Nihon-shoki (jap. 日本書紀 Nihon-shoki; także 日本紀 Nihongi; pol. „Kroniki japońskie”) – dzieło historiograficzne, którego kompilację ukończono w 720 roku. Wykorzystano w nim liczne, wcześniejsze źródła: kroniki rodów arystokratycznych z dworem cesarskim na czele i ustne przekazy ludowe. Opisano wierzenia i zwyczaje lokalne. Udokumentowano kontakty z Chinami i Koreą. Powołano się na listy, notatki i inne kroniki, także dzieła chińskie i koreańskie. W 30 zwojach ujęto japońską mitologię (dwa pierwsze zwoje) oraz historię rodu cesarskiego począwszy od cesarza Jimmu, a na cesarzowej Jitō skończywszy.
Wikipedia
tyle co: w żaden sposób
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pot. posp. w żaden sposób
(1.2) pot. w sposób trudny do określenia, raczej negatywnie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na środku była dziura i nijak nie dało się jej obejść.
(1.1) Krzyśkowe opowieści nijak miały się do rzeczywistości.
(1.2) Czując się nijak, nie wybierałbym się do kina.
Wiktionary
IPA: ˈɲijak, AS: ńii ̯ak
Wiktionary
rzecz. nijakość ż.
przym. nijaki
przysł. nijako
Wiktionary
(1.1) nijako
(1.2) nijako
Wiktionary
1. przeciętny, bezbarwny
2. rodzaj nijaki - jeden z rodzajów gramatycznych
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niczym niewyróżniający się, niemający żadnych charakterystycznych cech
przymiotnik relacyjny
(2.1) przest. żaden
(2.2) gram. rodzaj nijaki
Wiktionary
(1.1) Ta zupa ma nijaki smak. Trzeba ją doprawić.
(2.1) Nie otrzymał od nas nijakiej pomocy.
(2.2) Rzeczownik „krzesło” ma rodzaj nijaki.
Wiktionary
IPA: ɲiˈjäci, AS: ńii ̯äḱi
Wiktionary
rzecz. nijakość ż.
przysł. nijako, nijak
Wiktionary
(1.1) bezbarwny, bezpłciowy, bez wyrazu
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pot. w sposób niczym się nie wyróżniający
(1.2) pot. w sposób trudny do określenia, raczej negatywnie
(1.3) pot. w sposób kłopotliwy lub wstydliwy
Wiktionary
(1.1) Przyjęli nas nijako, na widowni było tylko kilka osób.
(1.2) Na twoim miejscu, czując się nijako, nie szłabym do kościoła.
(1.2) Chyba nijako pytać się Ilony, ile zarabia?
Wiktionary
rzecz. nijakość ż.
przym. nijaki
przysł. nijak
Wiktionary
(1.1) bezbarwnie, blado, mdło, pospolicie, szaro
(1.2) niewyraźnie
(1.3) głupio, nieswojo, niezręcznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nijakie, pozbawione cech charakterystycznych lub wyrazistości
Wiktionary
IPA: ɲiˈjakɔɕt͡ɕ, AS: ńii ̯akość
Wiktionary
przym. nijaki
przysł. nijako, nijak
Wiktionary
(1.1) bezbarwność, bezpłciowość, bylejakość, miałkość, mdłość, przeciętność, tuzinkowość
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: NEJmechen] miasto w Holandii
SJP.pl
Nijmegen – miasto we wschodniej Holandii, w prowincji Geldria, w pobliżu granicy z Niemcami, nad rzeką Waal, 20 km na południe od Arnhemu. Około 160 tys. mieszkańców.
Między rokiem 98 a 102 n.e. Nijmegen otrzymało swoją pierwszą oficjalną nazwę Oppidum Batavorum (miasto Batawian) oraz prawa miejskie od cesarza rzymskiego Trajana.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
(1.1) Zadrżała Nijoła, i zwróciwszy głowę, • Padła przed Mildą z krzykiem na kolana.
Wiktionary
Najwyższa Izba Kontroli
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = Najwyższa Izba Kontroli;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɲik, AS: ńik
Wiktionary
powstanie ludowe w Konstantynopolu w 532 roku, krwawo stłumione przez Belizariusza (wodza bizantyjskiego) - zginęło ponad 30 tysięcy osób
SJP.pl
Nika – imię żeńskie o dyskusyjnym pochodzeniu. Może pochodzić od greckiego słowa nike oznaczającego zwycięstwo lub być zdrobnieniem od takich imion jak: Monika, Dominika, Berenika czy Weronika. ewentualnie od imion Nikola, Nikoleta, Nikolina, Nikodema itd.
Wikipedia
część hidżabu, zasłona na twarz noszona przez muzułmanki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kult. element stroju noszonego przez muzułmanki jako zasłona na twarz (często chusta), lecz nie wymagany przez islam;
Wiktionary
Nikab (arab. نِقاب niqāb) – noszona przez muzułmanki jako część hidżabu zasłona na twarz. Istnieją dwie formy nikabu:
Kobiety noszące nikab są określane arabskim wyrazem munaqqabah (l. mn. munaqqabāt).
Wikipedia
(1.1) Hidżab, nikab i abaja to elementy garderoby noszone przez muzułmanki jedynie poza domem i w towarzystwie mężczyzn nie będących bliskimi krewnymi.
Wiktionary
IPA: ˈɲikap, AS: ńikap
Wiktionary
zaimek przeczący
(1.1) przest. tylko w wyrażeniach przysłówkowych „do nikąd”, „z nikąd”, „od nikąd”
Wiktionary
(1.1) (…) myślałaś że dokądś idziesz / nie – już idziesz do nikąd / na drogowskazie nie ma oznaczenia / nikąd to nikąd / a potem / strefa milczenia sic.
Wiktionary
rzecz. nicość ż., nic n.
zaim. nic, nikt
przysł. nigdzie
Wiktionary
przysłówek miejsca
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. nigdzie
(1.2) góry. nigdzie
Wiktionary
(1.2) Hej! Muzyka, muzyka! / Góralsko muzyka! / Całych świat obesedł, ni ma taki nikaj! sic.
Wiktionary
roślina z rodziny psiankowatych, hodowana w Europie jako roślina ozdobna; wzdętka
SJP.pl
Słowo Nikandra może dotyczyć:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Nikanor – imię męskie pochodzenia greckiego, zaczerpnięte z Biblii, z Księgi Machabejskiej. Nikanor był również jednym z pierwszych siedmiu diakonów. Imię jest formą oboczną imienia Nikander, pochodzi od greckiego słowa nikao = „zwyciężam”, czyli oznacza zwycięzca
Nikanor imieniny obchodzi 10 stycznia i 5 czerwca.
Wikipedia
1. państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Managui; Republika Nikaragui;
2. jezioro w Nikaragui (państwie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Środkowej;
(1.2) geogr. jezioro w południowej Nikaragui (1.1), największe jezioro w Ameryce Środkowej;
Wiktionary
Nikaragua, Republika Nikaragui (hiszp. Nicaragua, República de Nicaragua) – państwo w Ameryce Środkowej, położone między Hondurasem na północy a Kostaryką na południu. Na zachodzie na długości 320 km oblewają ją wody Oceanu Spokojnego, a na wschodzie na długości 480 km – wody Morza Karaibskiego.
Wikipedia
(1.1) Ojciec pewnej mojej znajomej był w Nikaragui i przywiózł stamtąd dwie ładne papugi.
Wiktionary
IPA: ˌɲikaraˈɡuwa, AS: ńikaraguu̯a
Wiktionary
rzecz. Nikaraguańczyk mos., Nikaraguanka ż.
przym. nikaraguański
Wiktionary
obywatel Nikaragui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Nikaragui
Wiktionary
IPA: ˌɲikaraɡuˈwãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: ńikaraguu̯ãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Nikaragua ż.
:: fż. Nikaraguanka ż.
przym. nikaraguański
Wiktionary
obywatelka Nikaragui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Nikaragui
Wiktionary
IPA: ˌɲikaraɡuˈwãŋka, AS: ńikaraguu̯ãŋka
Wiktionary
rzecz. Nikaragua ż.
:: fm. Nikaraguańczyk m.
przym. nikaraguański
Wiktionary
związany z Nikaraguą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Nikaragua
Wiktionary
IPA: ˌɲikaraɡuˈwãj̃sʲci, AS: ńikaraguu̯ãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nikaragua ż., Nikaraguańczyk m., Nikaraguanka ż.
Wiktionary
rodzaj małych ptaków śpiewających
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób nikczemny
Wiktionary
(1.1) Byłam świadkiem, jak nikczemnie wyrwał dziewczynce smartfona.
Wiktionary
rzecz. nikczemnienie n., nikczemnik mos., nikczemność ż.
czas. nikczemnieć ndk., znikczemnieć dk.
przym. nikczemny
Wiktionary
(1.1) haniebnie, niecnie, niegodziwie, podle
Wiktionary
stawać się nikczemnym, łajdakiem; łajdaczeć
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: nikczemnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nikczemny
SJP.pl
osoba postępująca w sposób naganny, godny potępienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś postępujący niegodziwie
Wiktionary
(1.1) Obyśmy nie musieli już zadawać się z tym nikczemnikiem.
Wiktionary
rzecz. nikczemność ż., nikczemnostka ż., nikczemnienie n.
:: fż. nikczemnica ż.
czas. nikczemnić
przym. nikczemny
przysł. nikczemnie
Wiktionary
(1.1) łotr, łajdak, niegodziwiec, nędznik, szubrawiec
Wiktionary
podły, niecny czyn lub postępowanie; podłość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nikczemne; cecha tych, którzy są nikczemni
(1.2) nikczemny postępek
Wiktionary
rzecz. nikczemnik m., nikczemniczka ż.
przym. nikczemny
przysł. nikczemnie
Wiktionary
(1.2) łajdactwo, łotrostwo, niegodziwość, podłość, podstępność
Wiktionary
zasługujący na naganę, potępienie; niecny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podły, niegodziwy, zły; postępujący źle lub świadczący o złym, niegodziwym postępowaniu
(1.2) stpol. taki, który nie nadaje się do niczego
Wiktionary
IPA: ɲikˈt͡ʃɛ̃mnɨ, AS: ńikčẽmny
Wiktionary
rzecz. nikczemność ż., nikczemnostka ż., nikczemnik mos., nikczemnica ż.
przysł. nikczemnie
Wiktionary
(1.1) podły, haniebny
Wiktionary
1. skrzydlata bogini zwycięstwa w mitologii greckiej;
2. amerykańska firma założona w 1964 roku, jeden z największych na świecie producentów akcesoriów sportowych;
3. typ pocisku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. bogini zwycięstwa;
(1.2) liter. polska nagroda literacka za książkę roku;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rzymską odpowiedniczką Nike była Wiktoria.
Wiktionary
rzecz. nikifor mrz., Nikifor mos.
Wiktionary
dawniej:
1. nigdzie, w żadnym miejscu;
2. nigdy
SJP.pl
laureat lub finalista nagrody Nike
SJP.pl
lek pobudzający ośrodkowy układ nerwowy, stosowany m.in. w zapaści, w zatruciach czadem, barbituranami, alkoholem i narkotykami; koramina, kardiamid
SJP.pl
Niketamid – organiczny związek chemiczny, substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym, stosowana jako lek analeptyczny.
.
Wikipedia
wódz i polityk ateński w okresie wojny peloponeskiej
SJP.pl
Wikipedia
1. pierwiastek chemiczny o symbolu Ni, srebrzystobiały metal, dość twardy, kowalny, trudno topliwy;
2. potocznie: przedmiot niklowany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ni i liczbie atomowej 28;
Wiktionary
Nikiel (Ni, łac. niccolum) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 28. Jest biało-srebrzystym metalem o lekkim złotym zabarwieniu. Nikiel należy do grupy metali przejściowych, charakteryzuje się typową dla tej grupy metali twardością i ciągliwością. Czysty nikiel wykazuje stosunkowo dużą aktywność chemiczną, która jest szczególnie widoczna kiedy metal jest w postaci proszku, co zwiększa powierzchnię, na której zachodzi reakcja. W większych bryłach metalu, w temperaturze pokojowej jest mało aktywny chemicznie, reaguje on powoli z powietrzem ze względu na tworzenie się ochronnej warstwy tlenkowej na powierzchni. Jest jednak na tyle podatny na utlenianie, że w skorupie ziemskiej nie występuje on w postaci rodzimej, wyjątkiem są meteoryty żelazowo-niklowe, w których występuje w postaci stopu z żelazem. Uważa się, że stop żelazowo-niklowy znajduje się w jądrze Ziemi. Ze względu na powolne tempo utleniania w temperaturze pokojowej uznaje się go za metal odporny na korozję. Dawniej stosowany był do platerowania żelaza i mosiądzu stosowanego w aparaturze chemicznej, a także w pewnych stopach utrzymujących połysk, jak nowe srebro.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma nikiel?
Wiktionary
IPA: ˈɲicɛl, AS: ńiḱel
Wiktionary
rzecz. niklowanie n., nikielin m., nikielina ż., niklocen m., niklowiec m.
czas. niklować ndk.
przym. niklowy
przysł. niklowo
Wiktionary
(1.1) symbol. Ni
Wiktionary
arsenek niklu, miedzianoczerwony minerał o metalicznym połysku; kupfernikiel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady arsenków o metalicznym połysku i miedzianoczerwonym kolorze;
Wiktionary
Nikielin (kupfernickel) – minerał, z gromady arsenków. Należy do minerałów bardzo rzadkich. Współwystępuje z annabergitem i arsenopirytem.
Wikipedia
przym. nikielinowy
rzecz. nikiel mrz., niklowanie n.
Wiktionary
stop miedzi i niklu, z domieszką cynku lub manganu, stosowany do wyrobu oporników regulacyjnych oraz do bicia monet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hutn. stop miedzi i niklu
Wiktionary
Nikielina – stop miedzi (około 54%), z niklem (około 26%) i dodatkiem cynku lub magnezu. Zastosowania:
Wikipedia
rzecz. nikiel mrz., niklowanie n.
czas. niklować ndk.
przym. nikielinowy, niklowany, niklowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) hutn. związany z nikieliną
Wiktionary
rzecz. niklowanie n., nikielin mrz., nikielina
Wiktionary
Nikielkowo (dawniej niem. Nickelsdorf) – wieś w Polsce na Warmii położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
Podolsztyńska wieś sołecka, położona między Olsztynem, Wójtowem i Łęgajnami, z kościołem (kościół filialny), boiskiem sportowym oraz dwoma placami zabaw. Zachował się park dworski (odrestaurowany). Powierzchnia sołectwa: 582 ha. Od 2010 r. działa „Stowarzyszenie na rzecz rozwoju wsi Nikilekowo” i Koło Gospodyń Wiejskich
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɲiˈcifɔr, AS: ńiḱifor
Wiktionary
rzecz. Nicefor m., Nicefora ż., nikifor m., Nike ż.
:: zdrobn. Nikiforek m.
przym. Nikiforowy
Wiktionary
(1.1) Nicefor
Wiktionary
zajmowanie się czymś bez przygotowania zawodowego; samouctwo, amatorstwo, dyletanctwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. Nikiszowiec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica Katowic;
Wiktionary
Nikiszowiec (niem. Nickischschacht) – część Katowic, położona w rejonie ulicy Szopienickiej, w dzielnicy Janów-Nikiszowiec, na terenach historycznej gminy Janów, a także zabytkowe osiedle patronackie wybudowane w latach 1908–1919 z inicjatywy koncernu górniczo-hutniczego Georg von Giesches Erben jako osiedle robotnicze dla górników kopalni „Giesche” (od 1946 roku „Wieczorek”).
Wikipedia
(1.1) Którym autobusem dojadę do Nikiszowca?
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|Nikisz.
Wiktionary
obce imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
japoński indeks giełdowy
SJP.pl
Wikipedia
japoński gatunek literacki
SJP.pl
Nikki – miasto w Beninie, w departamencie Borgou. Położone jest około 380 km na północny zachód od stolicy kraju, Porto-Novo. W spisie ludności z 11 maja 2013 roku liczyło 66 109 mieszkańców.
Wikipedia
Nikkō (jap. 日光市 Nikkō-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Tochigi, na wyspie Honsiu (Honshū). Ma powierzchnię 1 449,83 km². W 2020 r. mieszkało w nim 77 651 osób, w 32 196 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 90 064 osoby, w 33 875 gospodarstwach domowych).
Wikipedia
nikla indyjska - roślina uprawna z rodziny bobowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Niklas – kolonia w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Stare Miasto.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówków: nikło, nikle
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nikły
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
obfitujący w nikiel; dostarczający niklu
SJP.pl
pokrywać warstwą niklu
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) techn. pokrywać powierzchnię przedmiotów metalowych warstwą niklu
Wiktionary
rzecz. nikiel mrz., niklowanie n., nikielina ż.
przym. niklowy
Wiktionary
pokrywać warstwą niklu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. met. pokrywanie czegoś warstwą niklu
Wiktionary
Niklowanie – pokrywanie wyrobów metalowych warstwą niklu. Niklowanie wykonuje się w celach antykorozyjnych, dekoracyjnych, a także technologicznych jako podłoże dla innych powłok galwanicznych.
Niklowanie wykonuje się najczęściej na przedmiotach stalowych, a najtrwalsze powłoki osiąga się pokrywając stal najpierw grubszą warstwą miedzi – jako warstwą pośrednią o lepszej przyczepności zarówno do stali, jak i niklu – a następnie cieńszą warstwą niklu. Z kolei w powłokach najwyższej jakości taki układ warstw służy jako podłoże dla warstwy chromu.
Wikipedia
rzecz. nikiel m., niklowiec m., niklownia ż., nikielin m., nikielina ż.
czas. niklować ndk.
przym. niklowy, niklawy, nikielinowy
Wiktionary
każdy pierwiastek z dziesiątej grupy układu okresowego Mendelejewa
SJP.pl
Niklowce – pierwiastki chemiczne znajdujące się w 10 grupie układu okresowego (dawniej zaliczane do VIII grupy pobocznej). Należą one do grupy metali przejściowych. Są nimi: nikiel (Ni), pallad (Pd), platyna (Pt) i darmsztadt (Ds).
Wikipedia
każdy pierwiastek z dziesiątej grupy układu okresowego Mendelejewa
SJP.pl
zakład, w którym nikluje się metale
SJP.pl
niklowy i magnezowy
SJP.pl
przymiotnik od: nikiel; kwiat niklowy - annabergit (minerał)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zawierający nikiel, zrobiony z niklu, dotyczący niklu
Wiktionary
rzecz. nikiel m., niklowanie n., nikielina ż.
czas. niklować ndk.
Wiktionary
1. stawać się trudnym do zobaczenia lub odnalezienia; znikać;
2. przestawać istnieć lub występować; zanikać;
3. tracić siły i wagę w czasie choroby; mizernieć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zniknąć)
(1.1) książk. stawać się niewidocznym; stopniowo przestawać istnieć (w polu widzenia)
Wiktionary
(1.1) Jego uśmiech niknął, gdy usłyszał złą wiadomość.
Wiktionary
rzecz. nikłość ż., niknięcie n.
czas. zniknąć dk.
przym. nikły
przysł. nikle, nikło
Wiktionary
(1.1) ginąć, marnieć, rozpraszać się, słabnąć, zanikać, war. znikać
Wiktionary
1. Wielki Nikobar - największa wyspa archipelagu Nikobary;
2. Mały Nikobar - jedna z wysp archipelagu Nikobary
SJP.pl
gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych; gołąb nikobarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nikobarów
Wiktionary
Nikobarczyk (zwyczajny), gołąb nikobarski (Caloenas nicobarica) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodzaju Caloenas. Występuje w południowo-wschodniej Azji od Andamanów i Nikobarów poprzez wybrzeża Mjanmy, Malezji po Nową Gwineę i dalej aż do Wysp Salomona. Unika miejsc zasiedlonych przez człowieka i najczęściej spotykany jest na małych wyspach i w strefie przybrzeżnej większych lądów.
Wikipedia
rzecz. Nikobary nmos.
:: fż. Nikobarka ż.
przym. nikobarski
Wiktionary
mieszkanka Nikobarów (wysp)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nikobarów
Wiktionary
rzecz. Nikobary nmos.
:: fm. Nikobarczyk mos.
przym. nikobarski
Wiktionary
przymiotnik od: Nikobary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nikobarami, dotyczący Nikobarów
Wiktionary
rzecz. Nikobary nmos., Nikobarczyk mos., Nikobarka ż.
Wiktionary
1. archipelag w Zatoce Bengalskiej;
2. Andamany i Nikobary - terytorium związkowe Indii na Oceanie Indyjskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wydłużony południkowo archipelag należący do Indii, położony na Oceanie Indyjskim;
Wiktionary
Nikobary – złożony z 22 wysp, wydłużony południkowo archipelag, należący do Indii. Znajduje się on na Oceanie Indyjskim, między Zatoką Bengalską i Morzem Andamańskim. Od Andamanów oddziela je Kanał Dziesiątego Stopnia. Razem z nimi tworzy terytorium związkowe Andamany i Nikobary.
Wikipedia
rzecz. Nikobarczyk mos., Nikobarka ż.
przym. nikobarski
Wiktionary
Tytoń (Nicotiana L.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny psiankowatych. Obejmuje ok. 70–75 gatunków pochodzących z obydwu Ameryk oraz z Australii. Szereg gatunków uprawianych jest też w wielu innych rejonach świata. Rośliny te, a zwłaszcza tytoń szlachetny N. tabacum i tytoń bakun N. rustica są stosowane na całym świecie do wyrobu produktów tytoniowych. Szereg gatunków uprawia się jako rośliny ozdobne, najczęściej jednoroczne: tytoń oskrzydlony N. alata i tytoń Sandera N. × sanderae.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Nikodema
Wiktionary
Nikodem – imię męskie pochodzenia greckiego, także rzadkie nazwisko. Wywodzi się od słowa oznaczającego „ten, który zwycięża dla ludu” (gr. Νικόδημος: νίκη „zwycięstwo” + δημος „lud”). To samo znaczenie ma imię Mikołaj. Żeński odpowiednik to Nikodema.
Wikipedia
(1.1) Gdy dzień miał się ku zachodowi, Józef z Arymatei przy pomocy Nikodema zdjął ciało z krzyża i pochował w grobie, wykutym w skale.
(1.1) — Moje panie w tej chwili zejdą, właśnie kończą ubieranie się, może tymczasem zechce pan, drogi panie Nikodemie, obejrzeć inne pokoje na parterze, bo piętro, che, che, jest jeszcze niewidzialne, pojmuje pan, damy.
Wiktionary
IPA: ɲiˈkɔdɛ̃m, AS: ńikodẽm
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Nikodemek mos., Nikoś mos., Nikuś mos.
:: fż. Nikodema ż.
przym. Nikodemowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Nikodemek, Nikoś, Nikuś
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Nikodem
Wiktionary
Nikodema – imię żeńskie pochodzenia greckiego, żeński odpowiednik imienia Nikodem, które jest złożone z wyrazów níkē (gr. „zwycięstwo”) i dēmos (gr. „lud”). Imię Nikodema nadawane jest w Polsce co najmniej od 1846 roku, zaś w rodzinach polskich poza ziemiami rdzennie polskimi co najmniej od 1793 roku.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Nikodema i jestem strażniczką miejską w Bełchatowie.
Wiktionary
rzecz. Nikodemek mos., Nikoś mos., Nikuś mos.
:: fm. Nikodem mos.
przym. Nikodemowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Nikodem
Wiktionary
(1.1) W tej żółtej czapeczce Nikodemkowi jest nie do twarzy.
Wiktionary
rzecz. Nikodem mos., Nikodema ż., Nikoś mos., Nikuś mos.
przym. Nikodemowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Nikoś, Nikuś
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nikodemy lub z nią związany
SJP.pl
Nikodem z małżonką; Nikodemowie
SJP.pl
Nikodem z małżonką; Nikodemostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nikodema lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Nikodema
Wiktionary
(1.1) Halina zasnęła w Nikodemowym sadzie.
Wiktionary
rzecz. Nikuś mos., Nikoś mos., Nikodem mos., Nikodema ż., Nikodemek mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: nikogo; nikogusio, nikoguśko, nikogutko, nikoguteńko
SJP.pl
zdrobnienie od: nikogo; nikogutko, nikoguśko, nikogusieńko, nikoguteńko
SJP.pl
zdrobnienie od: nikogo; nikogusio, nikogutko, nikogusieńko, nikoguteńko
SJP.pl
zdrobnienie od: nikogo; nikogusio, nikoguśko, nikogusieńko, nikogutko
SJP.pl
zdrobnienie od: nikogo; nikogusio, nikoguśko, nikogusieńko, nikoguteńko
SJP.pl
przyrząd optyczny stosowany jako analizator i polaryzator światła, rodzaj pryzmatu; nikoletia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opt. rodzaj pryzmatycznego polaryzatora;
Wiktionary
Pryzmat Nicola (także nikol) – rodzaj polaryzatora. Polaryzacja światła zachodzi wskutek dwójłomności oraz całkowitego wewnętrznego odbicia jednej ze składowych polaryzacyjnych światła. Nazwa pochodzi od wynalazcy, szkockiego fizyka i geologa Williama Nicola żyjącego w na przełomie XVIII i XIX wieku.
Wikipedia
(1.1) W tym eksperymencie posłużymy się nikolem.
Wiktionary
IPA: ˈɲikɔl, AS: ńikol
Wiktionary
(1.1) nikoletia, pryzmat Nicola
Wiktionary
przyrząd optyczny stosowany jako analizator i polaryzator światła, rodzaj pryzmatu; nikoletia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Nikola – imię żeńskie, współcześnie sprowadzony do języka polskiego żeński odpowiednik imienia Mikołaj. Pochodzi od greckich słów Nikos – zwycięstwo i laos oznaczającego ludzie. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Nikola w 2017 r. zajmowała 26. miejsce w grupie imion żeńskich, co oznacza spadek o 16 miejsc od 2009 r., kiedy to zajmowała 10. miejsce w analogicznej grupie. W całej populacji Polek Nikola zajmowała w 2017 r. 73. miejsce (66 007 nadań). Imię zyskało jeszcze na popularności. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 78429 kobiet o imieniu Nikola nadanym jako imię pierwsze.
Wikipedia
(1.1) Nazywała się Nikola i przyjechała na bordowym motorze.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|franc|Nicole.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Nikola ż.
* rosyjski: (1.1) Николая ż.
* słowacki: (1.1) Nikola ż.
źródła.
== Nikola (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|chorwacki|m. Mikołaj
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
łamanie zasad celibatu
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Nikoleta, Nikoletta – imię żeńskie pochodzenia włoskiego. Powstało od imienia Nikola, gdyż we Włoszech i Francji Nicola, Nicolai jest imieniem męskim, a jako żeński odpowiednik powstała Nicolette, Nicoletta ze względu na popularne we Włoszech końcówki imion -etta. Od Nikolety powstało imię Koleta, które jednak posiada w Polsce o wiele dłuższą tradycję niż Nikoleta.
Wikipedia
1. dziko rosnąca roślina kalifornijskich obszarów pustynnych
2. przyrząd optyczny stosowany jako analizator i polaryzator światła, rodzaj pryzmatu; nikol
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
IPA: ˌnikoˈlɛta
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Nikolski – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Alaska, w okręgu Aleutians West.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. staroż. miasto hellenistyczne w Azji Mniejszej, w Bitynii;
Wiktionary
Nikomedia (stgr. Νικομήδεια) – starożytne miasto hellenistyczne w Azji Mniejszej, położone nad Zatoką Ascytyjską będącą częścią Propontydy; założone przez Nikomedesa I w 264 p.n.e. jako stolica Bitynii. Współczesny İzmit.
W czasach rzymskich była to stolica prowincji Bitynia, przez pewien okres swoją rezydencję mieli tu także cesarze rzymscy. W okresie Cesarstwa Bizantyńskiego miasto zostało stolicą temu Optimaton.
Wikipedia
(1.1) Dioklecjan i Konstantyn I Wielki rezydowali w Nikomedii w Bitynii.
Wiktionary
sprzęt fotograficzny i optyczny marki Nikon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) fot. pot. sprzęt marki Nikon
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nikopolem, dotyczący Nikopola
Wiktionary
rzecz. Nikopol mrz.
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny chwastówkowatych
SJP.pl
zdrobnienie od: Nikodem (imię męskie); Nikuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Nikodem
Wiktionary
Nikodem Skotarczak, ps. „Nikoś” (ur. 29 czerwca 1954 w Gdańsku, zm. 24 kwietnia 1998 w Gdyni) – polski gangster, przedsiębiorca i działacz sportowy.
Wikipedia
(1.1) Zróbmy Nikosiowi zdjęcie z misiem.
Wiktionary
rzecz. Nikodem mos., Nikodema ż., Nikodemek mos., Nikuś mos.
przym. Nikodemowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Nikodemek, Nikuś
Wiktionary
alkaloid zawarty w liściach tytoniu, pobudzający w małych dawkach czynność układu nerwowego, podnoszący ciśnienie krwi i przyspieszający czynność serca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bezbarwny, płynny alkaloid spotykany przede wszystkim w liściach tytoniu;
Wiktionary
Nikotyna – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów pirydynowych. Naturalnie występuje w liściach i korzeniach tytoniu szlachetnego (Nicotiana tabacum).
Zbudowana jest z dwóch pierścieni heterocyklicznych, pirydyny i pirolidyny, której atom węgla w pozycji 2 stanowi centrum chiralne (naturalnie występująca nikotyna jest enancjomerem o konfiguracji S).
Wikipedia
(1.1) Po zgaszeniu papierosa poziom nikotyny we krwi szybko spada.
Wiktionary
IPA: ˌɲikɔˈtɨ̃na, AS: ńikotỹna
Wiktionary
rzecz. nikotynizm m., nikotynista m.
przym. nikotynowy
Wiktionary
amid kwasu nikotynowego, związek występujący w wielu naturalnych produktach żywnościowych; witamina B3
SJP.pl
Witamina B3 (witamina PP) – wspólna nazwa na określenie dwóch związków: kwasu nikotynowego (niacyny, czyli kwasu 3-pirydynokarboksylowego, pochodnej pirydyny) i jego amidu (nikotynamidu), które dla człowieka są witaminą.
Wikipedia
koenzym uczestniczący w procesie oddychania komórkowego, niezbędny czynnik przemiany glukozy w organizmie; NAD
SJP.pl
dawniej: substancja kamforowa dająca przyjemny zapach dymowi tytoniowemu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. uzależniony od nikotyny, palacz papierosów
Wiktionary
(1.1) Wszelki umysłowy wysiłek i skupienie staje się prawdziwą torturą i gnuśny, gnijący w śmierdzącym własnym sosie nikotynista śmieje się cynicznie z własnego upadku i myśli sobie: „E, jakoś to będzie. Żyjemy tylko raz. Po co sobie czegoś odmawiać? I tak jest mało przyjemności”.
(1.1) Nikotynista kupuje tę chwilę za wysoką cenę wszystkich przyszłych nowotworów i udarów, wszystkich duszności, dychawic i płucnych rozedm, kaszlu i żółtawej skóry.
Wiktionary
rzecz. nikotyna ż., nikotynizm mrz.
przym. nikotynowy
Wiktionary
(1.1) palacz, palący, fajczarz; reg. śl. kurzok.
Wiktionary
nałóg palenia, żucia tytoniu lub zażywania tabaki; nikotynomania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nałóg palenia lub, rzadziej, żucia tytoniu
Wiktionary
Nikotynizm – uzależnienie od nikotyny.
Wikipedia
(1.1) Dodatkowo styl życia znacznej grupy badanych (nikotynizm, niski poziom aktywności fizycznej, spożywanie alkoholu) znacząco odbiegał od zaleceń profilaktyki zdrowotnej.
Wiktionary
rzecz. nikotynista m., nikotyna ż.
przym. nikotynowy
Wiktionary
nałóg palenia, żucia tytoniu lub zażywania tabaki; nikotynizm
SJP.pl
gatunek rośliny z rodziny bignoniowatych; Radermachera sinica
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący nikotyny, związany z nikotyną
(1.2) spowodowany przez nikotynę, związany z konsumpcją nikotyny
Wiktionary
(1.1) Ta ustawa, podobnie jak tzw. ustawa nikotynowa, jest ustawą bardzo dobrą, i to podkreślają eksperci na całym świecie.
(1.2) Dieta nikotynowa – głosi ona, że papierosy mają właściwości dietetyczne i sprzyjają zrzucaniu zbędnych kilogramów.
Wiktionary
IPA: ˌɲikɔtɨ̃ˈnɔvɨ, AS: ńikotỹnovy
Wiktionary
rzecz. nikotyna ż., nikotynista m., nikotynistka ż., nikotynizm mrz.
Wiktionary
stolica Cypru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Cypru;
Wiktionary
Nikozja (gr. Λευκωσία, Lefkosía, tur. Lefkoşa) – stolica Cypru oraz jeden z dwóch głównych ośrodków miejskich Cypru (wraz z Limassolem).
Położone jest w środkowej części wyspy na równinie Mesaria, nad rzeką Pedias (Kalindere). Stanowi siedzibę rządu oraz główne centrum biznesowe. Nikozja jest stolicą jednostki administracyjnej Dystryktu Nikozja. Pomimo ostatnich symbolicznych gestów likwidacji małych fragmentów muru dzielącego miasto czynionych przez przedstawicieli obydwu społeczności zamieszkujących Nikozję, stolica Cypru nadal pozostaje jedyną na świecie podzieloną stolicą, z częścią północną (turecką) i częścią południową (grecką), oddzielonymi od siebie zieloną linią, strefą zdemilitaryzowaną utrzymywaną przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Niewielu jednakże używa terminów „Nikozja Północna” i „Nikozja Południowa”. Już po pewnym podziale stolicy w 1964 roku, turecka inwazja ostatecznie podzieliła miasto na pół w 1974 roku. Turcy cypryjscy uważają północną część Nikozji za stolicę nieuznawanego na arenie międzynarodowej (a jedynie przez Turcję) państwa znanego jako Cypr Północny.
Wikipedia
IPA: ɲiˈkɔzʲja, AS: ńikozʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. nikozyjczyk mos., nikozyjka ż.
przym. nikozyjski
Wiktionary
mieszkaniec Nikozji (miasta na Cyprze)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nikozji
Wiktionary
IPA: ˌɲikɔˈzɨjt͡ʃɨk, AS: ńikozyi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Nikozja ż.
:: fż. nikozyjka ż.
przym. nikozyjski
Wiktionary
mieszkanka Nikozji (miasta na Cyprze)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nikozji
Wiktionary
IPA: ˌɲikɔˈzɨjka, AS: ńikozyi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Nikozja ż.
:: fm. nikozyjczyk mos.
przym. nikozyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Nikozja (stolica Cypru)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Nikozja
Wiktionary
IPA: ˌɲikɔˈzɨjsʲci, AS: ńikozyi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nikozja ż., nikozyjczyk mos., nikozyjka ż.
Wiktionary
rosyjskie imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowo-zachodniej Rosji w obwodzie wołgogradzkim, położone nad Wołgą;
(1.2) geogr. zob. Nikołajewsk nad Amurem.
Wiktionary
Wikipedia
przym. nikołajewski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nikołajewskiem (w obwodzie wołgogradzkim) lub Nikołajewskiem nad Amurem
Wiktionary
rzecz. Nikołajewsk mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. proces obróbki ziaren kukurydzy polegający na gotowaniu jej w zasadowej zawiesinie wody wapiennej lub potażu wypłukanego z popiołu drzewnego;
Wiktionary
Nikstamalizacja (lub: nixtamalizacja) – proces kulinarny stosowany od stuleci na terenie Mezoameryki, polegający na specjalnym przygotowaniu masy kukurydzianej przez gotowanie ziaren kukurydzy w zasadowym roztworze (wodzie wapiennej lub potażu). Nazwa pochodzi z języka nahuatl: nextli (popiół) i tamalli (surowa masa z ugotowanych ziaren kukurydzy).
Wikipedia
zaimek nieokreślony: żaden człowiek
SJP.pl
zaimek przeczący
(1.1) żadna osoba
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nikt mnie nie kocha, nikt mnie nie lubi…
(1.1) – Kto ma ochotę spróbować pierwszy? – Nikt.
Wiktionary
IPA: ɲikt, AS: ńikt
Wiktionary
zaim. nikąd
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|żodyn.
Wiktionary
dawniej: żadną drogą
SJP.pl
wzmocniony zaimek przeczący "nikt"
SJP.pl
zdrobnienie od: Nikodem (imię męskie); Nikoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Nikodem
Wiktionary
(1.1) W Stanach Nikusiowi odbiło już totalnie.
Wiktionary
rzecz. Nikodem mos., Nikodema ż., Nikodemek mos., Nikoś mos.
przym. Nikodemowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Nikodemek, Nikoś
Wiktionary
→ nikły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nikłe
Wiktionary
przym. nikły
przysł. nikle
czas. niknąć
Wiktionary
1. słabo widoczny, słyszalny, odczuwalny; niewyraźny, niepokaźny, niewielki;
2. przestarzałe: szybko przemijający, znikający; nietrwały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) słabo zauważalny; o niewielkim natężeniu
Wiktionary
rzecz. ponikwa ż., ponikiew ż., nikłość ż.
przysł. nikle, nikło
czas. niknąć
Wiktionary
(1.1) minimalny, nieznaczny, wątły, znikomy
Wiktionary
krój pisma drukarskiego, odmiana pisma egipskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jedna z najdłuższych rzek na Ziemi, w środkowej i północno-wschodniej Afryce, przecinająca wszystkie strefy klimatyczne kontynentu;
(1.2) geogr. rzeka w Polsce, przepływająca przez miasto Kolbuszowa w województwie podkarpackim;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wsiedliśmy na parowiec płynący Nilem do Luksoru.
(2.1) Rodzice świętego Nila byli Grekami.
Wiktionary
IPA: ɲil, AS: ńil
Wiktionary
rzecz. Nilus m.
:: fż. Nila ż.
przym. nilowy
Wiktionary
(2.1) Nilus m.
Wiktionary
w uniwersum Wiedźmina: mieszkaniec Cesarstwa Nilfgaardu
SJP.pl
w uniwersum Wiedźmina:
1. związany z Cesarstwem Nilfgaardu;
2. związany z Nilfgaardem (stolicą Cesarstwa Nilfgaardu);
3. dialekt nilfgaardzki - język pochodzący od starszej mowy, używany w Cesarstwie Nilfgaardu;
4. floren nilfgaardzki - waluta obowiązująca w Cesarstwie Nilfgaardu
SJP.pl
gatunek antylopy o niebieskoszarej sierści
SJP.pl
Nilgau (Boselpahus) – rodzaj ssaków kopytnych z podrodziny bawołów (Bovinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z górami Nilgiri
Wiktionary
rzecz. Nilgiri n.
Wiktionary
grupa ludów afrykańskich
SJP.pl
Niloci – grupa ludów afrykańskich, posługujących się językami nilotyckimi (nilockimi). Zamieszkują tereny Sudanu Południowego, południowej i wschodniej Etiopii, Ugandy, Kenii, Tanzanii i wschodnich terenów Demokratycznej Republiki Konga.
Dzielą się na trzy główne grupy ludów:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. archit. specjalny szyb połączony z wodami gruntowymi, budowany w starożytnym Egipcie do pomiaru stanu Nilu
Wiktionary
rzecz. Nil m.
przym. nilowy
Wiktionary
odnoszący się do Nilu, np. krajobraz nilotyczny - krajobraz przedstawiający rozlewiska Nilu, roślinność i ptactwo wodne
SJP.pl
→ Nil (rzeka)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Nilem, dotyczący Nilu
Wiktionary
rzecz. Nil mos./mrz.
Wiktionary
Element nilpotentny lub nilpotent pierścienia R – element x pierścienia R o tej własności, że dla pewnej liczby naturalnej n zachodzi:
Wikipedia
równy zeru, gdy podniesiony do pewnej potęgi
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
spójnik wyrażający relację czasową łączonych przez siebie zdań, oznaczający późniejsze trwanie zdarzeń opisanych w zdaniu rozpoczynanym przez ten spójnik w stosunku do drugiego zdania; zanim, wpierw niż, wprzód niż
SJP.pl
spójnik
(1.1) zob. zanim.
zaimek osobowy
(2.1) zob. on, ono.
rzeczownik
(3.1) chińska gra dla dwóch osób;
Wiktionary
Nim – stara chińska gra (nazywana tam Jianshizi, czyli 'gra w zabieranie kamieni') dla dwóch osób z użyciem 15 do 60 pionków.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|zanim.
(2.1) zobtłum|on|ono.
* angielski: (3.1) nim
źródła.
== nim (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|nɪm.
audioAU|En-au-nim.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) nim (gra)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɲĩm, AS: ńĩm
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|zanim.
(2.1) zobtłum|on|ono.
* angielski: (3.1) nim
źródła.
== nim (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|nɪm.
audioAU|En-au-nim.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) nim (gra)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. świetlisty otok wokół głów postaci boskich i świętych, mający zwykle kształt koła, trójkąta, krzyża, czworoboku lub promieni; gloria, aureola;
2. powszechne uznanie czyichś zasług, uroku, sławy, np. nimb męczeństwa; cześć, szacunek, poważanie
SJP.pl
Nimb (łac. nimbus, chmura) – termin stosowany w sztuce na określenie świetlistego otoku wokół głów przedstawianych na obrazie postaci boskich lub świętych; symbolizuje ich duchowe światło. Nimb może mieć kształt koła, czworoboku, krzyża wpisanego w okrąg, trójkąta lub promieni rozchodzących się wokół głowy.
Wikipedia
[czytaj: nimbokumulus] rzadko: chmura kłębiasta burzowa; cumulonimbus
SJP.pl
chmura warstwowa deszczowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. kompleks chmur warstwowych o dużej grubości i wodności, powodujący opady deszczu lub śniegu o charakterze ciągłym;
Wiktionary
Nimbostratus (Ns – chmura warstwowa deszczowa) – chmura w postaci ciemnoszarej jednolitej warstwy, zazwyczaj całkowicie zasłaniającej niebo. Złożona jest z kropel wody oraz kryształków lodu. Jej występowaniu towarzyszą ciągłe opady deszczu lub śniegu.
Wikipedia
(1.1) Przez ten nimbostratus padało aż do rana.
Wiktionary
(1.1) chmura warstwowa deszczowa, Ns
Wiktionary
chmura deszczowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) meteorol. chmura deszczowa
Wiktionary
(1.1) Zbliżające się nimbusy zwiastowały deszcz.
Wiktionary
IPA: ˈɲĩmbus, AS: ńĩmbus
Wiktionary
"nim" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
NIMBY (akronim ang. Not In My Back Yard, „nie na moim podwórku”, w Polsce znane też jako „nie w moim ogródku”) – pejoratywne określenie postawy i aktywizmu osób, które wyrażają swój sprzeciw wobec pewnych inwestycji w swoim najbliższym sąsiedztwie, choć nie zaprzeczają, że są one potrzebne w ogóle. Są więc za ich powstaniem, ale w zupełnie innym miejscu, z dala od ich domostw. Ponieważ mieszkańcy innych okolic również mogą zajmować takie stanowisko, w rezultacie dane projekty mogą nie zostać zrealizowane nigdzie.
Wikipedia
miasto we Francji
SJP.pl
Nîmes (wymowa, oksyt. Nimes, łac. Colonia Augusta Nemausus) – miasto w południowej Francji, w regionie Oksytania, stolica departamentu Gard. Miasto w granicach administracyjnych gminy liczy 148 104 mieszkańców, natomiast zespół miejski liczy 184 347 osób. Leży 50 km na północny wschód od Montpellier, z którym jest połączony koleją dużych prędkości TGV oraz autostradą A9.
Wikipedia
1. w mitologii greckiej: boginka mająca postać młodej, pięknej dziewczyny;
2. ostatnie stadium larwalne niektórych owadów i pajęczaków; przynęta wędkarska imitująca takiego owada;
3. ptak z rodziny kakadu o szarym upierzeniu;
4. dawniej: kobieta lekkich obyczajów;
5. atrakcyjna, nierozgarnięta dziewczyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mit. w mitologii greckiej i rzymskiej boginka mająca postać pięknej, młodej dziewczyny, będąca uosobieniem sił przyrody
(1.2) zool. ostatnie stadium larwalne niektórych pajęczaków i owadów
(1.3) ornit. gatunek ptaka z rodziny kakadu
(1.4) ornit. ptak z gatunku nimf (1.3)
(1.5) przest. prostytutka
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɲĩw̃fa, AS: ńĩũ̯fa
Wiktionary
rzecz. nimfetka ż., nimfeum n.
przym. nimfowy
Wiktionary
nimfeum;
1. w starożytnej Grecji i Rzymie: grota lub gaj z naturalnym źródłem, poświęcone nimfom;
2. w budownictwie starożytnego Rzymu: budowla studzienna przy źródle, zwykle fontanna lub zamknięcie wodociągu
SJP.pl
Wikipedia
młoda dziewczyna o zbyt wcześnie uaktywnionych zainteresowaniach seksualnych
SJP.pl
nimfajon;
1. w starożytnej Grecji i Rzymie: grota lub gaj z naturalnym źródłem, poświęcone nimfom;
2. w budownictwie starożytnego Rzymu: budowla studzienna przy źródle, zwykle fontanna lub zamknięcie wodociągu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. w starożytnej Grecji gaj lub grota ze źródłem, gdzie czczono bóstwa wodne i nimfy
(1.2) archit. w starożytnym Rzymie konstrukcja będąca ozdobnym zamknięciem wodociągu
(1.3) archit. ogrod. budowla ogrodowa z elementami wodnymi nawiązująca do starożytnych nimfeów (1.1)
(1.4) archit. rel. wirydarz wodny
Wiktionary
Nimfeum (łac. nymphaeum od stgr. νυμφαῖον nymphaion) – miejsca mające w kulturze starożytnej kilka zróżnicowanych znaczeń.
W starożytnej Grecji określano tak początkowo groty albo gaje z naturalnymi źródłami poświęconymi nimfom i bóstwom wodnym. W późniejszych czasach nazwę tę odnoszono do specjalnych budowli studziennych (w postaci sztucznej groty, altany) bądź pawilonów zlokalizowanych przy źródłach, pełniących publiczne funkcje użytkowe (jak np. nimfeum Enneakrunos na ateńskiej agorze).
Wikipedia
rzecz. nimfa ż.
Wiktionary
Pedofilia (stgr. παῖς paîs, dop. παιδός paidós „dziecko”, φιλία philía „miłość”) – rodzaj parafilii: stan, w którym głównym lub wyłącznym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest kontakt z dziećmi w okresie przedpokwitaniowym lub wczesnej fazie pokwitania.
Wikipedia
potocznie: erotoman - mężczyzna ze wzmożonym popędem płciowym
SJP.pl
Hiperseksualność, hiperlibidemia – dysfunkcja seksualna objawiająca się ciągłą, wyniszczającą i uporczywą potrzebą uprawiania stosunków płciowych, przesłaniającą inne potrzeby. U kobiet dysfunkcja ta określana jest jako nimfomania, natomiast u mężczyzn jako satyryzm (satyriasis). Hiperseksualność odnosząca się do innych zwierząt niż człowiek to snębica.
Wikipedia
1. nadmierny, chorobliwy, stale utrzymujący się wzmożony popęd płciowy u kobiet;
2. u samic niektórych zwierząt (zwłaszcza u krów i klaczy) chorobliwie często powtarzające się okresy rui - snębica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. chorobliwie wzmożony popęd płciowy u kobiet;
Wiktionary
Hiperseksualność, hiperlibidemia – dysfunkcja seksualna objawiająca się ciągłą, wyniszczającą i uporczywą potrzebą uprawiania stosunków płciowych, przesłaniającą inne potrzeby. U kobiet dysfunkcja ta określana jest jako nimfomania, natomiast u mężczyzn jako satyryzm (satyriasis). Hiperseksualność odnosząca się do innych zwierząt niż człowiek to snębica.
Wikipedia
(1.1) Nimfomania połączona z poszukiwaniem nowych partnerów i podejmowaniem współżycia w każdej, nawet nie sprzyjającej temu okoliczności, bywa wyrazem zakłócenia kontroli impulsów.
Wiktionary
IPA: ˌɲĩw̃fɔ̃ˈmãɲja, AS: ńĩũ̯fõmãńi ̯a
Wiktionary
rzecz. nimfomanka ż.
przym. nimfomański
Wiktionary
kobieta ze wzmożonym popędem płciowym, chora na nimfomanię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta o chorobliwie nadmiernym popędzie seksualnym
Wiktionary
Hiperseksualność, hiperlibidemia – dysfunkcja seksualna objawiająca się ciągłą, wyniszczającą i uporczywą potrzebą uprawiania stosunków płciowych, przesłaniającą inne potrzeby. U kobiet dysfunkcja ta określana jest jako nimfomania, natomiast u mężczyzn jako satyryzm (satyriasis). Hiperseksualność odnosząca się do innych zwierząt niż człowiek to snębica.
Wikipedia
(1.1) Krycha to nimfomanka, ślini się do każdego faceta.
Wiktionary
IPA: ˌɲĩw̃fɔ̃ˈmãnka, AS: ńĩũ̯fõmãnka
Wiktionary
rzecz. nimfomania ż.
przym. nimfomański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nimfomania ż.
przym. nimfomański
frazeologia.
etymologia.
uwagi. por|erotoman.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) ninfomana
* białoruski: (1.1) німфаманка ż.
* bułgarski: (1.1) нимфоманка ż.
* francuski: (1.1) nymphomane ż.
* hiszpański: (1.1) ninfómana ż.
* nowogrecki: (1.1) νυμφομανής ż.
* rosyjski: (1.1) нимфоманка ż.
* słoweński: (1.1) nimfomanka ż.
* ukraiński: (1.1) німфоманка ż.
* włoski: (1.1) baccante ż., ninfomane ż.
źródła.
== nimfomanka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nimfomanka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
związany z nadmiernym popędem seksualnym u kobiet
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. dotyczący nimfomanii i nimfomanki
Wiktionary
rzecz. nimfomania ż., nimfomanka ż.
Wiktionary
[czytaj: nimic] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwa wielu żarowytrzymałych stopów niklu z chromem, często z niewielką zawartością żelaza, manganu, krzemu, tytanu itp.; stosowane m.in. do budowy turbin lotniczych i silników spalinowych
SJP.pl
mała błonkówka z rodziny pilarzowatych, atakująca krzewy różane
SJP.pl
skrót
(1.1) = niniejszy
Wiktionary
przym. niniejszy
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Nina – imię żeńskie o niejasnej etymologii. Prawdopodobnie wywodzi się od imienia mitycznego założyciela Niniwy i imperium asyryjskiego - Ninosa. W piśmiennictwie imię to występuje w formach: Nina, Nino, Nunia, Nuna i Nonna.
W Polsce imię Nina było zdrobnieniem imion Janina i Antonina. Po raz pierwszy zostało poświadczone w źródłach w 1398 r.
Wikipedia
(1.1) Nina włożyła wtyczkę do gniazdka i zaczęła prasować.
Wiktionary
IPA: ˈɲĩna, AS: ńĩna
Wiktionary
rzecz. Antonina ż., Antosia ż.
Wiktionary
starojapoński mistrz walki, kamuflażu, szpiegowania; ninja
SJP.pl
zdrobnienie od: Nina (imię żeńskie)
SJP.pl
miasto w Chinach; Ningpo
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Chinach; Ningbo
SJP.pl
Wikipedia
region w Chinach; Ningxia
SJP.pl
Ningxia (wym. [nǐŋɕjâ]; Region Autonomiczny Ningxia Hui; chin: 宁夏回族自治区; pinyin: Níngxià Huízú Zìzhìqū) – region autonomiczny w północnych Chinach. Ningxia graniczy z prowincjami: Shaanxi, Gansu oraz z regionem autonomicznym Mongolia Wewnętrzna. Przez jego terytorium przepływa Żółta Rzeka. Większość obszaru ma charakter pustynny lub półpustynny.
Wikipedia
[czytaj: NINKsia] region w Chinach; Ningsia
SJP.pl
Ningxia (wym. [nǐŋɕjâ]; Region Autonomiczny Ningxia Hui; chin: 宁夏回族自治区; pinyin: Níngxià Huízú Zìzhìqū) – region autonomiczny w północnych Chinach. Ningxia graniczy z prowincjami: Shaanxi, Gansu oraz z regionem autonomicznym Mongolia Wewnętrzna. Przez jego terytorium przepływa Żółta Rzeka. Większość obszaru ma charakter pustynny lub półpustynny.
Wikipedia
organiczny związek chemiczny używany do wykrywania i oznaczania aminokwasów
SJP.pl
Ninhydryna (wodzian triketohydrindanu) – organiczny związek chemiczny powszechnie używany jako niezwykle czuły wskaźnik chemiczny do wykrywania aminokwasów i amin pierwszorzędowych (tzw. odczynnik Abderhaldena).
Ninhydryna jest umiarkowanie rozpuszczalna w wodzie (1 – 5 g/dm³ w 20 °C) i alkoholach, słabo rozpuszczalna w eterze. Szkodliwa dla zdrowia.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) daw. teraz, obecnie
Wiktionary
(1.1) Wstał Pan Chrystus z martwych ninie, […]. Uweselił swój lud mile, […].
(1.1) Chwała bądź Bogu w Trójcy jedynemu: Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu. Jak od początku była, tak i ninie, I na wiek wieków niechaj zawsze słynie.
Wiktionary
przym. niniejszy
Wiktionary
1. ten oto właśnie;
2. dawniej: teraźniejszy
SJP.pl
zaimek przymiotny wskazujący lub przymiotnik
(1.1) książk. ten oto właśnie
(1.2) daw. teraźniejszy
Wiktionary
(1.1) Niniejszy regulamin określa zasady promocji „Daj się oszukać”.
Wiktionary
IPA: ɲĩˈɲɛ̇jʃɨ, AS: ńĩńėi ̯šy
Wiktionary
przysł. ninie, niniejszym
skr. nin.
Wiktionary
1. tak więc, oto;
2. tym oto aktem, wystąpieniem
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) urz. tym oto aktem (pismem, wystąpieniem)
forma przymiotnika.
(2.1) N., Ms. m. i n., C. lm. od: niniejszy
Wiktionary
(1.1) Niniejszym tworzy się Międzynarodowy Trybunał Karny (zwany dalej „Trybunałem”).
Wiktionary
IPA: ɲĩˈɲɛ̇jʃɨ̃m, AS: ńĩńėi ̯šỹm
Wiktionary
przym. niniejszy
Wiktionary
(1.1) w ten oto sposób
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz;
Wiktionary
Niniew (daw. także Niniewo, Nieniewo) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz.
Wikipedia
(1.1) Według źródeł pisanych z 1579 roku Niniew należał do Niniewskich herbu Nałęcz.
Wiktionary
rzecz. niniewianin mos., niniewianka ż.
przym. niniewski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Niniewa
Wiktionary
(1.1) Szereg niniewian posiada baseny na swoich posesjach.
Wiktionary
rzecz. Niniew mrz.
:: fż. niniewianka ż.
przym. niniewski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Niniewa
Wiktionary
(1.1) Na dyskotece Tomek poznał jedną radosną niniewiankę.
Wiktionary
rzecz. Niniew mrz.
:: fm. niniewianin mos.
przym. niniewski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Niniewa, związany z Niniewem
Wiktionary
(1.1) Kupiłem ten brelok na niniewskiej stacji benzynowej.
Wiktionary
rzecz. Niniew mrz., niniewianin mos., niniewianka ż.
Wiktionary
Ninigi (jap. 瓊瓊杵尊 Ninigi-no Mikoto) – w mitologii japońskiej wnuk bogini słońca Amaterasu, mityczny protoplasta Japończyków i japońskiego rodu cesarskiego. Wyruszył on na archipelag japoński z misją zaprowadzenia porządku.
Postać wnuka Amaterasu łączy niebiańskich bogów z rodem cesarskim, gdyż prawnukiem Ninigi miał być Jimmu, pierwszy cesarz Japonii.
Wikipedia
Ninikowo – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Karnice.
Według danych pod koniec 2004 roku wieś miała 78 mieszkańców.
W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
1. starożytne miasto, stolica Asyrii.
2. prowincja w Iraku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) staroż. geogr. dawne miasto w północnej Mezopotamii, nad wschodnim, lewym brzegiem Tygrysu, jedna ze stolic starożytnej Asyrii, współcześnie stanowisko archeologiczne;
(1.2) geogr. adm. prowincja w Iraku, w północnej części kraju, z ośrodkiem administracyjnym w Mosulu;
Wiktionary
Niniwa (akad. Ninūa) – starożytne miasto w północnej Mezopotamii, leżące nad wschodnim, lewym brzegiem Tygrysu; jedna ze stolic Asyrii. Obecnie stanowisko archeologiczne Ninawa w Iraku, na północny wschód od śródmieścia Mosulu.
Wikipedia
(1.1) Było to w dwunastym roku panowania Nabuchodonozora, który królował nad Asyrią w wielkim mieście Niniwie.
Wiktionary
przym. niniwski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Niniwą, dotyczący Niniwy
Wiktionary
(1.1) Znajdujemy więc w książnicy niniwskiej zbiór zaklęć magicznych na wszelkie choroby i wszelkie przygody, napisany w starożytnym języku Akkadów (=Akadyjczyków), ponadto wykłady snów i cudownych zjawisk, traktaty o wróżbach i zaklinaniach, oraz urywki ze zbioru hymnów religijnych.
(1.1) Poznał król naukę magów chaldejskich i niniwskich, astrologów z Abydos, Sais i Memfis, tajemnice wróżów, mistagogów i epoptów asyryjskich i wróżbitów-jasnowidzów z Baktrii i Persepolis i przekonał się, że ich wiedza jest li tylko ludzką wiedzą.
Wiktionary
rzecz. Niniwa ż.
Wiktionary
[czytaj: nindzia albo nindża] starojapoński mistrz walki, kamuflażu, szpiegowania; nindża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) japoński wojownik, specjalizujący się w zamachach i szpiegostwie;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɲĩn͇d͡ʒa, AS: ńĩṇǯa
Wiktionary
rzecz. ninjutsu n., nindża m.
Wiktionary
(1.1) nindża
Wiktionary
[czytaj: nindziutsu] sztuka szpiegowania i kamuflażu oraz zabijania bez śladu, która stanowiła podstawę treningu ninja
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Nina (imię żeńskie)
SJP.pl
Ninków – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Borkowice. Ma status sołectwa.
Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego.
Wikipedia
japońska firma zajmująca się rynkiem gier konsolowych, potentat w tejże dziedzinie
SJP.pl
Nintendo (jap. 任天堂株式会社 Nintendō Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo założone 23 września 1889 przez Fusajirō Yamauchiego, w celu produkowania kart hanafuda do japońskiej gry o tej samej nazwie. W ciągu kilkudziesięciu lat przedsiębiorstwo zajęło się rynkiem gier konsolowych i stało się jednym z potentatów w tej dziedzinie.
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu Nb
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Nb i liczbie atomowej 41;
Wiktionary
Niob (Nb, łac. niobium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa pochodzi od Niobe, córki Tantala z mitologii greckiej. W anglosaskiej literaturze dotyczącej metalurgii spotykana jest nazwa Columbium z symbolem Cb.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma niob?
Wiktionary
IPA: ɲɔp, AS: ńop
Wiktionary
rzecz. niobit m.
przym. niobowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Nb
Wiktionary
przenośnie: matka rozpaczająca po stracie dzieci
SJP.pl
Niobe, także Nioba (gr. Νιόβη Nióbē, łac. Niobe, Nioba) – w mitologii greckiej królowa Teb, małżonka Amfiona, jednego z "tebańskich Dioskurów".
Była córką Tantala, króla lidyjskiego Sipylos, i plejady Tajgete (według innych wersji – hiady Dione), siostrą Pelopsa. Z Amfionem miała 7 synów i 7 córek, zwanych Niobidami. Obraziła bogów swoją pychą, szczycąc się posiadaniem licznego potomstwa i wynosząc się ponad Leto (Latonę) – matkę Apollina i Artemidy. Kiedy Manto, córka Tejrezjasza, wezwała Tebanki do złożenia ofiary Leto i jej dzieciom, królowa odmówiła lekceważąc ofiarę dla bogini mającej tylko dwoje dzieci. Zniewagę tę pomściły one same, zabijając Niobidów z łuków na oczach matki. Rozpaczającą Niobe Zeus z litości zamienił w skałę, którą wicher przeniósł do Azji Mniejszej, gdzie pozostała na zawsze jako góra Sipylos. Na wieść o stracie synów śmierć miał zadać sobie również Amfion. Przy życiu pozostało jedynie dwoje z dzieci Niobe: Chloris i Amyklas.
Wikipedia
sól kwasu niobowego
SJP.pl
sól kwasu niobowego
SJP.pl
Wikipedia
minerał, złożony tlenek żelaza, manganu, tantalu i niobu; kolumbit; tantalit
SJP.pl
→ niob
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący niobu
Wiktionary
rzecz. niob m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) komplet jaj złożonych w tym samym czasie
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nioska ż.
czas. znosić, nosić, znieść
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== nios (język chuuk.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) szt. posąg, statua
(1.2) idol
(1.3) lalka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɲɔs, AS: ńos
Wiktionary
rzecz. nioska ż.
czas. znosić, nosić, znieść
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nioska ż.
czas. znosić, nosić, znieść
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== nios (język chuuk.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) szt. posąg, statua
(1.2) idol
(1.3) lalka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kura przeznaczona do znoszenia jajek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. roln. samica ptaka, najczęściej kura, w okresie, kiedy znosi jaja
Wiktionary
czas. nieść ndk.
rzecz. nios mrz., nosidełko n., nosiciel mos.
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) mikroskopijny pęcherzyk będący składnikiem niektórych kosmetyków, mający na celu przenoszenie substancji odżywczych
SJP.pl
gatunek palmy
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = adm. numer identyfikacji podatkowej;
Wiktionary
Numer identyfikacji podatkowej (NIP) – dziesięciocyfrowy kod, służący do identyfikacji podatników w Polsce. Wprowadziła go ustawa z października 1995, a zaczął obowiązywać od 1996. Nadawany jest przez naczelnika urzędu skarbowego. Od 1 września 2011 roku osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej używają numeru PESEL jako identyfikatora podatkowego.
Wikipedia
IPA: ɲip, AS: ńip
Wiktionary
gatunek palmy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Nypa fruticans|ref=tak., palma o bardzo krótkiej kłodzinie i dużych pierzastych liściach;
Wiktionary
Nipa krzewinkowa, niedorośl krzewinkowa, tęporośla krzewinkowa (Nypa fruticans) – gatunek rośliny należący do rodziny arekowatych, czyli palm (Arecaceae). Występuje w Azji południowo-wschodniej (od Sri Lanki po Tajlandię) i dalej poprzez cały Archipelag Malajski po wyspy Riukiu na północy, Wyspy Salomona na wschodzie i Australię na południu. W wielu krajach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym jest rośliną uprawianą i w wielu miejscach zdziczałą (np. w Ameryce Środkowej i na północy Ameryki Południowej, w tropikalnej Afryce.
Wikipedia
IPA: ˈɲipa, AS: ńipa
Wiktionary
rodzaj konserwantu używanego do sporządzania kropli ocznych
SJP.pl
Parabeny, nipaginy, PHB – grupa organicznych związków chemicznych stosowanych jako środki konserwujące w kosmetykach, lekach i żywności. Pod względem chemicznym są estrami kwasu 4-hydroksybenzoesowego (PHBA), różniącymi się grupą funkcyjną. Wykazują działanie grzybostatyczne, są aktywne przeciwko drożdżom i pleśniom, jednak odznaczają się niską aktywnością przeciwbakteryjną. Są praktycznie nietoksyczne, nie są rakotwórcze.
Wikipedia
rodzaj konserwantu używanego do sporządzania kropli ocznych
SJP.pl
Parabeny, nipaginy, PHB – grupa organicznych związków chemicznych stosowanych jako środki konserwujące w kosmetykach, lekach i żywności. Pod względem chemicznym są estrami kwasu 4-hydroksybenzoesowego (PHBA), różniącymi się grupą funkcyjną. Wykazują działanie grzybostatyczne, są aktywne przeciwko drożdżom i pleśniom, jednak odznaczają się niską aktywnością przeciwbakteryjną. Są praktycznie nietoksyczne, nie są rakotwórcze.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) daw. rzad. Japonia
Wiktionary
Japonia (jap. 日本 Nihon lub Nippon; właśc. 日本国 Nippon-koku lub Nihon-koku, czyli Państwo Japońskie) – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys. km.
Wikipedia
(1.1) Ich żaglowce często zawijały do portów Nipponu.
Wiktionary
IPA: ˈɲipːɔ̃n, AS: ńi•põn
Wiktionary
rzecz. nippońskość ż.
przym. nippoński
przysł. nippońsko
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) kraj
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nippońskość ż.
przym. nippoński
przysł. nippońsko
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|japoński|日本. → Japonia
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nippon
źródła.
== Nippon (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Nippon.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rzad. Japonia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) Japan
Wiktionary
rodzaj roślinożernego dinozaura z rodziny hadrozaurów
SJP.pl
Nipponozaur (Nipponosaurus sachalinensis) – roślinożerny dinozaur z rodziny hadrozaurów.
Żył w okresie późnej kredy na terenach Azji. Długość ciała ok. 8 m, wysokość ok. 4 m. Jego szczątki znaleziono w 1936 r. podczas budowy szpitala na należącym wtedy do Japonii Sachalinie.
Wikipedia
→ Nippon
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nipponu, związany z Nipponem
Wiktionary
(1.1) W jego domu wyczuwało się ten charakterystyczny nippoński sposób życia.
Wiktionary
rzecz. Nippon mrz., nippońskość ż.
Wiktionary
(1.1) japoński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. cecha tego, co nippońskie; nippoński charakter czegoś
Wiktionary
(1.1) O nippońskości tych malunków świadczyło właśnie owo proste pociągnięcie pędzla.
Wiktionary
rzecz. Nippon m.
przym. nippoński
Wiktionary
(1.1) japońskość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytne miasto summeryjskie w południowej Mezopotamii, współcześnie stanowisko archeologiczne w Iraku;
Wiktionary
Nippur (sum. nibru(EN.LÍL)ki; akad. Nippur, Nippuru) – starożytne miasto w południowej Mezopotamii, pradawna stolica religijna Sumeru i główne miejsce kultu boga Enlila (w świątyni E-kur); obecnie stanowisko archeologiczne Niffar położone w prowincji Al-Kadisijja w Iraku, nieco na północ od miasta Afak i ok. 180 km. na południowy zachód od Bagdadu.
Wikipedia
(1.1) Z wolna rozprzestrzenili się oni ku północy i stali się twórcami wspomnianej kultury, którą znamy przede wszystkim z wykopalisk w Ur, w Lagash i w Nippur (…)
Wiktionary
(1.1) Niffar
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) książk. literacka utopijna kraina, wyspa, na której panuje miłość, dobro i wzajemny szacunek; symbol prostego, szczęśliwego życia
Wiktionary
(1.1) Powieść starca o Laongu owym utwierdziła mnie w zdaniu, iż wyspa Nipu nie musiała być, nadto oddalona od ziem innych mieszkalnych.
(1.1) A obecnie obywatele tego kraju stali tu, w tym pięknym pokoju o belkowanym suficie, (…) w hotelu położonym w centrum wspaniałego, starego miasta i przywoływali wyspę Nipu, ów symbol prostego, surowego życia w idealnej, wiejskiej wspólnocie.
(1.1) …a przy tym powiadano, że sam prezydent (…) prezydentem był tylko dlatego (…), że nikogo innego nie było, któryby się podjął tego urzędu, bo jest na wyspie Nipu bezpłatny.
Wiktionary
rzecz. Nipuanin m., Nipuanka ż.
przym. nipuański
Wiktionary
amerykański zespół muzyczny założony przez Kurta Cobaina
SJP.pl
Nirvana – amerykański zespół grunge’owy, założony przez wokalistę i gitarzystę Kurta Cobaina i basistę Krista Novoselica w Aberdeen w 1987 roku. Zespół w ciągu siedmiu lat swojej działalności zatrudniał kilku perkusistów (najdłużej w zespole grał Dave Grohl, który dołączył do grupy w 1990 roku).
Wikipedia
1. w religii i filozofii indyjskiej: zanik niewiedzy będącej przyczyną cierpienia;
2. przenośnie: niebyt, zapomnienie, stan błogiego szczęścia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) w buddyzmie: oświecenie, wyzwolenie, cel praktyki buddyjskiej;
Wiktionary
Nirwana (dosłownie zgaśnięcie) – wygaśnięcie cierpienia, termin używany w religiach dharmicznych na określenie bardzo zaawansowanego poziomu urzeczywistnienia. Zdarzało się, że niektórzy widzieli w tym stanie całkowitą anihilację świadomości.
Wikipedia
IPA: ɲirˈvãna, AS: ńirvãna
Wiktionary
przym. nirwaniczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nirwaną, dotyczący nirwany
Wiktionary
rzecz. nirwana ż.
Wiktionary
pierwszy (lub siódmy) miesiąc kalendarza hebrajskiego
SJP.pl
Nisan (hebr. ניסן, czyt. nîsān) – nazwa jednego z miesięcy w kalendarzu żydowskim, w kalendarzu gregoriańskim przypadającego na marzec-kwiecień. Nisan jest pierwszym miesiącem żydowskiego kalendarza religijnego i siódmym (w roku przestępnym ósmym) miesiącem żydowskiego kalendarza świeckiego; liczy 30 dni.
Wikipedia
osoba pochodzenia japońskiego urodzona w USA
SJP.pl
Nisei (jap. 二世 – „drugie pokolenie”) – osoba pochodzenia japońskiego urodzona na terenie Ameryki Północnej (głównie w Stanach Zjednoczonych) lub Ameryki Południowej.
Rodzice Nisei (emigranci z Japonii) są nazywani Issei (jap. 一世 – „pierwsze pokolenie”). Kolejne pokolenia są kolejno numerowane w języku japońskim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Niemczech, we wschodniej części kraju związkowego Saksonia, na terenie Łużyc Górnych;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od Nisko
Wiktionary
Wikipedia
przym. niski
Wiktionary
potocznie: nieco niski, niedużego wzrostu
SJP.pl
charakteryzujący się niewielkością danej kategorii pojęciowej (np. wzrostu - niski człowiek, dom; wielkości - niskie podatki; wysokości - niskie chmury, niskie stanowisko, niski głos)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający mały wymiar w pionie
(1.2) mały w porównaniu z innymi na skali jakiejś wartości
(1.3) oceniany ujemnie w sensie moralnym
(1.4) zawierający się w dolnym przedziale określonego zakresu
Wiktionary
(1.1) Nosiła pantofle na niskich obcasach.
(1.2) Ich zarobki były bardzo niskie.
(1.3) Kierowały nim niskie pobudki.
(1.4) Oczekuje w tym roku wzrostu przychodów Grupy w przedziale od wysokich nastu procent do niskich dwudziestu procent, co przewyższy wzrost rynku e-commerce we wszystkich regionach.
Wiktionary
IPA: ˈɲisʲci, AS: ńisʹḱi
Wiktionary
rzecz. niskość ż., niż mrz., Niska ż.
czas. obniżać ndk., obniżyć dk., poniżać ndk., poniżyć dk., zniżać ndk., zniżyć dk.
przym. niziuchny, niziusieńki, niziuteńki, niziutki, niziuśki
przysł. nisko, niziuteńko, niziutko
temsłow. nisko-
Wiktionary
charakteryzujący się niewielkością danej kategorii pojęciowej (np. wzrostu - niski człowiek, dom; wielkości - niskie podatki; wysokości - niskie chmury, niskie stanowisko, niski głos)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Nisko – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie niżańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nisko. Położone nad rzeką San, od północnego zachodu graniczące ze Stalową Wolą.
Według danych GUS z 31 grudnia 2024 r. miasto miało 14 310 mieszkańców.
Tereny dookoła Niska pokryte są głównie przez lasy. Nisko jest miastem stosunkowo młodym, znajduje się więc tutaj niewiele zabytków.
Wikipedia
IPA: ˈɲiskɔ, AS: ńisko
Wiktionary
przym. niżański
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na niewielką wysokość lub niewysokie położenie tego, co określa drugi człon złożenia
(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na małą wartość, zawartość czegoś lub słabe natężenie cechy tego, co określa drugi człon złożenia
Wiktionary
rzecz. niskość ż., niż mrz.
czas. obniżać ndk., obniżyć dk., poniżać ndk., poniżyć dk., zniżać ndk., zniżyć dk.
przym. niski, niziuchny, niziusieńki, niziuteńki, niziutki, niziuśki
przysł. nisko, niziuteńko, niziutko
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający niską zawartość alkoholu
Wiktionary
(1.1) Zaprezentowane zostaną również różne produkty: mięsne, mleczarskie, piekarnicze oraz niskoalkoholowe, połączone z degustacją.
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔalkɔxɔˈlɔvɨ, AS: ńiskoalkoχolovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający mały procent zawartości białka, dostarczający organizmowi mało białka
Wiktionary
(1.1) Tofu jest bogatym źródłem białka, co ma szczególne znaczenie w opartej głównie na niskobiałkowym ryżu i pozbawionej mleka kuchni chińskiej.
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔbʲjawˈkɔvɨ, AS: ńiskobʹi ̯au̯kovy
Wiktionary
wymagający niedużych nakładów finansowych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, na który przeznaczono niski budżet lub taki, który jego wymaga
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔbuḍʒɛˈtɔvɨ, AS: ńiskobuḍžetovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) biochem. zawierający małą ilość cholesterolu
Wiktionary
człowiek mający niskie ciśnienie tętnicze
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. dotyczący niskich częstotliwości
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔt͡ʃɛ̃w̃stɔtlʲivɔɕˈt͡ɕɔvɨ, AS: ńiskočẽũ̯stotlʹivośćovy
Wiktionary
o błonach i materiałach fotograficznych: mający niski stopień reagowania na światło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niskoemisyjne
Wiktionary
przym. niskoemisyjny
przysł. niskoemisyjnie
Wiktionary
cechujący się niską emisją szkodliwych lub niepożądanych substancji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) powodujący emisję stosunkowo niedużej ilości dwutlenku węgla i/lub innych szkodliwych gazów
Wiktionary
(1.1) By zapobiec ociepleniu klimatu, trzeba budować niskoemisyjną gospodarkę.
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔɛ̃mʲiˈsɨjnɨ, AS: ńiskoẽmʹisyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. niskoemisyjność ż.
Wiktionary
zużywający niewiele energii
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest w złym gatunku
Wiktionary
(1.1) pozagatunkowy, pozaklasowy
Wiktionary
o niskim wpływie na poziom cukru we krwi po spożyciu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niskokaloryczne
Wiktionary
przym. niskokaloryczny
przysł. niskokalorycznie
Wiktionary
mający małą wartość kaloryczną; małokaloryczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający/dostarczający małą ilość kalorii
Wiktionary
(1.1) Risotto to propozycja na zdrową, niskokaloryczną, ale bardzo pożywną kolację.
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔkalɔˈrɨt͡ʃnɨ, AS: ńiskokaloryčny
Wiktionary
rzecz. niskokaloryczność ż.
przysł. nikokalorycznie
Wiktionary
(1.1) małokaloryczny
Wiktionary
mający niskie koszty; niedrogi, lowcostowy
SJP.pl
rzadko: latający nisko nad ziemią
SJP.pl
mający niską marżę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający niski, mały nakład
Wiktionary
(1.1) Na całym świecie niskonakładowe, ważne dla rozwoju kultury i nauki pozycje są dotowane.
Wiktionary
(1.1) małonakładowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) elektr. odnoszący się do niskiego napięcia; wytwarzający lub przewodzący niskie napięcie, wytrzymujący niskie napięcie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. pracujący na niskich obrotach
Wiktionary
(1.1) Niskoobrotowy silnik zapewnia bardzo cichą pracę.
Wiktionary
w technice: dający, wytwarzający mało odpadów; małoodpadowy
SJP.pl
roślina niskopączkowa - roślina wieloletnia o odnawiających się pączkach w dole pędów, bardzo blisko gleby, np. wrzos zwyczajny, borówka, mech; chamefit
SJP.pl
1. o drzewie: o niskim pniu; niskie;
2. żartobliwie, o kimś: niskiego wzrostu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o drzewie: mający niski, krótki pień
(1.2) o lesie, sadzie: składający się z drzew o niskich pniach
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔˈpʲjɛ̃nːɨ, AS: ńiskopʹi ̯ẽ•ny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający niskie podwozie, odbywający się na niskim podwoziu
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔpɔdvɔˈʑɔvɨ, AS: ńiskopodvoźovy
Wiktionary
autobus lub tramwaj o nisko osadzonej podłodze, ułatwiającej podróżowanie starszym i niepełnosprawnym
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o autobusie, tramwaju itp: mający podłogę nisko nad ziemią
Wiktionary
o niskim poziomie, np. niskopoziomowy język programowania
SJP.pl
potocznie: produkt tani w porównaniu z innymi produktami tego rodzaju; budżetowiec
SJP.pl
tani w porównaniu z innymi produktami tego rodzaju
SJP.pl
zawierający niski procent czegoś
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zawierający niski odsetek jakiejś substancji, zwłaszcza alkoholu
(1.2) ekon. nisko oprocentowany
Wiktionary
o żywności: poddany małej obróbce przemysłowej
SJP.pl
przeświadczenie, że swoje zarobki są zbyt niskie
SJP.pl
źle opłacany, niedostatecznie wynagradzany
SJP.pl
nienormalnie mały wzrost człowieka; karłowatość, niedobór wzrostu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. niedobór wzrostu;
Wiktionary
Niedobór wzrostu, niskorosłość, karłowatość – wzrost poniżej trzeciego centyla lub poniżej dwóch odchyleń standardowych odpowiednio dla wieku, płci i populacji.
Wikipedia
(1.1) karłowatość
Wiktionary
karłowaty;
1. niski wskutek utraty naturalnej zdolności do wzrostu;
2. mający mniejsze rozmiary niż typowe dla danego rodzaju zwierząt, roślin lub rzeczy
SJP.pl
→ niski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest niskie; cecha tych, którzy są niscy
Wiktionary
rzecz. niż m., nizina ż.
przym. niski, niziutki, niziusieńki, niziuteńki, niziuśki
przysł. nisko, niziutko
temsłow. nisko-
czas. obniżać
Wiktionary
mający niskie ściany
SJP.pl
zawierający małą ilość cukru
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o niskiej zawartości cukru
Wiktionary
(1.1) Ma pani jeszcze te niskosłodzone dżemy z Włoch?
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od niska temperatura; przystosowany do używania w niskich temperaturach, wytrzymujący niskie temperatury
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔtɛ̃mpɛratuˈrɔvɨ, AS: ńiskotẽmperaturovy
Wiktionary
głośnik niskotonowy - głośnik odtwarzający niskie (najniższe) dźwięki; subwoofer
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) topiący się w niskiej temperaturze, łatwo topliwy
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔtɔˈplʲivɨ, AS: ńiskotoplʹivy
Wiktionary
porośnięty niską trawą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kulin. o niskiej zawartości tłuszczu
Wiktionary
(1.1) Jadam potrawy niskotłuszczowe, a przy tym wysokobiałkowe i napakowane składnikami odżywczymi.
Wiktionary
IPA: ˌɲiskɔtwuʃˈt͡ʃɔvɨ, AS: ńiskotu̯uščovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) techn. wrzący w (stosunkowo) niskiej temperaturze
Wiktionary
charakteryzujący się małą wydajnością; mało wydajny
SJP.pl
nasycony składnikami mineralnymi do 500 mg/l
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) charakteryzujący się niską mineralizacją
Wiktionary
(1.1) Na dobry początek najlepsza jest dieta oczyszczająca. Aby przyniosła pożądane efekty musi trwać co najmniej 7 dni. Po pierwsze należy zwrócić uwagę na ilość wypijanych płynów w ciągu całego dnia. Najlepsza jest woda niegazowana i niskozmineralizowana.
Wiktionary
samochód marki Nissan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mot. marka samochodu
(1.2) mot. japońska firma samochodowa;
Wiktionary
Nissan (jap. 日産自動車株式会社 – Nissan Jidōsha Kabushiki-gaisha) – japoński producent samochodów i autobusów z siedzibą w Jokohamie.
Wikipedia
(1.1) Biuro zakupiło dwa samochody dostawcze marki Nissan.
(1.2) Wielu producentów, w tym Nissan, Hyundai i Renault, podkreśla, że trzymają się obowiązujących reguł.
Wiktionary
rzecz. nissan mzw.
Wiktionary
wgłębienie w skale powstałe naturalnie lub sztucznie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Serbii, nad rzeką Niszawą;
Wiktionary
Nisz (serb. Ниш / Niš, łac. Naissus) – miasto w Serbii, stolica okręgu niszawskiego i siedziba Miasta Nisz. Leży nad rzeką Niszawą. W 2011 roku liczyło 260 237 mieszkańców.
Trzecie pod względem ludności miasto w kraju.
Uniwersytet w Niszu ma 13 wydziałów i około 26 tys. studentów.
W mieście znajduje się stacja kolejowa oraz port lotniczy.
Wikipedia
rzecz. Niszawa ż., niszanin mos., niszanka ż.
przym. niszański
Wiktionary
wgłębienie w skale powstałe naturalnie lub sztucznie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. wnęka w ścianie budynku, zwykle będąca ramą architektoniczną dla rzeźby
(1.2) archit. odrębna część większego pomieszczenia, powstała poprzez załamanie i cofnięcie ściany
(1.3) geol. zagłębienie w skale
(1.4) niezajęta i mniejsza część jakiejś dziedziny, postaci przejawu życia
(1.5) coś względnie małego, co jest nieco niżej położone w obrębie większej powierzchni
Wiktionary
Nisza – wnęka, wgłębienie w fasadzie lub w ścianie wewnątrz budynku przeznaczona do celów zdobniczych, kultowych.
Stawiano w niej posągi, urny albo pozostawiano puste (w okresie manieryzmu). Wgłębienie może być prostokątne lub półokrągłe, górą zamknięte prosto gzymsem, półkolem (konchą) lub niewielkim trójkątnym frontonem. Nisza może być również ujęta w kolumienki lub pilastry.
Wikipedia
przym. niszowy
Wiktionary
(1.1) wnęka
(1.2) alkowa, kącik, wnęka, zakątek
(1.3) wnęka, wgłębienie, zagłębienie
(1.5) ubytek, uchyłek, wgłębienie, zagłębienie
Wiktionary
mieszkaniec Niszu
SJP.pl
mieszkanka Niszu
SJP.pl
przymiotnik od: Nisz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niszem, dotyczący Niszu
Wiktionary
(1.1) Nie wiadomo, ile w tej całej historii jest prawdy, ale faktem pozostaje, że wieści o powstaniu niszańskim, a także o towarzyszących mu niepokojach w innych prowincjach mogły podziałać na wyobraźnię i zachowanie Vasojevicia.
(1.1) Turcy cofali się, zamierzając stawić czoła wojskom chrześcijańskim w Kotlinie Niszańskiej, ku której zmierzały koncentrujące się oddziały Iszak-beja, Turachan-beja i bejlerbeja Kassima-paszy.
Wiktionary
rzecz. Nisz mrz., niszanin mos., niszanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Serbii i Bułgarii mająca źródła w Starej Płaninie i uchodząca do Morawy Południowej;
Wiktionary
Niszawa (serb. i bułg. Нишава - Nišava) – rzeka w Bułgarii i Serbii, o długości 218 km. Źródła na terenie Bułgarii, w Starej Płaninie, uchodzi do Morawy Południowej.
Wikipedia
rzecz. Nisz mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urządzenie służące do niszczenia dokumentów;
Wiktionary
Niszczarka – urządzenie służące do niszczenia poufnych dokumentów, najczęściej wykorzystywane do zastosowań biurowych.
Najprostsze konstrukcje mechanizmu niszczącego tną papier wzdłuż jednej krawędzi, w wyniku czego powstają wąskie paski papieru o długości równej długości dokumentu. Bardziej skomplikowane mechanizmy tną papier również w poprzek dokumentu. Zaawansowane konstrukcje poza mechanicznym zniszczeniem stosują również metody chemiczne.
Wikipedia
(1.1) Co on tam robi? Ciągle tylko słychać niszczarkę.
Wiktionary
rzecz. niszczycielstwo n., niszczyciel m., niszczycielka ż., niszczenie n., zniszczenie n.
czas. niszczeć ndk., niszczyć ndk., zniszczyć dk.
przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny
przysł. niszczycielsko
Wiktionary
czasownik
(1.1) ulegać zniszczeniu
Wiktionary
(1.1) Jedna z największych atrakcji turystycznych Sztokholmu niszczeje i to szybciej, niż sądzono do tej pory.
Wiktionary
IPA: ˈɲiʃt͡ʃɛt͡ɕ, AS: ńiščeć
Wiktionary
czas. niszczyć
rzecz. niszczyciel mrz./mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|niszczyć.
Wiktionary
(1.1) Genetycznie modyfikowane szczepionki przeciwnowotworowe pobudzają układ odpornościowy pacjenta do rozpoznawania i niszczenia komórek nowotworowych, które normalnie pozostają bezkarne.
Wiktionary
IPA: ɲiʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: ńiščẽńe
Wiktionary
rzecz. zniszczenie n., niszczycielstwo n., niszczyciel mrz./mos., niszczycielka ż., niszczarka ż.
czas. niszczyć ndk., zniszczyć dk., niszczeć ndk.
przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny
przysł. niszczycielsko
Wiktionary
(1.1) dewastowanie, rujnowanie, pustoszenie
Wiktionary
Niszczewice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Złotniki Kujawskie.
Wikipedia
słodkowodna, drapieżna ryba z Ameryki Północnej
SJP.pl
Niszczuka albo łuskost – nazwa kilku gatunków ryb z rodziny niszczukowatych, z rodzajów Lepisosteus i Atractosteus. Pod nazwą niszczuka najczęściej opisywana jest niszczuka długonosa (Lepisosteus osseus), czasami cały rodzaj Lepisosteus.
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) pozbawiać rzecz jej kształtu bądź funkcji
czasownik zwrotny niedokonany niszczyć się
(2.1) ulegać destrukcji, szkodliwemu wpływowi czegoś
(2.2) szkodzić sobie wzajemnie, tępić się nawzajem
Wiktionary
(1.1) Niszczysz moją ulubioną lalkę!
Wiktionary
IPA: ˈɲiʃt͡ʃɨt͡ɕ, AS: ńiščyć
Wiktionary
rzecz. niszczycielstwo n., niszczyciel m., niszczycielka ż., niszczarka ż., niszczenie n., zniszczenie n.
czas. zniszczyć dk., niszczeć ndk.
przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny
przysł. niszczycielsko
Wiktionary
(1.1) psuć, burzyć, demolować, dewastować, łamać, dezelować, niwelować, dezintegrować, destruować, unicestwiać
(2.1) niszczeć
Wiktionary
rodzaj grzybów z rodziny niszczycowatych
SJP.pl
Gloeophyllum P. Karst. (niszczyca) – rodzaj grzybów należący do rodziny niszczycowatych (Gloeophyllaceae).
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny niszczycowatych
SJP.pl
Niszczyce – wieś solecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bielsk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
1. ten, kto niszczy, psuje
2. najbardziej uniwersalny okręt wojenny, uzbrojony w działa, torpedy, wyrzutnie rakietowe oraz broń do zwalczania okrętów podwodnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto niszczy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) mar. wojsk. szybki okręt przystosowany do zwalczania małych jednostek pływających;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) I stałem się śmiercią, niszczycielem światów.
(2.1) Niszczyciele z reguły były wyposażone w wyrzutnię torped.
Wiktionary
IPA: ɲiʃˈt͡ʃɨt͡ɕɛl, AS: ńiščyćel
Wiktionary
rzecz. niszczycielstwo n., niszczarka ż., niszczenie n., zniszczenie n.
:: fż. niszczycielka
czas. niszczyć ndk., zniszczyć dk., niszczeć ndk.
przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny
przysł. niszczycielsko
Wiktionary
(1.1) destruktor, dewastator, szkodnik; pot. żart. psuj
(2.1) kontrtorpedowiec
Wiktionary
kobieta, która niszczy, psuje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ta, która niszczy
Wiktionary
(1.1) Trąba nadciągnęła od zachodu, wielka niszczycielka, pozrywała we wsi wszystkie dachy.
(1.1) Córo Babilonu, niszczycielko, / szczęśliwy, kto ci odpłaci / za zło, jakie nam wyrządziłaś!
Wiktionary
rzecz. niszczycielstwo n., niszczarka ż., niszczenie n., zniszczenie n.
:: fm. niszczyciel mos.
czas. niszczyć ndk., zniszczyć dk., niszczeć ndk.
przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny
przysł. niszczycielsko
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który niesie zniszczenie, który coś niszczy, wyniszcza
Wiktionary
IPA: ˌɲiʃt͡ʃɨˈt͡ɕɛlsʲci, AS: ńiščyćelsʹḱi
Wiktionary
rzecz. niszczycielstwo n., niszczyciel mrz./mos., niszczycielka ż., niszczarka ż., niszczenie n., zniszczenie n.
czas. niszczyć ndk., zniszczyć dk., niszczeć ndk.
przym. zniszczony, zniszczalny
przysł. niszczycielsko
Wiktionary
(1.1) niszczący
Wiktionary
o cechach niszczycowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Niszczycowate (Gloeophyllaceae Jülich) – rodzina grzybów należąca do rzędu niszczycowców (Gloeophyllales).
Wikipedia
o cechach niszczycowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
1. rodzaj grzybów z rzędu szczeciniakowców;
2. rodzaj nicieni z rzędu węgorków
SJP.pl
Trichaptum Murrill (niszczyk) – rodzaj grzybów z rzędu szczeciniakowców (Hymenochaetales). W Polsce występują 3 gatunki.
Wikipedia
ogrodnica niszczylistka - gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. partacz
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|bazger, ciachrocz, complok, dudra, pyprok.
Wiktionary
należący do niszy, występujący w małej ilości, wyselekcjonowany
SJP.pl
1. w fizyce: jednostka luminacji źródła światła w układzie SI;
2. w informatyce: jednostka ilości informacji, stosowana w badaniach teoretycznych, równa około 1,443 bita
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. metalowy element łączący w połączeniu nitowanym;
Wiktionary
Skrót NIT oznacza również:
Wikipedia
IPA: ɲit, AS: ńit
Wiktionary
rzecz. nitowanie n., nitownica ż.
czas. nitować ndk.
przym. nitowy
Wiktionary
1. w fizyce: jednostka luminacji źródła światła w układzie SI;
2. w informatyce: jednostka ilości informacji, stosowana w badaniach teoretycznych, równa około 1,443 bita
SJP.pl
Nita właśc. Anita Dudczak – polska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów.
Wikipedia
narzędzie lub maszyna do zakuwania nitów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: nitka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: nitka
Wiktionary
IPA: ɲiˈtɛt͡ʃka, AS: ńitečka
Wiktionary
rzecz. nitkowanie n., nitka ż., nić ż.
czas. nitkować
Wiktionary
przypominający niteczkę, bardzo cienki
SJP.pl
1. cienki sznureczek służący do szycia, tkania, noszenia czegoś itp.;
2. linia; trasa;
3. dolna część pręcika kwiatowego, podtrzymująca główkę złożoną z pylników
SJP.pl
glon słodkowodny z grupy ramienic spotykany w płytkich jeziorach i stawach; krynicznik
SJP.pl
osoba spajająca metalowe płyty nitami
SJP.pl
Nitrozyniak, Nitro, TheNitroZyniak właśc. Sergiusz Robert Górski (ur. 22 czerwca 1995 w Świętochłowicach) – polska osobowość internetowa, przedsiębiorca, patostreamer, piosenkarz i freak fighter. W latach 2013–2022 youtuber.
Wikipedia
kobieta spajająca metalowe płyty nitami
SJP.pl
stop niklu z tytanem
SJP.pl
Nitinol – stop metaliczny niklu z tytanem, gdzie przybliżony procent atomowy dwóch pierwiastków jest taki sam. Należy do grupy materiałów inteligentnych wykazujących efekt pamięci kształtu. Praktyczne zastosowanie znalazł przy zawartości 53–57% masowego niklu.
Wikipedia
1. cienki sznureczek służący do szycia, tkania, noszenia czegoś itp.;
2. linia; trasa;
3. dolna część pręcika kwiatowego, podtrzymująca główkę złożoną z pylników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cienki sznurek używany do szycia itp.
(1.2) odgałęzienie rury
(1.3) forma ukształtowania ciała organizmów wielokomórkowych lub kolonii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Babcia miała problem z nawleczeniem igły na nitkę.
(1.1) Tu wszyję zamek, a niebieską nitkę tuż za nim.
(1.2) Przez nasz region ma biec jedna z nitek rurociągu.
Wiktionary
IPA: ˈɲitka, AS: ńitka
Wiktionary
rzecz. nić ż., nitkowatość ż., nicielnica ż., nitkowanie n.
:: zdrobn. niteczka ż.
czas. nitkować
przym. nitkowaty
przysł. nitkowato
Wiktionary
(1.1-3) nić
Wiktionary
1. cienki sznureczek służący do szycia, tkania, noszenia czegoś itp.;
2. linia; trasa;
3. dolna część pręcika kwiatowego, podtrzymująca główkę złożoną z pylników
SJP.pl
Nitki (niem. Nittken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
podgromada małży
SJP.pl
Nitkoskrzelne (Pteriomorphia) – klad małży (Bivalvia) klasyfikowany w randze podgromady (lub nadrzędu). Charakteryzują się stosunkowo prymitywną budową: nitkowatymi skrzelami z zagiętymi ku górze płatami oraz rzęskami łączącymi wolno zwisające części płatów, gałęzie nitek skrzelowych nie zrastają się z workiem trzewiowym, płaszcz nie jest zrośnięty brzegami, a otwory syfonalne lub syfony są słabo rozdzielone. Żyją w morzach przytwierdzone do podłoża – trwale lub za pomocą bisiora.
Wikipedia
o cechach nitkoskrzelnych (podgromada małży)
SJP.pl
1. skręcać przędzę w nić;
2. depilować przy użyciu bawełnianej nici
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. wynitkować)
(1.1) techn. włók. skręcać przędzę w nić, splatać nitkę z włókien
(1.2) stomat. usuwać resztki jedzenia z przestrzeni międzyzębowych za pomocą nici dentystycznej
(1.3) kosmet. wykonywać depilację za pomocą bawełnianej nici
Wiktionary
(1.2) Dentysta kazał mi nitkować zęby po każdym posiłku.
Wiktionary
IPA: ɲitˈkɔvat͡ɕ, AS: ńitkovać
Wiktionary
rzecz. nitkowanie n., wynitkowanie n., nić ż., nitka ż., niteczka ż., nitkowatość ż., nitki nmos., nitkowiec m., nicień m.
czas. wynitkować dk.
przym. nitkowaty, nitkowy, niciany, niciowaty
przysł. nitkowato
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. włók. odczasownikowy od|nitkować. (przędzę)
(1.2) stomat. odczasownikowy od|nitkować. (zęby)
(1.3) kosmet. odczasownikowy od|nitkować. (depilować)
Wiktionary
(1.2) W pierwszych dniach nitkowania zębów może pojawić się krwawienie dziąseł. (z Internetu)
(1.3) Nitkowanie to bardzo skuteczny azjatycki sposób depilacji. (z Internetu)
(1.3) Wprowadzenie nitkowania do oferty zabiegów może przynieść wiele korzyści makijażystom, salonom kosmetycznym, fryzjerskim lub ośrodkom SPA. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌɲitkɔˈvãɲɛ, AS: ńitkovãńe
Wiktionary
rzecz. nić ż., nitka ż., niteczka ż., nitkowatość ż., nitki nmos., nitkowiec m.
czas. nitkować
przym. nitkowaty, nitkowy
przysł. nitkowato
Wiktionary
przysłówek
(1.1) kształtem przypominając nitkę
Wiktionary
(1.1) Często pojawiają się niebiesko-białe zmętnienia skóry, czasem skóra strzępi się nitkowato. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌɲitkɔˈvatɔ, AS: ńitkovato
Wiktionary
rzecz. nić, nitka, nitkowanie, nitkowatość
przym. nitkowaty
czas. nitkować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzymiotnikowy od|nitkowaty.
Wiktionary
(1.1) Nitkowatość miękiszu pieczywa, zwana powszechnie chorobą ziemniaczaną chleba, jest dość często występującą wadą pieczywa przynoszącą wymierne szkody piekarzom oraz konsumentom.
(1.1) Czerwona nitkowatość traw jest poważną chorobą kostrzew, wiechliny łąkowej oraz życicy trwałej.
Wiktionary
IPA: ˌɲitkɔˈvatɔɕt͡ɕ, AS: ńitkovatość
Wiktionary
rzecz. nicielnica ż., nić ż., nitka ż., nitkowanie n.
czas. nitkować ndk.
przym. nitkowaty
przysł. nitkowato
Wiktionary
cienki i wydłużony na kształt nitki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który kształtem przypomina nitkę
Wiktionary
(1.1) Przy powolnym wyciąganiu zgniłej larwy z komórki przy pomocy zapałki lub wykałaczki tworzy się kilkucentymetrowa nitkowata, ciągliwa masa.
Wiktionary
IPA: ˌɲitkɔˈvatɨ, AS: ńitkovaty
Wiktionary
rzecz. nić ż., nitka ż., nitkowatość ż., nicielnica ż., nitkowanie n.
czas. nitkować ndk.
przym. nitkowy
przysł. nitkowato
Wiktionary
(1.1) niteczkowaty, kapilarny, włoskowaty
Wiktionary
typ bardzo długich, wodnych bezkręgowców; drucieńce, nitnikowce, włośniaki
SJP.pl
Nitnikowce (Nematomorpha), nitkowce, drucieńce (Gordiacea) – typ zwierząt, bardzo długich, wodnych bezkręgowców, wcześniej klasyfikowanych jako gromada typu obleńce, do których są podobne. Są uważane za grupę siostrzaną nicieni (Nematoda). Larwy prowadzą pasożytniczy tryb życia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
słodkowodne zwierzę z rodziny nitnikowców
SJP.pl
typ bardzo długich, wodnych bezkręgowców; drucieńce, nitkowce, włośniaki
SJP.pl
Nitnikowce (Nematomorpha), nitkowce, drucieńce (Gordiacea) – typ zwierząt, bardzo długich, wodnych bezkręgowców, wcześniej klasyfikowanych jako gromada typu obleńce, do których są podobne. Są uważane za grupę siostrzaną nicieni (Nematoda). Larwy prowadzą pasożytniczy tryb życia.
Wikipedia
bezkręgowiec o wydłużonym ciele, którego larwy pasożytują w ciele stawonogów, głównie owadów; włośniak, drucieniec, nitkowiec
SJP.pl
miernik luminancji promieniowania
SJP.pl
Nitomierz – przyrząd pomiarowy służący do pomiaru luminancji powierzchni świecących bądź oświetlonych.
Wikipedia
dawna nazwa radonu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Niton – wieś w Anglii, na wyspie Wight. Leży 13 km na południe od miasta Newport i 131 km na południowy zachód od Londynu. W 2001 miejscowość liczyła 1142 mieszkańców.
Wikipedia
Nitonakrętka – rodzaj nitu rurkowego z częścią gwintowaną wewnętrznie. Składa się z części gwintowanej, części niegwintowanej cienkościennej i kołnierza.
Nitonakrętkę mocuje się w blasze lub cienkościennym profilu w sposób zbliżony do nitów rurkowych; z jednej strony osadzona jest na kołnierzu, a z drugiej na spęczeniu powstałym na części niegwintowanej. Proces montażu to:
1) wkręcenie od strony kołnierza nagwintowanego trzpienia,
2) osadzenie nitonakrętki w otworze,
3) dociśnięcie przez kołnierz do materiału,
4) wykonanie spęczenia poprzez powrotny ruch trzpienia (bez obrotu),
5) usunięcie trzpienia przez jego wykręcenie.
Wikipedia
łączyć metalowe elementy za pomocą nitów
SJP.pl
łączyć metalowe elementy za pomocą nitów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nitować.
(1.2) efekt połączenia nitami
Wiktionary
Połączenie nitowe – nierozłączne, pośrednie, połączenie mechaniczne elementów za pomocą nitów zwykle w postaci trzpieni walcowych z łbami. Nitowanie przez długi czas było najważniejszą metodą łączenia metalowych elementów konstrukcyjnych. W większości sytuacji, z uwagi na prostszą technologię wykonywania, współcześnie połączenia nitowe zostały wyparte przez połączenie spawane i zgrzewane. Historycznie używane w okrętownictwie.
Wikipedia
rzecz. nit m., ponitowanie n.
czas. nitować ndk., ponitować dk.
przym. nitowy
Wiktionary
urządzenie do zakuwania nitów; nitarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) maszyna do nitowania
Wiktionary
rzecz. nit mrz.
czas. nitować
przym. nitowy
Wiktionary
pracownik wykonujący spojenia za pomocą nitów
SJP.pl
przymiotnik od: nit (metalowy łącznik)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. osoba czepiająca się nieistotnych szczegółów
Wiktionary
(1.1) Marek ciągle zadaje niewygodne pytania na forach i blogach internetowych. Czepia się szczegółów. Jest klasycznym nitpikerem.
(1.1) Konrad bawi się w nitpikera. Pyta o jakże kluczowy enzym w prawidłowym odżywianiu jak Bromeleina na forum dietetycznym.
Wiktionary
IPA: ɲitˈpʲikɛr, AS: ńitpʹiker
Wiktionary
1. popularny rozpuszczalnik będący mieszaniną octanów propylu, butylu i pentylu;
2. dawna taśma filmowa, której głównym składnikiem jest łatwopalna nitroceluloza;
3. samochód typu Dodge Nitro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Słowacji położone na zachodzie kraju nad rzeką Nitrą (1.2);
(1.2) geogr. rzeka w środkowej Słowacji, w dorzeczu Dunaju, uchodzi do Wagu;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. nitrzanin mos., nitrzanka ż.
przym. nitrzański
Wiktionary
nawóz bakteryjny z żywymi bakteriami brodawkowymi, stosowany do szczepienia roślin motylkowych
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. naczynie, w którym następuje reakcja nitrowania;
2. przyrząd rozprowadzający nawozy azotanowe w glebie
SJP.pl
minerał, azotan sodu; nitronatryt, saletra sodowa, saletra chilijska
SJP.pl
Azotan sodu (nazwa Stocka: azotan(V) sodu, nazwy zwyczajowe: saletra sodowa, saletra chilijska), NaNO
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy azotanów, sól kwasu azotowego i sodu. Tradycyjne określenie „saletra” pochodzi z łac. sal petrae – sól skalna.
Wikipedia
lek nasenny i uspokajający, działający na ośrodkowy układ nerwowy
SJP.pl
Nitrazepam (łac. Nitrazepamum) (ATC: N05 CD02) – lek nasenny i uspokajający, pochodna benzodiazepiny.
Skutkami ubocznymi działania leku mogą być m.in. brak koncentracji, problemy z pamięcią, poczucie zmęczenia, koszmarne sny.
Nitrazepam działa na ośrodki limbiczne i podwzgórze. Zwiększa powinowactwo kwasu γ-aminomasłowego do receptora GABA-A.
Wykazuje przede wszystkim komponentę nasenną. Po wprowadzeniu do lecznictwa nowszego estazolamu rola nitrazepamu zmalała.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. rel. starożytny ośrodek monastyczny w północnym Egipcie;
Wiktionary
Nitria – starożytne centrum monastyczne w północnym Egipcie, na zachód od Delty Nilu.
Wikipedia
przym. nitryjski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. popularny rozpuszczalnik będący mieszaniną octanów propylu, butylu i pentylu;
2. dawna taśma filmowa, której głównym składnikiem jest łatwopalna nitroceluloza;
3. samochód typu Dodge Nitro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mot. podtlenek azotu stosowany w celu zwiększenia mocy silnika spalinowego
(1.2) taśma filmowa, składająca się głównie z nitrocelulozy
(1.3) pot. lakier lub farba nitrocelulozowa
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) NOS
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== nitro (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|ˈni.tɾo.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) chem. nitrokalit, saletra indyjska, saletra potasowa
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɲitrɔ, AS: ńitro
Wiktionary
(1.1) NOS
Wiktionary
krystaliczny związek organiczny, barwnik otrzymywany dawniej z korzenia marzanny farbiarskiej obecnie syntetycznie; błękit alizarynowy
SJP.pl
związek nitrowy używany jako środek antykorozyjny, rozpuszczalnik i składnik paliw rakietowych; nitroparafina
SJP.pl
związek organiczny otrzymywany z benzenu pod wpływem działania kwasu azotowego i siarkowego; silnie trujący, o zapachu gorzkich migdałów; nitrobenzol
SJP.pl
Nitrobenzen – organiczny związek chemiczny, najprostszy aromatyczny związek nitrowy, pochodna benzenu. Stosowany do produkcji aniliny.
Wikipedia
związek organiczny otrzymywany z benzenu pod wpływem działania kwasu azotowego i siarkowego; silnie trujący, o zapachu gorzkich migdałów; nitrobenzen
SJP.pl
mieszanina estrów kwasu azotowego i celulozy; nitroksylina
SJP.pl
Nitroceluloza – mieszanina estrów celulozy i kwasu azotowego. Do każdej reszty glukozowej dołączone są grupy –NO2 (od jednej do trzech, w zależności od stopnia estryfikacji), pochodzące od kwasu azotowego. Fragmenty zawierające w pełni zestryfikowane reszty cukrowe opisuje wzór [C6H7O2(ONO2)3]n (triazotan celulozy). Maksymalna zawartość azotu w nitrocelulozie wynosi teoretycznie 14,14% (w praktyce zwykle mniej).
Wikipedia
zawierający nitrocelulozę; nitroksylowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nitrocelulozą, zawierający nitrocelulozę
Wiktionary
rzecz. nitroceluloza ż.
Wiktionary
fenol, którego cząsteczki zawierają jedną lub więcej grup nitrowych
SJP.pl
Wikipedia
roślina preferująca siedliska szczególnie bogate w przyswajalne związki azotowe, rosnąca najczęściej na wysypiskach śmieci, żyznych glebach leśnych, polach uprawnych, np. pokrzywa zwyczajna; roślina nitrofilna; nitrofit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. organizm azotolubny
Wiktionary
Gatunek nitrofilny, gatunek azotolubny, gatunek saletrowy, nitrofil, nitrofit – gatunek, który do swojego prawidłowego rozwoju wymaga podłoża bogatego w związki azotu.
Rośliny azotolubne szczególnie często spotyka się w środowiskach ruderalnych, takich jak wysypiska śmieci, rowy i tereny obficie zasilane gnojowicą i ściekami komunalnymi. Dzięki wysokiej zawartości związków azotu znajdują tam optymalne warunki rozwoju. Ze względu na powszechną eutrofizację siedlisk będącą wynikiem działalności człowieka, rośliny nitrofilne należą do silnie ekspansywnych, występujących coraz liczniej. Gatunki roślin nitrofilnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w azot.
Wikipedia
o roślinach: bytujący i najlepiej rozwijający się w podłożu bogatym w związki azotu
SJP.pl
roślina preferująca siedliska szczególnie bogate w przyswajalne związki azotowe, rosnąca najczęściej na wysypiskach śmieci, żyznych glebach leśnych, polach uprawnych, np. pokrzywa zwyczajna; roślina nitrofilna, nitrofil
SJP.pl
Gatunek nitrofilny, gatunek azotolubny, gatunek saletrowy, nitrofil, nitrofit – gatunek, który do swojego prawidłowego rozwoju wymaga podłoża bogatego w związki azotu.
Rośliny azotolubne szczególnie często spotyka się w środowiskach ruderalnych, takich jak wysypiska śmieci, rowy i tereny obficie zasilane gnojowicą i ściekami komunalnymi. Dzięki wysokiej zawartości związków azotu znajdują tam optymalne warunki rozwoju. Ze względu na powszechną eutrofizację siedlisk będącą wynikiem działalności człowieka, rośliny nitrofilne należą do silnie ekspansywnych, występujących coraz liczniej. Gatunki roślin nitrofilnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w azot.
Wikipedia
roślina znajdująca optymalne warunki do życia w środowisku ubogim w związki azotu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina preferująca gleby ubogie w związki azotowe
Wiktionary
(1.1) Do nitrofobów zaliczamy łubin.
Wiktionary
wieloskładnikowy nawóz mineralny
SJP.pl
Nitrofoska – wieloskładnikowy nawóz mineralny typu NPK zawierający azot, fosfor i potas w postaci przyswajalnej przez rośliny.
Otrzymywany jest ten nawóz zwykle przez zmieszanie nitrofosu z solami potasowymi, najczęściej solą potasową jest chlorek potasu.
W Polsce nitrofoska nie jest produkowana.
Wikipedia
lek, w zależności od stężenia: bakteriobójczy lub bakteriostatyczny
SJP.pl
enzym bakteryjny pobudzający przemianę azotu na amoniak
SJP.pl
Nitrogenaza – enzym bakteryjny związany z asymilacją azotu. Jest to białko złożone zawierające centrum żelazowo-siarkowe i molibden, rzadziej wanad. Jest zbudowana z dwóch typów jednostek białkowych. Jednostka większa, tzw. białko FeMo, składa się z 4 łańcuchów polipeptydowych w układzie α2β2 i zawiera kofaktor FeMo (z atomami żelaza i molibdenu). Po jej przeciwnych stronach przyłączone są 2 mniejsze białka żelazowe.
Wikipedia
łacińska nazwa azotu (pierwiastka chemicznego)
SJP.pl
Azot (N, łac. nitrogenium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 7, niemetal z grupy 15 (azotowców) układu okresowego. W warunkach normalnych jest bezbarwnym, bezzapachowym gazem. Został odkryty w 1772 roku przez Daniela Rutherforda.
Wikipedia
ester kwasu azotowego i gliceryny; silna substancja wybuchowa; stosowana też jako lek na serce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. oleista, wybuchowa ciecz o wzorze sumarycznym wzór chemiczny|C3H5N3O9., używana głównie w produkcji dynamitu oraz jako lek rozszerzający naczynia krwionośne;
Wiktionary
Nitrogliceryna, C
3H
5(ONO
2)
3 – organiczny związek chemiczny z grupy azotanów, ester kwasu azotowego i glicerolu, stosowany jako bardzo wrażliwy na uderzenia i inne bodźce materiał wybuchowy oraz lek z grupy nitratów, rozszerzający naczynia krwionośne (głównie żylne) podawany w ostrych napadach choroby niedokrwiennej serca w celu przerwania bólu wieńcowego. Wbrew nazwie potocznej nitrogliceryna jest estrem, a nie związkiem nitrowym (nie zawiera ugrupowań C−NO
2).
Wikipedia
(1.1) Nitrogliceryna powoduje spadek ciśnienia tętniczego, nawet znaczny, gdy chory np. stoi.
(1.1) Z tego powodu produkcja nitrogliceryny należy do najniebezpieczniejszych procesów technologicznych w przemyśle chemicznym.
Wiktionary
przym. nitroglicerynowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z nitrogliceryną, dotyczący nitrogliceryny, zawierający nitroglicerynę
Wiktionary
rzecz. nitrogliceryna ż.
Wiktionary
Nitroglikol (diazotan glikolu etylenowego), (CH2ONO2)2 – organiczny związek chemiczny z grupy nitroestrów, pochodna glikolu etylenowego. Stosowany jako kruszący materiał wybuchowy.
Wikipedia
Nitroguanidyna – organiczny związek chemiczny o właściwościach wybuchowych z grupy nitroamin. Biała substancja krystaliczna. W czasie II wojny światowej była wykorzystywana jako składnik prochów nitroglicerynowych bezbłyskowych i małoerozyjnych.
Wikipedia
Nitrokalit (nitryt, niter, saletra indyjska, saletra potasowa) – minerał z gromady azotanów.
Nazwa nawiązuje do składu chemicznego minerału; łac. nitrogenium = azot, kalium = potas; określenie saletra pochodzi z łac. sal petrae = sól skalna.
Wikipedia
związek chemiczny używany w ochronie sadów zamiast karboliny
SJP.pl
mieszanina estrów kwasu azotowego i celulozy; nitroceluloza
SJP.pl
zawierający nitrocelulozę; nitrocelulozowy
SJP.pl
odmiana linoleum, do którego produkcji używa się nitrocelulozy z dodatkiem żywicy
SJP.pl
związek chemiczny mający właściwości wybuchowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) chem. organiczny, wybuchowy składnik spłonek detonujących stosowany również w lecznictwie;
Wiktionary
Nitromannit, heksaazotan mannitolu, C
6H
8(ONO
2)
6 – organiczny związek chemiczny, ester kwasu azotowego i mannitu.
Materiał wybuchowy o prędkości detonacji 8260 m/s przy gęstości 1,73 g/cm³.
Wikipedia
minerał, azotan sodu; nitratyn, saletra sodowa, saletra chilijska
SJP.pl
Azotan sodu (nazwa Stocka: azotan(V) sodu, nazwy zwyczajowe: saletra sodowa, saletra chilijska), NaNO
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy azotanów, sól kwasu azotowego i sodu. Tradycyjne określenie „saletra” pochodzi z łac. sal petrae – sól skalna.
Wikipedia
jon nitroniowy - kation w nitrozie
SJP.pl
związek nitrowy używany jako środek antykorozyjny, rozpuszczalnik i składnik paliw rakietowych; nitroalkan
SJP.pl
rodzaj lakieru nitrocelulozowego
SJP.pl
nieorganiczna sól stosowana m.in. do wykrywania siarki w związkach organicznych
SJP.pl
Nitroprusydek sodu, Na2[Fe(CN)5NO] – nieorganiczny związek chemiczny, sól kompleksowa zawierająca jako atom centralny żelazo na III stopniu utlenienia.Występuje w postaci dwuhydratu, Na2[Fe(CN)5NO]·2H2O.
Wikipedia
pochodna toluenu, której cząsteczki zawierają jedną lub kilka grup nitrowych
SJP.pl
tworzyć związek nitrowy (zawierający grupę nitrową -NO2)
SJP.pl
grupa nitrowa - grupa składająca się z jednego atomu azotu i dwóch atomów tlenu
SJP.pl
roztwór tlenków azotu w stężonym kwasie siarkowym, zawierający jako główny składnik kwas nitrozylosiarkowy; żrąca, trująca ciecz bezbarwna lub żółtawa, o ostrym, duszącym zapachu; stosowana do produkcji materiałów wybuchowych oraz barwników
SJP.pl
Mieszanina nitrująca (nitroza) – mieszanina stężonych kwasów azotowego (HNO
3) i siarkowego (H
2SO
4) w stosunku masowym 1:2 (objętościowym 3:5) służąca do nitrowania związków organicznych i nieorganicznych, jak również do otrzymywania niektórych estrów kwasu azotowego.
Wikipedia
pochodna aminy powstająca w reakcji amin z azotynami; nitrozoamina
SJP.pl
pochodna aminy powstająca w reakcji amin z azotynami; nitrozoamina
SJP.pl
pochodna aminy powstająca w reakcji amin z azotynami; nitrozamina
SJP.pl
Nitrozoaminy, nitrozaminy (właśc. N-nitrozoaminy) – organiczne związki chemiczne, N-nitrozowe pochodne amin.
Wikipedia
przeprowadzać reakcję prowadzącą do otrzymania nitrozozwiązków
SJP.pl
związek chemiczne zawierający grupę nitrozową –NO; związek nitrozowy
SJP.pl
związek organiczny zawierający grupę nitrową (jedną lub więcej) w cząsteczce; związek nitrowy
SJP.pl
Nitrozwiązki – organiczne związki chemiczne zawierające grupę nitrową -NO2, w której atom azotu jest bezpośrednio połączony z atomem węgla.
Wikipedia
związek organiczny zawierający grupę nitrową (jedną lub więcej) w cząsteczce; związek nitrowy
SJP.pl
Nitrozwiązki – organiczne związki chemiczne zawierające grupę nitrową -NO2, w której atom azotu jest bezpośrednio połączony z atomem węgla.
Wikipedia
utlenianie amoniaku do azotanów(III) oraz utlenianie azotanów(III) do azotanów(V)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. utlenienie amoniaku do azotynów i azotynów do azotanów przeprowadzany przez bakterie nitryfikacyjne;
Wiktionary
Nitryfikacja – proces utleniania amoniaku i soli amonowych do azotynów i azotanów prowadzony przez bakterie nitryfikacyjne.
Azotany powstałe w tym procesie mogą zostać przyswojone przez rośliny lub ulegać akumulacji, czego efektem może być powstanie złóż saletry.Proces ten zachodzi w warunkach tlenowych i jest dwufazowy. W fazie pierwszej bakterie z rodzaju np. Nitrosomonas i Nitrosospira utleniają jony amonowe do azotynów:
Wikipedia
(1.1) Synantropizacja (dawniej i dziś) polegała na przekształcaniu genotypów zwierząt i roślin, świadomej lub przypadkowej eliminacji jednych ekosystemów czy gatunków i wprowadzaniu innych oraz na przekształcaniu siedlisk mechanicznym (w trakcie uprawy roli) i chemicznym (poprzez wypalanie, zanieczyszczenia, nitryfikację).
Wiktionary
czas. nitryfikować ndk., znitryfikować dk.
przym. nitryfikacyjny
Wiktionary
związany z nitryfikacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nitrią, dotyczący Nitrii
Wiktionary
rzecz. Nitria ż.
Wiktionary
trujący związek organiczny, pochodna cyjanowodoru
SJP.pl
Nitryle – organiczne związki chemiczne zawierające grupę nitrylową, pochodne cyjanowodoru, o wzorze ogólnym R−C≡N.
Acetonitryl i benzonitryl stosowane są jako rozpuszczalniki, a akrylonitryl jako monomer do otrzymywania poliakrylonitrylu.
Wikipedia
trujący związek organiczny, pochodna cyjanowodoru
SJP.pl
Nitryle – organiczne związki chemiczne zawierające grupę nitrylową, pochodne cyjanowodoru, o wzorze ogólnym R−C≡N.
Acetonitryl i benzonitryl stosowane są jako rozpuszczalniki, a akrylonitryl jako monomer do otrzymywania poliakrylonitrylu.
Wikipedia
azotan potasu - pokłady w Indiach, na Cejlonie i w Chile; saletra potasowa
SJP.pl
Nitrokalit (nitryt, niter, saletra indyjska, saletra potasowa) – minerał z gromady azotanów.
Nazwa nawiązuje do składu chemicznego minerału; łac. nitrogenium = azot, kalium = potas; określenie saletra pochodzi z łac. sal petrae = sól skalna.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nitry
Wiktionary
rzecz. Nitra ż.
:: fż. nitrzanka ż.
przym. nitrzański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nitry
Wiktionary
rzecz. Nitra ż.
:: fm. nitrzanin mos.
przym. nitrzański
Wiktionary
→ Nitra (miasto na Słowacji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nitrą, dotyczący Nitry (miasta lub rzeki)
Wiktionary
rzecz. Nitra ż., nitrzanin mos., nitrzanka ż.
Wiktionary
[czytaj: nicz] nazwisko
SJP.pl
Nitsch:
Wikipedia
(zwykle w liczbie mnogiej) drobiazgowa, szczegółowa różnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) drobna, subtelna różnica, ledwo dostrzegalna zmiana; odcień
Wiktionary
IPA: ˈɲuwãw̃s, AS: ńuu̯ãũ̯s
Wiktionary
rzecz. niuansowanie n.
:: zdrobn. niuansik m.
czas. zniuansować, niuansować ndk.
przym. niuansowy
Wiktionary
zdrobnienie od: niuans
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: niuans
Wiktionary
rzecz. zniuansowanie n., niuansowanie n., niuans
przym. niuansowy
czas. niuansować, zniuansować
Wiktionary
wychwytywać i ukazywać subtelne, słabo dostrzegalne różnice między podobnymi rzeczami, zjawiskami itp.
SJP.pl
czasownik
(1.1) ukazywać / wydobywać subtelne, ledwie dostrzegalne szczegóły / różnice
Wiktionary
IPA: ˌɲuwãw̃ˈsɔvat͡ɕ, AS: ńuu̯ãũ̯sovać
Wiktionary
przym. niuansowy
rzecz. zniuansowanie n., niuans, niuansik, niuansowanie
czas. zniuansować
Wiktionary
we włókiennictwie: korygowanie odcienia barwnika przez dodanie małej ilości innych barwników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|niuansować.
Wiktionary
IPA: ˌɲuwãw̃sɔˈvãɲɛ, AS: ńuu̯ãũ̯sovãńe
Wiktionary
przym. niuansowy
rzecz. zniuansowanie n., niuans, niuansik
czas. niuansować, zniuansować
Wiktionary
możliwość dostrzeżenia subtelnych różnic
SJP.pl
zawierający niuanse, dotyczący subtelnych różnic
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) polegający na niuansach
Wiktionary
rzecz. niuans mrz., niuansik mrz., niuansowanie n., zniuansowanie n.
czas. niuansować ndk., zniuansować dk.
Wiktionary
1. potocznie: powonienie, nos
2. potocznie: wyczucie, intuicja
3. przestarzale: szczypta tabaki; dziś częściej jako jednorazowa porcja narkotyku
SJP.pl
Niuch (ang. Snuff) – 39. powieść Terry'ego Pratchetta z serii Świat Dysku. Książka jest kolejną częścią przygód o Straży Miejskiej Ankh-Morpork.Powieść w polskim tłumaczeniu Piotra W. Cholewy ukazała się 10 kwietnia 2012 roku nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka.
Wikipedia
1. wciągać w nos, np. tabakę; potocznie: pociągać nosem, wąchać, węszyć;
2. pot. szperać, tropić, węszyć
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. wyniuchać)
(1.1) pot. wąchać, węszyć
Wiktionary
IPA: ˈɲuxat͡ɕ, AS: ńuχać
Wiktionary
rzecz. niuchanie n., wyniuchanie n., niuchacz m., niuch m.
czas. wyniuchać dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|niuchać.
Wiktionary
IPA: ɲuˈxãɲɛ, AS: ńuχãńe
Wiktionary
czas. niuchać ndk.
Wiktionary
1. wyspa na Oceanie Spokojnym;
2. terytorium stowarzyszone z Nową Zelandią, na wyspie o tej samej nazwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polinezyjska wyspa w Oceanii
(1.2) geogr. polit. państwo na wyspie Niue (1.1) ze stolicą w Alofi;
(1.3) grupa etniczna rdzennych mieszkańców Niue (1.1);
Wiktionary
Niue (ang. wym. [ˈnjuːeɪ]) – terytorium stowarzyszone Nowej Zelandii, położone na wyspie koralowej na Oceanie Spokojnym w Polinezji. Nazwa pochodzi od dwóch słów: niu („palma kokosowa”) oraz e („oglądać, patrzeć”).
Wikipedia
IPA: ˈɲuwɛ, AS: ńuu̯e
Wiktionary
rzecz. niue, Niueńczyk mos., Niuenka ż.
przym. niueński
Wiktionary
→ Niue (terytorium)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niue, dotyczący Niue
Wiktionary
rzecz. Niue n., Niueńczyk mos., Niuenka ż.
Wiktionary
amerykańska rasa kur ogólnoużytkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. jedna z ras kur;
Wiktionary
IPA: ɲuˈxɛ̃mpʃɨr, AS: ńuχẽmpšyr
Wiktionary
rzecz. New Hampshire mrz., new hampshire n.
Wiktionary
(1.1) new hampshire
Wiktionary
rasa kur
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w obwodzie czytyjskim i amurskim; prawy dopływ Olokmy;
Wiktionary
Niukża (ros. Нюкжа) – rzeka w Rosji, w obwodzie czytyjskim i amurskim; prawy dopływ Olokmy. Długość 583 km; powierzchnia dorzecza 32 100 km²; średni roczny przepływ przy ujściu 310 m³/s.
Źródła na wschodnim krańcu gór Olokmiński Stanowik; w górnym biegu płynie w kierunku północno-wschodnim; liczne progi; w dolnym biegu w kierunku północno-zachodnim wzdłuż Pasma Stanowego.
Zamarza od października do początku maja; zasilanie deszczowo-śniegowe.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Niulakita – najmniejsza wyspa koralowa (dystrykt, okręg) Tuvalu. W 2002 roku na wyspie mieszkało 35 osób. Europejczycy odkryli atol 29 sierpnia 1595 roku. Ponowne odkrycie wyspy nastąpiło 6 listopada 1821 roku. Wówczas Niulakitę zlokalizował statek dowodzony przez George'a Barretta.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Niulakita
źródła.
== Niulakita (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Niulakita
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Niulakita
źródła.
== Niulakita (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Niulakita
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
niuńka;
1. potocznie: atrakcyjna dziewczyna; dziunia, dziuńka, dżaga, lacha, laska, cizia, lachon;
2. pieszczotliwie o ukochanej; niunia, niusia, niuniusia, niunieczka
SJP.pl
niuńka;
1. potocznie: atrakcyjna dziewczyna; dziunia, dziuńka, dżaga, lacha, laska, cizia, lachon;
2. pieszczotliwie o ukochanej; niuńcia, niusia, niuniusia, niunieczka;
3. potocznie: osoba niezaradna, bardzo nieśmiała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lekcew. osoba, zwykle kobieta, nieporadna, zawstydzona
(1.2) pieszcz. pot. dziecko, dziewczynka
Wiktionary
(1.2) Niunia, chodź do mnie.
Wiktionary
IPA: ˈɲü̃ɲa, AS: ńü̃ńa
Wiktionary
pieszczotliwie o ukochanym; niuniek, niuniuś
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanej; niunia, niuńka, niuńcia, niuniusia, niusia
SJP.pl
niunia;
1. potocznie: atrakcyjna dziewczyna; dziunia, dziuńka, dżaga, lacha, laska, cizia, lachon;
2. pieszczotliwie o ukochanej; niuńcia, niusia, niuniusia, niunieczka;
3. potocznie: osoba niezaradna, bardzo nieśmiała
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanym; niuniek, niuniaczek
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanym; niuniek, niuniaczek
SJP.pl
niunia;
1. potocznie: atrakcyjna dziewczyna; dziunia, dziuńka, dżaga, lacha, laska, cizia, lachon;
2. pieszczotliwie o ukochanej; niuńcia, niusia, niuniusia, niunieczka;
3. potocznie: osoba niezaradna, bardzo nieśmiała
SJP.pl
news;
1. potocznie: sensacyjna wiadomość z ostatniej chwili;
2. środowiskowo: wiadomość w internetowej grupie dyskusyjnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) świeża wiadomość
Wiktionary
IPA: ɲus, AS: ńus
Wiktionary
zdrobnienie od: Anna (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Niutao – wyspa koralowa należąca do archipelagu Tuvalu, o powierzchni ok. 2,53 km². Znajdują się na niej dwie osady – Teava i Kulia. W 2012 roku na wyspie mieszkało 606 osób. Europejczycy odkryli atol w 1825 roku.
Na Niutao znajduje się szkoła podstawowa (Webley Primary School) i przedszkole (Niutao Pre-School) (stan na 2014 rok).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Niutao
źródła.
== Niutao (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Niutao
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Niutao
źródła.
== Niutao (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Niutao
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
jednostka siły w Układzie SI; newton
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka siły w układzie SI;
Wiktionary
Niuton (N) – jednostka siły w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).
1 N to siła, z jaką trzeba działać na ciało o masie 1 kg, aby nadać mu przyspieszenie równe 1 m/s²
Nazwa niuton upamiętnia angielskiego uczonego Isaaca Newtona.
Wikipedia
IPA: ˈɲutɔ̃n, AS: ńutõn
Wiktionary
(1.1) symbol. N
Wiktionary
fizyka: jednostka momentu siły
SJP.pl
Niutonometr, N·m – jednostka momentu siły w układzie SI. Nazwa „niutonometr” jest nazwą uproszczoną i zwyczajową. W mechanice poprawna nazwa jednostki to „niuton razy metr”
Wikipedia
taki jak u Newtona, wywodzący się z praw mechaniki Newtona; newtonowski
SJP.pl
samochód typu Łada Niva
SJP.pl
Niva (do 1949 Hartmanice) – gmina w Czechach, w powiecie Prościejów, w kraju ołomunieckim. Według danych z dnia 1 stycznia 2012 liczyła 322 mieszkańców.
Położona jest na wyżynie drahańskiej, na zachód od Prościejowa.
Wikipedia
marka kosmetyków
SJP.pl
Nivea (łac. niveus – śnieżnobiały) – linia produktów kosmetycznych międzynarodowego koncernu Beiersdorf AG z Hamburga w Niemczech.
Pierwszym produktem tej linii było Nivea Seife (mydło Nivea), które zostało wprowadzone na rynek w 1906 przez firmę „Beiersdorf & Co”, której właścicielem był wówczas Oskar Troplowitz, farmaceuta, urodzony w 1863 w Gliwicach. Żona Troplowitza Gertruda nadała temu mydłu nazwę Nivea, z łacińskiego niveus/nivea/niveum (śnieżno-biały). W 1911 pojawił się słynny Nivea Creme (krem Nivea). Produkt został stworzony dzięki zakupieniu przez Oskara Troplowitza od chemika dr. Isaaca Lifschütza patentu na wytwarzanie eucerytu. Troplowitz wspólnie z dermatologiem Paulem Gersonem Unną opracowali recepturę kremu, wykorzystując właściwości eucerytu jako substancji tworzącej stabilną emulsję tłuszcz-woda.
Wikipedia
Gminy w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nazwa czwartego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;
Wiktionary
Nivôse (z łac. nivosus = 'śnieżny') – czwarty miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym, pierwszy miesiąc zimy. Trwał od 21 grudnia do 19 stycznia.
Po nivôse następował miesiąc pluviôse.
Wikipedia
1. poetycko: pole, ziemia uprawna;
2. przenośnie: zakres czyjejś działalności;
3. ser podobny do rokfora, produkowany przede wszystkim w Czechach i Słowacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie murmańskim Rosji, uchodząca do Kandałakszy;
Wiktionary
niwa:
Wikipedia
erozyjne działanie śniegu poprzez naprzemienne topnienie i zamarzanie
SJP.pl
Erozja śnieżna lub: niwacja, erozja niwalna, erozja śniegowa – proces geologiczny degradacji powierzchni ziemi obejmujący przeobrażenie rzeźby terenu, pokrywy glebowej i stosunków wodnych, zachodzący w warunkach naturalnych, wyłącznie pod wpływem mechanicznego, niszczącego działania topniejącego i osuwającego się śniegu. Zamarzanie i rozmarzanie z towarzyszącymi temu zjawisku zmianami objętości, plastyczność oraz ześlizgiwanie się rozmarzniętych powierzchni po nierozmarzniętych we współdziałaniu z ciążeniem ziemskim (soliflukcja) są podstawą mechanizmu erozji śnieżnej. Towarzyszy temu rozdrabianie nasiąkniętego wodą materiału skalnego pod wpływem zamarzania (gelifrakcja) oraz wypłukiwanie drobin podłoża przez wodę z roztopów. W najbardziej widocznej formie zjawisko zachodzi głównie w wysokich górach i w krajach polarnych. Niwację powodują:
Wikipedia
1. odnoszący się do obszarów pokrytych wiecznym śniegiem (np. klimat niwalny, piętro niwalne);
2. organizm niwalny - roślina lub zwierzę żyjące na śniegu; organizm hiemalny, organizm naśnieżny, kriobiont
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niwchami, dotyczący Niwchów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język niwchijski;
Wiktionary
rzecz. Niwcha mos., Niwchijka ż.
Wiktionary
(1.1) przest. giliacki
(2.1) giliacki
Wiktionary
dawniej: białko osocza wytwarzane przez limfocyty, posiadające zdolność rozpoznania antygenu; immunoglobulina, antyciało, przeciwciało
SJP.pl
niszczyć coś doszczętnie; udaremniać, unicestwiać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zniweczyć)
(1.1) pozbawiać wartości, obracać wniwecz
Wiktionary
rzecz. niweczenie n.
przysł. niwecz, wniwecz
Wiktionary
(1.1) anulować, cofać, osłabiać, przekreślać, psuć, rujnować, udaremniać, unicestwiać
Wiktionary
1. w technice: wyrównanie jakiejś powierzchni;
2. ustalanie wysokości punktów w terenie za pomocą pomiarów geodezyjnych;
3. likwidowanie różnic
SJP.pl
Niwelacja, pomiary wysokościowe – geodezyjne wyznaczanie różnicy wysokości pomiędzy punktami terenowymi. Wyróżnia się następujące rodzaje niwelacji:
Wikipedia
związany z niwelacją
SJP.pl
leweller; członek radykalnego angielskiego ugrupowania głoszącego w XVIIw ideę powszechnej równości obywateli
SJP.pl
Wikipedia
prosta o żądanym spadku, która łączy na profilu podłużnym punkty projektowanego dna rowu lub spadku wyrobiska
SJP.pl
Niweleta – linia łącząca punkty wysokościowe, wyznaczające projektowany profil budowli, np. korony drogi lub nasypu, dna rowu.
Wikipedia
1. w technice: wyrównywać powierzchnię terenu do jednego poziomu; zrównywać, plantować;
2. ustalać wysokość punktów w terenie za pomocą pomiarów geodezyjnych;
3. książkowo: usuwać różnice, np. prawne, kulturowe
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) łagodzić skutki czegoś
(1.2) zrównywać dwa różne elementy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Niwernią, dotyczący Niwernii
Wiktionary
rzecz. Niwernia ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. daw. lub rzad. kraina historyczna w środkowej Francji, ze stolicą w Nevers
Wiktionary
przym. niwerneński
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Niwiński – polskie nazwisko.
Wikipedia
przymiotnik od: Niwiska
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Niwiska
SJP.pl
Niwiski dawniej też Niwiska – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Mokobody.
Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Niwiski I i Niwiski II.
Wikipedia
Wikipedia
Niwkowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Wizna. Leży nad Narwią.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Wiznie.
Wikipedia
Niwnica (niem. Neunz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Nysa.
Niwnica to wieś położona w południowej części gminy Nysa. Sąsiaduje z pięcioma wsiami Wyszków Śląski, Domaszkowice, Wierzbięcice, Hajduki Nyskie i Kępnica. Istotnym walorem położenia wsi jest bliskie sąsiedztwo miasta Nysy, oddalonego około 4 km. Przez Niwnicę przechodziła droga krajowa DK41 Nysa – Prudnik, po wybudowaniu obwodnicy Nysy omija ona wieś, a droga przebiegająca przez wieś otrzymała oznaczenie DW489.
Wikipedia
Niwnice (niem. Kunzendorf unter dem Walde) – duża, uprzemysłowiona wieś sołecka w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z księżyców Plutona;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nix nie posiada atmosfery.
Wiktionary
IPA: ɲiks, AS: ńiks
Wiktionary
nazwisko, np. Richard Nixon (1913-1994), polityk amerykański, w latach 1969-1974 prezydent Stanów Zjednoczonych
SJP.pl
Osoby o nazwisku Nixon:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. nikstamalizacja.
Wiktionary
Nikstamalizacja (lub: nixtamalizacja) – proces kulinarny stosowany od stuleci na terenie Mezoameryki, polegający na specjalnym przygotowaniu masy kukurydzianej przez gotowanie ziaren kukurydzy w zasadowym roztworze (wodzie wapiennej lub potażu). Nazwa pochodzi z języka nahuatl: nextli (popiół) i tamalli (surowa masa z ugotowanych ziaren kukurydzy).
Wikipedia
partykuła
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. nie
Wiktionary
(1.1) Niy aś sie, że mosz ujka w Rajchu.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. niedziela
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zool. nazwa systematyczna|Ursus|Linnaeus|ref=tak., niedźwiedź
Wiktionary
1. rozległa nizina;
2. przenośnie: najniższy stan, poziom czegoś;
3. obszar niskiego ciśnienia atmosferycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. ośrodek niskiego ciśnienia atmosferycznego;
(1.2) obszar, punkt, chwila, w którym jakaś wielkość osiąga małą wartość
(1.3) geogr. nizina obejmująca rozległe obszary;
spójnik
(2.1) …używany przy porównaniach, służący do wyrażenia, że dana cecha opisująca wyrażenia przed i za spójnikiem silniej występuje w zwrocie przed spójnikiem; służący do podkreślania różnic między takimi wyrażeniami
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Obecnie nad krajem panuje niż z centrum nad Zatoką Gdańską.
(1.3) Grab jest w Polsce pospolity na całym niżu.
(2.1) Jego mieszkanie jest większe niż twoje.
(2.1) Wolę pomarańcze niż banany.
(2.1) Dzisiaj jest inaczej niż wtedy.
Wiktionary
IPA: ɲiʃ, AS: ńiš
Wiktionary
(1.1-3)
rzecz. nizina ż., niziołek mos./mzw.
przym. niżowy, niski
przysł. niżowo, nisko
czas. obniżać ndk., obniżyć dk.
sp. aniżeli
Wiktionary
(1.1) cyklon; skr. N
(1.2) minimum
(1.3) nizina
(2.1) w niektórych sytuacjach od
Wiktionary
skrót od: nizina (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. nizina
Wiktionary
IPA: ˈɲiʒa, AS: ńiža
Wiktionary
nawlekać coś na nitkę, sznurek itp.; ścibić; ścibać
SJP.pl
tytuł muzułmańskich władców
SJP.pl
Nizam – w dawnych Indiach tytuł władców niektórych państw muzułmańskich, zwłaszcza Hajdarabadu i Ahmadnagaru. W węższym sensie odnosi się do władców Hajdarabadu z dynastii założonej na początku XVIII w. przez Asafa Dżaha.
Wikipedia
mieszkaniec Niska
SJP.pl
mieszkanka Niska
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Nisko (dawniejsze Niżsko); niski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Niska, związany z Niskiem, pochodzący z Niska
Wiktionary
(1.1) Do incydentu doszło w ub. tygodniu podczas lekcji wychowania fizycznego w szkole w Kurzynie Średniej (pow. niżański).
Wiktionary
IPA: ɲiˈʒãj̃sʲci, AS: ńižãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nisko n., niżanin m., niżanka ż.
Wiktionary
członek radykalnego ugrupowania religijnego muzułmańskich ismailitów; asasyn
SJP.pl
muchówka z rodziny łowikowatych
SJP.pl
"niż" (spójnik) połączone z "by", partykułą trybu przypuszczającego
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: nisko
SJP.pl
przyimek lub spójnik przyłączający wyrażenie określające podstawę porównania; niż, niźli, aniżeli
SJP.pl
"niżeli" połączone z "by", partykułą trybu przypuszczającego
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. forma ukształtowania terenu, obszar leżący na wysokości od 0 do 300 m n.p.m.;
2. nisko położone miejsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. obszar leżący na wysokości od 0 do 200 m n.p.m.
Wiktionary
Nizina – równinna lub prawie równinna wielka forma ukształtowania terenu, obszar leżący na wysokości od 0 do 300 m n.p.m.
Niziny stanowią 1/3 powierzchni wszystkich kontynentów. Rozległe obszary nizinne noszą nazwę niżu. Na mapie hipsometrycznej oznaczone są jasnozielonym kolorem.
Wikipedia
(1.1) Przed nami rozciągała się rozległa nizina.
Wiktionary
IPA: ɲiˈʑĩna, AS: ńiźĩna
Wiktionary
rzecz. niskość ż., niż
przym. nizinny
Wiktionary
(1.1) niż
Wiktionary
zdrobnienie od: nizina
SJP.pl
1. związany z niziną, mający cechy niziny;
2. żyjący, uprawiany na nizinie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący niziny; położony w nizinie
Wiktionary
(1.1) Ukształtowanie wyspy Cejlon ma charakter nizinny, na południu znajduje się niewysoki płaskowyż. (Wikipedia)
Wiktionary
IPA: ɲiˈʑĩnːɨ, AS: ńiźĩ•ny
Wiktionary
rzecz. nizina ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Nizioł właśc. Tomasz Niziński (ur. 21 stycznia 1984 w Krakowie) znany również jako Niziek – polski raper. Członek zespołów Syndykat i Szajka oraz kolektywu Ciemna Strefa. Muzyk współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: Dudek P56, Egon, Kali, Lukasyno, NON Koneksja oraz Popek.
Wikipedia
1. niewysoka istota ze świata fantasy;
2. niski człowiek; knypek, karypel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) fant. liter. istota niskiego wzrostu charakteryzująca się krępą budową ciała i dużymi stopami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pogard. niski osobnik
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
(1.1) W kolejnej części powieści na niziołków będzie czyhać wielka pajęczyca.
Wiktionary
IPA: ɲiˈʑɔwɛk, AS: ńiźou̯ek
Wiktionary
przym. niziołkowy
Wiktionary
(1.1) halfling, hobbit
(2.1) karzełek, liliput
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do niziołka, związany z niziołkiem
Wiktionary
(1.1) Pod dębem znajdował się niziołkowy domek.
Wiktionary
rzecz. niziołek mos./mzw.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: niski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: niski
Wiktionary
IPA: ˌɲiʑüˈɕɛ̇̃ɲci, AS: ńiźüśė̃ńḱi
Wiktionary
rzecz. niskość
przym. niski, niziuchny, niziuśki, niziuteńki, niziutki
przysł. nisko, niziuteńko, niziutko
temsłow. nisko-
Wiktionary
zdrobnienie od: niski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: niski
Wiktionary
IPA: ɲiˈʑüɕci, AS: ńiźüśḱi
Wiktionary
rzecz. niskość
przym. niski, niziuchny, niziusieńki, niziuteńki, niziutki
przysł. nisko, niziuteńko, niziutko
temsłow. nisko-
Wiktionary
zdrobnienie od: niski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: niski
Wiktionary
(1.1) Dom jest niziuteńki i ledwo wystaje zza kamiennej "fortecy" - to także zostało zaplanowane.
Wiktionary
IPA: ˌɲiʑuˈtɛ̃ɲci, AS: ńiźutẽńḱi
Wiktionary
rzecz. niskość
przym. niski, niziuchny, niziusieńki, niziuśki, niziutki
przysł. nisko, niziuteńko, niziutko
temsłow. nisko-
Wiktionary
zdrobnienie od: niski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: niski
Wiktionary
(1.1) Z ostatniej ławki wstaje niziutki chłopczyk i mówi, że jest obecny.
Wiktionary
IPA: ɲiˈʑutʲci, AS: ńiźutʹḱi
Wiktionary
rzecz. niskość
przym. niski, niziuchny, niziusieńki, niziuśki, niziuteńki
przysł. nisko, niziuteńko, niziutko
temsłow. nisko-
Wiktionary
(1.1) niziuśki
Wiktionary
przestarzałe: przyimek lub spójnik przyłączający wyrażenie określające podstawę porównania; niż, aniżeli, niżeli
SJP.pl
spójnik
(1.1) daw. niż
Wiktionary
(1.1) Milsze to Bogu niźli bawół, / niż cielec, co ma już rogi i racice.
Wiktionary
"niźli" połączone z "by", partykułą trybu przypuszczającego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, nad Kamą;
Wiktionary
Niżniekamsk (ros. Нижнекамск) – miasto w Rosji (Tatarstan), nad Kamą. Liczy około 240 tys. mieszkańców (2020). Pierwsza zabudowa pojawiła się na początku lat 60. jako osiedle robotnicze dla załogi powstającej fabryki. Ogólny plan miasta zaczęto opracowywać w 1958 r. W 1961 r. rozpoczęto budowę miasta.
Wikipedia
przym. niżniekamski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niżniekamskiem, dotyczący Niżniekamska
Wiktionary
rzecz. Niżniekamsk mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto wydzielone i port nad Obem położone w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie tiumeńskim;
Wiktionary
Niżniewartowsk (ros. Нижневартовск) – miasto, port nad Obem położone w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie tiumeńskim, w Chatny-Mansyjskim Okręgu Autonomicznym – Jugrze. Niżniewartowsk stanowi ośrodek administracyjny Rejonu Niżniewartowskiego, sam jednak w skład tego rejonu nie wchodzi, stanowiąc miasto wydzielone Chanty-Mansyjskiego OA – Jugry.
Miasto leży nad Obem i jest ważnym portem rzecznym.Populacja Niżniewartowska liczy 277,6 tys. mieszkańców (2020 r.).
Wikipedia
przym. niżniewartowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niżniewartowskiem, dotyczący Niżniewartowska
Wiktionary
rzecz. Niżniewartowsk mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. figura w kartach niemieckich i polskich odpowiadająca waletowi
Wiktionary
(1.1) W grze w skata niżniki są zawsze atutami.
Wiktionary
(1.1) dupek, walet, jopek
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niżnym Nowogrodem, dotyczący Niżnego Nowogrodu
Wiktionary
rzecz. Niżny Nowogród m.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Niżnym Tagiłem, dotyczący Niżnego Tagiłu
Wiktionary
rzecz. Niżny Tagił mrz.
Wiktionary
dawniej: nisko położony, dolny, nizinny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzad. geogr. dolny, leżący poniżej
(1.2) daw. nizinny
Wiktionary
(1.1) dolny
Wiktionary
dawniej: mieszkaniec obszaru nad Dnieprem; Zaporożec
SJP.pl
okres niskich stanów wody w rzece, wywołany zmniejszonym zasilaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hydrol. okresowe obniżenie stanów wody w ciekach powierzchniowych;
Wiktionary
Niżówka – okresowe obniżenie stanów wody w ciekach powierzchniowych (rzeki, strumienie), poniżej umownie przyjętych wartości granicznych. Powstaje na skutek niedoboru zasilania atmosferycznego, zmagazynowania wody w pokrywie śnieżnej, a także przerwania zasilania podziemnego w wyniku przemarznięcia podłoża i zlodzenia części przekroju poprzecznego rzeki.
Wikipedia
(1.1) W województwie śląskim nie brakuje niżówek w okresach letnich.
Wiktionary
rzecz. niż mrz.
przym. niżowy
przysł. niżowo
Wiktionary
1. przymiotnik od: niż (rozległa nizina), np. buczyna niżowa;
2. przymiotnik od: niż (obszar niskiego ciśnienia atmosferycznego), np. układ niżowy;
3. rzadko: przymiotnik od: niż (przenośnie: najniższy stan, poziom czegoś)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. biol. odnoszący się do niżu, mający związek z niżem
(1.2) meteorol. odnoszący się do niżu barycznego, mający związek z niżem barycznym
Wiktionary
rzecz. niż mrz., niżówka ż.
przysł. niżowo
Wiktionary
mniejsze znaczenie lub wartość kogoś lub czegoś wobec innej osoby lub rzeczy
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: niski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Niżyński (oryg. Nijinsky) – film biograficzny z 1980 roku w reżyserii Herberta Rossa. Scenariusz do filmu powstał na podstawie pamiętników Wacława Niżyńskiego oraz książki jego żony Romoli de Pulszky Life of Nijinsky.
Wikipedia
hinduistyczna szkoła filozoficzna, zajmująca się głównie zagadnieniami logiki i epistemologii
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: Narodowy Korpus Języka Polskiego
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) jęz. = Narodowy Korpus Języka Polskiego;
Wiktionary
IPA: ɛ̃n ka jɔt pɛ, AS: ẽn ka i ̯ot pe
Wiktionary
skrót od: Narodowy Komitet Olimpijski
SJP.pl
skrót od: ros. Narodnyj Komisariat Wnutriennych Dieł, Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych, policja polityczna i organ administracji państwowej w Rosji sowieckiej (od 1917) i Związku Radzieckim (1934-46)
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego
(1.1) = Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR;
Wiktionary
(1.1) Bitwa została stoczona 18 sierpnia 1945 r. przez 1 szwadron 5 Brygady Wileńskiej, pod dowództwem por. Zygmunta Błażejewicza „Zygmunta” i oddział ppor. Władysława Łukasiuka „Młota” z oddziałami NKWD, UB i LWP, pacyfikującymi tereny Podlasia.
Wiktionary
IPA: ˌɛ̃ŋ‿ka‿vu‿ˈdɛ, AS: ẽŋ‿ka‿vu‿de
Wiktionary
rzecz. enkawudzista mos., enkawudzistka ż., NKWD-zista mos., NKWD-zistka ż.
przym. enkawudowski, NKWD-owski
Wiktionary
pracownik NKWD; enkawudysta, enkawudzista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. funkcjonariusz NKWD
Wiktionary
(1.1) Przyszło po nią dwóch NKWD-zistów.
Wiktionary
rzecz. NKWD n.
:: fż. NKWD-zistka ż.
przym. enkawudowski
skr. NKWD
Wiktionary
(1.1) war. enkawudzista
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. funkcjonariuszka NKWD
Wiktionary
(1.1) Przesłuchiwała ją młoda NKWD-zistka z ukraińskim akcentem.
Wiktionary
rzecz. NKWD n.
:: fm. NKWD-zista m.
przym. enkawudowski
skr. NKWD
Wiktionary
(1.1) war. enkawudzistka
Wiktionary
skrót od: nieliczbowany
SJP.pl
skrót
(1.1) = nieliczbowany
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = farm. med. niesteroidowe leki przeciwzapalne / niesteroidowy lek przeciwzapalny
Wiktionary
(1.1) W przypadku bólu związanego z endometriozą najczęstszym pierwszym elementem terapii farmakologicznej są niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLP), a działanie ich polega na blokowaniu syntezy prostaglandyn.
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = farm. niesteroidowy lek przeciwzapalny;
Wiktionary
(1.1) NSLPZ
Wiktionary
Wikipedia
skrót od: niemęskoosobowy
SJP.pl
skrót od: Najświętsza Maria Panna
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) = rel. Najświętsza Maryja Panna
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) = chem. N-metylopirolidon
skrótowiec
(3.1) = środ. nie mam pytań
Wiktionary
(1.1) Kościół pw. NMP Królowej Polski oraz dom zakonny Salwatorianów w Bielsku-Białej wywodzą się z pierwszej placówkaacówki salwatoriańskiej w tym mieście.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ɛ̃m‿ˈpɛ, AS: ẽn‿ẽm‿pe
Wiktionary
skrót od: Nordic Mobil Telephone - analogowy system telefonii komórkowej
SJP.pl
1. numery (skrót czytany jako cały odmienny wyraz);
2.skrót od łacińskiego: nomen nescio lub non notus; nieznany, o nieustalonej tożsamości; N.N.
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub męski
(1.1) osoba o niezidentyfikowanej tożsamości
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|NN.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) John Doe (amer.), Joan Doe (amer.)
źródła.
== NN (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = nomen nescio → imienia nie znam
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ˈɛ̃n, AS: ẽn‿ẽn
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|NN.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) John Doe (amer.), Joan Doe (amer.)
źródła.
== NN (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = nomen nescio → imienia nie znam
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|NN.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) John Doe (amer.), Joan Doe (amer.)
źródła.
== NN (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = nomen nescio → imienia nie znam
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
skrót od: następne
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = niezbędny nienasycony kwas tłuszczowy / niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe;
Wiktionary
(1.1) Olej z awokado jest surowcem bogatym w NNKT, fosfolipidy, fitosterole i witaminy A, D, E oraz te z grupy B.
Wiktionary
IPA: ˌɛ̃n‿ɛ̃ŋ‿ka‿ˈtɛ, AS: ẽn‿ẽŋ‿ka‿te
Wiktionary
(1.1) witamina F
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = finans. następstwa nieszczęśliwych wypadków
(1.2) = geogr. północno-północno-zachodni
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) ubezpieczenie NNW
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.2) etym|ang|NNW.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.2) NNW
źródła.
== NNW (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) = geogr. north-northwest → północno-północno-zachodni
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
1. partykuła o wielu funkcjach w zdaniu;
2. japoński spektakl teatralno-operowy z XIV i XV w., składający się z dialogów, muzyki i tańca
SJP.pl
partykuła
(1.1) pot. …oznaczająca przytaknięcie
(1.2) pot. …oznaczająca przyzwolenie
(1.3) pot. …oznaczająca ponaglenie
(1.4) pot. …oznaczająca zakłopotanie
Wiktionary
No
Wikipedia
(1.1) – I jak, oblałeś ten egzamin? – No. Poprawka we wrześniu.
(1.2) – Tato, tato, mogę kupić sobie lizaka? – No dobrze, masz tu pieniądze, idź i kup sobie.
(1.3) No odpal, stary wraku! Rany, kiedy będzie mnie stać na porządny samochód?
(1.4) – I jak poszło? – No… lepiej nie pytaj.
Wiktionary
IPA: nɔ, AS: no
Wiktionary
temsłow. -no
Wiktionary
(1.1) tak; pot. nom, mhm
Wiktionary
[czytaj: nołlajf] środowiskowo: osoba spędzająca bardzo dużo czasu w świecie wirtualnym; nolife
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) potomek Noego
(1.2) osoba żyjąca według siedmiu praw Noego
Wiktionary
Wikipedia
wieś pojawiająca się w Księdze Sędziów Starego Testamentu
SJP.pl
Nob – miejscowość biblijna w starożytnym Izraelu, wymieniana w Starym Testamencie.
Lokalizacja Nob jest niepewna. Musiało się znajdować w centralnej części wzgórz Judy, na północ od Jerozolimy. Identyfikacja z Ras el-Mesarif na stoku Góry Skopus uznawana jest obecnie za najbardziej trafioną, ze względu na kontakt wzrokowy ze Wzgórzem Świątynnym. Po odejściu w cień sanktuarium w Szilo, ze względu na utracenie Arki Przymierza, najprawdopodobniej w Nob znajdowało się najważniejsze miejsce kultu Bożego − Przybytek (hebr. miszkan). W Nob u kapłana Achimeleka szukał schronienia Dawid uciekający przed Saulem. Za tę pomoc udzieloną młodemu Dawidowi kapłani z Nob i mieszkańcy osady zapłacili życiem. W Nob składano w ofierze chleby pokładne. W sanktuarium przechowywany był miecz Filistyna Goliata pokonanego wcześniej przez Dawida.
Wikipedia
1. złota moneta angielska bita w XIV i XV wieku;
2. potocznie: Nagroda Nobla; Nobel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. Nagroda Nobla
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Henryk Sienkiewicz dostał Nobla za całokształt twórczości.
Wiktionary
IPA: ˈnɔbɛl, AS: nobel
Wiktionary
rzecz. nobel m., noblista m., noblistka ż.
przym. noblowski
Wiktionary
(1.1) nagroda Nobla, nobel
Wiktionary
francuski przemysłowy materiał wybuchowy
SJP.pl
Nobelit – francuski przemysłowy materiał wybuchowy, mieszanina 60% azotanu sodu, 20% nitrogliceryny, 14% nitrozwiązków aromatycznych, 4,4% stałych materiałów pędnych i 1,6% nitrocelulozy.
Właściwości:
Wikipedia
z łaciny: nobel (pierwiastek chemiczny)
SJP.pl
1. w starożytnym Rzymie: członek najwyższej warstwy społeczeństwa;
2. w średniowieczu i czasach nowożytnych: osoba szlacheckiego, rycerskiego pochodzenia; szlachcic
SJP.pl
1. w starożytnym Rzymie: członek najwyższej warstwy społeczeństwa;
2. w średniowieczu i czasach nowożytnych: osoba szlacheckiego, rycerskiego pochodzenia; szlachcic
SJP.pl
1. nadanie szlachectwa osobie z innego stanu społecznego;
2. zaliczenie kogoś do grona osób ważnych, uprzywilejowanych, podwyższenie statusu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. nadanie szlachectwa;
(1.2) książk. podniesienie znaczenia, rangi kogoś lub czegoś; umieszczenie wyżej w jakiejś hierarchii
Wiktionary
Nobilitacja (z łac.), poza popularnym znaczeniem słownikowym – uszlachcenie, czyli przejście do stanu szlacheckiego osoby (szlachectwo osobiste) lub osoby i jej rodziny (szlachectwo dziedziczne), niemających dotąd tytułu szlacheckiego. Nobilitacji dokonywała osoba panująca, panujący nadawał także danej rodzinie herb. Często uszlachceniu towarzyszyła też adopcja do istniejącego rodu heraldycznego.
Wikipedia
IPA: ˌnɔbʲilʲiˈtat͡sʲja, AS: nobʹilʹitacʹi ̯a
Wiktionary
czas. nobilitować, nobilitować się
przym. nobliwy, nobilitacyjny
Wiktionary
(1.1) uszlachcenie
(1.2) wywyższenie, wyróżnienie
Wiktionary
rzymskie uosobienie szlachectwa
SJP.pl
Wikipedia
1. podnosić (podnieść) znaczenie czegoś
2. nadawać (nadać) szlachectwo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. rzad. podniosły
(1.2) daw. rzad. o człowieku: szlachetny, lubiany
Wiktionary
(1.1) Odczyty, koncerty, artykuły i referaty miały przeważnie charakter nobilnych przemówień.
(1.2) Starszy, nobilny nauczyciel martwił się nad filiżanką parującej czarnej kawy.
Wiktionary
IPA: nɔˈbʲilnɨ, AS: nobʹilny
Wiktionary
rzecz. nobil mos.
czas. nobilitować dk. a. ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
laureat Nagrody Nobla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która otrzymała Nagrodę Nobla
Wiktionary
Nagroda Nobla – wyróżnienie przyznawane od początku XX wieku za wybitne zasługi dla ludzkości: naukowe, literackie lub w działaniach na rzecz pokoju. Zostało ustanowione ostatnią wolą fundatora – Alfreda Nobla, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy dynamitu. Początkowo było przyznawane w pięciu dziedzinach, jednak w roku 1968 ustanowiono dodatkową nagrodę z ekonomii. Laureaci są wyłaniani corocznie, choć zdarzały się lata bez wyróżnionych. Są nimi osoby żyjące, najwyżej trzy w każdej z dziedzin – oprócz przypadków uhonorowania nagrodą pokojową całych organizacji lub instytucji.
Wikipedia
IPA: nɔˈblʲista, AS: noblʹista
Wiktionary
rzecz. Nobel m., nobel m.
:: fż. noblistka ż.
przym. noblowski
Wiktionary
→ noblista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która otrzymała Nagrodę Nobla
Wiktionary
Nagroda Nobla – wyróżnienie przyznawane od początku XX wieku za wybitne zasługi dla ludzkości: naukowe, literackie lub w działaniach na rzecz pokoju. Zostało ustanowione ostatnią wolą fundatora – Alfreda Nobla, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy dynamitu. Początkowo było przyznawane w pięciu dziedzinach, jednak w roku 1968 ustanowiono dodatkową nagrodę z ekonomii. Laureaci są wyłaniani corocznie, choć zdarzały się lata bez wyróżnionych. Są nimi osoby żyjące, najwyżej trzy w każdej z dziedzin – oprócz przypadków uhonorowania nagrodą pokojową całych organizacji lub instytucji.
Wikipedia
(1.1) W 1997 r. ukazał się we Lwowie pierwszy tomik poezji noblistki Wisławy Szymborskiej.
Wiktionary
IPA: nɔˈblʲistka, AS: noblʹistka
Wiktionary
rzecz. Nobel mzw., nobel mrz./mzw.
:: fm. noblista mos.
przym. noblowski
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nobliwie
SJP.pl
wytworność, elegancja, szlachetność
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nobliwy
SJP.pl
szlachetny, wytworny, dystyngowany, elegancki
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. odznaczający się elegancją i dystyngowaniem; także. świadczący o takich cechach
(1.2) książk. o np. uczelniach: powszechnie szanowany i uważany za prestiżowy
Wiktionary
(1.1) A jednak przyszedł czas, kiedy Poniatowski stał się dla tych nobliwych osobistości niewygodny. Zerwano z nim kontakty towarzyskie i utrudniano życie. Wszystkiemu winien był skandal obyczajowy.
Wiktionary
przysł. nobliwie
rzecz. nobilitacja ż., nobliwość ż.
czas. nobilitować ndk.
przym. nobilitacyjny
Wiktionary
(1.1) dystyngowany, szacowny, dostojny
(1.2) prestiżowy
Wiktionary
taki jak u Nobla, właściwy Noblowi, charakterystyczny dla Nobla itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący nagrody Nobla
Wiktionary
(1.1) Jutro o godz. 11 Komitet Noblowski przy norweskim parlamencie Stortingu ogłosi nazwisko lub nazwę laureata tegorocznej pokojowej Nagrody Nobla.
Wiktionary
rzecz. Nobel m., nobel mzw./mrz.
Wiktionary
1. czas od zachodu do wschodu słońca
2. środ. nocna zmiana w pracy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) okres od zmierzchu do świtu;
Wiktionary
Noc – część doby, w czasie której Słońce znajduje się poniżej linii horyzontu. Można też ją określić jako okres od zmierzchu do świtu. Zjawisko to występuje na planetach krążących wokół gwiazd – czyli ich satelitach, w tym również na Ziemi. Przeciwnym pojęciem jest dzień.
Nieco inaczej określa się noc astronomiczną, z którą mamy do czynienia, gdy Słońce znajduje się co najmniej 18° pod horyzontem.
Wikipedia
(1.1) W nocy dobrze jest przytulić się do ukochanej osoby.
Wiktionary
IPA: nɔt͡s, AS: noc
Wiktionary
rzecz. nocek mzw., nocnik mrz., nocny mrz., nocnica ż., nocowanie n., przenocowanie n., zanocowanie n.
:: zdrobn. nocka ż.
czas. nocować ndk., przenocować dk., zanocować dk.
przym. nocny, noclegowy, północny
przysł. nocą, nocami
Wiktionary
(1.1) zdrobn. nocka
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) wtedy, gdy trwa noc
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: noc
Wiktionary
(1.1) Nocą świecą gwiazdy.
(1.1) Uważa się, że polują nocą, ale widuje się je również za dnia.
Wiktionary
IPA: ˈnɔt͡sɔ̃w̃, AS: nocõũ̯
Wiktionary
rzecz. nocki nmos., noc ż., nocka ż., nocnik m., nocny m., nocowanie n.
czas. nocować ndk., zanocować dk., przenocować dk.
przym. nocny
przysł. nocami
Wiktionary
przysłówek czasu
(1.1) wielokrotnie i za każdym razem w nocy, podczas różnych nocy
forma rzeczownika.
(2.1) zob. noc.
Wiktionary
(1.1) Postaram się nocami nadrobić zaległe lektury.
(1.1) Grzegorz widuje ją tylko nocami – i to nie za często.
Wiktionary
rzecz. nocki nmos., nocny mrz., nocka ż., noc ż., nocowanie n.
czas. nocować ndk.
przym. nocny
przysł. nocą
Wiktionary
negatywny efekt zdrowotny wywołany przez negatywne oczekiwania pacjenta wobec leczenia lub substancji, nawet jeśli są one obojętne; przeciwieństwo placebo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) farm. negatywne, niepożądane objawy zjawiska zwanego placebo, objawy uboczne;
Wiktionary
Nocebo (łac. „będę szkodzić”) – niepożądane objawy przyjmowania placebo. Dolegliwości te (na przykład nudności, wymioty, ból głowy, senność, bezsenność, drętwienie, świąd, tachykardia, biegunka, wysypka, obrzęk) są najczęściej wywołane przez negatywne nastawienie pacjenta do terapii lub reakcją np. na nieakceptowany przez niego wygląd leku. Po raz pierwszy terminu reakcja nocebo użył Walter Kennedy w 1961 roku. Niektórzy badacze uważają, że śmierć w wyniku magii voodoo może być takim przypadkiem.
Wikipedia
IPA: nɔˈt͡sɛbɔ, AS: nocebo
Wiktionary
rzecz. placebo
Wiktionary
nietoperz z rodziny mroczków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Myotis|Kaup|ref=tak., ssak latający, nietoperz prowadzący nocny tryb życia;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: nocka
Wiktionary
Nocek (Myotis) – rodzaj ssaków z podrodziny nocków (Myotinae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Wikipedia
(1.1) Kilku nockom udało się jednak dostać do wnętrza groty.
Wiktionary
rzecz. nocowanie n., nocny mrz., nocki nmos., noc ż., nocka ż.
przym. nocny
czas. nocować
Wiktionary
potocznie: wielki, niezgrabny nos; nosisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) pot. zgrub. nos
Wiktionary
rzecz. nos mos./mrz.
Wiktionary
(1.1) nosisko, kinol
Wiktionary
rubasznie, potocznie: odznaczający się dużym, niezgrabnym nosem; nosaty
SJP.pl
Nochowo (niem. Nochau) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
dawniej: wiadomość, pojęcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. pojęcie, wiadomość
Wiktionary
IPA: ˈnɔt͡sʲja, AS: nocʹi ̯a
Wiktionary
1. ekspresywnie: noc;
2. potocznie: praca na nocną zmianę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: noc
(1.2) pot. nocna zmiana w pracy, nocny dyżur
(1.3) pot. nocowanie
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: nocek
Wiktionary
(1.1) Och, jaka przyjemna, ciepła nocka.
(1.2) Zadzwoń do mnie później, bo właśnie wróciłem z nocki i muszę się przespać.
Wiktionary
IPA: ˈnɔt͡ska, AS: nocka
Wiktionary
rzecz. północ ż., nocki nmos., noc ż., nocek mzw., nocnik mrz., nocny mrz., nocnica ż., nocowanie n., przenocowanie n., zanocowanie n., nocniczek mrz.
czas. nocować ndk., przenocować dk., zanocować dk.
przym. nocny, północny
przysł. nocą, nocami
Wiktionary
(1.1) noc
(1.2) nocna zmiana
(1.3) nocowanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Myotinae|Tate|ref=tak., podrodzina latających ssaków z rodziny mroczkowatych;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: nocek
(2.2) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od: nocka
Wiktionary
Nocki (Myotinae) – podrodzina ssaków z rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Wikipedia
(1.1) Różne gatunki nocków występują na terenie Europy.
Wiktionary
rzecz. noc ż., nocek mrz., nocka ż., nocny mrz.
przysł. nocami, nocą
przym. nocny
Wiktionary
1. wypoczynek nocny poza stałym miejscem zamieszkania, w podróży;
2. miejsce gdzie można przenocować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spanie nocą poza miejscem zamieszkania
(1.2) miejsce nocnego wypoczynku poza domem
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przyjęli nas na nocleg w jakimś kibucu pod Tel Awiwem.
(1.2) Szukaliście noclegu w Murzasichlu?
Wiktionary
rzecz. noclegowicz m., noclegowiczka ż., noclegownia ż.
przym. noclegowy
czas. noclegować
Wiktionary
osoba lub firma zapewniająca noclegi
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przest. spędzać gdzieś noc
(1.2) przest. przyjmować na nocleg
Wiktionary
rzecz. nocleg mrz., noclegownia ż.
Wiktionary
człowiek nocujący u kogoś lub gdzieś poza miejscem zamieszkania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba mająca nocleg poza domem
Wiktionary
(1.1) Babcia Honorata przyjmowała noclegowiczów w miesiącach letnich.
(1.1) Nie zapomniał o noclegowiczach i przygotował dla nich strawę.
Wiktionary
rzecz. nocleg m., noclegownia ż.
:: fż. noclegowiczka ż.
przym. noclegowy
Wiktionary
kobieta nocująca u kogoś lub gdzieś poza miejscem zamieszkania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca nocleg poza domem
Wiktionary
(1.1) Któraś noclegowiczka zostawiła swoje buty na kaloryferze.
(1.1) Zajęła się noclegowiczkami ze Śląska, odprowadzając je do pokoi.
Wiktionary
rzecz. nocleg m., noclegownia ż.
:: fm. noclegowicz m.
przym. noclegowy
Wiktionary
miejsce nocnego odpoczynku ludzi i niektórych zwierząt
SJP.pl
miejsce przeznaczone na nocleg dla ludzi przebywających poza domem lub osób bezdomnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce urządzone na nocleg – zwykle dla osób bezdomnych lub ofiar klęsk żywiołowych
Wiktionary
(1.1) Po utracie mieszkania wylądowałem na bruku, więc z konieczności śpię teraz w noclegowni.
Wiktionary
IPA: ˌnɔt͡slɛˈɡɔvʲɲa, AS: noclegovʹńa
Wiktionary
rzecz. nocleg mrz., noclegowicz mos., noclegowiczka ż., noclegowisko n., noclegowanie n., noclegowość ż.
czas. noclegować ndk.
przym. noclegowy
Wiktionary
(1.1) dom noclegowy
Wiktionary
przymiotnik od: nocleg
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z noclegiem, dotyczący noclegu
Wiktionary
IPA: ˌnɔt͡slɛˈɡɔvɨ, AS: noclegovy
Wiktionary
rzecz. noc ż., nocleg m., noclegownia ż., noclegowicz m., noclegowiczka ż., nocowanie n., przenocowanie n.
czas. nocować ndk., przenocować dk.
Wiktionary
1. roślina z rodziny nocnicowatych;
2. motyl nocny z rodziny sówek;
3. dawniej: lunatyczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. wszetecznica
Wiktionary
Nocnica – postać demoniczna z zakresu demonologii słowiańskiej, wywodząca się z wierzeń przedchrześcijańskich, określana jako pośmiertna forma egzystencji ludzkiej duszy. Wskutek licznych przeobrażeń, jakie zaszły w demonologii ludowej, zazwyczaj utożsamiano ją ze zmorą. Wzmiankę o nocnicach znajdziemy m.in. w trzynastowiecznym Katalogu magii Brata Rudolfa, kazaniu polskiego husyty z XV wieku, czy też w Czarownicy powołanej z wieku XVII.
Wikipedia
rzecz. nocnik mos./mrz., północnica ż., nocowanie n., nocka ż., noc ż.
czas. nocować
Wiktionary
rodzina roślin zielnych z rzędu goździkowców; dziwaczkowate
SJP.pl
Nocnicowate, dziwaczkowate (Nyctaginaceae Juss.) – rodzina szeroko rozpowszechnionych głównie na terenach tropikalnych roślin zielnych i drzewiastych. Należy do rzędu goździkowców i składa się z 30–32 rodzajów i około 400 gatunków. Rodzina jest najbardziej zróżnicowana na obu kontynentach amerykańskich i tu jej przedstawiciele sięgają do chłodniejszych obszarów w Ameryce Północnej oraz do południowej Argentyny. Rośliny z tej rodziny wyróżniają się efektownym okwiatem i często barwnymi liśćmi kwiatostanowymi.
Wikipedia
o cechach nocnicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
gatunek motyla nocnego; sówka
SJP.pl
gatunek motyla nocnego; sówka
SJP.pl
zdrobnienie od: nocnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: nocnik
Wiktionary
IPA: nɔt͡sʲˈɲit͡ʃɛk, AS: nocʹńiček
Wiktionary
rzecz. noc m., nocka ż., nocnik m., nocny mrz.
czas. nocować
przym. nocny
Wiktionary
naczynie do oddawania moczu i kału, używane zwłaszcza przez małe dzieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) naczynie do wypróżniania się, używane zwłaszcza przez małe dzieci;
(1.2) daw. pot. nocleg
(1.3) daw. nocowanie koni na pastwisku
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. ktoś, kto włóczy się po nocy
Wiktionary
Nocnik – zbiornik trzymany zwyczajowo pod łóżkiem, używany zazwyczaj jako urynał. Nocniki są często ceramiczne i mają pokrywki. Inne materiały to tworzywa sztuczne, miedź, srebro, porcelana (bourdaloue), szkło (Kuttrolf), nocniki drewniane w kształcie rur wykorzystywane w Turkmenistanie. Szczególną formę nocników są tzw. Bourdaloue wykorzystywane przez kobiety. Nocniki te były bogato zdobione, czasami z napisem "Auplaisir des dames..." (ku uciesze dam). Podobno nazwa pochodzi od francuskiego katolickiego księdza Louisa Bourdaloue, który wygłaszał długie kazania i arystokratki dyskretnie oddawały mocz do nocnika, co pozwalało na dłuższe kontemplowanie kazania. Po wynalezieniu klozetu wodnego w XIX wieku nocniki straciły swoją popularność. W starożytnej Grecji i Rzymie uryna była zbierana z urynałów i wykorzystywana do wybielania pościeli (fermentacja moczu produkuje amoniak). Rzymska nazwa to matula, matella, matellio. Bogaci Rzymianie posiadali nocniki ze srebra i złota i prawo rzymskie przewidywało sposoby dziedziczenia tych urządzeń. W Anglii nocniki są dawane jako prezent ślubny. Obecnie coraz częściej spotyka się nocniki plastikowe, nieoddające w niczym przepychu dawnych dni.
Wikipedia
IPA: ˈnɔt͡sʲɲik, AS: nocʹńik
Wiktionary
rzecz. nocny mrz., nocka ż., noc ż., nocowanie n., zanocowanie n., przenocowanie n., nocnica ż.
:: zdrobn. nocniczek m.
czas. nocować ndk., zanocować dk., przenocować dk.
przym. nocny, nocnikowy
przysł. nocą
Wiktionary
(1.1) przest. urynał; gw-pl|Śląsk Cieszyński|noczniok., gw-pl|Górny Śląsk|topek.
Wiktionary
dotyczący nocy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z nocą – mający miejsce w nocy, żyjący w nocy, pracujący w nocy, przeznaczony do użycia w nocy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. autobus, tramwaj lub pociąg, który jeździ linią dostępną tylko w nocy
(2.2) pot. sklep otwarty w nocy (niekoniecznie całodobowy), najczęściej sprzedający alkohol
Wiktionary
(1.1) Sowa jest zwierzęciem nocnym, które w dzień śpi.
(2.1) Często muszę wracać z pracy nocnymi.
(2.2) Kupiłam masło i chleb w nocnym na Panewnickiej.
Wiktionary
IPA: ˈnɔt͡snɨ, AS: nocny
Wiktionary
rzecz. nocowanka ż., nocki nmos., noc ż., nocek mzw., nocnik mrz., północ ż., nocowanie n., nocka ż., nocniczek mrz.
czas. nocować ndk., przenocować dk., zanocować dk.
przym. północny
przysł. nocą, nocami
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny żwirowcowatych
SJP.pl
nocolot wielki, nocolot szary - amerykańskie gatunki ptaków z rzędu nocolotowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nocolotów, występujący w Ameryce Centralnej i tropikalnej części Ameryki Południowej
Wiktionary
(1.1) Nocolot poluje na drobne zwierzęta.
Wiktionary
rzecz. nocolotowe lm nm., nocoloty lm nm.
Wiktionary
rząd ptaków neognatycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Nyctibiiformes|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
Wiktionary
Nocolotowe (Nyctibiiformes) – nowo wyróżniony rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
Wikipedia
(1.1) Rząd nocolotowych jest nowo wyróżniony.
Wiktionary
rzecz. nocolot mzw., nocoloty lm nm.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Nyctophilus|Leach|ref=tak., rodzaj nietoperzy z podrodziny mroczków;
(1.2) zool. nietoperz z rodzaju nocolubków (1.1)
Wiktionary
Nocolubek (Nyctophilus) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Wikipedia
(1.1) Różne gatunki nocolubków występują w Australii, Indonezji i na Papui-Nowej Gwinei.
(1.2) Nagle złapany do siatki nocolubek zaczął trzepotać skrzydłami.
Wiktionary
rzecz. nocolubki lm nm.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Nyctophilini|Peters|ref=tak., plemię nietoperzy z podrodziny mroczków;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: nocolubek
Wiktionary
Mroczaki (Vespertilionini) – plemię ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Wikipedia
(1.1) Kapturouszka zalicza się do nocolubków.
Wiktionary
rzecz. nocolubek mzw.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wiciowiec wchodzący w skład planktonu morskiego, mający zdolność świecenia w ciemności
SJP.pl
1. spać gdzieś przez noc;
2. przyjmować kogoś na noc
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przenocować, zanocować)
(1.1) spędzać gdzieś noc, najczęściej w obcym miejscu
czasownik przechodni niedokonany (dk. przenocować)
(2.1) dawać komuś spać u siebie
Wiktionary
(1.1) Nie, nie ma mowy żebyś nocowała dzisiaj u koleżanki.
(1.1) Nie możemy nocować pod gołym niebem, bo w nocy pewnie będzie padał deszcz.
(2.1) Zapraszasz kogoś do siebie, nocujesz go, zapewniasz mu wyżywienie, oprowadzasz po Krakowie, a potem jest wymiana i ten ktoś zaprasza Cię do siebie.
Wiktionary
IPA: nɔˈt͡sɔvat͡ɕ, AS: nocovać
Wiktionary
rzecz. nocowanka ż., noc ż., nocka ż., nocek mzw., nocnik mrz., nocny mrz., nocnica ż., nocowanie n., przenocowanie n., zanocowanie n., nocniczek mrz.
czas. przenocować dk., zanocować dk.
przym. nocny, noclegowy
przysł. nocą, nocami
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spędzanie gdzieś nocy, zazwyczaj w obcym miejscu
(1.2) przyjmowanie kogoś na noc
Wiktionary
rzecz. nocowanka ż., noc ż., nocka ż., nocek mzw., nocnik mrz., nocny mrz., nocnica ż., przenocowanie n., zanocowanie n.
czas. nocować ndk., przenocować dk., zanocować dk.
przym. nocny, noclegowy
przysł. nocą, nocami
Wiktionary
potocznie: impreza dla dzieci w domu jednego z nich, połączona z nocowaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. spotkanie towarzyskie dzieci połączone z nocowaniem u jednego z nich
Wiktionary
(1.1) Jaś idzie dziś do Kazia na nocowankę.
Wiktionary
rzecz. nocny mrz., nocowanie n., noc ż.
przym. nocny
czas. nocować ndk.
Wiktionary
potocznie: impreza dla dzieci w domu jednego z nich, połączona z nocowaniem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) receptor bólowy
Wiktionary
Nocyceptor, inaczej receptor bólowy – receptor reagujący na bodźce uszkadzające tkanki. Może wywołać mechanizm obronny, np. odruch.
Nocyceptory występują w postaci wolnych zakończeń nerwowych neuronów otaczających tkanki takie jak skóra czy rogówka, lecz także w narządach wewnętrznych jak mięśnie czy jelita. Źródła tych neuronów są zlokalizowane w grzbietowym korzeniu zwoju lub w zwoju trójdzielnym. Mogą być pobudzane przez różne bodźce: mechaniczne, termiczne, chemiczne, elektryczne.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nocnik
Wiktionary
[czytaj: nołd] komputer wyposażony w kartę sieciową i stanowiący element sieci podobnych komputerów
SJP.pl
krzywa stosowana przy analizie niestabilności materii nukleonowej
SJP.pl
rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego z grupy ankylozaurów
SJP.pl
Nodozaur (Nodosaurus) – rodzaj ankylozaura z rodziny nodozaurów (Nodosauridae).
Wikipedia
rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego z grupy ankylozaurów
SJP.pl
Nodozaury (Nodosauridae) – rodzina dinozaurów z grupy ankylozaurów.
Były to duże (długość ciała do 7 m, ciężar do ok. 3 t), czworonożne, roślinożerne dinozaury ptasiomiedniczne (Ornithischia). Żyły od środkowej jury do późnej kredy na terenach współczesnych Europy, Ameryki Północnej, Azji, Australii oraz Antarktydy.
Wikipedia
owalny lub nieregularny w kształcie twór, spotykany głównie w meteorytach żelaznych
SJP.pl
proces tworzenia się brodawek korzeniowych lub łodygowych u roślin na skutek infekcji bakterii brodawkowych; brodawkowanie
SJP.pl
Rhizobium, ryzobia - ekologiczna grupa Gram-ujemnych, tlenowych, nieprzetrwalnikujących, urzęsionych pałeczek o niewielkich rozmiarach (0,5–0,9 x 1,2–3,0 μm). Ryzobia dzielą się na "stare" czyli rodzaje: Bradyrhizobium, Azorhizobium, Mesorhizobium, Rhizobium i Ensifer oraz "nowe" czyli rodzaje: Burkholderia, Devosia, Cupravidus, Ochrobactrum, Microvirga, Methylobacterium, Phyllobacterium i Shinella. "Nowe" ryzobia obejmują taksony które w wyniku horyzontalnego transferu genów nabrały umiejętności do asymilacji azotu atmosferycznego. Ryzobia współżyją z roślinami motylkowymi w mutualistycznej relacji. Powodują one powstanie brodawek na korzeniach tych roślin. Do komórek korzenia bakterie dostają się przez specjalną strukturę - nić infekcyjną. Po infekcji dzielą się intensywnie, pobudzając komórki gospodarza do szybkiego wzrostu, który prowadzi do powstania brodawek. Po dostaniu się do wnętrza komórek roślinnych przechodzą zmiany metaboliczne stając się tzw. bakteroidami i w tej formie dopiero zaczynają asymilować azot atmosferyczny. Różowe zabarwienie brodawek świadczy o procesie wiązania azotu. Największa intensywność wiązania występuje przed kwitnieniem. Bakteria wiążąca N2 przetwarza go w NH3 lub aminokwas glutaminę i w tej postaci przekazuje komórkom roślinnym. Roślina dostarcza bakterii związki węgla i zapewnia warunki rozwoju. Część zasymilowanego przez bakterie azotu zasila glebę, i z tej przyczyny rośliny motylkowate są ważnym elementem w płodozmianie, uprawia się także jako zielony nawóz.
Wikipedia
część kielicha mszalnego
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
postać biblijna, budowniczy arki, na której schronienie przed potopem znalazł on, jego rodzina i po jednej parze ze wszystkich gatunków zwierząt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać starotestamentowa, budowniczy arki w czasach potopu;
(1.2) rzad. imię|polski|m.;
Wiktionary
Noe (hebr. נוח Noaḥ, arab. نوح Nūḥ, w tłumaczeniu na pol. znaczy: „odpoczynek; pocieszenie”) – postać w religiach abrahamowych, syn Lameka i dziewiąty potomek w linii od Adama przez Seta, patriarcha, człowiek prawy i sprawiedliwy.
Wikipedia
(1.1) Ze zwierząt czystych i nieczystych, z ptactwa i ze wszystkiego, co pełza po ziemi, po dwie sztuki, samiec i samica, weszły do Noego, do arki, tak jak mu Bóg rozkazał.
(1.2) Homilię wygłosił ojciec Noe z klasztoru w Jarosławiu.
Wiktionary
IPA: ˈnɔɛ, AS: noe
Wiktionary
rzecz. noachida mos.
przym. noachicki
Wiktionary
anglosaskie imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
przedmiot dany w akcie świadomościowym, czyli noezie
SJP.pl
Noemat (gr. νόημα) − treść myśli, w przeciwieństwie do aktu myślowego, czyli noezy.
Wikipedia
metoda badawcza Pisma Świętego, analizująca sens dosłowny i symboliczny zapisów biblijnych; teoria sensów
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Noemi (hebr. Naomi, נָעֳמִי) – imię żeńskie pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa oznaczającego „moja słodycz”.
Według starotestamentowej Księgi Rut Noemi była żoną Elimeleka z Betlejem i matką jego dwóch synów. W czasie wielkiego głodu Noemi opuściła rodzinne miasto i udała się ze swym mężem do kraju Moabu, by tam się osiedlić. Tam też straciła męża i synów. Przeżyły wraz z nią jej dwie synowe Orpa i Rut. Orpa odeszła, a druga synowa, Rut pozostała wraz z Noemi.
Kiedy wróciły do Betlejem, ludzie pytali:
Wikipedia
(1.1) W dniu, kiedy wykupisz pole z rąk Noemi – dodał Booz – weźmiesz również i Rut Moabitkę, żonę zmarłego, aby utrwalić jego imię na jego dziedzictwie.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Noemi. < etym|gr|Νωεμίν. < etym|hebr|נעמי.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Naomi
* hebrajski: (1.1) נעמי ż.
* łaciński: (1.1) Noemi ż.
* węgierski: (1.1) Noémi
* włoski: (1.1) Noemi ż.
źródła.
== Noemi (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|łaciński|ż. Noemi
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: nyterowski] charakterystyczny dla Emmy Noether
SJP.pl
rozumowy, dający się pojąć rozumem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z noetyką, dotyczący poznania intelektualnego
Wiktionary
rzecz. noetyka ż.
Wiktionary
teoria poznania
SJP.pl
Noetyka (gr. noetikós – dosł. `dotyczący poznania intelektualnego`) – w filozofii rodzaj poznania, nazywany noetycznym, intelektualnym, poznaniem serca lub intuicją, u podstaw którego znajduje się uznanie istnienia rzeczywistości ponadzmysłowej oraz zdolności człowieka do jej bezpośredniego poznania. Noetyka jest umiejętnością (sztuką) uchwycenia głębokiej i nieprzemijalnej prawdy, swoistym wglądem w istotę rzeczy. Choć przysługuje z natury każdemu człowiekowi, domaga się - podobnie jak talent – odkrycia i pielęgnowania.
Wikipedia
1. intencjonalny akt świadomości w fenomenologii Edmunda Husserla;
2. u Platona: czysta myśl, dzięki której człowiek poznaje idee
SJP.pl
Noeza (stgr. νόησις, noesis), zwana także intelekcją lub intuicją intelektualną to w znaczeniu ogólnym: bezpośredni wgląd w stan rzeczy.
Wikipedia
1. kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia;
2. stopa;
3. podpora sprzętu, przyrządu;
4. potocznie o kimś nieudolnym; niedołęga, ofiara;
5. potocznie o piłce nożnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. kończyna dolna człowieka lub jedna z kończyn czworonoga;
(1.2) element budowy mebla
(1.3) pot. piłka nożna
(1.4) pot. człowiek słaby w danej dziedzinie, nieuzdolniony w danym kierunku lub nieznający się na czymś
(1.5) pot. stopa
(1.6) stpol. stopa zwierzęcia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dziewczyna miała zgrabne, długie nogi.
(1.2) Jedna noga krzesła była wyłamana.
(1.3) Mamo, mogę po lekcjach zagrać w nogę?
(1.4) Jestem noga z matmy, kompletnie nic nie umiem!
Wiktionary
IPA: ˈnɔɡa, AS: noga
Wiktionary
rzecz. nogawica ż., nogawka ż.
:: zdrobn. nóżka ż.
:: zgrub. nożysko
przym. nożny
Wiktionary
(1.1) kończyna, reg. gira, łapa, kulas, gica; białystok|syra.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przedstawiciel ludu tureckiego zamieszkującego tereny Kaukazu
SJP.pl
Nogaj (ur. ? – zm. 1299) – wódz Złotej Ordy.
Pomimo że był prawnukiem Dżocziego, Nogaj formalnie piastował tylko stanowisko dowódcy tümenu (tümen begi) i sprawował władzę nad częścią Złotej Ordy rozciągającą się na zachód od Donu. Wyróżnił się w kampaniach przeciwko Ilchanidom na początku lat sześćdziesiątych zaś w roku 1264 poprowadził wojska Złotej Ordy i Bułgarów przeciwko Bizancjum, które wcześniej sprzymierzyło się z Hulegu (1256–1265). Później cesarz Michał VIII (1259–1281) zawarł jednak sojusz z Nogajem, któremu w roku 1272 oddał za żonę swoją nieślubną córkę Eufrozynę. Odtąd Mongołowie Nogaja regularnie najeżdżali Bułgarię jako sojusznicy Bizancjum, by w końcu zmusić cara Jerzego Tertera (1280–1292) do uznania zwierzchności chana i oddania synowi Nogaja, Dżöge (1299–1300) (bułg. Czaka), swojej córki za żonę. Jednocześnie syn cara Teodor Swetosław (1300–1324) został zakładnikiem na dworze Nogaja. Nogaj rozciągnął swoją władzę także na pomniejszych bułgarskich dynastów panujących w Widyniu i Braniczewie. Zwierzchnictwo mongolskie w roku 1291 przyjął również król Serbii Stefan Urosz Milutin (1281–1321), oddając swojego syna Stefana Urosza Deczańskiego (1321–1331) Nogajowi za zakładnika.
Wikipedia
przedstawicielka ludu tureckiego zamieszkującego tereny Kaukazu
SJP.pl
lud zamieszkujący tereny Kaukazu
SJP.pl
Nogajowie (przest. nagaj, Nogajscy Tatarzy, także Krymscy Stepowi Tatarzy, własna nazwa – ногай [noˈɣaj]) – lud turecki, zamieszkujący Kaukaz Północny, południowe Powołże i Półwysep Krymski.
Wikipedia
dotyczący Nogajów (ludu kaukaskiego), właściwy Nogajom
SJP.pl
ptak z rzędu kuraków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Megapodiidae|ref=tak.;
Wiktionary
Nogal – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Nowy Meksyk, w hrabstwie Lincoln.
Wikipedia
IPA: ˈnɔɡal, AS: nogal
Wiktionary
rzecz. noga
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeka w Polsce
SJP.pl
Nogat – rzeka będąca wschodnim ramieniem ujściowym Wisły, oddzielona od drugiego z ramion, Leniwki, śluzą w Białej Górze. Żeglowna na całej długości. Uchodzi licznymi odnogami do Zalewu Wiślanego, tworząc niewielką deltę.
Długość rzeki wynosi 62 km, a powierzchnia jej dorzecza 1330 km².
Wikipedia
zdrobnienie od: nogawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: nogawka
Wiktionary
IPA: ˌnɔɡaˈvɛt͡ʃka, AS: nogavečka
Wiktionary
część spodni okrywająca jedną nogę; nogawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. część spodni okrywająca nogę
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) nogawka
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. noga ż., nogawice
przym. nożny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
* wilamowski: (1.1) hös ż., hȫz ż.
źródła.
== nogawica (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) skarpeta, skarpetka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌnɔɡaˈvʲit͡sa, AS: nogavʹica
Wiktionary
rzecz. noga ż., nogawice
przym. nożny
Wiktionary
(1.1) nogawka
Wiktionary
część spodni okrywająca jedną nogę; nogawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) stpol. spodnie
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: nogawica
Wiktionary
IPA: ˌnɔɡaˈvʲit͡sɛ, AS: nogavʹice
Wiktionary
rzecz. nogawica ż., nogawka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. część spodni okrywająca nogę
Wiktionary
(1.1) Więc powiedz mi, jak twoim zdaniem czułby się twój mąż wiedząc, że siedzisz tutaj ze mną… wsuwając swoją stopę tak wysoko w moją nogawkę, że możesz policzyć drobne w moim portfelu? (Przyjaciele)
Wiktionary
IPA: nɔˈɡafka, AS: nogafka
Wiktionary
rzecz. noga ż., nogawice
przym. nożny
Wiktionary
(1.1) daw. nogawica
Wiktionary
1. kończyna dolna człowieka; kończyna zwierzęcia;
2. stopa;
3. podpora sprzętu, przyrządu;
4. potocznie o kimś nieudolnym; niedołęga, ofiara;
5. potocznie o piłce nożnej
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: nikczemnik, nicpoń, ladaco, hultaj
SJP.pl
roślina ozdobna z rodziny astrowatych, o długich, lancetowatych liściach, hodowana często w ogródkach; nagietek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad Klaźmą;
Wiktionary
Nogińsk (ros. Ногинск) – miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad Klaźmą (dopływ Oki). Około 103,9 tys. mieszkańców (2020).
Prawa miejskie od 1781 roku, poprzednie nazwy: Rogoża (do 1506), Stary Rogoski Jam (1506–1781), Bogorodsk (1781–1930). Obecna nazwa miasta upamiętnia rewolucjonistę Wiktora Nogina (1878–1924). W latach 1781–1929 Bogorodsk (w źródłach polskich także Bogorodzk) był stolicą powiatu (ujezdu) bogorodskiego.
Wikipedia
przym. nogiński
Wiktionary
(1.1) Rogoża (do 1506 r.), Stary Rogoski Jam (1506-1781), Bogorodzk lub Bogorodsk (1781-1930)
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nogińskiem, dotyczący Nogińska
Wiktionary
rzecz. Nogińsk mrz.
Wiktionary
odnóże pajęczaka; nogogłaszczka
SJP.pl
Nogogłaszczki, szczękonóżki (pedipalpi) – druga para przysadek głowotułowia, tj. odnóży pajęczaków, położona bezpośrednio za otworem gębowym, służą one do rozdrabniania pokarmu oraz jako narządy dotykowe. Składają się z sześciu członów, przypominają odnóża kroczne u osobników młodocianych i samic. Na biodrach nogogłaszczek znajdują się wyrostki szczękowe wykorzystywane do rozdrabniania oraz filtrowania pokarmu. U samców zmodyfikowane dystalne człony nogogłaszczek służą za narządy kopulacyjne. Nogogłaszczki są homologiczne do żuwaczek u skorupiaków i odpowiednikiem żuwaczek u tchawkowców.
Wikipedia
odnóże pajęczaka; nogogłaszczka
SJP.pl
odnóże pajęczaka; nogogłaszczka
SJP.pl
Nogogłaszczki, szczękonóżki (pedipalpi) – druga para przysadek głowotułowia, tj. odnóży pajęczaków, położona bezpośrednio za otworem gębowym, służą one do rozdrabniania pokarmu oraz jako narządy dotykowe. Składają się z sześciu członów, przypominają odnóża kroczne u osobników młodocianych i samic. Na biodrach nogogłaszczek znajdują się wyrostki szczękowe wykorzystywane do rozdrabniania oraz filtrowania pokarmu. U samców zmodyfikowane dystalne człony nogogłaszczek służą za narządy kopulacyjne. Nogogłaszczki są homologiczne do żuwaczek u skorupiaków i odpowiednikiem żuwaczek u tchawkowców.
Wikipedia
pajęczak charakteryzujący się wydłużonymi, cieniutkimi odnóżami; spawęk
SJP.pl
Spawęki, nogogłaszczkowce (Pedipalpi) – wyróżniany przez część autorów takson pajęczaków o niepewnym monofiletyzmie. Należy tu około 500 opisanych gatunków zasiedlających głównie strefę tropikalną i subtropikalną.
Wikipedia
pajęczak charakteryzujący się wydłużonymi, cieniutkimi odnóżami; spawęk
SJP.pl
rodzaj płazów bezogonowych z rodziny żab latających
SJP.pl
rodzina płazów bezogonowych; żaby latające
SJP.pl
Nogolotkowate, żaby latające (Rhacophoridae) – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niecka do dezyznfekcji stóp, np. na pływalni
Wiktionary
przedstawiciel rzędu owadów uskrzydlonych
SJP.pl
rząd owadów obejmujący około 300 gatunków
SJP.pl
Nogoprządki (Embiidina syn. Embioptera syn. Embiodea) – rząd owadów liczący około 300 gatunków.
Nogoprządki są owadami małymi lub średniej wielkości prowadzącymi nocny tryb życia. Wyraźny dymorfizm płciowy. Samce są drapieżne i najczęściej posiadają dwie pary skrzydeł. Samice są roślinożerne i bezskrzydłe. Owady obu płci mają gruczoły przędne na końcach przednich nóg.
Wikipedia
rząd ryb obejmujący około 300 gatunków drapieżnych ryb strefy dennej; żabnicokształtne
SJP.pl
Żabnicokształtne, nogopłetwe (Lophiiformes) – rząd morskich ryb promieniopłetwych (Actinopterygii), charakteryzujących się wielką paszczą i obecnością wiciowatego wabika umieszczonego na głowie ryby. W zapisie kopalnym znane są z morskich osadów dolnego eocenu. Współcześnie występują w wodach oceanicznych strefy tropikalnej, subtropikalnej i umiarkowanej.
Wikipedia
o cechach nogopłetwych (rząd ryb)
SJP.pl
rzadko, środowiskowo: iść pieszo, biec, uciekać
SJP.pl
Nogowczyce (dodatkowa nazwa w j. niem. Nogowschütz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Ujazd.
Wikipedia
pszczoła zbierająca i transportująca pyłek w koszyczkach na odnóżach
SJP.pl
jeden z wodzów Złotej Ordy; Nogaj
SJP.pl
przestarzałe: Tatar z hordy koczującej nad Morzem Azowskim
SJP.pl
[czytaj: noĄ] wieś we Francji
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: nłar]
1. film noir - gatunek amerykańskich filmów gangsterskich z lat 40. XX wieku; czarny film, czarne kino, kino noir;
2. powieść noir - gatunek literacki zaliczany do nurtu powieści kryminalnej; czarny kryminał
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) film. liter. związany z tematyką kryminalną, ukazujący cynicznych bohaterów i pesymistyczny obraz społeczeństwa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) „Marcowe fiołki” Philipa Kerra to kolejny na polskim rynku kryminał noir, którego akcja rozgrywa się w okresie międzywojennym.
Wiktionary
[czytaj: nojz] typ hałaśliwej industrialnej muzyki elektronicznej
SJP.pl
Noise (z ang. „szum, hałas”) – niejednoznaczny termin odnoszony do pewnych odmian muzyki elektronicznej oraz tworzonej z użyciem instrumentów analogowych, w tym stricte rockowej (zwykle w zestawieniach: noise rock, noise pop).
Podwaliny estetyki noise/industrial kładł Luigi Russolo, włoski futurysta, malarz i kompozytor muzyki bruitystycznej. Był autorem manifestu o tytule „Sztuka Hałasu” (L'arte dei rumori) (1913). Kontynuatorem jego koncepcji był Edgar Varèse. Postacie równie ważne to John Cage oraz Karlheinz Stockhausen.
Wikipedia
[czytaj: nuaZET]
1. mały, okrągły kawałek polędwicy, smażony na maśle;
2. kuleczka wielkości orzecha laskowego, wycięta z ziemniaków
SJP.pl
Noisette – koncertowy album grupy Soft Machine nagrany w styczniu 1970 r. i wydany w 2000 r.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. czynsz
Wiktionary
Nagem (lb. Nojem) – wieś (Uertschaft) w zachodnim Luksemburgu, w kantonie Redange, w gminie Redange-sur-Attert. Do 3 października 2015 miejscowość leżała w dystrykcie Diekirch. Liczy 288 mieszkańców (31 grudnia 2022).
Wikipedia
(1.1) Trzeba mi zapłacić nojem za drugi półrocze.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. znaleźć
Wiktionary
(1.1) Naszołech wielkiego grzyba.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. czynsz
Wiktionary
(1.1) Trzeba mi zapłacić nojym za drugi półrocze.
Wiktionary
wolny koniec poziomych albo ukośnych drzewc omasztowania, np. bomu, bukszprytu, rei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. wolny koniec poziomych drzewc w omasztowaniu żaglowca;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: nɔk, AS: nok
Wiktionary
[czytaj nokałt] w sportach walki:
a) cios eliminujący rywala z dalszej walki; knock-out; knockout
b) nokaut techniczny - zakończenie walki przez sędziego i uznanie zawodnika za pokonanego z powodu odniesionych obrażeń zagrażających zdrowiu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. w sportach walki: cios powalający przeciwnika i uniemożliwiający dalszy pojedynek;
Wiktionary
Nokaut (ang. knockout, skr. KO) – w niektórych sportach walki, takich jak boks, kickboxing, boks tajski, niezdolność do podjęcia dalszej walki w określonym czasie, zwykle dziesięciu sekund, odliczanych przez sędziego ringowego. Najczęściej powstaje z powodu utraty przytomności, zamroczenia, wyczerpania, bądź kontuzji. Nokautem nazywa się również (przepisową lub nieprzepisową) akcję zawodnika (np. powalenie), która skutkuje wspomnianą niezdolnością u przeciwnika.
Wikipedia
(1.1) Pojedynek bokserów zakończył się nokautem w 5 rundzie.
(1.1) Nie doszło do nokautu, ale rywal wstał trochę zamroczony.
Wiktionary
rzecz. nokautowanie n., znokautowanie n.
czas. nokautować ndk., znokautować dk.
przym. nokautowy
Wiktionary
(1.1) knock-out
Wiktionary
1. w boksie: zadawać nokaut, cios wykluczający przeciwnika z dalszej walki;
2. w przenośni: odnosić niekwestionowane, wysokie zwycięstwo; powalać, bić na głowę
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. znokautować)
(1.1) sport. uniemożliwiać rywalowi dalszą walkę poprzez zadanie unieszkodliwiającego ciosu
Wiktionary
(1.1) W szeregu walk nokautował rywala jednego po drugim.
Wiktionary
rzecz. nokaut mrz., nokautowanie n., znokautowanie n.
czas. znokautować dk.
przym. nokautowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. cios powalający przeciwnika i uniemożliwiający dalszy pojedynek
Wiktionary
(1.1) Kilka razy nokautowanie przeciwnika zapewniło bokserowi szybkie zwycięstwo.
Wiktionary
rzecz. nokaut mrz., znokautowanie n.
czas. nokautować ndk., znokautować
przym. nokautowy
Wiktionary
→ nokaut
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nokautem, dotyczący nokautu
Wiktionary
rzecz. nokaut mrz., nokautowanie n., znokautowanie n.
czas. nokautować ndk., znokautować dk.
Wiktionary
[czytaj: nokdałn] w sportach walki: cios powalający rywala na deski ringu, ale niekończący walki; knock-down; knockdown
SJP.pl
Wikipedia
produkt marki Nokia
SJP.pl
Nokia – fińskie przedsiębiorstwo zajmujące się technologiami telekomunikacyjnymi. Znane z produkcji telefonów komórkowych. W kwietniu 2014 dział urządzeń i usług został przejęty przez Microsoft, a w maju 2016 dział telefonów podstawowych (ang. featurephone) został odkupiony przez FIH Mobile (Foxconn) oraz HMD Global, który odkupił również 10-letnią licencję na prawa do korzystania z marki Nokia.
Wikipedia
jednostka natężenia oświetlenia; jedna dziesięciotysięczna luksa
SJP.pl
Luks (lx) – jednostka natężenia oświetlenia E w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa pochodzi od łac. lux – światło.
Wikipedia
lunatyczka
SJP.pl
lunatyk
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lunatyczka, somnambuliczka
Wiktionary
rzecz. noktambulizm m., noktambuliczka ż.
:: fm. noktambulista m., noktambulik m.
przym. noktambuliczny
przysł. noktambulicznie
Wiktionary
(1.1) noktambuliczka, lunatyczka, somnambuliczka
Wiktionary
wykonywanie różnych czynności we śnie; somnambulizm, lunatyzm
SJP.pl
osoba oglądająca coś w nocy, w ciemnościach
SJP.pl
technika dająca możliwości dokładnego widzenia w ciemności dzięki promieniowaniu podczerwonemu
SJP.pl
Noktowizor – urządzenie umożliwiające widzenie w półmroku (potrzebuje on niewielkiego natężenia światła do działania). Jest ono wykorzystywane przez wojsko lub oddziały paramilitarne, służby wywiadowcze, a także przez myśliwych do obserwacji otoczenia w nocy lub przy znikomym oświetleniu (np. w jaskiniach oraz ciemnych pomieszczeniach). Dzięki noktowizorom żołnierze są w stanie dostrzec swoich przeciwników bez używania dodatkowych źródeł światła.
Wikipedia
urządzenie dająca możliwość dokładnego widzenia w ciemności dzięki przetwarzaniu promieniowania podczerwonego w obraz widzialny dla obserwatora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie umożliwiające widzenie w ciemności;
Wiktionary
Noktowizor – urządzenie umożliwiające widzenie w półmroku (potrzebuje on niewielkiego natężenia światła do działania). Jest ono wykorzystywane przez wojsko lub oddziały paramilitarne, służby wywiadowcze, a także przez myśliwych do obserwacji otoczenia w nocy lub przy znikomym oświetleniu (np. w jaskiniach oraz ciemnych pomieszczeniach). Dzięki noktowizorom żołnierze są w stanie dostrzec swoich przeciwników bez używania dodatkowych źródeł światła.
Wikipedia
(1.1) Noktowizory zwykle wykorzystują promienie podczerwone.
Wiktionary
IPA: ˌnɔktɔˈvʲizɔr, AS: noktovʹizor
Wiktionary
rzecz. noktowizja ż.
przym. noktowizyjny
Wiktionary
przymiotnik od: noktowizja, noktowizor
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z noktowizją, dotyczący noktowizji
Wiktionary
(1.1) Dodatkowo wóz wyposażono m. w kamery termo- i noktowizyjne, ułatwiające manewrowanie w ciemności, silnej mgle lub dymie (a więc bardzo pomocne podczas akcji w tunelach czy podziemnych parkingach).
Wiktionary
rzecz. noktowizja ż., noktowizor m.
Wiktionary
wzmożone wydalanie moczu w nocy wskutek niewydolności serca lub nerek; nykturia
SJP.pl
Wikipedia
1. wolny utwór muzyczny z kontrastującą szybką częścią środkową, zwykle na fortepian, rozpowszechniony w XIX w.
2. obraz przedstawiający nocny krajobraz
3. utwór poetycki odnoszący się do nocy, jej opisu, nocnych rozmyślań itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. instrumentalna forma muzyczna inspirowana nastrojem nocy;
(1.2) szt. dzieło malarskie przedstawiające postacie, pejzaż w nocnej scenerii;
(1.3) liter. utwór liryczny o refleksyjnej tematyce, opisujący nocne rozmyślania lub nastrojowe nocne krajobrazy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kompozytor pisał nokturny i mazurki.
(1.1) Pianista wykonał jeden z regulaminowych nokturnów oraz fantazję.
(1.2) Średniowiecze i renesans właściwie nie znały nokturnu, który trudno było umieścić w ówczesnym nurcie malarstwa religijnego.
Wiktionary
przym. nokturnowy
Wiktionary
mający cechy nokturnu, przepełniony tajemniczością i niepokojem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nokturnem, dotyczący nokturnu
Wiktionary
(1.1) Luministyczne efekty eksponował w wielu scenach nokturnowych.
Wiktionary
rzecz. nokturn mrz.
Wiktionary
rzadki skrót od: Niezidentyfikowany Obiekt Latający; UFO (częściej)
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = niezidentyfikowany obiekt latający
Wiktionary
(1.1) UFO
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. przypiecek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. znaleźne
Wiktionary
[czytaj: nołlajf] środowiskowo: osoba spędzająca bardzo dużo czasu w świecie wirtualnym; no-life
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. człowiek o aktywności ograniczonej do kilku czynności, aspołeczny
Wiktionary
(1.1) Tak naprawdę to są zwykłymi nolifami, którzy żyją w wirtualnym świecie i nie mają przyjaciół w realu. (z Internetu)
(1.1) OK, jestem nolifem, nie byłem poza domem od 4 dni. (z Internetu)
(1.1) Nie bądź nolifem! Od czasu do czasu wyjdź się zabawić zamiast kolejny dzień wandalizować Wikisłownik.
Wiktionary
czas. nołlajfić
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny szparagowatych
SJP.pl
Nolina (Nolina A. Michaux) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Należy do niego 21, 23 lub nawet 30 gatunków. Zaliczane tu dawniej rośliny o zgrubiałej nasadzie pnia wyodrębniane są w rodzaj bokarnea Beaucarnea, w tym bokarnea odgięta B. recurvata, zwana noliną, często uprawiana jako roślina doniczkowa w klimacie umiarkowanym. Do rodzaju nolina należą kserofity południowej części Ameryki Północnej, rosnące w środkowej i północnej części Meksyku oraz w południowo-wschodniej i południowo-zachodniej części USA (na północy po Karolinę Południową, Oklahomę, Kolorado i Nevadę).
Wikipedia
[czytaj: NOLti] nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
jednostka administracyjna w starożytnym Egipcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. jednostka podziału administracyjnego w starożytnym i wczesnośredniowiecznym Egipcie
partykuła
(2.1) slang. …oznaczająca przytaknięcie
Wiktionary
Nom (stgr. νομός nomos; egip. sepat, od okresu amarneńskiego qah) – w starożytności i wczesnym średniowieczu egipska jednostka terytorialno-administracyjna kraju, odpowiednik okręgu, województwa, prowincji lub powiatu.
Wikipedia
(1.1) Na czele nomu stał urzędnik zwany strategiem, który jednak zatracił całkowicie funkcje wojskowe związane z tą nazwą.
(2.1) – Wybierasz się dziś na koncert? – Nom, idę.
Wiktionary
IPA: ˈnɔ̃m, AS: nõm
Wiktionary
rzecz. nomarcha mos.
Wiktionary
(2.1) no, mhm; neutr. tak
Wiktionary
skrót od: nominatiwus (przypadek); Nom.
SJP.pl
dawniej, dziś uznawane za niepoprawne: człowiek prowadzący wędrowny tryb życia, przenoszący się z miejsca na miejsce razem ze swoim pasterskim plemieniem lub samotnie; nomada
SJP.pl
Nomad – polska grupa muzyczna wykonująca death metal, powstała 1994 roku w Opocznie. Do 2007 roku zespół wydał cztery albumy studyjne, które zostały pozytywnie ocenione zarówno przez publiczność jak i krytyków muzycznych. Formacji przewodzą wokalista Waldemar „Bleyzabel” Twardowski oraz gitarzysta Patryk „Patrick” Sztyber, który pozostaje jednym członkiem oryginalnego składu.
Wikipedia
1. członek ludu, plemienia prowadzącego wędrowny tryb życia; koczownik
2. przenośnie o kimś kto często zmienia miejsce zamieszkania, pobytu; tułacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce;
(1.2) kult. człowiek zmieniający miejsca zamieszkania
Wiktionary
Wikipedia
IPA: nɔ̃ˈmada, AS: nõmada
Wiktionary
rzecz. nomad mos., nomadyzm n., nomadyzowanie n.
:: fż. nomadka ż.
czas. nomadyzować ndk.
przym. nomadyczny, nomadzki
Wiktionary
(1.1) koczownik, wędrowiec, nomad
(1.2) nomad
Wiktionary
1. przenoszący się z miejsca na miejsce; wędrowny, koczowniczy;
2. telefonia nomadyczna - system łączności pośredni między telefonią stacjonarną a komórkową, bezprzewodowa telefonia stacjonarna działająca w obrębie ustalonej strefy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z nomadyzmem
Wiktionary
rzecz. nomadyzm m., nomada m.
Wiktionary
tryb życia polegający na ciągłym przenoszeniu się z miejsca na miejsce, charakterystyczny dla pasterskich i łowieckich ludów Afryki, Azji, Australii, Ameryki Południowej; koczownictwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. koczownictwo.
Wiktionary
Koczownik, nomada – wędrowiec, członek grupy ludzi nieposiadającej stałego miejsca zamieszkania, przemieszczającej się z miejsca na miejsce, np. w związku ze zmianami pogody lub w poszukiwaniu żywności, wody, opału albo pastwisk dla zwierząt hodowlanych. Osoba prowadząca koczowniczy, wędrowny tryb życia, także podróżująca stale lub sezonowo z powodów handlowych, kulturowych lub religijnych.
Wikipedia
rzecz. nomada m.
przym. nomadyczny
Wiktionary
naczelnik nomu w starożytnym Egipcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. zarządzający nomem w starożytnym Egipcie
Wiktionary
Nomarcha (z gr. nomarches, nomorchos od nomos - pastwisko, okręg, prowincja; egip. adż-mer lub heka-hut) – w starożytnym Egipcie wyższy urzędnik i zarządca nomów, kierował pracą niższych urzędników, do jego obowiązków należało składanie przed królem szczegółowych raportów o stanie zasobów państwowych. Kariera nomarchy była uzależniona od łaski władcy. (gr. nom, egip. sepat).
Wikipedia
(1.1) Na tę wieść nomarchowie, szlachta, wojsko, lud i cudzoziemcy szaleli z radości, ale święty stan kapłański tym gorliwiej obchodził żałobę po zmarłym faraonie.
(1.1) Stojący na czele nomów nomarchowie uniezależniali się od faraonów.
Wiktionary
rzecz. nom mrz.
partyk. nom
Wiktionary
nazwa czegoś; używane w takich połączeniach jak: nomen apellativum (nazwa pospolita), nomen proprium (nazwa własna), nomen nescio (nazwa nieznana), nomen omen (imię jest wróżbą, stanowi znak) itd.
SJP.pl
niewolnik w starożytnym Rzymie stale towarzyszący swemu panu
SJP.pl
Wikipedia
1. całość terminów danej dziedziny nauki, techniki itp.; nazewnictwo, mianownictwo;
2. stanowiska publiczne z mianowania politycznego;
3. urzędnicy państwowi z mianowania politycznego, których kwalifikacje nie są najważniejsze, a liczy się przynależność partyjna
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący nomenklatury
SJP.pl
Nomiki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka.
Wieś położona ok. 12 km na wschód od Sokółki, zabudowa zwarta, tylko kilka domów na koloniach, dawna szkoła podstawowa na miejscu. Dawna wieś chłopów królewskich w ekonomii grodzieńskiej. Swymi początkami może sięgać XV w. W czasie pomiary włócznej ok. 1560 r. została osadzona na 22 włókach. Pierwsza wzmianka o siole Monikowiczy pochodzi z 1578 r. (Rkps AK I 10, s. 138-139). Osadzono w niej Litwinów i Rusinów odbywających pańszczyznę na folwarku w pobliskim Odelsku. Po najeździe szwedzkim 9 włók opustoszało. Część ich oddano chłopom przesiedlonym ze wsi przekazanych Tatarom (Rkps OSB-5620 U S. 434-436). W 1789 r. liczyła 24 dymy (Rkps DA-4056 k. 83).
Wikipedia
1. nadawanie nazw przedmiotom, zjawiskom, czynnościom itp.;
2. powołanie na stanowisko, mianowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) oficjalne powołanie na stanowisko, szczególnie na wysoki urząd państwowy; także. dokument stwierdzający powołanie
(1.2) zgłoszenie kandydatury do nagrody lub stanowiska
(1.3) jęz. nadawanie nazw przedmiotom, zjawiskom itp.
Wiktionary
Wikipedia
czas. nominować ndk.
rzecz. nominowanie n.
przym. nominacyjny
Wiktionary
(1.2) kandydatura
Wiktionary
związany z nominacją
SJP.pl
dotyczący nominalizmu, nominalistów
SJP.pl
w językoznawstwie: przekształcenie czasownika opisującego zachodzący proces w rzeczownik i nadanie mu materialnych cech, np. mieć słabą pamięć, mieć problem, potrzebować pomocy
SJP.pl
1. doktryna filozoficzna w średniowiecznym sporze o uniwersalia, według której nie istnieją przedmioty i pojęcia ogólne, a pojęcia abstrakcyjne są tylko nazwami niemającymi odpowiedników w rzeczywistości;
2. w ekonomii: zasada spłaty zobowiązania pieniężnego w kwocie ustalonej pierwotnie, bez uwzględnienia zmiany siły nabywczej pieniądza
SJP.pl
Nominalizm pojęciowy – jeden z poglądów filozoficznych na pojęcia ogólne, inaczej powszechniki lub uniwersalia. Nominalizm odmawia im istnienia realnego, to znaczy obiektywnego, poza umysłem i ludzką mową, uznający je za nazwy, służące jedynie komunikacji językowej. Według nominalistów każdemu pojęciu odpowiadają jednostkowe konkretne przedmioty, czyli desygnaty; jest to przeciwieństwo realizmów pojęciowych jak platonizm czy arystotelizm. Przykładowe doktryny nominalistyczne to reizm, różne formy pozytywizmu oraz niektóre inne empiryzmy.
Wikipedia
w językoznawstwie: przekształcać (przekształcić) czasownik opisujący zachodzący proces w rzeczownik i nadawać (nadać) mu materialne cechy, np. mieć słabą pamięć, mieć problem, potrzebować pomocy
SJP.pl
1. istniejący wyłącznie z nazwy; imienny, tytularny, nazwowy;
2. związany z wartościami wielkości fizycznych typowymi dla danego urządzenia, przyrządu itp.; znamionowy;
3. cena nominalna - cena ustalona oficjalnie;
4. w ekonomii: wartość (cena) nominalna - wartość emisyjna papierów wartościowych, znaczków itp.;
5. płaca nominalna - kwota pieniężna będąca wynagrodzeniem za pracę;
6. w językoznawstwie:
a) grupa nominalna (imienna) - struktura w składni, której centralnym członem jest rzeczownik lub zaimek rzeczowny; fraza nominalna;
b) zdanie, wyrażenie nominalne - zdanie, wyrażenie bez łącznika w części orzeczeniowej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) istniejący tylko z nazwy dla pełnienia danej funkcji, lecz niekoniecznie realnie ją wykonujący
(1.2) ekon. wyrażony wartością przypisaną czemuś, ale niekoniecznie zgodną ze stanem rzeczy
(1.3) techn. odnoszący się do wartości wielkości fizycznych charakterystycznych dla danego urządzenia
(1.4) jęz. związany z częścią mowy odmieniającą się przez przypadki
Wiktionary
rzecz. nominał mrz.
przysł. nominalnie
Wiktionary
(1.1) formalny, tytularny
(1.3) znamionowy
(1.4) imienny
Wiktionary
osoba powołana, mianowana na jakieś stanowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba nominowana na urząd
Wiktionary
(1.1) Na lipcowej konwencji republikanów w Detroit nominatem został Reagan, który zaproponował Busha, jako kandydata na wiceprezydenta.
Wiktionary
rzecz. nominowanie n.
:: fż. nominatka ż.
czas. nominować ndk.
przym. nominacyjny
Wiktionary
nominatyw, nominatiwus, mianownik; w językoznawstwie:
1. pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja podmiotu;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
Mianownik (łac. nominativus) – przypadek, w którym rzeczownik występuje w roli podmiotu. W mianowniku występuje zazwyczaj forma słownikowa.
Przypadek ten występuje m.in. w języku polskim, w innych językach słowiańskich, w niemieckim, w węgierskim, w łacinie, w staroangielskim itd. W języku angielskim forma słownikowa bywa określana jako subiectivus (ang. subjective case), ponieważ ma inny zakres użycia niż standardowy mianownik. W języku tym jedynie zaimki osobowe rozróżniają subiectivus (I, we, you, he, she, it, they) i obliquus (ang. oblique case – me, us, you, him, her, it, them).
Wikipedia
nominatyw, nominatiwus, mianownik; w językoznawstwie:
1. pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja podmiotu;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
kobieta powołana na jakieś stanowisko
SJP.pl
nominativus, nominatiwus, mianownik; w językoznawstwie:
1. pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją składniową jest funkcja podmiotu;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
1. wartość wyszczególniona na danym papierze wartościowym, monecie, znaczku pocztowym itp.;
2. w poligrafii: katalogowa cena egzemplarza książki, wydrukowana zwykle na ostatniej stronie okładki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. wartość wyszczególniona na danym papierze wartościowym, monecie, znaczku pocztowym itp.
(1.2) poligr. katalogowa cena egzemplarza książki, wydrukowana zwykle na ostatniej stronie okładki
Wiktionary
Nominał – nadawana przez emitenta wartość środka pieniężnego, papieru wartościowego, bonu pieniężnego, znaczka pocztowego itp..
Nominał środka pieniężnego zwykle widnieje na rewersie monety, a na banknotach zamieszczany jest na obu jego stronach.
Wikipedia
IPA: nɔ̃ˈmʲĩnaw, AS: nõmʹĩnau̯
Wiktionary
przym. nominalny
przysł. nominalnie
Wiktionary
(1.1) wartość nominalna, cena nominalna
Wiktionary
1. przedstawić, przedstawiać kogoś do jakiejś nagrody; wytypować (wytypowywać), wyróżnić (wyróżniać);
2. wyznaczyć, wyznaczać kogoś na jakieś stanowisko; desygnować, mianować, obwołać (obwoływać), powołać (powoływać)
SJP.pl
czasownik
(1.1) oficjalnie powołać kogoś na stanowisko
(1.2) zgłosić kogoś do listy kandydujących do nagrody
(1.3) zaproponować publicznie komuś uczestniczenie w zabawie / wyzwaniu
Wiktionary
(1.1) Prezydent nominował swoich doradców.
(1.2) Akademia Filmowa nominowała Russella Crowe do Oscara.
Wiktionary
IPA: ˌnɔ̃mʲĩˈnɔvat͡ɕ, AS: nõmʹĩnovać
Wiktionary
rzecz. nominat mos., nominacja ż., nominowanie n.
przym. nominacyjny
Wiktionary
(1.1) powołać
(1.2) zgłosić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nominować.
Wiktionary
IPA: ˌnɔ̃mʲĩnɔˈvãɲɛ, AS: nõmʹĩnovãńe
Wiktionary
czas. nominować ndk./dk.
rzecz. nominacja
Wiktionary
irracjonalny lęk przed sytuacją, w której nie można skorzystać z telefonu komórkowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. neol. chorobliwy strach przed brakiem dostępu do telefonu komórkowego;
Wiktionary
Nomophobia (z ang. no mobile phone phobia) to proponowana nazwa fobii związanej z brakiem dostępu do telefonu komórkowego. Została ona uznana za objaw lub syndrom problematycznego korzystania z mediów cyfrowych w zdrowiu psychicznym, którego definicje nie są ustandaryzowane. Nazwa określa dyskomfort psychiczny lub zaburzenie lękowe polegające na strachu przed utratą kontaktu ze smartfonem i możliwością skorzystania z sieci.
Wikipedia
(1.1) Kolega Dawida cierpi na nomofobię.
Wiktionary
IPA: ˌnɔ̃mɔˈfɔbʲja, AS: nõmofobʹi ̯a
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) fobia
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|nomophobia. < no mobile phone phobia
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nomophobia
* francuski: (1.1) nomophobie ż.
* hiszpański: (1.1) nomofobia ż.
* niemiecki: (1.1) Nomophobie ż.
* nowogrecki: (1.1) νομοφοβία ż.
* turecki: (1.1) nomofobi
* włoski: (1.1) nomofobia ż.
źródła.
== nomofobia (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|nõ.mo.ˈfo.βja.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nomofobia
odmiana.
(1.1) blm.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
teoria ewolucji, wg której ewolucja nie polega na przypadkowej zmienności organizmu, lecz jest z góry określona dziedzicznością i jej prawami
SJP.pl
Nomogeneza – jeden z wariantów teorii ewolucji biologicznej, według którego proces ten nie polega na przypadkowej zmienności organizmów, tylko jest odgórnie określony różnymi prawami dziedziczności.
Wikipedia
Nomografia – dział matematyki stosowanej zajmujący się teorią i konstruowaniem nomogramów dla poszczególnych równań lub układów równań algebraicznych.
Rozwój elektronicznej techniki obliczeniowej (kalkulatory, komputery) spowodował, że nomografia straciła na znaczeniu.
Wikipedia
wykres umożliwiający szybkie wykonywanie przybliżonych obliczeń
SJP.pl
Nomogram – wykres umożliwiający szybkie, proste i przybliżone wyznaczenie (bez obliczania) wartości dowolnej zmiennej z równania:
gdy znane są wartości pozostałych zmiennych.
Wikipedia
Nomokanon (gr. Νομοκανών), także Nomokanon Czternastu Rozdziałów – bizantyjski zbiór przepisów prawa kościelnego, który ukształtował podstawę prawa kanonicznego w Kościołach prawosławnych. Odegrał też pewną rolę przy formowaniu prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Powstawał między VI a IX wiekiem, a ostateczną formę przyjął w roku 883. Był podstawą dla Księgi kormczej w słowiańskich Kościołach prawosławnych.
Wikipedia
rządy w poszanowaniu prawa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. ustrój polityczny opierający się na respektowaniu prawa
Wiktionary
Nomokracja – sposób rządzenia, w którym naczelną wartością jest przestrzeganie prawa.
Wikipedia
(1.1) Naczelną wartością w nomokracji jest poszanowanie prawa.
Wiktionary
filozof badający prawa, które rządzą światem realnym, rzeczywistym
SJP.pl
w filozofii: nauka zajmująca się światem realnym
SJP.pl
odnoszący się do nauki o ogólnych prawach fizyki i logiki
SJP.pl
1. tradycyjna melodia w muzyce starogreckiej;
2. jednostka podziału terytorialnego Grecji
SJP.pl
Wikipedia
zajmujący się formułowaniem praw nauki
SJP.pl
[czytaj: nonajron] niewymagający prasowania; nonajron
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) praw. ekon. działający nie dla zysku;
Wiktionary
(1.1) Stowarzyszenie Wikimedia Polska jest na podstawie odrębnej umowy (załącznik 2.) jedynym oficjalnym partnerem na terenie Polski amerykańskiej Wikimedia Foundation, organizacji non-profit zarejestrowanej w stanie Floryda Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Wiktionary
IPA: nɔ̃n‿ˈprɔfʲit, AS: nõn‿profʹit
Wiktionary
(1.1) niedochodowy
Wiktionary
1. interwał muzyczny złożony z oktawy i sekundy;
2. pora dnia, w podziale mnichów zakonnych, odpowiadająca godz. 14-15;
3. część modlitwy brewiarzowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. odległość między dźwiękami złożona z oktawy i sekundy;
(1.2) rel. część oficjum kościelnego odmawiana dawniej o godzinie dziewiątej według rachuby rzymskiej
Wiktionary
Nona – interwał złożony utworzony z oktawy oraz odpowiedniej sekundy (sekundy małej, zwiększonej itp.) zawarty między kolejnymi dziewięcioma stopniami skali muzycznej. W szeregu zasadniczym naturalnie występuje nona mała i wielka. Zastosowanie znaków chromatycznych pozwala zmienić jej rozmiar.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) nona mała • nona wielka
synonimy.
(1.1) interwał
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. nonowy
rzecz. nony nmos.
frazeologia.
etymologia.
ż. od etym|łac|nonus. → dziewiąty
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) novena ż.; (1.2) nona ż.
źródła.
== nona (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|ˈnõ.na.
znaczenia.
forma przymiotnika|es.
(1.1) ż. od nono
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) nona
odmiana.
(1) (2) lm. nonas
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnɔ̃na, AS: nõna
Wiktionary
przym. nonowy
rzecz. nony nmos.
Wiktionary
(1.1) interwał
Wiktionary
liczba 10 podniesiona do potęgi 540.
SJP.pl
materiał lub ubranie nie wymagające prasowania; non-iron
SJP.pl
dziewiąty węglowodór nasycony w szeregu homologicznym alkanów
SJP.pl
Nonan, C
9H
20 – organiczny związek chemiczny z szeregu homologicznego alkanów. Jest bezbarwną cieczą o charakterystycznym zapachu, praktycznie nierozpuszczalną w wodzie, o gęstości 0,72 g/cm³.
Wikipedia
dziewiąty węglowodór w szeregu homologicznym alkanów, z podwójnym wiązaniem między atomami węgla
SJP.pl
1. zespół muzyczny złożony z dziewięciu wykonawców;
2. utwór na taki zespół
SJP.pl
Nonet (łac. nonus – dziewiąty, ang. nonet, fr. nonet, niem. Nonett, wł. nonetto) – dwuznaczne pojęcie muzyczne:
Nonet uważany jest za najliczniejszy zespół kameralny zdolny do swobodnego występowania bez dyrygenta.
Wikipedia
wiecznie zielony krzew z rodziny marzanowatych, o wysokości 3-7 metrów, pospolity na wyspach Polinezji Francuskiej; morwa indyjska
SJP.pl
Morinda cytrynolistna (Morinda citrifolia L.) – gatunek rośliny z rodziny marzanowatych. Pochodzi z Azji i Australii, ale została szeroko rozprzestrzeniona, głównie w strefie międzyzwrotnikowej. Jest tradycyjną rośliną leczniczą na Polinezji. Wykorzystywana jest jako lecznicza i barwierska.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
liczba wynosząca 10^57; nonyliard
SJP.pl
Wikipedia
liczba wyrażona jedynką z 54 zerami; nonylion
SJP.pl
Nonilion, nonylion, nowentylion – liczba 1054, czyli jedynka i 54 zera w zapisie dziesiętnym.
W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) nonilion oznacza 1030, czyli kwintylion w pozostałych krajach.
W układzie SI mnożnikowi 1054 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary.
Wikipedia
rasa gorącokrwistych koni
SJP.pl
Nonius – rasa konia wyhodowanego w węgierskiej cesarskiej stadninie w Mezőhegyes.
Wikipedia
dodatkowa podziałka na suwaku lub ruchomej części przyrządu pomiarowego, umożliwiająca odczytanie ułamkowej części wartości podziałki głównej; wernier
SJP.pl
Wikipedia
pogląd etyczny zakładający nieistnienie obiektywnych wartości etycznych i moralnych, uznający je za wynikające z jednostkowego bądź zbiorowego przeświadczenia; akognitywizm, antykognitywizm
SJP.pl
1. osoba sprzeciwiająca się bezkrytycznemu uleganiu obowiązującym normom i poglądom; niekonformista;
2. w Anglii: wyznawca innego wyznania niż anglikańskie
SJP.pl
1. osoba sprzeciwiająca się bezkrytycznemu uleganiu obowiązującym normom i poglądom; niekonformista;
2. w Anglii: wyznawca innego wyznania niż anglikańskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto nie zgadza się z powszechnie panującymi opiniami i wyraża jawnie swój sprzeciw wobec nich
Wiktionary
IPA: ˌnɔ̃ŋkɔ̃nfɔrˈmʲista, AS: nõŋkõnformʹista
Wiktionary
rzecz. nonkonformizm m.
:: fż. nonkonformistka ż.
przym. nonkonformistyczny
przysł. nonkonformistycznie
Wiktionary
(1.1) niekonformista, kontestator, buntownik
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: nonkonformista
Wiktionary
(1.1) Agnieszka jest nonkonformistką, zawsze walczy o prawdę i sprawiedliwość społeczną.
Wiktionary
IPA: ˌnɔ̃ŋkɔ̃nfɔrˈmʲistka, AS: nõŋkõnformʹistka
Wiktionary
rzecz. nonkonformizm m.
:: fm. nonkonformista m.
przym. nonkonformistyczny
przysł. nonkonformistycznie
Wiktionary
(1.1) niekonformistka, kontestatorka, buntowniczka
Wiktionary
1. skłonny do nonkonformizmu;
2. związany z protestantami angielskimi nienależącymi do anglikańskiego Kościoła państwowego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który sprzeciwia się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie
Wiktionary
(1.1) Zastanawiam się, czy widzi pan jakąś poetycką formułę protestu dla dzisiejszego studenta-komandosa, a więc osoby nonkonformistycznej, potrafiącej poświęcić cząstkę siebie na rzecz poważnych wartości.
Wiktionary
rzecz. nonkonformizm m., nonkonformista m., nonkonformistka ż.
przysł. nonkonformistycznie
Wiktionary
(1.1) bezkompromisowy, kontestacyjny, buntowniczy, pryncypialny
Wiktionary
1. niezgadzanie się z ogólnie panującymi poglądami, normami; nieuznawanie jakichś poglądów;
2. w Anglii: niepodporządkowanie się Kościołowi Anglikańskiemu; ogół nieanglikańskich wyznań protestanckich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) socjol. psych. postawa sprzeciwu wobec zasad, norm i opinii obowiązujących w danym środowisku;
Wiktionary
Nonkonformizm – postawa krytyczna wobec zasad, zachowań i norm społecznych, grupowych, przeciwstawiająca im własny system wartości, ale nie w negatywny sposób. Potocznie rozumiany nonkonformizm cechuje te jednostki, które nie poddają się społecznej presji i żyją w zgodzie z własnymi przekonaniami opartymi na refleksji. Nonkonformizm ma na celu wyrażenie oporu i spowodowanie rozpatrzenia danej koncepcji na kilku płaszczyznach.
Wikipedia
(1.1) W głębi duszy była wciąż, pomimo społecznego awansu, studentką akademii sztuk pięknych, która wybrała nonkonformizm i studia bez perspektyw, młodą dziką dziewczyną, która wolała miesiącami żywić się makaronem, niż znosić jarzmo rodzinnego domu (…)
Wiktionary
rzecz. nonkonformista m., nonkonformistka ż.
przym. nonkonformistyczny
przysł. nonkonformistycznie
Wiktionary
(1.1) buntowniczość, kontestowanie, bezkompromisowość, pryncypialność
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Nonna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające "dziewiąta" (analogicznie do Oktawia - "ósma"). Patronką tego imienia jest św. Nonna, matka św. Grzegorza z Nazjanzu.
Męskim odpowiednikiem jest Nonnus.
Nonna imieniny obchodzi 5 sierpnia.
Znane osoby noszące imię Nonna:
Zobacz też:
Wikipedia
łamigłówka polegająca na odtworzeniu rysunku poprzez zaczernienie odpowiednich pól pokratkowanego diagramu, na podstawie podanych informacji liczbowych; malowane liczbami
SJP.pl
przymiotnik od: nona; akord nonowy - akord harmoniczny składający się z prymy, tercji, kwinty, septymy i nony
SJP.pl
stopień czcionki równy sześciu punktom typograficznym (2,256 mm)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień pisma odpowiadający sześciu punktom (2,2554 mm)
Wiktionary
Nonparel (fr. nonpareil – niezrównany) – stopień pisma o wielkości 6 punktów typograficznych (2,256 mm) w systemie Didota.
Po raz pierwszy pismo 6-punktowe zostało zastosowane w druku w XVI wieku. Ze względu na to, że uzyskanie wówczas tak małej czcionki było bardzo trudne, pismo to nazwano nonpareil, czyli niezrównane.
Wikipedia
(1.1) Gazeta zamieściła sprostowanie na przedostatniej stronie, napisane nonparelem, wśród ogłoszeń, których i tak nikt nie czyta.
Wiktionary
IPA: nɔ̃nˈparɛl, AS: nõnparel
Wiktionary
przym. nonparelowy
Wiktionary
czcionka o wysokości 2 punktów
SJP.pl
nierozpowszechnianie, nierozprzestrzenianie (zwłaszcza broni nuklearnej); nieproliferacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. polit. nierozprzestrzenianie i zaprzestanie produkcji broni nuklearnej
Wiktionary
(1.1) Żyjemy od kilku ładnych dziesięcioleci z dogmatem nonproliferacji - ale co nam to dało? Właśnie: "nowe" mocarstwa jądrowe to wyłącznie zamordystany, albo wrogie, albo nieprzewidywalne...
Wiktionary
(1.1) war. nieproliferacja
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. znaleźć
Wiktionary
coś pozbawione sensu, logiki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zupełny brak sensu, niedorzeczność;
(1.2) powiedzenie lub postępek niemające sensu
Wiktionary
Nonsens (łac. non przeczenie i sensus ‘(u)czucie; rozumienie; znaczenie’) – dany układ wyrazów języka J jest w nim nonsensem, gdy nie jest spójny syntaktycznie, tj. jest ciągiem wyrażeń zbudowanym niezgodnie z regułami syntaktycznymi tego języka. Jako taki nonsens stanowi defekt syntaktyczny wypowiedzi.
Wikipedia
(1.1) Te wybory to kompletny nonsens i głupota.
Wiktionary
IPA: ˈnɔ̃w̃sɛ̃w̃s, AS: nõũ̯sẽũ̯s
Wiktionary
rzecz. nonsensowność ż.
przym. nonsensowny
przysł. nonsensownie
Wiktionary
(1.1) nonsensowność, bezsens, bezsensowność, absurd, absurdalność, niedorzeczność; pot. bzdura, bzdurność
Wiktionary
humorystyczna witryna internetowa tworzona przez użytkowników globalnej sieci
SJP.pl
coś absurdalnego, niemającego sensu
SJP.pl
niemający sensu; bezsensowny
SJP.pl
niedbały, swobodny, bezceremonialny sposób zachowania się; lekceważący stosunek do otoczenia; dezynwoltura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bezceremonialne, niedbałe zachowywanie się połączone z lekceważącym stosunkiem do ludzi i przyjętych norm
Wiktionary
przym. nonszalancki
przysł. nonszalancko
Wiktionary
odznaczający się nonszalancją, wyrażający lekceważący stosunek do otoczenia; protekcjonalny, wyniosły, arogancki
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. świadczący o czyjejś nonszalancji, traktujący innych lekceważąco
Wiktionary
(1.1) O twoim wyjątkowo nonszalanckim zachowaniu gadali jeszcze przez tydzień.
Wiktionary
rzecz. nonszalancja ż.
przysł. nonszalancko
Wiktionary
(1.1) bezceremonialny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób lekceważący
Wiktionary
(1.1) Znowu zachowywałeś się względem rady nonszalancko.
Wiktionary
rzecz. nonszalancja ż.
przym. nonszalancki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie afirmujący ani też nie negujący istnienia Boga
Wiktionary
(1.1) Za religie nonteistyczne najczęściej uważa się buddyzm i dżinizm (z Wikipedii).
Wiktionary
IPA: ˌnɔ̃ntɛjiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: nõntei ̯istyčny
Wiktionary
rzecz. nonteizm m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) doktryna religijna, która ani nie uznaje, ani też nie zaprzecza istnieniu Boga;
Wiktionary
Nonteizm, nieteizm, religia nieteistyczna – doktryna religijna, która nie afirmuje ani nie neguje istnienia boga. Za religie nonteistyczne najczęściej uważa się: buddyzm i dźinizm, a także taoizm i konfucjanizm. W buddyzmie i dżinizmie istnieje doktryna oświecenia; porównania buddyjskiej i dżinijskiej doktryny nirwany z bogiem biorą się głównie z podobieństwa do hinduistycznej doktryny mokszy, która jest zdecydowanie teistyczna. Z kolei w taoizmie i konfucjanizmie istnieje pojęcie dao, które oznacza siłę rządzącą światem.
Wikipedia
IPA: nɔ̃nˈtɛjism̥, AS: nõntei ̯ism̦
Wiktionary
przym. nonteistyczny
Wiktionary
(1.1) nieteizm
Wiktionary
minerał, uwodniony glinokrzemian żelaza; produkt wietrzenia zasadowych skał magmowych bogatych w żelazo
SJP.pl
Nontronit, montmorillonit żelazowy – minerał z grupy minerałów ilastych. Należy do grupy minerałów pospolitych i szeroko rozpowszechnionych.
Nazwa pochodzi od miejscowości Nontron we Francji.
Wikipedia
w starożytnym kalendarzu rzymskim: dziewiąty dzień przed idami; w marcu, maju i październiku - siódmy dzień miesiąca, w pozostałych - piąty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) hist. ósmy dzień przed idami w kalendarzu rzymskim;
Wiktionary
Nony (łac. Nonae) – jedne z trzech nazwanych dni w kalendarzu rzymskim, obok id i kalend.
Termin ten nie ma żadnego (poza tradycyjnym) znaczenia w słonecznym kalendarzu juliańskim. Natomiast w pierwotnym kalendarzu księżycowym Nonae określano dziewiąty (łac. nonus), a wedle naszej rachuby ósmy dzień przed idami (w starożytnym Rzymie dni liczono włącznie). Nony przypadały piątego dnia każdego miesiąca, a w marcu, maju, lipcu i październiku – siódmego dnia. Tak więc, np. 2 kwietnia był przez Rzymian określany jako „czwarty dzień przed nonami kwietniowymi” (łac. ante diem quartum Nonas Apriles (a.d. iv Non. Apr.)).
Wikipedia
IPA: ˈnɔ̃nɨ, AS: nõny
Wiktionary
rzecz. nona ż., nonan m.
Wiktionary
liczba wynosząca 10^57; noniliard
SJP.pl
liczba wyrażona jedynką z 54 zerami; nonilion
SJP.pl
Nonilion, nonylion, nowentylion – liczba 1054, czyli jedynka i 54 zera w zapisie dziesiętnym.
W krajach stosujących tzw. krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) nonilion oznacza 1030, czyli kwintylion w pozostałych krajach.
W układzie SI mnożnikowi 1054 nie odpowiada żaden przedrostek jednostki miary.
Wikipedia
ósmy z rzędu homologicznego alkinów
SJP.pl
Nonyn – organiczny związek chemiczny, węglowodór nienasycony z grupy alkinów.
Wikipedia
[czytaj: nub] środowiskowo: osoba niepotrafiąca grać w gry komputerowe; lamer
SJP.pl
Noob (zapis w leet speak: n00b) – określenie stosowane w slangu internetowym nacechowane negatywnie. Oznacza osobę, która jest początkujaca lub jej umiejętności techniczne związanie z informatyką są niewielkie. Wraz ze wzrostem popularności internetu i komputerowych gier wieloosobowych słowo to zaczęło oznaczać także gracza o niskich umiejętnościach, osobę niedoświadczoną, która nie chce lub nie potrafi się rozwijać.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. nowicjusz w grze internetowej lub awatar nowicjusza
Wiktionary
partykuła "no" o przedłużonej artykulacji
SJP.pl
sfera działalności ludzkiego rozumu i techniki
SJP.pl
Noosfera – koncepcja filozoficzna opracowana i spopularyzowana przez biogeochemika Władimira Wiernadskiego oraz filozofa i jezuickiego księdza Pierre’a Teilharda de Chardina. Wiernadski zdefiniował noosferę jako nowy stan biosfery i opisał ją jako planetarną „sferę rozumu”. Noosfera reprezentuje najwyższy etap rozwoju biosfery, czyli etap racjonalnej działalności ludzkości.
Wikipedia
odnoszący się do funkcji poznawczych ośrodkowego układu nerwowego, np. leki nootropowe - leki stymulujące mózg w zakresie zapamiętywania i czynności intelektualnych
SJP.pl
skrót od: Narodowe Odrodzenie Polski - polska partia polityczna
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = med. niepożądany odczyn poszczepienny
(1.2) = polit. Narodowe Odrodzenie Polski
Wiktionary
czerwiec amerykański, gatunek opuncji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. mięsista łodyga różnych gatunków opuncji używana jako produkt spożywczy, tradycyjny składnik z kuchni meksykańskiej
Wiktionary
Opuncja (Opuntia Mill.) – rodzaj roślin (sukulentów) z rodziny kaktusowatych (Cactaceae). Około 150 gatunków występuje w Ameryce Północnej i Południowej: od Kanady po południową Argentynę, niektóre zostały introdukowane na inne kontynenty. Opuntia stricta uznana została za jeden ze 100 najbardziej inwazyjnych gatunków na świecie
Wikipedia
(1.1) To, co je się tutaj każdego dnia to tortille kukurydziane, zawsze świeże, pachnące i ciepłe, tortille z czarną fasolą (wychodzi świetna pasta z czarnej fasoli, chili i cebulki), ryżem, nopalami z kolendrą i salsą.
Wiktionary
roślina z rodziny kaktusowatych, pochodząca z Ameryki Środkowej, o zielonych, soczystych pędach i czerwonych kwiatach
SJP.pl
roślina o kwiatach czerwonych lub różowych otwartych we dnie, dawniej zaliczana do epifilum
SJP.pl
1. podziemna kryjówka zwierzęcia; jama, dziura;
2. pot. o lichym mieszkaniu lub brudnym lokalu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z upartą cierpliwością krążył dokoła Nory, trzymając się z daleka jak gdyby czekał na jej przyzwolenie.
Wiktionary
IPA: ˈnɔra, AS: nora
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Nora ż.
* słowacki: (1.1) Nora ż.
* szwedzki: (1.1) Nora
* włoski: (1.1) Nora ż.
źródła.
== Nora (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Nora.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Nora
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
neurohormon sterujący przekaźnictwem międzysynaptycznym
SJP.pl
Noradrenalina (norepinefryna, skrót: NA; łac. Norepinephrinum) – organiczny związek chemiczny z grupy katecholamin. Neuroprzekaźnik wydzielany w części rdzeniowej nadnerczy oraz w miejscu sinawym, zwykle razem z adrenaliną.
Noradrenalina – w ogólności – mobilizuje mózg i ciało do działania. Jej wydzielanie jest najniższe podczas snu. W stanie czuwania jej stężenie zwiększa się o 180%.
Wikipedia
zdrobnienie od: Norbert (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od Norbert
Wiktionary
(1.1) Norberciku, pomóż babci wnieść sprawunki.
Wiktionary
rzecz. Norbert mos., norbertanin mos., norbertanka ż.
przym. Norbertowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Norberty lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Norbert – imię męskie pochodzenia starogermańskiego. Wywodzi się od słów nord – tj. północ i beraht – czyli błyszczeć, jaśnieć. Całość znaczy więc „ten, który dokonuje wielkich czynów na północy”, „sławny mąż z północy”.
Po raz pierwszy wystąpiło w języku polskim w 1216, później w 1455. Imię częstsze na Śląsku, zyskuje na popularności od lat 70. XX wieku.
Wikipedia
(1.1) Kupiłem Norbertowi nowe rękawiczki.
(1.1) Daliśmy Norbertowi wolną rękę.
Wiktionary
IPA: ˈnɔrbɛrt, AS: norbert
Wiktionary
rzecz. norbertanin m., norbertanka ż., Norbertówna ż.
:: zdrobn. Norbercik m.
przym. Norbertowy, norbertański, ponorbertański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. norbertanin m., norbertanka ż., Norbertówna ż.
:: zdrobn. Norbercik m.
przym. Norbertowy, norbertański, ponorbertański
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Norbertus. < etym|swn|nord|beraht.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Norbert
* czeski: (1.1) Norbert m.
* francuski: (1.1) Norbert m.
* kataloński: (1.1) Norbert m.
* łaciński: (1.1) Norbertus m.
* niderlandzki: (1.1) Norbert m.
* niemiecki: (1.1) Norbert m.
* portugalski: (1.1) Norbert m.
* rumuński: (1.1) Norbert m.
* słowacki: (1.1) Norbert m.
* szwedzki: (1.1) Norbert
* węgierski: (1.1) Norbert
* włoski: (1.1) Norberto m.
źródła.
== Norbert (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Norbert
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) zdrobn. Nobby
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Norbert
Wiktionary
Norberta – żeński odpowiednik starogermańskiego imienia Norbert.
Imię to w Polsce nadawane jest rzadko. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, wykazano 25 kobiet o imieniu Norberta nadanym jako imię pierwsze oraz 30 kobiet noszących imię Norberta jako imię drugie. Dla porównania, najczęściej nadane jako żeńskie imię pierwsze – Anna, nosi 1072616 osób.
Norberta imieniny obchodzi: 6 czerwca.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. norbertanin mos.
:: fm. Norbert m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* węgierski: (1.1) Norberta
źródła.
== Norberta (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|węgierski|ż. Norberta
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. norbertanin mos.
:: fm. Norbert m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. norbertanin mos.
:: fm. Norbert m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* węgierski: (1.1) Norberta
źródła.
== Norberta (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|węgierski|ż. Norberta
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zakon rzymskokatolicki założony przez św. Norberta z Xanten; premonstratensi
SJP.pl
Norbertanie (Premonstratensi) – zakon rzymskokatolicki założony w 1120 przez św. Norberta z Xanten w miejscowości Prémontré koło Laon we Francji. Oparty jest na regule św. Augustyna.
Zakon norbertanów w XIV wieku obejmował 655 opactw i probostw. Obecnie w świecie jest około 1450 zakonników w 51 domach. Zakon wydał 10 świętych i 4 błogosławionych. Wśród błogosławionych jest też polska norbertanka, Bronisława z Krakowa. Pierwsi premonstratensi przybyli do Polski w 1126 roku.
Wikipedia
członek zgromadzenia zakonnego kanoników regularnych, założonego w 1121 roku we francuskiej miejscowości Prémontré; premonstratens, premonstrant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez św. Norberta z Xanten;
Wiktionary
(1.1) Kiedyś norbertanie posiadali w Polsce kilka klasztorów.
Wiktionary
rzecz. Norbert m., Norberta ż.
:: fż. norbertanka ż.
przym. norbertański, ponorbertański
Wiktionary
(1.1) premonstratens
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica należąca do katolickiego Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów;
Wiktionary
(1.1) Zaraz za klasztorem norbertanek zaczynają się tereny należące do sąsiedniego sołectwa.
Wiktionary
rzecz. Norbert m., norbertanin m., Norbercik mos.
przym. Norbertowy, norbertański, ponorbertański
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów
SJP.pl
Norbertanki, właściwie Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów – katolicki żeński zakon kontemplacyjny, założony w 1120 roku przez świętego Norberta von Gennep z Xanten w Niemczech. Do Polski sprowadzony został w 1162 roku, kiedy to na Zwierzyńcu w Krakowie założono pierwszy klasztor. W 1193 Celestyn III przyjął nowo zorganizowany klasztor norbertanek w Strzelnie pw. Najświętszej Marii Panny, pod opiekę Stolicy Apostolskiej.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z norbertanami lub norbertankami, dotyczący norbertanów lub norbertanek
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do norbertanów lub norbertanek, będący ich własnością
Wiktionary
(2.1) Znalazł schronienie w klasztorze norbertańskim.
Wiktionary
rzecz. Norbert m., norbertanin m., norbertanka m.
przym. ponorbertański
Wiktionary
(1.1) premonstrateński
(2.1) premonstrateński
Wiktionary
Norbert z małżonką; Norbertowie
SJP.pl
Norbert z małżonką; Norbertostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Norberta lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Norberta
Wiktionary
(1.1) Nie parkuj przy Norbertowej posesji!
Wiktionary
rzecz. Norbert mos., Norbercik mos., norbertanka ż.
Wiktionary
polski wykonawca muzyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobn. od Norbert
Wiktionary
Norbi, właśc. Norbert Dudziuk (ur. 2 maja 1972 w Ostródzie) – polski piosenkarz oraz prezenter telewizyjny i radiowy.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) zdrobn. Norbercik, Norbuś
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Norbert
frazeologia.
etymologia.
zdrobn. od etymn|pol|Norbert.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Norbi (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|węgierski|m. zdrobn. od Norbert
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Norbert
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Norbercik, Norbuś
Wiktionary
tworzywo pod względem twardości niewiele ustępujące diamentowi, które otrzymuje się przez stopienie związków boru z węglem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) muz. instrument muzyczny marki Nord
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na scenie klawiszowiec otoczony był kilkoma czerwonymi nordami.
Wiktionary
IPA: nɔrt, AS: nort
Wiktionary
[czytaj: nor pa dö kaLE] dawny region administracyjny Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. dawny francuski region administracyjny, zniesiony w 2015 roku
Wiktionary
skrót
(1.1) = nordycki
Wiktionary
silny wiatr wiejący od północy; wiatr północny, wiatr nordowy
SJP.pl
Norda – kaszubskie określenie "Północy", równocześnie jeden z 5 regionów Kaszub, historycznie obejmujący współczesne powiaty pucki, wejherowski i fragmenty lęborskiego. Kaszubi dziś zamieszkują głównie jego wschodnią i centralną część. Obszar ten wyróżnia się również językowo na tle innych regionów Kaszub – dominuje tu północna kaszubszczyzna z ruchomym akcentowaniem i licznymi archaizmami.
Wikipedia
skandynawska grupa bankowo-ubezpieczeniowa
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: nordik łokingowiec] osoba uprawiająca nordic walking - szybkie chodzenie ze specjalnymi kijkami; kijkarz
SJP.pl
północny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mar. północny, wiejący z północy
Wiktionary
(1.1) Uciekliśmy z pokładu, bo zaczął wiać lodowaty wiatr nordowy.
Wiktionary
(1.1) północny
Wiktionary
północnoeuropejski, skandynawski; nordyczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) książk. północnoeuropejski;
Wiktionary
(1.1) Kraje nordyckie to trzy kraje skandynawskie (Dania, Norwegia i Szwecja) oraz Islandia i Finlandia.
(1.1) Estonia również ostatnio zaczęła wyraźnie przedstawiać się jako kraj nordycki, mając bardzo silne kulturowe, językowe i etniczne związki z Finlandią oraz związki kulturowe ze Szwecją, jednakże nie należy ona jeszcze do Rady Nordyckiej. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: nɔrˈdɨt͡sʲci, AS: nordycʹḱi
Wiktionary
przym. staronordycki
Wiktionary
(1.1) nordyczny; skr. nord.
Wiktionary
przedstawicielka rasy nordyckiej
SJP.pl
północnoeuropejski; nordycki
SJP.pl
dawniej: nordyczny, północnoeuropejski
SJP.pl
człowiek rasy nordyckiej
SJP.pl
stymulująca substancja psychoaktywna
SJP.pl
Fenylopropanoloamina, norefedryna (łac. Phenylpropanolaminum) – organiczny związek chemiczny, stymulująca substancja psychoaktywna z rodziny fenetylamin, używana jako lek na zapalenie oskrzeli i niedociśnienie. Efektem ubocznym wielu fenetylamin jest zmniejszenie apetytu. Ta właściwość fenylopropanolaminy została również wykorzystana – w USA jest ona czasem stosowana jako lek wspomagający odchudzanie.
Wikipedia
1. niewielki ssak drapieżny o wydłużonym ciele, krótkich nogach i małej głowie;
2. zdrobnienie od: nora
SJP.pl
mieszkaniec Norfolku (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec wyspy Norfolk, australijskiego terytorium zależnego
Wiktionary
rzecz. Norfolk mrz.
:: fż. Norfolka ż.
przym. norfolski
Wiktionary
1. hrabstwo w Anglii;
2. wyspa na Oceanie Spokojnym;
3. zamorskie terytorium Australii; Terytorium Wyspy Norfolk;
4. miasto w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa w Oceanii;
(1.2) geogr. adm. australijskie terytorium zależne obejmujące wyspę Norfolk (1.1) i dwie mniejsze wyspy
(1.3) geogr. miasto w St. Zj., w Wirginii, nad zatoką Chesapeake;
(1.4) geogr. hrabstwo we wschodniej Anglii;
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
IPA: ˈnɔrfɔlk, AS: norfolk
Wiktionary
rzecz. Norfolczyk mos., Norfolka ż.
przym. norfolski
Wiktionary
(1.2) ofic. Terytorium Wyspy Norfolk
Wiktionary
mieszkanka Norfolku (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka wyspy Norfolk, australijskiego terytorium zależnego
Wiktionary
rzecz. Norfolk ż.
:: fm. Norfolczyk mos.
przym. norfolski
Wiktionary
→ Norfolk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Norfolkiem, dotyczący Norfolku (terytorium podległemu Australii)
(1.2) związany z Norfolkiem, hrabstwem w Anglii
Wiktionary
rzecz. Norfolk mrz., Norfolczyk mos., Norfolka ż.
Wiktionary
jadalne wodorosty używane zwykle do przygotowywania sushi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. suszone wodorosty używane jako dodatek do potraw oraz – w formie arkuszy – do przygotowywania sushi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Sushi przyrządzam sama i oprócz wodorostów nori i ryżu (posmarowanego wasabi i kiszonym imbirem) używam – jako nadzienia – marynowanego tofu, awokado, papryki, ogórka i gruszki.
Wiktionary
urządzenie do przenoszenia ładunków złożone z łańcuchowo osadzonych czerpaków
SJP.pl
Noria (od arab. ناعورة nā‘ūra) – urządzenie służące do podnoszenia wód dla nawadniania pól uprawnych.
Wikipedia
koń norycki - stara rasa koni pociągowych, pochodząca od ciężkich koni sprowadzonych przez Rzymian do prowincji Noricum; koń norycki
SJP.pl
Wikipedia
recytacje rytualne, formuły modlitewne i zaklęcia w japońskim kulcie sinto; najstarszy zabytek języka japońskiego
SJP.pl
Norito (jap. 祝詞) – sintoistyczne teksty rytualne, zawierające najstarsze japońskie modlitwy i zaklęcia.
Teksty były przekazywane ustnie od początków I tysiąclecia, w pełni ukształtowały się w VII–VIII wieku, zaś spisane zostały w X wieku w kodeksie Engishiki (jap. 延喜式) (27 norito) oraz innych zabytkach. Norito wygłaszane były na dworze cesarskim podczas uroczystości religijnych.
Wikipedia
1. niewielki ssak drapieżny o wydłużonym ciele, krótkich nogach i małej głowie;
2. zdrobnienie od: nora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. Nora
Wiktionary
Norka – nazwa dwóch gatunków zwierząt z rodziny łasicowatych:
Wikipedia
IPA: ˈnɔrka, AS: norka
Wiktionary
1. niewielki ssak drapieżny o wydłużonym ciele, krótkich nogach i małej głowie;
2. zdrobnienie od: nora
SJP.pl
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(1.1) M., B., i W. plural|norka.
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) futro z norek
Wiktionary
Norki (niem. Vorwerk Nordenberg) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Wikipedia
rzecz. nora ż., norka ż., nornik m., nornica ż., norowiec m., norowanie n.
czas. norować ndk.
przym. norowy, norkowy
Wiktionary
→ norka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla norki; dotyczący, odnoszący się do norki
(1.2) pot. wykonany z futra norek
Wiktionary
rzecz. norki nmos., norka ż.
Wiktionary
narzędzie ogrodnicze do spulchniania ziemi między rzędami roślin
SJP.pl
1. ustalona, obowiązująca zasada; przepis, wzór, reguła, kanon;
2. ilość, długość, granica czegoś wymagana lub obowiązująca w jakimś zakresie;
3. w drukarstwie: tytuł na dolnym marginesie pierwszej kolumny wszystkich arkuszy drukarskich książki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Norma
* węgierski: (1.1) Norma
* włoski: (1.1) Norma ż.
źródła.
== Norma (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Norma
(1.2) astr. Węgielnica (gwiazdozbiór)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnɔrma, AS: norma
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Norma
* węgierski: (1.1) Norma
* włoski: (1.1) Norma ż.
źródła.
== Norma (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Norma
(1.2) astr. Węgielnica (gwiazdozbiór)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
niewielkie znormalizowane elementy składowe maszyn i urządzeń
SJP.pl
1. doprowadzenie czegoś do stanu normalnego, ustabilizowanego, uporządkowanego; ujednolicenie;
2. wprowadzanie norm działania lub wykonywania czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opracowanie i wprowadzenie norm w zakresie danych czynności
(1.2) doprowadzenie czegoś do normalnego stanu
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. znormalizowanie n., normalizowanie n., norma ż., normalność ż., unormowanie n.
czas. normować, normalizować ndk., unormować dk.
przym. normalizacyjny, normalny, normatywny
przysł. normalizacyjnie, normalnie
Wiktionary
(1.1) unormowanie, standaryzacja
Wiktionary
specjalista w zakresie opracowywania norm technicznych w określonej dziedzinie; specjalista w dziedzinie normalizacji
SJP.pl
Centralizator (centrum), normalizator – specjalne podgrupy danej grupy mające szerokie zastosowaniu w jej badaniu.
Wikipedia
specjalistka w zakresie opracowywania norm technicznych w określonej dziedzinie; specjalistka w dziedzinie normalizacji
SJP.pl
1. wprowadzać jednolite normy; normować
2. czynić zgodnym z normą
3. doprowadzać do prawidłowego stanu; regulować, normować
4. normalizować się - powracać do prawidłowego stanu; normować się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. znormalizować)
(1.1) opracowywać oraz wprowadzać jednolite normy w danej dziedzinie
(1.2) doprowadzać do normalnego stanu
czasownik zwrotny niedokonany normalizować się (dk. znormalizować się)
(2.1) powracać do normalnego stanu
Wiktionary
rzecz. znormalizowanie n., norma ż., normalizacja ż., normalizowanie n.
czas. normować, znormalizować dk.
przym. normalizacyjny, normalny
Wiktionary
(1.1) regulować, ujednolicać, standaryzować
(1.2) normować, porządkować, regulować
(2.1) normalnieć, normować się, stabilizować się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|normalizować.
Wiktionary
Wyżarzanie – jedna z operacji obróbki cieplnej metali polegająca na nagrzaniu materiału do określonej temperatury, wytrzymaniu przy tej temperaturze oraz następnym powolnym studzeniu. Celem obróbki jest przybliżenie stanu materiału do warunków równowagi. Przeprowadzane jest w wyższej temperaturze niż starzenie.
Wikipedia
rzecz. znormalizowanie n., norma ż., normalizacja ż.
czas. normować, normalizować ndk.
Wiktionary
1. wprowadzać jednolite normy; normować
2. czynić zgodnym z normą
3. doprowadzać do prawidłowego stanu; regulować, normować
4. normalizować się - powracać do prawidłowego stanu; normować się
SJP.pl
potocznie: zjawisko, sytuacja, zachowanie itp. nietypowe lub niewłaściwe, ale traktowane jako normalne z powodu częstego występowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. sytuacja, zjawisko, zachowanie oraz inna okoliczność, które są nietypowe lub też niewłaściwe, lecz ze względu na częste występowanie traktuje się je jako normalne
Wiktionary
prosta prostopadła do stycznej w punkcie styczności
SJP.pl
Normalna do krzywej w punkcie – prosta przechodząca przez ten punkt i prostopadła do stycznej do krzywej w tym punkcie.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób normalny, standardowo
Wiktionary
rzecz. normalność ż., norma ż., normalizacja ż., anormalność ż.
przym. normalny, normatywny
czas. normować
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: normalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: normalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co normalne; brak dziwactw
(1.2) chem. stężenie normalne
Wiktionary
Pojęcie normalności może dotyczyć:
Wikipedia
(1.1) Z wszystkich rzeczy, które utraciłem, najbardziej brakuje mi mojej normalności.
Wiktionary
rzecz. norma ż., anormalność ż., normalizacja ż.
przym. normalny, normatywny
przysł. normalnie
czas. normować
Wiktionary
przystosowany do jazdy po torach kolejowych o szerokości przyjętej w państwach europejskich
SJP.pl
potocznie: bilet bez zniżki, bilet pełnopłatny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zgodny z normą, uchodzący za taki, jaki powinien być
(1.2) najczęściej spotykany, typowy
(1.3) zdrowy psychicznie i fizycznie
(1.4) o bilecie pełnopłatny
(1.5) chem. odnoszący się do stężenia normalnego, określający stężenie normalne
Wiktionary
Normalny (tytuł oryg. Normal) – amerykańska tragikomedia filmowa z 2003 roku, powstała na podstawie sztuki telewizyjnej Looking for Normal Jane Anderson.
Wikipedia
(1.1) Nie przejmuj się, to normalne objawy przy śwince, za dwa dni przejdą.
(1.2) Normalny człowiek zrobiłby także ten sam błąd.
(1.3) Nie jestem z kamienia, bo jestem normalnym facetem z krwi i kości.
(1.4) Kup trzy bilety, dwa normalne i jeden ulgowy.
(1.5) W doświadczeniu wykorzystano 2-normalny roztwór kwasu siarkowego i jednonormalny kwasu azotowego.
Wiktionary
IPA: nɔrˈmalnɨ, AS: normalny
Wiktionary
rzecz. norma ż., normalność ż., normalizacja ż., normowanie n., normalnienie n.
czas. normalizować, normować, normalnieć ndk.
przysł. normalnie
przym. normatywny
Wiktionary
(1.1) odpowiedni, prawidłowy, poprawny, przepisowy, właściwy, wzorcowy, według przepisu
(1.2) zwyczajny, zwykły, konwencjonalny, oklepany, przeciętny, sztampowy, tradycyjny
(1.3) poczytalny, zdrowy na ciele i umyśle
(1.4) zwykły
(1.5) miar. val/dm³
Wiktionary
potocznie:
1. osoba nieodbiegająca stylem życia i zachowaniem od norm społecznych;
2. osoba nosząca skromną i prostą odzież, niepochodzącą z drogich sklepów; normcore, normcorowiec
SJP.pl
potomek zromanizowanych wikingów osiadłych od X wieku w północnej Francji
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
Normand - nazwisko rodziny znanych francuskich konstruktorów okrętów, działających w XIX wieku. Najbardziej znaczącymi przedstawicielami rodziny byli:
Wikipedia
mieszkaniec Normandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna z Normandii
Wiktionary
rzecz. Normandia ż., Normand mos., normand mzw., normandzki mrz.
:: fż. Normandka ż.
przym. normandzki
Wiktionary
(1.1) daw. lub rzad. Normand
Wiktionary
1. kraina historyczna we Francji;
2. Dolna Normandia - region administracyjny we Francji;
3. Górna Normandia - region administracyjny we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna w północnej Francji;
Wiktionary
Brazylia:
Francja:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) Desant w Normandii był największą operacją morską w Europie w czasie II wojny światowej.
Wiktionary
IPA: nɔrˈmãndʲja, AS: normãndʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Normandczyk m., Normandka ż., normand m., normandzki mrz.
przym. normandzki
Wiktionary
mieszkanka Normandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta z Normandii
Wiktionary
rzecz. Normandia ż., normand mzw., normandzki mrz.
:: fm. Normandczyk mos.. Normand mos.
przym. normandzki
Wiktionary
przymiotnik od: Normandia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Normandią, dotyczący Normandii, pochodzący z Normandii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język normandzki;
Wiktionary
rzecz. Normandia ż., Normandczyk mos., Normandka ż.
Wiktionary
potomkini zromanizowanych wikingów osiadłych od X wieku w północnej Francji
SJP.pl
potomkowie zromanizowanych wikingów osiadłych od X wieku w północnej Francji
SJP.pl
Normanowie (fr. Normans/Normanz, liczba mnoga od Normant, fr. współcz. Normand, starofrankoński Northman, staronordycki Norðmaðr, zlatynizowane w IX wieku jako Nortmannus, Normannus, lub Nordmannus "człowiek północy, wiking") – potomkowie zromanizowanych najemników z północy, osiadłych w północnej części Królestwa Zachodnich Franków, od nich nazwanej Normandią.
Wikipedia
dotyczący Normanów, charakterystyczny dla Normanów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Normanami, dotyczący Normanów
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|normatryzować.
Wiktionary
czas. normatryzować ndk.
Wiktionary
wskaźnik norm, według których ma być wykonana jakaś praca; norma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wskaźnik norm, według których ma być wykonana jakaś praca
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. normowanie n., normatywista m., normatywizm m., normatywistyka ż., normatywność ż., normatywizacja ż., norma ż.
czas. normować, normatywizować ndk., znormatywizować dk.
przym. normatywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jęz. osoba zajmująca się nakreślaniem norm lub zaleceń językowych;
(1.2) praw. zwolennik normatywizmu prawniczego;
Wiktionary
(1.1) Zalecenia normatywistów spotykają się często z krytyką profesjonalnych językoznawców.
Wiktionary
rzecz. normatyw mrz., normatywizm m., normatywistyka ż., normatywizacja ż., norma ż.
:: fż. normatywistka ż.
czas. normatywizować ndk., znormatywizować dk.
przym. normatywny, normatywistyczny
Wiktionary
(1.1) preskryptywista
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. dyscyplina zajmująca się normatywnością w języku
Wiktionary
Standardologia – dyscyplina naukowa zajmująca się badaniem języków standardowych. Jej przedmiotem jest kodyfikacja języków bądź wariantów językowych. Standardologia rozwinęła się w szczególnym stopniu na gruncie słowiańskim.
Jako synonim terminu „standardologia” funkcjonuje określenie „normatywistyka” (np. w słoweńskiej tradycji lingwistycznej). Spotyka się także pojęcie tzw. językoznawstwa normatywnego.
Wikipedia
rzecz. normatyw mrz., normatywista m., normatywizm ż., normatywność ż., normatywizacja ż., norma ż.
czas. normatywizować ndk., znormatywizować dk.
przym. normatywny, normatywistyczny
Wiktionary
(1.1) kultura języka
Wiktionary
ustalanie dla czegoś normy, ujmowanie czegoś w normy; normatywizowanie
SJP.pl
związany z normatywizacją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. dążność do formułowania sztywnych prawideł i przepisów obowiązujących twórcę, typowa dla tradycyjnej poetyki;
(1.2) jęz. dążność do nakreślania norm lub zaleceń językowych z zamiarem wywarcia wpływu na użytkowników języka, aby trzymali się proponowanych środków;
(1.3) praw. kierunek w nauce prawa uznający za jej przedmiot opracowanie idealnych norm prawa;
Wiktionary
Normatywizm – kierunek w filozofii prawa, będący kontynuacją pozytywizmu prawniczego. W prawie, zdaniem normatywistów, znaczną rolę odgrywać ma hierarchia, kształtująca system norm prawa, czyli pozytywność prawa. Państwo zaś jest ponad empirycznym bytem jednostek.
Wikipedia
rzecz. normowanie n., normatyw mrz., normatywista m., normatywistyka ż., normatywność ż., normatywizacja ż., norma ż.
czas. normatywizować ndk., znormatywizować dk.
przym. normatywny, normatywistyczny
Wiktionary
(1.2) preskryptywizm
Wiktionary
ustalać dla czegoś normę, ujmować coś w normy
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co normatywne;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. normatywistyka ż., normatywizm mrz., normatyw m., norma ż.
przym. normatywny
przysł. normatywnie
czas. normować
Wiktionary
1. ustalający, stosujący, zawierający normy, przepisy, reguły, np. akty normatywne;
2. podlegający normom, zgodny z normą, określony normą, np. normatywny czas pracy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) określający obowiązujące normy
(1.2) zgodny z przyjętymi normami
(1.3) jęz. określający zewnętrzne normy bądź zalecenia językowe
(1.4) jęz. zgodny z unormowaną postacią danego języka
Wiktionary
rzecz. normatyw mrz., normowanie n., normatywizm m., normatywista m., normatywistyka ż., normatywność ż., normatywizacja ż., norma ż., normalizacja ż., normalność ż.
czas. normować ndk., unormować dk., normatywizować ndk., znormatywizować dk., normalnieć ndk., znormalnieć dk.
przym. normatywistyczny, normalizacyjny, normalny
przysł. normalnie, normatywnie
Wiktionary
(1.1) preskryptywny
(1.3) preskryptywny
Wiktionary
[czytaj: normkor] uniseksowy styl w modzie, charakteryzujący się niewyszukanymi, zwyczajnymi strojami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) trend w modzie polegający na ubieraniu się w sposób zwyczajny/normalny i bezpretensjonalny, określany często jako trend na bycie poza trendem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba ubierająca się w sposób przypominający trend normcore (1.1)
Wiktionary
(1.1) Niektórzy normcore nazywają nawet antystylem i manifestem autentyczności.
Wiktionary
[czytaj: normkorowiec] osoba nosząca skromną i prostą odzież, niepochodzącą z drogich sklepów; normcore, normals
SJP.pl
→ normik
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) slang. dotyczący normików (normalnych ludzi)
Wiktionary
potocznie: osoba przeciętna, niewyróżniająca się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. pejor. normalny człowiek niewyróżniający się niczym
Wiktionary
osoba opracowująca i kontrolująca normy technologiczne
SJP.pl
błonnik z ziarnem pszenicy z dodatkiem substancji smakowych i rozpulchniających; środek hamujący łaknienie, stosowany w kuracji odchudzającej
SJP.pl
ciałko czerwone krwi (krwinka czerwona) mające prawidłowe rozmiary; erytrocyt
SJP.pl
w aksjologii: osoba narzucająca określone normy postępowania
SJP.pl
szablon do opisywania rysunków technicznych
SJP.pl
złożony granulat roślinny, lek zwiększający przemianę materii i przeczyszczający; stosowany głównie w leczeniu zaburzeń przemiany materii, otyłości i chronicznych zaparć
SJP.pl
prawidłowa zawartość dwutlenku węgla we krwi; normokarbia
SJP.pl
prawidłowa zawartość dwutlenku węgla we krwi; normokapnia
SJP.pl
prawidłowa prężność tlenu we krwi
SJP.pl
Normoksemia – termin medyczny, określający prawidłowe ciśnienia parcjalnego (PaO2) tlenu w krwi tętniczej, wyznaczone w trakcie gazometrii.
Norma ta wynosi 70–116mm Hg (9,2–15,5 kPa).
Zobacz:
Wikipedia
prawidłowy poziom tlenu w tkankach organizmu
SJP.pl
prawidłowa temperatura ciała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która ustanawia normy, prawidła, wytyczne itp.
Wiktionary
rzecz. normotwórstwo n., normotwórczość ż.
przym. normotwórczy
przysł. normotwórczo
Wiktionary
cecha czegoś tworzącego normę, ustalającego reguły, przepisy; normatywność
SJP.pl
tworzący normę, ustalający reguły, przepisy; normatywny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. ustanawianie norm, prawideł, wytycznych itp.
(1.2) praw. prawotwórstwo
Wiktionary
rzecz. normotwórca m., normotwórczość ż.
przym. normotwórczy
przysł. normotwórczo
Wiktionary
1. wprowadzać jednolite normy; normalizować
2. doprowadzać do prawidłowego stanu; regulować, normalizować
3. normować się - powracać do prawidłowego stanu; normalizować się
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. unormować)
(1.1) ustalać normy
czasownik zwrotny niedokonany normować się (dk. unormować się)
(2.1) wracać do normalnego, pożądanego stanu
Wiktionary
IPA: nɔrˈmɔvat͡ɕ, AS: normovać
Wiktionary
rzecz. norma ż., normatyw m., normatywność ż., normalność ż., unormowanie n., normowanie n., normalizowanie n., znormalizowanie n., anormalność ż., normalizacja ż.
czas. unormować dk., normalizować ndk., znormalizować dk.
przym. normowy, normatywny, normalny
przysł. normalnie, normatywnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest normowalne; cecha tych, którzy są normowalni
Wiktionary
przym. normowalny
przysł. normowalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|normować.
Wiktionary
rzecz. unormowanie n., norma ż., normatyw m., normatywizm m.
czas. normować ndk.
przym. normowy, normatywny, normalny
Wiktionary
(zwykle w lm - norny) mitologia germańska: każda z bogiń przeznaczenia panujących nad losem ludzi i bogów
SJP.pl
gryzoń z rodziny nornikowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia
Wiktionary
Nornica (Clethrionomys) – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Wikipedia
(1.1) Nornica zamieszkuje prawie wszystkie typy lasów.
Wiktionary
IPA: nɔrʲˈɲit͡sa, AS: norʹńica
Wiktionary
rzecz. nora ż., norka ż., norki nmos.
Wiktionary
mały ssak z rzędu gryzoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. niewielki eurazjatycki gryzoń z podrodziny karczowników
(1.2) kynol. pies myśliwski wypłaszający zwierzęta z nor
Wiktionary
Nornik, norniczek (Microtus) – rodzaj gryzoni z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Wikipedia
(1.1) Niewielkie norniki nie zapadają w sen zimowy.
Wiktionary
rzecz. norki nmos., norka ż., nora ż., norniczek mzw.
Wiktionary
mały ssak z rzędu gryzoni
SJP.pl
podrodzina gryzoni z rodziny chomikowatych; karczowniki
SJP.pl
Karczowniki, nornikowate (Arvicolinae) – podrodzina ssaków z rodziny chomikowatych (Cricetidae), wydzielana czasami jako odrębna rodzina Arvicolidae lub Microtidae. Obejmuje około 200 gatunków. W Polsce żyje 9 z nich.
Wikipedia
o cechach nornikowatych (podrodzina gryzoni)
SJP.pl
norosz ziemny - gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych
SJP.pl
o psach (nornikach): wywabiać z nory zwierzynę (np. lisa, borsuka)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|norować.
Wiktionary
czas. norować ndk.
rzecz. norka ż., norki nmos.
Wiktionary
potocznie:
1. o przejeździe, korytarzu itp.: wąski i długi;
2. o mieszkaniu: lichy, nędzny;
3. o lokalu, hotelu itp.: brudny i podejrzany
SJP.pl
w gwarze myśliwskiej: pies używany do polowań na zwierzynę przebywającą w norach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. pies z grupy ras terierów i psów myśliwskich, które uczestniczyły w polowaniach na zwierzęta przebywające w norze i miały za zadanie wypłoszenie ich z nory
Wiktionary
Norowce – grupa psów myśliwskich przystosowanych swą budową (wąski, niski tułów) do pracy w norach. Psy wprowadzane są do nor, w których można się spodziewać bytowania zwierząt (lisy, borsuki, króliki). Zadaniem psa jest wypłoszenie znajdującego się w norze zwierzęcia, a następnie zagonienie go przed myśliwego. Zaliczają się do nich m.in. teriery i jamniki.
Wikipedia
IPA: nɔˈrɔvʲjɛt͡s, AS: norovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. nora ż., norka ż., norki nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikrobiol. med. wirus ssRNA z grupy kaliciwirusów wywołujący wirusowe zakażenie przewodu pokarmowego;
Wiktionary
(1.1) NoV
Wiktionary
głazek norówka - gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych
SJP.pl
1. żółw norowy - gatunek gada z rodziny żółwi lądowych, żyjący w długich norach;
2. kaczka norowa - ptak z rzędu blaszkodziobych, o czarno-biało-rudym upierzeniu, zakładający gniazda w norach; ohar, podgorzelec
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gmina w USA:
Osoby:
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. średniowieczne królestwo anglosaskie;
Wiktionary
Nortumbria (staroang. Norþanhymbra, łac. Regnum Northanhymbrorum) – średniowieczne królestwo anglosaskie, położone na terenie obecnej północnej Anglii i południowo-wschodniej Szkocji. Powstało po zjednoczeniu dwóch królestw: Bernicji i Deiry, do których następnie dołączono drobniejsze państwa celtyckie.
Wikipedia
(1.1) W dziesiątym wieku Nortumbrię włączono w skład Anglii.
(1.1) Na początku IX wieku na tronie Nortumbrii zasiadał Eardwulf, który jednak w 806 roku został obalony i wygnany.
Wiktionary
IPA: nɔrˈtũmbrʲja, AS: nortũmbrʹi ̯a
Wiktionary
przym. nortumbryjski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nortumbrią, dotyczący Nortumbrii, pochodzący z Nortumbrii
Wiktionary
(1.1) Wzorce nortumbryjskiej władzy królewskiej w VIII wieku były odmienne od wcześniejszych: zamiast dominacji jednej dynastii, miała miejsce nieustanna rywalizacja różnych athelingów, którzy mieli problemy z zapewnieniem sukcesji swym potomkom.
Wiktionary
rzecz. Nortumbria ż.
Wiktionary
skrót od: norweski
SJP.pl
skrót
(1.1) = norweski
Wiktionary
Język norweski (norw. norsk) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich. Dialekty norweskie tworzą z dialektami szwedzkimi i dialektami duńskimi kontinuum, w którym występuje zjawisko asymetrycznej wzajemnej zrozumiałości (osobom znającym norweski łatwiej jest zrozumieć języki skandynawskich sąsiadów). Współczesny język norweski nie posiada ujednoliconego standardu wymowy; wszystkie dialekty uchodzą za równorzędne. Do zapisu wykorzystywane są dwa standardy piśmiennicze: bokmål (dosł. „język książkowy”) oraz nynorsk (dosł. „nowonorweski”). Język posiada status urzędowego w Norwegii.
Wikipedia
1. koń rasy norweskiej;
2. kot rasy norweskiej leśnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek narodowości norweskiej, obywatel Norwegii, mieszkaniec Norwegii
Wiktionary
Norwegowie, Norwedzy (norw. nordmenn) – naród germański żyjący głównie w Norwegii (ok. 4,2 mln) oraz w pozostałych krajach skandynawskich, USA (według różnych szacunków od 630 tys. do 3 mln), Kanadzie (ok. 170 tys.) i Australii. Schrystianizowani w X-XI wieku przeszli na luteranizm w XVI wieku i obecnie większość jest członkami państwowego kościoła ewangelicko-luterańskiego. Język norweski, którym posługują się Norwegowie posiada dwa przyjęte standardy zapisu: bokmål – oparty na duńskim i nynorsk – oparty na gwarach zachodniej części kraju.
Wikipedia
(1.1) Wielu Norwegów mieszka w Szwecji.
(1.1) Podobno statystyczny Norweg należy do kilkunastu organizacji pozarządowych.
Wiktionary
IPA: ˈnɔrvɛk, AS: norvek
Wiktionary
rzecz. Norwegia ż., norweski mrz., norweskość ż.
:: fż. Norweżka ż.
przym. norweski
Wiktionary
(1.1) daw. Norwerczyk
Wiktionary
państwo w Europie ze stolicą w Oslo; Królestwo Norwegii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie ze stolicą w Oslo;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Norwegia jest krajem europejskim, leżącym w Skandynawii.
Wiktionary
IPA: nɔrˈvɛɟja, AS: norveǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. norweski mrz., Norweg mos.
:: fż. Norweżka ż.
przym. norweski
Wiktionary
(1.1) nazwa oficjalna: Królestwo Norwegii
Wiktionary
narzucanie komuś lub przyjmowanie przez kogoś norweskiego języka i obyczajów
SJP.pl
związany z Norwegią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Norwegia lub Norwegów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Norwegii;
Wiktionary
Język norweski (norw. norsk) – język z grupy skandynawskiej języków germańskich. Dialekty norweskie tworzą z dialektami szwedzkimi i dialektami duńskimi kontinuum, w którym występuje zjawisko asymetrycznej wzajemnej zrozumiałości (osobom znającym norweski łatwiej jest zrozumieć języki skandynawskich sąsiadów). Współczesny język norweski nie posiada ujednoliconego standardu wymowy; wszystkie dialekty uchodzą za równorzędne. Do zapisu wykorzystywane są dwa standardy piśmiennicze: bokmål (dosł. „język książkowy”) oraz nynorsk (dosł. „nowonorweski”). Język posiada status urzędowego w Norwegii.
Wikipedia
(1.1) Norwescy piłkarze po raz kolejny wygrali z Danią.
(2.1) W Norwegii mówi się po norwesku.
Wiktionary
IPA: nɔrˈvɛsʲci, AS: norvesʹḱi
Wiktionary
rzecz. Norwegia ż., Norweg m., Norweżka ż., norweskość ż.
Wiktionary
dotyczący Norwegii i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem norweskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem norweskim
(1.3) spisany, stworzony w języku norweskim
Wiktionary
IPA: nɔrˈvɛskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: norveskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
obywatelka Norwegii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości norweskiej lub obywatelka Norwegii
Wiktionary
IPA: nɔrˈvɛʃka, AS: norveška
Wiktionary
rzecz. norweski mrz., Norwegia ż.
:: fm. Norweg mos.
przym. norweski
Wiktionary
Norwich (/ˈnɒɹɪdʒ/) – miasto i dystrykt niemetropolitalny we wschodniej Anglii. Ośrodek administracyjny hrabstwa Norfolk, położone przy ujściu rzeki Wensum do rzeki Yare.
Wikipedia
Cyprian Kamil Norwid (odsłuchaj), właśc. Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid (ur. 24 września 1821 w Laskowie-Głuchach, zm. 23 maja 1883 w Paryżu) – polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof.
Wikipedia
wszystko, co dotyczy życia i twórczości Norwida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Cypriana Kamila Norwida
(1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Cyprianem Kamilem Norwidem i jego twórczością
Wiktionary
(1.1) Profesorowi udało się zebrać sporą liczbę norwidianów.
(1.2) W księgarni muzealnej kupisz ostatnie norwidiana.
Wiktionary
rzecz. norwidowskość ż., norwidysta m., norwidystyka ż.
przym. norwidowski, Norwidowski
przysł. norwidowsko
Wiktionary
badacz, znawca twórczości Cypriana Kamila Norwida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. literaturoznawca badający twórczość i życie Cypriana Kamila Norwida
Wiktionary
(1.1) Księgarnia uniwersytecka prowadzi sprzedaż dzieł wybitnych norwidologów.
Wiktionary
rzecz. norwidowskość ż., norwidologia ż.
:: fż. norwidolożka ż.
Wiktionary
badania nad twórczością Norwida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. nauka o życiu i twórczości Cypriana Kamila Norwida
Wiktionary
(1.1) Michalina wykłada norwidologię na uniwersytecie w Poznaniu.
Wiktionary
rzecz. norwidolog mos.
przym. norwidologiczny
Wiktionary
dotyczący twórczości Cypriana Kamila Norwida
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Norwida
Wiktionary
przym. norwidowski
przysł. norwidowsko
rzecz. norwidiana lm nm., norwidowskość ż., norwidysta m., norwidystyka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest związane albo przypomina twórczość Cypriana Kamila Norwida
Wiktionary
rzecz. norwidolog mos., norwidiana lm nm., norwidysta m., norwidystyka ż.
przym. norwidowski, Norwidowski
Wiktionary
znawca twórczości Norwida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. znawca twórczości Cypriana Kamila Norwida
Wiktionary
(1.1) Profesor za wszelką cenę chciał z nas zrobić norwidystów.
Wiktionary
rzecz. norwidiana lm nm., norwidowskość ż., norwidystyka ż.
:: fż. norwidystka ż.
przym. norwidowski, Norwidowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. badania nad twórczością Cypriana Kamila Norwida
Wiktionary
(1.1) Pod koniec życia literaturoznawca poświecił się całkowicie norwidystyce.
Wiktionary
rzecz. norwidiana lm nm., norwidowskość ż., norwidysta m.
przym. Norwidowski, norwidowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. warsztat
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|warstat, werksztela.
Wiktionary
koń norycki - stara rasa koni pociągowych, pochodząca od ciężkich koni sprowadzonych przez Rzymian do prowincji Noricum; noriker
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Noricum, dotyczący Noricum
Wiktionary
rzecz. Noricum n.
przym. noryjski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Noricum, dotyczący Noricum
Wiktionary
rzecz. Noricum n.
przym. norycki
Wiktionary
(1.1) norycki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. drugi wiek późnego triasu, trwający 216,5 – 203,6 milionów lat temu;
Wiktionary
Noryk – w stratygrafii piętro górnego triasu w eratemie mezozoicznym, trwające w zależności od przyjmowanego podziału triasu od około 13 milionów lat do prawie 19 mln lat. Dokładny czas jego trwania jest przedmiotem sporów. Do 2012 roku Międzynarodowa Komisja Stratygrafii przyjmowała, że noryk rozpoczął się 216,5 ± 2,0 mln lat temu a zakończył 203,6 ± 1,5 mln lat temu; w roku 2013 Komisja poprawiła datowanie na ok. 227–208,5 mln lat temu. Młodsze piętro od karniku, a starsze od retyku.
Wikipedia
IPA: ˈnɔrɨk, AS: noryk
Wiktionary
miasto w Federacji Rosyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Kraju Krasnojarskim Federacji Rosyjskiej, leżące poza kołem podbiegunowym;
Wiktionary
Norylsk (ros. Норильск, Norilsk) – miasto zamknięte w azjatyckiej części Rosji w Kraju Krasnojarskim, w Tajmyrskim Dołgano-Nienieckim rajonie. Norylsk jest jednym z najbardziej wysuniętych na północ miast na świecie.
W 2020 miasto liczyło 181 830 mieszkańców i podlega bezpośrednio władzy w Kraju Krasnojarskim. Zostało zbudowane w latach 30. XX wieku przez więźniów. W czasach ZSRR rejon wielu łagrów. Prawa miejskie uzyskało w 1953 r. Więźniowie oraz uwolnieni stanowili główną siłę roboczą do 1955 r.
Wikipedia
(1.1) Występował później na deskach scen w Norylsku (daleko na północy Rosji), dagestańskiej Machaczkale, nadwołżańskim Stalingradzie, Leningradzie i Moskwie.
Wiktionary
IPA: ˈnɔrɨlsk, AS: norylsk
Wiktionary
przym. norylski
Wiktionary
przymiotnik od: Norylsk (miasto w azjatyckiej części Rosji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Norylskiem
Wiktionary
(1.1) Relacja B. Skargi dotyczyła przede wszystkim liczącego około 5 tys. osób norylskiego obozu kobiecego, który od jednego z czterech męskich specłagrów oddzielony był ogrodzeniem z drutu kolczastego.
Wiktionary
rzecz. Norylsk mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Norymbergi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Norymbergi
Wiktionary
rzecz. Norymberga ż.
:: fż. norymberka ż.
przym. norymberski
Wiktionary
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Niemczech, położone we Frankonii, w kraju związkowym Bawaria;
(1.2) geogr. adm. powiat w kraju związkowym Bawaria
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌnɔrɨ̃mˈbɛrɡa, AS: norỹmberga
Wiktionary
rzecz. norymberczyk mos., norymberka ż., norymberszczyzna ż.
przym. norymberski
Wiktionary
mieszkanka Norymbergi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Norymbergi
Wiktionary
rzecz. Norymberga ż.
:: fm. norymberczyk mos.
przym. norymberski
Wiktionary
przymiotnik od: Norymberga
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Norymbergą, dotyczący Norymbergi
Wiktionary
(1.1) Zostaje drugie skojarzenie, nie wiem, czy lepsze. Z dziewicą norymberską. No, z tą żelazną panną, w której zamykano heretyków i podejrzanych o czary.
Wiktionary
rzecz. norymberszczyzna ż., Norymberga ż., norymberczyk mos., norymberka ż.
Wiktionary
dawniej: drobne przedmioty domowego użytku, drobna galanteria wyrabiana w Norymberdze; towary norymberskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. towary z Norymbergi
Wiktionary
rzecz. Norymberga ż., norymberczyk mos., norymberka ż.
przym. norymberski
Wiktionary
magmowa skała głębinowa
SJP.pl
Noryt – magmowa skała głębinowa, należąca do grupy skał zasadowych, odmiana gabra. W składzie mineralnym przeważają kryształy plagioklazów oraz piroksenów rombowych (hipersten), poza tym występują niewielkie ilości oliwinu i hornblendy. Barwa ciemnozielona lub czarna. Zalega w prekambryjskich skałach podłoża północno-wschodniej Polski.
Wikipedia
choroba konia objawiająca się trudną do zagojenia raną, powstająca wskutek używania nieodpowiedniego siodła lub uprzęży
SJP.pl
Norzyca (biał. Но́рыца; ros. Норица) – wieś na Białorusi, w rejonie postawskim obwodu witebskiego, około 32 km na wschód od Postaw.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nory lub z nią związany
SJP.pl
1. narząd powonienia;
2. wysunięta, zwężona część czegoś, dziób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. część twarzy powyżej ust, między oczami, narząd zmysłu węchu, część układu oddechowego, również u zwierząt;
(1.2) koniec buta
(1.3) dziób samolotu
(1.4) stpol. dziób
(1.5) środ. kosmet. zob. perfumiarz.
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) białystok. alkoholik
Wiktionary
Nos – wyniosłość w obrębie twarzy stanowiąca drogę przepływu powietrza w procesie oddychania. Powietrze przechodzące przez nos zostaje ocieplone i nawilżone. Dociera później do okolicy węchowej znajdującej się w jego górnej części. Substancje chemiczne zawarte w powietrzu są rozpuszczane w śluzie i pobudzają wtedy liczne receptory znajdujące się w okolicy węchowej. Następnie impuls wędruje przez nerw węchowy do mózgowia, gdzie jest odbierany. Nozdrza przednie, przez które przedostaje się powietrze, są oddzieloną przegrodą nozdrzy, później przechodząca w przegrodę nosową, która rozdziela na dwie części jamę nosową. Kończy się ona nozdrzami tylnymi prowadzącymi do gardła. Nos zewnętrzny zbudowany jest z tkanki kostnej i chrzęstnej, dzieli się na grzbiet, nasadę oraz wierzchołek nosa. Wierzchołek nosa może być pokryty niemal niezmienioną skórą, na przykład u koni. U niektórych ssaków, w tym mięsożernych i części przeżuwaczy, nozdrza przednie wraz z górną wargą tworzą płytkę nosową (lusterko nosowe). U świni występuje płytka ryjowa, natomiast u bydła płytka nosowo-wargowa (śluzawica; grafika nr 4 po prawej).
Wikipedia
(1.1) Babciu, dlaczego masz taki wielki nos?
(1.2) Te stare buty mają nosy zadarte do góry.
(1.3) Na nosie bombowca umieszczono działko.
(1.1) – Jedyną osobą zdolną stworzyć kompozycję zapachową jest perfumiarz w branży zwany Nosem – objaśnia pani w białym laboratoryjnym kitlu.
Wiktionary
IPA: nɔs, AS: nos
Wiktionary
rzecz. nosówka ż., nosacz m., Nosal m., e-nos m., nosowanie n., nosowość ż., nosacizna ż.
:: zdrobn. nosek m., noseczek m.
:: zgrub. nochal m., nosisko n.
czas. nosować ndk.
przym. nosowy, nosówkowy, nosaty, przynosowy, beznosy
przysł. nosowo
Wiktionary
(1.1) środ.; gw-pl|Grudziądz. kinol, żart. kichawa; reg. pozn. kliber, kluber, kluka.; lwów|pachniarz.
(1.3) dziób
(1.5) kompozytor zapachowy / zapachów, perfumiarz
Wiktionary
bakteryjna choroba zwierząt hodowlanych rzadziej domowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wet. przewlekła, zakaźna i zaraźliwa choroba zwierząt nieparzystokopytnych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pałeczki nosacizny wnikają do organizmu głównie poprzez przewód pokarmowy, dodatkowo mogą wnikać przez skórę.
Wiktionary
rzecz. nosacz m., nos mos./mrz.
Wiktionary
1. roślinożerna małpa wąskonosa z grupy koczkodanów; nosal;
2. człowiek mający wielki nos; nosal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba z wielkim nosem
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. nazwa systematyczna|Nasalis larvatus|Wurmb|ref=tak., wielkonosa małpa występująca na Borneo;
Wiktionary
Nosacz sundajski, nosacz, nosacz trąbowy (Nasalis larvatus) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae) wyróżniający się charakterystycznym nosem.
Wikipedia
(1.1) Wczoraj jakiś nosacz pytał się o Gerarda.
(2.1) Memy z nosaczami zaczęły pojawiać się w 2007 roku.
Wiktionary
rzecz. nos mrz., nosacizna ż.
przym. nosaty
Wiktionary
(1.1) nosal
(2.1) nosacz sundajski, nosacz trąbowy
Wiktionary
1. roślinożerna małpa wąskonosa z grupy koczkodanów; nosacz;
2. człowiek mający wielki nos; nosacz;
3. część hełmu otwartego
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Nosalewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy.
Wieś szlachecka Nosaliewo położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.
W sąsiedztwie wsi przebiega granica Sierakowskiego Parku Krajobrazowego oraz nieczynna linia kolejowa Szamotuły–Międzychód.
Wikipedia
Nosalin – (niem. Nitzlin) wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rozszczepka nosatka - gatunek motyla z rodziny mrocznicowatych
SJP.pl
posiadający charakterystyczny nos
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wielki nos
(1.2) pot. środ. chory na nosaciznę
Wiktionary
rzecz. nos mrz., nosacz mzw., nosatka ż.
przym. nosowy, przynosowy
Wiktionary
dawniej: nosiciel - osoba nosząca, roznosząca, przenosząca coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. zarządca
Wiktionary
minerał, glinokrzemian sodu
SJP.pl
Nosean – minerał należący do gromady krzemianów. Należy do grupy skaleniowców.
Występuje prawie wyłącznie w młodych skałach wylewnych. Bardzo dobrze wykształcone kryształy można znaleźć nad Laacher See w górach Eifel w porwakach zawierających m.in. sanidyn.
Ponadto nosean znaleźć można w Hegau i regionie wzgórz Kaiserstuhl, jak również na Wezuwiuszu.
Zwykle okrągłe ziarenka i skupienia, częste zbliźniaczenia.
Wikipedia
zdrobnienie od: nosek
SJP.pl
zdrobnienie od: nos
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: nos
(1.2) mały nos
(1.3) przen. pot. skrzydlaty owoc klonu
(1.4) obuw. część cholewy, która okrywa palce
Wiktionary
Nosek – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim, w gminie Lidzbark. Miejscowość jest położona w odległości ok. 150 m od granicy województwa.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
IPA: ˈnɔsɛk, AS: nosek
Wiktionary
rzecz. nos m., noseczek m., nosunio m., nochal m.
przym. nosowy, przynosowy
przysł. nosowo
Wiktionary
(1.1) noseczek m., nosunio m.
Wiktionary
pierwotniak z podtypu sporowców pełzakowatych
SJP.pl
zaraźliwa choroba przewodu pokarmowego pszczół dorosłych, wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju nosema; nozemoza
SJP.pl
Nosemoza (choroba sporowcowa, nosemosis apium) – choroba zaraźliwa pszczół dorosłych wywołana przez sporowce (mikrosporydia) z rodzaju Nosema: Nosema apis lub Nosema ceranae, które atakują komórki nabłonka jelita środkowego, skutkiem czego jest niedożywienie i osłabienie chorych osobników. Najgroźniejsza dla robotnic i trutni.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. imię wampira, tytułowego bohatera filmów "Nosferatu wampir" i "Nosferatu - symfonia grozy"; odpowiednik wampira Draculi;
2. nazwa wampira lub ich klanu w grach RPG
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. film. imię jednego z legendarnych wampirów, postaci literackiej i filmowej
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nosferatu
* nowogrecki: (1.1) Νοσφεράτου m.
* rosyjski: (1.1) Носферату m.
* ukraiński: (1.1) Носферату m.
źródła.
== Nosferatu (język angielski.) ==
wymowa.
RP. enPR|nôs'fĭräʹto͞o., IPA|ˌnɔːsfɪˈɹɑːtuː.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) liter. film. Nosferatu
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nosferatu
* nowogrecki: (1.1) Νοσφεράτου m.
* rosyjski: (1.1) Носферату m.
* ukraiński: (1.1) Носферату m.
źródła.
== Nosferatu (język angielski.) ==
wymowa.
RP. enPR|nôs'fĭräʹto͞o., IPA|ˌnɔːsfɪˈɹɑːtuː.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) liter. film. Nosferatu
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. chodzić długo lub wielokrotnie z czymś w ręku, na plecach itp.; dźwigać
2. mieć coś przy sobie
3. chodzić w czymś (ubraniu)
4. odznaczać się czymś
5. nosić się:
a) ubierać się wg jakiejś mody
b) o ubiorze: być noszonym
c) zachowywać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) fizycznie trzymając zmieniać położenie zewnętrznego obiektu
(1.2) o ubraniu, okularach, znakach, itd mieć na sobie
czasownik zwrotny niedokonany nosić się (dk. brak)
(2.1) ubierać się w jakiś sposób
(2.2) być noszonym (1.2) jako ubranie
(2.3) poruszać się, zachowywać się w jakiś sposób
(2.4) dążyć do czegoś
Wiktionary
(1.1) Bagażowy cały dzień nosi ciężkie walizki.
(1.2) Zuzanna od dziecka nosi okulary.
(2.1) Nosił się z cudzoziemska, który strój z podróży odbywanych wraz z Bogusławem przywiózł […]
(2.2) Ten płaszcz dobrze się nosi.
(2.3) Latem nosił się zając zamaszyście – brakło mu tylko, że tak powiem, fajki w zębach i czapki na ucho.
(2.4) Wyznawał teraz koledze, iż tam w Krakowie nosił się z myślą o samobójstwie.
Wiktionary
IPA: ˈnɔɕit͡ɕ, AS: nośić
Wiktionary
rzecz. nosze nmos., nosiciel m., donosiciel m., donoszenie n., noszenie n., przynoszenie n., wynoszenie n., nios mrz., podniesienie n., nośnik mrz., nosiłki nmos., wzniesienie n., noszowy mos., nosidełko n.
czas. znosić, wznosić, nieść ndk., przenosić ndk., unosić ndk., donieść dk.
przym. donośny, noszowy
Wiktionary
osobnik zdrowy, wyleczony z zakaźnej choroby, w którego organizmie znajdują się zarazki chorobotwórcze, nieszkodliwe dla niego samego, ale mogące zakazić otoczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. organizm zawierający bakterie, wirusy lub w inny sposób dotknięty chorobą, sam nie cierpiący z powodu jej objawów, lecz mogący nią zarażać;
Wiktionary
Nosicielstwo (nosicielstwo mikrobiologiczne) – w mikrobiologii i chorobach zakaźnych jest to stan, w którym dany patogen występuje w organizmie gospodarza, ale nie powoduje on objawów klinicznych choroby. Może nastąpić wskutek zakażenia bezobjawowego albo po przechorowaniu choroby, kiedy to zarazek nie zostanie usunięty z organizmu wyzdrowiałej osoby. Nosiciel może stać się źródłem infekcji dla wrażliwych na zakażenie osób w jego środowisku. Dlatego ze względów epidemiologicznych ważne jest wykrywanie oraz leczenie nosicieli chorób zakaźnych (czasem stosuje się inne środki zapobiegawcze). Nosicielstwo najczęściej dotyczy chorób układu oddechowego i pokarmowego
Wikipedia
(1.1) Ten narkoman jest nosicielem wirusa HIV.
Wiktionary
IPA: nɔˈɕit͡ɕɛl, AS: nośićel
Wiktionary
rzecz. niesienie n., noszenie n., znoszenie n., przenoszenie n., nosicielstwo n., nosze nmos. lm., nośność ż., przenośność ż., noszowy m., nioska ż.
:: fż. nosicielka ż.
czas. nieść ndk., nosić ndk., znosić ndk., przenosić ndk., przenieść dk.
przym. nośny, przenośny, noszowy
przysł. nośnie, przenośnie
Wiktionary
kobieta będąca osobnikiem zdrowym, wyleczonym z zakaźnej choroby, w którego organizmie znajdują się zarazki chorobotwórcze, nieszkodliwe dla niego samego, ale mogące zakazić otoczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: nosiciel
Wiktionary
(1.1) Córka kobiety będącej nosicielką hemofilii może być nosicielką lub może być zdrowa.
Wiktionary
IPA: ˌnɔɕiˈt͡ɕɛlka, AS: nośićelka
Wiktionary
zob. nosiciel.
Wiktionary
bycie nosicielem zarazków
SJP.pl
Nosicielstwo (nosicielstwo mikrobiologiczne) – w mikrobiologii i chorobach zakaźnych jest to stan, w którym dany patogen występuje w organizmie gospodarza, ale nie powoduje on objawów klinicznych choroby. Może nastąpić wskutek zakażenia bezobjawowego albo po przechorowaniu choroby, kiedy to zarazek nie zostanie usunięty z organizmu wyzdrowiałej osoby. Nosiciel może stać się źródłem infekcji dla wrażliwych na zakażenie osób w jego środowisku. Dlatego ze względów epidemiologicznych ważne jest wykrywanie oraz leczenie nosicieli chorób zakaźnych (czasem stosuje się inne środki zapobiegawcze). Nosicielstwo najczęściej dotyczy chorób układu oddechowego i pokarmowego
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tragarz górski
Wiktionary
Nosicz (słow. nosič) – tatrzański tragarz charakterystyczny dla słowackiej części Tatr. Jest to osoba dostarczająca do schronisk górskich wszystko, co jest potrzebne do ich funkcjonowania, na przykład paliwo, wodę, jedzenie. Ładunki nosiczów ważą 60–80 kg, zarówno w lecie, jak i zimie. W drodze powrotnej natomiast znoszą oni w dół śmieci ze schronisk.
Wikipedia
zdrobnienie od: nosidło
SJP.pl
zdrobnienie od: nosidło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj plecaka lub torby służących do noszenia małego dziecka
Wiktionary
(1.1) Oczywiście, nosidełko nie jest wskazane jedynie w pierwszych miesiącach po porodzie czy wyłącznie w okresie niemowlęcym.
Wiktionary
rzecz. nosidło n., nosze nmos., noszowy m., nioska ż., niesienie n., noszenie n.
czas. nieść ndk., nosić ndk.
przym. noszowy
Wiktionary
przyrząd do noszenia wiader z wodą; koromysło
SJP.pl
Beczkowóz – wóz konny z przymocowaną beczką na wodę. Pełnił rolę wozu strażackiego oraz zbiornika na wodę dla ludności.
Powszechność beczkowozów jeszcze po II wojnie światowej była spowodowana trudnościami w zaopatrzeniu w wodę ludności w małych miastach, które nie miały wodociągów, a studni niewystarczającą ilość. Poznań np. miał wodociąg dopiero od 1866 r., a Warszawa od 1886 r. i tylko w lewobrzeżnej części miasta. Mieszkańcy Pragi, Targówka, a także Czerniakowa i Powiśla, które otrzymały instalację wodociągową później, chodzili po wodę do studni lub beczkowozów z wiaderkami jak na wsi.
Wikipedia
przyrząd do noszenia wiader z wodą; koromysło
SJP.pl
Nosidło (ang. Frame Carry) – konkurencja zawodów siłaczy.
Zadaniem zawodnika jest przeniesienie w obu dłoniach ciężaru, na określonym dystansie, w jak najkrótszym czasie. Zawodnik może wielokrotnie opuszczać ciężar na podłoże.
Nosidło ma formę otaczającej zawodnika ramy. Masa wynosi najczęściej od 320 kg do 400 kg, długość trasy do 20 m.
Wikipedia
dawniej: woreczek na pieniądze; kabza, kiesa, sakiewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. woreczek do noszenia i przechowywania pieniędzy
Wiktionary
(1.1) współcz. kiesa, portmonetka, sakiewka
Wiktionary
pieszczotliwie: nos
SJP.pl
pospolicie: wielki, niezgrabny nos; kinol
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
materiał transportowany przez przenośnik
SJP.pl
Nosiwo – ładunek transportowany za pomocą urządzeń transportu bliskiego, takich jak np. przenośniki taśmowe czy kubełkowe, wciągniki, cięgniki.
Wikipedia
dawny zawód polegający na dostarczaniu wody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto nosi wodę w wiadrach
Wiktionary
Woziwoda lub nosiwoda (ang. water seller lub water carrier) – dawny zawód, dostawca wody, który zaopatrywał mieszkańców w czystą wodę nosząc ją przy użyciu wiadra lub rozwoził ją po mieście. W Polsce istnieli jeszcze po II wojnie światowej, zawód stopniowo zaniknął z uwagi na rozbudowę miejskich sieci wodociągowych.
Wikipedia
IPA: ˌnɔɕiˈvɔda, AS: nośivoda
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przyrząd ułatwiający noszenie czegoś
Wiktionary
IPA: nɔˈɕiwʲci, AS: nośiu̯ʹḱi
Wiktionary
rzecz. nosze nmos., noszenie n., noszowy m.
czas. nosić ndk.
przym. noszowy
Wiktionary
(1.1) nosze
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
element urządzenia transportowego, na którym spoczywa przenoszony materiał
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nośny
SJP.pl
1. urządzenie transportowe;
2. coś co wyraża wartości, zawiera treści charakterystyczne dla czegoś;
3. materiał przeznaczony do przechowywania, utrwalania jakichś danych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) coś, co przekazuje, przechowuje, propaguje jakąś treść, informację, ważne wartości
(1.2) techn. urządzenie transportujące coś
(1.3) coś, po czym lub w czym coś przepływa, jest przenoszone lub na czym coś się osadza
(1.4) chem. substancja dodawana do roztworu w celu wydzielenia z niego innej substancji
Wiktionary
Nośnik może odnosić się do:
Wikipedia
IPA: ˈnɔɕɲik, AS: nośńik
Wiktionary
rzecz. noszowy mos., nosze
czas. nosić, przenosić
przym. noszowy, nośny
Wiktionary
1. maksymalne dopuszczalne obciążenie;
2. cecha tego, co jest nośne
SJP.pl
Nośność – możliwość przejęcia przez materiał, złącze lub konstrukcję obciążeń zewnętrznych. W wytrzymałości materiałów, pojęcie używane także dla określenia parametrów dopuszczalnego obciążenia (nośność wiaduktu lub mostu).
Określenie używane jest również w kontekście:
Wikipedia
przeznaczony do tego, żeby coś dźwigać, żeby być obciążonym; znoszący duże obciążenie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. dający możliwość przejęcia przez materiał lub konstrukcję obciążeń zewnętrznych
(1.2) przeznaczony do przenoszenia daleko
(1.3) mający duży zasięg; docierający daleko
(1.4) pot. taki, który jest zrozumiały dla odbiorcy
(1.5) zdolny do znoszenia jaj
Wiktionary
rzecz. nosiciel mos., noszowy mos., nosze nmos., nośnik mrz., nośność ż.
czas. znosić, nieść ndk., znieść dk.
przym. noszowy
Wiktionary
(1.1) podporowy
(1.2) dalekonośny
(1.4) przekonujący, przekonywający, wyrazisty, zrozumiały
(1.5) nieśny
Wiktionary
rozdaj ptaków z rzędu wróblowych
SJP.pl
część nosowa gardła; jama nosowo-gardłowa, nosogardło
SJP.pl
część nosowa gardła; jama nosowo-gardłowa, nosogardziel
SJP.pl
Gardło (łac. pharynx) – w anatomii człowieka miejsce krzyżowania się drogi pokarmowej z oddechową. Jest to maczugowata cewa włóknisto-mięśniowa, rozciągająca się od podstawy czaszki do VI kręgu szyjnego. Długość gardła u dorosłego człowieka wynosi średnio 12–13 cm. Jego najszersza część znajduje się na wysokości kości gnykowej i wynosi 5 cm.
Wikipedia
nauka badająca rozmieszczenie chorób ludzi i zwierząt na różnych obszarach geograficznych i czynniki związane z ich rozprzestrzenianiem się; nozogeografia
SJP.pl
nauka zajmująca się klasyfikacją chorób i ich opisem; nozologia
SJP.pl
1. legwan nosorogi - gatunek jaszczurki z rodziny legwanów;
2. żmija nosoroga - gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający w miejscu nosa róg
Wiktionary
(1.1) W wodzie brodziły nosorogie dinozaury.
Wiktionary
rzecz. nosorożcowate lm nm., nosorożec mzw.
przym. nosorożcowy
Wiktionary
rodzina dużych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych; nosorożcowate
SJP.pl
Nosorożcowate, nosorożce (Rhinocerotidae) – rodzina dużych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych (Perissodactyla). Kiedyś liczyła 70 rodzajów, z których obecnie żyją 4 liczące 5 gatunków, Osiągają dość duże rozmiary i masę ciała, największy jest nosorożec biały. Ich cechą charakterystyczną jest keratynowy róg bądź dwa rogi na nosie, większe u gatunków afrykańskich, osiągające do 130 cm długości. Zamieszkują różnorodne siedliska, od suchych do podmokłych, żywiąc się trawą bądź wyższą roślinnością. Samce wykazują pewne cechy terytorialne i brutalnie walczą o samicę, wykorzystując rogi bądź ciosy. Samica rodzi zwykle jedno młode po długiej ciąży, w którą zachodzi co 2–3 lata.
Wikipedia
rodzina dużych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych; nosorożce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Rhinocerotidae|Gray|ref=tak., rodzina dużych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych;
Wiktionary
Nosorożcowate, nosorożce (Rhinocerotidae) – rodzina dużych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych (Perissodactyla). Kiedyś liczyła 70 rodzajów, z których obecnie żyją 4 liczące 5 gatunków, Osiągają dość duże rozmiary i masę ciała, największy jest nosorożec biały. Ich cechą charakterystyczną jest keratynowy róg bądź dwa rogi na nosie, większe u gatunków afrykańskich, osiągające do 130 cm długości. Zamieszkują różnorodne siedliska, od suchych do podmokłych, żywiąc się trawą bądź wyższą roślinnością. Samce wykazują pewne cechy terytorialne i brutalnie walczą o samicę, wykorzystując rogi bądź ciosy. Samica rodzi zwykle jedno młode po długiej ciąży, w którą zachodzi co 2–3 lata.
Wikipedia
(1.1) Ciała nosorożcowatych są masywne i ciężkie, okryte grubą skórą.
Wiktionary
rzecz. nosorożec mzw.
przym. nosorogi, nosorożcowy
Wiktionary
o cechach nosorożcowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nosorożcem, dotyczący nosorożca, właściwy nosorożcowi
Wiktionary
(1.1) Stare czaszki słoniowe, nosorożcowe, woliera z krzyczącymi papużkami, trzcinowy dach, tysiące kwiatów, palmy, susza, upał i cień pod mangowcami, no i zimne piwo z lodu - to jest Namanga.
Wiktionary
rzecz. nosorożec mrz., nosorożcowate n. lm.
przym. nosorogi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Rhinoceros|ref=tak., duży ssak z rzędu nieparzystokopytnych;
Wiktionary
Nosorożcowate, nosorożce (Rhinocerotidae) – rodzina dużych ssaków z rzędu nieparzystokopytnych (Perissodactyla). Kiedyś liczyła 70 rodzajów, z których obecnie żyją 4 liczące 5 gatunków, Osiągają dość duże rozmiary i masę ciała, największy jest nosorożec biały. Ich cechą charakterystyczną jest keratynowy róg bądź dwa rogi na nosie, większe u gatunków afrykańskich, osiągające do 130 cm długości. Zamieszkują różnorodne siedliska, od suchych do podmokłych, żywiąc się trawą bądź wyższą roślinnością. Samce wykazują pewne cechy terytorialne i brutalnie walczą o samicę, wykorzystując rogi bądź ciosy. Samica rodzi zwykle jedno młode po długiej ciąży, w którą zachodzi co 2–3 lata.
Wikipedia
(1.1) Nosorożce zamieszkują sawanny Afryki.
Wiktionary
IPA: ˌnɔsɔˈrɔʒɛt͡s, AS: nosorožec
Wiktionary
rzecz. nosorożcowate lm nm.
przym. nosorogi, nosorożcowy
Wiktionary
przestarzale, żartobliwie: binokle, okulary
SJP.pl
1. zakaźna, niebezpieczna, często śmiertelna choroba wirusowa zwierząt, głównie psów;
2. samogłoska nosowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wet. groźna choroba zakaźna psów;
(1.2) jęz. samogłoska nosowa
(1.3) wet. zob. nosówka kotów., panleukopenia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jeśli pies zdechnie na nosówkę, to nie wolno kupować następnego przez pół roku.
Wiktionary
IPA: nɔˈsufka, AS: nosufka
Wiktionary
rzecz. nos m.
przym. nosówkowy
Wiktionary
(1.2) samogłoska nosowa
Wiktionary
przymiotnik od: nosówka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) jęz. związany z nosówkami, dotyczący nosówek (samogłoski nosowej)
(1.2) wet. związany z nosówką, dotyczący nosówki (choroby)
Wiktionary
rzecz. nosówka ż., nos mrz.
przym. nosowy, przynosowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: nos (zwykle w znaczeniu: narząd powonienia), np. przegroda nosowa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) anat. związany z nosem, dotyczący nosa
(1.2) fonet. o głosce, przy wymawianiu której część lub całość wydychanego powietrza przechodzi przez jamę nosową
Wiktionary
IPA: nɔˈsɔvɨ, AS: nosovy
Wiktionary
rzecz. nos m., nochal m., nosisko n., nosek mrz., nosowość ż.
przym. nosaty, nosówkowy, przynosowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kamienny chodnik pod strzechą domu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) poznań. handlarz szmatami, starzyzną
(1.2) poznań. oberwaniec
Wiktionary
1. tęsknota za krajem ojczystym;
2. tęsknota za czymś, co minęło; melancholia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tęsknota, zwłaszcza za krajem ojczystym
Wiktionary
Nostalgia (gr. νóστος, powrót do domu, i ἄλγος, ból) – doskwierająca tęsknota za ojczyzną (krajem ojczystym), a także tęsknota za czymś przeszłym, co utrwaliło się w pamięci.
Wikipedia
IPA: nɔˈstalʲɟja, AS: nostalʹǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. nostalgiczność ż.
przym. nostalgiczny
przysł. nostalgicznie
Wiktionary
kobieta cierpiąca na nostalgię, tęskniąca za czymś utraconym
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nostalgiczny
Wiktionary
(1.1) Ten pierwszy bal w swoim życiu przeżyją na pewno radośnie choć może trochę nostalgicznie.
Wiktionary
IPA: ˌnɔstalʲˈɟit͡ʃʲɲɛ, AS: nostalʹǵičʹńe
Wiktionary
rzecz. nostalgia ż., nostalgiczność ż.
przym. nostalgiczny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nostalgiczne; cecha tych, którzy są nostalgiczni
Wiktionary
rzecz. nostalgia ż.
przym. nostalgiczny
przysł. nostalgicznie
Wiktionary
dotyczący nostalgii, wyrażający tęsknotę za ojczyzną, za czymś, co zapadło w pamięć lub co sobie wyobrażono
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. taki, który wyraża, odczuwa lub wzbudza nostalgię; jest pełen tęsknoty
Wiktionary
(1.1) Październik, jak żaden inny miesiąc, jest wyjątkowo nostalgiczny.
Wiktionary
IPA: ˌnɔstalʲˈɟit͡ʃnɨ, AS: nostalʹǵičny
Wiktionary
rzecz. nostalgia ż., nostalgiczność ż.
przysł. nostalgicznie
Wiktionary
(1.1) melancholijny, tęskny
Wiktionary
osoba cierpiąca na nostalgię, tęskniąca za czymś utraconym, np. ojczyzną, minionymi czasami itp.
SJP.pl
przenośnie: prorok, którego przepowiednie są niejasne, wykrętne
SJP.pl
Nostradamus (fr. Michel de Nostredame) (ur. 14 grudnia 1503 w Saint-Remy, zm. 2 lipca 1566) – francuski aptekarz, astrolog i autor proroctw, okultysta, mistyk, kabalista, badacz wiedzy tajemnej, doradca królowej Francji, Katarzyny Medycejskiej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bank. rachunek naszego banku utrzymywany w obcym banku do celów rozliczeniowych
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) rachunek nostro
synonimy.
antonimy.
(1.1) vostro, loro
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|nostro. → nasz
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nostro
źródła.
== nostro (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bank. nostro
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
(1.1) vostro, loro
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|nostro. → nasz
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nostro
źródła.
== nostro (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bank. nostro
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) nostro account
synonimy.
Wiktionary
uznanie zagranicznego dyplomu, tytułu lub stopnia naukowego albo zawodowego za równoważny z krajowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urz. uznanie zagranicznego dyplomu, tytułu lub stopnia naukowego za równoważny z jego odpowiednikiem w danym kraju;
Wiktionary
Nostryfikacja (łac. noster – nasz, facere – czynić) – procedura uznawania ważności stopni naukowych, tytułów zawodowych oraz innych dyplomów i świadectw uzyskanych w innych krajach, przeprowadzana przez odpowiednie krajowe jednostki, np. kuratoria oświaty lub rady wydziałów uczelni wyższych, uprawnionych do nadawania analogicznego stopnia naukowego w tym kraju, który „uznaje stopień za własny”.
Wikipedia
(1.1) Skończyłem prawo, uzyskałem nostryfikację dyplomu w Cambridge i wróciłem, by otworzyć przewód doktorski o uwzględnieniu prawa Unii Europejskiej w polskiej rzeczywistości.
Wiktionary
rzecz. nostryfikant m.
czas. nostryfikować dk./ndk.
przym. nostryfikacyjny
Wiktionary
przymiotnik od: nostryfikacja
SJP.pl
osoba, która uzyskała uznanie swojego zagranicznego dyplomu, tytułu lub stopnia naukowego albo zawodowego za równoważny z krajowym
SJP.pl
dokonywać uznania zagranicznego dyplomu lub świadectwa za równoważne z krajowym
SJP.pl
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) urz. uznać lub uznawać zagraniczny dyplom, tytuł lub stopień naukowy za równoważny z jego odpowiednikiem w danym kraju
Wiktionary
(1.1) Nostryfikowała wprawdzie dyplom lekarski, ale pracowała jako sprzątaczka.
Wiktionary
rzecz. nostryfikacja ż., nostryfikant m.
przym. nostryfikacyjny
Wiktionary
roślina zielna o przyjemnym zapachu i żółtych kwiatach, stosowana w stanach zapalnych skóry, do produkcji kosmetyków, a dawniej jako przynęta na ryby
SJP.pl
Nostrzyk (Melilotus Mill.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (motylkowatych) Fabaceae. Należą do niego 23 gatunki. Występują na wszystkich kontynentach Starego Świata, jako introdukowane rosną też na innych kontynentach. Nazwa naukowa nawiązuje do jednej z grup roślin w starożytnej taksonomii ludowej opisywanych jako lotos, czy dokładniej „miodowy lotos”.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przyrząd, składający się zwykle z dwóch drążków połączonych płótnem, przeznaczony do przenoszenia chorych, rannych lub zmarłych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) med. sprzęt do ręcznego przenoszenia chorych lub rannych;
Wiktionary
Nosze – urządzenie medycznego umożliwiające transportowanie chorego lub rannego w pozycji leżącej. Stosowane przez różne służby ratownicze, stanowią podstawowe wyposażenie ambulansu sanitarnego.
Tradycyjne nosze składają się z dwóch podłużnych elementów (często drewnianych), których końce stanowią uchwyty transportowe. Pomiędzy elementami znajduje się płachta z materiału, na której układa się osobę transportowaną. Nosze takie najczęściej mają podpórki lub kółka, często są składane. Do transportu przy ich użyciu potrzebnych co najmniej dwóch ratowników.
Wikipedia
rzecz. nosiciel mos., noszenie n., przenoszenie n., niesienie n., przeniesienie n., nosidło n., nosidełko n., noszowy m., nośnik m., nosiłki m., nośność ż., znoszenie n., zniesienie n.
czas. nosić ndk., przenosić ndk., nieść ndk., przenieść dk., znosić ndk., znieść dk.
przym. noszowy, nośny
Wiktionary
1. chodzić długo lub wielokrotnie z czymś w ręku, na plecach itp.; dźwigać
2. mieć coś przy sobie
3. chodzić w czymś (ubraniu)
4. odznaczać się czymś
5. nosić się:
a) ubierać się wg jakiejś mody
b) o ubiorze: być noszonym
c) zachowywać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nosić.
Wiktionary
(1.1) Mama i babcia padały z nóg, od noszenia go bolały je ramiona i wykrzywiały się kręgosłupy, oczy zamykały się z niewyspania – a ono wrzeszczało.
Wiktionary
IPA: nɔˈʃɛ̃ɲɛ, AS: nošẽńe
Wiktionary
czas. wznosić, znosić, nosić ndk., nieść ndk., donosić ndk., donieść dk., wynosić ndk., wynieść dk., przynosić ndk., przynieść dk.
rzecz. nosiciel mos., zaniesienie n., noszowy mos., nosze nmos., nosiłki nmos., nosidło, nosidełko, donosiciel, donoszenie, wynoszenie, przynoszenie
przym. noszowy
Wiktionary
rzadko: małe nosze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. gmina w Czechach;
Wiktionary
Noszowice (cz. Nošovice, niem. Noschowitz) — wieś gminna na Śląsku Cieszyńskim w Czechach, w kraju morawsko-śląskim (powiat Frydek-Mistek).
Wikipedia
rzecz. noszowiczanin m., noszowiczanka ż.
przym. noszowicki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gminą Noszowice, dotyczący gminy Noszowice
Wiktionary
rzecz. Noszowice nmos.
Wiktionary
→ nosze
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z noszami, dotyczący noszy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) sanitariusz, ratownik wyznaczony do noszy
Wiktionary
rzecz. nosiciel mos., nosze nmos., noszenie n., przenoszenie n., niesienie n., przeniesienie n., nosidło n., nosidełko n., nośnik m., nosiłki m., nośność ż., znoszenie n., zniesienie n.
czas. nosić ndk., przenosić ndk., nieść ndk., przenieść dk., znosić ndk., znieść dk.
przym. nośny
Wiktionary
1. oficjalne pismo urzędowe, zwłaszcza pismo rządu jednego państwa do drugiego;
2. ocena;
3. krótki artykuł, wzmianka w prasie;
4. przypis; objaśnienie; uwaga na marginesie
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Naczelna Organizacja Techniczna;
Wiktionary
IPA: nɔt, AS: not
Wiktionary
1. oficjalne pismo urzędowe, zwłaszcza pismo rządu jednego państwa do drugiego;
2. ocena;
3. krótki artykuł, wzmianka w prasie;
4. przypis; objaśnienie; uwaga na marginesie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. ocena czyjejś pracy, postępów w nauce itp.
(1.2) adm. oficjalne pismo urzędowe, w szczególności międzyrządowe
(1.3) uwaga zapisana na marginesie tekstu
Wiktionary
nota
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.2) nota dyplomatyczna • nota słowna
synonimy.
(1.1) komentarz, uwaga
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. notatka ż., notka ż., notatnik mrz.
czas. notować
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* esperanto: (1.2) noto; (1.3) noto
* rosyjski: (1.1) отметка ż.; (1.2) нота ż.; (1.3) примечание n.
* szwedzki: (1.2) not w.
źródła.
== nota (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. nuta
(1.2) eduk. ocena
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnɔta, AS: nota
Wiktionary
rzecz. notatka ż., notka ż., notatnik mrz.
czas. notować
Wiktionary
(1.1) komentarz, uwaga
Wiktionary
tyle co: w dodatku, do tego; nawiasem mówiąc, prawdę mówiąc
SJP.pl
partykuła
(1.1) nawiasem mówiąc, zresztą, poza tym
Wiktionary
(1.1) …i w końcu, kiedy wszyscy powoli traciliśmy już nadzieję, a poszukiwania miały być odwołane, szeregowy Gregory Stavicky – którego notabene ojciec kupował kiedyś bułki w polskiej piekarni na Milwaukee Avenue w Chicago – odnalazł na głębokości dwóch stóp swojego kolegi, pod piachem – upragniony mikrofon…
Wiktionary
IPA: ˌnɔtaˈbɛ̃nɛ, AS: notabẽne
Wiktionary
1. znakomitość; osoba powszechnie znana i szanowana;
2. doradca królewski w dawnej Francji
SJP.pl
zbiór jakichś symboli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pewien ściśle określony sposób zapisu
(1.2) zbiór znaków notacji (1.1)
Wiktionary
Notacja to umowny sposób zapisu symboli, liter, znaków, itp. Umożliwia ona, w sposób formalny, zapis treści wyrażeń, reguł, wzorów, formuł itd.
Wikipedia
IPA: nɔˈtat͡sʲja, AS: notacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. notatnik mrz., notatka ż., notka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. notariusz
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Notar.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|notariusz.
źródła.
== notar (język hiszpański.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1321 (spa)-Marreromarco-notar.wav.
znaczenia.
czasownik
(1.1) zaznaczyć
(1.2) notować
odmiana.
(1) odmiana-czasownik-hiszpański|model=reg.
przykłady.
Wiktionary
odnoszący się do notariusza, notariatu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do notariusza lub notariatu, związany z notariuszem lub notariatem
Wiktionary
(1.1) Za dokonanie czynności notarialnej niewymienionej w przepisach poprzedzających maksymalna stawka wynosi 200 zł.
Wiktionary
rzecz. notariat m., notariusz m.
przysł. notarialnie
Wiktionary
notariuszostwo;
1. zawód, urząd notariusza;
2. biuro, kancelaria notariusza;
3. budynek, w którym znajduje się biuro, kancelaria notariusza;
4. zbiorowo: notariusze
SJP.pl
Notariat – instytucja pomocy prawnej, która ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa obrotu prawnego i jego zgodności z obowiązującym prawem. Notariusze dokonują czynności notarialnych w sprawach prawnych, którym strony są obowiązane lub pragną nadać formę notarialną, m.in. sporządzają akty prawne, są świadkami składania podpisów i sporządzania dokumentów. Forma notariatu opartego na 2. modelach: łacińskim i anglosaskim, jest różnorodna w różnych państwach.
Wikipedia
1. urzędnik legitymujący się wykształceniem prawniczym, powołany do sporządzania aktów prawnych, np. umów kupna-sprzedaży, darowizn, uwierzytelniania i poświadczania dokumentów, sporządzania testamentów, przyjmowania dokumentów na przechowanie itp.; rejent;
2. w dawnej Polsce: urzędnik dokonujący wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierujący kancelarią królewską i archiwum; rejent, regent;
3. w dawnej Polsce: sekretarz kanclerza i podkanclerza; rejent, regent;
4. w dawnych miastach polskich: urzędnik (pisarz) kancelarii miejskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. urzędnik sporządzający akty prawne na żądanie stron
(1.2) hist. urzędnik w dawnej Polsce kierujący kancelarią królewską i archiwum
(1.3) hist. urzędnik kancelarii miejskiej w dawnej Polsce
Wiktionary
Notariusz (etym. łac. notarius, pisarz, stenograf, dawniej w Polsce rejent) – zawód zaufania publicznego wykonywany przez osobę upoważnioną przez władzę państwową do stwierdzania pewnych faktów, mających znaczenie prawne (np. własnoręczności podpisów, zgodności odpisów, daty czynności itp.) oraz współdziałania przy sporządzaniu pewnych aktów prawnych (np. umowy sprzedaży, darowizny, aktu poświadczenia dziedziczenia itp.).
Wikipedia
rzecz. notariat mrz.
:: fż. notariuszka ż.
przym. notarialny, notariuszowski
przysł. notarialnie
Wiktionary
(1.1) rejent; gw-pl|Górny Śląsk|notar.
(1.2) regent
Wiktionary
notariat;
1. zawód, urząd notariusza;
2. biuro, kancelaria notariusza;
3. budynek, w którym znajduje się biuro, kancelaria notariusza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z notariuszem, dotyczący notariusza
Wiktionary
rzecz. notariusz mos.
Wiktionary
1. krótki tekst; zapisek, uwaga;
2. krótka wiadomość w prasie, wzmianka;
3. kartka z krótkim zapisanym tekstem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) krótki tekst, mający na celu przypomnienie jakiejś informacji
(1.2) robocze, odręczne zapiski, np. z wykładów, z pracy koncepcyjnej
(1.3) kartka zawierająca notatkę (1.1-2)
Wiktionary
Notatka – krótki tekst o charakterze informacyjnym, nastawiony na przekaz danych, wyróżniający się zrozumiałością przedstawianych wiadomości: rzeczowością i zwięzłością. W notatce umieszczane są najważniejsze informacje w sposób skrótowy i uporządkowany. Gatunek ten przedstawia jakiś fakt, zawiera elementy streszczenia, opisu, opowiadania i charakterystyki. Tekst spójny i logiczny. Opowiada o tym, co wydarzyło się w przeszłości, planowane jest w przyszłości lub opisuje stan obecny. Konieczne jest nadanie tytułu.
Wikipedia
(1.1) Na marginesie książki były dziwne notatki.
Wiktionary
IPA: nɔˈtatka, AS: notatka
Wiktionary
rzecz. notes m., notesik m., notatnik m., notatniczek m., nota ż., notowanie n., zanotowanie n., notacja ż., wynotowanie n., odnotowanie n., notka ż.
czas. notować ndk., zanotować dk., wynotować dk., odnotować dk.
przym. notatkowy, notacyjny
Wiktionary
1. krótki tekst; zapisek, uwaga;
2. krótka wiadomość w prasie, wzmianka;
3. kartka z krótkim zapisanym tekstem
SJP.pl
zdrobnienie od: notatnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od notatnik
(1.2) mały notatnik
Wiktionary
IPA: ˌnɔtatʲˈɲit͡ʃɛk, AS: notatʹńiček
Wiktionary
rzecz. notatnik m., notatka ż., notka ż.
czas. notować ndk.
Wiktionary
1. zeszyt do notatek;
2. forma literacka zawierająca wrażenia i przemyślenia autora spisane w postaci luźnych notatek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zeszyt do zapisków
Wiktionary
Notes, notatnik, notesik – plik zszytych kartek papieru, zwykle w sztywnej oprawie, który służy do zapisywania osobistych notatek.
Notes elektroniczny również służy do zapisywania notatek, lecz notatki zamiast na papierze są prezentowane na wyświetlaczu i zapisywane za pomocą klawiatury lub rysikiem i pismem odręcznym na dotykowym wyświetlaczu. Notes elektroniczny często występuje w urządzeniach przenośnych takich jak palmtop.
Wikipedia
(1.1) Czy widzieliście gdzieś mój notatnik?
Wiktionary
IPA: nɔˈtatʲɲik, AS: notatʹńik
Wiktionary
rzecz. nota ż., notes m., notesik m., notatka ż., notowanie n., zanotowanie n., wynotowywanie n., wynotowanie n., notacja ż., odnotowywanie n., odnotowanie n.
:: zdrobn. notatniczek m.
czas. notować ndk., zanotować dk., wynotowywać ndk., wynotować dk., odnotowywać ndk., odnotować dk.
przym. notacyjny, notatkowy
Wiktionary
(1.1) notes, kajet, daw. raptularz; reg. śl. spisewnik.
Wiktionary
[czytaj: nołt] samochód typu Nissan Note
SJP.pl
Note (jap. ノート zapis stylizowany note) – japoński serwis internetowy, który rozpowszechnia teksty, zdjęcia, ilustracje, muzykę i filmy. Został uruchomiony w kwietniu 2014 roku. Hasłem przewodnim serwisu jest „Twórz, łącz, dostarczaj”. Jest również używany jako oficjalna strona internetowa wielu firm i osób prywatnych.
Wikipedia
[czytaj: nołtbuk] przenośny komputer osobisty, mniejszy od laptopa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niewielki komputer przenośny, składany jak książka
Wiktionary
Laptop (z ang. lap – kolana, podołek + top – wierzch), notebook (z ang. notebook, notatnik, zeszyt) – rodzaj przenośnego komputera osobistego.
Do podtypów laptopów można zaliczyć ultrabooki i netbooki. Urządzeniami mniejszymi od laptopów są tablety i smartfony, które również są przenośnymi komputerami, choć nie są zgodne z IBM PC.
Wikipedia
(1.1) Na komunię teraz kupuje się notebooki.
Wiktionary
IPA: ˈnɔdbuk, AS: nodbuk
Wiktionary
(1.1) laptop
Wiktionary
1. rzeka w Polsce;
2. koszykarski zespół z Inowrocławia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w północno-zachodniej Polsce, prawy dopływ Warty;
Wiktionary
Noteć (niem. Netze) – rzeka o długości 391 km w Polsce. Największy dopływ Warty. Powierzchnia dorzecza wynosi 17 300 km². Siódma pod względem długości i szósta pod względem powierzchni dorzecza rzeka Polski.
Noteć przepływa przez trzy województwa: kujawsko-pomorskie, wielkopolskie oraz lubuskie.Dzieli się na dwa odcinki:
Wikipedia
(1.1) Noteć jest siódmą pod względem długości rzeką w Polsce.
Wiktionary
IPA: ˈnɔtɛt͡ɕ, AS: noteć
Wiktionary
przym. notecki, nadnotecki
Wiktionary
przymiotnik od: Noteć
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Notecią, dotyczący Noteci
Wiktionary
rzecz. Noteć ż.
Wiktionary
mały zeszyt na zapiski, notatki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) plik zszytych kartek papieru, zwykle w sztywnej oprawie, który służy do zapisywania osobistych notatek;
Wiktionary
Notes, notatnik, notesik – plik zszytych kartek papieru, zwykle w sztywnej oprawie, który służy do zapisywania osobistych notatek.
Notes elektroniczny również służy do zapisywania notatek, lecz notatki zamiast na papierze są prezentowane na wyświetlaczu i zapisywane za pomocą klawiatury lub rysikiem i pismem odręcznym na dotykowym wyświetlaczu. Notes elektroniczny często występuje w urządzeniach przenośnych takich jak palmtop.
Wikipedia
IPA: ˈnɔtɛs, AS: notes
Wiktionary
czas. notować ndk.
rzecz. notatnik m., notatka ż.
:: zdrobn. notesik
Wiktionary
(1.1) zeszyt, kajet, notatnik
Wiktionary
zdrobnienie od: notes
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od notes
(1.2) mały notes
Wiktionary
(1.2) Woźna zapisała nasze nazwiska w swoim notesiku.
Wiktionary
IPA: nɔˈtɛɕik, AS: noteśik
Wiktionary
rzecz. notka ż., notes m., notatka ż., notatnik m.
czas. notować ndk.
Wiktionary
(1.2) notes, notatnik, kajet
Wiktionary
pisemne powiadomienie o gotowości statku do przyjęcia ładunku lub do jego wyładowania
SJP.pl
Omeprazol – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów pompy protonowej, zmniejszający wydzielanie do światła żołądka jonów wodorowych. Jest stosowany głównie w terapii choroby wrzodowej.
Wikipedia
zdrobnienie od: nota
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) krótki tekst z uwagami lub dodatkowymi informacjami
Wiktionary
(1.1) Notki-psotki niosły plotkaotki.
Wiktionary
IPA: ˈnɔtka, AS: notka
Wiktionary
rzecz. notes m., notesik m., notatnik m., notatniczek m., nota ż., notowanie n., zanotowanie n., notacja ż., wynotowanie n., odnotowanie n., notatka ż.
czas. notować ndk., zanotować dk., wynotować dk., odnotować dk.
przym. notatkowy, notacyjny
Wiktionary
(1.1) dopisek, komentarz, uwaga
Wiktionary
drzewo lub krzew z rodziny bukowatych; bukan
SJP.pl
Wikipedia
jeden z obszarów zoogeograficznych, traktowany jako królestwo lub państwo świata zwierzęcego, obejmujący Australię z Tasmanią, Nową Gwineę, Nową Zelandię oraz wyspy Polinezji
SJP.pl
Kraina australijska – kraina zoogeograficzna obejmująca obszar Australii, Tasmanii, Moluków, Nowej Gwinei, Nowej Zelandii i większości wysp Oceanu Spokojnego. W systemie państw zwierzęcych zalicza się do państwa Notogea.
Większa część obszaru należy do strefy klimatów zwrotnikowych, jedynie na południowych krańcach występuje klimat umiarkowany. Głównymi formacjami roślinnymi są: stepy i pustynie (w centralnej części Australii), zarośla wiecznie zielone (w południowej), sawanna i las równikowy (w północnej). Wschodni skraj Australii i Nowa Zelandia są pokryte lasami liściastymi.
Wikipedia
roślina z rodziny kaktusowatych, występująca w stepowych rejonach Ameryki Południowej
SJP.pl
Notokaktus (Parodia syn. Notocactus) – rodzaj roślin z rodziny kaktusowatych. Rodzaj obejmuje 15 gatunków występujących w Brazylii i Argentynie. W Polsce niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny doniczkowe.
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co notoryczne; cecha tych, którzy są notoryczni
Wiktionary
przym. notoryczny
Wiktionary
1. stale postępujący w niewłaściwy sposób;
2. o zjawiskach negatywnych: ciągle się powtarzający
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pejor. powszechnie znany
(1.2) nieustanny
Wiktionary
(1.1) Notoryczny złodziej został zarejestrowany przez kamerę.
(1.2) Ilekroć rozmawiam z Sylwestrem, wiem, że nie mogę mu zaufać, gdyż jest on notorycznym kłamcą.
Wiktionary
IPA: ˌnɔtɔˈrɨt͡ʃnɨ, AS: notoryčny
Wiktionary
przysł. notorycznie
rzecz. notoryczność ż.
Wiktionary
(1.1) osławiony
(1.2) stały, ciągły, systematyczny, permanentny
Wiktionary
w prawie: cecha pewnej okoliczności przesądzająca o tym, że jest ona znana i w związku z tym udowadnianie jej jest zbędne
SJP.pl
Notoryjność (z łac. notorius „znany” od nosco „znam”) – w prawie procesowym cecha pewnej okoliczności, która przesądza o tym, że okoliczność ta jest znana i w związku z tym udowadnianie jej jest zbędne. Nie wyklucza to jednak przeprowadzania dowodu przeciwnego.
Wikipedia
w prawie: ciągle się powtarzający, powszechnie znany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. bóg i uosobienie wiatru południowego, utożsamiany z rzymskim Austerem;
Wiktionary
Notos (także Notus; gr. Νότος Nótos ‘południe’ (strona świata), łac. Notus ‘wiatr południowy’, Auster ‘wiatr południowy’, ‘południe’) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie wiatru południowego, utożsamiany z rzymskim Austerem.
Wikipedia
(1.1) Notos uosabiał silny, gorący i wilgotny wiatr, niosący deszcze i mgły, wiejący z południa.
(1.1) Kult Notosa był rozpowszechniony wśród żeglarzy i rolników.
Wiktionary
IPA: ˈnɔtɔs, AS: notos
Wiktionary
przym. Notosowy
Wiktionary
(1.1) Auster, Notus
Wiktionary
ryba okoniokształtna z rodziny nototeniowatych, występująca w wodach antarktycznych; nototenia marmurkowa
SJP.pl
Notothenia – rodzaj ryb z rodziny nototeniowatych (Nototheniidae).
Wikipedia
rodzina morskich ryb z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
Nototeniowate (Nototheniidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych.
Wikipedia
wymarły ssak kopytny
SJP.pl
rząd pierwotnych ssaków kopytnych, o krótkich kończynach, opierających się na środkowym palcu, żyjących od paleocenu do plejstocenu, głównie w Ameryce Południowej
SJP.pl
Notoungulaty (Notoungulata) – wymarły rząd prymitywnych ssaków kopytnych.
Pozycja filogenetyczna notoungulatów budziła wiele kontrowersji. Sugerowano ich pokrewieństwo m.in. z Afrotheria i szczerbakami. Badania sekwencji kopalnego kolagenu sugerują, że notoungulaty są najbliżej spokrewnione z litopternami, a ich najbliżsi żyjący obecnie krewni to nieparzystokopytne.
Wikipedia
1. zapisywać coś dla pamięci;
2. rejestrować istniejący stan rzeczy
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) zapisywać wykład, czyjąś wypowiedź
(1.2) być notowanym (1.1) zwykle w kartotekach
Wiktionary
(1.1) Uczeń pilnie notuje to co mówi wykładowca.
(1.2) Ten mężczyzna był wielokrotnie notowany przez funkcjonariusza policji.
Wiktionary
IPA: nɔˈtɔvat͡ɕ, AS: notovać
Wiktionary
rzecz. nota ż., notka ż., notatka ż., notatnik m., notatniczek m., notes m., notesik m., notowanie n.
czas. zanotować dk., wynotować dk., wynotowywać ndk., odnotować dk., odnotowywać ndk.
ims. notowany
Wiktionary
(1.1) zapisywać
(1.2) spisywać
Wiktionary
1. zapisywać coś dla pamięci;
2. rejestrować istniejący stan rzeczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|notować.
Wiktionary
IPA: ˌnɔtɔˈvãɲɛ, AS: notovãńe
Wiktionary
czas. notować
rzecz. notatka ż., notka ż., notatnik mrz.
Wiktionary
1. zapisywać coś dla pamięci;
2. rejestrować istniejący stan rzeczy
SJP.pl
przymiotnik od: NOT (Naczelna Organizacja Techniczna); NOT-owski
SJP.pl
[czytaj: NOtingam] miasto w Anglii
SJP.pl
Nottingham – miasto (city) i dystrykt (unitary authority) w środkowej Anglii, w hrabstwie Nottinghamshire, położone nad rzeką Trent. Leży 73,2 km na północny wschód od miasta Birmingham i 177,3 km na północny zachód od Londynu. W samym mieście żyje 336 990 mieszkańców, a w otaczającej je konurbacji – 666 358 (2001). Nottingham jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Snoting(e)ham/quin.
Wikipedia
[czytaj: notingemczyk] mieszkaniec Nottinghamu
SJP.pl
[czytaj: notingemka] mieszkanka Nottinghamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitrzym. zob. Auster.
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
przym. Notusowy
Wiktionary
(1.1) Auster, Notos
Wiktionary
1. oficjalne zawiadomienie, podanie do wiadomości ważnego faktu, postanowienia itp., zwłaszcza w stosunkach dyplomatycznych;
2. powiadomienie wystawcy lub indosanta weksla lub czeku o odmowie zapłaty przez trasata
SJP.pl
związany z notyfikacją
SJP.pl
oficjalnie powiadamiać (powiadomić) o ważnym fakcie lub decyzji, zwłaszcza w stosunkach dyplomatycznych
SJP.pl
czasownik
(1.1) powiadamiać
Wiktionary
noumenon; w filozofii:
1. według Platona: istota rzeczy poznawalna tylko za pomocą rozumu, a nie obserwacji;
2. według Kanta: rzecz sama w sobie, byt rzeczywisty, ale niepoznawalny
SJP.pl
„Rzecz sama w sobie”, noumen (gr. νοούμενoν; rzecz wyobrażona; pomyślana od nous – rozum, duch) – termin wprowadzony do filozofii przez Immanuela Kanta. Dla Kanta noumen oznaczał rzeczywistość, która istnieje niezależnie od świadomości i która nie może się stać „rzeczą dla nas” – poznawalną absolutnie.
Wikipedia
noumen; w filozofii:
1. według Platona: istota rzeczy poznawalna tylko za pomocą rozumu, a nie obserwacji;
2. według Kanta: rzecz sama w sobie, byt rzeczywisty, ale niepoznawalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) irańskie święto nowego roku i wiosny obchodzone w dzień równonocy wiosennej;
Wiktionary
Nouruz (pers. نوروز, czyli „nowy dzień”; wersje w innych językach zapisywane jako Nevruz, Newroz, Navruz, Nowruz, Naurız, Nooruz, Novruz, Navrez) – tradycyjne irańskie święto nowego roku, obchodzone w dniu równonocy wiosennej, od 2010 obchodzone na arenie międzynarodowej (ang. International Nowruz Day).
Wikipedia
IPA: ˈnɔwrus, AS: nou̯rus
Wiktionary
pojęcie starożytnej filozofii greckiej; rozumna, pierwsza przyczyna istnienia rzeczywistości
SJP.pl
Nous (gr. νοῦς) – słowo pochodzące z greki, w dosłownym znaczeniu duch, rozsądek, intelekt, rozum, w znaczeniu przenośnym:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Nowak (forma żeńska: Nowak, Nowakowa, Nowakówna, liczba mnoga: Nowakowie) – najpopularniejsze nazwisko w Polsce. Według bazy PESEL 22 stycznia 2025 roku nazwisko to nosiło 100 319 Polek i 98 859 Polaków. Łącznie nazwisko to nosiło 199 178 polskich obywateli.
Wikipedia
Novalis, właściwie Georg Philipp Friedrich Freiherr von Hardenberg (ur. 2 maja 1772 w Oberwiederstedt, niedaleko Hettstedt w Saksonii, zm. 25 marca 1801 w Weißenfels) – niemiecki poeta i prozaik, jeden z najważniejszych przedstawicieli okresu wczesnego romantyzmu, uważany czasem za jednego z twórców tego kierunku.
Wikipedia
Novara – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Piemontu, w prowincji Novara, położone w północno-zachodniej części kraju, na zachód od Mediolanu. Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 101 921 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 989,5 os./km².
Miasto istnieje od starożytności, a od IV wieku jest siedzibą biskupstwa.
W Novarze urodził się Giovanni Lajolo, włoski kardynał, dyplomata.
Wikipedia
międzynarodowa firma farmaceutyczna
SJP.pl
Novartis AG – szwajcarskie przedsiębiorstwo farmaceutyczne, powstało w 1996 roku w wyniku fuzji spółek Ciba-Geigy i Sandoz. Jego siedziba znajduje się w Bazylei.
W Polsce Novartis AG działa przez spółkę zależną Novartis Poland Sp. z o.o. pod takimi markami jak: Novartis, Lek, Sandoz, Alcon, Hexal, Ciba Vision oraz Nestle Nutrition. Posiada dwa zakłady produkcyjne: w Strykowie i Warszawie.
Wikipedia
Novell, Inc. – amerykańskie przedsiębiorstwo specjalizujące się w sieciowych systemach operacyjnych takich jak NetWare i SUSE Linux.
Wikipedia
noweleta;
1. muzyka: niewielki utwór instrumentalny, przeważnie na fortepian, o luźno połączonych tematach;
2. rzadko: niedługi utwór literacki o charakterze noweli
SJP.pl
Novial (nowial) – język pomocniczy opracowany w 1928 roku przez duńskiego lingwistę Ottona Jespersena i zaprezentowany w książce An International Language. Był próbą pogodzenia cech schematycznych i naturalistycznych w językach sztucznych. W latach 1930, 1934 i 1948 był kilkakrotnie modyfikowany.
Wikipedia
coś nowego, niedawno wprowadzonego; nowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) coś nowego, nowość
Wiktionary
(1.1) nowość
Wiktionary
skrót od: Narodowa Organizacja Wojskowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) astr. faza Księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez Słońce w taki sposób, że z Ziemi widać wyłącznie jego zacienioną część;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Podczas nowiu jest bardzo ciemno.
Wiktionary
IPA: nuf, AS: nuf
Wiktionary
rzecz. nowy mos., nowość ż., nowina ż., nowinka ż., nówka ż., odnawianie n., odnowienie n., wznawianie n., wznowienie n., nowicjusz m., nowicjuszka ż., nowicjat m., ponawianie n., ponowienie n., Nowak m., nowak m., Nowaki nmos., nowalijka ż., nowator m., renowatorka ż., renowacja ż., odnawialność ż., nowatorskość ż., nowacja ż., Nowaczewo n., Nowaczkowo n., Nowaczyzna ż., przednówek m., nowoczesność ż., ponowoczesność ż.
czas. odnawiać ndk., odnowić dk., wznawiać ndk., wznowić dk., ponawiać ndk., ponowić dk.
przym. nowiowy, nowy, nowiutki, nowiusieńki, nowicjacki, renowacyjny, nowatorski, odnawialny, nowoczesny, ponowoczesny, przednówkowy
przysł. nowo, na nowo
Wiktionary
(1.1) reg. śl. ponowa.
Wiktionary
potocznie: kobieta nowa, początkująca w jakimś zawodzie
SJP.pl
forma przymiotnika.
(1.1) M. i W. ż. lp. od: nowy
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) astr. układ podwójny gwiazd prowadzący na skutek ich oddziaływań do wybuchu
Wiktionary
Polska:
Inne:
Wikipedia
przym. nowiusieńki, nowiuteńki, nowiutki, nowiuśki, nowy
rzecz. nowy mos., nówka ż.
Wiktionary
1. zawarcie nowej wersji umowy;
2. dawniej: innowacja
SJP.pl
Nowacja (łac. novatio, odnowienie) – instytucja prawa zobowiązań, czynność prawna prowadząca do umorzenia istniejącego zobowiązania poprzez zastąpienie go nowym stosunkiem obligacyjnym.
Na skutek nowacji dłużnik zobowiązuje się względem wierzyciela za jego zgodą spełnić inne świadczenie niż to, do którego był dotychczas zobowiązany, ewentualnie świadczyć wprawdzie to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W obu tych przypadkach istniejący dług wygasa.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od nowak
Wiktionary
rzecz. nowak m., Nowak mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Nowaczyzna (niem. Neumannsruh) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta w historycznym regionie Prus Górnych. Na wschód od miejscowości znajduje się jezioro Marąg.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
jedno z najczęściej występujących wśród Polaków nazwisk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. góra ze szczytem na wysokości 700 m n.p.m. znajdująca się w Masywie Śnieżnika w Sudetach;
Wiktionary
Nowak (forma żeńska: Nowak, Nowakowa, Nowakówna, liczba mnoga: Nowakowie) – najpopularniejsze nazwisko w Polsce. Według bazy PESEL 22 stycznia 2025 roku nazwisko to nosiło 100 319 Polek i 98 859 Polaków. Łącznie nazwisko to nosiło 199 178 polskich obywateli.
Wikipedia
(1.1) daw. Nowacka Kopa
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nowakowski (forma żeńska: Nowakowska, liczba mnoga: Nowakowscy). Jest jednym z najpopularniejszych nazwisk w Polsce – nosi je ok. 50 tys. osób.
Nazwisko to, jest jednym z wariantów nazwiska Nowak, oznacza ono przyjmującego wiarę, nowicjusza.
Wikipedia
taki jak u Nowaka, charakterystyczny dla Nowaka
SJP.pl
syntetyczny środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy
SJP.pl
młode warzywo ukazujące się po raz pierwszy w danym roku; nowalijka
SJP.pl
młode warzywo ukazujące się po raz pierwszy w danym roku; nowalia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) młode warzywo pojawiające się po raz pierwszy w sezonie
Wiktionary
Nowalijka – młode warzywo ukazujące się po raz pierwszy w sprzedaży w nowym sezonie wiosną. Do nowalijek zalicza się między innymi::
Wikipedia
IPA: ˌnɔvaˈlʲijka, AS: novalʹii ̯ka
Wiktionary
przym. nowy, nowiowy
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowina ż., nowy mos., nówka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
człowiek wprowadzający coś nowego w jakiejś dziedzinie; innowator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wprowadzający jakąś nowość, coś nowego w określonej dziedzinie
Wiktionary
Nowator, właściwie Paweł Lipski (ur. 3 maja 1985 w Opocznie), znany również jako Nowi i NWTR – polski raper, piosenkarz, muzyk, kompozytor i autor tekstów. Absolwent szkoły muzycznej I stopnia w klasie fortepianu. Członek formacji TeOeR. Prowadzi także solową działalność artystyczną. Przez znaczny okres kariery utożsamiany ze sceną muzyki hip-hopowej, równolegle tworzy pod własnym nazwiskiem w stylistyce popowej.
Wikipedia
IPA: nɔˈvatɔr, AS: novator
Wiktionary
rzecz. nowatorstwo n., nowatorszczyzna ż.
:: fż. nowatorka ż.
przym. nowatorski, nowiowy
przysł. nowatorsko, nowo
Wiktionary
(1.1) innowator, nowinkarz, pionier
Wiktionary
kobieta wprowadzająca coś nowego w jakiejś dziedzinie; innowatorka
SJP.pl
nowo wprowadzony, odkrywczy, nietradycyjny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) wprowadzający coś nowego w jakiejś dziedzinie
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowość ż., nówka ż., nowy mos., nowator m., nowatorka ż., nowatorstwo n., nowatorskość ż.
przysł. nowatorsko, nowo
przym. nowy, nowiowy
Wiktionary
(1.1) innowacyjny, niekonwencjonalny, nietradycyjny, odkrywczy, oryginalny, pionierski, rewolucyjny, śmiały, świeży
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nowatorskie; cecha tych, którzy są nowatorscy
Wiktionary
przym. nowatorski, nowiowy
przysł. nowatorsko
rzecz. nów mrz., Nowak mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wprowadzanie czegoś nowego
Wiktionary
rzecz. nówka ż., nowy mos., nowość ż., nowator m., nowatorka ż., nowatorszczyzna ż.
przym. nowatorski, nowy
przysł. nowatorsko, nowo
Wiktionary
(1.1) awangarda, antytradycjonalizm, innowacja, unowocześnienie, awangardowość, innowacyjność, pionierstwo
Wiktionary
środowiskowo: wprowadzać innowacje; działać po nowatorsku
SJP.pl
książkowo: to, co nowe, postępowe
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Nowe (niem. Neuenburg) – miasto w woj. kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nowe.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Nowe liczyło 5787 mieszkańców.Nowe uzyskało lokację miejską przed 1280 rokiem, zdegradowane po 1310 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1350 roku.
Wikipedia
IPA: ˈnɔvɛ, AS: nove
Wiktionary
przym. nowski
Wiktionary
Nowęcin (kaszb. Nowi Dwór, niem. Neuhof) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Wicko, około 3 kilometry na południowy wschód od Łeby, nad jeziorem Sarbsko. Siedziba sołectwa Nowęcin.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Nowek – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
1. krótki utwór beletrystyczny;
2. ustawa, która częściowo zmienia obowiązującą ustawę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. krótki utwór literacki pisany prozą i mający prostą zwięzłej fabule
(1.2) praw. ustawa częściowo zmieniająca albo uzupełniająca obowiązującą ustawę
Wiktionary
Nowela (wł. novella – nowość) – krótki utwór literacki, pisany prozą, charakteryzujący się jednowątkową fabułą wyraźnie zarysowaną i skondensowaną akcją główną, mocno udramatyzowaną, która zmierza do punktu kulminacyjnego (puenty). Jest to jedna z odmian epiki.
Wikipedia
noveletta;
1. muzyka: niewielki utwór instrumentalny, przeważnie na fortepian, o luźno połączonych tematach;
2. rzadko: niedługi utwór literacki o charakterze noweli
SJP.pl
zdrobnienie od: noweleta
SJP.pl
pisarz tworzący nowele, krótkie utwory beletrystyczne
SJP.pl
odnoszący się do noweli, nowelistyki, nowelisty
SJP.pl
1. częściowa zmiana obowiązujących ustaw, przepisów, zarządzeń;
2. adaptacja filmu na powieść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. ustawa zmieniająca poprzednią ustawę
(1.2) praw. przyjęcie nowej lub odnowionej ustawy;
Wiktionary
Nowelizacja (z wł. novella „nowość” od łac. novellae (constitutiones, leges) „nowe (statuty, prawa)” od novellus „nowy; młody; świeży” z novus „nowy”), pot. nowela – częściowa zmiana obowiązującego aktu prawodawczego przez inny akt normatywny tej samej albo wyższej mocy prawnej, później wydany.
Wikipedia
(1.2) W 2011 r. powstał komitet inicjatywy ustawodawczej, który zaproponował zmianę zasady naliczania janosikowego, czyli nowelizację ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.
Wiktionary
rzecz. nowelizator mos., nowelizowanie n.
czas. nowelizować ndk., znowelizować dk.
przym. nowelizacyjny
Wiktionary
(1.1) nowela
(1.2) nowela
Wiktionary
związany z nowelizacją
SJP.pl
ten, kto przeprowadza nowelizację przepisów prawnych
SJP.pl
kobieta, która przeprowadza nowelizację przepisów prawnych
SJP.pl
zdrobnienie od: nowela
SJP.pl
rodzaj mszaków z rzędu meszkowców
SJP.pl
dawniej: listopad
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. listopad
Wiktionary
(1.1) Kto tego nie wie, będzie mi może przyganiał, żem to w nowembrze chciał mnichem zostawać, a w decembrze do stanu małżeńskiego się zabieram.
Wiktionary
IPA: nɔˈvɛ̃mbɛr, AS: novẽmber
Wiktionary
przym. nowembrowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. nowembrowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|november.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|listopad.
źródła.
== nowember (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) listopad
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) nazymnik, nazymny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. listopadowy
Wiktionary
rzecz. nowember m.
Wiktionary
w liturgii katolickiej: rozłożone na dziewięć okresów (zwykle dni) nabożeństwo poprzedzające większe święto lub uroczystości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. w katolicyzmie praktyka dewocyjna polegająca na powtarzaniu dziewięciokrotnie, w tych samych odstępach czasu, zwykle przed większymi uroczystościami kościelnymi, specjalnej modlitwy lub modlitw;
Wiktionary
Nowenna (od łac. novem – dziewięć) – cykliczne nabożeństwo paraliturgiczne w Kościołach chrześcijańskich lub prywatna modlitwa, zanoszona do Boga lub świętych przez dziewięć kolejnych dni, miesięcy lub lat. Nowenny są dozwolone, a nawet zalecane przez władze kościelne, ale wciąż nie mają właściwego i w pełni ustalonego miejsca w liturgii Kościoła.
Wikipedia
(1.1) Lora odmawia nowennę pompejańską.
(1.1) Wieczorem po nowennie przystroimy kaplicę.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowego (miasta w Polsce)
SJP.pl
Nowianka (biał. Навіянка, Nawijanka; ros. Новиянка, Nowijanka) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim, w sielsowiecie Pirogańce, w pobliżu granicy Litwą.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od nowicjat
Wiktionary
rzecz. nowicjat m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z nowicjatem
Wiktionary
(1.1) W klasztorach nowicjackich ściśle przestrzegane są reguły zakonne.
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowicjusz, nowicjuszka, nowicjat
przym. nowiowy
Wiktionary
1. przygotowanie kandydatów do zakonu, okres próby w zakonie; probacja;
2. pomieszczenie dla kandydatów do zakonu odbywających próbę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. okres próbny kandydata do zakonu;
(1.2) rel. część klasztoru przeznaczona dla odbywających nowicjat (1.1)
(1.3) rel. grupa zakonników wspólnie odbywająca nowicjat (1.1)
Wiktionary
Nowicjat (łac. novitiatum) – nie dłuższy niż dwuletni okres rozpoczynający życie we wspólnocie zakonnej.
Nowicjat ma na celu:
Prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich.
Wikipedia
(1.1) Masseo odbył nowicjat w Miejskiej Górce.
(1.2) Osobom postronnym nie wolno wchodzić na nowicjat bez zgody magistra.
(1.3) Było upalnie i cały nowicjat pojechał nad wodę.
Wiktionary
IPA: nɔˈvʲit͡sʲjat, AS: novʹicʹi ̯at
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowicjusz m., nowicjuszka ż., nowicjacik mrz.
przym. nowicjacki, nowiowy
Wiktionary
(1.1) probacja
Wiktionary
1. człowiek początkujący w jakiejś dziedzinie;
2. kandydat do zakonu w okresie nowicjatu; probant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. człowiek nieposiadający doświadczenia, początkujący w jakimś zawodzie
(1.2) rel. kandydat do zakonu, odbywający w nim nowicjat
Wiktionary
Nowicjusz – w Kościele katolickim osoba odbywająca nowicjat w zakonie, czyli przygotowująca się do złożenia stosownych ślubów, poddająca się procesom: sprawdzenia swojego powołania i formacji duchowej.
Nowicjuszem nazywa się również osobę nową w jakimś środowisku lub początkującą w jakimś zawodzie.
Wikipedia
(1.1) Nie wiedział, gdzie włożyć ręce, był nowicjuszem.
(1.2) W chórze było tak zimno, że nowicjusze dzwonili zębami.
Wiktionary
rzecz. nowicjuszostwo n., nowicjat m.
:: fż. nowicjuszka ż.
przym. nowicjuszowski, nowicjacki, nowiowy
przysł. nowo
Wiktionary
(1.1) pot. żółtodziób, daw. nowak
Wiktionary
1. kobieta początkująca w jakiejś dziedzinie;
2. kandydatka do zakonu w okresie nowicjatu; probantka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. kobieta nie posiadająca doświadczenia
(1.2) rel. kandydatka do zakonu, odbywająca w nim nowicjat
Wiktionary
Nowicjusz – w Kościele katolickim osoba odbywająca nowicjat w zakonie, czyli przygotowująca się do złożenia stosownych ślubów, poddająca się procesom: sprawdzenia swojego powołania i formacji duchowej.
Nowicjuszem nazywa się również osobę nową w jakimś środowisku lub początkującą w jakimś zawodzie.
Wikipedia
(1.1) Nie chcieli jej wpuścić na stok, była jeszcze nowicjuszką.
(1.2) Na spotkanie z ojcem świętym przybyły wszystkie postulantki i nowicjuszki.
Wiktionary
rzecz. nowicjat m., nowicjuszostwo n.
:: fm. nowicjusz m.
przym. nowicjacki, nowicjuszowski, nowiowy
przysł. nowo
Wiktionary
nazwisko, m.in. Andrzej Nowicki (1953-2000) - polski gitarzysta basowy, grał w zespole Perfect
SJP.pl
Nowicki (forma żeńska: Nowicka; liczba mnoga: Nowiccy) – polskie nazwisko, pochodzące od przydomka „nowy”. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 46379 osób.
Wikipedia
domniemany rosyjski środek bojowy o działaniu paralityczno-drgawkowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. rodzaj broni chemicznej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) – Nikt nie podrzucił ci nowiczoka do samochodu – zastrzegł.
Wiktionary
jednokomórkowy glon słodkowodny z rodziny sprężnic, mikroskopijnej wielkości; klosterium
SJP.pl
Wikipedia
nowa wiadomość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nowa wiadomość
(1.2) przest. to, co się zdarza pierwszy raz
(1.3) daw. grunt wzięty świeżo pod uprawę
Wiktionary
1. nowa, często niespodziewana wiadomość
2. dawniej: grunt świeżo wzięty pod uprawę
Wikipedia
IPA: nɔˈvʲĩna, AS: novʹĩna
Wiktionary
rzecz. nowość ż., nowalijka ż., nowicjusz mos., nowicjuszka ż., nówka ż.
:: zdrobn. nowinka ż.
przym. nowy, nowiowy
przysł. nowo
temsłow. nowo-
czas. ponawiać ndk., ponowić dk.
Wiktionary
(1.1) nowinka, news, wieść
Wiktionary
przymiotnik od: Nowinka
SJP.pl
1. wiadomość, często o charakterze plotki;
2. nowo wprowadzona rzecz; nowy prąd, kierunek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mało ważna, błaha wiadomość, nowina, często o charakterze plotkaotki
(1.2) rzecz nowa, świeżo wprowadzona
Wiktionary
Wikipedia
IPA: nɔˈvʲĩnka, AS: novʹĩnka
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowak mos., nowina ż., nowinkarz m., nowinkarstwo n., nowość ż., nówka ż., nowy mos.
przym. nowinkarski, nowy, nowiowy
przysł. nowo
Wiktionary
1. wprowadzanie nowych rzeczy, prądów, koncepcji;
2. zamiłowanie do nowinek, gonienie za nowościami, zwłaszcza gadżetami technicznymi;
3. dawniej: zbieranie i powtarzanie zasłyszanych wiadomości, nowinek; plotkarstwo
SJP.pl
1. osoba z zamiłowaniem zbierająca i szerząca usłyszane wiadomości, nowiny;
2. osoba chętnie przyjmująca i wprowadzająca rzeczy nowe, szczególnie nowe prądy, kierunki
SJP.pl
→ Nowiny (wieś w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
nowa wiadomość
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nowiem, dotyczący nowiu
Wiktionary
(1.1) Warto zapoznać się z poniższą listą i wreszcie poczuć pełen nowiowy potencjał.
Wiktionary
rzecz. nów m., nowy mos., nowość ż., nowina ż., nowinka ż., nówka ż., odnawianie n., odnowienie n., wznawianie n., wznowienie n., nowicjusz m., nowicjuszka ż., nowicjat m., ponawianie n., ponowienie n., Nowak m., nowak m., Nowaki nmos., nowalijka ż., nowator m., renowatorka ż., renowacja ż., odnawialność ż., nowatorskość ż., nowacja ż., Nowaczewo n., Nowaczkowo n., Nowaczyzna ż.
czas. odnawiać ndk., odnowić dk., wznawiać ndk., wznowić dk., ponawiać ndk., ponowić dk.
przym. nowy, nowiutki, nowiusieńki, nowicjacki, renowacyjny, nowatorski, odnawialny
przysł. nowo, na nowo, nowatorsko
Wiktionary
zdrobnienie od: nowy; nowiusi, nowiuśki, nowiutki, nowiuteńki, nowiusieńki
SJP.pl
zdrobnienie od: nowy; nowiutki, nowiuśki, nowiuchny, nowiuteńki, nowiusieńki
SJP.pl
zdrobnienie od: nowy; nowiusi, nowiuśki, nowiuchny, nowiuteńki, nowiutki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. pieszcz. zdrobn. od: nowiuśki
Wiktionary
(1.1) Ledwo co położony, nowiusieńki asfalt został częściowo zerwany.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvʲjüˈɕɛ̇̃ɲci, AS: novʹi ̯üśė̃ńḱi
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nówka, nowy, nowa
przym. nowiuchny, nowiuteńki, nowiutki, nowiuśki, nowy, nowiowy
Wiktionary
zdrobnienie od: nowy; nowiusi, nowiutki, nowiuchny, nowiuteńki, nowiusieńki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: nowy
Wiktionary
(1.1) Rok temu nie miał prawa jazdy, a dziś już jeździ nowiuśkim autem.
Wiktionary
IPA: nɔˈvʲjüɕci, AS: novʹi ̯üśḱi
Wiktionary
rzecz. nówka ż., nowy m., nowa ż.
przym. nowiuchny, nowiusieńki, nowiuteńki, nowiutki, nowy
Wiktionary
zdrobnienie od: nowy; nowiusi, nowiuśki, nowiuchny, nowiutki, nowiusieńki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: nowy
Wiktionary
(1.1) Problemem był dach biblioteki, co prawda nowiuteńki, ale jak się okazało wadliwy, bo przeciekający.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvʲjuˈtɛ̃ɲci, AS: novʹi ̯utẽńḱi
Wiktionary
rzecz. nówka, nowy, nowa
przym. nowiuchny, nowiusieńki, nowiutki, nowiuśki, nowy
Wiktionary
zdrobnienie od: nowy; nowiusi, nowiuśki, nowiuchny, nowiuteńki, nowiusieńki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nowy, świeżo kupiony lub zrobiony, nie używany
Wiktionary
(1.1) Przed domem stał nowiutki Mercedes.
Wiktionary
IPA: nɔˈvʲjutʲci, AS: novʹi ̯utʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nówka, nowy, nowa
przym. nowiuchny, nowiusieńki, nowiuteńki, nowiuśki, nowy, nowiowy
Wiktionary
(1.1) nowy, świeży, świeżutki, najnowszy, prosto spod igły
Wiktionary
coś nowego, wcześniej niewykonywanego, pierwszyzna
SJP.pl
Nowizna (niem. Neudorf (Eule)) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów.
Wikipedia
potocznie:
1. coś nowego, nieużywanego;
2. osoba nowa w jakimś środowisku lub zawodzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. o przedmiotach: coś nowego, nieużywanego
Wiktionary
(1.1) Muszę kupić samochód, ale chyba mnie nie stać na nówkę z salonu.
Wiktionary
IPA: ˈnufka, AS: nufka
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowy m., nowa ż., nowość ż., nowina ż., nowinka ż., nowalijka ż., nowatorstwo n., odnowienie n., odnawianie n.
czas. ponawiać, odnawiać ndk., odnowić dk.
przym. nowy, nowiuchny, nowiusieńki, nowiuteńki, nowiutki, nowiuśki, nowatorski, nowiowy
przysł. nowo
Wiktionary
przysłówek
(1.1) niedawno, tyle co
Wiktionary
(1.1) Michał mieszka w tym nowo wybudowanym bloku.
Wiktionary
IPA: ˈnɔvɔ, AS: novo
Wiktionary
przym. nowy, nowatorski, nowiowy
rzecz. nów mrz., nowość ż., nowicjusz m., nowicjuszka ż., nowatorstwo n., nowator m., nowatorka ż., nowinka ż., nowina ż., nowy mos., nówka ż.
Wiktionary
1. aster nowoangielski - roślina ozdobna z rodziny astrowatych; aster amerykański, marcinek nowoangielski;
2. bojowiec nowoangielski - rasa kur o długich nogach
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Atonem, dotyczący Nowego Atonu
Wiktionary
rzecz. Nowy Aton mrz.
Wiktionary
państwo nowobabilońskie - starożytne państwo na Bliskim Wschodzie ze stolicą w Babilonie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nowej Belgii, związany z Nową Belgią
Wiktionary
rzecz. Nowa Belgia ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
kobieta, która dorobiła się majątku niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, starająca się naśladować zamożne warstwy społeczeństwa; nuworyszka; parweniuszka
SJP.pl
tyczący się ludzi niedawno wzbogaconych niekoniecznie ciężką pracą, nuworyszy i ich charakterystycznego braku kultury, dobrego smaku (np. nowobogacki przepych, nowobogacki bankier); parweniuszowski; nuworyszowski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pejor. od niedawna wzbogacony i ostentacyjnie to ukazujący
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pejor. osoba, która niedawno się wzbogaciła, a wciąż niemająca dobrego smaku, obycia
Wiktionary
rzecz. nowobogactwo n., nowobogackość ż.
Wiktionary
(1.1) dorobkiewiczowski
(2.1) dorobkiewicz, nuworysz, parweniusz
Wiktionary
zarabianie dużych sum pieniężnych niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, zyski i skutki będące efektem takich działań; parweniuszostwo, nuworyszostwo, nowobogactwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nowobogackie; cecha tych, którzy są nowobogaccy
Wiktionary
przym. nowobogacki
przysł. nowobogacko
rzecz. nowobogacki mos.
Wiktionary
zarabianie dużych sum pieniężnych niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, zyski i skutki będące efektem takich działań; parweniuszostwo, nuworyszostwo, nowobogackość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. lekcew. przejawy nagłego wzbogacenia się, nadmierne demonstrowanie stanu majątkowego, zwykle w sposób pozbawiony gustu i klasy
Wiktionary
(1.1) W jego domu pełno jest oznak nowobogactwa: złote klamki, sztukateria na sufitach i łuki Karwowskiego.
(1.1) Nie lubię Krzyśka za jego nowobogactwo. Popisuje się nowymi samochodami, złotym zegarkiem, a słoma mu z butów wystaje.
Wiktionary
przym. nowobogacki
rzecz. nowobogacki mos.
Wiktionary
(1.1) dorobkiewiczostwo, parweniuszostwo, nuworyszostwo
Wiktionary
przymiotnik od: Nowe Brzesko
SJP.pl
mieszkaniec Nowego Brzeska (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowego Brzeska (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Brzeźnica
SJP.pl
mieszkaniec Nowego Bytomia
SJP.pl
mieszkanka Nowego Bytomia
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Bytom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nowego Bytomia, związany z Nowym Bytomiem
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla Nowego Bytomia lub nowobytomian, mający cechy lub właściwości przypisywane Nowemu Bytomiowi lub nowobytomianom
Wiktionary
(1.1) Zajęcia odbędą się w Nowobytomskim Domu Kultury.
Wiktionary
rzecz. Nowy Bytom mrz., nowobytomianin mos., nowobytomianka ż.
Wiktionary
członek protestanckiej grupy wyznaniowej praktykującej chrzest osób dorosłych, a nie dzieci; anabaptysta
SJP.pl
Wikipedia
członek protestanckiej grupy wyznaniowej praktykującej chrzest osób dorosłych, a nie dzieci; anabaptysta
SJP.pl
nowo narodzonym chrześcijanin
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Rosji, w obwodzie rostowskim;
Wiktionary
Nowoczerkask (ros. Новочеркасск) – miasto w południowej Rosji, w obwodzie rostowskim, nad Aksajem (dopływ Donu). Około 168 tys. mieszkańców (2020).
Wikipedia
przym. nowoczerkaski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowoczerkaskiem, dotyczący Nowoczerkaska
Wiktionary
rzecz. Nowoczerkask mrz.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nowocześnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nowoczesny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nowoczesne
Wiktionary
Nowoczesność (ang. modernity, fr. modernité) – w filozofii postawa zakładająca prymat rozumu jako transcendentalnej normy społecznej. Okresem rozkwitu idei związanych z nowoczesnością jest okres oświecenia. Powstanie postmodernizmu (po-nowoczesność) wiązane jest z klęską lub odrzuceniem projektu nowoczesności.
Wikipedia
przym. nowoczesny
rzecz. unowocześnienie n., nów mrz.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla nowych czasów, współczesny
(1.2) postępowy, niezacofany
Wiktionary
(1.1) Ten architekt zaprojektował wiele nowoczesnych budynków.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈt͡ʃɛsnɨ, AS: novočesny
Wiktionary
rzecz. nów mrz., unowocześnienie n., nowoczesność ż., ponowoczesność ż.
czas. unowocześniać
przysł. nowocześnie
Wiktionary
mieszkaniec Nowej Dęby (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowej Dęby (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Dęba
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Dębą, dotyczący Nowej Dęby
Wiktionary
rzecz. Nowa Dęba ż.
Wiktionary
[czytaj: nowodelijski] przymiotnik od: Nowe Delhi; delhijski
SJP.pl
Nowodruk – odbitka wykonana z oryginalnych form drukowych na zlecenie poczty lub instytucji niepocztowej, dla celów pamiątkowych, dokumentacyjnych, handlowych. Nowodruki mogą powstawać po zakończeniu druku znaczków lub całostek do użytku pocztowego.
Wikipedia
przymiotnik od: Nowy Duninów (wieś w Polsce)
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Nowy Dwór;
2. przymiotnik od: Nowy Dwór Mazowiecki; nowodworskomazowiecki;
3. przymiotnik od: Nowy Dwór Gdański; nowodworskogdański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przym. od Nowodwór, Nowy Dwór, Nowy Dwór Gdański, Nowy Dwór Mazowiecki
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Nowodwór m., Nowy Dwór m., nowodworzanin m., nowodworzanka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowy Dwór Gdański; nowodworski
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Dwór Mazowiecki; nowodworski
SJP.pl
mieszkaniec Nowego Dworu
SJP.pl
mieszkanka Nowego Dworu
SJP.pl
Nowodworzanka – część miasta Nowego Dworu Mazowieckiego (SIMC 0921208), w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim. Leży w południowej części Nowego Dworu, na południe od głównej linii kolejowej i stacji PKP. Od zachodu graniczy z Kępą Nowodworską.
Wikipedia
reżyser filmu nowoczesnego, tzw. nowej fali
SJP.pl
1. związany z nowym, innowacyjnym podejściem, przełamujący dotychczasowe normy lub tradycje; awangardowy;
2. związany z Nową Falą - nurtem w poezji polskiej i kinie francuskim
SJP.pl
pies z rasy pochodzącej z Nowej Fundlandii; nowofundlandczyk; wodołaz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psa wyhodowana na Nowej Fundlandii w Kanadzie;
Wiktionary
Nowofundland – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie górskim, wyhodowana na Nowej Fundlandii w Kanadzie – stąd jej nazwa. Początkowo użytkowana była przez rybaków jako pies pociągowy, a współcześnie jako pies-towarzysz i pies ratowniczy. Potocznie nazywany jest wodołazem.
Wikipedia
(1.1) Psy nowofundlandy uratowały wielu tonących ludzi.
Wiktionary
rzecz. nowofundlandczyk mzw., Nowa Fundlandia ż., Nowofundlandczyk mos., Nowofundlandka ż.
przym. nowofundlandzki
Wiktionary
(1.1) nowofundlandczyk, wodołaz
Wiktionary
pies z rasy pochodzącej z Nowej Fundlandii; nowofundland; wodołaz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowej Fundlandii
Wiktionary
rzecz. Nowa Fundlandia ż.
:: fż. Nowofundlandka ż.
przym. nowofundlandzki
Wiktionary
mieszkanka Nowej Fundlandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowej Fundlandii
Wiktionary
rzecz. Nowa Fundlandia ż.
:: fm. Nowofundlandczyk mos.
przym. nowofundlandzki
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Fundlandia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Fundlandią, dotyczący Nowej Fundlandii
Wiktionary
(1.1) Przelatują bowiem przez pięć stref czasowych (w sumie jest siedem: strefa jukońska, pacyficzna, górska, centralna, wschodnia, atlantycka, nowofundlandzka).
Wiktionary
rzecz. nowofundlandczyk mzw., nowofundland mzw., Nowa Fundlandia ż., Nowofundlandczyk mos., Nowofundlandka ż.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Nowogard (niem. Naugard) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nowogard, położone na Pobrzeżu Szczecińskim, na wschodnim skraju Puszczy Goleniowskiej, nad Jeziorem Nowogardzkim, przy drodze ekspresowej S6 i linii kolejowej Szczecin – Kołobrzeg. Siedziba tutejszego dekanatu.
31 grudnia 2024 miasto liczyło 15 549 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: nɔˈvɔɡart, AS: novogart
Wiktionary
przym. nowogardzki
Wiktionary
mieszkaniec Nowogardu
SJP.pl
mieszkanka Nowogardu
SJP.pl
przymiotnik od: Nowogard
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowogardem, dotyczący Nowogardu
Wiktionary
rzecz. Nowogard mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Góra
SJP.pl
związany z Grecją współczesną, nowożytną
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Grecją nowożytną, dotyczący Grecji nowożytnej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. współczesny język grecki używany powszechnie w Grecji i na Cyprze;
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈɡrɛt͡sʲci, AS: novogrecʹḱi
Wiktionary
(2.1) język nowogrecki, grecki nowożytny, greka nowożytna, demotyk, demotyka
Wiktionary
1. Nowogród, Nowogród Bobrzański - miasta w Polsce;
2. Nowogród Wielki, Niżni Nowogród - miasta w Rosji;
3. Nowogród Siewierski, Nowogród Wołyński - miasta na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, na Podlasiu;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce
(1.3) geogr. zob. Nowogród Wielki.
Wiktionary
Nowogród – miasto w woj. podlaskim, w powiecie łomżyńskim, nad Narwią, ok. 15 km od Łomży. Jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Nowogród. Nowogród położony jest na skarpie, na przeciwko ujścia Pisy do Narwi. Rzeki te stanowią szlaki spływów kajakowych, łącząc dorzecze Wisły z Wielkimi Jeziorami Mazurskimi.
W miejscowości znajduje się kościół, który jest siedzibą parafii Narodzenia NMP.
Wikipedia
IPA: nɔˈvɔɡrut, AS: novogrut
Wiktionary
rzecz. Nowogródek m.
przym. nowogrodzki, nowogródzki
Wiktionary
mieszkaniec Nowogródka
SJP.pl
mieszkanka Nowogródka
SJP.pl
region nowogródzki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region wokół Nowogródka, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnego województwa nowogródzkiego
Wiktionary
Województwo nowogródzkie – województwo Wielkiego Księstwa Litewskiego, utworzone w 1507 r. z części województwa trockiego, wchodziło w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów od 1569.
Dzieliło się na trzy powiaty:
Wikipedia
(1.1) Odbudowana na Wileńszczyźnie i Nowogródczyźnie konspiracja działała skutecznie do połowy 1945 r., kiedy została sprawnie ewakuowana na tereny Polski centralnej.
Wiktionary
rzecz. Nowogródek mrz.
przym. nowogródzki
Wiktionary
przymiotnik od: Nowogródek (miasto na Białorusi); nowogródzki
SJP.pl
1. miasto na Białorusi (dawniej na Litwie);
2. Nowogródek Pomorski - wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. osada w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w gminie Czernikowo
(1.2) geogr. miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim;
Wiktionary
Nowogródek (biał. Навагрудак, Nawahrudak; lit. Naugardukas; ros. Новогрудок, Nowogrudok) – miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, na Wysoczyźnie Nowogródzkiej, siedziba administracyjna rejonu nowogródzkiego. W 2018 roku liczyło ok. 29,4 tys. mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Jak daleko jest z Nowogródka do Torunia?
(1.2) Podczas wielkiej wojny Napoleona z Rosją w 1812 do Nowogródka powróciły polskie wojska.
Wiktionary
przym. nowogródzki, nowogrodzki
rzecz. Nowogród mrz., Nowogródczyzna ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nowogrodźca (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowogrodźca (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkaniec Nowogrodu
SJP.pl
mieszkanka Nowogrodu
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Nowogrodziec (tuż po wojnie Nowimburk, niem. Naumburg am Queis) – miasto leżące na Śląsku (Dolnym Śląsku), w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Nowogrodziec. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. jeleniogórskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 4122 mieszkańców (621. miejsce w kraju).
Wikipedia
IPA: ˌnɔvɔˈɡrɔd͡ʑɛt͡s, AS: novogroʒ́ec
Wiktionary
przym. nowogrodziecki
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowogrodźcem, dotyczący Nowogrodźca
Wiktionary
rzecz. Nowogrodziec mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowogród
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Nowogródkiem, dotyczący Nowogródka
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈɡrut͡sʲci, AS: novogrucʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowogródek m., Nowogród m., Nowogródczyzna ż.
przym. nowogrodzki
Wiktionary
mieszkaniec Nowej Gwinei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowej Gwinei
Wiktionary
rzecz. Nowa Gwinea ż.
:: fż. Nowogwinejka ż.
przym. nowogwinejski
Wiktionary
gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowej Gwinei
Wiktionary
Cyraneczka nowogwinejska, nowogwinejka (Anas waigiuensis) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), którego pierwotne występowanie ogranicza się do Nowej Gwinei. To jedyny endemiczny gatunek kaczki na tej wyspie. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Wikipedia
rzecz. Nowa Gwinea ż.
:: fm. Nowogwinejczyk mos.
przym. nowogwinejski
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Gwinea
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Gwineą, dotyczący Nowej Gwinei, pochodzący z Nowej Gwinei
Wiktionary
rzecz. Nowa Gwinea ż., Nowogwinejczyk mos., Nowogwinejka ż.
Wiktionary
urzędowy język Izraela odtworzony w XX wieku z hebrajskiego
SJP.pl
Język hebrajski (hebr. עִבְרִית, trb. ˤiwrit) – język z grupy kananejskiej języków semickich północno-zachodnich, należących do afroazjatyckiej rodziny językowej, zapisywany przeważnie alfabetem hebrajskim. Jako główny język judaizmu jest nierozerwalnie związany z historią Żydów i współcześnie – z Państwem Izrael.
Wikipedia
przymiotnik od: Nowe Hebrydy
SJP.pl
mieszkaniec Nowej Huty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowej Huty
Wiktionary
rzecz. Nowa Huta ż., nowohuciak m.
:: fż. nowohucianka ż.
przym. nowohucki, nowohuciański
Wiktionary
(1.1) pot. nowohuciak
Wiktionary
mieszkanka Nowej Huty
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Huta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Hutą, dotyczący Nowej Huty
Wiktionary
rzecz. Nowa Huta ż., nowohucianin mos., nowohucianka ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Jiczynem, dotyczący Nowego Jiczyna
Wiktionary
rzecz. Nowy Jiczyn mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: Nowojorczanka
Wiktionary
rzecz. Nowojorczanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Jorku (miasta); nowojorczyk
SJP.pl
mieszkanka Nowego Jorku (miasta); nowojorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowego Jorku (stanu)
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔjɔrˈt͡ʃãnka, AS: novoi ̯orčãnka
Wiktionary
rzecz. Nowy Jork m., nowojorczyk m., nowojorczanka ż.
:: forma męska Nowojorczyk m.
przym. nowojorski
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Jorku (miasta); nowojorczanin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowego Jorku (stanu)
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈjɔrt͡ʃɨk, AS: novoi ̯orčyk
Wiktionary
rzecz. Nowy Jork m., nowojorczyk m., nowojorczanka ż.
:: forma żeńska Nowojorczanka ż.
przym. nowojorski
Wiktionary
mieszkanka Nowego Jorku (miasta); nowojorczanka
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Jork
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Nowego Jorku, związany z Nowym Jorkiem, pochodzący z Nowego Jorku
Wiktionary
(1.1) Jest spółką notowaną na giełdach: londyńskiej i nowojorskiej.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈjɔrsʲci, AS: novoi ̯orsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowy Jork m., nowojorczyk mos., nowojorczanka ż., Nowojorczyk m., Nowojorczanka ż.
Wiktionary
Nowojowice (niem. Haltauf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Żórawina.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
Nowojowiec (niem. Nowojowitz, w latach 1934-1945 Neuenwalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
związek organiczny, silny środek miejscowo znieczulający, stosowany głównie w chirurgii, stomatologii i ginekologii; polokaina; prokaina
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z nowokainą, dotyczący nowokainy
Wiktionary
rzecz. nowokaina ż.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Nowokajetanówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dubienka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Dubienka. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 19 mieszkańców i była piętnastą co do wielkości miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Dubience.
Wikipedia
mieszkaniec Nowej Kaledonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowej Kaledonii
Wiktionary
rzecz. Nowa Kaledonia ż.
:: fż. Nowokaledonka ż.
przym. nowokaledoński
Wiktionary
mieszkanka Nowej Kaledonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowej Kaledonii
Wiktionary
rzecz. Nowa Kaledonia ż.
:: fm. Nowokaledończyk mos.
przym. nowokaledoński
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Kaledonia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Nową Kaledonią, dotyczący Nowej Kaledonii
Wiktionary
rzecz. Nowa Kaledonia ż., Nowokaledończyk mos., Nowokaledonka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Karczma
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Kawęczyn
SJP.pl
Nowokolno – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Janów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jerzego w Janowie.
Wikipedia
stop oporowy miedzi i manganu z domieszką glinu i żelaza, wykorzystywany do wyrobu rezystorów pomiarowych; inmet
SJP.pl
mieszkaniec Nowego Korczyna
SJP.pl
mieszkanka Nowego Korczyna
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Korczyn
SJP.pl
opierający się na myślach krytycyzmu Kanta; neokantowski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, nad rzeką Kubań;
Wiktionary
Nowokubańsk (ros. Новокубанск) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, nad rzeką Kubań. Liczy 34 600 mieszkańców (2005). Nowokubańsk został założony w 1867 r. przez rosyjskich żołnierzy-weteranów wojny kaukaskiej. W latach 1942–1943 znajdował się pod okupacją hitlerowską. Po II wojnie światowej szybki rozwój, prawa miejskie od 1966 r. Przemysł spożywczy, w tym winiarski.
Wikipedia
przym. nowokubański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowokubańskiem, dotyczący Nowokubańska
Wiktionary
rzecz. Nowokubańsk mrz.
Wiktionary
miasto w Federacji Rosyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie kemerowskim, nad Tomem;
Wiktionary
Nowokuźnieck (ros. Новокузнецк, szor. Aba-Tura, chak. Aba-Tura, ałt. Aba-Tura) – miasto w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, w obwodzie kemerowskim, nad Tomem (dopływ Obu).
Wikipedia
przym. kuźniecki, nowokuźniecki
Wiktionary
(1.1) hist. Stalińsk (1932-1961)
Wiktionary
przymiotnik od: Nowokuźnieck, miasta w azjatyckiej części Rosji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Nowokuźniecka, związany z Nowokuźnieckiem, pochodzący z Nowokuźniecka
Wiktionary
rzecz. Nowokuźnieck mrz.
Wiktionary
termoplastyczne tworzywo sztuczne, żywica fenolowo-formaldehydowa wykorzystywana do produkcji tłoczyw i lakierów ochronnych
SJP.pl
jurydyka Zakonu Sióstr Brygidek, założona na początku XVII wieku
SJP.pl
Nowolipie – jurydyka założona na początku XVII wieku, należąca do Zakonu Sióstr Brygidek. Znajdowała się na obecnym Muranowie, w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.
Wikipedia
1. osiedle w Warszawie;
2. osiedle w Gdańsku
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz;
Wiktionary
Nowolipsk – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Chocz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wieś położona jest na terenie Puszczy Pyzderskiej.
Wikipedia
(1.1) Wieś Nowolipsk leży na terenie Puszczy Pyzdrskiej.
(1.1) Znalazł żonę w Nowolipsku pod Choczem.
Wiktionary
rzecz. nowolipszczanin mos., nowolipszczanka ż.
przym. nowolipski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nowolipska, związany z Nowolipskiem
Wiktionary
(1.1) Zbieramy grzyby w nowolipskim lesie.
Wiktionary
rzecz. Nowolipsk mrz., nowolipszczanin mos., nowolipszczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowolipska
Wiktionary
(1.1) Kilku nowolipszczan dojeżdża do pracy pekaesem.
Wiktionary
rzecz. Nowolipsk mrz.
:: fż. nowolipszczanka ż.
przym. nowolipski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowolipska
Wiktionary
(1.1) Na przystanku koło remizy wsiadły dwie nowolipszczanki.
Wiktionary
rzecz. Nowolipsk mrz.
:: fm. nowolipszczanin mos.
przym. nowolipski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Marchią, dotyczący Nowej Marchii
Wiktionary
rzecz. Nowa Marchia ż.
Wiktionary
dotyczący nowej, teraźniejszej Małopolski (bez Małopolski Wschodniej)
SJP.pl
→ Nowy Meksyk (stan w USA)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Meksykiem, dotyczący Nowego Meksyku
Wiktionary
rzecz. Nowy Meksyk mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowe Miasteczko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Miasteczkiem, dotyczący Nowego Miasteczka
Wiktionary
rzecz. Nowe Miasteczko n.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowe Miasto
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący nowej dzielnicy miasta albo Nowego Miasta – miejscowości lub dzielnicy miejskiej o takiej nazwie
Wiktionary
rzecz. Nowe Miasto n.
Wiktionary
1. mieszkaniec Nowego Miasta;
2. mieszkaniec Nowego Miasta Lubawskiego;
3. mieszkaniec Nowego Miasta nad Pilicą
SJP.pl
1. mieszkanka Nowego Miasta;
2. mieszkanka Nowego Miasta Lubawskiego;
3. mieszkanka Nowego Miasta nad Pilicą
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: nowomodnie
SJP.pl
zrobiony według najnowszej mody
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Morawą, dotyczący Nowej Morawy
Wiktionary
rzecz. Nowa Morawa ż.
Wiktionary
język władzy totalitarnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) język władzy i kontrolowanych przez nią środków przekazu w państwach totalitarnych;
Wiktionary
Nowomowa (ang. newspeak) – sztuczny język obowiązujący w fikcyjnym, totalitarnym państwie Oceania, przedstawionym w powieści Rok 1984 (1949) George’a Orwella. Charakteryzuje się tendencją do eliminacji jak największej liczby „niepotrzebnych” lub niekorzystnie (z punktu widzenia ideologii państwowej) nacechowanych wyrazów przez zastąpienie ich sztucznymi ekwiwalentami, w celu strywializowania języka (ogłupienie ludności) oraz wyeliminowania nieprawomyślności przez takie przekonstruowanie języka, by niemożliwe stało się sformułowanie w myśli czegokolwiek, co godziłoby w panujący reżim – zarówno przez mowę, jak i myśli (tzw. myślozbrodnia).
Wikipedia
(1.1) Termin „nowomowa” stworzył George Orwell.
(1.1) Powiedzieć wręcz można, że nowomowa to bezwzględny triumf zideologizowanej formy nad treścią.
Wiktionary
okazjonalizm: należący do nowomowy - języka komunistycznej propagandy
SJP.pl
kobieta, która świeżo nabyła coś; nowa właścicielka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rel. nowo narodzony (wyłącznie o Jezusie jako dziecięciu)
Wiktionary
Nowo narodzony, Nowonarodzony lub Narodziny (fr. Le Nouveau-né) – niesygnowany obraz francuskiego malarza Georges’a de La Toura, datowany na lata 40. XVII wieku.
Wikipedia
rzecz. noworodek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Nowosybirsk (nazwa syberyjskiego miasta między 1904 a 1926 rokiem)
Wiktionary
Nowosybirsk (ros. Новосибирск, Nowosibirsk; w latach 1904–1925 Nowonikołajewsk) – miasto w azjatyckiej części Rosji, na Syberii, nad rzeką Ob. Trzecie co do liczby mieszkańców (1 620 162) miasto rosyjskie po Moskwie i Petersburgu. Nowosybirsk jest uważany za nieoficjalną stolicę Syberii.
Wikipedia
przym. nowonikołajewski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Nowonikołajewska albo pochodzący z Nowonikołajewska, związany z Nowonikołajewskiem
Wiktionary
rzecz. Nowonikołajewsk mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Orleanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowego Orleanu
Wiktionary
rzecz. Nowy Orlean mrz.
:: fż. nowoorleanka ż.
przym. nowoorleański
Wiktionary
mieszkanka Nowego Orleanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowego Orleanu
Wiktionary
rzecz. Nowy Orlean mrz.
:: fm. nowoorleańczyk mos.
przym. nowoorleański
Wiktionary
przymiotnik od: Nowy Orlean
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Nowym Orleanem, dotyczący Nowego Orleanu
Wiktionary
rzecz. nowoorleańczyk mos., Orlean mrz., nowoorleanka ż.
przym. orleański
Wiktionary
mieszkaniec Nowych Ostrowów
SJP.pl
mieszkanka Nowych Ostrowów
SJP.pl
przymiotnik od: Nowe Ostrowy
SJP.pl
język nowoperski - język perski używany od IX wieku
SJP.pl
mieszkaniec Nowych Piekut
SJP.pl
mieszkanka Nowych Piekut
SJP.pl
przymiotnik od: Nowe Piekuty
SJP.pl
zwolennik nowopitagoreizmu (aleksandryjskiego kierunku filozoficznego)
SJP.pl
zwolennik, przedstawiciel jednego z ostatnich wielkich systemów filozoficznych starożytności, nawiązującego do filozofii Platona; neoplatonik, neoplatończyk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Polski w nowej sytuacji politycznej, związany z Polską w nowej sytuacji politycznej
(1.2) odnoszący się do Nowopola, związany z Nowopolem
Wiktionary
(1.1) W latach międzywojennych wprowadzono nowopolski system miar.
(1.2) Torbę znaleziono na jednym z nowopolskich przystanków.
Wiktionary
(1.2)
rzecz. Nowopole n., nowopolanin mos., nowopolanka ż.
Wiktionary
podgromada ryb promieniopłetwych
SJP.pl
Nowopłetwe (Neopterygii) – podgromada ryb promieniopłetwych obejmująca większość współcześnie żyjących gatunków ryb.
Wikipedia
dawniej: pismo periodyczne wychodzące raz do roku; almanach, kalendarz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z dniem Nowego Roku
(1.2) związany z rozpoczynającym się rokiem kalendarzowym
Wiktionary
(1.1) Korzystam z okazji i pozwalam sobie przesłać Panu Redaktorowi Życzenia Świąteczne i Noworoczne.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈrɔt͡ʃnɨ, AS: novoročny
Wiktionary
rzecz. Nowy Rok mrz., noworoczność ż., noworocznik mrz.
przysł. noworocznie
Wiktionary
dziecko od urodzenia do ukończenia 4 tygodni życia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) człowiek lub zwierzę tuż po przyjściu na świat;
Wiktionary
Noworodek – dziecko od urodzenia do ukończenia 4 tygodni (28 dni).
Okres noworodkowy jest czasem, w którym następuje pełne przystosowanie dziecka do zmienionych warunków po urodzeniu. U noworodków donoszonych okres ten wynosi 28 dni, u wcześniaków może ulec wydłużeniu.Nauka, która zajmuje się tym okresem to neonatologia.
Wikipedia
IPA: ˌnɔvɔˈrɔdɛk, AS: novorodek
Wiktionary
przym. noworodkowy, nowonarodzony
Wiktionary
(1.1) neonatus
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna nad brzegami Morza Czarnego, ciągnąca się od Dniestru po Doniec, wyłoniła się jako nowa gubernia stworzona z ziem zabranych przez Rosję Turcji w XVIII w.;
(1.2) geogr. polit. teren separatystycznych okręgów wschodniej Ukrainy będących przedmiotem roszczeń i działań militarnych prowadzonych przez Rosję
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Noworosyjsk m., Noworosjanin m., Noworosjanka ż.
przym. noworosyjski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe w Kraju Krasnodarskim, w Rosji, nad Morzem Czarnym;
Wiktionary
Noworosyjsk (ros. Новороссийск, Noworossijsk) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, jeden z głównych portów Morza Czarnego.
W mieście jest stacja kolejowa Noworosyjsk.
Wikipedia
rzecz. Noworosja ż., Noworosjanin m., Noworosjanka ż.
przym. noworosyjski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Noworosją, dotyczący Noworosji
(1.2) związany z Noworosyjskiem, dotyczący Noworosyjska
Wiktionary
rzecz. Noworosja ż., Noworosyjsk m., Noworosjanin m., Noworosjanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nowej Rudy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowej Rudy
Wiktionary
Noworudzianin – lokalny tygodnik społeczno-kulturalny, ukazujący się od 9 listopada 2011 r. do 27 marca 2020 r. na terenie trzech gmin: miasta Nowa Ruda, gminy Nowa Ruda oraz miasta i gminy Radków.
Wikipedia
(1.1) Ten zagajnik należy do bogatego noworudzianina.
Wiktionary
rzecz. Nowa Ruda ż.
:: fż. noworudzianka ż.
przym. noworudzki
Wiktionary
mieszkanka Nowej Rudy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowej Rudy
(1.2) kobieta pochodząca z Nowej Rudy, urodzona w Nowej Rudzie
Wiktionary
(1.1) Na wykład stawiły się młode noworudzianki.
Wiktionary
rzecz. Nowa Ruda ż.
:: fm. noworudzianin m.
przym. noworudzki
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Ruda
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Nowej Rudy, związany z Nową Rudą
Wiktionary
(1.1) Rozpoznasz noworudzki herb?
Wiktionary
rzecz. Nowa Ruda ż., noworudzianin mos., noworudzianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
region nowosądecki; Nowosądeckie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. okolice Nowego Sącza
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔsɔ̃ndɛt͡sˈt͡ʃɨzna, AS: novosõndecčyzna
Wiktionary
rzecz. Nowy Sącz m., Nowosądeckie n., Nowosądeczanin m., Nowosądeczanka ż., nowosądeczanin m., nowosądeczanka ż.
przym. nowosądecki
Wiktionary
(1.1) Nowosądeckie
Wiktionary
przymiotnik od: Nowy Sącz, Nowosądeckie (Nowosądecczyzna)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od Nowy Sącz
Wiktionary
(1.1) Tę tablicę ufundowali mleczarze z całego województwa nowosądeckiego.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔsɔ̃nˈdɛt͡sʲci, AS: novosõndecʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowy Sącz, nowosądeczanin, nowosądeczanka, Nowosądecczyzna, Nowosądeczanin, Nowosądeczanka
Wiktionary
przymiotnik od: Nowy Sącz, Nowosądeckie (Nowosądecczyzna)
SJP.pl
mieszkaniec Nowego Sącza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowosądecczyzny
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔsɔ̃ndɛˈt͡ʃãɲĩn, AS: novosõndečãńĩn
Wiktionary
rzecz. Nowy Sącz, nowosądeczanin, nowosądeczanka, Nowosądecczyzna, Nowosądeczanka
przym. nowosądecki
Wiktionary
mieszkanka Nowego Sącza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowego Sącza
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔsɔ̃ndɛˈt͡ʃãnka, AS: novosõndečãnka
Wiktionary
rzecz. Nowy Sącz, nowosądeczanin, nowosądeczanka, Nowosądecczyzna, Nowosądeczanin
przym. nowosądecki
Wiktionary
przymiotnik od: Nowosady
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Sadem, dotyczący Nowego Sadu
Wiktionary
(1.1) Drugiej serbizacji chorwackiej ortografii państwo dokonuje w 1954 roku w Umowie Nowosadzkiej, w wyniku której wydano w 1960 roku tzw. »Nowosadski pravopis«, likwidujący dotychczasowe różnice na rzecz przyjęcia ortografii serbskiej (…)
Wiktionary
rzecz. Nowy Sad mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Nowej Sarzyny (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowej Sarzyny (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Sarzyna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Sarzyną, dotyczący Nowej Sarzyny
Wiktionary
rzecz. Nowa Sarzyna ż.
Wiktionary
1. innowacja, coś nowego, co dopiero weszło do użytku;
2. cecha tego, co nowe;
3. dzieło literackie lub naukowe dopiero co wystawione lub wydane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha czegoś nowego
(1.2) coś nowego
Wiktionary
(1.1) Jedyną zaletą tego samochodu jest jego nowość, nie podoba mi się ani design, ani kolor.
(1.2) Ten telefon to nowość na rynku.
Wiktionary
IPA: ˈnɔvɔɕt͡ɕ, AS: novość
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., nowak mos., nowinka ż., nowatorstwo n., nowator m., nowatorka ż., odnawianie n., odnowienie n., nowina ż., nowy mos., nówka ż.
przym. nowy, nowatorski, nowiowy
przysł. nowo, nowatorsko
czas. odnawiać ndk., odnowić dk.
Wiktionary
Nowosiedlice (niem. Neudorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Dobroszyce.
Wikipedia
Nowosiedliny – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Miastkowo.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Nikołaj N. Nowosilcow (1768-1838), hrabia, polityk rosyjski
SJP.pl
Nikołaj Nikołajewicz Nowosilcow (ros. Николай Николаевич Новосильцев lub Новосильцов, ur. 1761, zm. 8 kwietnia?/20 kwietnia 1838 w Petersburgu) – rosyjski hrabia (1833), polityk i działacz państwowy.
Wikipedia
przymiotnik od: Nowe Skalmierzyce
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowymi Skalmierzycami, dotyczący Nowych Skalmierzyc
Wiktionary
rzecz. Nowe Skalmierzyce nmos.
Wiktionary
mieszkaniec Nowych Skalmierzyc
SJP.pl
mieszkanka Nowych Skalmierzyc
SJP.pl
mieszkaniec Nowej Soli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowej Soli
(1.2) osoba pochodząca z Nowej Soli, urodzona w Nowej Soli
Wiktionary
(1.1) Niemcy aresztowali nowosolanina, który wczoraj miał stanąć przed sądem za oszustwo na ponad milion zł.
Wiktionary
rzecz. Nowa Sól ż.
:: fż. nowosolanka ż.
przym. nowosolski
Wiktionary
mieszkanka Nowej Soli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowej Soli
(1.2) kobieta pochodząca z Nowej Soli, urodzona w Nowej Soli
Wiktionary
rzecz. Nowa Sól ż.
:: fm. nowosolanin m.
przym. nowosolski
Wiktionary
dzielnica Łodzi
SJP.pl
Nowosolna – osiedle administracyjne (jednostka pomocnicza gminy) we wschodniej części Łodzi, w dzielnicy Widzew, obejmujące dawną podłódzką wieś o tej samej nazwie. W Nowosolnej znajduje się siedziba gminy Nowosolna, w której skład Nowosolna jednak od 1988 r. nie wchodzi.
Osiedle liczyło w 2022 r. 4442 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik od: Nowa Sól
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Solą, dotyczący Nowej Soli
Wiktionary
rzecz. Nowa Sól ż., nowosolanin m., nowosolanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Stawu (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowego Stawu (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Staw
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Stawem, dotyczący Nowego Stawu
Wiktionary
rzecz. Nowy Staw mrz.
Wiktionary
ciekawostka, nowinka
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Sucha
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Światem, dotyczący Nowego Świata lub Nowego Światu
Wiktionary
rzecz. Nowy Świat m.
Wiktionary
miasto w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji położone na środkowej Syberii, nad Obem;
Wiktionary
Nowosybirsk (ros. Новосибирск, Nowosibirsk; w latach 1904–1925 Nowonikołajewsk) – miasto w azjatyckiej części Rosji, na Syberii, nad rzeką Ob. Trzecie co do liczby mieszkańców (1 620 162) miasto rosyjskie po Moskwie i Petersburgu. Nowosybirsk jest uważany za nieoficjalną stolicę Syberii.
Wikipedia
(1.1) Nowosybirsk jest największym miastem na Syberii.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈsɨbʲirsk, AS: novosybʹirsk
Wiktionary
rzecz. nowosybirszczanin mos., nowosybirszczanka ż.
przym. nowosybirski
Wiktionary
(1.1) hist. Nowonikołajewsk (1904-1925)
Wiktionary
przymiotnik od: Nowosybirsk
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Nowosybirska, pochodzący z Nowosybirska
Wiktionary
rzecz. nowosybirszczanin mos., nowosybirszczanka ż., Nowosybirsk mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Nowosybirska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowosybirska
Wiktionary
rzecz. Nowosybirsk mrz.
:: fż. nowosybirszczanka ż.
przym. nowosybirski
Wiktionary
mieszkanka Nowosybirska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowosybirska
Wiktionary
rzecz. Nowosybirsk mrz.
:: fm. nowosybirszczanin mos.
przym. nowosybirski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej części europejskiej Rosji, w obwodzie rostowskim;
Wiktionary
Nowoszachtyńsk (ros. Новошахтинск) – miasto w południowej Rosji, w obwodzie rostowskim. Miasto zamieszkuje ok. 106,5 tys. mieszkańców (2020).
Wikipedia
przym. nowoszachtyński
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Nowoszachtyńska, związany z Nowoszachtyńskiem, pochodzący z Nowoszachtyńska
Wiktionary
rzecz. Nowoszachtyńsk mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowa Szkocja (prowincja i półwysep w Kanadzie)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Szkocją, dotyczący Nowej Szkocji
Wiktionary
(1.1) Ok. 1870 załoga jednego z nowoszkockich barków zabiła kapitana i jego rodzinę, sterników, kucharza oraz cieślę, po czym opuściła statek.
Wiktionary
rzecz. Nowa Szkocja ż.
Wiktionary
Wikipedia
mieszkaniec Nowej Słupi
SJP.pl
mieszkanka Nowej Słupi (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Słupia
SJP.pl
Nowotaniec – wieś w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Bukowsko. Ma status sołectwa. Leży na Pogórzu Bukowskim nad potokiem Pielnica. W 2011 wieś zamieszkiwały 423 osoby.
Nowotaniec uzyskał lokację miejską w 1444 roku, zdegradowany w 1918 roku.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Nowego Targu, związany z Nowym Targiem, pochodzący z Nowego Targu
Wiktionary
(1.1) Na kilka lat przed wojną powstało nowotarskie lotnisko.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈtarsʲci, AS: novotarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowy Targ mrz., nowotarżanin mos., nowotarżanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Targu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowego Targu
(1.2) osoba pochodząca z Nowego Targu, urodzona w Nowym Targu
Wiktionary
(1.1) Nowotarżanin aresztowany za stalking, groźby i pozbawienie wolności kobiety
Wiktionary
rzecz. Nowy Targ m.
:: fż. nowotarżanka ż.
przym. nowotarski
Wiktionary
mieszkanka Nowego Targu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowego Targu
(1.2) kobieta pochodząca z Nowego Targu, urodzona w Nowym Targu
Wiktionary
(1.1) Spośród nastolatek w gronie półfinalistek znalazła się nowotarżanka - […] z I LO.
Wiktionary
rzecz. Nowy Targ m.
:: fm. nowotarżanin m.
przym. nowotarski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dotyczący Nowego Testamentu, zapisany w Nowym Testamencie, właściwy Nowemu Testamentowi; nowotestamentowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Nowego Testamentu, związany z Nowym Testamentem, zaczerpnięty z Nowego Testamentu
Wiktionary
(1.1) Mateusz należy do ksiąg nowotestamentalnych.
Wiktionary
rzecz. Nowy Testament m.
przym. nowotestamentowy
Wiktionary
(1.1) nowotestamentowy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) właściwie dla Nowego Testamentu
Wiktionary
przym. nowotestamentowy
Wiktionary
dotyczący Nowego Testamentu, zapisany w Nowym Testamencie, właściwy Nowemu Testamentowi; nowotestamentalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Testamentem, dotyczący Nowego Testamentu
Wiktionary
(1.1) (…) również nowotestamentowy Bóg dopuszcza ofiarę z człowieka.
Wiktionary
rzecz. Nowy Testament m.
przym. nowotestamentalny
przysł. nowotestamentowo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nowotny:
Wikipedia
przymiotnik od: Nowy Tomyśl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przym. od Nowy Tomyśl
Wiktionary
(1.1) Burmistrz zagroził, że wraz z całą radą złoży mandat. – Jeżeli już nic się nie da zmienić, to postaramy się, żeby być gdziekolwiek, byle nie w powiecie nowotomyskim – dodał.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔtɔ̃ˈmɨsʲci, AS: novotõmysʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowy Tomyśl m., nowotomyślanin m., nowotomyślanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Tomyśla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nowego Tomyśla
(1.2) osoba pochodząca z Nowego Tomyśla, urodzona w Nowym Tomyślu
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔtɔ̃mɨɕˈlãɲĩn, AS: novotõmyślãńĩn
Wiktionary
rzecz. Nowy Tomyśl m.
:: fż. nowotomyślanka ż.
przym. nowotomyski
Wiktionary
mieszkanka Nowego Tomyśla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nowego Tomyśla
(1.2) kobieta pochodząca z Nowego Tomyśla, urodzona w Nowym Tomyślu
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔtɔ̃mɨɕˈlãnka, AS: novotõmyślãnka
Wiktionary
rzecz. Nowy Tomyśl m.
:: fm. nowotomyślanin m.
przym. nowotomyski
Wiktionary
niekontrolowany, chorobliwy rozrost tkanki ustroju, niepodporządkowany prawidłowym czynnościom organizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. choroba rozrostowa ludzi, zwierząt i roślin polegająca na niekontrolowanej proliferacji komórek wywodzących się z danej tkanki;
(1.2) jęz. neologizm, zwykle taki oceniany negatywnie
Wiktionary
Nowotwór (łac. neoplasma, skrót npl., od stgr. νέος, nowy, i πλάσμα, twór, wytwór, kształt) – grupa chorób, w których komórki organizmu dzielą się w sposób niekontrolowany, a nowo powstałe komórki nowotworowe nie różnicują się w typowe komórki tkanki. Utrata kontroli nad podziałami jest związana z mutacjami genów kodujących białka uczestniczące w cyklu komórkowym: protoonkogenów i antyonkogenów. Mutacje te powodują, że komórka wcale lub niewłaściwie reaguje na sygnały z organizmu. Powstanie nowotworu złośliwego wymaga kilku mutacji, stąd długi (ale najczęściej bezobjawowy) okres rozwoju choroby. U osób z rodzinną skłonnością do nowotworów część tych mutacji jest dziedziczona.
Wikipedia
(1.1) Bywają nowotwory łagodne oraz złośliwe.
Wiktionary
IPA: nɔˈvɔtfur, AS: novotfur
Wiktionary
rzecz. nowotworzenie n.
przym. nowotworowy
przysł. nowotworowo
Wiktionary
(1.1) guz, rak
Wiktionary
w medycynie: cecha czegoś, co jest skutkiem lub objawem nowotworu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z nowotworem
Wiktionary
(1.1) Opisywane w badaniach obrazowych zmiany mają charakter nowotworowy.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔtfɔˈrɔvɨ, AS: novotforovy
Wiktionary
rzecz. nowotwór m.
przym. nienowotworowy, przeciwnowotworowy, paranowotworowy, antynowotorowy
przysł. nowotworowo
Wiktionary
o komórce organizmu: zmieniać się na poziomie DNA, prowadząc do powstania nowotworu; poddawać się procesowi karcynogenezy
SJP.pl
przymiotnik od: Nowe Tychy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Nowego Urengoju albo pochodzący z Nowego Urengoju, związany z Nowym Urengojem
Wiktionary
rzecz. Nowy Urengoj mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: Nowe Warpno
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowym Warpnem, dotyczący Nowym Warpnem
Wiktionary
rzecz. Nowe Warpno n.
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Warpna (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Nowego Warpna (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzadko: właściwy nowym czasom; nowożytny, współczesny
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Wieś
SJP.pl
1. wyznawca nowej, zwłaszcza niechrześcijańskiej religii;
2. dawniej: osoba przyjmująca nową wiarę lub taka, która niedawno zaangażowała się w głoszenie jakiejś idei; neofita
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Wiśnicz
SJP.pl
mieszkaniec Nowego Wiśnicza (miasta w Polsce); wiśniczanin
SJP.pl
mieszkanka Nowego Wiśnicza (miasta w Polsce); wiśniczanka
SJP.pl
przymiotnik od: Nowa Wólka (wieś w Polsce)
SJP.pl
1. przymiotnik od: Nowa Wola (nazwa wielu wsi w Polsce);
2. przymiotnik od: Nowowola (wieś w Polsce)
SJP.pl
mieszkaniec Nowej Zelandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Nowej Zelandii
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔzɛˈlãnṭt͡ʃɨk, AS: novozelãnṭčyk
Wiktionary
rzecz. Nowa Zelandia ż.
:: fż. Nowozelandka
przym. nowozelandzki
Wiktionary
mieszkanka Nowej Zelandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Nowej Zelandii
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔzɛˈlãntka, AS: novozelãntka
Wiktionary
rzecz. Nowa Zelandia ż.
:: fm. Nowozelandczyk m.
przym. nowozelandzki
Wiktionary
dotyczący Nowej Zelandii
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Nowa Zelandia
Wiktionary
(1.1) Rozwiązanie nowozelandzkie polega na przyjmowaniu przez rząd i publicznym ogłaszaniu średniookresowego wskaźnika przewidywanej inflacji.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔzɛˈlãnt͡sʲci, AS: novozelãncʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nowa Zelandia ż., Nowozelandczyk m., Nowozelandka ż.
Wiktionary
mężczyzna bezpośrednio lub niedługo po ślubie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) para małżeńska bezpośrednio lub krótko po ślubie
forma rzeczownika.
(2.1) plural|nowożeniec.
Wiktionary
Nowożeńcy – młoda para, mąż i żona krótki czas po ślubie
oraz:
Wikipedia
(1.1) Zaraz po ceremonii zawiozłem nowożeńców do fotografa.
(1.1) Zdążyliście złożyć nowożeńcom życzenia?
Wiktionary
rzecz. nowożeniec mos.
Wiktionary
(1.1) państwo młodzi
Wiktionary
mężczyzna bezpośrednio lub niedługo po ślubie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna świeżo po ślubie
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈʒɛ̃ɲɛt͡s, AS: novožẽńec
Wiktionary
rzecz. nowożeńcy
Wiktionary
(1.1) pan młody
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Żmigrodu
SJP.pl
mieszkanka Nowego Żmigrodu
SJP.pl
przymiotnik od: Nowy Żmigród
SJP.pl
przestarzale: neosemantyzm - wyraz już istniejący, który uzyskał nowe, dodatkowe znaczenie; neologizm semantyczny
SJP.pl
historyk badający czasy nowożytne; znawca historii nowożytnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. historyk badający okres nowożytności
Wiktionary
(1.1) Profesor uważany jest za dobrego nowożytnika.
Wiktionary
rzecz. nowożytność ż.
przym. nowożytny
Wiktionary
epoka trwająca od końca średniowiecza po dzień dzisiejszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. okres w dziejach ludzkości następujący po średniowieczu;
Wiktionary
Nowożytność – epoka w historii następująca według tradycyjnej periodyzacji po średniowieczu i poprzedzająca XIX wiek (jako epokę). Za jej datę początkową uznaje się najczęściej upadek Konstantynopola, a tym samym cywilizacji bizantyńskiej (1453) lub odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba (1492). Obie te daty mają wyłącznie charakter umowny – upadek Bizancjum miał bardzo ograniczony wpływ na rozwój kultury europejskiej, natomiast ekspansja europejska w kierunkach zachodnim i południowym miała przynieść skutki dopiero w XVI wieku. Realnymi wyznacznikami przejścia od epoki średniowiecznej do nowożytnej są natomiast przemiany kulturowe, polityczne, państwowe, ideologiczne i w ograniczonym stopniu techniczne. W historii świata za umowne zakończenie epoki najczęściej uznaje się wybuch rewolucji francuskiej, a rzadziej kongres wiedeński lub rozpoczęcie się I wojny światowej.
Wikipedia
(1.1) Podział na starożytność, średniowiecze i nowożytność znajduje zastosowanie przede wszystkim w historii Europy, choć jest wykorzystywany także w badaniach nad krajami pozaeuropejskimi, szczególnie w opracowaniach syntetycznych.
Wiktionary
rzecz. nowożytnik mos.
przym. nowożytny, wczesnonowożytny
Wiktionary
odnoszący się do epoki nowożytnej, trwającej od końca średniowiecza (koniec XV wieku) po dzień dzisiejszy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od: nowożytność: należący do nowożytności, określający nowożytność, używany w związku z nowożytnością
Wiktionary
(1.1) Pozytywizm jest szczególnie typową postawą nowożytnego okresu. Ale nie tylko on. Nowożytny jest racjonalista Descartes z racji swej metody i apriorysta Kant z racji epistemologicznego nastawienia swej filozofii.
Wiktionary
IPA: ˌnɔvɔˈʒɨtnɨ, AS: novožytny
Wiktionary
rzecz. nowożytnik mos., nowożytność, ponowożytność, postnowożytność
przym. ponowożytny, postnowożytny
Wiktionary
(1.1) nowoczesny, współczesny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nową Ładogą, dotyczący Nowej Ładogi
Wiktionary
rzecz. Nowa Ładoga ż.
Wiktionary
Nowołoskoniec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Oborniki.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nowołoskoniec, po jej zniesieniu w gromadzie Oborniki-Północ. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ Nowe (miasto)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nowem, dotyczący Nowego
Wiktionary
rzecz. Nowe n.
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: nowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) środ. rel. pogard. głównie w środowisku tradycjonalistów katolickich: msza święta w porządku promulgowanym w roku 1969 przez papieża Pawła VI
Wiktionary
(1.1) Następnie został poruszony temat rozwoju liturgii tradycyjnej, która gdzieniegdzie w pełni zastępuje nowusy.
Wiktionary
przym. nowusowy
Wiktionary
1. niedawno nabyty; świeżo powstały;
2. zajmujący miejsce poprzedniego;
3. o ludziach: spotykany po raz pierwszy;
4. niedawno wprowadzony; odkryty, współczesny;
5. kolejny, dalszy;
6. gł. o roślinach: świeżo wyrosły; tegoroczny, młody
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) istniejący od niedawna
(1.2) taki, który pojawił się na miejscu poprzedniego
(1.3) kolejny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba, która dopiero od niedawna należy do danego środowiska
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dość nowym słowem w polszczyźnie jest „marketing”.
(1.2) Nasza nowa nauczycielka fizyki zawsze spóźnia się na lekcje.
(1.3) Do nowego wydania naszej gazety dołączamy płytę CD.
(2.1) Uczniowie niemile potraktowali nowego, wlewając mu atrament do tornistra.
Wiktionary
IPA: ˈnɔvɨ, AS: novy
Wiktionary
rzecz. nów mrz., nowak mos., nowa ż., nowość ż., nówka ż., nowina ż., nowinka ż., nowalijka ż., nowatorstwo n., odnowienie n., odnawianie n.
czas. ponawiać, odnawiać ndk., odnowić dk.
przym. nowiuchny, nowiusieńki, nowiuteńki, nowiutki, nowiuśki, nowatorski, odnawialny, nowiowy
przysł. nowo
Wiktionary
(1.1) świeży
Wiktionary
jednostka hałaśliwości
SJP.pl
wzmocnione "no", np. Noż kurde!
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) krótkie i ostre narzędzie ręczne do krojenia lub cięcia;
(1.2) tnąca lub skrawająca powierzchnia różnych narzędzi mechanicznych
Wiktionary
(1.1) Marek pokroił nożem chleb na kromki.
(1.2) W strugu trzeba wymienić tępy nóż na nowy.
Wiktionary
IPA: nuʃ, AS: nuš
Wiktionary
rzecz. nożownik mos., nożyce lm nm., nożyczki lm nm., nożownictwo n.
:: zdrobn. nożyk mrz.
:: zgrub. nożysko n.
przym. nożowy, nożowniczy
Wiktionary
(1.1) slang. kosa; reg. pozn. hajtok.
Wiktionary
rząd dużych ssaków żyworodnych z infragromady łożyskowców; syreny, brzegowce
SJP.pl
jeden z dwóch otworów nosa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. jeden z dwóch otworów nosa
(1.2) anat. część nosa osłaniająca jedno z nozdrzy (1.1)
Wiktionary
Nozdrza – nazwa symetrycznych otworów nosowych prowadzących do jamy nosowej (nozdrza przednie lub zewnętrzne) oraz otworów łączących jamę nosową z jamą gębową lub gardzielą (nozdrza tylne lub wewnętrzne, inaczej choany).
U ssaków oraz krokodyli nozdrza wewnętrzne są przesunięte w okolice krtani (wyraźne oddzielenie jamy nosowej od jamy gębowej), dzięki czemu mogą one jednocześnie oddychać i rozcierać pokarm.
Wikipedia
IPA: ˈnɔzḍʒɛ, AS: nozḍže
Wiktionary
przym. nozdrzowy
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Nozdrzec – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Nozdrzec. Wieś leży na Pogórzu Dynowskim, na lewym brzegu Sanu przy ujściu Baryczki.
Miejscowość jest siedzibą gminy Nozdrzec oraz rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława Biskupa, należącej do dekanatu Dynów w archidiecezji przemyskiej.
Wikipedia
przymiotnik od: Nozdrzec
SJP.pl
przymiotnik od: nozdrze
SJP.pl
zaraźliwa choroba przewodu pokarmowego pszczół dorosłych, wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju nosema; nosemoza
SJP.pl
pieszczotliwie: małe nóżki; nóżęta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. pieszcz. nogi dzieci
Wiktionary
(1.1) Babcia ucałowała nóżęta wnusi z przejęciem.
Wiktionary
rzecz. noga ż., nożysko n., nóżka ż., nożęta lm nm.
przym. nożny
Wiktionary
(1.1) nóżki; war. nożęta
Wiktionary
Nożewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Olszewo-Borki.
Leży na prawym brzegu Narwi przy drodze krajowej nr 61.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii NMP Królowej Polski w Olszewie-Borkach.
Wikipedia
pieszczotliwe zdrobnienie od: noga (kończyna, podpora); nóżka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pieszcz. noga
Wiktionary
(1.1) W Edwarda pokazałam szefowi nózię / i zaraz stulił buzię.
Wiktionary
rzecz. noga ż.
:: zdrobn. nóżka ż.
przym. nożny
Wiktionary
(1.1) nóżka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. nożyce
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szyry.
Wiktionary
zdrobnienie od: noga (kończyna, podpora); nózia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. noga
(1.2) mała noga
(1.3) niewielka podpora, np. roweru, motocykla
(1.4) elektron. jedna z końcówek (wyprowadzeń) elementu elektronicznego, np. układu scalonego
(1.5) pot. trzon grzyba
(1.6) druk. dolna część czcionki
Wiktionary
Pin (z ang. szpilka, trzpień), zwany również nóżką – wyprowadzenie elementu elektronicznego (np. układu scalonego) służące do wykonywania połączeń elektrycznych pomiędzy danym elementem a innymi elementami obwodu drukowanego. Połączenie to może być zarówno mechaniczne (np. gniazdo procesora w przypadku obudów PGA), jak i lutowane (w przypadku obudów BGA). Natomiast piny układów scalonych widocznych np. na rysunku po prawej stronie mogą być zarówno wsunięte w odpowiednią podstawkę, jak i przylutowane bezpośrednio do płytki obwodu drukowanego.
Wikipedia
(1.1) Nóżka mnie boli, mamusiu.
(1.4) Ten układ ma dwadzieścia nóżek.
Wiktionary
IPA: ˈnuʃka, AS: nuška
Wiktionary
rzecz. nóżęta nmos., nożęta nmos., nózia ż., noga ż., odnóże n.
przym. beznóżkowy, nożny
Wiktionary
zdrobnienie od: noga (kończyna, podpora); nózia
SJP.pl
mający lub przypominający nóżki
SJP.pl
1. związany z nogą, nogami (np. gruczoł nożny);
2. wprawiany w ruch nogą, nogami (np. napęd nożny)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący nóg, związany z nogami
(1.2) o narzędziach, przyrządach: uruchamiany za pomocą nogi
Wiktionary
rzecz. nóżęta nmos., nożęta nmos., odnóże n., nózia ż., noga ż., nóżka ż., nożysko n., nogawica ż., nogawka ż.
Wiktionary
chorobliwy lęk przed chorobą
SJP.pl
Nozofobia (gr. nosos – choroba, phóbos – strach) – chorobliwy lęk przed zachorowaniem. Symptomami jej są trudne do zidentyfikowania bóle, mdłości, nagłe wahania poziomu energii. Badania zwykle nie wykazują żadnych faktycznych patologii, a domniemane symptomy odczuwalne są raczej jako wspomnienia rzeczywiście przebytych fizycznych traumatyzmów.
Wikipedia
nauka badająca rozmieszczenie chorób ludzi i zwierząt na różnych obszarach geograficznych i czynniki związane z ich rozprzestrzenianiem się; nosogeografia
SJP.pl
specjalista w zakresie klasyfikowania chorób
SJP.pl
nauka zajmująca się klasyfikacją chorób i ich opisem; nosologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. med. nauka zajmująca się klasyfikowaniem i opisem chorób;
Wiktionary
Nozologia (gr. νόσος, nosos, „choroba” + λόγος, logos, „nauka”) – dziedzina wiedzy medycznej, zajmująca się podziałem (klasyfikacją) chorób i ich opisem. Główny podział klasyfikacji chorób opiera się na ich etiologii, patogenezie oraz objawach chorobowych.
Wikipedia
przypominający nóż, mający właściwości noża
SJP.pl
osoba używająca w bójkach i napadach noża; nożownik
SJP.pl
Brzeszczotkowate, brzeszczotowate, nożowce, śledziówki (Notopteridae) – rodzina ryb z rzędu kostnojęzykokształtnych. Większość gatunków jest poławiana jako ryby konsumpcyjne, niektóre są hodowane w akwariach. W zapisie kopalnym znane są co najmniej z późnej kredy (cenoman).
Wikipedia
osoba używająca w bójkach i napadach noża; nożownik
SJP.pl
część niektórych maszyn tnących, do której przytwierdzone są ostrza
SJP.pl
1. niedźwiedziówka nożówka - gatunek motyla;
2. wycinka nożówka - gatunek motyla;
3. rybka akwariowa
SJP.pl
Nożówka (Alfaro cultratus) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae).
Wikipedia
1. proceder nożownika; bandytyzm;
2. rzemiosło wyrabiania noży
SJP.pl
1. rzemieślnik produkujący noże i inne narzędzia tnące;
2. bandyta posługujący się nożem przy napadzie; nożowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rzem. rzemieślnik produkujący noże
(1.2) krym. przestępca posługujący się nożem
(1.3) człowiek walczący przy pomocy noża
Wiktionary
Nożownik – w dawnych czasach rzemieślnik na podgrodziu zajmujący się wytwarzaniem noży. Dziś – określenie hobbysty lub rzemieślnika zawodowo zajmującego się powyższym. Cech nożowników jest wymieniany jako jeden z ponad sześćdziesięciu cechów obecnych w Poznaniu w XVI w.
Potocznie terminem ’nożownik’ określa się również przestępców posługujących się nożem.
Wikipedia
(1.1) Tasaki wielkie roboty krakowskich nożowników, na palec grube, gniótł między wskazującym a średnim i kruszył w kawały.
Wiktionary
rzecz. nóż mrz., nożyk mrz., nożyczki nmos., nożownictwo n., nożyce nmos.
:: fż. nożowniczka ż.
przym. nożowniczy, nożowy
Wiktionary
przymiotnik od: nóż
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nożem, dotyczący noża
Wiktionary
rzecz. nóż m., nożownik mos., nożyk mrz.
Wiktionary
ssak drapieżny z epok plioceńskiej i plejstoceńskiej, mający olbrzymie kły
SJP.pl
1. ręczne narzędzie do cięcia, złożone z dwóch zwierających się ostrzy;
2. maszyna do cięcia przy użyciu zwierających się noży;
3. ćwiczenie gimnastyczne, polegające na naśladowaniu wyprostowanymi nogami ruchu nożyc;
4. nożycowate zakończenie odnóży u niektórych skorupiaków; szczypce, kleszcze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) narzędzie w postaci dwóch ruchomych ostrzy umieszczonych na wspólnej osi, służące do cięcia papieru, roślin i innych mniej twardych substancji;
(1.2) sport. ćwiczenie gimnastyczne polegające na wymachu nóg, leżąc na plecyecach
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ogrodnik przyciął krzaki nożycami.
Wiktionary
IPA: nɔˈʒɨt͡sɛ, AS: nožyce
Wiktionary
rzecz. nóż mrz.
:: zdrobn. nożyczki lm nm.
przym. nożycowy
przysł. nożycowo
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|nożice, szyry.
Wiktionary
przypominający kształtem otwarte nożyce
SJP.pl
nożycówka pospolita - gatunek błonkówki z rodziny miesierkowatych
SJP.pl
Nożycówka (Chelostoma) – rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce stwierdzono 6 gatunków, wszystkie to samotnice z jednym pokoleniem w roku. Pszczoły te są słabo owłosione, samice zbierają pyłek w szczoteczkę na spodzie odwłoka. Większość gatunków jest wyspecjalizowana pokarmowo. Charakterystyczną cechą rodzaju jest wydłużone, walcowate ciało.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nożycami, dotyczący nożyc
Wiktionary
rzecz. nożyce nmos., nożyczki nmos., nożyk mrz.
Wiktionary
narzędzie służące do przecinania m.in. papieru, posiadające dwa ostrza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) małe nożyce;
Wiktionary
Nożyczki, nożyce – narzędzie służące do ręcznego przecinania i rozcinania różnych materiałów przy użyciu małej siły.
Nożyczki zostały wynalezione prawdopodobnie około XV w. p.n.e. w Egipcie, ale współczesną konstrukcję wprowadzili Rzymianie ok. 100 p. n.e.
Wikipedia
(1.1) Nie baw się nożyczkami w ten sposób, bo zrobisz sobie krzywdę!
Wiktionary
IPA: nɔˈʒɨt͡ʃʲci, AS: nožyčʹḱi
Wiktionary
rzecz. nożyce nmos., nóż m., nożownik m., noga ż., nożyk mrz.
przym. nożycowy, nożyczkowy
przysł. nożycowo
Wiktionary
(1.1) nożyce; gw-pl|Górny Śląsk|szczyrki.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nożyczkami, dotyczący nożyczek
Wiktionary
rzecz. nożyczki nmos.
Wiktionary
Nożyczyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Jeziora Wielkie.
Wikipedia
zdrobnienie od: nóż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: nóż; mały nóż
(1.2) pot. ostrze wkładane do maszynki do mięsa, golarki itp.
Wiktionary
(1.1) Podaj mi nożyk do owoców.
(1.2) Muszę wymienić nożyki w maszynce do mięsa, bo mocno się stępiły.
Wiktionary
IPA: ˈnɔʒɨk, AS: nožyk
Wiktionary
rzecz. nóż mrz., nożownik mos., nożyce nmos., nożyczki nmos.
przym. nożowy, nożycowy, nożykowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nożykiem, dotyczący nożyka
Wiktionary
rzecz. nożyk m.
Wiktionary
z politowaniem: noga, nóżka
SJP.pl
Nożynko (kaszub. Nożënkò; niem. Klein Nossin) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, nad rzeką Skotawą.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Czarna Dąbrówka.
Wikipedia
1. zgrubienie od: noga;
2. zgrubienie od: nóż
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) slang. poświęcać większość czasu jednej czynności zaniedbując kontakty towarzyskie
Wiktionary
(1.1) Ileż można nołlajfić przed komputerem, i to tak dzień w dzień?
Wiktionary
IPA: nɔwˈlajfʲit͡ɕ, AS: nou̯lai ̯fʹić
Wiktionary
rzecz. nołlajfienie n., nolife
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nołlajfić.
Wiktionary
czas. nołlajfić
Wiktionary
potocznie:
1. produkt niemarkowy lub mało znanej marki;
2. osoba, o której nikt nie słyszał
SJP.pl
1. symbol neptunu, pierwiastka chemicznego;
2. symbol nepera, jednostka używanej do wyrażania wzmocnienia lub tłumienia mocy elektrycznej, natężenia prądu itp.
SJP.pl
Np lub np może oznaczać:
Wikipedia
skrót od: na przykład, czytany jako całe wyrażenie
SJP.pl
skrót
(1.1) = na przykład
Wiktionary
(1.1) Wiele pojazdów ma cztery koła, np. autobusy.
Wiktionary
IPA: na‿ˈpʃɨkwat, AS: na‿pšyku̯at
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) med. choroba Niemanna-Picka typu C;
(1.2) inform. problem NP-zupełny;
(1.3) w grach RPG: bohater niebędący graczem; pot. enpek, enpecet
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿pɛ‿ˈt͡sɛ, AS: ẽn‿pe‿ce
Wiktionary
skrót od: Nationaldemokratische Partei Deutschlands - Narodowo-Demokratyczna Partia Niemiec
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = polit. społ. nowy porządek świata;
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) posp. slang. zdrobn. narka
Wiktionary
(1.1) NQ! Spadam już.
Wiktionary
numer (skrót czytany jako cały wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = numer
Wiktionary
(1.1) Publiczne Gimnazjum nr 1 w Warszawie.
Wiktionary
IPA: ˈnũmɛr, AS: nũmer
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) pisownia „źle|nr..” (z kropką) jest niepoprawna w mianowniku i w przypadkach o formach identycznych z mianownikiem. W pozostałych przypadkach niepoprawna jest pisownia bez kropki.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) No., №
* chiński standardowy: (1.1) 号 (hào)
* duński: (1.1) nr.
* esperanto: (1.1) n-ro, także. no.
* francuski: (1.1) nº, no
* hiszpański: (1.1) nº, núm.
* niderlandzki: (1.1) nr., nr
* niemiecki: (1.1) Nr.
* rosyjski: (1.1) №
* szwedzki: (1.1) nr
* włoski: (1.1) N.
źródła.
== nr (język niderlandzki.) ==
wymowa. audio|Nl-nr.ogg.
znaczenia.
skrót
(1.1) nr
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) nr.
Wiktionary
skrót od: Naczelna Rada Adwokacka
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = numer rachunku bankowego
Wiktionary
(1.1) NRB nie zawiera liter, kropek, przecinków, myślników ani innych znaków.
(1.1) NRB składa się z 26 cyfr.
Wiktionary
[czytaj: e-ner-DE] skrót od: Niemiecka Republika Demokratyczna
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki lub żeński, nazwa własna
(1.1) = hist. geogr. polit. Niemiecka Republika Demokratyczna
Wiktionary
(1.1) Berlin Zachodni był enklawą na obszarze NRD.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ɛr‿ˈdɛ, AS: ẽn‿er‿de
Wiktionary
rzecz. NRD-owiec m., enerdowiec m.
przym. NRD-owski, enerdowski
Wiktionary
obywatel NRD; enerdowiec
SJP.pl
→ NRD (Niemiecka Republika Demokratyczna); enerdowski, dedeerowski, dederowski, DDR-owski
SJP.pl
numer (skrót czytany jako cały wyraz)
SJP.pl
[czytaj: en-er-EF] skrót od: Niemiecka Republika Federalna
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Niemiecka Republika Federalna
Wiktionary
mieszkaniec NRF (Niemieckiej Republiki Federalnej); enerefowiec
SJP.pl
[czytaj: en-er-TE] skrót angielskiego: Netto Register Tonnage - symbol użytkowej pojemności wnętrza kadłuba statku wodnego (tzw. tonaż netto)
SJP.pl
1. skrót od: Naczelny Sąd Administracyjny, polska instytucja państwowa;
2. skrót od: National Security Agency, amerykańska wewnętrzna agencja wywiadowcza
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = Naczelny Sąd Administracyjny;
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ɛs‿ˈa, AS: ẽn‿es‿a
Wiktionary
skrót od: Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei - Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza, niemiecka partia faszystowska
SJP.pl
członek NSDAP
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika
(1.1) = Narodowa Strategia Integracji
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ɛs‿ˈi, AS: ẽn‿es‿i
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) rel. = Najświętszego Serca Pana Jezusa
(1.2) hist. polit. = Niemiecka Socjalistyczna Partia Jedności
Wiktionary
(1.1) Kurs przedmałżeński odbędzie się w Parafii NSPJ w Chorzowie-Batorym.
Wiktionary
Narodowe Siły Zbrojne, konspiracyjna organizacja wojskowa powstała w Polsce 20 IX 1942 r.
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = hist. wojsk. Narodowe Siły Zbrojne;
Wiktionary
(1.1) Czy mieliśmy tylko kazaniami i wodą święconą zwalczać organizatorów masowych mordów, opryszków z NSZ i pogrobowców reżimu Berezy?
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ɛz‿ˈːɛt, AS: ẽn‿e•‿zet
Wiktionary
członek Narodowych Sił Zbrojnych, konspiracyjnej organizacji wojskowej okresu II wojny światowej
SJP.pl
skrót od: Niezależny Samorządny Związek Zawodowy
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Niezależny Samorządny Związek Zawodowy
Wiktionary
(1.1) WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ „Solidarność”
Wiktionary
IPA: ˌɛ̃n‿ɛz‿ːɛd‿ˈzɛt, AS: ẽn‿e•‿zed‿zet
Wiktionary
Nowy Testament; N.T. (skrót pisany z kropkami lub bez, czytany jako całe, odmienne wyrażenie)
SJP.pl
skrót od: na temat
SJP.pl
skrót
(1.1) = na temat
Wiktionary
(1.1) Szczegółowe informacje nt. powyższych działań wraz z formularzem zgłoszeniowym zostaną zamieszczone w późniejszych terminach.
Wiktionary
skrót od: New Technology File System, w informatyce: system plików w systemach Microsoft Windows
SJP.pl
skrót od: nie ta grupa (dyskusyjna)
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = slang. Nie Ta Grupa (dyskusyjna)
Wiktionary
(1.1) Po cholerę dajesz ogłoszenie na grupie, która jest ntg w stosunku do twojego ogłoszenia?
(1.1) Gdyby post był bardzo NTG, prosiłbym o przekierowanie na odpowiednią grupę.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿tɛ‿ˈɟɛ, AS: ẽn‿te‿ǵe
Wiktionary
(1.1) niewłaściwie/mylnie skierowany
Wiktionary
skrót od: National Television System Committee, amerykański oraz japoński system kodowania obrazu telewizyjnego
SJP.pl
1. wykrzyknik zakazujący czegoś, najczęściej powtórzony dwu- lub trzykrotnie, zwykle używany w rozmowach z dziećmi (np. Nu, nu! Nie wolno, nie dotykaj!);
2. regionalne: wykrzyknik zachęcający, przynaglający do działania, aktywności (np. Nu, dawaj, idziemy!)
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) wykrzyknik zakazujący czegoś, najczęściej powtórzony
(1.2) = gwara. no
Wiktionary
Ny (ni, st.gr. νῦ, nw.gr. νι, pisana Νν) – trzynasta litera alfabetu greckiego oznaczająca spółgłoskę nosową przedniojęzykowo-dziąsłową „n”. W greckim systemie liczbowym oznaczała liczbę 50.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== nu (język ama.) ==
thumb|nu (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) dom
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: nu, AS: nu
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== nu (język ama.) ==
thumb|nu (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) dom
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
stolica Mauretanii; Nawakszut
SJP.pl
Nawakszut (arab. نواكشوط, Nawākšūṭ; fr. Nouakchott) – stolica Mauretanii, położona w zachodniej części kraju, 4 km od wybrzeża Atlantyku. Nawakszut jest również stolicą wydzielonego dystryktu stołecznego w Mauretanii. W 2013 roku miasto liczyło ok. 958 tys. mieszkańców.
W mieście istnieją zakłady odsalania wody morskiej, działa tu też międzynarodowy port lotniczy. Nawakszut charakteryzuje się także niską zabudową i brakiem wieżowców.
Wikipedia
język, którym mówią rdzenni mieszkańcy Nubii; język nubijski
SJP.pl
Góry Nubijskie (arab. جبال النوبة, Dżibal an-Nuba, Jibāl an-Nūbah) – pasmo górskie w południowym Sudanie, w prowincji Kordofan Południowy. Wysokość bezwzględna waha się tu od 500 do 1325 m n.p.m. Najwyższy szczyt to Dżabal Hajban. Góry zamieszkane są przez czarnoskóry lud Nuba.
Wikipedia
kraina historyczna w Afryce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina historyczna znajdująca się w północno-wschodniej Afryce, w południowym Egipcie i północnym Sudanie;
Wiktionary
Nubia (nub. Nobīn, arab. النُوبَة) – kraina historyczna w północno-wschodniej Afryce obejmująca środkowy bieg Nilu pomiędzy Asuanem a Chartumem (między VI a I kataraktą), obecnie na terenie południowego Egiptu i północnego Sudanu.
W okresie Nowego Państwa Nubia znana była pod nazwą Kusz, która wzmiankowana jest w Starym Testamencie w Księdze Rodzaju (Rodz. 10, 6–7)..
Wikipedia
(1.1) Jeszcze na studiach udało się jej wyjechać na wyprawę badawczą do Nubii.
Wiktionary
IPA: ˈnubʲja, AS: nubʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Nubijka ż., Nubijczyk m.
przym. nubijski
Wiktionary
mieszkaniec Nubii
SJP.pl
Nubijczycy – lud afrykański zamieszkujący w starożytności rejony od I do V katarakty na Nilu, czyli rejon zwany przez Egipcjan Nubią.
Starożytni Nubijczycy kilkakrotnie podbili Egipt w różnych okresach dziejów tego państwa. Nubia przyjęła chrześcijaństwo w III wieku n.e., jako jedno z pierwszych państw na świecie. Państwo to, ze stolicą w Dongoli, przetrwało do wczesnego średniowiecza, gdy zostało podbite przez Arabów. Ten podbój położył kres istnieniu Nubijczyków jako narodu.
Wikipedia
mieszkaniec Nubii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nubii
Wiktionary
rzecz. Nubia ż.
:: fż. Nubijka ż.
przym. nubijski
Wiktionary
mieszkanka Nubii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nubii
Wiktionary
rzecz. Nubia ż.
:: fm. Nubijczyk mos.
przym. nubijski
Wiktionary
przymiotnik od: Nubia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nubią, dotyczący Nubii, pochodzący z Nubii
Wiktionary
(1.1) Na wystawie znalazły się ozdoby nubijskie i saharyjskie.
Wiktionary
rzecz. Nubia ż., Nubijczyk mos., Nubijka ż.
Wiktionary
nauka badająca dzieje i kulturę Nubii
SJP.pl
Nubiologia zwana inaczej archeologią Sudanu – nauka będąca częścią archeologii zajmująca się kulturą materialną oraz dziejami Nubii, krainy historycznej znajdująca się w północno-wschodniej Afryce, w południowym Egipcie i północnym Sudanie między VI a I kataraktą. Twórcą terminu był Kazimierz Michałowski (1901–1981). Nubiologia jest nauką interdyscyplinarną dotyczącą szeroko pojętych dziejów i kultury Nubii, Etiopii i Koptów.
Wikipedia
związany z nauką badającą dzieje i kulturę Nubii
SJP.pl
samochód typu Daewoo Nubira
SJP.pl
skóra, głównie cielęca, używana do produkcji obuwia i galanterii skórzanej
SJP.pl
Nubuk – wyprawiona miękka skóra wykończona od strony lica po jego uprzednim oszlifowaniu polerującym. Jest ona najczęściej pochodzenia bydlęcego, cielęcego lub wieprzowego. Garbowana metodą chromową (w odróżnieniu od zamszu garbowanego metodą tłuszczową). Surowcem na nubuk mogą być tylko skóry o niewielkim uszkodzeniu lica.
Wikipedia
część zalążka rośliny zaopatrująca przedrośle w substancje zapasowe; ośrodek
SJP.pl
Ośrodek oznacza w naukach ścisłych środowisko o określonych właściwościach fizycznych, które mogą wpływać na przebieg procesów przebiegających w nim. Ośrodkiem jest każda substancja fizyczna. Szczególnym rodzajem ośrodka jest próżnia. Ośrodek może być jednorodny lub niejednorodny. Ze względu na podobieństwo niektórych cech ośrodków można je klasyfikować, np. na ośrodki sprężyste, ciągłe, izotropowy, nieliniowy.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nucić.
Wiktionary
czas. nucić
Wiktionary
1. śpiewać cicho lub śpiewać jakąś melodię bez użycia słów;
2. poetycko:
a) o ptakach: wydawać melodyjne odgłosy;
b) o owadach: brzęczeć
SJP.pl
czasownik
(1.1) śpiewać półgłosem lub bez słów
(1.2) poet. śpiewać (o ptakach)
(1.3) poet. brzęczeć (o owadach)
Wiktionary
(1.1) Zbyszek cicho nucił Ewie kołysankę.
Wiktionary
IPA: ˈnut͡ɕit͡ɕ, AS: nućić
Wiktionary
rzecz. nucenie n.
czas. zanucić dk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: nukleus] u roślin kwiatowych: wewnętrzna część zalążka otoczona osłonkami
SJP.pl
Zobacz też:
Wikipedia
cedzidło; filtr o działaniu okresowym, otwarty lub zamknięty zbiornik z dnem sitowym
SJP.pl
1. nieprzyjemne samopoczucie spowodowane bezczynnością, brakiem wrażeń, monotonią życia;
2. coś nudnego, nieciekawego;
3. nudny mężczyzna, chłopak; nudziarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan, gdy jest nudno, gdy nie dzieje się nic ciekawego;
Wiktionary
Nuda – negatywny stan emocjonalny, polegający na uczuciu wewnętrznej pustki, zwykle spowodowany jednostajnością, brakiem zmiany otoczenia, brakiem bodźców, a czasami chorobą.
Nuda to stan obojętności i braku zainteresowania. Jest traktowana jako odmiana frustracji lub stresu. Czasami może doprowadzić do innych stanów emocjonalnych, jak np. agresji.
Wikipedia
(1.1) Ale nuda! Gdyby tylko przyszedł Janek, może wtedy byłoby ciekawiej.
(1.1) Oglądanie tego filmu to straszna nuda.
Wiktionary
IPA: ˈnuda, AS: nuda
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nudziarz m., nudziara ż., znudzenie n., nudności nmos.
przym. nudny, nudnawy
przysł. nudno, nudnie
czas. nudzić ndk., przynudzać ndk., zanudzać ndk., zanudzić dk.
Wiktionary
(1.1) znudzenie
Wiktionary
[czytaj: njud] o kolorze: cielisty
SJP.pl
Nude – album koncepcyjny brytyjskiej grupy Camel wydany w 1981 roku. Opowiada o Hiroo Onodzie, japońskim żołnierzu porzuconym na wyspie podczas II wojny światowej, który nie wie, że wojna się skończyła. Tekst piosenek napisała głównie Susan Hoover, z wyjątkiem "Please Come Home", którego twórcą jest Andrew Latimer. Nude jest ostatnią płytą na której zagrał Andy Ward.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wałek do ciasta
Wiktionary
(1.1) A jo ci powiedziała, że mosz od jutra szlaban i już zaś nudelkula pójdzie w ruch. (Duet Karo: Żoneczka)
Wiktionary
rzecz. nudelzupa ż., nudle lm nm.
Wiktionary
(1.1) wałek do ciasta
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rosół z makaronem
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. zupa z makaronem
Wiktionary
rzecz. nudle lm nm., nudelkula ż.
Wiktionary
(1.1) nudlowo zupa
Wiktionary
środowiskowo: nagie lub półnagie zdjęcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdjęcie przedstawiające nagą osobę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. kawałek makaronu
Wiktionary
(1.1) Fater, nudla mocie na pysku!
Wiktionary
IPA: ˈnʊtla
Wiktionary
rzecz. nudle nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. gw-pl|Poznań. kulin. makaron (najczęściej domowej roboty)
Wiktionary
(1.1) Lubia rosół z nudlami.
Wiktionary
rzecz. nudelzupa ż., nudelkula ż., nudla ż.
Wiktionary
trochę nudny; przynudnawy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) trochę nudny, nudzący
Wiktionary
(1.1) Rządowi pozostaje więc żmudne i nudnawe dla szerszej publiczności „dyscyplinowanie koalicji”.
(1.1) Ożywiała nudnawe kolumny „Przeglądu Tygodniowego”, a później dogorywającego „Życia Literackiego”.
Wiktionary
IPA: nudˈnavɨ, AS: nudnavy
Wiktionary
rzecz. nuda ż., nudzenie n., nudziara ż., nudziarka ż., nudziarstwo n., nudziarz mos., nudności lm nm., nudność ż.
czas. nudzić ndk., nudzić się ndk., znudzić dk., znudzić się dk., przynudzać ndk., przynudzić dk., zanudzać ndk., zanudzać się ndk., zanudzić ndk., zanudzić się ndk.
przym. nudny, nudziarski
przysł. nudnawo, nudno
Wiktionary
(1.1) przynudnawy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) zob. nudno.
Wiktionary
rzecz. nuda ż., nudzenie n., nudziarz m., nudność ż.
czas. nudzić ndk.
przym. nudny
przysł. nudno
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: nudno, nudnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: nudny
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nudny, nieciekawie
Wiktionary
(1.1) Każdy kto latał, wie, jak to jest. Czuje się trzy wymiary. Na ziemi jest nudniej: chodzimy tylko w lewo, w prawo albo prosto. Zawsze marzyło mi się, by latanie było bardziej popularne.
(1.1) Moim zdaniem z roku na rok jest niestety coraz nudniej, coraz gorszy program itp.
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nuda ż., nudziarz m., nudziara ż., nudzenie n., zanudzanie n., przynudzanie n., nudziarstwo n., nudności nmos.
czas. nudzić ndk., zanudzać ndk., zanudzić dk., przynudzać ndk.
przym. nudny, nudziarski, nudnawy
przysł. nudnie
Wiktionary
cecha czegoś nudnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nudne; cecha tych, którzy są nudni
Wiktionary
przym. nudny, nudnawy
przysł. nudnie
rzecz. nudziarka ż., nudności nmos., nudziara ż.
Wiktionary
cecha czegoś nudnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) med. mdłości, stan poprzedzający wymioty
forma rzeczownika.
(2.1) D., C., Ms., W. lp. od: nudność
Wiktionary
Nudności (stgr. ναυτεία, łac. nausea, vomitus, ang. nausea) – nieprzyjemne, niebolesne, subiektywne odczucie silnej potrzeby zwymiotowania. Mogą mu towarzyszyć: ślinotok, tachykardia, zblednięcie skóry i potliwość. Nudności zazwyczaj poprzedzają wymioty i odruchy wymiotne, chociaż mogą występować niezależnie.
Wikipedia
(1.1) Surowa fasola zawiera lektyny, które mogą wywołać wymioty, nudności i rozwolnienie.
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nudność ż., nuda ż., nudzenie n., przynudzanie n.
czas. nudzić ndk., zanudzić dk., zanudzać ndk., wynudzić dk., przynudzać ndk.
przym. nudny, nudnawy
przysł. nudno
Wiktionary
(1.1) mdłości
Wiktionary
nie budzący zainteresowania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywołujący nudę, niebudzący zainteresowania, powodujący apatię i zmęczenie
Wiktionary
(1.1) Wykład był tak nudny, że część słuchaczy opuściła salę.
Wiktionary
IPA: ˈnudnɨ, AS: nudny
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nuda ż., nudność ż., nudziarz mos., nudności nmos.
czas. nudzić ndk., znudzić dk., zanudzać ndk., zanudzić dk.
przym. nudziarski, nudnawy
przysł. nudno, nudnie
Wiktionary
(1.1) nieciekawy, nieinteresujący, nużący, pot. drętwy, pot. nudziarski
Wiktionary
nudna kobieta, dziewczyna; nudziara
SJP.pl
osoba przebywająca na zewnątrz nago
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba przebywająca towarzysko na zewnątrz nago dla kontaktu z naturą
Wiktionary
(1.1) Nudyści twierdzą, że nago lepiej się czują na łonie natury.
Wiktionary
IPA: nuˈdɨsta, AS: nudysta
Wiktionary
rzecz. nudyzm m., denudacja ż.
:: fż. nudystka ż.
przym. nudystyczny
Wiktionary
(1.1) naturysta
Wiktionary
→ nudysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: nudysta
Wiktionary
(1.1) Anka i Magda są nudystkami i jeżdżą co roku do Chałup.
Wiktionary
IPA: nuˈdɨstka, AS: nudystka
Wiktionary
rzecz. nudyzm m.
:: fm. nudysta m.
przym. nudystyczny
Wiktionary
(1.1) naturystka
Wiktionary
przebywanie nago na powietrzu dla pełnego kontaktu z naturą
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nudzić.
Wiktionary
IPA: nuˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: nuʒẽńe
Wiktionary
czas. nudzić
przysł. nudno, nudnie
rzecz. nudziarz m., nudności nmos., nudziarka ż.
przym. nudziarski, nudnawy
Wiktionary
kosmetyk o cielistym kolorze
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. środ. w kolorze cielistym
Wiktionary
(1.1) Paznokcie nudziakowe to świetna baza do letnich stylizacji.
Wiktionary
rzecz. nudziak mrz.
Wiktionary
(1.1) cielisty, nude
Wiktionary
kobieta nudna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: nudziarz
Wiktionary
IPA: nuˈd͡ʑara, AS: nuʒ́ara
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nudziarz, nuda, nudziarstwo, nudność
przym. nudziarski, nudnawy
przysł. nudno
Wiktionary
→ nudziarz; nudziara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lekcew. kobieta zanudzająca towarzystwo
Wiktionary
(1.1) Ona jest straszną nudziarką, jak zacznie ględzić, to uśpi ci całe towarzycho.
Wiktionary
rzecz. nuda ż., nudzenie n., nudziara ż., nudziarstwo n., nudziarz mos., nudności lm nm., nudność ż.
czas. nudzić ndk., nudzić się ndk., znudzić dk., znudzić się dk., przynudzać ndk., przynudzić dk., zanudzać ndk., zanudzać się ndk., zanudzić ndk., zanudzić się ndk.
przym. nudnawy, nudziarski, nudny
przysł. nudnawo, nudno
Wiktionary
(1.1) lekcew. nudziara
Wiktionary
dotyczący nudziarza; nudny, nudzący
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nudziarstwem, dotyczący nudziarstwa
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nudziarstwo n., nudziarz m., nudziara ż., nudzenie n., zanudzenie n., znudzenie n.
przysł. nudno
przym. nudny, nudnawy
Wiktionary
mężczyzna nudny; tetryk; zrzęda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek zanudzający innych
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nuda ż., nudziara ż., nudzenie n., zanudzanie n., przynudzanie n., nudziarstwo n.
czas. nudzić ndk., zanudzać ndk., zanudzić dk., przynudzać ndk.
przym. nudny, nudziarski, nudnawy
przysł. nudno, nudnie
Wiktionary
(1.1) pot. maruda, nuda; reg. bałaguła
Wiktionary
1. opowiadać o czymś nieciekawym; przynudzać;
2. powodować, że coś staje się nudne;
3. pot. prosić o coś, nalegać na coś dłuższy czas;
4. nudzić się:
a) nie mieć zajęcia, męczyć się z tego powodu;
b) stawać się nudnym
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) powodować nudę
czasownik zwrotny niedokonany nudzić się (dk. brak)
(2.1) odczuwać nudę
(2.2) stpol. prowincj. niepokoić
Wiktionary
IPA: ˈnud͡ʑit͡ɕ, AS: nuʒ́ić
Wiktionary
rzecz. nudziarka ż., nuda ż., nudzenie n., nudziarz m., nudności nmos.
czas. zanudzać dk.
przym. nudny, nudnawy
przysł. nudno, nudnie
Wiktionary
(1.1) zanudzać, męczyć; reg. śl. ciurczeć.
Wiktionary
zdrobnienie od: Onufry (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. smoczek
Wiktionary
ciasteczko nadziewane masą orzechową
SJP.pl
Wikipedia
bryłka metalu, zwłaszcza szlachetnego, znaleziona w piasku, mule itp.; samorodek, rodzimek
SJP.pl
[czytaj: nagets] kawałek pieczonego kurczaka w panierce; nugget
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. makaron
Wiktionary
(1.1) nudla
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Nui – atol należący do archipelagu Tuvalu. W 2002 roku na atolu mieszkało 548 osób. Atol odkrył hiszpański podróżnik Álvaro de Mendaña de Neyra 16 stycznia 1568 roku.
Na Nui znajduje się szkoła podstawowa (Valpuna Primary School) i przedszkole (Punavani Pre-School) (stan na 2014 rok).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nui
źródła.
== Nui (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nui
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nui
źródła.
== Nui (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nui
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
roślina z rodziny gązewnikowatych; tropikalny półpasożyt drzew i krzewów
SJP.pl
Nujcja (Nuytsia) – rodzaj roślin z rodziny gązewnikowatych (Loranthaceae). Takson monotypowy z jednym gatunkiem – Nuytsia floribunda. Jest on endemitem Australii Zachodniej, w której rośnie w rejonie wybrzeży i do kilkuset kilometrów w głąb lądu w południowo-zachodniej części stanu (na południe od okolic Geraldton). Jest to największy pasożyt w świecie roślin, którego pędy i korzenie podziemne osiągają do 150 m długości, a nadziemne do 15 m wysokości. Jest przy tym największą rośliną z rodziny gązewnikowatych i jednym tylko z trzech jej przedstawicieli pasożytujących na podziemnych kłączach i korzeniach różnych gatunków roślin. Roślina ta wyróżnia się także specyficznym przyrostem na grubość, obecnością we wszystkich organach kanałów śluzowych i efektownym kwitnieniem w grudniu (zwane jest po angielsku West Australian Christmas Tree). Jej ssawki mają specyficzną budowę – zawierają sklerenchymatyczny organ działający jak ostre nożyce, służący do przecinania korzeni żywicieli, przy czym udokumentowano także przecinanie przez nie kabli telefonicznych.
Wikipedia
mieszkaniec Nuuk (stolicy Grenlandii)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nuuku
Wiktionary
IPA: nuˈcijt͡ʃɨk, AS: nuḱii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Nuuk
:: fż. nukijka ż.
przym. nukijski
Wiktionary
mieszkanka Nuuk (stolicy Grenlandii)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nuuku
Wiktionary
IPA: nuˈcijka, AS: nuḱii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Nuuk mrz.
:: fm. nukijczyk mos.
przym. nukijski
Wiktionary
przymiotnik od: Nuuk (stolica Grenlandii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nuukiem, dotyczący Nuuku (stolicy Grenlandii)
Wiktionary
rzecz. Nuuk mrz., nukijczyk mos., nukijka ż.
Wiktionary
1. związany z bronią jądrową;
2. związany z jądrem atomowym; jądrowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. dotyczący jądra atomu
(1.2) wojsk. dotyczący broni działającej na zasadzie rozszczepienia jądra atomu
(1.3) wojsk. dotyczący konfliktu zbrojnego z użyciem broni nuklearnej (1.2)
Wiktionary
(1.3) Zwłaszcza konflikt sueski spotęgował świadomość zagrożenia zagładą nuklearną.
(1.3) Kiedy terroryści zaatakowali Bliski Wschód i Amerykę Północną, całemu światu groził śmiertelny konflikt nuklearny.
Wiktionary
rzecz. nuklid mrz., nukleon m., nukleonika ż., nuklearyzacja ż.
Wiktionary
(1.1) jądrowy
Wiktionary
enzym katalizujący rozkład kwasów nukleinowych na nukleotydy; nukleinaza
SJP.pl
Nukleazy – enzymy przecinające wiązania fosfodiestrowe w kwasach nukleinowych. Wykazują różne stopnie specyficzności wobec substratu, mogą działać wyłącznie na jeden rodzaj kwasu nukleinowego (np. rybonukleazy, deoksyrybonukleazy), również niewybiórczo na oba z nich. Ich szczególnym przypadkiem są restryktazy, wykazujące wysoką specyficzność dla określonej sekwencji nukleotydów w DNA, przecinające nić wyłącznie w tym miejscu lub w jego pobliżu.
Wikipedia
enzym katalizujący rozkład kwasów nukleinowych na nukleotydy; nukleinaza
SJP.pl
Nukleazy – enzymy przecinające wiązania fosfodiestrowe w kwasach nukleinowych. Wykazują różne stopnie specyficzności wobec substratu, mogą działać wyłącznie na jeden rodzaj kwasu nukleinowego (np. rybonukleazy, deoksyrybonukleazy), również niewybiórczo na oba z nich. Ich szczególnym przypadkiem są restryktazy, wykazujące wysoką specyficzność dla określonej sekwencji nukleotydów w DNA, przecinające nić wyłącznie w tym miejscu lub w jego pobliżu.
Wikipedia
dawna nazwa kwasu nukleinowego
SJP.pl
enzym katalizujący rozkład kwasów nukleinowych na nukleotydy; nukleaza
SJP.pl
enzym katalizujący rozkład kwasów nukleinowych na nukleotydy; nukleaza
SJP.pl
odczynnik, który w reakcji organicznej oddaje swoją parę elektronów w celu utworzenia nowego wiązania z atomem węgla należącym do innej cząsteczki
SJP.pl
Nukleofil – cząsteczka lub grupa, w której występuje nadmiar elektronów i w odpowiednich warunkach może być ich donorem.
W ogólnym rozumieniu tego terminu nukleofilami są wszystkie zasady Lewisa, a zatem i Brønsteda. Należy jednak zwrócić uwagę, że w chemii organicznej słowo nukleofil ma zwykle węższe znaczenie i odnosi się do cząsteczek atakujących atomy elektrofilowe, a niekoniecznie silnie wiążących protony. Analogicznie, istnieją także zasady nienukleofilowe, które chętnie wiążą protony, lecz nie mają charakteru nukleofilowego (np. DBU).
Wikipedia
u organizmów prokariotycznych (tj. nie posiadających jąder komórkowych) obszar cytoplazmy zawierający genofor stanowiący odpowiednik jądra komórkowego; prokarion
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. gęsty obszar DNA w komórce prokariotycznej, który nie jest oddzielony od cytoplazmy
(1.2) biol. rdzeń peroksysomu
Wiktionary
Nukleoid (prokarion) – obszar cytoplazmy komórek prokariotycznych, w którym znajduje się kolista nić kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) w postaci genoforu. Jej odpowiednikiem u eukariontów jest jądro komórkowe, które dodatkowo otoczone jest błoną jądrową.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) genofor, prokarion
antonimy.
(1.2) jądro komórkowe
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nucleoid
* chorwacki: (1.1) nukleoid m.
* koreański: (1.1) 핵양체
* łaciński: (1.1) procarion n.
* słowacki: (1.1) nukleoid m.
* ukraiński: (1.1) нуклеоїд m.
* włoski: (1.1) nucleoide m.
źródła.
== nukleoid (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) biochem. nukleoid
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) genofor, prokarion
Wiktionary
twór wewnątrz jądra komórkowego, w którym zachodzi intensywna synteza RNA; jąderko
SJP.pl
wspólna nazwa składników jądra atomowego: protonu i neutronu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. proton lub neutron;
(1.2) fiz. w szerszym znaczeniu: barion złożony tylko z kwarków górnych i dolnych
Wiktionary
Nukleony – wspólna nazwa protonów i neutronów, czyli podstawowych cząstek tworzących jądro atomu. Nukleony składają się z kwarków. Choć przez obecne teorie cząstek protony i neutrony nie są uznawane za cząstki elementarne, ale z historycznych względów zalicza się je do cząstek elementarnych.
Wikipedia
przym. nuklearny
rzecz. nuklid mrz.
Wiktionary
specjalista w dziedzinie nukleoniki
SJP.pl
nauka o procesach jądrowych i technologii jądrowej
SJP.pl
Atomizm fizykalny – teoria o ziarnistej, nieciągłej strukturze materii, twierdzenie, że materia składa się z niepodzielnych elementów, niegdyś atomów, a współcześnie: cząstek elementarnych.
Wikipedia
Wikipedia
białko złożone, zawierające jako grupę prostetyczną cząsteczkę kwasu nukleinowego (DNA, RNA), występujące w cytoplazmie, jądrze komórkowym, chromosomach, rybosomach, a także w wirusach
SJP.pl
białko złożone, zawierające jako grupę prostetyczną cząsteczkę kwasu nukleinowego (DNA, RNA), występujące w cytoplazmie, jądrze komórkowym, chromosomach, rybosomach, a także w wirusach
SJP.pl
Nukleoproteiny, nukleoproteidy – białka złożone zbudowane z komponentów białkowych (zwykle są nimi zasadowe protaminy i histony) oraz komponentów nukleinowych stanowiących grupy prostetyczne. Składniki nukleoprotein związane są za pomocą wiązań kowalencyjnych lub oddziaływań elektrostatycznych (jonowych). Obecne w jądrach komórkowych, stanowią materiał genetyczny komórki.
Przykładem nukleoproteiny jest rybosom.
Wikipedia
Nukleoproteiny, nukleoproteidy – białka złożone zbudowane z komponentów białkowych (zwykle są nimi zasadowe protaminy i histony) oraz komponentów nukleinowych stanowiących grupy prostetyczne. Składniki nukleoprotein związane są za pomocą wiązań kowalencyjnych lub oddziaływań elektrostatycznych (jonowych). Obecne w jądrach komórkowych, stanowią materiał genetyczny komórki.
Przykładem nukleoproteiny jest rybosom.
Wikipedia
odcinek DNA o długości około 200 par zasad, jednostka strukturalna chromatyny
SJP.pl
Nukleosom – jednostka strukturalna chromatyny składająca się z odcinka DNA o długości ok. 200 par zasad, z których 146 nawiniętych jest na 8 histonów rdzeniowych (po dwa histony H2A, H2B, H3 i H4 - tzw. oktamer histonowy) i tworzy tzw. cząstkę rdzeniową lub rdzeń nukleosomu.
Wikipedia
1. w biologii: proces biosyntezy nukleotydów z ostatecznym wytworzeniem w komórkach kwasów nukleinowych: DNA i RNA;
2. w fizyce: reakcje jądrowe powodujące powstanie nowych jąder atomowych
SJP.pl
Nukleosynteza – proces, w którym powstają nowe jądra atomowe w wyniku łączenia się nukleonów, czyli protonów i neutronów, lub istniejących już jąder atomowych i nukleonów. Obecny skład izotopowy Wszechświata jest głównie skutkiem naturalnej nukleosyntezy.
Wikipedia
podstawowy składnik budulcowy kwasów nukleinowych (DNA i RNA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, podstawowy składnik strukturalny kwasu nukleinowego
Wiktionary
Nukleotydy – organiczne związki chemiczne z grupy estrów fosforanowych; są estrami nukleozydów i kwasu fosforowego (5'-fosforany nukleozydów).
Nukleotydy stanowią podstawowe składniki kwasów nukleinowych (DNA i RNA) oraz innych polinukleotydów, odgrywają też znaczącą rolę w metabolizmie i przekazywaniu sygnałów w komórce:
Wikipedia
IPA: ˌnuklɛˈɔtɨt, AS: nukleotyt
Wiktionary
przym. nukleotydowy
rzecz. nuklid mrz.
Wiktionary
enzym rozkładający nukleotydy na nukleozydy i kwas fosforowy
SJP.pl
enzym rozkładający nukleotydy na nukleozydy i kwas fosforowy
SJP.pl
podstawowy składnik budulcowy kwasów nukleinowych (DNA i RNA)
SJP.pl
Nukleotydy – organiczne związki chemiczne z grupy estrów fosforanowych; są estrami nukleozydów i kwasu fosforowego (5'-fosforany nukleozydów).
Nukleotydy stanowią podstawowe składniki kwasów nukleinowych (DNA i RNA) oraz innych polinukleotydów, odgrywają też znaczącą rolę w metabolizmie i przekazywaniu sygnałów w komórce:
Wikipedia
glikozyd złożony z zasady azotowej: purynowej (adenina lub guanina) lub zasady pirymidynowej (cytozyna, tymina lub uracyl) oraz części cukrowej w postaci pentozy (ryboza lub dezoksyryboza), stanowiący część kwasu nukleinowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. związek chemiczny składający się z cukru i zasady azotowej, połączonych wiązaniem glikozydowym; podstawowa jednostka tworząca nukleotydy; główny budulec kwasów nukleinowych
Wiktionary
Nukleozydy – organiczne związki chemiczne, glikozoaminy zbudowane z zasady azotowej połączonej wiązaniem β-N-glikozydowym z pentozami (rybozą, deoksyrybozą lub rybitolem).
W zależności od rodzaju zasady azotowej wyróżnia się (wytłuszczeniem oznaczono):
Wikipedia
enzym z grupy hydrolaz
SJP.pl
enzym z grupy hydrolaz
SJP.pl
glikozyd złożony z zasady azotowej: purynowej (adenina lub guanina) lub zasady pirymidynowej (cytozyna, tymina lub uracyl) oraz części cukrowej w postaci pentozy (ryboza lub dezoksyryboza), stanowiący część kwasu nukleinowego
SJP.pl
Nukleozydy – organiczne związki chemiczne, glikozoaminy zbudowane z zasady azotowej połączonej wiązaniem β-N-glikozydowym z pentozami (rybozą, deoksyrybozą lub rybitolem).
W zależności od rodzaju zasady azotowej wyróżnia się (wytłuszczeniem oznaczono):
Wikipedia
jądro atomowe o określonym składzie protonów i neutronów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jądro atomu o określonej liczbie nukleonów;
Wiktionary
Nuklid – termin dwuznaczny:
Wśród nuklidów wyróżnia się kilka grup:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) atom
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nukleon m., nukleonika ż., nuklearyzacja ż., nukleofil m., nukleosom m., nukleacja ż., nukleozydy m., nukleotyd m.
przym. nuklearny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nuclide
* baskijski: (1.1) nukleido
* białoruski: (1.1) нуклід m.
* bułgarski: (1.1) нуклид m.
* chorwacki: (1.1) nuklid m.
* czeski: (1.1) nuklid m.
* duński: (1.1) nuklid w.
* esperanto: (1.1) nuklido
* estoński: (1.1) nuklid
* fiński: (1.1) nuklidi
* francuski: (1.1) nucléide m., nuclide m.
* hiszpański: (1.1) nucleido m., núclido m.
* kataloński: (1.1) núclid m.
* macedoński: (1.1) нуклид m.
* niderlandzki: (1.1) nuclide m.
* niemiecki: (1.1) Nuklid m.
* norweski (bokmål): (1.1) nuklide m.
* norweski (nynorsk): (1.1) nuklide m.
* portugalski: (1.1) nuclídeo m.
* rosyjski: (1.1) нуклид m.
* rumuński: (1.1) nuclid m.
* słowacki: (1.1) nuklid m.
* szwedzki: (1.1) nuklid w.
* turecki: (1.1) nüklit
* ukraiński: (1.1) нуклід m.
* węgierski: (1.1) nuklid
* włoski: (1.1) nuclide m.
źródła.
== nuklid (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) fiz. nuklid
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. nukleon m., nukleonika ż., nuklearyzacja ż., nukleofil m., nukleosom m., nukleacja ż., nukleozydy m., nukleotyd m.
przym. nuklearny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) atom
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nukleon m., nukleonika ż., nuklearyzacja ż., nukleofil m., nukleosom m., nukleacja ż., nukleozydy m., nukleotyd m.
przym. nuklearny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nuclide
* baskijski: (1.1) nukleido
* białoruski: (1.1) нуклід m.
* bułgarski: (1.1) нуклид m.
* chorwacki: (1.1) nuklid m.
* czeski: (1.1) nuklid m.
* duński: (1.1) nuklid w.
* esperanto: (1.1) nuklido
* estoński: (1.1) nuklid
* fiński: (1.1) nuklidi
* francuski: (1.1) nucléide m., nuclide m.
* hiszpański: (1.1) nucleido m., núclido m.
* kataloński: (1.1) núclid m.
* macedoński: (1.1) нуклид m.
* niderlandzki: (1.1) nuclide m.
* niemiecki: (1.1) Nuklid m.
* norweski (bokmål): (1.1) nuklide m.
* norweski (nynorsk): (1.1) nuklide m.
* portugalski: (1.1) nuclídeo m.
* rosyjski: (1.1) нуклид m.
* rumuński: (1.1) nuclid m.
* słowacki: (1.1) nuklid m.
* szwedzki: (1.1) nuklid w.
* turecki: (1.1) nüklit
* ukraiński: (1.1) нуклід m.
* węgierski: (1.1) nuklid
* włoski: (1.1) nuclide m.
źródła.
== nuklid (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) fiz. nuklid
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Tonga;
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nukualofańczyk, nukualofanka
przym. nukualofański
frazeologia.
etymologia. z języka tonga Nukuʻalofa
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Nuku'alofa
* szwedzki: (1.1) Nuku'alofa
* tonga: (1.1) Nukuʻalofa
źródła.
== Nuku'alofa (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nuku'alofa
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌnukuwaˈlɔfa, AS: nukuu̯alofa
Wiktionary
rzecz. nukualofańczyk, nukualofanka
przym. nukualofański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nukualofańczyk, nukualofanka
przym. nukualofański
frazeologia.
etymologia. z języka tonga Nukuʻalofa
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Nuku'alofa
* szwedzki: (1.1) Nuku'alofa
* tonga: (1.1) Nukuʻalofa
źródła.
== Nuku'alofa (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nuku'alofa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
stolica Tonga
SJP.pl
Nukuʻalofa – stolica Tonga, położona na wybrzeżu wyspy Tongatapu. Ludność miasta – 22,4 tys. (1996) – stanowi około 1/4 ludności królestwa.
Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z roku 1795, gdy wybrano okoliczne wzgórze (Sia ko Veionga) na siedzibę rodziny królewskiej. Na początku XIX wieku wybudowano tutaj fortecę. Nukuʻalofa zostało stolicą Tonga w roku 1845.
Wikipedia
mieszkaniec Nukualofy (stolicy Tonga)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nuku’alofy
Wiktionary
IPA: ˌnukuwalɔˈfãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: nukuu̯alofãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Nuku'alofa ż., Nuku’alofa
:: fż. nukualofanka ż.
przym. nukualofański
Wiktionary
mieszkanka Nukualofy (stolicy Tonga)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nuku'alofy
Wiktionary
IPA: ˌnukuwalɔˈfãŋka, AS: nukuu̯alofãŋka
Wiktionary
rzecz. Nuku'alofa ż.
:: fm. nukualofańczyk mos.
przym. nukualofański
Wiktionary
przymiotnik od: Nukualofa (stolica i główny port Tonga); nukualofski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Nuku'alofa
Wiktionary
IPA: ˌnukuwalɔˈfãj̃sʲci, AS: nukuu̯alofãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. nukualofańczyk mos., nukualofanka ż., Nuku'alofa ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Nukualofa (stolica i główny port Tonga); nukualofański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. atol należący do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Nukufetau – atol należący to archipelagu Tuvalu o powierzchni lądowej 3 km².
Atol położony jest 106 km na północny zachód od Funafuti. Liczy 35 koralowych wysp (zwanych motu), ułożonych w kształt prostokąta wokół laguny o powierzchni około 13 × 7 km. Według spisu z 2012 roku atol zamieszkuje 536 ludzi. Większość osób przebywa na wyspie Savave (południowo-zachodnia część Nukufetau), na której znajdują się dwie wioski: Aulotu (331 osób) i Maneapa (191 osób).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) atol
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nukufetau
źródła.
== Nukufetau (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nukufetau
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) atol
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nukufetau
źródła.
== Nukufetau (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nukufetau
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Nukulaelae – atol należący do archipelagu Tuvalu o powierzchni lądowej ok. 1,82 km². Składa się z co najmniej 15 wysp. Na jednej z nich, Fangaua, znajduje się osada Pepesala, w której mieszka 247 osób.
Na atolu znajduje się jedna szkoła podstawowa (Faikimua Primary School) i jedno przedszkole (Ulukoloa Pre-School) (stan na 2014 rok).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nukulaelae
źródła.
== Nukulaelae (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Nukulaelae
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nukulaelae
źródła.
== Nukulaelae (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Nukulaelae
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. atol koralowy w archipelagu Tokelau, stanowiący jednostkę administracyjną Tokelau, będącego nowozelandzkim terytorium zależnym;
Wiktionary
Nukunonu – koralowy atol w archipelagu Tokelau, należący administracyjnie do terytorium zależnego Nowej Zelandii – Tokelau. Atol stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.
Atol ma powierzchnię 5,46 km² (jest to największy atol archipelagu) i otacza wewnętrzną lagunę o powierzchni około 90 km². W skład atolu wchodzi 13 większych wysp i kilkadziesiąt drobnych wysepek, z których najważniejsze to: Tokelau, Na Taulaga, Te Puka i Mua, Motuhaga, Nukunonu, Te Alofi. Liczba ludności w poszczególnych latach:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) atol
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Tokelau
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Nukunonu (język szwedzki.) ==
thumb|Nukunonu (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nukunonu
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
miasto w Uzbekistanie, stolica Karakałpacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w zachodnim Uzbekistanie, na prawym brzegu Amu-darii, na zachodnim skraju pustyni Kyzył-kum;
Wiktionary
Nukus (uzb. cyr. i ros. Нукус; karak. Нөкис, Nókis) – miasto w zachodnim Uzbekistanie, na prawym brzegu Amu-darii, na zachodnim skraju pustyni Kyzył-kum, siedziba administracyjna Republiki Karakałpackiej.
W 1939 r. miasto liczyło ok. 10 tys. mieszkańców, a w roku 1962 – ok. 44 tys. W następnych latach nastąpił szybki wzrost liczby ludności i w 2016 roku liczyło ok. 286,5 tys. mieszkańców. W 1962 r. 30,6% mieszkańców stanowili Karakałpacy, 28,8% Uzbecy, 26,6% Kazachowie. Oprócz nich mieszkali tu Turkmeni, Rosjanie, Tatarzy czy Koreańczycy. W 2016 roku liczyło ok. 286,5 tys. mieszkańców
Wikipedia
przym. nukuski
Wiktionary
przymiotnik od: Nukus (stolica Karakałpacji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nukusem, dotyczący Nukusu
Wiktionary
rzecz. Nukus mrz.
Wiktionary
liczba określona symbolem 0; zero, nic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Anula
Wiktionary
Naula – wieś w Syrii, w muhafazie Damaszek. W 2004 roku liczyła 782 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Nieraz wspominam, jak Nula przeczytała w gazecie o psie, co to spadł z balkonu i zabił Bogu ducha winnego przechodnia.
(1.1) Zawieziemy Nulę na stację do Drogomyśla.
Wiktionary
rzecz. Anusia ż., Ania ż., Anula ż.
Wiktionary
(1.1) Anula
Wiktionary
rzadko: unieważnienie, skasowanie; nullifikacja
SJP.pl
1. znak graficzny używany najczęściej przy rysowaniu wykresów funkcji signum oraz mantysy;
2. rodzaj cyrkla do kreślenia okręgów o bardzo małych średnicach; zerownik
SJP.pl
Nulka – znak graficzny przypominający okrąg (często dla większej czytelności pogrubiony) umieszczany na wykresach funkcji. Najczęściej służy do zaznaczania punktów nienależących do wykresu funkcji, początku półprostej, punktów nieciągłości oraz otwartych końców przedziałów; rzadziej innych punktów osobliwych funkcji.
Wikipedia
1. w językach programowania: wartość zmiennej wskazującej na pusty element pamięci; NULL;
2. potocznie: nic, zero
SJP.pl
Występowanie tekstu hasła ze słowem „Null” lub „NULL” w tytule
Wikipedia
rzadko: unieważnienie, skasowanie; nulifikacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zerowanie
Wiktionary
Nullifikacja – zabieg chirurgiczny wykonywany na zlecenie, polegający na usunięciu narządów płciowych, układu moczowego czasami również sutków oraz pępka. Osoby które poddały się zabiegowi określa się terminem Nullo.
Wikipedia
Nullo, właściwie Patrycjusz Kochanowski (ur. 14 maja 1982 w Wałbrzychu), znany również jako Nullizmatyk – polski raper i producent muzyczny. Znany jest przede wszystkim z występów w grupie hip-hopowej Trzeci Wymiar. Nullo prowadzi także solową działalność artystyczną. W 2018 roku wydano płytę autorskiego projektu Nullizmatyka łączącego rap i śpiew Nulla w akompaniamencie żywych instrumentów i sampli pt. Live Session.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. paniczny lęk przed odrzuceniem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zero
Wiktionary
skrót od: numizmatyka, numizmatyczny
SJP.pl
stolica Nowej Kaledonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stolica Nowej Kaledonii, terytorium zależnego Francji;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. numeanin mos., numeanka ż.
przym. numeański
Wiktionary
mieszkaniec Numei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Numei
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛˈãɲĩn, AS: nũmeãńĩn
Wiktionary
rzecz. Numea ż.
:: fż. numeanka ż.
przym. numeański
Wiktionary
mieszkanka Numei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Numei
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛˈãnka, AS: nũmeãnka
Wiktionary
rzecz. Numea ż.
:: fm. numeanin mos.
przym. numeański
Wiktionary
przymiotnik od: Numea
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Numeą, dotyczący Numei
Wiktionary
rzecz. Numea ż., numeanin mos., numeanka ż.
Wiktionary
w religii starożytnego Rzymu: tajemnicza, bezpostaciowa i nadprzyrodzona siła panująca w świecie
SJP.pl
Numen (łac. potęga bóstwa; wyrocznia, l.mn. numina) – w religii starorzymskiej tajemnicza, bezpostaciowa i nadprzyrodzona siła panująca w świecie. Istotą religii był przede wszystkim osobisty stosunek zaufania do numenu. Postawę religijną określała zależność od numenu. W czasach cesarstwa nabrał cech osobowych, np. Pales jako numen życia pasterskiego.
Także moc twórcza, geniusz – porównaj noumen.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) astrol. prognoza numerologiczna
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛ̃ˈnarʲjuʃ, AS: nũmẽnarʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. numer mrz.
Wiktionary
1. liczba umieszczona na czymś
2. rzecz, rzadziej człowiek, oznaczona kolejną liczbą
3. kolejne wydanie czasopisma, gazety, egzemplarz
4. część programu artystycznego
5. pot. chytry, zaskakujący występek
6. pokój hotelowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liczba naturalna, która identyfikuje jakiś element ze zbioru
(1.2) pozycja w programie (zwykle w cyrku)
(1.3) egzemplarz czasopisma z daną datą
(1.4) identyfikator zawierający, między innymi, cyfry;
(1.5) przen. żart, przekręt, oszustwo
(1.6) pot. gagatek
Wiktionary
Numer – oznaczenie przedmiotu, wyrobu, pojazdu, pozycji na liście itp., np. numer rejestracyjny pojazdu, numer telefonu z numerem kierunkowym, numer użytkownika komunikatora internetowego.
Wikipedia
(1.1) Zawodnik startuje z numerem ósmym.
(1.1) Nasz kandydat znajduje się na liście numer osiem.
(1.2) Końcowy numer akrobaty wzbudził westchnienie podziwu na widowni.
(1.3) Czy wyszedł już marcowy numer „Miesięcznika Wikipedysty”?
(1.4) Jaki był numer rejestracyjny tego samochodu?
(1.5) Za taki numer pójdziesz siedzieć!
Wiktionary
IPA: ˈnũmɛr, AS: nũmer
Wiktionary
rzecz. numeracja ż., denumeracja ż., numeratura ż., numerant m., numerantka ż., numerator m., numerariusz m., numerowanie n., ponumerowanie n.
:: zdrobn. numerek m., numereczek m.
czas. numerować ndk., ponumerować dk.
przym. numerowy, numeryczny, numerowany, ponumerowany, numeracyjny
przysł. numerycznie
Wiktionary
(1.1) liczba, pozycja, miejsce; skr. nr
(1.3) wydanie
Wiktionary
oznaczenie czegoś numerem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) system oznaczania czegoś numerem
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛˈrat͡sʲja, AS: nũmeracʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. numeryk m., ponumerowanie n., numer, numerowanie, numerek
przym. numeracyjny, numerowy, numeryczny
czas. numerować
Wiktionary
potocznie: osoba robiąca kawały
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) członek Opus Dei, który żyje w celibacie;
Wiktionary
Numerariusz lub numeraria (kobieta) – członek Opus Dei żyjący w celibacie. Niektórzy z nich (w praktyce 20%) mogą zostać księżmi prałatury Opus Dei (seminarium Dzieła to Cavabianca). Nie składa on żadnych ślubów, ale zawiera z prałaturą umowę.
Wikipedia
IPA: ˌnũmɛˈrarʲjuʃ, AS: nũmerarʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. numer m., supernumerariusz m., supernumeraria ż.
:: fż. numeraria ż.
Wiktionary
1. narzędzie do numerowania;
2. urządzenie sygnalizacyjne przesyłające numer pomieszczenia, budynku itp., będącego miejscem nadania wezwania
SJP.pl
związany z numeracją - oznaczeniem kolejności przy użyciu numerów; numeracyjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: numer
(1.2) zawieszka lub breloczek z umieszczonym na nim numerem
(1.3) pot. przen. seks. stosunek seksualny, zwłaszcza szybki lub z prostytutką
Wiktionary
(1.2) Za zgubiony numerek do szatni należy zapłacić karę w wysokości 10 zł.
(1.3) Jacek zaliczył wczoraj dwa numerki po dyskotece w remizie.
Wiktionary
IPA: nũˈmɛrɛk, AS: nũmerek
Wiktionary
rzecz. numer m., numeracja ż., numerowanie n., numerator m., numerant m., numerantka ż., ponumerowanie n., numeryk mos.
przym. numerowy, numeryczny
czas. numerować ndk.
Wiktionary
w metryce antycznej: stopy dłuższe niż trzyzgłoskowe
SJP.pl
Księga Liczb [Lb], Czwarta Księga Mojżeszowa [4 Mojż], Numeri jest czwartą księgą Tory, a tym samym Starego Testamentu i Biblii. W języku hebrajskim przyjmuje się nazwę Bemidbar – במדבר („na pustyni”), od pierwszych słów księgi, w innych językach (za pośrednictwem Septuaginty i Wulgaty) przyjęła się nazwa „Księga Liczb”, ze względu na częste wymienianie różnych liczb.
Wikipedia
automat do przydzielania numerków oczekującym w kolejce; kolejkomat
SJP.pl
specjalista w zakresie numerologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. pseudonauka badająca rzekome profetyczne właściwości i symbolikę liczb oraz ich wpływ na koleje losu
Wiktionary
Numerologia – pseudonauka badająca mistyczne lub magiczne właściwości liczb; prognozowanie z liczb, opierające się na przekonaniu, że numer przyporządkowany danemu obiektowi (numer domu, samochodu, telefonu, zakodowane pod postacią liczby imię, itp.) ma związek z jego losem. Według Erica Temple Bella należy rozróżniać numerologię jako pseudonaukę badającą mistyczne właściwości liczb i matematycznych zależności w świecie od popularnej działalności polegającej na przewidywaniu przyszłości na podstawie liczb przypisanych do nazw czy dat urodzenia.
Wikipedia
(1.1) Na przykład przywiązywanie szczególnego znaczenia do liczb (numerologia) może mieć istotny wpływ na postępowanie człowieka. Niektórzy ludzie ujawniają głębokie przeświadczenie, że liczby nie tylko symbolizują pewne pojęcia, przedmioty, względnie osoby, ale mogą kształtować, w pewnej mierze, losy ludzi lub umożliwiają odkrycie przyszłego biegu zdarzeń.
Wiktionary
rzecz. numerolog mos., numerowanie n., ponumerowanie n.
przym. numerologiczny, numeryczny
przysł. numerologiczne
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. numerolog mos., numerowanie n., ponumerowanie n.
przym. numerologiczny, numeryczny
przysł. numerologiczne
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|numer|-o-|-logia.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dotyczący numerologii
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) nadawać czemuś kolejne numery, oznaczać coś numerami
Wiktionary
(1.1) Ekspedycja sporządzająca siatkę pomiarową przyjęła dla każdego szczytu w Karakorum symbol K, a następnie wierzchołki numerowano od zachodu w kierunku wschodnim.
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛˈrɔvat͡ɕ, AS: nũmerovać
Wiktionary
rzecz. numer m., numerek m., numeracja ż., numerowanie n., ponumerowanie n., numeryk m.
przym. numeryczny, numerowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|numerować.
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛrɔˈvãɲɛ, AS: nũmerovãńe
Wiktionary
czas. numerować ndk.
rzecz. numeryk mos., ponumerowanie n., numeracja, numer, numerek, numerologia
przym. numeryczny
Wiktionary
przymiotnik od: numer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest numeryczne
Wiktionary
przym. numeryczny
przysł. numerycznie
Wiktionary
w matematyce:
1. wyrażony za pomocą liczb; liczbowy;
2. numeryczne metody - stosowane w wielu dziedzinach matematyki metody opisu zagadnień, zjawisk, procesów za pomocą rozwiązań liczbowych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z liczb lub cyfr
(1.2) operujący na przybliżonych wartościach liczbowych
Wiktionary
(1.1) – Proszę wprowadzić kod na klawiaturze numerycznej.
Wiktionary
IPA: ˌnũmɛˈrɨt͡ʃnɨ, AS: nũmeryčny
Wiktionary
rzecz. numeryczność ż., numeryk m., ponumerowanie n., numeracja ż., numer, numerek, numerologia, numerowanie
czas. numerować
przysł. numerycznie
Wiktionary
(1.1) cyfrowy, liczbowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mat. specjalista w zakresie metod numerycznych
Wiktionary
rzecz. numer m., numerek m., numeracja ż., numerator m., numerowanie n.
czas. numerować ndk.
przym. numeryczny
Wiktionary
mieszkaniec Numidii (starożytnej krainy w Afryce Północnej); Numidyjczyk
SJP.pl
Wikipedia
starożytna kraina w Afryce Północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. historyczne królestwo Berberów w północnej Afryce, obejmujące tereny dzisiejszej Algierii i części Tunezji;
(1.2) hist. geogr. prowincja rzymska
Wiktionary
Numidia – historyczne państwo Berberów w północnej Afryce. Obejmowało terytoria na zachód od Kartaginy i na wschód od Oranu. Później prowincja rzymska oraz prowincja kościelna ze stolicą w Milewe.
Numidia pojawia się po raz pierwszy na kartach historii pod koniec III wieku p.n.e. Podzielona była wówczas na dwa plemienne królestwa: wschodnie i zachodnie. W 206 p.n.e. władca wschodniej Numidii Masynissa poparł Rzym podczas II wojny punickiej. Dzięki przymierzu z Rzymianami dokonał podboju zachodniej Numidii. W 118 p.n.e. Micypsa dokonał podziału królestwa na trzy części. Dążący do skupienia władzy w swoich rękach Jugurta doprowadził do wojny z Rzymem (wojna jugurtyńska). Po przegranej przez Jugurtę wojnie Rzymianie oddali Numidię w lenno Mauretanii. Podczas wojny domowej w Rzymie król Juba I poparł Pompejusza. Po zwycięstwie Juliusza Cezara Numidia stała się na krótko rzymską prowincją Africa Nova.
Wikipedia
(1.1) W którym wieku Numidia została zajęta przez legiony rzymskie?
Wiktionary
IPA: nũˈmʲidʲja, AS: nũmʹidʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Numidyjczyk mos., Numida mos., Numidyjka ż.
przym. numidyjski
Wiktionary
mieszkaniec Numidii (starożytnej krainy w Afryce Północnej); Numida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Numidii
Wiktionary
rzecz. Numidia ż., Numida mos.
:: fż. Numidyjka ż.
przym. numidyjski
Wiktionary
(1.1) Numida mos.
Wiktionary
mieszkanka Numidii (starożytnej krainy w Afryce Północnej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Numidii
Wiktionary
rzecz. Numidia ż.
:: fm. Numidyjczyk mos., Numida mos.
przym. numidyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Numidia (kraj starożytny)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Numidią, dotyczący Numidii
Wiktionary
rzecz. Numidia ż., Numidyjczyk mos., Numida mos., Numidyjka ż.
Wiktionary
Numitor – w mitologii rzymskiej król latyńskiego miasta Alba Longa, syn Prokasa, ojciec Rei Sylwii, dziad Romulusa i Remusa.
Pozbawiony władzy przez swego brata Amuliusa, odzyskał ją przy pomocy wnuków Romulusa i Remusa.
Wikipedia
skrót od: numizmatyka, numizmatyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zabytkowa moneta lub medal
Wiktionary
Numizmatyka (z gr. νομισματική) – nauka pomocnicza historii, zajmująca się badaniem monet, banknotów i innych znaków pieniężnych pod względem historycznym, estetycznym, a także technicznym.
Słowo to pochodzi od greckiego nomisma. Numizmatyka ma swoje początki w XIV wieku, rozwinęła się w okresie renesansu.
Największe w Polsce zbiory monet i medali znajdują się w Muzeach Narodowych w Warszawie i w Krakowie.
Wikipedia
(1.1) Kolekcję własnych numizmatów przekazała do muzeum para prezydencka.
Wiktionary
rzecz. numizmatyk mos., numizmatyka ż.
przym. numizmatyczny
Wiktionary
1. kolekcjonerka monet, medali mających wartość zabytkową; zbieraczka numizmatów;
2. znawczyni numizmatów, specjalistka badająca i opisująca dawne monety i medale
SJP.pl
→ numizmat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z numizmatyką
Wiktionary
(1.1) Pan Leon rozwijał swoje zainteresowania numizmatyczne we wczesnej młodości.
Wiktionary
rzecz. numizmat mrz., numizmatyk mrz., numizmatyka ż.
Wiktionary
1. kolekcjoner monet, medali mających wartość zabytkową; zbieracz numizmatów;
2. znawca numizmatów, specjalista badający i opisujący dawne monety i medale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie numizmatyki
(1.2) zbieracz numizmatów
Wiktionary
Numizmatyka (z gr. νομισματική) – nauka pomocnicza historii, zajmująca się badaniem monet, banknotów i innych znaków pieniężnych pod względem historycznym, estetycznym, a także technicznym.
Słowo to pochodzi od greckiego nomisma. Numizmatyka ma swoje początki w XIV wieku, rozwinęła się w okresie renesansu.
Największe w Polsce zbiory monet i medali znajdują się w Muzeach Narodowych w Warszawie i w Krakowie.
Wikipedia
(1.1) Katalog monet rzymskiej prowincji w Hiszpanii opracował numizmatyk z uniwersytetu w Saragossie we współpracy z muzealnikami z Barcelony.
(1.2) Wymieniłem się monetami z tym starszym numizmatykiem z Katowic.
Wiktionary
rzecz. numizmat mrz., numizmatyka ż.
:: fż. numizmatyczka ż.
przym. numizmatyczny
Wiktionary
nauka zajmująca się badaniem, opisem i klasyfikacją numizmatów (dawne monety lub medale mające wartość zabytkową)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. hist. nauka pomocnicza historii zajmująca się badaniem monet i medali;
(1.2) kolekcjonowanie numizmatów
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: numizmatyk
Wiktionary
Numizmatyka (z gr. νομισματική) – nauka pomocnicza historii, zajmująca się badaniem monet, banknotów i innych znaków pieniężnych pod względem historycznym, estetycznym, a także technicznym.
Słowo to pochodzi od greckiego nomisma. Numizmatyka ma swoje początki w XIV wieku, rozwinęła się w okresie renesansu.
Największe w Polsce zbiory monet i medali znajdują się w Muzeach Narodowych w Warszawie i w Krakowie.
Wikipedia
(1.1) Domenę numizmatyki stanowią kolekcjonowanie i klasyfikowanie monet oraz artefaktów medalierskich.
Wiktionary
rzecz. numizmat mrz., numizmatyk mos.
przym. numizmatyczny
Wiktionary
wymarły pierwotniak z gromady otwornic, żyjący od okresu kredowego do oligocenu
SJP.pl
Wapienie numulitowe – eoceńskie wapienie zbudowane ze skamieniałych skorupek numulitów. Numulity to duże (zwykle 1 cm - kilka centymetrów średnicy) dyskowate pierwotniaki z gromady otwornic.
W Polsce wapienie numulitowe występują na północnych zboczach Tatr oraz w południowej części Kotliny Zakopiańskiej. Można je zobaczyć w Jarcowej Skałce przed budką TPN na wejściu do Doliny Kościeliskiej. Nazywa się Jarcowa, bo numulity, wypreparowane przez erozję i widoczne na powierzchni skały, kojarzą się góralom z jarcem, czyli jęczmieniem. Również w nieczynnym kamieniołomie naprzeciw restauracji „Harnaś” odsłaniają się dolomity detrytyczne środkowego eocenu z numulitami. Odkrywki skał węglanowych z masowym wystąpieniem numulitów znajdują się także w Kamieniołomie pod Capkami w Zakopanem.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geol. najstarszy znany superkontynent, który w proterozoiku łączył większość lądów Ziemi;
(1.2) geogr. wieś w polsce, w województwie mazowieckim, w gminie Nasielsk;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kolumbia
Wiktionary
skała wystająca z lodowca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. wzniesienie wystające nad powierzchnię lodowca lub lądolodu i zewsząd otoczone przez pokrywę lodową;
Wiktionary
Nunatak (kalaallisut: nunataq) – wzgórze, szczyt wznoszący się nad powierzchnię lądolodu i otoczony zewsząd przez pokrywę lodową.
Nunataki występują w obszarach pokrytych lądolodem (na Grenlandii, Antarktydzie) lub w silnie zlodowaconych górach np. na Spitsbergenie. Mają z reguły postać ostrych i poszarpanych skał i masywów skalnych, który jest wynikiem intensywnego wietrzenia mrozowego. Po ustąpieniu lądolodu odznaczają się w krajobrazie silnym kontrastem z obłymi formami terenu, znajdującymi się poniżej dawnej powierzchni lodu.
Wikipedia
IPA: nũˈnatak, AS: nũnatak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. jedno z trzech terytoriów kanadyjskich;
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: nunczaku] broń, cep z dwóch kawałków drewna połączonych łańcuchem; nunczaku, nunczako
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj broni przypominającej cep;
Wiktionary
Nunczako (jap. ヌンチャク nunchaku) – rodzaj broni obuchowej w formie dwóch pałek połączonych ze sobą za pomocą łańcucha lub linki (dziś nylonowej, dawniej wykonanej z włosów z końskiego ogona). Istnieje błędna teoria, iż broń powstała ze zwykłego cepa, którym młócono ryż, lecz żaden z wielkich mistrzów kobudō w Japonii (IOKA) jej nie potwierdza. Według najbardziej prawdopodobnej wersji, którą akceptuje International Okinawa Kobudo Association, nunczako pochodzi z mocowania trzymającego okinawskie konie (muge), albo zostało skopiowane z chińskiej broni, przywiezionej przez chińskich imigrantów, co z kolei potwierdzają tacy mistrzowie jak Miyagi i Ikeda.
Wikipedia
IPA: nũn͇ˈt͡ʃaku, AS: nũṇčaku
Wiktionary
rzecz. nunczaku, nunczako
Wiktionary
(1.1) nunczaku, nunczako
Wiktionary
1. przedstawicielstwo dyplomatyczne Watykanu przy rządzie jakiegoś państwa;
2. urząd nuncjusza; okres sprawowania urzędu przez nuncjusza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. dyplomatyczne przedstawicielstwo papieża
Wiktionary
IPA: ˌnũnt͡sʲjaˈtura, AS: nũncʹi ̯atura
Wiktionary
rzecz. nuncjusz m.
Wiktionary
stały przedstawiciel dyplomatyczny Watykanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) dyplomatyczny przedstawiciel Watykanu
Wiktionary
Nuncjusz apostolski (wł. nunzio apostolico) – legat papieski pełniący równocześnie stałą misję dyplomatyczną. Stały szef misji dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej pierwszej klasy, a jednocześnie przedstawiciel dyplomatyczny papieża jako głowy Kościoła Rzymskokatolickiego w państwie, z którym Stolica Apostolska utrzymuje stosunki dyplomatyczne. Ranga nuncjusza odpowiada randze ambasadora, a w niektórych krajach, m.in. w Polsce, nuncjusz jest zwyczajowo dziekanem korpusu dyplomatycznego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) dyplomata
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nuncjatura ż.
frazeologia.
etymologia. etym|wł|nunzio. z etym|łac|nuncius. (nuntius)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nuncio
* baskijski: (1.1) nuntzio
* bułgarski: (1.1) нунций m.
* czeski: (1.1) nuncius m.
* duński: (1.1) nuntius w.
* francuski: (1.1) nonce m.
* hiszpański: (1.1) nuncio m.
* indonezyjski: (1.1) nuncio, nunsius
* interlingua: (1.1) nuncio
* kaszubski: (1.1) nuncjusz m.
* koreański: (1.1) 교황 대사
* litewski: (1.1) nuncijus m.
* łaciński: (1.1) nuncius (nuntius)
* łotewski: (1.1) nuncijs m.
* niemiecki: (1.1) Nuntius m.
* nowogrecki: (1.1) νούντσιος m.
* rosyjski: (1.1) нунций m.
* słowacki: (1.1) nuncius m.
* słoweński: (1.1) nuncij m.
* turecki: (1.1) papalık elçisi
* ukraiński: (1.1) нунцій m.
* włoski: (1.1) nunzio
źródła.
== nuncjusz (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) nuncjusz
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnũnt͡sʲjuʃ, AS: nũncʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. nuncjatura ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) dyplomata
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nuncjatura ż.
frazeologia.
etymologia. etym|wł|nunzio. z etym|łac|nuncius. (nuntius)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nuncio
* baskijski: (1.1) nuntzio
* bułgarski: (1.1) нунций m.
* czeski: (1.1) nuncius m.
* duński: (1.1) nuntius w.
* francuski: (1.1) nonce m.
* hiszpański: (1.1) nuncio m.
* indonezyjski: (1.1) nuncio, nunsius
* interlingua: (1.1) nuncio
* kaszubski: (1.1) nuncjusz m.
* koreański: (1.1) 교황 대사
* litewski: (1.1) nuncijus m.
* łaciński: (1.1) nuncius (nuntius)
* łotewski: (1.1) nuncijs m.
* niemiecki: (1.1) Nuntius m.
* nowogrecki: (1.1) νούντσιος m.
* rosyjski: (1.1) нунций m.
* słowacki: (1.1) nuncius m.
* słoweński: (1.1) nuncij m.
* turecki: (1.1) papalık elçisi
* ukraiński: (1.1) нунцій m.
* włoski: (1.1) nunzio
źródła.
== nuncjusz (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) nuncjusz
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
broń, cep z dwóch kawałków drewna połączonych łańcuchem; nunczaku, nunchaku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. nunchaku.
Wiktionary
Nunczako (jap. ヌンチャク nunchaku) – rodzaj broni obuchowej w formie dwóch pałek połączonych ze sobą za pomocą łańcucha lub linki (dziś nylonowej, dawniej wykonanej z włosów z końskiego ogona). Istnieje błędna teoria, iż broń powstała ze zwykłego cepa, którym młócono ryż, lecz żaden z wielkich mistrzów kobudō w Japonii (IOKA) jej nie potwierdza. Według najbardziej prawdopodobnej wersji, którą akceptuje International Okinawa Kobudo Association, nunczako pochodzi z mocowania trzymającego okinawskie konie (muge), albo zostało skopiowane z chińskiej broni, przywiezionej przez chińskich imigrantów, co z kolei potwierdzają tacy mistrzowie jak Miyagi i Ikeda.
Wikipedia
IPA: nũn͇ˈt͡ʃakɔ, AS: nũṇčako
Wiktionary
rzecz. nunchaku, nunczaku
Wiktionary
(1.1) nunchaku, nunczaku
Wiktionary
broń, cep z dwóch kawałków drewna połączonych łańcuchem; nunczako, nunchaku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. nunchaku.
Wiktionary
Nunczako (jap. ヌンチャク nunchaku) – rodzaj broni obuchowej w formie dwóch pałek połączonych ze sobą za pomocą łańcucha lub linki (dziś nylonowej, dawniej wykonanej z włosów z końskiego ogona). Istnieje błędna teoria, iż broń powstała ze zwykłego cepa, którym młócono ryż, lecz żaden z wielkich mistrzów kobudō w Japonii (IOKA) jej nie potwierdza. Według najbardziej prawdopodobnej wersji, którą akceptuje International Okinawa Kobudo Association, nunczako pochodzi z mocowania trzymającego okinawskie konie (muge), albo zostało skopiowane z chińskiej broni, przywiezionej przez chińskich imigrantów, co z kolei potwierdzają tacy mistrzowie jak Miyagi i Ikeda.
Wikipedia
IPA: nũn͇ˈt͡ʃaku, AS: nũṇčaku
Wiktionary
rzecz. nunchaku, nunczako
Wiktionary
(1.1) nunchaku, nunczako
Wiktionary
ogólna nazwa chińskich przedstawień obrzędowych z tancerzami w maskach
SJP.pl
dawniej: odnoszący się do wesela, ślubu; weselny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. dotyczący wesela czy ślubu
Wiktionary
rzecz. nupturient mos.
Wiktionary
(1.1) weselny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Poznań. gw-pl|Górny Śląsk. smoczek
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. nuplik, nupelek
czas. nuplać, ponuplać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziecięca butelka ze smoczkiem
Wiktionary
1. osoba zgłaszająca w urzędzie zamiar zawarcia małżeństwa;
2. dawniej: narzeczony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. ktoś planowaćanujący ożenek
Wiktionary
Nupturient (łac. nupturiens, dop. nupturientis) – w prawie rzymskim, stąd także w prawie kanonicznym oraz rodzinnym osoba mająca zawrzeć związek małżeński.
Wikipedia
rzecz.
:: fż. nupturientka ż.
przym. nupcjalny
Wiktionary
1. całkowite zanurzenie się w wodzie
2. ptak wodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, wieś gminna w Polsce w województwie mazowieckim;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(3.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Nur – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nur.
Nur leży na prawym brzegu Bugu. Siedziba gminy Nur. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską przed 1425 rokiem, zdegradowany w 1870 roku.
Wikipedia
(1.1) W Nurze i w Nowym Mieście nad Soną, podobnie jak w Piasecznie, mieszczanie nie płacili czynszu od rzemiosła, wnosili natomiast opłaty od palenia gorzałki.
(2.1) Nur ed-Din był dwunastowiecznym władcą Syrii z dynastii Zengidów.
(3.1) Turecka zawodniczka Nur Tatar zdobyła złoty medal w taekwondo na mistrzostwach Europy w Manchesterze.
Wiktionary
IPA: nur, AS: nur
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Mazowsze
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|pol|nur.
(2.1) (3.1) etymn|arab|نور. → światło
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (2.1) Nur, Noor; (3.1) Nur, Noor
* arabski: (2.1) نور m.; (3.1) نور ż.
* malajski: (3.1) Nur
* turecki: (2.1) Nur; (3.1) Nur
źródła.
== Nur (język malajski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|malajski|ż. Nur
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dawna nazwa stolicy Kazachstanu
SJP.pl
Astana (kaz. cyr. i ros. Астана; 1824–1961 Akmolińsk, 1961–1992 Celinograd, 1992–1998 Akmoła, 1998–2019, i ponownie od 2022 r. Astana, 2019–2022 Nur-Sułtan) – stolica i drugie co do liczby ludności miasto w Kazachstanie, położone nad rzeką Iszym, w północno-środkowej części kraju na Pogórzu Kazachskim.
Wikipedia
rodzaj budowli z epoki brązu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od nurt
Wiktionary
(1.1) To nie nurt, lecz tylko mały nurcik.
Wiktionary
rzecz. nurt m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Nurek (miasto w Tadżykistanie)
SJP.pl
1. osoba nurkująca zawodowo;
2. środowiskowo: piłkarz próbujący wymusić faul;
3. lekceważąco: nurek śmietnikowy - przeszukiwacz śmietników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek uprawiający nurkowanie zawodowo lub w celach sportowych
(1.2) środ. slang. drobny dostawca złomu do punktu skupu; najczęściej w celu zdobycia pieniędzy na alkohol
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) skok w wodę
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) ornit. nazwa systematyczna|Cerorhinca monocerata|ref=tak., ptak z rodziny alk;
Wiktionary
Część miejscowości w Polsce:
Wikipedia
(1.1) Co wyłowili rzymscy nurkowie ze starożytnych kanałów?
(1.2) Nurek regularnie zabiera puszki ze ścieżki rowerowej.
Wiktionary
IPA: ˈnurɛk, AS: nurek
Wiktionary
czas. nurkować
rzecz. nur m., nurzec mzw., nurkowanie n., zanurkowanie n., nurzanie n., wynurzenie n.
przym. nurkowy
Wiktionary
(3.1) alka rogata
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina w północno-wschodnim Afganistanie, przy granicy z Pakistanem;
Wiktionary
Nurestan, Nuristan, dawniej Kafiristan (paszto: نورستان) – kraina w północno-wschodnim Afganistanie, przy granicy z Pakistanem, w południowym Hindukuszu, między dolinami Kabulu i Pandższiru. Stolica znajduje się w Parun. W 2021 roku liczyła prawie 167 tys. mieszkańców.
Wikipedia
IPA: nuˈrʲistãn, AS: nurʹistãn
Wiktionary
norka europejska
SJP.pl
1. osoba nurkująca zawodowo;
2. środowiskowo: piłkarz próbujący wymusić faul;
3. lekceważąco: nurek śmietnikowy - przeszukiwacz śmietników
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. całkowicie zanurzać się w wodzie;
2. schylać się nisko, kryjąc się;
3. o samolocie: lecieć po stromym torze w stronę ziemi;
4. środowiskowo: upadać teatralnie, symulując faul
SJP.pl
czasownik nieprzechodni
(1.1) pływać pod powierzchnią wody
(1.2) przen. pot. wchodzić pod coś chowając się
Wiktionary
(1.1) Dziś na basenie dzieci uczyły się nurkować.
Wiktionary
IPA: nurˈkɔvat͡ɕ, AS: nurkovać
Wiktionary
rzecz. nurek m., nur m., nurzec mzw., nurkowanie n., zanurkowanie n., nurzanie n.
czas. zanurkować ndk.
przym. nurkowy
Wiktionary
1. całkowicie zanurzać się w wodzie;
2. schylać się nisko, kryjąc się;
3. o samolocie: lecieć po stromym torze w stronę ziemi;
4. środowiskowo: upadać teatralnie, symulując faul
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nurkować.
(1.2) skakanie do wody
(1.3) pływanie pod wodą;
(1.4) przen. szybkie chowanie się w czymś
(1.5) o samolotach, ptakach szybki lot w dół
Wiktionary
Nurkowanie – przebywanie pod wodą przy wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu lub na tzw. zatrzymanym oddechu (freediving), w celach rekreacyjnych, sportowych, naukowych, technicznych, ratunkowych lub militarnych. Nurkowanie z akwalungiem (ang. scuba diving) oraz nurkowanie na zatrzymanym oddechu jest zaliczane do sportów ekstremalnych.
Wikipedia
IPA: ˌnurkɔˈvãɲɛ, AS: nurkovãńe
Wiktionary
czas. nurkować ndk., zanurkować dk.
rzecz. nurek mrz./mos., nur m., zanurkowanie n.
Wiktionary
samolot bombowy o konstrukcji przystosowanej do zrzucania bomb podczas lotu nurkowego
SJP.pl
miejsce do nurkowania
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. związany z nurkiem lub z nurkowaniem, np. lot nurkowy;
2. dotyczący nurki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nurkiem i nurkowaniem, dotyczący nurka i nurkowania
Wiktionary
rzecz. nurek m., nur m., nurzaniec m., nurkowanie n., zanurkowanie n., nurzanie n., zanurzanie n., zanurzenie n., wynurzanie n., wynurzenie n.
czas. nurkować ndk., zanurkować dk., nurzać ndk., zanurzać ndk., zanurzyć dk., wynurzać ndk., wynurzyć dk.
Wiktionary
Nurmi – polska organizacja ruchu oporu działająca w południowej Francji, w okresie od września 1941 roku do połowy 1942 roku, zorganizowana przez por. Teodora Dzierzgowskiego. Siatka dywersyjno-szpiegowska była podległa wywiadowi brytyjskiemu a jej głównym celem była głównie działalność wywiadowcza oraz organizowanie punktów odbioru zrzutów. Nurmi została rozbita przez francuską policję w połowie 1942 roku, przy czym znaczna część jej członków została aresztowana.
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny alk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. mały ptak morski z rodziny alk, z rodzajów nazwa systematyczna|Aethia|ref=tak. i nazwa systematyczna|Ptychoramphus|ref=tak.
Wiktionary
IPA: nurʲˈɲit͡ʃɛk, AS: nurʹńiček
Wiktionary
1. ptak nadmorski z rodziny alk;
2. rodzaj tłoka w pompach wodnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Cepphus|ref=tak., morski ptak z rodziny alk;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈnurʲɲik, AS: nurʹńik
Wiktionary
rzecz. nurzec mzw.
Wiktionary
ptak wodny, gatunek tracza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Mergus merganser|ref=tak., tracz nurogęś, gatunek dużego wodnego ptaka z rodziny kaczkowatych, grupy traczy;
Wiktionary
Nurogęś, tracz nurogęś (Mergus merganser) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję i Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
IPA: nuˈrɔɡɛ̃w̃ɕ, AS: nurogẽũ̯ś
Wiktionary
(1.1) tracz nurogęś
Wiktionary
monotypowy rząd ptaków neognatycznych; nury
SJP.pl
Nury – monotypowy rząd (Gaviiformes) i rodzina (Gaviidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
Wikipedia
o cechach nurowatych (rząd ptaków)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie: pielęgniarka
SJP.pl
[czytaj: ners] angielska niania lub pielęgniarka
SJP.pl
Nurse – debiutancki album studyjny Therapy? wydany przez A&M Records. Nagrywany w większości w Loco Studio w Caerleon, z wyjątkiem utworu „Gone”, zarejestrowanego w Annamoe. Słyszalne jest na nim odejście zespołu od noise punkowego brzmienia na rzecz bardziej industrialnego. Album został doceniony przez krytyków i osiągnął pozycję 38 w UK Albums Chart.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Umbria, w prowincji Perugia;
Wiktionary
Norcia (łac. Nursia) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Umbria, w prowincji Perugia.
Według danych na 01.01.2016 gminę zamieszkiwało 4957 osób, 18 os./km².
Miasto rodzinne świętego Benedykta i świętej Scholastyki. Znajdują się tu dwa klasztory benedyktyńskie: męski, gdzie funkcjonuje znany browar i żeński pw. św. Antoniego Opata, a także klasztor klarysek.
Wikipedia
(1.1) Św. Benedykt urodził się około 480 roku w apenińskiej miejscowości Nursja, położonej na północ od Rzymu.
(1.1) Mówię, że mam kłopot z imieniem „Norcia”, która po polsku nazywa się „Nursja”. Trochę jak z borgo i „grodem”. Mówię, że kiedy opowiadam o trzęsieniu w Nursji, to jest to tak, jak gdyby miasto runęło w jakiejś uczonej baśni, w teologicznym traktacie, w łacińskich czasach, nie dzisiaj.
Wiktionary
przym. nursyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Nur (wieś w województwie mazowieckim)
SJP.pl
1. linia wyznaczająca największą prędkość przepływu wody w rzece; bieg rzeki;
2. tendencje w sztuce, filozofii itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hydrol. strumień wody w rzece na jej środku, który płynie szybciej niż reszta
(1.2) tendencje w sztuce, filozofii itp.
(1.3) ciąg wydarzeń
Wiktionary
prasa:
Wikipedia
(1.1) Czółno płynęło spokojnie, niesione z nurtem strumienia.
(1.2) Tworzył w nurcie poezji metafizycznej.
Wiktionary
IPA: nurt, AS: nurt
Wiktionary
rzecz. nurcik mrz.
Wiktionary
(1.1) prąd
(1.2) kierunek, prąd, tendencja, trend
(1.3) bieg, przebieg
Wiktionary
1. o odczuciach, doznaniach: przenikać kogoś na wskroś;
2. o chorobach: dawać się odczuwać, nie ujawniając się na zewnątrz
SJP.pl
1. o odczuciach, doznaniach: przenikać kogoś na wskroś;
2. o chorobach: dawać się odczuwać, nie ujawniając się na zewnątrz
SJP.pl
1. linia wyznaczająca największą prędkość przepływu wody w rzece; bieg rzeki;
2. tendencje w sztuce, filozofii itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Gaviiformes|Sharpe|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
(1.2) syst. ornit. nazwa systematyczna|Gaviidae|J.A. Allen|ref=tak., rodzina ptaków z rodzaju nurów (1.1)
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) M., B. i W. lm. od: nur
Wiktionary
Nury – monotypowy rząd (Gaviiformes) i rodzina (Gaviidae) ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae).
Wikipedia
(1.1) Ptaki z rzędu nurów ciężko startują do lotu.
Wiktionary
rzecz. nur mzw.
Wiktionary
1. zagłębiać coś w jakimś płynie lub w czymś sypkim;
2. nurzać się -
a) zagłębiać się w wodzie lub czymś sypkim;
b) potocznie: pławić się w zbytkach, luksusach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nurzać.
Wiktionary
Ruchy statku na fali – połączone działanie sił o rozmaitej naturze - aerodynamicznych, hydrodynamicznych, grawitacyjnych, bezwładnościowych i wypornościowych sprawia, że poruszający się na wzburzonych falach statek wykonuje mniej lub bardziej gwałtowne ruchy. Można je podzielić na sześć kategorii: trzy z nich są oscylacyjnymi obrotami wokół trzech osi, pozostałe trzy - ruchami postępowymi.
Wikipedia
rzecz. nurzec m., nur m., nurek m., zanurzanie n., wynurzanie n., zanurzenie n., wynurzenie n., nurkowanie n., zanurkowanie n.
czas. nurzać ndk., zanurzać ndk., zanurzyć dk., wynurzać ndk., wynurzyć dk., nurkować ndk., zanurkować dk.
przym. nurkowy
Wiktionary
1. jeden z dwóch gatunków europejskich płazów podobnych do żab;
2. roślina wodna z rodziny żabiściekowatych, często hodowana jako roślina akwariowa; walisneria
SJP.pl
Wikipedia
nurzec mały - gatunek ptaka z rodziny burzykowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Pelecanoididae|ref=tak.;
Wiktionary
Wikipedia
czas. nurkować
rzecz. nurzanie n., nur, nurzyk, nurnik, nurek
Wiktionary
osada w Polsce
SJP.pl
Nurzec-Stacja – osada w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja.
Miejscowość jest siedzibą gminy Nurzec-Stacja, rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Częstochowskiej. Natomiast prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii św. Dymitra w Żerczycach.
Wikipedia
przymiotnik od: Nurzec, Nurzec Stacja
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nurcem, dotyczący Nurca
Wiktionary
rzecz. Nurzec mrz.
Wiktionary
wodna bylina z rodziny grzybieniowatych, o dużych silnie pachnących kwiatach koloru białego, różowego lub żółtego; lotus, nelumbo, nurzykłąb, lotos
SJP.pl
ptak nadmorski z rodziny alk wyglądem przypominający małego pingwina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Uria|ref=tak., ptak morski gnieżdżący się na skalistych północnych wybrzeżach;
Wiktionary
Nurzyk (zwyczajny), nurzyk podbielały (Uria aalge) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny alk (Alcidae).
Wikipedia
IPA: ˈnuʒɨk, AS: nužyk
Wiktionary
rzecz. nurzec mzw.
Wiktionary
wodna bylina z rodziny grzybieniowatych, o dużych silnie pachnących kwiatach koloru białego, różowego lub żółtego; lotos, nelumbo, nurzybób
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rodzaj mchów z rodziny nurzypląsowatych
SJP.pl
rodzina mchów
SJP.pl
wyznawca prądu religijnego, jednego z odłamów islamu; alawita
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
rowek w drewnie, w który wchodzi wypustka drugiego elementu w miejscu spojenia
SJP.pl
Nut (egip. noc) — w mitologii egipskiej bogini nieba należąca do Wielkiej Enneady. Nut była dzieckiem Szu, boga powietrza oraz Tefnut uosabiającej wilgoć. Za męża oraz brata Nut Egipcjanie uznawali Geba, reprezentującego Ziemię. Taka personifikacja odróżnia mitologię egipską od wielu innych, gdzie niebo kojarzono z pierwiastkiem męskim, a ziemię z żeńskim, np. Uranos i Gaja u Greków.
Wikipedia
1. znak graficzny określający wysokość i wartość rytmiczną dźwięku;
2. ton (np. śpiewać na jednej nucie);
3. odcień, zabarwienie;
4. potocznie: melodia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. znak graficzny oznaczający długość trwania dźwięku, a po umieszczeniu na pięciolinii także jego wysokość
(1.2) przen. delikatne wrażenie zmysłowe: dźwięku, smaku lub zapachu
(1.3) slang. utwór muzyczny
(1.4) zob. nuty.
Wiktionary
Nuta (od łac. nota, znak) – znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
Wikipedia
(1.1) Grasz w tym miejscu fałszywie. Spójrz jaka to nuta!
(1.2) W jego pytaniu wyczułam nutę ironii.
(1.2) Lubię dezodoranty z nutą piżma.
(1.3) Zaczepista nuta, stary!
Wiktionary
IPA: ˈnuta, AS: nuta
Wiktionary
rzecz. nuty nmos., nutnik m.
:: zdrobn. nutka ż.
przym. nutowy
Wiktionary
wahadłowe zmiany nachylenia osi obrotu ciała względem nieruchomej osi przechodzącej przez środek obrotu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. zjawisko drgania osi obrotu ciała poddanego precesji;
(1.2) bot. ruch roślin powodowany przez nierówny wzrost ich boków powodujący ich wygięcie
Wiktionary
Wikipedia
przym. nutacyjny
Wiktionary
związany z nutacją
SJP.pl
krem orzechowo-czekoladowy marki Nutella
SJP.pl
Nutella – krem cukrowo-tłuszczowy z dodatkiem orzechów laskowych i kakao produkcji włoskiej firmy Ferrero. Jest wykorzystywany do kanapek, ciastek, ciast (w tym tortów) i wielu innych słodkich wyrobów spożywczych.Światowy Dzień Nutelli jest obchodzony 5 lutego.
Wikipedia
zdrobnienie od: nuta
SJP.pl
Nuu-chah-nulth (ang. Nuu-chah-nulth Nation, dawniej Nootka lub Nutka) – grupa ok. 15 spokrewnionych plemion północnoamerykańskich Indian, zamieszkujących zachodnią część wyspy Vancouver w kanadyjskiej prowincji Kolumbia Brytyjska. Kulturowo najbliżsi plemionom Chinook i Kwakwala. W 1995 grupa liczyła około 6 tysięcy osób (w 1770 było ich ok. 29 tys.).
Wikipedia
1. pulpit, statyw do nut;
2. zeszyt do zapisywania nut
SJP.pl
1. przymiotnik od: nuta, np. zapis nutowy;
2. rzadko: przymiotnik od: nut
SJP.pl
składnik w produkcie spożywczym, któremu przypisuje się działanie odżywcze i zdrowotne
SJP.pl
Nutraceutyki – środki spożywcze łączące w sobie wartości żywieniowe i cechy środków farmaceutycznych. Oznaczają zarówno poszczególne składniki żywności, jak i substancje dodatkowe, a także gotowe produkty spożywcze oraz suplementy, których spożycie przynosi większe korzyści zdrowotne i terapeutyczne, niż te wynikające z normalnej diety.
Wikipedia
ssak z rzędu gryzoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. zwierzę futerkowe z gatunku nutria amerykańska (nazwa systematyczna|Myocastor coypus|ref=tak.), prowadzące ziemno-wodny tryb życia;
(1.2) skóra nutrii (1.1) po wyprawieniu
Wiktionary
Nutria (Myocastor) – rodzaj ssaka z podrodziny kolczaków (Echimyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Wikipedia
IPA: ˈnutrʲja, AS: nutrʹi ̯a
Wiktionary
przym. nutriowy
Wiktionary
ceramid będący składnikiem odżywczym szamponu
SJP.pl
futro z nutrii
SJP.pl
składnik pokarmowy niezbędny do prawidłowego rozwoju organizmu; substancja odżywcza
SJP.pl
futro ze skór owczych, o strzyżonym i prostowanym włosie, farbowanych na brązowo
SJP.pl
nauka badająca zależności między genetycznymi predyspozycjami a odżywianiem człowieka
SJP.pl
Nutrigenomika – dział nauki zajmujący się badaniem wpływu składników żywności na regulację ekspresji genów, które mogą warunkować m.in. występowanie stanu zdrowia lub choroby. Jednym z celów nutrigenomiki jest opracowanie indywidualnej diety zmniejszającej ryzyko wystąpienia choroby i poprawiającej stan zdrowia poszczególnych osób i społeczeństw. Termin nutrigenomika często jest mylony z terminem nutrigenetyka.
Wikipedia
preparat do stosowania wewnętrznego, poprawiający kondycję włosów, skóry i paznokci
SJP.pl
rodzina ssaków z rzędu gryzoni
SJP.pl
Nutria amerykańska (Myocastor coypus) – gatunek gryzonia z podrodziny kolczaków (Echyminae) w rodzinie kolczakowatych (Echimyidae); w niektórych ujęciach systematycznych M. coypus jest jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem rodziny nutriowatych (Myocastoridae).
W Europie jest gatunkiem inwazyjnym.
Wikipedia
o cechach nutriowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
dieta opierająca się na produktach zawierających najwięcej błonnika, witamin, minerałów i antyoksydantów na jedną kilokalorię
SJP.pl
związany z dietą opierającą się na produktach zawierających najwięcej błonnika, witamin, minerałów i antyoksydantów na jedną kilokalorię
SJP.pl
[czytaj: natskejping] robienie zdjęć krajobrazom ze zwisającymi u góry kadru męskimi jądrami
SJP.pl
zapis utworu muzycznego; partytura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zapis nutowy melodii
(1.2) zeszyt z nutami (1.1)
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lp.; M., B. i W. lm. od: nuta
Wiktionary
Nuta (od łac. nota, znak) – znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
Wikipedia
(1.2) Zgubiłem gdzieś nuty do etiudy.
Wiktionary
IPA: ˈnutɨ, AS: nuty
Wiktionary
rzecz. nuta ż., nutnik m., nutka ż.
przym. nutowy
Wiktionary
stolica Grenlandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto, stolica Grenlandii;
(1.2) geogr. adm. prowincja w Danii, na Grenlandii
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Nuuku / Nuuk|Ms=Nuuku / Nuuk.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Grenlandia
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nukijczyk mos., nukijka ż.
przym. nukijski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nuuk
* arabski: (1.1) نوك
* duński: (1.1) Nuuk n., Godthåb n.
* francuski: (1.1) Nuuk
* japoński: (1.1) ヌーク
* koreański: (1.1) 누크
* rosyjski: (1.1) Нуук m.
* szwedzki: (1.1) Nuuk
źródła.
== Nuuk (język angielski.) ==
thumb|Nuuk (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nuuk
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. nukijczyk mos., nukijka ż.
przym. nukijski
Wiktionary
człowiek, który dorobił się majątku niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, starający się naśladować zamożne warstwy społeczeństwa; dorobkiewicz; parweniusz; nowobogacki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. lekcew. albo pogard. osoba, która dorobiła się majątku lub pozycji społecznej, ale nie jest akceptowana przez nowe środowisko
Wiktionary
(1.1) W pierwszej klasie jacyś nuworysze z chłopskimi twarzami, ubrani w wykwintne garnitury, czarne płaszcze do kolan, koszule, teraz poszarzałe, poplamione podczas długiej podróży.
Wiktionary
IPA: nuˈvɔrɨʃ, AS: nuvoryš
Wiktionary
rzecz. nuworyszostwo n.
:: fż. nuworyszka ż.
przym. nuworyszowski
Wiktionary
(1.1) dorobkiewicz, parweniusz, nowobogacki
Wiktionary
kobieta, która dorobiła się majątku niekoniecznie ciężką pracą, lecz wykorzystując koneksje, układy, starająca się naśladować zamożne warstwy społeczeństwa; nowobogacka; parweniuszka
SJP.pl
nowobogackość
SJP.pl
przymiotnik od: nuworysz (np. nuworyszowski przepych, nuworyszowski styl życia); parweniuszowski; nowobogacki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący nuworysza
Wiktionary
rzecz. nuworysz mos.
Wiktionary
przestarzałe:
1. wykrzyknik komunikujący, że coś się nagle, nieoczekiwanie i zarazem w sposób gwałtowny zaczyna, np.: A pies nuż skakać; nuże;
2. wykrzyknik wyrażający ponaglenie do szybszego wykonywania czynności, np.: Nuż na wroga!; dalej, jazda, a nuże; często łączy się z bezokolicznikiem lub z formą trybu rozkazującego; nuże;
3. wyrażenie, którego używa mówiący, gdy ma nadzieję, że stanie się to, o czym mowa; a nuż
SJP.pl
wyraz o charakterze ekspresywnym
(1.1) daw. oznaczający, że coś się nagle, nieoczekiwanie i zarazem w sposób gwałtowny zaczyna
(1.2) nadający wypowiedzi odcień obawy, czasem nadziei
Wiktionary
(1.1) A miała przy chałupie czarnego psiaka, co się Kruczek wabił. Nuż go okładać kijem.
(1.1) Leszek na dąb; nuż po pniu skakać jak dzięciołek.
(1.2) A nuż trafię na jakiego łotra, który mię okradnie i na koszu osadzi, trzeba być ostrożnym.
Wiktionary
IPA: nuʃ, AS: nuš
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. nudność
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
wyraz już w XIX wieku był przestarzały
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== nuża (wenedyk.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nudności, mdłości
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnuʒa, AS: nuža
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
wyraz już w XIX wieku był przestarzały
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== nuża (wenedyk.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nudności, mdłości
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
taki, który nuży (się); męczący, nudny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywołujący znużenie
Wiktionary
rzecz. nużenie n., znużenie n.
czas. nużyć ndk., znużyć dk.
przysł. nużąco
Wiktionary
wyraz nuż, którego używa mówiący, gdy ma nadzieję, że stanie się to, o czym mowa, podkreślony partykułą przypuszczającą -by
SJP.pl
nuż; przestarzałe:
1. wykrzyknik komunikujący, że coś się nagle, nieoczekiwanie i zarazem w sposób gwałtowny zaczyna, np.: A pies nuże skakać;
2. wykrzyknik wyrażający ponaglenie do szybszego wykonywania czynności, np.: Nuże na wroga!; dalej, jazda, a nuże; często łączy się z bezokolicznikiem lub z formą trybu rozkazującego
SJP.pl
rodzina stawonogów z podgromady roztoczy
SJP.pl
o cechach nużeńcowatych (rodzina stawonogów)
SJP.pl
roztocz, pasożyt torebek włosowych i gruczołów łojowych ssaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. med. pasożytnicze roztocze z rodzaju nazwa systematyczna|Demodex|ref=tak.
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. nużyca ż., nużeńce nmos.
przym. nużeńcowy
czas. nużyć
Wiktionary
Nużewko – wieś sołecka{ w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ciechanów.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nużewko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Nużewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ciechanów.
Do 1954 roku istniała gmina Nużewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
We wsi znajduje się zrujnowany dwór drewniany otoczony parkiem. Przez wieś przepływa rzeka Łydynia – dopływ Wkry.
Z tej miejscowości pochodził sztangista, mistrz olimpijski Ireneusz Paliński.
Wikipedia
1. sprawiać, że ktoś staje się zmęczony; męczyć, wyczerpywać;
2. wywoływać znudzenie, nudzić;
3. nużyć się:
a) męczyć się, tracić siły, odczuwać wyczerpanie;
b) nudzić się, być, stawać się nudnym
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. znużyć)
(1.1) wywoływać znudzenie lub wyczerpanie swoją jednostajnością
czasownik zwrotny niedokonany nużyć się (dk. znużyć się)
(2.1) odczuwać zmęczenie, ulegać stopniowemu wyczerpaniu
Wiktionary
rzecz. nużenie n., nużeniec mzw., znużenie n.
czas. znużyć dk.
przym. nużący
przysł. nużąco
Wiktionary
(1.1) męczyć, nudzić, zamęczać
(2.1) męczyć się, nudzić się
Wiktionary
demodekoza; choroba pasożytnicza koni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wet. choroba skóry wywoływana przez nużeńce mogąca dotykać wiele gatunków zwierząt;
Wiktionary
Nużyca, demodekoza (łac. demodecosis) – choroba skóry wywoływana przez pasożyty z rodzaju nużeńców (Demodicidae). Może atakować wiele gatunków zwierząt.
Wikipedia
rzecz. nużeniec m.
Wiktionary
(1.1) demodekoza, demodekoza
Wiktionary
amerykańskie przedsiębiorstwo
SJP.pl
NVIDIA Corporation (wymowa: ɛnˈvɪdiə; oficjalny zapis: NVIDIA, stylizowany nVIDIA) – amerykańskie przedsiębiorstwo komputerowe będące jednym z największych na świecie producentów procesorów graficznych i innych układów scalonych przeznaczonych na rynek komputerowy. NVIDIA jest także głównym dostawcą (pod względem udziału w rynku) kart graficznych dla komputerów osobistych ze swoją standardową serią GeForce. Firma produkuje także konsole (NVIDIA Shield) oparte na Androidzie. Logo firmy to zielony prostokąt, na który częściowo zachodzi spirala.
Wikipedia
ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków kierowców i pasażerów
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = slang. nie wiem
(1.2) = kolej. nastawnia wykonawcza
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) nwm
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) IDK, idk
źródła.
== nw (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = slang. internetowy no worries → bez obaw, nie ma problemu
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) nwm
Wiktionary
skrót od: niżej wymieniony
SJP.pl
skrót
(1.1) = niżej wymieniony
Wiktionary
przym. niżej wymieniony
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = mat. największy wspólny dzielnik
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿vu‿ˈdɛ, AS: ẽn‿vu‿de
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) = mat. najmniejsza wspólna wielokrotność
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿vu‿ˈvu, AS: ẽn‿vu‿vu
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) slang. inform. nieważne
Wiktionary
skrót od: nadzwyczajne walne zgromadzenie akcjonariuszy
SJP.pl
nazwa jednej z liter alfabetu greckiego; ni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ni, nazwa trzynastej litery alfabetu greckiego, ν;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɲi, AS: ńi
Wiktionary
(1.1) ni
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
gwarowo: komar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg-pl|Poznań. komar
Wiktionary
Osoby o nazwisku Nyga:
Wikipedia
1. potocznie o leniu, człowieku unikającym pracy;
2. tytuł władców krain etiopskich od czasów państwa Aksum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba bardzo leniwa, unikająca pracy
(1.2) gwara. więz. cwel
Wiktionary
Nygus, negus (amh. ነጋሲ, nəgus „król”; gyyz ንጉሥ, nəguś) – historyczny i polityczny tytuł władców krain Etiopii w okresie monarchii. Jeden z najstarszych feudalnych tytułów etiopskich, bowiem był w użyciu już w V–I wieku p.n.e. od czasów państwa Aksum, został następnie przejęty przez chrześcijańskich władców Etiopii i był używany do czasów współczesnych.
Wikipedia
(1.1) Ten nygus Antek znowu nie poszedł do pracy.
Wiktionary
rzecz. nygusostwo n.
:: fż. nyguska ż.
przym. nygusowski
Wiktionary
(1.1) leń, obibok, wałkoń, próżniak
(1.2) gwara. więz. cwel, parówa
Wiktionary
→ nygus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. ostatnia w środku dnia msza święta
Wiktionary
rzecz. nygus mos.
Wiktionary
potocznie: spędzać bezczynnie czas; leniuchować, próżnować, wałkonić się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nyk — chłodny wiatr typu bora, występujący na Alasce. Wieje z kierunku wschodniego i południowo-wschodniego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Nykiel – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Wierzbinek, na prawym brzegu Noteci. Częścią integralną wsi jest miejscowość Pogorzała.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego. W roku 2011 liczyła (jako miejscowość statystyczna wraz ze wsiami Ciepłowo i Teodorowo) 266 mieszkańców, w tym 131 kobiet i 135 mężczyzn. Przez miejscowość przebiega nitka rurociągu „Przyjaźń”.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. bogini i uosobienie nocy;
Wiktionary
Nyks (stgr. Νύξ Nýx – noc, łac. Nox – noc) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie nocy (ciemności nocnej).
Należała do bogów pierwotnych (Protogenoi). Uchodziła za córkę Chaosu. Z Erebem, który był jej bratem, miała córki: Hemerę i Nemezis oraz synów: Eter i Charona, natomiast z Tartarem (niektóre źródła podają, iż para boskich braci nie miała ojca) – Tanatosa (Śmierć) i Hypnosa (Sen), a z Uranosem – Lyssę (Szał). Bez udziału pierwiastka męskiego zrodziła szereg bóstw, uosobień, abstrakcji, demonów: Apate (Zdrada, Oszustwo), Filotes (Czułość, Przyjaźń), Geras (Starość), Momos (Szyderstwo, Sarkazm), Morosa (Los, Zgon), kery, Eris (Niezgoda), Mojry. Niekiedy uważano ją za matkę Erynii i Hesperyd.
Wikipedia
(1.1) Nyks uchodziła za córkę Chaosu i matkę Hemery, Nemezis, Lyssy, Apate, Filotes, Gerasa, Momosa, Morosa, Hypnosa i Tanatosa.
Wiktionary
IPA: nɨks, AS: nyks
Wiktionary
temsłow. nykt-
Wiktionary
(1.1) rzad. Noc
Wiktionary
upośledzenie widzenia o zmroku spowodowane nieprawidłową czynnością pręcików w siatkówce oka; ślepota zmierzchowa, potocznie: kurza ślepota
SJP.pl
Ślepota zmierzchowa (nyktalopia, łac. nyctalopia; stgr. νύξ nyks, dop. νυκτóς nyktos ‘noc’; ἀλαός, alaos ‘niewidomy’), pot. kurza ślepota – wada wzroku, polegająca na zaburzeniu widzenia w warunkach słabego oświetlenia. Jest jednym z początkowych objawów retinopatii barwnikowej. Powstaje wskutek upośledzenia czynności pręcików w siatkówce oka. Osoby dotknięte ślepotą zmierzchową nie widzą przy słabym oświetleniu.
Wikipedia
lęk przed ciemnością
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. chorobliwy strach przed ciemnością;
Wiktionary
Nyktofobia (pochodzi od gr. nyktós – noc i phóbos – strach) – jedna z odmian fobii. Jest nią niczym nieuzasadniony, patologiczny lęk przed ciemnością. Piśmiennictwo odnotowało kilka przypadków tej fobii.
Wikipedia
IPA: ˌnɨktɔˈfɔbʲja, AS: nyktofobʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) skotofobia, achluofobia
Wiktionary
wzmożone wydalanie moczu w nocy wskutek niewydolności serca lub nerek; nokturia
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
1. wytrzymałe, elastyczne włókno syntetyczne, wyprodukowane przez amerykańskich i angielskich naukowców (NY - New York, Lon - London);
2. materiał z tego włókna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. tkanina syntetyczna o dużej wytrzymałości, stosowana głównie do wyrobu spadochronów i pończoch;
(1.2) nylony → pot. para pończoch wykonana z nylonu (1.1)
Wiktionary
Nylon – handlowa nazwa poliamidów stworzonych przez przedsiębiorstwo DuPont obecnie produkowanych przez przedsiębiorstwo Invista, która jest częścią koncernu chemicznego Koch Industries. Są to syntetyczne polimery zawierające grupę amidową służące m.in. do wytwarzania włókien syntetycznych o bardzo dużej wytrzymałości na rozciąganie i łatwo dającego się barwić. Stosowany jest przede wszystkim do produkcji dzianin, tkanin, lin i żyłek a także, ze względu na doskonałe właściwości mechaniczne, do panewek łożysk, kół zębatych itp.
Wikipedia
(1.1) Nylon wynaleziono w 1938 r.
(1.2) Zosia znalazła na strychu stare nylony swojej babci.
Wiktionary
IPA: ˈnɨlɔ̃n, AS: nylõn
Wiktionary
(1.1) przym. nylonowy
Wiktionary
wykonany z nylonu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony, wyprodukowany z nylonu
Wiktionary
(1.1) My, młodzież, upychaliśmy do plecaków wykładany z magazynu sprzęt: wiązki haków, różańce karabinków, liny stalowe i nylonowe, pętle, młotki, termosy, śpiwory i maszynki do gotowania.
Wiktionary
IPA: ˌnɨlɔ̃ˈnɔvɨ, AS: nylõnovy
Wiktionary
rzecz. nylon m.
Wiktionary
pończochy nylonowe
SJP.pl
Nylony – wytrzymałe i wodoodporne tkaniny wytwarzane z nylonu. W handlu przy nazwie tkaniny występują dodatkowe oznaczenia opisujące liczbę włókien na 1 cal2. Większa liczba włókien przekłada się na większą wytrzymałość tkaniny.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie: spać; lulać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spać
Wiktionary
dawniej: teraz, obecnie; ninie
SJP.pl
jeden z dwóch (obok bokmal) oficjalnych standardów zapisu języka norweskiego, wywodzący się z landsmal; język nowonorweski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. jeden z dwóch oficjalnych języków używanych w Norwegii; dosł. „nowonorweski”;
Wiktionary
Nynorsk („nowonorweski”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego. Drugim standardem jest znacznie bardziej popularny bokmål.
Nynorsk wywodzi się ze standardu zwanego landsmålem („język krajowy”), który został opracowany przez Ivara Aasena na bazie gwar ludowych zachodniej części Norwegii (głównie Vestlandet, środkowej części Østlandet, Trøndelag i południowej części Nordland), jako według niego najbardziej reprezentatywnych dla „prawdziwego” (pozbawionego wpływów duńskich) języka norweskiego. Efektem badań tychże gwar były wydane przez Aasena książki opisujące „język kraju”: Det norske Folkesprogs Grammatik (1848), Ordbog over det norske Folkesprog (1850) oraz Prøver af Landsmålet i Norge (1853).
Wikipedia
(1.1) W norweskiej telewizji mówią przeważnie w nynorsk, choć nie zawsze.
Wiktionary
IPA: ˈnɨ̃nɔrsk, AS: nỹnorsk
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) pot. żart. spać
rzeczownik
(2.1) gw-pl|Poznań. żart. spanie
Wiktionary
IPA: ˈnɨ̃nɨ, AS: nỹny
Wiktionary
(1.1) lulu
Wiktionary
środowiskowo:
1. rodzaj złączki hydraulicznej z gwintem zewnętrznym;
2. specjalna nakrętka łącząca obręcz ze szprychą roweru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. rurka gwintowana zewnętrznie z dwóch stron, używana jako złączka w połączeniach rurowych;
(1.2) techn. tulejka mosiężna z przewężeniem z jednej strony i gwintowanym wewnętrznie kołnierzem z drugiej, łącząca obręcz koła roweru ze szprychą;
Wiktionary
Nypel – złączka w postaci krótkiej rurki gwintowanej zewnętrznie, służąca do połączeń rurowych w instalacjach hydraulicznych i gazowych, a także innych prac montażowych
Nypel jest elementem w kształcie rurki mającej na obu końcach gwinty zewnętrzne (rurowe Withwortha), a w środkowej części sześciokątny pierścień w kształcie płaskiej nakrętki, ułatwiający przekręcenie kluczem. Stosuje się go w celu połączenia dwu elementów rurowych mających gwint wewnętrzny (np. dwóch kolan, kolana i trójnika, kolana i mufy, kolana i zwężki itp.). Najczęściej wykonywany jest ze stali, rzadziej z mosiądzu czy żeliwa.
Wikipedia
(1.2) Jak już wcześniej wspomniałem, wybrałem znakomity rower górski Gary Fisher Montare. Dostałem także wielką torbę części zapasowych: łańcuch, szprychy, nyple, ogumienie — wszystko niepotrzebnie.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. skąpiec
Wiktionary
(1.1) nyrol
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poznań. skąpiec
Wiktionary
(1.1) nyra
Wiktionary
samochód marki Nysa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
(1.2) geogr. rzeka w Polsce (każda z trzech)
(1.3) marka samochodu;
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(2.1) hist. starożytne miasto w Izraelu
Wiktionary
Nysa (daw. Nisa, Nissa, łac. Nissa, niem. Neisse, cz. Nisa) – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, w powiecie nyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nysa. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na pograniczu Przedgórza Sudeckiego i Niziny Śląskiej, w południowo-zachodniej części Doliny Nysy Kłodzkiej. Przepływa przez nie rzeka Nysa Kłodzka. W pobliżu Nysy znajdują się sztuczne zbiorniki wodne: Jezioro Nyskie (zwane także Jeziorem Głębinowskim), nieco dalej Jezioro Otmuchowskie.
Wikipedia
(1.2) Odra i Nysa tworzą polską granicę.
Wiktionary
IPA: ˈnɨsa, AS: nysa
Wiktionary
(1.1-3)
rzecz. nysa ż., nyska ż.
przym. nyski
Wiktionary
(2.1) współcz. Beit Szean; hist. Scytopolis, Beisan
Wiktionary
mieszkaniec Nysy (miasta w Polsce); nysianin
SJP.pl
mieszkanka Nysy (miasta w Polsce); nysianka
SJP.pl
ang. New York Stock Exchange (Nowojorska Giełda Papierów Wartościowych)
SJP.pl
mieszkaniec Nysy (miasta w Polsce); nysanin
SJP.pl
mieszkanka Nysy (miasta w Polsce); nysanka
SJP.pl
związany z Nysą, miastem w województwie opolskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Agnieszka
Wiktionary
Nysa – marka polskich samochodów dostawczych produkowanych w Nysie w latach 1959–1994.
Wikipedia
(1.1) (gwara.) Nyśka, biglujesz mi ta westa? → Agnieszko, prasujesz mi tę kamizelkę czy nie?
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|Agnys, Nyszka.
Wiktionary
związany z Nysą, miastem w województwie opolskim
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nysą, dotyczący Nysy
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|nyska.
Wiktionary
rzecz. Nysa ż., nysa ż., nysanin mos., nysanka ż., nysianin mos., nysianka ż., nyska ż.
Wiktionary
drzewo liściaste (5 gatunków) o drobnych, zielonkawobiałych kwiatach i owocu - wydłużonym pestkowcu, uprawiane jako ozdobne (np. nyssa błotna), a niektóre gatunki dla jadalnych owoców lub użytkowego drewna
SJP.pl
Wikipedia
mimowolne, poziome drganie gałek ocznych
SJP.pl
Oczopląs (łac. nystagmus) – mimowolne, rytmiczne oscylacje gałek ocznych, wynikające z braku równowagi w napięciu mięśni ocznych. Może być następstwem uszkodzenia obwodowej lub ośrodkowej części przedsionka lub być przejawem tzw. oczopląsu ocznego.
Wikipedia
antybiotyk o działaniu mykostatycznym i grzybobójczym, stosowany w leczeniu grzybic i drożdżyc; mykostatyna; fungicydyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. farm. lek o działaniu przeciwgrzybiczym,
Wiktionary
Nystatyna – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, antybiotyk polienowy o działaniu przeciwgrzybiczym, wyodrębniony z hodowli promieniowców Streptomyces noursei. Nystatyna działa przez wiązanie się z błonami komórkowymi, zwiększa się przepuszczalność między innymi dla K+, co prowadzi do zaburzeń metabolicznych w komórkach grzybów i ich śmierci.
Wikipedia
(1.1) Nystatyna jest stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych.
Wiktionary
IPA: ˌnɨstaˈtɨ̃na, AS: nystatỹna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Agnieszka
Wiktionary
(1.1) Aga, gw-pl|Górny Śląsk|Agnys.
Wiktionary
wypryśnięcie na skutek uderzenia kamienia w pewnym miejscu na płaszczyźnie
SJP.pl
dawniej, dziś regionalnie: nisza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. wnęka, nisza
(1.2) geol. sport. w alpinistyce: większe zagłębienie w terenie skalistym;
Wiktionary
Nyża – we wspinaczce słowo to oznacza zagłębienie w skalistym terenie, mające co najmniej takie rozmiary, by mógł w nim zmieścić się człowiek, przynajmniej w pozycji zgiętej. Dawniej używano słowa nisza, obecnie wyszło już ono z użycia. Większe od nyży jest schronisko. Granica między nimi jest umowna, i czasami trudno określić, czy zagłębienie jest nyżą, czy schroniskiem.
Wikipedia
(1.1) Ściany katakumb tworzą swego rodzaju plasterastry składające się z podłużnych nyż.
(1.2) Niektóre nyże mają swoją nazwę, np. Schron nad Kominami w Twardych Spadach w Tatrach.
Wiktionary
(1.1) nisza
(1.2) nisza
Wiktionary
przymiotnik od: nyża
SJP.pl
skrót od: Nowa Zelandia
SJP.pl
skrót
(1.1) = na żądanie
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = med. nagłe zatrzymanie krążenia
Wiktionary
(1.1) U każdego człowieka z rozpoznanym NZK, niezależnie od przyczyny, należy rozpocząć uciskanie klatki piersiowej.
Wiktionary
[czytaj: enzoz] skrót od: Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = najczęściej zadawane pytania
Wiktionary
Niezależne Zrzeszenie Studentów, organizacja studencka działająca od IX 1980
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = hist. wojsk. Narodowe Zjednoczenie Wojskowe;
Wiktionary
skrót od: nadzwyczajny (w połączeniu z prof.)
SJP.pl
jedna z liter polskiego alfabetu oznaczająca samogłoskę "u", pochodząca z dawnego "o" długiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. majuskuła dwudziestej pierwszej litery alfabetu;
Wiktionary
O kreskowane, „u” lub „o” z kreską, „u” kreskowane, „u” zamknięte (majuskuła: Ó, minuskuła: ó) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu polskiego. Dawniej w języku polskim oznaczała iloczas, to znaczy długie o, które później przeszło w pochylone o (głoska pomiędzy o a u). Następnie jej wymowa zaczęła się przekształcać w „u” aż do całkowitego zrównania wymowy w języku standardowym. Zapis nadal jednak pozostaje odmienny („ó” i „u”), co często prowadzi do problemów w poprawnej ortograficznie pisowni niektórych wyrazów.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|Ó.}}
źródła.
== Ó (język węgierski.) ==
litera|Óó|nagy Ó (1.1) és kis ó.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. majuskuła dwudziestej piątej litery alfabetu węgierskiego
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|Ó.}}
źródła.
== Ó (język węgierski.) ==
litera|Óó|nagy Ó (1.1) és kis ó.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. majuskuła dwudziestej piątej litery alfabetu węgierskiego
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|Ó.}}
źródła.
== Ó (język węgierski.) ==
litera|Óó|nagy Ó (1.1) és kis ó.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. majuskuła dwudziestej piątej litery alfabetu węgierskiego
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przedrostek
(1.1) …tworzący czasowniki odprzymiotnikowe
(1.2) …dodający do znaczenia czasowników aspekt przestrzeni
Wiktionary
(1.1) Ta sytuacja ogłupiła i onieśmieliła Iwonę.
(1.2) Obejrzałem się wokół i postanowiłem, że teren trzeba ogrodzić.
Wiktionary
IPA: ɔ, AS: o
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== o- (język szwedzki.) ==
wymowa.
znaczenia.
przedrostek
(1.1) nie- (tworzy antonimy)
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
(1.1) Resan var mycket otrevlig. → Podróż była bardzo nieprzyjemna.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== o- (język szwedzki.) ==
wymowa.
znaczenia.
przedrostek
(1.1) nie- (tworzy antonimy)
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
(1.1) Resan var mycket otrevlig. → Podróż była bardzo nieprzyjemna.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma kształt litery O
Wiktionary
skrót od: ojciec (zakonnik), czytany jako cały, odmienny wyraz; w liczbie mnogiej "oo." - ojcowie
SJP.pl
skrót
(1.1) = rel. ojciec
Wiktionary
(1.1) W szafie o. (= ojca) Pawła zakrystian znalazł złotą stułę.
(1.1) Rozpoczęły się rekolekcje dla kapłanów, które w dniach 21-26 lipca 2014 poprowadzi o. John Bashobora, charyzmatyczny kapłan z Ugandy.
Wiktionary
rzecz. ojciec m., ojczulek mos., ojcaszek mos.
Wiktionary
(1.1) daw. p.
Wiktionary
skrót od: opere citato (z łaciny: w dziele cytowanym); op.cit., op. cit.
SJP.pl
skrót
(1.1) = opere citato
Wiktionary
(1.1) op. cit.
Wiktionary
[czytaj: oKEJ] OK, okej, okay, oki; skrót od: all correct (wszystko w porządku); potocznie:
1. partykuła oznaczająca akceptację, zgodę na coś;
2. dobry, porządny;
3. dobrze, porządnie, w porządku
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = zob. OK.
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) skr. OK
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== O.K. (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zob. OK.
wykrzyknik
(2.1) zob. OK.
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) skr. OK
Wiktionary
skrót od: ograniczona odpowiedzialność; ogr. odp.
SJP.pl
skrót
(1.1) ekon. praw. = ograniczona odpowiedzialność
Wiktionary
IPA: ɔ‿ˈː, AS: •‿o
Wiktionary
skrót od: ora pro nobis (z łaciny: módl się za nami)
SJP.pl
wyspa w archipelagu Hawaje
SJP.pl
Oʻahu (Oahu) – wyspa pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Spokojnym, w archipelagu Hawajów (USA).
Jest to trzecia co do wielkości wyspa w archipelagu i najbardziej zaludniona wyspa stanu Hawaje. Jest jednocześnie dwudziestą co do powierzchni wyspą Stanów Zjednoczonych.
Na południowym wybrzeżu Oʻahu znajduje się główne miasto i jednocześnie stolica stanu – Honolulu.
Wikipedia
[czytaj: ołklend] nazwa kilku miast w USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) geogr. miasto leżące w północnej części Kalifornii;
Wiktionary
Oakland – miasto w Stanach Zjednoczonych, w środkowo-zachodniej Kalifornii, ośrodek administracyjny hrabstwa Alameda, położone na wschodnim brzegu zatoki San Francisco, naprzeciw miasta San Francisco. W 2020 roku miasto liczyło 440 646 mieszkańców. Główny ośrodek zespołu miejskiego Oakland–Berkeley–Livermore, zamieszkanego przez 2 848 280 osób (2020), wchodzącego w skład większego obszaru metropolitalnego San Francisco Bay Area.
Wikipedia
(1.1) Już w ubiegły roku Oakland było na trzeciej pozycji, za Waszyngtonem i Detroit, na liście miast z największą liczbą zabójstw „na głowę mieszkańca" . W tym roku, w ciągu niecałych trzech miesięcy, zanotowano już 55 morderstw.
Wiktionary
przym. oaklandzki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Oaklandem, dotyczący Oaklandu (Oakland)
Wiktionary
(1.1) Przez cały ten mój oaklandzki dzień sypała się lawina słów.
(1.1) Pojechałem wtedy zobaczyć nową siedzibę Pixara po oaklandzkiej stronie przecinającego zatokę San Francisco mostu Bay Bridge.
Wiktionary
rzecz. Oakland mrz./n.
Wiktionary
[czytaj: o-Apek] skrót od: Organization of Arab Petroleum Exporting Countries - Organizacja Państw Arabskich Eksportujących Ropę Naftową
SJP.pl
skrajnie prawicowa, francuska organizacja wojskowa działająca nielegalnie w latach 1961-63 we Francji i Algierii, sprzeciwiająca się jakimkolwiek koncesjom politycznym na rzecz walczących o niepodległość Algierczyków
SJP.pl
członek OAS, skrajnie prawicowej, francuskiej organizacji wojskowej sprzeciwiającej się jakimkolwiek koncesjom politycznym na rzecz walczących o niepodległość Algierczyków; oasowiec
SJP.pl
Wikipedia
członek OAS, skrajnie prawicowej, francuskiej organizacji wojskowej sprzeciwiającej się jakimkolwiek koncesjom politycznym na rzecz walczących o niepodległość Algierczyków; OAS-owiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. członek skrajnie prawicowej francuskiej organizacji terrorystycznej Organisation de l'Armée Secrète sprzeciwiającej się dekolonizacji Algierii
Wiktionary
Organizacja Tajnej Armii (fr. Organisation de l’Armée Secrète, OAS) – skrajnie prawicowa francuska grupa terrorystyczna działająca w latach 1961–1962.
Wikipedia
(1.1) Nic tak nie zdyskredytowało w oczach Francuzów oasowców, jak ich wyzute z republikańskiego sensu próby zabicia de Gaulle’a.
Wiktionary
przymiotnik od: OAS (francuska organizacja wojskowa); OAS-owski
SJP.pl
1. obszar na pustyni lub półpustyni obfitujący w roślinność;
2. przenośnie:
a) przytulne, zaciszne miejsce;
b) zajęcie dające przyjemność i odprężenie od innych zajęć;
3. w Kościele katolickim:
a) młodzieżowy ruch, którego celem jest pogłębienie życia religijnego; Oaza; ruch oazowy;
b) obóz letni dla młodzieży należącej do tego ruchu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. odosobniony teren o bardzo bujnej roślinności wegetującej na obszarze pustyń i półpustyń dzięki lokalnej obecności wody;
(1.2) przen. miejsce spokoju i schronienia
(1.3) przen. zajęcie, przy którym ktoś znajduje zadowolenie
(1.4) kośc. potoczna nazwa katolickiego Ruchu Światło-Życie;
(1.5) kośc. typ letniego obozu organizowanego przez Ruch Światło-Życie, także. cotygodniowe spotkanie formacyjne;
Wiktionary
Oaza (ze stgr. Ὄασις Óasis, pierwotnie prawdopodobnie z koptyjskiego wahe, ouahe – miejsce do zamieszkania) – teren o bardzo bujnej roślinności na obszarze pustyń i półpustyń. Występują one w miejscach, gdzie woda z rzek przenika do gruntu (oazy nadrzeczne) lub w miejscach, gdzie zwierciadło wody gruntowej znajduje się płytko lub sięga powierzchni gruntu, powodując występowanie zbiorników lub obszarów źródliskowych. Zakładane są także oazy sztuczne – w miejscach zasilanych wodami gruntowymi pozyskiwanymi poprzez studnie artezyjskie lub nawadnianych kanałami prowadzącymi wody rzeczne. Takie same działania pozwalają także powiększyć obszar oaz naturalnych.
Wikipedia
(1.1) Po trzech dniach wędrówki karawana dotarła do oazy.
(1.2) Działka stała się dla nich oazą ciszy i spokoju.
(1.3) Majsterkowanie okazało się być jego oazą, w której odpoczywał i zapominał o tragedii.
(1.4) Blachnicki założył oazę, by umożliwić młodzieży wyrwanie się ze świata indoktrynacji komunistycznej.
(1.5) Pojechaliśmy z Anetą na oazę do Murzasichla.
(1.5) Na piątkowej oazie animatorka omówiła kolejny krok.
Wiktionary
IPA: ɔˈaza, AS: oaza
Wiktionary
rzecz. Oaza ż., oazowicz m., oazowiec m., oazowiczka ż.
przym. oazowy
Wiktionary
(1.2) azyl
(1.3) azyl
(1.4) Ruch Światło-Życie
(1.5) rekolekcje
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zob. oaza.
Wiktionary
(1.1) Wyobraźcie sobie państwo zieloną oazis w pustyni Sahary, wyobraźcie w świecie dzisiejszym, w świecie złota, srebra, miedzi i gałganów na bankowe papiery przerobionych, rodzinę liczną, ubogą, a szczęśliwą […]
Wiktionary
oazowiczka, oazówka; potocznie:
1. członkini Oazy, młodzieżowego ruchu w kościele katolickim;
2. uczestniczka obozów organizowanych przez Oazę
SJP.pl
oazowiec;
1. członek Oazy, młodzieżowego ruchu w Kościele katolickim;
2. uczestnik obozów organizowanych przez Oazę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) członek ruchu oazowego
(1.2) uczestnik letniego obozu oazowego
Wiktionary
(1.1) Wikary spotkał się z oazowiczami z Murzasichla.
(1.2) Na przystanku autobusowym czekała grupa oazowiczów z plecakami.
Wiktionary
rzecz. oaza ż., Oaza ż.
:: fż. oazowiczka ż.
przym. oazowy
Wiktionary
oazówka, oazówa;
1. członkini Oazy, młodzieżowego ruchu w kościele katolickim;
2. uczestniczka obozów organizowanych przez Oazę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) członkini ruchu oazowego
(1.2) uczestniczka letniego obozu oazowego
Wiktionary
(1.1) Arcybiskup spotkał się z oazowiczkami z Murzasichla.
(1.2) Na przystanku autobusowym czekała grupa oazowiczek z gitarą.
Wiktionary
rzecz. oaza ż., Oaza ż.
:: fm. oazowicz m.
przym. oazowy
Wiktionary
oazowicz;
1. członek Oazy, młodzieżowego ruchu w Kościele katolickim;
2. uczestnik obozów organizowanych przez Oazę
SJP.pl
potocznie:
1. członkini Oazy, młodzieżowego ruchu w kościele katolickim; oazowiczka, oazówa;
2. uczestniczka obozów organizowanych przez Oazę; oazowiczka, oazówa;
3. środowiskowo: dom oazowy
SJP.pl
1. ogół cech typowych dla wymarzonego miejsca;
2. ogół cech typowych dla Oazy - młodzieżowego ruchu w Kościele katolickim
SJP.pl
1. ruch oazowy - młodzieżowy ruch w kościele katolickim; oaza; Oaza;
2. związany z ruchem oazowym (Oazą, oazą)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z oazą, pochodzący z oazy, wywodzący się z oazy
(1.2) pot. związany z katolickim Ruchem Światło-Życie
Wiktionary
(1.2) Student napisał magisterkę o ruchu oazowym w Polsce.
Wiktionary
rzecz. oaza ż., Oaza ż., oazowicz m., oazowiczka ż.
Wiktionary
rzeka w Rosji
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = med. odczyn Biernackiego (rzad. opad Biernackiego);
Wiktionary
Ob (ros. Обь, Ob´) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, na Nizinie Zachodniosyberyjskiej.
Wikipedia
przedrostek
(1.1) odpowiada znaczeniowo przedrostkowi o-, lecz występuje rzadziej, czasami obocznie
Wiktionary
IPA: ɔp, AS: op
Wiktionary
1. skrót od: obywatel, obywatelka (czytany jako cały, odmienny wyraz);
2. skrót od: obiit (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = obywatel, obywatelka
(1.2) = obecnie
(1.3) = obecny, obecna
(1.4) = przest. obacz
Wiktionary
(1.1) Po rozpatrzeniu sprawy zdecydowano się nie wydawać ob. Kowalskiemu paszportu.
(1.2) Bank miał siedzibę przy alei 1 Maja (ob. al. Piłsudskiego).
(1.2) siedziba Bractwa Strzeleckiego, ob. bud. produkcyjny ZPO Rafio
(1.3) Adamski Józef – ob.; Baczyński Artur – ob.; Czuma Jan – nb.
Wiktionary
IPA: ˌɔbɨˈvatɛl|ɔˈbɛt͡sʲɲɛ, AS: obyvatel|obecʹńe
Wiktionary
(1.4) zob.
Wiktionary
liczebnik odpowiadający liczbie 2, stosowany w stosunku do dwóch osób jednakowej płci, a także dwóch zwierząt lub przedmiotów tego samego typu; obydwa; jeden i drugi
SJP.pl
liczebnik zbiorowy
(1.1) dwa konkretne przedmioty lub zwierzęta, określone rzeczownikiem rodzaju męskiego lub nijakiego; i jeden, i drugi
Wiktionary
(1.1) Z obu autobusów wysiadło mrowie ludzi.
(1.1) Oba psy zawarczały groźnie.
(1.1) Oba spotkania poszły źle.
Wiktionary
IPA: ˈɔba, AS: oba
Wiktionary
licz. obaj, obydwaj, obie, obydwie, obydwa, oboje, obydwoje
Wiktionary
(1.1) obydwa
Wiktionary
potocznie: obabiać się - żenić się
SJP.pl
rzadko: obabić się - ożenić się
SJP.pl
potocznie: taki, który się obabił (ożenił się)
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) pot. ciepło kogoś ubrać, dokładnie coś owinąć, okryć dla ochrony przed zimnem
czasownik zwrotny dokonany obabuchać się
(2.1) pot. ciepło się ubrać, owinąć się, okryć się czymś ciepłym
Wiktionary
(1.1) Kupiłam małej śliczną sukieneczkę, a będę musiała ją obabuchać, bo boje się, że się przeziębi.
Wiktionary
IPA: ˌɔbaˈbuxat͡ɕ, AS: obabuχać
Wiktionary
rzecz. obabuchanie n.
Wiktionary
(1.1) opatulić, okutać
(2.1) opatulić się, okutać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obabuchać.
Wiktionary
czas. obabuchać dk.
Wiktionary
dawniej, dziś regionalnie:
1. widzieć, spostrzegać;
2. dowiadywać się, przekonywać się o czymś
SJP.pl
dawniej, dziś regionalnie:
1. zobaczyć, ujrzeć, spostrzec;
2. dowiedzieć się, przekonać się o czymś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)
(1.1) przest. zobaczyć
czasownik zwrotny dokonany obaczyć się
(2.1) przest. zobaczyć się
Wiktionary
(1.1) Obaczycie, obaczycie, jaką ma moc, gdy tylko w kościele stanie… – myślał wojewoda, patrząc na nich.
(1.1) Gdy obaczył przeciwnika idącego pieszo naprzeciw niemu, chciał go zaraz zastrzelić z pistoletu lub ciąć szablą […]
(2.1) Obaczymy się w Litwie, może nim rok minie; // powiedz Litwinom, niech mnie czekają z tabaką // częstochowską, nie biorę innej, tylko taką.
Wiktionary
potocznie: sprawdzić coś samemu, zapoznać się z czymś; zbadać
SJP.pl
prorok biblijny; Abdiasz
SJP.pl
Obadiasz, Abdiasz – według Biblii zarządca pałacu króla Achaba (1Krl 18).
Podczas zarządzonego przez królową Izebel prześladowania proroków Jahwe, Obadiasz ukrył stu z nich w grocie i nosił im chleb oraz wodę. Na prośbę Eliasza ujawnił miejsce jego pobytu królowi Achabowi, aranżując spotkanie proroka z władcą.
W tradycji judaistycznej identyfikowany z prorokiem Abdiaszem.
Wikipedia
dawniej: obydwa
SJP.pl
liczebnik zbiorowy
(1.1) dwie konkretne osoby określone rzeczownikiem rodzaju męskoosobowego; i jeden, i drugi
Wiktionary
(1.1) Obaj inżynierowie wyjechali nazajutrz na noc do Kairu […]
(1.1) Muszę zwolnić obu pracowników – i Adama, i Roberta.
Wiktionary
IPA: ˈɔbaj, AS: obai ̯
Wiktionary
licz. obydwaj, obie, obydwie, oba, obydwa, oboje, obydwoje
Wiktionary
(1.1) obydwaj
Wiktionary
1. przewracać coś, używając większej siły; powalać, zwalać
2. przenośnie: odpierać argumenty, podważać coś, wykazywać bezpodstawność czegoś
3. pospolicie: wypijać butelkę alkoholu
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. obalić)
(1.1) odbierać komuś władzę, moc, wpływ itp.
(1.2) wykazać o czymś, że jest fałszywe
(1.3) książk. albo gwara. przewracać, powodować upadek czegoś
(1.4) pot. (o alkoholu) wypić
czasownik zwrotny niedokonany obalać się (dk. obalić się)
(2.1) przewracać się, powodować swój upadek
Wiktionary
(1.3) Pośli dziadowie na Kalwaryjom, • złapali babe – obalili jom. sic.
Wiktionary
IPA: ɔˈbalat͡ɕ, AS: obalać
Wiktionary
rzecz. obalanie n., obalenie n.
czas. obalić dk.
Wiktionary
osoba obalająca coś, np. mit, ustrój
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obalać.
Wiktionary
IPA: ˌɔbaˈlãɲɛ, AS: obalãńe
Wiktionary
rzecz. obalina ż., obalisko n.
czas. obalać, obalić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obalić.
Wiktionary
Obalenie – w logice wskazanie fałszywego następstwa zdania.
Jeżeli dane zdanie jest prawdziwe, to wszystkie wynikające z niego zdania też są prawdziwe. To prawo jest podstawą rozumowań dedukcyjnych. Wynika z niego także prawomocność operacji obalenia: jeżeli zostanie znalezione jakieś fałszywe zdanie q, będące następstwem zdania p, to należy stwierdzić, że zdanie p jest fałszywe.
Wikipedia
(1.1) W praktyce jednak jego władza była już wtedy żadna a obalenie zostało przypieczętowane przez aresztowanie jego i małżonki Eleny jeszcze tego samego dnia a także przejęcie władzy przez Front Ocalenia Narodowego.
Wiktionary
IPA: ˌɔbaˈlɛ̃ɲɛ, AS: obalẽńe
Wiktionary
czas. obalić dk., obalać ndk.
Wiktionary
(1.1) zniesienie, uchylenie
Wiktionary
1. przewrócić coś, używszy większej siły; powalić, zwalić
2. przenośnie: odeprzeć argumenty, podważyć coś, wykazać bezpodstawność czegoś
3. pospolicie: wypić butelkę alkoholu
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. obalać)
(1.1) dokonany od|obalać.
czasownik zwrotny dokonany obalić się (ndk. obalać się)
(2.1) dokonany od|obalać się.
Wiktionary
(1.1) Silny wiatr obalił kilka drzew, które przecinały szosę, uniemożliwiając ruch kołowy.
(1.1) To Odoaker obalił ostatniego cesarza zachodniorzymskiego, a insygnia cesarskie wysłał do Konstantynopola.
Wiktionary
IPA: ɔˈbalʲit͡ɕ, AS: obalʹić
Wiktionary
rzecz. obalenie n., obalanie n.
czas. obalać dk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: owijać bandażem, umocowywać opatrunek za pomocą bandaża; bandażować
SJP.pl
otoczyć teren bandą - ogrodzeniem zabezpieczającym
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. zlecać wykonanie czegoś komuś, nakładać obowiązki
2. czynić odpowiedzialnym za coś; obciążać moralnie
3. wkładać ciężar na barki (także w znaczeniu przenośnym); objuczać
4. obarczać się:
a) obciążać się
b) przyjmować na siebie obowiązek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obarczyć.
Wiktionary
czas. obarczyć
Wiktionary
1. zlecić wykonanie czegoś komuś, nałożyć obowiązki
2. uczynić odpowiedzialnym za coś; obciążyć moralnie
3. włożyć ciężar na barki (także w znaczeniu przenośnym); objuczyć
4. obarczyć się:
a) obciążyć się
b) przyjąć na siebie obowiązek
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) dać jakiś ciężar do dźwigania
(1.2) przen. uczynić odpowiedzialnym za coś lub obciążyć moralnie
(1.3) przen. nałożyć jakiś obowiązek lub powierzyć wykonanie czegoś
Wiktionary
IPA: ɔˈbart͡ʃɨt͡ɕ, AS: obarčyć
Wiktionary
rzecz. obarczenie n.
Wiktionary
otaczać barierą
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. gwintowany otwór na śrubę
(1.2) daw. zasuwa przy drzwiach
(1.3) stpol. wypukły element znajdujący się na środku tarczy
Wiktionary
(1.3) współcz. umbo
Wiktionary
otoczyć barykadą
SJP.pl
obarzanek niewielkich rozmiarów; obwarzaneczek
SJP.pl
okrągły wyrób z ciasta, który przed pieczeniem poddawany jest obwarzaniu; obwarzanek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. wypiek w kształcie obręczy wykonany z ciasta obgotowanego przed pieczeniem
(1.2) pot. coś, co przypomina wyglądem obarzanek (1.1)
Wiktionary
(1.1) W piekarni na rynku często kupuję obarzanki.
Wiktionary
IPA: ˌɔbaˈʒãnɛk, AS: obažãnek
Wiktionary
rzecz. obwarzanek mrz., zdrobn. obarzaneczek m.
czas. obwarzać
Wiktionary
(1.1) obwarzanek, bajgiel
Wiktionary
okrągły wyrób z ciasta, który przed pieczeniem poddawany jest obwarzaniu; obwarzanek
SJP.pl
stan niepokoju, niepewności co do następstw czegoś; strach, lęk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niepokój o przyszłość połączony z lękiem; przewidywanie, że coś może się nie powieść
Wiktionary
(1.1) Kiedy myślę o jutrzejszym egzaminie, jestem pełen obaw.
(1.1) Pierwsze spotkanie konsultacyjne odbyło się w listopadzie, wtedy też przedstawiono wizualizację obiektu mającego pomieścić ok. 300 zwierząt i po raz pierwszy usłyszano o obawach mieszkańców.
Wiktionary
IPA: ɔˈbava, AS: obava
Wiktionary
czas. obawiać się
Wiktionary
(1.1) niepokój, niepewność, zmartwienie, strapienie, bolączka, zgryzota, lęk, strach, trwoga
Wiktionary
obawiać się: odczuwać obawę, strach przed czymś, przed kimś; lękać się, niepokoić się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obawiać.
Wiktionary
czas. obawiać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. drzewo z korzeniami wyrwane z ziemi i powalone przez burzę
Wiktionary
(1.1) Obrócił, odrzucił, chwycił nowy obałek i ciachał, że szczapki pryskały na wszystkie strony.
Wiktionary
(1.1) pował, wykrot, wywrót
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta nienależący do danej grupy
(1.2) sf. kosmitka
(1.3) kobieta pochodząca z innych miejsc niż te nam znane
(1.4) kobieta wnosząca nowe jakości i informacje, wcześniej nieznane danej jednostce czy w danym społeczeństwie
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od: obcy
Wiktionary
Obca (niem. Die Fremde, 2010) – niemiecki dramat filmowy w reżyserii i według scenariusza Feo Aladag.
Obraz prezentowany podczas 60. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w sekcji Panorama Special. Film otrzymał na tym festiwalu nagrodę Label Europa Cinemas.
Wikipedia
(1.1) Kto obcą pod dach przyjmie?
Wiktionary
przym. obcy
przysł. obco
rzecz. obcość ż.
:: fm. obcy m.
Wiktionary
tylna, spodnia część buta podpierająca piętę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) obuw. część buta w tylnej jego części, pod piętą, często unoszący ją do góry;
Wiktionary
Obcas – część obuwia zapewniająca wsparcie pięty, wykonana z trwałego materiału. Obcas przymocowany jest do podeszwy, zazwyczaj poprzez przybicie małymi gwoździami lub przykręcenie. Traktuje się, że obcas to podwyższenie powyżej 0,5 cm.
Wikipedia
(1.1) Poznaliśmy Ankę po stukaniu obcasami.
Wiktionary
IPA: ˈɔpt͡sas, AS: opcas
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. obcasik
:: zgrub. obcasisko
Wiktionary
(1.1) reg. śl. abzac.
Wiktionary
mały obcas - tylna, spodnia część buta podpierająca piętę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od obcas
Wiktionary
rzecz. obcas m.
Wiktionary
mały obcas - tylna, spodnia część buta podpierająca piętę
SJP.pl
potocznie: duży, ciężki, niezgrabny obcas
SJP.pl
potocznie: duży, ciężki, niezgrabny obcas
SJP.pl
tylna, spodnia część buta podpierająca piętę
SJP.pl
Obcas – część obuwia zapewniająca wsparcie pięty, wykonana z trwałego materiału. Obcas przymocowany jest do podeszwy, zazwyczaj poprzez przybicie małymi gwoździami lub przykręcenie. Traktuje się, że obcas to podwyższenie powyżej 0,5 cm.
Wikipedia
małe obcęgi; cążki
SJP.pl
obcążnica nadbrzeżna - gatunek skorka
SJP.pl
ręczne narzędzie metalowe do chwytania przedmiotów, wyciągania gwoździ, cięcia drutu itp.; cęgi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) techn. narzędzie ręczne wykonane z metalu, złożone z dwóch ruchomych na zawiasach uchwytów z ostrymi rękojeściami, służące do przytrzymywania czego, przecinania metalu, wyciągania gwoździ, itp.
(1.2) łow. przyrząd do wyciągania żywej zwierzyny z nory
Wiktionary
Obcęgi – metalowe narzędzie ręczne z częścią roboczą w postaci dwóch przeciwstawnie ustawionych, łukowatych szczęk zakończonych ostrzami. Służą głównie do wyciągania gwoździ i odcinania drutu oraz do przytrzymywania metalowych przedmiotów przy obróbce. Stosowane głównie przez cieśli, stolarzy i dekarzy.
Wikipedia
rzecz. cęgi nmos.
:: zdrobn. obcążki nmos.
przym. obcęgowy
Wiktionary
(1.1) cęgi, kleszcze, szczypce
Wiktionary
związany z ręcznym narzędziem metalowym do chwytania przedmiotów, wyciągania gwoździ, cięcia drutu itp.; cęgowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z obcęgami, dotyczący obcęg
Wiktionary
rzecz. obcęgi nmos.
Wiktionary
dawniej natarczywość, gwałtowność
SJP.pl
dawniej natarczywość, gwałtowność
SJP.pl
przestarzały stopień wyższy od przysłówka: obcesowo
SJP.pl
przysłówek
(1.1) z natarczywością, zuchwale
Wiktionary
(1.1) Zachowałeś się obcesowo, wpadając z takim hukiem do kancelarii wuja.
Wiktionary
rzecz. obces m., obcesowość ż.
przym. obcesowy
Wiktionary
(1.1) bezceremonialnie
Wiktionary
nieokrzesanie; brutalna bezpośredniość; zuchwalstwo
SJP.pl
bezpośredni; nietaktowny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zbyt bezpośredni w sposób niemiły lub raniący
Wiktionary
(1.1) Nie musisz być taki obcesowy – wystarczy powiedzieć to spokojnie.
Wiktionary
przysł. obcesowo
Wiktionary
(1.1) bezceremonialny, grubiański, niegrzeczny, nieuprzejmy, opryskliwy, szorstki, zuchwały
Wiktionary
dawniej: oczyszczać, oporządzać, porządkować; chędożyć
SJP.pl
1. obchodzenie jakiejś instytucji lub terenu w celu kontroli;
2. obchodzenie czegoś dookoła; okrążanie;
3. dawniej:
a) obręb lasu powierzony leśnikowi;
b) sposób bycia; obejście, zachowanie;
c) środki utrzymania, wydatki na życie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kontrolne obejście danego miejsca
(1.2) obchodzenie czegoś dokoła
Wiktionary
czas. obchodzić ndk., obejść dk.
rzecz. obchody nmos., obchodzenie n., obejście n.
Wiktionary
(1.1) kontrola, obejście
(1.2) obchodzenie, obejście
Wiktionary
osoba dokonująca obchodów w celu kontroli
SJP.pl
1. obchodzenie jakiejś instytucji lub terenu w celu kontroli;
2. obchodzenie czegoś dookoła; okrążanie;
3. dawniej:
a) obręb lasu powierzony leśnikowi;
b) sposób bycia; obejście, zachowanie;
c) środki utrzymania, wydatki na życie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) uroczyste świętowanie czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nawet krajowa prasa rozpisywała się o tegorocznych obchodach Święta Trzech Braci.
(1.1) Oglądam transmisję z obchodów 63. rocznicy powstania warszawskiego.
Wiktionary
rzecz. obchód m., obchodziny nmos., obchodzenie n., obejście n.
czas. obchodzić ndk., obejść dk.
przym. obchodowy
Wiktionary
(1.1) ceremonia, celebracja, uroczystość, uroczystości blp., świętowanie, impreza, obrzęd, święto
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obchodzić.
Wiktionary
IPA: ˌɔpxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: opχoʒẽńe
Wiktionary
rzecz. obchód m., obchody nmos., obchodziny nmos., obejście n.
czas. obchodzić ndk., obejść dk.
przym. obchodowy
Wiktionary
1. idąc okrążać kogoś lub coś
2. robić obchód
3. przejmować się czymś, mieć na uwadze
4. świętować z jakiejś okazji, jakiś dzień
5. obchodzić się:
a) traktować coś w określ. sposób
b) posługiwać się czymś
c) dawać sobie radę bez czegoś
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. obejść)
(1.1) krążyć, chodzić wokół, przechodzić przez jakiś obiekt; przejść jakąś przestrzeń, teren, pomieszczenie
(1.2) świętować, uczcić jakąś rocznicę, radosne wydarzenie, sukces
(1.3) obchodzić kogoś: interesować się czymś, chcieć wiedzieć o czymś
(1.4) omijać, ignorować jakiś problem, zagadnienie
(1.5) gw-pl|Bukowina. karmić zwierzęta domowe
czasownik zwrotny niedokonany obchodzić się (dk. obejść się)
(2.1) traktować, zajmować się czymś
(2.2) poradzić sobie bez czegoś lub kogoś (określenie najczęściej używane w formie dokonanej)
Wiktionary
(1.2) 9 marca 2008 klub piłkarski Inter Mediolan obchodził stulecie swego istnienia.
(1.1) Dziś mój syn Grzegorz obchodzi zaległe urodziny z czwartku.
(1.3) Andrzejku, nic mnie nie obchodzi, że boli cię dziś głowa. Proszę, abyś natychmiast podszedł do tablicy i rozwiązał to zadanie!
(2.1) Powinieneś obchodzić się delikatnie z tą porcelaną, gdyż jest bardzo stara i cenna.
(2.2) Obejdę się bez twojej pomocy.
Wiktionary
IPA: ɔpˈxɔd͡ʑit͡ɕ, AS: opχoʒ́ić
Wiktionary
rzecz. obchód m., obchody nmos., obchodziny nmos., obchodzenie n., obejście n.
czas. obejść dk.
przym. obchodowy
Wiktionary
(1.1) okrążać, pomijać
(1.3) martwić, przejmować się
Wiktionary
urządzenie mechaniczne ułatwiające wyrywanie drewnianych stojaków obudowy wyrobisk górniczych podczas rabowania
SJP.pl
1. pozbyć się czegoś, zmniejszyć coś za pomocą ostrego narzędzia;
2. skrócić włosy tworząc nową fryzurę
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. obcinać)
(1.1) dokonany od|obcinać.
czasownik zwrotny dokonany obciąć się (ndk. obcinać się)
(2.1) dokonany od|obcinać się.
Wiktionary
czas. obcinać ndk.
rzecz. obcinak mrz., obcięcie n., obcinacz m., obcinanie n., obcinaczka ż.
Wiktionary
pospolicie, slangowo: kompromitacja, wstyd; siara, lipa, przypał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. gwara. młodz. wstydliwa, kompromitująca sytuacja; uczucie wstydu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. gwara. młodz. osoba płci męskiej kompromitująca się w jakiś sposób, często przez niemodny strój lub fryzurę
Wiktionary
(1.1) To obciach nosić takie spodnie!
(2.1) Ale z niego obciach!
(2.1) Z takim obciachem nigdzie nie pójdę!
Wiktionary
IPA: ˈɔpʲt͡ɕax, AS: opʹćaχ
Wiktionary
rzecz. ciachanie n.
:: fż. obciachówa ż., obciachówka ż.
czas. obciachać dk., obciachać się dk., ciachać ndk., ciachnąć ndk., pociachać dk.
przym. obciachowy
przysł. obciachowo
Wiktionary
(1.1) chała, kompromitacja, siara, poruta, wiocha, wpadka, wstyd
Wiktionary
ktoś obciachowy
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest obciachowe; cecha tych, którzy są obciachowi
Wiktionary
rzecz. obciach m.
przym. obciachowy
przysł. obciachowo
Wiktionary
przymiotnik od: obciach
SJP.pl
1. guma offsetowa w maszynie drukarskiej mająca za zadanie jak najwierniejsze przeniesienie rysunku z formy drukowej;
2. zlewanie wina, piwa znad osadu po każdym etapie fermentacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grub. fellatio
Wiktionary
Obciąg – guma offsetowa na cylindrze pośrednim w offsetowej maszynie drukarskiej wraz z arkuszami podkładowymi lub gumą podkładową. Technika offsetowa jest techniką druku pośredniego właśnie za sprawą zastosowania obciągu gumowego: farba z offsetowej formy drukowej (płyty offsetowej) nie jest przenoszona bezpośrednio na podłoże drukowe, lecz na obciąg i dopiero z niego na podłoże. Zadaniem gumy offsetowej jest przenoszenie w jak najwierniejszy sposób rysunku z formy drukowej na podłoże. Miarą wierności odwzorowania rysunku jest przyrost punktu rastrowego, czyli procentowe powiększenie punktu rastrowego na druku względem odpowiadającego mu punktu rastrowego na formie drukowej oraz jak najpełniejsze krycie dużych płaszczyzn (apli).
Wikipedia
(1.1) Sceny z ciotami wystającymi z nadzieją pod koszarami, goniącymi się po parku i jeżdżącymi po komunistycznej Polsce w poszukiwaniu przygodnego obciągu z pewnością mogą śmieszyć, lecz zmuszają także do pewnej smutnej refleksji nad ciężkim pedalskim żywotem.
Wiktionary
rzecz. obciąganie n., obciągnięcie n., obciągara ż.
:: zdrobn. obciąganko n.
czas. obciągać ndk., obciągnąć dk.
Wiktionary
(1.1) laska, blołdżob, lodzik, fellatio
Wiktionary
1. oblekać coś czymś
2. poprawiać na sobie odzież poprzez ściąganie w dół
3. potocznie: wypijać butelkę alkoholu
4. wulgarnie: mieć stosunek oralny z mężczyzną
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. obciągnąć)
(1.1) niedokonany od|obciągnąć.
Wiktionary
rzecz. obciąg mrz., obciąganie n.
czas. obciągnąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik fizyczny wybierający rudę z pieca na dolnym pomoście
(1.2) wulg. wykonawca fellatio
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) techn. sztabka z kamienia ściernego służąca do ostrzenia narzędzi
Wiktionary
rzecz. obciąganie n., obciągnięcie n.
:: fż. obciągara ż.
czas. obciąganie n., obciągnięcie n.
Wiktionary
(1.2) lachociąg m., lodziarz m.
Wiktionary
dawniej: maszyna rozlewnicza do napełniania butelek; rozlewarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) naciąganie na przedmiot jakiegoś materiału w celu powleczenia i pokrycia
(1.2) wygładzanie odzieży, którą ktoś ma na sobie, poprzez jej pociąganie ku dołowi
(1.3) wydobywanie płynu z naczynia poprzez jego odsysanie lub pompowanie
(1.4) pot. picie jakiejś ilości alkoholu
(1.5) wulg. doprowadzanie mężczyzny przez inną osobę do ejakulacji poprzez mechaniczną stymulację penisa
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. obciągnięcie n., obciągacz m., obciągara ż., ciągnięcie n., ciąganie n., wyciąganie n., ciąg m., wyciąg m., naciąg m., pociąg m., pociąganie n., pociągnięcie n.
:: zdrobn. obciąganko n.
czas. obciągać ndk., obciągnąć dk., ciągnąć ndk., ciągać ndk., wyciągać ndk., wyciągnąć dk., pociągać ndk., pociągnąć dk.
przym. ciągowy, pociągowy
przysł. cięgiem
Wiktionary
(1.1) obijanie, oblekanie
(1.5) neutr. fellatio
Wiktionary
lachociąg; obelżywie:
1. osoba uprawiająca seks oralny (fellatio) z mężczyznami;
2. prostytutka
SJP.pl
1. oblec coś czymś
2. poprawić na sobie odzież poprzez ściągnięcie w dół
3. potocznie: wypić butelkę alkoholu
4. wulgarnie: odbyć stosunek oralny z mężczyzną
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. obciągać)
(1.1) pot. powlec lub pokryć czymś
(1.2) pot. wygładzić odzież (na sobie lub na kimś), pociągając ją w dół
(1.3) pot. posp. wypić alkohol
(1.4) enol. zlać fermentujące wino z balonu do butelek, pozostawiając nienaruszony osad
(1.5) wulg. doprowadzić mężczyznę do ejakulacji poprzez oralną stymulację penisa
Wiktionary
(1.1) Zbiłem z listewek szkielet latawca, teraz musimy go obciągnąć papierem i przymocować ogon.
Wiktionary
rzecz. obciągnięcie n., obciąganie n., obciąg m., obciąganko n., obciągara ż., ciągnięcie n.
czas. ciągnąć ndk., obciągać ndk.
Wiktionary
(1.5) zrobić laskę
Wiktionary
ciężarek przywiązany do liny, wyznaczający z nią kierunek prostopadły do poziomu
SJP.pl
1. zwiększać ciężar czegoś
2. czynić coś przeciążonym
3. zlecać komuś wykonanie czegoś
4. czynić kogoś odpowiedzialnym za coś, winnym czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. obciążyć)
(1.1) zwiększać ciężar
(1.2) zlecać wykonanie czegoś
(1.3) czynić winnym
(1.4) obarczać odpowiedzialnością
Wiktionary
IPA: ɔpʲˈt͡ɕɔ̃w̃ʒat͡ɕ, AS: opʹćõũ̯žać
Wiktionary
rzecz. obciążenie n., obciążanie n.
Wiktionary
nakładać, obarczać, objuczać, obładowywać, zobowiązywać
Wiktionary
1. zwiększać ciężar czegoś
2. czynić coś przeciążonym
3. zlecać komuś wykonanie czegoś
4. czynić kogoś odpowiedzialnym za coś, winnym czegoś
SJP.pl
Obciążalność – wielkość charakteryzująca elementy przewodzące torów prądowych takie, jak przewody, zestyki, rezystory, cewki, kondensatory, diody/tyrystory oraz inne. Wielkość ta informuje nas o tym, jaki prąd możemy maksymalnie przepuścić przez dany element nie powodując jego uszkodzenia.
Wikipedia
dający się obciążać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|obciążać.
Wiktionary
IPA: ˌɔpʲt͡ɕɔ̃w̃ˈʒãɲɛ, AS: opʹćõũ̯žãńe
Wiktionary
rzecz. obciążenie n., obciążnik m.
czas. obciążać ndk., obciążyć dk.
Wiktionary
1. zwiększyć ciężar czegoś
2. uczynić coś przeciążonym
3. zlecić komuś wykonanie czegoś
4. uczynić kogoś odpowiedzialnym za coś, winnym czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ciężar spoczywający na kimś lub czymś
(1.2) przen. okoliczność stanowiąca utrudnienie
(1.3) ekon. obarczenie kogoś kwotą do zapłaty
(1.4) elektr. całkowita moc elektryczna pobierana ze źródła przez wszystkie odbiorniki
(1.5) fiz. oddziaływanie sił zewnętrznych na ciało lub element konstrukcyjny;
(1.6) stat. różnica pomiędzy wartością oczekiwaną rozkładu estymatora a wartością szacowanego parametru;
(1.7) hydrol. masa materiału transportowanego przez rzekę w jednostce czasu;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɔpʲt͡ɕɔ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ, AS: opʹćõũ̯žẽńe
Wiktionary
rzecz. obciążanie n., obciążnik m.
czas. obciążać ndk., obciążyć dk.
przym. obciążeniowy
Wiktionary
(1.1) ciężar, brzemię, jarzmo, balast
(1.2) utrudnienie
(1.4) obciążenie elektryczne
(1.5) obciążenie fizyczne
(1.6) obciążenie estymatora
Wiktionary
1. zwiększyć ciężar czegoś
2. uczynić coś przeciążonym
3. zlecić komuś wykonanie czegoś
4. uczynić kogoś odpowiedzialnym za coś, winnym czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. obciążać)
(1.1) dokonany od|obciążać.
Wiktionary
(1.1) Obciążyłem wóz workami zboża.
Wiktionary
IPA: ɔpʲˈt͡ɕɔ̃w̃ʒɨt͡ɕ, AS: opʹćõũ̯žyć
Wiktionary
rzecz. obciążenie n., obciążanie n.
Wiktionary
1. o cieczy: spłynąć, ściec;
2. o przedmiotach: pozbyć się cieczy w wyniku jej opadania
SJP.pl
taki, który obciekł (obcieknął); obciekły, obcieknięty
SJP.pl
taki, który obcieknął (obciekł); obciekły
SJP.pl
1. o cieczy: spłynąć, ściec;
2. o przedmiotach: pozbyć się cieczy w wyniku jej opadania
SJP.pl
1. trzeć czymś po powierzchni czegoś w celu oczyszczenia lub osuszenia; wycierać;
2. ściśle przylegając do ciała ścierać, kaleczyć skórę;
3. obcierać się - wycierać się, osuszać; dotykać kogoś, ocierać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. obetrzeć)
(1.1) trąc lub pocierając, usuwać wierzchnią warstwę
Wiktionary
czas. ścierać ndk., zdzierać ndk., pocierać ndk., wcierać ndk., wycierać ndk.
Wiktionary
potocznie:
1. uszkodzenie powierzchni w wyniku obtarcia o coś; przycierka, przecierka;
2. skutek uszkodzenia powierzchni w wyniku obtarcia o coś; przycierka, przecierka;
3. w boksie: cios, który jedynie otarł się o rywala;
4. środowiskowo: obtarcie się piłki o któregoś z graczy
SJP.pl
tnąc skracać coś lub oddzielać coś od czegoś
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. obciąć)
(1.1) tnąc skracać coś lub oddzielać coś od czegoś
(1.2) skracać komuś włosy, zwykle nadając im jakąś fryzurę
(1.3) zmniejszyć ilość pieniędzy na jakiś cel
Wiktionary
IPA: ɔpʲˈt͡ɕĩnat͡ɕ, AS: opʹćĩnać
Wiktionary
rzecz. obcinak mrz., cięcie n., obcinka ż., obcinaczka ż., obcinacz mrz., obcinanie n.
czas. obciąć dk., uciąć dk., ucinać ndk., wyciąć dk., wycinać ndk., przyciąć dk., przycinać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) narzędzie do obcinania (różnego typu)
Wiktionary
IPA: ɔpʲˈt͡ɕĩnat͡ʃ, AS: opʹćĩnač
Wiktionary
rzecz. obcinak mrz., obcinaczka m., obcinanie n., obcięcie n., cięcie n., obcinka ż.
czas. obcinać ndk., obciąć dk.
Wiktionary
(1.1) obcinaczka
Wiktionary
przyrząd do obcinania; obcinacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzędzie do obcinania
Wiktionary
IPA: ˌɔpʲt͡ɕĩˈnat͡ʃka, AS: opʹćĩnačka
Wiktionary
rzecz. obcinacz m., obcinanie n., obcięcie n., cięcie n., obcinka ż.
czas. obcinać ndk., obciąć dk.
Wiktionary
(1.1) obcinacz
Wiktionary