skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego
(1.1) = kolej. linia kolejowa
Wiktionary
skrót od:
1. Leśny Kompleks Promocyjny, Leśne Kompleksy Promocyjne;
2. Liga Kobiet Polskich
SJP.pl
skrót od: Ludowy Klub Sportowy
SJP.pl
członek LKS-u (Ludowego Klubu Sportowego); elkaesowiec
SJP.pl
[czytaj: janero lub ljanero] konny pastuch na stepach Kolumbii i Wenezueli
SJP.pl
[czytaj: JAno lub ljaNO] typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; lianosy, llanos, llanosy
SJP.pl
Llanos, llano – trawiasta, sawannowa formacja roślinna, występująca w Ameryce Południowej (Nizina Orinoko, Wyżyna Gujańska).Typowa roślinność to wysokie trawy, niskie drzewa (np. palmy), sukulenty (rośliny gromadzące wodę), kolczaste krzewy. W większości występują tam gleby czerwone. Powierzchnia llanos wynosi około 570 000 km².
Wikipedia
[czytaj: janos lub ljanos] typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; lianosy, llano, llanosy
SJP.pl
Llanos, llano – trawiasta, sawannowa formacja roślinna, występująca w Ameryce Południowej (Nizina Orinoko, Wyżyna Gujańska).Typowa roślinność to wysokie trawy, niskie drzewa (np. palmy), sukulenty (rośliny gromadzące wodę), kolczaste krzewy. W większości występują tam gleby czerwone. Powierzchnia llanos wynosi około 570 000 km².
Wikipedia
[czytaj: jaNOsy lub ljaNOsy] typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; lianosy, llano, llanos
SJP.pl
[czytaj: ljosa] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: lojt]
1.imię angielskie;
2. nazwisko angielskie, m.in. Harold Lloyd (1893-1971) - amerykański aktor filmowy
SJP.pl
Wikipedia
Lloyd’s (do 1997 roku Lloyd’s of London) – brytyjska instytucja finansowa, zajmująca się szeroko pojętym pośrednictwem w zawieraniu umów ubezpieczeniowych, działająca na rynku międzynarodowym. Jej siedziba mieści się na terenie londyńskiego City, od 1986 roku w wieżowcu Lloyd’s Building.
Wikipedia
wulkan w Andach
SJP.pl
Llullaillaco – najwyższy na Ziemi (6739 m n.p.m.) czynny wulkan.
Stratowulkan znajduje się w Ameryce Południowej w Andach Środkowych na granicy Argentyny i Chile, na obszarze Puna de Atacama. Zanotowano erupcje w latach: 1854, 1868, 1877.
Wikipedia
1. skrót od: liczba mnoga (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); lm., l.m., l.mn.;
2. skrót od: lumen (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. Lamentacje
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌlãmɛ̃nˈtaʦ̑ʲjɛ ˌjɛrɛ̃ˈmʲjaʃa, AS: lãmẽntacʹi ̯e i ̯erẽmʹi ̯aša
Wiktionary
skrót od: liczba mnoga (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); lm, l.m., l.mn.
SJP.pl
skrót
(1.1) gram. = liczba mnoga
Wiktionary
(1.1) lm
Wiktionary
skrót od: Laughing My Ass Off - pękam ze śmiechu; lmao, ROTFL (rotfl), LOL (lol)
SJP.pl
matematyczne oznaczenie logarytmu naturalnego
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec
(1.1) = skroplony gaz ziemny;
Wiktionary
(1.1) Minister Szczerski poinformował, że to pierwszy taki kontrakt na dostawę LNG do Polski i Polska jest w ogóle pierwszym krajem regionu, który otrzyma amerykański gaz.
Wiktionary
gatunek lnicznika uprawiany w wielu krajach dla nasion zawierających olej; rośnie także dziko; lnicznik siewny, rżyj
SJP.pl
Wikipedia
Lniano – (niem. Lianno, 1942-1945 Linne) wieś borowiacka w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Lniano.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lniano.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lniano. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
We wsi jest przystanek kolejowy Lniano.
Wikipedia
szary o lnianym odcieniu
SJP.pl
mający włosy w kolorze lnu
SJP.pl
przymiotnik od: Lniano
SJP.pl
zrobiony z lnu; związany z lnem i jego produkcją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany lub otrzymany z rośliny len
(1.2) wykonany z tkaniny wykonanej z lnu
(1.3) dotyczący lnu, związany z lnem
Wiktionary
IPA: ˈlʲɲãnɨ, AS: lʹńãny
Wiktionary
rzecz. len m.
Wiktionary
dotyczący lniarstwa
SJP.pl
roślina z rodziny trędownikowatych; niektóre gatunki hodowane jako ozdobne
SJP.pl
Lnica (Linaria L.) – rodzaj roślin należący do rodziny babkowatych, dawniej umieszczany zwykle w trędownikowatych (Scrophulariaceae). Obejmuje ok. 150 gatunków do blisko 190 gatunków. Występują one głównie w strefie klimatu umiarkowanego Starego Świata, jeden przedstawiciel rodzaju występuje także w Ameryce Północnej. W Polsce dziko rośnie 12 gatunków (łącznie z przejściowo dziczejącymi efemerofitami).
Wikipedia
1. roślina z rodziny krzyżowych, rosnąca na polach wśród lnu
2. lnicznik siewny - gatunek lnicznika uprawiany w wielu krajach dla nasion zawierających olej; rośnie także dziko; rżyj; lnianka
SJP.pl
Lnicznik (Camelina Crantz) – rodzaj z rodziny kapustowatych. Obejmuje 8 gatunków. Rośliny te występują w Eurazji i północnej Afryce. W Polsce jako introdukowane lub przejściowo zawlekane rosną cztery gatunki.
Duże znaczenie użytkowe, zwłaszcza do lat 40. XX wieku, miał lnicznik siewny C. sativa – roślina olejodajna, poza tym dostarczająca włókien i nasion, używanych do karmienia drobiu.
Wikipedia
pole pozostałe po zebranym lnie
SJP.pl
Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.
Wikipedia
Lnisno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Godzianów.
Data powstania wsi nie jest dokładnie znana, choć prawdopodobnie powstała przed 1300 rokiem, tak jak okoliczne osady. Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
rodzina roślin kwiatowych, obejmująca gatunki o niebieskich, białych, żółtych lub czerwonych kwiatach, najbardziej znany gatunek to len
SJP.pl
Wikipedia
o cechach lnowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. → len; lniany;
2. kanianka lnowa - gatunek rośliny z rodziny powojowatych;
3. życica lnowa - gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych;
4. lepnica lnowa - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych
SJP.pl
skrót od: Liceum Ogólnokształcące
SJP.pl
skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = eduk. liceum ogólnokształcące;
Wiktionary
Belgia:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) Komisja wyborcza ma zawsze siedzibę w naszym LO.
(1.1) Baśka chodziła do LO, ja do Śląskich Technicznych.
Wiktionary
[czytaj: lołcz] nazwisko; m.in. Kenneth Loach - angielski reżyser filmowy i telewizyjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) wsuwane obuwie z cholewką o charakterystycznym kształcie podkowy
Wiktionary
(1.1) lordsy, slipersy
Wiktionary
najdłuższa rzeka Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. najdłuższa rzeka Francji, uchodząca do Oceanu Atlantyckiego;
(1.2) geogr. adm. francuski departament położony w regionie Owernia-Rodan-Alpy;
Wiktionary
Loara (fr. Loire, łac. Liger) – najdłuższa rzeka Francji. Jej długość wynosi 1020 km, a powierzchnia dorzecza 120,5 tys. km². Źródła Loary bierze na stokach Gerbier-de-Jonc we wschodniej części Masywu Centralnego, a uchodzi do Zatoki Biskajskiej (Ocean Atlantycki) w postaci estuarium.
Wikipedia
(1.1) Termin wina z Doliny Loary mówi więc niewiele i lepiej rzecz uściślać: wina nantejskie, andegaweńskie, tureńskie, orleańskie czy wreszcie wina znad środkowej Loary.
Wiktionary
IPA: lɔˈara, AS: loara
Wiktionary
przym. loarski, nadloarski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Loarą, dotyczący Loary
Wiktionary
(1.1) Nad Loarą, gdzie na małej przestrzeni występuje kilka typów podłoża, trzeba dobrze znać ich hierarchię, aby zorientować się, co może różnić wina jednej posiadłości. Przykład, jeden z tysięcy: Charles Joguet, producent jednego z najlepszych loarskich win zwanych chinon, wytwarza kilka jego gatunków i każdy ma inną nazwę (…)
(1.1) Z tych okolic docierały do nas z ukrytego radia czy podziemnej gazetki wieści o „naszej wojnie"; przychodziły z Angers, siedziby rządu polskiego. Kółeczko na mapie w czterdzieści lat później stanie się miejscem postoju na loarskim szlaku.
(1.1) Na zachodzie armie loarskie raz po raz zdobywały i traciły Orlean (…)
Wiktionary
rzecz. Loara ż.
przym. nadloarski
Wiktionary
przerzucenie piłki, lotki wysokim łukiem nad przeciwnikiem (przeciwnikami)
SJP.pl
Lob – rodzaj zagrania w grach sportowych polegający na przerzuceniu piłki, buli lub kometki nad przeciwnikiem lub przeszkodą. Wykorzystywany jest w takich sportach jak piłka nożna, tenis, rugby, pétanque czy badminton.
Za pioniera lobowania (wtedy nazywanego jeszcze „tossowaniem”) w tenisie uznaje się Franka Hadowa, który w ten sposób podczas finału Wimbledonu w 1878 roku przezwyciężył opierający się na wolejach agresywny styl gry Spencera Gore’a, pierwszego zwycięzcy Wimbledonu. Jako przeciwśrodek wobec lobów stosowany jest smecz.
Wikipedia
przerzucenie piłki, lotki wysokim łukiem nad przeciwnikiem (przeciwnikami)
SJP.pl
She Wolf – piosenka electropop stworzona przez Shakirę na jej trzeci anglojęzyczny album studyjny, She Wolf (2009). Wyprodukowany przez Shakirę, Johna Hilla oraz Sama Endicotta, utwór wydany został jako pierwszy singel promujący krążek dnia 14 lipca 2009. Piosenka nagrana została w języku hiszpańskim pod tytułem "Loba", zaś premierę miała dnia 29 czerwca 2009 w systamie airplay.
Wikipedia
miasto Eswatini, siedziba parlamentu i króla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. tradycyjna stolica Suazi;
Wiktionary
Lobamba – czwarte co do wielkości miasto Eswatini, położone w środkowo-zachodniej części kraju. Jako siedziba parlamentu i króla jest jedną z dwóch stolic Eswatini. Leży we wschodniej części doliny Ezulwini oraz 18 km na południowy wschód od siedziby rządu i drugiej stolicy kraju – Mbabane.
Lobamba jest uznawana za duchową stolicę Eswatini.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Lobamby|Ms=Lobambie.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lobambijczyk mos., lobambijka ż.
przym. lobambijski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lobamba
* słowacki: (1.1) Lobamba ż.
źródła.
== Lobamba (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Lobamba
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lɔˈbãmba, AS: lobãmba
Wiktionary
rzecz. lobambijczyk mos., lobambijka ż.
przym. lobambijski
Wiktionary
mieszkaniec Lobamby (stolicy konstytucyjnej Suazi)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lobamby
Wiktionary
rzecz. Lobamba ż.
:: fż. lobambijka ż.
przym. lobambijski
Wiktionary
mieszkanka Lobamby (stolicy konstytucyjnej Suazi)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lobamby
Wiktionary
rzecz. Lobamba ż.
:: fm. lobambijczyk mos.
przym. lobambijski
Wiktionary
przymiotnik od: Lobamba (miasto w Suazi)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lobambą, dotyczący Lobamby
Wiktionary
rzecz. Lobamba ż., lobambijczyk mos., lobambijka ż.
Wiktionary
wywieranie wpływu metodami prawnie dopuszczalnymi na organy władzy; lobbying
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów na władze publiczne;
Wiktionary
Lobbing (z ang. lobbying, z frankońskiego laubja i łac. lobium, lobia „krużganek, pasaż”) – w powszechnym rozumieniu wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów (lobbistów, lobbystów) na władze publiczne.
Wikipedia
(1.1) Wpływanie na decyzje polityczne we własnym interesie, często mylone z lobbingiem to w rzeczywistości wykonywanie obywatelskiego prawa petycji do władz.
Wiktionary
przym. lobbingowy, lobbistyczny, lobbystyczny
rzecz. lobbystka ż., lobbysta mos., lobbistka ż., lobbowanie n., lobby n., lobbista mos., lobbingowość ż.
czas. lobbować
Wiktionary
rzadko: wywierać wpływ na organy władzy państwowej w interesie określonych grup społecznych lub politycznych; lobbować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. działalność lobbystów
Wiktionary
(1.1) Lobbingowość nie jest dopuszczona przez prawo.
Wiktionary
przym. lobbingowy, lobbistyczny, lobbystyczny
rzecz. lobbystka ż., lobbysta mos., lobbing mrz., lobbista mos., lobbistka ż.
czas. lobbować
Wiktionary
→ lobbing; lobbistyczny, lobbystyczny, lobbyingowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lobbingiem, odnoszący się do lobbingu
Wiktionary
(1.1) Firmy te prowadzą działalność lobbingową.
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż.
Wiktionary
członek jakiegoś lobby; również osoba zajmująca się zawodowo lobbowaniem; lobbysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zawodowy rzecznik czyiś interesów wywierający wpływ na władze publiczne
Wiktionary
(1.1) Grupa lobbistów naciskała mnie, bym poparł tę ustawę.
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.
:: fż. lobbistka ż.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbystyczny, lobbistyczny
Wiktionary
→ lobbista; lobbystka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zawodowa rzeczniczka czyiś interesów wywierająca wpływ na władze publiczne
Wiktionary
(1.1) Przed posiedzeniem komisji senackiej spotkaliśmy się z kilkoma lobbistkami.
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.
:: fm. lobbista m.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbystyczny, lobbistyczny
Wiktionary
→ lobbing; lobbystyczny, lobbingowy, lobbyingowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lobbingiem, odnoszący się do lobbingu
Wiktionary
(1.1) O ostatecznej formie ustawy zadecydowały silne działania lobbistyczne.
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobbowanie n., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbystyczny
Wiktionary
wywierać wpływ na organy władzy państwowej w interesie określonych grup społecznych lub politycznych; lobbingować
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) polit. ekon. wywierać wpływ na władze publiczne w imieniu koncernów lub grup społecznych
Wiktionary
(1.1) Za zniesieniem wiz lobbowały koncerny rolnicze.
Wiktionary
rzecz. lobbowanie n., lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.
przym. lobbystyczny, lobbistyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lobbować.
(1.2) polit. wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów na władze publiczne
Wiktionary
rzecz. lobby n., lobbing mrz., lobbysta mos., lobbista mos., lobbystka ż., lobbistka ż.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbystyczny, lobbistyczny
Wiktionary
(1.1) lobbing
Wiktionary
grupy nacisku wywierające wpływ na organy władzy państwowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. ekon. grupa nacisku (zwłaszcza w celu zmiany prawa zgodnie z czyimiś interesami)
Wiktionary
Lobbing (z ang. lobbying, z frankońskiego laubja i łac. lobium, lobia „krużganek, pasaż”) – w powszechnym rozumieniu wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów (lobbistów, lobbystów) na władze publiczne.
Wikipedia
(1.1) Miliardy złotych wyciekają z publicznej kasy poprzez nieszczelny system KRUS broniony przez lobby producentów rolnych.
Wiktionary
IPA: ˈlɔbbʲi, AS: lobbʹi
Wiktionary
rzecz. lobbistka ż., lobbista mos., lobbing mrz., lobbowanie n., lobbysta mos., lobbystka ż.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbistyczny, lobbystyczny
Wiktionary
[czytaj: lobbing] wywieranie wpływu metodami prawnie dopuszczalnymi na organy władzy; lobbing
SJP.pl
Lobbing (z ang. lobbying, z frankońskiego laubja i łac. lobium, lobia „krużganek, pasaż”) – w powszechnym rozumieniu wywieranie wpływu przez zawodowych rzeczników interesów (lobbistów, lobbystów) na władze publiczne.
Wikipedia
członek jakiegoś lobby; również osoba zajmująca się zawodowo lobbowaniem; lobbista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zawodowy rzecznik czyichś interesów wywierający wpływ na władze publiczne
Wiktionary
(1.1) W polskim parlamencie zawód lobbysty wykonuje 16 osób, w brytyjskim 3 tys., a w europejskim – 15 tys..
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobby n.
:: fż. lobbystka ż.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbystyczny, lobbistyczny
Wiktionary
→ lobbysta; lobbistka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zawodowa rzeczniczka czyiś interesów wywierająca wpływ na władze publiczne
Wiktionary
(1.1) Przed posiedzeniem komisji senackiej spotkałam się z kilkoma lobbystkami.
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobby n.
:: fm. lobbysta m.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbystyczny, lobbistyczny
Wiktionary
→ lobbing; lobbistyczny, lobbingowy, lobbyingowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lobbingiem, odnoszący się do lobbingu
Wiktionary
(1.1) O ostatecznej formie ustawy zadecydowały silne działania lobbystyczne.
Wiktionary
rzecz. lobbing mrz., lobbingowość ż., lobbista mos., lobbistka ż., lobbowanie n., lobbysta mos., lobbystka ż., lobby n.
czas. lobbować ndk.
przym. lobbistyczny
Wiktionary
operacja chirurgiczna polegająca na wycięciu płata narządu wewnętrznego, najczęściej płuc z powodu gruźlicy lub nowotworu
SJP.pl
Lobektomia (ang. lobectomy) – zabieg operacyjny polegający na wycięciu płata narządu (np. płuca)Pierwszą w Polsce lobektomię wykonał lwowianin Tadeusz Ostrowski.
Wikipedia
Lobelia, stroiczka (Lobelia L.) – rodzaj roślin z rodziny dzwonkowatych. Obejmuje 414–415 gatunków. Występują one głównie w klimacie tropikalnym i umiarkowanym ciepłym w południowej części Ameryki Północnej i w Ameryce Południowej oraz w Afryce Subsaharyjskiej. W klimacie umiarkowanym chłodnym rośnie niewiele gatunków – 20 we wschodniej części Ameryki Północnej, dwa w Europie i pojedyncze w Australii i na okolicznych wyspach. W Polsce jedynym dziko rosnącym przedstawicielem rodzaju jest lobelia jeziorna L. dortmanna. Rośliny te zasiedlają różne siedliska – łąki, zarośla, widne lasy, skaliste wybrzeża, jeziora, w górach występują powyżej górnej granicy lasu. W dużej części są to rośliny mezo- i higrofilne, preferujące siedliska wilgotne i cieniste.
Wikipedia
alkaloid lobelii rozdętej, działa m.in. pobudzająco na układ autonomiczny, podwyższa ciśnienie krwi i pobudza ośrodek oddechowy
SJP.pl
Lobelina (też: lobelia, latelional) – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów piperydynowych występujący w nasionach lobelii rozdętej (Lobelia inflata). Niegdyś stosowana w medycynie jako środek o działaniu wymiotnym oraz pobudzającym ośrodek oddechowy, a także jako środek przeciwastmatyczny. Lobelina była podawana palaczom, gdyż powodowała wymioty tuż po zapaleniu papierosa, jednak ze względu na jej toksyczność oraz brak dowodów na skuteczność takiej terapii antynikotynowej, została wycofana z lecznictwa.
Wikipedia
rodzina roślin zielnych i bylin, o kwiatach zebranych w szczytowe grona
SJP.pl
Wikipedia
o cechach lobeliowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
roślina zielna z rodziny bobowatych; lablab; fasolnik egipski
SJP.pl
odmiana jabłoni odporna na mróz; owoc tej jabłoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. ogrod. odmiana uprawna jabłoni;
(1.2) spoż. owoc jabłoni lobo (1.1)
Wiktionary
Kultura:
Inne:
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
(1.2) Kupiłem wczoraj skrzynkę jabłek lobo na przetwory.
Wiktionary
IPA: ˈlɔbɔ, AS: lobo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) jabłoń
(1.2) jabłko
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== lobo (język galicyjski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. wilk
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
szeroka i płatowata wypustka cytoplazmatyczna u niektórych pierwotniaków oraz komórek organizmów wielokomórkowych
SJP.pl
zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu istoty białej mózgu w przedniej części płatów czołowych; leukotomia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zabieg neurochirurgiczny, który polega na odcięciu połączeń pomiędzy korą przedczołową oraz innymi strukturami mózgowia;
Wiktionary
Lobotomia przedczołowa, zwana także lobotomią (z gr. λοβός (lobos) 'płat', i τομή (tomē) 'cięcie, sekcja') lub lobotomią czołową albo leukotomią przedczołową – zabieg neurochirurgiczny polegający na przecięciu połączeń kory przedczołowej z innymi strukturami mózgowia, jedna z metod leczenia chorych na schizofrenię i inne ciężkie choroby psychiczne.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lobotomy
* baskijski: (1.1) lobotomia
* bułgarski: (1.1) лоботомия ż.
* duński: (1.1) lobotomi w.
* norweski (bokmål): (1.1) lobotomi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) lobotomi m.
źródła.
== lobotomia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. lobotomia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lobotomy
* baskijski: (1.1) lobotomia
* bułgarski: (1.1) лоботомия ż.
* duński: (1.1) lobotomi w.
* norweski (bokmål): (1.1) lobotomi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) lobotomi m.
źródła.
== lobotomia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. lobotomia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przerzucać nad przeciwnikiem piłkę lub lotkę wysokim łukiem
SJP.pl
[czytaj: lokanda] we Włoszech: umeblowany pokój do wynajęcia
SJP.pl
[czytaj: lokarno] miasto w Szwajcarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. szwajcarskie miasto w kantonie Ticino;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lokarneński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Locarno n.
źródła.
== Locarno (język czeski.) ==
thumb|Locarno (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. Locarno
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. lokarneński
Wiktionary
[czytaj: lokatiwus] lokatiwus, lokatyw, miejscownik; w językoznawstwie:
1. szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
Miejscownik (łac. locativus) – forma używana do opisu miejsca akcji. W języku polskim nigdy nie występuje samodzielnie, do opisu miejsca zawsze używa się wyrażeń przyimkowych: o bigosie, w Jaworzynie Śląskiej, przy torach.
Wikipedia
[czytaj: lokawor] osoba jedząca wyłącznie lokalną żywność wyprodukowaną tradycyjnymi metodami
SJP.pl
Wikipedia
podziemne głębokie pomieszczenie wykorzystywane dawniej jako więzienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podziemne pomieszczenie pod dużą budowlą, najczęściej zamkiem, wykorzystywane dawniej jako więzienie;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: locha
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) A mało u ciebie naszych w lochu pod ziemią gnije i zgniło?
Wiktionary
IPA: lɔx, AS: loχ
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. loszek m.
Wiktionary
(1.1) podziemie
Wiktionary
dorosła samica świni domowej lub dzika; maciora; samura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poufała forma rosyjskiego imienia Aleksiej
Wiktionary
Wikipedia
lochać się - o samicy świni lub dzika: wykazywać objawy rui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) łow. okres godowy u dzików
Wiktionary
rzecz. locha ż., loszka ż.
czas. lochać się, lochać ndk.
Wiktionary
(1.1) huczka
Wiktionary
dawniej: tworzyć rowki, żłobki; rowkować, żłobkować, bruzdkować
SJP.pl
dorosła samica świni domowej lub dzika; maciora; samura
SJP.pl
Lochy – podziemna część zamku służąca zwłaszcza w czasach pokoju jako więzienie. Jako że znajdowała się zazwyczaj pod głównym zamkiem była jednocześnie najbezpieczniejszym miejscem, dlatego w okresie wojny miała charakter obronny.
Wikipedia
1. nauka o obszarach wodnych i wybrzeżach;
2. książka nawigacyjna zawierająca opisy oceanów i mórz oraz otaczających je brzegów na całej kuli ziemskiej z punktu widzenia nawigacji
SJP.pl
Locja – dział wiedzy nautycznej (nautyki) opisujący wody żeglowne oraz wybrzeża z punktu widzenia bezpiecznej i sprawnej żeglugi. Dotyczy on zarówno wód morskich, jak i śródlądowych dróg żeglownych (czyli przeznaczonych do żeglugi), oraz ich otoczenia. Pomaga lub wręcz umożliwia przejście trudnych nawigacyjnie akwenów i szlaków, oraz opisuje miejsca docelowe żeglugi, jak porty wraz z ich otoczeniem oraz prowadzące do nich tory wodne.
Wikipedia
[czytaj: lokdałn] tymczasowy zakaz przemieszczania się i inne ograniczenia wprowadzone z powodu zagrożenia np. epidemią, klęską żywiołową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zakaz wyjścia, zakaz opuszczania danej strefy
Wiktionary
(1.1) Pomimo utrzymującej się w ostatnich dniach wyższej liczby zakażeń rząd nie planowaćanuje przywracać lockdownu.
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Locke'a lub z nim związany
SJP.pl
Lockheed – byłe amerykańskie przedsiębiorstwo zbrojeniowe specjalizujące się w produkcji statków powietrznych, założone w 1926 r., w 1995 w wyniku fuzji z Martin Marietta przekształcone w Lockheed Martin.
Niektóre znane konstrukcje firmy Lockheed:
Wikipedia
[czytaj: lokałt] przerwanie działalności w celu wymuszenia na pracownikach obniżki zarobków, zwykle w odpowiedzi na strajk; lokaut
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. uniemożliwienie strajku przez zakaz wstępu do fabryki do czasu akceptacji przez pracowników warunków zatrudnienia stawianych przez zarząd
(1.2) społ. adm. zamknięcie instytucji i lokali publicznych w związku z epidemią
(1.3) społ. praw. zablokowanie najemcy dostępu do lokalu w celu dokonania eksmisji
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lokaut m., lokautowanie n.
czas. lokautować ndk.
przym. lokautowy
Wiktionary
(1.1) lokaut
(1.2) lokaut
(1.3) lokaut
Wiktionary
[czytaj: loko] termin oznaczający miejsce dostarczenia i odbioru towaru; loko
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Szwajcaria:
Osoby:
Wikipedia
[czytaj: lokomat] sterowane komputerowo urządzenie pozwalające na rehabilitację i trening chodu; lokomat
SJP.pl
[czytaj: lokum] mieszkanie, pomieszczenie dla kogoś; lokum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mieszkanie, miejsce
Wiktionary
(1.1) Mamy z Agatką nareszcie własne locum.
Wiktionary
IPA: ˈlɔkũm, AS: lokũm
Wiktionary
(1.1) mieszkanie, kąt
Wiktionary
[czytaj: lokus] lokalizacja danego genu w chromosomie, stała w genomie danego organizmu
SJP.pl
Locus (czyt. lokus; l.mn. loci, czyt. loc-i; łac. dosł. „miejsce”) – określony obszar chromosomu zajmowany przez gen. W obrębie chromosomu znajduje się wiele różnych loci; stanowią one rodzaj logicznych pojemników na samodzielne, ustrukturyzowane fragmenty informacji genetycznej, nazywane genami. W określonym locus mogą się znaleźć różne warianty związanego z nim genu (różniące się sekwencją nukleotydów w DNA); warianty te są nazywane allelami.
Wikipedia
mały lok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały lok
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Filip zapuszczał swoje włosy cały rok, aby móc zrobić sobie loczki.
Wiktionary
rzecz. lok m., lokówka ż.
czas. lokować ndk.
przym. lokowy, lokówkowy
Wiktionary
nawijać pasma włosów wokół palca i mocować specjalnymi klipsami
SJP.pl
układający się w loczki
SJP.pl
woda w stanie stałym; jej zamarznięta powierzchnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stały stan skupienia wody;
(1.2) pot. lodowisko
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. porcja lodów przeznaczona do zjedzenia przez jedną osobę
(2.2) pot. posp. fellatio
Wiktionary
Lód – stan stały wody; minerał z gromady tlenków o wzorze chemicznym H2O. Znaleziono co najmniej siedemnaście odmian tej substancji – faz termodynamicznych zależnych od ciśnienia i temperatury.
Lód występuje na Ziemi w różnych postaciach, np. lodowców, kier, opadów jak śnieg czy grad, osadów jak szron, szadź czy gołoledź oraz innych form jak sople czy firn. Lód ziemski jest włączany do hydrosfery i przynajmniej jego część bywa nazywana kriosferą. Badają go osobne działy hydrologii: kriologia oraz glacjologia. Dyscypliny o podobnych nazwach jak kriofizyka, kriogenika i krionika wykraczają poza badanie i wytwarzanie lodu. Powierzchnia lądolodów ulegała zmianom na tyle istotnym dla krajobrazu, że w dziejach Ziemi wyróżnia się fazy zlodowacenia, a czasem też epok lodowych.
Wikipedia
(1.1) Poproszę dwie kostki lodu do whisky.
(1.2) Podczas meczu hokejowego, znowu na lodzie dominowali Kanadyjczycy.
(2.1) Mamo, kup mi loda!
(2.2) Chcesz loda?
Wiktionary
IPA: lut, AS: lut
Wiktionary
rzecz. lodowisko n., lodówka ż., lodziarz m., lodziarnia ż., obladzanie n., oblodzenie n., lodowacenie n., zlodowacenie n., zlodzenie n.
:: zdrobn. lodzik m.
czas. obladzać ndk., oblodzić dk., lodowacieć ndk., zlodowacieć dk.
przym. lodowy, lodowaty, lodowcowy, polodowcowy, zalodzony, oblodzony
przysł. lodowo, lodowato
Wiktionary
(1.2) lodowisko
Wiktionary
potocznie: porcja lodów
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
zdrobnienie od: lód; cienki, delikatny lód
SJP.pl
gruba, włochata tkanina wełniana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina w północnych Włoszech, w Lombardii;
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Lombardii;
Wiktionary
Miejscowości we Włoszech:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) Sformułowana została hipoteza, że plan Lodi, a szczególnie jego czworokątnego placu, był dziełem artystów francuskich. Lodi zostało w 1158 r., po zburzeniu przez mediolańczyków, założone przez Fryderyka Barbarossę na nowym miejscu.
(1.1) Generała Bonaparte żołnierze mianowali po zwycięstwie pod Lodi kapralem, potem po bitwie pod Castiglione sierżantem — rada weteranów rozważała zasługi wodza i następnego rana delegacja uroczyście zawiadamiała go o takim osobliwym awansie.
(1.1) 1 marca przed rezydującym w Lodi cesarzem zjawili się mediolańscy konsulowie z zawieszonymi na szyjach nagimi mieczami. Upadli do jego stóp i po publicznym przyznaniu się do popełnienia w stosunku do niego aktu zdrady, zdali się na jego łaskę.
Wiktionary
przym. laudeński
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych
SJP.pl
Lodigezja (Loddigesia mirabilis) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Endemit Peru, bliski zagrożenia wyginięciem. Biologia tego kolibra jest słabo poznana.
Wikipedia
1. jaskier lodnikowy - gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych;
2. goryczuszka lodnikowa - gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych
SJP.pl
urządzenie przeciwoblodzeniowe
SJP.pl
linia na lodowcu kontynentalnym, od której lody spływają w różne strony
SJP.pl
lodofoka grenlandzka - gatunek foki; foka grenlandzka
SJP.pl
Lodofoka grenlandzka, foka grenlandzka, foka siodlasta (Pagophilus groenlandicus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny fokowatych (Phocidae).
Wikipedia
lodoicja seszelska - gatunek drzewa z rodziny palmowatych występujący tylko na Seszelach; palma seszelska
SJP.pl
Lodoicja seszelska (Lodoicea maldivica J. F. Gmelin), nazywana także palmą seszelską oraz kokosem morskim (coco de mer) – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (Arecaceae) z monotypowego rodzaju lodoicja Lodoicea. W naturze rośnie tylko w archipelagu Seszeli. Owoce tej palmy były znane od dawna, były przenoszone przez prądy morskie i wyrzucane na brzegi mórz, ale nie znano jednak ich pochodzenia. Naukowa nazwa gatunkowa pochodzi od Malediwów, gdzie znaleziono owoce, na podstawie których opisano gatunek, odkryty później na Seszelach w 1743. Nasiono wypełniające dwupłatowy owoc jest największym w świecie roślin. Ze względu na jego podobieństwo do kobiecych bioder, nasiono uważane było (przed znalezieniem źródła jego pochodzenia) za dzieło szatana, a uznający je za dzieło natury wierzyli przynajmniej w to, że działa jak afrodyzjak.
Wikipedia
zlatynizowana nazwa księstwa włodzimierskiego
SJP.pl
Lodomeria – zlatynizowana nazwa Księstwa Włodzimierskiego, do którego od XIII wieku pretensje rościła sobie korona węgierska, a za jej pośrednictwem Habsburgowie. Ruskie księstwo halicko-włodzimierskie w pierwszych latach XIII wieku (1206, 1214) i latach 1370–1387 dostało się przejściowo pod wpływy węgierskie. Pokrywa się z obszarem zachodniej części historycznego Wołynia.
Wikipedia
środowiskowo: osoba przygotowująca do użytku taflę lodowiska; icemaster, ice master
SJP.pl
obsuwanie się lodowca po stromym progu skalnym; miejsce, w którym się to dzieje
SJP.pl
Lodospad – stroma część lodowca pocięta szczelinami. Występuje zwykle kiedy lodowiec pokonuje stromy odcinek doliny albo próg karu.
W terminologii wspinaczkowej lodospadem nazywamy także zamarznięte wodospady lub okresowe cieki na ścianach skalnych,które stanowią obszar zimowej działalności wspinaczkowej we wspinaczce lodowej.
Wikipedia
gruba warstwa śniegu ze zlodowaciałą pokrywą na wierzchu
SJP.pl
zgrubienie od: lodówka
SJP.pl
obłożyć coś lodem; włożyć lód do urządzenia chłodniczego
SJP.pl
dawniej: mrozić, zamieniać w lód
SJP.pl
1. pokrywać się lodem, zmieniać się w lód;
2. odczuwać przenikliwe zimno; marznąć;
3. doznawać paraliżującego uczucia, drętwieć z przerażenia;
4. stawać się nieczułym, oschłym, obojętnym
SJP.pl
przysłówek
(1.1) zimno
Wiktionary
przym. zalodzony, lodowaty
rzecz. lód mzw./mrz.
Wiktionary
1. bardzo zimny;
2. ścięty w lód, pokryty lodem, zamarznięty;
3. przenośnie człowiek wyniosły, nieprzystępny, oziębły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zimny jak lód, bardzo zimny
Wiktionary
(1.1) Ale była górą i wiatr śmigał tu wszędzie, gdzie drzewa i zarośla nie rosły w liczniejszej gromadzie. Był lodowaty, zabójczy dla nagiego człowieka i dużo groźniejszy od słabego, suchego mrozu.
Wiktionary
IPA: ˌlɔdɔˈvatɨ, AS: lodovaty
Wiktionary
rzecz. lód m., lodziara ż.
przym. lodowy, zalodzony, oblodzony
przysł. lodowato
Wiktionary
przymiotnik od: lodowiec
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z lodowcami i ich działalnością
Wiktionary
IPA: ˌlɔdɔfˈt͡sɔvɨ, AS: lodofcovy
Wiktionary
rzecz. lodowiec m., lód mrz./mzw.
Wiktionary
(1.1) glacjalny
Wiktionary
zdrobnienie od: lodówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: lodówka
Wiktionary
IPA: ˌlɔduˈvɛt͡ʃka, AS: loduvečka
Wiktionary
rzecz. lodówka ż.
Wiktionary
warstwa lodu tworząca się na powierzchni ziemi wskutek zamarzania mżawki lub deszczu; gołoledź
SJP.pl
duża masa lodu lodowcowego, poruszająca się pod wpływem własnego ciężaru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. ogromna masa lodu powstała z przekształcenia pokładów wiecznego śniegu;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Gavia immer|ref=tak., gatunek nura zamieszkującego tundrę Ameryki Północnej, Grenlandii i Islandii;
Wiktionary
Lodowiec – masa lodu powstała z nagromadzonego śniegu powyżej linii wiecznego śniegu. Lodowce są największym rezerwuarem wody słodkiej na Ziemi i drugim po oceanach wody na świecie. Badaniem lodowców zajmuje się glacjologia.
Wikipedia
(1.1) Vatnajökull jest największym lodowcem na Islandii i drugim co do wielkości w Europie.
Wiktionary
IPA: lɔˈdɔvʲjɛt͡s, AS: lodovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. lód m., lodówka ż., zlodowacenie n., lodziara ż., lodownia ż.
przym. lodowcowy, polodowcowy
Wiktionary
(2.1) nur lodowiec
Wiktionary
1. obszar pokryty lodem, przeznaczony do jazdy na łyżwach;
2. pole lodowe, przestrzeń pokryta lodem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) miejsce przeznaczone do sportowej lub rekreacyjnej jazdy na łyżwach;
Wiktionary
Lodowisko – specjalnie zorganizowane miejsce do uprawiania sportów łyżwiarskich. Lodowiska dzielą się na dwie podstawowe grupy: naturalne i sztuczne. Wielkość lodowiska zależy od możliwości technicznych organizatorów oraz od ewentualnych wymogów dyscypliny, dla uprawiania której są stworzone.
Wikipedia
(1.1) Musiałaś zgubić tę czapkę na lodowisku albo w tramwaju.
Wiktionary
IPA: ˌlɔdɔˈvʲiskɔ, AS: lodovʹisko
Wiktionary
zob. lód.
Wiktionary
(1.1) ślizgawka
Wiktionary
1. urządzenie chłodzące, służące do przechowywania żywności;
2. gatunek kaczki morskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pojemnik, szafka lub urządzenie izolowane termicznie, umożliwiające przechowywanie czegoś w obniżonej temperaturze;
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Clangula hyemalis|Linnaeus|ref=tak., gatunek morskiej kaczki;
(1.3) pot. przen. bardzo zimno, duży mróz
(1.4) przen. zablokowanie lub odłożenie jakiejś sprawy na długi czas lub sądowa sekwestracja
(1.5) pot. sałata lodowa
(1.6) gw-pl|Mazowsze, Małopolska. gołoledź
Wiktionary
Chłodziarka (zwycz. lodówka) – urządzenie (maszyna cieplna), którego zadaniem jest obniżenie temperatury środowiska chłodzonego, kosztem doprowadzonej energii. W chłodziarkach absorpcyjnych energia odprowadzana jest w postaci ciepła, natomiast w pozostałych (sprężarkowych, strumienicowych, termoelektrycznych) w postaci pracy. Chłodzonym czynnikiem może być powietrze, woda lub inny czynnik pośredniczący (chłodziwo).
Wikipedia
(1.1) Iwona zepsuła lodówkę, wstawiając do niej gar gorącego barszczu.
(1.2) Lodówki zimą pojawiają się w dużych stadach na Bałtyku.
(1.3) Rano była taka lodówka, że nie mogłem odpalić samochodu.
(1.4) Marszałek włożył projekt ustawy do sejmowej lodówki.
Wiktionary
IPA: lɔˈdufka, AS: lodufka
Wiktionary
rzecz. lodowiec m., lód m.
:: zdrobn. lodóweczka ż.
:: zgrub. lodówa ż.
przym. lodówkowy, lodowy, zalodzony, oblodzony
Wiktionary
(1.1) chłodziarka, chłodnia
(1.3) ziąb
(1.4) odłożyć na półkę
(1.6) gw-pl|Mazowsze, Małopolska|lodówa.
Wiktionary
automatyczne urządzenie chłodnicze wykorzystywane w handlu i gastronomii; coolomat
SJP.pl
przymiotnik od: lodówka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lodówką, dotyczący lodówki
Wiktionary
rzecz. lodówka ż.
przym. lodowy
Wiktionary
1. pomieszczenie do przechowywania lodu;
2. chłodzone lodem pomieszczenie do przechowywania produktów żywnościowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. chłodnia, w której niską temperaturę uzyskuje się przez zastosowanie lodu naturalnego lub sztucznego
(1.2) przest. budowla lub pomieszczenie służące do przechowywania produktów spożywczych, w których niską temperaturę zapewniano dzięki zgromadzonej dużej ilości lodu lub śniegu;
(1.3) książk. przen. bardzo zimne pomieszczenie
Wiktionary
Lodownia, lodnia – pomieszczenie lub osobny budynek służące do przechowywania wyłącznie lodu lub śniegu. Lodownie były lokalizowane blisko chłodni, w których przechowano produkty łatwo psujące się bez udziału agregatów chłodniczych, albo były jednocześnie chłodnią. W lodowniach i chłodniach uzyskiwano stałą temperaturę 4 °C.
Wikipedia
(1.2) Wokół lodowni sadzono drzewa, aby zapewnić jej cień.
(1.3) Zimno tu jak w lodowni!
Wiktionary
rzecz. lód m., lodzik m., lody nmos., lodziarnia ż., lodziarz m., lodziarka ż., lodziara ż., lodowisko n., lodowiec m., lodówka ż.
przym. lodowy, lodowcowy
Wiktionary
(1.3) lodówka
Wiktionary
urządzenie do wyrobu sztucznego lodu; generator lodu
SJP.pl
1. zrobiony z lodu;
2. w przenośni: zimny jak lód
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lodem, dotyczący lodu
(1.2) kulin. związany z lodami, dotyczący lodów
przymiotnik jakościowy
(2.1) przest. lodowaty, zimny jak lód
Wiktionary
(1.1) Dziecko jeździło z mamą na łyżwach na odmiecionej przez siebie ze śniegu lodowej tafli.
(1.2) Bogini zamówiła tort lodowy z czerwoną porzeczką i białą czekoladą.
Wiktionary
rzecz. lód m., lodzik m., lodowisko n., lodówka ż., lodziarz m., lodziarnia ż., lodziara ż., lodownia ż.
przym. lodowiskowy, lodówkowy, lodowaty, zalodzony, oblodzony
przysł. lodowo
Wiktionary
potocznie: miłośnik lodów
SJP.pl
wyścigi motocyklowe na lodzie
SJP.pl
zawodnik biorący udział w wyścigach motocyklowych na lodzie
SJP.pl
konstrukcja chroniąca filary mostu przed lodem; izbica
SJP.pl
1. statek o specjalnej konstrukcji, który kruszy lód np. na rzece; łamacz lodu
2. statek torujący drogę przez zamarznięte wody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek o wzmocnionym kadłubie, przystosowany do rozbijania pokrywy lodu na morzu lub rzece celem utworzenia drogi dla innych statków;
Wiktionary
Lodołamacz, inaczej łamacz lodu – jednostka pływająca o specjalnej, wzmocnionej konstrukcji kadłuba umożliwiającej łamanie pokrywy lodowej (np. lodu morskiego). Lodołamacze używane są na zamarzających wodach żeglownych, aby umożliwić w ten sposób żeglugę w okresie zimowym.
Wikipedia
(1.1) Tegoroczna styczniowa interwencja lodołamaczy była potrzebna ze względu na zagrożenie tymczasowej przeprawy w Kiezmarku.
Wiktionary
IPA: ˌlɔdɔˈwãmat͡ʃ, AS: lodou̯ãmač
Wiktionary
łamanie i kruszenie lodu na powierzchni mórz, rzek i oceanów
SJP.pl
wyrób cukierniczy sporządzany na bazie mleka, cukru, jaj i dodatków, np. czekolady
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) spoż. kulin. deser, który stanowi słodka, zamrożona masa sporządzona z mleka, cukru, jaj i innych dodatków
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mam ochotę na lody waniliowe.
(1.1) W czerwcu zarobiłem na pisaniu tekstów 200 złotych, więc stać mnie na lody Magnum.
Wiktionary
IPA: ˈlɔdɨ, AS: lody
Wiktionary
rzecz. lodownia ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Leokadia (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. otwarta zadaszona galeria lub balkon wzdłuż ściany budynku;
Wiktionary
(1.1) Nowy papież ukazał się w lodżii bazyliki.
(1.1) Z okazji święta lodżię przyozdobiono flagami i girlandami.
Wiktionary
rzecz. loggia ż.
Wiktionary
obelżywie: kobieta uprawiająca seks oralny (fellatio) z mężczyznami; lachociąg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. wykonawczyni fellatio
Wiktionary
IPA: lɔˈd͡ʑara, AS: loʒ́ara
Wiktionary
rzecz. lód m., lodowisko n., lodownia ż., lodownik m., lodówka ż., lodowatość ż., lodowiec m., lodowacenie n., zlodowacenie n.
:: fm. lodziarz m.
czas. lodowacieć ndk., zlodowacieć dk.
przym. lodowy, lodowaty, lodowcowy
Wiktionary
(1.1) lachociąg, obciągara
Wiktionary
potocznie sprzedawczyni lodów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. techn. maszyna do wytwarzania lodów
Wiktionary
rzecz. lodziarz mos., lodziarnia ż., lodownia ż.
Wiktionary
1. wytwórnia lodów;
2. lokal, w którym sprzedaje się lody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. miejsce sprzedaży lodów
Wiktionary
Lodziarnia – miejsce, w którym sprzedaje się różnego rodzaju lody (zwykłe, sorbetowe, włoskie), mrożone jogurty oraz desery lodowe, czasem również desery zawierające w składzie lody – takie jak naleśniki czy gofry.
Lody serwowane są zazwyczaj na dwa sposoby: w wafelkach lub w pucharkach.
Wikipedia
(1.1) W Swarzędzu w krótkim odstępie czasu otwarto dwie lodziarnie tej sieci.
Wiktionary
rzecz. lodziarz m., lodziarka ż., lód mrz./mzw.
przym. lodowy
Wiktionary
dotyczący lodziarza, lodziarstwa
SJP.pl
sprzedawca lub wytwórca lodów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto sprzedaje lody
(1.2) grub. eufem. wykonawca fellatio
Wiktionary
IPA: ˈlɔd͡ʑaʃ, AS: loʒ́aš
Wiktionary
rzecz. lodownia ż., lód m., lodzik m., lodziarnia ż., lodziarka ż.
:: fż. lodziara ż.
przym. lodowy, zalodzony, oblodzony
Wiktionary
potocznie: pokrywać lodem; zamrażać
SJP.pl
zdrobnienie od: lód (w znaczeniu: woda w stanie stałym; jej zamarznięta powierzchnia)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: lód
(1.2) mały lód
Wiktionary
(1.2) Może zjemy sobie po lodziku?
Wiktionary
rzecz. lód mrz., lodziarz mos., lodownia ż.
przym. lodowy, zalodzony, oblodzony
Wiktionary
(1.2) lód
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
jasnożółta, nawiana skała osadowa, używana do wyrobu cegieł; less
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. duża łopata do wsadzania bułek do pieca
Wiktionary
IPA: ˈlɔfɛl, AS: lofel
Wiktionary
brykiet z nieoczyszczanego naftalenu, nasycony pakiem, służący do rozpalania palenisk węglowych
SJP.pl
Lofix – paliwo stałe stosowane jako podpałka w postaci gałek lub kostek. Sporządzony ze sprasowanego pyłu lub miału węgla brunatnego zmieszanego z naftalenem, zgodnie z Polską Normą PN-70/C-97049 z 1970, która zastąpiła wcześniejszą PN-57/C-97049 z 1957 roku.
Wikipedia
przymiotnik od: Lofoty, grupa przybrzeżnych wysp na Morzu Norweskim
SJP.pl
przednia część ciała czułkowców
SJP.pl
Lofofor – aparat czułkowy niektórych wtórnojamowych bezkręgowców morskich, złożony z podstawy i korony orzęsionych czułków otaczających otwór gębowy. Korona może mieć kształt taśmowaty, pierścieniowaty, podkowiasty lub spiralnie skręcony. Lofofor pełni funkcję organu filtrującego pokarm i oddechowego.
Wikipedia
archipelag na Morzu Norweskim
SJP.pl
Lofoty (norw. Lofoten) – archipelag na Morzu Norweskim u północno-zachodnich wybrzeży Norwegii, ciągnący się na długości 112 km od maleńkiej wysepki Røst na południu po wąską cieśninę Raftsundet, oddzielającą go od archipelagu Vesterålen. Od stałego lądu oddzielony cieśniną Vestfjorden.
Wikipedia
mieszkanie lub pracownia artystyczna w pomieszczeniu zaadaptowanym z dawnej hali fabrycznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. pomieszczenie przemysłowe zaadaptowane na mieszkanie (często luksusowe) lub inny lokal użytkowy;
Wiktionary
Loft – mieszkanie urządzone w dawnych pomieszczeniach przemysłowych, na przykład fabrykach lub magazynach, albo mieszkanie o dużej, wysokiej i otwartej przestrzeni, zaprojektowane w stylu industrialnym (styl loft).
Wikipedia
(1.1) Moda na lofty dotarła do Polski stosunkowo niedawno, choć w zachodniej Europie ma już kilkudziesięcioletnią tradycję. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: lɔft, AS: loft
Wiktionary
gruby śrut do nabojów myśliwskich
SJP.pl
o śrucie: mający średnicę powyżej 5 mm
SJP.pl
1. przyrząd określający prędkość statku w stosunku do otoczenia lub mierzący przebytą przez niego drogę;
2. w informatyce: plik, w którym zapisywane są wydarzenia rejestrowane przez system operacyjny komputera;
3. w informatyce: plik rejestrujący w serwerach WWW liczbę wizytujących internautów i strony internetowe, na które zaglądali
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. przyrząd do pomiaru prędkości statku;
(1.2) inform. zapis zdarzeń i działań w systemie komputerowym;
(1.3) bibl. jednostka miary objętości występująca w Biblii;
symbol, skrót
(2.1) = mat. logarytm
(2.2) = mat. logarytm dziesiętny
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) log ręczny / turbinowy / burtowy / ciśnieniowy / elektromagnetyczny / hydroakustyczny / mechaniczny
synonimy.
(1.2) dziennik, plik dziennika, rejestr zdarzeń
(2.1) lg
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
(1.2)
rzecz. logowanie n., zalogowanie n.
czas. logować ndk., zalogować dk.
frazeologia.
(1.1) log hiszpański
etymologia.
(1.1-2) etym|ang|log.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) log
* esperanto: (1.1) logo
źródła.
== log (język angielski.) ==
wymowa. IPA|lɒɡ. audioUS|En-us-log.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kłoda, polano
(1.2) rejestr
(1.3) żegl. dziennik pokładowy
(1.4) inform. log, raport, dziennik
czasownik
(2.1) ścinać drzewa
(2.2) logować
(2.3) rejestrować, notować
odmiana.
(1) lp. log; lm. logs
(2) log, logged, logged, logs, logging
przykłady.
Wiktionary
IPA: lɔk, AS: lok
Wiktionary
(1.2)
rzecz. logowanie n., zalogowanie n.
czas. logować ndk., zalogować dk.
Wiktionary
(1.2) dziennik, plik dziennika, rejestr zdarzeń
(2.1) lg
Wiktionary
skrót od: logika, logiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. wiersz złożony z różnych stóp, w poezji antycznej uważany za zbliżony do prozy
2. w poezji polskiej: wiersz sylabotoniczny, niepodzielny na jednakowe stopy
SJP.pl
samochód typu Dacia Logan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. masyw górski w Ameryce Północnej, najwyższy szczyt Kanady;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Logan wznosi się na wysokość 5966 m n.p.m.
Wiktionary
IPA: ˈlɔɡãn, AS: logãn
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu goryczkowców; połatowate
SJP.pl
Wikipedia
wykładnik potęgi, do jakiej trzeba podnieść podstawę, aby uzyskać daną liczbę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. wykładnik potęgi, do której należy podnieść określoną liczbę (podstawę logarytmu), aby uzyskać jego argument;
Wiktionary
Logarytm (łac. [now.] logarithmus – stosunek, z gr. λόγ- log-, od λόγος logos – zasada, rozum, słowo, i ἀριθμός árithmós – liczba) – dla danych liczb a,b>0,\;a\neq 1 liczba oznaczana \log _{a}b będąca rozwiązaniem równania a^{x}=b. Taka definicja logarytmu została zdefiniowana przez Eulera. Liczba a nazywana jest podstawą (zasadą) logarytmu, liczba b liczbą logarytmowaną (niekiedy antylogarytmem swojego logarytmu, patrz: antylogarytm). Jest to więc wykładnik potęgi, do jakiej należy podnieść podstawę a, aby otrzymać liczbę logarytmowaną b.
Wikipedia
IPA: lɔˈɡarɨtm̥, AS: logarytm̦
Wiktionary
rzecz. logarytmowanie n., zlogarytmowanie n.
czas. logarytmować ndk., zlogarytmować dk.
przym. logarytmiczny
przysł. logarytmicznie
Wiktionary
(1.1) symbol. log
Wiktionary
1. związany z logarytmowaniem, obliczaniem logarytmów;
2. suwak logarytmiczny - narzędzie wykorzystywane dawniej do przybliżonych obliczeń, głównie inżynierskich
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z logarytmami, dotyczący logarytmów
(1.2) taki, którego wartość zmienia się zgodnie z określonym logarytmem
Wiktionary
IPA: ˌlɔɡarɨtˈmʲit͡ʃnɨ, AS: logarytmʹičny
Wiktionary
rzecz. logarytm mrz., logarytmowanie n., zlogarytmowanie n.
czas. logarytmować ndk., zlogarytmować dk.
przysł. logarytmicznie
Wiktionary
obliczać logarytm liczby lub wyrażenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|logarytmować.
Wiktionary
Logarytm (łac. [now.] logarithmus – stosunek, z gr. λόγ- log-, od λόγος logos – zasada, rozum, słowo, i ἀριθμός árithmós – liczba) – dla danych liczb a,b>0,\;a\neq 1 liczba oznaczana \log _{a}b będąca rozwiązaniem równania a^{x}=b. Taka definicja logarytmu została zdefiniowana przez Eulera. Liczba a nazywana jest podstawą (zasadą) logarytmu, liczba b liczbą logarytmowaną (niekiedy antylogarytmem swojego logarytmu, patrz: antylogarytm). Jest to więc wykładnik potęgi, do jakiej należy podnieść podstawę a, aby otrzymać liczbę logarytmowaną b.
Wikipedia
rzecz. logarytm m.
czas. logarytmować ndk.
przym. logarytmiczny
Wiktionary
w audiometrii słownej: sylaba którą łączy się z innymi logatomami by tworzyć nieistniejące w danym języku wyrazy służące do badania rozumienia mowy
SJP.pl
Logatom (stgr. λόγος lógos „wyraz” + ἄτομος átomos „niepodzielny”) – sylaba służąca do badania rozumienia mowy w audiometrii słownej, która łączona jest z innymi logatomami w wyrazy niemające znaczenia w danym języku. Bezsensowne wyrazy tworzone są po to, aby badany nie wspomagał się znajomością języka w procesie rozumienia mowy. Powoduje to, iż wyniki testów są bardziej obiektywne. Logatomy tworzone są na podstawie badań statystycznych występowania poszczególnych głosek w danym języku, aby utworzone wyrazy były jak najbardziej podobne do wyrazów w nim występujących. Logatomy wykorzystuje się również w fonetyce, logopedii oraz w psycholingwistyce, do badania percepcji słuchowej.
Wikipedia
[czytaj: lodżja] lodżia;
1. rodzaj krytego balkonu;
2. w architekturze zabytkowej: odrębny budynek lub część budynku, mające otwartą kolumnadę albo arkady zamiast ściany frontowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. otwarta zadaszona galeria lub balkon wzdłuż ściany budynku;
Wiktionary
Loggia (lodżia) – wnęka w zewnętrznej płaszczyźnie budynku, otwarta na zewnątrz, oddzielona drzwiami i oknami od pomieszczeń wewnętrznych.
Loggia może być jedno- lub wielokondygnacyjna, otwarta lub zamknięta (przeszklona). Występowała w renesansie w budownictwie pałacowym (np. zamek na Wawelu, zamek w Pieskowej Skale, pałac w Nawojowie Łużyckim, w Baranowie Sandomierskim). We współczesnych budynkach, zazwyczaj tylko jednokondygnacyjna, spełnia funkcję balkonu.
Wikipedia
(1.1) Właściciele dworu zlecili wykonanie arkadowej loggii w elewacji wejściowej od strony wewnętrznego dziedzińca.
Wiktionary
rzecz. lodżia ż.
Wiktionary
[czytaj lodżjobalkon] rzadko: rodzaj krytego balkonu; loggia, lodżia, balkon wnękowy
SJP.pl
słowa wypowiedziane przez Jezusa, przekazywane w formie sentencji, przypowieści i pouczeń
SJP.pl
Logia (z gr. λόγια wyrocznia l.mn. od λόγιον) – małe fragmenty tekstu wyciągnięte z kontekstu. W biblistyce termin ten oznacza pojedyncze, wyjęte z kontekstu wypowiedzi Jezusa takie jak sentencje, pouczenia czy przypowieści.
Wikipedia
zwolennik logicyzmu
SJP.pl
kierunek w matematyce, wg którego podstawą matematyki jest logika
SJP.pl
Logicyzm – kierunek w filozofii matematyki, zakładający, że można oprzeć jej podstawy na bazie rachunku logicznego zdań (porównaj logika). W szczególności sprowadza to matematykę jako naukę do szczególnego rodzaju formalnej teorii logicznej implementującej pewien zestaw aksjomatów i wyprowadzającej z nich wnioski w oparciu o pewien zespół definicji (porównaj: formalizm (matematyka)).
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) w myśl zasad logiki, zgodnie z logiką
(1.2) pot. w sposób sensowny, rozsądny (o zachowaniu, postępowaniu)
Wiktionary
(1.1) Wynik rozumowania okazał się logicznie uzasadniony.
(1.2) Zmęczenie sprawiło, iż przestał myśleć logicznie.
Wiktionary
rzecz. logika ż., logik mos., logiczność ż.
przym. logiczny
Wiktionary
(1.2) sensownie, poprawnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: logicznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: logiczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co logiczne
Wiktionary
rzecz. logika ż., logik mos.
przym. logiczny
przysł. logicznie
Wiktionary
1. dotyczący logiki;
2. zgodny z logiką, sensowny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z logiką, zgodny z logiką
(1.2) pot. mający sens, zrozumiały, rozsądny
(1.3) konsekwentny, budowany zgodnie z logiką
Wiktionary
(1.3) "Stalin był wielkim mordercą narodów, ale Polskę po II wojnie światowej stworzył geopolitycznie logiczną - pisał. - (…) jesteśmy dzieckiem Jałty.
Wiktionary
IPA: lɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: loǵičny
Wiktionary
rzecz. logika ż., logik mos., logiczność ż.
przysł. logicznie
Wiktionary
(1.2) sensowny
Wiktionary
specjalista w sferze logiki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się zawodowo logiką
Wiktionary
Logika (gr. λόγος, logos – rozum, słowo, myśl) – nauka formalna o jasnym i ścisłym formułowaniu myśli, o regułach poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń. Historycznie była uznawana za dział filozofii bliski retoryce, jednak narodziny rachunku zdań w XIX wieku zapoczątkowały logikę matematyczną.
Wikipedia
(1.1) Pierwszym logikiem, który nie w pełni zgadzał się z prawem wyłączonego środka, był Arystoteles.
Wiktionary
IPA: ˈlɔɟik, AS: loǵik
Wiktionary
rzecz. logiczność ż., logika ż.
przym. logiczny
przysł. logicznie
Wiktionary
1. nauka z dziedziny filozofii zajmująca się znajdowaniem praw rządzących ludzkim rozumowaniem, a także wnioskowaniem;
2. poprawne myślenie, oparte na związkach przyczynowo-skutkowych;
3. logika matematyczna - dziedzina matematyki zajmująca się badaniem własności wnioskowania matematycznego oraz modeli teorii matematycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. dyscyplina naukowa zajmująca się regułami poprawnego myślenia i wnioskowania;
(1.2) poprawne, rzeczowe myślenie, oparte na związkach przyczynowo-skutkowych
(1.3) prawa i mechanizmy rządzące jakimiś zdarzeniami
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: logik
Wiktionary
Logika (gr. λόγος, logos – rozum, słowo, myśl) – nauka formalna o jasnym i ścisłym formułowaniu myśli, o regułach poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń. Historycznie była uznawana za dział filozofii bliski retoryce, jednak narodziny rachunku zdań w XIX wieku zapoczątkowały logikę matematyczną.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) logika formalna • logika matematyczna • logika trójwartościowa
(1.2) elementarna / żelazna logika • brak logiki • bez logiki • sprzeczny z logiką
(1.3) logika dziejowa / zdarzeń
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) filozofia, matematyka
meronimy.
pokrewne.
rzecz. logik mos., logiczność ż.
przym. logiczny
przysł. logicznie
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|logica. < etym|gr|λογική. < etym|gr|λογικός. < etym|gr|λόγος.
uwagi.
wikicytaty.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) logic
* arabski: (1.1) منطق m.
* asturyjski: (1.1) lóxica ż.; (1.2) lóxica ż.
* baskijski: (1.1) logika
* białoruski: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) лёгіка ż.; (1.2) лёгіка ż.; (1.3) лёгіка ż.
* bułgarski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.
* esperanto: (1.1) logiko; (1.2) logiko
* estoński: (1.1) loogika
* fiński: (1.1) logiikka
* francuski: (1.1) logique ż.; (1.2) logique ż.
* gruziński: (1.1) ლოგიკა
* hebrajski: (1.1) לוגיקה ż.; (1.2) לוגיקה ż.
* hiszpański: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.
* irlandzki: (1.1) loighic ż.
* islandzki: (1.1) rökfræði
* japoński: (1.1) furi|論理学|ろんりがく.
* jidysz: (1.1) לאָגיק ż., לאָגיקע ż.
* łaciński: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.
* mongolski: (1.1) логик; (1.2) логик
* niderlandzki: (1.1) redeneerkunde
* niemiecki: (1.1) Logik ż.; (1.2) Logik ż.
* norweski (bokmål): (1.1) logikk m.; (1.2) logikk m.
* nowogrecki: (1.1) λογική ż.; (1.2) λογική ż.
* ormiański: (1.1) տրամաբանություն
* papiamento: (1.1) lógika
* perski: (1.1) علم منطق
* portugalski: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.
* rosyjski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.
* sanskryt: आन्वीक्षिकी ż.
* starogrecki: (1.1) λογική ż.
* staroirlandzki: (1.1) loigic ż.
* staroormiański: (1.1) տրամաբանութիւն
* tajski: (1.1) ตรรกศาสตร์
* tarencki: (1.1) lògeche
* telugu: (1.1) తర్కము
* turecki: (1.1) mantık
* tybetański: (1.1) ཚད་མ
* ukraiński: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.
* węgierski: (1.1) logika; (1.2) logika; (1.3) logika
* włoski: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.
źródła.
== logika (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) logika
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔɟika, AS: loǵika
Wiktionary
rzecz. logik mos., logiczność ż.
przym. logiczny
przysł. logicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) filozofia, matematyka
meronimy.
pokrewne.
rzecz. logik mos., logiczność ż.
przym. logiczny
przysł. logicznie
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|logica. < etym|gr|λογική. < etym|gr|λογικός. < etym|gr|λόγος.
uwagi.
wikicytaty.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) logic
* arabski: (1.1) منطق m.
* asturyjski: (1.1) lóxica ż.; (1.2) lóxica ż.
* baskijski: (1.1) logika
* białoruski: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) лёгіка ż.; (1.2) лёгіка ż.; (1.3) лёгіка ż.
* bułgarski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.
* esperanto: (1.1) logiko; (1.2) logiko
* estoński: (1.1) loogika
* fiński: (1.1) logiikka
* francuski: (1.1) logique ż.; (1.2) logique ż.
* gruziński: (1.1) ლოგიკა
* hebrajski: (1.1) לוגיקה ż.; (1.2) לוגיקה ż.
* hiszpański: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.
* irlandzki: (1.1) loighic ż.
* islandzki: (1.1) rökfræði
* japoński: (1.1) furi|論理学|ろんりがく.
* jidysz: (1.1) לאָגיק ż., לאָגיקע ż.
* łaciński: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.
* mongolski: (1.1) логик; (1.2) логик
* niderlandzki: (1.1) redeneerkunde
* niemiecki: (1.1) Logik ż.; (1.2) Logik ż.
* norweski (bokmål): (1.1) logikk m.; (1.2) logikk m.
* nowogrecki: (1.1) λογική ż.; (1.2) λογική ż.
* ormiański: (1.1) տրամաբանություն
* papiamento: (1.1) lógika
* perski: (1.1) علم منطق
* portugalski: (1.1) lógica ż.; (1.2) lógica ż.
* rosyjski: (1.1) логика ż.; (1.2) логика ż.; (1.3) логика ż.
* sanskryt: आन्वीक्षिकी ż.
* starogrecki: (1.1) λογική ż.
* staroirlandzki: (1.1) loigic ż.
* staroormiański: (1.1) տրամաբանութիւն
* tajski: (1.1) ตรรกศาสตร์
* tarencki: (1.1) lògeche
* telugu: (1.1) తర్కము
* turecki: (1.1) mantık
* tybetański: (1.1) ཚད་མ
* ukraiński: (1.1) логіка ż.; (1.2) логіка ż.; (1.3) логіка ż.
* węgierski: (1.1) logika; (1.2) logika; (1.3) logika
* włoski: (1.1) logica ż.; (1.2) logica ż.; (1.3) logica ż.
źródła.
== logika (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) logika
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
identyfikator użytkownika systemu komputerowego podawany przy rozpoczynaniu pracy
SJP.pl
Identyfikator użytkownika (ang. user identifier, user ID) – nazwa przypisana określonemu użytkownikowi. Używany jest podczas logowania, umożliwia uprawniony dostęp do danego komputera, systemu bądź sieci.
Identyfikator jest ciągiem znaków o ograniczonej długości, wybranych z określonego zestawu znaków.
Wikipedia
w Biblii: pojedyncza wypowiedź Jezusa
SJP.pl
Logia (z gr. λόγια wyrocznia l.mn. od λόγιον) – małe fragmenty tekstu wyciągnięte z kontekstu. W biblistyce termin ten oznacza pojedyncze, wyjęte z kontekstu wypowiedzi Jezusa takie jak sentencje, pouczenia czy przypowieści.
Wikipedia
urzędnik administracyjny w armii rzymskiej lub bizantyjskiej
SJP.pl
Logista (stgr. λογιστής logistēs, lm λογισταί logistai – rachmistrz, rewident) – w starożytnych Atenach urzędnik kontrolujący wydatki z kasy publicznej.
Termin odnoszony do członków dwóch różnych ateńskich kolegiów. W pierwszym znaczeniu dotyczy członka dziesięcioosobowej komisji, wyłonionego drogą losowania spośród członków Rady Pięciuset na okres jednej prytanii, i kontrolującego działania finansowe urzędników ateńskich w trakcie sprawowania funkcji.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z logistyką, dotyczący logistyki
Wiktionary
rzecz. logistyka ż.
Wiktionary
1. w wojsku wszystkie czynności mające na celu utrzymanie gotowości sił zbrojnych, bądź wspomożenie formacji walczących; kwatermistrzostwo;
2. planowanie i organizacja skomplikowanego przedsięwzięcia, zwłaszcza związanego z transportem i składowaniem surowców i produktów;
3. dawne określenie logiki matematycznej
SJP.pl
1. w wojsku wszystkie czynności mające na celu utrzymanie gotowości sił zbrojnych, bądź wspomożenie formacji walczących; kwatermistrzostwo;
2. planowanie i organizacja skomplikowanego przedsięwzięcia, zwłaszcza związanego z transportem i składowaniem surowców i produktów;
3. dawne określenie logiki matematycznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. planowanie i realizacja przepływu dóbr;
(1.2) wojsk. organizacja i realizacja zaopatrzenia dla wojska;
(1.3) daw. logika matematyczna
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: logistyk
Wiktionary
Logistyka – proces planowania, realizowania i kontrolowania sprawnego i efektywnego ekonomicznie przepływu surowców, materiałów, wyrobów gotowych oraz odpowiedniej informacji z punktu pochodzenia do punktu konsumpcji w celu zaspokojenia wymagań klienta. Działania logistyczne mogą obejmować (choć nie muszą się do nich ograniczać): obsługę klienta, prognozowanie popytu, przepływ informacji, kontrolę zapasów, czynności manipulacyjne, realizowanie zamówień, czynności reparacyjne i zaopatrywanie w części, lokalizację zakładów produkcyjnych i składów, procesy zaopatrzeniowe, pakowanie, obsługę zwrotów, gospodarowanie odpadami, transport i składowanie.
Wikipedia
(1.1) Biotechnologia, przemysł farmaceutyczny, logistyka łańcuchów dostaw – tego wszystkiego nie da się zrobić bez nowych mechanizmów kooperacyjnych.
Wiktionary
rzecz. logistyk mos.
przym. logistyczny
Wiktionary
funkcja stosowana w statystyce do przekształcania prawdopodobieństwa na logarytm szans; funkcja logitowa
SJP.pl
Funkcja logitowa, logit – funkcja stosowana w statystyce (metoda regresji logistycznej) do przekształcania prawdopodobieństwa na logarytm szansy (ang. log-odds):
Wikipedia
funkcja logitowa - funkcja stosowana w statystyce do przekształcania prawdopodobieństwa na logarytm szans; logit
SJP.pl
poddawanie rozważań regułom logicznym; logizowanie
SJP.pl
lina stanowiąca składową część logu
SJP.pl
symbol graficzny przedsiębiorstwa lub firmy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) inform. eduk. dydaktyczny język programowania oparty na tzw. „grafice żółwiowej”, zaprojektowany w latach sześćdziesiątych XX w. do nauki programowania strukturalnego;
Wiktionary
Logo (skr. od logogram lub logotyp) – unikalna i charakterystyczna forma graficzna, stylizowany napis, symbol lub inna forma ekspresji graficznej służąca do identyfikacji marki, przedsiębiorstwa bądź organizacji. Logo występuje w trzech postaciach – znaku będącego symbolem albo sygnetem, logotypu bądź pełnego logo. Umieszcza się je na materiałach drukowanych, reklamach, artykułach piśmienniczych, budynkach i pojazdach.
Wikipedia
IPA: ˈlɔɡɔ, AS: logo
Wiktionary
rzecz. logo n.
Wiktionary
dawniej:
a) kanclerz, pisarz na dworze wołoskim albo rumuńskim
b) możny bojar rumuński
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. nadworny urzędnik w średniowiecznej Mołdawii i na Wołoszczyźnie
Wiktionary
chorobliwy lęk przed mówieniem
SJP.pl
w starożytności:
1. twórca mów sądowych pisanych na zamówienie;
2. jeden z najstarszych historyków greckich, poprzednik Herodota, przedstawiający nie tylko wydarzenia historyczne, ale także opis krajów, o których opowiadał
SJP.pl
Logografowie jońscy (stgr. λογογράφοι lp. λογογράφος, od λόγος „opowieść” i γράφω „piszę”) – najstarsi kronikarze greccy z VI i V wieku p.n.e., poprzednicy uznanego za „ojca historii”, Herodota z Halikarnasu. Herodot nazywał ich logopoiami (λογοποιοί, lp. λογοποιὸς od ποιέω „tworzę”). Zwracali się oni ku badaniom przyrodniczym, geograficznym i historycznym, opisując dzieje minione, chociaż nie byli historykami w dzisiejszym rozumieniu.
Wikipedia
znak lub symbol reprezentujący całe słowo lub wyrażenie, np. kanji, hieroglif
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. znak lub symbol reprezentujący słowo bądź wyrażenie;
Wiktionary
Logogram (gr. logos „słowo” + gr. gramma „odcisk, znak”) – znak lub symbol reprezentujący słowo bądź wyrażenie. Używane były w starożytnych systemach pisma (np. hieroglify).
Wikipedia
IPA: lɔˈɡɔɡrãm, AS: logogrãm
Wiktionary
rodzaj łamigłówki
SJP.pl
Logogryf (z gr.: λόγος „słowo”, γρῖφος „trzcinowy kosz na ryby”) – rozrywka umysłowa, rodzaj zagadki polegającej na zgadywaniu wyrazów na podstawie ich definicji lub na podstawie podanych sylab i wpisywaniu ich w określony diagram.
Wikipedia
jałowy spór o słowa zamiast o istotę problemu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. spór o słowa, nie o meritum sprawy
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|logomachie.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) logomachy
* interlingua: (1.1) logomachia
* łaciński: (1.1) logomachia ż.
* włoski: (1.1) logomachia ż.
źródła.
== logomachia (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) logomachia, spór o słowa
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌlɔɡɔ̃ˈmaxʲja, AS: logõmaχʹi ̯a
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|logomachie.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) logomachy
* interlingua: (1.1) logomachia
* łaciński: (1.1) logomachia ż.
* włoski: (1.1) logomachia ż.
źródła.
== logomachia (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) logomachia, spór o słowa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przyrząd pomiarowy służący do pomiaru rezystancji, pojemności i częstotliwości; miernik ilorazowy
SJP.pl
Logometr (miernik ilorazowy) – mechanizm przyrządów pomiarowych do pomiaru stosunku dwóch wielkości elektrycznych, zwykle natężenia prądu, napięcia elektrycznego, a pośrednio innych.
Wikipedia
w teorii informacji naukowej: najmniejsza jednostka informacji strukturalnej uzyskanej przez znajomość procedury doświadczenia
SJP.pl
Logon (fr. Logone) – rzeka w Zachodniej Afryce, główny dopływ rzeki Szari.Źródła Logonu znajdują się w zachodniej części Republiki Środkowoafrykańskiej, północnym Kamerunie i południowym Czadzie. Rzeka na pewnym odcinku tworzy naturalną granicę państwową między Kamerunem a Czadem.
Wikipedia
osoba dotknięta wadą wymowy, np. seplenieniem, jąkaniem się
SJP.pl
zaburzenie artykulacji mowy (wada wymowy); seplenienie, jąkanie się
SJP.pl
specjalista w zakresie logopatologii
SJP.pl
dział patologii zajmujący się badaniem zaburzeń mowy; patologia mowy
SJP.pl
Logopatologia – jeden z działów logopedii, zajmującej się patologią mowy (dyscyplina naukowa i praktyczna), badania naukowe i leczenie zaburzeń mowy osób w różnym wieku.
Specjaliści w dziedzinie logopedii mowy wyodrębniają: afazjologię, balbutologię, logopatologię oraz terapię tych zaburzeń. Przedmiotem zainteresowania logopatologów są zaburzenia rozwojowe. W monografii „Patologia mowy” Zbigniewa Tarkowskiego i współautorów w części dotyczącej logopatologii, zatytułowanej „Logopedia rozwojowa”, omówiono zagadnienia:
Wikipedia
specjalista w zakresie logopedii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie logopedii
Wiktionary
Logopeda – zawód z pogranicza pedagogiki, psychologii i medycyny, zajmujący się badaniami w zakresie diagnozy stanu rozwoju mowy i terapii zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju.
Wikipedia
(1.1) – Na przykład, zamiast prawidłowo wymawiać „r”, wymawia „r” krtaniowe, nazywane francuskim. U trzy- czy czterolatka jest to przejściowe, jednak u sześciolatka świadczy już o wadzie wymowy. Należy koniecznie zgłosić się z nim do logopedy.
(1.1) Wielu pediatrów i logopedów przestrzega rodziców przed podawaniem maluchowi smoczka, bo jego ssanie może być przyczyną wady wymowy.
Wiktionary
rzecz. logopedia ż.
:: fż. logopedka ż.
przym. logopedyczny
Wiktionary
dział pedagogiki zajmujący się kształtowaniem prawidłowej mowy w okresie jej rozwoju i usuwaniem wad wymowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o wadach mowy;
Wiktionary
Logopedia – nauka o kształtowaniu właściwej mowy w okresie jej rozwoju i jej doskonaleniu w późniejszym okresie (logopedia ogólna), a także o usuwaniu różnego rodzaju wad i zaburzeń mowy (logopedia specjalna).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) balbutologopedia, gerontologopedia, logopedia artystyczna, logopedia biznesowa, logopedia medialna, logopedia ortoepiczna, neurologopedia, oligofrenologopedia, ortologopedia, surdologopedia
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. logopeda m.
przym. logopedyczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) logopaedics, logopedics
* bułgarski: (1.1) логопедия ż.
* czeski: (1.1) logopedie ż.
* duński: (1.1) logopædi w.
* hiszpański: (1.1) logopedia ż.
* niemiecki: (1.1) Logopädie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) logopedi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) logopedi m.
* słowacki: (1.1) logopédia ż.
* szwedzki: (1.1) logopedi w.
źródła.
== logopedia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) logopedia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. logopeda m.
przym. logopedyczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) balbutologopedia, gerontologopedia, logopedia artystyczna, logopedia biznesowa, logopedia medialna, logopedia ortoepiczna, neurologopedia, oligofrenologopedia, ortologopedia, surdologopedia
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. logopeda m.
przym. logopedyczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) logopaedics, logopedics
* bułgarski: (1.1) логопедия ż.
* czeski: (1.1) logopedie ż.
* duński: (1.1) logopædi w.
* hiszpański: (1.1) logopedia ż.
* niemiecki: (1.1) Logopädie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) logopedi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) logopedi m.
* słowacki: (1.1) logopédia ż.
* szwedzki: (1.1) logopedi w.
źródła.
== logopedia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) logopedia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z logopedią, dotyczący logopedii
Wiktionary
rzecz. logopedia ż., logopeda m., logopedka ż.
przysł. logopedycznie
Wiktionary
bezładne, szybkie wypowiadanie słów występujące w niektórych zaburzeniach psychicznych; słowotok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bezładna wypowiedź, słowotok
Wiktionary
IPA: ˌlɔɡɔˈrɛa, AS: logorea
Wiktionary
1. w filozofii Heraklita z Efezu: siła kosmiczna, rozum kosmiczny, który rządzi człowiekiem i Wszechświatem;
2. w filozofii Arystotelesa: zdanie, pojęcie, sąd;
3. w filozofii stoików: istota rzeczy obejmująca ducha i materię;
4. w filozofii Hegla: pojęcie, rozum absolutny;
5. w języku biblijnym: objawienie Boga w twórczej roli Słowa;
6. w poglądach Filona z Aleksandrii: ogniwo pośrednie pomiędzy Bogiem a światem materialnym;
7. w poglądach Orygenesa z Aleksandrii: Chrystus jako stwórca i zbawca świata
SJP.pl
Wikipedia
psychoterapeuta stosujący logoterapię
SJP.pl
1. rodzaj psychoterapii mającej na celu pomoc w pogłębieniu samoświadomości i odnalezieniu sensu własnej egzystencji;
2. leczenie za pomocą odpowiednio przygotowanej i prowadzonej rozmowy; leczenie słowem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. psych. metoda psychoterapii, której celem jest odnalezienie sensu życia
Wiktionary
Logoterapia – termin wprowadzony przez Viktora Frankla na określenie wprowadzonej przez niego metody psychoterapii skupiającej się na umożliwieniu pacjentowi poznania i akceptacji siebie i swojego znaczenia jako części pewnej całości, w tym realnego świata, w którym musi on funkcjonować.
Wikipedia
IPA: lo.ɣo.te.ˈɾa.pja
Wiktionary
Logoteta (gr. λογοθέτης, logothétēs, pl. logothétai; łac. logotheta, pl. logothetae) – urząd administracyjny w Cesarstwie Wschodniorzymskim oraz w Cesarstwie Bizantyńskim. Logoteta był przedstawicielem organów centralnych i naczelnych, analogicznym do obecnych ministrów.
Wikipedia
liternictwo używane w znaku firmowym lub towarowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) druk. czcionka lub matryca zawierająca skrót wyrazu lub wyrażenia;
(1.2) logo w formie tekstowej zawierające nazwę firmy lub jej akronim;
Wiktionary
Wikipedia
1. zapisywać jakieś informacje w specjalnym pliku komputerowym;
2. logować się - nawiązywać łączność z systemem komputerowym o kontrolowanym dostępie przez podanie identyfikatora użytkownika i hasła
SJP.pl
czasownik zwrotny logować się
(1.1) inform. autoryzować się w systemie, najczęściej podając hasło
czasownik przechodni
(2.1) inform. zapisywać jakieś informacje w specjalnym pliku-dzienniku
Wiktionary
(1.1) Poczekaj chwilę, loguję się do sieci.
(2.1) Nasz serwer loguje wszystkie próby włamania do niego.
Wiktionary
IPA: lɔˈɡɔvat͡ɕ, AS: logovać
Wiktionary
rzecz. logowanie
(2.1) log
Wiktionary
(1.1) zalogować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|logować.
(1.2) pojedyncza próba zalogowania
Wiktionary
Logowanie, meldowanie (ang. logging in) – proces uwierzytelniania i autoryzacji użytkownika komputera, polegający w większości przypadków na podaniu identyfikatora użytkownika i hasła uwierzytelniającego w celu uzyskania dostępu w wyniku ściśle zdefiniowanych uprawnień do korzystania z określonego systemu informatycznego, systemu komputerowego, komputera czy sieci komputerowej.
Wikipedia
(1.1) Logowanie tam trwa bardzo długo.
(1.2) Po trzech nieudanych logowaniach konto jest blokowane.
Wiktionary
IPA: ˌlɔɡɔˈvãɲɛ, AS: logovãńe
Wiktionary
czas. logować ndk., zalogować dk., wylogowywać ndk., wylogować dk.
rzecz. login
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. mieszkanka krainy Logudoro na Sardynii
Wiktionary
rzecz. Logudoro n.
:: fm. Logudor mos.
przym. logudorski
Wiktionary
1. syn Parsifala, rycerz Świętego Graala z legend arturiańskich;
2. opera Richarda Wagnera
SJP.pl
Lohengrin – postać z legend arturiańskich, pochodząca z XIII-wiecznego anonimowego poematu francuskiego Rycerz łabędzia (fr. Le Chevalier au cygne).
Syn Parsifala (Perciwala), rycerz Świętego Graala, wysłany w łodzi ciągniętej przez łabędzie, by ocalić pannę, która nie może zapytać Lohengrina o jego tożsamość. Historia ta jest wersją legendy o Rycerzu Łabędzia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lohman – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missouri, w hrabstwie Cole.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) daw. logiczny
Wiktionary
rzecz. loika ż.
Wiktionary
osoba postępująca zgodnie z obowiązującym prawem, również narzuconym przez obce mocarstwo
SJP.pl
Lojaliści, zwani także torysami, rojalistami oraz przyjaciółmi króla – obok patriotów jedna z dwóch dominujących opcji politycznych w okresie narastającego napięcia pomiędzy koloniami brytyjskimi w Ameryce Północnej a Wielką Brytanią w okresie poprzedzającym rewolucję amerykańską jak i w czasie wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Lojaliści stali na pozycjach utrzymania brytyjskiej kontroli nad koloniami. Jednym z najbardziej aktywnych lojalistów był William Franklin, były królewski gubernator New Jersey, syn Benjamina. Do lojalistów zaliczał się naukowiec Benjamin Thompson, znany z późniejszych badań nad przepływem ciepła.
Wikipedia
1. postępowanie zgodne z przepisami prawa; prawomyślność, praworządność, lojalność;
2. w Polsce w okresie zaborów: wierność i uległość w stosunku do rządów zaborczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) praworządność; postępowanie zgodnie z polityką rządu
(1.2) w Polsce pod zaborami – wiernopoddaństwo w stosunku do rządów zaborczych
Wiktionary
IPA: lɔˈjalʲism̥, AS: loi ̯alʹism̦
Wiktionary
rzecz. lojalista m., lojalistka ż., lojalność ż.
przym. lojalistyczny, lojalny, lojalnościowy
przysł. lojalnie
Wiktionary
potocznie o podpisanym dokumencie stwierdzającym lojalność wobec władzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. deklaracja lojalności wobec władz
Wiktionary
Deklaracja lojalności (potocznie: lojalka) – pisemne zobowiązanie się przez daną osobę do przestrzegania określonych przepisów.
Określenia tego używa się zazwyczaj w odniesieniu do dokumentu, do którego podpisania władze PRL nakłaniały działaczy opozycji politycznej w Polsce w okresie stanu wojennego. Oświadczenie to miało następującą treść:
Wikipedia
IPA: lɔˈjalka, AS: loi ̯alka
Wiktionary
rzecz. lojalność ż.
przym. lojalny, lojalnościowy
przysł. lojalnie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób lojalny
Wiktionary
(1.1) To on któregoś dnia ostrzegł nas lojalnie, że w nocy będzie napad na statek.
Wiktionary
IPA: lɔˈjalʲɲɛ, AS: loi ̯alʹńe
Wiktionary
rzecz. lojalność ż., lojalizm m., lojalista m., lojalistka ż., lojalka ż.
przym. lojalny, lojalistyczny, lojalnościowy
Wiktionary
(1.1) wiernie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: lojalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: lojalny
SJP.pl
1. wierność i uczciwość w kontaktach z ludźmi;
2. postępowanie zgodne z przepisami prawa; prawomyślność, praworządność, lojalizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest lojalne; cecha tych, którzy są lojalni
Wiktionary
(1.1) Musieli wysłuchiwać tyrad szefa na temat lojalności wobec firmy.
Wiktionary
rzecz. lojalka ż., lojalizm m., lojalista m., lojalistka ż.
przym. lojalny, lojalistyczny, lojalnościowy
przysł. lojalnie
Wiktionary
(1.1) wierność
Wiktionary
w marketingu: skierowany do klientów często korzystających z produktów lub usług danej firmy, mający podtrzymać przywiązanie klienta do firmy lub marki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lojalnością, dotyczący lojalności
Wiktionary
rzecz. lojalność ż., lojalka ż., lojalista mos., lojalistka ż., lojalizm mrz.
przym. lojalny
przysł. lojalnie, lojalistycznie
Wiktionary
1. rzetelny i uczciwy w kontaktach międzyludzkich;
2. postępujący zgodnie z nakazami władz; praworządny, prawomyślny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzetelny, uczciwy w relacjach z innymi
(1.2) taki, który nie dopuści się zdrady, jest godny zaufania i postępuje zgodnie z określonymi regułami, nakazami; wierny
Wiktionary
IPA: lɔˈjalnɨ, AS: loi ̯alny
Wiktionary
rzecz. lojalność ż., lojalka ż., lojalizm m., lojalista m., lojalistka ż.
przym. lojalistyczny, lojalnościowy
przysł. lojalnie
Wiktionary
(1) oddany
Wiktionary
bezgraniczne i bezwarunkowe podporządkowanie się komuś lub czemuś; serwilistyczność, służalstwo, uniżoność, serwilizm, służalczość
SJP.pl
miasto w Chinach; Luoyang
SJP.pl
Luoyang (chiń. upr. 洛阳; chiń. trad. 洛陽; pinyin Luòyáng wym. [lwɔ̂jɑ̌ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzeką Luo He (dopływ Huang He). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 391 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 156 510 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i rzemiosła artystycznego; rozwinięty przemysł środków transportu, maszynowy, bawełniany, spożywczy i gumowy; w mieście funkcjonują szkoły wyższe.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. jezuita
Wiktionary
IPA: ˌlɔjɔˈlʲita, AS: loi ̯olʹita
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|m., poufała forma imienia Alojzy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|Alojz, Lojzek, Lojzik.
Wiktionary
zdrobnienie od: Alojzy (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Alojzy (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|m., poufała forma imienia Alojzy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|Lojzik, Alojz.
Wiktionary
zdrobnienie od: Alojzy (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Alojzy
Wiktionary
(1.1) Lojzik ciongiym szczylo afy.
Wiktionary
pasmo skręconych, wijących się włosów; pukiel; kędzior
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Liga Obrony Kraju;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) LOK jest organizacją paramilitarną.
Wiktionary
IPA: lɔk, AS: lok
Wiktionary
skrót
(1.1) = lokal
Wiktionary
(1.1) Wizyta odbędzie się 2 czerwca o godzinie 17:30 w sali konferencyjnej przy ul. Biznesowej 9 w lok. 7.
Wiktionary
1. dawniej, dziś środowiskowo: umiejscowienie, rozmieszczenie w określonym miejscu; lokalizacja, miejsce;
2. w technice: określanie położenia i prędkości obiektów na podstawie fal elektromagnetycznych lub akustycznych;
3. w dawnej Polsce: zakładanie wsi lub miast, zazwyczaj na prawie niemieckim;
4. wieś lub miasto założone w ten sposób
SJP.pl
Wikipedia
1. związany z lokacją (np. przywilej lokacyjny)
2. związany z lokowaniem kapitału (np. program lokacyjny)
SJP.pl
1. służący w bogatym domu, elegancko ubrany (zwykle w liberię), o nienagannych manierach
2. przenośnie o kimś przesadnie usłużnym, podlizującym się komuś; służalec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek usługujący w bogatym domu lub na dworze panującego
Wiktionary
rzecz. lokajczyk mos., lokajstwo n.
:: fż. lokajka ż.
przym. lokajski
Wiktionary
(1.1) żart. galonowy, przest. pokojowy, pokojowiec, pogard. fagas
Wiktionary
dawniej: młody lokaj
SJP.pl
1. mający związek z lokajem, charakterystyczny dla lokaja
2. potocznie: służalczy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lokajem, dotyczący lokaja
przymiotnik jakościowy
(2.1) pogard. właściwy lokajowi; mający cechy lokaja, zwłaszcza służalczość
Wiktionary
rzecz. lokaj mos., lokajstwo n.
Wiktionary
(2.1) służalczy, serwilistyczny
Wiktionary
1. przestarzałe: ogół służby domowej w pałacu;
2. służalcza postawa, wysługiwanie się komuś; serwilizm
SJP.pl
1. mieszkanie, pomieszczenie użytkowe
2. zakład gastronomiczny lub rozrywkowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mieszkanie lub pomieszczenie użytkowe
(1.2) pot. gastr. pub, bar, restauracja, klub
Wiktionary
Lokal (z łac. localis „miejscowy”) – wydzielona część budynku służąca celom mieszkaniowym lub innym (usługowym, produkcyjnym, handlowym) albo użytkowym (garaż).
Zgodnie z ustawą z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami izba lub zespół izb. Według jednego z orzeczeń sądów administracyjnych lokal oznacza pomieszczenie lub zespół pomieszczeń (izb). Jednak w orzeczeniu sąd zacytował także stwierdzenie pochodzące z polskojęzycznej Wikipedii, według którego lokal może składać się z dwóch lub większej liczby pomieszczeń.
Wikipedia
(1.1) O której godzinie lokal zostanie zamknięty?
(1.2) Trochę wypił w lokalu na Mikołowskiej.
Wiktionary
IPA: ˈlɔkal, AS: lokal
Wiktionary
rzecz. lokalizacja ż., lokator mrz./mos.
:: zdrobn. lokalik mrz.
przym. lokalny
Wiktionary
duszpasterska jednostka terytorialna niższa rangą od kuracji i parafii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. adm. duszpasterska jednostka terytorialna niższa rangą od kuracji i parafii;
Wiktionary
Lokalia – dawna niewielka kościelna jednostka administracyjna.
Wikipedia
(1.1) Rządcą lokalii był wikariusz - lokalista podległy proboszczowi danej parafii.
Wiktionary
rzecz. lokalista mos.
Wiktionary
mały lokal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od lokal
Wiktionary
rzecz. lokal m., lokalizacja ż., lokalówka ż.
Wiktionary
duszpasterz zarządzający lokalią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. adm. duszpasterz zarządzający lokalią
Wiktionary
(1.1) Rządcą lokalii był wikariusz - lokalista podległy proboszczowi danej parafii.
Wiktionary
rzecz. lokalia ż.
Wiktionary
1. miejsce, w którym coś się znajduje lub ma się znajdować;
2. ustalenie położenia jakiegoś obiektu;
3. ograniczenie skutków zjawiska do danego obszaru;
4. w informatyce: dostosowanie oprogramowania komputerowego do potrzeb użytkowników danego kraju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) usytuowanie, położenie jakiegoś obiektu; miejsce, pozycja zajmowana przez jakiś obiekt
Wiktionary
Lokalizacja:
Wikipedia
IPA: ˌlɔkalʲiˈzat͡sʲja, AS: lokalʹizacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. lokal m., lokalik m., lokalizator m., lokator m., lokum m., lokacja ż., lokalizowanie n., zlokalizowanie n., lokowanie n., ulokowanie n., przelokowanie n.
czas. lokalizować ndk., zlokalizować dk., lokować ndk., ulokować dk., alokować ndk., przelokować dk.
przym. lokalizacyjny, lokalny, lokatorski, lokacyjny
przysł. lokalnie
Wiktionary
(1.1) położenie
Wiktionary
związany z lokalizacją (np. zestaw lokalizacyjny, mapa lokalizacyjna)
SJP.pl
osoba przekładająca i dostosowująca teksty do języka i kultury konkretnej grupy docelowej
SJP.pl
wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa charakterystyczne dla mieszkańców jakiejś miejscowości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna charakterystyczna dla mieszkańców jakiejś miejscowości
Wiktionary
1. określać położenie czegoś; umiejscawiać;
2. umieszczać coś w jakimś miejscu, np. lokalizowanie inwestycji na jakimś obszarze;
3. ograniczać coś, nie dopuszczając do rozprzestrzenienia się;
4. w informatyce: dostosowywać oprogramowanie komputerowe do potrzeb użytkowników danego kraju;
5. lokalizować się -
a) występować w jakimś miejscu;
b) znajdować się w jakimś miejscu;
c) rozpoznawać własne położenie;
d) nawzajem rozpoznawać swoje położenie; namierzać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zlokalizować)
(1.1) ustalać lub wyznaczać miejsce czegoś lub kogoś; wyszukiwać lub znajdywać lokalizację
(1.2) nie dopuszczać do rozprzestrzeniania się czegoś; ograniczać zasięg
czasownik zwrotny niedokonany lokalizować się
(2.1) być usytuowanym gdzieś
Wiktionary
rzecz. lokator mos./mrz., lokalizowanie n., lokalizacja ż.
przym. lokalny
Wiktionary
(1.1) umiejscawiać, umieszczać
(2.1) umiejscawiać się, występować, znajdować się, znajdywać się
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób lokalny
Wiktionary
(1.1) Przed wyborami "donieccy" obmyślili wiele trików, by odebrać głosy opozycji. Niektóre były stosowane lokalnie, inne w skali całego kraju.
Wiktionary
IPA: lɔˈkalʲɲɛ, AS: lokalʹńe
Wiktionary
rzecz. lokalność ż., lokalizacja ż., lokals mos.
przym. lokalny
Wiktionary
występowanie w określonym obszarze, posiadanie charakteru typowego dla danego miejsca
SJP.pl
występujący w danym miejscu, charakterystyczny dla danego obszaru, dotyczący danego regionu (np. koloryt lokalny, patriotyzm lokalny)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z jakimś rejonem, miejscem, ograniczony do jakiegoś miejsca
(1.2) inform. widoczny tylko w obrębie danej procedury lub bloku, tworzona w momencie inicjowania bloku i niszczona w momencie kończenia bloku
Wiktionary
(1.1) Lepiej przestrzegać lokalnych zwyczajów, jeśli nie chce się popaść w konflikt z tubylcami.
(1.2) Ta zmienna jest lokalna, nie można jej użyć na zewnątrz funkcji.
Wiktionary
IPA: lɔˈkalnɨ, AS: lokalny
Wiktionary
rzecz. lokalizacja ż., lokal m., lokals mos., lokalizowanie n.
czas. lokalizować ndk. , zlokalizować dk., lokować
przysł. lokalnie
Wiktionary
(1.1) miejscowy
Wiktionary
potocznie: wydział lokalowy urzędu miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. prostytutka pracująca w lokalach gastronomicznych, barach, nocnych klubach itp.
Wiktionary
rzecz. lokal m., lokalik m.
przym. lokalowy
Wiktionary
przymiotnik od: lokal (np. warunki lokalowe, bywalec lokalowy)
SJP.pl
rodowity mieszkaniec danego obszaru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. rodowity mieszkaniec danego terytorium np.: dzielnicy, miasta, regionu itp.
Wiktionary
przym. lokalny
przysł. lokalnie
Wiktionary
(1.1) tubylec
Wiktionary
liczba porządkowa lub litera opisująca położenie podstawnika lub grupy funkcyjnej w stosunku do reszty szkieletu cząsteczki, stosowana w nomenklaturze związków chemicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. liczba lub litera wskazująca miejsce przyłączenia podstawnika do szkieletu cząsteczki związku chemicznego;
Wiktionary
Lokant – stosowana w nomenklaturze związków chemicznych liczba porządkowa lub litera (często grecka) opisująca położenie danego podstawnika lub grupy funkcyjnej w stosunku do reszty szkieletu cząsteczki.
Lokanty tworzy się przez numerowanie kolejnych atomów występujących w głównym szkielecie danej cząsteczki, traktując pozostałe jej części jako grupy lub podstawniki. Przy bardzo złożonych cząsteczkach może się zdarzyć, że trzeba dla nich utworzyć więcej niż jeden zestaw numeracji lokantów. Główna numeracja dotyczy wtedy głównego szkieletu cząsteczki, kolejne zaś przyłączonych do tego szkieletu ugrupowań bocznych. Nazwy systematyczne związków powinny być tak konstruowane, aby występowało w nich jak najmniej lokantów, a ich łączna suma była jak najniższa.
Wikipedia
(1.1) Łańcuch główny numeruje się tak, aby suma lokantów przy podstawnikach była jak najmniejsza.
(1.1) W nazwie 3-metyloheksan cyfra 3 jest lokantem.
Wiktionary
przymiotnik od: Locarno; lokarneński
SJP.pl
mieszkaniec Locarno, miasta w Szwajcarii
SJP.pl
mieszkanka Locarno (miasta w Szwajcarii)
SJP.pl
przymiotnik od: Locarno; lokareński
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Locarno, dotyczący Locarno, pochodzący z Locarno (miasta w Szwajcarii)
Wiktionary
rzecz. Locarno n.
Wiktionary
w Polsce w XVI-XVIII w.: zastępca albo pomocnik nauczyciela w szkole parafialnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. pomocnik nauczyciela, nauczyciel niższy
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: lokata
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym2|łac|loco|locatus. → umieszczony, ustanowiony, pożyczony
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== lokat (język czeski.) ==
wymowa.
dzielenie|lo|kat.
znaczenia.
czasownik niedokonany
(1.1) łykać
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔkat, AS: lokat
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym2|łac|loco|locatus. → umieszczony, ustanowiony, pożyczony
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== lokat (język czeski.) ==
wymowa.
dzielenie|lo|kat.
znaczenia.
czasownik niedokonany
(1.1) łykać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. zainwestowanie pieniędzy w celu osiągnięcia zysku lub zabezpieczenia kapitału; także suma pieniędzy zdeponowana w banku
2. miejsce zajęte w danej klasyfikacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pozycja zajmowana w klasyfikacji
(1.2) ekon. bank. zainwestowanie kapitału w przedsiębiorstwo, nieruchomość, w celu ochrony albo pomnożenia tej wartości
(1.3) ekon. bank. zainwestowany w banku kapitał
(1.4) daw. mieszkanie, pomieszczenie
Wiktionary
Wikipedia
(1.4)
:: rzecz. lokatariusz mos.
Wiktionary
(1.1) miejsce, pozycja
(1.2) inwestycja
(1.3) depozyt
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. lokator
Wiktionary
rzecz. lokata ż.
Wiktionary
locativus, lokatyw, miejscownik; w językoznawstwie:
1. szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. miejscownik
Wiktionary
IPA: ˌlɔkaˈtʲivus, AS: lokatʹivus
Wiktionary
(1.1) miejscownik
Wiktionary
1. najemca lokalu
2. osoba dokonująca lokacji (w znaczeniu zakładania wsi lub miast); zasadźca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto mieszka w wynajętym mieszkaniu
(1.2) hist. założyciel wsi lub miasta dokonujący lokacji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. urządzenie, które określa położenia czegoś
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lɔˈkatɔr, AS: lokator
Wiktionary
rzecz. lokal m., lokowanie n., lokacja ż., ulokowanie n., lokalizator m., lokalizacja ż., lokalizowanie n., zlokalizowanie n.
:: fż. lokatorka ż.
czas. lokować ndk., ulokować dk., lokalizować ndk., zlokalizować dk.
przym. lokatorski, lokalowy
przysł. lokatorsko, lokalowo
Wiktionary
(1.2) zasadźca
(2.1) lokalizator
Wiktionary
najemczyni lokalu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta odnajmująca mieszkanie
Wiktionary
Lokatorka (ang. A Love Song for Bobby Long) – amerykański dramat filmowy z 2004 roku w reżyserii Shainee Gabel.
Wikipedia
rzecz. lokator
Wiktionary
locativus, lokatiwus, miejscownik; w językoznawstwie:
1. szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. miejscownik
Wiktionary
(1.1) locativus, lokatiwus, miejscownik
Wiktionary
odnoszący się do miejscownika; miejscownikowy
SJP.pl
[czytaj: lokałt] przerwanie działalności w celu wymuszenia na pracownikach obniżki zarobków, zwykle w odpowiedzi na strajk; lockout
SJP.pl
Lokaut (z ang. lockout) – stałe lub czasowe zamknięcie całości lub części zakładu pracy (niedopuszczenie pracowników do pracy). Lokaut może być również zastosowany w odpowiedzi na strajk lub w celu jego zapobieżenia. Lokaut najczęściej stosowany jest w okresach kryzysu.
Wikipedia
przerywać działalność w celu wymuszenia na pracownikach obniżki zarobków, zwykle w odpowiedzi na strajk
SJP.pl
pasmo skręconych, wijących się włosów; pukiel; kędzior
SJP.pl
Loki – olbrzym (Jötunn) z mitologii nordyckiej, zaliczony w poczet bogów (Asów), symbol ognia, oszustwa i psot. Syn olbrzyma Farbauti i Laufey. Loki posiadał zdolność przemiany (w łososia, konia, ptaka, pchłę itp.), włącznie ze zmianą płci.
Wikipedia
Wikipedia
termin oznaczający miejsce dostarczenia i odbioru towaru; loco
SJP.pl
Estonia:
Nigeria:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
sterowane komputerowo urządzenie pozwalające na rehabilitację i trening chodu; locomat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. techn. stosowana w XIX w. i na początku XX w. maszyna składająca się kotła parowego, parowego silnika tłokowego i innych urządzeń używana dawniej do prac rolniczych i napędu innych urządzeń; zwykle na kołach; w późniejszych czasach zawierająca silnik spalinowy lub elektryczny;
Wiktionary
Lokomobila (z łac. locus mobilis) – początkowo był to przewoźny zespół napędowy, zawierający: kocioł parowy, maszynę parową i urządzenie transmisyjne (np. koło pasowe), konstrukcyjnie zbliżony do małego parowozu, ale bez własnego napędu. W miarę rozwoju konstrukcji dodawano przymiotniki uściślające, ale zawsze był to zespół napędowy stanowiący zwartą całość w przeciwieństwie do siłowni z wydzielonym kotłem i silnikiem. Przeważnie silnik parowy był mocowany na kotle, rzadziej do jego boku.
Wikipedia
IPA: ˌlɔkɔ̃mɔˈbʲila, AS: lokõmobʹila
Wiktionary
1. przestarzale: poruszanie się za pomocą pojazdów lub sam pojazd; dziś tylko w wyrażeniu: środki lokomocji - pojazdy lub zwierzęta służące przemieszaniu się
2. dawniej: ruch (jako zdolność poruszania się)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przenoszenie się z miejsca na miejsce za pomocą pojazdów
(1.2) daw. zdolność poruszania się
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Widzieliśmy film o środkach lokomocji w naszym mieście.
(1.2) Sprawna lokomocja organizmów wymaga obecności odpowiedniego systemu napędowego.
Wiktionary
przym. lokomocyjny
rzecz. lokomotywa ż., lokomotywownia ż.
Wiktionary
związany z lokomocją
SJP.pl
w psychologii: dążący do zmiany miejsca w instynktowny lub mechaniczny sposób
SJP.pl
pojazd trakcyjny przeznaczony do ciągnięcia i popychania innych pojazdów, w którym nie ma pomieszczenia do przewozu pasażerów i ładunku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolej. pojazd szynowy mający własny napęd, przeznaczony do ciągnięcia (lub pchania) wagonów; .
(1.2) przen. lider, ktoś od kogo w największym stopniu zależy sukces
(1.3) uczn. uczennica, która pali papierosy
Wiktionary
Lokomotywa – kolejowy pojazd szynowy z własnym napędem, przeznaczony do ciągnięcia lub pchania innych pojazdów (wagonów) po torach.
Wikipedia
(1.1) Zawsze marzyłem, że wsiądę do lokomotywy i pociągnę za gwizdek.
(1.2) Były poseł i działacz związkowy ma być lokomotywą listy wyborczej w województwie śląskim.
(1.2) Wszyscy byli pewni, że Kraków jest lokomotywą Euro 2012.
Wiktionary
IPA: ˌlɔkɔ̃mɔˈtɨva, AS: lokõmotyva
Wiktionary
rzecz. lokomotywownia ż., lokomocja ż.
:: zdrobn. lokomotywka ż.
przym. lokomotywowy, lokomocyjny
Wiktionary
(1.1) elektrowóz, parowóz, ciuchcia
Wiktionary
1. mała lokomotywa;
2. napędowy środek szynowy używany w transporcie wewnętrznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: lokomotywa
(1.2) mała lokomotywa
Wiktionary
(1.2) Stasiu, wagoniki i lokomotywkę postaw na regale.
Wiktionary
rzecz. lokomotywownia ż., lokomotywa ż.
Wiktionary
miejsce postoju oraz remontu parowozów i wagonów; depo; dépôt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) budynek, w którym garażuje się i serwisuje lokomotywy
(1.2) jednostka organizacyjna przedsiębiorstwa kolejowego, zajmująca się obsługą lokomotyw;
Wiktionary
Lokomotywownia – jednostka organizacyjna wraz z zespołem budynków i urządzeń, służących do obsługi lokomotyw, m.in. do ich napraw i stacjonowania. Nazwa zaczęła funkcjonować w miarę zmiany profilu obsługiwanego taboru przez byłe parowozownie.
Wikipedia
(1.1) Za oknem pociągu mignęła nam tylko bielska lokomotywownia.
Wiktionary
IPA: ˌlɔkɔ̃mɔtɨˈvɔvʲɲa, AS: lokõmotyvovʹńa
Wiktionary
rzecz. lokomotywa ż., lokomotywka ż., lokomocja ż.
przym. lokomotywowy, lokomocyjny
Wiktionary
1. umieszczać, rozmieszczać, sadowić;
2. dokonywać lokaty, umieszczać pieniądze na lokacie bankowej, w papierach wartościowych, nieruchomościach; plasować, inwestować;
3. dawniej: dokonywać lokacji miasta lub wsi, nadawać przywilej lokacyjny;
4. lokować się:
a) zajmować jakieś miejsce; sadowić się, mościć się;
b) zajmować jakieś miejsce w klasyfikacji, np. w zawodach sportowych
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. ulokować)
(1.1) umieszczać w jakimś miejscu
(1.2) bank. umieszczać pieniądze lub kosztowności tam, gdzie nie ulegną utracie, a nawet będzie możliwy z nich zysk
(1.3) daw. praw. adm. zakładać miasto lub wieś; dokonywać lokacji
czasownik zwrotny niedokonany lokować się (dk. ulokować się)
(2.1) zajmować jakieś miejsce
Wiktionary
rzecz. lokowanie n., lok mrz., lokalizacja ż., ulokowanie n., lokator mrz./mos.
przym. lokalny
Wiktionary
(1.1) rozmieszczać, rozstawiać, umieszczać, ustawiać
(1.2) deponować
(2.1) sadowić się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lokować.
Wiktionary
rzecz. nielokowanie n., lokacja ż., lokata ż., lokator mrz./mos.
czas. lokować ndk.
przym. lokacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: lokówka
Wiktionary
rzecz. lokówka ż.
Wiktionary
urządzenie służące do zakręcania włosów, robienia sobie loków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fryz. techn. przyrząd elektryczny służący do zakręcenia loków na gorąco
(1.2) fryz. wałek wykonany z metalu lub tworzyw sztucznych, służący do zakręcania włosów
Wiktionary
(1.1) Muszę rozgrzać lokówkę, żeby zakręcić włosy przed wyjściem.
(1.2) Nawinęłam włosy na lokówki i zabrałam się za prasowanie.
Wiktionary
IPA: lɔˈkufka, AS: lokufka
Wiktionary
rzecz. lok mrz., loczek mrz., lokowanie n., lokóweczka ż.
czas. lokować ndk.
Wiktionary
(1.2) wałek
Wiktionary
związany z LOK-iem (Ligą Obrony Kraju), dotyczący LOK-u; LOK-owski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina w starożytnej Grecji, zamieszkana przez Lokrów, rozdzielona przez Dorydę i Fokidę na trzy odrębne części;
Wiktionary
Lokryda (stgr. Λοκρίς Lokris, ngr. Λοκρίδα Lokrida) – kraina historyczna w środkowej Grecji, współcześnie w granicach prefektury Fokida (do końca 2010 roku).
Nazwa wywodzona od mitycznego Lokrosa, prawnuka Amfitriona. Jej mieszkańcy byli z pochodzenia Dorami, lecz ich dialekt (znany dziś jako greka północno-zachodnia) używany był również przez inne ludy zamieszkujące zachodnie pobrzeża Zatoki Korynckiej.
Wikipedia
rzecz. Lokryjczyk mos., Lokryjka ż.
przym. lokryjski
Wiktionary
linia na powierzchni ziemi, przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem (skośnobieżnia)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nawig. mat. linia krzywa na powierzchni kuli, przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem;
Wiktionary
Loksodroma (gr. loksós – ukośny, droma – linia) – linia krzywa na powierzchni kuli (np. Ziemi), przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem (oznaczanym np. \beta ).
Na mapie Merkatora (dokładniej na mapie w rzucie Merkatora) loksodroma odwzorowuje się w postaci linii prostej i jako taka jest powszechnie stosowana w nawigacji morskiej i lotniczej do wykreślania drogi (kursu). Statek płynący stałym kursem, np. korzystając z żyrokompasu, w rzeczywistości utrzymuje ten sam kąt względem kierunku północ-południe, a więc przecina wszystkie południki pod tym samym kątem – płynie po loksodromie.
Wikipedia
przym. loksodromiczny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z loksodromą, właściwy loksodromie
Wiktionary
rzecz. loksodroma ż.
Wiktionary
zwrot, wyrażenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyrażenie, zwrot
(1.2) sposób wyrażania się
(1.3) rel. rzekome pouczenie od Boga w formie wyraźnego słyszenia wewnętrznego
Wiktionary
IPA: lɔˈkut͡sʲja, AS: lokucʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. interlokucja ż., interlokutor m., interlokutorka ż.
czas. interlokutować ndk.
Wiktionary
związany z lokucją
SJP.pl
pomieszczenie, mieszkanie dla ludzi; locum (rzadziej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mieszkanie, miejsce
Wiktionary
Rachatłukum (osm. z arab. راحة حلقوم rāḥat ḥulqūm – „ukojenie gardła”; tur. lokum; gr. λουκούμι, lukumi; bułg. локум; rum. răhat) – wyrób cukierniczy charakterystyczny dla wielu lokalnych kuchni, głównie z obszaru Półwyspu Bałkańskiego i Bliskiego Wschodu.
Wikipedia
(1.1) Mamy z Halinką nareszcie własne lokum.
Wiktionary
IPA: ˈlɔkũm, AS: lokũm
Wiktionary
rzecz. lokalizacja ż., alokacja ż.
Wiktionary
(1.1) mieszkanie, kąt
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. bot. drzewo owocowe z gatunku nazwa systematyczna|Eriobotrya japonica|Lour.|ref=tak., nieśplik japoński
(1.2) bot. spoż. owoc lokwatu (1.1)
Wiktionary
(1.1) Za naszym domem w Izraelu rosną dwa lokwaty.
(1.2) Moja przyjaciółka Jola kupiła mi koszyczek lokwatów.
Wiktionary
(1.1) nieśplik japoński, miszpelnik japoński, groniweł japoński, kosmatka japońska
Wiktionary
1. potocznie: pałka, kij, rzadziej pręt, deska używane do bicia; pała, lacha, laga;
2. uderzenie tym przedmiotem;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; pała, lufa, kapa
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: pałka, kij, rzadziej pręt, deska używane do bicia; pała, lacha, laga;
2. uderzenie tym przedmiotem;
3. w gwarze uczniowskiej: ocena niedostateczna; pała, lufa, kapa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) poufała forma żeńskiego imienia Karolina
(1.2) poufała forma żeńskiego imienia Karola
(1.3) forma hiszpańskiego żeńskiego imienia Dolores
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.3) Lolita
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Karolina ż., Karola ż., Karol m.
:: fm. Lolek m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Lola (język angielski.) ==
wymowa.
RP. IPA|ˈləʊlə.
amer. IPA|ˈloʊlə.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Karolina ż., Karola ż., Karol m.
:: fm. Lolek m.
Wiktionary
(1.3) Lolita
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) treści o charakterze rozrywkowym, często prześmiewczym
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|lolcontent. < etym|ang|LOL|content.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lolcontent
źródła.
== lolcontent (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lolcontent
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|lolcontent. < etym|ang|LOL|content.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lolcontent
źródła.
== lolcontent (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lolcontent
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. zdrobnienie od: Karol, Leopold (imiona męskie);
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Karol
(1.2) zdrobn. od: Leopold
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Idę dziś z Lolkiem do dermatologa.
Wiktionary
rzecz. Karolina ż., Karol mos., Lola ż.
Wiktionary
(1.1) Karol; reg. śl. Karliczek.
(1.2) Leopold
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lolity lub z nią związany
SJP.pl
mięczak z rzędu dziesięciornic; kalmar; kałamarnica
SJP.pl
młoda dziewczyna zachowująca się kokieteryjnie i prowokująco, budząca zainteresowanie seksualne dorosłych mężczyzn; lolitka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Lolita – anglojęzyczna powieść Vladimira Nabokova, pisana w latach 1947–1953, opublikowana w 1955 roku w Paryżu. Utwór opowiada o mężczyźnie zafascynowanym niedojrzałymi dziewczynkami, które określa mianem „nimfetek”, i o jego erotycznej obsesji na punkcie dwunastoletniej pasierbicy Dolores Haze (tytułowej Lolity). Temat pedofilii sprawił, że powieść przez wiele lat uchodziła za dzieło skandalizujące i pornograficzne, a autor miał problemy z jej opublikowaniem.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lolitka ż.
:: zdrobn. Lolitka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Lolita ż.
źródła.
== Lolita (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|hiszpański|ż. Lolita
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lɔˈlʲita, AS: lolʹita
Wiktionary
rzecz. lolitka ż.
:: zdrobn. Lolitka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lolitka ż.
:: zdrobn. Lolitka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Lolita ż.
źródła.
== Lolita (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|hiszpański|ż. Lolita
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
młoda dziewczyna zachowująca się kokieteryjnie i prowokująco, budząca zainteresowanie seksualne dorosłych mężczyzn; lolita
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rozbudzona erotycznie dziewczyna, która wzbudza zainteresowanie seksualne dorosłych mężczyzn
Wiktionary
(1.1) Impulsem do zmian staje się koleżanka córki, w typie lolitki, rozbudzająca jego zmysły.
Wiktionary
rzecz. Lolita ż., Lolitka ż.
Wiktionary
(1.1) nimfetka
Wiktionary
1. zdrobnienie od: Karol, Leopold (imiona męskie);
2. nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lolka lub z nim związany
SJP.pl
członek średniowiecznej sekty angielskiej
SJP.pl
członek średniowiecznej sekty angielskiej
SJP.pl
Lollardzi, lollardowie – członkowie ruchu plebejsko-religijnego w Anglii i Szkocji w XIV i XV w., powstałego pod wpływem nauk Jana Wiklefa, stanowiący przejaw opozycji wobec Kościoła. Lollardzi występowali przeciwko nadużyciom kleru i celibatowi księży, a popierali likwidację majątków kościelnych.
Wikipedia
nazwisko obce
SJP.pl
instytucja udzielająca pożyczek pod zastaw ruchomości, przedmiotów lub papierów wartościowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) instytucja udzielająca pożyczek pod zastaw przedmiotów lub papierów wartościowych;
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) Pan Adam zaniósł do lombardu kilka swoich medali.
Wiktionary
IPA: ˈlɔ̃mbart, AS: lõmbart
Wiktionary
rzecz. lombardzki mrz., lombardzista mos., lombardzistka ż., Lombardia ż., Longobardia ż., Lombardczyk mos., Lombardka ż., Longobard mos., Longobardka ż.
przym. lombardowy, lombardzki, longobardzki
Wiktionary
(1.1) zakład zastawniczy
Wiktionary
mieszkaniec Lombardii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lombardii, osoba płci męskiej pochodząca z Lombardii
Wiktionary
IPA: lɔ̃mˈbarṭt͡ʃɨk, AS: lõmbarṭčyk
Wiktionary
rzecz. Lombardia ż., lombard mrz.
:: fż. Lombardka ż.
przym. lombardzki, lombardowy
Wiktionary
kraina historyczna i region administracyjny we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. region w północnych Włoszech ze stolicą w Mediolanie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Południową część Lombardii zajmuje Nizina Padańska, a północną Alpy.
Wiktionary
IPA: lɔ̃mˈbardʲja, AS: lõmbardʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. lombardzki mrz., lombardzista mos., Lombardczyk mos., Lombardka ż., lombard mrz.
przym. lombardzki, lombardowy
Wiktionary
mieszkanka Lombardii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lombardii, osoba płci żeńskiej pochodząca z Lombardii
Wiktionary
IPA: lɔ̃mˈbartka, AS: lõmbartka
Wiktionary
rzecz. Lombardia ż., lombard mrz.
:: fm. Lombardczyk mos.
przym. lombardzki, lombardowy
Wiktionary
przymiotnik od: lombard
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekon. związany z lombardem, dotyczący lombardów
Wiktionary
rzecz. lombardzki mrz., lombard mrz., lombardzista m., Lombardia ż., Longobardia ż., Lombardczyk m., Lombardka ż., Longobard m., Longobardka ż.
przym. lombardzki, longobardzki
Wiktionary
potocznie: właściciel lombardu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. właściciel lombardu, osoba pożyczająca pod zastaw
Wiktionary
Lombardzista (ang. The Pawnbroker) – amerykański dramat filmowy z 1964 roku w reżyserii Sidneya Lumeta. Adaptacja powieści Edwarda Lewisa Wallanta z 1961 roku pod tym samym tytułem.
Wikipedia
rzecz. lombard m., lombardzik m., Lombardia ż., Longobardia ż., Lombardczyk m., Lombardka ż., Longobard m., Longobardka ż., lombardowanie n.
:: fż. lombardzistka ż.
czas. lombardować ndk.
przym. lombardowy, lombardzki, longobardzki
Wiktionary
przymiotnik od: Lombardia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lombardią
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język lombardzki;
Wiktionary
(1.1) Na język lombardzki składa się zespół dialektów używanych w północnych Włoszech.
Wiktionary
IPA: lɔ̃mˈbart͡sʲci, AS: lõmbarcʹḱi
Wiktionary
rzecz. lombardzista mos., lombard mrz., Lombardia ż., Lombardczyk m., Lombardka ż.
przym. lombardowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem lombardzkim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem lombardzkim
(1.3) spisany, stworzony w języku lombardzkim
Wiktionary
IPA: lɔ̃mˈbart͡skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: lõmbarckoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
trzyosobowa gra w karty, rozpowszechniona w XVII wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. karc. gra karciana pochodzenia hiszpańskiego, rozpowszechniona w Europie w XVII wieku;
Wiktionary
Wikipedia
miasto i stolica Togo; Lomé
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Togo;
Wiktionary
Lomé – stolica Togo, państwa w zachodniej Afryce. Miasto położone na Wybrzeżu Niewolniczym, nad Zatoką Gwinejską; ośrodek administracyjny regionu Maritime.
Wikipedia
rzecz. lomejczyk m., lomejka ż.
przym. lomejski
Wiktionary
mieszkaniec Lome
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lomé
Wiktionary
IPA: lɔ̃ˈmɛjt͡ʃɨk, AS: lõmei ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Lomé n.
:: fż. lomejka ż.
przym. lomejski
Wiktionary
mieszkanka Lome
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lomé
Wiktionary
IPA: lɔ̃ˈmɛjka, AS: lõmei ̯ka
Wiktionary
rzecz. Lomé n.
:: fm. lomejczyk mos.
przym. lomejski
Wiktionary
dotyczący Lome, stolicy Togo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Lomé
Wiktionary
IPA: lɔ̃ˈmɛjsʲci, AS: lõmei ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. lomejka ż., lomejczyk mos., Lomé n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj zabiegu masażu wywodzącego się z Haiti;
Wiktionary
(1.1) lomi lomi nui
Wiktionary
stary, analogowy aparat kompaktowy
SJP.pl
nurt w fotografii polegający na używaniu analogowych aparatów kompaktowych; łomografia
SJP.pl
Lomografia, łomografia – powstały na początku lat 90. XX w. w Wiedniu nurt w fotografii polegający na użyciu starych, tradycyjnych aparatów kompaktowych, przeważnie produkcji radzieckiej. Nazwa nurtu pochodzi od nazwy radzieckiej marki Łomo. Liczebność nurtu ocenia się na 500 000 osób.
Mimo że lomografia to przede wszystkim aparaty analogowe, istnieją także obiektywy z plastikowych aparatów takich jak Holga czy Diana przeznaczone do aparatów cyfrowych.
Wikipedia
1. zatyczka do osi, zabezpieczająca koło wozu od spadnięcia;
2. wynagrodzenie robotnika (dzienne lub tygodniowe)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przetyczka na końcu osi, zabezpieczająca koło
Wiktionary
Szwajcaria:
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Lahn.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== lon (język irlandzki.) ==
thumb|lon (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ornit. kos
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lɔ̃n, AS: lõn
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Lahn.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== lon (język irlandzki.) ==
thumb|lon (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ornit. kos
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. loncetla.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. loncetla.
Wiktionary
zdrobnienie od: lont
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od lont
Wiktionary
rzecz. lont m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) żart. Londyn
Wiktionary
nazwisko angielskie, m.in. Jack London (1876-1916), pisarz amerykański; Fritz Wolfgang London (1900-1954), amerykański fizyk
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Irlandii Północnej
SJP.pl
Derry ( irl. Doire lub Doire Cholm Chille) – miasto w hrabstwie o tej samej nazwie w Irlandii Północnej, nad rzeką Foyle. Drugie co do wielkości miasto Irlandii Północnej, w 2011 roku liczące 83 163 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) publ. ironiczne określenie Londynu jako miejsca prowadzenia interesów przez rosyjskich miliarderów i prania brudnych pieniędzy pochodzących z przestępczych procederów Rosjan
Wiktionary
stolica Wielkiej Brytanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Wielkiej Brytanii;
(1.2) przen. polit. rząd Wielkiej Brytanii
Wiktionary
Londyn (ang. London) – stolica i największe miasto Anglii i Wielkiej Brytanii, położone w południowo-wschodniej części kraju, nad Tamizą. Jest trzecim co do wielkości miastem Europy, po Moskwie i Stambule, a jednocześnie jednym z większych miast świata zarówno w skali samego miasta, jak i całej aglomeracji. Liczba mieszkańców Londynu (w granicach tzw. Wielkiego Londynu) wynosi ok. 8,982 mln (2019) na obszarze 1572 km²; cały zaś obszar metropolitalny Londynu w 2018 r. liczył prawie 12,5 milionów mieszkańców. Około 20% mieszkańców pochodzi z Azji, Afryki i Karaibów.
Wikipedia
(1.1) Moja dziewczyna była w Londynie dwa lata temu.
Wiktionary
IPA: ˈlɔ̃ndɨ̃n, AS: lõndỹn
Wiktionary
rzecz. londyńczyk mos., londynka ż.
przym. londyński
Wiktionary
mieszkaniec Londynu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Londynu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po ilu latach mieszkania w Londynie można nazwać się londyńczykiem?
Wiktionary
IPA: lɔ̃nˈdɨ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: lõndỹĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Londyn m.
:: fż. londynka ż.
przym. londyński
Wiktionary
mieszkanka Londynu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Londynu
Wiktionary
IPA: lɔ̃nˈdɨ̃nka, AS: lõndỹnka
Wiktionary
rzecz. Londyn mrz.
:: fm. londyńczyk mos.
przym. londyński
Wiktionary
przymiotnik od: Londyn (stolica Anglii)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pochodzący z Londynu, dotyczący Londynu
Wiktionary
(1.1) Mosty londyńskie położone są nad Tamizą.
Wiktionary
IPA: lɔ̃nˈdɨ̃j̃sʲci, AS: lõndỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Londyn m., londyńczyk mos., londynka ż.
Wiktionary
(1.1) daw. luński
Wiktionary
zdrobnienie od: Longin (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kawałek
Wiktionary
długogrająca płyta gramofonowa; longplay
SJP.pl
Long – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Somma.
Według danych na rok 2011 gminę zamieszkiwało 649 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 71 osób/km² (wśród 2293 gmin Pikardii Long plasuje się na 481. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 520.).
Wikipedia
1. wiecznie zielone drzewo pochodzące z Azji; żyźnica;
2. owoc tego drzewa
SJP.pl
Longan, żyźnica (Dimocarpus longan) – gatunek rośliny z rodziny mydleńcowatych. Pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych obszarów Azji (południowe Chiny, Tajwan, Półwysep Indyjski, Indochiny i Malezja. Nazwa wywodzi się z chińskiego 龍眼 (lóng yǎn), dosłownie oznacza „smocze oko”.
Wikipedia
[czytaj: longbord]
1. dłuższa wersja deskorolki do rozwijania dużych szybkości;
2. długa deska do surfingu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. deskorolka o dłuższym rozmiarze, pozwalająca rozwinąć większą prędkość;
Wiktionary
Longboard – dłuższa wersja normalnej deskorolki. Tradycyjne longboardy mają długość od około 68 cm do nawet 150 cm. Ze względu na swoją budowę longboard umożliwia osiąganie znacznie większych prędkości niż normalna deskorolka. 16 września 2017 roku Peter Connolly ustanowił rekord prędkości na longbordzie na 146,73 km/h.
Używa się go do downhillu, slalomu lub przemieszczania się po wzniesieniach.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) deskorolka
hiponimy.
holonimy.
(1.1) downhill
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|longboard. < etym|ang|long|board.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) longboard
* bułgarski: (1.1) лонгборд m.
* francuski: (1.1) longskate m.
* hiszpański: (1.1) tabla larga ż.
* niemiecki: (1.1) Longboard m.
* rosyjski: (1.1) лонгборд m.
źródła.
== longboard (język angielski.) ==
thumb|longboard (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) sport. longboard
odmiana.
(1.1) lp. longboard; lm. longboards
przykłady.
Wiktionary
[czytaj: longbording] jazda na longboardzie - dłuższej wersji deskorolki; longboard
SJP.pl
[czytaj: longbordzista] osoba jeżdżąca na dłuższej wersji deskorolki
SJP.pl
[czytaj: longbordzistka] kobieta jeżdżąca na dłuższej wersji deskorolki
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość we Francji, w regionie Górna Normandia, w departamencie Eure;
(1.2) geogr. adm. gmina we Francji, ze stolicą w Longchamps (1.1)
Wiktionary
Argentyna:
Belgia:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
(1.2) gmina
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
bruzda Longchampsa
etymologia.
(1.1-2) etym|franc|Longchamps.
uwagi.
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Longchamps m.; (1.2) Longchamps m.
źródła.
== Longchamps (język francuski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) Longchamps (miasto)
(1.2) Longchamps (gmina)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
napój alkoholowy podawany w kieliszku o objętości powyżej 140 ml
SJP.pl
rodzaj opatrunku gipsowego
SJP.pl
przyrząd do pomiaru długości krzywych na mapach, opatentowany przez prof. Hugona Dyonizego Steinhausa
SJP.pl
Longimetr Steinhausa – opatentowany przez prof. Hugona Dyonizego Steinhausa przyrząd służący do pomiaru długości krzywych na mapach. Jest to przeźroczysty arkusz z trzema, obróconymi względem siebie o 30 stopni, kratami prostopadłych linii rozmieszczonych w równych odległościach 3,82 mm. Pomiar odbywa się poprzez zliczanie przecięć krzywej z liniami siatek. Liczba przecięć jest przybliżoną długością krzywej w milimetrach.
Wikipedia
nauka zajmująca się badaniem i pomiarem gruntu
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
Wiktionary
Longin, Longinus – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od wyrazu Longus oznaczającego „długi”. Żyło 9 świętych katolickich o tym imieniu. Patronem imienia jest męczennik z I wieku św. Longin z Cezarei Kapadockiej.
Żeńskim odpowiednikiem jest Longina.
Wikipedia
(1.1) Longin pracuje teraz w Dauże.
Wiktionary
IPA: ˈlɔ̃ŋʲɟĩn, AS: lõŋʹǵĩn
Wiktionary
rzecz. Longinowa ż.
:: fż. Longina ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Longin
Wiktionary
Longina – żeński odpowiednik imienia Longin pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od wyrazu longus oznaczającego „długi”. Patronem tego imienia jest m.in. św. Longin z Cezarei Kapadockiej.
Longina imieniny obchodzi: 21 marca, 2 maja, i 29 października.
Wikipedia
(1.1) Dziś widziałam Longinę w sklepie.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Longin m.
:: zdrobn. Lonia ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Longin (imię męskie)
SJP.pl
[czytaj: lonżin] zegarek marki Longines
SJP.pl
Longines (wymowa: [lɔ̃ʒin]), właśc. Compagnie des Montres Longines, Francillon S.A. – szwajcarski producent zegarków, którego nazwa pochodzi od znajdującego się nieopodal Saint-Imier pola (fr. długie łąki), na którym wybudowano fabrykę. Siedziba przedsiębiorstwa znajduje się od samego początku działalności w Saint-Imier.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Longiny lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Longinka lub z nim związany
SJP.pl
Longin z małżonką; Longinowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Longinówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Rozprza.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
W 1939 podczas bitwy pod Piotrkowem Trybunalskim we wsi zginął kpt. Stanisław Sienkiewicz dowódca 76 pp. Bitwa uważana jest za jedną z ważniejszych potyczek z udziałem Armii "Prusy".
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Longina lub z nim związany
SJP.pl
człowiek wysoki i szczupły
SJP.pl
Longinus – część miasta Płocka, położona na południowych obrzeżach miasta. Rozpościera się w okolicach ul. Ciechomickiej i Ziołowej.
Wikipedia
brytyjskie wydawnictwo
SJP.pl
Longman – wydawnictwo założone w Londynie w 1724 roku. Obecnie działa jako imprint Pearson Longman wydawnictwa Pearson Education. Specjalizuje się w słownikach, materiałach dydaktycznych do nauki języka angielskiego jako obcego i języków obcych.
Wikipedia
członek ludu zachodniogermańskiego
SJP.pl
Longobardowie, Langobardowie (łac. Langobardi, gr. οἱ Λαγγοβάρδοι), Lombardowie, starsza nazwa Winnilowie (Winilowie, Wannilowie) – lud zachodniogermański, który w VI wieku stworzył w północnej Italii Królestwo Longobardów i władał większością Półwyspu Apenińskiego w latach 568-774. Od tego ludu pochodzi nazwa Lombardii we Włoszech.
Wikipedia
członkini ludu zachodniogermańskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. członkini germańskiego plemięemienia, które w VI w. najechało Italię;
Wiktionary
(1.1) Z rozdziału 204 edyktu wynika jednak, że w królestwie Rotariego były oprócz Longobardek, których ten rozdział faktycznie dotyczy, również takie wolne kobiety, którym ich etniczne prawo pozwalało żyć samowładnie (…).
(1.1) Władca zetknął się najwidoczniej w praktyce sądowej z (…) roszczeniem ze strony synów Longobardki i Rzymianina.
Wiktionary
rzecz. Longobardia ż.
:: fm. Longobard mos.
przym. longobardzki, lombardowy
Wiktionary
lud zachodniogermański
SJP.pl
Longobardowie, Langobardowie (łac. Langobardi, gr. οἱ Λαγγοβάρδοι), Lombardowie, starsza nazwa Winnilowie (Winilowie, Wannilowie) – lud zachodniogermański, który w VI wieku stworzył w północnej Italii Królestwo Longobardów i władał większością Półwyspu Apenińskiego w latach 568-774. Od tego ludu pochodzi nazwa Lombardii we Włoszech.
Wikipedia
1. przymiotnik od: Longobardia (królestwo utworzone przez Longobardów w VI w.; Lombardia); lombardzki;
2. dotyczący Longobardów, charakterystyczny dla ich kultury
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Longobardami, dotyczący Longobardów
Wiktionary
rzecz. lombardzista mos., lombard mrz., Longobardia ż., Longobard mrz., Longobardka ż.
przym. lombardowy
Wiktionary
[czytaj: longplej] płyta długogrająca z muzyką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) płyta długogrająca
Wiktionary
Płyta długogrająca, LP (od longplay) – dwustronna analogowa płyta gramofonowa w formie zwykle czarnego krążka (edycje limitowane mogą mieć różne kolory, często nawiązujące np. do okładki albumu lub być w postaci Picture disc), umożliwiająca nagranie do ok. 25–30 min na każdej stronie. Płyta długogrająca ma średnicę 12 cali (30 cm), prędkość obrotową 33⅓ obrotów na minutę, a jej maksymalny czas nagrania wynosi około 30 minut na stronę.
Wikipedia
(1.1) Był to już drugi longplay wydany przez artystę.
Wiktionary
przym. longplayowy
skr. LP
Wiktionary
(1.1) skr. LP
Wiktionary
[czytaj: longSLIW] koszulka lub bluza z długim rękawem
SJP.pl
pogląd priorytetyzujący długoterminowe dobro i przetrwanie ludzkości
SJP.pl
Longtermizm – pogląd, według którego jednym z kluczowych priorytetów naszych czasów powinien być pozytywny wpływ na długofalową przyszłość ludzkości. Do zwolenników longtermizmu należą filozofowie William MacAskill i Toby Ord. Elon Musk stwierdził o książce MacAskilla na temat longtermizmu, że „blisko pasuje do mojej filozofii”. Longtermizm wyrasta z ruchu efektywnego altruizmu. Inspirację dla longtermizmu stanowią m.in. pisma Dereka Parfita i Nicka Bostroma.
Wikipedia
Longwy – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Meurthe i Mozela.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 15 439 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 2891 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Longwy plasuje się na 18. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 980.).
Wikipedia
[czytaj: LONjerbi-en] stolica Svalbardu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Svalbardu,
Wiktionary
Longyearbyen – stolica Svalbardu, prowincji norweskiej, licząca ok. 2,5 tys. mieszkańców (2024, wliczając Ny-Ålesund). Ośrodek wydobycia węgla kamiennego, port lotniczy, centrum turystyki. Leży w południowej części wyspy Spitsbergen, nad zatoką Adventfjorden.
Zamieszkują ją: Rosjanie, Ukraińcy, Białorusini i Norwegowie. Drugie największe osiedle Svalbardu to Barentsburg, zamieszkiwane głównie przez Rosjan.
Wikipedia
(1.1) W Longyearbyen jest tak zimno, że aż się dziwię, że ktokolwiek tam mieszka.
Wiktionary
roślina z rodziny przewiertniowatych; suchodrzew; wiciokrzew
SJP.pl
Wiciokrzew, suchodrzew (Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej, na południe sięgając do Meksyku, północnej Afryki, Jawy i Filipin. W Polsce występują trzy gatunki rodzime: wiciokrzew pomorski (L. periclymenum), czarny (L. nigra) i pospolity (L. xylosteum). Zadomowionymi antropofitami są wiciokrzew przewiercień (L. caprifolium), wiciokrzew tatarski (L. tatarica), wiciokrzew Maacka (L. maackii) i wiciokrzew Bella (L. × bella). Rośliny z tego rodzaju rosną zwykle w lasach i zaroślach.
Wikipedia
meteorytowa odmiana diamentu
SJP.pl
Lonsdaleit (lub lonsdejlit) – odmiana diamentu znajdowana w meteorytach, dawniej uznawana za osobny minerał i osobną odmianę polimorficzną węgla. Nazwa pochodzi od nazwiska irlandzkiej krystalografki Kathleen Lonsdale (1903–1971).
Wikipedia
przewód w materiałach wybuchowych, służący do inicjowania wybuchu na odległość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. łatwopalna linka przy starej broni artyleryjskiej lub ładunku wybuchowym, służąca do odpalenia go lub oddania strzału z bezpiecznej odległości, poprzez zapalenie końca tej linki i stopniowe przenoszenie się płomienia do zapalnika
Wiktionary
Lont – przewód służący do zdalnego lub opóźnionego odpalenia ładunku wybuchowego lub pirotechnicznego przy pomocy ognia.
Wikipedia
(1.1) Bohater w ostatniej chwili zgasił lont.
Wiktionary
IPA: lɔ̃nt, AS: lõnt
Wiktionary
rzecz. loncik mrz.
Wiktionary
(1.1) przewód detonacyjny, knot
Wiktionary
strzelba zaopatrzona w lont
SJP.pl
1. lina asekuracyjna dla akrobatów cyrkowych;
2. lina używana przy trenowaniu koni
SJP.pl
Wikipedia
trenować konia, posługując się lonżą
SJP.pl
[czytaj: luk] potocznie: wizerunek, wygląd zewnętrzny danej osoby; image, wizaż, outfit, stylówka, stylówa
SJP.pl
Look (ang. LOOK: The Series, 2010) – amerykański serial obyczajowy stworzony przez Adama Rifkina. Wyprodukowany przez CapturedTV.
Światowa premiera serialu miała miejsce 10 października 2010 roku na antenie Showtime. Ostatni odcinek serialu został wyemitowany 19 grudnia 2010 roku. W Polsce serial nadawany na kanale AXN Spin HD.
Wikipedia
[czytaj: lukbuk] zbiór fotografii prezentujący modela, stylistę, kolekcję fotografa lub styl mody
SJP.pl
[czytaj: lup] regularny motyw zawierający fragment jakiegoś utworu muzycznego albo fragment solowej partii jakiegoś instrumentu, obecnie uzyskiwany zwykle techniką komputerową, dawniej dzięki specjalnie opracowanej i odtwarzanej taśmie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: luping]
1. figura akrobacji lotniczej; pętla;
2. sztuka cyrkowa polegająca na jeździe samochodem lub rowerem po torze mającym kształt pętli ustawionej prostopadle do podłoża;
3. w muzyce: wykorzystywanie loopów, regularnych motywów muzycznych
SJP.pl
[czytaj: lop] skrót od: Liga Ochrony Przyrody, organizacja społeczna mająca na celu ochronę środowiska naturalnego
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub męskorzeczowy
(1.1) = Liga Ochrony Przyrody;
Wiktionary
(1.1) LOP powstała w 1928 roku.
(1.1) Celem LOP jest ochrona przyrody.
(1.1) Celem LOP-u jest ochrona przyrody.
Wiktionary
IPA: lɔp, AS: lop
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. trzecia, najmłodsza epoka permu, trwająca 260,4 – 251 milionów lat temu; późny perm;
Wiktionary
Loping (chiń. 乐平; pinyin Lèpíng)
Wikipedia
IPA: ˈlɔpʲĩŋk, AS: lopʹĩŋk
Wiktionary
forma intruzji magmowej pokrewna lakolitowi
SJP.pl
Lopolit – duża intruzja o kształcie odwróconego bochenka albo soczewki płasko-wypukłej lub wklęsło-wypukłej, odwróconej wypukłością ku dołowi. Zaburza warstwy leżące poniżej, pozostawiając bez zmian warstwy nadległe. Od spodu zazwyczaj dochodzi żyła, stanowiąca pozostałość po dopływie magmy z ogniska magmowego. Jest więc jakby odwrotnością lakkolitu.
Wikipedia
[czytaj: LOKwitur] sceniczna wskazówka wprowadzająca imię lub nazwisko osoby mówiącej dany tekst, charakterystyczna dla dramatu
SJP.pl
1. papuga z podrodziny o tej samej nazwie, żywiąca się nektarem kwiatów, żyjąca w lasach Australii i Polinezji, często hodowana;
2. odkryta platforma kolejowa;
3. łatwy do rozplątania węzeł marynarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.
(1.2) geogr. wieś w Norwegii, w gminie Lesja, w okręgu Oppland
Wiktionary
Osoby:
Inne:
Wikipedia
(1.1) Karolina pojechała na koncert Lory Szafran do Krosna.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
źródła.
== Lora (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
system radionawigacji dalekiego zasięgu stosowany w nawigacji morskiej i lotniczej
SJP.pl
LORAN (ang. LOng RAnge Navigation) – hiperboliczny system radionawigacji, działający w zakresie fal długich odbieranych z dwóch lub więcej radiolatarni do określenia pozycji. Wykorzystywany jest głównie do nawigacji w żegludze morskiej i lotnictwie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał, siarkoarsenek talu, występujący głównie w złożu Allchar w Macedonii, w postaci koszenilowoczerwonych, drobnych, jednoskośnych kryształów
Wiktionary
Lorandyt – bardzo rzadki minerał, siarczek arsenu i talu.
Został odkryty w 1894 roku w Macedonii i został nazwany na cześć profesora Loránda Eötvösa (1848–1919), fizyka, matematyka i polityka z Budapesztu.
Wikipedia
rzecz. Roland m.
Wiktionary
wielopierścieniowy, heterocykliczny związek chemiczny, środek przeciwhistaminowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. farm. wielopierścieniowy, heterocykliczny organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwalergiczny, antagonista receptorów H1;
Wiktionary
Loratadyna – wielopierścieniowy, heterocykliczny związek chemiczny, długo działający niesedatywny lek przeciwhistaminowy II generacji, wybiórczy antagonista obwodowych receptorów H1. Podlega metabolizmowi do związków biologicznie czynnych. Jej czynny metabolit to desloratadyna.
Loratadyna została wprowadzona na rynek farmaceutyczny przez koncern Schering-Plough Europe w 1993 roku, pod nazwą handlową Claritine, i do 2002 roku podlegała ochronie patentowej.
Wikipedia
(1.1) Loratadynę można kupić w kapsułkach lub w syropie.
Wiktionary
IPA: ˌlɔrataˈdɨ̃na, AS: loratadỹna
Wiktionary
(1.1) nazwy handlowe: Aleric, Claritine, Flonidan, Loratadyna Galena, Loratadyna Pylox, Loratan, Loratan pro, Loratine
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Poznań. pogard. człowiek z marginesu społecznego
Wiktionary
(1.1) Z Gienucha to prawdziwy lorbas.
Wiktionary
(1.1) lorwas, lurwas, świder
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Lorca – miasto w południowo-wschodniej Hiszpanii, w Murcji, nad rzeką Sangonera (dorzecze Segury). Około 84,2 tys. mieszkańców.
W maju 2011 w pobliżu miasta znajdowało się epicentrum trzęsienia ziemi. Na skutek trzęsienia miasto doznało rozległych zniszczeń.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
tytuł szlachecki w Anglii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tytuł szlachecki stosowany w Anglii i Szkocji
(1.2) mężczyzna posiadający tytuł lorda (1.1)
Wiktionary
Lord – mężczyzna cieszący się władzą i autorytetem. Tytuł ten może mieć różne znaczenie, zależnie od kontekstu. Szkocki tytuł Laird nie jest jego odpowiednikiem i posiada węższe znaczenie.
W kontekście religijnym, ang. The Lord (Pan) odnosi się do Boga, zwłaszcza w religiach abrahamowych: chrześcijaństwie, islamie i judaizmie. W kwestii świeckiej w najszerszym znaczeniu tego słowa znaczy władca.
Wikipedia
(1.2) Często jadał obiady z lordami.
(1.2) Na przyjęciu było wielu dystyngowanych lordów.
Wiktionary
IPA: lɔrt, AS: lort
Wiktionary
rzecz. lordostwo mos./n., milord m.
przym. lordowski
Wiktionary
godność, funkcja lorda (szlachcica angielskiego)
SJP.pl
dawniej: córka lorda
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub tytułem lorda
Wiktionary
rzecz. lord mos., lordostwo n.
Wiktionary
wygięcie kręgosłupa do przodu
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) środ. fikcyjna historia i opis wymyślonego świata, stanowiące kontekst gry
Wiktionary
Lore – album muzyczny grupy Clannad z roku 1996.
Wikipedia
(1.1) Według lore gry, Jax był najlepszym wojownikiem League of Legends.
Wiktionary
loreczka rubinowa, loreczka przepasana, loreczka błękitna - gatunki ptaków z rodziny papug wschodnich
SJP.pl
mała lora (zwykle w znaczeniu platformy kolejowej)
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. imię występujące w wielu językach, m.in. angielskim;
2. skała w Niemczech
SJP.pl
Lorelei lub Loreley
Niemcy:
Inne:
Wikipedia
pseudonim, np. Sophia Loren
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Lorena – miasto i gmina w Brazylii, w stanie São Paulo. Znajduje się w mezoregionie Vale do Paraíba Paulista i mikroregionie Guaratinguetá.
Wikipedia
jednostka miary prędkości liniowej równa prędkości światła w próżni (około 300000 km/s)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lorenka – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Środa Wielkopolska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
sztucznie otrzymany pierwiastek chemiczny o symbolu Lr; lawrens
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Lorens (Lr, łac. lawrencium), dawniej oznaczany także Lw – syntetyczny pierwiastek chemiczny, nieposiadający stabilnych izotopów i niewystępujący w przyrodzie. Nazwa pochodzi od nazwiska fizyka Ernesta O. Lawrence’a.
Zgodnie z terminologią IUPAC lorens jest zaliczany do aktynowców. Także zgodnie z terminologią IUPAC należy on do bloku d, przez co jest jedynym aktynowcem z okresu 7, który nie należy do bloku f. Poprzez przynależność do bloku d, należy on do grupy skandowców.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Lorens i jestem marynarzem ze Sztokholmu.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący lorensu
Wiktionary
rzecz. lorens m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: lorenc] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Lorenzo – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Crosby.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) daw. Loreto
Wiktionary
Loret (cyr. Лорет) – wieś w Serbii, w okręgu zlatiborskim, w gminie Požega. W 2011 roku liczyła 205 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Jak ta w Lorecie Matki Boskiej skała,
Która na skrzydłach złotych przyleciała.
(1.1) Szymon Karpiński pouczał katolików: „nie po kolanach cię Bóg pozna, na których chodzisz w Lorecie, nie po głosie, którym wszytkie kantory i organy zagłuszysz w kościele (…), ale po sercu, po miłości bliźniego. Nie wtorki i piątki suche, ale miłość da świadectwo o tym jeżeliś syn Boży albo nie”
Wiktionary
mieszkaniec Loreto
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Loreto
Wiktionary
(1.1) Bazylika wypełniła się po brzegi loretańczykami i pielgrzymami z innych stron.
Wiktionary
rzecz. Loreto n.
:: fż. loretanka ż.
przym. loretański
Wiktionary
1. mieszkanka Loreto;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Loreto
(1.2) rel. zakonnica z zakonu loretańskiego;
Wiktionary
(1.1) Życzyliśmy loretankom szczęśliwego powrotu.
(1.2) W klasztorze loretanek zgasły światła.
Wiktionary
rzecz. Loreto n.
:: fm. loretańczyk mos.
przym. loretański
Wiktionary
1. mieszkanka Loreto;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej
SJP.pl
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej, zwane także loretankami – żeński zakon katolicki założony w Warszawie w 1920 roku przez bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego. Główną patronką Zgromadzenia jest Matka Boża Loretańska, skąd zakon wziął swoją nazwę. W 1971 roku zakon aprobował Papież Paweł VI.
Wikipedia
przymiotnik od: Loreto
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Loreto, dotyczący Loreto
(1.2) rel. związany z kultem Matki Boskiej z Loreto
Wiktionary
rzecz. Loreto n., loretańczyk m., loretanka ż.
Wiktionary
dawniej: określenie damy do towarzystwa, kobiety lekkich obyczajów w dziewiętnastowiecznym Paryżu, zwłaszcza pochodzącej z okolic kościoła Matki Boskiej Loretańskiej w 9. dzielnicy Paryża
SJP.pl
miasto we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowych Włoszech nad Adriatykiem;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Widzieliśmy tzw. Święty Domek w Loreto.
(1.1) Miastami partnerskimi Loreto są Częstochowa, Fatima i Nazaret.
(1.1) Jak daleko jest z Loreto do Maceraty?
Wiktionary
rzecz. loretańczyk mos., loretanka ż.
przym. loretański
Wiktionary
(1.1) daw. Loret
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Loreta – angielski odpowiednik imienia Laura. Forma powstała przez redukcję włoskiego zdrobnienia tego imienia do Lauretta.
Loreta imieniny obchodzi 10 grudnia; przyjmuje się, że jest to pamiątka bł. dziewicy Marii z Loreto.
Wikipedia
dawne binokle na długiej rączce; lornion
SJP.pl
Lorgnon ([lɔːˈnjɔ̃]; także lornion, lorgnette) – przyrząd optyczny służący zmniejszaniu skutków wad wzroku lub obserwacji odległych obiektów. Inaczej niż współczesne okulary korekcyjne czy binokle, lorgnon posiadają rączkę służącą do przytrzymywania przyrządu przy twarzy. Termin wywodzi się z francuskiego słowa lorgner oznaczającego patrzeć kątem oka, a to z kolei z pochodzącego z renesansowego francuskiego terminu lorgne, mrużyć. Wynalazcą lorgnon był angielski optyk George Adams, szczyt ich popularności przypadł na XIX wiek.
Wikipedia
gatunek małpiatki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Loris|ref=tak., nadrzewna małpiatka azjatyckich i afrykańskich lasów tropikalnych prowadząca nocny tryb życia;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) małpiatka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|franc|loris.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) loris
* czeski: (1.1) lori
* niemiecki: (1.1) Lori m.
źródła.
== lori (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) zool. lori
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔrʲi, AS: lorʹi
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) małpiatka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|franc|loris.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) loris
* czeski: (1.1) lori
* niemiecki: (1.1) Lori m.
źródła.
== lori (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) zool. lori
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Lorient (wymowa, bret. An Oriant) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Morbihan.
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny papug wschodnich
SJP.pl
rodzina małpiatek prowadzących nocny, nadrzewny tryb życia w lasach południowo-wschodniej Azji i Afryki
SJP.pl
Lorisowate, lorisy, małpiatki lori (Lorisidae) – rodzina nadrzewnych ssaków z podrzędu lemurowych (Strepsirrhini) w rzędzie naczelnych (Primates). W zapisie kopalnym znane od miocenu.
Wikipedia
o cechach lorisowatych (rodzina małpiatek)
SJP.pl
mała lora (zwykle w znaczeniu platformy kolejowej)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
duża lornetka
SJP.pl
Lorneta, lornetka – przyrząd optyczny w postaci dwóch lunet, sprzężonych równolegle. Umożliwia obuoczną obserwację odległych obiektów. Lorneta jest tak skonstruowana, aby dawała obraz prosty, czyli nie odwrócony. Zaletą lornety w porównaniu z lunetą (przy tej samej średnicy obiektywu) jest jaśniejszy obraz o większej rozdzielczości. Rozstawienie lunet wpływa także na wrażenie plastyczności obrazu dając efekt stereoskopowy
Wikipedia
przyrząd optyczny do obserwacji dwuocznej, składa się z dwóch jednakowych, połączonych zawiasowo, ułożonych równolegle lunet obserwacyjnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opt. przyrząd optyczny do obserwacji dwuocznej, składający się z dwóch jednakowych, połączonych zawiasowo, ułożonych równolegle lunet obserwacyjnych;
Wiktionary
Lorneta, lornetka – przyrząd optyczny w postaci dwóch lunet, sprzężonych równolegle. Umożliwia obuoczną obserwację odległych obiektów. Lorneta jest tak skonstruowana, aby dawała obraz prosty, czyli nie odwrócony. Zaletą lornety w porównaniu z lunetą (przy tej samej średnicy obiektywu) jest jaśniejszy obraz o większej rozdzielczości. Rozstawienie lunet wpływa także na wrażenie plastyczności obrazu dając efekt stereoskopowy
Wikipedia
IPA: lɔrˈnɛtka, AS: lornetka
Wiktionary
dawne binokle na długiej rączce; lorgnon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bank. rachunek innego banku utrzymywany w naszym banku do celów rozliczeniowych
Wiktionary
Scarus – rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny skarusowatych.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) rachunek loro
synonimy.
(1.1) vostro
antonimy.
(1.1) nostro
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|loro. → ich
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) loro, vostro
źródła.
== loro (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bank. loro, vostro
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔrɔ, AS: loro
Wiktionary
(1.1) vostro
Wiktionary
Wikipedia
podrodzina papug charakteryzujących się smukłym ciałem i barwnym upierzeniem; papugi pędzelkojęzyczne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Loriinae|Selby|ref=tak., podrodzina ptaków z rodziny papug wschodnich;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: lora
Wiktionary
Damy, lory (Loriinae) – podrodzina ptaków z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae).
Wikipedia
rzecz. lora ż.
Wiktionary
(1.1) damy
Wiktionary
Loryniec (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lórińc; niem. Lorenz) – wieś kaszubska w Polsce na Równinie Charzykowskiej położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego nad Wdą. Wieś jest siedzibą sołectwa Loryniec o powierzchni 850,25 ha, w którego skład wchodzą również miejscowości Szludron i Wawrzynowo, zamieszkałego łącznie przez 174 osoby. Miejscowość znajduje się na turystycznych szlakach Kamiennych Kręgów i Kaszubskim. Nazwa miejscowości pochodzi od dawnego właściciela wsi – Wawrzyńca Skoczek-Piechowskiego (kaszb. Loreńc Skòczk-Piechòwsczi).
Wikipedia
lorysa górska - popularny gatunek papugi hodowlanej
SJP.pl
1. dola, koleje życia, sytuacja życiowa
2. przeznaczenie, przypadek
3. bilet loteryjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wydarzenia, bieg czyjegoś życia
(1.2) mała kartka pełniąca rolę kuponu, decydująca o wygranej lub przegranej
(1.3) fatum, przeznaczenie
(1.4) przypadek
Wiktionary
Los – miejscowość (tätort) w Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Gävleborg, w gminie Ljusdal.
Według danych Szwedzkiego Urzędu Statystycznego liczba ludności wyniosła: 354 (31 grudnia 2015), 340 (31 grudnia 2018) i 335 (31 grudnia 2019).
Wikipedia
(1.1) Ponosił odpowiedzialność nie tylko za siebie, ale również za losy innych.
(1.2) Kupiłem los na loterii, ale jak zwykle nic nie wygrałem…
(1.3) Zobaczysz! Los się też kiedyś do ciebie uśmiechnie.
(1.4) Zdaj się na los!
Wiktionary
IPA: lɔs, AS: los
Wiktionary
rzecz. losowość ż., losowanie n.
czas. losować ndk.
przym. losowy
przysł. losowo
Wiktionary
(1.1) dola
(1.2) kupon
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
ciągnąć, wybierać losy, liczby itp.
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) ciągnąć, wybierać losy, liczby, kupony itp.
Wiktionary
(1.1) Najmłodsza czytelniczka, dziesięcioletnia Paulina Popławska z Bydgoszczy, wcieliła się w rolę sierotki Marysi i losowała koperty.
Wiktionary
IPA: lɔˈsɔvat͡ɕ, AS: losovać
Wiktionary
rzecz. los m., losowanie n., wylosowanie n., losowość ż.
czas. wylosować dk.
przym. losowy
przysł. losowo
Wiktionary
ciągnąć, wybierać losy, liczby itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|losować.
Wiktionary
Losowanie – czynność polegająca na wyciąganiu lub wybieraniu określonych liczb lub przedmiotów (los, karta, kupon, żeton itp.) w sposób wykluczający wpływ osoby losującej na wynik tej czynności.
Przykładem losowania jest: rzut kością do gry, wyciąganie karty z talii.
Wikipedia
IPA: ˌlɔsɔˈvãɲɛ, AS: losovãńe
Wiktionary
czas. losować
rzecz. losowość ż., wylosowanie n., los mrz.
Wiktionary
potocznie: osoba zdająca się w grze na los, np. pokerzysta; hazardzista, ryzykant
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób losowy
Wiktionary
(1.1) Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że losowo wybrana liczba całkowita dodatnia mniejsza od 10000 jest czterocyfrowa?
Wiktionary
rzecz. los mrz., losowość ż.
przym. losowy
czas. losować ndk.
Wiktionary
właściwość procesu mówiąca o jego losowym charakterze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest losowe
Wiktionary
Losowość – brak celu, przyczyny, porządku lub przewidywalnego zachowania. Losowy proces to proces, którego wyniki nie dają się dokładnie przewidzieć, a jedynie można opisać ich rozkład.
W matematyce i statystyce termin ten można formalnie zdefiniować jako zachowanie dokładnie opisywane pojęciem zmiennej losowej, pozbawione korelacji i innych przewidywalnych cech.
Wikipedia
rzecz. los m., losowanie n., wylosowanie n.
czas. losować ndk., wylosować dk.
przym. losowy
przysł. losowo
Wiktionary
1. wybrany przez przypadek lub losowanie;
2. zależny od losu, przeznaczenia; dotyczący losu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przypadkowy, niezależny od decyzji
(1.2) zależny od losu, dotyczący losu, wypadków życiowych
Wiktionary
(1.1) Wiele wskazuje na to, że wybór osoby, w której się zakochujemy i którą kochamy, jest losowy.
Wiktionary
IPA: lɔˈsɔvɨ, AS: losovy
Wiktionary
rzecz. los m., losowość ż.
czas. losować
przysł. losowo
Wiktionary
1. dola, koleje życia, sytuacja życiowa
2. przeznaczenie, przypadek
3. bilet loteryjny
SJP.pl
Losy – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
zdrobnienie od: loch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: loch
(1.2) niewielki loch
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: loszka
Wiktionary
(1.2) Zamknęli go do niewielkiego loszku.
Wiktionary
rzecz. loch mrz.
Wiktionary
(1.2) piwniczka
Wiktionary
1. zdrobnienie od: locha (samica świni lub dzika);
2. w gwarze uczniowskiej: kobieta, dziewczyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. zdrobn. locha
Wiktionary
IPA: ˈlɔʃka, AS: loška
Wiktionary
rzecz. locha ż., lochanie n.
czas. lochać się ndk.
Wiktionary
poruszanie się w powietrzu, latanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przemieszczanie się w powietrzu lub w przestrzeni kosmicznej
(1.2) podróż, np. samolotem, balonem
(1.3) finans. standardowa jednostka handlu np. towarowego;
(1.4) żegl. ciężarek do ręcznego pomiaru głębokości
Wiktionary
Belgia:
Francja:
Wikipedia
(1.1) Uwielbiam obserwować lot dzikich ptaków.
(1.2) Lot samolotem jest dla mnie zawsze wielkim przeżyciem.
Wiktionary
IPA: lɔt, AS: lot
Wiktionary
rzecz. wlot mrz., lotka ż., lotnictwo n., lotnik m., lotniczka ż., lotnisko n., lotniskowiec m., nalot m., odlot m., przylot m., ulotka ż., wylot mrz., latawiec m., polatucha ż., podlotek m., przelot mrz.
czas. lecieć, latać, polecieć, polatać, wylecieć, wylatać, odlecieć, odlatywać, podlecieć, podlatywać, ulecieć, ulatywać, zlecieć, zlatywać, przylecieć, przylatywać, wzlatywać, dolecieć
przym. lotniczy, lotny, nielotny
przysł. lotniczo, lotnie
Wiktionary
(1.1) latanie, fruwanie
(1.4) sonda
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. latać
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. przen. latać, śpieszyć się
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Lotar określany jako Lotar III, lub Lotar IV (ur. w 941, zm. 2 marca 986) – król zachodniofrankijski w latach 954-986, syn Ludwika IV Zamorskiego, z dynastii Karolingów francuskich.
Za panowania Lotara ustały groźne najazdy Węgrów na zachodnie i południowe prowincje królestwa zachodniofrankijskiego. Główną tego przyczyną była wielka klęska jaką ponieśli Węgrzy w 955 roku w bitwie na Lechowym Polu z rąk cesarza rzymskiego Ottona I. Węgrzy zrezygnowali wówczas ze swych wypraw łupieżczych, przeszli na osiadły tryb życia i przyjęli wiarę chrześcijańską.
Wikipedia
(1.1) Lotar po wyborze na króla przyjął imię Lotar III, mimo że Lotar II był jedynie królem Lotaryngii.
Wiktionary
rzecz. lotaryński mrz., Lotaryngia ż., Lotaryńczyk m., Lotarynka ż.
przym. lotaryński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lotaryński mrz., Lotaryngia ż., Lotaryńczyk m., Lotarynka ż.
przym. lotaryński
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|niem|Lothar.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lothar, Lothair
* baskijski: (1.1) Lotario
* czeski: (1.1) Lothar m.
* francuski: (1.1) Lothaire m.
* łaciński: (1.1) Lotharius m.
* niemiecki: (1.1) Lothar m.
* nowogrecki: (1.1) Λοθάριος m.
* słowacki: (1.1) Lotar m., Lothar m., Lotár m.
* węgierski: (1.1) Lothár
* włoski: (1.1) Lotario m.
źródła.
== Lotar (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
(1.1) imię|słowacki|m. Lotar
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) Lothar, Lotár
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Lotariusz z małżonką; Lotariuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lotariusza lub z nim związany
SJP.pl
mieszkaniec Lotaryngii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lotaryngii
Wiktionary
(1.1) Strzały Lotaryńczyków dosięgnęły obozowiska Rzymian.
Wiktionary
rzecz. Lotaryngia ż., Lotar m.
:: fż. Lotarynka ż.
przym. lotaryński
Wiktionary
kraina historyczna i region administracyjny we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region w północno-wschodniej Francji;
Wiktionary
Lotaryngia (fr. Lorraine, niem. Lothringen, lotar. Louréne) – kraina historyczna i były region administracyjny (1956–2015) w północno-wschodniej Francji. Graniczył z Belgią, Luksemburgiem i Niemcami oraz z regionami: Alzacja, Franche-Comté i Szampania-Ardeny.
Wikipedia
(1.1) Ludzie mieszkający w Lotaryngii są bardzo gościnni.
Wiktionary
IPA: ˌlɔtaˈrɨ̃ŋʲɟja, AS: lotarỹŋʹǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. lotaryński mrz., Lotaryńczyk mos., Lotarynka ż., Lotar mos.
przym. lotaryński
Wiktionary
mieszkanka Lotaryngii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lotaryngii
Wiktionary
(1.1) Kilka Lotarynek wybrało miejsce koło okna.
Wiktionary
rzecz. Lotaryngia ż., Lotar m.
:: fm. Lotaryńczyk m.
przym. lotaryński
Wiktionary
przymiotnik od: Lotaryngia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lotaryngią, dotyczący Lotaryngii lub Lotaryńczyków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język Lotaryńczyków, właśc. gwara lotaryńska języka niemieckiego
Wiktionary
(1.1) Jej adres znalazł na jednym z lotaryńskich portali.
Wiktionary
rzecz. Lotaryngia ż., Lotaryńczyk m., Lotarynka ż., Lotar m.
Wiktionary
potocznie:
1. lotto (gra liczbowa);
2. totolotek (toto-lotek); totek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gra, której uczestnicy nabywają losy, a o wygranej decyduje losowanie
(1.2) pot. sytuacja lub działanie ryzykowne i niepewne, których efekt zależy tylko od przypadku
Wiktionary
Loteria – gra losowa, której uczestnicy nabywają numerowane bilety, czyli „losy”. O wygranej decyduje „ciągnięcie” losów, czyli losowanie. Miejsce sprzedaży losów to kolektura.
Loteria pieniężna polega na tym, że pula do wygrania jest częścią sumy wpłat za losy.
Wikipedia
(1.1) Wygrałem dzisiaj 10 złotych na loterii.
(1.2) Dzisiejsza pogoda to loteria.
Wiktionary
IPA: lɔˈtɛrʲja, AS: loterʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. loteryjka ż.
przym. loteryjny
Wiktionary
(1.1) gra liczbowa, totolotek, loteryjka
(1.2) los
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
gra towarzyska, polegająca na jak najszybszym zebraniu pewnej liczby numerów, obrazków itp.
SJP.pl
Piotruś (inaczej: loteryjka, Czarny Piotruś) – prosta gra karciana przeznaczona dla dzieci, w której uczestniczyć może od 2 do 4–5 graczy. Talia do gry zawiera 25 kart: 12 par z obrazkami tego samego rodzaju w każdej parze oraz „czarnego Piotrusia”, niemającego pary. Spotykane są także większe zestawy, np. 33-kartowy z 16 parami, a także takie, w których zamiast kart używane są żetony itp. Ich liczba, niezależnie od wariantu, jest zawsze nieparzysta: składa się z pewnej liczby par plus jeden.
Wikipedia
przymiotnik od: loteria
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z loterią
Wiktionary
rzecz. loteria ż.
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
jednostka pieniężna Lesotho (1 loti = 100 lisente), występująca w nominałach 1 loti, 2, 5, 10, 20, 50, 100 oraz 200 maloti
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) monet. waluta Lesotho;
Wiktionary
Loti – jednostka monetarna Lesotho. 1 loti = 100 lisente.
W obiegu znajdują się:
W styczniu 2007 kurs wymiany euro wobec loti wynosił w przybliżeniu 1 EUR = 10,1 LSL.
Loti jest połączone sztywnym kursem z randem, dolarem namibijskim i lilangeni w relacji 1:1 w ramach Common Monetary Area (wcześniej Rand Monetary Area).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) loti
* kataloński: (1.1) loti m.
* ukraiński: (1.1) лоті
źródła.
== loti (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) śpioch
(1.2) monet. loti
przymiotnik
(2.1) śpiący
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔtʲi, AS: lotʹi
Wiktionary
płynny preparat do pielęgnacji ciała lub włosów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mleczko kosmetyczne;
Wiktionary
Lotion – płynny preparat o mlecznej konsystencji, niskiej lub średniej lepkości (mniejszej od żeli i kremów), przeznaczony do stosowania miejscowego na nieuszkodzoną skórę. Jest emulsją typu "olej w wodzie". Jako emulgatora przy sporządzaniu lotionów używa się alkoholu cetylowego. Przeważnie nie zawiera środków leczniczych, ale używany jest w celach kosmetycznych do wygładzenia i zmiękczenia skóry.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lotionik mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lotion
* francuski: (1.1) lotion ż.
* niemiecki: (1.1) Lotion ż.
źródła.
== lotion (język angielski.) ==
wymowa.
IPA3|ˈləʊʃn.
audioUS|En-us-lotion.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lotion
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔtʲjɔ̃n, AS: lotʹi ̯õn
Wiktionary
rzecz. lotionik mrz.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lotionik mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lotion
* francuski: (1.1) lotion ż.
* niemiecki: (1.1) Lotion ż.
źródła.
== lotion (język angielski.) ==
wymowa.
IPA3|ˈləʊʃn.
audioUS|En-us-lotion.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lotion
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od lotion
Wiktionary
rzecz. lotion m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. nimfa leśna przemieniona w lotos
Wiktionary
Lotis (gr. Lōtís Λωτίς) – nimfa, w której zakochał się Priap. Jednak Lotis opierała się tym zalotom. Priap zapragnął posiąść ją śpiącą, lecz nimfę zbudził ryk osła. W końcu nękana zalotami, została przemieniona w krzew lotosu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|gr|Λωτίς.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lotis
* starogrecki: (1.1) Λωτίς ż. (Lōtís)
* ukraiński: (1.1) Лотіда ż. (Lotida)
źródła.
== Lotis (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) mitgr. Lotis
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|gr|Λωτίς.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lotis
* starogrecki: (1.1) Λωτίς ż. (Lōtís)
* ukraiński: (1.1) Лотіда ż. (Lotida)
źródła.
== Lotis (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) mitgr. Lotis
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. duże pióro na tylnej krawędzi skrzydeł ptaka;
2. ruchoma część końca skrzydła płatowca (np. szybowca), należąca do usterzenia poprzecznego;
3. piłeczka osadzona w koszyczku z piór do gry w badmintona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lotn. ruchomy element skrzydła statku powietrznego, służący do kontroli jego przechylenia, czyli obrotu wzdłuż osi podłużnej;
(1.2) typ pióra ptasiego
(1.3) sport. uskrzydlony przedmiot służący do gry w badmintona
(1.4) nasada strzały z piórami;
(1.5) tylko w lm. sport. rzutki, dart; gra polegająca na trafianiu strzałkami do tarczy;
(1.6) strzałka do gry w lotki (1.5)
Wiktionary
Osoby
Wikipedia
(1.1) Czy nowoczesny samolot może latać bez lotek?
Wiktionary
IPA: ˈlɔtka, AS: lotka
Wiktionary
rzecz. lot m.
Wiktionary
(1.4) bełt
(1.5-6) dart
Wiktionary
potocznie:
1. lotto (gra liczbowa);
2. totolotek (toto-lotek); totek
SJP.pl
Wikipedia
Lotman, Łotman (< Lottman, Lottmann, Lautmann):
Wikipedia
skrót od: lotnictwo, lotniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. potocznie: policja drogowa, drogówka;
2. w sporcie: punkt na trasie wyścigu kolarskiego przynoszący premię zawodnikowi, który pokona go jako pierwszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. policja drogowa
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: lotny
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlɔtna, AS: lotna
Wiktionary
przym. lotny
Wiktionary
(1.1) drogówka
Wiktionary
sportowe urządzenie do latania
SJP.pl
Lotnia – aerodyna, w której sterowanie odbywa się poprzez zmianę względnego położenia środka ciężkości pilota. Według polskiego prawa lotnia umożliwia swoją konstrukcją start z nóg oraz posiada wewnętrzne elementy usztywniające oraz rozpięte na nich powierzchnie nośne.
Wikipedia
dotyczący lotniarza, lotniarstwa
SJP.pl
Lotniarstwo – sport i forma rekreacji polegająca na lataniu z użyciem lotni. Jest to bardzo popularna forma lotnictwa amatorskiego, niewymagająca specjalnej infrastruktury (lotnisk) ani dużych nakładów finansowych.
Wikipedia
mężczyzna uprawiający lotniarstwo
SJP.pl
lotnica zyska - ćma z rodziny pawicowatych
SJP.pl
1. dziedzina techniki zajmująca się konstruowaniem i zastosowaniem maszyn latających;
2. dział komunikacji i transportu wykorzystujący statki powietrzne;
3. część sił zbrojnych; samoloty biorące udział w akcjach bojowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ogół zagadnień związanych ze wszelkiego rodzaju statkami powietrznymi;
Wiktionary
Lotnictwo – ogół zagadnień związanych z wszelkiego rodzaju statkami powietrznymi (samoloty, śmigłowce, szybowce, balony i drony). Lotnictwo dzieli się na cywilne (transportowe, sportowe, gospodarczo-usługowe) i wojskowe.
W węższym znaczeniu lotnictwo to nazwa gałęzi gospodarki, w tym przemysłu (np. technologie wytwarzania materiałów, systemów czy oprogramowania stosowanego), architektury obiektów przemysłowych (np. lotniska i wielkie kompleksy portów lotniczych), transportu (ruch lotniczy, w tym pasażerski, i lotnictwo ogólne), handlu (np. dostawy dóbr i usługi pocztowo-kurierskie) oraz usług społecznych (np. samoloty-kliniki okulistyczne) z użyciem statków powietrznych (głównie samolotów).
Wikipedia
(1.1) Nigdy nie byłem związany zawodowo z lotnictwem, jednak lubię fotografować samoloty.
Wiktionary
IPA: lɔtʲˈɲit͡stfɔ, AS: lotʹńictfo
Wiktionary
rzecz. lotnik m., lot m., lotnisko n., lotnia ż.
czas. odlatywać, latać ndk.
przym. lotniczy, lotny
Wiktionary
(1.1) awiacja
Wiktionary
kobieta lotnik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z modelarstwem lotniczym, dotyczący modelarstwa lotniczego
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z lotnictwem
Wiktionary
(1.1) Opracowano szczegółowe mapy odległych obszarów zlodowaconych stosując najpierw fotogrametrię naziemną […], a następnie organizując misje lotnicze.
Wiktionary
IPA: lɔtʲˈɲit͡ʃɨ, AS: lotʹńičy
Wiktionary
rzecz. lot m., lotnictwo n., lotnik m., lotniczka ż., lotnisko n., lotniskowiec m.
czas. latać, dolecieć
przym. lotny
Wiktionary
(1.1) samolotowy, aeronautyczny
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: lotny
SJP.pl
1. osoba kierująca samolotem;
2. żołnierz wojsk lotniczych;
3. osoba z wykształceniem w specjalności lotniczej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lotn. zaw. człowiek, który lata samolotem lub należy do jego obsługi
(1.2) wojsk. żołnierz służący w lotnictwie
(1.3) inżynier posiadający specjalizację lotniczą
Wiktionary
IPA: ˈlɔtʲɲik, AS: lotʹńik
Wiktionary
rzecz. lot m., lotnisko n., lotnictwo n.
:: fż. lotniczka ż.
czas. dolecieć, odlatywać, lecieć ndk., latać ndk., przylecieć dk., przylatywać ndk.
przym. lotniczy, lotny
Wiktionary
(1.1) awiator
Wiktionary
teren przystosowany do lądowań i startów samolotów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) lotn. wydzielony obszar na ziemi przystosowany do obsługi statków powietrznych;
Wiktionary
Lotnisko – wydzielony obszar na lądzie, wodzie lub innej powierzchni, w całości lub w części przeznaczony do wykonywania startów, lądowań i naziemnego lub nawodnego ruchu statków powietrznych, wraz ze znajdującymi się w jego granicach obiektami i urządzeniami budowlanymi o charakterze trwałym, wpisany do rejestru lotnisk. Ich wyposażenie zróżnicowane jest w zależności od liczby odprawianych pasażerów i przeładowywanych towarów. Lotniska oznaczane są trzyliterowym kodem IATA oraz czteroliterowym kodem ICAO.
Wikipedia
(1.1) Samolot wylądował na lotnisku z dziesięciominutowym opóźnieniem.
Wiktionary
IPA: lɔtʲˈɲiskɔ, AS: lotʹńisko
Wiktionary
rzecz. lot mrz., lotniskowiec mrz., lotnictwo n., lotnik mos., przelot mrz.
przym. lotniskowy, wokółlotniskowy, przylotniskowy, lotniskowcowy, lotniczy, lotny
czas. dolecieć, lecieć ndk.
Wiktionary
(1.1) przest. aerodrom, aeroport
Wiktionary
okręt bojowy stanowiący pływające lotnisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. okręt stanowiący ruchomą bazę dla samolotów, poprzez odpowiednio ukształtowany pokład jako pas startowy;
Wiktionary
Lotniskowiec – okręt będący pływającym lotniskiem oraz bazą obsługującą samoloty i śmigłowce lotnictwa morskiego. Głównym zadaniem jest prowadzenie operacji bojowych za pomocą bazujących na nich samolotów i śmigłowców m.in. dzięki przystosowanemu do tego celu pokładowi startowemu.
Wikipedia
(1.1) Pokład lotniskowca jest ściśle rozplanowany i podzielony, znajduje się na nim od dwóch do czterech podnośników, używanych do wynoszenia samolotów z hangarów znajdujących się pod pokładem. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: ˌlɔtʲɲiˈskɔvʲjɛt͡s, AS: lotʹńiskovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. lotnisko n., lot mrz.
przym. lotniczy, lotny
Wiktionary
przymiotnik od: lotnisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z lotniskiem
(1.2) służący do startu samolotów, śmigłowców itp.
Wiktionary
rzecz. lotnisko n.
przym. lotny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. właściwość niektórych substancji do występowania w stanie lotnym lub do przechodzenia w stan lotny
(1.2) książk. cecha tego, co może unosić się w powietrzu
(1.3) książk. cecha tego, co może przemieszczać się szybko z miejsca na miejsce
(1.4) przen. bystrość umysłu
Wiktionary
Wikipedia
przym. lotny
przysł. lotnie
Wiktionary
(1.1) fugatywność
(1.3) szybkość, zwiewność
(1.4) pojętność, inteligencja
Wiktionary
1. mający postać gazu;
2. lekki, łatwo unoszący się w powietrzu;
3. umożliwiający latanie, zdolny do lotu;
4. często zmieniający miejsce pobytu;
5. pojętny, bystry
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fiz. występujący w postaci gazowej lub łatwo w nią przechodzący
(1.2) łatwo unoszący się w powietrzu
(1.3) przystosowany do latania
(1.4) związany z lataniem maszyn
(1.5) łatwo przemieszczający się
(1.6) cechujący się bystrością lub zwinnością
Wiktionary
rzecz. lot m., lotna ż., lotnia ż., lotniarstwo n., lotniarz m., lotnictwo n., lotnik m., lotnisko n., lotniskowiec m., lotność ż., ulotka ż., przelot mrz.
przym. lotniczy, lotniskowy
czas. latać, odlatywać
Wiktionary
(1.1) gazowy
(1.2) eteryczny, lekki, przelotny, ulotny, zwiewny
(1.5) ruchliwy
(1.6) błyskotliwy, bystry, inteligentny, łebski, pojętny, rezolutny, zwinny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mit. członek mitycznego ludu z „Odysei”, żywiącego się lotosami;
Wiktionary
IPA: lɔˈtɔfak, AS: lotofak
Wiktionary
rzecz. lotos mrz.
Wiktionary
Wikipedia
ssak z rzędu latawców; kaguan, kolugo, latoperz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nadrzewny ssak południowoazjatycki posiadający umiejętność szybowania dzięki błonom ciągnącym się od szyi do ogona;
Wiktionary
IPA: lɔˈtɔkɔt, AS: lotokot
Wiktionary
rodzina ssaków łożyskowych z rzędu latawców; lotokoty
SJP.pl
Lotokotowate (Cynocephalidae) – rodzina ssaków z rzędu latawców (Dermoptera). Lotokotowate nie są lemurami i nie latają, lecz szybują. Ze względu na podobieństwa zaliczane były dawniej do nietoperzy.
Wikipedia
o cechach lotokotowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
rodzina ssaków łożyskowych z rzędu latawców; lotokotowate
SJP.pl
Lotokotowate (Cynocephalidae) – rodzina ssaków z rzędu latawców (Dermoptera). Lotokotowate nie są lemurami i nie latają, lecz szybują. Ze względu na podobieństwa zaliczane były dawniej do nietoperzy.
Wikipedia
gatunek podobnego do wiewiórki latającej torbacza, zamieszkujący kontynent australijski; workolot
SJP.pl
Lotopałanka (Petaurus) – rodzaj ssaków z rodziny lotopałankowatych (Petauridae).
Wikipedia
rodzina nadrzewnych ssaków kangurokształtnych
SJP.pl
Lotopałankowate (Petauridae) – rodzina ssaków z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia), blisko spokrewniona z pseudopałankowatymi (Pseudocheiridae). Obejmuje gatunki nadrzewnych zwierząt, zamieszkujących lasy Australii i Nowej Gwinei.
Wikipedia
o cechach lotopałankowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
wodna bylina z rodziny grzybieniowatych, o dużych silnie pachnących kwiatach koloru białego, różowego lub żółtego; lotus, nelumbo, nurzykłąb, nurzybób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Nelumbo|Adans.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny lotosowatych;
(1.2) zob. pozycja lotosu.
Wiktionary
Lotos (Nelumbo Adans.) – rodzaj roślin z rodziny lotosowatych. Należą do niego dwa gatunki – lotos orzechodajny N. nucifera występujący w południowej Rosji, Azji południowej, wschodniej i południowo-wschodniej oraz północno-wschodniej Australii oraz lotos żółty N. lutea rosnący od Kolumbii w Ameryce Południowej, poprzez Antyle i Amerykę Środkową po wschodnią część Ameryki Północnej.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) lotos orzechodajny • lotos żółty
synonimy.
(1.1) lotus, bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb
(1.2) padmasana
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Lotofag m., lotosowate nmos., lotosowiec m., półlotos m., ćwierćlotos m.
przym. lotosowy, lotosowaty
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|λωτός. (lōtós)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lotus
* arabski: (1.1) لوتس m., زنبق مائي m., بشنين m.
* bułgarski: (1.1) лотос m.
* chiński standardowy: (1.1) 莲属
* czeski: (1.1) lotos m.
* dzongkha: (1.1) ཀ་མ་ལ
* esperanto: (1.1) nelumbo, lotuso
* estoński: (1.1) lootos
* francuski: (1.1) lotus m.
* gruziński: (1.1) ლოტოსი
* gudźarati: (1.1) કમળ n. (kamaḷa)
* hebrajski: (1.1) לוטוס (lotus) m.
* hindi: (1.1) कमल
* hiszpański: (1.1) loto m.
* interlingua: (1.1) loto
* islandzki: (1.1) lótus
* japoński: (1.1) ハス科
* koreański: (1.1) 연꽃과
* litewski: (1.1) lotosas m.
* łaciński: (1.1) lotus n.
* nowogrecki: (1.1) λωτός m.
* pali: (1.1) aravinda n., kamala n., padma n.
* portugalski: (1.1) lótus m.
* rosyjski: (1.1) лотос m.
* sanskryt: (1.1) पद्मिनी ż., किञ्जल m., अरविन्द n., अम्भोजिनी ż., राजीविनी ż., (czerwony) हल्लक
* słowacki: (1.1) lotos m.
* starogrecki: (1.1) λωτός m.
* turecki: (1.1) nilüfer
* tybetański: (1.1) ཀ་མ་ལ (ka ma la), ཀ་མ་ཏ (ka ma ta)
* węgierski: (1.1) lótusz
* wietnamski: (1.1) sen
* włoski: (1.1) loto m.
źródła.
== lotos (język chorwacki.) ==
thumb|lotos (1.1)
ortografie.
wymowa.
IPA|lôtos.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. lotos
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɔtɔs, AS: lotos
Wiktionary
rzecz. Lotofag m., lotosowate nmos., lotosowiec m., półlotos m., ćwierćlotos m.
przym. lotosowy, lotosowaty
Wiktionary
(1.1) lotus, bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb
(1.2) padmasana
Wiktionary
o cechach lotosowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Nelumbonaceae|ref=tak., rodzina roślin wodnych;
Wiktionary
Lotosowate (Nelumbonaceae (DC.) Dumort.) – rodzina roślin wodnych wyłączana w niektórych systemach w monotypowy rząd lotosowców, w innych włączana do srebrnikowców. Dawniej takson ten często nie był wyróżniany, a należące tu rośliny włączane były do rodziny grzybieniowatych. Podobieństwo do przedstawicieli grzybieniowatych jest jednak wynikiem konwergencji – nie są to taksony spokrewnione. Zasięg tych rośliny obejmuje tropikalne i subtropikalne obszary Azji, Australii i Ameryki.
Wikipedia
(1.1) Przedstawiciele lotosowatych zakorzeniają się na dnie zbiorników.
Wiktionary
rzecz. lotos mrz., lotosik mrz.
przym. lotosowy, lotosowaty
Wiktionary
o cechach lotosowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin wodnych
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin wodnych
SJP.pl
związany z Polskimi Liniami Lotniczymi LOT
SJP.pl
związany z lotem, lataniem, np. sezon lotowy
SJP.pl
obce imię żeńskie
SJP.pl
Molva – rodzaj ryb z rodziny dorszowatych (Gadidae), czasami wyodrębniany do rodziny Lotidae. Występują w północnym Oceanie Atlantyckim i Morzu Śródziemnym. Charakteryzują się obecnością dwóch płetw grzbietowych i jedną odbytową. Otwór gębowy jest zaopatrzony w dobrze rozwinięte zęby. Wszystkie gatunki są poławiane komercyjnie.
Wikipedia
gra liczbowa; lotek
SJP.pl
Lotto – loteria organizowana przez Totalizator Sportowy. Istnieje w Polsce od 1991. Zakłady zawierać można w kolekturach na terenie całej Polski, a od grudnia 2018 także przez Internet oraz aplikacje mobilne. Nazwę Lotto nosi również sztandarowa gra liczbowa tejże loterii.
Wikipedia
automat do typowania i zakreślania numerów na kuponach gier losowych
SJP.pl
Lottomat – terminal systemu informatycznego Totalizatora Sportowego, używany przede wszystkim w grach liczbowych prowadzonych przez Totalizator Sportowy. Główne funkcje lottomatu to odczyt blankietów służących do zawierania zakładów gier liczbowych i kontrola ich prawidłowego wypełnienia, pobranie z systemu pseudolosowych kombinacji liczb (w metodzie "chybił trafił"), wydruk kuponu stanowiącego dowód zawarcia zakładu, odczyt danych z kuponów w celu sprawdzenia wygranych i wydruk kwitów wypłaty. Oprócz tego lottomaty udostępniają funkcje diagnostyczne (np. test drukarki, informacje o stanie łączności), rozliczeniowe (np. raporty dzienne) i informacyjne (np. komunikaty o aktualnej wielkości puli na wygrane I stopnia). Do lottomatów można także przyłączyć dodatkowe urządzenia, np. czytniki kodów paskowych.
Wikipedia
osoba, która stała się milionerem dzięki wygranej w lotto (grze liczbowej)
SJP.pl
wodna bylina z rodziny grzybieniowatych, o dużych silnie pachnących kwiatach koloru białego, różowego lub żółtego; lotos, nelumbo, nurzykłąb, nurzybób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mot. pot. samochód marki Lotus
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bot. rzad. lotos
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Brat dał mi przejechać się swoim lotusem.
Wiktionary
IPA: ˈlɔtus, AS: lotus
Wiktionary
(2.1) lotos, bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb
Wiktionary
Loudun – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Vienne.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 7854 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 179 osób/km² (wśród 1467 gmin regionu Poitou-Charentes Loudun plasuje się na 16. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 54.).
Wikipedia
[czytaj: luI, w odmianie: luIsa, luiSOwi itd.] francuskie imię męskie
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
Louise Elizabeth Redknapp z domu Nurding (ur. 4 listopada 1974 w Londynie) – brytyjska piosenkarka popowa.
Pierwsze kroki stawiała w R&B grupie Eternal. W lipcu 1995 po sukcesie debiutanckiego albumu Always & Forever opuściła grupę i rozpoczęła karierę solową.
Wikipedia
[czytaj: luizjana] stan w USA; Luizjana
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na wschodzie USA;
Wiktionary
Louisville – miasto we wschodniej części Stanów Zjednoczonych, największe miasto stanu Kentucky, siedziba hrabstwa Jefferson. Leży na południowym brzegu rzeki Ohio, wyznaczającej granicę ze stanem Indiana. Miasto zostało założone przez George’a Rogersa Clarka.
Wikipedia
[czytaj: luLU] z francuskiego: duży szpic pomorski charakteryzujący się długą sierścią maści białej, czarnej lub szarej, bujną zwłaszcza na szyi i piersi; pies krępy, o lisiej głowie i sterczących uszach
SJP.pl
[czytaj: lałndż] styl muzyki easy listening wywodzący się z jazzu, kojarzony z holami, barami i kasynami, popularny w USA w połowie XX wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) atłasowa lub aksamitna maska na górną część twarzy
Wiktionary
Stany Zjednoczone:
Wikipedia
[czytaj: lurd] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość i ośrodek kultu maryjnego we Francji;
(1.2) geogr. adm. gmina w Brazylii
(1.3) imię|polski|ż.
Wiktionary
Lourdes (wym. [luʁd], uproszczona: lurd) – miasto i gmina w południowo-zachodniej Francji, u podnóża Pirenejów, nad rzeką Gave de Pau, w regionie Oksytania, w departamencie Pireneje Wysokie.
Wikipedia
(1.1) Podczas pielgrzymki do Lourdes zahaczyli o Andorę.
(1.1) Babcia Honorata przywiozła wnuczkom z Lourdes po różańcu.
(1.3) Królowa muzyki pop Madonna, swojej pierworodnej córce dała na imię Lourdes.
Wiktionary
przym. lurdzki, lourdzki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Lourdes, związany z Lourdes
Wiktionary
(1.1) Pada i odwołano majówkę przy grocie lourdzkiej.
Wiktionary
rzecz. Lourdes n.
przym. lurdzki
Wiktionary
(1.1) lurdzki
Wiktionary
[czytaj: LOWkraft] nazwisko
SJP.pl
H.P. Lovecraft, właśc. Howard Phillips Lovecraft (ur. 20 sierpnia 1890 w Providence, zm. 15 marca 1937 tamże) – amerykański pisarz, autor opowieści grozy (weird fiction) i fantasy, twórca mitologii Cthulhu. Jest jednym z prekursorów fantastyki naukowej, a styl przez niego stworzony określany jest jako horror lovecraftowski.
Wikipedia
Lovefinder – album muzyczny Noviki zawierający dwanaście utworów.
Utwory powstały we współpracy m.in. z Michałem Królem, Maximilianem Skibą, Bogdanem Kondrackim, Piotrem Waglewskim, Wojtkiem Urbańskim i Tomaszem Ziętkiem. Gościnnie jako wokalistki w jednym z utworów występują Kasia Kurzawska oraz Iza Kowalewska. Wśród muzyków znaleźli się Tomasz Duda (klarnet basowy), Andrzej Rajski (perkusja) i Wojciech Traczyk (kontrabas).
Wikipedia
Osoby noszące nazwisko Lovelace:
Inne
Wikipedia
Osoby:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: loł rajder] samochód z niskim zawieszeniem i zmodyfikowanym systemem hydraulicznym; lowrider, low rider
SJP.pl
dawniej: Leuven (miasto w Belgii)
SJP.pl
Wikipedia
tomizm lowański – odmiana tomizmu zapoczątkowana przez D. Merciera, dążąca do połączenia filozofii przyrody ze współczesnymi naukami przyrodniczymi
SJP.pl
organiczny związek chemiczny z grupy statyn, normalizujący stężenie lipidów we krwi
SJP.pl
Lowastatyna (łac. lovastatinum), monakolina K, mewinolina – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny z grupy statyn pochodzenia naturalnego, produkt fermentacji Aspergillus terreus. Pomimo że nie wykazuje ona aktywności biologicznej, jest prolekiem, gdyż uzyskuje aktywność w wyniku procesów metabolicznych w organizmie, gdy obecny w jego strukturze pierścień laktonowy ulega hydrolizie do kwasu lowastatynowego zawierającego ugrupowanie hydroksykwasowe. Stosowana jest jako lek zmniejszający stężenie lipidów, ma także dodatkowe działanie plejotropowe na układ krążenia poprzez wpływ na czynność śródbłonka, stabilizację blaszek miażdżycowych, hamowanie układu krzepnięcia, stymulację układu fibrynolizy, hamowanie reakcji zapalnych oraz działanie immunomodulacyjne.
Wikipedia
[czytaj: lołboj] niska toaleta-komoda na wygiętych nóżkach, popularna w Stanach Zjednoczonych od XVIII w.
SJP.pl
Lowboy – rodzaj mebla. Odmiana niskiej komody spoczywającej na wysokich, wygiętych nogach.
Lowboy miał zwykle dwa rzędy szuflad – jedną szeroką umieszczoną u góry i trzy małe w dolnym rzędzie. Był to mebel wielofunkcyjny: pełnił rolę toaletki, pomocniczego stolika w jadalni lub pulpitu do pisania. W tym ostatnim przypadku czoła szuflad umocowane były na zawiasach w taki sposób, że można było je opuszczać do pozycji poziomej i tworzyć rodzaj blatu. Komoda ta występowała często w komplecie z inną wysoką komodą nazywaną highboy.
Wikipedia
[czytaj: lołkostowy] mający niskie koszty; niedrogi, niskokosztowy
SJP.pl
Gminy w USA:
Wikipedia
uwodziciel, kobieciarz, donżuan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. podrywacz, flirciarz, uwodziciel;
Wiktionary
Lowelas – dawniej popularne określenie uwodziciela, donżuana, kobieciarza.
Szczególnie na przełomie XIX/XX wieku często nazywano tak przystojnego uwodziciela kobiet, zdobywcę serc niewieścich („pożeracza serc”), zazwyczaj typ libertyna przygodnie, dla rozrywki bałamucącego kobiety i traktującego je przedmiotowo.
Wikipedia
IPA: lɔˈvɛlas, AS: lovelas
Wiktionary
przym. lowelasowski
Wiktionary
(1.1) kobieciarz, zalotnik, bałamut/bałamutnik, donżuan, casanova/casanowa, romeo, lew salonowy, łamacz serc, pożeracz serc, playboy; pot. babiarz, czaruś, kochaś, pies na baby
Wiktionary
charakterystyczny dla lowelasa
SJP.pl
[czytaj: lołrajder] samochód z niskim zawieszeniem i zmodyfikowanym systemem hydraulicznym; low rider, low-rider
SJP.pl
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Osoby:
Wikipedia
Wikipedia
1. wydzielony rząd miejsc przeznaczony dla specjalnych widzów
2. w wolnomularstwie: społeczność wolnomularska, miejsce zebrań wolnomularzy lub ich jednostka organizacyjna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. specjalne miejsce na widowni przeznaczone dla osobistości;
(1.2) teatr. przen. osoby zasiadające w loży (1.1)
(1.3) daw. miejsce spotkań angielskich cechów architektów i budowniczych
(1.4) miejsce spotkań masonerii
(1.5) podstawowa jednostka organizacji wolnomularskiej;
(1.6) społeczność masońska
(1.7) przest. stróżówka, ganek dla odźwiernego
Wiktionary
Loża – małe, kilku-, kilkunastoosobowe pomieszczenie wyodrębnione w teatrach, salach widowiskowych, na stadionach. Także półotwarta empora lub ganek.
Wikipedia
(1.1) Prezydent został postrzelony w jednej z lóż waszyngtońskiego teatru.
(1.4) W tej kamienicy mieściła się przed wojną loża masońska.
Wiktionary
przym. lożowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. ordynans konny w kawalerii
Wiktionary
mieszkaniec Lozanny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lozanny
Wiktionary
rzecz. Lozanna ż.
:: fż. lozanka ż.
przym. lozański
Wiktionary
mieszkanka Lozanny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lozanny
Wiktionary
rzecz. Lozanna ż.
:: fm. lozańczyk mos.
przym. lozański
Wiktionary
miasto w Szwajcarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Szwajcarii;
Wiktionary
Lozanna (fr., niem. Lausanne; wł., rm. Losanna; frp. Losena; hist. Lausannen, Losannen) – miasto i gmina (commune) w zachodniej Szwajcarii, siedziba administracyjna kantonu Vaud oraz okręgu (district) Lozanna. Leży nad Jeziorem Genewskim, ok. 64 km na północny wschód od Genewy, ok. 100 km na południe od Berna.
Wikipedia
IPA: lɔˈzãnːa, AS: lozã•na
Wiktionary
przym. lozański
rzecz. lozańczyk mos., lozanka ż.
Wiktionary
nazwisko, m.in. Raul Lozano - trener reprezentacji Polski w piłce siatkowej
SJP.pl
Miasta w USA:
Osoby o nazwisku Lozano:
Wikipedia
przymiotnik od: Lozanna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lozanną, dotyczący Lozanny, pochodzący z Lozanny
Wiktionary
rzecz. Lozanna ż., lozańczyk mos., lozanka ż.
Wiktionary
1. związany z lożą, pomieszczeniem;
2. dotyczący loży wolnomularskiej
SJP.pl
skrót od: liczba pojedyncza (czytany jako całe, odmienne wyrażenie); lp., l.p., l.poj.
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = leśn. Lasy Państwowe
Wiktionary
Akronim (skrótowiec) poniższych nazw i wyrażeń:
Wikipedia
rzecz. longplay mzw./mrz.
Wiktionary
1. skrót od: liczba pojedyncza (czytany jako całe. odmienne wyrażenie); lp;
2. skrót od: liczba porządkowa (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)
SJP.pl
skrót
(1.1) = liczba porządkowa (używany do określenia pozycji w kolejności)
(1.2) = gram. liczba pojedyncza
Wiktionary
IPA: ˈlʲid͡ʒba ˌpɔʒɔ̃ntˈkɔva|ˈlʲid͡ʒba ˌpɔjɛˈdɨ̃n͇t͡ʃa, AS: lʹiǯba požõntkova|lʹiǯba poi ̯edỹṇča
Wiktionary
(1.2) lp
Wiktionary
[czytaj: el-pe-GIE] skrót od: liquefied petroleum gas - gaz skroplony, paliwo będące mieszaniną propanu i butanu
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) chem. techn. zob. gaz płynny.
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) gazol, gaz płynny
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|LPG. = etym|ang|liquefied|petroleum|gas. (skroplony + ropa naftowa + gaz)
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|gaz płynny.
źródła.
== LPG (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = Liquefied Petroleum Gas → LPG, gaz płynny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɛl‿pɛ‿ˈɟɛ, AS: el‿pe‿ǵe
Wiktionary
(1.1) gazol, gaz płynny
Wiktionary
Liniatura rastra (ang. frequency, screen ruling, fr. linéature de la trame, niem. Rasterlineatur, Rasterlinienzahl) – jeden z najważniejszych parametrów w poligrafii, określających budowę rastra drukarskiego.
Wikipedia
skrót od: Liga Polskich Rodzin - polska partia polityczna
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = polit. Liga Polskich Rodzin;
(1.2) = lotn. med. Lotnicze Pogotowie Ratunkowe;
Wiktionary
(1.1) Koniecpolski zapewnił, że LPR wyśle do Egiptu 40-osobowy oddział gimnastyczny Młodzieży Wszechpolskiej.
Wiktionary
IPA: ɛl‿pɛ‿ˈːr, AS: el‿p•‿er
Wiktionary
port równoległy wykorzystywany głównie do podłączenia urządzeń peryferyjnych
SJP.pl
symbol lorensu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Lorens (Lr, łac. lawrencium), dawniej oznaczany także Lw – syntetyczny pierwiastek chemiczny, nieposiadający stabilnych izotopów i niewystępujący w przyrodzie. Nazwa pochodzi od nazwiska fizyka Ernesta O. Lawrence’a.
Zgodnie z terminologią IUPAC lorens jest zaliczany do aktynowców. Także zgodnie z terminologią IUPAC należy on do bloku d, przez co jest jedynym aktynowcem z okresu 7, który nie należy do bloku f. Poprzez przynależność do bloku d, należy on do grupy skandowców.
Wikipedia
Lścin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) stpol. śrpol. obłudnie, podstępnie
Wiktionary
IPA: ˈl̥ʲɕt͡ɕivʲjɛ, AS: l̦ʹśćivʹi ̯e
Wiktionary
(1.1) śrpol. fałszywie, obłudnie, zdradliwie, źle
Wiktionary
[czytaj: el-es-DI, możliwe też: el-es-DE] (skrót od: Lyserg-Säure-Diäthylamid - dietyloamid kwasu lizergowego) alkaloid o silnym działaniu halucynogennym, stosowany jako narkotyk, w latach 60. XX w. używany jako lek w psychiatrii; w dużych ilościach może zostać użyty jako bojowy środek trujący; lizergid
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) organiczny związek chemiczny, psychodelik o silnym działaniu halucynogennym;
Wiktionary
(1.1) Nie wiem tylko, jak długo może trwać reakcja organizmu na LSD. Godzinę? Dwie? Trzy?
Wiktionary
IPA: ɛl‿ɛz‿ˈdʲi, AS: el‿ez‿dʹi
Wiktionary
(1.1) dietyloamid kwasu lizergowego
Wiktionary
dawniej: błyszczeć, lśnić
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) emitując lśnienie
Wiktionary
(1.1) Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden folusznik na ziemi wybielić nie zdoła.
(1.1) Ale niczem była wszelka siła wobec tej pysznej sukni, tak wytwornej w stylu i barwie — tego miękkiego futra lśniąco czarnego, jakby osypanego delikatnym szronem.
Wiktionary
rzecz. lśnienie n.
czas. lśnić ndk.
przym. lśniący
Wiktionary
(1.1) błyszcząco, świecąco
Wiktionary
czarny o lśniącym odcieniu; lśniąco czarny
SJP.pl
gatunek ryby z rodziny piękniczkowatych
SJP.pl
srebrzysty o lśniącym odcieniu; lśniąco srebrzysty
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający lśniące warkocze
Wiktionary
(1.1) (…) mój brat – wtedy autorytatywny siódmoklasista – zatroszczył się o to, bym była w jednej klasie z Elą Reichertówną, lśniącowarkoczą psiapsiółką z przedszkola.
Wiktionary
IPA: ˌl̥ʲɕɲɔ̃nt͡sɔvarˈkɔt͡ʃɨ, AS: l̦ʹśńõncovarkočy
Wiktionary
połyskujący, błyszczący
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który lśni, błyszczy, świeci, bije blaskiem
Wiktionary
IPA: ˈl̥ʲɕɲɔ̃nt͡sɨ, AS: l̦ʹśńõncy
Wiktionary
czas. lśnić ndk.
rzecz. lśnienie n.
przysł. lśniąco
Wiktionary
(1.1) błyszczący
Wiktionary
wąsateczka lśniaczek - motyl z rodziny wąsikowatych
SJP.pl
lśniak szmaragdek - motyl z rodziny kraśnikowatych
SJP.pl
Lśniak (Adscita) – rodzaj motyli z rodziny kraśnikowatych. Obejmuje 17 opisanych gatunków. Zamieszkują zachodnią i środkową część krainy palearktycznej.
Wikipedia
rodzaj mszaków z rodziny beznerwowatych
SJP.pl
lśnić (się): świecić (się), błyszczeć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) świecić, błyszczeć, odbijać światło
czasownik zwrotny niedokonany lśnić się (dk. brak)
(2.1) świecić, błyszczeć, odbijać światło
Wiktionary
IPA: l̥ʲɕɲit͡ɕ, AS: l̦ʹśńić
Wiktionary
przym. lśniący
rzecz. lśnienie
przysł. lśniąco
Wiktionary
(1.1) błyszczeć, mienić się, połyskiwać, szklić się
Wiktionary
lśnić (się): świecić (się), błyszczeć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lśnić.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈl̥ʲɕɲɛ̇̃ɲɛ, AS: l̦ʹśńė̃ńe
Wiktionary
czas. lśnić
przym. lśniący
przysł. lśniąco
Wiktionary
lśniś nawapnik - gatunek pająka z rodziny skakunowatych
SJP.pl
skrót od: limited company (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością); Ltd., ltd.
SJP.pl
skrót od: limited company (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością); LTD, ltd.
SJP.pl
standard szybkiego przesyłu danych w telefonii komórkowej
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: luteotropic hormon - hormon luteotropowy; luteotropina, prolaktyna, laktotropina
SJP.pl
potocznie:
1. wykrzyknik naśladujący wylanie się wody, chlupnięcie wodą;
2. wykrzyknik wyrażający zachętę do wypicia czegoś, zwłaszcza alkoholu, stanowiący rodzaj prymitywnego toastu;
3. wykrzyknik zachęcający do wykonania jakiejś czynności;
4. wykrzyknik wyrażający mocne, niespodziewane uderzenie, najczęściej pięścią;
5. w użyciu czasownikowym:
a) o wylaniu się jakiegoś płynu, np.: Talerz przechylił się i zupa lu na podłogę.;
b) o silnym uderzeniu kogoś, czegoś, np.: Uniosłem kij i lu go przez łeb.
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja naśladująca odgłos chluśnięcia wodą
(1.2) pot. wykrzyknik oznaczający uderzenie
(1.3) pot. wykrzyknik zachęcający do wypicia alkoholu
Wiktionary
Chiny:
Włochy:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.3) siup
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== lu (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) wynajmować, najem
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lu, AS: lu
Wiktionary
(1.3) siup
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca nucenie kołysanki
Wiktionary
(1.1) li-li
Wiktionary
stolica Angoli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Angoli;
Wiktionary
Luanda – stolica i największe miasto Angoli, położone w północno-zachodniej części kraju nad Oceanem Atlantyckim. W 2008 roku była uznana pod względem kosztów życia za najdroższe miasto świata.
Luanda została założona przez portugalskiego żeglarza Paulo Diasa de Novais 25 stycznia 1576 r. pod nazwą São Paulo da Assumpção de Loanda. Polskie źródła podają, że było to w roku 1573 pod nazwą São Paulo de Loanda. Na przełomie XVII i XVIII wieku Luanda była ważnym ośrodkiem handlu niewolnikami w tej części Afryki. W 1975 po uzyskaniu niepodległości przez Angolę Luanda stała się jej stolicą.
Wikipedia
(1.1) W Luandzie wybuchły krwawe zamieszki.
Wiktionary
IPA: luˈwãnda, AS: luu̯ãnda
Wiktionary
rzecz. luandczyk mos., luandka ż.
przym. luandzki
Wiktionary
mieszkaniec Luandy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Luandy
Wiktionary
IPA: luˈwãnṭt͡ʃɨk, AS: luu̯ãnṭčyk
Wiktionary
rzecz. Luanda ż.
:: fż. luandka ż.
przym. luandzki
Wiktionary
mieszkanka Luandy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Luandy
Wiktionary
IPA: luˈwãntka, AS: luu̯ãntka
Wiktionary
rzecz. Luanda ż.
:: fm. luandczyk mos.
przym. luandzki
Wiktionary
przymiotnik od: Luanda
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Luanda
Wiktionary
IPA: luˈwãnt͡sʲci, AS: luu̯ãncʹḱi
Wiktionary
rzecz. Luanda ż., luandczyk m., luandka ż.
Wiktionary
1. tradycyjna uroczystość, uczta hawajska;
2. tradycyjna potrawa hawajska przygotowywana z liści kolokazji, kremu kokosowego i kurczaka lub ośmiornicy
SJP.pl
Luau – miasto w Angoli, w prowincji Moxico.
Wikipedia
spójnik łączący zdania równorzędne lub ich człony
SJP.pl
spójnik
(1.1) spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że przynajmniej jedna część jest prawdziwa;
(1.2) pot. spójnik łączący dwa zdania równorzędne oraz dwie części zdania, wskazując, że jedna i tylko jedna z dwóch części jest prawdziwa
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp., rozk. → zob. lubić.
Wiktionary
Lub, Liub – książę Wieletów z początku IX wieku.
Współrządził wraz z braćmi, jako najstarszy z nich sprawował godność wielkoksiążęcą. Poniósł śmierć w trakcie walk z Obodrytami. Władzę po nim objęli jego synowie Miłogost i Całodróg.
Wikipedia
(1.1) Jutro pojadę na grzyby lub na ryby. (=mogę zrobić obie rzeczy)
(1.2) Zapukał dwa lub trzy razy. (=albo dwa razy, albo trzy razy)
Wiktionary
IPA: lup, AS: lup
Wiktionary
(1.2) albo
Wiktionary
skrót od: lubelski
SJP.pl
skrót
(1.1) = lubelski
Wiktionary
przestarzale o wybrance serca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. ukochana
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: luby
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Co kupisz swojej lubej na rocznicę ślubu?
(2.1) Luba może chce fenkuł włoski z mlekiem?
Wiktionary
IPA: ˈluba, AS: luba
Wiktionary
rzecz. lubość ż.
:: fm. luby mos.
czas. lubić ndk.
przym. luby
Wiktionary
(1.1) ukochana
Wiktionary
Lubachów (niem. Breitenhain) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Świdnica.
We wsi był przystanek kolejowy Lubachów.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lubacz (ros. Любач) – nazwa toponimów w Rosji i na Białorusi
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lubaczów (ukr. Любачів, czyt. Lubacziw, jid. ליבעטשויוו) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie podkarpackim, siedziba powiatu lubaczowskiego.
Miasto stanowi centrum życia społeczno-gospodarczego i kulturalnego regionu oraz siedzibę samodzielnej gminy miejskiej. Mieszczą się w nim również siedziby władz gminy wiejskiej, w której skład wchodzą 23 sołectwa, powiatu, a także rzymskokatolickiego dekanatu diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Wikipedia
IPA: luˈbat͡ʃuf, AS: lubačuf
Wiktionary
rzecz. lubaczowianin m., lubaczowianka ż.
przym. lubaczowski
Wiktionary
mieszkaniec Lubaczowa
SJP.pl
mieszkanka Lubaczowa
SJP.pl
rzeka w Polsce, dopływ Sanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Polsce i na Ukrainie, prawy dopływ Sanu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zawadówka (w górnym biegu)
Wiktionary
przymiotnik od: Lubaczów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. miasto w Rosji;
3. miasto na Białorusi;
4. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pan Żytniewski doniósł o problemach w Lubaniu.
Wiktionary
IPA: ˈlubãɲ, AS: lubãń
Wiktionary
przym. lubański
Wiktionary
potocznie: lubanianin (mieszkaniec Lubania)
SJP.pl
mieszkaniec Lubania
SJP.pl
mieszkanka Lubania
SJP.pl
Wikipedia
Lubanowo (dawniej niem. Liebenow) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Banie, nad rzeką Tywą, przy drodze wojewódzkiej nr 121 łączącej Gryfino i Myślibórz przez Banie. Wieś jest położona 5 km na północny zachód od Bań.
Wikipedia
→ Lubań
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
środowiskowo: młodociany przestępca we Francji, narkoman
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie lubelskim;
(1.2) geogr. wieś w Polsce w województwie lubuskim, w gminie Wymiarki;
Wiktionary
Lubartów – miasto i gmina miejska w województwie lubelskim, siedziba powiatu lubartowskiego oraz gminy wiejskiej Lubartów, położone 26 km na północ od Lublina. 31 grudnia 2023 r. miasto o powierzchni 13,91 km2 zamieszkiwały 19 734 osoby. Lubartów leży na lewym brzegu rzeki Wieprz, na Wysoczyźnie Lubartowskiej, zaliczanej do Niziny Południowopodlaskiej, która leży w pasie Nizin Środkowopolskich. Miejscowość jest położona w historycznej Małopolsce, w ziemi lubelskiej.
Wikipedia
(1.1) Zenek handlował wieprzkami na targu w Lubartowie.
Wiktionary
IPA: luˈbartuf, AS: lubartuf
Wiktionary
rzecz. lubartowianin m., lubartowianka ż.
przym. lubartowski
Wiktionary
mieszkaniec Lubartowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubartowa
Wiktionary
rzecz. Lubartów m.
:: fż. lubartowianka ż.
przym. lubartowski
Wiktionary
mieszkanka Lubartowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubartowa
Wiktionary
rzecz. Lubartów m.
:: fm. lubartowianin m.
przym. lubartowski
Wiktionary
przymiotnik od: Lubartów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lubartowem, dotyczący Lubartowa
Wiktionary
IPA: ˌlubarˈtɔfsʲci, AS: lubartofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lubartów m., lubartowianin m., lubartowianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Lubasz
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lubasza
SJP.pl
mieszkanka Lubasza
SJP.pl
Wikipedia
mirabela, mirabelka;
1. odmiana śliwy;
2. drobny owoc tej śliwy, fioletowy lub żółty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Prunus insititia|ref=tak., odmiana śliwy o małych, okrągłych owocach;
(1.2) kulin. owoc lubaszki (1.1)
Wiktionary
Śliwa domowa lubaszka (lubaszka, regionalnie – luboska) (Prunus domestica L. subsp. insititia (L.) Bonnier & Layens) – w zależności od systemu klasyfikacyjnego gatunek, podgatunek lub odmiana rośliny z rodziny różowatych. W „Krytycznej liście roślin naczyniowych Polski” lubaszka traktowana jest jako podgatunek. W Polsce roślina uprawna.
Wikipedia
IPA: luˈbaʃka, AS: lubaška
Wiktionary
(1.1) śliwa lubaszka, reg. pozn. glubka.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. fikcyjna postać z komiksu Kajko i Kokosz, żona Mirmiła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;
Wiktionary
Lubawa (niem. Löbau in Westpreußen, prus. Lūbawa) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Prywatne miasto duchowne lokowane w latach 1245–1260 położone było w XVI wieku w województwie chełmińskim. Na przełomie XVI i XVII wieku należało do dóbr stołowych biskupów chełmińskich.
Wikipedia
IPA: luˈbava, AS: lubava
Wiktionary
rzecz. lubawianin m., lubawianka ż.
przym. lubawski
Wiktionary
mieszkaniec Lubawki
SJP.pl
mieszkanka Lubawki
SJP.pl
przymiotnik od: Lubawka
SJP.pl
mieszkaniec Lubawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubawy
(1.2) osoba pochodząca z Lubawy, urodzona w Lubawie
Wiktionary
(1.1) Policja ani prokuratura nie informują, czy konsekwencje prawne może ponieść też osoba, która sprzedała chemikalia lubawianinowi.
Wiktionary
rzecz. Lubawa ż., Lubawka ż.
:: fż. lubawianka ż.
przym. lubawski
Wiktionary
mieszkanka Lubawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubawy
(1.2) kobieta pochodząca z Lubawy, urodzona w Lubawie
Wiktionary
rzecz. Lubawa ż., Lubawka ż.
:: fm. lubawianin m.
przym. lubawski
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lubawka (niem. Liebau) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Lubawka, w Bramie Lubawskiej, u podnóża Gór Kruczych (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych. Największe pod względem powierzchni (22,44 km²) miasto powiatu kamiennogórskiego (255. miejsce w kraju). Miasto należy do aglomeracji wałbrzyskiej.
Wikipedia
IPA: luˈbafka, AS: lubafka
Wiktionary
rzecz. lubawianin mos., lubawianka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Lubawa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) od Lubawa
Wiktionary
rzecz. Lubawa ż., lubawianin m., lubawianka ż.
Wiktionary
1. bylina z rodziny selerowatych;
2. liście lub korzeń lubczyku używane jako przyprawa;
3. napój z lubczyku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina z rodziny selerowatych o żółtych kwiatach, używana jako przyprawa kuchenna, według wierzeń ludowych uważana za środek wywołujący miłość, afrodyzjak;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) (…) gdybym lubczyk miała, tobym mu go dała w miodzie (…)
Wiktionary
IPA: ˈlupt͡ʃɨk, AS: lupčyk
Wiktionary
(1.1) lubieszczek
Wiktionary
przymiotnik od: lubczyk
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Lubeka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lubeką, dotyczący Lubeki
(1.2) związany z Lubeczem, dotyczący Lubecza
Wiktionary
Lubecki – ostatni bocznokołowy holownik pływający po Wiśle. Eksploatowany był pod wieloma nazwami od 1911 do 1969.
Wikipedia
(1.1)
:: rzecz. Lubeka ż., lubeczanin mos., lubeczanka ż.
(1.2)
:: rzecz. Lubecz mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Lubeki (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubeki
Wiktionary
(1.1) W Elblągu lubeczanie natychmiast założyli faktorię, będącą zalążkiem osady miejskiej.
Wiktionary
rzecz. Lubeka ż.
:: fż. lubeczanka ż.
przym. lubecki
Wiktionary
(1.1) daw. lubczanin
Wiktionary
mieszkanka Lubeki (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubeki
Wiktionary
rzecz. Lubeka ż.
:: fm. lubeczanin mos.
przym. lubecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto hanzeatyckie, w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn;
Wiktionary
Lubeka (niem. Lübeck wymowa; poł. Ljubice; dolnoniem. Lübeck, Lübeek) – miasto na prawach powiatu (niem. kreisfreie Stadt) w północnych Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn.
Wikipedia
(1.1) Cech Złotników z Lubeki ogłosił konkurs złotniczy, do udziału w którym zaproszeni są wszyscy twórcy biżuterii z krajów nadbałtyckich: Litwy, Łotwy, Estonii, Polski, Norwegii, Finlandii, Szwecji, Danii, Rosji (Kaliningrad i Petersburg) i Niemiec (…).
Wiktionary
rzecz. lubeczanin mos., lubeczanka ż.
przym. lubecki
Wiktionary
przymiotnik od: Lublin, Lubelskie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Lublina, związany z Lublinem
Wiktionary
(1.1) Mieszkańcy lubelskiego śródmieścia oprotestowali decyzję radnych miejskich.
Wiktionary
IPA: luˈbɛlsʲci, AS: lubelsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lublin m., lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., lublinianin m., Lublinianka ż., lublinianka ż., lubliniana nmos., lubelskość
Wiktionary
przymiotnik od: Lublin, Lubelskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. region lubelski
Wiktionary
Województwo lubelskie – jednostka samorządu terytorialnego i podziału administracyjnego we wschodniej Polsce, o powierzchni 25 122,46 km². Obejmuje głównie południową połowę Niziny Południowopodlaskiej, Polesie Zachodnie i Wołyńskie (po Bug) oraz Wyżynę Lubelską, mały obszar Wyżyny Wołyńskiej, większość polskiego Roztocza i skraj Kotliny Sandomierskiej. Według danych GUS 30 czerwca 2020 roku zamieszkiwało je około 2,1 mln osób. Siedzibą władz wojewódzkich jest Lublin. Jest najdalej wysuniętym na wschód województwem w Polsce.
Wikipedia
(1.1) Burze szalały w Lubelskiem w godzinach nocnych.
Wiktionary
rzecz. Lublin mrz., lublin mrz., Lubelszczyzna ż., lubliniak mos., Lublinianin mos., lublinianin mos., Lublinianka ż., lublinianka ż., lubliniana lm nm.
przym. lubelski
Wiktionary
(1.1) Lubelszczyzna
Wiktionary
region w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region wokół Lublina, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnej ziemi lubelskiej lub dawnego bądź obecnego województwa lubelskiego;
Wiktionary
Lubelszczyzna – kraina historyczna, położona na prawym brzegu Wisły, w dorzeczu rzeki Wieprz. Region stanowi północno-wschodnią część Małopolski.
Wikipedia
(1.1) Będą wydobywać bursztyn na Lubelszczyźnie.
Wiktionary
IPA: ˌlubɛlˈʃt͡ʃɨzna, AS: lubelščyzna
Wiktionary
rzecz. Lublin mrz., lublin mrz., Lubelskie n., lubliniak mos., Lublinianin mos., lublinianin mos., Lublinianka ż., lublinianka ż., Lubelskie n., lubliniana lm nm.
przym. lubelski
Wiktionary
(1.1) Lubelskie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię|polski|m.
Wiktionary
rzecz. Libentina ż.
Wiktionary
Lubenia – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Lubenia.
Wieś leży nad strugą Lubenka prawobrzeżnym dopływem Wisłoka.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lubenia oraz parafii św. Urszuli, należącej do dekanatu Tyczyn, diecezji rzeszowskiej.
Wikipedia
związany z Lubenią
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Lubrza; lubrzański
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Lubrza
Wiktionary
IPA: luˈbɛrsʲci, AS: lubersʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lubrza, lubrzanin, lubrzanka
Wiktionary
(1.1) lubrzański
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący Lubiąża
SJP.pl
Lubiaszów – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wolbórz, w granicach Sulejowskiego Parku Krajobrazowego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
Lubiatówko – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.
Wieś szlachecka Lubiatowo minor położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. jezioro w Polsce
SJP.pl
Lubiąż (niem. Leubus) – wieś (w latach 1249–1844 miasto) w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów, przy przeprawie przez Odrę, w odległości 54 km od Wrocławia.
Wikipedia
1. czuć sympatię do kogoś, być do kogoś albo do czegoś przywiązanym, znajdować w czymś przyjemność
2. pot. (lubi) ma zwyczaj, zwykł
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. polubić)
(1.1) darzyć kogoś lub coś pozytywnym uczuciem
Wiktionary
(1.1) Jaś lubi Małgosię.
(1.1) Ona w młodości bardzo lubiła tańczyć.
Wiktionary
IPA: ˈlubʲit͡ɕ, AS: lubʹić
Wiktionary
rzecz. luba ż., lubienie n., polubienie n., luby m., ulubieniec m., oblubienica ż.
czas. lubować się, polubić, znielubić
przym. luby, ulubiony
ims. lubiany
temsłow. -lubny
Wiktionary
(1.1) adorować, kochać, miłować, wielbić
Wiktionary
Lubichowo (kaszb. Lëbichòwò) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Lubichowo. Siedziba gminy Lubichowo.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wieś położona jest na północnym skraju Borów Tucholskich przy drodze wojewódzkiej nr 214. Przebiegała tędy trasa (zlikwidowanej obecnie) linii kolejowej nr 218 (Szlachta – Myślice).
Wikipedia
przymiotnik od: Lubichowo
SJP.pl
przymiotnik od: Lubicz
SJP.pl
1. polski herb szlachecki;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. jezioro w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie kujawsko-pomorskim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gmina Lubicz powstała 1 stycznia 1973 roku.
Wiktionary
rzecz. lubiczanin mos., lubiczanka ż.
przym. lubicki
Wiktionary
Lubiczów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Stare Babice. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wieś znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 580 z Warszawy przez Leszno do Żelazowej Woli i Sochaczewa, która stanowi oś wsi. Wzdłuż drogi zabudowania związane z rolnictwem oraz handlem i usługami.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
3 jeziora w Polsce:
Wikipedia
Lubiec – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Szczerców.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubiec, po jej zniesieniu w gromadzie Szczerców. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
Lubięcin (niem. Liebenzig) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowa Sól, 19 km na północny wschód od Nowej Soli.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubięcin. W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Lubięcin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. czuć sympatię do kogoś, być do kogoś albo do czegoś przywiązanym, znajdować w czymś przyjemność
2. pot. (lubi) ma zwyczaj, zwykł
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lubienia Kujawskiego (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Lubienia Kujawskiego (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lubić.
Wiktionary
Lubienie (ukr. Любині) – wieś na Ukrainie, w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 870 mieszkańców.
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Szutowa w powiecie jaworowskim w woj. lwowskim. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Wikipedia
IPA: luˈbʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: lubʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. lubić, polubić
rzecz. ulubieniec m., oblubienica ż.
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lubieniów (niem. Liebenow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Recz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 454 mieszkańców.
Kolonie wchodzące w skład sołectwa: Lestnica, Witosław.
Gajówka wchodząca w skład sołectwa: Rybnica.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Lubień, Lubień Kujawski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie moskiewskim;
Wiktionary
Lubiercy (ros. Люберцы) – miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie moskiewskim, ok. 20 km na południowy wschód od Moskwy; siedziba administracyjna rejonu lubiereckiego. W 2020 roku liczyło ok. 205 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu lotniczego (helikoptery), maszynowego (maszyny rolnicze), drzewnego i spożywczego.
Wikipedia
przym. lubierecki
Wiktionary
(1.1) war. Lubierce
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lubiercami, dotyczący Lubierców
Wiktionary
rzecz. Lubiercy
Wiktionary
Lubierzyn – osada w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Tuchola.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Obecnie miejscowość jest częścią składową sołectwa Stobno. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 108 mieszkańców. Jest piętnastą co do wielkości miejscowością gminy Tuchola.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. lubczyk
Wiktionary
IPA: luˈbʲjɛʃt͡ʃɛk, AS: lubʹi ̯ešček
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: Lubieszewo
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Lubiewko – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Dobiegniew.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Lubiewo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. przyjazny, życzliwy
Wiktionary
IPA: ˌlubʲjɛ̇ʑˈlʲivɨ, AS: lubʹi ̯ėźlʹivy
Wiktionary
kobieta rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnica, lubieżniczka
SJP.pl
rozpustne zachowanie, nieuznawanie zasad moralnych i obyczajowych, prowadzenie hulaszczego, swobodnego trybu życia
SJP.pl
kobieta rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnica, lubieżnica
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: lubieżnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: lubieżny
SJP.pl
osoba rozpustna, nieuznająca zasad moralnych i obyczajowych, prowadząca hulaszczy, swobodny tryb życia; rozpustnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. człowiek lubieżny, rozpustny
Wiktionary
IPA: luˈbʲjɛʒʲɲik, AS: lubʹi ̯ežʹńik
Wiktionary
rzecz. lubieżność ż.
:: fż. lubieżnica ż.
przym. lubieżny
przysł. lubieżnie
Wiktionary
(1.1) rozpustnik, wszetecznik, zbereźnik
Wiktionary
nieprzyzwoitość, niestosowne zachowanie z podtekstem seksualnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co lubieżne, wyuzdane, rozerotyzowane, rozpustne
Wiktionary
IPA: luˈbʲjɛʒnɔɕt͡ɕ, AS: lubʹi ̯ežność
Wiktionary
rzecz. lubieżnik mos., lubieżnica ż.
przym. lubieżny
przysł. lubieżnie
Wiktionary
(1.1) bezwstydność, nieczystość, porubstwo, ruja i porubstwo, rozwiązłość, Sodoma i Gomora, sprośność, wyuzdanie; przest. chutliwość, wszeteczeństwo, wszeteczność
Wiktionary
zmysłowy, perwersyjny, pełen pożądania, sprośny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) rozpustny, sprośny
(1.2) stpol. rozkoszny
(1.3) stpol. zadowolony
Wiktionary
(1.1) Mężczyzna miał lubieżny wzrok na widok każdej kobiety.
(1.2) Dziewica Maryja była roztropna, śmierna, lubieżna.
Wiktionary
IPA: luˈbʲjɛʒnɨ, AS: lubʹi ̯ežny
Wiktionary
rzecz. lubieżnik mos., lubieżnica ż., lubieżność ż.
przysł. lubieżnie
Wiktionary
(1.1) bezwstydny, frywolny, kosmaty, kudłaty, nieprzyzwoity, nierządny, obleśny, orgiastyczny, pożądliwy, rozpustny, rozwiązły, sprośny, świntuszący, świński, włochaty, wyuzdany, zbereźny
Wiktionary
Lubiki – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Czarna Woda, w kompleksie leśnym Borów Tucholskich. W latach 1975–1998 miejscowość znajdowała się w granicach województwa gdańskiego.
Do 30 grudnia 1994 w gminie Kaliska. Następnie do końca 2013 w granicach gminy miejskiej Czarna Woda. Od 2014 ponownie samodzielna wieś.
Wikipedia
Lubików – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Sanniki.
Prywatna wieś szlachecka Lubikowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
Lubikowo (niem. Liebuch), dawniej Lubiekowo) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Przytoczna. W 2011 roku w Lubikowie liczba ludności wynosiła 349 osób.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. miasto w Niemczech;
3. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce;
Wiktionary
Lubin (niem. Lüben) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu lubińskiego i gminy wiejskiej Lubin. Leży na Wysoczyźnie Lubińskiej, nad rzeką Zimnicą.
Lubin leży w Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym. W Lubinie swoją siedzibę ma założony w roku 1961 KGHM Polska Miedź, jeden z czołowych producentów miedzi i srebra na świecie.
Wikipedia
IPA: ˈlubʲĩɲ, AS: lubʹĩń
Wiktionary
mieszkaniec Lubina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubina
(1.2) osoba pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie
Wiktionary
(1.1) …na ścianie pobliskich garaży namalowano faszystowskie krzyże. - W mieście łata się różne mniejsze dziury w chodnikach, czyżby nikomu nie przeszkadzały hakenkreuze? - dziwi się lubinianin.
Wiktionary
IPA: ˌlubʲĩˈɲä̃ɲĩn, AS: lubʹĩńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Lubin m.
:: fż. lubinianka ż.
przym. lubiński
Wiktionary
mieszkanka Lubina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubina
(1.2) kobieta pochodząca z Lubina, urodzona w Lubinie
Wiktionary
IPA: ˌlubʲĩˈɲãnka, AS: lubʹĩńãnka
Wiktionary
rzecz. Lubin m.
:: fm. lubinianin m.
przym. lubiński
Wiktionary
Lubińsk – kolonia w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Cekcyn.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Lubin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od Lubin
Wiktionary
Lubiński – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie omskim. W 2009 liczyło 10 977 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) W najciekawszym spotkaniu zawodnicy lubińskiego Zagłębia podejmą w niedzielę stołeczną Legię.
Wiktionary
IPA: luˈbʲĩj̃sʲci, AS: lubʹĩĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lubin, lubinianin, lubinianka
Wiktionary
Lubiszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Lubiszyn (do 1945 niem. Ludwigsruh) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn. Jest siedzibą gminy Lubiszyn. Według danych z 2013 r. liczyła 770 mieszkańców.
Miejscowość została założona w 1707 r. jako osada przyfabryczna przy hucie szkła na terenach należących do Tarnowa. W 1 połowie XIX w. kolonia wraz z hutą i folwarkiem zostały wykupione od mironickiego urzędu domeny. W czasie II wojny światowej funkcjonował tu obóz jeniecki, podległy Stalagowi III C w Drzewicach. Od 1945 r. leży w granicach Polski.
Wikipedia
przymiotnik od: Lubiszyn
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Lubkowice (do 1945 niem. Johannisberg) – wieś, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno.
Według danych z 30 czerwca 2014 wieś miała 35 stałych mieszkańców.
Dawny XVIII wieczny folwark, należał do Rady Miejskiej w Kołobrzegu. Od lat 70. XIX w. należał do rodziny Hindenburg, pozostając w ich władaniu do końca II wojny światowej. Bezstylowy dwór wybudowano w 2. połowie XIX w., przebudowano w znacznym stopniu po roku 1945, przez co zatracił w znacznym stopniu swój pierwotny charakter.
Wikipedia
Wikipedia
stolica Słowenii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto, stolica Słowenii;
Wiktionary
Lublana (słoweń. Ljubljana [ljuˈbljà:na], wł. Lubiana, niem. Laibach) – stolica i największe miasto Słowenii, położone nad rzeką Ljubljanicą.
Wikipedia
(1.1) Pisarka umarła w Lublanie w 2018 roku.
(1.1) Drużyna z Lublany kolejny raz zdobyła złoty medal.
Wiktionary
IPA: luˈblãna, AS: lublãna
Wiktionary
rzecz. lublańczyk mos., lublanka ż.
przym. lublański
Wiktionary
mieszkaniec Lublany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lublany
Wiktionary
IPA: luˈblãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: lublãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Lublana ż.
:: fż. lublanka ż.
przym. lublański
Wiktionary
mieszkanka Lublany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lublany
Wiktionary
IPA: luˈblãnka, AS: lublãnka
Wiktionary
rzecz. Lublana ż.
:: fm. lublańczyk mos.
przym. lublański
Wiktionary
przymiotnik od: Lublana (stolica Słowenii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lublaną (stolicą Słowenii)
Wiktionary
(1.1) Wierzyłem, że belgradzcy i lublańscy intelektualiści mogą zainspirować reformę jugosłowiańskiego społeczeństwa.
Wiktionary
IPA: luˈblãj̃sʲci, AS: lublãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. lublańczyk mos., lublanka ż., Lublana ż.
Wiktionary
Lublica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Miejscowość jest siedzibą parafii Matki Bożej Częstochowskiej, należącej do dekanatu Brzostek, diecezji rzeszowskiej.
Wikipedia
1. miasto w Polsce
2. marka samochodów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce, stolica Lubelszczyzny i województwa lubelskiego;
Wiktionary
Lublin (łac. Lublinum, jid. לובלין) – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce, stolica województwa i powiatu lubelskiego, centralny ośrodek aglomeracji lubelskiej i Lubelskiego Obszaru Metropolitalnego. Ósme co do wielkości populacji miasto w Polsce, drugie w Małopolsce, o populacji wynoszącej 328 305 mieszkańców (stan na 31 grudnia 2024).
Wikipedia
(1.1) Lublin leży we wschodniej Polsce.
Wiktionary
IPA: ˈlublʲĩn, AS: lublʹĩn
Wiktionary
rzecz. lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., lublinianin m., Lublinianka ż., lublinianka ż., lubliniana nmos.
przym. lubelski
Wiktionary
mieszkaniec Lublińca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lublińca
(1.2) osoba pochodząca z Lublińca, urodzona w Lublińcu
Wiktionary
(1.1) Poseł Lucjan Karasiewicz jest lublińczaninem.
Wiktionary
IPA: ˌlublʲĩj̃n͇ˈt͡ʃãɲĩn, AS: lublʹĩĩ ̯ṇčãńĩn
Wiktionary
rzecz. Lubliniec m.
:: fż. lublińczanka ż.
przym. lubliniecki
Wiktionary
mieszkanka Lublińca
SJP.pl
Wikipedia
potocznie o lublinianinie (mieszkańcu Lublina)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) druk. księg. wydawnictwa związane z Lublinem
Wiktionary
rzecz. Lubelskie n., Lublin ż., Lubelszczyzna ż., lublinianin m., lublinianka ż.
przym. lubelski
Wiktionary
mieszkaniec Lublina; lubliniak (potocznie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lublina
(1.2) osoba pochodząca z Lublina, urodzona w Lublinie
Wiktionary
IPA: ˌlublʲĩˈɲä̃ɲĩn, AS: lublʹĩńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Lublin m., lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., Lublinianka ż.
:: fż. lublinianka ż.
przym. lubelski
Wiktionary
(1.1-2) pot. lubliniak, lubelak
Wiktionary
mieszkanka Lublina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lublina
(1.2) kobieta pochodząca z Lublina, urodzona w Lublinie
Wiktionary
Zobacz też: Lubonianka
Wikipedia
IPA: ˌlublʲĩˈɲãnka, AS: lublʹĩńãnka
Wiktionary
rzecz. Lublin m., lublin m., Lubelskie n., Lubelszczyzna ż., lubliniak m., Lublinianin m., Lublinianka ż., lubliniana nmos.
:: fm. lublinianin
przym. lubelski
Wiktionary
miasto na Śląsku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie śląskim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Moja ciotka mieszka w Lublińcu.
(1.1) Żyję ostatnio w takim młynie, że jak nie wyjadę gdzieś na weekend, to zabiorą mnie w końcu do Lublińca.
Wiktionary
IPA: luˈblʲĩɲɛt͡s, AS: lublʹĩńec
Wiktionary
rzecz. lublińczanin m.
przym. lubliniecki
Wiktionary
związany z Lublińcem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Lublińca, związany z Lublińcem
Wiktionary
rzecz. Lubliniec m., lublińczanin m., lublińczanka ż.
Wiktionary
swoista odmiana kalcytu, występująca w epoce kredowej na Wyżynie Lubelskiej
SJP.pl
Lublino (niem. Nöblin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Chociwel, na Pojezierzu Ińskim, położona 3 km na wschód od Chociwla (siedziby gminy) i 27 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Do terytorium wsi należy przysiółek Pieczonka.
Wikipedia
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lubniewice (niem. Königswalde) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubniewice, położone nad jeziorami Lubiąż i Krajnik. Nieopodal znajduje się także największe jezioro w okolicy – Lubniewsko. Miasto zamieszkuje około dwóch tysięcy osób, co czyni je jednym z najmniejszych miast w Polsce.
Wikipedia
IPA: ˌlubʲɲɛˈvʲit͡sɛ, AS: lubʹńevʹice
Wiktionary
rzecz. lubniewiczanin m., lubniewiczanka ż.
przym. lubniewicki
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od Lubniewice
Wiktionary
(1.1) Krajnik – jezioro w zachodniej Polsce w województwie lubuskim, najmniejsze z grupy jezior lubniewickich.
Wiktionary
IPA: ˌlubʲɲɛˈvʲit͡sʲci, AS: lubʹńevʹicʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lubniewice nmos., lubniewiczanin m., lubniewiczanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Lubniewic (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubniewic
Wiktionary
IPA: ˌlubʲɲɛvʲiˈt͡ʃãɲĩn, AS: lubʹńevʹičãńĩn
Wiktionary
rzecz. Lubniewice, lubniewiczanka
przym. lubniewicki
Wiktionary
mieszkanka Lubniewic (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubniewic
Wiktionary
IPA: ˌlubʲɲɛvʲiˈt͡ʃãnka, AS: lubʹńevʹičãnka
Wiktionary
rzecz. Lubniewice, lubniewiczanin
przym. lubniewicki
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
Lubnowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Płoskinia.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Wikipedia
przestarzale: spójnik znaczący tyle co: choć, chociaż
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) przest. miło, przyjemnie
spójnik
(2.1) przest. choć, chociaż; acz, aczkolwiek
forma rzeczownika.
(3.1) przest. W. lp. od luba
Wiktionary
Intrall Lubo – prototyp samochodu dostawczego firmy Intrall, który miał zostać wprowadzony do produkcji seryjnej w 2007 roku, jednak z powodu bankructwa firmy nigdy do tego nie doszło.
Wikipedia
(1.1) Poczuł się lubo, gdy pierwszy łyk okowity rozszedł się po ciele.
(2.1) Droga ciągle, lubo nieznacznie, szła w górę.
(2.1) Na niej siedział niemłody mężczyzna, […] z postacią krzepką i dobrze zbudowaną, lubo nieco pochyloną przez wiek, a może i przeniesione trudy życia.
(3.1) Moja lubo, moja mamo, kogóż my na chorążego wybierzemy?
Wiktionary
IPA: ˈlubɔ, AS: lubo
Wiktionary
(2.1) luboć
Wiktionary
spójnik
(1.1) przest. choć, chociaż
Wiktionary
(1.1) Wdzięczenem ci, mości hetmanie zaporoski, luboć nie ukrywam, że wolałbym komu innemu za wolność dziękować. (H. Sienkiewicz: Ogniem i mieczem)
Wiktionary
IPA: ˈlubɔt͡ɕ, AS: luboć
Wiktionary
(1.1) lubo
Wiktionary
przymiotnik od: Lubochnia
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Zobacz też: Lubochnia-Górki, Lubochnia Dworska
Wikipedia
Wikipedia
Lubocino (kaszb. Lëbòcëno, niem. Lubezin) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa na północnowschodnich obrzeżach Puszczy Darżlubskiej.
Wieś szlachecka Luboczyno położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Luboczą, dotyczący Luboczy
Wiktionary
rzecz. Lubocza ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Lubgost — staropolskie imię męskie, złożone z członów Lub- („miły, przyjemny, kochany”) i -gost („gość”). Mogło oznaczać „ten, który lubi gości”.
Lubgost imieniny obchodzi 16 października i 29 października.
Zobacz też:
Wikipedia
Lubogost z małżonką; Lubogostowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubogosta lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lubojenka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
W Lubojence znajduje się staw rybny.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Lubomia (niem. Lubom) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Lubomia.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubomia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lubomia.
Wikipedia
przymiotnik od: Lubomierz
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: luˈbɔ̃mʲjɛʃ, AS: lubõmʹi ̯eš
Wiktionary
rzecz. lubomierzanin m., lubomierzanka ż.
przym. lubomierski
Wiktionary
mieszkaniec Lubomierza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubomierza
Wiktionary
rzecz. Lubomierz m.
:: fż. lubomierzanka ż.
Wiktionary
mieszkanka Lubomierza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubomierza
Wiktionary
rzecz. Lubomierz m.
:: fż. lubomierzanin m.
Wiktionary
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Lubomino (niem. Arnsdorf) – wieś gminna w Polsce, położona w północno-wschodniej Warmii, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lubomino.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubomino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lubomino.
We wsi jest przystanek kolejowy Lubomino.
Wikipedia
przymiotnik od: Lubomino
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lubominem, dotyczący Lubomina
Wiktionary
rzecz. Lubomino n., lubominianin m., lubominianka ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. szczyt w Polsce, w Beskidzie Wyspowym;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rzeźby Lubomira zakupiło jedno z nowojorskich muzeów.
(2.1) W okresie II wojny światowej rejon Lubomira i Łysiny był jednym z największych punktów ruchu oporu przeciwko okupacji niemieckiej w Polsce.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Lubomira – żeński odpowiednik imienia Lubomir/Lubomirz, nienotowany w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: „miłująca pokój”.
Lubomira imieniny obchodzi: 21 marca oraz 23 sierpnia.
Wikipedia
zdrobnienie od: Lubomir (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Lubomir (imię męskie)
SJP.pl
Lubomirka (do 2001 roku Lubomirska) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Wilków.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Wilków.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomirka lub z nim związany
SJP.pl
Lubomir z małżonką; Lubomirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomira lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Lubomirscy herbu Drużyna – polski ród książęcy wywodzący się jakoby, wedle legend rodowych, ze Szreniawitów lub Drużynnitów, żyjących w zakolach rzeki Szreniawy koło Proszowic w czasach Mieszka I. Twórcą potęgi rodu trwającej od lat 80. XVI wieku był żupnik krakowski i senator Sebastian Lubomirski.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomiry lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik od: Lubomia
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Lubomysł – staropolskie imię męskie, zrekonstruowane na podstawie nazwy wsi Lubomyśle, złożone z członów Lubo- ("miły, luby, kochany") i -mysł ("myśleć").
Lubomysł imieniny obchodzi 15 lipca.
Wikipedia
Lubomysł z małżonką; Lubomysłowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubomysła lub z nim związany
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Luboń (niem. Luban, od 1939 do 1943, Lobau) – miasto w Polsce, położone w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, nad rzeką Wartą, w jej Poznańskim Przełomie. Stosunkowo duża liczba mieszkańców w porównaniu do niewielkiej powierzchni 13,51 km², na której rozciąga się miasto sprawia, że Luboń znajduje się na liście stu najgęściej zaludnionych miast w Polsce. Obecnie działa tu przemysł chemiczny – Luvena, budowlany oraz wiele innych podmiotów gospodarczych; dawniej występował również przemysł spożywczy i metalurgiczny.
Wikipedia
(1.1) W Luboniu mieszka wiele pięknych dziewczyn.
Wiktionary
IPA: ˈlubɔ̃ɲ, AS: lubõń
Wiktionary
rzecz. lubonianin m., lubonianka ż.
przym. luboński
Wiktionary
mieszkaniec Lubonia (miasta w województwie wielkopolskim)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubonia
Wiktionary
IPA: ˌlubɔ̃ˈɲä̃ɲĩn, AS: lubõńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Luboń m.
:: fż. lubonianka ż.
przym. luboński
Wiktionary
mieszkanka Lubonia (miasta w województwie wielkopolskim)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubonia
Wiktionary
Zobacz też: Lublinianka
Wikipedia
(1.1) Moja babcia to rodowita lubonianka.
Wiktionary
IPA: ˌlubɔ̃ˈɲãnka, AS: lubõńãnka
Wiktionary
rzecz. Luboń m.
:: fm. lubonianin m.
przym. luboński
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: Luboń
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od Luboń
Wiktionary
IPA: luˈbɔ̃j̃sʲci, AS: lubõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Luboń, lubonianin, lubonianka
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
zdrobnienie od: Luborad (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Luboradka lub z nim związany
SJP.pl
Luborad z małżonką; Luboradowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Luborada lub z nim związany
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Luborzyca – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca.
W końcu XVI wieku Luborzyca wchodziła w skład dóbr ziemskich posiadanych przez biskupstwo krakowskie, administracyjnie należała do powiatu proszowickiego w województwie krakowskim. Znajdował się tu dwór biskupów krakowskich. W czasie powstania kościuszkowskiego we wsi kwaterowały wojska polskie, a Tadeusz Kościuszko wraz ze sztabem gościł na miejscowej plebanii. Do sztabu 2 kwietnia 1794 dołączył gen. mjr Józef Zajączek. Po podziale wojsk na dwie dywizje, 3 kwietnia pomaszerowały one w kierunku Koniuszy.
Wikipedia
→ Luborzyca (wieś w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Luborzycami, dotyczący Luborzyc
Wiktionary
rzecz. Luborzyce nmos.
Wiktionary
upodobanie, miłość, rozkosz, uciecha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. upodobanie, rozkosz, uciecha
Wiktionary
IPA: ˈlubɔɕt͡ɕ, AS: lubość
Wiktionary
czas. lubować
rzecz. luby mos., luba ż.
przym. luby
Wiktionary
(1.1) przyjemność
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lubosz – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Kwilcz, przy drodze krajowej nr 24. Drugie pod względem ludności sołectwo w gminie Kwilcz, czwarte w powiecie międzychodzkim.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Lubomira – żeński odpowiednik imienia Lubomir/Lubomirz, nienotowany w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: „miłująca pokój”.
Lubomira imieniny obchodzi: 21 marca oraz 23 sierpnia.
Wikipedia
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Lubosław – imię męskie, nienotowane w średniowecznej Polsce i stanowiące najprawdopodobniej XIX-wieczny neologizm, złożony z członów Lubo- („miły, przyjemny, kochany”) oraz -sław („sława”). Może oznaczać „ten, który miłuje sławę”.
Wikipedia
zdrobnienie od: Lubosław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubosławka lub z nim związany
SJP.pl
Lubosław z małżonką; Lubosławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lubosława lub z nim związany
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. wieś na Ukrainie;
3. jezioro w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim
SJP.pl
Wikipedia
Zobacz też: Lubowo
Wikipedia
lubować się - być w czymś rozmiłowanym, bardzo coś lubić
SJP.pl
czasownik
(1.1) stpol. lubić, upodobać sobie
Wiktionary
IPA: luˈbɔvat͡ɕ, AS: lubovać
Wiktionary
rzecz. lubowanie n., lubość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lubować.
Wiktionary
czas. lubować ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
Lubowidz – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lubowidz. Położony jest nad rzeką Wkrą, na drodze z Lidzbarka Welskiego do Żuromina, 10 km od Żuromina.
Lubowidz uzyskał lokację miejską w 1521 roku, zdegradowany w 1660 roku, po wojnach szwedzkich. Status miasta odzyskał z dniem 1 stycznia 2019.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lubowidz oraz rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Apostoła.
Wikipedia
mieszkaniec Lubowidza
SJP.pl
mieszkanka Lubowidza (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Lubowidz
SJP.pl
Wikipedia
Lubówiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Skępe.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. miłośnik, amator
Wiktionary
(1.1) Nowe to dzieło wiedeńskiego mistrza, wystawione w Warszawie, ściąga dość licznych lubowników malarstwa do Salonu.
Wiktionary
Wikipedia
mieszkaniec Lubrańca
SJP.pl
mieszkanka Lubrańca
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lubraniec – miasto w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubraniec. Położone nad rzeką Zgłowiączką. Według danych GUS z 31 grudnia 2022 r. Lubraniec liczył 2741 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: luˈbrãɲɛt͡s, AS: lubrãńec
Wiktionary
przym. lubraniecki
Wiktionary
przymiotnik od: Lubraniec
SJP.pl
płyn do ochrony zaworów silnika samochodowego i ich gniazd przed wypalaniem
SJP.pl
1. kredka woskowa wodoodporna, do opisywania m.in. drzew stojących i pozyskanego drewna, malowania na szkle;
2. rodzaj kredy do malowania na różnych powierzchniach
SJP.pl
Lubryka – rodzaj ciemnoczerwonej glinki, zabarwionej tlenkami żelaza (hematytem), która służyła do wyrobu czerwonych kredek, stosowanych w ciesielstwie i stolarstwie. Nazwa pochodzi z łaciny rubrica (terra) – „czerwona” („ziemia, glina”).
Wikipedia
fizjologiczne zwilżenie ścian pochwy w wyniku podniecenia seksualnego kobiety
SJP.pl
Wydzielina pochwy – naturalnie produkowany płyn nawilżający, który redukuje tarcie w czasie stosunku płciowego. Suchość pochwy jest stanem, w którym wydzielina jest produkowana w niewystarczającej ilości.
Wikipedia
związany z lubrykacją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od lubrykant
Wiktionary
rzecz. lubrykant m.
Wiktionary
substancja (najczęściej na bazie wody) nawilżająca pochwę, działająca przeciwzapalnie, stymulująco
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) seks. środek nawilżający pochwę lub członek, ułatwiający penetrację podczas stosunku płciowego;
Wiktionary
Lubrykant – ogólnie jest to substancja zmniejszająca tarcie pomiędzy dwiema dowolnymi, znajdującymi się w ruchu powierzchniami, inaczej smar.
W języku polskim lubrykantami najczęściej nazywane są substancje (najczęściej żele) nawilżające pochwę lub odbyt i odbytnicę w celu ułatwienia stosunków płciowych, szczególnie w przypadku występowania suchości tych miejsc. Oprócz nawilżania lubrykant może także działać przeciwzapalnie i stymulująco. Lubrykanty służą również do nawilżania akcesoriów erotycznych, takich jak wibrator i masturbator.
Wikipedia
rzecz. lubrykancik mrz.
Wiktionary
urządzenie do smarowania olejem doprowadzonym do punktów smarowniczych konstrukcji
SJP.pl
1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. jezioro na Pojezierzu Łagowskim;
3. szczyt w Górach Kaczawskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. nazwa dwóch wsi w Polsce;
(1.2) geogr. jezioro w województwie lubuskim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Płynąłem po Lubrzy łódką.
Wiktionary
IPA: ˈlubʒa, AS: lubža
Wiktionary
przym. lubrzański, luberski
rzecz. lubrzanin m., lubrzanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lubrzy
Wiktionary
IPA: luˈbʒãɲĩn, AS: lubžãńĩn
Wiktionary
rzecz. Lubrza ż.
:: fż. lubrzanka ż.
przym. lubrzański, luberski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lubrzy
Wiktionary
Wikipedia
IPA: luˈbʒãŋka, AS: lubžãŋka
Wiktionary
forma męska lubrzanin
rzecz. Lubrza
przym. lubrzański/luberski
Wiktionary
przymiotnik od: Lubrza; luberski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Lubrza
Wiktionary
IPA: luˈbʒãj̃sʲci, AS: lubžãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lubrza, lubrzanin, lubrzanka
Wiktionary
(1.1) luberski
Wiktionary
Lubsin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Piotrków Kujawski.
Wikipedia
przymiotnik od: Lubsko
SJP.pl
przymiotnik od: Lubsko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lubsko (daw. Zemsz, niem. Sommerfeld, jęz. łużyckie: Žemŕ) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lubsko.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego.
Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. Lubsko liczyło 13 548 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: ˈlupskɔ, AS: lupsko
Wiktionary
Lubstów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Sompolno, nad jeziorem Lubstowskim. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 266.
Wieś wzmiankowana była po raz pierwszy w roku 1393, w XVI wieku należała do rodziny Lubstowskich. W XIX wieku wieś była siedzibą gminy Lubstów, do której w roku 1870 włączono Sompolno, które w tym roku przemianowano na osadę. Pod koniec XIX wieku znajdował się tu browar i gorzelnia. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubstów, po jej zniesieniu w gromadzie Sompolno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego. Według danych z roku 2009 Lubstów wraz z należącym do sołectwa Młynkiem liczył 624 mieszkańców.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Lubstowo
Wikipedia
Lubstowo – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Nowy Staw na obszarze Wielkich Żuław Malborskich. Lubstowo znajdowało się na szlaku Żuławskiej Kolei Dojazdowej.
Wieś komornictwa zewnętrznego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zobacz też: Lubstów
Wikipedia
Lubstynek (dawniej Łabsztynek, niem. Klein Lobenstein) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Lubawa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi na Ukrainie;
3. rzeka w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lubszy
SJP.pl
mieszkanka Lubszy
SJP.pl
przymiotnik od: Lubsza
SJP.pl
mieszkaniec Lubska
SJP.pl
mieszkanka Lubska
SJP.pl
→ Lubusz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lubuszem, dotyczący Lubusza (miasta w Niemczech)
Wiktionary
rzecz. Lubusz mrz., Lubuszanin mos., Lubuszanka ż.
Wiktionary
→ Lubusz
SJP.pl
Województwo lubuskie – województwo w zachodniej Polsce, utworzone w 1999 roku – w wyniku reformy administracyjnej – z większości terytoriów dawnych województw: gorzowskiego i zielonogórskiego oraz niewielkiej części leszczyńskiego, a funkcjonujące od 1 stycznia 1999. Siedzibą wojewody jest Gorzów Wielkopolski, zaś władz samorządu województwa – Zielona Góra.
Wikipedia
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, historyczna stolica ziemi lubuskiej;
Wiktionary
Lubusz (niem. Lebus) – miasto w Niemczech, w Brandenburgii, nad Odrą, w powiecie Märkisch-Oderland, siedziba związku gmin Amt Lebus; historyczna stolica ziemi lubuskiej.
Wikipedia
rzecz. Lubuskie n., Lubuszanin mos., Lubuszanka ż.
przym. lubuski
Wiktionary
mieszkaniec ziemi lubuskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec ziemi lubuskiej
Wiktionary
Kluby piłkarskie:
Zobacz też: Góral, Kaszub, Krakowiak, Kujawiak, Mazur, Pomorzanin, Poznaniak, Ślązak, Wielkopolanin
Wikipedia
rzecz. Lubusz mrz., Lubuskie n.
:: fż. Lubuszanka ż.
przym. lubuski
Wiktionary
mieszkanka ziemi lubuskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka ziemi lubuskiej
Wiktionary
rzecz. Lubusz mrz., Lubuskie n.
:: fm. Lubuszanin mos.
przym. lubuski
Wiktionary
przestarzale: miły, ukochany, ulubiony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. kochany, przyjemny, miły
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) książk. ukochany
Wiktionary
Luby (niem. Schönbach bei Eger) – miasto w Czechach, w kraju karlowarskim. Według danych z 31 grudnia 2007 powierzchnia miasta wynosiła 3071 ha, a liczba jego mieszkańców 2460 osób.
Wikipedia
(2.1) Serce ciężkie dźwigałam, Luby, czasu tyle, / Z roku na rok, nim twoje ujrzałam oblicze.
Wiktionary
IPA: ˈlubɨ, AS: luby
Wiktionary
rzecz. lubość ż.
:: fż. luba ż.
czas. lubić ndk.
Wiktionary
(1.1) ukochany
(2.1) ukochany
Wiktionary
mieszkaniec Lubyczy Królewskiej (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Lubyczy Królewskiej (miasta w Polsce)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lubzina – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Ropczyce.
Miejscowość jest siedzibą parafii Św Mikołaja Biskupa, należącej do dekanatu Pustków - Osiedle, diecezji tarnowskiej.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubzina. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wikipedia
[czytaj: lük] francuskie imię męskie
SJP.pl
Francja:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: luka] włoskie imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. hipotetyczny organizm, który mógłby być najstarszym wspólnym przodkiem wszystkich żyjących organizmów na Ziemi
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) ostatni uniwersalny wspólny przodek
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|LUCA.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) LUCA
źródła.
== LUCA (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec w funkcji rzeczownika
(1.1) = biol. last universal common ancestor → ostatni uniwersalny wspólny przodek, LUCA
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) ostatni uniwersalny wspólny przodek
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Lucjusz
Wiktionary
(1.1) Porwałyśmy Lucka i pojechały w Beskidy.
Wiktionary
:: rzecz. Lucjusz mos., Lucjuszek mos., Lucjan mos.
Wiktionary
(1.1) Lucjuszek
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z Lukką, dotyczący Lukki
Wiktionary
(1.1) Drugiego zaś roku gdy się król do Polski nawrócił, przyszli przedeń posłowie od Marcina papieża, Jakub Kampliusz spoletański i Ferdynand Hiszpan luceński, biskupi (…) uwsp..
Wiktionary
rzecz. Lukka ż.
Wiktionary
(1.1) lukkański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z Lucerną, dotyczący Lucerny, pochodzący z Lucerny
Wiktionary
rzecz. lucerneńczyk mos., Lucerna ż.
przym. lucerneński
Wiktionary
(1.1) lucerneński
Wiktionary
wieloletnia lub jednoroczna roślina z rodziny motylkowatych (Medicago), występująca w kilkudziesięciu gatunkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Szwajcarii nad Jeziorem Czterech Kantonów;
(1.2) geogr. adm. kanton w Szwajcarii, którego stolicą jest Lucerna (1.1);
Wiktionary
Lucerna (niem. Luzern, gsw. Lozärn, fr. Lucerne, wł. Lucerna, rm. Lucerna) – miasto i gmina w środkowej Szwajcarii, siedziba administracyjna kantonu Lucerna oraz okręgu Luzern-Stadt. Leży na zachodnim brzegu Jeziora Czterech Kantonów (Vierwaldstättersee), nad zatoką, po obu stronach rzeki Reuss, u stóp góry Pilatus. Ośrodek turystyczno-wypoczynkowy o międzynarodowej sławie, siedziba uniwersytetu Universität Luzern. 1 stycznia 2010 do miasta przyłączono gminę Littau.
Wikipedia
IPA: luˈt͡sɛrna, AS: lucerna
Wiktionary
rzecz. lucerneńczyk mos.
przym. lucerneński, lucereński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. mieszkaniec Lucerny (miasta)
Wiktionary
(1.1) (…) lucerneńczycy, którzy przed kilkunastu laty zburzyli zamek krzyżacki w Tannenfels, stawali na pewno chętnie przeciw Krzyżakom jako dawnym sojusznikom książąt austriackich.
(1.1) - Titlis to góra dla obcokrajowców, Chińczycy i Hindusi są w niej zakochani. Wielu właśnie tam po raz pierwszy widzi śnieg - wyjaśnia mi Grażyna Bielser, przewodniczka po Lucernie. - Lucerneńczycy wolą Pilatusa. Jest mniejszy, lecz widoki stamtąd nie brzydsze.
Wiktionary
rzecz. Lucerna ż.
przym. lucerneński, lucereński
Wiktionary
→ Lucerna; lucerniański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lucerną, dotyczący Lucerny, pochodzący z Lucerny
Wiktionary
rzecz. lucerneńczyk mos., Lucerna ż.
przym. lucereński
Wiktionary
(1.1) lucereński
Wiktionary
mieszkaniec Lucerny (miasta i kantonu w Szwajcarii)
SJP.pl
1. owełnica lucernianka - drobny owad z rodziny chrząszczy;
2. mieszkanka Lucerny (miasta i kantonu w Szwajcarii)
SJP.pl
→ lucerna (roślina), np. susz lucerniany
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lucerną, dotyczący lucerny
(1.2) zrobiony z lucerny
Wiktionary
rzecz. lucerna ż.
Wiktionary
pole przeznaczone pod uprawę lucerny
SJP.pl
1. pole obsiane lucerną;
2. pole po zebraniu rosnącej na nim lucerny
SJP.pl
Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.
Wikipedia
wigorczyk lucernowiec - gatunek błonkówki
SJP.pl
1. trutnica lucernowa - gatunek błonkówki z rodziny pszczonlinkowatych;
2. murarka lucernowa - gatunek błonkówki;
3. spójnica lucernowa - gatunek pszczoły
SJP.pl
[czytaj: lukino] włoskie imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucjana, Lucyna (imiona żeńskie)
SJP.pl
Luciano da Rocha Neves (ur. 18 maja 1993 w Anápolis) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika lub ofensywnego pomocnika w São Paulo FC.
Wikipedia
Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od co najmniej VIII wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych z czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.
Wikipedia
Luciejów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Buczek.
Wieś arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie szadkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od lut
Wiktionary
rzecz. lut m.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Luci lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Luci lub z nią związany
SJP.pl
Luciny – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Położona 8 km na północny wschód przy drodze powiatowej nr 2480 z Czmonia do Dąbrowy. Z Lucin jest 6 km do Śremu, 5 km do Zaniemyśla.
Wikipedia
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)
SJP.pl
Lúcio, właśc. Lucimar da Silva Ferreira (ur. 8 maja 1978 w Planaltina) – brazylijski piłkarz, który występował na pozycji środkowego obrońcy.
W latach 2000–2011 reprezentant Brazylii. Złoty medalista Mistrzostw Świata 2002, Pucharu Konfederacji 2005 i 2009. Uczestnik Mistrzostw Świata 2006 i 2010 oraz Copa América 2011.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucia lub z nim związany
SJP.pl
Esox – rodzaj słodkowodnych ryb szczupakokształtnych z rodziny szczupakowatych (Esocidae).
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Łucja, Lucja – żeński odpowiednik imienia Łucjusz lub Lucjusz. Oznacza dziewczynkę narodzoną o wschodzie słońca.
W dokumentach staropolskich figuruje jako Łucyja (1208), Łuc(z)a (1431). Literatura w XIX wieku sprawiła, że imię stało się nieco bardziej powszechne.
Wikipedia
rodzaj ryb z rodziny lucjanowatych; Lutjanus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Lucjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Imię to jest polską wersją łacińskiego Lucianus, co oznacza „należący do Lucjusza, wywodzący się od Lucjusza”. Jego oboczną formą jest Łucjan. Patronem imienia jest m.in. św. Lucjan, męczennik z Nikomedii (zm. ok. 250). Bibliotheca Sanctorum zawiera informacje o trzynastu świętych o tym imieniu.
Wikipedia
(1.1) Student wstał, kiwnął na Lucjana i obaj poszli do kuchni.
Wiktionary
IPA: ˈlut͡sʲjãn, AS: lucʹi ̯ãn
Wiktionary
rzecz. Łucjan mos., Łucja ż.
:: zdrobn. Lucjanek mos., Lucek m.
przym. Lucjanowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Lucjanek
Wiktionary
rodzaj ryb z rodziny lucjanowatych; Lutjanus
SJP.pl
Lucjana – żeński odpowiednik imienia Lucjan, pochodzi z języka łacińskiego. Oboczna forma imienia Łucjana.
Imię rzadkie w Polsce. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 171 kobiet o imieniu Lucjana nadanym jako imię pierwsze.
Lucjana imieniny obchodzi 4 marca i 26 października.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjany lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjany lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjanka lub z nim związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Lucjan z małżonką; Lucjanowie
SJP.pl
rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
Lucjanowate (Lutjanidae) – rodzina ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane gospodarczo i w wędkarstwie dla smacznego mięsa.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjana lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Lucjusz, Łucjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Kwintus, Publiusz, Tytus), oznaczające „urodzony o brzasku” (prima luce natus).
Żeńską formą tego imienia jest Łucja.
Lucjusz i Łucjusz imieniny obchodzą: 8 lutego, 11 lutego, 24 lutego, 4 marca i 3 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Brat Marka Antoniusza miał na imię Lucjusz.
(1.1) Lucjuszami było aż trzech papieży.
Wiktionary
IPA: ˈlut͡sʲjuʃ, AS: lucʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. Łucja ż., Łucjan mos.
:: zdrobn. Lucjuszek m.
przym. Lucjuszowy
Wiktionary
zdrobnienie od: Lucjusz (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobn. Lucjusz
Wiktionary
(1.1) Lucjuszku, pomóż babci wnieść sprawunki.
Wiktionary
IPA: ˈlut͡sʲjuʃɛk, AS: lucʹi ̯ušek
Wiktionary
rzecz. Lucjusz mos., Lucek mos.
przym. Lucjuszowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjuszka lub z nim związany
SJP.pl
Lucjusz z małżonką; Lucjuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucjusza lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Lucjusza
Wiktionary
(1.1) Petronela nazbierała poziomek w Lucjuszowym zagajniku.
Wiktionary
rzecz. Lucjusz mos., Lucjuszek mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucuś
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucka lub z nim związany
SJP.pl
południowoamerykańskie drzewo owocowe; także owoc tego drzewa, o miąższu przypominającym batat
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucjan (imię męskie); Lucek
SJP.pl
Francja:
Osoby:
Wikipedia
potocznie: szatan, diabeł, czart; lucyper
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. imię nadane w Wulgacie jednemu z upadłych aniołów;
(1.2) mitrzym. bóstwo, personifikacja Gwiazdy Porannej, odpowiednik greckiego Fosforosa
(1.3) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Lucyfer [z łac. – niosący światło; lucem biernik od lux (światło) + ferre (nieść); heb. הֵילֵל – Gwiazda Poranna], także Lucyper [fer zamieniono na per – od łac. perdere (stracić)] – we współczesnej oraz późnośredniowiecznej myśli chrześcijańskiej jeden z upadłych aniołów.
Wikipedia
(1.2) Ale już gwiazdy bledną, o Ligio, a poranny "Lucyfer" świeci coraz mocniej.
Wiktionary
rzecz. lucyfer mos./mzw., lucyferek mzw., lucyferyna ż.
przym. lucyferyczny
Wiktionary
(1.1) rzad. przest. Lucyper
(1.3) Lucyferiusz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. jeden z wielu enzymów odpowiedzialny za bioluminescencję w procesie utleniania lucyferyny
Wiktionary
Wikipedia
zdrobnienie od: lucyfer (potocznie: szatan, diabeł); lucyperek
SJP.pl
wyznawca jednej z sekt czczących Lucyfera
SJP.pl
wyznawca jednej z sekt czczących Lucyfera
SJP.pl
barwnik odpowiadający za bioluminescencję np. u świetlika świętojańskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. pigment generujący światło na skutek reakcji chemicznych;
Wiktionary
Lucyferyny – grupa pigmentów zdolnych do emitowania światła, obecnych w organizmach żywych zdolnych do bioluminescencji, takich jak: robaczki świętojańskie, ryby głębinowe i niektóre rodzaje drobnoustrojów.
Lucyferyna "świeci" na skutek reakcji utleniania katalizowanej enzymem o nazwie lucyferaza. Istnieje pięć zasadniczych typów lucyferyn:
Wikipedia
rzecz. Lucyfer m.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Lucyla, Lucylla – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, od słowa lux, czyli "światło", odpowiednik męskiego imienia Lucyliusz. Jego patronką jest św. Lucyla, męczennica.
Lucyla imieniny obchodzi 29 lipca i 31 października.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucyli lub z nią związany
SJP.pl
pasyn lucylla - gatunek motyla z rodziny rusałkowatych
SJP.pl
Lucyla, Lucylla – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, od słowa lux, czyli "światło", odpowiednik męskiego imienia Lucyliusz. Jego patronką jest św. Lucyla, męczennica.
Lucyla imieniny obchodzi 29 lipca i 31 października.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Łotwie, położone w historycznej Łatgalii;
Wiktionary
Lucyn (łot. Ludza, niem. Ludsen, est. Lutsi, biał. Люцын, ros. Люцин /do 1920/, obecnie Лудза) – miasto na Łotwie w historycznej Łatgalii, nad Jeziorem Lucyńskim (dawniej zwanym też jez. Łuża). Stolica novadsu Lucyn. Znajdują się tu ruiny zamku krzyżackiego wzniesionego w XIV wieku.
W mieście jest stacja kolejowa Lucyn.
Wikipedia
przym. lucyński
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Lucyna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza z łac. lucina – niosąca światło, narodziny (lucinus, -a, -um 'świetlisty'). Patronką imienia jest św. Lucyna z I lub III wieku. Wywodzi się od imienia bogini światła i narodzin. Powiązanym imieniem może być germańska „Lucinda”, pochodząca od imienia „Lucia” (Łucja).
Wikipedia
(1.1) Ciotka Lucyna siada przeważnie w nawie bocznej.
Wiktionary
IPA: luˈt͡sɨ̃na, AS: lucỹna
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucyny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lucynem, dotyczący Lucyna
Wiktionary
(1.1) Dwa nasze powiaty, rzeżycki i lucyński, w niczym nie były dawniej podobne do tego zniszczonego, zrujnowanego i zdeptanego kraju, jakim stały się później nasze Inflanty.
Wiktionary
rzecz. Lucyn mrz.
Wiktionary
potocznie: szatan, diabeł, czart; lucyfer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) rzad. przest. Lucyfer
Wiktionary
rzecz. lucyper mos./mzw., lucyperek mzw.
Wiktionary
(1.1) Lucyfer
Wiktionary
zdrobnienie od: lucyper (potocznie: szatan, diabeł); lucyferek
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Lucyna (imię żeńskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucysi lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lucysia lub z nim związany
SJP.pl
1. warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy najemnej, głównie robotnicy i chłopi;
2. ludzie zamieszkujący wspólne terytorium, mający wspólną kulturę i język, lecz niemający świadomości narodowej; plemię, szczep;
3. dawniej:
a) ludność wiejska;
b) wojsko, żołnierze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) warstwa społeczeństwa, której członkowie pracują fizycznie
(1.2) daw. ludność wiejska
(1.3) zbiorowość ludzi o wspólnym języku i kulturze, niebędąca narodem
Wiktionary
Lud − jedno z kluczowych pojęć języka polityki, używane w dwóch podstawowych znaczeniach:
Wikipedia
(1.1) Głos ludu żądał zmian.
(1.3) Kamienne figurki mogą być obiektami kultu wśród ludów prymitywnych.
(1.3) Walczę dla mego ludu.
Wiktionary
IPA: lut, AS: lut
Wiktionary
rzecz. człowiek mos., ludzkość ż., ludność ż., ludek mzw., ludzik mzw., ludowiec mos., ludowość ż.
:: zdrobn. ludek m.
czas. zaludnić dk., przeludnić dk., wyludnić dk.
przym. ludowy, ludny
przysł. ludowo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. człowiek mos., ludzkość ż., ludność ż., ludek mzw., ludzik mzw., ludowiec mos., ludowość ż.
:: zdrobn. ludek m.
czas. zaludnić dk., przeludnić dk., wyludnić dk.
przym. ludowy, ludny
przysł. ludowo
frazeologia.
etymologia. etym|prasłow|*ljudъ. < etym|praindoeur|*h₁lewdʰ-.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) folk; (1.3) people, nation
* arabski: (1.3) شعب m. (šaʿb)
* baskijski: (1.1) herri, populu
* czeski: (1.1) lid m.; (1.2) lid m.; (1.3) lid m.
* duński: (1.3) folk n.
* esperanto: (1.1) popolo; (1.3) popolo
* francuski: (1.1) peuple m.
* hiszpański: (1.1) pueblo m.
* jaćwieski: (1.3) taud
* japoński: (1.3) 民族 (みんぞく, minzoku)
* kazachski: (1.3) халық, ел
* łaciński: (1.1) populus m.; (1.3) populus m., gens ż.
* niderlandzki: (1.1) volk n.; (1.3) volk n.
* niemiecki: (1.3) Volk n.
* rosyjski: (1.1) люд m.; (1.3) народ m.
* turecki: (1.3) halk
* wolof: (1.3) askan
źródła.
== lud (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) szalony
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zwolennik luddyzmu (ruchu politycznego angielskich robotników fabrycznych, przeciwnych mechanizacji produkcji, niszczących maszyny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. zwolennik luddyzmu, czyli niszczenia maszyn postrzeganych przez robotników jako źródło zagrożenia u progu rewolucji przemysłowej
(1.2) przen. przeciwnik postępu technicznego
Wiktionary
rzecz. luddyzm m., luddystyczność ż.
:: fż. luddystka ż.
przym. luddystyczny
Wiktionary
rzadko: zwolennik luddyzmu (ruchu politycznego angielskich robotników fabrycznych, przeciwnych mechanizacji produkcji, niszczących maszyny); luddysta
SJP.pl
ruch robotników, chałupników i rzemieślników brytyjskich, związany z akcją niszczenia maszyn fabrycznych (zwłaszcza warsztatów tkackich), będący reakcją na przemiany zachodzące w wyniku rewolucji przemysłowej
SJP.pl
Luddyzm (ang. Luddite) – angielski radykalny ruch społeczny z początkowego okresu rewolucji przemysłowej (1811–1813), którego przedstawiciele składali się głównie z wolnych chałupników, rzemieślników i tkaczy. Luddyści protestowali przeciwko zmianom sposobu ich życia i nowej etyce pracy, które zostały spowodowane przez wynalezienie maszyn tkackich. Ich działalność sprowadzała się do niszczenia krosen.
Wikipedia
zdrobnienie od: Ludmiła (imię żeńskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludmiła (imię żeńskie)
SJP.pl
ludzik;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) człowieczek, ludzik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) zdrobn. od: lud
Wiktionary
(1.1) Dziewczynka naustawiała na stole plastelinowyastelinowe ludki.
(2.1) Niewykształcony, prosty ludek nie wiedział jak rozmawiać z pańskim ekonomem.
Wiktionary
rzecz. lud m., ludzik mzw.
Wiktionary
(1.1) ludzik
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Ludgarda – imię żeńskie pochodzenia starogermańskiego. Wywodzi się od słów liut i gard. Oznacza „ochronę ludu”.
Ludgarda imieniny obchodzi 16 czerwca.
Wikipedia
IPA: ludˈɡarda, AS: ludgarda
Wiktionary
Ludgierzowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Zawonia.
Wikipedia
w staroż. Rzymie święto połączone z igrzyskami
SJP.pl
język ludikowski - język z rodziny języków uralskich z grupy fińskiej; język lüdyjski
SJP.pl
(zwykle w liczbie mnogiej) dawniej: gra, zabawa, turniej, igrzyska
SJP.pl
ludzik;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek
SJP.pl
Lutka (ukr. Лютка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie kowelskim. Liczy 227 mieszkańców.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Lutka, położony na linii Kowel – Brześć.
Do 2020 w rejonie starowyżewskim.
Wikipedia
w poligrafii: maszyna do odlewania składu drukarskiego
SJP.pl
Geologia:
Miejscowości w Wielkiej Brytanii:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
potocznie: rodzaj powieści przeznaczonej dla mało wymagającego czytelnika
SJP.pl
Ludmierzyce (cz. Lidměřice, Ludoměřice, niem. Leimerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Kietrz.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiły lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Ludomił, Ludmił – męski odpowiednik słowiańskiego imienia żeńskiego Ludomiła, nienotowany w źródłach staropolskich.
Ludomił imieniny obchodzi 20 lutego i 7 maja.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Ludomiła, Ludmiła, Ludzimiła, Ludźmiła – staropolskie imię żeńskie, używane też na pozostałym obszarze słowiańskim, złożone z członów Ludo- ("ludzie, ludziom") i -miła ("miła"). Znaczenie: "miła ludziom". Męskie odpowiedniki: Ludomił, Ludmił. Stało się popularne w XIX wieku, dzięki romansowi "Żelisław i Ludmiła" Leona Potockiego ogłoszonego w Tygodniku Polskim w 1816 roku.
Wikipedia
(1.1) Cześć, mam na imię Ludmiła i jestem nauczycielką fizyki z Zamościa.
Wiktionary
IPA: ludˈmʲiwa, AS: ludmʹiu̯a
Wiktionary
rzecz. Ludomiła ż., Ludzimiła ż., Ludźmiła ż.
:: zdrobn. Ludka ż., Ludmiłka ż., Miłka ż.
:: fm. Ludmił m., Ludomił m.
Wiktionary
(1.1) Miła
Wiktionary
zdrobnienie od: Ludmił (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludmił (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiłka lub z nim związany
SJP.pl
Ludmił z małżonką; Ludmiłowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Ludmiłówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Dzierzkowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Dzierzkowice. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 590 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludmiła lub z nim związany
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: ludno, ludnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: ludny
SJP.pl
ludzie zamieszkujący dany obszar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogół ludzi zamieszkujących dane terytorium
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ludność miasta podwoiła się w ciągu ostatnich czterdziestu lat.
Wiktionary
IPA: ˈludnɔɕt͡ɕ, AS: ludność
Wiktionary
przym. ludnościowy
rzecz. lud m., ludowość ż.
czas. zaludniać
Wiktionary
(1.1) populacja
Wiktionary
→ ludność, np. polityka ludnościowa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący ludności
Wiktionary
rzecz. ludność ż.
Wiktionary
pełen ludzi, zaludniony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający ludność, zaludniony
Wiktionary
rzecz. lud mrz., ludzik mzw.
Wiktionary
osoba popełniająca masowe morderstwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi
Wiktionary
(1.1) Komunistyczni ludobójcy nigdy nie zostali osądzeni.
Wiktionary
rzecz. ludobójczość ż., ludobójstwo n.
:: fż. ludobójczyni ż.
przym. ludobójczy
przysł. ludobójczo
Wiktionary
związany z ludobójstwem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z ludobójstwem, właściwy ludobójstwu
Wiktionary
(1.1) W lecie 1943 roku rozpoczęła się na szeroką skalę ludobójcza akcja banderowców skierowana przeciwko Polakom.
Wiktionary
rzecz. ludobójca mos., ludobójczyni ż., ludobójstwo n.,
Wiktionary
kobieta popełniająca masowe morderstwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta odpowiedzialna za masowe mordowanie ludzi
Wiktionary
rzecz. ludobójca mos., ludobójstwo n.
przym. ludobójczy
Wiktionary
morderstwo dokonane na bardzo dużej grupie ludzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) praw. zbrodnia przeciwko ludzkości polegająca na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie;
Wiktionary
Ludobójstwo – zbrodnia przeciwko ludzkości, obejmująca celowe wyniszczanie całych lub części narodów, grup etnicznych, religijnych lub rasowych poprzez:
Wikipedia
IPA: ˌludɔˈbujstfɔ, AS: ludobui ̯stfo
Wiktionary
rzecz. ludobójca m., ludobójczyni ż.
przym. ludobójczy
Wiktionary
(1.1) eksterminacja, rzad. genocyd
Wiktionary
1. zwierzę zjadające ludzi;
2. żarłacz ludojad - wielka, drapieżna ryba z rodziny żarłaczowatych; żarłacz biały, rekin ludojad, rekin biały;
3. przestarzale: człowiek jedzący ludzkie mięso; kanibal, ludożerca, antropofag, androfag
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zwierzę jadające ludzi
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. ludożerca
Wiktionary
Ludojad – kolokwialny termin używany do opisu zwierząt, polujących na ludzi i odżywiających się ich mięsem. Nie jest stosowny w przypadku padlinożerców, mogących żerować na ludzkich zwłokach.
Zbliżone określenie ludożerca stosuje się w odniesieniu do człowieka zajmującego się kanibalizmem.
Wikipedia
IPA: luˈdɔjat, AS: ludoi ̯at
Wiktionary
kobieta jedząca ludzkie mięso; kanibalka, ludożerczyni
SJP.pl
dawniej: kupczenie ludźmi, handel niewolnikami
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Ludolf – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów hlud – sława i wulf – wilk. Oznacza „sławny wilk”. Jednym z jego patronów jest św. Ludolf, biskup z Ratzeburga.
Wystąpiło w języku polskim jako Lutolf w 1257 r. i jako Ludolf w 1265 r.. Współcześnie w Polsce nie występuje.
Ludolf imieniny obchodzi 29 marca i 13 sierpnia.
Żeński odpowiednik: Ludolfina
Wikipedia
zdrobnienie od: Ludolf (imię męskie)
SJP.pl
liczba wyrażająca stosunek długości obwodu koła do długości jego średnicy; pi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. stała matematyczna, równa stosunkowi długości okręgu do jego średnicy;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ludolfina to nic innego jak znana już z podstawówki stała π, która pojawia się w wielu dziedzinach matematyki i fizyki. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌludɔlˈfʲĩna, AS: ludolfʹĩna
Wiktionary
(1.1) pi, π
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludolfiny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludolfina (imię żeńskie)
SJP.pl
Ludolf z małżonką; Ludolfowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludolfa lub z nim związany
SJP.pl
specjalista w dziedzinie nauki humanistycznej zajmującej się badaniem gier; groznawca
SJP.pl
dziedzina nauki humanistycznej zajmująca się badaniem gier; groznawstwo, game studies
SJP.pl
Ludologia (ang. ludology) lub groznawstwo (ang. game studies) – interdyscyplinarna dziedzina naukowa zajmująca się systematycznym badaniem gier, przede wszystkim z perspektywy nauk humanistycznych i społecznych. Anglojęzyczna nazwa dziedziny wywodzi się od czasopisma „Game Studies”, wydawanego od 2001 roku. Polską wersję terminu, tj. „groznawstwo”, wprowadziła Maria Garda.
Wikipedia
człowiek przesadnie idealizujący chłopów i ich życie; chłopoman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba idealizująca lud wiejski
Wiktionary
rzecz. ludomania ż.
:: fż. ludomanka ż.
przym. ludomański
Wiktionary
przesadna fascynacja wsią i życiem chłopów; ludomaństwo, chłopomania, chłopomaństwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. przesadne zainteresowanie etosem ludu wiejskiego
(1.2) książk. traktowanie ludu wiejskiego jako warstwy najistotniejszej w społeczeństwie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. ludoman mos., ludomanka ż., lud mrz.
przym. ludomański
Wiktionary
(1.1) chłopomania, chłopomaństwo
Wiktionary
związany z przesadną fascynacją wsią i życiem chłopów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ludomanią, dotyczący ludomanii
Wiktionary
(1.1) Wykład dotyczy ludomańskich motywów twórczości Wyspiańskiego.
Wiktionary
rzecz. ludoman mos., ludomanka ż., ludomania ż.
Wiktionary
przesadna fascynacja wsią i życiem chłopów; ludomania, chłopomania, chłopomaństwo
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Ludomir, Ludomer, Ludmar – staropolskie imię męskie, złożone z członów Ludo- („ludzie”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Być może oznaczało „ten, który ma szacunek ludzi” lub „ten, który zapewnia ludziom pokój”.
Ludomir imieniny obchodzi: 20 lutego, 21 marca, 31 lipca, 10 listopada.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Ludomira – żeński odpowiednik imienia Ludomir, nienotowany w źródłach staropolskich.
Ludomira imieniny obchodzi: 21 marca, 7 maja i 31 lipca.
W 1994 roku imię to nosiło 1002 kobiet w Polsce.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomirki lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludomir (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludomir (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomirka lub z nim związany
SJP.pl
Ludomir z małżonką; Ludomirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomira lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiry lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Ludomił, Ludmił – męski odpowiednik słowiańskiego imienia żeńskiego Ludomiła, nienotowany w źródłach staropolskich.
Ludomił imieniny obchodzi 20 lutego i 7 maja.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Ludomiła, Ludmiła, Ludzimiła, Ludźmiła – staropolskie imię żeńskie, używane też na pozostałym obszarze słowiańskim, złożone z członów Ludo- ("ludzie, ludziom") i -miła ("miła"). Znaczenie: "miła ludziom". Męskie odpowiedniki: Ludomił, Ludmił. Stało się popularne w XIX wieku, dzięki romansowi "Żelisław i Ludmiła" Leona Potockiego ogłoszonego w Tygodniku Polskim w 1816 roku.
Wikipedia
zdrobnienie od: Ludomił (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiłka lub z nim związany
SJP.pl
Ludomił z małżonką; Ludomiłowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludomiła lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Ludosław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.
Ludosław imieniny obchodzi 30 listopada.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludosław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludosław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosławka lub z nim związany
SJP.pl
Ludosław z małżonką; Ludosławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludosława lub z nim związany
SJP.pl
Ludowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Ryńsk. Siedziba sołectwa. Według podziału administracyjnego Polski obowiązującego w latach 1975–1998, miejscowość należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 225 mieszkańców. Jest piętnastą co do wolności miejscowością gminy Ryńsk
W Ludowicach znajduje się niewykorzystywany już cmentarz ewangelicki.
Wikipedia
członek stronnictwa ludowego; działacz ludowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. działacz ruchu ludowego, członek lub zwolennik partii chłopskiej
(1.2) polit. członek partii ludowej (na przykład austriackiej ÖVP, czeskiej KDU-ČSL, szwajcarskich SVP i CVP)
Wiktionary
(1.1) Choć był możliwy do zaakceptowania przez różne siły polityczne, to jednak właśnie dla ludowców, domagających się radykalnej reformy rolnej, kandydatura tego największego w Polsce posiadacza ziemskiego była raczej nie do przyjęcia.
Wiktionary
rzecz. lud m., ludowość ż.
przym. ludowy
przysł. ludowo
Wiktionary
(1.2) chrześcijański demokrata, chadek
Wiktionary
potocznie: sztuka i kultura ludowa lub inspirowana ludowością
SJP.pl
dotyczący demokracji ludowej
SJP.pl
zespół cech charakterystycznych dla wsi i wieśniaków; rustykalność, chłopskość, wiejskość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest ludowe
Wiktionary
Folklor (ang. folk-lore „wiedza ludu”) – symboliczno-artystyczna dziedzina kultury ludowej, mająca charakter wieloskładnikowy, niejednolity i synkretyczny.
Wikipedia
(1.1) Jego twórczość odznacza się tą niezwykłą ludowością.
Wiktionary
rzecz. lud m., ludność ż., ludowiec mos.
przym. ludowy
przysł. ludowo
Wiktionary
1. dotyczący wsi i jej mieszkańców, wywodzący się ze wsi, np. pieśń ludowa; wiejski, chłopski, wieśniaczy, rustykalny;
2. przeznaczony dla ogółu ludności, np. zabawa ludowa; powszechny, ogólny, masowy;
3. związany z ludem, pracującą grupą społeczną, zwłaszcza z robotnikami i chłopami, np. ruch ludowy; chłopski, robotniczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pochodzący od ludu
(1.2) przeznaczony dla ludu, powszechny
(1.3) dotyczący obszarów wiejskich i chłopów
Wiktionary
(1.1) Mądrość ludowa mówi, że jeśli wyje pies, to znaczy, że w pobliżu leży trup.
(1.3) Moda na zdrową żywność i ludowe zdobnictwo daje realne szanse na dalszy rozwój bednarstwa w regionie.
Wiktionary
IPA: luˈdɔvɨ, AS: ludovy
Wiktionary
rzecz. lud m., ludowiec mos., ludowość ż.
Wiktionary
(1.3) chłopski, rolniczy; daw. włościański, kmiecy
Wiktionary
osoba mająca władzę nad ludem
SJP.pl
→ ludowładztwo; demokratyczny, ludowładny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ludowładztwem, dotyczący ludowładztwa
Wiktionary
rzecz. ludowładztwo n.
Wiktionary
1. taki, w którym rządy sprawuje lud; ludowładczy, demokratyczny;
2. dawniej: mający władzę nad ludem
SJP.pl
rządy sprawowane przez lud; demokracja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. forma rządów sprawowanych przez wszystkich obywateli
Wiktionary
Demokracja (gr. dḗmos „lud”, krátos „władza” – dosł. „rządy ludu, ludowładztwo”) – jeden z typów ustroju państwa, zakładający udział obywateli w sprawowaniu władzy.
Demokracja ma swój początek w starożytnej Grecji. Znaczący wkład w rozwój demokracji miał także starożytny Rzym oraz kultura Zachodu (Europa, Ameryka Północna i Południowa).
Wikipedia
przym. ludowładczy
Wiktionary
(1.1) demokracja
Wiktionary
człowiek, zwykle członek pierwotnego plemienia, jedzący ludzkie mięso; kanibal, ludojad, antropofag, androfag
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek zjadający mięso ludzkie
Wiktionary
Ludojad – kolokwialny termin używany do opisu zwierząt, polujących na ludzi i odżywiających się ich mięsem. Nie jest stosowny w przypadku padlinożerców, mogących żerować na ludzkich zwłokach.
Zbliżone określenie ludożerca stosuje się w odniesieniu do człowieka zajmującego się kanibalizmem.
Wikipedia
IPA: ˌludɔˈʒɛrt͡sa, AS: ludožerca
Wiktionary
rzecz. ludożerstwo n.
:: fż. ludożerczyni ż.
przym. ludożerczy
Wiktionary
(1.1) książk. antropofag, kanibal; daw. ludojad
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) właściwy ludożercy
(1.2) przen. nastawiony na wyniszczenie ludzi
Wiktionary
(1.2) Zbudowany na niesprawiedliwości, oszustwie, bezbożnictwie, deprawacji – ludożerczy system kapitalizmu państwowego doprowadził bogaty do niedawna kraj do zupełnej ruiny (…)
Wiktionary
rzecz. ludożerca mos., ludożerczyni ż., ludożerstwo n.
Wiktionary
(1.1) kanibalski
Wiktionary
kobieta jedząca ludzkie mięso; kanibalka, ludojadka
SJP.pl
zwyczaj rytualnego zjadania mięsa ludzkiego przez innych ludzi, do niedawna spotykany u niektórych ludów Afryki, Indonezji, Oceanii i wysp Morza Karaibskiego; kanibalizm, antropofagia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jedzenie mięsa ludzkiego przez innych ludzi
Wiktionary
Kanibalizm – praktyka zjadania osobników własnego gatunku, dość rozpowszechniona w naturze. Występuje w wielu grupach zwierząt, m.in. u owadów, pajęczaków, ryb, płazów i ptaków, bardzo rzadko u ssaków. Może się nasilić ze względu na zbytnie zagęszczenie populacji lub w następstwie głodu. Do najbardziej znanych zwierząt praktykujących kanibalizm należą modliszki.
Wikipedia
(1.1) Wiele jest przyczyn, dla których uprawia się ludożerstwo. Spożycie ludzkiego mięsa może być częścią ceremonii ku czci zmarłych lub magicznych obrzędów wojennych, w których trakcie męstwo i inne cnoty poległego wroga wchłaniane są przez zwycięzców.
Wiktionary
IPA: ˌludɔˈʒɛrstfɔ, AS: ludožerstfo
Wiktionary
rzecz. ludożerca m., ludożerka ż., ludożerczyni ż.
przym. ludożerczy
Wiktionary
(1.1) kanibalizm; nauk. antropofagia
Wiktionary
specjalista w dziedzinie nauki o powstawaniu, rozwoju i zróżnicowaniu kultur różnych ludów; etnograf, kulturoznawca, kulturolog
SJP.pl
1. dotyczący działu etnologii zajmującego się badaniem powstawania, rozwoju i zróżnicowania kultur różnych ludów; etnograficzny, kulturoznawczy, kulturologiczny;
2. dotyczący nauki badającej kulturę mieszkańców wsi
SJP.pl
specjalistka w dziedzinie nauki o powstawaniu, rozwoju i zróżnicowaniu kultur różnych ludów; etnografka, kulturoznawczyni, kobieta kulturolog
SJP.pl
1. dział etnologii zajmujący się badaniem powstawania, rozwoju i zróżnicowania kultur różnych ludów; etnografia, kulturoznawstwo, kulturologia;
2. nauka badająca kulturę mieszkańców wsi
SJP.pl
Ludoznawstwo – amatorskie prace badawcze nad folklorem i kulturą ludową. Termin ten powstał w Niemczech pod koniec XVIII wieku i oznaczał „naukowe badanie ludu niemieckiego”. W polskiej nauce termin ten pojawił się w XIX wieku, a rozumiano go jako badanie kultury niższych warstw w społeczeństwach zróżnicowanych klasowo. Badania te, polegające na gromadzeniu, porządkowaniu i systematyzacji materiałów źródłowych, nie opierały się na świadomie przyjętych założeniach teoretycznych i metodologicznych, co odróżnia je od badań stricte etnograficznych (etnologicznych). Mimo to niekiedy termin „ludoznawstwo” stosowany był zamiennie z terminem „etnografia”.
Wikipedia
zabawa jako jedna z podstawowych form aktywności ludzkiej, zwłaszcza poddana konwencjom i regułom
SJP.pl
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
4 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od Ludwik
Wiktionary
(1.1) Wyprowadziłeś suczkę pana Ludwiczka?
Wiktionary
rzecz. Ludwik mos., Ludwika ż.
Wiktionary
(1.1) Ludwik
Wiktionary
zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludwik (imię męskie); Ludwiś
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiczka lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiki lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Ludwik – imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słowa oznaczającego „głośny”, „sławny”. Jest wersją rozwojową frankońskiego imienia Chlodwig. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'.
Żeńskie formy: Ludwika, Luiza
Ludwik imieniny obchodzi: 12 lutego, 28 kwietnia, 30 kwietnia, 24 maja, 12 czerwca, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 25 sierpnia, 8 października i 9 listopada.
Wikipedia
1. mebel wykonany we Francji w okresie panowania Ludwika XIV, XV i XVI;
2. złota moneta francuska bita od połowy XVII do początków XX wieku; luidor;
3. płyn do mycia naczyń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Ludwik – imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słowa oznaczającego „głośny”, „sławny”. Jest wersją rozwojową frankońskiego imienia Chlodwig. W pierwszym członie zawarty jest element hlut- (chlod-, chlud-) 'sławny', a w drugim -wik (-wig) 'walka, bitwa'.
Żeńskie formy: Ludwika, Luiza
Ludwik imieniny obchodzi: 12 lutego, 28 kwietnia, 30 kwietnia, 24 maja, 12 czerwca, 18 sierpnia, 19 sierpnia, 25 sierpnia, 8 października i 9 listopada.
Wikipedia
(1.1) Wielu królów francuskich miało na imię Ludwik.
Wiktionary
IPA: ˈludvʲik, AS: ludvʹik
Wiktionary
rzecz. Ludwika ż.
:: zdrobn. Ludwiczek m.
Wiktionary
1. mebel wykonany we Francji w okresie panowania Ludwika XIV, XV i XVI;
2. złota moneta francuska bita od połowy XVII do początków XX wieku; luidor;
3. płyn do mycia naczyń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., odpowiednik męskiego imienia Ludwik;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Ludwik
Wiktionary
Ludwika – żeński odpowiednik imienia Ludwik, pochodzenia germańskiego. Średniowieczne źródła potwierdzają wystąpienie w języku polskim w 1476.
Innym żeńskim odpowiednikiem imienia Ludwik jest Luiza. Zdrobnienia: Ludka, Ludwinia, Ludwisia, Lusia, Luśka.
Wikipedia
(1.1) Przywieźliśmy Ludwice przybory toaletowe i ręcznik.
Wiktionary
rzecz. Ludwik m., ludwik mrz., Ludwiczek mos.
Wiktionary
Ludwik z małżonką; Ludwikowie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ludwikowicami, dotyczący Ludwikowic
Wiktionary
rzecz. Ludwikowice nmos.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwika lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwika lub z nim związany
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Ludwin, Lutwin, Lidwin – imię męskie pochodzenia germańskiego nadawane w Polsce od średniowiecza i notowane w formie Lutwin (w XIII wieku). Pierwszy człon wiąże się z germ. leudi — „lud, ludzie”, stwniem. liuti — „członkowie zgromadzenia ludowego”; liut — „lud”, śrwniem. liute, stsas. liud(i) — „ludzi”, zaś drugi, -win (stwniem., stsas. wini), oznacza „przyjaciel”. Imię to można rozumieć jako „przyjaciel ludzi”.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Ludwiniec – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Pakość.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwiny lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludwina (imię żeńskie)
SJP.pl
miasto na Litwie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ludwinowem, dotyczący Ludwinowa
Wiktionary
rzecz. Ludwinów m.
Wiktionary
związany z Ludwinem
SJP.pl
zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)
SJP.pl
warsztat pracy ludwisarza (puszkarza, rzemieślnika trudniącego się odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); puszkarnia
SJP.pl
Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.
Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.
Wikipedia
związany w jakiś sposób z ludwisarstwem (puszkarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu) lub z ludwisarzem; puszkarski
SJP.pl
rzemiosło artystyczne, odlewanie i obróbka przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu; puszkarstwo
SJP.pl
Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.
Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.
Wikipedia
rzemieślnik trudniący się ludwisarstwem (puszkarstwem, odlewaniem i obróbką przedmiotów z brązu, spiżu, miedzi i mosiądzu); puszkarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzemieślnik odlewający przedmioty z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu;
Wiktionary
Ludwisarz (brązownik) – rzemieślnik odlewający z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwony, lufy do dział, posągi, świeczniki i przedmioty codziennego użytku.
Ludwisarstwo powstało w XII wieku. W XIX wieku rozpoczął się upadek tego rzemiosła w związku z rozwojem przemysłu metalurgicznego.
Wikipedia
(1.1) Ludwisarze zajmowali się odlewaniem m.in. dzwonów i posągów.
Wiktionary
IPA: ludˈvʲisaʃ, AS: ludvʹisaš
Wiktionary
rzecz. ludwisarstwo n., ludwisarnia ż.
przym. ludwisarski
Wiktionary
(1.1) brązownik, puszkarz, hist. rodgisar, hist. lodgisar
Wiktionary
zdrobnienie od: Ludwika (imię żeńskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwisi lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludwisia lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Barbara Ludwiżanka (ur. 24 stycznia 1908 w Stanisławowie, zm. 26 października 1990 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.
Wikipedia
skłonność do zabaw, rozrywek itp.; ludyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ludyczne; cecha tych, którzy są ludyczni
Wiktionary
Ludyczność (łac. ludus – zabawa, gra) – cecha literatury pięknej polegająca na jej zdolności do zaspokajania potrzeby rozrywki. Jest główną cechą kultury masowej. Funkcję tę realizują różne dzieła i gatunki takie jak bajka, farsa, komedia, melodramat, satyra itp.
Wikipedia
przym. ludyczny
przysł. ludycznie
Wiktionary
dotyczący zabawy, rozrywki; zabawowy, rozrywkowy, bawiący
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który dotyczy gier, zabaw
Wiktionary
IPA: luˈdɨt͡ʃnɨ, AS: ludyčny
Wiktionary
rzecz. ludyczność ż.
Wiktionary
język lüdyjski - język z rodziny języków uralskich z grupy fińskiej; język ludikowski
SJP.pl
skłonność do zabaw, rozrywek itp.; ludyczność
SJP.pl
zbiorowisko ludzkie, tłum, ludzie (odmiana "luda" potoczna, np. "Nie pomieści się tu tyle luda.")
SJP.pl
Człowiek (Homo) – rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny Homininae, będącego w obrębie rodziny człowiekowatych (Hominidae). Dzieli się on na współcześnie żyjącego człowieka rozumnego (Homo sapiens) oraz już wymarłe w gatunki człowieka zręcznego (Homo habilis), wyprostowanego (Homo erectus) i neandertalskiego (Homo neanderthalensis).
Wikipedia
ludek;
1. figurka wyobrażająca człowieka;
2. mała istota z bajki;
3. żartobliwie o małym człowieku lub dziecku; człowieczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) lekceważąco o człowieku
(1.2) figurka człowieka
Wiktionary
rzecz. ludziska, ludzina ż., lud m., ludzie mos., ludzkość ż., ludzisko n., odludzie n., ludek M.
przym. ludzki, ludny, odludny
przysł. ludzko, ludnie, odludnie
Wiktionary
(1.1) człowieczek, ludek
(1.2) ludek
Wiktionary
żartobliwie: ludzkie mięso
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żart. ludzkie mięso jako pożywienie
Wiktionary
(1.1) Badacze naszej przeszłości twierdzą, że ślady praktyk kanibalistycznych nosimy w swoich genach do dziś. O tym, że nie gardziliśmy ludziną, świadczy dziś na przykład nasza duża odporność na chorobę szalonych krów.
Wiktionary
rzecz. ludzie nmos., ludzkość ż., ludzik m.
przym. ludzki
przysł. ludzko, po ludzku
Wiktionary
żartobliwie: niechęć do obcowania z ludźmi
SJP.pl
1. poufale, życzliwie, pobłażliwie, ze współczuciem lub protekcjonalnie o ludziach
2. rzadziej: źli ludzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) poufale o ludziach
(1.2) lekcew. o ludziach
Wiktionary
(1.1) Wpuść ich, niech się ludziska ogrzeją.
(1.2) Ludziska się rzucili, jakby co za darmo rozdawali.
Wiktionary
przym. ludzki
rzecz. ludzie lm., ludzik mzw.
przysł. po ludzku
Wiktionary
wieś w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim
SJP.pl
Ludzisko – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Janikowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
imie męskie
SJP.pl
Ludosław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.
Ludosław imieniny obchodzi 30 listopada.
Wikipedia
zdrobnienie od: Ludzisław (imię męskie)
SJP.pl
Ludzisławice (niem. Louisenaue)) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Santok.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludzisławka lub z nim związany
SJP.pl
Ludzisław z małżonką; Ludzisławowie
SJP.pl
imie męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Ludzisława lub z nim związany
SJP.pl
1. dotyczący człowieka, należący do człowieka;
2. odpowiedni dla ludzi, godny ludzi, porządny;
3. zgodny z naturą człowieka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do wytworów rąk lub umysłu człowieka
(1.2) cecha charakterystyczna dla poczynań lub dążeń człowieka
(1.3) przen. humanitarny, dobry
Wiktionary
(1.1) Wytwory rąk ludzkich nie zawsze są dobrze wykorzystywane przez ludzkie dzieci.
(1.2) Ludzkie działania bywają nieludzkie.
(1.2) Gdy głupcy, obdarzeni wielką aktywnością, znajdują – w ułożyskowaniu określonych antagonizmów klasowych i narodowych resentymentów – posłuch głupców mniej aktywnych, gotowych pójść za tym, „kto poprowadzi” – może się zrodzić z takiego „wzmocnienia” zło, nie piekielne co prawda, bo czysto ludzkie, lecz nie mniej przez to zgubne.
Wiktionary
IPA: ˈlut͡sʲci, AS: lucʹḱi
Wiktionary
rzecz. człowiek mos., ludziska, ludzkość ż., ludzik mrz., ludzina ż.
przym. wewnątrzludzki
przysł. ludzko, po ludzku
Wiktionary
(1.2) człowieczy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób ludzki
Wiktionary
przym. ludzki
rzecz. ludzik mzw., ludzina ż.
przysł. po ludzku
Wiktionary
(1.1) człowieczo, po ludzku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie
(1.2) natura człowieka, która jest utożsamiana z dobrymi cechami ludzi
Wiktionary
Ludzkość – pojęcie oznaczające zarówno wszystkich przedstawicieli gatunku człowiek rozumny, zamieszkujących Ziemię, jak również naturę ludzką, której przypisywane są pozytywne wartości (jak dobroć, życzliwość, szlachetność).
Wikipedia
(1.1) Niewolnictwo było normą w większości znanych cywilizacji w historii ludzkości.
(1.1) Od dawnych bowiem czasów marzeniem ludzkości było wzbicie się w powietrze, potem zaś na Księżyc lub Marsa.
Wiktionary
IPA: ˈlut͡skɔɕt͡ɕ, AS: luckość
Wiktionary
rzecz. ludzina ż., ludzik mrz., człowiek mos., lud m., ludzie m.
lm.
przym. ludzki
Wiktionary
(1.1) rodzaj ludzki
(1.2) człowieczeństwo
Wiktionary
przymiotnik od: Ludźmierz
SJP.pl
wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim
SJP.pl
Ludźmierz – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ.
Wikipedia
przewlekła choroba weneryczna szerząca się głównie drogą kontaktu płciowego, atakująca wszystkie narządy; kiła; syfilis; przymiot (dawniej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. kiła, syfilis
Wiktionary
Kiła (łac. lues, syphilis, stgr. σύφλος syphlos, „brudny”) – infekcja przenoszona głównie drogą płciową, wywoływana przez krętka bladego (łac. Treponema pallidum ssp. pallidum). Do zakażenia może również dojść drogą przezłożyskową.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) choroba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łacina|lues.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|kiła.
źródła.
== lues (język francuski.) ==
wymowa.
IPA3|ly.
audio|LL-Q150 (fra)-Lepticed7-lues.wav.
znaczenia.
forma czasownika|fr.
(1.1) ż. lm. participe passé|lire|.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈluwɛs, AS: luu̯es
Wiktionary
kobieta chora na lues
SJP.pl
mężczyzna chory na lues
SJP.pl
1. część broni palnej o kształcie rury;
2. potocznie: najniższy stopień szkolny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale;
(1.2) uczn. ocena niedostateczna, jedynka
(1.3) grub. piękna dziewczyna
(1.4) pot. duży kieliszek wódki
(1.5) środ. alpinistyczne ekspozycja, przepaść
(1.6) pot. stan upicia się, upojenia alkoholowego
(1.7) pot. męski narząd płciowy
(1.8) pot. rurka do palenia narkotyków
(1.9) pot. mocny cios pięścią
Wiktionary
Lufa – zasadnicza część broni palnej, umożliwiająca nadanie pociskowi jednocześnie ruchu postępowego i obrotowego (lufy gwintowane i poligonalne) lub tylko postępowego (lufy gładkościenne) w odpowiednim kierunku.
Wikipedia
(1.1) Szeryf w milczeniu patrzył na zabitego bandytę, po czym zdmuchnął dym wydobywający się z lufy jego rewolweru i włożył broń do kabury.
(1.2) Kiedy chcesz poprawiać tę lufę z matematyki?
(1.4) Jak mnie rwie. Polej lufę bo nie wyrobię.
Wiktionary
IPA: ˈlufa, AS: lufa
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. lufka ż.
przym. lufowy
Wiktionary
(1.4) setka
(1.6) bomba, śruba, faza, dym
(1.7) penis
(1.9) fanga
Wiktionary
gatunek morskiej ryby okoniokształtnej; tasergal, skrzelołusk
SJP.pl
Lufar, skrzelołusk, tasergal (Pomatomus saltatrix) – gatunek morskiej ryby okoniokształtnej, jedyny przedstawiciel rodzaju Pomatomus oraz rodziny lufarowatych (Pomatomidae).
Wikipedia
niewielka część okna, dająca się oddzielnie otwierać; wietrznik; wywietrznik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) otwieralna część w skrzydle okna umożliwiająca wietrzenie pomieszczenia
Wiktionary
Lufcik – niewielka część skrzydła okiennego, dająca się oddzielnie otwierać.
Wikipedia
(1.1) I litościwa dziewczynka otworzyła lufcik i wpuściła do pokoju drżącego z zimna Maciusia.
Wiktionary
rzecz. luft mrz.
Wiktionary
(1.1) wywietrznik, oberluft, wietrznik
Wiktionary
rodzaj roślinożernego dinozaura z rodziny masospondyli
SJP.pl
Lufengozaur (Lufengosaurus) – roślinożerny dinozaur z grupy prozauropodów, spokrewniony z masospondylem.
Inne nazwy:
Lufengocephalus
Tawasaurus
Znaczenie jego nazwy - jaszczur z Lufeng
Wikipedia
roślina zielna jednoroczna z rodziny dyniowatych; gąbczak; trukwa
SJP.pl
Trukwa, gąbczak (Luffa Mill.) – rodzaj jednorocznych pnączy z rodziny dyniowatych. Obejmuje 9 gatunków występujących na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej i subtropikalnej.
Wikipedia
1. zdrobnienie od: lufa;
2. potocznie: szklana cygarniczka; fifka
SJP.pl
Lufka, fifka (rzadziej cygarniczka lub dulawka, niegdyś także munsztuczek) – w najprostszym wykonaniu rurka kilkumilimetrowej średnicy i kilku- lub kilkunastocentymetrowej długości; na jednym z końców mocowany jest papieros (zazwyczaj w tym miejscu rurka jest nieco rozszerzona, dzięki czemu można do niej włożyć koniec papierosa), a drugi służy palaczowi za ustnik (bywa w tym miejscu często nieco spłaszczona i zaopatrzona w niewielkie zgrubienie ułatwiające trzymanie lufki w zębach).
Wikipedia
przymiotnik od: lufa (część broni palnej)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lufą, dotyczący lufy (tylko w znaczeniu: „część broni palnej w postaci rury, w której następuje rozpędzenie pocisku przy strzale”)
Wiktionary
rzecz. lufa ż., lufka ż.
Wiktionary
1. przestarzale: przewód odprowadzający dym z pieca; potocznie: do luftu - do niczego, nic nie warte;
2. przestarzale: powietrze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. okrągły dekiel do spuszczania pary z pieca piekarniczego w celu regulacji temperatury
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. reg-pl|Poznań. powietrze
Wiktionary
Luft (polska forma żeńska: Luft/Luftowa; liczba mnoga: Luftowie) – niemieckie nazwisko. W polskim tłumaczeniu oznacza ono "Powietrze". Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 127 osób.
Wikipedia
IPA: luft, AS: luft
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. lufcik m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lotn. balon
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|balón.
Wiktionary
niemieckie linie lotnicze
SJP.pl
Lufthansa (Deutsche Lufthansa AG) – niemiecki narodowy przewoźnik lotniczy, z siedzibą w Kolonii. Główna baza Lufthansy znajduje się we Frankfurcie nad Menem przy międzynarodowym porcie lotniczym pełniącym jednocześnie funkcję głównego węzła komunikacyjnego Lufthansy, zaś drugim jest międzynarodowy port lotniczy w Monachium.
Wikipedia
dawniej:
1. umożliwiać dostęp świeżego powietrza; przewietrzać;
2. luftować się - przewietrzać się, przebywać na świeżym powietrzu; spacerować
SJP.pl
niemieckie siły lotnicze
SJP.pl
Wikipedia
1. jezioro w Szwajcarii i we Włoszech;
2. miasto w Szwajcarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowo-wschodniej Szwajcarii;
Wiktionary
Lugano (lmo. Lügàn, niem. Lauis, rm. Ligiaun) – największe miasto oraz gmina w południowo-wschodniej Szwajcarii, we włoskojęzycznym i faktycznie w większości lombardzkojęzycznym kantonie Ticino, graniczącym z Włochami, siedziba administracyjna zarówno okręgu (distretto) Lugano, jak i powiatów (circolo) Lugano est, Lugano nord, oraz ovest. Leży nad jeziorem Lago di Lugano. 4 kwietnia 2004 do miasta przyłączono gminy Breganzona, Cureggia, Davesco-Soragno, Gandria, Pambio-Noranco, Pazzallo, Pregassona i Viganello, 20 kwietnia 2008 gminy Barbengo, Carabbia i Villa Luganese, a 14 kwietnia 2013 gminy Bogno, Cadro, Carona, Certara, Cimadera, Sonvico i Valcolla.
Wikipedia
(1.1) Mieszkając w Lugano, często jeździliśmy na narty.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z Lugdunem, dotyczący Lugdune (współcz. Lyon)
Wiktionary
rzecz. Lugdun mrz.
Wiktionary
(1.1) współcz. lioński
Wiktionary
lugier;
1. statek rybacki do łowienia przy użyciu sieci dryfujących; dryfter;
2. statek posiadający ożaglowanie lugrowe
SJP.pl
Zobacz też:
Wikipedia
luger;
1. statek rybacki do łowienia przy użyciu sieci dryfujących; dryfter;
2. statek posiadający ożaglowanie lugrowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. niewielki żaglowiec o skośnych żaglach, z ostatnim żaglem wysuniętym za rufę
(1.2) ryb. niewielki statek rybacki do połowów sieciami dryfującymi
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈluɟɛr, AS: luǵer
Wiktionary
przym. lugrowy
rzecz. lugrotrawler ż.
Wiktionary
[czytaj: lugol lub liGOL] nazwisko, np. Jean Guillaume Auguste Lugol (1788 - 1851), lekarz francuski, wynalazca płynu nazwanego jego nazwiskiem, stosowanego w niektórych chorobach tarczycy
SJP.pl
Jean Guillaume Auguste Lugol (ur. 18 sierpnia 1788 w Montauban, zm. 16 września 1851 w Neuilly-sur-Seine) (według niektórych źródeł urodzony w 1786) – lekarz francuski, który m.in. w latach 1823–1829 opracował i udoskonalił metodę leczenia wola (powiększenia tarczycy) przy pomocy roztworu jodku potasu i samego jodu, zwanego od jego nazwiska płynem Lugola. W latach 1829–1834 napisał także cztery opracowania na temat gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych (skrofułów).
Wikipedia
statek rybacki przystosowany do połowu ryb pławnicami i włokiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ryb. motorowy statek rybacki łowiący sieciami dryfującymi, mniejszy od trawlera;
Wiktionary
Lugrotrawler – statek rybacki powstały z połączenia trawlera z lugrem. Przystosowany do połowów zarówno (za pomocą włoków i pławnic) ryb dennych, jak i pelagicznych (pływających w toni wodnej).
Lugrotrawler jest zazwyczaj mniejszy od trawlera, a od lugra różni się głównie większą mocą silnika potrzebną do trałowania. Możliwość połowu tymi dwiema metodami pozwala na użytkowanie i połowy z tego typu statków przez cały rok.
Wikipedia
IPA: ˌluɡrɔˈtrawlɛr, AS: lugrotrau̯ler
Wiktionary
rzecz. lugier m.
Wiktionary
przymiotnik od: lugier, luger (żagiel lugrowy)
SJP.pl
określenie wykonawcze: ponuro, posępnie
SJP.pl
złota moneta francuska bita od 1690 roku; ludwik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) daw. numizm. złota moneta bita we Francji;
Wiktionary
Luidor (ludwik, fr. Louis d'or) – złota moneta francuska wprowadzona przez Ludwika XIII w 1640 r. Była wzorowana na hiszpańskim pistolu. Luidora bito we Francji do 1793 r.
Wikipedia
(1.1) Na awersie luidorów umieszczano podobiznę panujących władców francuskich.
(1.1) Ja widzę rzeczy wielkie, i piękne i śmiałe, / Która ludzkość mizerna, rachityczna, chora, / Chwyta z obrzydliwością w swoje ręce małe / I przerabia na rubla, gwineę, luidora!
Wiktionary
(1.1) ludwik
Wiktionary
Luigi (jap. ルイージ Ruīji; znany także jako Super Luigi) – fikcyjna postać z gier komputerowych, stworzona przez japońskiego twórcę gier Shigeru Miyamoto. Z pochodzenia jest Włochem.
Jest młodszym bratem Mario. Pierwszy raz pojawił się w grze Mario Bros. w roku 1983.
Wikipedia
Holandia:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Luiza – żeński odpowiednik imienia Ludwik.Zobacz też: Ludwika.
Luiza obchodzi imieniny: 25 sierpnia.
Znane osoby noszące imię Luiza:
Wikipedia
(1.1) Wybraliśmy się z ciotką Luizą do Bredy.
Wiktionary
IPA: luˈjiza, AS: lui ̯iza
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Luīze ż., Lavīze ż.
* niemiecki: (1.1) Luisa ż., Louisa ż.
* rosyjski: (1.1) Люиза ż., Луиза ż., Луиса ż., Людвика ż., Людовика ż., Ловиса ż.
* włoski: (1.1) Luisa ż.
źródła.
== Luiza (język portugalski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|portugalski|ż. Luiza
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Luizy lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Luizy lub z nią związany
SJP.pl
stan w USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stan Stanów Zjednoczonych Ameryki;
(1.2) hist. kolonia francuska w Ameryce Północnej w XVII i XVIII w.;
Wiktionary
Luizjana (ang. Louisiana; wym. /luːˌiːziˈænə/) – stan na południu Stanów Zjednoczonych, u ujścia rzeki Missisipi do Zatoki Meksykańskiej. Ma powierzchnię 135 382 km², z czego 21 455 km² to obszary wodne.
Wikipedia
rzecz. Luizjańczyk mos., Luizjanka ż.
przym. luizjański
Wiktionary
mieszkaniec Luizjany (stanu w USA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Luizjany
Wiktionary
rzecz. Luizjana ż.
:: fż. Luizjanka ż.
przym. luizjański
Wiktionary
mieszkanka Luizjany (stanu w USA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Luizjany
Wiktionary
rzecz. Luizjana ż.
:: fm. Luizjańczyk mos.
przym. luizjański
Wiktionary
→ Luizjana
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Luizjaną, dotyczący Luizjany
Wiktionary
rzecz. Luizjańczyk mos., Luizjanka ż., Luizjana ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Luiza (imię żeńskie)
SJP.pl
bojowy środek trujący, stosowany w pierwszej wojnie światowej, powodujący oparzenia skóry i atakujący drogi oddechowe; "rosa śmierci"
SJP.pl
Luizyt (tzw. rosa śmierci) – parzący bojowy środek trujący. Zwykle nazwą luizyt określa się produkt techniczny stanowiący mieszaninę trzech związków chemicznych:
Wikipedia
1. opryszek, menel, zakapior, łobuz, chuligan;
2. slangowo: ocena niedostateczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. niechlujny, mocno zaniedbany mężczyzna budzący wstręt swoim wyglądem
(1.2) pot. obraź. chuligan, drobny przestępca, żul
(1.3) slang. pogard. heteroseksualny mężczyzna będący obiektem pożądania homoseksualisty, często również zgadzający się na współżycie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) slang. eduk. ocena niedostateczna
Wiktionary
(1.1) Na ławce leżał luj, a obok w wózku stał cały jego dobytek.
(1.2) Boję się puszczać Bartka samego na plac zabaw, bo tam się kręcą jacyś luje.
(1.3) Studencik czytał mnie i znał mój stosunek do lujów, wiedział, że zawsze z nimi znajdę wspólny język, podobnie jak ze złodziejami i mafiosami, policjantami i tirowcami…
(1.3) Jeden policjant to był taki zajebisty luj, że wszystko przestało się dla mnie liczyć.
Wiktionary
rzecz. lujówa / lujówka ż.
przym. lujowaty
Wiktionary
(1.1) glajdus, lurwas, ofyfla; lump, menel
(1.2) luntrus, luńtrus; żul, zakapior
(1.3) szwulek; parówa
(2.1) luja, pała, gała
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież. poznań. kaszkiet
Wiktionary
(1.1) Zaraz przypomniał sobie, że powinien okazać mu, na wszelki wypadek, trochę pokory, więc zdjął z głowy swoją kraciastą lujówkę.
Wiktionary
rzecz.
:: zgrub. lujówa ż.
Wiktionary
(1.1) oprychówka
Wiktionary
zamykany otwór w pokładzie statku, służący do ładunku i wyładunku towarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) otwór w pokładzie statku do ładowni, otwarty ku górze, zamykany pokrywą
(1.2) otwór wejściowy w czołgu
(1.3) specjalna komora na statku, w samolocie, autobusie itp., do przewozu towarów lub bagażu
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: luka
Wiktionary
Luk (ang. hatch) – szczelnie zamykany otwór w pokładzie statku wodnego, nazywany także włazem. Przeznaczony jest głównie do transportu ładunku, może służyć również jako dodatkowy otwór komunikacyjny (zapasowy, awaryjny) oraz może być wykorzystywany jako otwór wentylacyjny. Luki zamykane są klapami lub pokrywami, a jeśli te są zaopatrzone w okna, to luki spełniają także funkcję doświetlającą wnętrze jednostki.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) otwór
(1.2) otwór
(1.3) komora
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lukowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* esperanto: (1.1) holdluko, luko; (1.2) luko, klappordo
* hiszpański: (1.1) escotilla ż.; (1.3) maletero m., bodega ż.
* niderlandzki: (1.1) luik n.; (1.3) bagagevak n.
źródła.
== luk (język bośniacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. kulin. cebula
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: luk, AS: luk
Wiktionary
przym. lukowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) otwór
(1.2) otwór
(1.3) komora
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lukowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* esperanto: (1.1) holdluko, luko; (1.2) luko, klappordo
* hiszpański: (1.1) escotilla ż.; (1.3) maletero m., bodega ż.
* niderlandzki: (1.1) luik n.; (1.3) bagagevak n.
źródła.
== luk (język bośniacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. kulin. cebula
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. miejsce niezapełnione czymś, puste
2. brakujący fragment tekstu
3. przenośnie: brak, niedobór czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., forma imienia Łukasz
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Luca, Lucas
* białoruski: (1.1) Лука m.
* chorwacki: (1.1) Luka m.
* fiński: (1.1) Luka
* rosyjski: (1.1) Лука m.
* ukraiński: (1.1) Лука m.
źródła.
== Luka (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|chorwacki|m. Luka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Luca, Lucas
* białoruski: (1.1) Лука m.
* chorwacki: (1.1) Luka m.
* fiński: (1.1) Luka
* rosyjski: (1.1) Лука m.
* ukraiński: (1.1) Лука m.
źródła.
== Luka (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|chorwacki|m. Luka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać
SJP.pl
[czytaj: LUkacz] nazwisko
SJP.pl
potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna na południu antycznej Italii, między Zatoką Tarencką a Morzem Tyrreńskim;
Wiktionary
Lukania (łac. Lucania) – kraina historyczna na południu antycznej Italii, między Zatoką Tarencką a Morzem Tyrreńskim, graniczyła z Kampanią, Apulią, Samnium i Bruttium. Wybrzeża były silnie skolonizowane przez Greków, a terytorium wewnętrzne zamieszkiwali Lukanowie.
Lukania wraz z Bruttium, Kalabrią i Apulią stanowiła w starożytności część tzw. Wielkiej Grecji.
Wikipedia
(1.1) Po swojej abdykacji Maksymian wycofał się do Lukanii.
Wiktionary
przym. lukański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lukanią (krainą historyczną we Włoszech)
Wiktionary
rzecz. Lukania ż.
Wiktionary
małe okno w dachu budynku; lukarnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. pionowe okienko na dachu, które doświetla poddasze;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ściany zdobi wapienny kamień, a lukarny ozdobione są herbami: Jana Pawła II, zakonu paulinów i znakiem maryjnym.
Wiktionary
przym. lukarnowy
Wiktionary
(1.1) gibel
Wiktionary
małe okno w dachu budynku; lukarna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do lukarny, mający związek z lukarną
Wiktionary
(1.1) W połaci dachowej znajdowały się lukarnowe okna.
Wiktionary
rzecz. lukarna ż.
Wiktionary
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
odmiana gruszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. odmiana gruszy o dużych i soczystych owocach;
(1.2) spoż. owoc lukasówki (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
potocznie: patrzeć, spoglądać, zerkać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
grecki mówca i satyryk, ok. 120-180
SJP.pl
Lukian z Samosat(-y) (właściwie: gr. Lukianós, łac. Lucianus, pol. Lukian, ok. 120 do ok. 190) – rzymski retor i satyryk, piszący po grecku, sofista. Zmarł prawdopodobnie w Atenach. Uważany jest za twórcę satyry społecznej.
Wikipedia
polewa z roztopionego cukru, niekiedy barwiona, używana do dekoracji ciast, tortów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. polewa używana do pokrywania wyrobów cukierniczych, sporządzana z roztopionego cukru pudru;
Wiktionary
Lukier – polewa z cukru rozprowadzonego w wodzie, soku owocowym, białku jaja kurzego bądź mleku. Lukier służy do ozdabiania wyrobów cukierniczych.
Wikipedia
IPA: ˈlucɛr, AS: luḱer
Wiktionary
rzecz. lukrowanie n.
czas. polukrować, lukrować ndk.
Wiktionary
miasto we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, stolica prowincji Lukka (1.2);
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w Toskanii;
Wiktionary
Lukka (łac. Luca, wł. Lucca) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Lukka. Siedziba archidiecezji. W mieście znajduje się parafia Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego pod wezwaniem św. Stanisława Kostki. Rodzinne miasto kompozytora Giacoma Pucciniego, urodził się tutaj także kolarz Mario Cipollini. Giacomo Puccini mieszkał i tworzył w Torre del Lago Puccini, miejscowości odległej od Lukki ok. 25 km i po śmierci tam został pochowany.
Wikipedia
(1.1) W podobnym duchu Hobbes wyśmiewa mieszkańców Lukki z powodu umieszczenia słowa LIBERTAS na wieżach miasta. Są oni, zauważa, równie wolni jak Turcy w Konstantynopolu.
(1.1) Lukka jest chyba jedynym miastem, o którym Paweł Muratow w swoich słynnych „Obrazach Włoch” napisał tak wiele nieprzyjaznych słów. A to że przypomina więzienie, że uliczki ma kręte i wąskie, że „nawet w jasny dzień listopadowy panuje tu wilgoć i głusza, duszne powietrze nie pozwala oddychać”, a to że „jej historia jest pełna nikczemności, hańby i poniżenia,” a to że fasada kościoła San Michele jest okropna. Wszystko to są, proszę państwa, pomówienia i oszczerstwa!
(1.1) Samodzielnie dysponował papież biskupstwami w Państwie Kościelnym. Stolica Apostolska miała swobodę obsadzania biskupstw w Republice Genueńskiej (z Korsyką), w księstwach Parmy, Piacenzy, Modeny, w Republice Lukki oraz w księstwie Mantui, lecz zawsze była brana opinia miejscowych władz.
(1.1) Niewielka Republika Lukki, dotykająca morza nadbrzeżem Viareggia, licząca około 120000 mieszkańców, rządzonych przez szlachtę i kler, była mocno niezadowolona z wcielenia jej ostatnim traktatem do Królestwa Etrurii.
Wiktionary
rzecz. lukkańczyk mos., lukkanka ż.
przym. lukkański, daw. łukieski, daw. luceński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lukki; osoba rodem z Lukki
Wiktionary
(1.1) Niezbyt znana jest również postać Bartłomieja Sardiego, lukkańczyka, urodzonego w 1645 r. a zmarłego w 1719 w Gdańsku. W Polsce znalazł się on ok. 1668 r., był sekretarzem Marii Kazimiery, a najpewniej i królewskim, zarządcą kilku mennic, między innymi krakowskiej i bydgoskiej od ok. 1682 r., pod koniec zaś życia poczmistrzem generalnym królestwa.
(1.1) Towarzysząc florentyńczykom jako inżynier wojskowy, Brunelleschi wpadł na interesujący pomysł zmiany, przez wykopanie odpowiedniego kanału, biegu rzeki Serchio i otoczenia jej wodami warownej Lukki, aby pozbawić obrońców możliwości zaopatrywania się z zewnątrz. Projekt — godny talentu renesansowego mistrza — został przyjęty i z niemałym trudem zrealizowany, woda odcięła Lukkę od świata. Skutek mozolnego przedsięwzięcia okazał się jednak zbawienny dla oblężonych, kanał wodny uniemożliwiał bowiem florentyńczykom szturmy na miasto, a nie zaszkodził obrońcom, którzy wbrew przypuszczeniom oblegających byli całkiem nieźle zaopatrzeni. Straciwszy sporo czasu, wojska florenckie wróciły do domu, pozostawiając lukkańczykom w niezamierzonym prezencie piękną fortyfikację.
(1.1) Lukkańczyk podejmuje się roboty, której nikt podjąć się nie chce, pracuje za wynagrodzenie, jakiego nie ośmielono by się zaproponować tubylcowi, bierze na dozgonną towarzyszkę swojej doli kobietę, na którą… z przyjemnością się nie patrzy. I w zamian za to wszystko, jest ośmieszony i wzgardzony, i kto by się tego spodziewał? nawet przez kobiety, dla których nieraz jest deską ocalenia. Kto zbadał tajniki niewieściej duszy, niech się dziwi…
Wiktionary
rzecz. Lukka ż.
:: fż. lukkanka ż.
przym. lukkański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lukki, kobieta rodem z Lukki
Wiktionary
rzecz. Lukka ż.
:: fm. lukkańczyk mos.
przym. lukkański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lukką, dotyczący Lukki
Wiktionary
(1.1) Autor zbioru nowel i kronikarz lukkański, Giovanni Sercambi, wybrał się pewnego razu ze swoim wujem do Florencji, by dostarczyć tam tkaniny. Wraz z nimi zabrał się w drogę młody prateńczyk, rezydujący na stałe w Lukce.
(1.1) Przykładowo biorąc, na terenie niewielkiej diecezji lukkańskiej w Toskanii współczesny nam historyk Martino Giusti naliczył w XI wieku 26 kanoniczych ośrodków regularnego życia wspólnego.
(1.1) Ilekroć podniosła oczy na góry lukkańskie, ciemniejące w tej stronie, dokąd odjechał jej kochanek, doświadczała ustawania bicia serca i takiego braku tchu, iż miała się za bliską śmierci.
Wiktionary
rzecz. Lukka ż., lukkańczyk mos., lukkanka ż.
Wiktionary
(1.1) daw. łukieski, daw. luceński
Wiktionary
potocznie: popatrzeć, spojrzeć, zerknąć
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: luk, luka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób lukratywny
Wiktionary
rzecz. lukratywność ż.
przym. lukratywny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: lukratywnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: lukratywny
SJP.pl
przynoszenie zysków, korzyści materialnych; dochodowość, zyskowność, intratność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. cecha tego, co lukratywne, przynoszące duże zyski, korzyści
Wiktionary
przym. lukratywny
przysł. lukratywnie
Wiktionary
(1.1) intratność, zyskowność, popłatność, przychodowość, dochodowość, kasowość, złotodajność
Wiktionary
przynoszący duże zyski finansowe; intratny, rentowny, opłacalny, zyskowny, popłatny, dochodowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) przynoszący spore zyski
Wiktionary
rzecz. lukratywność ż.
przysł. lukratywnie
Wiktionary
(1.1) dochodowy, korzystny, opłacalny
Wiktionary
bylina z rodziny motylkowatych; wysuszone korzenie tej rośliny lub wyciąg z nich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Glycyrrhiza|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny bobowatych, rosnących w Eurazji;
(1.2) farm. kulin. kosmet. wysuszone korzenie lukrecji (1.1) z odłogami lub ich przetwory
(1.3) slang. ładna dziewczyna
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W moim ogródku rośnie rabatka lukrecji.
(1.2) Nie znosiłem za dzieciaka tych cukierków z lukrecji.
(1.3) Popatrz na tamtą, co za lukrecja, stary!
Wiktionary
IPA: luˈkrɛt͡sʲja, AS: lukrecʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Lukrecja ż.
przym. lukrecjowy
Wiktionary
przymiotnik od: lukrecja
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Lukrecjusz, Titus Lucretius Carus (ur. ok. 99 p.n.e., zm. ok. 55 p.n.e.) – rzymski poeta i filozof, jeden z nielicznej grupy (obok Katullusa oraz komediopisarzy Plauta i Terencjusza) poetów republikańskiego Rzymu, których utwory zachowały się do naszych czasów.
Wikipedia
Lukrecjusz z małżonką; Lukrecjuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lukrecjusza lub z nim związany
SJP.pl
1. pokrywać wyroby cukiernicze warstwą lukru;
2. wyrażać się o czymś w sposób zbyt pochlebny
SJP.pl
czasownik
(1.1) nakładać lukier na ciasto
Wiktionary
IPA: luˈkrɔvat͡ɕ, AS: lukrovać
Wiktionary
rzecz. lukier m., lukrowanie n.
czas. polukrować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. polewanie wyrobów cukierniczych lukrem
(1.2) przen. przedstawianie czegoś w sposób nadmiernie korzystny
Wiktionary
rzecz. lukier m.
czas. lukrować ndk., polukrować dk.
Wiktionary
(1.2) lakierowanie, koloryzowanie, podkolorowywanie, podmalowywanie, ubarwianie, upiększanie
Wiktionary
nadmiernie pozytywny, ckliwy
SJP.pl
zrobiony z lukru; ozdobiony lukrem
SJP.pl
w fizyce: jednostka natężenia oświetlenia w układzie SI, równa natężeniu oświetlenia powierzchni 1 m^2, na którą pada równomiernie rozłożony strumień świetlny 1 lumena (skrót: lx); lux
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka natężenia światła, symbol lx;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nagle reflektor rozbłysł światłem o sile ponad siedemnastu tysięcy luksów, całkowicie oślepiając zgromadzonych.
Wiktionary
IPA: luks, AS: luks
Wiktionary
(1.1) symbol lx
Wiktionary
mieszkaniec Luksemburga (miasta)
SJP.pl
Luksemburczycy – europejska grupa etniczna zamieszkująca głównie Luksemburg (308 919 w 2017 roku). Luksemburczycy zamieszkują także Francję, Belgię, Niemcy, Stany Zjednoczone oraz Kanadę.
Według luksemburskiego prawa każda osoba, która posiada luksemburskie obywatelstwo jest Luksemburczykiem.
Wikipedia
mieszkaniec Luksemburga (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Luksemburga
(1.2) hist. przedstawiciel dynastii Luksemburgów
Wiktionary
(1.1) Obywatele Luksemburga to Luksemburczycy.
(1.2) Antyturecka wyprawa Zygmunta Luksemburczyka w 1396 r. zakończyła się sromotną klęską.
Wiktionary
IPA: ˌluksɛ̃mˈburt͡ʃɨk, AS: luksẽmburčyk
Wiktionary
rzecz. Luksemburg m., luksemburczyk m., luksemburka ż.
:: fż. Luksemburka ż.
przym. luksemburski
Wiktionary
(1.2) Luksemburg
Wiktionary
państwo w Europie ze stolicą w Luksemburgu; Wielkie Księstwo Luksemburga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie;
(1.2) geogr. miasto, stolica Luksemburga (1.1);
(1.3) geogr. adm. prowincja w Belgii, we Walonii;
(1.4) pot. „Radio Luxemburg”, popularna w latach 50. rozgłośnia nadająca muzykę rozrywkową;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) spolszczona forma nazwiska władców Luksemburga (1.1), a także Czech i Świętego Cesarstwa Rzymskiego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W drodze do Francji przejechaliśmy przez Luksemburg.
(1.2) Luksemburg został założony w X w.
(1.3) […] A w sobotnią noc był Luksemburg, chata, szkło […]
(2.1) Przez pewien czas Luksemburgowie władali również Czechami.
Wiktionary
IPA: luˈksɛ̃mburk, AS: luksẽmburk
Wiktionary
rzecz. luksemburski mrz., Luksemburczyk m., Luksemburka ż., luksemburczyk m., luksemburka ż.
przym. luksemburski
Wiktionary
(1.1) ofic. Wielkie Księstwo Luksemburga
Wiktionary
Luksemburgia (fr. Luxembourg, flam. Luxemburg) - kraina historyczna w południowo-wschodniej Belgii, w federalnym Regionie Walońskim oraz w Księstwie Luksemburga.
Powierzchnia krainy wynosi ok. 7000 km², z tego 60% w Belgii, jest zamieszkana przez 730 000 ludzi, w tym 35% zamieszkuje część belgijską. Główne miasta to Luksemburg, Esch-sur-Alzette, Dudelange, Arlon i Bastogne.
Wikipedia
ogół koncepcji teoretycznych i politycznych Róży Luksemburg, które wywarły wpływ na program radykalnego odłamu ruchu socjalistycznego i były zwalczane między innymi przez Lenina
SJP.pl
Luksemburgizm – specyficzna odmiana socjalizmu, bazująca na teoretycznych zagadnieniach przedstawionych przez Różę Luksemburg w swoich pracach.
Termin luksemburgizm został po raz pierwszy użyty przez bolszewików, którzy zarzucali zwolennikom Róży Luksemburg odejście od marksizmu rewolucyjnego.
Wikipedia
dynastia; Luksemburczycy
SJP.pl
Luksemburgowie (niem. Haus Luxemburg, fr. Maison de Luxembourg, cz. Lucemburkové) – dynastia panująca od 1070 w hrabstwie Limburgii, a od 1247 w hrabstwie Luksemburga.
W XIV wieku dzięki wyborowi Henryka VII na tron cesarski Luksemburgowie zrobili szybką karierę zasiadając kolejno na tronach w Rzeszy (z przerwami od 1308 do 1437), Czechach (1310), w Brandenburgii (1373–1415), na Węgrzech (1387). Byli też: hrabiami Luksemburga w latach 1281–1411, hrabiami Tyrolu – 1335–1341, margrabiami Moraw – 1355–1405, książętami na Zgorzelcu – 1377–1396, Panami Nowej Marchii – 1378–1396.
Wikipedia
mieszkanka Luksemburga (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Luksemburga
Wiktionary
IPA: ˌluksɛ̃mˈburka, AS: luksẽmburka
Wiktionary
rzecz. Luksemburg m., luksemburczyk m., luksemburka ż.
:: fm. Luksemburczyk m.
przym. luksemburski
Wiktionary
przymiotnik od: Luksemburg, Luksemburgia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Luksemburg
(1.2) odnoszący się do miasta Luksemburg
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Luksemburga;
Wiktionary
IPA: ˌluksɛ̃mˈbursʲci, AS: luksẽmbursʹḱi
Wiktionary
rzecz. Luksemburg mos./mrz., luksemburczyk m., luksemburka ż., Luksemburczyk m., Luksemburka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem luksemburskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem luksemburskim
(1.3) spisany, stworzony w języku luksemburskim
Wiktionary
IPA: ˌluksɛ̃mˈburskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: luksẽmburskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
szklany bloczek do wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych w celu naturalnego oświetlenia lub dla dekoracji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. szklany element konstrukcyjny ścian;
Wiktionary
Luksfer – materiał budowlany wykonany ze szkła, służący do wykonywania lub wypełniania konstrukcji ściennych lub stropowych. Może być wytworzony ze szkła przezroczystego lub barwionego, o powierzchni gładkiej lub wzorzystej. Ma znaczną przepuszczalność światła, sięgającą od 50% do 80%.
Wikipedia
metoda otrzymywania obrazów bez użycia aparatu poprzez położenie przedmiotów na materiał światłoczuły i bezpośrednie działanie światła na ten materiał
SJP.pl
Luksografia (łc. lux ‘światło’ + gr. gráphein ‘pisać’) – metoda otrzymywania obrazów przez bezpośrednie naświetlenie materiałów światłoczułych, na które nałożone są przedmioty o różnym stopniu przeźroczystości. Uzyskany w ten sposób fotogram nazywany jest luksogramem.
Wikipedia
miernik natężenia oświetlenia; luxomierz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. miernik natężenia oświetlenia
Wiktionary
Fotometr – przyrząd pomiarowy do pomiaru natężenia oświetlenia i innych parametrów światła. Stosowany m.in. w fotometrii, spektrofotometrii, technikach oświetleniowych i fotografii (światłomierz, eksponometr, luksomierz). W fotometrii płomieniowej służy do analizy spektralnej płomienia.
Wikipedia
(1.1) luksometr
Wiktionary
1. miasto w Egipcie;
2. prowincja gubernatorska w Egipcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu;
Wiktionary
Luksor, Al-Uksur (arab. الأقصر, Al-Uqṣur) – miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, w miejscu południowej części starożytnych Teb, oddzielone kanałem od ich części północnej, stanowiącej obecnie miasto Karnak. W starożytności zwane egip. Ipet-resejet – „Harem Południowy”.
Wikipedia
(1.1) W hotelu w Luksorze biegały kury po dachu.
(1.1) Kiedy dokładnie wpisano Luksor na Listę światowego dziedzictwa UNESCO?
Wiktionary
rzecz. luksorczyk m., luksorka ż.
przym. luksorski
Wiktionary
mieszkaniec Luksoru (miasta w Egipcie)
SJP.pl
mieszkanka Luksoru (miasta w Egipcie)
SJP.pl
przymiotnik od: Luksor (miasto w Egipcie)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Luksoru, związany z Luksorem
Wiktionary
(1.1) Kupiłem sobie kilim z luksorskim widoczkiem.
Wiktionary
rzecz. Luksor m., luksorczyk m., luksorka ż.
Wiktionary
dawniej: pociąg ekspresowy
SJP.pl
Luxtorpeda (również Lux-Torpeda) – popularne określenie wagonu spalinowego o aerodynamicznych kształtach, stosowanego w szybkich kolejowych połączeniach międzymiastowych w latach 30. XX wieku w Polsce. Popularnie mianem „luxtorpedy” pasażerowie określali również inne dalekobieżne wagony spalinowe eksploatowane przez PKP zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.
Wikipedia
1. warunki zapewniające wygodne życie;
2. wysokiej jakości dobra materialne, służące ułatwieniu i uprzyjemniające życie, na które można sobie rzadko pozwolić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) warunki zapewniające komfortowe życie i zbytek;
(1.2) zbędny przedmiot zaspokajający wyszukany gust, wygórowane wymagania
Wiktionary
Luksus (łac. luxus „zbytek, nadmiar, przepych”) – termin opisujący kategorię dóbr materialnych, bądź usług wyróżniających się wysoką ceną, wysoką jakością wykonania oraz trudną dostępnością dla odbiorcy. Produkty luksusowe adresowane są do wąskich grup społecznych, należą do produktów oraz usług ekskluzywnych.
Wikipedia
(1.1) Aby wypocząć, nie potrzebuję drogich hoteli ani luksusów.
Wiktionary
IPA: ˈluksus, AS: luksus
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. luksusik m.
przym. luksusowy
przysł. luksusowo
Wiktionary
(1.1) zbytek, komfort, przepych
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od luksus
Wiktionary
(1.1) To nie luksus, lecz tylko mały luksusik.
Wiktionary
rzecz. luksus m.
przysł. luksusowo
przym. luksusowy
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób, który zaspokaja czyjeś wymagania dotyczące luksusu
Wiktionary
(1.1) Wiejska sadyba Ruth i Charles'a, stare i wielkie chłopskie domostwo urządzone było luksusowo, estetycznie i niemodnie.
Wiktionary
rzecz. luksus m., luksusik m.
przym. luksusowy
Wiktionary
(1.1) ekskluzywnie, zbytkownie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który jest przejawem luksusu, bogatego życia
Wiktionary
(1.1) W sklepach tych, nazywanych także kramnicami, handlowano przeważnie droższymi towarami, często luksusowymi.
Wiktionary
rzecz. luksus m., luksusik m.
przysł. luksusowo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. luksus m., luksusik m.
przysł. luksusowo
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|luksus|-owy.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) luxury, luxurious, deluxe
* bułgarski: (1.1) луксозен
* czeski: (1.1) luxusní
* francuski: (1.1) luxueux, de luxe
* górnołużycki: (1.1) luksusowy
* hiszpański: (1.1) lujoso
* niemiecki: (1.1) Luxus-
* nowogrecki: (1.1) πολυτελής, λουξ, λουσάτος
* rosyjski: (1.1) роскошный
* słowacki: (1.1) luxusný
* węgierski: (1.1) fényűző
* włoski: (1.1) lussuoso, sfarzoso
źródła.
== luksusowy (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) luksusowy
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. warunki zapewniające wygodne życie;
2. wysokiej jakości dobra materialne, służące ułatwieniu i uprzyjemniające życie, na które można sobie rzadko pozwolić
SJP.pl
Lucius Licinius Lucullus (ur. 117 p.n.e., zm. 56 p.n.e.), wódz rzymski i polityk
SJP.pl
Lukullus, Lucius Licinius Lucullus (ur. 117 p.n.e., zm. 56 p.n.e.) – wódz rzymski i polityk, stronnik Sulli, rozsławiony zwycięstwami w wojnie z władcą Pontu Mitrydatesem VI Eupatorem.
Wikipedia
taki jak u Lukullusa, właściwy Lukullusowi
SJP.pl
potoczne:
1. kołysać dziecko, zwłaszcza podczas usypiania;
2. spać (zwykle w rozmowach z dziećmi)
SJP.pl
Miejscowości we Europie:
Wikipedia
potoczne:
1. kołysać dziecko, zwłaszcza podczas usypiania;
2. spać (zwykle w rozmowach z dziećmi)
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. ululać)
(1.1) pot. kołysać dziecko (najczęściej do snu)
(1.2) żart. infant. spać
Wiktionary
(1.2) Alek lulał w fotelu, gdy przyszliśmy po pracy.
Wiktionary
IPA: ˈlulat͡ɕ, AS: lulać
Wiktionary
rzecz. lulok mzw., lulu n., lulanie n., ululanie n., lulajka ż.
czas. lulu, ululać dk.
wykrz. luli, lulu
Wiktionary
(1.2) spać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lulać.
Wiktionary
rzecz. ululanie n., lulu n., lulajka ż.
czas. lulu, lulać ndk., ululać dk.
wykrz. luli, lulu
Wiktionary
Lulaw – w judaizmie gałąź palmy daktylowej, a także cały świąteczny bukiet złożony oprócz takiej gałęzi z hadasim (trzy gałązki mirtu), arawot (dwie gałązki wierzby) i odmiany cytronu zwanej etrogiem, używany podczas obchodów święta Sukkot.
Poszczególne rodzaje gałązek drzew mają znaczenie symboliczne: etrog – doskonałość i sprawiedliwość Abrahama; palma – ofiarę Izaaka; mirt – Jakuba i jego liczne potomstwo, gdyż symbolizuje on płodność i miłość; wierzba – Józefa, który spośród 12 braci zmarł pierwszy. Wierzba bowiem najszybciej usycha. Jest ona także symbolem życiodajnej wody.
Wikipedia
roślina z rodziny psiankowatych
SJP.pl
Lulecznica (Scopolia Jacq.) – rodzaj roślin należących do rodziny psiankowatych. Należą do niego trzy gatunki. Dwa występują w Europie Środkowej i Południowo-Wschodniej oraz na Kaukazie, jeden w Japonii i na Półwyspie Koreańskim. W Polsce rośnie jeden gatunek – lulecznica kraińska Scopolia carniolica. Rośliny te zawierają alkaloidy, m.in. są wykorzystywane jako źródło atropiny.
Wikipedia
silnie trujące zioło z rodziny psiankowatych
SJP.pl
Wikipedia
Lulemino (kaszb. Lëlemino, niem. Lüllemin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica. Wieś sołecka obejmująca miejscowości Luleminko i Maszkowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
Lulewice (niem. Alt Lülfitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 205 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przyśpiew towarzyszący usypianiu dziecka; lulu
SJP.pl
hormon peptydowy wydzielany przez podwzgórze
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Miejscowość w Bułgarii
Góry w Bułgarii
Wikipedia
dawniej fajka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. fajka
(1.2) gw-pl|Mazury. jałówka
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: lulek
Wiktionary
Lulka – dawny folwark. Tereny, na których leżał, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Radziuki.
Wikipedia
(1.1) Jedzą, piją, lulki palą, tańce, hulanka, swawola.
Wiktionary
IPA: ˈlulka, AS: lulka
Wiktionary
przym. lulkowy
Wiktionary
glinik lulkarz - gatunek pluskwiaka
SJP.pl
→ lulek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z lulkiem, powstający z lulka
(1.2) daw. związany z lulką
Wiktionary
rzecz. lulka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Rajmund Lull OFS, właśc. kat. Ramon Llull IPA: [rəˈmon ˈʎuʎ], również z łac. Doctor Illuminatus (Doktor Oświecony), (ur. ok. 1232 w Palma na Majorce, zm. ok. 1315) – kataloński działacz katolicki, filozof średniowieczny, teolog i poeta; tercjarz franciszkański i misjonarz, uważany za pierwotnego wynalazcę kombinatoryki zastosowanej w konstrukcji maszyny logicznej i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
Wikipedia
(1.1) Benedyktyn Lullus był z pochodzenia Anglosasem.
Wiktionary
Francja:
Szwajcaria:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
psianka lulo - roślina pnąca z rodziny psiankowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. eufem. męski członek
Wiktionary
czas. lulać ndk.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|pulok.
Wiktionary
1. tyle co: spać (np. "Idziemy lulu." - "Idziemy spać."); zwrot kierowany do dzieci lub w tonie żartobliwym;
2. przyśpiew towarzyszący usypianiu dziecka; luli
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. infant. spać
wykrzyknik
(2.1) zaśpiew towarzyszący kołysaniu i usypianiu dziecka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dzieci, pora iść lulu!
(2.1) Lulu, lulu, mój maleńki, lulu… No, śpijże wreszcie, niesforny dzieciaku.
Wiktionary
IPA: ˈlulu, AS: lulu
Wiktionary
rzecz. lulanie n., ululanie n., lulajka ż.
czas. lulać ndk., ululać dk.
przym. ululany
wykrz. luli
Wiktionary
(1.1) nyny, lulać
(2.1) luli, nyny, lulilaj
Wiktionary
zdawkowa moneta armeńska równa 1/100 drama
SJP.pl
silny ból w okolicy lędźwiowej; postrzał, heksenszus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. ból okolicy lędźwiowej, mogący mieć różne przyczyny, m.in. zapalenie korzonków czy urazy i zmiany kręgosłupa;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lũmˈbaɡɔ, AS: lũmbago
Wiktionary
(1.1) postrzał
Wiktionary
wada wrodzona kręgosłupa polegająca na zniekształceniu dwunastego kręgu piersiowego
SJP.pl
potocznie: styl życia i wygląd mający podkreślać cechy typowo męskie, np. umięśnienie, siła fizyczna, umiejętność naprawy różnych rzeczy, długi zarost, ciężkie buty itd.
SJP.pl
potocznie o mężczyznach: podkreślający swoją męskość siłą fizyczną, umiejętnością naprawy różnych rzeczy, długim zarostem, roboczym strojem itd.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) neol. o mężczyźnie bardzo męskim, podkreślającym swoją męskość gęstą brodą, roboczym strojem itp.
Wiktionary
(1.1) Lumberseksualny nie znaczy niezadbany.
(1.1) Oczywiście bycie mężczyzną lumberseksualnym nie jest zarezerwowane wyłącznie dla drwali. Według świata mody przedstawicielami nowego trendu równie dobrze mogą być pracownicy korporacji i ludzie z sektora IT niewypuszczający z rąk smartfona.
Wiktionary
rzecz. lumberseksualizm m.
Wiktionary
jednostka strumienia świetlnego w międzynarodowym układzie jednostek miar SI
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka miary strumienia świetlnego
(1.2) daw. przen. wyświetlenie, wyjaśnienie
Wiktionary
Lumen (lm) – jednostka miary strumienia świetlnego w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).
Jest to strumień świetlny wysłany w jednostkowy kąt bryłowy (czyli mierzący jeden steradian) przez izotropowe punktowe źródło światła o światłości jednej kandeli umieszczone w wierzchołku tego kąta.
Aby przeliczyć lumeny na waty dla danego źródła można wykorzystać znajomość wartości jego skuteczności świetlnej.
Wikipedia
(1.1) Aby przeliczyć lumeny na waty dla danego źródła można wykorzystać znajomość wartości jego skuteczności świetlnej.
Wiktionary
IPA: ˈlũmɛ̃n, AS: lũmẽn
Wiktionary
(1.1)
:: skr. lm
Wiktionary
(1.1) skr. lm
Wiktionary
pochodna jednostka ilości światła, równa energii strumienia światła o wartości 1 lumena świecącego przez 1 godzinę
SJP.pl
przyrząd do pomiaru strumienia światła; lumenomierz
SJP.pl
miernik strumienia świetlnego
SJP.pl
jednostka ilości światła, równa energii strumienia światła o wartości 1 lumena świecącego przez 1 sekundę
SJP.pl
samochód typu Chevrolet Lumina
SJP.pl
Wikipedia
Luminancja – wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku. Opisuje ilość światła, które przechodzi lub jest emitowane przez określoną powierzchnię i mieści się w zadanym kącie bryłowym. Jest to miara wrażenia wzrokowego, które odbiera oko ze świecącej powierzchni. Jednostką luminancji w układzie SI jest kandela na metr kwadratowy (cd/m²), dawniej znana też jako nit (nt), a w układzie CGS – stilb.
Wikipedia
pochodna kwasu barbiturowego; lek nasenny, uspokajający i przeciwepileptyczny; fenobarbital, gardenal
SJP.pl
Wikipedia
Luminancja – wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku. Opisuje ilość światła, które przechodzi lub jest emitowane przez określoną powierzchnię i mieści się w zadanym kącie bryłowym. Jest to miara wrażenia wzrokowego, które odbiera oko ze świecącej powierzchni. Jednostką luminancji w układzie SI jest kandela na metr kwadratowy (cd/m²), dawniej znana też jako nit (nt), a w układzie CGS – stilb.
Wikipedia
wybitny, sławny człowiek w dziedzinie kultury, nauki, sztuki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek wybitnie wykształcony, znany w kręgach naukowych lub kulturalnych
Wiktionary
IPA: lũˈmʲĩnaʃ, AS: lũmʹĩnaš
Wiktionary
(1.1) koryfeusz, znakomitość
Wiktionary
świecenie materiału pod wpływem czynnika wzbudzającego innego niż energia cieplna, np. promieniowania rentgenowskiego, strumienia elektronów itd.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. emisja światła przez materiał w wyniku procesów innych niż termiczne
Wiktionary
Luminescencja, zimne świecenie, jarzenie – zjawisko emisji fal świetlnych przez niektóre ciała (luminofory) wywołane przyczyną inną niż rozgrzanie ich do wysokiej temperatury (co oznacza, że luminescencja nie jest promieniowaniem cieplnym).
Wikipedia
związany z luminescencją
SJP.pl
sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła, charakterystyczny dla baroku
SJP.pl
Luminizm – sposób kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą gry światła.
Wikipedia
substancja posiadająca zdolność luminescencji, czyli świecenia pod wpływem np. naświetlenia promieniami nadfioletowymi lub wiązką elektronów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. fiz. substancja chemiczna emitująca fale świetlne;
Wiktionary
Luminofor – substancja chemiczna wykazująca luminescencję.
W zależności od rodzaju aktywatora, dodawanego w niewielkiej ilości (nawet rzędu 0,0001%), można otrzymać luminofory o różnych barwach i czasach poświaty. Niektóre luminofory są bardzo wrażliwe na obecność zanieczyszczeń; nawet zbyt duży dodatek aktywatora może spowodować zanik świecenia luminoforu.
Wikipedia
(1.1) Rozżarzona katoda kineskopu wysyła elektrony, które uderzają w ekran pokryty luminoforem.
Wiktionary
przym. luminoforowy
Wiktionary
dotyczący substancji chemicznej wykazującej zdolność do emitowania światła; luminoforyczny
SJP.pl
dotyczący substancji chemicznej wykazującej zdolność do emitowania światła; luminoforowy
SJP.pl
związek organiczny wykazujący chemiluminescencję, stosowany w kryminalistyce
SJP.pl
Luminol – organiczny związek chemiczny, hydrazyd kwasu ftalowego z grupą aminową w pierścieniu aromatycznym. Jest to substancja wykazująca chemiluminescencję związaną z utlenianiem luminolu w środowisku alkalicznym, w obecności określonych utleniaczy i aktywatorów jak np. heksacyjanożelazian(III) potasu K
3[Fe(CN)
6] czy siarczan miedzi CuSO
4. Barwa emitowanego światła widzialnego zależy od warunków utlenienia (głównie od użytych aktywatorów).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie służący do pomiaru ilości obecnego w każdej istocie żywej adenozynotrifosforanu (ATP); stosowane najczęściej do kontroli czystości i higieny w zakładach produkujących żywność
Wiktionary
IPA: ˌlũmʲĩˈnɔ̃mɛtr̥, AS: lũmʹĩnõmetr̦
Wiktionary
maszyna drukarska składająca tekst fotograficznie
SJP.pl
grupa barwników fluorescencyjnych, oddających pochłoniętą wiązkę światła i świecących w ultrafiolecie
SJP.pl
1. pogardliwie: człowiek z marginesu społecznego, nadużywający alkoholu; menel, lumpiarz;
2. pogardliwie: człowiek mało wart moralnie; lumpiarz;
3. człowiek prowadzący hulaszczy tryb życia; hulaka, próżniak, lumpiarz;
4. potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia, dziadownia;
5. potocznie: stare, zniszczone ubranie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. zwykle bezrobotny, podejrzany, nieciekawy osobnik
(1.2) daw. nierób, hulaka
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. łobuz
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) reg-pl|Poznań. kujawy. odzież, część garderoby
(2.2) reg-pl|Poznań. także pot. ogólnopolskie zniszczona odzież, szmata, łach
Wiktionary
(2.1) Załóż te lumpy w końcu!
Wiktionary
IPA: lũmp, AS: lũmp
Wiktionary
rzecz. lumpex mrz.
:: fż. lumpka ż.
czas. lumpować
przym. lumpowski
Wiktionary
potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpex, szmateks, szmatland, bublownia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. sklep z używaną odzieżą
Wiktionary
Sklep z używaną odzieżą (także: bublownia, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, second-hand) – rodzaj sklepu, gdzie sprzedawana jest używana odzież w niskiej cenie, często sprowadzana z zagranicy. Nazwa „ciucholand” powstała z połączenia potocznego określenia ubrania (ciuch) i angielskiego słowa land (oznaczającego „kraj, teren“), czasem wchodzi w skład szyldu sklepowego.
Wikipedia
(1.1) Wyobraź sobie, że ona te wszystkie świetne ciuchy kupiła w lumpeksie.
Wiktionary
IPA: ˈlũmpɛks, AS: lũmpeks
Wiktionary
rzecz. lumpeksiara ż., lumpeksiarz m.
Wiktionary
(1.1) szmateks, ciucholand
Wiktionary
pogardliwie: kobieta często robiąca zakupy w lumpeksach; lumpiara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta kupująca w lumpeksie
Wiktionary
rzecz. lumpeks mrz.
Wiktionary
pogardliwie: mężczyzna często robiący zakupy w lumpeksach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna kupujący w lumpeksie
Wiktionary
rzecz. lumpeks mrz.
Wiktionary
ogół ludzi z wykształceniem, zawodem i stałą pracą, których rzeczywisty poziom intelektualny jest o wiele niższy
SJP.pl
przymiotnik od: lumpenproletariat
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z lumpenproletariatem, odnoszący się do lumpenproletariatu
Wiktionary
(1.1) Kupą kamieni jest ten lumpenproletariacki arsenał.
Wiktionary
rzecz. lumpenproletariat m., lumpenproletariusz m., lumpenproletariuszka ż.
Wiktionary
warstwa społeczna bez wykształcenia, zawodu i stałej pracy; margines społeczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) socjol. pogard. warstwa społeczna składająca się z miejskiej biedoty, ludzi trwale bezrobotnych żyjących na marginesie społeczeństwa;
Wiktionary
Lumpenproletariat (z niem. Lumpenproletariat, „obszarpańczy proletariat”) – zdeklasowana warstwa osób znajdujących się na marginesie społecznym w społeczeństwie kapitalistycznym. Tworzą ją osoby żyjące w skrajnej biedzie, trwale bezrobotne, często nieposiadające zawodu, w odróżnieniu od proletariatu, czyli kategorii osób posiadających zatrudnienie.
Wikipedia
(1.1) Prus ukazuje też najbiedniejszych – miejski proletariat, czy raczej lumpenproletariat.
Wiktionary
rzecz. lumpenproletariusz mos., lumpenproletariuszka ż.
przym. lumpenproletariacki
Wiktionary
(1.1) underclass, doły społeczne, dziadostwo, menelstwo, męty, nędza, szumowiny
Wiktionary
człowiek należący do lumpenproletariatu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) socjol. pogard. osoba przynależąca do lumpenproletariatu
Wiktionary
(1.1) Na schodach siedział jakiś lumpenproletariusz i palił papierosa.
Wiktionary
rzecz. lumpenproletariat mrz.
:: fż. lumpenproletariuszka ż.
przym. lumpenproletariacki
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) socjol. pogard. kobieta przynależąca do lumpenproletariatu
Wiktionary
(1.1) Przed barem leżała pijana w sztok lumpenproletariuszka.
Wiktionary
rzecz. lumpenproletariat mrz.
:: fm. lumpenproletariusz mos.
przym. lumpenproletariacki
Wiktionary
potocznie: sklep z odzieżą używaną; ciuchland, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, bublownia
SJP.pl
Sklep z używaną odzieżą (także: bublownia, ciucholand, lumpeks, szmateks, szmatland, second-hand) – rodzaj sklepu, gdzie sprzedawana jest używana odzież w niskiej cenie, często sprowadzana z zagranicy. Nazwa „ciucholand” powstała z połączenia potocznego określenia ubrania (ciuch) i angielskiego słowa land (oznaczającego „kraj, teren“), czasem wchodzi w skład szyldu sklepowego.
Wikipedia
pogardliwie:
1. → lumpiarz; menelka, żulerka, żulica;
2. kobieta często robiąca zakupy w lumpeksach; lumpeksiara
SJP.pl
pogardliwie: osoby z marginesu społecznego, bez stałego zatrudnienia, włóczący się po ulicach, nadużywający alkoholu i budzący odrazę swoim zachowaniem i niechlujnym wyglądem; żuleria, żulernia, żulia, żulerka, menelstwo
SJP.pl
lump;
1. pogardliwie: człowiek z marginesu społecznego, nadużywający alkoholu;
2. pogardliwie: człowiek mało wart moralnie;
3. człowiek prowadzący hulaszczy tryb życia; hulaka, próżniak
SJP.pl
potocznie: lumpić się - spędzać czas na pijatykach i hulankach; hulać, lumpować, deboszować
SJP.pl
przestarzałe: hulanka, pijatyka, bibka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. także gw-pl|Kresy. hulanka, pijatyka, libacja
Wiktionary
(1.1) Zbyszko znów poszedł na lumpkę.
(1.1) — Co się stało, czemu pan ucieka?
— Muszę, ktoś w domu na mnie czeka, zapomniałem na śmierć…
— Więc z naszej lumpki będą nici?
Wiktionary
rzecz. lump m.
Wiktionary
(1.1) biba, bibka, libacja, popijawa
Wiktionary
chodzić po knajpach; hulać; bomblować
SJP.pl
→ lump; lumpiarski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący lumpów
Wiktionary
rzecz. lump mos./mrz.
Wiktionary
Wikipedia
przestarzale: księżyc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitrzym. bogini księżyca, utożsamiana z grecką Selene;
(1.2) rzad. imię|polski|ż.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Luna miała w Rzymie świątynie na Awentynie i Palatynie.
(1.2) Dzień dobry, mam na imię Luna i jestem Polką włoskiego pochodzenia.
(1.2) Luna to rzadkie imię żeńskie w Polsce.
Wiktionary
IPA: ˈlũna, AS: lũna
Wiktionary
rzecz. luna ż., lunacja ż., lunit m., lunula ż., lunatyk m., lunatyczka ż., lunatyzm m.
:: zdrobn. Lunka ż., Lunia ż., Luneczka ż.
przym. lunarny, lunatyczny
przysł. lunatycznie
Wiktionary
(1.1) Selene; rzad. Księżyc
(1.2) zdrobn. Lunka, Lunia, Luneczka
Wiktionary
1. o deszczu: spaść gwałtownie; o cieczy: wypłynąć skądś obfitym strumieniem
2. pot. chlusnąć czymś
3. pot. uderzyć kogoś, palnąć
SJP.pl
cykl zjawisk związanych z Księżycem, zachodzących w ciągu synodycznego obiegu Księżyca wokół Ziemi
SJP.pl
Miesiąc synodyczny, lunacja – średni czas pomiędzy kolejnymi nowiami Księżyca. Przyjmuje się, że miesiąc synodyczny trwa 29 dni 12 godzin 44 minuty i 3 sekundy (co daje ok. 29,531 średniej doby słonecznej).
Miesiąc synodyczny jest o ponad 2 dni dłuższy od miesiąca syderycznego.Czas ten jest potrzebny, by Księżyc ponownie znalazł się w tym samym położeniu względem prostej Słońce-Ziemia. Wychodząc od Księżyca w nowiu, po upływie jednego miesiąca gwiazdowego zobaczymy, że Księżyc okrążył Ziemię o 360°, ale w tym czasie Ziemia przesunęła się po swojej orbicie. Prosta Słońce-Ziemia obróciła się w tym czasie o ok. 30°, czyli Księżyc dla obserwatora ziemskiego nie wrócił jeszcze do wyjściowego położenia względem Słońca. Potrzeba na to właśnie około 2 dodatkowych dni (Księżyc przesuwa się na tle gwiazd w ciągu doby o kąt ok. 13° w kierunku z zachodu na wschód, to jest w kierunku przeciwnym do ruchu dobowego wszystkich innych ciał niebieskich).
Wikipedia
miejsce przeznaczone do masowych zabaw, z urządzeniami rozrywkowymi, karuzelami, kolejkami górskimi itp.; wesołe miasteczko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) turyst. teren z zespołem urządzeń rozrywkowych;
Wiktionary
Lunapark (wesołe miasteczko, park rozrywki) – typ małego bądź średniej wielkości parku rozrywki, teren, na którym zgromadzone są urządzenia rekreacyjne, takie jak karuzele, kolejki górskie, diabelski młyn, beczka śmiechu, zjeżdżalnie, huśtawki, strzelnice, trampolina, symulatory ruchu, dom strachów i inne obiekty służące rozrywce. Infrastruktura wesołego miasteczka jest często uzupełniona o punkty gastronomiczne, sklepy z zabawkami, upominkami.
Wikipedia
(1.1) Zgubiłam łańcuszek na karuzeli w lunaparku w Pradze.
Wiktionary
IPA: lũˈnapark, AS: lũnapark
Wiktionary
przym. lunaparkowy
Wiktionary
(1.1) wesołe miasteczko
Wiktionary
→ lunapark; wesołomiasteczkowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lunaparkiem, dotyczący lunaparku
Wiktionary
rzecz. lunapark mrz.
Wiktionary
roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesięcznica, miesiącznica
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: księżycowy; lunearny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. książk. księżycowy
Wiktionary
(1.1) Wielkanoc obchodzimy wedle kalendarza lunarnego, związanego z fazami Księżyca.
(1.1) Wyróżnione przez autorów są mity agrarne i lunarne, związane z wizją kobiecej Arkadii.
Wiktionary
IPA: lũˈnarnɨ, AS: lũnarny
Wiktionary
rzecz. luna, Luna
Wiktionary
(1.1) księżycowy
Wiktionary
kobieta wykonująca we śnie różne czynności; somnambuliczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. kobieta cierpiąca na lunatyzm
Wiktionary
Lunatyczka (La sonnambula) – dwuaktowa opera semiseria z muzyką Vincenzo Belliniego i librettem Felice Romaniego.
Wikipedia
(1.1) Karolina jest lunatyczką, w nocy chodzi po pokoju, coś mówi.
Wiktionary
IPA: ˌlũnaˈtɨt͡ʃka, AS: lũnatyčka
Wiktionary
rzecz. Luna ż., lunatyzm mrz., luna ż.
:: fm. lunatyk mos.
przym. lunatyczny
Wiktionary
mający związek z lunatyzmem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z lunatykiem czy lunatyzmem
(1.2) przen. taki, który wygląda jak ze snu; przypominający stan nieświadomości
Wiktionary
rzecz. Luna ż., luna ż., lunatyczka ż., lunatyk mos., lunatyzm mrz.
czas. lunatykować
przysł. lunatycznie
Wiktionary
(1.1) somnambuliczny
(1.2) odrealniony
Wiktionary
osoba wykonująca we śnie różne czynności; somnambulik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. osoba cierpiąca na lunatyzm
Wiktionary
Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.
Wikipedia
(1.1) Karol jest lunatykiem, w nocy chodzi po pokoju, coś mówi.
Wiktionary
IPA: lũˈnatɨk, AS: lũnatyk
Wiktionary
rzecz. lunatyzm m., lunatykowanie n.
:: forma żeńska lunatyczka ż.
przym. lunatyczny
czas. lunatykować ndk.
Wiktionary
(1.1) somnambulik
Wiktionary
wykonywać różne czynności we śnie
SJP.pl
wykonywanie we śnie różnych czynności; somnambulizm, sennowłóctwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. choroba powodująca nieświadome wykonywanie różnych czynności (np. chodzenie) w głębokim śnie;
Wiktionary
Somnambulizm, sennowłóctwo (potocznie lunatyzm) – zaburzenie snu.
Wikipedia
IPA: lũˈnatɨsm̥, AS: lũnatysm̦
Wiktionary
rzecz. Luna ż., luna ż., lunatyk m., lunatyczka ż.
przym. lunatyczny
czas. lunatykować
Wiktionary
(1.1) somnambulizm
Wiktionary
[czytaj: lancz] lekki posiłek, najczęściej ciepły, spożywany około południa; lancz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) posiłek we wczesnej porze obiadowej, głównie podczas przerwy w pracy lub na uczelni
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Teraz dzieci nie jedzą obiadu, one mają lunche.
Wiktionary
IPA: lãn͇t͡ʃ, AS: lãṇč
Wiktionary
(1.1) war. lancz
Wiktionary
[czytaj: lanczboks] pudełko lub pojemnik na jedzenie; śniadaniówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pojemnik na kanapki, owoce itp.; śniadaniówka
Wiktionary
Lunchbox – drugi singel grupy Marilyn Manson z albumu Portrait of an American Family. Wydany w 1995 roku.
Główną inspiracją do napisania tej piosenki był głośny zakaz noszenia do szkoły metalowych pudełek na śniadanie, rząd USA uznał je za zbyt niebezpieczne.
Wikipedia
(1.1) Do lunchboxu dołączono mały zakręcany i w 100% szczelny pojemnik na sos lub jogurt.
Wiktionary
przym. lunchboxowy
Wiktionary
(1.1) śniadaniówka
Wiktionary
miasto w Szwecji
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: pies rasy norsk lundehund;
2. norsk lundehund - norweska rasa psów myśliwskich
SJP.pl
Norsk Lundehund – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji północnych szpiców myśliwskich. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
dawniej: księżycowy; lunarny
SJP.pl
Wikipedia
→ Lüneburg
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lüneburgiem, dotyczący Lüneburga
Wiktionary
1. przyrząd optyczny używany do oglądania odległych przedmiotów;
2. element sklepienia w postaci poprzecznej kolebki przenikającej się z kolebką sklepienia głównego, w którym zwykle umieszczone jest okno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lũˈnɛta, AS: lũneta
Wiktionary
(1.1) skr. Tel
Wiktionary
mała luneta
SJP.pl
→ luneta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lunetą, dotyczący lunety
Wiktionary
rzecz. luneta ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. tzw. wydłużone espresso; uzyskiwane przez przelanie przez ilość kawy właściwej dla espresso większej ilości wody
Wiktionary
(1.1) Kawa lungo jest słabsza, ale bardziej gorzka, ponieważ dodatkowa porcja ciepłej wody przechodzi przez kawę mieloną i wyciąga komponenty, które zazwyczaj pozostają nierozpuszczalne.
Wiktionary
IPA: ˈlũŋɡɔ, AS: lũŋgo
Wiktionary
grunt księżycowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grunt Księżyca
Wiktionary
rzecz. luna ż., Luna ż.
Wiktionary
nauka badająca skład chemiczny Księżyca
SJP.pl
Lunochemia – jest to gałąź nauk geologicznych, która zajmuje się historią naturalną Księżyca z chemicznego punktu widzenia. Zadaniem lunochemii jest prześledzenie wszystkich zmian geochemicznych na Księżycu, poznanie jego składu chemicznego, a także zapoznanie się z jego poszczególnymi warstwami. Lunochemia jest odpowiednikiem ziemskiej geochemii.
Wikipedia
dawniej: przyrząd do pomiaru gęstości włókien w tkaninach i dzianinach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) (w dziewiarstwie) urządzenie do liczenia oczek
Wiktionary
kosmonauta, członek załogi biorącej udział w lotach na Księżyc; selenonauta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) astr. kosmonauta uczestniczący w lotach na Księżyc
Wiktionary
(1.1) selenonauta
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. londyński, pochodzący z Londynu
(1.2) zrobiony z lundyszu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) poznań. kawałek czegoś
(1.2) poznań. drań
(1.3) poznań. pies (zwłaszcza niesforny, bezpański itp.)
Wiktionary
(1.3) Nie podchódź do tego luńta, bo cie jeszczy uźre!
Wiktionary
1. ozdoba w kształcie półksiężyca, stanowiąca część naszyjnika, popularna w starożytności i w średniowieczu;
2. podstawka w monstrancji, zwykle w kształcie półksiężyca, podtrzymująca hostię; melchizedek, melchizedech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. zob. melchizedek.
(1.2) hist. noszona na szyi szczególnie w starożytności i w średniowieczu ozdoba w kształcie półksiężyca, symbol płodności
(1.3) anat. obłączek paznokcia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Proboszcz przypomniał akolicie, iż w monstrancji brakowało lunuli.
(1.1) Parafianie ofiarowali kościołowi pięknie zdobioną, pozłacaną lunulę.
(1.2) Archeolodzy znaleźli ażurową lunulę.
Wiktionary
IPA: lũˈnula, AS: lũnula
Wiktionary
rzecz. luna ż., Luna ż.
Wiktionary
(1.1) melchizedek, melchizedech
(1.3) obłączek, rąbek
Wiktionary
język nilo-saharyjski używany głównie w Kenii i Tanzanii
SJP.pl
Luo – grupa etniczna zamieszkująca zachodnią Kenię oraz północną Tanzanię. Ich populację szacuje się na ponad 5 milionów. Są częścią większej grupy ludów Luo. Posługują się językiem luo, z podgrupy języków nilotyckich. Są czwartą co do wielkości grupą etniczną w Kenii, gdzie stanowią około 10% populacji.
Wikipedia
[czytaj: lojang] miasto w środkowych Chinach, w prowincji Henan; Lojang
SJP.pl
Luoyang (chiń. upr. 洛阳; chiń. trad. 洛陽; pinyin Luòyáng wym. [lwɔ̂jɑ̌ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Henan, nad rzeką Luo He (dopływ Huang He). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 391 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 6 156 510 mieszkańców. Ośrodek regionu sadowniczego i rzemiosła artystycznego; rozwinięty przemysł środków transportu, maszynowy, bawełniany, spożywczy i gumowy; w mieście funkcjonują szkoły wyższe.
Wikipedia
pojedyncza soczewka (lub układ optyczny) o ujemnej ogniskowej, służący do obserwacji niewielkich przedmiotów z małej odległości, potocznie: szkło powiększające
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wypukła soczewka wyposażona w uchwyt, prosty przyrząd optyczny do powiększania obrazu;
Wiktionary
Lupa – przyrząd optyczny służący do bezpośredniej obserwacji drobnych blisko położonych przedmiotów. W ścisłym znaczeniu tego słowa jest to soczewka skupiająca dająca co najmniej trzykrotne powiększenie. Soczewki dające mniejsze niż trzykrotne powiększenie nazywane są szkłami powiększającymi. Lupa zbudowana jest zazwyczaj z jednej soczewki skupiającej lub z zespołu blisko siebie położonych soczewek umieszczonych w oprawce. Tworzy obraz prosty, pozorny i powiększony.
Wikipedia
(1.1) Strasznie mały jest ten tekst, podaj mi, proszę, lupę.
Wiktionary
IPA: ˈlupa, AS: lupa
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. lupka ż.
Wiktionary
(1.1) szkło powiększające
Wiktionary
przestarzale: dom publiczny; zamtuz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. dom publiczny, zamtuz
Wiktionary
Dom publiczny, dom rozpusty, dom schadzek (wulg. burdel, daw. zamtuz, lupanar) – budynek służący jako miejsce świadczenia płatnych usług seksualnych. Eufemistyczne określenia to salon masażu, agencja towarzyska.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|lupanar.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) лупанарый m.
* łaciński: (1.1) lupanar n.
* rosyjski: (1.1) лупанарий m.
* ukraiński: (1.1) лупанарій m., лупанар m.
źródła.
== lupanar (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|luːˈpeɪnɑː.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) burdel
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: luˈpãnar, AS: lupãnar
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|lupanar.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) лупанарый m.
* łaciński: (1.1) lupanar n.
* rosyjski: (1.1) лупанарий m.
* ukraiński: (1.1) лупанарій m., лупанар m.
źródła.
== lupanar (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|luːˈpeɪnɑː.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) burdel
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
alkaloid występujący w nasionach łubinu
SJP.pl
jaskinia na zboczu Palatynu, w której według tradycji wilczyca wykarmiła własnym mlekiem dwójkę bliźniąt: Romulusa i Remusa
SJP.pl
Luperkal (łac. Lupercal od lupus – wilk) – grota, w której według mitologicznej rzymskiej tradycji wilczyca miała wykarmić Romulusa i Remusa, synów Marsa i Rei Sylwii. Później w tamtym miejscu bracia mieli założyć miasto Rzym.
Corocznie podczas świąt Luperkaliów w lutym, w miejscu tym kapłani, zwani luperkami (lupercii) zabijali w ofierze psa i dwie kozy. Obrzęd ten kultywowano do 494 roku n.e.
Wikipedia
starożytne, rzymskie święta ku czci bóstwa pasterskiego Fauna; luperkalie
SJP.pl
rzeczownik, liczba mnoga
(1.1) święto ku czci Fauna
Wiktionary
Luperkalia – dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.
Wikipedia
(1.1) Luperkalie
Wiktionary
starożytne, rzymskie święta ku czci bóstwa pasterskiego Fauna; luperkalia
SJP.pl
Luperkalia – dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.
Wikipedia
[czytaj: lupę] Arsène Lupin (Arseniusz Lupin) - fikcyjna postać stworzona przez francuskiego pisarza Maurice'a Leblanca
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. związek organiczny, alkaloid występujący w łubinie o bardzo gorzkim smaku;
Wiktionary
Lupinina – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący w rodzaju Lupinus – łubin, dlatego nazywany jest alkaloidem „łubinowym”. Ma znaczenie wyłącznie toksykologiczne (dla zwierząt). Badania nad alkaloidami łubinowymi były szeroko prowadzone w Polsce.
Wikipedia
(1.1) Badania nad lupininą były szeroko prowadzone w Polsce.
Wiktionary
IPA: ˌlupʲĩˈɲĩna, AS: lupʹĩńĩna
Wiktionary
zatrucie zwierząt wywołane alkaloidami (trującymi związkami organicznymi) zawartymi w łubinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wet. zatrucie zwierząt alkaloidami z łubinu
Wiktionary
roślina pastewna z rodziny motylkowatych; łubin
SJP.pl
Łubin (Lupinus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 220–230 gatunków, ale według Plants of the World online nawet ponad 600.
Największe zróżnicowanie gatunkowe występuje w zachodniej części Ameryki Północnej (tylko w Kalifornii rosną 82 gatunki) oraz w Andach w Ameryce Południowej. Mniej liczne gatunki występują we wschodniej części Ameryki Południowej, w strefie śródziemnomorskiej sięgając po Azję południowo-zachodnią (głównie rośliny jednoroczne), z czego 6 rośnie w południowej Europie. Nieliczne gatunki rosną też na obszarach górskich w równikowej Afryce. W Polsce liczne gatunki są uprawiane, a łubin trwały jest zadomowionym antropofitem.
Wikipedia
zdrobnienie od: lupa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mała lupa
Wiktionary
rzecz. lupa ż.
Wiktionary
pojedyncza soczewka (lub układ optyczny) o ujemnej ogniskowej, służący do obserwacji niewielkich przedmiotów z małej odległości, potocznie: szkło powiększające
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. mot. jeden z modeli samochodu marki Volkswagen
Wiktionary
(1.1) Przed salonem stały trzy lupo.
Wiktionary
IPA: ˈlupɔ, AS: lupo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) samochód
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|lupo. → wilk
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== lupo (język aragoński.) ==
thumb|lupo (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. wilk
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: lupa
SJP.pl
chmiel zwyczajny
SJP.pl
Lupulina (syn. Gruczoły chmielowe, farm. Lupulinum – FP IV, Glandulae Lupuli, Pilus glandulosus Lupuli – FP III) – proszek zielonawożółty lub pomarańczowożółty, lepki, o charakterystycznej, silnej woni oraz gorzkim smaku. Składa się z otartych z owocostanów chmielu zwyczajnego gruczołów włosków wydzielniczych (oderwanych główek włosków gruczołowych). Lupulina powinna zawierać od 1% do 3% (według FP IV nie mniej niż 1%) olejku eterycznego, zawierającego charakterystyczne składniki: humulen, β-mircen, fernazen, β-kariofilen i in., garbniki, alkohole, m.in. mircenol i jego estry z kwasami izowalerianowym, pelargonowym, masłowym oraz octowym, związki żywicowe (~80%): humulon (czyli kwas α-goryczochmielowy), kohumulon, adhumulon, lupulon (czyli kwas β-goryczochmielowy), kolupulon, adlupulon, ksantohumol, hopanon, chalkony, flawonoidy i inne związki w tym fenoloketonowe i pochodne fluoroglucyny. Ponadto w surowcu występują woski, związki białkowe, tłuszcze oraz wiele innych związków w mniejszych ilościach.
Wikipedia
kwas żywicowy zawarty w żeńskich kwiatach chmielu
SJP.pl
jedna z postaci gruźlicy skóry; toczeń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Lupus z łac. – wilk
Wikipedia
(1.1) Nazywam się Lupus i jestem murarzem z Szampanii.
(1.1) Świętemu Lupusowi oddadzą dzisiaj cześć we Francji.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Lupus.
uwagi.
tłumaczenia.
* łaciński: (1.1) Lupus m.
* rosyjski: (1.1) Луп m., Лупп m.
źródła.
== Lupus (język angielski.) ==
thumb|Lupus (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) astr. Wilk
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
odmiana trombity, używana przez pasterzy skandynawskich
SJP.pl
Amalur (bask. ama „matka”, lur „ziemia”) także: Ama-Lurra, Ama Lur, Lur – baskijska bogini roślin i zwierząt, Matka-Ziemia (dla praindoeuropejskich kosmogonii charakterystyczne jest nadawanie Ziemi cech kobiety, jako dającej życie). Najważniejsza pierwotna bogini w mitologii Basków, utożsamiana z boginią Mari.
Wikipedia
potocznie o nieesencjonalnym, bardzo słabym napoju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. napój o małej zawartości esencji; słaba kawa
(1.2) wodnista niesmaczna zupa
(1.3) środ. przestępcze spoż. herbata
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Co to za lura!? Kawa powinna być czarna, mocna, ostra i aromatyczna. Zrób mi drugą. (Papcio Chmiel)
Wiktionary
IPA: ˈlura, AS: lura
Wiktionary
przym. lurowaty
Wiktionary
(1.1) siki, siki świętej Weroniki
Wiktionary
przymiotnik od: Lourdes (miasto we Francji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lourdes, odnoszący się do Lourdes
Wiktionary
(1.1) Proboszcz zaprasza na nabożeństwo majowe przy grocie lurdzkiej.
Wiktionary
rzecz. Lourdes n.
przym. lourdzki
Wiktionary
(1.1) lourdzki
Wiktionary
lurex;
1. błyszcząca przędza ze sztucznego włókna;
2. materiał z przędzy o tej samej nazwie
SJP.pl
Lorestan, Lurestan, Lorestān (pers. استان لرستان) – ostan w zachodnim Iranie. Stolicą jest Chorramabad.
Wikipedia
lureks;
1. błyszcząca przędza ze sztucznego włókna;
2. materiał z przędzy o tej samej nazwie
SJP.pl
zdrobnienie od: lura
SJP.pl
[czytaj: lerker lub lurker] osoba uczestnicząca w internetowym forum dyskusyjnym, lecz niezabierająca głosu; bierny obserwator
SJP.pl
Lurker – osoba śledząca forum dyskusyjne, nie udzielając się w nim aktywnie oraz nie pisząca postów. Ponad 90% użytkowników różnych grup internetowych to lurkerzy.
Wikipedia
rzadki, nieesencjonalny, zbyt wodnisty
SJP.pl
plemię irańskie
SJP.pl
Lurowie (pers. لر) – irańska ludność zamieszkująca południowo-zachodni Iran, licząca około 5 mln osób. Lurowie posługują się językiem luryjskim z grupy irańskiej. W swoim procesie etnogenezy wchłonęli elementy kurdyjskie, tureckie i arabskie. Dominuje wśród nich szyicka odmiana islamu. Większość Lurów zajmuje się koczowniczym pasterstwem, pozostali są osiadłymi rolnikami.
Wikipedia
członkini pasterskiego plemienia irańskiego zamieszkującego Lurestan
SJP.pl
związany z Lurami, plemionami pasterskimi zamieszkującymi Lurestan, ostan irański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lurami, dotyczący Lurów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język luryjski;
Wiktionary
rzecz. Lur mos., Luryjka ż., Lurystan mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: Lusaka; lusakijski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Lusaka
Wiktionary
IPA: luˈsat͡sʲci, AS: lusacʹḱi
Wiktionary
rzecz. lusakijka ż., lusakijczyk m., Lusaka ż.
przym. lusakijski
Wiktionary
(1.1) lusakijski
Wiktionary
stolica Zambii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Zambii;
Wiktionary
Lusaka – stolica i największe miasto Zambii. Jest położona w południowo-środkowej części kraju na wysokości 1300 m. Miasto jest centrum handlowym i siedzibą rządu. W mieście znajduje się największy w Zambii uniwersytet.
Lusaka została założona w roku 1905 przez osadników z Europy. W maju 1935 r. zastąpiła Livingstone jako stolica kolonii brytyjskiej Rodezji Północnej. W 1964 roku Lusaka została stolicą niepodległej Zambii.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Lusaki|Ms=Luscze.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lusakijczyk m., lusakijka ż.
przym. lusakijski, lusacki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* amharski: (1.1) ሉሳካ (lusaka)
* angielski: (1.1) Lusaka
* arabski: (1.1) لوساكا (lūsākā), لساكا (lusākā)
* azerski: (1.1) Lusaka / dialekt południowy لوساکا
* baszkirski: (1.1) Лусака / Lusaka
* bengalski: (1.1) লুসাকা (lusākā)
* białoruski: (1.1) Лусака ż. (Łusaka)
* bośniacki: (1.1) Lusaka / Лусака / لۆساقا ż.
* bułgarski: (1.1) Лусака ż. (Lusaka)
* chiński standardowy: (1.1) ptrad|盧薩卡. / pupr|卢萨卡. (Lúsàkǎ)
* czeski: (1.1) Lusaka ż.
* czuwaski: (1.1) Лусакӑ (Lusakă)
* dolnoniemiecki: (1.1) Lusaka n.
* esperanto: (1.1) Lusako
* francuski: (1.1) Lusaka ż.
* gruziński: (1.1) ლუსაკა (lusaka)
* hebrajski: (1.1) לוסקה (lūsaqah), לוסאקה (lūsāqah)
* hindi: (1.1) लुसाका (lusākā)
* irlandzki: (1.1) Lusaka
* islandzki: (1.1) Lúsaka
* japoński: (1.1) ルサカ (rusaka)
* jidysz: (1.1) לוסאַקאַ (lusaka)
* kabardyjski: (1.1) Лусакэ (Lusakă)
* kannada: (1.1) ಲುಸಾಕ (lusāka)
* kazachski: (1.1) Лусака (Lwsaka)
* khmerski: (1.1) ឡូសាកា (ḷūsākā), លូសាកា (lūsākā)
* kirgiski: (1.1) Лусака / لۇساكا / Lusaka
* koreański: (1.1) 루사카 (lusaka)
* kurmandżi: (1.1) Lûsaka
* litewski: (1.1) Lusaka ż.
* luksemburski: (1.1) Lusaka n.
* łaciński: (1.1) Lusaca ż.
* łotewski: (1.1) Lusaka ż.
* malajalam: (1.1) ലുസാക്ക (lusākka)
* malajski: (1.1) Lusaka / لوساكا
* mongolski: (1.1) Лусака (Lusaka)
* nepalski: (1.1) लुसाका (lusākā)
* niemiecki: (1.1) Lusaka n.
* nowogrecki: (1.1) Λουσάκα (Loysáka)
* ormiański: (1.1) Լուսակա (Lousaka)
* osetyjski: (1.1) Лусакӕ (Lusakä)
* paszto: (1.1) لوساکا (lūsākā)
* pendżabski: (1.1) ਲੂਸਾਕਾ (lūsākā)
* perski: (1.1) لوساکا (lusâkâ), لوزاکا (luzâkâ)
* portugalski: (1.1) Lusaca ż.
* rosyjski: (1.1) Лусака ż. (Lusaka)
* serbski: (1.1) Лусака (Lusaka) ż.
* słowacki: (1.1) Lusaka ż.
* szwedzki: (1.1) Lusaka n.
* tadżycki: (1.1) Лусака / لوسکه / Lusaka
* tajski: (1.1) ลูซากา (lūsākā)
* tamilski: (1.1) லுசாக்கா (lucākkā)
* tatarski: (1.1) Lusaka / Лусака / لۇساكا
* telugu: (1.1) లుసాకా (lusākā)
* tetum: (1.1) Luzaka
* turkmeński: (1.1) Lusaka
* ujgurski: (1.1) لۇساكا / Lusaka / Лусака
* ukraiński: (1.1) Луса́ка ż.
* urdu: (1.1) لوساکا (lūsākā)
* uzbecki: (1.1) Lusaka / Лусака / لۇسەكە
* włoski: (1.1) Lusaka ż.
* zachodniopendżabski: (1.1) لوساکا (lūsākā)
* żmudzki: (1.1) Lusaka ż.
źródła.
== Lusaka (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Lusaka.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Lusaka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: luˈsaka, AS: lusaka
Wiktionary
rzecz. lusakijczyk m., lusakijka ż.
przym. lusakijski, lusacki
Wiktionary
mieszkaniec Lusaki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lusaki
Wiktionary
IPA: ˌlusaˈcijt͡ʃɨk, AS: lusaḱii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Lusaka ż.
:: fż. lusakijka ż.
przym. lusakijski, lusacki
Wiktionary
mieszkanka Lusaki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lusaki
Wiktionary
IPA: ˌlusaˈcijka, AS: lusaḱii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Lusaka ż.
:: fm. lusakijczyk mos.
przym. lusakijski, lusacki
Wiktionary
przymiotnik od: Lusaka; lusacki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Lusaka
Wiktionary
IPA: ˌlusaˈcijsʲci, AS: lusaḱii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. lusakijka ż., lusakijczyk m., Lusaka ż.
przym. lusacki
Wiktionary
(1.1) lusacki
Wiktionary
zdrobnienie od: Łucja; Luśka
SJP.pl
Lusia – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Rovigo.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 3585 osób, 210,9 os./km².
Wikipedia
Lusignan – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Vienne.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 2749 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 73 osób/km² (wśród 1467 gmin regionu Poitou-Charentes Lusignan plasuje się na 87. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 86.).
Wikipedia
Wikipedia
określenie wykonawcze: przymilnie, z wdziękiem
SJP.pl
zdrobnienie od: Łucja; Lusia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Łucja
Wiktionary
(1.1) Luśka, Luśka, ach Luśka, / Ty miałaś imadło w paluszkach.
(1.1) Widzieliśmy z Luśką niedźwiedzia w Tatrach.
(1.1) Narzeczony przywiózł Luśce ukulele.
Wiktionary
rzecz. Łucja ż.
Wiktionary
część wozu drabiniastego, drążek drewniany (z twardego drewna) zamontowany (przy pomocy żelaznego pierścienia) na zewnętrznej części osi przedniej; w jego górnej części znajduje się bolec, na którym zawieszona jest drabina; służy jako wzmocnienie kłonicy przedniej, która, ze względu na duże siły rozpierające drabiny, sama nie wytrzymałaby ciężaru ładunku
SJP.pl
Luśnia – element wozu drabiniastego. Jest to drążek z twardego drewna, mocowany u dołu do zewnętrznej części osi metalowym pierścieniem, a u góry do bolca podpierającego drabinę. Luśnia służy jako wzmocnienie kłonicy, która, ze względu na duże siły rozpierające drabiny, sama nie wytrzymałaby ciężaru ładunku.
Wikipedia
Lusówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne, nad Jeziorem Lusowskim i rzeką Samą. W 2021 Lusówko liczyło 3488 mieszkańców
Wikipedia
Lusowo (1943–1945 niem. Groß Liebenau) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne, nad brzegiem Jeziora Lusowskiego.
Wieś duchowna, własność dziekana kapituły katedralnej poznańskiej, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metaliczna, iryzująca powłoka naszkliwna uzyskiwana na wyrobach ceramicznych
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: lustro
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlustɛr, AS: luster
Wiktionary
rzecz. lustro n., lusterko n., lustereczko n., lustrzanka ż.
przym. lustrzany
Wiktionary
(1.1) lustr, iryzacja
Wiktionary
zdrobnienie od: lusterko
SJP.pl
środowiskowo: oszust karciany pomagający sobie lusterkiem
SJP.pl
zdrobnienie od: lustro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) małe lustro; zdrobn. od: lustro
(1.2) łow. u saren jasna plama z tyłu
Wiktionary
Lusterko – u ptaków: grupa piór na skrzydle ubarwiona mocno kontrastowo względem otaczających je piór. Może być istotną cechą rozpoznawczą, np. u krakwy. Najczęściej jest niebieskie lub zielone. Nie występuje u mew.
Wikipedia
(1.1) Normalny narcyzm kobiet - czas spędzany przed zwierciadłem, obojętne czy przed potrójnym tremem, czy lusterkiem puderniczki - odnosi się przede wszystkim do twarzy (i jej okola - włosów), gdyż z nią się one identyfikują.
Wiktionary
rzecz. lustro n., luster mrz., lustrzyca ż.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|zdrzadełko, żdżadełko.
(1.2) chusteczka, serwetka
Wiktionary
1. farba ceramiczna uzyskiwana ze związków metali, nadająca powierzchniom metaliczny połysk;
2. wyrób ceramiczny pokryty taką farbą;
3. dawniej: połysk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metaliczna, iryzująca powłoka naszkliwna uzyskiwana na wyrobach ceramicznych
(1.2) przest. blask, połysk
Wiktionary
IPA: lustr̥, AS: lustr̦
Wiktionary
rzecz. lustro n., lustrzyca ż.
Wiktionary
(1.1) luster, iryzacja
Wiktionary
1. przegląd, kontrola instytucji, pomieszczeń itp.;
2. w krajach postkomunistycznych: kontrola w zakresie współpracy z tajnymi służbami totalitarnego państwa;
3. w dawnej Polsce: kontrola dóbr królewskich; spis będący wynikiem takiej kontroli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urz. przegląd, kontrola jakichś pomieszczeń, dokumentów itp.
(1.2) praw. polit. procedura sprawdzania przez określone służby, czy osoba piastująca wysoki urząd (lub kandydująca) nie miała powiązań z aparatem bezpieczeństwa, wywiadem itp.
(1.3) hist. opis dóbr królewskich, spis gruntów, zabudowań, dochodów itp.
Wiktionary
Lustracja (z łac. lustrare – „oczyszczać”, „poświęcać”) – procedura przeglądu, weryfikacji i oceny dotycząca określonych obiektów (np. instytucji, dokumentów), osób, grup społecznych, kategorii społeczno-zawodowych i organizacji.
Podstawą lustracji są przepisy prawa.
Wikipedia
rzecz. lustrator m., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustro n., lustrzyca ż.
przym. lustracyjny, lustratorski
czas. lustrować ndk., zlustrować dk.
Wiktionary
związany z lustracją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lustracją, dotyczący lustracji
Wiktionary
rzecz. lustrzyca ż., lustracja ż., lustrator mos., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustro n.
przym. lustratorski
czas. lustrować ndk., zlustrować dk.
Wiktionary
związany z lustrum - obrzędem oczyszczenia w starożytnym Rzymie, podczas którego składano bogom ofiary z zabitych zwierząt
SJP.pl
osoba dokonująca lustracji; kontroler
SJP.pl
kobieta dokonująca lustracji; kontrolerka
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy lustratorowi; związany z lustratorem, dotyczący lustratora
Wiktionary
rzecz. lustrowanie n., lustracja ż., lustrator m., lustratorka ż., zlustrowanie n.
czas. lustrować ndk., zlustrować dk.
przym. lustracyjny
Wiktionary
1. szkło pokryte warstwą srebra lub aluminium o właściwościach odbijających rzeczy znajdujące się przed nim.
2. przyrząd geodezyjny (zazwyczaj razem z rozkładaną tyczką) odbijający wiązkę lasera wysyłaną przez dalmierz w celu pomiaru odległości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gładka powierzchnia odbijająca światło; tafla szkła od spodu pokrytego warstwą srebra lub aluminium;
(1.2) przen. niezmącona powierzchnia wody – morza, jeziora lub rzeki
(1.3) środ. fot. pot. aparat fotograficzny typu lustrzanka
(1.4) gwara. łow. jasna plama sierści na zadzie zwierzyny płowej (sarny, jelenia, dzika)
(1.5) gwara. łow. biała plama piór na barkach głuszca i cietrzewia
(1.6) gwara. łow. błyszcząca kolorowo plama na skrzydłach kaczek; lusterko
Wiktionary
Lustro, zwierciadło – gładka powierzchnia odbijająca światło, dzięki czemu powstaje odbity obraz przedmiotów znajdujących się przed lustrem. Także narzędzie dysponujące taką powierzchnią i służące odbijaniu obrazu.
Lustro jest najprostszym rodzajem zwierciadła optycznego. Jego powierzchnia jest prawie zawsze płaska, a głównym przeznaczeniem jest przeglądanie się w nim osób. Obecnie w użytku codziennym wykorzystywane są niemal wyłącznie zwierciadła szklane.
Wikipedia
(1.1) Wychodząc na randkę, przejrzała się w lustrze i poprawiła makijaż.
(1.1) Ze starej wziąłem tylko lustro.
(1.2) Lustro wody otoczone jest wysokimi, stromymi brzegami.
(1.3) Nigdy kompakt nie przebije lustra.
(1.4) Spłoszona łania błysnęła nam tylko lustrem w zaroślach.
(1.5) Kosacz czuszykał i świecił przed swoją cieciorką to lustrem, to lirą.
(1.6) O świcie tabun kaczek na sadach połyskiwał lusterkami w słońcu, prostując skrzydła przed odlotem.
Wiktionary
IPA: ˈlustrɔ, AS: lustro
Wiktionary
rzecz. lustrzanka ż., lustracja ż., lustrzyca ż., lustr m., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustrzenie n., lustrzeń m., lustrzynka ż., bezlusterkowiec m.
:: zdrobn. lusterko n., lustereczko n.
czas. lustrzyć ndk., lustrować ndk., zlustrować dk.
przym. lustrzany, lustrzony, lustracyjny, lustrzankowy, bezlusterkowy
przysł. lustrzanie
Wiktionary
(1.1) zwierciadło, gwara. więz. lipko, przest. zierkadło; gw-pl|Górny Śląsk|zdrzadło, żdżadło.
(1.2) tafla, zwierciadło
(1.4) lusterko, chusteczka, serwetka, talerz
(1.6) zwierciadło, lusterko
Wiktionary
przeglądać, kontrolować, sprawdzać
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) dokonywać przeglądu wzrokiem
Wiktionary
(1.1) Oczy Cynthii zaczęły teraz lustrować pokój w poszukiwaniu czegoś, co mogło posłużyć za broń.
Wiktionary
rzecz. lustrzyca ż., lustracja ż., lustro n., lustrowanie n., zlustrowanie n.
przym. lustracyjny, lustratorski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lustrować.
Wiktionary
(1.1) Do dwunastej podpułkownik Apanicki zakończył lustrowanie koszar i udał się do latryny.
Wiktionary
rzecz. lustrzyca ż., lustro n., lustracja ż., lustrator m., lustratorka ż., zlustrowanie n.
czas. lustrować ndk., zlustrować dk.
przym. lustracyjny, lustratorski
Wiktionary
(1.1) lustracja
Wiktionary
1. przymiotnik od: lustr;
2. przymiotnik od: lustro
SJP.pl
przeglądać, kontrolować, sprawdzać
SJP.pl
obrzęd oczyszczenia w starożytnym Rzymie, podczas którego składano bogom ofiary z zabitych zwierząt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. w starożytnym Rzymie uroczysty obrzęd oczyszczenia i ofiarowania, przeprowadzany raz na pięć lat;
Wiktionary
Lustrum (łac. lustrare – rozjaśniać, czyścić) – w starożytnym Rzymie ofiara przebłagalna dla bogów w postaci świni, owcy i wołu (tzw. suovetaurilia).
Składano ją po zakończeniu cenzusu przez jednego z cenzorów, na Polu Marsowym, w imieniu całego narodu, który modlił się o pomyślność dla państwa rzymskiego. Odbywana co pięć lat, przez co okres ten był (zwłaszcza poetycko) też nazywany lustrum. Pierwszego lustrum dokonał w 566 p.n.e. król Serwiusz Tuliusz.
Wikipedia
dawniej: cienka, lśniąca tkanina wełniana lub bawełniana
SJP.pl
zdrobnienie od: lustrzanka
SJP.pl
rodzaj aparatu fotograficznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fot. aparat fotograficzny wyposażony w lustro i matówkę;
(1.2) więz. konfrontacja
Wiktionary
Lustrzanka – aparat fotograficzny wyposażony w lustro i matówkę. Zadaniem zespołu lustra i matówki jest dokładna prezentacja bieżącego kadru. Rozwiązanie takie ma znaczenie przy precyzyjnym nastawianiu odległości fotografowania, ocenianiu głębi ostrości, ocenie aberracji optycznych, jak również przy prawidłowym kadrowaniu obiektów nieodległych. Sprzyja również kompozycji kadru, ocenie proporcji oświetlenia itp.
Wikipedia
IPA: luˈsṭʃãnka, AS: lusṭšãnka
Wiktionary
rzecz. lustro n., luster mrz., lustrzyca ż.
przym. lustrzany
Wiktionary
(1.1) pot. lustro
Wiktionary
rodzaj aparatu fotograficznego
SJP.pl
1. pokrywać powierzchnię szkła srebrem;
2. lustrzyć się - poetycko: lśnić, błyszczeć, promieniować
SJP.pl
Karp (Cyprinus carpio) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Hodowany i poławiany na dużą skalę jako ryba konsumpcyjna.
Wikipedia
1. pokrywać powierzchnię szkła srebrem;
2. lustrzyć się - poetycko: lśnić, błyszczeć, promieniować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żart. stopień otyłości definiowany dowcipnie jako „choroba” objawiająca się, gdy własne genitalia można zobaczyć jedynie w lustrze
Wiktionary
rzecz. lustro n., lustrzanka ż., lustracja ż., lustr m., lustrowanie n., zlustrowanie n., lustrzenie n., lusterko n., lustereczko n.
czas. lustrzyć ndk., lustrować ndk., zlustrować dk.
przym. lustrzany, lustrzony, lustracyjny, lustrzankowy
przysł. lustrzanie
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; kaczka białogardła
SJP.pl
Lustrzynka, kaczka białogardła (Speculanas specularis) – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), występujący w Ameryce Południowej – w południowym Chile i południowej Argentynie. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Wikipedia
Wikipedia
Luszkowo (niem. Luschkowo, 1942–1945 Lußkauhof) – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Pruszcz. Według spisu powszechnego z 31 marca 2011 roku wieś liczyła 276 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Lustig (Lustyg, Lustyk, Lustik, Lusztig):
Wikipedia
Luszyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Pacyna.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego.
Wikipedia
Wikipedia
stop metali służący do lutowania; lutowie; spoiwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. spoiwo w postaci metalu lub stopu metali używane do lutowania i lutospawania;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie skończyłem naprawiać tego układu, bo zabrakło mi lutu.
Wiktionary
IPA: lut, AS: lut
Wiktionary
rzecz. lutownica ż., lutowanie n., lucik mrz.
czas. lutować ndk.
Wiktionary
(1.1) lutowie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) W tym miejscu stała przed wiekami willa Kwintusa Lutacjusza Katulusa Kapitolińskiego.
Wiktionary
faza lutealna - druga faza cyklu miesiączkowego trwająca od ok. 17 do ok. 28 dnia
SJP.pl
w starożytnej Galii: osada na środkowej Sekwanie, będąca głównym ośrodkiem celtyckiego plemienia Paryzjów
SJP.pl
Lutecja (łac. Lutetia Parisorum) – w starożytnej Galii osada na wyspie (obecna Île de la Cité) na środkowej Sekwanie, stanowiąca główny ośrodek celtyckiego plemienia Paryzjów. Po opanowaniu Galii przez Rzymian (52 p.n.e.) rozbudowana jako miasto, obecnie Paryż. W królestwie Franków była to siedziba dynastii Merowingów. Z okresu rzymskiego na lewym brzegu Sekwany pozostałości amfiteatru i term (I – III w.).
Wikipedia
żeński hormon płciowy wytwarzany w ciałku żółtym jajnika oraz przez łożysko (w czasie ciąży) i korę nadnerczy, przygotowujący macicę do przyjęcia zarodka i utrzymania ciąży; progesteron, syntolutan
SJP.pl
Wikipedia
przekształcenie pęcherzyka jajnikowego w ciałko żółte występujące po owulacji
SJP.pl
Luteinizacja – przekształcenie pęcherzyka jajnikowego w ciałko żółte następujące po owulacji pod wpływem hormonu luteinizującego
Wikipedia
hormon luteinizujący - hormon gonadotropowy wydzielany przez przedni płat przysadki; u samców stymuluje produkcję testosteronu, u samic - wydzielanie progesteronu i estrogenów; lutropina, LH
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lutek (niem. Luttken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Wieś mazurska, obecnie największe daczowisko na terenie gminy Olsztynek, położona nad Jeziorem Luteckim w pobliżu drogi E-7, niedaleko Pawłowa. Na terenie wsi jest stajnia koni wyścigowych. Ze względu na malownicze położenie miejscowość pełni rolę ośrodka letniskowego.
Wikipedia
pikantna pasta paprykowa z dodatkiem tartych pomidorów i pieczonych bakłażanów, danie kuchni bałkańskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. bałkańska pasta z pomidorów i pieczonych papryk;
Wiktionary
Lutenica, liutenica (bułg. лютеница, serb. љутеница, mac. лутеница) – potrawa będąca warzywnym przetworem, znana z kuchni macedońskiej, serbskiej i bułgarskiej.
Jest pikantną pastą warzywną bądź gęstym sosem zawierającym nie mniej niż 50% papryki oraz pastę pomidorową i pieczone bakłażany, a w różnych wersjach również marchew, orzechy, olej słonecznikowy, cukier, sól, pietruszkę, pieprz czerwony i czarny. Oryginalny smak lutenica uzyskuje poprzez dodanie kuminu, chilli i czosnku, regionalnie dodaje się do niej ziemniaki. Potrawę przygotowuje się z upieczonej uprzednio papryki, startych na drobno pomidorów, które łącznie z wszystkimi składnikami miele się w maszynce i smaży na oleju. Idealna gęstość uzyskiwana jest wówczas, gdy po zamieszaniu masa z wolna wypełnia miejsce pozostawiane przez łyżkę. Gotowa potrawa nadaje się do przechowywania w szczelnie zamkniętych pojemnikach.
Wikipedia
zdrobnienie od: lutnia
SJP.pl
związek organiczny, żółty barwnik roślinny
SJP.pl
zanik ciałka żółtego wytwarzającego luteinę (progesteron)
SJP.pl
Luteoliza (łac. luteum – żółtko + gr. lýsis – rozwiązanie) – proces przekształcenia ciałka żółtego w ciałko białawe na drodze apoptozy. W zależności od gatunku może być spowodowany: obecnością oksytocyny (u owcy); podwyższonym stężeniem estrogenów lub innymi czynnikami. W wyniku tego procesu następuje zahamowanie syntezy progesteronu.
Wikipedia
hormon białkowy produkowany przez gruczołową część przysadki mózgowej, m.in. aktywujący wydzielanie progesteronu przez ciałko żółte oraz przygotowujący gruczoły mlekowe do laktacji; hormon luteotropowy, prolaktyna, laktotropina
SJP.pl
przestarzale: luteranin - członek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) nazwisko niemieckiego reformatora, spolszczona wersja niemieckiego nazwiska Luther;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do pierwszego otwartego sporu z Kościołem katolickim dały Lutrowi powód odpusty, które w 1516 roku ustanowił Leon X.
Wiktionary
rzecz. luteranizm m., luteranin m., luteranka ż., Lutry nmos., luter mos.
przym. luterański, luterski
Wiktionary
chrześcijańska wspólnota religijna skupiona w Kościele ewangelicko-augsburskim, wywodząca swą doktrynę z nauk Marcina Lutra
SJP.pl
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517). Jest to najstarszy i czołowy nurt protestantyzmu. Największą grupę Kościołów luterańskich zrzesza Światowa Federacja Luterańska, do której w 2019 roku należało 145 Kościołów w 98 państwach z gronem blisko 77,5 mln wiernych.
Wikipedia
członek Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego; wyznawca luteranizmu, luter
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która wyznaje luteranizm
Wiktionary
IPA: ˌlutɛˈrãɲĩn, AS: luterãńĩn
Wiktionary
rzecz. luteranizm m.
:: fż. luteranka ż.
przym. luterański
Wiktionary
jeden z głównych kierunków protestantyzmu, system teologiczny oparty na doktrynie Marcina Lutra, której podstawowymi tezami są: twierdzenie o zbawieniu tylko przez samą wiarę w Chrystusa i uznanie Biblii za jedyne źródło objawienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. doktryna teologiczna, jeden z nurtów protestantyzmu, zapoczątkowany przez Marcina Lutra;
Wiktionary
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517). Jest to najstarszy i czołowy nurt protestantyzmu. Największą grupę Kościołów luterańskich zrzesza Światowa Federacja Luterańska, do której w 2019 roku należało 145 Kościołów w 98 państwach z gronem blisko 77,5 mln wiernych.
Wikipedia
(1.1) Luteranizm jest główną religią m.in. na Islandii.
Wiktionary
IPA: ˌlutɛˈrãɲism̥, AS: luterãńism̦
Wiktionary
rzecz. luteranin m., luteranka ż., Luter mos., luter mos., luteranizacja ż., luterańskość ż., luterstwo n.
przym. luterański, luteranizacyjny, luterski
Wiktionary
(1.1) przest. luterstwo
Wiktionary
członkini kościoła luterańskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która wyznaje luteranizm
Wiktionary
IPA: ˌlutɛˈrãnka, AS: luterãnka
Wiktionary
rzecz. luteranizm m.
:: fm. luteranin m.
przym. luterański
Wiktionary
dotyczący luteranizmu, luteranów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z luteranizmem
Wiktionary
(1.1) Bardzo szybko w Cieszynie powstawały oficyny luterańskie.
Wiktionary
rzecz. luteranizm mrz., luteranin mos., luteranka ż., Luter mos., luter mos., luterstwo n.
przym. luterski, Lutrowski, lutrowski
Wiktionary
(1.1) daw. lub rzad. luterski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Mazury. luteranin
Wiktionary
dawniej: dotyczący luteranizmu, luteranów; luterański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. lub rzad. związany z Marcinem Lutrem lub jego naukami, luteranizmem
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) luterański
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Luter mos., luteranizm mrz., luterstwo n., Lutry nmos., luter mos.
przym. luterański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|luterański.
źródła.
== luterski (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rel. luteranin
przymiotnik
(2.1) rel. luterański
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Luter mos., luteranizm mrz., luterstwo n., Lutry nmos., luter mos.
przym. luterański
Wiktionary
(1.1) luterański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. luteranizm
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. luterski, luterański
rzecz. luteranizm mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|luteranizm.
źródła.
== luterstwo (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. luteranizm
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. luterski, luterański
rzecz. luteranizm mrz.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. luterski, luterański
rzecz. luteranizm mrz.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|luteranizm.
źródła.
== luterstwo (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. luteranizm
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71, metal należący do rodziny lantanowców, wykorzystywany m.in. do wytwarzania nadprzewodników; dawniej: kasjop
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Lu i liczbie atomowej 71;
Wiktionary
Lutet (Lu, łac. lutetium, od Lutetia), dawniej kasjop (Cp) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym. Zgodnie z klasyfikacją IUPAC lutet jest zaliczany do lantanowców. Także zgodnie z klasyfikacją IUPAC należy on do bloku d, w wyniku czego jest jedynym lantanowcem z okresu 6 niewchodzącym do bloku f. Przez występowanie w bloku d należy on do grupy skandowców.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma lutet?
Wiktionary
IPA: ˈlutɛt, AS: lutet
Wiktionary
przym. lutetowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Lu
Wiktionary
→ lutet
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący lutetu
Wiktionary
rzecz. lutet m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Lutgarda i jestem woźną szkolną z Jastrzębia.
Wiktionary
[czytaj: luter] nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Luther:
Osoby o imieniu Luther
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. lutownica
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lyjtkolba.
Wiktionary
zdrobnienie od: Lutosław (imię męskie)
SJP.pl
Lutków (Lutków Lewicki) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Chłopice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Lutków
Wikipedia
potocznie: uderzyć kogoś mocno; przylutować, przyfasolić, przygrzmocić
SJP.pl
instrument strunowy, szarpany, pochodzenia arabskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. gwiazdozbiór nieba północnego; zawiera jasną gwiazdę – Wegę; zawiera mgławicę planetarnyanetarną – Pierścień; w Polsce widoczny latem i jesienią; góruje o północy w lipcu;
Wiktionary
Lutnia – dawny instrument muzyczny strunowy, wykształcony i najbardziej rozpowszechniony w kulturze europejskiej epoki renesansu i baroku. Ma charakterystyczny korpus o kształcie połówki migdała lub gruszki, który zbudowany jest z dużej liczby wygiętych, osełkowatych listewek. Umieszczona na końcu stosunkowo krótkiej szyjki komora kołkowa (główka) odgięta jest znacznie do tyłu. Używana była zarówno przez profesjonalnych muzyków, jak i amatorów, do akompaniamentu i gry solowej. Muzyka lutniowa zapisywana była na sześcioliniowych tabulaturach. W XVIII wieku, wyparta przez instrumenty klawiszowe i smyczkowe, wyszła z użycia.
Wikipedia
(1.1) Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Lutni jest Wega.
Wiktionary
IPA: ˈlutʲɲa, AS: lutʹńa
Wiktionary
rzecz. lutnia ż., lutnista mos., lutnistka ż.
przym. lutniowy, lutnisty
Wiktionary
(1.1) Lira; skr. Lyr
Wiktionary
osoba grająca na lutni
SJP.pl
sztuka budowania instrumentów strunowych
SJP.pl
Lutnictwo – sztuka tworzenia instrumentów strunowych szyjkowych:
Instrumenty lutnicze:
Wikipedia
lutniczka zachodnia - gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych; lutniczka, gajówka lutniczka
SJP.pl
Lutniczka zachodnia, lutniczka, gajówka lutniczka (Curruca hortensis) – gatunek ptaka z rodziny pokrzewek (Sylviidae).
Wikipedia
specjalista w budowaniu instrumentów strunowych, smyczkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik, który konstruuje i naprawia strunowe instrumenty muzyczne
Wiktionary
Lutnik – rzemieślnik zajmujący się lutnictwem, to znaczy budujący lub naprawiający szyjkowe instrumenty strunowe. Słowo pochodzi od włoskiego „liutajo”, czym pierwotnie określano zajmującego się budowaniem lutni. Niektórzy lutnicy zajmują się renowacją i rekonstrukcją instrumentów smyczkowych, a także korektą smyczków.
Wikipedia
rzecz. lutnia ż., lutnictwo n.
:: fż. lutniczka ż.
przym. lutniczy
Wiktionary
rurociąg w kopalni prowadzący powietrze od przodków lub do przodków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) górn. rurociąg transportujący powietrze, umożliwiający wentylację wyrobiska;
Wiktionary
Wentylacja lutniowa - sposób przewietrzania wyrobisk ślepych (np. udostępniających czy przygotowawczych). Wentylacja lutniowa to połączone cienkościenne rury metalowe, płócienne lub z tworzyw sztucznych. Połączone ze sobą lutnie tworzą lutniociąg. Przepływ powietrza z lutniociągu uzyskuje się za pomocą wentylatorów umieszczonych na początku lutniociągu.
Wikipedia
rzecz. lutnia ż.
Wiktionary
przymiotnik od: lutnia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od lutnia
Wiktionary
(1.1) Mistrz gitary klasycznej, lutniowej i barokowej Józef Haluza wystąpi w niedzielę w Tarnowie.
Wiktionary
IPA: lutʲˈɲɔvɨ, AS: lutʹńovy
Wiktionary
rzecz. lutnia ż., Lutnia ż., lutnista mos., lutnistka ż.
przym. lutnisty
Wiktionary
muzyk grający na lutni
SJP.pl
Lutnista (Grający na lutni) – pierwszy z serii trzech obrazów włoskiego malarza Caravaggia, przedstawiający postać muzyka grającego na lutni.
Caravaggio trzykrotnie podejmował temat lutnisty. Pierwszy raz namalował płótno podczas pobytu w Rzymie w 1595 roku, kiedy to pracował dla prywatnych zleceniodawców. Obraz został zakupiony przez włoskiego mecenasa sztuki markiza Vincenza Giustinianiego. Tematyka koncertów muzycznych była bardzo popularna wśród weneckich malarzy, a ich obrazy były chętnie kupowane przez zamożnych i znawców sztuki. Nie inaczej było w przypadku Caravaggia i Giustinianiego. Ten ostatni w 1628 roku opublikował traktat o rzymskim środowisku muzycznym pt. Discorso sopra la Musica. Inny mecenas malarza, kardynał Del Monte, m.in. organizował w swoim pałacu koncerty muzyczne z udziałem największych ówczesnych muzyków. Jeden z nich, Pedro Montoya, kastrat z chóru kaplicy Sykstyńskiej, mógł być modelem dla przedstawionej postaci lutnisty. Według biografa Caravaggia, Petera Robba, modelem był towarzysz malarza Mario Minniti, który pozował również do innych obrazów, m.in. Grającego w karty czy Wróżenie z ręki.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. muz. związany z lutnią, dotyczący lutni
Wiktionary
rzecz. lutnia ż., Lutnia ż., lutnista mos., lutnistka ż.
przym. lutniowy
Wiktionary
(1.1) lutniowy
Wiktionary
1. dawniej: ostry, srogi;
2. gwarowo: smutny
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Lutobor, Litobor – staropolskie imię męskie, złożone z członów Luto- („srogi, okrutny, dziki”, por. luty) i -bor („walczyć, zmagać się”). Znaczenie imienia: „srogi w walce”. Źródła polskie zawierają dwie postaci imienia w średniowieczu: Lutobor (w 1186) i Litobor (między 1252 a 1288).
Wikipedia
zdrobnienie od: Lutobor (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutoborka lub z nim związany
SJP.pl
Lutobor z małżonką; Lutoborowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutobora lub z nim związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Lutosława – żeńska forma imienia Lutosław, nienotowana w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: "sławna ze srogości".
Zdrobnienie: Lutochna
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutochny lub z nią związany
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lutocin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin. Miejscowość jest sołectwem i siedzibą gminy Lutocin.
Wikipedia
przymiotnik od: Lutocin
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Lutogniewice (niem. Schönfeld) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutogniewy lub z nią związany
SJP.pl
Lutogniew z małżonką; Lutogniewowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutogniewa lub z nim związany
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lutol – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Lubsko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
Lutomiersk – miasto w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk, nad Nerem. Siedziba gminy Lutomiersk. Uzyskał lokację miejską w 1274 roku, zdegradowany w 1870 roku, od 1 stycznia 2022 ponownie na prawach miejskich.
Miejscowość położona jest na Wysoczyźnie Łaskiej przy drodze wojewódzkiej nr 710. Lutomiersk leży w historycznej ziemi sieradzkiej.
Wikipedia
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
mieszkaniec Lutomierska (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Lutomierska (miasta w Polsce)
SJP.pl
Lutomierzyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Baboszewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Małgorzaty w Gralewie.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Lutomir, Lutomiar, Lutmiar – staropolskie imię męskie, złożone z członów Luto- ("srogi, okrutny, dziki", por. luty) i -mir ("pokój, spokój, dobro").
Lutomir imieniny obchodzi 26 lutego i 10 października.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
zdrobnienie od: Lutomir (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomirka lub z nim związany
SJP.pl
Lutomir z małżonką; Lutomirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomira lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomiry lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) daw. imię|polski|m.;
Wiktionary
Lutomysł – imię męskie pochodzenia słowiańskiego. Nienotowane w źródłach staropolskich.
Lutomysł imieniny obchodzi 25 marca.
Wikipedia
IPA: luˈtɔ̃mɨsw̥, AS: lutõmysu̯̦
Wiktionary
Lutomysł z małżonką; Lutomysłowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutomysła lub z nim związany
SJP.pl
Luton – miasto i dystrykt (unitary authority) w Anglii (Wielka Brytania), w hrabstwie ceremonialnym Bedfordshire, położone 50 km na północ od centrum Londynu. W 2021 roku miasto liczyło 233 525 mieszkańców.
Dystrykt (unitary authority) Luton utworzony został w 1997 roku. Pierwsze osiedla ludzkie istniały tam już w okresie paleolitu. Początki Luton datowane są na VI wiek. Nad rzeką Lea powstała wówczas saksońska osada o nazwie Leatun.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. litość, miłosierdzie
Wiktionary
IPA: ˈlutɔɕt͡ɕ, AS: lutość
Wiktionary
przym. lutościwy
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) stpol. litościwy, miłosierny
Wiktionary
IPA: ˌlutɔɕˈt͡ɕivɨ, AS: lutośćivy
Wiktionary
rzecz. lutość
Wiktionary
Lutospawanie – proces łączenia metali (lutowanie twarde) z użyciem narzędzi i technik spawalniczych. Łączone elementy przygotowywane są jak do spawania, jednak podczas lutospawania ich krawędzie nie są nadtapiane, a jedynie łączone lutem.
Do lutospawania stosuje się przede wszystkim luty mosiężne. Łączone elementy wymagają odpowiedniego przygotowania polegającego na jedno- lub dwustronnym zukosowaniu krawędzi
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lutostański (forma żeńska: Lutostańska; liczba mnoga: Lutostańscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 648 osób. Według danych rządowych w styczniu 2020 w bazie PESEL znajdowało się 347 mężczyzn, oraz 341 kobiet o tym nazwisku.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Lutosław, Lutsław, Lucsław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Luto- ("srogi, okrutny, dziki", por. luty) i -sław ("sława"). Znaczenie imienia: "słynący ze srogości". Zdrobniale Lutek.
Lutosław imieniny obchodzi 26 października.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Lutosława – żeńska forma imienia Lutosław, nienotowana w źródłach staropolskich. Znaczenie imienia: "sławna ze srogości".
Zdrobnienie: Lutochna
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Lutosław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosławy lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Lutosław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosławka lub z nim związany
SJP.pl
Lutosław z małżonką; Lutosławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lutosława lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Lutosławski – polskie nazwisko.
Wikipedia
1. łączyć metale bez ich topienia za pomocą spoiwa (lutu) o temperaturze topnienia niższej niż temperatura topnienia metalu nim łączonego;
2. potocznie: bić
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) techn. łączyć metalowe elementy przy pomocy lutu roztopionego lutownicą lub palnikiem
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żałować
(1.3) pot. środ. bić, okładać razami
czasownik zwrotny niedokonany lutować się
(2.1) pot. środ. bić się, okładać się razami
Wiktionary
(1.1) Rury w łazience najlepiej lutować twardym lutem.
(2.1) Jakieś dzieciaki lutują się na naszym podwórku.
Wiktionary
IPA: luˈtɔvat͡ɕ, AS: lutovać
Wiktionary
rzecz. lut m., lutowacz mos., lutowie n., lutowina ż., lutownica ż., lutownik mos., lutowanie n., dolutowanie n., dolutowywać n., oblutowanie n., oblutowywanie n., odlutowanie n., odlutowywanie n., polutowanie n., przylutowanie n., przylutowywanie n., rozlutowanie n., rozlutowywanie n., wlutowanie n., wlutowywanie n., wylutować n., wylutowywanie n., zalutowanie n., zalutowywanie n., zlutowanie n.
czas. dolutować dk., dolutowywać ndk., oblutować dk., oblutowywać ndk., odlutować dk., odlutowywać ndk., polutować dk., przylutować dk., przylutowywać ndk., rozlutować dk., rozlutowywać ndk., wlutować dk., wlutowywać ndk., wylutować dk., wylutowywać ndk., zalutować dk., zalutowywać ndk., zlutować dk.
przym. lutowniczy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lyjtować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lutować.
Wiktionary
Lutowanie – metoda trwałego łączenia elementów metalowych za pomocą metalowego spoiwa zwanego lutem o temperaturze topnienia niższej niż temperatura topnienia łączonych elementów. Proces lutowania należy prowadzić w temperaturze wyższej od temperatury topnienia lutu, lecz nie wyższej od temperatury topnienia łączonych elementów. Dzięki temu lut topi się, a łączone elementy pozostają cały czas w stanie stałym. Istotne jest, aby zarówno lut, jak i elementy lutowane, osiągnęły temperaturę lutowania (wyższą od temperatury topnienia lutu), w przeciwnym przypadku mogą powstać wadliwe złącza zwane zimnymi lutami lub zimnymi stykami o niezadowalających właściwościach użytkowych. Podstawową różnicą między lutowaniem a spawaniem jest to, że w przypadku spawania temperatura procesu jest tak wysoka, że ulega stopieniu zarówno materiał dodatkowy, jak i brzegi elementów spawanych.
Wikipedia
(1.1) Podczas lutowania bezołowiowego na powierzchni oporników i kondensatorów powstawać mogą kulki kapilarne, przy czym, w zależności od przyczyny ich powstawania, mają one różne rozmiary.
Wiktionary
rzecz. lut m., lutownica ż., lutowina ż., lutowie n.
czas. lutować ndk.
Wiktionary
stop metali służący do lutowania; lut
SJP.pl
Wikipedia
miejsce złączenia metali, np. za pomocą kolby
SJP.pl
SJP.pl
Lutowiska (1944–1957 Szewczenko) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska. Leży nad potokiem Smolnik, na styku pasm Ostre i Otryt przy drodze wojewódzkiej nr 896; siedziba gminy Lutowiska.
Wikipedia
mieszkaniec Lutowisk (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Lutowisk (wsi w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. narzędzie do lutowania;
(1.2) więz. nos
Wiktionary
Lutownica – narzędzie służące do lutowania. Składa się ona z kolby, służącej jako uchwyt oraz grota, czyli części mającej bezpośredni styk ze spoiwem – lutem. Możemy je podzielić na:
Wikipedia
(1.1) Ogień zaprószył mężczyzna, który zapomniał wyłączyć lutownicę.
Wiktionary
IPA: ˌlutɔvʲˈɲit͡sa, AS: lutovʹńica
Wiktionary
rzecz. lut mrz., lutowanie n., zlutowanie n., wylutowanie n., przylutowanie n., przylutowywanie n.
czas. lutować ndk., zlutować dk., wylutować dk., przylutowywać ndk., przylutować dk.
przym. lutowniczy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lutkolba, lyjtkolba.
Wiktionary
osoba zatrudniona przy lutowaniu; lutowacz
SJP.pl
właściwość metali dających się lutować
SJP.pl
dający się lutować
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: luty
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) od: luty
Wiktionary
(1.1) Nie mogę iść z tobą na zakupy, bo jeszcze nie dostałam lutowej pensji.
Wiktionary
IPA: luˈtɔvɨ, AS: lutovy
Wiktionary
rzecz. luty m.
przym. luty
Wiktionary
(1.1) daw. februariowy
Wiktionary
w starożytnej Grecji: naczynie ceramiczne lub kamienne, używane przy obrzędach weselnych; od V wieku p.n.e. ustawiane na grobach dziewcząt zmarłych przed zamążpójściem
SJP.pl
Lutrofora, lutroforos, amfora lutrofora (stgr. λουτροφόρος loutrophóros) – w ceramice starogreckiej wysokie i smukłe, długoszyjne, amforowate naczynie, zasadniczo wykorzystywane kultowo.
Dziś zazwyczaj uznawana za odmianę amfory, choć przez Greków uważana za odmianę hydrii, skąd też nazwa będąca skróceniem od ύδρία λουτροφόρος. Oryginalnie powstała ona od słownej zbitki λοῦτρον (woda do ablucji) i φέρειν (przynosić); (pojęcie loutra odnoszono do zbiornika, basenu kąpielowego).
Wikipedia
hormon gonadotropowy wydzielany przez przedni płat przysadki; u samców stymuluje produkcję testosteronu, u samic - wydzielanie progesteronu i estrogenów; hormon luteinizujący, LH
SJP.pl
Lutropina, hormon luteinizujący, LH (od ang. luteinizing hormone) – glikoproteinowy hormon gonadotropowy wydzielany przez komórki gonadotropowe przedniego płata przysadki mózgowej. Wydzielanie to jest stymulowane przez podwzgórzową gonadoliberynę (GnRH).
Wikipedia
futro z wydry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce;
Wiktionary
Lutry (niem. Luthen, Lautern) – wieś warmińska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Kolno.
Do 1954 roku siedziba gminy Lutry. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lutry. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś warmińska nad Jeziorem Luterskim.
Wikipedia
(1.1) Lutry leżą nad Jeziorem Luterskim.
Wiktionary
rzecz. Luter m.
przym. luterski
Wiktionary
[czytaj: luttozo] określenie wykonawcze: żałobnie, smutno
SJP.pl
miejsce złączone lutem, warstwa spajająca lutowane powierzchnie
SJP.pl
rodzaj ssaków naczelnych z rodziny makakowatych
SJP.pl
Lutung (Trachypithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lututowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Lututowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Lututów, wieś gminna w województwie łódzkim
SJP.pl
1. dawniej: ostry, srogi;
2. gwarowo: smutny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) drugi miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego)
forma rzeczownika.
(2.1) plural|lut.
przymiotnik
(3.1) daw. zimny, mroźny
(3.2) daw. srogi, okrutny, dziki
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Luty jest najkrótszym miesiącem w roku.
Wiktionary
IPA: ˈlutɨ, AS: luty
Wiktionary
(1.1) przym. lutowy
Wiktionary
(1.1) daw. sieczeń, daw. strąpacz, daw. jacień, reg. mięsopustnik, reg. miesopustnik, reg. niesopustnik
Wiktionary
Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od co najmniej VIII wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych z czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. związek organiczny, pochodna pirydyny;
Wiktionary
(1.1) Z uwagi na różne położenie dwóch grup metylowych przyłączonych do pierścienia pirydyny, możliwych jest sześć izomerów lutydyny.
Wiktionary
(1.1) dimetylopirydyna
Wiktionary
wieś w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: luc] skok w łyżwiarstwie figurowym, jedyny, do którego najeżdża się z zewnętrznej krawędzi płozy łyżwy
SJP.pl
Lutz – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Floryda, w hrabstwie Hillsborough.
Wikipedia
otwór w żaglu do przewlekania linek
SJP.pl
Luwers, Remizka – element stanowiący wzmocnienie brzegu otworu w żaglu, przymocowany do żagla za pomocą obszycia.
Najczęściej luwersem jest obrączka z drutu, przez którą przełożone są fragmenty żagla pochodzące z otworu i przyszyte do reszty żagla. Dodatkowo taki luwers może być wzmocniony remizką. Luwers to także sam otwór wzmocniony za pomocą obszycia. Może być również wykonany poprzez naszycie wokół otworu kawałka mocnej skóry.
Wikipedia
dotyczący Luwijczyków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dosł. związany z Luwią lub Luwijczykami, dotyczący Luwii lub Luwijczyków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język luwijski;
Wiktionary
rzecz. Luwia ż., Luwijczyk mos., Luwijka ż.
Wiktionary
zespół paryskich budynków pałacowych będących dawniej siedzibą królów francuskich, obecnie mieszczący liczne muzea
SJP.pl
Wikipedia
w fizyce: jednostka natężenia oświetlenia w układzie SI, równa natężeniu oświetlenia powierzchni 1 m^2, na którą pada równomiernie rozłożony strumień świetlny 1 lumena (skrót: lx); luks
SJP.pl
Osoby:
Miejscowości:
Wikipedia
miernik natężenia oświetlenia; luksomierz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. pot. polski samobieżny ekspresowy wagon spalinowy z lat 30. XX w.;
Wiktionary
Luxtorpeda (również Lux-Torpeda) – popularne określenie wagonu spalinowego o aerodynamicznych kształtach, stosowanego w szybkich kolejowych połączeniach międzymiastowych w latach 30. XX wieku w Polsce. Popularnie mianem „luxtorpedy” pasażerowie określali również inne dalekobieżne wagony spalinowe eksploatowane przez PKP zarówno przed, jak i po II wojnie światowej.
Wikipedia
1. przestronne, wolne miejsce; wolny czas
2. swoboda bycia, zachowania się, odprężenie psychiczne
3. przestrzeń między dwiema współpracującymi częściami maszyny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miejsce przestronne, dużo wolnego miejsca
(1.2) czas wolny między wydarzeniami
(1.3) techn. przestrzeń pomiędzy częściami mechanizmu, która umożliwia im ruch względem siebie nawzajem
(1.4) techn. odległość, którą może pokonać część mechanizmu bez poruszania innych elementów tegoż mechanizmu
(1.5) pot. swoboda, naturalność, brak ograniczeń
(1.6) środ. bieg jałowy
Wiktionary
2 miejscowości w Portugalii:
Miasto w Brazylii
Wikipedia
IPA: lus, AS: lus
Wiktionary
rzecz. luzik m., luzak m., luzaczka ż., zluzowanie n., zluzowywanie n., wyluzowanie n.
czas. luzować, zluzować, zluzować się, zluzowywać, zluzowywać się, wyluzować, wyluzowywać się, poluźnić
przym. luźny, wyluzowany
przysł. luźno, luzem
Wiktionary
(1.5) essa
Wiktionary
1. swobodny w sposobie bycia; niepoważny, nieoficjalny;
2. wyrażający taką postawę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. żyjący i postępujący w sposób oznaczający się swobodą i beztroską
(1.2) pot. świadczący o wyraźnej swobodzie i beztrosce osoby, o której mowa
Wiktionary
rzecz. luzak mzw./mos., luzackość ż.
Wiktionary
(1.1-2) na luzie (uczeń; ubiór)
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pot. w sposób manifestujący swobodę i beztroskę
Wiktionary
(1.1) - Michał, choć broni się, zresztą z moją pełną akceptacją, przed całkowitym podporządkowaniem szpadzie, traktuje sport znacznie mniej "luzacko" niż jeszcze przed rokiem.
Wiktionary
rzecz. luzak mzw./mos.
Wiktionary
→ luzacki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest luzackie; cecha tych, którzy są luzaccy
Wiktionary
przym. luzacki
przysł. luzackie
Wiktionary
potocznie: swobodny sposób bycia
SJP.pl
1. dawniej w polskiej armii: wojskowy prowadzący luzaka (konia); ordynans konny;
2. potocznie: osoba swobodna, nie traktująca życia poważnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) jeźdz. wojsk. koń niezaprzężony i nieosiodłany, idący luzem, zapasowy
(1.2) środ. kolej. lokomotywa bez doczepionych wagonów
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) wojsk. ordynans konny w kawalerii
(2.2) daw. wojsk. posługacz towarzysza chorągwi w dawnym wojsku polskim
(2.3) przen. osoba spoza grupy społecznej
(2.4) hist. w systemie feudalnym: chłop nie związany z panem, bez stałego miejsca zamieszkania
(2.5) pot. osoba o swobodnym stylu życia
Wiktionary
Luzak
Wikipedia
(1.1) Za taborem szły jeszcze trzy luzaki.
(2.2) Luzacy zwykle sypiali w pobliżu koni.
(2.5) Irek jest totalnym luzakiem, zawsze dobrze się bawi, to dusza towarzystwa.
Wiktionary
przym. luzacki, luźny
przysł. luzacko, luzem
rzecz. luz mrz., luzactwo n.
:: fż. luzaczka ż.
czas. poluźnić
Wiktionary
1. bez ładunku, bez obciążenia;
2. o koniach: nie w zaprzęgu;
3. bez opakowania;
4. każda część osobno, pojedynczo;
5. żartobliwie: bez towarzystwa; swobodnie, samopas
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) o towarach: bez opakowania, pojedynczo
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: luz
Wiktionary
rzecz. luz m., rozluźnienie n., rozluźnianie n., luzak m., luzactwo n.
czas. rozluźnić dk., rozluźniać ndk., poluzować dk.
przym. luzacki, luźny
przysł. luźno
Wiktionary
zdrobnienie od: luz
SJP.pl
wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim
SJP.pl
Luzino (kaszub. Lëzëno; niem. Lusin) – wieś kaszubska położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino, nad rzeką Bolszewką w pobliżu drogi ekspresowej S6.
Według danych z Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku liczba ludności w Luzinio to 8019 osób, z czego 49,9% stanowią kobiety, a 50,1% mężczyźni.
Wikipedia
przymiotnik od: Luzino
SJP.pl
część portugalskiego eposu narodowego autorstwa Luísa Vaz de Camões, opublikowanego w 1572 roku
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: luźnie, luźno
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: luźny
SJP.pl
zdrobnienie od: luźny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: luźny
Wiktionary
IPA: luʑˈɲutʲci, AS: luźńutʹḱi
Wiktionary
przym. luźny
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób luźny, swobodny
Wiktionary
IPA: ˈluʑnɔ, AS: luźno
Wiktionary
rzecz. luz m.
przym. luźny
przysł. luzem
Wiktionary
rodzaj urządzenia wiertniczego; nożyce luźnospadowe
SJP.pl
nożyce luźnospadowe - rodzaj urządzenia wiertniczego; luźnospad
SJP.pl
nie przylegający; przestronny, nieobcisły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieprzylegający, swobodny, zapewniający swobodę ruchów (o ubraniach)
(1.2) mało restrykcyjny, łagodny, pobłażliwy
(1.3) swobodny, niewymuszony
(1.4) nieumocowany
Wiktionary
(1.1) Beba strząsnęła z ramion luźno zawiązany peniuar.
(1.2) W jego mniemaniu współcześni ludzie wybierają luźny stosunek do wiary (…).
Wiktionary
IPA: ˈluʑnɨ, AS: luźny
Wiktionary
rzecz. luz m., luźność ż., luzak m., luzaczka ż., rozluźnianie n., rozluźnienie n.
czas. poluźnić, rozluźnić dk., rozluźniać ndk.
przysł. luźnie, luźno, luzem
przym. luźniutki
Wiktionary
(1.1) przestronny, nieobcisły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) portugalskojęzyczne kraje Ameryki
Wiktionary
(1.1) Wykład dotyczył krajów Luzoameryki i Hispanoameryki w dobie Wiosny Ludów.
Wiktionary
przym. luzoamerykański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Luzoameryką, dotyczący Luzoameryki
Wiktionary
rzecz. Luzoameryka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umiłowanie Portugalii, jej kultury, ludzi, języka
Wiktionary
rzecz. luzytański mrz., Luzytania ż., Luzytańczyk m., Luzytanka ż., luzofonia ż., lusitano m.
przym. luzytański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogół krajów, społeczeństw portugalskojęzycznych
Wiktionary
Luzofonia (z port. Lusófonos) – jest grupą etniczno-językową ludzi i narodów na całym świecie, którzy mówią w języku portugalskim.
Luzofonia, znana również jako Świat Luzofonii (Mundo Lusófono), jest wspólnotą narodów portugalskojęzycznych, które istnieją w Europie, obu Amerykach, Afryce, Azji i Oceanii. Luzotańczycy stanowią ponad 270 milionów ludzi na całym świecie.
Wikipedia
rzecz. luzofilia ż., Luzytańczyk mos., Luzytania ż., luzytanistyka ż.
przym. luzofoński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z luzofonią, dotyczący luzofonii
Wiktionary
rzecz. Luzytańczyk mos., Luzytania ż., luzofonia ż.
Wiktionary
największa wyspa Archipelagu Filipińskiego i Filipin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. największa wyspa w archipelagu Filipiny, leżąca w jego północnej części;
Wiktionary
Luzon – największa wyspa archipelagu Filipin, o powierzchni 104 tys. km².
Jest głównym regionem gospodarczym Filipin. Przemysł morski wyspy ma istotny udział w gospodarce całych Filipin, a na wybrzeżach znajdują trzy z pięciu najważniejszych ośrodków turystycznych tego kraju. Głównymi uprawami są ryż, kukurydza i palma kokosowa. Na wyspie wydobywa się nikiel, miedź oraz złoto.
Wikipedia
rzecz. Luzończyk m., Luzonka ż.
przym. luzoński
Wiktionary
mieszkaniec Luzonu (wyspy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Luzonu
Wiktionary
rzecz. Luzon mrz.
:: fż. Luzonka ż.
przym. luzoński
Wiktionary
mieszkanka Luzonu (wyspy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Luzonu
Wiktionary
rzecz. Luzon mrz.
:: fm. Luzończyk mos.
przym. luzoński
Wiktionary
→ Luzon (największa wyspa archipelagu filipińskiego)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Luzonem, dotyczący Luzonu
Wiktionary
rzecz. Luzon mrz., Luzończyk mos., Luzonka ż.
Wiktionary
1. zmniejszać naprężenie, puszczać luzem;
2. zastępować kogoś w jakiejś czynności, np. zmieniać czuwających lub walczących żołnierzy;
3. w pojeździe: zmieniać bieg na luz
SJP.pl
czasownik
(1.1) zmniejszać naprężenie
Wiktionary
rzecz. luz mrz., luzowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|luzować.
Wiktionary
Luzowanie (ang. Relief of Troops in Combat) – działalność zmierzająca do przejęcia prowadzenia działań przez jedne wojska od innych. Jest etapem pośrednim podczas prowadzenia walki.
Wikipedia
czas. luzować ndk.
Wiktionary
urządzenie do zwalniania hamulca w dźwignicach
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Luzytanii
(1.2) hist. członek starożytnego ludu zamieszkującego dawniej zachodnią część Półwyspu Iberyjskiego;
(1.3) przen. poet. Portugalczyk
Wiktionary
rzecz. Luzytania ż., luzofilia ż., luzofonia ż., lusitano m., Luizjady nmos. lm., luzytański m.
:: fż. Luzytanka ż.
przym. luzytański, luzofoński
Wiktionary
(1.1) Luzytanin
(1.2) Luzytanin
(1.3) Luzytanin, Portugalczyk
Wiktionary
starożytna kraina; książkowe określenie Portugalii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna obejmująca większą część współczesnej Portugalii, Estremadury i prowincji Salamanka, dawna prowincja rzymska i ziemia legendarnych Luzytanów;
Wiktionary
Luzytania (łac. Lusitania, także: Hispania Lusitania), starożytna prowincja rzymska, która znajdowała się na Półwyspie Iberyjskim i obejmowała obszar obecnej Portugalii na południe od Duero (Douro) i południowo-zachodnią część Hiszpanii.
Wikipedia
(1.1) Tak więc Caepio wkroczył do Luzytanii i przeszedł ją, aż do kraju Wettonów i Gallaeków.
Wiktionary
rzecz. luzytanistyka ż., luzofilia ż., Luzytanin m., Luzytańczyk m., Luzytanka ż., luzofonia ż., lusitano m., Luizjady nmos. lm., luzytański m.
przym. luzytański, luzofoński
Wiktionary
starożytny lud z Półwyspu Iberyjskiego
SJP.pl
Luzytanie (łac. Lusitani) – starożytny lud indoeuropejski, mówiący językiem luzytańskim, żyjący w zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego.
Po długim oporze podbity przez Rzym (139 p.n.e.), uległ romanizacji.
Najbardziej znanym przedstawicielem tego ludu jest wódz luzytański Wiriatus.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. filologia portugalska
(1.2) pot. wydział szkoły, uczelni lub placówkaacówki badawczej, który zajmuje się luzytanistyką (1.1)
Wiktionary
IPA: ˌluzɨtãˈɲistɨka, AS: luzytãńistyka
Wiktionary
rzecz. luzytanista m., luzytanistka ż., Luzytania ż., Luzytanin m., Luzytanka ż., luziada ż., luzofonia ż.
przym. luzytanistyczny
przysł. luzytanistycznie
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Luzytanią lub Luzytanami, dotyczący Luzytanii lub Luzytanów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) hist. jęz. język luzytański;
Wiktionary
rzecz. luzofilia ż., Luzytańczyk mos., Luzytania ż., Luzytanin mos., Luzytanka ż.
Wiktionary
symbol liwermoru, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
dawny symbol lorensu (pierwiastka chemicznego); obecnie: Lr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie i Białorusi, lewobrzeżny dopływ Stwihy;
Wiktionary
Mostwa (w górnym biegu Lwa; ukr. Льва, Lwa; biał. Льва, Lwa; w dolnym biegu Mostwa; ukr. Моства, Mostwa; biał. Маства, Mastwa) – rzeka o długości 172 km, lewobrzeżny dopływ Stwihy w dorzeczu Prypeci. Płynie zachodnią częścią Ukrainy i Białorusi, przez bagna Polesia Wołyńskiego (źródła koło wsi Borowe k. Sarn na Ukrainie) oraz Polesia Prypeckiego (ujście do Stwihu przed wsią Korotycze na Białorusi).
Wikipedia
[czytaj: lłej] drobna moneta angolska (100 lwei = 1 kwanza)
SJP.pl
Wikipedia
1. należący do lwa;
2. charakterystyczny dla lwa, kojarzący się z lwem;
3. lwia paszcza - roślina pochodząca z obszaru śródziemnomorskiego, uprawiana w Polsce jako ozdobna roślina ogrodowa
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do lwa
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z lwem, dotyczący lwa
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla lwa, mający cechy lwa
Wiktionary
(1.1) Szaman nosił naszyjnik z lwich pazurów i kłów.
(3.1) W zaroślach usłyszeliśmy lwi ryk.
Wiktionary
IPA: lvʲi, AS: lvʹi
Wiktionary
rzecz. lew m., Lew m.
:: fż. lwica ż.
:: zdrobn. lwiątko n., lewek
:: zgrub. lwisko n.
Wiktionary
pomieszczenie w ogrodzie zoologicznym, w którym przebywają lwy
SJP.pl
lwiatka złotogłowa - gatunek ssaka naczelnego z rodziny pazurkowcowatych; marmozeta złotogłowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Leontopithecus|ref=tak., brazylijska małpa szerokonosa o bujnej grzywie
Wiktionary
IPA: ˈlvʲjatka, AS: lvʹi ̯atka
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: lwię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: lwię
Wiktionary
Ogólnopolski Konkurs Fizyczny "Lwiątko" – konkurs fizyczny dla uczniów szkół podstawowych (tylko 7 i 8 klasy), gimnazjalnych i średnich. Konkurs Lwiątko wzorowany jest na konkursie Kangur Matematyczny.
Wikipedia
(1.1) W ogrodzie zoologicznym widzieliśmy troje małych lwiątek.
Wiktionary
rzecz. lew m., lwię n., lwica ż., lwisko n., Lew mos./mzw.
przym. lwi
Wiktionary
samica lwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica lwa
Wiktionary
Lwica (hiszp. Leonera, ang. Lion's Den) – argentyńsko-brazylijsko-południowokoreański film dramatyczny z 2008 roku w reżyserii Pablo Trapero. Wyprodukowany przez Buena Vista International.
Premiera filmu miała miejsce 15 maja 2008 roku podczas 61. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Dwa tygodnie później premiera filmu odbyła się 29 maja 2008 roku, a w Polsce 12 czerwca 2009 roku.
Wikipedia
(1.1) Pięć lwic i trzy samce wybiegły na polanę kocimi susami.
Wiktionary
IPA: ˈlvʲit͡sa, AS: lvʹica
Wiktionary
rzecz. lew m., lwisko m., lewek m., lwiątko n., Lew m.
przym. lwi
Wiktionary
młode lwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) młode lwa; mały, młody lew
Wiktionary
rzecz. lew m., lwisko n.
:: zdrobn. lwiątko n.
przym. lwi
Wiktionary
(1.1) zdrobn. lwiątko
Wiktionary
lwinka kameleon - gatunek muchówki z rodziny lwinkowatych
SJP.pl
o cechach lwinkowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
Lwinkowate, zmróżkowate (Stratiomyidae) – rodzina owadów należąca do rzędu muchówek (Diptera), podrzędu krótkoczułkich (Brachycera). Obejmuje ponad 2700 opisanych gatunków o różnorodnej budowie i ubarwieniu. Larwy rozwijają się w martwej materii organicznej, pod korą lub w wodzie.
Wikipedia
o cechach lwinkowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
gatunek rośliny jednoliściennej z rodziny krasnolicowatych
SJP.pl
roślina ogrodowa o kwiatach podobnych do otwartej paszczy lwa; lwia paszcza
SJP.pl
zgrubienie od: lew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. lew
Wiktionary
rzecz. lew m., lewek m., lwiarnia ż., lwiątko n., lwica ż., lwiczka ż., lwię n., Lew mos./mzw.
przym. lwi
Wiktionary
duży ssak drapieżny z rodziny kotów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie;
(1.2) geogr. hist. Lwówek Śląski;
Wiktionary
Lwów (ukr. Львів, Lwiw) – miasto na Ukrainie, ośrodek administracyjny obwodu lwowskiego, rejonu lwowskiego i hromady Lwów.
Lwów jest położony na pograniczu wschodniego Roztocza (Roztocze Lwowskie) i Wyżyny Podolskiej, nad rzeką Pełtwią. Jest ważnym ośrodkiem przemysłowym, węzłem lotniczym, kolejowym i drogowym. Na początku 2021 roku, z liczbą mieszkańców wynoszącą niemal 718 tys., Lwów zajmował 7. miejsce wśród najludniejszych ukraińskich miast.
Wikipedia
(1.1) A gdybym miał kiedyś urodzić się znów, to tylko we Lwowie.
Wiktionary
IPA: lvuf, AS: lvuf
Wiktionary
rzecz. lwowiak m., lwowianin m., lwowianka ż., Lwowszczyzna ż.
przym. lwowski
skr. lwowsk.
przysł. lwowsko
Wiktionary
skrót od: lwowski
SJP.pl
1. mieszkaniec Lwówka;
2. mieszkaniec Lwówka Śląskiego
SJP.pl
1. mieszkanka Lwówka;
2. mieszkanka Lwówka Śląskiego
SJP.pl
przymiotnik od: Lwówek, Lwówek Śląski
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lwówek (do poł. XIX w. Lwowek; niem. Neustadt bei Pinne) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lwówek, nad rzeką Czarną Wodą, dopływem Obry.
W okresie I i II Rzeczypospolitej oraz w latach 1945–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
IPA: ˈlvuvɛk, AS: lvuvek
Wiktionary
przym. lwówecki
Wiktionary
potocznie: mieszkaniec Lwowa; lwowianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lwowa
(1.2) osoba pochodząca ze Lwowa, urodzona we Lwowie
Wiktionary
(1.2) Karol jest rodowitym lwowiakiem.
Wiktionary
rzecz. lwowianin mos., Lwowszczyzna ż., Lwów mrz.
:: fż. lwowianka ż.
przym. lwowski
Wiktionary
mieszkaniec Lwowa; lwowiak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lwowa
(1.2) osoba pochodząca ze Lwowa, urodzona we Lwowie
Wiktionary
(1.2) Po II wojnie światowej lwowianie masowo osiedlali się we Wrocławiu.
Wiktionary
rzecz. Lwów m., lwowiak m.
:: fż. lwowianka ż.
przym. lwowski
Wiktionary
(1.1-2) lwowiak
Wiktionary
mieszkanka Lwowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lwowa
(1.2) kobieta pochodząca ze Lwowa, urodzona we Lwowie
Wiktionary
(1.1) Minister pogratulował lwowiance zdobytego medalu.
Wiktionary
rzecz. Lwowszczyzna ż., Lwów mrz.
:: fm. lwowiak mos., lwowianin os.
przym. lwowski
Wiktionary
Lwowiec (niem. Löwenstein) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1973–1977 Lwowiec należał do gminy Skandawa. Od 1977 wieś włączono do gminy Sępopol.
Wikipedia
skrót
(1.1) = lwowski
Wiktionary
rzecz. Lwów mrz.
przysł. lwowsko
przym. lwowski
Wiktionary
1. → Lwów;
2. obwód lwowski - jeden z 24 obwodów Ukrainy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze Lwowem, dotyczący Lwowa
Wiktionary
(1.1) W obwodzie lwowskim, tak jak w reszcie kraju, zaostrza się sytuacja z koronawirusem.
Wiktionary
IPA: ˈlvɔfsʲci, AS: lvofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. lwowiak mos., Lwowszczyzna ż., Lwów mrz., lwowianin mos., lwowianka ż.
przysł. lwowsko
skr. lwowsk.
Wiktionary
(1.1) skr. lwowsk.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) na sposób lwowski, po lwowsku
Wiktionary
(1.1) Rozpłakała się na widok lwowsko wyglądających dachów domów.
Wiktionary
rzecz. Lwów mrz.
przym. lwowski
skr. lwowsk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region na Ukrainie
Wiktionary
(1.1) Polskie ministerstwo kultury finansuje renowację polskiego dziedzictwa kulturowego na Lwowszczyźnie.
Wiktionary
rzecz. lwowiak mos., lwowianin mos., lwowianka ż., Lwów mrz.
przym. lwowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) fant. człowiek, którego jedną z form jest lew
Wiktionary
IPA: ˈlvɔwak, AS: lvou̯ak
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = Ludowe Wojsko Polskie
Wiktionary
(1.1) Bitwa została stoczona 18 sierpnia 1945 r. przez 1 szwadron 5 Brygady Wileńskiej, pod dowództwem por. Zygmunta Błażejewicza „Zygmunta” i oddział ppor. Władysława Łukasiuka „Młota” z oddziałami NKWD, UB i LWP, pacyfikującymi tereny Podlasia.
Wiktionary
IPA: ɛl‿vu‿ˈpɛ, AS: el‿vu‿pe
Wiktionary
skrót: luks
SJP.pl
Luks (lx) – jednostka natężenia oświetlenia E w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa pochodzi od łac. lux – światło.
Wikipedia
samochód typu Lancia Lybra
SJP.pl
Lycos – wyszukiwarka internetowa opracowana przez firmę Lycos, Inc. z Waltham, stan Maryland. W 2000 r. Lycos połączył się z Terra Networks, czołowym dostawcą usług internetowych dla hiszpańskiego i portugalskiego obszaru językowego, tworząc firmę Terra Networks.
Na początku 2004 r. firma zrestrukturyzowała się, rozwijając portal do postaci obszernej wspólnoty online, natomiast oddział Lycos w USA został sprzedany w październiku firmie Daum Communications Corporation.
Wikipedia
[czytaj: lajkra] elastyczne włókno syntetyczne; spandex, elastan
SJP.pl
Spandex (lycra, elastan i in.) – elastyczne włókno syntetyczne (elastomer poliuretanowy), wynalezione w 1958 r. przez Josepha Shiversa w laboratoriach DuPont i przez długi czas produkowane i rozprowadzane przez tego producenta.
Lycra jest zastrzeżonym znakiem towarowym przedsiębiorstwa Invista (dawniej część DuPont).
Wikipedia
materiał wybuchowy o kruszących właściwościach
SJP.pl
Kwas pikrynowy (gr. pikros – gorzki, ze względu na gorzkawy smak; 2,4,6-trinitrofenol) – organiczny związek chemiczny z grupy związków nitrowych i fenoli, hydroksylowa pochodna 1,3,5-trinitrobenzenu.
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. leżeć, wylegiwać się
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. kłaść się do spania
Wiktionary
rzecz. lygier mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. miejsce do spania, wypoczynku
Wiktionary
czas. lygać ndk.
Wiktionary
mieszaniec samca lwa i samicy tygrysa; legrys
SJP.pl
Legrys, lygrys (zbitka wyrazów „lew” i „tygrys”) – mieszaniec samca lwa i samicy tygrysa.
Podobnie jak tyglew, nie występuje w naturze i jest skutkiem przypadkowego lub celowego krzyżowania zwierząt w niewoli. W warunkach naturalnych zasięgi występowania lwów i tygrysów się nie nakładają, a nawet gdyby tak było (lew azjatycki), to występowałyby między nimi konflikty. Związki tygrysic z lwami były odnotowywane bardzo rzadko. Pierwsze udokumentowane dane o istnieniu legrysów pochodzą z Azji z początków XIX wieku. Zwierzęta te żyją od 15 do 20 lat. Samce są bezpłodne, lecz samice są zdolne do urodzenia potomstwa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lombard
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bałagan
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|ż. Helenka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. lutownica
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|lutkolba.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. lutować
Wiktionary
nocna przemiana człowieka w zwierzę przypominające wilka, które przed świtem powraca do ludzkich kształtów; likantropia, wilkołactwo
SJP.pl
[czytaj: lymfoma] z łaciny: chłoniak (nowotwór układu limfatycznego); nazwa używana przed upowszechnieniem się polskiego odpowiednika
SJP.pl
Chłoniaki (łac. lymphoma) – choroby nowotworowe wywodzące się z układu limfatycznego, dotykające najczęściej węzły chłonne, a czasami również inne narządy (np. płuca, skóra, jelita). Wszystkie chłoniaki są nowotworami złośliwymi, choć wyróżnia się postacie o mniejszej i większej złośliwości. Chłoniaki przebiegające z pierwotnym zajęciem szpiku nazywane są białaczkami (zespół leukemia-lymphoma). Chłoniaki leczone są głównie chemioterapią i radioterapią. W postaciach zlokalizowanych możliwe jest leczenie operacyjne.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. leń
Wiktionary
(1.1) Na leżance legnoł lyń / I sie lyni cołki dziyń.
Wiktionary
[czytaj: lincz] samosąd polegający na zabiciu przez tłum osoby posądzonej o przestępstwo; lincz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) nazwisko, od którego wywodzi się pojęcie linczu
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) być może mowa o Williamie lub Charlesie Lynchu
(1.1) źródłosłów dla: źródło dla|lincz., źródło dla|ang|lynch.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Lynch (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Lynch (William lub Charles, od których wywodzi się pojęcie linczu)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
Kongens Lyngby – miasto w północnej części Zelandii, największej wyspie Danii, na północ od Kopenhagi.
Miasto składa się z dwóch głównych dzielnic: Lyngby (wschód) i Ulrikkenborg (zachód).
Miasto jest siedzibą Duńskiego Uniwersytetu Technicznego.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Lyngby.
Wikipedia
Lynne – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wisconsin, w hrabstwie Oneida.
Wikipedia
[czytaj: ljon albo lją] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Francji nad Rodanem i Saoną;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Całą podróż aż do Lyonu odbył jak najspokojniej (…).
Wiktionary
IPA: lʲjɔ̃n, AS: lʹi ̯õn
Wiktionary
rzecz. liończyk m., lionka ż.
przym. lioński, lyoński
Wiktionary
(1.1) hist. Lugdun, Lugdunum; war. Lion
Wiktionary
mieszkaniec Lyonu; liończyk
SJP.pl
mieszkanka Lyonu; lionka
SJP.pl
[czytaj: ljoński] związany z Lyonem, dotyczący Lyonu; lioński
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lyonem, dotyczący Lyonu
Wiktionary
rzecz. Lyon mrz., Lion mrz.
przym. lioński
Wiktionary
(1.1) lioński
Wiktionary
Jean-François Lyotard (ur. 10 sierpnia 1924 w Wersalu, zm. 21 kwietnia 1998 w Paryżu) – francuski filozof, przedstawiciel postmodernizmu. Uznawany za ojca tego kierunku i często określany mianem „papieża” postmodernizmu.
W latach 50. XX wieku związany z grupą Socialisme ou barbarie – młodych marksistów, którzy dostrzegali fiasko radzieckiej wersji komunizmu w wymiarze politycznym i społecznym. Wykładowca na słynnym uniwersytecie Sorbonne Paris VIII (Vincennes-St.Denis), skupiającym takich myślicieli jak Michel Foucault czy Gilles Deleuze.
Wikipedia