miejsce dzielenia się żywnością z osobami potrzebującymi
SJP.pl
Jadłodzielnia – punkt służący do nieodpłatnej wymiany żywności pomiędzy użytkownikami w ramach foodsharingu.
Wikipedia
1. spis potraw przygotowanych w lokalu gastronomicznym wraz z cennikiem;
2. potrawy składające się na codzienny posiłek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. menu.
(1.2) zob. dieta.
Wiktionary
Jadłospis, także menu, karta dań – arkusze papieru, lub tablica, na których umieszczono listę potraw dostępnych w danym zakładzie gastronomicznym. Oprócz nazw dań jadłospis może zawierać ich ceny i listę składników potrawy. Jadłospisy posiadają m.in. restauracje, bary, kawiarnie, wagony restauracyjne, linie lotnicze na dalekich trasach. Obecnie jadłospisy występują także w wersji elektronicznej – publikowane w internecie bądź jako aplikacje na smartfony.
Wikipedia
(1.1) Na drzwiach stołówki wisiał dzisiejszy jadłospis.
Wiktionary
IPA: jadˈwɔspʲis, AS: i ̯adu̯ospʹis
Wiktionary
przym. jadłospisowy
Wiktionary
przymiotnik od: jadłospis
SJP.pl
drzewo (lub krzew) z rodziny mimozowatych, o drobnych kwiatach zebranych w grona, rosnące w krajach tropikalnych, głównie w Ameryce
SJP.pl
Jadłoszyn (Prosopis L.) – rodzaj rośliny z rodziny bobowatych (podrodzina brezylkowe, dawniej w mimozowych). Obejmuje 44 gatunki. W większości rosną one w Nowym Świecie – na obszarze od Stanów Zjednoczonych na północy po Patagonię na południu, przy czym najbardziej zróżnicowane są w Argentynie. W Ameryce Środkowej rośnie tylko jeden gatunek. Nieliczne gatunki rosną poza tym w południowo-zachodniej części Azji oraz w Afryce. Niektóre gatunki są inwazyjne, np. w Afryce, Australii i na Hawajach. Prosopis glandulosa uznany został za jeden ze 100 najbardziej inwazyjnych gatunków na świecie.
Wikipedia
samochód, w którym przyrządza i sprzedaje się gorące przekąski; jadłobus, food truck
SJP.pl
odraza do jedzenia; chorobliwy brak apetytu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. chorobliwa niechęć do jedzenia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pojedyncze przypadki jadłowstrętu psychicznego mogą występować w różnym wieku, ale najczęściej pojawiają się u dziewcząt w okresie pokwitania.
Wiktionary
IPA: jadˈwɔfstrɛ̃nt, AS: i ̯adu̯ofstrẽnt
Wiktionary
(1.1) anoreksja
Wiktionary
dzielnica Tel Awiwu; Jaffa
SJP.pl
Jafa, Jafo (hebr. יפו, Yafo; arab. يافا, Yāfā, ang. Jaffa) – dzielnica Tel Awiwu-Jafy, do 1949 roku osobne miasto.
Wikipedia
postać biblijna, brat Chama i Sema, syn Noego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać starotestamentowa, jeden z synów Noego;
(1.2) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Jafet (hebr. יֶפֶת/יָפֶת) – według biblijnej Księgi Rodzaju jeden z trzech synów Noego, brat Sema i Chama, symboliczny przodek Indoeuropejczyków lub szerzej, ludów Północy.
Jafet był najprawdopodobniej najstarszym synem Noego i przodkiem ras żółtej i białej. Jego synami byli: Gomer, Magog, Jawan, Meszech, Tubal, Tiras i Madaj.
Wikipedia
(1.1) A gdy Noe miał pięćset lat, urodzili mu się: Sem, Cham i Jafet.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|łac|Iafeth. < etym|gr|Ἰάφεθ. (Iápheth) < etym|hebrajski|יפת. (yépheth)
uwagi.
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Japheth
* hebrajski: (1.1) יפת m. (yépheth)
* łaciński: (1.1) Iafeth m., Iapheth m.
* portugalski: (1.1) Jafé m.
* rosyjski: (1.1) Иафет m.; (1.2) Иафет m.
* starogrecki: (1.1) Ἰάφεθ m. (Iápheth)
* włoski: (1.1) Iafet m.
źródła.
== Jafet (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
języki jafetyckie - języki kaukaskich grup ludnościowych
SJP.pl
dzielnica Tel Awiwu; Jafa
SJP.pl
Jafa, Jafo (hebr. יפו, Yafo; arab. يافا, Yāfā, ang. Jaffa) – dzielnica Tel Awiwu-Jafy, do 1949 roku osobne miasto.
Wikipedia
przymiotnik od: Jafa (Jaffa; dzielnica Tel Awiwu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Jafą, dotyczący Jafy (dawniej miasta, dziś części Tel Awiwu-Jafy)
Wiktionary
w gwarze kaszubskiej: kobieta pyskata; zwykle w połączeniu: baba-jaga (baba jaga) - brzydka, stara kobieta; straszydło, czarownica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. imię|polski|ż., forma imienia Jadwiga
(1.2) pot. imię|polski|ż., forma imienia Agnieszka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1-2) A ja pochodzę z Mazowsza i mówcie do mnie Jaga.
Wiktionary
IPA: ˈjaɡa, AS: i ̯aga
Wiktionary
(1.1)
rzecz. Jadwiga ż., Jadwinia ż., Jagusia ż., Jadwisia ż., jadwiżanka ż., Jadwiżanka ż.
(1.2)
rzecz. Agnieszka ż., Aga ż., Jagnieszka ż., Agusia ż., Jagusia ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jaganami, dotyczący Jaganów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język jagański;
Wiktionary
rzecz. Jaganie lm m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gwara. imię|polski|ż. Agata
Wiktionary
(1.1) Rozbierał je upał, cichość i ten płakliwy, nieustający głos Jagaty, modlącej się przy umarłym.
Wiktionary
rzecz. Agata ż., Jaga ż.
Wiktionary
(1.1) Jaga; war. Agata
Wiktionary
nazwisko angielskie, m.in. Mick Jagger [czytaj: mik dżeger], angielski muzyk rockowy, solista zespołu Rolling Stones
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. nierafinowany cukier palmowy o żółtej barwie produkowany tradycyjnie w Indiach
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
członek dynastii królewskiej zapoczątkowanej przez Władysława Jagiełłę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) hist. tylko w lm. Jagiellonowie → dynastia panująca w Polsce od XIV do XVI w., zapoczątkowana przez Władysława II Jagiełłę, wygasła wraz ze śmiercią Zygmunta II Augusta;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) hist. przedstawiciel dynastii Jagiellonów (1.1)
Wiktionary
(1.1) Jagiellonowie należeli do najpotężniejszych rodzin monarszych w Europie, a ich czasy były okresem świetności politycznej, kulturalnej i gospodarczej dawnej Polski.
(1.1) Anna Jagiellonka, siostra Zygmunta II Augusta i żona Stefana Batorego, uchodzi za ostatnią przedstawicielkę rodu Jagiellonów w Polsce.
(1.1) Za kontynuatorów Jagiellonów można uznać polską linię dynastii Wazów (…).
Wiktionary
IPA: jäˈɟɛlːɔ̃n, AS: i ̯äǵe•lõn
Wiktionary
rzecz. Jagiełło mos., Jagiellończyk mos., jagiellońskość ż.
:: fż. Jagiellonka ż.
przym. jagielloński, pojagielloński, przedjagielloński
przysł. jagiellońsko
Wiktionary
1. Aleksander J. (1461-1506), wielki książę litewski, król Polski;
2. Fryderyk J. (1468-1503), kardynał, prymas Polski;
3. Kazimierz IV J. (1427-1492), wielki książę litewski, król polski;
4. Władysław II J. (1456-1516), król Czech, Węgier
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. przedstawiciel dynastii Jagiellonów
Wiktionary
(1.1) Na mocy postanowienia Jagiellończyka Żmudź miała być traktowana na równi z województwami wileńskim i trockim.
Wiktionary
rzecz. Jagiełło m., Jagiellon m., jagiellońskość ż.
:: fż. Jagiellonka ż.
przym. jagielloński
przysł. jagiellońsko
Wiktionary
klub sportowy, np. Jagiellonia Białystok
SJP.pl
Wikipedia
1. Katarzyna Jagiellonka (1526-1583), królowa Szwecji;
2. Anna Jagiellonka (1523-1596), królowa Polski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. przedstawicielka dynastii Jagiellonów
(1.2) pot. Biblioteka Jagiellońska w Krakowie
Wiktionary
Biblioteka Jagiellońska – polska biblioteka akademicka znajdująca się w Krakowie przy al. Adama Mickiewicza 22.
Jest główną biblioteką Uniwersytetu Jagiellońskiego; wraz z Biblioteką Medyczną Collegium Medicum i bibliotekami wydziałowymi i instytutowymi tworzy system biblioteczno-informacyjny UJ.
Wikipedia
(1.1) Anna Jagiellonka, siostra Zygmunta II Augusta i żona Stefana Batorego, uchodzi za ostatnią przedstawicielkę rodu Jagiellonów w Polsce.
(1.2) Starodruki (…) zostały skradzione z Biblioteki Jagiellońskiej. Dyrekcja Jagiellonki od kilku miesięcy nie może doliczyć się, ile ukradziono jej książek.
(1.2) Biblioteka Jagiellońska, popularnie zwana Jagiellonką, jest jedną z najstarszych i największych bibliotek w Polsce.
Wiktionary
rzecz. Jagiełło mos., Jagiellończyk mos., jagiellońskość ż.
:: fm. Jagiellon mos.
przym. jagielloński, pojagielloński, przedjagielloński, jagiełłowy
przysł. jagiellońsko
Wiktionary
(1.2) Biblioteka Jagiellońska
Wiktionary
dynastia panująca w państwie polskim od XIV do XVI w.
SJP.pl
Jagiellonowie – gałąź dynastii Giedyminowiczów, wywodząca się od Władysława II Jagiełły, wielkiego księcia litewskiego i króla Polski. Jej przedstawiciele panowali w Polsce w latach 1386–1572, w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1377–1401 i 1440–1572, w Czechach w latach 1471–1526 oraz na Węgrzech i w Chorwacji w latach 1440–1444 i 1490–1526.
Wikipedia
związany z Jagiellonami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jagiełłą lub wywodzącą się od niego dynastią, dotyczący Jagiełły lub wywodzącej się od niego dynastii
Wiktionary
(1.1) Profesor polecił książkę o dobie jagiellońskiej.
Wiktionary
rzecz. jagiellońskość ż., Jagiełło m., Jagiellon mos., Jagiellonka ż., Jagiellończyk mos.
przysł. jagiellońsko
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób jagielloński, po jagiellońsku
Wiktionary
rzecz. Jagiellon mos., Jagiellonka ż., Jagiellończyk mos., jagiellońskość ż., Jagiełło mos.
przym. jagielloński, pojagielloński, przedjagielloński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jagiellońskie; jagielloński charakter czegoś
Wiktionary
rzecz. Jagiellon mos., Jagiellonka ż., Jagiellończyk mos., Jagiełło mos.
przym. jagielloński, pojagielloński, przedjagielloński, jagiełłowy
przysł. jagiellońsko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko na Ukrainie, położone w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. jagielnicki
Wiktionary
maszyna młynarska do oczyszczania ziaren prosa
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Agnieszka (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Jagna
Wiktionary
Jagna – imię żeńskie, według różnych badaczy stanowiące usamodzielnione zdrobnienie imienia: Agnieszka( → Jagniszka → Jagna), bądź Jadwiga ( → Jaga → Jagna) albo Agata ( → Jagata → Jagna).
Wikipedia
(1.1) Poczem zwrócił się do Jagienki i mówiąc jej: „ty“ z polecenia Zycha, zapytał: — A ty którego wolisz?
Wiktionary
rzecz. Jagna ż., Jaga ż., Jagula ż., Jagusia ż.
przym. Jagienkowy
Wiktionary
(1.1) Jaga, Jagula, Jagusia
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Jagienki
Wiktionary
(1.1) Zych z chęcią pokazywał swoje bogactwa, mówiąc co chwila, że to Jagienkowe gospodarowanie.
Wiktionary
rzecz. Jagna ż., Jaga ż., Jagienka ż., Jagula ż., Jagusia ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. Eger (miasto w północno-wschodnich Węgrzech)
Wiktionary
(1.1) Zapisu źródłowego wymieniającego Ostrzyhom i Jagier jako granice Polski, nie należy oczywiście rozumieć dosłownie w ten sposób, że granica biegła przez te grody. Ostrzyhom leżał po południowej stronie Dunaju, a granica dochodziła »ad litus Danubii«. I przez Jagier nie biegła granica, a tylko krańcem obszaru, w którego ramach leżał Jagier jako główny ośrodek.
(1.1) Dalsza granica Słowaczyzny, od Ostrzyhomia na wschód, jest w kronice węgiersko-polskiej również w przybliżeniu określona. Wiodła ona w kierunku miasta Jagier: to znaczy prawdopodobnie naprzeciw Wyszehradu, opuszczając Dunaj, zwracała na północ (…) i okrążając Nowohrad zwracała się znów na wschód (…), omijając gród Jagier.
(1.1) W samej rzeczy Waców leży w odległości 100 km na południowy zachód od Jagru (w linii powietrznej), a więc bardzo zbliżonej do tej, którą podaje Idrisi (80 mil sycylijskich), zwłaszcza jeżeli uwzględnimy zawiłość drogi.
(1.1) Nareszcie są doniesienia z Jagru (Erlau), iż i w tamtejszéj okolicy zbiory wypadły tak licho, że ledwie dwa ziarna tam mają sic..
Wiktionary
przym. jagierski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Jagrem, dotyczący Jagru (współcz. Eger)
Wiktionary
(1.1) Zaraz przy pierwszem starciu pierzchły oddziały biskupa waradyńskiego, Franka bana, biskupa jagierskiego, krzyżowców i Wołochów; uciekano w kierunku Galaty, biskup jagierski ku Warnie sic..
(1.1) Do takiego starcia przyszło teraz w Mezököwesd, gdzie przyszło do bójki. Wystąpiło tam trzech kandydatów. Jeden z nich, kanonik jagierski ks. Ipolyi, raczył swoich stronników winem od dnia 1. do 8. bm., w skutek czego, gdy się ci na jarmarku zetknęli ze stronnikami innego kandydata, powstała walka, w której sześćdziesiąt trzy osób pokaleczonych zostało sic..
Wiktionary
rzecz. Jagier mrz.
Wiktionary
(1.1) współcz. egerski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: jagła (drobna grudka będąca objawem choroby oczu jaglicy)
SJP.pl
nazwisko, np. Władysław II Jagiełło (ok. 1351-1434), wielki książę litewski, król Polski; Eugeniusz Jagiełło (1873-1947), działacz socjalistyczny; Michał Jagiełło (ur. 1941), pisarz, alpinista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię króla Polski i wielkiego księcia Litwy;
Wiktionary
Osoby noszące to imię lub nazwisko:
Wikipedia
(1.1) Kolega jest autorem kilku publikacji o Jagielle.
Wiktionary
IPA: jäˈɟɛwːɔ, AS: i ̯äǵe•u̯o
Wiktionary
rzecz. jagiellońskość ż., Jagiellon mos., Jagiellończyk mos., Jagiellonka ż.
przym. jagielloński
przysł. jagiellońsko
Wiktionary
taki jak u Jagiełły, charakterystyczny dla Jagiełły
SJP.pl
potocznie:
1. kasza jaglana;
2. gęsta zupa lub deser z kaszy jaglanej
SJP.pl
zrobiony z obłuskanych i oczyszczonych ziaren prosa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z jagłą, otłuczonym, obłuskanym ziarnem prosa
Wiktionary
(1.1) Teraz dopiero odezwał się gburowaty mruk warzący jaglane krupy nad ogniskiem.
(1.1) Zwróciwszy się do komina, nalała dwie miski jaglanego krupniku ze skwarkami
(1.1) Jedzą także koninę i rodzaj włoskiej polenty z mąki kukuruzianej [kukurydzanej] lub jaglanej
Wiktionary
rzecz. jagła ż.
Wiktionary
wirusowe zapalenie spojówek; trachoma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wirusowe zapalenie spojówek lub całego oka;
Wiktionary
Jaglica (łac. trachoma, synonimy: egipskie zapalenie spojówek, przewlekłe pęcherzykowe zapalenie rogówki) – przewlekłe zapalenie rogówki i spojówek wywołane przez serotypy A, B, Ba i C Chlamydia trachomatis.
Wikipedia
(1.1) Gdyby wszędzie była czysta woda w obfitości, miliony nie chorowałyby na jaglicę, chorobę, która oślepia, a którą najłatwiej pokonać czystością.
Wiktionary
przym. jagliczy
rzecz. jagła ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) zdrobn. Agnieszka
(1.3) zdrobn. Jadwiga
(1.4) zdrobn. Agata
Wiktionary
Jagna – imię żeńskie, według różnych badaczy stanowiące usamodzielnione zdrobnienie imienia: Agnieszka( → Jagniszka → Jagna), bądź Jadwiga ( → Jaga → Jagna) albo Agata ( → Jagata → Jagna).
Wikipedia
(1.1) Karolina poszła z Jagną doić krowy.
(1.2) Widzieliśmy Jagnę w bibliotece.
(1.3) Natalis spotyka się z Jagną przed sklepem jubilera.
(1.4) Czarnoskórej Jagnie wypadła z ręki zielona szminka.
Wiktionary
rzecz. Jagula ż., Agnisia ż., Jagienka ż., Agnieszka ż.
przym. Jagienkowy
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: jagnię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: jagnię
Wiktionary
(1.1) W zagrodzie pasło się małe jagniątko.
Wiktionary
IPA: jäɟˈɲɔ̃ntkɔ, AS: i ̯äǵńõntko
Wiktionary
rzecz. jagnię n., jagnięcina ż.
przym. jagnięcy
czas. jagnić się
Wiktionary
dzielnica Jeleniej Góry
SJP.pl
Jagniątków (do 1945 niem. Agnetendorf; 1945–1946 Agnieszków) – część miasta Jelenia Góra (do 1954 wieś, 1954–1976 część osiedla typu miejskiego, a następnie miasta Sobieszów, 1976–1997 część miasta Piechowice) o zabudowie typowej dla podgórskich pensjonatów. Prowadzi stąd wiele szlaków w Karkonosze, zarówno pieszych, jak i rowerowych.
Wikipedia
o owcy: rodzić jagnię, jagnięta
SJP.pl
młode owcy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. młode owcy;
Wiktionary
Jagnię – młoda owca przed osiągnięciem dojrzałości płciowej w wieku kilku miesięcy do jednego roku (zależnie od rasy).
Wikipedia
(1.1) Na ołtarzu całopalnym ofiarowano tysiąc byków, tysiąc baranów i tysiąc jagniąt.
Wiktionary
IPA: ˈjäɟɲɛ, AS: i ̯äǵńe
Wiktionary
rzecz. jagnięcina ż.
:: zdrobn. jagniątko n.
przym. jagnięcy
czas. jagnić się
Wiktionary
(1.1) jagniątko, owieczka, owczę
Wiktionary
mięso z jagniąt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. mięso jagnięce (z młodej owcy)
(1.2) kulin. potrawa z jagnięciny (1.1)
Wiktionary
Jagnięcina – baranina pozyskana z jagnięcia od 6 do 12 miesiąca życia. Oddzielnym rodzajem jagnięciny, uchodząca za najsmaczniejsze, jest mięso jagniąt, które nie ukończyły 6 tygodnia życia i były karmione wyłącznie mlekiem.
Wikipedia
(1.1) Mama kupiła kilogram jagnięciny.
(1.2) Dziś na obiad będzie jagnięcina z warzywami.
Wiktionary
IPA: ˌjäɟɲɛ̇̃ɲˈt͡ɕĩna, AS: i ̯äǵńė̃ńćĩna
Wiktionary
rzecz. jagniak m., jagnię n., jagniątko n., jagniąteczko n.
czas. jagnić się
przym. jagnięcy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla jagnięcia; dotyczący, odnoszący się do jagnięcia
Wiktionary
(1.1) Przychodzi tu, podlizuje się, a to jest wilk w jagnięcej skórze.
Wiktionary
IPA: jäɟˈɲɛ̃nt͡sɨ, AS: i ̯äǵńẽncy
Wiktionary
rzecz. jagnię n., jagniątko n., jagnięcina ż.
czas. jagnić się
Wiktionary
młode owcy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany Jagnobczykami, dotyczący Jagnobczyków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język jagnobijski;
Wiktionary
rzecz. Jagnob mrz., Jagnobczyk mos.
Wiktionary
(2.1) jagnobi, jagnobiński, jagnobski, nowosogdyjski
Wiktionary
w gwarze kaszubskiej: kobieta pyskata; zwykle w połączeniu: baba-jaga (baba jaga) - brzydka, stara kobieta; straszydło, czarownica
SJP.pl
Antarktyda:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
1. owoc wielu roślin;
2. czarna jagoda - krzewinka o czarnych owocach, borówkach; owoc tej rośliny;
3. wilcza jagoda - roślina o trujących owocach, wykorzystywana w lecznictwie z uwagi na występowanie atropiny w liściach; pokrzyk;
4. poetycko: policzek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jagody, żony Marka, osobiście nie znam.
Wiktionary
IPA: jaˈɡɔda, AS: i ̯agoda
Wiktionary
rzecz. jagoda ż., jagodzianka ż., jagódka ż., jagodnik mrz., jagodzisko n.
:: zdrobn. Jagódka ż.
przym. Jagodowy, jagodowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jagoda ż., jagodzianka ż., jagódka ż., jagodnik mrz., jagodzisko n.
:: zdrobn. Jagódka ż.
przym. Jagodowy, jagodowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) wymowa i odmiana wyrazu jest identyczna jak w wyrazie „jagoda”, różni się tylko zapis – imię zaczyna się dużą literą; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
źródła.
== Jagoda (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|chorwacki|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: jagódka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: jagódka
Wiktionary
IPA: ˌjaɡuˈdɛt͡ʃka, AS: i ̯agudečka
Wiktionary
rzecz. jagoda ż., jagódka ż., jagodzianka ż.
przym. jagodowy
Wiktionary
zdrobnienie od: jagoda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma żeńskiego imienia Jagoda
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W stołowym pokoju siedziały już przy stole dwie córeczki państwa Piłsudskich, Wandzia i Jagódka.
Wiktionary
rzecz. Jagoda ż., jagoda ż., jagódka ż., jagodzianka ż., jagodnik m., jagodzisko n.
przym. jagodowy, Jagodowy
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych; kananga
SJP.pl
Jagodlin (Cananga (DC.) Hook. f. & Thomson) – rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajdują się 4 gatunki o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy jeden takson ma status gatunku niepewnego (niezweryfikowanego). Rośliny te występują naturalnie w klimacie równikowym na obszarze od Azji po Australię. Gatunkiem typowym jest C. odorata (Lam.) Hook.f. & Thomson.
Wikipedia
choroba występująca zwłaszcza w krajach podzwrotnikowych, objawiająca się guzkowatą wysypką na całym ciele, wywoływana przez krętki
SJP.pl
Jagodnica – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Leśna Podlaska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Leśna Podlaska. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 103 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia NMP i św. Apostołów Piotra i Pawła w Leśnej Podlaskiej.
Wikipedia
1. obszar porosły krzewami czarnej jagody;
2. plantacja czarnych jagód; 2. sok lub wino z czarnych jagód; 4. rodzaj roślin z rzędu goździkowców; miłowój, wyćwiklin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. jagodnik mzw./mrz.
Wiktionary
Wikipedia
dawniej: jagodowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. jagodowy
Wiktionary
rzecz. jagodnik mzw./mrz., jagoda ż., jagodzianka ż.
przym. jagodowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zbieranie jagód
Wiktionary
dostarczający jagód, rodzący jagody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto z jagodami
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. jagodnik mzw./mrz., jagoda ż.
Wiktionary
miejsce w lesie, gdzie rosną jagody; jagodzisko
SJP.pl
nalewka na czarnych jagodach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. nalewka na jagodach
(1.2) pot. butelka zawierająca jagodówkę (1.1)
Wiktionary
Błona naczyniowa (łac. tunica vasculosa bulbi, tunica media bulbi, uvea) – środkowa warstwa ściany gałki ocznej znajdująca się pomiędzy błoną zewnętrzną (włóknistą) a błoną wewnętrzną (siatkówką).
Składowe błony naczyniowej (od tyłu do przodu):
Wikipedia
(1.1) Nalej mi trochę tej jagodówki.
(1.2) W barku stoją dwie jagodówki.
Wiktionary
rzecz. jagoda ż., jagodzianka ż.
przym. jagodowy
Wiktionary
przymiotnik od: jagoda (np. zupa jagodowa)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: jagoda (np. zupa jagodowa)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący czarnych jagód (krzaków i owoców); rzadziej jagód w znaczeniu ogólnym
(1.2) przyrządzony z jagód, z dodatkiem jagód
(1.3) mający kolor dojrzałego owocu jagody, ciemny fioletowy z dodatkiem czerwieni
Wiktionary
IPA: ˌjaɡɔˈdɔvɨ, AS: i ̯agodovy
Wiktionary
rzecz. jagoda ż., jagódka ż., jagodzianka ż., Jagoda ż., Jagódka ż./mos.
przym. jagodziany
Wiktionary
1. owoc wielu roślin;
2. czarna jagoda - krzewinka o czarnych owocach, borówkach; owoc tej rośliny;
3. wilcza jagoda - roślina o trujących owocach, wykorzystywana w lecznictwie z uwagi na występowanie atropiny w liściach; pokrzyk;
4. poetycko: policzek
SJP.pl
Jagoda (łac. bacca) – owoc o mięsistej, niepękającej owocni, zbudowanej z zewnętrznego egzokarpu oraz zmięśniałego mezokarpu, wypełniającego całe wnętrze owocu. Cechą charakterystyczną jagody jest brak endokarpu. Bezpośrednio w mezokarpie znajdują się liczne (rzadko jedno) nasiona. Jagoda może składać się głównie z łożyska, co ma miejsce u pomidora. Jednonasienną jagodą jest daktyl i awokado, z powodu podobieństwa uważane przez innych za pestkowca.
Wikipedia
plusknia jagodziak - gatunek pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych
SJP.pl
drzewo owocowe z rodziny mydleńcowatych, uprawiane w Indonezji i Ameryce Środkowej; rambutan
SJP.pl
1. zupa jagodowa
2. słodka bułka nadziewana czarnymi jagodami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. zupa jagodowa
(1.2) kulin. drożdżówka nadziewana jagodami
(1.3) pot. żart. denaturat
(1.4) pot. przen. przydrożna prostytutka, stojąca przy drodze w lesie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W ciepłe, sierpniowe dni gotuję dzieciom jagodziankę na obiad.
(1.2) Do pracy, na drugie śniadanie, wziąłem dwie jagodzianki i precla.
(1.3) Za rogiem jakieś menele raczą się jagodzianką pod salceson.
(1.4) Kupuje nowe ubrania i kosmetyki, w tym mocno czerwoną szminkę. Stylizuje się na jakąś "jagodziankę", a wiadomo, że czerwone usta zawsze działają silnie na mężczyzn.
Wiktionary
IPA: ˌjaɡɔˈd͡ʑãnka, AS: i ̯agoʒ́ãnka
Wiktionary
rzecz. jagodzina ż., jagoda ż., jagódka ż., jagodka ż., jagódeczka ż., Jagoda ż., Jagódka ż., jagodnik m., jagodowisko n., jagodówka ż., jagodzisko n., jagodziny nmos., Jagodzianka ż.
przym. jagodowy, jagodny, jagodziany
przym. jagodowo
Wiktionary
(1.3) pot. jagodzianka na kościach, nalewka na kościach, dynks, dykta, denatka
(1.4) tirówka
Wiktionary
zakaźna choroba tropikalna o przebiegu podobnym do kiły; frambezja, framboezja, malinica
SJP.pl
Malinica (frambezja, jagodzica) - bakteryjna choroba zakaźna, zaliczana do tzw. krętkowic endemicznych lub inaczej zwanych krętkowicami niewenerycznymi. Czynnikiem etiologicznym jest bakteria krętek blady (Treponema pallidum) subsp. pertenue
Do grupy krętkowic endemicznych zaliczamy także kiłę endemiczną i pintę.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto rejonowe na Ukrainie, położone w obwodzie kijowskim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. jagodziński
rzecz. jagodnik mzw./mrz., jagoda ż.
Wiktionary
(1.1) hist. war. Jagotyn
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. bot. nazwa systematyczna|Vaccinium myrtillus|L.|ref=tak., gatunek krzewinki z rodziny wrzosowatych
Wiktionary
rzecz. jagoda ż., jagodzianka ż., jagódka ż., jagodowiec mrz.
przym. jagodowy, jagodny
Wiktionary
(1.1) borówka czarna, borówka czernica, czarna jagoda, czernica, borownik, jagoda, jagoda leśna
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jagodzinem, dotyczący Jagodzina
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Jagodzin mrz.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jagody lub z nią związany
SJP.pl
Jagodziny (niem. Ketzwalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Dąbrówno.
Wikipedia
1. miejsce w lesie, gdzie rosną jagody; jagodowisko;
2. zgrubienie od: jagoda
SJP.pl
Jago (Jagon) – jedna z fikcyjnych postaci tragedii Williama Szekspira pt. Otello. Chorąży tytułowego bohatera, mąż Emilii, towarzyszki Desdemony. Za sprawą jego intryg Otello niesłusznie posądza swoją żonę o cudzołóstwo i staje się obsesyjnie zazdrosny. Jago jest kluczową postacią utworu.
Wikipedia
1. zwierzę drapieżne z rodziny kotów
2. samochód marki Jaguar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. drapieżny ssak z gatunku jaguar amerykański, nazwa systematyczna|Panthera onca|ref=tak.;
(1.2) mot. samochód brytyjskiej marki Jaguar;
Wiktionary
Jaguar amerykański, jaguar (Panthera onca) – gatunek ssaka z podrodziny panter (Pantherinae) w rodzinie kotowatych (Felidae) i jedyny przedstawiciel rodzaju Panthera spotykany w Amerykach. Trzeci co do wielkości przedstawiciel swej rodziny po tygrysie i lwie, największy zaś na półkuli zachodniej. Jego zasięg występowania rozciąga się od południowego zachodu Stanów Zjednoczonych i Meksyku przez Amerykę Środkową na południe do Paragwaju i północnej Argentyny.
Wikipedia
(1.1) Jaguar jest największym kotem Ameryki.
Wiktionary
IPA: jaˈɡuwar, AS: i ̯aguu̯ar
Wiktionary
przym. jaguarowy, jaguarzy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do jaguara
Wiktionary
rzecz. jaguar mzw.
przym. jaguarzy
Wiktionary
(1.1) jaguarzy
Wiktionary
gatunek ssaka drapieżnego z podrodziny kotów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Puma yagouaroundi|Geoffroy Saint-Hilaire|ref=tak., gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący od Paragwaju aż po południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych;
(1.2) zool. kot z gatunku jaguarundi (1.1)
Wiktionary
Jaguarundi amerykański, jaguarundi zatokowy, jaguarundi (Herpailurus yagouaroundi) – gatunek ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae). W porównaniu do innych przedstawicieli podrodziny kotów ma bardziej spiczasty pysk, proporcjonalnie dłuższy tułów i krótsze nogi. Jego zasięg obejmuje tereny od Paragwaju aż po południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych.
Wikipedia
(1.1) Do jadłospisu jaguarundi należą m.in. pancerniki.
Wiktionary
(1.1) jaguarundi amerykański
(1.2) jaguarundi amerykański
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do jaguara
Wiktionary
(1.1) Nie ma stworzenia, które przetrwałoby zacisk jaguarzych szczęk – jest on dwa razy silniejszy niż uścisk paszczy lwa.
(1.1) Na szczęście siedziałem na skórze jaguarzej, inaczej upadłbym na ziemię.
(1.1) (…) postać jaguara odgrywała nadrzędną rolę w społeczno-religijnym światopoglądzie tego ludu, o czym upewnia nas powszechna dominacja jaguarzego motywu w olmeckiej sztuce (…)
Wiktionary
rzecz. jaguar mzw.
przym. jaguarowy
Wiktionary
(1.1) jaguarowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. poufała forma imienia Jagna
Wiktionary
(1.1) Przez długi czas Zbyszko słyszał tylko odgłos pocałunków i dwa wyrazy: „Tatulo! Jagula! Tatulo! Jagula!“ i jeszcze się obejmowali za szyję.
Wiktionary
rzecz. Jagna ż., Jaga ż., Jagienka ż., Jagusia ż.
przym. Jagienkowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Jaga, Jagienka, Jagusia
Wiktionary
zdrobnienie od: Jadwiga, Agnieszka (imiona żeńskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jaguni lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Jadwiga, Agnieszka (imiona żeńskie); Jaguśka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., forma imienia Agnieszka
(1.2) imię|polski|ż., forma imienia Jadwiga
Wiktionary
Jagusia, „Mobile Jagusia” – fontanna należąca do całego zespołu rzeźb plenerowych, położonych we Wrocławiu przed zakładami Hutmen S.A. przy ulicy Grabiszyńskiej 241. Na kompozycję budowli składa się basen, w obrębie którego umieszczono figurę wykonaną z miedzi. Figura składa się z trzech obracających się względem siebie części. Kształt figury nawiązuje do kobiecego ciała. Wyraża się pogląd, że połączenie elementów światła i wody z ruchomą rzeźbą użyte przez twórcę w tym dziele cechuje się znaczną efektownością. Autorem rzeźby jest Tadeusz Teller. Odsłonięcie dzieła nastąpiło w 1974 roku.
Wikipedia
(1.1) Na chodniku stała Jagusia rozpromieniona radością i szczęściem.
Wiktionary
(1.1)
rzecz. Agnieszka ż., Aga ż., Jagnieszka ż., Agusia ż., Jaga ż.
(1.2)
rzecz. Jadwiga ż., Jadwinia ż., Jaga ż., Jadwisia ż., jadwiżanka ż., Jadwiżanka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jagusi lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Jadwiga, Agnieszka (imiona żeńskie); Jagusia
SJP.pl
(zwykle w liczbie mnogiej)
1. grudka występująca jako objaw jaglicy;
2. dawniej: kasza jaglana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kulin. kasza jaglana
(1.2) med. grudka jagliczna, narośl przypominająca kaszę
(1.3) reg. dendr. sosna
Wiktionary
Kasza jaglana, jagły – kasza z łuskanego ziarna prosa zwyczajnego. Słowo pochodzi od prasłowiańskiego wyrazu *jagъla (częściej w liczbie mnogiej *jagъly), który oznacza „proso”.
Kasza jaglana nie nadaje się do zbyt długiego przechowywania – ze względu na wysoką zawartość tłuszczów, które łatwo jełczeją, nadając jej gorzki smak. Ponadto łatwo chłonie wilgoć oraz obce zapachy.
Wikipedia
(1.1) Niesiem miski tłustej jagły, / By se chudzielce podjadły!
(1.1) Używając mąki razowej z pszenicy, gryki czy jagieł, możemy sporządzić makarony o różnych smakach.
Wiktionary
rzecz. jaglanka ż., jaglica ż.
:: zdrobn. jagiełka ż.
przym. jaglany
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jahorłykiem, dotyczący Jahorłyka
Wiktionary
rzecz. Jahorłyk mrz.
Wiktionary
imię Boga występujące w Biblii; Jehowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. Bóg w judaizmie i chrześcijaństwie, sakralne imię Boga;
Wiktionary
Jahwe (lub Jehowa, hebr. יהוה, JHWH) – Bóg czczony w judaizmie i chrześcijaństwie, uważany za Istotę Najwyższą, pojmowany na sposób monoteistyczny.
Przynajmniej do czasów Mojżesza (ok. XIII wiek p.n.e.), któremu według Biblii imię to miało zostać objawione, Hebrajczycy oddawali mu cześć jedynie na sposób monolatrii – czcząc jedno bóstwo, lecz nie przecząc istnieniu innych bóstw. Według części współczesnych uczonych kult Jahwe został przejęty z wierzeń ugaryckich. Przeczy temu tradycja elohistyczna. Imię JHWH występuje w tekście masoreckim Starego Testamentu 6828 razy. W 25 przypadkach występuje w skróconej, późniejszej formie Jāh. Poza Biblią hebrajską znaleziono je na przykład na steli króla Meszy z IX/VIII wieku p.n.e. oraz w korespondencji z Lakisz z około 589 p.n.e.
Wikipedia
(1.1) Jako przykład może tu służyć król Salomon: oddawał on wprawdzie cześć boską Jahwe, ale jednocześnie kazał ustawić w Jerozolimie posążki bożków kananejskich.
Wiktionary
IPA: ˈjaxfɛ, AS: i ̯aχfe
Wiktionary
rzecz. Jehowa m., jehowita m., jehowitka ż., jahwizm m., jahwista m., jahwistka ż.
przym. jehowicki, jahwistyczny
Wiktionary
(1.1) Jehowa
Wiktionary
zwolennik tradycji jahwistycznej powstania Starego Testamentu
SJP.pl
Wikipedia
kult Jahwe, pierwsza religia monoteistyczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rel. hist. kult Jahwe, pierwsza religia monoteistyczna w starożytnym Izraelu i Judei
Wiktionary
rzecz. Jahwe m., Jehowa m., jehowita m., jehowitka ż., jahwista m., jahwistka ż.
przym. jehowicki, jahwistyczny
Wiktionary
jajca; potocznie:
1. figle, żarty;
2. niezwykła, szokująca sytuacja;
3. męskie genitalia; klejnoty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. anat. męskie narządy płciowe – moszna i jądra
(1.2) pot. kpina z kogoś lub czegoś
forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.
(2.1) plural|jajo.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bardzo nieprzyjemnie jest dostać piłką tenisową w jaja.
(1.2) To są normalne jaja, czekam drugi tydzień na list wysłany z Warszawy.
Wiktionary
IPA: ˈjäja, AS: i ̯äi ̯a
Wiktionary
rzecz. jajecznik mrz., jajcarnia ż., jajo n., jajko n., jajeczko n., jajówa ż.
przym. jajeczny, jajcarski
Wiktionary
(1.1) moszna, jądra; pot. wory
(1.2) kpina, żart, drwina, naigrywanie się
Wiktionary
rzeczownik
(1.1) kulin. koreańskie danie, makaron z pastą sojową i mięsem
Wiktionary
Jajangmyeon (Hangul: 자장면 lub 짜장면) – danie kuchni koreańskiej; składa się z makaronu z sosem, którego głównym składnikiem jest pasta chunjang z czarnej fasolki sojowej, kawałki wieprzowiny oraz warzywa.
Wikipedia
IPA: t͡ʃaˈd͡ʒãŋɡmʲjɔ̃n, AS: čaǯãŋgmʹi ̯õn
Wiktionary
1. wesołek; dowcipas, jajcarz;
2. osoba sprzedająca jajka; jajczarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. producent jaj firmowych
(1.2) slang. wspinacz. człowiek, który popełnia błędy podczas wspinaczki
(1.3) pot. żartowniś, kawalarz
(1.4) człowiek kradnący jaja
Wiktionary
IPA: ˈjäjaʃ, AS: i ̯äi ̯aš
Wiktionary
rzecz. jajecznik mrz., jajo n., jajeczko n., jajcarnia ż., jajówa ż.
Wiktionary
(1.3) jajcarz
Wiktionary
jajo; potocznie:
1. jajko ptactwa domowego;
2. męskie jądro, rzadziej jądro byka, konia itp.;
3. zupełnie nic; guzik
SJP.pl
1. firma produkująca i sprzedająca jaja; jajczarnia;
2. potocznie: przyrząd kuchenny do cięcia jaj;
3. potocznie: strojenie żartów;
4. żartobliwie: jajecznica, porcja jajecznicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żarty, wygłupy
(1.2) żart. krajalnica do jajek
(1.3) pot. żart. jajecznica
(1.4) miejsce gdzie produkuje i sprzedaje się jajka
Wiktionary
(1.2) (…) w szufladzie, w której mama zawsze trzymała tak zwane artykuły metalowe, a wśród nich ich ulubioną zabawkę z dzieciństwa, jajcarnię, usprawniającą proces krojenia jajek.
Wiktionary
IPA: jäjˈt͡sarʲɲa, AS: i ̯äi ̯carʹńa
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajo n., jajko n., jajco n., jaja nmos., jajarz m., jajcarz m., jajco n., jajówa ż.
przym. jajowaty, jajowy, jajeczny, jajcarski
przysł. jajowato
Wiktionary
(1.3) jajecznica, jajówa
Wiktionary
dowcipny, żartobliwy
SJP.pl
potocznie: robienie innym żartów, kpienie; dowcipkowanie
SJP.pl
wesołek; dowcipas; jajarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. jajko
Wiktionary
Jajce – miasto w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie środkowobośniackim, siedziba gminy Jajce. Leży nad rzeką Vrbas. W 2013 roku liczyło 7172 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.
Na przełomie XIV i XV wieku książę chorwacko-bośniacki Hrvoje Vukčić Hrvatinić zbudował w Jajcach zamek, który z czasem stał się siedzibą królów bośniackich. U schyłku średniowiecza miasto stało się ośrodkiem sekty bogomiłów, której członkowie wybudowali pod miastem skalne katakumby.Przed wojną domową, z początkiem lat 90. w Jajcach mieszkało około 45 tys. mieszkańców, jednak wskutek działań wojennych i ucieczki znacznej części mieszkańców, obecnie liczba ludności jest niższa o ok. 15 tys.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) jaje, jajko
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|prasł|*ajьce., zdrobn. od etym|prasł|*aje.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== jajce (język słoweński.) ==
wymowa.
IPA|ˈjàːjtsɛ.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jajko
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈjäjt͡sɛ, AS: i ̯äi ̯ce
Wiktionary
(1.1) jaje, jajko
Wiktionary
jajo; potocznie:
1. jajko ptactwa domowego;
2. męskie jądro, rzadziej jądro byka, konia itp.;
3. zupełnie nic; guzik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. pot. jajko
wykrzyknik
(2.1) posp. grub. nieuprzejma odpowiedź na pytanie „co?”, nieniosąca ze sobą żadnej treści
Wiktionary
Wojciech Bruślik „Jajco” (ur. 6 kwietnia 1948) – polski muzyk rockowy, jazzowy i bluesowy; basista i wokalista o charakterystycznym zachrypniętym głosie, a także kompozytor i muzyk sesyjny. Lider powstałego w 1988 roku zespołu Jajco i Giganci (teksty utworów dla „Jajco” Bruślika pisał m.in. Andrzej Mogielnicki).
Wikipedia
(1.1) Ile ona tych jajec wbiła do tej jajecznicy?
Wiktionary
IPA: ˈjäjt͡sɔ, AS: i ̯äi ̯co
Wiktionary
przym. jajcarski, jajeczny
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajcarnia ż., jajeczko n., jajeczniki nmos., jajo n., jajówa ż.
Wiktionary
(1.1) jajo, jajko, jajeczko; gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie|wajco.
Wiktionary
związany z jajami ptaków domowych; jajeczny, jajkowy, jajowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. kobieta zajmująca się sprzedażą jaj
(1.2) pojemnik do przechowywania jaj
Wiktionary
rzecz. jajo n., jajko n., jajeczko n., jajco n., jajnik m., jajeczkowanie n., jajczarstwo n., jajcarz m., jajcarka ż., jajcarnia ż., jajecznica ż., jajowatość ż., jajeczność ż., jajecznik m., jajówa ż., jajówka ż., Jajeczkowicze nmos.
:: fm. jajczarz m.
czas. jajeczkować ndk.
przym. jajowy, jajkowy, jajowaty, jajeczny, jajeczkowy, jajeczkowaty, jajczarski, jajcarski, jajecznicowy, jajnikowy, bezjajeczny
przysł. jajowato
Wiktionary
firma produkująca i sprzedająca jaja; jajcarnia
SJP.pl
dotyczący produkcji jaj, handlu jajami
SJP.pl
gałąź gospodarki rolnej zajmująca się przygotowywaniem, konserwacją i składowaniem jaj oraz wychowem kur; przemysł jajczarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zootechn. hodowla drobiu na jaja
Wiktionary
rzecz. jajo n., jajko n., jajco n., jajeczko n., jajcarz m., jacarka ż., jajeczkowanie n., jajecznica ż., jajówa ż., jajowatość ż., jajczarz m., jajczarka ż., jajnik m.
czas. jajeczkować ndk.
przym. jajczarski, jajowaty, jajkowy, jajowy, jajcarski, jajeczny, bezjajeczny, jajnikowy
przysł. jajcarsko
Wiktionary
osoba sprzedająca jajka; jajarz
SJP.pl
dawniej: jajo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. zob. jajo.
Wiktionary
Jaje (biał. Яя; ros. Яя) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Druja.
Wikipedia
(1.1) Do tej zawiesiny należy wbić jedno jaje.
Wiktionary
IPA: ˈjäjɛ, AS: i ̯äi ̯e
Wiktionary
zdrobnienie od: jajko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: jajko
(1.2) małe jajko
(1.3) med. żeńska komórka rozrodcza
Wiktionary
(1.2) Są gatunki, które wieczorem rozpoczynają budowę kokonu, kształtem przypominającego odwrócony kieliszek do koniaku. Wewnątrz jest on podzielony na dwie komory. W komorze głównej mieści się czterdzieści, czasem sześćdziesiąt jajeczek. Praca nad budową kokonu i składanie jajeczek trwa całą noc.
(1.3) Z grubsza rzecz biorąc, technika klonowania polega na pobraniu komórek od osoby dorosłej, następnie stworzeniu embriona i wszczepieniu jego komórek do jajeczka pobranego od kobiety.
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajko n., jajo n., jajco n., jajówa ż., jajecznica ż., jajarz m., jajeczkowanie n., jaja nmos., jajeczniki nmos.
czas. jajeczkować ndk.
przym. jajowy, jajowaty, jajeczny, jajeczkowy, jajcarski
Wiktionary
przechodzić (przejść) owulację; owulować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) fizj. uwalniać z jajnika dojrzałą, gotową do zapłodnienia komórkę jajową
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajeczko n., jajeczkowanie n., jajo n., jajówa ż.
Wiktionary
(1.1) mieć owulację
Wiktionary
u kobiet, samic: uwolnienie komórki jajowej z jajnika; owulacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. występujące okresowo wydalanie dojrzałego jaja z jajnika do jajowodu;
Wiktionary
Owulacja, jajeczkowanie (łac. ovulatio) – jeden z elementów cyklu miesiączkowego (efektem owulacji jest uwolnienie gamet żeńskich czyli komórek jajowych). U ssaków w trakcie owulacji pęka pęcherzyk Graafa, do jajowodu lub jamy ciała uwalniana jest komórka jajowa oraz następuje wydzielenie hormonu hamującego następną owulację, która u większości kręgowców odbywa się w regularnych cyklach. U kobiet owulacja występuje co ok. 28 dni, mniej więcej między 13. a 15. dniem przed wystąpieniem krwawienia. Niepoprawnym jest stwierdzenie, że jajeczkowanie ma miejsce w połowie cyklu, ponieważ długości jego trwania są zróżnicowane. Wystąpienie owulacji uwarunkowane jest również czynnikami zewnętrznymi.
Wikipedia
IPA: ˌjäjɛt͡ʃkɔˈvãɲɛ, AS: i ̯äi ̯ečkovãńe
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajeczko n., jajo n., jajówa ż.
czas. jajeczkować
Wiktionary
(1.1) owulacja
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jajeczkiem, dotyczący jajeczka
Wiktionary
rzecz. jajeczko n., jajczarka ż.
Wiktionary
potrawa z rozbełtanych i przysmażonych jajek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. smażona potrawa z wymieszanych jajek;
Wiktionary
Jajecznica – potrawa z rozmąconych, usmażonych na patelni jajek. Jest domeną prostej kuchni, ponieważ nie wymaga umiejętności kulinarnych ani techniki. Jajecznica ma długą historię, przewija się w dziejach, występuje w polskiej tradycji, wielokrotnie przytaczano ją w literaturze, a obecnie jest również elementem życia społecznego na publicznie organizowanych festynach, zabawach i spotkaniach.
Wikipedia
(1.1) Na śniadanie zwykle jem jajecznicę.
Wiktionary
IPA: ˌjäjɛt͡ʃʲˈɲit͡sa, AS: i ̯äi ̯ečʹńica
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajeczko n., jajo n., jajówa ż., jajeczniki nmos.
przym. jajeczny
Wiktionary
(1.1) pot. jajówa; pot. żart. jajcarnia; reg. śl. jajeczniki, smażonka, smażylnica, wajecznica.
Wiktionary
1. potocznie: ajerkoniak - domowy likier jajeczny;
2. ciasto z żółtek jaj;
3. dawniej: omlet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. pot. ajerkoniak
(1.2) kulin. daw. ciasto drożdzowe na jajach
(1.3) kulin. daw. tradycyjne ciasto wypiekane na Wielkanoc z żółtek oraz mąki pszennej; omlet
(1.4) element zastawy stołowej służący do podawania ugotowanych jaj, w którym to umieszcza się je w okrągłym zagłębieniu;
Wiktionary
Jajecznik – element zastawy stołowej służący do podawania jajek ugotowanych na miękko lub na twardo. Może zawierać od jednego do kilkunastu wgłębień na jajka. Jajecznik w kształcie małego kieliszka, przeznaczony do podawania i jedzenia jajka na miękko, nazywany jest kieliszkiem do jajek lub kieliszkiem na jajko. Inne spotykane nazwy: podstawka do jajek.
Wikipedia
(1.3) A w domach zacnych, arystokratycznych o bogatych mieszczańskich tradycjach, w Wielką Sobotę, krzątali się księża, machając kropidłami: święcili po domach jaja pisane, szynki, kiełbasy, jajeczniki, mazurki i placekacki różnego rodzaju (…)
(1.4) Sklepy z ceramiką oferują nam także jajeczniki w różnych kształtach.
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajo n., jaja nmos., jajcarnia ż., jajarz mos., jajco n., jajówa ż., jajecznica ż., jajnik mrz., jajeczkowanie n., jajko n., jajeczko n.
czas. jajeczkować ndk.
przym. jajowaty, jajowy, jajeczny, jajcarski
przysł. jajowato
Wiktionary
(1.1) adwokat
(1.4) kieliszek do jajek, podstawka do jajek, kieliszek na jajko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. jajecznica
Wiktionary
rzecz. jajecznica ż., jajeczko n., jajo n., jajco n., jajówa ż.
przym. jajeczny
Wiktionary
1. związany z jajami ptaków domowych; jajczany, jajkowy, jajowy;
2. potocznie: dowcipny, żartobliwy; jajcarski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który zawiera jajka
Wiktionary
IPA: jäˈjɛt͡ʃnɨ, AS: i ̯äi ̯ečny
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajo n., jajko n., jajco n., jajeczko n., jajecznica ż., jajcarnia ż., jaja nmos., jajówa ż., jajeczniki nmos.
przym. jajowaty, jajkowy, jajowy
Wiktionary
żeńska komórka jajowa niektórych zwierząt, składająca się z białka i żółtka w skorupce, używana jako produkt spożywczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: jajo
(1.2) ornit. ptasi zarodek w wapiennej osłonce
(1.3) spoż. kulin. jajko (1.2) używane jako produkt spożywczy;
(1.4) inform. jądro systemu operacyjnego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Kura zniosła dwa jajka.
(1.3) Do biszkoptu potrzebnych będzie pięć jajek.
(1.4) Skompilowałem sobie nowe jajko.
Wiktionary
IPA: ˈjäjkɔ, AS: i ̯äi ̯ko
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajo n., jajcarnia ż., jaja nmos., jajeczko n., jajówa ż.
przym. jajowaty, jajeczny, jajkowy, jajowy
Wiktionary
(1.2) jajo; stpol. jajce; gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie|wajco.
(1.4) jądro
Wiktionary
podobny kształtem do jajka
SJP.pl
przymiotnik od: jajko
SJP.pl
żeński gruczoł rozrodczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. żeński gruczoł płciowy;
Wiktionary
Jajnik (łac. ovarium) – gonada występująca u samic większości zwierząt (z wyjątkiem gąbek).
Zwykle parzysty narząd, występujący u samic, odpowiednik rozwojowy jąder. U dojrzałej kobiety ma kształt spłaszczonej elipsoidy o wielkości 5×3×1 cm i masie od 6 do 8 gramów.
Wikipedia
(1.1) Kobieta ma dwa jajniki.
Wiktionary
IPA: ˈjäjɲik, AS: i ̯äi ̯ńik
Wiktionary
zob. jajo.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) gruczoł
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
zob. jajo.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ovary
* baskijski: (1.1) obulutegi
* białoruski: (1.1) яечнік m.
* bułgarski: (1.1) яйчник m.
* duński: (1.1) æggestok w., ovarie n.
* esperanto: (1.1) ovujo, ovario
* francuski: (1.1) ovaire m.
* hiszpański: (1.1) ovario m.
* jidysz: (1.1) אייערשטאָק m. (ejersztok)
* kataloński: (1.1) ovari m.
* litewski: (1.1) kiaušidė ż.
* niemiecki: (1.1) Eierstock m.
* nowogrecki: (1.1) ωοθήκη ż.
* portugalski: (1.1) ovário m.
* rosyjski: (1.1) яичник m.
* słowacki: (1.1) vaječník m., ovárium n.
* szwedzki: (1.1) äggstock w.
* ukraiński: (1.1) яєчник m.
* węgierski: (1.1) petefészek
* włoski: (1.1) ovaia ż.
źródła.
== jajnik (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. jajnik
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: jajnik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jajnikiem, dotyczący jajnika
Wiktionary
rzecz. jajnik m., jajczarstwo n., jajczarka ż.
Wiktionary
1. jajko ptaków domowych wykorzystywane do przygotowywania potraw;
2. żeńska komórka rozrodcza, komórka jajowa;
3. potocznie: przedmiot o owalnym kształcie;
4. potocznie: jądro męskie; jajco
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. dojrzała komórka rozrodcza żeńska zwierząt i człowieka;
(1.2) spoż. jajo (1.1) drobiu używane przez ludzi jako pożywienie;
(1.3) zob. jaja.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jajo zawiera surowce odżywcze pozwalające na rozwój zarodka bez dostępu do organizmu macierzystego.
(1.2) Jaja jako bogate źródło substancji odżywczych są podstawą wielu potraw.
Wiktionary
IPA: ˈjäjɔ, AS: i ̯äi ̯o
Wiktionary
rzecz. jaja nmos., jajcarnia ż., jajarz mos., jajco n., jajówa ż., jajecznica ż., jajnik mrz., jajecznik mrz., jajeczkowanie n.
:: zdrobn. jajko n., jajeczko n.
czas. jajeczkować ndk.
przym. jajowaty, jajowy, jajeczny, jajcarski
przysł. jajowato
Wiktionary
(1.1) komórka jajowa, gameta
(1.2) jajko
Wiktionary
zabijający jaja, niszczący jaja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) spoż. kulin. tost francuski, najczęściej wykonany przy użyciu zwykłego chleba
Wiktionary
(1.1) Kocham jajochlebki na śniadanie.
Wiktionary
IPA: jäjɔ'xlɛbɛk
Wiktionary
potocznie: obcisłe spodnie męskie; jajościski
SJP.pl
pogardliwie o intelektualistce
SJP.pl
taki, którego głowa przypomina kształtem jajo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jajowatą, owalną głowę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) żart. lub iron. inteligent, intelektualista;
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) pejor. publ. wykształciuch; pejor. lekcew. inteligencik; neutr. inteligent, intelektualista
Wiktionary
automat służący do sprzedaży jaj
SJP.pl
znoszący jaja; znoszący dużo jaj
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znoszący jaja
(1.2) znoszący sporo jaj
(1.3) zool. utrzymujący oocyt
Wiktionary
(1.1) jajorodny
Wiktionary
forma rozwoju zwierząt, występuje powszechnie u wszystkich grup z wyjątkiem ssaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jajorodne
Wiktionary
Wikipedia
przym. jajorodny
przysł. jajorodnie
Wiktionary
składający jaja, z których wykluwa się potomstwo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zool. odznaczający się rozwojem zarodkowym w jaju poza organizmem matki
Wiktionary
(1.1) Wiedzieliście, że stekowce są jajorodnymi ssakami?
Wiktionary
rzecz. jajorodność ż.
Wiktionary
hodowlana odmiana złotego karasia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) lud. reg. bocian czarny
Wiktionary
potocznie: obcisłe spodnie męskie; jajognioty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. gwara. jajecznica
Wiktionary
(1.1) Jajówa z tuzina jaj to danie dla prawdziwego faceta.
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajczarstwo n., jajo n., jaja nmos., jajcarnia ż., jajarz m., jajco n., jajko n., jajeczko n., jajecznica ż., jajnik m., jajecznik m., jajeczkowanie n., jajeczniki nmos.
czas. jajeczkować ndk.
przym. jajowaty, jajowy, jajeczny, jajcarski
przysł. jajowato
Wiktionary
(1.1) jajecznica
Wiktionary
przyrząd kuchenny do gotowania jajek
SJP.pl
Jajowar – urządzenie elektryczne służące do gotowania jajek. Konstrukcja składa się z płyty grzewczej (z owalnymi miejscami na jajka) i przykrywki w kształcie kopuły (zrobionej zazwyczaj z metalu lub przezroczystego plastiku). Bardziej zaawansowane modele pozwalają na wybieranie poziomu ugotowania jajka (można zazwyczaj wybierać pomiędzy trzema poziomami: na twardo, na półmiękko i na miękko) oraz posiadają dźwiękowy sygnał informujący o zakończeniu procesu gotowania.
Wikipedia
owalny, podobny kształtem do jaja
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kształtem przypominający ptasie jajo
Wiktionary
(1.1) Liście niektórych roślin mają jajowaty kształt.
Wiktionary
IPA: ˌjäjɔˈvatɨ, AS: i ̯äi ̯ovaty
Wiktionary
rzecz. jajczarka ż., jajecznik mrz., jajczarstwo n., jajo n., jajcarnia ż., jajko n., jajeczko n., jajówa ż.
przym. jajeczny
Wiktionary
(1.1) owalny
Wiktionary
potocznie:
1. jajecznica; jajcarnia;
2. adwokat, ajerkoniak; jajecznik
SJP.pl
ornament ciągły, rzeźbiony lub malowany, składający się ze stylizowanych liści na przemian szerszych, jajowatych i wąskich, lancetowatych; kimation joński
SJP.pl
przymiotnik od: jajownik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. przewód o długości ok. 10-12 cm, który biegnie od rogu macicy, dochodząc do jajnika;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) U kobiet zapalenie cewki moczowej i szyjki macicy może rozprzestrzenić się na jajowody.
Wiktionary
IPA: jäˈjɔvut, AS: i ̯äi ̯ovut
Wiktionary
przym. jajowodowy
Wiktionary
przymiotnik od: jajowód
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z jajowodem, dotyczący jajowodu
Wiktionary
rzecz. jajowód mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: jajo
SJP.pl
niejadowity wąż z rodziny połozowatych
SJP.pl
Jajożer (Dasypeltis scabra) – wąż z rodziny połozowatych.Występuje w Botswanie, Namibii i RPA.Jajożer żywi się wyłącznie jajami ptaków. Jaja – często większe od głowy węża – połykane są w całości, co jest możliwe dzięki ogromnej rozciągliwości pyska, szyi i przełyku. Skorupka jaja zostaje rozcięta dopiero w przełyku za pomocą ostrych kostnych wyrostków. Wyrostki te przypominają zęby i nazywane są też zębami kręgowymi. W przełyku zostają zatrzymane szczątki skorupki, które uformowane w rodzaj wałka są wypluwane.
Wikipedia
rozmnażanie się przez składanie jaja z całkowicie rozwiniętym i gotowym do samodzielnego życia osobnikiem lub przez rodzenie żywego potomstwa, które wydostało się z jaja bezpośrednio przed opuszczeniem organizmu matki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jajożyworodne
Wiktionary
Żyworodność lecytotroficzna, jajożyworodność (łac. ovoviviparia) – odmiana żyworodności polegająca na tym, że po zapłodnieniu wewnętrznym zarodki pozostają w błonach jajowych wewnątrz organizmu matki, odżywiają się żółtkiem i zachowują całkowitą autonomię podczas rozwoju. Młode uwalniają się z błon jajowych bezpośrednio przed złożeniem jaj, w trakcie lub zaraz po ich złożeniu przez samicę.
Wikipedia
przym. jajożyworodny
przysł. jajożyworodnie
Wiktionary
cechujący się jajożyworodnością
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w Kraju Permskim, lewy dopływ Kamy
Wiktionary
Jajwa (ros. Яйва) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w Kraju Permskim, w rejonie aleksandrowskim. W 2010 liczyło 10 325 mieszkańców.
Wikipedia
1. duży, rogaty ssak o brunatnoczarnych włosach, zamieszkujący środkową Azję, hodowany jako zwierzę pociągowe i juczne
2. samolot marki Jak
SJP.pl
zaimek
(1.1) …używany w pytaniach o sposób lub stan
(1.2) …używany w emfatycznych wypowiedziach nt. sposobu lub stanu
(1.3) …używany w zdaniach zależnych w znaczeniu: jeśli, jeżeli
(1.4) …używany do wprowadzania oznajmujących zdań podrzędnych na ten temat
spójnik
(2.1) …łączący zdania wtrącone
(2.2) …łączący wymieniane elementy
(2.3) …wprowadzający porównanie
(2.4) …wyłączający z zaprzeczonego zdania dany element
(2.5) gwara. …używany przy porównaniach w znaczeniu: niż
przyimek
(3.1) …wprowadzający porównanie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(4.1) zool. nazwa systematyczna|Bos grunniens|ref=tak., ssak z rodziny pustorożców;
(4.2) lotn. samolot marki Jak (Jakowlew)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jak się masz?
(1.2) Pies wył, i to jak!
(1.3) Jak nie chcesz pracować, to nie dostaniesz zapłaty.
(1.4) Gdybyś oglądał ten film, zobaczyłbyś, jak wyjątkowa jest jego fabuła.
(2.1) Niektóre napoje, jak kawa, mogą uzależniać.
(2.2) Rozumiem norweski jak i szwedzki.
(2.3) Patrzyłam na niego jak na kompletnego idiotę.
(2.4) Nie pozostało nam nic innego, jak tylko zacząć.
(2.5) Jacek jest wyższy jak Ada.
(3.1) Wysoki jak brzoza, a głupi jak koza.
(4.1) Udomowione jaki są zwierzętami jucznymi, poza tym dają mleko i wełnę.
Wiktionary
IPA: jak, AS: i ̯ak
Wiktionary
(1-2)
:: przysł. jakoś, jakkolwiek
:: zaim. jako, jaki, jakiś, jakikolwiek, jakkolwiek
:: przyim. jako
:: sp. jakkolwiek, jako
:: partyk. jakoś
Wiktionary
(1.1) reg. śl. jakóż.
(1.3) jeśli, jeżeli, skoro
(2.2) zarówno, również, i
(2.3) niczym
(2.4) tylko
(3.1) niczym, niby
(4.1) wół tybetański
Wiktionary
skrót od: jakucki
SJP.pl
rodzaj okrycia wierzchniego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kaftan
(1.2) reg-pl|Poznań. wierzchnie okrycie
forma zaimka.
(2.1) zob. jaki.
Wiktionary
Jaka lub Jaczka (z niemieckiego Jacke) − inaczej zwana koszulką − narzuta na zbroję rycerską, najczęściej bez rękawów, w barwach i z herbem rodowym noszącego ją rycerza. W Polsce nazwa ta przyjęła się pod koniec XIV wieku wraz z ugruntowaniem się i rozkwitem stanu rycerskiego. W języku starofrancuskim odpowiednikiem jaki była jaquee, później jaquet, z arabskiego szak, z czego po kilkuset latach wyodrębniła się nazwa eleganckiego męskiego stroju wyjściowego, żakietu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jaczka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈjaka, AS: i ̯aka
Wiktionary
rzecz. jaczka ż.
Wiktionary
1. mówić coś niezrozumiale; bąkać;
2. jąkać się: mieć wadę wymowy polegającą na przerywaniu lub powtarzaniu głosek; zacinać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) rzad. mówić w sposób nieskładny, mało zrozumiały
czasownik zwrotny niedokonany jąkać się
(2.1) mówić przerywanymi sylabami, powtarzanymi głoskami, z powodu zdenerwowania lub wady wymowy
(2.2) mieć wadę wymowy, polegającą na mówieniu przerywanymi sylabami czy powtarzanymi głoskami
Wiktionary
(2.2) Wystąpienie ujawnia szokującą prawdę - potomek królewskiej rodziny jąka się.
Wiktionary
rzecz. jąkała mos. ż., jąkanie n., zająknięcie n.
czas. zająknąć dk.
Wiktionary
(1.1) dukać, jąkać się, zacinać się
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. mówić coś niezrozumiale; bąkać;
2. jąkać się: mieć wadę wymowy polegającą na przerywaniu lub powtarzaniu głosek; zacinać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mówienie niewyraźnie, niepłynnie
Wiktionary
Jąkanie (alalia syllabaris) – zjawisko komunikacyjne, charakteryzujące się częstymi powtórzeniami lub przedłużeniami dźwięków, sylab lub słów albo częstymi zawahaniami lub pauzami zakłócającymi rytmiczny przepływ mowy. Jąkanie powinno być klasyfikowane jako zaburzenie tylko wtedy, gdy jego nasilenie jest na tyle duże, że zakłóca płynność mowy.
Wikipedia
rzecz. jąkała mos.
czas. jąkać
Wiktionary
(1.1) bąkanie
Wiktionary
rzadko: taki, który się jąka; jąkający się
SJP.pl
(r. męski) potocznie o mężczyźnie, który się jąka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. ktoś, kto się jąka
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pot. kobieta, która się jąka
Wiktionary
IPA: jɔ̃ŋˈkawa, AS: i ̯õŋkau̯a
Wiktionary
rzecz. jąkanie
przym. jąkający się
czas. jąkać, jąkać się
Wiktionary
1. partykuła osłabiająca dosłowność wyrazu, wyrażenia, do którego się odnosi; niby;
2. potocznie: spójnik wprowadzający zdanie podrzędne warunkowe; gdyby
SJP.pl
partykuła
(1.1) …oznaczająca, że wyrażony w zdaniu pogląd może nie jest prawdziwy, ale jest bliski prawdy
spójnik
(2.1) …określający sytuację, która mogłaby mieć miejsce, biorąc pod uwagę resztę wypowiedzi, ale tak naprawdę jest nieprawdziwa
(2.2) pot. oznaczający, że warunek występujący w zdaniu podrzędnym może się spełnić
(2.3) pot. oznaczający, że warunek występujący w zdaniu podrzędnym nie został spełniony w przeszłości, a zdarzenie w zdaniu nadrzędnym nie mogło i nie może nastąpić
(2.4) pot. oznaczający, że warunek występujący w zdaniu podrzędnym jest z założenia nieprawdziwy, a zdarzenie w zdaniu nadrzędnym ma charakter hipotetyczny
(2.5) pot. oznaczający, że spełnienie warunku występującego w zdaniu podrzędnym jest zależne od czyjejś woli
Wiktionary
(1.1) – Okłamałeś go? – No… tak jakby.
(1.1) To było coś jakby kłótnia, ale nie do końca.
(1.1) Czytając tę książkę, doznałem jakby olśnienia.
(2.1) Oczy miał podkrążone, jakby całą noc nie spał.
(2.2) Byłoby bardzo miło, jakby oddzwonił.
(2.2) Daj znać, jakbyś znalazł tę płytę.
(2.3) Jakbym była cię nie ostrzegła, wylądowałbyś w szpitalu.
(2.4) Jakbyś była bogata, nie ożeniłbym się z tobą.
(2.5) Jakby poprawić błędy interpunkcyjne w artykule, nadawałby się do publikacji.
Wiktionary
IPA: ˈjaɡbɨ, AS: i ̯agby
Wiktionary
(1.1) niejako, poniekąd
(2.1) jak gdyby, tak jak gdyby
(2.2-5) gdyby, jeśliby
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. hist. rodzaj lodowni o stożkowatym kształcie budowanej w starożytnej Persji
Wiktionary
1. zaimek przymiotny;
2. potocznie: bliżej nieznany, jakikolwiek;
3. potocznie: około, mniej więcej;
4. potocznie: jak bardzo (używane na początku zdań wykrzyknikowych)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w gminie Wąsosz;
Wiktionary
Jaki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Wąsosz.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wąsoskim ziemi wiskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Słuczu.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Karol i jestem sołtysem w Jakach.
Wiktionary
zaimek nieokreślony; byle jaki, obojętnie jaki
SJP.pl
zaimek
(1.1) dowolny, nieokreślony, wszystko jedno jaki
Wiktionary
(1.1) Siadłem pod drzwiami na walizce, wyjałowiony z jakichkolwiek pomysłów.
(1.1) Dieta roślinna jest pozytywnie skorelowana z niższym ryzykiem cukrzycy, nadciśnienia, chorób serca, udaru i śmierci z jakiejkolwiek przyczyny.
Wiktionary
IPA: ˌjäciˈkɔlvʲjɛk, AS: i ̯äḱikolvʹi ̯ek
Wiktionary
zaim. jaki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) polski herb szlachecki;
Wiktionary
Jakimowicz – nazwisko polskie. Najwięcej osób noszących to nazwisko zamieszkuje: Białystok, Gdańsk, Wrocław, Świebodzin, Jawor, Opole i Białą Podlaską. W Polsce nosi je 1305 osób.
Wikipedia
(1.1) Nasza rodzina od XIX wieku pieczętuje się Jakimowiczem.
Wiktionary
rzecz. Jakimów m., Jakimowo n., Jakimowce nmos., Jakimowice nmos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jakimowski lub Jakimovski – polskie i macedońskie nazwisko.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
określenie czegoś nieznanego, osłabienie jego znaczenia
SJP.pl
zaimek przymiotny nieokreślony
(1.1) bliżej nieokreślony, bliżej nieznany
Wiktionary
(1.1) Wczoraj przez całe miasto łaził za mną jakiś facet.
Wiktionary
IPA: ˈjäciɕ, AS: i ̯äḱiś
Wiktionary
przysł. jakoś
zaim. jakoś, jaki
partyk. jakoś
Wiktionary
(1.1) pewien, nieokreślony, reg. śl. kierysikej., reg. śl. kierysi., gw-pl|Śląsk Cieszyński|jakisikej.
Wiktionary
zaimek przymiotny nieokreślony
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jakiś
Wiktionary
zaimek "jaki" wzmociony partykułą "-ż"
SJP.pl
zaimek
(1.1) wzmocniony zaimek jaki w pytaniach i zdaniach wykrzyknikowych
Wiktionary
(1.1) Ale Dembiński, katolik, pobożny, jakież musiał zdławić w sobie odruchy, żeby wybrać państwo diabła spełniające proroctwo Dostojewskiego w legendzie o Wielkim inkwizytorze! [zob. ros. Legenda o Velikom inkvizitore F. M. Dostoevskogo (Rozanov)]
(1.1) Jakiż tu temat jest dumania warty, / gdy wokół nuda, nędza[,] i głupota, / w których masz reszty dokonać żywota?
Wiktionary
1. spójnik znaczący tyle, co: chociaż, mimo że
2. zaimek znaczący tyle, co: jakoś, byle jak
SJP.pl
przysłówek
(1.1) obojętnie jak, nie ważne jak, w dowolny sposób
zaimek
(2.1) cokolwiek się zdarzy (w zdaniu podrzędnym) i tak się wydarzy (zdanie nadrzędne)
spójnik
(3.1) chociaż
Wiktionary
(1.1) Mogę pomalować ten pokój jakkolwiek. To nie ja będę w nim mieszkał.
(2.1) Mam tak silne karty, że jakkolwiek byś zagrał, wygrywam.
(3.1) […] ale, jakkolwiek daleka krewna, Helena czuła, że po mieczu płynie w jej żyłach trochę krwi tego świetnego rodu.
(3.1) Jesteśmy już na kilka tysięcy stóp nad poziomem morza, jakkolwiek prawie nigdzie nie można dostrzec, żeby pociąg szedł pod górę.
Wiktionary
IPA: jakˈːɔlvʲjɛk, AS: i ̯a•kolvʹi ̯ek
Wiktionary
(1.1) dowolnie, jak bądź
(2.1) bez względu, niezależnie
(3.1) chociaż
Wiktionary
luźny kaftan będący częścią regionalnego stroju śląskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg. kraw. luźny kaftan noszony na Śląsku
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kraw. bluzka, żakiet
Wiktionary
(1.1) Ciotka Ordensowa, w jakli zapiętej na szereg guziczków, w fałdzistej kiecce i błękitnym fartuchu z napierśnikiem, pochyla się nad stołem nad płaskimi placekackami ciasta; dłonie ma błyszczące od tłuszczu.
Wiktionary
IPA: ˈjakla, AS: i ̯akla
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: jąkliwie
SJP.pl
skłonny do jąkania się, zacinający się w mowie; jąkający się, zająkliwy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) stpol. całkiem, po prostu
Wiktionary
IPA: ˈjakmʲjaʃ, AS: i ̯akmʹi ̯aš
Wiktionary
1. przyimek pełniący różne funkcje w zdaniu;
2. spójnik pełniący różne funkcje w zdaniu
SJP.pl
przyimek
(1.1) używany do określania roli, stanowiska, znaczenia itp., które sprawuje podmiot
spójnik
(2.1) przest. jak
zaimek
(3.1) przest. jak
Wiktionary
(1.1) Od lipca pracuję jako kierowca prezydenta.
(2.1) Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi, // Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi
(3.1) Jako ślubowałem, tak zrobię!
Wiktionary
IPA: ˈjakɔ, AS: i ̯ako
Wiktionary
zaim. jak, jaki, jakóż
Wiktionary
(2.1) jak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. Jakub
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wyznacznik macierzy Jacobiego (macierzy kwadratowej o n kolumnach i n wierszach)
SJP.pl
Macierz Jacobiego – macierz zbudowana z pochodnych cząstkowych (pierwszego rzędu) funkcji, której składowymi są funkcje rzeczywiste.
Macierz Jacobiego i jej wyznacznik, nazywany jakobianem, znajdują zastosowanie w teorii funkcji uwikłanych, a także zagadnieniach związanych z zamianą zmiennych w całkach wielokrotnych, gdyż opisują one pochodną Frécheta funkcji wielu zmiennych (przestrzeni euklidesowych) w danym punkcie, o ile pochodna ta istnieje.
Wikipedia
Wikipedia
odnoszący się do jakobina lub jakobinizmu, właściwy jakobinom; jakobiński
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. członek najbardziej radykalnego ugrupowania w czasie rewolucji francuskiej;
2. przestarzałe: radykalny zwolennik rewolucji i metod rewolucyjnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. w czasie rewolucji francuskiej: członek lewicowego klubu politycznego dążącego do radykalnych zmian i wprowadzenia republiki;
(1.2) polit. przen. radykał polityczny
Wiktionary
rzecz. jakobinizm mrz.
przym. jakobiński
Wiktionary
1. członek najbardziej radykalnego ugrupowania w czasie rewolucji francuskiej;
2. przestarzałe: radykalny zwolennik rewolucji i metod rewolucyjnych
SJP.pl
Jakubina – imię żeńskie pochodzenia biblijnego, odpowiednik męskiego imienia Jakub, które wywodzi się od hebrajskiego Jaaqob – „niech Bóg strzeże” (inne tłumaczenie: „ten, którego Bóg ochrania”). Istnieje również etymologia, tłumacząca iż pochodzi ono od rdzenia יכב oznaczającego piętę (według tradycji patriarcha Jakub urodził się trzymając za piętę swojego brata Ezawa). Istnieje również imię Żaklina, które stanowi fonetyczny zapis francuskiego odpowiednika Jakubiny (Jacqueline).
Wikipedia
1. radykalny kierunek w okresie rewolucji francuskiej, akceptujący rewolucyjny terror;
2. przestarzałe: skrajnie lewicowe i radykalne poglądy polityczne;
3. sposób działania właściwy jakobinom
SJP.pl
Jakobinizm (fr. jacobinisme, od łac. Jacobus – Jakub) – skrajnie lewicowy kierunek polityczno-społeczny (ideologiczny); nazwa pochodzi od francuskich jakobinów, tzn. członków klubu politycznego działającego w okresie rewolucji francuskiej.
Wikipedia
roślina z rodziny astrowatych o szorstkich liściach, pochodząca z Ameryki Płn. i Meksyku; cynia; cynka
SJP.pl
dotyczący jakobinizmu, jakobinów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jakobinami, dotyczący jakobinów lub jakobinizmu
Wiktionary
rzecz. jakobin mos., jakobinizm mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. wierny jednego z dwóch kościołów wschodnich tj. Syryjskiego Kościoła Ortodoksyjnego lub Syryjskiego Kościoła Katolickiego
(1.2) hist. zwolennik podnoszonej w XVII i XVIII wieku sprawy osadzenia Stuartów na tronie Anglii i Szkocji;
Wiktionary
przym. jakobicki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jakobson:
Wikipedia
1. spójnik wprowadzający zdania podrzędne, wyrażające wahanie, powątpiewanie
2. partykuła wyrażająca powątpiewanie co do prawdomówności kogoś
SJP.pl
spójnik
(1.1) łączący zdanie nadrzędne ze zdaniem podrzędnym i również podający w wątpliwość treść, o której jest mowa w przyłączanym zdaniu
partykuła
(2.1) informująca, że mówiący przytacza cudzy sąd i podaje w wątpliwość jego prawdziwość
Wiktionary
(1.1) Niemiec w żywe oczy przeczy, jakoby Mazur pruski mówił po polsku.
(2.1) Inkowie byli jakoby najpotężniejszym plemięemieniem indiańskim obu Ameryk.
Wiktionary
(1.1) że
(2.1) niby, podobno, rzekomo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
w jakiś sposób
SJP.pl
zaimek
(1.1) w pewien, nie do końca określony, sposób
(1.2) z niewiadomego powodu
partykuła
(2.1) mniej więcej, około
Wiktionary
(1.1) Nie mam mapy miasta, ale myślę, że jakoś trafię do hotelu.
(1.2) Jakoś nie mogę się przekonać do jedzenia chleba razowego.
(2.1) — Ile pieniędzy potrzebujesz? — Nie wiem, tak jakoś 100, może 150 złotych.
(2.1) Przyjdziemy do ciebie jakoś o 17:00.
Wiktionary
IPA: ˈjakɔɕ, AS: i ̯akoś
Wiktionary
zaim. jakiś, niejakoś
Wiktionary
(1.1) niejakoś, gw-pl|Śląsk Cieszyński|jakosik.
(2.1) coś, gdzieś, mniej więcej, około, gw-pl|Śląsk Cieszyński|jakosik.
Wiktionary
pewien stopień doskonałości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wartość, rodzaj, stan czegoś; zalety przedmiotu świadczące o jego użyteczności, wartości, porządnym wykonaniu
Wiktionary
Jakość (gr. poiotes, łac. qualitas) – pojęcie filozoficzne zdefiniowane przez Platona jako „pewien stopień doskonałości”. Nazwę łacińską, która zachowała się w językach romańskich utworzył Cyceron tłumacząc termin grecki.
Wikipedia
(1.1) Dachówki naszej firmy to wyroby najwyższej jakości, dlatego przyznajemy na nie 10 lat gwarancji.
(1.1) Nie kupiłem tych krzeseł, bo nie odpowiadała mi jakość ich wykończenia. Właściwie uważam te zaokrąglone oparcia za wyjątkowo kiczowate.
Wiktionary
IPA: ˈjakɔɕt͡ɕ, AS: i ̯akość
Wiktionary
przym. jakościowy
przysł. jakościowo
Wiktionary
pracownik firmy zajmujący się zapewnieniem jakości produkcji lub usług, zwykle w ramach standaryzowanego systemu zarządzania jakością
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pod względem jakości
Wiktionary
rzecz. jakość ż.
przym. jakościowy
Wiktionary
dotyczący jakości, związany z jakością
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do jakości, związany z jakością
przymiotnik jakościowy
(2.1) dobry, cenny
Wiktionary
(1.1) Post jakościowy dotyczy tego co jemy, post ilościowy – ile jemy.
(2.1) Produkty bardziej jakościowe przechowujemy w tylnej części magazynu.
Wiktionary
rzecz. jakość ż.
przysł. jakościowo
Wiktionary
zaimek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jakoś
partykuła
(2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jakoś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) neol. liter. postawa hołdująca powiedzeniu „jakoś to będzie”, kojarzona z pejoratywną cechą narodową Polaków
Wiktionary
(1.1) U nas jak zwykle jakośtobędzizm, brak ubezpieczeń od zalania, a potem płacz do kamery: panie premierze, jak żyć.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jakowlew (ros. ОАО «Опытно-конструкторское бюро им. А. С. Яковлева») – rosyjskie (dawniej radzieckie) lotnicze biuro konstrukcyjne i przedsiębiorstwo przemysłu lotniczego. Zostało założone w 1934 roku przez Aleksandra Jakowlewa. W przedsiębiorstwie opracowano wiele typów samolotów o bardzo różnych zastosowaniach - od małych samolotów szkolnych do odrzutowców pasażerskich. W biurze skonstruowano ponad 200 typów samolotów, 100 z nich weszło do seryjnej produkcji.Siedziba firmy znajduje się w Moskwie nieopodal północnej części lotniska Chodynka.
Wikipedia
dawniej: jaki
SJP.pl
dawniej: jakiś
SJP.pl
zaimek nieokreślony
(1.1) przest. jakiś
Wiktionary
(1.1) Myśl niespokojna szperała ciekawie w dalszych moich obrotach i lubo byłem przeświadczonym, iż po to wieziony byłem, ażebym w wnętrznościach ziemi kruszce kopał, przecież głos jakowyś wewnętrzny powtarzał niekiedy, iż przyjdzie czas taki, w którym się to zakończy.
Wiktionary
IPA: jaˈkɔvɨɕ, AS: i ̯akovyś
Wiktionary
spójnik występujący na początku zdania nawiązującego do zdania poprzedniego; dlatego też; i rzeczywiście
SJP.pl
zaimek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jakże, jak
Wiktionary
zaim. jako
przyim. jako
Wiktionary
spójnik "jakoż" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Jakub – imię męskie wywodzące się od hebrajskiego יַעֲקֹב (Yaʿaqōḇ). Imię to przynależy do grupy imion teoforycznych, które w formie skróconej znaczy: "Niech [Bóg] JHWH strzeże".
Imię to było znane w Mezopotamii w brzmieniu Ja-ah-qu-ub-el i w Egipcie Ja’qob-hr. Popularne imię biblijne - nosił je syn Izaaka, a także dwóch Apostołów. W Polsce imię Jakub znane jest od XIII wieku, w formach i ze zdrobnieniami: Jakuś, Jakób, Jakob, Jakow, Jekub, Jokob, Jokub, Jakusz, Jakuszek, Jakubek, Jakubko, Jaksa, Kiba, Kuba, Kusz, Kuszęt, Kubuś.
Wikipedia
rodzaj roślinożernego dinozaura z rodziny hadrozaurów
SJP.pl
Jaksartozaur (Jaxartosaurus) Yaxartosaurus – roślinożerny, kaczodzioby dinozaur z rodziny hadrozaurów (Hadrosauridae).
Znaczenie jego nazwy - jaszczur znad rzeki Jaxartes (Jaksartes)
Żył w późnej kredzie (ok. 93–83 mln lat temu) na terenach Azji. Długość ciała ok. 9 m. Jego szczątki znaleziono w Kazachstanie i w Chinach.
Wikipedia
Wikipedia
duch opiekuńczy w wierzeniach ludowych Indii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mitind. duch reprezentujący siły przyrody, strzegący bogactw;
Wiktionary
Jaksza (sanskryckie यक्ष, trl. yakṣa; pali yakkha) – klasa bóstw w mitologii indyjskiej, reprezentujących siły przyrody. Pojmowane zazwyczaj jako duchy lasów i gór.Żeński odpowiednik jakszy to jakszini.
Wikipedia
IPA: ˈjakʃa, AS: i ̯akša
Wiktionary
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim;
Wiktionary
Jaktorów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Jaktorów.
Miejscowość jest siedzibą gminy Jaktorów oraz parafii Świętej Rodziny należącej do dekanatu Żyrardów diecezji łowickiej. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia Jaktor – dawnego spolszczenia Hektora.
Na terenie wsi zostały utworzone dwa sołectwa Jaktorów A oraz Jaktorów B.
Wikipedia
przym. jaktorowski
Wiktionary
mieszkaniec Jaktorowa
SJP.pl
mieszkanka wsi: Jaktorów
SJP.pl
przymiotnik od: Jaktorów
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna, jeden z izraelskich patriarchów;
(1.2) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim.
(1.2) Mam na imię Jakub i jestem kierowcą z Nowego Sącza.
(1.2) Od 2000 roku najczęściej nadawanym imieniem męskim w Polsce jest Jakub.
(1.2) Jakuba znam jeszcze z podstawówki, ale jego żonę poznałem później.
(1.2) Poszedłem z Jakubem do wesołego miasteczka.
Wiktionary
IPA: ˈjakup, AS: i ̯akup
Wiktionary
rzecz. Jakubowa ż., Jakubczyna ż., Jakubówna ż., Jakubostwo lm m., Jakubczyk mos./ż., Jakubczykowa ż., Jakubczykówna ż., Jakubiak mos./ż., Jakubiakowa ż., Jakubiakówna ż., Jakubski mos., Jakubska ż., Jakubowski mos., Jakubowska ż., Jakubowicz mos./ż., Jakubowiczowa ż., Jakubowiczówna ż., Jakubów mrz., Jakubowskie n., jakubka ż., jakubówka ż., jakubowskość ż., Jakubowo n.
:: zdrobn. Jakubek mos., Kuba mos., Kubuś mos.
przym. jakubowy, jakubowski, jakubski
:: przest. gwara. Jakubowy, Jakubkowy, Kubowy, Kubusiowy
przysł. jakubowsko
Wiktionary
(1.1) Izrael
(1.2) zdrobn. Jakubek, Kuba, Kubuś
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Znane osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
linka z grubymi węzłami umieszczonymi w równych odstępach, służąca zwykle do wspinania się z łodzi na statek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jakubiak (forma żeńska: Jakubiak/Jakubiakowa; liczba mnoga: Jakubiakowie) – popularne nazwisko polskie. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka na Mazowszu.
Nazwisko utworzone przyrostkiem –ak od imienia pochodzenia hebrajskiego Jakub, znaczącego pierwotnie ‘którego Bóg ochrania, wspiera’.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
linka z grubymi węzłami umieszczonymi w równych odstępach, służąca zwykle do wspinania się z łodzi na statek
SJP.pl
Jakubka – kolonia w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Przykona.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jakubka lub z nim związany
SJP.pl
Jakub z małżonką; Jakubowie
SJP.pl
Jakub z małżonką; Jakubostwo
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Jakubowicz:
Wikipedia
Jakub z małżonką; Jakubostwo
SJP.pl
odmiana gruszy zwyczajnej
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Jakubowo, Jakubów
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jakuba lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Jakuba
Wiktionary
(1.1) Przed Jakubowym domem rosną piękne rozłożyste kasztany.
(1.1) Sąsiadował z Jakubową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.
(1.1) Jakubowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Jakub mos., Jakubek mos., Kuba mos., Kubuś mos., Jakubowa ż., Jakubski mos., Jakubska ż., Jakubowski mos., Jakubowska ż., Jakubowicz mos./ż., Jakubów mrz., Jakubowskie n., jakubówka ż.
przym. Jakubkowy, Kubowy, Kubusiowy, jakubowy, jakubowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Jakucka
SJP.pl
mieszkanka Jakucka
SJP.pl
lud zamieszkujący głównie Jakucję; Sacha
SJP.pl
Jakuci (jakuc. Саха Sacha, l.mn. Сахалар Sachalar) – naród turecki zamieszkujący rosyjską Jakucję w środkowej Syberii. Najwięcej spośród nich mieszka w relatywnie gęsto zaludnionych dolinach środkowej Leny oraz Ałdanu i Wiluju. Niektórzy przedstawiciele tego narodu żyją też na terenach położonych bardziej na północ, i jakkolwiek obszary te zajmują powierzchnię większą niż doliny rzeczne, liczba ludności z racji trudnych warunków klimatycznych jest niewielka. Obszary zamieszkane przez Jakutów to przede wszystkim tajga.
Wikipedia
autonomiczna republika w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej, położona we wschodniej Syberii, największa pod względem powierzchni, (ponad 3 miliony km²), jednostka administracyjno-terytorialna na świecie;
Wiktionary
Jakucja (Republika Sacha, dawniej także: Republika Jakucka; ros. Республика Саха, Якутия, jakuc. Саха Өрөспүүбүлүкэтэ) – republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej (od roku 2000), położona w Dalekowschodnim Okręgu Federalnym, geograficznie stanowi wschodnią część Syberii.
Wikipedia
(1.1) W Jakucji, w wiecznej marzłoci znaleziono zamrożone mamuciątko.
Wiktionary
IPA: jaˈkut͡sʲja, AS: i ̯akucʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. jakucki mrz., Jakut mos., Jakutka ż., Jakuck m.
przym. jakucki
Wiktionary
(1.1) Republika Sacha, Republika Jakucka
Wiktionary
miasto w północno-wschodniej Syberii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w północno-wschodniej Syberii, stolica Jakucji;
Wiktionary
Jakuck (ros. Якутск Jakutsk, jakuc. Дьокуускай D´okuuskaj) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w północno-wschodniej Syberii, położone na lewym brzegu Leny. Jest stolicą i największym miastem Jakucji.
Wikipedia
(1.1) W Jakucku znajduje się muzeum mamutów.
Wiktionary
IPA: ˈjakut͡sk, AS: i ̯akuck
Wiktionary
rzecz. jakucki mrz., Jakucja ż., Jakut m., Jakutka ż.
przym. jakucki
Wiktionary
przymiotnik od: Jakucja, Jakuck
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Jakucją lub Jakutami, dotyczący Jakucji lub Jakutów
(1.2) związany z Jakuckiem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język jakucki;
Wiktionary
IPA: jaˈkut͡sʲci, AS: i ̯akucʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jakucja ż., Jakut mos., Jakutka ż., Jakuck mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jakuszyce (krótko po 1945 r. Jakuszec, niem. Jakobsthal) – najwyżej położona dzielnica Szklarskiej Poręby położona kilka kilometrów od centrum miejscowości, 800 m od granicy polsko-czeskiej. Przed przystąpieniem Polski do układu z Schengen istniało tu przejście graniczne drogowe i małego ruchu granicznego Jakuszyce – Harrachov oraz na szlaku turystycznym Polana Jakuszycka – Harrachov. Jakuszyce leżą na wysokości 850–886 m n.p.m. Tutejszy klimat jest porównywalny do klimatu na wysokości 1500 m n.p.m. w Alpach.
Wikipedia
mieszkaniec Jakucji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek narodowości jakuckiej
Wiktionary
(1.1) Od pierwszych dni mojego pobytu w Jakucji moją uwagę zwrócił bardzo specyficzny i niezwykle serdeczny stosunek jej rdzennych mieszkańców do Polski i Polaków. Wpływ na postrzeganie Polaków przez Jakutów i Ewenków miały niewątpliwie kilkusetletnie kontakty z polskimi zesłańcami.
Wiktionary
IPA: ˈjakut, AS: i ̯akut
Wiktionary
rzecz. Jakucja ż., Jakuck m.
:: fż. Jakutka ż.
przym. jakucki
Wiktionary
mieszkanka Jakucji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta narodowości jakuckiej
Wiktionary
rzecz. Jakucja ż., Jakuck mrz.
:: fm. Jakut mos.
przym. jakucki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
członek yakuzy (mafii japońskiej); yakuza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) członek mafii japońskiej;
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) mafia japońska
Wiktionary
Yakuza (jap. やくざ) lub gokudō (jap. 極道, 獄道) – yakuza, gangster, hazardzista, członek tradycyjnych japońskich grup przestępczych.
Wikipedia
(2.1) Policja dorwała bossa jakuzy w jednym z kasyn w Jokohamie.
Wiktionary
[czytaj: dżakuz-i] rzadko: duża wanna z systemem napowietrzania wody i masaży wodnych; jacuzzi
SJP.pl
wzmocnione "jak"
SJP.pl
zaimek
(1.1) …używany do zapytania o sposób wykonywania czynności
(1.2) …podkreślający natężenie czegoś
(1.3) …wprowadzający oburzenie
(1.4) …pytający
Wiktionary
(1.1) Jakże go do tego namówić?
(1.2) Jakże byłem głupi!
(1.3) Jakże mogłeś to zrobić?
(1.4) Jakże tam pański pokój?
Wiktionary
IPA: ˈjaɡʒɛ, AS: i ̯agže
Wiktionary
(1.1) jak, gw-pl|Górny Śląsk|jakóż.
(1.2) a jak
(1.3) jakżeś; gw-pl|Śląsk Cieszyński|kież.
Wiktionary
'jakże' w połączeniu z cząstką form trybu warunkowego 'by'
SJP.pl
wzmocnione "jakże", głównie w funkcjach pytajnych i ekspresywnych
SJP.pl
[czytaj: dżal lub jal] skrót od: Japan Air Lines - Japońskie linie lotnicze
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Jugosłowiańska Armia Ludowa
Wiktionary
Jal – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Nowy Meksyk, w hrabstwie Lea.
Wikipedia
bylina z rodziny powojowatych; wilec przeczyszczający
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: chalapenio] bardzo ostra, zielona papryczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. kulin. rodzaj ostrej papryczki;
Wiktionary
Jalapeño (wym. /xalaˈpeɲo/) – kultywar papryki rocznej (Capsicum annuum), zaliczana do grupy tzw. papryk chili. Ma niewielkie owoce, a ich ostrość szacowana jest na 3-8 tysięcy SHU. Dojrzałe owoce osiągają rozmiar od 5 do 9 cm i mają zieloną albo rzadziej czerwoną barwę. Jej nazwa pochodzi od miasta Xalapa (stan Veracruz), gdzie była początkowo uprawiana. Główne rejony uprawy jalapeño to stany Veracruz oraz Chihuahua, a także Nowy Meksyk w USA. Inne nazwy tej papryki to m.in.: cuaresmeños, huachinangos i chiles gordos.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|hiszp|jalapeño.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) chile jalapeño m., jalapeño m.
źródła.
== jalapeño (język angielski.) ==
wymowa.
audioUS|En-us-jalapeño.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. jalapeño
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|hiszp|jalapeño.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) chile jalapeño m., jalapeño m.
źródła.
== jalapeño (język angielski.) ==
wymowa.
audioUS|En-us-jalapeño.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. jalapeño
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) jalapeno
Wiktionary
miasto w Indonezji
SJP.pl
[czytaj: jale, rzadziej jejl]
1. automatyczny zamek do drzwi o płaskim kluczu; yale
2. taniec hiszpański o umiarkowanym tempie
SJP.pl
rzeka w Korei Północnej
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: dżem] przestarzale: dżem (rodzaj konfitur o galaretowatej konsystencji przyrządzanych przez gotowanie świeżych owoców z dodatkiem cukru i pektyny)
SJP.pl
zaimek
(1.1) …ja z końcówką czasownikową
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) przest. zob. dżem.
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od jama
forma zaimka.
(4.1) gw-pl|Mazury. im, C. od oni, one
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
(1.1) Ja jestem Dawid, jam jest pasterz – / Błagalną wiodę pieśń, / byś się zmiłować chciał nad Piastem, / byś żniwo zwolił zwieść.
Wiktionary
IPA: jãm, AS: i ̯ãm
Wiktionary
1. kryjówka (w ziemi), nora, legowisko;
2. dół, wgłębienie gruntu;
3. wypełniona płynem przestrzeń między ścianą ciała a narządami wewnętrznymi u zwierząt i człowieka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitind. bóg śmierci i zmarłych, strażnik kierunku południowego;
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(2.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji;
Wiktionary
1. kryjówka (w ziemi), nora, legowisko;
2. dół, wgłębienie gruntu;
3. wypełniona płynem przestrzeń między ścianą ciała a narządami wewnętrznymi u zwierząt i człowieka
Wikipedia
(1.1) Jama jest królem południowej strony świata i tam jakoby znajduje się kraina umarłych. Był pierwszym człowiekiem, który urodził się na ziemi. Pierwszy też doświadczył fenomenu śmierci.
Wiktionary
IPA: ˈjãma, AS: i ̯ãma
Wiktionary
bardzo rzadko: jamajski (przymiotnik od: Jamajka)
SJP.pl
1. obywatel Jamajki (kraju);
2. mieszkaniec Jamajki (wyspy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Jamajki
Wiktionary
Jamajczyk (Loxipasser anoxanthus) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Loxipasser. Występuje endemicznie na Jamajce. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
IPA: jãˈmajt͡ʃɨk, AS: i ̯ãmai ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Jamajka ż.
przym. jamajski
Wiktionary
gatunek rumu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa na Morzu Karaibskim;
(1.2) geogr. polit. państwo położone na Jamajce (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) mieszkanka Jamajki (1.1-2), obywatelka Jamajki (1.2)
Wiktionary
Jamajka (ang. Jamaica) – wyspa i państwo na Morzu Karaibskim w archipelagu Wielkich Antyli, położone na południe od Kuby i na zachód od Haiti.
Wikipedia
(1.1) Po kilku dniach wylądowaliśmy na Jamajce.
(1.2) Prezydent Jamajki złożył oficjalną wizytę w Meksyku.
(2.1) Na plażaaży spotkaliśmy kilka urodziwych Jamajek.
Wiktionary
IPA: jãˈmajka, AS: i ̯ãmai ̯ka
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Jamajczyk mos.
przym. jamajski
Wiktionary
przymiotnik od: Jamajka; jamajcki (bardzo rzadko)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Jamajka
(1.2) odnoszący się do wyspy Jamajka
Wiktionary
IPA: jãˈmajsʲci, AS: i ̯ãmai ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jamajczyk m., Jamajka ż., jamajka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Jamał
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jamałem, dotyczący Jamału
Wiktionary
rzecz. Jamał mrz.
Wiktionary
Jamał, Półwysep Jamalski (ros. Ямал, z nien. Ja – ziemia, mał – koniec) – półwysep w azjatyckiej części Rosji.
Leży nad Morzem Karskim, pomiędzy Zatoką Bajdaracką i Zatoką Obską (ujście Obu). Ma on powierzchnię 122 tysięcy kilometrów kwadratowych. Nizinny (wysokość do 90 metrów), pokryty roślinnością tundrową.
Półwysep zamieszkują głównie Nieńcy, trudniący się hodowlą reniferów, łowiectwem zwierząt futerkowych i rybołówstwem.
Bogate złoża gazu ziemnego.
Wikipedia
w metryce antycznej: stopa wierszowa złożona z dwu głosek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. w wersyfikacji antycznej: stopa, miara wierszowa złożona z sylaby krótkiej i długiej;
(1.2) jęz. w języku polskim: stopa złożona z sylaby nieakcentowanej i akcentowanej
(1.3) liter. wiersz pisany jambem (1.1) lub jambem (1.2)
(1.4) liter. wiersz o budowie niejambicznej, nawiązujący do tradycji greckiej, o satyrycznej lub żartobliwej treści
Wiktionary
Jamb (gr. ἴαμβος – íambos) w metryce iloczasowej to stopa metryczna złożona z dwóch sylab – krótkiej i długiej, o postaci:
W wierszach polskich odpowiednikiem jest sekwencja dwóch sylab: nieakcentowanej i akcentowanej. W języku polskim bardzo niewiele wyrazów to naturalne jamby (np. aha), więc stopa ta jest zwykle tworzona jako zestrój z proklityką (np. do snu) lub dzięki odpowiedniemu łączeniu wyrazów w szyku zdania, jak w pierwszym wersie Monachomachii Krasickiego:
Wikipedia
IPA: jãmp, AS: i ̯ãmp
Wiktionary
przym. jambiczny
Wiktionary
kreolska potrawa z warzyw oraz ryżu
SJP.pl
Jambalaya – potrawa kreolska, składająca się głównie z ryżu, z dodatkiem cebuli, czosnku, papryki i pomidorów.
Jej dokładny skład zależy od pochodzenia przepisu. Występuje w bardzo wielu wersjach.Jambalaya jest to raczej rodzaj przygotowywania ryżu z dodatkami, niż konkretny przepis, gdyż tradycyjne składniki różnią się w zależności od tego, co było aktualnie dostępne na targu, w gospodarstwie, zostało wyłowione z wody lub też upolowane.
Wikipedia
przymiotnik od: jamb
SJP.pl
szydercze, złośliwe utwory poetyckie; jamby
SJP.pl
[czytaj: dżembori]
1. międzynarodowe spotkanie muzyków;
2. międzynarodowy zlot skautów
SJP.pl
Jamboree, Jambo – termin odnoszący się do międzynarodowych zlotów skautowych, stosowany od 1920.
Wyróżnia się:
Wikipedia
owoc egzotyczny; jabłko wodne; czapetka wodnista
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Kingisepp (nazwa oficjalna do 1922 roku);
Wiktionary
Wikipedia
przym. jamburski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Jamburgiem, dotyczący Jamburga (współcz. Kingisepp)
Wiktionary
rzecz. Jamburg mrz.
Wiktionary
niskie drzewo lub krzew z rodziny mirtowatych; drzewo goździkowe, goździkowiec, eugenia, eugenka
SJP.pl
zdrobnienie od: jamka
SJP.pl
[czytaj: dżejms] obce imię męskie
SJP.pl
Anglojęzyczna forma imienia Jakub.
Pozostałe znaczenia:
Wikipedia
[czytaj: dżemsonit] ciemnoszary, metaliczny minerał z grupy siarkosoli; dżemsonit
SJP.pl
[czytaj: dżejmstałn]
1. wyspa w USA; Jamestown Island;
2. nazwa wielu miejscowości i gmin w USA:
3. stolica Świętej Heleny, terytorium zależnego od Wielkiej Brytanii;
4. miasto w Australii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Wyspie Świętej Heleny, stolica brytyjskiego terytorium zamorskiego;
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|Jamestown. → dosł. miasto Jakuba
miasto zostało założone w 1659 roku i nazwane na cześć ówczesnego księcia Jorku, a późniejszego króla, Jakuba II Stuarta
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Jamestown
źródła.
== Jamestown (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geogr. Jamestown
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|Jamestown. → dosł. miasto Jakuba
miasto zostało założone w 1659 roku i nazwane na cześć ówczesnego księcia Jorku, a późniejszego króla, Jakuba II Stuarta
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Jamestown
źródła.
== Jamestown (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geogr. Jamestown
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: dżem] przestarzale: dżem (rodzaj konfitur o galaretowatej konsystencji przyrządzanych przez gotowanie świeżych owoców z dodatkiem cukru i pektyny)
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący Jamna, związany z Jamnem (z jeziorem Jamno)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Jamno
Wiktionary
IPA: jãˈmʲjɛ̇̃j̃sʲci, AS: i ̯ãmʹi ̯ė̃ĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jamno
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jamiroquai – angielski zespół muzyczny założony w 1992 w Londynie.
Wikipedia
cecha materiału, w którym istnieją przerwy między tworzącymi go cząstkami
SJP.pl
pokryty jamami, mający kształt jamy, tworzący jamy
SJP.pl
1. zdrobnienie od: jama;
2. zagłębienie w błonie komórkowej, sięgające do błony pierwotnej
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektron. urządzenie do zagłuszania sygnałów radiowych GPS, GSM, radarów policyjnych, sygnałów zdalnego sterowania itp.
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) zagłuszarka, zagłuszacz, bloker
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|jammer.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) jammer
źródła.
== jammer (język afrykanerski.) ==
wymowa.
IPA|jaɪ mer.
audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-jammer.wav.
znaczenia.
wykrzyknik
(1.1) przepraszam
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) zagłuszarka, zagłuszacz, bloker
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie tyśmienickim obwodu iwanofrankiwskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. jamnicki
Wiktionary
zdrobnienie od: jamnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: jamnik
(1.2) mały jamnik
Wiktionary
(1.2) W przedziale siedziała starsza pani z jamniczkiem oraz drzemiący barczysty młodzik w granatowej czapce z daszkiem.
Wiktionary
rzecz. jamnik mzw., jama ż.
:: fż. jamniczka ż.
przym. jamnikowaty, jamniczy, jamnikowy
przysł. jamnikowato
Wiktionary
(1.2) jamnik
Wiktionary
samica jamnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kynol. suka jamnika
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) D. lp. od: jamniczek
Wiktionary
(1.1) W przedziale siedziała starsza pani z jamniczką oraz drzemiący barczysty młodzik w granatowej czapce z daszkiem.
Wiktionary
rzecz. jamniczek mzw.
:: fm. jamnik mzw.
przym. jamnikowaty, jamniczy, jamnikowy
przysł. jamnikowato
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do jamnika
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący jamnika, określający jamnika, używany przy jamniku
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla jamnika, mający cechy jamnika
Wiktionary
(3.1) Mamy na trawniku jamnicze nory.
Wiktionary
rzecz. jama ż., jamnica ż., jamniczek m., jamniczka ż., jamnik m.
przysł. jamnikowato
przym. jamnikowaty, jamnikowy
Wiktionary
pies myśliwski używany do tropienia zwierząt kryjących się w norach, popularny również jako pies pokojowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. rasa psów o niskim wzroście, długim tułowiu i krótkich nogach;
(1.2) kynol. pies rasy jamnik (1.1)
(1.3) pot. rzecz długa i niska
Wiktionary
Jamnik – jedna z ras psów pochodząca z Niemiec. Niemiecka nazwa jamnika Dachshund oznacza w dosłownym tłumaczeniu "borsuczy pies", etymologia nazwy związana jest z jego zbliżoną do borsuków budową oraz wykorzystywaniem tej rasy do polowania na zwierzęta ryjące nory. Podlega próbom pracy.
Jamnik to pies małego wzrostu, o krótkich nogach i wydłużonym tułowiu. Krótkość ich nóg jest spowodowana dziedziczną achondrodystrofią, którą ludzie wykorzystali do stworzenia tej rasy.
Wikipedia
(1.1) Głośno szczekający jamnik bywa nieufny wobec obcych.
(1.2) Na wycieraczce załatwił się jamnik naszych sąsiadów.
Wiktionary
IPA: ˈjãmʲɲik, AS: i ̯ãmʹńik
Wiktionary
rzecz. jama ż.
:: fż. jamnica ż., jamniczka ż.
:: zdrobn. jamniczek m.
przym. jamniczy, jamnikowaty, jamnikowy
przysł. jamnikowato
Wiktionary
przysłówek
(1.1) rzad. tak jak jamnik
Wiktionary
(1.1) Blondynka trzymała na kolanach jamnikowato wyglądającego pieska.
Wiktionary
rzecz. jamnik mzw., jamniczek mzw., jamniczka ż.
przym. jamniczy, jamnikowaty, jamnikowy
Wiktionary
podobny do jamnika (taksa); taksowaty
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) przypominający jamnika
Wiktionary
(1.1) Kobiecina przyprowadziła małe jamnikowate psisko.
Wiktionary
rzecz. jamnik mzw., jamniczek mzw., jamniczka ż.
przym. jamniczy, jamnikowy
przysł. jamnikowato
Wiktionary
potocznie: długi blok mieszkalny
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) kynol. należący do jamnika
przymiotnik relacyjny
(2.1) kynol. dotyczący jamnika, określający jamnika, używany przy jamniku
przymiotnik jakościowy
(3.1) kynol. charakterystyczny dla jamnika, mający cechy jamnika
Wiktionary
rzecz. jamnik mzw., jamniczek mzw., jamniczka ż.
przym. jamniczy, jamnikowaty
przysł. jamnikowato
Wiktionary
jezioro w Polsce
SJP.pl
Jamno – jezioro przybrzeżne na Wybrzeżu Koszalińskim, położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Mielno, odcięte mierzeją od Morza Bałtyckiego.
Wikipedia
bezkręgowiec wodny o prymitywnej budowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. bezkręgowe zwierzę żyjące w wodzie, zbudowane z dwóch warstw komórek, posiadające najprostszy układ pokarmowy - jamę chłonąco-trawiącą
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) elektron. pot. zakłócanie łączności elektronicznej, w szczególności WiFi
Wiktionary
przymiotnik od: jama
SJP.pl
naziemny ssak z rzędu torbaczy, zamieszkujący Australię, Tasmanię i Nową Gwineę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Peramelemorphia|Ameghino|ref=tak., niewielki torbacz zamieszkujący Australię i Nową Gwineę;
Wiktionary
Jamraj (Perameles) – rodzaj niewielkich ssaków z podrodziny jamrajów (Peramelinae) w obrębie rodziny jamrajowatych (Peramelidae).
Wikipedia
(1.1) Z wyglądu jamraj przypomina szczura.
Wiktionary
IPA: ˈjãmraj, AS: i ̯ãmrai ̯
Wiktionary
rzecz. jamraje nmos., jamrajowate nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Peramelemorphia|Ameghino|ref=tak., rząd ssaków z nadrzędu australotorbowych;
(1.2) syst. zool. nazwa systematyczna|Peramelinae|J.E. Gray|ref=tak., podrodzina ssaków z rodziny jamrajowatych;
forma rzeczownika.
(2.1) plural|jamraj.
Wiktionary
Jamraje (Peramelinae) – podrodzina ssaków z rodziny jamrajowatych (Peramelidae).
Wikipedia
(1.1) Uszy jamrajów są sprężyście wyprostowane.
Wiktionary
rzecz. jamraj mzw., jamrajowate nmos.
Wiktionary
(1.1) war. jamrajokształtne
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Peramelemorphia|Ameghino|ref=tak., rząd ssaków z nadrzędu australotorbowych;
Wiktionary
Jamrajokształtne, jamraje (Peramelemorphia) – rząd ssaków z nadrzędu australotorbowych (Australidelphia) obejmujący niewielkie gatunki o wydłużonym pysku, długim ogonie oraz z drugim palcem stopy zrośniętym z trzecim.
Wikipedia
(1.1) Morfologią jamrajokształtne przywodzą na myśl należące do łożyskowców gryzonie.
Wiktionary
(1.1) war. jamraje
Wiktionary
o cechach jamrajowatych (rodzina torbaczy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Peramelidae|J.E. Gray|ref=tak., rodzina torbaczy z rzędu jamrajokształtnych;
Wiktionary
Jamrajowate, borsuki workowate (Peramelidae) – rodzina torbaczy z rzędu jamrajokształtnych (Peramelemorphia). Obejmuje gatunki zwierząt wszystkożernych, zamieszkujących różne środowiska (od pustynnych po wilgotne) Australii i Nowej Gwinei. Formy kopalne znane są od miocenu.
Wikipedia
(1.1) Występujące na Nowej Gwinei jamrajowate zamieszkują lasy deszczowe.
Wiktionary
rzecz. jamraj mzw., jamraje nmos.
Wiktionary
(1.1) war. borsuki workowate
Wiktionary
o cechach jamrajowatych (rodzina torbaczy)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. pnąca roślina zielna z rodziny pochrzynowatych; pochrzyn, ignam;
2. jams chiński - wschodnioazjatycki gatunek rośliny z rodziny pochrzynowatych; pochrzyn chiński, chiński ziemniak
SJP.pl
Pochrzyn, jam, ignam (Dioscorea L.) – rodzaj wieloletnich pnączy z bulwiastymi kłączami. Należy do niego ponad 600 gatunków pochodzących głównie z obszarów tropikalnych. Najwięcej pochrzynów rośnie w naturze i uprawia się w Afryce Zachodniej, szczególnie w Ghanie, Nigerii oraz w Azji Południowo-Wschodniej, w Ameryce Południowej i na Karaibach.
Wikipedia
dawniej: furman powożący bryczką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) kynol. rasa psa z grupy szpiców myśliwskich pochodząca z regionu Jämtland w Szwecji;
Wiktionary
Jämthund – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych szpiców myśliwskich. W krajach skandynawskich podlega próbom pracy.
Wikipedia
IPA: ˈjãmtxũnt, AS: i ̯ãmtχũnt
Wiktionary
(1.1) szwedzki elkhund
Wiktionary
rzeka w Indiach
SJP.pl
Wikipedia
stolica Wybrzeża Kości Słoniowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Wybrzeża Kości Słoniowej;
Wiktionary
Jamusukro (fr. Yamoussoukro) – stolica konstytucyjna Wybrzeża Kości Słoniowej (od 1983). Liczy 310 000 mieszkańców (2014). Burmistrzem miasta jest Kouacou Gnrangbé.
W Jamusukro urodził się pierwszy prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej Félix Houphouët-Boigny.
Wikipedia
IPA: ˌjãmuˈsukrɔ, AS: i ̯ãmusukro
Wiktionary
mieszkaniec Jamusukra (stolicy Wybrzeża Kości Słoniowej)
SJP.pl
mieszkanka Jamusukra (stolicy Wybrzeża Kości Słoniowej)
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Jan (stgr. Ἰωάννης od hebr. rdzenia יחנ – łaska) – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku יוחנן (Johanan) oznacza „Jahwe jest łaskaw”. Według Ewangelii imię to nosił prorok Jan Chrzciciel oraz apostoł Jan Ewangelista. Zostało ono przejęte najpierw do greki, a potem do łaciny. Rozpowszechniło się we wszystkich krajach chrześcijańskich.
Wikipedia
(1.1) Jan Kowalski to określenie na statystycznego Polaka.
Wiktionary
IPA: jãn, AS: i ̯ãn
Wiktionary
rzecz. Janowa ż., Janówna ż., Janostwo lm m., Jasiowa ż., Janinka ż., Janka ż., Jasia ż., Janów mrz., Janowo mrz., Janówek m., Janówko n., Joasia ż., Joaśka ż., Asia ż., Aśka ż.
:: zdrobn. Janek mos., Janeczek mos., Janko mos., Jaś mos., Jasiek mos., Jasio mos., Jaśko mos.
:: fż. Janina ż., Joanna ż.
przym. janowski, jański
:: przest. gwara. Janowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Janek, Janeczek, Janko, Jaś, Jasiek, Jasio, Jaśko
Wiktionary
rzeka w Azji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydrol. rzeka w północnej Rosji, w Jakucji, powstaje na Płaskowyżu Jańskim z połączenia dwóch rzek, uchodzi do Zatoki Jańskiej Morza Łaptiewów;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Jan
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nury pacyficzne gniazdują w Azji od nizinnego biegu rzeki Jany do Półwyspu Czukockiego.
Wiktionary
IPA: ˈjãna, AS: i ̯ãna
Wiktionary
przym. jański
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Janaszek:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rel. antychryst, diabeł
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. rel. bezbożnik, niewierzący
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|ancykryst.
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|ancykryst.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
żołnierz doborowej piechoty tureckiej, tworzonej z porwanych brańców chrześcijańskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. żołnierz dawnej regularnej, doborowej piechoty tureckiej, tworzonej początkowo z młodych chrześcijańskich brańców zmuszonych do przyjęcia islamu;
Wiktionary
Wyraz zapożyczony z węgierskiego (jancsár), z tureckiego – yeniçeri = nowe wojsko:
Wikipedia
(1.1) Ciemny las twoim płaszczem, a janczary strachu • Twój turban z chmur haftują błyskawic potoki.
(1.1) Najgłówniejszą zaś rzeczą było, że janczarowie domagali się wojny i że nie śmiano opierać się ich woli.
(1.1) Nie od ciosu pierzastej strzały janczara jęknął tak głucho hetmański syn, lecz zatrząsł się wszystek od polskiej strzały nieomylnej, co serce przeszyła boleścią.
Wiktionary
rzecz. janczarka ż.
przym. janczarski
Wiktionary
dawna strzelba turecka
SJP.pl
dawna strzelba turecka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. wojsk. strzelba turecka o długiej lufie i krótkiej zakrzywionej kolbie, często bardzo ozdobna, używana głównie przez osmańskich janczarów, także w XVII-wiecznej Polsce ;
Wiktionary
Janczarka – lekka strzelba turecka z długą lufą, od drugiej połowy XVII wieku będąca na wyposażeniu oddziałów janczarów (stąd nazwa), gdzie zastąpiła poprzednio używane łuki. W Polsce używana w XVII-XVIII wieku, zwłaszcza przez formacje kozackie.
Wikipedia
(1.1) Janczarowie (…) służyli pieszo uzbrojeni w strzelby, zwane w Polsce janczarkami, krótkie szable, kordelas i pistolet za pasem.
(1.1) Z promów zaczęły grzmieć janczarki, którym dragonia huknęła w odpowiedź z bandoletów.
Wiktionary
rzecz. janczar mos.
przym. janczarski
Wiktionary
dzwonki przy uprzęży; janczary
SJP.pl
przymiotnik od: janczar
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hist. wojsk. związany z janczarami, dotyczący janczarów
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do janczara
Wiktionary
(1.1) Wbiją znowu ostrogi w boki końskie i skoczą w janczarskie gęstwiny.
Wiktionary
rzecz. janczar mos., janczaryn mos., janczaria ż., janczarstwo n., janczarka ż., janczarycha ż., janczaryczka ż.
Wiktionary
dzwonki przy uprzęży; janczarki
SJP.pl
Janczary – rodzaj instrumentu muzycznego z grupy idiofonów, w postaci niewielkich dzwoneczków. Klasyczny sposób ich użycia polega na przywiązaniu ich do uprzęży końskiej, skutkiem czego zaprzęg biegnąc wywołuje charakterystyczny dźwięk w rytm końskich kroków.
Wikipedia
Janczewice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Lesznowola. Została założona w 1838 r.
Wieś królewska Janczewice położona była w 1580 roku w powiecie warszawskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Janczewski – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rozdaj roślinożernego dinozaura z podrzędu cerapodów; jubazaur
SJP.pl
Janduzaur (Yandusaurus) – roślinożerny dinozaur ptasiomiedniczny, prawdopodobnie ornitopod, tradycyjnie zaliczany do (prawdopodobnie parafiletycznej) rodziny hipsylofodontów (Hypsilophodontidae). Obecnie do tego rodzaju zaliczany jest tylko jeden gatunek – Y. hongheensis; opisany w 1983 r. drugi gatunek, Y. multidens, obecnie zaliczany jest do odrębnego rodzaju Hexinlusaurus.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: dżejn] obce imię żeńskie
SJP.pl
Jane – niemiecka grupa rockowa aktywna w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku grająca w stylu kosmicznego rocka. Grupa mające progresywne zapędy, wyraźnie wzorowała się na brzmieniu Pink Floyd. Najmocniejszym punktem grupy była melodyjna gitara Klausa Hessa.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Jan
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pan Janeczek nie dotarł do pracy.
(1.1) Powiedz Janeczkowi, żeby naniósł węgla.
Wiktionary
rzecz. Jan m., Jaś m., Jasiek m., Janko m., Jaśko m., Janek mos.
przym. Janeczkowy, Janowy
Wiktionary
(1.1) Jaś, Jasiek, Jaśko
Wiktionary
zdrobnienie od: Janina (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Janina
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Janeczek
Wiktionary
(1.1) Widziałam takiego storczyka u pani Janeczki w Żywcu.
Wiktionary
rzecz. Jan mos., Janina ż.
przym. Janowy, Janeczkowy
Wiktionary
(1.1) Janka, Janinka
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Janeczka
Wiktionary
(1.1) Ktoś sprzedał Janeczkową piszczałkę.
Wiktionary
rzecz. Janeczek mos., Janeczka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Jan (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Jan
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Janka
Wiktionary
(1.1) W klasie tylko Janek nie wie, na jakie pytania odpowiada celownik.
(1.1) Intryga Janka miała opłakane skutki.
(1.1) Panie Janku, proszę naprawić faks! Znów zaciął się papier.
(1.1) Jankowi się nie przelewa; oszczędza prawie na wszystkim i za każdym razem kontroluje swoje wydatki.
(1.1) Anka z Jankiem kompromitowali się przy swoich znajomych.
(1.1) Jankowi nieźle się powodzi, ostatnio kupił nową willę z basenem.
Wiktionary
IPA: ˈjãnɛk, AS: i ̯ãnek
Wiktionary
rzecz. Janostwo mos., janusz mos., Janusz mos., Jan, Jaś, Jasiek, Janko, Janeczek
przym. Jankowy, Janowy
Wiktionary
(1.1) Jaś, Jasiek, Janeczek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Żaneta – imię żeńskie pochodzenia francuskiego, spolszczona forma imienia Jeanette (zdrobnienia od Jeanne, pol. Janina lub Joanna).
Wikipedia
słoweńskie imię męskie
SJP.pl
w chińskiej filozofii: męski, pozytywny pierwiastek w przyrodzie, łączący się i współdziałający ze swym przeciwieństwem - jin; yang
SJP.pl
Indie:
Nepal:
Wyspy Marshalla:
Osoby:
Wikipedia
rzeka w Chinach, najdłuższa w Azji; Niebieska Rzeka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. najdłuższa rzeka Chin i Azji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czy Szanghaj leży nad Jangcy?
Wiktionary
rodzaj dinozaura z rodziny sinraptorów
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) poznań. agrest
Wiktionary
dawniej: Jangcy (rzeka w Chinach)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Janiak (forma żeńska: Janiak/Janiakowa; liczba mnoga: Janiakowie) – nazwisko polskie. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka w Polsce centralnej, w pasie między Warszawą a Poznaniem.
Nazwisko utworzone przyrostkiem „–ak” od imienia Jan z hebrajskiego יוחנן (jeho-hanan) ‘Jahwe jest łaskawy’. Podobną etymologię mają nazwiska „Janik” i „Janowicz”.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Janicki (forma żeńska: Janicka; liczba mnoga: Janiccy) – polskie nazwisko. Najprawdopodobniej pochodzi od imienia Jan. Na początku lat 90. XX wieku Polskę zamieszkiwało 18 903 osób o tym nazwisku.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zob. janczar.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pot. światełko robaczka świętojańskiego
Wiktionary
Janiczek (Janíček, Janitschek):
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jać.
Wiktionary
czas. jać ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Janik – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Kunów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
mieszkaniec Janikowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Janikowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Janikowo (niem. Amsee) – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim. W latach 1975–1998 administracyjnie należało do województwa bydgoskiego. Siedziba gminy Janikowo.
Leży na pograniczu trzech polskich regionów etniczno-kulturowych: Kujaw, Wielkopolski oraz Pałuk.
Wikipedia
IPA: ˌjä̃ɲiˈkɔvɔ, AS: i ̯ä̃ńikovo
Wiktionary
przymiotnik od: Janikowo, Janików
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z rzymskim wzgórzem Janikulum
Wiktionary
(1.1) Na wieść o bliskim niebezpieczeństwie, Nazariusz wyprowadził wszystkich ukrytym przejściem do furtki ogrodowej, a następnie do opuszczonych kamieniołomów, odległych o kilkaset kroków od bramy Janikulskiej.
Wiktionary
rzecz. Janikulum n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wzgórze w obrębie Rzymu, na prawym brzegu Tybru, jako znajdujące się poza starożytnymi murami nie jest zaliczane do historycznych siedmiu wzgórz;
Wiktionary
Janikulum (wł. Gianicolo, łac. Ianiculum) – wzgórze w obrębie Rzymu, stolicy Włoch, na prawym brzegu Tybru. Na jego szczycie stoi pomnik Giuseppe Garibaldiego. Mimo że jest jednym z najwyższych w granicach dzisiejszego Rzymu, nie jest zaliczany do historycznych siedmiu wzgórz; leży bowiem na zachód od Tybru i poza murami starożytnego miasta.
Wikipedia
przym. janikulski
Wiktionary
(1.1) daw. Janikuł
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) daw. geogr. zob. Janikulum.
Wiktionary
(1.1) Klasztor św. Onufrego leży za Tybrem, na Janikule nad bramą San Spirito, stary, zbudowany był w XV wieku uwsp..
(1.1) Porsena w pierwszym szturmie odparty, przedsięwzięcie siłą dobycia miasta, na oblężenie odmieniwszy, obsadził żołnierzem Janikuł, całe zaś wojsko nad Tybrem rozciągnął.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) astr. krater na powierzchni Wenus;
Wiktionary
Janina – żeńska forma imienia Jan zapożyczona z języka czeskiego. W średniowieczu używano w Polsce także formy Janna, Jana.
Wikipedia
(1.1) Rozmawiałyśmy z Janiną o nowej zastawie.
Wiktionary
IPA: jä̃ˈɲĩna, AS: i ̯ä̃ńĩna
Wiktionary
rzecz. Janka ż., Janeczka ż., Janinka ż.
:: fm. Jan mos.
przym. Janowy
Wiktionary
(1.1) Janka, Janeczka, Janinka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Janina
Wiktionary
(1.1) Kupiłem Janince pierścionek z cyrkonią.
Wiktionary
rzecz. Jan mos., Janina ż., Janka ż.
przym. Janowy
Wiktionary
(1.1) Janina, Janka, Janeczka
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Janki lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. miejscowość w Polsce;
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Janiszów
Wikipedia
(1.1) Od kilku lat mieszkam w Janiszewie.
Wiktionary
IPA: jä̃ˈɲiʃɛf, AS: i ̯ä̃ńišef
Wiktionary
rzecz. janiszewiak m.
przym. janiszewski
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Janiszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Janiszewice, po jej zniesieniu w gromadzie Zduńska Wola, będąc początkowo tymczasową jej siedzibą. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
W 2011 roku liczba mieszkańców wynosiła 589.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Janiszewski (forma żeńska Janiszewska, liczba mnoga Janiszewscy) – polskie nazwisko. Nosi je około 15 059 osób. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka na terenie Warszawy.
Na początku lat 90.XX wieku w Polsce nosiło je 15 267 osób.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Janisław – imię męskie, będące neologizmem utworzonym poprzez dodanie do imienia Jan typowej dla imion słowiańskich końcówki -sław.
Janisław imieniny obchodzi 24 czerwca.
Osoby noszące to imię:
Zobacz też:
Wikipedia
IPA: jä̃ˈɲiswaf, AS: i ̯ä̃ńisu̯af
Wiktionary
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Janisławice
SJP.pl
Janisław z małżonką; Janisławowie
SJP.pl
Janisław z małżonką; Janisławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Janisława lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Janina (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Janina
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Janek
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na głowie Janki było mnóstwo rzeczy: biegała na wykłady, pracowała i opiekowała się chorą sąsiadką.
(1.1) Janka wiedziała, do czego to wszystko zmierza, więc zbyt do serca nie brała drwin Meli ani pedantycznych informacji reżysera.
Wiktionary
IPA: ˈjãŋka, AS: i ̯ãŋka
Wiktionary
rzecz. Janinka ż., Jasiek mos., Jan mos., Janina ż., Janostwo mos. lm.
przym. Janowy
Wiktionary
(1.1) Janina
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
lekceważąco lub żartobliwie: obywatel USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. albo żart. Amerykanin
(1.2) hist. mieszkaniec północnej części Stanów Zjednoczonych;
Wiktionary
Jankes (ang. Yankee) – posiadające wiele znaczeń określenie Amerykanina. Czasami ma ono zabarwienie negatywne i głównie odnosi się do osób z północnej części Stanów Zjednoczonych.
Wikipedia
(1.1) Polacy współpracowali z Jankesami nie tylko w Iraku.
(1.2) Przystępując do walki z Jankesami, Południe nie mogło liczyć na nasze wsparcie.
Wiktionary
rzecz. jankes mos.
:: fż. Jankeska ż.
przym. jankeski
przysł. jankesko
Wiktionary
lekceważąco lub żartobliwie: obywatel USA
SJP.pl
Jankes (ang. Yankee) – posiadające wiele znaczeń określenie Amerykanina. Czasami ma ono zabarwienie negatywne i głównie odnosi się do osób z północnej części Stanów Zjednoczonych.
Wikipedia
lekceważąco lub żartobliwie: obywatelka USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. albo żart. Amerykanka (obywatelka USA)
Wiktionary
(1.1) Spotkałem wiele otyłych Jankesek na ulicach Waszyngtonu.
Wiktionary
rzecz. jankes mos., jankeska ż.
:: fm. Jankes mos.
przym. jankeski
przysł. jankesko
Wiktionary
(1.1) Amerykanka
Wiktionary
1. przymiotnik do: jankes
2. przymiotnik od: Jankes
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jankesami, dotyczący jankesów
Wiktionary
(1.1) Któregoś dnia wojska jankeskie będą musiały opuścić Irak.
Wiktionary
rzecz. jankeska ż., jankes mos., Jankes mos., Jankeska ż.
przysł. jankesko
Wiktionary
(1.1) amerykański
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób jankeski, po jankesku
Wiktionary
rzecz. jankes mos., Jankes mos., jankeska ż., Jankeska ż.
przym. jankeski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Jankiel – jeden z bohaterów eposu Pan Tadeusz Adama Mickiewicza, Żyd stary i powszechnie znany z poczciwości, karczmarz.
Dzierżawca dwóch karczm (arendarz) w dobrach Sopliców. Był wielkim polskim patriotą i bezbłędnie mówił po polsku. Znał dziesiątki narodowych pieśni. Angażował się w działalność konspiracyjną, był człowiekiem uczciwym i szanowanym. Był zastępcą rabina nowogródzkiego i emisariuszem napoleońskim, najbliższym współpracownikiem księdza Robaka, od początku wtajemniczonym w sprawę jego tożsamości. Próbował uspokajać szlachtę podburzaną przez Gerwazego Rębajłę. Prawdopodobnie to on zawiadomił Robaka o zajeździe Soplicowa. Po bitwie przepadł bez wieści, by pojawić się z głównym sztabem wojska polskiego.
Wikipedia
(1.1) Przed Jankielem tłumili dawne swe urazy, / Gerwazy groźny ręką, językiem Protazy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jankiela lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobnienie od Jan
Wiktionary
Jan (stgr. Ἰωάννης od hebr. rdzenia יחנ – łaska) – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku יוחנן (Johanan) oznacza „Jahwe jest łaskaw”. Według Ewangelii imię to nosił prorok Jan Chrzciciel oraz apostoł Jan Ewangelista. Zostało ono przejęte najpierw do greki, a potem do łaciny. Rozpowszechniło się we wszystkich krajach chrześcijańskich.
Wikipedia
(1.1) Bohaterem Sienkiewiczowskiej noweli jest chorowity chłopiec Janko.
Wiktionary
rzecz. Jan m., Jaś m., Jasiek m., Janeczek m., Jaśko m., Janek mos., Jasio mos., Janusz mos.
przym. Jankowy, Janowy
Wiktionary
(1.1) Jaś, Jasiek, Jaśko, Janeczek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu wsi lub ich części w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mieszkańcy Jankowic już oddali głosy.
(1.1) Bogusz przenocował w Jankowicach u swojej chrzestnej.
Wiktionary
rzecz. jankowiczanin mos., jankowiczanka ż.
przym. jankowicki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Jankowic, związany z Jankowicami
Wiktionary
(1.1) Zapłaciłam za prąd i gaz na jankowickiej poczcie.
Wiktionary
rzecz. Jankowice lm nm., jankowiczanin mos., jankowiczanka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Jan (imię męskie)
SJP.pl
W Polsce:
Wikipedia
nazwisko, np. Henryk Jankowski (1936-2010), polski ksiądz katolicki, prałat
SJP.pl
Jankowski (forma żeńska: Jankowska, w liczbie mnogiej: Jankowscy) – nazwisko polskie, trzynaste pod względem popularności w kraju. Według bazy PESEL 19 stycznia 2024 r. nosiło je 34 185 Polek i 33 453 Polaków. Pierwsza wzmianka w 1388, należy do grupy nazwisk odmiejscowych – od miejscowości Jankowo, Jankowice, Janków, Jankówka.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Janka lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Janka
Wiktionary
Jankowy – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kępińskim, w gminie Baranów.
Wikipedia
(1.1) Ktoś sprzedał Jankowe skrzypki.
Wiktionary
rzecz. Janko mos., Janek mos.
przym. Janowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) etn. związany z Janomamami, dotyczący Janomamów
Wiktionary
rzecz. Janomamowie lm m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) iron. bliska kultowi postawa bezkrytycznego uwielbienia postaci Jana Pawła II
Wiktionary
czas. odjaniepawlać ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie:
a) szlachetny zbójnik;
b) człowiek wierzący w szlachetność ludzi
SJP.pl
Wikipedia
wpłata środków pieniężnych do budżetu państwa dokonywana przez jednostki samorządu terytorialnego, których dochody podatkowe przekroczyły limity wyznaczone przez odpowiednią ustawę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) publ. obowiązkowa wpłata do budżetu państwa, uiszczana przez najbogatsze samorządy na rzecz pozostałych;
Wiktionary
Janosikowe (nazwa nieformalna) − wpłata do budżetu państwa dokonywana na podstawie uchylonej ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 356) przez jednostki samorządu terytorialnego, których dochody z podatków przekraczają wskaźniki określone w tej ustawie.
Wikipedia
(1.1) W 2011 r. powstał komitet inicjatywy ustawodawczej, który zaproponował zmianę zasady naliczania janosikowego, czyli nowelizację ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.
Wiktionary
IPA: ˌjãnɔɕiˈkɔvɛ, AS: i ̯ãnośikove
Wiktionary
rzecz. janosik mos., Janosik mos.
przym. janosikowy, Janosikowy
przysł. janosikowo
Wiktionary
(1.1) podatek janosikowy
Wiktionary
1. → janosik;
2. podatek janosikowy - danina wypłacana biedniejszym ośrodkom przez bogatsze ośrodki; janosikowe
SJP.pl
Jan z małżonką; Janowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) Jan wraz z żoną
Wiktionary
(1.1) Władek już jest, Halinka też. Czekamy jeszcze tylko na Janostwo.
Wiktionary
rzecz. Jan m., Janina ż., Janek m., Janka ż.
przym. Janowy
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Janoszek – polskie nazwisko.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Janota, Janotha, Janotta:
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. miasto na Litwie
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Janowca (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Janowca (wsi w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec miejscowości: Janowo, Janów, Janów Lubelski, Janów Podlaski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec miejscowości: Janowo, Janów, Janów Lubelski lub Janów Podlaski
Wiktionary
rzecz. Janowo n., Janów m.
:: fż. janowianka ż.
przym. janowski
Wiktionary
(1.1) pot. janowiak
Wiktionary
mieszkanka miejscowości: Janowo, Janów, Janów Lubelski, Janów Podlaski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka miejscowości: Janowo, Janów, Janów Lubelski lub Janów Podlaski
Wiktionary
rzecz. Janowo n., Janów m.
:: fm. janowianin m.
przym. janowski
Wiktionary
wieś w województwie śląskim, w powiecie bielskim
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Janowice Wielkie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
mieszkaniec Janowic (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Janowic (wsi w Polsce)
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
1. niski krzew z rodziny motylkowatych;
2. włókno używane do wyrobu tkanin, sieci, worków, itp.
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Janowiec, Janowiec Kościelny, Janowiec Wielkopolski
SJP.pl
1. nazwa wielu miejscowości w Polsce;
2. osiedle Bydgoszczy;
3. dzielnica Rumi;
4. wieś na Białorusi
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Janowo, Janów, Janów Lubelski, Janów Podlaski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Janowo
(1.2) od Janów
(1.3) od Janów Lubelski
(1.4) od Janów Podlaski
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Jan mos., janowianin mos., janowianka ż.
przym. Janowy
Wiktionary
taki jak u Jana, charakterystyczny dla Jana
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Jana
Wiktionary
(1.1) Przypuszcza się, że rozdział ten pochodzi od kogoś z kręgu Janowego, ponieważ szereg elementów wskazuje na łączność z całą Ewangelią.
(1.1) Przed Janową chałupą rosną stare lipy.
(1.1) Sąsiadował z Maciejową zagrodą z jednej strony i z Janowym polem z drugiej.
(1.1) Janowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Janostwo mos., Janeczka ż., Jan mos., Janek mos., Janeczek mos., Janko mos., Jaś mos., Jasiek mos., Jasio mos., Jaśko mos., Janina ż., Janinka ż., Janka ż., Jasia ż., Joanna ż., Joasia, Joaśka ż., Asia ż., Aśka ż., Janów mrz., Janowo mrz.
przym. Jankowy, Jasiowy, Jaśkowy, janowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Francja:
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
dawniej: Pisz (miasto w Polsce)
SJP.pl
Pisz (dawniej Jańsbork albo Janbork, niem. Johannisburg, prus. Pīsis) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu piskiego i gminy miejsko-wiejskiej Pisz, w południowo-wschodniej części Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, nad jeziorem Roś i nad wypływającą z niego rzeką Pisą. Miasto otacza Puszcza Piska.
Wikipedia
Wikipedia
zwolennik jansenizmu
SJP.pl
dotyczący jansenizmu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) filoz. związany z jansenizmem albo jansenistą, dotyczący jansenizmu albo jansenistów
Wiktionary
rzecz. jansenizm mrz., jansenista mos., jansenistka ż.
Wiktionary
potępiany przez papieży reformatorski prąd filozoficzny w katolicyzmie francuskim (XVII-XVIII wiek)
SJP.pl
Jansenizm – ruch teologiczno-duchowy zapoczątkowany przez biskupa Ypres, Corneliusa Jansena (1585–1638), którego dzieło Augustinus stało się podstawą tej nauki. Rozwój jansenizmu przypadł na przełom XVII i XVIII wieku. Zyskał on znaczne uznanie we Francji i w Niderlandach stając się przyczyną kryzysu Kościoła katolickiego w tych państwach.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z Janą (rzeką na Dalekim Wschodzie Rosji)
(1.2) związany z osobą o imieniu Jan
Wiktionary
(1.1):
rzecz. Jana ż.
(1.2):
rzecz. Jan mos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
kopalna żywica drzew iglastych z trzeciorzędu; bursztyn, sukcynit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. bursztyn.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Szedł do rozkopujących ławice piaskowe i brodzących wśród mielizn, żeby na bryłę bladego jantaru natrafić.
Wiktionary
IPA: ˈjãntar, AS: i ̯ãntar
Wiktionary
przym. jantarowy
Wiktionary
(1.1) bursztyn
Wiktionary
przymiotnik od: jantar
SJP.pl
gwarowe zdrobnienie od: Antoni (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Antonina; Jantośka
SJP.pl
zdrobnienie od: Antonina; Jantosia
SJP.pl
zdrobnienie od: Antoni (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. styczeń
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. January m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|styczeń.
źródła.
== januar (język bośniacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) styczeń
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: jãˈnuwar, AS: i ̯ãnuu̯ar
Wiktionary
rzecz. January m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. January m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|styczeń.
źródła.
== januar (język bośniacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) styczeń
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Januaria – żeński odpowiednik imienia January. Istnieją dwie święte o tym imieniu.
Januaria imieniny obchodzi: 2 marca i 17 lipca.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Januariusz – męskie imię pochodzenia łacińskiego, oboczna forma imienia January.
Januariusz imieniny obchodzi 19 stycznia i 19 września.
Wikipedia
January z małżonką; Januarowie
SJP.pl
January z małżonką; Januarostwo
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
January – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od imienia boga Janusa, jednak pierwotnie oznaczało chłopca, który urodził się w styczniu (po łacinie mensis Ianuarius).
Żeński odpowiednik: Januaria.
January imieniny obchodzi: 19 stycznia, 8 kwietnia, 4 maja, 10 lipca, 6 sierpnia, 28 sierpnia, 19 września, 13 października, 24 października i 25 października.
Wikipedia
IPA: ˌjãnuˈwarɨ, AS: i ̯ãnuu̯ary
Wiktionary
rzecz. januar mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Januchta – przysiółek wsi Kuźnica w województwie mazowieckim w powiecie przysuskim w gminie Przysucha.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Ruskim Brodzie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
bóstwo rzymskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mit. staroitalski bóg o dwóch twarzach;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) astr. jeden z księżyców Saturna;
Wiktionary
Janus – jedno z najważniejszych bóstw staroitalskich czczone w starożytnym Rzymie. Był bogiem wszelkich początków, a także opiekunem drzwi, bram, przejść i mostów, patronem umów i układów sojuszniczych.
Od niego pochodzi łacińska nazwa miesiąca stycznia (Ianuarius). W późniejszych przedstawieniach alegorycznych (renesans, barok) uosabiał zimę.
Wikipedia
(1.1) Przy modłach i ofiarach Westę wymieniano zawsze na ostatnim miejscu, a Janusa zawsze na pierwszym.
Wiktionary
IPA: ˈjãnus, AS: i ̯ãnus
Wiktionary
rzecz. Janusz m.
przym. Janusowy, janusowy, Januszowy
Wiktionary
(2.1) Saturn X
Wiktionary
dwuznaczny; dwulicowy; zagadkowy
SJP.pl
Janusz; pogardliwie:
1. osoba o stereotypowych, negatywnych cechach przypisywanych Polakom, np. duży brzuch, częste narzekanie, zamiłowanie do alkoholu;
2. osoba niekompetentna w danej dziedzinie; laik, dyletant, amator;
3. osoba zawistna, przesądnie skąpa; burak, cebulak, cebularz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Janusz – imię męskie utworzone na gruncie języka polskiego od imienia Jan; pierwotnie była to forma zdrobniała, ale od bardzo dawna występuje jako samodzielne imię, być może nawet od XII wieku (najstarsze zapisy pochodzą z lat 1145 i 1178). Regionalnie do dziś tworzy się od imienia Jan zdrobnienie Janusz.
Wikipedia
(1.1) Janusz to w porządku gość, dał mi pięć złotych.
Wiktionary
IPA: ˈjãnuʃ, AS: i ̯ãnuš
Wiktionary
rzecz. Januszowa ż., Januszówna ż., Januszostwo lm m., Januszkowa ż., Januszkówna ż., Jan mos., Janek mos., Janko mos., Jaś mos., janusz mos., Januszko m./ż., Januszewo n.
:: zdrobn. Januszek mos.
przym. Januszowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Janusz (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od: Janusz
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Januszek tłukł matkę ile wlezie.
(1.1) Inka założyła Januszkowi dwie różne skarpety.
Wiktionary
rzecz. Janusz mos., janusz mos.
przym. Januszowy
Wiktionary
januszostwo; pogardliwie:
1. sposób bycia charakterystyczny dla osoby o stereotypowych, negatywnych cechach przypisywanych Polakom;
2. ogół ludzi zachowujących się w sposób charakterystyczny dla osoby o stereotypowych, negatywnych cechach przypisywanych Polakom
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie: firma działająca nieprofesjonalnie, oferująca tanie, niskiej jakości usługi i źle traktująca pracowników
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Januszka lub z nim związany
SJP.pl
januszeria; pogardliwie:
1. sposób bycia charakterystyczny dla osoby o stereotypowych, negatywnych cechach przypisywanych Polakom;
2. ogół ludzi zachowujących się w sposób charakterystyczny dla osoby o stereotypowych, negatywnych cechach przypisywanych Polakom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) Janusz z żoną
Wiktionary
rzecz. Janusz mos./ż.
Wiktionary
pogardliwie: zachowywać się jak osoba o stereotypowych, negatywnych cechach przypisywanych Polakom
SJP.pl
pogardliwie: mający stereotypowe, negatywne cechy przypisywane Polakom; januszowy, januszowski
SJP.pl
Wikipedia
Janusz z małżonką; Januszostwo
SJP.pl
pogardliwie: mający stereotypowe, negatywne cechy przypisywane Polakom; januszowy, januszowaty
SJP.pl
pogardliwie: mający stereotypowe, negatywne cechy przypisywane Polakom; januszowaty, januszowski
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Janusza
Wiktionary
(1.1) Na Januszowym polu latoś zboże obrodziło.
Wiktionary
rzecz. Janusz m., Januszek m., janusz mos., Janus mos./mrz.
Wiktionary
lud zamieszkujący południowe Chiny i północne Indochiny; Miao; Meosi
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: japoński (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
Język japoński (jap. 日本語 nihon-go) – język używany przez ok. 130 mln mieszkańców Japonii oraz japońskich emigrantów na wszystkich kontynentach.
W Japonii nie ma prawa, które definiowałoby japoński jako język urzędowy Japonii.
Wikipedia
potocznie: twarz, usta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. dziura
(1.2) gw-pl|Poznań. jama ustna
(1.3) wulg. twarz, gęba, facjata, morda, pysk, buzia
wykrzyknik
(2.1) grub. zamknij się!, stul pysk!
Wiktionary
czasownik
(1.1) poznań. dziurawić
Wiktionary
rzecz. japienie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|japić.
Wiktionary
czas. japić
Wiktionary
pogardliwie o yuppim
SJP.pl
Yuppie (skrót od ang. Young Urban Professional – dosłownie: „młody wielkomiejski przedstawiciel wolnego zawodu” lub Young Upwardly Mobile Professionals – dosłownie: „młodzi, pnący się w górę profesjonaliści”) – określenie pokolenia młodzieży w USA i Wielkiej Brytanii, które rozpoczęło pracę zawodową w latach 80. XX w., a także grup kierujących się podobnymi wartościami i stylem życia, np. w Polsce w latach 90. Sama nazwa wyraźnie nawiązuje do społecznej rekrutacji tej grupy wśród byłych zbuntowanych hippies (pokolenie boomu urodzeń) – hippie staje się yuppie w latach 80.
Wikipedia
ssak z rodziny dydelfowatych, zaliczany do torbaczy; płetwonóg workowaty, dydelf wodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Chironectes minimus|Zimmermann|ref=tak., amerykański torbacz o ziemno-wodnym trybie życia;
Wiktionary
Japok wodny, japok (Chironectes minimus) – gatunek ssaka z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae), jedyny przedstawiciel rodzaju japok (Chironectes) i jedyny torbacz o ziemno-wodnym trybie życia.
Wikipedia
(1.1) Palce tylnych kończyn japoków są połączone błoną pławną.
Wiktionary
potocznie: pojazd produkcji japońskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba narodowości japońskiej, obywatel, mieszkaniec Japonii
Wiktionary
Japończycy (jap. 日本人 Nihonjin, Nipponjin) – naród zamieszkujący głównie Japonię.
Wikipedia
(1.1) Czy to prawda, że Japończycy jedzą ryby na surowo?
Wiktionary
IPA: jaˈpɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: i ̯apõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., Japoniec mos., japoniec mos./mzw., japończyk mrz., japonka ż., japoński mrz., japonistyka ż., japonista mos., japonistka ż., japonizm mrz., japonizacja ż., japonizowanie n., nie-Japończyk m., nie-Japonka ż.
:: fż. Japonka ż.
czas. japonizować ndk., zjaponizować dk.
przym. japoński, japonistyczny, japonizacyjny
przysł. po japońsku
Wiktionary
(1.1) pot. lekcew. Japoniec, japoniec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: Japonka
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., Japończyk m., Japoniec m., japoniec m., Japonka ż., japonka ż., japoński m., japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizm m., japonizacja ż., japonizowanie n.
czas. japonizować
przym. japoński, japonistyczny, japonizacyjny
przysł. po japońsku
Wiktionary
państwo w Azji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Azji;
Wiktionary
Japonia (jap. 日本 Nihon lub Nippon; właśc. 日本国 Nippon-koku lub Nihon-koku, czyli Państwo Japońskie) – państwo wyspiarskie położone na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys. km.
Wikipedia
(1.1) Walutą Japonii jest jen.
(1.1) Od dziecka chciałem jechać do Japonii.
Wiktionary
IPA: jaˈpɔ̃ɲja, AS: i ̯apõńi ̯a
Wiktionary
rzecz. Japończyk m., Japoniec m., japoniec m., Japonka ż., japonka ż., japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizm m., japońskość ż., japońszczyzna ż., japoński m., japonizacja ż., japonizowanie n., Japoneczka ż.
czas. japonizować ndk.
przym. japoński, japonistyczny
przysł. po japońsku
Wiktionary
(1.1) Kraj Kwitnącej Wiśni, Kraj Wschodzącego Słońca, Nippon; śląski Japůńijo
Wiktionary
lekceważąco: Japończyk; Japoniec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. lekcew. Japończyk
Wiktionary
(1.1) Japońce znów wyprodukowały świetny samochód.
Wiktionary
IPA: jaˈpɔ̃ɲɛt͡s, AS: i ̯apõńec
Wiktionary
rzecz. japoniec m., Japonia ż., Japończyk m., Japonka ż., japonka ż., japonizm m., japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizacja ż., japoński mrz., japonizowanie n., Japoneczka ż.
czas. japonizować
przym. japoński, japonistyczny, japonizacyjny
przysł. po japońsku
Wiktionary
specjalista w dziedzinie japonistyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nauk. osoba zajmująca się naukowo językiem japońskim oraz kulturą i literaturą Japonii
(1.2) nauczyciel języka japońskiego
(1.3) pot. student lub absolwent japonistyki
Wiktionary
Japonistyka, inaczej japonologia – w szerokim rozumieniu ogół dziedzin naukowych humanistycznych i społeczno-ekonomicznych, mających za obiekt badań to, co wiąże się z Japonią: język japoński, kulturę, historię, systemy religijne i filozoficzne, literaturę, a także gospodarkę, politykę, społeczeństwo japońskie itd.
W wąskim znaczeniu japonistyka jest synonimem filologii japońskiej, obejmuje zatem językoznawstwo i literaturoznawstwo.
Wikipedia
rzecz. Japonia ż., japonistyka ż.
:: fż. japonistka ż.
czas. japonizować ndk.
przym. japoński, japonistyczny
przysł. po japońsku
Wiktionary
specjalistka w dziedzinie japonistyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: japonista
Wiktionary
IPA: ˌjapɔ̃ˈɲistka, AS: i ̯apõńistka
Wiktionary
rzecz. japonistyka ż., Japonia ż., Japończyk m., japończyk m., Japoniec m., japoniec m., Japonka ż., Japoneczka ż., japonka ż., japonizm m., japoński m., japonizacja ż., japonizowanie n.
:: fm. japonista m.
czas. japonizować
przym. japonistyczny, japoński, japonizacyjny
przysł. po japońsku
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z japonistyką, dotyczący japonistyki
Wiktionary
(1.1) Zapraszamy na Drugi Ogólnopolski Kongres Japonistyczny do Katowic.
Wiktionary
rzecz. japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizacja ż., japoński mrz., japonizm mrz., Japoneczka ż., Japonia ż., Japoniec mos., Japonka ż., Japończyk mos., japoniec mos./mzw.
przym. japoński
Wiktionary
studia nad językiem i literaturą japońską; filologia japońska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. nauka o kulturze, sztuce i języku ludów zamieszkujących Japonię;
(1.2) pot. wydział lub kierunek na uczelni obejmujący studia w zakresie japonistyki (1.1)
Wiktionary
Japonistyka, inaczej japonologia – w szerokim rozumieniu ogół dziedzin naukowych humanistycznych i społeczno-ekonomicznych, mających za obiekt badań to, co wiąże się z Japonią: język japoński, kulturę, historię, systemy religijne i filozoficzne, literaturę, a także gospodarkę, politykę, społeczeństwo japońskie itd.
W wąskim znaczeniu japonistyka jest synonimem filologii japońskiej, obejmuje zatem językoznawstwo i literaturoznawstwo.
Wikipedia
(1.1) Pisarka studiowała w Krakowie japonistykę.
(1.2) Poznali się na wydziale japonistyki w Rzymie.
Wiktionary
rzecz. japonista m., japonistka ż., Japonia ż., japoński mrz., japonizm mrz., Japoneczka ż., Japoniec mos., Japonka ż., Japończyk mos., japoniec mos./mzw.
przym. japonistyczny, japoński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzucanie lub przyswajanie kultury japońskiej i języka japońskiego
(1.2) nadawanie czemuś japońskiego charakteru lub właściwości
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., japonizm m., Japoneczka ż., japoński mrz., Japoniec mos., Japonka ż., Japończyk mos., japoniec mos./mzw.
przym. japonistyczny, japoński
Wiktionary
1. w językoznawstwie: wyraz lub jego forma fonetyczna przejęte z języka japońskiego bądź na tym języku wzorowane; zapożyczenie japońskie;
2. element typowy dla Japonii, zwłaszcza dla sztuki japońskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa zapożyczona z języka japońskiego;
(1.2) szt. stylistyczne nawiązanie do sztuki japońskiej, wpływy i inspiracje
Wiktionary
Japonizmy – wyrazy, zwroty bądź też konstrukcje składniowe zapożyczone z języka japońskiego, ewentualnie wzorowane na tym języku.
Japonizmy to określenia związane z kulturą japońską. W języku polskim wyrazami zapożyczonymi i niemającymi polskiego odpowiednika są m.in.: aikido, bonsai, dżudo, dżudżitsu, harakiri, ikebana, karaoke, karate, origami, sake, seppuku, siogun, sumo, torii i wiele innych.
Wikipedia
IPA: jaˈpɔ̃ɲism̥, AS: i ̯apõńism̦
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., Japończyk mos., Japonka ż., japonistyka ż., japonista mos., japonistka ż., japońszczyzna ż., japońskość ż., japonologia ż., Japoniec mos., japoniec mos., japonka ż., japonki nmos., japoński mrz., japonizowanie n., Japoneczka ż., japonizacja ż.
przym. japoński, japonistyczny
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. zjaponizować)
(1.1) kult. promować lub narzucać kulturę japońską
Wiktionary
rzecz. japoniec mzw./mos., Japończyk mos., Japonka ż., Japoniec mos., Japonia ż., Japoneczka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|japonizować.
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., Japończyk m., japończyk m., Japoniec m., japoniec m., Japonka ż., japonka ż., Japoneczka ż., japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizm m., japoński m., japonizacja ż.
czas. japonizować ndk.
przym. japoński, japonistyczny
Wiktionary
1. ręczny dwukołowy wózek do przewozu ciekłego betonu, piasku itp.;
2. (zwykle w liczbie mnogiej) sandałek noszony na bosą stopę, zwykle plastikowy lub gumowy, trzymający się na dwóch paskach przechodzących między paluchem a sąsiednim palcem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości japońskiej, obywatelka, mieszkanka Japonii
Wiktionary
Japończycy (jap. 日本人 Nihonjin, Nipponjin) – naród zamieszkujący głównie Japonię.
Wikipedia
(1.1) Japonka Hanako Yamada jest znaną komediopisarką.
Wiktionary
IPA: jaˈpɔ̃nka, AS: i ̯apõnka
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., Japoniec m., japoniec m., japonka ż., japoński m., japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizm m., japonizacja ż., japonizowanie n.
:: zdrobn. Japoneczka ż.
:: fm. Japończyk m.
czas. japonizować
przym. japoński, japonistyczny, japonizacyjny
przysł. po japońsku
Wiktionary
1. ręczny dwukołowy wózek do przewozu ciekłego betonu, piasku itp.;
2. (zwykle w liczbie mnogiej) sandałek noszony na bosą stopę, zwykle plastikowy lub gumowy, trzymający się na dwóch paskach przechodzących między paluchem a sąsiednim palcem
SJP.pl
Japonki – rodzaj obuwia, lekkie sandały lub klapki przytrzymywane na stopie dwoma elastycznymi paskami łączącymi się z przodu i wspólnie mocowanymi do podeszwy obuwia pomiędzy paluchem a palcem drugim. Ich końce są przytwierdzone do tylnej części podeszwy w ten sposób, że paski tworzą kształt litery „Y”.
Wikipedia
specjalista w zakresie japonologii
SJP.pl
studia nad językiem i literaturą japońską
SJP.pl
Japonistyka, inaczej japonologia – w szerokim rozumieniu ogół dziedzin naukowych humanistycznych i społeczno-ekonomicznych, mających za obiekt badań to, co wiąże się z Japonią: język japoński, kulturę, historię, systemy religijne i filozoficzne, literaturę, a także gospodarkę, politykę, społeczeństwo japońskie itd.
W wąskim znaczeniu japonistyka jest synonimem filologii japońskiej, obejmuje zatem językoznawstwo i literaturoznawstwo.
Wikipedia
związany z Japonią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący lub odnoszący się do Japonii lub Japończyków
(1.2) odnoszący się do języka japońskiego (2.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język używany w Japonii;
Wiktionary
Język japoński (jap. 日本語 nihon-go) – język używany przez ok. 130 mln mieszkańców Japonii oraz japońskich emigrantów na wszystkich kontynentach.
W Japonii nie ma prawa, które definiowałoby japoński jako język urzędowy Japonii.
Wikipedia
(1.1) Japońskie samochody mają kierownicę po prawej lub po lewej stronie.
(2.1) Znam zaledwie kilka słów po japońsku.
Wiktionary
IPA: jaˈpɔ̃j̃sʲci, AS: i ̯apõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., Japończyk m., Japoniec m., japoniec m., japończyk m., Japonka ż., japonka ż., japonizm m., japonistyka ż., japonista m., japonistka ż., japonizacja ż., japonizowanie n., Japoneczka ż., japońskość ż., japońszczyzna ż.
czas. japonizować
przym. japonistyczny, japonizacyjny
przysł. po japońsku
Wiktionary
dotyczący Japonii i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się językiem japońskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem japońskim
(1.3) spisany, stworzony w języku japońskim
Wiktionary
IPA: jaˈpɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: i ̯apõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzecz. japońskojęzyczność ż.
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla Japonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. cecha tego, co japońskie; japoński charakter czegoś
Wiktionary
(1.1) O japońskości parku zadecydował dobór drzew i krzewów.
Wiktionary
rzecz. Japonia ż., japonizm mrz., japoński mrz., japonka ż.
przym. japoński
przysł. po japońsku
Wiktionary
to, co jest japońskie, pochodzi z Japonii lub naśladuje wzory japońskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kult. kultura japońska, język japoński; ogół tego, co japońskie
Wiktionary
Japonizm w sztuce Zachodu lub w skrócie japonizm (fr. japonisme; ang. japonism; jap. ジャポニスム japonisumu) – termin oznaczający wpływ sztuki i kultury japońskiej na sztukę Zachodu w drugiej połowie XIX wieku.
Wikipedia
rzecz. Japonia ż., japonizm m., japoniec mos./mzw.
czas. japonizować ndk.
przym. japoński
przysł. po japońsku
Wiktionary
młody, pnący się w górę, przedstawiciel wolnego zawodu; yuppie; yuppi; yumpie
SJP.pl
starożytny lud iliryjski, podbity przez Rzymian w 128 r. p.n.e.
SJP.pl
grupa ludów zamieszkujących w starożytności południowo-wschodnią Italię
SJP.pl
[czytaj: żakeMAR] jacquemart;
1. mechanizm zegarowy w postaci figury ludzkiej wybijającej godziny;
2. zabawka dziecięca w postaci dwóch figurek ludzkich uderzających na zmianę, najczęściej młotkiem, w znajdujące się między nimi kowadło
SJP.pl
dolina, wąwóz, parów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. wydłużona dolina o wąskim dnie i stromych zboczach, powstała najczęściej w wyniku erozyjnego działania wody, rzadziej poprzez aktywność osuwisk;
(1.2) daw. wiosna
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Płynący potok utworzył głęboki jar.
Wiktionary
IPA: jar, AS: i ̯ar
Wiktionary
rzecz. jarek mrz.
Wiktionary
(1.1) kanion
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara więzienna teściowa
forma przymiotnika.
(2.1) zob. jary.
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lp. ter. od: jarać
Wiktionary
Boliwia:
Etiopia:
Holandia:
Wikipedia
IPA: ˈjara, AS: i ̯ara
Wiktionary
(1.1) gwara więzienna jarecka
Wiktionary
potocznie:
1. palić papierosa;
2. jarać się - palić się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pot. palić, kopcić (papierosy)
(1.2) pot. podniecać, podobać się bardzo
czasownik zwrotny niedokonany jarać się
(2.1) pot. palić się
(2.2) pot. ekscytować się
(2.3) pot. śmiać się
Wiktionary
(1.1) On od dawna jara szlugi?
(1.2) Ta muza mnie jara.
(2.3) Z czego się jarasz?
Wiktionary
IPA: ˈjarat͡ɕ, AS: i ̯arać
Wiktionary
czas. zajarać dk., zjarać (się) dk., jarzyć się ndk.
przym. jary
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Jaraczewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Jaraczewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada w Polsce
SJP.pl
Jaraczewo (dawn. niem. Obragrund) – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jaraczewo.
Wikipedia
przymiotnik od: Jaraczewo
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. tradycyjne mieszkanie Czukczów i innych ludów koczowniczych północno-wschodniej Syberii, namiot w kształcie ściętego stożka
Wiktionary
(1.1) Podróżując po Czukotce, najdalszych peryferiach Rosji, odwiedziłem mieszkającego w jarandze podeszłego wiekiem pasterza reniferów.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jarać.
Wiktionary
IPA: jaˈrãɲɛ, AS: i ̯arãńe
Wiktionary
czas. jarać
przym. najarany
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Jarczów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Jarczów, na obszarze Równiny Bełskiej.
Jarczów uzyskał lokację miejską w 1755 roku, zdegradowany w 1869 roku.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jarczów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Jarczów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jarczyk:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jarczyński (forma żeńska Jarczyńska; liczba mnoga Jarczyńscy) – polskie nazwisko. Nosi je około 1396 osób. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka na terenie Warszawy i Poznania. Jarczyńscy należą do herbownych używających herbu Poraj.
Wikipedia
rzadko: ściernisko po zbożu sianym na wiosnę
SJP.pl
anglosaska jednostka długości, równa trzem stopom, czyli 0,9144 m; yard
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) brytyjska i amerykańska miara długości, równa trzem stopom lub 36 calom, albo 0,9144 metra
Wiktionary
Jard (yd) (Yard) – anglosaska jednostka długości. Jednostka podstawowa angielskiego i amerykańskiego układu miar. Jest on równy trzem stopom lub 36 calom, jego długość w jednostkach SI różni się w zależności od układu. Najpowszechniej używanym jardem jest jard międzynarodowy, mierzący dokładnie 0,9144 metra.
Wikipedia
przym. jardowy
Wiktionary
(1.1) yard
Wiktionary
pustynna forma ukształtowania powierzchni Ziemi, zwykle w formie stromego wzniesienia
SJP.pl
Jardang – forma ukształtowania powierzchni Ziemi występująca na pustynnych obszarach na całym świecie; ostry grzbiet oddzielający bruzdy korazyjne. Główną rolę w jego tworzeniu odgrywają procesy korazji i deflacji.
Wikipedia
→ jard
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jardem, wyrażony w jardach
Wiktionary
rzecz. jard mrz.
Wiktionary
w slangu: matka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara więzienna matka
Wiktionary
Wikipedia
IPA: jaˈrɛt͡ska, AS: i ̯arecka
Wiktionary
(1.1) gwara więzienna jara
Wiktionary
w slangu: ojciec
SJP.pl
Jarecki, właściwie Jarosław Kubów (ur. 1982 w Opolu) – polski raper i wokalista, członek zespołu muzycznego Kultórwa. Od 2003 r. prowadzi solową działalność artystyczną. Laureat nagrody im. Anny Jantar na 43. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki.
Wikipedia
zdrobnienie od: Jarosław (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Jarosław
Wiktionary
(1.1) Książki pana Jareczka leżą na regale.
Wiktionary
rzecz. Jarosław m., Jarek m.
Wiktionary
(1.1) Jaruś, Jarek
Wiktionary
1. zboże jare
2. młoda owca; jarlica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma męskiego imienia Jarosław
Wiktionary
(1.1) Wiesz, że Magda wyszła za Jarka?
Wiktionary
IPA: ˈjarɛk, AS: i ̯arek
Wiktionary
rzecz. Jarosław m., Jareczek mos., Jaruś mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Jarosław m., Jareczek mos., Jaruś mos.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum zdrobn|Jarosław.
* kaszubski: (1.1) Jark m.
źródła.
== Jarek (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Jarema – (יִרְמְיָהוּ Yirməyāhū) – imię męskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od słów hebrajskich Jirme-jahu oznaczających „Jahwe, podnieś z upadku”.
Oboczna forma imienia Jeremiasz.
Jarema imieniny obchodzi: 6 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Jako przyjacielską prowokację ofiarował mi wówczas Jarema w Bagdadzie piękną kasetę z farbami.
Wiktionary
IPA: jaˈrɛ̃ma, AS: i ̯arẽma
Wiktionary
rzecz. jeremiada ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. ukraińskie miasto na prawach rejonu, położone w obwodzie iwanofrankiwskim nad rzeką Prut;
Wiktionary
Jaremcze (ukr. Яремче) – miasto na Ukrainie, na prawach rejonu, w obwodzie iwanofrankiwskim, nad rzeką Prut, 66 km od Iwano-Frankiwska, 525 m n.p.m., 8044 mieszkańców (2020), dla porównania spis powszechny w 2001 zanotował ich 7543.
Miasto jest obecnie głównym ukraińskim ośrodkiem wypoczynkowo-sportowym Karpat Wschodnich. W Jaremczu swoją siedzibę mają władze Karpackiego Parku Narodowego. Miasto partnerskie Namysłowa.
Wikipedia
przym. jaremczański, jaremecki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jarema z małżonką; Jaremowie
SJP.pl
Jarema z małżonką; Jaremostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jeremiego lub z nim związany
SJP.pl
stolica Nauru
SJP.pl
Jaren – centrum administracyjne norweskiej gminy Gran w okręgu Innlandet. Wraz z Brandbu tworzy obszar miejski liczący 4323 mieszkańców.
Wikipedia
mieszkaniec Jarenu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Yarenu
Wiktionary
IPA: jaˈrɛ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: i ̯arẽĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Yaren
:: fż. jarenka ż.
przym. jareński
Wiktionary
mieszkanka Jarenu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Yarenu
Wiktionary
IPA: jaˈrɛ̃nka, AS: i ̯arẽnka
Wiktionary
rzecz. Yaren mrz.
:: fm. jareńczyk mos.
przym. jareński
Wiktionary
→ Jaren (stolica Nauru)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Yaren
Wiktionary
IPA: jaˈrɛ̃j̃sʲci, AS: i ̯arẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. jareńczyk m., jarenka ż., Yaren
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. muz. harmonijka ustna
Wiktionary
minerał, przejrzysta odmiana krzemianu cyrkonu ceniona w jubilerstwie, występująca głównie w skałach magmowych i osadowych
SJP.pl
Jargon (pol. żargon), pełna nazwa Jargon File – najbardziej znany słownik gwary hakerów. Pierwotnie powstał jako pojedynczy plik jargon-1 i zawierał zbiór słów z kultur takich jak Laboratorium Sztucznej inteligencji MIT oraz Uniwersytetu Stanforda, Arpanetu, LISPa oraz PDP-10. Aktualnie opiekuje się nim i udostępnia w ramach swej strony Eric Raymond.
Wikipedia
1. zboże jare
2. młoda owca; jarlica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. określenie samicy jagnięcia
(1.2) zboże jare owca, która nie rodziła
(1.4) gw-pl|Bukowina. owca albo jałówka, która po raz pierwszy ma młode
Wiktionary
Jarka – rzeka III rzędu, górny odcinek Gołdapy o długości 32,4 km, przepływająca przez Pojezierze Zachodniosuwalskie.
Wikipedia
IPA: ˈjarka, AS: i ̯arka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydrol. rzeka w zachodnich Chinach, źródłowy odcinek rzeki Tarym;
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jarkowice (przed 1945 niem. Hermsdorf städt. bei Liebau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Lubawka.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jarka lub z nim związany
SJP.pl
wojownik normański
SJP.pl
Jarl (starnord. iarl) – średniowieczny tytuł nadawany skandynawskim wodzom lub powiernikom króla. Używali go również niezależni władcy mniejszych terytoriów. Pierwotnie słowo jarl oznaczało człowieka możnego, potężnego lub wyżej postawionego. Później symbolizowało namiestnika królewskiego lub zarządcę prowincji. Tytuł był znany w całej Skandynawii, ale najczęściej używano go w Norwegii i na Orkadach. W Anglii od słowa jarl wywodzi się tytuł earl.
Wikipedia
młoda owca; jarka
SJP.pl
zdrobnienie od: jarlica
SJP.pl
zdrobnienie od: jarmark
SJP.pl
dawniej: osoba sprzedająca lub kupująca coś, bywająca na jarmarkach
SJP.pl
jarmarkowy;
1. → jarmark;
2. świadczący o braku gustu, tandetny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący jarmarku
Wiktionary
handlować na jarmarku; jarmarkować
SJP.pl
miejsce, w którym odbywa się regularnie sprzedaż i kupno towarów; targ
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. rodzaj targu o znaczeniu ponadlokalnym, stanowiącego miejsce wolnej wymiany towarów handlu dalekosiężnego;
Wiktionary
Jarmark (niem. Jahrmarkt – targ doroczny) – rodzaj targu średniowiecznego o znaczeniu ponadlokalnym, będącego centrum wymiany towarów handlu dalekosiężnego.
Wikipedia
(1.1) Kupię sobie kapelusz na jarmarku w Jarosławiu.
(1.1) Potocznie nazwa targ i jarmark używana jest zamiennie.
Wiktionary
IPA: ˈjarmark, AS: i ̯armark
Wiktionary
rzecz. jarmarkowicz m., jarmarcznik m., jarmarczność ż., Jarmarkowszczyzna ż.
:: zdrobn. jarmarczek m.
czas. jarmarczyć ndk., jarmarkować ndk.
przym. jarmarczny, jarmarkowy
Wiktionary
(1.1) targ, bazar, targowisko, rynek, giełda
Wiktionary
dawniej: handlować na jarmarku; jarmarczyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. jarzmo
Wiktionary
rzecz. jarmo n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. jarzmo
Wiktionary
rzecz. jarmica ż.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) roztoczański. robić hałas, zamieszanie
Wiktionary
(1.1) W moim samochodzie coś jarmoli z prawej strony silnika na wolnych obrotach.
Wiktionary
rzecz. jarmolenie n.
Wiktionary
(1.1) hałasować, jazgoczyć, wyć, skowyć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Bliskim Wschodzie, dopływ Jordanu, rzeka graniczna między Syrią i Jordanią oraz Izraelem i Jordanią;
Wiktionary
Jarmuk (arab. نهر اليرموك Nahr Al-Jarmuk, hebr. נהר הירמוך Nehar HaJarmukh, gr. Hieromax) – rzeka na Bliskim Wschodzie, dopływ Jordanu, rzeka graniczna między Syrią i Jordanią oraz Izraelem i Jordanią. Na północnym brzegu rzeki Jarmuk znajdują się Wzgórza Golan.
Wikipedia
(1.1) Na północnym brzegu rzeki Jarmuk znajdują się Wzgórza Golan.
Wiktionary
odmiana kapusty bezgłowej o jadalnych liściach po ugotowaniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Brassica oleracea|var=sabellica|L.|ref=tak., odmiana botaniczna kapusty warzywnej o mocno pomarszczonych liściach;
(1.2) kulin. reg. potrawa z roślin kapustowatych
(1.3) bot. reg. komosa
Wiktionary
Jarmuż (Brassica oleracea L. var. sabellica L.) – odmiana botaniczna kapusty warzywnej. Jest to roślina dwuletnia należąca do rodziny kapustowatych. Jest to jedna z najstarszych odmian użytkowych tego gatunku. W starożytności uprawiana była jako roślina ozdobna i jadalna. Znana jest wyłącznie z uprawy, nie występuje na stanowiskach naturalnych.
Wikipedia
(1.1) Jarmuż jest doskonałym źródłem żelaza.
Wiktionary
IPA: ˈjarmuʃ, AS: i ̯armuš
Wiktionary
przym. jarmużowy
Wiktionary
(1.3) reg. faćka, jarmucha, jarmuska, jarmużka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ jarmuż
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od jarmuż
Wiktionary
IPA: ˌjarmuˈʒɔvɨ, AS: i ̯armužovy
Wiktionary
rzecz. jarmuż
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
tradycyjne żydowskie nakrycie głowy; kipa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) okrągła czapeczka bez daszka, okrywająca tylko czubek głowy, noszona głównie przez Żydów;
Wiktionary
Jarmułka (mycka, kipa) – mała, płytka czapeczka ściśle przylegająca do czubka głowy, wykonywana najczęściej z sukna lub adamaszku. W XVI-XVII wieku popularnie noszona przez uczonych, duchowieństwo i ludzi starszych. W kontekście rytualnym wykorzystywana głównie przez Żydów.
Wikipedia
(1.1) Była to broda siwa i siwe włosy, dobywające się spod jarmułki aksamitnej.
Wiktionary
(1.1) mycka, kipa, kapel
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jarnatowem, dotyczący Jarnatowa
Wiktionary
rzecz. Jarnatów m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
jarnik solankowy - roślina z rodziny pierwiosnkowatych
SJP.pl
Jarnik (Samolus L.) – rodzaj roślin z rodziny pierwiosnkowatych. Obejmuje 12–14 gatunków. Rośliny te występują głównie na słonych mokradłach w rejonie wybrzeży na półkuli południowej; w Ameryce Południowej i w południowej Afryce, poza tym w Ameryce Środkowej i Północnej (3 gatunki) oraz w Eurazji, w której rozprzestrzeniony jest jeden gatunek – jarnik solankowy, będący także jedynym przedstawicielem rodzaju we florze polskiej.
Wikipedia
Wikipedia
Jarnołtówek (daw. Jarantowice, niem. Arnoldsdorf, cz. Arnoltovice) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy. Historycznie leży na terenie dawnego dolnośląskiego księstwa nyskiego. Położona jest w Górach Opawskich. Przepływa przez nią rzeka Złoty Potok.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jarochny lub z nią związany
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Jarocin (niem. Kesselberg, Jarotschin) – miasto w środkowo-zachodniej Polsce, w województwie wielkopolskim, siedziba powiatu jarocińskiego i gminy Jarocin.
Według danych z 31 grudnia 2021 miasto liczyło 26 410 mieszkańców i zajmuje powierzchnię 22 km².
Wikipedia
(1.1) To koncert w Jarocinie w 1985 albo 1986 r. zdecydował o tym, że powstał zespół.
Wiktionary
IPA: jaˈrɔt͡ɕĩn, AS: i ̯aroćĩn
Wiktionary
rzecz. jarocinianin m., jarocinianka ż.
przym. jarociński
Wiktionary
mieszkaniec Jarocina
SJP.pl
mieszkanka Jarocina
SJP.pl
przymiotnik od: Jarocin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Jarocina, związany z Jarocinem
Wiktionary
(1.1) Wśród 18 nowych zakażonych koronawirusem w Wielkopolsce siedem osób pochodzi z powiatu kępińskiego, który jest głównym ogniskiem epidemii w regionie, trzy z powiatu kaliskiego, po jednym z pilskiego, śremskiego, jarocińskiego, ostrzeszowskiego i tureckiego.
Wiktionary
rzecz. Jarocin m., jarocinianin m., jarocinianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jarocki
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Jarogniewa – nienotowany w źródłach staropolskich żeński odpowiednik imienia Jarogniew. Znaczenie imienia: "porywcza w gniewie". Patronem tego imienia w Kościele katolickim jest bł. Jarogniew Wojciechowski, którego wspomnienie obchodzimy 12 czerwca. Męski odpowiednik tego imienia to Jarogniew.
Jarogniewa imieniny obchodzi 12 czerwca.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jarogniewy lub z nią związany
SJP.pl
Jarogniew z małżonką; Jarogniewowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jarogniewa lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jaromin – część miasta Trzebiatowa, położona we wschodnim obszarze miasta, ok. 0,5 km na zachód od Sekwanki.
Znajduje się tu gminny dom pomocy społecznej.
Jaromin znajduje się przy trasie linii Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej Trzebiatów – Brojce – Gryfice (obecnie zawieszonej).
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Wiktionary
Jaromir, Jaromiar, Jeromiar, Jeromier – męskie imię pochodzenia słowiańskiego. Składa się z członów Jaro („surowy, ostry”) i mir („pokój”).
W staropolskich dokumentach występuje od 1287 roku; jest również popularne w wielu językach słowiańskich (zwłaszcza czeskim, słowackim, serbskim i chorwackim). Żeńskim odpowiednikiem tego imienia jest Jaromira.
Wikipedia
(1.1) Nasz mały Jaromir jest bardzo radosnym niemowlęciem.
Wiktionary
IPA: jaˈrɔ̃mʲir, AS: i ̯arõmʹir
Wiktionary
rzecz. Jaromiar m., Jeromiar m., Jeromier m., Jaromierki nmos.
:: zdrobn. Jaromirek m.
:: fż. Jaromira ż.
przym. Jaromirowy
Wiktionary
(1.1) Jaromiar, Jeromiar, Jeromier
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Jaromira – nienotowany w źródłach staropolskich żeński odpowiednik imienia Jaromir.
Imię rzadko nadawane. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 23 kobiety o imieniu Jaromira nadanym jako imię pierwsze.
Imieniny obchodzi: 24 września.
Wikipedia
Jaromir z małżonką; Jaromirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jaromira lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jaromiry lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Jaromił z małżonką; Jaromiłowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jaromiła lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Jaropełk – imię męskie pochodzenia słowiańskiego, ruskie, nienotowane w źródłach staropolskich.
Jaropełk imieniny obchodzi 21 listopada.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
czeskie, słowackie albo rosyjskie imię męskie
SJP.pl
Jaroslav – wieś i gmina w Czechach, w powiecie Pardubice, w kraju pardubickim.
1 stycznia 2017 gminę zamieszkiwały 234 osoby, a ich średni wiek wynosił 40,1 roku.
Wikipedia
minerał, zasadowy siarczan potasu, sodu i żelaza; jarozyt
SJP.pl
Jarosyt – minerał, zasadowy uwodniony siarczan potasu i żelaza o wzorze KFe3+3(OH)6(SO4)2. Ten minerał siarczanowy powstaje w złożach rud poprzez utlenianie siarczków żelaza. Jarosyt jest często wytwarzany jako produkt uboczny podczas oczyszczania i rafinacji cynku, a także występuje w kwaśnych odpływach wód kopalnianych.
Wikipedia
człowiek niejedzący mięsa, wegetarianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba nie jedząca potraw mięsnych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zrób coś bezmięsnego, bo Anka z Tomkiem są jaroszami.
Wiktionary
IPA: ˈjarɔʃ, AS: i ̯aroš
Wiktionary
rzecz. jarskość ż., jare n., Jaroszówka ż., Jaroszów m.
:: fż. jaroszka ż.
przym. jarski, jary
Wiktionary
(1.1) wegetarianin
Wiktionary
→ jarosz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. diabełek
Wiktionary
Jaroszek – demon polny występujący na Śląsku.
Jaroszek pokazuje się na błotnistych polach mamiąc ludzi pod postacią kuropatwy, bażanta lub zająca. Próba złapania jaroszka może się skończyć utonięciem w błocie, ale jeśli uda się go złapać, wtenczas przeobraża się on w demona domowego, który staje się pomocnikiem w sprawach domowych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
→ jarosz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. zob. wegetarianka.
Wiktionary
IPA: jaˈrɔʃka, AS: i ̯aroška
Wiktionary
przym. jarski
rzecz. jarosz m.
Wiktionary
przestarzale: wegetarianizm; jarstwo
SJP.pl
Wikipedia
Jaroszowiec – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Klucze. Wieś przemysłowa z XIX w. położona niedaleko Olkusza.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jaroszowiec. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie katowickim.
Wikipedia
wieś w Polsce w województwie dolnośląskim, słynna ze względu na dużą stadninę koni
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. nazwa miasta oraz dwóch miejscowości w Polsce;
(2.2) geogr. miasto obwodowe w Rosji, położone nad górną Wołgą;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wsiadłyśmy z Jarosławem do gondoli.
(2.1) W dobie józefinizmu zagarnięto klasztor panien benedyktynek w Jarosławiu.
(2.2) Ludmiła pochodziła z Jarosławia i świetnie mówiła po polsku.
Wiktionary
IPA: jaˈrɔswaf, AS: i ̯arosu̯af
Wiktionary
rzecz. Jarosławowa ż., Jarosławówna ż., Jarosławostwo lm m., Jarkowa ż., Jarkówna ż., Jareczkowa ż., Jareczkówna ż., jarosławianin m., jarosławianka ż., Jarosławski m., Jarosławska ż.
:: zdrobn. Jareczek m., Jarek m., Jaruś m.
:: zgrub. Jaras m.
:: fż. Jarosława ż.
przym. Jarosławowy, jarosławski
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Jaruś, Jareczek
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Jarosława, Jerosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Jaro- ("gorąca", a także "gniewna, sroga, surowa") i -sława ("sława"). W źródłach polskich poświadczone w XIII wieku jako Jarosława (1265) i Jerosława (1409).
Wikipedia
mieszkaniec Jarosławia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jarosławia
Wiktionary
IPA: ˌjarɔswaˈvʲjä̃ɲĩn, AS: i ̯arosu̯avʹi ̯ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Jarosław mrz./mos.
:: fż. jarosławianka ż.
przym. jarosławski
Wiktionary
mieszkanka Jarosławia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jarosławia
Wiktionary
IPA: ˌjarɔswaˈvʲjãnka, AS: i ̯arosu̯avʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Jarosław m.
:: fm. jarosławianin mos.
przym. jarosławski
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jarosławy lub z nią związany
SJP.pl
Jarosław z małżonką; Jarosławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jarosława lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik od: Jarosław (miasto w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Jarosławia, związany z Jarosławiem (miastem w Polsce)
(1.2) odnoszący się do Jarosławia, związany z Jarosławiem (miastem w Rosji)
Wiktionary
(1.1) Czytałem o tym w jarosławskiej gazecie.
Wiktionary
rzecz. Jarosław mrz., jarosławianin mos., jarosławianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jaroty – największe pod względem liczby mieszkańców osiedle (jednostka pomocnicza gminy) Olsztyna, stanowiące część oficjalnego podziału administracyjnego miasta. Nazwa pochodzi od wchłoniętej przez miasto wsi. Osiedlu administracyjnie podlega Skarbówka Poszmanówka (Poszmanówka).
Wikipedia
przyspieszać kwitnienie roślin ozimych poprzez działanie niskimi temperaturami; jarowizować
SJP.pl
bóstwo słowiańskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitsłow. połabski bóg wojny czczony w Wołogoszczy i Hobolinie;
Wiktionary
Jarowit (lub Jerowit) – połabski bóg wojny, czczony w Wołogoszczy (Czrezpienianie) oraz Hobolinie (Hobolanie; współcześnie Havelberg). Źródła podają tylko krótki opis kultu; jego główna świątynia znajdowała się w Wołogoszczy, gdzie przechowywano należącą do tego boga złotą tarczę. Przez jednego z chrześcijańskich mnichów utożsamiony z rzymskim Marsem.
Wikipedia
(1.1) Kleryk zaś imieniem Dytryk, który ich wyprzedzając doszedł do drzwi samej świątyni, nie wiedząc, gdzieby zawrócić, odważnie wpadł do świątyni, a widząc na ścianie złotą tarczę poświęconą bogu Jarowitowi, który był bogiem wojny.
Wiktionary
przym. jary, Jarowitowy
Wiktionary
(1.1) war. rzad. Jerowit
Wiktionary
proces pobudzający lub przyspieszający kwitnienie roślin na skutek działania niskich temperatur; jaryzacja; wernalizacja
SJP.pl
Jarowizacja, jaryzacja, wernalizacja – procesy biochemiczne zachodzące pod wpływem niskich temperatur u roślin ozimych i wieloletnich, wpływające na ich zakwitanie. Rośliny te bez okresu chłodu mogą rozwijać się tylko wegetatywnie, w ogóle nie tworząc kwiatów. Dopiero okres chłodów powoduje przejście rośliny w fazę generatywną. Długość niezbędnego do indukcji kwitnienia okresu wernalizacji zależy od gatunku rośliny. Temperatura okresu chłodu to najczęściej 0-10 °C.
Wikipedia
związany z jarowizacją
SJP.pl
przymiotnik od: jar
SJP.pl
minerał, zasadowy siarczan potasu, sodu i żelaza; jarosyt
SJP.pl
[czytaj: ża:r] nazwisko, m.in. Jean-Michel Jarre - słynny francuski twórca muzyki elektronicznej
SJP.pl
Wikipedia
[dżaret] nazwisko
SJP.pl
Jarry – stacja metra w Montrealu, na linii pomarańczowa. Obsługiwana przez Société de transport de Montréal (STM). Znajduje się w dzielnicy Villeray–Saint-Michel–Parc-Extension.
Wikipedia
dotyczący wegetarianizmu, wegetarianów; wegetariański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) o pokarmie, daniu: bezmięsny
Wiktionary
IPA: ˈjarsʲci, AS: i ̯arsʹḱi
Wiktionary
rzecz. jarzyna ż., jarosz m., jaroszka ż., jarzynowa ż., jarskość ż.
przym. jarzynowy
Wiktionary
(1.1) wegetariański, bezmięsny
Wiktionary
cecha bezmięsnych potraw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jarskie; cecha tych, którzy są jarscy
Wiktionary
rzecz. jarosz m., Jarosz m./ż.
przym. jarski
przysł. jarsko
Wiktionary
przestarzale: wegetarianizm; jaroszostwo
SJP.pl
Wegetarianizm, dawniej jarstwo – świadome i celowe wyłączanie z diety mięsa, w tym ryb, owoców morza i owadów. Wiąże się również z unikaniem innych produktów pochodzenia zwierzęcego, w szczególności pochodzących z uboju, takich jak smalec lub żelatyna.Wegetarianizm może być wybrany z pobudek moralnych, religijnych, zdrowotnych, ekologicznych, bądź ekonomicznych. Zróżnicowana dieta wegetariańska jest odpowiednia dla ludzi w każdym wieku.
Wikipedia
1. głęboki błotnisty jar, wąwóz
2. nisko położona i gęsto zarosła część lasu, trudna do przebycia; gąszcz; gęstwina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. błotniste topielisko
(1.2) przest. gęstwina leśna
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niepogoda
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Za niejednym drzewem, w niejednej jarudze leśnej nakrytej śniegiem czyhała cicha furteczka i jeszcze cichszy zjazd do kryształów.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitsłow. słowiańskie bóstwo płodności i wiosny
Wiktionary
Jaryło, Jaryła, Jaruna – słowiańskie bóstwo płodności i wiosny, poświadczone w folklorze Słowian wschodnich i południowych.
Informacje na temat Jaryły pochodzą z XVIII i XIX-wiecznych materiałów etnograficznych, brak jest wcześniejszych wzmianek na temat tego bóstwa. Zgodnie z zapisem w kronice miasta Woroneża z 1765 roku święto ku czci Jaryły obchodzono 23 lub 27 kwietnia według kalendarza juliańskiego (15 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego), do czasu aż zostało zakazane przez miejscowego biskupa.
Wikipedia
(1.1) Jaryło, Jaryła
Wiktionary
zdrobnienie od: Jarosław (imię męskie); Jarek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Jarosław
Wiktionary
(1.1) Kupiłam Jarusiowi nowy wózek.
Wiktionary
rzecz. Jarek m., Jarosław mrz./mos.
przym. Jarkowy
Wiktionary
(1.1) Jarek, Jareczek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. hist. okres sprawowania władzy przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego
Wiktionary
(1.1) „W latach jaruzelszczyzny straciliśmy ochotę na jakiekolwiek działanie w ponownie uzależnionym od władz Stronnictwie" - komentuje potem Nowak.
Wiktionary
Jarvis (ang. Jarvis Island) – wyspa koralowa na południowym Pacyfiku, w połowie drogi między Hawajami a Wyspami Cooka. Jest to niezamieszkane terytorium nieinkorporowane Stanów Zjednoczonych o powierzchni 4,5 km².
Jest to jedyna oprócz Samoa Amerykańskiego posiadłość Stanów Zjednoczonych na półkuli południowej. Stała się nią na podstawie Ustawy o wyspach z guanem w 1858 r. Jej współrzędne geograficzne to 0°22′S 160°01′W. Jej płaska powierzchnia, w większości piaszczysta, wznosi się maksymalnie do 7 m n.p.m.
Wikipedia
1. siany na wiosnę; wiosenny; tegoroczny;
2. dawniej: krzepki, dziarski (dziś tylko w wyrażeniu: stary, ale jary - krzepki, dziarski (mimo podeszłego wieku))
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) roln. wysiewany na wiosnę
przymiotnik jakościowy
(2.1) przest. krzepki, mocny, silny, tęgi
(2.2) przest. jasny, jaskrawy
forma rzeczownika.
(3.1) M., B. i W. lm. od: jar
Wiktionary
Miejscowości i ich części w Polsce:
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
(1.1) Owies jest zbożem jarym.
Wiktionary
rzecz. jarzyna ż., Jarowit m., Jaryło m., jarowizacja ż., jarosz m.
przym. jarzenny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
proces pobudzający lub przyspieszający kwitnienie roślin na skutek działania niskich temperatur; jarowizacja; wernalizacja
SJP.pl
Jarowizacja, jaryzacja, wernalizacja – procesy biochemiczne zachodzące pod wpływem niskich temperatur u roślin ozimych i wieloletnich, wpływające na ich zakwitanie. Rośliny te bez okresu chłodu mogą rozwijać się tylko wegetatywnie, w ogóle nie tworząc kwiatów. Dopiero okres chłodów powoduje przejście rośliny w fazę generatywną. Długość niezbędnego do indukcji kwitnienia okresu wernalizacji zależy od gatunku rośliny. Temperatura okresu chłodu to najczęściej 0-10 °C.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitsłow. słowiańskie bóstwo płodności i wiosny
Wiktionary
(1.1) Jaryło, Jaruna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitsłow. słowiańskie bóstwo płodności i wiosny;
Wiktionary
Jaryło, Jaryła, Jaruna – słowiańskie bóstwo płodności i wiosny, poświadczone w folklorze Słowian wschodnich i południowych.
Informacje na temat Jaryły pochodzą z XVIII i XIX-wiecznych materiałów etnograficznych, brak jest wcześniejszych wzmianek na temat tego bóstwa. Zgodnie z zapisem w kronice miasta Woroneża z 1765 roku święto ku czci Jaryły obchodzono 23 lub 27 kwietnia według kalendarza juliańskiego (15 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego), do czasu aż zostało zakazane przez miejscowego biskupa.
Wikipedia
przym. jary
Wiktionary
(1.1) Jaruna, Jaryła
Wiktionary
1. drzewo lub wysoki krzew z rodziny różowatych o najczęściej białych kwiatach i kulistych, pomarańczowych owocach;
2. jarząb mączny - gatunek krzewu lub drzewa z rodziny różowatych; mąkinia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. jarząbek
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) syst. dendr. nazwa systematyczna|Sorbus|L.|ref=tak., rodzaj roślin drzewiastych lub krzewiastych z rodziny różowatych;
(2.2) bot. drzewo lub krzew z rodzaju jarząb (2.1)
(2.3) drewno jarzębu (2.2)
Wiktionary
Jarząb (Sorbus L.) – rodzaj drzew i krzewów należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Należy do niego około 80–100 gatunków diploidalnych oraz co najmniej 170 taksonów pochodzenia mieszańcowego, zwykle poliploidalnych. Systematyka rodzaju jest trudna i w niektórych ujęciach bywa on rozdzielany na kilka rodzajów. Przedstawiciele występują w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej na obszarze Europy i Azji, w północnej Afryce oraz w Ameryce Północnej. Rosną w różnych siedliskach leśnych, na terenach górskich i skalistych, często na podłożu wapiennym, do wyjątków rosnących na mokradłach należy jarząb amerykański S. americana.
Wikipedia
(1.1) Ptasznik złapał dwa młode jarzęby i poszedł z nimi na targ do miasteczka.
(2.2) Młode liście jarzębów charakteryzują się srebrzystym zabarwieniem.
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. jarząbek mzw.
:: przym. jarząbkowy
(2.1)
:: przym. jarząbowy
Wiktionary
(1.1) jarząbek
Wiktionary
1. ptak łowny z rodziny głuszcowatych, zamieszkuje gęste stare drzewostany;
2. mięso z tego ptaka;
3. drzewo lub krzew z rodziny różowatych; jarząb pospolity, jarzębina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Tetrastes bonasia|Linnaeus|ref=tak., gatunek eurazjatyckiego ptaka łownego zamieszkującego gęste starodrzewy;
(1.2) ornit. ptak z gatunku jarząbków (1.1)
Wiktionary
Jarząbek (zwyczajny) (Tetrastes bonasia) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), zamieszkujący Eurazję. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Wikipedia
(1.2) Krajową populację jarząbków szacuje się na ok. 80 tysięcy sztuk.
Wiktionary
IPA: jaˈʒɔ̃mbɛk, AS: i ̯ažõmbek
Wiktionary
przym. jarząbkowy
Wiktionary
(1.1) jarząbek zwyczajny
(1.2) jarząbek zwyczajny
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: jarząbek
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do jarząbka
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący jarząbka, określający jarząbka, używany przy jarząbku
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla jarząbka, mający cechy jarząbka
Wiktionary
rzecz. jarząbek mzw.
Wiktionary
przymiotnik od: jarząb
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jarzębu
(1.2) wykonany z drewna lub innej części jarzębu
(1.3) będący częścią jarzębu
Wiktionary
IPA: ˌjaʒɔ̃mˈbɔvɨ, AS: i ̯ažõmbovy
Wiktionary
rzecz. jarząb
Wiktionary
jarzący się - taki, który się jarzy
SJP.pl
ptak wędrowny z rodziny pokrzewkowatych, w Polsce nieliczny
SJP.pl
Jarzębatka, pokrzewka jarzębata, gajówka jarzębata (Curruca nisoria) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny pokrzewek (Sylviidae).
Wikipedia
nakrapiany na czarno lub na brązowo, pstrokaty; jarzębiaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. zdrobn. od: jarzębiak
Wiktionary
(1.1) Wypiłyśmy z bratówką po trzy kieliszki jarzębiaczku i trochę się wstawiłyśmy.
Wiktionary
IPA: ˌjaʒɛ̃mˈbʲjat͡ʃɛk, AS: i ̯ažẽmbʹi ̯aček
Wiktionary
zob. jarzębiak.
Wiktionary
1. wytrawna wódka z owoców jarzębiny;
2. domowa nalewka jarzębinowa; jarzębinówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. wódka o złotopomarańczowym kolorze i wytrawnym smaku, produkowana z owoców jarzębiny
(1.2) kulin. zob. jarzębinówka.
Wiktionary
Jarzębiak – wódka owocowa zestawiona z nalewu jarzębinowego z dodatkiem destylatów owocowych i destylatu winnego oraz naturalnego karmelu. Napój ma barwę jasnobrązową, niekiedy występuje lekka opalizacja lub osad. Wódkę spożywa się lekko schłodzoną (16–18 °C) jako aperitif, do mięs ciemnych i dziczyzny, lub po posiłku na lepsze trawienie. Dostępna w butelkach o pojemności 0,5 l.
Wikipedia
IPA: jaˈʒɛ̃mbʲjak, AS: i ̯ažẽmbʹi ̯ak
Wiktionary
rzecz. jarzębina ż., jarzębinówka ż., jarząb m.
:: zdrobn. jarzębiaczek m.
przym. jarzębinowy
Wiktionary
(1.2) jarzębinówka
Wiktionary
nakrapiany na czarno lub na brązowo, pstrokaty; jarzębaty
SJP.pl
1. drzewo z rodziny różowatych, występujące w Eurazji; chętnie sadzone w parkach i ogrodach ze względu na ozdobne czerwone owoce;
2. owoc tego drzewa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. rodzaj drzewa o małych, czerwonych owocach;
(1.2) owoc jarzębiny (1.1)
(1.3) drewno jarzębiny (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dalej rosły lipy i klony, gdzieniegdzie wznosiła się samotna jarzębina albo stara brzoza.
Wiktionary
IPA: ˌjaʒɛ̃mˈbʲĩna, AS: i ̯ažẽmbʹĩna
Wiktionary
rzecz. jarząb m., jarzębiak m.
:: zdrobn. jarzębinka ż.
przym. jarzębinowy
Wiktionary
(1.1) jarząb, reg. śl. skoruszyna.
(1.2) reg. śl. skoruszyna.
Wiktionary
zdrobniale o jarzębinie
SJP.pl
Wikipedia
domowa nalewka z owoców jarzębiny; jarzębiak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. domowa nalewka przyrządzana z owoców jarzębiny
Wiktionary
(1.1) Jarzębinówka to niezbyt słodka nalewka o intensywnym smaku.
Wiktionary
IPA: ˌjaʒɛ̃mbʲĩˈnufka, AS: i ̯ažẽmbʹĩnufka
Wiktionary
rzecz. jarzębina ż., jarzębinka ż., jarzębiak m.
przym. jarzębinowy
Wiktionary
(1.1) jarzębiak
Wiktionary
przymiotnik od: jarzębina (np. jarzębinowy zagajnik, jarzębinowe korale)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący jarzębiny (drzew i owoców)
(1.2) przyrządzony z jarzębiny, z dodatkiem jarzębiny
(1.3) koloru owoców jarzębiny
Wiktionary
rzecz. jarzębina ż., jarzębinka ż., jarzębiak m., jarzębinówka ż.
Wiktionary
(1.3) pomarańczowoczerwony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
o liściach podobnych do liści jarzębiny; tawlina jarzębolistna - ozdobny krzew z rodziny różowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jarzębski/Jarzębska – nazwisko polskie.
Wikipedia
gwarowo: jęczmień jary
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. zdrobnienie od: jarzmo;
2. przyrząd do pomiaru średnicy drzew; fita, klupa, średnicomierz
SJP.pl
dotyczący jarzma, zaprzęgany w jarzmo, chodzący w jarzmie; jarzmowy
SJP.pl
świecenie materiału pod wpływem czynnika wzbudzającego innego niż energia cieplna, np. promieniowania, reakcji chemicznej; luminescencja
SJP.pl
zgrubienie od: jarzeniówka
SJP.pl
potocznie: lampa jarzeniowa
SJP.pl
Neonówka, lampa neonowa (inaczej: jarzeniówka, lampa jarzeniowa) – wynaleziona w 1910 przez Francuza Georges’a Claude’a, prosta lampa wyładowcza w postaci dwóch elektrod umieszczonych wewnątrz szklanej bańki wypełnionej gazem szlachetnym (zazwyczaj neonem lub mieszaniną gazów), świecąca dzięki wyładowaniu jarzeniowemu.
Wikipedia
związany z jarzeniem, świeceniem, np. lampa jarzeniowa, światło jarzeniowe
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. przym. od: jarzyna
Wiktionary
(1.1) Jarzenny siew wszelkiego zboża im najwcześniej zasieje, tym też najlepszy bywa.
Wiktionary
rzecz. jarzyna ż.
przym. jary
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. zboże jare
Wiktionary
krzew z rodziny sączyńcowatych
SJP.pl
rodzaj roślin zielnych z rodziny selerowatych
SJP.pl
Jarzmianka (Astrantia L.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny selerowatych (Apiaceae) liczący 10 gatunków. Występuje w Europie środkowej, wschodniej i południowej (5 gatunków) oraz w rejonie Kaukazu i Turcji. Jedynym przedstawicielem we florze Polski jest jarzmianka większa A. major. Jarzmianki zasiedlają lasy i formacje trawiaste na terenach skalistych. Są to rośliny długowieczne i rozrastające się w duże kolonie.
Wikipedia
1. używany dawniej drewniany zaprząg dla bydła roboczego;
2. ciężar, brzemię, niewola
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zootechn. drewniana uprząż zakładana zwierzęciu pociągowemu na kark, szyję, czoło lub rogi;
(1.2) przen. coś co zniewala i zmusza do ponoszenia ciężarów
(1.3) techn. urządzenie służące spinaniu, zwieraniu czegoś
(1.4) geogr. przest. przełęcz górska
(1.5) żegl. wzmocniona część kadłuba żaglowca, w której mocowany jest maszt;
(1.6) przest. jarzmo wołów: para wołów pociągowych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Woły chodzą w jarzmie.
(1.1) Ja mu sam włożę jarzmo na wspaniałą szyję, / sam Efraima zaprzęgnę, / orać będzie Juda, / Jakub zaś będzie bronował.
(1.2) Wyzwólmy się spod jarzma niewoli!
Wiktionary
IPA: ˈjaʒmɔ, AS: i ̯ažmo
Wiktionary
rzecz. ujarzmienie n., ujarzmianie n., jarzmiciel mos.
:: zdrobn. jarzemko n.
czas. ujarzmiać ndk., ujarzmić dk.
przym. jarzmowy, jarzemny
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|jarmo.
(1.2) ciężar, brzemię, niewola
(1.3) klamra
Wiktionary
przymiotnik od: jarzmo
SJP.pl
element lampy wyładowczej, w którym następuje wyładowanie elektryczne
SJP.pl
Jarznik – element lampy wyładowczej, w którym następuje wyładowanie elektryczne. Wykonany jest w postaci rurki ze szkła lub przezroczystej ceramiki. Wewnątrz znajdują się gazy i metale będące czynnikami święcącymi. W jarzniku zatopione są elektrody, pomiędzy którymi następuje wyładowanie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bot. młoda jarzębina
Wiktionary
przym. jarzómbkowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mający kolor owocu jarzębiny
Wiktionary
rzecz. jarzómbek m.
Wiktionary
1. potocznie: rozumieć, pojmować; kumać, czaić;
2. dawniej: zapalać, rozpalać ogień;
3. w gwarze uczniowskiej: palić papierosa;
4. jarzyć się:
a) żarząc się, świecić słabym blaskiem;
b) błyszczeć w jasnym świetle;
c) mienić się wieloma jaskrawymi barwami
SJP.pl
jednoroczna roślina z rodziny ślazowatych, występująca w wielu gatunkach; korchorus, juta
SJP.pl
jarzynka;
1. roślina zielna, której części używane są jako pożywienie; warzywo, zielenina;
2. jadalna część rośliny warzywnej; warzywo;
3. potrawa przygotowana z warzyw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) warzywo
(1.2) kulin. danie z jarzyn (1.1)
(1.3) daw. nasiona jarzyn (1.1)
(1.4) daw. roln. zboże jare
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie wiem, jak można jeść tylko jarzyny!
(1.1) Nawet wtedy, gdy ogólne warunki naturalne, przemysłowe i handlowe zostają spełnione, można uprawę jarzyn polnych polecić tylko w tym wypadku, gdy jest ona prowadzona umiarkowanie i jeśli do hodowli wybiera się takie rodzaje i gatunki, których zbiory nie przypadają równocześnie i to wtedy, kiedy rynek jest nimi przepełniony.
(1.4) Grunta pojałowiały, spustoszały lasy / I w polu tego roku zupełnie chybiło; / Po nizinach wymokło, na wzgórkach spaliło; / Siana i źdźbła nie będzie, toż samo z jarzyną; / Cieszyłem się przynajmniej cokolwiek oźminą, / Alić się dowiaduję z listów ekonoma, / Że i te nie omłotne, sama tylko słoma (…)
Wiktionary
IPA: jaˈʒɨ̃na, AS: i ̯ažỹna
Wiktionary
przym. jarzynowy, jarski, jarzenny, jary
rzecz. jarzynowa ż.
Wiktionary
(1.2) jarzynka
Wiktionary
potocznie:
1. nożyk do obierania warzyw;
2. sklep lub stragan z warzywami; jarzynowy, warzywniak, warzywny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sklep z jarzynami
Wiktionary
rzecz. jarzynowa ż., jarzynka ż.
przym. jarzynowy
Wiktionary
1. mechaniczna obieraczka do warzyw;
2. kobieta sprzedająca lub uprawiająca warzywa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mechaniczna lub elektryczna obieraczka do jarzyn
Wiktionary
przymiotnik od: jarzyny
SJP.pl
jarzyna;
1. roślina zielna, której części używane są jako pożywienie; warzywo, zielenina;
2. jadalna część rośliny warzywnej; warzywo;
3. potrawa przygotowana z warzyw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: jarzyna
(1.2) gotowy zestaw warzyw do przygotowania zupy sprzedawany w pęczkach
(1.3) przyprawa ze sproszkowanych, suszonych warzyw
Wiktionary
IPA: jaˈʒɨ̃nka, AS: i ̯ažỹnka
Wiktionary
rzecz. jarzyniak m., jarzynówka ż., jarzynowa ż.
przym. jarzynowy
Wiktionary
potocznie: zupa jarzynowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kulin. zupa z jarzyn, najczęściej różnych
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od: jarzynowy
Wiktionary
(1.1) Mama zmusiła Jasia, żeby zjadł jeszcze trochę jarzynowej, mimo że wcale nie miał ochoty.
(2.1) Weź sobie jeszcze trochę sałatki jarzynowej.
Wiktionary
rzecz. jarzyna ż., jarzynka ż., jarzynówka ż., jarzyniak m.
przym. jarzynowy, jarski
Wiktionary
(1.1) zupa jarzynowa, zupa warzywna, pot. jarzynówka
Wiktionary
1. błyszczka jarzynówka - motyl z rodziny sówek, którego gąsienice żywią się liśćmi roślin warzywnych; błyszczka gamma;
2. potocznie: zupa jarzynowa
SJP.pl
jarzynowy i mięsny
SJP.pl
→ jarzyna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z warzywami, dotyczący warzyw
(1.2) kulin. przyrządzony z warzyw
(1.3) daw. związany z jarzynami, dotyczący jarzyn w ich pierwotnym znaczeniu
Wiktionary
rzecz. jarzyna ż., jarzynka ż., jarzynowa ż., jarzynówka ż., jarzyniak m.
przym. jarski
Wiktionary
(1.1) warzywny
(1.2) warzywny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
pisemne rozporządzenie władców tureckich i tatarskich, głównie chanów Złotej Ordy i chanów krymskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. adm. dekret władcy mongolskiego lub tatarskiego, który zawiera rozkazy dla książąt podbitych terenów bądź akt darowizny
Wiktionary
Jarłyk (ros. ярлык z tur. jarl-ek) – pismo dyplomatyczne; pisemne rozporządzenie lub przywilej dla władców podbitych ziem wydawane przez władców mongolskich.
Na podlegającej Złotej Ordzie Rusi jarłyk był formalnym potwierdzeniem oddania we władanie książętom ruskim ich ziemi. Jarłyki pisano przeważnie w języku ujgurskim, później w języku arabskim.
W Chanacie Krymskim był to dekret władcy tatarskiego kierowany do niewiernych, pisany zazwyczaj po turecku.
Wikipedia
(1.1) Księstwa ruskie jako pierwsze w Europie posmakowały tatarskiej sztuki walki i niezwykłego sposobu rządzenia. Rządy te były nieobliczalne, okrutne, a o panowaniu decydował jarłyk, po który podległy książę ruski musiał jeździć do stolicy chana.
Wiktionary
1. mała poduszka pod głowę; jasiek;
2. odmiana fasoli o białym ziarnie; jasiek;
3. ziarna tej fasoli; jasiek;
4. żartobliwie: głupi jaś - zastrzyk oszałamiający lub uśmierzający ból
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Jan
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Daliśmy synkowi na imię Jaś, po moim dziadku Janku.
(1.1) Chciało się Zosi jagódek, / kupić ich za co nie miała, / Jaś ich miał pełen ogródek, / ale go prosić nie śmiała.
Wiktionary
IPA: jäɕ, AS: i ̯äś
Wiktionary
rzecz. jasiek mrz., Jan m., Janek mos., Jasiek mos., Janko mos., Janeczek mos., Jaśko mos., Jasio mos., Janusz mos., Jańcio mos., janusz mos.
przym. Jasiowy, Janowy
Wiktionary
(1.1) Jasiek, Janek, Janeczek, Jaśko, Jańcio
Wiktionary
danina w naturze ściągana od ludów Powołża i Syberii przez miejscowych książąt, od XVII wieku przez urzędników carskich
SJP.pl
Jasak (ros. ясак) – rodzaj daniny pobieranej dla Imperium Rosyjskiego w naturze (w futrach i skórach) od rdzennej ludności Syberii i Kamczatki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
szopka;
1. widowisko sceniczne lub kukiełkowe związane tematycznie z Bożym Narodzeniem;
2. kompozycja figuralna przedstawiająca narodzenie Chrystusa, wystawiana w kościele w okresie świąt Bożego Narodzenia; żłóbek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) widowisko o Bożym Narodzeniu wzorowane na średniowiecznych misteriach franciszkańskich;
(1.2) figurki przedstawiające postacie związane z narodzeniem Chrystusa, ustawiane w kościołach
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dzieci ze szkoły podstawowej zaprezentowały rodzicom jasełka bożonarodzeniowe.
Wiktionary
IPA: jaˈsɛwka, AS: i ̯aseu̯ka
Wiktionary
przym. jasełkowy
Wiktionary
jasełkowy charakter czegoś
SJP.pl
przymiotnik od: jasełka (np. dramat jasełkowy)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z jasełkami
Wiktionary
rzecz. jasełka nmos.
Wiktionary
1. mała poduszka pod głowę; jasiek;
2. odmiana fasoli o białym ziarnie; jasiek;
3. ziarna tej fasoli; jasiek;
4. żartobliwie: głupi jaś - zastrzyk oszałamiający lub uśmierzający ból
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: jasiek
SJP.pl
jaś;
1. mała poduszka pod głowę
2. odmiana fasoli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobnienie od Jan
Wiktionary
(1.1) Jasiek i Krystyna przyszli także i siedli na ławce, w kącie.
Wiktionary
rzecz. Jan m., Janina ż., Janka ż., Janek m., Jaś m., Janeczek m., jasiek mrz., Janko mos., Jasio mos., Jaśko mos.
przym. Janowy
Wiktionary
(1.1) Jaś, Janek, Janeczek
Wiktionary
przymiotnik od: Jasło
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Jasła, związany z Jasłem
Wiktionary
(1.1) Działamy tutaj zespołowo, bo więcej udaje się w ten sposób osiągnąć dla każdej ziemi: jasielskiej, krośnieńskiej, przemyskiej czy jarosławskiej.
Wiktionary
IPA: jäˈɕɛlsʲci, AS: i ̯äśelsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jasło n., jaślanin mos., jaślanka ż.
Wiktionary
gwarowo o jesionie; jasion
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wkrótce poszli spać, ale już leżąc, zaczęli się naradzać i jeszcze raz rozważać sprawę przyjazdu do Jasienia.
Wiktionary
IPA: ˈjäɕɛ̇̃ɲ, AS: i ̯äśė̃ń
Wiktionary
przym. jasieński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Jasienia
SJP.pl
mieszkanka Jasienia
SJP.pl
Jasienianka (Wojnarówka, Jasienna) – potok, lewy dopływ Białej o długości 13,35 km.
Źródła potoku znajdują się na wysokości około 490 m n.p.m. w miejscowości Jasienna. Spływa przez tę miejscowość w południowo-wschodnim kierunku. W sąsiedniej miejscowości Korzenna przyjmuje swój największy dopływ – potok Spólnik. Od tego miejsca zmienia kierunek na bardziej wschodni i płynie przez miejscowość Wojnarowa, gdzie uchodzi do Białej na wysokości 282 m.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Jasienica, Jasienica Dolna, Jasienica Rosielna
SJP.pl
mieszkaniec wsi: Jasienica
SJP.pl
mieszkanka wsi: Jasienica
SJP.pl
roślina z rodziny dzwonkowatych o błękitnych lub białych kwiatach
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Jasieniec
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik od: Jasień
SJP.pl
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jasiewicz
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jasik (cyr. Јасик) – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Prnjavor. W 2013 roku liczyła 282 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jasi lub z nią związany
SJP.pl
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, położona w rejonie rachowskim obwodu zakarpackiego nad Czarną Cisą;
Wiktionary
Jasina (ukr. Ясіня, Jasinia, węg. Kőrösmező, rum. Frasin, jid. יאַסין Jasin) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie zakarpackim, w rejonie rachowskim.
Wikipedia
przym. jasiński
Wiktionary
Jasiniec (do 1945 niem. Johanneshof) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Bogdaniec. Według danych z 2012 r. liczyła 76 mieszkańców. Miejscowość została założona w 1773 r. w ramach kolonizacji fryderycjańskiej – zagospodarowania tzw. łęgów warciańskich. Od 1945 r. leży w granicach Polski.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jasiński (forma żeńska: Jasińska; liczba mnoga: Jasińscy) – polskie nazwisko.
Osoby o nazwisku „Jasiński”:
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jasi lub z nią związany
SJP.pl
Jasiny – część wsi Komarowo w Polsce, położonej w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów.
Osada założona w 2 poł. XVIII w., znajdował się tu cmentarz ewangelicki.Obecnie znajduje się tutaj kilka domów mieszkalnych oraz firmy drobiarskie i szklarnie. Okolice to tereny leśne oraz pastwiska. Nieopodal wsi znajdują się kopce i doły, gdzie w czasach niemieckich prawdopodobnie wydobywano żwir. Jasiny leżą niedaleko drogi prowadzącej z Goleniowa do Lubczyny.
Wikipedia
zdrobnienie od: Jan (imię męskie); Jaś, Jasiek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma imienia Jan
Wiktionary
(1.1) Bruno pojechał z Jasiem na narty.
Wiktionary
rzecz. Jan mos., Jaś mos., Jasiek mos., Jaśko mos., Janko mos.
przym. Jasiowy, Janowy
Wiktionary
regionalnie: jesion; jasień
SJP.pl
Jasion – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Serca NMP w Machorach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie brodzkim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. jasionowski
Wiktionary
przymiotnik od: Jasionówka
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Jaś z małżonką; Jasio z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Jasia
Wiktionary
(1.1) Ktoś ukradł Jasiowego górala.
Wiktionary
rzecz. Jasio mos., Jaśko mos., Jaś mos., jasiek mrz.
przym. Jaśkowy, Janowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Białorusi, lewy dopływ Prypeci;
Wiktionary
Jasiołda – rzeka na Białorusi, lewy dopływ Prypeci.
Ma długość 242 km, powierzchnia dorzecza 5430 km².
Wikipedia
(1.1) hist. war. Jesiołda
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Janina
Wiktionary
(1.1) Poproś Jasiunię, żeby tu przyszła.
Wiktionary
IPA: jäˈɕü̃ɲa, AS: i ̯äśü̃ńa
Wiktionary
(1.1) Jasia, Janka, Janeczka, Jaśka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dendr. jesion
Wiktionary
jaś;
1. mała poduszka pod głowę
2. odmiana fasoli
SJP.pl
przymiotnik od: Jassy (miasto w północno-wschodniej Rumunii)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Jassami, dotyczący Jass, pochodzący z Jass
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Jassy nmos.
Wiktionary
rodzaj z rodziny jaskrowatych obejmujący ponad 400 gatunków, w Polsce rośnie kilkadziesiąt gatunków, m.in. jaskier płomieńczyk czy jaskier polny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Ranunculus|ref=tak., liczący około 400 gatunków rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju jaskier (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Nasze jaskry zwiędły!
Wiktionary
IPA: ˈjasʲcɛr, AS: i ̯asʹḱer
Wiktionary
rzecz. jaskrowate nmos., jaskrowce nmos.
przysł. jaskrawo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jaśkiewicz – nazwisko polskie. Pochodzi od imienia Jan, które to imię jest rdzeniem jednej z najliczniejszych grup polskich nazwisk (liczącej ponad 300 różnych form). Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 8039 osób. Blisko 70% osób noszących to nazwisko mieszka w południowej połowie kraju.
Wikipedia
próżnia, pustka w skale lub system takich próżni dostępnych dla człowieka, powstałych w sposób naturalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) naturalna pusta przestrzeń w skale, a ściśle taka o rozmiarach umożliwiających penetrację przez człowieka;
(1.2) przen. miejsce nielegalnych lub występnych zgromadzeń
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Sklepienie jaskini pokrywały gęsto stalaktyty.
(1.2) Las Vegas uważa się za największą jaskinię hazardu na świecie.
Wiktionary
IPA: jaˈsʲcĩɲa, AS: i ̯asʹḱĩńa
Wiktionary
rzecz. jaskiniowiec m., jaskiniec m.
przym. jaskiniowy
Wiktionary
(1.1) pieczara, grota
Wiktionary
człowiek zamieszkujący jaskinie w epoce przedhistorycznej; człowiek pierwotny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) antrop. człowiek jaskiniowy, wczesny człowiek mieszkający w jaskini
(1.2) książk. przen. człowiek niewychowany, zachowujący się w sposób prostacki
Wiktionary
Człowiek jaskiniowy, jaskiniowiec, troglodyta – popularna stylizowana wizja wyglądu i zachowania wczesnych ludzi czy hominidów. Termin jest czasem używany potocznie w odniesieniu do neandertalczyków lub Homo sapiens fossilis ery paleolitycznej, chociaż popularne opisy jaskiniowców są zwykle znacznie nieścisłe.
Wikipedia
IPA: ˌjasʲcĩˈɲɔvʲjɛt͡s, AS: i ̯asʹḱĩńovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. jaskinia ż.
przym. jaskiniowy
Wiktionary
(1.1) troglodyta
(1.2) bamber, burak, barbarzyńca, burek, cham, chamidło, chamisko, chamskie nasienie, chamuś, gbur, gburzysko, grubianin, kałmuk, nieokrzesaniec, ordynus, parobas, plebejusz, prostak, prymityw, troglodyta, żłób, gw-pl|Lwów|ćmok.
Wiktionary
przymiotnik od: jaskinia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zamieszkujący jaskinię, związany z jaskinią
Wiktionary
rzecz. jaskinia ż., jaskiniowiec m.
Wiktionary
specjalista zajmujący się budową i pochodzeniem jaskiń; speleolog
SJP.pl
dział geologii zajmujący się budową i pochodzeniem jaskiń; speleologia
SJP.pl
1. zdrobnienie od: Jan (imię męskie);
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała, regionalna forma męskiego imienia Jan
Wiktionary
(1.1) Do otwartej walizy wrzuca Jaśko przywiezione prezenty.
Wiktionary
rzecz. Jan m., Jaś m., Jasiek m., Janko m., Janeczek m., Jasio mos.
przym. Jaśkowy, Jasiowy, Janowy
Wiktionary
(1.1) Jaś, Jasiek, Janeczek
Wiktionary
gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
Jaskólak (Elanoides forficatus) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Elanoides. Występuje w Ameryce Północnej i Południowej – od południowo-wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych i północnego Meksyku po północną Argentynę. Północnoamerykańskie populacje migrują na zimowiska do Ameryki Południowej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. glistnik jaskółcze ziele
Wiktionary
IPA: ˌjaskɔˈlʲit͡sa, AS: i ̯askolʹica
Wiktionary
(1.1) jaskółka
Wiktionary
przedstawiciel podrodziny ptaków z rodziny jaskółkowatych
SJP.pl
podrodzina ptaków z rodziny jaskółkowatych
SJP.pl
Jaskólniki (Pseudochelidoninae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jaskólski – polskie nazwisko szlacheckie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Jaskot:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
zdrobnienie od: Jan (imię męskie); Jaś, Jasio
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jaśka lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Jaśka
Wiktionary
(1.1) Jaśkowy samochód stoi zaparkowany przed remizą.
Wiktionary
rzecz. Jaśko mos., jasiek mrz.
przym. Jasiowy, Janowy
Wiktionary
(1.1) Jankowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny jaskółkowatych
SJP.pl
młode jaskółki; jaskółczę
SJP.pl
młode jaskółki; jaskółczątko
SJP.pl
1. związany z jaskółką, dotyczący jaskółki;
2. jaskółcze ziele - trujący chwast o żółtych kwiatach; glistnik
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla jaskółki; dotyczący, odnoszący się do jaskółki (o ptaku)
Wiktionary
IPA: jaˈskuwt͡ʃɨ, AS: i ̯askuu̯čy
Wiktionary
rzecz. jaskółka ż., jaskółeczka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: jaskółka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: jaskółka
Wiktionary
(1.1) Małe jaskółeczki otwierały radośnie swe dzióbki.
Wiktionary
IPA: ˌjaskuˈwɛt͡ʃka, AS: i ̯askuu̯ečka
Wiktionary
rzecz. jaskółka ż., Jaskólski m., Jaskólska ż.
przym. jaskółczy
Wiktionary
niewielki ptak wędrowny z rodziny jaskółkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Hirundo|ref=tak., owadożerny ptak o długich i ostro zakończonych skrzydłach i ogonie;
(1.2) daw. najwyższy balkon w teatrze;
(1.3) daw. męski żakiet o połach przypominających ogon jaskółki (1.1)
(1.4) próbny egzemplarz jakiegoś wydawnictwa
(1.5) jedna z figur akrobacyjnych m.in. w jeździe figurowej na lodzie
Wiktionary
Jaskółkowate (Hirundinidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), do której należy ponad 80 gatunków.
Wikipedia
(1.1) Od kilku tygodni męczył domowników nieustannym dopytywaniem: czy jaskółki już przyleciały, czy akacja rozwinęła się; czy bez zakwitł?
Wiktionary
IPA: jaˈskuwka, AS: i ̯askuu̯ka
Wiktionary
rzecz. jaskółeczka ż.
przym. jaskółczy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|lasztówka.; gw-pl|Górny Śląsk|jaskołka.
(1.2) paradyz
(1.3) żakiet; gw-pl|Górny Śląsk|szaket, szakiet.
Wiktionary
rodzina ptaków z rzędu wróblowych
SJP.pl
Jaskółkowate (Hirundinidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), do której należy ponad 80 gatunków.
Wikipedia
o cechach jaskółkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
przymiotnik od: jaskółka
SJP.pl
przewlekłe schorzenie oka spowodowane wzmożonym ciśnieniem śródgałkowym; glaukoma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przewlekłe schorzenie oka spowodowane wzmożonym ciśnieniem śródgałkowym;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: jaskier
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jaskra może powodować ostre bóle i pogarszać widzenie.
Wiktionary
przysł. jaskrawo
Wiktionary
(1.1) glaukoma
Wiktionary
jaskrawić się - odbijać się jaskrawo od tła
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: jaskrawo
SJP.pl
właściwość tego, co jest przesadnie jaskrawe; także sama ta rzecz
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) dając intensywny, jasny kolor
(1.2) rażąc w oczy
(1.3) w sposób bardzo oczywisty; mocno uwydatniając
Wiktionary
rzecz. jaskier mrz., jaskra ż., jaskrawizna ż., jaskrawościomierz mrz., jaskrawość ż., jaskrzyca ż., jaskrzyn mrz.
czas. jaskrawić się ndk., jaskrawieć ndk., przejaskrawiać ndk.
przym. jaskrawy
przysł. jaskrawie
przedr. jaskrawo-
Wiktionary
(1.1-2) przest. jaskrawie
(1.3) dobitnie, wyraziście
Wiktionary
biały o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) biały o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Te ciemne kształty na tle jaskrawobiałej ściany dobrze wyglądają.
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔˈbʲjawɨ, AS: i ̯askravobʹi ̯au̯y
Wiktionary
(1.1) śnieżnobiały
Wiktionary
czerwony o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) czerwony o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Dlaczego jaskrawoczerwone motywy tak was chwytają za serca?
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔt͡ʃɛrˈvɔ̃nɨ, AS: i ̯askravočervõny
Wiktionary
fioletowy o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fioletowy o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Żele fluorescencyjne – świecą na skórze i włosach, przede wszystkim w świetle ultrafioletowym. Dostępne w dwóch kolorach: jaskrawożółtym i jaskrawofioletowym.
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔfʲjɔlɛˈtɔvɨ, AS: i ̯askravofʹi ̯oletovy
Wiktionary
niebieski o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niebieski o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔ̃ɲɛˈbʲjɛsʲci, AS: i ̯askravõńebʹi ̯esʹḱi
Wiktionary
pomarańczowy o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pomarańczowy o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔpɔ̃marãj̃n͇ˈt͡ʃɔvɨ, AS: i ̯askravopõmarãĩ ̯ṇčovy
Wiktionary
rdzawy o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rdzawy o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔrˈd͡zavɨ, AS: i ̯askravorʒavy
Wiktionary
różowy o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) różowy o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) To musiało wyglądać okropnie, jarmarczny, czerwony znaczek w czarne kropki na jaskraworóżowym swetrze.
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔruˈʒɔvɨ, AS: i ̯askravoružovy
Wiktionary
rudy o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rudy o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) W drzwiach w towarzystwie policjantki staje kobieta o jaskraworudych włosach związanych gumką.
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔˈrudɨ, AS: i ̯askravorudy
Wiktionary
→ jaskrawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzymiotnikowy od|jaskrawy.
Wiktionary
przym. jaskrawy
przysł. jaskrawo
Wiktionary
miernik jaskrawości barw powierzchni, np. tkanin, ścian, ekranów telewizorów, wyświetlaczy LCD, itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. przyrząd służący do pomiaru luminancji powierzchni, które emitują lub odbijają światło
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔɕˈt͡ɕɔ̃mʲjɛʃ, AS: i ̯askravośćõmʹi ̯eš
Wiktionary
zob. jaskrawość.
Wiktionary
zielony o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) zielony o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Oglądałyśmy dziś takie jaskrawozielone ciuszki, ale nie było nic ciekawego.
(1.1) W okresie godowym dorosłe samce mają turkusowoniebieskie podgardle, a kolor ich grzbietu staje się bardziej jaskrawozielony.
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔʑɛˈlɔ̃nɨ, AS: i ̯askravoźelõny
Wiktionary
żółty o jaskrawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) żółty o intensywnym, jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Kiedy słyszę tę muzykę, przed oczami mam ferię jaskrawożółtych reflektorów na koncercie.
Wiktionary
IPA: ˌjaskravɔˈʒuwtɨ, AS: i ̯askravožuu̯ty
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: jaskrawy
SJP.pl
1. o kolorze: jasny i bardzo intensywny, np. jaskrawa biel; ostry, rażący, żywy, wściekły, krzykliwy;
2. mający jasny i bardzo intensywny kolor, np. jaskrawy garnitur;
3. o świetle, blasku: rażący oczy, np. jaskrawe oświetlenie;
4. świecący mocnym i rażącym w oczy światłem, np. jaskrawa żarówka;
5. bardzo wyraźny, oczywisty, np. jaskrawe kłamstwo; dobitny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o kolorze: intensywny
(1.2) o przedmiocie: mający intensywny kolor
(1.3) o świetle: mocno świecący, rażący oczy
(1.4) przen. bardzo wyraźny, dobitny; skrajny
Wiktionary
(1.3) Płaski krążek ziemi przykryje mleczny, mgielny klosz. Światło będzie jaskrawe i doskonale rozproszone.
(1.4) Przeciwieństwo między Leibnizem a Spinozą jest jaskrawe, chociaż obydwaj są racjonalistami.
Wiktionary
IPA: jasˈkravɨ, AS: i ̯askravy
Wiktionary
rzecz. jaskrawość ż.
przysł. jaskrawo
Wiktionary
rodzina roślin dwuliściennych, prawie wyłącznie zielnych, obejmująca około 2000 gatunków zamieszkujących głównie obszary umiarkowane półkuli północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Ranunculaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu jaskrowców;
Wiktionary
Jaskrowate (Ranunculaceae Juss.) – rodzina roślin należąca do rzędu jaskrowców (Ranunculales). Liczy ok. 60 rodzajów i ok. 2,5 tysiąca gatunków (w Polsce ok. 75 gatunków). Występują one głównie w klimacie umiarkowanym i chłodnym na półkuli północnej, często w górach, stosunkowo rzadko w strefie równikowej.
Wikipedia
(1.1) W obrębie rodziny jaskrowatych wyróżnia się pięć podrodzin.
Wiktionary
rzecz. jaskier mrz., jaskrowce lm. nmos.
Wiktionary
o cechach jaskrowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych obejmujący ponad 4400 gatunków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Ranunculales|Dumort.|ref=tak., rząd roślin należący do klasy okrytonasiennych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Knieć błotną zalicza się do jaskrowców.
Wiktionary
rzecz. jaskier mrz., jaskrowate lm. nmos.
Wiktionary
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
1. przymiotnik od: jaskier;
2. przymiotnik od: jaskra
SJP.pl
1. dawniej: jaskra, groźna choroba oczu
2. roślina z rodziny jaskrowatych
SJP.pl
roślina z rodziny złożonych
SJP.pl
Jaskrzyn, szczęstka (Felicia Cass.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje ok. 85–87 gatunków. Większość występuje w południowej Afryce (zwłaszcza w Kraju Przylądkowym), nieliczne sięgają na północ do środkowej Afryki, a jeden rośnie także na Półwyspie Arabskim.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Jasła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jasła
(1.2) osoba pochodząca z Jasła, urodzona w Jaśle
Wiktionary
(1.1) Znam jaślan wypoczywających rok w rok nad Bałtykiem.
Wiktionary
rzecz. Jasło n.
:: fż. jaślanka ż.
przym. jasielski
Wiktionary
mieszkanka Jasła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jasła
(1.2) kobieta pochodząca z Jasła, urodzona w Jaśle
Wiktionary
(1.1) Jaślankom znowu udało się pokonać sanoczanki.
Wiktionary
rzecz. Jasło n.
:: fm. jaślanin mos.
przym. jasielski
Wiktionary
roślina górska z rodziny pierwiosnkowatych; urdzik
SJP.pl
Urdzik karpacki (Soldanella carpatica), zwyczajowo nazywany jaślinkiem – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Jest endemitem zachodniokarpackim. Występuje głównie w Tatrach i na Babiej Górze, za to jest tam bardzo pospolity. Nieliczne stanowiska znajdują się także na Pilsku, Policy, w Gorcach i w Pieninach.
Wikipedia
przymiotnik od: Jaśliska
SJP.pl
1. roślina należąca do rodziny oliwkowatych, występująca w wielu gatunkach; jaśminowiec;
2. kwiat tej rośliny;
3. jaśmin wielkolistny - jeden z gatunków jaśminowca, pochodzący z Azji krzew o wonnych kwiatach; jaśminek wielkolistny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Jasminum|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych (nazwa systematyczna|Oleaceae|ref=tak.);
(1.2) pnącze lub krzew z rodzaju jaśmin (1.1)
(1.3) kwiat jaśminu (1.2)
(1.4) rzad. perfum o zapachu kwiatów jaśminu (1.2)
Wiktionary
Jaśmin, jaśminek (Jasminum L.) – rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych. Obejmuje ok. 200 gatunków. Występują one w strefie międzyzwrotnikowej Afryki, Azji i Australii, sięgając do stref umiarkowanych w południowej Afryce i Australii oraz w rejonie Kaukazu i wschodnich Chin. Rosną zwykle w formacjach zaroślowych. Ich wonne, zwykle słodko pachnące kwiaty są zapylane przez owady.
Wikipedia
(1.2) Intensywny zapach jaśminu napełniał pokój.
(1.3) W wazonie stały wonne jaśminy.
(1.4) Łoże skropiła jaśminem i zaciągnęła kotary.
Wiktionary
IPA: ˈjäɕmʲĩn, AS: i ̯äśmʹĩn
Wiktionary
rzecz. jaśminowiec mrz., jaśminówka ż., Jaśmina ż., Jaśminka ż.
przym. jaśminowy, jaśminowaty, jaśminowcowy
przysł. jaśminowo
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Jaśmina – imię żeńskie, wywodzące się od pers. یاسمن (jāsämin), od którego pochodzi słowo jaśmin. Do Polski trafiło na nieco szerszą skalę za pośrednictwem języka angielskiego i być może niemieckiego (w którym to języku imię to jest z kolei identyfikowane jako współczesne, stanowiące wynik wpływów angielskich i francuskich). Z drugiej strony, nadanie imienia Jaśmina w Polsce odnotowano już w latach dwudziestych XX wieku.
Wikipedia
jaśminek wielkolistny - jeden z gatunków jaśminowca, pochodzący z Azji krzew o wonnych kwiatach; jaśmin wielkolistny
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jaśminy lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający jaśmin
Wiktionary
rzecz. jaśmin, jaśminowate
przym. jaśminowy
Wiktionary
rodzaj z rodziny hortensjowatych, obejmuje około 70 gatunków krzewów z Eurazji i Ameryki Północnej oraz środkowej; liczne gatunki i odmiany pospolite w Polsce jako rośliny ozdobne, zwane błędnie jaśminami
SJP.pl
Jaśminowiec (Philadelphus L.) – rodzaj krzewów z rodziny hortensjowatych. Obejmuje 45 gatunków. Najwięcej z nich rośnie w Azji wschodniej od Himalajów po Japonię, liczne rosną także w Ameryce Północnej (od Ameryki Centralnej po Kolumbię Brytyjską). Jeden gatunek – jaśminowiec wonny P. coronarius występuje w rejonie Kaukazu i południowo-wschodniej Europy. Zasiedlają różne siedliska – tereny skaliste i półpustynne, lasy świetliste i luki w lasach wilgotnych. Pachnące kwiaty zapylane są przez owady.
Wikipedia
przymiotnik od: jaśmin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od jaśmin
Wiktionary
IPA: ˌjäɕmʲĩˈnɔvɨ, AS: i ̯äśmʹĩnovy
Wiktionary
rzecz. jaśmin m.
przym. jaśminowaty
Wiktionary
nienasycony keton, bezbarwna ciecz o zapachu jaśminu występująca w niektórych roślinnych olejkach eterycznych, otrzymywana także syntetycznie, używana w przemyśle perfumeryjnym
SJP.pl
Jasmon – naturalny organiczny związek chemiczny uzyskiwany z oleju z kwiatów jaśminu. Kolor od bezbarwnego do bladego żółtego; ciecz ma woń jaśminu. Jasmon może występować w dwóch izomerycznych formach różniących się geometrią wokół podwójnego wiązania łańcucha pentenylu: cis-jasmon i trans-jasmon. Naturalny ekstrakt zawiera tylko formę cis, przy czym materiał syntetyczny jest często mieszaniną zawierającą obie formy z przewagą formy cis.
Wikipedia
przymiotnik od: jasmon
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jasmundem, dotyczący Jasmundu (półwyspu na wyspie Rugii)
Wiktionary
rzecz. Jasmund m.
Wiktionary
trochę jasny, niezupełnie jasny
SJP.pl
potocznie: porcja (kufel) jasnego piwa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …wyrażający aprobatę, potwierdzenie wcześniejszej wypowiedzi
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) porcja jasnego piwa
forma przymiotnika.
(3.1) M., B. i W. lp. n. i lm. nmos. od: jasny
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) No jasne, że na was poczekamy!
(2.1) Kelner, jedno jasne z nalewaka, proszę!
Wiktionary
rzecz. jasność ż., jasnota ż.
czas. jaśnieć ndk., pojaśnieć dk.
przym. jaśniutki, jasny
przysł. jasno
temsłow. jasno-
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. jasność, światło dzienne
Wiktionary
IPA: ˈjäɕɲa, AS: i ̯äśńa
Wiktionary
pierwsza część tytułów i zwrotów grzecznościowych używanych dawniej w stosunku do osób wysoko postawionych w hierarchii społecznej, arystokracji, możnych, rzadziej szlachty
SJP.pl
1. stawać się jasnym lub jaśniejszym;
2. wydawać jasne światło;
3. być wyraźnie widocznym;
4. wyróżniać się czymś pozytywnym;
5. wyrażać pozytywne cechy, emocje; promieniować, emanować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zajaśnieć)
(1.1) dawać wyraźnie jasny blask
(1.2) odbijać światło; być widocznym, pełnym blasku
(1.3) przen. być wyraźnie widocznym ze względu na swoje zalety
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zjaśnieć)
(2.1) tracić natężenie barwy
Wiktionary
(1.1) Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna człowieczego.
(1.2) Błękit nieba jaśniał niczym szafir.
(1.3) Warszawa radowała się, gwarzyła, jaśniała.
Wiktionary
rzecz. jasność ż., jasnota ż., jaśnienie n., jasne n.
czas. zajaśnieć dk.
przym. jasny, jaśniejący
przysł. jasno, jaśnie
wykrz. jasne
temsłow. jasno-
Wiktionary
(1.1) promienieć, świecić
(1.2) błyszczeć, pałać, świecić, świecić się
(1.3) promieniować
(2.1) blednąć, płowieć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jasno
SJP.pl
Jaśniej – pierwszy singel Krzysztofa Zalewskiego promujący drugi album pt. Zelig. To energiczna piosenka przeciwko przeciętności, proklamująca kreatywność dającą dobro wspólne. Refren stanowi przekaz na przyszłość ("dla po nas pokoleń zrobimy jaśniej"), przy końcu utworu zaśpiewany przez chórek dziecięcy.
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: jasny
SJP.pl
1. przestarzale o arystokracie;
2. ironicznie o zarozumialcu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. iron. człowiek z wyższych sfer lub mający zbyt duże mniemanie o sobie
(1.2) daw. człowiek z wyższych sfer
Wiktionary
(1.1) Daj spokój, ten jaśniepan zwykłego chleba nie je, tylko paryskie bułki.
Wiktionary
IPA: jäɕˈɲɛpãn, AS: i ̯äśńepãn
Wiktionary
rzecz. jaśniepaństwo n., jaśniepańskość ż.
:: fż. jaśniepani ż.
przym. jaśniepański
Wiktionary
(1.2) jaśnie pan
Wiktionary
jaśniepanna;
1. przestarzale o arystokratce;
2. ironicznie o zarozumiałej kobiecie
SJP.pl
jaśniepani;
1. przestarzale o arystokratce;
2. ironicznie o zarozumiałej kobiecie
SJP.pl
wyniosły sposób bycia przypisywany jaśniepanom, ludziom zarozumiałym lub z wyższych sfer; zarozumialstwo
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. gwarowo: jaśniejący, błyszczący, świecący;
2. potocznie: przeklęty, cholerny
SJP.pl
zdrobnienie od: jasny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: jasny
Wiktionary
(1.1) Kolor wody przeszedł z ciemnego szmaragdu w jaśniuteńki błękit, a tu i ówdzie pode mną białymi plamami piasku prześwitywać poczęło dno.
Wiktionary
IPA: ˌjäɕɲuˈtɛ̃ɲci, AS: i ̯äśńutẽńḱi
Wiktionary
przysłówek
(1.1) rzad. bardzo jasno
Wiktionary
(1.1) Wtenczas na polu robiło się jaśniuteńko. Nie było to nijakie półświatło, ale jasność taka, jakby już było daleko na dzień.
Wiktionary
zdrobnienie od: jasny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: jasny
Wiktionary
(1.1) Potem potrząsnęła nieporządną grzywą jaśniutkich jak słoma włosów, nieposłusznymi pasemkami spadających na brwi.
Wiktionary
IPA: jäɕˈɲutʲci, AS: i ̯äśńutʹḱi
Wiktionary
przym. jasny
rzecz. jasnota ż., jasność ż., jasne n.
przysł. jasno
wykrz. jasne
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z dużą ilością światła
(1.2) w jasnym odcieniu
(1.3) książk. w sposób zrozumiały, oczywisty
(1.4) książk. w sposób zdecydowany, stanowczy
(1.5) książk. beztrosko, pogodnie, radośnie
Wiktionary
(1.1) Gdy się obudziła, na dworze było już zupełnie jasno.
(1.2) Czemu tak jasno się malujesz? Wcale nie widać, że masz makijaż.
(1.3) Dopiero brat jasno wytłumaczył mu to zadanie.
(1.4) Postawiła sprawę jasno: albo wódka, albo ona.
(1.5) Odkąd znalazł pracę, jasno patrzył w przyszłość.
Wiktionary
IPA: ˈjasnɔ, AS: i ̯asno
Wiktionary
rzecz. jasność ż., jasnota ż., jaśnienie n., objaśnianie n., objaśnienie n., wyjaśnianie n., wyjaśnienie n., rozjaśnianie n., rozjaśnienie n., Jasna ż., jasne n.
czas. jaśnieć ndk., objaśniać ndk., objaśnić dk., wyjaśniać ndk., wyjaśnić dk., rozjaśnić dk.
przym. jasny, jaśniutki
przysł. jaśnie
temsłow. jasno-
wykrz. jasne
Wiktionary
(1.3) prosto, wyraźnie, przejrzyście, zrozumiale
(1.5) pogodnie
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na jasny odcień lub małą intensywność określonej barwy
(1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na jasną barwę tego, co nazywa drugi człon złożenia
Wiktionary
IPA: ˈjasnɔ, AS: i ̯asno
Wiktionary
rzecz. jasność ż., jasnota ż., jasne n.
czas. jaśnieć
przym. jasny
przysł. jasno
wykrz. jasne
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor amarantowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
beżowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) beżowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Pół godziny później obejmują nas miękkie, pokryte jasnobeżową, perforowaną skórą fotele lexusa.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔbɛˈʒɔvɨ, AS: i ̯asnobežovy
Wiktionary
lśniąco biały
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) lśniącej białości, lśniąco biały
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈbʲjawɨ, AS: i ̯asnobʹi ̯au̯y
Wiktionary
o kolorze włosów: bardzo jasny
SJP.pl
brązowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kolor brązowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Skrzydła przednie samca są szare z widocznymi białoszarymi punktami na całej powierzchni i zaokrąglonym wierzchołku. Ich strzępina i użyłkowanie są nieco ciemniejsze w przeciwieństwie do tylnych podłużnych, jasnobrązowych, matowych skrzydeł o jaśniejszej strzępinie.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔbrɔ̃w̃ˈzɔvɨ, AS: i ̯asnobrõũ̯zovy
Wiktionary
mający jasne brwi
SJP.pl
brunatny o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) brunatny o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Pączki nie są zwykłym smakołykiem. Jasnobrunatne, kuliste z jaśniejszą obrączką, delikatne, nadziane konfiturą z róży.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔbrũˈnatnɨ, AS: i ̯asnobrũnatny
Wiktionary
bursztynowy o jasnym odcieniu; bladobursztynowy
SJP.pl
o koniu: bułany o jasnym odcieniu
SJP.pl
błękitny o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kolor błękitny o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔbwɛ̃ŋʲˈcitnɨ, AS: i ̯asnobu̯ẽŋʹḱitny
Wiktionary
czerwony o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) w kolorze czerwonym o niezbyt intensywnym nasyceniu / odcieniu
Wiktionary
(1.1) Tamta jasnoczerwona bluzka podobała mi się bardziej.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔt͡ʃɛrˈvɔ̃nɨ, AS: i ̯asnočervõny
Wiktionary
kołowatek jasnoczułki - gatunek błonkówki z rodziny nasteczników
SJP.pl
wrona jasnodzioba - gatunek ptaka z rodziny krukowatych
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem jasnofioletowej barwy; w jasnofioletowym kolorze, odcieniu
Wiktionary
przym. jasnofioletowy
Wiktionary
fioletowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor fioletowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Nie mieszaj jasnofioletowego barwnika z tym roztworem.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔfʲjɔlɛˈtɔvɨ, AS: i ̯asnofʹi ̯oletovy
Wiktionary
przysł. jasnofioletowo
Wiktionary
fiołkowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
o koniu: gniady o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik od: Jasna Góra
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jasną Górą, dotyczący Jasnej Góry
Wiktionary
(1.1) Kolejna pielgrzymka dotarła dziś do jasnogórskiego sanktuarium.
(1.1) Cała wieś wybierała wczoraj jasnogórskiego sołtysa.
Wiktionary
rzecz. Jasna Góra ż., jasnogórzanin m., jasnogórzanka ż.
Wiktionary
granatowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
pejoratywne określenie postępowców, przeciwników poglądów tradycjonalistycznych
SJP.pl
pejoratywnie: związany ze środowiskiem postępowym, progresywnym, liberalnym
SJP.pl
mający jasne włosy na głowie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma głowę w jasnym kolorze
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈɡwɔvɨ, AS: i ̯asnogu̯ovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający kolor kasztanowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Na twoim miejscu pociągnęłabym tę półkę jasnokasztanową bejcą.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔkaʃtãˈnɔvɨ, AS: i ̯asnokaštãnovy
Wiktionary
kawowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kawowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Na drugim piętrze Theodor otworzył kluczem drzwi i nareszcie zobaczyła światło. A w nim duży kwadratowy pokój z podłogą z czerwono malowanych desek, różową tapetą w amorki i piecem z jasnokawowych kafli w rogu.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔkaˈvɔvɨ, AS: i ̯asnokavovy
Wiktionary
rak jasnokomórkowy - najczęstszy typ raka nerki
SJP.pl
kremowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kremowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔkrɛ̃ˈmɔvɨ, AS: i ̯asnokrẽmovy
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) lawendowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
lazurowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przestarzałe: mający jasne lica, jasną twarz; nieopalony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) poet. taki, który ma jasną twarz
Wiktionary
lila o jasnym odcieniu
SJP.pl
liliowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liliowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔlʲiˈlʲjɔvɨ, AS: i ̯asnolʹilʹi ̯ovy
Wiktionary
malinowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
o maści konia: myszaty o jasnym odcieniu
SJP.pl
niebieski o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor niebieski o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) W lodówce stała jasnoniebieska puszka napoju energetycznego.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔ̃ɲɛˈbʲjɛsʲci, AS: i ̯asnõńebʹi ̯esʹḱi
Wiktionary
borecznik jasnonogi - gatunek błonkówki z rodziny borecznikowatych
SJP.pl
mający oczy koloru jasnego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. mający jasne oczy
Wiktionary
(1.1) Spojrzał na bladą, jasnooką, najzupełniej niewłoską twarz szewca…
(1.1) Wtedy jasnooki, młody oficer wyciągnął z kabury pistolet i strzelił kilka razy w sufit.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈːci, AS: i ̯asn•oḱi
Wiktionary
pomarańczowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor pomarańczowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Czy młoda mandarynka jest jasnopomarańczowa, czy zielonkawa?
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔpɔ̃marãj̃n͇ˈt͡ʃɔvɨ, AS: i ̯asnopõmarãĩ ̯ṇčovy
Wiktionary
popielaty o bardzo bladym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) popielaty o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) W dzień jej skóra stawała się czerwonawobrązowa, a w nocy jasnopopielata.
(1.1) Spodnie jasnopopielate, szerokie, brudne i pomięte, buty jaskrawożółte i skarpetki kolorowe przesadnie.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔpɔpʲjɛˈlatɨ, AS: i ̯asnopopʹi ̯elaty
Wiktionary
purpurowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
płowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
różowobeżowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
różowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor różowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔruˈʒɔvɨ, AS: i ̯asnoružovy
Wiktionary
rudy o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rudy o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Kot tygrysi dochodzi do 95 cm długości. Futerko jasnorude, na bokach tułowia i kończynach rzędy czarnych plamaam, jak u lamparta.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈrudɨ, AS: i ̯asnorudy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 4114;
Wiktionary
(1.1) Jasnorzewska porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. światło wysyłane przez naturalne lub sztuczne źródło, blask tego źródła światła;
2. natężenie, intensywność tego światłą lub oświetlenia;
3. mała intensywność barwy czegoś; białość, bladość;
4. przenośnie: pogoda ducha, otwartość, szczerość; życzliwość, optymizm;
5. o głosie, dźwięku; wyraźne brzmienie, brak szmerów; czystość, dźwięczność;
6. jednoznaczność i wyrazistość w sposobie wyrażania się;
7. przejrzystość, przystępność czegoś, prostota; zrozumiałość, klarowność, łatwość;
8. w astronomii: natężenie oświetlenia płaszczyzny prostopadłej do kierunku promieniowania danego obiektu astronomicznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest jasne
(1.2) światło wysyłane przez źródło światła
(1.3) delikatny, słabo nasycony odcień
(1.4) przejrzystość, zrozumiałość i klarowność
(1.5) czystość, dźwięczność głosu
(1.6) astr. ilość energii świetlnej wysyłanej przez ciało niebieskie w jednostce czasu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.3) W celu zwiększenia jasności koloru, można do danej farby dolać trochę białej.
(1.4) Jeśli ktoś logicznie myśli, to z reguły cechuje go jasność wypowiedzi.
(1.6) Należy rozróżnić pojęcia obserwowanej jasności gwiazdy i jasności absolutnej.
Wiktionary
IPA: ˈjasnɔɕt͡ɕ, AS: i ̯asność
Wiktionary
rzecz. jasnota ż., jasne n.
czas. jaśnieć ndk., pojaśnieć dk.
przym. jasny, jaśniutki
przysł. jasno
temsłow. jasno-
wykrz. jasne
Wiktionary
(1.2) blask, lśnienie, naświetlenie
(1.3) bladość
(1.4) logiczność, ścisłość, dokładność, precyzyjność, niedwuznaczność
Wiktionary
siny o jasnym odcieniu
SJP.pl
mający jasną skórę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o jasnej skórze, karnacji
Wiktionary
sikora jasnoskrzydła - północnoamerykański gatunek sikory
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma skrzydła w jasnym kolorze
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈskʃɨdwɨ, AS: i ̯asnoskšydu̯y
Wiktionary
śmietankowy o jasnym odcieniu; jasnokremowy
SJP.pl
nieco szary o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) szarawy o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔʃaˈravɨ, AS: i ̯asnošaravy
Wiktionary
szary o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) w kolorze szarym o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈʃarɨ, AS: i ̯asnošary
Wiktionary
słomkowy o jasnym odcieniu
SJP.pl
pospolity chwast mający zastosowanie w zielarstwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Lamium|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodzaju jasnotowatych
(1.2) bot. roślina z rodzaju jasnota (1.1)
(1.3) jasność, jaśń, istność jasna, coś jasnego
Wiktionary
Jasnota (Lamium L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Należy do niego w zależności od ujęcia, w tym statusu taksonów mieszańcowych, od 16 do 30, 40 a nawet 50 gatunków. Rośliny te występują w strefie klimatu umiarkowanego w Europie, Azji i północnej Afryce. Poza Starym Światem niektóre gatunki zostały introdukowane na obszary o podobnym klimacie i na tereny górskie. Centrum zróżnicowania jest Azja Mniejsza. W Polsce gatunkami rodzimymi są tylko: jasnota plamista L. maculatum i jasnota gajowiec (gajowiec żółty) L. galeobdolon. Poza tym zadomowionymi antropofitami są trzy inne gatunki (jasnota biała L. album, jasnota purpurowa L. purpureum i jasnota różowa L. amplexicaule). W randze gatunków (jasnota mieszańcowa L. incisum i jasnota pośrednia L. moluccellifolium) podano z flory Polski taksony, które bywają klasyfikowane jako odmiany jasnoty purpurowej, choć potwierdzono także ich mieszańcową genezę, wskazującą na status odrębnych gatunków.
Wikipedia
IPA: jasˈnɔta, AS: i ̯asnota
Wiktionary
rzecz. jasność ż., jasnotowate nmos., jaśnienie n., pojaśnienie n., jasne n., jasnotowce nmos.
czas. jaśnieć ndk., pojaśnieć dk.
przym. jasny, jaśniutki, rzad. jasnowaty
przysł. jasnotowy, jasno
temsłow. jasno-
wykrz. jasne
Wiktionary
(1.2) lud. głucha pokrzywa, martwa pokrzywa, medunka, midunka
Wiktionary
o cechach jasnotowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Lamiaceae|ref=tak. (nazwa systematyczna|Labiatae|ref=tak.), rodzina roślin zielnych należąca do rzędu jasnotowców;
forma przymiotnika.
(2.1) M., B., W. lp. n. i lm. nmos. od: jasnotowaty
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Majeranek należy do rodziny jasnotowatych.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔtɔˈvatɛ, AS: i ̯asnotovate
Wiktionary
przym. jasnotowaty
rzecz. jasnota ż.
Wiktionary
(1.1) wargowe
Wiktionary
o cechach jasnotowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. o cechach roślin z rodziny jasnotowatych
Wiktionary
rzecz. jasnotowate nmos.
Wiktionary
rząd roślin okrytonasiennych z kladu astrowych; wargowce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Lamiales|Bromhead|ref=tak., rząd roślin należący do kladu astrowych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jasnotę białą zaliczamy do jasnotowców.
Wiktionary
rzecz. jasnota ż., jasnotowe lm. nmos.
Wiktionary
(1.1) wargowce
Wiktionary
1. → jasnota;
2. o cechach jasnotowych (podklasa roślin okrytonasiennych)
SJP.pl
Jasnotowe (Lamiidae Takht. ex Reveal, Phytologia 74: 178, 1993) - podklasa roślin należących do klasy Rosopsida. Liczy ponad 40 000 gatunków zgrupowanych w 53 rodzinach.
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych z kladu astrowych; wargowiec
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor turkusowy o jasnym odcieniu
Wiktionary
mający jasne wąsy
SJP.pl
człowiek mający zdolność przepowiadania przyszłości; jasnowidzący, prorok, wróżbita, wróżbiarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ezot. człowiek, któremu przypisuje się zdolność pozazmysłowego przewidywania przyszłości lub poznawania zjawisk niemożliwych do postrzegania zmysłami
Wiktionary
Jasnowidzenie – zdolność umożliwiająca postrzeganie osób, zjawisk i przedmiotów w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej. Nie jest znany ani jeden wiarygodny eksperyment naukowy, który dowodziłby istnienia tego zjawiska.
Wikipedia
(1.1) A skąd do cholery ja mam wiedzieć, przecież nie jestem jasnowidzem!
Wiktionary
IPA: jasˈnɔvʲit͡s, AS: i ̯asnovʹic
Wiktionary
rzecz. jasnowidzący mos., jasnowidząca ż., jasnowidztwo n., jasnowidzenie n.
:: fż. jasnowidzka ż.
przym. jasnowidny, jasnowidzący
Wiktionary
(1.1) jasnowidzący
Wiktionary
kobieta mająca zdolność jasnowidzenia
SJP.pl
taki, który widzi rzeczy z przenikliwością jasnowidza
SJP.pl
zdolność przepowiadania przyszłości; jasnowidztwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. zdolność pozazmysłowego przewidywania przyszłości lub poznawania zjawisk niemożliwych do postrzegania zmysłami
Wiktionary
Jasnowidzenie – zdolność umożliwiająca postrzeganie osób, zjawisk i przedmiotów w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej. Nie jest znany ani jeden wiarygodny eksperyment naukowy, który dowodziłby istnienia tego zjawiska.
Wikipedia
(1.1) Opatka obdarzona była darami jasnowidzenia i proroctwa.
Wiktionary
rzecz. jasnowidzka ż., jasnowidz mos., jasnowidzący mos., jasnowidząca ż., jasnowidztwo
przym. jasnowidny
Wiktionary
(1.1) jasnowidztwo
Wiktionary
→ jasnowidz; wróżbiarka, wróżbitka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. kobieta, której przypisuje się zdolność pozazmysłowego przewidywania przyszłości lub poznawania zjawisk niemożliwych do postrzegania zmysłami
(1.2) kobieta oferująca usługi w zakresie jasnowidztwa
Wiktionary
(1.2) Jako doświadczona i uzdolniona jasnowidzka Stella oferowała także telefoniczne stawianie tarota.
Wiktionary
rzecz. jasnowidztwo n., jasnowidzenie n.
:: fm. jasnowidz ż.
Wiktionary
(1.1) wieszczka
(1.2) wróżbitka, wróżka
Wiktionary
zdolność przepowiadania przyszłości; jasnowidzenie
SJP.pl
Jasnowidzenie – zdolność umożliwiająca postrzeganie osób, zjawisk i przedmiotów w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej. Nie jest znany ani jeden wiarygodny eksperyment naukowy, który dowodziłby istnienia tego zjawiska.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mający jasne włosy; słomianowłosy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jasne włosy
Wiktionary
(1.1) Jedna z kobiet - jasnowłosa - leżała nieruchomo, natomiast dwie pozostałe - ciemnowłosa i ruda - wykonywały szereg czynności, które świadczyły o ich najwyższych umiejętnościach w zakresie ars amandi.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈvwɔsɨ, AS: i ̯asnovu̯osy
Wiktionary
(1.1) blond, płowy
Wiktionary
zielonożółty o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zielonożółty o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔʑɛlɔ̃nɔˈʒuwtɨ, AS: i ̯asnoźelõnožuu̯ty
Wiktionary
zielony z jasnym odcieniem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kolor zielony o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Tylko ten jeden egzemplarz miał taki jasnozielony kufer.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔʑɛˈlɔ̃nɨ, AS: i ̯asnoźelõny
Wiktionary
nieco żółty o jasnym odcieniu; bladożółtawy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) żółtawy o jasnym odcieniu
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔʒuwˈtavɨ, AS: i ̯asnožuu̯tavy
Wiktionary
żółty o jasnym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kolor żółty o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Nie miała jeszcze tylko jasnożółtego ręcznika do naczyń, reszta sprzętów kuchennych była na miejscu i rozpakowana.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈʒuwtɨ, AS: i ̯asnožuu̯ty
Wiktionary
(1.1) przest. paliowy
Wiktionary
złocisty o jasnym odcieniu; jasnozłoty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) złocisty o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Wino lekkie jasnozłociste o delikatnym bukiecie, najlepsze jako młode, po rocznym lub dwuletnim starzeniu w butelce.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔzwɔˈt͡ɕistɨ, AS: i ̯asnozu̯oćisty
Wiktionary
złoty o jasnym odcieniu; jasnozłocisty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) złoty o jasnym odcieniu
Wiktionary
(1.1) W rondlu rozgrzać oliwę, podsmażyć cebulę i ziemniaki na jasnozłoty kolor.
Wiktionary
IPA: ˌjasnɔˈzwɔtɨ, AS: i ̯asnozu̯oty
Wiktionary
1. pełen światła, taki, którego nie przesłaniają chmury, mgły, dymy itp.; widny, słoneczny, bezchmurny, czysty;
2. taki, który daje jasne światło, oślepia blaskiem;
3. blady, zbliżony kolorem do białego; przejrzysty;
4. przenośnie: taki, który świadczy o czyjejś pogodzie ducha, wyraża wesołość, szczerość, otwartość, życzliwość; radosny, pogodny;
5. przenośnie: taki, który pozbawione jest trosk; pozytywny, szczęśliwy, pomyślny, radosny;
6. zrozumiały, niebudzący wątpliwości, prosty;
7. o głosie: taki, który ma wysoką, czystą barwę
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) pełen światła, słońca, nie zaciemniony
(1.2) emitujący jasne (1.1) światło
(1.3) o kolorze: mało intensywny
(1.4) o przedmiotach: mający mało intensywny kolor
(1.5) o włosach: blond
(1.6) zarysowujący się na białawo na ciemniejszym tle
(1.7) podobny do koloru białego
(1.8) pot. zrozumiały, prosty, oczywisty
(1.9) pot. wyrażający się zrozumiale
(1.10) przen. błyskotliwy
(1.11) przen. świadczący o pogodzie ducha, wesoły
(1.12) przen. beztroski, szczęśliwy
(1.13) o głosie: dźwięczny, mający wysoką i czystą barwę
(1.14) fot. o obiektywie: mający duży maksymalny otwór przysłony, przepuszczający wiele światła
(1.15) daw. wysoko postawiony w hierarchii społecznej
(1.16) gw-pl|Łowicz. niebieski, szafirowy
Wiktionary
(1.1) Pokój był bardzo jasny i przytulny.
(1.3) Twoja bluzka ma jasny kolor.
Wiktionary
IPA: ˈjasnɨ, AS: i ̯asny
Wiktionary
rzecz. jasność ż., jasnota ż., jasne n.
czas. jaśnieć ndk., pojaśnieć dk.
przym. jaśniutki
przysł. jasno
temsłow. jasno-
wykrz. jasne
Wiktionary
(1.1) świetlisty, świetlany, promienny, promienisty
(1.8) klarowny, ścisły, logiczny, ewidentny, bez wątpliwości, oczywisty
Wiktionary
[czytaj: dżejson] zagraniczne imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
JASPERS (Joint Assistance to Support Projects In European Regions, pol. Wspólna Pomoc we Wspieraniu Projektów dla Europejskich Regionów) – jest to inicjatywa mająca na celu usprawnienie przygotowania projektów ubiegających się o finansowanie z unijnych funduszy i pomoc państwom członkowskim w wykorzystaniu dotacji UE szybciej i w bardziej efektywny sposób.
Wikipedia
skała kwarcowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. skała osadowa, składająca się głównie z chalcedonu i kwarcu (w różnych proporcjach), mogąca przybierać barwy: czerwoną, żółtą, brązową lub zieloną;
(1.2) jubil. oszlifowany kamień z jaspisu (1.1)
Wiktionary
Jaspis – kamień szlachetny, osadowa, mikrokrystaliczna skała krzemionkowa złożona głównie z chalcedonu, kwarcu i związków żelaza.
Wikipedia
(1.2) Beata ma przepiękny naszyjnik z jaspisów.
Wiktionary
IPA: ˈjaspʲis, AS: i ̯aspʹis
Wiktionary
przym. jaspisowy
Wiktionary
przymiotnik od: jaspis
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący jaspisu
(1.2) zrobiony z jaspisu
Wiktionary
rzecz. jaspis mrz.
Wiktionary
styl w muzyce rozrywkowej, łączący elementy współczesnej muzyki improwizowanej, jazzu, punk rocka i folku; yass
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący jassu (stylu muzycznego), związany z jassem, np. scena jassowa; yassowy
SJP.pl
styl w muzyce rozrywkowej, łączący elementy współczesnej muzyki improwizowanej, jazzu, punk rocka i folku; yass
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-wschodniej Rumunii, w historycznej Mołdawii;
(1.2) geogr. adm. okręg w północno-wschodniej Rumunii;
Wiktionary
Jassy (rum. Iași, węg. Jászvásár) – miasto w północno-wschodniej Rumunii (w historycznej Mołdawii), nad rzeką Bahlui (dorzecze Prutu); ośrodek administracyjny okręgu Jassy; 308,8 tys. mieszkańców (2009).
Wikipedia
(1.1) Kamień z Coşauţi jest szeroko znany i ceniony w Mołdawii - posłużył do wzniesienia fortecy w pobliskich Sorokach, cerkwi Trzech Hierarchów w Jassach czy kiszyniowskiego Łuku Triumfalnego.
Wiktionary
przym. jaski
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim;
Wiktionary
Jastarnia (kaszb. Jastarniô, niem. Putziger Heisternest) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Jastarnia, na Mierzei Helskiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
(1.1) W tym roku pojechaliśmy do Jastarni na urlop.
Wiktionary
IPA: jaˈstarʲɲa, AS: i ̯astarʹńa
Wiktionary
przym. jastarniański
rzecz. jastarnianin mos., jastarnianka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Jastarni
SJP.pl
mieszkanka Jastarni
SJP.pl
przymiotnik od: Jastarnia
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim
SJP.pl
Jastkowice – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Pysznica.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jastkowice. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Jastków
SJP.pl
kultura jastorfska - kultura archeologiczna wczesnej epoki żelaza
SJP.pl
mieszkaniec Jastrowia
SJP.pl
mieszkanka Jastrowia
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Jastrowie (niem. Jastrow) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie złotowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jastrowie.
Według danych z 30 czerwca 2016 miasto liczyło 8671 mieszkańców.
Według danych z 1 stycznia 2011 powierzchnia miasta wynosiła 72,30 km².
Wikipedia
IPA: jaˈstrɔvʲjɛ, AS: i ̯astrovʹi ̯e
Wiktionary
przym. jastrowski
rzecz. jastrowianin, jastrowianka
Wiktionary
przymiotnik od: Jastrowie
SJP.pl
1. roślina zielna z rodziny złożonych; złocień właściwy, margerytka;
2. roślina ozdobna wyhodowana ze złocienia właściwego i gatunku Chrysanthemum maximum; złocień wielki, jastruń
SJP.pl
Jastrun (Leucanthemum Mill.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Należy do niego 48 gatunków. Rośliny te występują w całej Europie i w północnej Azji (na południu po Uzbekistan i Iran). Najbardziej zróżnicowane są na obszarach górskich. Poza pierwotnym zasięgiem rośliny te rosną rozprzestrzenione na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy.
Wikipedia
bezspoinowa posadzka lub podkład pod posadzkę
SJP.pl
Podkład podłogowy (także: jastrych lub szlichta) - bezspoinowa podłoga lub podkład pod podłogę. Zadaniem warstwy jest wyrównanie powierzchni np. stropu przed położeniem materiału wykończeniowego, jakim może być terakota lub inne płytki podłogowe, parkiet, wykładzina dywanowa lub z tworzyw sztucznych itp. Podkład może występować w postaci mokrej mieszanki zaprawy budowlanej układanej na budowie lub prefabrykowanych płyt w postaci tzw. "suchego jastrychu". W przypadku zastosowania jastrychu jako warstwy wierzchniej stosuje się najczęściej gotowe (przygotowane fabrycznie) mieszanki o niskim skurczu, które w miejscu wbudowania wymagają wymieszania z wodą. Materiały tego typu otrzymywane są na ogół przez dodanie odpowiednich środków chemicznych.
Wikipedia
przymiotnik od: jastrych
SJP.pl
duży ptak drapieżny o szarobrunatnym upierzeniu i zakrzywionym dziobie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych;
(1.2) ornit. jastrząb zwyczajny;
(1.3) daw. przen. rodzaj armaty
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Czasem, nisko nad głowami, płosząc ptaki, wśród nich watahy jastrzębi, przeleci jedno- lub dwusilnikowy samolot.
Wiktionary
IPA: ˈjasṭʃɔ̃mp, AS: i ̯asṭšõmp
Wiktionary
rzecz. jastrzębie nmos., jastrzębnik mos., jastrzębiowate nmos.
przym. jastrzębi
Wiktionary
(1.2) jastrząb zwyczajny, jastrząb gołębiarz, pot. gołębiarz, reg. kastruba, reg-pl|Kresy|karszun, korszun., białystok. szulak
Wiktionary
1. zdrobnienie od: jastrząb;
2. młody jastrząb
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający jastrzębiec
Wiktionary
rzecz. jastrzębiec
Wiktionary
przymiotnik od: jastrząb
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jastrzębiem, dotyczący jastrzębia
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do jastrzębia
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla jastrzębia, taki jak u jastrzębia
forma rzeczownika.
(4.1) D. lm. od: jastrząb
Wiktionary
IPA: jaˈsṭʃɛ̃mbʲi, AS: i ̯asṭšẽmbʹi
Wiktionary
rzecz. jastrząb m., jastrzębnik m., jastrzębiowate nmos., jastrzębie nmos.
Wiktionary
duży ptak drapieżny o szarobrunatnym upierzeniu i zakrzywionym dziobie
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
mieszkaniec Jastrzębia, Jastrzębi lub Jastrzębia-Zdroju
SJP.pl
mieszkanka Jastrzębia, Jastrzębi lub Jastrzębia-Zdroju
SJP.pl
Wikipedia
1. mający barwnie prążkowane pióra;
2. dawniej: podobny do jastrzębia
SJP.pl
1. samica jastrzębia;
2. niedźwiedziówka jastrzębica - gatunek motyla
SJP.pl
Jastrzębica (ukr. Яструбичі, Jastrubyczi), Jastrzębicze – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie szeptyckim. Wieś liczy 1191 mieszkańców.
Znajduje się tu zabytkowa cerkiew drewniana św. Michała z 1759 roku.
Wikipedia
duży ptak drapieżny o szarobrunatnym upierzeniu i zakrzywionym dziobie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce;
(1.2) geogr. pot. Jastrzębie-Zdrój
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Było tam parę osób. Ktoś z komitetu miejskiego, wojewódzkiego, komendant milicji miejskiej z Jastrzębia.
Wiktionary
IPA: jaˈsṭʃɛ̃mbʲjɛ, AS: i ̯asṭšẽmbʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. jastrzębianin m., jastrzębianka ż.
przym. jastrzębski
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Jastrzębie-Zdrój (śl. Jastrzymbie-Zdrōj, niem. Bad Königsdorff-Jastrzemb) – miasto na prawach powiatu, położone na Górnym Śląsku, w południowej części województwa śląskiego. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 2023 r. miasto było zamieszkiwane przez 82 301 osób, a jego powierzchnia wynosi 85,34 km².
Wikipedia
(1.1) Jastrzębie-Zdrój dostało prawa miejskie w 1963 roku.
Wiktionary
IPA: ˌjasṭʃɛ̃mˈbʲjɛ‿zdruj, AS: i ̯asṭšẽmbʹi ̯e‿zdrui ̯
Wiktionary
przym. jastrzębski
Wiktionary
(1.1) pot. Jastrzębie
Wiktionary
bylina z rodziny astrowatych (złożonych), o liściach na ogół zebranych w przyziemną rozetę i kwiatostanach typu koszyczka, rosnąca na suchych łąkach, pastwiskach i w widnych lasach
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Jastrzębia Góra
SJP.pl
rodzina ptaków drapieżnych z rzędu szponiastych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Accipitridae|Vigors|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu szponiastych;
Wiktionary
Jastrzębiowate (Accipitridae) – rodzina ptaków z rzędu szponiastych (Accipitriformes).
Wikipedia
(1.1) Do rodziny jastrzębiowatych zalicza się: kaniuki, orłosępy oraz jastrzębie.
Wiktionary
rzecz. jastrząb mzw., jastrzębie nmos.
przym. jastrzębi
Wiktionary
o cechach jastrzębiowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rząd ptaków; drapieżne, szponiaste
SJP.pl
Szponiaste, jastrzębiowe, drapieżne, dzienne ptaki drapieżne (Accipitriformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae). Dokładna pozycja filogenetyczna w obrębie Neognathae niepewna; z różnych badań wynika, że mogą być przedstawicielami grupy Afroaves (obejmującej także sowy, czepigi, kurola, trogony, dzioborożcowe, kraskowe i dzięciołowe) tworzącymi wraz z kondorowymi grupę siostrzaną do kladu obejmującego wszystkich pozostałych przedstawicieli Afroaves lub też mogą tworzyć z kondorowymi grupę siostrzaną do znacznie większego (obejmującego więcej gatunków) kladu ptaków, obejmującego poza wyżej wymienionymi grupami również kariamy, sokołowe, papugowe i wróblowe.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. ktoś, kto poluje z jastrzębiem
Wiktionary
Wikipedia
IPA: jaˈsṭʃɛ̃mbʲɲik, AS: i ̯asṭšẽmbʹńik
Wiktionary
rzecz. jastrząb m., jastrzębie nmos.
przym. jastrzębi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie kozowskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Jastrzębowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Trzemeszno.We wsi znajduje się poewangelicki kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z 1920 roku.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
przym. jastrzębowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Jastrząb, Jastrzębia, Jastrzębie-Zdrój
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Jastrzębia
Wiktionary
Jastrzębski (f. Jastrzębska) – nazwisko używane m.in. w Polsce.
Na początku lat 90. XX wieku nosiło je w Polsce 19156 pełnoletnich osób. Najwięcej w dawnym woj. warszawskim (2211 osób), siedleckim (1875 osób), katowickim (952 osoby) i łomżyńskim (948 osób).
Nazwa osobowa pochodzi prawdopodobnie od dużego ptaka drapieżnego, jastrzębia.
Wikipedia
IPA: jasˈtʂɛmp.ski
Wiktionary
rzecz. Jastrzębie m., Jastrzębie-Zdrój m., jastrzębianin m., jastrzębianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Jaświły – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie monieckim, w gminie Jaświły.
Miejscowość jest siedzibą gminy Jaświły oraz rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Wieś królewska (sioło) Jaszwiło, należąca do wójtostwa jaszwiłowskiego starostwa knyszyńskiego w 1602 roku, położona była w 1795 roku w ziemi bielskiej województwa podlaskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jaświły. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
1. niewola u Turków lub Tatarów;
2. ludność wzięta w jasyr w znacz. 1
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. niewola u Tatarów lub Turków
Wiktionary
Jasyr, jassyr – termin polski, ukraiński i ruski oznaczający niewolę turecką lub tatarską. Określenie to pochodzić ma z języka tureckiego (esir – jeniec) lub arabskiego (asir – związany, pojmany).
Tatarzy w czambule dokonywali częstych zagonów na Ukrainę, Podole i Wołyń, uprowadzając w łykach pojmaną szlachtę i chłopów. Porwany przez Tatarów albo Turków Polak lub Rusin kosztował na targu niewolników w Stambule około 40 czerwonych złotych. Więźniów wykupywano z jasyru; bogatszych – wykupywały same rodziny, pozostali wykupywani byli za zbierane na ten cel pieniądze. Wykupywaniem jeńców zajmował się też Kościół (między innymi zakony trynitarzy, joannitów).
Wikipedia
dawny wóz służący do przewożenia amunicji artyleryjskiej; jaszczyk
SJP.pl
Jaszcz – jednoosiowy pojazd służący, przede wszystkim w artylerii konnej, do przewożenia amunicji artyleryjskiej.
Jaszcz był podczepiany do przodka. Przy lżejszych działach nie stosowano odrębnego jaszcza. Jego rolę pełnił przodek zawierający zapas amunicji. Jaszcze rzadziej używane były w artylerii motorowej. Zwykle zapas amunicji przewożony był samochodem ciężarowym lub ciągnikiem artyleryjskim, albo na przyczepie amunicyjnej. We współczesnej artylerii z reguły nie używa się jaszczy.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jazgotać, wrzeszczeć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie: wymarły gad z ery mezozoicznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) paleont. wymarły gad ogoniasty z mezozoiku
(1.2) pot. duża jaszczurka
(1.3) herp. płaz ogoniasty
(1.4) rzem. skóra używana w kaletnictwie do wyrobu galanterii
(1.5) daw. pochwa szabli obciągnięta skórą zwierzęcą, także gadzią
(1.6) przest. med. pryszczyca
Wiktionary
Jaszczur (oryg. fr. La peau de chagrin) – powieść Honoriusza Balzaka wydana po raz pierwszy w sierpniu 1831. Napisana przed stworzeniem ogólnego planu cyklu Komedia ludzka, została następnie umieszczona w jej części zatytułowanej Studia filozoficzne. Akcja utworu rozgrywa się w czasach współczesnych autorowi, bezpośrednio po rewolucji lipcowej i wstąpieniu na tron Ludwika Filipa I.
Wikipedia
(1.1) Poczta Polska wydała znaczek z jaszczurem kopalnym.
(1.2) Ale jaszczury nie polegają na wzroku, a głównie na węchu – potrafią wyczuć martwe lub zranione zwierzę w promieniu 10 kilometrów!
(1.4) Kupię żonie torebkę z jaszczuru na targu w Jerozolimie.
Wiktionary
rzecz. Jaszczur mos./ż., Jaszczurówka ż., Jaszczury lm nm.
przym. jaszczurczy, jaszczurowy, jaszczurowaty
przysł. jaszczurczo
Wiktionary
(1.4) szagryn
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) należący do jaszczurki, właściwy jaszczurce
przymiotnik jakościowy
(2.1) przen. pełen złych skłonności
Wiktionary
(2.1) Krwawym wzrokiem wkoło toczył człowiek z jaszczurczymi oczy.
Wiktionary
IPA: jaʃˈt͡ʃurt͡ʃɨ, AS: i ̯aščurčy
Wiktionary
rzecz. jaszczurkowate nmos., jaszczurka ż., jaszczur m.
Wiktionary
(1.1) rzad. jaszczurzy
Wiktionary
zdrobnienie od: jaszczurka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: jaszczurka
Wiktionary
IPA: ˌjaʃt͡ʃuˈrɛt͡ʃka, AS: i ̯aščurečka
Wiktionary
rzecz. jaszczurkowate nmos., jaszczurka ż.
Wiktionary
niewielki gad o wydłużonym ciele pokrytym łuskami i długim, regenerującym się ogonem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: jaʃˈt͡ʃurka, AS: i ̯aščurka
Wiktionary
(1.1) skr. Lac
Wiktionary
jaszczurkojad ciemnogłowy - gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kukułkowatych
SJP.pl
rodzina gadów łuskoskórych, obejmująca kilka tysięcy gatunków, żyjących nieomal na całym świecie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Lacertidae|Bonaparte|ref=tak., rodzina jaszczurek z rzędu łuskonośnych;
Wiktionary
Jaszczurkowate, jaszczurki właściwe (Lacertidae) – rodzina jaszczurek z infrarzędu Scincomorpha w rzędzie łuskonośnych (Squamata). Obejmuje ponad 370 gatunków.
Wikipedia
(1.1) Poza jaszczurką żyworodną wszystkie jaszczurkowate są jajorodne.
Wiktionary
rzecz. jaszczur mzw., jaszczurka ż., jaszczureczka ż., Jaszczurówka ż.
przym. jaszczurczy, jaszczurzy
Wiktionary
(1.1) jaszczurki właściwe
Wiktionary
1. o cechach jaszczurkowatych (rodzina gadów);
2. podobny wyglądem lub zachowaniem do jaszczurki
SJP.pl
gatunek afrykańskiego ptaka z rodziny jastrzębiowatych; owadożer mały, jastrząb sawannowy
SJP.pl
Jaszczurkołap, owadożer mały, jastrząb sawannowy (Kaupifalco monogrammicus) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Mały ptak drapieżny występujący w Afryce Subsaharyjskiej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Wikipedia
1. gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych;
2. gatunek ryby z rodziny jaszczurnikowatych
SJP.pl
Wikipedia
przypominający wyglądem jaszczura
SJP.pl
wycinka jaszczurówka - gatunek motyla z rodziny wycinkowatych
SJP.pl
Wikipedia
dawny wóz służący do przewożenia amunicji artyleryjskiej; jaszcz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w województwie wielkopolskim, z największym w Europie ośrodkiem jeździeckim
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jaszkową, dotyczący Jaszkowej
Wiktionary
rzecz. Jaszkowa ż.
Wiktionary
tradycyjna część ubioru kobiet muzułmańskich; czarczaf
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część tradycyjnego muzułmańskiego ubioru kobiecego, która okrywa twarz i szyję, jedynie z otworami na oczy
Wiktionary
(1.1) kwef, czarczaf
Wiktionary
dzielnica Ustronia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Jaszun, związany z Jaszunami
Wiktionary
(1.1) Mocną pozycję na rynku krajowym jaszuński zakład zdobył od początku swego założenia w 1959 roku.
Wiktionary
rzecz. Jaszuny nmos., jaszunianin m., jaszunianka ż.
Wiktionary
1. rodzaj paśnika dla zwierzyny
2. krata bądź siatka, przez którą przepuszcza się wodę podczas wybierania ryb ze stawu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tym dokumentem nadał król miasteczku Jasłu prawo niemieckie.
Wiktionary
IPA: ˈjaswɔ, AS: i ̯asu̯o
Wiktionary
rzecz. jaślanin mos., jaślanka ż., Jasiołka ż.
przym. jasielski
Wiktionary
w górnictwie:
1. szopa na rudę
2. przybudówka na urządzenia wiertnicze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) górn. szopa na rudę
(1.2) górn. przybudówka na urządzenia wiertnicze
(1.4) stpol. kram
(1.5) stpol. namiot
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.3-5) jatka
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈjata, AS: i ̯ata
Wiktionary
(1.3-5) jatka
Wiktionary
broń sieczna używana od XVI wieku przez Turków, Arabów i Persów
SJP.pl
Jatagan – typowa dla niektórych krajów islamu (np. Turcji) jednosieczna broń biała średniej długości (ok. 70 cm), o podwójnej krzywiźnie ostrza i charakterystycznej rękojeści. Jest dłuższa od kindżału, ale krótsza od szabli.
Głownia jataganu jest lekko sierpowata, przy sztychu odgięta do tyłu z wydatnym tylcem. Jatagan nie posiada jelca, a jego zintegrowana z rękojeścią głowica jest rozdwojona (uformowana w dwa ucha podobne z wyglądu do zakończenia baraniej kości udowej). Okładzina rękojeści wykonywana była z dwóch płytek znitowanych w kilku punktach, wykonanych często z kłów morsa, kości słoniowej lub bydlęcej, rogu lub metalu (mosiądz, srebro). Zdobiona ornamentami z koralu i pokryta filigranem. Powierzchnia głowni jest gładka, zwykle zdobiona wschodnimi motywami dekoracyjnymi (z drutu mosiężnego lub srebrnego) oraz napisami arabskimi (zazwyczaj imionami, np. Hassan, Muhammad, Ahmed).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. sklep mięsny;
2. rzeźnia;
3. dawniej: ubój;
4. przenośnie: krwawa bójka, rzeź, masakra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sklep z mięsem, zwłaszcza prymitywny
(1.2) przen. bójka zakończona krwawo
(1.3) daw. prowizoryczny budynek
Wiktionary
Jatka – miejsce, w którym dawniej sprzedawano mięso z uboju lub miejsce takiego uboju (rzeźnia).
Jatki powstawały od końca XII wieku wraz z wykształceniem się specjalizacji handlowej. Były to kramy rzeźnicze zwane z łaciny macellum lub mensa carnifiucium (ława rzeźnicza).
Wikipedia
(1.2) Za Leszkiem jest Kraków zdolny do wszelkich bijatyk lub jatek; za Mieszka poznańskie rycerstwo da sobie obciąć podatek.
Wiktionary
IPA: ˈjatka, AS: i ̯atka
Wiktionary
chemiczny związek organiczny stosowany w leczeniu czerwonki; yatren
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. żona brata; Gloger.
(1.2) daw. siostra męża
Wiktionary
(1.1) Do połowy XVII wieku nazywano bratową jątrwią.
(1.1) Żona brata zwała się jątrew lub jątrewka.
Wiktionary
IPA: ˈjɔ̃ntrɛf, AS: i ̯õntref
Wiktionary
rzecz. jątrewka ż., jętry ż.
Wiktionary
(1.1) współcz. bratowa; daw. zdrobn. jątrewka; stpol. jętry
Wiktionary
jątrewka pospolita - gatunek stonki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. żona brata męża
(1.2) stpol. bratowa
Wiktionary
IPA: jɔ̃nˈtrɛfka, AS: i ̯õntrefka
Wiktionary
rzecz. jątrew ż., jętry ż.
Wiktionary
dawny kierunek w chemii, według którego głównym zadaniem chemii jest preparowanie leków i wyjaśnianie procesów zachodzących w organizmie ludzkim; chemia lekarska, chemiatria
SJP.pl
Jatrochemia (gr. iatrós – lekarz, chemia), chemjatria, alchemia lekarska – kierunek panujący w alchemii od XVI do XVIII wieku, mówiący, że głównym zadaniem chemii jest odkrywanie nowych leków. Czołowym propagatorem jatrochemii był Paracelsus. Wprowadził on do lecznictwa alkohol, sole arsenu, miedzi, ołowiu i srebra oraz opracował reguły dawkowania leków.
Wikipedia
przedstawiciel dawnego kierunku w chemii, według którego głównym zadaniem chemii jest preparowanie leków i wyjaśnianie procesów zachodzących w organizmie ludzkim
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny wilczomleczowatych
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. paniczny lęk przed lekarzami
Wiktionary
IPA: ˌjatrɔˈfɔbʲja, AS: i ̯atrofobʹi ̯a
Wiktionary
przym. jatrogeniczny
Wiktionary
wystąpienie lub nasilenie się u pacjenta określonych objawów chorobowych na skutek postępowania lekarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o wpływie lekarza i jego działań na pacjenta
Wiktionary
Jatrogenia (gr. ἰατρός iatros – lekarz, γένεσις genesis – pochodzenie, geneza) – oddziaływanie lekarza (lub innego personelu medycznego) na pacjenta. Określenia „jatrogenia”, „jatrogenny” zwykle są stosowane w kontekście negatywnych następstw działań personelu medycznego, choć pojęcie to zawiera w sobie wszystkie następstwa związane z przebiegiem leczenia (w tym pozytywne), a następstwa niekorzystne określa się mianem „jatropatogenii”.
Wikipedia
przym. jatrogeniczny
Wiktionary
taki, którego przyczyną było leczenie, będący następstwem leczenia; jatrogenny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) będący następstwem działalności lekarza lub personelu medycznego; taki, którego przyczyną było leczenie
Wiktionary
IPA: ˌjatrɔɡɛ̃ˈɲit͡ʃnɨ, AS: i ̯atrogẽńičny
Wiktionary
rzecz. jatrofobia ż., jatrogenia ż.
przym. jatrogenny
przysł. jatrogenicznie
Wiktionary
(1.1) jatrogenny
Wiktionary
będący następstwem leczenia; taki, którego przyczyną było leczenie; jatrogeniczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. będący szkodliwym, niekorzystnym następstwem leczenia
Wiktionary
(1.1) To badanie ma na celu wykrycie jatrogennych skutków nadużywania leków.
Wiktionary
IPA: ˌjatrɔˈɡɛ̃nːɨ, AS: i ̯atrogẽ•ny
Wiktionary
przym. jatrogeniczny
Wiktionary
(1.1) jatrogeniczny
Wiktionary
dawniej: kaszanka, kiszka nadziewana kaszą zmieszaną z krwią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kaszanka, kiszka
Wiktionary
IPA: jɔ̃nˈṭʃʲɲit͡sa, AS: i ̯õnṭšʹńica
Wiktionary
rozogniać, rozdrapywać rany (dosłownie i w przenośni)
SJP.pl
osoba z premedytacją wywołująca wzburzenie, agresję i konflikty wśród innych ludzi
SJP.pl
Jatutów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zamość. Leży na wschodnim skraju gminy, nad rzeką Łabuńką, w obrębie Padołu Zamojskiego.
Do 11 października 1973 w gminie Łabunie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wikipedia
stolica Kamerunu
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Kamerunu;
Wiktionary
Jaunde (ang. Yaounde, fr. Yaoundé) – stolica i drugie co do wielkości miasto Kamerunu – ludność: 1,9 mln (2019). Stolica departamentu Mfoundi. Położone na wyżynie w południowo-zachodniej części Kamerunu, na wysokości 730 m n.p.m.
Wikipedia
IPA: jawnˈdɛ, AS: i ̯au̯nde
Wiktionary
rzecz. jaundejczyk mos., jaundejka ż.
przym. jaundejski
Wiktionary
mieszkaniec Jaunde, stolicy Kamerunu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jaunde
Wiktionary
IPA: jawnˈdɛjt͡ʃɨk, AS: i ̯au̯ndei ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Jaunde n.
:: fż. jaundejka ż.
przym. jaundejski
Wiktionary
mieszkanka Jaunde (stolicy Kamerunu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jaunde
Wiktionary
IPA: jawnˈdɛjka, AS: i ̯au̯ndei ̯ka
Wiktionary
rzecz. Jaunde n.
:: fm. jaundejczyk mos.
przym. jaundejski
Wiktionary
przymiotnik od: Jaunde (stolica Kamerunu)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Jaunde
Wiktionary
IPA: jawnˈdɛjsʲci, AS: i ̯au̯ndei ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jaunde n., jaundejczyk mos., jaundejka ż.
Wiktionary
[czytaj: dżawa] język programowania obiektowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inform. popularny obiektowy język programowania;
Wiktionary
Java (wym. dżawa) – współbieżny, oparty na klasach, obiektowy język programowania ogólnego zastosowania. Został stworzony przez grupę roboczą pod kierunkiem Jamesa Goslinga z firmy Sun Microsystems. Java jest językiem tworzenia programów źródłowych kompilowanych do kodu bajtowego, czyli postaci wykonywanej przez maszynę wirtualną. Język cechuje się silnym typowaniem. Jego podstawowe koncepcje zostały przejęte z języka Smalltalk (maszyna wirtualna, zarządzanie pamięcią) oraz z języka C++ (duża część składni i słów kluczowych).
Wikipedia
(1.1) Kod wynikowy kompilatora Javy ma postać kodu dla maszyny wirtualnej.
Wiktionary
[czytaj: dżawaskript] obiektowy język programowania skryptów na stronach www
SJP.pl
JavaScript, w skrócie JS – skryptowy oraz wieloparadygmatowy język programowania, stworzony przez firmę Netscape, najczęściej stosowany na stronach internetowych. Twórcą JavaScriptu jest Brendan Eich. W połowie lat 90. XX wieku organizacja ECMA wydała na podstawie JavaScriptu standard języka skryptowego o nazwie ECMAScript, aktualnie rozwijaniem tego standardu zajmuje się komisja TC39.
Wikipedia
Javier – gmina w Hiszpanii, w Nawarze, o powierzchni 46,6 km². Położona na skrajnym wschodzie prowincji, granicząca z Saragossą.
W 2011 roku gmina liczyła 120 mieszkańców. Miejsce urodzenia św. Franciszka Ksawerego.
Wikipedia
dawniej: jawa; dziś tylko w związkach frazeologicznych:
a) wyjść na jaw - stać się wiadomym, znanym; okazać się;
b) wydobyć, wyciągnąć coś na jaw - odkryć coś, co było dotąd tajemnicą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. zob. jawa.; dziś tylko we frazeologii
Wiktionary
IPA: jaf, AS: i ̯af
Wiktionary
1. rzeczywistość;
2. czeski motocykl marki Jawa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa z Dżakartą (stolicą Indonezji);
Wiktionary
Jawa – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, jedna z Wielkich Wysp Sundajskich. Należy do Indonezji, a największe miasto wyspy, Dżakarta, jest stolicą tego kraju. Jest najludniejszą wyspą na świecie, zamieszkuje ją 151,6 mln osób. Na obszarach nizinnych Jawy Centralnej na jeden km² przypada 2000 osób. Powierzchnia Jawy to 126,7 tys. km², co daje jej trzynaste miejsce wśród wysp na świecie i piąte w Indonezji.
Wikipedia
IPA: ˈjava, AS: i ̯ava
Wiktionary
rzecz. jawajski mrz., Jawajczyk mos., Jawajka ż.
przym. jawajski
Wiktionary
[czytaj: dżawaharlal] obce imię męskie
SJP.pl
mieszkaniec Jawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jawy
Wiktionary
(1.1) Sam będąc synem Jawajczyka i Balijki, planowaćanował dla swego prezydencko-królewskiego rodu kolejne krzyżówki etniczne, umacniające spoistość archipelagu.
Wiktionary
rzecz. Jawa ż.
:: fż. Jawajka
przym. jawajski
Wiktionary
typ lalki teatralnej poruszanej od dołu przez aktora ukrytego w zapadni lub za parawanem; lalka jawajska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jawy
Wiktionary
Jawajka – lalka teatralna osadzona na kołku – gapicie, który znajduje się w otworze pośrodku ramion, działających niezależnie od głowy. Funkcjonujące osobno ręce lalki poruszane są za pomocą drucianych wyciągników – czempurytów, które lalkarz trzyma w drugiej dłoni. Prowadzenie lalki polega na połączeniu animacji tułowia i głowy z niezależną od ich ruchu animacją każdej z dłoni.
Wikipedia
rzecz. Jawa ż.
:: fm. Jawajczyk mos.
przym. jawajski
Wiktionary
→ Jawa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jawą, dotyczący Jawy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język jawajski;
Wiktionary
IPA: jaˈvajsʲci, AS: i ̯avai ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jawa ż., Jawajczyk mos., Jawajka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem jawajskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem jawajskim
(1.3) spisany, stworzony w języku jawajskim
Wiktionary
IPA: jaˈvajskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: i ̯avai ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Győr, miasto w północno-zachodnich Węgrzech;
Wiktionary
Győr (wym. w IPA: [ˈɟø:r]; słow. Ráb, niem. Raab, dawniej pol. Jawaryn) – miasto (131,3 tys. mieszkańców) nad Dunajem i Rabą, na północnym zachodzie Węgier. Siedziba władz komitatu Győr-Moson-Sopron oraz ośrodek administracyjny powiatu Győr. Ośrodek przemysłowy, kąpieliska termalne, ogród zoologiczny.
Wikipedia
Wikipedia
jawić się - książkowo: stać sie, stawać się widocznym (np. W cieniu jawił się potwór.)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Jawiszowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Brzeszcze.
Wikipedia
przymiotnik od: Jawiszowice
SJP.pl
zdrobnienie od: jawa (motocykl marki Jawa)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób jawny, widoczny dla każdego, niczego nie ukrywając
Wiktionary
(1.1) Dzięcioł należy do drapieżników, jawnie napadających na swą zdobycz.
(1.1) Prorocy opowiadali się jawnie przeciwko bałwochwalstwu członków narodu wybranego.
Wiktionary
IPA: ˈjavʲɲɛ, AS: i ̯avʹńe
Wiktionary
rzecz. jawność ż.
czas. jawić się ndk.
przym. jawny
przysł. jawno
Wiktionary
(1.1) publicznie, otwarcie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jawnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: jawny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. poborca, celnik
Wiktionary
przestarzale: kobieta uprawiająca nierząd; prostytutka, nierządnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. rel. kobieta jawnie uprawiająca nierząd
Wiktionary
Jawnogrzesznica – opowiadanie fantastycznonaukowe Rafała Ziemkiewicza, po raz pierwszy opublikowane w 1990 roku na łamach czasopisma „Fenix”. Utwór zaliczany jest do nurtu klerykal fiction i fantastyki socjologicznej, podejmując temat przyszłości Polski zdominowanej przez skrajnie zinstytucjonalizowaną religijność i kontrolę Kościoła katolickiego nad życiem publicznym. Fabuła opowiada o zapowiedzianym powrocie Chrystusa, który ma nastąpić w Polsce – kraju uważanym za ostatni bastion nieskażonej wiary.
Wikipedia
(1.1) Królestwo Boże otworzyło się przed jawnogrzesznicą, gdy upadła do nóg Jezusa i płakała, ale otwiera się i przed tobą, gdy ujrzysz swoje grzechy.
Wiktionary
IPA: ˌjavnɔɡʒɛʃʲˈɲit͡sa, AS: i ̯avnogžešʹńica
Wiktionary
rzecz. jawnogrzesznictwo n.
:: fm. jawnogrzesznik m.
czas. jawnogrzeszyć ndk.
przym. jawnogrzeszny
przysł. jawnogrzesznie
Wiktionary
(1.1) prostytutka; wulg. kurwa; daw. nierządnica, rozpustnica, ladacznica, wszetecznica, kortezanka, kurtyzana, kokota
Wiktionary
grupa roślin mających kwiaty i rozmnażających się przez nasiona
SJP.pl
grupa roślin zielnych, których pączki odnowieniowe znajdują się wysoko nad powierzchnią ziemi; fanerofity
SJP.pl
roślina jawnopączkowa - roślina, której pączki odnowieniowe znajdują się wysoko nad powierzchnią ziemi; fanerofit
SJP.pl
grupa roślin nasiennych w odróżnieniu od roślin zarodnikowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jawne
Wiktionary
przym. jawny
przysł. jawnie, jawno
czas. jawić się
Wiktionary
Wikipedia
znany wszystkim, podany do wiadomości publicznej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) widoczny dla wszystkich, powszechnie wiadomy; taki, którego się nie ukrywa, nie maskuje
(1.2) taki, który jest jasny i oczywisty
(1.3) mat. inform. wprost widoczny w zapisie
(1.4) fot. poddany wywołaniu i widoczny gołym okiem
Wiktionary
(1.1) Sąd oddalił wniosek obrony o utajnienie rozprawy i zadecydował, że proces będzie się toczył w trybie jawnym.
(1.3) Język C++ nie pozwala na niejawne konwersje między wskaźnikami różnych typów i aby tego dokonać, konieczne jest zastosowanie jawnej konwersji typów.
Wiktionary
IPA: ˈjavnɨ, AS: i ̯avny
Wiktionary
rzecz. jawność ż., ujawnianie n., ujawnienie n.
czas. jawić się, ujawniać ndk., ujawnić dk.
przysł. jawnie
Wiktionary
(1.1) publiczny, otwarty
(1.2) wyraźny, oczywisty
Wiktionary
1. gatunek drzewa z rodzaju klon, o rozłożystej koronie, szarej korze łuszczącej się drobnymi płatami i kwiatach zebranych w zwisające grona, w Polsce spotykany w lasach mieszanych, górskich i wyżynnych; klon jawor, klon jaworowy, jawór (regionalnie);
2. drewno tego drzewa, jasne, elastyczne, używane głównie w stolarstwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈjavɔr, AS: i ̯avor
Wiktionary
rzecz. jawor m.
przym. jaworski
Wiktionary
zdrobnienie od: jawor (gatunek drzewa)
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Jawornik Polski
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Jawornika Polskiego (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Jawornika Polskiego (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. gatunek drzewa z rodzaju klon, o rozłożystej koronie, szarej korze łuszczącej się drobnymi płatami i kwiatach zebranych w zwisające grona, w Polsce spotykany w lasach mieszanych, górskich i wyżynnych; klon jawor, klon jaworowy, jawór (regionalnie);
2. drewno tego drzewa, jasne, elastyczne, używane głównie w stolarstwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie (polski egzonim)
Wiktionary
Miejscowości w Polsce
Wikipedia
przym. jaworowski
Wiktionary
mieszkaniec Jaworowa
SJP.pl
mieszkanka Jaworowa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Jaworów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jaworowem, dotyczący Jaworowa (miasta na Ukrainie)
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Jaworów mrz.
Wiktionary
związany z jaworem, dotyczący jaworu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jaworu
(1.2) wykonany z drewna lub innej części jaworu
(1.3) będący częścią jaworu
Wiktionary
Jaworowy, Wielki Jaworowy (cz. Javorový vrch, niem. Jaworowy, w okresie II wojny światowej Ahornberg; 1032 m n.p.m.) – szczyt górski w Beskidzie Morawsko-Śląskim w Czechach, w pobliżu Trzyńca.
Z rzadko porośniętego szczytu rozciąga się panorama na polskie Beskidy oraz w kierunku słowackich Tatr.
Wikipedia
(1.1) Minęli jaworowy młodnik i zniknęli w gęstwinie.
(1.2) Na półce stały jaworowe ludziki.
(1.3) Jaworową gałązką zdzieliła go po nogach.
Wiktionary
rzecz. jawor m., jaworzynka ż., Jaworzynka ż., jaworzyna ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Jawor
SJP.pl
Jaworski (forma żeńska: Jaworska; liczba mnoga: Jaworscy) – polskie nazwisko. Według danych rejestru PESEL z 27 stycznia 2021 nazwisko to nosi 46 644 osób.
Wikipedia
mieszkaniec Jawora, Jaworza
SJP.pl
mieszkanka Jawora, Jaworza
SJP.pl
przymiotnik od: Jaworze
SJP.pl
1. gatunek drzewa z rodzaju klon, o rozłożystej koronie, szarej korze łuszczącej się drobnymi płatami i kwiatach zebranych w zwisające grona, w Polsce spotykany w lasach mieszanych, górskich i wyżynnych; klon jawor, klon jaworowy, jawór (regionalnie);
2. drewno tego drzewa, jasne, elastyczne, używane głównie w stolarstwie
SJP.pl
Wikipedia
roślina z rodziny zapylcowatych
SJP.pl
Jaworznia – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Piekoszów.
W Królestwie Polskim istniała gmina Jaworznia.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jaworznia, po jej zniesieniu w gromadzie Białogon, powtórnie była siedzibą gromady Jaworznia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
mieszkaniec Jaworzna
SJP.pl
mieszkanka Jaworzna
SJP.pl
przymiotnik od: Jaworzno; jaworznicki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jaworznem, dotyczący Jaworzna
Wiktionary
rzecz. Jaworzno n.
przym. jaworznicki
Wiktionary
(1.1) jaworznicki
Wiktionary
część wsi Kiełczygłów-Okupniki
SJP.pl
Jaworznica – część wsi Kiełczygłów-Okupniki w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Kiełczygłów.
W latach 1975–1998 Jaworznica administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
1. przymiotnik od: Jaworzno; jaworzniański;
2. przymiotnik od: Jaworznica
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jaworznem
Wiktionary
(1.1) Uczęszczałem kiedyś do jaworznickiego liceum.
Wiktionary
IPA: ˌjavɔʒʲˈɲit͡sʲci, AS: i ̯avožʹńicʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jaworzno n., jaworznianin m., jaworznianka ż.
przym. jaworzniański, jaworzeński
Wiktionary
(1.1) jaworzniański; daw. jaworzeński
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie śląskim;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Rudniki;
Wiktionary
Jaworzno – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce położone na Pagórach Jaworznickich (Wyżyna Śląsko-Krakowska) w województwie śląskim. Pod względem kulturowym, etnograficznym i historycznym Jaworzno wraz ze swoim regionem stanowi część ziemi krakowskiej oraz Małopolski.
Wikipedia
(1.1) Jaworzno jest położone w województwie śląskim.
(1.1) Moja babcia pochodzi z Jaworzna.
(1.1) Mieszkam w Jaworznie.
Wiktionary
IPA: jaˈvɔʒnɔ, AS: i ̯avožno
Wiktionary
rzecz. jaworznianin m., jaworznianka ż.
przym. jaworznicki, jaworzniański
Wiktionary
1. las jaworowy;
2. drewno jaworowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. las jaworowy, skupisko rosnących jaworów
Wiktionary
Jaworzyna – nazwa geograficzna miejscowości lub ich części, szczytów gór, rzek itp.
Wikipedia
rzecz. jawor m., Jaworzynka ż.
:: zdrobn. jaworzynka ż.
przym. jaworowy
Wiktionary
mieszkaniec Jaworzyny Śląskiej (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Jaworzyny Śląskiej (miasta w Polsce)
SJP.pl
dolina w Tatrach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie śląskim, w gminie Istebna;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku szczytów, potoków, dolin i polan górskich na terenie południowej Polski i na Słowacji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tym autobusem dojedziemy do Jaworzynki.
Wiktionary
rzecz. jaworzynka ż., jaworzyna ż., jawor m.
przym. jaworowy
Wiktionary
przymiotnik od: Jaworzyna, Jaworzyna Śląska
SJP.pl
Puncak Jaya (wym. w jęz. malajskim: [ˈpuntʃaʔ ˈdʒaja], inne nazwy: Piramida Carstensza, Mount Carstensz, Nemangkawi oraz Gunung Sukarno) – szczyt w Górach Śnieżnych na Nowej Gwinei, najwyższy szczyt Indonezji, całej Australii i Oceanii, a także najwyższy szczyt świata leżący na wyspie; wysokość 4884 m n.p.m. Starsze pomiary, wciąż czasem przytaczane, podawały wysokość Jaya w granicach około 5030 m. Szczyt został nazwany od imienia holenderskiego odkrywcy Jana Carstensza, który w 1623 r. wypatrzył lodowiec na tej górze. Badania przeprowadzone w latach 90. XX wieku wykazały, że niektóre lodowce na Puncak Jaya, jak i pobliskim Puncak Trikora, już zanikły, a pozostałe gwałtownie się cofają.
Wikipedia
1. budowla wznoszona na rzece w celu spiętrzenia wody;
2. rodzaj plecionego płotu służącego do połowu ryb
SJP.pl
zaimek względny
(1.1) stpol. którą
Wiktionary
Jaz – budowla hydrotechniczna w poprzek rzeki lub kanału, piętrząca wodę w celu utrzymania stałego poziomu dla celów żeglugowych lub (w ograniczonym zakresie) zabezpieczenia przed powodzią, zaopatrywania w wodę oraz do celów energetycznych. Równolegle do jazu czasami buduje się śluzy umożliwiające żeglugę i przepławki.
Wikipedia
(1.1) Słysz modlitwę, jąż nosimy,
Oddać raczy, jegoż prosimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Iranie;
Wiktionary
Wikipedia
1. przemieszczanie się z miejsca na miejsce za pomocą środków lokomocji;
2. dawniej: kawaleria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przenoszenie się z miejsca na miejsce, przebywanie drogi za pomocą różnych środków lokomocji; poruszanie się, posuwanie się środków lokomocji
(1.2) hist. kawaleria, żołnierze konni, konnica
(1.3) druk. drukowanie (w szczególności dużego nakładu)
wykrzyknik
(2.1) lekcew. ponaglenie rozmówcy, aby przystąpił do wykonywania swoich obowiązków
(2.2) pogard. żądanie opuszczenia jakiejś przestrzeni (rzeczywistej lub wirtualnej)
Wiktionary
Kawaleria (z wł. cavalleria; daw. jazda, konnica) – rodzaj wojsk wykorzystujący konie do przemieszczania się i walki. Dawniej jeden z dwóch podstawowych rodzajów wojsk (obok piechoty), dzielony na lekką i ciężką jazdę. Uległa zanikowi w I połowie XX w. Współcześnie stosowana prawie wyłącznie w charakterze reprezentacyjnym, zastąpiona oddziałami „kawalerii” powietrznej i pancernej.
Wikipedia
(1.1) Jazda na miejsce była bardzo trudna.
(1.1) Jazda autobusem jest bardzo męcząca.
(1.3) Drukarz mówił mi, że to zlecenie to trzy palety papieru do jazdy.
Wiktionary
IPA: ˈjazda, AS: i ̯azda
Wiktionary
czas. jeździć ndk., jechać ndk., dojechać dk.
rzecz. jeżdżenie n., wyjazd mrz., jeźdźczyni ż., przejażdżka ż., podjazd mrz., pojazd mrz., jeździec mos., przyjezdny mos., dojechanie n., zajezdnia ż., Przejazd mrz., przejazd mrz.
przym. przyjezdny, jeździecki
Wiktionary
(1.1) podróż, droga
(2.1) do roboty
(2.2) jazda stąd, precz, precz stąd
Wiktionary
Jazdów – historyczny gród i dwór książąt mazowieckich na terenie obecnej Warszawy (Ujazdów).
Wikipedia
ryba z rodziny okoniowatych; jazgarz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jażdżewski (forma żeńska: Jażdżewska, liczba mnoga: Jażdżewscy) – polskie nazwisko.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
sieć do połowu jazgarzy
SJP.pl
ryba z rodziny okoniowatych; jażdż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. ryba z rodziny okoniowatych;
Wiktionary
Jazgarz (Gymnocephalus cernua) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny okoniowatych (Percidae).
Wikipedia
(1.1) Byczki sporządza się głównie z płoci, wzdręgi, okonia i jazgarza.
Wiktionary
IPA: ˈjazɡaʃ, AS: i ̯azgaš
Wiktionary
rzecz. jazgarnik m.
Wiktionary
wieś w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim
SJP.pl
Jazgarzew – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Piaseczno.
Wieś położona ok. 30 km na południe od centrum Warszawy, w odległości 4 km od Piaseczna (dawna Ziemia czerska).
Wieś szlachecka Jasgarzewo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. Do 1954 należała i była siedzibą władz gminy Jazgarzew, następnie, do 1972 r., gromady Jazgarzew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wikipedia
wieś w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. wieś w Polsce w województwie mazowieckim, w gminie Lesznowola;
Wiktionary
Jazgarzewszczyzna – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Lesznowola. Miejscowość znajduje się w terenie leśnym.
W skład sołectwa Jazgarzewszczyzna wchodzi także wieś Łoziska.
Wikipedia
przymiotnik od: jazgarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od jazgot
Wiktionary
(1.1) To nie jazgot, lecz tylko mały jazgocik.
Wiktionary
rzecz. jazgot m.
Wiktionary
1. gwar, wrzawa, powstałe ze zmieszanych głosów wielu ludzi; także: krzykliwa kłótnia, rozmowa, wrzask, pisk;
2. mieszanina głośnych, piskliwych dźwięków; hałas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwar, wrzawa składająca się z ludzkich głosów
(1.2) krzykliwa kłótnia
(1.3) mieszanina głośnych, piskliwych odgłosów
Wiktionary
rzecz. jazgotanie n., jazgotliwość ż., rozjazgotanie n., zajazgotanie n.
:: zdrobn. jazgocik mrz.
czas. jazgotać ndk., rozjazgotać dk., zajazgotać dk.
przym. jazgotliwy
przysł. jazgotliwie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jazgotać.
Wiktionary
rzecz. jazgot m., jazgotliwość ż.
czas. jazgotać ndk.
przym. jazgotliwy
przysł. jazgotliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jazgotliwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jazgotliwe; cecha tych, którzy są jazgotliwi
Wiktionary
rzecz. jazgot m., jazgotanie n.
czas. jazgotać ndk.
przym. jazgotliwy
przysł. jazgotliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: jazgotliwy
SJP.pl
1. czyniący jazgot; kłótliwy, krzykliwy;
2. przenikliwy, piskliwy, ujadający
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) o człowieku: krzykliwy, kłótliwy; czyniący jazgot
(1.2) o ludzkim głosie: donośny, krzykliwy, piskliwy
(1.3) o dźwiękach, odgłosach itp.: głośny, uciążliwy, przenikliwy, zgrzytliwy, ujadający
Wiktionary
rzecz. jazgot mrz., jazgotanie n., jazgotliwość ż.
Wiktionary
nazwa dwóch północnoamerykańskich roślin z rodziny kaktusowatych, będących źródłem pejotlu
SJP.pl
Jazgrza (Lophophora J.M.Coult.) – rodzaj roślin z rodziny kaktusowatych. Przedstawiciele rodzaju występują na południowym zachodzie USA (Teksas, Nowy Meksyk), przez północno-wschodni Meksyk na południe aż do Querétaro. Gatunkiem typowym jest L. williamsii.
Wikipedia
jeden z obszarów osobowości ludzkiej; ego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) świadomość siebie i swojej osobowości
(1.2) w psychoanalizie: element osobowości
Wiktionary
Jaźń – oś, wokół której organizuje się struktura psychiczna człowieka. Jest odpowiedzialna za przepływ informacji z części świadomej do nieświadomej i odwrotnie. Pełni funkcję integrującą. Celem jaźni jest własne urzeczywistnienie w procesie teleologicznym (celowościowym), ale w trakcie rozwoju jednostki elementem pośredniczącym na tej drodze jest wytworzenie „ja” (czyli ego).
Wikipedia
IPA: jäɕɲ̊, AS: i ̯äśń̦
Wiktionary
(1.1-2) ja
(1.2) ego
Wiktionary
postać z mitologii greckiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po weselu Jazon czuł się osłabiony i kręciło mu się w głowie.
Wiktionary
IPA: ˈjazɔ̃n, AS: i ̯azõn
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jazona lub z nim związany
SJP.pl
Jazowsko – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Łącko, na północnym brzegu rzeki Dunajec, poniżej przełomu rzeki, która przewija się pomiędzy masywem Lubania i lesistym pasem Radziejowej. Wieś położona jest w obszarze Beskidu Wyspowego.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jazowsko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
przymiotnik od: jaz
SJP.pl
1. dawniej: nora borsuka;
2. potocznie: twarz; morda
SJP.pl
ZIP Skład (skrót od Ziomki i Przyjaciele Skład) – polska grupa muzyczna wykonująca hip-hop, zaliczana do prekursorów nurtu ulicznego rapu w Polsce. Powstała w 1997 roku w Warszawie na kanwie składów Fundacja nr 1 i TPWC. Jedyny album zespołu, zatytułowany Chleb powszedni ukazał się w 1999 roku, nakładem R.R.X., wytwórni uchodzącej wówczas, bodajże za najbardziej wpływową na scenie muzyki hip-hopowej. W międzyczasie na bazie kolektywu wykształciły się zespoły WWO, Ko1fu i Zipera.
Wikipedia
przymiotnik od: jaźwiec
SJP.pl
przestarzale: ssak o biało-czarnym umaszczeniu sierści, drapieżnik z rodziny łasicowatych; borsuk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. borsuk
Wiktionary
Borsuk (Meles) – rodzaj ssaków z podrodziny Melinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Współcześnie używane polskie określenie tego zwierzęcia, które wyparło wcześniejszą nazwę jaźwiec, pochodzi oryginalnie z języków tureckich (turcyzm), a do języka polskiego trafiła za pośrednictwem rusińskim (rutenizm).
Wikipedia
IPA: ˈjäʑvʲjɛt͡s, AS: i ̯äźvʹi ̯ec
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wyznawca jazydyzmu, monoteistycznej religii kurdyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zob. jezyd.
Wiktionary
rzecz. jazydyzm m.
:: fż. jazydka ż.
przym. jazydzki
Wiktionary
(1.1) jazyd, jezyd, jezyda
Wiktionary
wyznawczyni jazydyzmu, monoteistycznej religii kurdyjskiej; jezydka
SJP.pl
monoteistyczna religia kurdyjska; jezydyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. zob. jezydyzm.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Założycielem tego odłamu religijnego był szejk Adii, żyjący w XII w. na terenie dzisiejszego północnego Iraku. Jazydyzm jest religią synkretyczną; jej korzeni należy szukać w perskim zoroastrianizmie i u szyitów.
Wiktionary
rzecz. jezydyzm m., jazyd m., jazyda mos.
Wiktionary
(1.1) jezydyzm
Wiktionary
koczowniczy lud sarmacki
SJP.pl
Jazygowie (Jaxamatae, Ixibatai, Iazyges) – lud scyto-sarmacki, zamieszkujący po 20 roku n.e. tereny dzisiejszych Węgier i południowej i wschodniej Słowacji.
Wikipedia
[czytaj: dżez] rodzaj improwizowanej muzyki powstałej w USA, w której używane są europejskie instrumenty i w której powiązane są europejskie elementy harmonii z europejsko-afrykańską melodyką i afrykańskim rytmem; dżez; dżaz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. jeden z improwizowanych gatunków muzycznych;
Wiktionary
Jazz, dżez – gatunek muzyczny, który powstał w ostatnich latach XIX wieku (zapoczątkowany pomiędzy 1890 a 1900 rokiem) na południu Stanów Zjednoczonych w dzielnicy prostytutek Storyville w Nowym Orleanie (tradycyjnie początki jazzu łączą się z Congo Square) jako połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej (bluesa, ragtime’u i muzyki europejskiej). Stanowi on połączenie muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej.
Wikipedia
(1.1) Jazz powstał w Stanach Zjednoczonych.
Wiktionary
IPA: d͡ʒɛs, AS: ǯes
Wiktionary
rzecz. jazzista m., jazzowanie n.
czas. jazzować ndk.
przym. jazzowy
przysł. jazzowo
Wiktionary
[czytaj: dżezbend] orkiestra dżezowa; dżezbend
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. zespół wykonujący muzykę jazzową
Wiktionary
(1.1) Zaproszono kilka jazz-bandów zza oceanu.
Wiktionary
(1.1) zespół jazzowy
Wiktionary
[czytaj: dżez dżembori] międzynarodowe spotkanie muzyków grających jazz, połączone z występami; jazzowisko (środowiskowo)
SJP.pl
[czytaj: dżezrok] styl w muzyce popularnej, połączenie jazzu i rocka; jazzrock, jazz rock
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) muz. styl w muzyce popularnej będący połączeniem jazzu i rocka;
Wiktionary
przym. jazz-rockowy
przysł. jazz-rockowo
Wiktionary
(1.1) jazz fusion, fusion
Wiktionary
[czytaj: dżezbend] orkiestra dżezowa; dżezbend, jazz-band
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. zespół wykonujący muzykę jazzową
Wiktionary
(1.1) Właśnie ukazała się trzecia płyta katowickiego jazzbandu, zatytułowana „Blask jazz”.
Wiktionary
(1.1) zespół jazzowy
Wiktionary
[czytaj: dżezfan] miłośnik muzyki jazzowej
SJP.pl
muzyk grający w zespole jazzowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk jazzowy
Wiktionary
(1.1) Do tej knajpki zaglądali znani jazziści, by pomuzykować.
Wiktionary
rzecz. jazz mrz., jazzowanie n.
czas. jazzować ndk.
przym. jazzowy
przysł. jazzowo
Wiktionary
(1.1) dżezmen, jazzman
Wiktionary
[czytaj: dżezmen] muzyk jazzowy; dżezmen
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk jazzowy
Wiktionary
Jazz, dżez – gatunek muzyczny, który powstał w ostatnich latach XIX wieku (zapoczątkowany pomiędzy 1890 a 1900 rokiem) na południu Stanów Zjednoczonych w dzielnicy prostytutek Storyville w Nowym Orleanie (tradycyjnie początki jazzu łączą się z Congo Square) jako połączenie muzyki zachodnioafrykańskiej i europejsko-amerykańskiej (bluesa, ragtime’u i muzyki europejskiej). Stanowi on połączenie muzyki ludowej, artystycznej i rozrywkowej.
Wikipedia
(1.1) Po wejściu jazzmanów na estradę, zapanowała cisza.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. jazzmanka ż.
Wiktionary
mający niektóre cechy jazzu; przypominający jazz
SJP.pl
[czytaj: dżezować] grać, śpiewać muzykę jazzową; dżezować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) muz. wykonywać muzykę jazzową
(1.2) muz. występować w zespole jazzowym
Wiktionary
(1.1) Muzycy jazzowali delikatnie, a pary lekko kołysały się na parkiecie.
Wiktionary
rzecz. jazz mrz., jazzista mos., jazzowanie n.
przym. jazzowy
przysł. jazzowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jazzować.
Wiktionary
rzecz. jazz mrz., jazzista mos.
przym. jazzowy
czas. jazzować
przysł. jazzowo
Wiktionary
środowiskowo: międzynarodowe spotkanie muzyków grających jazz, połączone z występami; jazz-jamboree
SJP.pl
but używany przez tancerzy jazzowych; dżezówka
SJP.pl
[czytaj: dżezówki] obuwie tancerzy jazzowych; dżezówki
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) na sposób jazzowy
Wiktionary
(1.1) Saksofonista zaczął jazzowo, delikatnie przyspieszając, zachęcając niejako pianistę.
Wiktionary
rzecz. jazz mrz., jazzista mos., jazzowanie n.
czas. jazzować ndk.
przym. jazzowy
Wiktionary
[czytaj: dżezowy] dotyczący jazzu, związany z jazzem; dżezowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. związany z jazzem, dotyczący jazzu
Wiktionary
(1.1) Bridge łączy dwie skrajne części utworu jazzowego.
(1.1) Urzekła ją gra jazzowego saksofonisty.
(1.1) Wokalistka ma w swoim repertuarze znane standardy jazzowe.
(1.1) Był jednym z najpopularniejszy muzyków jazzowych grających na skrzydłówce.
(1.1) Zaduszki jazzowe odbywają się zwykle w kościele ponorbertańskim koło dworca.
Wiktionary
rzecz. jazz m., jazzista m., jazzowanie n.
czas. jazzować ndk.
przysł. jazzowo
Wiktionary
(1.1) dżezowy
Wiktionary
[czytaj: dżezrok] styl styl w muzyce popularnej, połączenie jazzu i rocka; jazz-rock, jazz rock
SJP.pl
dotyczący jazz-rocka, związany z jazz-rockiem
SJP.pl
1. wykorzystujący motywy jazzowe;
2. zbliżony do jazzu
SJP.pl
[czytaj: dżez] rodzaj improwizowanej muzyki powstałej w USA, w której używane są europejskie instrumenty i w której powiązane są europejskie elementy harmonii z europejsko-afrykańską melodyką i afrykańskim rytmem; dżez; dżaz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. nicpoń
Wiktionary
IPA: ˈjawat, AS: i ̯au̯at
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
Wiktionary
IPA: ˈjawbʒɨk, AS: i ̯au̯bžyk
Wiktionary
datek ofiarowany ubogiemu, zapomoga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. dobrowolne ofiarowanie czegoś komuś biedniejszemu; coś, co jest przekazane w ramach tego ofiarowania
(1.2) ekspr. rozczarowująco niewielka kwota pieniędzy, nieadekwatna do potrzeb lub pracy
Wiktionary
Jałmużna – datek dla biednych i potrzebujących, ofiarowany w kontekście religijnym; jej odpowiednikiem jest w islamie zakat.
W chrześcijaństwie jałmużna należy do uczynków miłosierdzia i zalecana jest szczególnie w takich okresach jak wielki post i adwent.
Wikipedia
(1.1) Przed kościołem jakiś żebrak czekał na jałmużnę.
Wiktionary
IPA: jawˈmuʒna, AS: i ̯au̯mužna
Wiktionary
rzecz. jałmużnica ż., jałmużnik mos., jałmużnictwo n.
przym. jałmużniczy, jałmużnowy
Wiktionary
(1.1) datek; daw. elemozyna, elimozna
Wiktionary
dawniej: dawanie lub pobieranie jałmużny; prowadzenie działalności jałmużnika
SJP.pl
dawniej:
1. godność lub urząd dworski związany z nadzorowaniem działalności dobroczynnej;
2. osoba, zwykle duchowna, sprawująca taki urząd;
3. osoba ofiarująca jałmużnę; darczyńca;
4. osoba otrzymująca jałmużnę; żebrak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba rozdająca jałmużnę
(1.2) osoba prosząca o jałmużnę
(1.3) daw. urzędnik rozdający jałmużnę w imieniu władcy
(1.4) hist. urząd osoby rozdającej jałmużnę;
Wiktionary
Jałmużnik (fr. aumônier) − francuska godność, którą piastował jeden z duchownych na dworze książęcym. Za czasów króla Franciszka I Wielki Jałmużnik (Grand-Aumônier de France) stał na czele kleru francuskiego. W armii francuskiej Aumonier jest tytułem kapelanów (wojskowych, szkolnych, harcerskich itp.) różnych wyznań. W Wielkiej Brytanii istnieje dziedziczny urząd Wielkiego Jałmużnika (biskup, lord High-Almoner), sprawującego nadzór nad fundacjami dobroczynnymi.
Wikipedia
(1.1) Szereg szczodrych jałmużników pochylał się nad dolą ofiar minionej wojny.
(1.2) Przy cmentarnej bramie ręce jałmużników wciąż wyciągnięte były ku przybywającym.
(1.3) Opaci tego klasztoru byli jałmużnikami królów portugalskich.
(1.4) Urząd wielkiego jałmużnika nie był dziedziczony.
Wiktionary
rzecz. jałmużna ż., jałmużnictwo n., jałmużniczość ż.
:: fż. jałmużnica ż.
przym. jałmużniczy, jałmużnowy
Wiktionary
regionalnie: jałoszka, jałowica, jałówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) śrpol. zdrobn. od: jałowica
Wiktionary
IPA: jaˈwɔxna, AS: i ̯au̯oχna
Wiktionary
rzecz. jałowica ż., jałówka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w południowej Rumunii, lewy dopływ Dunaju;
(1.2) geogr. okręg w południowo-wschodniej Rumunii;
Wiktionary
Jałomica (rum. Ialomița) – rzeka w południowej Rumunii (Wołoszczyzna), lewy dopływ Dunaju. Jej długość wynosi 417 km, powierzchnia zlewni – 10 350 km², średni przepływ u ujścia – 45 m³/s.
Jałomica ma źródła na południowych stokach szczytu Omul w górach Bucegi w Karpatach Południowych. Z gór spływa na południe i koło miasta Târgoviște zmienia kierunek na południowo-wschodni. Następnie wypływa na Nizinę Wołoską i skręca na wschód. Przepływa między Ploeszti a Bukaresztem, przecina równinę Bărăgan i uchodzi do Dunaju koło wsi Giurgeni. W dolnym biegu rzeki jej koryto jest otoczone przez mokradła i słone jeziorka.
Wikipedia
(r. męski) tępy, ograniczony mężczyzna; jełopa; jołop; jełop; jołopa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
młoda krowa niemająca jeszcze potomstwa; jałówka; jałowica
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jałoszyński, Jałoszyńska – polskie nazwisko, które obecnie nosi ok. 1100 osób.
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. jałówka
Wiktionary
Jałowa (biał. Ялова; ros. Ялово) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie prużańskim, w sielsowiecie Wielkie Sioło.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie prużańskim, w gminie Suchopol.
Wikipedia
czas. jałowić ndk.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający liście takie jak jałowiec
Wiktionary
1. widłak jałowcowaty - gatunek roślin wieloletnich z rodziny widłakowatych; widłak gajowy;
2. płonnik jałowcowaty - gatunek mchu z rodziny płonnikowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający jałowiec
Wiktionary
rzecz. jałowiec m., jałowcowate nmos.
przym. jałowcowy
Wiktionary
tarcznik jałowcowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny tarcznikowatych
SJP.pl
wódka o smaku i zapachu jałowca; dżin; gin; dżyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. wytrawna wódka na owocach jałowca
(1.2) bot. ogrod. odmiana gruszy
(1.3) spoż. owoc jałowcówki (1.2)
Wiktionary
(1.1) Napiłbym się dziadkowej jałowcówki.
(1.2) W sadzie u proboszcza rośne stara jałowcówka.
(1.3) Nazrywam ci jałowcówek, zawieziesz ciotce Honoracie.
Wiktionary
rzecz. jałowiec m.
przym. jałowcowy
Wiktionary
przymiotnik od: jałowiec (np. olejek jałowcowy)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący jałowca
Wiktionary
(1.1) Pokoje dzieci, a także te, w których leżeli chorzy, okadzano dymem jałowcowym.
Wiktionary
IPA: ˌjawɔfˈt͡sɔvɨ, AS: i ̯au̯ofcovy
Wiktionary
rzecz. jałowiec mrz., jałowcówka ż.
przym. jałowcowaty
Wiktionary
miejsce porośnięte jałowcami
SJP.pl
zdrobnienie od: jałówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: jałówka
Wiktionary
IPA: ˌjawuˈvɛt͡ʃka, AS: i ̯au̯uvečka
Wiktionary
rzecz. jałowica ż., jałówka ż.
Wiktionary
1. uczynić nieurodzajnym; wyjaławiać;
2. niszczyć znajdujące się w czymś lub na czymś zarazki; sterylizować, wyjaławiać;
3. pozbawiać czegoś uznawanego za wartościowe; wyjaławiać;
4. o samicy zwierzęcia: nie móc zajść w ciążę
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zootechn. o krowie przestawać być cielną
Wiktionary
(1.1) Krowa jałowi już trzecio wiosna i nie momy mlyka.
Wiktionary
rzecz. jałowa ż.
Wiktionary
młoda krowa niemająca jeszcze potomstwa; jałówka; jałoszka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. młoda, niemająca jeszcze potomstwa, samica głównie w odniesieniu do krów
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) cielica, jałówka; przest. jałoszka; stpol. jałochna; gw-pl|Śląsk Cieszyński|jałowa.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) krowa
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jałówka ż., jałoszka ż., jałochna ż., jałowość ż.
:: zdrobn. jałóweczka ż.
czas. wyjaławiać ndk., jałowieć ndk.
przym. jałowy
przysł. jałowo
frazeologia.
etymologia. etymn|pol|jałowy.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|jałówka.
* kaszubski: (1.1) jałowica ż.
źródła.
== jałowica (język kaszubski.) ==
thumb|jałowica (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. jałowica
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. jałówka ż., jałoszka ż., jałochna ż., jałowość ż.
:: zdrobn. jałóweczka ż.
czas. wyjaławiać ndk., jałowieć ndk.
przym. jałowy
przysł. jałowo
Wiktionary
(1.1) cielica, jałówka; przest. jałoszka; stpol. jałochna; gw-pl|Śląsk Cieszyński|jałowa.
Wiktionary
zdrobnienie od: jałówka; jałóweczka
SJP.pl
iglasty krzew lub drzewo z rodziny cyprysowatych o niewielkich, zwykle czarnych owocach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Juniperus|ref=tak., roślina iglasta należący do rodzaju jałowcowatych;
(1.2) kulin. owoc jałowca (1.1), przyprawa
Wiktionary
Jałowiec (Juniperus L.) – rodzaj roślin iglastych należący do rodziny cyprysowatych. Liczy ok. 50–71 gatunków. Rodzaj należy obok sosen do najbardziej rozpowszechnionych przedstawicieli iglastych na Ziemi. Występują w strefie klimatu umiarkowanego i subpolarnego na wszystkich kontynentach półkuli północnej, a także w górach w strefie międzyzwrotnikowej najdalej na południe sięgając do środkowej Afryki. W Polsce w warunkach naturalnych występują dwa gatunki.
Wikipedia
(1.1) Przed moją szkołą podstawową rosły rozłożyste jałowce.
(1.2) Do pieczeni z dziczyzny dobrze jest dodać kilka jałowców.
Wiktionary
IPA: jaˈwɔvʲjɛt͡s, AS: i ̯au̯ovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. jałowcówka ż., jałowcowate nmos.
przym. jałowcowy, jałowcowaty
Wiktionary
(1.1) reg-pl|Warmia|kadyk., przest. i reg-pl|kresy północne|jadłowiec.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. młode bydło niemające jeszcze potomstwa;
2. jałowe, nieurodzajne pole
SJP.pl
młoda krowa niemająca jeszcze potomstwa; jałowica; jałoszka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zootechn. młoda, niemająca jeszcze potomstwa, samica, głównie w odniesieniu do krów
(1.2) łow. młoda, niemająca jeszcze potomstwa, samica zwierzęcia łownego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W całej wsi ani jeden gospodarz nie miał nie tylko szkapy, ale nawet źrebięcia; niektórzy posiadali krowy, jałówki i cielęta, a jeden z kolonistów, Lejba Koniecpolski, posiadał tylko dwie brodate kozy.
Wiktionary
IPA: jaˈwufka, AS: i ̯au̯ufka
Wiktionary
rzecz. jałowica ż., jałoszka ż., jałochna ż., jałowość ż.
:: zdrobn. jałóweczka ż.
czas. wyjaławiać ndk., jałowieć ndk.
przym. jałowy
przysł. jałowo
Wiktionary
(1.1) cielica, jałowica; przest. jałoszka; stpol. jałochna; gw-pl|Śląsk Cieszyński|jałowa.
Wiktionary
młode bydło, niemające jeszcze potomstwa; jałowizna
SJP.pl
1. niepłodność;
2. nieurodzajność;
3. sterylność
SJP.pl
Jałowość (sterylność) to nieobecność w danym materiale zdolnych do życia drobnoustrojów w ich formach wegetatywnych jak i przetrwalnikowych. Materiał jałowy nie może zawierać bakterii ani ich przetrwalników, grzybów ani ich zarodników, pierwotniaków ani wirusów. Jałowość osiąga się poprzez proces sterylizacji.
Wikipedia
1. nieurodzajny, dający małe plony, niedający plonów;
2. pozbawiony drobnoustrojów, sterylizowany, aseptyczny;
3. o samicy zwierząt: niepłodna;
4. nieokraszony, mało pożywny;
5. bezużyteczny (np. bieg jałowy);
6. w przenośni: pozbawiony sensu, bezwartościowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pozbawiony zdolności do urodzaju albo płodzenia
(1.2) bez wartości
(1.3) nie zawierający drobnoustrojów
(1.4) pozbawiony smaku
(1.5) podjęty nadaremno
Wiktionary
(1.1) Mamuty unikały więc obszarów wilgotnych, cofając się na tereny suchsze, ale bardziej mroźne i jałowe.
Wiktionary
IPA: jaˈwɔvɨ, AS: i ̯au̯ovy
Wiktionary
czas. jałowieć
przysł. jałowo
rzecz. jałowica ż., jałówka ż., jałowość
Wiktionary
(1.1) nieurodzajny, nieżyzny, bezpłodny, bezdzietny, bezproduktywny, bezowocny
(1.2) bezwartościowy, byle jaki, nijaki, nużący, akademicki, niewartościowy, do niczego
(1.3) aseptyczny, sterylny
(1.4) bezsmakowy, nijaki
(1.5) bezpodstawny, czczy, daremny
Wiktionary
miasto na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto leżące w południowej części Półwyspu Krymskiego, na brzegu Morza Czarnego;
(1.2) przen. hist. konferencja jałtańska, konferencja krymska w 1945 r.;
Wiktionary
Jałta (ukr. Ялта, ros. Ялта, krymskotat. Yalta, orm. Յալտա) – miasto na Ukrainie leżące w południowej części okupowanego przez Rosję Półwyspu Krymskiego, na brzegu Morza Czarnego. Liczy 79 tys. mieszkańców (2020). Z Jałty do Symferopola prowadzi najdłuższa w Europie linia trolejbusowa długości około 86 km.
Wikipedia
(1.1) Z Jałty do Symferopola prowadzi najdłuższa w Europie linia trolejbusowa.
(1.1) Wielka trójka spotkała się w Jałcie w 1945 roku.
Wiktionary
IPA: ˈjawta, AS: i ̯au̯ta
Wiktionary
przym. jałtański, pojałtański
Wiktionary
mieszkaniec Jałty
SJP.pl
mieszkanka Jałty
SJP.pl
przymiotnik od: Jałta
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) geogr. związany z Jałtą, dotyczący Jałty
(1.2) hist. polit. związany z konferencją w Jałcie z 1945 roku, związany z porządkiem świata jaki po niej nastał
Wiktionary
przym. pojałtański
rzecz. Jałta ż.
Wiktionary
roślina z rodziny złożonych
SJP.pl
skrót od: Jego (Jej) Cesarska Mość
SJP.pl
skrót od: Jego (Jej) Cesarska Wysokość
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = jednoosobowa działalność gospodarcza
Wiktionary
(1.1) Jeśli JDG odniesie sukces, może stać się alternatywą dla etatu.
Wiktionary
skrót od: Księga Judyty - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Starego Testamentu
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. Księga Judyty
Wiktionary
IPA: ˈcɕɛ̃ŋɡa juˈdɨtɨ, AS: ḱśẽŋga i ̯udyty
Wiktionary
zaimek osobowy
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Jego Ekscelencja
Wiktionary
Ѥ (minuskuła: ѥ) „je” – litera cyrylicy będąca ligaturą liter і oraz є. Odpowiada sylabie [jɛ].
Wikipedia
(1.1) JE Jan Kowalski
Wiktionary
IPA: ˈjɛɡɔ ˌɛksʦ̑ɛˈlɛ̃nʦ̑ʲja, AS: i ̯ego ekscelẽncʹi ̯a
Wiktionary
[czytaj: żan] francuskie imię męskie
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: dżins] dżins, denim;
1. mocna i gruba tkanina bawełniana;
2. potocznie: ubranie uszyte z jeansu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. dżins
Wiktionary
Dżinsy, jeansy (ang. jeans) – rodzaj spodni, prostych lub ogrodniczek, powstałych w XIX wieku w USA. Uważa się, że zostały wynalezione w 1871 przez Jacoba W. Davisa i opatentowane 20 maja 1873 przez niego wraz z Levim Straussem (późniejszym założycielem firmy Levi Strauss & Co.) z myślą o górnikach i farmerach. Był to amerykański typ spodni roboczych uszytych z tkaniny bawełnianej typu dżins, wykonanej w splocie skośnym wzmocnionych miedzianymi nitami.
Wikipedia
(1.1) W poprzednim sezonie modne były kurtki z jeansu.
Wiktionary
rzecz. jeansy lm.
przym. jeansowy
Wiktionary
(1.1) dżins, teksas
Wiktionary
dżinsowy;
1. przymiotnik od: jeans;
2. przymiotnik od: jeansy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany z jeansu
Wiktionary
(1.1) Honorata włożyła dzisiaj jeansową garsonkę.
Wiktionary
rzecz. jeans m., jeansy lm.
Wiktionary
(1.1) z jeansu, dżinsowy
Wiktionary
[czytaj: dżinsy] spodnie z jeansu; dżinsy, denimy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) odzież. spodnie z jeansu
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) plural|jeans.
Wiktionary
Dżinsy, jeansy (ang. jeans) – rodzaj spodni, prostych lub ogrodniczek, powstałych w XIX wieku w USA. Uważa się, że zostały wynalezione w 1871 przez Jacoba W. Davisa i opatentowane 20 maja 1873 przez niego wraz z Levim Straussem (późniejszym założycielem firmy Levi Strauss & Co.) z myślą o górnikach i farmerach. Był to amerykański typ spodni roboczych uszytych z tkaniny bawełnianej typu dżins, wykonanej w splocie skośnym wzmocnionych miedzianymi nitami.
Wikipedia
(1.1) Dzisiaj chyba założę jeansy.
Wiktionary
IPA: ˈd͡ʒʲĩw̃sɨ, AS: ǯʹĩũ̯sy
Wiktionary
rzecz. jeans m.
przym. jeansowy
Wiktionary
(1.1) dżinsy, teksasy
Wiktionary
wulgarne: wyraz określający odgłos upadku, uderzenia
SJP.pl
wulgaryzm o wielu znaczeniach, m.in.: uprawiać seks; nie liczyć się z czymś, olewać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wulg. pot. uprawiać z kimś seks (jako strona aktywna)
(1.2) wulg. pot. przen. śmierdzieć
czasownik przechodni niedokonany (dk. jebnąć)
(2.1) wulg. pot. przen. uderzać kogoś lub coś
(2.2) wulg. pot. przen. rzucać czymś
(2.3) wulg. pot. przen. lekceważyć
(2.4) wulg. pot. przen. kraść
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. jebnąć)
(3.1) wulg. pot. przen. wydawać głośny dźwięk
(3.2) wulg. pot. rzad. przen. zmyślać, mówić coś głupiego
czasownik zwrotny niedokonany jebać się (dk. jebnąć się)
(4.1) wulg. pot. przen. uderzać się, bić się
(4.2) wulg. pot. przen. psuć się
(4.3) wulg. pot. przen. mylić się
czasownik zwrotny niedokonany jebać się (dk. brak)
(5.1) wulg. pot. uprawiać seks
Wiktionary
(1.1) Dzieci nie lubiły zasranego aparatczyka, co jebał ich matkę.
(1.2) Ale tu jebie szczyną!
(2.1) Gdy mnie wkurwia, jebię go w łeb.
(2.2) Zawsze jak się wkurwi, to jebie talerzami w ziemię.
(2.3) Jebię to wszystko!
(3.1) Co tam tak głośno jebie za tą ścianą?
(3.2) Naprawdę? Jebiesz.
(4.1) Za szkołą Piotrek z Markiem jebią się po ryjach.
(4.2) Komputer mi się jebie.
(4.3) Przy pierwiastkach zawsze jebię się w obliczeniach.
(4.3) Jebie mi się prawa z lewą.
(5.1) Jebiemy się ze sobą każdego wieczoru jak króliki.
Wiktionary
IPA: ˈjɛbat͡ɕ, AS: i ̯ebać
Wiktionary
rzecz. jebany mos., dojebanie n., dojebywanie n., jebacz mos., jebaczek mos., jebadełkowo n., jebadło n., jebak mos., jebaka mos., jebalnia ż., jebalska ż., jebanie n., jebaniec mos., jebanina ż., jebanko n., jebankowanie n., jebankowo n., jebaństwo n., jebielonka ż., jebliwość ż., jebnięcie n., jebu-jebu n., najebanie n., odjebanie n., odjebywanie n., ojebanie n., podjebanie n., podjebywanie n., pojeb mos., pojebanie n., pojebaniec mos., pojebus mos., przejebanie n., przejebywanie n., przyjebanie n., przyjebywanie n., rozjebanie n., rozjebywanie n., ujebanie n., ujebywanie n., wjebanie n., wjebywanie n., wyjebanie n., wyjebywanie n., zajebanie n., zjeb mos., zjebanie n., zjebka ż.
czas. dojebać dk., dojebywać ndk., jebnąć dk., najebać dk., odjebać dk., odjebywać ndk., ojebać dk., podjebać dk., podjebywać ndk., pojebać dk., przejebać dk., przejebywać ndk., przyjebać dk., przyjebywać ndk., rozjebać dk., rozjebywać ndk., ujebać dk., ujebywać ndk., wjebać dk., wjebywać ndk., wyjebać dk., wyjebywać ndk., zajebać dk., zjebać dk.
przym. jebacki, jebaczy, jebany, jebliwy, pojebany, wyjebany, zajebisty, zjebany, jebnięty
przysł. zajebiście
Wiktionary
(1.1) pierdolić, pieprzyć
(1.2) capić, walić
(2.3) pierdolić, pieprzyć
(3.2) pierdolić, pieprzyć
(5.1) wulg. pierdolić się, pieprzyć się, bzykać się, ruchać się; neutr. uprawiać seks, kopulować; przest. chędożyć się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od jebak
Wiktionary
rzecz. jebak m.
czas. jebać, wyjebać
przym. jebnięty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. środ. sport. urządzenie do wyjmowania kostek i innych metalowych elementów sprzętu wspinaczkowego ze skał, umieszczonych uprzednio celem założenia asekuracji;
Wiktionary
Ekstraktor (zwany także jebadełkiem lub kluczem do kostek) – urządzenie służące głównie do wyjmowania kostek i innych metalowych elementów sprzętu wspinaczkowego ze szczelin i innych formacji skalnych, w których zostały umieszczone celem założenia asekuracji. Używane bywa również do przewlekania repów i pętli przez małe ucha skalne. Zazwyczaj niesione jest przez drugiego wspinacza w zespole, gdyż to do niego należy demontaż przelotów osadzonych przez prowadzącego.
Wikipedia
(1.1) Większość wspinaczy ma na wyposażeniu jebadełko do kostek.
Wiktionary
IPA: ˌjɛbaˈdɛwkɔ, AS: i ̯ebadeu̯ko
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
(1.1) ekstraktor, klucz do kostek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. dom publiczny
Wiktionary
IPA: ˌjɛbadɛwˈkɔvɔ, AS: i ̯ebadeu̯kovo
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
(1.1) zob. dom publiczny.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. pot. sypialnia
(1.2) wulg. pot. łóżko
(1.3) wulg. pot. dildo lub wibrator
Wiktionary
(1.2) Kładź się na jebadło!
(1.3) Kupiłam sobie nowe jebadło.
Wiktionary
IPA: jɛˈbadwɔ, AS: i ̯ebadu̯o
Wiktionary
rzecz. jebak mzw./mos., jebaka
czas. jebać
Wiktionary
wulgarne: mężczyzna o dużej potencji seksualnej (słowo czasem używane jako obraźliwe); jebaka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) wulg. obraź. mężczyzna o dużej potencji seksualnej
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) jebaka
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jebacz m., jebadełkowo n., jebadło n., jebaka m., jebalnia ż., jebalska ż., jebanie n., jebaniec m., jebanina ż., jebanko n., jebankowanie n., jebankowo n., jebaństwo n., jebielonka ż., jebliwość ż., jebu-jebu n., pojeb m., pojebaniec m., pojebus m., zjeb m., zjebka ż.
:: zdrobn. jebaczek m.
czas. jebać ndk., podjebać dk., pojebać dk., zajebać dk., przyjebać dk., dojebać dk., ujebać dk., rozjebać dk., wyjebać dk., zjebać dk., odjebać dk., przejebać dk., wjebać dk., najebać dk., uzajebistnić dk., uzajebiścić dk., jebnąć dk.
przym. jebacki, jebaczy, jebliwy, zajebisty, jebany, pojebany, zjebany, wyjebany, jebnięty
przysł. zajebiście
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) follador m., jodedor m.
* nowogrecki: (1.1) γαμιάς m.
źródła.
== jebak (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) oszust
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈjɛbak, AS: i ̯ebak
Wiktionary
rzecz. jebacz m., jebadełkowo n., jebadło n., jebaka m., jebalnia ż., jebalska ż., jebanie n., jebaniec m., jebanina ż., jebanko n., jebankowanie n., jebankowo n., jebaństwo n., jebielonka ż., jebliwość ż., jebu-jebu n., pojeb m., pojebaniec m., pojebus m., zjeb m., zjebka ż.
:: zdrobn. jebaczek m.
czas. jebać ndk., podjebać dk., pojebać dk., zajebać dk., przyjebać dk., dojebać dk., ujebać dk., rozjebać dk., wyjebać dk., zjebać dk., odjebać dk., przejebać dk., wjebać dk., najebać dk., uzajebistnić dk., uzajebiścić dk., jebnąć dk.
przym. jebacki, jebaczy, jebliwy, zajebisty, jebany, pojebany, zjebany, wyjebany, jebnięty
przysł. zajebiście
Wiktionary
(1.1) jebaka
Wiktionary
wulgarne: mężczyzna o dużej potencji seksualnej (słowo czasem używane jako obraźliwe); jebak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wulg. pot. mężczyzna odbywający dużo stosunków płciowych z wieloma kobietami
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) wulg. pot. niegodziwa, zła kobieta, oszustka, lekkich obyczajów
Wiktionary
(1.1) Ale z niego jebaka, wydupczył już wszystkie laski w naszej firmie!
(2.1) Czy zawsze byłaś taka, pierdolona jebaka?
Wiktionary
IPA: jɛˈbaka, AS: i ̯ebaka
Wiktionary
rzecz. jebadło n., jebak mzw./mos.
czas. jebać, odjebać, zjebać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. dom publiczny
Wiktionary
IPA: jɛˈbalʲɲa, AS: i ̯ebalʹńa
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
(1.1) zob. dom publiczny.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. uprawianie seksu
Wiktionary
IPA: jɛˈbãɲɛ, AS: i ̯ebãńe
Wiktionary
rzecz. pojeb mos., jebanko n., jebnięcie n., jebaniec mos., jebak mzw./mos.
czas. jebać, dojebać, odjebać, zjebać, jebnąć
przym. zajebisty
Wiktionary
wulgarnie: osoba budząca podziw lub niechęć; skubaniec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wulg. głupi lub podły mężczyzna
(1.2) wulg. ktoś zadziwiający, budzący podziw
Wiktionary
(1.1) Ten jebaniec nas zakapował.
(1.2) Patrz jaki jebaniec, zeskoczył z dachu i przeżył!
Wiktionary
IPA: jɛˈbãɲɛt͡s, AS: i ̯ebãńec
Wiktionary
rzecz. jebanie n., jebak mzw./mos.
czas. dojebać, jebać
Wiktionary
wulgarnie: sprytny, przebiegły, chytry; skubany
SJP.pl
wulgarnie: stosunek płciowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. dom publiczny
Wiktionary
IPA: ˌjɛbãŋˈkɔvɔ, AS: i ̯ebãŋkovo
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
(1.1) zob. dom publiczny.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. rzecz nieprzyjemna lub irytująca
Wiktionary
(1.1) To jebaństwo cały czas mi się psuje.
Wiktionary
IPA: jɛˈbãj̃stfɔ, AS: i ̯ebãĩ ̯stfo
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
(1.1) wulg. chujostwo, kurewstwo, szajs, gówno; pot. dziadostwo
Wiktionary
wulgaryzm o wielu znaczeniach, m.in.: uprawiać seks; nie liczyć się z czymś, olewać
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: jebać
przymiotnik relacyjny
(2.1) wulg. taki, który denerwuje, wzbudza gniew, pogardę
(2.2) wulg. iron. wzbudzający podziw, zazdrość
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) wulg. człowiek denerwujący, wzbudzający gniew, pogardę
(3.2) wulg. iron. człowiek wzbudzający podziw, zazdrość
Wiktionary
(2.1) Moi jebani sąsiedzi znów hałasują.
(2.2) O, jebany! W jeden dzień przejechał na rowerze jakieś 150 km.
(3.1) Jebany ukradł mi portfel!
(3.2) Jebani wygrali 8:0!
Wiktionary
IPA: jɛˈbãnɨ, AS: i ̯ebãny
Wiktionary
rzecz. jebak m., pojeb m., pojebaniec m., jebanie n., jebanko n., dojebanie n., odjebanie n., jebnięcie n., podjebanie n., wyjebanie n., zjeb m., zjebanie n., ujebanie n., przyjebanie n., jebańsko n.
czas. jebać ndk., jebnąć dk., dojebać dk., odjebać dk., podjebać dk., podjebywać ndk., wyjebać dk., zjebać dk., zajebać dk., ujebać dk., przyjebać dk.
przym. jebaniutki, jebaniuteńki, pojebany, jebnięty
wykrz. jeb
Wiktionary
(2.1) nieszczęsny; wulg. cholerny, pierdolony
(2.2) skubany, wulg. pierdolony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. prostytutka
Wiktionary
IPA: ˌjɛbʲjɛˈlɔ̃ŋka, AS: i ̯ebʹi ̯elõŋka
Wiktionary
czas. jebać
rzecz. jebak mzw./mos.
Wiktionary
(1.1) zob. prostytutka.
Wiktionary
→ jebliwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jebliwe; cecha tych, którzy są jebliwi
Wiktionary
przym. jebliwy
przysł. jebliwie
rzecz. jebak mzw./mos.
Wiktionary
wulgarne:
1. (zwykle o mężczyznach) o dużej potencji seksualnej;
2. przymiotnik mający obrażać określaną osobę
SJP.pl
pierdolnąć; wulgaryzm o bardzo wielu znaczeniach, m.in.:
1. uderzyć w coś lub kogoś;
2. powiedzieć coś śmiesznego, nie na temat;
3. jebnąć się:
a) położyć się;
b) pomylić się
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) wulg. mocno uderzyć
(1.2) wulg. rzucić czymś
(1.3) wulg. ukraść
czasownik zwrotny dokonany jebnąć się (ndk. brak)
(2.1) wulg. uderzyć się
(2.2) wulg. pomylić się
Wiktionary
(1.1) Jebnął go tak potwornie mocno, że gość padł jak długi.
(1.2) Nudziło im się na lekcji geografii, więc jebnęli w tablicę globusem.
(2.1) Byłem mocno upity, więc idąc do domu jebnąłem się o słup.
(2.1) Przejście okazało się cholernie niskie i przez nieuwagę jebnąłem się o futrynę.
Wiktionary
IPA: ˈjɛbnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: i ̯ebnõńć
Wiktionary
rzecz. jebak mzw./mos., jebanie, zjeb
przym. jebany, jebnięty, zjebany, pojebany
czas. pojebać, zjebać dk.; jebać ndk.
Wiktionary
(1.1) uderzyć, palnąć, grzmotnąć; wulg. pierdolnąć, pieprznąć, pierdyknąć
Wiktionary
pierdolnąć; wulgaryzm o bardzo wielu znaczeniach, m.in.:
1. uderzyć w coś lub kogoś;
2. powiedzieć coś śmiesznego, nie na temat;
3. jebnąć się:
a) położyć się;
b) pomylić się
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wulg. zwariowany, niespełna rozumu
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od jebnąć
Wiktionary
(1.1) Chyba jesteś jebnięty?
Wiktionary
rzecz. jebany mos., dojebanie n., dojebywanie n., jebacz mos., jebaczek mos., jebadełkowo n., jebadło n., jebak mos., jebaka mos., jebalnia ż., jebalska ż., jebanie n., jebaniec mos., jebanina ż., jebanko n., jebankowanie n., jebankowo n., jebaństwo n., jebielonka ż., jebliwość ż., jebnięcie n., jebu-jebu n., najebanie n., odjebanie n., odjebywanie n., ojebanie n., podjebanie n., podjebywanie n., pojeb mos., pojebanie n., pojebaniec mos., pojebus mos., przejebanie n., przejebywanie n., przyjebanie n., przyjebywanie n., rozjebanie n., rozjebywanie n., ujebanie n., ujebywanie n., wjebanie n., wjebywanie n., wyjebanie n., wyjebywanie n., zajebanie n., zjeb mos., zjebanie n., zjebka ż.
czas. jebać ndk., dojebać dk., dojebywać ndk., jebnąć dk., najebać dk., odjebać dk., odjebywać ndk., ojebać dk., podjebać dk., podjebywać ndk., pojebać dk., przejebać dk., przejebywać ndk., przyjebać dk., przyjebywać ndk., rozjebać dk., rozjebywać ndk., ujebać dk., ujebywać ndk., wjebać dk., wjebywać ndk., wyjebać dk., wyjebywać ndk., zajebać dk., zjebać dk.
przym. jebacki, jebaczy, jebany, jebliwy, pojebany, wyjebany, zajebisty, zjebany
przysł. zajebiście
Wiktionary
(1.1) pot. walnięty, stuknięty, szurnięty; wulg. ciulnięty, pojebany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wulg. dom publiczny
Wiktionary
IPA: jɛˈbɔdrɔ̃m, AS: i ̯ebodrõm
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
(1.1) zob. dom publiczny.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wulg. stosunek płciowy
Wiktionary
IPA: ˌjɛbu‿ˈjɛbu, AS: i ̯ebu‿i ̯ebu
Wiktionary
zob. jebać.
Wiktionary
wulgarnie: wykrzyknik naśladujący odgłos spadania czegoś ciężkiego; łubudu, bęc, buch
SJP.pl
według Starego Testamentu - dawna (kananejska) nazwa Jerozolimy
SJP.pl
W ciągu stuleci miasto Jerozolima (Jeruzalem) znane było pod wieloma nazwami w różnych językach.
Wikipedia
wulgarnie: wykrzyknik naśladujący bardzo silne i głośne uderzenie; pierdut
SJP.pl
1. przemieszczać się przy pomocy odpowiednich środków umożliwiających poruszanie, np. aut, koni, pociągów; odbywać podróż, kierować się gdzieś;
2. o pojazdach: poruszać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) o pojazdach: poruszać się, przemieszczać się z jednego miejsca na inne
(1.2) o człowieku, towarze, zwierzęciu itp.: poruszać się, przemieszczać się przy użyciu pojazdu lub na grzbiecie zwierzęcia
(1.3) pot. o butach, sankach: ślizgać się
(1.4) pot. brzydko pachnieć, śmierdzieć
(1.5) druk. drukować (w szczególności duży nakład)
Wiktionary
(1.1) Wyprzedził nas jadący szybko samochód.
(1.2) Po drugiej stronie właśnie jedzie grupa amazonek.
(1.3) Te buty nie jadą, ale mama kazała mi je ubrać.
(1.4) Nawet nie próbowałem z nim rozmawiać, bo strasznie jechało od niego wódką.
(1.5) — Co drukujesz? — Jadę jeszcze to wczorajsze zlecenie.
Wiktionary
IPA: ˈjɛxat͡ɕ, AS: i ̯eχać
Wiktionary
czas. odjeżdżać, jeździć ndk., dojeżdżać ndk., dojechać dk., najeżdżać ndk., najechać dk., objeżdżać ndk., objechać dk., przejeżdżać ndk., przejechać dk., przyjeżdżać ndk., przyjechać dk., ujeżdżać ndk., ujechać dk., ujeździć dk., wjeżdżać ndk., wjechać dk., wyjeżdżać ndk., wyjechać dk., zajeżdżać ndk., zajechać dk., zjeżdżać ndk., zjechać dk., pojechać dk.
rzecz. jechanie n., jazda ż., jeźdźczyni ż., wyjazd mrz., podjazd mrz., jezdnia ż., jeździec mos., przyjezdny mos., zajezdnia ż., Przejazd mrz., przejazd mrz.
przym. przyjezdny, jeździecki, zjazdowy
wykrz. jazda
Wiktionary
(1.1) stpol. jachać
(1.2) podróżować
(1.4) cuchnąć, śmierdzieć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jechać.
Wiktionary
(1.1) Chłopiec dostał mandat za jechanie na rowerze po chodniku.
Wiktionary
IPA: jɛˈxãɲɛ, AS: i ̯eχãńe
Wiktionary
czas. jechać, zjeżdżać, pojechać
rzecz. zajezdnia ż., jezdnia ż.
przym. zjazdowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jąć.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: i ̯ė̃ńće
Wiktionary
czas. jąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. śrpol. jeniec, więzień
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇̃ɲt͡ɕɛt͡s, AS: i ̯ė̃ńćec
Wiktionary
(1.1) stpol. jeniec; śrpol. braniec, niewolnik, poimaniec, więzień
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. śrpol. niewola, więzienie
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃nt͡stfɔ, AS: i ̯ẽnctfo
Wiktionary
podobny do jęku; płaczliwy, jękliwy
SJP.pl
1. wydawać przeciągłe dźwięki, stękać;
2. narzekać, ubolewać, skarżyć się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. jęknąć)
(1.1) o człowieku, zwierzętach: wydawać przeciągły, żałosny dźwięk wyrażający ból, cierpienie
(1.2) przen. o instrumentach muzycznych, wietrze, maszynach itp.: dźwięczeć przykro, żałośnie; wydawać jęk
(1.3) wyrażać żal, narzekać, ubolewać, uskarżać się na coś
(1.4) o człowieku: wydawać przeciągły dźwięk wyrażający rozkosz seksualną
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) płaczliwie domagać się czegoś
(2.2) cierpieć z powodu prześladowań, ucisku itp.
Wiktionary
(1.1) Pola wiła się z bólu, jęczała i zanosiła się głośnym płaczem.
Wiktionary
rzecz. jęk mrz., jękliwość ż., jęczenie n., jęknięcie n., najęczenie n., odjęknięcie n., pojęczenie n., pojękiwanie n., przejęczenie n., rozjęczenie n., wyjęczenie n., wyjękiwanie n., wyjęknięcie n., zajęczenie n.
czas. jęknąć dk., najęczeć dk., odjęknąć dk., pojęczeć dk., pojękiwać ndk., przejęczeć dk., rozjęczeć dk., wyjęczeć dk., wyjękiwać ndk., wyjęknąć dk., zajęczeć dk.
przym. jęczący, jękliwy
przysł. jęcząco, jękliwie
Wiktionary
słoma z wymłóconego jęczmienia; jęczmionka
SJP.pl
ropne zapalenie powieki; jęczmyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roln. nazwa systematyczna|Hordeum|L.|ref=tak., roślina zbożowa z rodziny wiechlinowatych;
(1.2) spoż. ziarno z nasion jęczmienia (1.1)
(1.3) pot. grudka na powiece, powstała wskutek infekcji;
Wiktionary
Jęczmień (Hordeum L.) – rodzaj zbóż z rodziny wiechlinowatych. Obejmuje ok. 36–40 gatunków traw jednorocznych i trwałych. Około 20 z nich to diploidy, pozostałe to powstałe z nich poliploidy. Zasięg rodzaju obejmuje rozległe obszary półkuli północnej i niewielkie południowej.
Ogromne znaczenie użytkowe ma jako roślina zbożowa jęczmień zwyczajny H. vulgare. Niektóre gatunki, zwłaszcza jęczmień grzywiasty H. jubatum uprawiane bywają jako ozdobne.
Wikipedia
IPA: ˈjɛ̃n͇t͡ʃmʲjɛ̇̃ɲ, AS: i ̯ẽṇčmʹi ̯ė̃ń
Wiktionary
rzecz. jęczmyk m., jęczmienisko n., jęczmieniowe nmos.
przym. jęczmienny
Wiktionary
(1.3) jęczmyk
Wiktionary
ściernisko jęczmienne
SJP.pl
Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący jęczmienia (Hordeum L.)
(1.2) wykonany z ziarna jęczmienia
Wiktionary
(1.2) Za przysmak uchodziły słodkie placekacki jęczmienne, podobnie jak każde słodkie ciasto przyprawiane miodem, który był jedynym środkiem słodzącym.
(1.2) Opiekująca się świątynią staruszka podaje bogu do kąpieli wodę, a na pożywienie placekacki jęczmienne, zagniecione na miodzie.
Wiktionary
IPA: jɛ̃n͇t͡ʃˈmʲjɛ̃nːɨ, AS: i ̯ẽṇčmʹi ̯ẽ•ny
Wiktionary
rzecz. jęczmień mrz.
Wiktionary
słoma z wymłóconego jęczmienia; jęczmianka
SJP.pl
ropne zapalenie powieki; jęczmień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. przest. jęczmień (choroba oka)
(1.2) daw. jęczmień (zboże)
Wiktionary
(1.1) Nie trzyj oka, bo znów jęczmyk ci się zrobi.
(1.2) Bo nie maszci zboża inszego pożyteczniejszego, jedno żyto, pszenica, jęczmyk miły a owies.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃n͇t͡ʃmɨk, AS: i ̯ẽṇčmyk
Wiktionary
rzecz. jęczmień m.
Wiktionary
(1.2) gradówka
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Jęcznik (niem. Davidshof) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Szczytno.
Leży przy DK53 prowadzącej ze Szczytna do Pasymia, w miejscu, w którym droga najbardziej zbliża się do jeziora Sasek Wielki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś powstała w 1385 jako majątek ziemski, rozparcelowany dopiero w latach 20. XX wieku.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. gw-pl|Śląsk Cieszyński. jedwab
Wiktionary
rzecz. jedbownica ż.
przym. jedbowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jedwabna chustka na głowę
Wiktionary
rzecz. jedbow m.
przym. jedbowny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jedwabny
Wiktionary
rzecz. jedbow m., jedbownica ż.
Wiktionary
liczebnik oznaczający cyfrę 1
SJP.pl
liczebnik główny
(1.1) liczba 1
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) cyfra 1
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) pot. kieliszek wódki
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(4.1) lekcew. osoba
zaimek przymiotny
(5.1) sam, pojedynczy, bez nikogo/niczego innego
(5.2) jednaki, jednakowy
(5.3) pierwszy, rozpoczynający coś
(5.4) tworzący całość
(5.5) jakiś, któryś
zaimek rzeczowny
(6.1) któryś (z większej grupy)
Wiktionary
1 (jeden) – liczba naturalna następująca po 0 i poprzedzająca 2. 1 jest też cyfrą wykorzystywaną do zapisu liczb w różnych systemach liczbowych, np. w dwójkowym (binarnym), ósemkowym, dziesiętnym i szesnastkowym.Każda liczba całkowita jest podzielna przez 1.
1 nie jest ani liczbą pierwszą, ani liczbą złożoną, gdyż ma tylko jeden dzielnik naturalny (liczbę 1).
Wikipedia
(1.1) Jeden plus dwa równa się trzy.
(1.1) W całym bloku tylko jeden mieszkaniec ma telefon.
(2.1) Jeden-dwa to pięć w systemie trójkowym.
(2.1) Dziesięć jest zapisywane jako jeden-zero.
(3.1) A teraz idziemy na jednego.
(4.1) Coś ty za jeden?
(5.1) On jeden wytrwał do końca.
(5.1) Jam jest jeden winowajca // karz jednego, jam jest zdrajca.
(5.4) Duch polski jest jeden, cały, organiczny, nie podzielony w sobie.
Wiktionary
IPA: ˈjɛdɛ̃n, AS: i ̯edẽn
Wiktionary
rzecz. jedyne n., jedynka ż., jedynak mos., jedynaczka ż., jedność ż., jednostka ż., jedynkowicz mos., jednakowość ż., pojedynek mrz., jednia ż., jedno n.
przym. jedyny, pojedynczy
przysł. jednako, jednakowo, pojedynczo
partyk. jedynie, jedno
zaim. jedno
Wiktionary
(2.1) jedynka
Wiktionary
liczebnik główny oznaczający liczbę 11
SJP.pl
liczebnik główny
(1.1) liczba 11
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Spośród jedenastu kompozycji napisał osiem, a kolejnych dwóch był współautorem.
(1.1) Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃ˈnaɕt͡ɕɛ, AS: i ̯edẽnaśće
Wiktionary
rzecz. jedenasta ż., jedenastka ż., jedenastość ż.
przym. jedenasty
licz. jedenaścioro
Wiktionary
(1.1) zapis arabski 11, zapis rzymski XI
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 11, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
SJP.pl
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 11
Wiktionary
(1.1) Jedenaścioro uczniów z naszej klasy (sześciu chłopców i pięć dziewczynek) zakwalifikowało się do finału konkursu.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃naɕˈt͡ɕɔrɔ, AS: i ̯edẽnaśćoro
Wiktionary
licz. jedenaście, jedenasty
rzecz. jedenastka ż.
przym. jedenasty
Wiktionary
godzina jedenasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 11 rano lub wieczorem
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: jedenasty
Wiktionary
(1.1) Mam spotkanie z doktorem o jedenastej.
Wiktionary
licz. jedenaście
przym. jedenasty
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 11
SJP.pl
1. grupa jedenastu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 11;
3. jedenaście lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 11
(1.2) sport. pot. w piłce nożnej: rzut karny (wykonywany z 11 metrów)
(1.3) sport. pot. skład graczy w piłkę nożną
(1.4) tramwaj, autobus itp. oznaczony numerem 11
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Napisana na fotelu jedenstka oznacza, że to jest pana miejsce.
(1.2) W meczu sędzia dał aż cztery żółte kartki i zarządził dwie jedenastki.
(1.3) Na boisku są już obie jedenastki i zaraz rozpocznie się mecz.
(1.4) Czy jedenastka dojeżdża do dworca?
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃ˈnastka, AS: i ̯edẽnastka
Wiktionary
przym. jedenasty
licz. jedenaście, jedenaścioro
Wiktionary
(1.2) rzut karny
(1.3) zespół, drużyna
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą jedenaście, dotyczący liczby jedenaście
Wiktionary
mający jedenaście boków
SJP.pl
figura płaska mająca 11 boków; jedenastokąt
SJP.pl
złożony z jedenastu cyfr
SJP.pl
mający jedenaście dni, trwający jedenaście dni itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający jedenaście dni
(1.2) będący w wieku jedenastu dni
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔˈdʲɲɔvɨ, AS: i ̯edẽnastodʹńovy
Wiktionary
trwający jedenaście godzin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający jedenaście godzin
(1.2) będący w wieku jedenastu godzin
Wiktionary
(1.1) Jedenastogodzinny odpoczynek będzie jednak uznany przez inspektorów tylko wtedy, gdy szoferka wyposażona jest w leżankę.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: i ̯edẽnastogoʒ́ĩ•ny
Wiktionary
będący w wieku jedenastu lat i pół roku
SJP.pl
liczący jedenaście i pół miliona czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od jedenastokąt
Wiktionary
(1.1) To nie jedenastokąt, lecz tylko mały jedenastokącik.
Wiktionary
rzecz. jedenastokąt m.
Wiktionary
figura płaska mająca 11 kątów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. figura geometryczna, która ma jedenaście boków i jedenaście kątów
Wiktionary
(1.1) Suma kątów wewnętrznych w jedenastokącie wynosi 1620 stopni.
Wiktionary
rzecz. jedenastokącik mrz.
Wiktionary
(1.1) undekagon
Wiktionary
mający długość jedenastu kilometrów, wynoszący jedenaście kilometrów
SJP.pl
uczeń jedenastej klasy
SJP.pl
uczennica jedenastej klasy
SJP.pl
obejmujący jedenaście klas, mający jedenaście klas
SJP.pl
mający jedenaście kondygnacji
SJP.pl
przysłówek
(1.1) jedenaście razy
Wiktionary
(1.1) Reprezentacje piłkarskie Polski i USA spotykały się jedenastokrotnie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔˈkrɔtʲɲɛ, AS: i ̯edẽnastokrotʹńe
Wiktionary
rzecz. jedenastokrotność ż.
przym. jedenastokrotny
Wiktionary
powtarzający się jedenaście razy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się jedenaście razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś jedenaście razy
(1.3) jedenaście razy większy bądź mniejszy od czegoś
Wiktionary
(1.2) Na czele dębickiej ekipy stanie wicemistrz Europy i brązowy medalista mistrzostw świata Roman Gotfryd, a także jedenastokrotny mistrz Polski, olimpijczyk Andrzej Rżany.
(1.3) Kompakt, kaseta i śpiewniczek osiągnęły w licytacji jedenastokrotne przebicie ceny wywoławczej.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔˈkrɔtnɨ, AS: i ̯edẽnastokrotny
Wiktionary
rzecz. jedenastokrotność ż.
przysł. jedenastokrotnie
Wiktionary
jedenastoletni chłopiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopiec mający jedenaście lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca jedenaście lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od jedenastolatka
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔˈlatɛk, AS: i ̯edẽnastolatek
Wiktionary
przym. jedenastoletni
rzecz. jedenastolatka
Wiktionary
dziewczynka albo samica zwierząt mająca jedenaście lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczynka mająca jedenaście lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina rodzaju żeńskiego mająca jedenaście lat
(1.3) jedenastoletnia szkoła ogólnokształcąca, działająca w okresie PRL
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od jedenastolatek
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔˈlatka, AS: i ̯edẽnastolatka
Wiktionary
przym. jedenastoletni
rzecz. jedenastolatek m.
Wiktionary
dziewczynka albo samica zwierząt mająca jedenaście lat
SJP.pl
1. okres jedenastu lat;
2. jedenasta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający jedenaście lat; przypadający za jedenaście lat;
2. będący w wieku jedenastu lat, mający jedenaście lat
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedenaście lat
(1.2) trwający jedenaście lat
Wiktionary
(1.1) Również z Katowic jest Donata z przyjaciółką Ewą, (obie po 14 lat) i jedenastoletni brat Donaty – Jurand.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔˈlɛtʲɲi, AS: i ̯edẽnastoletʹńi
Wiktionary
rzecz. jedenastolecie n., jedenastolatek m., jedenastolatka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z jedenastu liter
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃ˈnastɔˌlʲitɛˈrɔvɨ, AS: i ̯edẽnastolʹiterovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający jedenaście miesięcy
(1.2) będący w wieku jedenastu miesięcy
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔ̃mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: i ̯edẽnastõmʹi ̯ėśẽṇčny
Wiktionary
trwający jedenaście minut
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający jedenaście minut
Wiktionary
1. składający się z jedenastu osób (np. drużyna jedenastoosobowa);
2. przeznaczony dla jedenastu osób (np. jedenastoosobowy pojazd)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla jedenastu osób, mogący pomieścić jedenaście osób
(1.2) złożony z jedenastu osób, wykonywany przez jedenaście osób
Wiktionary
(1.2) O gładki przebieg całego rejsu dba jedenastoosobowa załoga "Baltiki".
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔːsɔˈbɔvɨ, AS: i ̯edẽnast•osobovy
Wiktionary
mający jedenaście pięter
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i jedenastu kondygnacji położonych nad nim
Wiktionary
wielościan o 11 ścianach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o jedenastu ścianach
Wiktionary
trwający jedenaście sekund
SJP.pl
1. mający jedenaście stopni (w jakiejś skali);
2. mający jedenaście stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedenaście strun
Wiktionary
(1.1) Muzyk grał na jedenastostrunnej cytrze.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z jedenastu tomów, zawarty w jedenastu tomach, wydany w jedenastu tomach
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔtɔ̃ˈmɔvɨ, AS: i ̯edẽnastotõmovy
Wiktionary
ważący jedenaście ton
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający jedenaście tygodni
(1.2) będący w wieku jedenastu tygodni
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃nastɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: i ̯edẽnastotygodʹńovy
Wiktionary
statek o nośności jedenastu tysięcy ton
SJP.pl
pochodzący z jedenastego wieku
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który wydarzył się lub żył w jedenastym wieku; taki, który pochodzi z jedenastego wieku
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃ˈnastɔˈvʲjɛt͡ʃnɨ, AS: i ̯edẽnastovʹi ̯ečny
Wiktionary
rzecz. jedenastowiecze n.
Wiktionary
rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z jedenastu zgłosek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. wers jedenastozgłoskowy
(1.2) liter. utwór składający się z wersów jedenastozgłoskowych
Wiktionary
Jedenastozgłoskowiec – format wiersza sylabicznego, w którym w każdym wersie występuje jedenaście sylab. W poezji polskiej średniówka występuje w nim przeważnie po sylabie piątej, bardzo rzadko po czwartej lub szóstej. Jako format wiersza sylabotonicznego przeważnie w postaci bezśredniówkowej.
Wikipedia
(1.1) Poeta napisał kilka wierszy jedenastozgłoskowcem.
Wiktionary
przym. jedenastozgłoskowy
Wiktionary
złożony z jedenastu zgłosek (sylab); jedenastosylabowy
SJP.pl
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 11
SJP.pl
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 11
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po dziesiątym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) jedenasta: godzina jedenasta
Wiktionary
(1.1) O godzinie jedenastej mamy spotkanie u premiera.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɛ̃ˈnastɨ, AS: i ̯edẽnasty
Wiktionary
przedr. jedenasto-
rzecz. jedenastka ż., jedenasta ż.
liczgł. jedenaście
licz. jedenaścioro
Wiktionary
bohater literacki lub filmowy reprezentujący przeciętnego człowieka; jedermann, everyman
SJP.pl
bohater literacki lub filmowy reprezentujący przeciętnego człowieka; jederman, everyman
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) film. wojownik zakonu jasnej strony mocy w uniwersum „Gwiezdnych wojen”
(1.2) film. futurystyczny zakon rycerski w uniwersum „Gwiezdnych wojen”;
(1.3) socjol. rel. ranga wśród wyznawców ruchu Jediism
Wiktionary
Jedi (wym. ['ʤɛdaɪ]) – w świecie Gwiezdnych wojen starożytny zakon złożony z wojowników obdarzonych nadnaturalnymi zdolnościami opartymi na Mocy. Rolą zakonu jest utrzymanie pokoju w Republice Galaktycznej oraz zwalczanie antagonistycznych względem nich Sithów. Ich charakterystyczną bronią są miecze świetlne.
Wikipedia
(1.1) Tylko prawdziwy Jedi może opanować telekinezę!
Wiktionary
IPA: ˈd͡ʒɛdaj, AS: ǯedai ̯
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. gw-pl|Śląsk Cieszyński. jodła
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. jedliczka ż.
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. osłona rękojeści miecza lub szabli
Wiktionary
IPA: ˈjɛtl̥t͡sa, AS: i ̯etl̦ca
Wiktionary
drzewo iglaste z rodziny sosnowatych, występuje głównie w Ameryce Północnej; daglezja
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Jedlicze (miasto na Podkarpaciu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jedlicy
(1.2) wykonany z drewna lub innej części jedlicy
(1.3) będący częścią jedlicy
Wiktionary
IPA: ˌjɛdlʲiˈt͡sɔvɨ, AS: i ̯edlʹicovy
Wiktionary
rzecz. jodełka ż., jedlica
Wiktionary
(1.1-3) daglezjowy
Wiktionary
mieszkaniec Jedlicza (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Jedlicza (miasta w Polsce)
SJP.pl
miasto na Podkarpaciu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki lub niemęskoosobowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w powiecie krośnieńskim;
Wiktionary
Jedlicze – miasto w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, położone nad rzeką Jasiołką. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jedlicze. Miasto znajduje się w zachodniej części Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej, będącej centralną częścią Dołów Jasielsko-Sanockich. Jedlicze leży w dawnej ziemi sandomierskiej historycznej Małopolski, położone było w powiecie pilzneńskim w województwie sandomierskim.
Wikipedia
IPA: jɛˈdlʲit͡ʃɛ, AS: i ̯edlʹiče
Wiktionary
przym. jedlicki
Wiktionary
zdrobnienie od: jedlica (jodła)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dendr. jodełka
Wiktionary
rzecz. jedla ż.
Wiktionary
przymiotnik od: jedlica
SJP.pl
drewno jodłowe; również las jodłowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ścięte gałęzie jodły
(1.2) drewno z jodły
(1.3) bot. jodła
(1.4) las jodłowy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przyniosłem jedliny na świąteczny stroik.
(1.2) W salonie mamy podłogę z jedliny.
(1.4) Spacerując po lesie, weszliśmy w gęstą jedlinę.
Wiktionary
IPA: jɛˈdlʲĩna, AS: i ̯edlʹĩna
Wiktionary
przym. jedlinowy, jodłowy
rzecz. jodła ż., jodełka ż.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Jedlina-Zdrój (niem. Bad Charlottenbrunn) – miasto uzdrowiskowe w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, historycznie na Dolnym Śląsku. W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Jedlina Zdrój.
Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto miało 4682 mieszkańców (583. miejsce w kraju).
Wikipedia
IPA: ˌjɛdlʲĩˈna‿zdruj, AS: i ̯edlʹĩna‿zdrui ̯
Wiktionary
wyłogówka jedlineczka - gatunek motyla z rodziny zwójkowatych
SJP.pl
gwarowo: las jodłowy
SJP.pl
mieszkaniec Jedliny-Zdroju
SJP.pl
mieszkanka Jedliny-Zdroju
SJP.pl
zdrobnienie od: jedlina (jodła, gałęzie jodłowe)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: jedlina
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Jedlińsk – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Jedlińsk. Ma status sołectwa.
Wieś jest siedzibą gminy Jedlińsk, a także rzymskokatolickiej parafii Świętych Apostołów Piotra i Andrzeja.
Jedlińsk uzyskał lokację miejską w 1530 roku, zdegradowany w 1869 roku. Prywatne miasto szlacheckie w drugiej połowie XVI wieku położone było w powiecie radomskim województwa sandomierskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Jedlina-Zdrój, Jedlińsk
SJP.pl
Jedliński:
Wikipedia
wieś w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim (dawniej Jedlna)
SJP.pl
Jedlnia (dawniej też Jedlna) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Pionki. Ma status sołectwa.
Jedlnia położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 737, wiodącej z Radomia do Kozienic. Miejscowość ta usytuowana jest w centrum dużej polany (ok. 7 km²) obejmującej miejscowości: Adolfin, Brzeziny, Huta, Jaroszki, Jaśce, Karpówka, Kieszek, Kolonka, Poświętne, Stoki, Zadobrze, Żdżary i kilka innych mniejszych osad w obrębie Puszczy Kozienickiej.
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
Jedlnia-Letnisko (do 1917 Mokrzec Swoboda) – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie radomskim, w gminie Jedlnia-Letnisko.
Jest siedzibą gminy Jedlnia-Letnisko. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego, natomiast potem w latach 1975–1998 do województwa radomskiego. Do 1954 wieś była siedzibą gminy Gzowice. W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jedlnia Letnisko, przekształconej w 1958 w osiedle typu miejskiego.
Wikipedia
mieszkaniec Jedlni-Letniska (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Jedlni-Letniska (miasta w Polsce)
SJP.pl
skrót od: jednostka
SJP.pl
1. zapewniać sobie czyjeś względy; pozyskiwać, zjednywać;
2. doprowadzać poróżnionych do zgody; godzić
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) usposabiać kogoś do siebie przychylnie
(1.2) przest. doprowadzać poróżnionych do zgody
czasownik zwrotny niedokonany jednać się (dk. brak)
(2.1) godzić się
Wiktionary
rzecz. jednanie n., pojednanie n., pojednywanie n., przejednanie n., przejednywanie n., przyjednanie n., wyjednanie n., wyjednywanie n., zjednanie n., zjednywanie n., jedynak mos.
czas. pojednać dk., pojednywać ndk., przejednać dk., przejednywać ndk., przyjednać dk., wyjednać dk., wyjednywać ndk., zjednać dk., zjednywać ndk.
Wiktionary
1. spójnik wprowadzający przeciwstawne lub odmienne w treści zdania lub części zdań
2. partykuła nawiązująca do poprzedniej wypowiedzi, podkreślająca, że coś się dzieje, stało, mimo że spodziewano się czego innego
SJP.pl
spójnik
(1.1) …łączy dwa zdania, w których zdanie ze spójnikiem wyraża sytuację, która powstała w wyniku akcji ze zdania bez spójnika, a która nie była oczekiwana przez mówiącego
partykuła
(2.1) …partykuła wyrażająca sytuację nieoczekiwaną
Wiktionary
(1.1) Chciałem kupić tę książkę, jednak nie kupiłem, gdyż była za droga.
(2.1) Szef powiedział, że jednak musimy przyjść do biura jutro.
Wiktionary
IPA: ˈjɛdnak, AS: i ̯ednak
Wiktionary
przym. jednaki, jednakowy
przysł. jednako
sp. jednakże
Wiktionary
(1.1) ale, lecz, mimo że, wszelako, jednakże
(2.1) mimo wszystko
Wiktionary
taki sam; jednakowy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) przest. jednakowo
Wiktionary
(1.1) Jednako umiera mądry i prostak.
Wiktionary
rzecz. jedynak mos., jednakowość ż., jednakość ż., jedność ż., jeden mos./mzw./n.
przym. jednakowy, jednaki
przysł. jednakowo
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jedynak mos., jednakowość ż., jednakość ż., jedność ż., jeden mos./mzw./n.
przym. jednakowy, jednaki
przysł. jednakowo
licz. jeden
zaim. jeden
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|jednakowo.
źródła.
== jednako (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) jednakowo, tak samo
partykuła
(2.1) a jednak, mimo wszystko
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednakie; cecha tych, którzy są jednacy
Wiktionary
przym. jednaki
przysł. jednako, jednakowo
rzecz. jedynak mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: jednakowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: jednakowy
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnakɔvʲjüˈɕɛ̇̃ɲci, AS: i ̯ednakovʹi ̯üśė̃ńḱi
Wiktionary
zdrobnienie od: jednakowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: jednakowy
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnakɔˈvʲjüɕci, AS: i ̯ednakovʹi ̯üśḱi
Wiktionary
zdrobnienie od: jednakowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: jednakowy
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnakɔvʲjuˈtɛ̃ɲci, AS: i ̯ednakovʹi ̯utẽńḱi
Wiktionary
zdrobnienie od: jednakowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: jednakowy
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnakɔˈvʲjutʲci, AS: i ̯ednakovʹi ̯utʹḱi
Wiktionary
(1.1) jednakowiuśki
Wiktionary
przysłówek
(1.1) tak samo, identycznie, w taki sam sposób
spójnik
(2.1) gw-pl|Warmia. jednak
Wiktionary
(1.1) Z siostrą zawsze ubieramy się jednakowo, bo jesteśmy bliźniaczkami.
(1.1) On bowiem stworzył małego i wielkiego / i jednakowo o wszystkich się troszczy, / ale możnym grozi surowe badanie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnaˈkɔvɔ, AS: i ̯ednakovo
Wiktionary
rzecz. jedynak mos., jednakowość ż., jednakość ż., jedność ż., jeden
przym. jednakowy, jednaki
przysł. jednako
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
(1.1) tak samo, identycznie, przest. jednako
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest jednakowe; cecha tych, którzy są jednakowi
Wiktionary
rzecz. jedynak mos., jedynka ż., jedność ż., jeden mos./mzw./n.
przym. jednakowy, jednaki
przysł. jednako, jednakowo
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
wzmocniona partykuła: jednak
SJP.pl
spójnik
(1.1) książk. przest. jednak
Wiktionary
(1.1) Wtem o godzinie trzynastej z południa ozwał się dzwon na katedralnej wieży. Nie zrozumiano od razu, co to znaczy, jednakowoż niepokój począł podnosić włosy na głowach.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnaˈkɔvɔʃ, AS: i ̯ednakovoš
Wiktionary
(1.1) a, ale, aliści, atoli, choć, jakkolwiek, jednak, niemniej jednak, jednakże, lecz, mimo to, natomiast, podczas gdy, pomimo tego, przeciwnie, tymczasem, zaś, za to
Wiktionary
spójnik "jednakowoż" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
taki sam; jednaki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki sam, identyczny
Wiktionary
(1.1) Moja córka i ja mamy jednakowy kolor oczu.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnaˈkɔvɨ, AS: i ̯ednakovy
Wiktionary
rzecz. jednostka ż., jednakowość ż., jedność ż., jedynak mos.
przym. jednaki
przysł. jednakowo, jednako
partyk. jednak
Wiktionary
(1.1) jednaki, bliźniaczy, taki sam, takiż, identyczny
Wiktionary
wzmocnione "jednak"; jednakże, jednakowoż
SJP.pl
wzmocniony spójnik lub partykuła: jednak
SJP.pl
spójnik
(1.1) wzmocniona forma spójnika jednak
Wiktionary
(1.1) Osobiście nie czuł doń antypatii, jednakże powszechna fama głosiła, iż są zaciętymi wrogami (…)
Wiktionary
IPA: jɛdˈnaɡʒɛ, AS: i ̯ednagže
Wiktionary
partyk. jednak
Wiktionary
(1.1) niemniej
Wiktionary
1. źródło wszystkich bytów;
2. poetycko: jedność, nierozerwalność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. jedność, nierozerwalność
(1.2) filoz. doskonały i nieograniczony byt istniejący sam z siebie, stanowiący źródło całej rzeczywistości i podstawę jej istnienia
Wiktionary
rzecz. jedność ż., jeden n./mzw./mos.
przym. pojedynczy, jednościowy
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
zdrobnienie od: jeden (jedyny); jedniuteńki, jedniutki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: jeden
Wiktionary
IPA: ˌjɛdʲɲüˈɕɛ̇̃ɲci, AS: i ̯edʹńüśė̃ńḱi
Wiktionary
zdrobnienie od: jeden (jedyny); jedniusieńki, jedniutki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: jeden
Wiktionary
IPA: ˌjɛdʲɲuˈtɛ̃ɲci, AS: i ̯edʹńutẽńḱi
Wiktionary
zdrobnienie od: jeden (jedyny); jedniuteńki, jedniusieńki
SJP.pl
liczebnik oznaczający cyfrę 1
SJP.pl
zaimek
(1.1) tylko to
(1.2) całość
forma liczebnika.
(3.1) M., B. i W. n. od: jeden
zaimek przymiotny, forma fleksyjna
(4.1) M., B. i W. n. od: jeden
zaimek rzeczowny, forma fleksyjna
(5.1) M., B. i W. n. od: jeden
Wiktionary
(1.1) Jedno wiem – ja już tam nie wrócę.
(1.3) Tyle razy ci mówiłem, a ty wciąż jedno.
(2.1) Bo nie maszci zboża inszego pożyteczniejszego, jedno żyto, pszenica, jęczmyk miły a owies.
(3.1) Wyobraź sobie kochana, że w tym placekacku jest tylko jedno jajko.
Wiktionary
IPA: ˈjɛdnɔ, AS: i ̯edno
Wiktionary
licz. jeden
rzecz. jeden n./mzw./mos.
zaim. jeden
Wiktionary
(2.1) daw. jeno; współcz. jedynie, tylko, wyłącznie
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na jednostkowość elementu, który nazywa druga część złożenia
(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych podkreślający jednolity charakter czegoś lub tożsamość z elementem, który nazywa druga część złożenia
Wiktionary
(1.1) jednoarkuszowy • jednodaniowy • jednoaktówka • jednodniówka (itp.)
(1.2) jednobrzmiący • jednogłośny (itp.)
Wiktionary
dotyczący jednego abonenta
SJP.pl
sztuka teatralna w jednym akcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. utwór dramatyczny zbudowany z jednego aktu
Wiktionary
Akt (łac. actus – „czyn”) – jedna z konstrukcyjnych części sztuki teatralnej, opery, operetki albo baletu. Zawiera zamknięty i spójny fragment akcji utworu. Wywodzi się z epejsodionów w tragedii greckiej.
Wikipedia
(1.1) Zazwyczaj jednoaktówkami są komedie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔakˈtufka, AS: i ̯ednoaktufka
Wiktionary
przym. jednoaktowy
Wiktionary
(1.1) aktówka
Wiktionary
składający się z jednego aktu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) teatr. mający jeden akt
Wiktionary
(1.1) Jednoaktowy dramat dla dwóch aktorów powstał w przeciągu zaledwie 9 dni.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔakˈtɔvɨ, AS: i ̯ednoaktovy
Wiktionary
rzecz. jednoaktówka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) fiz. o prądzie mający natężenie jednego ampera
(1.2) techn. mogący pracować z prądem o natężeniu jednego ampera
Wiktionary
składający się z jednego arkusza
SJP.pl
mający powierzchnię jednego ara (100 m^2)
SJP.pl
składający się z jednego aspektu
SJP.pl
związany z pojedynczym atomem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fiz. chem. złożony z jednego atomu
Wiktionary
jednolitość koloru; jednokolorowość, monochromatyczność
SJP.pl
będący jednego koloru; jednokolorowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedną barwę
(1.2) szach. o gońcach poruszający się po polach tego samego koloru
Wiktionary
(1.1) W dali widać błękitne Apeniny, góry spalone od słońca – jednobarwną smugę. (S. Żeromski: Dzieje grzechu)
(1.2) Tematem naszych rozważań są końcówki skoczkowe, gońcowe (z różnobarwnymi i jednobarwnymi) oraz skoczkowo-gońcowe, które stosunkowo często zdarzają się w partiach praktycznych.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈbarvnɨ, AS: i ̯ednobarvny
Wiktionary
rzecz. jednobarwność ż.
przysł. jednobarwnie
Wiktionary
(1.1) jednokolorowy, monochromatyczny, gładki
(1.2) jednokolorowy
Wiktionary
składający się z jednego bębna
SJP.pl
1. o mechanizmie napędowym: mający jeden bieg;
2. o pojeździe: wyposażony w mechanizm napędowy o jednym biegu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. o mechanizmie napędowym: taki, który ma jeden bieg
Wiktionary
(1.1) Klatka schodowa była jednobiegowa z drugiego na trzecie piętro i dwubiegowa z pierwszego na drugie z tym, że jeden bieg był znacznie dłuższy od drugiego.
Wiktionary
posiadający jeden biegun
SJP.pl
dający się wykreślić bez odrywania pisaka od papieru
SJP.pl
1. zawierający jeden bit;
2. działający w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości jednego bitu
SJP.pl
charakteryzujący się strzeleniem jednej bramki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) sport. liczący jedną bramkę, jednego gola
Wiktionary
(1.1) Skromna jednobramkowa zaliczka Kolejorza wywalczona w Dniepropietrowsku okazała się wystarczająca – mistrz Polski awansował do fazy grupowej Ligi Europy.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔbrãmˈkɔvɨ, AS: i ̯ednobrãmkovy
Wiktionary
składający się z jednej branży
SJP.pl
składający się z jednej bryły
SJP.pl
mający jeden brzeg, związany z jednym brzegiem
SJP.pl
mający jednakowe brzmienie; zgodny co do treści
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jednakowe brzmienie
(1.2) mający jednakową treść; identyczny co do treści
Wiktionary
(1.2) - Jeśli wypowiedź prezydenta Radomska była cytowana przez kilka dzienników i jest ona jednobrzmiąca, to jest to jednoznaczna odpowiedź na to, czy on to powiedział, czy nie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈbʒmʲjɔ̃nt͡sɨ, AS: i ̯ednobžmʹi ̯õncy
Wiktionary
przysł. jednobrzmiąco
Wiktionary
(1.2) identyczny
Wiktionary
mający jeden brzusiec
SJP.pl
mający długość jednego cala
SJP.pl
moneta o nominale jednego centa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta o nominale jednego centa
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔt͡sɛ̃nˈtufka, AS: i ̯ednocẽntufka
Wiktionary
przym. jednocentowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liczący jednego centa, mający wartość jednego centa
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔt͡sɛ̃nˈtɔvɨ, AS: i ̯ednocẽntovy
Wiktionary
rzecz. jednocentówka
Wiktionary
czworonożne zwierzę o charakterystycznym chodzie, polegającym na jednoczesnym stawianiu obu prawych nóg na przemian z obiema lewymi
SJP.pl
węglowodan zawierający 3-7 atomów węgla; cukier prosty, monocukier, monosacharyd
SJP.pl
składający się z jednej cyfry
SJP.pl
mający jeden cylinder, np. silnik jednocylindrowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. mający jeden cylinder
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jednoczyć.
Wiktionary
rzecz. zjednoczenie n., jedynak mos.
czas. jednoczyć ndk., zjednoczyć dk.
Wiktionary
1. rodzaj roślin z rzędu kalobriowców;
2. jednoczepek Hookera - gatunek mszaka, w Polsce prawnie chroniony
SJP.pl
rodzina mszaków z rzędu kalobriowców
SJP.pl
posiadający jeden czerpak
SJP.pl
posiadający jedną czerparkę
SJP.pl
składający się z jednej części
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jednej części
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w tej samej chwili, w jednym czasie
(1.2) naraz, równolegle
(1.3) zarazem, również (sygnalizuje kontrast w opisie czegoś)
Wiktionary
(1.1) Do mety dotarli jednocześnie.
(1.2) Nie możesz robić dwóch rzeczy jednocześnie.
(1.2) Komputer może jednocześnie wykonywać kilka programów.
(1.3) Kochał ją i nienawidził jednocześnie.
(1.3) Nowe materiały są jednocześnie elastyczne i trwałe.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈt͡ʃɛɕɲɛ, AS: i ̯ednočeśńe
Wiktionary
rzecz. jednoczesność ż.
przym. jednoczesny
Wiktionary
(1.1) symultanicznie, równocześnie, w tym samym czasie
(1.2) naraz, symultanicznie, za jednym zamachem, równolegle
(1.3) równocześnie, zarazem, również, także
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jednoczesne, co odbywa się w tym samym czasie
Wiktionary
przym. jednoczesny
przysł. jednocześnie
rzecz. jedynak mos.
Wiktionary
(1.1) symultaniczność
Wiktionary
zachodzący w tym samym czasie, w tej samej chwili
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odbywający się, zachodzący w tym samym czasie, w tej samej chwili
Wiktionary
(1.1) Trzej obecni w mieście członkowie przyszłego Rządu Narodowego stracili głowę i postanowili odwołać wybuch powstania; w parę godzin później cofnęli i ten rozkaz odwoławczy. W ten sposób załamał się plan jednoczesnego, ogólnopolskiego wybuchu.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈt͡ʃɛsnɨ, AS: i ̯ednočesny
Wiktionary
rzecz. jednoczesność ż.
przysł. jednocześnie
Wiktionary
(1.1) równoczesny
Wiktionary
mający jeden czub
SJP.pl
mający jeden czujnik
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zjednoczyć)
(1.1) łączyć do wspólnego działania wokół jakiejś idei
(1.2) spajać coś z czymś
czasownik zwrotny niedokonany jednoczyć się (dk. zjednoczyć się)
(2.1) łączyć się z kimś do wspólnego działania wokół jakiejś idei
(2.2) łączyć się w jedno
Wiktionary
(1.1) Prześladowania jednoczą i krzepią prześladowanych.
Wiktionary
rzecz. jednoczenie n., jedność ż., zjednoczenie n., jedynak mos.
czas. zjednoczyć dk.
Wiktionary
(1.2) łączyć, spajać
(2.2) łączyć się
Wiktionary
uwarunkowany jednym czynnikiem
SJP.pl
składający się z jednego członu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący jeden człon, składający się z jednego członu
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔt͡ʃwɔ̃ˈnɔvɨ, AS: i ̯ednoču̯õnovy
Wiktionary
składający się z jednego dania
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z jednego dania
Wiktionary
(1.1) Jak zaczną dowozić obiady z Cieszanowa, to po pierwsze będą one uboższe, bo jednodaniowe, a po drugie będzie trzeba płacić ponad 50 zł miesięcznie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔdãˈɲɔvɨ, AS: i ̯ednodãńovy
Wiktionary
czasopismo okolicznościowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) druk. wydawnictwo okazyjne, aperiodyczne;
(1.2) teatr. przedstawienie wystawiane tylko w jednym dniu
(1.3) ornit. zootechn. pisklę drobiu do 24 do 36 h od wyklucia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ten wiersz opublikuję w szkolnej jednodniówce z okazji święta patrona szkoły.
(1.2) Pierwszy raz Kwiatkowska wystąpiła w jednodniówce w teatrze rapsodycznym.
Wiktionary
przym. jednodniowy
Wiktionary
trwający jeden dzień
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający jeden dzień
(1.2) mający jeden dzień
Wiktionary
(1.1) Wybrałem się na jednodniową wycieczkę w Tatry.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈdʲɲɔvɨ, AS: i ̯ednodʹńovy
Wiktionary
rzecz. jednodniówka ż.
Wiktionary
moneta lub banknot o nominale jednego dolara
SJP.pl
mający wartość jednego dolara, kosztujący jednego dolara
SJP.pl
odbywanie całego cyklu rozwojowego pasożyta na jednym żywicielu
SJP.pl
Jednodomowość, autoecja, homoecja – w odniesieniu do pasożytów określenie cechy polegającej na przebiegu całego cyklu życiowego na lub w organizmie pojedynczego żywiciela. Przykładem pasożyta jednodomowego jest rdza prawoślazu ogrodowego Puccinia malvacearum. Termin stanowi także alternatywne określenie dla jednopienności.
Wikipedia
pasożyt jednodomowy - organizm pasożytujący na osobnikach należących do jednego gatunku; pasożyt monokseniczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedne drzwi
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈḍʒvʲjɔvɨ, AS: i ̯ednoḍžvʹi ̯ovy
Wiktionary
o instytucji: mający jeden dział
SJP.pl
okno jednodzielne - okno mające jedno skrzydło
SJP.pl
mający jeden ekran
SJP.pl
złożony z jednego elementu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który zawiera, składa się z jednego elementu
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w jednym etapie, jednej fazie
Wiktionary
(1.1) Rzepak zbierano rokrocznie jednoetapowo kombajnem poletkowym w terminach 16–29 lipca.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔɛtaˈpɔvɔ, AS: i ̯ednoetapovo
Wiktionary
przym. jednoetapowy
rzecz. jednoetapowość ż.
Wiktionary
(1.1) jednofazowo, jednostopniowo
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednoetapowe
Wiktionary
przym. jednoetapowy
przysł. jednoetapowo
Wiktionary
składający się z jednego etapu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jednego etapu
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔɛtaˈpɔvɨ, AS: i ̯ednoetapovy
Wiktionary
przysł. jednoetapowo
rzecz. jednoetapowość ż.
Wiktionary
(1.1) jednostopniowy, jednofazowy
Wiktionary
związany z jednym etatem
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w jednej fazie, jednym etapie
Wiktionary
(1.1) Zbioru nasion dokonywano corocznie jednofazowo kombajnem poletkowym.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔfaˈzɔvɔ, AS: i ̯ednofazovo
Wiktionary
przym. jednofazowy
Wiktionary
(1.1) jednoetapowo, jednostopniowo
Wiktionary
prąd jednofazowy - prąd zmienny, którego natężenie zmienia się według praw ruchu harmonicznego, prostego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jednej fazy (jednego etapu)
(1.2) fiz. chem. składający się z jednej fazy
Wiktionary
(1.2) Podczas zwarcia jednofazowego napięcia składowej zgodnej, składowej przeciwnej i składowej zerowej są równe.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔfaˈzɔvɨ, AS: i ̯ednofazovy
Wiktionary
przysł. jednofazowo
Wiktionary
(1.1) jednostopniowy, jednoetapowy
Wiktionary
składający się z jednej frakcji
SJP.pl
mający wartość jednego franka
SJP.pl
mający jedną funkcję; monofunkcyjny
SJP.pl
mający wartość jednego funta
SJP.pl
wielbłąd jednogarbny; dromader
SJP.pl
wielbłąd jednogarbny - wielbłąd o jednym garbie, hodowany w Azji i w Afryce; dromader
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o wielbłądach: mający jeden garb
Wiktionary
(1.1) Wielbłądy jako zwierzęta hodowlane są kosmopolityczne. Występują w postaci dwóch gatunków: wielbłąd jednogarbny (dromader) i dwugarbny (baktrian).
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈɡarbnɨ, AS: i ̯ednogarbny
Wiktionary
potocznie: wieloskładnikowa potrawa przygotowana w jednym garnku; danie jednogarnkowe
SJP.pl
gotowany w jednym naczyniu
SJP.pl
składający się z jednego gatunku
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący jeden gatunek, składający się z jednego gatunku
Wiktionary
trwający godzinę; godzinny; jednogodzinowy (rzadko)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający jedną godzinę
(1.2) będący w wieku jednej godziny
Wiktionary
(1.1) Aby obliczyć dobową sumę promieniowania bezpośredniego przypadającą na powierzchnię poziomą należy wyliczyć jego sumy w poszczególnych przedziałach jednogodzinnych.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: i ̯ednogoʒ́ĩ•ny
Wiktionary
przestarzale: trwający godzinę; jednogodzinny, godzinny
SJP.pl
ważący jeden gram
SJP.pl
moneta o nominale jednego grosza; groszówka, groszak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta, której wartość wynosi jeden grosz
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔɡrɔˈʃufka, AS: i ̯ednogrošufka
Wiktionary
przym. jednogroszowy
Wiktionary
mający wartość jednego grosza
SJP.pl
śpiewanie na jeden głos
SJP.pl
składający się z jednej głoski
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) bez ani jednego głosu sprzeciwu; wszystkimi głosami
Wiktionary
(1.1) Pojedziemy na wczasy do Kudowy-Zdroju, jeżeli jednogłośnie to ustalimy.
Wiktionary
rzecz. jednogłośność ż.
przym. jednogłośny
Wiktionary
(1.1) jednomyślnie, zgodnie
Wiktionary
zgodność opinii na jakiś temat; jednogłosowość, jednomyślność
SJP.pl
1. jednomyślny; zgodny;
2. brzmiący jako jeden głos
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) jednomyślny
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈɡwɔɕnɨ, AS: i ̯ednogu̯ośny
Wiktionary
przysł. jednogłośnie
rzecz. jednogłośność
Wiktionary
(1.1) jednomyślny, zgodny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) muz. wykonując jednym głosem
Wiktionary
(1.1) Kilka pieśni wykonano jednogłosowo z akompaniamentem fortepianu.
Wiktionary
rzecz. jednogłosowość ż.
przym. jednogłosowy
Wiktionary
1. śpiewanie lub recytowanie jednym głosem;
2. budowa utworu muzycznego, w którym występuje tylko jeden głos prowadzący melodię;
3. zgodność opinii na jakiś temat; jednogłośność, jednomyślność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. wykonywanie utworów przez solistę lub jednym głosem
(1.2) muz. odznaczanie się przez utwór tylko jedną linią melodyczną
Wiktionary
przym. jednogłosowy
przysł. jednogłosowo
Wiktionary
(1.1) monofonia, monodia
Wiktionary
mający jedną linię melodyczną
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) muz. wykonywany przez solistę jednym głosem
(1.2) muz. odznaczający się jedną linią melodyczną
Wiktionary
(1.1) Śpiewnik z pieśniami jednogłosowymi wydano w 1557 roku.
Wiktionary
rzecz. jednogłosowość ż.
przysł. jednogłosowo
Wiktionary
wyposażony w jedną głowicę
SJP.pl
mający jedną głowę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający tylko jedną głowę
Wiktionary
składający się z jednego hektara, mający powierzchnię jednego hektara
SJP.pl
sosna jednoigielna - gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych
SJP.pl
wyposażony w jedną igłę
SJP.pl
1. mający tylko jedno imię;
2. mający takie samo imię lub nazwisko jak ktoś inny;
3. będący tego samego rodzaju, gatunku co inny; jednorodny
SJP.pl
pomieszczenie składające się z jednej izby
SJP.pl
składający się z jednej izby
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jednej izby, pojedynczego pomieszczenia
(1.2) polit. składający się z jednej izby parlamentarnej
Wiktionary
(1.1) Typowy szałas to jednoizbowa chata bez okien i komina.
(1.2) W Finlandii władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowa Eduskunta wybierana co 4 lata.
Wiktionary
rzecz. jednoizbowość ż.
Wiktionary
(1.2) unikameralny
Wiktionary
mający jedno jądro; jednojądrzasty
SJP.pl
1. mający w składzie jedno jajko;
2. żartobliwie:
a) tylko tylko jedno jądro;
b) pochodzący z tej samej komórki jajowej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który zawiera jedno jajko (na pewną porcję)
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔjäˈjɛt͡ʃnɨ, AS: i ̯ednoi ̯äi ̯ečny
Wiktionary
przym. jednojajowy
Wiktionary
potocznie: droga z jedną jezdnią
SJP.pl
mający jedną jezdnię
SJP.pl
1. posługujący się jednym językiem;
2. napisany w jednym języku;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się jednym językiem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się jednym językiem
(1.2) napisany w jednym języku
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: i ̯ednoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzecz. jednojęzyczność
Wiktionary
(1.1-2) jednojęzykowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zob. jednojęzyczny.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔjɛ̃w̃zɨˈkɔvɨ, AS: i ̯ednoi ̯ẽũ̯zykovy
Wiktionary
(1.1) jednojęzyczny
Wiktionary
statek o jednym kadłubie
SJP.pl
Statek (wodny) – jednostka pływająca o własnym napędzie, przystosowana do przewozu ludzi i towarów. Pod pojęciem tym zwykle rozumie się konstrukcje o większych gabarytach, zdolne do pokonywania większych akwenów, często (choć niekoniecznie) otwartego morza, w odróżnieniu od łodzi.
Duże statki morskie potocznie nazywane są okrętami. Statki wykorzystywane w celach wojskowych nazywane są, niezależnie od wielkości, okrętami lub okrętami wojennymi.
Wikipedia
mający jeden kadłub, np. statek jednokadłubowy
SJP.pl
o urządzeniu elektronicznym: mający jeden kanał umożliwiający przekaz sygnałów elektrycznych
SJP.pl
ważący jeden karat
SJP.pl
mający jedną kartkę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przeznaczony na jedną kasetę
Wiktionary
(1.1) Słuchaliśmy Wałów Jagiellońskich na jednokasetowym magnetofonie pożyczonym od Pawła.
Wiktionary
odbywający się tylko w jednym kierunku; jednostronny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) działający, poruszający się w jednym kierunku
(1.2) biorący pod uwagę jeden aspekt; jednostronny
Wiktionary
(1.1) Od Lipska do Końskich była to szosa jednokierunkowa, dziwaczny kręty produkt fantazji drogowców, wymagający od kierowcy odwagi i doświadczenia.
(1.2) Powstaje bowiem mentalność wąska, zamknięta, jednokierunkowa, która odrzuca wszystko, co inne i co nie potwierdza jej przekonania o własnej wyjątkowości, wyższości, supremacji.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔcɛrũŋˈkɔvɨ, AS: i ̯ednoḱerũŋkovy
Wiktionary
mający długość jednego kilometra, wynoszący jeden kilometr
SJP.pl
potocznie: jednokilogramowy
SJP.pl
składający się z jednej klamry
SJP.pl
potocznie: szkoła jednoklasowa
SJP.pl
szkoła jednoklasowa - szkoła bez podziału na klasy
SJP.pl
będący jednego koloru; jednobarwny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jeden kolor
Wiktionary
(1.1) Każdy uczestnik gali ubrał się w strój jednokolorowy.
Wiktionary
przysł. jednokolorowo
przym. kolorowy
rzecz. kolorowy mos.
Wiktionary
(1.1) jednobarwny, monochromatyczny
Wiktionary
składający się z jednej kolumny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który składa się z jednej kolumny
Wiktionary
organizm jednokomórkowy (organizm roślinny lub zwierzęcy składający się z jednej komórki)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) biol. organizm składający się tylko z jednej komórki
Wiktionary
Organizm jednokomórkowy – organizm składający się z tylko jednej komórki. Podstawowe funkcje życiowe, tj. rozmnażanie, odżywianie, wydzielanie, wydalanie, oddychanie, a także transport i ruch, pełnią w tych organizmach specjalne struktury, znajdujące się wewnątrz komórki. Do organizmów jednokomórkowych należą:
Wikipedia
IPA: ˌjɛdnɔkɔ̃murˈkɔvʲjɛt͡s, AS: i ̯ednokõmurkovʹi ̯ec
Wiktionary
przym. jednokomórkowy
Wiktionary
(1.1) mikroorganizm
Wiktionary
o organizmie roślinnym lub zwierzęcym: składający się z jednej komórki (np. jednokomórkowy glon, jednokomórkowe bakterie)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biol. składający się z jednej komórki
Wiktionary
(1.1) Część grzybów to organizmy jednokomórkowe, ale w większości należą do grupy wielokomórkowych.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔkɔ̃murˈkɔvɨ, AS: i ̯ednokõmurkovy
Wiktionary
rzecz. jednokomórkowiec m.
Wiktionary
mający jedną komorę, np. serce jednokomorowe
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedną komorę
Wiktionary
mający jedną kondygnację
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma tylko jedną kondygnację
Wiktionary
(1.1) parterowy
Wiktionary
dawniej: pojazd zaprzężony w jednego konia
SJP.pl
1. o pojeździe: zaprzężony w jednego konia;
2. o silniku: mający moc jednego konia mechanicznego
SJP.pl
zwierzęta ssące z rzędu nieparzystokopytnych, mające nogi zakończone kopytem rogowym
SJP.pl
kazuar jednokoralowy - gatunek ptaka z rodziny kazuarowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta o nominale 1 korony
Wiktionary
(1.1) Czy może pan rozmienić banknot 20-koronowy na jednokoronówki?
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔkɔrɔ̃ˈnufka, AS: i ̯ednokorõnufka
Wiktionary
przym. jednokoronowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający wartość/liczący/wynoszący 1 koronę
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔkɔrɔ̃ˈnɔvɨ, AS: i ̯ednokorõnovy
Wiktionary
rzecz. jednokoronówka
Wiktionary
o łąkach itp.: koszony raz w roku
SJP.pl
pojazd o jednym kole; monocykl
SJP.pl
Jednokołowiec, monocykl – jednośladowy pojazd samochodowy, posiadający jedno koło jezdne.
Najczęściej spotykaną wersją monocykla jest pojazd, w którym kierowca siedzi w fotelu wbudowanym w obręcz dużego koła jezdnego. Pomysł na tego typu rozwiązanie techniczne powstał w XIX wieku i jest do tej pory stosowany przez większość konstruktorów i firm produkujących jednokołowce z silnikiem spalinowym.
Wikipedia
mający jedno koło, np. rower jednokołowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma jedno koło
Wiktionary
(1.1) Do ręcznego transportu paliwa służą jednokołowe taczki lub dwukołowe wózki.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔkɔˈwɔvɨ, AS: i ̯ednokou̯ovy
Wiktionary
rzecz. jednokółka ż.
Wiktionary
jedno z przekształceń konforemnych; homografia
SJP.pl
oktawa jednokreślna - jedna z oktaw (dźwięki oznaczane małymi literami z jedynką arabską w górnym indeksie); oktawa razkreślna (częściej)
SJP.pl
rodzaj narciarskiej techniki biegowej
SJP.pl
przysłówek
(1.1) jeden raz
Wiktionary
(1.1) Aby uaktywnić wybraną komórkę, ustaw w jej obszarze kursor myszy (przyjmujący postać krzyżyka) i kliknij jednokrotnie lewym przyciskiem myszy.
Wiktionary
rzecz. jednokrotność ż.
przym. jednokrotny
przysł. jedenkroć, jednokroć
Wiktionary
(1.1) przest. jedenkroć, jednokroć
Wiktionary
występujący tylko jeden raz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) występujący tylko jeden raz, nie powtarzający się po raz drugi
Wiktionary
(1.1) Jednorazówki są przedmiotami jednokrotnego użytku.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈkrɔtnɨ, AS: i ̯ednokrotny
Wiktionary
rzecz. jednokrotność ż.
licz. jednokrotnie
przysł. jednokrotnie
Wiktionary
(1.1) jednorazowy
Wiktionary
posiadający jeden, określony kształt
SJP.pl
grupa roślin dwuliściennych z podklasy wolnopłatkowych; Monochlamydeae, jednookwiatowe
SJP.pl
1. o cechach jednokwiatowych (grupa roślin);
2. gruszycznik jednokwiatowy - gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych; gruszyczka jednokwiatowa, monezes jednokwiatowy;
3. rogownica jednokwiatowa - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych;
4. goździkowiec jednokwiatowy - gatunek drzewa z rodziny mirtowatych; piernia jednokwiatowa, eugenia jednokwiatowa, pitanga;
5. brzeżyca jednokwiatowa - gatunek rośliny z rodziny babkowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający jeden kwiat
Wiktionary
rzecz. kwiat mrz., kwietnik mzw./mrz.
Wiktionary
przekształcenie geometryczne w jednoznaczny sposób przyporządkowujące każdemu punktowi jednej przestrzeni inny punkt przestrzeni drugiej; homotetia
SJP.pl
Jednokładność, homotetia (gr. ὁμοίως + θέσεις = pokrewieństwo) o środku r i niezerowej skali k – odwzorowanie geometryczne prostej, płaszczyzny lub przestrzeni, określone następująco:
Wikipedia
mający jeden kłos
SJP.pl
mający jedną lampę radiową
SJP.pl
zwierzę, roślina lub przedmiot mające jeden rok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopiec mający jeden rok
(1.2) osoba w tym samym wieku
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę lub rzecz mające jeden rok
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: jednolatka
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈlatɛk, AS: i ̯ednolatek
Wiktionary
rzecz. jednolatka ż.
przym. jednoletni
Wiktionary
(1.2) równolatek, rówieśnik
Wiktionary
samica zwierząt mająca jeden rok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczynka mająca jeden rok
(1.2) dziewczyna lub kobieta w tym samym wieku
(1.3) zwierzę, rzecz lub roślina mająca jeden rok
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od jednolatek
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈlatka, AS: i ̯ednolatka
Wiktionary
rzecz. jednolatek m.
przym. jednoletni
Wiktionary
(1.2) równolatka, rówieśnica, rówieśniczka
Wiktionary
dotyczący jednego leku
SJP.pl
mający rok, trwający rok itp.; jednoroczny; roczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jeden rok
(1.2) trwający jeden rok
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈlɛtʲɲi, AS: i ̯ednoletʹńi
Wiktionary
rzecz. jednolatek m., jednolatka ż.
Wiktionary
(1.1-2) jednoroczny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób jednolity, ujednolicony
Wiktionary
(1.1) W związku z tym, że kluby nie były w stanie ustalić jednolicie, jaka informacja ma być przez Sejm rozpatrywana, będę poddawał po kolei pod głosowanie te cztery propozycje.
(1.1) - Na honor! - zapiał młodzieńczym głosem drugi, z tarczą jednolicie błękitną.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈlʲit͡ɕɛ, AS: i ̯ednolʹiće
Wiktionary
przym. jednolity
czas. ujednolicić, ujednolicać
rzecz. ujednolicenie n., jednolitość ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jednolicie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fragment tekstu lub kodu długi na jedną linijkę; bardzo krótka wypowiedź, wiadomość
Wiktionary
przym. jednolinijkowy
Wiktionary
stanowiący jedną linijkę; jednowersowy
SJP.pl
mający jedną linię, związany z jedną linią
SJP.pl
gromada roślin należąca do okrytozalążkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Monocotyledoneae||ref=., grupa roślin okrytonasiennych o różnej randze systematycznej, których cechą charakterystyczną jest wytwarzanie tylko jednego liścienia;
Wiktionary
Jednoliścienne – grupa roślin okrytonasiennych o różnej randze systematycznej w zależności od systemu klasyfikacyjnego. W dawniejszych systemach klasa Liliopsida (np. w systemie Cronquista z 1981, systemie Takhtajana 1967–2009 i Reveala z 1999), współcześnie klad (grupa monofiletyczna) (ang. monocots bez rangi systematycznej) (system APG IV z 2016 r. i aktualizowany system według APweb) lub nadrząd liliopodobne Lilianae (system Ruggiero i in. z 2015). Należą tu rośliny zielne, rzadziej drzewiaste. Często z łodygą przekształconą w kłącze, o sympodialnym typie wzrostu, z liśćmi zwykle niepodzielonymi, całobrzegimi, kwiatami trzykrotnymi. Wytwarzają tylko jeden liść zarodkowy liścień (cotyledon) i od tej cechy pochodzi ich nazwa.
Wikipedia
(1.1) W nowszych publikacjach zarówno monofiletyzm jednoliściennych jak i pozycja w obrębie okrytonasiennych nie budzi istotnych zastrzeżeń.
Wiktionary
przym. jednoliścienny
Wiktionary
o cechach jednoliściennych (rodzina roślin)
SJP.pl
mający jeden listek
SJP.pl
mający jeden liść
SJP.pl
złożony z jednej litery
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który składa się z jednej litery
Wiktionary
(1.1) W Polsce nie ma miasta o jednoliterowej nazwie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔlʲitɛˈrɔvɨ, AS: i ̯ednolʹiterovy
Wiktionary
tworzący jednolity front polityczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jednolite; cecha tych, którzy są jednolici
Wiktionary
przym. jednolity, jednolicie
przysł. jednolicie, niejednolicie
rzecz. ujednolicenie n., niejednolitość ż.
czas. ujednolicić
Wiktionary
(1.1) spójność, zborność, zwartość, koherentność
Wiktionary
a) mający pojemność jednego litra;
b) zawierający litr czegoś
SJP.pl
niezróżnicowany pod względem budowy, składu; tworzący zharmonizowaną całość
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niezróżnicowany pod względem budowy, składu
Wiktionary
(1.1) Unia Europejska wprowadziła jednolity wzorzec prawa jazdy.
(1.1) Równocześnie tracą moc Pierwsze zarządzenie dotyczące wspierania łużyckiej grupy etnicznej z 12 września 1950 i Czwarte zarządzenie wykonawcze do Ustawy o jednolitym socjalistycznym systemie edukacyjnym.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈlʲitɨ, AS: i ̯ednolʹity
Wiktionary
czas. ujednolicać ndk., ujednolicić dk.
przym. jednolicie
rzecz. jednolitość ż., ujednolicenie n.
przysł. niejednolicie, jednolicie
Wiktionary
(1.1) regularny, stały
Wiktionary
mający jedną lufę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) wojsk. mający jedną lufę
Wiktionary
potocznie: jednomandatowy okręg wyborczy
SJP.pl
dysponujący jednym mandatem poselskim, senatorskim itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający wartość jednej marki
(1.2) wynoszący jedną markę
Wiktionary
(1.1) Wiatr porwał jednomarkowy banknot z lady.
Wiktionary
statek jednomasztowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek mający jeden maszt
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔ̃maˈʃtɔvʲjɛt͡s, AS: i ̯ednõmaštovʹi ̯ec
Wiktionary
przym. jednomasztowy
rzecz. maszt m.
Wiktionary
mający jeden maszt
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) żegl. o żaglowcu – mający jeden maszt
Wiktionary
(1.1) Ale jedyny statek w Palos, który miał popłynąć na Karaiby, nie budził zaufania. Był to antyczny korab zjedzony przez czerwie, zaledwie jednomasztowy.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔ̃maˈʃtɔvɨ, AS: i ̯ednõmaštovy
Wiktionary
rzecz. jednomasztowiec m., jednomasztówka ż.
Wiktionary
mający długość jednego metra, wynoszący jeden metr
SJP.pl
szczególny przypadek wielomianu, w którym występuje jedynie działanie mnożenia i potęgowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. wyrażenie będące iloczynem liczby oraz zmiennych podniesionych do potęg naturalnych;
Wiktionary
Jednomian – wyrażenie algebraiczne będące iloczynem liczby oraz zmiennych.
Liczbę stojącą przy zmiennej nazywa się współczynnikiem jednomianu. Jednomian przedstawiony jest w postaci uporządkowanej, jeżeli w jego zapisie pierwszym czynnikiem jest liczba, a kolejnymi zmienne występujące w porządku alfabetycznym (a jeśli są oznaczone jedną i tą samą literą z różnymi wskaźnikami, to w porządku zwiększenia wskaźnika).
Wikipedia
przymiotnik od: jednomian
SJP.pl
1. w literaturze: złożony z jednakowych stóp rytmicznych;
2. w muzyce: zachowujący równe wartości rytmiczne
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) będący jednej długości, wielkości, objętości itp.
(1.2) równomierny
(1.3) złożony z jednakowych stóp rytmicznych
(1.4) zachowujący równe wartości rytmiczne
Wiktionary
(1.2) równomierny, miarowy
(1.3-4) miarowy, rytmiczny
Wiktionary
mający jedno miejsce siedzące, mieszczący jedną osobę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przeznaczony dla jednego siedzącego
Wiktionary
(1.1) Był największym kiedykolwiek produkowanym jednomiejscowym i jednosilnikowym samolotem myśliwsko-bombowym.
Wiktionary
rzadko: równomierny, jednakowy
SJP.pl
mający miesiąc, trwający miesiąc itp.; miesięczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający jeden miesiąc
(1.2) będący w wieku jednego miesiąca
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔ̃mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: i ̯ednõmʹi ̯ėśẽṇčny
Wiktionary
liczący miliard czegoś
SJP.pl
liczący milion czegoś
SJP.pl
mierzący jedną milę
SJP.pl
trwający minutę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający jedną minutę
Wiktionary
a) będący wielkości jednej morgi (jednego morga);
b) posiadający jedną morgę (jeden mórg) ziemi, np. rolnik jednomorgowy
SJP.pl
pojazd napędzany jednym motorem
SJP.pl
mający jeden motor, silnik
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób jednomyślny
Wiktionary
(1.1) Konferencja oświadcza, że jeżeli Trybunał Sprawiedliwości wystąpi, zgodnie z artykułem 222 akapit pierwszy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, o zwiększenie liczby rzeczników generalnych o trzy osoby (czyli jedenastu zamiast ośmiu), Rada, stanowiąc jednomyślnie, wyrazi na to zgodę.
Wiktionary
przym. jednomyślny
rzecz. jednomyślność ż.
Wiktionary
zgodność opinii na jakiś temat; jednogłosowość, jednogłośność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zupełna zgodność zdań, opinii, myśli
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕt͡ɕ, AS: i ̯ednõmyśl̦ność
Wiktionary
przym. jednomyślny
przysł. jednomyślnie
Wiktionary
(1.1) jednogłośność
Wiktionary
wyrażający jedną opinię, zgodny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bez różnic w przekonaniach
Wiktionary
rzecz. jednomyślność ż.
przysł. jednomyślnie
Wiktionary
(1.1) jednogłośny
Wiktionary
mający jedno naczynie, np. koparka jednonaczyniowa
SJP.pl
mający jedno nasienie
SJP.pl
mający jedną nawę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) archit. taki, który ma jedną nawę
Wiktionary
(1.1) W Cieszynie zwiedziliśmy jednonawowy kościół franciszkanów.
Wiktionary
(1.1) salowy
Wiktionary
mający jeden nerw
SJP.pl
o związku chemicznym: posiadający jedno podwójne wiązanie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) chem. o kwasach tłuszczowych: mający jedno podwójne wiązanie między atomami węgla w łańcuchu kwasu tłuszczowego
Wiktionary
(1.1) Tłuszcze dzielimy na wielonienasycone, nasycone i jednonienasycone.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔ̃ɲɛ̃nasɨˈt͡sɔ̃nɨ, AS: i ̯ednõńẽnasycõny
Wiktionary
mający jedną nitkę, np. ścieg jednonitkowy
SJP.pl
mający jedną nogę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedną nogę
Wiktionary
(1.1) Wszyscy jednonodzy pracowali na siedząco: kruszyli kamienie na żwir, sortowali odpadki drzewne.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔ̃ˈnɔɟi, AS: i ̯ednõnoǵi
Wiktionary
rzecz. jednonożność ż.
przym. jednonożny
Wiktionary
(1.1) beznogi, jednonożny
Wiktionary
mający jedną nogę; jednonogi
SJP.pl
wyposażony w jeden nóż
SJP.pl
widzenie jednym okiem
SJP.pl
wada wzroku polegająca na widzeniu każdym okiem innego obrazu
SJP.pl
1. dotyczący jednego oka (np. zaćma jednooczna);
2. mający jedno oko lub tylko jedno oko sprawne; jednooki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma jedno oko
Wiktionary
(1.1) Już przed wiekami opisywano przypadki cyklopii u niemowląt. Większość z tych jednoocznych dzieci umierała wkrótce po urodzeniu.
Wiktionary
przym. jednooki
Wiktionary
(1.1) jednooki
Wiktionary
składający się z jednego odcinka
SJP.pl
mający jeden oddział
SJP.pl
tworzący jedno ognisko skupienia światła
SJP.pl
mający jedno oko lub tylko jedno oko sprawne; jednooczny
SJP.pl
mający jedną połać dachową i jeden okap; jednospadowy
SJP.pl
mający jedno oko lub tylko jedno oko sprawne; jednooczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma tylko jedno oko
Wiktionary
(1.1) Starszy syn w wieku dwóch lat stracił oko, nie pomogły jazdy do wiedeńskich profesorów, pozostał jednooki, ze szklaną gałką o brązowej tęczówce.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈːci, AS: i ̯edn•oḱi
Wiktionary
(1.1) jednooczny
Wiktionary
mający jedno okno
SJP.pl
mający rozpiętość jednej oktawy
SJP.pl
grupa roślin dwuliściennych z podklasy wolnopłatkowych; Monochlamydeae, jednokwiatowe
SJP.pl
mający jedną oś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedną oś
Wiktionary
1. wykonywany przez jedną osobę (np. urząd jednoosobowy);
2. przeznaczony dla jednej osoby (np. jednoosobowy pojazd)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla jednej osoby, mogący pomieścić jedną osobę
(1.2) złożony z jednej osoby, wykonywany przez jedną osobę
Wiktionary
(1.1) Jeśli położymy się w poprzek, to z łóżka jednoosobowego mamy już kilkuosobowe!
(1.2) Jest wiele jednoosobowych projektów muzycznych, gdzie jeden artysta zajmuje się pracą całego zespołu.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔːsɔˈbɔvɨ, AS: i ̯edn•osobovy
Wiktionary
(1.1) pojedynczy
Wiktionary
mający jedno ostrze
SJP.pl
mający jeden otwór
SJP.pl
zwykle o zwierzęciu lub przedmiocie: mający jeden palec; jednopalczasty
SJP.pl
zwykle o zwierzęciu lub przedmiocie: mający jeden palec; jednopalcowy
SJP.pl
zasilany jednym paliwem
SJP.pl
mający jeden palnik
SJP.pl
system rządów, w którym jedna partia sprawuje władzę; monopartyjność
SJP.pl
System jednopartyjny (monopartyjny) – system partyjny charakteryzujący się tym, że w danym państwie władzę sprawują członkowie jedynej legalnej partii politycznej, a działalność opozycji jest zakazana.
Carl Friedrich, Zbigniew Brzeziński i Hannah Arendt za punkt odniesienia do systemu jednopartyjnego przyjmowali totalitarne reżimy w III Rzeszy i w państwach komunistycznych. Państwem z systemem jednopartyjnym były także Włochy Benita Mussoliniego, aczkolwiek według Arendt faszystowskie Włochy były państwem wykazującym cechy autorytarne.
Wikipedia
składający się z przedstawicieli jednej partii politycznej
SJP.pl
składający się z jednego pasma, działający w jednym paśmie itp.; o drodze, jezdni itp.: składający się z jednego pasma, przez co pozwalający na poruszanie się wyłącznie w jednym kierunku
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma jedno pasmo
Wiktionary
(1.1) W miejscu gdzie doszło do wypadku "siódemka" jest jednopasmową szosą, pełną głębokich kolein.
Wiktionary
rzecz. jednopasmówka ż.
Wiktionary
o roślinie: mający jeden pęd
SJP.pl
występowanie u roślin kwiatów męskich i żeńskich na jednym osobniku danego gatunku
SJP.pl
Jednopienność, jednodomowość, monoecja – występowanie u roślin rozdzielnych męskich i żeńskich (jednopłciowych) narządów rozrodczych na jednym osobniku. W przypadku jednopiennych mszaków i paprotników na tej samej roślinie (na tym samym przedroślu) występują rodnie i plemnie, czyli gametangia męskie i żeńskie. W przypadku roślin nasiennych jednopiennymi nazywane są te rośliny, na których występują zarówno kwiaty męskie, jak i odrębne kwiaty żeńskie. Rośliny, na których obok kwiatów rozdzielnopłciowych występują także kwiaty obupłciowe, określane są mianem poligamicznych. Rozdzielenie płci organów generatywnych jest jedną z form zapobiegania samozapyleniu.
Wikipedia
1. mający jeden pień;
2. wykonany z jednego pnia;
3. o cechach jednopiennych (rodzina roślin)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. mający zarówno męskie jak i żeńskie organy płciowe
(1.2) wykonany z jednego pnia
Wiktionary
(1.1) Nagietek jest rośliną jednopienną o jasnym kwiecie.
Wiktionary
składający się z jednego pierwiastka
SJP.pl
mający jedno piętro
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający tylko parter i jedno piętro
(1.2) mający jeden wyrównany poziom
Wiktionary
(1.1) W dzielnicy willowej dominują domy jednopiętrowe.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔpʲjɛ̃nˈtrɔvɨ, AS: i ̯ednopʹi ̯ẽntrovy
Wiktionary
znajdujący się na jednej płaszczyźnie, nieuwzględniający perspektywy głębi; jednopłaszczyznowy
SJP.pl
mający jeden podmiot
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który pojawił się tylko jeden raz
Wiktionary
złożony z jednego pokoju
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) z jednym pokojem
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔpɔkɔˈjɔvɨ, AS: i ̯ednopokoi ̯ovy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z jednego pokolenia
Wiktionary
(1.1) Ale proszę pamiętać, że bigbitowcy to była formacja jednopokoleniowa. Autorzy tekstów mieli po tyle samo lat, co wykonawcy.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔpɔkɔlɛ̃ˈɲɔvɨ, AS: i ̯ednopokolẽńovy
Wiktionary
statek o jednym pokładzie
SJP.pl
mający jeden pokład
SJP.pl
gospodarka jednopolowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. sposób uprawy roli w którym dane pole uprawia się co roku, aż do jego wyjałowienia
Wiktionary
Jednopolówka – pierwotny sposób użytkowania rolniczego pola polegający na obsiewaniu pola corocznie, aż do spadku żyzności pola w wyniku zmniejszenia składników odżywczych, rozwoju patogenów oraz uciążliwych chwastów. Pole wyczerpane porzucano lub ugorowano przez nieokreślony z góry czas.
Jest to najstarszy sposób użytkowania pola, przed systemami opartymi na podziale pól z systemem zmianowania.
Wikipedia
przym. jednopolówkowy
Wiktionary
mający tylko jedną postać
SJP.pl
mający jedną powłokę
SJP.pl
mający jeden poziom
SJP.pl
mający jedną połać dachową i jeden okap; jednospadowy; jednookapowy
SJP.pl
1. o kwiecie: mający jeden pręcik;
2. o roślinie: mający kwiaty o jednym pręciku
SJP.pl
pręgomysz jednopręga - gatunek myszy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. mający jedną pręgę
Wiktionary
stanowiący jeden procent czegoś
SJP.pl
mający jeden profil
SJP.pl
stanowiący jeden promil czegoś
SJP.pl
rząd ślimaków przodoskrzelnych; Monotocardia
SJP.pl
1. mający jeden przedsionek;
2. o cechach jednoprzedsionkowych (rząd ślimaków)
SJP.pl
mający jeden przelot, np. łuk jednoprzelotowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) archit. składający się z jednej przestrzeni, zamknięty w jednej przestrzeni
Wiktionary
(1.1) Wnętrze kaplicy jest jednoprzestrzenne, rozczłonkowane trójbocznymi wnękami arkadowymi.
Wiktionary
mający jedno przęsło
SJP.pl
1. składający się z jednego punktu;
2. mający wymiar jednego punktu (np. czcionka)
SJP.pl
mający jeden płaszcz, np. zbiornik jednopłaszczowy
SJP.pl
znajdujący się na jednej płaszczyźnie, nieuwzględniający perspektywy głębi; jednoplanowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znajdujący się na jednej płaszczyźnie
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔpwaʃt͡ʃɨzˈnɔvɨ, AS: i ̯ednopu̯aščyznovy
Wiktionary
rzecz. jednopłaszczyznowość
Wiktionary
samolot z jednym płatem nośnym, z jedną parą skrzydeł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. samolot lub szybowiec mający jedną parę skrzydeł stanowiących jeden płat nośny;
Wiktionary
Jednopłat – typ konstrukcji samolotu lub szybowca, który jest wyposażony w jeden płat nośny (dwa skrzydła). Ten układ charakteryzuje się najmniejszym oporem czołowym oraz najmniejszą masą z pozostałych układów (dwupłat, trójpłat).
Wykorzystywany od początków lotnictwa, przez pewien okres był wyparty przez dwupłatowiec. Było to spowodowane ograniczoną wytrzymałością stosowanych materiałów, a co za tym idzie małą sztywnością pierwszych skrzydeł i ich łamaniem się. W dzisiejszych czasach stało się możliwe budowanie samolotów o dużych, pojedynczych płatach nośnych i konstrukcja ta zdominowała rynek ze względu na zdecydowanie lepsze właściwości aerodynamiczne.
Wikipedia
(1.1) monoplan
Wiktionary
mający jeden płatek
SJP.pl
samolot o jednym płacie nośnym (o jednym skrzydle)
SJP.pl
Jednopłat – typ konstrukcji samolotu lub szybowca, który jest wyposażony w jeden płat nośny (dwa skrzydła). Ten układ charakteryzuje się najmniejszym oporem czołowym oraz najmniejszą masą z pozostałych układów (dwupłat, trójpłat).
Wykorzystywany od początków lotnictwa, przez pewien okres był wyparty przez dwupłatowiec. Było to spowodowane ograniczoną wytrzymałością stosowanych materiałów, a co za tym idzie małą sztywnością pierwszych skrzydeł i ich łamaniem się. W dzisiejszych czasach stało się możliwe budowanie samolotów o dużych, pojedynczych płatach nośnych i konstrukcja ta zdominowała rynek ze względu na zdecydowanie lepsze właściwości aerodynamiczne.
Wikipedia
mający jedną parę skrzydeł
SJP.pl
1. dotyczący jednej płci;
2. zawierający w kwiatach jeden tylko organ rozmnażania płciowego: pręciki albo słupki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który dotyczy jednej płci
(1.2) taki, który zawiera w kwiatach tylko jeden organ rozmnażania płciowego
Wiktionary
składający się z jednej płyty
SJP.pl
jedną ręką; za pomocą jednej ręki
SJP.pl
w jednym gatunku, rodzaju
SJP.pl
liczebnik wieloraki
(1.1) jednakowy, jednolity, jednorodny, jednego typu, rodzaju
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈraci, AS: i ̯ednoraḱi
Wiktionary
przysł. jednorako
Wiktionary
(1.1) jednakowy, jednolity, jednorodny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przysł. od przymiotnika → jednoraki
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈrakɔ, AS: i ̯ednorako
Wiktionary
przym. jednoraki
licz. jednoraki
Wiktionary
(1.1) jednakowo, jednolicie, jednorodnie
Wiktionary
mający jedno ramię, odnogę itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający jedno ramię, jeden wygiętnik
Wiktionary
(1.1) Biała, woskowa świeca, zatknięta w wielkim jednoramiennym szklanym lichtarzu, oświetlała pokój, na którego środku stał stół, nakryty białym obrusem.
Wiktionary
mający jedną ramę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. rzecz do jednorazowego wykorzystania i wyrzucenia
Wiktionary
(1.1) Prawdziwy ekolog nie używa jednorazówek.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔraˈzufka, AS: i ̯ednorazufka
Wiktionary
przym. jednorazowy
przysł. jednorazowo
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest jednorazowe
Wiktionary
przym. jednorazowy
przysł. jednorazowo
Wiktionary
zachodzący jeden raz; jednokrotny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zachodzący, mający miejsce jeden raz
(1.2) mogący być użyty, wykorzystany jeden raz
Wiktionary
(1.2) W aptece na dolnym poziomie Karolina musiała sobie kupić paczkę jednorazowych chusteczek do nosa.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔraˈzɔvɨ, AS: i ̯ednorazovy
Wiktionary
rzecz. jednorazówka ż., jednorazowość ż.
przysł. jednorazowo
Wiktionary
(1.1) jednokrotny
(1.2) jednorazowego użytku
Wiktionary
mający jeden rdzeń, np. jednordzeniowy procesor
SJP.pl
1. posługujący się jedną ręką;
2. o narzędziach: przystosowany do posługiwania się nim jedną ręką
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się jedną ręką
(1.2) przystosowany do posługiwania się jedną ręką
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈrɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: i ̯ednorẽṇčny
Wiktionary
rzecz. jednoręczność ż.
przym. jednoręki
Wiktionary
jednorek kosaćcowy - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
mający jedną rękę; jednoręczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jedną rękę
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈrɛ̃ŋʲci, AS: i ̯ednorẽŋʹḱi
Wiktionary
rzecz. jednoręczność ż.
przym. jednoręczny
Wiktionary
(1.1) bezręki
Wiktionary
1. chłopiec mający jeden rok życia; roczniak, jednolatek;
2. dawniej: człowiek odsługujący obowiązek służby wojskowej w okresie skróconym do jednego roku
SJP.pl
mający rok, trwający rok itp.; jednoletni; roczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający jeden rok
Wiktionary
(1.1) Kalafior uprawiany w miesiącach letnich w Europie północnej to odmiana jednoroczna.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈrɔt͡ʃnɨ, AS: i ̯ednoročny
Wiktionary
SJP.pl
Wikipedia
pochodzący z jednego źródła, mający te same właściwości; jednakowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) złożony z takich samych składowych
(1.2) mający identyczne cechy
(1.3) wywodzący się z jednego źródła
Wiktionary
rzecz. jednorodność ż.
przysł. jednorodnie
Wiktionary
(1.1) homogenny, jednolity, regularny
(1.2) identyczny, jednakowy, tożsamy
Wiktionary
przeznaczony dla jednej rodziny, mieszczący jedną rodzinę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przeznaczony dla jednej rodziny
Wiktionary
(1.1) Mieszkam w małym domku jednorodzinnym na przedmieściach.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔrɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: i ̯ednoroʒ́ĩ•ny
Wiktionary
będący jedynym potomkiem, zwłaszcza synem, rodziców
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. będący jedynym synem; współcz. rel. jedynie w odniesieniu do Chrystusa
Wiktionary
(1.1) Panie, Synu Jednorodzony, / Jezu Chryste.
Wiktionary
1. rodzaj rosyjskiego działa z XVIII wieku, odmiana haubicy;
2. gatunek dużego ptaka z rodziny czubaczy
SJP.pl
Wikipedia
mający jeden róg; jednorożny
SJP.pl
1. mityczne stworzenie o bogatej symbolice, przypominająca wyglądem konia z jednym rogiem na czole;
2. środowiskowo: młoda firma, której wartość przekracza miliard dolarów amerykańskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
Wiktionary
Jednorożec – stworzenie fantastyczne, występujące w mitach i legendach, mające jeden róg pośrodku czoła. Najwcześniej opisane przez Ktezjasza w V–IV w. p.n.e.; Pliniusz Starszy dodał mu jeszcze łeb jelenia, stopy słonia i ogon lwa. W średniowieczu przedstawiano go z głową i korpusem białego (rzadziej czerwono-czarnego) konia, dodając niekiedy nogi jelenia i lwi ogon. Jednorożca uważano za jedyne zwierzę mające odwagę atakować słonia, mające tak ostre kopyta, że jedno ich uderzenie rozcina słoniowi brzuch.
Wikipedia
IPA: ˌjɛdnɔˈrɔʒɛt͡s, AS: i ̯ednorožec
Wiktionary
(1.1) skr. Mon
Wiktionary
przymiotnik od: Jednorożec (wieś w województwie mazowieckim)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednorożne; cecha tych, którzy są jednorożni
Wiktionary
rzecz. jednorożec m.
przym. jednorożny
przysł. jednorożnie
Wiktionary
mający jeden róg; jednorogi
SJP.pl
mający wartość jednego rubla
SJP.pl
o samicy zwierzęcia: taka, która ma ruję tylko raz w roku; monoestralny
SJP.pl
składający się z jednej rundy, trwający jedną rundę
SJP.pl
jednolufowa i jednostrzałowa strzelba śrutowa; pojedynka
SJP.pl
1. marynarka mająca jeden rząd guzików;
2. wieś o jednorzędowym układzie zabudowy
SJP.pl
mający jeden rząd
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jednego rzędu, mający jeden rząd, występujący w jednym rzędzie
Wiktionary
(1.1) Jednorzędowy grzebień na wszy to nieodłączny produkt w walce ze wszami.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wspólnota, unia, zjednoczenie
(1.2) nazwa cyfry 1 i liczby 1
(1.3) mat. element odwracalny, czyli taki, przez który da się podzielić jedynkę;
(1.4) filoz. wewnętrzna niesprzeczność;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Podczas pełnienia urzędu Washington skupiał się głównie na utrzymaniu jedności kraju, dlatego nie angażował się w sprawy ustawodawcze.
(1.2) Jak podnieść do kwadratu liczbę z cyfrą jedności 5?
(1.3) Jednościami w pierścieniu liczb całkowitych są +1 i -1, a w ciele liczb rzeczywistych dowolna liczba oprócz zera.
(1.4) Gdyby nie jedność bytu, byłby on podzielny na byt i niebyt, co jest sprzecznością, więc byt jest jednością.
Wiktionary
IPA: ˈjɛdnɔɕt͡ɕ, AS: i ̯edność
Wiktionary
rzecz. jeden n./mzw./mos., jedynka ż., jednostka ż., pojedynczość ż., jednakowość ż., jednia ż., jedynak mos.
przym. jedyny, jednakowy, pojedynczy
przysł. jednakowo, pojedynczo, jednako
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
(1.1) jedynka
Wiktionary
mający jedną ścianę, np. ul jednościenny
SJP.pl
mający jedną ścieżkę, np. magnetofon jednościeżkowy
SJP.pl
mający jedną sekcję
SJP.pl
mający jeden sektor
SJP.pl
trwający sekundę
SJP.pl
złożony z jednej serii
SJP.pl
związany z jedną sesją, np. inwestor jednosesyjny,
SJP.pl
mający jeden set
SJP.pl
o serialu: mający jeden sezon
SJP.pl
mający ostrze z jednej tylko strony
SJP.pl
mający jeden silnik; jednomotorowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. wyposażony w jeden silnik, posiadający jeden silnik
Wiktionary
(1.1) Akcja wyciągania jednosilnikowej Cesny 172 zakończyła się w sobotę, około godziny 17.
Wiktionary
rzecz. jednosilnikowiec m.
Wiktionary
pług jednoskibowy - pług z jednym lemieszem odwracającym skibę
SJP.pl
drut żarnikowy zwinięty w kształcie linii śrubowej
SJP.pl
o budynku, drzwiach, oknie: mający jedno skrzydło
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma jedno skrzydło
Wiktionary
(1.1) Wewnętrzne drzwi najczęściej są jednoskrzydłowe, ale zdarzają się także z podwójnym skrzydłem.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔskʃɨdˈwɔvɨ, AS: i ̯ednoskšydu̯ovy
Wiktionary
mający jedno skrzydło, np. drzwi jednoskrzydłe
SJP.pl
złożony z jednego składnika
SJP.pl
pojazd jednośladowy: rower, motorower lub motocykl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pojazd, którego koła są ustawione w jednej linii (tak, że jadąc, pozostawiają po sobie ślad w postaci jednej linii);
Wiktionary
Pojazd jednośladowy (jednoślad, jednośladowiec) – pojazd kołowy, w którym wszystkie koła są ustawione w jednej linii. Nazwa ta wynika z faktu, że pojazdy tego rodzaju pozostawiają za sobą na miękkim podłożu ślad w postaci jednej linii.
Wikipedia
IPA: jɛdˈnɔɕlat, AS: i ̯ednoślat
Wiktionary
rzecz. jednośladowiec m.
przym. jednośladowy
Wiktionary
Pojazd jednośladowy (jednoślad, jednośladowiec) – pojazd kołowy, w którym wszystkie koła są ustawione w jednej linii. Nazwa ta wynika z faktu, że pojazdy tego rodzaju pozostawiają za sobą na miękkim podłożu ślad w postaci jednej linii.
Wikipedia
zostawiający jeden ślad
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o pojazdach: taki, który podczas ruchu po linii prostej pozostawia tylko jeden ślad
Wiktionary
(1.1) Przykładem pojazdu jednośladowego jest rower.
Wiktionary
rzecz. jednoślad m., jednośladowiec m.
Wiktionary
mający jeden smak
SJP.pl
mający jedną soczewkę
SJP.pl
o dachu: z jednym spadkiem, pochyły w jedną stronę; jednospadowy
SJP.pl
o dachu: z jednym spadkiem, pochyły w jedną stronę; jednospadkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma tylko jedną powierzchnię spadku
Wiktionary
(1.1) Nowe, murowane, parterowe budynki przekryto jednospadowym dachem.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔspaˈdɔvɨ, AS: i ̯ednospadovy
Wiktionary
statek napędzany motorem o jednej śrubie
SJP.pl
napędzany silnikiem o jednej śrubie
SJP.pl
mający jedno stadium; jednoetapowy, jednoczęściowy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób jednostajny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jednostajnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: jednostajny
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednostajne
Wiktionary
przym. jednostajny
przysł. jednostajnie
Wiktionary
stale taki sam
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stale taki sam
Wiktionary
(1.1) Spadochroniarz opada ruchem prostoliniowym jednostajnym.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈstajnɨ, AS: i ̯ednostai ̯ny
Wiktionary
rzecz. jednostajność ż.
przysł. jednostajnie
Wiktionary
(1.1) monotonny
Wiktionary
mający jedno stanowisko
SJP.pl
odnoszący się do jednego stanu
SJP.pl
1. człowiek, osoba
2. wyodrębniona, jednolita część jakiejś całości, np. oddział wojska, urząd miasta, statek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. osoba, pojedynczy osobnik
(1.2) część całości
(1.3) placówka określonej instytucji
(1.4) mat. fiz. chem. zapis, w którym podawana jest dana wartość
(1.5) bank. nominał waluty
(1.6) techn. pojedyncze, samodzielne urządzenie lub maszyna
(1.7) mot. pojedynczy pojazd
Wiktionary
Pojęcie to zawsze oznacza obiekt o mierze ilościowej (np. liczba) lub jakościowej (np. wartość) równej jeden.
Wikipedia
(1.1) Każda jednostka ma prawo do wolności poglądów i wypowiedzi (…)
(1.4) Amper jest jednostką natężenia prądu.
(1.5) Euro jest jednostką monetarną Unii Europejskiej.
Wiktionary
IPA: jɛdˈnɔstka, AS: i ̯ednostka
Wiktionary
rzecz. jedynak mos., jedynka ż., jedność ż., jedyneczka ż., jeden
przym. jednostkowy, pojedynczy, jedynkowy, jedyny, jednaki, jednakowy
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
(1.2) część (składowa), cząstka, człon, kawałek, element
Wiktionary
1. człowiek, osoba
2. wyodrębniona, jednolita część jakiejś całości, np. oddział wojska, urząd miasta, statek
SJP.pl
wyosobniać, wyodrębniać; indywidualizować
SJP.pl
przysłówek
(1.1) rzad. w sposób uwzględniający pojedynczy przypadek
Wiktionary
(1.1) Partie starodrzewu buduje przede wszystkim świerk pospolity, sosna zwyczajna, brzoza brodawkowata i omszona, miejscami olsza czarna, oraz jednostkowo dąb szypułkowy, grab, lipa drobnolistna.
Wiktionary
rzecz. jedynka ż., jednostkowość ż.
przym. jednostkowy
Wiktionary
(1.1) pojedynczo
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednostkowe; cecha tych, którzy są jednostkowi
Wiktionary
przym. jednostkowy
przysł. jednostkowo
rzecz. jedynka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: jednostka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący jednego bytu (osoby, rzeczy, itp.)
(1.2) dotyczący jednego zdarzenia, wyjątkowej sytuacji
(1.3) odnoszący się do określonej wartości danej wielkości
(1.4) mat. odnoszący się do jedności albo liczb od 1 do 9
(1.5) log. odnoszący się do jednego desygnatu
(1.6) jęz. dotyczący tego, co da się wyodrębnić jako jedna sztuka
Wiktionary
rzecz. jednostkowość ż., jednostka ż., jedynka ż.
przysł. jednostkowo
Wiktionary
(1.1) indywidualny, osobniczy, osobny
(1.2) izolowany, kazuistyczny, odosobniony, osobny, pojedynczy, sporadyczny, szczególny
(1.6) policzalny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w jednym etapie, jednej fazie
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔstɔpʲˈɲɔvɔ, AS: i ̯ednostopʹńovo
Wiktionary
przym. jednostopniowy
rzecz. jednostopniowość ż.
Wiktionary
(1.1) jednoetapowo, jednofazowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednostopniowe
Wiktionary
przym. jednostopniowy
przysł. jednostopniowo
Wiktionary
1. mający jeden stopień;
2. taki, który zmienił swoją wartość o jeden stopień;
3. odbywający się w jednym etapie;
4. działający w jednym trybie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jednego stopnia, schodka
(1.2) składający się z jednego stopnia, etapu
Wiktionary
(1.2) Studia dzienne są jednostopniowe, trwają 5 lat i kończą się napisaniem pracy magisterskiej oraz egzaminem magisterskim.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔstɔpʲˈɲɔvɨ, AS: i ̯ednostopʹńovy
Wiktionary
(1.2) przysł. jednostopniowo
Wiktionary
(1.2) jednoetapowy, jednofazowy
Wiktionary
jednostopowa miara wierszowa; monopodia
SJP.pl
Wikipedia
1. o wierszu: składający się z jednej stopy;
2. rzadko: mający długość jednej stopy
SJP.pl
mający kształt jednego stożka, np. pierścień jednostożkowy
SJP.pl
mający jedną strefę, obowiązujący w jednej strefie
SJP.pl
składający się z jednej strofy
SJP.pl
mieszczący się na jednej stronie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mieszczący się na jednej stronie, składający się z jednej strony, zawierający jedną stronę
Wiktionary
(1.1) Minęły kolejne dwie godziny, zanim jednostronicowy protokół przetłumaczono na baszkirski.
Wiktionary
rzecz. stronica
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób jednostronny
Wiktionary
rzecz. jednostronność ż.
przym. jednostronny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jednostronnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: jednostronny
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednostronne; cecha tych, którzy są jednostronni
Wiktionary
przym. jednostronny
przysł. jednostronnie
Wiktionary
1. mający jedną stronę
2. ograniczony, uwzględniający tylko jeden aspekt czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) poruszający się w jednym kierunku, odbywający się w jedną stronę
(1.2) znajdujący się na jednej z dwu stron
(1.3) dokonywany przez jedną ze stron
(1.4) o wąskim zakresie; uwzględniający interes lub opinię tylko jednej ze stron
Wiktionary
rzecz. jednostronność ż.
przysł. jednostronnie
Wiktionary
(1.4) ograniczony, powierzchowny
Wiktionary
o instrumentach muzycznych: mający jedną strunę; jednostrunowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) muz. mający jedną strunę
Wiktionary
(1.1) jednostrunowy
Wiktionary
o instrumentach muzycznych: mający jedną strunę; jednostrunny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) muz. mający jedną strunę
Wiktionary
(1.1) jednostrunny
Wiktionary
o ręcznej broni palnej: wymagający ręcznego wprowadzania nabojów do komory nabojowej
SJP.pl
o silniku: mający jeden suw
SJP.pl
mający jedną świecę
SJP.pl
jednozgłoskowiec;
1. wyraz złożony z jednej zgłoski (sylaby); monosylabik, wyraz jednozgłoskowy (jednosylabowy, monosylabowy, monosylabiczny);
2. rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z jednej zgłoski
SJP.pl
składający się z jednej sylaby, zgłoski; jednozgłoskowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący jedną sylabę, składający się z jednej sylaby
Wiktionary
(1.1) Wydają zwykle okrzyki jednosylabowe lub kombinacje kilku powtarzanych sylab.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔsɨlaˈbɔvɨ, AS: i ̯ednosylabovy
Wiktionary
składający się z jednego szczebla
SJP.pl
wiązany z jedną szczęką
SJP.pl
mający jeden szczyt
SJP.pl
ustawiony w jeden szereg
SJP.pl
drukowany w formacie jednej szpalty
SJP.pl
składający się z jednej szyny; używający jednej szyny
SJP.pl
1. zawarty w jednym słowie, wyrażony jednym słowem;
2. dawniej: zgodny co do słowa; jednoznaczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zawarty w jednym słowie; wyrażony jednym słowem; będący jednym słowem
(1.2) daw. zgodny co do słowa
Wiktionary
jedność
SJP.pl
Jednota, w podtytule: Pismo religijno-społeczne poświęcone polskiemu ewangelicyzmowi i ekumenii – ekumeniczne czasopismo wydawane przez Konsystorz Kościoła Ewangelicko-Reformowanego, w którym prezentowane są artykuły, wywiady, reportaże i wiadomości z życia mniejszości wyznaniowych, kazania, modlitwy, felietony i recenzje. Ukazuje się z przerwami od 1926 roku.
Wikipedia
odnoszący się do pojedynczego taktu
SJP.pl
jedna z gromad zwierząt należących do mięczaków
SJP.pl
Jednotarczowce, jednopłytkowce (Monoplacophora) – gromada morskich, reliktowych mięczaków charakteryzujących się pojedynczą, tarczowatą muszlą w kształcie stożka lub symetrycznej czapeczki frygijskiej – oraz seryjną powtarzalnością narządów.
Wikipedia
przedstawiciel prymitywnej gromady mięczaków z podtypu muszlowców
SJP.pl
mający jedną tarczę, np. rozsiewacz jednotarczowy
SJP.pl
mający jedną taryfę
SJP.pl
mający jedną taśmę
SJP.pl
związany z jednym tematem
SJP.pl
składający się z jednego tomu, zawarty w jednym tomie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z jednego tomu, zawarty w jednym tomie, wydany w jednym tomie
Wiktionary
(1.1) Znalazłem w antykwariacie jednotomowy słownik języka sango.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔtɔ̃ˈmɔvɨ, AS: i ̯ednotõmovy
Wiktionary
dotyczący jednego tonu
SJP.pl
1. złożony z jednego tonu muzycznego;
2. tonowy;
a) ważący tonę;
b) mieszczący tonę czegoś;
c) mogący unieść tonę
SJP.pl
linia kolejowa o jednym torze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jednotorowe, uwzględniające tylko jeden czynnik
Wiktionary
przym. jednotorowy
przysł. jednotorowo
Wiktionary
(1.1) jednostronność, jednoaspektowość, jednopłaszczyznowość, jednowymiarowość
Wiktionary
składający się z jednego toru
SJP.pl
mający tydzień (siedem dni), trwający tydzień (siedem dni) itp.; tygodniowy; siedmiodniowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający jeden tydzień
(1.2) będący w wieku jednego tygodnia
Wiktionary
(1.1) Dom Kultury organizuje jednotygodniowe warsztaty plastycznyastyczne dla wszystkich chętnych.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: i ̯ednotygodʹńovy
Wiktionary
przym. tygodniowy
Wiktionary
mający jeden tłok, np. kompresor jednotłokowy
SJP.pl
mający jeden uchwyt
SJP.pl
mający jedno ucho
SJP.pl
1. mający jedno ucho;
2. przeznaczony na jedno ucho
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma jedno ucho
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) inform. telekom. mogący obsługiwać jednego użytkownika na raz
Wiktionary
mający jeden walec
SJP.pl
dotyczący jednej waluty, obsługujący jedną walutę itp.
SJP.pl
o cząsteczce: mający jeden atom wapnia
SJP.pl
mający jedną wargę
SJP.pl
będący jedyną odmianą czegoś
SJP.pl
złożony z jednej warstwy, np. papier jednowarstwowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący jedną warstwę, składający się z jednej warstwy
Wiktionary
(1.1) Blaszka liściowa większości gatunków mchów, która jest zazwyczaj jednowarstwowa, wykazuje dość dużą różnorodność kształtu oraz wielkości.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔvarˈstfɔvɨ, AS: i ̯ednovarstfovy
Wiktionary
1. o pierwiastku: mogący przyjąć lub oddać ze swego atomu w trakcie tworzenia cząsteczki związku chemicznego jeden elektron;
2. funkcja jednowartościowa - funkcja przyporządkowująca zmiennej niezależnej tylko jedną wartość zmiennej zależnej
SJP.pl
1. cecha czegoś mającego tylko jeden wątek;
2. cecha czegoś, co dotyczy wyłącznie jednej czynności lub jednego tematu;
3. cecha osoby całkowicie skupiającej się na jednej czynności lub jednym temacie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jednowątkowe
Wiktionary
przym. jednowątkowy
Wiktionary
1. mający jeden wątek;
2. całkowicie skupiający się na jednej czynności lub jednym temacie
SJP.pl
mający moc jednego wata
SJP.pl
mający jeden wałek
SJP.pl
mający jeden atom węgla w cząsteczce
SJP.pl
stanowiący jeden wers; jednolinijkowy
SJP.pl
trwający jeden wieczór
SJP.pl
mający jeden wiek, trwający jeden wiek, stuletni
SJP.pl
myśl, sentencja wyrażona w jednym wersie; monostych
SJP.pl
składający się z jednego wiersza
SJP.pl
składający się z jednej wioski
SJP.pl
mający jedno wiosło, np. łódź jednowiosłowa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający jedno wiosło, napędzany jednym wiosłem
Wiktionary
(1.1) Myłem już łódź, ale także pływałem na bączku, jednowiosłowej łódce, i na motorówce. Przyjemność z pływania rekompensuje mi wkład w pracę przed wypłynięciem.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) archit. posiadający tylko jedno pomieszczenie
Wiktionary
(1.1) Obiekt na obu kondygnacjach jest jednownętrzny.
Wiktionary
składający się z jednego wydziału
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednowymiarowe; cecha tych, którzy są jednowymiarowi
Wiktionary
przym. jednowymiarowy
przysł. jednowymiarowo
Wiktionary
mający jeden wymiar (długość)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mat. mający tylko jeden wymiar, rozpatrywany w jednym wymiarze
(1.2) książk. uwzględniający tylko jeden punkt widzenia, jednoaspektowy, jednostronny, uproszczony
Wiktionary
rzecz. jednowymiarowość ż.
Wiktionary
składający się z jednego wyrazu
SJP.pl
dawniej: władca nieograniczony, absolutny; autokrator, autokrata, jedynowładca, jedynowładca
SJP.pl
→ jednowładztwo; jedynowładczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. dotyczący jednowładcy
Wiktionary
rzecz. jednowładca m.
Wiktionary
forma rządów, w której nieograniczona władza należy do jednego człowieka i jest sprawowana poza jakąkolwiek kontrolą społeczną; samowładztwo, absolutyzm, autokratyzm, autokracja, autarchia, jedynowładztwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. jedynowładca
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈvwajt͡sa, AS: i ̯ednovu̯ai ̯ca
Wiktionary
wykonany z jednego włókna
SJP.pl
1. mający powierzchnię jednej włóki;
2. mający jedną włókę, np. szew jednowłókowy
SJP.pl
1. mogący spełniać wyłącznie jedno główne zadanie;
2. w informatyce: dający możliwość wykonania wyłącznie jednego zadania, np. jednozadaniowy system operacyjny
SJP.pl
mający jeden żagiel
SJP.pl
obejmujący jeden zakres, działający w jednym zakresie
SJP.pl
1. taki, który składa się z jednego zakładu - przedsiębiorstwa o charakterze usuługowo-produkcyjnym;
2. taki, który obejmuje jeden zakład - akt umowy miedzy osobami o różnych poglądach, zwłaszcza miedzy uczestnikami gier liczbowych
SJP.pl
składający się z jednego zalążka
SJP.pl
mający jeden zawór
SJP.pl
składający się z jednego zdania, np. jednozdaniowa notatka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zawierający jedno zdanie, składający się z jednego zdania, wyrażony jednym zdaniem
Wiktionary
mający tylko jeden ząb; jednozęby
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. o osobach mający jeden ząb
(1.2) książk. o przedmiotach mający jeden ząb (ostrze)
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈzɛ̃mbnɨ, AS: i ̯ednozẽmbny
Wiktionary
(1.1-2) jednozęby
Wiktionary
mający tylko jeden ząb; jednozębny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. o osobach mający jeden ząb
(1.2) książk. o przedmiotach mający jeden ząb (ostrze)
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈzɛ̃mbɨ, AS: i ̯ednozẽmby
Wiktionary
(1.1-2) jednozębny
Wiktionary
małżeństwo jednego mężczyzny z jedną kobietą; monogamia, monoginia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) życie w związku z tylko jednym partnerem
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈʒɛ̃j̃stfɔ, AS: i ̯ednožẽĩ ̯stfo
Wiktionary
(1.1) monogamia
Wiktionary
w zoologii: żywienie się zwierząt tylko jednym rodzajem pokarmu; monofagizm
SJP.pl
Monofagizm (gr. mónos – jedyny, phageín – jeść), jednożerność – najwyższa forma specjalizacji pokarmowej organizmów, polegająca na spożywaniu jako pokarmu – we wszystkich lub przynajmniej w jednym stadium rozwoju – organizmów jednego tylko gatunku lub kilku gatunków spokrewnionych. Np. koala (Phascolarctos cinereus) je wyłącznie liście eukaliptusów (Eucalyptus).
Wikipedia
w zoologii: odżywiający się tylko jednym rodzajem pokarmu; monofagiczny
SJP.pl
jednosylabowiec;
1. wyraz złożony z jednej zgłoski (sylaby); monosylabik, wyraz jednozgłoskowy (jednosylabowy, monosylabowy, monosylabiczny);
2. rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z jednej zgłoski
SJP.pl
Jednozgłoskowiec – wzorzec metryczny, w którym wers składa się tylko z jednej sylaby.
Niekiedy wykorzystywany w utworach żartobliwych. Przykładem jest sonet Józefa Jankowskiego Pobudka:
Wikipedia
złożony z jednej zgłoski (sylaby); jednosylabowy
SJP.pl
związany z ziarnem jednego rodzaju
SJP.pl
mający jedno ziarno
SJP.pl
trwający jedną zmianę
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób jednoznaczny, jasny, niebudzący wątpliwości
Wiktionary
(1.1) Wektor jest jednoznacznie określony przez kierunek, zwrot i długość.
Wiktionary
rzecz. jednoznaczność ż., ujednoznacznianie n.
przym. jednoznaczny
Wiktionary
rzadko: stawać się jednoznacznym
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: jednoznacznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: jednoznaczny; bardziej jednoznaczny
SJP.pl
wyrażenie lub słowo znaczące to samo, co inne wyrażenie lub słowo; synonim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jednoznaczne; cecha tych, którzy są jednoznaczni
Wiktionary
przym. jednoznaczny
przysł. jednoznacznie
rzecz. ujednoznacznianie n.
Wiktionary
1. niebudzący wątpliwości, dopuszczający tylko jedną możliwą interpretację;
2. znaczący to samo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niebudzący wątpliwości, pewny, definitywny, zdecydowany
(1.2) o wyrażeniach, zwrotach: znaczący to samo
Wiktionary
(1.1) Przepis MSZ jest w tej sprawie jednoznaczny: prawo do korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych przysługuje od stopnia ministra pełnomocnego wzwyż.
(1.1) Władza chciała jednoznacznej deklaracji o przystąpieniu do "obozu postępu".
Wiktionary
IPA: ˌjɛdnɔˈznat͡ʃnɨ, AS: i ̯ednoznačny
Wiktionary
rzecz. jednoznaczność ż., ujednoznacznianie n.
przysł. jednoznacznie
Wiktionary
(1.1) niedwuznaczny, bezdyskusyjny, pozadyskusyjny, bezsporny, bezsprzeczny, jaskrawy, oczywisty, namacalny, niepodważalny, niezaprzeczalny, niezbity, pewny, zrozumiały sam przez się
(1.2) równoznaczny
Wiktionary
mający jedno źródło; będący tego samego pochodzenia
SJP.pl
lina jednozwita - lina zbudowana ze jednej lub kilku warstw linek (nieplecionych) nawiniętych wokół rdzenia
SJP.pl
składający się z jednego zwoju; jednozwojowy
SJP.pl
składający się z jednego zwoju; jednozwojny
SJP.pl
składający się z jednej zwrotki
SJP.pl
składający się z jednej żyły, z jednego przewodu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) moneta, której wartość wynosi jeden złoty
Wiktionary
(1.1) Białostocki Wydział Śledczy zaczął odnotowywać pojawianie się, w różnych miejscach miasta, dobrze podrobionych jednozłotówek.
Wiktionary
(1.1) złotówka
Wiktionary
mający wartość jednego złotego
SJP.pl
mający jedno łóżko
SJP.pl
mający jedno łożysko
SJP.pl
mający jeden łuk
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. taki sam
Wiktionary
IPA: jɛdˈnɨlʲci, AS: i ̯ednylʹḱi
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jędras (709 m) – jeden z wierzchołków na Pogórzu Spiskim. Znajduje się w grzbiecie, który od Frankowskiej Góry (858 m) odchodzi w północnym kierunku do doliny Dunajca. Grzbiet ten oddziela dolinę Kacwinianki od doliny Starowińskiego Potoku i kolejno z południa na północ znajdują się w nim: Serwoniec (787 m), Majowa Góra (741 m), Jędras i Polana Sosny (630 m).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Jędrzej (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Andrzej
(1.2) zdrobn. Jędrzej
Wiktionary
(1.1) Daj Jędrkowi wody, niech pije.
Wiktionary
rzecz. Andrzej mos., Jędrzej mos.
przym. Andrzejowy
Wiktionary
(1.1) Andrek, Andruś, Jędrzejek, Andrzejek, Jędruś
Wiktionary
zdrobnienie od: Jędrzej (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jędrka lub z nim związany
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: jędrnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: jędrny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jędrne
(1.2) cecha sposobu wypowiadania się, charakteryzująca się dosadnością i obrazowością
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃ndrnɔɕt͡ɕ, AS: i ̯ẽndrność
Wiktionary
przym. jędrny
przysł. jędrnie
czas. ujędrnić
Wiktionary
(1.1) prężność, sprężystość, elastyczność
(1.2) dobitność, dosadność, esencjonalność, obrazowość, pikantność, rubaszność, soczystość, wyrazistość
Wiktionary
1. ścisły, twardy, sprężysty; także: krzepki, zdrowy;
2. o sposobie wypowiadania się: dosadny, obrazowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) twardy i sprężysty
(1.2) rubaszny, dosadny, obrazowy
Wiktionary
(1.1) Miała bardzo jędrną skórę.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃ndrnɨ, AS: i ̯ẽndrny
Wiktionary
rzecz. jędrność ż.
czas. jędrnieć, zjędrnieć, ujędrnić
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Jędrzej (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Andrzej, Jędrzej
(1.2) hist. członek oddziału partyzanckiego pod dowództwem Władysława Jasińskiego ps. „Jędruś” (1.1);
Wiktionary
Władysław Jan Jasiński, ps. Jędruś, Kmitas (ur. 18 sierpnia 1909 w Sadkowej Górze koło Borowej, zm. 9 stycznia 1943 w Trzciance koło Osieka) – nauczyciel polski, instruktor harcerski, dowódca grupy dywersyjno-bojowej „Jędrusie” w czasie II wojny światowej.
Wikipedia
(1.1) Mój pradziad, Jakub, przywiózł z Polski syna Jędrka. Tego samego roku powiedział do niego: – Idź, Jędruś, do Kosińskich, tam jest Kaśka, może ona się z tobą ożeni. A jak się ożeni, to ci dam dwadzieścia pięć hektarów.
(1.2) U "Jędrusiów" "Malutki" nosił stena, dziewięciomilimetrowy pistolet maszynowy z angielskich zrzutów, i małego oficerskiego walthera (7,65 mm).
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Jędrusia
przym. Andrzejowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Jędrzej (imię męskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jędrychówko – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Jędrzej – imię męskie pochodzenia greckiego, wariant imienia Andrzej, którego pierwsze poświadczenie pochodzi z 1390 roku. Świadomość pochodzenia Jędrzeja od Andrzeja utrzymała się i Jędrek, zwłaszcza w niektórych regionach, funkcjonuje jako spieszczenie imienia Andrzej.
Jędrzej imieniny obchodzi: 6 stycznia i 16 maja oraz w innych dniach imienin Andrzeja.
Wedle danych PESEL według stanu 22 stycznia 2025 roku imię to nosi w Polsce 10 275 mężczyzn.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Jędrzej i jestem przewodnikiem tatrzańskim z Zakopanego.
(1.1) Jędrzej Śniadecki, polski chemik i lekarz, jest nazywany „ojcem chemii polskiej”.
(1.1) Jędrzej Marusarz-Jarząbek zmarł 1 października 1961 r. w Zakopanem i został pochowany na Starym Cmentarzu w Zakopanem. „Jędrzeja Marusarza imię nigdy nie zaginie” (…)
(1.1) Jędrzejowie imieniny obchodzą 6 stycznia, a także 19 stycznia, 12 i 27 kwietnia, 13 i 16 maja, 12 i 21 lipca, 10 i 30 listopada oraz 10 grudnia.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃nḍʒɛj, AS: i ̯ẽnḍžei ̯
Wiktionary
rzecz. Jędrzejowa ż., Jędrzejówna ż., Jędrzejostwo lm m., Jędrzejów mrz., jędrzejowianin mos., jędrzejowianka ż., Jędrzejówka ż., Jędrzejki nmos., Jędrzejnik mrz., jędrzejowskość ż., jędrzejewiczowskość ż.
:: zdrobn. Jędrzejek mos., Jędrek mos., Jędruś mos., Jędrunio mos.
przym. Jędrzejowy, Jędrkowy, Jędrusiowy, jędrzejowski, Jędrzejewiczowski, jędrzejewiczowski
przysł. jędrzejewiczowsko
zob. Andrzej, Ondrasz.
Wiktionary
(1.1) war. Andrzej; rzad. war. Ondrasz; zdrobn. Jędrzejek, Jędrek, Jędruś, Jędrunio
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. zdrobnienie od: Jędrzej (imię męskie); Jędrek;
2. nazwisko
SJP.pl
Jędrzejek – dzielnica Kobyłki, w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim. Leży w centralnej części Kobyłki. Do 1957 samodzielna miejscowość.
Osada powstała w czasach parcelacji kobyłeckiego majątku ziemskiego, kiedy to właściciele nadawali poszczególnym terenom imiona swoich dzieci (Antolek, Jędrzejek, Piotrówek, Stefanówka).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jędrzejewicza lub z nim związany
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Jędrzej z małżonką; Jędrzejowie
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce;
3. część Łodzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lm. od: Jędrzej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Historia archiopactwa cystersów w Jędrzejowie sięga XII wieku.
Wiktionary
IPA: jɛ̃nˈḍʒɛjuf, AS: i ̯ẽnḍžei ̯uf
Wiktionary
rzecz. Jędrzej mos., jędrzejowianin m., jędrzejowianka ż.
przym. jędrzejowski
Wiktionary
mieszkaniec Jędrzejowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jędrzejowa
(1.2) osoba pochodząca z Jędrzejowa, urodzona w Jędrzejowie
Wiktionary
(1.2) Warto dodać, że jak się okazało, zespół ma związki z Jędrzejowem. Występ grupy zapowiedział jędrzejowianin – jak sam stwierdził – z dziada pradziada, Kazimierz Nowiński, który również śpiewał w tym zespole.
Wiktionary
rzecz. Jędrzejów m.
:: fż. jędrzejowianka ż.
przym. jędrzejowski
Wiktionary
mieszkanka Jędrzejowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jędrzejowa
(1.2) kobieta pochodząca z Jędrzejowa, urodzona w Jędrzejowie
Wiktionary
rzecz. Jędrzejów m.
:: fm. jędrzejowianin m.
przym. jędrzejowski
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik od: Jędrzejów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Jędrzejowa, związany z Jędrzejowem
Wiktionary
(1.1) Po archiopactwie jędrzejowskim oprowadzał nas jeden z zakonników.
Wiktionary
rzecz. jędrzejowianin mos., jędrzejowianka ż., Jędrzejów mrz., Jędrzej mos.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jędrzeja lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. Henryk
Wiktionary
Henryk – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „potężny”, „możny” lub „bogaty”. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Henryk w 2017 r. zajmował 77. miejsce w grupie imion męskich. W całej populacji Polaków w 2017 r. Henryk zajmował 30. miejsce (207 913 nadań).
Wikipedia
Jędrzych z małżonką; Jędrzychowie
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jędrzycha lub z nim związany
SJP.pl
tkanina z naturalnego włókna uzyskiwanego z kokonu jedwabnika morwowego lub dębowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. przędza uzyskiwana z kokonów jedwabników;
(1.2) włók. tkanina z jedwabiu (1.1);
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Cisza w sali panująca pełną była szelestów jedwabiu, skrzypów igieł przez grube materie przesuwanych lub krojących je nożyczek (…)
Wiktionary
IPA: ˈjɛdvap, AS: i ̯edvap
Wiktionary
rzecz. jedwabność ż., jedwabnik m., jedwabnictwo n., jedwabistość ż., jedwabniczki nmos., Jedwabno n., jedwabik mrz.
przym. jedwabny, jedwabisty, jedwabniczy
przysł. jedwabiście
Wiktionary
(1.1) reg. śl. jedbow.
Wiktionary
jedwabek brunatny - gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych
SJP.pl
mieszkaniec Jedwabnego
SJP.pl
mieszkanka Jedwabnego
SJP.pl
tkanina z naturalnego włókna uzyskiwanego z kokonu jedwabnika morwowego lub dębowego
SJP.pl
→ Jedwabne, → Jedwabno; jedwabiński
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z miejscowością Jedwabne, dotyczący miejscowości Jedwabne
(1.2) związany z miejscowością Jedwabno, dotyczący miejscowości Jedwabno
Wiktionary
rzecz. Jedwabne n., Jedwabno n., jedwabnianin m., jedwabnianka ż.
przym. jedwabiński
Wiktionary
(1.1) jedwabiński
(1.2) jedwabiński
Wiktionary
1. zdrobnienie od: jedwab;
2. tkanina jedwabna gorszego sortu, przeważnie ze sztucznego jedwabiu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od jedwab
Wiktionary
(1.1) To nie jedwab, lecz tylko mały jedwabik.
Wiktionary
rzecz. jedwab m.
Wiktionary
mający niektóre właściwości jedwabiu; przypominający jedwab
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podobny do jedwabiu
Wiktionary
IPA: ˌjɛdvabʲjɔpɔˈdɔbnɨ, AS: i ̯edvabʹi ̯opodobny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gładko, w sposób jedwabisty
Wiktionary
rzecz. jedwabność ż., jedwab mrz., jedwabistość ż.
przym. jedwabisty, jedwabny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jedwabiste
Wiktionary
rzecz. jedwab m., jedwabnik m., jedwabnictwo n., jedwabność ż.
przym. jedwabisty, jedwabnikowy, jedwabniczy, jedwabny
przysł. jedwabiście
Wiktionary
miękki, gładki, połyskliwy jak jedwab
SJP.pl
przymiotnik odrzeczownikowy
(1.1) przypominający jedwab swoją miękkością, gładkością i połyskiem
Wiktionary
rzecz. jedwabistość ż., jedwab mrz., jedwabność ż.
przysł. jedwabiście
przym. jedwabny
Wiktionary
(1.1) delikatny, gładki, miękki, puszysty
Wiktionary
zrobiony z jedwabiu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie podlaskim;
Wiktionary
Jedwabne – miasto w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jedwabne.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wiskim ziemi wiskiej województwa mazowieckiego. Jedwabne uzyskało lokację miejską w 1736 roku, zdegradowane po 1827 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1927 roku. W latach 1960–1972 miasto było siedzibą władz gromady Jedwabne. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. łomżyńskiego.
Wikipedia
(1.1) W czasie II wojny światowej w Jedwabnem doszło do pogromu Żydów.
Wiktionary
IPA: jɛdˈvabnɛ, AS: i ̯edvabne
Wiktionary
rzecz. Jedwabno n., jedwabnianin m., jedwabnianka ż., jedwab mrz.
przym. jedwabieński, jedwabiński
Wiktionary
mieszkaniec Jedwabnego
SJP.pl
mieszkanka Jedwabnego
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny altanników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. jedwabna tkanina
Wiktionary
IPA: ˌjɛdvabʲˈɲit͡sa, AS: i ̯edvabʹńica
Wiktionary
rzecz. jedwabnik mzw.
Wiktionary
1. dział przemysłu zajmujący się produkcją jedwabiu naturalnego lub sztucznego;
2. hodowla jedwabników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) roln. dział gospodarki rolnej obejmujący hodowlę jedwabników, wstępną obróbkę kokonów oraz uprawę morwy
(1.2) włók. przemysł zajmujący się produkcją jedwabiu
Wiktionary
Jedwabnictwo – dział rolnictwa zajmujący się uprawą morwy na potrzeby produkcji oprzędów jedwabników oraz rzemiosło zajmujące się obróbką tych oprzędów i wytwarzaniem z nich jedwabiu.
Wikipedia
IPA: ˌjɛdvabʲˈɲit͡stfɔ, AS: i ̯edvabʹńictfo
Wiktionary
rzecz. jedwab m., jedwabnik mzw., jedwabistość ż.
Wiktionary
1. jedwabniczka długosterna - gatunek niewielkiego ptaka górskiego z rodziny jedwabniczek;
2. lepiarka jedwabniczka - gatunek błonkówki z rodziny lepiarkowatych
SJP.pl
odnoszący się do jedwabnika lub jedwabnictwa
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gładko
Wiktionary
rzecz. jedwabność ż.
Wiktionary
motyl, którego gąsienica przed przepoczwarzeniem się tworzy oprzęd, wykorzystywany do wyrobu przędzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. owad, z którego kokonów wytwarzany jest jedwab;
(1.2) techn. rodzaj pilnika o drobnych nacięciach (35,5–67 na cm)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Snuć miłość, jak jedwabnik nić wnętrzem swym snuje […]
Wiktionary
IPA: jɛdˈvabʲɲik, AS: i ̯edvabʹńik
Wiktionary
rzecz. jedwab m., jedwabnica ż., jedwabnictwo n., jedwabistość ż., jedwabność ż.
przym. jedwabny
Wiktionary
rodzina motyli; prządki, prządkowate
SJP.pl
Prządkowate, jedwabnikowate, prządki (Bombycidae) – rodzina motyli obejmująca około 300 gatunków występujących w strefach tropikalnych i subtropikalnych Azji i Afryki.
Wikipedia
o cechach jedwabnikowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
pochwiak jedwabnikowy - gatunek grzyba z rodziny łuskowcowatych
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jedwabne
(1.2) delikatność, miękkość, finezyjność
Wiktionary
rzecz. jedwab m., jedwabnik m., jedwabistość ż.
przym. jedwabny, jedwabisty
przysł. jedwabnie, jedwabiście
Wiktionary
zrobiony z jedwabiu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący jedwabiu, związany z jedwabiem
(1.2) zrobiony, wyprodukowany z jedwabiu
Wiktionary
(1.2) Wieczorem, w granatowym cieniu, wysoki bufetowy w nicianych rękawiczkach wynosi na werandę lampę z jedwabnym abażurem.
Wiktionary
IPA: jɛdˈvabnɨ, AS: i ̯edvabny
Wiktionary
rzecz. jedwabność ż., jedwab m., jedwabistość ż., jedwabnik m.
przym. jedwabisty
przysł. jedwabiście
Wiktionary
(1.1-2) reg. śl. jedbowny.
Wiktionary
nieposiadanie rodzeństwa
SJP.pl
Rodzeństwo – w genealogii i prawie dzieci tych samych rodziców bądź rodzica: wszyscy bracia i siostry w ogólności albo każdy z nich pojedynczo wobec drugiego z nich (tak zwłaszcza w tekstach prawnych).
Wikipedia
zdrobnienie od: jedynak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od jedynak
Wiktionary
rzecz. jedynak m., jedynaczka ż., jedynka ż.
Wiktionary
jedyna córka w rodzinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej, która nie ma rodzeństwa; jedyne dziecko rodziny
Wiktionary
Rodzeństwo – w genealogii i prawie dzieci tych samych rodziców bądź rodzica: wszyscy bracia i siostry w ogólności albo każdy z nich pojedynczo wobec drugiego z nich (tak zwłaszcza w tekstach prawnych).
Wikipedia
(1.1) Moja koleżanka Teresa jest jedynaczką.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɨ̃ˈnat͡ʃka, AS: i ̯edỹnačka
Wiktionary
rzecz. jedynka ż., jedynak mos., jeden
:: zdrobn. jedynaczek
zaim. jeden
partyk. jedynie
licz. jeden
przym. pojedynczy
Wiktionary
jedyny syn w rodzinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba płci męskiej, która nie ma rodzeństwa; jedyny syn rodziny
Wiktionary
Nazwisko
Wikipedia
(1.1) Mój kolega Tomek jest jedynakiem.
Wiktionary
IPA: jɛˈdɨ̃nak, AS: i ̯edỹnak
Wiktionary
rzecz. jedynka ż., jedyneczka ż., jednostka ż., jedność ż., jednoczesność ż., zjednywanie n., zjednanie n., jednoczenie n., zjednoczenie n., jednanie n., zjednanie n., zjednywanie n., pojedynczość ż., jedynkowość ż., jednakość ż., jednakowość ż., pojednanie n.
:: zdrobn. jedynaczek m.
:: fż. jedynaczka ż.
czas. zjednywać ndk., zjednać dk., jednoczyć ndk., zjednać ndk., jednać ndk., zjednać dk., zjednywać ndk., pojednać dk.
przym. pojedynczy, jedynkowy, jednaki, jednakowy
przysł. pojedynczo, jedynkowo, jednako, jednakowo
zaim. jeden
licz. jeden
partyk. jedynie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnej Mołdawii;
Wiktionary
Jedyńce (rum. Edineț) – miasto w północnej Mołdawii, 22 tysięcy mieszkańców (2006). Stolica rejonu Jedyńce.
Wikipedia
przym. jedyniecki
Wiktionary
1. tylko jeden, tylko ten, niemający poza sobą innego; wyłączny;
2. niemający sobie równego; najwłaściwszy, najlepszy;
3. najmilszy ze wszystkich; ukochany, najdroższy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) coś jedynego
forma rzeczownika.
(2.1) plural|jedyna.
(2.2) depr. plural|jedyny.
forma przymiotnika.
(3.1) plural|jedyny.
Wiktionary
(1.1) Uważam, że jedyne, co jest w stanie ją zadowolić, to pieniądze.
Wiktionary
rzecz. jedynaczka ż., jedynak mos., jedynka ż., jeden m. n.
licz. jeden
przym. jedyny
zaim. jeden
partyk. jedynie
Wiktionary
zdrobnienie od: jedynka
SJP.pl
Jedyneczka – program dla dzieci emitowany w TVP1 od września 2000 roku do 2007 roku. Gospodarzem programu była pacynka Jedyneczka. W każdym programie oglądające dzieci mogły nauczyć się piosenek, wierszyków, oraz tworzenia prac plastycznych. Program pełnił rolę rozwijania twórczości młodych Polaków. Producentem programu był Paweł Karpiński, producent takich seriali jak: W labiryncie czy Klan oraz Kamienna tajemnica.
Wikipedia
1. partykuła wprowadzająca zdanie przeciwstawne; tylko (np. Wszyscy już zjedli, jedynie on grzebał widelcem w talerzu.)
2. partykuła podkreślająca wyjątkowość; wyłącznie, tylko (np. Lubię wypoczywać jedynie nad morzem.)
SJP.pl
partykuła
(1.1) …ograniczająca wypowiedziany sąd do wymienionych obiektów i stanów rzeczy
(1.2) …komunikująca, że czegoś jest mniej niż spodziewała się osoba mówiąca
Wiktionary
(1.1) Jedynie w soboty mogę chodzić na basen.
(1.2) Za dziesięć nadgodzin szef wypłacił mi jedynie czterdzieści złotych.
Wiktionary
IPA: jɛˈdɨ̃ɲɛ, AS: i ̯edỹńe
Wiktionary
rzecz. jedynaczka ż., jedynak m., jedynka ż., jedyne n., jeden m.
licz. jeden
przym. jedyny
zaim. jeden
Wiktionary
(1.1) tylko, wyłącznie, reg. śl. jyny.
(1.2) tylko, zaledwie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jedyńcami, dotyczący Jedyńców
Wiktionary
rzecz. Jedyńce nmos.
Wiktionary
1. pierwszy program Telewizji Polskiej;
2. pierwszy program Polskiego Radia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa cyfry 1 i liczby 1
(1.2) eduk. ocena niedostateczna (najniższa) w szkole
(1.3) pot. anat. ząb sieczny przyśrodkowy (mezjalny)
(1.4) mat. element neutralny różnych działań matematycznych
(1.5) pot. to, co ma numer jeden, np. autobus, trolejbus, tramwaj, pokój (w instytucji, w hotelu itp.), program radia, telewizji
(1.6) hotel. pokój przeznaczony dla jednej osoby, z jednym łóżkiem
(1.7) sport. łódka, kajak, sanki, bobslej przeznaczone dla jednego zawodnika
(1.8) slang. harc. eufem. siku, mocz
(1.9) środ. kolej. pierwsza klasa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dzisiejszy szczęśliwy numer to jedynka.
(1.2) Marek nie uczy się dobrze, ma dwie jedynki w dzienniczku.
(1.3) Dentysta wyrwał mi jedynkę.
(1.4) Macierz jednostkowa jest jedynką rachunku macierzy.
(1.5) Jedynka transmituje spotkania polskiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej.
(1.5) Przejechaliśmy dwa przystanki jedynką, a potem szliśmy pieszo.
(1.5) Proszę kupić znaczek skarbowy i zgłosić się do jedynki.
(1.6) Zarezerwowałem w hotelu trzy jedynki i cztery dwójki.
(1.7) W wyścigu jedynek nasz reprezentant zajął trzecie miejsce.
(1.8) Druhu, muszę iść do lasu zrobić jedynkę!
Wiktionary
IPA: jɛˈdɨ̃nka, AS: i ̯edỹnka
Wiktionary
rzecz. jedynak m., jedynaczek m., jedynaczka ż., jedność ż., jednakowość ż., pojedynka ż., jednostka ż., jednostkowość ż.
:: zdrobn. jedyneczka ż.
czas. jedynkować, ujednolicać, ujednolicić, zjednać
przym. jedynkowy, jedyny, jednaki, pojedynczy, jednostkowy
przysł. pojedynczo, jednako, jednostkowo
licz. jeden
partyk. jedynie
zaim. jeden
Wiktionary
(1.2) niedostateczny, slang. uczn. pała, kołek, laczek, kapeć, kabaretka, kaczka, kampa, kanapa, kapuć, karabin, kationer, kita, klakson, klapa, klepa, klops, knur, kolba, kolos, kołek, kosa, kulfon, faja, lufa
(1.6) pokój jednoosobowy
Wiktionary
uczeń mający dużo jedynek (ocen niedostatecznych)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. uczeń, który często dostaje jedynki
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɨ̃ŋˈkɔvʲit͡ʃ, AS: i ̯edỹŋkovʹič
Wiktionary
rzecz. jedynka, jeden
licz. jeden
zaim. jeden
Wiktionary
(1.1) dwójkowicz, dwójarz
Wiktionary
przymiotnik od: jedynka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą jeden, dotyczący liczby jeden
Wiktionary
rzecz. jednostka ż., jedynka ż., jedynak mos.
Wiktionary
wyznawanie istnienia tylko jednego boga; monoteizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. zob. monoteizm.
Wiktionary
(1.1) Jedynobóstwo w starożytności było niesłychaną herezją.
Wiktionary
IPA: ˌjɛdɨ̃nɔˈbustfɔ, AS: i ̯edỹnobustfo
Wiktionary
(1.1) monoteizm
Wiktionary
władca nieograniczony, absolutny; autokrator, autokrata, samowładca, jednowładca
SJP.pl
forma rządów, w której nieograniczona władza należy do jednego człowieka i jest sprawowana poza jakąkolwiek kontrolą społeczną; samowładztwo, absolutyzm, autokratyzm, autokracja, autarchia, jednowładztwo
SJP.pl
Wikipedia
1. tylko jeden, tylko ten, niemający poza sobą innego; wyłączny;
2. niemający sobie równego; najwłaściwszy, najlepszy;
3. najmilszy ze wszystkich; ukochany, najdroższy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) istniejący tylko w jednym egzemplarzu
(1.2) wyjątkowy, szczególny, niepowtarzalny
Wiktionary
(1.1) Na wojnie straciła swojego jedynego syna.
(1.1) Jedynym kablem w budynku był metalowy przewód do słuchawki archaicznego telefonu na kartę magnetyczną, do którego wciąż była kolejka.
(1.2) Jesteś dla mnie jedyny.
(1.2) Jedyna rzecz na jaką od ciebie czekałem to zwykłe ludzkie „przepraszam”, ale w tysiącach słów słownika, w nutach piosenek i kadrach filmów nie pojawiło się ono ani razu.
Wiktionary
IPA: jɛˈdɨ̃nɨ, AS: i ̯edỹny
Wiktionary
rzecz. jedyne n., jednostka ż., jedność, jedynka, jeden
licz. jeden
przym. pojedynczy
zaim. jeden
partyk. jedynie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna na południowo-zachodniej Ukrainie i Mołdawii, położona nad Morzem Czarnym;
Wiktionary
Jedysan (rum. Edisan, ukr. Єдисан) – kraina historyczna na południowo-zachodniej Ukrainie i Mołdawii, położona nad Morzem Czarnym. Centrami tego regionu były Chadżybej (współcześnie Odessa) i Oczaków.
Wikipedia
(1.1) Zwierzchnictwo Litwy nad Jedysanem, czyli nadczarnomorską krainą między Dnieprem i Dniestrem było czysto teoretyczne.
Wiktionary
przym. jedysański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jedysanem, dotyczący Jedysanu
Wiktionary
rzecz. Jedysan m.
Wiktionary
1. złośliwa, dokuczliwa kobieta
2. w bajkach postać symbolizująca zło; wiedźma, baba-jaga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. brzydka, zgarbiona starucha z bajki, będąca uosobieniem złych mocy
(1.2) pejor. kłótliwa, złośliwa kobieta
Wiktionary
Jędza, jęza, jęga, zła baba, jędza baba, jędzyna – demon starosłowiański, pierwotnie zła bogini, wyobrażająca chorobę i gniew, po chrystianizacji zdegradowana do miana gniewliwej, wychudzonej czarownicy, o charakterze strzygi, porywająca i pożerająca dzieci.
Była starą, wysoką, chudą, bardzo złą kobietą, zamieszkującą pustkowia. Wykradała matkom dzieci, zasadzała do klatek, wykarmiała, a następnie upieczone lub surowe pożerała.
Wikipedia
przym. jędzowaty
Wiktionary
(1.1) czarownica, wiedźma, baba jaga, baba jędza, baba-jędza
(1.2) złośnica
Wiktionary
wieś w woj. warmińsko-mazurskim
SJP.pl
Jedzbark (dawniej Jecpark, niem. Hirschberg) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jedzbark, po jej zniesieniu w gromadzie Barczewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
to, czym się żywią organizmy żywe; pokarm, żywność, pożywienie, jadło, strawa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) coś, co można jeść; żywność, pokarm
(1.2) spożywanie pokarmu
Wiktionary
Żywność, środek spożywczy – produkt przetworzony, częściowo przetworzony lub nieprzetworzony, przeznaczony lub nadający się do spożycia przez ludzi, w tym napoje, guma do żucia oraz wszelkie substancje dodawane do żywności w sposób zamierzony podczas wytwarzania, przygotowania lub obróbki.
Wikipedia
(1.1) Lodówka jest pełna jedzenia.
(1.2) Ważne jest regularne jedzenie posiłków.
Wiktionary
IPA: jɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: i ̯eʒẽńe
Wiktionary
(1.1) zdrobn. jedzonko; zobacz też: więcej w haśle jeść
Wiktionary
(1.1) żywność, pożywienie; przest. jadło; pot. żarcie, papu, wałówa, wałówka; kraków|amciu., gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk|jodło.
(1.2) spożywanie, konsumpcja
Wiktionary
kobieta objadająca się z przyczyn psychologicznych
SJP.pl
osoba objadająca się z przyczyn psychologicznych
SJP.pl
objadanie się z przyczyn psychologicznych
SJP.pl
przymiotnik od: jedzenie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jedzeniem, dotyczący jedzenia
Wiktionary
rzecz. jadalny mrz., jedzenie n., podjadanie n., zjedzenie n., jadalność ż.
czas. jeść ndk., zjeść dk., jadać ndk.
przym. jadalny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. jedyny
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈd͡ʑĩnɨ, AS: i ̯ėʒ́ĩny
Wiktionary
zdrobnienie od: jedzenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. jedzenie
Wiktionary
rzecz. jadalność ż., jadalnia ż.
czas. jadać
Wiktionary
mający usposobienie i charakter jędzy, złośliwy, kłótliwy
SJP.pl
dżip;
1. samochód terenowy;
2. samochód marki Jeep
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zob. dżip.
Wiktionary
Jeep – amerykański producent samochodów osobowych i specjalistycznych, z siedzibą w Toledo w stanie Ohio, działający od 1963 roku. Należy do międzynarodowego koncernu Stellantis.
Wikipedia
IPA: d͡ʒʲip, AS: ǯʹip
Wiktionary
(1.1) samochód terenowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środek transportu zbiorowego na Filipinach
Wiktionary
Jeepney – popularny środek transportu zbiorowego na Filipinach oraz symbol filipińskiej kultury. Jest to rodzaj samochodu terenowego z wieloma dekoracjami i jaskrawymi kolorami. Jeepneye powstały z przerobionych amerykańskich terenówek wojskowych pozostawionych na Filipinach po II wojnie światowej.
Wikipedia
imię
SJP.pl
Jeff – album studyjny brytyjskiego muzyka Jeffa Becka. Wydawnictwo ukazało się 5 sierpnia 2003 roku nakładem wytwórni muzycznej Epic Records. Nagrania zostały zarejestrowane w Cell Labs w Nowym Jorku, FRS, Metropolis Studios w Londynie, Apollo Control oraz BFD Studios. Produkcji podjęli się sam Jeff Beck, a także Andy Wright, Apollo 440, Me One oraz Dean Garcia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Dzielnice miast w USA:
Wikipedia
Jeffrey – amerykańska tragikomedia filmowa z 1995 roku, nakręcona przez Christophera Ashleya na podstawie sztuki teatralnej z off-Broadwayu pod tym samym tytułem.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Mazury. myśliwy
Wiktionary
[czytaj: dżeginsy] dżinsowe legginsy
SJP.pl
1. żołnierz lekkiej piechoty niemieckiej, walczącej w czasie wojny trzydziestoletniej;
2. żołnierz specjalnej formacji strzelców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. żołnierz lekkiej piechoty, przeznaczonej do zwiadów, potyczek czy wreszcie zadań strzelców wyborowych, rekrutowanej pierwotnie z myśliwych, gajowych i leśników
Wiktionary
dawniej: ciepła bielizna trykotowa
SJP.pl
Kalesony (fr. caleçon „majtki, spodenki, gacie”, wł. calzoni „spodnie”) – rodzaj ciepłej bielizny męskiej, długie spodnie zakładane pod ubrania wierzchnie (najczęściej spodnie) wykonane z przyjaznego dla ciała trykotu w celu ochrony nóg przed wyziębieniem, przeznaczone głównie do noszenia w chłodne dni. Poza ochroną wewnętrznych warstw ubrania przed zabrudzeniem, kalesony są noszone również dla komfortu lub higieny. Kalesony, jako określenie bielizny wojskowej, wyparły wcześniej obowiązującą nomenklaturę: wewnętrzne burki (Ispodnije briuki) obowiązującą w latach 1907–1920, a następnie spodnie wewnętrzne – od 1921 roku do połowy lat 70. XX wieku.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. drut do robótek ręcznych
Wiktionary
rzecz. jegła ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zaimek osobowy
SJP.pl
zaimek dzierżawczy
(1.1) 3. os. lp., rodzaj męski
(1.2) 3. os. lp., rodzaj nijaki
forma zaimka.
(2.1) D. i B. od: on
(2.2) D. od: ono
Wiktionary
(1.1) Możesz mi dać jego numer telefonu?
(1.2) Widzisz to dziecko? Jego spodnie są podarte.
(2.1) Jego nie było dziś w pracy.
(2.1) Widziałam tam jego, a nie ciebie.
Wiktionary
IPA: ˈjɛɡɔ, AS: i ̯ego
Wiktionary
ktoś bliżej nieznany, jakiś człowiek, osobnik, gość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jakiś bliżej nieznany mężczyzna
(1.2) daw. zwrot używany w stosunku do księdza lub osoby szlacheckiego pochodzenia
Wiktionary
IPA: jɛˈɡɔ̃mɔɕt͡ɕ, AS: i ̯egõmość
Wiktionary
dawniej: należący do jegomościa
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, położone na południowy wschód od Moskwy;
Wiktionary
Jegorjewsk (ros. Егорьевск) – miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, 114 km na południowy wschód od Moskwy. W 2021 liczyło 73 046 mieszkańców.
Wikipedia
przym. jegorjewski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jegorjewskiem, dotyczący Jegorjewska
Wiktionary
rzecz. Jegorjewsk mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, na Przedkaukaziu, uchodzi do Manycza
Wiktionary
wzmocnione "jego"; jegóż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kraw. igła
Wiktionary
rzecz. jeglica ż.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Jegłownik (niem. Fichthorst) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Gronowo Elbląskie, na obszarze Żuław Elbląskich, przy trasie drogi krajowej nr 22.
Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1945–1954 wieś była siedzibą gminy Jegłownik. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jegłownik. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Wikipedia
potocznie: świadek Jehowy; jehowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. imię Boga Biblii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nikt także nie wydawał się żałować owych egipskich synów pierworodnych, których Jehowa uśmiercił, aby złamać opór ich ojców, wzbraniających Żydom wyjścia z Egiptu.
Wiktionary
rzecz. Jahwe mos., jahwizm n./mzw./mos./mrz./ż.
Wiktionary
(1.1) Jahwe
Wiktionary
członek chrześcijańskiego ruchu religijnego założonego w USA w 1872 roku przez Charlesa Taze Russela, przekształconego w 1931 w Zrzeszenie Świadków Jehowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. członek związku wyznaniowego o podłożu chrześcijańskim (przez wielu uznawanego za sektę), który głosi, że jedynym Bogiem jest Jehowa
Wiktionary
Świadkowie Jehowy, pełna nazwa Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy – restoracjonistyczny związek wyznaniowy, głoszący, że jedynym Bogiem jest Jehowa (Jahwe), oraz o zbliżającym się objęciu władzy nad światem przez Królestwo Boże, które zaprowadzi na całej ziemi rajskie warunki życia wiecznego.
Wikipedia
rzecz. Jahwe mos., jahwizm n./mzw./mos./mrz./ż.
Wiktionary
(1.1) jehowa, świadek Jehowy
Wiktionary
potocznie: świadek Jehowy; jehowy
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, joj, ojeju, jejciu, jejku
SJP.pl
zaimek dzierżawczy
(1.1) 3. os. lp., rodzaj żeński
forma zaimka.
(2.1) D. i C. od: ona
wykrzyknik
(3.1) zob. ojej.
Wiktionary
Jej (ros. Ей) – wieś (dieriewnia) w Rosji, w obwodzie irkuckim, w Ust-Ordyńsko-Buriackim Okręgu Autonomicznym, w rejonie nukuckim. W 2021 liczyła 162 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Możesz mi dać jej numer telefonu?
(2.1) Moja żona jest bardzo uczuciowa – gdy oglądamy romanse zawsze zbiera się jej na płacz.
(2.1) Jej nie było dziś w pracy.
(3.1) Jej, zapomniałam wyłączyć żelazko.
Wiktionary
IPA: jɛ̇j, AS: i ̯ėi ̯
Wiktionary
(2.1) reg. śl. ji.
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; jej, jejciu, ojeju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, uchodzi do Morza Czarnego
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, joj, jej, ojeju, jejku
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …wyrażający różne emocje, np. zdziwienie, przerażenie, zakłopotanie, zaskoczenie itp., stosowany często dla wzmocnienia wypowiedzi
Wiktionary
(1.1) oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, jej, joj, jejku
Wiktionary
Jejkowice (niem. Jeykowitz, daw. Jajkowice) – wieś w Polsce, na Górnym Śląsku w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Jejkowice.
W latach 1954–1972 wieś należała gromady Jejkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Jejkowice.
Wikipedia
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, joj, jej, jejciu, ojeju
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …wyrażający różne emocje, np. zdziwienie, przerażenie, zakłopotanie, zaskoczenie itp., stosowany często dla wzmocnienia wypowiedzi
Wiktionary
(1.1) Nie znoszę takich okrzyków jak „łiii”, „jejku”, „juhu” i tak dalej.
Wiktionary
(1.1) oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, jej, jejciu, joj
Wiktionary
1. nieznana bliżej kobieta, jakaś ona;
2. dawniej: grzecznościowy tytuł, stosowany w odniesieniu do kobiet pochodzenia szlacheckiego, zwłaszcza starszych; waszmość pani, acani
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, nad Morzem Azowskim;
Wiktionary
Jejsk (ros. Ейск) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, nad Morzem Azowskim. Około 83,1 tys. mieszkańców (2021). Znajduje się tam uzdrowisko oraz kąpielisko morskie. Do 1918 działała w Jejsku linia tramwaju parowego. Miasto zostało założone w 1848 przez księcia Michała Woroncowa z polecenia cara.
W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, spożywczy, obuwniczy oraz drzewny.
Wikipedia
przym. jejski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jejskiem, dotyczący Jejska
Wiktionary
rzecz. Jejsk mrz.
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, joj, jej, jejciu, jejku, ojeju
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, joj, jej, jejciu, ojeju, jejusiu, ojejuniu, ojejusiu
SJP.pl
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. podziw, bezradność, przestrach, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp., często wzmacniający wypowiedź; oj, ojoj, ojojoj, ojej, ojejej, ojejku, joj, jej, jejciu, ojeju, jejuniu, ojejuniu, ojejusiu
SJP.pl
potocznie: wykrzyknik wyrażający różne stany emocjonalne, np. bezradność, zagrożenie, zdziwienie, zaskoczenie itp.; ojej, ojejej, ojejku, jej, jejciu, jejku, jeju, ojeju
SJP.pl
wzmocnione "jej"
SJP.pl
jęki;
1. żałosny głos wydawany pod wpływem cierpienia;
2. żałosny, przeciągły dźwięk wytwarzany przez np. syreny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żałosny głos wydawany przez człowieka pod wpływem bólu lub cierpienia
(1.2) żałosny, przeciągły dźwięk wydawany przez niektóre ptaki, wytwarzany przez maszyny, instrumenty muzyczne, szum wiatru itp.
Wiktionary
(1.1) Z pola bitwy dobiegały odgłosy walki: okrzyki rycerzy, szczęk broni i jęki rannych.
(1.2) Czasem zdawało się, że w powietrzu słychać było przeciągły jęk organów, płynący z kaplicy klasztornéj.
Wiktionary
IPA: jɛ̃ŋk, AS: i ̯ẽŋk
Wiktionary
rzecz. jęczenie n., jęknięcie n., pojękiwanie n.
czas. jęczeć ndk., jęknąć dk., pojękiwać ndk.
przym. jękliwy, jęczący
przysł. jękliwie, jęcząco
Wiktionary
(1.1-2) jęczenie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jekaterynburga; osoba z tego miasta
Wiktionary
(1.1) Wokół wznosiły się kamienne łuki z wygrawerowanymi liczbami od 1979 do 1989. Każda oznaczała kolejny rok wojny. Na nich, drobnym maczkiem wykuto nazwiska poległych jekaterynburczyków.
Wiktionary
rzecz. Jekaterynburg mrz.
:: fż. jekaterynburka ż.
przym. jekaterynburski
Wiktionary
miasto w Federacji Rosyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji położone u stóp Uralu, nad rzeką Iset, stolica obwodu swierdłowskiego;
Wiktionary
Jekaterynburg (ros. Екатеринбург, Jekatierinburg) – miasto w azjatyckiej części Rosji położone po wschodniej stronie środkowego Uralu, w obwodzie swierdłowskim, nad rzeką Iset. W latach 1924–1991 nosiło nazwę Swierdłowsk (ros. Свердловск) na cześć bolszewickiego przywódcy Jakowa Swierdłowa.
Wikipedia
rzecz. jekaterynburczyk mos., jekaterynburka ż.
przym. jekaterynburski
Wiktionary
(1.1) peryfr. stolica Uralu; hist. Swierdłowsk (1924-1991); daw. Ekaterynburg
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jekaterynburga; kobieta z tego miasta
Wiktionary
rzecz. Jekaterynburg mrz.
:: fm. jekaterynburczyk mos.
przym. jekaterynburski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jekaterynburgiem, dotyczący Jekaterynburga
Wiktionary
rzecz. Jekaterynburg m., jekaterynburczyk mos., jekaterynburka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Krasnodar, oficjalna nazwa przed 1920 rokiem
Wiktionary
Krasnodar (ros. Краснодар), do 1920 Jekaterynodar (ros. Екатеринодар, Jekatierinodar, dosłownie „dar Katarzyny”) – miasto w europejskiej części Rosji, położone nad rzeką Kubań, około 100 km od Morza Azowskiego i Morza Czarnego, siedziba administracyjna Kraju Krasnodarskiego. W 2021 roku liczyło 1 099 344 mieszkańców. Miasto jest głównym ośrodkiem przemysłowym i kulturalnym, a także węzłem komunikacyjnym regionu kubańskiego.
Wikipedia
przym. jekaterynodarski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Jekaterynodarem, dotyczący Jekaterynodaru (współcz. Krasnodar)
Wiktionary
rzecz. Jekaterynodar mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. Dniepr, miasto na Ukrainie (polski egzonim dla okresu 1787–1796 oraz 1802–1926);
Wiktionary
Dniepr (ukr. Дніпро, Dnipro) – miasto w środkowo-wschodniej części Ukrainy, na obu brzegach Dniepru i u ujścia Samary. Na początku 2021 r., z liczbą 980 948 mieszkańców, Dniepr zajmował 4. miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast. Stolica obwodu dniepropetrowskiego.
Wikipedia
przym. jekaterynosławski, katerynosławski, ekaterynosławski
Wiktionary
(1.1) geogr. Dniepr (od 2016), hist. Noworosyjsk (1796-1802), Dniepropietrowsk (1926-1991), hist. war. Ekaterynosław, hist. war. rzad. Katarynosław, Katerynosław
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Jekaterynosławiem, dotyczący Jekaterynosławia (współcz. miasto Dniepr)
Wiktionary
rzecz. Jekaterynosław mrz.
Wiktionary
(1.1) hist. ekaterynosławski
Wiktionary
właściwość fonetyczna niektórych chorwackich dialektów, w których historyczną samogłoskę "ĕ" wymawia się jak "je"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. środ. Żyd, imigrant z Niemiec w Brytyjskim Mandacie Palestyny
Wiktionary
jęki;
1. żałosny głos wydawany pod wpływem cierpienia;
2. żałosny, przeciągły dźwięk wytwarzany przez np. syreny
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: jękliwie
SJP.pl
przypominający jęk
SJP.pl
1. wydać krótki dźwięk pod wpływem bólu, wysiłku; stęknąć
2. wypowiedzieć jakieś krótkie słowo wyrażające przykrą emocję, rezygnując z dłuższej wypowiedzi
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. jęczeć)
(1.1) dokonany od|jęczeć.
Wiktionary
(1.1) – Kiedy ja nie potrafię dać w łapę – jęknąłem.
Wiktionary
rzecz. jęk mrz., jękliwość ż., jęczenie n., jęknięcie n., najęczenie n., odjęknięcie n., pojęczenie n., pojękiwanie n., przejęczenie n., rozjęczenie n., wyjęczenie n., wyjękiwanie n., wyjęknięcie n., zajęczenie n.
czas. jęczeć ndk., najęczeć dk., odjęknąć dk., pojęczeć dk., pojękiwać ndk., przejęczeć dk., rozjęczeć dk., wyjęczeć dk., wyjękiwać ndk., wyjęknąć dk., zajęczeć dk.
przym. jęczący, jękliwy
przysł. jęcząco, jękliwie
Wiktionary
gatunek ssaka z rodziny wiewiórkowatych; wiewióra czarna
SJP.pl
Wiewióra czarna, dawniej: jelarang (Ratufa bicolor) – gatunek ssaka z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), jeden z jej największych przedstawicieli.
Wikipedia
nazwisko, np. Borys Jelcyn (1931-2007), polityk rosyjski, w latach 1991-1999 prezydent Federacji Rosyjskiej
SJP.pl
Boris Nikołajewicz Jelcyn (ros. Бори́с Никола́евич Е́льцин; ur. 1 lutego 1931 w Butce, zm. 23 kwietnia 2007 w Moskwie) – radziecki i rosyjski polityk. W latach 1990–1991 przewodniczący Rady Najwyższej Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W latach 1991–1992 premier RFSRR oraz Federacji Rosyjskiej. W latach 1991–1999 prezydent Federacji Rosyjskiej.
Wikipedia
taki jak u Borysa Jelcyna, charakterystyczny dla Borysa Jelcyna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. polit. dotyczący rządów i polityki Borysa Jelcyna
przymiotnik jakościowy
(2.1) hist. polit. charakterystyczny dla rządów i polityki Borysa Jelcyna
Wiktionary
rzecz. Jelcyn mos./ż.
Wiktionary
samochód marki Jelcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jedno z osiedli i część miasta Jelcz-Laskowice w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim;
(1.2) daw. geogr. wieś na Dolnym Ślasku, w 1987 połączona z Laskowicami
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(2.1) mot. marka samochodu i zakład produkujący jej modele
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Jakieś trzydzieści lat temu, po połączeniu Jelcza z Laskowicami Oławskimi powstało nowe miasto Jelcz-Laskowice.
(1.2) Pan Jureczek przyszedł na świat w Jelczu na Dolnym Śląsku.
(2.1) Po wojnie dziadek robił w Zakładach Jelcza.
Wiktionary
rzecz. jelcz mrz., jelczanin mos., jelczanka ż.
przym. jelczański
Wiktionary
miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim
SJP.pl
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Jelcz-Laskowice – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, siedziba gminy Jelcz-Laskowice należące do aglomeracji wrocławskiej. Leży na prawym brzegu Odry w odległości 22 km od Wrocławia i 57 km od Opola. Przez miasto przepływa również mniejsza rzeka – Młynówka Jelecka.
Wikipedia
IPA: ˌjɛlt͡ʃ‿laskɔˈvʲit͡sɛ, AS: i ̯elč‿laskovʹice
Wiktionary
przym. jelczański
Wiktionary
mieszkaniec Jelcza-Laskowic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jelcza
(1.2) osoba pochodząca z Jelcza, urodzona w Jelczu
Wiktionary
(1.2) Wuj Ginter był rodowitym jelczaninem.
Wiktionary
rzecz. jelcz mrz., Jelcz mrz.
:: fż. jelczanka ż.
przym. jelczański
Wiktionary
mieszkanka Jelcza-Laskowic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jelcza
(1.2) kobieta pochodząca z Jelcza, urodzona w Jelczu
Wiktionary
(1.2) Barbara i Grażyna są rodowitymi jelczankami.
Wiktionary
rzecz. jelcz mrz., Jelcz mrz.
:: fm. jelczanin mos.
przym. jelczański
Wiktionary
dotyczący Jelcza (miejscowości), związany z Jelczem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Jelcza, związany z Jelczem
Wiktionary
(1.1) Wyprodukowano je w jelczańskich zakładach w 1985 roku.
Wiktionary
rzecz. jelcz mrz., Jelcz mrz., jelczanin mos., jelczanka ż.
Wiktionary
1. ryba z rodziny karpiowatych;
2. część rękojeści broni białej osłaniająca rękę; garda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w środkowej Rosji, w obwodzie lipieckim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. jelecki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jelcem, dotyczący Jelca
Wiktionary
rzecz. Jelec mrz.
Wiktionary
potocznie: o człowieku niemądrym, naiwnym, łatwowiernym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. duży ssak lądowy o rozłożystym porożu u samców, przynależny do podrodziny jeleni (nazwa systematyczna|Cervinae|ref=tak.);
(1.2) zool. samiec jelenia (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przen. pot. o człowieku, który dał się łatwo oszukać lub wykorzystać
Wiktionary
Jeleń, jeleniec (Cervus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Wikipedia
(1.1) Była to pora bekowiska, więc puszcza brzmiała naokół groźnymi rykami jeleni.
Wiktionary
IPA: ˈjɛlɛ̃ɲ, AS: i ̯elẽń
Wiktionary
rzecz. jeloneczek mzw., jeleniątko n., jelonek mzw., jelenię n., jelenina ż.
przym. jeleni
Wiktionary
(1.1) jeleniec
(1.2) byk
(2.1) naiwniak, frajer, lolek, durniacha, safanduła, ofiara
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Helena – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od stgr. Ἑλένη oznaczającego „blask Księżyca”. W Polsce po raz pierwszy imię to odnotowano w 1272.
Helena imieniny obchodzi: 2 marca, 23 kwietnia, 22 maja, 31 lipca, 13 sierpnia i 18 sierpnia.
Wikipedia
przymiotnik od: jeleń
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jeleniem, dotyczący jelenia
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do jelenia, będący jego własnością
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(3.1) D. lm. od: jeleń
Wiktionary
IPA: jɛˈlɛ̃ɲi, AS: i ̯elẽńi
Wiktionary
rzecz. jeleń m., jelonek m., jelenię n., jelenina ż., Jeleniów m.
Wiktionary
niejadalny grzyb z rzędu kropidlakowców; twardoskór
SJP.pl
Elaphomyces Nees (jeleniak) – rodzaj grzyba z rodziny jeleniakowatych (Elaphomycetaceae).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. młody jeleń
Wiktionary
rzecz. jeleń mzw.
Wiktionary
strzyżak jelenica - gatunek owada z rodziny narzępikowatych; strzyżak sarni
SJP.pl
Jelenica (468 m n.p.m.) – szczyt w masywie Małej Czantorii w Beskidzie Śląskim. Znajduje się w zakończeniu jej północno-wschodniego grzbietu opadającego na Pogórze Śląskie.
Jelenica jest porośnięta lasem, ale dolna część jej stoków jest bezleśna, znajdują się na nich zabudowania miasta Ustroń (osiedla Brzegi, Krzywonek i Królów). Południowo-zachodnie i zachodnie podnóża opadają do potoku Młynówka Ustrońska (także Potok Bładniczka).
Wikipedia
młody jeleń; jelonek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. młody jeleń
Wiktionary
rzecz. jeleń m., jelonek m., jelenina ż.
przym. jeleni
Wiktionary
(1.1) jelonek
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Jeleniewo – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Jeleniewo przy drodze wojewódzkiej nr 655.
Jeleniewo uzyskało lokację miejską przed 1782 rokiem, zdegradowane w 1800 roku. Jednak pierwsza wiarygodna informacja o miasteczku Jeleniewo pochodzi dopiero z 1785 roku, gdy król Poniatowski uposażył miejscową parafię. Miasto królewskie w ekonomii grodzieńskiej położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jeleniewo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
związany z Jeleniowem, dotyczący Jeleniowa
SJP.pl
mięso jelenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. mięso jelenia
(1.2) kulin. potrawa z jeleniny (1.1)
Wiktionary
IPA: ˌjɛlɛ̃ˈɲĩna, AS: i ̯elẽńĩna
Wiktionary
rzecz. jeleń m., jelonek m., jelenię n.
przym. jeleni
Wiktionary
związany z Jelenią Górą (miasto w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Jelenia Góra
Wiktionary
(1.1) Od kupców jeleniogórskich wydobywa informacje na temat sytuacji na międzynarodowym rynku włókienniczym.
Wiktionary
IPA: ˌjɛlɛ̃ɲɔˈɡursʲci, AS: i ̯elẽńogursʹḱi
Wiktionary
rzecz. jeleniogórzanin m., jeleniogórzanka ż.
Wiktionary
związany z Jelenią Górą (miasto w Polsce)
SJP.pl
mieszkaniec Jeleniej Góry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jeleniej Góry
(1.2) osoba pochodząca z Jeleniej Góry, urodzona w Jeleniej Górze
Wiktionary
(1.1) Jak co roku jeleniogórzanie zebrali się na Placu Ratuszowym, by pożegnać stary rok, tym razem pożegnali również województwo.
Wiktionary
IPA: ˌjɛlɛ̃ɲɔɡuˈʒãɲĩn, AS: i ̯elẽńogužãńĩn
Wiktionary
rzecz. Jelenia Góra ż.
:: fż. jeleniogórzanka ż.
przym. jeleniogórski
Wiktionary
mieszkanka Jeleniej Góry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jeleniej Góry
(1.2) kobieta pochodząca z Jeleniej Góry, urodzona w Jeleniej Górze
Wiktionary
IPA: ˌjɛlɛ̃ɲɔɡuˈʒãnka, AS: i ̯elẽńogužãnka
Wiktionary
rzecz. Jelenia Góra ż.
:: fm. jeleniogórzanin m.
przym. jeleniogórski
Wiktionary
szybko biegający; rączy
SJP.pl
rodzina ssaków pełnorogich z rzędu parzystokopytnych; cerwidy, pełnorożce
SJP.pl
Jeleniowate, pełnorożce (Cervidae) – rodzina ssaków z rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla). Należą do niej zwierzęta o kostnym, pełnym porożu (w przeciwieństwie do rogów) ulegającym u większości gatunków corocznej zmianie. Przykładowi przedstawiciele to: renifer tundrowy, mulak białoogonowy, mundżak indyjski, jeleń szlachetny, sarna europejska, łoś euroazjatycki, daniel zwyczajny, czy jeleń wschodni.
Wikipedia
o cechach jeleniowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
Jeleniowaty – niewysoki grzbiet w Bieszczadach Zachodnich, położony pomiędzy doliną Sanu na północy a pasmem Bukowego Berda na południu. Otaczają go doliny: Sanu od północy, Roztok od wschodu oraz Mucznego od południa i zachodu; na wschodzie poprzez przełęcz (769 m n.p.m.) łączy się z jednym z grzbietów opadających z Bukowego Berda. Na południe od Jeleniowatego usytuowana jest miejscowość Muczne, a na wschód – Tarnawa Niżna. Pasmo przebiega z północnego zachodu na południowy wschód, kulminując w pięciu wierzchołkach o wysokościach: 858, 896, 907, 869, a także 845 m n.p.m. Większa część objęta jest ochroną w ramach Parku Krajobrazowego Doliny Sanu, natomiast w dolinie Sanu znajduje się enklawa Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Wikipedia
żebernica jeleniówka - gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś w południowej Polsce, w województwie śląskim, na Żywiecczyźnie;
(1.2) geogr. adm. gmina w Polsce z siedzibą w Jeleśni (1.1);
Wiktionary
Jeleśnia – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia. Położona jest na Żywiecczyźnie.
W latach 1954–1972 należała i była siedzibą władz gromady Jeleśnia, po reformie administracyjnej należy i jest siedzibą władz gminy Jeleśnia. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.
Wikipedia
(1.1) Na stacji kolejowej w Jeleśni wsiadła kobieta z jamnikiem.
(1.2) W herbie gminy Jeleśnia widnieje jelenia głowa.
Wiktionary
rzecz. jeleśnianin mos., jeleśnianka ż.
przym. jeleśniański
Wiktionary
mieszkaniec wsi: Jeleśnia
SJP.pl
mieszkanka wsi: Jeleśnia
SJP.pl
przymiotnik od: Jeleśnia
SJP.pl
Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA – przedsiębiorstwo farmaceutyczne z siedzibą w Jeleniej Górze.
Wikipedia
1. pracownica masarni zajmująca się oczyszczaniem jelit do produkcji wędlin;
2. urządzenie do oczyszczenia jelit i odłączania ich od żołądka
SJP.pl
zakład, w którym przetwarza się i użytkuje jelita zwierzęce
SJP.pl
dotyczący jeliciarstwa - przetwarzania i użytkowania jelit zwierzęcych, np. surowiec jeliciarski
SJP.pl
gałąź przemysłu zajmująca się przetwarzaniem i użytkowaniem jelit zwierzęcych; przetwórstwo jelit
SJP.pl
pracownik masarni zajmujący się oczyszczaniem jelit do produkcji wędlin
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: jelito
SJP.pl
dzielnica Gdańska
SJP.pl
Jelitkowo (niem. Glettkau) – nadmorska część miasta Gdańska, położona na osiedlu administracyjnym Żabianka-Wejhera-Jelitkowo-Tysiąclecia, z przystanią morską dla rybaków (pas plaży) i letnim kąpieliskiem morskim.
Wieś Opactwa Cystersów w Oliwie w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku.
Wikipedia
najdłuższa część przewodu pokarmowego, na którą składa się jelito cienkie i jelito grube, w którym z kolei wyróżniamy wstępnicę, okrężnicę lub poprzecznicę i zstępnicę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. część przewodu pokarmowego między żołądkiem a odbytem;
Wiktionary
Jelito (łac. intestinum) – fragment przewodu pokarmowego kręgowców, a u bezkręgowców – fragment lub cały przewód pokarmowy. W jelicie zachodzi proces wchłaniania substancji powstałych w wyniku enzymatycznego rozkładu pokarmów. Jego budowa jest zależna od stopnia skomplikowania ogólnego planu budowy ciała organizmu. U wyżej rozwiniętych zwierząt wyróżnia się jelito przednie, środkowe i tylne, a także jelito cienkie, grube, proste, czcze i ślepe.
Wikipedia
(1.1) Jelito jest najdłuższym odcinkiem przewodu pokarmowego u kręgowców.
Wiktionary
IPA: jɛˈlʲitɔ, AS: i ̯elʹito
Wiktionary
rzecz. jeliciarstwo n., jeliciarnia ż.
przym. jelitowy, jeliciarski
Wiktionary
(1.1) pot. kiszka, kicha, flak
Wiktionary
przedstawiciel gromady zwierząt z typu przedstrunowców; żołędziogłowiec
SJP.pl
Jelitodyszne, jelitodyszce (Enteropneusta), żołędziogłowe, żołędziogłowce (Helminthomorpha) – współcześnie żyjąca gromada około 80 gatunków zwierząt zaliczanych do półstrunowców (Hemichordata). Są organizmami morskimi żyjącymi w rytych przez siebie kanałach dennych. Osiągają wielkość od 9 cm do 2,5 m, jednak ich średnia wielkość to ok. 20 cm.
Wikipedia
przedstawiciel gromady zwierząt z typu przedstrunowców; żołędziogłowiec
SJP.pl
gromada około 80 gatunków zwierząt zaliczanych do półstrunowców; jelitodyszce, żołędziogłowe, żołędziogłowce
SJP.pl
Jelitodyszne, jelitodyszce (Enteropneusta), żołędziogłowe, żołędziogłowce (Helminthomorpha) – współcześnie żyjąca gromada około 80 gatunków zwierząt zaliczanych do półstrunowców (Hemichordata). Są organizmami morskimi żyjącymi w rytych przez siebie kanałach dennych. Osiągają wielkość od 9 cm do 2,5 m, jednak ich średnia wielkość to ok. 20 cm.
Wikipedia
o cechach jelitodysznych (gromada zwierząt)
SJP.pl
potocznie: grypa jelitowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. grypa jelitowa
Wiktionary
(1.1) Jelitówką najłatwiej zarazić się podczas przebywania w dużych skupiskach ludzi np. w sklepie czy w autobusie.
Wiktionary
przym. jelitowy
Wiktionary
(1.1) trzydniówka
Wiktionary
przymiotnik od: jelito
SJP.pl
Jelitowo (niem. Eschdorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Niechanowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Urodził się tu Sylwester Trojanowski (ur. 31 grudnia 1891, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Wikipedia
przymiotnik od: jelito
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od jelito
Wiktionary
(1.1) W rzeczywistości chodziło o schorzenie jelitowe, nowe dla Ojca Świętego, któremu towarzyszyła gorączka.
(1.1) Trzeba pamiętać o stosowaniu probiotyków […], które przywracają prawidłową florę jelitową.
Wiktionary
IPA: ˌjɛlʲiˈtɔvɨ, AS: i ̯elʹitovy
Wiktionary
rzecz. jelito n., jelitówka ż.
Wiktionary
dawniej: Kropywnycki (miasto na Ukrainie); Jelizawietgrad
SJP.pl
Kropywnycki (ukr. Кропивницький, Kropywnyćkyj; do 1924 Jelizawetgrad, w latach 1924–1934 Zinowjewsk, 1934–1939 Kirowo, 1939–2016 Kirowohrad) – miasto w centralnej części Ukrainy, około 250 km na południe od Kijowa. Stolica obwodu kirowohradzkiego. Miasto leży na obszarze historycznego Zaporoża.
Wikipedia
dawniej: Kropywnycki (miasto na Ukrainie); Jelizawetgrad
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: jelonek
Wiktionary
rzecz. jeleń m.
Wiktionary
1. młody jeleń; jelenię;
2. chrząszcz z rodziny jelonkowatych, np. jelonek rogacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) młody jeleń
(1.2) zool. nazwa systematyczna|Lucanidae|ref=tak., gatunek chrząszczy;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na łące widzieliśmy sarnę z jelonkiem.
(1.2) Jelonki obejmują ok. tysiąc gatunków.
Wiktionary
IPA: jɛˈlɔ̃nɛk, AS: i ̯elõnek
Wiktionary
rzecz. jeleń m., jelenię n., jelenina ż.
przym. jeleni
Wiktionary
(1.1) rzad. jelenię
Wiktionary
rodzaj polskiego festynu na Jelonkach
SJP.pl
1. młody jeleń; jelenię;
2. chrząszcz z rodziny jelonkowatych, np. jelonek rogacz
SJP.pl
Wikipedia
rodzina chrząszczy
SJP.pl
Jelonkowate (Lucanidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych i nadrodziny żuków. Obejmuje około 1200 znanych gatunków. Jest kosmopolityczna, ale najliczniej reprezentowana w tropikalnej Azji. Larwy żerują w spróchniałych pniach, kłodach i korzeniach roślin liściastych, a rzadziej iglastych. Dorosłe samce wielu gatunków mają duże, uzbrojone żuwaczki, służące do walk o samice. Liczne gatunki są zagrożone wyginięciem.
Wikipedia
o cechach jelonkowatych (rodzina chrząszczy)
SJP.pl
rodzaj ssaków z podrodziny saren
SJP.pl
Jelonkowiec (Hydropotes) – rodzaj ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Wikipedia
przymiotnik od: Jelonki
SJP.pl
przymiotnik od: jelonek
SJP.pl
państwo w Azji ze stolicą w Sanie, powstałe 22 V 1990 po zjednoczeniu Jemenu Północnego (Jemeńskiej Republiki Arabskiej) i Jemenu Południowego (Ludowo-Demokratycznej Republiki Jemenu); Republika Jemeńska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Azji, na Półwyspie Arabskim, ze stolicą w Sanie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jemen zamieszkują prawie wyłącznie Arabowie.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃mɛ̃n, AS: i ̯ẽmẽn
Wiktionary
rzecz. Jemeńczyk mos., Jemenka ż., jemeńskość ż., projemeńskość ż., antyjemeńskość ż.
przym. jemeński, antyjemeński, projemeński
Wiktionary
(1.1) ofic. urz. Republika Jemeńska
Wiktionary
obywatel Jemenu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Jemenu
Wiktionary
IPA: jɛ̃ˈmɛ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: i ̯ẽmẽĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Jemen mrz.
:: fż. Jemenka ż.
przym. jemeński
Wiktionary
obywatelka Jemenu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Jemenu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Jemen mrz.
:: fm. Jemeńczyk mos.
przym. jemeński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Jemeńczyk.
* białoruski: (1.1) йеменка ż.
* bułgarski: (1.1) йеменка ż.
* czeski: (1.1) Jemenka
* esperanto: (1.1) jemenanino
* hiszpański: (1.1) yemení ż.
* kataloński: (1.1) iemenita ż.
* niemiecki: (1.1) Jemenitin ż.
* rosyjski: (1.1) йеменка ż.
* słowacki: (1.1) Jemenčanka ż.
* ukraiński: (1.1) єменка ż.
* włoski: (1.1) yemenita ż.
źródła.
== Jemenka (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) Jemenka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: jɛ̃ˈmɛ̃ŋka, AS: i ̯ẽmẽŋka
Wiktionary
rzecz. Jemen mrz.
:: fm. Jemeńczyk mos.
przym. jemeński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Jemen mrz.
:: fm. Jemeńczyk mos.
przym. jemeński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Jemeńczyk.
* białoruski: (1.1) йеменка ż.
* bułgarski: (1.1) йеменка ż.
* czeski: (1.1) Jemenka
* esperanto: (1.1) jemenanino
* hiszpański: (1.1) yemení ż.
* kataloński: (1.1) iemenita ż.
* niemiecki: (1.1) Jemenitin ż.
* rosyjski: (1.1) йеменка ż.
* słowacki: (1.1) Jemenčanka ż.
* ukraiński: (1.1) єменка ż.
* włoski: (1.1) yemenita ż.
źródła.
== Jemenka (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) Jemenka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
związany z Jemenem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Jemenu, państwa na Półwyspie Arabskim
Wiktionary
IPA: jɛ̃ˈmɛ̃j̃sʲci, AS: i ̯ẽmẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jemeńczyk mos., Jemenka ż., Jemen m.
Wiktionary
przymiotnik od: Jemielno
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jemielnica (dodatkowa nazwa w j. niem. Himmelwitz; śl. Imielnica lub Iymylnica) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Jemielnica. Miejscowość jest siedzibą gminy Jemielnica. Od 14 listopada 2008 r. obowiązuje podwójne nazewnictwo polsko-niemieckie.
Wikipedia
przymiotnik od: Jemielnica
SJP.pl
mieszkaniec wsi: Jemielnica
SJP.pl
mieszkanka wsi: Jemielnica
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Jemielno (niem. Gimmel, od hebr. gimmel – trzecia litera alfabetu żydowskiego) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie górowskim, w gminie Jemielno.
Wikipedia
roślina z rodziny gązewnikowatych, półpasożyt drzew mający małe, trujące owoce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. rodzaj pasożytniczej rośliny;
(1.2) środ. przestępcze kawa
Wiktionary
Jemioła (Viscum L.) – rodzaj pasożytniczych roślin z rodziny sandałowcowatych (dawniej wyodrębniany w rodzinie jemiołowatych). Obejmuje ok. 113–150 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje strefę tropikalną i umiarkowaną Starego Świata, przy czym największe zróżnicowanie jest w Azji i Afryce (na tym kontynencie rośnie 45 gatunków), w Australii występują 4 gatunki, a w Europie 2. Do flory Polski należy tylko jeden gatunek – jemioła pospolita V. album. Jemioła pospolita jako gatunek introdukowany rośnie także w zachodniej części Ameryki Północnej. Są to rośliny półpasożytnicze rosnące na drzewach iglastych i liściastych i za pomocą ssawek pobierające z nich wodę i sole mineralne.
Wikipedia
(1.1) Zwyczaj swobodnego całowania się pod jemiołą wywodzi się przypuszczalnie z siedemnastowiecznej Anglii.
Wiktionary
IPA: jɛ̃ˈmʲjɔwa, AS: i ̯ẽmʹi ̯ou̯a
Wiktionary
rzecz. jemiołowate ż. lm., jemiołuszka ż., jemiołucha ż., jemiołuszkowate nmos.
przym. jemiołowy, jemiołowaty, jemiołuszkowaty, jemieli, jemielny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Bombycilla garrulus|Linnaeus|ref=tak., niewielki ptak wędrowny z rodziny jemiołuszek
Wiktionary
Jemiołuszka (zwyczajna), jemiołucha (Bombycilla garrulus) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny jemiołuszek (Bombycillidae).
Wikipedia
(1.1) W niektórych latach jemiołuchy stają się gatunkiem inwazyjnym.
(1.1) Marzeniem jest wszystkich miasteczkowych ptaszników zastawiać w tym zakątku sidła na wilgi, kraski, dzwońce, drozdy, jemiołuchy - dostęp wszakże do pustelni równie trudny od strony wody, jak lądu.
Wiktionary
rzecz. jemioła ż., jemiołuszka ż., jemiołuszki lm nm., jemiołuszkowate lm nm.
Wiktionary
(1.1) jemiołuszka zwyczajna, jemiołuszka
Wiktionary
gatunek niewielkiego, wędrownego ptaka z rzędu wróblowych, np. jemiołuszka japońska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. rodzaj ptaka z rodziny jemiołuszek / jemiołuszkowatych nazwa systematyczna|Bombycillidae|ref=tak., ;
(1.2) ornit. w Polsce domyślnie jemiołuszka zwyczajna nazwa systematyczna|Bombycilla garrulus|ref=tak., gatunek niewielkiego ptaka z rodziny jemiołuszek / jemiołuszkowatych;
Wiktionary
Jemiołuszka (zwyczajna), jemiołucha (Bombycilla garrulus) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny jemiołuszek (Bombycillidae).
Wikipedia
(1.2) Przemknęły jemiołuszki stadkiem barwistym z drzewa na drzewo.
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̃mʲjɔˈwuʃka, AS: i ̯ẽmʹi ̯ou̯uška
Wiktionary
rzecz. jemiołowate nmos., jemioła ż., jemiołuszkowate nmos.
:: zgrub. jemiołucha ż.
przym. jemiołowy, jemiołowaty, jemiołuszkowaty
Wiktionary
(1.2) jemiołuszka zwyczajna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Bombycillidae|Swainson|ref=tak., monotypowa rodzina ptaków z rzędu wróblowych;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: jemiołuszka
Wiktionary
Jemiołuszki, jemiołuszkowate (Bombycillidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Wikipedia
(1.1) Jemiołuszki mają pastelowe upierzenie.
Wiktionary
rzecz. jemiołucha ż., jemiołuszka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Bombycillidae|Swainson|ref=tak., monotypowa rodzina ptaków z rzędu wróblowych;
Wiktionary
Jemiołuszki, jemiołuszkowate (Bombycillidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Wikipedia
(1.1) Klasyfikacja biologiczna jemiołuszkowatych nie jest jednoznaczna.
Wiktionary
rzecz. jemiołowate nmos., jemioła ż., jemiołucha ż., jemiołuszka ż.
przym. jemiołowy, jemiołowaty, jemiołuszkowaty
Wiktionary
(1.1) jemiołuszki
Wiktionary
jednostka monetarna Japonii (1 jen = 100 senów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) monet. waluta Japonii;
Wiktionary
Jen (jap. 円 en; jen, koło, krąg) – jednostka walutowa Japonii, kod walutowy według ISO 4217: JPY. Trzecia co do wielkości waluta handlowa na rynku walutowym (po dolarze amerykańskim i euro).
Wikipedia
(1.1) Za zakupy zapłaciła 100 jenów.
Wiktionary
IPA: jɛ̃n, AS: i ̯ẽn
Wiktionary
przym. jenowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. jenowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) yen
* baskijski: (1.1) yen
* bułgarski: (1.1) йена ż.
* czeski: (1.1) jen
* duński: (1.1) yen w.
* esperanto: (1.1) eno
* kataloński: (1.1) ien m.
* norweski (bokmål): (1.1) yen m.
* norweski (nynorsk): (1.1) yen m.
* nowogrecki: (1.1) γεν n. nieodm., γιεν n. nieodm.
* słowacki: (1.1) jen m.
* szwedzki: (1.1) yen w.
* ukraiński: (1.1) єна ż.
* włoski: (1.1) yen m.
źródła.
== jen (język czeski.) ==
wymowa. audio|Cs-jen.ogg.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) monet. jen
spójnik
(2.1) tylko, jedynie
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dawny skrót od: jenerał
SJP.pl
skrótowo: szkło jenajskie - laboratoryjne szkło o bardzo wysokiej odporności termicznej i chemicznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na prawach powiatu w środkowych Niemczech, w kraju związkowym Turyngia, nad rzeką Soławą;
Wiktionary
Jena – miasto na prawach powiatu w środkowych Niemczech, w kraju związkowym Turyngia, nad rzeką Soławą. Liczy 111 191 mieszkańców (31 grudnia 2022), jest po Erfurcie drugim co do wielkości miastem kraju związkowego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Jeny|Ms=Jenie.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jenajczyk mos., jenajka ż.
przym. jenajski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Jena
* białoruski: (1.1) Ена
* czeski: (1.1) Jena
* francuski: (1.1) Iéna
* hiszpański: (1.1) Jena
* kataloński: (1.1) Jena
* litewski: (1.1) Jėna
* niemiecki: (1.1) Jena
* rosyjski: (1.1) Йена ż.
* słowacki: (1.1) Jena
* ukraiński: (1.1) Єна ż.
* włoski: (1.1) Jena
źródła.
== Jena (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Jena (miasto w Niemczech)
(1.2) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃na, AS: i ̯ẽna
Wiktionary
rzecz. jenajczyk mos., jenajka ż.
przym. jenajski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. jenajczyk mos., jenajka ż.
przym. jenajski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Jena
* białoruski: (1.1) Ена
* czeski: (1.1) Jena
* francuski: (1.1) Iéna
* hiszpański: (1.1) Jena
* kataloński: (1.1) Jena
* litewski: (1.1) Jėna
* niemiecki: (1.1) Jena
* rosyjski: (1.1) Йена ż.
* słowacki: (1.1) Jena
* ukraiński: (1.1) Єна ż.
* włoski: (1.1) Jena
źródła.
== Jena (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Jena (miasto w Niemczech)
(1.2) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkaniec Jeny
SJP.pl
mieszkanka Jeny
SJP.pl
1. → Jena;
2. szkło jenajskie - laboratoryjne szkło o bardzo wysokiej odporności termicznej i chemicznej
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jeną, dotyczący Jeny (miasta w Niemczech)
Wiktionary
rzecz. Jena ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. generalny (ogólny)
(1.2) przest. generalny (główny)
Wiktionary
rzecz. jeneralność ż., jeneralstwo n., jenerał m., jenerałowa ż., jenerałostwo n.
Wiktionary
→ jenerał
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. generalski
Wiktionary
(1.1) Za oznakę rangi dano mu dubeltowy haft jeneralski, a na szlifach dwie buławy hetmańskie złożone na krzyż.
Wiktionary
rzecz. generał m., jenerał m., generałowa ż., jenerałowa ż., generałówna ż., jenerałówna ż., generałek m., generalik m., generalność ż., generalissimus m., generalisko n., generałowanie n., jenerał m.
czas. generałować ndk.
przym. generalski, generałowy, generalny
przysł. generalnie
Wiktionary
(1.1) generalski
Wiktionary
przestarzałe: generał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. generał
Wiktionary
rzecz. jenerałowa ż., jenerałostwo n., jeneralskość ż.
przym. generalski, jeneralski, jeneralny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. żona jenerała, generała
Wiktionary
(1.1) Całuję rączki pani jenerałowej.
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̃nɛraˈwɔva, AS: i ̯ẽnerau̯ova
Wiktionary
rzecz. jenerał m., jenerałostwo n., jeneralskość ż.
przym. generalski, jeneralski, jeneralny
Wiktionary
(1.1) współcz. generałowa
Wiktionary
szwedzka gra polegająca na budowie wieży z drewnianych klocków, które następnie wyciąga się z dołu i układa na górze do momentu zawalenia się konstrukcji
SJP.pl
Jenga – zręcznościowo-umysłowa gra towarzyska.
Z drewnianej wieży gracze kolejno usuwają z budowli dowolny klocek poniżej skończonego poziomu i układają go na górze. Przegrywa osoba, która wyciągając klocek, przewróci wieżę.
Gra przeznaczona dla dowolnej liczby osób. Została stworzona przez Leslie Scott, a opatentowana przez Parker Brothers (Hasbro).
Wikipedia
osoba, która dostała się do niewoli w wyniku działań wojennych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba wzięta do niewoli w czasie wojny;
(1.2) jeden z kamieni w go;
Wiktionary
Jeniec wojenny – zatrzymana osoba, która angażowała się w działania bojowe pod rozkazami swojego rządu i została wzięta do niewoli przez siły zbrojne strony przeciwnej. Osoba taka jest kombatantem posiadającym immunitet wynikający z międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych. Obecnie status jeńca wojennego definiowany jest na podstawie artykułów 4 i 5 Konwencji Genewskiej o traktowaniu jeńców wojennych przyjętej 12 sierpnia 1949 r.
Wikipedia
(1.1) Prawo międzynarodowe nakazuje godne traktowanie jeńców.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇̃ɲɛt͡s, AS: i ̯ė̃ńec
Wiktionary
przym. jeniecki
rzecz. jeniectwo n.
czas. jąć
Wiktionary
(1.1) hist. braniec
Wiktionary
związany z jeńcem, dotyczący jeńca
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z jeńcami
Wiktionary
rzecz. jeniec m., jeniectwo n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. niewola
Wiktionary
IPA: jɛ̇̃ˈɲɛt͡stfɔ, AS: i ̯ė̃ńectfo
Wiktionary
rzecz. jeniec m.
przym. jeniecki
Wiktionary
(1.1) hist. jasyr, stpol. jeństwo
Wiktionary
Jenin – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Bogdaniec. Według danych z 2012 r. liczyła 1592 mieszkańców. Od 1945 r. leży w granicach Polski.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
rzeka w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w azjatyckiej części Rosji;
Wiktionary
Jenisej (ros. Енисей, ewenk. Ионесси, chak. Ким, tuw. Улуг-Хем, ket. Chuk, selk. Пӱӱл Тяас-қолд, nien. Енся’ ям’) – rzeka środkowej Syberii w azjatyckiej części Rosji. Jedna z największych rzek Azji i świata. Płynie z gór Azji Centralnej, generalnie z południa na północ, i uchodzi do Morza Karskiego.
Wikipedia
(1.1) Długość Jeniseju wynosi ponad cztery tysiące kilometrów.
Wiktionary
IPA: jɛ̇̃ˈɲisɛj, AS: i ̯ė̃ńisei ̯
Wiktionary
rzecz. Jenisejsk m.
przym. jenisejski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad Jenisejem;
Wiktionary
Jenisejsk (Jenisiejsk, ros. Енисейск) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnojarskim, przystań nad Jenisejem. Około 20,4 tys. mieszkańców.
Założony w 1619 roku jako jedno z najstarszych rosyjskich miast na Syberii. Prawa miejskie otrzymał w 1676 r.
Wikipedia
(1.1) Miasto Jenisejsk posiada własny port lotniczy.
Wiktionary
rzecz. Jenisej m.
przym. jenisejski
Wiktionary
przymiotnik od:
1. Jenisej (rzeka w Rosji);
2. Jenisejsk (miasto w Rosji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jenisejem, dotyczący Jeniseju
(1.2) związany z Jenisejskiem, dotyczący Jenisejska
Wiktionary
(1.1) Fin znalazł pracę w jenisejskiej elektrowni.
Wiktionary
rzecz. Jenisej m., Jenisejsk m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
Jenner – jednostka osadnicza w Kalifornii w hrabstwie Sonoma, zamieszkany (według danych z 2007 roku) przez 121 osób, położony nad Oceanem Spokojnym u ujścia rzeki Russian River.
Wikipedia
zagraniczne imię żeńskie
SJP.pl
[czytaj: dżeny] obce imię żeńskie
SJP.pl
„Jenny” – singel Edyty Bartosiewicz z płyty Dziecko.
Wikipedia
przestarzale: tylko, jedynie, ino
SJP.pl
partykuła
(1.1) przest. tylko
Wiktionary
(1.1) Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia, jeno cierń i nędze.
(1.1) Bracia, patrzcie jeno, jak niebo goreje!
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃nɔ, AS: i ̯ẽno
Wiktionary
(1.1) reg. śl. jyny.
Wiktionary
ssak drapieżny z rodziny psowatych przypominający kształtem szopa pracza; junot, junat, kunopies
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Nyctereutes|ref=tak., rodzaj ssaka z rodziny psowatych o długiej, gęstej sierści;
(1.2) syst. zool. nazwa systematyczna|Nyctereutes procyonoides|ref=tak., gatunek ssaka z rodzaju jenotów (1.1);
(1.3) zool. osobnik drapieżnika z gatunku jenotów (1.2)
Wiktionary
Jenot (Nyctereutes) – rodzaj ssaków z podrodziny Caninae w obrębie rodziny psowatych (Canidae).
Wikipedia
(1.2) Hodowla fermowa jenota w Polsce została rozpoczęta w 1959 roku.
(1.3) Widzieliśmy dziś w lesie jenota.
Wiktionary
przym. jenotowy
Wiktionary
→ jenot; jenoci
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący, odnoszący się do jenota (o ssaku)
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla jenota, mający cechy jenota
Wiktionary
rzecz. jenot m.
Wiktionary
ssak drapieżny z rodziny psowatych przypominający kształtem szopa pracza; junot, junat, kunopies
SJP.pl
Szwajcaria:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. niewola
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇̃j̃stfɔ, AS: i ̯ė̃ĩ ̯stfo
Wiktionary
miasto w Chinach; Yantai
SJP.pl
Yantai (chiń. 烟台; pinyin Yāntái) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Szantung, ważny port nad Morzem Żółtym. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 811 224. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 447 873 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i uprawy winorośli; rozwinięty przemysł spożywczy, włókienniczy, odzieżowy, skórzany, chemiczny i elektromaszynowy. Stolica diecezji rzymskokatolickiej.
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) pot. okrzyk zdumienia
forma rzeczownika.
(2.1) M. lm. od: jen
Wiktionary
(1.1) rany
Wiktionary
[czytaj: czon] 1/100 wona, południowokoreańskiej jednostki monetarnej; chon
SJP.pl
gatunek zięby z rodziny łuszczaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. głoska występująca w języku prasłowiańskim, oznaczana znakami ъ i ь;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Fringilla montifringilla|ref=tak., mały ptak z rodziny łuszczaków;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W pewnym momencie rozwoju języka jery zaczęły ginąć, bo prawo otwartych sylab przestało obowiązywać.
(2.1) Kiedy w Rosji ściśnie mróz, stada jerów wędrują na południe i wtedy można je u nas spotkać bez większego kłopotu.
Wiktionary
IPA: jɛr, AS: i ̯er
Wiktionary
przym. jerowy
Wiktionary
(1.1) półsamogłoska, samogłoska zredukowana
(2.1) zięba jer
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Jeremi – oboczna forma imienia Jeremiasz.
Jeremi imieniny obchodzi: 16 lutego, 5 kwietnia, 1 maja, 14 maja, 7 czerwca, 26 czerwca i 15 września.
Wikipedia
IPA: jɛˈrɛ̃mʲi, AS: i ̯erẽmʹi
Wiktionary
rzecz. Jeremiasz mos., jeremiada ż.
Wiktionary
skarżąca i narzekająca mowa lub utwór literacki przypominający biblijne proroctwa Jeremiasza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bibl. pot. biadolenie, lament, skarga
(1.2) liter. utwór literacki zawierający skargi i żale z powodu klęski ojczyzny lub naruszania wyższych wartości oraz przestrogi dla narodu bądź proroctwa dotyczące odzyskania wolności;
Wiktionary
Jeremiady – utwory zawierające skargi i biadania. Nazwa pochodzi od proroka Jeremiasza, któremu przypisywana jest Księga Lamentacji.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) narzekanie
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zachowanie
(1.2) utwór
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Jeremiasz m., Jeremi m., Jarema m.
przym. Jeremiaszowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) od imienia proroka Jeremiasza, autora biblijnych Lamentacji Jeremiasza
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) jeremiad
* duński: (1.1) jeremiade w.
* francuski: (1.1) jérémiade
* hiszpański: (1.1) jeremiada ż.
* niemiecki: (1.1) Jeremiade ż.
* szwedzki: (1.1) jeremiad w.
* ukraiński: (1.1) єреміада ż.
* węgierski: (1.1) jeremiád; (1.2) jeremiád
* włoski: (1.1) geremiade ż.
źródła.
== jeremiada (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|xe.ɾe.ˈmja.ða.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jeremiada
odmiana.
(1.1) lm. jeremiadas
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌjɛrɛ̃ˈmʲjada, AS: i ̯erẽmʹi ̯ada
Wiktionary
rzecz. Jeremiasz m., Jeremi m., Jarema m.
przym. Jeremiaszowy
Wiktionary
(1.1) narzekanie
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
(1.2) bibl. Księga Jeremiasza;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tornister Jeremiasza został w szatni.
(1.2) Sprawdzimy, czy ten sam przysłówek występuje u Jeremiasza.
Wiktionary
IPA: jɛˈrɛ̃mʲjaʃ, AS: i ̯erẽmʹi ̯aš
Wiktionary
rzecz. Jeremi mos., jeremiada ż.
:: zdrobn. Jeremiaszek mos.
przym. Jeremiaszowy
Wiktionary
(1.2) skr. Jr
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Jeremiasz
Wiktionary
(1.1) Znaleźliśmy Jeremiaszkowi miejsce w przedszkolu u służebniczek.
Wiktionary
rzecz. Jeremiasz mos.
przym. Jeremiaszowy
Wiktionary
Jeremiasz z małżonką; Jeremiaszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Jeremiasza lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Jeremiasza
Wiktionary
(1.1) W Jeremiaszowym tekście nie brakuje nawiązań do Pięcioksiągu.
Wiktionary
rzecz. Jeremiasz mos., jeremiada ż., Jeremiaszek mos.
Wiktionary
Jeremy – ballada rockowa grunge’owego zespołu Pearl Jam, wydana jako trzeci singel promujący ich debiutancki album Ten z 1991 roku. Zrzeszenie amerykańskich wydawców muzyki RIAA przyznało temu wydawnictwu status złotej płyty (ponad 500 000 sprzedanych egzemplarzy).
Wikipedia
białe, mocne wino hiszpańskie; sherry, xeres
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zob. sherry.
Wiktionary
Sherry, także jerez, xeres – hiszpańskie wino wzmocnione (ok. 16–20% alkoholu) pochodzące z Andaluzji, z rejonu Jerez de la Frontera. Od schyłku XVI wieku zyskało popularność w Anglii, stąd ogólnie przyjęta angielska nazwa tego trunku.
W języku polskim słowo sherry jest rodzaju nijakiego (to sherry, nie: ta sherry).
Wikipedia
IPA: ˈjɛrɛs, AS: i ̯eres
Wiktionary
Jerka – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Krzywiń.
Wieś duchowna, własność opata benedyktynów w Lubiniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Jerka należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Jerka stanowiła siedzibę majątku, którego właścicielem był wówczas (1846) rząd pruski w Berlinie (w Jerce znajdował się urząd pruski). W skład majątku Jerka wchodziło łącznie 15 wsi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Jerka liczyła 391 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 41 dymów (domostw).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. Jeroboam I (?-903 p.n.e.), król Izraela od ok. 925;
2. Jeroboam II (?-745 p.n.e.), król Izraela od 785
SJP.pl
Jeroboam – imię dwóch królów Izraela (państwa północnego):
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Jarosława, Jerosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Jaro- ("gorąca", a także "gniewna, sroga, surowa") i -sława ("sława"). W źródłach polskich poświadczone w XIII wieku jako Jarosława (1265) i Jerosława (1409).
Wikipedia
→ jer
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) jęz. związany z jerami, dotyczący jerów
Wiktionary
rzecz. jer mrz.
Wiktionary
stolica Izraela
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto o prawnie niewyjaśnionym statusie z większą częścią w Izraelu i wschodnią częścią na Terytoriach Palestyńskich, ośrodek kultu religijnego chrześcijan, żydów i muzułmanów;
(1.2) geogr. adm. dystrykt administracyjny w Izraelu;
Wiktionary
Jerozolima (hebr. יְרוּשָׁלַיִם trl. Yerushalayim trb. Jeruszalajim; arab. القدس, trl. Al-Quds, trb. Al-Kuds oraz اورشليم trl. Ūrushalīm, trb. Uruszalim, także بيت المقدس, trl. Bayt al-Maqdis lub Bayt al-Muqaddas, trb. Bajt al-Makdis lub Bajt al-Mukaddas, łac. Hierosolyma, Aelia Capitolina – zobacz też: nazwy Jerozolimy) – największe miasto Izraela, stolica administracyjna dystryktu Jerozolima i stolica państwa Izraela według izraelskiego prawa. Znajduje się tutaj oficjalna siedziba prezydenta, większość urzędów państwowych, Sąd Najwyższy, parlament i inne.
Wikipedia
(1.1) Chwal, Jerozolimo, Pana, / chwal Boga twego, Syjonie!.
Wiktionary
IPA: ˌjɛrɔˈzɔlʲĩma, AS: i ̯erozolʹĩma
Wiktionary
rzecz. jerozolimczyk mos., jerozolimka ż.
przym. jerozolimski
Wiktionary
(1.1) Al-Quds, Jeruzalem, Syjon; peryfr. święte miasto
Wiktionary
mieszkaniec Jerozolimy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jerozolimy
Wiktionary
(1.1) Ten franciszkanin jest prawdziwym jerozolimczykiem, bo urodził się i mieszka w Jerozolimie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛrɔzɔˈlʲĩmt͡ʃɨk, AS: i ̯erozolʹĩmčyk
Wiktionary
rzecz. Jerozolima ż.
:: fż. jerozolimka ż.
przym. jerozolimski
Wiktionary
1. mieszkanka Jerozolimy;
2. angielska odmiana śliwy;
3. owoc tego drzewa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jerozolimy
Wiktionary
(1.1) Ta siostra jest prawdziwą jerozolimką, bo urodziła się i mieszka w Jerozolimie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛrɔzɔˈlʲĩmka, AS: i ̯erozolʹĩmka
Wiktionary
rzecz. Jerozolima ż.
:: fm. jerozolimczyk mos.
przym. jerozolimski
Wiktionary
przymiotnik od: Jerozolima (stolica Palestyny)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Jerozolimy, związany z Jerozolimą
Wiktionary
(1.1) Czy pamiętasz te jerozolimskie noce?
(1.1) Jestem absolwentem jerozolimskiej jesziwy.
(1.1) Babcia Józia mieszka przy Alejach Jerozolimskich w Warszawie.
Wiktionary
IPA: ˌjɛrɔzɔˈlʲĩmsʲci, AS: i ̯erozolʹĩmsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jerozolima ż., jerozolimczyk m., jerozolimka ż.
Wiktionary
(1.1) daw. jeruzalemski
Wiktionary
Wikipedia
→ Jersey (wyspa i terytorium) [czytaj: dżersejski]; jerseyski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jersey, dotyczący Jersey
Wiktionary
rzecz. Jersey
Wiktionary
[czytaj: dżersej lub dżer-zy] dżersej;
1. cienka dzianina wełniana lub bawełniana;
2. ubranie z tej tkaniny
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa w Europie;
Wiktionary
Jersey (wym. [ˈdʒɜrzi]), oficjalnie Baliwat Jersey (ang. Bailiwick of Jersey, jèrriais Bailliage dé Jèrri) – dependencja korony brytyjskiej obejmująca administracyjnie wyspę Jersey, jedną z Wysp Normandzkich, oraz kilkadziesiąt sąsiednich, niezamieszkanych wysepek.
Wikipedia
(1.1) Jersey jest wyspą w kanale La Manche.
Wiktionary
rzecz. dżersej m., jersey m.
przym. jersejski, dżersejowy, jerseyowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. dżersej m., jersey m.
przym. jersejski, dżersejowy, jerseyowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Jersey
* bułgarski: (1.1) Джърси
* esperanto: (1.1) Ĵerzejo
* koreański: (1.1) 저지 섬
* rosyjski: (1.1) Джерси
* szwedzki: (1.1) Jersey
* włoski: (1.1) Jersey
źródła.
== Jersey (język angielski.) ==
thumb|200px|Jersey (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Jersey
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: dżersej lub dżer-zy] dżersej;
1. rasa bydła mlecznego; dżerseje;
2. krowa tej rasy
SJP.pl
[czytaj: dżersejowy] wykonany z dżerseju; dżersejowy
SJP.pl
[czytaj: dżersejski] przymiotnik od: Jersey (wyspa należąca do Wysp Normandzkich lub terytorium na niej); jersejski
SJP.pl
Gedeon, Jerubbaal (hebr. גִּדְעוֹן ten, który ścina) – postać biblijna opisana w Księdze Sędziów, 6-8.
Wikipedia
bzdury, głupstwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w południowej Rosji przeduralskiej (obwody saratowski i wołgogradzki), lewy dopływ Wołgi;
Wiktionary
Wikipedia
Jerutki (niem. Klein Jerutten) – wieś mazurska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś mazurska o okładzie ulicówki z kościołem i cmentarzem, zabytkowym budynkiem plebanii oraz starą szkołą, we wsi działa Fundacja "Kreolia" na rzecz wspierania rozwoju dzieci i młodzieży.
Wikipedia
biblijna nazwa Jerozolimy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) podn. geogr. Jerozolima;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kolonii kaszubskiej na Pojezierzu Bytowskim;
(1.3) rel. biblijny synonim nieba, miejsca przebywania z Bogiem w przyszłym życiu;
Wiktionary
Jerozolima (hebr. יְרוּשָׁלַיִם trl. Yerushalayim trb. Jeruszalajim; arab. القدس, trl. Al-Quds, trb. Al-Kuds oraz اورشليم trl. Ūrushalīm, trb. Uruszalim, także بيت المقدس, trl. Bayt al-Maqdis lub Bayt al-Muqaddas, trb. Bajt al-Makdis lub Bajt al-Mukaddas, łac. Hierosolyma, Aelia Capitolina – zobacz też: nazwy Jerozolimy) – największe miasto Izraela, stolica administracyjna dystryktu Jerozolima i stolica państwa Izraela według izraelskiego prawa. Znajduje się tutaj oficjalna siedziba prezydenta, większość urzędów państwowych, Sąd Najwyższy, parlament i inne.
Wikipedia
(1.1) Po półgodzinnej wspinaczce oczom naszym wreszcie ukazało się Jeruzalem, jakże pięknie Jerozolima wyglądała na wiosnę.
(1.2) Przed laty Jeruzalem należało do województwa słupskiego.
(1.3) Jeruzalem, Jeruzalem to miasto, na które czekamy.
(1.3) Wy natomiast przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach…
Wiktionary
IPA: jɛˈruzalɛ̃m, AS: i ̯eruzalẽm
Wiktionary
przym. jeruzalemski
Wiktionary
(1.1) Jerozolima
(1.3) raj, niebo, Niebieska Jerozolima
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z Jeruzalem (współcz. Jerozolima)
Wiktionary
rzecz. Jeruzalem n.
Wiktionary
(1.1) współcz. jerozolimski
Wiktionary
miasto w Autonomii Palestyńskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. bibl. miasto w Judei, we wschodniej części Palestyny, znajdujące się pod administracją Autonomii Palestyńskiej;
Wiktionary
Jerycho (arab. أريحا, hebr. יְרִיחוֹ) – miasto położone w pobliżu rzeki Jordan na Zachodnim Brzegu (arab. al-Daffah). Jest siedzibą władz jednego z szesnastu okręgów administracji Autonomii Palestyńskiej – muhafazy Jerycho. W 2014 roku liczyło 22 006 mieszkańców. W latach 1949–1967 było okupowane najpierw przez Jordanię, a następnie po roku 1967, po wojnie sześciodniowej przez Izrael. W 1997 roku Izrael kontrolę nad miastem przekazał Autonomii Palestyńskiej. Jerycho uważane jest za jedno z najstarszych z nieprzerwanie zamieszkałych miast na świecie.
Wikipedia
(1.1) Polecił im król: «Zostańcie w Jerychu, aż wam brody odrosną, a potem wrócicie».
Wiktionary
IPA: jɛˈrɨxɔ, AS: i ̯eryχo
Wiktionary
rzecz. jerychończyk mos., jerychonka ż.
przym. jerychoński
Wiktionary
mieszkaniec Jerycha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Jerycha
Wiktionary
(1.1) Jerychończycy na murach śmieli się z wrogów myśląc, że powariowali. Ale ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.
Wiktionary
rzecz. Jerycho n.
:: fż. jerychonka ż.
przym. jerychoński
Wiktionary
mieszkanka Jerycha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Jerycha
Wiktionary
rzecz. Jerycho n.
:: fm. jerychończyk mos.
przym. jerychoński
Wiktionary
1. → Jerycho (miasto w Palestynie);
2. trąby jerychońskie - trąby użyte do zburzenia biblijnego miasta Jerycho; przenośnie: głośny dźwięk;
3. róża jerychońska - gatunek rośliny rocznej z rodziny kapustowatych (krzyżowych); zmartwychwstanka, anastatyka, ręka Maryi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jerychem, dotyczący Jerycha
Wiktionary
IPA: ˌjɛrɨˈxɔ̃j̃sʲci, AS: i ̯eryχõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jerycho n., jerychonka ż., jerychończyk mos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim;
2. wieś w województwie łódzkim, w powiecie łowickim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim
SJP.pl
Jerzkowice (kaszub. Jerzkòjce, niem. Jerskewitz) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na północnym krańcu Parku Krajobrazowego Dolina Słupi na Pojezierzu Bytowskim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) stpol. imię|polski|m.
Wiktionary
IPA: ˈjɛʒmãn, AS: i ̯ežmãn
Wiktionary
Jerzmanice-Zdrój (niem. Bad Hermsdorf) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie wiejskiej Złotoryja. Geograficznie znajduje się na Pogórzu Kaczawskim w północnych Sudetach.
W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa legnickiego, wcześniej od 1946 do 1975 do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim
SJP.pl
Jerzmanowa (niem. Hermsdorf) – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, siedziba gminy wiejskiej Jerzmanowa.
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Jerzmanowice
SJP.pl
mieszkaniec Jerzmanowic (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Jerzmanowic (wsi w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Jerzmanowa, Jerzmanowo
SJP.pl
Jerzmanowski – polskie nazwisko. Nosi je obecnie ok. 240 osób.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) przest. Jerzy z małżonką
Wiktionary
(1.1) Rozsiadło się Jerzostwo, wszak świętują srebrne gody.
Wiktionary
przym. Jerzowy
rzecz. Jerzy mos./ż., Jerzowa ż., Jerzówna ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. żona Jerzego
Wiktionary
(1.1) Nasłuchałam się o tych rzeczach od Jerzowej.
Wiktionary
rzecz. Jerzy mos./ż., Jerzówna ż.
Wiktionary
Jerzy z żoną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. córka Jerzego
Wiktionary
(1.1) Zupełnie zapomnieliśmy o Jerzównie.
Wiktionary
rzecz. Jerzostwo n., Jerzy mos., Jerzowa ż.
przym. Jerzowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Jerzego
Wiktionary
(1.1) Andżelika niepostrzeżenie wyciągnęła dwa banknoty z Jerzowego portfela.
Wiktionary
rzecz. Jerzy mos./ż., Jerzostwo n., Jerzowa ż., Jerzówna ż.
Wiktionary
Jerzwałd (niem. Gerswalde) – wieś w Polsce położona nad jeziorem Płaskim, będącym częścią Jezioraka, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jerzwałd, po jej zniesieniu w gromadzie Zalewo. W 1973 wieś należała do powiatu morąskiego. W latach 1946–1975 miejscowość administracyjnie należała do tzw. dużego województwa olsztyńskiego, a w latach 1975–1998 do tzw. małego województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Jerzy – imię męskie, polski odpowiednik greckiego Georgios. Wywodzi się od gr. γεωργός (geōrgos), „pracownik ziemny”, „rolnik”, które stało się imieniem w języku greckim: Γεώργιος (Geōrgios) i łac. Georgius. Słowo γεωργός powstało w wyniku połączenia gr. γῆ (Ge), „ziemia”, „gleba” i ἔργον (ergon), „praca”.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Jerzy i jestem matematykiem z Poznania.
(1.1) Jerzy Popiełuszko, błogosławiony, ksiądz i duszpasterz ludzi pracy (…), bronił prawa do życia w wolności i sprawiedliwości oraz protestował przeciw aktom bezprawia i przemocy.
(1.1) W polskim Kościele katolickim na 24 kwietnia przypada wspomnienie św. Jerzego, patrona żołnierzy, harcerzy, skautów, rycerzy i rolników oraz chroniącego od chorób skóry.
(1.1) Jerzowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 23 kwietnia.
Wiktionary
IPA: ˈjɛʒɨ, AS: i ̯ežy
Wiktionary
rzecz. Jerzowa ż., Jerzówna ż., Jerzostwo lm m., Jurkowa ż., Jurkówna ż., Jureczkowa ż., Jureczkówna ż., Jurki nmos., Jurów mrz., Jurowce nmos., jerzyk mzw.
:: zdrobn. Jerzyk mos., Jurek mos., Jureczek mos., Juruś mos., Jurcyś mos.
::: stpol. Jurzyk mos., Jurk mos., Jurko mos., Jura mos., Irzyk mos., Hirzyk mos.
:: stpol. Jurzy mos., Jirzy mos.
:: fż. Georgina ż.
przym. Jerzowy, Jurowy, Jurkowy, Jureczkowy, Jurusiowy, jerzykowy, jerski, jerzski
zob. Jur.
Wiktionary
(1.1) rzad. war. Jur; zdrobn. Jerzyk, Jurek, Jureczek, Juruś, Jurcyś, Orcio; stpol. Jurzy, Jirzy; zdrobn. stpol. Jurzyk, Jurk, Jurko, Jura, Irzyk, Hirzyk; gw-pl|Górny Śląsk|Jorg, Jorguś, Jerzik.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
ptak przelotny z rodziny jerzyków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma męskiego imienia Jerzy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kupiliśmy Jerzykowi czapkę, szalik i rękawiczki.
Wiktionary
rzecz. Jerzy m.
Wiktionary
(1.1) Jurek, Jureczek, Juruś, Jurcyś; stpol. Jurzyk, Jurk, Jurko, Jura, Irzyk, Hirzyk
Wiktionary
o cechach jerzykowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
Jerzykowate (Apodidae) – rodzina ptaków z rzędu krótkonogich (Apodiformes).
Wikipedia
o cechach jerzykowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
→ jerzyk
SJP.pl
Krótkonogie, jerzykowe (Apodiformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.
Wikipedia
zdrobnienie od: Jerzy (imię męskie); Jurek
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
→ jerzyk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) charakterystyczny dla jerzyka; dotyczący, odnoszący się do jerzyka
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) taki, który należy do jerzyka
Wiktionary
(1.1) Kot siedział obok rynny, przyglądając się jerzykowym akrobacjom.
(2.1) W jerzykowym gnieździe znajdowały się trzy jaja.
Wiktionary
rzecz. jerzyk mzw., Jerzy mos./ż.
Wiktionary
Jerzyn – wieś położona nad jeziorem Jerzyńskim w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Złotniczki. W Jerzynie działa klub piłkarski Okoń Jerzyn.
Wikipedia
→ Jerzyska
SJP.pl
Jerzyska – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Łochów. Ma status sołectwa.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jerzyska, po jej zniesieniu w gromadzie Łochów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
spożywać pokarmy, odżywiać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zjeść)
(1.1) przyjmować pokarmy
Wiktionary
(1.1) Kiedy jem obiad, nie odbieram telefonów.
(1.1) Co będziesz jeść?
Wiktionary
IPA: jɛ̇ɕt͡ɕ, AS: i ̯ėść
Wiktionary
rzecz. jadalny mrz., jadalnia ż., jedzenie n., zjedzenie n., zjadanie n., podjadek m., jadło n., jadalność ż., jadaczka ż., zajadanie n., zajedzenie n., zajad m., wyjadanie n., wyjedzenie n., podjadanie n., podjedzenie n., ujadanie n., ujedzenie n., dojadanie n., dojedzenie n.
czas. zjeść dk., jadać ndk., zjadać ndk., zajadać ndk., zajeść dk., wyjadać ndk., wyjeść dk., podjadać ndk., podjeść dk., ujadać ndk., ujeść dk., dojadać ndk., dojeść dk.
przym. jadalny, jedzeniowy
Wiktionary
(1.1) neutr. konsumować, posilać się, pożywiać się, spożywać, sycić się, zjadać; pot. chapać, papusiać, szamać, wpieprzać, wpierniczać, wrzucać na ruszt, żreć, zżerać; wulg. wpierdalać; stpol. głość
Wiktionary
spójnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. jeżeli
partykuła
(2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. czy
Wiktionary
Jesi – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Marche, w prowincji Ankona. Według danych na styczeń 2010 gminę zamieszkiwało 40 399 osób przy gęstości zaludnienia 375 os./km². Urodził się tu cesarz rzymski Fryderyk II Hohenstauf oraz kompozytor Giovanni Battista Pergolesi.
Wikipedia
(1.1) Jesi możesz, zapisz jej w testamyncie trocha pola.
(2.1) Spytej sie, jesi idom do kościeliczka.
Wiktionary
jedna z pór roku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pora roku między latem a zimą;
Wiktionary
Jesień – jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z malejącą średnią dobową oraz (w przypadku Polski) stosunkowo dużym w skali roku opadem atmosferycznym. W świecie roślin i zwierząt jest to okres gromadzenia zapasów przed zimą.
Wikipedia
(1.1) Spośród pór roku najbardziej lubię jesień.
(1.1) Masy powietrza zwrotnikowo-kontynentalnego napływają znad Azji Mniejszej i Bałkanów bardzo rzadko, przeważnie latem i wczesną jesienią.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ɕɛ̇̃ɲ, AS: i ̯ėśė̃ń
Wiktionary
rzecz. jesionka ż., jesiennienie n., jesieniara ż., jesieniowisko n.
czas. jesiennieć ndk.
przym. jesienny
przysł. jesiennie, jesienią
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w czasie trwania jesieni
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: jesień
Wiktionary
(1.1) Niekiedy jesienią dopada mnie taka mała melancholia.
(2.1) W ostatniej przedszkolnej inscenizacji pór roku moja córka była jesienią.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈɕɛ̇̃ɲɔ̃w̃, AS: i ̯ėśė̃ńõũ̯
Wiktionary
zob. jesień.
Wiktionary
(1.1) na jesień
Wiktionary
latalec jesieniak - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
potocznie: miłośniczka jesieni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. dziewczyna, która jest miłośniczką jesieni i manifestuje to przez ubiór, nastrój itp.; często też lubi spędzać jesienne wieczory pod kocem, pijąc herbatę lub kakao i czytając książki
Wiktionary
(1.1) Na przekór wszystkim jesieniarom świata Zosia postanowiła porzucić panoszące się po ulicach brązy i szarości na rzecz odważnego błękitu.
Wiktionary
rzecz. jesień ż., jesionka ż., jesiennienie n., przedjesień ż.
:: fm. jesieniarz m.
czas. jesiennieć ndk.
przym. jesienny, przedjesienny, pojesienny
przysł. jesiennie
Wiktionary
skłonność do przebywania w domu, melancholii, noszenia wygodnych i ciepłych ubrań, picia ciepłych napojów i innych zachowań powiązanych z jesienią
SJP.pl
osoba, która lubi jesień
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Siergiej Aleksandrowicz Jesienin (ros. Сергей Александрович Есенин; ur. 21 września?/3 października 1895 w Konstantinowie, zm. 28 grudnia 1925 w Leningradzie) – rosyjski poeta, przedstawiciel imażynizmu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) powtórny jesienny wypas krów lub owiec na niżej położonych polanach i halach Tatr
Wiktionary
rzecz. jesień ż.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) typowo dla jesieni
Wiktionary
(1.1) Zadumajmy się jesiennie i posłuchajmy starej płyty Eli Adamiak.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈɕɛ̇̃ɲːɛ, AS: i ̯ėśė̃•ńe
Wiktionary
rzecz. jesień ż., jesionka ż., jesiennienie n., jesienność ż., jesieniara ż.
czas. jesiennieć ndk.
przym. jesienny
Wiktionary
nabierać cech jesiennych, stawać się jesiennym
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) rzad. poet. stawać się jesiennym, nabierać cech jesieni
Wiktionary
(1.1) Niespodziewanie jesienniejące drzewa przyspieszyły decyzję o zakupie kartofli.
Wiktionary
rzecz. jesień ż., jesionka ż., jesiennienie n., jesieniara ż.
przysł. jesiennie
przym. jesienny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: jesiennie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. poet. stawanie się jesiennym, nabieranie cech jesieni
Wiktionary
(1.1) Prace dzieci miały przedstawiać jesiennienie parku w listopadzie.
Wiktionary
rzecz. jesień ż., jesionka ż., jesieniara ż.
czas. jesiennieć ndk.
przysł. jesiennie, jesienią
przym. jesienny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest jesienne; cecha tych, którzy są jesienni
Wiktionary
przym. jesienny
przysł. jesiennie
Wiktionary
żółty o jesiennym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający związek z jesienią, dotyczący jesieni, odbywający się jesienią
Wiktionary
(1.1) Jesienne liście miewają różne kolory: żółte, czerwone, brązowe.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈɕɛ̃nːɨ, AS: i ̯ėśẽ•ny
Wiktionary
rzecz. jesień ż., jesionka ż., jesiennienie n., jesienność ż., jesieniara ż.
czas. jesiennieć ndk.
przysł. jesiennie
przym. przedjesienny
Wiktionary
1. drzewo liściaste (rzadziej krzew) z rodziny oliwkowatych, o pierzastych liściach, niepozornych kwiatach zebranych w wiechy i owocach w postaci oskrzydlonych orzeszków, występujące na obszarze półkuli północnej;
2. drewno z tego drzewa, twarde, elastyczne, używane m.in. do wyrobu mebli i sprzętu sportowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Fraxinus|L.|ref=tak., drzewo, rzadziej krzew, występujące na obszarze półkuli północnej, z rodziny oliwkowatych;
(1.2) techn. jesionowe drewno
Wiktionary
Jesion (Fraxinus L.) – rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Obejmuje ok. 60 gatunków drzew i krzewów. Rośliny te występują na półkuli północnej głównie w strefie umiarkowanej, z nielicznymi gatunkami sięgającymi strefy międzyzwrotnikowej (na południu granica zasięgu rodzaju sięga po Meksyk i Jawę). W Europie rośnie dziko 5 gatunków, z czego w Polsce obecny jest jeden – jesion wyniosły F. excelsior (poza tym jako antropofity zadomowione obecne są jesion pensylwański F. pennsylvanica i jesion wąskolistny F. angustifolia, a szereg kolejnych gatunków jest uprawianych).
Wikipedia
(1.1) Jesiony uprawiane są w parkach i ogrodach jako drzewa ozdobne.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ɕɔ̃n, AS: i ̯ėśõn
Wiktionary
przym. jesionowy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|jasiyń.
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński|jasiyń.
Wiktionary
stara jesionka; licha jesionka
SJP.pl
zdrobnienie od: jesionka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: jesionka
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̇ɕɔ̃ˈnɛt͡ʃka, AS: i ̯ėśõnečka
Wiktionary
zdrobnienie od: jesion
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wschodniosudeckim pasmem górskim Jesioniki
Wiktionary
rzecz. Jesioniki
Wiktionary
płaszcz przejściowy, palto
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. ciepły, zwykle wełniany płaszcz
(1.2) pot. żart. trumna
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) D. lp. zob. jesionek.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Muszę sobie kupić jesionkę na zimę.
(1.2) Moja mama zawsze powtarza, że odpocznie dopiero w dębowej jesionce.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈɕɔ̃nka, AS: i ̯ėśõnka
Wiktionary
rzecz. jesień ż., jesiennienie n., jesieniara ż.
czas. jesiennieć ndk.
przym. jesienny
przysł. jesiennie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych, sadzony w Polsce jako drzewo ozdobne; klon jesionolistny
SJP.pl
1. przypominający kształtem liście jesionu;
2. klon jesionolistny - gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych, sadzony w Polsce jako drzewo ozdobne;
3. dyptam jesionolistny - gatunek rośliny z rodziny rutowatych, uprawiany jako roślina ozdobna;
4. skrzydłorzech jesionolistny - gatunek drzewa z rodziny orzechowatych; skrzydłorzech kaukaski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dendr. mający liście jak jesion
Wiktionary
oskrobek jesionowiec - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
Jesionowiec (niem. Jeschonowitz, w latach 1930–1945 Eschenwalde) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark, przy linii kolejowej Szczytno – Wielbark, ok. 4 km na północny wschód od drogi Wielbark – Szczytno.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: jesion
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z jesionu
(1.2) wykonany z drewna lub innej części jesionu
(1.3) będący częścią jesionu
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̇ɕɔ̃ˈnɔvɨ, AS: i ̯ėśõnovy
Wiktionary
rzecz. jesion m., jesionek m.
Wiktionary
ryba z rodziny jesiotrowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Acipenser|Linnaeus|ref=tak., duża ryba wędrowna o wydłużonej głowie i szorstkiej, pokrytej płytkami kostnymi skórze;
(1.2) kulin. mięso lub potrawa z jesiotra (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ja myślę, bez urazy jaśnie pana, że prędzej w pańskiej sadzawce zdybalibyśmy jesiotra aniżeli jedną sturublówkę w okolicy.
(1.2) Dziś na obiad jest jesiotr w śmietanie.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ɕɔtr̥, AS: i ̯ėśotr̦
Wiktionary
rzecz. jesiotrowate nmos., jesiotrzyna ż.
przym. jesiotrowy, jesiotrowaty, jesiotrokształtny
Wiktionary
(1.2) jesiotrzyna
Wiktionary
rząd ryb promieniopłetwych, potężnych, o ciele walcowato wydłużonym, nagim lub z pięcioma rzędami łusek kostnych, zamieszkujących wody słodkie i przybrzeżne wody morskie półkuli północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Acipenseriformes|Berg|ref=tak., rząd ryb promieniopłetwych;
Wiktionary
Jesiotrokształtne (Acipenseriformes) – rząd ryb promieniopłetwych (Actinopterygii) obejmujący około 30 współcześnie żyjących gatunków o wielu archaicznych cechach budowy, w tym typowych dla rekinów. Są znane w zapisie kopalnym od wczesnej jury. Mają duże znaczenie gospodarcze ze względu na smaczne i delikatne mięso oraz czarny kawior wyrabiany z ich ikry. Niektóre dożywają 100 lat.
Wikipedia
(1.1) Głowa jesiotrokształtnych wyciągnięta jest w ryj.
Wiktionary
przym. jesiotrokształtny
Wiktionary
o cechach jesiotrokształtnych (rząd ryb)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) icht. o kształcie jesiotra
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̇ɕɔtrɔˈkʃtawtnɨ, AS: i ̯ėśotrokštau̯tny
Wiktionary
rzecz. jesiotrokształtne nmos., jesiotr
Wiktionary
rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych, o zachowanej strunie grzbietowej i ciele pokrytym płytkami kostnymi, zamieszkujących wody Europy i Azji oraz Ameryki Północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Acipenseridae|Bonaparte|ref=tak., rodzina anadromicznych ryb jesiotrokształtnych;
Wiktionary
Jesiotrowate (Acipenseridae) – rodzina słodkowodnych lub anadromicznych ryb jesiotrokształtnych (Acipenseriformes). Poławiane gospodarczo dla mięsa i kawioru.
Wikipedia
(1.1) Tarło jesiotrowatych odbywa się w rzekach.
Wiktionary
rzecz. jesiotr mzw.
Wiktionary
o cechach jesiotrowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
przymiotnik od: jesiotr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. mięso z jesiotra
Wiktionary
rzecz. jesiotr m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, np. Teodor Jeske-Choiński (1854-1920), powieściopisarz, publicysta i historyk
SJP.pl
spójnik wprowadzający zdanie podrzędne warunkowe; jeżeli
SJP.pl
spójnik
(1.1) zob. jeżeli.
Wiktionary
(1.1) Jeśli zdobędziesz jej zaufanie, będziesz mógł ją zaprosić na kolację.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ɕlʲi, AS: i ̯ėślʹi
Wiktionary
(1.1) reg. śl. jesi., reg. śl. kie., reg. śl. kiej.
Wiktionary
"jeśli" połączone z "by", partykułą trybu przypuszczającego
SJP.pl
spójnik
(1.1) …wprowadzający zdanie podrzędne mówiące, że zdarzenie jest możliwe do spełnienia w przyszłości
(1.2) …wprowadzający zdanie podrzędne mówiące, że zdarzenie jest nierealne albo niezrealizowane
(1.3) …wprowadzający zdanie podrzędne mówiące, że spełnienie warunku jest zależne od czyjej woli albo decyzji
(1.4) daw. …odpowiadający współczesnemu czy
Wiktionary
(1.1) Jeśliby uzyskał poparcie swojej partii, to będzie ubiegał się o fotel prezydencki.
(1.2) Jeślibym był wiedział, że mamy zebranie, to na pewno bym przyszedł.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ɕlʲibɨ, AS: i ̯ėślʹiby
Wiktionary
(1.1) gdyby, jeśli; rzad. jeżeliby
Wiktionary
spójnik "jeśli" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Jeśliś taki mądry, to podaj definicję słowa "maślanka".")
SJP.pl
jeśniak czarny - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Jesówka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Piaseczno.
Wieś szlachecka Jesewa położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Na wschód od wsi znajduje się cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej. Pochowano na nim 76 Niemców i 24 Rosjan.
Wikipedia
staropolski tytuł grzecznościowy; skrót zwrotu: jegomość pan; jeśpan
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Jesza (łac. Jessa, Yesza) lub Jasza (łac. Yassa, Jassa) – rzekomy bóg staropolski. Pierwszy raz został wymieniony w roku około 1405-1412 w kazaniach Łukasza z Wielkiego Koźmina, w których przestrzegano przed czczeniem Jeszego oraz innych bogów podczas wiosennych obrzędów i widowisk ludowych. Swoją popularność zawdzięcza przyrównaniu go przez Jana Długosza do rzymskiego Jowisza. Współcześni badacze w większości odrzucają autentyczność bóstwa.
Wikipedia
postać biblijna, syn Obeda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna;
(1.2) rzad. imię|polski|m.;
Wiktionary
Jesse lub Isaj (hebr. Jiszaj / יֵשַׁי, XI w. p.n.e.) – postać biblijna, syn Obeda i ojciec Dawida, późniejszego króla Izraela.
Jesse pochodził z pokolenia Judy. Po mieczu był wnukiem Booza i Rut. Według 1 Krn 2,13-16 miał siedmiu synów – Eliaba, Abinadaba, Szimeę, Netaneela, Raddaja, Osema i Dawida – a także dwie córki, Seruję i Abigail, natomiast według 1 Sm 16,10n i 1 Sm 17,12 – ośmiu synów.
Wikipedia
(1.1) I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: «Nie ich wybrał Pan».
Wiktionary
IPA: ˈjɛsːɛ, AS: i ̯e•se
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jessentukami, dotyczący Jessentuków
Wiktionary
rzecz. Jessentuki nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w europejskiej części Rosji, w Kraju Stawropolskim, na przedgórzu Wielkiego Kaukazu;
Wiktionary
Jessentuki (ros. Ессентуки) – miasto w europejskiej części Rosji, w Kraju Stawropolskim, na przedgórzu Wielkiego Kaukazu na wysokości 640 m n.p.m. Liczy 114 824 mieszkańców (2021). Założone w 1836 roku. Od 1917 roku posiada prawa miejskie. Jessentuki są znanym rosyjskim kurortem balneologicznym.
Wikipedia
przym. jessentucki
Wiktionary
(1.1) war. Essentuki
Wiktionary
[czytaj: dżes-ika]
1. imię żeńskie;
2. dżesika, Dżesika; pogardliwie:
a) młoda dziewczyna cechująca się głupotą, prostactwem i roszczeniowością; Karyna, karyna;
b) mała dziewczynka, której zachowanie i wygląd wzbudza niechęć, gdyż uważa się je za przejaw błędów wychowawczych rodziców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zapożyczone z języka angielskiego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasza wnuczka nosi imię Jessica.
Wiktionary
IPA: d͡ʒɛˈsʲika, AS: ǯesʹika
Wiktionary
rzecz. Dżesika ż.
Wiktionary
1. istnieć, żyć;
2. przebywać, znajdować się gdzieś;
3. trwać przez pewien czas, mieć miejsce, zdarzać się, odbywać się;
4. brać w czymś udział, uczestniczyć;
5. uczęszczać gdzieś, korzystać z czegoś, uczyć się;
6. sięgać, dostawać do jakiejś wysokości;
7. znajdować się w jakimś stanie, doznawać czegoś
SJP.pl
Wikipedia
natura człowieka; sfera uczuć i przeżyć człowieka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sfera psychiczno-emocjonalna, uczucia i przeżycia człowieka, jego natura
(1.2) przest. istota żywa, stworzenie
(1.3) przest. istnienie, bytowanie, byt, egzystencja
Wiktionary
Jestestwo – przestarzały, wieloznaczny polski termin filozoficzny. Jest to nominalizacja czasownika „być”, notuje się też (słownik Lindego) formy oboczne „jesteństwo”, „jestwo”. Spotykany w filozofii polskiej do XIX wieku, m.in. u Staszica. Oznaczać mógł albo istotę żywą albo byt, bytowanie, egzystencję. Obecnie funkcjonuje także jako jedno z polskich tłumaczeń terminu Dasein (Bogdan Baran), istnieją także inne propozycje przekładowe („przebywanie” – Wawrzyniec Rymkiewicz).
Wikipedia
(1.3) Wiadomość wstrząsnęła całym moim jestestwem.
Wiktionary
IPA: jɛˈstɛstfɔ, AS: i ̯estestfo
Wiktionary
czas. jest
Wiktionary
(1.1) dusza
(1.2) istota żywa, stworzenie
(1.3) istnienie, bytowanie, byt, egzystencja
Wiktionary
dawniej: czasownik "być" w formie osobowej połączony z partykułą pytającą "-li" (= czy); czy jest
SJP.pl
"jest" wzmocnione partykułą "-że", słowo występujące w zdaniach o formie pytającej (np. "Nie jestże ktoś chętny na partyjkę?")
SJP.pl
1. partykuła wyrażająca trwanie pewnego stanu rzeczy, choć można było się spodziewać jego zmiany;
2. partykuła wskazująca, że ma się na myśli nie tylko wyróżniony wyraz, ale także wspomniane wcześniej elementy;
3. partykuła ukazująca skutki czegoś
SJP.pl
partykuła
(1.1) …oznaczająca, że coś ciągle trwa, odbywa się wciąż, ciągle
(1.2) …z przymiotnikami i przysłówkami w stopniu wyższym podkreślająca ten stopień bardziej
(1.3) …podkreślająca odległość (w czasie lub przestrzeni) jakiegoś wydarzenia już
(1.4) w funkcji przysłówka znowu, znów, ponownie; dodatkowo
Wiktionary
(1.1) Jeszcze mam trochę pieniędzy.
(1.2) Jesteś jeszcze głupszy (= jeszcze bardziej głupi) od niego!
(1.3) Jeszcze jako student zadziwiał profesorów swoją wiedzą.
(1.4) Chyba muszę to jeszcze (raz) przemyśleć.
Wiktionary
IPA: ˈjɛʃt͡ʃɛ, AS: i ̯ešče
Wiktionary
(1.1) w dalszym ciągu, do tej pory, dotąd
Wiktionary
'jeszcze' wzmocnione partykułą
SJP.pl
żydowska uczelnia ortodoksyjna przeznaczona dla chłopców; jesziwa; jeszybot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zob. jesziwa.
Wiktionary
Jesziwa, jesziba, jeszywa, jeszybot (hebr. ישיבה, posiedzenie) – rodzaj wyższej szkoły talmudycznej dla nieżonatych studentów. Dawniej pobierali w niej nauki chłopcy w wieku od 13 lub 14 do dwudziestu kilku lat, absolwenci chederu lub szkoły zwanej talmud tora. Po ukończeniu jesziwy niektórzy otrzymywali smichę, która uprawniała do objęcia stanowiska rabina.
Wikipedia
(1.1) Za Niemca zamknięto w mieście jeszibę.
Wiktionary
(1.1) jesziwa, jeszybot
Wiktionary
żydowska uczelnia ortodoksyjna przeznaczona dla chłopców; jeszybot; jesziba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. wyższa szkoła rabinacka;
Wiktionary
Jesziwa, jesziba, jeszywa, jeszybot (hebr. ישיבה, posiedzenie) – rodzaj wyższej szkoły talmudycznej dla nieżonatych studentów. Dawniej pobierali w niej nauki chłopcy w wieku od 13 lub 14 do dwudziestu kilku lat, absolwenci chederu lub szkoły zwanej talmud tora. Po ukończeniu jesziwy niektórzy otrzymywali smichę, która uprawniała do objęcia stanowiska rabina.
Wikipedia
(1.1) Nie wolno mieszkać tam, gdzie nie ma lekarza, a tam, gdzie się mieszka, ma być jesziwa, bo ona daje Żydom duchowy dom.
Wiktionary
(1.1) jesziba, jeszybot
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wieś w województwie opolskim, w powiecie brzeskim
SJP.pl
Jeszkotle (niem. Jäschkittel) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Grodków.
Wikipedia
wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim
SJP.pl
Jeszkowice (niem. Jäschkowitz, 1937–1945 Lengefeld) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Czernica.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. próżność
Wiktionary
IPA: jɛˈʃutnɔɕt͡ɕ, AS: i ̯ešutność
Wiktionary
żydowska uczelnia ortodoksyjna przeznaczona dla chłopców; jesziwa; jesziba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. zob. jesziwa.
Wiktionary
Jesziwa, jesziba, jeszywa, jeszybot (hebr. ישיבה, posiedzenie) – rodzaj wyższej szkoły talmudycznej dla nieżonatych studentów. Dawniej pobierali w niej nauki chłopcy w wieku od 13 lub 14 do dwudziestu kilku lat, absolwenci chederu lub szkoły zwanej talmud tora. Po ukończeniu jesziwy niektórzy otrzymywali smichę, która uprawniała do objęcia stanowiska rabina.
Wikipedia
(1.1) Kilku uczniów spóźniło się do jeszybotu.
Wiktionary
(1.1) jesziba, jesziwa
Wiktionary
[czytaj: dżet] dżet;
1. w fizyce kwantowej: wiązka cząstek wtórnych, wysyłana przez jądro atomowe podczas bombardowania go cząstkami o wysokiej energii;
2. w astronomii: strumień plazmowej materii wyrzucany z biegunów jądra galaktyki lub gwiazdy
SJP.pl
Wikipedia
1. belka, na której opierają się krokwie dachu; jętka;
2. żerdź w stodole do suszenia lub składania zboża; jętka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bot. koniczyna
Wiktionary
człowiek śniegu; yeti
SJP.pl
Jeti – wieś w Estonii, prowincji Valga, w gminie Hummuli.
Wikipedia
1. owad żyjący nad wodą; efemeryda
2. belka, na której opierają się krokwie dachu; jęta
3. żerdź w stodole do suszenia lub składania zboża; jęta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. wodny owad żyjący bardzo krótko;
(1.2) bud. w konstrukcji dachu: element poziomy łączący krokwie;
Wiktionary
Jętka (dawniej również: ambałek, bant, bont, pas) – pozioma belka w górnej części wiązara jętkowego podpierająca krokwie, stanowi dodatkowy element usztywniający wiązary, jest elementem ściskanym. Dzieli krokwie na dwa odcinki w proporcji 2 : 1, jej długość nie powinna przekraczać 3,5 m.
Wikipedia
IPA: ˈjɛ̃ntka, AS: i ̯ẽntka
Wiktionary
(1.2) przym. jętkowy
Wiktionary
1. owad żyjący nad wodą; efemeryda
2. belka, na której opierają się krokwie dachu; jęta
3. żerdź w stodole do suszenia lub składania zboża; jęta
SJP.pl
Jętki (łac. Ephemeroptera z gr. ephēmeros ‘jednodniowy’ i pterón ‘pióro; skrzydło’); pot. jacica – rząd owadów uskrzydlonych, długość ciała 3–40 mm, na ogół związanych ze środowiskiem wodnym. Okres życia larw może trwać nawet do kilku lat, postacie dorosłe żyją bardzo krótko, czasem jeden dzień (stąd: jętka jednodniówka). Niekiedy obserwowane są masowe wyloty jętek.
Wikipedia
jętkówka karpacka - gatunek jętki
SJP.pl
przymiotnik od: jętka
SJP.pl
[czytaj: dżetlag] zmęczenie wywołane szybkim przekroczeniem kilku stref czasowych; jet lag
SJP.pl
Jetlag – singel polskich raperów Kiza i Masnego Bena z albumu studyjnego, zatytułowanego Ostatni taniec. Singel został wydany 30 maja 2022.
Nagranie otrzymało w Polsce status platynowej płyty.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. bratowa
Wiktionary
rzecz. jątrewka ż., jątrew ż.
Wiktionary
(1.1) bratowa, stpol. jątrew, jątrewka
Wiktionary
[czytaj: dżeta] samochód typu Volkswagen Jetta
SJP.pl
Jetta (chiń. upr. 捷达) – chiński producent elektrycznych samochodów osobowych, z siedzibą w Jilin, działający od 2019 roku. Należy do międzynarodowego koncernu FAW-Volkswagen.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawne imię żeńskie
SJP.pl
Eudokia (gr. Εὐδοκία) – imię żeńskie pochodzenia greckiego. Pochodzi od gr. ευδοκεω (eudokeo), co według niektórych źródeł oznacza „być bardzo zadowolonym, być zadowolonym”, od gr. ευ – „dobra” i δοκεω (dokeo) – „myśleć, wyobrażać sobie, przypuszczać”, według innych – "życzliwość". Jej ludową formą rosyjską jest Awdotia. W polskiej literaturze Eudokia jest utożsamiana z Eudoksją.
Wikipedia
Jewel Kilcher (ur. 23 maja 1974 w Payson) – amerykańska wokalistka, gitarzystka, autorka tekstów, aktorka, poetka i pisarka.
Wikipedia
rosyjskie imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. imię|polski|ż. Ewka
Wiktionary
(1.1) Jeszcze latoś Jewka bedzie miała wiesieli.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. przest. żyd
Wiktionary
rzecz.
:: fż. jewrejka ż.
przym. jewrejski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. przest. żydówka
Wiktionary
rzecz.
:: fm. jewrej m.
przym. jewrejski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pogard. przest. żydowski
Wiktionary
rzecz. jewrej m., jewrejka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. ssak o ciele pokrytym kolcami;
2. potocznie: włosy krótko przycięte, sterczące do góry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. owadożerny ssak pokryty igłami
(1.2) pot. krótko ścięte włosy
(1.3) roln. narzędzie rolnicze do spulchniania ziemi
(1.4) wojsk. przenośna zapora z ustawionych prostopadle belek z drutem
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: jeżyć
Wiktionary
Jeż (Erinaceus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeży (Erinaceinae) w obrębie rodziny jeżowatych (Erinaceidae).
Wikipedia
(1.1) Spotkałem dzisiaj w lesie jeża.
(1.2) Znowu obciąłeś włosy na jeża?
Wiktionary
IPA: jɛʃ, AS: i ̯eš
Wiktionary
rzecz. jeżyk m., jeżątko n., jeżyna ż., jeżenie n., jeżówka ż., najeżanie n., najeżenie n., jeżowiec m., Jeżów m., jeżowate nmos., jeżowce nmos., najeżka ż., najeżkowate nmos., jeżowianin m., jeżowianka ż.
:: fż. jeżyca ż.
czas. jeżyć ndk., najeżać ndk., najeżyć dk.
przym. jeży, jeżynowy, jeżycowy, jeżowcowy, jeżowaty, najeżkowaty, jeżowy
Wiktionary
skrót od: jezioro; j.
SJP.pl
skrót
(1.1) = eduk. błąd językowy
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
jeżak brzegowy (Psammechinus miliaris), szkarłupień zaliczany do rzędu najeżykowców
SJP.pl
diodon
SJP.pl
maszyna do drapania tkanin, nadająca im puszystość i włochatość; draparka
SJP.pl
podobny do jeża; kolczasty, najeżony
SJP.pl
krzew; lipka pokojowa; sparmania
SJP.pl
Jeżatka (Atherurus) – rodzaj ssaków z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae).
Wikipedia
młode jeża; mały jeż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. młody jeż
Wiktionary
rzecz. jeż m., jeżyk m., jeżyca ż., jeżyna ż., jeżenie n., jeżówka ż., najeżanie n., najeżenie n., jeżowiec m., Jeżów m., jeżowate nmos., jeżowce nmos., najeżka ż., najeżkowate nmos., jeżowianin m., jeżowianka ż.
czas. jeżyć ndk., najeżać ndk., najeżyć dk.
przym. jeży, jeżynowy, jeżycowy, jeżowcowy, jeżowaty, najeżkowaty, jeżowy
Wiktionary
podobny do jeża; jeżasty, kolczasty, najeżony
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ojej, o Boże (okrzyk przestrachu)
Wiktionary
(1.1) Jezderkusie, Antek, a po jakiymu ty niy idziesz do jakisik roboty, toby ci i przeca na jakiesik piwo i maluskigo sznapsa stykło?
Wiktionary
droga przeznaczona dla pojazdów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) część ulicy przeznaczona do ruchu pojazdów
Wiktionary
Jezdnia – część drogi przeznaczona do ruchu pojazdów, składająca się z pasa albo pasów ruchu, z wyjątkiem torowiska wydzielonego z jezdni.
Wikipedia
(1.1) Do wyrównywania asfaltu na jezdni używa się walców.
Wiktionary
IPA: ˈjɛzdʲɲa, AS: i ̯ezdʹńa
Wiktionary
rzecz. jeździectwo n., jeździec m., jezdny mos., jeżdżenie n., jechanie n., przejazd mrz., Przejazd mrz.
czas. przyjeżdżać, zjeżdżać, jeździć ndk., jechać ndk.
przym. jezdniowy, jezdny
Wiktionary
przymiotnik od: jezdnia
SJP.pl
1. przeznaczony do jazdy;
2. jadący na koniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. jeździec konny
Wiktionary
IPA: ˈjɛzdnɨ, AS: i ̯ezdny
Wiktionary
rzecz. przejażdżka ż., jezdnia ż., jeźdźczyni ż., zajezdnia ż., Przejazd mrz., przejazd mrz.
czas. zjeżdżać
przym. jeździecki, zjazdowy
Wiktionary
skrót od: jeździectwo, jeździecki
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Poznań. jeździć
Wiktionary
rzecz. jeżdżenie n.
czas. jeździć
Wiktionary
→ jeździec; dżokejka, amazonka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. rzad. osoba płci żeńskiej jeżdżąca na jakimś zwierzęciu wierzchowym, uprawiająca jazdę konną
Wiktionary
(1.1) Wtedy uda, piersi, ramiona jeźdźczyni harmonijnie z ruchami konia unosiły się, opadały i ciągnęły na siodle.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ɕt͡ɕˈt͡ʃɨ̃ɲi, AS: i ̯ėśćčỹńi
Wiktionary
rzecz. jeździectwo n.
:: fm. jeździec mos.
czas. przyjeżdżać, jechać, jeździć ndk.
przym. jeździecki
przysł. jeździecko
wykrz. jazda
Wiktionary
(1.1) amazonka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jeździć.
Wiktionary
(1.1) Jeżdżenie mercedesem jest synonimem bogactwa.
Wiktionary
IPA: jɛʒˈd͡ʒɛ̃ɲɛ, AS: i ̯ežǯẽńe
Wiktionary
czas. jeżdżać, jeździć ndk.
rzecz. jeźdźczyni ż., jazda ż., jeździec m., ujeżdżanie n., jezdnia ż.
przym. jeździecki, zjazdowy
wykrz. jazda
Wiktionary
1. przebywać (stale, lub od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; podróżować, udawać się dokądś;
2. przenośnie: wodzić, przesuwać, np. jeździć piórem po papierze;
3. przenośnie: ślizgać się, suwać się, np. buty jeżdżą po nogach;
4. umieć posługiwać się jakimś środkiem lokomocji, np. świetnie jeździć na rowerze;
5. o środkach lokomocji, pojazdach: kursować, być w ruchu
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przenosić się z miejsca na miejsce środkiem lokomocji
(1.2) poruszać się na grzbiecie konia
(1.3) o pojazdach: kursować tą samą trasą
Wiktionary
(1.3) Autobus jeździ codziennie tą samą trasą.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ʑd͡ʑit͡ɕ, AS: i ̯ėźʒ́ić
Wiktionary
rzecz. jazda ż., jezdnia ż., jeździectwo n., jeździec m., jeźdźczyni ż., jeżdżenie n., podjazd mrz., pojazd mrz., wyjazd m.
czas. jechać, jeżdżać
przym. jeździecki, zjazdowy
wykrz. jazda
Wiktionary
(1.1) podróżować
Wiktionary
człowiek jeżdżący wierzchem na zwierzęciu wierzchowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jeźdz. osoba jeżdżąca wierzchem na zwierzęciu wierzchowym;
(1.2) środ. sport. kolarz
Wiktionary
Jeździec – człowiek kierujący zwierzęciem (najczęściej koniem, także wielbłądem, osłem, mułem i innymi), na którym jedzie wierzchem.
W niektórych sytuacjach stosuje się inne określenia: np. jeździec – kobieta to amazonka, jeździec na słoniu to kornak, jeździec na wyścigach koni to dżokej, a jeździec cyrkowy to woltyżer.
Wikipedia
(1.1) Adam jest bardzo doświadczonym jeźdźcem.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̇ʑd͡ʑɛt͡s, AS: i ̯ėźʒ́ec
Wiktionary
rzecz. jeżdżenie n., jazda ż., ujeżdżanie n., ujeżdżenie n., jeździectwo n.
:: fż. jeźdźczyni ż.
czas. przyjeżdżać, jeździć ndk., jechać ndk.
przym. jeździecki
wykrz. jazda
Wiktionary
przymiotnik od: jeździec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jeździectwem, dotyczący jeździectwa
Wiktionary
rzecz. jeździectwo n., jeździec mos., jeźdźczyni ż., najeźdźca mos., jazda ż., jeżdżenie n., jezdny mos.
czas. jeździć ndk., jechać ndk., pojechać dk., najechać dk.
przym. jezdny
wykrz. jazda
Wiktionary
(1.1) hippiczny, hipiczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. dyscyplina sportu konnego z wyjątkiem wyścigów konnych
(1.2) sport. ogół sportowców uprawiających jeździectwo (1.1)
Wiktionary
Jeździectwo – wszystkie konkurencje sportów konnych wraz z powożeniem.
Wikipedia
rzecz. jeździec mos., jeźdźczyni ż., jezdnia ż.
czas. jeździć ndk.
przym. jeździecki
Wiktionary
(1.1) hippika, hipika
Wiktionary
pojazd dla dziecka w postaci zabawki edukacyjnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) czterokołowa zabawka do jeżdżenia dla małych dzieci, przypominająca rowerek lub samochodzik
Wiktionary
spójnik wprowadzający zdanie podrzędne warunkowe; jeśli
SJP.pl
spójnik
(1.1) …służący do rozpoczynania zdań podrzędnych określających warunek zajścia wydarzenia ze zdania głównego
Wiktionary
(1.1) Jeżeli rzeczywiście Ziemia jest kulą, to ludzie mieszkający w Australii powinni spaść w otchłań piekielną.
Wiktionary
IPA: jɛˈʒɛlʲi, AS: i ̯eželʹi
Wiktionary
(1.1) = jeśli, reg. śl. jesi., reg. śl. kie., reg. śl. kiej.; gdy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jeżyć.
Wiktionary
czas. jeżyć
rzecz. jeżątko n., jeż mzw., jeżyca ż.
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
inne:
Wikipedia
nazwa wielu miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Jeżewo
SJP.pl
osoby noszące nazwisko Jeżewski:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko na Ukrainie położone w rejonie zborowskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Jezierna (ukr. Озерна, Ozerna) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie w rejonie tarnopolskim obwodzie tarnopolskim. W 2001 roku liczyła 3615 mieszkańców.
Od XIX w. znajduje się tu stacja kolejowa Jezierna, położona na linii Tarnopol – Lwów.
Wikipedia
przym. jezierneński
rzecz. jeziorko n., jezioro n.
Wiktionary
przymiotnik od: Jeziorsko, Jeziora Wielkie
SJP.pl
Wikipedia
roślina z rodziny jezierzowatych
SJP.pl
Jezierza (Najas L.) – rodzaj roślin wodnych z rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), w dawniejszych systemach wyłączany zwykle w odrębną rodzinę jezierzowatych (Najadaceae). Obejmuje 39 gatunków występujących na całym świecie poza obszarami okołobiegunowymi. W Europie występują cztery gatunki rodzime i dwa naturalizowane. Wszystkie gatunki europejskie należą także do flory Polski, aczkolwiek jezierza giętka N. flexilis ma już status gatunku wymarłego w kraju. Wciąż występują: jezierza morska Najas marina, jezierza mniejsza N. minor i jezierza większa N. major.
Wikipedia
rodzina roślin wodnych
SJP.pl
Jezierzowate (Najadaceae Juss.) – rodzina roślin z klasy jednoliściennych (Najadaceae Juss.) wyróżniana w niektórych systemach klasyfikacyjnych. W nowszych klasyfikacjach (system APG II z 2003, Angiosperm Phylogeny Website) ta grupa roślin włączana jest do rodziny żabiściekowatych.
Wikipedia
o cechach jezierzowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych z klasy jednoliściennych; Najadales
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych z klasy jednoliściennych
SJP.pl
Wikipedia
jezioro w Polsce, na północ od Iławy
SJP.pl
Jezioro Jeziorak, Jeziorak Duży (dawniej Gizerek, Jezierzyce, niem. Geserich See) – jezioro rynnowe w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w granicach administracyjnych Iławy, gminy wiejskiej Iława i gminy miejsko-wiejskiej Zalewo.
Jeziorak jest najdłuższym oraz szóstym pod względem powierzchni jeziorem w Polsce.
Wikipedia
mieszkaniec Jezioran (miasta w Polsce); jezioranin
SJP.pl
mieszkanka Jezioran (miasta w Polsce); jezioranka
SJP.pl
mieszkaniec Jezioran (miasta w Polsce); jezioranianin
SJP.pl
mieszkanka Jezioran (miasta w Polsce); jezioranianka
SJP.pl
przymiotnik od: Jeziorany
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jezioranami, dotyczący Jezioran
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzecz. Jeziorany nmos., jezioranianin m., jezioranianka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Jezioran (miasta w Polsce); jezioranianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Jeziorany (dawniej Zybork, niem. Seeburg) – miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, nad rzeką Symsarną, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jeziorany. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. olsztyńskiego.
Wikipedia
IPA: ˌjɛ̇ʑɔˈrãnɨ, AS: i ̯ėźorãny
Wiktionary
rzecz. jezioranianin m., jezioranianka ż., jezioro n., jeziorko n.
przym. jeziorański
Wiktionary
niewielkie jezioro
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Miejscowości na Białorusi:
Wikipedia
niewielkie jezioro
SJP.pl
Wikipedia
niewielkie jezioro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. zdrobn. od: jezioro
(1.2) niewielkie jezioro
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Caluteńki weekendzik spędziliśmy ze Stasiem nad jeziorkiem.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈʑɔrkɔ, AS: i ̯ėźorko
Wiktionary
rzecz. jezioro n., pojezierze n., jezierzyca ż., jezierza ż., Jeziorany nmos., Jezierna ż., Jeziorzany nmos., Jeziorzec m., Jeziorak m., jeziorowiec m., jeziorzysko n., pojezierze n.
przym. jeziorowy, jeziorny, przyjeziorny, wokółjeziorny, jeziorzysty, jeziorkowy
Wiktionary
→ jeziorko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący jeziorka
Wiktionary
rzecz. jezioro n., jeziorko n., jeziorzysko n.
przym. jeziorny
Wiktionary
→ jezioro; jeziorowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowa Sól
(1.2) geogr. wieś w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Galewice
(1.3) geogr. wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo
(1.4) geogr. hist. byłe miasto dawnego województwa warszawskiego; obecnie Konstancin-Jeziorna
(1.5) geogr. hist. dawna wieś gminna w powiecie wasylkowskim na Ukrainie
(1.6) geogr. hydron. rzeka na Pojezierzu Lubuskim, lewy dopływ Obry
(1.7) geogr. hydron. strumień w Puszczy Bukowej, dopływ Regalicy
(1.8) geogr. hydron. struga, dopływ Złotnicy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Folwark w Jeziornej założono prawdopodobnie na początku XVIII w..
Wiktionary
rodzaj chrząszcza z rodziny stonkowatych
SJP.pl
Jeziornica (Oziernica, daw. Jeziernica, biał. Азярніца) – wieś (dawniej miasteczko) na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie słonimskim.
Znajduje tu się parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy, a także stacja kolejowa Jeziornica, położona na linii Baranowicze – Wołkowysk.
Wikipedia
Jeziorność – stosunek powierzchni jezior do ogólnej powierzchni analizowanego obszaru. Wskaźnik ten podawany jest w procentach.
W ujęciu kartograficznym oblicza się odsetek jezior w polach podstawowych, najczęściej w kwadratach o boku 10 km. Obliczony wskaźnik stanowi następnie podstawę do interpolacji.
Wikipedia
→ jezioro; jeziorowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jeziorem, dotyczący jeziora, pochodzący z jeziora
Wiktionary
rzecz. jezioro n., jeziorko n., jeziorzysko n., Jeziorak m.
przym. jeziorkowy, jeziorowy
Wiktionary
naturalny śródlądowy zbiornik wodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geogr. hydrol. śródlądowy zbiornik wodny, zwykle naturalny;
(1.2) książk. przen. ogromna ilość czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na Mazurach znajduje się wiele jezior polodowcowych.
(1.2) Wypiła jezioro kawy i zażyła chyba z tonę psychotropów.
Wiktionary
IPA: jɛ̇ˈʑɔrɔ, AS: i ̯ėźoro
Wiktionary
rzecz. pojezierze n., jezierzyca ż., jezierza ż., Jeziorany nmos., Jezierna ż., Jeziorzany nmos., Jeziorzec m., Jeziorak m., jeziorowiec m., jeziero n.
:: zdrobn. jeziorko n.
:: zgrub. jeziorzysko n.
przym. jeziorowy, jeziorny, przyjeziorny, wokółjeziorny, jeziorzysty, jeziorkowy
Wiktionary
(1.1) daw. jeziero
(1.2) morze
Wiktionary
koszykarz z zespołu Los Angeles Lakers
SJP.pl
Jeziorowiec – statek handlowy przeznaczony do uprawiania żeglugi między portami znajdującymi się na brzegach Drogi Wodnej Świętego Wawrzyńca i Wielkich Jezior w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Różni się od statków pełnomorskich pewnymi cechami konstrukcyjnymi, przede wszystkim ograniczeniem szerokości i zanurzenia. Najczęściej są to masowce.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
→ jezioro; jeziorny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jeziorem, dotyczący jeziora
Wiktionary
(1.1) Populacje jeziorowe strzelby zazwyczaj trą się w dopływach.
Wiktionary
rzecz. jezioro n., jeziorko n., jeziorzysko n.
przym. jeziorny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Jeziorsko – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta. Miejscowość położona na trasie z Sieradza do Turku (DK83), na skraju doliny Warty nad zbiornikiem Jeziorsko.
Do 1937 r. siedziba gminy Ostrów Wartski, a w latach 1937–1954 gminy Jeziorsko. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jeziorsko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Jeziorzany
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. zgrubienie od: jezioro;
2. miejsce, gdzie były lub są jeziora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. od: jezioro
(1.2) geogr. hydrol. błotne jezioro dużych rozmiarów zarastające roślinnością
(1.3) geogr. hydrol. ekol. miejsce gdzie są lub były jeziora
Wiktionary
Jeziorzysko – dawna wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie świsłockim, w sielsowiecie Werdomicze. Leżała około 2 km na północ od Ogrodnik.
W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w Polsce, w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Świsłocz. 16 października 1933 utworzyła gromadę Jeziorzysko w gminie Świsłocz. Po II wojnie światowej weszła w struktury ZSRR.
Obecnie po miejscowości nie pozostało nic.
Wikipedia
(1.2) W ciągu długich stuleci ten to kożuch torfowy tamował bieg swobodny chylońskiego potoku. Wsysając w siebie wody słodkie rósł szybko, coraz wyżej, aż do dziewięciometrowej grubości. Nie doschnięte jeziorzysko pomorskie zamieniło się w mokre torfowie.
Wiktionary
rzecz. jezioro n., pojezierze n., jezierzyca ż., jezierza ż., jeziero n., jeziorko n.
przym. jeziorowy, jeziorny, przyjeziorny, wokółjeziorny, jeziorzysty, jeziorkowy
Wiktionary
obfitujący w jeziora, pełen jezior
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
roślina z rodziny jeżogłówkowatych, o kwiatach pozbawionych okwiatu, rosnąca zwykle w okolicy zbiorników wodnych
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin kwiatowych, wodnych i błotnych
SJP.pl
Jeżogłówkowate (Sparganiaceae F. Rudolphi) – rodzina roślin jednoliściennych wyróżniana w niektórych systemach klasyfikacyjnych (m.in. system Cronquista z 1981, system Reveala z lat 1994-1999 i 2007). W każdym wypadku takson miał charakter monotypowy – zawierał jeden rodzaj – jeżogłówka (Sparganium L.). W ujęciu Angiosperm Phylogeny Website oraz systemów publikowanych przez Angiosperm Phylogeny Group należące tu rośliny włączane są do rodziny pałkowate Typhaceae.
Wikipedia
o cechach jeżogłówkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
gatunek kraba; maja; pająk morski
SJP.pl
Jeżokrab (Lithodes maja pisane też Lithodes maia) – gatunek stawonoga z rodziny krabonowatych Lithodidae zaliczanej do dziesięcionogów miękkoodwłokowych (Anomura).
Wikipedia
jeżolist zwyczajny - gatunek mchu z rodziny białozębowatych
SJP.pl
1. duży język;
2. jęzor lodowcowy - wydłużona, dolna część lodowca górskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zgrub. od: język
(1.2) geogr. wydłużona, dolna część lodowca, gdzie przeważa proces ablacji
(1.3) geogr. niewielki, wąski występ czoła lodowca lub lądolodu, wystający poza linię brzegową na jeziorze lub oceanie
Wiktionary
Jęzor – południowa, historyczna dzielnica Sosnowca. Graniczy od południowego wschodu z Jaworznem (do którego do 1953 roku należał), od północy z Niwką a od zachodu z Modrzejowem i Mysłowicami. Linia podziału z Niwką i Modrzejowem przebiega wzdłuż rzeki Biała Przemsza, a granicę z Mysłowicami tworzy rzeka Przemsza.
Wikipedia
(1.1) Honorata przyleciala do mnie przed obiadem z takim jęzorem.
Wiktionary
rzecz. język m., języczek m., językowiec m., języcznik m., języczka ż., języczkowate n.
:: zdrobn. jęzorek m.
przym. językowy, języczkowaty
temsłow. -języczny
Wiktionary
(1.1) ozór
(1.2) jęzor lodowcowy, język lodowcowy
(1.3) jęzor lodowcowy, język lodowcowy
Wiktionary
języczek, ozorek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: jęzor
Wiktionary
(1.1) Robiąc zdjęcie Burkowi, uwieczniliśmy też jego różowy jęzorek.
Wiktionary
rzecz. język m., jęzor m.
Wiktionary
tropikalna ryba morska z rzędu najeżkokształtnych; rybojeż; jeżówka; najeżka; diodon
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych
SJP.pl
Echinoderma (Locq. ex Bon) Bon (jeżoskórka) – rodzaj grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
Wikipedia
1. ssak o ciele pokrytym kolcami;
2. potocznie: włosy krótko przycięte, sterczące do góry
SJP.pl
Wikipedia
przygotowywać glebę za pomocą jeża (rodzaj brony)
SJP.pl
rodzina ssaków o ciele pokrytym igłami, owadożernych, zamieszkujących Afrykę, Europę i Azję
SJP.pl
Jeżowate (Erinaceidae) – rodzina ssaków łożyskowych zaliczana do rzędu owadożerów (Eulipotyphla).
Wikipedia
1. o cechach jeżowatych (rodzina ssaków);
2. przypominający jeża, nastroszony, kłujący
SJP.pl
mieszkaniec Jeżowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkaniec Jeżowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przedstawiciel gromady jeżowców (Echinoidea), przydennych zwierząt morskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Echinoidea|ref=tak. morskie zwierzę należące do szkarłupni;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. jeżątko n., jeż mzw., jeżyca ż.
Wiktionary
1. tropikalna ryba morska z rzędu najeżkokształtnych; diodon; najeżka; jeżoryb; rybojeż;
2. roślina lecznicza z rodziny astrowatych; echinacea
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj gryzoni z rodziny ursonowatych; koendu, kuandu, igłozwierz
SJP.pl
przymiotnik od: Jeżowe, Jeżów, Jeżów Sudecki
SJP.pl
szczytowy okres stalinowskiej wielkiej czystki (od nazwiska komisarza spraw wewnętrznych N. Jeżowa)
SJP.pl
Wielki terror (również wielka czystka, jeżowszczyzna) – okres w historii ZSRR szczególnego nasilenia terroru policyjnego NKWD w latach 30. XX wieku. W efekcie zaplanowanych i zorganizowanych represji zamordowano miliony niewinnych ludzi, a także prawie wszystkich działaczy partii leninowskiej, wysokich oficerów Armii Czerwonej oraz NKWD. Za jego początek uważane jest zabójstwo Siergieja Kirowa w grudniu 1934, a koniec najczęściej datowany na 1939 r.
Wikipedia
przymiotnik od: jeż
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) taki, który należy do jeża
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla jeża, mający cechy jeża
Wiktionary
IPA: jɛˈʒɔvɨ, AS: i ̯ežovy
Wiktionary
rzecz. jeżątko n., jeż mzw., jeżyca ż.
Wiktionary
gatunek roślinożernego ssaka z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu gryzoni, którego przednią część ciała pokrywają długie, białe, szczecinowate włosy, a grzbiet i ogon grube kolce ubarwione w czarno-białe poprzeczne pasy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Hystrix|Linnaeus|ref=tak., rodzaj ssaków z rodziny jeżozwierzowatych, których tułów pokryty jest długimi kolcami;
(1.2) zool. gryzoń z rodzaju jeżozwierzy (1.1)
Wiktionary
Jeżozwierz (Hystrix) – rodzaj ssaków z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae).
Wikipedia
(1.2) Gerda pamiętała jeszcze, jakie wielkie i kunsztowne wydawały jej się płatki wtedy, gdy je oglądała przez powiększające szkło, ale tu były jeszcze o wiele większe i bardziej przerażające; były żywe, stanowiły przednią straż Królowej Śniegu; miały najdziwniejsze kształty; niektóre wyglądały jak szkaradne, wielkie jeżozwierze, inne jak sploty wężów, wysuwających głowy, a znowu inne — jak małe, grube niedźwiedzie o nastroszonej sierści, wszystkie były oślepiająco białe, wszystkie były żywymi płatkami śniegu.
Wiktionary
IPA: jɛˈʒɔzvʲjɛʃ, AS: i ̯ežozvʹi ̯eš
Wiktionary
rzecz. jeżozwierzowate nmos.
Wiktionary
gatunek roślinożernego ssaka z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu gryzoni, którego przednią część ciała pokrywają długie, białe, szczecinowate włosy, a grzbiet i ogon grube kolce ubarwione w czarno-białe poprzeczne pasy
SJP.pl
Jeżozwierzowate jeżozwierze (Hystricidae) – rodzina ssaków z infrarzędu jeżozwierzokształtnych (Hystricognathi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia). Największym z gatunków jeżozwierzy jest żyjący także w południowej Europie jeżozwierz afrykański (Hystrix cristata). Niekiedy błędnie nazwą „jeżozwierz” określa się żyjące w Ameryce ursony.
Wikipedia
o cechach jeżozwierzowatych (rodzina gryzoni)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Hystricidae|G. Fischer|ref=tak., rodzina ssaków lądowych z rzędu gryzoni;
Wiktionary
Jeżozwierzowate jeżozwierze (Hystricidae) – rodzina ssaków z infrarzędu jeżozwierzokształtnych (Hystricognathi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia). Największym z gatunków jeżozwierzy jest żyjący także w południowej Europie jeżozwierz afrykański (Hystrix cristata). Niekiedy błędnie nazwą „jeżozwierz” określa się żyjące w Ameryce ursony.
Wikipedia
(1.1) Grzbiet jeżozwierzowatych pokrywają kolce.
Wiktionary
rzecz. jeżozwierz mzw.
Wiktionary
(1.1) daw. jeżozwierze
Wiktionary
o cechach jeżozwierzowatych (rodzina gryzoni)
SJP.pl
podrząd ssaków z rzędu gryzoni
SJP.pl
Jeżozwierzowce (Hystricomorpha) – podrząd ssaków z rzędu gryzoni (Rodentia).
Wikipedia
wykrzyknienie wyrażające różne stany emocjonalne; Boże, Chryste
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) pot. wyraża zdenerwowanie, zdziwienie lub przerażenie
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od: Jezus
Wiktionary
(1.1) Jezu! Ile razy mam ci tłumaczyć?!
Wiktionary
rzecz. Jezus mos.
wykrz. Jezus
Wiktionary
(1.1) Boże, Boże święty, Jezus Maria, Matko Boska, Matko święta, mój Boże, o Boże, wielki Boże
Wiktionary
1. członek Towarzystwa Jezusowego, zgromadzenia zakonnego założonego przez Ignacego Loyolę w celu walki z reformacją i obrony papiestwa;
2. przenośne: człowiek przebiegły, obłudny; intrygant
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do jezuity, właściwy jezuitom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący zakonu jezuitów albo członka tego zakonu
przymiotnik jakościowy
(2.1) książk. przen. postępujący w sposób przebiegły, przewrotny i obłudny lub świadczący o przebiegłości, przewrotności i obłudzie
Wiktionary
rzecz. jezuita m., jezuityzm m., Jezus m., Jezusek m.
przym. jezusowy, Jezusowy
przysł. jezuicko, po jezuicku
wykrz. Jezus
Wiktionary
(2.1) obłudny, dwulicowy, fałszywy, faryzejski, faryzeuszowski, nieszczery, perfidny, przewrotny, zakłamany
Wiktionary
1. członek Towarzystwa Jezusowego, zgromadzenia zakonnego założonego przez Ignacego Loyolę w celu walki z reformacją i obrony papiestwa;
2. przenośne: człowiek przebiegły, obłudny; intrygant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. członek zakonu katolickiego noszącego oficjalną nazwę Towarzystwa Jezusowego;
(1.2) książk. przen. człowiek przebiegły, przewrotny, obłudny
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W przeszłości mieścił się w tym budynku zakon jezuitów.
(1.1) Ludmiła zna trzech zakonników: karmelitę, jezuitę i franciszkanina.
Wiktionary
rzecz. Jezus m., Jezusek m., jezuityzm m.
:: fż. jezuitka ż.
przym. jezuicki, jezusowy, Jezusowy, pojezuicki, jezuitkowy
przysł. jezuicko, po jezuicku
wykrz. Jezus
Wiktionary
(1.1) daw. lojolita
(1.2) obłudnik, hipokryta, intrygant, dwulicowiec, farbowany lis, wilk w owczej skórze / wilk w jagnięcej skórze, faryzeusz, tartuffe; pot. fałszywiec
Wiktionary
→ jezuita
SJP.pl
Jezuitka (lit. Jezavitiškės) − wieś na Litwie, w rejonie solecznickim, 1 km na północ od Turgieli, zamieszkana przez 35 ludzi. Przed II wojną światową w Polsce, w powiecie wileńsko-trockim województwa wileńskiego.
Wikipedia
1. sposób postępowania charakterystyczny dla jezuitów (zakonników);
2. przenośne: obłuda, przewrotność, perfidia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zakłamany i przewrotny sposób postępowania przypisywany jezuitom
Wiktionary
rzecz. jezuita m., Jezus mos., Jezusek mos.
przym. jezuicki
przysł. jezuicko, po jezuicku
wykrz. Jezus
Wiktionary
(1.1) makiawelizm, perfidia, przewrotność, podstępność, obłuda, dwulicowość, fałszywość, faryzejstwo, faryzeizm, faryzeuszostwo, nieszczerość, zakłamanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gwara. zdrobn. od: Jezus
(1.2) gwara. pieszcz. rel. Dzieciątko Jezus
Wiktionary
(1.1) Śpij, Jezuńku, śpij do ranka, / ciepła wełna u baranka; / idzie białe, małe jagnię, / ogrzać nóżki Tobie pragnie.
Wiktionary
przym. Jezusowy
rzecz. Jezus mos., Jezunio mos., Jezusek mos.
Wiktionary
(1.2) Jezusek, Jezusik, gwara. Jezunio, Jezusicek, Jezusiczek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) daw. zdrobn. od: Jezus
(1.2) daw. pieszcz. Dzieciątko Jezus
Wiktionary
(1.2) Lulajże, Jezuniu, moja perełko, / Lulaj ulubione, me pieścidełko. / Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj, / A Ty Go Matulu w płaczu utulaj.
Wiktionary
rzecz. Jezus mos., Jezusik mos., Jezusek mos., Jezusiczek mos., Jezuniek mos.
wykrz. Jezuniu, Jezus
Wiktionary
(1.1) Jezusik, Jezusek, Jezusiczek, Jezuniek
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) pot. gwara. wyraża zdenerwowanie, zdziwienie, podziw lub przerażenie
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od: Jezunio
Wiktionary
(1.1) Jezuniu! Daleko jeszcze?
(1.1) O, Jezuniu!… Jezuniu! — wrzasnęła nagle Magda, zrywając się.
Wiktionary
rzecz. Jezunio mos.
Wiktionary
(1.1) Chryste Panie, Chryste
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na zachodniej Ukrainie, położone w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie tyśmienickim, w międzyrzeczu rzek Dniestr i Bystrzyca;
Wiktionary
Jezupol (ukr. Єзупіль; w latach 1939–1991 Żowteń, ukr. Жовтень) – miasteczko (osiedle typu miejskiego) w zachodniej Ukrainie, znajduje się w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie iwanofrankiwskim, w międzyrzeczu rzeki Dniestr i jej dopływu Bystrzyca.
Miasteczko liczy sobie ok. 870 gospodarstw (3 tys. mieszkańców).
Znajduje tu się stacja kolejowa Jezupol, położona na linii Lwów – Czerniowce.
Wikipedia
przym. jezupolski
Wiktionary
Jezus Chrystus - imię Syna Bożego w wyznaniach chrześcijańskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. centralna postać chrześcijaństwa;
(1.2) imię|polski|m.;
wykrzyknik
(2.1) M. lub W.: okrzyk wyrażający różne stany i postawy emocjonalne
Wiktionary
Jezus Chrystus (hebr. ישוע המשיח, stgr. Ἰησοῦς Χριστός, łac. Iesus Christus; ur. ok. 8–4 p.n.e. w Betlejem, zm. ok. 30 lub 33 n.e. w Jerozolimie) – centralna postać chrześcijaństwa, przez wyznawców uznany Mesjaszem; ważna postać (prorok) w islamie; cieśla i kaznodzieja z rzymskiej prowincji Judea. W wierze Kościoła, wyrażonej w pierwszych credo, uznawany jest za Kyriosa, który zmartwychwstał (por. Rz 10,9), zbawiciela, powszechnego władcę świata i Królestwa niebieskiego, współistotnego Bogu Ojcu syna Boga i człowieka. W oficjalnym wyznaniu wiary Kościoła katolickiego uznawany jest za Syna Bożego Jednorodzonego. Jego narodziny przyjęto za punkt zerowy naszej ery, od którego podaje się liczbę lat.
Wikipedia
(1.1) Jezus natomiast udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni.
(1.1) O żadnym z proroków Koran nie pisze z taką czcią, jak o Jezusie.
(1.2) Nazywam się Jezus Miguel Brito Garcia i jestem Hiszpanem.
(2.1) O Jezu, zostawiłam w domu włączone żelazko!
Wiktionary
IPA: ˈjɛzus, AS: i ̯ezus
Wiktionary
rzecz. jezuita mos., jezusowiec m., jezuityzm mrz., jezusowość ż.
:: zdrobn. Jezusek mos., gwara. Jezunio mos., Jezusicek mos.
przym. jezusowy, Jezusowy, jezuicki, przedjezusowy
wykrz. Jezu
Wiktionary
(1.1) Jezus Chrystus, Jezus z Nazaretu, Nauczyciel; Isa
(1.2) Jezunio, Jezusik, Jezusek, Jezusiczek, Jezuniek, Jezusicek
(2.1) Jezus Maria!, Jezuniu!, Jezu Chryste!, Chryste!, Chryste Panie!
Wiktionary
mały Jezus; dzieciątko Jezus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Jezus
(1.2) rel. Dzieciątko Jezus
Wiktionary
(1.2) W dzień Bożego Narodzenia / radość wszelkiego stworzenia, / ptaszki wgórę podlatują, / Jezuskowi przyśpiewują — przyśpiewują.
Wiktionary
rzecz. Jezus mos., jezuita mos., jezuityzm mrz., Jezunio mos., Jezusicek mos., Jezusiczek mos., Jezuniek mos.
przym. jezusowy, Jezusowy, Jezuskowy, jezuicki
przysł. jezuicko, po jezuicku
wykrz. Jezus
Wiktionary
(1.2) Jezusik, gwara. Jezunio, Jezusicek, Jezusiczek, Jezuniek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gwara. zdrobn. od: Jezus
(1.2) gwara. pieszcz. rel. Dzieciątko Jezus
Wiktionary
(1.1) Ale coś widać Pan Jezusicek nie folgował, ino za te grzeszyska chcioł ich pokarać… Za te grzechy… mój Boże, bo se tego aniołka zabroł do swoi chwały… zabroł mój Boze.
Wiktionary
przym. Jezusowy
rzecz. Jezus mos., Jezusek mos.
wykrz. Jezus
Wiktionary
(1.2) Jezusek, Jezusik, gwara. Jezunio, Jezusiczek, Jezuniek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gwara. zdrobn. od: Jezus
(1.2) gwara. pieszcz. rel. Dzieciątko Jezus
Wiktionary
(1.2) A jużta Jezusiczek przenajsłodszy biedoty opuścić nie opuści.
Wiktionary
przym. Jezusowy
rzecz. Jezus mos., Jezunio mos., Jezusek mos.
Wiktionary
(1.2) Jezusek, Jezusik, gwara. Jezunio, Jezusicek, Jezuniek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Jezus
(1.2) pieszcz. rel. Dzieciątko Jezus
Wiktionary
(1.2) Myślę, że Jezusikowi i Matce w stajence Betleemskiej nie mogło być lepiej.
Wiktionary
przym. Jezusowy
rzecz. Jezus mos., Jezunio mos.
Wiktionary
(1.2) Jezusek, gwara. Jezunio, Jezusicek, Jezusiczek, Jezuniek
Wiktionary
przenośnie: pobożny, bigoteryjny, dewocyjny
SJP.pl
podobny do Jezusa, taki jak u Jezusa
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Jezusa
Wiktionary
(1.1) O Jezusową szatę żołdacy rzucili losy.
Wiktionary
rzecz. Jezus m., Jezusek m., jezuita m., Jezuniek mos., Jezusik mos., Jezusiczek mos., Jezusicek mos.
wykrz. Jezus
przym. jezuicki, jezusowy, przedjezusowy
Wiktionary
stroszyć, nastawiać, podnosić (włosy, sierść)
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) stroszyć, podnosić (włosy, sierść)
czasownik zwrotny niedokonany jeżyć się
(2.1) wznosić się, sterczeć
(2.2) przen. stawać się nieufnym, przybierać postawę obronną
(2.3) przen. być pełnym czegoś, np. przeszkód, trudności
Wiktionary
(2.1) A lis skoczy do lasa, sierść się na nim jeży.
(2.2) Człowiek w pierwszym zetknięciu z kimś lub czymś obcym odczuwa lęk i niepewność, jeży się, pełen czujnej i podejrzliwej nieufności.
Wiktionary
IPA: ˈjɛʒɨt͡ɕ, AS: i ̯ežyć
Wiktionary
rzecz. jeżątko n., jeż m., jeżenie n., najeżenie n., jeżyca ż.
czas. najeżyć dk.
przym. najeżony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica jeża
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Aciphylla|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny selerowatych;
(1.3) bot. roślina z rodzaju jeżyca (1.2)
Wiktionary
Jeżyca, acyfylla (Aciphylla) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych (Apiaceae). Obejmuje 45 gatunków występujących głównie na Nowej Zelandii, poza tym kilka rośnie w Australii. Niektóre gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne.
Wikipedia
rzecz. jeżyk m., jeżątko n., jeżyna ż., jeżenie n., jeżówka ż., najeżanie n., najeżenie n., jeżowiec m., Jeżów m., jeżowate nmos., jeżowce nmos., najeżka ż., najeżkowate nmos., jeżowianin m., jeżowianka ż.
:: fm. jeż m.
czas. jeżyć ndk., najeżać ndk., najeżyć dk.
przym. jeży, jeżynowy, jeżycowy, jeżowcowy, jeżowaty, najeżkowaty, jeżowy
Wiktionary
(1.2) acyfylla
(1.3) acyfylla
Wiktionary
dzielnica Poznania
SJP.pl
Jeżyce (dawniej Yssycz, Issyce, Giżyce, Gyżyce, Iżyce, Jerzyce; niem. Jersitz) – część miasta Poznania i jednocześnie obszar w Systemie Informacji Miejskiej, a również osiedle samorządowe.
Wikipedia
przymiotnik od: Jeżyce
SJP.pl
zdrobnienie od: język
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zdrobn. od: język
(1.2) anat. u ssaków: wyrostek na tylnym brzegu podniebienia miękkiego;
(1.3) bot. błoniasty twór występujący u niektórych roślin;
(1.4) ent. element narządów gębowych owadów
(1.5) icht. gatunek ryby, nazwa systematyczna|Achirus achirus|ref=tak.
(1.6) icht. gatunek ryby, nazwa systematyczna|Cynoglossus senegalensis.
(1.7) nazwa systematyczna|Arrhenia|ref=tak., rodzaj grzybów z rodziny gąskowatych
(1.8) icht. zob. języczek słodkowodny.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie pokazuj języczka!
(1.2) Języczek jest niezbędny do mowy.
Wiktionary
rzecz. język m., jęzor mrz., przejęzyczenie n.
przym. językowy, języczkowy, języczkowaty
Wiktionary
(1.3) języczek liściowy
Wiktionary
rodzaj bylin z rodziny astrowatych
SJP.pl
Języczka (Ligularia Cass.) – rodzaj bylin z rodziny astrowatych. Należy do niego ok. 150 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje Europę Środkową i Wschodnią oraz rozległe obszary Azji (bez jej południowych krańców). Centrum zróżnicowania stanowią Chiny, gdzie rosną 123 gatunki, w tym 89 endemitów. W Europie rosną dwa gatunki, z czego jeden rośnie jako rodzimy także w Polsce – języczka syberyjska L. sibirica. Rośliny te zasiedlają zwykle wilgotne lasy, często rosną nad strumieniami.
Wikipedia
podrodzina roślin z rodziny astrowatych; Lactucoideae
SJP.pl
o cechach języczkokwiatowych (podrodzina roślin)
SJP.pl
przypominający kształtem języczek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przypominający języczek
Wiktionary
rzecz. języczek, języczkowate, jęzor, język
przym. języczkowy, językowy
Wiktionary
przymiotnik od: języczek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kształt języczka
(1.2) związany z języczkiem
Wiktionary
rzecz. języczek m.
przym. języczkowaty
Wiktionary
(1.2) uwularny
Wiktionary
1. rodzaj paproci z rodziny zanokcicowatych; skolopendrium, stonogowiec;
2. rodzaj nietoperza z rodziny rudawkowatych
SJP.pl
Wikipedia
rodzina paprotników
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) daw. niepowściągliwy w języku, złośliwy
Wiktionary
rzecz. język m.
temsłow. -języczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. Kurd wyznający jezydyzm
Wiktionary
(1.1) Kupiłam marchew od starszego Jezyda na targu.
Wiktionary
rzecz. jezyd mos., jezydka ż., jezydyzm mrz.
:: fż. Jezydka ż.
przym. jezydzki
Wiktionary
wyznawca jezydyzmu, jazydyzmu
SJP.pl
wyznawczyni jezydyzmu, monoteistycznej religii kurdyjskiej; jazydka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. Kurdyjka wyznająca jezydyzm
Wiktionary
(1.1) Spotkaliśmy dwie Jezydki, które uciekły z Iraku.
Wiktionary
rzecz. jezyd mos., jezydka ż., jezydyzm mrz.
:: fm. Jezyd mos.
przym. jezydzki
Wiktionary
monoteistyczna religia kurdyjska; jazydyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. kurdyjska religia synkretyczna, utworzona w XII wieku przez szejcha Adiego, wywodząca się z nałożenia się powierzchownego szyizmu na zaratusztrianizm i łącząca elementy islamu, chrześcijaństwa nestoriańskiego, pierwotnych wierzeń indoirańskich, kurdyjskich oraz judaistycznych;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. jezyd mos., jezydka ż., Jezyd mos., Jezydka ż., jazydyzm mrz.
przym. jezydzki
Wiktionary
(1.1) war. jazydyzm
Wiktionary
wyznawca jezydyzmu, jazydyzmu
SJP.pl
Wikipedia
→ jezyda; jazydzki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jezydyzmem i jezydami, dotyczący jezydyzmu
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla jezydyzmu i jezydów
Wiktionary
(1.1) Społeczność jezydzka dzieli się na kasty.
Wiktionary
rzecz. jezyd mos., Jezyd mos., jezydka ż., Jezydka ż., jezydyzm mrz.
Wiktionary
mały jeż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. mięsień znajdujący się w jamie ustnej lub gębowej, pełniący funkcję narządu smaku, ułatwiający jedzenie, a u ludzi także mówienie;
(1.2) jęz. zbiór słów, reguł gramatycznych, zasad wymowy, idiomów, umożliwiający porozumiewanie się osób znających ten zbiór;
(1.3) inform. zbiór rozkazów i reguł ich łączenia sterujących pracą komputera;
(1.4) część języka (1.2), obejmująca tylko terminy z jednej dziedziny wiedzy; także. konkretny wariant danego języka (1.2), wydzielony geograficznie, środowiskowo lub stylistycznie
(1.5) obuw. część buta osłaniająca stopę pod sznurówką
(1.6) mat. log. zbiór symboli, przy użyciu których można tworzyć wyrażenia matematyczne (np. wzory, formuły logiczne) ściśle określonych reguł składniowych;
(1.7) kult. dowolny system umownych symboli służących do komunikacji (pojęcie znacznie szersze niż (1.2))
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. wojsk. jeniec złapany dla uzyskania informacji o wrogu
Wiktionary
(1.1) Krowy mają długie języki.
(1.2) Warto znać języki obce.
(1.3) Asembler to rodzaj języka komputerowego.
(1.4) Ten wasz techniczny język jest zupełnie niezrozumiały!
(1.5) Urwał mi się język u buta.
(1.6) Wyrażenia języka L to termy oraz formuły tego języka.
(2.1) Do zachodu słońca pracował szczerze, wysyłał podjazdy, ekspediował listy, sam objeżdżał straże, sam przesłuchiwał schwytanych języków (…)
(2.1) Przyprowadzono także języka, który został złapany podczas nocnej bitwy.
Wiktionary
IPA: ˈjɛ̃w̃zɨk, AS: i ̯ẽũ̯zyk
Wiktionary
rzecz. językowiec m., języcznik m., języczka ż., języczkowate n.
:: zdrobn. języczek m.
:: zgrub. jęzor m.
przym. językowy, języczkowaty, języczny
temsłow. -języczny
Wiktionary
(1.1) ozór, jęzor
(1.2) pot. mowa, gadka; gw-pl|Górny Śląsk|godka.
(1.3) kod, język programowania
(1.4) lekt, odmiana językowa, gwara, język specjalistyczny, terminologia, żargon
(1.7) parajęzyk
Wiktionary
przypominający kształtem język
SJP.pl
znawca języka, badacz języka; językoznawca
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: język
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) jęz. związany z językiem
(1.2) anat. związany z językiem
Wiktionary
(1.1) W sierpniu zapiszę się na kurs językowy.
(1.2) Nalot językowy jest pożywką dla bakterii wywołujących zapalenie dziąseł i choroby przyzębia!
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̃w̃zɨˈkɔvɨ, AS: i ̯ẽũ̯zykovy
Wiktionary
rzecz. język m., jęzor mrz., językowiec m., języczek m., przejęzyczenie n.
przym. języczkowaty
Wiktionary
(1.1) lingwistyczny
Wiktionary
skrót od: językoznawstwo
SJP.pl
specjalista w zakresie nauki o językach; lingwista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jęz. specjalista w zakresie językoznawstwa
Wiktionary
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od łac. lingua „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju. Język jako złożone, wieloaspektowe zjawisko społeczne można badać z różnych perspektyw i przy użyciu różnych podejść metodycznych.
Wikipedia
IPA: ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznaft͡sa, AS: i ̯ẽũ̯zykoznafca
Wiktionary
rzecz. językoznawstwo n.
przym. językoznawczy
przysł. językoznawczo
Wiktionary
(1.1) lingwista, rzad. językowiec
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób odnoszący się do językoznawstwa
Wiktionary
rzecz. językoznawca mos., językoznawstwo n.
przym. językoznawczy
Wiktionary
żartobliwie: cecha tego, co jest związane z językoznawstwem
SJP.pl
związany z nauką o językach; lingwistyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący językoznawstwa, nauki o języku
Wiktionary
(1.1) Metody językoznawcze mogą wiele pomóc w ocenie potencjalnej zrozumiałości przekazu.
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznaft͡ʃɨ, AS: i ̯ẽũ̯zykoznafčy
Wiktionary
rzecz. językoznawstwo n., językoznawca m.
przysł. językoznawczo
Wiktionary
(1.1) lingwistyczny
Wiktionary
specjalistka w zakresie nauki o językach; lingwistka
SJP.pl
nauka o językach; lingwistyka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. nauka o języku;
Wiktionary
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od łac. lingua „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju. Język jako złożone, wieloaspektowe zjawisko społeczne można badać z różnych perspektyw i przy użyciu różnych podejść metodycznych.
Wikipedia
(1.1) Językoznawstwo teoretyczne próbuje budować modele służące opisywaniu poszczególnych języków oraz teorie dotyczące uniwersalnych aspektów języka.
(1.1) Zbigniew Herbert mówił ponoć, że gdy chce się zdrowo pośmiać, sięga po pracę Stalina o językoznawstwie i nigdy nie doznaje zawodu.
Wiktionary
IPA: ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznafstfɔ, AS: i ̯ẽũ̯zykoznafstfo
Wiktionary
rzecz. językoznawca m.
przym. językoznawczy
przysł. językoznawczo
Wiktionary
(1.1) zob. lingwistyka.
Wiktionary
1. jeżyna fałdowana - krzew z rodziny różowatych, wyróżniający się soczystymi, smacznymi, czarnymi owocami, kształtem przypominającymi nieco maliny; ostrężyna, ożyna;
2. owoc tej rośliny; ostrężyna, ożyna;
3. jeżyna popielicowa - roślina z rodziny różowatych, o płożących pędach i kwaśnych, pokrytych sinym nalotem owocach, rosnąca dziko w całej Polsce; popielica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Rubus|L.|ref=tak., rodzaj krzewów z rodziny różowatych o pędach okrytych kolcami i czarnych lub czerwonych jadalnych owocach;
(1.2) bot. pot. krzew jeżyny (1.1) o czarnych owocach, m.in. z gatunku jeżyna popielica
(1.3) spoż. jadalny owocostan czarnej jeżyny (1.2)
Wiktionary
Jeżyna, ożyna a. ostrężyna (Rubus L.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Część przedstawicieli określana jest zwyczajowo w języku polskim malinami (gatunki o różnej przynależności w obrębie podrodzajów, które łączy czerwona barwa owoców i odpadanie ich od dna kwiatowego po dojrzeniu).
Wikipedia
(1.1) Do krajowych gatunków jeżyn zaliczamy malinę kamionkę.
(1.2) Na skraju drogi rośnie dużo jeżyn.
(1.3) Z jeżyn można zrobić pyszne konfitury.
Wiktionary
IPA: jɛˈʒɨ̃na, AS: i ̯ežỹna
Wiktionary
rzecz. jeżątko n., jeżyca ż., jeż mzw., jeżynówka ż.
przym. jeżynowy
Wiktionary
(1.1) ożyna; reg. ostrężyna, dziady, reg-pl|Kraków|czernica., reg-pl|Śląsk|popieluszka.; lud. drapaki
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński|popieluszka.
Wiktionary
rodzaj morskich ryb z rzędu skorpenokształtnych; jeżynka
SJP.pl
1. teren porośnięty krzewami jeżyn;
2. wdziorek jeżyniak - błonkówka z rodziny pilarzowatych, której larwy żerują na krzewach jeżyn i malin
SJP.pl
1. zgrubienie od: jeżyna;
2. miejsce w lesie, gdzie rosną jeżyny
SJP.pl
1. zdrobnienie od: jeżyna;
2. rodzaj morskich ryb z rzędu skorpenokształtnych; jeżynek
SJP.pl
nalewka z jeżyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. nalewka na owocach jeżyny
Wiktionary
Jeżynówka – nalewka z owoców jeżyny o bordowym kolorze. Istnieje wiele receptur, najprostszym sposobem wykonania jest zalanie owoców spirytusem tak, aby je dokładniej przykrywał na 3–4 tygodnie (nie dłużej, bo z powodu kontaktu pestek z alkoholem może stać się gorzka). Po tym czasie zlewa się nalew, a owoce zasypuje cukrem lub zalewa syropem. Po następnych paru tygodniach łączy się oba płyny i butelkuje.
Wikipedia
(1.1) U babci Honoraty czekała na zziębniętych rodziców jeżynówka.
Wiktionary
rzecz. jeżyna ż.
przym. jeżynowy
Wiktionary
przymiotnik od: jeżyna
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący jeżyn (krzewów i owoców)
(1.2) przyrządzony z jeżyn, z dodatkiem owoców jeżyn
Wiktionary
(1.1) Zając czmychnął w zarośla jeżynowe.
(1.2) Babcia Honorata przygotowywała znakomite przetwory jeżynowe.
Wiktionary
rzecz. jeżątko n., jeżyca ż., jeż mzw., jeżyna ż., jeżynówka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zgrub. od jeż
Wiktionary
o tłuszczach i olejach: rozkładać się, psuć się, gorzknieć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Łotwie, w środkowej części kraju;
Wiktionary
Jełgawa (łot. Jelgava; do 1918 Mitawa, niem. Mitau, ros. Елгава, jidysz מיטאַווע, Mitawe) – miasto na Łotwie, w środkowej części kraju, ok. 45 km na południowy zachód od Rygi, przy ujściu rzeki Drykszny do Lelupy (dawniej Aa), miasto wydzielone.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Jelgava.
Wikipedia
przym. jełgawski
Wiktionary
(1.1) hist. Mitawa (do 1918)
Wiktionary
przestarzale o smaku, zapachu: zjełczały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. o tłustościach: uległy jełczeniu, psuciu, zgorzkniały, zjełczały
(1.2) przest. o smaku: zjełczały, gorzki
Wiktionary
IPA: ˈjɛwʲci, AS: i ̯eu̯ʹḱi
Wiktionary
czas. jełczeć
rzecz. jełczenie, jełkość
Wiktionary
obraźliwie: gamoń, dureń, tępak; jołop; jełopa; jołopa; jałopa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pogard. człowiek nierozgarnięty, ograniczony, niezdatny do niczego
Wiktionary
(1.1) Nazwała go jełopem.
Wiktionary
IPA: ˈjɛwɔp, AS: i ̯eu̯op
Wiktionary
rzecz. jołop m., jełopa m., jołopa m., jałopa m.
:: zdrobn. jełopek m.
przym. jełopowy, jełopowaty
Wiktionary
(1.1) gamoń, gapa, fajtłapa, niezdara, nieogar
Wiktionary
(r. męski) tępy, ograniczony mężczyzna; jołopa; jołop; jełop; jałopa
SJP.pl
potocznie: mający cechy gamonia, jełopa; durnowaty, gamoniowaty
SJP.pl
imię Boga w Starym Testamencie
SJP.pl
Jian (chiń. upr. 剑; chiń. trad. 劍; pinyin jiàn) to długi, jednoręczny, obosieczny miecz chiński używany od przeszło 2500 lat. Najstarsze źródła opisujące miecz pochodzą z VII w. p.n.e. z Okresu Wiosen i Jesieni (tzw. miecz Goujiana, władcy królestwa Yue). Historyczne miecze miały od 45 do 80 cm długości. Obecne modele mają około 70 cm, a ich waga to ok. 700-900 gramów. Dla lepszego wyważenia do głowicy doczepiano podwójny pompon.
Wikipedia
[czytaj: DZIANKsu] prowincja we wschodnich Chinach; Ciangsu, Kiangsu
SJP.pl
Jiangsu (wymowa chiń. upr. 江苏; chiń. trad. 江蘇; pinyin Jiāngsū; Wade-Giles Chiang-su) – prowincja ChRL położona w środkowej części wschodniego wybrzeża Chin.Jej nazwa pochodzi od Jiangning (Nankin) i Suzhou.
Wikipedia
[czytaj: DZIANKsi] miasto w Chinach; Ciangsi, Kiangsi
SJP.pl
Jiangxi (wymowa; chiń. upr. 江西; chiń. trad. 江西; pinyin Jiāngxī; Wade-Giles Chiang-hsi; dosł. „Na Zachód od rzeki Jangcy”) – prowincja ChRL położona w południowo-wschodniej części kraju, rozciągająca się między Jangcy na północy, a górami na południu.
Wikipedia
[czytaj: dżi-ao] chińska jednostka płatnicza, moneta lub banknot (1 juan = 10 jiao = 100 fenów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. tradycyjny chiński pierożek z nadzieniem mięsnym, o charakterystycznym kształcie naśladującym sztabki złota popularne w starożytnych Chinach, który gotuje się na parze lub smaży na rozgrzanym tłuszczu;
Wiktionary
Jiaozi (chin. trad. 餃子, chin. upr. 饺子, pinyin jiǎozi), w Japonii znane jako gyōza (ぎょうざ) – tradycyjne chińskie pierożki, popularne również w kuchni innych krajów wschodniej Azji. Podobne nieco do polskich kołdunów, nadziewane są zazwyczaj mięsem z dodatkiem kapusty pekińskiej lub np. imbiru bądź szczypioru, w poszczególnych regionach Chin różnią się jednak między sobą składem ciasta, nadzieniem i kształtem.
Wikipedia
(1.1) To, co wyróżnia jiaozi, to wydłużony kształt półksiężyca.
Wiktionary
miasto w Czechach; Jiczyn, Jičín
SJP.pl
Jiczyn (cz. Jičín, niem. Jitschin lub Gitschin) – gmina i miasto w Czechach, w kraju hradeckim i dawnym powiecie Jiczyn. Siedzibą władz gminy jest miasto Jiczyn.
Gmina Jiczyn zajmuje powierzchnię 24,93 km², a zamieszkuje ją 16 394 osób (stan na dzień 01.01.2016).
Wikipedia
przymiotnik od: Jiczin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zob. jiczyński.
Wiktionary
(1.1) Jego Rumcjas spacerował po linie rozciągniętej pomiędzy jiczińskim zamkiem, bramą miejską i murami obronnymi.
Wiktionary
IPA: jiˈt͡ʃʲĩj̃sʲci, AS: i ̯ičʹĩĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jiczyn
Wiktionary
miasto w Czechach; Jiczin, Jičín
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Czechach;
Wiktionary
Jiczyn (cz. Jičín, niem. Jitschin lub Gitschin) – gmina i miasto w Czechach, w kraju hradeckim i dawnym powiecie Jiczyn. Siedzibą władz gminy jest miasto Jiczyn.
Gmina Jiczyn zajmuje powierzchnię 24,93 km², a zamieszkuje ją 16 394 osób (stan na dzień 01.01.2016).
Wikipedia
IPA: ˈjit͡ʃɨ̃n, AS: i ̯ičỹn
Wiktionary
przym. jiczyński, jicziński
Wiktionary
→ Jiczyn
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Jiczynem
Wiktionary
(1.1) Rumcajs spoglądał na jiczyński rynek.
Wiktionary
IPA: jiˈt͡ʃɨ̃j̃sʲci, AS: i ̯ičỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Jiczyn
Wiktionary
(1.1) jicziński
Wiktionary
skrót od: jidysz
SJP.pl
skrót
(1.1) = jęz. jidysz
Wiktionary
Jidysz (jid. ייִדיש jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku ייִדיש־טײַטש jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie jednego z dialektów języka staro- i średnio-wysoko-niemieckiego z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich.
Wikipedia
(1.1) Najbardziej znanym dziełem Szaloma Asza był jednak „Got fun nekome” (jid. „Bóg zemsty”) z 1907 roku.
Wiktionary
język Żydów europejskich należący do grupy języków germańskich, powstały w X-XII w.; jidysz
SJP.pl
Jidysz (jid. ייִדיש jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku ייִדיש־טײַטש jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie jednego z dialektów języka staro- i średnio-wysoko-niemieckiego z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich.
Wikipedia
jidyszyzm;
1. wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku jidysz albo z niego przejęte;
2. ruch i prąd kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów
SJP.pl
język Żydów europejskich powstały w X-XII w.; jidisz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. język Żydów aszkenazyjskich;
Wiktionary
Jidysz (jid. ייִדיש jidisz, dosł. „żydowski” – od pierwotnego określenia w tym języku ייִדיש־טײַטש jidisz-tajcz „żydowsko-niemiecki”, „judeo-niemiecki”) – język Żydów aszkenazyjskich, powstały ok. X wieku w południowych Niemczech na bazie jednego z dialektów języka staro- i średnio-wysoko-niemieckiego z dodatkiem elementów hebrajskich, słowiańskich i romańskich.
Wikipedia
(1.1) Mówił tylko w jidysz, ale rozumiał też kilka innych języków.
(1.1) Opowieść przy stole toczył po angielsku, my rozmawialiśmy ze sobą po rosyjsku, czasem wstawiałem jakieś popularne powiedzonko w jidysz, co spotykało się z uśmiechem zrozumienia i wdzięczności.
(1.1) W trzecim okresie swej twórczości literackiej podejmuje pionierską inicjatywę zaadaptowania na grunt polski utworów żydowskich, czym utoruje drogę przyszłym tłumaczom literatury jidysz na język polski oraz tym twórcom, którzy – jak Szaniawski – wprowadzać będą żydowskie wątki i charaktery do literatury rodzimej.
Wiktionary
IPA: ˈjidɨʃ, AS: i ̯idyš
Wiktionary
rzecz. Judea ż., jidyszystyka ż., jidyszysta mos., jidyszystka ż., jidyszyzm mrz.
przym. jidyszowy
Wiktionary
(1.1) język żydowski; przest. żargon
Wiktionary
→ jidysz; jidiszowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z jidysz, dotyczący jidysz
Wiktionary
(1.1) W swojej monografii zajęła się porównaniem przysłów jidyszowych i polskich, wykorzystując obszerne ich zbiory oraz dostępne opracowania specjalistyczne.
Wiktionary
rzecz. jidysz mrz., jidyszystyka ż., jidyszysta mos., jidyszystka ż., jidyszyzm mrz.
Wiktionary
zwolennik jidyszyzmu (ruchu i prądu kulturowego wewnątrz kultury żydowskiej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. dziedzina nauki badająca język jidysz i literaturę tworzoną w tym języku, a także ogólnie kulturę z nim związaną
(1.2) eduk. studia uniwersyteckie w dziedzinie jidyszystyki (1.1)
Wiktionary
rzecz. jidysz mrz., jidyszysta mos., jidyszystka ż., jidyszyzm mrz.
przym. jidyszowy
Wiktionary
(1.1) filologia jidyszowa
(1.2) filologia jidyszowa
Wiktionary
jidiszyzm;
1. wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku jidysz albo z niego przejęte;
2. ruch i prąd kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z jidysz;
(1.2) hist. kult. żyd. nurt kulturowy uznający jidysz za język narodowy Żydów i dążący do rozwoju świeckiej kultury żydowskiej w oparciu o ten język;
Wiktionary
Jidyszyzm – wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa, jak również dowolny inny składnik językowy, zapożyczone z języka jidysz.
Maria Brzezina używa ponadto w swoich publikacjach („Język mniejszości narodowych […]. Południowokresowa polszczyzna Żydów” oraz „Polszczyzna Żydów”) w tym znaczeniu terminu jidyzm, a także szerszego określenia iudaicum (liczba mnoga: iudaica), obejmującego elementy jidyszowe i hebrajskie.
Wikipedia
(1.1) W tym słowniku jest wiele jidyszyzmów.
(1.1) Jak podkreśla wielu znanych badaczy, Frank była zasymilowana i nie była syjonistką. Pisała po niderlandzku, bez śladu naleciałości hebrajskich czy jidyszyzmów.
(1.2) Od niedzieli odbywać się będzie w Warszawie dwudniowa konferencja „Jidyszyzm: Mitologie i Ikonografie”. Dotyczy ona jidyszyzmu, który był konkurencyjnym względem syjonizmu nurtem żydowskiej kultury.
Wiktionary
IPA: jiˈdɨʃɨsm̥, AS: i ̯idyšysm̦
Wiktionary
rzecz. jidysz m., jidyszystyka ż., jidyszysta m., jidyszystka ż., jidyszkejt m.
przym. jidyszowy
Wiktionary
[czytaj: dżig] gigue; giga;
1. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii
2. część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do tego tańca
3. dawny instrument muzyczny smyczkowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) choreogr. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii
(1.2) część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do jiga (1.1)
(1.3) dawny instrument muzyczny smyczkowy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) gigue, giga
(1.1) gigue, giga
(1.1) gigue, giga
Wiktionary
[czytaj: DZIlin] prowincja i miasto w Chinach; Cilin
SJP.pl
Jilin (wymowa; chiń. upr. 吉林; chiń. trad. 吉林; pinyin Jílín; Wade-Giles Chi-lin; dosł. „Szczęśliwy Las”) – północno-wschodnia prowincja ChRL, część regionu Dongbei przy granicy z Rosją. Stolicą prowincji jest Changchun.
Wikipedia
Jakub – imię męskie wywodzące się od hebrajskiego יַעֲקֹב (Yaʿaqōḇ). Imię to przynależy do grupy imion teoforycznych, które w formie skróconej znaczy: "Niech [Bóg] JHWH strzeże".
Imię to było znane w Mezopotamii w brzmieniu Ja-ah-qu-ub-el i w Egipcie Ja’qob-hr. Popularne imię biblijne - nosił je syn Izaaka, a także dwóch Apostołów. W Polsce imię Jakub znane jest od XIII wieku, w formach i ze zdrobnieniami: Jakuś, Jakób, Jakob, Jakow, Jekub, Jokob, Jokub, Jakusz, Jakuszek, Jakubek, Jakubko, Jaksa, Kiba, Kuba, Kusz, Kuszęt, Kubuś.
Wikipedia
czasownik
(1.1) stpol. chwytać
Wiktionary
IPA: ˈjĩmat͡ɕ, AS: i ̯ĩmać
Wiktionary
rzecz. jimanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|jimać.
Wiktionary
czas. jimać ndk.
Wiktionary
[czytaj: DŻIMmu] pierwszy legendarny władca Japonii
SJP.pl
Cesarz Jimmu (jap. 神武天皇 Jinmu tennō) – legendarny pierwszy cesarz Japonii (panował w latach 660–585 p.n.e.), według mitologii japońskiej kontynuator misji Ninigiego, który wyruszył na ziemię, aby podbić Archipelag Japoński.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Jimmy – drugi singel brytyjskiej wokalistki M.I.A. z drugiego albumu „Kala”. Jest to pierwszy singel M.I.A. wydany w Japonii. Singel został wydany w Wielkiej Brytanii na CD oraz 7" i 12" płycie winylowej. W lutym 2008 utwór pojawił się na amerykańskich listach przebojów, osiągając dwudziestą ósmą pozycję po pięciu tygodniach na liście.
Wikipedia
in, yin;
1. w chińskiej filozofii klasycznej: żeński, negatywny pierwiastek w przyrodzie, przeciwieństwo jang (yang);
2. zawierający ten pierwiastek (np. produkty jin)
SJP.pl
Wikipedia
podstawowa zasada klasycznej filozofii chińskiej oznaczająca wzajemne oddziaływanie pierwiastka męskiego jang i żeńskiego jin; yin-yang
SJP.pl
[czytaj: DZInan] miasto w Chinach; Cinan
SJP.pl
Jinan (chiń. upr. 济南; chiń. trad. 濟南; pinyin Jǐnán, wym. [t͡ɕi˧˩nan˧˥]) – miasto we wschodnich Chinach, nad rzeką Huang He, ośrodek administracyjny prowincji Szantung. W 2010 roku liczba mieszkańców strefy zurbanizowanej wynosiła 2 227 937. Zespół miejski w 1999 roku liczył 5 576 309 mieszkańców.
Wikipedia
[czytaj: dzindo] rasa koreańskich psów z grupy szpiców
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: dżingiel] krótki, rozpoznawalny przerywnik dźwiękowy, używany zwykle w radiu lub telewizji jako autoreklama; dżingel, dżingiel, dżyngiel, jingle
SJP.pl
tradycyjny teatr chiński, łączący grę aktorską, muzykę i śpiew, ale bez udziału tańca
SJP.pl
[czytaj: dżingl] krótki, rozpoznawalny przerywnik dźwiękowy, używany zwykle w radiu lub telewizji jako autoreklama; dżingel, dżingiel, dżyngiel, jingiel
SJP.pl
Jingle – rozszerzenie protokołu XMPP o możliwość multimedialnej komunikacji peer-to-peer z użyciem rozmów głosowych oraz komunikacji video. Jingle Signalling, zdefiniowany w dokumencie XEP-0166, zarządza połączeniami, zaś część odpowiedzialna za rozmowy głosowe (VoIP) nazywa się Jingle Audio i jest opisana w XEP-0167. Oba dokumenty mają obecnie (25 maja 2007) status eksperymentalny.
Wikipedia
napastliwy szowinizm, arogancki nacjonalizm, zwłaszcza połączony z wojowniczą polityką zagraniczną; dżingoizm, dżyngoizm
SJP.pl
Wikipedia
jurajski tyreofor z rodziny stegozaurów; yingszanozaur
SJP.pl
[czytaj: dzindzia] japońska świątynia sintoistyczna; miya; mija
SJP.pl
Jinja (jap. 神社 jinja, kamiyashiro; chram sintoistyczny) – miejsce kultu w japońskiej religii shintō. Odróżnia się także inne typy i rodzaje tych budowli o nazwach: jingū, miya, taisha, mori, hokora.
Wikipedia
zaimek nieokreślony
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. inny
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|inny.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Jirásek, Jirasek:
Wikipedia
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. z pewnością
Wiktionary
żywy taniec akrobatyczny pochodzący z nowojorskiego Harlemu lat dwudziestych XX wieku
SJP.pl
[czytaj: dżu-dżitsu] japoński system samoobrony opierający się na wykorzystaniu ruchów przeciwnika przeciw niemu samemu; sportowa odmiana tej sztuki walki; dżiu-dżitsu; dżudżitsu; dżu-dżitsu; jiujitsu; jujutsu; jujitsu; ju-jitsu; ju-jutsu
SJP.pl
[czytaj: dżu-dżitsu] japoński system samoobrony opierający się na wykorzystaniu ruchów przeciwnika przeciw niemu samemu; sportowa odmiana tej sztuki walki; dżiu-dżitsu; dżudżitsu; dżu-dżitsu; jiu-jitsu; jujitsu; ju-jitsu; jujutsu; ju-jutsu
SJP.pl
[czytaj: dżajf] szybki, rytmiczny taniec; także muzyka do tego tańca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) muz. popularny taniec towarzyski wykonywany przy akompaniamencie swingu lub rock and rolla;
Wiktionary
Jive – amerykański taniec towarzyski z kanonów tańców latynoamerykańskich, powstały po 1910 roku.
Wikipedia
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = nauk. Żydowski Instytut Naukowy;
Wiktionary
(1.1) YIVO
Wiktionary
skrót od: List św. Jakuba - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Nowego Testamentu
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. List świętego Jakuba
Wiktionary
IPA: ˈlʲistʲ jaˈkuba, AS: lʹistʹ i ̯akuba
Wiktionary
(1.1) Jak
Wiktionary
skrót od: Jego (Jej) Królewska Mość, Jego (Jej) Książęca Mość
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Jej Królewska Mość
(1.2) = Jego Królewska Mość
Wiktionary
(1.1) Pani Prezydentowa Agata Kornhauser-Duda gościła JKM Królową Sylwię na prywatnym spotkaniu w Sali Pompejańskiej w Belwederze.
(1.2) Dzisiaj obchodzimy urodziny JKM Karola III.
Wiktionary
(1.1) war. J.K.M.
(1.2) war. J.K.M.
Wiktionary
skrót od: Jego (Jej) Królewska Wysokość
SJP.pl
skrót od: Księga Joela - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Starego Testamentu
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. Księga Joela
Wiktionary
IPA: ˈcɕɛ̃ŋɡa jɔˈɛla, AS: ḱśẽŋga i ̯oela
Wiktionary
skrót od: Jego (Jej) Magnificencja
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Jego Magnificencja, Jej Magnificencja
(1.2) = Jego Mość
(1.3) = Jamajka (wg ISO)
Wiktionary
(1.1) JM Jan Kowalski
(1.1) Napisałem podanie do JM Rektora.
Wiktionary
IPA: ˈjɛɡɔ ˌmaɟɲifʲiˈt͡sɛ̃nt͡sʲja, AS: i ̯ego maǵńifʹicẽncʹi ̯a
Wiktionary