aberracyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prawić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezgodny z prawem
Wiktionary
(1.1) Ten, któremu sądownie zarzucono nieprawne używanie szlachectwa, zawieszany był w prerogatywach stanu rycerskiego dopóty, dopóki nie uczynił wywodu.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpravnɨ, AS: ńepravny
Wiktionary
rzecz. nieprawność ż.
przysł. nieprawnie, prawnie
Wiktionary
(1.1) bezprawny, nielegalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprawomocne
Wiktionary
przym. nieprawomocny
przysł. nieprawomocnie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) praw. taki, który można zaskarżyć lub od którego można się odwołać do wyższej instancji
Wiktionary
(1.1) Odbył się proces, w którym zapadł nieprawomocny wyrok 12 lat więzienia.
Wiktionary
rzecz. nieprawomocność ż.
przym. nieprawomocnie
Wiktionary
(1.1) niewiążący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niepraworządne, brak praworządności
(1.2) cecha tych, którzy są niepraworządni
Wiktionary
przym. niepraworządny
przysł. niepraworządnie
Wiktionary
czyn nieszlachetny; występek; wykroczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto nie jest prawy
(1.2) zły czyn
Wiktionary
(1.1) Babka podkreślała jego nieprawość i całkowity brak zainteresowania dziećmi.
(1.2) Do Ciebie przychodzi wszelki śmiertelnik, wyznając nieprawości.
Wiktionary
przym. nieprawy
Wiktionary
legalny, właściwy, mający prawo do czegoś
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nieprawowity
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpravɔˈvʲit͡ɕɛ, AS: ńepravovʹiće
Wiktionary
przym. nieprawowity
Wiktionary
w religii: wyznawanie poglądów, dogmatów odmiennych od obowiązujących w danej religii, lecz nieuznanych przez nią za herezję; heterodoksja, heterodoksalność
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) (o człowieku) nieuczciwy, nieszlachetny
(1.2) zaistniały w wyniku złamania prawa
Wiktionary
(1.1) Bogumił okazał się być człowiekiem nieprawym.
Wiktionary
rzecz. nieprawość ż.
Wiktionary
(1.1) niecny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prażyć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony precyzji, niedokładny, nieścisły
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɛt͡sɨˈzɨjnɨ, AS: ńeprecyzyi ̯ny
Wiktionary
przysł. nieprecyzyjnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) powoli, bez pośpiechu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|preferować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prezentować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɛzɛ̃ntɔˈvãɲɛ, AS: ńeprezẽntovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|próbować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprubɔˈvãɲɛ, AS: ńeprubovãńe
Wiktionary
jeden z trybów cywilnego sądowego postępowania rozpoznawczego; postępowanie nieprocesowe
SJP.pl
Postępowanie nieprocesowe (dawniej także postępowanie niesporne; łac. iurisdictio voluntaria, niem. freiwillige Gerichtsbarkeit, fr. jurisdiction gracieuse, wł. giurisdizione voluntaria) – jeden z dwóch zasadniczych trybów cywilnego sądowego postępowania rozpoznawczego, znany prawu postępowania cywilnego Polski i innych krajów kontynentalnego systemu prawa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|procesować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|produkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɔdukɔˈvãɲɛ, AS: ńeprodukovãńe
Wiktionary
osoba niebędąca fachowcem w danej dziedzinie, niezajmująca się zawodowo daną dziedziną
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób pozbawiony profesjonalizmu
Wiktionary
przym. nieprofesjonalny
Wiktionary
(1.1) amatorsko, dyletancko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|programować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɔɡrãmɔˈvãɲɛ, AS: ńeprogrãmovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|proklamować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prokurować.
Wiktionary
nierozpowszechnianie, nierozprzestrzenianie (zwłaszcza broni nuklearnej); nonproliferacja
SJP.pl
Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (ang. Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons, NPT; fr. Traité sur la non-prolifération des armes nucléaires; hiszp. Tratado sobre la no proliferación de las armas nucleares; ros. Догово́р о нераспростране́нии я́дерного ору́жия) – umowa międzynarodowa zabraniająca państwom posiadającym technologię budowy broni jądrowej przekazywania jej do państw, które tej technologii nie posiadają i jednocześnie zobowiązująca państwa, które jej nie posiadają do zaprzestania prób jej uzyskania. Artykuł VI zobowiązuje Strony do prowadzenia w dobrej wierze rokowań w sprawie skutecznych kroków mających na celu zaprzestanie w najbliższym czasie wyścigu zbrojeń jądrowych, w sprawie rozbrojenia jądrowego oraz w sprawie układu o powszechnym i całkowitym rozbrojeniu pod ścisłą i skuteczną kontrolą międzynarodową.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|promienieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|promować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|proponować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieproporcjonalny
Wiktionary
(1.1) Brutalność policji i jej przemoc, która w nieproporcjonalnie dużym stopniu jest wymierzona w osoby czarne i inne mniejszości, ma swoje korzenie w amerykańskim kapitalizmie.
Wiktionary
rzecz. nieproporcjonalność ż.
przym. nieproporcjonalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieproporcjonalne; cecha tych, którzy są nieproporcjonalni
Wiktionary
przym. nieproporcjonalny
przysł. nieproporcjonalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prorokować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prosperować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɔspɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńeprosperovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prosić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego się nie oczekuje
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|protestować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prowadzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɔvaˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńeprovaʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prowiantować.
Wiktionary
Nieprowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Złota.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prowokować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛprɔvɔkɔˈvãɲɛ, AS: ńeprovokovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|próżnować.
Wiktionary
Niepruszewo (dawniej także Nieproszewo) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Buk. Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 307 (Nowy Tomyśl-Poznań), która w węźle Buk krzyżuje się z autostradą A2.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prychać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pryskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przebaczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛbaˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńepšebačãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przebić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przebiegać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przebierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛbʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńepšebʹi ̯erãńe
Wiktionary
niedający się zmierzyć, policzyć, ogarnąć; niezmierzony, niewyczerpany (np. nieprzebrane zapasy, nieprzebrany tłum)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przebukować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przebywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛbɨˈvãɲɛ, AS: ńepšebyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeceniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛt͡sɛ̃ˈɲä̃ɲɛ, AS: ńepšecẽńä̃ńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gram. o czasowniku: niemający formy strony biernej
Wiktionary
(1.1) Czasowniki nieprzechodnie nie łączą się z dopełnieniem.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛˈxɔdʲɲi, AS: ńepšeχodʹńi
Wiktionary
(1.1) intranzytywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przechodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przechowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przechylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeciągać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przecierać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieprzeciętny
Wiktionary
rzecz. nieprzeciętność ż.
przym. nieprzeciętny
Wiktionary
wyróżnianie się spośród ogółu; szczególność; nietuzinkowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzeciętne; cecha tych, którzy są nieprzeciętni
Wiktionary
przym. nieprzeciętny
przysł. nieprzeciętnie
Wiktionary
(1.1) ponadprzeciętność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który się wyróżnia
Wiktionary
rzecz. nieprzeciętność ż.
przysł. nieprzeciętnie
Wiktionary
(1.1) nietuzinkowy, niezwykły, ponadprzeciętny, szczególny, wielki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przecinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeciskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeciwdziałać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeciwstawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛt͡ɕifstaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńepšećifstavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieprzeciwstawienie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeciwstawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛt͡ɕifstaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńepšećifstavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieprzeciwstawianie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeczekiwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛt͡ʃɛciˈvãɲɛ, AS: ńepšečeḱivãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepšečẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeczuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeczuwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛt͡ʃuˈvãɲɛ, AS: ńepšečuvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeczytać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛt͡ʃɨˈtãɲɛ, AS: ńepšečytãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przedefiniować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przedkładać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przedobrzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przedstawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛtstaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńepšetstavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeglądać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛɡlɔ̃nˈdãɲɛ, AS: ńepšeglõndãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przegradzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przegrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przegryzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przegrzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛˈɡʒãɲɛ, AS: ńepšegžãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przegrzewać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛɡʒɛˈvãɲɛ, AS: ńepšegževãńe
Wiktionary
brak skłonności do ustępstw, kompromisów; bezkompromisowość, nieugiętość, nieustępliwość
SJP.pl
1. uzyskać czyjeś przebaczenie lub czyjąś zgodę na coś, zjednać sobie czyjąś przychylność; przebłagać, ułagodzić;
2. rzadko: przejednać się - dać się ułagodzić, przestać się gniewać; przebaczyć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niedający się przekonać, nakłonić do czegoś
Wiktionary
rzecz. nieprzejednanie n., nieprzejednaność ż.
przysł. nieprzejednanie
Wiktionary
(1.1) nieustępliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przejeżdżać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛjɛʒˈd͡ʒãɲɛ, AS: ńepšei ̯ežǯãńe
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieprzejrzyście
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przejść.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpʃɛjɕt͡ɕɛ, AS: ńepšei ̯śće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekarnawałować.
Wiktionary
cecha czegoś niedającego się przekazać, przedstawić w pełni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeklinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekonać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛkɔ̃ˈnãɲɛ, AS: ńepšekõnãńe
Wiktionary
cecha kogoś niedającego się przekonać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzekonywalne; cecha tych, którzy są nieprzekonywalni
Wiktionary
przym. nieprzekonywalny
przysł. nieprzekonywalnie
Wiktionary
niedający się przekonać
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niedający się przekonać
Wiktionary
rzecz. nieprzekonywalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekonywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekraczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekrajać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekrzywiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekształcać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. cecha tego, co jest nieprzekupne; cecha tych, którzy są nieprzekupni
Wiktionary
(1.1) Nadaje się na psa stróżującego dzięki nieprzekupności i wrodzonej niechęci do obcych.
Wiktionary
rzecz. nieprzekupienie n.
przym. nieprzekupny
przysł. nieprzekupnie
Wiktionary
(1.1) niesprzedajność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się przekupić
Wiktionary
rzecz. nieprzekupność ż.
Wiktionary
(1.1) niesprzedajny, nieskorumpowany
Wiktionary
Nieprzetłumaczalność lub nieprzekładalność – cecha tekstu lub wypowiedzi, dla której nie istnieje adekwatny odpowiednik w innym (określonym) języku. Teksty uznane za nieprzetłumaczalne określa się mianem luk lub braków leksykalnych. Termin ten pojawia się w kontekście trudności związanych z osiągnięciem tak zwanego idealnego tłumaczenia, co wynika z istnienia koncepcji i terminów tak mocno osadzonych w danym języku i kulturze, że precyzyjne odwzorowanie ich znaczenia w innym języku staje się niewykonalne.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przekładać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛkwaˈdãɲɛ, AS: ńepšeku̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przelać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przelewać.
Wiktionary
Zbiór nieprzeliczalny – zbiór, który nie jest przeliczalny. Inaczej: zbiór nieskończony, który nie jest równoliczny ze zbiorem liczb naturalnych (zatem ma większą moc). Pojęcie zbioru nieprzeliczalnego pochodzi od Georga Cantora.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeliczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛlʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńepšelʹičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeliczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛlʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepšelʹičẽńe
Wiktionary
policzyć coś lub kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieprzemakalne, nieprzepuszczające wilgoci
(1.2) przen. cecha tych, którzy są nieprzemakalni, odporni na wpływy
Wiktionary
przym. nieprzemakalny
Wiktionary
(1.1) nieprzesiąkliwość, wodoodporność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieprzepuszczający wody ani wilgoci
(1.2) przen. niepodatny na wpływy
Wiktionary
(1.2) Widzi, ile pracuję, ale wiem, że depresja jest nieprzemakalna, cudza praca, czułość, starania, nawet gdy jest to ktoś najbliższy, nic nie pomagają.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛ̃maˈkalnɨ, AS: ńepšẽmakalny
Wiktionary
rzecz. nieprzemakalność ż.
przym. przemakalny
Wiktionary
(1.1) wodoszczelny, wodoodporny, nieprzesiąkalny, nieprzesiąkliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przemawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛ̃maˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńepšẽmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przemierzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przemieszczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛ̃mʲjɛʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńepšẽmʹi ̯eščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przemieścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieprzemijalne
Wiktionary
przym. nieprzemijalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przemknąć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) poczyniony bez głębszego zastanowienia
Wiktionary
(1.1) nierozważny, pochopny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przemywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przenosić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛ̃nɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepšẽnošẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepaść.
Wiktionary
taki, którego nie można odeprzeć, przezwyciężyć rozumowaniem, wysiłkiem woli (np. nieprzeparta chęć ucieczki)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepękać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepierdolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepoić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛpɔˈjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńepšepoi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepowiadać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛpɔvʲjaˈdãɲɛ, AS: ńepšepovʹi ̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepowiedzieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepraszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛpraˈʃãɲɛ, AS: ńepšeprašãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeprawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeprawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeprowadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeprowadzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepuścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przepływać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przerażać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przerazić.
Wiktionary
ciągłość, nieprzerwana trwałość; nieprzerywalność
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bez przerwy, ciągle, przez cały czas
Wiktionary
(1.1) Maszyna łomotała nieprzerwanie.
Wiktionary
(1.1) ciągle
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający bez przerwy
Wiktionary
(1.1) ciągły
Wiktionary
ciągłość, nieprzerwana trwałość; nieprzerwalność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przerywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛrɨˈvãɲɛ, AS: ńepšeryvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przerzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przerzynać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzesądne; cecha tych, którzy są nieprzesądni
Wiktionary
rzecz. przesąd m.
przym. nieprzesądny, przesądny
przysł. nieprzesądnie, przesądnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesadzić.
Wiktionary
1. taki, którego nie da się prześcignąć, wyprzedzić w biegu
2. taki, którego nie da się przewyższyć; niezrównany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeskakiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przestraszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przestrzegać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛsṭʃɛˈɡãɲɛ, AS: ńepšesṭšegãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeświecać.
Wiktionary
rzecz. przeświecanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|prześwitywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛɕfʲitɨˈvãɲɛ, AS: ńepšeśfʹityvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesypywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesyłać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeszkadzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛʃkaˈd͡zãɲɛ, AS: ńepšeškaʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeszkodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛʃkɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńepšeškoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeszukiwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛʃuciˈvãɲɛ, AS: ńepšešuḱivãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przesłać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛˈswãɲɛ, AS: ńepšesu̯ãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przetaczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛtaˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńepšetačãńe
Wiktionary
rzecz. nieprzetoczenie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przetoczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛtɔˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepšetočẽńe
Wiktionary
rzecz. nieprzetaczanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przetrwać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛˈtr̥fãɲɛ, AS: ńepšetr̦fãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie został przetworzony
Wiktionary
(1.1) pierwotny, surowy, przaśny, nietknięty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieprzetłumaczalne
Wiktionary
Nieprzetłumaczalność lub nieprzekładalność – cecha tekstu lub wypowiedzi, dla której nie istnieje adekwatny odpowiednik w innym (określonym) języku. Teksty uznane za nieprzetłumaczalne określa się mianem luk lub braków leksykalnych. Termin ten pojawia się w kontekście trudności związanych z osiągnięciem tak zwanego idealnego tłumaczenia, co wynika z istnienia koncepcji i terminów tak mocno osadzonych w danym języku i kulturze, że precyzyjne odwzorowanie ich znaczenia w innym języku staje się niewykonalne.
Wikipedia
przym. nieprzetłumaczalny
Wiktionary
(1.1) nieprzekładalność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do przetłumaczenia, nie dający się przetłumaczyć na inny język
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛtwũmaˈt͡ʃalnɨ, AS: ńepšetu̯ũmačalny
Wiktionary
rzecz. nieprzetłumaczalność ż.
Wiktionary
(1.1) nieprzekładalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przetłumaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeważać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieprzewidywalne; cecha tych, którzy są nieprzewidywalni
Wiktionary
(1.1) (…) im więcej nieprzewidywalności, tym bardziej każdy nowy jej przejaw wydaje się przewidywalny…
Wiktionary
rzecz. nieprzewidliwość ż., nieprzewidzialność ż., nieprzewidzianość ż.
przym. nieprzewidywalny, nieprzewidliwy, nieprzewidzialny, nieprzewidziany
przysł. nieprzewidywalnie, nieprzewidliwie, nieprzewidzialnie, nieprzewidzianie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się przewidzieć
Wiktionary
(1.1) Zachwiana komunikacja między elitą i "masami" wywołuje często zachowania nieprzewidywalne ze strony wyborców.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛvʲidɨˈvalnɨ, AS: ńepševʹidyvalny
Wiktionary
rzecz. nieprzewidywalność ż., nieprzewidliwość, nieprzewidzialność ż., nieprzewidzianość
przym. nieprzewidliwy, nieprzewidzialny, nieprzewidziany
przysł. nieprzewidywalnie, nieprzewidliwie, nieprzewidzialnie, nieprzewidzianie
Wiktionary
(1.1) nieobliczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewidywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛvʲidɨˈvãɲɛ, AS: ńepševʹidyvãńe
Wiktionary
przym. nieprzewidziany
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego ciężko było przewidzieć; niespodziewany
Wiktionary
rzecz. nieprzewidywanie n., nieprzewidywalność ż., nieprzewidzialność ż.
przym. nieprzewidywalny, nieprzewidzialny
Wiktionary
(1.1) nieoczekiwany, niespodziewany, niespodziany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewiercać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewiercić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewiesić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛvʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńepševʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieprzewinięcie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewinąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛvʲĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńepševʹĩńė̃ńće
Wiktionary
rzecz. nieprzewijanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewodniczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛvɔdʲɲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepševodʹńičẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewozić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewracać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛvraˈt͡sãɲɛ, AS: ńepševracãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przewyższać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeznaczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeznaczyć.
Wiktionary
1. przepuszczający promienie świetlne; przejrzysty; ażurowy;
2. umożliwiający wgląd otoczenia za sobą; transparentny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o substancji nieprzepuszczający światła, nieprzejrzysty
(1.2) o tkaninie nieprzeświecający na wylot, nieprześwitujący, nie ażurowy
Wiktionary
rzecz. nieprzezroczystość ż.
Wiktionary
(1.1) nieprzejrzysty, nietransparentny
(1.2) nieprześwitujący
Wiktionary
gryźć, żuć długo i dokładnie, rozdrabniać zębami
SJP.pl
gryźć, żuć długo i dokładnie, rozdrabniać zębami
SJP.pl
przysłówek
(1.1) rzad. w sposób nieprzezwyciężony
Wiktionary
niemożliwy do przezwyciężenia; nieprzezwyciężalny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie dający się przezwyciężyć
Wiktionary
(1.1) T. Veblen w swej Theory of the Leisure Class pisze w 1899 r., że ludzie zamożni mają nieprzezwyciężony wstręt do wyrobów mechanicznych; każdy przedmiot, mający coś wspólnego z maszyną, jest w ich mniemaniu dobry tylko dla pospólstwa: wolą towar droższy i gorszy, byle tylko nie wychodził z maszyny.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeżyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeżywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przeładowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przełożyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɛwɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńepšeu̯ožẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przybijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przybywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przychodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńepšyχoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieprzychylne; cecha tego, kto jest nieprzychylny
Wiktionary
przym. nieprzychylny
przysł. nieprzychylnie
Wiktionary
(1.1) nieżyczliwość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nastawiony nieżyczliwie; świadczący o czyjejś niechęci
(1.2) niezgodny z czyimś oczekiwaniem
Wiktionary
rzecz. nieprzychylność ż.
przysł. nieprzychylnie
Wiktionary
(1.1) niechętny, nieprzyjazny, nieżyczliwy, szkodliwy
(1.2) niepomyślny, niepożądany, niesprzyjający, szkodliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyciągać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przycinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyciskać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨt͡ɕiˈskãɲɛ, AS: ńepšyćiskãńe
Wiktionary
rzecz. nieprzyciśnięcie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przycisnąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨt͡ɕiɕˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńepšyćiśńė̃ńće
Wiktionary
rzecz. nieprzyciskanie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyciszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨt͡ɕiˈʃãɲɛ, AS: ńepšyćišãńe
Wiktionary
rzecz. przyciszanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzydatne; cecha tych, którzy są nieprzydatni
Wiktionary
przym. nieprzydatny
przysł. nieprzydatnie
rzecz. przydaś mrz.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie przydaje się do czegoś
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈdatnɨ, AS: ńepšydatny
Wiktionary
rzecz. przydaś mrz., nieprzydatność ż.
Wiktionary
(1.1) niepotrzebny, zbędny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przydźwigać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przygnębiać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który zaniedbał przygotowań
Wiktionary
(1.1) Jacek, ty jesteś notorycznie nieprzygotowany do moich lekcji.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨɡɔtɔˈvãnɨ, AS: ńepšygotovãny
Wiktionary
rzecz. nieprzygotowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przygotowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨɡɔtɔvɨˈvãɲɛ, AS: ńepšygotovyvãńe
Wiktionary
1. ktoś wrogo nastawiony wobec kogoś lub czegoś
2. wroga armia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś wrogo nastawiony wobec kogoś lub czegoś
(1.2) wojsk. wroga armia, ogół wrogich wojsk
Wiktionary
Przeciwnik, wróg, nieprzyjaciel – osoba, grupa osób (zorganizowana lub niezorganizowana), wojska lub siły paramilitarne, elementy narodowe lub sojusznicze, które prowadzą w sposób zamierzony wrogie działania wymierzone przeciwko stronie przeciwnej i z którymi należy walczyć z użyciem, w razie konieczności, siły.
Wikipedia
(1.1) To dawny nieprzyjaciel gromadzi siły.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈjät͡ɕɛl, AS: ńepšyi ̯äćel
Wiktionary
rzecz.
:: fż. nieprzyjaciółka ż.
przym. nieprzyjacielski, nieprzyjazny
przysł. nieprzyjaźnie
Wiktionary
(1.1-2) przeciwnik, wróg, książk. antagonista
Wiktionary
1. dotyczący przyjaciela, składający się z przyjaciół - osób pozostających ze sobą w bliskich stosunkach, np. przyjacielska kompania, paczka, grupa;
2. taki jak wśród przyjaciół, pełen życzliwości, troski i zaufania; dobry, przyjazny, życzliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z nieprzyjacielem militarnym
(1.2) przest. dotyczący zachowań lub emocji pochodzących od osoby wrogo nastawionej
Wiktionary
rzecz. nieprzyjaźń ż., nieprzyjacielstwo n., nieprzyjaciel mos., nieprzyjaciółka ż.
przym. nieprzyjazny
przysł. nieprzyjaźnie
czas. zaprzyjaźnić się
Wiktionary
(1.1) wrogi
(1.2) nieprzyjazny, nieżyczliwy, wrogi
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieprzyjazny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈjäʑɲɛ, AS: ńepšyi ̯äźńe
Wiktionary
rzecz. nieprzyjaciel mos., nieprzyjazność ż.
przym. nieprzyjazny, nieprzyjacielski
Wiktionary
(1.1) wrogo
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: nieprzyjazny; bardziej nieprzyjazny
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzyjazne; cecha tych, którzy są nieprzyjaźni
Wiktionary
przym. nieprzyjazny
przysł. nieprzyjaźnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nastawiony niechętnie, wrogo
(1.2) taki, który nie sprzyja, stanowiący przeszkodę
Wiktionary
(1.1) Ale obok życzliwych Francuzów, delegaci polscy mieli do czynienia z wyraźnie nieprzyjaznymi Brytyjczykami, obojętnymi Włochami i Japończykami oraz chwiejnymi Amerykanami.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈjaznɨ, AS: ńepšyi ̯azny
Wiktionary
przysł. nieprzyjaźnie
rzecz. nieprzyjaciel mos., nieprzyjazność ż.
przym. nieprzyjacielski
Wiktionary
(1.1) wrogi, nieprzyjacielski, srogi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyjebać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨjɛˈbãɲɛ, AS: ńepšyi ̯ebãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyjąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈjɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńepšyi ̯ė̃ńće
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieprzyjemny, niemiło
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈjɛ̃mʲɲɛ, AS: ńepšyi ̯ẽmʹńe
Wiktionary
rzecz. nieprzyjemność ż.
przym. nieprzyjemny
przysł. przyjemnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieprzyjemnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieprzyjemny; bardziej nieprzyjemny
SJP.pl
przykre zdarzenie, nieprzyjemna rzecz; przykrość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nieprzyjemna sytuacja albo rzecz
Wiktionary
przym. nieprzyjemny
przysł. nieprzyjemnie
Wiktionary
(1.1) kłopot, problem, przykrość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) sprawiający przykrość, wywołujący niemiłe odczucia
(1.2) zachowujący się w sposób niemiły dla otoczenia
Wiktionary
(1.1) Skąd pochodzi ten nieprzyjemny zapach?
(1.2) Ten facet jest bardzo nieprzyjemny w obejściu.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈjɛ̃mnɨ, AS: ńepšyi ̯ẽmny
Wiktionary
rzecz. nieprzyjemność ż.
przysł. nieprzyjemnie, przyjemnie
Wiktionary
(1.1) niemiły, przykry
(1.2) antypatyczny, gburowaty, obcesowy, oschły, niesympatyczny, niemiły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyjeżdżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyjmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨjmɔˈvãɲɛ, AS: ńepšyi ̯movãńe
Wiktionary
rzecz. przyjmowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyjść.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈpʃɨjɕt͡ɕɛ, AS: ńepšyi ̯śće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przykinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyklejać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przykować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przykręcać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przykręcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przykucnąć.
Wiktionary
niedający się przymierzyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przymierzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przymknąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨ̃ˈmʲcɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńepšỹmʹḱńė̃ńće
Wiktionary
rzecz. nieprzymykanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przymulać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzymusowe; cecha tych, którzy są nieprzymusowi
Wiktionary
przym. nieprzymusowy
przysł. nieprzymusowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przymykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨ̃mɨˈkãɲɛ, AS: ńepšỹmykãńe
Wiktionary
rzecz. nieprzymknięcie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przynosić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨ̃nɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepšỹnošẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzypadkowe; cecha tych, którzy są nieprzypadkowi
Wiktionary
przym. nieprzypadkowy
przysł. nieprzypadkowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypieczętować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypisywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypominać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨpɔ̃mʲĩˈnãɲɛ, AS: ńepšypõmʹĩnãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyprawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨpraˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńepšypravʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyprawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przypuścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyrządzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyrządzić.
Wiktionary
o nastroju: taki, w którym nie ma się ochoty na kontakt z ludźmi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przysięgać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨɕɛ̃ŋˈɡãɲɛ, AS: ńepšyśẽŋgãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przysnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyśnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyśpieszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyspieszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przysporzyć.
Wiktionary
pasujący do czegoś; zgodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieprzystawalne; cecha tych, którzy są nieprzystawalni
Wiktionary
przym. nieprzystawalny
przysł. nieprzystawalnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieprzystępnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieprzystępny; bardziej nieprzystępny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) psych. zachowujący dystans w relacjach z ludźmi
(1.2) zbyt zawiły; trudny do zrozumienia
(1.3) taki, do którego trudno dotrzeć
Wiktionary
rzecz. nieprzystępność ż.
przysł. nieprzystępnie
Wiktionary
(1.1) niedostępny
(1.2) hermetyczny, niezrozumiały
(1.3) niedostępny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przystępować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨstɛ̃mpɔˈvãɲɛ, AS: ńepšystẽmpovãńe
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieprzystojnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. cecha tego, co nieobyczajne
(1.2) przest. czyn niezgodny z dobrymi obyczajami
Wiktionary
(1.2) Matka maskowała wszelkie jego nieprzystojności.
Wiktionary
przym. nieprzystojny
przysł. nieprzystojnie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) o mężczyźnie nieatrakcyjny zewnętrznie, o niemiłej, nieciekawej powierzchowności
(1.2) przest. niezgodny z dobrymi obyczajami
Wiktionary
rzecz. nieprzystojność ż.
przysł. nieprzystojnie
Wiktionary
(1.2) niestosowny, nieprzyzwoity, nieobyczajny, odważny, śmiały, wyuzdany, wyzywający, zuchwały; przest. bezecny, nieobyczajny, wszeteczny
Wiktionary
niemożność przystosowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przystosować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyswajać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyświecać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przysyłać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przysłaniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przytoczyć.
Wiktionary
utrata świadomości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. stan całkowitej utraty przytomności; brak przytomności
(1.2) daw. stan bycia nieobecnym gdzieś w konkretnym czasie
Wiktionary
przym. nieprzytomny
przysł. nieprzytomnie
Wiktionary
(1.2) nieobecność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który stracił przytomność, świadomość
(1.2) przen. oszołomiony, nie myślący racjonalnie, trzeźwo
Wiktionary
(1.1) Jaskier, rzucając niespokojne spojrzenia na Zerrikanki, czujnie krążące po pobojowisku, cucił wciąż nieprzytomnego Dorregaraya.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨˈtɔ̃mnɨ, AS: ńepšytõmny
Wiktionary
rzecz. nieprzytomność ż.
przysł. nieprzytomnie
Wiktionary
(1.2) odurzony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przytulać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨtuˈlãɲɛ, AS: ńepšytulãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przytulić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyturać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przywiązywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przywieźć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przywitać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przywoływać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przywłaszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyznać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|przyznawać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieprzyzwoity
Wiktionary
rzecz. nieprzyzwoitość ż.
przym. nieprzyzwoity
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieprzyzwoicie
SJP.pl
1. brak przyzwoitości
2. coś nieprzyzwoitego, naruszającego normy, zasady (czyn, zwrot itp.)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak przyzwoitości
(1.2) coś nieprzyzwoitego, budzącego oburzenie i zgorszenie
Wiktionary
przym. nieprzyzwoity
przysł. nieprzyzwoicie
Wiktionary
(1.1) bezwstyd, bezwstydność, niemoralność, nieobyczajność, nieskromność, obsceniczność, sprośność
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) niezgodny z powszechnymi zasadami moralnymi (często w kontekście seksualnym)
Wiktionary
(1.1) Na koncertach, nieświadomi, że mikrofony są włączone, wymieniali różne niepochlebne i nieprzyzwoite uwagi na temat zgromadzonych na sali dziewcząt.
(1.1) Kobiety traktowano jak istoty niższe, a sam wyraz "kobieta" w epoce nowożytnej uważano za nieprzyzwoity.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpʃɨzvɔˈjitɨ, AS: ńepšyzvoi ̯ity
Wiktionary
rzecz. nieprzyzwoitość ż.
przysł. nieprzyzwoicie, przyzwoicie
przym. przyzwoity
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|psioczyć.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ptaszkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|publikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|puchać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pucować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛput͡sɔˈvãɲɛ, AS: ńepucovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pudłować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pukać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpuˈkãɲɛ, AS: ńepukãńe
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niepunktualnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niepunktualny
SJP.pl
nieprzychodzenie na czas, spóźnianie się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niepunktualne; cecha tych, którzy są niepunktualni
Wiktionary
przym. niepunktualny
przysł. niepunktualnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pustoszyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpustɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepustošẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|puszczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpuʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńepuščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|puścić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpuʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńepuščẽńe
Wiktionary
niepylak apollo - motyl, w Polsce chroniony
SJP.pl
Parnassius, niepylak – rodzaj motyli należących do rodziny paziowatych, w stosunku do gatunków posiadających polską nazwę stosuje się też polską nazwę rodzaju niepylak. Podstawową cechą tego rodzaju, od której pochodzi ich nazwa, jest rzadkie ułożenie łusek na skrzydle, dające wrażenie przezroczystości. Inne cechy wspólne wszystkim niepylakom:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pyskować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pytać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpɨˈtãɲɛ, AS: ńepytãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płacić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpwaˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńepu̯acẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płakać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpwaˈkãɲɛ, AS: ńepu̯akãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płaszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. brak płodności, przejściowa niezdolność do rozrodu
(1.2) bot. niedawanie owoców
(1.3) nieurodzajność
Wiktionary
Niepłodność – stan, w którym zachodzi niemożność zajścia w ciążę pomimo rocznego współżycia seksualnego z przeciętną częstotliwością 3–4 stosunków tygodniowo, bez stosowania jakichkolwiek środków antykoncepcyjnych.
Problem dotyczy 10–15% par w wieku reprodukcyjnym; w 35% przyczyna niepłodności leży po stronie kobiety i w tylu samo po stronie mężczyzny, a za 10% odpowiadają oboje. W 20% przypadków nie da się określić jednoznacznej przyczyny (niepłodność idiopatyczna).
Wikipedia
(1.1) Na przykład kobieta dwa razy zaszła w ciążę pozamaciczną. Wycięto jej oba jajowody. Jest to w miarę klarowna sytuacja wykluczająca z dużym prawdopodobieństwem inne przyczyny niepłodności.
Wiktionary
przym. niepłodny
Wiktionary
(1.1) bezpłodność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) o człowieku, zwierzęciu: niezdolny do rozrodu, płodzenia; nie wydający potomstwa
(1.2) o roślinie: nie rodzący owoców
(1.3) o ziemi, glebie: jałowy, nieurodzajny, pustynny
Wiktionary
(1.1) W miasteczku Zorah żył wtedy pewien Danita imieniem Manue, który miał żonę niepłodną.
(1.1) Wskutek pewnej choroby czy też operacji kobieta może zostać na całe życie niepłodna.
(1.1) W XIII jeszcze wieku wielożeństwa doświadczali królowie węgierscy i morawscy książęta, a co większa, że mając niepłodne żony, prawe z nałożnic płodzili potomstwo.
(1.3) I poczuł mękę pracy na ziemi niepłodnej.
(1.3) Góry tylko, na których stoi Jerozolima, dzikie, niepłodne, nadają temu miastu straszliwą fizjonomię.
(1.3) Trakt dalszy na Goraj. „Kraj górzysty i niepłodny, / Nocleg, popas, niewygodny, / Przewodniki bałamutne, / Droga ciemna, lasy smutne.”
Wiktionary
rzecz. niepłodność
przysł. niepłodnie
Wiktionary
(1.1) bezpłodny
(1.2) sterylny
(1.3) nieurodzajny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płonąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płowieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płukać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpwuˈkãɲɛ, AS: ńepu̯ukãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|płynąć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niepłynny
Wiktionary
rzecz. niepłynność ż.
przym. niepłynny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|pływać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛpwɨˈvãɲɛ, AS: ńepu̯yvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rąbać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔ̃mˈbãɲɛ, AS: ńerõmbãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rabować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrabɔˈvãɲɛ, AS: ńerabovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rachować.
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) niekierujący się rozumem
Wiktionary
(1.1) niedorzeczny, absurdalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|raczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛraˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeračẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|raczkować.
Wiktionary
tyle co: niechętnie
SJP.pl
Nierad, Niered – staropolskie imię męskie złożone z członów Nie- (przeczenie) i -rad ("być zadowolonym, chętnym, cieszyć się"). Być może oznaczało "ten, który się nie cieszy".
Żeński odpowiednik: Nieradka.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Nieradowice – część miasta Otmuchów w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów.
Wieś Nieradowice została włączona do miasta 1 stycznia 2018.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|radzić.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rafinować.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie został poddany procesowi rafinacji (oczyszczania)
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rajzować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ranić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|raportować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nierasowe
Wiktionary
przym. nierasowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) o zwierzętach: nie będący rasowym, nienależący do żadnej rasy
Wiktionary
rzecz. nierasowość ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|raszplować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ratować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛratɔˈvãɲɛ, AS: ńeratovãńe
Wiktionary
1. często, wielokrotnie;
2. czasem, niekiedy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) wiele razy, często
(1.2) czasami, niekiedy
Wiktionary
(1.1) Nieraz to już robiłem, więc nie będę mieć z tym problemu.
(1.2) Nieraz zdarza mu się pomylić, ale generalnie robi to bardzo porządnie.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛras, AS: ńeras
Wiktionary
rzecz. raz mrz.
liczgł. raz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|razić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rdzewieć.
Wiktionary
przym. nierdzewny
Wiktionary
potocznie:
1. stal nierdzewna;
2. przedmiot ze stali nierdzewnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. stal nierdzewna
(1.2) pot. przedmiot ze stali nierdzewnej
Wiktionary
IPA: ɲɛˈrd͡zɛfka, AS: ńerʒefka
Wiktionary
przym. nierdzewny
Wiktionary
(1.1) stal nierdzewna, inox, INOX
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) nieulegający rdzewieniu, odporny na rdzewienie
Wiktionary
rzecz. nierdzewka ż., nierdzewienie n., nierdzewność ż.
Wiktionary
(1.1) rdzoodporny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|reagować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|realizować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nierealny
Wiktionary
(1.1) Pokazała mu plecy. Chwilę patrzył na jej dłoń z nierealnie kruchymi palcami; mimo opalenizny wydawały się w słońcu aż prześwietlone.
Wiktionary
rzecz. nierealność ż., realność ż.
przym. nierealny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nierealnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nierealny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nierealne
Wiktionary
przym. nierealny, nierealnie
przysł. nierealnie
rzecz. realność ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie istnieje w rzeczywistości
(1.2) taki, którego nie da się urzeczywistnić
(1.3) pozbawiony zdrowego rozsądku, nie mający realnych podstaw
Wiktionary
(1.2) Koncepcja kontrofensywy z rejonu Brześcia wkrótce stała się nierealna, gdyż już 1 sierpnia, wskutek słabej postawy grupy poleskiej, został on ewakuowany.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛˈalnɨ, AS: ńerealny
Wiktionary
rzecz. nierealność ż., realność ż.
przysł. nierealnie
przym. nierealnie
Wiktionary
(1.1) surrealistyczny, nierzeczywisty, nieprawdziwy
(1.3) surrealistyczny, utopijny, niedorzeczny, abstrakcyjny, absurdalny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Kresy. niesłusznie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. taki, który nie nadaje się do recyklingu
Wiktionary
przym. recyklingowalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ręczyć.
Wiktionary
niemożność zredukowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|referować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|reflektować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛflɛktɔˈvãɲɛ, AS: ńereflektovãńe
Wiktionary
niemożność ulepszenia, zreformowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nie daje się zreformować, zmienić, naprawić
Wiktionary
przym. niereformowalny, formatywny
przysł. niereformowalnie
Wiktionary
(1.1) nienaprawialność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie daje się zreformować, naprawić, nawrócić, zmienić
Wiktionary
(1.1) Komunizm należy obalić nie dlatego, że jest niereformowalny, lecz odwrotnie: że jest skończenie reformowalny.
Wiktionary
rzecz. niereformowalność ż.
Wiktionary
(1.1) nienaprawialny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|refować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛfɔˈvãɲɛ, AS: ńerefovãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieregularny
Wiktionary
(1.1) …stara kolejka elektryczna dożywa swych dni - kursując jednak coraz nieregularniej, bo roboty trwają cały czas, nawet w święta.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛɡuˈlarʲɲɛ, AS: ńeregularʹńe
Wiktionary
rzecz. nieregularność ż.
przym. nieregularny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieregularnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieregularny
SJP.pl
coś ukazującego lub odbywającego się nieregularnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieregularne
Wiktionary
przym. nieregularny
przysł. nieregularnie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) pojawiający się, działający, występujący w nierównych odstępach czasu
(1.2) mający kształt, wygląd lub formę inną, nietypową dla obiektów danego typu
(1.3) jęz. gram. taki, który nie podlega danej regule, odbiega od niej
(1.4) wojsk. nienależący do wojsk stałych, formowany doraźnie
Wiktionary
rzecz. nieregularność ż.
przysł. nieregularnie
Wiktionary
(1.2) nieforemny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|regulować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|reklamować.
Wiktionary
rzecz. reklamowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rekomendować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rekompensować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rekrutować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierelatywistyczne; cecha tych, którzy są nierelatywistyczni
Wiktionary
przym. nierelatywistyczny
przysł. nierelatywistycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak religijności, bycie niereligijnym, niewiara
Wiktionary
Niereligijność (fr. irréligion) lub bezwyznaniowość – brak wyznania religijnego, postawa obojętności lub niechęci wobec religii.
Pojęcie poświadczone po raz pierwszy jako fr. irréligion w 1527 roku. Zależnie od kontekstu może być odnoszone do ateizmu, agnostycyzmu, deizmu, panteizmu, sceptycyzmu, wolnomyślicielstwa, świeckiego humanizmu lub sekularyzmu.
Wikipedia
przym. niereligijny
przysł. niereligijnie
Wiktionary
(1.1) bezreligijność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się brakiem religijności
(1.2) taki, który nie dotyczy religii
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛlʲiˈɟijnɨ, AS: ńerelʹiǵii ̯ny
Wiktionary
rzecz. niereligijność ż.
przysł. niereligijnie
Wiktionary
(1.1) bezreligijny, niewierzący, pejor. bezbożny
(1.1) bezreligijny, areligijny, laicki, świecki, pozakościelny, niekościelny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|remontować.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nierentownie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nierentowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|reperować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛpɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńereperovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niereprezentatywne; cecha tych, którzy są niereprezentatywni
Wiktionary
Próba reprezentatywna – część populacji pozwalająca w przybliżeniu opisać całość populacji. Próba nie spełniająca tego warunku nazywana jest niereprezentatywną lub obciążoną.
Statystyka zajmuje się opisem populacji statystycznej. Jedynym sposobem na uzyskanie kompletnej wiedzy na temat badanej populacji jest zbadanie każdej jednostki należącej do populacji. Jednak w wielu sytuacjach zbadanie każdej jednostki populacji jest niemożliwe z przyczyn zasadniczych (np. kontrola jakości produkcji) lub niezwykle kosztowne (np. zbadanie opinii wszystkich obywateli Polski). Aby rozwiązać ten praktyczny problem wypracowano naukowe, oparte na logice i matematyce, zasady wnioskowania statystycznego pozwalające na podstawie próby wnioskować o całej populacji. Podstawowa zasada wnioskowania statystycznego mówi, że aby wnioskowanie o populacji na podstawie próby było poprawne próba badawcza musi być próbą reprezentatywną dla populacji na temat której chcemy formułować wnioski. Badanie wykonane na próbie reprezentatywnej nazywa się badaniem reprezentacyjnym.
Wikipedia
przym. niereprezentatywny
przysł. niereprezentatywnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|reprezentować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rerać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|resetować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rewaluować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛvaluwɔˈvãɲɛ, AS: ńerevaluu̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rewidować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rewokować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɛvɔkɔˈvãɲɛ, AS: ńerevokovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rezerwować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rezultować.
Wiktionary
osoba niemająca miejsca zamieszkania w danym kraju
SJP.pl
Nierezydentami w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. Prawo dewizowe, są osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, a także inne podmioty mające siedzibę za granicą, posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu; nierezydentami są również znajdujące się za granicą oddziały, przedstawicielstwa i przedsiębiorstwa utworzone przez rezydentów.
Wikipedia
kobieta niemająca miejsca zamieszkania w danym kraju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rezygnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w azjatyckiej części Rosji, w Jakucji;
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w północnej Rosji przeduralskiej, prawy dopływ Wołgi;
Wiktionary
Nierl (ros. Нерль, t. Nierl Wołżańska – Нерль Волжская, Wielka Nierl – Нерль Большая) – rzeka w północnej Rosji przeduralskiej (obwody jarosławski i twerski), prawy dopływ Wołgi w zlewisku Morza Kaspijskiego. Długość – 112 km, powierzchnia zlewni – 3270 km², średni przepływ 55 km przed ujściem – 12,8 m³/s. Żeglowna 40 km od ujścia. Reżim mieszany z przewagą śnieżnego. Pokrywa lodowa od listopada do kwietnia.
Wikipedia
(1.1) Nerla
Wiktionary
mężczyzna leniwy, wymigujący się od pracy; leń, leniuch, próżniak, bumelant, leser, nygus, obibok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. człowiek stroniący od pracy
Wiktionary
rzecz. nieróbstwo n., nierobienie n., nieróbka ż.
Wiktionary
(1.1) leń, leniuch, próżniak, wałkoń
Wiktionary
regionalnie: nierób (o kobiecie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|robić.
Wiktionary
rzecz. nieróbstwo n., nierób m.
Wiktionary
nieróbka czarniawa - gatunek holarktycznej mrówki z rzędu błonkoskrzydłych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|roborować.
Wiktionary
pogardliwie o marnotrawieniu czasu, który powinno przeznaczyć się pracę; niechęć do pracy, próżniactwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. uchylanie się od pracy, obowiązków
Wiktionary
(1.1) To, czemu się cały czas oddajesz, można jedynie nazwać nieróbstwem.
Wiktionary
rzecz. nierób mos., nierobienie n.
Wiktionary
(1.1) lenistwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rochmanić.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Nieroda – przysiółek wsi Ruda w Polsce położony w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Bojanów. Do końca 2017 roku był to przysiółek wsi Przyszów}.
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) zool. nie mający dokumentu rodowodu
Wiktionary
(1.1) Niestety, polskie prawo nie zabrania rozmnażania nierodowodowych zwierząt dla zysku. Jedynym sposobem powstrzymania pseudohodowców jest zmniejszenie popytu na ich działalność.
(1.1) Pies nierodowodowy jest psem w typie rasy, lecz nigdy psem rasowym.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔdɔvɔˈdɔvɨ, AS: ńerodovodovy
Wiktionary
rzecz. rodowód m.
przym. rodowodowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rodzić.
Wiktionary
(1.1) Gdzie indziej chodzi o prawo głosu, równą płacę z mężczyznami za jednakową pracę, o prawo mężatek do noszenia własnego nazwiska, gdyż przyjmowanie mężowskiego oznacza, że się jest jego własnością, czy o wolność nierodzenia dzieci, tam gdzie ciąża stwarza prawny przymus rozrodczy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńeroʒẽńe
Wiktionary
trzoda chlewna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. świnie
Wiktionary
Świnia domowa (Sus domesticus) – gatunek udomowionego ssaka parzystokopytnego z podrodziny świń (Suinae) w obrębie rodziny świniowatych (Suidae); udomowienie nastąpiło między VII a VI tysiącleciem p.n.e. Dostarcza hodowcom mięsa, tłuszczu, skóry, podrobów, szczeciny.
Wikipedia
(1.1) Poradlne było daniną uiszczaną w nierogaciźnie.
Wiktionary
rzecz. rogacizna ż.
Wiktionary
(1.1) trzoda chlewna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rokować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rolować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔlɔˈvãɲɛ, AS: ńerolovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|romanizować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niepowiązany z romantyzmem
(1.2) niewykazujący romantyzmu, ani uczuciowy ani marzycielski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ronić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rosnąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔɕˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńerośńė̃ńće
Wiktionary
Nierośno – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Dąbrowa Białostocka.
W roku 1613 wieś w powiecie Grodzieńskim WKL.
W okresie międzywojennym działała tu Spółdzielnia Mleczarska w Nierośniu sp.z o.o.
Wikipedia
Nierostowo (kaszb. Nierzostowò lub Nierosław, niem. Nierostaw) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Konarzyny nad południowym brzegiem jeziora Nierzostowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest rosyjski, nie ma rosyjskich cech
Wiktionary
(1.1) Represje dotknęły kilka milionów przedstawicieli nierosyjskich narodów i grup etnicznych Związku Sowieckiego.
Wiktionary
nierówienka zmienna - gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych; listnik zmiennobarwny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|równać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛruvˈnãɲɛ, AS: ńeruvnãńe
Wiktionary
gładki, płaski, bez dołów i wzniesień
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: nierówno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierównoczesne
Wiktionary
przym. nierównoczesny
przysł. nierównocześnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak równomierności
Wiktionary
(1.1) Rozmieszczenie bogactwa naturalnego, jakim jest woda, odznacza się nadzwyczajną nierównomiernością, a ekonomiczne przetransportowanie jej na duże odległości jest niemal niemożliwe.
Wiktionary
rzecz. równomierność ż.
przym. równomierny, nierównomierny
przysł. równomiernie, nierównomiernie
Wiktionary
(1.1) zmienność, nierówność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak równości, nierównowaga lub brak sprawiedliwości
(1.2) brak równości powierzchni, brak gładkości
(1.3) mat. wyrażenia algebraiczne połączone znakiem <, >, ≤ lub ≥, określającym warunek jaki mają spełniać rozwiązania;
Wiktionary
Nierówność – relacja porządku między dwoma wyrażeniami.
Jest to więc jedno z następujących wyrażeń logicznych, inaczej formuł logicznych:
Wikipedia
IPA: ɲɛˈruvnɔɕt͡ɕ, AS: ńeruvność
Wiktionary
przym. nierówny
przysł. nierówno
Wiktionary
(1.1) antyegalitarność, antyegalitaryzm
Wiktionary
nierówny układ
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający nierówne ząbki (na liściach)
Wiktionary
rzecz. nierównoząbkowość
Wiktionary
gładki, płaski, bez dołów i wzniesień
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemający równej, gładkiej, jednolitej powierzchni
(1.2) mający nieregularny kształt
(1.3) inny, różniący się pod względem wielkości, siły, natężenia
(1.4) mający zmienne tempo
Wiktionary
IPA: ɲɛˈruvnɨ, AS: ńeruvny
Wiktionary
rzecz. nierówność ż.
przysł. nierówno
Wiktionary
(1.2) nieregularny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozanielić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozbić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozbierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozbijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozchlapywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozchwierutać.
Wiktionary
dający się rozciągać, rozciągnąć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki którego gęstość nie została zmieniona przez dodanie rozcieńczalnika
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozczarować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔʃt͡ʃarɔˈvãɲɛ, AS: ńeroščarovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozczęstować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozdawać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzdaˈvãɲɛ, AS: ńerozdavãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozdrabniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzdrabʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńerozdrabʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozdysponować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzdɨspɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: ńerozdyspõnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozdziawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozdzielać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔʑd͡ʑɛˈlãɲɛ, AS: ńeroźʒ́elãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozdzielić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierozdzielne; cecha tych, którzy są nierozdzielni
Wiktionary
przym. nierozdzielny
przysł. nierozdzielnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie dający się rozdzielić, nie do podziału
Wiktionary
(1.1) Czcimy nierozdzielną Trójcę.
Wiktionary
rzecz. nierozdzielność ż.
przysł. nierozdzielnie
Wiktionary
(1.1) integralny, niepodzielny, nierozłączny, nierozerwalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozebrać.
Wiktionary
remis
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób trwały
Wiktionary
(1.1) Polska tożsamość jest nierozerwalnie związana z morzem wypijanej co roku wódki.
Wiktionary
rzecz. nierozerwalność ż.
przym. nierozerwalny
Wiktionary
(1.1) nieodłącznie, trwale, na stałe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niemożność rozerwania, rozłączenia, rozdzielenia danych elementów
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzɛˈrvalnɔɕt͡ɕ, AS: ńerozervalność
Wiktionary
czas. rozrywać
przym. nierozerwalny
przysł. nierozerwalnie
Wiktionary
dający się rozerwać, rozłączyć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie daje się rozerwać; trwale wiążący
Wiktionary
rzecz. nierozerwalność ż.
przysł. nierozerwalnie
Wiktionary
(1.1) nierozłączny, silny, trwały
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) myślący wolniej od innych; o nikłej bystrości umysłu; mało inteligentny
Wiktionary
(1.1) głupawy, niemądry, niepojętny, nierozumny, tępy, tumanowaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozgoryczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozjaśniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzʲjäɕˈɲä̃ɲɛ, AS: ńerozʹi ̯äśńä̃ńe
Wiktionary
rzecz. nierozjaśnienie n. dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozjaśnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzʲjäɕˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńerozʹi ̯äśńė̃ńe
Wiktionary
rzecz. nierozjaśnianie n. ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozjebać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzʲjɛˈbãɲɛ, AS: ńerozʹi ̯ebãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozkazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozkoszować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔskɔʃɔˈvãɲɛ, AS: ńeroskošovãńe
Wiktionary
czas. rozkoszować się, rozkoszować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozkuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozkwitać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozkładać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozmawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzmaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńerozmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozmienić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozminowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozmyślać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzmɨɕˈlãɲɛ, AS: ńerozmyślãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|roznamiętniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozniecać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|różnić.
Wiktionary
skrót od: nierozpuszczalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpaczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozparcelować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpatrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpatrzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpierdolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozplantować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpoczynać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpowszechniać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie daje się rozpoznać
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔspɔznaˈvalnɨ, AS: ńerospoznavalny
Wiktionary
rzecz. nierozpoznawalność ż.
Wiktionary
(1.1) nierozróżnialny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozprawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozprężać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔsprɛ̃w̃ˈʒãɲɛ, AS: ńerosprẽũ̯žãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można rozpuścić
Wiktionary
przym. rozpuszczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpuścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozpłaszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozrabiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzraˈbʲjä̃ɲɛ, AS: ńerozrabʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
niemożność dostrzeżenia różnicy między kimś a kimś lub czymś a czymś; nieodróżnialność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozrzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozrzucić.
Wiktionary
brak zdolności trafnej oceny sytuacji i odpowiedniego zachowania się; brak rozsądku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) brak rozsądku
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nierozsądny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔsˈːɔ̃ndʲɲɛ, AS: ńero•sõndʹńe
Wiktionary
przym. nierozsądny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nierozsądnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nierozsądny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bez rozsądku
Wiktionary
przysł. nierozsądnie
Wiktionary
(1.1) nieroztropny, nierozważny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozsadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozsadzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozsmarowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozśmieszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozśpiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozstrzelić.
Wiktionary
dający się rozstrzygnąć; rozwiązywalny, rozwiązalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemożliwy do rozstrzygnięcia, niedający się rozstrzygnąć
Wiktionary
rzecz. nierozstrzygalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozświetlać.
Wiktionary
rzecz. rozświetlanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozszarpywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozszczepiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozszerzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔsʃɛˈʒãɲɛ, AS: ńerosšežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|roztańczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|roztkliwiać.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób nieroztropny
Wiktionary
rzecz. roztropek mzw./mos., nieroztropność ż.
przym. nieroztropny
Wiktionary
(1.1) nierozważnie, lekkomyślnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieroztropnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieroztropny
SJP.pl
brak rozwagi lub rozsądku; lekkomyślność, beztroska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak roztropnośsci
Wiktionary
przysł. nieroztropnie
rzecz. roztropek mzw./mos.
Wiktionary
(1.1) nierozsądek
Wiktionary
dawniej: brak rozsądku, rozwagi; głupota
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nierozumny
Wiktionary
rzecz. nierozumność ż.
przym. nierozumny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nierozumnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nierozumny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) głupi, bezmyślny
(1.2) niezdolny do myślenia, rozumowania, wnioskowania
Wiktionary
przysł. nierozumnie
Wiktionary
(1.1) pot. nieogarnięty
(1.2) bezrozumny
Wiktionary
lekkomyślność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozważać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzvaˈʒãɲɛ, AS: ńerozvažãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozważyć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nierozważny, bezmyślnie, nierozsądnie, lekkomyślnie
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzˈvaʒʲɲɛ, AS: ńerozvažʹńe
Wiktionary
przym. nierozważny
rzecz. rozwaga ż., nierozwaga ż., nierozważność ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nierozważnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nierozważny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierozważne; cecha tych, którzy są nierozważni
Wiktionary
przym. nierozważny
przysł. nierozważnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który działa bez rozwagi, namysłu
Wiktionary
przysł. nierozważnie
rzecz. nierozwaga ż., nierozważność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozweselać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozweselić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozwiązać.
Wiktionary
niedający się rozwiązać
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemożliwy do rozwiązania lub rozwikłania
Wiktionary
(1.1) Zetknięcie z trudnymi, często nierozwiązywalnymi problemami, pozwala jej nabrać dystansu do własnej osoby.
Wiktionary
(1.1) war. nierozwiązalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozwiązywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozwierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozwieszać.
Wiktionary
o figurze stereometrycznej, powierzchni: dający się przekształcić na płaszczyznę z zachowaniem długości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozwijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzvʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńerozvʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozwinąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɔzvʲĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńerozvʹĩńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierozwojowe; cecha tych, którzy są nierozwojowi
Wiktionary
przym. nierozwojowy
przysł. nierozwojowo
Wiktionary
niedający się rozłączyć; nierozłączny
SJP.pl
mała papużka z rodzaju o tej samej nazwie z rodziny gładkojęzycznych, o długim ogonie i różnobarwnym upierzeniu; samiec i samica zawsze żyją blisko siebie - stąd nazwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. mała papuga żyjąca w Afryce, zawsze w parze z inną;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɲɛrɔzˈwɔ̃n͇t͡ʃka, AS: ńerozu̯õṇčka
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie dający się rozłączyć, niemożliwy do rozłączenia
Wiktionary
rzecz. nierozłączność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozładować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rozładowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ruchać.
Wiktionary
dawniej: człowiek ociężały, powolny
SJP.pl
1. potocznie: ruchliwy, żwawy, rześki;
2. dawniej: ruszający się, ruchomy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieruchliwe; cecha tych, którzy są nieruchliwi
Wiktionary
przym. nieruchliwy
przysł. nieruchliwie
rzecz. nieruszanie n.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez ruchu, nie poruszając się, nie wykonując żadnych ruchów
Wiktionary
(1.1) Właśnie odeszło słońce, puchaty obłok stanął nieruchomo nad jeziorem.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛruˈxɔ̃mɔ, AS: ńeruχõmo
Wiktionary
rzecz. nieruszanie n., nieruszenie n., nieruchomość ż., unieruchamianie n.
przym. nieruchomy
Wiktionary
1. stan bezruchu; bycie nieruchomym
2. część powierzchni ziemskiej, stanowiąca odrębny przedmiot własności, jak również budynek trwale z gruntem związany lub część takiego budynku, jeżeli stanowi odrębny od gruntu przedmiot własności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. ekon. grunt, budynek trwale związany z gruntem lub część budynku, które stanowią odrębny przedmiot własności;
(1.2) stan bezruchu
(1.3) odprzym. cecha tego, co jest nieruchome; cecha tych, którzy są nieruchomi
Wiktionary
Nieruchomość – jeden z rodzajów rzeczy w rozumieniu prawa cywilnego.
Wikipedia
(1.1) Stawkę roczną podatku od nieruchomości ustala rada gminy w drodze uchwały.
(1.2) Wraz z wiekiem potęguje się nieruchomość stawów.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛruˈxɔ̃mɔɕt͡ɕ, AS: ńeruχõmość
Wiktionary
rzecz. ruszenie n., ruszanie n., nieruszanie n., nieruszenie n., ruch mrz., ruchawka ż.
przym. nieruchomy
przysł. nieruchomo
czas. ruszyć
Wiktionary
(1.1) mienie nieruchome
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bez ruchu, nie zmieniający pozycji, położenia
Wiktionary
IPA: ˌɲɛruˈxɔ̃mɨ, AS: ńeruχõmy
Wiktionary
rzecz. nieruchomość ż., nieruszanie n., nieruszenie n., unieruchamianie n.
przysł. nieruchomo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rujnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|runąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rurować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ruszać.
Wiktionary
(1.1) Chęć nieruszania się z własnego domu, owego bezpiecznego kokonu, można uznać za przyczynę pojawienia się cocooningu, tj. włączenia się do sieci, dzięki której bez wysiłku i ryzyka dokonuje się zakupów i załatwia wszelkie sprawy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛruˈʃãɲɛ, AS: ńerušãńe
Wiktionary
rzecz. nieruchomość ż., nieruszenie n., nieruchliwość ż., nieruchawość ż.
przym. nieruchomy, nieruchliwy, nieruchawy
przysł. nieruchomo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ruszyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛruˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńerušẽńe
Wiktionary
rzecz. nieruchomość, nieruszanie
przym. nieruchomy
przysł. nieruchomo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierychliwe; cecha tych, którzy są nierychliwi
Wiktionary
przym. nierychliwy
przysł. nierychliwie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przest. taki, który nie spieszy się z działaniami, reakcją
Wiktionary
(1.1) Współczesnych piratów należy bowiem najpierw osaczyć i ująć w czasie bandyckiej akcji, a następnie postawić przed nierychliwym sądem.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɨxˈlʲivɨ, AS: ńeryχlʹivy
Wiktionary
rzecz. nierychliwość ż.
Wiktionary
(1.1) opieszały, niespieszny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rychtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nierychłe; cecha tych, którzy są nierychli
Wiktionary
przym. nierychły
przysł. nierychło
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ryczeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rymować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rypać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rysować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛrɨsɔˈvãɲɛ, AS: ńerysovãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający rytmu, nieregularny
Wiktionary
(1.1) arytmiczny, nieregularny, niemiarowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rywalizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ryzykować.
Wiktionary
1. odbywanie stosunków płciowych w celach zarobkowych; prostytucja;
2. czyny wykraczające poza normy moralno-obyczajowe danego społeczeństwa w zakresie stosunków seksualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) praw. czyny seksualne niezgodne z normami obyczajowymi i moralnymi
(1.2) przest. brak rządu, chaos społeczny
Wiktionary
Prostytucja (pot. nierząd) – świadczenie usług o charakterze seksualnym, polegające zwykle na odbywaniu stosunku płciowego w zamian za pieniądze lub inne korzyści. Prostytucja bywa opisywana jako świadczenie usług seksualnych lub seks komercyjny; określana bywa też jako najstarszy zawód świata.
Wikipedia
(1.1) Policja zatrzymała katowiczankę. Żyła z cudzego nierządu
Wiktionary
rzecz. nierządnica ż.
przym. nierządny
Wiktionary
(1.1) prostytucja
(1.2) anarchia
Wiktionary
przysłówek
(1.1) dość często
Wiktionary
(1.1) Nierzadko odpowiedni domek dla ptaków to jedyne, czego brakuje, aby w ogrodzie mógł się rozmnażać cały szereg gatunków.
Wiktionary
(1.1) czasami, czasem, często, niejednokrotnie, niekiedy
Wiktionary
przestarzale: kobieta uprawiająca nierząd; prostytutka, jawnogrzesznica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. kobieta uprawiająca nierząd
Wiktionary
Prostytucja (pot. nierząd) – świadczenie usług o charakterze seksualnym, polegające zwykle na odbywaniu stosunku płciowego w zamian za pieniądze lub inne korzyści. Prostytucja bywa opisywana jako świadczenie usług seksualnych lub seks komercyjny; określana bywa też jako najstarszy zawód świata.
Wikipedia
IPA: ˌɲɛʒɔ̃ndʲˈɲit͡sa, AS: ńežõndʹńica
Wiktionary
rzecz. nierząd m., nierządnictwo n.
przym. nierządny
Wiktionary
(1.1) jawnogrzesznica, kurtyzana, kokota, kortezanka, kobieta lekkich obyczajów, lafirynda, prostytutka, ladacznica; wulg. dziwka, kurwa; stpol. duchna, duchniczka, małpa, mercha, niewiasta sobiewolna, pani duszka
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z nierządem
Wiktionary
(1.1) Kierowniczą rolę w grupie, która dopuściła się czynów nierządnych, pełnił (…) „Mrówka”.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʒɔ̃ndnɨ, AS: ńežõndny
Wiktionary
rzecz. nierząd, nierządnica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rządzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒɔ̃nˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńežõnʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzec.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie istnieje w rzeczywistości
(1.2) taki, który nie jest autentyczny
Wiktionary
przym. rzeczywisty
Wiktionary
(1.1) nierealny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzępolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzeźbić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rżnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzucać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒuˈt͡sãɲɛ, AS: ńežucãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzucić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒuˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńežucẽńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzygać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|rzygnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sabotować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsabɔtɔˈvãɲɛ, AS: ńesabotovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sądzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|salutować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niesamodzielny; z czyjąś pomocą
Wiktionary
(1.1) Jasio niesamodzielnie odrabia lekcje; zawsze pomagają mu w tym rodzice.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsãmɔˈd͡ʑɛlʲɲɛ, AS: ńesãmoʒ́elʹńe
Wiktionary
rzecz. niesamodzielność ż.
przym. niesamodzielny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesamodzielnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niesamodzielne
Wiktionary
przym. niesamodzielny
przysł. niesamodzielnie
Wiktionary
(1.1) zależność, uzależnienie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest samodzielny, który często korzysta z cudzej pomocy
(1.2) taki, który został wykonany przy czyjejś pomocy
(1.3) związany z czymś, nie tworzący samodzielnej całości
Wiktionary
przysł. niesamodzielnie
rzecz. niesamodzielność ż.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niesamowity
(1.2) bardzo
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsãmɔˈvʲit͡ɕɛ, AS: ńesãmovʹiće
Wiktionary
rzecz. niesamowitość
przym. niesamowity
Wiktionary
(1.2) niesłychanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niesamowite; cecha tych, którzy są niesamowici
Wiktionary
Niesamowitość (niem. das Unheimliche, ang. uncanny) – czynnik wywołujący uczucia niepokoju i strachu poprzez jednoczesne posiadanie cech obcości i tajemniczości oraz cech zjawiska dobrze znanego. Strach wywoływany przez niesamowite wynika z zaistnienia dysonansu poznawczego w percepcji danego zjawiska. Według współtwórcy pojęcia, psychiatry Sigmunda Freuda, niesamowite jest elementem rzeczywistości znanym wcześniej, lecz wyeliminowanym ze świadomości przez mechanizm wyparcia. Autorem terminu był niemiecki psychiatra Ernst Jentsch.
Wikipedia
przym. niesamowity
przysł. niesamowicie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: niesamowity
SJP.pl
1. budzący obawę swą nietypowością; niepokojący
2. ogromny, nadzwyczajny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) wyróżniający się, niezwykły, bardzo nietypowy
(1.2) bardzo intensywny, wyróżniający się nasileniem
Wiktionary
(1.1) Dawid wpadł na niesamowity pomysł, by uniknąć pomsty Filistynów.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsãmɔˈvʲitɨ, AS: ńesãmovʹity
Wiktionary
przysł. niesamowicie
rzecz. niesamowitość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|samplować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sankcjonować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sarkać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sarknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sąsiadować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|satysfakcjonować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsatɨsfakt͡sʲjɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: ńesatysfakcʹi ̯õnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|saunować.
Wiktionary
1. iść, trzymając coś w ręku;
2. przenosić, przesuwać;
3. pociągać za sobą, zwracać w jakimś kierunku;
4. o broni: strzelać;
5. o kurach: składać jaja;
6. nieść się - rozprzestrzeniać się; przemieszczać się; o kurach: znosić jaja
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zmieniać położenie jakiegoś przedmiotu, idąc i będąc nim obciążonym
(1.2) powodować jakieś rezultaty, skutki
(1.3) transportować coś, powodować przesuwanie się czegoś (także niematerialnego)
czasownik zwrotny niedokonany nieść się (dk. brak)
(2.1) rozchodzić się, rozprzestrzeniać się
(2.2) o kurach: składać jaja
Wiktionary
(1.1) Petroniusz wyszedłszy od cezara kazał się nieść do swego domu na Karynach.
(1.2) Wprowadzenie euro niesie ze sobą konieczność wymiany oprogramowania w kasach w całym kraju.
(1.3) Rzeki niosą mnóstwo materiału skalnego z gór.
(2.1) W górach echo niesie się bardzo daleko.
(2.2) Kury często niosą się wiosną.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ɕt͡ɕ, AS: ńėść
Wiktionary
rzecz. nosiciel mos., niesienie n., nioska ż., nosidło n., nosidełko n., nośność ż., donoszenie n., noszenie n., przynoszenie n., wynoszenie n., podniesienie n., wzniesienie n., nosze nmos., noszowy mos.
czas. znosić, donieść dk., nanieść dk., nosić ndk., odnieść dk., podnieść dk., ponieść dk., przenieść dk., przynieść dk., roznieść dk., unieść dk., wynieść dk., zanieść dk., znieść dk.
przym. nośny, noszowy
Wiktionary
(1.1) taszczyć, tachać, taskać, reg. pozn. taśtać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieschematyczne; cecha tych, którzy są nieschematyczni
Wiktionary
przym. nieschematyczny
przysł. nieschematycznie
Wiktionary
(1.1) nieszablonowość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|schodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|schować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|schrystianizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|schwytać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsxfɨˈtãɲɛ, AS: ńesχfytãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|schylać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieściągalne; cecha tych, którzy są nieściągalni
Wiktionary
przym. nieściągalny
przysł. nieściągalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ściągać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕt͡ɕɔ̃ŋˈɡãɲɛ, AS: ńėśćõŋgãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ściągnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścielić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ściemniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕt͡ɕɛ̃mʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńėśćẽmʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieścieralne
Wiktionary
przym. nieścieralny
przysł. nieścieralnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścieśniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕt͡ɕɛ̇ɕˈɲä̃ɲɛ, AS: ńėśćėśńä̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieścieśnienie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścieśnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕt͡ɕɛ̇ɕˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńėśćėśńė̃ńe
Wiktionary
rzecz. nieścieśnianie n., nieściśnięcie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścigać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kuzynka
(1.2) stpol. bratanica, siostrzenica
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕt͡ɕɔra, AS: ńėśćora
Wiktionary
rzecz. nieć m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ściskać.
Wiktionary
Nieściśliwość (zerowa ściśliwość) – właściwość fizyczna pewnej grupy materiałów, które niezależnie od stanu naprężenia zachowują swoją objętość.
Dla tej grupy materiałów moduł ściśliwości jest równy zero co oznacza, że współczynnik Poissona jest równy 0,5.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ścisnąć.
Wiktionary
rzecz. nieścieśnienie n.
Wiktionary
1. brak ścisłości; nieprecyzyjność
2. zwykle w liczbie mnogiej: częściowo błędne sformułowania, błędy, usterki polegające na braku ścisłości
3. brak spoistości, gęstości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieścisłe; cecha tych, którzy są nieściśli
Wiktionary
przym. nieścisły
przysł. nieściśle, ściśle
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|seedować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|segregować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsɛɡrɛɡɔˈvãɲɛ, AS: ńesegregovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sejmować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) geol. zob. asejsmiczny.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sekować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|seksować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsɛksɔˈvãɲɛ, AS: ńeseksovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieseksowne; cecha tych, którzy są nieseksowni
Wiktionary
przym. nieseksowny
przysł. nieseksownie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sępić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|seplenić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|serfować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|serwować.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesfornie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niesforny
SJP.pl
niechcący podporządkować się, niezdyscyplinowany, nieposłuszny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieposłuszny, niegrzeczny, niezdyscyplinowany
(1.2) o włosach: trudny do ułożenia
Wiktionary
(1.1) Lulu, lulu, mój maleńki, lulu… No, śpijże wreszcie, niesforny dzieciaku.
(1.2) Olejowanie to zbawienny zabieg dla osób ze zniszczonymi, suchymi, niesfornymi włosami i rozdwojonymi końcówkami.
Wiktionary
rzecz. wysforowanie n., wysforowywanie n., sforowanie n., sfora ż., sforność ż., niesforność ż.
czas. wysforować dk., wysforowywać ndk., sforować ndk.
przym. sforny
przysł. sfornie, niesfornie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siąkać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siać.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕä̃ɲɛ, AS: ńėśä̃ńe
Wiktionary
Niesiebędowice (niem. Nüßdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Korfantów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siedzieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńėśeʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sięgać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siekać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nieść.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕɛ̇̃ɲɛ, AS: ńėśė̃ńe
Wiktionary
czas. nieść
rzecz. nosze nmos., noszowy mos., zaniesienie n., nosidełko n., nosiciel mos.
przym. noszowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sikać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siodłać.
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siurać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|siwieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skakać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskaˈkãɲɛ, AS: ńeskakãńe
Wiktionary
zbrudzić, zbezcześcić, zhańbić, sprofanować, splugawić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skamienieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skanować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieskazitelny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskaʑiˈtɛlʲɲɛ, AS: ńeskaźitelʹńe
Wiktionary
przym. nieskazitelny
rzecz. nieskazitelność ż.
przysł. nieskazitelność
Wiktionary
(1.1) niepokalanie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) cecha tego, co nieskazitelne
Wiktionary
przym. nieskazitelny
przysł. nieskazitelnie
Wiktionary
1. nienaganny, taki, któremu nie można nic zarzucić
2. wielkiej prawości, zacności; kryształowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) bez skazy, bez zanieczyszczeń
(1.2) niemający żadnej skazy moralnej
Wiktionary
(1.2) Na listę radców prawnych może być wpisany ten, kto jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego.
Wiktionary
rzecz. nieskazitelność ż.
przysł. nieskazitelnie, nieskazitelność
Wiktionary
(1.1) niepokalany, nieposzlakowany, nieskażony, nieskalany
(1.2) uczciwy, niepokalany, nieposzlakowany, nieskażony, nieskalany, porządny, prawy, przezacny, przyzwoity, zacny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezanieczyszczony, wolny od innych substancji
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skibać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skierować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skitrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sklnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sklupować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sknocić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skoligacić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) prosty, łatwy, niezłożony
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskɔ̃mplʲikɔˈvãnɨ, AS: ńeskõmplʹikovãny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skoncentrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skończyć.
przysłówek
(2.1) całkowicie, wielce, bardzo
Wiktionary
(2.1) Ludzie bywają nieskończenie głupi.
Wiktionary
rzecz. nieskończoność ż.
przym. nieskończony
Wiktionary
1. bezmiar, bezkres, czas lub przestrzeń niemająca granic
2. w matematyce: przedział nieskończony, a także ilość określona w takim przedziale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak końca i granic w przestrzeni
(1.2) brak końca i granic w czasie
(1.3) mat. właściwość zbioru liczniejszego od każdego zbioru n-elementowego, gdzie n jest liczbą naturalną
(1.4) mat. dowolna liczba kardynalna większa od każdej liczby naturalnej
(1.5) mat. punkt leżący "na horyzoncie" do którego może dążyć funkcja lub ciąg
(1.6) pot. lemniskata, symbol nieskończoności (1.5), ∞
Wiktionary
Nieskończoność (symbol: ∞) – byt nieograniczony (w sensie wielkości bądź ilości), który przyjęło się oznaczać za pomocą znaku \infty , podobnego do „przewróconej ósemki” (lemniskata).
Wikipedia
rzecz. nieskończenie n.
przym. nieskończony
przysł. nieskończenie
Wiktionary
(1.1) bezkres
(1.2) wieczność, bezczas, bezczasowość
(1.3) nieskończoność potencjalna
(1.4) nieskończoność aktualna, moc zbioru nieskończonego
(1.6) lemniskata
Wiktionary
1. zakończyć wykonywanie jakiejś czynności;
2. zdać egzaminy, zaliczyć program danej szkoły, uczelni;
3. umrzeć
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemający końca, niekończący się
(1.2) przen. trwający niezwykle długo, nieustający
(1.3) przen. niezwykle duży, ogromny
Wiktionary
(1.1) Spojrzała na niebo. Niepokoiło ją – ta nieskończona otchłań błękitu, wisząca nad nią tak niewyobrażalnie wysoko.
(1.1) Prosta jest krzywą o nieskończonym promieniu krzywizny.
(1.3) Jego chciwość była nieskończona.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskɔ̃j̃n͇ˈt͡ʃɔ̃nɨ, AS: ńeskõĩ ̯ṇčõny
Wiktionary
rzecz. nieskończoność ż., nieskończenie n.
przysł. nieskończenie
Wiktionary
(1.1) bezkresny, bezgraniczny, bezmierny, niezmierzony
(1.2) wieczny, bezkresny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skonsumować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skontaktować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skonteneryzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskɔ̃ntɛ̃nɛrɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńeskõntẽneryzovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skopiować.
Wiktionary
nieskor czarny - gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skorodować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skosztować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skracać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skrawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skręcać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskrɛ̃nˈt͡sãɲɛ, AS: ńeskrẽncãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skręcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skreczować.
Wiktionary
1. ograniczyć ruchy, związać;
2. zawstydzić kogoś, onieśmielić kogoś;
3. ograniczyć swobodę działania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemający przeszkód
Wiktionary
rzecz. nieskrępowanie n.
Wiktionary
(1.1) swobodny, wolny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skrewić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieskromny
Wiktionary
(1.1) I nieskromnie powiem, że całkiem nieźle wyglądam w granatowym kapitańskim mundurze i białej czapce ze złotym otokiem.
Wiktionary
rzecz. nieskromność ż.
przym. nieskromny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieskromnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieskromny
SJP.pl
1. brak skromności, przyzwoitości, wstydu;
2. wygórowane mniemanie o sobie; zarozumialstwo, chełpliwość, pyszałkowatość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest nieskromny
Wiktionary
przym. nieskromny
przysł. nieskromnie
Wiktionary
(1.1) próżność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bez oznak zawstydzenia
(1.2) zarozumiały
Wiktionary
IPA: ɲɛˈskrɔ̃mnɨ, AS: ńeskrõmny
Wiktionary
rzecz. nieskromność ż.
przysł. nieskromnie
Wiktionary
(1.1) bezczelny, bezwstydny, bezpruderyjny, frywolny, nieobyczajny, nieprzyzwoity, śmiały, swobodny, wyzywający, zuchwały
(1.2) chełpliwy, dufny, megalomański, nadęty, przemądrzały, pyszałkowaty, zadufany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skrwawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskr̥faˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeskr̦favʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skrzywdzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skrzyżować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskʃɨʒɔˈvãɲɛ, AS: ńeskšyžovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skupiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skupić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieskuteczny
Wiktionary
rzecz. nieskuteczność ż.
przym. nieskuteczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieskutecznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieskuteczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest nieskuteczne; cecha tego, kto jest nieskuteczny
Wiktionary
przym. nieskuteczny
przysł. nieskutecznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiący skuteczności, niedziałający
Wiktionary
przysł. nieskutecznie
rzecz. nieskuteczność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skutkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|skuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|składać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛskwaˈdãɲɛ, AS: ńesku̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieskładne; cecha tych, którzy są nieskładni
Wiktionary
przym. nieskładny
przysł. nieskładnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezręcznie sformułowany
Wiktionary
(1.1) Wystarczy tu przypomnieć słynny termin Przybosia – turpizm, którym określał literaturę kierującą uwagę na rzeczy brzydkie, kalekie, nieskładne, brutalne; ów swoisty mizerabilizm pragnął sprostać prawdzie życia konkretnego (…)
Wiktionary
rzecz. nieskładność ż.
przysł. nieskładnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|składować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śledzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ślinić.
Wiktionary
osoba, którą traktuje się jak żonę, ale z którą nie zawarło się związku małżeńskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żart. kobieta, z którą pozostaje się w nieformalnym związku
forma przymiotnika.
(2.1) M. lp. ż. od: nieślubny
Wiktionary
(1.1) Mamy z moją nieślubną taką niepisaną zasadę, że dajemy sobie prezenty, które nam obojgu sprawią radochę
(2.1) Kobiety nieuświadomione dawały się łatwo wykorzystywać (w tym seksualnie), powiększając zbiorowość samotnych matek, w dwudziestoleciu międzywojennym zwanych „matkami nieślubnymi".
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕlubna, AS: ńėślubna
Wiktionary
rzecz. nieślubowanie n., niepoślubienie n.
:: fm. nieślubny m.
przym. nieślubny
Wiktionary
(1.1) konkubina
Wiktionary
osoba, którą traktuje się jak męża, ale z którą nie zawarło się związku małżeńskiego
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie jest usankcjonowany ślubem
(1.2) taki, który nie pochodzi ze związku małżeńskiego
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. żart. mężczyzna, z którym pozostaje się w nieformalnym związku
Wiktionary
(1.1) Ponadto stała para ślubna czy nieślubna zwykle ma konkretne plany, dotyczące przyszłości i stabilizacji życia we dwoje, w związku z czym zależy im na możliwie jak najszybszym ukończeniu studiów i stworzeniu sobie własnego domu.
(1.2) Odpowiadając na postulaty szkoły prawa natury, Józef II wprowadził rozróżnienie na dzieci ślubne i nieślubne (…).
(2.1) Nagle, gdy już zaczynam się cieszyć, że niedługo wstanę z łóżka, mój nieślubny zaczyna z entuzjazmem stukać w klawiaturę komputera.
Wiktionary
rzecz. nieślubność ż.
:: fż. nieślubna ż.
przysł. nieślubnie
Wiktionary
(1.1) pozamałżeński
(1.2) pozamałżeński, nieprawy, z nieprawego łoża
(2.1) konkubent, konkubin
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od niesmak
Wiktionary
rzecz. niesmak m.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesmacznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niesmaczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niesmaczne; cecha tych, którzy są niesmaczni
Wiktionary
przym. niesmaczny
przysł. niesmacznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) kulin. źle smakujący
(1.2) przen. niegrzeczny, ordynarny, wzbudzający niesmak, w złym smaku
Wiktionary
IPA: ɲɛˈsmat͡ʃnɨ, AS: ńesmačny
Wiktionary
rzecz. niesmak m., smak mrz., niesmaczność ż.
przysł. niesmacznie
Wiktionary
(1.1) niedobry
(1.2) odrażający, chamski, niekulturalny, w złym guście, niewybredny, prostacki, prymitywny
Wiktionary
1. przykre uczucie w ustach po zjedzeniu czegoś niedobrego lub wywołane zaburzeniami trawienia
2. nieprzyjemne wrażenie odniesione po zobaczeniu, usłyszeniu czegoś gorszącego, nieprzyzwoitego; obrzydzenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przykry smak
(1.2) przen. przykre wrażenie
Wiktionary
(1.1) Zażyłam to lekarstwo i teraz czuję niesmak w ustach.
(1.2) Po rozmowie z tym krętaczem pozostał mi na długo niesmak.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛsmak, AS: ńesmak
Wiktionary
rzecz. smak m.
:: zdrobn. niesmaczek m.
przym. niesmaczny
przysł. niesmacznie
Wiktionary
(1.1) absmak, abszmak
(1.2) zniesmaczenie, absmak, abszmak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|smakować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsmakɔˈvãɲɛ, AS: ńesmakovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|smarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|smażyć.
Wiktionary
ktoś nieśmiały, nadmiernie skromny, zahukany
SJP.pl
Nieśmiałek – imię spotykane w baśniach, filmach i książkach dla dzieci.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) z wahaniem, bez śmiałości czy pewności siebie
Wiktionary
(1.1) Wypiła nieśmiało gin z tonikiem, a potem wyjęła papierośnicę.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕmʲjawɔ, AS: ńėśmʹi ̯au̯o
Wiktionary
rzecz. śmiałek mos./mrz., nieśmiałość ż.
przym. nieśmiały
Wiktionary
(1.1) wstydliwie, skromnie, lękliwie, płochliwie, niepewnie, bojaźliwie
Wiktionary
brak śmiałości, pewności siebie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest nieśmiały, wstydliwy, nie ma pewności siebie
Wiktionary
Nieśmiałość – stan psychiczny, w którym obecne są pewne charakterystyczne elementy na płaszczyźnie emocjonalnej, motywacyjnej, poznawczej lub behawioralnej, pojawiający się w sytuacji, gdy jednostka jest lub wyobraża sobie bycie ocenianą przez inne osoby. Philip Zimbardo wskazał, że pierwsze pisane użycie słowa nieśmiałość odnotowano w wierszu z około roku 1000 p.n.e., gdzie utożsamiano je ze sformułowaniem łatwy do przestraszenia.
Wikipedia
(1.1) Nieśmiałość jest jednym z najpowszechniejszych problemów psychologicznych na świecie: szacuje się, że na zachodzie 40% populacji cierpi z powodu nieśmiałości.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕmʲjawɔɕt͡ɕ, AS: ńėśmʹi ̯au̯ość
Wiktionary
przym. nieśmiały
przysł. nieśmiało
rzecz. śmiałek mos./mrz.
Wiktionary
(1.1) wstydliwość, pruderyjność, skromność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający pewności siebie, wstydliwy
(1.2) cichy, niepewny, ledwo widoczny
Wiktionary
(1.1) Alicja, chociaż nieśmiała, z początku bardzo serdeczna, także się zmieniła.
(1.1) Kuternoga był bardziej nieśmiały niżby się zdawało.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈɕmʲjawɨ, AS: ńėśmʹi ̯au̯y
Wiktionary
rzecz. śmiałek mos./mrz., nieśmiałość ż., nieśmiałek mos., onieśmielanie n., onieśmielenie n.
czas. onieśmielać ndk., onieśmielić dk.
przysł. nieśmiało
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śmiecić.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieśmiało
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieśmiały
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śmieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śmierdolić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕmʲjɛrdɔˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńėśmʹi ̯erdolẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śmierdzieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕmʲjɛrˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńėśmʹi ̯erʒẽńe
Wiktionary
1. roślina zielna z rodziny astrowatych (złożonych), rzadziej z szarłatowatych (amarantowatych), o suchych kwiatach, utrzymujących się długo po ścięciu, uprawiana na rabatach, głównie do wyrobu suchych bukietów, dekoracji, wieńców itp.; suchokwiat, suchlin;
2. w wojsku: kawałek blachy z numerami identyfikującymi żołnierza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. metalowy identyfikator żołnierski noszony na szyi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W czasie II wojny światowej wprowadzono nowy typ nieśmiertelników, który z niewielkimi zmianami jest na wyposażeniu Sił Zbrojnych USA do dnia dzisiejszego.
Wiktionary
rzecz. nieśmiertelny mos., nieśmiertelność ż.
przym. nieśmiertelny
Wiktionary
1. niepodleganie śmierci; życie wieczne
2. trwanie w pamięci ludzkiej, posiadanie nieprzemijającej wartości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) koncepcja życia przez potencjalnie nieskończenie długi czas;
(1.2) cecha rzeczy mającej nieprzemijającą wartość
Wiktionary
Nieśmiertelność (łac. immortalitas) – życie, które nigdy się nie kończy, nieuleganie śmierci. W innych znaczeniach nieśmiertelność może oznaczać też posiadanie nieprzemijalnej wartości lub wieczną obecność i nieuleganie zmianom.
Wikipedia
IPA: ˌɲɛ̇ɕmʲjɛrˈtɛlnɔɕt͡ɕ, AS: ńėśmʹi ̯ertelność
Wiktionary
rzecz. nieśmiertelny m., nieśmiertelnik m., nieśmiertelniczka ż.
przym. nieśmiertelny
przysł. nieśmiertelnie
Wiktionary
(1.2) nieprzemijalność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wiecznie żywy, żyjący, nieumierający
(1.2) przen. taki, którego wartość nie przemija
(1.3) przen. taki, który nie podlega zmianom, który jest stale obecny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) istota nieśmiertelna (1.1); przen. bóstwo, Bóg
(2.2) żart. członek Akademii Francuskiej
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɲɛ̇ɕmʲjɛrˈtɛlnɨ, AS: ńėśmʹi ̯ertelny
Wiktionary
rzecz. nieśmiertelność ż., nieśmiertelnik m., nieśmiertelniczka ż.
przysł. nieśmiertelnie
Wiktionary
(1.2) wiekopomny, niezapomniany, pamiętny, niezatarty, nieprzemijający
(1.3) wieczny, nieprzemijający
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śmigać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕmʲiˈɡãɲɛ, AS: ńėśmʹigãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|smolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|smrodzić.
Wiktionary
rzecz. smród m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|SMS-ować.
Wiktionary
zwykle w liczbie mnogiej: sprzeczki, kłótnie, nieporozumienia
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieśny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śnieżyć.
Wiktionary
zdolność składania jaj przez samice ptaków domowych
SJP.pl
Nieśność – zdolność samic drobiu do znoszenia jaj.
W toku hodowli wyselekcjonowano specjalne, przeznaczone do produkcji jaj, rasy drobiu.
Nieśność jest, oprócz cech indywidualnych, zależna od, m.in. rasy drobiu i warunków chowu. Wyspecjalizowane rasy kur niosek znoszą do 300 jaj w ciągu roku, kaczki do 90 jaj, gęsi, a także indyki do najwyżej trzydziestu sztuk.
Wikipedia
niesnuja różana - gatunek błonkówki z rodziny osnujowatych
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu błonkówek; osnujowate
SJP.pl
Niesnujowate, osnujowate (Pamphiliidae) – rodzina owadów z rzędu błonkówek, z podrzędu rośliniarek.
Wikipedia
o cechach niesnujowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
o samicach ptaków, zwykle domowych: znoszący jaja (np. nieśna kura, indyczka); nośny
SJP.pl
niesobka chmielanka - gatunek motyla z rodziny niesobkowatych, występujący w Azji i Europie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|solić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsɔˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńesolẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|solenizować.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesolidnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niesolidne; cecha tych, którzy są niesolidni
Wiktionary
przym. niesolidny
przysł. niesolidnie
Wiktionary
(1.1) krótkotrwałość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|solwować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sortować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spacerować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spaść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spalić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspaˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńespalẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sparzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spaść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spąsowieć.
Wiktionary
wada odlewu widoczna jako przerwa ciągłości, szczelina powstała na skutek niezupełnego połączenia się dwóch strumieni metalu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spawać.
Wiktionary
osoba niebędąca specjalistą w danej dziedzinie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) słabo, mało; nie bardzo
Wiktionary
(1.1) – Chciałoby ci się teraz iść do kiosku po szlugi? – Niespecjalnie. Może później mi się zachce.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɛˈt͡sʲjalʲɲɛ, AS: ńespecʹi ̯alʹńe
Wiktionary
przym. niespecjalny
przysł. specjalnie
Wiktionary
(1.1) nieszczególnie
Wiktionary
brak specyficzności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spędzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɛ̃nˈd͡zãɲɛ, AS: ńespẽnʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spędzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spękać.
Wiktionary
słowo używane, by wyrazić, że pewna wielkość, liczba, miara bliskie są wskazanym w zdaniu, ale oceniane jako niewystaczające; bez mała, prawie
SJP.pl
partykuła
(1.1) prawie, nie całkiem, nie do końca, niezupełnie
Wiktionary
(1.1) Miała lat niespełna jedenaście i stawała się coraz bardziej niespokojna.
(1.1) Agencja "Sejf" mieściła się na parterze budynku w samym centrum miasta, niespełna kilometr od komendy policji.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈspɛwna, AS: ńespeu̯na
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spełniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spiąć.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spieprzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspʲjɛˈpʃãɲɛ, AS: ńespʹi ̯epšãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spieprzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: ńespʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spierdolić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspʲjɛrdɔˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńespʹi ̯erdolẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śpieszyć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez pośpiechu
Wiktionary
(1.1) wolno
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. bez pośpiechu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śpiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spiskować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spisywać.
Wiktionary
rzecz. spisywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spiłować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspʲiwɔˈvãɲɛ, AS: ńespʹiu̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|splajtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|splatać.
Wiktionary
rzecz. splatanie n.
Wiktionary
małe drzewo lub krzew z rodziny różowatych, o jadalnych owocach, występujące od Himalajów po Malezję; nieśplik; miszpelnik; groniweł
SJP.pl
przysłówek
(1.1) książk. zob. niespodziewanie.
Wiktionary
(1.1) Panu Zagłobie odwaga uderzyła niespodzianie do głowy jak wino.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔˈd͡ʑä̃ɲɛ, AS: ńespoʒ́ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. niespodzianka ż., niespodziewaność ż.
przym. niespodziewany, niespodziany
przysł. niespodziewanie
czas. spodziewać się
Wiktionary
(1.1) niespodziewanie, ścichapęk
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niespodzianie; niespodziewaniej
SJP.pl
pewne zdarzenie, rzecz itp., które zaskoczyło kogoś, nie było spodziewane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, czego się ktoś nie spodziewa
(1.2) prezent będący dla obdarowanego zaskoczeniem
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Prezes zapowiedział także niespodziankę, o której nie wspominało zaproszenie, mianowicie gratyfikację pieniężną […]
(1.2) Michał nie wiedział, jak wyrazić to, co czuł. Wydawało mu się, że ten, kto kocha, bezustannie daje. Obdarowywał ją więc niespodziankami, wyszukiwał dla niej w rzece błyszczące kamienie […]
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔˈd͡ʑãŋka, AS: ńespoʒ́ãŋka
Wiktionary
rzecz. niespodziewaność
przym. niespodziewany, niespodziany
przysł. niespodziewanie, niespodzianie
czas. spodziewać się
Wiktionary
zaskakujący, niespodziewany
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób nieoczekiwany, niespodziewany, powodujący zaskoczenie
Wiktionary
(1.1) Wody zalewu niespodziewanie zaczęły występować z brzegów.
(1.1) Niespodziewanie położyła rękę na jego udzie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔd͡ʑɛˈvãɲɛ, AS: ńespoʒ́evãńe
Wiktionary
rzecz. niespodzianka ż., niespodziewaność ż.
przym. niespodziewany, niespodziany
przysł. niespodzianie
Wiktionary
(1.1) znienacka, nieoczekiwanie, niespodzianie, ni stąd, ni zowąd, ni z tego, ni z owego
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niespodziewanie; niespodzianiej
SJP.pl
taki, którego ktoś się spodziewa, oczekiwany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego się nie spodziewano; który nie był oczekiwany ani planowaćanowany
Wiktionary
(1.1) Moja pasja pisania rozwija się i przynosi niespodziewane owoce.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔd͡ʑɛˈvãnɨ, AS: ńespoʒ́evãny
Wiktionary
rzecz. niespodzianka ż., niespodziewaność ż.
czas. spodziewać się
przym. niespodziany
przysł. niespodziewanie, niespodzianie
Wiktionary
(1.1) niespodziany, nieoczekiwany, ścichapęk
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spoglądać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niespójny, w sposób pozbawiony spójności
Wiktionary
(1.1) Dochodzenie w sprawie Ergenekonu prowadzone przez 15 miesięcy zaczęło jednak z czasem wyglądać coraz niespójniej.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈspujɲɛ, AS: ńespui ̯ńe
Wiktionary
rzecz. niespójność ż.
przym. niespójny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niespójnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niespójny
SJP.pl
niezgodność, niedopasowanie, brak konsekwencji, brak ciągłości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niespójne; cecha tych, którzy są niespójni
Wiktionary
przym. niespójny
przysł. niespójnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niebędący zwartą całością
(1.2) nieukładający się w logiczną całość
Wiktionary
rzecz. niespójność ż.
przysł. niespójnie
Wiktionary
(1.1) luźny, niespoisty
(1.2) chaotyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spojrzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta niespokojna, kłótliwa
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. żart. posp. niespokojnica
Wiktionary
rzecz. niezaspokajanie n., niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., nieuspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
(1.1) niespokojnica, awanturnica, kłótnica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. żart. posp. niespokojnik, awanturnik
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
(1.1) niespokojnik, awanturnik, kłótnik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw., zdrobn. od niespokojnik
forma rzeczownika.
(2.1) lm. D. niespokojniczka
Wiktionary
(1.1) Co najmniej od 1607 r. (nie wcześniej niż w 1604), ministrem w Wyszynie był Andrzej Vitalis, „człowiek dziwacznych humorów. Niespokojniczek, z bracią zawsze alterkacyje miewał. Braci starszej kłopoty zadawał”. Kłopoty te polegały między innymi na tym, że seniorowie musieli łagodzić nieporozumienia między nim a patronem.
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zdrobn. od niespokojnica
forma rzeczownika.
(2.1) lp. D. i B. niespokojniczek
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niespokojny
Wiktionary
rzecz. niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niespokojnik mos., niespokojniczka ż., niespokojniczek mos., niespokojnicki mos., niespokojnicka ż., niespokojnica ż., niespokojność ż.
przym. niespokojny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niespokojnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niespokojny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. człowiek niespokojny, powodujący zamęt, niepokój
Wiktionary
(1.1) Patrz, co twój buhaj robi! Popędza mi krowy / jako pan niespokojnik i byk jest takowy.
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
(1.1) awanturnik, buntownik, niezgodnik, daw. warchoł, nagabacz, zamieszacz, zwadliwy, zwajca
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niepokój, zaniepokojenie, zdenerwowanie
(1.2) brak spokoju w życiu publicznym, zamieszki, rozruchy
Wiktionary
rzecz. niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
(1.1) niepokój, zaniepokojenie, zdenerwowanie
(1.2) zamieszki, rozruchy, strajk
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) będący ciągle w ruchu, wciąż podejmujący nowe działania
(1.2) przejęty niepokojem, lękiem, troską
(1.6) taki, który swym kształtem, brzmieniem itp. wywołuje wrażenie niepokoju
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔˈkɔjnɨ, AS: ńespokoi ̯ny
Wiktionary
rzecz. niepokój mrz., niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przysł. niespokojnie
Wiktionary
(1.1) ruchliwy, nagły, żywiołowy
(1.2) zaniepokojony, rozdrażniony, poruszony, rozemocjowany, nieopanowany, daw. pieczliwy
(1.3) nerwowy, rozemocjowany, nieopanowany
(1.5) wzburzony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spolszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sponiewierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sponsorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sponsowieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spopularyzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔpularɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńespopularyzovãńe
Wiktionary
rzecz. niepopularyzowanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Tardigrada|ref=tak., typ bardzo małych zwierząt bezkręgowych;
(1.2) zool. zwierzę z typu niesporczak (1.1)
Wiktionary
Niesporczaki (Tardigrada) – typ pospolitych, bardzo małych zwierząt bezkręgowych, zaliczanych do pierwoustych (Protostomia). Zasiedlają rozmaite siedliska, głównie środowiska wodne lub wilgotne. Znanych jest ponad 1000 gatunków niesporczaków.
Wikipedia
(1.2) Niesporczaki uznawane są za najbardziej odporne na warunki zewnętrzne ze znanych organizmów.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Niesporowice (niem. Hasselbusch) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 158 mieszkańców.
Osada wchodząca w skład sołectwa: Kępiniec.
Kolonia wchodząca w skład sołectwa: Golejewo.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sportretować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔrtrɛtɔˈvãɲɛ, AS: ńesportretovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sporządzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sporządzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sposobić.
Wiktionary
1. patrząc, uświadomić sobie coś;
2. zdać sobie z czegoś sprawę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spotkać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spotwarzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spotykać.
Wiktionary
przym. niespotykany
rzecz. niespotykaność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. cecha tego, co niespotykane
Wiktionary
(1.1) Osobliwość i niespotykaność tej sytuacji polega na tym, że oto istnieje nauka, która nie dysponuje żadną naukową metodą badania własnej dziedziny.
Wiktionary
rzecz. niespotykanie n.
przym. niespotykany
przysł. niespotykanie
Wiktionary
(1.1) rzadkość, osobliwość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) znajdowany bardzo rzadko albo nieobserwowany przedtem
Wiktionary
(1.1) Sprzęg, usił, strwon, paskuda, postronić, dodajmy — półbabek, wszystko to słowa niespotykane w codziennej polszczyźnie.
(1.1) Jego wadą była niespotykana zawziętość, nikt nie był w stanie przemówić mu do rozsądku.
Wiktionary
rzecz. niespotykanie n., niespotykaność ż.
przysł. niespotykanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spowalniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔvalʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńespovalʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spowolnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔvɔlʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńespovolʹńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spozierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spożyć.
Wiktionary
cecha czegoś niedającego się wyczerpać
SJP.pl
taki, który ma wielki zasób sił, energii; niewyczerpany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spożywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɔʒɨˈvãɲɛ, AS: ńespožyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spółkować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się sprawdzić, niemożliwy do weryfikacji
Wiktionary
(1.1) I tenże profesor Fernand mocno zaatakował młodych socjologów i ekonomistów z Yale zarzucających historykom, że pracujemy na obszarach niesprawdzalnych, bo na obszarach śmierci.
Wiktionary
rzecz. niesprawdzalność ż.
Wiktionary
(1.1) nieweryfikowalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprawdzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspravˈd͡zãɲɛ, AS: ńespravʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprawiać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niesprawiedliwy
Wiktionary
(1.1) Było nam ogromnie przykro i uważaliśmy, że potraktowano nas bardzo niesprawiedliwie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspravʲjɛˈdlʲivʲjɛ, AS: ńespravʹi ̯edlʹivʹi ̯e
Wiktionary
przym. niesprawiedliwy
rzecz. niesprawiedliwość ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesprawiedliwie
SJP.pl
1. brak sprawiedliwości
2. niesprawiedliwy czyn, wyrok, niesprawiedliwa decyzja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak sprawiedliwości
(1.2) niesprawiedliwy czyn; przykre, niesprawiedliwe zdarzenie
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspravʲjɛˈdlʲivɔɕt͡ɕ, AS: ńespravʹi ̯edlʹivość
Wiktionary
przym. niesprawiedliwy
przysł. niesprawiedliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: niesprawiedliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest sprawiedliwy; postępujący wbrew zasadom sprawiedliwości
Wiktionary
(1.1) To niesprawiedliwe, aby dzieci pokutowały za grzechy swoich rodziców.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspravʲjɛˈdlʲivɨ, AS: ńespravʹi ̯edlʹivy
Wiktionary
rzecz. niesprawiedliwość ż.
przysł. niesprawiedliwie
Wiktionary
(1.1) nieuczciwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprawić.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesprawnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niesprawny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o urządzeniu taki, który nie działa w ogóle lub działa nieprawidłowo (niezgodnie z przeznaczeniem)
(1.2) o człowieku lub części ciała o ograniczonej zdolności ruchowej
(1.3) o instytucji źle zorganizowany
Wiktionary
(1.1) Technik naprawił niesprawną wentylację.
(1.1) W domu okazało się, że telewizor jest niesprawny i musiałem drugi raz jechać do sklepu, żeby go zwrócić.
(1.1) Wiele szkół nauki jazdy uczy jeździć na niesprawnych autach.
(1.1) Poprosiłem znajomego o wycenę niesprawnego dysku twardego.
(1.2) Ireneusz miał wypadek samochodowy i po operacji był niesprawny ponad miesiąc.
(1.2) Pies pracujący to pies asystujący osobom niesprawnym ruchowo, niewidomym, głuchoniemym (…).
(1.3) Hiszpania cierpi, gnębiona przez kurczącą się gospodarkę i niesprawny rynek pracy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈspravnɨ, AS: ńespravny
Wiktionary
rzecz. niesprawność ż.
przysł. niesprawnie
Wiktionary
(1.1) uszkodzony, wadliwy, pot. zepsuty / popsuty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprawować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprejować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprężać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spróbować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sproszkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sproszkowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprowokować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprzątać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspʃɔ̃nˈtãɲɛ, AS: ńespšõntãńe
Wiktionary
Niesprzeczność – brak sprzeczności teorii logicznej. Można go zdefiniować semantycznie albo syntaktycznie. Definicja semantyczna postuluje, że teoria jest niesprzeczna, jeśli posiada model. Odpowiada to pojęciu niesprzeczności w tradycyjnej logice Arystotelesa, aczkolwiek w dzisiejszej logice matematycznej używa się w zamian określenia spełnialności. Definicja syntaktyczna mówi, że teoria jest niesprzeczna, jeśli nie ma takiej formuły P, że zarówno P, jak i jej zaprzeczenie można wyprowadzić z aksjomatów danej teorii za pomocą powiązanego z nią systemu dedukcji.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprzedać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspʃɛˈdãɲɛ, AS: ńespšedãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprzęgać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprzeniewierzyć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie tworzy dobrych warunków; taki, który utrudnia coś
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: nie sprzyjać
Wiktionary
(1.1) niekorzystny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sprzyjać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spsieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spulchniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspulxʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńespulχʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spuścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spylać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛspɨˈlãɲɛ, AS: ńespylãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spylić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spytać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niespłacalne; cecha tych, którzy są niespłacalni
Wiktionary
przym. niespłacalny
przysł. niespłacalnie
Wiktionary
niedający się spłacić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spłatać.
Wiktionary
rzecz. spłatanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|spłynąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|srać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈsrãɲɛ, AS: ńesrãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|śrupać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ssać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈsːãɲɛ, AS: ńe•sãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest chwiejne, niezachowujące równowagi
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest niestabilne, zmienne, ulegające częstym wahaniom
Wiktionary
(1.1) Bezpośrednią przyczyną wypadku pracownika była niestabilność rusztowania.
(1.2) Kolejne rozdziały poświęcone są falom i niestabilnościom hydrodynamicznym ogólnej cyrkulacji atmosfery oraz elementom technik numerycznych (…)
Wiktionary
przym. niestabilny
przysł. niestabilnie
Wiktionary
(1.1) chwiejność, chybotliwość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) łatwo przechylający się na boki
(1.2) chwiejny, który nie ma stabilizacji, który się łatwo zmienia
Wiktionary
(1.1) Auto z takimi "gumami" na gładkiej nawierzchni sprawia wrażenie nieco niestabilnego, gwizd opon na asfalcie przypomina zaś… hałas nurkującego bombowca.
(1.2) Jeżeli jednak byłoby możliwe przechodzenie kwarków w leptony z niezachowaniem liczby barionowej, to proton powinien być cząstką niestabilną.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstaˈbʲilnɨ, AS: ńestabʹilny
Wiktionary
rzecz. niestabilność ż.
przysł. niestabilnie
Wiktionary
(1.2) labilny, rozchwiany, zmienny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stablicować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstablʲit͡sɔˈvãɲɛ, AS: ńestablʹicovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niestandardowe
Wiktionary
rzecz. standard n., standaryzacja ż., standardowość ż.
przym. niestandardowy, standardowy
przysł. standardowo, niestandardowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈstãɲɛ, AS: ńestãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stanąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. grzywna za niestawienie się w sądzie
Wiktionary
IPA: ɲɛˈstãnːɛ, AS: ńestã•ne
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stanowić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stąpać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstɔ̃mˈpãɲɛ, AS: ńestõmpãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niestaranny
Wiktionary
(1.1) W sklepach pojawia się za dużo odbiorników radiowych i telewizyjnych o niskiej trwałości i bardzo niestarannie wykonanych.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstaˈrãɲːɛ, AS: ńestarã•ńe
Wiktionary
rzecz. niestaranność
przym. niestaranny
Wiktionary
(1.1) niedbale, byle jak
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niestarannie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niestaranny; bardziej niestaranny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niedokładający starań, aby wykonać coś dobrze
(1.2) wynikający z braku staranności; świadczący o pośpiechu i niedokładności
Wiktionary
rzecz. niestaranność ż.
przysł. niestarannie
Wiktionary
(1.1) niedbały, niedokładny
(1.2) niedbały, niedokładny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|startować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|starzeć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstaˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńestažẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńestavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńestavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
niestawienie się w danym terminie na określonym miejscu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zmienność, brak stałości, trwałości (np. w przekonaniach)
Wiktionary
IPA: ɲɛˈstawɔɕt͡ɕ, AS: ńestau̯ość
Wiktionary
przym. niestały
Wiktionary
(1.1) zmienność, kapryśność, wahliwość, chwiejność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który często zmienia upodobania, poglądy, świadczący o braku stałości
(1.2) taki, który podlega zmianom
Wiktionary
rzecz. niestałość ż.
Wiktionary
(1.1) zmienny, chwiejny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stelmachować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stemplować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stępić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstɛ̃mˈpʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńestẽmpʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. nietępienie dk.
Wiktionary
Niestępowo (kaszub. Niestãpòwò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo na trasie linii kolejowej Pruszcz Gdański-Żukowo (obecnie zawieszonej). Jest siedzibą sołectwa Niestępowo, w którego skład wchodzą również miejscowości Stara Piła i Mankocin. Miejscowość jest placówką Ochotniczej Straży Pożarnej. Znajduje się na turystycznym szlaku Kartuskim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sterczeć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstɛrˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńesterčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niestereotypowe; cecha tych, którzy są niestereotypowi
Wiktionary
przym. niestereotypowy
przysł. niestereotypowie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) biochem. farm. niebędący steroidem
Wiktionary
(1.1) Niektóre niesteroidowe leki przeciwzapalne są dostępne bez recepty.
Wiktionary
(1.1) niesterydowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którym nie da się sterować
(1.2) przen. o człowieku taki, który nie poddaje się sterowaniu przez innych ludzi; nie ulegający wpływom
Wiktionary
(1.2) Brat uchodził za polityka, którym nie można manipulować, miał opinię, że jest niesterowalny.
Wiktionary
rzecz. niesterowalność ż.
Wiktionary
(1.2) bezkompromisowy, konsekwentny, nieprzejednany, nieugięty, nieustępliwy, niewzruszony, niezachwiany, niezłomny, pryncypialny, stały; pejor. uparty, zatwardziały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sterować.
Wiktionary
cecha czegoś niepozbawionego szkodliwych bakterii i innych drobnoustrojów; brak sterylności
SJP.pl
słowo, którego używa się, by wyrazić swoje niezadowolenie i zasugerować, że spodziewany był korzystniejszy rozwój wypadków
SJP.pl
partykuła
(1.1) …służąca do wyrażania żalu, że dana sytuacja ma miejsce
Wiktionary
(1.1) Niestety, tego telewizora nie da się naprawić. Musi pan kupić nowy.
(1.1) Chciałbym wcześniej, ale niestety tylko w soboty mam opiekunkę dla mamy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈstɛtɨ, AS: ńestety
Wiktionary
(1.1) pechowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w obwodzie królewieckim w Rosji;
Wiktionary
Niestierow, Stołupiany (ros. Нестеров; dawn. niem. Stallupönen) – miasto w obwodzie królewieckim w Rosji, siedziba rejonu. W 2021 roku liczyło 3937 mieszkańców.
Miejscowość położona we wschodniej części obwodu królewieckiego około 25 kilometrów na wschód od Gusiewa i 10 kilometrów od granicy z Litwą, na linii kolejowej Kaliningrad-Moskwa i trasie E28.
Wikipedia
przym. niestierowski
Wiktionary
(1.1) hist. Stołupiany
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niestierowem, dotyczący Niestierowa
Wiktionary
rzecz. Niestierow mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nieużywanie czegoś w jakimś celu w określonych sytuacjach
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstɔsɔˈvãɲɛ, AS: ńestosovãńe
Wiktionary
rzecz. niestosowność ż.
przym. niestosowny
przysł. niestosownie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niestosowny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstɔˈsɔvʲɲɛ, AS: ńestosovʹńe
Wiktionary
przym. niestosowny
rzecz. niestosowność ż., niestosowanie n.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niestosownie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niestosowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak stosowności; cecha tego, co jest niestosowne
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstɔˈsɔvnɔɕt͡ɕ, AS: ńestosovność
Wiktionary
przym. niestosowny
przysł. niestosownie
rzecz. niestosowanie n.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest dostosowany do okoliczności
Wiktionary
(1.1) Wszelkie przejawy niszczenia zamku, wypisywanie niestosownych treści będzie karane nie tylko prawnie - ale i przez rozwścieczone (w takich przypadkach) duchy.
Wiktionary
przysł. niestosownie
rzecz. niestosowność ż., niestosowanie n.
Wiktionary
przestarzałe: brak współzależności, proporcji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stracić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|strajkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|straszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niestraszne; cecha tych, którzy są niestraszni
Wiktionary
przym. niestraszny
przysł. niestrasznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|strawić.
Wiktionary
rzecz. niestrawność ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie uległy trawieniu
Wiktionary
(1.1) Niestrawione resztki pokarmu trafiają do jelita grubego.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstraˈvʲjɔ̃nɨ, AS: ńestravʹi ̯õny
Wiktionary
rzecz. niestrawność ż., trawienie n., nietrawienie n.
czas. strawić dk., trawić ndk.
ims. strawiony
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niestrawnie
SJP.pl
problemy w funkcjonowaniu układu trawiennego objawiające się w słabszy (np. pojedyncze beknięcia, pierdnięcia, zgaga) lub mocniejszy sposób (np. bólami brzucha, biegunką, wzdęciami)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. ostre zaburzenie w trawieniu, dyspepsja
Wiktionary
Dyspepsja (gr. przedr. δυσ- dys- „źle, z trudem”, πέπτειν peptein „trawić”; łac. dyspepsia), pot. niestrawność – występowanie w nadbrzuszu przewlekłego lub nawracającego bólu, który trwa przynajmniej przez 4 tygodnie. Ta definicja została przyjęta w 1999 roku w Rzymie i nosi nazwę kryteriów rzymskich II. Poprzednia definicja, według tak zwanych kryteriów rzymskich I, mówiła o występowaniu bólu w nadbrzuszu w linii pośrodkowej ciała, którym towarzyszy uczucie pełności w nadbrzuszu, wczesne wrażenie sytości, wzdęcia i/lub nudności, nie brała ona jednak pod uwagę długości trwania objawów.
Wikipedia
(1.1) W organizmie niemowlęcia kazeina mleka krowiego tworzy ser, z trudem trawiony przez niego; pojawia się niestrawność, kwaśne, biegunkowe stolce, kwaśne wymioty.
Wiktionary
rzecz. nietrawienie n., niestrawienie n.
przym. niestrawny, niestrawiony
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie daje się trawić lub jest trudny do strawienia
(1.2) przen. trudny do zrozumienia lub do zaakceptowania
Wiktionary
(1.1) Wszelaki ser niestrawny jest, abo jako medycy mówią, «crassi succi», a stary tym niestrawniejszy, abo «mali succi»: świeży jednak nie tak jest niezdrowy jako stary, bo tuczy.
(1.2) Hammett jednakże wypowiada ponadto różne poglądy na naukę i badania naukowe, będące nieraz wątpliwą filozofią, która jeszcze w złym tłumaczeniu staje się miejscami zupełnie niestrawna (…)
Wiktionary
rzecz. trawa ż., niestrawność ż.
Wiktionary
(1.1) ciężkostrawny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|streszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|streścić.
Wiktionary
gatunek byliny z rodziny jaskrowatych; zawilec gajowy, wietrznica gajowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|strofować.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Niestrój, Niestroj:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stroić.
Wiktionary
niestrudek lśniący - gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób niestrudzony
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstruˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńestruʒẽńe
Wiktionary
rzecz. niestrudzoność ż.
przym. niestrudzony
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieustający mimo wysiłku, odporny na trud, przeciwności
Wiktionary
(1.1) Niestrudzony M. Zaruski szkolił drużynę ratowniczą, która dysponowała wnet podstawowym sprzętem do ratownictwa górskiego, wykonanym na miejscu, a częściowo sprowadzonym z Wiednia.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstruˈd͡zɔ̃nɨ, AS: ńestruʒõny
Wiktionary
przysł. niestrudzenie
rzecz. niestrudzoność ż.
Wiktionary
(1.1) wytrzymały, wytrwały, dzielny, silny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|strugać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|strzelać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsṭʃɛˈlãɲɛ, AS: ńesṭšelãńe
Wiktionary
niestrzęp głogowiec - duży motyl dzienny z rodziny bielinków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|strzec.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|studiować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstudʲjɔˈvãɲɛ, AS: ńestudʹi ̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stukać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛstuˈkãɲɛ, AS: ńestukãńe
Wiktionary
Niestuszewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Raciążek.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stwarzać.
Wiktionary
niestylak wąsal - gatunek osy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stymulować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stypulować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stłaczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stłoczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|stłuc.
Wiktionary
brak podporządkowania się, niewypełnianie poleceń, rozkazów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak podporządkowania się, niewypełnianie poleceń, rozkazów
(1.2) akt rozmyślnego nieposłuszeństwa wobec ustalonego porządku dokonywany przez podwładnego;
Wiktionary
Niesubordynacja – akt rozmyślnego nieposłuszeństwa wobec ustalonego porządku dokonywany przez podwładnego. Niesubordynacja w pracy może być powodem udzielenia kary upomnienia i nagany.
Wikipedia
(1.1) nieposłuszeństwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|subskrybować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sugerować.
Wiktionary
Niesulice – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Skąpe.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wieś letniskowa nad Jeziorem Niesłysz (Jezioro Niesulickie), ok. 6 km na północny zachód od Skąpego. Nad jeziorem znajduje się kilka ośrodków wypoczynkowych, baza obozowa ZHP, plaże, wypożyczalnie sprzętu wodnego i rowerów.
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: niesumiennie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niesumienny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sumować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsũmɔˈvãɲɛ, AS: ńesũmovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sunąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|suponować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|suprymować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|suszyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsuˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńesušẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niesuwerenne; cecha tych, którzy są niesuwerenni
Wiktionary
przym. niesuwerenny
przysł. niesuwerennie
rzecz. suwerenność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|swędzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|świadczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕfʲjaṭˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńėśfʹi ̯aṭčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|świadkować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieświadomy
Wiktionary
(1.1) Nieświadomie uniosłem rękę, by dotknąć świeżego rysunku, na którym zasychała warstewka limfy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕfʲjaˈdɔ̃mʲjɛ, AS: ńėśfʹi ̯adõmʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. nieświadomość ż.
przym. nieświadomy, nieświadom
Wiktionary
(1.1) bezwiednie
Wiktionary
1. nieznajomość faktów, brak wiedzy, nieuświadamianie sobie czegoś
2. stan utraty przytomności, świadomości działania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak uświadamiania sobie lub wiedzy o czym
(1.2) psych. med. stan braku świadomości czy przytomności
(1.3) daw. błąd wynikający z nieznajomości tematu
Wiktionary
Wikipedia
przym. nieświadomy
przysł. nieświadomie
Wiktionary
(1.1) ignorancja, niewiedza, nieznajomość
(1.2) nieprzytomność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie uświadamiający sobie czegoś, nie wiedzący o czymś
(1.2) powstający lub istniejący bez czyjejś świadomości
Wiktionary
(1.1) Podczas II wojny światowej tajemniczy nieznajomy trafia pod opiekę brytyjskich sojuszników, nieświadomych jego niebezpiecznej przeszłości.
Wiktionary
rzecz. nieświadomość ż.
przysł. nieświadomie
Wiktionary
(1.1) nieuświadomiony, nie zdający sobie sprawy
(1.2) bezwiedny, mimowolny, nieuświadomiony, podświadomy
Wiktionary
Nieświastowice – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|świecić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕfʲjɛˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńėśfʹi ̯ecẽńe
Wiktionary
przymiotnik od: Nieśwież (miasto na Białorusi)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nieświeżem, dotyczący Nieświeża
Wiktionary
rzecz. Nieśwież mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|świętować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ɕfʲjɛ̃ntɔˈvãɲɛ, AS: ńėśfʹi ̯ẽntovãńe
Wiktionary
miasto na Białorusi
SJP.pl
Nieśwież (biał. Нясвіж, ros. Несвиж) – miasto w obwodzie mińskim, siedziba rejonu nieświeskiego Białorusi.
Miasto magnackie księstwa nieświeskiego położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego. Prawo magdeburskie nadał król Stefan Batory w 1586 roku na prośbę Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła (Sierotki).
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) kulin. taki, który utracił świeżość
(1.2) o zauważalnych cechach zbyt długiego używania
(1.3) źle wyglądający
(1.4) odbierany przez zmysł powonienia jako pozbawiony świeżości
(1.5) taki, który nie wnosi nic nowego
Wiktionary
rzecz. nieświeżość ż.
przysł. nieświeżo
czas. świeżyć
Wiktionary
(1.1) czerstwy, stary, twardy
(1.2) brudny, pognieciony, znoszony
(1.3) zmęczony, zniszczony
(1.4) brzydki, cuchnący, nieprzyjemny, śmierdzący
(1.5) nieaktualny, nienowy, nieoryginalny, oklepany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|świgać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Końskie;
Wiktionary
Nieświń – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Końskie.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nieświń, po jej zniesieniu w gromadzie Rogów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Barbary w Nieświniu.
Wikipedia
(1.1) Dojeżdżamy do Nieświnia, możesz zadzwonić do Stasia.
(1.1) Przenocujemy u ciotki w Nieświniu, a rano wyruszymy w dalsza drogę.
Wiktionary
rzecz. nieświnianin mos., nieświnianka ż.
przym. nieświński
Wiktionary
1. rodzaj gryzoni z rodziny wiewiórkowatych;
2. nieświszczuk czarnoogonowy - gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych; piesek preriowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. inaczej: piesek preriowy;
Wiktionary
Nieświszczuk (Cynomys) – rodzaj ssaków z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Nieświszczuki zostały po raz pierwszy naukowo opisane w 1805 roku podczas ekspedycji Lewisa i Clarka.
Wikipedia
IPA: ɲɛ̇ˈɕfʲiʃt͡ʃuk, AS: ńėśfʹiščuk
Wiktionary
(1.1) piesek preriowy
Wiktionary
zachowujący się w niepodobny do siebie sposób, zwykle z powodu złego samopoczucia lub skrępowania
SJP.pl
przysłówek
(1.1) (czując się lub wyglądając) inaczej lub gorzej niż zazwyczaj
Wiktionary
(1.1) Niemcy nocą nie pokazywali się w takich miejscach, ale na myśl o spotkaniu z ukrytym człowiekiem robiło się nieswojo.
Wiktionary
przym. nieswój
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sygnować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsɨɡnɔˈvãɲɛ, AS: ńesygnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|symbolizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛsɨ̃mbɔlʲizɔˈvãɲɛ, AS: ńesỹmbolʹizovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niesymetryczne; cecha tych, którzy są niesymetryczni
Wiktionary
przym. niesymetryczny
przysł. niesymetrycznie
rzecz. symetryczność ż.
Wiktionary
(1.1) asymetryczność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niebędący symetryczny, niemający symetrii
Wiktionary
(1.1) Jego pociągłą, niesymetryczną twarz zwykle wykrzywiał ironiczny uśmieszek.
(1.1) Jego ruchy były niesymetryczne, jakby jedna strona ciała nie nadążała za drugą.
Wiktionary
rzecz. niesymetryczność ż.
przysł. niesymetrycznie
Wiktionary
(1.1) asymetryczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesympatycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niesympatyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest sympatyczny; niemiły
Wiktionary
rzecz. niesympatyczność ż.
przysł. niesympatycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sympatyzować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|symulować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sypać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sypiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sypnąć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niesystematyczny, nieregularnie
Wiktionary
(1.1) Szacuje się, że ok. 30% katolików praktykuje systematycznie, 30% niesystematycznie, 30% sezonowo, tj. od wielkich świąt i uroczystości i 10% całkowicie nie praktykuje.
Wiktionary
rzecz. niesystematyczność ż.
przym. niesystematyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szabasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieszablonowe; cecha tych, którzy są nieszablonowi
Wiktionary
przym. nieszablonowy
przysł. nieszablonowo
Wiktionary
(1.1) nieschematyczność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szachować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃaxɔˈvãɲɛ, AS: ńešaχovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szacować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃat͡sɔˈvãɲɛ, AS: ńešacovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szadzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szafować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szaleć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szalować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szamać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃãˈmãɲɛ, AS: ńešãmãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szamerować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃãmɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńešãmerovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szanować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szantażować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃãntaʒɔˈvãɲɛ, AS: ńešãntažovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szaperonować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szarpać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szarpnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szastać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szatkować.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce
Wiktionary
Nieszawa (niem. Nessau) – miasto w Polsce, położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, na lewym brzegu Wisły w jej pradolinie, na krańcach Kujaw, w połowie drogi między Włocławkiem i Toruniem.
Nowa Nieszawa uzyskała lokację miejską w 1425 roku i ponownie w 1460 roku. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Nieszawa. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa włocławskiego. Wcześniej była miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego.
Wikipedia
(1.1) Ostatecznie w 1424, po pokoju melneńskim, Nieszawa na rozkaz króla została zrównana z ziemią.
(1.2) Malarz przyszedł na świat w Nieszawie w 1900 roku.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʃava, AS: ńešava
Wiktionary
rzecz. nieszawianin mos., nieszawianka ż.
przym. nieszawski
Wiktionary
mieszkaniec Nieszawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nieszawy
Wiktionary
(1.1) Przed świątynią zgromadził się tłum nieszawian.
Wiktionary
rzecz. Nieszawa ż.
:: fż. nieszawianka ż.
przym. nieszawski
Wiktionary
mieszkanka Nieszawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nieszawy
Wiktionary
rzecz. Nieszawa ż.
:: fm. nieszawianin mos.
przym. nieszawski
Wiktionary
przymiotnik od: Nieszawa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nieszawy, związany z Nieszawą
Wiktionary
rzecz. Nieszawa ż., nieszawianin mos., nieszawianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʃt͡ʃãɲɛ, AS: ńeščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczędzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieszczególne; cecha tych, którzy są nieszczególni
Wiktionary
przym. nieszczególny
przysł. nieszczególnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczekać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃt͡ʃɛˈkãɲɛ, AS: ńeščekãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczeknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieszczelne
Wiktionary
przym. nieszczelny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający szczeliny, przepuszczający coś
Wiktionary
(1.1) Stare i nieszczelne rurociągi powodują, że większość wody wycieka zanim dotrze do odbiorców.
Wiktionary
rzecz. nieszczelność ż.
przysł. nieszczelnie
Wiktionary
lekceważąco: osoba, która nie zaszczepiła się przeciw COVID-19
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczepić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieszczere; cecha tego, kto jest nieszczery
Wiktionary
(1.1) Nieszczerość jako pewna postawa wobec siebie i wobec innych wchodzi w skład codzienności każdego z nas.
(1.1) Nieszczerość jest na wskroś pragmatyczną postawą, ciągłą próbą zmylenia drugiej strony, aby łatwiej osiągnąć swój cel. Nieszczerym się nie bywa, nieszczerym się jest.
Wiktionary
przym. nieszczery
przysł. nieszczerze
Wiktionary
(1.1) obłuda, udawanie, sztuczność, nienaturalność, nieautentyczność, gra, zmyślanie, fałszywość, podstęp, nieprawdziwość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony szczerości, fałszywy
Wiktionary
przysł. nieszczerze
rzecz. nieszczerość ż.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieszczery, nieuczciwy, fałszywy
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʃt͡ʃɛʒɛ, AS: ńeščeže
Wiktionary
przym. nieszczery
rzecz. nieszczerość
Wiktionary
(1.1) nieuczciwie, fałszywie, źle, nieprzyzowicie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczerzyć.
Wiktionary
zdarzenie przynoszące stratę, ból, problemy, cierpienie itp.; niedola, tragedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przykre, nieszczęśliwe, pechowe zdarzenie
(1.2) pechowy, niepomyślny dla kogoś zbieg zdarzeń
Wiktionary
(1.2) W Chinach przez całe stulecia urodzenie dziewczynki było uważane za nieszczęście, czasem zabijano je zaraz po urodzeniu (…)
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʃt͡ʃɛ̃w̃ɕt͡ɕɛ, AS: ńeščẽũ̯śće
Wiktionary
rzecz. szczęście n., nieszczęśliwiec m., nieszczęśnik mos., nieszczęśnica ż., nieszczęsność ż., nieszczęśliwość ż., unieszczęśliwienie n., unieszczęśliwianie n.
czas. unieszczęśliwiać ndk., unieszczęśliwić dk.
przym. nieszczęśliwy, nieszczęsny
przysł. nieszczęśliwie, nieszczęśnie
Wiktionary
(1.1) tragedia, cios, krzywda, klęska, niedola, katastrofa
(1.2) pech, niełaska, bieda, niepowodzenie, wypadek
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wzbudzający litość
(1.2) w sposób sprowadzający nieszczęście
Wiktionary
(1.1) Wczoraj wieczorem wyglądałam nader nieszczęśliwie.
(1.2) Magazynierka oparła się o regał tak nieszczęśliwie, że kompletnie wywichnęła sobie mały palec u prawej dłoni.
Wiktionary
rzecz. szczęście n., nieszczęśnik mos., nieszczęśliwość ż., nieszczęście n., nieszczęśliwiec mos., nieszczęsność ż.
przym. nieszczęśliwy, nieszczęsny
Wiktionary
(1.1) ponuro, smutno
(1.2) fatalnie, niefortunnie, niepomyślnie, pechowo
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieszczęśliwie
SJP.pl
dawniej: nieszczęście, nieszczęśliwe życie, wydarzenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieszczęśliwe; cecha tych, którzy są nieszczęśliwi
Wiktionary
rzecz. nieszczęście n., nieszczęsność ż., nieszczęśnik mos., unieszczęśliwienie n.
przym. nieszczęśliwy
przysł. nieszczęśliwie
czas. unieszczęśliwiać
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: nieszczęśliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieodczuwający szczęścia, przygnębiony
(1.2) prowadzący do niekorzystnego przebiegu wydarzeń
Wiktionary
(1.1) Wiele dzieci w Afryce jest nieszczęśliwych, ponieważ głodują.
(1.1) Nie mam siły być dłużej nieszczęśliwy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃt͡ʃɛ̃w̃ɕˈlʲivɨ, AS: ńeščẽũ̯ślʹivy
Wiktionary
rzecz. szczęście n., nieszczęście n., nieszczęśnik m., nieszczęśnica ż., nieszczęśliwiec m., nieszczęśliwość ż., nieszczęsność ż., unieszczęśliwienie n.
przym. nieszczęsny
przysł. nieszczęśliwie, nieszczęśnie
czas. unieszczęśliwiać
Wiktionary
(1.1) przygnębiony
(1.2) niefortunny
Wiktionary
człowiek dotknięty przez los; biedak, pechowiec, nieborak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba nieszczęśliwa, wzbudzająca litość i współczucie
Wiktionary
rzecz. nieszczęście n., nieszczęśliwiec m., nieszczęśliwość ż., nieszczęsność ż.
:: fż. nieszczęśnica ż.
przym. nieszczęsny, nieszczęśliwy
przysł. nieszczęsnie, nieszczęśliwie
Wiktionary
(1.1) nieszczęśliwiec, biedak, biedaczek, biedaczysko, biedaczyna, nieborak; przest. niebożę; stpol. stradnik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieszczęsne
Wiktionary
rzecz. nieszczęście n., nieszczęśliwiec m., nieszczęśnik mos., nieszczęśnica ż., nieszczęśliwość ż., unieszczęśliwienie n.
przym. nieszczęśliwy, nieszczęsny
przysł. nieszczęśliwie, nieszczęśnie
czas. unieszczęśliwiać
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego napotkało nieszczęście, pokrzywdzony przez los
(1.2) przynoszący same straty albo przykrości
(1.3) wzbudzający i współczucie, i lekceważenie jednocześnie
Wiktionary
rzecz. szczęście n., nieszczęśnik mos., nieszczęsność ż., nieszczęście n., unieszczęśliwienie n.
przym. nieszczęśliwy
przysł. nieszczęśliwie
Wiktionary
(1.1) nieszczęśliwy
(1.2) fatalny, feralny, niefortunny, pechowy, zgubny
(1.3) godny politowania, żałosny
Wiktionary
nieszczeta żółtonoga - gatunek widelnicy z rodziny nieszczetowatych
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu widelnic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczotkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szczuć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʃt͡ʃut͡ɕɛ, AS: ńeščuće
Wiktionary
Nieszczyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Rudna. Znajduje się tutaj barokowy dwór z XVIII w. oraz zabudowania gospodarcze.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szefować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szermować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szerzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńešežẽńe
Wiktionary
Nieszki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Bakałarzewo.
Już w V-VI wieku naszej ery mieszkali tu ludzie. Zachowało się po nich przynajmniej siedem kurhanów. Wieś założył chyba szlachcic o nazwisku Nieszka. Miejscowość istniała już w 1558 roku, gdy wspomniano Macieja Murszę z Niesków, W 1599 roku Maryna Massalska ofiarowała wieś na własność dla parafii Raczki. W 1775 roku było tu 9 dymów. W 1789 roku we wsi mieszkało 55 osób.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób nie powodujący szkód
Wiktionary
rzecz. nieszkodliwość ż.
przym. nieszkodliwy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieszkodliwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest nieszkodliwe; co nikomu lub niczemu nie szkodzi
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃkɔˈdlʲivɔɕt͡ɕ, AS: ńeškodlʹivość
Wiktionary
przym. nieszkodliwy
przysł. nieszkodliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: nieszkodliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niestanowiący zagrożenia
Wiktionary
rzecz. nieszkodliwość ż., nieszkodzenie n.
przysł. nieszkodliwie
Wiktionary
(1.1) bezpieczny, bezpyłowy, nietrujący, niewinny, ślepy, obojętny, przyswajalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szkodzić.
Wiktionary
przym. nieszkodliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szkolić.
Wiktionary
Nieszków – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Słaboszów.
Do 1954 roku istniała gmina Nieszków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. Integralna część miejscowości: Kamieniec.
Wikipedia
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
człowiek spoza stanu szlacheckiego; plebejusz, roturier
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nieszlachetny
Wiktionary
przym. nieszlachetny
rzecz. nieszlachetność ż.
Wiktionary
(1.1) nieuczciwie, podle, niegodziwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieszlachetne; cecha tych, którzy są nieszlachetni
Wiktionary
przym. nieszlachetny
przysł. nieszlachetnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szlachtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szlifować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szmacić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃmaˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńešmacẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sznurować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szokować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szpachlować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szpaczkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szpekać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szperać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃpɛˈrãɲɛ, AS: ńešperãńe
Wiktionary
dawniej: nieszpory
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nieszporek, nieszporek trawny (Pooecetes gramineus) – gatunek małego ptaka z rodziny pasówek (Passerellidae), zamieszkujący Amerykę Północną; jedyny przedstawiciel rodzaju Pooecetes.
Wikipedia
przymiotnik od: nieszpory
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szporować.
Wiktionary
w religii rzymskokatolickiej: wieczorne nabożeństwo (składające się zwykle z hymnu, trzech psalmów poprzedzonych i zakończonych antyfonami, czytania, responsorium oraz kantyku Najświętszej Maryi Panny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rel. jedna z godzin kanonicznych w Liturgii godzin;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po niedzielnych nieszporach nie było już żadnych zajęć.
Wiktionary
przym. nieszporny, nieszporowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szprechać.
Wiktionary
roślina z rodziny różowatych, często sadzona jako krzew ozdobny w parkach i ogrodach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Mespilus|ref=tak., krzew lub niewielkie drzewko o białych kwiatach i pomarańczowych owocach; w Polsce roślina o charakterze ozdobnym, w cieplejszym klimacie owocodajna
(1.2) owoc nieszpułki (1.1) nadający się do jedzenia po przemarznięciu
(1.3) bot. pot. nazwa systematyczna|Eriobotrya|ref=tak., nieśplik japoński, miszpelnik japoński
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɲɛˈʃpuwka, AS: ńešpuu̯ka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nieukładanie towaru w sztaple
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃtaplɔˈvãɲɛ, AS: ńeštaplovãńe
Wiktionary
Niesztowica, ektyma, zakaźne krostowe zapalenie skóry (łac. Ecthyma contagiosum) – zaraźliwa choroba owiec i kóz. Cechą charakterystyczną jest pojawianie się grudek, pęcherzy i strupów na skórze warg, nozdrzy, powiek, wymion i nóg. Wywoływana jest przez wirusy z rodzaju Parapoxvirus (Niesztowica zakaźna - tzw. "Orf") lub przez mieszane zakażenie bakteriami Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes (Niesztowica).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sztrykować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|sztukować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szufladkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szuflować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szukać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃuˈkãɲɛ, AS: ńešukãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szurnąć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) powoli, bez pośpiechu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szybować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szyć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʃɨt͡ɕɛ, AS: ńešyće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szydełkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃɨdɛwkɔˈvãɲɛ, AS: ńešydeu̯kovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szydzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szyfrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|szykanować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʃɨkãnɔˈvãɲɛ, AS: ńešykãnovãńe
Wiktionary
Niesłabin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem.
Wieś duchowna Niesłabino, własność kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|słać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈswãɲɛ, AS: ńesu̯ãńe
Wiktionary
zła, niepochlebna opinia o kimś krążąca wśród ludzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak dobrej opinii
Wiktionary
(1.1) Śpiewak umarł w niesławie, nigdy nie spłacając swoich długów.
Wiktionary
przym. niesławny
przysł. niesławnie
Wiktionary
(1.1) hańba, infamia, wstyd; książk. dyshonor; przest. bezcześć, sromota, zelżywość
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niesławny
Wiktionary
rzecz. niesława ż., zniesławianie n., zniesławienie n.
czas. zniesławiać ndk., zniesławić dk.
przym. niesławny
Wiktionary
(1.1) haniebnie, sromotnie, niechlubnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niesławnie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) okryty niesławą, okryty hańbą
Wiktionary
rzecz. niesława ż., zniesławianie n., zniesławienie n.
czas. zniesławiać ndk., zniesławić dk.
przysł. niesławnie
Wiktionary
(1.1) haniebny, sromotny, niechlubny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|słodzić.
Wiktionary
przym. niesłodzony
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) kulin. bez dodatku cukru
Wiktionary
(1.1) Mamy dobrą wiadomość dla osób na diecie - niesłodzona kawa nie ma wcale kalorii!
Wiktionary
rzecz. niesłodzenie n.
przym. niesłodki
przysł. niesłodko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|słonić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest słowiański albo nie dotyczy Słowian
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: niesłowny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niesłownikowe, niewłaściwe słownikowi, nienotowane w słownikach
Wiktionary
(1.1) Czy wyraz „niesłownikowość” jest słownikowy?
Wiktionary
przym. niesłownikowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie spełnia kryteriów słownikowości; niewłaściwy słownikowi; nienotowany w słownikach
Wiktionary
rzecz. niesłownikowość ż.
Wiktionary
niedotrzymywanie obietnic, przyrzeczeń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niesłowne; cecha tych, którzy są niesłowni
Wiktionary
przym. niesłowny
przysł. niesłownie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie dotrzymujący słowa, obietnic, terminów, nie wywiązujący się z zobowiązań
Wiktionary
(1.1) Miejscowi rzemieślnicy długo pracowali na reputację leniwych i niesłownych - to znaczy, tacy byli, jeżeli płacono im gorzej niż świetnie.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈswɔvnɨ, AS: ńesu̯ovny
Wiktionary
rzecz. niesłowność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|słuchać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛswuˈxãɲɛ, AS: ńesu̯uχãńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób niesłuszny, nie mając racji
Wiktionary
rzecz. niesłuszność ż.
przym. niesłuszny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niesłuszne
Wiktionary
przym. niesłuszny
przysł. niesłusznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający uzasadnienia
(1.2) niewłaściwy, nieprawdziwy lub nieudany w danej sytuacji
Wiktionary
rzecz. niesłuszność ż.
przysł. niesłusznie
Wiktionary
(1.1) bezpodstawny, bezprzyczynowy, bezzasadny, nieusprawiedliwiony, nieuzasadniony, niezasadny, niezrozumiały
(1.2) chybiony, niecelny, nietrafiony, nietrafny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|służyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛswuˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńesu̯užẽńe
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób niesłychany, bardzo, niesamowicie
Wiktionary
IPA: ˌɲɛswɨˈxãɲɛ, AS: ńesu̯yχãńe
Wiktionary
przym. niesłychany
Wiktionary
niebywały, niezwykły, zdumiewający (np. niesłychane brednie, niesłychany wyczyn)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, o którym nie słyszano, nadzwyczajny
Wiktionary
(1.1) Zbrodnia to niesłychana - pani zabija pana.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛswɨˈxãnɨ, AS: ńesu̯yχãny
Wiktionary
czas. słychać
przysł. niesłychanie
Wiktionary
(1.1) niezwykły, niespotykany, nadzwyczajny
Wiktionary
taki, który nie jest głuchy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się usłyszeć
Wiktionary
(1.1) Infradźwięki są dla człowieka niesłyszalne.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛswɨˈʃalnɨ, AS: ńesu̯yšalny
Wiktionary
przysł. niesłyszalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|słyszeć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛswɨˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńesu̯yšẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tablicować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtablʲit͡sɔˈvãɲɛ, AS: ńetablʹicovãńe
Wiktionary
postępek, słowa, uchybienie itp. świadczące o braku taktu; niezręczność, nieoględność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podn. niewłaściwy postępek wynikający z braku dobrych manier; brak taktu
Wiktionary
rzecz. nietaktowność ż.
przym. nietaktowny
przysł. nietaktownie
Wiktionary
(1.1) faux pas, gafa, niewłaściwość, niezręczność, uchybienie, zgrzyt
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nietaktowny
Wiktionary
rzecz. nietakt mrz., nietaktowność ż.
przym. nietaktowny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nietaktownie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pozbawiony taktu, nieuprzejmy, niekulturalny, niezręczny
(1.2) świadczący o braku taktu
Wiktionary
(1.2) Sekretna dyplomacja (…) w XVIII w. była niezręczna i nietaktowna, sprowadzała się do intryg, zrywania sejmów i „dyplomacji pieniądza”.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtakˈtɔvnɨ, AS: ńetaktovny
Wiktionary
rzecz. nietakt m., nietaktowność ż.
przysł. nietaktownie
Wiktionary
(1.1) niedyplomatyczny
(1.2) niedyplomatyczny, nie na miejscu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieznajdujący się we wcześniej wspomnianym miejscu (w którym rozmówcy się nie znajdują)
(1.2) niedotyczący wcześniej wspomnianego miejsca (w którym rozmówcy się nie znajdują)
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtãmˈtɛjʃɨ, AS: ńetãmtei ̯šy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tańczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtãj̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńetãĩ ̯ṇčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tankować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tarasować.
Wiktionary
rzecz. tarasowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tarzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|taśtać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|taszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tatuować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtatuwɔˈvãɲɛ, AS: ńetatuu̯ovãńe
Wiktionary
Nietążkowo (pol. hist. Nietąszkowo) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Śmigiel, ok. 2 km na południe od Śmigla. Przez Nietążkowo przebiega droga krajowa nr 5.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tchórzyć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zob. nonteistyczny.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɛjiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: ńetei ̯istyčny
Wiktionary
rzecz. nieteizm m.
Wiktionary
1. związany z materiałami włókienniczymi;
2. stożek tekstylny - gatunek ślimaka z rodziny stożków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|telefonować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɛlɛfɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: ńetelefõnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tentegować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) reg. osoba, która nie umie nic zrobić, ma dwie lewe ręce, lelak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tępić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɛ̃mˈpʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńetẽmpʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. niestępienie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieterminowe; cecha tych, którzy są nieterminowi
Wiktionary
przym. nieterminowy
przysł. nieterminowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tęsknić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɛ̃w̃ˈsʲcɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńetẽũ̯sʹḱńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|testować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɛstɔˈvãɲɛ, AS: ńetestovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tetrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tezauryzować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tężeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tkać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈtkãɲɛ, AS: ńetkãńe
Wiktionary
przedstawiciel podkrólestwa zwierząt, który nie wykształcił właściwych tkanek i organów; beztkankowiec, przedtkankowiec, nibytkankowiec
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. zachowany w stanie pierwotnym
(1.2) cały, nieraniony, zdrowy, bez szwanku
(1.3) taki, który jeszcze nie był badany, którym jeszcze nikt nie zajmowal się
Wiktionary
IPA: ɲɛˈtʲcɲɛ̃ntɨ, AS: ńetʹḱńẽnty
Wiktionary
(1.1) pierwotny, nienaruszony, dziki
(1.2) zdrów, cały, nieraniony
(1.3) dziewiczy, nowy
Wiktionary
Nietków (hist. Nietków Polski, niem. Polnisch Nettkow) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Czerwieńsk.
Główną ulicą jest ulica Tadeusza Kościuszki. W Nietkowie mieści się szkoła podstawowa przy ulicy Jana Kasprowicza. W 1992 roku odnowiono most kolejowy, który przecina rzekę Odrę, we wsi jest przystanek kolejowy Nietków.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|toczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɔˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńetočẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nietoksyczne
Wiktionary
przym. nietoksyczny
przysł. nietoksycznie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie ma właściwości trujących
Wiktionary
(1.1) Ponieważ osłabione rośliny łatwiej padają ofiarą chorób i szkodników, trzeba uważnie je obserwować, a można profilaktycznie opryskać którymś z nietoksycznych preparatów opartych na wyciągach z czosnku lub grejpfruta.
Wiktionary
rzecz. nietoksyczność
Wiktionary
(1.1) książk. atoksyczny
Wiktionary
1. brak szacunku, wyrozumiałości dla cudzych poglądów, upodobań, dla cudzego postępowania; intolerancja, nietolerancyjność, niewyrozumiałość;
2. w medycynie: ujemna reakcja organizmu na wprowadzoną krew, szczepionkę itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak tolerancji, nieakceptowanie/nietolerowanie czegoś lub kogoś
(1.2) negatywne reagowanie organizmu na pokarm, szczepionkę itd.
Wiktionary
Nietolerancja – pojęcie przeciwstawne wobec tolerancji.
Termin „nietolerancja” może również odnosić się do:
Wikipedia
(1.1) Właśnie młodzi Romowie najczęściej odczuwają, wynikające z ich odmienności i nietolerancji większości, odrzucenie. Odmienny stosunek do dzieci romskich można zauważyć na wielu poziomach życia społecznego, szczególnie w szkole, środowisku lokalnym i w kontaktach z polskimi rówieśnikami.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɔlɛˈrãnt͡sʲja, AS: ńetolerãncʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. nietolerowanie n., nietolerancyjność ż.
przym. nietolerancyjny
przysł. nietolerancyjnie
Wiktionary
(1.1) uprzedzenie, niechęć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nietolerancyjnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nietolerancyjny; bardziej nietolerancyjny
SJP.pl
brak szacunku, wyrozumiałości dla cudzych poglądów, upodobań, dla cudzego postępowania; intolerancja, nietolerancja, niewyrozumiałość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nietolerancyjne; cecha tych, którzy są nietolerancyjni
Wiktionary
rzecz. nietolerancja ż., nietolerant m., nietolerowanie n.
przym. nietolerancyjny
przysł. nietolerancyjnie
Wiktionary
(1.1) niepobłażliwość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wykazujący się brakiem tolerancji
Wiktionary
(1.1) Jesteś zbyt nietolerancyjny wobec przeciwników politycznych.
(1.1) W nietolerancyjnym i konserwatywnym środowisku łatwo zetknąć się z homofobią.
Wiktionary
rzecz. nietolerancja ż., nietolerancyjność ż., nietolerant m., nietolerowanie n.
przysł. nietolerancyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tolerować.
Wiktionary
rzecz. nietolerancja ż., nietolerancyjność ż.
przym. nietolerancyjny
przysł. nietolerancyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tonąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tonkać.
Wiktionary
latający ssak, u którego powierzchnie lotne tworzą elastyczne błony skórne rozpięte między bokami ciała a kończynami, prowadzący nocny tryb życia, mający bardzo rozwinięty zmysł słuchu, posługujący się echolokacją dla orientacji przestrzennej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. niewielki, latający ssak, kierujący się echolokacją;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) żegl. ręczna latarnia naftowa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nietoperze przeważnie prowadzą nocny tryb życia.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈtɔpɛʃ, AS: ńetopeš
Wiktionary
przym. nietoperzowy, nietoperzy
rzecz. nietoperze nmos.
Wiktionary
(1.1) pot. gacek; reg. ślepy lelek; gw-pl|Śląsk Cieszyński|latopiyrz.; daw. i gwara. mętoperz, mętopyrz; stpol. kożekrzył
Wiktionary
rząd ssaków łożyskowych, obejmujący około 1100 gatunków; rękoskrzydłe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Chiroptera|Blumenbach|ref=tak., rząd łożyskowców;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: nietoperz
Wiktionary
Nietoperze, rękoskrzydłe (Chiroptera) – rząd ssaków łożyskowych z podgromady ssaków żyworodnych (Theria), obejmujący ok. 1360 gatunków, do którego zalicza się 20 rodzin, stanowią około 20% gatunków wszystkich żyjących współcześnie ssaków.
Są to jedyne zdolne do aktywnego lotu ssaki, w przeważającej większości prowadzące nocny tryb życia. Specyficzną postawę w spoczynku – zwisanie głową w dół – nietoperze zawdzięczają specjalnej budowie tylnych kończyn.
Wikipedia
(1.1) Dziedziną nauki zajmującą się zasadniczo rzędem nietoperzy jest chiropterologia.
Wiktionary
rzecz. nietoperz mzw.
Wiktionary
(1.1) rękoskrzydłe
Wiktionary
łątka nietoperzówka - gatunek ważki z rodziny łątkowatych
SJP.pl
rząd ssaków łożyskowych, obejmujący około 1100 gatunków; rękoskrzydłe
SJP.pl
mały, młody nietoperz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|topnieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|torpedować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|torturować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. bot. widłak
Wiktionary
(1.1) Barwne kwiaty, niby malwy • przybrane w mchy i nietoty, • to mody kapryśnej salwy, • nie szukaj we mnie prostoty.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈtɔta, AS: ńetota
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niechętnie przebywający w towarzystwie, wśród ludzi
Wiktionary
rzecz. nietowarzyskość ż.
przysł. nietowarzysko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|towarzyszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trąbić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trącać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtrɔ̃nˈt͡sãɲɛ, AS: ńetrõncãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trącić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtrɔ̃nˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńetrõncẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trafić.
Wiktionary
(1.1) pudło, chybienie, kiks
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nietrafne
Wiktionary
przym. nietrafny
przysł. nietrafnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tragizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|traktować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtraktɔˈvãɲɛ, AS: ńetraktovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tratować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtratɔˈvãɲɛ, AS: ńetratovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trawersować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trawestować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trawić.
Wiktionary
przym. niestrawiony
czas. trawić, nie trawić
rzecz. niestrawność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trefić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tremować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trenować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tropić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nietrwały, krótko, zmiennie, nie na stałe
Wiktionary
(1.1) Dziury w asfalcie łatają niechlujnie, a przy tym nietrwale.
Wiktionary
przym. trwały, nietrwały
przysł. trwale
czas. trwać
rzecz. utrwalacz mos./mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trwać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈtr̥fãɲɛ, AS: ńetr̦fãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest nietrwałe
Wiktionary
(1.1) Od wieku XVI pojawia się motyw ruiny, cmentarza, oznaczający nietrwałość rzeczy i nieuchronność przemijania.
Wiktionary
rzecz. utrwalacz mos./mrz.
Wiktionary
(1.1) krótkotrwałość, niesolidność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie trwający długo
(1.2) krótko nadający się do użytku
Wiktionary
przysł. nietrwale
rzecz. utrwalacz mos./mrz.
Wiktionary
(1.1) efemeryczny, krótki, przemijający, przemijalny
(1.2) niesolidny, niestabilny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trymować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tryskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trywializować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtrɨvʲjalʲizɔˈvãɲɛ, AS: ńetryvʹi ̯alʹizovãńe
Wiktionary
Nietrzanowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Wielkopolska.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trzebić.
Wiktionary
1. realistyczny, jasny
2. świadomy, nie znajdujący się pod wpływem środków odurzających lub alkoholu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan upojenia alkoholowego
Wiktionary
Nietrzeźwość – według polskiego Kodeksu karnego z 1997 roku stan nietrzeźwości zachodzi, gdy:
Wikipedia
IPA: ɲɛˈṭʃɛʑvɔɕt͡ɕ, AS: ńeṭšeźvość
Wiktionary
czas. zanietrzeźwiać się ndk., zanietrzeźwić się dk.
przym. nietrzeźwy
rzecz. nietrzeźwy mos.
Wiktionary
(1.1) upojenie
Wiktionary
1. realistyczny, jasny
2. świadomy, nie znajdujący się pod wpływem środków odurzających lub alkoholu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pijany, będący w stanie upojenia alkoholowego
(1.2) świadczący o nietrzeźwości, upojeniu alkoholowym
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ktoś nietrzeźwy (1.1)
Wiktionary
(1.1) Nietrzeźwy kierowca usiłował wyjaśnić policjantowi, że piwo to nie alkohol.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈṭʃɛʑvɨ, AS: ńeṭšeźvy
Wiktionary
rzecz. nietrzeźwość ż.
czas. zanietrzeźwić się dk., zanietrzeźwiać się ndk.
:: fż. nietrzeźwa ż.
przysł. nietrzeźwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|trzymać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛṭʃɨ̃ˈmãɲɛ, AS: ńeṭšỹmãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tuczyć.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|turlać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tuszyć.
Wiktionary
Nietuszkowo – 600-letnia wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim, w gminie Chodzież nad rzeką Noteć. W miejscowości znajduje się kościół filialny pw. Wniebowzięcia NMP, należący do parafii w Ujściu.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wieś sołecka - zobacz jednostki pomocnicze gminy Chodzież w BIP
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) niepochodzący z wcześniej wspomnianego miejsca (w którym rozmówcy się znajdują)
(1.2) niedotyczący wcześniej wspomnianego miejsca (w którym rozmówcy się znajdują)
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtuˈtɛjʃɨ, AS: ńetutei ̯šy
Wiktionary
wyróżnianie się spośród ogółu; szczególność, nieprzeciętność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nietuzinkowe
Wiktionary
przym. nietuzinkowy
przysł. nietuzinkowo
Wiktionary
(1.1) niebanalność, nadzwyczajność, niecodzienność, niepospolitość, niepowszedniość, nieprzeciętność, nieszablonowość, niezwykłość, oryginalność, osobliwość, ponadprzeciętność, wybitność, wyjątkowość, znakomitość
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) wyróżniający się z ogółu, rzadki, osobliwy
Wiktionary
rzecz. nietuzinkowość ż.
przysł. nietuzinkowo
Wiktionary
(1.1) niebanalny, niecodzienny, niekonwencjonalny, niepospolity, niepowszedni, nieprzeciętny, nieschematyczny, niestereotypowy, nieszablonowy, niesztampowy, nadzwyczajny, niezwykły, oryginalny, osobliwy, ponadprzeciętny, wybitny, wyjątkowy, znakomity
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|twierdzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtfʲjɛrˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńetfʹi ̯erʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tworzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtfɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńetfožẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tyć.
Wiktionary
formalna lub nieformalna ochrona przed napadem, uszkodzeniem, ruszeniem; bycie nietykalnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nietykalne
Wiktionary
(1.1) Wprowadzenie stanu wojennego między innymi powoduje czasowe zawieszenie lub ograniczenie określonych w Konstytucji Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej podstawowych praw obywateli, a w szczególności wolności i nietykalności osobistej oraz nienaruszalności mieszkań.
Wiktionary
rzecz. niedotykalski mos.
przym. nietykalny, niedotykalski
Wiktionary
taki, który podlega formalnej (prawnej) lub nieformalnej ochronie przed naruszeniem, uszkodzeniem, zniszczeniem itp.; nienaruszalny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego coś chroni, nie można go tknąć
Wiktionary
(1.1) Zaczęliśmy dlań pracować z mocnym zaangażowaniem, dlatego staliśmy się właściwie nietykalni wobec jego klanu.
Wiktionary
rzecz. niedotykalski mos., nietykalność ż.
przym. niedotykalski
Wiktionary
(1.1) niedotykalny, nienaruszalny, nie do ruszenia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɨˈkãɲɛ, AS: ńetykãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tynkować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nietypowy
Wiktionary
rzecz. nietypowość ż.
przym. nietypowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nietypowe; cecha tych, którzy są nietypowi
Wiktionary
przym. nietypowy
przysł. nietypowo
Wiktionary
(1.1) atypowość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) inny niż powszechnie spotykany, nie należący do żadnego typu
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɨˈpɔvɨ, AS: ńetypovy
Wiktionary
rzecz. nietypowość ż.
przysł. nietypowo
Wiktionary
(1.1) książk. atypowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tyrać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɨˈrãɲɛ, AS: ńetyrãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tytułować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtɨtuwɔˈvãɲɛ, AS: ńetytuu̯ovãńe
Wiktionary
Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1900), filozof niemiecki
SJP.pl
Nietzsche:
Wikipedia
zwolennik, wyznawca lub badacz spuścizny Fryderyka Nietzsche - niemieckiego filozofa i filologa z XIX wieku
SJP.pl
[czytaj: niczeanizm] filozofia Nietzschego, ujmująca istotę życia z biologicznego punktu widzenia i zawierająca koncepcję nadczłowieka
SJP.pl
Wikipedia
taki, jak u Nietzschego, wywodzący się z filozoficznych koncepcji Nietzschego
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) filoz. należący do Nietzschego
Wiktionary
(1.1) Nietzscheański nadczłowiek jest obdarzony niezwykłą wolą mocy i nie ograniczają go normy moralne ustanowione przez społeczeństwo.
Wiktionary
rzecz. Nietzsche mos./ż.
Wiktionary
1. rozbijać na kawałki;
2. mocno uderzać, walić, łomotać;
3. potocznie: bić kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tłumaczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛtwũmaˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńetu̯ũmačẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|tłumić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ubaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ubezpieczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ubierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwubʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńeu̯ubʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ubóstwiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwubuˈstfʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯ubustfʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ubrać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈbrãɲɛ, AS: ńeu̯ubrãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się ubłagać
(1.2) niedający się powstrzymać albo zmienić; taki, przeciw któremu nic nie można poradzić
Wiktionary
(1.1) nieubłagalny, nieprzebłagany, nieprzejednany
(1.2) nieubłagalny, nieuchronny, nieunikniony, nieodwołalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ubłocić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uchodzić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieuchronny
Wiktionary
rzecz. nieuchronność ż.
przym. nieuchronny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieuchronne
Wiktionary
przym. nieuchronny
przysł. nieuchronnie
Wiktionary
przestarzałe:
1. dający schronienie, będący schronieniem;
2. taki, którego można uniknąć, ustrzec się
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, przed którym nie da się uciec, uchronić; któremu nie da się zapobiec, powstrzymać
Wiktionary
(1.1) To przecież Armia Czerwona - mówiłem sobie - ratuje świat przed hitlerowskim barbarzyństwem, a mnie osobiście przed nieuchronną zagładą.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuxˈrɔ̃nːɨ, AS: ńeu̯uχrõ•ny
Wiktionary
przysł. nieuchronnie
rzecz. nieuchronność
Wiktionary
(1.1) nieunikniony, konieczny, nieodwołalny, bezwzględny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się uchwycić, ująć
(1.2) trudny do określenia
(1.3) trudny do osiągnięcia
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. nieuchwytność ż.
przysł. nieuchwytnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieuciążliwe; cecha tych, którzy są nieuciążliwi
Wiktionary
przym. nieuciążliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uciekać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uciskać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uciszyć.
Wiktionary
brak podstawowej wiedzy, a przy tym niechęć do jej zdobywania; ignorancja, ciemnota
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nieuczciwy, nieszczery
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwut͡ʃʲˈt͡ɕivʲjɛ, AS: ńeu̯učʹćivʹi ̯e
Wiktionary
przym. nieuczciwy
rzecz. nieuczciwość
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieuczciwie
SJP.pl
brak uczciwości; skłonność do oszustw; nieprawość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest nieuczciwy
(1.2) nieuczciwy czyn
Wiktionary
przym. nieuczciwy
przysł. nieuczciwie
Wiktionary
(1.1) nieprawość
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: nieuczciwy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który nie jest uczciwy; postępujący niewłaściwie lub świadczący o niewłaściwym zachowaniu
Wiktionary
(1.1) Tak było, gdy Maurycy zapragnął zbić majątek, obojętnie jak, choćby i nielegalnie, tak było, gdy poszukiwał Augusta, i tak było, gdy nieuczciwy klient począł go szantażować donosem na policję.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwut͡ʃʲˈt͡ɕivɨ, AS: ńeu̯učʹćivy
Wiktionary
rzecz. nieuczciwość ż.
przysł. nieuczciwie
Wiktionary
(1.1) podły, zakłamany, niecny, zły, niegodziwy, fałszywy, obłudny, nieszczery, załgany, niedozwolony, nieprawy, nielojalny, dwulicowy, oszukańczy, brudny, szemrany, podejrzany, nieczysty, niesprawiedliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯učẽńe
Wiktionary
przym. nieuczony
rzecz. nieuk mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uczestniczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwut͡ʃɛstʲɲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯učestʹńičẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uczęszczać.
Wiktionary
przekazywać komuś wiedzę; uczyć się - samemu nabywać wiedzę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ucztować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwut͡ʃtɔˈvãɲɛ, AS: ńeu̯učtovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uczuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uczulać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uczynić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, której nic się nie udaje, której nie wiedzie się
Wiktionary
rzecz. nieudacznik mos., nieudaczność ż.
Wiktionary
osoba, której nic się nie udaje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, której nic się nie udaje, której nie wiedzie się
Wiktionary
(1.1) Zabraliśmy ze sobą tego nieudacznika i wpakował nas w niezłe tarapaty.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈdat͡ʃʲɲik, AS: ńeu̯udačʹńik
Wiktionary
rzecz. nieudacznictwo n.
:: fż. nieudacznica ż.
przym. nieudany
Wiktionary
(1.1) pot. ciapa, fajtłapa, oferma; grub. popapraniec; gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie|ciumrok., gw-pl|Śląsk Cieszyński|leluja.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieudaczne; cecha tych, którzy są nieudaczni
Wiktionary
rzecz. nieudacznik m., nieudacznica ż.
przym. nieudaczny
przysł. nieudacznie
Wiktionary
(1.1) pechowość, brak szczęścia, brak powodzenia
Wiktionary
nieumiejący sobie poradzić, doznający samych niepowodzeń; nieudolny, niezaradny, nieporadny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieudolny
Wiktionary
rzecz. nieudaczność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie udał się, nie spełnił oczekiwań
Wiktionary
(1.1) Po nieudanym odbiciu przegrał punkt.
Wiktionary
IPA: ɲɛuˈdanɨ, AS: ńeudany
Wiktionary
rzecz. nieudacznik m.
Wiktionary
stwarzać pozór czegoś, postępować, zachowywać się nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udawać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwudaˈvãɲɛ, AS: ńeu̯udavãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udeptywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uderzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwudɛˈʒãɲɛ, AS: ńeu̯udežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uderzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwudɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯udežẽńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieudolny
Wiktionary
(1.1) Polacy często narażają się na śmieszność, gdy nieudolnie próbują naśladować amerykańskie wzorce.
Wiktionary
rzecz. nieudolność ż.
przym. nieudolny
Wiktionary
(1.1) niezdarnie, nieporadnie, nieumiejętnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieudolnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieudolny; bardziej nieudolny
SJP.pl
1. nieumiejętność radzenia sobie z określonymi zadaniami; nieporadność, niezdarność, nieudacznictwo;
2. właściwość tego, co jest nieudane, zostało źle wykonane; niepoprawność, wadliwość, fuszerstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieudolne; cecha tych, którzy są nieudolni
Wiktionary
(1.1) Jerzy oprowadzał pana swego po całej fabryce, pokazał mu swoją machinę, a podniecony pochwałami, mówił z zapałem i z taką pewnością siebie, a wyglądał tak męsko i pięknie, iż pan jego doznał przygnębiającego uczucia własnej nieudolności — wobec niewolnika…
(1.1) Premier usunął ze stanowiska swego sekretarza za jego nieudolność.
Wiktionary
przym. nieudolny
przysł. nieudolnie
Wiktionary
dawniej: zdolny, zdatny; udany, udatny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie potrafiący dobrze czegoś zrobić
(1.2) świadczący o braku radzenia sobie
Wiktionary
rzecz. nieudolność ż.
przysł. nieudolnie
Wiktionary
(1.1) bezsilny, niekompetentny, nieporadny, nieskuteczny, niewydajny, niezaradny, niezdarny, niezręczny, ofermowaty
(1.2) beznadziejny, bezskuteczny, kiczowaty, koślawy, nieporęczny, nieskuteczny, nietaktowny, nieudany, słaby, zły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udoskonalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwudɔskɔ̃naˈlãɲɛ, AS: ńeu̯udoskõnalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udoskonalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udostępnić.
Wiktionary
rzecz. nieudostępnianie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udowodnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. odczasownikowy od|nie|udręczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwudrɛ̃n͇ˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeu̯udrẽṇčãńe
Wiktionary
rzecz. nieudręczenie n. dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. odczasownikowy od|nie|udręczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwudrɛ̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯udrẽṇčẽńe
Wiktionary
rzecz. nieudręczanie n. ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udupić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udzielać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwud͡ʑɛˈlãɲɛ, AS: ńeu̯uʒ́elãńe
Wiktionary
rzecz. nieudzielenie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|udzielić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwud͡ʑɛˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯uʒ́elẽńe
Wiktionary
rzecz. nieudzielanie dk.
Wiktionary
dawniej: niemożliwy do udźwignięcia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uefektywniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuwɛfɛktɨvʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńeu̯uu̯efektyvʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uefektywnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuwɛfɛktɨvʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯uu̯efektyvʹńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ufajdać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ufać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieufny, bez zaufania
Wiktionary
rzecz. nieufność ż.
przym. nieufny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak zaufania
Wiktionary
przym. nieufny
przysł. nieufnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający zaufania do kogoś lub czegoś, mający sceptyczne usposobienie
(1.2) wyrażający niedowierzanie, świadczący o niedowierzaniu
Wiktionary
(1.1) Jestem z natury nieufny, nie ufam nikomu.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwufnɨ, AS: ńeu̯ufny
Wiktionary
rzecz. nieufność ż.
przysł. nieufnie
Wiktionary
(1.1) podejrzliwy, sceptyczny
(1.2) sceptyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uformować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieposiadający zabezpieczenia w postaci murów
Wiktionary
(1.1) Na granicy powiatu stał nieufortyfikowany klasztor.
Wiktionary
rzecz. fortyfikowanie n., ufortyfikowanie n.
czas. fortyfikować ndk., ufortyfikować dk.
przym. ufortyfikowany
ims. ufortyfikowany
Wiktionary
(1.1) nieumocniony, niewarowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest nieugięty
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈɟɛ̃ntɔɕt͡ɕ, AS: ńeu̯uǵẽntość
Wiktionary
przym. nieugięty
przysł. nieugięcie
Wiktionary
(1.1) niezłomność, niewzruszoność, stałość, uporczywość, wytrwałość
Wiktionary
1. twardo trzymający się swego zdania, raz podjętej decyzji; nieprzejednany
2. niedający się zmienić; świadczący o tym, że kogoś nie da się zwyciężyć; niezłomny (np. nieugięty charakter)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o osobie niedający się przekonać, pokonać lub zmienić
(1.2) o rzeczy, sytuacji… niedający się zmienić czy podważyć
Wiktionary
Nieugięty (oryg. Aparajito, ang. The Unvanquished, bengalski: অপরাজিত) – indyjski film fabularny z 1956 roku w reżyserii Satyajita Raya. Druga część trylogii, będąca kontynuacją filmu Droga do miasta (1955). Ostatnią częścią tryptyku był Świat Apu (1959).
Wikipedia
rzecz. nieugiętość ż.
przysł. nieugięcie
Wiktionary
(1.1) niewzruszony, niezłomny
(1.2) niewzruszony, niezachwiany, niezłomny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uglądać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ugotować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ugrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ugryźć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uintymnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uiścić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwujiʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯ui ̯iščẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ujawniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ujawnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ujechać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ująć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mat. większy lub równy zero
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ujeżdżać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwujɛʒˈd͡ʒãɲɛ, AS: ńeu̯ui ̯ežǯãńe
Wiktionary
osoba niewykazująca zainteresowania w poszerzaniu swoich horyzontów intelektualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto nie ma zamiłowania do nauki, także niedouczony
Wiktionary
(1.1) Jak będziesz takim nieukiem, to nie zdobędziesz odpowiedniego wykształcenia i dobrej pracy.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛwuk, AS: ńeu̯uk
Wiktionary
rzecz. nieuctwo n., nieuczenie n., nauka ż., naukowiec m.
Wiktionary
(1.1) abderyta, głupiec, półgłówek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukamienować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukarać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukazać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukierunkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukierunkowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uklęknąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuklɛ̃ŋʲcˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńeu̯uklẽŋʹḱńė̃ńće
Wiktionary
(1.1) nieklęknięcie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukochać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukończyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwukɔ̃j̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯ukõĩ ̯ṇčẽńe
Wiktionary
1. dawniej: zadowolić kogoś;
2. ukontentować się - dawniej: odczuć zadowolenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukroić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukrychać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukryć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈkrɨt͡ɕɛ, AS: ńeu̯ukryće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukrywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwukrɨˈvãɲɛ, AS: ńeu̯ukryvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukrzyżować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukształtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ukwiecić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|układać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwukwaˈdãɲɛ, AS: ńeu̯uku̯adãńe
Wiktionary
rzecz. układ mrz.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieuleczalny
Wiktionary
rzecz. nieuleczalność ż.
przym. nieuleczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieuleczalne; cecha tych, którzy są nieuleczalni
Wiktionary
przym. nieuleczalny
przysł. nieuleczalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) med. taki, który jest niemożliwy do wyleczenia
(1.2) przen. książk. taki, którego nie można zmienić lub przezwyciężyć
Wiktionary
(1.1) Kilka dni przed swym samobójstwem poeta dowiedział się, że jego choroba jest nieuleczalna.
(1.2) Mój kolega jest nieuleczalnym kobieciarzem.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwulɛˈt͡ʃalnɨ, AS: ńeu̯ulečalny
Wiktionary
rzecz. nieuleczalność ż.
przysł. nieuleczalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ulegać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ulec.
Wiktionary
1. nieodczuwający strachu; nieustraszony, odważny;
2. wyrażający czyjąś odwagę, np. nieulękłe serce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ulepszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwulɛˈpʃãɲɛ, AS: ńeu̯ulepšãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma liści, listowia
Wiktionary
(1.1) Drobne kwiaty tworzą grono na górnej, nieulistnionej części łodygi.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwulʲiˈstʲɲɔ̃nɨ, AS: ńeu̯ulʹistʹńõny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ululać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umalować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pot. kosmet. bez makijażu, określenie najczęściej używane w odniesieniu do kobiet
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũmaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯ũmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) brak umiarkowania
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieumiejętny
Wiktionary
rzecz. nieumiejętność ż., umiejętność ż.
przym. nieumiejętny, umiejętny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak umiejętności
Wiktionary
przym. nieumiejętny
przysł. nieumiejętnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũmʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńeu̯ũmʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umieszczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũmʲjɛʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeu̯ũmʹi ̯eščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umieścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umilić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umiłować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umorusać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umówić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umożliwiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũmɔʒlʲiˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯ũmožlʹivʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umożliwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umurzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|umyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieumyślne
Wiktionary
Nieumyślność – znamię strony podmiotowej czynu zabronionego.
Normatywna teoria winy przyjmuje, że nieumyślność jest znamieniem podmiotowym charakteryzującym nastawienie psychiczne sprawcy wobec realizacji znamion typu czynu zabronionego. Wskazuje na nastawienie psychiczne sprawcy wobec znamion przedmiotowych opisujących typ czynu zabronionego.
Wikipedia
przym. nieumyślny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wyrządzony bez uprzedniego zamysłu
Wiktionary
rzecz. nieumyślność ż.
przysł. nieumyślnie
Wiktionary
(1.1) mimowolny, niecelowy, niezamierzony, przypadkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unicestwiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unicestwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uniemożliwiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uniemożliwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unieszczęśliwiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũɲɛʃt͡ʃɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯ũńeščẽũ̯ślʹivʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unieszczęśliwić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũɲɛʃt͡ʃɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯ũńeščẽũ̯ślʹivʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uniewinniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unikać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũɲiˈkãɲɛ, AS: ńeu̯ũńikãńe
Wiktionary
taki, którego nie da się uniknąć, który się z pewnością wydarzy; nieuchronny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się uniknąć; taki, który musi zajść
Wiktionary
(1.1) Postmodernistyczna alienacja sztuki wydaje się być procesem nieodwracalnym, ale też nieuniknionym.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũɲiˈcɲɔ̃nɨ, AS: ńeu̯ũńiḱńõny
Wiktionary
czas. unikać, uniknąć
rzecz. unik, nieuniknioność
Wiktionary
(1.1) nieuchronny, niechybny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unosić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|unowocześniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwũnɔvɔt͡ʃɛɕˈɲä̃ɲɛ, AS: ńeu̯ũnovočeśńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nienadanie czemuś partyjnego charakteru
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upatrzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupaˈṭʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯upaṭšẽńe
Wiktionary
rzecz. nieupatrywanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upiększać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupʲjɛ̃ŋˈkʃãɲɛ, AS: ńeu̯upʹi ̯ẽŋkšãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upiększyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupʲjɛ̃ŋˈkʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯upʹi ̯ẽŋkšẽńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ma pierza, piór
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupʲjɛˈʒɔ̃nɨ, AS: ńeu̯upʹi ̯ežõny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upodobnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupɔdɔbʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯upodobʹńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upokarzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upolować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|upośledzać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie posiada oficjalnego pozwolenia na zrobienie czegoś
Wiktionary
(1.1) Nieupoważnionym wstęp wzbroniony.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupɔvaʒʲˈɲɔ̃nɨ, AS: ńeu̯upovažʹńõny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uprawniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwupraˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯upravʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) o terenie, ziemi, polu: nie nadający się do uprawy lub nie objęty uprawą; taki, który leży odłogiem
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈpravnɨ, AS: ńeu̯upravny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uprościć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uprowadzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uprzątać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uprzedmiotawiać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieuprzejmy, niegrzecznie
Wiktionary
przym. nieuprzejmy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieuprzejmie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieuprzejmy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemiły, nieżyczliwy, zachowujący się wobec innych w sposób pozbawiony uprzejmości
Wiktionary
rzecz. nieuprzejmość ż.
przysł. nieuprzejmie
Wiktionary
(1.1) nietaktowny, opryskliwy, grubiański; gw-pl|Śląsk Cieszyński|otyrhły.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uprzyjemnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uraczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uratować.
Wiktionary
brak urodzaju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zmniejszenie się zbiorów w rolnictwie w stosunku do innych lat
Wiktionary
(1.1) Zbiory zbóż były niskie z powodu nieurodzaju.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈrɔd͡zaj, AS: ńeu̯uroʒai ̯
Wiktionary
rzecz. nieurodzajność ż.
przym. nieurodzajny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieurodzajne
Wiktionary
przym. nieurodzajny
rzecz. nieurodzaj mrz.
Wiktionary
(1.1) jałowość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wydający niski plon
(1.2) cechujący się brakiem urodzaju
Wiktionary
rzecz. nieurodzaj mrz., nieurodzajność ż.
Wiktionary
(1.1) bezpłodny, jałowy, niepłodny, płonny, wyjałowiały
(1.2) chudy, nieproduktywny, płonny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|urodzić.
Wiktionary
(1.1) Prawo do tego, by nie zostać poczętym, miałoby charakter negatywny, ponieważ skorelowany z nim obowiązek ze strony rodziców polegałby na powstrzymaniu się od prokreacji (…). Alternatywą dla mojego urodzenia się jest moje nieurodzenie się albo urodzenie się innych osób.
(1.1) (…) w jego interesie leżało bardziej nieurodzenie się w ogóle niż urodzenie się z defektami genetycznymi, których możliwość zaistnienia nie została (w wyniku błędu) wykryta w odpowiednim czasie przez lekarzy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uruchamiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uruchomić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|urządzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|urzeczywistniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|urzeczywistnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|urzekać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usankcjonować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usiłować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuɕiwɔˈvãɲɛ, AS: ńeu̯uśiu̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uskrómnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uśmiercić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. odczasownikowy od|nie|uspokajać.
Wiktionary
(1.1) Kotuzow wysyłał z takowych nieustanne pojazdy dla nieuspokajania francuskich obozów, reorganizował wojsko swe: wcielał posiłki, uzbrajał powstanie, milicję, chłopstwo, lud wszelki fanatyzował.
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. odczasownikowy od|nie|uspokoić.
Wiktionary
(1.1) Pisząc to ręką drżącą i myślą zawstydzoną samą gołą kreśliłem prawdę chcąc wam moje kochane potomstwo, to jest moje córki, synowie i wasze dzieci, dać przestrogę, wam osobiście moi synowie [...], żebyście tak jak ja do siwego włosa nie czuli w sumieniach waszych wymówek, których ja dotychczas z żalem i nieuspokojeniem przepuścić sobie nie mogę.
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usprawiedliwiać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ustaje
Wiktionary
przysł. nieustannie
przym. nieustanny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ustalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ustalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ustanawiać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez przerwy, non-stop, bez ustanku
Wiktionary
(1.1) Czy musisz nieustannie narzekać na swoich sąsiadów?
(1.1) W istocie bowiem proces emisji, sprzedaży i wykupu weksli skarbowych trwa nieustannie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈstãɲːɛ, AS: ńeu̯ustã•ńe
Wiktionary
przym. nieustanny, nieustający
przysł. nieustająco
Wiktionary
(1.1) bezustannie, wciąż
Wiktionary
cecha tego, co trwa ciągle, bez przerw; stałość, ciągłość, ustawiczność
SJP.pl
niemający przerw, trwający cały czas; stały, ustawiczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie ustaje, trwający ciągle
Wiktionary
(1.1) Nie mogę znieść tego nieustannego hałasu.
Wiktionary
czas. nieustawanie n.
przym. nieustający
przysł. nieustannie
Wiktionary
(1.1) trwały, ciągły, bezustanny, notoryczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ustawiać.
Wiktionary
brak skłonności do ustępstw, kompromisów; bezkompromisowość, nieugiętość, nieprzejednanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha kogoś lub czegoś nieustępującego, opornego, upartego, bezkompromisowego
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwustɛ̃mˈplʲivɔɕt͡ɕ, AS: ńeu̯ustẽmplʹivość
Wiktionary
przym. nieustępliwy
przysł. nieustępliwie
Wiktionary
(1.1) bezkompromisowość, nieugiętość, niewzruszoność, niezłomność, pryncypialność, stanowczość, upór, uporczywość, wytrwałość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który łatwo lub wcale nie ustępuje
(1.2) świadczący o tym, że ktoś łatwo albo w niczym nie ustępuje
Wiktionary
czas. ustąpić dk., ustępować ndk.
rzecz. nieustępliwość ż.
przysł. nieustępliwie
Wiktionary
(1.1) nieelastyczny, nieprzejednany, nieubłagany, nieugięty, odporny, sztywny, twardy, uparty, wytrwały, zacięty, zawzięty, mało elastyczny
(1.2) niezachwiany, twardy, uporczywy, zacięty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieustraszone; cecha tych, którzy są nieustraszoni
Wiktionary
przym. nieustraszony
przysł. nieustraszenie
Wiktionary
(1.1) nieulękłość
Wiktionary
dawniej: wystraszyć, przerazić
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dzielny, nie ulegający strachowi
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɲɛwustraˈʃɔ̃nɨ, AS: ńeu̯ustrašõny
Wiktionary
rzecz. nieustraszoność ż.
przysł. nieustraszenie
Wiktionary
(1.1) mężny, nieulękły, nieulękniony, odważny, zuchowaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usunąć.
Wiktionary
niemożność zwolnienia, usunięcia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieusuwalne; cecha tych, którzy są nieusuwalni
Wiktionary
przym. nieusuwalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uświęcać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usynawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|usypiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uszczęśliwiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuʃt͡ʃɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯uščẽũ̯ślʹivʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uszczęśliwić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuʃt͡ʃɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯uščẽũ̯ślʹivʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uszporać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieposiadający talentów
Wiktionary
(1.1) Pius wydawał się być osobą nieutalentowaną, apatyczną, może nawet złośliwą.
Wiktionary
przym. utalentowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utożsamiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwutɔʃsãˈmʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯utošsãmʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
niemożność utracenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utracić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utrudniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwutrudʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńeu̯utrudʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utrudnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwutrudʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯utrudʹńė̃ńe
Wiktionary
zmęczyć, znużyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utrzymać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utrzymywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuṭʃɨ̃mɨˈvãɲɛ, AS: ńeu̯uṭšỹmyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|utyskiwać.
Wiktionary
brak uwagi; roztargnienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak uwagi, koncentracji
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuˈvaɡa, AS: ńeu̯uvaga
Wiktionary
rzecz. nieuważność ż.
przym. nieuważny
przysł. nieuważnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuvaˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯uvalẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwalniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uważać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuvaˈʒãɲɛ, AS: ńeu̯uvažãńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nieuważny
Wiktionary
rzecz. nieuważność ż., nieuwaga ż.
przym. nieuważny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieuważne; cecha tych, którzy są nieuważni
Wiktionary
rzecz. nieuwaga ż.
przym. nieuważny
przysł. nieuważnie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który robi coś bez skupienia na wykonywanej czynności
(1.2) taki, który świadczy o braku skupienia przez osobę wykonującą pewną czynność
Wiktionary
(1.1) Na drodze w Łopusznej samochód jadący w tym samym kierunku, w którym zmierzał pieszy, potrącił nieuważnego mężczyznę.
(1.2) Przyczyną pożaru było najprawdopodobniej nieuważne zaprószenie ognia przez osoby dorosłe.
Wiktionary
rzecz. nieuważność ż., nieuwaga ż.
przysł. nieuważnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwenerować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwielbiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuvʲjɛlˈbʲjä̃ɲɛ, AS: ńeu̯uvʹi ̯elbʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwierzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuvɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯uvoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwolnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uwspólnotowić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwufspulnɔtɔˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯ufspulnotovʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzajebistnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzajebiścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzależnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzasadniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzasadnić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie mający uzasadnienia, nie mający usprawiedliwienia
Wiktionary
(1.1) Konserwatyści uznali tę ustawę za nieuzasadnioną ingerencję rządu w sprawy prywatnego sektora gospodarki.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuzasadʲˈɲɔ̃nɨ, AS: ńeu̯uzasadʹńõny
Wiktionary
rzecz. niezasadność ż.
przym. niezasadny
Wiktionary
(1.1) bezzasadny, bezsensowny, bezpodstawny, niezasadny, nieumotywowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzbroić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niewyposażony w broń lub uzbrojenie
(1.2) wojsk. pozbawiony niezbędnej do działania części np. zapalnika
(1.3) techn. opt. niewyposażony w odpowiednie przyrządy techniczne
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzewnętrznić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzgadniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzgodnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uznać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uznawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzupełniać.
Wiktionary
rzecz. nieuzupełnienie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzupełnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuzupɛwʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeu̯uzupeu̯ʹńė̃ńe
Wiktionary
rzecz. ndk. nieuzupełnianie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzurpować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|użyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzyskać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuzɨˈskãɲɛ, AS: ńeu̯uzyskãńe
Wiktionary
(1.1) niezdobycie, niepozyskanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|uzyskiwać.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieużytecznie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nie przynoszący pożytku lub nie nadający się do użytku
(1.2) nie pomagający komuś w czymś
Wiktionary
(1.2) Siedział poza biurkiem ze swymi nieużytecznymi kikutami nóg i patrzył na nas przezroczystymi oczyma.
Wiktionary
rzecz. nieużytek mrz.
Wiktionary
(1.1-2) nieprzydatny, bezużyteczny, zbędny
Wiktionary
1. ziemia leżąca odłogiem,
2. przedmiot nieużyteczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grunt nieposiadający wartości użytkowej, nienadający się do uprawy
Wiktionary
Nieużytek – obszar gruntu, który z powodu naturalnych warunków siedliskowych lub na skutek działalności rolniczej, przemysłowej, leśnej lub innej nie posiada lub utracił wartość użytkową. Do nieużytków zaliczane są bagna, wydmy, tereny o niekorzystnym ukształtowaniu powierzchni, składowiska odpadów oraz grunty zdegradowane przez przemysł. Ich zagospodarowanie rolne, leśne lub inne jest trudne lub bardzo kosztowne ze względu na konieczność wykonywania odpowiednich zabiegów rekultywacyjnych, melioracyjnych, zalesień itp. Nieużytki dzielą się na trwałe lub przejściowe (tj. takie, których wartość użytkowa utracona została przejściowo).
Wikipedia
IPA: ˌɲɛwuˈʒɨtɛk, AS: ńeu̯užytek
Wiktionary
rzecz. nieużyteczność ż.
przym. nieużytkowy, nieużyteczny
przysł. nieużytecznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|użytkować.
Wiktionary
1. posłużyć się czymś; zużytkować;
2. wyręczyć się kimś, skorzystać z czyichś usług;
3. wziąć coś jako lekarstwo, używkę, przyprawę itp.;
4. skorzystać z czegoś przyjemnego; zabawić się; pohulać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|używać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuʒɨˈvãɲɛ, AS: ńeu̯užyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|użyźniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ułatwiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ułożyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuwɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯uu̯ožẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wabić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wąchać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɔ̃w̃ˈxãɲɛ, AS: ńevõũ̯χãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wadzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvaˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńevaʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wahać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wahnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wakować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|walczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvalˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevalčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|waletować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. niezaopatrzony
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvaˈrɔvnɨ, AS: ńevarovny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający wartości, niezasługujący na pozytywną ocenę
(1.2) niezasługujący na kogoś, na coś
Wiktionary
IPA: ˈɲɛvart, AS: ńevart
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wartać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|warzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvaˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńevažẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|waspanować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|watować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wątpić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) najprawdopodowniej tak jest (taki jest stan rzeczy lub wyrażający daną opinię jest o tym przekonany)
Wiktionary
(1.1) Ten młody pianista z Japonii to niewątpliwie wielki talent.
(1.1) Najbardziej znanym mieszkańcem Asyżu jest niewątpliwie św. Franciszek, przez wielu kojarzony z założycielem zakonu franciszkanów.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɔ̃ntˈplʲivʲjɛ, AS: ńevõntplʹivʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. niewątpliwość ż.
przym. niewątpliwy
Wiktionary
(1.1) zapewne
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. rzad. cecha tego, co jest niewątpliwe
Wiktionary
przym. niewątpliwy
przysł. niewątpliwie
Wiktionary
(1.1) pewność, brak wątpienia
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: niewątpliwy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie wzbudza żadnych wątpliwości
Wiktionary
(1.1) Jego książka odniosła niewątpliwy sukces.
Wiktionary
rzecz. niewątpliwość ż.
przysł. niewątpliwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ważyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvaˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńevažẽńe
Wiktionary
stan substancji wywołany brakiem siły ciążenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. stan braku lub znikomości siły ciążenia;
(1.2) odprzymiotnikowy od|nieważki.
Wiktionary
Nieważkość – stan, w którym działające na układ ciał siły zewnętrzne nie wywołują wzajemnych ciśnień (nacisków) części układu na siebie, a wewnętrzne oddziaływania grawitacyjne są pomijalne. Rzadziej używany jest także termin nieciężkość.
W szczególności nieważkość występuje, gdy na ciało działa tylko siła grawitacji. Jest to równoważne z tym, że obiekt będący w stanie nieważkości nie ma ciężaru, mimo że posiada masę.
Wikipedia
(1.1) stan nieważkości, rzad. nieciężkość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieważne; cecha tych, którzy są nieważni
Wiktionary
Nieważność – rodzaj sankcji przewidzianej przez prawo (sankcja prawna) jako skutek wadliwości, czyli niedochowania wierności postanowieniom prawa. Co do zasady, nieważność ma powodować usunięcie z obrotu prawnego wadliwej czynności prawnej, decyzji administracyjnej, orzeczenia sądu, umowy międzynarodowej, itp. Skutek następuje wtedy ex tunc (wstecz, łac. „od wtedy”), a więc od momentu dokonania czynności (wydania decyzji, orzeczenia, itp.) dotkniętej wadliwością (przesłanką nieważności). W swej mniej kategorycznej postaci – nieważności względnej (ex nunc, łac. „od teraz”) – nie prowadzi do skutku automatycznego, ale do wzruszalności, czyli możliwości powołania się na wadliwość i doprowadzenia do unieważnienia. Unieważnienie także wtedy zachodzi ze skutkiem wstecznym. Nieskorzystanie z możliwości unieważnienia powoduje natomiast konwalidację.
Wikipedia
przym. nieważny
rzecz. unieważnienie n.
czas. unieważnić
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający znaczenia; bez znaczenia; bez wpływu na cokolwiek
(1.2) o człowieku: mający małe możliwości, niewiele znaczący
(1.3) bez istotnego elementu i z tego powodu bez znaczenia
(1.4) praw. bez mocy prawnej
(1.5) adm. praw. po upływie terminu obowiązywania
Wiktionary
(1.1) Nieważne, że nie mam pieniędzy - ważne, że jestem zdrowy.
(1.4) Pierwszy punkt umowy jest nieważny.
(1.5) Bilet był za stary i dlatego nieważny.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvaʒnɨ, AS: ńevažny
Wiktionary
rzecz. nieważność ż., unieważnienie n., unieważnianie n.
czas. unieważniać ndk., unieważnić dk.
przysł. nieważnie
Wiktionary
(1.1) bagatelny, banalny, błahy, drobny, marginalny, nieistotny, nieznaczący, peryferyjny
(1.5) przeterminowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wałaszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wałkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wbić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wbiegać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wbijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wchodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛfxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńefχoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wciągać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wcinać.
Wiktionary
dawniej: nieodpowiednia pora
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) starodawny
(1.2) zbyt późny
(1.3) stpol. bez odpoczynku
Wiktionary
IPA: ɲɛˈft͡ʃɛsnɨ, AS: ńefčesny
Wiktionary
przysł. wcześniej
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wdychać.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta niewdzięczna, niepoczuwająca się do wdzięczności
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲd͡ʑɛ̃n͇t͡ʃʲˈɲit͡sa, AS: ńevʹʒ́ẽṇčʹńica
Wiktionary
rzecz. niewdzięczność ż.
:: fm. niewdzięcznik m.
przym. niewdzięczny
przysł. niewdzięcznie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niewdzięczny, bez wdzięczności
Wiktionary
(1.1) Skrzyżowanie, jak wielokrotnie pisaliśmy, zostało zbudowane wyjątkowo niewdzięcznie dla kierowców i według ich zgodnej oceny jest najgorszym skrzyżowaniem w Skierniewicach.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲd͡ʑɛ̃n͇t͡ʃʲɲɛ, AS: ńevʹʒ́ẽṇčʹńe
Wiktionary
rzecz. niewdzięczność ż., niewdzięcznik m., niewdzięcznica ż.
przym. niewdzięczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niewdzięcznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niewdzięczny
SJP.pl
osoba nieokazująca wdzięczności ani niepoczuwający się do niej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba niewdzięczna, niepoczuwająca się do wdzięczności
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲd͡ʑɛ̃n͇t͡ʃʲɲik, AS: ńevʹʒ́ẽṇčʹńik
Wiktionary
rzecz. niewdzięczność ż.
:: fż. niewdzięcznica ż.
przym. niewdzięczny
przysł. niewdzięcznie
Wiktionary
brak wdzięczności za coś, a nawet działanie na szkodę dobroczyńcy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak wdzięczności; cecha tego, co jest niewdzięczne; cecha tego, kto jest niewdzięczny
Wiktionary
Niewdzięczność – polski film psychologiczny z 1979 roku.
Został nakręcony w Łodzi.
Wikipedia
(1.1) Natomiast boleję nad twym grubiaństwem, a gdyby niewdzięczność ludzka mogła mnie jeszcze dziwić, dziwiłbym się twej niewdzięczności.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲd͡ʑɛ̃n͇t͡ʃnɔɕt͡ɕ, AS: ńevʹʒ́ẽṇčność
Wiktionary
rzecz. niewdzięcznik m., niewdzięcznica ż.
przym. niewdzięczny
przysł. niewdzięcznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony wdzięczności, nieokazujący wdzięczności; także. świadczący o wdzięczności
(1.2) niedający wyników proporcjonalnych do włożonego wysiłku
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲd͡ʑɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: ńevʹʒ́ẽṇčny
Wiktionary
rzecz. niewdzięczność ż., niewdzięcznik m., niewdzięcznica ż.
przysł. niewdzięcznie
Wiktionary
rzadko: osoba niebędąca wędkarzem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wędkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wędrować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɛ̃ndrɔˈvãɲɛ, AS: ńevẽndrovãńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wejść.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvɛjɕt͡ɕɛ, AS: ńevei ̯śće
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) psych. wyrażony innymi środkami niż słowa
Wiktionary
(1.1) pozasłowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wertować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się zweryfikować, niemożliwy do sprawdzenia
Wiktionary
rzecz. nieweryfikowalność ż.
Wiktionary
(1.1) niesprawdzalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|weryfikować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niewesoły
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɛˈsɔwɔ, AS: ńevesou̯o
Wiktionary
przym. niewesoły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|węszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wetknąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɛtʲcˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńevetʹḱńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wetować.
Wiktionary
partykuła
(1.1) (dalsze) gw-pl|Mazowsze. nie wiadomo
Wiktionary
(1.1) I na zgliszczach ostanę, oczu tępe szkliwo / Utkwiwszy w ziemię macierz… A niewiada po[ ]co!..
(1.1) Jak począć?.. niewiada — wzdyć czekać trzeba!
Wiktionary
1. powszechnie znany; oczywisty, zrozumiały;
2. wspomniany, wymieniony wcześniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, o czym nic nie wiemy, nie potrafimy przewidzieć
(1.2) mat. wielkość poszukiwana w równaniu lub nierówności, zwykle oznaczona literą x, y, lub z
Wiktionary
Niewiadoma – określenie wielkości poszukiwanej, której wartość liczbowa jest zależna od różnych mierzalnych czynników, która może zostać zastąpiona symbolem niewiadomej (szukanej) i znaleziona doświadczalnie lub przez rozwiązanie równań lub nierówności.
Wikipedia
(1.1) „Brak perspektyw na przyszłość, złamane nadzieje i wielka niewiadoma co do przyszłego roku. To były wyjątkowo trudne miesiące. Za rok zgaszę światło w tej szkole” – podsumował dyrektor […].
Wiktionary
rzecz. niewiadome n.
przym. niewiadomy
Wiktionary
1. powszechnie znany; oczywisty, zrozumiały;
2. wspomniany, wymieniony wcześniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. nieświadomość
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲjaˈdɔ̃mʲjɛ, AS: ńevʹi ̯adõmʹi ̯e
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Niewiadomski (forma żeńska: Niewiadomska; liczba mnoga: Niewiadomscy) – polskie nazwisko, pochodzące od pojęcia nie wiedzieć. Pierwotnie mogło oznaczać osobę niewiadomego, nieznanego pochodzenia, osobę, o której nie wiadomo, skąd przybyła, niewiadomego rodowodu. Jest kilka nazw topograficznych z rdzeniem niewiad-, np. Niewiadów, Niewiadoma.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) nieznany, taki o którym nie wie się nic
Wiktionary
rzecz. niewiadoma ż.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Niewiadów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Ujazd.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie rawskim ziemi rawskiej województwa rawskiego.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niewiadów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wiać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńevʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
brak wiary w coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak wiary w boga, odrzucanie dogmatów religijnych, niewierzenie
(1.2) brak wiary w coś, niepewność co do czegoś
Wiktionary
(1.1) Grupa ateistów odsłoniła przed budynkiem sądu w hrabstwie Bradford w amerykańskim stanie Floryda pomnik „niewiary w Boga”.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjara, AS: ńevʹi ̯ara
Wiktionary
przym. niewierny
rzecz. wiara ż., niewierny mos., niewierząca ż.
Wiktionary
(1.1) ateizm, bezbożność, niedowiarstwo, ateistyczność, niereligijność, agnostycyzm
(1.2) defetyzm, niedowierzanie, nieufność
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Niewiarowski (forma żeńska: Niewiarowska; liczba mnoga: Niewiarowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 2452 osoby.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewiarygodne; cecha tych, którzy są niewiarygodni
Wiktionary
przym. niewiarygodny
przysł. niewiarygodnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) któremu trudno uwierzyć, niegodny zaufania
(1.2) w który trudno uwierzyć, graniczący z nieprawdopodobieństwem
(1.3) tak wielki, że trudno uwierzyć
Wiktionary
(1.1) Taki polityk jest niewiarygodny.
(1.2) Jak wielu innych, sądzę, że ta licencja to jakieś niewiarygodne świństwo.
(1.3) Ekspansja imperium Arabów niedługo po śmierci proroka Mohammeda w 632 roku była zaiste niezwykła, wręcz niewiarygodna. Niewątpliwie sprzyjała tu Arabom długotrwała wojna między sasanidzką Persją a Cesarstwem Bizantyjskim (603-628), która całkowicie wyczerpała siły obu głównych potęg regionu; (…).
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲjarɨˈɡɔdnɨ, AS: ńevʹi ̯arygodny
Wiktionary
rzecz. niewiarygodność ż.
przysł. niewiarygodnie, wiarygodnie
Wiktionary
(1.1) niepewny
(1.2) niebywały, nieprawdopodobny, problematyczny, wątpliwy
(1.3) astronomiczny, bezbrzeżny, bezprzykładny, gigantyczny, kolosalny, nadludzki, nadzwyczajny, nie do opisania, nie lada, nie z tej ziemi, niebotyczny, niebywały, nieogarniony, nieopisany, niepospolity, nieprawdopodobny, nieprzeciętny, niesamowity, niesłychany, niewyobrażalny, nieziemski, niezmierny, niezwykły, ogromny, olbrzymi, oszałamiający, piramidalny, tytaniczny, wyjątkowy, zawrotny, zdumiewający; pot. fantastyczny, kosmiczny
Wiktionary
podniośle o kobiecie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta niezamężna;
(1.2) książk. kobieta
(1.3) daw. żona
(1.4) daw., gw-pl|Bukowina.) synowa
(1.5) reg-pl|Zaolzie.
Wiktionary
Niewiasta w języku staropolskim wyraz ten początkowo oznaczał kobietę dopiero wkraczającą do rodziny – narzeczoną, synową, szwagierkę, w przeciwieństwie do białogłowy. Później różnice semantyczne pomiędzy niewiastą a białogłową uległy zatarciu.
Wyraz pochodzi od *nevěsti "nie wiedzieć, nie znać" i oznacza osobę, której się jeszcze nie zna.
Wikipedia
(1.2) Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjasta, AS: ńevʹi ̯asta
Wiktionary
rzecz. zniewieściałość ż., zniewieścienie n.
:: zdrobn. niewiastka ż.
czas. niewieścieć ndk., zniewieścieć dk.
przym. niewieści, zniewieściały
Wiktionary
(1.1) panna
(1.2) zob. kobieta.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. synowa
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. synowa
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjastka, AS: ńevʹi ̯astka
Wiktionary
rzecz. niewiasta ż.
Wiktionary
(1.3) bratanica, stpol. synowica
Wiktionary
szósta co do długości rzeka Litwy, jeden z głównych dopływów Niemna
SJP.pl
Niewiaża (lit. Nevėžis) – szósta co do długości rzeka Litwy, jeden z głównych dopływów Niemna, będący historyczną granicą Żmudzi i Auksztoty. Długość 209 km (druga co do długości rzeka w całości na Litwie), powierzchnia zlewni – 6140 km². Uchodzi do niej około 70 dopływów, największymi z nich są:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wibrować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲibrɔˈvãɲɛ, AS: ńevʹibrovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wić.
Wiktionary
dawniej: coś nieistniejącego, nigdy niewidzianego; dziś tylko w związku frazeologicznym: cuda niewidy - o czymś (rzekomo) niezwykłym, rzadko spotykanym
SJP.pl
tylko w wyrażeniu: czapka niewidka - bajkowa czapka powodująca, że osoba nosząca ją na głowie staje się niewidzialna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|widnieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewidoczne; cecha tych, którzy są niewidoczni
Wiktionary
przym. niewidoczny
przysł. niewidocznie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, którego nie widać
(1.2) taki, którego widać, ale się go nie dostrzega, nie zauważa
Wiktionary
(1.1) Kamuflaż sprawia, że można być niewidocznym.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲiˈdɔt͡ʃnɨ, AS: ńevʹidočny
Wiktionary
rzecz. niewidoczność ż., widoczność ż., widzenie n., niewidzialność ż.
czas. widzieć ndk.
przysł. niewidocznie, widocznie, niewidzialny
partyk. widocznie
przym. niewidzialny
Wiktionary
(1.1) zakamuflowany, niewidzialny, przezroczysty
(1.2) niedostrzegalny
Wiktionary
ociemniała osoba płci żeńskiej
SJP.pl
ociemniała osoba płci męskiej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który trwale nie widzi
(1.2) przest. niewidoczny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba, która trwale nie widzi
Wiktionary
Ślepota – całkowite lub znaczne zaburzenie widzenia. Ślepota może byćspowodowana wadami oka lub chorobami i uszkodzeniami natury neurologicznej lub mechanicznej. Zaburzenie to może mieć charakter nabyty (np. w wyniku uszkodzenia oczu) lub wrodzony (jako niedorozwój oka będącego narządem wzroku). Na świecie żyje około 45 milionów ludzi niewidomych i 269 milionów z zaburzeniami widzenia.
Wikipedia
IPA: ˌɲɛvʲiˈdɔ̃mɨ, AS: ńevʹidõmy
Wiktionary
rzecz.
:: fż. niewidoma
przysł. niewidomie
Wiktionary
(1.1) ślepy, oślepły, niewidzący, ociemniały
(2.1) ślepiec, ślepy, ociemniały; pejor. ślepota
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|widywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewidzialne; cecha tych, którzy są niewidzialni
Wiktionary
przym. niewidzialny, niewidoczny
przysł. niewidzialnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do zaobserwowania wzrokiem lub, ogólniej, instrumentami pomiarowymi
Wiktionary
Filmy:
Seriale telewizyjne
Wikipedia
(1.1) Wszyscy na widowni mieliśmy wrażenie, że akrobatę podtrzymuje jakaś niewidzialna siła.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲiˈd͡ʑalnɨ, AS: ńevʹiʒ́alny
Wiktionary
rzecz. niewidzialność ż.
przysł. niewidzialnie
przym. niewidoczny
Wiktionary
(1.1) niewidoczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|więdnąć.
Wiktionary
brak podstawowej wiedzy lub nieznajomość czegoś; nieuctwo, ciemnota, ignorancja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak dostatecznej wiedzy, niedouczenie
(1.2) niedoinformowanie, nieznajomość, nieświadomość czegoś
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɲɛˈvʲjɛd͡za, AS: ńevʹi ̯eʒa
Wiktionary
(1.1) ignorancja, nieobeznanie, nieznajomość
(1.2) brak wiedzy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wieść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wielbić.
Wiktionary
niedużo, mało (np. niewiele się zmienił)
SJP.pl
liczebnik nieokreślony
(1.1) nieduża ilość kogoś lub czegoś
Wiktionary
(1.1) Po nocy spędzonej w barze w portfelu zostało mi niewiele pieniędzy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjɛlɛ, AS: ńevʹi ̯ele
Wiktionary
(1.1) mało, malutko
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który jest mały w rozmiarze, objętości lub fizycznym nasileniu
(1.2) taki, który ma małe znaczenie lub wartość
Wiktionary
(1.1) Ludźmi szczęśliwymi zwykliśmy nazywać tych, którzy niewielkim nakładem pracy odnoszą sukcesy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjɛlʲci, AS: ńevʹi ̯elʹḱi
Wiktionary
rzecz. wielkość ż., niewielkość ż.
przym. wielki, wielgachny
Wiktionary
(1.1) mały, nieokazały, niepokaźny
(1.2) nieistotny, nieznaczny
Wiktionary
liczebnik nieokreślony oznaczający niewielką ilość, liczbę czegoś lub kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wiercić.
Wiktionary
dochowujący czemuś lub komuś wiary, związany z kimś uczuciowo; oddany, zaufany
SJP.pl
Niewierna (ang. Unfaithful) – amerykański thriller erotyczny z 2002 roku w reżyserii Adriana Lyne’a. Remake francuskiego filmu Niewierna żona (1969) Claude’a Chabrola. Zdjęcia kręcono w stanach Nowy Jork i New Jersey.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób niewierny
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjɛrʲɲɛ, AS: ńevʹi ̯erʹńe
Wiktionary
przym. niewierny
rzecz. niewierny mos., niewierność
Wiktionary
(1.1) nielojalnie
Wiktionary
1. niedotrzymanie wierności, sprzeniewierzenie się komuś lub czemuś, wiarołomstwo
2. niezgodność ze stanem faktycznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niewierne, tego kto jest niewierny; sprzeniewierzenie się czemuś
(1.2) zdrada, bycie niewiernym
Wiktionary
(1.1) Znamy wszyscy postawę niewierności nauczaniu katolickiemu, która polega na nieprzestrzeganiu wymagań moralnych.
(1.2) Sentymentalność, melancholiczność, żale, miłosne narzekania, skargi na niewierność kobiet, dzisiaj do niczego nie prowadzą — jest to stan chorobliwej wyobraźni — opium dla duszy, nie przynoszące jej siły, ale osłabienie.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲjɛrnɔɕt͡ɕ, AS: ńevʹi ̯erność
Wiktionary
rzecz. niewierny mos., wiara ż.
przysł. niewiernie
przym. niewierny
Wiktionary
(1.1) nielojalność
(1.2) wiarołomstwo; przest. przeniewierstwo
Wiktionary
dochowujący czemuś lub komuś wiary, związany z kimś uczuciowo; oddany, zaufany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie dochował wierności w małżeństwie lub innym związku
(1.2) taki, który sprzeniewierzył się, zdradził kogoś lub coś
(1.3) taki, który nie odwzorowuje dokładnie rzeczywistości, wzoru, oryginału
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pejor. ktoś innej wiary religijnej
Wiktionary
rzecz. wiara ż., niewierność ż., niewiara ż.
przysł. niewiernie
przysł. niewiernie
czas. wierzyć
Wiktionary
(1.1) wiarołomny
(1.2) nielojalny
(2.1) innowierca, poganin
Wiktionary
Niewierszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Aleksandrów.
Do 1954 roku istniała gmina Niewierszyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Dąbrowie nad Czarną.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
kobieta, która nie wierzy w Boga; ateistka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. kobieta, która nie wyznaje żadnej religii, która nie wierzy w istnienie danego Boga
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: niewierzący
Wiktionary
(1.1) (…) dlaczego również Pan nie nakazuje (…) by wierzący z niewierzącą pozostał w związku małżeńskim?
(2.1) Jeśli jednak strona niewierząca, w następstwie nieporozumień powstałych z powodu przyjęcia chrześcijaństwa przez drugą stronę, pragnie się oddalić, wtedy strona wierząca nie powinna temu się przeciwstawiać (…).
(2.1) Jeśli jest ona głęboko wierząca, szansa, iż dziecko będzie także wierzące, wynosi 80%, jeśli jest zdecydowanie niewierząca już tylko 5%.
Wiktionary
rzecz. niewierzący m., niewiara ż., niewierzenie n.
ims. niewierzący
Wiktionary
człowiek, który nie wierzy w Boga; ateista
SJP.pl
imiesłów przymiotnikowy czynny
(1.1) taki, który nie dowierza, nie wierzy w coś, w prawdziwość czegoś
(1.2) teol. w kontekście wiary, wyznania: który nie wyznaje żadnej religii, niereligijny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba bezwyznaniowa; ktoś, kto nie jest wyznawcą żadnej religii
Wiktionary
Ateizm (z gr. ἄθεος „bezbożny” – ἀ- a-, „bez” oraz θεός, theos, „bóg”) – brak wiary w istnienie jednego bądź wielu bogów czy też odrzucający wiarę w stwórcę; ewentualnie odrzucenie teizmu. Może uznawać religię za sprzeczną z nauką, sprzeczną z rozumem lub niepotrzebną.
Wikipedia
(1.1) Było wielu entuzjastów wierzących w sukces ośrodka, ale byli też i sceptycy niewierzący w powodzenie tego przedsięwzięcia.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲjɛˈʒɔ̃nt͡sɨ, AS: ńevʹi ̯ežõncy
Wiktionary
rzecz. niewierzenie n.
:: fż. niewierząca ż.
Wiktionary
(1.1) sceptyczny
(2.1) ateista, bezbożnik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wierzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńevʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
rzecz. niewierząca ż., niewierzący mos.
ims. niewierzący
Wiktionary
podniośle: kobiecy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. kobiecy
Wiktionary
(1.1) Trzy starsze panie, siedząc na ławeczce, rozmawiały o troskach niewieścich.
Wiktionary
rzecz. zniewieściałość ż., niewiasta ż.
Wiktionary
(1.1) niemęski
Wiktionary
Niewieścin (niem. Rasmushausen) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz, 23 km na północny wschód od Bydgoszczy. Według spisu powszechnego z 31 marca 2011 roku wieś liczyła 495 mieszkańców.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niewieścin, po jej zniesieniu w gromadzie Pruszcz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
potocznie: mężczyzna zniewieściały, który utracił typowo męskie cechy charakteru, a nabrał kobiecych; maminsynek, fajtłapa, baba
SJP.pl
wieś w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim
SJP.pl
Niewiesz – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice. Miejscowość położona w odległości ok. 10 km na północny zachód od Poddębic.
Dawniej siedziba istniejącej do 1954 roku oraz w latach 1973–1976 gminy Niewiesz. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niewiesz. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wieszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wietrzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|więzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲjɛ̃w̃ˈʑɛ̇̃ɲɛ, AS: ńevʹi ̯ẽũ̯źė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|więznąć.
Wiktionary
o kimś niewinnym, nieśmiałym (albo ironicznie o udającym takiego)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) żart. iron. osoba niewinna
(1.2) książk. (także. kult.) niczemu niewinne niemowlę
Wiktionary
(1.1) Narozrabiasz, a potem robisz minę niewiniątka.
(1.2) Za Heroda wymordowano niewiniątka w Betlejem.
Wiktionary
rzecz. niewinność ż., niewinienie n., uniewinnianie n., uniewinnienie n.
czas. uniewinnić dk., uniewinniać ndk.
przym. niewinny
przysł. niewinnie
Wiktionary
(1.1) trusia
(1.2) niemowlę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|winić.
Wiktionary
rzecz. niewiniątko n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|winkować.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) bez winy
(1.2) z niewinnością, prostotą
(1.3) bez niedobrych następstw, bez złych intencji
Wiktionary
rzecz. niewiniątko n., uniewinnianie n., niewinność ż.
przym. niewinny
czas. uniewinniać, uniewinnić
Wiktionary
(1.1) niesłusznie, niesprawiedliwie, niezasłużenie
(1.2) skromnie, szczerze
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niewinnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niewinny
SJP.pl
1. brak winy; bycie niewinnym
2. czysta dobroć, bycie cnotliwym, moralnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niewinne, nie ma w sobie winy; brak popełnienia przestępstwa, grzechu, określonego błędu
(1.2) iron. osoba niewinna, nieśmiała, naiwna lub skromna
Wiktionary
Niewinność – singiel Edyty Bartosiewicz. Muzyka i słowa: Edyta Bartosiewicz.
Wikipedia
(1.1) Niechaj cię nie zwiedzie jej udawana niewinność – ona niejedno już widziała.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲĩnːɔɕt͡ɕ, AS: ńevʹĩ•ność
Wiktionary
rzecz. niewiniątko n., uniewinnienie n., uniewinnianie n.
czas. uniewinniać ndk., uniewinnić dk.
przym. niewinny
przysł. niewinnie
Wiktionary
(1.2) niewiniątko
Wiktionary
1. nieświadomy zła, cnotliwy, moralny, czysty (np. niewinne dzieci)
2. nieszkodliwy, mało ważny, niegroźny (np. niewinny upadek)
3. niewynikający ze złych intencji (np. niewinny żart)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie popełnił czegoś złego; taki, który nie ma winy
(1.2) taki, który nie zna zła, postępuje czysto, jest nieskalany
(1.3) taki, który nie ma poważnych konsekwencji
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Znowu zamęczyłeś jakieś niewinne stworzenie, byle tylko zadość uczynić ślepemu instynktowi.
(1.3) Kiedy Gabriela z czysto siostrzanej, niewinnej ciekawości spytała: - Kto mówi? - usłyszała w odpowiedzi: - O, przepraszam.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲĩnːɨ, AS: ńevʹĩ•ny
Wiktionary
rzecz. niewinność ż., niewiniątko n., uniewinnienie n., uniewinnianie n.
czas. uniewinniać ndk., uniewinnić dk.
przysł. niewinnie
Wiktionary
(1.1-2) czysty, Bogu ducha winien
(1.2) bezgrzeszny, nieskalany, dziewiczy
(1.3) niegroźny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|winszować.
Wiktionary
Niewirków – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Miączyn.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niewirków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wirować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wisieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲiˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevʹišẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|witać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wiwatować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wkleić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wkraplać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wkroplić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wkurwiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wkładać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wlewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wnikać.
Wiktionary
(1.1) Zasadą naszego szefa jest niewnikanie w życie osobiste pracowników.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvʲɲiˈkãɲɛ, AS: ńevʹńikãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wnosić.
Wiktionary
rodzaj sieci rybackiej do łowienia ryb dennych; ceza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ryb. rodzaj dużej sieci rybackiej;
Wiktionary
Niewód – ciągniona włokowa sieć rybacka złożona ze stożkowatego worka zwanego matnią oraz dwóch długich "skrzydeł" z tkaniny sieciowej. Skrzydła rozpościerane na kształt półkola kierują ryby do matni. Długość skrzydeł sięga 200–300 m. Niewód stosowany jest do połowów na jeziorach, głównie pod lodem.
Wikipedia
(1.1) Nie będziemy zresztą łapać ryb przed niewodem…
Wiktionary
IPA: ˈɲɛvut, AS: ńevut
Wiktionary
(1.1) siatka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Niewodniki (niem. Niewodnik) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Dąbrowa.
Od 1950 miejscowość należy administracyjnie do województwa opolskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wodować.
Wiktionary
Niewodowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Piątnica.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jakuba Apostoła w Drozdowie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wojować.
Wiktionary
1. brak wolności, niepodległości, zależność od przemocy
2. odosobnienie żołnierzy wrogiego wojska w specjalnym obozie; także miejsce tego odosobnienia
3. o zwierzętach: życie nie na swobodzie
4. silne uzależnienie od czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak wolności, suwerenności; zamknięcie
(1.2) areszt dla żołnierzy drugiej strony podczas wojny
(1.3) książk. przemożny wpływ
Wiktionary
Niewola – stan, w którym pojedynczy człowiek lub społeczeństwo (lud, naród) nie rozporządza sobą, lecz poddany jest przymusowi woli wyższej lub obcej; brak wolności, niepodległości, suwerenności.
Niewola jednostki może występować zarówno w stosunku do państwa (np. w razie kary więzienia lub przy braniu jeńców wojennych), jak i w stosunku do innego człowieka (np. najskrajniejsza forma – niewolnictwo, gdy osoba zniewolona staje się czyjąś własnością). Niewola społeczeństwa może mieć natomiast charakter wewnętrzny (np. przy despotycznych rządach panującego) lub zewnętrzny (np. gdy naród traci swą niepodległość państwową).
Wikipedia
(1.1) Upadek caratu w 1917 r. oraz klęska państw centralnych w listopadzie 1918 r. nie oznaczały likwidacji zagrożenia dla odradzającego się po latach niewoli państwa polskiego.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvɔla, AS: ńevola
Wiktionary
rzecz. wola ż., niewolnictwo n., niewolnik m., niewolnica ż., zniewalanie n., zniewolenie n.
czas. niewolić ndk., zniewolić dk.
przym. rzad. niewolny
Wiktionary
(1.2) daw. jeństwo, plen, hist. jasyr
(1.3) zniewolenie
Wiktionary
1. ograniczać lub pozbawiać wolności;
2. zmuszać do posłuszeństwa, uległości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta będąca własnością innej osoby
(1.2) kobieta poddająca się czyjejś woli
Wiktionary
(1.1) Pozwalało ono, by bezpłodna żona przyprowadziła mężowi niewolnicę, a syna z takiego związku uznawano wtedy za legalnego dziedzica rodziny z wszelkimi prawami pierworodnego.
(1.2) Nigdy nie wyjdę za mąż, aby nie stać się niewolnicą.
Wiktionary
rzecz. niewola ż., niewolnictwo n., niewolniczość ż., niewolnik mos., zniewalanie n., zniewolenie n.
czas. zniewalać ndk., zniewolić dk.
przym. niewolniczy
przysł. niewolniczo
Wiktionary
(1.1) poddana
Wiktionary
zjawisko społeczne tworzące dwie podstawowe klasy: niewolników i ich właścicieli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) socjol. system społeczny oparty na pozbawieniu pewnej grupy ludzi wolności i uczynieniu ich czyjąś własnością, zwykle w celu wykorzystywania do przymusowej pracy bez wynagrodzenia;
Wiktionary
Niewolnictwo – zjawisko społeczne, którego istotą jest stosunek zależności, polegający na tym, że pewna grupa ludzi (niewolnicy) stanowi przedmiot własności innych osób, grup ludzi (rodzina, plemię itd.) lub instytucji (państwo, świątynia itp.), mogących nimi swobodnie rozporządzać. Znoszenie niewolnictwa na świecie zapoczątkował w 1794 roku rząd rewolucyjny we Francji, ogłaszając wolność niewolników w koloniach francuskich.
Wikipedia
(1.1) Niewolnictwo w Skandynawii zniesiono w XIV wieku.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɔlʲˈɲit͡stfɔ, AS: ńevolʹńictfo
Wiktionary
rzecz. niewolnik m., niewolnica ż., niewola ż., zniewalanie n., zniewolenie n.
czas. zniewalać ndk., niewolić ndk., zniewolić dk.
przym. niewolniczy
przysł. niewolniczo
Wiktionary
rzadko: niewolnica - kobieta pozostająca w całkowitej zależności i władzy swojego właściciela
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób właściwy niewolnictwu
Wiktionary
(1.1) Nie odrzucając zatem przeszłości, ani nie naśladując jej niewolniczo, wynajdźmy ten moment, kiedy książka stała najwyżej i, oparłszy się na wzorach uznanego piękna, twórzmy książkę prawdziwie piękną.
Wiktionary
rzecz. niewolnictwo n., zniewolenie n., niewolnica ż., niewolnik mos.
czas. niewolić ndk., zniewalać ndk., zniewolić dk.
przym. niewolniczy
Wiktionary
1. dotyczący niewolnictwa, niewolników (np. ustrój niewolniczy, niewolnicza siła robocza)
2. służalczy, uległy
3. wzorujący się całkowicie na kimś lub na czymś; nietwórczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący niewolnika lub niewolnictwa
(1.2) wiernie wzorujący się na kimś, na czymś
Wiktionary
(1.1) […] brytyjski „Observer" ujawnił, że partię dziecięcych ubranek z bożonarodzeniowej kolekcji firmy w niewolniczych warunkach szyły indyjskie dzieci.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɔlʲˈɲit͡ʃɨ, AS: ńevolʹńičy
Wiktionary
rzecz. niewolnik m., niewolnica ż., niewolnictwo n., niewolniczość ż., zniewalanie n., zniewolenie n.
przysł. niewolniczo
czas. zniewalać, zniewolić
Wiktionary
1. w ustroju niewolniczym: człowiek pozbawiony wszelkich praw, pozostający we władzy swego właściciela, zwykle wykorzystywany jako siła robocza
2. przenośnie o kimś uzależnionym od czegoś, opętanym jakimś uczuciem
3. dawniej o jeńcu, zakładniku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba będąca w niewoli
(1.2) przen. osoba poddająca się czemuś bezwolnie
Wiktionary
Niewolnictwo – zjawisko społeczne, którego istotą jest stosunek zależności, polegający na tym, że pewna grupa ludzi (niewolnicy) stanowi przedmiot własności innych osób, grup ludzi (rodzina, plemię itd.) lub instytucji (państwo, świątynia itp.), mogących nimi swobodnie rozporządzać. Znoszenie niewolnictwa na świecie zapoczątkował w 1794 roku rząd rewolucyjny we Francji, ogłaszając wolność niewolników w koloniach francuskich.
Wikipedia
(1.1) Niewolnik dzisiaj ciężko pracuje.
(1.1) Jednakże ten, u którego puchar się znajdzie, zostanie niewolnikiem, wy zaś będziecie wolni od winy.
(1.2) Biedni niewolnicy nikotynizmu zaraz pognali do palarni.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvɔlʲɲik, AS: ńevolʹńik
Wiktionary
rzecz. niewola ż., niewolnictwo n., niewolenie n., zniewolenie n.
:: fż. niewolnica ż.
czas. niewolić ndk., zniewalać ndk., zniewolić dk.
przym. niewolniczy
przysł. niewolniczo
Wiktionary
(1.1) przest. lub książk. rab
(1.2) więzień
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|womitować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|workować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wozić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wołać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɔˈwãɲɛ, AS: ńevou̯ãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpędzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpierdalać.
Wiktionary
rzecz. wpierdalanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpisać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpisywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wprawiać.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niewprawnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wprowadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpłynąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛfpwɨ̃ˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńefpu̯ỹńė̃ńće
Wiktionary
rzecz. niewpływanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wpływać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛfpwɨˈvãɲɛ, AS: ńefpu̯yvãńe
Wiktionary
rzecz. niewpłynięcie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wracać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewrażliwe; cecha tych, którzy są niewrażliwi
Wiktionary
przym. niewrażliwy
przysł. niewrażliwie
Wiktionary
(1.1) bezduszność, nieczułość, oschłość, oziębłość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony wrażliwości
(1.2) niepodatny na działanie
Wiktionary
rzecz. niewrażliwiec mos., niewrażliwość ż.
Wiktionary
(1.1) nieczuły, niereagujący, obojętny
(1.2) niepodatny, odporny, wytrzymały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wręczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wręczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wrócić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvruˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńevrucẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wróżyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wrzucać.
Wiktionary
czas. wrzucać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wrzucić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wschodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛfsxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńefsχoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wsiadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wskakiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wskazywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛfskazɨˈvãɲɛ, AS: ńefskazyvãńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wskoczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wesprzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wspierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wspinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wspomagać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛfspɔ̃maˈɡãɲɛ, AS: ńefspõmagãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wspominać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|współgrać.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) nieproporcjonalnie; bez porównania
Wiktionary
przym. niewspółmierny
rzecz. niewspółmierność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewspółmierne
Wiktionary
Liczby niewymierne – liczby rzeczywiste niebędące wymiernymi, czyli niebędące ilorazami liczb całkowitych, czasem oznaczane różnicą zbiorów: \mathbb {R} \backslash \mathbb {Q} . Przykłady to:
Wikipedia
przym. niewspółmierny
przysł. niewspółmiernie
Wiktionary
(1.1) nieproporcjonalność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się porównywać z czym innym
Wiktionary
(1.1) Kary były niewspółmierne do zarzutów - argumentował autor kasacji.
Wiktionary
rzecz. niewspółmierność ż.
przysł. niewspółmiernie
Wiktionary
(1.1) nieproporcjonalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|współpracować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|współrządzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|współzamieszkiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|współżyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wstąpić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wstawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wstępować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wstrząsać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wstukać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wstukiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wsypywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wszczynać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wtajemniczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛftajɛ̃mʲɲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńeftai ̯ẽmʹńičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wtrącać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wtrącić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wtykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛftɨˈkãɲɛ, AS: ńeftykãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można wybaczyć
Wiktionary
(1.1) Lekceważenie praktycznych następstw porywczego gadulstwa jest szkodliwe, a na szczeblu rządowym wprost niewybaczalne.
(1.1) Faktem jest, że Szczuka popełnił jeden wielki, niewybaczalny błąd, zabierając na wspinaczkę nowicjuszy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨbaˈt͡ʃalnɨ, AS: ńevybačalny
Wiktionary
rzecz. wybaczenie n., niewybaczalność ż., niewybaczanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybaczać.
Wiktionary
przym. niewybaczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybebeszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨbʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńevybʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewybredne; cecha tych, którzy są niewybredni
Wiktionary
przym. niewybredny
przysł. niewybrednie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niebędący wybrednym; nieprzywiązujący wagi do wyboru czegoś; taki, któremu łatwo dogodzić
(1.2) w złym guście
Wiktionary
rzecz. niewybredność ż.
przysł. niewybrednie
Wiktionary
(1.1) niegrymaśny, niekapryśny, niewymagający
(1.2) niewyszukany, prostacki, prymitywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybrzuszyć.
Wiktionary
ładunek lub materiał wybuchowy, który po uderzeniu w przeszkodę nie eksplodował, często mylony z niewypałem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. jakiś obiekt zawierający materiał wybuchowy, który, wbrew oczekiwaniom, po wystrzeleniu i kontakcie z ziemią nie wybuchł;
Wiktionary
Niewybuch – każdy przedmiot zawierający materiał wybuchowy w stanie wolnym, który powinien zdetonować, jednak pomimo stworzenia warunków koniecznych do tego procesu nie doszło do wybuchu.
Podobnym pojęciem jest niewypał, który odnosi się jednak nie do ładunku wybuchowego, lecz do ładunku miotającego.
Wikipedia
(1.1) Powiadają, że pod fundamentami tego domu mogą znajdować się niewybuchy z okresu I wojny światowej.
Wiktionary
rzecz. buch mzw./mrz., wybuch mrz., wybuchowiec m., wybuchowość ż., wybuchanie n., wybuchnięcie n.
czas. wybuchać ndk., wybuchnąć dk., buchać ndk., buchnąć dk.
przym. wybuchowy, niewybuchły
przysł. wybuchowo
wykrz. buch
Wiktionary
(1.1) niewypał
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybuchać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybuchnąć.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie wybuchł, nie eksplodował choć powinien
Wiktionary
rzecz. niewybuch m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wybudować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńevyχoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychujać.
Wiktionary
rzecz. wychujanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychwalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychwytywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychylać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychylić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨxɨˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńevyχylẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wychynąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyciągać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨt͡ɕɔ̃ŋˈɡãɲɛ, AS: ńevyćõŋgãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyciekać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wycierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyczekiwać.
Wiktionary
taki, którego nie da się wyczerpać; niewyczerpany
SJP.pl
taki, którego nie da się wyczerpać; niewyczerpalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyczerpywać.
Wiktionary
rzecz. wyczerpywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyczesywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈdãɲɛ, AS: ńevydãńe
Wiktionary
rzecz. niewydawanie
Wiktionary
potocznie: osoba nieudolna, niezdarna; nieudacznik, niezguła, niedorajda, niezdara, niezgrabiasz
SJP.pl
potocznie: cecha czegoś nieudolnego, nieudanego; nieudolność, nieporadność, niezdarność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydatkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydawać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨdaˈvãɲɛ, AS: ńevydavãńe
Wiktionary
rzecz. niewydanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydobyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨdɔˈbɨt͡ɕɛ, AS: ńevydobyće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydobywać.
Wiktionary
całkowita albo częściowa niezdolność do funkcjonowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. niezdolność do skutecznego działania
(1.2) awaria, usterka
(1.3) nieudolność, brak kompetencji
Wiktionary
(1.1) Zmarła z powodu niewydolności oddechowo-krążeniowej.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈdɔlnɔɕt͡ɕ, AS: ńevydolność
Wiktionary
przym. niewydolny
przysł. niewydolnie
Wiktionary
(1.1-2) niedomoga, uszkodzenie
(1.3) nieskuteczność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydrukować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydukać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydymać.
Wiktionary
rzecz. niewydymka ż.
Wiktionary
wulgarnie: kobieta stroniąca od kontaktów seksualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. żart. kobieta, która nie chce z nikim współżyć seksualnie
Wiktionary
(1.1) Raz jeden młodziak chciał zobaczyć, jak tam u niej na dole, ale nie chciała pokazać. Cnotka niewydymka się znalazła, zaczął krzyczeć, ale siostry wyzwały go od chamów i żeby się wynosił, bo naślą na niego innych.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈdɨ̃mka, AS: ńevydỹmka
Wiktionary
rzecz. niewydymanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydziedziczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydziedziczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydzielać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydziobywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydłużać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨdwuˈʒãɲɛ, AS: ńevydu̯užãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wydłużyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨdwuˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńevydu̯užẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyegzekwować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɛɡzɛkfɔˈvãɲɛ, AS: ńevyegzekfovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyemigrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyfiletować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygadywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygarbować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyglądać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɡlɔ̃nˈdãɲɛ, AS: ńevyglõndãńe
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) brak wygody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dyskomfort wynikający z trudnych oraz uciążliwych warunków życiowych
(1.2) brak odpowiedniego wyposażenia, który utrudnia wykonywanie jakichś czynności
Wiktionary
przysł. niewygodnie
przym. niewygodny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niewygodny
Wiktionary
(1.1) Siedziałam obok jakiegoś grubego faceta, który zajmował półtora siedzenia, i było mi bardzo niewygodnie.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈɡɔdʲɲɛ, AS: ńevygodʹńe
Wiktionary
rzecz. niewygoda ż.
przym. niewygodny
Wiktionary
(1.1) niekomfortowo
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niewygodnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niewygodny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o odzieży sprawiający uczucie dyskomfortu, uciskający
(1.2) o narzędziach sprawiający uczucie dyskomfortu, niepasujący
(1.3) o osobach sprawiający trudności, będący przeszkodą
(1.4) o sytuacji nieprzyjemny, krępujący
Wiktionary
(1.3) A jednak przyszedł czas, kiedy Poniatowski stał się dla tych nobliwych osobistości niewygodny.
Wiktionary
rzecz. niewygoda ż.
przysł. niewygodnie
Wiktionary
(1.1) uciskający, niepasujący
(1.2) niepasujący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygonić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygooglować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygrać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈɡrãɲɛ, AS: ńevygrãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyguglać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygwizdywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygładzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɡwaˈd͡zãɲɛ, AS: ńevygu̯aʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wygłaszać.
Wiktionary
brak możliwości wyjaśnienia czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjaśniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨjäɕˈɲä̃ɲɛ, AS: ńevyi ̯äśńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjebać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨjɛˈbãɲɛ, AS: ńevyi ̯ebãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjeżdżać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨjɛʒˈd͡ʒãɲɛ, AS: ńevyi ̯ežǯãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨjmɔˈvãɲɛ, AS: ńevyi ̯movãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyjść.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvɨjɕt͡ɕɛ, AS: ńevyi ̯śće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykazać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykazywać.
Wiktionary
w użyciu przysłówkowym: jest rzeczą prawdopodobną; możliwe, prawdopodobnie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który może zaistnieć, możliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykoleić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niewykonalny
Wiktionary
rzecz. niewykonalność ż.
przym. niewykonalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niewykonalne
Wiktionary
(1.1) Decyzja jest wadliwa, jeżeli "była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały".
Wiktionary
rzecz. niewykonywanie n., niewykonanie n.
przym. niewykonalny
przysł. niewykonalnie
Wiktionary
(1.1) awykonalność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się wykonać, zrobić
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkɔ̃ˈnalnɨ, AS: ńevykõnalny
Wiktionary
rzecz. niewykonalność ż.
przysł. niewykonalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykonać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkɔ̃ˈnãɲɛ, AS: ńevykõnãńe
Wiktionary
rzecz. niewykonalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykonywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkɔ̃nɨˈvãɲɛ, AS: ńevykõnyvãńe
Wiktionary
rzecz. niewykonalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykopyrtnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykopywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykorzystać.
Wiktionary
rzecz. niewykorzystywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykorzystywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkɔʒɨstɨˈvãɲɛ, AS: ńevykožystyvãńe
Wiktionary
rzecz. niewykorzystanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niemożliwe do wykrycia, czego nie można stwierdzić, czy istnieje
Wiktionary
(1.1) W konsekwencji niewykrywalności plagiatów studenci i nauczyciele akademiccy mają problem z określaniem skali zjawiska.
Wiktionary
przym. niewykrywalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można wykryć, nie można stwierdzić, czy istnieje
Wiktionary
(1.1) Po ośmiu godzinach we krwi nie ma śladu tej substancji, zaś po 8-12 godzinach jest niewykrywalna nawet w moczu.
Wiktionary
rzecz. niewykrywalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykrzaczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykrzaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykształcać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykształcić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkʃtawˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńevykštau̯cẽńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający wykształcenia
imiesłów
(2.1) zaprzeczony imiesłów przymiotnikowy bierny od wykształcić
Wiktionary
(1.1) W rzeczywistości Mary Waszyngton była kobietą kłótliwą, niewykształconą i sprzeciwiała się karierze syna z czystej zazdrości.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkʃtawˈt͡sɔ̃nɨ, AS: ńevykštau̯cõny
Wiktionary
przym. wykształcony
Wiktionary
(1.1) prosty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykuć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈkut͡ɕɛ, AS: ńevykuće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykukiwać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemający kwalifikacji, odpowiedniego wykształcenia lub przygotowania
Wiktionary
(1.1) Najwyższe wskaźniki prób samobójczych przejawiają dzieci ze środowisk robotniczych, zwłaszcza dzieci robotników niewykwalifikowanych, najniższe — dzieci rolników.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wykładać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨkwaˈdãɲɛ, AS: ńevyku̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wylegiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wylesiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨlɛˈɕä̃ɲɛ, AS: ńevyleśä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wylesić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wylewać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨlɛˈvãɲɛ, AS: ńevylevãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyliczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨlʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńevylʹičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyliczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨlʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevylʹičẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wylogować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wylogowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨlɔɡɔvɨˈvãɲɛ, AS: ńevylogovyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymagać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃maˈɡãɲɛ, AS: ńevỹmagãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymiarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymiatać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymieniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃mʲjɛ̇̃ˈɲä̃ɲɛ, AS: ńevỹmʹi ̯ė̃ńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewymienne; cecha tych, którzy są niewymienni
Wiktionary
przym. niewymienny
przysł. niewymiennie
Wiktionary
cecha liczby niewymiernej
SJP.pl
Liczby niewymierne – liczby rzeczywiste niebędące wymiernymi, czyli niebędące ilorazami liczb całkowitych, czasem oznaczane różnicą zbiorów: \mathbb {R} \backslash \mathbb {Q} . Przykłady to:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃mʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńevỹmʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymiotować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃mʲjɔtɔˈvãɲɛ, AS: ńevỹmʹi ̯otovãńe
Wiktionary
pot. żartobliwie o kalesonach, majtkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) eufem. gacie, majtki, kalesony (garderoba o której „nie wypada mówić”)
forma przymiotnika.
(2.1) nmos. od: niewymowny
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃ˈmɔvnɛ, AS: ńevỹmovne
Wiktionary
przym. niewymowny
przysł. niewymownie
Wiktionary
(1.1) ineksprymable
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób niewymowny; w sposób niedający się wymówić, opisać słowami
Wiktionary
(1.1) Ostatni list twój, Juljuszu drogi, mocno mnie zatrwożył, a koniec jego niewymownie zasmucił.
Wiktionary
rzecz. niewymowne nmos., niewymowność ż.
przym. niewymowny, niewymówiony
Wiktionary
(1.1) niewypowiedzianie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewymowne; cecha tych, którzy są niewymowni
Wiktionary
przym. niewymowny
przysł. niewymownie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do wyrażenia za pomocą słów
Wiktionary
(1.1) (…) Bóg idzie na te niskości, z niewymownej swej litości.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃ˈmɔvnɨ, AS: ńevỹmovny
Wiktionary
rzecz. niewymowne nmos., niewymowność ż.
przym. niewymówiony
przysł. niewymownie
Wiktionary
(1.1) niewypowiedziany, niewysłowiony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymuszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymyślać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wymyślić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wynajdywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃najdɨˈvãɲɛ, AS: ńevỹnai ̯dyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wynajmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃najmɔˈvãɲɛ, AS: ńevỹnai ̯movãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wynaleźć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wynikać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyniszczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃ɲiʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńevỹńiščãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyniuchać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wynosić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨ̃nɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevỹnošẽńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) książk. w sposób trudny lub niemożliwy do wyobrażenia
Wiktionary
(1.1) W niewyobrażalnie trudnych warunkach mieszka chory ojciec z niepełnosprawną córką.
Wiktionary
rzecz. niewyobrażalność ż.
przym. niewyobrażalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewyobrażalne; cecha tych, którzy są niewyobrażalni
Wiktionary
przym. niewyobrażalny
przysł. niewyobrażalnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. niedający się wyobrazić
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɔbraˈʒalnɨ, AS: ńevyobražalny
Wiktionary
rzecz. niewyobrażalność ż.
przysł. niewyobrażalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyobrażać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɔbraˈʒãɲɛ, AS: ńevyobražãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyobrazić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyodrębniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyodrębnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyolbrzymiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɔlbʒɨ̃ˈmʲjä̃ɲɛ, AS: ńevyolbžỹmʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypaść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypakowywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypalić.
Wiktionary
pospolicie w połączeniach: niewyparzony język, niewyparzona gęba, niewyparzony pysk itp. - o ordynarnym sposobie mówienia lub o człowieku mówiącym w ten sposób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypatroszyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypatrywać.
Wiktionary
1. amunicja zawierająca ładunek miotający, który po zetknięciu z celem nie eksplodował;
2. brak wystrzału z nabitej broni palnej, pomimo zadziałania mechanizmu spustowego, a także nie wystrzelony w tej sytuacji nabój;
3. potocznie o czymś nieudanym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stara amunicja lub miny, które nie wybuchły
(1.2) przen. coś, co się komuś nie udało, choć dobrze się zapowiadało
Wiktionary
Niewypał – amunicja w której nie nastąpiło odpalenie ładunku miotającego, mimo stworzenia odpowiednich warunków do tego procesu. Podobnym pojęciem jest niewybuch, który odnosi się jednak nie do ładunku miotającego, lecz do ładunku wybuchowego. Pojęcia niewypału używa się wobec dwóch rodzajów amunicji: wybuchającej z siłą mniejszą od detonacji oraz zapalającej.
Wikipedia
(1.1) Na starym poligonie można znaleźć jeszcze sporo niewypałów po Rosjanach.
(1.2) Moja ostatnia randka z Jolką to był straszny niewypał.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvɨpaw, AS: ńevypau̯
Wiktionary
rzecz. wypał m.
czas. wypalić dk., wypalać ndk.
Wiktionary
(1.1) niewybuch
(1.2) klapa, blamaż
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypełniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypełnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypieprzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypierdalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypierdolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypisać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypisywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyposażyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypowiadać.
Wiktionary
przestarzałe: niedający się wypowiedzieć
SJP.pl
niedający się opisać, wyrazić; nadzwyczajny (np. niewypowiedziana radość, niewypowiedziany ból)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do wyrażenia za pomocą słów
(1.2) taki, który nie został powiedziany
Wiktionary
Niewypowiedziany (szw. I denna stilla natt, dosł. W cichą noc) – powieść kryminalna szwedzkiej pisarki Mari Jungstedt, opublikowana w 2004 roku. W Polsce książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Bellona w 2010 w tłumaczeniu Magdaleny Landowskiej.
Wikipedia
IPA: ˌɲɛvɨpɔvʲjɛ̇ˈd͡ʑãnɨ, AS: ńevypovʹi ̯ėʒ́ãny
Wiktionary
przysł. niewypowiedzianie
Wiktionary
(1.1) niewysłowiony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypracować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyprasować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyprawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyprowadzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyprzedzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨpʃɛˈd͡zãɲɛ, AS: ńevypšeʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyprzedzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨpʃɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńevypšeʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypuścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. sytuacja, kiedy dłużnik nie ma możliwości spłaty swoich zobowiązań z posiadanego majątku;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ministerstwo Finansów chce, aby spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i banki przejmowały kasy zagrożone niewypłacalnością.
Wiktionary
przym. niewypłacalny
Wiktionary
(1.1) upadłość, bankructwo, krach, plajta
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) ekon. taki, który nie ma możliwości spłaty swoich długów z posiadanego majątku
Wiktionary
(1.1) Pod koniec kwietnia Grecja może stać się niewypłacalna.
Wiktionary
rzecz. niewypłacalność ż.
Wiktionary
(1.1) upadły, zbankrutowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypłacać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypłaszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨpwaˈʃãɲɛ, AS: ńevypu̯ašãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wypłukiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrabiać.
Wiktionary
dający się przedstawić za pomocą słów lub umownych znaków
SJP.pl
dający się przedstawić za pomocą słów lub umownych znaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrażać.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób niewyraźny, niezbyt oczywisty
(1.2) pot. ukazując własny stan jako niezbyt właściwy, co budzi zaniepokojenie
Wiktionary
rzecz. niewyraźność ż.
przym. niewyraźny
Wiktionary
(1.2) nieswojo
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niewyraźnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niewyraźny
SJP.pl
SJP.pl
Niewyraźność – jeden z błędów logiczno-językowych, którym obciążone są nazwy i wyrażenia przy pomocy nazw niewyraźnych skonstruowane.
Nazwę nazywamy niewyraźną wtedy i tylko wtedy, gdy ze względu na stan wiedzy o jej desygnatach nie potrafimy wskazać na taki zbiór cech, za pomocą których możemy ją jednoznacznie scharakteryzować (czyli, nie potrafimy wskazać na jej treść charakterystyczną).
Wikipedia
1. łatwy do zauważenia;
2. łatwy do zrozumienia; oczywisty, jednoznaczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, któremu brakuje wyrazistości, niezbyt dobrze widzialny, słyszalny lub odczuwalny
(1.2) niejasno wyrażony, niejasny, niezupełnie nieokreślony, zagmatwany
Wiktionary
(1.1) Niewyraźnego pisma Pauliny zupełnie nie dało się rozczytać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈraʑnɨ, AS: ńevyraźny
Wiktionary
przysł. niewyraźnie
Wiktionary
(1.2) dwuznaczny, nieokreślony, niedookreślony, pytyjski, niezrozumiały, niejasny, mglisty
Wiktionary
potocznie:
1. niedoróbka, usterka;
2. określenie stanu nie do wytrzymania, nie do zniesienia; nieznośność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrównywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨruvnɨˈvãɲɛ, AS: ńevyruvnyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyróżniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨruʒʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńevyružʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyruszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrychtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrządzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrżnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrzucić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrzygać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrzygiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyrzynać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyściełać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɕt͡ɕɛˈwãɲɛ, AS: ńevyśćeu̯ãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysiadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysiadywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyskakiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyśnić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest wysoki, który jest raczej niski
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który nie spał lub spał zbyt krótko i przez to nie jest wypoczęty
(1.2) taki, który świadczy o byciu niewyspanym (1.1)
Wiktionary
(1.1) Nadzwyczajnie hałasując przemknęła się dorożka wioząca niewyspaną osobę z jakiegoś wczesnego pociągu.
(1.2) Twarze były blade, oczy niewyspane i niespokojne.
Wiktionary
czas. wyspać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyśpiewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyśpiewywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystąpić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨstɔ̃mˈpʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńevystõmpʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niewystarczający, niedostatecznie
Wiktionary
rzecz. wystarczanie n.
czas. wystarczyć dk., wystarczać ndk.
przym. niewystarczający
Wiktionary
forma czasownika.
(1.1) zaprzeczony imiesłów przymiotnikowy czynny od: wystarczać
przymiotnik
(2.1) niedostateczny, nieodpowiadający określonym wymaganiom
Wiktionary
przysł. niewystarczająco
Wiktionary
(2.1) mikry
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystarczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨstarˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńevystarčãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨstaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńevystavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|występować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨstɛ̃mpɔˈvãɲɛ, AS: ńevystẽmpovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystroić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystrzelić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wystrzeliwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysublimować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysunąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyświetlać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨɕfʲjɛˈtlãɲɛ, AS: ńevyśfʹi ̯etlãńe
Wiktionary
dziecięca miska lub łyżka zapobiegająca swoją budową wysypywaniu się zawartości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysypywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysyłać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨsɨˈwãɲɛ, AS: ńevysyu̯ãńe
Wiktionary
rzecz. niewysłanie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyszczególnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyszeptać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyszperać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysztafirować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨʃtafʲirɔˈvãɲɛ, AS: ńevyštafʹirovãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony wykwintu, skromny
(1.2) pozbawiony dobrego smaku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysłać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨˈswãɲɛ, AS: ńevysu̯ãńe
Wiktionary
rzecz. niewysyłanie ndk.
Wiktionary
niedający się opisać, wyrazić; nadzwyczajny, niewypowiedziany (np. niewysłowiona radość, niewysłowiona rozkosz)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemożliwy do wyrażenia za pomocą słów
Wiktionary
(1.1) Jego twarz nosiła ślady niewysłowionego bólu, z oczu płynęły łzy, wargi drżały, jakby poruszały się w intymnej rozmowie z Chrystusem prawdziwie obecnym na ołtarzu.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨswɔˈvʲjɔ̃nɨ, AS: ńevysu̯ovʹi ̯õny
Wiktionary
przysł. niewysłowienie
Wiktionary
(1.1) niewypowiedziany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wysłuchać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨswuˈxãɲɛ, AS: ńevysu̯uχãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytaczać.
Wiktionary
rzecz. wytaczanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytentegować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytężyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨtɛ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńevytẽũ̯žẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytrąbić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytrzebić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytrzymać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytupywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytwarzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨtfaˈʒãɲɛ, AS: ńevytfažãńe
Wiktionary
rzecz. dk. niewytworzenie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytyczać.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) nie dający się wytłumaczyć lub wyjaśnić, niemożliwy do wytłumaczenia
Wiktionary
(1.1) (…) egzaminowi towarzyszą czasem ogromne emocje, przez które człowiek robi niewytłumaczalne rzeczy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wytłumaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niewyuczalne; cecha tych, którzy są niewyuczalni
Wiktionary
przym. niewyuczalny
przysł. niewyuczalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywalić.
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) dawniej: niewygoda, trud, znój
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywiercić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨvɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńevyvoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywołać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywoływać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨvɔwɨˈvãɲɛ, AS: ńevyvou̯yvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wywyższać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨvɨʃˈːãɲɛ, AS: ńevyvy•šãńe
Wiktionary
niedający się wywłaszczyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyzdrowieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyznaczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨznaˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńevyznačãńe
Wiktionary
czas. wyznaczać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyznaczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨznaˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevyznačẽńe
Wiktionary
czas. wyznaczać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyznać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyznawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyżulić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyłączać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨwɔ̃n͇ˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńevyu̯õṇčãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyłączyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvɨwɔ̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevyu̯õṇčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyłamać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyłaniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wyłudzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzbijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzbudzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvzbuˈd͡zãɲɛ, AS: ńevzbuʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzbudzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvzbuˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńevzbuʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzdychać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvzdɨˈxãɲɛ, AS: ńevzdyχãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wziąć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈvʲʑɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńevʹźė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzlatywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzmacniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzniecać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvzʲɲɛˈt͡sãɲɛ, AS: ńevzʹńecãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wznosić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzrastać.
Wiktionary
rzecz. wzrastanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest niewzruszony
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvzruˈʃɔ̃nɔɕt͡ɕ, AS: ńevzrušõność
Wiktionary
rzecz. niewzruszenie n.
przym. niewzruszony
przysł. niewzruszenie
Wiktionary
(1.1) chłód, opanowanie, spokój, obojętność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odporny na wpływy, ataki
Wiktionary
rzecz. niewzruszoność n.
przysł. niewzruszenie
Wiktionary
(1.1) nieporuszony, niezachwiany, niezłomny, niezmienny, odporny, twardy, wytrzymały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzywać.
Wiktionary
dający się włączyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|włączać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvwɔ̃n͇ˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńevu̯õṇčãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|włączyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvwɔ̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńevu̯õṇčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|władać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niewłaściwy, nieprawidłowy
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvwaɕˈt͡ɕivʲjɛ, AS: ńevu̯aśćivʹi ̯e
Wiktionary
przym. niewłaściwy
Wiktionary
(1.1) źle, nieprawidłowo
Wiktionary
1. bycie niewłaściwym; niewłaściwe postępowanie, niestosowność
2. w prawie: niewłaściwość sądu - brak kompetencji sądu do rozpatrywania danej sprawy (podobnie niewłaściwość urzędu itp.)
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niewłaściwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) inny, niż oczekiwano; inny niż powinien być
Wiktionary
(1.1) Kontroler nie zareagował na wysokość podaną przez pilota w stopach oraz niewłaściwe ciśnienie atmosferyczne i nakazał zniżanie (…)
(1.1) Opublikowanie tych intymnych listów byłoby niewłaściwe.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛvwaɕˈt͡ɕivɨ, AS: ńevu̯aśćivy
Wiktionary
przysł. niewłaściwie
Wiktionary
(1.1) nieodpowiedni, nieprawidłowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|włóczyć.
Wiktionary
rzecz. włóczęga ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaaferować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaakceptować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaːkt͡sɛptɔˈvãɲɛ, AS: ńez•akceptovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaanektować.
Wiktionary
1. zatrudnić kogoś;
2. zaangażować się: wziąć aktywny (głównie emocjonalnie) udział w jakimś działaniu, przedsięwzięciu, pracy, projekcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaanimować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaaprobować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaatakować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabarwiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabarwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabezpieczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzabʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńezabʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ząbkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zablokować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzablɔkɔˈvãɲɛ, AS: ńezablokovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|wzbraniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzabrãˈɲä̃ɲɛ, AS: ńezabrãńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabronić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabrudzić.
Wiktionary
gwarowo o niezapominajce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg. kresy. lwów. niezapominajka (roślina)
Wiktionary
(1.1) Mam ja ogródeczek / Śliczny, choć malutki, / W moim ogródeczku / Rosną niezabudki.
Wiktionary
przym. niezabudkowy
Wiktionary
(1.1) niezapominajka
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z niezabudką, dotyczący niezabudki
Wiktionary
rzecz. niezabudka ż.
Wiktionary
(1.1) niezapominajkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabukować.
Wiktionary
Niezabyszewo (kaszub. Niezabëszewò; niem. Damsdorf) – wieś kaszubska w Polsce na Pojezierzu Bytowskim położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Bytów nad jeziorem Niezabyszewskim, przy drodze krajowej nr 20 Stargard - Szczecinek - Gdynia. Miejscowość jest również placówką Ochotniczej Straży Pożarnej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zabłądzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niepróbowanie wzbudzenia w kimś chęci do czegoś
Wiktionary
(1.1) Opozycja zarzuciła politykowi niezachęcanie do szczepień.
Wiktionary
rzecz. zachęcanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zachodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńezaχoʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zachorować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zachować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaxɔˈvãɲɛ, AS: ńezaχovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zachowywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaxɔvɨˈvãɲɛ, AS: ńezaχovyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zachwiać.
Wiktionary
1. spowodować chwianie się kogoś lub czegoś;
2. naruszyć jakiś porządek;
3. osłabić czyjąś pozycję lub czyjeś przekonanie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie zmienia swoich przekonań, nie daje się zachwiać
(1.2) taki, który świadczy o niezachwianej (1.1) postawie
Wiktionary
(1.1) niezłomny, nieugięty, niewzruszony, niezmienny, rezolutny, stały
(1.2) niezmienny, stały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zachwycać.
Wiktionary
odznaczanie się brakiem zachłanności, nieuleganie uczuciu zachłanności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaciągać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zacieniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zacieśniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzat͡ɕɛ̇ɕˈɲä̃ɲɛ, AS: ńezaćėśńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaćmić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zacyganić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzat͡sɨɡãˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezacygãńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zacytować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaczarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaczekać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaczerwienić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaczynać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzat͡ʃɨ̃ˈnãɲɛ, AS: ńezačỹnãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żądać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒɔ̃nˈdãɲɛ, AS: ńežõndãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadawać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadecydować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadedykować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezadowalający
Wiktionary
rzecz. niezadowolenie n., zadowolenie n.
przym. niezadowalający
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niespełniający oczekiwań, niezbyt dobry, pozostawiający wiele do życzenia
Wiktionary
(1.1) Stosowanie tych nowych norm powinno doprowadzić do usunięcia z rynku produktów o niezadowalającej jakości […]
(1.1) Ponad dziesięć lat po tym, jak wybuchł globalny kryzys, rozwój gospodarczy nadal jest niezadowalający.
Wiktionary
rzecz. zadowolenie n.
czas. zadowalać
przym. zadowalający
przysł. niezadowalająco
Wiktionary
(1.1) niesatysfakcjonujący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadowalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzadɔvaˈlãɲɛ, AS: ńezadovalãńe
Wiktionary
dogodzić, zaspokoić wymagania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) brak zadowolenia; negatywne uczucie będące rezultatem tego, że coś dzieje się niezgodnie z czyimś życzeniem, planem, zamiarem
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzadɔvɔˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńezadovolẽńe
Wiktionary
przym. niezadowolony
przysł. niezadowalająco
Wiktionary
(1.1) niedosyt, rozczarowanie, niespełnienie; przest. nieukontentowanie
Wiktionary
nieusatysfakcjonowany, zawiedziony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odczuwający niezadowolenie
Wiktionary
(1.1) Byłem bardzo niezadowolony, bo padał deszcz.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzadɔvɔˈlɔ̃nɨ, AS: ńezadovolõny
Wiktionary
rzecz. niezadowolenie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadzierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadziwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zadzwonić.
Wiktionary
potocznie: po upływie krótkiego czasu; niedługo, wkrótce, niebawem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zafajdać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaganiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaɡãˈɲä̃ɲɛ, AS: ńezagãńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaglądać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagniatać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagradzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagrażać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagrozić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagustować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zagłodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaɡwɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńezagu̯oʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zainstalować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zainteresować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzajĩntɛrɛsɔˈvãɲɛ, AS: ńezai ̯ĩnteresovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaiwaniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzajivãˈɲä̃ɲɛ, AS: ńezai ̯ivãńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaiwanić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zajarać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zająć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zajmować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzajmɔˈvãɲɛ, AS: ńezai ̯movãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zajść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakamuflować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakasać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakażać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakazywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakałapućkać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaklepać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaklinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakluczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakończyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzakɔ̃j̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńezakõĩ ̯ṇčẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba nie będąca zakonnikiem, osoba spoza wspólnoty zakonnej
Wiktionary
(1.1) Zwykle niezakonnikom nie wolno wchodzić do klauzury.
Wiktionary
rzecz. zakonnik mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakopertować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzakɔpɛrtɔˈvãɲɛ, AS: ńezakopertovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakopywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakorzenić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakosztować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakraplać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakrawać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzakraˈvãɲɛ, AS: ńezakravãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakręcać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakurzyć.
Wiktionary
czas. wkurzać, wkurzyć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakładać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzakwaˈdãɲɛ, AS: ńezaku̯adãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zakłócać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zalecać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zalecić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zalegalizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzalɛɡalʲizɔˈvãɲɛ, AS: ńezalegalʹizovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zalesiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzalɛˈɕä̃ɲɛ, AS: ńezaleśä̃ńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, na którym nie ma lasu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zalewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zależeć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez związku z czymś (sugeruje brak koordynacji i zależności)
(1.2) bez względu na coś (sugeruje, że jakiś argument nie jest wystarczająco ważny)
Wiktionary
(1.1) Wpadli na ten pomysł niezależnie od siebie.
(1.2) Niezależnie od jego intencji, taki czyn nie może pozostać bez kary.
Wiktionary
przym. niezależny
rzecz. niezależność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie niezależnym od kogoś lub czegoś
(1.2) stat. brak wpływu jednego zdarzenia losowego na warunkowe prawdopodobieństwo drugiego;
(1.3) stat. brak wpływu wartości jednej zmiennej losowej na warunkowy rozkład prawdopodobieństwa drugiej;
Wiktionary
(1.1) Opuściłem rodzinny dom i w końcu poczułem swoją niezależność.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaˈlɛʒnɔɕt͡ɕ, AS: ńezaležność
Wiktionary
przym. niezależny
przysł. niezależnie
Wiktionary
(1.1) autonomia, samodzielność, niepodległość, suwerenność, wolność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) samodzielny, niepodporządkowany, niebędący w zależności od nikogo ani niczego
(1.2) polit. nienależący do żadnej z rywalizujących partii
(1.3) niepowiązany, niemający ze sobą związku
(1.4) bezstronny, niezwiązany z żadną z grupą społeczną, niekierujący się jej interesem
(1.5) polit. o państwach: niebędący pod niczyim zwierzchnictwem, decydujący sam o sobie
Wiktionary
(1.5) Wypełniając dyrektywy Stalina, podjął bezlitosną walkę z niezależnymi, narodowymi ośrodkami.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaˈlɛʒnɨ, AS: ńezaležny
Wiktionary
rzecz. niezależność
przysł. niezależnie
Wiktionary
(1.1) niezawisły, samodzielny
(1.2) bezpartyjny
(1.3) oddzielny, osobny
(1.5) niepodległy, samorządny, autonomiczny, wolny, suwerenny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaliczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nieujęcie do pewnego zbioru, zbiorowości
(1.2) nieuznanie wypełnienia pewnych zobowiązań
(1.3) pot. niezdanie egzaminu, sprawdzianu lub testu
(1.4) pot. niewykonanie czegoś
Wiktionary
(1.1) Co wpłynęło na niezaliczenie Rosji do grupy państw wysoko rozwiniętych?
(1.3) Niezaliczenie tego egzaminu w sesji letniej wiąże się z koniecznością powtarzania roku.
(1.4) Irka przygnębiło niezaliczenie weekendowego wypadu na narty do Szczyrku.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zalogować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamarzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãmaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńezãmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
mający męża
SJP.pl
nieposiadanie męża, stan wolny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zwykle o kobiecie: nie mająca męża, będąca panną; nie będąca żoną, małżonką
Wiktionary
(1.1) Niezamężne kobiety nadal są narażone na złośliwe uwagi i wścibskie pytania nawet ze strony najbliższej rodziny.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãˈmɛ̃w̃ʒnɨ, AS: ńezãmẽũ̯žny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamiatać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamieniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamierzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãmʲjɛˈʒãɲɛ, AS: ńezãmʹi ̯ežãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamierzyć.
Wiktionary
przym. niezamierzony
Wiktionary
powziąć zamiar zrobienia czegoś; zaplanować, zamyślić
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przypadkowy
(1.2) daw. nieograniczony żadną miarą, żadnym kresem, bez granic
Wiktionary
(1.1) Oburzyć się na tak obcesowe zachowanie Polaka? Na prowokację tak uproszczoną, że graniczącą z niezamierzonym humorem?
(1.1) Myślę, że należy wreszcie skończyć z niezamierzonym wyniszczaniem rodzin i zacząć realizować obietnice wyborcze.
(1.1) Papież namaścił Karolowingów; Karolowingowie w odpłacie wdzięczności wszystkie korony do niezamierzonych czasów od stolicy apostolskiéj zależnymi uczynili.
(1.1) Twój rozsądek każe mi mieć w tobie ufność niezamierzoną.
Wiktionary
przysł. niezamierzenie
rzecz. niezamierzenie n.
Wiktionary
(1.1) uboczny, nierozmyślny, nieumyślny, niecelowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamieszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamieszkać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, w którym nikt nie mieszka
(1.2) taki, na którym nikt nie mieszka
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: nie zamieszkać
Wiktionary
(1.1) W niezamieszkanym domu nocami ktoś włączał światło.
(1.2) Całkowicie niezamieszkane pozostawały obszary na zachód od Missisipi.
Wiktionary
czas. zamieszkać dk., zamieszkiwać ndk.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nieposiadający mieszkańców
(1.2) niemieszkający nigdzie
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: nie zamieszkać
Wiktionary
rzecz. niezamieszkałość ż.
Wiktionary
(1.1) bezludny, opuszczony, war. niezamieszkany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamieszkiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamknąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãˈmʲcɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńezãmʹḱńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamówić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zamykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãmɨˈkãɲɛ, AS: ńezãmykãńe
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Niezamysł – staropolskie imię męskie, złożone z trzech członów: nie- (negacja),-za- i -mysł ("myśleć"). Mogło powstać przez negację imienia z członem Myśli- lub -mysł (np. Myślidar, Bolemysł, Uniemysł) albo zostać utworzone bezpośrednio z czasownika i stanowić raczej przezwisko.
Niezamysł imieniny obchodzi 8 sierpnia.
Wikipedia
Niezamysł z małżonką; Niezamysłowie
SJP.pl
Niezamysł z małżonką; Niezamysłostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Niezamysła lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaniebieścić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pozbawiony zanieczyszczeń
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaniedbać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaniedbywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zanosić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zanudzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãnuˈd͡zãɲɛ, AS: ńezãnuʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zanurkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãnurkɔˈvãɲɛ, AS: ńezãnurkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zanurzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãnuˈʒãɲɛ, AS: ńezãnužãńe
Wiktionary
rzecz. niezanurzenie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zanurzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzãnuˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńezãnužẽńe
Wiktionary
rzecz. niezanurzanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaopatrywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaopatrzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapadać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapaˈdãɲɛ, AS: ńezapadãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapaść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapalić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapamiętywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapãmʲjɛ̃ntɨˈvãɲɛ, AS: ńezapãmʹi ̯ẽntyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaparkować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaparzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapaść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapewniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapieczętować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapieprzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapieprzyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: ńezapʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapierdolić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapʲjɛrdɔˈlɛ̃ɲɛ, AS: ńezapʹi ̯erdolẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapinać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapisać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapisywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapʲisɨˈvãɲɛ, AS: ńezapʹisyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapobiegać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapɔbʲjɛˈɡãɲɛ, AS: ńezapobʹi ̯egãńe
Wiktionary
rzecz. niezapobiegnięcie dk., niezapobieżenie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezapobiegliwe; cecha tych, którzy są niezapobiegliwi
Wiktionary
przym. niezapobiegliwy
przysł. niezapobiegliwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapobiegnąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapɔbʲjɛ̇ɟˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńezapobʹi ̯ėǵńė̃ńće
Wiktionary
rzecz. niezapobieganie ndk., niezapobieżenie dk.
Wiktionary
(1.1) niezapobieżenie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapobiec.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapɔbʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńezapobʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
rzecz. niezapobieganie ndk., niezapobiegnięcie dk.
Wiktionary
(1.1) niezapobiegnięcie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapoczątkować.
Wiktionary
roślina zielna strefy umiarkowanej z rodziny szorstkolistnych, zwykle o niebieskich, drobnych kwiatach; niezabudka (regionalnie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Myosotis|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny ogórecznikowatych;
(1.2) bot. ogrod. roślina z rodzaju niezapominajka (1.1)
(1.3) uczn. przen. ściąga
Wiktionary
Niezapominajka (Myosotis L. – dosłownie "mysie uszko" z greckiego mys – mysz (w dopełniaczu myos) i us – ucho (w dopełniaczu otos)) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych. Obejmuje ok. 150 gatunków roślin zielnych. Występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego na obu półkulach. W Polsce dziko rośnie 13 gatunków. Zasiedlają bardzo różne siedliska: miejsca suche i piaszczyste wydmy, trawiaste murawy, zarośla i lasy, miejsca wilgotne i płytkie wody, a także wysokie piętra górskie.
Wikipedia
(1.2) Moja córka zebrała na łące bukiet niezapominajek.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapɔ̃mʲĩˈnajka, AS: ńezapõmʹĩnai ̯ka
Wiktionary
rzecz. niezapominka ż., zapominanie n., zapomnienie n., zapominalski m., zapominalska ż.
czas. zapominać ndk., zapomnieć dk.
przym. niezapominajkowy, niezapomniany, zapominalski, zapomniany
Wiktionary
(1.2) gw-pl|Kresy, Lwów|niezabudka., gw-pl|Górny Śląsk|żabie oczko.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z niezapominajką, dotyczący niezapominajki
Wiktionary
rzecz. niezapominajka ż.
przym. niezapomniany
Wiktionary
(1.1) niezabudkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapominać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapɔ̃mʲĩˈnãɲɛ, AS: ńezapõmʹĩnãńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można zapomnieć
Wiktionary
Niezapomniany (tytuł oryginalny: I paharruari) – albański film fabularny z roku 1984 w reżyserii Mevlana Shanaja.
Wikipedia
rzecz. niezapominajka ż., niezapominka ż.
przym. niezapominajkowy
Wiktionary
(1.1) pamiętny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapomnieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapɔ̃mʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezapõmʹńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapowiadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapowiedzieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapraszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaproponować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z pewnością, w sposób nie podlegający dyskusji
Wiktionary
(1.1) Surdut ów niezaprzeczalnie kosztował go niemało pieniędzy…
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzapʃɛˈt͡ʃalʲɲɛ, AS: ńezapšečalʹńe
Wiktionary
rzecz. niezaprzeczalność
przym. niezaprzeczalny
Wiktionary
(1.1) bezsprzecznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezaprzeczalne
Wiktionary
Niezaprzeczalność (ang. non-repudiation) – brak możliwości wyparcia się swego uczestnictwa w całości lub w części wymiany danych przez jeden z podmiotów uczestniczących w tej wymianie.
W bezpieczeństwie teleinformatycznym niezaprzeczalność jest realizowana m.in. przez zgromadzenie odpowiedniej ilości materiału dowodowego dokumentującego dokonanie operacji, co ogranicza możliwość nieuzasadnionego wyparcia się jej przez strony. Ponadto możliwość wyparcia się ograniczają operacje kryptograficzne, w których każda ze stron dysponuje swoim indywidualnym, unikalnym kluczem prywatnym.
Wikipedia
rzecz. niezaprzeczanie n.
przym. niezaprzeczalny
przysł. niezaprzeczalnie
Wiktionary
niedający się zaprzeczyć, niebudzący wątpliwości
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, któremu nie można zaprzeczyć, nie budzący wątpliwości
Wiktionary
(1.1) Rozwój systemów elektronicznej bankowości w Polsce jest faktem niezaprzeczalnym.
Wiktionary
rzecz. niezaprzeczalność ż.
przysł. niezaprzeczalnie
Wiktionary
(1.1) niepodważalny, bezdyskusyjny, bezsporny, bezsprzeczny, ewidentny, jaskrawy, oczywisty, jednoznaczny, namacalny, niedwuznaczny, niezbity, pewny, pozadyskusyjny, zrozumiały sam przez się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaprzeczać.
Wiktionary
rzecz. niezaprzeczalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapukać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapustować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapuszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapytać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapładniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zapłodnić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarabiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaraˈbʲjä̃ɲɛ, AS: ńezarabʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niezaradne; cecha tych, którzy są niezaradni
Wiktionary
(1.1) Ona obwiniała go o niezaradność, on ją o nadmierny temperament towarzyski.
Wiktionary
przym. niezaradny
przysł. niezaradnie
Wiktionary
(1.1) ciapowatość, gapowatość, gapiowatość, kalectwo życiowe, niedołęstwo, nieporadność, nieudacznictwo, niezgulstwo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie potrafiący radzić sobie z czymś
Wiktionary
rzecz. niezaradność ż.
Wiktionary
(1.1) nieporadny, nieudolny, niekompetentny, niezdarny, niezręczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarastać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarażać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarazić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żreć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarezerwować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezarobkowe
Wiktionary
przym. niezarobkowy
przysł. niezarobkowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żartować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒartɔˈvãɲɛ, AS: ńežartovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarysować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaryzykować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarządzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarządzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zarzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezasadne
Wiktionary
przym. niezasadny, nieuzasadniony
przysł. niezasadnie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) niemający uzasadnienia
Wiktionary
(1.1) Toruńska prokuratura aresztowała funkcjonariusza, który ukarał mandatem matkę jednego ze śledczych. Sąd uznał, że decyzja o zatrzymaniu była niezasadna.
Wiktionary
rzecz. niezasadność ż.
przym. nieuzasadniony
przysł. niezasadnie
Wiktionary
(1.1) nieuzasadniony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaˈɕä̃ɲɛ, AS: ńezaśä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasilać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasmucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaspać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaspokajać.
Wiktionary
(1.1) Zaniedbanie – stosują ją najczęściej osoby dorosłe wobec dzieci. Jest to niezaspokajanie ich podstawowych potrzeb emocjonalnych i fizycznych.
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokojenie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaspokoić.
Wiktionary
(1.1) Brak/nieobecność partnera. Niezaspokojenie potrzeb seksualnych może wynikać np. z utraty partnera (śmierć, rozstanie), wyjazdu partnera na długi czas (np. do pracy).
Wiktionary
rzecz. niespokojność ż., niespokojenie n., niespokojnik m., niespokojniczek m., niespokojnicki m., niespokojnica ż., niespokojniczka ż., niespokojnicka ż., nieuspokojenie n., nieuspokajanie n., niezaspokajanie n., uniespokojenie n.
czas. niespokoić ndk., uniespokoić dk.
przym. niespokojny
przysł. niespokojnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastanawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzastãnaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńezastãnavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. niezastanowienie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastanowić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzastãnɔˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezastãnovʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. niezastanawianie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niezastąpione
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzastaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńezastavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzastaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezastavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastępować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastosować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzastɔsɔˈvãɲɛ, AS: ńezastosovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zastrzelić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasypiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasypywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaszantażować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaʃãntaʒɔˈvãɲɛ, AS: ńezašãntažovãńe
Wiktionary
rzecz. zaszantażowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasłaniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasługiwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zasłużyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezatapialne; cecha tych, którzy są niezatapialni
Wiktionary
Niezatapialność – termin określający zdolność jednostki pływającej (statku, okrętu itp.) do utrzymania się na powierzchni wody po uszkodzeniu podwodnej części kadłuba skutkującym utraceniem jego szczelności. Statek powinien utrzymać też stateczność i podstawowe właściwości umożliwiające żeglugę. W celu zwiększenia niezatapialności statku dokonuje się podziału kadłuba na przedziały wodoszczelne za pomocą poprzecznych i wzdłużnych grodzi i pokładów wodoszczelnych. Obliczając niezatapialność analizuje się rozmaite kombinacje przegłębień i przechyłów oraz stateczności, w zależności od tego, które przedziały są zalane i w jakim stopniu.
Wikipedia
rzecz. niezatapianie n., niezatopienie n.
przym. niezatapialny
czas. topić
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się zatopić
(1.2) publ. przen. o osobie pełniącej jakieś stanowisko długo utrzymujący się na stanowisku
Wiktionary
(1.1) Jak mówią w Cunardzie, nowy statek nie jest co prawda niezatapialny, ale zrobiono wszystko, co możliwe, by uczynić go bezpiecznym.
Wiktionary
rzecz. niezatapialność ż., zatapialność ż.
Wiktionary
(1.2) nieusuwalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatapiać.
Wiktionary
rzecz. niezatapialność ż.
Wiktionary
1. zatuszować coś;
2. pocierając coś, sprawić, by stało się to niewidoczne lub zamazane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatelefonować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatkać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatopić.
Wiktionary
rzecz. niezatapialność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatrudniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzatrudʲˈɲä̃ɲɛ, AS: ńezatrudʹńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatrzymać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaṭʃɨ̃ˈmãɲɛ, AS: ńezaṭšỹmãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatrzymywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzaṭʃɨ̃mɨˈvãɲɛ, AS: ńezaṭšỹmyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatykać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zatytułować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zaufać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezauważalny
Wiktionary
rzecz. niezauważalność ż.
czas. zauważać ndk., zauważyć dk.
przym. niezauważalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedostrzegalny za pomocą wzroku, niewidoczny; taki, który nie daje się zauważyć
Wiktionary
rzecz. niezauważalność ż.
czas. zauważać ndk., zauważyć dk.
przysł. niezauważalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zauważać.
Wiktionary
nie zwracając na siebie uwagi; niepostrzeżenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zauważyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawrzeć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawiadamiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawiązać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzavʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńezavʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawieszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzavʲjɛˈʃãɲɛ, AS: ńezavʹi ̯ešãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawiesić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawinąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawisać.
Wiktionary
niezależność, niepodległość; niezawisłość sędziowska - konstytucyjna zasada wymiaru sprawiedliwości, polegająca na tym, że sędzia przy orzekaniu spraw kieruje się tylko ustawą i swoim wewnętrznym przekonaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezawisłe; cecha tych, którzy są niezawiśli
Wiktionary
Niezawisłość sędziowska – konstytucyjna zasada wymiaru sprawiedliwości, zgodnie z którą sędzia rozstrzygając sprawę podlega wyłącznie Konstytucji i ustawom, nie podlega żadnym naciskom i żadnym zależnościom z zewnątrz, szczególnie ze strony władzy wykonawczej. Niezawisłość jest niezależnością sędziego w orzekaniu, nie oznacza natomiast braku podporządkowania służbowego. Wymaga jednakże, aby kontrola prawidłowości orzeczenia należała wyłącznie do innego sądu i odbywała się w trybie określonym prawem.
Wikipedia
(1.1) …wszystko w demokratycznym państwie zależy od niezawisłości sędziowskiej. Sąd zawisły to nie jest sąd. Dodał: może użyję zbyt wielkich słów, ale niezawisłości sędziowskiej musimy strzec jak źrenicy oka.
Wiktionary
przym. niezawisły
przysł. niezawiśle
Wiktionary
(1.1) niezależność
Wiktionary
1. niepodlegający komuś lub czemuś;
2. o sądzie lub sędzi: niepodlegający naciskom administracyjnym, kierujący się wyłącznie prawem
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niepodlegający komuś lub czemuś
(1.2) o sądzie, sędzi: niepodlegający naciskom administracyjnym, kierujący się wyłącznie prawem
Wiktionary
rzecz. niezawisłość ż.
Wiktionary
(1.1-2) niezależny, samodzielny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezawodny, dając stuprocentową pewność
Wiktionary
rzecz. niezawodność ż.
przym. niezawodny, niezawodnościowy
czas. zawieść
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: niezawodny; bardziej niezawodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nie zawodzi, na czym można polegać
(1.2) techn. cecha systemu poprawnie działającego przez wymagany czas;
Wiktionary
Niezawodność (ang. reliability) – właściwość obiektu dająca informację o tym, czy pracuje on poprawnie (spełnia wszystkie powierzone mu funkcje i czynności) przez wymagany czas i w określonych warunkach eksploatacji (w danym zespole czynników wymuszających).
Wikipedia
rzecz. niezawodzenie n.
czas. zawodzić, zawieść
przym. niezawodny, niezawodnościowy
przysł. niezawodnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z niezawodnością
Wiktionary
rzecz. niezawodność ż., niezawodzenie n.
przym. niezawodny
przysł. niezawodnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie zawodzi
(1.2) prawidłowo i bezawaryjnie funkcjonujący
Wiktionary
rzecz. niezawodność ż.
przysł. niezawodnie
przym. niezawodnościowy
czas. zawieść
Wiktionary
(1.1) pewny, murowany, wypróbowany, godny zaufania, zaufany, solidny
(1.2) bezawaryjny, solidny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawodzić.
Wiktionary
przym. niezawodnościowy
rzecz. niezawodność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawstydzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zawładnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zażądać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zażartować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|załatwić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żałować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|założyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzawɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńezau̯ožẽńe
Wiktionary
sprawdzenie stanu fizycznego osoby w celu wykrycia, zdiagnozowania choroby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbadać.
Wiktionary
sprawdzenie stanu fizycznego osoby w celu wykrycia, zdiagnozowania choroby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbańczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbawiać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbałamucić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzbawãmuˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńezbau̯ãmucẽńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niezbędny
SJP.pl
komplet przyborów do czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zestaw narzędzi, programów komputerowych etc., potrzebnych do zrobienia czegoś
(1.2) zbiór najpotrzebniejszych informacji z jakiejś dziedziny
(1.3) podręczny (turystyczny lub wojskowy) komplet sztućców
Wiktionary
Niezbędnik – zestaw składający się z łyżki, noża, widelca lub łyżki i widelca, skonstruowany tak, że sztućce te składają się w jedną całość lub są przymocowane do siebie na stałe. Zestaw może zawierać również otwieracz do konserw i otwieracz do butelek. Używany najczęściej przez żołnierzy, harcerzy, turystów i miłośników survivalu.
Wikipedia
(1.2) Na końcu rozmówek znajduje się niezbędnik gramatyczny.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzbɛ̃ndʲɲik, AS: ńezbẽndʹńik
Wiktionary
rzecz. niezbędność ż., niezbędnica ż.
przym. niezbędny
Wiktionary
bezużyteczny, niepotrzebny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, bez którego nie można przetrwać, normalnie funkcjonować; taki, który jest bardzo potrzebny
Wiktionary
(1.1) Tlen jest niezbędny do oddychania komórkowego.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzbɛ̃ndnɨ, AS: ńezbẽndny
Wiktionary
rzecz. niezbędność ż., niezbędnik m.
przysł. niezbędnie
Wiktionary
(1.1) konieczny, nieodzowny, niezastąpiony, wymagany, podstawowy, zasadniczy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niemożliwy do zbicia, podważenia
Wiktionary
przym. niezbity
Wiktionary
(1.1) bezspornie, bezsprzecznie, niepodważalnie, niewątpliwie, niezaprzeczalnie, pewnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbierać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzbʲjɛˈrãɲɛ, AS: ńezbʹi ̯erãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbijać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzbʲiˈjä̃ɲɛ, AS: ńezbʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
nie do obalenia, niedający się podważyć; bezsprzeczny, nieodparty
SJP.pl
przymiotnik odczasownikowy
(1.1) niemożliwy do zbicia, obalenia, podważenia
Wiktionary
przysł. niezbicie
Wiktionary
(1.1) bezsporny, bezsprzeczny, pewny, niekwestionowany, nieodparty, niepodważalny, niewątpliwy, niezaprzeczalny, oczywisty, murowany, żelazny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbliżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbliżyć.
Wiktionary
1. wada wzroku polegająca na nieostrym widzeniu na skutek zniekształcenia rogówki; astygmatyzm
2. brak zborności
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) nie łączący się w harmonijną całość
(1.2) związany z astygmatyzmem
Wiktionary
(1.1) Obserwuje niezborne ruchy ludzi.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzbɔrnɨ, AS: ńezborny
Wiktionary
(1.1) nieskładny, niezręczny
(1.2) astygmatyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbroić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zbudować.
Wiktionary
nie za bardzo; nie nazbyt
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w małym stopniu, tylko trochę
Wiktionary
(1.1) Łyknął nieco wódki i niezbyt mądrze uśmiechnął się do Tencha.
Wiktionary
IPA: ˈɲɛzbɨt, AS: ńezbyt
Wiktionary
(1.1) nie bardzo, niekoniecznie, niespecjalnie, nieszczególnie, nieznacznie, nie za bardzo
Wiktionary
brak możliwości sprzedaży, zamiany, odstąpienia czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można odebrać, zabrać, zrzec lub pozbyć się
(1.2) książk. taki, którego nie można zapomnieć, ominąć, zaniedbać; od którego nie można odstąpić, odejść
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzbɨˈvalnɨ, AS: ńezbyvalny
Wiktionary
rzecz. niezbywalność ż.
przysł. niezbywalnie
Wiktionary
(1.1) niewyzbywalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzdãɲɛ, AS: ńezdãńe
Wiktionary
(r. męski) mężczyzna niezdarny, nieporadny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lekcew. mężczyzna niezręczny albo niezaradny
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) lekcew. kobieta niezręczna albo niezaradna
Wiktionary
Niezdara – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Ożarowice.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego.
Wikipedia
rzecz. niezdarność ż.
przym. niezdarny
przysł. niezdarnie
Wiktionary
(1.1) ciamajda, ciapa, ciućma, ciućmok, fajtłapa, fujara, gamajda, niedojda, niedorajda, niezguła, noga, oferma, ofiara losu; reg. śl. macek.; gw-pl|Śląsk Cieszyński|mameluk.
Wiktionary
niezdarka dziewica - gatunek owada z rodziny pasikonikowatych
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób niezdarny
Wiktionary
(1.1) Patrzę, jak niezdarnie bierze do ręki gorącą szklankę z herbatą.
Wiktionary
rzecz. niezdarność ż., niezdara ż./mos.
przym. niezdarny
Wiktionary
(1.1) niezgrabnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niezdarnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niezdarny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie niezdarnym
Wiktionary
rzecz. niezdara ż. m.
przym. niezdarny
przysł. niezdarnie
Wiktionary
(1.1) nieporadność, nieudolność, niezręczność, ofermowatość, indolencja
Wiktionary
przestarzałe:
1. nadający się do czegoś; zręczny, zgrabny;
2. udany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się brakiem zręczności lub sprawności
(1.2) będący objawem braku zręczności lub sprawności, wykonany nieudolnie
Wiktionary
(1.1) Patrz, jak łazisz, niezdarny ośle!
(1.2) Amerykanie porównują demokrację do niezdarnej tratwy, na której każdy wiosłuje w inną stronę.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzdarnɨ, AS: ńezdarny
Wiktionary
rzecz. niezdara ż./m., niezdarność ż.
przysł. niezdarnie
Wiktionary
(1.1) niezręczny; gw-pl|Górny Śląsk|szpotlawy, zawalaty.
(1.2) nieudolny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdarzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdaˈʒãɲɛ, AS: ńezdažãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdarzyć.
Wiktionary
mało udany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest niezdatne
Wiktionary
przym. niezdatny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie nadaje się do czegoś
(1.2) przest. nie będący zdolnym do czego
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) woda niezdatna do picia
synonimy.
(1.1) nieprzydatny
(1.2) nieporadny, nieudolny, nieumiejętny, niezdolny, niezręczny
antonimy.
(1.1) zdatny
(1.2) zdatny
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. niezdatność ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) unfit
* kaszubski: (1.1) niezdatny, niespòsobny; (1.2) niezdatny, niezdolny
* niemiecki: (1.1) ungeeignet, untauglich; (1.2) untauglich
źródła.
== niezdatny (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) niezdatny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. niezdatność ż.
Wiktionary
(1.1) nieprzydatny
(1.2) nieporadny, nieudolny, nieumiejętny, niezdolny, niezręczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdążyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdechnąć.
Wiktionary
niezdolność podjęcia decyzji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nieumiejętność podjęcia decyzji
przysłówek
(2.1) w sposób niezdecydowany
Wiktionary
(1.1) Z powodu swojego niezdecydowania Amelia została starą panną.
(2.1) Amerykańskie indeksy zamknęły się wczoraj raczej niezdecydowanie po przecenie z poniedziałku.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdɛt͡sɨdɔˈvãɲɛ, AS: ńezdecydovãńe
Wiktionary
przym. niezdecydowany
Wiktionary
(2.1) bez zdecydowania
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie podjął decyzji, nie wybrał czegoś
(1.2) wskazujący na brak pewności siebie
(1.3) wskazujący na brak zajęcia jednoznacznego stanowiska w jakiejś kwestii
Wiktionary
rzecz. niezdecydowanie n.
przysł. niezdecydowanie
Wiktionary
(1.1) wahający się
(1.2) wahający się, niepewny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdefragmentować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdejmować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdenerwować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdɛ̃nɛrvɔˈvãɲɛ, AS: ńezdẽnervovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdeprecjonować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdɛprɛt͡sʲjɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: ńezdeprecʹi ̯õnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdewaluować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdɛvaluwɔˈvãɲɛ, AS: ńezdevaluu̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdjąć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzdʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńezdʹi ̯ė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdobić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdobyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdɔˈbɨt͡ɕɛ, AS: ńezdobyće
Wiktionary
(1.1) nieuzyskanie, niepozyskanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdobywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdolaryzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdɔlarɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńezdolaryzovãńe
Wiktionary
rzecz. niedolaryzowanie n. ndk.
Wiktionary
1. brak możliwości do wykonania czegoś
2. nienadawanie się do czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak zdolności do zrobienia czegoś, brak umiejętności
Wiktionary
(1.1) Uzyskałem dzisiaj orzeczenie o niezdolności do pracy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzdɔlnɔɕt͡ɕ, AS: ńezdolność
Wiktionary
rzecz. zdolność ż.
przym. zdolny, niezdolny
Wiktionary
(1.1) niemożność, niedołęstwo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niebędący w stanie; taki, który nie nadaje się; bez predyspozycji
Wiktionary
rzecz. niezdolność ż.
Wiktionary
(1.1) niedysponowany, nie umiejący, nie potrafiący, nie mogący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdołać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdradzać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdraˈd͡zãɲɛ, AS: ńezdraʒãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdrapać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdrapywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdrewnieć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzdrɛvʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezdrevʹńė̃ńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niezdrowy, chory
Wiktionary
przym. zdrów, zdrowy, niezdrowy
rzecz. zdrowie n.
Wiktionary
(1.1) niezdrowy, chory
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. katar
Wiktionary
(1.1) Taki móm niezdrowi, fórt mi sie z nosa leje. → Taki mam katar, ciągle mi się z nosa leje.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdrowieć.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezdrowy; w sposób świadczący o braku zdrowia
Wiktionary
przym. niezdrowy
rzecz. ozdrowieniec mos.
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: niezdrowy; bardziej niezdrowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) chory lub nie do końca zdrowy
(1.2) szkodliwy dla zdrowia
(1.3) niedziałający w sposób prawidłowy
(1.4) nierozsądny
(1.5) szkodliwy ze względów moralnych
Wiktionary
(1.1) Spójrz na niego; wygląda, jakby był niezdrowy.
(1.2) Dlaczego kupujesz keczup z benzoesanem sodu?! Niektórzy mówią, że ten związek jest bardzo niezdrowy!
(1.3) Od dawna twierdzą, że ten system jest niezdrowy.
(1.4) Jego niezdrowe podejście do wolnego czasu już wiele razy przysporzyło mu kłopotów.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzdrɔvɨ, AS: ńezdrovy
Wiktionary
przym. niezdrów
przysł. niezdrowo
Wiktionary
(1.1) chory
(1.2) niehigieniczny, niebezpieczny (dla zdrowia), szkodliwy (dla zdrowia)
(1.5) niewłaściwy, szkodliwy (moralnie)
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. niedojrzały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdumieć.
Wiktionary
zmusić kogoś przestrzegania zasad dyscypliny służbowej; podporządkować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zdzierać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zebrać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żeglować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żegnać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie zawierający żelaza
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zelektryzować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɛlɛktrɨzɔˈvãɲɛ, AS: ńezelektryzovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zemdleć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żenić.
(1.2) odczasownikowy od|nie|żenąć.
Wiktionary
(1.1) (…) postanowiłem wytrwale stać przy postanowieniu nieżenienia się, tym bardziej że od samego początku naszego stosunku najwyraźniej i najformalniej jej to oświadczyłem.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który nie jest równy zeru
(1.2) mat. o zbiorze: taki, który nie jest pusty
(1.3) mat. o macierzy: taki, którego co najmniej jeden element nie jest równy zeru
(1.4) mat. o wektorze: taki, który ma długość różną od zera
Wiktionary
(1.1) Cząstki obdarzone niezerową masą spoczynkową, jak np. elektrony, poruszają się zawsze z prędkością mniejszą od prędkości światła w próżni, można zatem teoretycznie wyobrazić sobie obserwatora, który by poruszał się szybciej niż one.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zeskanować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zeskrobywać.
Wiktionary
rzecz. zeskrobywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zespolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zeszmacić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɛʃmaˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńezešmacẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zeuroizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɛwrɔjizɔˈvãɲɛ, AS: ńezeu̯roi ̯izovãńe
Wiktionary
rzecz. nieeuroizowanie n. dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zewangelizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zezować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zezwalać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zezwolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgadnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgadzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żgać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgasnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgiąć.
Wiktionary
dający się zgiąć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zginać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zginąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żgnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgnoić.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak zgody, harmonii; istnienie konfliktowych sytuacji; waśnie między kimś
(1.2) brak przyzwolenia na coś
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
5 osób o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Martwi mnie niezgoda, która zapanowała między nimi.
(1.2) Protesty ekologów są wyrazem niezgody na wycinanie lasów.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzɡɔda, AS: ńezgoda
Wiktionary
rzecz. niezgodność ż.
przym. niezgodny
przysł. niezgodnie
Wiktionary
(1.1) rozdźwięk, dysonans, konflikt
(1.2) dezaprobata
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób niezgodny (z czymś)
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzɡɔdʲɲɛ, AS: ńezgodʹńe
Wiktionary
przym. niezgodny
rzecz. niezgodność ż., niezgoda ż.
Wiktionary
(1.1) nieharmonijnie, niekompatybilnie, przeciwnie, przeciwstawnie, rozbieżnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niezgodne; cecha tych, którzy są niezgodni
Wiktionary
Niezgodność – termin geologiczny określający sposób styku warstw skalnych, oddzielonych od siebie powierzchnią graniczną, mającą równocześnie charakter luki erozyjnej lub luki sedymentacyjnej. Powierzchnia ta odpowiada pewnemu okresowi, który w danym miejscu nie jest reprezentowany przez osady. Warstwy powyżej i poniżej niezgodności mogą mieć inne kąty nachylenia i wtedy niezgodność jest łatwa do rozpoznania w odsłonięciu geologicznym.
Wikipedia
przym. niezgodny
rzecz. niezgoda ż.
przysł. niezgodnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) kłótliwy, nieustępliwy, żyjący w niezgodzie
(1.2) świadczący o kłótliwości, nieustępliwości
(1.3) taki, który powstał w wyniku braku zgody
(1.4) taki, który jest w sprzeczności z czymś
(1.5) źle dobrany, niepasujący do czegoś
Wiktionary
(1.4) Niezgodny z prawem jest zapis, który stanowi, że cena lokalu nie zawiera VAT.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzɡɔdnɨ, AS: ńezgodny
Wiktionary
rzecz. niezgoda, niezgodnik, niezgodność
przysł. niezgodnie
Wiktionary
(1.1) kłótliwy, konfliktowy, nieustępliwy, skłócony
(1.2) naganny
(1.4) rozbieżny, sprzeczny, niekonsekwentny
(1.5) nieharmonijny, niekompatybilny, nieodpowiedni, niestosowny, nie na miejscu, nieprzystający, niespójny, przeciwstawny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgodzić.
Wiktionary
potocznie: całkiem dobry
SJP.pl
przysłówek
(1.1) przest. znośnie, w miarę dobrze
Wiktionary
przym. niezgorszy
Wiktionary
(r. męski) człowiek niezgrabny, niezdarny; niedołęga
SJP.pl
potocznie o człowieku niezdarnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgrabieć.
Wiktionary
przysłówek odprzymiotnikowy sposobu
(1.1) w sposób pozbawiony zręczności; jak niezdara
(1.2) bez zachowania kształtu czy proporcji, bez wdzięku
(1.3) powoli i ociężale, bez wdzięku
(1.4) w sposób nietrafiony, niewłaściwy, bez wdzięku
Wiktionary
rzecz. niezgrabność ż.
przym. niezgrabny
Wiktionary
(1.1) byle jak, niedołężnie, nieporadnie, nieudolnie, niezdarnie, niezręcznie
(1.2) nieforemnie, niekształtnie
(1.4) niejasno, nietrafnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niezgrabnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niezgrabny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezgrabne; cecha tych, którzy są niezgrabni
Wiktionary
(1.1) Początkowe objawy zespołu nerwu międzykostnego przedniego ramienia mogą przybierać postać trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów, szybkiego męczenia się podczas pisania i ogólnej niezgrabności dłoni.
Wiktionary
przym. niezgrabny
przysł. niezgrabnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) który ma nieproporcjonalne kształty, o brzydkiej figurze
(1.2) niezręczny, charakteryzujący się brakiem zręczności; niezdarny, niewprawny
(1.3) świadczący o braku zręczności
Wiktionary
(1.1) Prąd był wartki, woda głęboka, a prom wielki, ciężki i niezgrabny.
(1.2) Niemowlaki ruszyły w jej kierunku. Niezgrabnie, z wysiłkiem, ale ruszyły.
Wiktionary
przysł. niezgrabnie
rzecz. niezgrabność ż.
Wiktionary
(1.1) niedźwiedziowaty
(1.2) nieporadny
Wiktionary
1. zsynchronizować, zharmonizować;
2. w grze karcianej: zmusić do pozbycia się wszystkich kart danego koloru;
3. grając z kimś (zwłaszcza na pieniądze) spowodować jego przegraną; ograć;
4. zgrać się - grając przegrać wszystko;
5. przystosować się do innych w jakimś zespołowym przedsięwzięciu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgromadzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgubić.
Wiktionary
(r. żeński) kobieta, dziewczynka nieporadna; niezdara, niedorajda; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba nieporadna
Wiktionary
Niezguła – debiutancka powieść Juliusza Kadena-Bandrowskiego wydana w 1911 równolegle przez Księgarnię Polską B. Połonieckiego we Lwowie i Wydawnictwo E. Wende w Warszawie.
Utwór napisany jest w duchu prozy młodopolskiej. Pierwotnie zatytułowany został Tęsknota. Główny bohater (Dem) przeżywa wewnętrzne dylematy, a autor prezentuje czytelnikom skomplikowaną analizę psychologiczną jego przeżyć. Wszystko to ukazane jest na tle społecznych i politycznych realiów rewolucji roku 1905. Pojawiają się wątki autobiograficzne, np. pobyt w Gruzji, co nie zmienia faktu, że autor dystansuje się od bohatera.
Wikipedia
przym. niezgułowaty
Wiktionary
(1.1) oferma
Wiktionary
taki, który jest niezdarny, niezręczny, nieporadny; niedojdowaty, ofermowaty, słoniowaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgłaszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zgłodnieć.
Wiktionary
1. dotyczący codziennego życia człowieka;
2. związany z Ziemią (planetą);
3. związany z ziemią (gruntem, rolą)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niczym niepodobny do tego, co ziemskie
(1.2) ekspr. daleki od zwykłości
Wiktionary
rzecz. Ziemianin mos., nieziemskość ż.
przysł. nieziemsko
Wiktionary
(1.1) fantastyczny, nadprzyrodzony
(1.2) nadzwyczajny, niespotykany, niezwykły, wielki
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieziemskie; cecha tych, którzy są nieziemscy
Wiktionary
przym. nieziemski
przysł. nieziemsko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ziewać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ʑɛˈvãɲɛ, AS: ńėźevãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ziewnąć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛ̇ʑɛvʲˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ńėźevʹńė̃ńće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zilustrować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zinterpretować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zinwentaryzować.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie może się ziścić
Wiktionary
(1.1) Odzyskanie niepodległości wyzwoliło w ówczesnym społeczeństwie polskim falę uniesienia i entuzjazmu. Zrealizowane zostało bowiem nieziszczalne dla wielu poprzednich pokoleń marzenie.
Wiktionary
rzecz. nieziszczalność ż.
przysł. nieziszczalnie
Wiktionary
(1.1) niewykonalny, nierealny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ziszczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ziścić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zjadać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zjarać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zjebać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zjednoczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zjeść.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzʲjɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: ńezʹi ̯eʒẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zjeżdżać.
Wiktionary
ujemny pod względem moralnym, negatywny, ujemny; rozgniewany, rozzłoszczony
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w miarę dobrze, całkiem dobrze
Wiktionary
(1.1) Nieźle się tu urządziłaś, jak widzę…
Wiktionary
IPA: ˈɲɛ̇ʑlɛ, AS: ńėźle
Wiktionary
przym. niezły
przysł. źle
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zlekceważyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zlewać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zliczać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzlʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: ńezlʹičãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zliczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzlʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńezlʹičẽńe
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się zliczyć, bardzo liczny
Wiktionary
(1.1) Wreszcie, po przezwyciężeniu niezliczonych trudności i przekupieniu wielu państwowych urzędników dolarowymi łapówkami, spełniły się marzenia.
Wiktionary
(1.1) nieprzebrany, krociowy, niepoliczalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zlinczować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zlituanizować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzlʲituwãɲizɔˈvãɲɛ, AS: ńezlʹituu̯ãńizovãńe
Wiktionary
rzecz. nielituanizowanie dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zlokalizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zlustrować.
Wiktionary
1. sprawić, aby płyn stał się mętny; zburzyć, zbełtać;
2. wprowadzić zamieszanie; zakłócić;
3. zmącić się - zostać zmąconym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zemrzeć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzmarʲt͡ɕɛ, AS: ńezmarʹće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmarmurzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmarnować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmarnɔˈvãɲɛ, AS: ńezmarnovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmarszczyć.
Wiktionary
niedający się zmazać; niezmazany, niezmazywalny
SJP.pl
niedający się zmazać; niezmazany, niezmazalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmężnieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmiarkować.
Wiktionary
rodzina owadów z rzędu muchówek
SJP.pl
o cechach niezmiarkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmiatać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmiękczać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmielić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmieniać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmʲjɛ̇̃ˈɲä̃ɲɛ, AS: ńezmʹi ̯ė̃ńä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmienić.
Wiktionary
nieuleganie zmianie pod wpływem zmiennych warunków
SJP.pl
w matematyce: zbiór niezmienniczy - typ zbioru w teorii układów dynamicznych
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób niezmienny
Wiktionary
(1.1) Moją ulubioną techniką rysunkową jest niezmiennie sangwina.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzmʲjɛ̇̃ɲːɛ, AS: ńezmʹi ̯ė̃•ńe
Wiktionary
przym. niezmienny
rzecz. niezmienność ż., niezmiennik m.
Wiktionary
(1.1) stale, nieodmiennie
Wiktionary
1. coś trwałego; wyznacznik;
2. w matematyce: wielkość niezmieniająca swojej wartości przy przekształceniu; inwariant
SJP.pl
Niezmiennik (inwariant) – cecha lub właściwość, która jest stała (nie zmienia się) w trakcie przekształceń, procesów przemiany itp.
Bardziej formalnie, jeśli klasa obiektów {\mathfrak {M}} wyposażona jest w relację równoważności ρ, a {\mathcal {N}} jest dowolnym zbiorem, to niezmiennikiem (relacji równoważności ρ) nazywamy dowolną funkcję \phi :{\mathfrak {M}}\to {\mathcal {N}} stałą na klasach abstrakcji relacji ρ. Nieco ściślej możemy wtedy mówić o niezmienniku relacji równoważności ρ. Jeśli X\in {\mathfrak {M}}, to często się mówi, że \phi (X) jest niezmiennikiem obiektu X.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niezmienne
Wiktionary
Niezmienność Boga – postulowana w wielu religiach cecha istoty najwyższej, polegająca na tym, że jako byt (wraz z wszystkimi przymiotami, np. wolą czy wiedzą) jest on niezmienny i nie podlega wpływowi czasu.
Wikipedia
rzecz. niezmiennik m.
przym. niezmienny
przysł. niezmiennie
Wiktionary
(1.1) stałość
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który się prędko nie zmienia; w którym nie zachodzą zmiany
Wiktionary
(1.1) Większość społeczeństwa Rzeczypospolitej, zarówno chłopi, jak i szlachta, mieszkała na wsi, gdzie czas wlókł się powoli, niezmiennym od wieków trybem.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzmʲjɛ̃nːɨ, AS: ńezmʹi ̯ẽ•ny
Wiktionary
rzecz. niezmiennik m., niezmienność ż.
przysł. niezmiennie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezmierny; bardzo, wielce, intensywnie
Wiktionary
(1.1) Dbałość o estetyczne szczegóły jest niezmiernie potrzebna do właściwej identyfikacji firmy lub regionu na rynku.
Wiktionary
przym. niezmierny
Wiktionary
(1.1) szalenie, nadzwyczaj, nad wyraz, wybitnie, niepomiernie, bezgranicznie, ekstremalnie
Wiktionary
ogromny, nieogarniony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ogromny, niezwykle intensywny
Wiktionary
(1.1) Wiatr zmienił się i wiał teraz z niezmierną siłą od strony morza, niosąc na Caelius, na Esquilinus i na Viminalis fale ognia, głowni i węgli.
(1.1) Stał w ostrych promieniach słońca patrząc z niezmierną cierpliwością i powtarzając, że matka jego jest umierająca.
Wiktionary
przysł. niezmiernie
Wiktionary
(1.1) bezgraniczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmierzać.
Wiktionary
niedający się zmierzyć, policzyć; wielki, nieograniczony (np. niezmierzona głębia, niezmierzone bogactwo)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) tak duży, że trudno zmierzyć, określić wielkość
Wiktionary
(1.1) bezbrzeżny, bezkresny, nieogarniony, nieograniczony, nieskończony, niezliczony, niezmierny, olbrzymi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmniejszać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmʲɲɛ̇jˈʃãɲɛ, AS: ńezmʹńėi ̯šãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmniejszyć.
Wiktionary
przedstawiciel typu drapieżnych, morskich zwierząt bezkręgowych; priapuloid, priapulid
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel typu drapieżnych, morskich zwierząt bezkręgowych; priapuloid, priapulid
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. zwierzę, drapieżny bezkręgowiec morski z rodziny niezmogowców, nazwa systematyczna|Priapulida|ref=tak.;
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmɔˈɡɔvʲjɛt͡s, AS: ńezmogovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. niezmogowce nmos.
przym. niezmogowcowy
Wiktionary
(1.1) priapuloida, priapulida, gruboryjkowy
Wiktionary
potocznie: bardzo zmęczony; wypruty, skonany, padnięty, wycięty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieulegający zmęczeniu, nieustający w wysiłku lub pracy
Wiktionary
(1.1) niestrudzony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmrużać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmruˈʒãɲɛ, AS: ńezmružãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmrużyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmruˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńezmružẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmulczować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmuszać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmykać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzmɨˈkãɲɛ, AS: ńezmykãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmyślać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zmywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znaczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛznaˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeznačẽńe
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób mało widoczny, niewyraźny, słaby
Wiktionary
(1.1) Stosując tę dietę, nieznacznie schudłam, ale przede wszystkim poprawiła mi się cera.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈznat͡ʃʲɲɛ, AS: ńeznačʹńe
Wiktionary
przym. nieznaczny
Wiktionary
(1.1) lekko, delikatnie, słabo, subtelnie, niepostrzeżenie, niezauważalnie, trochę
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: nieznaczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) prawie niewidoczny
(1.2) nie posiadający większego znaczenia
Wiktionary
przysł. nieznacznie
Wiktionary
(1.1) niedostrzegalny, niezauważalny
(1.2) mało znaczący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znajdować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛznajdɔˈvãɲɛ, AS: ńeznai ̯dovãńe
Wiktionary
kobieta, której się nie zna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta nieznana, obca
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. nieznajomość ż.
:: fm. nieznajomy m.
przysł. nieznajomo
przym. nieznajomy
Wiktionary
(1.1) reg. śl. nieznómo.
Wiktionary
brak znajomości czegoś, niewiedza
SJP.pl
ktoś, kogo się nie zna
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest komuś znany; obcy, nieznany
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba nieznana, obca
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɲɛznaˈjɔ̃mɨ, AS: ńeznai ̯õmy
Wiktionary
rzecz. nieznajomość ż.
:: fż. nieznajoma ż.
przysł. nieznajomo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce w województwie małopolskim, w gminie Sękowa;
Wiktionary
Nieznajowa (j. łemkowski Незнайова) – łemkowska wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa, nad potokiem Zawoja dopływem Wisłoki.
Wieś królewska starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znaleźć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛznalɛˈʑɛ̇̃ɲɛ, AS: ńeznaleźė̃ńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawne imię męskie
SJP.pl
Nieznamir – staropolskie imię męskie, składające się z członów nie zna mir, czyli "nie zna miru (nie zna pokoju)", ale Niezmir może pochodzić od mir jak i miara.
Nieznamir imieniny obchodzi 25 lipca.
Wikipedia
coś nieznanego; niewiadome
SJP.pl
Nieznanice – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kłomnice.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈznãɲɛ, AS: ńeznãńe
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ten, którego się nie zna; niezidentyfikowany
(1.2) mało znany
Wiktionary
Nieznany – polski film wojenny z 1964 roku w reżyserii Witolda Lesiewicza.
Wikipedia
(1.1) W obwodzie rówieńskim od nieznanej choroby ginie bydło.
(1.2) (…) Lubowla położona jest zaledwie o krok, o miedzę, o rzut kamieniem i właściwie jest niemal zupełnie Polakom nieznana.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈznãnɨ, AS: ńeznãny
Wiktionary
rzecz. nieznane n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zniechęcać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzʲɲɛxɛ̃nˈt͡sãɲɛ, AS: ńezʹńeχẽncãńe
Wiktionary
rzecz. niezniechęcenie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zniechęcić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzʲɲɛxɛ̃nˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńezʹńeχẽncẽńe
Wiktionary
rzecz. niezniechęcanie ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znielubić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znieść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znieważać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzʲɲɛvaˈʒãɲɛ, AS: ńezʹńevažãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znieważyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzʲɲɛvaˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ńezʹńevažẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zniewolić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znikać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się zniszczyć
(1.2) o człowieku: odporny na zmęczenie, niepoddający się przeciwnościom
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɲɛzʲɲiʃˈt͡ʃalnɨ, AS: ńezʹńiščalny
Wiktionary
rzecz. niezniszczalność ż.
przysł. niezniszczalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zniszczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zniweczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nieznajoma
Wiktionary
przysłówek
(1.1) nie do zniesienia
Wiktionary
(1.1) Musieli uciekać, tak nieznośnie silny był zaduch.
Wiktionary
przym. nieznośny
rzecz. nieznośność ż.
Wiktionary
(1.1) dotkliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nieznośnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nieznośny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieznośne; cecha tych, którzy są nieznośni
Wiktionary
rzecz. znośność ż.
przym. nieznośny, znośny
przysł. nieznośnie, znośnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się znieść; bardzo męczący
(1.2) o człowieku: nieprzyjemny w obejściu, w zachowaniu
Wiktionary
(1.1) Ślub wzięli w kościele ewangelickim, żeby w razie czego bez trudu się rozwieść, co przy ślubie rzymskokatolickim byłoby prawie niemożliwe. "Myśl o współżyciu pod przymusem była nam obojgu nieznośna" - pisała Salomea.
(1.2) W tym samym domu zakupili mieszkanie dla matki Nicolasa, którą przez jakiś czas Dorothy się opiekowała, ale ciągle cała w pretensjach i trochę nieznośna.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈznɔɕnɨ, AS: ńeznośny
Wiktionary
rzecz. nieznośność ż.
przysł. nieznośnie
Wiktionary
(1.1) dokuczliwy, nie do zniesienia; gw-pl|Śląsk Cieszyński|pieróński.
(1.2) dokuczliwy, męczący, naprzykrzony, uciążliwy, uprzykrzony, utrapiony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|znosić.
Wiktionary
1. sprawić, że ktoś stał się zmęczony; zmęczyć, wyczerpać;
2. wywołać znudzenie, znudzić;
3. znużyć się:
a) zmęczyć się, stracić siły, odczuć wyczerpanie;
b) znudzić się, stać się nudnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zobaczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɔbaˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńezobačẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zobligować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zobowiązać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niepowodujący zobowiązania, niewiążący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zobowiązywać.
Wiktionary
mężczyzna, który nie ożenił się; kawaler
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zwykle o mężczyźnie: niemający żony
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) mężczyzna, który nie ma żony
Wiktionary
(1.1) Żyje jeszcze jego stary wujek, który koniecznie chce, aby Maciek pozostał nieżonaty, i który wydziedziczyłby go, jeśli on ożeniłby się.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒɔ̃ˈnatɨ, AS: ńežõnaty
Wiktionary
(1.1) bezżenny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zorganizować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zorientować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zostać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɔˈstãɲɛ, AS: ńezostãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zostawać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɔstaˈvãɲɛ, AS: ńezostavãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zostawiać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɔstaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: ńezostavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zostawić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzɔstaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezostavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żółcić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrażać.
Wiktionary
1. wzbudzić w kimś niechęć, zadziałać odpychająco; zniechęcić, odstręczyć;
2. zrazić się - przestać być zainteresowanym kimś lub czymś, stracić sympatię do kogoś; zniechęcić się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrealizować.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezręczny
(1.2) w sposób niewygodny
(1.3) w sposób niestosowny
Wiktionary
przym. niezręczny
Wiktionary
(1.1) niezdarnie, niezgrabnie
(1.2) nieporęcznie, niewygodnie
(1.3) niestosowny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niezręcznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niezręczny
SJP.pl
1. brak zręczności (np. niezręczność ruchów)
2. gafa, wpadka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niemający zręczności, także. świadczący o braku zręczności
(1.2) niemający sprytu, biegłości, znajomości czegoś
(1.3) który wprowadza w zakłopotanie
Wiktionary
przysł. niezręcznie
rzecz. niezręczność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zreperować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzrɛpɛrɔˈvãɲɛ, AS: ńezreperovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrewaluować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzrɛvaluwɔˈvãɲɛ, AS: ńezrevaluu̯ovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrezygnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrobić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzrɔˈbʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezrobʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezrównane; cecha tych, którzy są niezrównani
Wiktionary
przym. niezrównany
przysł. niezrównanie
Wiktionary
wyjątkowy, doskonały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. taki, któremu nie można dorównać
Wiktionary
przysł. niezrównanie
rzecz. niezrównaność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrównoważać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) brak równowagi, harmonii
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) psych. pozbawiony równowagi psychicznej; niepanujący nad sobą
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od nie zrównoważyć
Wiktionary
(1.1) nieobliczalny, nieopanowany, zmienny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezrozumiały
Wiktionary
rzecz. niezrozumienie n., niezrozumiałość ż.
przym. niezrozumiały
Wiktionary
(1.1) niejasno, niewyraźnie, zagadkowo, zawile
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) niedający się zrozumieć
(1.2) przen. niedający się zinterpretować, niejasny
Wiktionary
(1.1) Wrzawa cichła, podsycana tylko niezrozumiałymi, ochrypłymi krzykami Niemców.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzrɔzũˈmʲjawɨ, AS: ńezrozũmʹi ̯au̯y
Wiktionary
rzecz. niezrozumienie n., niezrozumiałość ż.
przysł. niezrozumiale
Wiktionary
(1.2) niejasny
Wiktionary
brak zrozumienia, wyrozumiałości dla kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrujnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrywać.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. niedojrzały
Wiktionary
(1.1) Podano wino z nieźrzałych gron.
Wiktionary
IPA: ɲɛ̇ˈʑʒawɨ, AS: ńėźžau̯y
Wiktionary
przym. źrzały
Wiktionary
(1.1) reg. śl. niezdrzały.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrzędzić.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nienależący do żadnej organizacji, związku albo stronnictwa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrzucać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrzucić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zrzynać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzʒɨ̃ˈnãɲɛ, AS: ńezžỹnãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żulić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) nie całkiem, nie w pełni, nie do końca
Wiktionary
przym. niezupełny
Wiktionary
(1.1) częściowo, niecałkowicie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zużywać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwabić.
Wiktionary
będący nie do zwalczenia (np. Ogarniała go niezwalczona chęć włóczenia się po nocach.); nieprzeparty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwalniać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwariować.
Wiktionary
1. cecha czegoś złożonego z osób, przedmiotów lub elementów nieznajdujących się bardzo blisko siebie;
2. cecha czegoś składającego się z niepasujących do siebie elementów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwątpić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zweryfikować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwężać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwiastować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|związywać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvʲjɔ̃w̃zɨˈvãɲɛ, AS: ńezvʹi ̯õũ̯zyvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwiedzać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwiedzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwiększać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvʲjɛ̃ŋˈkʃãɲɛ, AS: ńezvʹi ̯ẽŋkšãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwijać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwilżać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwilżyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwinąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żwirować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwlekać.
Wiktionary
rzecz. zwlekanie n.
przysł. niezwłocznie
przym. niezwłoczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwodociągować.
Wiktionary
Niezwojowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Pałecznica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwolnić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvɔlʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: ńezvolʹńė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwoływać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvɔwɨˈvãɲɛ, AS: ńezvou̯yvãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwracać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvraˈt͡sãɲɛ, AS: ńezvracãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwrócić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvruˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: ńezvrucẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwyciężyć.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie da się zwyciężyć
(1.2) taki, którego nikt nie zwyciężył
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) (…) o społecznym odbiorze przyczyn kapitulacji Kamieńca zadecydował utrwalony stereotyp o niezwyciężonej fortecy.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzvɨt͡ɕɛ̃w̃ˈʒɔ̃nɨ, AS: ńezvyćẽũ̯žõny
Wiktionary
(1.1) niepokonany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niezwyczajne; cecha tych, którzy są niezwyczajni
Wiktionary
przym. niezwyczajny
przysł. niezwyczajnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezwykły, nietypowy
(1.2) bardzo, silnie, mocno, intensywnie
Wiktionary
(1.1) Ten piasek jest świetny. Babki, które stawialiśmy, są niezwykle foremne.
(1.2) Uważam, że dzisiejsza młodzież jest niezwykle inteligentna.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzvɨklɛ, AS: ńezvykle
Wiktionary
przym. niezwykły
rzecz. niezwykłość ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niezwykle
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niezwykły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co niezwykłe
Wiktionary
przym. niezwykły
przysł. niezwykle
Wiktionary
(1.1) niesamowitość, szczególność, cudowność, wspaniałość, nadzwyczajność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzadko spotykany, nietypowy
(1.2) wyróżniający się, wybitny
(1.3) rewelacyjny
(1.4) baśniowy, czarodziejski
(1.5) dziwny
Wiktionary
(1.1) Udało się zaobserwować niezwykłe zjawisko.
(1.2) To niezwykły człowiek.
(1.3) Niezwykły pomysł!
(1.4) Niezwykły świat Orientu to albumowy przewodnik po fascynujących miejscach Azji.
(1.5) Te obrazy były nazbyt niezwykłe, nie nadawały się do powieszenia w klasztorze.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzvɨkwɨ, AS: ńezvyku̯y
Wiktionary
rzecz. niezwykłość ż.
przysł. niezwykle
Wiktionary
(1.1) nieprawdopodobny, niesamowity, niebywały, niesłychany, niewiarygodny, zadziwiający, zaskakujący, szokujący, niewypowiedziany, niewyrażalny, niepowtarzalny, niespotykany, okazjonalny, rzadki, unikalny, unikatowy, wyjątkowy, specjalny, oryginalny
(1.2) nietuzinkowy, wybitny, wielki
(1.3) fenomenalny, nadzwyczajny, niepospolity, nieprzeciętny, niesamowity, niezwyczajny, ponadprzeciętny, rewelacyjny, rzadki, sensacyjny, spektakularny, szczególny, unikalny, wyjątkowy, wulg. zajebisty
(1.4) czarodziejski, baśniowy, niesamowity, nieziemski, piękny, tajemniczy
(1.5) osobliwy, dziwaczny, dziwny, ekscentryczny, ekstrawagancki, niekonwencjonalny, nietypowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwymiarować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwymiotować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zwymyślać.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez zwłoki, natychmiast
Wiktionary
(1.1) Jeśli zadzwonią do mnie ze szpitala, niezwłocznie cię o tym poinformuję.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzvwɔt͡ʃʲɲɛ, AS: ńezvu̯očʹńe
Wiktionary
rzecz. niezwlekanie n.
przym. niezwłoczny
Wiktionary
(1.1) bezzwłocznie, biegiem, co tchu, migiem, momentalnie, pot. na jednej nodze, natychmiast, natychmiastowo, od razu, pędem, w lot, w mig, w okamgnieniu, pot. w te pędy, z miejsca, z marszu, cito
Wiktionary
dawniej: opóźniający, zwlekający
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który powinien nastąpić w jak najkrótszym czasie; taki, którego nie można odłożyć na później
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzvwɔt͡ʃnɨ, AS: ńezvu̯očny
Wiktionary
rzecz. niezwlekanie n.
przysł. niezwłocznie
Wiktionary
(1.1) bezzwłoczny, natychmiastowy
Wiktionary
Nieżychowice (do 1950 r. Szenfeld, niem. Schönfeld) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice.
We wsi znajduje się Kościół rzymskokatolicki pw. Trójcy Świętej oraz Szkoła Podstawowa im. Żołnierzy Monte Cassino.
Wikipedia
Nieżychówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Białośliwie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żyć.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʒɨt͡ɕɛ, AS: ńežyće
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od nieżyt
Wiktionary
rzecz. nieżyt m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieżyciowe; cecha tych, którzy są nieżyciowi
Wiktionary
przym. nieżyciowy
przysł. nieżyciowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|życzyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒɨˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńežyčẽńe
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób nieżyczliwy
Wiktionary
rzecz. nieżyczliwość ż.
przym. nieżyczliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest nieżyczliwe; cecha tego, kto jest nieżyczliwy
Wiktionary
przym. nieżyczliwy
przysł. nieżyczliwie
Wiktionary
(1.1) nieprzychylność
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) usposobiony nieprzyjaźnie, nieuprzejmy
Wiktionary
(1.1) Niektórzy nieżyczliwi głupcy opowiadali potem, jakobym złapał w locie osę i wrzucił do gardła prześladowcy.
Wiktionary
rzecz. nieżyczliwość ż.
przysł. nieżyczliwie
Wiktionary
(1.1) niechętny, nieprzychylny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żydzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żydłaczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zyskać.
Wiktionary
zapalenie błon śluzowych narządu połączone ze wzmożonym wydzielaniem śluzu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pospolite zapalenie błony śluzowej
Wiktionary
IPA: ˈɲɛʒɨt, AS: ńežyt
Wiktionary
przym. nieżytowy
rzecz. nieżycik mrz.
Wiktionary
(1.1) przest. katar
Wiktionary
skrót od: nieżywotny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żywić.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒɨˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: ńežyvʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nieżywe; cecha tych, którzy są nieżywi
Wiktionary
przym. nieżywy
Wiktionary
gramatyczna cecha rzeczowników oznaczających przedmiot lub pojęcie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pozbawiony życia, martwy
(1.2) przen. pozbawiony energii
Wiktionary
(1.2) Po ośmiu godzinach lekcji jestem całkiem nieżywy.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈʒɨvɨ, AS: ńežyvy
Wiktionary
rzecz. nieżywość ż.
Wiktionary
(1.1) umarły, zmarły
(1.2) padnięty, oklapły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zzielenieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|zzuwać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złączyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złamać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛzwãˈmãɲɛ, AS: ńezu̯ãmãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żłobić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|żłobkować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛʒwɔpkɔˈvãɲɛ, AS: ńežu̯opkovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złocić.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób niezwyciężony
Wiktionary
(1.1) Bohaterowie ci trwali niezłomnie w obronie Polski.
Wiktionary
rzecz. niezłomność ż.
przym. niezłomny
Wiktionary
(1.1) nieugięcie, niezachwianie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: niezłomnie
SJP.pl
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: niezłomny; bardziej niezłomny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest niezłomny, silny psychicznie, nie poddający się w obliczu trudu
Wiktionary
(1.1) Jeśli ktoś organizowałby kiedyś konkurs na miejsce na świecie, które pokazuje niezłomność człowieka, to moim zdaniem mógłby do tej kategorii nominować Bejrut. Rozdzierany wojnami, zamachami i zamieszkami, zawsze się odradza, nie tracąc nic ze swej żywotności, tej nieustannej energii, która każe mu przetrzymywać wszystko.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈzwɔ̃mnɔɕt͡ɕ, AS: ńezu̯õmność
Wiktionary
przym. niezłomny
przysł. niezłomnie
Wiktionary
(1.1) nieugiętość, niewzruszoność
Wiktionary
przestarzałe: mogący ulec złamaniu; kruchy; łamliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego nie można zwyciężyć
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wielu niezłomnych bohaterów Polska uhonorowała ostatnimi laty.
Wiktionary
rzecz. niezłomność ż.
przysł. niezłomnie
Wiktionary
(1.1) nieugięty, niezachwiany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złomować.
Wiktionary
nieżłop nakwietny - gatunek owada z rodziny bzygowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złorzeczyć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złowić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|złożyć.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający dość dobry charakter
(1.2) wyrażający czyjąś dość dobrą opinię o kimś, o czymś
(1.3) o usposobieniu, nastroju: dość dobry, pogodny
(1.4) zapowiadający coś pomyślnego
(1.5) znający się na czymś w dostatecznym stopniu lub dość dobrze coś wykonujący
(1.6) o organizmie lub jego części: dość sprawnie funkcjonujący
(1.7) będący dość dobrej jakości, będący w dość dobrym gatunku
(1.8) właściwy z punktu widzenia czyichś potrzeb lub oczekiwań
(1.9) o potrawach, napojach: dość smaczny
(1.10) przynoszący korzyść, zysk
(1.11) niemały, spory, dosyć duży, mający znaczną w opinii mówiącego właściwość, wielkość lub intensywność
Wiktionary
IPA: ˈɲɛzwɨ, AS: ńezu̯y
Wiktionary
przysł. nieźle, źle
Wiktionary
(1.1) ładny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łachać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łączyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwɔ̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯õṇčẽńe
Wiktionary
brak ładu, nieporządek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) brak ładu, uporządkowania
Wiktionary
IPA: ˈɲɛwat, AS: ńeu̯at
Wiktionary
(1.1) bezład, nieporządek; książk. stajnia Augiasza, stajnia augiaszowa; pot. bałagan, bajzel, chlew, dziada z babą brakuje, kipisz, kram, pieprznik, śmietnik; przen. pobojowisko; wulg. burdel, burdel na kółkach, pierdolnik, syf
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieładne; cecha tych, którzy są nieładni
Wiktionary
przym. nieładny
przysł. nieładnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który nie jest ładny; pozbawiony urody
(1.2) niezgodny z normami obyczajowymi; wywołujący dezaprobatę
Wiktionary
rzecz. nieładność ż.
Wiktionary
(1.1) brzydki, nieatrakcyjny, nieciekawy, nieurodziwy
(1.2) nieprawidłowy, nieuprzejmy, niewłaściwy, zły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|ładować.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwadɔˈvãɲɛ, AS: ńeu̯adovãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łagodnieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łagodzić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łaknąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łamać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łapać.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwaˈpãɲɛ, AS: ńeu̯apãńe
Wiktionary
brak łaski, względów u kogoś; czyjaś niechęć, nieprzychylność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) brak poparcia lub względów ze strony kogoś
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwaska, AS: ńeu̯aska
Wiktionary
przysłówek
(1.1) trudno, ciężko, z wysiłkiem, trudem, oporem
Wiktionary
(1.1) Niełatwo przychodzą mi te słowa, ale muszę je wam w końcu powiedzieć!
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwatfɔ, AS: ńeu̯atfo
Wiktionary
przym. niełatwy
Wiktionary
(1.1) trudno, ciężko, nielekko, z wysiłkiem, z trudem, z oporem, z trudnościami
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trudny, ciężki, wymagający wysiłku, trudu, oporu
Wiktionary
(1.1) Podobno niełatwy był ten test, ale jakoś całej grupie udało się go zdać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwatfɨ, AS: ńeu̯atfy
Wiktionary
przysł. niełatwo
Wiktionary
(1.1) trudny, ciężki, nielekki
Wiktionary
gatunek torbacza z Tasmanii; kuna workowata
SJP.pl
Niełaz (Dasyurus) – rodzaj ssaków z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w obrębie rodziny niełazowatych (Dasyuridae).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łaźbić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łazić.
Wiktionary
rząd australijskich ssaków z nadrzędu torbaczy
SJP.pl
Niełazokształtne (Dasyuromorphia) – rząd australijskich ssaków z infragromady ssaków niższych (Metatheria).
Wikipedia
o cechach niełazowatych (rodzina torbaczy)
SJP.pl
Niełazowate (Dasyuridae) – rodzina ssaków z rzędu niełazokształtnych (Dasyuromorphia), występujących w krainie australijskiej.
Wikipedia
o cechach niełazowatych (rodzina torbaczy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łgać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwɡãɲɛ, AS: ńeu̯gãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łkać.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwkãɲɛ, AS: ńeu̯kãńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łobzować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łoić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łowić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łudzić.
Wiktionary
typ jednonasiennego, suchego, niepękającego owocu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. suchy, niepękający, jednonasienny owoc, posiadający skórzastą lub zdrewniałą owocnię otaczającą luźno nasienie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Słonecznik ma owoce w postaci niełupek.
Wiktionary
IPA: ɲɛˈwupka, AS: ńeu̯upka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łuszczyć.
Wiktionary
IPA: ˌɲɛwuʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńeu̯uščẽńe
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łysieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nie|łzawić.
Wiktionary
centralna część kuli ziemskiej złożona głównie z niklu (Ni) i żelaza (Fe), jądro Ziemi; barysfera
SJP.pl
Jądro Ziemi (barysfera, nife) – wewnętrzna część Ziemi.
Hipotezy o budowie jądra i jego cechach fizyczno-chemicznych opierają się głównie na badaniu rozchodzenia się fal sejsmicznych powstałych przy trzęsieniach ziemi.
Zgodnie z powszechnie przyjętymi poglądami jądro Ziemi jest kulą o promieniu 3470 km, masie 1,85⋅1024 kg i gęstości 9,6–18,5 g/cm³. Tworzy je stop niklu (Ni) i żelaza (Fe) (stąd dawniej używane określenie nife), być może z domieszką pierwiastków lekkich – krzemu, siarki i potasu. Uważa się, że występują w nim atomy pierwiastków ciężkich w stężeniu większym niż w płaszczu Ziemi.
Wikipedia
Nifedypina (INN: nifedipine) – organiczny związek chemiczny, lek blokujący kanały wapniowe I generacji, pochodna 1,4-dihydropirydyny.
Wikipedia
dawna nazwa dolnego płaszcza Ziemi
SJP.pl
Nifesima – dawna nazwa dolnej warstwy płaszcza ziemskiego.
Nazwę dla tej warstwy płaszcza wprowadzono, gdyż uważano, że jest ona zbudowana z krzemu (Si) i magnezu (Mg) (sima) oraz z pewnych ilości niklu (Ni) i żelaza (Fe) – Ni+Fe+Si+Mg.
Wikipedia
zaimek przymiotny
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niejeden, ktoś
Wiktionary
przysłówek; tyle co: w żadnym czasie, w żadnej sytuacji, w żadnym razie
SJP.pl
zaimek przysłowny przeczący
(1.1) w żadnym czasie, momencie, sytuacji
Wiktionary
(1.1) Ela nigdy nie była w teatrze.
(1.1) Nigdy żadne pieniądze nie będą ważniejsze niż człowiek, a kto myśli inaczej ma nierówno pod sufitem.
Wiktionary
IPA: ˈɲiɡdɨ, AS: ńigdy
Wiktionary
zaim. przenigdy
Wiktionary
(1.1) ani razu, przenigdy, jak świat światem, jak rak świśnie a ryba piśnie, w życiu, na świętego Dygdy, na święty nigdy, w grudniu po południu
Wiktionary
potocznie: przysłówek "nigdy" połączony z końcówka czasownikową "-śmy" (np. "Nigdyśmy was nie lubili."
SJP.pl
1. tyle co: w żadnym miejscu
2. tylce co: do żadnego miejsca; donikąd
SJP.pl
przysłówek miejsca
(1.1) w żadnym miejscu
(1.2) do żadnego miejsca
Wiktionary
(1.1) Nigdzie nie mogłem kupić tej książki.
(1.2) Nigdzie dzisiaj nie pójdziesz, będziesz siedzieć w domu i się uczyć.
Wiktionary
IPA: ˈɲiɟd͡ʑɛ, AS: ńiǵʒ́e
Wiktionary
zaim. nikąd
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|nikaj.
(1.2) donikąd
Wiktionary
Nigel – miasto w Republice Południowej Afryki, w prowincji Gauteng, na południowy wschód od Johannesburga. 38 318 mieszkańców (2011).
Wikipedia
Czarnuszka (Nigella L.) – rodzaj roślin jednorocznych z rodziny jaskrowatych, dziko rosnących głównie na obszarach śródziemnomorskich oraz w zachodniej Azji. Należy do niego około 25–26 gatunków. W Polsce dziko rośnie jeden gatunek – czarnuszka polna N. arvensis. Rośliny te wyróżniają się silnie podzielonymi liśćmi i mniej lub bardziej zrośniętymi, dętymi mieszkami. Wiele gatunków uprawianych jest jako rośliny ozdobne i przyprawy (aromatyczne nasiona).
Wikipedia
1. rzeka w Gwinei, Mali, Nigrze, Beninie i Nigerii;
2. państwo w Afryce ze stolicą w Niameju; Republika Nigru;
3. stan w Nigerii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce ze stolicą w Niameyu;
(1.2) geogr. hydron. trzecia pod względem długości i powierzchni dorzecza rzeka Afryki (po Nilu i Kongu);
(1.3) geogr. adm. jeden ze stanów Nigerii;
Wiktionary
Niger, Republika Nigru (fr. République du Niger) – państwo położone w Afryce Zachodniej na Saharze, bez dostępu do morza. Niger liczy ponad 1,3 mln km² powierzchni. Graniczy z Algierią (956 km), Libią (354 km), Czadem (1175 km), Nigerią (1497 km), Beninem (266 km), Burkina Faso (628 km) i z Mali (821 km). W 2011 roku w państwie mieszkało 15 306 252 osób. Kraj uzyskał niepodległość 3 sierpnia 1960 roku. Językiem urzędowym jest hausa. Niger dzieli się na 7 departamentów i jeden dystrykt stołeczny. Stolicą jest Niamey.
Wikipedia
(1.1) Niger to państwo bez dostępu do morza.
(1.2) Niger wpływa do Zatoki Gwinejskiej.
Wiktionary
IPA: ˈɲiɡɛr, AS: ńiger
Wiktionary
rzecz. Nigerczyk m., Nigerka ż., Nigeria ż.
przym. nigerski, pronigerski, antynigerski
Wiktionary
obywatel Nigru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Nigru
Wiktionary
IPA: ɲiˈɡɛrt͡ʃɨk, AS: ńigerčyk
Wiktionary
rzecz. Niger m.
:: fż. Nigerka ż.
przym. nigerski, antynigerski
Wiktionary
państwo w Afryce ze stolicą w Abudży; Federalna Republika Nigerii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce ze stolicą w Abudży;
Wiktionary
Nigeria, Federalna Republika Nigerii (ang. Federal Republic of Nigeria) – państwo w Afryce Zachodniej nad Zatoką Gwinejską, najludniejsze na kontynencie afrykańskim. Nazwa kraju pochodzi od rzeki Niger. Po raz pierwszy pojawiła się w brytyjskiej gazecie The Times w 1897 roku. Państwo sąsiaduje z Beninem, Nigrem, Czadem i Kamerunem. Obecnie członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.
Wikipedia
(1.1) Stolicę Nigerii przeniesiono z Lagos do Abudży w roku 1991.
Wiktionary
IPA: ɲiˈɡɛrʲja, AS: ńigerʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Nigeryjczyk m., Nigeryjka ż., Niger m.
przym. nigeryjski, nigerski
Wiktionary
(1.1) Republika Federalna Nigerii
Wiktionary
obywatelka Nigru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Nigru
Wiktionary
IPA: ɲiˈɡɛrka, AS: ńigerka
Wiktionary
rzecz. Niger m.
:: fm. Nigerczyk m.
przym. nigerski, antynigerski
Wiktionary
przymiotnik od: Niger
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Niger
Wiktionary
IPA: ɲiˈɡɛrsʲci, AS: ńigersʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nigerka ż., Nigerczyk m., Niger m., Nigeria ż.
przym. antynigerski
Wiktionary
obywatel Nigerii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Nigerii
Wiktionary
IPA: ˌɲiɡɛˈrɨjt͡ʃɨk, AS: ńigeryi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Nigeria ż.
:: fż. Nigeryjka ż.
przym. nigeryjski
Wiktionary
obywatelka Nigerii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Nigerii
Wiktionary
IPA: ˌɲiɡɛˈrɨjka, AS: ńigeryi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Nigeria ż.
:: fm. Nigeryjczyk m.
przym. nigeryjski
Wiktionary
związany z Nigerią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Nigeria
Wiktionary
IPA: ˌɲiɡɛˈrɨjsʲci, AS: ńigeryi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nigeria ż., Nigeryjczyk m., Nigeryjka ż.
Wiktionary
minerał krystalizujący w układzie trygonalnym, którego złoża odnaleziono w Nigerii w prowincji Kabba; ferronigeryt, nigryt
SJP.pl
[czytaj: najt-klab] nocny lokal rozrywkowy; klub nocny, night club
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) klub nocny
Wiktionary
(1.1) Władze pozamykały night-cluby i dyskoteki.
Wiktionary
rzecz. night club mrz.
Wiktionary
(1.1) klub nocny
Wiktionary
Wikipedia
najstarsza i najprostsza forma sushi w postaci uformowanego, owalnego kawałka ryżu z dodatkiem jednego składnika, np. ryby, awokado, omletu japońskiego
SJP.pl
Pojęcia związane z go – specyficzna terminologia stosowana w grze go.
W Polsce na ogół stosuje się terminy wywodzące się z języka japońskiego, jednak w niektórych przypadkach lepiej przyjęły się nazwy polskie lub angielskie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) śrpol. czarnoksiężnik
Wiktionary
(1.1) Opowiadali takież rzeczy czarownicy i nigromantycy, acz tak się gniewał i szalał Montezuma, że ich kazał posadzać do więzienia: a iż się wywikłali snadnie i pouciekali precz, tedy on z wielkiego jadu kazał pozabijać żony ich.
Wiktionary
(1.1) śrpol. czarnoksiężnik, czarodziejca, czarodziejnik, czarownik
Wiktionary
syntetyczny czarny barwnik, służący do barwienia tuszów, pasty do butów itp.
SJP.pl
Nigrozyny – grupa organicznych związków chemicznych powstających w reakcji nitrobenzenu z aniliną w obecności chlorku żelaza(II) i kwasu solnego lub szeregu modyfikacji tej metody. Otrzymywane są jako mieszaniny o złożonym składzie, wykazują podobieństwo do indulin, choć zawierają głównie związki o szkielecie fenazynowym o większej masie cząsteczkowej. Zostały po raz pierwszy otrzymane w 1867 roku przez Jeana Théodore’a Coupiera.
Wikipedia
typ nigrycki - typ antropologiczny o wysokim wzroście, smukłej budowie ciała, szerokiej twarzy, bardzo szerokim nosie, czarnej skórze i wełnistych, czarnych włosach
SJP.pl
minerał krystalizujący w układzie trygonalnym, którego złoża odnaleziono w Nigerii w prowincji Kabba; ferronigeryt, nigeryt
SJP.pl
zwolennik nihilizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. zwolennik nihilizmu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nihilizm m.
:: fż. nihilistka ż.
przym. nihilistyczny
przysł. nihilistycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nihilist
* baskijski: (1.1) nihilista
* białoruski: (1.1) нігіліст m.
* bułgarski: (1.1) нихилист m.
* czeski: (1.1) nihilista m.
* esperanto: (1.1) nihilisto
* francuski: (1.1) nihiliste
* hiszpański: (1.1) nihilista m.
* nowogrecki: (1.1) νιχιλιστής m.
* rosyjski: (1.1) нигилист m.
* słowacki: (1.1) nihilista m.
* szwedzki: (1.1) nihilist w.
* tybetański: (1.1) མུར་ཐུག་པ
* ukraiński: (1.1) нігіліст m.
* węgierski: (1.1) nihilista
* włoski: (1.1) nichilista m.
źródła.
== nihilista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) filoz. nihilista
przymiotnik
(2.1) nihilistyczny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɲixʲiˈlʲista, AS: ńiχʹilʹista
Wiktionary
rzecz. nihilizm m.
:: fż. nihilistka ż.
przym. nihilistyczny
przysł. nihilistycznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nihilizm m.
:: fż. nihilistka ż.
przym. nihilistyczny
przysł. nihilistycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nihilist
* baskijski: (1.1) nihilista
* białoruski: (1.1) нігіліст m.
* bułgarski: (1.1) нихилист m.
* czeski: (1.1) nihilista m.
* esperanto: (1.1) nihilisto
* francuski: (1.1) nihiliste
* hiszpański: (1.1) nihilista m.
* nowogrecki: (1.1) νιχιλιστής m.
* rosyjski: (1.1) нигилист m.
* słowacki: (1.1) nihilista m.
* szwedzki: (1.1) nihilist w.
* tybetański: (1.1) མུར་ཐུག་པ
* ukraiński: (1.1) нігіліст m.
* węgierski: (1.1) nihilista
* włoski: (1.1) nichilista m.
źródła.
== nihilista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) filoz. nihilista
przymiotnik
(2.1) nihilistyczny
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: nihilista
Wiktionary
IPA: ˌɲixʲiˈlʲistka, AS: ńiχʹilʹistka
Wiktionary
rzecz. nihilizm m.
:: fm. nihilista m.
przym. nihilistyczny
przysł. nihilistycznie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nihilistyczny
Wiktionary
przym. nihilistyczny
rzecz. nihilizm m., nihilista m., nihilistka ż.
Wiktionary
→ nihilizm
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy nihiliście lub nihilizmowi
Wiktionary
rzecz. nihilizm m., nihilista m., nihilistka ż., nihilizowanie n.
czas. nihilizować
przysł. nihilistycznie
Wiktionary
1. postawa odrzucająca wszelkie obowiązujące normy i wartości w życiu społecznym; absolutny sceptycyzm;
2. rosyjski nurt społeczny w drugiej połowie XIX wieku, nieuznający tradycji i obyczajów szlacheckich;
3. w dawnym prawodawstwie: pomniejszanie roli norm prawnych w działalności sądów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. postawa polegająca na całkowitej relatywizacji ogólnie przyjętych norm i wartości;
Wiktionary
Nihilizm (od łac. nihil – nic) – wieloznaczny termin filozoficzny, którego kluczowym pojęciem jest negacja. Różne formy nihilizmu odpowiadają różnym działom filozofii, takim jak epistemologia, ontologia, aksjologia czy filozofia polityczna.
Wikipedia
(1.1) Postawę zwaną nihilizmem prezentują osoby pozbawione jakiejkolwiek wiary w dokonania ludzkości.
Wiktionary
rzecz. nihilista mos., nihilistka ż.
przym. nihilistyczny
przysł. nihilistycznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nihilista mos., nihilistka ż.
przym. nihilistyczny
przysł. nihilistycznie
frazeologia.
etymologia. etym|franc|nihilisme.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nihilism
* azerski: (1.1) nihilizm
* baskijski: (1.1) nihilismo
* białoruski: (1.1) нігілізм m.
* bośniacki: (1.1) nihilizam m.
* bułgarski: (1.1) нихилизъм m.
* chorwacki: (1.1) nihilizam m.
* czeski: (1.1) nihilismus m.
* esperanto: (1.1) neniismo, nikilismo
* estoński: (1.1) nihilism
* fiński: (1.1) nihilismi
* francuski: (1.1) nihilisme m.
* gruziński: (1.1) ნიჰილიზმი
* hiszpański: (1.1) nihilismo m.
* interlingua: (1.1) nihilismo
* japoński: (1.1) ニヒリズム
* kataloński: (1.1) nihilisme m.
* litewski: (1.1) nihilizmas m.
* łotewski: (1.1) nihilisms m.
* macedoński: (1.1) нихилизам m.
* manx: (1.1) neunheeys
* niemiecki: (1.1) Nihilismus m.
* ormiański: (1.1) նիհիլիզմ
* perski: (1.1) پوچگرایی
* portugalski: (1.1) niilismo m.
* rosyjski: (1.1) нигилизм m.
* słowacki: (1.1) nihilizmus m.
* szwedzki: (1.1) nihilism w.
* turecki: (1.1) nihilizm
* tybetański: (1.1) ཆད་ལྟ
* ukraiński: (1.1) нігілізм m.
* węgierski: (1.1) nihilizmus
* włoski: (1.1) nichilismo m., nullismo m.
źródła.
== nihilizm (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) filoz. nihilizm
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzadko: negować lub całkowicie relatywizować wszystkie wartości
SJP.pl
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 113 (symbol Nh)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Nh i liczbie atomowej 113;
Wiktionary
Nihon (Nh, łac. nihonium) – syntetyczny pierwiastek chemiczny, transuranowiec o liczbie atomowej 113. W układzie okresowym znajduje się w bloku p bezpośrednio pod talem, dlatego bywa nazywany nieoficjalnie eka-talem.
Wikipedia
(1.1) symbol. Nh; przest. ununtrium; przest. symbol. Uut
Wiktionary
najstarszy, po Kojiki, japoński zbiór mitów i podań historycznych
SJP.pl
Nihon-shoki (jap. 日本書紀 Nihon-shoki; także 日本紀 Nihongi; pol. „Kroniki japońskie”) – dzieło historiograficzne, którego kompilację ukończono w 720 roku. Wykorzystano w nim liczne, wcześniejsze źródła: kroniki rodów arystokratycznych z dworem cesarskim na czele i ustne przekazy ludowe. Opisano wierzenia i zwyczaje lokalne. Udokumentowano kontakty z Chinami i Koreą. Powołano się na listy, notatki i inne kroniki, także dzieła chińskie i koreańskie. W 30 zwojach ujęto japońską mitologię (dwa pierwsze zwoje) oraz historię rodu cesarskiego począwszy od cesarza Jimmu, a na cesarzowej Jitō skończywszy.
Wikipedia