sheridan

  • Richard Brinsley Sheridan – irlandzki literat
  • Philip Sheridan – generał Unii
  • M551 Sheridan – czołg produkcji USA

Miejscowości w USA:

  • Sheridan – miasto w stanie Arkansas, w hrabstwie Grant
  • Sheridan – jednostka osadnicza w stanie Kalifornia, w hrabstwie Placer
  • Sheridan – miasto w stanie Kolorado, w hrabstwie Arapahoe
  • Sheridan – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie La Salle
  • Sheridan – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Hamilton
  • Sheridan – wieś w stanie Michigan, w hrabstwie Montcalm
  • Sheridan – miejscowość w stanie Missouri, w hrabstwie Worth
  • Sheridan – miejscowość w stanie Montana, w hrabstwie Madison
  • Sheridan – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Chautauqua
  • Sheridan – miasto w stanie Oregon, w hrabstwie Yamhill
  • Sheridan – miasto w stanie Wyoming, w hrabstwie Sheridan
  • Sheridan – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Dunn

Wikipedia


sherlock

[czytaj: szerlok] potocznie: inteligentny, błyskotliwy detektyw


SJP.pl

  • Sherlock – brytyjski serial telewizyjny
  • Sherlock – minialbum zespołu Shinee
  • Sherlock – singel zespołu Shinee
  • Sherlock – krater na Księżycu
  • (5049) Sherlock – planetoida z pasa głównego asteroid
  • Sherlock – oprogramowanie na urządzenia Apple
  • Sherlock River – rzeka w Australii
  • Sherlock Holmes – fikcyjny bohater, detektyw stworzony przez Arthura Conana Doyle’a

Wikipedia


sherman

  • William Tecumseh Sherman – generał armii amerykańskiej
  • M4 Sherman – amerykański czołg z okresu II wojny światowej
  • Sherman – amerykański konstruktor wyścigowy
  • Sherman – album muzyczny zespołu Hamer

Miejscowości w USA:

  • Sherman – miejscowość w stanie Connecticut, w hrabstwie Fairfield
  • Sherman – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Sangamon
  • Sherman – miejscowość w stanie Maine, w hrabstwie Aroostook
  • Sherman – miejscowość w stanie Missisipi, w hrabstwie Pontotoc
  • Sherman – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Chautauqua
  • Sherman – wieś w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Chautauqua
  • Sherman – miejscowość w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Minnehaha
  • Sherman – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Grayson
  • Sherman – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Clark
  • Sherman – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Dunn
  • Sherman – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Iron
  • Sherman – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Sheboygan

Wikipedia


sherpa

[czytaj: szerpa] syntetyczna tkanina, stosowana do wyrobu swetrów i ciepłych okryć; szerpa


SJP.pl

  • Fiberfab Sherpa – samochód plażowo-terenowy zaprezentowany w 1975 roku
  • Leyland Sherpa – samochód dostawczy produkowany w latach 1974-1982
  • Renault Sherpa – seria samochodów wojskowych
  • Short C-23 Sherpa – brytyjski samolot transportowy
  • Short SB.4 Sherpa – brytyjski samolot eksperymentalny

Wikipedia


sherry

[czytaj: szery] białe, mocne wino hiszpańskie; jerez, xeres


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. rodzaj hiszpańskiego wina;

Wiktionary

Sherry, także jerez, xeres – hiszpańskie wino wzmocnione (ok. 16–20% alkoholu) pochodzące z Andaluzji, z rejonu Jerez de la Frontera. Od schyłku XVI wieku zyskało popularność w Anglii, stąd ogólnie przyjęta angielska nazwa tego trunku.

W języku polskim słowo sherry jest rodzaju nijakiego (to sherry, nie: ta sherry).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) jerez

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) sherry

* francuski: (1.1) xérès m.

* szwedzki: (1.1) sherry

źródła.

== sherry (język angielski.) ==

thumb|sherry (1.1)

wymowa. audioUS|En-us-sherry.ogg.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) kulin. sherry

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jerez

Wiktionary


sherwood

[czytaj: szerłud] angielskie imię męskie


SJP.pl

Nazwy miejscowe

Najbardziej znane z miejsc o nazwie Sherwood to las Sherwood w Nottinghamshire, według legendy siedziba Robin Hooda. Od niego pochodzi też nazwa jednego z przedmieści miasta Nottingham.

Wikipedia


sheryl

[czytaj: szeryl] obce imię żeńskie


SJP.pl


shiatsu

[czytaj: szi-atsu lub si-atsu] masaż relaksacyjny polegający na ugniataniu palcami jakiejś części ciała; siatsu


SJP.pl


shiba

[czytaj: sziba] jedna z sześciu ras psów japońskich


SJP.pl

Shiba-inu (jap. 柴犬) – jedna z sześciu ras psów japońskich, należąca do szpiców i psów w typie pierwotnym, zaliczona do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Nie podlega próbom pracy.

Zgodnie z klasyfikacją amerykańską należy do grupy psów pracujących.

Wikipedia


shido

[czytaj: szido lub sido] kara w judo


SJP.pl


shift

[czytaj: szift] jeden z klawiszy na klawiaturze komputera; Shift


SJP.pl

Shift – klawisz modyfikatora używany do wpisywania wielkich liter i innych alternatywnych „górnych” symboli (znajdujących się na klawiszach nad innymi „podstawowymi” znakami np: „$” nad „4”, „:” nad „;”). Na klawiaturze znajdują się dwa takie klawisze: po lewej i prawej stronie głównego bloku klawiatury.

Wikipedia


shiitake

jadalny grzyb rosnący na przewróconych drzewach, hodowany w Chinach i Japonii; shitake


SJP.pl

Twardnik japoński, twardziak jadalny (Lentinula edodes (Berk.) Pegler), jap. shiitake 椎茸 lub シイタケ – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.

Wikipedia


shijiazhuang

[czytaj: sziDZIAdżłang] miasto w Chinach; Szyciaczuang


SJP.pl

Wikipedia


shikoku

[czytaj: szikoku albo sikoku] rasa psów powstała w czasach starożytnych w Japonii


SJP.pl

Sikoku (jap. 四国 Shikoku; tłum. „cztery prowincje”) – najmniejsza i najsłabiej zaludniona z czterech głównych wysp Japonii, położona w południowo-zachodniej części Wysp Japońskich, między Morzem Wewnętrznym a Oceanem Spokojnym.

Wikipedia


shimeji

[czytaj: szimedżi lub simedzi] jadalny grzyb azjatycki


SJP.pl


shimmy

[czytaj: szimi] taniec towarzyski pochodzenia amerykańskiego, popularny w latach dwudziestych XX wieku


SJP.pl

Shimmy (zw. też: Shimmy-sha-wabble, Hootchy-Kootchy) – taniec związany z jazzem, narodził się w Stanach Zjednoczonych po I wojnie światowej.

Tańczy się go w takcie 2/2 bądź 2/4. Jest szybszy od fokstrota W tańcu korpus tancerza pozostaje w bezruchu, porusza natomiast ramionami na zmianę do przodu i do tyłu (kiedy prawe ramię wysuwa się do przodu, lewe przesuwa się do tyłu). Pomocne może być trzymanie rąk lekko zgiętych w łokciach; kiedy ramiona się poruszają – dłonie utrzymywane są w tej samej pozycji. Intensywność ruchów ramion daje efekt erotyczny z powodu poruszających się i falujących piersi.

Wikipedia


shimpa

[czytaj: szimpa] japoński ruch teatralny z elementami teatru europejskiego


SJP.pl


shinai

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rodzaj broni japońskiej, będącej mieczem o drewnianym, wykonanym z bambusa ostrzu;

Wiktionary

Shinai (jap. 竹刀) - bambusowy miecz używany w kendo do ćwiczeń oraz podczas zawodów. Broń sportowa wykonana z czterech bambusowych listewek, częściowo pokrytych skórą. Shinai stworzono, aby zastąpić używany wcześniej bokken, który z kolei (w celach zwiększenia bezpieczeństwa ćwiczeń szermierczych) zastępował katanę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Palnij go raz a dobrze tym shinai!

Wiktionary


shindō

[czytaj: szindo] rzadko: politeistyczny kult religijny w Japonii; sinto (sintoizm), shinto (shintoizm), szynto (szyntoizm), szinto (szintoizm), shintō


SJP.pl


shingeki

[czytaj: szingeki] japoński ruch teatralny z pierwszej połowy XX wieku, przejmujący wzorce europejskiego teatru realistycznego


SJP.pl


shinkansen

[czytaj: szinkansen] pociąg kolei Shinkansen; sinkansen


SJP.pl

Shinkansen (jap. 新幹線) – japoński system kolei dużych prędkości, osiągających prędkość maksymalną do 320 km/h. Pierwsza linia o nazwie Tōkaidō Shinkansen została otwarta w 1964.

Wikipedia


shinto

[czytaj: szinto] politeistyczny kult religijny w Japonii; sinto (sintoizm), shintoizm, szynto (szyntoizm), szinto (szintoizm)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rel. tradycyjna religia Japonii;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Japonii dominują dwie religie: buddyzm i shinto (…)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. shintoizm m., sintoizm m., szintoista m., szintoistka ż.

 przym. shintoistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) shintoizm, sintoizm, szinto, sinto, shintō

Wiktionary


shintoista

wyznawca shintoizmu - kultu religijnego w Japonii; szintoista, sintoista


SJP.pl


shintoistka

shintoista [czytaj: szintoistka]; sintoistka, szintoistka


SJP.pl


shintoistyczny

shintoizm; sintoistyczny, szintoistyczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) rel. związany z shinto / shintoizmem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. shintoizm m., shinto n., shintoista m., shintoistka ż.

Wiktionary


shintoizm

[czytaj: szintoizm] politeistyczny kult religijny w Japonii; sinto, sintoizm, shinto, szynto, szyntoizm, szinto, szintoizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. zob. shinto.

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chramy shintoistyczne to miejsce oddawania czci w shintoizmie, a świątynia buddyjska to budowla kultowa buddyzmu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. shinto n.

 przym. shintoistyczny

Wiktionary


ship

[czytaj: szip] środowiskowo: związek dwóch osób


SJP.pl


shipować

[czytaj: szipować] wyobrażać sobie i popierać związek miłosny między jakimiś osobami; shippować


SJP.pl


shippować

[czytaj: szipować] wyobrażać sobie i popierać związek miłosny między jakimiś osobami; shipować


SJP.pl


shire

[czytaj: szajer] dawna jednostka terytorialno-administracyjna w Wielkiej Brytanii; hrabstwo


SJP.pl

  • Shire – region ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia zamieszkany przez hobbitów
  • shire – dawna jednostka podziału terytorialnego Anglii
  • Shire – rzeka w Malawi i Mozambiku
  • Shire – rasa koni

Wikipedia


shirley

James Shirley (1596-1666), dramatopisarz angielski


SJP.pl

  • Shirley – angielskie imię, najbardziej popularne w USA i Kanadzie
  • Shirley – angielskie nazwisko
  • Shirley – singel Shakin’ Stevensa

Osoby z imieniem Shirley:

  • Shirley MacLaine
  • Shirley Manson
  • Shirley Temple

Wikipedia


shirt

[czytaj: szert] męski podkoszulek z długimi rękawami


SJP.pl


shirting

[czytaj: szerting] cienka, gęsta tkanina bawełniana; szerting


SJP.pl


shitake

jadalny grzyb rosnący na przewróconych drzewach, hodowany w Chinach i Japonii; shiitake


SJP.pl

Twardnik japoński, twardziak jadalny (Lentinula edodes (Berk.) Pegler), jap. shiitake 椎茸 lub シイタケ – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.

Wikipedia


shite

[czytaj: szite] w japońskim teatrze no: aktor grający główną postać


SJP.pl


shitstorm

[czytaj: szitstorm] potocznie:
1. gwałtowna, zażarta dyskusja wywołana kontrowersją; gównoburza;
2. awantura, nieprzyjemna sytuacja; sajgon, meksyk


SJP.pl


shl

marka motocykli


SJP.pl


shl-ka

[czytaj: eshaelka] potocznie: motocykl marki SHL


SJP.pl


shoah

określenie na ludobójstwo dokonane na Żydach w czasie II wojny światowej; szoa (Szoa); szoah (Szoah); holocaust (Holocaust); holokaust (Holokaust)


SJP.pl

  • Shoah, Szoa (hebr. שואה – całkowita zagłada, zniszczenie) – synonim pojęcia Holocaust
  • Shoah (film) – film dokumentalny Claude'a Lanzmanna

Wikipedia


shoarma

[czytaj: szoarma] potrawa arabska w postaci pieczonych skrawków mięsa; shaorma, shawarma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. bliskowschodnia potrawa, której podstawą są okrawki pieczonego na pionowych rusztach mięsa, serwowane na talerzu lub zawinięte w pieczywo;

 (1.2) spoż. arabska mieszanka przypraw do mięsa, składająca się z kminu rzymskiego, słodkiej papryki, granulowanego czosnku, imbiru, gałki muszkatołowej, cynamonu, kurkumy, cayenne i soli

Wiktionary

Szawarma (arab. شَاوَرْمَا, šāwarmā; wym. szałarma), szoarma – bliskowschodnia potrawa w postaci skrawków mięsa okrawanych z pionowego, obrotowego rożna. Nazwa arabska „szawarma” pochodzi od tureckiego słowa çevirme, dosłownie „obracający się”, lecz obecnie używana jest głównie w kręgu języka arabskiego. W samej Turcji odpowiednikiem tej potrawy jest döner kebab, zaś w Grecji – gyros. Mięso z dodatkami podaje się zazwyczaj w chlebie typu pita lub podobnym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dobra shoarma nie powstanie bez idealnie skomponowanej mieszanki przypraw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szawarma, gyros, kebab

Wiktionary


shocking

[czytaj: szoking] potocznie: coś zaskakującego, szokującego; szoking


SJP.pl


shoegaze

[czytaj: szugejz] podgatunek rocka alternatywnego, powstały pod koniec lat 80. w Wielkiej Brytanii


SJP.pl

Shoegaze, shoegazing lub shoegazer – podgatunek rocka alternatywnego, powstały pod koniec lat 80. XX wieku w Wielkiej Brytanii.

Wikipedia


shogi

[czytaj: szogi] gra planszowa, japońska odmiana szachów; siogi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) tradycyjna japońska gra planszowa, podobna do szachów; japońskie szachy;

Wiktionary

Shōgi (jap. 将棋 shōgi; używany także zapis shogi lub siogi) – japońskie szachy rozgrywane na planszy 9×9. Charakterystyczną zasadą jest możliwość umieszczenia zbitych bierek z powrotem na planszy. Bierki są znacznie słabsze niż w szachach międzynarodowych.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) shōgi, siogi, japońskie szachy

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) shogi

* japoński: (1.1) 将棋

źródła.

== shogi (język angielski.) ==

thumb|shogi (1.1)

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-shogi.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) shogi

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) shōgi, siogi, japońskie szachy

Wiktionary


shogun

[czytaj: szogun] tytuł japońskich namiestników wojskowych; siogun, szogun


SJP.pl

Siogun (jap. 将軍 shōgun), szogun – wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych, generalissimus w Japonii w latach 793–1868. Słowo shōgun jest skróconą wersją pierwotnego tytułu oficjalnego sei’i-taishōgun (jap. 征夷大将軍 sei’i-taishōgun; dosł. „głównodowodzący wojsk ekspedycyjnych przeciwko barbarzyńcom” lub „generalissimus do podboju (ujarzmienia) barbarzyńców”). Początkowo był to stopień wojskowy dowodzących cesarską armią japońską, później dziedziczny tytuł wojskowych władców Japonii, sprawujących faktyczną władzę w kraju rządzonym tylko nominalnie przez cesarza.

Wikipedia


shogunat

[czytaj: szogunat] szogunat, siogunat, bakufu;
1. japońska wojskowa administracja feudalna w latach 1992-1868, w której rządy sprawował szogun;
2. okres w historii Japonii, w którym rządy sprawował szogun


SJP.pl

Siogunat (jap. 幕府 bakufu; dosł. „rządy spod namiotu”) – nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii. Słowo to tłumaczone jest również jako „urząd w namiocie” (ang. tent office) lub „sprawowanie rządów spod namiotu” (ang. tent government), odnosiło się bowiem do kwatery głównej dowódcy wojskowego na polu bitwy.

Wikipedia


shoji

[czytaj: szodżi albo siodzi] papierowy parawan w drewnianej ramie służący w Japonii jako ściana; siodzi


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Erik Shoji – amerykański siatkarz
  • Kawika Shoji – amerykański siatkarz
  • Toshio Shoji – japoński pływak, olimpijczyk

Zobacz też:

  • Shōji – element tradycyjnej architektury japońskiej

Wikipedia


shona

[czytaj: szona] język z rodziny bantu, język urzędowy Zimbabwe


SJP.pl

Szona – nazwa zbiorcza dla grupy plemion afrykańskich z grupy Bantu żyjących w zachodnim Zimbabwe i południowym Mozambiku. Posługują się językiem shona. Społeczność ta liczy ok. 9 mln osób.

Wikipedia


shōnen

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. typ mangi lub anime przeznaczonych dla chłopców

Wiktionary

Shōnen-manga (jap. 少年漫画) – rodzaj mangi przeznaczonych głównie dla chłopców.

W tego rodzaju komiksach i filmach dominują walki, transformacje, roboty i silni bohaterowie. Także historie, które opowiadają o miłości, czyli temat typowy dla shōjo-mangi (manga dla dziewcząt), mogą być zaliczane do shōnen-mangi (shōnen znaczy chłopiec), gdy historia widziana jest z punktu widzenia chłopaka. Nie zawsze kończą się szczęśliwie, co jest kolejną różnicą pomiędzy shōnen-mangą a shōjo-mangą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W shōnenach najbardziej lubię sceny walk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) shōnen manga

Wiktionary


shop

[czytaj: szop] potocznie: sklep


SJP.pl


shopdropping

[czytaj: szopdroping] zjawisko artystyczne polegające na dyskretnym zostawianiu rozmaitych rzeczy na półkach sklepowych


SJP.pl


shopoholiczka

[czytaj: szopoholiczka] kobieta uzależniona od robienia zakupów; szopoholiczka, zakupoholiczka


SJP.pl


shopoholik

[czytaj: szopoholik] osoba uzależniona od robienia zakupów; zakupoholik, szopoholik


SJP.pl


shopoholizm

[czytaj: szopoholizm] uzależnienie od kupowania rzeczy; zakupoholizm, szopoholizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. zakupoholizm.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kupnoholizm, oniomania, szopoholizm, zakupoholizm

Wiktionary


shopperka

[czytaj: szoperka]
1. damska torba na zakupy; szoperka;
2. doradczyni w zakresie zakupów


SJP.pl


shopping

[czytaj: szoping] forma spędzania wolnego czasu polegająca na robieniu zakupów, przede wszystkim w dużych centrach handlowych


SJP.pl

Shopping – brytyjski film z 1994 roku w reżyserii Paula Andersona o grupie brytyjskich nastolatków.

W filmie swoją pierwszą znaczącą rolę zagrał Jude Law. Sadie Frost i Jude Law poznali się na planie tego filmu.

Wikipedia


shortdrink

[czytaj: szortdrink] napój alkoholowy podawany w kieliszku o objętości poniżej 80 ml


SJP.pl


shorthorn

[czytaj: szorthorn] przedstawiciel angielskiej rasy bydła domowego (wyhodowanej w końcu XVIII w.), hodowany obecnie w wielu krajach w dwóch odmianach: mlecznej i mięsnej; szorthorn


SJP.pl


shortlista

[czytaj: szortlista] lista finalistów powstała drogą eliminacji z dłuższej listy


SJP.pl


shot

[czytaj: szot] mocny drink o objętości do 50 ml z małą ilością składników bezalkoholowych, podawany w kieliszku do wódki i pity zwykle na raz


SJP.pl

Shot (pol. „strzał”) – sposób przyrządzania i podawania koktajlu alkoholowego. Ma objętość do 50 ml.

Napoje tego typu są mocniejsze od long drinków, gdyż składnikami są zazwyczaj alkohole o wysokiej procentowej ich zawartości, a sporządza się je bez składników rozcieńczających. Składniki bezalkoholowe dodaje się w małych ilościach. Shot serwuje się w kieliszku do wódki i pije zwykle jednym haustem.

Wikipedia


shotokan

[czytaj: szotokan] grupa stylów karate wywodząca się ze szkoły karate Gichina Funakoshi


SJP.pl

Wikipedia


shoutbox

[czytaj: szałtboks] darmowy czat serwisu internetowego, umożliwiający szybką wymianę wiadomości użytkownikom witryny; saybox, chatterbox


SJP.pl

Shoutbox – element serwisów internetowych umożliwiający użytkownikom bardzo szybką wymianę zdań bez potrzeby wysyłania trwałych wiadomości na standardowym forum dyskusyjnym. Najczęściej stanowi dodatkowy element bardziej rozbudowanych systemów dyskusyjnych, np. pozwala na poruszanie luźniejszych tematów na forach dyskusyjnych, co znacznie zmniejsza ilość spamu czy tematów w działach typu off-topic, czyniąc go dobrym sposobem na odciążenie witryny.

Wikipedia


show

[czytaj: szoł] szoł;
1. przedstawienie artystyczno-rozrywkowe o charakterze rewiowym; widowisko;
2. wielka uroczystość mająca widowiskowy charakter;
3. efektowny występ artystyczny, popis niezwykłych umiejętności; pokaz;
4. wydarzenie nabierające charakteru chętnie oglądanego przez wszystkich widowiska; przedstawienie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) efektowny pokaz

Wiktionary

  • Show – polskie czasopismo
  • Show – polski film komediowy
  • Show – album Przemysława Gintrowskiego
  • show – przedstawienie, spektakl, widowisko
  • show – pokaz, wystawa

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) spektakl, widowisko

Wiktionary


show-biznes

[czytaj: szołbiznes] przemysł rozrywkowy, szołbiznes, show business, show-business, show biznes, showbiznes;
1. gałąź gospodarki zajmująca się dostarczaniem rozrywki, obejmująca telewizję, kino, teatr, kabaret, muzykę, modę itp.;
2. ludzie oraz przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością


SJP.pl


show-business

[czytaj: szołbiznes] przemysł rozrywkowy, szołbiznes, show business, show-biznes, show biznes, showbiznes;
1. gałąź gospodarki zajmująca się dostarczaniem rozrywki, obejmująca telewizję, kino, teatr, kabaret, muzykę, modę itp.;
2. ludzie oraz przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością


SJP.pl


showbiz

[czytaj: szołbiz] potocznie: show biznes


SJP.pl

Showbiz – debiutancki album angielskiego zespołu rockowego Muse, wydany 4 października 1999 roku przez wytwórnię Mushroom Records, a wyprodukowany przez Johna Leckiego w Sawmill Studios w Kornwalii. Krążek promowały utwory - "Uno", "Cave", "Muscle Museum", "Sunburn" oraz "Unintended". W Wielkiej Brytanii Showbiz zyskał status platynowej płyty, natomiast na całym świecie sprzedał się w nakładzie około 900 tys. kopii (z czego 100 tys. w Stanach Zjednoczonych).

Wikipedia


showbiznes

[czytaj: szołbiznes] przemysł rozrywkowy, szołbiznes, show business, show-business, show biznes, show-biznes;
1. gałąź gospodarki zajmująca się dostarczaniem rozrywki, obejmująca telewizję, kino, teatr, kabaret, muzykę, modę itp.;
2. ludzie oraz przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością


SJP.pl

Show business lub show-business – produkcja programów rozrywkowych lub osoby i przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością.

Obejmuje różne formy rozrywki, jak imprezy widowiskowo-muzyczne (widowiska, koncerty, recitale), płyty, filmy, widowiska telewizyjne, teledyski, a także opiniotwórczą prasę branżową.

Wikipedia


showbiznesowy

show biznes [czytaj: szołbiznesowy]


SJP.pl


showman

[czytaj: szołmen]
1. osoba zawodowo związana z przemysłem rozrywkowym;
2. osoba występująca publicznie, umiejąca zwracać na siebie uwagę i rozbawiać;
3. konferansjer przedstawienia rozrywkowego


SJP.pl


showmanka

showman [czytaj: szołmenka]


SJP.pl


showmański

showman [czytaj: szołmeński]


SJP.pl


showroom

[czytaj: szołrum] salon wystawowy;
1. miejsce w sklepie, firmie handlowej, przeznaczone do prezentacji oferty;
2. miejsce odbywania się pokazów kolekcji mody uznanych projektantów;
3. miejsce w sklepie wyposażenia wnętrz, w którym prezentuje się specjalnie zaaranżowane ekspozycje; pokój wystawienniczy


SJP.pl

Showroom (jap. ショールーム Shōrūmu; stylizowany na SHOWROOM) – japońska usługa transmisji strumieniowej (na żywo) wykorzystywana głównie przez japońskich idoli i seiyū (japońskich aktorów głosowych). Usługa została opracowana przez DeNA i zintegrowana z procesem przesłuchań grup idoli, takich jak 22/7, Nogizaka46 i Keyakizaka46.

Wikipedia


showrunner

[czytaj: szołraner] producent wykonawczy serialu telewizyjnego


SJP.pl

Showrunner (ang. osoba kierująca serialem) – główny twórca serialu telewizyjnego, pełniący z reguły także funkcję scenarzysty lub producenta wykonawczego.

Showrunner decyduje o kształcie artystycznym serialu i odpowiada za cały proces jego powstawania poprzez zarządzanie wszystkimi zespołami i twórcami. W przypadku komedii i dramatów często jest również twórcą postaci i głównym scenarzystą. W filmie bezpośrednią kontrolę nad produkcją sprawuje reżyser, w telewizji showrunner stoi ponad reżyserami poszczególnych odcinków. Showrunner sprawuje pieczę nad całokształtem programu – najczęściej to on odbiera nagrodę dla najlepszego serialu, na niego również spływa największa fala krytyki (jak chociażby w przypadku Gry o tron).

Wikipedia


showrunnerka

showrunner [czytaj: szołranerka]


SJP.pl


shoyu

[czytaj: SZOju] tradycyjny japoński sos sojowy


SJP.pl


shp

skrótowiec, rzeczownik rodzaju nijakiego

 (1.1) = kolej. samoczynne hamowanie pociągu;

Wiktionary

SHP, Shp, shp, może odnosić się do:

  • samoczynne hamowanie pociągu
  • kod IATA Qinhuangdao Shanhaiguan Airport
  • kod ISO funta św. Heleny (ang. Saint Helena pound)
  • kod ISO języka Shipibo-Konibo
  • shapefile – popularny format wektorowych plików geoprzestrzennych
  • moc na wale – (shaft horse power, shp) moc znamionowa w pozaukładowej jednostce mocy przekazywanej do wału śrubowego na statkach lub samolotach
  • tur. Sosyaldemokrat Halk Partisi – turecka partia polityczna istniejąca w latach 2002-2010
  • tur. Sosyaldemokrat Halkçı Parti – turecka partia polityczna istniejąca w latach 1985-1995

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɛs‿xa‿ˈpɛ, AS: es‿χa‿pe

Wiktionary


shrek

postać z bajki


SJP.pl

Shrek – amerykański film animowany z 2001 w reżyserii Andrew Adamsona i Vicky Jenson, będący adaptacją ilustrowanej książki Shrek! autorstwa Williama Steiga.

Film został nagrodzony Nagrodą Akademii Filmowej w kategorii najlepszy film animowany pełnometrażowy na 74. ceremonii wręczenia Oscarów. Był to pierwszy Oscar w tej kategorii, gdyż nagrodę tę zaczęto przyznawać od 2003.

Wikipedia


shrinkflacja

[czytaj: szrinkflacja] zmniejszenie gramatury lub ilości produktów w opakowaniu przy jednoczesnym zachowaniu tej samej ceny; downsizing


SJP.pl


shuma

[czytaj: szuma] samochód typu Kia Shuma


SJP.pl


shunga

rzeczownik

 (1.1) szt. hist. japońska sztuka erotyczna popularna zwłaszcza w XVII-XIX wieku;

 (1.2) szt. obraz, ilustracja w stylu shunga (1.1)

Wiktionary

Wikipedia


shuriken

[czytaj: szuriken] ostry metalowy pocisk do ręcznego miotania, zwykle w kształcie płaskiej gwiazdy


SJP.pl

Shuriken (jap. 手裏剣 shuri-ken; dosłownie „ostrze ukryte w dłoni”') – rodzaj małej broni o ostrych krawędziach i różnym kształcie, służącej do rzucania we wroga, używanej między innymi przez agentów ninja.

Wikipedia


shuttleworth

Shuttleworth – osada w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Wielki Manchester, w dystrykcie metropolitalnym Bury. Leży 22 km na północ od centrum miasta Manchester.

Wikipedia


si

[czytaj: s-i] siódma sylaba solmizacyjna


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = inform. sztuczna inteligencja

Wiktionary

Belgia:

  • Sî – walońska nazwa miejscowości Scy

Chiny:

  • Si – powiat

Inne:

  • Si – dwuznak
  • Si – symbol chemiczny pierwiastka krzem
  • Si – skala w modelarstwie kolejowym
  • .si – domena internetowa Słowenii
  • si – nazwa solmizacyjna dźwięku muzycznego H
  • SI – Towarzystwo Jezusowe
  • SI – Międzynarodowy Układ Jednostek Miar

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) AI

* chiński standardowy: (1.1) 人工智能 (réngōng zhìnéng)

* duński: (1.1) ki, KI

* esperanto: (1.1) AI

* niemiecki: (1.1) KI ż.

* rosyjski: (1.1) ИИ m.

* ukraiński: (1.1) ШІ m.

źródła.

== SI (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) = nauk. Smithsonian Institution → Instytut Smithsona

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛs‿ˈi, AS: es‿i

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) AI

* chiński standardowy: (1.1) 人工智能 (réngōng zhìnéng)

* duński: (1.1) ki, KI

* esperanto: (1.1) AI

* niemiecki: (1.1) KI ż.

* rosyjski: (1.1) ИИ m.

* ukraiński: (1.1) ШІ m.

źródła.

== SI (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) = nauk. Smithsonian Institution → Instytut Smithsona

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) AI

* chiński standardowy: (1.1) 人工智能 (réngōng zhìnéng)

* duński: (1.1) ki, KI

* esperanto: (1.1) AI

* niemiecki: (1.1) KI ż.

* rosyjski: (1.1) ИИ m.

* ukraiński: (1.1) ШІ m.

źródła.

== SI (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) = nauk. Smithsonian Institution → Instytut Smithsona

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


si-an

miasto w Chinach; Xi'an


SJP.pl


si-ciang

[czytaj: si ciang] rzeka w Chinach; Xi Jiang


SJP.pl


sia

zaimek wskazujący, rodzaj żeński, obecnie tylko w zwrotach

 (1.1) pot. obiekt bardziej odległy w przestrzeni lub czasie niż ten, który jest bliżej (tu)

partykuła

 (2.1) gw-pl|Kociewie. się

zaimek zwrotny

 (3.1) gw-pl|Mazury, Warmia. się

Wiktionary

SIA
  • Szwajcarskie Stowarzyszenie Inżynierów i Architektów (niem. Schweizerischer Ingenieur- und Architektenverein)
  • karabin maszynowy SIA – włoski ckm z okresu I wojny światowej
  • Singapore Airlines – Singapurskie Linie Lotnicze
  • kod EMS kota syjamskiego
Sia
  • Sia – bóstwo z wierzeń starożytnego Egiptu
  • Sia – miejscowość na Cyprze, w dystrykcie Nikozja
  • Sia – właśc. Sia Furler, australijska piosenkarka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie słuchaj, co ci mówi ta czy sia, tylko zakładaj ciepłe majty, bo się przeziębisz.

 (2.1) A goście mało co by sia udławjili. sic.

Wiktionary


siabel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. stóg

Wiktionary


siać

1. rzucać ziarno w glebę;
2. rozsypywać coś celowo;
3. gubić, trwonić;
4. rozpowszechniać, szerzyć;
5. przepuszczać przez sito; przesiewać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) rzucać nasiona w glebę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tej części ogrodu zwykle sieję słoneczniki.

 (1.1) Seler należy siać w kwietniu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕät͡ɕ, AS: śäć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. nasienie n., nasiono n., sianie n., siemię n., siew m., siewnik m., zasiew m., siewca mos.

 czas. przesiać, posiać dk., posiewać ndk., rozsiać dk., rozsiewać ndk., zasiać dk., zasiewać ndk., przesiewać ndk.

 przym. siejny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) uprawiać, hodować

Wiktionary


siad

w gimnastyce: pozycja siedząca, kuczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pozycja siedząca

wykrzyknik

 (2.1) polecenie skierowane do psa, aby usiadł

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕat, AS: śat

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. wsiadający mos., wysiadający mos., siadanie n., siedzenie n., dosiadanie n., dosiedzenie n., nasiadanie n., nasiedzenie n., obsiadanie n., odsiadywanie n., odsiedzenie n., osiadanie n., podsiadanie n., poobsiadanie n., poosiadanie n., poprzysiadanie n., porozsiadanie n., posiadanie n., posiedzenie n., powsiadanie n., powysiadanie n., pozasiadanie n., pozsiadanie n., półsiedzenie n., przesiadanie n., przesiadywanie n., przesiedzenie n., przysiadanie n., przysiadywanie n., rozsiadanie n., usiadanie n., usiedzenie n., wsiadanie n., współsiedzenie n., wysiadanie n., wysiadywanie n., wysiedzenie n., zasiadywanie n., zasiadanie n., zsiadanie n., siądnięcie n., odsiadka ż.

 czas. przesiadać się, siadać ndk., siąść dk., siedzieć ndk., dosiadać ndk., dosiedzieć dk., nasiadać ndk., nasiedzieć dk., obsiadać ndk., obsiąść dk., odsiadywać ndk., odsiedzieć dk., osiadać ndk., osiąść dk., podsiadać ndk., podsiąść dk., poobsiadać dk., poosiadać dk., poprzysiadać dk., porozsiadać się dk., posiadać ndk., posiąść dk., posiedzieć dk., powsiadać dk., powsiąść dk., powysiadać dk., pozasiadać dk., pozsiadać dk., półsiedzieć ndk., przesiadać ndk., przesiąść dk., przesiadywać ndk., przesiedzieć dk., przysiadać ndk., przysiadywać ndk., przysiąść dk., rozsiadać się ndk., rozsiąść się dk., usiadać ndk., usiedzieć dk., wsiadać ndk., wsiąść dk., współsiedzieć dk., wysiadać ndk., wysiąść dk., wysiadywać ndk., wysiedzieć dk., zasiadywać ndk., zasiadać dk., zsiadać ndk., zsiąść dk.

 przym. siedzący, wsiadający, wysiadający, zasiadający

Wiktionary


siadać

przybierać pozycję siedzącą


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siąść)

 (1.1) zajmować miejsce do siedzenia, przechodzić do siedzenia

 (1.2) o samolocie, uskrzydlonym zwierzęciu: lądować

 (1.3) pot. psuć się

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Proszę siadać, autobus za chwilę odjeżdża.

 (1.1) Jacku tyle razy prosiłam cię, żebyś nie siadał w przeciągu.

 (1.3) Koparka widocznie przecięła kabel, bo w całym bloku natychmiast siadł prąd.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕadat͡ɕ, AS: śadać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. odsiadka ż., siad mrz., wsiadający mos., wysiadający mos., siadanie n., siedzenie n., dosiadanie n., dosiedzenie n., nasiadanie n., nasiedzenie n., obsiadanie n., odsiadywanie n., odsiedzenie n., osiadanie n., podsiadanie n., poobsiadanie n., poosiadanie n., poprzysiadanie n., porozsiadanie n., posiadanie n., posiedzenie n., powsiadanie n., powysiadanie n., pozasiadanie n., pozsiadanie n., półsiedzenie n., przesiadanie n., przesiadywanie n., przesiedzenie n., przysiadanie n., przysiadywanie n., rozsiadanie n., usiadanie n., usiedzenie n., wsiadanie n., współsiedzenie n., wysiadanie n., wysiadywanie n., wysiedzenie n., zasiadywanie n., zasiadanie n., zsiadanie n., siądnięcie n., zasiadka ż.

 czas. przesiadać się, usiąść, siąść dk., siedzieć ndk., dosiadać ndk., dosiedzieć dk., nasiadać ndk., nasiedzieć dk., obsiadać ndk., obsiąść dk., odsiadywać ndk., odsiedzieć dk., osiadać ndk., osiąść dk., podsiadać ndk., podsiąść dk., poobsiadać dk., poosiadać dk., poprzysiadać dk., porozsiadać się dk., posiadać ndk., posiąść dk., posiedzieć dk., powsiadać dk., powsiąść dk., powysiadać dk., pozasiadać dk., pozsiadać dk., półsiedzieć ndk., przesiadać ndk., przesiąść dk., przesiadywać ndk., przesiedzieć dk., przysiadać ndk., przysiadywać ndk., przysiąść dk., rozsiadać się ndk., rozsiąść się dk., usiadać ndk., usiedzieć dk., wsiadać ndk., wsiąść dk., współsiedzieć dk., wysiadać ndk., wysiąść dk., wysiadywać ndk., wysiedzieć dk., zasiadywać ndk., zasiadać dk., zsiadać ndk., zsiąść dk.

 przym. siedzący, wsiadający, wysiadający, zasiadający

 wykrz. siad

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zajmować (swoje) miejsce (dotyczy kina, teatru itp.); gw-pl|Górny Śląsk|zicać.

 (1.3) psuć się, pot. padać

Wiktionary


siadanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siadać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕaˈdãɲɛ, AS: śadãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedziba ż., siedzenie n., siedzonko n., siedzisko n., siądnięcie n., siad mrz.

 czas. przesiadać się, obsiadać, wysiadywać, wysiadać, wsiadać, dosiąść, siadać ndk., siąść dk.

 przym. siedzeniowy, siedzący

 wykrz. siad

Wiktionary


siadlak

nazwisko


SJP.pl


siądnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) o ludziach: położenie na czymś pośladków w celu przybrania pozycji siedzącej

 (1.2) o ptakach, owadach: zatrzymanie się na jakimś przedmiocie, np. kwiecie, liściu itp.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siad m., siedziba ż., siedzenie n., siedzonko n., siedzisko n., siadanie n.

 czas. siedzieć ndk., siadać ndk., siąść dk.

 przym. siedzeniowy, siedzący

 wykrz. siad

Wiktionary


siadowy

siad


SJP.pl

Patrz:

siad

siadło

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Warmia. wieś

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. r. nijaki, cz. przeszły od: siąść

Wiktionary

Miejscowości w Polsce
  • Siadło Dolne
  • Siadło Górne
Jezioro w Polsce
  • Siadło

Wikipedia


siąg

dawniej:
1. rozpiętość rozpostartych skrzydeł (ptaka, owada); zasięg;
2. sięgnięcie, zamach


SJP.pl

  • Siąg – synonim rozpiętości skrzydeł
  • Siąg – synonim sążnia

Wikipedia


siaja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łódź. coś podłej jakości, marnego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tym sklepie to sama siaja jest.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siajowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) badziewie, barachło

Wiktionary


siajowy

przymiotnik

 (1.1) łódź. podłej jakości, niewiele wart

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To siajowy materiał, nie warto z tego szyć.

 (1.1) W kazie jest jeden siajowy filmik trwający ok. 40 sek. (z Internetu)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siaja ż.

Wiktionary


siak

1. w wyrażeniu "tak czy siak" - tak czy inaczej, w każdym wypadku; tak czy śmak;
2. w wyrażeniu "ni tak, ni siak" - ani dobrze, ani źle


SJP.pl

Siak – rzeka w Indonezji w środkowej części Sumatry; długość 225 km.

Źródła u podnóży gór Barisan, płynie w kierunku wschodnim do miasta Pekanbaru, następnie na północny wschód przez bagniste niziny; uchodzi estuarium do cieśniny Panjang będącej odnogą cieśniny Malakka.

Najgłębsza rzeka Sumatry (głębokość 8–12 m); żeglowna na prawie całej długości; od Pekanbaru dostępna dla statków morskich.

Wikipedia


siąkać

potocznie:
1. pociągać nosem, aby nie dopuścić do wycieku wydzieliny; siorbać, siorpać;
2. oczyszczać nos, wydmuchując powietrze


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) wciągać nosem, pociągać nosem

 (1.2) wydmuchiwać, wypróżniać nos

 (1.3) przest. wsiąkać

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔ̃ŋkat͡ɕ, AS: śõŋkać

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siąknąć dk.

 rzecz. siąkanie, siąknięcie

Wiktionary


siakanie

w językoznawstwie:
1. spłynięcie się w mowie spółgłosek dziąsłowych z palatalnymi w pośredni szereg, np. śzćzekaćz – szczekać; jabłonkowanie;
2. wymowa "ś" zamiast "sz", głównie w wyrazach obcych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siąkać.

Wiktionary

Jabłonkowanie (sziakanie, siakanie) – zjawisko polegające na pomieszaniu lub spłynięciu się spółgłosek dziąsłowych (szumiących: [ʂ, tʂ, ʐ, dʐ] tj. sz, cz, ż, dż) z palatalnymi (ciszące: [ɕ, tɕ, ʑ, dʑ] tj. ś, ć, ź, dź) w pośredni szereg – [ʃʲ, tʃʲ, ʒʲ, dʒʲ] tj. śz, ćz, źż, dźż, np. śzćzekaćzszczekać i ściekać, śzare śzano, ćzarne ćziele. Występuje w dialekcie śląskim w gwarze jabłonkowskiej (w pobliżu Jabłonkowa – stąd nazwa), w okręgu opawskim i w gwarach czadeckich oraz w dialekcie mazowieckim w gwarach malborsko-lubawskich, ostródzkich i warmińskich

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɔ̃ŋˈkãɲɛ, AS: śõŋkãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siąkać

Wiktionary


siaki

potocznie: bliżej nieokreślony, jakiś; śmaki


SJP.pl


siąknąć

potocznie:
1. wciągnąć nosem powietrze, powstrzymując wydzielinę; siorbnąć, siorpnąć;
2. wytrzeć nos, wydmuchując powietrze


SJP.pl


siako

dawniej: nie tak, inaczej; dziś tylko w związku frazeologicznym: siako tako - w wystarczającym stopniu, nie najgorzej; jako tako


SJP.pl


siakti

w śiwaizmie: żeński aspekt i małżonka indyjskiego boga Śiwy; śakti


SJP.pl


siaktyzm

jeden z głównych kultów w hinduizmie; śaktyzm


SJP.pl


sial

[czytaj: s-ial] zewnętrzna warstwa skorupy ziemskiej


SJP.pl

Wikipedia


sialiczny

przymiotnik od: sial


SJP.pl


sialma

[czytaj: s-ialma] warstwa litosfery, pośrednia między sialem i simą, składająca się głównie z krzemu, glinu i magnezu


SJP.pl

Sialma – geologiczna strefa litosfery, która znajduje się pomiędzy simą a sialem. Głównymi składnikami tej strefy są tlenki glinu, krzemu oraz magnezu.

Wikipedia


sialowy

[czytaj: s-ialowy]
1. sial, np. blacha sialowa;
2. kwas sialowy - związek organiczny z grupy cukrów; kwas sjalowy


SJP.pl


siamang

(Symphalangus syndactylus) nadrzewna małpa wąskonosa z podrodziny gibonów (Hylobatidae)


SJP.pl

Siamang wielki, siamang (Symphalangus syndactylus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae), największy i najsilniejszy przedstawiciel gibbonów. Dorodny samiec może ważyć prawie 13 kg przy blisko 1 metrze wysokości.

Wikipedia


siamen

miasto w Chinach; Xiamen


SJP.pl

Xiamen ([ɕâmə̌n]; chiń. upr. 厦门市; chiń. trad. 廈門市; pinyin Xiàmén Shì; dawniej znane na Zachodzie jako Amoy od wymowy nazwy miasta w dialekcie hokkien) – miasto portowe w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Fujian, nad Cieśniną Tajwańską. W 2010 roku liczba mieszkańców strefy zurbanizowanej wynosiła 636 548. Zespół miejski w 1999 roku liczył 1 289 876 mieszkańców.

Wikipedia


siamoszyce

Siamoszyce – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Kroczyce.

Wikipedia


siamto

potocznie: zaimek sygnalizujący zakończenie wyliczania, np. "On nigdy nie chce przyjść, bo to, bo tamto, bo siamto."; owamto


SJP.pl


siangtan

miasto w Chinach; Xiangtan


SJP.pl

Wikipedia


sianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siać.

forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.

 (2.1) Ms. lp. od: siano

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jutro rozpoczniemy sianie pszenicy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕä̃ɲɛ, AS: śä̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siemię n., siew mrz., siewca mos., siewnik mrz., posianie n., rozsianie n., rozsiewanie n.

 czas. siać ndk., zasiać dk., posiać dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siew, rzad. siejbienie

Wiktionary


sianko

zdrobnienie od: siano


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od siano

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕãnkɔ, AS: śãnko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siano n.

 przym. sienny

Wiktionary


sianno

Sianno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Brochów.

Wieś wchodzi w skład sołectwa Bieliny, Sianno.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.

Wikipedia


siano

1. wyschnięta trawa lub wyschnięte kłosy zbóż;
2. potocznie: pieniądze;
3. wykręcić się sianem - uniknąć czegoś kłopotliwego za pomocą łatwego wybiegu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) roln. sucha trawa i inne rośliny skoszone z łąki na paszę;

 (1.2) slang. przen. pieniądze

 (1.3) uczn. nieładna fryzura

forma czasownika.

 (2.1) forma bezosobowa czasu przeszłego od siać

Wiktionary

Siano – skoszone przed dojrzałością trawy, rośliny motylkowe i inne, następnie wysuszone, zazwyczaj w warunkach naturalnych. Proces koszenia, suszenia i magazynowania to sianokosy. Siano to jedna z najważniejszych pasz objętościowych suchych w żywieniu przeżuwaczy i koni.

Kiszonka uzyskiwana z podsuszonych roślin to sianokiszonka.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zimą zwierzęta gospodarskie karmi się sianem.

 (1.3) Czy facetka od bioli nie wstydzi się przyłazić do budy z tym sianem na kaczanie?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕãnɔ, AS: śãno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siennik m., Sianów m., Sianowo n., Sianki nmos.

:: zdrobn. sianko n., sianeczko n.

 przym. sienny

Wiktionary


sianobranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) etn. roln. zbiór siana

Wiktionary


sianokiszonka

rodzaj kiszonki, pasza przygotowywana z podsuszonych roślin o zawartości 40-60% suchej masy


SJP.pl

Sianokiszonka – pasza, rodzaj kiszonki przygotowywanej z roślin podsuszonych o zawartości 40–60% suchej masy. Podsuszoną zielonkę można zbierać np. prasami belującymi, które sporządzają bele i owijają zielonkę folią w celu izolacji od powietrza. Sianokiszonkę sporządza się również w silosach lub pryzmach. W trakcie zbioru do zielonki można dodawać dodatki kiszonkarskie (środki chemiczne, biologiczne – m.in. bakterie kwasu mlekowego, kombinowane).


Wikipedia


sianokos

(zwykle w liczbie mnogiej)
1. koszenie traw na siano;
2. okres koszenia traw


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) roln. koszenie trawy na siano

 (1.2) roln. okres sianokosu (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Zapłacimy mu po sianokosie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sianokosy lm. nmos., sianokośność ż.

 przym. sianokośny

Wiktionary


sianokośny

sianokos


SJP.pl

Patrz:

sianokos

sianokosy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) roln. koszenie łąki i suszenie traw w celu uzyskania siana;

 (1.2) okres, w którym wykonuje się te prace

Wiktionary

Sianokosy – koszenie trawy na siano, jego suszenie na pokosach lub ostwiach i zwiezienie siana do miejsc zabezpieczonych przed opadami. Dawniej trawę koszono za pomocą kos, obecnie w tym celu powszechnie wykorzystuje się różnego typu kosiarki. W Polsce okres sianokosów zaczyna się w maju lub na początku czerwca. Dawne ręczne koszenie łąk, było uważane za jedną z najcięższych prac w rolnictwie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nad domostwami trzepotały się gołębie, z łąk bliskich biła świeżość i woń sianokosów.

 (1.2) Sianokosy skończyły się w tym roku dosyć wcześnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕãnɔˈkɔsɨ, AS: śãnokosy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sianokos mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sianokos

 (1.2) sianokos

Wiktionary


sianów

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie zachodniopomorskim;

Wiktionary

Sianów (niem. Zanow) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sianów. Położone na Równinie Słupskiej nad strugą Polnicą, ok. 10 km od Koszalina, z którym graniczy administracyjnie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sianów jest miastem pomorskim.

 (1.1) W Sianowie płynie struga Polnica.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕãnuf, AS: śãnuf

Wiktionary

Powiązane:

 przym. sianowski

 rzecz. sianowianin m., sianowianka ż., siano n.

Wiktionary


sianowaty

przypominający wyglądem siano


SJP.pl


sianowianin

mieszkaniec Sianowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


sianowianka

mieszkanka Sianowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


sianowo

Sianowo (kaszub. Swiónowò; niem. Schwanau) – kaszubska wieś letniskowa w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy.

Znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Sianowskim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą. Wieś położona jest pomiędzy Lasami Mirachowskimi i jeziorem. Gniazduje tu wiele rzadkich gatunków ptaków. Sianowo leży na turystycznym Szlaku Kaszubskim i jest początkiem wodnego szlaku spływów kajakowych rzeką Łebą. Ta wieś bywa miejscem promocji języka kaszubskiego.

Wikipedia


sianowski

przymiotnik od: Sianowo, Sianów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Sianowa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) O nastolatkach zuchwale okradających sianowskie sklepy i zastraszających ich personel poinformowali nas właściciele wielobranżowego Centrum Handlowego "Ceramix", mieszczącego się w samym sercu miasta.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sianów m.

Wiktionary


sianożęcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. sianokosy

Wiktionary


sianożęty

wieś nadmorska niedaleko Kołobrzegu


SJP.pl

Sianożęty (dawniej niem. Ziegenberg) – nadmorska wieś letniskowa w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Ustronie Morskie, ok. 1 km na zachód od Ustronia Morskiego. Miejscowość z letnim kąpieliskiem morskim, położona nad Zatoką Pomorską, na Wybrzeżu Słowińskim.

Wikipedia


siąpać

rzadko o deszczu: padać drobnymi kroplami; dżdżyć, mżyć, kropić, rosić, siąpić


SJP.pl


siąpanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siąpać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. niesiąpanie n.

 czas. siąpać ndk.

Wiktionary


siąpić

o deszczu: padać drobnymi kroplami; mżyć, kropić, rosić, dżdżyć, siąpać


SJP.pl


siara

1. pierwszy pokarm wydzielany przez gruczoły mleczne u kobiet i samic ssaków; młodziwo;
2. slangowo: wstyd, kompromitacja; obciach, wieś, wiocha, przypał;
3. potocznie: kiepskie, tanie wino; alpaga, mózgotrzep, jabol, pryta, bełt, wińsko;
4. potocznie: coś nieprzyjemnego w zapachu lub smaku, drażniącego zmysły;
5. zgrubienie od: siarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. fizj. wydzielina gruczołów mlekowych ssaków;

 (1.2) slang. coś wstydliwego, godnego pogardy

 (1.3) pot. tanie wino owocowe

 (1.4) środ. muz. brzmienie gitary elektrycznej ze zbyt wyeksponowanym środkowym i górnym pasmem dźwięku i dużą ilością przesteru.

Wiktionary

Siara (młodziwo, łac. colostrum) – gęsta, żółta wydzielina gruczołu mlekowego ssaków, w tym człowieka. Zaczyna powstawać w gruczołach mlekowych jeszcze w czasie ciąży (u człowieka już od około 20. tygodnia).

Siara jest pierwszym pokarmem każdego nowo narodzonego ssaka, w tym noworodków człowieka. Unikalny skład colostrum ma fundamentalne znaczenie we wczesnym karmieniu potomka. W porównaniu do mleka właściwego matki, siara jest szczególnie bogata w białka, z których większość jest mało odżywcza, ale gra ważną rolę w dojrzewaniu przewodu pokarmowego młodych ssaków. Zawiera dużo witaminy A, sodu i chlorków, a stosunkowo niewiele węglowodanów, potasu i tłuszczu w porównaniu z mlekiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pierwszym posiłkiem ssaka powinna być siara.

 (1.2) Widziałeś jego zachowanie? Ale siara!

 (1.2) Uspokój się, nie rób siary!

 (1.3) Pod sklepem kilku żuli piło jakąś najtańszą siarę.

 (1.4) To brzmienie to siara.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕara, AS: śara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarczan mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) młodziwo

 (1.2) chała, obciach, wiocha, żenada

Wiktionary


siarczan

sól kwasu siarkowego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek chemiczny, sól lub ester kwasu siarkowego;

Wiktionary

Siarczany (nazwa systematyczna: tetraoksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(VI); daw. witriole lub koperwasy) – sole lub estry kwasu siarkowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obecność siarczanów w wodzie do spożycia może również powodować wyczuwalną zmianę jej smaku (…).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕart͡ʃãn, AS: śarčãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarnik mrz., siarka ż., siara ż., siarczyn m., siarczek m.

 przym. siarczany, siarkowy, siarczkowy, siarczysty

 przysł. siarczyście

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siarczan(VI)

Wiktionary


siarczanowy

siarczan


SJP.pl

Patrz:

siarczan

siarczany

sól kwasu siarkowego


SJP.pl

Siarczany (nazwa systematyczna: tetraoksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(VI); daw. witriole lub koperwasy) – sole lub estry kwasu siarkowego.

Wikipedia


siarczek

sól kwasu siarkowodorowego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. sól kwasu siarkowodorowego

Wiktionary

Siarczki – związki chemiczne zawierające atom lub atomy siarki na stopniu utlenienia –II. Związki zawierające dwa lub więcej (katenacja) atomów siarki połączonych w łańcuch SS określane są jako wielosiarczki.

Rodzaje siarczków
  • W chemii nieorganicznej są to związki o wzorze ogólnym Mx

    2
    S
    x
    lub My
    S
    y/2
    (gdzie M – pierwiastek o wartościowości nieparzystej x lub parzystej y):
    • sole kwasu siarkowodorowego i metalu, np. siarczek sodu, Na
      2
      S
      lub siarczek rtęci(II), HgS
    • połączenia kowalencyjne siarki i niemetalu, np. dwusiarczek węgla, CS
      2
      lub dekasiarczek tetrafosforu P
      4
      S
      10

    Wikipedia

    Powiązane:

     rzecz. siarczan mrz.

     przym. siarkowy

    Wiktionary


siarczki

sól kwasu siarkowodorowego


SJP.pl

Siarczki – związki chemiczne zawierające atom lub atomy siarki na stopniu utlenienia –II. Związki zawierające dwa lub więcej (katenacja) atomów siarki połączonych w łańcuch SS określane są jako wielosiarczki.

Rodzaje siarczków
  • W chemii nieorganicznej są to związki o wzorze ogólnym Mx

    2
    S
    x
    lub My
    S
    y/2
    (gdzie M – pierwiastek o wartościowości nieparzystej x lub parzystej y):
    • sole kwasu siarkowodorowego i metalu, np. siarczek sodu, Na
      2
      S
      lub siarczek rtęci(II), HgS
    • połączenia kowalencyjne siarki i niemetalu, np. dwusiarczek węgla, CS
      2
      lub dekasiarczek tetrafosforu P
      4
      S
      10

    Wikipedia


siarczkować

wytrącać na odbitkach siarczek srebra; sepiować


SJP.pl


siarczkowy

przymiotnik od: siarczek


SJP.pl


siarczyn

sól kwasu siarkawego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek chemiczny, sól lub ester kwasu siarkawego;

Wiktionary

Siarczyny (nazwa systematyczna: trioksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(IV)) – sole lub estry kwasu siarkawego. Powszechnie stosuje się je w przemyśle winiarskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W kwaśnym środowisku siarczyny rozkładają się.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕart͡ʃɨ̃n, AS: śarčỹn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siarczynowy

 rzecz. siarczan mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) trioksydosiarczan(2−), siarczan(IV)

Wiktionary


siarczynowy

przymiotnik od: siarczyn


SJP.pl


siarczyny

sól kwasu siarkawego


SJP.pl

Siarczyny (nazwa systematyczna: trioksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(IV)) – sole lub estry kwasu siarkawego. Powszechnie stosuje się je w przemyśle winiarskim.

Wikipedia


siarczyście

przysłówek sposobu

 (1.1) z dużym natężeniem

 (1.2) książk. z użyciem wulgaryzmów

 (1.3) książk. żywo i energicznie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarczan mrz., siarka ż.

 przym. siarczysty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) dziarsko

Wiktionary


siarczyściej

stopień wyższy od przysłówka: siarczyście


SJP.pl


siarczystszy

stopień wyższy od przymiotnika: siarczystszy


SJP.pl


siarczysty

1. mocny, zamaszysty;
2. o przekleństwie: dosadny;
3. o mrozie: bardzo silny;
4. pełen temperamentu


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) o dużym natężeniu

 (1.2) dosadny

 (1.3) o gwałtownym charakterze

 (1.4) daw. pełen siarki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Należy spodziewać się siarczystego mrozu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarczan mrz., siarka ż.

 przysł. siarczyście

Wiktionary


siarecznik

szlaczkoń siarecznik - gatunek motyla dziennego z rodziny bielinków; żółtawiec


SJP.pl


siarka

pierwiastek chemiczny o symbolu S


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu S i liczbie atomowej 16;

Wiktionary

Siarka (S, łac. sulphur) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 16, niemetal z bloku p w układzie okresowym.

Izotopy stabilne siarki to 32S, 33S, 34S i 36S.

Siarka ma kilka odmian alotropowych, z których trzy najważniejsze to siarka rombowa, jednoskośna i amorficzna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma siarka?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕarka, AS: śarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarczan mrz., siarnik mrz.

 przym. siarkowy, siarczany, siarczysty

 przysł. siarczyście

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. S

Wiktionary


siarkiewicz

nazwisko


SJP.pl


siarkodajny

obfitujący w siarkę, dostarczający siarki lub zawierający siarkę; siarkonośny


SJP.pl


siarkoeter

siarkoorganiczny związek chemiczny, siarkowy analog eteru; tioeter


SJP.pl


siarkonośny

obfitujący w siarkę, dostarczający siarki lub zawierający siarkę; siarkodajny


SJP.pl


siarkoorganiczny

zawierający wiązanie węgiel-siarka


SJP.pl


siarkopol

polskie przedsiębiorstwo chemiczne


SJP.pl

Kopalnie i Zakłady Przetwórcze Siarki „Siarkopol” – przedsiębiorstwo z siedzibą w Tarnobrzegu, zajmujące się dawniej wydobyciem siarki i jej przetwórstwem. Obecnie prowadzi sprzedaż przetworów siarkowych, nawozów rolniczych, nawozów ogrodniczych oraz samej siarki. Zajmuje się także usługami w zakresie obrotu i dystrybucji energii elektrycznej, gazu oraz sprężonego powietrza na terenie zabudowy przemysłowej, znajdującej się na obszarze miasta Tarnobrzeg i gminy Nowa Dęba. Wykonuje również usługi w laboratorium Kontroli Jakości i Ochrony Środowiska w tym badania składu chemicznego nawozów i surowców mineralnych, badania fizykochemiczne i chemiczne siarki, badania chemiczne próbek wód i ścieków.

Wikipedia


siarkosól

sól powstała podczas reakcji pierwiastka metalicznego ze sztucznie spreparowanym kwasem uzyskiwanym z kwasu tlenowego, w którym atomy tlenu zostały zastąpione atomami siarki; tiosól


SJP.pl


siarkosole

sól powstała podczas reakcji pierwiastka metalicznego ze sztucznie spreparowanym kwasem uzyskiwanym z kwasu tlenowego, w którym atomy tlenu zostały zastąpione atomami siarki; tiosól


SJP.pl

Siarkosole, rudy płowe – związki chemiczne, w tym i grupa minerałów kruszcowych o ogólnym wzorze:

(Me1,Me2)12(N1,N2)4S13

Me1, Me2 – metal pierwszy i drugi
N1, N2 – niemetal pierwszy i drugi

Wikipedia


siarkowce

1. pierwiastek chemiczny należący do VI grupy głównej układu okresowego; tlenowiec;
2. statek używany do transportu siarki


SJP.pl

Tlenowce (siarkowce, chalkogeny) – nazwa pierwiastków należących do 16 (daw. VIA lub VI głównej) grupy układu okresowego. Są to tlen, siarka, selen, tellur, polon i liwermor. Nazwa chalkogeny pochodzi z greckiego chalkos oznaczającego brąz lub metal i związana jest z powszechnym występowaniem tlenu i siarki w rudach metali.

Wikipedia


siarkowiec

1. pierwiastek chemiczny należący do VI grupy głównej układu okresowego; tlenowiec;
2. statek używany do transportu siarki


SJP.pl

Siarkowiec – część wsi Kamionka położony w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Wiskitki.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.

Wikipedia


siarkownia

pomieszczenie w zakładzie produkcyjnym, w którym poddaje się pewne produkty siarkowaniu, tzn. działaniu dwutlenku siarki


SJP.pl


siarkownik

urządzenie, w którym odbywa się siarkowanie


SJP.pl


siarkowodór

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. nieorganiczny związek chemiczny siarki i wodoru

Wiktionary

Siarkowodór (sulfan), H2S – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorków kowalencyjnych, połączenie siarki i wodoru. W warunkach normalnych jest bezbarwnym, palnym gazem, którego silny, charakterystyczny zapach zgniłych jaj jest wyczuwalny w bardzo niewielkich stężeniach. Jest silnie toksyczny, wdychany w stężeniu ok. 750 mg/m3 w ciągu kilku minut prowadzi do zgonu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niebezpieczeństwo zatrucia siarkowodorem zachodzi podczas prac związanych z opróżnianiem szamba, wierceniem i kopaniem studni, wchodzeniem do studni, studzienek kanalizacyjnych lub niewentylowanych korytarzy podziemnych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕarkɔˈvɔdur, AS: śarkovodur

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siarkowodorowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siarczek wodoru, sulfan, symbol wzór chemiczny|H2S.

Wiktionary


siarkowodorowy

przymiotnik od: siarkowodór


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. związany z siarkowodorem, dotyczący siarkowodoru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarkowodór mrz.

Wiktionary


siarkowożółty

żółty o siarkowym odcieniu


SJP.pl


siarkowski

nazwisko


SJP.pl


siarkowy

przymiotnik od: siarka


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zrobiony z siarki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarnik mrz., siarka ż., siarczan m., siarczek m.

Wiktionary


siarnik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. także gw-pl|Kresy, Litwa. zapałka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) A jak niedźwiedzia dużo bić, tak on koniec końców może się nauczyć i siarniki zapalać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siarka ż., siarczan m.

 przym. siarkawy, siarkowy

Wiktionary


siaropodobny

przypominający siarę (wydzielinę gruczołów mlecznych u kobiet i samic ssaków)


SJP.pl


siarowy

1. związany z wydzieliną gruczołów mlecznych u kobiet i samic ssaków pojawiającą się w czasie okołoporodowym;
2. ciałka siarowe - leukocyty obładowane kuleczkami tłuszczowymi, znajdujące się w siarze


SJP.pl


siarzewo

Siarzewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Raciążek.

Wikipedia


siaś

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie nowogrodzkim i obwodzie leningradzkim, uchodzi do jeziora Ładoga;

Wiktionary

Siaś (ros. Сясь) – rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie nowogrodzkim i obwodzie leningradzkim.

Źródła rzeki znajdują się na zachodnim stoku wyżyny Wałdaj, a uchodzi do jeziora Ładoga (Zatoki Wołchowskiej).

Długość: 261 km, obszar dorzecza – 7330 km², średni przepływ wody – 53 m³/s (mierzone 27 km od ujścia). Zamarza w listopadzie, czasami w grudniu lub styczniu, odmarza w kwietniu.

Wikipedia


siąść

1. o człowieku: przybrać postawę siedzącą;
2. o człowieku: stać się zmęczonym, wyczerpanym;
3. zająć jakieś miejsce;
4. o owadach, ptakach: opaść na jakieś podłoże;
5. o maszynach latających: ukończyć lot, wylądować;
6. potocznie: przestać funkcjonować, zepsuć się * forma "siędę" dozwolona wyłącznie w powiedzeniu: "Daj kurze grzędę, ona: wyżej siędę."


SJP.pl

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. siadać)

 (1.1) zająć miejsce do siedzenia, przyjąć pozycję siedzącą

 (1.2) o ptaku, motylu itp. zakończyć lot i zatrzymać się na czymś

 (1.3) pot. o samolocie wylądować

 (1.4) pot. zepsuć się

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔ̃w̃ɕt͡ɕ, AS: śõũ̯ść

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zasiadka ż., siedziba ż., siedzenie n., siedzonko n., siedzisko n., siadanie n., siądnięcie n., siad mrz.

 czas. obsiadać, wysiadać, usiąść, wsiadać, siadać ndk.

 przym. siedzeniowy, siedzący

 wykrz. siad

Wiktionary


siastacz

nazwisko


SJP.pl


siąszyce

Siąszyce – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Rychwał.

W 1778 w Siąszycach urodził się Alojzy Prosper Biernacki, ziemianin kaliski, pionier nowoczesnego rolnictwa, minister skarbu Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w czasie powstania listopadowego.

Wikipedia


siata

zgrubienie od: siatka (torba, siatkówka)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zgrub. od siatka (na zakupy)

 (1.2) pot. sport. piłka siatkowa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Babka się tych siat ze dwadzieścia lat nanosiła.

 (1.2) Wynajmiemy na lipiec salę i młodzi cały czas będą rżnęli w siatę.

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. siatka ż., siateczka ż.

 przym. siatkowy

 (1.2)

 rzecz. siatkówka ż., siatka ż.

 przym. siatkarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siatka

 (1.2) siatkówka, piłka siatkowa, pot. siatka

Wiktionary


siateczka

zdrobnienie od: siatka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj ażurowej plecionkaecionki ze sznurka, cienkiego drutu, nici

 (1.2) niewielki, delikatny przedmiot wykonany z siatki, np. mała torba na zakupy

 (1.3) o drobnych, przecinających się liniach rysujących się na czymś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na czole śniadawem leżała siateczka cieniutka, jakby z najcieńszych możliwie włosków upleciona.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕaˈtɛt͡ʃka, AS: śatečka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siateczkowy, sieciowy, siatkowaty

 rzecz. siatka ż., siata ż., sieć ż., siatkówka ż.

Wiktionary


siateczkowaty

zbudowany w postaci siateczki lub mający na powierzchni żyłki przypominające siateczkę


SJP.pl


siateczkowy

siateczka


SJP.pl

Patrz:

siateczka

siatecznia

rodzaj koralowca


SJP.pl


siatka

1. plecionka ze sznurka, nici lub drutu;
2. rozkład, plan;
3. potocznie: siatkówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj ażurowej plecionkaecionki ze sznurka, drutu, nici

 (1.2) przedmiot wykonany z siatki (1.1), np. torba na zakupy (), siatka na włosy, siatka na ryby, ogrodzenie

 (1.3) układ czegoś, podporządkowany jakiejś zasadzie

 (1.4) układ krzyżujących się ze sobą linii, np. ulic lub przewodów

 (1.5) o drobnych, przecinających się liniach rysujących się na czymś

 (1.6) zorganizowana grupa ludzi prowadzących tajną działalność

 (1.7) sport. pot. zob. siatkówka.

 (1.8) sport. w siatkówce, tenisie, badmintonie: naciągnięta plecionka sznurowa, rozdzielająca boisko na dwie części

 (1.9) sport. w piłce nożnej, ręcznej, wodnej i w hokeju: osłona boków i tyłu bramki

 (1.10) mat. figura powstała z rozłożenia ścian bryły na płaszczyźnie

Wiktionary

Astronomia

  • siatka (gwiazdozbiór)

Fizyka i technika

  • siatka częstotliwości
  • siatka dyfrakcyjna
  • siatka (elektroda)
  • siatka prętów

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) I albo płynąc po Nilu chwytał siatką ryby, które tysiącami uwijały się w błogosławionej rzece (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕatka, AS: śatka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatkówka ż., siatkarz m., siatkarka ż., sieć ż.

:: zdrobn. siateczka ż.

:: zgrub. siata ż.

 przym. siatkowy, siatkarski, siatkówkowy, siateczkowy, siateczkowaty, siatkowaty, sieciowy

Wiktionary


siatkarka

kobieta uprawiająca siatkówkę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. zawodniczka grająca w siatkówkę

Wiktionary

Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym biorą udział dwa zespoły po 6 zawodników w każdym (rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero). Od 1964 jest częścią oficjalnego programu Letnich igrzysk olimpijskich. Siatkówka jest jednym z nielicznych sportów zespołowych, w których zawodnicy drużyn przeciwnych nie mają ze sobą kontaktu fizycznego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕatˈkarka, AS: śatkarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatkówka ż., siatka ż.

:: fm. siatkarz m.

 przym. siatkarski

Wiktionary


siatkarski

dotyczący gry w siatkówkę


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) sport. związany z siatkówką, dotyczący gry w siatkówkę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W ostatni weekend rozegrano w naszej hali dwudniowy turniej siatkarski młodziczek i młodzików.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatkówka ż., siatka ż., siatkarz m., siatkarka ż.

Wiktionary


siatkarz

1. sportowiec grający w siatkówkę;
2. robotnik wyrabiający metalowe siatki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. sportowiec grający w siatkówkę

Wiktionary

Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym biorą udział dwa zespoły po 6 zawodników w każdym (rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero). Od 1964 jest częścią oficjalnego programu Letnich igrzysk olimpijskich. Siatkówka jest jednym z nielicznych sportów zespołowych, w których zawodnicy drużyn przeciwnych nie mają ze sobą kontaktu fizycznego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Polscy siatkarze poznali rywala, z którym zmierzą się w ćwierćfinale igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕatkaʃ, AS: śatkaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatkówka ż., siatka ż.

:: fż. siatkarka ż.

 przym. siatkarski

Wiktionary


siatkobeton

beton o kruszywie drobnoziarnistym, zbrojony siatkami stalowymi


SJP.pl

Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.

Wikipedia


siatkobetonowy

przymiotnik od: siatkobeton


SJP.pl


siatkoblaszek

rodzaj grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych


SJP.pl

Gomphus Pers. (siatkoblaszek) – rodzaj grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae). W Polsce występuje jeden gatunek.

Wikipedia


siatkoblaszkowate

rodzina grzybów z rzędu siatkoblaszkowców


SJP.pl

Siatkoblaszkowate (Gomphaceae Donk) – rodzina grzybów należąca do rzędu siatkoblaszkowców (Gomphales). Polską nazwę rodziny podał Władysław Wojewoda w swojej pracy z 2003 r. Dawniej rodzina ta nosiła nazwę siatkolistkowate.

Wikipedia


siatkoblaszkowce

rząd podstawczaków


SJP.pl

Siatkoblaszkowce (Gomphales Jülich) – rząd podstawczaków należący do klasy pieczarniaków (Agaricomycetes). Dawniej błędnie nazywany siatkolistkowcami.

Wikipedia


siatkonoga

dyscyplina sportu polegająca na obijaniu piłki ponad siatką każdą częścią ciała oprócz rąk


SJP.pl

Siatkonoga – dyscyplina sportu składająca się z dwóch odmian: futnetu – siatkonogi na niskiej siatce i twardym podłożu i footvolleya – siatkonogi plażowej.

Futnet został zapoczątkowany w Czechach latach 20. XX wieku przez piłkarzy Slavii Praga. Gra ta łączy elementy trzech popularnych gier sportowych – siatkówki, tenisa oraz piłki nożnej.

Wikipedia


siatkoskrzydłe

rząd owadów drapieżnych, wyposażonych w dwie pary błoniastych skrzydeł, gęsto użyłkowanych oraz narządy gębowe gryzące


SJP.pl

Siatkoskrzydłe może oznaczać:

  • w wąskim (dawnym) znaczeniu – sieciarki (Neuroptera sensu Planipennia) – rząd owadów,
  • w szerszym znaczeniu – klad Neuropterida obejmujący wszystkie owady siatkoskrzydłe: sieciarki (Neuroptera s. str.), wielbłądki (Raphidioptera) i wielkoskrzydłe (Megaloptera).

Wikipedia


siatkoskrzydły

o cechach siatkoskrzydłych (rodzina owadów)


SJP.pl


siatkować

wygładzać nawierzchnię kortu do tenisa za pomocą specjalnej siatki


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) rzad. robić co na kształt siatki; czynić co siatkowatym, ażurowym

Wiktionary

Powiązane:

 ims.

 przym. strbr. siatkowany

 rzecz. siatkówka ż.

Wiktionary


siatkowany

przymiotnik

 (1.1) pokryty siatką, deseniem w postaci siatki

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siatkować

 przym. sieciowy

 rzecz. sieć ż.

Wiktionary


siatkowaty

1. przypominający wyglądem siatkę, podobny do siatki;
2. czosnek siatkowaty - gatunek rośliny z rodziny czosnkowatych;
3. flaszowiec siatkowaty - gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający kształt lub wygląd siatki, przypominający siatkę

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siata, siateczka, siatka

 przym. siatkowy

 przysł. siatkowato

Wiktionary


siatkówczak

nowotwór siatkówki oka


SJP.pl

Siatkówczak (łac. retinoblastoma) – najczęstszy wewnątrzgałkowy nowotwór złośliwy oka u dzieci. Jeśli weźmie się pod uwagę wszystkie grupy wiekowe, zajmuje on drugie miejsce po czerniaku naczyniówki w tej grupie nowotworów. Rozwój nowotworu jest inicjowany przez mutacje, które dezaktywują obie kopie genu RB1, kodującego białko retinoblastoma. Pierwszym objawem choroby jest najczęściej leukokoria – pojawienie się białego odblasku w oku lub obu oczach, albo zez. Siatkówczak jest rzadką chorobą – ocenia się, że zapadalność na ten typ nowotworu wynosi około 4 przypadków na milion na rok (w latach 1990-1995, wśród dzieci poniżej 15. rż.).

Wikipedia


siatkówka

1. gra sportowa, w której zawodnicy dwóch zespołów rozstawieni po przeciwległych, oddzielonych siatką stronach boiska, starają się umieścić piłkę w polu przeciwnika odbijając ją rękami ponad tą siatką;
2. część gałki ocznej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. piłka siatkowa, gra sportowa dla dwóch drużyn polegająca na odbijaniu piłki nad specjalną siatką;

 (1.2) anat. część oka odpowiadająca za przetwarzanie obrazu na impulsy nerwowe;

Wiktionary

  • siatkówka – element budowy oka
  • siatkówka – sport zespołowy, piłka siatkowa
    • siatkówka halowa
    • siatkówka plażowa
    • snow volleyball
    • siatkówka na siedząco

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W drużynie siatkówki gra sześciu zawodników.

 (1.2) Mój brat ma uszkodzoną siatkówkę i gorzej widzi na prawe oko.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕatˈkufka, AS: śatkufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatka ż., siatkarz m., siatkarka ż., siateczka ż., siata ż., siatkówczak m., siatkowanie n., osiatkowanie n.

 czas. siatkować ndk., osiatkować dk.

 przym. siatkarski, siatkówkowy, siatkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) piłka siatkowa, pot. siatka, siata

Wiktionary


siatkówkowy

przymiotnik od: siatkówka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z siatkówką, dotyczący siatkówki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatka ż., siatkówka ż.

Wiktionary


siatkowski

nazwisko


SJP.pl

Siatkowski (forma żeńska: Siatkowska; liczba mnoga: Siatkowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1412 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1521 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa sieć albo od nazwy miejscowej Siatki/Siadki lub od imienia Sieciech i jest najbardziej rozpowszechnione w centralnej Polsce.

Wikipedia


siatkowy

przymiotnik od: siatka


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zrobiony z siatki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siatka ż., siatkówka ż., sieć ż.

 przym. sieciowy, siatkowaty

Wiktionary


siatkoząb

siatkoząb darniowy - gatunek mchu z rodziny strzechwowatych


SJP.pl


siatsu

[czytaj: si-atsu] masaż relaksacyjny polegający na ugniataniu palcami jakiejś części ciała; shiatsu


SJP.pl


sibelius

[czytaj: s-ibelius] nazwisko


SJP.pl


sibilski

nazwisko


SJP.pl


sibin

Sibin – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski nad Dziwną.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 142 mieszkańców.

Wikipedia


sibiński

nazwisko


SJP.pl


sibui

spokojne piękno i harmonia


SJP.pl


sibutramina

lek anorektyczny używany w leczeniu otyłości


SJP.pl

Sybutramina, sibutramina – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek anorektyczny (hamujący łaknienie) w leczeniu otyłości (obesitas). Mechanizm działania polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego noradrenaliny, serotoniny i dopaminy.

Wikipedia


sic

[czytaj: s-ik] (dosł. łac. tak, dokładnie; pisane z wykrzyknikiem - sic!)
1. uwaga zamieszczana po osobliwym cytacie, wyrazie, potwierdzająca zgodność z oryginalnym tekstem, wypowiedzią;
2. ironiczna uwaga odręczna na marginesie tekstu


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) tak, zgodnie z oryginałem;

Wiktionary

sic (także z wykrzyknikiem na końcu lub sam wykrzyknik) – oznaczenie oryginalności zapisu, utworzone z łacińskiego wyrażenia sīc erat scriptum, oznaczającego „tak było napisane”, „jak stoi”, zazwyczaj umieszczane w nawiasach kwadratowych. W tekście może być używane na kilka sposobów, między innymi do wskazania, że cytowany tekst zawiera błąd i pochodzi on ze źródła, które zostało dosłownie i bez poprawiania zacytowane.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kilkanaście dni później Jan August relacjonował jednak Janowi Lorentowiczowi: "…premiera, z którą prasa i widze [sic ! - M.U.] nie umieją dać sobie rady, [...]"

 (1.1) Delegacja z Polski zawiozła do Waszyngtonu adres podpisany przez 5 milionów (sic !) Polaków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: sʲik, AS: sʹik

Wiktionary


sichów

  • Sichów (województwo dolnośląskie)
  • Sichów (Lwów)

Wikipedia


sichówek

Sichówek (niem. Arnoldshof) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Męcinka.

Wikipedia


sichrawa

rodzaj chrząszcza z rodziny kózkowatych


SJP.pl


sichuan

[czytaj: s-iczuan] prowincja w Chinach; Syczuan


SJP.pl

Wikipedia


sichulski

nazwisko


SJP.pl


siciarstwo

wytwarzanie sit


SJP.pl


siciarz

dawniej:
1. rzemieślnik wytwarzający sita;
2. starorzymski gladiator oplątujący rywala siecią; sieciarz


SJP.pl

Siciarz – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Siemiątkowo. Ma status sołectwa.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Rocha w Radzanowie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


sicieniecki

przymiotnik od: Sicienko; sicieński


SJP.pl


sicienko

1. wieś w Polsce;
2. osada w Polsce


SJP.pl

  • Sicienko – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Sicienko
  • Sicienko – leśniczówka w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Drawno
  • Sicienko – osada w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Myślibórz
  • Sicienko – gmina wiejska w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim

Wikipedia


sicieński

przymiotnik od: Sicienko; sicieniecki


SJP.pl


siciliana

[czytaj: s-ic-iliana] sycylijski, umiarkowany taniec pasterski


SJP.pl

Siciliana – taniec pasterski z XVII i XVIII wieku, pochodzenia sycylijskiego, w tempie umiarkowanym, metrum 6/8 lub 12/8, spotykany w formie stylizowanej w sonatach XVIII wieku (Wolfgang Amadeus Mozart), a także w muzyce wokalnej.

Wikipedia


siciński

przymiotnik od: Siciny


SJP.pl

Siciński – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ok. 1700 osób.

Osoby o nazwisku Siciński:

  • Andrzej Siciński (ur. 1924, zm. 2006) – polski polityk, polski socjolog, w latach 1991–1992 minister kultury i sztuki, profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN
  • Andrzej Siciński (ur. 1961) – polski pastor Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, prawnik, redaktor naczelny miesięcznika „Znaki Czasu”, wykładowca Wyższej Szkoły Teologiczno-Humanistycznej im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej (WSTH).
  • Jan Teofil Siciński (ur. 1938) – polski biolog, botanik, wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego, działacz krajoznawczy.
  • Karol Siciński (ur. 1884, zm. 1965) – polski architekt, twórca projektów odbudowy po II wojnie światowej Kazimierza Dolnego i Kalisza (niezrealizowany).
  • Władysław Wiktoryn Siciński (ur. 1615, zm. 1672) – podsędek i stolnik, poseł upicki ziemi trockiej, uważany za pierwszego posła, który zerwał sejm wykorzystując liberum veto 9 marca 1652.

Wikipedia


siciny

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

Miejscowości w Polsce
  • Siciny – wieś w woj. dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Niechlów
  • Siciny – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. tucholskim, w gminie Kęsowo

Wikipedia


sicz

Sicz;
1. warowny obóz Kozaków zaporoskich (XVI-XVIII wiek);
2. Kozacy zaporoscy


SJP.pl

Sicz (ukr. Січ) – ufortyfikowany obóz Kozaków na jednej z wysp Dniepru, będący głównym ośrodkiem kozaczyzny zaporoskiej.

Wikipedia


siczek

nazwisko


SJP.pl

  • Anastazja Siczek (ur. 1906, zm. 1980) – działaczka społeczna
  • Franciszek Siczek (ur. 1897, zm. 1942) – urodzony w Woli Batorskiej pod Krakowem, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (Armii Andersa) – plutonowy, zginął 2 lipca 1942
  • Jan Siczek (ur. 1907, zm. 1942) – urodzony 1907 w Antonówce, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR (Armii Andersa) – strzelec, zginął 5 lipca 1942 w Szachrisabz
  • Józef Siczek (ur. 1906) – ofiara represji stalinowskich, więzień obozu w Szepietówce i we Lwowie, od 2 września 1941 żołnierz Armii Andersa
  • Kazimierz Siczek – polski operator dźwięku (m.in. Historia kina w Popielawach i Duże zwierzę)
  • ks. Piotr Siczek (ur. 1910, zm. 1975) – kapelan 5 batalionu 77 Pułku Piechoty Armii Krajowej
  • Ryszard Siczek (ur. 1949) – burmistrz gminy Piaski w województwie lubelskim
  • Stanisław Siczek – (ur. 1914, zm. 1978) zastępca dowódcy podobwodu "Kolonka" Armii Krajowej
  • ks. bp Stefan Siczek (ur. 1937, zm. 2012) – 1992–2012 biskup pomocniczy diecezji radomskiej
  • Tadeusz Siczek (ur. 1912) – ofiara represji stalinowskich, więzień obozu w Szepietówce i we Lwowie, od 2 września 1941 żołnierz Armii Andersa

Wikipedia


siczowiec

Kozak należący do siczy, pochodzący z siczy


SJP.pl


siczowy

przymiotnik od: sicz


SJP.pl


siddhartha

  • Budda Siakjamuni
  • Siddhartha – powieść Hermanna Hessego

Wikipedia


siddur

[czytaj: s-iddur] w religii judaistycznej: książka zawierająca modlitwy odmawiane w dni powszednie i w zwykłe soboty, zarówno w domu jak i w synagodze; sidur


SJP.pl

Sidur (hebr. סידור = „porządek modlitw”, często błędnie zapisywany jako siddur kopiując angielską pisownię dostosowaną do angielskiej wymowy, pl. sidurim; jid. sider) – modlitewnik żydowski, do użytku synagogalnego i domowego, zawierający modlitwy na dni powszednie i zwykłe szabaty.

Wikipedia


side

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Turcji, w prowincji Antalya;

 (1.2) geogr. wieś w zachodniej Ukrainie

 (1.3) geogr. miejscowość w Grecji, na Peloponezie

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) mit. postać z mitologii greckiej, jedna z Danaid

 (2.2) mit. postać z mitologii greckiej, żona Oriona;

Wiktionary

Side – miasto w południowej Turcji. Znajduje się tu kąpielisko morskie i ośrodek turystyczny. W językach anatolijskich nazwa miasta oznacza granat. W czasie sezonu stanowi miejsce wypoczynku tysięcy turystów z całego świata. Antyczna część miasta z wieloma zabytkami położona jest na malowniczym cyplu. W starożytności było to bogate miasto znane z handlu niewolnikami i piractwa.

Wikipedia

Synonimy:

 (2.1) Sida

 (2.2) Sida

Wiktionary


sidequel

[czytaj: sajdkłel] utwór (zwykle film, książka lub gra komputerowa) ukazujący wydarzenia związane z fabułą wcześniejszego utworu, które dzieją się w tym samym czasie


SJP.pl


sideromancja

wróżenie z opiłków żelaza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ezot. wróżenie z opiłków żelaza

Wiktionary


siderski

przymiotnik od: Sidra (wieś)


SJP.pl


sidhi

tajemna siła duchowa, wywoływana jakoby przez medytację transcendentalną


SJP.pl

Siddhi (tyb. དངོས་གྲུབ, Wylie: dngos grub) – w religiach dharmicznych nadnaturalne zdolności powstające w wyniku medytacji. Osoba posiadająca umiejętności posługiwania się tymi nadnaturalnymi mocami to siddha.

Wikipedia


siding

[czytaj: sajding] plastikowa okładzina stosowana na zewnętrznych ścianach budynku dla ozdoby i ochrony; oblicówka


SJP.pl

Siding (także oblicówka) – metoda wykończania elewacji budynków, zabezpieczająca ściany z zewnątrz przed przenikaniem wody z opadów oraz wiatru. Zewnętrzną, widoczną warstwę stanowią panele z drewna, metalu lub tworzyw sztucznych (winyl, PVC). Szerokość paneli wynosi kilkanaście centymetrów, a długość do kilku metrów. Panele mocuje się (gwoździami) do rusztu z listew drewnianych lub klamrami do specjalnych listew systemowych.

Wikipedia


sidlisz

sidlisz jaskiniowy, sidlisz piwniczy - gatunki pająka z rodziny sidliszowatych


SJP.pl


sidliszowate

o cechach sidliszowatych (rodzina pająków)


SJP.pl


sidliszowaty

o cechach sidliszowatych (rodzina pająków)


SJP.pl


sidney

[czytaj: s-idnej] angielskie imię męskie


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Sidney – miejscowość w stanie Arkansas, w hrabstwie Sharp
  • Sidney – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Champaign
  • Sidney – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Kosciusko
  • Sidney – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Fremont
  • Sidney – miasto w stanie Maine, w hrabstwie Kennebec
  • Sidney – miasto w stanie Montana, w hrabstwie Richland
  • Sidney – miasto w stanie Nebraska, w hrabstwie Cheyenne
  • Sidney – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Delaware
  • Sidney – wieś w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Delaware
  • Sidney – miasto w stanie Ohio, w hrabstwie Shelby

Wikipedia


sidol

[czytaj: s-idol] płyn do czyszczenia przedmiotów metalowych


SJP.pl

Sidol – wieś w Słowenii, w gminie Kamnik. W 2018 roku liczyła 67 mieszkańców.

Wikipedia


sidor

nazwisko


SJP.pl

  • Sidor – wschodniosłowiański odpowiednik imienia Izydor
  • Sidor Kowpak (1887–1967) – generał major Armii Czerwonej, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego
  • Andrzej Sidor
  • Karol Sidor
  • Kazimierz Sidor
  • Lech Sidor
  • Milan Sidor

Wikipedia


sidorczuk

nazwisko


SJP.pl


sidorkiewicz

nazwisko


SJP.pl


sidorowicz

nazwisko


SJP.pl

  • Bolesław Sidorowicz (1933–2015) − polski zapaśnik, trener i sędzia zapaśniczy
  • Sławomir Sidorowicz (ur. 1942) – polski lekarz psychiatra
  • Władysław Sidorowicz (1945–2014) – polski polityk, lekarz psychiatra
  • Zygmunt Sidorowicz (1846–1881) – polski malarz
  • Joanna Sidorowicz – polska artystka fotograf

Wikipedia


sidorówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce

  • Sidorówka – część wsi Rzeczyca w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Ulhówek
  • Sidorówka – wieś w woj. podlaskim, w pow. suwalskim, w gminie Jeleniewo

Wikipedia


sidorski

nazwisko


SJP.pl


sidoruk

nazwisko


SJP.pl


sidra

1. wieś w Polsce;
2. rzeka w Polsce


SJP.pl

Sidra – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sidra, nad rzeką Sidrą.

Miejscowość uzyskała lokację miejską w 1566 roku, zdegradowana w 1897 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Sidra. Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego.

Wikipedia


sidur

[czytaj: s-idur] w religii judaistycznej: książka zawierająca modlitwy odmawiane w dni powszednie i w zwykłe soboty, zarówno w domu jak i w synagodze; siddur


SJP.pl

Sidur (hebr. סידור = „porządek modlitw”, często błędnie zapisywany jako siddur kopiując angielską pisownię dostosowaną do angielskiej wymowy, pl. sidurim; jid. sider) – modlitewnik żydowski, do użytku synagogalnego i domowego, zawierający modlitwy na dni powszednie i zwykłe szabaty.

Wikipedia


sidzina

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

  • Sidzina – część Krakowa
  • Sidzina – potok, dopływ Bystrzanki
  • Sidzina – wieś w woj. małopolskim, w pow. suskim, w gminie Bystra-Sidzina
  • Sidzina – wieś w woj. opolskim, w pow. nyskim, w gminie Skoroszyce
Zobacz też
  • Gmina Bystra-Sidzina – gmina wiejska w województwie małopolskim
  • Kraków Sidzina – przystanek w Krakowie

Wikipedia


sidziński

Sidzina (wieś w Polsce)


SJP.pl


sidła

1. narzędzie myśliwskie służące do nienadzorowanego łapania zwierząt; wnyk;
2. przenośnie: pułapka, zasadzka na kogoś


SJP.pl

Sidła (wnyki) – pętle z drutu, linki stalowej, włosia i tym podobnych, zastawiane przez kłusowników na przejściach (przesmykach) zwierzyny. W Polsce używanie sideł jest przestępstwem.

Wikipedia


sidło

1. narzędzie myśliwskie służące do nienadzorowanego łapania zwierząt; wnyk;
2. przenośnie: pułapka, zasadzka na kogoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) łow. wnyk z drutu lub sznura używany do łapania zwierzyny

 (1.2) pot. przen. matnia, impas

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pomagał wujkowi w stawianiu sideł.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sidło m. ż.

 czas. usidlić, sidłać ndk.

Wiktionary


sidłów

nazwisko polskie, np. Janusz Sidło (1933-93), oszczepnik


SJP.pl

Sidłów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Strzelce Krajeńskie.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.

Wikipedia


sidłowo

Sidłowo (niem. Zietlow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Sławoborze.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Sidłowo. 1,5 km. na północny wschód od wsi, nad rzeką Pokrzywnicą głaz narzutowy w kształcie serca, obwód 11 m., wysokość 1,8 m.

Wikipedia


się

zaimek zwrotny; *nieakcentowana forma celownika "se" potoczna, używana głównie w języku mówionym


SJP.pl

zaimek zwrotny

 (1.1) …używany w stronie zwrotnej – konstrukcji, w której wykonawca lub wykonawcy czynności jednocześnie doznają jej skutków

 (1.2) …używany jako forma bezosobowa

 (1.3) …używany dla oznaczenia zbiorowości wykonującej czynność

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Krzysztof poruszył się przez sen.

 (1.1) Anna się umyła.

 (1.1) Dzioby wielkich ptaków drapieżnych z wiekiem coraz bardziej zakrzywiają się i na koniec wierzchnie ostrze, zagiąwszy się, dziób zamyka, i ptak z głodu umierać musi. To mniemanie gminne przyjęli niektórzy ornitologowie.

 (1.2) Robi się późno.

 (1.3) Mówi się, że Janek ma się ożenić z Judytą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ, AS: śe

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siebie

Wiktionary


siebie

zaimek zwrotny; *nieakcentowana forma celownika "se" potoczna, używana głównie w języku mówionym


SJP.pl

zaimek zwrotny

 (1.1) …wskazujący na podmiot jako jednocześnie wykonawcę i odbiorcę czynności, używany z czasownikami rządzącymi biernikiem i dopełniaczem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Patrzył na siebie z podziwem.

 (1.1) Ten komputer kupiłem tylko dla siebie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛbʲjɛ, AS: śebʹi ̯e

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) się

Wiktionary


siebieski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siebieżem, dotyczący Siebieża

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siebież mrz.

Wiktionary


siebież

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w Rosji, w obwodzie pskowskim;

Wiktionary

Siebież (ros. Себеж) – miasto w Rosji, w obwodzie pskowskim, pomiędzy jeziorami Siebieżskim i Orono, siedziba administracyjna rejonu siebieskiego. W 2021 roku liczyło około 6,2 tys. mieszkańców.

Znajdują się tu stacja kolejowa Siebież oraz siedziba zarządu Siebieskiego Parku Narodowego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. siebieski

Wiktionary


sieborowice

Wikipedia


sieburczyn

Sieburczyn – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Wizna. Leży nad Biebrzą.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Burzynie.

Wikipedia


siec

1. ciąć coś na drobne kawałki;
2. bić, chłostać, smagać;
3. uderzać mocno czymś ostrym, zwłaszcza bronią;
4. o deszczu, wichrze itp.: zacinać, smagać


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;

 (1.2) pot. inform. Internet

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇t͡ɕ, AS: śėć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. Ret

Wiktionary


siechnice

miasto w Polsce


SJP.pl

Siechnice – miasto leżące na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Siechnice, położone nad rzeką Oławą w aglomeracji wrocławskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wrocławskiego.

1 stycznia 2010 r. Siechnice stały się siedzibą gminy Siechnice. Poprzednio były one jednym z nielicznych miast w Polsce niebędących siedzibą gminy, w której się znajdują – siedzibą gminy była wieś Święta Katarzyna.

Wikipedia


siechnicki

Siechnice


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siechnicami, dotyczący Siechnic

Wiktionary

Patrz:

Siechnice

Powiązane:

 rzecz. Siechnice nmos.

Wiktionary


siechniczanin

mieszkaniec Siechnic (miasta w Polsce)


SJP.pl


siechniczanka

mieszkanka Siechnic (miasta w Polsce)


SJP.pl


sieciarka

rzadki owad żyjący na bardzo czystych obszarach wodonośnych


SJP.pl

Sieciarki, sieciarki właściwe – grupa około 6000 gatunków drapieżnych owadów o przeobrażeniu zupełnym, przezroczystych i bogato użyłkowanych skrzydłach, klasyfikowana w randze rzędu Neuroptera (s. str.), który wraz z wielbłądkami (Raphidioptera) i wielkoskrzydłymi (Megaloptera) jest zaliczany do kladu owadów siatkoskrzydłych Neuropterida.

Wikipedia


sieciarki

rząd drapieżnych owadów obejmujący około 6000 gatunków


SJP.pl

Sieciarki, sieciarki właściwe – grupa około 6000 gatunków drapieżnych owadów o przeobrażeniu zupełnym, przezroczystych i bogato użyłkowanych skrzydłach, klasyfikowana w randze rzędu Neuroptera (s. str.), który wraz z wielbłądkami (Raphidioptera) i wielkoskrzydłymi (Megaloptera) jest zaliczany do kladu owadów siatkoskrzydłych Neuropterida.

Wikipedia


sieciarnia

zakład produkujący sieci


SJP.pl


sieciarski

dotyczący sieciarza, sieciarstwa


SJP.pl


sieciarstwo

wyrób sieci


SJP.pl


sieciarz

wojownik używający w walce sieci


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojownik, który w walce używa sieci

 (1.2) rzemieślnik wyrabiający sieci

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ent. zob. sieciarz jaskiniowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sieć ż., sieciówka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) retarius

Wiktionary


siecieborowice

Siecieborowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Oława.

Wikipedia


siecieborzyce

Siecieborzyce (niem. Rückersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Szprotawa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Wieś Siecieborzyce położona jest w północnej części gminy Szprotawa. Rozciąga się liniowo z kierunku południowo-zachodniego w kierunku północno-wschodnim.

Na północnym zachodzie wsi znajduje się cmentarz komunalny.

Wikipedia


sieciech

sieciech niegłębek - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych


SJP.pl

Sieciech, Świeciech – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- („wszystek, każdy, zawsze”) w wersjach nagłosowych Sie- lub Świe-, oraz członu -ciech („cieszyć”). Może ono oznaczać „tego, który wszystkich cieszy” albo „tego, który się ze wszystkiego cieszy”.

Wikipedia


sieciechostwo

Sieciech z żoną; Sieciechowie


SJP.pl


sieciechów

sieciech niegłębek - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych


SJP.pl

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Sieciechów – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie Kutno
  • Sieciechów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. kozienickim, w gminie Sieciechów

Wikipedia


sieciechowianin

mieszkaniec Sieciechowa


SJP.pl


sieciechowianka

mieszkanka Sieciechowa


SJP.pl


sieciechowie

Sieciech z żoną; Sieciechostwo


SJP.pl


sieciechowski

przymiotnik od: Sieciechowo, Sieciechów


SJP.pl


sieciechowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sieciecha lub z nim związany


SJP.pl


sieciejów

Sieciejów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Lipinki Łużyckie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Wikipedia


sieciemin

Sieciemin (do 1945 niem.: Zitzmin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Sianów.

Według danych z 30 czerwca 2003 r. wieś miała 337 mieszkańców.

W latach 1945–54 siedziba gminy Sieciemin.

We wsi działa Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Ok. 0,6 km na północ od zabudowy wsi znajduje się wzniesienie Górka.

Wikipedia


siecień

Siecień – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Brudzeń Duży. Leży przy DW nr 555.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


sieciesław

imię męskie


SJP.pl

Sieciesław, Siecsław, Siecław, Siesław – jest to albo staropolskie imię męskie, złożone z członu Siecie- ("rozumieć, przypomnieć sobie, domyślać się, czuć, spostrzegać") i -sław ("sława"), które może oznaczać "domyślający się przyszłej sławy", lub też neologizm i jego pochodne, powstały z imienia Sieciech, kiedy świadomość pochodzenia tego imienia zatarła się i błędnie zostało ono uznane za imię kończące się członem -sław (zamiast -ciech).

Wikipedia


sieciesława

imię żeńskie


SJP.pl

Sieciesława, Siecsława, Siecława, Siesława – jest to albo staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Siecie- ("rozumieć, przypomnieć sobie, domyślać się, czuć, spostrzegać") i -sława ("sława"), które może oznaczać "domyślająca się przyszłej sławy", lub też neologizm i jego pochodne, powstały z imienia Sieciech, kiedy świadomość pochodzenia tego imienia zatarła się i błędnie zostało ono uznane za imię kończące się członem -sław (zamiast -ciech). W źródłach polskich poświadczone jako Sieciesława (XII wiek), Siecsława (1395), Siesława (1497).

Wikipedia


sieciesławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sieciesławy lub z nią związany


SJP.pl


sieciesławostwo

Sieciesław z żoną; Sieciesławowie


SJP.pl


sieciesławowie

Sieciesław z żoną; Sieciesławostwo


SJP.pl


sieciesławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sieciesława lub z nim związany


SJP.pl


siecino

jezioro w Polsce


SJP.pl

1 miejscowość w Polsce:

  • Siecino – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim, w gminie Złocieniec

1 jezioro w Polsce:

  • Siecino – jezioro na Pojezierzu Drawskim w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim

Wikipedia


sieciński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Sieciński:

  • Wojciech Sieciński (1928–2007) – polski scenograf i pedagog.
  • Maciej Sieciński (zm. 1642) – kasztelan Wyszogrodzki.
  • Stanisław Sieciński (zm. 1619) – biskup przemyski.

Wikipedia


sieciocentryczność

sieciocentryczny


SJP.pl

Patrz:

sieciocentryczny

siecioholiczka

kobieta poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z internetu; internetoholiczka, netoholiczka, cyberholiczka


SJP.pl


siecioholiczny

siecioholizm; netoholiczny


SJP.pl


siecioholik

osoba uzależniona od internetu; netoholik, internetoholik, cyberholik


SJP.pl


siecioholizm

uzależnienie od internetu; internetoholizm, netoholizm, cyberholizm


SJP.pl

Zespół uzależnienia od internetu – zespół zależności polegający na nałogowym wielogodzinnym korzystaniu z urządzeń elektronicznych, mających często dostęp do internetu, które jest dla osoby uzależnionej źródłem dystresu oraz w dłuższym okresie negatywnie wpływa na jego funkcjonowanie w sferze fizycznej, psychicznej, interpersonalnej, społecznej, rodzinnej i gospodarczej.

Wikipedia


sieciować

łączyć łańcuchy polimerów w trójwymiarową sieć


SJP.pl


sieciowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sieciować.

Wiktionary

Sieciowanie – proces prowadzący do powstania trójwymiarowej sieci nadcząsteczkowej, na skutek powstawania mostków między różnymi cząsteczkami chemicznymi.

Najczęściej mówi się o sieciowaniu w kontekście polimerów. Gdy długie, liniowe cząsteczki polimeru zawierają reaktywne grupy boczne, mogą one z sobą reagować, na skutek czego tworzy się gęstsza lub rzadsza trójwymiarowa sieć, w której wszystkie albo prawie wszystkie pierwotne łańcuchy polimeru są z sobą powiązane chemiczne.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. niesieciowanie n., sieciówka ż.

 czas. sieciować ndk.

Wiktionary


sieciowica

motyl z rodziny zwójek, którego gąsienice wygryzają pączki i rozwijające się pędy drzew iglastych


SJP.pl


sieciówka

potocznie:
1. sieć sklepów mających tę samą nazwę i jednego właściciela;
2. sklep, lokal itp. należący do sieci danej marki;
3. karta sieciowa;
4. gra sieciowa;
5. bilet sieciowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. inform. karta sieciowa Ethernet lub Wi-Fi

 (1.2) pot. hand. sklep, market, zakład usługowy itp., posługujący się daną marką jako nazwą własną; często na warunkach franczyzy

 (1.3) pot. reg. bilet miesięczny

 (1.4) pot. karnet na jakieś usługi obowiązujący w jednej sieci

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam pytanko, czy można spalić sieciówkę, podłączając ją do linii telefonicznej?.

 (1.2) Biedronki, Tesco i Carrefour – właściciele osiedlowych sklepików czuja się coraz bardziej osaczeni przez sieciówki, które w szybkim tempie pojawiają się na kolejnych osiedlach.

 (1.2) Angielska sieciówka Primark, po fali krytyki ze strony polityków i organizacji praw dziecka postanowiła wycofać ze sprzedaży usztywniane góry bikini przeznaczone dla dziewczynek w wieku około 7 lat.

 (1.3) Już studentem nie jestem i potrzebna mi sieciówka od marca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇ˈt͡ɕufka, AS: śėćufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sieć ż., sieciowanie n., sieciarka ż., sieciarz m., siecioholizm m.

 czas. sieciować ndk.

 przym. sieciowy, sieciówkowy

 przysł. sieciowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) łódź|migawka.

Wiktionary


sieciówkowy

sieciówka


SJP.pl

Patrz:

sieciówka

sieciowy

sieć


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z siecią, dotyczący sieci

Wiktionary

Patrz:

sieć

Powiązane:

 rzecz. sieć ż., sieciówka ż., supersieć ż.

:: zdrobn. siatka ż., siateczka ż.

 przym. wewnątrzsieciowy, siatkowy, siatkowany

Wiktionary


siećmiory

liczebnik wieloraki

 (1.1) stpol. siedmioraki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇t͡ɕˈmʲjɔrɨ, AS: śėćmʹi ̯ory

Wiktionary


sieczeń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. luty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛt͡ʃɛ̃ɲ, AS: śečẽń

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. styczeń, luty, strąpacz

Wiktionary


sieczka

1. drobno pocięta słoma służąca jako dodatek do paszy dla zwierząt hodowlanych;
2. przenośnie: błahe lub nieuporządkowane wiadomości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. pocięta drobno słoma na paszę;

Wiktionary

  • Sieczka – wieś w woj. łódzkim
  • Sieczka – pasza dla zwierząt
  • Ewelina Sieczka – sportowiec

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. sieczenie n., siekanie n., posiekanie n., usieczenie n., siekaniec m., sieczkarnia ż., siekacz mrz.

 czas. siec ndk., siekać ndk., posiekać dk., usiec dk.

Wiktionary


sieczkarnia

maszyna rolnicza służąca do cięcia słomy, siana i roślin pastewnych na sieczkę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. maszyna rolnicza służąca do cięcia słomy, trawy, siana, roślin pastewnych na sieczkę

Wiktionary

Sieczkarnia – maszyna rolnicza służąca do cięcia słomy, siana lub zielonek na sieczkę.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siekacz mrz., sieczka ż.

 czas. siec ndk., siekać ndk.

Wiktionary


sieczkowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Janusz Sieczkowski – polski oficer
  • Józef Sieczkowski – polski inżynier budownictwa, architekt
  • Michał Sieczkowski – polski aktor telewizyjny, teatralny i filmowy, reżyser
  • Zdzisław Sieczkowski – polski oficer
  • Tomasz Sieczkowski – polski filozof

Wikipedia


sieczna

prosta przecinająca jakąś powierzchnię w dwu lub więcej punktach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na zachodniej Ukrainie, lewy dopływ Wiszni;

Wiktionary

Sieczna – prosta przecinająca daną krzywą w co najmniej dwóch punktach. Odcinek siecznej ograniczony punktami przecięcia z krzywą nazywa się cięciwą tej krzywej.

Wikipedia


sieczny

służący do cięcia, rozgniatania


SJP.pl


siedem

liczebnik oznaczający liczbę 7


SJP.pl

liczebnik główny

 (1.1) liczba 7

 (1.2) cyfra 7

Wiktionary

  • Liczba siedem (7) jako symbol
  • Siedem – film z 1995 w reż. Davida Finchera
  • Siedem – polski zespół muzyczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bezlitosna rusycystka zostawiła siedmiu uczniów na drugi rok.

 (1.2) Siedemdziesiąt jest zapisywane jako siedem-zero

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛdɛ̃m, AS: śedẽm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siódma ż., siódemka ż., siódmak m.

 przym. siódmy

 licz. siedmioro

 formsłow. siedmio-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zapis arabski 7, zapis rzymski VII, zapis grecki ζ

Wiktionary


siedemdziesiąt

liczebnik oznaczający liczbę 70


SJP.pl

liczebnik główny

 (1.1) liczba 70

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jezioro miało siedemdziesiąt kilometrów długości i dwadzieścia kilometrów szerokości.

 (1.1) Nasi rozbili w Poznańskiem sto czołgów, siedemdziesiąt samolotów strącono.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲˈd͡ʑɛ̇ɕɔ̃nt, AS: śedẽmʹʒ́ėśõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesiątka ż.

 przym. siedemdziesiąty

 licz. siedemdziesięcioro

Wiktionary


siedemdziesiątak

ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 70


SJP.pl


siedemdziesiątka

1. grupa siedemdziesięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 70;
3. siedemdziesiąt lat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liczba 70

 (1.2) grupa 70 osób lub rzeczy

 (1.3) osiągnięcie wieku 70 lat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czy w totku może wypaść siedemdziesiątka?

 (1.2) Postanowili, że siedemdziesiątka najlepszych uczennic zostanie nagrodzona.

 (1.3) W lipcu stuknęła mu siedemdziesiątka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ˈɕɔ̃ntka, AS: śedẽmʹʒ́ėśõntka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesiąty

 licz. siedemdziesiąt, siedemdziesięcioro

Wiktionary


siedemdziesiątkowy

przymiotnik

 (1.1) związany z liczbą siedemdziesiąt, dotyczący liczby siedemdziesiąt

Wiktionary


siedemdziesiąty

liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 70


SJP.pl

przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) od siedemdziesiąt

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jestem dopiero siedemdziesiąta w kolejce, więc wyskoczę na papieroska.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ˈɕɔ̃ntɨ, AS: śedẽmʹʒ́ėśõnty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesiątka ż.

 licz. siedemdziesiąt, siedemdziesięcioro

Wiktionary


siedemdziesięciocentymetrowy

o długości siedemdziesięciu centymetrów


SJP.pl


siedemdziesięcioczterolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt cztery lata

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt cztery lata

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięcioczterolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃtɛrɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćočterolatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięcioczteroletni

 rzecz. siedemdziesięcioczterolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięcioczterolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt cztery lata

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt cztery lata

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięcioczterolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃtɛrɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćočterolatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięcioczteroletni

 rzecz. siedemdziesięcioczterolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięcioczteroletni

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt cztery lata

 (1.2) trwający siedemdziesiąt cztery lata

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃtɛrɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćočteroletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięcioczterolatek m., siedemdziesięcioczterolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciodniowy

składający się z siedemdziesięciu dni, trwający siedemdziesiąt dni


SJP.pl


siedemdziesięciodwulatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt dwa lata

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt dwa lata

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciodwulatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔdvuˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćodvulatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciodwuletni

 rzecz. siedemdziesięciodwulatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciodwulatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt dwa lata

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt dwa lata

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciodwulatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔdvuˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćodvulatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciodwuletni

 rzecz. siedemdziesięciodwulatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciodwuletni

mający siedemdziesiąt dwa lata, trwający siedemdziesiąt dwa lata itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt dwa lata

 (1.2) trwający siedemdziesiąt dwa lata

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔdvuˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćodvuletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciodwulatek m., siedemdziesięciodwulatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciodziewięciolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt dziewięć lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt dziewięć lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciodziewięciolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇d͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯʒ́evʹi ̯ė̃ńćolatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciodziewięcioletni

 rzecz. siedemdziesięciodziewięciolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciodziewięciolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt dziewięć lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mającsiedemdziesiąt dziewięć lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciodziewięciolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇d͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯʒ́evʹi ̯ė̃ńćolatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciodziewięcioletni

 rzecz. siedemdziesięciodziewięciolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciodziewięcioletni

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt dziewięć lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt dziewięć lat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Działa w niej siedemdziesięciodziewięcioletni dziś Bartolo Brogliato, prawnik.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇d͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯʒ́evʹi ̯ė̃ńćoletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciodziewięciolatek m., siedemdziesięciodziewięciolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciogodzinny

trwający siedemdziesiąt godzin


SJP.pl


siedemdziesięciojednolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt jeden lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt jeden lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciojednolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇jɛdnɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯi ̯ednolatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciojednoletni

 rzecz. siedemdziesięciojednolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciojednolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt jeden lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt jeden lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciojednolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇jɛdnɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯi ̯ednolatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciojednoletni

 rzecz. siedemdziesięciojednolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciojednoletni

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt jeden lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt jeden lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇jɛdnɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯi ̯ednoletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciojednolatek m., siedemdziesięciojednolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciokilkuletni

przymiotnik

 (1.1) mający lub trwający siedemdziesiąt kilka lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇cilkuˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯḱilkuletʹńi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedemdziesięcioparoletni

Wiktionary


siedemdziesięciokilogramowy

1. ważący 70 kilogramów;
2. przeznaczony na 70 kilogramów czegoś


SJP.pl


siedemdziesięciokilometrowy

o długości siedemdziesięciu kilometrów


SJP.pl


siedemdziesięciokrotny

powtarzający się siedemdziesiąt razy


SJP.pl


siedemdziesięciolatek

mężczyzna siedemdziesięcioletni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba w wieku 70-79 lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca 70-79 lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćolatek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciolecie n.

:: fż. siedemdziesięciolatka ż.

 przym. siedemdziesięcioletni

Wiktionary


siedemdziesięciolatka

kobieta albo samica zwierząt mająca siedemdziesiąt lat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćolatka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciolecie n.

:: fm. siedemdziesięciolatek m.

 przym. siedemdziesięcioletni

Wiktionary


siedemdziesięciolatki

osoby różnej płci mające od siedemdziesięciu do osiemdziesięciu lat


SJP.pl


siedemdziesięciolecie

1. okres siedemdziesięciu lat;
2. siedemdziesiąta rocznica czegoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) okres siedemdziesięciu lat

 (1.2) siedemdziesiąta rocznica

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Obchodziliśmy wczoraj jubileusz siedemdziesięciolecia urodzin babci.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛt͡ɕɛ, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoleće

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciolatek m., siedemdziesięciolatka ż.

 przym. siedemdziesięcioletni

Wiktionary


siedemdziesięcioletni

mający siedemdziesiąt lat


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający siedemdziesiąt lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt lat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czym jest płochliwa duszyczka dziesięcioletnia wobec duszy pięćdziesięcioletniej czy siedemdziesięcioletniej?

 (1.1) To był osobliwy widok. Siedemdziesięcioletni, łysy i muskularny Mongoł o ciepłym i mądrym spojrzeniu i blisko pięćdziesięcioletni, podtatusiały inteligent o oczach pełnych ironii i goryczy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciolatek m., siedemdziesięciolatka ż., siedemdziesięciolecie n.

Wiktionary


siedemdziesięciolitrowy

składający się z siedemdziesięciu litrów, mogący pomieścić w sobie siedemdziesiąt litrów


SJP.pl


siedemdziesięciometrowy

składający się z siedemdziesięciu metrów, mający długość, szerokość itp. siedemdziesięciu metrów


SJP.pl


siedemdziesięciomilimetrowy

o długości siedemdziesięciu milimetrów


SJP.pl


siedemdziesięciominutowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) trwający siedemdziesiąt minut

Wiktionary


siedemdziesięcioośmioipółletni

mający siedemdziesiąt osiem lat i pół roku, trwający siedemdziesiąt osiem lat i pół roku itp.


SJP.pl


siedemdziesięcioośmiolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt osiem lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt osiem lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięcioośmiolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔːɕmʲjɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńć•ośmʹi ̯olatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięcioośmioletni

 rzecz. siedemdziesięcioośmiolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięcioośmiolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt osiem lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt osiem lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięcioośmiolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔːɕmʲjɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńć•ośmʹi ̯olatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięcioośmioletni

 rzecz. siedemdziesięcioośmiolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięcioośmioletni

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt osiem lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt osiem lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔːɕmʲjɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńć•ośmʹi ̯oletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięcioośmiolatek m., siedemdziesięcioośmiolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięcioosobowy

1. składający się z siedemdziesięciu osób;
2. przeznaczony dla siedemdziesięciu osób


SJP.pl


siedemdziesięcioparoletni

przymiotnik

 (1.1) mający lub trwający siedemdziesiąt kilka lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔparɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoparoletʹńi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedemdziesięciokilkuletni

Wiktionary


siedemdziesięciopięcioipółletni

mający siedemdziesiąt pięć lat i pół roku, trwający siedemdziesiąt pięć lat i pół roku itp.


SJP.pl


siedemdziesięciopięciolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt pięć lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt pięć lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciopięciolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćolatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciopięcioletni

 rzecz. siedemdziesięciopięciolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciopięciolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt pięć lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt pięć lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciopięciolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćolatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciopięcioletni

 rzecz. siedemdziesięciopięciolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciopięciolecie

1. okres siedemdziesięciu pięciu lat;
2. siedemdziesiąta piąta rocznica czegoś


SJP.pl


siedemdziesięciopięcioletni

mający siedemdziesiąt pięć lat, trwający siedemdziesiąt pięć lat itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt pięć lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt pięć lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćoletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciopięciolatek m., siedemdziesięciopięciolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięcioro

liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 70, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej


SJP.pl

liczebnik zbiorowy

 (1.1) …odpowiadający liczbie 70

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tym roku stypendia otrzymało siedemdziesięcioro uczniów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲˈt͡ɕɔrɔ, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoro

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesiątka ż.

 przym. siedemdziesiąty

 licz. siedemdziesiąt

Wiktionary


siedemdziesięciosiedmioipółletni

mający siedemdziesiąt siedem lat i pół roku, trwający siedemdziesiąt siedem lat i pół roku itp.


SJP.pl


siedemdziesięciosiedmiolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt siedem lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt siedem lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciosiedmiolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇ɕɛdmʲjɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯśedmʹi ̯olatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciosiedmioletni

 rzecz. siedemdziesięciosiedmiolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciosiedmiolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt siedem lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt siedem lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciosiedmiolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇ɕɛdmʲjɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯśedmʹi ̯olatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciosiedmioletni

 rzecz. siedemdziesięciosiedmiolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciosiedmioletni

mający siedemdziesiąt siedem lat, trwający siedemdziesiąt siedem lat itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt siedem lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt siedem lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇ɕɛdmʲjɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯśedmʹi ̯oletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciosiedmiolatek m., siedemdziesięciosiedmiolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciosześciolatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt sześć lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt sześć lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciosześciolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔʃɛɕt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćošeśćolatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciosześcioletni

 rzecz. siedemdziesięciosześciolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciosześciolatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt sześć lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt sześć lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciosześciolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔʃɛɕt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćošeśćolatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciosześcioletni

 rzecz. siedemdziesięciosześciolatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciosześcioletni

mający siedemdziesiąt sześć lat, trwający siedemdziesiąt sześć lat itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt sześć lat

 (1.2) trwający siedemdziesiąt sześć lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔʃɛɕt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćošeśćoletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciosześciolatek m., siedemdziesięciosześciolatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciotrzylatek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt trzy lata

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt trzy lata

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemdziesięciotrzylatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔṭʃɨˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoṭšylatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciotrzyletni

 rzecz. siedemdziesięciotrzylatka ż.

Wiktionary


siedemdziesięciotrzylatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt trzy lata

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt trzy lata

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciotrzylatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔṭʃɨˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoṭšylatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemdziesięciotrzyletni

 rzecz. siedemdziesięciotrzylatek m.

Wiktionary


siedemdziesięciotrzyletni

mający siedemdziesiąt trzy lata, trwający siedemdziesiąt trzy lata itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedemdziesiąt trzy lata

 (1.2) trwający siedemdziesiąt trzy lata

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔṭʃɨˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoṭšyletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemdziesięciotrzylatek m., siedemdziesięciotrzylatka ż.

Wiktionary


siedemdziesiona

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od siedemdziesiątka

Wiktionary


siedemkroć

siedem razy; siedmiokrotnie


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) przest. dziś książk. siedem razy

liczebnik główny

 (2.1) przest. 700 000

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiokrotność ż.

 przym. siedmiokrotny

 przysł. siedmiokroć, siedmiokrotnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmiokroć

Wiktionary


siedemnaście

liczebnik oznaczający liczbę 17


SJP.pl

liczebnik główny

 (1.1) 17

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obecnie w skład Oddziału Tatrzańskiego wchodzi siedemnaście ognisk.

 (1.1) Zdążyłem jeszcze spisać siedemnaście stron wierszówki lirycznej, czyli epiki domowej na wieczór.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnaɕt͡ɕɛ, AS: śedẽmnaśće

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnasta ż., siedemnastka ż.

 przym. siedemnasty

 licz. siedemnaścioro

Wiktionary


siedemnaścioro

liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 17, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej


SJP.pl

liczebnik zbiorowy

 (1.1) …odpowiadający liczbie 17

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siedemnaścioro uczniów z naszej klasy (sześciu chłopców i jedenaście dziewczynek) zakwalifikowało się do finału konkursu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnaɕˈt͡ɕɔrɔ, AS: śedẽmnaśćoro

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnastka ż.

 przym. siedemnasty

 licz. siedemnaście

Wiktionary


siedemnasta

godzina siedemnasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) godzina 17, godzina piąta po południu

forma przymiotnika.

 (2.1) M. i W. ż. lp. od: siedemnasty

Wiktionary

Powiązane:

 licz. siedemnaście

 przym. siedemnasty

Wiktionary


siedemnastak

ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 17


SJP.pl


siedemnastka

1. grupa siedemnastu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 17;
3. siedemnaście lat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa liczby 17

 (1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 17

 (1.3) całość składająca się z siedemastu części, elementów lub jednostek

 (1.4) pot. dziewczyna w wieku 17 lat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siedemnastka to moja szczęśliwa liczba.

 (1.2) Długo czekałem na tramwaj. W końcu przyjechała siedemnastka.

 (1.3) Ekipa liczyła siedemnastu ludzi. Cała siedemnastka wyruszyła w góry na wycieczkę.

 (1.4) Marcin zawsze wolał dojrzalsze kobiety, ale wczoraj widziałem go z jakąś siedemnastką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastka, AS: śedẽmnastka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemnasty

 licz. siedemnaście, siedemnaścioro, siedemnastu

Wiktionary


siedemnastkowy

przymiotnik

 (1.1) związany z liczbą siedemnaście, dotyczący liczby siedemnaście

Wiktionary


siedemnastodniowy

przymiotnik

 (1.1) trwający siedemnaście dni

 (1.2) będący w wieku siedemnastu dni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) - Od kilku lat siedemnastodniowy obóz kończy się uroczystym chrztem - mówi Krzysztof Pestka, kierownik klubu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈdʲɲɔvɨ, AS: śedẽmnastodʹńovy

Wiktionary


siedemnastogodzinny

trwający siedemnaście godzin


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) trwający siedemnaście godzin

 (1.2) będący w wieku siedemnastu godzin

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: śedẽmnastogoʒ́ĩ•ny

Wiktionary


siedemnastokąt

figura płaska mająca 17 kątów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. wielokąt o siedemnastu bokach

Wiktionary

Wielokąt, wielobok – różnie definiowany typ figury geometrycznej:

  • w sensie najszerszym jest to dowolna zamknięta linia łamana;
  • czasem wymaga się dodatkowo, by była to łamana płaska;
  • dodatkowym założeniem może być, że jest to łamana zwyczajna;
  • wielokątem nazywa się też obszar płaszczyzny ograniczony łamaną zwyczajną; w tym wypadku jest to spójny zbiór stanowiący sumę skończonej liczby trójkątów zdefiniowanych jako sympleksy danej przestrzeni dwuwymiarowej.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. siedemnastokątny

 rzecz. siedemnastokącik mrz.

Wiktionary


siedemnastokrotnie

przysłówek

 (1.1) siedemnaście razy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈkrɔtʲɲɛ, AS: śedẽmnastokrotʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnastokrotność ż.

 przym. siedemnastokrotny

Wiktionary


siedemnastokrotny

powtarzający się siedemnaście razy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odbywający się/powtarzający się siedemnaście razy

 (1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś siedemnaście razy

 (1.3) siedemnaście razy większy bądź mniejszy od czegoś

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈkrɔtnɨ, AS: śedẽmnastokrotny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnastokrotność ż.

 przysł. siedemnastokrotnie

Wiktionary


siedemnastolatek

chłopiec mający siedemnaście lat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) chłopak mający siedemnaście lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemnaście lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedemnastolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈlatɛk, AS: śedẽmnastolatek

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemnastoletni

 rzecz. siedemnastolatka

Wiktionary


siedemnastolatka

dziewczynka albo samica zwierząt mająca siedemnaście lat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziewczyna mająca siedemnaście lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemnaście lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedemnastolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈlatka, AS: śedẽmnastolatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemnastoletni

 rzecz. siedemnastolatek m.

Wiktionary


siedemnastolatki

osoby różnej płci mające po siedemnaście lat


SJP.pl


siedemnastolecie

1. okres siedemnastu lat;
2. siedemnasta rocznica czegoś


SJP.pl


siedemnastoletni

1. trwający siedemnaście lat; przypadający za siedemnaście lat;
2. będący w wieku siedemnastu lat, mający siedemnaście lat


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedemnaście lat

 (1.2) trwający siedemnaście lat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pierwszą nagrodę za ceramikę artystyczną otrzymał wtedy siedemnastoletni chłopiec z tej wioski Czesław Sikora.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmnastoletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnastolecie n., siedemnastolatek m., siedemnastolatka ż.

Wiktionary


siedemnastoliterowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który składa się z siedemnastu liter

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Słowo „antropomorfizacja” jest siedemnastoliterowe.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastɔˌlʲitɛˈrɔvɨ, AS: śedẽmnastolʹiterovy

Wiktionary


siedemnastominutowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) trwający siedemnaście minut

Wiktionary


siedemnastoosobowy

1. składający się z siedemnastu osób;
2. przeznaczony dla siedemnastu osób


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przeznaczony dla siedemnastu osób, mogący pomieścić siedemnaście osób

 (1.2) złożony z siedemnastu osób, wykonywany przez siedemnaście osób

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔːsɔˈbɔvɨ, AS: śedẽmnast•osobovy

Wiktionary


siedemnastopiętrowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) złożony z parteru i siedemnastu kondygnacji położonych nad nim

Wiktionary


siedemnastościan

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. wielościan o siedemnastu ścianach

Wiktionary


siedemnastostopniowy

1. mający siedemnaście stopni (w jakiejś skali);
2. mający siedemnaście stopni, etapów


SJP.pl


siedemnastotomowy

przymiotnik

 (1.1) składający się z siedemnastu tomów, zawarty w siedemnastu tomach, wydany w siedemnastu tomach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔtɔ̃ˈmɔvɨ, AS: śedẽmnastotõmovy

Wiktionary


siedemnastotygodniowy

przymiotnik

 (1.1) trwający siedemnaście tygodni

 (1.2) będący w wieku siedemnastu tygodni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: śedẽmnastotygodʹńovy

Wiktionary


siedemnastowieczny

dotyczący siedemnastego wieku, pochodzący z siedemnastego wieku, żyjący w siedemnastym wieku, dziejący się w siedemnastym wieku itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który wydarzył się lub żył w siedemnastym wieku; taki, który pochodzi z siedemnastego wieku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podróżnicy i kupcy przywozili do siedemnastowiecznego Paryża opowieści o tajemniczych, niecodziennych zjawiskach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastɔˈvʲjɛt͡ʃnɨ, AS: śedẽmnastovʹi ̯ečny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnastowiecze n.

Wiktionary


siedemnasty

liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 17


SJP.pl

przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) od 17

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) dzień miesiąca po szesnastym

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) szesnasta: godzina szesnasta

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziś odbyła się siedemnasta kolejka polskiej ligi piłki nożnej.

 (1.1) Pod numerem siedemnastym na ulicy, przy której pracuję, budują przychodnię lekarską.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastɨ, AS: śedẽmnasty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemnasta ż., siedemnastka ż.

 licz. siedemnaście, siedemnaścioro

Wiktionary


siedemset

liczebnik oznaczający liczbę 700


SJP.pl

liczebnik główny

 (1.1) liczba 700

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛdɛ̃msɛt, AS: śedẽmset

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemsetka ż.

 przym. siedemsetny

Wiktionary


siedemsetka

1. liczba 700;
2. całość składająca się z siedmiuset części lub jednostek;
3. to, co jest oznaczone liczbą 700


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa liczby 700 (siedemset)

 (1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 700

 (1.3) całość składająca się z siedmiuset części, elementów lub jednostek

Wiktionary

Powiązane:

 liczgł. siedemset

 przym. siedemsetny

Wiktionary


siedemsetlecie

700-lecie;
1. okres siedmiuset lat
2. siedemsetna rocznica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) okres siedmiuset lat

 (1.2) siedemsetna rocznica

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃msɛtˈlɛt͡ɕɛ, AS: śedẽmsetleće

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedemsetletni

Wiktionary


siedemsetletni

mający siedemset lat, trwający siedemset lat itp.


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający siedemset lat

 (1.2) trwający siedemset lat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) w grobie niemieckiego szlachcica w południowych Niemczech odnaleziono siedemsetletnią lirę.

 (1.2) W trakcie siedemsetletniego rozwoju wielickich solin doszło do powstania blisko 7,5 mln m3 pustych wnętrz rozmieszczonych na dziewięciu głównych poziomach (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃msɛtˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmsetletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemsetlecie n.

 przym. siedmiusetletni

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) siedmiusetletni

Wiktionary


siedemsetny

liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 700


SJP.pl

przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) od siedemset

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W kioskach ukazał się siedemsetny numer naszego miesięcznika.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈsɛtnɨ, AS: śedẽmsetny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedemsetka ż.

 licz. siedemset

Wiktionary


siedlaczek

nazwisko


SJP.pl


siedlaczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drewniana, zaokrąglona łopatka służąca w gospodarstwie do nabierania zboża, mąki; również do wiania (oddzielenia ziarna od plewaew).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈdlat͡ʃka, AS: śedlačka

Wiktionary


siedlak

nazwisko


SJP.pl


siedlanów

Siedlanów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Radzyń Podlaski.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi łukowskiej województwa lubelskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wikipedia


siedlarz

nazwisko


SJP.pl


siedlątków

Siedlątków – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Pęczniew, po wschodniej stronie zbiornika Jeziorsko.

Wikipedia


siedlce

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w na prawach powiatu województwie mazowieckim;

 (1.2) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce

Wiktionary

Siedlce – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce w województwie mazowieckim, na Podlasiu Południowym, pomiędzy rzekami Muchawką i Helenką, historycznie należało do ziemi łukowskiej (Małopolska). Siedziba rzymskokatolickiej kurii diecezji siedleckiej. Miasto stanowi lokalne i ponadlokalne centrum gospodarcze (rozwinięty handel, usługi i przemysł), edukacyjne (szkoły wyższe m.in. uniwersytet, seminarium duchowne i 10 szkół średnich, szkoła muzyczna I i II stopnia) i kulturalne (2 domy kultury, teatr, 4 biblioteki i 3 muzea).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Siedlce są miastem podlaskim.

 (1.1) W Siedlcach znajduje się skwer Niepodległości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛtl̥t͡sɛ, AS: śetl̦ce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedlczanin mos., siedlczanka ż.

 przym. siedlecki, podsiedlecki

Wiktionary


siedlczanin

mieszkaniec Siedlec


SJP.pl


siedlczanka

mieszkanka Siedlec


SJP.pl


siedlec

nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 16, w tym 15 podstawowych
  • Siedlec – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wrocławskim, w gminie Długołęka
  • Siedlec – wieś w woj. lubuskim, w pow. żarskim, w gminie Trzebiel
  • Siedlec – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Łęczyca
  • Siedlec – wieś w woj. łódzkim, w pow. pajęczańskim, w gminie Pajęczno
  • Siedlec – wieś w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Bochnia
  • Siedlec – wieś w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Krzeszowice
  • Siedlec – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Radłów
  • Siedlec – przysiółek wsi Kowalowice w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Namysłów
  • Siedlec – wieś w woj. opolskim, w pow. nyskim, w gminie Otmuchów
  • Siedlec – wieś w woj. opolskim, w pow. strzeleckim, w gminie Izbicko
  • Siedlec – wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Janów
  • Siedlec – wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Mstów
  • Siedlec – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gostyńskim, w gminie Pępowo
  • Siedlec – osada w woj. wielkopolskim, w pow. gostyńskim, w gminie Pępowo
  • Siedlec – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Kostrzyn
  • Siedlec – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wolsztyńskim, w gminie Siedlec

Wikipedia


siedlecczyzna

region w środkowo-wschodniej Polsce; Siedleckie


SJP.pl


siedlęcin

Siedlęcin (niem. Boberröhrsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki, między Jeziorem Modrym na południowym wschodzie, a Jeziorem Wrzeszczyńskim na zachodzie. Miejscowość ma charakter łańcuchówki, rozciągającej się na długości ok. 5 km.

Wikipedia


siedlecki

przymiotnik od: Siedlce, Siedlec


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siedlcami, dotyczący Siedlec

Wiktionary

  • Siedlecki – polskie nazwisko.

Osoby noszące nazwisko Siedlecki:

  • Adam Grzymała-Siedlecki – polski krytyk literacki
  • Andrzej Siedlecki – polski aktor
  • Bohdan Grzymała-Siedlecki – polski przewodnik turystyczny
  • Feliks Siedlecki (ujednoznacznienie)
  • Franciszek Siedlecki – polski malarz
  • Jan Siedlecki (ujednoznacznienie)
  • Krzysztof Siedlecki – polski urzędnik i polityk
  • Julian Siedlecki (1896–1939) – major piechoty Wojska Polskiego
  • Michał Siedlecki – polski zoolog
  • Piotr Siedlecki – polski sędzia piłkarski
  • Stanisław Siedlecki (ujednoznacznienie)
  • Tadeusz Siedlecki (ujednoznacznienie)
  • Zygmunt Siedlecki (ujednoznacznienie)
  • Wincenty Siedlecki – duchowny
  • Władysław Siedlecki – polski prawnik

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Powstały gubernie: warszawska, kaliska, piotrkowska, radomska, kielecka, lubelska, siedlecka, płocka, łomżyńska i suwalska, zarządzane przez: gubernatora, wicegubernatora i rząd gubernialny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siedlce nmos.

Wiktionary


siedleckie

przymiotnik od: Siedlce, Siedlec


SJP.pl

Województwo siedleckie – województwo ze stolicą w Siedlcach, jedno z 49 województw istniejących w latach 1975–1998. Zajmowało powierzchnię 8499 km², administracyjnie dzieliło się na 13 miast i 66 gmin. Graniczyło z województwami: ostrołęckim, łomżyńskim, białostockim od północy; z bialskopodlaskim od wschodu; z lubelskim i radomskim od południa i stołecznym warszawskim od zachodu.

Ziemie dawnego województwa siedleckiego wchodzą obecnie w skład województwa mazowieckiego oraz lubelskiego.

Wikipedia


siedlemin

Siedlemin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Przez miejscowość przepływa Lubieszka, niewielka rzeka dorzecza Warty, lewy dopływ Lutyni.

Wikipedia


siedlewit

imię męskie


SJP.pl

Siedlewit – staropolskie imię męskie, złożone z członów Siedle- ("osada, siedziba") i -wit ("pan, władca"). Znaczenie imienia: "pan swojej siedziby".

Siedlewit imieniny obchodzi 29 listopada.

Wikipedia


siedlewitostwo

Siedlewit z żoną; Siedlewitowie


SJP.pl


siedlewitowie

Siedlewit z żoną; Siedlewitostwo


SJP.pl


siedlewitowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Siedlewita lub z nim związany


SJP.pl


siedlice

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 6, w tym 4 podstawowe
  • Siedlice – część miasta Gorzów Wielkopolski
  • Siedlice – część miasta Pszczyna
  • Siedlice – wieś w woj. opolskim, w pow. namysłowskim, w gminie Pokój
  • Siedlice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. polickim, w gminie Police
  • Siedlice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. łobeskim, w gminie Radowo Małe
  • Siedlice – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Szczecinek

Wikipedia


siedlik

nazwisko


SJP.pl


siedlimowice

Siedlimowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Żarów.

Wikipedia


siedlin

Siedlin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Płońsk. Leży przy DK7.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Pierwsza wzmianka w 1398. Podczas okupacji niemieckiej w budynku szkoły mieścił się obóz pracy karnej dla mieszkańców Płońska i okolicy, zamordowano tu ok. 100 osób.

Wikipedia


siedliska

1. miejsce stałego przebywania, zamieszkania; siedziba; sadyba;
2. w biologii: miejsce życia określonych organizmów, wraz z zespołem czynników wpływających na te organizmy; środowisko; biotop;
3. główny punkt czegoś; skupisko; zbiorowisko


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 42, w tym 27 podstawowych
  • Siedliska – część miasta Brzeszcze
  • Siedliska – część miasta Miechów

Wikipedia


siedliski

1. przymiotnik od: Siedliszcze; siedliszczański;
2. przymiotnik od: Siedlisko


SJP.pl


siedlisko

1. miejsce stałego przebywania, zamieszkania; siedziba; sadyba;
2. w biologii: miejsce życia określonych organizmów, wraz z zespołem czynników wpływających na te organizmy; środowisko; biotop;
3. główny punkt czegoś; skupisko; zbiorowisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) antrop. miejsce bytowania, zamieszkania

 (1.2) ekol. całokształt warunków przyrodniczych stanowiących miejsce życia określonych organizmów;

 (1.3) miejsce pochodzenia i wylęgania zarazków

Wiktionary

  • siedlisko – miejsce lub teren czyjegoś zamieszkania, siedziba, sadyba.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Szacuje się, że pierwsze siedliska Aborygenów na terenie dzisiejszego Sydney zostały założone około 40 tysięcy lat temu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. wysiedlenie n., siedliskowość ż.

 przym. siedliskowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dom, sadyba, siedziba

 (1.2) habitat, matecznik, ostoja

 (1.3) ognisko

Wiktionary


siedliskowy

przymiotnik od: siedlisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z siedliskiem, dotyczący siedliska

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Europie stwierdzono, że w zależności od dynamicznie zmiennych warunków siedliskowych na terenach zalewowych liczebność tego gatunku w różnych latach jest bardzo różna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedlisko n.

Wiktionary


siedliszczanin

mieszkaniec Siedliszcza (miasta w Polsce)


SJP.pl


siedliszczanka

mieszkanka Siedliszcza (miasta w Polsce)


SJP.pl


siedliszczański

przymiotnik od: Siedliszcze; siedliski


SJP.pl


siedliszcze

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce;
3. wieś w Czechach;
4. nazwa kilku wsi na Ukrainie


SJP.pl

Siedliszcze – miasto w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Siedliszcze. Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Siedliszcze liczyło 1431 mieszkańców. Miasto położone jest w dawnej ziemi chełmskiej.

Wikipedia


siedliszek

siedliszek dwubarwny - gatunek pluskwiaka


SJP.pl


siedliszowice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Siedliszowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Żabno
  • Siedliszowice – wieś w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, w gminie Kroczyce

Wikipedia


siedlok

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. gospodarz, rolnik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|bamber, bauer, pampóń.

Wiktionary


siedlów

Siedlów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów.

W skład sołectwa Siedlów wchodzą także wsie Adamów i Malenie.

Siedlów jest miejscowością letniskową nad rzeką Czarną, w czasach historycznych znany jako Siedlew lub Siedlewo. W XVI wieku właścicielem Siedlowa i Ruszenic był Węgier – Mikołaj de Karssa. Jego syn Hieronim używał określeń „z Siedlewa", a wnuk – Szymon (herbu Ogończyk) zarzucił węgierską pisownię nazwiska i podpisywał się „Karszo-Siedlewski”. W kościele w Skórkowicach znajdują się epitafia Tomasza, Ludwika i Kamilli Karszo-Siedlewskich. Ich potomkami byli dyplomata Jan Karszo-Siedlewski (1891-1955) i senator Tadeusz Karszo-Siedlewski (1893-1939), kawaler Orderu Virtuti Militari, który zginął 24 września 1939 r. w Warszawie od wybuchu bomby lotniczej.

Wikipedia


siedmioaktowy

składający się z siedmiu aktów


SJP.pl


siedmioarkuszowy

składający się z siedmiu arkuszy


SJP.pl


siedmioarowy

mający powierzchnię siedmiu arów


SJP.pl


siedmiobarwność

siedmiobarwny


SJP.pl

Patrz:

siedmiobarwny

siedmiobarwny

mający siedem barw (kolorów); siedmiokolorowy


SJP.pl


siedmiobiegowy

mający siedem biegów, np. siedmiobiegowa skrzynia biegów


SJP.pl


siedmiobitowy

1. zawierający siedem bitów;
2. działający w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości siedmiu bitów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) inform. taki, który zawiera siedem bitów

 (1.2) inform. taki, który działa w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości siedmiu bitów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔbʲiˈtɔvɨ, AS: śedmʹi ̯obʹitovy

Wiktionary


siedmioboczny

dotyczący siedmioboku, mający siedem boków, ograniczony siedmioma płaszczyznami itp.


SJP.pl


siedmioboista

zawodnik biorący udział w siedmioboju


SJP.pl


siedmioboistka

zawodniczka biorąca udział w siedmioboju


SJP.pl


siedmiobój

dyscyplina sportowa złożona z siedmiu konkurencji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. dyscyplina lekkoatletyczna, składająca się z siedmiu konkurencji

Wiktionary

Siedmiobój – (heptatlon) dyscyplina lekkoatletyczna, składająca się z 7 konkurencji. Na otwartym stadionie rozgrywana wyłącznie przez kobiety (mężczyźni rozgrywają tam dziesięciobój) a w hali przez mężczyzn (kobiety w hali startują w pięcioboju).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛdˈmʲjɔbuj, AS: śedmʹi ̯obui ̯

Wiktionary


siedmiobok

wielobok płaski o siedmiu bokach


SJP.pl


siedmiobolesny

przymiotnik

 (1.1) przeżywający siedem boleści

 (1.2) rel. związany z kultem Matki Bożej Bolesnej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kiedy Matka Boża Siedmiobolesna stała się patronką Słowacji?.

Wiktionary


siedmiobramkowy

charakteryzujący się strzeleniem siedmiu bramek


SJP.pl


siedmiocalowy

mający długość siedmiu cali


SJP.pl


siedmiocyfrowy

złożony z siedmiu cyfr


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) składający się z siedmiu cyfr, mający siedem cyfr

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) I nawet stan jej konta - już chyba siedmiocyfrowy - nie dostarcza dodatkowych emocji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔt͡sɨfˈrɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ocyfrovy

Wiktionary


siedmioczęściowy

składający się z siedmiu części


SJP.pl


siedmioczłonowy

składający się z siedmiu członów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) liczący siedem członów, składający się z siedmiu członów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔt͡ʃwɔ̃ˈnɔvɨ, AS: śedmʹi ̯oču̯õnovy

Wiktionary


siedmiodaniowy

składający się z siedmiu dań


SJP.pl


siedmiodniowy

mający siedem dni (tydzień), trwający siedem dni (tydzień) itp.; tygodniowy; jednotygodniowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) trwający siedem dni

 (1.2) będący w wieku siedmiu dni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈdʲɲɔvɨ, AS: śedmʹi ̯odʹńovy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) tygodniowy

Wiktionary


siedmiodobowy

trwający siedem dób


SJP.pl


siedmiodolarowy

mający wartość siedmiu dolarów


SJP.pl


siedmiodrzwiowy

przymiotnik

 (1.1) mający siedmioro drzwi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈḍʒvʲjɔvɨ, AS: śedmʹi ̯oḍžvʹi ̯ovy

Wiktionary


siedmiodzielny

dzielący się na siedem części


SJP.pl


siedmioetapowo

przysłówek

 (1.1) w siedmiu etapach, fazach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔɛtaˈpɔvɔ, AS: śedmʹi ̯oetapovo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmioetapowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmiofazowo, siedmiostopniowo

Wiktionary


siedmioetapowy

składający się z siedmiu etapów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) składający się z siedmiu etapów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔɛtaˈpɔvɨ, AS: śedmʹi ̯oetapovy

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. siedmioetapowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmiostopniowy, siedmiofazowy

Wiktionary


siedmiofazowo

przysłówek

 (1.1) w siedmiu fazach, etapach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔfaˈzɔvɔ, AS: śedmʹi ̯ofazovo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmiofazowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmioetapowo, siedmiostopniowo

Wiktionary


siedmiofazowy

1. składający się z siedmiu faz, etapów;
2. działający w układzie odpowiednich siedmiu prądów przemiennych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) składający się z siedmiu faz, etapów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔfaˈzɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ofazovy

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. siedmiofazowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmiostopniowy, siedmioetapowy

Wiktionary


siedmiofrankowy

mający wartość siedmiu franków


SJP.pl


siedmiofuntowy

1. mający wartość siedmiu funtów;
2. ważący siedem funtów


SJP.pl


siedmiogodzinny

trwający siedem godzin


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) trwający siedem godzin

 (1.2) będący w wieku siedmiu godzin

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: śedmʹi ̯ogoʒ́ĩ•ny

Wiktionary


siedmiogramowy

ważący siedem gramów


SJP.pl


siedmiogród

kraina historyczna w środkowej Rumunii; Transylwania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina w środkowej Rumunii;

Wiktionary

Siedmiogród lub Transylwania (rum. Transilvania lub Ardeal, węg. Erdély, niem. Siebenbürgen) – kraina historyczna położona na Wyżynie Siedmiogrodzkiej w centralnej Rumunii. Głównymi miastami są Braszów, Kluż-Napoka, Sybin i Târgu Mureș. Większość ludności stanowią Rumuni, ale zamieszkują ten teren także bardzo liczne mniejszości narodowe, przede wszystkim węgierska, saska (niemiecka), seklerska i romska.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Okręg Sybin jest częścią Siedmiogrodu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛdˈmʲjɔɡrut, AS: śedmʹi ̯ogrut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siedmiogrodzianin m., Siedmiogrodzianka ż.

 przym. siedmiogrodzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Transylwania

Wiktionary


siedmiogrodzianin

mieszkaniec Siedmiogrodu (krainy historycznej w Rumunii); Transylwańczyk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Siedmiogrodu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Stefan Batory był Siedmiogrodzianinem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔɡrɔˈd͡ʑä̃ɲĩn, AS: śedmʹi ̯ogroʒ́ä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siedmiogród m.

:: fż. Siedmiogrodzianka ż.

 przym. siedmiogrodzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Transylwańczyk

Wiktionary


siedmiogrodzianka

mieszkanka Siedmiogrodu (krainy historycznej w Rumunii); Transylwanka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Siedmiogrodu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔɡrɔˈd͡ʑãŋka, AS: śedmʹi ̯ogroʒ́ãŋka

Wiktionary

Powiązane:

 forma męska Siedmiogrodzianin

 rzecz. Siedmiogród

 przym. siedmiogrodzki

Wiktionary


siedmiogrodzki

1. przymiotnik od: Siedmiogród;
2. świdrzyk siedmiogrodzki - gatunek ślimaka z rodziny świdrzykowatych, chroniony w Polsce


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siedmiogrodu, dotyczący Siedmiogrodu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wieczór był cichy, słońce z mogił dackich / Na siedmiogrodzkich gór szczyty się toczy, / Kiedy Iwonia z okopów kozackich / Szedł w tabor pogan, łzami rosząc oczy.

 (1.1) Chociaż trzeba przyznać, że w krainie Siedmiogrodzkiej lud wierzy jeszcze w zabobony i w średniowieczne czary. sic.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siedmiogród mrz., Siedmiogrodzianin mos., Siedmiogrodzianka ż.

Wiktionary


siedmiogroszowy

mający wartość siedmiu groszy


SJP.pl


siedmiogłosowy

składający się z siedmiu głosów


SJP.pl


siedmiogłowy

mający siedem głów


SJP.pl


siedmioipółgodzinny

trwający siedem i pół godziny


SJP.pl


siedmioipółletni

mający siedem lat i pół roku


SJP.pl


siedmioipółmilionowy

liczący siedem i pół miliona czegoś


SJP.pl


siedmioizbowy

mający siedem izb


SJP.pl


siedmiojajeczny

mający w składzie siedem jajek


SJP.pl


siedmiojęzyczny

1. posługujący się siedmioma językami;
2. napisany w siedmiu językach;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się siedmioma językami


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) posługujący się siedmioma językami

 (1.2) napisany w siedmiu językach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̇jɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: śedmʹi ̯ȯi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


siedmiokącik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od siedmiokąt

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie siedmiokąt, lecz tylko mały siedmiokącik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiokąt m.

Wiktionary


siedmiokanałowy

mający siedem kanałów


SJP.pl


siedmiokaratowy

ważący siedem karatów


SJP.pl


siedmiokartkowy

mający siedem kartek


SJP.pl


siedmiokąt

figura geometryczna wycięta z płaszczyzny przez łamaną zamkniętą złożoną z siedmiu odcinków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. wielokąt o siedmiu bokach;

 (1.2) książk. kształt, forma, postać zbliżone do siedmiokąta (1.1) lub rzecz, przedmiot tego kształtu

Wiktionary

Siedmiokąt (siedmiobok, heptagon) – wielokąt o siedmiu bokach i siedmiu kątach wewnętrznych. Suma miar kątów w dowolnym siedmiokącie wynosi 900°.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Siedmiokąt foremny jest figurą, w której wszystkie boki są równej długości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛdˈmʲjɔkɔ̃nt, AS: śedmʹi ̯okõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiokącik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmiobok, heptagon

Wiktionary


siedmiokątny

mający siedem kątów; heptagonalny


SJP.pl


siedmiokilogramowy

1. ważący 7 kilogramów;
2. przeznaczony na 7 kilogramów czegoś


SJP.pl


siedmiokilometrowy

mający długość siedmiu kilometrów, wynoszący siedem kilometrów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma wielkość (długość) siedmiu kilometrów

Wiktionary


siedmiokilowy

potocznie: siedmiokilogramowy


SJP.pl


siedmioklapowy

o liściach, owocach, torebkach nasiennych: podzielony na siedem części


SJP.pl


siedmioklasowy

obejmujący siedem klas, mający siedem klas


SJP.pl


siedmiokolorowy

mający siedem kolorów (barw); siedmiobarwny


SJP.pl


siedmiokolumnowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który składa się z siedmiu kolumn

Wiktionary


siedmiokomorowy

mający siedem komór


SJP.pl


siedmiokondygnacyjny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma siedem kondygnacji

Wiktionary


siedmiokonny

1. o pojeździe: zaprzężony w siedem koni;
2. o silniku: mający moc siedmiu koni mechanicznych


SJP.pl


siedmiokołowy

mający siedem kół


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siedem kół

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔkɔˈwɔvɨ, AS: śedmʹi ̯okou̯ovy

Wiktionary


siedmiokroć

przysłówek

 (1.1) przest. dziś książk. siedem razy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiokrotność ż.

 przym. siedmiokrotny

 przysł. siedemkroć, siedmiokrotnie

 liczgł. siedemkroć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedemkroć

Wiktionary


siedmiokropka

biedronka siedmiokropka - biedronka o czerwonych pokrywach i siedmiu czarnych kropkach, po trzech na każdej z dwóch pokryw i jednej u nasady pokryw, pospolita w Polsce; biedronka siedmiokropkowa; boża krówka


SJP.pl


siedmiokropkowy

biedronka siedmiokropkowa - biedronka o czerwonych pokrywach i siedmiu czarnych kropkach, po trzech na każdej z dwóch pokryw i jednej u nasady pokryw, pospolita w Polsce; biedronka siedmiokropka; boża krówka


SJP.pl


siedmiokrotnie

przysłówek

 (1.1) siedem razy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Azerbejdżanie wskaźniki śmierci samobójczej są ponad sześćdziesięciokrotnie niższe niż spowodowanej zabójstwem, w Armenii ponad jedenastokrotnie, w Meksyku zaś - blisko siedmiokrotnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈkrɔtʲɲɛ, AS: śedmʹi ̯okrotʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiokrotność ż.

 przym. siedmiokrotny

 przysł. siedemkroć, siedmiokroć

 liczgł. siedemkroć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedemkroć, siedmiokroć

Wiktionary


siedmiokrotność

siedmiokrotny


SJP.pl

Patrz:

siedmiokrotny

siedmiokrotny

powtarzający się siedem razy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odbywający się/powtarzający się siedem razy

 (1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś siedem razy

 (1.3) siedem razy większy bądź mniejszy od czegoś

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈkrɔtnɨ, AS: śedmʹi ̯okrotny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiokrotność ż.

 przysł. siedmiokrotnie, siedemkroć, siedmiokroć

 liczgł. siedemkroć

Wiktionary


siedmioksiąg

cykl siedmiu utworów literackich stworzonych przez jednego autora i odpowiednio powiązanych ze sobą tematycznie


SJP.pl


siedmiolatek

chłopiec mający siedem lat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) chłopiec mający siedem lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedem lat

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od siedmiolatka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈlatɛk, AS: śedmʹi ̯olatek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiolecie n.

:: fż. siedmiolatka ż.

 przym. siedmioletni

Wiktionary


siedmiolatka

1. dziewczynka mająca 7 lat;
2. potocznie o siedmioletniej samicy zwierzęcia, rzadziej o roślinie, przedmiocie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziewczynka mająca siedem lat

 (1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedem lat

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od siedmiolatek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈlatka, AS: śedmʹi ̯olatka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmioletni

 rzecz. siedmiolatek m.

Wiktionary


siedmiolatki

dzieci różnej płci mające po siedem lat


SJP.pl


siedmiolecie

1. siódma rocznica;
2. okres siedmiu lat


SJP.pl


siedmioletni

1. trwający siedem lat; przypadający za siedem lat;
2. będący w wieku siedmiu lat, mający siedem lat


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedem lat

 (1.2) trwający siedem lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈlɛtʲɲi, AS: śedmʹi ̯oletʹńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiolecie n., siedmiolatek m., siedmiolatka ż.

Wiktionary


siedmioliniowy

mający siedem linii


SJP.pl


siedmiolistkowy

mający siedem listków


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) bot. posiadający siedem listków

Wiktionary


siedmiolistny

mający siedem liści


SJP.pl


siedmioliterowy

złożony z siedmiu liter


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który składa się z siedmiu liter

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Moje imię jest siedmioliterowe.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔlʲitɛˈrɔvɨ, AS: śedmʹi ̯olʹiterovy

Wiktionary


siedmiolitrowy

mający objętość siedmiu litrów


SJP.pl


siedmiolufowy

mający siedem luf


SJP.pl


siedmiomasztowiec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. statek mający siedem masztów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̃maˈʃtɔvʲjɛt͡s, AS: śedmʹi ̯õmaštovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmiomasztowy

Wiktionary


siedmiomasztowy

mający siedem masztów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o żaglowcu: mający siedem masztów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̃maˈʃtɔvɨ, AS: śedmʹi ̯õmaštovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiomasztowiec

Wiktionary


siedmiometrowy

mierzący siedem metrów


SJP.pl


siedmiomiesięczny

mający siedem miesięcy, trwający siedem miesięcy itp.


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) trwający siedem miesięcy

 (1.2) będący w wieku siedmiu miesięcy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̃mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: śedmʹi ̯õmʹi ̯ėśṇčny

Wiktionary


siedmiomilowy

mający długość siedmiu mil


SJP.pl


siedmiominutowy

trwający siedem minut


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) trwający siedem minut

Wiktionary


siedmiomorgowy

mający powierzchnię siedmiu mórg


SJP.pl


siedmionitkowy

mający siedem nitek


SJP.pl


siedmionogi

mający siedem nóg


SJP.pl


siedmionożny

mający siedem nóg


SJP.pl


siedmioodcinkowy

składający się z siedmiu odcinków


SJP.pl


siedmiooktawowy

mający rozpiętość siedmiu oktaw


SJP.pl


siedmioosiowy

mający siedem osi


SJP.pl


siedmioosobowy

składający się z siedmiu osób, mogący pomieścić siedem osób


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przeznaczony dla siedmiu osób, mogący pomieścić siedem osób

 (1.2) złożony z siedmiu osób, wykonywany przez siedem osób

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔːsɔˈbɔvɨ, AS: śedmʹi ̯•osobovy

Wiktionary


siedmioostrzowy

mający siedem par ostrzy


SJP.pl


siedmiootworowy

mający siedem otworów


SJP.pl


siedmiopak

zgrzewka zawierająca siedem jednostek danego produktu, np. piwa, wody mineralnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hand. paczka zbiorcza po siedem sztuk towaru

Wiktionary


siedmiopalczasty

zwykle o zwierzęciu (jego odnóżach, kończynach) lub przedmiocie: mający siedem palców


SJP.pl


siedmiopalecznik

rodzaj roślin z rodziny różowatych; siedmiopałecznik


SJP.pl

Wikipedia


siedmiopartyjny

składający się z siedmiu partii


SJP.pl


siedmiopaskowy

pancernik siedmiopaskowy - gatunek ssaka z rodziny pancernikowatych


SJP.pl


siedmiopasmowy

składający się z siedmiu pasm


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma siedem pasm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiopasmówka ż.

Wiktionary


siedmiopałecznik

rodzaj roślin z rodziny różowatych; siedmiopalecznik


SJP.pl


siedmiopiętrowy

składający się z siedmiu pięter


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) złożony z parteru i siedmiu wyższych kondygnacji

Wiktionary


siedmiopokojowy

mający siedem pokoi


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) z siedmioma pokojami

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔpɔkɔˈjɔvɨ, AS: śedmʹi ̯opokoi ̯ovy

Wiktionary


siedmiopolowy

mający siedem pól


SJP.pl


siedmiopręcikowy

1. o kwiecie: mający siedem pręcików;
2. o roślinie: mający kwiaty o siedmiu pręcikach


SJP.pl


siedmioprocentowy

stanowiący siedem procent jakiejś całości


SJP.pl


siedmiopunktowy

1. składający się z siedmiu punktów;
2. mający wymiar siedmiu punktów (np. czcionka)


SJP.pl


siedmiopłaszczyznowy

przymiotnik

 (1.1) rozmieszczony na siedmiu płaszczyznach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔpwaʃt͡ʃɨzˈnɔvɨ, AS: śedmʹi ̯opu̯aščyznovy

Wiktionary


siedmiopłatkowy

mający siedem płatków


SJP.pl


siedmiopłytowy

składający się z siedmiu płyt


SJP.pl


siedmioraczek

dziewczynka wśród siedmioraczków


SJP.pl


siedmioraczka

dziewczynka wśród siedmioraczków


SJP.pl


siedmioraczki

siedmioro dzieci urodzonych podczas jednego porodu


SJP.pl


siedmioraki

występujący w siedmiu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.


SJP.pl

liczebnik wieloraki

 (1.1) dotyczący siedmiu typów, rodzajów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przeszedł w korpo siedmiorakie szkolenia: planowanie, informowanie, samodoskonalenie, komunikacja, logistyka, wdrażanie i inwestowanie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈraci, AS: śedmʹi ̯oraḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmioraczki

 przysł. siedmiorako

Wiktionary


siedmiorako

przysłówek

 (1.1) przysł. od przymiotnika → siedmioraki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈrakɔ, AS: śedmʹi ̯orako

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmioraki

 licz. siedmioraki

Wiktionary


siedmioramienny

mający siedem ramion, odnóg itp.


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma siedem ramion

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Menora jest siedmioramiennym kandelabrem żydowskim.

 (1.1) Jacek dostał odznakę w kształcie siedmioramiennej gwiazdy.

Wiktionary


siedmioro

liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 7, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogie


SJP.pl

liczebnik zbiorowy

 (1.1) …odpowiadający liczbie 7

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Było nas siedmioro: czterech chłopaków i trzy dziewczyny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛdˈmʲjɔrɔ, AS: śedmʹi ̯oro

Wiktionary

Powiązane:

 zob. siedem.

Wiktionary


siedmiorodzinny

składający się z siedmiu rodzin


SJP.pl


siedmiorundowy

trwający siedem rund


SJP.pl


siedmiorzecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siedmiorzeczem, dotyczący Siedmiorzecza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siedmiorzecze n.

 przym. siedmiorzeczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. semireczeński

Wiktionary


siedmiorzecze

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Azji Środkowej nad granicą chińską, obecnie należący w większości do Kazachstanu, częściowo do Kirgistanu i Chin;

Wiktionary

Siedmiorzecze (ros. Ceмиpeчьe, kaz. Жетісу, kirg. Жетисуу) – region historyczny w Azji Środkowej nad granicą chińską, za czasów Imperium Rosyjskiego osobny obwód ze stolicą w Wiernym (Ałmaty), obecnie należący w większości do Kazachstanu, częściowo do Kirgistanu (wschodnia połowa kraju, dolina rzeki Talas, powiat Biszkek) i Chin (ujgurski region autonomiczny Sinciang).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Turkiestanie wyróżnia się m.in. takie regiony jak Zarzecze i Siedmiorzecze.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmiorzecki, semireczeński

Wiktionary


siedmiosalowy

mający siedem sal


SJP.pl


siedmiościan

wielościan o 7 ścianach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geom. wielościan o siedmiu ścianach

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmiościenny

Wiktionary


siedmiościenny

mający siedem ścian


SJP.pl


siedmiosegmentowy

złożony z siedmiu segmentów


SJP.pl


siedmiosekcyjny

mający siedem sekcji


SJP.pl


siedmiosesyjny

składający się z siedmiu sesji


SJP.pl


siedmiosezonowy

o serialu: mający siedem sezonów


SJP.pl


siedmiosilnikowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który jest wyposażony w siedem silników

Wiktionary


siedmioskibowy

związany z siedmioma skibami, np. pług siedmioskibowy


SJP.pl


siedmiostopniowo

przysłówek

 (1.1) w siedmiu etapach, fazach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔstɔpʲˈɲɔvɔ, AS: śedmʹi ̯ostopʹńovo

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siedmiostopniowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siedmioetapowo, siedmiofazowo

Wiktionary


siedmiostopniowy

1. mający siedem stopni (w jakiejś skali);
2. mający siedem stopni, etapów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) składający się z siedmiu stopni, schodków

 (1.2) składający się z siedmiu stopni, etapów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔstɔpʲˈɲɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ostopʹńovy

Wiktionary

Powiązane:

 (1.2) przysł. siedmiostopniowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) siedmioetapowy, siedmiofazowy

Wiktionary


siedmiostopowiec

wiersz składający się z siedmiu stóp


SJP.pl


siedmiostopowy

mający długość siedmiu stóp


SJP.pl


siedmiostrefowy

związany z siedmioma strefami


SJP.pl


siedmiostrofowy

składający się z siedmiu strof; siedmiozwrotkowy


SJP.pl


siedmiostronny

mający siedem stron


SJP.pl


siedmiostrunny

o instrumentach muzycznych: mający siedem strun; siedmiostrunowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający siedem strun

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Muzyk grał na siedmiostrunnej cytrze.

Wiktionary


siedmiostrunowy

mający siedem strun; siedmiostrunny


SJP.pl


siedmiostrzałowiec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rewolwer mieszczący w magazynku siedem nabojów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z glocka, na razie, we mnie nie celował, ale wiedziałem, że zacznie, jeśli dopuszczę do uwalania zabytkowego siedmiostrzałowca ziemią.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiostrzał m.

 przym. siedmiostrzałowy, siedmiostrzelony

Wiktionary


siedmiostrzałowy

o ręcznej broni palnej: mieszczący w magazynku maksymalnie siedem nabojów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) o broni palnej – mieszczący w magazynku siedem nabojów

 (1.2) mający siedem strzał

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Iwan znał się na broni dostatecznie, by po samym kształcie rozpoznać doskonały, nieduży i lekki, siedmiostrzałowy belgijski model browninga.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedmiostrzałowiec m., siedmiostrzał m.

 przym. siedmiostrzelony

Wiktionary


siedmioświecowy

mający siedem świec


SJP.pl


siedmiosylabowy

złożony z siedmiu sylab (zgłosek); siedmiozgłoskowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) liczący siedem sylab, składający się z siedmiu sylab

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔsɨlaˈbɔvɨ, AS: śedmʹi ̯osylabovy

Wiktionary


siedmioszpar

gatunek drapieżnego rekina


SJP.pl

Siedmioszpar, siedmioszpar spiczastogłowy (Heptranchias perlo) – gatunek drapieżnej, agresywnej morskiej ryby sześcioszparokształtnej. W starszej literaturze był opisywany pod wieloma nazwami synonimicznymi. Biologia tego gatunku jest słabo poznana.

Wikipedia


siedmiotaktowy

składający się z siedmiu taktów


SJP.pl


siedmiotomowy

składający się z siedmiu tomów, zawarty w siedmiu tomach


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) składający się z siedmiu tomów, zawarty w siedmiu tomach, wydany w siedmiu tomach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔtɔ̃ˈmɔvɨ, AS: śedmʹi ̯otõmovy

Wiktionary


siedmiotonowy

ważący siedem ton


SJP.pl


siedmiotorowy

mający siedem torów


SJP.pl


siedmiotygodniowy

mający lub trwający siedem tygodni


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) trwający siedem tygodni

 (1.2) będący w wieku siedmiu tygodni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wczoraj grekokatolicy obchodzili Wielki Dzień, który zakończył okres siedmiotygodniowego postu.

 (1.2) Jest mężatką i matką ośmioletniej Moniki i siedmiotygodniowego Mateusza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: śedmʹi ̯otygodʹńovy

Wiktionary


siedmiotysięcznik

szczyt górski o wysokości powyżej siedmiu tysięcy metrów nad poziomem morza


SJP.pl


siedmiowarstwowy

przymiotnik

 (1.1) liczący siedem warstw, składający się z siedmiu warstw

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛdmʲjɔvarˈstfɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ovarstfovy

Wiktionary


siedmiowartościowy

o pierwiastku: zawierający atomy tworzące siedem wiązań chemicznych z innymi atomami


SJP.pl


siedmiowatowy

mający moc siedmiu watów


SJP.pl


siedmiowcy

sekta muzułmańska utworzona na przełomie VIII i IX wieku, będąca skrajnym odłamem szyitów, uznająca linię siedmiu imamów i wierząca, że ostatni imam nie umarł, lecz pozostaje w ukryciu; ismailici, izmailici, isma'ilici


SJP.pl

Ismailizm, izmailizm także: siedmiowcy – ugrupowanie religijne i polityczne w islamie szyickim.

Wikipedia


siedmiowęglowy

mający siedem atomów węgla w cząsteczce


SJP.pl


siedmiowersowy

składający się z siedmiu wersów; siedmiowierszowy


SJP.pl


siedmiowiec

członek sekty isma'ilitów - odłamu szyitów uznającego linię siedmiu imamów; ismailita, izmailita, isma'ilita


SJP.pl


siedmiowiekowy

trwający siedem wieków, mający siedem wieków


SJP.pl


siedmiowiersz

strofa siedmiowierszowa lub utwór siedmiowierszowy


SJP.pl


siedmiowierszowy

składający się z siedmiu wierszy


SJP.pl


siedmiowodny

w chemii: zawierający 7 cząsteczek wody


SJP.pl


siedmiowyrazowy

składający się z siedmiu wyrazów


SJP.pl


siedmiozaworowy

mający siedem zaworów


SJP.pl


siedmiozdaniowy

składający się z siedmiu zdań


SJP.pl


siedmiozębny

mający siedem zębów


SJP.pl


siedmiozębowy

mający siedem zębów


SJP.pl


siedmiozgłoskowiec

rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z siedmiu zgłosek


SJP.pl

Siedmiozgłoskowiec – forma wierszowa złożona z siedmiu sylab.

Szereg siedmiosylabowy, najczęściej dwu- albo trzyakcentowy, pojawia się na ogół jako samodzielny wers w wierszach izosylabicznych, przeplatanych i różnowersowych lub też jako komponent w dłuższych wersach sylabicznych.

Wolno i sennie chodzą
po jasnym tle błękitu
złocisto-białe chmurki
z połyskiem aksamitu.
Niekiedy się zesrebrzy
pod słońca blask z ukosa
jaskółka śmigła, czarna,
sunąca przez niebiosa.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer, W lesie

Wikipedia


siedmiozgłoskowy

złożony z siedmiu zgłosek (sylab); siedmiosylabowy


SJP.pl


siedmiozwrotkowy

składający się z siedmiu zwrotek; siedmiostrofowy


SJP.pl


siedmiożyłowy

o kablu: mający siedem żył


SJP.pl


siedmiozłotowy

mający wartość siedmiu złotych


SJP.pl


siedmiołóżkowy

mający siedem łóżek


SJP.pl


siednąć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Podhale, Górny Śląsk. usiąść

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ano kie tak, to nie ma redy, to me jus jedz, ino zeby mi zaś nie było żol długo umierać, to se na brzyzku siednij, ozewrzyj kute, a jo skocem do tobie.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) usiąść

Wiktionary


siedź

huba siedź - gatunek grzyba z rodziny flagowcowatych lub żagwiowatych, z rzędu żagwiowców, objęty ścisłą ochroną w Polsce; huba gałęzista, żagiew gałęzista, żagiew krzaczysta, żagiew cykoriokształtna, wielogłówka listkowata


SJP.pl


siedzący

1. taki, który wymaga siedzenia (np. siedząca praca) lub podczas którego się długo siedzi (np. siedzący tryb życia);
2. taki, który służy do siedzenia (np. miejsce siedzące)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który wymaga siedzenia

 (1.2) służący do siedzenia

forma czasownika.

 (2.1) ims. od siedzieć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedzenie n., siedzisko n., siadanie n., siad mrz., siądnięcie n.

 czas. siedzieć, siąść, siadać

 przysł. siedząco

 wykrz. siad

Wiktionary


siedzenie

1. znajdować się w pozycji siedzącej;
2. potocznie: przebywać gdzieś przez jakiś czas (np. w szkole, na strychu);
3. potocznie: zajmować się czymś intensywnie;
4. potocznie: być znawcą w czymś (np. siedzieć w ubezpieczeniach);
5. potocznie: przebywać w więzieniu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siedzieć.

 (1.2) miejsce przeznaczone do siedzenia (1.1)

 (1.3) eufem. część ciała poniżej plecyeców

Wiktionary

Siedzisko – mebel przeznaczony do siedzenia.

Do siedzisk zalicza się:

  • taboret
  • ławkę
  • krzesło
  • fotel

Siedzisko w znaczeniu szczegółowym oznacza również część mebla mniej lub bardziej złożonego, na której można usiąść.

Rozróżnia się siedziska:

  • proste i profilowane
  • twarde i wyściełane

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Siedzenie przed telewizorem powoduje uszczerbek na zdrowiu.

 (1.2) Zajmij mi siedzenie przy oknie.

 (1.3) Strasznie boli mnie siedzenie po tych pięciu godzinach wykładów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: śeʒńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siadać, siedzieć, obsiadać, wysiadywać, wysiadać, siąść, przysiąść, wsiadać, odsiadywać, przesiadać się

 rzecz. odsiadka ż., zasiadka ż., siedziba ż., siadanie n., siądnięcie n., siad mrz.

 przym. siedzący

 wykrz. siad

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) spoczywanie

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk|zic.

 (1.3) pupa, pupcia, tyłek, rzyć; wulg. dupa, dupsko

Wiktionary


siedzeniowy

przymiotnik od: siedzenie


SJP.pl


siedziba

1. miejsce, gdzie ktoś mieszka lub stale przebywa;
2. miejsce, gdzie znajduje się jakaś instytucja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. lub podn. miejsce, w którym ktoś mieszka lub dłużej przebywa

 (1.2) miejsce, w którym znajduje się jakaś instytucja, firma, organizacja

Wiktionary

Siedziba – według polskiego Kodeksu cywilnego siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę organ zarządzający tą osobą prawną. Ustawa lub oparty na niej statut mogą zawierać odmienne postanowienia.

Pojęcie siedziby osoby prawnej umieszczone zostało w art. 41 kc.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇ˈd͡ʑiba, AS: śėʒ́iba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siadanie n., siądnięcie n., siedzenie n.

 czas. siąść

Wiktionary


siedzieć

1. znajdować się w pozycji siedzącej;
2. potocznie: przebywać gdzieś przez jakiś czas (np. w szkole, na strychu);
3. potocznie: zajmować się czymś intensywnie;
4. potocznie: być znawcą w czymś (np. siedzieć w ubezpieczeniach);
5. potocznie: przebywać w więzieniu


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) spoczywać na krześle, kanapie, ławie itp. tak, by ciężar ciała spoczywał na pośladkach

 (1.2) pot. przebywać w jakimś miejscu

 (1.3) pot. być aresztowanym, pozbawionym wolności

 (1.4) pot. zajmować się czymś

 (1.5) gw-pl|Bukowina. mieszkać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Marek siedzi na fotelu i ogląda film.

 (1.2) Mój sąsiad jest na bezrobociu i cały czas siedzi w domu.

 (1.3) Siedział trzy lata i wyszedł w zeszłym tygodniu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̇d͡ʑɛ̇t͡ɕ, AS: śėʒ́ėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siedzenie n., zasiedzenie n., siedzisko m., odsiadka ż., nasiadówka ż., posiedzenie n., wysiadywanie n., przesiadywanie n., przesiadka ż., siądnięcie n., siad mrz.

 czas. wsiadać, zasiedzieć się dk., usiąść dk., usiedzieć dk., posiedzieć dk., wysiedzieć dk., wysiadywać ndk., przesiąść się dk., przesiadać się ndk., przesiadywać ndk., usadzać ndk., odsiedzieć dk., odsiadywać ndk., przysiąść dk., podsiąść dk., podsiadywać ndk., dosiąść się dk., siadać ndk.

 wykrz. siad

 przym. siedzący

Wiktionary


siedzisko

1. siedzenie, to na czym się siedzi;
2. siedziba, miejsce zamieszkania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ta część mebla, na której siedzi się

Wiktionary

Siedzisko – mebel przeznaczony do siedzenia.

Do siedzisk zalicza się:

  • taboret
  • ławkę
  • krzesło
  • fotel

Siedzisko w znaczeniu szczegółowym oznacza również część mebla mniej lub bardziej złożonego, na której można usiąść.

Rozróżnia się siedziska:

  • proste i profilowane
  • twarde i wyściełane

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇ˈd͡ʑiskɔ, AS: śėʒ́isko

Wiktionary

Powiązane:

 czas. przesiadać się, siedzieć, siąść

 rzecz. siadanie n., siądnięcie n., zasiadka ż.

 przym. siedzący

Wiktionary


siedziskowy

siedzisko


SJP.pl

Patrz:

siedzisko

siedzonko

zdrobnienie od: siedzenie; potocznie: wygodne, przytulne miejsce do siedzenia


SJP.pl


siedzów

Siedzów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Sobienie-Jeziory.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu.

Wieś szlachecka Siedzewo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wikipedia


siedzuń

rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców


SJP.pl

Sparassis Fr. (siedzuń) – rodzaj grzybów z rodziny siedzuniowatych (Sparassidaceae).

Wikipedia


siedzuniowate

o cechach siedzuniowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl

Siedzuniowate (Sparassidaceae Herter) – rodzina grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).

Wikipedia


siedzuniowaty

o cechach siedzuniowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl


sięgać

1. próbować dostać się do czegoś, wyciągać rękę, żeby dotknąć czegoś;
2. starać się uzyskać coś, osiągnąć coś;
3. mieć określony zasięg


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. sięgnąć)

 (1.1) próbować dostać się do czegoś, wyciągać rękę, żeby dotknąć czegoś

 (1.2) starać się uzyskać coś, osiągnąć coś

 (1.3) mieć określony zasięg

 (1.4) o historii, opowieści: datować się, rozpoczynać się

 (1.5) o twórcy, pisarzu: zapożyczać

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̃ŋɡat͡ɕ, AS: śŋgać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sięganie n., sięgnięcie n., wysięgnik m., zasięg m., sąg mrz.

 czas. sięgnąć, przysięgać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. śl. gabać.

 (1.2) dosięgać, osiągać

 (1.4) datować się

 (1.5) czerpać, zapożyczać

Wiktionary


sięgacz

długi kamień wzmacniający mur kamienny


SJP.pl

Sięgacz – ulica mająca jeden wyjazd, zakończona zwykle placem do zawracania, potocznie zwana ślepym zaułkiem lub ślepą ulicą.

Wikipedia


sięganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sięgać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̃ŋˈɡãɲɛ, AS: śẽŋgãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. sięgać

Wiktionary


siegfried

imię męskie


SJP.pl

Zygfryd (Siegfried) – trzecia część dramatu muzycznego Pierścień Nibelunga napisanego przez Richarda Wagnera. Opera, do której libretto napisał kompozytor, składa się z trzech aktów. Prapremiera dzieła miała miejsce w Bayreuth 16 sierpnia 1876 r., a premiera polska odbyła się we Lwowie w 1907 roku (choć wykonanie koncertowe I aktu można było usłyszeć w Warszawie w roku 1903).

Wikipedia


sięgnąć

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. sięgać)

 (1.1) dokonany od|sięgać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. sięgać

 rzecz. sąg mrz.

Wiktionary


sieja

ryba z podrodziny o tej samej nazwie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Coregonus|ref=tak., srebrzysta, przybrzeżna ryba bałtycka żyjąca również w niektórych jeziorach;

Wiktionary

Sieja – nazwa zwyczajowa kilku gatunków i podgatunków ryb z rodziny łososiowatych, zwykle odnoszona do siei pospolitej:

  • sieja pospolita, głąbiel, brzona (Coregonus lavaretus) i jej podgatunki:
    • sieja bajkalska (C. l. baicalensis)
    • sieja holsztyńska (C. l. holsata)
    • sieja ładoska (C. l. ludoga)
    • sieja wędrowna (C. l. lavaretus)

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Ciała siei są śledziowate i wysmukłe.

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: ˈɕɛ̇ja, AS: śėi ̯a

    Wiktionary


siejak

nazwisko


SJP.pl


siejakowski

nazwisko


SJP.pl


siejba

okres siania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rozsiewanie ziarna

 (1.2) okres siewu

 (1.3) ziarno rzucane podczas zasiewu

Wiktionary

Siejba – część wsi Czarnówka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Wydminy.

W latach 1975–1998 Siejba administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siejbiarz mos., siejbienie n.

 czas. siejbić ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siew, sianie, zasiew

 (1.3) ziarno

Wiktionary


siejbiarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. siewca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siejba ż., siejbienie n.

 czas. siejbić ndk.

Wiktionary


siejbić

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) rzad. rozsiewać ziarno

czasownik zwrotny niedokonany siejbić się (dk. brak)

 (2.1) rzad. rozsiewać się

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siejba ż., siejbiarz mos., siejbienie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siać

Wiktionary


siejbienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzad. sianie ziarna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siejba ż., siejbiarz mos.

 czas. siejbić ndk.

Wiktionary


sieje

1. rzucać ziarno w glebę;
2. rozsypywać coś celowo;
3. gubić, trwonić;
4. rozpowszechniać, szerzyć;
5. przepuszczać przez sito; przesiewać


SJP.pl

Sieje – część Kielc, niegdyś wieś w nieistniejącej już gminie Dąbrowa, obszar poprzemysłowy.

W zabudowie dominują niskie bloki komunalne „Kieleckiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego” (KTBS) oraz budynki jednorodzinne o niskiej intensywności, z usługami podstawowymi. Od strony północnej Sieje sąsiadują z dużym kompleksem leśnym. Sieje liczą ok. 1,5 tys. mieszkańców.

Wikipedia


siejewicz

nazwisko


SJP.pl


siejka

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Filip Siejka – polski muzyk, kompozytor i producent muzyczny
  • Lucyna Siejka-Juzwa – polska hokeistka na trawie, olimpijka
  • Piotr Siejka – polski aktor filmowy i teatralny
  • Piotr Siejka – polski muzyk, kompozytor i producent muzyczny

Wikipedia


siejny

przymiotnik

 (1.1) przest. roln. ogrod. związany z siewem, zasiewami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Komisja Porozumiewawcza uzasadnia swój wniosek tym, że okres siejny już się kończy a zboża siewnego powiat dotychczas nie otrzymał więc rolnictwo nie może dalej czekać bo nie obsiano by pól. sic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̇jnɨ, AS: śėi ̯ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siew m., Siejny mos./mrz., Siejnik mrz.

 czas. siać

Wiktionary


siejowate

podrodzina ryb łososiowatych; głąbielowate


SJP.pl

Wikipedia


siejowaty

o cechach siejowatych (podrodzina ryb)


SJP.pl


siejowy

przymiotnik od: sieja (ryba)


SJP.pl


siek

nazwisko


SJP.pl

Siek – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Stormarn, siedziba urzędu Siek.

Wikipedia


siekać

ciąć coś na drobne kawałki


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) kulin. drobno kroić

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Grzyby po namoczeniu gotujemy do miękkości, drobno siekamy (możemy zmiksować na miazgę) i wraz z wywarem dodajemy do kremu.

 (1.1) Przynosiliśmy nasz spirytus, a dziewczęta kroiły kanapki ze śledziem, jajkami, ogórkami, pomidorami, siekaną wątróbką po żydowsku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛkat͡ɕ, AS: śekać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siekanie n., siekacz m., posiekanie n., siekanka ż., sieczka ż., sieczkarnia ż.

 czas. posiekać dk.

Wiktionary


siekacz

1. jeden z zębów przednich;
2. nóż przeznaczony do siekania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stomat. anat. przedni ząb służący do odgryzania kęsów pokarmu

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Siekacze, kły i zęby trzonowe uzębienia mlecznego zastępowane są zębami stałymi: siekaczami, kłami i zębami przedtrzonowymi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siekanka ż., sieczka ż., siekanina ż., siekanie n., posiekanie n., siekaniec m., sieczkarnia ż.

 czas. siekać ndk., posiekać dk.

Wiktionary


siekanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siekać.

Wiktionary

Kolonia Siekanie – kolonia w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Złoczew.

Wchodzi w skład sołectwa Broszki.

W latach 1975–1998 Siekanie administracyjnie należało do województwa sieradzkiego.

Przed 2023 r. miejscowość nosiła nazwę Siekanie i była częścią wsi Broszki

Wikipedia

Powiązane:

 czas. siekać ndk.

 rzecz. sieczka ż., siekacz mrz.

Wiktionary


siekaniec

drobno pocięty drut ołowiany używany zamiast śrutu, a także mieszanina kamieni, szkła, gwoździ, grubego śrutu, kawałków metalu stosowana jako pociski artyleryjskie


SJP.pl


siekanina

1. coś co zostało pocięte na drobne kawałki, posiekane;
2. potrawa z siekanego mięsa;
3. bijatyka z użyciem broni białej


SJP.pl


siekaninka

zdrobnienie od: siekanina


SJP.pl


siekanka

potrawa przygotowana z bardzo drobno posiekanych lub zmielonych produktów


SJP.pl


siekański

nazwisko


SJP.pl


siekany

siekane kotlety, siekana pieczeń - kotlety, pieczeń zrobione z posiekanego mięsa


SJP.pl


siekiera

1. narzędzie ręczne służące do rąbania;
2. potocznie o bardzo mocnej kawie, herbacie, rzadziej o papierosie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ręczne narzędzie do obróbki drewna, składające się ze stalowego obucha w kształcie klina oraz osadzonego w nim drewnianego styliska

 (1.2) pot. coś aż odurzającego

Wiktionary

Siekiera (od łac. securis):

  • topór – broń biała i narzędzie
  • Siekiera – polski zespół punkrockowy, w późniejszym okresie nowofalowy
  • Zgrupowanie Siekiera – jednostki wojskowe Armii Krajowej walczące w powstaniu warszawskim
  • Siekiera, motyka – tytuł piosenki popularnej na ulicach okupowanej przez hitlerowców Warszawy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wówczas jednemu przy ścinaniu pnia siekiera wpadła do wody i on zawołał: «Ach, panie! – i to jeszcze pożyczona».

 (1.2) Babka, niby ze szczodrobliwości, robiła takie siekiery, że tego nie szło pić.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇ˈcɛra, AS: śėḱera

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siekierezada ż., siekiernik mos./mrz., siekiernica ż., Siekierki nmos., Siekierczyn mrz., Siekierczyna ż., Siekierno n., Siekiernik mrz., Siekierz mrz., Siekiersk mrz.

:: zdrobn. siekierka ż., siekiereczka ż.

 przym. siekierowy, siekierkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) topór; gwara. rąbanica; gw-pl|Śląsk Cieszyński|krzysoczka, cieślica., gw-pl|Górny Śląsk|siykiyra.

Wiktionary


siekierczyn

1. wieś w Polsce;
2. wieś na Ukrainie


SJP.pl

Siekierczyn (niem. Geibsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Siekierczyn, około 20 km od granicy niemiecko-polskiej w Zgorzelcu oraz około 30 km od granicy polsko-czeskiej w Miłoszowie.

Wikipedia


siekierczyński

przymiotnik od: Siekierczyn


SJP.pl


siekiereczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: siekierka

 (1.2) mała siekierka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Maryś, wziąłbyś siekiereczką drewek nasiekł.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siekiera ż., siekierka ż., siekierezada ż., siekiernik mos./mrz., siekiernica ż., Siekierki nmos., Siekierczyn mrz., Siekierczyna ż., Siekierno n., Siekiernik mrz., Siekierz mrz., Siekiersk mrz.

 przym. siekierowy, siekierkowy

Wiktionary


siekierezada

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. książk. ciężka praca przy wyrębie

 (1.2) neol. książk. praca siekierą

Wiktionary

  • Siekierezada – film z 1985 roku w reżyserii Witolda Leszczyńskiego
  • Siekierezada – powieść Edwarda Stachury
  • Siekierezada – skała wspinaczkowa w grupie Zegarowych Skał na Wyżynie Częstochowskiej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z oddali, od zrębu, słychać było siekierezadę, stukanie, pukanie, piłowanie, zgrzytanie pilników o stal i tak dalej.

 (1.1) (1.2) Wieczorem, po siekierezadzie na zrębie i po siekierezadzie w szopie, gdzie porąbałem resztę kloców, stałem przy piecu w izdebce Babci Oleńki i przetapiałem na patelni smalec ten, co go wczoraj zakupiłem w sklepie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛ̇cɛrɛˈzada, AS: śėḱerezada

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siekiereczka ż., siekiera ż., siekierka ż., siekiernik m.

Wiktionary


siekierka

zdrobnienie od: siekiera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od siekiera

 (1.2) mała lub lekka siekiera

 (1.3) icht. pot. ryba z gatunku różanka pospolita (nazwa systematyczna|Rhodeus sericeus|ref=tak.)

Wiktionary

  • siekierka (Rhodeus sericeus), inaczej różanka pospolita – gatunek ryby z rodziny karpiowatych

2 miejscowości w Polsce:

  • Siekierka – kolonia w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Konstantynów
  • Siekierka – wieś w Polsce położona w woj. podlaskim, w pow. sokólskim, w gminie Sidra.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siekiera ż., siekiereczka ż., siekiernica ż., siekiernik m., siekierezada ż., Siekierki nmos.

 przym. siekierowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siekiereczka

 (1.2) toporek

 (1.3) różanka, pukas

Wiktionary


siekierki

zdrobnienie od: siekiera


SJP.pl

Części miast:

  • Siekierki – część Warszawy
  • Siekierki (właśc. Młyniska) – potoczna nazwa części miasta Krynica Morska, w woj. pomorskim

3 miejscowości w Polsce:

  • Siekierki – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Tykocin
  • Siekierki – wieś w woj. podlaskim, w pow. siemiatyckim, w gminie Drohiczyn
  • Siekierki – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfińskim, w gminie Cedynia

Wikipedia


siekierkopodobny

przypominający wyglądem siekierę; siekieropodobny


SJP.pl


siekierkowaty

przypominający kształtem małą siekierę


SJP.pl


siekierkowski

przymiotnik od: Siekierki (dzielnica Warszawy)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siekierkami, dotyczący Siekierek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siekierki nmos.

Wiktionary


siekierkowy

siekierka, np. siekierkowy kształt


SJP.pl


siekiernica

roślina z rodziny motylkowatych


SJP.pl

Wikipedia


siekiernik

1. osoba walcząca siekierą;
2. dawniej:
a) rzemieślnik wyrabiający siekiery;
b) osoba pracująca siekierą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. ktoś, kto pracuje siekierą

 (1.2) przest. ktoś, kto wyrabia siekiery

 (1.3) hist. żołnierz uzbrojony w siekierę (topór)

 (1.4) hist. ukraiński chłop, uczestnik mordów na Polakach na Wołyniu w latach czterdziestych XX w., zabijający siekierą, nożem, widłami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) miejsce lub uchwyt, na którym wiesza się siekierę

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇ˈcɛrʲɲik, AS: śėḱerʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siekiereczka ż., siekiera ż., siekierezada ż., siekierka ż., siekiernica ż., Siekierki nmos., Siekierczyn m., Siekierczyna ż., Siekierno n., Siekiernik m., Siekierz m.

 przym. siekierowy, siekierkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rębacz

 (1.3) topornik

Wiktionary


siekieropodobny

przypominający wyglądem siekierę; siekierkopodobny


SJP.pl


siekierowice

Siekierowice (niem. Schickerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Dobroszyce.

Wikipedia


siekierski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Albin Siekierski – polski pisarz, scenarzysta, poseł na Sejm PRL
  • Czesław Siekierski – polski polityk i ekonomista
  • Stefan Siekierski – polski działacz komunistyczny

Wikipedia


siekierzyce

Siekierzyce (niem. Seckerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Mściwojów.

Wikipedia


siekierzysko

1. zgrubienie od: siekiera;
2. trzonek, na którym osadzona jest siekiera


SJP.pl


sieklówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Sieklówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.

Do 1991 była podzielona na Sieklówkę Dolną i Sieklówkę Górną. Podział ów związany był z zamieszkami religijnymi i miał nastąpić w XVI wieku. W świadomości mieszkańców, których głównie jednoczyła parafia, raczej nie istniała granica między osadami prócz tej, że sieklowianie na dole pracowali w dawnych czasach dla innego pana, aniżeli sieklowianie na górze.

Wikipedia


sieklucki

nazwisko


SJP.pl


sieknąć

potocznie: zadać cios bronią sieczną lub czymś ostrym


SJP.pl


siekówko

Siekówko (pol. hist. Siekowo Małe) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt. Na zachód od wsi przepływa Południowy Kanał Obry.

Wikipedia


sielaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: sielanka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sielanka ż.

Wiktionary


sielanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. (dziś gwara.) mieszkaniec sioła, tj. wsi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈlãɲĩn, AS: śelãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sielanka ż., sioło m.

Wiktionary


sielanka

idylla;
1. spokojne i beztroskie życie;
2. otoczenie umożliwiające takie życie;
3. utwór literacki przedstawiający zbyt idealny obraz życia wiejskiego; bukolika, ekloga, skotopaska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stan szczęścia, idylla, pogodne, spokojne życie

 (1.2) liter. utwór poetycki idealizujący życie wiejskie;

 (1.3) stpol. wieśniaczka

 (1.4) daw. kulin. potrawa z leguminy i żółtek

Wiktionary

Sielanka (bukolika, idylla, ekloga, skotopaska, pasterka) – gatunek literacki, utwór poetycki, przedstawiający w sposób wyidealizowany uroki życia wiejskiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛˈlãnka, AS: śelãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sioło n., sielankowość ż., sielskość ż., sielanin m., przysiółek m., sielaneczka ż.

 przym. sielankowy

 przysł. sielankowo, sielsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) ekloga, bukolika, idylla, skotopaska

Wiktionary


sielankopisarstwo

1. twórczość sielankopisarza;
2. pisanie sielanek


SJP.pl


sielankopisarz

pisarz, poeta tworzący sielanki


SJP.pl


sielankowo

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób sielankowy, beztrosko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sielankowość ż., sielanka ż., przysiółek m., sioło n.

 przym. sielankowy

Wiktionary


sielankowość

sielankowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co sielankowe

Wiktionary

Patrz:

sielankowy

Powiązane:

 przym. sielankowy

 przysł. sielankowo

 rzecz. sielanka ż., sioło n.

Wiktionary


sielankowy

1. odznaczający się pogodą, spokojem; sielski;
2. dotyczący sielanki literackiej


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pełen spokoju, pogody, beztroski

 (1.2) liter. dotyczący sielanki literackiej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sielanka ż., sielankowość ż., sioło n.

 przysł. sielankowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) idylliczny, bukoliczny

Wiktionary


sielatycki

nazwisko


SJP.pl


sielawa

ryba z podrodziny siei


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa systematyczna|Coregonus albula|ref=tak., gatunek ryby łososiokształtnej z rodziny łososiowatych;

Wiktionary

Sielawa europejska, sielawa bałtycka, sielawa (Coregonus albula) – gatunek ryby łososiokształtnej z rodziny łososiowatych (Salmonidae).

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) sielawa europejska, sielawa bałtycka

Wiktionary


sielawka

mała sielawa


SJP.pl


sielawkowy

przymiotnik od: sielawka


SJP.pl


sielawowy

przymiotnik od: sielawa


SJP.pl


sielce

1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. część Warszawy;
3. wieś na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś w Rosji, w obwodzie riazańskim, nad Oką, miejsce w którym w 1943 sformowano 1 Dywizję Piechoty;

Wiktionary

Dzielnice miast:

  • Sielce – część warszawskiego Mokotowa

Miejscowości w Polsce:

  • Sielce – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Końskowola
  • Sielce – wieś w woj. mazowieckim, w pow. białobrzeskim, w gminie Promna
  • Sielce – wieś w woj. mazowieckim, w pow. białobrzeskim, w gminie Stromiec
  • Sielce – wieś w woj. mazowieckim, w pow. gostynińskim, w gminie Sanniki
  • Sielce Prawe – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Maków
  • Sielce Lewe – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Maków

Wikipedia

Powiązane:

 przym. sielcecki

Wiktionary


sielec

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 16, w tym 11 podstawowych
  • Sielec – część miasta Jaworzno
  • Sielec – część miasta Przemyśl
  • Sielec – część miasta i dzielnica Sosnowca
  • Sielec – część miasta Tarnobrzeg
  • Sielec – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Janikowo
  • Sielec – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. żnińskim, w gminie Żnin
  • Sielec – wieś w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Leśniowice
  • Sielec – część wsi Dzierążnia w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Krynice
  • Sielec – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Opoczno
  • Sielec – wieś w woj. łódzkim, w pow. opoczyńskim, w gminie Żarnów
  • Sielec – wieś w woj. mazowieckim, w pow. grójeckim, w gminie Goszczyn
  • Sielec – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Czerwińsk nad Wisłą
  • Sielec – wieś w woj. podkarpackim, w pow. ropczycko-sędziszowskim, w gminie Iwierzyce
  • Sielec – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Wiślica
  • Sielec – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. jędrzejowskim, w gminie Wodzisław
  • Sielec – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. staszowskim, w gminie Staszów

Wikipedia


sielecki

przymiotnik od: Sielce


SJP.pl


sielice

Sielice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Sochaczew. Ma status sołectwa.

Wieś szlachecka Silice położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sochaczewskim ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Wikipedia


sielicki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Sielicki – polski grafik
  • Czesław Sielicki – polski leśnik, nauczyciel, sokolnik, działacz ochrony przyrody, myśliwy i działacz łowiecki, kynolog
  • Edward Sielicki – polski kompozytor muzyki współczesnej i pedagog
  • Krzysztof Sielicki – polski dziennikarz, krytyk i juror teatralny
  • Ludwik Sielicki – radziecki funkcjonariusz służb bezpieczeństwa
  • Nataniel Sielicki – polski biskup prawosławny
  • Ryszard Sielicki – polski kompozytor
  • Tomasz Sielicki – polski przedsiębiorca

Wikipedia


sielinko

Wikipedia


sielnica

  • Sielnica – wieś w Polsce, w woj. podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko
  • Sielnica – wieś na Słowacji w powiecie Zwoleń
  • Sielnica, d. Sielnica – wieś na Ukrainie w obwodzie winnickim

Wikipedia


sielny

sioło


SJP.pl

Patrz:

sioło

sielski

dotyczący wsi; sielankowy, bukoliczny, idylliczny


SJP.pl

Sielski, Sielski Potok – potok, prawy dopływ Grajcarka o długości 7,17 km.

Potok płynie w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Radziejowej. Jego górny bieg to potok Krępiarka powstający w dolince wciosowej u południowych podnóży szczytów Mała Prehyba i Prehyba. Spływa stąd na południe i południowy zachód, zmiany kierunku są niewielkie. Z południowo-zachodnich stoków Czeremchy wpada do niego niewielki dopływ i od tego miejsca potok ma nazwę Sielski. Płynie doliną znajdującą się pomiędzy grzbietem Czeremchy, a następnie Łysin, Kuniego Wierchu i Gabańki na zachodzie oraz pasmem Góry Pieniążnej, Kiczory i Starego Wierchu na wschodzie. Końcowy odcinek przebiega przez Szlachtową, gdzie potok wpada do Grajcarka (ok. 520 m n.p.m.). Na całej długości potok Sielski nie przyjmuje większych dopływów.

Wikipedia


sielskość

sielski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sielskie

Wiktionary

Patrz:

sielski

Powiązane:

 przym. sielski

 przysł. sielsko

 rzecz. sielanka ż., sioło n.

Wiktionary


siema

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siemano, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) slang. forma powitania

 (1.2) slang. rzad. forma pożegnania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siema, Maciek! Kupę lat się nie widzieliśmy, mów, co u ciebie słychać.

 (1.2) – Muszę się już zwijać, na razie. – No, siema.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̃ma, AS: śma

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. siemasz, siemka, siemano, siemanko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) slang. elo, siemanko, siemano, siemasz, siemka; neutr. cześć, hej

 (1.2) pot. na razie, nara, narka, narcia, narazicho

Wiktionary


siemacie

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych, kierowana do więcej niż jednej osoby; jak się macie


SJP.pl


siemak

nazwisko


SJP.pl


siemaneczko

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siemano, siemanko, siema, cześć, hej, heja, hejka, serwus


SJP.pl


siemanko

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siemano, siema, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) slang. forma powitania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) – Siema, Zbyszek! – Siemanko. Co słychać?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̃ˈmãnkɔ, AS: śẽmãnko

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. siemka, siema, siemasz, siemano

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) slang. siemka, siema, siemasz, siemano; neutr. cześć, hej

Wiktionary


siemano

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siema, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) slang. forma powitania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) – Elo, ziomuś! – Siemano!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̃ˈmãnɔ, AS: śẽmãno

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. siemka, siema, siemasz, siemanko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) slang. siemka, siema, siemasz, siemanko; neutr. cześć, hej

Wiktionary


siemasz

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siema, siemano, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) slang. forma powitania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) – Elo, ziomuś! – Siemasz, brachu!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̃maʃ, AS: śmaš

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. siemka, siema, siemano, siemanko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) slang. siemka, siema, siemano, siemanko; neutr. cześć, hej

Wiktionary


siemaszkiewicz

nazwisko


SJP.pl


siemaszko

nazwisko


SJP.pl

  • Adam Siemaszko − polski rzeźbiarz i grafik
  • Artur Siemaszko − polski piłkarz
  • Artur Siemaszko − polski matematyk
  • Casey Siemaszko − amerykański aktor filmowy i telewizyjny polskiego pochodzenia
  • Ewa Siemaszko − polska inżynier technolog, badaczka zbrodni wołyńskiej
  • Janina Woroniecka-Siemaszko − polska entomolog
  • Józef (Siemaszko) − biskup greckokatolicki i prawosławny
  • Kazimierz Siemaszko − ksiądz, pedagog i działacz społeczny
  • Mateusz (Siemaszko) − biskup prawosławny
  • Napoleon Siemaszko − polski adwokat, działacz ruchu narodowego w II RP i PRL
  • Nikołaj Siemaszko − radziecki lekarz, działacz społeczny, ludowy komisarz zdrowia ZSRR
  • Nina Siemaszko − amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna polskiego pochodzenia
  • Olga Siemaszko − polska grafik, malarka i ilustratorka książek
  • Rafał Siemaszko − polski piłkarz i polityk, poseł na Sejm X kadencji
  • Stanisław Siemaszko − białoruski biznesmen polskiego pochodzenia, działacz mniejszości polskiej, przewodniczący Związku Polaków
  • Wanda Siemaszko − polska aktorka teatralna
  • Waldemar Siemaszko − polski lawinoznawca, ratownik GOPR, przewodnik sudecki
  • Wincenty Siemaszko − polski mykolog
  • Władysław Siemaszko − polski prawnik, działacz kresowy, badacz zbrodni wołyńskiej
  • Zbigniew Siemaszko – polski historyk, pisarz i publicysta emigracyjny
  • Zbyszko Siemaszko − polski artysta fotografik
  • Zofia Siemaszko − polska artystka, uczestniczka powstania warszawskiego

Wikipedia


siemaszkowa

żona Siemaszki


SJP.pl


siembida

nazwisko


SJP.pl

Maliniec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Potok Wielki. Przez wieś przepływa niewielka rzeka Łukawica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 194 mieszkańców.

Zniesione części wsi: Bania, Koszarka, Siembida.

Wikipedia


siemczyn

Siemczyn – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Kozielice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Zobacz też: Siemczyno

Wikipedia


siemek

1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Siemisław, Siemirad, Siemomysł, Siemowit (rzadkie imiona męskie)


SJP.pl


siemens

[czytaj: z-imens]
1. jednostka przewodności elektrycznej, odwrotność oma; simens; mho;
2. urządzenie marki Siemens


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. fiz. elektr. zob. simens.

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) urządzenie marki Siemens

Wiktionary

Siemens (wymowa: ˈziːməns), oficjalnie Siemens AG, zapis stylizowany SIEMENS – niemiecki koncern z branży energetycznej, elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej. Główne siedziby przedsiębiorstwa znajdują się w Monachium i w Berlinie. Siemens AG notowana jest na Frankfurckiej Giełdzie Papierów Wartościowych.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) simens, symbol. S

antonimy.

 (1.1) om; symbol. Ω

hiperonimy.

 (1.1) jednostka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. simens mrz.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|niem|Siemens.; od nazwiska niemieckiego inżyniera, Wernera von Siemensa

uwagi.

 (1.1) zobtłum|simens.

tłumaczenia.

źródła.

== siemens (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA|ˈsiːmənz.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) miar. fiz. simens

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈzʲĩmɛ̃w̃s, AS: zʹĩmẽũ̯s

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. simens mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) simens, symbol. S

Wiktionary


siemga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. icht. łosoś europejski

Wiktionary


siemianice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Siemianice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Oborniki Śląskie
  • Siemianice – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Redzikowo
  • Siemianice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kępińskim, w gminie Łęka Opatowska

Wikipedia


siemianów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Siemianów – osada w woj. dolnośląskim, w pow. milickim, w gminie Cieszków
  • Siemianów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Borów
  • Siemianów – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie Strzelce

Wikipedia


siemianowice

wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. do 1923 roku samodzielna wieś na Górnym Śląsku

 (1.2) geogr. synonim dla Siemianowic Śląskich;

Wiktionary

Siemianowice Śląskie (1922–1927 Huta Laura-Siemianowice, niem. Laurahütte-Siemianowitz) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, na Wyżynie Śląskiej, nad Brynicą. Jest jednym z ośrodków centralnych Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii o silnej urbanizacji i uprzemysłowieniu, z wyraźnie zaznaczonymi śladami dawnej działalności górnictwa węgla kamiennego i hutnictwa. Powierzchnia miasta wynosi 25,5 km². Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 31 grudnia 2022 roku, Siemianowice Śląskie miały 63 892 mieszkańców i były pod względem liczby ludności 16. miastem w województwie śląskim, a także 58. spośród najludniejszych miast w Polsce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Czy tym tramwajem dojadę do Siemianowic?

 (1.2) Odwiedziłbym moją kuzynkę w Siemianowicach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siemianowiczanin m., siemianowiczanka ż.

 przym. siemianowicki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) Siemianowice Śląskie

Wiktionary


siemianowicki

przymiotnik od: Siemianowice Śląskie


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Siemianowic, związany z Siemianowicami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jest autorem polichromii w jednym z siemianowickich kościołów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siemianowice lm nm., siemianowiczanin m., siemianowiczanka ż.

Wiktionary


siemianowiczanin

mieszkaniec Siemianowic Śląskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Siemianowic Śląskich

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tłumy siemianowiczan wyległy na ulice miasta.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siemianowice lm nm.

:: fż. siemianowiczanka ż.

 przym. siemianowicki

Wiktionary


siemianowiczanka

mieszkanka Siemianowic Śląskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Siemianowic Śląskich

Wiktionary

Siemianowice Śląskie (1922–1927 Huta Laura-Siemianowice, niem. Laurahütte-Siemianowitz) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, na Wyżynie Śląskiej, nad Brynicą. Jest jednym z ośrodków centralnych Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii o silnej urbanizacji i uprzemysłowieniu, z wyraźnie zaznaczonymi śladami dawnej działalności górnictwa węgla kamiennego i hutnictwa. Powierzchnia miasta wynosi 25,5 km². Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 31 grudnia 2022 roku, Siemianowice Śląskie miały 63 892 mieszkańców i były pod względem liczby ludności 16. miastem w województwie śląskim, a także 58. spośród najludniejszych miast w Polsce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bożena nie zna żadnej rodowitej siemianowiczanki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siemianowice lm nm.

:: fm. siemianowiczanin m.

 przym. siemianowicki

Wiktionary


siemianówka

1. wieś w Polsce;
2. zbiornik wodny


SJP.pl

Miejscowości:

  • Siemianówka – wieś w woj. podlaskim, w pow. hajnowskim, w gminie Narewka
  • Siemianówka – wieś na Ukrainie w obwodzie lwowskim

Inne

  • Siemianówka – rezerwat przyrody
  • Jezioro Siemianowskie, Zalew Siemianówka – sztuczny zbiornik wodny na Narwi w województwie podlaskim
  • Siemianówka – stacja kolejowa w Polsce
  • Siemianówka – przystanek kolejowy na Ukrainie
  • Siemianówka – dawna gromada

Wikipedia


siemianowo

2 miejscowości w Polsce:

  • Siemianowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. nidzickim, w gminie Kozłowo
  • Siemianowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Łubowo

Zobacz też: Siemianów

Wikipedia


siemianowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Siemianowski – polski urzędnik
  • Andrzej Siemianowski – polski filozof, socjolog, publicysta i działacz katolicki
  • Antoni Siemianowski – katolicki duchowny i filozof
  • Franciszek Ksawery Siemianowski – polski urzędnik, malarz
  • Kasper Teodor Siemianowski – polski urzędnik
  • Maksymilian Siemianowski – polski urzędnik, malarz
  • Roch Siemianowski – polski aktor filmowy, serialowy, teatralny i dubbingowy

Wikipedia


siemiany

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Siemiany – kolonia w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubień Kujawski
  • Siemiany – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława
  • Siemiany – nieistniejąca wieś. Tereny, na których leżała znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mołodeczańskim, w sielsowiecie Horodziłowo
  • Siemiany – polsko-belgijski film krótkometrażowy z 2009 roku

Wikipedia


siemiątkowo

1. wieś w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim;
2. wieś w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim


SJP.pl

2 miejscowości w Polsce:

  • Siemiątkowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrołęckim, w gminie Troszyn
  • Siemiątkowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. żuromińskim, w gminie Siemiątkowo

Wikipedia


siemiątkowski

przymiotnik od: Siemiątki, Siemiątkowo


SJP.pl

  • Bolesław Siemiątkowski (1925–2016) – polski działacz podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, kawaler Virtuti Militari,
  • Jerzy Siemiątkowski (1889–1974) – polski polityk, senator w II RP,
  • Leonard Siemiątkowski (1917–2014) – polski polityk, prezes NBP,
  • Łukasz Siemiątkowski znany też jako Tata Tasiemka (1876–1944) – polski gangster, działający na warszawskiej Woli, działacz PPS,
  • Tadeusz Siemiątkowski (1910–1998) – polski działacz konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej,
  • Tomasz Jan Siemiątkowski (1786–1830) – polski wojskowy, generał wojsk polskich Królestwa Kongresowego,
  • Tomasz Siemiątkowski (ur. 1970) – polski prawnik, adwokat, nauczyciel akademicki, dr hab. nauk prawnych,
  • Zbigniew Siemiątkowski (ur. 1957) – polski politolog, polityk, poseł na Sejm I, II, III i IV kadencji, były minister spraw wewnętrznych i koordynator służb specjalnych

Wikipedia


siemiatycki

przymiotnik od: Siemiatycze


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siemiatyczami, dotyczący Siemiatycz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siemiatycze nmos.

Wiktionary


siemiatyczanin

mieszkaniec Siemiatycz


SJP.pl


siemiatyczanka

mieszkanka Siemiatycz


SJP.pl


siemiatycze

miasto w Polsce


SJP.pl

Siemiatycze – miasto w Polsce, położone w województwie podlaskim, siedziba powiatu siemiatyckiego i gminy wiejskiej Siemiatycze. Leży na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad rzeką Kamianką.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 roku Siemiatycze liczyły 13 391 mieszkańców.

Wikipedia


siemidarżno

Siemidarżno (niem. Zimdarse) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Trzebiatów.

Według danych z 28 lutego 2009 wieś miała 106 mieszkańców.

Wieś została włączona do Polski w 1945, jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Wikipedia


siemię

nasiono roślin oleistych używane jako pokarm dla zwierząt albo przerabiane na olej o różnym zastosowaniu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) nasiona roślin oleistych (lnu, rzepaku, konopi), zwykle używane jako pokarm dla zwierząt, przerabiane na olej lub spożywane w celach leczniczych

 (1.2) daw. każde ziarno nasienne, przeznaczone do siewu

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Ziarno gorczycy najmniejsze między siemionami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̃mʲjɛ, AS: śmʹi ̯e

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siemieniuch m., siemionka ż., siemieniotka ż., siemiątki nmos., siemieniec m., siemianka ż., siemiernik m., siemieszka ż., sianie n., nasianie n., posianie n., zasianie n., wysianie n., siewca m., siewnik m., posiew m.

 czas. siać ndk., nasiać dk., wysiać dk., posiać dk., zasiać dk.

 przym. siemienny, siemieniasty, siemienisty, siemieniaty

 przysł. siemienisto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) nasienie, ziarno siewne, materiał siewny

Wiktionary


siemiechów

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Siemiechów − wieś w woj. łódzkim, w pow. łaskim, w gminie Widawa
  • Siemiechów − wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Gromnik

Wikipedia


siemień

1. wieś w Polsce;
2. staw w Polsce


SJP.pl

Siemień – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Siemień. Leży przy ujściu Piwonii do Tyśmienicy.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego.

Wikipedia


siemieńczuk

nazwisko


SJP.pl


siemieniak

nazwisko


SJP.pl


siemieniakowszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. przysiółek wsi Pasieki w Polsce, w województwie podlaskim, w gminie Narewka;

Wiktionary

Siemieniakowszczyzna – przysiółek wsi Pasieki w Polsce, położony w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narewka.

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa białostockiego.

22 września 1941 hitlerowcy wysiedlili mieszkańców do m. Bajory, zrabowali inwentarz żywy i martwy, a wieś zrównali z ziemią.

Wikipedia


siemienice

Siemienice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Krzyżanów.

Prywatna wieś szlachecka Siemienice Wielkie położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie orłowskim województwa łęczyckiego. Od początku XVII w. należała do kasztelana gostyńskiego Jana Szamowskiego oraz jego brata rodzonego Bartosza.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


siemieniec

nazwisko


SJP.pl


siemieniecki

nazwisko


SJP.pl


siemieniewski

nazwisko


SJP.pl

Andrzej Siemieniewski (ur. 8 sierpnia 1957 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, biskup pomocniczy wrocławski w latach 2006–2021, biskup diecezjalny legnicki od 2021.

Wikipedia


siemieniuk

nazwisko


SJP.pl


siemieński

związany z Siemieniem


SJP.pl


siemięrzyce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) wieś w Polsce położona w województwie śląskim;

Wiktionary

Siemięrzyce – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Kroczyce.

Wieś królewska Siemierzyce położona była w powiecie lelowskim, wchodziła w skład klucza wsi, stanowiącego uposażenie wojewodów krakowskich. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


siemiginowski

nazwisko


SJP.pl


siemiński

nazwisko


SJP.pl

  • Jacek Siemiński (XVII wiek) – chorąży radomszczański
  • Jan Siemiński (1933–2004) – redemptorysta
  • Wojciech Siemiński (?–1763) – referendarz wielki koronny
  • Zbigniew Siemiński (1931–2004) – działacz opozycji, polonista

Wikipedia


siemiodrog

staropolskie imię męskie


SJP.pl


siemirad

imię męskie


SJP.pl

Siemirad — staropolskie imię męskie, złożone z członów Siemo(i)- (psł. *sěmьja ma m.in. znaczenia "rodzina, ród; czeladź, służba, własność") i -rad ("cieszyć się"), mówiące o radości skierowanej do obdarzonego imieniem.

Siemirad imieniny obchodzi 1 lutego i 7 grudnia.

Zobacz też:

  • Siemiradz — 2 miejscowości w Polsce

Wikipedia


siemiradostwo

Siemirad z żoną; Siemiradowie


SJP.pl


siemiradowie

Siemirad z żoną; Siemiradostwo


SJP.pl


siemiradowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemirada lub z nim związany


SJP.pl


siemiradzki

nazwisko, m.in. Henryk Siemiradzki, polski malarz, przedstawiciel akademizmu


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Siemiradzki – polski krajoznawca i działacz turystyki górskiej PTTK
  • Aleksandr Siemiradzki – radziecki wojskowy
  • Franciszek Siemiradzki – inżynier mechanik, dyrektor Państwowej Szkoły Przemysłowej w Bydgoszczy
  • Henryk Siemiradzki – polski malarz
  • Hipolit Siemiradzki – generał major armii rosyjskiej, ziemianin polski
  • Józef Siemiradzki – polski geolog i podróżnik, profesor paleontologii Uniwersytetu Lwowskiego
  • Tomasz Siemiradzki – polski historyk emigracyjny, działacz polonijny

Wikipedia


siemirowice

Siemirowice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Szemrejce) – wieś na północno-zachodnim skraju Pojezierza Kaszubskiego w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Cewice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Wikipedia


siemisław

imię męskie


SJP.pl

Siemisław, Siemosław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Siemo(i)- (psł. *sěmьja ma m.in. znaczenia „rodzina, ród; czeladź, służba, własność”) i -sław („sława”). Imię to wyraża życzenie sławy w przestrzeni rodzinnej.

Wikipedia


siemisława

imię żeńskie


SJP.pl


siemisławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemisławy lub z nią związany


SJP.pl


siemisławostwo

Siemisław z żoną; Siemisławowie


SJP.pl


siemisławowie

Siemisław z żoną; Siemisławostwo


SJP.pl


siemisławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemisława lub z nim związany


SJP.pl


siemka

forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siema, siemasz, siemano, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) slang. powitanie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siemka, Grzegorz, idziesz na siłkę wieczorem?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̃mka, AS: śmka

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. siemanko, siema, siemano, siemasz

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siema, siemasz, siemanko, siemano, cześć, hej

Wiktionary


siemkowice

wieś w Polsce


SJP.pl

Siemkowice (Siemikowice) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Siemkowice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

W jej pobliżu znajduje się stacja kolejowa Chorzew Siemkowice.

Wikipedia


siemkowicki

przymiotnik od: Siemkowice


SJP.pl


siemnice

Siemnice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rachanie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Rachanie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 371 mieszkańców.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Wożuczynie.

Wikipedia


siemomysł

staropolskie imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Siemomysł, Siemimysł – imię męskie
  • Siemomysł (książę Polan) – ojciec Mieszka I
  • Siemomysł (książę pomorski) – ok. 1046
  • Siemomysł inowrocławski (ur. 1245/1250, zm. 1287), książę inowrocławski.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przypuszcza się również, że córką Siemomysła mogła być żona nieznanego bliżej księcia pomorskiego.

Wiktionary


siemonia

wieś w Polsce


SJP.pl

Siemonia – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Bobrowniki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Wikipedia


siemoniak

nazwisko


SJP.pl


siemowit

imię książąt polskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Siemowit (imię męskie)
  • Siemowit (książę Polan)
  • Siemowit bytomski
  • Siemowit cieszyński
  • Siemowit dobrzyński
  • Siemowit I mazowiecki
  • Siemowit II
  • Siemowit III mazowiecki

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kwestia historyczności Siemowita początkowo nie budziła wątpliwości, została zakwestionowana pod koniec XIX wieku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ziemowit mos.

Wiktionary


siemowitowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemowita lub z nim związany


SJP.pl


siemowo

Siemowo – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie miejsko-wiejskiej Gostyń.

Wikipedia


siemyski

przymiotnik od: Siemyśl


SJP.pl


siemyśl

wieś w Polsce


SJP.pl

Siemyśl (niem. Simötzel) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl. Miejscowość jest siedzibą gminy Siemyśl.

Według danych z 31 grudnia 2024 roku Siemyśl miał 1 006 mieszkańców

Wikipedia


siemysłów

Siemysłów – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Domaszowice.

W latach 1945–1954 siedziba gminy Siemysłów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Wikipedia


sień

pierwsze pomieszczenie od wejścia, prowadzące do innych pomieszczeń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pomieszczenie prowadzące do wnętrza domu

Wiktionary

Sień – przelotowe pomieszczenie przeznaczone do celów komunikacyjnych (niekiedy pełniące funkcje gospodarcze), usytuowane pomiędzy wejściem a dalszymi pomieszczeniami budynku lub budowli.

Nazwą określa się:

  • w budownictwie wiejskim – małe pomieszczenie, z którego można przejść do sąsiednich izb
  • w budownictwie miejskim (domy mieszkalne) – pomieszczenie łączące ulicę z podwórzem, najczęściej zawiera także klatkę schodową
  • w budownictwie pałacowym, zamkowym, klasztornym – obszerne pomieszczenie o bogatym wystroju architektonicznym, stanowi najczęściej hall, westybul

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czeladź usłyszawszy dzwonek wypadła przed sień, by pana witać, bo wiedziano od kompanionów, że przyjedzie.

 (1.1) Srodze obszarpany ganek wiódł do olbrzymiej, mrocznej sieni, zarzuconej najrozmaitszymi rupieciami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛ̇̃ɲ, AS: śė̃ń

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sioneczka ż., sionka, przedsionek

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przedpokój

Wiktionary


siena

[czytaj: sjena] samochód typu Fiat Siena


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we Włoszech, położone w Toskanii; stolica prowincji Siena (1.2);

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja będąca częścią regionu Toskanii;

Wiktionary

Siena – miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, w prowincji Siena. Ważne centrum turystyczne. Według danych na 30 czerwca 2016 gminę zamieszkiwały 53 853 osoby.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W XII wieku w sporze między gwelfami a gibelinami Siena opowiedziała się po stronie cesarza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲjɛ̃na, AS: sʹi ̯na

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siena ż., Sieneńczyk m., sieneńczyk m., Sienenka ż., sienenka ż., sjena ż.

 przym. sieneński

Wiktionary


sieneńczyk

[czytaj: sjeneńczyk] mieszkaniec Sieny (miasta we Włoszech)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) geogr. mieszkaniec regionu Sieny

 (1.2) hist. obywatel Republiki Sieny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Będąc gibelinami, Sieneńczycy należeli do stronników władzy cesarskiej w Italii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siena ż., sieneńczyk m., sienenka ż.

:: fż. Sienenka ż.

 przym. sieneński

Wiktionary


sienenka

[czytaj: sjenenka] mieszkanka Sieny (miasta we Włoszech)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka regionu Sieny

 (1.2) hist. obywatelka Republiki Sieny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siena ż., sieneńczyk m., sienenka ż.

:: fm. Sieneńczyk m.

 przym. sieneński

Wiktionary


sieneński

1. [czytaj: sjeneński] przymiotnik od: Siena (miasto we Włoszech);
2. przymiotnik od: Sienno (nazwa kilku polskich wsi)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Sieny, związany ze Sieną

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Janina podziwia sieneńskie arcydzieła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siena ż., sieneńczyk mos., sienenka ż., Sieneńczyk mos., Sienenka ż., sjena ż.

Wiktionary


sieniawa

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. wieś na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim;

Wiktionary

Sieniawa – miasto w Polsce w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sieniawa. Położone w Dolinie Dolnego Sanu, w południowej części Kotliny Sandomierskiej, w historycznej ziemi przemyskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa przemyskiego.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 2007 mieszkańców, będąc 43. najludniejszym miastem w województwie.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. sieniawski

Wiktionary


sieniawianin

1. mieszkaniec Sieniawy (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Sieniawy Żarskiej (wsi w Polsce)


SJP.pl


sieniawianka

1. mieszkanka Sieniawy (miasta w Polsce);
2. mieszkanka Sieniawy Żarskiej (wsi w Polsce)


SJP.pl


sieniawka

  • Sieniawka – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim

Wikipedia


sieniawski

przymiotnik od: Sieniawa


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sieniawą, dotyczący Sieniawy

Wiktionary

Sieniawski (Syniewski) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Sieniawa ż.

Wiktionary


sienice

Sienice (niem. Senitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki.

Wikipedia


sienicki

nazwisko


SJP.pl

  • Sienicki – polskie nazwisko; na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 1640 osób
  • Sienicki – herb szlachecki

Osoby o nazwisku Sienicki:

  • Mikołaj Sienicki (ok. 1521–1583) – polski polityk, marszałek Sejmu
  • Roman Sienicki (1918–1997) – polski lekkoatleta
  • Jacek Sienicki (1928–2000) – polski malarz
  • Jan Sienicki (zm. ok. 1611) – sekretarz króla Stefana Batorego, kasztelan chełmski, starosta tarnogórski
  • Ludwik Sienicki (1677–1755) – polski wojskowy, zesłaniec na Syberię, pisarz
  • Wiktor Sienicki (1909–1977) – generał major Armii Czerwonej, generał brygady Ludowego Wojska Polskiego
  • Marek Sienicki (1990–1992) – pierwszy policjant poległy na służbie w III Rzeczypospolitej

Wikipedia


sieniczno

Sieniczno – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. Leży przy drodze krajowej 94 i drodze wojewódzkiej nr 773.

Wikipedia


sieniewice

Sieniewice – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Drohiczyn.

W czasach II Rzeczypospolitej wieś (wówczas także spotykana pod nazwą Sieniewicze) należała (do 1934) do gminy Narojki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wikipedia


sieniewicz

nazwisko


SJP.pl


sieniowy

sień


SJP.pl

Patrz:

sień

sienkiewicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Sienkiewicz, związany z Sienkiewiczami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Całą noc przesiedział w sienkiewickim posterunku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sienkiewiczanin mos., sienkiewiczanka ż., Sienkiewicze lm nm.

Wiktionary


sienkiewicz

nazwisko, m.in.
a) Henryk Sienkiewicz (pseud. Litwos) (1846-1916), prozaik i publicysta;
b) Jerzy Sienkiewicz (1897-1980), historyk sztuki, muzeolog;
c) Karol Sienkiewicz (pseud. Karol z Kalinówki) (1793-1860), publicysta, poeta


SJP.pl

  • Agnieszka Sienkiewicz – aktorka
  • Anatol Sienkiewicz – płk lek. wet. komendant Wojskowego Ośrodka Naukowo-Badawczego Służby Weterynaryjnej
  • Bartłomiej Sienkiewicz – polski polityk, minister kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie Donalda Tuska
  • Bill Sienkiewicz – amerykański rysownik komiksów
  • Eugenia Sienkiewicz - malarka
  • Henryk Sienkiewicz – pisarz
  • Henryk Adam Sienkiewicz – polityk, inżynier górnik, poseł na Sejm X kadencji
  • Jan Sienkiewicz – działacz mniejszości polskiej na Litwie, publicysta, dziennikarz, poseł na Sejm Litwy
  • Jan Wiktor Sienkiewicz – historyk sztuki
  • Jerzy Sienkiewicz – satyryk
  • Jerzy Sienkiewicz – powstaniec warszawski
  • Joanna Sienkiewicz – aktorka
  • Jurij Aleksandrowicz Sienkiewicz – radziecki lekarz, naukowiec i podróżnik, prezenter telewizyjny, autor książek
  • Karol Sienkiewicz – krytyk i historyk sztuki
  • Karol Sienkiewicz – poeta, historyk, działacz społ.-polityczny
  • Klemens Sienkiewicz – pedagog pochodzenia ukraińskiego (rusińskiego), dyrektor c. k. gimnazyum w Jaśle
  • Kuba (Jakub) Sienkiewicz – muzyk, doktor nauk medycznych
  • Krystyna Sienkiewicz – aktorka teatralna i filmowa
  • Krystyna Helena Sienkiewicz – polityk i związkowiec, poseł na Sejm II kadencji, senator V kadencji
  • Piotr Sienkiewicz – inżynier naukowiec, cybernetyk
  • Witold Sienkiewicz – historyk
  • Witold Sienkiewicz – pułkownik, oficer aparatu bezpieczeństwa PRL

Wikipedia


sienkiewicze

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz;

 (1.2) geogr. wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim;

Wiktionary

Sienkiewicze – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego. Rezydowały w niej zamożne rody szlacheckie, takie jak Markowscy, Zborowscy czy też Dydyńscy.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy, a prawosławni do parafii Opieki Matki Bożej w Choroszczy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Po wojnie Sienkiewicze znalazły się na terenie Związku Sowieckiego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sienkiewiczówka ż., sienkiewiczolog mos., sienkiewicziana nmos., sienkiewiczanin mos., sienkiewiczanka ż.

 przym. sienkiewicki, sienkiewiczowski

Wiktionary


sienkiewicziana

wszystko, co dotyczy twórczości i życia Henryka Sienkiewicza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Henryka Sienkiewicza

 (1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Henrykiem Sienkiewiczem i jego twórczością

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Hrabiemu udało się zebrać sporą liczbę sienkiewiczianów.

 (1.2) W tej księgarni kupisz ostatnie sienkiewicziana.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sienkiewiczówka ż., Sienkiewicze lm nm., sienkiewiczolog mos., sienkiewiczowskość ż., sienkiewiczyzm mrz.

 przym. sienkiewiczowski, Sienkiewiczowski

 przysł. sienkiewiczowsko

Wiktionary


sienkiewiczolog

badacz, znawca twórczości Henryka Sienkiewicza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) liter. znawca lub badacz twórczości i życia Henryka Sienkiewicza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do rodzimych dołączyli sienkiewiczolodzy z Białorusi i Ukrainy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sienkiewicze lm nm., sienkiewicziana lm nm.

Wiktionary


sienkiewiczówka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. osiedle na Ukrainie, w rejonie łuckim;

Wiktionary

Sienkiewiczówka (ukr. Сенкевичівка) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie łuckim (do 2020 w rejonie horochowskim) obwodu wołyńskiego. Osiedle liczy 1,4 tys. mieszkańców (2001).

Znajduje tu się stacja kolejowa Sienkiewiczówka, położona na linii Lwów – Kiwerce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przed wieczorem dojechaliśmy do Sienkiewiczówki na nocleg.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sienkiewicziana lm nm., Sienkiewicze lm nm.

 przym. sienkiewiczowski, Sienkiewiczowski

Wiktionary


sienkiewiczowski

dotyczący twórczości Henryka Sienkiewicza


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do Henryka Sienkiewicza, dotyczący Henryka Sienkiewicza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Połowa Sienkiewiczowskich bohaterów pochodzi ze szlachty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sienkiewicziana nmos., Sienkiewiczówka ż., Sieńko n.

 przym. sienkiewiczowski

Wiktionary


sienko

nazwisko


SJP.pl


sieńkowski

nazwisko


SJP.pl


sienna

1. siano;
2. katar sienny - katar występujący na tle uczuleniowym w okresie zbioru siana, kwitnienia traw i drzew;
3. dawniej: sieniowy


SJP.pl

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 3
  • Sienna – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie
  • Sienna – wieś w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Gródek nad Dunajcem
  • Sienna – wieś w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Lipowa

Wikipedia


siennianin

mieszkaniec Sienna (miasta w Polsce)


SJP.pl


siennianka

mieszkanka Sienna (miasta w Polsce)


SJP.pl


siennica

1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. nazwa dwóch rzek w Polsce;
3. miejscowość na Białorusi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. roln. zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach

Wiktionary

Siennica – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Siennica. Siedziba dekanatu siennickiego z parafią św. Stanisława Biskupa Męczennika.

Siennica uzyskała lokację miejską w 1526 roku. Została pozbawiona praw miejskich 13 października 1870 i włączona do gminy Siennica w powiecie mińskim. W latach 1867–1954 siedziba wiejskiej gminy Siennica, 1954–1972 gromady Siennica, a od 1973 reaktywowanej gminy Siennica. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa siedleckiego. 1 stycznia 2024 odzyskała status miasta.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gaździe ktoś podpalił siennicę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siano n., siennik mrz.

 przym. sienny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bróg

Wiktionary


siennicki

przymiotnik od: Siennica Różana


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jerzy Siennicki – polski inżynier architekt
  • Paweł Siennicki – polski dziennikarz
  • Teofil Siennicki – polski aktor i przedsiębiorca teatralny, uczestnik powstania styczniowego

Wikipedia


sienniczanin

mieszkaniec Siennicy, Siennicy Królewskiej Dużej, Siennicy Królewskiej Małej, Siennicy Nadolnej lub Siennicy Różanej


SJP.pl


sienniczanka

mieszkanka Siennicy, Siennicy Królewskiej Dużej, Siennicy Królewskiej Małej, Siennicy Nadolnej lub Siennicy Różanej


SJP.pl


sienniczek

zdrobnienie od: siennik


SJP.pl


siennik

płócienny materac wypchany słomą lub sianem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) duży płócienny worek wypełniony słomą (sieczką) lub sianem, służący za materac do spania;

Wiktionary

Siennik – duży płócienny worek wypchany słomą lub sianem służący jako materac.

Polski działacz niepodległościowy Karol Levittoux aresztowany przez władze rosyjskie w 1841 i osadzony w Cytadeli Warszawskiej, popełnił samobójstwo podpalając swój siennik.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕɛ̇̃ɲːik, AS: śė̃•ńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siano n., siennica ż.

 przym. siennikowy, sienny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|strużok.

Wiktionary


siennikowy

przymiotnik od: siennik


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z siennikiem, dotyczący siennika

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siennik mrz.

Wiktionary


sienno

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. miasto na Białorusi


SJP.pl

Wikipedia


sienny

1. siano;
2. katar sienny - katar występujący na tle uczuleniowym w okresie zbioru siana, kwitnienia traw i drzew;
3. dawniej: sieniowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sianem, dotyczący siana

 (1.2) daw. związany z sienią, dotyczący sieni

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

:: rzecz. siennica ż., siennik mrz.

 (1.2)

:: rzecz. sień ż.

Wiktionary


sieński

nazwisko


SJP.pl


siepać

1. potocznie:
a) szarpać, targać
b) bić, smagać
2. siepać się: potocznie o tkaninie - strzępić się po brzegach


SJP.pl


siepacz

oprawca, bandyta, pozostający na czyichś usługach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) oprawca, bandyta, pozostający na czyichś usługach

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Trzej jego bracia zginęli w mękach, zgładzeni przez siepaczy Amina.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛpat͡ʃ, AS: śepač

Wiktionary


siepaczka

siepacz


SJP.pl

Patrz:

siepacz

siepak

nazwisko


SJP.pl


siepietnica

Siepietnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Skołyszyn.

W roku 2021 w Siepietnicy mieszkało 454 mieszkańców, z czego 51,8% stanowiły kobiety, a 48,2% mężczyźni

Wikipedia


siepietowski

nazwisko


SJP.pl


siepnąć

szarpnąć; targnąć


SJP.pl


siepraw

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Siepraw – słowiańskie imię męskie
  • Siepraw – miejscowość w powiecie myślenickim, w województwie małopolskim
  • Siepraw – gmina

Wikipedia


sieprawice

Sieprawice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Obok miejscowości przepływa rzeka Ciemięga, lewy dopływ Bystrzycy.

Wikipedia


sieprawski

przymiotnik od: Siepraw


SJP.pl


sieracki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aaron Sieracki – amerykański zapaśnik
  • Franciszek Sieracki – polski wojskowy
  • Keith Sieracki – amerykański zapaśnik

Wikipedia


sieradowice

1. Sieradowice Pierwsze – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim;
2. Sieradowice Drugie – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim


SJP.pl

Miejscowości w Polsce:

  • Sieradowice Drugie
  • Sieradowice Pierwsze

Wikipedia


sieradowicki

Sieradowice; sieradowski


SJP.pl


sieradowski

Sieradowice; sieradowicki


SJP.pl


sieradz

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie łódzkim;

Wiktionary

Sieradz – miasto w środkowej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, położone na Nizinie Południowowielkopolskiej, nad Wartą, w Kotlinie Sieradzkiej. Przez Sieradz biegną drogi krajowe: nr 12, S8 i nr 83, a także linia kolejowa nr 14. Sieradz jest ważnym węzłem drogowym i ośrodkiem kulturalno-gospodarczym województwa łódzkiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sieradz leży nad Wartą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛrat͡s, AS: śerac

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sieradzanin mos., sieradzanka ż., Sieradzkie n.

 przym. sieradzki

Wiktionary


sieradzanin

mieszkaniec Sieradza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Sieradza

 (1.2) osoba pochodząca z Sieradza, urodzona w Sieradzu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sieradz m., Sieradzkie n., Sieradzanin m., Sieradzanka ż.

:: fż. sieradzanka ż.

 przym. sieradzki

Wiktionary


sieradzanka

mieszkanka Sieradza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Sieradza

 (1.2) kobieta pochodząca z Sieradza, urodzona w Sieradzu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sieradz m., Sieradzkie n., Sieradzanin m., Sieradzanka ż.

:: fm. sieradzanin m.

 przym. sieradzki

Wiktionary


sieradzki

przymiotnik od: Sieradz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sieradzem, dotyczący Sieradza

Wiktionary

  • Aleksy Sieradzki (1902–1985) – polski górnik, polityk
  • Andrzej Sieradzki (ur. 1945) – polski poeta, futurolog
  • Artur Sieradzki (zm. 1950) – polski prawnik
  • Edward Sieradzki (1913–2001) – polski polityk, poseł
  • Herman Sieradzki (XX w.) – polski aktor
  • Jerzy Sieradzki (1899–1918) – polski student, Orlę Lwowskie
  • Józef Sieradzki (1900–1960) – polski historyk
  • Juliusz Sieradzki (1912–1999) – polski żeglarz
  • Kamil Sieradzki (ur. 2002) – polski pływak
  • Makary Sieradzki (1900–1992) – polski pedagog, polonista, żołnierz
  • Maksymilian Sieradzki (XVIII w.) – polski pułkownik
  • Mieczysław (Mietek) Sieradzki (1921–20??) – polski dyplomata
  • Patryk Sieradzki (ur. 1998) – polski lekkoatleta
  • Radosław Sieradzki (ur. 1946) – polski nauczyciel, inżynier, samorządowiec
  • Roman Sieradzki (1937–2003) – polski polityk
  • Stanisław Sieradzki (1921–2009) – powstaniec warszawski
  • Tadeusz Sieradzki (1922–1945) – polski działacz komunistyczny
  • Włodzimierz Sieradzki (1870–1941) – polski lekarz

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z Bożej łaski król Polski, pan i dziedzic ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, Kujaw, Pomorza i Rusi Kazimierz śle pozdrowienie Panu Papieżowi Innocentemu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sieradzkie n., Sieradz mrz., sieradzanin mos., sieradzanka ż.

Wiktionary


sieradzkie

przymiotnik od: Sieradz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. region sieradzki

Wiktionary

Województwo sieradzkie (łac. Palatinatus Siradiensis) – jednostka terytorialna Korony Królestwa Polskiego, później Rzeczypospolitej Obojga Narodów istniejąca w latach 1339–1793, tworząca prowincję wielkopolską, obejmująca początkowo powierzchnię 8 912,87 km² z 4 powiatami, a po przyłączeniu Ziemi Wieluńskiej – 11 689,53 km² z 6 powiatami. Siedzibą wojewody był Sieradz, a sejmiki ziemskie odbywały się w Szadku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Susza dotknęła wiele gospodarstw w Sieradzkiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sieradz m., Sieradzanin m., Sieradzanka ż., sieradzanin m., sieradzanka ż.

 przym. sieradzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ziemia sieradzka

Wiktionary


sierak

nazwisko


SJP.pl


sieraków

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. miasto w Wielkopolsce;

Wiktionary

Sieraków (niem. Zirke) – miasto w zachodniej Polsce, w woj. wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sieraków. Położone nad Wartą, na skraju Puszczy Noteckiej, na pograniczu Kotliny Gorzowskiej i Pojezierza Poznańskiego, pomiędzy dwoma jeziorami: Jaroszewskim i Lutomskim. Miasto posiada rozbudowaną infrastrukturę wypoczynkową (kręgielnia, liczne ośrodki wypoczynkowe) nad Jeziorem Jaroszewskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Lokalny koncern energetyczny zorganizował wczoraj w Sierakowie spotkanie z przedstawicielami naszej firmy.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. sierakowski

Wiktionary


sierakowianin

1. mieszkaniec Sierakowa (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Sierakowa Sławieńskiego, Sierakowa Słupskiego lub Sierakowa Śląskiego (wsi w Polsce)


SJP.pl


sierakowianka

1. mieszkanka Sierakowa (miasta w Polsce);
2. mieszkanka Sierakowa Sławieńskiego, Sierakowa Słupskiego lub Sierakowa Śląskiego (wsi w Polsce)


SJP.pl


sierakowice

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Sierakowice – wieś w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Sierakowice
  • Sierakowice – wieś w woj. śląskim, w pow. gliwickim, w gminie Sośnicowice

Wikipedia


sierakowicki

przymiotnik od: Sierakowice


SJP.pl


sierakówko

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Sierakówko – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Połajewo
  • Sierakówko – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Sianów

Wikipedia


sierakowo

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 9
  • Sierakowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Kowalewo Pomorskie
  • Sierakowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Jeziora Wielkie
  • Sierakowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Raciąż
  • Sierakowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przasnyskim, w gminie Przasnysz
  • Sierakowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kościańskim, w gminie Kościan
  • Sierakowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. rawickim, w gminie Rawicz
  • Sierakowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. słupeckim, w gminie Strzałkowo
  • Sierakowo – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. polickim, w gminie Police
  • Sierakowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. stargardzkim, w gminie Dobrzany

Wikipedia


sierakowski

przymiotnik od: Sieraków


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sierakowem, dotyczący Sierakowa

Wiktionary

  • Adam Sierakowski – polski działacz społeczny
  • Alfons Sierakowski – polski działacz społeczny
  • Antoni Maciej Sierakowski – biskup katolicki
  • Jan Sierakowski – marszałek Izby Poselskiej Sejmu I Rzeczypospolitej
  • Józef Sierakowski:
    • Józef Sierakowski – polski dyplomata i historyk
    • Józef Sierakowski – polski powstaniec
    • Józef Sierakowski – polski generał
    • Józef Sierakowski – strażnik wielki koronny

    Wikipedia

    Powiązane:

     rzecz. Sieraków mrz.

    Wiktionary


sierański

nazwisko


SJP.pl


sierant

nazwisko


SJP.pl


sierbowice

Sierbowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Pilica. Wieś przecina droga wojewódzka nr 794.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

W 2008 wieś zamieszkiwały 193 osoby.

Wikipedia


siercinka

1. jeden włosek sierści;
2. coś podobnego do sierści;
3. coś zrobionego z sierści


SJP.pl


sierczynek

Sierczynek (niem. Schierzighauland) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Trzciel.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Wikipedia


sierdzić

przestarzałe: sierdzić się - wybuchać gniewem, złościć się, gniewać się


SJP.pl


sierdziściej

stopień wyższy od przysłówka: sierdziście


SJP.pl


sierdzisty

1. przestarzałe: skłonny do gniewu; zapalczywy; srogi;
2. dawniej: gorliwy, żarliwy


SJP.pl


siergiej

1. rosyjskie imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl

Sergiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, pierwotne nomen gentilicium (nazwisko rodowe) Sergius (gens Sergia). Ród Sergia był starym rodem patrycjuszowskim. Pochodzenie nazwy rodu nie zostało jednoznacznie wyjaśnione. Nie można wykluczyć źródła etruskiego, jak przy wielu nazwach rodów rzymskich.

Wikipedia


siergiejewicz

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) syn Siergieja (rosyjskie imię odojcowskie)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przekraczając fantazyjną, kutą w żelazie bramę carskosielskiego parku, Aleksander Siergiejewicz ma dwanaście lat (…)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siergiej m.

:: fż. Siergiejewna ż.

Wiktionary


siermięga

1. krótki płócienny płaszcz noszony przez chłopów w dawnej Polsce; sukmana;
2. prostota, brak wyszukania;
3. prostactwo, prymitywność, brak obycia;
4. potocznie: kobieta niezdarna, powolna, niepotrafiąca radzić sobie w życiu; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; ciemięga, niedojda, niedorajda, oferma, ciamajda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. wierzchnie ubranie chłopskie z grubego samodziału;

Wiktionary

Świtka (z ukr.), siermięga – wierzchnia odzież wieśniacza z grubego materiału, noszona także przez szlachtę zagrodową (zaściankową).

Była okryciem w postaci kurtki z płótna lub sukna o długich rękawach, noszonym przez chłopów polskich na ziemiach wschodnich od XVI do pierwszej połowy XX wieku. Niekiedy utożsamiana z sukmaną. O zróżnicowanej długości, sięgająca do kolan lub połowy ud, była symboliczną oznaką prostoty i biedy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z siermięgą na plecy narzuconą wyszedł o kiju obejrzeć naprzód, jaki dzień się obiecywał.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siermiężny

 przysł. siermiężnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sukmana

Wiktionary


siermięgowy

przymiotnik od: siermięga


SJP.pl


siermiężniej

stopień wyższy od przysłówka: siermiężnie


SJP.pl


siermiężność

przaśność, zgrzebność, prostota, głównie stroju; bycie siermiężnym


SJP.pl


siermiężny

1. prosty, zgrzebny i nieefektowny;
2. używany na siermięgi;
3. noszący siermięgę; chłopski;
4. charakteryzujący się brakiem obycia, gburowatością


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący siermięgi, związany z siermięgą

przymiotnik jakościowy

 (2.1) cechujący się prostotą, brakiem wyszukania

 (2.2) charakteryzujący się prostactwem i brakiem obycia

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Dzieło Tarasewicza jest solidne i z chłopska siermiężne, choć pełne kolorystycznej subtelności i przewrotnej ironii.

 (2.2) Jego poczucie humoru nie robi na mnie wrażenia. To jest taki typowo polski, przaśny, siermiężny dowcip.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siermięga ż., siermiężka ż., siermiężność ż.

 przym. siermięgowy

 przysł. siermiężnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siermięgowy

 (2.1) zgrzebny, przaśny, prosty, surowy, nieefektowny

 (2.2) przaśny, pszenno-buraczany, prostacki, pospolity, plebejski, wulgarny, ordynarny, trywialny, prymitywny, niewybredny, niesmaczny

Wiktionary


sierniki

  • Sierniki – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia
  • Sierniki – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Czempiń
  • Sierniki – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Rogoźno

Wikipedia


sierociniec

dom dla sierot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. dom dla sierot

Wiktionary

Dom dziecka (dawniej także sierociniec) – całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza typu socjalizacyjnego.

Do domów dziecka kierowane są dzieci i młodzież, których potrzeby stale lub okresowo nie mogą być zaspokajane w domu rodzinnym. Oznacza to, że domy dziecka są powołane do istnienia nie tylko dla sierot, ale także dla dzieci i młodzieży zaniedbanych środowiskowo, których rodzina nie wywiązuje się z powierzonych zadań. Takie dzieci i młodzież nazywane są wtedy sierotami społecznymi. Według badań GUS-u, w roku 1997 istniało w Polsce 351 domów dziecka, w których przebywało prawie 18 tysięcy dzieci i młodzieży. Tylko ok. 3% z tej liczby stanowiły sieroty naturalne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po śmierci rodziców Paulina trafiła do sierocińca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɛrɔˈt͡ɕĩɲɛt͡s, AS: śeroćĩńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierota, sierotka, sieroctwo

 czas. osierocać, osierocić

 przym. sierocy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dom dziecka; przest. ochronka, przytułek; pot. bidul

Wiktionary


sierociński

nazwisko


SJP.pl

Sierociński – polskie nazwisko.

Wikipedia


sierocki

nazwisko


SJP.pl


sierocość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co sieroce

Wiktionary

Powiązane:

 przym. sierocy

 przysł. sieroco

Wiktionary


sieroctwo

bycie sierotą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bycie sierotą

Wiktionary

Sieroctwo – fakt nieposiadania przez kogoś obojga rodziców (sierota zupełna) lub jednego rodzica (półsierota), braku innych opiekunów (odpowiedzialnych za wychowanie) bądź w ogóle jakichkolwiek krewnych. Sierota to osoba niemająca wymienionych członków rodziny. Brak tych osób może być dosłowny (śmierć, porzucenie, trwały pobyt z dala od siebie) bądź dorozumiany (brak zainteresowania, odebranie praw do opieki, wychowywanie przez inne osoby).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. sierota m. ż., osierocenie n., sierociniec mrz., sierotka ż.

 czas. osierocić dk.

 przym. sierocy

Wiktionary


sierocy

odnoszący się do sieroty


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do sieroty, właściwy sierocie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈrɔt͡sɨ, AS: śerocy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierocość ż., sierota m./ż., sierotka m./ż., sieroctwo n., sierociniec m.

 czas. osierocać, osierocić

Wiktionary


sieroń

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Romuald Sieroń – polski lekarz
  • Filip Sieroń – polski działacz ruchu robotniczego i górniczego
  • Karolina Sieroń – polska lekarka

Wikipedia


sieroszewice

wieś w Polsce


SJP.pl

Sieroszewice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sieroszewice, w Kaliskiem, ok. 11 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.

Siedziba władz gminy wiejskiej Sieroszewice.

Wikipedia


sieroszewicki

przymiotnik od: Sieroszewice; sieroszewski


SJP.pl


sieroszewski

przymiotnik od: Sieroszewice; sieroszewicki


SJP.pl

Sieroszewski (Rola odmienna IV, Rolicz) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Rola z nobilitacji.

Wikipedia


sieroszów

Sieroszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie.

Wikipedia


sieroszowice

Sieroszowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Radwanice. Wieś jest siedzibą sołectwa Sieroszowice w którego skład wchodzi również przysiółek Ułanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.

Wikipedia


sierosław

imię męskie


SJP.pl

  • Sierosław – forma męskiego imienia Sirosław
  • Sierosław – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Drzycim
  • Sierosław – wieś w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Moszczenica
  • Sierosław – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne
  • Sierosław – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin

Wikipedia


sierosława

imię żeńskie


SJP.pl

Sirosława, Sierosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z dwóch członów: Siro- ("pozbawiony czegoś") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "pozbawiona sławy". W źródłach poświadczone w XIII wieku (1250).

Męskie odpowiedniki: Sirosław, Sierosław.

Sirosława imieniny obchodzi 27 lutego.

Wikipedia


sierosławice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 4
  • Sierosławice – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Zwierzyn
  • Sierosławice – wieś w woj. małopolskim, w pow. proszowickim, w gminie Nowe Brzesko
  • Sierosławice – wieś w woj. opolskim, w pow. kluczborskim, w gminie Byczyna
  • Sierosławice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Końskie

Wikipedia


sierosławiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sierosławy lub z nią związany


SJP.pl


sierosławostwo

Sierosław z żoną; Sierosławowie


SJP.pl


sierosławowie

Sierosław z żoną; Sierosławostwo


SJP.pl


sierosławowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Sierosława lub z nim związany


SJP.pl


sierosławski

nazwisko


SJP.pl


sierota

1. dziecko bez rodziców;
2. dziecko wychowujące się poza swoją prawdziwą rodziną;
3. kobieta samotna, opuszczona, niekochana;
4. potocznie: kobieta niezdarna; fajtłapa, oferma, ciamajda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

 (1.1) dziecko, któremu umarło przynajmniej jedno z rodziców

 (1.2) pot. człowiek opuszczony, osamotniony

 (1.3) pot. człowiek niezaradny lub budzący współczucie

 (1.4) typogr. błąd polegający na pozostawieniu jednoliterowego wyrazu na końcu wiersza składanego tekstu

 (1.5) typogr. błąd polegający na pozostawieniu pojedynczego wiersza na dole kolumny składanego tekstu

Wiktionary

  • sierota – osoba nieposiadająca obojga rodziców (sierota zupełna) lub jednego rodzica (półsierota)
  • sierota – nazwa dwóch różnych terminów dotyczących błędów łamania tekstu
  • Sierota – film z 2009 roku
  • Sierota Chasia – polski film fabularny z 1912 roku

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kiedy umarła jego mama, został się sierotą.

 (1.1) Małżeństwo zaadoptowało sierotę.

 (1.5) Ten tekst jest brzydko złożony. Jest za dużo wdów i sierot.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈrɔta, AS: śerota

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sieroctwo n., sierociniec m., osierocenie n., osierocanie n., sierotki nmos., Sieroty nmos.

:: zdrobn. sierotka ż.

 czas. osierocać ndk., osierocić dk.

 przym. sierocy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.5) szewc

Wiktionary


sierotka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od sierota

Wiktionary

  • Sierotka – potok, dopływ Giełczewki
  • Sierotka – pseudonim księcia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła, wojewody wileńskiego
  • sierotka (typografia) – błąd składu tekstu
  • sierotki – odłam taborytów

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sierotka Marysia pasła gąski na łące.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈrɔtka, AS: śerotka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierota, sieroctwo, sierociniec

 czas. osierocać, osierocić

 przym. sierocy

Wiktionary


sierp

1. narzędzie służące do żęcia
2. uderzenie w boksie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) roln. ręczne narzędzie rolnicze składające się z krótkiego półkoliście zakrzywionego ostrza osadzonego w drewnianym stylisku, służące do żęcia zbóż, traw itp.;

 (1.2) sport. w boksie: uderzenie zadane półkolistym ruchem ręki

Wiktionary

Sierp – najstarsze z ręcznych narzędzi rolniczych, stworzone przez człowieka specjalnie do prac żniwnych. Zbudowane jest z ostrza o mocno zakrzywionym kształcie, będącym fragmentem obwodu koła lub elipsy i drewnianej rękojeści. Część tnąca znajduje się na stronie wewnętrznej łuku. W późniejszych odmianach półkoliste ostrze posiadało drobne ząbki (od 8 do 20 na centymetr) nacinane na dolnej stronie. Górna strona zeszlifowana pod kątem ok. 30° tworzyła uzębione ostrze. W tej formie był używany do połowy lat 50, XX wieku w południowo-wschodniej i wschodniej Polsce.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛrp, AS: śerp

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierpik mrz./mzw., sierpień m., sierpniówka ż.

 przym. sierpowaty, sierpowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) sierpowy

Wiktionary


sierpak

ręczny nóż ogrodniczy o sierpowato wygiętym ostrzu


SJP.pl

Sierpak – tradycyjne narzędzie rolnicze, stanowiące połączenie noża i sierpa. Składa się on z drewnianego drzewca oraz wygiętego, szerokiego ostrza, często zakończonego hakiem.

Wikipedia


sierpc

miasto w Polsce


SJP.pl

Sierpc – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, nad rzeką Sierpienicą przy jej ujściu do Skrwy, około 40 km na północ od Płocka. Siedziba władz powiatu sierpeckiego.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa płockiego.

Wikipedia


sierpczanin

mieszkaniec Sierpca


SJP.pl


sierpczanka

mieszkanka Sierpca


SJP.pl


sierpecki

przymiotnik od: Sierpc


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sierpcem, dotyczący Sierpca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierpik mzw./mrz., Sierpc mrz., sierpczanin m., sierpczanka ż.

Wiktionary


sierpianka

wycinka sierpianka - gatunek motyla z rodziny wycinkowatych


SJP.pl


sierpiec

gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; gągoł północny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptak z rodziny kaczkowatych;

Wiktionary

Sierpiec, gągoł północny (Bucephala islandica) – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkuje Amerykę Północną i Islandię. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Brzuch, szyja, boki pierś i ogon sierpca są czarne, z białymi plamami. (Wikipedia)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛrpʲjɛt͡s, AS: śerpʹi ̯ec

Wiktionary


sierpień

ósmy miesiąc roku kalendarzowego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ósmy miesiąc w roku według kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sierpień jest ostatnim miesiącem wakacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛrpʲjɛ̇̃ɲ, AS: śerpʹi ̯ė̃ń

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierpik mrz./mzw., sierp m., sierpniówka ż.

 przym. sierpniowy, sierpowy

Wiktionary


sierpik

1. mały sierp;
2. typ kwiatostanu wieloosiowego;
3. gatunek bakterii zaliczany do typu sinic; afanizomenon;
4. sztuczny rodzaj grzybów mitosporowych; fuzarium, nalotek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: sierp

 (1.2) mały sierp

 (1.3) bot. typ kwiatostanu z kwiatami, które wyrastają na szypułkach tylko po jednej stronie głównego pędu;

 (1.4) bot. nazwa systematyczna|Serratula|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny astrowatych;

 (1.5) biol. nazwa systematyczna|Fusarium|ref=tak., rodzaj grzybów z grupy niedoskonałych, o sierpowatych konidiach

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. nazwa systematyczna|Trachinotus|ref=tak., rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny ostrobokowatych

Wiktionary

  • sierpik (botanika) – typ kwiatostanu
  • sierpik (roślina) – rodzaj roślin
  • sierpik (pleśń) – rodzaj grzybów
  • sierpik (ryba) – rodzaj ryb (Trachinotus)

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕɛrpʲik, AS: śerpʹik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierp m., sierpowy m., sierpówka ż., sierpień m., sierpowiec m., Sierpów m., Sierpowo n., Sierpówko n.

 przym. sierpowy, sierpecki, sierpniowy, sierpówkowy, sierpowaty

Wiktionary


sierpikowaty

lucerna sierpikowata - gatunek rośliny z rodziny bobowatych; lucerna sierpowata


SJP.pl


sierpikowiec

powszelatek sierpikowiec - motyl z rodziny powszelatkowatych


SJP.pl


sierpin

wieś w Polsce


SJP.pl

Sierpin (niem. Serpin) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Elbląg. Leży na Wysoczyźnie Elbląskiej.

Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Wikipedia


sierpiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby

  • Jacek Sierpiński – polski publicysta
  • Seweryn Zenon Sierpiński – polski prozaik, regionalista
  • Wacław Sierpiński – polski matematyk
  • Walenty Sierpiński (zwany też Walentym z Lublina lub Lubelczykiem) – doktor medycyny
  • Zbigniew Sierpiński – polski entomolog leśny
  • Zdzisław Sierpiński – polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Wikipedia


sierpnica

  • Sierpnica – miejscowość w województwie dolnośląskim
  • sierpnica – rodzaj roślin z rodziny selerowatych

Wikipedia


sierpniówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) turyst. wycieczka za miasto w sierpniu

 (1.2) praw. zwyczajowa nazwa dekretu o karze śmierci dla zbrodniarzy faszystowskich;

Wiktionary

Sierpniówka – zwyczajowa nazwa dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN) z dnia 31 sierpnia 1944 roku o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy winnych zabójstw i znęcania się nad ludnością cywilną i jeńcami oraz dla zdrajców Narodu Polskiego, ustalającego kary za współpracę z niemieckim okupantem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛrpʲˈɲufka, AS: śerpʹńufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierp m., sierpień m.

 przym. sierpniowy

Wiktionary


sierpniowy

przymiotnik od: sierpień


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sierpniem, charakterystyczny dla sierpnia, przypadający w sierpniu; taki, jak w sierpniu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przypominane są z okazji kolejnych rocznic strajki sierpniowe 1980 roku, powstanie "Solidarności".

 (1.1) Według dzisiejszej wiedzy nasz wszechświat, cały ten rozświetlony kosmiczny interes, który widzisz nad głową w sierpniowe noce, istnieje właśnie dzięki załamaniom symetrii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛrpʲˈɲɔvɨ, AS: śerpʹńovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierpień mrz., sierpniówka ż., sierp mrz., sierpik mrz./mzw., sierpak mrz., sierpowy mrz., Sierpień mos./ż.

 przym. sierpowy, sierpowaty, sierpikowaty, sierpiasty

Wiktionary


sierpodudek

rodzaj ptaków z rzędu dzioborożcowców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Phoeniculidae|ref=tak.;

Wiktionary


sierpodziób

rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych; Erythrogenys


SJP.pl


sierpodzioby

wanga sierpodzioba, hawajka sierpodzioba - gatunki ptaków


SJP.pl


sierpoń

sierpoń żółty - błonkówka z rodziny gąsienicznikowatych


SJP.pl

Sierpoń (Ophion) – rodzaj błonkówek z rodziny gąsienicznikowatych.

Duże gąsienicznikowate. Polska nazwa zwyczajowa pochodzi od kształtu odwłoka, stromo wzniesionego na styliku a następnie sierpowato opadającego w dół. U samic pokładełko słabo wysunięte. Czułki 16 członowe.

Wikipedia


sierposz

długoskrzydlak sierposz - owad z rodziny pasikonikowatych


SJP.pl


sierpotek

ptak z rzędu wróblowatych; tanager


SJP.pl


sierpotki

ptak z rzędu wróblowatych; tanager


SJP.pl


sierpowatość

1. sierpowaty;
2. potocznie: anemia sierpowata - choroba


SJP.pl


sierpowaty

mający kształt sierpa, np. sierpowaty księżyc


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kształt sierpa; półkoliście zakrzywiony

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierp m., sierpik m., sierpowy mrz., sierpówka ż.

 przym. sierpowy, sierpniowy

 przysł. sierpowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sierpowy

Wiktionary


sierpowiec

rodzaj mchów z rodziny krzywoszyjowatych


SJP.pl


sierpówka

ptak z rodzaju gołębiowatych z charakterystyczną, czarną obwódką na szyi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Streptopelia decaocto|Frivaldszky|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych;

 (1.2) ornit. ptak z gatunku sierpówek (1.1)

Wiktionary

Sierpówka (zwyczajna), synogarlica turecka (Streptopelia decaocto) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ekspansja sierpówki dokonała się w bardzo krótkim czasie.

 (1.2) Z gałęzi starej akacji zerka na mnie sierpówka, czy tam cukrówka, zwał jak chciał.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierp mrz., sierpowy mrz., sierpik mzw./mrz.

 przym. sierpowy, sierpowaty

 przysł. sierpowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) synogarlica turecka, gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie|cukrówka.

Wiktionary


sierpowy

przymiotnik od: sierp


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący sierpa

 (1.2) mający kształt sierpa

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) sport. w boksie: uderzenie zadane półkolistym ruchem ręki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛrˈpɔvɨ, AS: śerpovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierp m., sierpik mrz./mzw., sierpień m.

 przym. sierpowaty, sierpniowy

 przysł. sierpowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) półkolisty, sierpowaty

Wiktionary


sierpuchow

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji w obwodzie moskiewskim, nad Oką;

Wiktionary

Sierpuchow (ros. Сepпуxoв) – miasto w Rosji w obwodzie moskiewskim (100 km na południe od Moskwy), nad Oką, w 2020 r. ok. 126 tys. mieszkańców, stolica rejonu sierpuchowskiego.

Założone w 1339 w celu ochrony południowego przedpola Moskwy. Zagrożone tatarskimi najazdami miasto posiadało kamienną twierdzę (ukończoną w 1556). Wybudowano je w celu zablokowania Tatarom szlaku prowadzącego do Moskwy od południa. W 1610 roku Sierpuchów został zdobyty przez Polaków. W następnych stuleciach niszczejące mury cytadeli służyły mieszkańcom jako źródło kamienia budowlanego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. sierpuchowski

Wiktionary


sierpuchowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sierpuchowem, dotyczący Sierpuchowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sierpuchow mrz.

Wiktionary


sierra

[czytaj: sjerra]
1. w krajach hiszpańskojęzycznych: pasmo górskie;
2. samochód typu Ford Sierra;
3. samochód typu GMC Sierra


SJP.pl

  • Sierra (hiszp. – z łac. serra: piła) – określenia pasma górskiego w Ameryce Łacińskiej i na Półwyspie Iberyjskim.

Hrabstwa w USA:

  • hrabstwo Sierra (ang. Sierra County) – w stanie Kalifornia
  • hrabstwo Sierra (ang. Sierra County) – w stanie Nowy Meksyk

Wikipedia


sierraleończyk

obywatel Sierra Leone


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Sierra Leone

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲjɛrːalɛˈɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: sʹi ̯e•raleõĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sierra Leone n., Sierraleonka ż.

 przym. sierraleoński

Wiktionary


sierraleonka

obywatelka Sierra Leone


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Sierra Leone

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Sierra Leone n., Sierraleończyk m.

 przym. sierraleoński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum rodz|Sierraleończyk.

* hiszpański: (1.1) sierraleonesa ż.

* włoski: (1.1) sierraleonese ż.

źródła.

== Sierraleonka (język słoweński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) Sierraleonka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲjɛrːalɛˈɔ̃ŋka, AS: sʹi ̯e•raleõŋka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sierra Leone n., Sierraleończyk m.

 przym. sierraleoński

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Sierra Leone n., Sierraleończyk m.

 przym. sierraleoński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum rodz|Sierraleończyk.

* hiszpański: (1.1) sierraleonesa ż.

* włoski: (1.1) sierraleonese ż.

źródła.

== Sierraleonka (język słoweński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) Sierraleonka

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sierraleoński

przymiotnik od: Sierra Leone


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Sierra Leone

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Miasto połączone jest asfaltową drogą z Freetown – stolicą kraju odległą o około 300 km. Znajduje się tu także krajowy port lotniczy Kenema obsługiwany przez sierraleońskie linie West Coast Airways.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲjɛrːalɛˈɔ̃j̃sʲci, AS: sʹi ̯e•raleõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sierraleończyk mos., Sierraleonka ż., Sierra Leone n.

Wiktionary


sierść

okrywa włosowa u większości ssaków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. owłosienie ssaków;

Wiktionary

Futro, inaczej sierść – gruba warstwa włosów, która pokrywa skórę wielu zwierząt. Jest to cecha charakterystyczna dla ssaków. Składa się z wierzchniej warstwy natłuszczonych włosów okrywowych i grubej warstwy podszerstka pod spodem. Włosy okrywowe utrzymują odpowiednią wilgotność, a podszerstek działa jak materiał izolacyjny, który zapewnia zwierzęciu ciepło.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zebra ma sierść w czarno-białe paski.

 (1.1) Wełna jest materiałem uzyskiwanym z owczej sierści.

 (1.1) W pewnej chwili stare babsko z chytrymi oczami wprowadziło między strojny tłum młode koźlątko z sierścią jak śnieg bielutką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛrʲɕt͡ɕ, AS: śerʹść

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierściuch, sierścień

 przym. sierściowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łow. okrywa

Wiktionary


sierścień

bezkręgowiec zaliczany do wszołów, z podgromady owadów uskrzydlonych; pasożyt bytujący w sierści psów i wilków


SJP.pl


sierściowy

przymiotnik od: sierść


SJP.pl


sierściuch

1. potocznie: zwierzę pokryte sierścią; futrzak;
2. pogardliwie: człowiek brudny, niezadbany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) żart. pogard. kot

Wiktionary

Sierściuch (Tarsomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ten głupi sierściuch znów wlazł do garażu i pobrudził samochód!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛrʲɕt͡ɕux, AS: śerʹśćuχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierść, sierścień

 przym. sierściowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kot, futrzak, dachołaz

Wiktionary


siersza

osiedle miasta Trzebinia


SJP.pl

Siersza – osiedle miasta Trzebinia, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim. Siersza była jedną z najstarszych miejscowości Małopolski o bogatej tradycji górniczej i energetycznej oraz dużych walorach estetycznych: w pobliżu Sierszy powstała Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza i Elektrownia Siersza.

Wikipedia


sierszański

przymiotnik od: Siersza (osiedle w Trzebini lub tamtejsza elektrownia)


SJP.pl


sierż.

skrót od: sierżant (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = wojsk. sierżant

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) OR-6

Wiktionary


sierżancina

ekspresywnie: sierżant


SJP.pl


sierżancki

dotyczący sierżanta


SJP.pl


sierżant

1. stopień podoficerski wyższy od plutonowego, niższy od chorążego;
2. podoficer mający ten stopień


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stopień wojskowy stosowany także w niektórych innych formacjach zmilitaryzowanych, np. w policji; w polskim wojsku zaliczany do wyższych stopni podoficerskich, następujący bezpośrednio po plutonowym; następny, wyższy stopień to starszy sierżant;

Wiktionary

Sierżant – stopień wojskowy stosowany także w niektórych innych formacjach zmilitaryzowanych, np. w policji. W polskim wojsku zaliczany do wyższych stopni podoficerskich, następujący bezpośrednio po plutonowym. Następny, wyższy stopień nosi nazwę starszy sierżant.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Odznaką sierżanta w Wojsku Polskim i Bundeswehrze, jest tzw. „krokiewka”, czyli rzymska cyfra pięć (= 5), natomiast w innych armiach stopień sierżanta często oznacza się trzema takimi „krokiewkami”, podczas gdy pojedyncza oznacza często żołnierza w stopniu równorzędnym do polskiego starszego szeregowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛrʒãnt, AS: śeržãnt

Wiktionary

Powiązane:

 przym. sierżancki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. sierż.

Wiktionary


sierżantka

sierżant


SJP.pl

Patrz:

sierżant

sierzchów

3 miejscowości w Polsce:

  • Sierzchów – wieś w woj. łódzkim, w pow. skierniewickim, w gminie Bolimów
  • Sierzchów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria
  • Sierzchów – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Opatówek

Zobacz też: Sierzchowo

Wikipedia


sierzchowo

Sierzchowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Waganiec.

Wikipedia


sierżniki

Sierżniki – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Chąśno.

Wieś duchowna Sierniki położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. Sierzniki były wsią klucza łowickiego arcybiskupów gnieźnieńskich. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Wikipedia


sierzputowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Bolesław Sierzputowski – polski wojskowy
  • Grzegorz Sierzputowski – polski aktor
  • Piotr Sierzputowski – polski trener tenisa
  • Włodzimierz Sierzputowski – polski architekt, konserwator zabytków

Wikipedia


sieść

czasownik

 (1.1) stpol. siąść

Wiktionary


siestrzan

w budownictwie drewnianym, zwłaszcza na Podhalu: gruba, zwykle zdobiona belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu dla podtrzymania go; sosrąb, sosręb, siostrzan, tragarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. syn siostry

 (1.2) etn. bud. przest. element architektoniczny typowego drewnianego domu, gruba belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu i podtrzymująca go, często o walorach ozdobnych; Gloger.;

 (1.3) bot. nazwa systematyczna|Boltonia|ref=tak., roślina z rodziny astrowatych

Wiktionary

Sosręb, sosrąb, siestrzan, tragarz, stragarz, podciąg – główna belka w stropie drewnianym. Biegnie w kierunku poprzecznym pod belkami stropowymi. Zazwyczaj ma większy przekrój.

W przeszłości sosręb często pełnił funkcję ozdobną. Umieszczano na nim datę wzniesienia budynku, opatrywano go gmerkiem cieśli, lub nazwiskiem właściciela, bywał też pokryty ornamentem albo zdobiony sentencjami i życzeniami. Do dzisiaj występuje w drewnianym budownictwie regionalnym, zwłaszcza na terenie Karpat (m.in. Podhala) i ich pogórza.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Syn siostry nazywany był siestrzanem.

 (1.2) Siestrzan, szeroki poprzeczny podciąg pod belkami, robiony był z jednej połowy dużej kłody.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛsṭʃãn, AS: śesṭšãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostra ż., siostrzyczka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siostrzeniec, daw. siestrzeniec, daw. siostrzan, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek, daw. siestrzeniec

 (1.2) sosrąb, sosręb, przest. siostrzan, daw. tram, daw. podciąg, daw. reg. siostrzeń, daw. siestrzoń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb, daw. stragarz

Wiktionary


siestrzanek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. kuzyn

 (1.2) stpol. mąż siostry

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siestrzanka ż., siostra ż., siostrunia ż., siostrzyca ż., siostrzyczka ż., siestrzeniec m.

 przym. siostrzany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siestrzeniec

Wiktionary


siestrzanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. kuzynka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostra ż., siostrunia ż., siostrzyca ż., siostrzyczka ż., siestrzanek m., siestrzeniec m.

 przym. siostrzany

Wiktionary


siestrzeń

Siestrzeń – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Żabia Wola.

Wieś szlachecka Siestrzinia położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego.

Wikipedia


siestrzenica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. siostrzenica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siestrzeniec m., siostra ż., siostrunia ż., siostrzenica ż., siostrzeniczka ż., siostrzyca ż., siostrzyczka ż.

 przym. siostrzany

Wiktionary


siestrzeniec

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. syn siostry lub brata

 (1.2) etn. daw. reg. belka stropowa, siestrzan

 (1.3) stpol. kuzyn

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Prędko mi poszepnął plenipotent do ucha, abym tego młodzieńca jak najgrzeczniej przyjął, bo to siestrzeniec rodzony jaśnie wielmożnego prezydenta […]

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɛˈsṭʃɛ̃ɲɛt͡s, AS: śesṭšńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siestrzanka ż., siestrzanek mos., siostrzyczka ż., siostra, siestrzenica

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siostrzeniec, daw. siestrzan, daw. siostrzan, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek

 (1.2) sosrąb, sosręb, przest. siestrzan, przest. siostrzan, przest. stragarz, daw. podciąg, daw. siestrzoń, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siostrzamb, daw. reg. tram

 (1.3) stpol. siestrzanek

Wiktionary


siestrzewit

imię męskie


SJP.pl

Siestrzewit – staropolskie imię męskie, zawierające nazwę stopnia pokrewieństwa siostra (psł. *sestra), złożone z członów Siestrze- ("siostrze") i -wit ("pan, władca"). Znaczenie imienia: "ten, który sprawuje władzę nad swoją siostrą".

Siestrzewit imieniny obchodzi 20 lutego.

Wikipedia


siew

rozsypywanie nasion w spulchnioną glebę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) roln. umieszczanie nasion w przygotowanej ziemi i przykrywanie ich warstwą gleby

 (1.2) roln. nasiona do zasiania lub już kiełkujące

Wiktionary

Siew – umieszczanie materiału siewnego w łożu siewnym na zalecanej głębokości i w odpowiednich odstępach, z jednoczesnym przykrywaniem go warstwą ziemi. Siewowi towarzyszą często dodatkowe czynności uprawowe ułatwiające równomierne i wysokiej jakości wschody, takie jak: wyrównywanie, dociskanie lub spulchnianie roli, wykonywanie bruzdki siewnej, dociskanie nasion lub przykrywanie ich warstwą ziemi, wyrównywanie lub profilowanie gleby.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siewki nmos., sianie n., siewca mos., siewczyni ż., siewka ż., siewnik mrz.

 przym. siewny, siejny

 czas. zasiać, siać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) obsiew, posiew, siejba, wysiew, zasiew

 (1.2) zasiew

Wiktionary


siewać

rzadko: siać od czasu do czasu


SJP.pl


siewca

1. ten, kto sieje zboże, ziarno;
2. ten, kto coś propaguje, szerzy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) roln. osoba siejąca ziarno w polu

 (1.2) przen. ktoś, kto propaguje, szerzy coś, co ma się rozpowszechnić wśród ludzi

Wiktionary

Siewca – tytuł kilku obrazów olejnych oraz szkiców przedstawiających siewcę na polu, namalowanych przez holenderskiego artystę Vincenta van Gogha w czerwcu, wrześniu, październiku oraz w listopadzie 1888 roku podczas jego pobytu w Arles.

  • Obraz Siewca I (hol. De zaaier, ang. The Sower) namalowany w czerwcu 1888 roku, obecnie w Kröller-Müller Museum w Otterlo (Nr kat.: F 422, JH 1470);
  • Obraz Siewca z obrzeżami Arles w tle (język hol. Een zaaier, język ang. The Sower: Outskirts of Arles in the Background) namalowany we wrześniu 1888 roku, obecnie w The Armand Hammer Museum of Art w Los Angeles (Nr kat.: F 575a, JH 1596);
  • Obraz Siewca II (język hol. De zaaier, język ang. The Sower) namalowany w październiku 1888 roku, obecnie w Villa Flora w Winterthur (Nr kat.: F 494, JH 1617);
  • Obraz Siewca III – wersja I (język hol. De zaaier met ondergaande zon, język ang. The Sower) namalowany w listopadzie 1888 roku, obecnie w zbiorach Fundacji E.G. Bührlego w Zurychu (Nr kat.: F 450, JH 1627);
  • Obraz Siewca III – wersja II (język hol. De zaaier, język ang. The Sower) namalowany w listopadzie 1888 roku, obecnie w Muzeum Vincenta van Gogha w Amsterdamie (Nr kat.: F 451, JH 1629).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sianie n., posianie n., zasiewanie n., zasianie n., siew mrz., siewnik mrz., zasiew m., siewka ż., posiew m., odsiew m., wysiewanie n., wysianie n., odsiewanie n., odsianie n., podsiewanie n., podsianie n., obsiewanie n., obsianie n., wsiewanie n., wsianie n., siewnica ż., siewniczka ż., sieweczka ż., siewniczek m., sieweczkowate nmos., podsiew m., zasiew m., dosiewanie n., dosianie n., osiewek m., przysiewanie n., przysianie n., rozsiewanie n., rozsianie n.

:: fż. siewczyni ż.

 czas. siać ndk., posiać dk., zasiewać ndk., zasiać dk., wysiewać ndk., wysiać dk., odsiewać ndk., odsiać dk., podsiewać ndk., podsiać dk., obsiewać ndk., obsiać dk., wsiewać ndk., wsiać dk., dosiewać ndk., dosiać dk., przysiewać ndk., przysiać dk., rozsiewać ndk., rozsiać dk.

 przym. siewny, zasiewowy, siewnikowy, posiewowy, siewnicowy, siewniczkowy, siewniczkowaty, siewkowy, zasiewowy, rozsiany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) propagator, głosiciel

Wiktionary


siewczyni

siewca


SJP.pl

Patrz:

siewca

sieweczka

1. zdrobnienie od: siewka;
2. sieweczka obrożna - gatunek ptaków nadwodnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: siewka

 (1.2) ornit. nazwa systematyczna|Charadrius|ref=tak., ptak z podrodziny sieweczek rodziny sieweczkowatych;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siewki nmos., sieweczkowate nmos., siewca mos., siewka ż.

Wiktionary


sieweczkowate

o cechach sieweczkowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Charadriidae|Leach|ref=tak., rodzina małych i średnich ptaków zamieszkujących cały świat poza Antarktydą;

Wiktionary

Sieweczkowate (Charadriidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) U sieweczkowatych słabo zaznaczony jest dymorfizm płciowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siewca mos., sieweczka ż., siewka ż., siewkowce lm nm., siewkowe lm nm.,

Wiktionary


sieweczkowaty

o cechach sieweczkowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


siewiera

nazwisko


SJP.pl


siewierak

piędzik siewierak - motyl z rodziny miernikowcowatych


SJP.pl


siewierodonieck

miasto na Ukrainie


SJP.pl

Siewierskodonieck (ukr. Сіверськодонецьк, Siwerśkodonećk) – miasto we wschodniej części Ukrainy, w obwodzie ługańskim. W latach 2014–2022 tymczasowa siedziba władz obwodowych, od czerwca 2022 pod okupacją rosyjską.

Wikipedia


siewierski

przymiotnik od: Siewiersk (wieś)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Siewierzem, dotyczący Siewierza (miasta w Polsce)

 (1.2) związany z Siewierzanami lub Siewierszczyzną

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siewierz mrz., siewierzanin mos., siewierzanka ż., Siewierszczyzna ż., Siewierzanin mos.

Wiktionary


siewierszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina obejmująca okolice Nowogrodu Siewierskiego, dawne księstwo siewierskie;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do tego, że zaledwie w trzy miesiące Rosja opanowała ziemie litewskie na wschód od Dźwiny i Dniepru oraz całą Siewierszczyznę i Czernihowszczyznę, przyczyniły się słabe, w większości drewniane umocnienia miast oraz słabe garnizony.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siewierski

Wiktionary


siewierz

miasto w Polsce


SJP.pl

Siewierz – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Siewierz, w Zagłębiu Dąbrowskim. Według danych z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 5568 mieszkańców.

Miasto biskupstwa krakowskiego w księstwie siewierskim w końcu XVI wieku.

Wikipedia


siewierzanin

mieszkaniec Siewierza


SJP.pl


siewierzanka

mieszkanka Siewierza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Siewierza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siewierz m., Siewierzanka ż., Siewierzanin m.

:: fm. siewierzanin m.

 przym. siewierski

Wiktionary


siewka

1. w hodowli roślin uprawnych rozmnażanych zwykle wegetatywnie (np. ziemniak): roślina wyrosła z nasienia, przeznaczona do dalszej hodowli;
2. przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu mew


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. mały lub średniej wielkości ptak wodno-błotny;

 (1.2) bot. młoda roślina wyrosła z nasienia;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siewkowce nmos., sieweczkowate nmos., siew mrz., siewca mos., sieweczka ż., siewki lm nm., siewkowe nmos.

Wiktionary


siewki

jeden z rzędów ptaków grzebieniowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Pluvialinae|Brisson|ref=tak., monotypowa podrodzina ptaków z rodziny sieweczkowatych, obejmująca gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej;

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|siewka.

Wiktionary

Siewki (Pluvialinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do podrodziny siewek należy m.in. siewnica.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siew mrz., siewka ż., siewkowe nmos., siewca mos., sieweczka ż.

Wiktionary


siewkowate

rodzina ptaków z rzędu siewkowych; sieweczkowate


SJP.pl

Sieweczkowate (Charadriidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).

Wikipedia


siewkowaty

o cechach siewkowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


siewkowce

przedstawiciel podrzędu ptaków z rzędu siewkowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Charadrii|Huxley|ref=tak., podrząd ptaków z rzędu siewkowych zamieszkujących wszystkie kontynenty;

Wiktionary

Siewkowce (Charadrii) – podrząd ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ostrygojady i pijawniki zalicza się do siewkowców.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sieweczkowate lm nm., siewka ż., siewkowe lm nm.

Wiktionary


siewkowe

rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Charadriiformes|Huxley|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;

Wiktionary

Siewkowe, siewkowate, mewy-siewki (Charadriiformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rząd siewkowych dzieli się na trzy dobrze zdefiniowane podrzędy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siewki nmos., sieweczkowate nmos., siewka ż., siewkowate lm nm., siewkowce lm nm.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siewkowate, mewy-siewki

Wiktionary


siewkowiec

przedstawiciel podrzędu ptaków z rzędu siewkowych


SJP.pl


siewkowy

1. siewka;
2. o cechach siewkowych (rząd ptaków)


SJP.pl


siewnica

ptak z rodziny siewek, występujący na obszarach arktycznych, pojawiający się w Polsce podczas przelotów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Pluvialis squatarola|ref=tak., gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego;

Wiktionary

Siewnica (Pluvialis squatarola) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), zamieszkujący tundrę Eurazji, Ameryki Północnej od Półwyspu Melville’a do Ziemi Baffina. Zimuje na wybrzeżach obu Ameryk, zachodniej i południowej Europy, Afryki, południowej części Azji oraz Indonezji i Australii. W Polsce licznie spotykana na wybrzeżu podczas przelotów. W głębi kraju rzadsza, lecz również pojawia się regularnie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɛvʲˈɲit͡sa, AS: śevʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siewca mos.

Wiktionary


siewnik

maszyna rolnicza używana do wysiewania nasion roślin uprawnych i do rozsypywania nawozów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) roln. maszyna rolnicza służąca do wysiewu ziarna;

Wiktionary

Siewnik – maszyna rolnicza służąca do wysiewu materiału siewnego, np. zbóż, traw, kukurydzy, buraka, słonecznika, rzepaku lub czosnku.

Wynalazcą siewnika do zboża był Jethro Tull.

Siewniki w Polsce zaczęto produkować w XIX w. dla folwarków. Po II wojnie światowej produkowano je w Kutnie. Były to siewniki najpierw konne a dopiero w latach 60. ciągnikowe. W latach 70. XX w. pojawiły się w Polsce precyzyjne siewniki do buraków i kukurydzy. Obecnie w Polsce siewniki są produkowane w trzech fabrykach: „Famarol” Słupsk, „Meprozet” Międzyrzec Podlaski i „Rolmasz” Kutno.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rolnik użył siewnika do wysiewu ziarna rzepaku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɛvʲɲik, AS: śevʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siewca m., sianie n., posianie n., zasianie n., obsianie n., posiew m., siemię n., siew mrz.

 czas. siać ndk., posiać dk., zasiać dk., obsiać dk.

 przym. siewny, siewnikowy

Wiktionary


siewnikowy

siewnik


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z siewnikiem, dotyczący siewnika

Wiktionary

Patrz:

siewnik

Powiązane:

 rzecz. siewnik m., siewca mos.

Wiktionary


siewny

związany z siewem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) roln. związany z siewem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siew mrz., siewca mos., siewnik mrz.

 czas. przesiewać, zasiać

Wiktionary


siewruga

duża, wędrowna ryba z rodziny jesiotrowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Acipenser stellatus|Pallas|ref=tak., anadromiczna ryba wód pogranicza Europy i Azji, z rodziny jesiotrowatych;

Wiktionary

Siewruga, jesiotr gwiaździsty (Acipenser stellatus, Huso stellatus) – gatunek anadromicznej ryby z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae). Ma duże znaczenie gospodarcze.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obecnie wędrówki siewrugi w Dunaju uniemożliwia zapora w Żelaznej Bramie.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jesiotr gwiaździsty

Wiktionary


siewruk

nazwisko


SJP.pl


siezieniewski

nazwisko


SJP.pl


siężybób

siężybób ostrolistny - gatunek rośliny z rodziny bobowatych, rosnący na podzwrotnikowych obszarach Afryki i Azji; kasja, ostrolistna, strączyniec ostrolistny, senes ostrolistny, senna alexandrina


SJP.pl


sifaka

ssak z rodziny indrisów występujący w lasach Madagaskaru


SJP.pl

Sifaka (Propithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny indrisowatych (Indridae).

Wikipedia


sifema

[czytaj: si-fema] pośrednia warstwa skorupy ziemskiej, złożona głównie z krzemu, żelaza i magnezu


SJP.pl


sig

skrótowiec

 (1.1) = System Informacji Geograficznej;

Wiktionary

Sig – miasto w Danii, w regionie Dania Południowa, w gminie Varde.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|angielski|GIS.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) GIS

źródła.

== SIG (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) = Special Interest Group → grupa o szczególnych zainteresowaniach

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


sigil

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) znak, słowo lub emblemat, któremu przypisuje się magiczną moc;

 (1.2) pieczęć z symbolem demona, anioła lub bóstwa

Wiktionary

Sigil – symbol stworzony dla specyficznego celu, magicznego życzenia. Symboliczna reprezentacja rezultatu pożądanego przez maga lub osobę zainteresowaną. Termin ten pochodzi z łacińskiego słowa sigillum, które oznacza „małą figurę”, „rzeźbę na pieczęci” lub „pieczęć”.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕiɟil, AS: śiǵil

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siglum n.

Wiktionary


sigilaria

[czytaj: s-igilaria] karbońskie drzewo zarodnikowe osiągające do 20 metrów wysokości, o liściach o długości ok. 1 metra; sygilaria, pieczątkowiec, pieczęciowiec, drzewo pieczęciowe


SJP.pl


sigisbald

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie znam nikogo, kto by się nazywał Sigisbald.

Wiktionary


siglum

skrótowa lokalizacja fragmentu z Biblii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. skrót

Wiktionary

Siglum, l. mn. sigla (synkopa z łac. singulae litterae – pojedyncze litery lub singula signa) – symbol literowy lub literowo-cyfrowy będący oznaczeniem biblioteki, stosowany w katalogach centralnych przy podawaniu lokalizacji wydawnictw oraz wypożyczaniu międzybibliotecznym i informacji naukowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Profesor kazał nam się też nauczyć siglów używanych w literaturze przedmiotowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲiɡlũm, AS: sʹiglũm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sigil mrz.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sigil mrz.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|siglum. < etym|łac|sigillum. < etym|łac|signum.

uwagi.

tłumaczenia.

* łaciński: (1.1) siglum n.

źródła.

== siglum (język łaciński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. skrót, siglum

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sigma

[czytaj: s-igma]
1. nazwa jednej z liter alfabetu greckiego;
2. w matematyce: znak sumy w postaci greckiej litery sigma;
3. łoże rzymskie o łukowatym kształcie, dopasowanym do okrągłego stołu;
4. samochód typu Mitsubishi Sigma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. nazwa osiemnastej litery alfabetu greckiego, σ;

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

 (2.1) slang. odnoszący sukcesy inteligentny indywidualista, samowystarczalny i odrzucający hierarchię społeczną

Wiktionary

Sigma (stgr. σῖγμα, nwgr. σίγμα, pisana Σ, σ lub ς) – osiemnasta litera współczesnego alfabetu greckiego, przy czym „Σ” to majuskuła, „σ” to minuskuła stosowana na początku lub w środku wyrazu, „ς” zaś na jego końcu. W dawnym greckim systemie liczbowym używano jej również do oznaczania liczby 200. Zwłaszcza w starych tekstach występują alternatywne formy „Ϲ, ϲ, Ͻ, ͻ”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Odchylenie standardowe, oznaczane grecką literą σ (sigma), jest miarą rozproszenia wyników wokół średniej wartości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲiɡma, AS: sʹigma

Wiktionary


sigmamycyna

mieszanina antybiotyków oleandomycyny i tetracykliny, o bardzo szerokim zakresie działania


SJP.pl


sigmoidoskopia

metoda badania diagnostycznego polegająca na wziernikowaniu wnętrza jelita grubego, począwszy od odbytu aż do esicy, za pomocą wziernika - sigmoidoskopu


SJP.pl

Sigmoidoskopia – jest to badanie endoskopowe ostatnich 60–80 cm jelita grubego, czyli odbytnicy, esicy i części zstępnicy. Może pełnić zarówno funkcję diagnostyczną (stwierdzenie na powierzchni błony śluzowej owrzodzeń, polipów, guzów, deformacji, zmian naczyniowych, miejsc krwawienia), jak i terapeutyczną (zatamowanie przy użyciu lasera czynnego krwawienia). Sigmoidoskopia umożliwia pobranie wycinków do badania histopatologicznego.

Wikipedia


sigmund

[czytaj: z-igmund] niemieckie imię męskie


SJP.pl


sign.

skrót od: signatum (o dokumencie: podpisany, oznaczony, opieczętowany)


SJP.pl


signatum

[czytaj: s-ignatum] o dokumencie: podpisany, oznaczony, opieczętowany


SJP.pl


signifiant

Element znaczący (fr. signifiant) – w językoznawstwie strukturalistycznym istotna część znaku.

Jest obrazem akustycznym znaku (słowa) – czyli ciągiem głosek lub znaków graficznych – w przeciwieństwie do elementu znaczonego, który stanowi to, co mówiący ma na myśli, kiedy wypowiada dany znak (dane słowo).

Wikipedia


signifié

Wikipedia


signor

[czytaj: s-inior] forma grzecznościowa używana we Włoszech; pan


SJP.pl


signora

[czytaj: s-iniora] forma grzecznościowa używana we Włoszech w stosunku do mężatek lub kobiet starszych; pani


SJP.pl


signoret

Osoby o tym nazwisku:

  • Simone Signoret – francuska aktorka
  • Victor Antoine Signoret – francuski lekarz, farmaceuta i entomolog

Wikipedia


signoria

[czytaj: s-iniorija]
1. ustrój miast północnowłoskich i środkowowłoskich rządzonych przez signora;
2. wieloosobowy organ rządzący w miastach włoskich


SJP.pl

Signoria (od wł. signore – pan) – forma rządów w komunach miast środkowych i północnych Włoch popularna w średniowieczu i w okresie renesansu. Polegała ona na przejmowaniu władzy w miastach przez przedstawicieli bogatych rodów, gdyż często pojawiała się potrzeba silnego rządu, np. w obliczu zagrożenia. Prerogatywy przyznane albo przejęte przez możnowładcę były zazwyczaj dożywotnie, a często przechodziły na jego następców.

Wikipedia


signorina

[czytaj: s-iniorina] forma grzecznościowa używana we Włoszech; panna


SJP.pl


signum

1. w matematyce: funkcja zwracająca znak danego argumentu;
2. z łaciny: znak, symptom, oznaka czegoś


SJP.pl

Signum, sgn (łac. signum „znak”) – funkcja zmiennej rzeczywistej, zdefiniowana następująco:

\operatorname {sgn}(x)={\begin{cases}-1&x<0\\\ \ 0&x=0\\\ \ 1&x>0\end{cases}},\quad x\in \mathbb {R}

Wikipedia


signwriting

rzeczownik

 (1.1) system zapisu języka migowego;

Wiktionary


sigurimi

rzeczownik

 (1.1) albańska policja polityczna

Wiktionary

Dyrektoriat Bezpieczeństwa Państwa (alb. Drejtoria e Sigurimit të Shtetit), określany potocznie jako Sigurimi (Bezpieczeństwo) – albańska policja polityczna, działająca w okresie rządów Envera Hodży.

Wikipedia


sihanouk

nazwisko


SJP.pl

Preah Bat Samdech Preah Norodom Sihanouk Varman (ur. 31 października 1922 w Phnom Penh, zm. 15 października 2012 w Pekinie) – król Kambodży. Panował w latach 1941–1955 i 1993–2004, ponadto był głową państwa (prezydentem, przewodniczącym Najwyższej Rady Narodowej) w latach 1960–1970, 1975–1976 i 1991–1993. Z powodu ciężkiej choroby abdykował 7 października 2004. Syn króla Norodoma Suramarita i królowej Sisowath Kossamak.

Wikipedia


sik

[czytaj: s-ika] azjatycki gatunek jelenia; jeleń wschodni


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca dźwięk cieczy wypływającej skądś silnym i cienkim strumieniem

Wiktionary

  • Sik – miasto w Algierii
  • Sik – rzeka w Rosji

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sikalnia ż., sikawka ż., siki lm nm.

 czas. sikać ndk., siknąć dk.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== sik (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) wulg. fiut, kutas

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕik, AS: śik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikalnia ż., sikawka ż., siki lm nm.

 czas. sikać ndk., siknąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sikalnia ż., sikawka ż., siki lm nm.

 czas. sikać ndk., siknąć dk.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== sik (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) wulg. fiut, kutas

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sika

[czytaj: s-ika] azjatycki gatunek jelenia; jeleń wschodni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Cervus nippon|ref=tak., gatunek zwierzęcia kopytnego z rodzaju Cervus

 (1.2) zool. osobnik z gatunku sika (1.1)

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. ter. od: sikać

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jelenie sika są w Polsce rzadkością, jednak nasi południowi sąsiedzi mają bardzo liczną populację i przepiękne gwizdowiska.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕika, AS: śika

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jeleń wschodni

Wiktionary


sikać

potocznie:
1. oddawać mocz;
2. o jakimś płynie:
a) lecieć wąskim strumieniem;
b) wypuszczać z czegoś, np. z węża, wąskim strumieniem


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siknąć)

 (1.1) pot. oddawać mocz

 (1.2) pot. o płynie: tryskać cienkim strumieniem

 (1.3) pot. wypuścić z czegoś wodę lub inny płyn cienkim, silnym strumieniem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Maciej często sika w krzakach.

 (1.2) Z dziurawego węża ogrodowego cały czas sika woda.

 (1.3) Przy pomocy plastikowyastikowej butelki z dziurą w nakrętce można sikać wodą na kilka metrów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕikat͡ɕ, AS: śikać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siusiu n., siku n., siki lm., sik m., siknięcie n., sikacz m., sikaczka ż., sikawka ż., siksa ż., sisi n., siklawa ż., siklawica ż., sikawkowy m., sikanie n., sikalnia ż., posikanie n., podsikanie n., podsikiwanie n., zsikanie n., zasikanie n., osikiwanie n., osikanie n., obsikiwanie n., obsikanie n., nasikanie n., podsikiwanie n., wysikanie n., wysikiwanie n., sikanie n., siuranie n., wysiuranie n., siurak m., sisiak n., sisior m., sisiorek m.

 czas. obsikiwać ndk., obsikać dk., zsikać dk., zasikiwać ndk., zasikać dk., posikać dk., podsikiwać ndk., nasikać dk., wysikiwać ndk., wysikać dk., siusiać ndk., wysiusiać dk., obsikiwać ndk., obsikać dk., osikiwać ndk., osikać dk., siurać ndk., wysiurać dk., podsikać dk., podsikiwać ndk., posikiwać ndk.

 przym. sikowy, sikawkowy, siksowy, siksowaty

 wykrz. siur, sik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) oddawać mocz, załatwiać się, siurać; eufem. załatwiać mały interes, odcedzać kartofle; grub. lać, odlewać się; wulg. szczać; infant. siusiać, reg. śl. ciulać.

 (1.2) tryskać, siurać

 (1.3) lać strumieniem

Wiktionary


sikacz

potocznie:
1. lichy, słaby alkohol; lura, szczyny, siuśki, cienkusz, deresz;
2. osoba, która w danym momencie oddaje mocz;
3. penis; flet, fujarka, kuśka, ptaszek, pyta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. żart. słabe wino; czasem też piwo niskiej jakości

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na tej imprezie nie było nic porządnego do picia, same sikacze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕikat͡ʃ, AS: śikač

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siku n., siusiu n., sikalnia ż., siki nmos.

 czas. sikać, obsikiwać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jabol, cienkusz, siara

Wiktionary


sikalnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. żart. miejsce, w którym sika się

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈkalʲɲa, AS: śikalʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siusiu n., siku n., siki lm., sik m., siknięcie n., sikacz m., sikaczka ż., sikawka ż., siksa ż., sisi n., siklawa ż., siklawica ż., sikawkowy m., sikanie n.

 czas. sikać ndk., obsikiwać ndk., zsikać się dk., zasikać dk., posikać się dk., nasikać dk., wysikać dk., siusiać ndk., obsikać dk., osikać dk., siurać ndk.

 wykrz. siur, sik

Wiktionary


sikanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sikać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈkãɲɛ, AS: śikãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siki nmos., sikawka, siku, siusiu, sikalnia ż.

 czas. sikać, siknąć, obsikiwać

Wiktionary


sikawa

osiedle w Łodzi


SJP.pl

Sikawa – rejon miasta w północno-wschodniej części Łodzi, na obszarze dzielnicy Widzew, włączony do Łodzi 20 grudnia 1945.

Sikawa wchodzi w skład osiedli administracyjnych: Stoki-Sikawa-Podgórze (wschodnia część) i Dolina Łódki (zachodnia część). Z kolei stworzony w 2005 łódzki System Informacji Miejskiej uznaje Sikawę za samodzielne osiedle.

Wikipedia


sikawica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ulewa, trąba wodna

Wiktionary

Modła (do 14 lutego 2002 Modła Włościańska) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ciechanów.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego. 15 lutego 2002 nastąpiła zmiana nazwy z Modła Włościańska na Modła, równocześnie ówczesne części tej wsi Modła Szlachecka i Sikawica zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siki nmos.

Wiktionary


sikawka

1. urządzenie do gaszenia pożarów, przeważnie z pompą tłoczącą;
2. potocznie: zabawka do polewania wodą; psikawka, psikacz;
3. żartobliwie: penis; banan, interes, ptaszek, wacek, żenidło, kuśka


SJP.pl

Sikawka – potoczna nazwa pompy tłokowej (wyporowej). Urządzenie mechaniczne służące do tłoczenia wody, lub wody ze środkiem pianotwórczym podczas akcji gaszenia pożaru. Dzięki temu możliwe jest prowadzenie akcji gaśniczej. Mogą być dwucylindrowe lub jednocylindrowe (z tłokiem o podwójnym działaniu).

Wikipedia


sikawkowy

żartobliwie: strażak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) strażak

Wiktionary

Patrz:

sikawka

Powiązane:

 rzecz. siki nmos., sikalnia ż.

 czas. sikać

Wiktionary


sikh

[czytaj: s-ikh] wyznawca sikhizmu - religii stworzonej przez Guru Nanaka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. wyznawca sikhizmu

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sikhizm m.

:: fż. sikhijka ż.

 przym. sikhijski

frazeologia.

etymologia.

 etym|hindi|सिख. (sikha) < etym|sanskr|शिक्षति. (śikṣati), शिक्ष् (śikṣ)

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Sikh

* arabski: (1.1) سيخ m. (sīḫ)

* baskijski: (1.1) sikh

* esperanto: (1.1) siko

* hindi: (1.1) सिख m. (sikh)

* japoński: (1.1) シーク (shīku)

* perski: (1.1) سیک

* słoweński: (1.1) sikh m.

źródła.

== sikh (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) rel. sikh

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: sʲikx, AS: sʹikχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikhizm m.

:: fż. sikhijka ż.

 przym. sikhijski

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sikhizm m.

:: fż. sikhijka ż.

 przym. sikhijski

frazeologia.

etymologia.

 etym|hindi|सिख. (sikha) < etym|sanskr|शिक्षति. (śikṣati), शिक्ष् (śikṣ)

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Sikh

* arabski: (1.1) سيخ m. (sīḫ)

* baskijski: (1.1) sikh

* esperanto: (1.1) siko

* hindi: (1.1) सिख m. (sikh)

* japoński: (1.1) シーク (shīku)

* perski: (1.1) سیک

* słoweński: (1.1) sikh m.

źródła.

== sikh (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) rel. sikh

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sikhara

[czytaj: s-ikhara] śikhara;
1. typ świątyni indyjskiej mającej wieżę nad głównym sanktuarium;
2. wieżowa część świątyni indyjskiej, szczególnie hinduistycznej


SJP.pl

Śikhara (ang. Sikhara) – to zwieńczenie świątyni hinduistycznej stylu północnego, z wieżą w kształcie iglicy nad najważniejszym jej sanktuarium. Śikhara kształtem symbolizuje szczyt góry, płomień ofiarny oraz słup ofiarny ołtarza wedyjskich ceremonii. Na południu Indii odpowiada jej wimana.

Wikipedia


sikhijka

[czytaj: s-ikhijka] wyznawczyni sikhizmu - religii stworzonej przez Guru Nanaka


SJP.pl


sikhizm

[czytaj: s-ikhizm] religia stworzona przez Guru Nanaka, kompilacja hinduizmu i islamu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. religia powstała w XV wieku w Indiach;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obecnie na świecie jest ok. 26 milionów wyznawców sikhizmu.

 (1.1) Sikhizm (…), będący interesującą syntezą hinduizmu i islamu, również popiera prawa zwierząt i wegetarianizm. Guru Nanak uważał jedzenie mięsa za coś niewłaściwego, szczególnie dla tych, którzy podejmują medytację.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲikxʲism̥, AS: sʹikχʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikh m., sikhijka ż.

 przym. sikhijski

Wiktionary


sikhowie

[czytaj: s-ikh] wyznawca sikhizmu - religii stworzonej przez Guru Nanaka


SJP.pl

Wikipedia


siki

1. potocznie: mocz;
2. potocznie o piwie z małą zawartością alkoholu lub ogólniej o kiepskim piwie; siuśki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. mocz

 (1.2) pot. słaby napój, o niedostatecznym nasyceniu

forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (2.1) lm. od: sik

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W przejściu podziemnym czuło się odór sików.

 (1.2) Zaparz mi herbatę, ale nie takie siki jak wczoraj.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕici, AS: śiḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sik m., siku n., sikalnia ż., sikanie n., siknięcie n., sikacz m., sikawka ż., wysikanie n., siklawa ż., siklawica ż., sikawkowy m., sikawica ż., siusiu n.

 czas. sikać ndk., siknąć dk., wysikać dk.

 przym. sikowy, sikawkowy

 wykrz. sik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mocz, uryna

 (1.2) lura, berbelucha

Wiktionary


sikkim

[czytaj: s-ikkim] stan w Indiach


SJP.pl

Sikkim (hindi, nepal. सिक्किम, trb.: Sikkim, trl.: Sikkim; ang. Sikkim) – jeden ze stanów Indii, położony w ich północno-wschodniej części, po Goa najmniejszy pod względem powierzchni. Stolicą stanu jest miasto Gangtok.

W XIX wieku brytyjski protektorat, później protektorat już niepodległych Indii, choć formalnie panowała niezależna monarchia na czele z królem z dynastii Namgjalów, tytułujących się jako czogjalowie. W 1974 r. otrzymał status stanu stowarzyszonego Indii (ang. Associate State), a w 1975 r. przyłączył się do Indii jako 22. stan w wyniku plebiscytu, w którym 97% obywateli wypowiedziało się za detronizacją króla.

Wikipedia


sikkimczyk

[czytaj: s-ikkimczyk] mieszkaniec Sikkimu (stanu w Indiach)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Sikkimu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sikkim mrz.

:: fż. Sikkimka ż.

 przym. sikkimski

Wiktionary


sikkimka

[czytaj: s-ikkimka] mieszkanka Sikkimu (stanu w Indiach)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Sikkimu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sikkim mrz.

:: fm. Sikkimczyk mos.

 przym. sikkimski

Wiktionary


sikkimski

przymiotnik od: Sikkim (stan w Indiach)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Sikkimem, dotyczący Sikkimu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sikkim mrz., Sikkimczyk mos., Sikkimka ż.

Wiktionary


siklawa

regionalnie: wodospad górski; siklawica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wodospad górski

Wiktionary

Siklawa, Wielka Siklawa (niem. Siklawafall, Siklawa-Wasserfall, słow. Siklawa, węg. Siklawa-vízesés) – wodospad w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka.

Wodospad spada z progu ściany stawiarskiej oddzielającej doliny: Pięciu Stawów Polskich i Roztoki dwiema lub trzema strugami (w zależności od wysokości poziomu wody w Wielkim Stawie). Nachylenie ściany wynosi około 35°, a wysokość progu – około 65–70 metrów. Jest to największy wodospad w Tatrach, lecz nie najwyższy. Walery Eljasz-Radzikowski w swoich „Szkicach z podróży w Tatry” (1874) pisał: Siklawa jest w całych Tatrach najznakomitszym wodospadem, a tylko mała stosunkowo ilość wody spadającéj przeszkadza jéj mierzyć się z najrozgłośniejszemi wodospadami w Europie. Najwyższym wodospadem w całych Tatrach jest Ciężka Siklawa w Dolinie Białej Wody, na Słowacji. Siklawa jest najwyższym wodospadem w Polsce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Stuletnie druzgoce drzewa, bloki granitów strąca, siklawy z łożysk wyrzuca, łkająca, tryumfująca. (J. Kasprowicz: Księga ubogich/XX)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕikˈlava, AS: śiklava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siklawica ż., sikalnia ż., siki nmos.

 czas. sikać

Wiktionary


siklawica

regionalnie: wodospad górski; siklawa


SJP.pl

Siklawica – wodospad w Tatrach Zachodnich, w górnej części Doliny Strążyskiej (według kryteriów ściśle geograficznych już na obszarze Małej Dolinki), pod północną ścianą Giewontu. Wodospad opada z dwóch prawie pionowo nachylonych ścian (pod kątem 80°). Jest to wodospad dwuczęściowy.Wysokość dolnej części wynosi 12 m, górnej również 12 m. W niewielkiej odległości nad górną częścią jest jeszcze trzecia część o wysokości 9 m. Pomiędzy górną i dolną jego częścią istnieje skalna półka, w której w skale wymyte zostało siłą uderzenia wody i niesionych przez nią odłamków skalnych wgłębienie wypełnione wodą, tzw. kocioł eworsyjny.

Wikipedia


siknąć

potocznie:
1. oddać mocz;
2. o jakimś płynie:
a) polecieć wąskim strumieniem;
b) wypuścić z czegoś, np. z węża, wąskim strumieniem


SJP.pl

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. sikać)

 (1.1) dokonany od|sikać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕiknɔ̃ɲt͡ɕ, AS: śiknõńć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siusiu n., sikanie n., siki nmos., siknięcie n.

 wykrz. sik

Wiktionary


siknięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siknąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕicˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: śiḱńė̃ńće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siknąć, sikać

 rzecz. sikalnia ż., siki nmos.

Wiktionary


siknięty

potocznie:
1. wypuścić ciecz silnym, wąskim strumieniem;
2. nalać małą ilość napoju do naczynia;
3. nie zdać jakiegoś przedmiotu, egzaminu; oblać, olać


SJP.pl


sikoku

[czytaj: śikoku] wyspa Japonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa nad Oceanem Spokojnym, najmniejsza z wysp japońskich;

Wiktionary

Sikoku (jap. 四国 Shikoku; tłum. „cztery prowincje”) – najmniejsza i najsłabiej zaludniona z czterech głównych wysp Japonii, położona w południowo-zachodniej części Wysp Japońskich, między Morzem Wewnętrznym a Oceanem Spokojnym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mieszkańcy Sikoku trudnią się rybołówstwem.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|jap|四国. (shikoku) → dosł. „cztery prowincje”

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Shikoku

* czeski: (1.1) Šikoku

* francuski: (1.1) Shikoku

* hebrajski: (1.1) שיקוקו

* niemiecki: (1.1) Shikoku n., Schikoku n.

* rosyjski: (1.1) Сикоку

* słowacki: (1.1) Šikoku

* węgierski: (1.1) Sikoku

* włoski: (1.1) Shikoku m.

źródła.

== Sikoku (język węgierski.) ==

thumb|Sikoku (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Sikoku

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sikor

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gwara. więz. zegarek, naszyjnik

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ruscy z bazaru mają niezłe sikory.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikora ż.

Wiktionary


sikora

1. ptak śpiewający z wróblowatych; sikorka
2. dawniej: młoda dziewczyna, podlotek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. niewielki ptak z rodziny sikorowatych;

 (1.2) gw-pl|Warszawa. zegarek

Wiktionary

Sikora – polskie nazwisko przydomkowe, jedno z najstarszych w Polsce. Dość rozpowszechnione w Polsce (nosi je ok. 40 000 osób), występuje także w Niemczech, Czechach, Austrii oraz USA.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sikora modra jest mniejsza od wróbla, wierzch głowy ma niebieski, a na karku ma jasną plamkaamkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈkɔra, AS: śikora

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikorowate lm. nmos., sikor m.

:: zdrobn. sikorka ż.

Wiktionary


sikoreczka

zdrobnienie od: sikorka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: sikorka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) A dla naszych ogrodowych sikoreczek wywiesiłam słoninkę.

 (1.1) W moich szkolnych czasach, kiedy na Krupówkach pojawiały się atrakcyjne turystki, górale mówili „ale sikoreczki przyjechały”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕikɔˈrɛt͡ʃka, AS: śikorečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikorowate nmos., sikorka ż., sikora ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sikorka

Wiktionary


sikorka

1. drobny ptak śpiewający z rzędu wróblowatych; sikora
2. młoda dziewczyna, podlotek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. zob. sikora.

 (1.2) pot. młoda dziewczyna

Wiktionary

  • Sikory (ptaki)
  • Sikorka (Dąbrowa Górnicza)
  • Sikorka (Olkusz)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wyszedł z drumli głos cudny, aż rozbrzmiały echa, i zaraz w zaroślach odezwały się drozdy, zięby, sikorki, piegże i inne drobne ptactwo, jakby ukryta kapela, co tylko znaku czeka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈkɔrka, AS: śikorka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikora ż., sikoreczka ż., sikorowate nmos.

Wiktionary


sikorkowy

sikorka


SJP.pl

Patrz:

sikorka

sikorowate

rodzina ptaków z rzędu wróblowych; sikory


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ornit. syst. nazwa systematyczna|Paridae|Vigors|ref=tak., rodzina ptaków należąca do rzędu wróblowych;

Wiktionary

Sikory, sikorowate (Paridae) – rodzina ptaków, należąca do podrzędu śpiewających i rzędu wróblowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czubatka szaropióra należy do sikorowatych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikora ż., sikorka ż., sikoreczka ż.

Wiktionary


sikorowaty

o cechach sikorowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


sikorowski

nazwisko


SJP.pl


sikorski

nazwisko


SJP.pl

  • Sikorski – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 26 051 osób. Zobacz też: Sikorscy – polskie rody szlacheckie.
  • Układ Sikorski-Majski
  • (10090) Sikorsky – planetoida
  • Sikorsky – producent śmigłowców
  • Sikorsky CH-53E Super Stallion, R-4, SH-3 Sea King, UH-60 Black Hawk – śmigłowce

Wikipedia


sikorsko-bartkowięcki

Sikory-Bartkowięta


SJP.pl

Patrz:

Sikory-Bartkowięta

sikory

1. ptak śpiewający z wróblowatych; sikorka
2. dawniej: młoda dziewczyna, podlotek


SJP.pl

  • sikory (Paridae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych

Wikipedia


sikory-bartkowięta

wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim


SJP.pl

Sikory-Bartkowięta – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy.

Zaścianek szlachecki Bartkowięta należący do okolicy zaściankowej Sikory położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie tykocińskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kobylinie-Borzymach.

Wikipedia


sikorzyce

3 miejscowości w Polsce:

  • Sikorzyce – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. średzkim, w gminie Kostomłoty
  • Sikorzyce – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Wietrzychowice
  • Sikorzyce – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. kołobrzeskim, w gminie Gościno

Wikipedia


sikorzyn

Miejscowości w Polsce:

  • Sikorzyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gostyńskim, w gminie Gostyń
  • Sikorzyn – osada w woj. wielkopolskim, w pow. kościańskim, w gminie Śmigiel
  • Sikorzyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. rawickim, w gminie Rawicz

Wikipedia


sikorzyno

Sikorzyno (kaszub. Sëkòrzëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca, na Kaszubach, na południowym obrzeżu Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.

Sikorzyno 31 grudnia 2014 r. miało 537 stałych mieszkańców, z których 419 osób mieszkało w głównej części wsi. Sikorzyno ma także 2 kolonie będące jego częściami: Nowa Sikorska Huta i Stara Sikorska Huta.

Wikipedia


siksa

pogardliwe określenie młodej dziewczyny; srajda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pejor. młoda dziewczyna

Wiktionary

  • Sziksa – słowo z języka jidysz oznaczające młodą kobietę
  • Siksa – polski zespół muzyczny, laureat Paszportu Polityki
  • Śikṣā – hinduistyczna koncepcja oparta na słowie ze sanskrytu
  • Alex Freiheit, również Siksa (ur. 1990) – polska poetka, wokalistka zespołu Siksa

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. sikalnia ż., sziksa ż.

 czas. sikać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) smarkula, koza, gówniara

Wiktionary


siku

potocznie, często w rozmowach z małymi dziećmi: siusiu;
1. oddanie, oddawanie moczu (np. Chcę mi się siku.);
2. mocz (np. Zrób siku i chodź.)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. czynność sikania, oddawania moczu

Wiktionary

Siku (z języka ajmara; hiszp. zampoña; keczua: antara) – tradycyjny andyjski instrument dęty, podobny do europejskiej fletni Pana. Składa się z sześciu lub siedmiu trzcin różnej długości. Pochodzi z czasów przedinkaskich. Znaleziska archeologiczne poświadczają jego istnienie w kulturach Moche i Nazca.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mamo, a Józek zrobił siku w majtki!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕiku, AS: śiku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sikanie n., siki nmos., sikacz m., sikawka ż., siusiu n., sikalnia ż.

 czas. sikać ndk., wysikać dk., odsikać się dk., zsikać się dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siusiu

Wiktionary


sikucin

Sikucin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 710.

W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Sikucin, po jej zniesieniu w gromadzie Wielka Wieś. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wikipedia


sikumajtka

potocznie: dorastająca dziewczyna; podlotek, siusiumajtka, siuśmajtka


SJP.pl


sikwiak

przedstawiciel podgromady zwierząt morskich, żyjący na dnie mórz w piasku, w szczelinach skalnych i muszlach mięczaków


SJP.pl


sikwiaki

przedstawiciel podgromady zwierząt morskich, żyjący na dnie mórz w piasku, w szczelinach skalnych i muszlach mięczaków


SJP.pl

Sikwiaki (Sipuncula) – niewielka grupa wyłącznie morskich, pierwoustych zwierząt bezkręgowych zaliczanych do lofotrochorowców (Lophotrochozoa), klasyfikowana najczęściej w randze typu, blisko spokrewniona z pierścienicami (Annelida). Obejmuje około 320 naukowo opisanych gatunków charakteryzujących się niesegmentowanym, walcowatym ciałem. W zapisie kopalnym występują rzadko. Trzy gatunki są znane z dolnego kambru.

Wikipedia


sil

[czytaj: s-il] żyła skał magmowych zakrzepłych najczęściej blisko powierzchni Ziemi; sill, żyła pokładowa, żyła zgodna


SJP.pl

Sil – rzeka płynąca przez hiszpańską Galicję przepływająca przez 3 prowincje: León, Ourense i Lugo. Źródło rzeki znajduje się w Górach Kantabryjskich u podnóża Peña Orniz na wysokości 1.980 m n.p.m. w pobliżu miejscowości największej miejscowości prowincji León – La Cueta. Uchodzi do rzeki Miño w galicyjskiej prowincji Ourense. W przeszłości rzeka była bogatym źródłem, z którego pozyskiwane było złoto aluwialne, najbardziej intensywnie eksploatowane w okresie rzymskiego panowania na tym terenie Oktawiana Augusta zwłaszcza w 25 p.n.e.

  • Główne dopływy:
    • lewe: Boeza, Cabrera, Bibey, Navea, Mao
    • prawe: Caboalles, Cúa, Burbia, Selmo, Soldón, Lor i Cabe

    Wikipedia


silan

[czytaj: s-ilan] związek chemiczny krzemu z wodorem; krzemowodór


SJP.pl

Silany – grupa związków chemicznych, których wspólną cechą jest występowanie centralnego atomu krzemu, do którego są przyłączone cztery dowolne podstawniki poprzez wiązania σ.

Silany, ze względu na rodzaj grup, przyłączonych do atomu krzemu dzieli się na:

  • hydrosilany – posiadające przynajmniej jedno wiązanie Si-H (hydrosilany zbudowane wyłącznie z atomów krzemu i wodoru to krzemowodory)
  • silany alifatyczne – posiadające wyłącznie grupy alifatyczne
  • silany aromatyczne – posiadające grupy aromatyczne
  • halogenosilany – w których występuje przynajmniej jeden atom halogenu (fluoru, chloru, bromu, jodu) przyłączonego bezpośrednio do atomu krzemu
  • silanole – posiadających co najmniej jedną grupę hydroksylową
  • alkoksysilany – w których występują grupy alkoksylowe.
  • polisilany – w których występuje łańcuch -Si-Si-Si-

Wikipedia


silanowy

silan


SJP.pl

Patrz:

silan

silany

[czytaj: s-ilan] związek chemiczny krzemu z wodorem; krzemowodór


SJP.pl

Silany – grupa związków chemicznych, których wspólną cechą jest występowanie centralnego atomu krzemu, do którego są przyłączone cztery dowolne podstawniki poprzez wiązania σ.

Silany, ze względu na rodzaj grup, przyłączonych do atomu krzemu dzieli się na:

  • hydrosilany – posiadające przynajmniej jedno wiązanie Si-H (hydrosilany zbudowane wyłącznie z atomów krzemu i wodoru to krzemowodory)
  • silany alifatyczne – posiadające wyłącznie grupy alifatyczne
  • silany aromatyczne – posiadające grupy aromatyczne
  • halogenosilany – w których występuje przynajmniej jeden atom halogenu (fluoru, chloru, bromu, jodu) przyłączonego bezpośrednio do atomu krzemu
  • silanole – posiadających co najmniej jedną grupę hydroksylową
  • alkoksysilany – w których występują grupy alkoksylowe.
  • polisilany – w których występuje łańcuch -Si-Si-Si-

Wikipedia


sildenafil

organiczny związek chemiczny stosowany jako środek w leczeniu zaburzeń erekcji; syldenafil


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. lek z grupy selektywnych inhibitorów fosfodiesterazy typu 5, stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji oraz w pierwotnym nadciśnieniu płucnym;

Wiktionary

Sildenafil, syldenafil (łac. sildenafilum) – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji (Viagra oraz inne nazwy handlowe) oraz w pierwotnym nadciśnieniu płucnym (w tym wskazaniu pod nazwą Revatio). Został opatentowany w 1993 roku przez koncern Pfizer i wprowadzony na rynek w 1998 roku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeśli ktoś przyjął nitroglicerynę, zakazane jest wzięcie sildenafilu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕildɛ̃ˈnafʲil, AS: śildẽnafʹil

Wiktionary

Synonimy:

 syldenafil

 nazwa systematyczna: 1-[4-etoksy-3-(6,7-dihydro-1-metyl-7-okso-3-propyl-1H-pirazolo[4,3-d]pirimidyn-5-yl) fenylsulfonyl]-4-metylpiperazyna

 wzór sumaryczny: C22H30N6O4S

Wiktionary


silec

Silec (niem. Schülzen) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Silec jest sołectwem do którego należą: Podlasie, Silec, Siemkowo i Silecki Folwark. Wieś położona jest przy wschodnim brzegu jeziora Silec.

Wikipedia


silentium

[czytaj: s-iLENc-ium] pora przeznaczona na cichy odpoczynek lub cichą pracę, zwłaszcza naukę


SJP.pl

Silentium – fiński zespół gothic metalowy założony w 1995, w mieście Jämsänkoski. W 1999 grupa podpisała kontrakt z fińską wytwórnią płytową Spikefarm, po czym, jeszcze w tym samym roku ukazał się pierwszy album Silentium Infinita Plango Vulnera. W 2005 zespół zmienił wytwórnię płytową na Dynamic Arts Records. Najnowszy, czwarty już album w dorobku grupy Seducia ukazał się w 2006.

Wikipedia


silesaurus

Wikipedia


silesia

[czytaj: s-ilezja]
1. łacińska (książkowa) nazwa Śląska;
2. nazwa różnych instytucji;
3. krój czcionki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) podn. Śląsk

Wiktionary

  • Silesia – łacińska nazwa Śląska, używana także w innych językach
  • Silesia – jeden z euroregionów, leżących na terenie Polski
  • Silesia – nazwa używana przez Górnośląski Związek Metropolitalny, często jako Metropolia Silesia
  • Silesia – dawna, niemiecka loża wolnomularska z siedzibą w Legnicy
  • Silesia – huta cynku w Świętochłowicach
  • Silesia – zespół szkół w Czechowicach-Dziedzicach
  • Silesia – nagroda kulturalna na Dolnym Śląsku
  • Silesia – nazwa pociągu, który 22 maja 1842 roku zainaugurował linię Kolei Górnośląskiej między Wrocławiem i Oławą, jest to najstarsza linia kolejowa na terytorium dzisiejszej Polski
  • Silesia – marka lodówek produkowanych w czasach PRL
  • Silesia – czasopismo
  • (257) Silesia – planetoida
  • MF Silesia – polski prom
  • TV Silesia – regionalna stacja telewizyjna
  • KWK Silesia – kopalnia węgla kamiennego, znajdująca się w Czechowicach-Dziedzicach
  • PG Silesia – przedsiębiorstwo w Czechowicach-Dziedzicach działające na terenie dawnej KWK Silesia
  • Silesia – zespół filmowy
  • Silesia – jednostka osadnicza w stanie Montana, w hrabstwie Carbon
  • Silesia – polska odmiana kroju pisma Excelsior

Wikipedia

Wymowa:

IPA: sʲiˈlɛzʲja, AS: sʹilezʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. silesiana lm nm.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Śląsk; gw-pl|Górny Śląsk|Ślónsk, Ślónzek.

Wiktionary


silesiana

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) książk. dokumenty, teksty rękopiśmienne i druki dotyczące Śląska

Wiktionary

Silesiana (nazywana również Pismem Śląskim) – krój pisma powstały na zamówienie władz województwa śląskiego, które są właścicielem wszystkich praw autorskich tego fontu. Silesiana będzie używana w oficjalnych pismach i dokumentach urzędowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dokumenty dotyczące powstań śląskich znajdą Państwo w dziale z silesianami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲilɛˈzʲjãna, AS: sʹilezʹi ̯ãna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Silesia ż.

Wiktionary


silez

w geologii: druga epoka karbonu, trwająca 27,5 miliona lat


SJP.pl

Silez (ang. Silesian, fr. Silésien, pol. dawniej także sylezjan, sylezjen, oddział śląski) – niestandardowe wydzielenie stratygraficzne, obejmujące wyższą (późniejszą) część karbonu. Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy Śląska – Silesia; zaproponował ją w 1958 paleobotanik Stanisław Zbigniew Stopa.W podziale standardowym silez jest odpowiednikiem serpuchowu oraz całego pensylwanu. Innymi słowy granica dinant–silez znajduje się niżej od granicy missisip–pensylwan (namur A w przybliżeniu odpowiada najwyższej części missisipu, choć kończy się nieco później).

  • Silez w sensie geochronologicznym – druga epoka karbonu, trwająca 24,3 miliona lat (od 323,2 ±0,4 do 298,9 ±0,15 mln lat temu). Dzieli się na trzy wieki: namur, westfal i stefan.
  • Silez w sensie chronostratygraficznym – wyższy oddział karbonu. Dzieli się na trzy piętra: namur, westfal i stefan.

Wikipedia


silezaur

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. paleont. średniej wielkości archozaur żyjący w późnym triasie na terenie współczesnej Europy;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Długość czaszki silezaura szacuje się na około 17 cm.

Wiktionary


silfion

roślina przypominająca wielki koper, uznawana kiedyś za środek antykoncepcyjny, antyseptyczny i przeczyszczający; sylfion, żółtwa


SJP.pl


silić

silić się:
1. starać się coś zrobić pomimo przeciwności;
2. przestarzałe: wysilać się, robić coś, poświęcając na to dużo energii


SJP.pl


silice

Silice (niem. Quidlitz) – leżąca nad jeziorem Silickim wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

W miejscowości znajduje się piętrowe skrzyżowanie dwóch kanałów wodnych – Elżbiety i Kiermas (Klebarskiego, Wiktorii).

Wikipedia


silicium

[czytaj: s-ilicjum] z łaciny: krzem (pierwiastek chemiczny)


SJP.pl


silikat

sztuczny kamień wyprodukowany z piasku i wapna, najczęściej w postaci cegły; sylikat


SJP.pl

Silikat (od łac. silicium „krzem”) – materiał budowlany wytwarzany z piasku kwarcowego, wapna palonego i wody, produkowany w formie cegieł silikatowych, bloczków i pustaków. Wykorzystywany w budownictwie mieszkaniowym i gospodarczym.

Wikipedia


silikatowy

[czytaj: s-ilikatowy] przymiotnik od: silikat (sylikat), np. tynk silikatowy; sylikatowy


SJP.pl


silikażel

uwodniony dwutlenek krzemu, o porowatej strukturze i dużej adsorpcji, wykorzystywany do osuszania i oczyszczania gazów; sylikażel


SJP.pl

Żel krzemionkowy, silikażel – granulowata, porowata forma ditlenku krzemu utworzona syntetycznie z krzemianu sodu. Żel krzemionkowy jest twardy i wytrzymały, twardszy od żeli domowych takich jak żelatyna czy agar. Jest naturalnie występującym minerałem poddanym oczyszczeniu oraz przetworzeniu do postaci granulatu.

Wikipedia


silikon

[czytaj: s-ilikon] związek syntetyczny, niepalny, odporny chemicznie, produkowany w postaci olejów, żywic, kauczuków; sylikon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. niepalny, syntetyczny związek polimerowy zawierający połączone atomy krzemu i węgla (w postaci grup alkilowych lub arylowych), cechujący się odpornością chemiczną, termiczną i na promieniowanie UV;

 (1.2) techn. masa klejąca lub uszczelniająca zawierająca silikon (1.1)

Wiktionary

Silikony – syntetyczne polimery krzemoorganiczne o strukturze siloksanów, w których wszystkie atomy krzemu połączone są z grupami alkilowymi (najczęściej metylowymi lub etylowymi) lub arylowymi (najczęściej fenylowymi). W zależności od warunków produkcji otrzymuje się je w postaci olejów lub żywic silikonowych, a także elastomerów. Silikony mają większą odporność chemiczną i termiczną od siloksanów, w których atomy krzemu połączone są z atomami wodoru.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) war. sylikon

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) polimer

hiponimy.

 (1.1) elastomer, żywica silikonowa

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sylikon m., silikat m., silikonowanie n., siloksan m., silan m., silanol m., silazan m., silanolan m.

 czas. silikonować ndk.

 przym. sylikonowy, silikonowy, sililowy, silanowy, siloksanowy, silanolowy, silazanowy, silanolanowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|silicium. → krzem

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) silicone

* arabski: (1.1) سيليكون m. (sīlīkūn)

* bułgarski: (1.1) силикон m.

* chiński standardowy: (1.1) 硅酮 (guītóng)

* chorwacki: (1.1) silikon m.

* czeski: (1.1) silikon m.

* duński: (1.1) silikone w.

* esperanto: (1.1) silikono

* estoński: (1.1) silikoon

* fiński: (1.1) silikoni

* francuski: (1.1) silicone ż.

* hiszpański: (1.1) silicona ż.

* japoński: (1.1) シリコン (shirikon)

* kataloński: (1.1) silicona ż.

* litewski: (1.1) silikonas m.

* łotewski: (1.1) silikons m.

* niderlandzki: (1.1) silicone n.

* niemiecki: (1.1) Silikon n.

* norweski (bokmål): (1.1) silikon n.

* norweski (nynorsk): (1.1) silikon n.

* nowogrecki: (1.1) σιλικόνη ż.

* portugalski: (1.1) silicone m.

* rumuński: (1.1) silicon m.

* serbski: (1.1) силикон m.

* słowacki: (1.1) silikón m.

* słoweński: (1.1) silikon m.

* szwedzki: (1.1) silikon n.

* ukraiński: (1.1) силікон m.

* węgierski: (1.1) szilikon

* włoski: (1.1) silicone m.

źródła.

== silikon (język afrykanerski.) ==

thumb|silikon (1.1)

wymowa.

 audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-silikon.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) chem. krzem

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sylikon m., silikat m., silikonowanie n., siloksan m., silan m., silanol m., silazan m., silanolan m.

 czas. silikonować ndk.

 przym. sylikonowy, silikonowy, sililowy, silanowy, siloksanowy, silanolowy, silazanowy, silanolanowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. sylikon

Wiktionary


silikonowy

przymiotnik od: silikon; sylikonowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wykonany z silikonu

 (1.2) techn. kosmet. zawierający silikon

 (1.3) przen. pejor. obraź. o osobie z implantami silikonowymi (1.1), powiększającymi wybrane partie ciała

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕilʲikɔ̃ˈnɔvɨ, AS: śilʹikõnovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. silikon m., sylikon m.

 przym. sylikonowy

Wiktionary


silikony

[czytaj: s-ilikon] związek syntetyczny, niepalny, odporny chemicznie, produkowany w postaci olejów, żywic, kauczuków; sylikon


SJP.pl

Silikony – syntetyczne polimery krzemoorganiczne o strukturze siloksanów, w których wszystkie atomy krzemu połączone są z grupami alkilowymi (najczęściej metylowymi lub etylowymi) lub arylowymi (najczęściej fenylowymi). W zależności od warunków produkcji otrzymuje się je w postaci olejów lub żywic silikonowych, a także elastomerów. Silikony mają większą odporność chemiczną i termiczną od siloksanów, w których atomy krzemu połączone są z atomami wodoru.

Wikipedia


silikoza

choroba płuc spowodowana długotrwałym wdychaniem pyłu krzemionkowego; sylikoza, krzemica


SJP.pl


silimanit

minerał, polimorficzna odmiana krzemianu glinu; sylimanit


SJP.pl

Sillimanit, sylimanit, silimanit – minerał, odmiana polimorficzna krzemianu glinu.

Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego geologa i chemika Benjamina Sillimana (1779–1864).

Wikipedia


silimanitowy

[czytaj: s-ilimanitowy] przymiotnik od: silimanit (sylimanit), np. piasek silimanitowy; sylimanitowy


SJP.pl


silit

materiał ceramiczny stosowany na elementy grzejne pieców elektrycznych; sylit


SJP.pl


silitowy

silit (sylit); sylitowy


SJP.pl


silka

silka jedwabista - rasa kur ozdobnych o puszystym upierzeniu


SJP.pl

Silka – marka bloczków i cegieł wapienno-piaskowych (silikatowych) produkowanych przez firmę Xella International GmbH.

Wikipedia


sill

[czytaj: s-il] żyła skał magmowych zakrzepłych najczęściej blisko powierzchni Ziemi; sil, żyła pokładowa, żyła zgodna


SJP.pl

  • sill (geologia)
  • Sill (rzeka)
  • Sill (potrawa)

Zobacz też:

  • Fort Sill

Wikipedia


sillimanit

Sillimanit, sylimanit, silimanit – minerał, odmiana polimorficzna krzemianu glinu.

Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego geologa i chemika Benjamina Sillimana (1779–1864).

Wikipedia


silloi

1. określenie filozoficznej satyry lub parodii w starożytnej Grecji;
2. wiersze (poematy) pisane w heksametrze


SJP.pl


silnia

iloczyn wszystkich kolejnych liczb naturalnych zaczynając od 1 aż do n


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. iloczyn wszystkich dodatnich liczb naturalnych nie większych niż n oraz 1 dla liczby zero;

Wiktionary

Silnia liczby naturalnej n – iloczyn wszystkich liczb naturalnych dodatnich nie większych niż n. Zapis n!, 2! itd. odczytujemy „n silnia”, „dwa silnia” itd.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wartość 3! (= trzy silnia) wynosi 6, podczas gdy 5! (= pięć silnia) równa się 120.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕilʲɲa, AS: śilʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., wysilanie n., osiłek mos.

 przym. silniowy

 przysł. silnie

 licz. siła

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. !

Wiktionary


silniczek

zdrobnienie od: silnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: silnik

 (1.2) mały silnik

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) W lokomotywce jest taki mały silniczek, który się przepalił.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. silnik mrz.

 przym. silnikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) silnik

Wiktionary


silniczkowy

silniczek


SJP.pl

Patrz:

silniczek

silnie

przysłówek

 (1.1) z dużą siłą, mocno

 (1.2) z dużym nasileniem, intensywnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Samochód wpadł w poślizg i uderzył silnie w drzewo.

 (1.2) Morderca dosypał do jedzenia silnie działającej trucizny.

 (1.2) Substancja ta działa silnie halucynogennie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕilʲɲɛ, AS: śilʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 przym. silny

 przysł. usilnie, siłą

 rzecz. silnia ż., silnik mrz., siłownia ż., siła ż., siłacz m., wysilanie n., osiłek mos., silność ż.

 czas. siłować się

 licz. siła

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mocno

 (1.2) intensywnie

Wiktionary


silniej

stopień wyższy od przysłówka: silnie


SJP.pl


silniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: silny


SJP.pl


silnik

1. maszyna zamieniająca energię na pracę mechaniczną;
2. w informatyce: silnik gry - główna część kodu danej gry komputerowej, np. Unreal Engine, CryEngine; engine;
3. w informatyce: silnik graficzny, silnik 3D - silnik odpowiadający za przetwarzanie grafiki trójwymiarowej, np. Havok, PhysX; engine;
4. rzadko: żywy silnik - człowiek lub zwierze jako źródło napędu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie do zamiany w energię mechaniczną innego rodzaju energii;

 (1.2) inform. zasadniczy element programu komputerowego, odpowiedzialny za to, aby prawidłowo wykonywał on zadanie, do którego został przeznaczony

 (1.3) inform. szach. program komputerowy służący do analizy pozycji szachowych i znajdowania optymalnych kontynuacji, także do rozgrywania partii

Wiktionary

Silnik – typ maszyny zapewniającej zamianę pewnej formy energii zasilającej na energię mechaniczną.

Energia zasilająca silnik może mieć formę:

  • energii chemicznej (np. silnik dla nanorurki)
  • energii cieplnej (np. silnik parowy, silnik Diesla, turbina parowa, gazowa i silnik Stirlinga)
  • energii elektrycznej (np. silnik elektryczny)
  • energii kinetycznej (np. turbina wiatrowa, turbina wodna)
  • energii potencjalnej (np. turbina wodna).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W moim samochodzie zepsuł się silnik.

 (1.3) Silników szachowych jest całe mnóstwo, ale tylko niektóre z nich cały czas zajmują najwyższe miejsca w mistrzostwach komputerów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕilʲɲik, AS: śilʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. silnikownia ż., silnikowiec m., siła ż., siłownik mrz., siłacz mos., siłaczka ż.

:: zdrobn. silniczek m.

 przym. silnikowy, silny

 przysł. silnie

 licz. siła

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) motor

Wiktionary


silnikowiec

statek z silnikiem


SJP.pl


silnikownia

dział fabryki, w którym montuje się silniki


SJP.pl


silnikowość

cecha czegoś opartego na pracy silnika


SJP.pl


silnikowy

przymiotnik od: silnik


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący silnika, związany z silnikiem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕilʲɲiˈkɔvɨ, AS: śilʹńikovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., silnik mrz., silniczek mrz., siłownia ż., osiłek mos., siłacz mos.

 licz. siła

Wiktionary


silno

1. krzepki, mocny;
2. intensywny, mocno działający;
3. wyrazisty


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) stpol. bardzo

Wiktionary

2 miejscowości w Polsce:

  • Silno – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. toruńskim, w gminie Obrowo
  • Silno – wieś w woj. pomorskim, w pow. chojnickim, w gminie Chojnice

2 miejscowości na Ukrainie:

  • Silno – wieś w obwodzie wołyńskim, w rejonie kiwercowskim
  • Silno – wieś w obwodzie wołyńskim, w rejonie lubomelskim

Zobacz też: Silno Małe

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕilnɔ, AS: śilno

Wiktionary


silnoręki

o działaniu: zdecydowany, twardy, brutalny


SJP.pl


silność

dawniej: siła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest silne; cecha tych, którzy są silni

Wiktionary

Powiązane:

 przym. silny

 przysł. silnie

 rzecz. siła ż.

 licz. siła

Wiktionary


silnowo

wieś w Polsce


SJP.pl

Silnowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo, nad jeziorem Pile, przy drodze krajowej nr 20 Stargard – Szczecinek – Gdynia.

W latach 1973–1994 miejscowość była siedzibą gminy Silnowo.

Wikipedia


silnowski

przymiotnik od: Silna (wieś)


SJP.pl


silny

1. krzepki, mocny;
2. intensywny, mocno działający;
3. wyrazisty


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odznaczający się siłą (w odniesieniu do istoty)

 (1.2) odznaczający się siłą (w odniesieniu do rzeczy)

 (1.3) intensywnie działający

 (1.4) dosadny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten chłopak jest bardzo silny.

 (1.2) Most jest silny.

 (1.3) Silny lek.

 (1.4) Użył silnych słów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕilnɨ, AS: śilny

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. silnie, usilnie, siłą

 rzecz. siłownia ż., siła ż., silnik m., siłacz m., wysilanie n., osiłek mos., silność ż.

 czas. siłować się

 licz. siła

 przym. bezsilny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dobrze zbudowany, krzepki, mocarny, muskularny, atletyczny, tryskający zdrowiem, pot. o końskim zdrowiu, okaz zdrowia

 (1.2) wytrzymały, stabilny, odporny, trwały, mocny, dobrze, solidny, zbudowany

 (1.3) gwałtowny, wzmożony, wytężony, intensywny, ostry, przenikliwy

 (1.4) ostry, dosadny, mocny

Wiktionary


siloe

1. według Biblii: sadzawka w Jerozolimie, przywracająca zdrowie po wykąpaniu się w niej;
2. coś uzdrawiającego, odradzającego


SJP.pl

Siloe (także: sadzawka Siloam; hebr. בריכת השילוח) – starożytny zbiornik wodny, zlokalizowany w Jerozolimie.

Wikipedia


siloksan

[czytaj: s-iloksan] związek chemiczny, w którym atomy krzemu połączone są wiązaniami kowalencyjnymi z atomami tlenu


SJP.pl

Siloksany – związki chemiczne, w strukturze których atomy krzemu połączone są wiązaniami kowalencyjnymi z atomami tlenu, tworząc łańcuch −O−Si−[O−Si]n−O−Si−. Do atomów krzemu przyłączone mogą być atomy wodoru lub grupy węglowodorowe (alkilowe lub arylowe).

Wikipedia


siloksanowy

siloksan


SJP.pl

Patrz:

siloksan

silos

[czytaj: s-ilos]
1. zbiornik komorowy do przechowywania materiałów sypkich, np. zboża lub koksu;
2. zbiornik w ziemi do kiszenia produktów roślinnych na paszę dla zwierząt;
3. podziemna wyrzutnia rakietowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. zbiornik do przechowywania materiałów sypkich, np. ziarna, materiałów budowlanych;

 (1.2) roln. zbiornik do przygotowywania i przechowywania kiszonki na paszę

 (1.3) wojsk. podziemna komora startowa rakiet balistycznych;

Wiktionary

  • Silos – miasto w Kolumbii
  • silos – budowla (lub część budowli) przeznaczona do składowania materiałów sypkich
  • silos – wyrzutnia rakietowa
  • Silos – dawna nazwa miasta w Hiszpanii, dzisiejsze Santo Domingo de Silos
  • Silos – serial z 2023 roku

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) zbiornik

 (1.2) zbiornik

 (1.3) komora

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. silosówka ż.

:: zdrobn. silosik m.

 przym. silosowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|hiszp|silos., lm. od silo

uwagi.

 W dopełniaczu liczby pojedynczej poprawna jest wyłącznie forma „silosu”; forma „źle|silosa.” jest błędna.

 

tłumaczenia.

* arabski: (1.1) صومعة ż., صومعة غلال ż.

* baskijski: (1.1) silo; (1.3) silo

* czeski: (1.1) silažní věž ż.

* duński: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.

* hiszpański: (1.1) silo m.; (1.3) silo m.

* niemiecki: (1.1) Silo n.; (1.2) Silo n.; (1.3) Silo n.

* norweski (bokmål): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.

* norweski (nynorsk): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.

* nowogrecki: (1.1) σιλό n.

* szwedzki: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.

* węgierski: (1.1) siló

* włoski: (1.1) silo m.

źródła.

== silos (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|ˈsi.los.

znaczenia.

forma rzeczownika|es.

 (1.1) plural|silo.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲilɔs, AS: sʹilos

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. silosówka ż.

:: zdrobn. silosik m.

 przym. silosowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) zbiornik

 (1.2) zbiornik

 (1.3) komora

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. silosówka ż.

:: zdrobn. silosik m.

 przym. silosowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|hiszp|silos., lm. od silo

uwagi.

 W dopełniaczu liczby pojedynczej poprawna jest wyłącznie forma „silosu”; forma „źle|silosa.” jest błędna.

 

tłumaczenia.

* arabski: (1.1) صومعة ż., صومعة غلال ż.

* baskijski: (1.1) silo; (1.3) silo

* czeski: (1.1) silažní věž ż.

* duński: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.

* hiszpański: (1.1) silo m.; (1.3) silo m.

* niemiecki: (1.1) Silo n.; (1.2) Silo n.; (1.3) Silo n.

* norweski (bokmål): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.

* norweski (nynorsk): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.

* nowogrecki: (1.1) σιλό n.

* szwedzki: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.

* węgierski: (1.1) siló

* włoski: (1.1) silo m.

źródła.

== silos (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|ˈsi.los.

znaczenia.

forma rzeczownika|es.

 (1.1) plural|silo.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


silosokombajn

Silosokombajn (jedna z nazw potocznych: sieczkarnia polowa) – maszyna rolnicza, służąca do ścinania i rozdrabniania roślin. Silosokombajny dzielą się na podczepiane i samobieżne. Ta druga odmiana jest określana jako tzw. sieczkarnia samojezdna.

Wikipedia


silosowy

[czytaj: s-ilosowy] przymiotnik od: silos, np. system silosowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z silosem, dotyczący silosu

 (1.2) ekon. podobny, przez analogię, do silosu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przedplonem były: owies na zielonkę, rzepak ozimy, gorczyca na ziarno, bobik lub mieszanka silosowa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲilɔˈsɔvɨ, AS: sʹilosovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. silosik m., silosówka ż., silos mrz.

Wiktionary


śilpaśastra

tekst indyjski zawierający wskazówki rytualne, teoretyczne i praktyczne, dotyczące sztuk plastycznych i architektury; silpasiastra


SJP.pl


silpasiastra

tekst indyjski zawierający wskazówki rytualne, teoretyczne i praktyczne dotyczące sztuk plastycznych i architektury; śilpaśastra


SJP.pl


silski

nazwisko


SJP.pl


silumin

[czytaj: s-ilumin] odlewniczy stop aluminium z krzemem


SJP.pl

Silumin, alpaks, Al-Si – odlewniczy stop aluminium z krzemem o stężeniu 2–30%, najczęściej 5–13,5% oraz innymi (o mniejszym udziale procentowym) dodatkami, takimi jak miedź, magnez, mangan, nikiel i tytan. Jest odporny na korozję, o dobrej lejności, małym skurczu i małą skłonnością do pękania na gorąco. Stosowany głównie w przemyśle motoryzacyjnym (żarowytrzymałość), lotniczym (stopy lekkie), okrętowym (odporność na wodę morską) i konstrukcyjnym (możliwość wykonania złożonych kształtów).

Wikipedia


siluminowy

[czytaj: s-iluminowy] przymiotnik od: silumin, np. siluminowy odlew


SJP.pl


silva

  • Silva (właśc. Wálter Machado da Silva) – brazylijski piłkarz, uczestnik MŚ 1966

Wikipedia


silvae

występujące w literaturze antycznej dzieła o charakterze okolicznościowym, związane z aktualnymi wydarzeniami i tematami dotyczącymi codziennego życia


SJP.pl


silver

Gminy w Stanach Zjednoczonych:

  • Silver (ang. Silver Township) – gmina w stanie Iowa, w hrabstwie Cherokee
  • Silver (ang. Silver Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Carlton

Muzyka:

  • Silver – album muzyczny grupy Jesu
  • Silver – album muzyczny Johnny’ego Casha

Postaci:

  • Silver the Hedgehog – postać z serii Sonic the Hedgehog

Wikipedia


silverado

[czytaj: s-ilwerado] samochód typu Chevrolet Silverado


SJP.pl

Silverado – amerykański film fabularny (western) z 1985 roku.

Wikipedia


silverstone

[czytaj: silwerstołn] wyścigowy tor samochodowy położony 130 km na zachód od Londynu, miejsce zawodów o Grand Prix Wielkiej Brytanii w Formule 1


SJP.pl

Silverstone – wieś w Anglii, w hrabstwie Northamptonshire, w dystrykcie (unitary authority) West Northamptonshire. Leży 19 km na południowy zachód od miasta Northampton i 90 km na północny zachód od Londynu. W 2001 miejscowość liczyła 1989 mieszkańców.

W pobliżu leży tor Formuły 1 Silverstone Circuit.

Wikipedia


silvia

Silvia – miasto w Kolumbii, w departamencie Cauca.

Wikipedia


silwit

laboratoryjne szkło borokrzemianowe


SJP.pl


sim

dawny zaimek przymiotny, dziś w znaczeniu: ów, ten, tamten


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Rosji, w obwodzie czelabińskim i Baszkortostanie, prawy dopływ Biełej

Wiktionary

  • Sim – członek społeczności w grach z serii The Sims oraz SimCity
  • SIM-IM – SIM Instant Messenger
  • Sim – polski producent cyfrowych rejestratorów rozmów z Lublina
  • Space Interferometry Mission – misja NASA
  • Społeczny Instruktor Młodzieżowy – wolontariusz Polskiego Czerwonego Krzyża pracujący z młodzieżą
  • System Informacji Miejskiej – system nośników informacji o charakterze miejskim
  • Karta SIM – używana w telefonach komórkowych

Wikipedia


sim-lock

[czytaj s-im lok] blokada w telefonie komórkowym, uniemożliwiająca używanie kart SIM od innego operatora; SIM lock, simlock


SJP.pl


sima

[czytaj: s-ima]
1. warstwa litosfery występująca pod sialem, utworzona ze skał bogatych w krzem; piętro bazaltowe;
2. gatunek łososia pacyficznego, ryba żyjąca na pobrzeżu azjatyckim Oceanu Spokojnego; mazu;
3. w starożytnych budowlach greckich: rynna o esowatym profilu, umieszczona nad gzymsem wieńczącym i zakończona ozdobnym rzygaczem;
4. w architekturze: profil w kształcie litery S; cyma, esownik, esownica


SJP.pl

  • sima – pojęcie związane z architekturą
  • sima – pojęcie związane z geologią
  • sima (Oncorhynchus masou) – ryba z rodziny łososiowatych
  • Sima – miejscowość na Węgrzech
  • Sima – gaun wikas samiti w Nepalu
  • Sima – miasto w Komorach, na wyspie Anjouan
  • Michel Sima, właśc. Michael Smajewski (1912-1987) – polski rzeźbiarz i fotograf

Wikipedia


simbierowicz

nazwisko


SJP.pl


simca

samochód marki SIMCA; simka


SJP.pl

Simca (Société Industrielle de Mécanique et Carosserie Automobile) – francuski producent samochodów osobowych istniejący w latach 1934–1980.

Wikipedia


simenon

[czytaj: s-imNĄ albo s-imeNON] nazwisko, m.in. Georges Simenon (1903-1989) - pisarz belgijski


SJP.pl


simens

[czytaj: z-imens] jednostka przewodności elektrycznej, odwrotność oma; siemens, mho


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. fiz. elektr. jednostka przewodności elektrycznej w układzie SI, odwrotność oma;

Wiktionary

Simens (S) – jednostka przewodności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), odwrotność oma. Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska niemieckiego inżyniera Wernera Siemensa.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przewodność tego kawałka miedzi wyraża się liczbą 58 simensów, podczas gdy przewodność podobnego kawałka aluminium wynosi 34 simensy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siemens m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rzad. siemens, symbol. S

Wiktionary


simental

szwajcarska rasa bydła mięsno-mlecznego, wyhodowana w średniowieczu w dolinach rzek Simme i Saane; simmental, rasa simentalska


SJP.pl

Simental, Simmental, bydło simentalskie – szwajcarska rasa bydła typu mięsno-mlecznego, wyhodowana w średniowieczu w dolinach rzek Simme i Saane z bydła miejscowego. Charakteryzuje się umaszczeniem biało-kremowym lub czerwono-białym, głowa umaszczona na biało. Wysokość w kłębie ok. 145 cm, krowy ważą od 650-800 kg, buhaje od 900-1100 kg. Krowa rasy simentalskiej daje rocznie ponad 3500 kg mleka w tym do 4% tłuszczu. Rasa ta rozpowszechniona jest w całej Europie. Simentale hodowlane są w południowo-wschodniej Polsce od 150 lat. Obok rasy holsztyno-fryzyjskiej (HF) simentale są drugą najliczniejszą i najpopularniejszą rasą bydła na świecie. Liczebność tego pogłowia na świecie ocenia się obecnie (2007) na 42 mln sztuk. W Polsce hodowla tej rasy odbywa się głównie w woj. podkarpackim a liczebność tego stada wynosi ok. 45 tys. sztuk, z czego 3778 sztuk objętych jest kontrolą użytkowości.

Wikipedia


simentale

szwajcarska rasa bydła


SJP.pl


simentalerski

bydło simentalerskie - rasa bydła pochodząca ze Szwajcarii, o sierści płowożółtej lub jasnoczerwonej w białe plamy; bydło simentalskie


SJP.pl


simentalski

bydło simentalskie - rasa bydła pochodząca ze Szwajcarii, o sierści płowożółtej lub jasnoczerwonej w białe plamy; bydło simentalerskie


SJP.pl


simile

określenie wykonawcze: podobnie


SJP.pl


simiński

nazwisko


SJP.pl


simir

afrykański ssak drapieżny z rodziny psowatych; likaon


SJP.pl

Wikipedia


simka

samochód marki SIMCA; simca


SJP.pl


simlock

[czytaj s-imlok] blokada w telefonie komórkowym, uniemożliwiająca używanie kart SIM od innego operatora; SIM-lock, SIM lock


SJP.pl

SIM-lock (SIM lock, potocznie simlock) – zabezpieczenie w oprogramowaniu telefonów komórkowych oraz modemów GSM zakładane przez producenta na życzenie operatora, najczęściej powodujące brak autoryzacji kart SIM pochodzących od innych operatorów.

Wikipedia


simm

skrót od: Single Inline Memory Module - pojedynczy moduł pamięci RAM komputerów, następna generacja modułów pamięci DRAM


SJP.pl


simmel

  • Georg Simmel (1858–1918), niemiecki filozof i socjolog
  • Johannes Mario Simmel (1924–2009), austriacki pisarz
  • Paul Simmel (1887–1933), niemiecki malarz i karykaturzysta

Wikipedia


simmental

szwajcarska rasa bydła mięsno-mlecznego, wyhodowana w średniowieczu w dolinach rzek Simme i Saane, simental, rasa simentalska


SJP.pl


simmering

[czytaj: z-imering] gumowy pierścień uszczelniający, usztywniony metalową wkładką


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. elastyczny pierścień ze śrubową sprężyną wewnątrz na całym obwodzie, stosowany jako uszczelka ruchu obrotowego

Wiktionary

  • Simmering – dzielnica Wiednia
  • simmerring (pierścień Simmera) – rodzaj uszczelnienia

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) simmerring, pierścień Simmera

Wiktionary


simoeis

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. nazwa rzeki obok Troi, dzisiaj nazywanej Dümruk Su (tur. Dümrek Çayı)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) mitgr. bóg rzeki Simoeis (1.1), syn Okeanosa i Tethys

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|gr|Σιμόεις.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Simoeis / Simois

* starogrecki: (1.1) Σιμόεις m. (Simóeis); (2.1) Σιμόεις m. (Simóeis)

źródła.

== Simoeis (język angielski.) ==

wymowa. IPA|ˈsɪmoʊɪs.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geogr. hist. Simoeis

 (1.2) mitgr. Simoeis

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


simon

imię żeńskie


SJP.pl


simona

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|ż.

 (1.2) forma imienia Szymona

 (1.3) forma imienia Ksymena

Wiktionary

Szymona (hebr. שמעון Szim'eon – "Bóg wysłuchał") – imię żeńskie, żeński odpowiednik imienia Szymon, pochodzenia biblijnego. Innym, bardziej rozpowszechnionym w Polsce żeńskim odpowiednikiem imienia Szymon jest Ksymena, zapośredniczona przez język hiszpański.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|wł.

uwagi.

tłumaczenia.

* łotewski: (1.1) Simona ż.

* rosyjski: (1.1) Симона ż.; (1.2) Симона ż.; (1.3) Ксимена ż., Симона ż.

* włoski: (1.1) Simona ż.

źródła.

== Simona (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: sʲĩˈmɔ̃na, AS: sʹĩmõna

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|wł.

uwagi.

tłumaczenia.

* łotewski: (1.1) Simona ż.

* rosyjski: (1.1) Симона ż.; (1.2) Симона ż.; (1.3) Ксимена ż., Симона ż.

* włoski: (1.1) Simona ż.

źródła.

== Simona (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


simonides

nazwisko


SJP.pl

  • Jaroslav Simonides – czeski tłumacz
  • Dorota Simonides – polska folklorystka
  • Symonides z Keos – liryk grecki
  • Szymon Szymonowic – w formie zlatynizowanej Simon Simonides

Wikipedia


simonow

[czytaj: S-Imonof albo s-iMOnof] nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Ihor Simonow – ukraiński piłkarz i trener
  • Konstantin Simonow – rosyjski pisarz, poeta i dramaturg, korespondent frontowy
  • Nikołaj Simonow – rosyjski aktor teatralny i filmowy
  • Piotr Simonow – radziecki dyplomata
  • Ruben Simonow – radziecki aktor filmowy i teatralny oraz reżyser
  • Siergiej Simonow – radziecki konstruktor broni strzeleckiej

Wikipedia


simons

nazwisko


SJP.pl


simpleks

[czytaj: s-impleks] w telekomunikacji: połączenie, w którym transmisja jest jednokierunkowa; simplex


SJP.pl

  • algorytm sympleksowy – podjęcie z dziedziny teorii decyzji
  • sympleks – podjęcie z dziedziny geometrii
  • sympleks – rodzaj transmisji danych w telekomunikacji

Wikipedia


simpleksowy

[czytaj: s-impleksowy] przymiotnik od: simpleks, np. protokół simpleksowy


SJP.pl


simplex

[czytaj: s-impleks] w telekomunikacji: połączenie, w którym transmisja jest jednokierunkowa; simpleks


SJP.pl

  • algorytm sympleksowy – podjęcie z dziedziny teorii decyzji
  • sympleks – podjęcie z dziedziny geometrii
  • sympleks – rodzaj transmisji danych w telekomunikacji

Wikipedia


simplon

[czytaj: sęplą]
1. przełęcz w Szwajcarii;
2. tunel kolejowy na granicy Szwajcarii i Włoch


SJP.pl

Francja:

  • Simplon – dawny departament

Namibia:

  • Simplon – miejscowość

Szwajcaria:

  • Simplon – gmina w kantonie Valais, w okręgu Brig

Inne:

  • Simplon – stacja metra w Paryżu
  • Simplon – austriacki producent rowerów
  • Simplon – statek
  • Simplonpark – park w Mediolanie
  • Simplonpass – przełęcz w Alpach Lepontyńskich
  • Simplontunnel – tunel w Alpach Lepontyńskich

Wikipedia


simploński

przymiotnik od: Simplon (przełęcz w Szwajcarii)


SJP.pl


simplus

Plus na Kartę – marka usług typu prepaid wprowadzona przez Polkomtel, operatora sieci Plus.

Wikipedia


simpson

nazwisko


SJP.pl

Miejsca

  • Simpson – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Buckinghamshire

Miejscowości w USA:

  • Simpson – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Pope
  • Simpson – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Cloud
  • Simpson – wieś w stanie Luizjana, w parafii Vernon
  • Simpson – wieś w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Pitt

Wikipedia


sims

rzeczownik

 (1.1) bohater gry z serii The Sims

Wiktionary

Gry:

  • The Sims (seria) – seria gier komputerowych wydanych przez Electronic Arts
  • The Sims – symulacyjna gra komputerowa z 2000
  • The Sims 2 – druga część gry The Sims
  • The Sims 3 – trzecia część gry The Sims
  • The Sims 4 – czwarta część gry The Sims

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕĩms, AS: śĩms

Wiktionary


simson

nazwisko


SJP.pl

Simson – były niemiecki producent motocykli i motorowerów.

Działalność firmy rozpoczęli bracia Simson w roku 1856 od produkcji broni. Dziś z ich nazwiskiem głównie są kojarzone motorowery, które zyskały dużą popularność w Niemczech wschodnich (NRD), Polsce oraz innych krajach sąsiednich, zwłaszcza w krajach bloku wschodniego. Najbardziej popularnymi w Polsce są modele Simson S51 oraz skuter Simson SR50.

Wikipedia


simula

Simula – dwa języki programowania, Simula I oraz Simula 67, opracowane w latach 60. XX w. w Norweskim Ośrodku Obliczeniowym w Oslo przez Ole-Johana Dahla, Bjørna Myhrhauga i Kristena Nygaarda. Syntaktycznie jest to rozszerzenie języka ALGOL 60.

Wikipedia


simwastatyna

organiczny związek chemiczny z grupy statyn, normalizujący stężenie lipidów we krwi


SJP.pl

Simwastatyna, symwastatyna (łac. simvastatinum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna naturalnej lowastatyny, prolek mający w swojej cząsteczce strukturę pierścienia laktonowego, który ulega hydrolizie do wspólnej z innymi statynami w formie aktywnej grupy farmakoforowej – łańcucha β-hydroksykwasu karboksylowego.

Wikipedia


sin

skrót od: sinus (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

  • sinus – funkcja trygonometryczna
  • Sin – miasto
  • Sin – singel wydany w 1990 roku przez Nine Inch Nails
  • Nanna (bóg)
  • Sin – komputerowa gra FPP
  • Sin – jeden z kluczowych potworów w grze Final Fantasy X
  • SIN – organizacja non profit działająca na rzecz polityki narkotykowej opartej na faktach i prawach człowieka.
  • Sin Cars – bułgarski producent samochodów

Wikipedia


sinaloa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. stan w zachodniej części Meksyku

 (1.2) geogr. kraina geograficzna w Meksyku na terenie stanu Sinaloa (1.1)

 (1.3) geogr. rzeka przepływająca przez stan Sinaloa (1.1)

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Sinaloańczyk m., Sinaloanka ż.

 przym. sinaloański

Wiktionary


sinantrop

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. antrop. nazwa systematyczna|Homo erectus pekinensis|Black|ref=tak., hominid, którego szczątki odkryto w Chinach, obecnie klasyfikowany jako człowiek pekiński

Wiktionary

Człowiek pekiński, dawniej też: sinantrop (łac. Homo erectus pekinensis, chiń. 北京人; pinyin Běijīng rén) – człowiek z gatunku Homo erectus, wcześniej klasyfikowany jako Sinanthropus pekinensis. Jego szczątki po raz pierwszy odkryto w trakcie wykopalisk prowadzonych w latach 1923–1927 w zespole jaskiń Zhoukoudian niedaleko Pekinu w Chinach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Oryginalne skamieniałości sinantropa zostały skradzione podczas transportu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinantropus mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sinantropus, człowiek pekiński

Wiktionary


sinantropus

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. antrop. nazwa systematyczna|Homo erectus pekinensis|Black|ref=tak., hominid, którego szczątki odkryto w Chinach, obecnie klasyfikowany jako człowiek pekiński

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jeden ząb sinantropusa odnaleziono podczas wykopalisk.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinantrop mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sinantrop, człowiek pekiński

Wiktionary


sinatra

[czytaj: s-inatra] nazwisko, m.in. Frank Sinatra (1915-1998) - piosenkarz amerykański


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Frank Sinatra – amerykański piosenkarz i aktor filmowy
  • Frank Sinatra Jr. – amerykański piosenkarz
  • Nancy Sinatra – amerykańska piosenkarka
  • Tina Sinatra – amerykańska aktorka, bizneswoman, producentka filmowa, hollywoodzka agentka i pamiętnikarka

Wikipedia


sinawoczerwony

czerwony o nieco sinym odcieniu


SJP.pl


sinawoniebieski

niebieski o odcieniu sinawym


SJP.pl


sinawoszary

szary o sinawym odcieniu


SJP.pl


sinawozielony

zielony o odcieniu sinawym


SJP.pl


sinawy

zbliżony do sinego, nie do końca siny, prawie siny


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) niezupełnie siny, nieco siny, mający siny odcień

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na niebie zaczęły zbierać się sinawe chmury.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕĩˈnavɨ, AS: śĩnavy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siniak m., siność ż., sinienie n.

 przym. siny

 przysł. sino, sinawo

 czas. sinieć ndk.

Wiktionary


sinciang

region w Chinach; Xinjiang, Sinkiang


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Urumczi;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dobrze po północy wjechaliśmy do Urumczi. Po tygodniach mongolskiej samotności spotkanie ze stolicą Sinciangu mnie przytłoczyło. W Urumczi mieszka więcej ludzi niż w całej Mongolii.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur

Wiktionary


sinclair

[czytaj: s-inKLER]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Sinclair – miejscowość w stanie Wyoming, w hrabstwie Carbon

Gminy w USA:

  • Sinclair ang. Sinclair Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Jewell
  • Sinclair ang. Sinclair Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Clearwater
  • Sinclair ang. Sinclair Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Stutsman

Wikipedia


sindbad

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) liter. film. fikcyjna postać literacka i filmowa;

Wiktionary

  • Sindbad Żeglarz – postać z Księgi tysiąca i jednej nocy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pewnego dnia ubogi tragarz imieniem Sindbad zatrzymał się przed pałacem bogatego kupca i skarżył się przed Allahem na niesprawiedliwość panującą na świecie.

Wiktionary


sindbady

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zob. alladynki.

Wiktionary


sindhi

[czytaj s-indi] język indoeuropejski, którym posługuje się paręnaście milionów osób, głównie w pakistańskiej prowincji Sindh


SJP.pl

Wikipedia


sinfonia

Sinfonia (wł. symfonia) – termin muzyczny mający różne znaczenia zależnie od epoki.

W okresie wczesnego baroku sinfonią określano różnorakie wstępy do oper (lub aktów opery), bądź też kantat. W szkole neapolitańskiej nazywano tak uwerturę typu włoskiego. Czasem nazwa oznaczała również pierwszą, wstępną część utworu cyklicznego (np. w Particie c-moll J.S. Bacha).

Wikipedia


sinfonietta

mała symfonia, krótsza, przeznaczona zwykle na orkiestrę symfoniczną o zmniejszonym składzie


SJP.pl

Symfonia – (w klasycznym kształcie) to zazwyczaj trzy- lub czteroczęściowy utwór muzyczny na orkiestrę, popularny w XVIII, XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Jest orkiestrowym odpowiednikiem sonaty.

Skrócone symfonie przeznaczone dla mniejszych orkiestr to sinfonietty.

Wikipedia


sing-sing

  • Sing Sing – amerykańskie więzienie
  • Sing Sing – amerykański film z 1932
  • Sing Sing – włoski film z 1983
  • Sing Sing – film z 2024
  • Sing Sing – węgierski zespół muzyczny
  • Sing Sing Penelope – polski zespół jazzowy
  • Sing-Sing – album Maryli Rodowicz
  • Sing-Sing – singel Maryli Rodowicz
  • Sing Sing Death House – album The Distillers

Wikipedia


sing.

skrót od: singularis (w językoznawstwie: liczba pojedyncza)


SJP.pl


singapur

[czytaj: S-ingapur] państwo-miasto w Azji; Republika Singapuru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. miasto-państwo w Azji;

 (1.2) geogr. główna wyspa, na której leży Singapur (1.1)

 (1.3) geogr. miasto w Indiach, w dystrykcie Adilabad

 (1.4) geogr. osada w Indiach, w dystrykcie Raichur

Wiktionary

Singapur (ang. Singapore, chiń. 新加坡, malajski Singapura, tamil. சிங்கப்பூர), oficjalnie Republika Singapuru (ang. Republic of Singapore, chiń. 新加坡共和国, malajski Republik Singapura, tamil. சிங்கப்பூர் குடியரசு) – miasto-państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na wyspie Singapur oraz kilkudziesięciu mniejszych wyspach, w pobliżu południowego krańca Półwyspu Malajskiego. Został założony przez Brytyjczyków w 1819 i uzyskał niepodległość 9 sierpnia 1965 roku. Jego nazwa pochodzi od dwóch sanskryckich słów: simha (lew) i pura (miasto), stąd niekiedy stosowana nazwa Miasto Lwa. Wizerunek posągu Merlion jest znanym symbolem Singapuru, używanym do 1997 jako logo przez tutejszą izbę turystyki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gospodarka Singapuru należy do najbardziej liberalnych na świecie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: sʲĩŋˈɡapur, AS: sʹĩŋgapur

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Singapurczyk mos., Singapurka ż., singapurczyk mos., singapurka ż.

 przym. singapurski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Republika Singapuru

Wiktionary


singapurczyk

mieszkaniec Singapuru (miasta)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Singapuru

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲĩŋɡaˈpurt͡ʃɨk, AS: sʹĩŋgapurčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Singapur m., singapurczyk m., singapurka ż.

:: fż. Singapurka ż.

 przym. singapurski

Wiktionary


singapurka

mieszkanka Singapuru (miasta)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Singapuru

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲĩŋɡaˈpurka, AS: sʹĩŋgapurka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Singapur, singapurczyk, singapurka

:: fm. Singapurczyk

 przym. singapurski

Wiktionary


singapurski

związany z Singapurem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Singapurem, dotyczący Singapuru

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Panie Damianie, proszę o zdanie o singapurskich orkiestrach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲĩŋɡaˈpursʲci, AS: sʹĩŋgapursʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Singapur m., Singapurka ż., Singapurczyk m., singapurka ż., singapurczyk m.

Wiktionary


singel

[czytaj: s-ingel] syngiel, singiel;
1. pojedyncza gra między dwoma zawodnikami w tenisie;
2. płyta winylowa z nagraniem jednego tylko utworu; płyta kompaktowa z jakimś przebojem;
3. jedna karta w danym kolorze; singleton, singelton, syngielton, singiel, syngiel;
4. człowiek żyjący w pojedynkę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. bezżenny mężczyzna

 (1.2) pot. osoba samotna

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) sport. gra pojedyncza w tenisie lub badmintonie

 (2.2) karc. jedyna karta w jakimś kolorze

 (2.3) muz. krótkie wydawnictwo muzyczne zawierające jeden lub więcej utworów zazwyczaj zapowiadające i promujące album;

Wiktionary

Singel, singiel lub syngiel może odnosić się do:

  • singel – w muzyce, wydawnictwo muzyczne zawierające jeden lub kilka utworów zazwyczaj zapowiadające i promujące album, z którego pochodzi tytułowy utwór na singlu
  • singel – w grach karcianych, jedyna karta w danym kolorze przy rozdaniu
  • singel – w sporcie, potoczna nazwa gry pojedynczej
  • singel – potocznie osoba żyjąca samotnie
  • singel – jednocewkowy przetwornik w gitarze elektrycznej.
  • singiel – potocznie rower posiadający tylko jeden bieg
  • syngiel – w kolarstwie wyścigowym i wyczynowym, lekka opona rowerowa bez dętki

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Comiesięczne spotkanie dla singli zostało przełożone na przyszłą niedzielę.

 (2.1) Tenisista był mistrzem świata w singlu i deblu w 1989 roku.

 (2.2) Przy trzech kartach w kolorze uzgadnianym liczy się 1 punkt za dubleton, 2 punkty za singla i 3 punkty za renons w każdym z pozostałych kolorów.

 (2.3) Piosenka wydana została na singlu w 2005 roku.

Wiktionary


singelka

kobieta żyjąca w pojedynkę; singielka, syngielka


SJP.pl


singelton

[czytaj: s-ingelton] jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu; singiel, syngiel, singel, singleton, syngielton


SJP.pl


singer

[czytaj: s-inger] maszyna do szycia marki Singer


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) maszyna do szycia produkcji firmy „Singer”

Wiktionary

  • Singer – jednostka osadnicza w USA
  • Singer – brytyjska marka samochodów
  • Singer – album muzyczny Józefa Skrzeka
  • Singer Corporation – przedsiębiorstwo produkujące maszyny do szycia

Nazwisko:

  • Hans Singer – niemiecki ekonomista
  • Isaac Merritt Singer – amerykański wynalazca współczesnej maszyny do szycia i twórca marki "Singer"
  • Isaac Bashevis Singer – żydowsko-polsko-amerykański pisarz, noblista
  • Isadore Singer – amerykański matematyk
  • Israel Joszua Singer – pisarz, brat Isaaca Bashevisa
  • Izrael Singer – sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów
  • Józefa Singer – pierwowzór Racheli z Wesela Wyspiańskiego
  • Kurt Singer – niemiecki filozof
  • Margaret Singer – amerykańska psycholog
  • Peter Singer – australijski etyk
  • Rolf Singer – niemiecki mykolog i taksonomista
  • Winnaretta Singer – księżniczka, córka Isaaca Merrita Singera

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nauczyłam się szyć w dzieciństwie na starym singerze babci.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈzʲĩŋɡɛr, AS: zʹĩŋger

Wiktionary


singerie

[czytaj: sężRI] humorystyczne scenki z małpami, charakterystyczne dla ornamentyki rokokowej


SJP.pl

Singerie (fr. singe – małpa) – motyw dekoracyjny przedstawiający sceny z małpami ubranymi w ludzkie stroje, ujęte w sposób humorystyczny i karykaturalny, naśladujące czynności i zachowania ludzi.

Motyw ten pojawiał się już w średniowieczu, powrócił w drugiej połowie XVII wieku, rozwinął się w pełni w wieku XVIII i był kontynuowany w XIX wieku przez niektórych artystów (Zacharie Noterman, Charles Verlat).

Wikipedia


singiel

[czytaj: s-ingiel] syngiel, singel;
1. pojedyncza gra między dwoma zawodnikami w tenisie;
2. płyta winylowa z nagraniem jednego tylko utworu; płyta kompaktowa z jakimś przebojem;
3. jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu; syngiel, singel, singleton, syngielton, singelton;
4. człowiek żyjący w pojedynkę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek stanu wolnego, niebędący w związku

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) muz. zob. singel.

 (2.2) rower singlespeed, rower jednobiegowy nie posiadający przerzutek, dodatkowych zębatek i innych form zmiany biegów

Wiktionary

Singel, singiel lub syngiel może odnosić się do:

  • singel – w muzyce, wydawnictwo muzyczne zawierające jeden lub kilka utworów zazwyczaj zapowiadające i promujące album, z którego pochodzi tytułowy utwór na singlu
  • singel – w grach karcianych, jedyna karta w danym kolorze przy rozdaniu
  • singel – w sporcie, potoczna nazwa gry pojedynczej
  • singel – potocznie osoba żyjąca samotnie
  • singel – jednocewkowy przetwornik w gitarze elektrycznej.
  • singiel – potocznie rower posiadający tylko jeden bieg
  • syngiel – w kolarstwie wyścigowym i wyczynowym, lekka opona rowerowa bez dętki

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Polsce po roku 1989 dokonała się istotna zmiana w podejściu do osób samotnych. Określenia „stara panna” czy „stary kawaler” coraz częściej są zastępowane terminem „singiel”.

 (2.1) Nowy singiel zespołu dotarł na 2. miejsce notowań.

 (2.2) (…) trzy lata jeździłem na ostrym kole, dwa lata bez hamulca, od trzech miesięcy jeżdżę na singlu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. singielstwo n.

:: fż. singielka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.2) jednobiegówka, rower jednobiegowy, singlespeed

Wiktionary


singielka

[czytaj: s-ingielka] kobieta żyjąca w pojedynkę; singelka, syngielka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) neol. kobieta stanu wolnego, kobieta nie będąca w związku

Wiktionary

Singielka – polska telenowela, emitowana w telewizji TVN od 5 października 2015 do 1 grudnia 2016. Dodatkowe 5 odcinków serialu zostało udostępnionych na platformie VOD Player. Serial wzorowany był na argentyńskiej telenoweli Ciega a citas.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Singielka, dawniej stara panna, może być młoda, co oznacza w dzisiejszych czasach, że ma około czterdziestki. W zeszłym stuleciu był to już wiek matrony, obecnie to jeszcze młodość.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. singiel m., singielstwo n.

Wiktionary


singielski

singiel


SJP.pl

Patrz:

singiel

singielstwo

życie w pojedynkę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) neol. bycie singlem lub singielką; stan singla

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Singielstwo i moje pieprzone wyzwolenie wychodzi mi bokiem. Mam za swoje. Kara za idiotyzm musi być.

 (1.1) Singielstwo nie jest wartością samą w sobie. Tutaj z pomocą przychodzi psychologia pozytywna, będąca najmłodszym dzieckiem psychologii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. singiel m., singielka ż.

Wiktionary


singleton

[czytaj: s-ingleton] jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu; singel, syngiel, singiel, singelton, syngielton


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. klasa posiadająca tylko jeden egzemplarz obiektu

 (1.2) karc. pojedyncza karta w kolorze, singel

Wiktionary

  • singleton – w teorii mnogości zbiór jednoelementowy; wyraz jest kalką z języka angielskiego i nie jest powszechnie używany;
  • singleton – w informatyce wzorzec projektowy zbudowany z dostępnego publicznie obiektu będącego jedyną instancją danej klasy;
  • singleton – w grach karcianych karta lub ogólnie kolor, w którym gracz ma jedną kartę;
  • singleton – jedna ze szkockich marek single malt whisky;
  • Singleton – miejscowość w Australii w stanie Nowa Południowa Walia.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: sʲĩŋɡˈlɛtɔ̃n, AS: sʹĩŋgletõn

Wiktionary


singletowy

tlen singletowy - forma tlenu cząsteczkowego o najniższym stanie wzbudzonym (bez niesparowanych elektronów)


SJP.pl


singlista

zawodnik (np. tenisista) grający w singlu; synglista


SJP.pl


singlistka

zawodniczka grająca w singlu


SJP.pl


singlowy

[czytaj: s-inglowy] przymiotnik od: singel (singiel, syngiel), zwykle w znaczeniu gry (np. para singlowa), płyty (np. wersja singlowa) lub karty (np. figura singlowa); synglowy


SJP.pl


singspiel

[czytaj: z-ingszpil] forma teatralna, łącząca elementy opery buffo i komedii, w której fragmenty wokalne występują obok mówionych; śpiewogra, komedioopera


SJP.pl

Singspiel (niem. Singspiel, pol. komedio-opera lub śpiewogra) – utwór sceniczny oparty na tekście mówionym ze wstawkami muzycznymi, głównie pieśniami zwrotkowymi, prostymi ariami i nieskomplikowanymi partiami zespołowymi. Gatunek rozwinął się w Niemczech pod wpływem angielskiej opery balladowej i francuskiego wodewilu.

Wikipedia


singularis

[czytaj: s-ingularis] w językoznawstwie: liczba pojedyncza


SJP.pl


singularność

cecha elementów singularnych


SJP.pl


singularny

singularis


SJP.pl

Patrz:

singularis

sinhalit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał, boran magnezowo-glinowy;

Wiktionary

Sinhalit – minerał, do 1952 uważany za żółtawobrunatną odmianę perydotu (oliwiny).

Nazwa pochodzi od miejsca odkrycia – sinhala w sanskrycie oznacza Cejlon.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: sʲĩnˈxalʲit, AS: sʹĩnχalʹit

Wiktionary


sinhua

chińska agencja prasowa


SJP.pl

Agencja Informacyjna Xinhua (dosł. Nowe Chiny, ang. Xinhua News Agency) – państwowa agencja prasowa Chińskiej Republiki Ludowej i najważniejsza w Chinach instytucja zajmująca się zbieraniem i obróbką informacji prasowych, a także organizacją konferencji z udziałem polityków i instytucji rządowych. Jest największą agencją informacyjną świata pod względem liczby korespondentów na całym świecie. Xinhua nie jest jedyna, w kraju działa również Chińska Agencja Prasowa (中国新闻社, ang. China News Service).

Wikipedia


siniaczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od siniak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siniak m.

 przym. siny

Wiktionary


siniaczyć

uderzeniem, biciem powodować występowanie na skórze sińców


SJP.pl


siniak

1. sinoczerwona plama na skórze powstała na skutek wylewu krwi do tkanki podskórnej w następstwie urazu lub samoistnego pękania naczyń krwionośnych; siniec
2. borowikowaty grzyb jadalny
3. ptak z rodziny gołębi; gołąb siniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. med. miejscowy wylew krwi do skóry powstały wskutek urazu

 (1.2) pot. mikol. nazwa systematyczna|Gyroporus cyanescens|(Bull.) Quél.., piaskowiec modrzak, żółtawoszary, mięsisty grzyb jadalny siniejący po uszkodzeniu

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Columba oenas|ref=tak., gołąb siniak ;

Wiktionary

  • potoczna nazwa krwiaka
  • gołąb siniak
  • Siniak – wzniesienie w Masywie Śnieżnika w Sudetach Wschodnich
  • Siniak – osiedle na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie soligorskim
  • Siniak – osiedle typu wiejskiego w Rosji, w sielsowiecie kulbakińskim rejonu głuszkowskiego w obwodzie kurskim

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mimo paru siniaków bawiliśmy się świetnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕĩɲak, AS: śĩńak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siniec m., siność ż., sinienie n., zsinienie n., zasinienie n., sinica ż., posiniaczenie n.

:: zdrobn. siniaczek m.

 czas. posiniaczyć, sinieć ndk., zsinieć dk.

 przym. siny, sinawy

 przysł. sino

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) krwiak, śliwa, śliwka, stłuczenie, limo, wulg. pizda, reg. pozn. binks, binol., reg. śl. ojla.

Wiktionary


siniarski

nazwisko


SJP.pl


siniarzewo

Siniarzewo – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Zakrzewo, przy drodze wojewódzkiej nr 252.

Wikipedia


sinić

czynić sinym, malować na sino


SJP.pl


sinica

1. sinoniebieskie zabarwienie skóry wywołane niedotlenieniem; cyjanoza;
2. bakteria samożywna występująca w wodach, glebie i miejscach wilgotnych; cyjanobakteria


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. samożywny organizm z typu sinic

 (1.2) med. objaw chorobowy sygnalizujący problemy z naczyniami krwionośnymi

 (1.3) syst. zool. nazwa systematyczna|Aiolopus|Fieber|ref=tak., rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych;

 (1.4) zool. owad z rodzaju sinica (1.3)

Wiktionary

  • Sinica – objaw chorobowy, sygnalizujący problemy z naczyniami krwionośnymi
  • Sinica płucna
  • Sinica – rodzaj owadów
  • Sinica – wieś na Ukrainie
  • Sinice – gromada organizmów samożywnych
  • Małgorzata Sinica – Naczelnik ZHP
  • Sinica, rzeka na Ukrainie

Wikipedia

Powiązane:

 (1.1)

:: rzecz. sinice lm nm.

Wiktionary


sinice

1. sinoniebieskie zabarwienie skóry wywołane niedotlenieniem; cyjanoza;
2. bakteria samożywna występująca w wodach, glebie i miejscach wilgotnych; cyjanobakteria


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Cyanobacteria|ref=tak., typ organizmów samożywnych należących do królestwa bakterii;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: sinica

Wiktionary

Sinice, cyjanofity, cyjanobakterie, cyjanoprokariota (Cyanobacteria) – gromada samożywnych bakterii, dawniej uznawanych za rośliny.

Nazwa tradycyjna Cyanophyta (końcówka -phyta – roślina), stosowana w taksonomii dawniejszej, kładzie nacisk na podobieństwa sinic z roślinami – zdolności fotosyntezy tlenowej oraz obecności chlorofilu. Chloroplasty roślinne w istocie powstały z sinic w drodze endosymbiozy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Systematyka sinic, podobnie jak wszystkich bakterii, podlega przebudowom i dyskusjom.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinica ż.

Wiktionary


sinicki

nazwisko


SJP.pl


sinicowy

sinica


SJP.pl

Patrz:

sinica

siniec

sinoczerwona plama na skórze powstała na skutek wylewu krwi do tkanki podskórnej w następstwie urazu lub samoistnego pękania naczyń krwionośnych; siniak


SJP.pl

  • siniec – lokalne nagromadzenie się krwi, opuszczającej uszkodzone naczynia krwionośne

Wikipedia


siniechowo

Siniechowo (niem. Schinchow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Wikipedia


siniej

stopień wyższy od przysłówka: sino


SJP.pl


sinik

ryba z rodziny skorpenowatych; sebdak


SJP.pl

Sinik, właściwie Thomas Gerard Idir (ur. 26 czerwca 1980 w Paryżu) – francuskojęzyczny raper. Jego ojciec jest Algierczykiem, ale jego matka jest Francuzką.

W 2001 założył własną wytwórnię płytową Six o Nine.

Wikipedia


sining

miasto w Chinach; Xining


SJP.pl

Xining /ɕí.nǐŋ/ (chiń. upr. 西宁; chiń. trad. 西寧; pinyin Xīníng; tyb. ཟི་ལིང་།, Wylie: zi ling) – miasto o statusie prefektury miejskiej w środkowych Chinach, na Wyżynie Tybetańskiej, nad rzeką Huang Shui (dopływ Huang He), ośrodek administracyjny prowincji Qinghai. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 765 485. Prefektura miejska w 2010 roku liczyła 2 208 708 mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego, wełnianego, maszynowego, metalowego i elektronicznego.

Wikipedia


siniucha

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Bohu;

Wiktionary

Siniucha (ukr. Синюха Syniucha, hist. Sine Wody) – rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Bohu.

Powstaje z połączenia rzek Wełyka Wyś i Tykicz. Płynie przez Wyżynę Naddnieprzańską, jej długość wynosi 111 km, a powierzchnia dorzecza – 16 700 km².

Główne dopływy to: Jatrań (prawy), Suchyj Taszłyk, Czornyj Taszłyk (lewe).

Na mocy pokoju karłowickiego stanowiła granicę polsko-turecką.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. siny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. Sine Wody

Wiktionary


siniutki

zdrobnienie od: siny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: siny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕĩˈɲutʲci, AS: śĩńutʹḱi

Wiktionary


sinizacja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury chińskiej i języka chińskiego

 (1.2) uleganie wpływom Chin

Wiktionary

Sinizacja – proces przyswajania (lub narzucania) języka lub kultury chińskiej. W językoznawstwie sinizacja to „schińszczanie” obcych wyrazów.

Sinizacja, podobnie jak i inne procesy asymilacyjne zachodzi w sytuacji, gdy element chiński zaczyna wyraźnie dominować w danej społeczności, zaś przyjęcie języka chińskiego wiąże się z podniesieniem własnego prestiżu, statusu społecznego itp.Współcześnie sinizacja – w dużej mierze wymuszona – zachodzi w Tybecie i Sinciangu (zob. obozy reedukacyjne w Sinciangu). Ulegają jej również liczne mniejszości narodowe zamieszkujące Chiny.

Wikipedia


sinkiang

region w Chinach; Sinciang, Xinjiang


SJP.pl

Wikipedia


sinkiewicz

nazwisko


SJP.pl


sinko

Tadeusz (1877-1966) polski filolog klasyczny


SJP.pl


sinningia

hodowlana roślina zwrotnikowa z rodziny ostrojowatych; gloksynia, marcinka


SJP.pl


sino

przysłówek

 (1.1) niebieskofioletowo, czasem z szarym odcieniem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W pokoju zrobiło się aż sino od dymu papierosowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕĩnɔ, AS: śĩno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siność ż., siniak

 przym. siny, sinawy

 czas. sinieć

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. siność ż., siniak

 przym. siny, sinawy

 czas. sinieć

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== sino (język hiszpański.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1321 (spa)-Eavqwiki-sino.wav.

znaczenia.

spójnik

 (1.1) ale, lecz

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sinoborowik

rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych


SJP.pl

Cyanoboletus Gelardi, Vizzini & Simonini (sinoborowik) – rodzaj grzybów należący do rodziny borowikowatych (Boletaceae).

Wikipedia


sinobrody

mający siną brodę


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siny zarost na brodzie

Wiktionary

Sinobrody (fr. La Barbe bleue) – baśń wydana pierwotnie w zbiorze Histoires ou contes du temps passé z 1697 roku, przypisywana Charles’owi Perraultowi. Bohaterem tytułowym jest zbrodniarz, który w zamkniętej komnacie ukrywa zwłoki zamordowanych żon i ginie z rąk braci ostatniej z nich.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɕĩnɔˈbrɔdɨ, AS: śĩnobrody

Wiktionary


sinocentryzm

Wikipedia


sinoczarny

czarny z odcieniem sinym


SJP.pl


sinoczerwony

czerwony o sinym odcieniu


SJP.pl


sinodzioby

bocian sinodzioby - gatunek ptaka z rodziny bocianów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siny dziób

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕĩnɔˈd͡ʑɔbɨ, AS: śĩnoʒ́oby

Wiktionary


sinogram

1. znak pisma chińskiego i innych wschodnich systemów pisma;
2. w medycynie: tablica danych uzyskana podczas tomografii komputerowej


SJP.pl

Sinogram

  • Sinogram (medycyna) – tablica danych uzyskanych podczas tomografii komputerowej.
  • Sinogram (językoznawstwo) – znak pisma chińskiego i innych dalekowschodnich systemów pisma.

Wikipedia


sinogłówka

bielmica sinogłówka - gatunek motyla z rodziny sówkowatych


SJP.pl


sinogłowy

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siną głowę

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕĩnɔˈɡwɔvɨ, AS: śĩnogu̯ovy

Wiktionary


sinojapoński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) japoński, ale ukształtowany pod wpływem chińskiego

Wiktionary


sinolog

[czytaj: s-inolog] uczony w zakresie języka, kultury i dziejów Chin; chinolog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nauk. uczony w zakresie języka, kultury i historii Chin

Wiktionary

Wymowa:

IPA: sʲĩˈnɔlɔk, AS: sʹĩnolok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinologia ż., sinolożka ż.

 przym. sinologiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chinoznawca

Wiktionary


sinologia

[czytaj: s-inologia] nauka o języku, kulturze i dziejach Chin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka o Chinach;

 (1.2) pot. wydział lub kierunek na uczelni obejmujący studia w dziedzinie sinologii (1.1)

Wiktionary

Sinologia (albo chinoznawstwo; nazwa wywodzi się od łacińskiej nazwy Chin, Sina) – dziedzina wiedzy, zajmująca się wszystkim, co dotyczy Chin: językami chińskimi, kulturą, historią, systemami religijnymi i filozoficznymi (jak np. buddyzm, konfucjanizm czy taoizm), literaturą, a także gospodarką itd.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Działem sinologii jest sinolatynistyka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲĩnɔˈlɔɟja, AS: sʹĩnoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinolog mos., sinolożka ż.

 przym. sinologiczny

 przysł. sinologicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chinoznawstwo

Wiktionary


sinologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z sinologią, dotyczący sinologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinologia ż., sinolog mos., sinolożka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chinoznawczy

Wiktionary


sinolożka

sinolog [czytaj: s-inolożka]


SJP.pl


sinomodry

modry o sinym odcieniu


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) modry o sinym odcieniu

Wiktionary


sinoniebieski

niebieski o odcieniu sinym


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) koloru niebieskiego o odcieniu sinym, fioletowawym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Świat tonął w sinoniebieskich barwach, upaćkanych rudziejącą żółcią.

Wiktionary


sinooki

kakadu sinooka - gatunek papugi z Australii i Nowej Gwinei


SJP.pl


sinopióry

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma sine pióra, upierzenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Tylko muzyka, co hen • Wzbija się do góry, • Tylko pieśń i tylko sen – • Gołąb sinopióry

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕĩnɔˈpʲjurɨ, AS: śĩnopʹi ̯ury

Wiktionary


sinopopielaty

popielaty o sinym odcieniu


SJP.pl


sinornitoid

rodzaj niewielkiego dinozaura z podrzędu teropodów


SJP.pl

Wikipedia


siność

1. siny kolor;
2. sina plama na skórze, będąca objawem choroby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest sine; cecha tych, którzy są sini

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siny

 przysł. sino

 rzecz. siniak mzw./mrz.

Wiktionary


sinozielony

zielony o sinym odcieniu


SJP.pl


sinraptor

rodzaj dinozaura gadziomiednicznego z podrzędu teropodów


SJP.pl

Sinraptor (Sinraptor) – teropod z rodziny sinraptorów (Sinraptoridae).

Żył w okresie późnej jury na terenach Azji. Długość ciała do 8 m, wysokość ok. 3 m. Jego szczątki znaleziono w 1987 r. w Chinach.

Gatunki sinraptora:

  • Sinraptor dongi (Currie & Zhao, 1994)
  • Sinraptor hepingensis (wcześniej Yangchuanosaurus hepingensis) (Gao, 1992)

Wikipedia


sinto

politeistyczny kult religijny w Japonii; sintoizm; shintoizm; szynto; szyntoizm; szinto; szintoizm; shinto


SJP.pl

Wikipedia


sintoista

wyznawca sintoizmu - kultu religijnego w Japonii; shintoista, szintoista


SJP.pl


sintoistka

sintoista; shintoistka, szintoistka


SJP.pl


sintoistyczny

dotyczący religii sintoizmu


SJP.pl


sintoizm

[czytaj: s-intoizm] politeistyczny kult religijny w Japonii, nie posiadający historycznego założyciela ani zorganizowanej teologii; sinto, szinto, shinto, szintoizm, shintoizm


SJP.pl

Wikipedia


sintra

[czyta: s-intra] samochód typu Opel Sintra


SJP.pl

Sintra – miasto gminne w Portugalii, w dystrykcie Lizbony. Leży w Obszarze Metropolitalnym Lizbony. Liczyła (2011 r.) 377 837 mieszkańców.

Wikipedia


sintrom

[czyta: s-intra] samochód typu Opel Sintra


SJP.pl

Acenokumarol – organiczny związek chemiczny, lek przeciwzakrzepowy będący pochodną kumaryny, antagonista witaminy K. Hamuje syntezę protrombiny w wątrobie. Stosowany w leczeniu i prewencji powikłań zakrzepowo-zatorowych w takich jednostkach chorobowych jak m.in. migotanie przedsionków oraz zakrzepica żył głębokich.

Wikipedia


sinus

[czytaj: s-inus] funkcja trygonometryczna wyrażająca stosunek długości przyprostokątnej leżącej naprzeciw danego kąta do długości przeciwprostokątnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. funkcja, która dla argumentu od 0 do π/2 wyraża stosunek długości przyprostokątnej leżącej naprzeciw danego kąta do długości przeciwprostokątnej;

Wiktionary

Funkcje trygonometryczne – funkcje matematyczne wyrażające między innymi stosunki długości boków trójkąta prostokątnego zależnie od miary jego kątów wewnętrznych. Funkcje te wywodzą się z geometrii, konkretniej planimetrii, ale są rozważane także w oderwaniu od niej, dla różnych argumentów rzeczywistych i zespolonych. To uogólnienie funkcji trygonometrycznych umożliwiła analiza matematyczna, w której opisano je szeregami potęgowymi. Powstały też inne definicje, oparte np. na równaniach różniczkowych, innych równaniach funkcyjnych, iloczynach nieskończonych oraz ułamkach łańcuchowych, podane w dalszych sekcjach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sinus kąta prostego wynosi 1 (jeden).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲĩnus, AS: sʹĩnus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinusoida ż., cosinus mrz., kosinus mrz., cosinusoida ż., kosinusoida ż.

 przym. sinusowy, sinusoidalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. sin

Wiktionary


sinuśnica

przyrząd do pomiaru kątów


SJP.pl

Wikipedia


sinusoida

[czytaj: s-inusojda] linia krzywa przedstawiająca zmienność funkcji sinus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. wykres funkcji sinus

Wiktionary

Funkcje trygonometryczne – funkcje matematyczne wyrażające między innymi stosunki długości boków trójkąta prostokątnego zależnie od miary jego kątów wewnętrznych. Funkcje te wywodzą się z geometrii, konkretniej planimetrii, ale są rozważane także w oderwaniu od niej, dla różnych argumentów rzeczywistych i zespolonych. To uogólnienie funkcji trygonometrycznych umożliwiła analiza matematyczna, w której opisano je szeregami potęgowymi. Powstały też inne definicje, oparte np. na równaniach różniczkowych, innych równaniach funkcyjnych, iloczynach nieskończonych oraz ułamkach łańcuchowych, podane w dalszych sekcjach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sinusoida jest zapisem drgań oscylatora harmonicznego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲĩnuˈsɔjda, AS: sʹĩnusoi ̯da

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sinus m., cosinus mrz., kosinus mrz.

 przym. sinusoidalny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sinus m., cosinus mrz., kosinus mrz.

 przym. sinusoidalny

frazeologia.

 chodzić po sinusoidzie

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) sinusoid

* baskijski: (1.1) sinusoide

* białoruski: (1.1) сінусоіда ż.

* bułgarski: (1.1) синусоида ż.

* duński: (1.1) sinuskurve w.

* hiszpański: (1.1) sinusoide ż.

* interlingua: (1.1) sinusoide

* rosyjski: (1.1) синусоида ż.

* słowacki: (1.1) sínusoida ż.

* słoweński: (1.1) sinusoida ż.

* ukraiński: (1.1) синусоїда ż.

* węgierski: (1.1) szinuszgörbe

* włoski: (1.1) sinusoide ż.

źródła.

== sinusoida (język słoweński.) ==

wymowa. IPA|sinusoida.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. sinusoida

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sinusoidalny

w kształcie wykresu funkcji sinus


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający kształt sinusoidy (kosinusoidy)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. cosinus mrz., kosinus mrz., sinus mrz., sinusoida ż.

Wiktionary


sinusowy

[czytaj: s-inusowy] przymiotnik od: sinus, np. liniał sinusowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mat. związany z funkcją sinus; taki, dla którego funkcja sinus stanowi ważną część obliczeń albo modelu matematycznego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. cosinus mrz., kosinus mrz., sinus mrz.

Wiktionary


siny

niebieskofioletowy


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) mający kolor niebieskofioletowy, czasem z szarym odcieniem

 (1.2) reg. mający kolor ciemnoniebieski

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Już sina bladość ustąpiła z jej policzków, na których zarysowywał się chwilami lekki rumieniec.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕĩnɨ, AS: śĩny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siność ż., siniak mrz./mzw., sinizna ż., sinienie n., sinica ż., siniawa ż., siniaczek mrz., siniaczenie n., posiniaczeie n., posinienie n., zsinienie n., zasinienie n., Siniucha ż.

 czas. sinieć ndk., zsinieć dk., sinić ndk., siniaczyć ndk., posinieć dk., posiniaczyć dk.

 przym. sinawy, sinowaty

 przysł. sino

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. siniutki, siniuchny

Wiktionary


sio

okrzyk przy odpędzaniu jakiejś istoty żywej lub urojonej, często powtarzany kilkukrotnie; kysz, a kysz, a sio


SJP.pl

zaimek wskazujący, rodzaj nijaki, obecnie tylko w zwrotach

 (1.1) pot. obiekt bardziej odległy w przestrzeni lub czasie niż ten, który jest bliżej (tu)

wykrzyknik

 (2.1) pot. wykrzyknik o znaczeniu „oddalcie się!”, używany zwłaszcza wobec ptaków, także innych zwierząt, czasem wobec dzieci

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ni to ni sio.

 (1.1) Nie było tej, siej ani owej, ale zastałem szefową.

 (1.1) Fachowcy przyszli, ale nie było tego, siego i owego, więc sobie poszli.

 (1.1) Tego, siego i owego, i wszystkiego najlepszego!

 (1.1) Do Siego Roku!

 (2.1) Sio mi z kuchni, wy diabelskie huncwoty!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔ, AS: śo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tamto

 (2.1) won, wynocha, precz

Wiktionary


siódemeczka

zdrobnienie od: siódemka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: siódemka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siódemka ż.

Wiktionary


siódemka

1. grupa siedmiu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 7


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa cyfry 7

 (1.2) coś, co oznaczone jest cyfrą 7

 (1.3) całość składająca się z siedmiu części, elementów lub jednostek

 (1.4) środ. kolej. lokomotywa serii EU07 lub EP07

Wiktionary

  • 7 – liczba naturalna.
  • Siódemka – gra bilardowa.
  • Siódemka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim.
  • TVN 7 – stacja telewizyjna nadająca od 1 stycznia 2002.
  • Ułańska siódemka – siódemka Beliny – nazwa siedmioosobowej grupy zwiadowczej strzelców Józefa Piłsudskiego.
  • Siódemka – polska firma kurierska (Kurier Siódemka SA).
  • Siódemka – pot. lokomotywa EP07 lub EU07.
  • Siódemka – karta do gry.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Jednym uderzeniem kija bilardowego posłałem do łozy czwórkę i siódemkę.

 (1.3) Siódemka kolarzy oderwała się od peletonu.

 (1.4) Pociąg pospieszny prowadziła wczoraj siódemka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕuˈdɛ̃mka, AS: śudmka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siódma ż.

:: zdrobn. siódemeczka ż.

 przym. siódmy

 licz. siedem, siedmioro

Wiktionary


siódemkowy

przymiotnik od: siódemka


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z liczbą siedem, dotyczący liczby siedem

Wiktionary


siodełko

Przyrząd pożarniczy służący do zabezpieczania węży przed uszkodzeniem przez ostre krawędzie dachów, parapetów okiennych, parkanów itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: siodło

 (1.2) siedzenie w jednośladach

 (1.3) siedzenie w maszynach rolniczych

 (1.4) geogr. niewielka przełęcz górska

 (1.5) żegl. listwa wzdłuż burty, do osadzania dulek

 (1.6) bud. jeden z elementów tworzących sklepienie krzyżowe

 (1.7) roln. część uprzęży końskiej

 (1.8) zool. obrączkowate zgrubienie nabłonka u skąposzczetów i pijawek

 (1.9) muz. żłobiona listewka dająca podporę strunom na gryfie instrumentu strunowego;

Wiktionary

  • siodełko – część konstrukcji chordofonów,
  • siodełko – rodzaj płytko wciętej przełęczy
  • siodełko (clitellum) – narząd występujący u dżdżownic
  • Siodełko – przełęcz w Beskidzie Sądeckim (w masywie Dzwonkówki w Paśmie Radziejowej)
  • Siodełko – przełęcz w Małych Pieninach
  • Siodełko Furkotne – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich,
  • Smokowieckie Siodełko (Hrebienok) – występ skalny i osiedle w Tatrach Wysokich na Słowacji,
  • Kobylarzowe Siodełko – przełęcz w polskich Tatrach Zachodnich.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɕɔˈdɛwkɔ, AS: śodeu̯ko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siodło n., siodlarnia ż., siodlarstwo n., siodlarz m., siodłanie n., siodełkowiec m.

 czas. siodłać, osiodłać, rozsiodłać

 przym. siodełkowy, siodełkowaty, siodlarski, siodłaty, siodłowaty, siodłowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.5) knaga

 (1.6) kozub

 (1.8) klitellum

Wiktionary


siodełkowaty

przypominający kształtem siodełko, podobny do siodełka


SJP.pl


siodełkowce

gromada pierścienic charakteryzujących się obecnością siodełka


SJP.pl

Wikipedia


siodełkowy

siodełko


SJP.pl

Patrz:

siodełko

siodlarka

siodlarka stepowa - gatunek owada z rodziny pasikonikowatych


SJP.pl


siodlarnia

1. miejsce w stajni do przechowywania siodeł;
2. pracownia siodlarza


SJP.pl


siodlarski

dotyczący siodlarza, siodlarstwa


SJP.pl


siodlarstwo

Wikipedia


siodlarz

człowiek zajmujący się wyrobem siodeł i uprzęży; rymarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. rzemieślnik zajmujący się siodlarstwem – wyrobem i naprawą siodeł

Wiktionary

  • rymarz – rzemieślnik trudniący się rymarstwem
  • Rymarz – szczyt w Sudetach
  • Ferdynand Rymarz – działacz państwowy
  • Czesław Rymarz – profesor, pułkownik Wojska Polskiego, wykładowca Wojskowej Akademii Technicznej


Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siodło n., siodełko n., siodłanie n., osiodłanie n., rozsiodłanie n., siodlarstwo n.

 czas. siodłać ndk., osiodłać dk., rozsiodłać dk.

 przym. siodłowy, siodlarski

Wiktionary


siodlasty

przymiotnik

 (1.1) mający siodło

 (1.2) przypominający siodło

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siodło n., Siodłowice nmos.

Wiktionary


siódma

godzina siódma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) godzina 7 rano lub wieczorem

forma przymiotnika.

 (2.1) M. i W. ż. lp. od: siódmy

Wiktionary

Powiązane:

 licz. siedem

 przym. siódmy

 rzecz. siódemka ż.

Wiktionary


siódmaczek

siódmaczek leśny - bylina z rodziny pierwiosnkowatych, rosnąca w środkowej Europie, na Syberii, w Mandżurii, Japonii oraz w Ameryce


SJP.pl

Wikipedia


siódmak

ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 7


SJP.pl

2 miejscowości w Polsce:

  • Siódmak – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. elbląskim, w gminie Pasłęk
  • Siódmak – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. szczycieńskim, w gminie Szczytno
    • Siódmak – kolejowy przystanek osobowy tamże

Wikipedia


siódmoklasista

uczeń siódmej klasy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) eduk. uczeń siódmej klasy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pamiętam, jak w pierwszej klasie wszystkie podkochiwałyśmy się w siódmoklasistach.

 (1.1) Bohater książki Kornela Makuszyńskiego pt. „Szatan z siódmej klasy” jest siódmoklasistą, ale ma siedemnaście lat, gdyż jest uczniem przedwojennego gimnazjum.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕudmɔklaˈɕista, AS: śudmoklaśista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. siódmoklasistka ż.

 przym. siedmioklasowy

Wiktionary


siódmoklasistka

uczennica siódmej klasy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. uczennica siódmej klasy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. siódmoklasista m.

 przym. siedmioklasowy

Wiktionary


siódmy

liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 7


SJP.pl

przymiotnik odliczebnikowy

 (1.1) od 7

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) dzień miesiąca po szóstym

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) siódma: godzina siódma

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jerzy był siódmy na mecie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕudmɨ, AS: śudmy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siódma ż., siódemka ż.

 licz. siedem

 przedr. siedmio-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) 7.

Wiktionary


siodzi

papierowy parawan w drewnianej ramie służący w Japonii jako ściana; shoji


SJP.pl


siodłać

zakładać siodło na wierzchowca


SJP.pl

czasownik

 (1.1) nakładać siodło na konia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔdwat͡ɕ, AS: śodu̯ać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siodło n., siodłanie n., siodełko n., siodlarz mos., Siodłowice nmos.

 przym. siodłowy, siodłaty

 czas. osiodłać dk., rozsiodłać dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kulbaczyć

Wiktionary


siodłak

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) stpol. rolnik

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔdwak, AS: śodu̯ak

Wiktionary


siodłanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siodłać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siodłać ndk.

 rzecz. siodełko n., siodło n., siodlarz mos., Siodłowice nmos.

Wiktionary


siodłaty

1. o zwierzętach: mający grzbiet innego koloru niż reszta ciała;
2. o ptakach: mający upierzenie ciemniejsze na skrzydłach albo na grzbiecie


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o niektórych ptakach: taki, który ma ciemniejsze upierzenie na grzbiecie lub skrzydłach

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W ich sąsiedztwie mają gniazda mewy siodłate, które swą nazwę zawdzięczają czarnemu wierzchowi skrzydeł.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔdˈwatɨ, AS: śodu̯aty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siodło n., siodełko n., siodlarnia ż.

 przym. siodłowy

 czas. siodłać

Wiktionary


siodłkowice

Siodłkowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.

Wikipedia


siodło

siedzenie ze skóry i włosia do jazdy wierzchem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jeźdz. część rzędu końskiego będąca siedzeniem przeznaczonym dla jeźdźca;

 (1.2) mot. techn. siedzisko roweru lub motoru;

 (1.3) mot. techn. płaski, poziomy element zaczepu umożliwiający połączenie ciągnika siodłowego z naczepą w samochodach ciężarowych;

 (1.4) geol. wypukły fałd warstw skalnych;

 (1.5) geogr. szeroka przełęcz

 (1.6) anat. środkowy odcinek górnej powierzchni trzonu kości klinowej w dole środkowym czaszki;

 (1.7) pot. pejor. stanowisko lub pozycja społeczna

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Musisz trzymać się mocno w siodle, żebyś nie spadła.

 (1.2) W rowerach downhillowych siodła mają trwalszą i szerszą konstrukcję.

 (1.3) Naciski wywierane na siodło zawierają się w przedziale od 5 do 36 ton.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔdwɔ, AS: śodu̯o

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. osiodłanie n., siodłanie n., siodlarz mos., siodłanie n., Siodłowice lm nm.

:: zdrobn. siodełko n.

 czas. osiodłać dk., siodłać ndk.

 przym. siodłowaty, siodłowy, siodłaty, siodlasty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) siodełko

 (1.4) antyklina

 (1.5) siodełko

 (1.6) siodło tureckie

 (1.7) stołek

Wiktionary


siodłowaty

przypominający kształtem siodło, podobny do siodła


SJP.pl


siodłowice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. przysiółek wsi Szklary w Polsce, w województwie dolnośląskie, w powiecie ząbkowicki, w gminie Ząbkowice Śląskie;

Wiktionary

Siodłowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie.

Do 2023 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Szklary.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przejeżdżając przez Siodłowice, nigdy bym nie pomyślała, że to jego rodzinne strony.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. osiodłanie n., siodłanie n., siodło n., siodłowiczanin mos., siodłowiczanka ż.

 czas. osiodłać dk., siodłać ndk.

 przym. siodlasty

Wiktionary


siodłówka

1. siodłówka czerwonogrzbieta - gatunek muchówki z rodziny lwinkowatych;
2. siodłówka giętka - pospolity grzyb niejadalny


SJP.pl


siodłowy

przymiotnik od: siodło


SJP.pl


siogi

gra planszowa, japońska odmiana szachów; shogi, szogi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) japońska odmiana szachów;

Wiktionary

Shōgi (jap. 将棋 shōgi; używany także zapis shogi lub siogi) – japońskie szachy rozgrywane na planszy 9×9. Charakterystyczną zasadą jest możliwość umieszczenia zbitych bierek z powrotem na planszy. Bierki są znacznie słabsze niż w szachach międzynarodowych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕɔ̇ɟi, AS: śȯǵi

Wiktionary


siogun

tytuł japońskich namiestników wojskowych; shogun, szogun


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. japoński wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych

Wiktionary

Siogun (jap. 将軍 shōgun), szogun – wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych, generalissimus w Japonii w latach 793–1868. Słowo shōgun jest skróconą wersją pierwotnego tytułu oficjalnego sei’i-taishōgun (jap. 征夷大将軍 sei’i-taishōgun; dosł. „głównodowodzący wojsk ekspedycyjnych przeciwko barbarzyńcom” lub „generalissimus do podboju (ujarzmienia) barbarzyńców”). Początkowo był to stopień wojskowy dowodzących cesarską armią japońską, później dziedziczny tytuł wojskowych władców Japonii, sprawujących faktyczną władzę w kraju rządzonym tylko nominalnie przez cesarza.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. siogunat mrz., szogun mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. szogun

Wiktionary


siogunat

shogunat, szogunat, bakufu;
1. japońska wojskowa administracja feudalna w latach 1992-1868, w której rządy sprawował szogun;
2. okres w historii Japonii, w którym rządy sprawował szogun


SJP.pl

Siogunat (jap. 幕府 bakufu; dosł. „rządy spod namiotu”) – nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii. Słowo to tłumaczone jest również jako „urząd w namiocie” (ang. tent office) lub „sprawowanie rządów spod namiotu” (ang. tent government), odnosiło się bowiem do kwatery głównej dowódcy wojskowego na polu bitwy.

Wikipedia


sion

[czytaj: sją] miasto w Szwarcarii


SJP.pl

Wikipedia


sioneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. sionka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔ̃ˈnɛt͡ʃka, AS: śõnečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sionka, sień, przedsionek

Wiktionary


sionka

mała sień


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. mała sień

Wiktionary

Ścionka (sionka) – wąskie przejście między kamienicami, łączące place i ulice, ułatwiające komunikację w mieście, niegdyś zwiększające też bezpieczeństwo przeciwpożarowe. W gwarze skrzyszewskiej oznaczała zakamarek, zakątek i pochodziła od zdrobnienia słowa "ściana".

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) „A psik!“ — kichnęła Mańcia, wschodząc na ostatni szczebel drabiny, która w chacie starej Tomaszowej z sionki na strych wiodła.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔ̃nka, AS: śõnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sień ż., zdrobn. sioneczka

 rzecz. sień, przedsionek

Wiktionary


sionna

1. rzeka w Irlandii; Shannon;
2. wieś w województwie mazowieckim


SJP.pl

  • Sionna, wieś na Mazowszu
  • Sionna, rzeka w Irlandii

Wikipedia


siora

potocznie: siostra; siorka


SJP.pl


siorb

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca siorbanie

Wiktionary


siorbać

siorpać (rzadko);
1. pić głośno, wciągając ustami; chlipać, chłeptać;
2. pociągać nosem; siąkać


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siorbnąć)

 (1.1) pot. pijąc coś lub jedząc półpłynną potrawę, wydawać odgłos podobny do mlaśnięcia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niektórzy wyciągnąwszy z kieszeni suchary pojadali maczając je we wrzątku, inni siorbali wrzątek „na prykusku” z nadziewanymi cukierkami, które można było od czasu do czasu kupić (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔrbat͡ɕ, AS: śorbać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siorbanie n., siorpanie n.

 czas. siorpać ndk., siorpnąć dk.

Wiktionary


siorbanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siorbać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siorbnięcie n.

 czas. siorbać ndk., siorbnąć dk.

Wiktionary


siorbnąć

potocznie: wypić głośno, z mlaskaniem, wydając odgłos podobny do cmokania; siorpnąć, chlipnąć, mlasnąć


SJP.pl


siorbnięcie

potocznie: wypić głośno, z mlaskaniem, wydając odgłos podobny do cmokania; siorpnąć, chlipnąć, mlasnąć


SJP.pl


siorka

potocznie: siostra; siora


SJP.pl


siorpać

siorbać (częściej);
1. pić głośno wciągając ustami; chlipać, chłeptać;
2. pociągać nosem; siąkać


SJP.pl


siorpnąć

rzadko, potocznie: wypić głośno, z mlaskaniem, wydając odgłos podobny do cmokania; siorbnąć, chlipnąć, mlasnąć


SJP.pl


siostra

1. córka tych samych rodziców w stosunku do innej córki lub syna;
2. członkini zakonu żeńskiego;
3. pielęgniarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) potomek płci żeńskiej (w stosunku do rodzeństwa); córka tych samych rodziców; córka tego samego ojca; córka tej samej matki

 (1.2) zakonnica

 (1.3) pielęgniarka

 (1.4) jedna z dwóch połów rozłupanej na dwie części kłody

 (1.5) podn. kobieta bliska komuś pod względem wiary, poglądów, pochodzenia itp.

Wiktionary

Siostra – nazwa relacji rodzinnej dla innego dziecka wspólnych rodziców (siostra rodzona) lub tylko jednego wspólnego rodzica (siostra przyrodnia). Siostra jest krewną drugiego stopnia w linii bocznej płci żeńskiej i należy do rodzeństwa. Sensu stricto tzw. siostra przybrana (córka ojczyma lub macochy z ich poprzednich związków, będąca pasierbicą dla rodzonego ojca lub matki) nie jest krewną ani powinowatą. Syn siostry to siostrzeniec, a córka to siostrzenica.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Eustachy miał trzech braci i jedną siostrę, zaś Tomek tylko dwie siostry.

 (1.1) Pomysł na założenie firmy z sukienkami zrodził się na wspólnych zakupach sióstr.

 (1.2) Z okna zakrystii wyjrzała zaciekawiona siostra.

 (1.3) „Siostro, basen, szybko!”

 (1.4) Z siostry, czyli połówki kłody, robiono poprzeczną belkę zwaną siestrzanem lub tragarzem.

 (1.5) Walczmy razem, siostry, o nasze wspólne prawa!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔstra, AS: śostra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siestrzeniec m., siostrzeniec m., siestrzan m.

:: zdrobn. siostrunia ż., siostrzyczka ż.

:: zgrub. siostrzyca ż.

 przym. siostrzany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szwestera.

 (1.2) zakonnica, mniszka

Wiktionary


siostrunia

zdrobnienie od: siostra; siostrzyczka


SJP.pl


siostrzan

w budownictwie drewnianym, zwłaszcza na Podhalu: gruba, zwykle zdobiona belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu dla podtrzymania go; sosrąb, sosręb, siestrzan, tragarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. syn siostry

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) etn. bud. przest. belka stropowa, siestrzan

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔsṭʃãn, AS: śosṭšãn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siostrzyn, siostrzyny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siostrzeniec, daw. siestrzeniec, daw. siestrzan, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek

 (2.1) sosrąb, sosręb, przest. stragarz, przest. siestrzan, daw. siestrzoń, daw. tram, daw. podciąg, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb

Wiktionary


siostrzanek

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. rzad. lub reg. syn siostry

 (1.2) daw. rzad. mąż siostry

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔˈsṭʃãnɛk, AS: śosṭšãnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostrzanka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siostrzeniec, daw. siestrzan, daw. siostrzan, daw. siestrzanek, daw. siestrzeniec

 (1.2) szwagier

Wiktionary


siostrzanowy

przymiotnik

 (1.1) daw. rzad. należący do siostrzana

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɔsṭʃãˈnɔvɨ, AS: śosṭšãnovy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rzad. siestrzanowy, rzad. siostrzański, rzad. siestrzański

Wiktionary


siostrzany

w budownictwie drewnianym, zwłaszcza na Podhalu: gruba, zwykle zdobiona belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu dla podtrzymania go; sosrąb, sosręb, siestrzan, tragarz


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) właściwy siostrze

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostrzyczka ż., siostra ż., siestrzenica ż., siestrzanek mos., siestrzanka ż.

Wiktionary


siostrzenica

córka siostry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka siostry

Wiktionary

Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na progu mieszkania przywitała mnie moja mała siostrzenica.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕɔsṭʃɛ̃ˈɲit͡sa, AS: śosṭšẽńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostrzeniec m., siostra ż., siostrzyczka ż.

:: zdrobn. siostrzeniczka ż.

Wiktionary


siostrzeniczka

zdrobnienie od: siostrzenica


SJP.pl


siostrzeniec

syn siostry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) syn siostry

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) etn. bud. daw. reg. belka stropowa, siestrzan

Wiktionary

Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój najstarszy siostrzeniec kończy jutro 18 (= osiemnaście) lat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔˈsṭʃɛ̃ɲɛt͡s, AS: śosṭšńec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostra ż., siostrzyczka ż., siostrzenica ż., siostrzeniczka ż.

:: zdrobn. siostrzeńczyk m.

 przym. siostrzyn, siostrzyny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. siestrzan, przest. siostrzan, przest. stragarz, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek, daw. siestrzeniec

 (2.1) sosrąb, sosręb, przest. siestrzan, przest. siostrzan, daw. podciąg, daw. siestrzoń, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb, daw. reg. tram

Wiktionary


siostrzeński

siostrzeństwo


SJP.pl

Patrz:

siostrzeństwo

siostrzeństwo

1. więzy pokrewieństwa łączące córki jednych rodziców;
2. stowarzyszenie kobiet


SJP.pl

Siostrzeństwo – pokrewieństwo, relacja sióstr między sobą, a także pojęcie wspólnoty, porozumienia lub solidarności między kobietami niespokrewnionymi, wynikające z podobieństwa doświadczeń.

W pierwszej połowie XIX w. polska pisarka i poetka Narcyza Żmichowska na określenie więzi i przyjaźni między kobietami używała słowa "posiostrzenie". W ujęciu historycznym siostrzeństwo pojawia się w powstających od średniowiecza religijnych zgromadzeniach zakonnych. Mimo hierarchicznej struktury tych siostrzanych zgromadzeń, według Mary Daly charakteryzowały się one większym szacunkiem dla indywidualności i wolności osobistej niż w przypadku zakonnych wspólnot braterskich.

Wikipedia


siostrzyczka

zdrobnienie od: siostra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: siostra

 (1.2) mała, niedorosła siostra

 (1.3) pot. poufale o siostrze zakonnej

Wiktionary

Siostrzyczka (ang. The Little Sister) – powieść amerykańskiego pisarza Raymonda Chandlera, opublikowana w 1949 (pierwsze polskie wydanie w 1983).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Siostrzyczka Witosława ma dwa latka.

 (1.3) Siostrzyczko, chciałabym dać na mszę świętą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siestrzanka ż., siestrzenica ż., siestrzanek mos., siestrzeniec m., siostrzeniec m., siestrzan m., siostrunia ż., siostrzyca ż., siostra ż., siostrzenica ż.

 przym. siostrzany

Wiktionary


siostrzyn

dawniej: siostrzany


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) daw. należący do siostry

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕɔsṭʃɨ̃n, AS: śosṭšỹn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostrzan, siostrzeniec

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siostrzany, daw. siostrzyny, daw. rzad. siestrzyny, daw. rzad. siostrzeński, daw. rzad. siestrzeński

Wiktionary


siostrzyny

przymiotnik

 (1.1) daw. należący do siostry

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕɔˈsṭʃɨ̃nɨ, AS: śosṭšny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siostrzan, siostrzeniec

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siostrzany, daw. siostrzyn, daw. rzad. siestrzyny, daw. rzad. siostrzeński, daw. rzad. siestrzeński

Wiktionary


siostrzysko

zgrubienie od: siostra


SJP.pl


siostrzytów

Siostrzytów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Trawniki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Trawniki. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 921 mieszkańców.

Wikipedia


sioty

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gwara. polka (taniec)

Wiktionary


sioło

osada zamieszkana przez ludność rolniczą; wieś; osiedle wiejskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. wieś lub osada wiejska

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jak druciarz zarabiać może włócząc się od sioła do sioła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sielanin mos., sielanka ż., sielankowość ż., sielskość ż., przysiółek m.

 przym. sielski, sielankowy

 przym. sielsko, sielankowo

 przysł. sielankowo

Wiktionary


sip

skrót od: System Informacji Przestrzennej


SJP.pl


sipa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) reg-pl|Wielkopolska. łopata, szufla

Wiktionary

  • Sipa (przełęcz) – przełęcz w Beskidzie Śląskim
  • Sipa (wieś) – wieś w Estonii

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Odgarnij sipą śnieg przed domem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕipa, AS: śipa

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|łopata.

źródła.

== sipa (język słoweński.) ==

wymowa. IPA|sipa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. mątwa

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sipaj

[czytaj s-ipaj] dawny żołnierz indyjski w służbie armii europejskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. żołnierz indyjski w XVIII-wiecznej armii francuskiej lub brytyjskiej w Indiach;

Wiktionary


siporski

nazwisko


SJP.pl


sipowicz

nazwisko


SJP.pl

Sipowicz:

  • Czesław Sipowicz
  • Kamil Sipowicz

Wikipedia


sir

[czytaj: se(r)]
1. angielski tytuł szlachecki stosowany przed imieniem lub jego inicjałem, nie przed samym nazwiskiem (np. sir Roger Moore);
2. ang. zwrot grzecznościowy stosowany w listach, wobec przełożonych, osób starszych, szanowanych


SJP.pl

Sir – angielski tytuł honorowy, wywodzący się ze średniowiecznego angielskiego sire (fr. sieur) oznaczającego lorda. Etymologicznie słowo to wywodzi się z łacińskiego senior.

W formalnej tytulaturze tytułu sir używa się w stosunku do rycerza (knight) lub baroneta (niearystokratyczne tytuły szlacheckie), zawsze w połączeniu z pełnym imieniem i nazwiskiem, ewentualnie samym imieniem, nigdy z samym nazwiskiem. Zwyczajowo tytułu tego używa się tylko wobec poddanych brytyjskich monarchów, w tym również pochodzących z innych niż Wielka Brytania państw o statusie Commonwealth realm. Tytułu tego używa się także w wojsku, dawniej przy zwracaniu się do przełożonego oficera, obecnie także używany wobec starszych podoficerów. Obecnie termin sir pełni również funkcję grzecznościową i używany jest w kontaktach służbowych, w oficjalnej korespondencji bądź w kontaktach z nieznajomymi.

Wikipedia


sirat

1. w eschatologii islamu - most przerzucony nad otchłanią piekła, łączący doczesny świat z rajem
2. romans rycerski, forma popularnej literatury arabskiej


SJP.pl

Sirat (arab. سيرة) to romans rycerski, forma popularnej literatury arabskiej. Każdy z siratów ma wielu narratorów, a koncentruje się na osobie głównego bohatera, najczęściej jakiejś słynnej postaci z dziejów arabskich, są to np. przedmuzułmański rycerz i poeta Antara Ibn Szaddad, księżniczka Zat al-Himma, sułtan mamelucki Az-Zahir Bajbars i inni. Zwykle są to niezwykle obszerne dzieła przekazywane w formie ustnej (drukiem zaczęły się ukazywać dopiero w XX wieku.)

Wikipedia


sirdab

[czytaj: s-irdab] podziemna komnata, zwykle z basenem, chroniąca przed upałem, charakterystyczna dla wczesnośredniowiecznych pałaców muzułmańskich


SJP.pl


sire

[czytaj: s-ir] w dawnej Francji: forma zwracania się do pana feudalnego, później (od wieku XVI) tylko do panującego


SJP.pl


sirocco

[czytaj: s-iROkko lub s-iROko] gorący i suchy wiatr wiejący z Afryki ku Europie, niosący tumany piaszczystego pyłu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) suchy i gorący wiatr wiejący w basenie Morza Śródziemnego;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: sʲiˈrɔkɔ, AS: sʹiroko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) scirocco

Wiktionary


sirolimus

organiczny związek chemiczny używany w transplantologii jako środek immunosupresyjny (rapamycyna)


SJP.pl

Wikipedia


siromacha

[czytaj: s-iromacha] regionalnie: człowiek ubogi, wzbudzający litość


SJP.pl


sirota

gwarowo: sierota


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

 (1.1) stpol. lub gwara. sierota

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. sierota m./ż.

:: zdrobn. sirotka ż.

frazeologia.

etymologia.

 etym|prasł|*sirota.

 źródłosłów dla źródło dla|sierota.

 zob. sierota#pl|tamże.

uwagi.

 Wariant ów, choć uzasadniony etymologicznie, jest obecnie uznawany za niepoprawny w polszczyźnie ogólnej.

tłumaczenia.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sierota m./ż.

:: zdrobn. sirotka ż.

Wiktionary


sirotka

ryba z rzędu okoniokształtnych


SJP.pl

Sirotka (Gymnocephalus acerina) - gatunek ryby z rodziny okoniowatych (Percidae).

Wikipedia


sirpień

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. sierpień

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕirpʲjɛ̇̃ɲ, AS: śirpʹi ̯ė̃ń

Wiktionary


sirs

skrót od: systemic inflammatory response syndrome; zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej


SJP.pl


śirszasana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan; stanie na głowie;

Wiktionary

Śirszasana (skr.dev. शीर्षासन; IAST: Śīrṣāsana, inaczej stanie na głowie) – jedna z kilku najważniejszych asan, czyli postaw hathajogi. Jest to pozycja odwrócona, w której stoi się na głowie, podpierając się ramionami.

W podstawowym wariancie śirszasany (salamba śirszasana) ciało jest całkowicie odwrócone (w porównaniu ze zwykłą postawą stojącą), ciężar ciała spoczywa niemal całkowicie na czubku głowy, dłonie są splecione z tyłu głowy, a łokcie pomagają w utrzymaniu równowagi (nie jest ich zadaniem utrzymywanie ciężaru ciała).

Wikipedia


sirtaki

[czytaj: s-irtaki] grecki taniec ludowy; zorba


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) choreogr. stylizowany na tradycyjny taniec grecki wymyślony na potrzeby filmu Grek Zorba

Wiktionary

Sirtaki (właściwie Sirtáki, lub Syrtáki, grec. συρτάκι) – popularny grecki taniec pseudoludowy, stworzony w 1964 na potrzeby filmu Grek Zorba. Taniec nazywany jest też tańcem Zorby lub po prostu Zorbą. Klimatem i choreografią zbliżony do autentycznych greckich tańców ludowych.

Wikipedia


sirwent

pieśń trubadura, wywodząca się z poezji prowansalskiej


SJP.pl


sis

SIS

  • Secret Intelligence Service – tajna brytyjska służba wywiadowcza
  • Shimano Indexing System – system indeksacji biegów w rowerze
  • System Informacyjny Schengen – baza danych utworzona w związku z realizacją postanowień układu z Schengen
  • Swedish Standards Institut – szwedzka narodowa organizacja normalizacyjna
  • Silicon Integrated Systems – firma zajmująca się produkcją chipsetów do płyt głównych
  • Agencja Informacyjna SIS-Serwis – prywatna agencja prasowa (1993–1994)

Wikipedia


sisal

[czytaj: s-isal]
1. gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sizal; agawa sizalska; agawa sizalowa;
2. mocne włókno z liści tej rośliny; sizal


SJP.pl

Sisal – miasto portowe w stanie Jukatan w Meksyku. Początkowo główny port Jukatanu, z czasem stracił znaczenie na rzecz miasta Progreso, wybudowanego na wschodzie. Od nazwy miasta wywodzi się nazwa sizalu – włókna wytwarzanego z agawy sizalowej. Miasto położone jest około 53 km na północny zachód od miasta Mérida, stolicy stanu.

Wikipedia


sisalowy

sisal [czytaj: s-isal]; sizalowy


SJP.pl


sisianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|sisiać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. sisiać ndk.

Wiktionary


sisice

Sisice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Gzy. Ma status sołectwa.

Wieś duchowna Szyszyce położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi zakroczymskiej województwa mazowieckiego. W 1785 roku wchodziła w skład klucza przewodowskiego biskupstwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


sisicki

nazwisko


SJP.pl


sisley

[czytaj: s-islej] nazwisko


SJP.pl

Sisley – francuska wytwórnia kosmetyków, założona w 1975 przez małżonków Huberta i Izabelę z Potockich hr. d’Ornano (udziałowców firmy Orlane, wykupionej w 1985, po śmierci założyciela Guillaume’a d’Ornano, przez międzynarodową grupę Kelemata).

Wikipedia


sistrum

[czytaj: s-istrum] rodzaj metalowej grzechotki, instrument obrzędowy w starożytnym Egipcie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. hist. starożytny obrzędowy instrument muzyczny związany z kultem bogini Izydy;

Wiktionary

Sistrum (stgr. σείστρον, łac. sīstrŭm – grzechotka) – instrument muzyczny przejęty przez Greków i Rzymian z Egiptu wraz z kultem egipskiej bogini Izydy. W starożytnym Egipcie używany był również w obrzędach kultu identyfikowanej z Izydą Hathor oraz bogini Bastet. W instrumentologii zaliczany do grupy idiofonów uderzanych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wróć do ołtarza i potrząsając sistrum, wypowiedz słowa: Wiej wiatrem, Bastet, pani kotów. Wiej wiatrem, bogini ziemskich przyjemności.

Wiktionary


sit

roślina roczna, bylina lub krzew z rodziny sitowatych


SJP.pl

SIT, Sit, sit może odnosić się do:

  • sit – rodzaj roślin
  • Sit – rzeka w Mongolii
  • SIT – akronim nazwy Stowarzyszenia Inżynierów Telekomunikacji
  • SIT – akronim od ang. Swatch Internet Time
  • SIT – akronim od System Informacji o Terenie
  • SIT – kod ISO 4217 słoweńskiego tolara
  • *.sit lub *.sitx – rozszerzenie pliku archiwizującego tworzonego przez programy z rodziny StuffIt

Wikipedia


sit-in

[czytaj: s-It in] sit in;
1. demonstracja publiczna bez użycia siły, polegająca na zajmowaniu miejsc w audytoriach lub parlamencie, uniemożliwiająca normalne zajęcia;
2. zajmowanie miejsc na znak protestu w lokalach, gdzie obowiązuje segregacja rasowa


SJP.pl


sita

1. przedmiot do przesiewania, cedzenia lub filtrowania czegoś; sitko;
2. ocena przeprowadzana na podstawie określonych wymogów; selekcja, przesiew


SJP.pl

Sita (hindi: सीता; tamilski: சீதை) – w hinduizmie żona Ramy, bohaterka Ramajany. Została porwana na wyspę Cejlon przez demona Rawanę, co wywołało wojnę i unicestwienie demona.

Wikipedia


sita-barana

związek frazeologiczny

 (1.1) gwara. sposób noszenia kogoś na grzbiecie, na barana

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) na barana, gwara. siudy-barany

Wiktionary


sitagliptyna

organiczny związek chemiczny używany jako środek przeciwcukrzycowy


SJP.pl


sitak

grzyb z rodziny borowikowatych


SJP.pl


sitar

[czytaj: s-itar] instrument muzyczny, znany w Persji i w Indiach


SJP.pl

Sitar – tradycyjny indyjsko-perski instrument muzyczny. Sitar ma długą historię. Jest bardzo popularny w regionie i często modyfikowany. Zasadniczo składa się z długiego gryfu, gruszkowato wypukłego pudła rezonansowego, najczęściej od sześciu do ośmiu strun melodycznych (dawniej jelitowych, dziś metalowych) szarpanych metalowym plektronem, oraz kilkunastu strun burdonowych (ich liczba podlega znacznym modyfikacjom w zależności od upodobań solisty). Struny burdonowe strojone są do tonacji utworu i choć niedostępne, grają rezonując ze sobą i strunami podstawowymi.

Wikipedia


sitarek

nazwisko


SJP.pl


sitarski

przymiotnik od: sitarz


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Grzegorz Sitarski – polski astronom
  • Ireneusz Sitarski – polski menedżer i urzędnik państwowy
  • Krzysztof Sitarski – polski inżynier górnik i polityk
  • Michał Sitarski – polski aktor
  • Michał Sitarski – polski muzyk
  • Mieczysław Sitarski – polski nauczyciel

Inne:

  • (2042) Sitarski – planetoida z pasa głównego asteroid

Wikipedia


sitarstwo

Wikipedia


sitarz

1. grzyb jadalny, gatunek maślaka;
2. wytwórca sit


SJP.pl

  • maślak sitarz
  • sitarz (zawód)
Osoby o nazwisku Sitarz
  • Edward Sitarz (1924–1944) – żołnierz
  • Emilia Sitarz (ur. 1978) – pianistka
  • Józef Sitarz (1885–1942) – artysta rzeźbiarz i malarz, oficer Wojska Polskiego
  • Józef Sitarz – biegacz i skoczek narciarski
  • Marcin Sitarz (ur. 1978) – skoczek narciarski
  • Mirosław Sitarz (ur. 1964) – duchowny, profesor
  • Witold Sitarz (ur. 1945) – ekonomista, polityk

Wikipedia


sitatunga

sitatunga sawannowa - gatunek niali


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Tragelaphus spekii|ref=tak., gatunek średniej wielkości antylopy;

Wiktionary

Sitatunga sawannowa (Tragelaphus spekii) – gatunek średniej wielkości ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sitatungi stanowią pokarm większych drapieżników – lwów, lampartów i likaonów.

 (1.1) Pokrewieństwo sitatungi z buszbokiem jest na tyle bliskie, że gatunki te mogą się krzyżować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌsʲitaˈtũŋɡa, AS: sʹitatũŋga

Wiktionary


sitcom

[czytaj: s-itkom] rodzaj telewizyjnego serialu komediowego, w którym dominuje tzw. humor sytuacyjny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) serial komediowy, w którym dominuje tzw. humor sytuacyjny, z podkładanym śmiechem niewidocznej publiczności;

Wiktionary

Sitcom (ang. situation comedy) – rodzaj serialu komediowego, w którym dominuje tzw. humor sytuacyjny. Akcja sitcomu rozgrywa się przez większość czasu w jednym pomieszczeniu. Rodzaj tej sztuki filmowej zapoczątkowano w Stanach Zjednoczonych. Nazwa sitcom pochodzi od angielskiego wyrażenia situation comedy („komedia sytuacyjna”).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Od września telewizja nadawać będzie dwa nowe sitcomy.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|sitcom.; skrót od situation comedy → komedia sytuacyjna

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) sitcom

* czeski: (1.1) sitkom m.

źródła.

== sitcom (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-sitcom.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) film. sitcom

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


sitcomowy

sitcom [czytaj: s-itkomowy]


SJP.pl


siteczko

zdrobnienie od: sitko


SJP.pl


sitek

grzyb jadalny, gatunek maślaka


SJP.pl

Sitek, właśc. Adrian Sławomir Kryński (ur. 1 kwietnia 1990 we Wrocławiu) – polski raper i autor tekstów. Członek nieaktywnego już zespołu TWL. Muzyk prowadzi także solową działalność artystyczną. Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak raperzy Tede, Pezet, DonGuralesko, Donatan, Pih, Chada, Ero, Quebonafide, Kajman, Bezczel, VNM, Białas, Paluch grupą hip-hopową Rasmentalism czy piosenkarką Cleo.

Wikipedia


sith

[czytaj: sit] w uniwersum Gwiezdnych wojen:
1. przedstawiciel inteligentnej rasy wywodzącej się z planety Korriban;
2. mieszkaniec Imperium Sithów, posługujący się ciemną stroną mocy


SJP.pl

Wikipedia


sitkiewicz

nazwisko


SJP.pl


sitko

małe sito


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: sito

 (1.2) małe sito, używane w kuchni

 (1.3) element konstrukcyjny z otworami, który pełni rolę filtrującą płyn

 (1.4) środ. rad. mikrofon

Wiktionary

Sito – proste urządzenie do oddzielania od siebie obiektów o małych i większych wymiarach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Używane jest bardzo szeroko – od zastosowań w gospodarstwie domowym i rolnictwie poprzez przemysł (górnictwo, budownictwo, przemysł spożywczy i inne) aż po zastosowania naukowe (od archeologii po technologie kosmiczne).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕitkɔ, AS: śitko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sito n., siteczko n., sitarz m., sitowie n., sitodruk m.

 przym. sitkowy, sitowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siteczko

Wiktionary


sitkówczanin

mieszkaniec Sitkówki-Nowin


SJP.pl


sitkówczanka

mieszkanka Sitkówki-Nowin


SJP.pl


sitkówecki

przymiotnik od: Sitkówka-Nowiny


SJP.pl


sitkówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Miejscowości w Polsce
  • Sitkówka – część wsi Zawoja, w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Zawoja
  • Sitkówka – część wsi Bratkowice, w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Świlcza
  • Sitkówka – część wsi Nowa Wieś, w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Czudec
  • Sitkówka – część miasta Chęciny w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Chęciny
  • Sitkówka – część miasta Kielce w województwie świętokrzyskim, utworzona w 1981 z części obszaru wsi Sitkówka
  • Sitkówka – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Nowiny (1973–2011 pod nazwą Sitkówka-Nowiny)

Wikipedia


sitkówka-nowiny

1. gmina w Polsce;
2. dawna nazwa wsi Sitkówka


SJP.pl

  • Sitkówka-Nowiny – dawna nazwa gminy Nowiny w województwie świętokrzyskim
  • Sitkówka-Nowiny – nazwa wsi Sitkówka obowiązująca do 31 grudnia 2011 r.
  • Sitkówka Nowiny – stacja kolejowa w Sitkówce, w województwie świętokrzyskim

Wikipedia


sitkowo

Sitkowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Janów. Wieś wcześniej nazywała się Jaglonka oraz Jedlinka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa Rzemieślnika i św. Faustyny Kowalskiej w Łubiance.

Wikipedia


sitkowski

nazwisko


SJP.pl


sitkowy

przymiotnik od: sitko


SJP.pl


sitnica

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 4, w tym 2 podstawowe
  • Sitnica – część wsi Charszewo w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. rypińskim, w gminie Rogowo
  • Sitnica – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Dobiegniew
  • Sitnica – wieś w woj. małopolskim, w pow. gorlickim, w gminie Biecz
  • Sitnica – przysiółek wsi Sulice w woj. zachodniopomorskim, w pow. łobeskim, w gminie Węgorzyno

Wikipedia


sitnicki

nazwisko


SJP.pl


sitniczka

afrykańska i australijska trawa z rodziny ciborowatych


SJP.pl

Sitniczka (Isolepis R.Br.) – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych liczący 69 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej i umiarkowanej, największe zróżnicowanie osiągając w Afryce i Australii. Do polskiej flory należą: sitniczka szczecinowata (Isolepis setacea) i pływająca (I. fluitans). Zaliczana tu także bywa sitniczka drobna (I. supina, w nowszych źródłach przenoszona do rodzaju Schoenoplectiella jako Sch. supina).

Wikipedia


sitnik

nazwisko


SJP.pl

  • Sitnik – wieś w Polsce, w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Biała Podlaska
  • Sitnik – osada leśna wsi Gułów w Polsce, w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Adamów
  • Sitnik – część wsi Siedlec w Polsce, w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Bochnia
  • Sitnik – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny
  • Sitnik – dawny folwark na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Ilia.
  • sitnik Eleogiton – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych, wyróżniany w niektórych ujęciach systematycznych

Wikipedia


sitno

1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. nazwa kilku jezior w Polsce;
3. jezioro na Białorusi;
4. wieś na Ukrainie;
5. szczyt na Słowacji


SJP.pl

Jeziora w Polsce
  • Sitno w woj. pomorskim, w pow. kartuskim, w gminie Kartuzy
  • Sitno w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. świeckim, w gminie Warlubie
  • Sitno w woj. zachodniopomorskim, w pow. wałeckim, w gminie Tuczno
  • Sitno – nieoficjalna nazwa jeziora Sicieńskiego w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. wąbrzeskim, w mieście Wąbrzeźno

Wikipedia


sito

1. przedmiot do przesiewania, cedzenia lub filtrowania czegoś; sitko;
2. ocena przeprowadzana na podstawie określonych wymogów; selekcja, przesiew


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) narzędzie do przesiewania, zwłaszcza gdy duże lub w ogólnym znaczeniu;

 (1.2) przen. selekcja

Wiktionary

Sito – proste urządzenie do oddzielania od siebie obiektów o małych i większych wymiarach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Używane jest bardzo szeroko – od zastosowań w gospodarstwie domowym i rolnictwie poprzez przemysł (górnictwo, budownictwo, przemysł spożywczy i inne) aż po zastosowania naukowe (od archeologii po technologie kosmiczne).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chłodną zupę miksujemy w robocie kuchennym (…) lub przecieramy przez sito.

 (1.2) Nie próbujemy również przesiewać tajemnic wiary przez sito tego, co świat jest gotów przyjąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕitɔ, AS: śito

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sitowie n., sitarz m.

:: zdrobn. sitko m., siteczko n.

 przym. sitowy, sitkowy

 temsłow. sito-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przetak

Wiktionary


sitodruk

1. technika drukarska polegająca na przenoszeniu obrazu za pomocą naciągniętej na ramę siatki, na której elementy niedrukujące pokryte są substancją nieprzepuszczającą farby;
2. odbitka wykonana tą techniką


SJP.pl

Druk sitowy, sitodruk, serigrafia – technika druku, w której formą drukową jest szablon nałożony na drobną siatkę tkaną, metalową lub wykonaną z włókien syntetycznych. Wykonanie odbitki polega na przetłaczaniu farby przez matrycę.

Wikipedia


sitodrukowy

przymiotnik od: sitodruk


SJP.pl


sitowate

rodzina roślin jednoliściennych, obejmująca około 300 gatunków


SJP.pl

Wikipedia


sitowaty

o cechach sitowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


sitowce

rząd z klasy roślin jednoliściennych, liczący około 400 gatunków


SJP.pl

Sitowce (Juncales Dumort.) – takson w randze rzędu wyróżniany w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych. Zgodnie z aktualną wiedzą w tradycyjnym ujęciu takson parafiletyczny i w najnowszych systemach klasyfikacyjnych (systemy APG) już nie jest wyróżniany.

Wikipedia


sitowie

roślina z rodziny turzycowatych rosnąca na brzegach wód i na terenach podmokłych, tworząca gęste zarośla


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Scirpus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny ciborowatych o płaskich i szorstkich liściach, kwiatostanach typu kłos;

 (1.2) bot. pot. roślina z rodzaju sitowie (1.1)

 (1.3) med. pot. kość sitowa

Wiktionary

Sitowie (Scirpus L.) – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych (turzycowatych). W dawnych ujęciach systematycznych zaliczano tu ok. 250 gatunków, ale współcześnie rodzaj obejmuje do 50 gatunków. Rośliny te występują głównie w strefie umiarkowanej półkuli północnej – w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Ameryce Północnej, gdzie występuje 18 gatunków, 12 gatunków rośnie w Chinach. W Polsce dwa gatunki rosną jako rodzime – sitowie leśne S. sylvaticus i sitowie korzenioczepne S. radicans, jeden gatunek jako introdukowany i zadomowiony, choć na pojedynczych stanowiskach – sitowie amerykańskie S. georgianus.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. sit m., sitko n., sito n., sitniczka ż., sitowiec m., sitnik m., sitarz m.

Wiktionary


sitowiec

rodzaj roślin z rodziny ciborowatych


SJP.pl

  • Sitowiec – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Koronowo
  • Sitowiec – część miasta w woj. małopolskim, w pow. wielickim, w gminie Niepołomice
  • Sitowiec – przystanek kolejowy na linii Piła–Ustka
  • Sitowiec – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych

Wikipedia


sitowisko

teren porosły sitowiem


SJP.pl


sitówka

rodzaj cegły o normalnych wymiarach, zawierającej wiele równomiernie rozmieszczonych kanalików, przechodzących przez całą jej grubość, zwiększających izolację cieplną, zmniejszających jej ciężar


SJP.pl

Cegła ceramiczna – materiał budowlany otrzymywany z glin ilastych, morenowych, wstęgowych, łupków, mułków oraz lessów. Surowcami pomocniczymi przy produkcji ceramiki budowlanej są piasek kwarcowy.

Wikipedia


sitowo

Sitowo (niem. Birkenfelde) – osada w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Około 1,5 km na zachód od osady znajduje się jezioro o nazwie Sitowo.

Wikipedia


sitowy

przymiotnik od: sito


SJP.pl


sittensen

Sittensen – miejscowość i gmina w północnych Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia, w powiecie Rotenburg (Wümme), siedziba gminy zbiorowej Sittensen.

Wikipedia


situla

bogato zdobione wiadro z brązu


SJP.pl

Situla – duże naczynie używane w starożytności, wykonane przeważnie z brązu, będące odpowiednikiem dzisiejszego wiadra. Situle były spotykane również w średniowieczu.

W starożytności situle miały zwykle kształt koniczny (odwrócony ścięty stożek), jeden kabłąkowaty uchwyt, bogatą dekorację rytą i trybowaną ujętą w poziome kręgi. Produkowano je na terenie Italii i południowo-wschodniej Europy w okresie halsztackim i lateńskim. Służyły do czerpania i noszenia wody, a także były wykorzystywane w obrzędach rytualnych. Rozpowszechnione były w wielu rejonach Europy, aż po Skandynawię.

Wikipedia


sitwa

potocznie: grupa osób wspierających się wzajemnie, wykorzystujących swoje pozycje dla osiągnięcia własnych korzyści; klika


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pejor. grupa osób wzajemnie się wspierających i wykorzystujących swoje pozycje społeczne dla prywatnych interesów, wbrew interesowi ogółu

Wiktionary

Koteria (fr. coterie) – grupa ludzi wzajemnie się popierających i dążących do pewnych partykularnych, często osobistych celów, bez należytego uwzględnienia dobra publicznego.

Cechy funkcjonowania koterii:

  • ukierunkowanie na własne, egoistyczne cele, często wbrew interesowi ogółu społeczeństwa;
  • wywieranie pozaprawnego wpływu na działanie struktur publicznych;
  • nadużywanie stanowisk;
  • intrygi;
  • nepotyzm;
  • niedopuszczanie i eliminowanie z życia publicznego osób niewygodnych

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕitfa, AS: śitfa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sitwes mos., sitwiarz mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kasta, klan, klika, koteria, mafia; żart. towarzystwo wzajemnej adoracji, krewni i znajomi królika; przest. kamaryla

Wiktionary


sitwiarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek należący do sitwy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sitwa ż.

Wiktionary


sitwowy

sitwa


SJP.pl

Patrz:

sitwa

siu

w wyrażeniu: to tu, to siu - to tu, to tam


SJP.pl


siu-bździu

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. czcza gadanina

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Życie to nie siu-bździu!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕu ˈbʲʑd͡ʑu, AS: śu bʹźʒ́u

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. koszałki-opałki, tere-fere, banialuki; posp. pierdoły; przest. kipki-opałki, koszały-opały, koszyczki-opałeczki

Wiktionary


siu-bziu

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. siu-bździu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕu‿bʲʑu, AS: śu‿bʹźu

Wiktionary


siuchta

klika, sitwa


SJP.pl


siucice

Siucice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Aleksandrów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Siucice to jedna z większych miejscowości na terenie gminny Aleksandrów. Mieszka w niej około 160 mieszkańców w 80 gospodarstwach. Siucie istnieją od ponad 500 lat. Wieś ta w XVI w. nosiła nazwę Syenczyce. W XIX w., gdy tereny były pod zaborem rosyjskim, nazywała się Szucice. Do początku XX w. we wsi mieszkali dziedzice wywodzący się ze szlachty. Mieszkali oni we dworze, którego ruiny można jeszcze odnaleźć. Ostatnim dziedzicem był Bonawentura Garbowski. W 1970 i 1971 r. we wsi wybuchały pożary, które zniszczyły wiele zabudowań.

Wikipedia


siuda

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. najgorsze zboże ze stokłosą i innymi chwastami

Wiktionary


siudak

nazwisko


SJP.pl


siudek

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Siudek:

  • Mariusz Siudek – polski łyżwiarz figurowy
  • Dorota Zagórska-Siudek – polska łyżwiarka figurowa

Wikipedia


siudra

służący z niższej kasty w Indiach; śudra


SJP.pl


siudro-mudro

związek frazeologiczny

 (1.1) zob. siudro mudro.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕudrɔ‿ˈmudrɔ, AS: śudro‿mudro

Wiktionary


siudy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gwara. drążek do noszenia wiader na ramionach

Wiktionary

Siudy – przyrząd do noszenia cebrów lub wiader; zakładane na ramiona nosidła do wody.

Najczęściej przybierał postać rozszerzonej w środku, prostej lub lekko wygiętej drewnianej pałki z wyżłobieniem na kark. Na obu końcach pałki znajdowały się łańcuszki lub sznury z haczykami, na których wieszano naczynia z wodą.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) nosidła, koromysło, gwara. powerek, gwara. sządy, sądy

Wiktionary


siudy-barany

związek frazeologiczny

 (1.1) gwara. sposób noszenia kogoś na grzbiecie, na barana

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) na barana, gwara. sita-barana

Wiktionary


siudziński

nazwisko


SJP.pl


siuks

[czytaj: sjuks] Indianin Ameryki Północnej; Dakota


SJP.pl

Dakotowie, Dakoci, Siuksowie, Lakoci („sprzymierzeni”, „przyjaciele”) – siedem plemion Indian Ameryki Północnej z obszaru Wielkich Równin, posługujących się dialektami dakota, lakota i nakota. Dzielą się na trzy grupy: wschodnią Santee, środkową Yankton i zachodnią Teton.

Wikipedia


siuksowie

[czytaj: sjuksowje] plemię indiańskie; Dakotowie, Dakota


SJP.pl

Dakotowie, Dakoci, Siuksowie, Lakoci („sprzymierzeni”, „przyjaciele”) – siedem plemion Indian Ameryki Północnej z obszaru Wielkich Równin, posługujących się dialektami dakota, lakota i nakota. Dzielą się na trzy grupy: wschodnią Santee, środkową Yankton i zachodnią Teton.

Wikipedia


siuksyjka

[czytaj: sjuksyjka] Indianka Ameryki Północnej


SJP.pl


siup

postępek, odezwanie się naruszające przyjęte normy, zaskakujące; wybryk, wyskok


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca czyjś skok

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siuup

Wiktionary


siupa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) reg-pl|Dolny Śląsk. kłopotliwa sytuacja

Wiktionary


siupryza

dawniej, dziś żartobliwie: niespodzianka; siurpryza


SJP.pl


siur

zgrubienie od: siurek


SJP.pl


siurać

potocznie: oddawać mocz; sikać, siusiać, odlewać się, lać


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Poznań. oddawać mocz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zło jes, bo juchty wciónż ji w siyni siurajóm.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siuranie n., siusiu n., siury, sikalnia ż.

 czas. sikać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sikać, siusiać, szczać, odlewać się, oddawać mocz

Wiktionary


siuranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siurać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siurczenie n., siurknięcie n., siurek m., siusiu n.

 czas. sikać, siurać ndk., siurczeć ndk., siurknąć dk.

Wiktionary


siurczkiem

rzadko: gęstymi kroplami; ciurkiem, strugą, strumieniem


SJP.pl


siurek

zdrobniale o penisie; siusiak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) infant. siusiak, penis

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pogard. młody chłopiec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siuranie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siusiak, ptaszek

Wiktionary


siurpryza

dawniej, dziś żartobliwie: niespodzianka; siupryza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. rzecz nieoczekiwana, niespodziewana; efekt zaskoczenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nigdy jeszcze nic nie wygrałem, a tu taka siurpryza!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕurˈprɨza, AS: śurpryza

Wiktionary

Powiązane:

 przym. siurpryzowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) niespodzianka, nowinka

Wiktionary


siurpryzka

dawne zdrobnienie od: siurpryza


SJP.pl


siurpryzowy

przymiotnik

 (1.1) niespodziewany

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siurpryza ż.

Wiktionary


siusiać

potocznie: oddawać mocz; sikać, siurać, odlewać się, lać


SJP.pl

czasownik

 (1.1) eufem. sikać, robić siku, oddawać mocz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pies, który cierpi na cukrzycę, pije i siusia przesadnie dużo.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siusiu n., siusianie n., siusiak m., sikalnia ż., zsiusianie n.

 czas. sikać

Wiktionary


siusiaczek

zdrobnienie od: siusiak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od siusiak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siusiak m.

Wiktionary


siusiak

1. pieszczotliwie lub w mowie dziecięcej: penis;
2. lekceważąco o kimś młodym, niedorosłym; smarkacz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. żart. infant. członek męski

 (1.2) warszawa. pogard. młoda dziewczyna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ponoć mały ganiał z siusiakiem na wierzchu po przedszkolu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕüɕak, AS: śüśak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zsiusianie n., siusianie n., siusiu n.

:: zdrobn. siusiaczek mzw.

 czas. siusiać ndk., posiusiać dk., wysiusiać się dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) penis; pot. rub. wacek; wulg. chuj, fiut, kutas; reg. śl. ciulka, ciulok, ciuloczek.

Wiktionary


siusialnia

żartobliwie: toaleta, ubikacja


SJP.pl


siusianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siusiać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zsiusianie n., siusiak m., siusiu n.

 czas. zsiusiać dk., siusiać ndk.

Wiktionary


siusiek

potocznie:
1. piwo z małą zawartością alkoholu, kiepskie piwo;
2. mdły, słaby napój, np. słaba herbata;
3. mocz; siki


SJP.pl


siusior

żartobliwie o męskim członku; pisior, kuśka, pitol, ptaszek


SJP.pl


siusiu

potocznie, często w rozmowach z małymi dziećmi: siku;
1. oddanie, oddawanie moczu (np. Chcę mi się siusiu.);
2. mocz (np. Zrób siusiu i chodź.)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) infant. sikanie, oddawanie moczu

 (1.2) pot. mocz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mamo, a Jacuś zrobił siusiu w majtki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕüɕu, AS: śüśu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siki n., sisi n., siku n., sikanie n., siusianie n., siusiak m., sisia ż., siuśmajtek m., sikacz m., sikawka ż., sikalnia ż., siuśka ż., siuśki lm.

:: zgrub. siuranie n.

 czas. siusiać ndk., obsiusiać dk., sikać ndk., siknąć dk., obsikać dk., siurać ndk., siurnąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sisi, siku, siusianie, psipsi

 (1.2) psipsi

Wiktionary


siusiumajtek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. młody chłopak albo nastolatek niedojrzały emocjonalnie

 (1.2) wulg. dziecko sikające w pieluchę albo majtki

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Ten siusiumajtek zlał się w gacie.

Wiktionary


siusiumajtka

potocznie: dorastająca dziewczyna, podlotek, siuśmajtka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. młoda dziewczyna

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) podlotek

Wiktionary


siuśka

1. lekceważąco: dorastająca dziewczyna; siusiumajtka;
2. potocznie: pochwa, wagina


SJP.pl


siuśki

potocznie:
1. piwo z małą zawartością alkoholu, kiepskie piwo;
2. mdły, słaby napój, np. słaba herbata;
3. mocz; siki


SJP.pl


siuśmajtka

potocznie: dorastająca dziewczyna, podlotek, siusiumajtka


SJP.pl


siustany

taniec górali żywieckich, tańczony parami, polegający na szybkim wyrzucie na przemian nóg do przodu


SJP.pl


siuta

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. łow. bezroga samica gatunku, którego samiec jest rogaty

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Siuta – polski rzeźbiarz, malarz i filozof
  • Jan Siuta – polski specjalista w zakresie ochrony środowiska
  • Renata Nowakowska-Siuta – polska pedagog

Wikipedia


siuty

przymiotnik

 (1.1) bezrogi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕutɨ, AS: śuty

Wiktionary


siuup

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca czyjś skok

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siupnąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siup

Wiktionary


siuła

zaimek liczebny

 (1.1) warmia. ile

 (1.2) warmia. za siuła - za dużo

 (1.3) warmia. nie siuła - nie dużo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siuła masz psieniandzy ze soboł?Ile masz pieniędzy ze sobą?

 (1.2) Dałeś mi za siuła, tyle ja nie wydam. → Dałeś mi za dużo, tyle nie wydam.

 (1.3) Taka zabawka nie siuła kosztuje.

Wiktionary


siwa

1. zwykle o włosach: białoszary, srebrzystobiały;
2. mający siwe włosy, sierść, upierzenie;
3. białoszary, jasnopopielaty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rel. jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu;

Wiktionary

  • Siwa – oaza w Egipcie
  • Siwa – bogini słowiańska
  • Siwa – wzgórze
  • (140) Siwa – planetoida
  • Siwa – rodzaj pająków z rodziny krzyżakowatych

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɕiva, AS: śiva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Sziwa m., śiwaizm m., siwaizm m., śiwata m., siwata m.

 przym. śiwaistyczny, siwaistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Sziwa

Wiktionary


siwaizm

jeden z głównych kultów w hinduizmie; śiwaizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. monoteistyczny odłam hinduistyczny uznający Śiwę za jedynego Boga

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Śiwa mos.

Wiktionary


siwak

garnek gliniany, o kolorze stalowoszarym lub czarnym, wypalany przy zmniejszonym dopływie powietrza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. człowiek, który osiwiał

Wiktionary

  • Siwak (naczynie) – naczynie gliniane, o kolorze stalowoszarym lub czarnym uzyskanym wskutek zastosowania specjalnego sposobu wypalania
  • siwak → Miswak – pałeczka używana do czyszczenia zębów

Nazwisko

  • Albin Siwak
  • Juliusz Siwak
  • Robert Siwak

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) siwosz

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. siwizna ż., siwienie n., osiwienie n.

 czas. siwieć ndk., osiwieć m.

 przym. siwy, siwawy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== siwak (język francuski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) miswak

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siwizna ż., siwienie n., osiwienie n.

 czas. siwieć ndk., osiwieć m.

 przym. siwy, siwawy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siwosz

Wiktionary


siwasz

mieszaniec psa eskimoskiego z wilkiem


SJP.pl

Sywasz (ukr. Сиваш; ros. Сиваш, Siwasz; krym. Sıvaş), także Morze Zgniłe (ukr. Гниле Море, Hnyłe More; ros. Гнилое Море, Gniłoje Morie; krym. Çürük Deñiz) – system płytkowodnych zatok na północno-wschodnim wybrzeżu Krymu, oddzielonych od strony Morza Azowskiego Mierzeją Arabacką.

Wikipedia


siwawy

zbliżony do siwego, nie do końca siwy, prawie siwy


SJP.pl


siwczak

nazwisko


SJP.pl


siwecki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Alojzy Siwecki (1912–1988) – artysta malarz
  • Leon Siwecki (ur. 1967) – duchowny katolick
  • Piotr Siwecki (ur. 1971) – polski prozaik, krytyk, tłumacz i wydawca, pochodzący z Olsztyna.
  • Ryszard Siwecki (1939–2002) – botanik i dendrolog

Wikipedia


siwek

koń o maści siwej; siwy


SJP.pl

  • siwek – koń siwej maści

Nazwisko

  • Agnieszka Jechowska-Siwek – polska lekkoatletka
  • Alberyk Siwek (właściwie Józef Siwek) – cysters
  • Franciszek Siwek – polski poeta ludowy i publicysta
  • Jan Kazimierz Siwek – poeta, bajkopisarz, satyryk, autor słuchowisk
  • Joachim Siwek – polski piłkarz
  • Natalia Siwek → Natalia Avelon – aktorka i piosenkarka
  • Paweł Siwek – jezuita
  • Rafał Siwek – polski śpiewak operowy (bas)
  • Roman Siwek – polski puzonista
  • Sławomir Siwek – polski polityk, dziennikarz, publicysta, poseł
  • Tadeusz Siwek – polski siatkarz, trener, olimpijczyk z Meksyku 1968

Wikipedia


siwerniak

świergotek nadwodny; ptak z rodziny pliszek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anthus spinoletta|ref=tak., gatunek ptaka z rodzaju świergotków;

Wiktionary

Siwerniak, świergotek górski, siwarnik (Anthus spinoletta) – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae).

Wikipedia


siwert

jednostka równoważnika dawki pochłoniętej promieniowania jonizującego


SJP.pl

Siwert (Sv) (wym. [s-iwert]), jest jednostką pochodną układu SI wielkości fizycznych odnoszących się do działania promieniowania jonizującego na organizmy żywe:

  • dawki równoważnej,
  • dawki skutecznej,
  • obciążającej dawki równoważnej,
  • obciążającej dawki skutecznej.

Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska Rolfa Maximiliana Sieverta, szwedzkiego fizyka, pioniera badań nad pomiarem dawek promieniowania i ich skutków biologicznych.

Wikipedia


siwiak

nazwisko


SJP.pl


siwianka

wieś w Polsce


SJP.pl

  • siwianka – gatunek ptaka z rodziny kukułkowatych

1 miejscowość w Polsce:

  • Siwianka – wieś w województwie mazowieckim

Wikipedia


siwić

1. przestarzale: zabarwiać na siwo; robić siwym, powodować siwienie
2. siwić się - być siwego koloru, odcinać się od tła siwą barwą


SJP.pl


siwica

widłogonka siwica - gatunek motyla z rodziny garbatkowatych


SJP.pl

Siwica – osada leśna w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Nieborów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.

Wikipedia


siwicki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Siwicki:

  • Ludwika Siwicka-Wójcik – białoruska pisarka
  • Ewelina Szczech-Siwicka – polska graficzka i rzeźbiarka
  • Antoni Siwicki – generał
  • Florian Siwicki – polski polityk
  • Ignacy Siwicki – poseł na sejm
  • Jacek Siwicki – polski menadżer i urzędnik państwowy
  • Jan Siwicki – polski fotograf
  • Maciej Siwicki – wicewojewoda lubuski
  • Mikołaj Siwicki – doktor
  • Sergiusz Siwicki – radziecki generał, major

Wikipedia


siwiec

rodzaj roślin z rodziny makowatych


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) stawać się siwym

 (1.2) o ludziach: stawać się siwowłosym

Wiktionary

Osoby o nazwisku Siwiec:

  • Bartłomiej Siwiec (ur. 1975) – szachista, dziennikarz i prozaik
  • Jan Siwiec (ur. 1891, zm. 1961) – powstaniec i żołnierz
  • Janina Siwiec (ur. 1907, zm. 2011) – polska Sprawiedliwa wśród Narodów Świata
  • Kunegunda Siwiec (ur. 1876, zm. 1955) – działaczka religijna i społeczna
  • Magdalena Siwiec – polska historyczka literatury
  • Marek Maciej Siwiec (ur. 1955) – lewicowy polityk, poseł, dziennikarz
  • Marek Siwiec (ur. 1964) – polityk, poseł partii katolickich
  • Natalia Siwiec (ur. 1983) – polska modelka
  • Ryszard Siwiec (ur. 1909, zm. 1968) – żołnierz AK, filozof; w 1968 dokonał samospalenia w akcie protestu
  • Stefan Siwiec (ur. 1863, zm. 1941) – ksiądz katolicki, doktor teologii, historyk Kościoła

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niebo na wschodzie zaczyna siwieć, szarzeć, srebrzyć zatokę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕivʲjɛ̇t͡ɕ, AS: śivʹi ̯ėć

Wiktionary

Powiązane:

 czas. osiwieć dk.

 przym. siwy, siwowłosy, siwiuteńki

 rzecz. siwienie n., siwak mos., siwizna ż.

Wiktionary


siwiej

stopień wyższy od przysłówka: siwo


SJP.pl


siwienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siwieć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: śivʹi ̯ė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siwieć

 przym. siwiuteńki, siwy

 rzecz. siwak mos., siwizna ż.

Wiktionary


siwik

nazwisko


SJP.pl


siwiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Edward Siwiński – polski pedagog, dziennikarz, krytyk literacki
  • Jan Siwiński – polski pamiętnikarz, powstaniec styczniowy
  • Jarosław Siwiński – polski kompozytor i pianista
  • Tomasz Siwiński – polski reżyser, scenarzysta, malarz i autor filmów animowanych
  • Waldemar Siwiński – polski dziennikarz
  • Włodzimierz Siwiński – polski inżynier i wojskowy
  • Włodzimierz Siwiński – polski ekonomista

Wikipedia


siwiuśki

zdrobnienie od: siwy; siwiuteńki, siwiutki


SJP.pl


siwiuteńki

zdrobnienie od: siwy; siwiutki, siwiuśki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: siwy

 (1.2) całkowicie siwy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕivʲjuˈtɛ̃ɲci, AS: śivʹi ̯utńḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siwizna ż., siwek m., siwienie n., osiwienie n., zsiwienie n.

 czas. siwieć, osiwieć, zsiwieć

 przym. siwy, siwiutki

 przysł. siwo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siwiutki

Wiktionary


siwiutki

zdrobnienie od: siwy; siwiuteńki, siwiuśki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: siwy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pani Kwiaciarka, siwiutka, szczuplutka, przestraszona, zna cztery języki i ludzką naturę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈvʲjutʲci, AS: śivʹi ̯utʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siwizna

 przym. siwy, siwiuteńki

 przysł. siwo

Wiktionary


siwizna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) srebrzysta lub białoszara barwa włosów, przejaw starzenia lub zaburzeń tworzenia barwnika

 (1.2) przen. starość

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) A dla mnie zadbany trzydziestolatek z siwizną jest bardzo sexy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siwak mos., osiwienie n., siwek mzw., siwienie n., siwka ż.

 czas. siwieć ndk., osiwieć dk., posiewieć dk., zsiwieć dk.

 przym. osiwiały, posiwiały, siwiuteńki, siwiutki, siwy, zsiwiały

 przysł. siwo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) siwość, szron

 (1.2) starość

Wiktionary


siwka

klacz o siwym kolorze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jeźdz. zootechn. siwa klacz

 (1.2) ornit. nazwa systematyczna|Coracias garrulus|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny krasek;

 (1.3) ornit. ptak z gatunku siwka (1.2)

 (1.4) kraków. farbka (do płukania bielizny), ultramaryna

Wiktionary

Siwka (ukr. Сівка) – rzeka na Podkarpaciu na Ukrainie, prawy dopływ Dniestru. Długość rzeki wynosi 76 km, powierzchnia zlewni - 595 km².

Wypływa ze źródła na południe od miasta Dolina.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Stajenny prowadzi siwkę na wybieg.

 (1.3) Na płocie przysiadła siwka i obserwowała trawnik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siwość ż., siwizna ż.

:: fm. siwek mzw.

 przym. siwy

Wiktionary


siwkowice

Siwkowice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

We wsi znajduje się cmentarz żydowski.

Wikipedia


siwobiały

biały o siwym odcieniu


SJP.pl


siwobrody

mający siwą brodę


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siwy zarost na brodzie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na ich czele stał siwobrody, osiemdziesięcioletni starzec, niewidomy, podpierający się długim posochem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕivɔˈbrɔdɨ, AS: śivobrody

Wiktionary


siwobrzuchy

krogulec siwobrzuchy - gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych


SJP.pl


siwogrzywy

mający siwą grzywę


SJP.pl


siwogłowy

mający siwe włosy na głowie


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siwą głowę

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕivɔɡˈwɔvɨ, AS: śivogu̯ovy

Wiktionary


siwooki

mający siwe oczy


SJP.pl


siwopióry

1. mający siwe pióra;
2. ibis siwopióry - gatunek pelikana z rodziny ibisowatych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siwe pióra, pierze

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕivɔˈpʲjurɨ, AS: śivopʹi ̯ury

Wiktionary


siwopłowy

płowy o siwym odcieniu


SJP.pl


siwość

rzadko: siwy kolor, siwizna


SJP.pl


siwoskrzydły

gruchacz siwoskrzydły - gatunek ptaka z rodziny gruchaczy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma siwe skrzydła

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɕivɔˈskʃɨdwɨ, AS: śivoskšydu̯y

Wiktionary


siwosz

1. koń siwej maści; siwek;
2. gatunek atlantyckiego żarłacza; mustel siwy;
3. dawniej: osoba z siwymi włosami


SJP.pl

Mustel siwy, siwosz (Mustelus mustelus) – gatunek ryby żarłaczokształtnej z rodziny mustelowatych (Triakidae).

Wikipedia


siwoszary

szary o siwym odcieniu


SJP.pl


siwoszek

zdrobnienie od: siwosz


SJP.pl

Siwoszek (Oedipoda) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.

Owady o głowie wyposażonej w nitkowate czułki i okrągławe lub lekko wydłużone dołki ciemieniowe. Przedplecze ma środkową listewkę przeciętą pojedynczą, głęboką bruzdą poprzeczną, a po bokach listewki pozbawione jest dołków. Krawędź górna ud tylnej pary odnóży jest za środkiem gwałtownie obniżona. Pokrywy sięgają wierzchołków tylnych ud.

Wikipedia


siwoszyi

kulczyk siwoszyi - gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych


SJP.pl


siwowąsy

mający siwe wąsy


SJP.pl


siwowłosy

mający siwe włosy; białowłosy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) mający siwe włosy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przy stoliku siedział siwowłosy mężczyzna.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siwieć ndk.

Wiktionary


siwuch

1. gatunek polskiej wódki aromatyzowanej, o słomkowej barwie;
2. regionalnie: wódka kiepskiej jakości, z domieszką fuzli


SJP.pl


siwucha

1. gatunek polskiej wódki aromatyzowanej, o słomkowej barwie;
2. regionalnie: wódka kiepskiej jakości, z domieszką fuzli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. pot. tania wódka gorszego gatunku

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od siwuch

Wiktionary

Siwucha – aromatyzowana polska wódka, palona, na bazie owoców krajowych, o jasnej, słomianej barwie i charakterystycznym, cierpkim smaku.

W niektórych regionach kraju słowo to oznacza samogon lub jakąkolwiek wódkę bardzo niskiej jakości, siwą w kolorze wskutek niedokładnej destylacji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Żołnierze mieli ze sobą gąsiorek siwuchy, żeby wypić zdrowie nowożeńców, i bardziej niż pomylony sukcesor ciekawiły ich biegające po korytarzu służebne panny.

Wiktionary


siwuszka

rodzaj ptaków śpiewających


SJP.pl


siwy

1. zwykle o włosach: białoszary, srebrzystobiały;
2. mający siwe włosy, sierść, upierzenie;
3. białoszary, jasnopopielaty


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) fryzj. o włosach: mający naturalny białoszary kolor, najczęściej ze starości

 (1.2) mający siwe (1.1) włosy

 (1.3) mający białoszary kolor

 (1.4) jeźdz. o maści konia: mający białą sierść na ciemnej skórze

 (1.5) gw-pl|Łowicz. szary

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie był jeszcze bardzo stary, ale jego włosy były już całkiem siwe.

 (1.2) Siwy staruszek zapytał mnie o drogę na dworzec.

 (1.3) Z komina wydobywał się siwy dym.

 (1.4) Do najczęstszych umaszczeń perszeronów zalicza się siwe, jabłkowite i kare.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕivɨ, AS: śivy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siwizna ż., siwek m., siwienie n., posiwienie n., zsiwienie n., osiwienie n., siwak mos., siwka ż.

 czas. siwieć ndk., posiwieć dk., zsiwieć dk., osiwieć dk.

 przym. siwawy

:: zdrobn. siwiutki, siwiuteńki

 przysł. siwo, siwawo, siwiutko, siwiuteńko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) popielaty

Wiktionary


siwz

skrótowiec

 (1.1) = adm. praw. specyfikacja istotnych warunków zamówienia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia znajduje się w załączniku nr 1 do SIWZ.

Wiktionary


six-pack

[czytaj: s-iks pak] potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; ośmiopak, sześciopak, kaloryfer, ABS, kratka, dziesięciopak


SJP.pl


six-pak

[czytaj: s-iks pak] potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; sześciopak, kaloryfer, ABS, six-pack, six pak


SJP.pl


siykiyra

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. siekiera

Wiktionary


siymianowice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Siemianowice Śląskie

Wiktionary


siyrotka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sierotka

 (1.2) gwara pałucka stokrotka

Wiktionary


sizal

[czytaj: s-izal]
1. gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sisal; agawa sizalska; agawa sizalowa;
2. mocne włókno z liści tej rośliny; sisal


SJP.pl

Sizal (sisal) – twarde i bardzo wytrzymałe włókno otrzymywane ze specjalnego gatunku agawy – agawy sizalowej. Jest to roślina wieloletnia, wymagająca klimatu tropikalnego. Dojrzałe liście agaw dochodzą do 2 metrów długości, 4-6 centymetrów grubości i 15 centymetrów szerokości w części środkowej.

Wikipedia


sizalowy

[czytaj: s-izalowy]
1. wykonany z sizalu (włókna), np. sznurek sizalowy;
2. agawa sizalowa - gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sizal; sisal; agawa sizalska


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z sizalem, dotyczący sizalu

 (1.2) wykonany z sizalu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sizal m.

 przym. sizalski

Wiktionary


sizalski

[czytaj: s-izalski] agawa sizalska - gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sizal; sisal; agawa sizalowa


SJP.pl


siła

1. energia fizyczna lub duchowa; moc
2. zdolność oddziaływania, wywierania wpływu
3. jakakolwiek przyczyna fizyczna zdolna do zmiany ruchu lub spoczynku ciała materialnego albo do jego odkształcenia
4. dużo, wiele, mnóstwo


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) używając przemocy, na siłę, nie pytając o zdanie

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lp. od: siła

Wiktionary

Siła – wektorowa wielkość fizyczna będąca miarą oddziaływań fizycznych między ciałami.

Jednostką miary siły w układzie SI jest niuton [N]. Nazwa tej jednostki pochodzi od nazwiska angielskiego fizyka Isaaca Newtona. W układzie CGS jednostką siły jest dyna. W układzie ciężarowym jednostką siły jest kilogram-siła [kgf] (lub [kG], inaczej kilopond [kp]).

Siła ma wartość 1 N, jeżeli nadaje ciału o masie 1 kg przyspieszenie 1 m/s².

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) słowo “monafeq” znaczy dosłownie „hipokryta; dwulicowiec; ktoś, kto z pozoru wspiera kogoś bądź jakieś stanowisko, podczas gdy w istocie jest mu wrogi” i w kulturze muzułmańskiej ma długą tradycję użycia – pierwotnie tak określani byli Arabowie, którzy za życia Mahometa koniunkturalnie przyjęli islam, ale po śmierci proroka powrócili do dawnych wierzeń i trzeba ich było – siłą – ponownie zislamizować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕiwɔ̃w̃, AS: śiu̯õũ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., siłacz m., siłaczka ż., siłownia ż., siłownik m.

 czas. siłować się ndk., nasilać się ndk., silić się ndk., wysilać się ndk.

 przym. silny, siłowy, usilny

 przysł. silnie, siłowo

 licz. siła

Wiktionary


siłacz

człowiek o wielkiej sile fizycznej; mocarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś bardzo silny fizycznie

 (1.2) przen. ktoś, kto potrafi podołać trudom i przeciwnościom

Wiktionary

  • Siłacz – patrz Strongman
  • Siłacz – Zbójcerz postać z komiksów Kajko i Kokosz

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jacek to prawdziwy siłacz – nosi swoją żonę na rękach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕiwat͡ʃ, AS: śiu̯ač

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., siłka ż., silnik m., siłownia ż., siłownik m., siłowanie n.

:: fż. siłaczka ż.

 czas. siłować ndk.

 przym. silny, siłowy, silnikowy, bezsilny

 przysł. silnie, siłowo, siłą

 licz. siła

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mocarz, atleta

Wiktionary


siłaczka

kobieta o wielkiej sile fizycznej lub moralnej; atletka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta niezwykle silna

 (1.2) przen. kobieta etycznie nieskazitelna

Wiktionary

Siłaczka – nowela Stefana Żeromskiego, wydana po raz pierwszy w zbiorze Opowiadania w 1895 r., opowiadająca historię lekarza Pawła Obareckiego i nauczycielki Stanisławy Bozowskiej. Akcja dzieje się w Obrzydłówku – małej wsi, do której doktor przyjechał w wieku 37 lat.

Inspiracją do jej napisania była postać Faustyny Morzyckiej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. wysilanie n., siłownia ż., silnik mrz., osiłek mos., siła ż., siłacz mos.

 przysł. siłą

 licz. siła

 przym. bezsilny

Wiktionary


siłka

1. potocznie: siłownia; pakownia, pakernia;
2. dawniej: sidło, sieć, pętla


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. siłownia (sala do ćwiczeń mięśni)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɕiwka, AS: śiu̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., siłownia ż., siłacz m., wysilanie n., osiłek mos.

 przym. siłowy, bezsilny

 licz. siła

Wiktionary


siłomierz

przyrząd do mierzenia siły; dynamometr


SJP.pl

Siłomierz (dynamometr) – przyrząd do pomiaru wartości działającej siły. Zasada jego działania najczęściej opiera się na prawie Hooke’a, które mówi, że odkształcenie elementu sprężystego jest proporcjonalne do wartości działającej siły. Siłomierz o skali zgodnej z układem SI to niutonometr.

Wikipedia


siłować

siłować się - starać się pokonać kogoś lub coś


SJP.pl


siłowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|siłować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. siłować ndk.

 rzecz. siła ż., siłacz mos., siłownia ż., wysilanie n., osiłek mos.

 licz. siła

 przym. bezsilny

Wiktionary


siłowik

przedstawiciel struktur siłowych (wojsko, służby specjalne itp.) w rosyjskich władzach


SJP.pl

Siłowik (ros. Силовик) – rosyjski polityk z najwyższych szczebli władzy, wywodzący się z wojska lub służb specjalnych, reprezentujący konserwatywne poglądy w kwestii bezpieczeństwa narodowego (twarda linia) i przejawiający tendencje imperialistyczne. Wielu spośród najbliższych współpracowników Władimira Putina wywodzi się z tej frakcji.

Wikipedia


siłówka

potocznie: trening siłowy


SJP.pl


siłownia

1. zakład energetyczny uzyskujący energię użyteczną (np. dla maszyn roboczych) poprzez przetworzenie energii istniejącej w zasobach naturalnych;
2. sport. miejsce ćwiczeń siłowych, sala z odpowiednimi przyrządami dla takich ćwiczeń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. sala gimnastyczna z przyrządami do ćwiczenia mięśni

 (1.2) żegl. pomieszczenie na statku, w którym znajdują się maszyny wytwarzające energię mechaniczną;

 (1.3) elektr. zespół urządzeń służący do przemiany danego rodzaju energii na energię mechaniczną;

Wiktionary

Siłownia, niekiedy również maszynownia – zespół urządzeń należących do większego, przetwarzającego energię układu, w którym odbywa się konwersja pewnego rodzaju energii na energię mechaniczną. W siłowni na statkach używa się najczęściej silnika cieplnego do napędzania śruby okrętowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zosia lubiła patrzyć przez okno siłowni na ćwiczących tam mężczyzn.

 (1.2) W siłowni wybuchł pożar i kapitan kazał nadać wezwanie o pomoc.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɕiˈwɔvʲɲa, AS: śiu̯ovʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., siłka ż., siłacz m., siłaczka ż., siłownik m., silnik m., siłowanie n., wysiłek m., wysilenie n., wysilanie n., osiłek mos.

 czas. siłować ndk., wysilić dk., wysilać ndk.

 przym. silny, siłowy, silnikowy, wysiłkowy

 przysł. siłą, silnie, siłowo, wysiłkowo

 licz. siła

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pakernia, pot. siłka

 (1.2) maszynownia

Wiktionary


siłownik

urządzenie do uruchamiania maszyny za pomocą ciśnienia hydraulicznego lub napędu elektrycznego, stosowane tam, gdzie siła człowieka nie wystarcza, lub w urządzeniach działających automatycznie; serwomotor


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie przetwarzające sygnał na ruch liniowy lub obrotowy;

Wiktionary

Siłownik – urządzenie wykonawcze, w którym energia czynnika roboczego jest zamieniana na energię mechaniczną ruchu postępowego, kątowego lub krzywoliniowego, nazywanego skokiem. Ruch kątowy w siłowniku jest rozumiany jako powtarzalny obrót, nieprzekraczający najczęściej 360°.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niesprawny siłownik sprzęgła powoduje nietypową pracę pedału sprzęgła, problemy z jego wciśnięciem bądź całkowity brak oporu, trudności z wrzucaniem biegów i wycieki płynu hamulcowego w okolicy skrzyni biegów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. osiłek mos., siłownia ż., siłacz mos., silnik mrz., siła ż.

 licz. siła

 przysł. siłą

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) serwomotor

Wiktionary


siłowy

przymiotnik od: siła


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący siły

 (1.2) dokonany z użyciem siły

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Putin-prezydent w razie wewnętrznych konfliktów będzie prawdopodobnie chętniej sięgać po metody siłowe, niż czynił to Borys Jelcyn.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż., siłacz m., siłownia ż., siłka ż., wysilanie n., osiłek mos.

 przysł. siłowo, siłą

 czas. siłować się

 licz. siła

Wiktionary


siły

1. energia fizyczna lub duchowa; moc
2. zdolność oddziaływania, wywierania wpływu
3. jakakolwiek przyczyna fizyczna zdolna do zmiany ruchu lub spoczynku ciała materialnego albo do jego odkształcenia
4. dużo, wiele, mnóstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zorganizowana grupa ludzi walczących przeciwko czemuś

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp., M. plural|siła.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siły partii opozycyjnej stawiały opór.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. siła ż.

 licz. siła

Wiktionary


sjalowy

kwas sjalowy - związek organiczny z grupy cukrów; kwas sialowy


SJP.pl


sjem

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. sejm

Wiktionary

Wymowa:

IPA: sʲjɛ̃m, AS: sʹi ̯ẽm

Wiktionary


sjena

odmiana ochry żelazowej o barwie żółtobrunatnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szt. rodzaj farby malarskiej, umbra w żółtym odcieniu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Malarka użyła sjeny, co dało zaskakujący efekt.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈsʲjɛ̃na, AS: sʹi ̯na

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Siena ż.

 przym. sieneński

Wiktionary


sjenit

magmowa skała głębinowa należąca do grupy skał obojętnych; syenit


SJP.pl

Sjenit, syenit – obojętna skała głębinowa składająca się z mieszaniny skalenia i kwarcu lub łyszczyku. Zazwyczaj ma ciemnozielony kolor, jest twarda, łatwo poddaje się obróbce i dobrze poleruje. Sjenit zaliczany jest do skał jawnokrystalicznych. Najczęściej barwy ciemnoszarej lub czarnej. W przeciwieństwie do granitu, nie zawiera wcale, albo zawiera bardzo mało kwarcu. Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF sjenit zajmuje pole 7.

  • Struktura: średniokrystaliczna.
  • Skład mineralny: skalenie (głównie ortoklaz oraz plagioklazy), amfibole, pirokseny, biotyt, do 5% kwarcu.

Wikipedia


sjenitowy

przymiotnik od: sjenit


SJP.pl


sjesta

odpoczynek, drzemka poobiednia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odpoczynek południowy w niektórych krajach o ciepłym lub gorącym klimacie

 (1.2) drzemka poobiednia

Wiktionary

Sjesta – krótka drzemka we wczesnych godzinach popołudniowych, często po obiedzie.

Taki okres snu jest wspólną tradycją w niektórych krajach (głównie w basenie Morza Śródziemnego), zwłaszcza w słoneczny dzień.

Wikipedia


sjp

[czytaj: es-jot-PE] skrót od: słownik języka polskiego


SJP.pl

skrótowiec literowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

 (1.1) = słownik języka polskiego

Wiktionary


sjpd

[czytaj: es-jot-pe-DE] skrót od: Słownik języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego


SJP.pl


sjpdor

skrót od: Słownik języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego; SJPD


SJP.pl


ska

styl w muzyce rozrywkowej wywodzący się z Jamajki


SJP.pl

Ska – styl muzyczny zapoczątkowany w drugiej połowie lat 50. w Kingston na Jamajce, będący prekursorem muzyki rocksteady, a w dalszej kolejności – reggae; charakteryzuje się przede wszystkim szybkim tempem, akcentem perkusyjnym kładzionym na drugą i czwartą miarę taktu oraz wyrazistą linią basu.

Wikipedia


skaber

ryba z rzędu okoniokształtnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Astroscopus|Brevoort., ryba morska z rodziny skaberowatych, występująca u wybrzeży obu Ameryk

 (1.2) icht. nazwa systematyczna|Uranoscopus scaber|Linnaeus|ref=tak., ryba morska z rodziny skaberowatych, występująca w północnym Atlantyku od Portugalii do Maroka, w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym;

Wiktionary

Skaber (Uranoscopus scaber) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny skaberowatych (Uranoscopidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie mam pewności, czy mięso skaberów jest jadalne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaberowate lm nm.

Wiktionary


skabioza

driakiew, roślina zielna lub półkrzew z rodziny szczeciowatych


SJP.pl


skacik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skat

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skat m.

Wiktionary


skacista

osoba grająca w skata


SJP.pl


skacistka

skacista


SJP.pl

Patrz:

skacista

skacowany

będący na kacu


SJP.pl


skaczel

pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skakun


SJP.pl


skaczele

pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skakun


SJP.pl


skąd

1. zaimek przysłówkowy zastępujący wyrazy lub wyrażenia oznaczające określenia miejsca, przyczynę, źródło czegoś
2. dopowiedzenie o znaczeniu: bynajmniej, wcale nie


SJP.pl

zaimek

 (1.1) …służący do zadawania pytań o kierunek lub miejsce, w którym zaczął się ruch

 (1.2) …służący do rozpoczynania zdań podrzędnych określających kierunek lub miejsce, w którym zaczął się ruch

partykuła

 (2.1) wzmocnione nie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Skąd przyjechał ten pociąg? Z Gdańska.

 (1.2) Tam, skąd pochodzę, nikt tak nie traktuje kobiet!

 (2.1) Czy byłeś kiedyś w burdelu? Ależ skąd!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skɔ̃nt, AS: skõnt

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) zaimek skądinąd, skądś

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) z jakiego miejsca / kierunku

 (2.1) w życiu, co ty

Wiktionary


skądciś

z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądś, skądsiś


SJP.pl


skądeś

potocznie: zaimek pytający "skąd" połączony z końcówką czasownikową drugiej osoby "-eś" (np. "Skądeś się tu wziął?")


SJP.pl


skądinąd

z innego źródła; z innego miejsca; z innego względu, poza tym, zresztą


SJP.pl

partykuła

 (1.1) …używana w wyrażeniu wtrąconym, nawiązującym do wcześniejszej wypowiedzi i uzupełniającym je nową, zwykle mniej istotną informacją

zaimek

 (2.1) z innego miejsca lub źródła niż to, o którym była mowa, i to, które mówiący lub słuchacz miał na myśli

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Richter, skądinąd ceniony malarz, pracując nad „Atlasem”, zmienia się w skrzętnego zbieracza, klasyfikatora i archiwistę.

 (2.1) Skądinąd wiem o jej wyjeździe.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nawiasem mówiąc, notabene, ponadto, prawdę mówiąc, w dodatku, zresztą

Wiktionary


skądkolwiek

zaimek nieokreślony

 (1.1) obojętnie, z jakiego miejsca

zaimek względny

 (2.1) …wskazujący na to, że to, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym dzieje się niezależnie od miejsca, z którego kierowana jest czynność opisana w zdaniu podrzędnym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nadto, zdaniem Biesiadowskiego, należało spróbować wydobycia skądkolwiek kilkudziesięciu tysięcy gotówki.

 (2.1) Pomiędzy Władysławowem a Puckiem wiatr, skądkolwiek wieje, nanosi śnieg zalegający na okolicznych łąkach.

Wiktionary


skądś

z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądsiś, skądciś


SJP.pl

zaimek

 (1.1) z jakiegoś (nieokreślonego lub nieznanego) miejsca

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W starożytności Iran zamieszkiwany był przez rozmaite ludy, do czasu aż skądś, ze stepów nadwołżańskich przywędrowali Indoirańczycy i zostali tu do dziś.

Wiktionary

Powiązane:

 zaim. znikąd

Wiktionary


skądsi

gwarowo: skądś


SJP.pl


skądsiś

z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądś, skądciś


SJP.pl


skądże

1. wzmocniony zaimek przysłowny "skąd" (np. "Skądże pani o tym wie?");
2. wzmocniony wykrzyknik "skąd"; cóżże znowu


SJP.pl

partykuła

 (1.1) wzmocnione skąd w znaczeniu nie

zaimek

 (2.1) rzad. wzmocnione skąd

Wiktionary

Powiązane:

 partyk. skąd

 zaim. skąd

Wiktionary


skafander

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ubranie robocze chroniące całe ciało

 (1.2) kraw. jesienno-wiosenna kurtka z kapturem

Wiktionary

Skafander – specjalny szczelny ubiór chroniący człowieka przed szkodliwym wpływem środowiska zewnętrznego.

  • skafander ciśnieniowy
  • skafander głębinowy
  • skafander kosmiczny
  • skafander nurkowy
  • skafander przeciwprzeciążeniowy

Potocznie nazywa się też tak płaszcz przeciwdeszczowy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Astronauci w skafandrach wchodzą do rakiety.

 (1.2) Oferujemy kolorowe skafandry przeciwdeszczowe w przystępnych cenach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. skafanderek mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kombinezon

Wiktionary


skafanderek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skafander

 (1.2) mały skafander

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Olafku, zdejmij teraz skafanderek, żeby wysechł.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skafander mrz.

Wiktionary


skafit

wymarły głowonóg


SJP.pl


skagerracki

dotyczący cieśniny Skagerrak


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skagerrakiem, dotyczący Skagerraku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Centralną częścią obszaru nordyckiego była Jutlandia oraz wyspy duńskie, a najdalszą – południowa Skandynawia: skagerrackie wybrzeża Norwegii, Skania, Gotlandia oraz południowa część Svealandii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skagerrak mrz.

Wiktionary


skagerrak

[czytaj: SKAgerak] cieśnina Oceanu Atlantyckiego


SJP.pl

Skagerrak – jedna z cieśnin położonych między Danią (Półwysep Jutlandzki) a Szwecją i Norwegią (Półwysep Skandynawski). Poprzez Cieśniny Bałtyckie – Kattegat, Sund i Wielki Bełt – łączy Morze Północne z Morzem Bałtyckim.

Wikipedia


skaj

tworzywo skóropodobne; skay


SJP.pl

Skaj, skay – materiał będący imitacją skóry naturalnej. Jest to tkanina poliestrowa pokryta warstwą plastyfikowanego polichlorku winylu lub poliuretanu o fakturze przypominającej skórę zwierzęcą.

Materiał ten stosuje się w pokryciach tapicerskich, głównie ze względu na niższą cenę w porównaniu do prawdziwej skóry, jak również do wyrobu galanterii, ubrań, obuwia, okładek książek.

Wikipedia


skajlajt

oszklone okienko w dachu kabiny lub w pokładzie statku dające światło z góry; skylight


SJP.pl


skajowy

zrobiony ze skaju


SJP.pl


skajpować

rozmawiać za pośrednictwem Skype'a (komunikatora internetowego)


SJP.pl


skajpowicz

użytkownik Skype'a (komunikatora internetowego); skypowicz


SJP.pl


skajski

przymiotnik od: Skaje (wieś w województwie podlaskim)


SJP.pl


skakać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skoczyć)

 (1.1) przemieszczać się za pomocą odbić od podłoża, przy czym po odbiciu nogi nie mają kontaktu z podłożem (w przeciwieństwie do chodzenia, gdzie zawsze np. u ludzi jedna, a u konia dwie nogi spoczywają np. na ziemi)

 (1.2) zmieniać się w sposób nieciągły

 (1.3) poruszać się chaotycznie

 (1.4) uprawiać spadochroniarstwo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziecko skakało po podłodze.

 (1.2) Na skutek zmiany pogody pacjentowi skoczyło ciśnienie.

 (1.2) Strzałka kompasu gwałtownie skakała raz w prawo, raz w lewo.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskakat͡ɕ, AS: skakać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skoczek mrz./mos./mzw., wyskok n., podskok mrz., skok, skakanie, skoczenie, skakanka

 czas. dk. skoczyć, podskoczyć, uskoczyć, przeskakiwać, wyskakiwać

 przym. skoczny

 przysł. skocznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kicać, hycać, gwara. skikać

Wiktionary


skakaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: skakanka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skakanka ż.

Wiktionary


skakanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skakać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skaˈkãɲɛ, AS: skakãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skakun mzw., skakanka ż., skok mrz., skocznia ż.

 czas. wskoczyć, skakać ndk., skoczyć dk.

 przym. skoczkowy

Wiktionary


skakaniec

potocznie: urządzenie do skakania wypełniane powietrzem; dmuchaniec, pompowiec


SJP.pl


skakanka

sznur z uchwytami służący do ćwiczeń sportowych albo jako zabawka dla dzieci


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj zabawki dziecięcej w postaci linki z rączkami, przez którą dzieci przeskakują dla zabawy;

 (1.2) przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń;

Wiktionary

Skakanka – przyrząd gimnastyczny lub zabawka dziecięca, składająca się ze sznurka (linki) z uchwytami na końcu. Wprawiana w ruch obrotowy i przeskakiwana w momencie najniższego położenia skakanki.

Skakać można indywidualnie lub grupowo (tzw. zabawa w linkę lub sznura). Niektórzy potrafią skakać przez kilka linek jednocześnie. Skakanka wykorzystywana jest także do innych zabaw.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: skaˈkãnka, AS: skakãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skakun mzw., skok m., skakanie n., skoczek m., skoczkini ż., podskok m., skocznia ż., skakaneczka ż.

 czas. wskoczyć, skakać ndk., skoczyć dk.

 przym. skoczny, skoczkowy

Wiktionary


skakun

pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skaczel


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. pająk z rodziny skakunowatych (nazwa systematyczna|Salticidae|ref=tak.)

Wiktionary

Osoby o nazwisku Skaknu

  • Witalij Skakun (1996–2022) – ukraiński żołnierz, Bohater Ukrainy

Rodziny owadów i stawonogów

  • Skakunowate

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. skakunowate nmos. lm., skakanie n., skakanka ż., skoczek m., skaczel m., skocznia ż.

 czas. skakać ndk.

 przym. skakunowy, skakunowaty, skokowy, skony

 przysł. skocznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skaczel

Wiktionary


skakunowate

1. rodzina owadów z rzędu prostoskrzydłych;
2. rodzina pająków


SJP.pl

  • skakunowate (Tetrigidae) – rodzina owadów
  • skakunowate (Salticidae) – rodzina pająków

Wikipedia


skakunowaty

o cechach skakunowatych (rodzina pająków; rodzina owadów)


SJP.pl


skakuszka

rodzaj gryzoni z podrodziny myszy


SJP.pl

Skakuszka (Notomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Wikipedia


skala

1. usystematyzowane zestawienie wartości danej wielkości;
2. wielkość, poziom, zakres jakiegoś zjawiska;
3. stosunek zmiany wielkości, np. mapy, w porównaniu z rzeczywistym rozmiarem;
4. podziałka na przyrządach pomiarowych;
5. określony układ i zakres dźwięków, charakterystyczny dla danego instrumentu lub głosu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. szereg dźwięków ułożonych według pewnego schematu interwałowego w porządku wznoszącym lub opadającym;

 (1.2) muz. zakres dźwięków obejmowanych przez instrument muzyczny lub głos;

 (1.3) zbiór możliwych ocen w szkole lub w określonym teście (np. psychologicznym lub medycznym)

 (1.4) metrol. stat. system symboli (zwykle liczb) kodujących wyniki pomiaru;

 (1.5) mat. metoda przekształcenia liczby na współrzędną wykresu

 (1.6) geogr. techn. ułamek określający stosunek odległości na mapie lub długości na projekcie, rysunku, modelu w stosunku do odległości rzeczywistych;

 (1.7) techn. podziałka pozwalająca odczytać np. wynik pomiaru

 (1.8) książk. wielkość, zakres czegoś

 (1.9) psych. w wielokryterialnym teście psychometrycznym każda z niezależnych ocen różnych aspektów zjawiska uzyskiwanych w jednym badaniu

forma czasownika.

 (2.1) 3. os. lp. przysz. od: skalać

Wiktionary

Muzyka

  • skale instrumentów muzycznych
  • skala muzyczna

Psychologia

  • skala IQ Stanford-Bineta
  • skala staninowa
  • skala stenowa
  • skala tenowa
  • skala tetronowa
  • skala Wechslera
  • skala Ravena
  • skala Gilickiego

Medycyna

  • skala Apgar
  • skala AVPU
  • skala BSF
  • skala Glasgow
  • skala Tannera

Chemia/Fizyka

Skala temperatur

  • skala bezwzględna temperatur
  • skala Celsjusza
  • skala Fahrenheita
  • skala Kelvina
  • skala Rankine’a
  • skala temperatur
  • skala termometryczna

Geografia

  • skala Beauforta - określa siłę wiatru
  • skala mapy
  • Skala (1035 m) – góra w Słowackim Raju

Skale twardości

  • skala Brinella
  • skala Mohsa
  • skala Rockwella
  • skala Vickersa
  • skala twardości

Inne skale fizykochemiczne

  • skala kolorymetryczna / skala barw
  • skala pH

Metrologia, statystyka

  • skala pomiarowa
    • skala dychotomiczna
    • skala nominalna
    • skala porządkowa
    • skala interwałowa
    • skala ilorazowa
    • skala absolutna

Wykresy

  • skala liniowa
  • skala logarytmiczna

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skala durowa to siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami III i IV oraz VII i VIII.

 (1.2) Skala trąbki obejmuje dźwięki od fis małego do c³.

 (1.3) Skala ocen w polskich szkołach ma 6 stopni: niedostateczny, dopuszczający, dostateczny, dobry, bardzo dobry, celujący.

 (1.4) Zmienne są na skali nominalnej, gdy przyjmują wartości (etykiety), dla których nie istnieje naturalne uporządkowanie (np. płeć, powiat).

 (1.5) Wykres na skali logarytmicznej może obrazować tylko wielkości dodatnie.

 (1.6) model parowozu w skali 1:1000 (jeden do tysiąca)

 (1.7) Radio ma podświetlaną skalę.

 (1.8) Skala tego zjawiska wskazuje na jego systemowy charakter.

 (1.9) Test MMPI-2 ma dziesięć skal klinicznych oceniających poziom hipochondrii, depresji, histerii, psychopatii, męskości/kobiecości, paranoi, psychastenii, schizofrenii, manii, introwersji społecznej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskala, AS: skala

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalowanie

 czas. skalować, przeskalować, wyskalować

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. skalowanie

 czas. skalować, przeskalować, wyskalować

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Skala. z etym|ang|scala.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) scale; (1.2) scale; (1.3) scale; (1.4) scale; (1.5) scale; (1.6) scale; (1.8) scale; (1.9) scale

* baskijski: (1.1) eskala; (1.4) eskala; (1.5) eskala; (1.6) eskala

* bułgarski: (1.6) мащаб m.; (1.7) скала ż.

* duński: (1.1) skala w.; (1.6) skala w.; (1.7) skala w.; (1.8) skala w.

* esperanto: (1.1) skalo; (1.6) skalo

* kataloński: (1.7) escala ż.

* niemiecki: (1.1) Tonleiter ż., Tonskala ż., Skala ż.; (1.2) Stimmlage ż.; (1.3) Notenskala ż.; (1.4) Skalenniveau n., Messniveau n., Skalendignität ż.; (1.5) Darstellung ż.; (1.6) Maßstab m., skala mapy: Kartenmaßstab m.; (1.8) Maßstab m., Umfang m.; (1.9) Skala ż.

* nowogrecki: (1.1) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.2) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.3) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.4) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.5) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.6) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.7) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.8) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.9) σκάλα ż., κλίμακα ż.

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.?) {{PJM|skala.}}

* rosyjski: (1.7) шкала ż., масштаб m.

* szwedzki: (1.1) skala w.; (1.2) skala w.; (1.3) skala w.; (1.4) skala w.; (1.5) skala w.; (1.6) skala w.; (1.7) skala w.; (1.8) skala w.; (1.9) skala w.

* ukraiński: (1.1) шкала ż.

źródła.

== skala (slovio.) ==

ortografie. скала

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) skała

odmiana.

 (1.1) lm. skalas

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


skalać

zbrudzić, zbezcześcić, zhańbić, sprofanować, splugawić


SJP.pl


skalanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skalać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kalanie n., kalenica ż.

 czas. skalać dk., kalać ndk.

Wiktionary


skalanin

mieszkaniec Skały (miasta w Polsce)


SJP.pl


skalanka

mieszkanka Skały (miasta w Polsce)


SJP.pl

Skalanka (867 m) – szczyt w Grupie Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywiecko-Kisuckim. Przebega przez niego granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny. Skalanka znajduje się pomiędzy Przełęczą Zwardońską (675 m), a Beskidem Wrzeszczowskim, od którego oddzielona jest przełęczą Graniczne (755 m). Wschodnie stoki Skalanki są polskie i opadają do źródłowej części potoku Słanica z należącymi do Zwardonia osiedlami Gomułka i Lastoczka, w kierunku północno-zachodnim (na terenie Słowacji) tworzy krótki grzbiet oddzielający potoki Čannecký potok i Varmusov potok (dopływy Skaliťanki).

Wikipedia


skalar

wielkość, której wartość charakteryzuje tylko jedna liczba (np. temperatura, długość, objętość itp.)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. słodkowodna ryba południowoamerykańska z rodzaju nazwa systematyczna|Pterophyllum|ref=tak., z rodziny pielęgnicowatych, hodowana również w akwariach;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) mat. w algebrze liniowej to element ustalonego ciała, nad którym zbudowany jest dowolny moduł;

 (2.2) fiz. każda wielkość fizyczna wyrażona przez pojedynczą liczbę i mająca wymiar fizyczny;

Wiktionary

  • skalar w matematyce – wielkość liczbowa
  • skalar w fizyce – wielkość o charakterze skalarnym, posiadająca wartość liczbową i wymiar fizyczny (jednostkę)
    • cząstka skalarna
    • pole skalarne
  • skalar – nazwa ryb z rodzaju Pterophyllum, z rodziny pielęgnicowatych, odnoszących się do gatunków żaglowiec skalar oraz żaglowiec wysoki
  • Skalar – zespół grający muzykę disco polo

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈskalar, AS: skalar

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skalarny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żaglowiec, ryba księżycowa

Wiktionary


skalarny

dotyczący skalaru


SJP.pl


skalarowy

przymiotnik od: skalar


SJP.pl


skalbmierski

przymiotnik od: Skalbmierz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skalbmierzem, dotyczący Skalbmierza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skalbmierz mrz.

Wiktionary


skalbmierz

miasto w Polsce


SJP.pl

Skalbmierz – miasto w południowej Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skalbmierz, położone nad Nidzicą.

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego.

Wikipedia


skalbmierzanin

mieszkaniec Skalbmierza (miasta w Polsce)


SJP.pl


skalbmierzanka

mieszkanka Skalbmierza (miasta w Polsce)


SJP.pl


skald

średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) liter. staroskandynawski poeta i śpiewak, autor i zbieracz wierszy o bohaterach, ich zwycięstwach, miłości;

Wiktionary

Skald – poeta dworski, którego działalność była związana z dworami skandynawskich lub islandzkich władców w czasach wikingów, który to tworzył oraz wykonywał ustne wersje tego, co obecnie znamy jako poezję staronordycką. Wykonywanie utworów obejmowało także grę aktorską i skaldowie wcielali się w trakcie śpiewów we władców czy wojowników. Poeci z tej grupy podróżowali od dworu do dworu witani jako honorowi goście, gdzie w zamian za śpiew dostawali podarunki takie jak pierścienie lub klejnoty, czasami też zapłata była pieniężna. Do końca XII wieku chrześcijaństwo oraz rosnące rozpowszechnienie pisma sprawiły, że ta oralna forma sztuki zaginęła.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: skalt, AS: skalt

Wiktionary


skalda

średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię, uchodząca do Morza Północnego, nieopodal Antwerpii;

Wiktionary

Skalda (fr. Escaut, niderl. Schelde; łac. Scaldis, Scalta) – rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię. Długość – 350 km, powierzchnia zlewni – 21 tys. km².

Swoje źródła Skalda bierze w rejonie Aisne we Francji. Uchodzi do Morza Północnego, na północ od Antwerpii, tworząc estuarium. Składa się ono z dwóch odnóg – Skaldy Zachodniej (Westerschelde) i Wschodniej (Oosterschelde). Początkowo główną odnogą była Skalda Wschodnia, ale w XIX w. została ona odcięta tamą. Od tego momentu jako ujście funkcjonuje Skalda Zachodnia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Antwerpia leży na prawym brzegu rzeki Skaldy.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skaldyjski

Wiktionary


skaldowie

średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak


SJP.pl

Skaldowie – polska grupa rockowa, powstała w 1965 roku w Krakowie. W jej utworach pojawiały się takie gatunki muzyczne jak m.in. big-beat, rock, rock progresywny, folklor góralski, jazz, czy muzyka pop.

Wikipedia


skaldyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skaldą, dotyczący Skaldy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skalda ż.

Wiktionary


skaleczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) niewielka, powierzchowna rana

Wiktionary

Rana (łac. vulnus) – przerwanie anatomicznej ciągłości tkanek lub ich uszkodzenie pod wpływem czynnika uszkadzającego. Czynnikiem powodującym powstanie rany może być różnego typu uraz lub proces chorobowy, w tym niedokrwienie tętnicze, niewydolność żylna, zakażenia, zmiany troficzne (odleżyna).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌskalɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: skalečńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skaleczyć, kaleczyć

 rzecz. kaleka m./ż.

Wiktionary


skaleczony

forma czasownika.

 (1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skaleczyć

przymiotnik odczasownikowy

 (2.1) taki, który uległ skaleczeniu

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Czy często trafiają do ośrodka skaleczone zwierzęta leśne?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kalecznie n., skaleczenie n.

 czas. kaleczyć ndk., kaleczyć się ndk., skaleczyć dk., skaleczyć się dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) okaleczony, ranny, zraniony

Wiktionary


skaleczyć

czasownik przechodni dokonany (ndk. kaleczyć)

 (1.1) dokonany od|kaleczyć.

czasownik zwrotny dokonany skaleczyć się (ndk. kaleczyć się)

 (2.1) dokonany od|kaleczyć się.

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Skaleczyłaś się? Krwawisz!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kaleka m./ż.

Wiktionary


skaleń

minerał skałotwórczy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał skałotwórczy, glinokrzemian potasu, sodu albo wapnia;

Wiktionary

Skalenie, szpat polny – najpospolitsze minerały w skorupie ziemskiej.Skalenie są glinokrzemianami przestrzennymi potasu, sodu, wapnia, rzadziej baru. Zawierają izomorficzne domieszki litu, rubidu, cezu, strontu i żelaza.

Grupa skaleni obejmuje szereg minerałów o zróżnicowanym składzie chemicznym i różnej postaci kryształów. Tworzą one kryształy mieszane, w których wzajemnemu podstawieniu ulega jedna lub dwie pary jonów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skalenie należą do najpospolitszych minerałów w skorupie ziemskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskalɛ̃ɲ, AS: skalẽń

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skaleniowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szpat polny

Wiktionary


skaleniowiec

Skaleniowce (skalenoidy, foidy) – grupa minerałów skałotwórczych skał magmowych.

Skaleniowce są to glinokrzemiany sodu i potasu o składzie chemicznym podobnym do skaleni, lecz z mniejszą zawartością krzemionki. Zachodzi w nich zjawisko diadochii jonowej. Występują w skałach o charakterze zasadowym i ultrazasadowym.

Wikipedia


skaleniowy

przymiotnik od: skaleń


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od skaleń

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskalɛ̃ˈɲɔvɨ, AS: skalẽńovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaleń mos.

Wiktionary


skalenoedr

jedna z prostych postaci krystalograficznych


SJP.pl

Skalenoedr – wielościan przypominający nieco swym kształtem podwójną piramidę sześcioboczną. Ściany obu "piramid" stykają się ze sobą wzdłuż linii zygzakowatej tworząc na przemian trzy kąty większe z trzema mniejszymi. Oś główna trójkątnej symetrii łączy przeciwległe wierzchołki "piramid".

Wikipedia


skaler

narzędzie dentystyczne do skalingu (usuwania kamienia nazębnego za pomocą ultradźwięków)


SJP.pl


skalica

skała z twardego wapienia jurajskiego, zniszczona przez erozję wodną; skałka


SJP.pl

  • skalica – forma ukształtowania terenu
  • Skalica – część miasta Frydek-Mistek w Czechach
  • Skalica – miasto w zachodniej Słowacji
  • Skalica – nieczynny kamieniołom w Ustroniu
  • Skalica – powiat na Słowacji w kraju trnawskim
  • Skalica – skałka w polskich Karkonoszach
  • Skalica – szczyt w Beskidzie Wyspowym
  • Skalica – szczyt w Ustroniu
  • Skalica – wieś w południowo-wschodniej Bułgarii

Wikipedia


skaliczek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Pronolagus|Lyon|ref=tak., ssak z rodziny zającowatych występujący wyłącznie w skalistych siedliskach Afryki;

Wiktionary

Skaliczek (Pronolagus) – rodzaj ssaków z rodziny zającowatych (Leporidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skaliczki należą do gniazdowników.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skałka ż.

 przym. skalny

Wiktionary


skalik

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. ryba z rodziny wargaczowatych

Wiktionary

Wargacz skalik, skalik (Ctenolabrus rupestris) – gatunek ryby z rodziny wargaczowatych (Labridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ctenolabrus Valenciennes, 1839. Bywa hodowana w akwariach morskich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W akwariach w Japonii trzymają skaliki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalnica ż., skała ż., skałka ż., skalniak m., skalnik m.

 przym. skalny, skalisty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skalnik

Wiktionary


skalikurek

rodzaj ptaków z rodziny bławatnikowatych


SJP.pl


skalimowo

Skalimowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Boćki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wikipedia


skalinek

morski glon z rodzaju krasnorostów; litotamnion


SJP.pl


skaling

usuwanie kamienia nazębnego; scaling, scalling


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zabieg usunięcia kamienia nazębnego;

Wiktionary

Skaling – usuwanie kamienia nazębnego z powierzchni zębów. Często wykonywany jako element kompleksowej higienizacji, razem z piaskowaniem i fluoryzacją.

Kamień nazębny usuwa się następującymi sposobami:

  • konwencjonalnie – skalerem ręcznym
  • mechanicznie – frezami (metoda trudna, rzadko stosowana)
  • ultradźwiękowo – skalerem ultradźwiękowym
  • dźwiękowo – falami dźwiękowymi z zakresu 6–8 kHz
  • laserowo – skalerem laserowym
  • chemicznie – z użyciem płukanek (np. 30% roztworu perhydrolu). Służy jedynie do zmiękczenia kamienia.
  • piaskowaniem – przy pomocy piaskarki usuwa się drobiny kamienia nazębnego pozostałe po uprzednim skalingu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skaling można wykonać różnymi narzędziami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskalʲĩŋk, AS: skalʹĩŋk

Wiktionary


skalinkowate

o cechach skalinkowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl

Skalinkowate (Petroicidae) – rodzina małych ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około 50 gatunków ptaków, występujących w Australazji i na wyspach Pacyfiku.

Wikipedia


skalinkowaty

o cechach skalinkowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


skaliście

przysłówek

 (1.1) będąc tylko ze skał

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na pewnej wysokości zrobiło się skaliście i niedostępnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skałkówka ż., skalistość ż., skała ż., skałka ż.

 przym. skalisty

Wiktionary


skalisko

zgrubienie od: skała


SJP.pl

  • Skalisko – fikcyjne miasteczko, w którym toczy się akcja serialu Flintstonowie
  • Skalisko – szczyt w Górach Wołowskich na Słowacji

Wikipedia


skalistość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co skaliste

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skałka ż.

 przym. skalisty

 przysł. skalisto, skaliście

Wiktionary


skalisty

przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty skałami

 (1.2) utworzony ze skał

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Zaparła się nogami w skalisty grunt, zaczęła wołać rozpaczliwie:

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skałka ż., skalniak m., skalnik mzw./mos.

 przym. skalny, skałkowy, naskalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kamienisty

Wiktionary


skalkować

1. przenieść rysunek lub wzór, używając kalki;
2. powtórzyć, zrobić coś w identyczny sposób; powielić, przekalkować, skopiować;
3. utworzyć nowe wyrazy lub zwroty, mając za wzór wyrazy lub zwroty z innego języka


SJP.pl


skalkulować

przeliczyć, oszacować


SJP.pl


skalmierowice

2 miejscowości w Polsce:

  • Skalmierowice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Gniewkowo
  • Skalmierowice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Janikowo

Wikipedia


skalmierski

Skalmierz


SJP.pl

Patrz:

Skalmierz

skalmierzyce

wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim


SJP.pl

Skalmierzyce (pot. Stare Skalmierzyce, niem. Alt Skalmirschütz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, nad strugą Ciemna, na Wysoczyźnie Kaliskiej, w Kaliskiem, w aglomeracji kalisko-ostrowskiej, graniczy z miastem Nowe Skalmierzyce, ok. 13 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.

Wikipedia


skalniaczek

1. klomb o odpowiednio ukształtowanym skalistym gruncie;
2. zdrobnienie od: skalniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skalniak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalniak m.

Wiktionary


skalniak

przydomowy ogródek skalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. zool. torbacz z rodziny kangurowatych;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) ogrod. ogród skalny;

Wiktionary

  • Skalniak – ogród skalny
  • Skalniak – rodzaj ssaków z rodziny kangurowatych
  • Skalniak – szczyt w Górach Stołowych

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na całym odcinku ogona skalniaka umiejscowione są brązowe i bladożółte pręgi.

 (2.1) Babcia cały ranek plewićewiła skalniak.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skałka ż., skalnik m.

:: zdrobn. skalniaczek m.

 przym. skalny, skalisty

Wiktionary


skalnica

roślina zielna z rodziny skalnicowatych, o mięsistych lub skórzastych liściach tworzących gęste różyczki, występująca głównie na obszarach górskich półkuli północnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Lepidopsetta bilineata|Ayres|ref=tak., ryba przydenna z rodziny flądrowatych

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Saxifraga|L.|ref=tak., drobna roślina z rodziny skalnicowatych;

Wiktionary

  • skalnica (Lepidopsetta bilineata) – gatunek ryby z rodziny flądrowatych
  • skalnica (Saxifraga) – rodzaj roślin z rodziny skalnicowatych
  • Skalnica – potok, dopływ Syhleca
  • Skalnica – szczyt w Beskidzie Małym
  • Skalnica – szczyt na Pogórzu Karkonoskim

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rodzimym środowiskiem skalnic są wody północnego Pacyfiku.

 (1.2) Nasiona skalnic są zwykle bardzo drobne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalik mzw., skalnicowate lm nm., skalnicowce lm nm., skalnik mzw./mos., skalność ż., skała ż., skałka ż., skałkówka ż., Skałosz mos.

 przym. naskalny, skalny, skalisty, skałkowy

Wiktionary


skalnicowate

rodzina roślin drzewiastych i bylin z klasy dwuliściennych, o kwiatach promienistych (rzadziej grzbiecistych) i liściach na ogół zebranych w przyziemną rozetę; należą do niej między innymi: skalnica, bergenia, tawułka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Saxifragaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu skalnicowców;

Wiktionary

Skalnicowate (Saxifragaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu skalnicowców. Do rodziny tej należy 31–33 rodzajów i około 540 gatunków. Do rodzimej flory Polski należą rośliny z rodzajów skalnica (Saxifraga) i śledziennica (Chrysosplenium), uprawiane są gatunki reprezentujące rodzaje: bergenia (Bergenia), tawułka (Astilbe), żurawka (Heuchera).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rośliny z kilku rodzajów skalnicowatych wytwarzają bulwki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalnica ż., skalnicowce lm nm.

Wiktionary


skalnicowaty

o cechach skalnicowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


skalnicowce

rząd roślin okrytonasiennych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Saxifragales|Dumort.|ref=tak., grupa roślin wyróżniana w randze rzędu okrytonasiennych;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skalnica ziarenkowata zaliczany jest do skalnicowców.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalnica ż., skalnicowate lm nm.

Wiktionary


skalnicowiec

przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych


SJP.pl


skalnicowy

goździcznik skalnicowy - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych


SJP.pl


skalnik

robotnik zatrudniony w kopalni odkrywkowej, głównie przy urabianiu kamieni budowlanych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik kopalni odkrywkowej zatrudniony przy wyrobie kamienia budowlanego

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. ptak z rodziny pokrzewkowatych

 (2.2) icht. ryba z rodziny wargaczowatych

 (2.3) icht. ryba z rodziny moronowatych

Wiktionary

Zwierzęta:

  • skalnik (Achaetops pycnopygius) – gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych
  • skalnik, inaczej skalik lub wargacz skalik (Ctenolabrus rupestris) – gatunek ryby z rodziny wargaczowatych
  • skalnik biały (Morone americana) – gatunek ryby z rodziny moronowatych
  • skalnik prążkowany (Morone saxatilis) – gatunek ryby z rodziny moronowatych

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jej wuj miał kopalnię odkrywkową, zatrudniając na stałe do trzydziestu skalników.

 (2.1) Wysoko na ścianie gniazdują skalniki.

 (2.2) W akwariach w Japonii trzymają skalniki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskalʲɲik, AS: skalʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalnica ż., skała ż., skałka ż., skalniak m., skalik mzw.

 przym. skalny, skalisty

Wiktionary

Synonimy:

 (2.2) skalik

Wiktionary


skalny

1. dotyczący skały, zwłaszcza utworzony ze skały, np. występ skalny;
2. właściwy terenom pokrytym skałami, np. flora skalna


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący skały

 (1.2) zrobiony ze skały

 (1.3) właściwy terenom pokrytym skałami

 (1.4) biol. żyjący wśród skał

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskalnɨ, AS: skalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skałka ż., skalik mzw., skalnik mzw./mos.

 przym. naskalny, skalisty

Wiktionary


skalogram

wizualny sposób wyświetlania transformacji falkowej w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów


SJP.pl

Skalogram – wizualny sposób wyświetlania transformacji falkowej w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów, będący estymatą gęstości energii w przestrzeni czas-skala. Skalogram składa się z trzech osi: oś x oznacza czas, oś y skalę a, zaś oś z wartość współczynnika falki. Najczęściej wartości osi z przedstawiane są poprzez zmianę koloru lub jasności.

Skalogram jest falkowym odpowiednikiem periodogramu.

Wikipedia


skaloskop

urządzenie służące do kopiowania rysunków z kalki na papier światłoczuły, składające się z ramy kopiowej i lamp do naświetlania


SJP.pl


skalowalność

możliwość skalowania


SJP.pl

Skalowalność (ang. scalability) – możliwość powiększenia (zwiększenia skali działania) systemu lub przedsięwzięcia. W ekonomii łatwość, z jaką podaż produktu może być zwiększona w odpowiedzi na rosnący popyt.

Wikipedia


skalowalny

dający się skalować


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) możliwy do zwiększenia lub zmniejszenia skali działania systemu lub przedsięwzięcia

Wiktionary


skalowia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna leżąca po obu stronach dolnego biegu rzeki Niemen, zamieszkana przez plemię Skalowów;

Wiktionary

Skalowia – kraina pruska, jej nazwa oznaczała prawdopodobnie jakieś określenie lasu. Znajdowała się po obu stronach dolnego biegu Niemna od ujścia Mitawy do Zalewu Kurońskiego.

Najstarsza wzmianka o Skalowii znajduje się w zbiorze dokumentów Liber Census Daniae (ok. 1210–1231) duńskiego króla Waldemara II Zwycięskiego, który w 1210 wyprawił się do Prus i je sobie czasowo podporządkował.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. skalowijski

Wiktionary


skalowy

skala


SJP.pl

Patrz:

skala

skalp

skóra z włosami ściągnięta z czaszki zabitego wroga, będąca trofeum wojennym Indian, a także niektórych ludów starożytnych, np. Franków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) skrawek skóry głowy z włosami zdjęty z głowy pokonanego wroga;

Wiktionary

Skalp – trofeum wojenne znane wśród niektórych plemion Indian Ameryki Północnej i (według Herodota) u Scytów. Zwykle skrawek skóry głowy z włosami zerwany – poprzez nacięcie – z głowy pokonanego wroga. Skalp obejmuje skórę, tkankę podskórną i czepiec ścięgnisty. Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne, ale często też (po pojawieniu się w Ameryce białych najeźdźców) czysto praktyczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skalp, AS: skalp

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skalpować ndk., oskalpować dk.

Wiktionary


skalpel

mały, ostry nożyk używany w chirurgii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. mały, bardzo ostry nóż używany w chirurgii;

Wiktionary

Skalpel – mały, bardzo ostry nożyk, pierwotnie chirurgiczny, o jednostronnym ostrzu precyzyjnie wyszlifowanym, często wykonany z węgliku tytanu (TiC) (ze względu na jego twardość). Jest używany w chirurgii do cięcia tkanek miękkich, ale i wszędzie tam, gdzie jego cechy mogą być szczególnie przydatne, na przykład w modelarstwie czy poligrafii.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈskalpɛl, AS: skalpel

Wiktionary


skalper

osoba kupująca jakiś produkt w celu odsprzedaży z zyskiem; scalper


SJP.pl


skalperka

kobieta kupująca jakiś produkt w celu odsprzedaży z zyskiem; scalperka


SJP.pl


skalpować

ściągać skalp (skórę z włosami) z czaszki zabitego wroga


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. oskalpować)

 (1.1) zdzierać skórę z głowy pokonanego przeciwnika

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed atakiem na Delhi skalpowano więźniów, kłuto ich bagnetami, zmuszano do jedzenia krowiego mięsa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalp m.

 czas. oskalpować dk.

Wiktionary


skalski

przymiotnik od: Skała


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skałą, dotyczący Skały

Wiktionary

Osoby noszące nazwisko Skalski:

  • Ernest Skalski (ur. 1935) – dziennikarz
  • Jan Nepomucen Skalski (1822–1937) – twórca fundacji stypendialnej
  • Janusz Skalski (ur. 1951) – kardiochirurg
  • Jerzy Skalski (1925–2010) – generał, polityk
  • Kacper Skalski (ur. 1982) – lekkoatleta
  • Lucjan Skalski (1907–1994) – prezydent Opola i przewodniczący MRN w Opolu
  • Michał Skalski (ur. 1985) – szachista
  • Rafał Skalski (ur. 1985) – reżyser
  • Stanisław Skalski (1870–1937) – lekarz, działacz społeczny
  • Stanisław Skalski (1895–1988) – założyciel i prorektor PWSP w Krakowie
  • Stanisław Skalski (1915–2004) – generał lotnictwa
  • Witold Skalski (1879-1961) – profesor Akademii Handlowej w Poznaniu
  • Władysław Skalski (ok. 1837–1901) – lekarz
  • Władysław Skalski (1941–2011) – inżynier, poseł

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Skała ż.

Wiktionary


skamander

1. grupa literacka, do której należał m.in. Julian Tuwim;
2. polskie czasopismo literackie wydawane dawniej w Warszawie;
3. rzeka w Turcji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Troadzie wypływająca z góry Idy, opływająca mityczną Troję;

 (1.2) liter. polska grupa poetycka działająca w okresie międzywojennym;

Wiktionary

  • Skamander – grupa literacka działająca od 1918
  • Skamander – grupa muzyczna
  • „Skamander” – polskie czasopismo literackie wydawane w latach 1920–1928 i 1935–1939 w Warszawie
  • Skamander (gr. Skamandros) – rzeka w Troadzie wypływająca z góry Idy
  • Skamander (gr. Skamandros, łac. Scamander) – w mitologii greckiej bóg rzeki we Frygii, mąż Idai
  • Skamander (gr. Skamandros, łac. Scamander) – w mitologii greckiej syn Dejmachosa, wnuk Skamandra

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. skamandryta m.

 przym. skamandrycki

Wiktionary


skamandrowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z grupą poetycką Skamander

 (1.2) związany z miesięcznikiem poetyckim „Skamander”

Wiktionary


skamandrycki

przymiotnik od: skamandryta


SJP.pl


skamandryta

członek poetyckiej grupy "Skamander"


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. poet. członek grupy poetyckiej „Skamander”

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skamander m.

 przym. skamandrycki

Wiktionary


skamandrytka

skamandryta


SJP.pl

Patrz:

skamandryta

skamerować

potocznie: sfilmować kamerą wideo


SJP.pl


skamerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skamerować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skamerować dk.

Wiktionary


skamielina

skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamieniałość, skamienielina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) paleont. zachowany w skale szczątek lub odcisk organizmu, który istniał w minionej epoce geologicznej

Wiktionary

Skamieniałości – zachowane w skałach szczątki organizmów (skamieniałości właściwe, strukturalne), a także ślady ich aktywności życiowej (skamieniałości śladowe). Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji. Najczęściej fosylizacji ulegają tylko części szkieletowe. Proces ten zachodzi w wyniku zastąpienia pierwotnej substancji budującej części twarde organizmu innymi związkami mineralnymi (najczęściej węglanem wapnia lub krzemionką, a rzadziej np. dolomitem, syderytem, limonitem, pirytem lub fosforanami) o tym samym składzie chemicznym (np. przejście aragonitu w bardziej stabilny kalcyt) lub odmiennym składzie chemicznym. W przypadku części twardych zbudowanych ze stabilnych substancji (np. kalcytu, krzemionki) zachowują się one czasami bez żadnych przekształceń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Paleontolodzy znaleźli zupełnie nowy typ dinozaura w skamielinach w południowej Argentynie.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. kamienny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skamieniałość

Wiktionary


skamieniałość

skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamielina, skamienielina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest skamieniałe; cecha tych, którzy są skamieniali

 (1.2) geol. zachowane w skale szczątki organizmu zwierzęcego lub roślinnego albo też utrwalony w skale ślad jego działalności życiowej;

Wiktionary

Skamieniałości – zachowane w skałach szczątki organizmów (skamieniałości właściwe, strukturalne), a także ślady ich aktywności życiowej (skamieniałości śladowe). Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji. Najczęściej fosylizacji ulegają tylko części szkieletowe. Proces ten zachodzi w wyniku zastąpienia pierwotnej substancji budującej części twarde organizmu innymi związkami mineralnymi (najczęściej węglanem wapnia lub krzemionką, a rzadziej np. dolomitem, syderytem, limonitem, pirytem lub fosforanami) o tym samym składzie chemicznym (np. przejście aragonitu w bardziej stabilny kalcyt) lub odmiennym składzie chemicznym. W przypadku części twardych zbudowanych ze stabilnych substancji (np. kalcytu, krzemionki) zachowują się one czasami bez żadnych przekształceń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãmʲjɛ̇̃ˈɲawɔɕt͡ɕ, AS: skãmʹi ̯ė̃ńau̯ość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kamień m., kamyczek m., skamienielina ż., kamienienie n., skamienienie n., kamienica ż., kamionka ż.

 czas. kamienieć ndk., skamienieć dk.

 przym. skamieniały, kamienny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) fosylia, skamielina

Wiktionary


skamienieć

czasownik nieprzechodni dokonany

 (1.1) zamienić się w kamień

 (1.2) znieruchomieć

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Skamieniała ze strachu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skãˈmʲjɛ̇̃ɲɛ̇t͡ɕ, AS: skãmʹi ̯ė̃ńėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kamień mrz., skamieniałość ż., skamienienie n.

 przym. kamienny

Wiktionary


skamienielina

skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamieniałość, skamielina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) utrwalone w procesie fosylizacji szczątki zwierzęcia lub rośliny z dawnych epok geologicznych lub też ślady ich obecności

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãmʲjɛ̇̃ɲɛˈlʲĩna, AS: skãmʹi ̯ė̃ńelʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skamieniałość ż., kamień m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skamieniałość, skamielina

Wiktionary


skamienienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skamienieć.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skamienieć

 przym. kamienny

 rzecz. skamieniałość ż.

Wiktionary


skamlać

skomleć, skomlić, skamłać, skamleć;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób


SJP.pl


skamleć

skomleć, skomlić, skamlać, skamłać;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób


SJP.pl


skamłać

skomleć, skomlić, skamlać, skamleć;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób


SJP.pl


skan

1. plik komputerowy z zeskanowanym obrazem;
2. potocznie: produkt, rezultat skanowania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zeskanowany obraz

 (1.2) czynność wykonywania skanów (1.1)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaner m., skanerek m., skanowanie n., skaning m., zeskanowanie n., przeskanowanie n.

 czas. skanować ndk., zeskanować dk., przeskanować dk.

 przym. skanerowy, skaningowy

 przysł. skaningowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) skanowanie, skaning

Wiktionary


skanalizować

zainstalować system odprowadzający ścieki lub wodę opadową


SJP.pl


skanalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) urz. zbudowanie sieci kanalizacyjnej, objęcie jakiegoś obszaru siecią kanalizacyjną

 (1.2) skierowanie czyjeś działania, zainteresowania na inny w stosunku do pierwotnego teren, inne sprawy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kanalizacja ż., kanaliza ż.

 czas. skanalizować dk., kanalizować ndk.

 przym. kanalizacyjny

Wiktionary


skancerowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skancerować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skancerować dk.

Wiktionary


skand

pierwiastek chemiczny o symbolu Sc


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Sc i liczbie atomowej 21;

Wiktionary

Skand (Sc, łac. scandium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych.Srebrzystobiały metal o gęstości 2,989 g/cm³.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma skand?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skãnt, AS: skãnt

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skandowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Sc

Wiktionary


skand.

skrót od: skandynawski


SJP.pl


skandal

1. wydarzenie powodujące zgorszenie, oburzenie i zawstydzenie;
2. atmosfera wywołana takim wydarzeniem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje

 (1.2) oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1)

Wiktionary

  • skandal – cecha jakiegoś upublicznionego oburzającego faktu (zdarzenia) np. ujawnienie nagrania audiowizualnego polityka przyjmującego łapówkę
  • Skandal (teologia) – działanie prowadzące innych do grzechu, zgorszenie, przen. skała potknięcia, zawada
  • „Skandale” – niewydawany już polski brukowiec
  • Skandal – zespół muzyczny
  • Skandal – album muzyczny wydany przez Molestę
  • Skandal – pseudonim byłego piosenkarza punkrockowego zespołu Dezerter

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Ciąża hrabianki wywołała skandal na salonach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskãndal, AS: skãndal

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandalista m., skandalistka ż., skandalizowanie n.

:: zdrobn. skandalik m.

 czas. skandalizować ndk.

 przym. skandaliczny

 przysł. skandalicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. skandalista m., skandalistka ż., skandalizowanie n.

:: zdrobn. skandalik m.

 czas. skandalizować ndk.

 przym. skandaliczny

 przysł. skandalicznie

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|scandale.

uwagi.

tłumaczenia.

* albański: (1.1) skandal m.

* angielski: (1.1) scandal; (1.2) scandal

* arabski: (1.1) فضح, فضيحة, بغي

* duński: (1.1) skandale w.; (1.2) skandale w.

* esperanto: (1.1) skandalo

* francuski: (1.1) scandale m.

* gudźarati: (1.1) કૂથલી ż. (kūthalī), કૌભાંડ n. (kaubhāṇḍa)

* hiszpański: (1.1) escándalo m.; (1.2) escándalo m.

* kataloński: (1.1) escàndol m.; (1.2) escàndol m.

* niemiecki: (1.1) Skandal m.; (1.2) Skandal m.

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1-2) {{PJM|skandal. ,. PJM|afera.}}

* rosyjski: (1.1) сканда́л m.; (1.2) сканда́л m.

* serbsko-chorwacki: (1.1) skandal m.

* slovio: (1.1) skandal (скандал)

* słowacki: (1.1) škandál m.

* słoweński: (1.1) škandal m.

* szwedzki: (1.1) skandal w.; (1.2) skandal w.

* wilamowski: (1.1) škandāl m., skaondaol m.; (1.2) škandāl m., skaondaol m.

źródła.

== skandal (język albański.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) skandal

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


skandalicznie

przysłówek

 (1.1) w sposób skandaliczny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandal m., skandalista m., skandalistka ż., skandalizowanie n., skandaliczność ż.

 czas. skandalizować ndk.

 przym. skandaliczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bezczelnie, oburzająco

Wiktionary


skandaliczniej

stopień wyższy od przysłówka: skandalicznie


SJP.pl


skandaliczność

skandaliczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest skandaliczne; cecha tych, którzy są skandaliczni

Wiktionary

Patrz:

skandaliczny

Powiązane:

 przym. skandaliczny

 przysł. skandalicznie

 rzecz. skandalista mos., skandalistka ż.

Wiktionary


skandaliczny

1. mający cechy skandalu lub go wywołujący;
2. oceniany jako bardzo negatywny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) stanowiący skandal, mający cechy skandalu

 (1.2) taki, który wywołuje oburzenie, zgorszenie i przynosi wstyd

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Ujawniły one skandaliczną chciwość i prawdziwy poziom moralny głównego żydożercy Trzeciej Rzeszy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãndaˈlʲit͡ʃnɨ, AS: skãndalʹičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandal m., skandaliczność ż., skandalista m., skandalistka ż.

 przysł. skandalicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) oburzający, gorszący, zawstydzający, karygodny

Wiktionary


skandalik

zdrobnienie od: skandal


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skandal

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandal m.

Wiktionary


skandalista

osoba wywołująca skandale


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. osoba będąca powodem skandali

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niedawni skandaliści popkultury odchodzą w zapomnienie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãndaˈlʲista, AS: skãndalʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandal m., skandaliczność ż.

:: fż. skandalistka ż.

 czas. skandalizować ndk.

 przym. skandaliczny

 przysł. skandalicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) aferzysta

Wiktionary


skandalistka

skandalista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta wywołująca skandale

Wiktionary

Patrz:

skandalista

Powiązane:

 rzecz. skandal m., skandaliczność ż.

:: fm. skandalista m.

 przym. skandaliczny

 przysł. skandalicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. aferzystka

Wiktionary


skandalizować

wywoływać oburzenie, zgorszenie


SJP.pl


skandalizujący

skandalizować


SJP.pl

Patrz:

skandalizować

skanderbeg

(1405-1468) albański bohater narodowy


SJP.pl

Skanderbeg, właśc. Gjergj Kastrioti "Skënderbeu", pol. Jerzy Kastriota "Aleksander Wielki" (ur. 1405 w Krui, zm. 17 stycznia 1468 w Lezhy) – albański władca, dowódca wojskowy, kluczowa postać w historii Albanii jak i Polski poprzez poparcie Krucjaty Warneńskiej. Skanderbeg jest uważany za jednego z najwybitniejszych generałów wszech czasów i ikonę obrony chrześcijaństwa i Albanii.

Wikipedia


skandować

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) rytmicznie wypowiadać słowa, dzieląc je na sylaby

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wokół pałacu stał wielotysięczny tłum skandujący antyprezydenckie hasła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandowanie n.

 czas. poskandować dk., wyskandować dk.

Wiktionary


skandowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skandować.

Wiktionary

Skandowanie (z łac. scandere "wstępować, wchodzić na coś") – dobitny i nienaturalny sposób mówienia, polegający na dzieleniu wypowiedzi na niezróżnicowane prozodyjnie sylaby, bez zaznaczania granic wyrazów. W nauce o literaturze skandowaniem nazywa się recytowanie utworu wierszowanego z regularnym podkreślaniem jego rytmu.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. nieskandowanie n.

 czas. skandować ndk.

Wiktionary


skandowce

każdy pierwiastek z trzeciej grupy układu okresowego Mendelejewa


SJP.pl

Skandowce – pierwiastki 3 (daw. IIIB lub III pobocznej) grupy układu okresowego.

Wikipedia


skandowiec

każdy pierwiastek z trzeciej grupy układu okresowego Mendelejewa


SJP.pl


skandowy

skand


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący skandu

Wiktionary

Patrz:

skand

Powiązane:

 rzecz. skand m.

Wiktionary


skandynaw

mieszkaniec Skandynawii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mieszkaniec Skandynawii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czy to prawda, że Skandynawowie są małomówni?

 (1.1) 13 grudnia Skandynawowie obchodzą Dzień Świętej Łucji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skãnˈdɨ̃naf, AS: skãndnaf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skandynawia ż., skandynawista m., skandynawistka ż., skandynawistyka ż., skandynawizm m.

:: fż. Skandynawka ż.

 przym. skandynawski, skandynawistyczny

Wiktionary


skandynawia

region Europy, w którym leżą: Szwecja, Norwegia i Dania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. region północnej Europy obejmujący kraje Danię, Norwegię i Szwecję;

Wiktionary

Skandynawia – region północnej Europy, obejmujący państwa: Szwecję, Norwegię oraz Danię. Obejmuje część z krajów nordyckich.

Czasem w nieskandynawskich mediach, biorąc pod uwagę wpływy szwedzkie i duńskie, do Skandynawii zalicza się Islandię, a nawet niegermańskie państwa i regiony, takie jak: Finlandia, niewielka część Rosji (Karelia), Estonia, niekiedy też Łotwa, a nawet Litwa. W samych krajach skandynawskich za Skandynawię uważa się jednak tylko trzy państwa (Dania, Norwegia, Szwecja).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wspólną nazwą walut używanych w Skandynawii jest korona.

 (1.1) Göteborg ma największy port w Skandynawii.

 (1.1) W tym samym roku duńska firma otrzymała przedstawicielstwo na całą Skandynawię.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãndɨ̃ˈnavʲja, AS: skãndỹnavʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandynawistka ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż.

 przym. skandynawski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kraje nordyckie

Wiktionary


skandynawista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. jęz. znawca języka, literatury i kultury skandynawskiej

 (1.2) hist. zwolennik skandynawizmu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandynawistka ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż.

:: fż. skandynawistka ż.

 przym. skandynawski

Wiktionary


skandynawistka

skandynawista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: skandynawista

Wiktionary

Patrz:

skandynawista

Wymowa:

IPA: ˌskãndɨ̃naˈvʲistka, AS: skãndỹnavʹistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skandynawistyka ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż., Skandynawia ż.

:: fm. skandynawista mos.

 przym. skandynawistyczny, skandynawski

Wiktionary


skandynawistyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o kulturze, sztuce i języku ludów zamieszkujących Półwysep Skandynawski;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Skandynawka ż., Skandynaw mos., skandynawista m., skandynawistka ż., skandynawizm m.

 przym. skandynawski

Wiktionary


skandynawizm

Skandynawizm – ruch polityczny i kulturalny propagujący idee ściślejszej współpracy kulturowej i ekonomicznej krajów skandynawskich, a w dalszej perspektywie ich zjednoczenia.

Ruch rozwijał się początkowo w duńskich środowiskach uniwersyteckich. Stamtąd trafił do Szwecji, gdzie rozwijał się w Lund i Uppsali. Za moment powstania ruchu uważa się spotkanie na uniwersytecie w Lund w 1829 roku, podczas którego szwedzki poeta Esaias Tegnér uhonorował duńskiego poetę Adama Gottloba Oehlenschlägera wieńcem laurowym, ogłaszając tym samym rozpoczęcie współpracy narodów skandynawskich.

Wikipedia


skandynawizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skandynawizować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zeskandynawizowanie n., nieskandynawizowanie n.

 czas. skandynawizować ndk., zeskandynawizować ndk.

Wiktionary


skandynawka

mieszkanka Skandynawii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Skandynawii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãndɨ̃ˈnafka, AS: skãndỹnafka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skandynawia ż., skandynawista m., skandynawistka ż., skandynawistyka ż.

:: fm. Skandynaw m.

 przym. skandynawski, skandynawistyczny

Wiktionary


skandynawolog

badacz, obserwator Skandynawii


SJP.pl


skandynawski

przymiotnik od: Skandynawia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze Skandynawią, dotyczący Skandynawii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kraje skandynawskie należą do najlepiej rozwiniętych krajów Europy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãndɨ̃ˈnafsʲci, AS: skãndỹnafsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skandynawia ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż., skandynawizm mrz., skandynawskość ż., skandynawistyka ż., skandynawista mos., skandynawistka ż.

 przym. skandynawistyczny

 przysł. skandynawsko

Wiktionary


skandynawskość

skandynawski


SJP.pl

Patrz:

skandynawski

skandyzować

1. skrystalizować cukier;
2. usmażyć w cukrze, pokryć warstwą cukru


SJP.pl


skaner

scanner;
1. urządzenie służące do wytworzenia cyfrowego obrazu obiektu, np. zdjęcia, slajdu, drukowanego tekstu, a następnie wprowadzenia go do komputera;
2. w poligrafii: urządzenie elektroniczne do rejestrowania i korygowania tonalności i barw reprodukowanego oryginału oraz zapisywania obrazu na odpowiednim materiale;
3. urządzenie pozwalające sporządzić obraz (mapę) jakiegoś obszaru lub obiektu przez punktowe sondowanie za pomocą fal świetlnych, radiowych, rentgenowskich itp.;
4. w informatyce: program przeznaczony do skanowania tekstów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu kreskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej;

 (1.2) urządzenie przeszukujące

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Używam skanera, aby przenieść stare zdjęcia na swój komputer.

 (1.1) Na kursach szybkiego czytania nauczyłam się czytać całymi akapitami. Pochłaniałam książki jak skaner.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskãnɛr, AS: skãner

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skanowanie n., skaning m.

:: zdrobn. skanerek m.

 czas. skanować ndk., zeskanować dk., przeskanować dk., wyskanować dk.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

 (1.1) czytnik

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. skanowanie n., skaning m.

:: zdrobn. skanerek m.

 czas. skanować ndk., zeskanować dk., przeskanować dk., wyskanować dk.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|scanner.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) scanner

* arabski: (1.1) ماسح ضوئي

* baskijski: (1.1) eskaner

* bułgarski: (1.1) скенер m.

* duński: (1.1) skanner w., scanner w.

* fiński: (1.1) kuvanlukija, skanneri

* francuski: (1.1) numériseur de document, scanneur

* gruziński: (1.1) სკანერი

* hiszpański: (1.1) escáner m.

* japoński: (1.1) イメージスキャナ

* kaszubski: (1.1) skaner m.

* kataloński: (1.1) escàner

* niemiecki: (1.1) Scanner m.; (1.2) Scanner m.

* nowogrecki: (1.1) σαρωτής m., σκάνερ n.

* perski: (1.1) اسکنر

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|skaner, skanować, zeskanować.}}

* ukraiński: (1.1) ска́нер m.

* włoski: (1.1) scansionatore d'immagine, scanner

źródła.

== skaner (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) inform. skaner

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


skanerowy

skaner


SJP.pl

Patrz:

skaner

skanerzysta

operator skanerów formowych


SJP.pl


skania

kraina historyczna w Szwecji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina historyczna leżąca na najdalej wysuniętym na południe końcu Półwyspu Skandynawskiego, nad cieśniną Sund, obecnie w Szwecji;

 (1.2) geogr. adm. szwedzki region administracyjny, z siedzibą w Malmö, obejmuje większość historycznej Skanii (1.1);

Wiktionary

Skania, Skonia (w językach duńskim i szwedzkim Skåne odsłuchaj) – historyczna kraina (lub prowincja, landskap) Szwecji, do traktatu z Roskilde w 1658 należąca do Danii. Położona jest na południu kraju nad Morzem Bałtyckim i cieśniną Sund. Graniczy z krainami Halland, Smalandia i Blekinge. Skania połączona jest z duńską wyspą Zelandią mostem nad cieśniną Sund.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Centralną częścią obszaru nordyckiego była Jutlandia oraz wyspy duńskie, a najdalszą – południowa Skandynawia: skagerrackie wybrzeża Norwegii, Skania, Gotlandia oraz południowa część Svealandii.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Skonia

Wiktionary


skanibalizować

1. w technice: wykorzystać części pochodzące z jakiegoś urządzenia (maszyny, samochodu) do naprawy innego egzemplarza;
2. w marketingu: zmniejszyć sprzedaż produktu przez wprowadzenie innego o podobnych cechach


SJP.pl


skaning

skanowanie


SJP.pl

Patrz:

skanowanie

skaningowy

przymiotnik od: skaning


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) techn. taki, którego zasada działania polega na przemiataniu przestrzeni i czytaniu wartości punkt po punkcie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãɲĩŋˈɡɔvɨ, AS: skãńĩŋgovy

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skanować

 rzecz. skan mrz., skaning

Wiktionary


skanować

1. tworzyć za pomocą skanera komputerowy zapis obrazu;
2. odczytywać za pomocą skanera punkt po punkcie informację zawartą w obrazie lub nośniku elektronicznym;
3. przeszukiwać treści w jakimś urządzeniu za pomocą programu komputerowego w celu usunięcia wirusów lub znalezienia jakiejś informacji


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wprowadzać do komputera dane za pomocą skanera

 (1.2) techn. czytać wartości punkt po punkcie

 (1.3) biur. wykonywać kopię dokumentu, grafiki itp. przy użyciu skanera

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skãˈnɔvat͡ɕ, AS: skãnovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaner m., skaning m., skanowanie n., skan mrz.

 czas. zeskanować dk.

 przym. skaningowy

Wiktionary


skanowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skanować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskãnɔˈvãɲɛ, AS: skãnovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skanować

 rzecz. skaner mrz., skan mrz.

Wiktionary


skansen

1. krajoznawcze muzeum etnograficzne pod gołym niebem, gdzie eksponowane są zabytki budownictwa ludowego oraz sprzęty i narzędzia określonego regionu;
2. potocznie: miejsce zacofane pod względem cywilizacyjnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) turyst. muzeum etnograficzne na wolnym powietrzu, którego celem jest prezentowanie kultury ludowej danego regionu;

 (1.2) przen. miejsce zacofane cywilizacyjnie

Wiktionary

Skansen (muzeum skansenowskie, muzeum na wolnym powietrzu (ang. open-air museum)) – potoczne określenie muzeum na wolnym powietrzu, którego celem jest zaprezentowanie kultury ludowej danego regionu lub też ekspozycja obiektów zabytkowych (archeologicznych, budowlanych, etnograficznych). Polskie muzea skansenowskie zrzeszają się w Stowarzyszeniu Muzeów na Wolnym Powietrzu. Najstarszym skansenem w Polsce jest Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na terenie chorzowskiego skansenu znajduje się 78 drewnianych obiektów architektury.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskãw̃sɛ̃n, AS: skãũ̯sẽn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skansenowy, skansenowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) park etnograficzny

Wiktionary


skansenowy

przymiotnik od: skansen; skansenowski


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z skansenem, dotyczący skansenu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skansen m.

Wiktionary


skanska

szwedzka firma budowlana


SJP.pl

Skanska – międzynarodowe przedsiębiorstwo budowlane założone w 1887 roku w Malmö jako Aktiebolaget Skånska Cementgjuteriet. Siedziba przedsiębiorstwa od stycznia 2014 znajduje się w Sztokholmie w Szwecji.

Wikipedia


skański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skanią, dotyczący Skanii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skania ż.

Wiktionary


skąpa

kobieta skąpa; skąpica


SJP.pl

Skąpa – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Strzelce Wielkie. W latach 1973–74 w gminie Sulmierzyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


skapać

spaść, ściec w postaci kropli; skapnąć, ukapać


SJP.pl


skąpanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skąpać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skąpać

 rzecz. kąpielisko n., kąpielowy mos., kąpielówki nmos.

 przym. kąpielowy

Wiktionary


skapanka

rodzaj mszaków z rzędu meszkowców


SJP.pl


skapankowate

rodzina mszaków z rzędu meszkowców


SJP.pl


skapcaniały

potocznie:
1. utracić energię i chęć do życia;
2. zniedołężnieć, zestarzeć się; zgrzybieć, zramoleć


SJP.pl


skapcanieć

potocznie:
1. utracić energię i chęć do życia;
2. zniedołężnieć, zestarzeć się; zgrzybieć, zramoleć


SJP.pl


skąpe

kobieta skąpa; skąpica


SJP.pl

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 6
  • Skąpe – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża
  • Skąpe – wieś w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Skąpe
  • Skąpe – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Słupia Konecka
  • Skąpe – kolonia w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Grzegorzew
  • Skąpe – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Strzałkowo
  • Skąpe – osada w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Złocieniec

Wikipedia


skapek

ceramiczny talerzyk w kształcie czajniczka; skapek


SJP.pl


skaperować

przekabacić, przekupić, przeciągnąć kogoś na swoją stronę, podkupić


SJP.pl

czasownik przechodni dokonany (ndk. kaperować)

 (1.1) dokonany od|kaperować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kaper mos. mrz., kaperownictwo n., kaperstwo n.

 czas. kaperować ndk.

 przym. kaperski

Wiktionary


skąpiara

reg.: kobieta skąpa


SJP.pl


skąpiarz

reg.: skąpiec


SJP.pl


skąpić

wydzielać komuś małe ilości, nie dawać czegoś w wystarczającym stopniu


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) być skąpym

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skąpiec mos., skąpiradło n., skąpstwo n.

 przym. skąpiutki, skąpy

Wiktionary


skąpica

potocznie, z niechęcią o kobiecie skąpej


SJP.pl


skapieć

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba niechętnie wydająca swoje pieniądze

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W dzisiejszych czasach tylko skąpcy cerują skarpetki, zamiast nabyć parę nowych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskɔ̃mpʲjɛt͡s, AS: skõmpʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skąpstwo n., skąpiradło n.

 czas. skąpić ndk., poskąpić dk.

 przym. skąpy, skąpiutki

 przysł. skąpo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sknera, sknerus, kutwa, skąpiradło, dusigrosz, mrzygłód, liczykrupa, wędzigrosz, gównojad, centuś, chytrus, chciwiec, harpagon, żyła; gw-pl|Śląsk Cieszyński|dziurdziuch, nienażraniec.; przest. żminda, żyd

Wiktionary


skąpiej

stopień wyższy od przysłówka: skąpo


SJP.pl


skąpiradło

potocznie, z niechęcią: osoba stroniąca od wydawania pieniędzy, nawet na podstawowe potrzeby; skąpiec, sknera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. pejor. pogard. ktoś, kto stroni od wydawania pieniędzy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skąpiec mos., skąpstwo n.

 przym. skąpy, skąpiutki

 czas. skąpić ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) centuś, chytrus, dusigrosz, harpagon, kutwa, liczykrupa, sknera, sknerus, żminda, żyd, żyła

Wiktionary


skapitalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skapitalizować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skapitalizować dk.

Wiktionary


skapitulować

czasownik dokonany (ndk. kapitulować)

 (1.1) ulec kapitulacji; podporządkować się wrogowi czy przeciwnościom

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdyby Grecy wiedzieli przedtem z kim będą mieć do czynienia i lepiej przygotowaliby się do boju z Antami, to nie skapitulowaliby od razu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skapitulowanie n., kapitulant mos., kapitulowanie n.

 czas. kapitulować ndk.

 przym. kapitulacyjny, kapitulancki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) poddać się, dać za wygraną

Wiktionary


skapitulowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skapitulować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skapitulować dk.

 rzecz. kapitulowanie n., kapitulant mos.

 przym. kapitulacyjny, kapitulancki

Wiktionary


skąpiutki

zdrobnienie od: skąpy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: skąpy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skɔ̃mˈpʲjutʲci, AS: skõmpʹi ̯utʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skąpstwo n., skąpiec m., skąpiradło n., skąpienie n.

 czas. skąpić ndk., poskąpić dk.

 przym. skąpy

 przysł. skąpo

Wiktionary


skapka

ceramiczny talerzyk w kształcie czajniczka; skapek


SJP.pl


skapnąć

1. spaść jako kropla; kapnąć, ściec;
2. w przenośni: dostać się jako drobny, okazjonalny zysk;
3. potocznie: skapnąć się - zorientować się; skapować się, kapnąć się


SJP.pl


skąpolistny

przymiotnik

 (1.1) taki, który ma niewiele liści

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskɔ̃mpɔˈlʲistnɨ, AS: skõmpolʹistny

Wiktionary


skapolit

minerał, glinokrzemian sodu i wapnia zawierający dodatkowe aniony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z gromady krzemianów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skaˈpɔlʲit, AS: skapolʹit

Wiktionary


skąpomocz

zmniejszenie wydzielania moczu, głównie wskutek niewydolności nerek; oliguria


SJP.pl

Skąpomocz (łac. oliguria) – zmniejszenie ilości moczu dobowego poniżej 400–500 ml u dorosłych (przy wzroście 170 cm i wadze 70 kg). Odpowiednio u niemowląt poniżej 1 ml/kg/h oraz u większych dzieci 0,5 ml/kg/h. Spadek ilości moczu poniżej 100 ml/dobę określa się mianem bezmoczu (anuria).

Wikipedia


skąponogi

gromada stawonogów zaliczanych do wijów; skąpotchawce


SJP.pl

Skąponogi, skąpotchawce (Pauropoda) – gromada stawonogów zaliczanych do wijów. osiągające długość ciała do 2 mm. Dotąd opisano około 780 gatunków skąponogów, z których około 30 znanych jest z Polski.

Wikipedia


skąpoobjawowiec

osoba, która ma niewielkie objawy jakiejś choroby


SJP.pl


skąpoobjawowy

w medycynie: charakteryzujący się występowaniem niewielkich objawów


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) med. o łagodnym przebiegu, z objawami choroby o niewielkim nasileniu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) HBV jest wirusem DNA wywołującym zapalenie wątroby typu B. Przebieg zakażenia może być bezobjawowy, skąpoobjawowy lub pełnoobjawowy z żółtaczką.

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. skąpoobjawowo

Wiktionary


skąpopłetwy

1. gęś skąpopłetwa - gatunek dużego ptaka z rzędu blaszkodziobych; bezpłetwiec;
2. sieweczka skąpopłetwa - gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych


SJP.pl


skąposzczet

przedstawiciel podgromady zwierząt o tej samej nazwie, należącej do typu pierścienic; zamieszkuje środowisko lądowe i wody słodkie


SJP.pl


skąposzczety

przedstawiciel podgromady zwierząt o tej samej nazwie, należącej do typu pierścienic; zamieszkuje środowisko lądowe i wody słodkie


SJP.pl

Skąposzczety (Oligochaeta) – grupa około 5000 gatunków pierścienic o wyraźnie segmentowanym, wydłużonym ciele pozbawionym parapodiów i bez przydatków na głowowym odcinku ciała, z nielicznymi i prostymi, chitynowymi szczecinami, tradycyjnie klasyfikowana jako podgromada siodełkowców (Clitellata). Ewolucyjnie wywodzone są od morskich wieloszczetów. Większość gatunków zamieszkuje środowiska lądowe i słodkowodne, ale są też takie, które żyją w wodach słonawych i słonych. Żywią się martwą materią organiczną, mikroorganizmami i cząstkami żywych roślin. Niektóre są drapieżnikami, komensalami lub pasożytami. Większość gatunków odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu właściwej struktury gleby lub w procesach samooczyszczania się wód.

Wikipedia


skąpotchawce

gromada stawonogów zaliczanych do wijów; skąponogi


SJP.pl

Skąponogi, skąpotchawce (Pauropoda) – gromada stawonogów zaliczanych do wijów. osiągające długość ciała do 2 mm. Dotąd opisano około 780 gatunków skąponogów, z których około 30 znanych jest z Polski.

Wikipedia


skąpotchawiec

przedstawiciel gromady stawonogów zaliczanych do wijów


SJP.pl


skapować

potocznie:
1. zrozumieć coś; sczaić, zajarzyć, skumać, zakapować;
2. skapować się - zorientować się; skapnąć się, kapnąć się


SJP.pl


skaprawiały

potocznie o oczach: stawać się kaprawymi, zropieć


SJP.pl


skaprawić

rzadko: pokryć, napełnić łzami lub ropą


SJP.pl


skaprawieć

potocznie o oczach: stawać się kaprawymi, zropieć


SJP.pl


skąpski

Skąpe (wieś w Polsce)


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Bolesław Skąpski (strona ujednoznaczniająca)
  • Franciszek Skąpski (1881-1966) – polski działacz niepodległościowy w Petersburgu, przedsiębiorca
  • Franciszek Skąpski – polski wojskowy
  • Jerzy Skąpski – polski artysta malarz, grafik i projektant witraży
  • Józef Skąpski – polski prawnik
  • Konstanty Skąpski – polski wojskowy
  • Łukasz Skąpski – polski artysta multimedialny, pedagog
  • Michał Skąpski – polski prawnik
  • Rafał Skąpski – polski prawnik, wydawca, polityk
  • Stefan Skąpski – polski polityk

Wikipedia


skąpstwo

bycie skąpym; sknerstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) niechęć do rozstawania się z pieniędzmi, nadmierna oszczędność

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Oskarżono mnie o skąpstwo i chciwość, a przecież byłam tylko oszczędna!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskɔ̃mpstfɔ, AS: skõmpstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skąpiec m., skąpiradło n., skąpienie n.

 czas. skąpić ndk., poskąpić dk.

 przym. skąpy, skąpiutki

 przysł. skąpo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chytrość, sknerstwo

Wiktionary


skąpszy

stopień wyższy od przymiotnika: skąpy


SJP.pl


skaptować

przeciągnąć kogoś na swoją stronę, pozyskać dla siebie


SJP.pl

czasownik dokonany

 (1.1) przeciągnąć na swoją stronę, zjednać sobie

Wiktionary

Powiązane:

 czas. kaptować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ująć

Wiktionary


skapulimancja

wróżenie z łopatek zwierząt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wróżenie z łopatek zwierząt

Wiktionary

Skapulimancja – wróżenie w oparciu o pęknięcia na powierzchni świeżo wypalonej owczej łopatki (łac. scapula).

Do wróżb używano nie tylko łopatek owczych, ale ogólnie – bydlęcych (osteomancja), a w wyjątkowych okolicznościach – ludzkich. W Chinach używano skorup zółwia (plastromancja).

Wikipedia


skąpy

1. oszczędny do przesady, żałujący komuś czegoś
2. zbyt mały, składający się z niewielu części, niewystarczający


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) pejor. niechętnie oddający swoje dobra, pieniądze

 (1.2) pot. bardzo mały, o małej objętości

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mój mąż jest taki skąpy, że gdy czyta książkę, to aby zaoszczędzić na rachunkach za prąd, gasi światło na czas przewracania kartek.

 (1.2) Na obozie organizatorzy zapewnili tylko bardzo skąpą kolację.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskɔ̃mpɨ, AS: skõmpy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skąpiec m., skąpstwo n., skąpiradło, skąpienie n.

 czas. skąpić ndk., poskąpić dk.

 przysł. skąpo

 przym. skąpiutki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chytry, centusiowski

 (1.2) mały, niedostateczny, ograniczony

Wiktionary


skapywać

1. spadać jako kropla; kapać, ściekać;
2. w przenośni: być uzyskiwanym jako drobny, okazjonalny zysk


SJP.pl


skapywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skapywać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skapywać ndk.

Wiktionary


skarabeusz

1. duży, czarny chrząszcz z metalicznym połyskiem, żywiący się nawozem; poświętnik;
2. święty żuk egipski, czczony niegdyś jako bóg wschodzącego słońca; wykonany z fajansu, kamienia lub metalu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ent. nazwa systematyczna|Scarabaeus|ref=tak., rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych;

 (1.2) ent. chrząszcz z rodzaju skarabeusz (1.1)

 (1.3) archeol. hist. staroegipski owalny amulet

Wiktionary

Skarabeusz, poświętnik (Scarabaeus) – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych. Jest ich ponad 30 gatunków. Są stosunkowo duże w porównaniu do innych chrząszczy, są czarne i mają metaliczny połysk. Występują w Północnej Afryce, Południowej Europie i Azji Mniejszej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. skaraboid mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) poświętnik

Wiktionary


skarabeuszek

zdrobnienie od: skarabeusz


SJP.pl


skaraboid

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. hist. niewielka, owalna pieczęć wykonana z kamienia, w starożytnym Egipcie w kształcie skarabeusza, później również z wizerunkiem innych zwierząt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarabeusz m.

Wiktionary


skarać

skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę; ukarać


SJP.pl


skaradziński

nazwisko


SJP.pl


skaranie

skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę; ukarać


SJP.pl


skarb

1. zwykle w liczbie mnogiej: zbiór pieniędzy lub drogocennych rzeczy, często ukryty; kosztowności, bogactwo;
2. rzecz wielkiej wartości materialnej lub artystycznej;
3. w przenośni: osoba lub rzecz bardzo przez kogoś ceniona; ukochany, ukochana;
4. dawniej:
a) skarb państwa, majątek państwa;
b) instytucja nim zarządzająca;
5. skarb państwa:
a) państwo jako podmiot prawny, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie jest we władaniu innych osób prawnych;
b) ogół zasobów finansowych państwa, majątek państwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zbiór bardzo wartościowych rzeczy

 (1.2) coś niezwykle wartościowego, drogocennego

 (1.3) osoba kochana, ceniona

 (1.4) przest. majątek państwa

 (1.5) zob. skarb państwa.

 (1.6) archeol. znalezisko gromadne, złożone z celowo ukrytych przedmiotów

Wiktionary

Skarb – jeden z podstawowych typów stanowisk archeologicznych. Termin odnosi się wyłącznie do znalezisk ruchomych (co najmniej dwóch), celowo składowanych przez jakąś osobę lub grupę. Obejmuje zespół cennych w danym okresie przedmiotów (np. monet, ozdób), fragmentów surowca (bryłek minerałów, metali), narzędzi lub broni ukrytych jako forma przechowywania majątku (zwykle w czasach zagrożenia najazdami) lub zdeponowanych w celach kultowych (jako ofiara).

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Emilko, mój skarbie, kocham cię.

 (1.4) Wszystkie świątynie (…) odmówiły skarbowi kredytu i najpokorniej błagają waszą świątobliwość, aby w ciągu dwu lat rozkazał wypłacić pożyczone od nich sumy…

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skarp, AS: skarp

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarbnica ż., skarbonka ż., skarbnik mos., skarbniczka ż., skarbiec mrz., skarbczyk mrz., skarbówka ż., skarbowość ż.

 czas. zaskarbić dk., zaskarbiać ndk.

 przym. skarbowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) majątek

Wiktionary


skarbanowo

Skarbanowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Izbica Kujawska.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 146 mieszkańców. Jest osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy Izbica Kujawska. Ze wsi Skarbanowo pochodzi śląski poeta Józef Krupiński (1930–1998).

Wikipedia


skarbcowy

przymiotnik od: skarbiec


SJP.pl


skarbczyk

zdrobnienie od: skarbiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od skarbiec

 (1.2) zbiór czegoś cennego, również niematerialnego

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk. książeczka do nabożeństwa

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) To kwestia godzin. Jeszcze kilka i ten skarbczyk wspomnień i doświadczeń rozpłynie się w nicości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskarpt͡ʃɨk, AS: skarpčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarbówka ż., skarbnik m., skarbniczka ż., skarb m., skarbiec n., zaskarbianie n., zaskarbienie n., podskarbi m., skarbonka ż., skarbnica ż.

 czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.

 przym. skarbcowy, skarbowy

Wiktionary


skarbeczek

skarbek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbek

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbeniek

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbiczek

skarbeczek, skarbik, skarbek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbiec

skarbnica (dawniej);
1. budynek lub wydzielone pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pieniędzy, cennych przedmiotów, papierów wartościowych itp., odpowiednio zabezpieczone przed kradzieżą i pożarem; trezor;
2. zbiór kosztowności lub pieniędzy; skarb;
3. w przenośni: instytucja lub miejsce zgromadzenia wartości wyższych, np. sztuki, kultury, historii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odpowiednio zabezpieczony magazyn na drogocenne rzeczy;

 (1.2) zbiór kosztowności

Wiktionary

Skarbiec – specjalne pomieszczenie lub budynek przeznaczony do gromadzenia i przechowywania cennych dokumentów, kosztowności. Skarbce budowano w pałacach, zamkach – przeznaczone do przechowywania skarbów i dokumentów państwowych lub właściciela zamku; skarbce w klasztorach, kościołach – przeznaczone do przechowywania klejnotów sakralnych, darów wotywnych, pamiątek narodowych. Część zgromadzonych w skarbcach dzieł sztuki często jest eksponowana na wystawach.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈskarbʲjɛt͡s, AS: skarbʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarb m., skarbnica ż., skarbnik m., skarbniczka ż., zaskarbianie n., zaskarbianie n., skarbówka ż., skarbonka ż., skarbona ż., skarbowość ż., skarbny m., Skarbona ż., podskarbi m.

:: zdrobn. skarbczyk m.

 czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.

 przym. skarbowy, skarbnicowy, skarbniczy, skarbny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) skarb

Wiktionary


skarbiewo

Skarbiewo – (niem. Scharbendorf) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo.

Wikipedia


skarbik

skarbeczek, skarbek, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbikowo

Skarbikowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Kampinos. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Wikipedia


skarbimierski

Skarbimierz


SJP.pl

Patrz:

Skarbimierz

skarbimierz

wieś w województwie opolskim, w powiecie brzeskim


SJP.pl

  • Skarbimierz – imię męskie
  • Skarbimierz – gmina wiejska w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie brzeskim
    • Skarbimierz-Osiedle – osiedle, siedziba gminy Skarbimierz
    • Skarbimierz – wieś w gminie Skarbimierz
  • Skarbimierz – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. świdwińskim, w gminie Połczyn-Zdrój
  • Skalbmierz (d. Skarbimierz) – miasto w woj. świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim

Wikipedia


skarbimir

imię męskie


SJP.pl

Skarbimir, Skardmir, Skamir, Skarbimirz – staropolskie imię męskie, złożone z członów Skarbi- („smucić, martwić, troszczyć się”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Może oznaczać „troszczący się o pokój”. Jako Skarbimir imię występuje od XII wieku.

Wikipedia


skarbimira

imię żeńskie


SJP.pl

Skarbimira – żeński odpowiednik imienia Skarbimir. Znaczenie imienia: "troszcząca się o pokój".

Wikipedia


skarbimirostwo

Skarbimir z żoną; Skarbimirowie


SJP.pl


skarbimirowie

Skarbimir z żoną; Skarbimirostwo


SJP.pl


skarbiszowice

Skarbiszowice (niem. Seifersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Tułowice.

Wikipedia


skarbnica

zbiór, zasób pewnych cennych rzeczy, także wartości niematerialnych


SJP.pl


skarbniczek

1. kobieta odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.;
2. kasjerka bankowa;
3. zdrobnienie od: skarbnica (skarbiec)


SJP.pl


skarbniczka

1. kobieta odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.;
2. kasjerka bankowa;
3. zdrobnienie od: skarbnica (skarbiec)


SJP.pl


skarbnik

osoba odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zbierająca pieniądze od członków jakiejś organizacji i przechowująca je

 (1.2) adm. wysoki rangą urzędnik samorządowy, który jest odpowiedzialny za finanse jednostki samorządu terytorialnego;

 (1.3) w bankach, instytucjach i przedsiębiorstwach urzędnik wydający i przechowujący pieniądze oraz papiery wartościowe

 (1.4) hist. w Polsce piastowskiej urzędnik królewski zarządzający skarbem panującego

 (1.5) hist. w Polsce w XV–XVIII w. tytularny urzędnik ziemski

 (1.6) daw. w legendach górniczych duch podziemi pilnujący ukrytych skarbów i kruszców;

Wiktionary

Skarbnik – osoba powołana do strzeżenia i opiekowania się skarbem.

W dawnej Polsce tytuł skarbnika był tylko honorowym urzędem ziemskim, natomiast ministrami finansów byli podskarbiowie (nadworni, koronni, litewscy, pruscy).

Współcześnie skarbnik to główny księgowy jednostki samorządu terytorialnego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Skarbnik gminy pełni funkcję głównego księgowego budżetu JST.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarb m., skarbnica ż., skarbonka ż., skarbiec m., skarbczyk m.

:: fż. skarbniczka ż.

 czas. zaskarbić dk., zaskarbiać ndk.

 przym. skarbowy

Wiktionary


skarbnikowy

skarbnik (dawniej); skarbnikowski


SJP.pl


skarbomat

automat do składania deklaracji podatkowych; pitomat, PIT-omat


SJP.pl


skarbona

zgrubienie od: skarbonka


SJP.pl

Skarbona (niem. Birkendorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Maszewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Wikipedia


skarboneczka

zdrobnienie od: skarbonka


SJP.pl


skarbonizować

wzbogacić substancje organiczne w węgiel


SJP.pl


skarbonka

niewielki przedmiot różnych kształtów z otworem, przez który wrzuca się pieniądze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalny pojemnik z wąskim otworem, przeznaczony do zbierania drobnych pieniędzy, zwłaszcza przez dzieci;

 (1.2) skrzynka na datki, np. kościelne

 (1.3) żart. pośladki z przedziałkiem wychylające się ze spodni

Wiktionary

Skarbonka – pojemnik służący do przechowywania pieniędzy. Zwykle używany do oszczędzania, by można było zgromadzić większą kwotę, a później wydać ją na zamierzony cel.

Najpopularniejszą wersją skarbonki jest porcelanowa lub plastikowa świnka. By wydostać pieniądze ze świnki-skarbonki, zwykle trzeba ją rozbić, co ma motywować do dłuższego oszczędzania przez zniechęcanie do nieprzemyślanych wypłat. Muzeum Numizmatyczne Banku Centralnego Urugwaju dysponuje kolekcją 582 skarbonek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdy zapełnię całą skarbonkę, kupię sobie deskorolkę.

 (1.2) Na krakowskim rynku stoi skarbonka na datki na rewaloryzację zabytków miasta.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarbiec mrz., skarbczyk mrz., skarb m., skarbuś m., skarbnik m., skarbniczka ż., zaskarbianie n., zaskarbienie n., skarbówka ż.

 czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.

 przym. skarbonkowy, skarbowy

Wiktionary


skarboszewo

2 miejscowości w Polsce:

  • Skarboszewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Naruszewo
  • Skarboszewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. słupeckim, w gminie Strzałkowo

Wikipedia


skarbowiec

urzędnik pracujący w skarbowości


SJP.pl


skarbówka

potocznie: urząd skarbowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. urząd skarbowy

 (1.2) pot. organy administracyjne odpowiadające za ściąganie podatków

 (1.3) daw. środ. budka na tratwie

 (1.4) daw. miara do oznaczania wysokości wody w rzece

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Byłam dziś w skarbówce oddać PIT.

 (1.2) Co z tego, że mam tyle na pasku, skoro połowę muszę oddać ZUS-owi i skarbówce.

 (1.2) Heniek całe życie oszukiwał skarbówkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skarˈbufka, AS: skarbufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarb m., skarbonka m., zaskarbianie n., zaskarbienie n., skarbiec m., skarbczyk m., skarbnik m., skarbowość ż., skarbnica ż., skarbniczka ż.

 czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.

 przym. skarbowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) fiskus

Wiktionary


skarbowość

Skarbowość – oznacza system i organizację gospodarki finansowej państwa i innych związków przymusowych (związku państw, gminy).

Nauka skarbowości bada różne systemy gospodarki skarbowej i wyprowadza ogólne zasady, jakie się tego zakresu administracji skarbowej dotyczą.

Wikipedia


skarbowy

dotyczący skarbu państwa, związany z państwowymi finansami (np. opłata skarbowa, ustawa skarbowa)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany ze Skarbem Państwa, zwłaszcza podatkami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ojciec poszedł do urzędu skarbowego zapłacić podatki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skarˈbɔvɨ, AS: skarbovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarbiec mrz., skarbczyk mrz., skarb m., skarbnik mos., skarbonka ż., skarbówka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fiskalny, podatkowy

Wiktionary


skarbuńcio

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbek;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbunio

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbek, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbuś

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbek, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarbuszek

skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie


SJP.pl


skarby

1. zwykle w liczbie mnogiej: zbiór pieniędzy lub drogocennych rzeczy, często ukryty; kosztowności, bogactwo;
2. rzecz wielkiej wartości materialnej lub artystycznej;
3. w przenośni: osoba lub rzecz bardzo przez kogoś ceniona; ukochany, ukochana;
4. dawniej:
a) skarb państwa, majątek państwa;
b) instytucja nim zarządzająca;
5. skarb państwa:
a) państwo jako podmiot prawny, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie jest we władaniu innych osób prawnych;
b) ogół zasobów finansowych państwa, majątek państwa


SJP.pl

Skarby – powieść kryminalna dla dzieci i młodzieży autorstwa Joanny Chmielewskiej wydana w 1988 roku. Książka jest kolejną częścią przygód rodzeństwa – Janeczki i Pawełka Chabrowiczów.

Wikipedia


skarchowo

Skarchowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Wikipedia


skarcić

upomnieć, udzielić nagany


SJP.pl


skarga

1. użalanie się, narzekanie z powodu bólu, cierpienia itp.;
2. obwinianie kogoś o coś;
3. pismo skierowane do organu administracyjnego w celu doprowadzenia do zmiany lub uchylenia orzeczenia tego organu;
4. w prawie: akt oskarżenia w procesie karnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wypowiedź, w której ktoś uskarża się na coś

 (1.2) obwinianie kogoś o coś;

Wiktionary

Skarga – w znaczeniu ogólnym, wypowiedź, w której ktoś skarży się na coś lub obwinia kogoś o coś.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Linia telefoniczna stacji została zalana skargami słuchaczy.

 (1.3) Dzwony kościelne dzwonią bez przerwy, wkrótce wniosę skargę do urzędu gminy.

 (1.4) UE przyjęła skargę Hiszpanii w sprawie reform dotyczących oleju i bawełny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskarɡa, AS: skarga

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skargowość ż., skarżenie n.

 czas. uskarżać się, zaskarżyć, skarżyć ndk., poskarżyć dk.

 przym. skargowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) biadolenie, jeremiada, lament, narzekanie, utyskiwanie

Wiktionary


skargowy

przymiotnik od: skarga


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze skargą, dotyczący skargi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarga ż.

 czas. skarżyć ndk., poskarżyć dk.

Wiktionary


skarkiszki

Skarkiszki (dodatkowa nazwa w j. litewskim Skarkiškiai) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Puńsk.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia


skarlać

rzadko: sprawiać, że coś maleje lub traci zdolność wzrostu


SJP.pl


skarlanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skarlać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skarlać ndk.

Wiktionary


skarlały

rzadko: sprawiać, że coś maleje lub traci zdolność wzrostu


SJP.pl


skarlet

regionalnie: pelargonia, muszkatel; szkarlet


SJP.pl


skarmelizować

rozłożyć cukier przez jego prażenie


SJP.pl


skarmiać

1. zużywać coś jako paszę, karmiąc zwierzęta
2. paść czymś zwierzęta


SJP.pl


skarmianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skarmiać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skarmiać ndk.

Wiktionary


skarmić

1. zużyć coś jako paszę, karmiąc zwierzęta
2. upaść czymś zwierzęta


SJP.pl


skarn

skała metamorficzna


SJP.pl

Skarn – skała metamorficzna powstała w warunkach metasomatozy kontaktowej zbudowana z Ca-Mg-Fe-Mn krzemianów niezawierających wody lub ubogich w wodę (W. Goldshmit, 1911). Wyróżnia się skarny magnezowe, wapniowe, krzemianowe i autoakrecyjne.

Wikipedia


skarogniada

o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; karogniady


SJP.pl


skarogniady

o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; karogniady


SJP.pl


skarp

drapieżna ryba z rzędu płastug; turbot


SJP.pl

Skarp, turbot (Scophthalmus maximus) – gatunek ryby flądrokształtnej z rodziny nagładowatych (Scophthalmidae).

Wikipedia


skarpa

1. pochyła ściana ziemnego wzniesienia;
2. wąski mur podpierający z zewnątrz ścianę budowli w architekturze gotyckiej; przypora


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spadzisty stok, stroma ściana wału, nasypu lub wykopu, np. koryta rzeki;

 (1.2) archit. murowana stroma podpora na zewnątrz budowli, wysoka przypora;

 (1.3) wojsk. usypana wysoka zapora przeciwczołgowa;

Wiktionary

Miejscowości w Polsce
  • Skarpa – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. sępoleńskim, w gminie Sępólno Krajeńskie
  • Skarpa – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Miłomłyn
Inne
  • Skarpa – kino w Warszawie
  • Skarpa (Płock) – osiedle w Płocku
  • Skarpa (Starachowice) – osiedle w Starachowicach
  • Skarpa – osiedle w Warszawie
  • Skarpa (dzielnica Torunia)
  • Skarpa warszawska
  • skarpa (wojsko)
  • skarpa (architektura) – szkarpa, przypora
  • skarpa (geotechnika) – stroma ściana z gruntu, ukształtowana w sposób naturalny lub sztuczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ogrodnicy obsadzili skarpy niskimi krzewinkami.

 (1.2) By kościół nie runął, podparto go skarpami już w XVII wieku.

 (1.3) Żołnierze cały ranek poświęcili budowie skarpy nad brzegiem rzeki.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) przypora

Wiktionary


skarpeta

trykotowe okrycie stopy do kostki, często również powyżej niej (niekiedy do kolan); skarpetka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) okrycie (ubiór) stopy;

 (1.2) środ. mot. Syrena

Wiktionary

  • Skarpeta – element ubioru
  • Skarpeta – grupa muzyczna
  • Skarpeta – ozdoba bożonarodzeniowa
  • Syrena (samochód) – potocznie nazywana "skarpetą"

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Edward nosi zielone skarpety do brązowych butów.

 (1.2) Przestępca odjechał burą skarpetą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skarˈpɛta, AS: skarpeta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. skarpetka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skarpetka; gw-pl|Górny Śląsk|fuzekla, zoka.

Wiktionary


skarpeteczka

zdrobnienie od: skarpetka


SJP.pl


skarpetka

trykotowe okrycie stopy do kostki, często również powyżej niej (niekiedy do kolan); skarpeta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od skarpeta

 (1.2) pot. biała sierść na końcówkach łap niektórych zwierząt (najczęściej u psów i kotów)

Wiktionary

Skarpety, skarpetki – element codziennego ubioru, zakładany na stopy. Zastąpiły powszechnie niegdyś używane onuce. Skarpetki są noszone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety w wielu kręgach kulturowych świata. W minimalistycznej wersji mają one kształt ludzkiej stopy, a przeważnie sięgają za kostki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chłopiec miał śmieszne skarpetki w słoniki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skarˈpɛtka, AS: skarpetka

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) zob. skarpeta.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk|fuzekla.

Wiktionary


skarpetkowy

skarpetka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z skarpetką, dotyczący skarpetki

Wiktionary

Patrz:

skarpetka

Powiązane:

 rzecz. skarpetka ż.

Wiktionary


skarpiowate

rodzina morskich ryb z rzędu flądrokształtnych; turbotowate


SJP.pl

Skarpiowate, turbotowate (Bothidae) – rodzina morskich ryb flądrokształtnych. Niektóre gatunki z tej rodziny mają znaczenie gospodarcze.

Wikipedia


skarpiowaty

o cechach skarpiowatych (rodzina ryb)


SJP.pl


skarpowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kształtowanie skarpy w celu uzyskania określonego nachylenia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskarpɔˈvãɲɛ, AS: skarpovãńe

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) profilowanie skarp

Wiktionary


skarpowaty

podobny do skarpy (przypory)


SJP.pl


skarszewianin

mieszkaniec miasta: Skarszewy


SJP.pl


skarszewianka

mieszkanka miasta: Skarszewy


SJP.pl


skarszewo

4 miejscowości w Polsce:

  • Skarszewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. świeckim, w gminie Świecie
  • Skarszewo – wieś w woj. pomorskim, w pow. człuchowskim, w gminie Człuchów
  • Skarszewo – wieś w woj. pomorskim, w pow. lęborskim, w gminie Wicko
  • Skarszewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Iława

Wikipedia


skarszewski

przymiotnik od: Skarszewy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skarszewami, dotyczący Skarszew

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skarszewy nmos.

Wiktionary


skarszewy

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

Skarszewy (niem. Schöneck in Westpreußen) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, nad rzeką Wietcisą, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skarszewy. Na południowym obszarze miejskim Skarszew znajduje się jezioro Borówno Wielkie (rozwinięta infrastruktura turystyczno-rekreacyjna). Dawny dworzec kolejowy w mieście jest punktem końcowym zielonego Szlaku Skarszewskiego.

Wikipedia


skarszyn

Miejscowości w Polsce
  • Skarszyn – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Trzebnica
  • Skarszyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Naruszewo

Wikipedia


skartabel

w dawnej Polsce: człowiek, któremu przyznano skartabellat; skartabell


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. osoba posiadająca niepełne szlachectwo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skartabellat mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. ścierciałka

Wiktionary


skartabelat

w dawnej Polsce: niepełne szlachectwo, niedające pełni szlacheckich przywilejów; skartabellat


SJP.pl

Skartabellat (scartabellat) – instytucja niepełnego szlachectwa. Jako niższa szlachta skartabellowie funkcjonowali w Polsce średniowiecznej, nazywani wówczas świerczałkami. Później część z nich uzyskuje paritas (łac. równość) ze szlachtą właściwą, a część spada do warstwy sołtysiej.

Wikipedia


skartabell

w dawnej Polsce: człowiek, któremu przyznano skartabellat; skartabel


SJP.pl


skartabellat

w dawnej Polsce: niepełne szlachectwo, niedające pełni szlacheckich przywilejów; skartabelat


SJP.pl

Skartabellat (scartabellat) – instytucja niepełnego szlachectwa. Jako niższa szlachta skartabellowie funkcjonowali w Polsce średniowiecznej, nazywani wówczas świerczałkami. Później część z nich uzyskuje paritas (łac. równość) ze szlachtą właściwą, a część spada do warstwy sołtysiej.

Wikipedia


skartować

oznaczyć na mapie, nanieść na mapę szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów bądź z materiałów źródłowych, np. skartować dane geodezyjne; zmapować


SJP.pl


skarus

rodzaj z rodziny skarusowatych (papugoryb), obejmujący gatunki ryb morskich występujących głównie na rafach koralowych


SJP.pl


skarusowate

rodzina morskich ryb z rzędu okoniokształtnych; papugoryby


SJP.pl

Skarusowate, papugoryby (Scaridae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane lokalnie. W akwarystyce trudne do utrzymania z powodu specyficznych preferencji pokarmowych.

Wikipedia


skarusowaty

o cechach skarusowatych (rodzina ryb)


SJP.pl


skaryfikacja

1. tatuaż bliznowy popularny u niektórych murzyńskich plemion afrykańskich;
2. powierzchowne zadrapanie skóry, stosowane przy szczepieniach ochronnych lub diagnostycznych;
3. w rolnictwie: sztuczne uszkadzanie okryw nasiennych w celu przyspieszenia kiełkowania nasion


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) antrop. etn. kosmet. sztuka zdobienia ciała polegająca na nacinaniu, zadrapywaniu lub wypalaniu skóry tak, by w danym miejscu utworzyła się tkanka bliznowata;

 (1.2) ogrod. zabieg polegający na sztucznym uszkadzaniu okryw nasiennych lub owoców, np. orzecha, w celu ułatwienia wnikania wody i gazów do wnętrza i przyśpieszenia kiełkowania;

 (1.3) med. zadraśnięcie naskórka skaryfikatorem bez wywołania krwawienia i wprowadzenie szczepionki; |

Wiktionary

  • skaryfikacja – jedna z praktyk modyfikacji ciała
  • skaryfikacja – metoda szczepienia i diagnozowania w medycynie
  • skaryfikacja – technika stosowana w ogrodnictwie

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W grupach plemiennych zmiana statusu społecznego, wieku czy roli bardzo często była zaznaczana przez okaleczanie ciała, skaryfikację, poddawanie się próbom fizycznej wytrzymałości (…).

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaryfikator m.

Wiktionary


skaryfikacyjny

związany z skaryfikacją


SJP.pl


skaryfikator

narzędzie medyczne służące do zdrapywania naskórka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) urządzenie ogrodowe służące do usuwania starej, suchej trawy

Wiktionary

Wertykulator (skaryfikator) – urządzenie ogrodowe służące do wertykulacji tzn. napowietrzania oraz oczyszczania trawnika z filcu (mchu, zalegającej starej trawy, chwastów), którego elementami roboczymi są liczne noże, osadzone na obracających się bębnach.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. skaryfikacja ż.

Wiktionary


skaryszew

1. miasto w Polsce;
2. osiedle w Warszawie


SJP.pl

Skaryszew (daw. Skaryszów) – miasto w woj. mazowieckim, w powiecie radomskim. Leży nad rzeką Kobylanką.

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Skaryszew oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jakuba Apostoła.

Na koniec 2023 roku miasto miało 4435 mieszkańców.Ośrodek usługowo-mieszkaniowy, drobny przemysł.

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 9 i droga wojewódzka nr 733.

Wikipedia


skaryszewianin

mieszkaniec Skaryszewa (miasta w Polsce)


SJP.pl


skaryszewianka

mieszkanka Skaryszewa (miasta w Polsce)


SJP.pl


skaryszewski

przymiotnik od: Skaryszew


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skaryszewem, dotyczący Skaryszewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skaryszew mrz.

Wiktionary


skarżący

1. oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś
2. wnosić skargę, występować ze skargą do sądu
3. skarżyć się - wyrażać swoje żale, utyskiwać


SJP.pl

Patrz:

skarżyć

skarżanka

rzeka w Polsce


SJP.pl


skarżenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) donoszenie na kogoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Skarżenie tego skarżypyty było nieznośne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarga ż.

 czas. skarżyć, zaskarżyć

Wiktionary


skarżuch

rzadko: ten, kto na kogoś skarży, donosi; skarżypyta


SJP.pl


skarżyć

1. oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś
2. wnosić skargę, występować ze skargą do sądu
3. skarżyć się - wyrażać swoje żale, utyskiwać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) występować ze skargą

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. naskarżyć, poskarżyć)

 (2.1) powiadamiać kogo o czyimś niewłaściwym postępowaniu

czasownik zwrotny niedokonany skarżyć się (dk. poskarżyć się)

 (3.1) wyrażać słownie swoje skargi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarga ż., skarżący mos., skarżyciel m., skarżycielstwo n., skarżycielka ż., skarżenie n.

 przym. skargowy

 czas. zaskarżyć, uskarżać się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) oskarżać

 (3.1) biadolić, lamentować, narzekać, uskarżać się, utyskiwać, żalić się

Wiktionary


skarżyce

3 miejscowości w Polsce:

  • Skarżyce – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. świdnickim, w gminie Strzegom
  • Skarżyce – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Winnica
  • Skarżyce – dzielnica Zawiercia

Wikipedia


skarżycki

nazwisko


SJP.pl


skarzyk

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. ciemny wosk pszczeli, piegrza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W literaturze staropolskiej piegrzę nazywano też skarzykiem lub… pczelnikiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskaʒɨk, AS: skažyk

Wiktionary

Synonimy:

piegrza, pczelnik (Stanko, rok 1472)

Wiktionary


skarzyn

Skarżyn (do 2005 Skarzyn) (niem. Richtenberg (Ostpr.) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim.

Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej, należącej do dekanatu Biała Piska, diecezji ełckiej.

Wikipedia


skarżynek

3 miejscowości w Polsce:

  • Skarżynek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Oporów.
  • Skarżynek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ojrzeń.
  • Skarżynek – przysiółek wsi Olunin w Polsce położony w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Iłów.

Wikipedia


skarzyński

nazwisko


SJP.pl


skarżypięta

rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy

 (1.1) reg. pot. obraź. dziecko, które skarży na kogoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) — "Uuu! skarżypięta! Jak powiesz, to popamiętasz!" — zagroził brat. — "Jeżeli przestaniesz palić, to nie powiem, ale jeżeli nie chcesz przestać, to ja powiem." — "A powiedz: ja się nie boję i będę palił!" Pawełek powiedział. sic.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skarżypyta

Wiktionary


skarżypyta

(r. żeński) pot. kobieta, dziewczynka skarżąca na kogoś; także o mężczyźnie, zwierzęciu, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. ktoś (zwykle dziecko), kto skarży na kogoś

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) pot. dziewczynka, dziewczyna lub kobieta, która skarży na kogoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kazio nie był lubiany w klasie, bo był skarżypytą.

 (2.1) …nie dość, że w sprawie swojego kandydowania na rzecznika praw dziecka (dzięki Bogu nim nie została!) łgała jak z nut, to na dodatek jest przewrażliwioną na swym punkcie skarżypytą!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskarʒɨˈpɨta, AS: skaržypyta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarżypyctwo n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. pot. skarżypięta

 (2.1) reg. pot. skarżypięta

Wiktionary


skarżyski

przymiotnik od: Skarżysko Kościelne, Skarżysko Książęce, Skarżysko-Kamienna


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. dotyczący Skarżyska-Kamiennej, związany ze Skarżyskiem-Kamienną

 (1.2) geogr. dotyczący Skarżyska Kościelnego, związany ze Skarżyskiem Kościelnym

 (1.3) geogr. hist. dotyczący Skarżyska Książęcego, związany ze Skarżyskiem Książęcym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Skarżyski dworzec wybudowany został wiele lat temu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skarˈʒɨsʲci, AS: skaržysʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skarżyszczanin mos., skarżyszczanka ż.

Wiktionary


skarżysko

przymiotnik od: Skarżysko Kościelne, Skarżysko Książęce, Skarżysko-Kamienna


SJP.pl

Geografia

Miejscowości w Polsce:

  • Skarżysko-Kamienna – miasto w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim
  • Skarżysko Kościelne – wieś, siedziba władz gminy w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim
  • Skarżysko Książęce – dzielnica Skarżyska-Kamiennej; do 2001 r. samodzielna miejscowość

Wikipedia


skarżysko-kamienna

miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Skarżysko-Kamienna (do 24 kwietnia 1928 Kamienna) – miasto w centralnej Polsce, północnej części województwa świętokrzyskiego, siedziba władz powiatu skarżyskiego. Położona na Wyżynie Kieleckiej, u zbiegu Przedgórza Iłżeckiego, Garbu Gielniowskiego i Płaskowyżu Suchedniowskiego, nad rzeką Kamienną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nazywam się Piotr i jestem mieszkańcem Skarżyska-Kamiennej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskarʒɨskɔ‿kãˈmʲjɛ̃nːa, AS: skaržysko‿kãmʹi ̯•na

Wiktionary


skarżyszczanin

mieszkaniec Skarżyska-Kamiennej (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Skarżyska-Kamiennej

 (1.2) osoba pochodząca z Skarżyska-Kamiennej, urodzona w Skarżysku-Kamiennej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Skarżyszczanie postanowili zorganizować strajk.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskarʒɨʃˈt͡ʃãɲĩn, AS: skaržyščãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. skarżyszczanka ż.

 przym. skarżyski

Wiktionary


skarżyszczanka

mieszkanka Skarżyska-Kamiennej (miasta w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Skarżyska-Kamiennej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. skarżyszczanin mos.

 przym. skarżyski

Wiktionary


skaskadować

uporządkować bieg wody za pomocą kaskad


SJP.pl


skasować

usunąć; unieważnić; zniszczyć


SJP.pl

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|kasować.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Skasuj bilet, wchodząc do autobusu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skaˈsɔvat͡ɕ, AS: skasovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kasownik mrz., kasa ż., kasowanie n., skasowanie n., kasacja ż.

 czas. kasować

 przym. kasowalny, kasowy

Wiktionary


skasowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skasować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. kasować, skasować dk.

 rzecz. kasowanie n., kasa ż., kasacja ż.

 przym. kasowalny

Wiktionary


skaszyn

Skaszyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubraniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011) liczyła 155 mieszkańców. Jest 23. co do wielkości miejscowością gminy Lubraniec.

Wikipedia


skat

gra w karty dla 3 osób, pochodząca z Niemiec, popularna zwłaszcza na Śląsku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) karc. gra karciana dla trzech osób, podobna do brydża;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) gw-pl|Bukowina. opona

Wiktionary

Skat (śl. szkat) – gra karciana dla trzech osób polegająca na braniu lew i zbieraniu punktów za karty. Za miejsce powstania gry uchodzi miasto Altenburg w Turyngii, gdzie wydarzyło się to w okolicach 1815 r. Największą popularnością cieszy się w kraju pochodzenia oraz Polsce, w szczególności na Górnym Śląsku (stąd zwana jest niekiedy „śląskim brydżem”) oraz miejscami w Wielkopolsce i na Kaszubach. Gra charakteryzuje się nietypowym starszeństwem kart, zależnym od wybranej rozgrywki.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. szkaciorz m., skacik mrz.

Wiktionary


skatalizować

1. poddać katalizie, wywołać katalizę;
2. o zjawiskach życia społecznego: wywołać, przyśpieszyć


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) chem. wywołać katalizę, poddać katalizie, ulec katalizie

 (1.2) przen. wywołać jakieś zmiany lub je przyśpieszyć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kataliza ż., katalizator mrz., katalizowanie n., skatalizowanie n.

 czas. katalizować ndk.

 przym. katalityczny, katalitycznie

 przysł. katalitycznie

Wiktionary


skatalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) chem. wywołanie katalizy, poddanie katalizie, ulegnięcie katalizie

 (1.2) przen. wywołanie jakichś zmian lub ich przyśpieszenie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. kataliza ż., katalizator mrz., katalizowanie n.

 czas. katalizować ndk., skatalizować dk.

 przym. katalityczny, katalitycznie

 przysł. katalitycznie

Wiktionary


skate

[czytaj: skejt] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skater, skejter


SJP.pl

Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).

Wikipedia


skateboard

[czytaj: skejtbord]
1. wąska deska przytwierdzona do czterech rolek, używana do jazd; deskorolka;
2. jazda na deskorolce; deskorolkarstwo, skateboarding, skating, skate, skejt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. sport. deska na kółkach, służąca do rekreacji oraz sportu;

 (1.2) pot. sport. jazda na deskorolce;

Wiktionary

Deskorolka (ang. skateboard) – deska wykonana ze sklejki (zwykle 7-warstwowej) pokryta papierem ściernym (grip), posiadająca 4 kółka i 8 łożysk mocowanych do dwóch trucków (osiek) używana do rekreacji, oraz wykonywania ewolucji. Deskorolka pojawiła się w Kalifornii w latach 50. XX wieku, kiedy to entuzjaści surfingu doczepili do desek kółka, żeby móc szlifować technikę surfowania na suchym podłożu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Złamany skateboard Franka leżał pod poręczą.

 (1.2) Do uprawiania skateboardu namówił mnie kolega z klasy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skateboarding mrz., skateboardzista mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) deska, deskorolka

 (1.2) deskorolkarstwo, skateboarding, skejt

Wiktionary


skateboarding

[czytaj: skejtbording] jazda na deskorolce; deskorolkarstwo, skateboard, skating, skate, skejt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. jazda na deskorolce

Wiktionary

Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jurek został mistrzem skateboardingu w swojej szkole.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skateboard mrz., skateboardzista m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) deskorolkarstwo, skateboard, skejt

Wiktionary


skateboardzista

[czytaj: skejtbordzista] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateowiec, skejt, skate, skater, skejter


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. sport. osoba jeżdżąca na deskorolce

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pogotowie odwiozło kontuzjowanego skateboardzistę do szpitala.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skateboard mrz., skateboarding mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) deskorolkarz, deskorolkowicz, deskorolkowiec, skater, skejt

Wiktionary


skateboardzistka

[czytaj: skejtbordzistka] kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarka


SJP.pl


skatechizować

nauczyć zasad religii chrześcijańskiej


SJP.pl

czasownik przechodni dokonany (ndk. katechizować)

 (1.1) dokonany od|katechizować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. katecheza ż., katecheta m., katechetka ż., katechizm m., katechumenat m., katechetyka ż., katechizacja ż., katechetyczność ż., katechizowanie n.

 czas. katechizować ndk.

 przym. katechetyczny, katechizmowy, katechizacyjny

Wiktionary


skategoryzować

podzielić na kategorie, przypisać do kategorii


SJP.pl


skaten

obiciowy materiał kaletniczy


SJP.pl


skateowiec

[czytaj: skejtowiec] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skate, skater, skejter


SJP.pl


skatepark

Skatepark – specjalny tor przeznaczony do uprawiania sportów ekstremalnych (jazda na deskorolce, BMX-ie czy wyczynowa jazda na rolkach). W skateparku może znajdować się wiele przeszkód przeznaczonych do nauki trików. Do prywatnych skateparków można zwykle wejść za opłatą, podczas gdy publiczne skateparki zwykle są darmowe. Prywatne skateparki są często umieszczone wewnątrz budynków. Publiczne skateparki prawie zawsze dostępne są na świeżym powietrzu.

Wikipedia


skater

[czytaj: skejter] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skate, skejter


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. osoba jeżdżąca na deskorolce

Wiktionary

Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Strażnik wlepił skaterowi mandat za zniszczenie poręczy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skejt mos., skating mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) deskorolkarz, deskorolkowicz, deskorolkowiec, skateboardzista, skejt

Wiktionary


skaterka

[czytaj: skejterka] kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skejtka, skejterka


SJP.pl


skaterski

skater [czytaj: skejterski]


SJP.pl


skating

[czytaj: skejting] jazda na łyżwach, łyżworolkach lub deskorolce


SJP.pl


skatol

związek chemiczny, pochodna indolu, substancja używana jest w przemyśle perfumeryjnym, silnie cuchnie, ale po rozcieńczeniu ma miły zapach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. związek organiczny, metylowa pochodna indolu;

Wiktionary

Skatol (od stgr. σκῶρ skôr, dop. σκατός skatós „gnój”), 3-metyloindol – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny, metylowa pochodna indolu. W czystej formie tworzy białe kryształy. Występuje m.in. w kale ssaków, smole węglowej, burakach i cywecie. Wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym oraz jako dodatek smakowy do papierosów.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. skatologia ż., skatolog m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) skatole

* esperanto: (1.1) skatolo

* kataloński: (1.1) escatol m.

źródła.

== skatol (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) pudełko

 (1.2) chem. skatol

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskatɔl, AS: skatol

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skatologia ż., skatolog m.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. skatologia ż., skatolog m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) skatole

* esperanto: (1.1) skatolo

* kataloński: (1.1) escatol m.

źródła.

== skatol (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) pudełko

 (1.2) chem. skatol

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


skatolicyzować

poddać wpływom katolickim, nadać cechy katolicyzmu


SJP.pl


skatoliczać

rzadko: czynić katolickim, katolikiem; katolicyzować


SJP.pl


skatoliczyć

rzadko: uczynić katolickim, katolikiem; skatolicyzować


SJP.pl


skatolog

pisarz używający w swoich utworach wulgarnych wyrazów i zwrotów


SJP.pl


skatologia

sytuacje, sceny w literaturze dotyczące wydalin ludzkich lub nieprzyzwoite, budzące wstręt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące fizjologicznych wydalin ludzkich;

Wiktionary

Skatologia (od gr. skatós „kał”) – termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące wydalin ludzkich.

W literaturze europejskiej jednym z najstarszych przykładów dzieł zawierających wątki skatologiczne jest literatura sowizdrzalska. W średniowieczu motywy skatologiczne były rozpowszechnione w sztuce ludowej. Z kolei w literaturze sanksryckiej skatologiczne motywy komiczne, pokazujące skutki obżarstwa, służyły pokazaniu słabości duchowych archetypu łakomego bramina.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Seks i skatologia były głównymi tematami rozmów, treścią humorystycznych opowieści, żartów i zachowań na weselach, chrzcinach, podczas kolęd, na zabawach młodzieży.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskatɔˈlɔɟja, AS: skatoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skatolog m., skatol m.

 przym. skatologiczny

Wiktionary


skatologiczny

odwołujący się do fekalii, kału, biegunki itp.


SJP.pl


skatować

zbić bez miłosierdzia, bestialsko, storturować


SJP.pl


skatowy

odnoszący się do skata


SJP.pl


skaut

członek skautingu; harcerz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) harc. członek młodzieżowej organizacji skautowej lub harcerskiej

Wiktionary

  • Skaut – członek organizacji skautowej, (lub też harcerskiej), często też popularne określenie, osoby zaradnej, przebojowej.
  • Skaut (czasopismo) – pierwsze polskie czasopismo o tematyce skautowej i harcerskiej, założone w październiku 1911 roku i wydawane przez grupę polskich instruktorów skautowych we Lwowie pod kierownictwem Andrzeja Małkowskiego.
  • skaut – w sporcie - łowca talentów

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój kuzyn, mieszkający we Włoszech, został skautem i często jeździ na wyprawy w Dolomity.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skawt, AS: skau̯t

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skauting mrz.

:: fż. skautka ż.

 przym. skautowy, skautowski

Wiktionary


skauting

system wychowania dziewcząt i chłopców, a także ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii w latach 1907-1908 przez R. Baden-Powella


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. system wychowania młodzieży oraz ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w latach 1907–1908 przez Roberta Baden-Powella w Wielkiej Brytanii, ujęty w formę organizacji i rozpowszechniony w wielu krajach

Wiktionary

Skauting (od ang. scouting) – ruch społeczny i pedagogiczny, sformalizowany później w szeregu organizacji młodzieżowych w wielu krajach, który został zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w. w Anglii przez Roberta Baden-Powella i Ernesta Thompson Setona w USA. W Polsce jego prekursorem był Andrzej Małkowski, uważany za twórcę harcerstwa – polskiej odmiany skautingu.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. skaut m., skautka ż.

 przym. skautowski, skautowy

Wiktionary


skautka

członkini skautingu; harcerka


SJP.pl


skautowski

dotyczący skautów; skautowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany ze skautingiem, dotyczący skautingu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaut m., skautka ż., skaucik m., skauting m.

 przym. skautowy

 przysł. skautowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skautowy

Wiktionary


skautowy

dotyczący skautów; skautowski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) rzad. związany ze skautingiem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skaut m., skautka ż., skauting m.

 przym. skautowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skautowski

Wiktionary


skawa

1. rzeka w południowej Polsce, dopływ Wisły;
2. wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


SJP.pl

Miejscowość w Polsce

Wg TERYT jest 1
  • Skawa – wieś w woj. małopolskim, w pow. nowotarskim, w gminie Raba Wyżna

Inne

  • Skawa – rzeka, prawy dopływ rzeki Wisła
  • Skawa – przystanek kolejowy w Skawie
  • Skawa – pseudonim artystyczny Grzegorza Skawińskiego

Wikipedia


skawalić

czasownik przechodni dokonany (ndk. skawalać)

 (1.1) spowodować zbicie, zlepienie się czegoś w kawały, bryły

czasownik zwrotny dokonany skawalić się (ndk. skawalać się)

 (2.1) ulec skawaleniu; zbić się, zbrylić się; zlepić się w kawały, bryły

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) skrzepnąć, stężeć, stwardnieć, ściąć się, zakrzepnąć, zastygnąć, zbrylić się, zestalić się, zgalaretowacieć, zgęstnieć, zgęścić się, związać

Wiktionary


skawiański

Skawa


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skawą, dotyczący Skawy

Wiktionary

Patrz:

Skawa

Powiązane:

 rzecz. Skawa ż.

Wiktionary


skawica

  • Skawica – wieś w gminie Zawoja, powiat suski, województwo małopolskie
  • Skawica – rzeka w województwie małopolskim, lewy dopływ Skawy

Wikipedia


skawina

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce

Wiktionary

Skawina – miasto w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, siedziba gminy Skawina. Miasto jest położone nad rzeką Skawinką, kilkanaście kilometrów na południowy zachód od centrum sąsiedniego Krakowa. Jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej.Skawina jest największym miastem regionu (województwo Małopolskie) nie będącym siedzibą powiatu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skawina jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skawinianin m., skawinianka ż.

 przym. skawiński

Wiktionary


skawinianin

mieszkaniec Skawiny


SJP.pl


skawinianka

mieszkanka Skawiny


SJP.pl


skawiński

Skawina


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Skawiny, związany ze Skawiną, pochodzący ze Skawiny

Wiktionary

Patrz:

Skawina

Przykłady

 (1.1) Skawiński rynek pochodzi z 1364 roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skawina ż., skawinianin m., skawinianka ż.

Wiktionary


skay

[czytaj: skaj] tworzywo skóropodobne; skaj


SJP.pl


skaz

typ narracji w formie bezpośredniego, potocznego monologu mówionego


SJP.pl

Skaz (ros. сказ od сказа́ть „powiedzieć” od каза́ть „mówić; opowiadać”) – jedna z form narracji ludowej literatury rosyjskiej, naśladująca żywą mowę lub, wedle słów Borisa Eichenbauma, stanowiąca iluzję narracji mówionej, w której uwidacznia się nastawienie na słowo narratora, natomiast konstrukcja fabularna schodzi na dalszy plan, ustępując miejsca konkretności słowa.

Wikipedia


skaza

1. widoczny mankament psujący wygląd czegoś, zwykle rysa lub plama
2. czyn lub wada negatywnie wpływająca na ocenę kogoś lub czegoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) widoczna wada na powierzchni przedmiotu

 (1.2) negatywna cecha czyjegoś charakteru

 (1.3) nieprzyjemny ślad pozostawiony przez przeszłe doświadczenie lub wydarzenie

 (1.4) wada, słaba strona czegoś

 (1.5) med. nieprawidłowość w funkcjonowaniu narządu

Wiktionary

Literatura

  • Skaza – dramat Marzeny Brody z 2004 roku
  • Skaza – powieść Magdaleny Tulli z 2006 roku

Film

  • Skaza – film w reż. Louisa Malle’a. (1992)
  • Skaza – film w reż. Marcina Wrony (2005)
  • Skaza – postać z filmu Król lew

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.2) wada, przywara

 (1.4) wada

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. skażenie n., zakażenie n.

 czas. skazić dk., skażać ndk., zakazić dk., zakażać ndk.

 przym. zakaźny

frazeologia.

etymologia.

 odczasownikowy od|skazić. < etymn|pol|s-|kazić. < etym|prasł|*kaziti. → niszczyć, psuć

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.2) zobtłum|wada.

 (1.4) zobtłum|wada.

źródła.

== skaza (język wilamowski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rana

 (1.2) skaza, defekt, wada

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skażenie n., zakażenie n.

 czas. skazić dk., skażać ndk., zakazić dk., zakażać ndk.

 przym. zakaźny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wada, przywara

 (1.4) wada

Wiktionary


skazać

1. wydać wyrok, podać formę kary za popełnione przestępstwa;
2. zmusić do czegoś, przeznaczyć na coś;
3. skazać się - zmusić się do czegoś


SJP.pl

czasownik przechodni dokonany (ndk. skazywać)

 (1.1) dokonany od|skazywać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskazat͡ɕ, AS: skazać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skazany m., skazanie n., skazaniec m., skazana ż.

 czas. skazywać, kazać

Wiktionary


skazana

kobieta, na którą wydano wyrok skazujący


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, na którą wydano wyrok skazujący

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny rodzaju żeńskiego od czasownika: skazać

Wiktionary

Skazana – polski serial obyczajowo-kryminalny w reżyserii Bartosza Konopki, udostępniany na platformie VOD Player od 31 sierpnia 2021 do 22 grudnia 2023 jako produkcja Player Original, a następnie od 11 do 28 czerwca 2024 jako produkcja Max Original na platfomie Max. Serial jest także emitowany od 27 kwietnia 2022 na antenie stacji telewizyjnej TVN. Scenariusz powstał na motywach książki Ewy Ornackiej pt. „Skazane na potępienie”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie wszystkie skazane trafiają do więzienia dla kobiet w Oslo. Sylvia przeszła testy psychologiczne, które zadecydowały o przydzieleniu jej właśnie do tego zakładu karnego.

 (2.1) Bronisława, kierownik sekcji wywiadu 5 komp. Druskieniki, została skazana na 10 lat i wywieziona w ZSRR. Po powrocie zamieszkała w Grodnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skazaniec m., skazanie n., skazywanie n., skazany m.

 czas. skazać dk., skazywać ndk.

Wiktionary


skazanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skazać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skazaniec m., skazany m., skazana ż.

 czas. skazać dk.

Wiktionary


skazaniec

osoba skazana wyrokiem sądu, zwłaszcza na ciężką karę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) człowiek skazany na śmierć czy inną ciężką karę

Wiktionary

  • Skazaniec (album)
  • Skazaniec (film)

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. skazanie n., skazany mos., skazana ż., skazywanie n.

 czas. skazać dk., skazywać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skazany

Wiktionary


skazany

osoba, na którą wydano wyrok skazujący


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, na którego wydano wyrok skazujący

forma czasownika.

 (2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skazać

Wiktionary

  • Skazany (film 1976)
  • Skazany (film 2017)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skazanym udzielono ostatniego słowa. Iwanow odpowiedział wyniosłym i pogardliwym milczeniem. Po odpowiedziach innych skazanych przewodniczący oświadczył, iż wyrok zostanie przesłany gubernatorowi Grecji do zatwierdzenia.

 (2.1) […] najmniej zadowalająca faza miłości (związek pusty) często trwa dłużej niż wszystkie poprzednie (i bardziej zadowalające) fazy łącznie. Ponieważ trzy pierwsze fazy związku napędzane są namiętnością i jej zmianami (a namiętność słabo poddaje się świadomej i dowolnej kontroli tych, którzy ją przeżywają), zakochanie, romantyczne początki i związek kompletny prawie nieuchronnie skazane są na przeminięcie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skaˈzãnɨ, AS: skazãny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skazana ż., skazaniec m., skazanie n., skazywanie n.

 czas. skazać dk., skazywać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skazaniec

Wiktionary


skażenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skazić.

Wiktionary

  • skażenie środowiska
  • skażenie chemiczne
  • skażenie radioaktywne → skażenie promieniotwórcze
    • skażenie radioaktywne w górnictwie
  • skażenie elektromagnetyczne → elektrosmog

Wikipedia

Powiązane:

 czas. zakażać

 rzecz. skaza ż.

Wiktionary


skazić

1. zanieczyścić jakąś powierzchnię czymś niebezpiecznym, np. substancjami promieniującymi
2. celowo, poprzez zatrucie, sprawić, by jakiś produkt przestał być zdatny do spożycia
3. książk.
a) zepsuć, zeszpecić
b) skazić się: zostać zbrukanym


SJP.pl


skazitelność

dawniej: cecha tego, co ulega skażeniu, zepsuciu; niedoskonałość, nietrwałość


SJP.pl


skazitelny

przestarzałe: ulegający skażeniu, zepsuciu; niedoskonały; nietrwały


SJP.pl


skazitiel

rosyjski bajarz, śpiewak ludowy


SJP.pl


skazon

sześciostopowy wiersz (pięć stóp jambicznych + trochej albo spondej); choliamb, cholijamb, jamb kulawy


SJP.pl


skazówka

dawniej, regionalnie: wskazówka


SJP.pl


skazowy

skaza


SJP.pl

Patrz:

skaza

skazujący

o orzeczeniu sądu: taki, który określa karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwo


SJP.pl


skazywać

1. wydawać wyrok skazujący
2. określać czyjś los


SJP.pl

czasownik

 (1.1) wydawać wyrok skazujący

 (1.2) sprawiać, że kogoś doświadczy zły los

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To znaczy skazywał ludzi na śmierć (tak, w praktyce prokurator był sędzią) i asystował przy egzekucjach.

 (1.2) – Potem zaczął mówić gwałtowniej: – Czy pojmujesz, na co skazujesz tych ludzi?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skaˈzɨvat͡ɕ, AS: skazyvać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skazany m., skazywanie n., skazana ż., skazaniec mrz.

 czas. kazać, skazać

Wiktionary


skazywanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|skazywać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskazɨˈvãɲɛ, AS: skazyvãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. skazywać

 rzecz. skazana ż., skazany m., skazaniec mrz.

Wiktionary


skała

1. zespół różnych minerałów, lub jednego, powstały w naturalnych procesach geologicznych lub kosmologicznych;
2. góra kamienna, duży głaz; 3 w przenośni o kimś: twardy jak skała


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału;

 (1.2) zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok

Wiktionary

Skała – naturalnie powstały zespół minerałów. W geologii do skał zalicza się także naturalnie powstałe osady nieskonsolidowane, z wyjątkiem gleb. Skały występują w skorupie ziemskiej, a także na innych planetach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Granit jest skałą pochodzenia magmowego.

 (1.2) Nierozważny turysta spadł ze skały i zginął.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskawa, AS: skau̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalniak mrz., skalina ż., skalnik mrz., skalica ż., skaliczek mzw., skalistość ż., skałkówka ż., Skałka ż., Skałosz m.

:: zdrobn. skałka ż., skałeczka ż.

:: zgrub. skalisko n.

 przym. skalny, skalisty, skałkowy, naskalny, skałeczny, skalicowy

 przysł. skaliście

Wiktionary


skałecki

nazwisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skałą, dotyczący Skałą

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skała ż.

Wiktionary


skałka

naturalny (wapień, piaskowiec, granit) teren wspinaczkowy o niewielkiej, do kilkudziesięciu metrów, wysokości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. skała

 (1.2) hist. wojsk. krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia

 (1.3) daw. gw-pl|Kraków. drzazga

Wiktionary

  • skałka – forma ukształtowania terenu, formacja skalna
  • skałka – część zamka skałkowego ręcznej broni palnej odprzodowej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W XII wieku na skałce nad miastem zbudowano niewielki kościół.

 (1.1) W sobotę jedziemy na Jurę, pochodzimy trochę po skałkach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskawka, AS: skau̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skalnik mzw./mos.

 przym. skałkowy, naskalny, skalisty

Wiktionary


skałkówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) strzelba skałkowa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szczep walczył rozpaczliwie, z niepohamowanym męstwem, ale ponownie lepsza broń wzięła górę: artyleria i szybkostrzelne karabiny rozgromiły skałkówki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skalnica ż., skała ż.

 przym. skalisty

 przysł. skaliście

Wiktionary


skałkowy

skałka


SJP.pl

Patrz:

skałka

skałoczep

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. mięczak żyjący na skałach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skaˈwɔt͡ʃɛp, AS: skau̯očep

Wiktionary


skałodrzew

tworzywo otrzymywane z mieszaniny tlenku magnezu, chlorku magnezu, trocin, piasku i pigmentów; ksylolit


SJP.pl

Podkład podłogowy (także: jastrych lub szlichta) - bezspoinowa podłoga lub podkład pod podłogę. Zadaniem warstwy jest wyrównanie powierzchni np. stropu przed położeniem materiału wykończeniowego, jakim może być terakota lub inne płytki podłogowe, parkiet, wykładzina dywanowa lub z tworzyw sztucznych itp. Podkład może występować w postaci mokrej mieszanki zaprawy budowlanej układanej na budowie lub prefabrykowanych płyt w postaci tzw. "suchego jastrychu". W przypadku zastosowania jastrychu jako warstwy wierzchniej stosuje się najczęściej gotowe (przygotowane fabrycznie) mieszanki o niskim skurczu, które w miejscu wbudowania wymagają wymieszania z wodą. Materiały tego typu otrzymywane są na ogół przez dodanie odpowiednich środków chemicznych.

Wikipedia


skałosz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) rzad. imię|polski|m., odpowiednik greckiego Πέτρος (Petro, Piotr)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Skałosz i jestem fryzjerem.

 (1.1) I ja ci też powiadam, że ty jesteś Skałosz i na tej skale ja zbuduję swoje zgromadzenie i nie przemogą go bramy Hadesu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈskawɔʃ, AS: skau̯oš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skała ż., skalnica ż.

Wiktionary


skałotocz

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) organizm roślinny lub zwierzęcy, mający zdolność do mechanicznego lub chemicznego drążenia skał, głównie wapiennych

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: skaˈwɔtɔt͡ʃ, AS: skau̯otoč

Wiktionary

Powiązane:

 przym. skałotoczny

Wiktionary


skałotwórczy

tworzący skały


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który skutkuje tworzeniem skał

 (1.2) taki, który jest budulcem skał

Wiktionary


skałowo

Skałowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

We wsi działa schronisko dla zwierząt otwarte w 2015 i obsługujące jedenaście gmin powiatu poznańskiego oraz gminę Nekla.

Zobacz też: Skałów

Wikipedia


skałowron

gatunek ptaka z rodziny skałowronów


SJP.pl

Skałowron (Corcorax melanorhamphos) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny skałowronów (Corcoracidae). Jest endemitem wschodniej i południowo-wschodniej Australii. Nie jest zagrożony. Jego zasięg występowania jest szacowany na około 1 980 000 km².

Wikipedia


skc

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. pot. Skierniewice

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skierniewice nmos., skierniewiczanin mos.

Wiktionary


skecz

dowcip sceniczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) krótka, zabawna scenka stanowiąca zamkniętą całość

Wiktionary

Skecz (ang. sketch comedy) – kabaretowy lub estradowy krótki utwór sceniczny (literacki), stworzony w celu wywołania śmiechu u widzów. Oparty na żywym dialogu i komicznych sytuacjach. Cechą charakterystyczną skeczu jest zaskakująca puenta, podobnie jak w dowcipie. Niekiedy jednakże puenta staje się zbyteczna, jeżeli treść lub aktorstwo wywołuje zamierzony efekt rozbawienia publiczności.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W jednym ze skeczy syna znanego aktora następuje zamiana miejscami polityków, aktorów i dziennikarzy.

Wiktionary


skęczno

Skęczno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim.

W skład sołectwa Skęczno wchodzi także wieś Piła.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wikipedia


skeczowy

przymiotnik od: skecz


SJP.pl


skeczyk

zdrobnienie od: skecz


SJP.pl


skeet

[czytaj: skit] sportowa konkurencja strzelecka, polegająca na strzelaniu do małych obiektów rzuconych w powietrze; skit


SJP.pl

Wikipedia


skejciak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. skejt

Wiktionary


skejciara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) deskorolciara

Wiktionary


skejcik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. skejt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skejt mos.

Wiktionary


skejcior

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) skejt, deskorolkarz

Wiktionary


skejt

osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejter, skateowiec, skater, skate


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. osoba uprawiająca sporty ekstremalne, zwykle członek subkultury osób jeżdżących na deskorolkach, rolkach, hulajnogach lub rowerach BMX, w zimie na snowboardzie, rzadziej B-boy tańczący breakdance

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Skejci znów pobili się ze skinami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skɛjt, AS: skei ̯t

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skejting m.

:: zdrobn. skejcik m.

 przym. skejtowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skater

Wiktionary


skejter

osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skater, skate


SJP.pl


skejterka

kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skejtka, skaterka


SJP.pl


skejting

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) aktywność związana ze sportem ekstremalnym, jazdą na deskorolkach, rolkach, hulajnogach lub rowerach BMX, w zimie na snowboardzie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skejt mos.

Wiktionary


skejtka

kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skaterka, skejterka


SJP.pl


skejtowski

skejt


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z subkulturą skejtów

Wiktionary

Patrz:

skejt

Powiązane:

 rzecz. skejt mos.

Wiktionary


skeleton

jednoosobowe sanki wyścigowe, na których zawodnik leży na brzuchu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. jednoosobowe sanki sportowe, na których zawodnik leży na brzuchu;

 (1.2) sport. dyscyplina sportu

Wiktionary

Skeleton – jednoosobowe, ciężkie (max. 50 kg) sanie sportowe o nisko położonym środku ciężkości. Umożliwiają osiąganie dużych (do ok. 130 km/h) prędkości podczas zjazdu po torze lodowym. Istnieje również sport o tej samej nazwie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Szybkość rozwijana na skeletonie dochodzi do 120 km/godz.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: skɛˈlɛtɔ̃n, AS: skeletõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skeletonista m., skeletonistka ż.

 przym. skeletonowy

Wiktionary


skeletonista

osoba uprawiająca skeleton


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik jeżdżący na skeletonie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskɛlɛtɔ̃ˈɲista, AS: skeletõńista

Wiktionary

Powiązane:

 forma żeńska skeletonistka

 rzecz. skeleton

 przym. skeletonowy

Wiktionary


skeletonistka

skeletonista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. zawodniczka jeżdżąca na skeletonie

Wiktionary

Patrz:

skeletonista

Przykłady

 (1.1) Swój jedyny złoty medal na igrzyskach w Vancouver Wielka Brytania zawdzięcza nie tylko skeletonistce Amy Williams, ale także McLarenowi. (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌskɛlɛtɔ̃ˈɲistka, AS: skeletõńistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. skeletonista mos., skeleton m.

 przym. skeletonowy

Wiktionary


skene

w starożytnym teatrze greckim: budynek za orchestrą, służący początkowo jako skład i przebieralnia, potem jako tło akcji scenicznej


SJP.pl

Skene – w teatrach greckich początkowo drewniany, później kamienny budynek usytuowany naprzeciw widowni (theatronu) wzdłuż linii stycznej do orchestronu.

Pierwsza skene powstała w 465 roku p.n.e. z inicjatywy Ajschylosa, który potrzebował dla swoich aktorów miejsca na zmianę kostiumów podczas trwania spektaklu. Miała ona formę drewnianego baraku. Mieściły się w nim szatnie dla aktorów, magazyny rekwizytów. W IV wieku p.n.e. można już zaobserwować teatry budowane z kamienia z kamienną skene. Wzorem dla innych teatrów stał się teatr Dionizosa w Atenach. Przednią ścianę budynku zaczęto wykorzystywać jako tło spektakli, umieszczano na niej dekoracje (początkowo skóry, kotary, potem bardziej wyszukane pinakes – malowane tablice obrazujące scenerię, a jeszcze później periakty – obrotowe graniastosłupy z dekoracjami).

Wikipedia


skenning

metoda badania narządów z użyciem substancji promieniotwórczej; scyntylografia, scyntygrafia


SJP.pl


skępe

miasto w Polsce


SJP.pl

Skępe – miasto w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skępe. Położone na Pojezierzu Dobrzyńskim na historycznej Ziemi Dobrzyńskiej. Od 1937 przez miasto biegnie linia kolejowa nr 27 Toruń – Nasielsk.W latach 1975–1998 administracyjnie należało do województwa włocławskiego.

Wikipedia


skępianin

mieszkaniec Skępego (miasta w Polsce)


SJP.pl


skępianka

mieszkanka Skępego (miasta w Polsce)


SJP.pl


skepsis

wątpienie o obiektywnym istnieniu zjawisk; sceptycyzm


SJP.pl


skępski

przymiotnik od: Skępe


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Skępem, dotyczący Skępego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Skępe n.

Wiktionary


skeptycyzm

dawniej: sceptycyzm;
1. powątpiewanie w coś; nieufność, podejrzliwość, niedowierzanie;
2. stanowisko filozoficzne odrzucające możliwość uzyskania wiedzy wiarygodnej, pewnej


SJP.pl


skeptyczny

dawniej: podchodzący z rezerwą do obserwowanych zjawisk, zachowań, wątpiący w powodzenie działań; sceptyczny


SJP.pl


skesonować

ustawić śluzę powietrzną kesonu w czasie transportu pracowników, materiałów oraz narzędzi


SJP.pl


sketchnoting

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) eduk. notowanie wizualne, zapis treści np. słuchanego wykładu w formie haseł, symboli, kształtów, strzałek, ikon itp.

Wiktionary

Sketchnoting (z ang. sketch – szkic i noting – notować), inaczej notowanie graficzne lub wizualne; mnemotechnika, metoda ułatwiająca zapamiętywanie informacji polegająca na tworzeniu wizualnych notatek; forma wspomagająca proces zapamiętywania dzięki przenoszeniu uzyskanych informacji do postaci graficznej, ręcznie wykonywanych prostych rysunków.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ja na studiach […] wykonywałam na każdych zajęciach notatki w formie sketchnotingu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sketchnotka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) myślografia

Wiktionary


sketchnotka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. notatka wizualna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Chociaż teoretycznie sketchnotki mogłyby się obejść bez obrazków, wykorzystując tylko zróżnicowane kształtem, wielkością i kolorami litery, to jednak rysunki ułatwiają wydobywanie esencji z tego, co chcemy sobie wizualną notatką streścić.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. sketchnoting m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) grafonotka, rysnotka

Wiktionary


skeumorfizm

dokładne odtworzenie kształtu, barwy i funkcji oryginalnego przedmiotu w zastępczym materiale


SJP.pl

Skeumorfizm (gr. skeúos "naczynie, przedmiot" + morphé "postać, kształt") – odtworzenie właściwości, kształtu, tekstury, barwy lub funkcji przedmiotu oryginalnego w materiale zastępczym. Alternatywnie opisywany jest jako element we wzornictwie lub strukturze nowego obiektu, nie posiadający żadnej funkcji użytkowej, lecz konieczny w oryginalnie użytym materiale lub konstrukcji.

Wikipedia