Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: szerlok] potocznie: inteligentny, błyskotliwy detektyw
SJP.pl
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: szerpa] syntetyczna tkanina, stosowana do wyrobu swetrów i ciepłych okryć; szerpa
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: szery] białe, mocne wino hiszpańskie; jerez, xeres
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. rodzaj hiszpańskiego wina;
Wiktionary
Sherry, także jerez, xeres – hiszpańskie wino wzmocnione (ok. 16–20% alkoholu) pochodzące z Andaluzji, z rejonu Jerez de la Frontera. Od schyłku XVI wieku zyskało popularność w Anglii, stąd ogólnie przyjęta angielska nazwa tego trunku.
W języku polskim słowo sherry jest rodzaju nijakiego (to sherry, nie: ta sherry).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) jerez
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) sherry
* francuski: (1.1) xérès m.
* szwedzki: (1.1) sherry
źródła.
== sherry (język angielski.) ==
thumb|sherry (1.1)
wymowa. audioUS|En-us-sherry.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. sherry
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) jerez
Wiktionary
[czytaj: szerłud] angielskie imię męskie
SJP.pl
Najbardziej znane z miejsc o nazwie Sherwood to las Sherwood w Nottinghamshire, według legendy siedziba Robin Hooda. Od niego pochodzi też nazwa jednego z przedmieści miasta Nottingham.
Wikipedia
[czytaj: szeryl] obce imię żeńskie
SJP.pl
[czytaj: szi-atsu lub si-atsu] masaż relaksacyjny polegający na ugniataniu palcami jakiejś części ciała; siatsu
SJP.pl
[czytaj: sziba] jedna z sześciu ras psów japońskich
SJP.pl
Shiba-inu (jap. 柴犬) – jedna z sześciu ras psów japońskich, należąca do szpiców i psów w typie pierwotnym, zaliczona do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Nie podlega próbom pracy.
Zgodnie z klasyfikacją amerykańską należy do grupy psów pracujących.
Wikipedia
[czytaj: szido lub sido] kara w judo
SJP.pl
[czytaj: szift] jeden z klawiszy na klawiaturze komputera; Shift
SJP.pl
Shift – klawisz modyfikatora używany do wpisywania wielkich liter i innych alternatywnych „górnych” symboli (znajdujących się na klawiszach nad innymi „podstawowymi” znakami np: „$” nad „4”, „:” nad „;”). Na klawiaturze znajdują się dwa takie klawisze: po lewej i prawej stronie głównego bloku klawiatury.
Wikipedia
jadalny grzyb rosnący na przewróconych drzewach, hodowany w Chinach i Japonii; shitake
SJP.pl
Twardnik japoński, twardziak jadalny (Lentinula edodes (Berk.) Pegler), jap. shiitake 椎茸 lub シイタケ – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.
Wikipedia
[czytaj: sziDZIAdżłang] miasto w Chinach; Szyciaczuang
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: szikoku albo sikoku] rasa psów powstała w czasach starożytnych w Japonii
SJP.pl
Sikoku (jap. 四国 Shikoku; tłum. „cztery prowincje”) – najmniejsza i najsłabiej zaludniona z czterech głównych wysp Japonii, położona w południowo-zachodniej części Wysp Japońskich, między Morzem Wewnętrznym a Oceanem Spokojnym.
Wikipedia
[czytaj: szimedżi lub simedzi] jadalny grzyb azjatycki
SJP.pl
[czytaj: szimi] taniec towarzyski pochodzenia amerykańskiego, popularny w latach dwudziestych XX wieku
SJP.pl
Shimmy (zw. też: Shimmy-sha-wabble, Hootchy-Kootchy) – taniec związany z jazzem, narodził się w Stanach Zjednoczonych po I wojnie światowej.
Tańczy się go w takcie 2/2 bądź 2/4. Jest szybszy od fokstrota W tańcu korpus tancerza pozostaje w bezruchu, porusza natomiast ramionami na zmianę do przodu i do tyłu (kiedy prawe ramię wysuwa się do przodu, lewe przesuwa się do tyłu). Pomocne może być trzymanie rąk lekko zgiętych w łokciach; kiedy ramiona się poruszają – dłonie utrzymywane są w tej samej pozycji. Intensywność ruchów ramion daje efekt erotyczny z powodu poruszających się i falujących piersi.
Wikipedia
[czytaj: szimpa] japoński ruch teatralny z elementami teatru europejskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj broni japońskiej, będącej mieczem o drewnianym, wykonanym z bambusa ostrzu;
Wiktionary
Shinai (jap. 竹刀) - bambusowy miecz używany w kendo do ćwiczeń oraz podczas zawodów. Broń sportowa wykonana z czterech bambusowych listewek, częściowo pokrytych skórą. Shinai stworzono, aby zastąpić używany wcześniej bokken, który z kolei (w celach zwiększenia bezpieczeństwa ćwiczeń szermierczych) zastępował katanę.
Wikipedia
(1.1) Palnij go raz a dobrze tym shinai!
Wiktionary
[czytaj: szindo] rzadko: politeistyczny kult religijny w Japonii; sinto (sintoizm), shinto (shintoizm), szynto (szyntoizm), szinto (szintoizm), shintō
SJP.pl
[czytaj: szingeki] japoński ruch teatralny z pierwszej połowy XX wieku, przejmujący wzorce europejskiego teatru realistycznego
SJP.pl
[czytaj: szinkansen] pociąg kolei Shinkansen; sinkansen
SJP.pl
Shinkansen (jap. 新幹線) – japoński system kolei dużych prędkości, osiągających prędkość maksymalną do 320 km/h. Pierwsza linia o nazwie Tōkaidō Shinkansen została otwarta w 1964.
Wikipedia
[czytaj: szinto] politeistyczny kult religijny w Japonii; sinto (sintoizm), shintoizm, szynto (szyntoizm), szinto (szintoizm)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. tradycyjna religia Japonii;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W Japonii dominują dwie religie: buddyzm i shinto (…)
Wiktionary
rzecz. shintoizm m., sintoizm m., szintoista m., szintoistka ż.
przym. shintoistyczny
Wiktionary
(1.1) shintoizm, sintoizm, szinto, sinto, shintō
Wiktionary
wyznawca shintoizmu - kultu religijnego w Japonii; szintoista, sintoista
SJP.pl
→ shintoizm; sintoistyczny, szintoistyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rel. związany z shinto / shintoizmem
Wiktionary
rzecz. shintoizm m., shinto n., shintoista m., shintoistka ż.
Wiktionary
[czytaj: szintoizm] politeistyczny kult religijny w Japonii; sinto, sintoizm, shinto, szynto, szyntoizm, szinto, szintoizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. zob. shinto.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Chramy shintoistyczne to miejsce oddawania czci w shintoizmie, a świątynia buddyjska to budowla kultowa buddyzmu.
Wiktionary
rzecz. shinto n.
przym. shintoistyczny
Wiktionary
[czytaj: szip] środowiskowo: związek dwóch osób
SJP.pl
[czytaj: szipować] wyobrażać sobie i popierać związek miłosny między jakimiś osobami; shippować
SJP.pl
[czytaj: szipować] wyobrażać sobie i popierać związek miłosny między jakimiś osobami; shipować
SJP.pl
[czytaj: szajer] dawna jednostka terytorialno-administracyjna w Wielkiej Brytanii; hrabstwo
SJP.pl
Wikipedia
James Shirley (1596-1666), dramatopisarz angielski
SJP.pl
Osoby z imieniem Shirley:
Wikipedia
[czytaj: szert] męski podkoszulek z długimi rękawami
SJP.pl
[czytaj: szerting] cienka, gęsta tkanina bawełniana; szerting
SJP.pl
jadalny grzyb rosnący na przewróconych drzewach, hodowany w Chinach i Japonii; shiitake
SJP.pl
Twardnik japoński, twardziak jadalny (Lentinula edodes (Berk.) Pegler), jap. shiitake 椎茸 lub シイタケ – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.
Wikipedia
[czytaj: szite] w japońskim teatrze no: aktor grający główną postać
SJP.pl
[czytaj: szitstorm] potocznie:
1. gwałtowna, zażarta dyskusja wywołana kontrowersją; gównoburza;
2. awantura, nieprzyjemna sytuacja; sajgon, meksyk
SJP.pl
marka motocykli
SJP.pl
[czytaj: eshaelka] potocznie: motocykl marki SHL
SJP.pl
określenie na ludobójstwo dokonane na Żydach w czasie II wojny światowej; szoa (Szoa); szoah (Szoah); holocaust (Holocaust); holokaust (Holokaust)
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: szoarma] potrawa arabska w postaci pieczonych skrawków mięsa; shaorma, shawarma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. bliskowschodnia potrawa, której podstawą są okrawki pieczonego na pionowych rusztach mięsa, serwowane na talerzu lub zawinięte w pieczywo;
(1.2) spoż. arabska mieszanka przypraw do mięsa, składająca się z kminu rzymskiego, słodkiej papryki, granulowanego czosnku, imbiru, gałki muszkatołowej, cynamonu, kurkumy, cayenne i soli
Wiktionary
Szawarma (arab. شَاوَرْمَا, šāwarmā; wym. szałarma), szoarma – bliskowschodnia potrawa w postaci skrawków mięsa okrawanych z pionowego, obrotowego rożna. Nazwa arabska „szawarma” pochodzi od tureckiego słowa çevirme, dosłownie „obracający się”, lecz obecnie używana jest głównie w kręgu języka arabskiego. W samej Turcji odpowiednikiem tej potrawy jest döner kebab, zaś w Grecji – gyros. Mięso z dodatkami podaje się zazwyczaj w chlebie typu pita lub podobnym.
Wikipedia
(1.1) Dobra shoarma nie powstanie bez idealnie skomponowanej mieszanki przypraw.
Wiktionary
(1.1) szawarma, gyros, kebab
Wiktionary
[czytaj: szoking] potocznie: coś zaskakującego, szokującego; szoking
SJP.pl
[czytaj: szugejz] podgatunek rocka alternatywnego, powstały pod koniec lat 80. w Wielkiej Brytanii
SJP.pl
Shoegaze, shoegazing lub shoegazer – podgatunek rocka alternatywnego, powstały pod koniec lat 80. XX wieku w Wielkiej Brytanii.
Wikipedia
[czytaj: szogi] gra planszowa, japońska odmiana szachów; siogi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) tradycyjna japońska gra planszowa, podobna do szachów; japońskie szachy;
Wiktionary
Shōgi (jap. 将棋 shōgi; używany także zapis shogi lub siogi) – japońskie szachy rozgrywane na planszy 9×9. Charakterystyczną zasadą jest możliwość umieszczenia zbitych bierek z powrotem na planszy. Bierki są znacznie słabsze niż w szachach międzynarodowych.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) shōgi, siogi, japońskie szachy
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) shogi
* japoński: (1.1) 将棋
źródła.
== shogi (język angielski.) ==
thumb|shogi (1.1)
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-shogi.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) shogi
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) shōgi, siogi, japońskie szachy
Wiktionary
[czytaj: szogun] tytuł japońskich namiestników wojskowych; siogun, szogun
SJP.pl
Siogun (jap. 将軍 shōgun), szogun – wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych, generalissimus w Japonii w latach 793–1868. Słowo shōgun jest skróconą wersją pierwotnego tytułu oficjalnego sei’i-taishōgun (jap. 征夷大将軍 sei’i-taishōgun; dosł. „głównodowodzący wojsk ekspedycyjnych przeciwko barbarzyńcom” lub „generalissimus do podboju (ujarzmienia) barbarzyńców”). Początkowo był to stopień wojskowy dowodzących cesarską armią japońską, później dziedziczny tytuł wojskowych władców Japonii, sprawujących faktyczną władzę w kraju rządzonym tylko nominalnie przez cesarza.
Wikipedia
[czytaj: szogunat] szogunat, siogunat, bakufu;
1. japońska wojskowa administracja feudalna w latach 1992-1868, w której rządy sprawował szogun;
2. okres w historii Japonii, w którym rządy sprawował szogun
SJP.pl
Siogunat (jap. 幕府 bakufu; dosł. „rządy spod namiotu”) – nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii. Słowo to tłumaczone jest również jako „urząd w namiocie” (ang. tent office) lub „sprawowanie rządów spod namiotu” (ang. tent government), odnosiło się bowiem do kwatery głównej dowódcy wojskowego na polu bitwy.
Wikipedia
[czytaj: szodżi albo siodzi] papierowy parawan w drewnianej ramie służący w Japonii jako ściana; siodzi
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: szona] język z rodziny bantu, język urzędowy Zimbabwe
SJP.pl
Szona – nazwa zbiorcza dla grupy plemion afrykańskich z grupy Bantu żyjących w zachodnim Zimbabwe i południowym Mozambiku. Posługują się językiem shona. Społeczność ta liczy ok. 9 mln osób.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środ. typ mangi lub anime przeznaczonych dla chłopców
Wiktionary
Shōnen-manga (jap. 少年漫画) – rodzaj mangi przeznaczonych głównie dla chłopców.
W tego rodzaju komiksach i filmach dominują walki, transformacje, roboty i silni bohaterowie. Także historie, które opowiadają o miłości, czyli temat typowy dla shōjo-mangi (manga dla dziewcząt), mogą być zaliczane do shōnen-mangi (shōnen znaczy chłopiec), gdy historia widziana jest z punktu widzenia chłopaka. Nie zawsze kończą się szczęśliwie, co jest kolejną różnicą pomiędzy shōnen-mangą a shōjo-mangą.
Wikipedia
(1.1) W shōnenach najbardziej lubię sceny walk.
Wiktionary
(1.1) shōnen manga
Wiktionary
[czytaj: szop] potocznie: sklep
SJP.pl
[czytaj: szopdroping] zjawisko artystyczne polegające na dyskretnym zostawianiu rozmaitych rzeczy na półkach sklepowych
SJP.pl
[czytaj: szopoholiczka] kobieta uzależniona od robienia zakupów; szopoholiczka, zakupoholiczka
SJP.pl
[czytaj: szopoholik] osoba uzależniona od robienia zakupów; zakupoholik, szopoholik
SJP.pl
[czytaj: szopoholizm] uzależnienie od kupowania rzeczy; zakupoholizm, szopoholizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. zakupoholizm.
Wiktionary
(1.1) kupnoholizm, oniomania, szopoholizm, zakupoholizm
Wiktionary
[czytaj: szoperka]
1. damska torba na zakupy; szoperka;
2. doradczyni w zakresie zakupów
SJP.pl
[czytaj: szoping] forma spędzania wolnego czasu polegająca na robieniu zakupów, przede wszystkim w dużych centrach handlowych
SJP.pl
Shopping – brytyjski film z 1994 roku w reżyserii Paula Andersona o grupie brytyjskich nastolatków.
W filmie swoją pierwszą znaczącą rolę zagrał Jude Law. Sadie Frost i Jude Law poznali się na planie tego filmu.
Wikipedia
[czytaj: szortdrink] napój alkoholowy podawany w kieliszku o objętości poniżej 80 ml
SJP.pl
[czytaj: szorthorn] przedstawiciel angielskiej rasy bydła domowego (wyhodowanej w końcu XVIII w.), hodowany obecnie w wielu krajach w dwóch odmianach: mlecznej i mięsnej; szorthorn
SJP.pl
[czytaj: szortlista] lista finalistów powstała drogą eliminacji z dłuższej listy
SJP.pl
[czytaj: szot] mocny drink o objętości do 50 ml z małą ilością składników bezalkoholowych, podawany w kieliszku do wódki i pity zwykle na raz
SJP.pl
Shot (pol. „strzał”) – sposób przyrządzania i podawania koktajlu alkoholowego. Ma objętość do 50 ml.
Napoje tego typu są mocniejsze od long drinków, gdyż składnikami są zazwyczaj alkohole o wysokiej procentowej ich zawartości, a sporządza się je bez składników rozcieńczających. Składniki bezalkoholowe dodaje się w małych ilościach. Shot serwuje się w kieliszku do wódki i pije zwykle jednym haustem.
Wikipedia
[czytaj: szotokan] grupa stylów karate wywodząca się ze szkoły karate Gichina Funakoshi
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: szałtboks] darmowy czat serwisu internetowego, umożliwiający szybką wymianę wiadomości użytkownikom witryny; saybox, chatterbox
SJP.pl
Shoutbox – element serwisów internetowych umożliwiający użytkownikom bardzo szybką wymianę zdań bez potrzeby wysyłania trwałych wiadomości na standardowym forum dyskusyjnym. Najczęściej stanowi dodatkowy element bardziej rozbudowanych systemów dyskusyjnych, np. pozwala na poruszanie luźniejszych tematów na forach dyskusyjnych, co znacznie zmniejsza ilość spamu czy tematów w działach typu off-topic, czyniąc go dobrym sposobem na odciążenie witryny.
Wikipedia
[czytaj: szoł] szoł;
1. przedstawienie artystyczno-rozrywkowe o charakterze rewiowym; widowisko;
2. wielka uroczystość mająca widowiskowy charakter;
3. efektowny występ artystyczny, popis niezwykłych umiejętności; pokaz;
4. wydarzenie nabierające charakteru chętnie oglądanego przez wszystkich widowiska; przedstawienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) efektowny pokaz
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) spektakl, widowisko
Wiktionary
[czytaj: szołbiznes] przemysł rozrywkowy, szołbiznes, show business, show-business, show biznes, showbiznes;
1. gałąź gospodarki zajmująca się dostarczaniem rozrywki, obejmująca telewizję, kino, teatr, kabaret, muzykę, modę itp.;
2. ludzie oraz przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością
SJP.pl
[czytaj: szołbiznes] przemysł rozrywkowy, szołbiznes, show business, show-biznes, show biznes, showbiznes;
1. gałąź gospodarki zajmująca się dostarczaniem rozrywki, obejmująca telewizję, kino, teatr, kabaret, muzykę, modę itp.;
2. ludzie oraz przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością
SJP.pl
[czytaj: szołbiz] potocznie: show biznes
SJP.pl
Showbiz – debiutancki album angielskiego zespołu rockowego Muse, wydany 4 października 1999 roku przez wytwórnię Mushroom Records, a wyprodukowany przez Johna Leckiego w Sawmill Studios w Kornwalii. Krążek promowały utwory - "Uno", "Cave", "Muscle Museum", "Sunburn" oraz "Unintended". W Wielkiej Brytanii Showbiz zyskał status platynowej płyty, natomiast na całym świecie sprzedał się w nakładzie około 900 tys. kopii (z czego 100 tys. w Stanach Zjednoczonych).
Wikipedia
[czytaj: szołbiznes] przemysł rozrywkowy, szołbiznes, show business, show-business, show biznes, show-biznes;
1. gałąź gospodarki zajmująca się dostarczaniem rozrywki, obejmująca telewizję, kino, teatr, kabaret, muzykę, modę itp.;
2. ludzie oraz przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością
SJP.pl
Show business lub show-business – produkcja programów rozrywkowych lub osoby i przedsiębiorstwa zajmujące się taką działalnością.
Obejmuje różne formy rozrywki, jak imprezy widowiskowo-muzyczne (widowiska, koncerty, recitale), płyty, filmy, widowiska telewizyjne, teledyski, a także opiniotwórczą prasę branżową.
Wikipedia
[czytaj: szołmen]
1. osoba zawodowo związana z przemysłem rozrywkowym;
2. osoba występująca publicznie, umiejąca zwracać na siebie uwagę i rozbawiać;
3. konferansjer przedstawienia rozrywkowego
SJP.pl
[czytaj: szołrum] salon wystawowy;
1. miejsce w sklepie, firmie handlowej, przeznaczone do prezentacji oferty;
2. miejsce odbywania się pokazów kolekcji mody uznanych projektantów;
3. miejsce w sklepie wyposażenia wnętrz, w którym prezentuje się specjalnie zaaranżowane ekspozycje; pokój wystawienniczy
SJP.pl
Showroom (jap. ショールーム Shōrūmu; stylizowany na SHOWROOM) – japońska usługa transmisji strumieniowej (na żywo) wykorzystywana głównie przez japońskich idoli i seiyū (japońskich aktorów głosowych). Usługa została opracowana przez DeNA i zintegrowana z procesem przesłuchań grup idoli, takich jak 22/7, Nogizaka46 i Keyakizaka46.
Wikipedia
[czytaj: szołraner] producent wykonawczy serialu telewizyjnego
SJP.pl
Showrunner (ang. osoba kierująca serialem) – główny twórca serialu telewizyjnego, pełniący z reguły także funkcję scenarzysty lub producenta wykonawczego.
Showrunner decyduje o kształcie artystycznym serialu i odpowiada za cały proces jego powstawania poprzez zarządzanie wszystkimi zespołami i twórcami. W przypadku komedii i dramatów często jest również twórcą postaci i głównym scenarzystą. W filmie bezpośrednią kontrolę nad produkcją sprawuje reżyser, w telewizji showrunner stoi ponad reżyserami poszczególnych odcinków. Showrunner sprawuje pieczę nad całokształtem programu – najczęściej to on odbiera nagrodę dla najlepszego serialu, na niego również spływa największa fala krytyki (jak chociażby w przypadku Gry o tron).
Wikipedia
[czytaj: SZOju] tradycyjny japoński sos sojowy
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik rodzaju nijakiego
(1.1) = kolej. samoczynne hamowanie pociągu;
Wiktionary
SHP, Shp, shp, może odnosić się do:
Wikipedia
IPA: ɛs‿xa‿ˈpɛ, AS: es‿χa‿pe
Wiktionary
postać z bajki
SJP.pl
Shrek – amerykański film animowany z 2001 w reżyserii Andrew Adamsona i Vicky Jenson, będący adaptacją ilustrowanej książki Shrek! autorstwa Williama Steiga.
Film został nagrodzony Nagrodą Akademii Filmowej w kategorii najlepszy film animowany pełnometrażowy na 74. ceremonii wręczenia Oscarów. Był to pierwszy Oscar w tej kategorii, gdyż nagrodę tę zaczęto przyznawać od 2003.
Wikipedia
[czytaj: szrinkflacja] zmniejszenie gramatury lub ilości produktów w opakowaniu przy jednoczesnym zachowaniu tej samej ceny; downsizing
SJP.pl
[czytaj: szuma] samochód typu Kia Shuma
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) szt. hist. japońska sztuka erotyczna popularna zwłaszcza w XVII-XIX wieku;
(1.2) szt. obraz, ilustracja w stylu shunga (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: szuriken] ostry metalowy pocisk do ręcznego miotania, zwykle w kształcie płaskiej gwiazdy
SJP.pl
Shuriken (jap. 手裏剣 shuri-ken; dosłownie „ostrze ukryte w dłoni”') – rodzaj małej broni o ostrych krawędziach i różnym kształcie, służącej do rzucania we wroga, używanej między innymi przez agentów ninja.
Wikipedia
Shuttleworth – osada w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Wielki Manchester, w dystrykcie metropolitalnym Bury. Leży 22 km na północ od centrum miasta Manchester.
Wikipedia
[czytaj: s-i] siódma sylaba solmizacyjna
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = inform. sztuczna inteligencja
Wiktionary
Belgia:
Chiny:
Inne:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) AI
* chiński standardowy: (1.1) 人工智能 (réngōng zhìnéng)
* duński: (1.1) ki, KI
* esperanto: (1.1) AI
* niemiecki: (1.1) KI ż.
* rosyjski: (1.1) ИИ m.
* ukraiński: (1.1) ШІ m.
źródła.
== SI (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) = nauk. Smithsonian Institution → Instytut Smithsona
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɛs‿ˈi, AS: es‿i
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) AI
* chiński standardowy: (1.1) 人工智能 (réngōng zhìnéng)
* duński: (1.1) ki, KI
* esperanto: (1.1) AI
* niemiecki: (1.1) KI ż.
* rosyjski: (1.1) ИИ m.
* ukraiński: (1.1) ШІ m.
źródła.
== SI (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) = nauk. Smithsonian Institution → Instytut Smithsona
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) AI
* chiński standardowy: (1.1) 人工智能 (réngōng zhìnéng)
* duński: (1.1) ki, KI
* esperanto: (1.1) AI
* niemiecki: (1.1) KI ż.
* rosyjski: (1.1) ИИ m.
* ukraiński: (1.1) ШІ m.
źródła.
== SI (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) = nauk. Smithsonian Institution → Instytut Smithsona
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
miasto w Chinach; Xi'an
SJP.pl
[czytaj: si ciang] rzeka w Chinach; Xi Jiang
SJP.pl
zaimek wskazujący, rodzaj żeński, obecnie tylko w zwrotach
(1.1) pot. obiekt bardziej odległy w przestrzeni lub czasie niż ten, który jest bliżej (tu)
partykuła
(2.1) gw-pl|Kociewie. się
zaimek zwrotny
(3.1) gw-pl|Mazury, Warmia. się
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie słuchaj, co ci mówi ta czy sia, tylko zakładaj ciepłe majty, bo się przeziębisz.
(2.1) A goście mało co by sia udławjili. sic.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. stóg
Wiktionary
1. rzucać ziarno w glebę;
2. rozsypywać coś celowo;
3. gubić, trwonić;
4. rozpowszechniać, szerzyć;
5. przepuszczać przez sito; przesiewać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) rzucać nasiona w glebę
Wiktionary
(1.1) W tej części ogrodu zwykle sieję słoneczniki.
(1.1) Seler należy siać w kwietniu.
Wiktionary
IPA: ɕät͡ɕ, AS: śäć
Wiktionary
rzecz. nasienie n., nasiono n., sianie n., siemię n., siew m., siewnik m., zasiew m., siewca mos.
czas. przesiać, posiać dk., posiewać ndk., rozsiać dk., rozsiewać ndk., zasiać dk., zasiewać ndk., przesiewać ndk.
przym. siejny
Wiktionary
(1.1) uprawiać, hodować
Wiktionary
w gimnastyce: pozycja siedząca, kuczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pozycja siedząca
wykrzyknik
(2.1) polecenie skierowane do psa, aby usiadł
Wiktionary
IPA: ɕat, AS: śat
Wiktionary
rzecz. wsiadający mos., wysiadający mos., siadanie n., siedzenie n., dosiadanie n., dosiedzenie n., nasiadanie n., nasiedzenie n., obsiadanie n., odsiadywanie n., odsiedzenie n., osiadanie n., podsiadanie n., poobsiadanie n., poosiadanie n., poprzysiadanie n., porozsiadanie n., posiadanie n., posiedzenie n., powsiadanie n., powysiadanie n., pozasiadanie n., pozsiadanie n., półsiedzenie n., przesiadanie n., przesiadywanie n., przesiedzenie n., przysiadanie n., przysiadywanie n., rozsiadanie n., usiadanie n., usiedzenie n., wsiadanie n., współsiedzenie n., wysiadanie n., wysiadywanie n., wysiedzenie n., zasiadywanie n., zasiadanie n., zsiadanie n., siądnięcie n., odsiadka ż.
czas. przesiadać się, siadać ndk., siąść dk., siedzieć ndk., dosiadać ndk., dosiedzieć dk., nasiadać ndk., nasiedzieć dk., obsiadać ndk., obsiąść dk., odsiadywać ndk., odsiedzieć dk., osiadać ndk., osiąść dk., podsiadać ndk., podsiąść dk., poobsiadać dk., poosiadać dk., poprzysiadać dk., porozsiadać się dk., posiadać ndk., posiąść dk., posiedzieć dk., powsiadać dk., powsiąść dk., powysiadać dk., pozasiadać dk., pozsiadać dk., półsiedzieć ndk., przesiadać ndk., przesiąść dk., przesiadywać ndk., przesiedzieć dk., przysiadać ndk., przysiadywać ndk., przysiąść dk., rozsiadać się ndk., rozsiąść się dk., usiadać ndk., usiedzieć dk., wsiadać ndk., wsiąść dk., współsiedzieć dk., wysiadać ndk., wysiąść dk., wysiadywać ndk., wysiedzieć dk., zasiadywać ndk., zasiadać dk., zsiadać ndk., zsiąść dk.
przym. siedzący, wsiadający, wysiadający, zasiadający
Wiktionary
przybierać pozycję siedzącą
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siąść)
(1.1) zajmować miejsce do siedzenia, przechodzić do siedzenia
(1.2) o samolocie, uskrzydlonym zwierzęciu: lądować
(1.3) pot. psuć się
Wiktionary
(1.1) Proszę siadać, autobus za chwilę odjeżdża.
(1.1) Jacku tyle razy prosiłam cię, żebyś nie siadał w przeciągu.
(1.3) Koparka widocznie przecięła kabel, bo w całym bloku natychmiast siadł prąd.
Wiktionary
IPA: ˈɕadat͡ɕ, AS: śadać
Wiktionary
rzecz. odsiadka ż., siad mrz., wsiadający mos., wysiadający mos., siadanie n., siedzenie n., dosiadanie n., dosiedzenie n., nasiadanie n., nasiedzenie n., obsiadanie n., odsiadywanie n., odsiedzenie n., osiadanie n., podsiadanie n., poobsiadanie n., poosiadanie n., poprzysiadanie n., porozsiadanie n., posiadanie n., posiedzenie n., powsiadanie n., powysiadanie n., pozasiadanie n., pozsiadanie n., półsiedzenie n., przesiadanie n., przesiadywanie n., przesiedzenie n., przysiadanie n., przysiadywanie n., rozsiadanie n., usiadanie n., usiedzenie n., wsiadanie n., współsiedzenie n., wysiadanie n., wysiadywanie n., wysiedzenie n., zasiadywanie n., zasiadanie n., zsiadanie n., siądnięcie n., zasiadka ż.
czas. przesiadać się, usiąść, siąść dk., siedzieć ndk., dosiadać ndk., dosiedzieć dk., nasiadać ndk., nasiedzieć dk., obsiadać ndk., obsiąść dk., odsiadywać ndk., odsiedzieć dk., osiadać ndk., osiąść dk., podsiadać ndk., podsiąść dk., poobsiadać dk., poosiadać dk., poprzysiadać dk., porozsiadać się dk., posiadać ndk., posiąść dk., posiedzieć dk., powsiadać dk., powsiąść dk., powysiadać dk., pozasiadać dk., pozsiadać dk., półsiedzieć ndk., przesiadać ndk., przesiąść dk., przesiadywać ndk., przesiedzieć dk., przysiadać ndk., przysiadywać ndk., przysiąść dk., rozsiadać się ndk., rozsiąść się dk., usiadać ndk., usiedzieć dk., wsiadać ndk., wsiąść dk., współsiedzieć dk., wysiadać ndk., wysiąść dk., wysiadywać ndk., wysiedzieć dk., zasiadywać ndk., zasiadać dk., zsiadać ndk., zsiąść dk.
przym. siedzący, wsiadający, wysiadający, zasiadający
wykrz. siad
Wiktionary
(1.1) zajmować (swoje) miejsce (dotyczy kina, teatru itp.); gw-pl|Górny Śląsk|zicać.
(1.3) psuć się, pot. padać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siadać.
Wiktionary
IPA: ɕaˈdãɲɛ, AS: śadãńe
Wiktionary
rzecz. siedziba ż., siedzenie n., siedzonko n., siedzisko n., siądnięcie n., siad mrz.
czas. przesiadać się, obsiadać, wysiadywać, wysiadać, wsiadać, dosiąść, siadać ndk., siąść dk.
przym. siedzeniowy, siedzący
wykrz. siad
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) o ludziach: położenie na czymś pośladków w celu przybrania pozycji siedzącej
(1.2) o ptakach, owadach: zatrzymanie się na jakimś przedmiocie, np. kwiecie, liściu itp.
Wiktionary
rzecz. siad m., siedziba ż., siedzenie n., siedzonko n., siedzisko n., siadanie n.
czas. siedzieć ndk., siadać ndk., siąść dk.
przym. siedzeniowy, siedzący
wykrz. siad
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Warmia. wieś
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. r. nijaki, cz. przeszły od: siąść
Wiktionary
Wikipedia
dawniej:
1. rozpiętość rozpostartych skrzydeł (ptaka, owada); zasięg;
2. sięgnięcie, zamach
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) łódź. coś podłej jakości, marnego
Wiktionary
(1.1) W tym sklepie to sama siaja jest.
Wiktionary
przym. siajowy
Wiktionary
(1.1) badziewie, barachło
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) łódź. podłej jakości, niewiele wart
Wiktionary
(1.1) To siajowy materiał, nie warto z tego szyć.
(1.1) W kazie jest jeden siajowy filmik trwający ok. 40 sek. (z Internetu)
Wiktionary
rzecz. siaja ż.
Wiktionary
1. w wyrażeniu "tak czy siak" - tak czy inaczej, w każdym wypadku; tak czy śmak;
2. w wyrażeniu "ni tak, ni siak" - ani dobrze, ani źle
SJP.pl
Siak – rzeka w Indonezji w środkowej części Sumatry; długość 225 km.
Źródła u podnóży gór Barisan, płynie w kierunku wschodnim do miasta Pekanbaru, następnie na północny wschód przez bagniste niziny; uchodzi estuarium do cieśniny Panjang będącej odnogą cieśniny Malakka.
Najgłębsza rzeka Sumatry (głębokość 8–12 m); żeglowna na prawie całej długości; od Pekanbaru dostępna dla statków morskich.
Wikipedia
potocznie:
1. pociągać nosem, aby nie dopuścić do wycieku wydzieliny; siorbać, siorpać;
2. oczyszczać nos, wydmuchując powietrze
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) wciągać nosem, pociągać nosem
(1.2) wydmuchiwać, wypróżniać nos
(1.3) przest. wsiąkać
Wiktionary
IPA: ˈɕɔ̃ŋkat͡ɕ, AS: śõŋkać
Wiktionary
czas. siąknąć dk.
rzecz. siąkanie, siąknięcie
Wiktionary
w językoznawstwie:
1. spłynięcie się w mowie spółgłosek dziąsłowych z palatalnymi w pośredni szereg, np. śzćzekaćz – szczekać; jabłonkowanie;
2. wymowa "ś" zamiast "sz", głównie w wyrazach obcych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siąkać.
Wiktionary
Jabłonkowanie (sziakanie, siakanie) – zjawisko polegające na pomieszaniu lub spłynięciu się spółgłosek dziąsłowych (szumiących: [ʂ, tʂ, ʐ, dʐ] tj. sz, cz, ż, dż) z palatalnymi (ciszące: [ɕ, tɕ, ʑ, dʑ] tj. ś, ć, ź, dź) w pośredni szereg – [ʃʲ, tʃʲ, ʒʲ, dʒʲ] tj. śz, ćz, źż, dźż, np. śzćzekaćz – szczekać i ściekać, śzare śzano, ćzarne ćziele. Występuje w dialekcie śląskim w gwarze jabłonkowskiej (w pobliżu Jabłonkowa – stąd nazwa), w okręgu opawskim i w gwarach czadeckich oraz w dialekcie mazowieckim w gwarach malborsko-lubawskich, ostródzkich i warmińskich
Wikipedia
IPA: ɕɔ̃ŋˈkãɲɛ, AS: śõŋkãńe
Wiktionary
czas. siąkać
Wiktionary
potocznie: bliżej nieokreślony, jakiś; śmaki
SJP.pl
potocznie:
1. wciągnąć nosem powietrze, powstrzymując wydzielinę; siorbnąć, siorpnąć;
2. wytrzeć nos, wydmuchując powietrze
SJP.pl
dawniej: nie tak, inaczej; dziś tylko w związku frazeologicznym: siako tako - w wystarczającym stopniu, nie najgorzej; jako tako
SJP.pl
w śiwaizmie: żeński aspekt i małżonka indyjskiego boga Śiwy; śakti
SJP.pl
jeden z głównych kultów w hinduizmie; śaktyzm
SJP.pl
[czytaj: s-ial] zewnętrzna warstwa skorupy ziemskiej
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: sial
SJP.pl
[czytaj: s-ialma] warstwa litosfery, pośrednia między sialem i simą, składająca się głównie z krzemu, glinu i magnezu
SJP.pl
Sialma – geologiczna strefa litosfery, która znajduje się pomiędzy simą a sialem. Głównymi składnikami tej strefy są tlenki glinu, krzemu oraz magnezu.
Wikipedia
[czytaj: s-ialowy]
1. → sial, np. blacha sialowa;
2. kwas sialowy - związek organiczny z grupy cukrów; kwas sjalowy
SJP.pl
(Symphalangus syndactylus) nadrzewna małpa wąskonosa z podrodziny gibonów (Hylobatidae)
SJP.pl
Siamang wielki, siamang (Symphalangus syndactylus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae), największy i najsilniejszy przedstawiciel gibbonów. Dorodny samiec może ważyć prawie 13 kg przy blisko 1 metrze wysokości.
Wikipedia
miasto w Chinach; Xiamen
SJP.pl
Xiamen ([ɕâmə̌n]; chiń. upr. 厦门市; chiń. trad. 廈門市; pinyin Xiàmén Shì; dawniej znane na Zachodzie jako Amoy od wymowy nazwy miasta w dialekcie hokkien) – miasto portowe w południowo-wschodnich Chinach, w prowincji Fujian, nad Cieśniną Tajwańską. W 2010 roku liczba mieszkańców strefy zurbanizowanej wynosiła 636 548. Zespół miejski w 1999 roku liczył 1 289 876 mieszkańców.
Wikipedia
Siamoszyce – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Kroczyce.
Wikipedia
potocznie: zaimek sygnalizujący zakończenie wyliczania, np. "On nigdy nie chce przyjść, bo to, bo tamto, bo siamto."; owamto
SJP.pl
miasto w Chinach; Xiangtan
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siać.
forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.
(2.1) Ms. lp. od: siano
Wiktionary
(1.1) Jutro rozpoczniemy sianie pszenicy.
Wiktionary
IPA: ˈɕä̃ɲɛ, AS: śä̃ńe
Wiktionary
rzecz. siemię n., siew mrz., siewca mos., siewnik mrz., posianie n., rozsianie n., rozsiewanie n.
czas. siać ndk., zasiać dk., posiać dk.
Wiktionary
(1.1) siew, rzad. siejbienie
Wiktionary
zdrobnienie od: siano
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od siano
Wiktionary
IPA: ˈɕãnkɔ, AS: śãnko
Wiktionary
rzecz. siano n.
przym. sienny
Wiktionary
Sianno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Brochów.
Wieś wchodzi w skład sołectwa Bieliny, Sianno.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.
Wikipedia
1. wyschnięta trawa lub wyschnięte kłosy zbóż;
2. potocznie: pieniądze;
3. wykręcić się sianem - uniknąć czegoś kłopotliwego za pomocą łatwego wybiegu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) roln. sucha trawa i inne rośliny skoszone z łąki na paszę;
(1.2) slang. przen. pieniądze
(1.3) uczn. nieładna fryzura
forma czasownika.
(2.1) forma bezosobowa czasu przeszłego od siać
Wiktionary
Siano – skoszone przed dojrzałością trawy, rośliny motylkowe i inne, następnie wysuszone, zazwyczaj w warunkach naturalnych. Proces koszenia, suszenia i magazynowania to sianokosy. Siano to jedna z najważniejszych pasz objętościowych suchych w żywieniu przeżuwaczy i koni.
Kiszonka uzyskiwana z podsuszonych roślin to sianokiszonka.
Wikipedia
(1.1) Zimą zwierzęta gospodarskie karmi się sianem.
(1.3) Czy facetka od bioli nie wstydzi się przyłazić do budy z tym sianem na kaczanie?
Wiktionary
IPA: ˈɕãnɔ, AS: śãno
Wiktionary
rzecz. siennik m., Sianów m., Sianowo n., Sianki nmos.
:: zdrobn. sianko n., sianeczko n.
przym. sienny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) etn. roln. zbiór siana
Wiktionary
rodzaj kiszonki, pasza przygotowywana z podsuszonych roślin o zawartości 40-60% suchej masy
SJP.pl
Sianokiszonka – pasza, rodzaj kiszonki przygotowywanej z roślin podsuszonych o zawartości 40–60% suchej masy. Podsuszoną zielonkę można zbierać np. prasami belującymi, które sporządzają bele i owijają zielonkę folią w celu izolacji od powietrza. Sianokiszonkę sporządza się również w silosach lub pryzmach. W trakcie zbioru do zielonki można dodawać dodatki kiszonkarskie (środki chemiczne, biologiczne – m.in. bakterie kwasu mlekowego, kombinowane).
Wikipedia
(zwykle w liczbie mnogiej)
1. koszenie traw na siano;
2. okres koszenia traw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. koszenie trawy na siano
(1.2) roln. okres sianokosu (1.1)
Wiktionary
(1.2) Zapłacimy mu po sianokosie.
Wiktionary
rzecz. sianokosy lm. nmos., sianokośność ż.
przym. sianokośny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) roln. koszenie łąki i suszenie traw w celu uzyskania siana;
(1.2) okres, w którym wykonuje się te prace
Wiktionary
Sianokosy – koszenie trawy na siano, jego suszenie na pokosach lub ostwiach i zwiezienie siana do miejsc zabezpieczonych przed opadami. Dawniej trawę koszono za pomocą kos, obecnie w tym celu powszechnie wykorzystuje się różnego typu kosiarki. W Polsce okres sianokosów zaczyna się w maju lub na początku czerwca. Dawne ręczne koszenie łąk, było uważane za jedną z najcięższych prac w rolnictwie.
Wikipedia
(1.1) Nad domostwami trzepotały się gołębie, z łąk bliskich biła świeżość i woń sianokosów.
(1.2) Sianokosy skończyły się w tym roku dosyć wcześnie.
Wiktionary
IPA: ˌɕãnɔˈkɔsɨ, AS: śãnokosy
Wiktionary
rzecz. sianokos mrz.
Wiktionary
(1.1) sianokos
(1.2) sianokos
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie zachodniopomorskim;
Wiktionary
Sianów (niem. Zanow) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sianów. Położone na Równinie Słupskiej nad strugą Polnicą, ok. 10 km od Koszalina, z którym graniczy administracyjnie.
Wikipedia
(1.1) Sianów jest miastem pomorskim.
(1.1) W Sianowie płynie struga Polnica.
Wiktionary
IPA: ˈɕãnuf, AS: śãnuf
Wiktionary
przym. sianowski
rzecz. sianowianin m., sianowianka ż., siano n.
Wiktionary
przypominający wyglądem siano
SJP.pl
mieszkaniec Sianowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Sianowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
Sianowo (kaszub. Swiónowò; niem. Schwanau) – kaszubska wieś letniskowa w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy.
Znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Sianowskim i przepływającą przez akwen jeziora rzeką Łebą. Wieś położona jest pomiędzy Lasami Mirachowskimi i jeziorem. Gniazduje tu wiele rzadkich gatunków ptaków. Sianowo leży na turystycznym Szlaku Kaszubskim i jest początkiem wodnego szlaku spływów kajakowych rzeką Łebą. Ta wieś bywa miejscem promocji języka kaszubskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Sianowo, Sianów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Sianowa
Wiktionary
(1.1) O nastolatkach zuchwale okradających sianowskie sklepy i zastraszających ich personel poinformowali nas właściciele wielobranżowego Centrum Handlowego "Ceramix", mieszczącego się w samym sercu miasta.
Wiktionary
rzecz. Sianów m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. sianokosy
Wiktionary
wieś nadmorska niedaleko Kołobrzegu
SJP.pl
Sianożęty (dawniej niem. Ziegenberg) – nadmorska wieś letniskowa w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Ustronie Morskie, ok. 1 km na zachód od Ustronia Morskiego. Miejscowość z letnim kąpieliskiem morskim, położona nad Zatoką Pomorską, na Wybrzeżu Słowińskim.
Wikipedia
rzadko o deszczu: padać drobnymi kroplami; dżdżyć, mżyć, kropić, rosić, siąpić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siąpać.
Wiktionary
rzecz. niesiąpanie n.
czas. siąpać ndk.
Wiktionary
o deszczu: padać drobnymi kroplami; mżyć, kropić, rosić, dżdżyć, siąpać
SJP.pl
1. pierwszy pokarm wydzielany przez gruczoły mleczne u kobiet i samic ssaków; młodziwo;
2. slangowo: wstyd, kompromitacja; obciach, wieś, wiocha, przypał;
3. potocznie: kiepskie, tanie wino; alpaga, mózgotrzep, jabol, pryta, bełt, wińsko;
4. potocznie: coś nieprzyjemnego w zapachu lub smaku, drażniącego zmysły;
5. zgrubienie od: siarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. fizj. wydzielina gruczołów mlekowych ssaków;
(1.2) slang. coś wstydliwego, godnego pogardy
(1.3) pot. tanie wino owocowe
(1.4) środ. muz. brzmienie gitary elektrycznej ze zbyt wyeksponowanym środkowym i górnym pasmem dźwięku i dużą ilością przesteru.
Wiktionary
Siara (młodziwo, łac. colostrum) – gęsta, żółta wydzielina gruczołu mlekowego ssaków, w tym człowieka. Zaczyna powstawać w gruczołach mlekowych jeszcze w czasie ciąży (u człowieka już od około 20. tygodnia).
Siara jest pierwszym pokarmem każdego nowo narodzonego ssaka, w tym noworodków człowieka. Unikalny skład colostrum ma fundamentalne znaczenie we wczesnym karmieniu potomka. W porównaniu do mleka właściwego matki, siara jest szczególnie bogata w białka, z których większość jest mało odżywcza, ale gra ważną rolę w dojrzewaniu przewodu pokarmowego młodych ssaków. Zawiera dużo witaminy A, sodu i chlorków, a stosunkowo niewiele węglowodanów, potasu i tłuszczu w porównaniu z mlekiem.
Wikipedia
(1.1) Pierwszym posiłkiem ssaka powinna być siara.
(1.2) Widziałeś jego zachowanie? Ale siara!
(1.2) Uspokój się, nie rób siary!
(1.3) Pod sklepem kilku żuli piło jakąś najtańszą siarę.
(1.4) To brzmienie to siara.
Wiktionary
IPA: ˈɕara, AS: śara
Wiktionary
rzecz. siarczan mrz.
Wiktionary
(1.1) młodziwo
(1.2) chała, obciach, wiocha, żenada
Wiktionary
sól kwasu siarkowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny, sól lub ester kwasu siarkowego;
Wiktionary
Siarczany (nazwa systematyczna: tetraoksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(VI); daw. witriole lub koperwasy) – sole lub estry kwasu siarkowego.
Wikipedia
(1.1) Obecność siarczanów w wodzie do spożycia może również powodować wyczuwalną zmianę jej smaku (…).
Wiktionary
IPA: ˈɕart͡ʃãn, AS: śarčãn
Wiktionary
rzecz. siarnik mrz., siarka ż., siara ż., siarczyn m., siarczek m.
przym. siarczany, siarkowy, siarczkowy, siarczysty
przysł. siarczyście
Wiktionary
(1.1) siarczan(VI)
Wiktionary
sól kwasu siarkowego
SJP.pl
Siarczany (nazwa systematyczna: tetraoksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(VI); daw. witriole lub koperwasy) – sole lub estry kwasu siarkowego.
Wikipedia
sól kwasu siarkowodorowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. sól kwasu siarkowodorowego
Wiktionary
Siarczki – związki chemiczne zawierające atom lub atomy siarki na stopniu utlenienia –II. Związki zawierające dwa lub więcej (katenacja) atomów siarki połączonych w łańcuch −S−S− określane są jako wielosiarczki.
Wikipedia
rzecz. siarczan mrz.
przym. siarkowy
Wiktionary
sól kwasu siarkowodorowego
SJP.pl
Siarczki – związki chemiczne zawierające atom lub atomy siarki na stopniu utlenienia –II. Związki zawierające dwa lub więcej (katenacja) atomów siarki połączonych w łańcuch −S−S− określane są jako wielosiarczki.
Wikipedia
wytrącać na odbitkach siarczek srebra; sepiować
SJP.pl
przymiotnik od: siarczek
SJP.pl
sól kwasu siarkawego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek chemiczny, sól lub ester kwasu siarkawego;
Wiktionary
Siarczyny (nazwa systematyczna: trioksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(IV)) – sole lub estry kwasu siarkawego. Powszechnie stosuje się je w przemyśle winiarskim.
Wikipedia
(1.1) W kwaśnym środowisku siarczyny rozkładają się.
Wiktionary
IPA: ˈɕart͡ʃɨ̃n, AS: śarčỹn
Wiktionary
przym. siarczynowy
rzecz. siarczan mrz.
Wiktionary
(1.1) trioksydosiarczan(2−), siarczan(IV)
Wiktionary
przymiotnik od: siarczyn
SJP.pl
sól kwasu siarkawego
SJP.pl
Siarczyny (nazwa systematyczna: trioksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(IV)) – sole lub estry kwasu siarkawego. Powszechnie stosuje się je w przemyśle winiarskim.
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) z dużym natężeniem
(1.2) książk. z użyciem wulgaryzmów
(1.3) książk. żywo i energicznie
Wiktionary
rzecz. siarczan mrz., siarka ż.
przym. siarczysty
Wiktionary
(1.3) dziarsko
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: siarczyście
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: siarczystszy
SJP.pl
1. mocny, zamaszysty;
2. o przekleństwie: dosadny;
3. o mrozie: bardzo silny;
4. pełen temperamentu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) o dużym natężeniu
(1.2) dosadny
(1.3) o gwałtownym charakterze
(1.4) daw. pełen siarki
Wiktionary
(1.1) Należy spodziewać się siarczystego mrozu.
Wiktionary
rzecz. siarczan mrz., siarka ż.
przysł. siarczyście
Wiktionary
szlaczkoń siarecznik - gatunek motyla dziennego z rodziny bielinków; żółtawiec
SJP.pl
pierwiastek chemiczny o symbolu S
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu S i liczbie atomowej 16;
Wiktionary
Siarka (S, łac. sulphur) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 16, niemetal z bloku p w układzie okresowym.
Izotopy stabilne siarki to 32S, 33S, 34S i 36S.
Siarka ma kilka odmian alotropowych, z których trzy najważniejsze to siarka rombowa, jednoskośna i amorficzna.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma siarka?
Wiktionary
IPA: ˈɕarka, AS: śarka
Wiktionary
rzecz. siarczan mrz., siarnik mrz.
przym. siarkowy, siarczany, siarczysty
przysł. siarczyście
Wiktionary
(1.1) symbol. S
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
obfitujący w siarkę, dostarczający siarki lub zawierający siarkę; siarkonośny
SJP.pl
siarkoorganiczny związek chemiczny, siarkowy analog eteru; tioeter
SJP.pl
obfitujący w siarkę, dostarczający siarki lub zawierający siarkę; siarkodajny
SJP.pl
zawierający wiązanie węgiel-siarka
SJP.pl
polskie przedsiębiorstwo chemiczne
SJP.pl
Kopalnie i Zakłady Przetwórcze Siarki „Siarkopol” – przedsiębiorstwo z siedzibą w Tarnobrzegu, zajmujące się dawniej wydobyciem siarki i jej przetwórstwem. Obecnie prowadzi sprzedaż przetworów siarkowych, nawozów rolniczych, nawozów ogrodniczych oraz samej siarki. Zajmuje się także usługami w zakresie obrotu i dystrybucji energii elektrycznej, gazu oraz sprężonego powietrza na terenie zabudowy przemysłowej, znajdującej się na obszarze miasta Tarnobrzeg i gminy Nowa Dęba. Wykonuje również usługi w laboratorium Kontroli Jakości i Ochrony Środowiska w tym badania składu chemicznego nawozów i surowców mineralnych, badania fizykochemiczne i chemiczne siarki, badania chemiczne próbek wód i ścieków.
Wikipedia
sól powstała podczas reakcji pierwiastka metalicznego ze sztucznie spreparowanym kwasem uzyskiwanym z kwasu tlenowego, w którym atomy tlenu zostały zastąpione atomami siarki; tiosól
SJP.pl
sól powstała podczas reakcji pierwiastka metalicznego ze sztucznie spreparowanym kwasem uzyskiwanym z kwasu tlenowego, w którym atomy tlenu zostały zastąpione atomami siarki; tiosól
SJP.pl
Siarkosole, rudy płowe – związki chemiczne, w tym i grupa minerałów kruszcowych o ogólnym wzorze:
(Me1,Me2)12(N1,N2)4S13
Wikipedia
1. pierwiastek chemiczny należący do VI grupy głównej układu okresowego; tlenowiec;
2. statek używany do transportu siarki
SJP.pl
Tlenowce (siarkowce, chalkogeny) – nazwa pierwiastków należących do 16 (daw. VIA lub VI głównej) grupy układu okresowego. Są to tlen, siarka, selen, tellur, polon i liwermor. Nazwa chalkogeny pochodzi z greckiego chalkos oznaczającego brąz lub metal i związana jest z powszechnym występowaniem tlenu i siarki w rudach metali.
Wikipedia
1. pierwiastek chemiczny należący do VI grupy głównej układu okresowego; tlenowiec;
2. statek używany do transportu siarki
SJP.pl
Siarkowiec – część wsi Kamionka położony w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Wiskitki.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
pomieszczenie w zakładzie produkcyjnym, w którym poddaje się pewne produkty siarkowaniu, tzn. działaniu dwutlenku siarki
SJP.pl
urządzenie, w którym odbywa się siarkowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. nieorganiczny związek chemiczny siarki i wodoru
Wiktionary
Siarkowodór (sulfan), H2S – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorków kowalencyjnych, połączenie siarki i wodoru. W warunkach normalnych jest bezbarwnym, palnym gazem, którego silny, charakterystyczny zapach zgniłych jaj jest wyczuwalny w bardzo niewielkich stężeniach. Jest silnie toksyczny, wdychany w stężeniu ok. 750 mg/m3 w ciągu kilku minut prowadzi do zgonu.
Wikipedia
(1.1) Niebezpieczeństwo zatrucia siarkowodorem zachodzi podczas prac związanych z opróżnianiem szamba, wierceniem i kopaniem studni, wchodzeniem do studni, studzienek kanalizacyjnych lub niewentylowanych korytarzy podziemnych.
Wiktionary
IPA: ˌɕarkɔˈvɔdur, AS: śarkovodur
Wiktionary
przym. siarkowodorowy
Wiktionary
(1.1) siarczek wodoru, sulfan, symbol wzór chemiczny|H2S.
Wiktionary
przymiotnik od: siarkowodór
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z siarkowodorem, dotyczący siarkowodoru
Wiktionary
rzecz. siarkowodór mrz.
Wiktionary
żółty o siarkowym odcieniu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: siarka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z siarki
Wiktionary
rzecz. siarnik mrz., siarka ż., siarczan m., siarczek m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. także gw-pl|Kresy, Litwa. zapałka
Wiktionary
(1.1) A jak niedźwiedzia dużo bić, tak on koniec końców może się nauczyć i siarniki zapalać.
Wiktionary
rzecz. siarka ż., siarczan m.
przym. siarkawy, siarkowy
Wiktionary
przypominający siarę (wydzielinę gruczołów mlecznych u kobiet i samic ssaków)
SJP.pl
1. związany z wydzieliną gruczołów mlecznych u kobiet i samic ssaków pojawiającą się w czasie okołoporodowym;
2. ciałka siarowe - leukocyty obładowane kuleczkami tłuszczowymi, znajdujące się w siarze
SJP.pl
Siarzewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Raciążek.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie nowogrodzkim i obwodzie leningradzkim, uchodzi do jeziora Ładoga;
Wiktionary
Siaś (ros. Сясь) – rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie nowogrodzkim i obwodzie leningradzkim.
Źródła rzeki znajdują się na zachodnim stoku wyżyny Wałdaj, a uchodzi do jeziora Ładoga (Zatoki Wołchowskiej).
Długość: 261 km, obszar dorzecza – 7330 km², średni przepływ wody – 53 m³/s (mierzone 27 km od ujścia). Zamarza w listopadzie, czasami w grudniu lub styczniu, odmarza w kwietniu.
Wikipedia
1. o człowieku: przybrać postawę siedzącą;
2. o człowieku: stać się zmęczonym, wyczerpanym;
3. zająć jakieś miejsce;
4. o owadach, ptakach: opaść na jakieś podłoże;
5. o maszynach latających: ukończyć lot, wylądować;
6. potocznie: przestać funkcjonować, zepsuć się * forma "siędę" dozwolona wyłącznie w powiedzeniu: "Daj kurze grzędę, ona: wyżej siędę."
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. siadać)
(1.1) zająć miejsce do siedzenia, przyjąć pozycję siedzącą
(1.2) o ptaku, motylu itp. zakończyć lot i zatrzymać się na czymś
(1.3) pot. o samolocie wylądować
(1.4) pot. zepsuć się
Wiktionary
IPA: ɕɔ̃w̃ɕt͡ɕ, AS: śõũ̯ść
Wiktionary
rzecz. zasiadka ż., siedziba ż., siedzenie n., siedzonko n., siedzisko n., siadanie n., siądnięcie n., siad mrz.
czas. obsiadać, wysiadać, usiąść, wsiadać, siadać ndk.
przym. siedzeniowy, siedzący
wykrz. siad
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Siąszyce – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Rychwał.
W 1778 w Siąszycach urodził się Alojzy Prosper Biernacki, ziemianin kaliski, pionier nowoczesnego rolnictwa, minister skarbu Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w czasie powstania listopadowego.
Wikipedia
zgrubienie od: siatka (torba, siatkówka)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zgrub. od siatka (na zakupy)
(1.2) pot. sport. piłka siatkowa
Wiktionary
(1.1) Babka się tych siat ze dwadzieścia lat nanosiła.
(1.2) Wynajmiemy na lipiec salę i młodzi cały czas będą rżnęli w siatę.
Wiktionary
(1.1)
rzecz. siatka ż., siateczka ż.
przym. siatkowy
(1.2)
rzecz. siatkówka ż., siatka ż.
przym. siatkarski
Wiktionary
(1.1) siatka
(1.2) siatkówka, piłka siatkowa, pot. siatka
Wiktionary
zdrobnienie od: siatka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj ażurowej plecionkaecionki ze sznurka, cienkiego drutu, nici
(1.2) niewielki, delikatny przedmiot wykonany z siatki, np. mała torba na zakupy
(1.3) o drobnych, przecinających się liniach rysujących się na czymś
Wiktionary
(1.1) Na czole śniadawem leżała siateczka cieniutka, jakby z najcieńszych możliwie włosków upleciona.
Wiktionary
IPA: ɕaˈtɛt͡ʃka, AS: śatečka
Wiktionary
przym. siateczkowy, sieciowy, siatkowaty
rzecz. siatka ż., siata ż., sieć ż., siatkówka ż.
Wiktionary
zbudowany w postaci siateczki lub mający na powierzchni żyłki przypominające siateczkę
SJP.pl
rodzaj koralowca
SJP.pl
1. plecionka ze sznurka, nici lub drutu;
2. rozkład, plan;
3. potocznie: siatkówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj ażurowej plecionkaecionki ze sznurka, drutu, nici
(1.2) przedmiot wykonany z siatki (1.1), np. torba na zakupy (), siatka na włosy, siatka na ryby, ogrodzenie
(1.3) układ czegoś, podporządkowany jakiejś zasadzie
(1.4) układ krzyżujących się ze sobą linii, np. ulic lub przewodów
(1.5) o drobnych, przecinających się liniach rysujących się na czymś
(1.6) zorganizowana grupa ludzi prowadzących tajną działalność
(1.7) sport. pot. zob. siatkówka.
(1.8) sport. w siatkówce, tenisie, badmintonie: naciągnięta plecionka sznurowa, rozdzielająca boisko na dwie części
(1.9) sport. w piłce nożnej, ręcznej, wodnej i w hokeju: osłona boków i tyłu bramki
(1.10) mat. figura powstała z rozłożenia ścian bryły na płaszczyźnie
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) I albo płynąc po Nilu chwytał siatką ryby, które tysiącami uwijały się w błogosławionej rzece (…)
Wiktionary
IPA: ˈɕatka, AS: śatka
Wiktionary
rzecz. siatkówka ż., siatkarz m., siatkarka ż., sieć ż.
:: zdrobn. siateczka ż.
:: zgrub. siata ż.
przym. siatkowy, siatkarski, siatkówkowy, siateczkowy, siateczkowaty, siatkowaty, sieciowy
Wiktionary
kobieta uprawiająca siatkówkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. zawodniczka grająca w siatkówkę
Wiktionary
Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym biorą udział dwa zespoły po 6 zawodników w każdym (rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero). Od 1964 jest częścią oficjalnego programu Letnich igrzysk olimpijskich. Siatkówka jest jednym z nielicznych sportów zespołowych, w których zawodnicy drużyn przeciwnych nie mają ze sobą kontaktu fizycznego.
Wikipedia
IPA: ɕatˈkarka, AS: śatkarka
Wiktionary
rzecz. siatkówka ż., siatka ż.
:: fm. siatkarz m.
przym. siatkarski
Wiktionary
dotyczący gry w siatkówkę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) sport. związany z siatkówką, dotyczący gry w siatkówkę
Wiktionary
(1.1) W ostatni weekend rozegrano w naszej hali dwudniowy turniej siatkarski młodziczek i młodzików.
Wiktionary
rzecz. siatkówka ż., siatka ż., siatkarz m., siatkarka ż.
Wiktionary
1. sportowiec grający w siatkówkę;
2. robotnik wyrabiający metalowe siatki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. sportowiec grający w siatkówkę
Wiktionary
Piłka siatkowa, siatkówka – sport drużynowy, w którym biorą udział dwa zespoły po 6 zawodników w każdym (rozgrywający, atakujący, dwóch środkowych i dwóch przyjmujących oraz libero). Od 1964 jest częścią oficjalnego programu Letnich igrzysk olimpijskich. Siatkówka jest jednym z nielicznych sportów zespołowych, w których zawodnicy drużyn przeciwnych nie mają ze sobą kontaktu fizycznego.
Wikipedia
(1.1) Polscy siatkarze poznali rywala, z którym zmierzą się w ćwierćfinale igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro.
Wiktionary
IPA: ˈɕatkaʃ, AS: śatkaš
Wiktionary
rzecz. siatkówka ż., siatka ż.
:: fż. siatkarka ż.
przym. siatkarski
Wiktionary
beton o kruszywie drobnoziarnistym, zbrojony siatkami stalowymi
SJP.pl
Żelbet (żelazobeton, żelbeton) – kompozyt strukturalny składający się z betonu wzmocnionego stalowymi prętami zbrojeniowymi lub jednym elementem stalowym zwanym wkładką stalową. Żelbet formuje się w elementy konstrukcyjne lub całe obiekty monolityczne za pomocą form drewnianych (szalowanie), stalowych lub plastikowych. Nazywany jest czasem wynalazkiem XIX wieku.
Wikipedia
przymiotnik od: siatkobeton
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych
SJP.pl
Gomphus Pers. (siatkoblaszek) – rodzaj grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae). W Polsce występuje jeden gatunek.
Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu siatkoblaszkowców
SJP.pl
Siatkoblaszkowate (Gomphaceae Donk) – rodzina grzybów należąca do rzędu siatkoblaszkowców (Gomphales). Polską nazwę rodziny podał Władysław Wojewoda w swojej pracy z 2003 r. Dawniej rodzina ta nosiła nazwę siatkolistkowate.
Wikipedia
rząd podstawczaków
SJP.pl
Siatkoblaszkowce (Gomphales Jülich) – rząd podstawczaków należący do klasy pieczarniaków (Agaricomycetes). Dawniej błędnie nazywany siatkolistkowcami.
Wikipedia
dyscyplina sportu polegająca na obijaniu piłki ponad siatką każdą częścią ciała oprócz rąk
SJP.pl
Siatkonoga – dyscyplina sportu składająca się z dwóch odmian: futnetu – siatkonogi na niskiej siatce i twardym podłożu i footvolleya – siatkonogi plażowej.
Futnet został zapoczątkowany w Czechach latach 20. XX wieku przez piłkarzy Slavii Praga. Gra ta łączy elementy trzech popularnych gier sportowych – siatkówki, tenisa oraz piłki nożnej.
Wikipedia
rząd owadów drapieżnych, wyposażonych w dwie pary błoniastych skrzydeł, gęsto użyłkowanych oraz narządy gębowe gryzące
SJP.pl
Siatkoskrzydłe może oznaczać:
Wikipedia
o cechach siatkoskrzydłych (rodzina owadów)
SJP.pl
wygładzać nawierzchnię kortu do tenisa za pomocą specjalnej siatki
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) rzad. robić co na kształt siatki; czynić co siatkowatym, ażurowym
Wiktionary
ims.
przym. strbr. siatkowany
rzecz. siatkówka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) pokryty siatką, deseniem w postaci siatki
Wiktionary
czas. siatkować
przym. sieciowy
rzecz. sieć ż.
Wiktionary
1. przypominający wyglądem siatkę, podobny do siatki;
2. czosnek siatkowaty - gatunek rośliny z rodziny czosnkowatych;
3. flaszowiec siatkowaty - gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kształt lub wygląd siatki, przypominający siatkę
Wiktionary
rzecz. siata, siateczka, siatka
przym. siatkowy
przysł. siatkowato
Wiktionary
nowotwór siatkówki oka
SJP.pl
Siatkówczak (łac. retinoblastoma) – najczęstszy wewnątrzgałkowy nowotwór złośliwy oka u dzieci. Jeśli weźmie się pod uwagę wszystkie grupy wiekowe, zajmuje on drugie miejsce po czerniaku naczyniówki w tej grupie nowotworów. Rozwój nowotworu jest inicjowany przez mutacje, które dezaktywują obie kopie genu RB1, kodującego białko retinoblastoma. Pierwszym objawem choroby jest najczęściej leukokoria – pojawienie się białego odblasku w oku lub obu oczach, albo zez. Siatkówczak jest rzadką chorobą – ocenia się, że zapadalność na ten typ nowotworu wynosi około 4 przypadków na milion na rok (w latach 1990-1995, wśród dzieci poniżej 15. rż.).
Wikipedia
1. gra sportowa, w której zawodnicy dwóch zespołów rozstawieni po przeciwległych, oddzielonych siatką stronach boiska, starają się umieścić piłkę w polu przeciwnika odbijając ją rękami ponad tą siatką;
2. część gałki ocznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. piłka siatkowa, gra sportowa dla dwóch drużyn polegająca na odbijaniu piłki nad specjalną siatką;
(1.2) anat. część oka odpowiadająca za przetwarzanie obrazu na impulsy nerwowe;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W drużynie siatkówki gra sześciu zawodników.
(1.2) Mój brat ma uszkodzoną siatkówkę i gorzej widzi na prawe oko.
Wiktionary
IPA: ɕatˈkufka, AS: śatkufka
Wiktionary
rzecz. siatka ż., siatkarz m., siatkarka ż., siateczka ż., siata ż., siatkówczak m., siatkowanie n., osiatkowanie n.
czas. siatkować ndk., osiatkować dk.
przym. siatkarski, siatkówkowy, siatkowy
Wiktionary
(1.1) piłka siatkowa, pot. siatka, siata
Wiktionary
przymiotnik od: siatkówka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z siatkówką, dotyczący siatkówki
Wiktionary
rzecz. siatka ż., siatkówka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Siatkowski (forma żeńska: Siatkowska; liczba mnoga: Siatkowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1412 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1521 osoby. Nazwisko pochodzi od słowa sieć albo od nazwy miejscowej Siatki/Siadki lub od imienia Sieciech i jest najbardziej rozpowszechnione w centralnej Polsce.
Wikipedia
przymiotnik od: siatka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z siatki
Wiktionary
rzecz. siatka ż., siatkówka ż., sieć ż.
przym. sieciowy, siatkowaty
Wiktionary
siatkoząb darniowy - gatunek mchu z rodziny strzechwowatych
SJP.pl
[czytaj: si-atsu] masaż relaksacyjny polegający na ugniataniu palcami jakiejś części ciała; shiatsu
SJP.pl
[czytaj: s-ibelius] nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Sibin – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski nad Dziwną.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 142 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
spokojne piękno i harmonia
SJP.pl
lek anorektyczny używany w leczeniu otyłości
SJP.pl
Sybutramina, sibutramina – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek anorektyczny (hamujący łaknienie) w leczeniu otyłości (obesitas). Mechanizm działania polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego noradrenaliny, serotoniny i dopaminy.
Wikipedia
[czytaj: s-ik] (dosł. łac. tak, dokładnie; pisane z wykrzyknikiem - sic!)
1. uwaga zamieszczana po osobliwym cytacie, wyrazie, potwierdzająca zgodność z oryginalnym tekstem, wypowiedzią;
2. ironiczna uwaga odręczna na marginesie tekstu
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) tak, zgodnie z oryginałem;
Wiktionary
sic (także z wykrzyknikiem na końcu lub sam wykrzyknik) – oznaczenie oryginalności zapisu, utworzone z łacińskiego wyrażenia sīc erat scriptum, oznaczającego „tak było napisane”, „jak stoi”, zazwyczaj umieszczane w nawiasach kwadratowych. W tekście może być używane na kilka sposobów, między innymi do wskazania, że cytowany tekst zawiera błąd i pochodzi on ze źródła, które zostało dosłownie i bez poprawiania zacytowane.
Wikipedia
(1.1) Kilkanaście dni później Jan August relacjonował jednak Janowi Lorentowiczowi: "…premiera, z którą prasa i widze
(1.1) Delegacja z Polski zawiozła do Waszyngtonu adres podpisany przez 5 milionów (sic !) Polaków.
Wiktionary
IPA: sʲik, AS: sʹik
Wiktionary
Wikipedia
Sichówek (niem. Arnoldshof) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Męcinka.
Wikipedia
rodzaj chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
[czytaj: s-iczuan] prowincja w Chinach; Syczuan
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wytwarzanie sit
SJP.pl
dawniej:
1. rzemieślnik wytwarzający sita;
2. starorzymski gladiator oplątujący rywala siecią; sieciarz
SJP.pl
Siciarz – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Siemiątkowo. Ma status sołectwa.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Rocha w Radzanowie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Sicienko; sicieński
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. osada w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Sicienko; sicieniecki
SJP.pl
[czytaj: s-ic-iliana] sycylijski, umiarkowany taniec pasterski
SJP.pl
Siciliana – taniec pasterski z XVII i XVIII wieku, pochodzenia sycylijskiego, w tempie umiarkowanym, metrum 6/8 lub 12/8, spotykany w formie stylizowanej w sonatach XVIII wieku (Wolfgang Amadeus Mozart), a także w muzyce wokalnej.
Wikipedia
przymiotnik od: Siciny
SJP.pl
Siciński – polskie nazwisko, w Polsce nosi je ok. 1700 osób.
Osoby o nazwisku Siciński:
Wikipedia
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Sicz;
1. warowny obóz Kozaków zaporoskich (XVI-XVIII wiek);
2. Kozacy zaporoscy
SJP.pl
Sicz (ukr. Січ) – ufortyfikowany obóz Kozaków na jednej z wysp Dniepru, będący głównym ośrodkiem kozaczyzny zaporoskiej.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Kozak należący do siczy, pochodzący z siczy
SJP.pl
przymiotnik od: sicz
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: s-iddur] w religii judaistycznej: książka zawierająca modlitwy odmawiane w dni powszednie i w zwykłe soboty, zarówno w domu jak i w synagodze; sidur
SJP.pl
Sidur (hebr. סידור = „porządek modlitw”, często błędnie zapisywany jako siddur kopiując angielską pisownię dostosowaną do angielskiej wymowy, pl. sidurim; jid. sider) – modlitewnik żydowski, do użytku synagogalnego i domowego, zawierający modlitwy na dni powszednie i zwykłe szabaty.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geogr. miasto w południowo-zachodniej Turcji, w prowincji Antalya;
(1.2) geogr. wieś w zachodniej Ukrainie
(1.3) geogr. miejscowość w Grecji, na Peloponezie
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) mit. postać z mitologii greckiej, jedna z Danaid
(2.2) mit. postać z mitologii greckiej, żona Oriona;
Wiktionary
Side – miasto w południowej Turcji. Znajduje się tu kąpielisko morskie i ośrodek turystyczny. W językach anatolijskich nazwa miasta oznacza granat. W czasie sezonu stanowi miejsce wypoczynku tysięcy turystów z całego świata. Antyczna część miasta z wieloma zabytkami położona jest na malowniczym cyplu. W starożytności było to bogate miasto znane z handlu niewolnikami i piractwa.
Wikipedia
(2.1) Sida
(2.2) Sida
Wiktionary
[czytaj: sajdkłel] utwór (zwykle film, książka lub gra komputerowa) ukazujący wydarzenia związane z fabułą wcześniejszego utworu, które dzieją się w tym samym czasie
SJP.pl
wróżenie z opiłków żelaza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. wróżenie z opiłków żelaza
Wiktionary
przymiotnik od: Sidra (wieś)
SJP.pl
tajemna siła duchowa, wywoływana jakoby przez medytację transcendentalną
SJP.pl
Siddhi (tyb. དངོས་གྲུབ, Wylie: dngos grub) – w religiach dharmicznych nadnaturalne zdolności powstające w wyniku medytacji. Osoba posiadająca umiejętności posługiwania się tymi nadnaturalnymi mocami to siddha.
Wikipedia
[czytaj: sajding] plastikowa okładzina stosowana na zewnętrznych ścianach budynku dla ozdoby i ochrony; oblicówka
SJP.pl
Siding (także oblicówka) – metoda wykończania elewacji budynków, zabezpieczająca ściany z zewnątrz przed przenikaniem wody z opadów oraz wiatru. Zewnętrzną, widoczną warstwę stanowią panele z drewna, metalu lub tworzyw sztucznych (winyl, PVC). Szerokość paneli wynosi kilkanaście centymetrów, a długość do kilku metrów. Panele mocuje się (gwoździami) do rusztu z listew drewnianych lub klamrami do specjalnych listew systemowych.
Wikipedia
sidlisz jaskiniowy, sidlisz piwniczy - gatunki pająka z rodziny sidliszowatych
SJP.pl
o cechach sidliszowatych (rodzina pająków)
SJP.pl
o cechach sidliszowatych (rodzina pająków)
SJP.pl
[czytaj: s-idnej] angielskie imię męskie
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: s-idol] płyn do czyszczenia przedmiotów metalowych
SJP.pl
Sidol – wieś w Słowenii, w gminie Kamnik. W 2018 roku liczyła 67 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. rzeka w Polsce
SJP.pl
Sidra – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sidra, nad rzeką Sidrą.
Miejscowość uzyskała lokację miejską w 1566 roku, zdegradowana w 1897 roku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Sidra. Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego.
Wikipedia
[czytaj: s-idur] w religii judaistycznej: książka zawierająca modlitwy odmawiane w dni powszednie i w zwykłe soboty, zarówno w domu jak i w synagodze; siddur
SJP.pl
Sidur (hebr. סידור = „porządek modlitw”, często błędnie zapisywany jako siddur kopiując angielską pisownię dostosowaną do angielskiej wymowy, pl. sidurim; jid. sider) – modlitewnik żydowski, do użytku synagogalnego i domowego, zawierający modlitwy na dni powszednie i zwykłe szabaty.
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. narzędzie myśliwskie służące do nienadzorowanego łapania zwierząt; wnyk;
2. przenośnie: pułapka, zasadzka na kogoś
SJP.pl
Sidła (wnyki) – pętle z drutu, linki stalowej, włosia i tym podobnych, zastawiane przez kłusowników na przejściach (przesmykach) zwierzyny. W Polsce używanie sideł jest przestępstwem.
Wikipedia
1. narzędzie myśliwskie służące do nienadzorowanego łapania zwierząt; wnyk;
2. przenośnie: pułapka, zasadzka na kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) łow. wnyk z drutu lub sznura używany do łapania zwierzyny
(1.2) pot. przen. matnia, impas
Wiktionary
(1.1) Pomagał wujkowi w stawianiu sideł.
Wiktionary
rzecz. Sidło m. ż.
czas. usidlić, sidłać ndk.
Wiktionary
nazwisko polskie, np. Janusz Sidło (1933-93), oszczepnik
SJP.pl
Sidłów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Strzelce Krajeńskie.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
Sidłowo (niem. Zietlow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Sławoborze.
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne Sidłowo. 1,5 km. na północny wschód od wsi, nad rzeką Pokrzywnicą głaz narzutowy w kształcie serca, obwód 11 m., wysokość 1,8 m.
Wikipedia
zaimek zwrotny; *nieakcentowana forma celownika "se" potoczna, używana głównie w języku mówionym
SJP.pl
zaimek zwrotny
(1.1) …używany w stronie zwrotnej – konstrukcji, w której wykonawca lub wykonawcy czynności jednocześnie doznają jej skutków
(1.2) …używany jako forma bezosobowa
(1.3) …używany dla oznaczenia zbiorowości wykonującej czynność
Wiktionary
(1.1) Krzysztof poruszył się przez sen.
(1.1) Anna się umyła.
(1.1) Dzioby wielkich ptaków drapieżnych z wiekiem coraz bardziej zakrzywiają się i na koniec wierzchnie ostrze, zagiąwszy się, dziób zamyka, i ptak z głodu umierać musi. To mniemanie gminne przyjęli niektórzy ornitologowie.
(1.2) Robi się późno.
(1.3) Mówi się, że Janek ma się ożenić z Judytą.
Wiktionary
IPA: ɕɛ, AS: śe
Wiktionary
(1.1) siebie
Wiktionary
zaimek zwrotny; *nieakcentowana forma celownika "se" potoczna, używana głównie w języku mówionym
SJP.pl
zaimek zwrotny
(1.1) …wskazujący na podmiot jako jednocześnie wykonawcę i odbiorcę czynności, używany z czasownikami rządzącymi biernikiem i dopełniaczem
Wiktionary
(1.1) Patrzył na siebie z podziwem.
(1.1) Ten komputer kupiłem tylko dla siebie.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛbʲjɛ, AS: śebʹi ̯e
Wiktionary
(1.1) się
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siebieżem, dotyczący Siebieża
Wiktionary
rzecz. Siebież mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto rejonowe w Rosji, w obwodzie pskowskim;
Wiktionary
Siebież (ros. Себеж) – miasto w Rosji, w obwodzie pskowskim, pomiędzy jeziorami Siebieżskim i Orono, siedziba administracyjna rejonu siebieskiego. W 2021 roku liczyło około 6,2 tys. mieszkańców.
Znajdują się tu stacja kolejowa Siebież oraz siedziba zarządu Siebieskiego Parku Narodowego.
Wikipedia
przym. siebieski
Wiktionary
Wikipedia
Sieburczyn – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Wizna. Leży nad Biebrzą.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Burzynie.
Wikipedia
1. ciąć coś na drobne kawałki;
2. bić, chłostać, smagać;
3. uderzać mocno czymś ostrym, zwłaszcza bronią;
4. o deszczu, wichrze itp.: zacinać, smagać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
(1.2) pot. inform. Internet
Wiktionary
IPA: ɕɛ̇t͡ɕ, AS: śėć
Wiktionary
(1.1) skr. Ret
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
Siechnice – miasto leżące na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Siechnice, położone nad rzeką Oławą w aglomeracji wrocławskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wrocławskiego.
1 stycznia 2010 r. Siechnice stały się siedzibą gminy Siechnice. Poprzednio były one jednym z nielicznych miast w Polsce niebędących siedzibą gminy, w której się znajdują – siedzibą gminy była wieś Święta Katarzyna.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siechnicami, dotyczący Siechnic
Wiktionary
rzecz. Siechnice nmos.
Wiktionary
mieszkaniec Siechnic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Siechnic (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzadki owad żyjący na bardzo czystych obszarach wodonośnych
SJP.pl
Sieciarki, sieciarki właściwe – grupa około 6000 gatunków drapieżnych owadów o przeobrażeniu zupełnym, przezroczystych i bogato użyłkowanych skrzydłach, klasyfikowana w randze rzędu Neuroptera (s. str.), który wraz z wielbłądkami (Raphidioptera) i wielkoskrzydłymi (Megaloptera) jest zaliczany do kladu owadów siatkoskrzydłych Neuropterida.
Wikipedia
rząd drapieżnych owadów obejmujący około 6000 gatunków
SJP.pl
Sieciarki, sieciarki właściwe – grupa około 6000 gatunków drapieżnych owadów o przeobrażeniu zupełnym, przezroczystych i bogato użyłkowanych skrzydłach, klasyfikowana w randze rzędu Neuroptera (s. str.), który wraz z wielbłądkami (Raphidioptera) i wielkoskrzydłymi (Megaloptera) jest zaliczany do kladu owadów siatkoskrzydłych Neuropterida.
Wikipedia
zakład produkujący sieci
SJP.pl
dotyczący sieciarza, sieciarstwa
SJP.pl
wyrób sieci
SJP.pl
wojownik używający w walce sieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojownik, który w walce używa sieci
(1.2) rzemieślnik wyrabiający sieci
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ent. zob. sieciarz jaskiniowy.
Wiktionary
rzecz. sieć ż., sieciówka ż.
Wiktionary
(1.1) retarius
Wiktionary
Siecieborowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Oława.
Wikipedia
Siecieborzyce (niem. Rückersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Szprotawa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wieś Siecieborzyce położona jest w północnej części gminy Szprotawa. Rozciąga się liniowo z kierunku południowo-zachodniego w kierunku północno-wschodnim.
Na północnym zachodzie wsi znajduje się cmentarz komunalny.
Wikipedia
sieciech niegłębek - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
Sieciech, Świeciech – staropolskie imię męskie, złożone z członu Wsze- („wszystek, każdy, zawsze”) w wersjach nagłosowych Sie- lub Świe-, oraz członu -ciech („cieszyć”). Może ono oznaczać „tego, który wszystkich cieszy” albo „tego, który się ze wszystkiego cieszy”.
Wikipedia
Sieciech z żoną; Sieciechowie
SJP.pl
sieciech niegłębek - gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Sieciechowa
SJP.pl
mieszkanka Sieciechowa
SJP.pl
Sieciech z żoną; Sieciechostwo
SJP.pl
przymiotnik od: Sieciechowo, Sieciechów
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Sieciecha lub z nim związany
SJP.pl
Sieciejów – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Lipinki Łużyckie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
Sieciemin (do 1945 niem.: Zitzmin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Sianów.
Według danych z 30 czerwca 2003 r. wieś miała 337 mieszkańców.
W latach 1945–54 siedziba gminy Sieciemin.
We wsi działa Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Ok. 0,6 km na północ od zabudowy wsi znajduje się wzniesienie Górka.
Wikipedia
Siecień – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Brudzeń Duży. Leży przy DW nr 555.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Sieciesław, Siecsław, Siecław, Siesław – jest to albo staropolskie imię męskie, złożone z członu Siecie- ("rozumieć, przypomnieć sobie, domyślać się, czuć, spostrzegać") i -sław ("sława"), które może oznaczać "domyślający się przyszłej sławy", lub też neologizm i jego pochodne, powstały z imienia Sieciech, kiedy świadomość pochodzenia tego imienia zatarła się i błędnie zostało ono uznane za imię kończące się członem -sław (zamiast -ciech).
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Sieciesława, Siecsława, Siecława, Siesława – jest to albo staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Siecie- ("rozumieć, przypomnieć sobie, domyślać się, czuć, spostrzegać") i -sława ("sława"), które może oznaczać "domyślająca się przyszłej sławy", lub też neologizm i jego pochodne, powstały z imienia Sieciech, kiedy świadomość pochodzenia tego imienia zatarła się i błędnie zostało ono uznane za imię kończące się członem -sław (zamiast -ciech). W źródłach polskich poświadczone jako Sieciesława (XII wiek), Siecsława (1395), Siesława (1497).
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Sieciesławy lub z nią związany
SJP.pl
Sieciesław z żoną; Sieciesławowie
SJP.pl
Sieciesław z żoną; Sieciesławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Sieciesława lub z nim związany
SJP.pl
jezioro w Polsce
SJP.pl
1 miejscowość w Polsce:
1 jezioro w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Sieciński:
Wikipedia
kobieta poświęcająca zbyt dużo czasu na korzystanie z internetu; internetoholiczka, netoholiczka, cyberholiczka
SJP.pl
osoba uzależniona od internetu; netoholik, internetoholik, cyberholik
SJP.pl
uzależnienie od internetu; internetoholizm, netoholizm, cyberholizm
SJP.pl
Zespół uzależnienia od internetu – zespół zależności polegający na nałogowym wielogodzinnym korzystaniu z urządzeń elektronicznych, mających często dostęp do internetu, które jest dla osoby uzależnionej źródłem dystresu oraz w dłuższym okresie negatywnie wpływa na jego funkcjonowanie w sferze fizycznej, psychicznej, interpersonalnej, społecznej, rodzinnej i gospodarczej.
Wikipedia
łączyć łańcuchy polimerów w trójwymiarową sieć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|sieciować.
Wiktionary
Sieciowanie – proces prowadzący do powstania trójwymiarowej sieci nadcząsteczkowej, na skutek powstawania mostków między różnymi cząsteczkami chemicznymi.
Najczęściej mówi się o sieciowaniu w kontekście polimerów. Gdy długie, liniowe cząsteczki polimeru zawierają reaktywne grupy boczne, mogą one z sobą reagować, na skutek czego tworzy się gęstsza lub rzadsza trójwymiarowa sieć, w której wszystkie albo prawie wszystkie pierwotne łańcuchy polimeru są z sobą powiązane chemiczne.
Wikipedia
rzecz. niesieciowanie n., sieciówka ż.
czas. sieciować ndk.
Wiktionary
motyl z rodziny zwójek, którego gąsienice wygryzają pączki i rozwijające się pędy drzew iglastych
SJP.pl
potocznie:
1. sieć sklepów mających tę samą nazwę i jednego właściciela;
2. sklep, lokal itp. należący do sieci danej marki;
3. karta sieciowa;
4. gra sieciowa;
5. bilet sieciowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. inform. karta sieciowa Ethernet lub Wi-Fi
(1.2) pot. hand. sklep, market, zakład usługowy itp., posługujący się daną marką jako nazwą własną; często na warunkach franczyzy
(1.3) pot. reg. bilet miesięczny
(1.4) pot. karnet na jakieś usługi obowiązujący w jednej sieci
Wiktionary
(1.1) Mam pytanko, czy można spalić sieciówkę, podłączając ją do linii telefonicznej?.
(1.2) Biedronki, Tesco i Carrefour – właściciele osiedlowych sklepików czuja się coraz bardziej osaczeni przez sieciówki, które w szybkim tempie pojawiają się na kolejnych osiedlach.
(1.2) Angielska sieciówka Primark, po fali krytyki ze strony polityków i organizacji praw dziecka postanowiła wycofać ze sprzedaży usztywniane góry bikini przeznaczone dla dziewczynek w wieku około 7 lat.
(1.3) Już studentem nie jestem i potrzebna mi sieciówka od marca.
Wiktionary
IPA: ɕɛ̇ˈt͡ɕufka, AS: śėćufka
Wiktionary
rzecz. sieć ż., sieciowanie n., sieciarka ż., sieciarz m., siecioholizm m.
czas. sieciować ndk.
przym. sieciowy, sieciówkowy
przysł. sieciowo
Wiktionary
(1.3) łódź|migawka.
Wiktionary
→ sieć
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z siecią, dotyczący sieci
Wiktionary
rzecz. sieć ż., sieciówka ż., supersieć ż.
:: zdrobn. siatka ż., siateczka ż.
przym. wewnątrzsieciowy, siatkowy, siatkowany
Wiktionary
liczebnik wieloraki
(1.1) stpol. siedmioraki
Wiktionary
IPA: ɕɛ̇t͡ɕˈmʲjɔrɨ, AS: śėćmʹi ̯ory
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. luty
Wiktionary
IPA: ˈɕɛt͡ʃɛ̃ɲ, AS: śečẽń
Wiktionary
(1.1) stpol. styczeń, luty, strąpacz
Wiktionary
1. drobno pocięta słoma służąca jako dodatek do paszy dla zwierząt hodowlanych;
2. przenośnie: błahe lub nieuporządkowane wiadomości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. pocięta drobno słoma na paszę;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. sieczenie n., siekanie n., posiekanie n., usieczenie n., siekaniec m., sieczkarnia ż., siekacz mrz.
czas. siec ndk., siekać ndk., posiekać dk., usiec dk.
Wiktionary
maszyna rolnicza służąca do cięcia słomy, siana i roślin pastewnych na sieczkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. maszyna rolnicza służąca do cięcia słomy, trawy, siana, roślin pastewnych na sieczkę
Wiktionary
Sieczkarnia – maszyna rolnicza służąca do cięcia słomy, siana lub zielonek na sieczkę.
Wikipedia
rzecz. siekacz mrz., sieczka ż.
czas. siec ndk., siekać ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
prosta przecinająca jakąś powierzchnię w dwu lub więcej punktach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na zachodniej Ukrainie, lewy dopływ Wiszni;
Wiktionary
Sieczna – prosta przecinająca daną krzywą w co najmniej dwóch punktach. Odcinek siecznej ograniczony punktami przecięcia z krzywą nazywa się cięciwą tej krzywej.
Wikipedia
służący do cięcia, rozgniatania
SJP.pl
liczebnik oznaczający liczbę 7
SJP.pl
liczebnik główny
(1.1) liczba 7
(1.2) cyfra 7
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bezlitosna rusycystka zostawiła siedmiu uczniów na drugi rok.
(1.2) Siedemdziesiąt jest zapisywane jako siedem-zero
Wiktionary
IPA: ˈɕɛdɛ̃m, AS: śedẽm
Wiktionary
rzecz. siódma ż., siódemka ż., siódmak m.
przym. siódmy
licz. siedmioro
formsłow. siedmio-
Wiktionary
(1.1) zapis arabski 7, zapis rzymski VII, zapis grecki ζ
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 70
SJP.pl
liczebnik główny
(1.1) liczba 70
Wiktionary
(1.1) Jezioro miało siedemdziesiąt kilometrów długości i dwadzieścia kilometrów szerokości.
(1.1) Nasi rozbili w Poznańskiem sto czołgów, siedemdziesiąt samolotów strącono.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲˈd͡ʑɛ̇ɕɔ̃nt, AS: śedẽmʹʒ́ėśõnt
Wiktionary
rzecz. siedemdziesiątka ż.
przym. siedemdziesiąty
licz. siedemdziesięcioro
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 70
SJP.pl
1. grupa siedemdziesięciu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 70;
3. siedemdziesiąt lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liczba 70
(1.2) grupa 70 osób lub rzeczy
(1.3) osiągnięcie wieku 70 lat
Wiktionary
(1.1) Czy w totku może wypaść siedemdziesiątka?
(1.2) Postanowili, że siedemdziesiątka najlepszych uczennic zostanie nagrodzona.
(1.3) W lipcu stuknęła mu siedemdziesiątka.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ˈɕɔ̃ntka, AS: śedẽmʹʒ́ėśõntka
Wiktionary
przym. siedemdziesiąty
licz. siedemdziesiąt, siedemdziesięcioro
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą siedemdziesiąt, dotyczący liczby siedemdziesiąt
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 70
SJP.pl
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od siedemdziesiąt
Wiktionary
(1.1) Jestem dopiero siedemdziesiąta w kolejce, więc wyskoczę na papieroska.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ˈɕɔ̃ntɨ, AS: śedẽmʹʒ́ėśõnty
Wiktionary
rzecz. siedemdziesiątka ż.
licz. siedemdziesiąt, siedemdziesięcioro
Wiktionary
o długości siedemdziesięciu centymetrów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt cztery lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięcioczterolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃtɛrɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćočterolatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięcioczteroletni
rzecz. siedemdziesięcioczterolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt cztery lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt cztery lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięcioczterolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃtɛrɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćočterolatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięcioczteroletni
rzecz. siedemdziesięcioczterolatek m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt cztery lata
(1.2) trwający siedemdziesiąt cztery lata
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔt͡ʃtɛrɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćočteroletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięcioczterolatek m., siedemdziesięcioczterolatka ż.
Wiktionary
składający się z siedemdziesięciu dni, trwający siedemdziesiąt dni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt dwa lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciodwulatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔdvuˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćodvulatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciodwuletni
rzecz. siedemdziesięciodwulatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt dwa lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt dwa lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciodwulatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔdvuˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćodvulatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciodwuletni
rzecz. siedemdziesięciodwulatek m.
Wiktionary
mający siedemdziesiąt dwa lata, trwający siedemdziesiąt dwa lata itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt dwa lata
(1.2) trwający siedemdziesiąt dwa lata
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔdvuˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćodvuletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciodwulatek m., siedemdziesięciodwulatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt dziewięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciodziewięciolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇d͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯʒ́evʹi ̯ė̃ńćolatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciodziewięcioletni
rzecz. siedemdziesięciodziewięciolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt dziewięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mającsiedemdziesiąt dziewięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciodziewięciolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇d͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯʒ́evʹi ̯ė̃ńćolatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciodziewięcioletni
rzecz. siedemdziesięciodziewięciolatek m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt dziewięć lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt dziewięć lat
Wiktionary
(1.1) Działa w niej siedemdziesięciodziewięcioletni dziś Bartolo Brogliato, prawnik.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇d͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯʒ́evʹi ̯ė̃ńćoletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciodziewięciolatek m., siedemdziesięciodziewięciolatka ż.
Wiktionary
trwający siedemdziesiąt godzin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt jeden lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciojednolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇jɛdnɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯi ̯ednolatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciojednoletni
rzecz. siedemdziesięciojednolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt jeden lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt jeden lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciojednolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇jɛdnɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯi ̯ednolatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciojednoletni
rzecz. siedemdziesięciojednolatek m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt jeden lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt jeden lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇jɛdnɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯi ̯ednoletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciojednolatek m., siedemdziesięciojednolatka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający siedemdziesiąt kilka lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇cilkuˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯḱilkuletʹńi
Wiktionary
(1.1) siedemdziesięcioparoletni
Wiktionary
1. ważący 70 kilogramów;
2. przeznaczony na 70 kilogramów czegoś
SJP.pl
o długości siedemdziesięciu kilometrów
SJP.pl
powtarzający się siedemdziesiąt razy
SJP.pl
mężczyzna siedemdziesięcioletni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba w wieku 70-79 lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca 70-79 lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćolatek
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciolecie n.
:: fż. siedemdziesięciolatka ż.
przym. siedemdziesięcioletni
Wiktionary
kobieta albo samica zwierząt mająca siedemdziesiąt lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćolatka
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciolecie n.
:: fm. siedemdziesięciolatek m.
przym. siedemdziesięcioletni
Wiktionary
osoby różnej płci mające od siedemdziesięciu do osiemdziesięciu lat
SJP.pl
1. okres siedemdziesięciu lat;
2. siedemdziesiąta rocznica czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres siedemdziesięciu lat
(1.2) siedemdziesiąta rocznica
Wiktionary
(1.2) Obchodziliśmy wczoraj jubileusz siedemdziesięciolecia urodzin babci.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛt͡ɕɛ, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoleće
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciolatek m., siedemdziesięciolatka ż.
przym. siedemdziesięcioletni
Wiktionary
mający siedemdziesiąt lat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający siedemdziesiąt lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt lat
Wiktionary
(1.1) Czym jest płochliwa duszyczka dziesięcioletnia wobec duszy pięćdziesięcioletniej czy siedemdziesięcioletniej?
(1.1) To był osobliwy widok. Siedemdziesięcioletni, łysy i muskularny Mongoł o ciepłym i mądrym spojrzeniu i blisko pięćdziesięcioletni, podtatusiały inteligent o oczach pełnych ironii i goryczy.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciolatek m., siedemdziesięciolatka ż., siedemdziesięciolecie n.
Wiktionary
składający się z siedemdziesięciu litrów, mogący pomieścić w sobie siedemdziesiąt litrów
SJP.pl
składający się z siedemdziesięciu metrów, mający długość, szerokość itp. siedemdziesięciu metrów
SJP.pl
o długości siedemdziesięciu milimetrów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający siedemdziesiąt minut
Wiktionary
mający siedemdziesiąt osiem lat i pół roku, trwający siedemdziesiąt osiem lat i pół roku itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt osiem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięcioośmiolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔːɕmʲjɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńć•ośmʹi ̯olatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięcioośmioletni
rzecz. siedemdziesięcioośmiolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt osiem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt osiem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięcioośmiolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔːɕmʲjɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńć•ośmʹi ̯olatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięcioośmioletni
rzecz. siedemdziesięcioośmiolatek m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt osiem lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt osiem lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔːɕmʲjɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńć•ośmʹi ̯oletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięcioośmiolatek m., siedemdziesięcioośmiolatka ż.
Wiktionary
1. składający się z siedemdziesięciu osób;
2. przeznaczony dla siedemdziesięciu osób
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający lub trwający siedemdziesiąt kilka lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔparɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoparoletʹńi
Wiktionary
(1.1) siedemdziesięciokilkuletni
Wiktionary
mający siedemdziesiąt pięć lat i pół roku, trwający siedemdziesiąt pięć lat i pół roku itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt pięć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciopięciolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćolatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciopięcioletni
rzecz. siedemdziesięciopięciolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt pięć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt pięć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciopięciolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćolatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciopięcioletni
rzecz. siedemdziesięciopięciolatek m.
Wiktionary
1. okres siedemdziesięciu pięciu lat;
2. siedemdziesiąta piąta rocznica czegoś
SJP.pl
mający siedemdziesiąt pięć lat, trwający siedemdziesiąt pięć lat itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt pięć lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt pięć lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćoletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciopięciolatek m., siedemdziesięciopięciolatka ż.
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 70, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
SJP.pl
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 70
Wiktionary
(1.1) W tym roku stypendia otrzymało siedemdziesięcioro uczniów.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲˈt͡ɕɔrɔ, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoro
Wiktionary
rzecz. siedemdziesiątka ż.
przym. siedemdziesiąty
licz. siedemdziesiąt
Wiktionary
mający siedemdziesiąt siedem lat i pół roku, trwający siedemdziesiąt siedem lat i pół roku itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt siedem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciosiedmiolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇ɕɛdmʲjɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯśedmʹi ̯olatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciosiedmioletni
rzecz. siedemdziesięciosiedmiolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt siedem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt siedem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciosiedmiolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇ɕɛdmʲjɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯśedmʹi ̯olatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciosiedmioletni
rzecz. siedemdziesięciosiedmiolatek m.
Wiktionary
mający siedemdziesiąt siedem lat, trwający siedemdziesiąt siedem lat itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt siedem lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt siedem lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔ̇ɕɛdmʲjɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćȯśedmʹi ̯oletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciosiedmiolatek m., siedemdziesięciosiedmiolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt sześć lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciosześciolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔʃɛɕt͡ɕɔˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćošeśćolatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciosześcioletni
rzecz. siedemdziesięciosześciolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt sześć lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt sześć lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciosześciolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔʃɛɕt͡ɕɔˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćošeśćolatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciosześcioletni
rzecz. siedemdziesięciosześciolatek m.
Wiktionary
mający siedemdziesiąt sześć lat, trwający siedemdziesiąt sześć lat itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt sześć lat
(1.2) trwający siedemdziesiąt sześć lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔʃɛɕt͡ɕɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćošeśćoletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciosześciolatek m., siedemdziesięciosześciolatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający siedemdziesiąt trzy lata
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemdziesięciotrzylatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔṭʃɨˈlatɛk, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoṭšylatek
Wiktionary
przym. siedemdziesięciotrzyletni
rzecz. siedemdziesięciotrzylatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta mająca siedemdziesiąt trzy lata
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemdziesiąt trzy lata
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemdziesięciotrzylatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔṭʃɨˈlatka, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoṭšylatka
Wiktionary
przym. siedemdziesięciotrzyletni
rzecz. siedemdziesięciotrzylatek m.
Wiktionary
mający siedemdziesiąt trzy lata, trwający siedemdziesiąt trzy lata itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedemdziesiąt trzy lata
(1.2) trwający siedemdziesiąt trzy lata
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mʲd͡ʑɛ̇ɕɛ̇̃ɲt͡ɕɔṭʃɨˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmʹʒ́ėśė̃ńćoṭšyletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemdziesięciotrzylatek m., siedemdziesięciotrzylatka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od siedemdziesiątka
Wiktionary
siedem razy; siedmiokrotnie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) przest. dziś książk. siedem razy
liczebnik główny
(2.1) przest. 700 000
Wiktionary
rzecz. siedmiokrotność ż.
przym. siedmiokrotny
przysł. siedmiokroć, siedmiokrotnie
Wiktionary
(1.1) siedmiokroć
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 17
SJP.pl
liczebnik główny
(1.1) 17
Wiktionary
(1.1) Obecnie w skład Oddziału Tatrzańskiego wchodzi siedemnaście ognisk.
(1.1) Zdążyłem jeszcze spisać siedemnaście stron wierszówki lirycznej, czyli epiki domowej na wieczór.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnaɕt͡ɕɛ, AS: śedẽmnaśće
Wiktionary
rzecz. siedemnasta ż., siedemnastka ż.
przym. siedemnasty
licz. siedemnaścioro
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 17, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogiej
SJP.pl
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 17
Wiktionary
(1.1) Siedemnaścioro uczniów z naszej klasy (sześciu chłopców i jedenaście dziewczynek) zakwalifikowało się do finału konkursu.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnaɕˈt͡ɕɔrɔ, AS: śedẽmnaśćoro
Wiktionary
rzecz. siedemnastka ż.
przym. siedemnasty
licz. siedemnaście
Wiktionary
godzina siedemnasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 17, godzina piąta po południu
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: siedemnasty
Wiktionary
licz. siedemnaście
przym. siedemnasty
Wiktionary
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 17
SJP.pl
1. grupa siedemnastu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 17;
3. siedemnaście lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 17
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 17
(1.3) całość składająca się z siedemastu części, elementów lub jednostek
(1.4) pot. dziewczyna w wieku 17 lat
Wiktionary
(1.1) Siedemnastka to moja szczęśliwa liczba.
(1.2) Długo czekałem na tramwaj. W końcu przyjechała siedemnastka.
(1.3) Ekipa liczyła siedemnastu ludzi. Cała siedemnastka wyruszyła w góry na wycieczkę.
(1.4) Marcin zawsze wolał dojrzalsze kobiety, ale wczoraj widziałem go z jakąś siedemnastką.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastka, AS: śedẽmnastka
Wiktionary
przym. siedemnasty
licz. siedemnaście, siedemnaścioro, siedemnastu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą siedemnaście, dotyczący liczby siedemnaście
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający siedemnaście dni
(1.2) będący w wieku siedemnastu dni
Wiktionary
(1.1) - Od kilku lat siedemnastodniowy obóz kończy się uroczystym chrztem - mówi Krzysztof Pestka, kierownik klubu.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈdʲɲɔvɨ, AS: śedẽmnastodʹńovy
Wiktionary
trwający siedemnaście godzin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający siedemnaście godzin
(1.2) będący w wieku siedemnastu godzin
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: śedẽmnastogoʒ́ĩ•ny
Wiktionary
figura płaska mająca 17 kątów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielokąt o siedemnastu bokach
Wiktionary
Wielokąt, wielobok – różnie definiowany typ figury geometrycznej:
Wikipedia
przym. siedemnastokątny
rzecz. siedemnastokącik mrz.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) siedemnaście razy
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈkrɔtʲɲɛ, AS: śedẽmnastokrotʹńe
Wiktionary
rzecz. siedemnastokrotność ż.
przym. siedemnastokrotny
Wiktionary
powtarzający się siedemnaście razy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się siedemnaście razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś siedemnaście razy
(1.3) siedemnaście razy większy bądź mniejszy od czegoś
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈkrɔtnɨ, AS: śedẽmnastokrotny
Wiktionary
rzecz. siedemnastokrotność ż.
przysł. siedemnastokrotnie
Wiktionary
chłopiec mający siedemnaście lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopak mający siedemnaście lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedemnaście lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedemnastolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈlatɛk, AS: śedẽmnastolatek
Wiktionary
przym. siedemnastoletni
rzecz. siedemnastolatka
Wiktionary
dziewczynka albo samica zwierząt mająca siedemnaście lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczyna mająca siedemnaście lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedemnaście lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedemnastolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈlatka, AS: śedẽmnastolatka
Wiktionary
przym. siedemnastoletni
rzecz. siedemnastolatek m.
Wiktionary
osoby różnej płci mające po siedemnaście lat
SJP.pl
1. okres siedemnastu lat;
2. siedemnasta rocznica czegoś
SJP.pl
1. trwający siedemnaście lat; przypadający za siedemnaście lat;
2. będący w wieku siedemnastu lat, mający siedemnaście lat
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedemnaście lat
(1.2) trwający siedemnaście lat
Wiktionary
(1.1) Pierwszą nagrodę za ceramikę artystyczną otrzymał wtedy siedemnastoletni chłopiec z tej wioski Czesław Sikora.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmnastoletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemnastolecie n., siedemnastolatek m., siedemnastolatka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z siedemnastu liter
Wiktionary
(1.1) Słowo „antropomorfizacja” jest siedemnastoliterowe.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastɔˌlʲitɛˈrɔvɨ, AS: śedẽmnastolʹiterovy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający siedemnaście minut
Wiktionary
1. składający się z siedemnastu osób;
2. przeznaczony dla siedemnastu osób
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla siedemnastu osób, mogący pomieścić siedemnaście osób
(1.2) złożony z siedemnastu osób, wykonywany przez siedemnaście osób
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔːsɔˈbɔvɨ, AS: śedẽmnast•osobovy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i siedemnastu kondygnacji położonych nad nim
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o siedemnastu ścianach
Wiktionary
1. mający siedemnaście stopni (w jakiejś skali);
2. mający siedemnaście stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z siedemnastu tomów, zawarty w siedemnastu tomach, wydany w siedemnastu tomach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔtɔ̃ˈmɔvɨ, AS: śedẽmnastotõmovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) trwający siedemnaście tygodni
(1.2) będący w wieku siedemnastu tygodni
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mnastɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: śedẽmnastotygodʹńovy
Wiktionary
dotyczący siedemnastego wieku, pochodzący z siedemnastego wieku, żyjący w siedemnastym wieku, dziejący się w siedemnastym wieku itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który wydarzył się lub żył w siedemnastym wieku; taki, który pochodzi z siedemnastego wieku
Wiktionary
(1.1) Podróżnicy i kupcy przywozili do siedemnastowiecznego Paryża opowieści o tajemniczych, niecodziennych zjawiskach.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastɔˈvʲjɛt͡ʃnɨ, AS: śedẽmnastovʹi ̯ečny
Wiktionary
rzecz. siedemnastowiecze n.
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 17
SJP.pl
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 17
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po szesnastym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) szesnasta: godzina szesnasta
Wiktionary
(1.1) Dziś odbyła się siedemnasta kolejka polskiej ligi piłki nożnej.
(1.1) Pod numerem siedemnastym na ulicy, przy której pracuję, budują przychodnię lekarską.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈnastɨ, AS: śedẽmnasty
Wiktionary
rzecz. siedemnasta ż., siedemnastka ż.
licz. siedemnaście, siedemnaścioro
Wiktionary
liczebnik oznaczający liczbę 700
SJP.pl
liczebnik główny
(1.1) liczba 700
Wiktionary
IPA: ˈɕɛdɛ̃msɛt, AS: śedẽmset
Wiktionary
rzecz. siedemsetka ż.
przym. siedemsetny
Wiktionary
1. liczba 700;
2. całość składająca się z siedmiuset części lub jednostek;
3. to, co jest oznaczone liczbą 700
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa liczby 700 (siedemset)
(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 700
(1.3) całość składająca się z siedmiuset części, elementów lub jednostek
Wiktionary
liczgł. siedemset
przym. siedemsetny
Wiktionary
700-lecie;
1. okres siedmiuset lat
2. siedemsetna rocznica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres siedmiuset lat
(1.2) siedemsetna rocznica
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃msɛtˈlɛt͡ɕɛ, AS: śedẽmsetleće
Wiktionary
przym. siedemsetletni
Wiktionary
mający siedemset lat, trwający siedemset lat itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający siedemset lat
(1.2) trwający siedemset lat
Wiktionary
(1.1) (…) w grobie niemieckiego szlachcica w południowych Niemczech odnaleziono siedemsetletnią lirę.
(1.2) W trakcie siedemsetletniego rozwoju wielickich solin doszło do powstania blisko 7,5 mln m3 pustych wnętrz rozmieszczonych na dziewięciu głównych poziomach (…)
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃msɛtˈlɛtʲɲi, AS: śedẽmsetletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedemsetlecie n.
przym. siedmiusetletni
Wiktionary
(1.1-2) siedmiusetletni
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 700
SJP.pl
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od siedemset
Wiktionary
(1.1) W kioskach ukazał się siedemsetny numer naszego miesięcznika.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdɛ̃mˈsɛtnɨ, AS: śedẽmsetny
Wiktionary
rzecz. siedemsetka ż.
licz. siedemset
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drewniana, zaokrąglona łopatka służąca w gospodarstwie do nabierania zboża, mąki; również do wiania (oddzielenia ziarna od plewaew).
Wiktionary
IPA: ɕɛˈdlat͡ʃka, AS: śedlačka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Siedlanów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Radzyń Podlaski.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi łukowskiej województwa lubelskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Siedlątków – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Pęczniew, po wschodniej stronie zbiornika Jeziorsko.
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w na prawach powiatu województwie mazowieckim;
(1.2) geogr. nazwa kilku wsi w Polsce
Wiktionary
Siedlce – miasto na prawach powiatu we wschodniej Polsce w województwie mazowieckim, na Podlasiu Południowym, pomiędzy rzekami Muchawką i Helenką, historycznie należało do ziemi łukowskiej (Małopolska). Siedziba rzymskokatolickiej kurii diecezji siedleckiej. Miasto stanowi lokalne i ponadlokalne centrum gospodarcze (rozwinięty handel, usługi i przemysł), edukacyjne (szkoły wyższe m.in. uniwersytet, seminarium duchowne i 10 szkół średnich, szkoła muzyczna I i II stopnia) i kulturalne (2 domy kultury, teatr, 4 biblioteki i 3 muzea).
Wikipedia
(1.1) Siedlce są miastem podlaskim.
(1.1) W Siedlcach znajduje się skwer Niepodległości.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛtl̥t͡sɛ, AS: śetl̦ce
Wiktionary
rzecz. siedlczanin mos., siedlczanka ż.
przym. siedlecki, podsiedlecki
Wiktionary
mieszkaniec Siedlec
SJP.pl
mieszkanka Siedlec
SJP.pl
nazwa kilkunastu miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
region w środkowo-wschodniej Polsce; Siedleckie
SJP.pl
Siedlęcin (niem. Boberröhrsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Jeżów Sudecki, między Jeziorem Modrym na południowym wschodzie, a Jeziorem Wrzeszczyńskim na zachodzie. Miejscowość ma charakter łańcuchówki, rozciągającej się na długości ok. 5 km.
Wikipedia
przymiotnik od: Siedlce, Siedlec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siedlcami, dotyczący Siedlec
Wiktionary
Osoby noszące nazwisko Siedlecki:
Wikipedia
(1.1) Powstały gubernie: warszawska, kaliska, piotrkowska, radomska, kielecka, lubelska, siedlecka, płocka, łomżyńska i suwalska, zarządzane przez: gubernatora, wicegubernatora i rząd gubernialny.
Wiktionary
rzecz. Siedlce nmos.
Wiktionary
przymiotnik od: Siedlce, Siedlec
SJP.pl
Województwo siedleckie – województwo ze stolicą w Siedlcach, jedno z 49 województw istniejących w latach 1975–1998. Zajmowało powierzchnię 8499 km², administracyjnie dzieliło się na 13 miast i 66 gmin. Graniczyło z województwami: ostrołęckim, łomżyńskim, białostockim od północy; z bialskopodlaskim od wschodu; z lubelskim i radomskim od południa i stołecznym warszawskim od zachodu.
Ziemie dawnego województwa siedleckiego wchodzą obecnie w skład województwa mazowieckiego oraz lubelskiego.
Wikipedia
Siedlemin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Przez miejscowość przepływa Lubieszka, niewielka rzeka dorzecza Warty, lewy dopływ Lutyni.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Siedlewit – staropolskie imię męskie, złożone z członów Siedle- ("osada, siedziba") i -wit ("pan, władca"). Znaczenie imienia: "pan swojej siedziby".
Siedlewit imieniny obchodzi 29 listopada.
Wikipedia
Siedlewit z żoną; Siedlewitowie
SJP.pl
Siedlewit z żoną; Siedlewitostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Siedlewita lub z nim związany
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Siedlimowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Żarów.
Wikipedia
Siedlin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Płońsk. Leży przy DK7.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Pierwsza wzmianka w 1398. Podczas okupacji niemieckiej w budynku szkoły mieścił się obóz pracy karnej dla mieszkańców Płońska i okolicy, zamordowano tu ok. 100 osób.
Wikipedia
1. miejsce stałego przebywania, zamieszkania; siedziba; sadyba;
2. w biologii: miejsce życia określonych organizmów, wraz z zespołem czynników wpływających na te organizmy; środowisko; biotop;
3. główny punkt czegoś; skupisko; zbiorowisko
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: Siedliszcze; siedliszczański;
2. przymiotnik od: Siedlisko
SJP.pl
1. miejsce stałego przebywania, zamieszkania; siedziba; sadyba;
2. w biologii: miejsce życia określonych organizmów, wraz z zespołem czynników wpływających na te organizmy; środowisko; biotop;
3. główny punkt czegoś; skupisko; zbiorowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) antrop. miejsce bytowania, zamieszkania
(1.2) ekol. całokształt warunków przyrodniczych stanowiących miejsce życia określonych organizmów;
(1.3) miejsce pochodzenia i wylęgania zarazków
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Szacuje się, że pierwsze siedliska Aborygenów na terenie dzisiejszego Sydney zostały założone około 40 tysięcy lat temu.
Wiktionary
rzecz. wysiedlenie n., siedliskowość ż.
przym. siedliskowy
Wiktionary
(1.1) dom, sadyba, siedziba
(1.2) habitat, matecznik, ostoja
(1.3) ognisko
Wiktionary
przymiotnik od: siedlisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z siedliskiem, dotyczący siedliska
Wiktionary
(1.1) W Europie stwierdzono, że w zależności od dynamicznie zmiennych warunków siedliskowych na terenach zalewowych liczebność tego gatunku w różnych latach jest bardzo różna.
Wiktionary
rzecz. siedlisko n.
Wiktionary
mieszkaniec Siedliszcza (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Siedliszcza (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Siedliszcze; siedliski
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce;
3. wieś w Czechach;
4. nazwa kilku wsi na Ukrainie
SJP.pl
Siedliszcze – miasto w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Siedliszcze. Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Siedliszcze liczyło 1431 mieszkańców. Miasto położone jest w dawnej ziemi chełmskiej.
Wikipedia
siedliszek dwubarwny - gatunek pluskwiaka
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. gospodarz, rolnik
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|bamber, bauer, pampóń.
Wiktionary
Siedlów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów.
W skład sołectwa Siedlów wchodzą także wsie Adamów i Malenie.
Siedlów jest miejscowością letniskową nad rzeką Czarną, w czasach historycznych znany jako Siedlew lub Siedlewo. W XVI wieku właścicielem Siedlowa i Ruszenic był Węgier – Mikołaj de Karssa. Jego syn Hieronim używał określeń „z Siedlewa", a wnuk – Szymon (herbu Ogończyk) zarzucił węgierską pisownię nazwiska i podpisywał się „Karszo-Siedlewski”. W kościele w Skórkowicach znajdują się epitafia Tomasza, Ludwika i Kamilli Karszo-Siedlewskich. Ich potomkami byli dyplomata Jan Karszo-Siedlewski (1891-1955) i senator Tadeusz Karszo-Siedlewski (1893-1939), kawaler Orderu Virtuti Militari, który zginął 24 września 1939 r. w Warszawie od wybuchu bomby lotniczej.
Wikipedia
składający się z siedmiu aktów
SJP.pl
składający się z siedmiu arkuszy
SJP.pl
mający powierzchnię siedmiu arów
SJP.pl
mający siedem barw (kolorów); siedmiokolorowy
SJP.pl
mający siedem biegów, np. siedmiobiegowa skrzynia biegów
SJP.pl
1. zawierający siedem bitów;
2. działający w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości siedmiu bitów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) inform. taki, który zawiera siedem bitów
(1.2) inform. taki, który działa w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości siedmiu bitów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔbʲiˈtɔvɨ, AS: śedmʹi ̯obʹitovy
Wiktionary
dotyczący siedmioboku, mający siedem boków, ograniczony siedmioma płaszczyznami itp.
SJP.pl
zawodnik biorący udział w siedmioboju
SJP.pl
zawodniczka biorąca udział w siedmioboju
SJP.pl
dyscyplina sportowa złożona z siedmiu konkurencji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. dyscyplina lekkoatletyczna, składająca się z siedmiu konkurencji
Wiktionary
Siedmiobój – (heptatlon) dyscyplina lekkoatletyczna, składająca się z 7 konkurencji. Na otwartym stadionie rozgrywana wyłącznie przez kobiety (mężczyźni rozgrywają tam dziesięciobój) a w hali przez mężczyzn (kobiety w hali startują w pięcioboju).
Wikipedia
IPA: ɕɛdˈmʲjɔbuj, AS: śedmʹi ̯obui ̯
Wiktionary
wielobok płaski o siedmiu bokach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeżywający siedem boleści
(1.2) rel. związany z kultem Matki Bożej Bolesnej
Wiktionary
(1.1) Kiedy Matka Boża Siedmiobolesna stała się patronką Słowacji?.
Wiktionary
charakteryzujący się strzeleniem siedmiu bramek
SJP.pl
mający długość siedmiu cali
SJP.pl
złożony z siedmiu cyfr
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z siedmiu cyfr, mający siedem cyfr
Wiktionary
(1.1) I nawet stan jej konta - już chyba siedmiocyfrowy - nie dostarcza dodatkowych emocji.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔt͡sɨfˈrɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ocyfrovy
Wiktionary
składający się z siedmiu części
SJP.pl
składający się z siedmiu członów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący siedem członów, składający się z siedmiu członów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔt͡ʃwɔ̃ˈnɔvɨ, AS: śedmʹi ̯oču̯õnovy
Wiktionary
składający się z siedmiu dań
SJP.pl
mający siedem dni (tydzień), trwający siedem dni (tydzień) itp.; tygodniowy; jednotygodniowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający siedem dni
(1.2) będący w wieku siedmiu dni
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈdʲɲɔvɨ, AS: śedmʹi ̯odʹńovy
Wiktionary
(1.1-2) tygodniowy
Wiktionary
trwający siedem dób
SJP.pl
mający wartość siedmiu dolarów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedmioro drzwi
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈḍʒvʲjɔvɨ, AS: śedmʹi ̯oḍžvʹi ̯ovy
Wiktionary
dzielący się na siedem części
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w siedmiu etapach, fazach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔɛtaˈpɔvɔ, AS: śedmʹi ̯oetapovo
Wiktionary
przym. siedmioetapowy
Wiktionary
(1.1) siedmiofazowo, siedmiostopniowo
Wiktionary
składający się z siedmiu etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z siedmiu etapów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔɛtaˈpɔvɨ, AS: śedmʹi ̯oetapovy
Wiktionary
przysł. siedmioetapowo
Wiktionary
(1.1) siedmiostopniowy, siedmiofazowy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w siedmiu fazach, etapach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔfaˈzɔvɔ, AS: śedmʹi ̯ofazovo
Wiktionary
przym. siedmiofazowy
Wiktionary
(1.1) siedmioetapowo, siedmiostopniowo
Wiktionary
1. składający się z siedmiu faz, etapów;
2. działający w układzie odpowiednich siedmiu prądów przemiennych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z siedmiu faz, etapów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔfaˈzɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ofazovy
Wiktionary
przysł. siedmiofazowo
Wiktionary
(1.1) siedmiostopniowy, siedmioetapowy
Wiktionary
mający wartość siedmiu franków
SJP.pl
1. mający wartość siedmiu funtów;
2. ważący siedem funtów
SJP.pl
trwający siedem godzin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający siedem godzin
(1.2) będący w wieku siedmiu godzin
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: śedmʹi ̯ogoʒ́ĩ•ny
Wiktionary
ważący siedem gramów
SJP.pl
kraina historyczna w środkowej Rumunii; Transylwania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina w środkowej Rumunii;
Wiktionary
Siedmiogród lub Transylwania (rum. Transilvania lub Ardeal, węg. Erdély, niem. Siebenbürgen) – kraina historyczna położona na Wyżynie Siedmiogrodzkiej w centralnej Rumunii. Głównymi miastami są Braszów, Kluż-Napoka, Sybin i Târgu Mureș. Większość ludności stanowią Rumuni, ale zamieszkują ten teren także bardzo liczne mniejszości narodowe, przede wszystkim węgierska, saska (niemiecka), seklerska i romska.
Wikipedia
(1.1) Okręg Sybin jest częścią Siedmiogrodu.
Wiktionary
IPA: ɕɛdˈmʲjɔɡrut, AS: śedmʹi ̯ogrut
Wiktionary
rzecz. Siedmiogrodzianin m., Siedmiogrodzianka ż.
przym. siedmiogrodzki
Wiktionary
(1.1) Transylwania
Wiktionary
mieszkaniec Siedmiogrodu (krainy historycznej w Rumunii); Transylwańczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Siedmiogrodu
Wiktionary
(1.1) Stefan Batory był Siedmiogrodzianinem.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔɡrɔˈd͡ʑä̃ɲĩn, AS: śedmʹi ̯ogroʒ́ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Siedmiogród m.
:: fż. Siedmiogrodzianka ż.
przym. siedmiogrodzki
Wiktionary
(1.1) Transylwańczyk
Wiktionary
mieszkanka Siedmiogrodu (krainy historycznej w Rumunii); Transylwanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Siedmiogrodu
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔɡrɔˈd͡ʑãŋka, AS: śedmʹi ̯ogroʒ́ãŋka
Wiktionary
forma męska Siedmiogrodzianin
rzecz. Siedmiogród
przym. siedmiogrodzki
Wiktionary
1. przymiotnik od: Siedmiogród;
2. świdrzyk siedmiogrodzki - gatunek ślimaka z rodziny świdrzykowatych, chroniony w Polsce
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siedmiogrodu, dotyczący Siedmiogrodu
Wiktionary
(1.1) Wieczór był cichy, słońce z mogił dackich / Na siedmiogrodzkich gór szczyty się toczy, / Kiedy Iwonia z okopów kozackich / Szedł w tabor pogan, łzami rosząc oczy.
(1.1) Chociaż trzeba przyznać, że w krainie Siedmiogrodzkiej lud wierzy jeszcze w zabobony i w średniowieczne czary. sic.
Wiktionary
rzecz. Siedmiogród mrz., Siedmiogrodzianin mos., Siedmiogrodzianka ż.
Wiktionary
mający wartość siedmiu groszy
SJP.pl
składający się z siedmiu głosów
SJP.pl
mający siedem głów
SJP.pl
trwający siedem i pół godziny
SJP.pl
mający siedem lat i pół roku
SJP.pl
liczący siedem i pół miliona czegoś
SJP.pl
mający siedem izb
SJP.pl
mający w składzie siedem jajek
SJP.pl
1. posługujący się siedmioma językami;
2. napisany w siedmiu językach;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się siedmioma językami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się siedmioma językami
(1.2) napisany w siedmiu językach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̇jɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: śedmʹi ̯ȯi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od siedmiokąt
Wiktionary
(1.1) To nie siedmiokąt, lecz tylko mały siedmiokącik.
Wiktionary
rzecz. siedmiokąt m.
Wiktionary
mający siedem kanałów
SJP.pl
ważący siedem karatów
SJP.pl
mający siedem kartek
SJP.pl
figura geometryczna wycięta z płaszczyzny przez łamaną zamkniętą złożoną z siedmiu odcinków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielokąt o siedmiu bokach;
(1.2) książk. kształt, forma, postać zbliżone do siedmiokąta (1.1) lub rzecz, przedmiot tego kształtu
Wiktionary
Siedmiokąt (siedmiobok, heptagon) – wielokąt o siedmiu bokach i siedmiu kątach wewnętrznych. Suma miar kątów w dowolnym siedmiokącie wynosi 900°.
Wikipedia
(1.1) Siedmiokąt foremny jest figurą, w której wszystkie boki są równej długości.
Wiktionary
IPA: ɕɛdˈmʲjɔkɔ̃nt, AS: śedmʹi ̯okõnt
Wiktionary
rzecz. siedmiokącik mrz.
Wiktionary
(1.1) siedmiobok, heptagon
Wiktionary
mający siedem kątów; heptagonalny
SJP.pl
1. ważący 7 kilogramów;
2. przeznaczony na 7 kilogramów czegoś
SJP.pl
mający długość siedmiu kilometrów, wynoszący siedem kilometrów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wielkość (długość) siedmiu kilometrów
Wiktionary
potocznie: siedmiokilogramowy
SJP.pl
o liściach, owocach, torebkach nasiennych: podzielony na siedem części
SJP.pl
obejmujący siedem klas, mający siedem klas
SJP.pl
mający siedem kolorów (barw); siedmiobarwny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który składa się z siedmiu kolumn
Wiktionary
mający siedem komór
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma siedem kondygnacji
Wiktionary
1. o pojeździe: zaprzężony w siedem koni;
2. o silniku: mający moc siedmiu koni mechanicznych
SJP.pl
mający siedem kół
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siedem kół
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔkɔˈwɔvɨ, AS: śedmʹi ̯okou̯ovy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. dziś książk. siedem razy
Wiktionary
rzecz. siedmiokrotność ż.
przym. siedmiokrotny
przysł. siedemkroć, siedmiokrotnie
liczgł. siedemkroć
Wiktionary
(1.1) siedemkroć
Wiktionary
biedronka siedmiokropka - biedronka o czerwonych pokrywach i siedmiu czarnych kropkach, po trzech na każdej z dwóch pokryw i jednej u nasady pokryw, pospolita w Polsce; biedronka siedmiokropkowa; boża krówka
SJP.pl
biedronka siedmiokropkowa - biedronka o czerwonych pokrywach i siedmiu czarnych kropkach, po trzech na każdej z dwóch pokryw i jednej u nasady pokryw, pospolita w Polsce; biedronka siedmiokropka; boża krówka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) siedem razy
Wiktionary
(1.1) W Azerbejdżanie wskaźniki śmierci samobójczej są ponad sześćdziesięciokrotnie niższe niż spowodowanej zabójstwem, w Armenii ponad jedenastokrotnie, w Meksyku zaś - blisko siedmiokrotnie.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈkrɔtʲɲɛ, AS: śedmʹi ̯okrotʹńe
Wiktionary
rzecz. siedmiokrotność ż.
przym. siedmiokrotny
przysł. siedemkroć, siedmiokroć
liczgł. siedemkroć
Wiktionary
(1.1) siedemkroć, siedmiokroć
Wiktionary
powtarzający się siedem razy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odbywający się/powtarzający się siedem razy
(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś siedem razy
(1.3) siedem razy większy bądź mniejszy od czegoś
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈkrɔtnɨ, AS: śedmʹi ̯okrotny
Wiktionary
rzecz. siedmiokrotność ż.
przysł. siedmiokrotnie, siedemkroć, siedmiokroć
liczgł. siedemkroć
Wiktionary
cykl siedmiu utworów literackich stworzonych przez jednego autora i odpowiednio powiązanych ze sobą tematycznie
SJP.pl
chłopiec mający siedem lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopiec mający siedem lat
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca siedem lat
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od siedmiolatka
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈlatɛk, AS: śedmʹi ̯olatek
Wiktionary
rzecz. siedmiolecie n.
:: fż. siedmiolatka ż.
przym. siedmioletni
Wiktionary
1. dziewczynka mająca 7 lat;
2. potocznie o siedmioletniej samicy zwierzęcia, rzadziej o roślinie, przedmiocie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczynka mająca siedem lat
(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca siedem lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od siedmiolatek
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈlatka, AS: śedmʹi ̯olatka
Wiktionary
przym. siedmioletni
rzecz. siedmiolatek m.
Wiktionary
dzieci różnej płci mające po siedem lat
SJP.pl
1. siódma rocznica;
2. okres siedmiu lat
SJP.pl
1. trwający siedem lat; przypadający za siedem lat;
2. będący w wieku siedmiu lat, mający siedem lat
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedem lat
(1.2) trwający siedem lat
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈlɛtʲɲi, AS: śedmʹi ̯oletʹńi
Wiktionary
rzecz. siedmiolecie n., siedmiolatek m., siedmiolatka ż.
Wiktionary
mający siedem linii
SJP.pl
mający siedem listków
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający siedem listków
Wiktionary
mający siedem liści
SJP.pl
złożony z siedmiu liter
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który składa się z siedmiu liter
Wiktionary
(1.1) Moje imię jest siedmioliterowe.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔlʲitɛˈrɔvɨ, AS: śedmʹi ̯olʹiterovy
Wiktionary
mający objętość siedmiu litrów
SJP.pl
mający siedem luf
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek mający siedem masztów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̃maˈʃtɔvʲjɛt͡s, AS: śedmʹi ̯õmaštovʹi ̯ec
Wiktionary
przym. siedmiomasztowy
Wiktionary
mający siedem masztów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o żaglowcu: mający siedem masztów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̃maˈʃtɔvɨ, AS: śedmʹi ̯õmaštovy
Wiktionary
rzecz. siedmiomasztowiec
Wiktionary
mierzący siedem metrów
SJP.pl
mający siedem miesięcy, trwający siedem miesięcy itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający siedem miesięcy
(1.2) będący w wieku siedmiu miesięcy
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔ̃mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: śedmʹi ̯õmʹi ̯ėśẽṇčny
Wiktionary
mający długość siedmiu mil
SJP.pl
trwający siedem minut
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający siedem minut
Wiktionary
mający powierzchnię siedmiu mórg
SJP.pl
mający siedem nitek
SJP.pl
mający siedem nóg
SJP.pl
mający siedem nóg
SJP.pl
składający się z siedmiu odcinków
SJP.pl
mający rozpiętość siedmiu oktaw
SJP.pl
mający siedem osi
SJP.pl
składający się z siedmiu osób, mogący pomieścić siedem osób
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla siedmiu osób, mogący pomieścić siedem osób
(1.2) złożony z siedmiu osób, wykonywany przez siedem osób
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔːsɔˈbɔvɨ, AS: śedmʹi ̯•osobovy
Wiktionary
mający siedem par ostrzy
SJP.pl
mający siedem otworów
SJP.pl
zgrzewka zawierająca siedem jednostek danego produktu, np. piwa, wody mineralnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. paczka zbiorcza po siedem sztuk towaru
Wiktionary
zwykle o zwierzęciu (jego odnóżach, kończynach) lub przedmiocie: mający siedem palców
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny różowatych; siedmiopałecznik
SJP.pl
Wikipedia
składający się z siedmiu partii
SJP.pl
pancernik siedmiopaskowy - gatunek ssaka z rodziny pancernikowatych
SJP.pl
składający się z siedmiu pasm
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma siedem pasm
Wiktionary
rzecz. siedmiopasmówka ż.
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny różowatych; siedmiopalecznik
SJP.pl
składający się z siedmiu pięter
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) złożony z parteru i siedmiu wyższych kondygnacji
Wiktionary
mający siedem pokoi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) z siedmioma pokojami
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔpɔkɔˈjɔvɨ, AS: śedmʹi ̯opokoi ̯ovy
Wiktionary
mający siedem pól
SJP.pl
1. o kwiecie: mający siedem pręcików;
2. o roślinie: mający kwiaty o siedmiu pręcikach
SJP.pl
stanowiący siedem procent jakiejś całości
SJP.pl
1. składający się z siedmiu punktów;
2. mający wymiar siedmiu punktów (np. czcionka)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rozmieszczony na siedmiu płaszczyznach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔpwaʃt͡ʃɨzˈnɔvɨ, AS: śedmʹi ̯opu̯aščyznovy
Wiktionary
mający siedem płatków
SJP.pl
składający się z siedmiu płyt
SJP.pl
dziewczynka wśród siedmioraczków
SJP.pl
dziewczynka wśród siedmioraczków
SJP.pl
siedmioro dzieci urodzonych podczas jednego porodu
SJP.pl
występujący w siedmiu rodzajach, gatunkach, odmianach itp.
SJP.pl
liczebnik wieloraki
(1.1) dotyczący siedmiu typów, rodzajów
Wiktionary
(1.1) Przeszedł w korpo siedmiorakie szkolenia: planowanie, informowanie, samodoskonalenie, komunikacja, logistyka, wdrażanie i inwestowanie.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈraci, AS: śedmʹi ̯oraḱi
Wiktionary
rzecz. siedmioraczki
przysł. siedmiorako
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przysł. od przymiotnika → siedmioraki
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔˈrakɔ, AS: śedmʹi ̯orako
Wiktionary
przym. siedmioraki
licz. siedmioraki
Wiktionary
mający siedem ramion, odnóg itp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma siedem ramion
Wiktionary
(1.1) Menora jest siedmioramiennym kandelabrem żydowskim.
(1.1) Jacek dostał odznakę w kształcie siedmioramiennej gwiazdy.
Wiktionary
liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 7, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie występującej tylko w liczbie mnogie
SJP.pl
liczebnik zbiorowy
(1.1) …odpowiadający liczbie 7
Wiktionary
(1.1) Było nas siedmioro: czterech chłopaków i trzy dziewczyny.
Wiktionary
IPA: ɕɛdˈmʲjɔrɔ, AS: śedmʹi ̯oro
Wiktionary
zob. siedem.
Wiktionary
składający się z siedmiu rodzin
SJP.pl
trwający siedem rund
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siedmiorzeczem, dotyczący Siedmiorzecza
Wiktionary
rzecz. Siedmiorzecze n.
przym. siedmiorzeczny
Wiktionary
(1.1) hist. semireczeński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Azji Środkowej nad granicą chińską, obecnie należący w większości do Kazachstanu, częściowo do Kirgistanu i Chin;
Wiktionary
Siedmiorzecze (ros. Ceмиpeчьe, kaz. Жетісу, kirg. Жетисуу) – region historyczny w Azji Środkowej nad granicą chińską, za czasów Imperium Rosyjskiego osobny obwód ze stolicą w Wiernym (Ałmaty), obecnie należący w większości do Kazachstanu, częściowo do Kirgistanu (wschodnia połowa kraju, dolina rzeki Talas, powiat Biszkek) i Chin (ujgurski region autonomiczny Sinciang).
Wikipedia
(1.1) W Turkiestanie wyróżnia się m.in. takie regiony jak Zarzecze i Siedmiorzecze.
Wiktionary
przym. siedmiorzecki, semireczeński
Wiktionary
mający siedem sal
SJP.pl
wielościan o 7 ścianach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. wielościan o siedmiu ścianach
Wiktionary
przym. siedmiościenny
Wiktionary
mający siedem ścian
SJP.pl
złożony z siedmiu segmentów
SJP.pl
mający siedem sekcji
SJP.pl
składający się z siedmiu sesji
SJP.pl
o serialu: mający siedem sezonów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest wyposażony w siedem silników
Wiktionary
związany z siedmioma skibami, np. pług siedmioskibowy
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w siedmiu etapach, fazach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔstɔpʲˈɲɔvɔ, AS: śedmʹi ̯ostopʹńovo
Wiktionary
przym. siedmiostopniowy
Wiktionary
(1.1) siedmioetapowo, siedmiofazowo
Wiktionary
1. mający siedem stopni (w jakiejś skali);
2. mający siedem stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z siedmiu stopni, schodków
(1.2) składający się z siedmiu stopni, etapów
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔstɔpʲˈɲɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ostopʹńovy
Wiktionary
(1.2) przysł. siedmiostopniowo
Wiktionary
(1.2) siedmioetapowy, siedmiofazowy
Wiktionary
wiersz składający się z siedmiu stóp
SJP.pl
mający długość siedmiu stóp
SJP.pl
związany z siedmioma strefami
SJP.pl
składający się z siedmiu strof; siedmiozwrotkowy
SJP.pl
mający siedem stron
SJP.pl
o instrumentach muzycznych: mający siedem strun; siedmiostrunowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający siedem strun
Wiktionary
(1.1) Muzyk grał na siedmiostrunnej cytrze.
Wiktionary
mający siedem strun; siedmiostrunny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rewolwer mieszczący w magazynku siedem nabojów
Wiktionary
(1.1) Z glocka, na razie, we mnie nie celował, ale wiedziałem, że zacznie, jeśli dopuszczę do uwalania zabytkowego siedmiostrzałowca ziemią.
Wiktionary
rzecz. siedmiostrzał m.
przym. siedmiostrzałowy, siedmiostrzelony
Wiktionary
o ręcznej broni palnej: mieszczący w magazynku maksymalnie siedem nabojów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) o broni palnej – mieszczący w magazynku siedem nabojów
(1.2) mający siedem strzał
Wiktionary
(1.1) Iwan znał się na broni dostatecznie, by po samym kształcie rozpoznać doskonały, nieduży i lekki, siedmiostrzałowy belgijski model browninga.
Wiktionary
rzecz. siedmiostrzałowiec m., siedmiostrzał m.
przym. siedmiostrzelony
Wiktionary
mający siedem świec
SJP.pl
złożony z siedmiu sylab (zgłosek); siedmiozgłoskowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący siedem sylab, składający się z siedmiu sylab
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔsɨlaˈbɔvɨ, AS: śedmʹi ̯osylabovy
Wiktionary
gatunek drapieżnego rekina
SJP.pl
Siedmioszpar, siedmioszpar spiczastogłowy (Heptranchias perlo) – gatunek drapieżnej, agresywnej morskiej ryby sześcioszparokształtnej. W starszej literaturze był opisywany pod wieloma nazwami synonimicznymi. Biologia tego gatunku jest słabo poznana.
Wikipedia
składający się z siedmiu taktów
SJP.pl
składający się z siedmiu tomów, zawarty w siedmiu tomach
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z siedmiu tomów, zawarty w siedmiu tomach, wydany w siedmiu tomach
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔtɔ̃ˈmɔvɨ, AS: śedmʹi ̯otõmovy
Wiktionary
ważący siedem ton
SJP.pl
mający siedem torów
SJP.pl
mający lub trwający siedem tygodni
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający siedem tygodni
(1.2) będący w wieku siedmiu tygodni
Wiktionary
(1.1) Wczoraj grekokatolicy obchodzili Wielki Dzień, który zakończył okres siedmiotygodniowego postu.
(1.2) Jest mężatką i matką ośmioletniej Moniki i siedmiotygodniowego Mateusza.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: śedmʹi ̯otygodʹńovy
Wiktionary
szczyt górski o wysokości powyżej siedmiu tysięcy metrów nad poziomem morza
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący siedem warstw, składający się z siedmiu warstw
Wiktionary
IPA: ˌɕɛdmʲjɔvarˈstfɔvɨ, AS: śedmʹi ̯ovarstfovy
Wiktionary
o pierwiastku: zawierający atomy tworzące siedem wiązań chemicznych z innymi atomami
SJP.pl
mający moc siedmiu watów
SJP.pl
sekta muzułmańska utworzona na przełomie VIII i IX wieku, będąca skrajnym odłamem szyitów, uznająca linię siedmiu imamów i wierząca, że ostatni imam nie umarł, lecz pozostaje w ukryciu; ismailici, izmailici, isma'ilici
SJP.pl
Ismailizm, izmailizm także: siedmiowcy – ugrupowanie religijne i polityczne w islamie szyickim.
Wikipedia
mający siedem atomów węgla w cząsteczce
SJP.pl
składający się z siedmiu wersów; siedmiowierszowy
SJP.pl
członek sekty isma'ilitów - odłamu szyitów uznającego linię siedmiu imamów; ismailita, izmailita, isma'ilita
SJP.pl
trwający siedem wieków, mający siedem wieków
SJP.pl
strofa siedmiowierszowa lub utwór siedmiowierszowy
SJP.pl
składający się z siedmiu wierszy
SJP.pl
w chemii: zawierający 7 cząsteczek wody
SJP.pl
składający się z siedmiu wyrazów
SJP.pl
mający siedem zaworów
SJP.pl
składający się z siedmiu zdań
SJP.pl
mający siedem zębów
SJP.pl
mający siedem zębów
SJP.pl
rodzaj utworu poetyckiego, w którym każdy wers składa się z siedmiu zgłosek
SJP.pl
Siedmiozgłoskowiec – forma wierszowa złożona z siedmiu sylab.
Szereg siedmiosylabowy, najczęściej dwu- albo trzyakcentowy, pojawia się na ogół jako samodzielny wers w wierszach izosylabicznych, przeplatanych i różnowersowych lub też jako komponent w dłuższych wersach sylabicznych.
Wikipedia
złożony z siedmiu zgłosek (sylab); siedmiosylabowy
SJP.pl
składający się z siedmiu zwrotek; siedmiostrofowy
SJP.pl
o kablu: mający siedem żył
SJP.pl
mający wartość siedmiu złotych
SJP.pl
mający siedem łóżek
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Podhale, Górny Śląsk. usiąść
Wiktionary
(1.1) Ano kie tak, to nie ma redy, to me jus jedz, ino zeby mi zaś nie było żol długo umierać, to se na brzyzku siednij, ozewrzyj kute, a jo skocem do tobie.
Wiktionary
(1.1) usiąść
Wiktionary
huba siedź - gatunek grzyba z rodziny flagowcowatych lub żagwiowatych, z rzędu żagwiowców, objęty ścisłą ochroną w Polsce; huba gałęzista, żagiew gałęzista, żagiew krzaczysta, żagiew cykoriokształtna, wielogłówka listkowata
SJP.pl
1. taki, który wymaga siedzenia (np. siedząca praca) lub podczas którego się długo siedzi (np. siedzący tryb życia);
2. taki, który służy do siedzenia (np. miejsce siedzące)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który wymaga siedzenia
(1.2) służący do siedzenia
forma czasownika.
(2.1) ims. od siedzieć
Wiktionary
rzecz. siedzenie n., siedzisko n., siadanie n., siad mrz., siądnięcie n.
czas. siedzieć, siąść, siadać
przysł. siedząco
wykrz. siad
Wiktionary
1. znajdować się w pozycji siedzącej;
2. potocznie: przebywać gdzieś przez jakiś czas (np. w szkole, na strychu);
3. potocznie: zajmować się czymś intensywnie;
4. potocznie: być znawcą w czymś (np. siedzieć w ubezpieczeniach);
5. potocznie: przebywać w więzieniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siedzieć.
(1.2) miejsce przeznaczone do siedzenia (1.1)
(1.3) eufem. część ciała poniżej plecyeców
Wiktionary
Siedzisko – mebel przeznaczony do siedzenia.
Do siedzisk zalicza się:
Siedzisko w znaczeniu szczegółowym oznacza również część mebla mniej lub bardziej złożonego, na której można usiąść.
Rozróżnia się siedziska:
Wikipedia
(1.1) Siedzenie przed telewizorem powoduje uszczerbek na zdrowiu.
(1.2) Zajmij mi siedzenie przy oknie.
(1.3) Strasznie boli mnie siedzenie po tych pięciu godzinach wykładów.
Wiktionary
IPA: ɕɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: śeʒẽńe
Wiktionary
czas. siadać, siedzieć, obsiadać, wysiadywać, wysiadać, siąść, przysiąść, wsiadać, odsiadywać, przesiadać się
rzecz. odsiadka ż., zasiadka ż., siedziba ż., siadanie n., siądnięcie n., siad mrz.
przym. siedzący
wykrz. siad
Wiktionary
(1.1) spoczywanie
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|zic.
(1.3) pupa, pupcia, tyłek, rzyć; wulg. dupa, dupsko
Wiktionary
przymiotnik od: siedzenie
SJP.pl
1. miejsce, gdzie ktoś mieszka lub stale przebywa;
2. miejsce, gdzie znajduje się jakaś instytucja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. lub podn. miejsce, w którym ktoś mieszka lub dłużej przebywa
(1.2) miejsce, w którym znajduje się jakaś instytucja, firma, organizacja
Wiktionary
Siedziba – według polskiego Kodeksu cywilnego siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę organ zarządzający tą osobą prawną. Ustawa lub oparty na niej statut mogą zawierać odmienne postanowienia.
Pojęcie siedziby osoby prawnej umieszczone zostało w art. 41 kc.
Wikipedia
IPA: ɕɛ̇ˈd͡ʑiba, AS: śėʒ́iba
Wiktionary
rzecz. siadanie n., siądnięcie n., siedzenie n.
czas. siąść
Wiktionary
1. znajdować się w pozycji siedzącej;
2. potocznie: przebywać gdzieś przez jakiś czas (np. w szkole, na strychu);
3. potocznie: zajmować się czymś intensywnie;
4. potocznie: być znawcą w czymś (np. siedzieć w ubezpieczeniach);
5. potocznie: przebywać w więzieniu
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) spoczywać na krześle, kanapie, ławie itp. tak, by ciężar ciała spoczywał na pośladkach
(1.2) pot. przebywać w jakimś miejscu
(1.3) pot. być aresztowanym, pozbawionym wolności
(1.4) pot. zajmować się czymś
(1.5) gw-pl|Bukowina. mieszkać
Wiktionary
(1.1) Marek siedzi na fotelu i ogląda film.
(1.2) Mój sąsiad jest na bezrobociu i cały czas siedzi w domu.
(1.3) Siedział trzy lata i wyszedł w zeszłym tygodniu.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̇d͡ʑɛ̇t͡ɕ, AS: śėʒ́ėć
Wiktionary
rzecz. siedzenie n., zasiedzenie n., siedzisko m., odsiadka ż., nasiadówka ż., posiedzenie n., wysiadywanie n., przesiadywanie n., przesiadka ż., siądnięcie n., siad mrz.
czas. wsiadać, zasiedzieć się dk., usiąść dk., usiedzieć dk., posiedzieć dk., wysiedzieć dk., wysiadywać ndk., przesiąść się dk., przesiadać się ndk., przesiadywać ndk., usadzać ndk., odsiedzieć dk., odsiadywać ndk., przysiąść dk., podsiąść dk., podsiadywać ndk., dosiąść się dk., siadać ndk.
wykrz. siad
przym. siedzący
Wiktionary
1. siedzenie, to na czym się siedzi;
2. siedziba, miejsce zamieszkania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ta część mebla, na której siedzi się
Wiktionary
Siedzisko – mebel przeznaczony do siedzenia.
Do siedzisk zalicza się:
Siedzisko w znaczeniu szczegółowym oznacza również część mebla mniej lub bardziej złożonego, na której można usiąść.
Rozróżnia się siedziska:
Wikipedia
IPA: ɕɛ̇ˈd͡ʑiskɔ, AS: śėʒ́isko
Wiktionary
czas. przesiadać się, siedzieć, siąść
rzecz. siadanie n., siądnięcie n., zasiadka ż.
przym. siedzący
Wiktionary
zdrobnienie od: siedzenie; potocznie: wygodne, przytulne miejsce do siedzenia
SJP.pl
Siedzów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Sobienie-Jeziory.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Bolesnej w Mariańskim Porzeczu.
Wieś szlachecka Siedzewo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców
SJP.pl
Sparassis Fr. (siedzuń) – rodzaj grzybów z rodziny siedzuniowatych (Sparassidaceae).
Wikipedia
o cechach siedzuniowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Siedzuniowate (Sparassidaceae Herter) – rodzina grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).
Wikipedia
o cechach siedzuniowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
1. próbować dostać się do czegoś, wyciągać rękę, żeby dotknąć czegoś;
2. starać się uzyskać coś, osiągnąć coś;
3. mieć określony zasięg
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. sięgnąć)
(1.1) próbować dostać się do czegoś, wyciągać rękę, żeby dotknąć czegoś
(1.2) starać się uzyskać coś, osiągnąć coś
(1.3) mieć określony zasięg
(1.4) o historii, opowieści: datować się, rozpoczynać się
(1.5) o twórcy, pisarzu: zapożyczać
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̃ŋɡat͡ɕ, AS: śẽŋgać
Wiktionary
rzecz. sięganie n., sięgnięcie n., wysięgnik m., zasięg m., sąg mrz.
czas. sięgnąć, przysięgać
Wiktionary
(1.1) reg. śl. gabać.
(1.2) dosięgać, osiągać
(1.4) datować się
(1.5) czerpać, zapożyczać
Wiktionary
długi kamień wzmacniający mur kamienny
SJP.pl
Sięgacz – ulica mająca jeden wyjazd, zakończona zwykle placem do zawracania, potocznie zwana ślepym zaułkiem lub ślepą ulicą.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|sięgać.
Wiktionary
IPA: ɕɛ̃ŋˈɡãɲɛ, AS: śẽŋgãńe
Wiktionary
czas. sięgać
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Zygfryd (Siegfried) – trzecia część dramatu muzycznego Pierścień Nibelunga napisanego przez Richarda Wagnera. Opera, do której libretto napisał kompozytor, składa się z trzech aktów. Prapremiera dzieła miała miejsce w Bayreuth 16 sierpnia 1876 r., a premiera polska odbyła się we Lwowie w 1907 roku (choć wykonanie koncertowe I aktu można było usłyszeć w Warszawie w roku 1903).
Wikipedia
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. sięgać)
(1.1) dokonany od|sięgać.
Wiktionary
czas. sięgać
rzecz. sąg mrz.
Wiktionary
ryba z podrodziny o tej samej nazwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Coregonus|ref=tak., srebrzysta, przybrzeżna ryba bałtycka żyjąca również w niektórych jeziorach;
Wiktionary
Sieja – nazwa zwyczajowa kilku gatunków i podgatunków ryb z rodziny łososiowatych, zwykle odnoszona do siei pospolitej:
Wikipedia
(1.1) Ciała siei są śledziowate i wysmukłe.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̇ja, AS: śėi ̯a
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
okres siania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rozsiewanie ziarna
(1.2) okres siewu
(1.3) ziarno rzucane podczas zasiewu
Wiktionary
Siejba – część wsi Czarnówka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Wydminy.
W latach 1975–1998 Siejba administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
rzecz. siejbiarz mos., siejbienie n.
czas. siejbić ndk.
Wiktionary
(1.1) siew, sianie, zasiew
(1.3) ziarno
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. siewca
Wiktionary
rzecz. siejba ż., siejbienie n.
czas. siejbić ndk.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rzad. rozsiewać ziarno
czasownik zwrotny niedokonany siejbić się (dk. brak)
(2.1) rzad. rozsiewać się
Wiktionary
rzecz. siejba ż., siejbiarz mos., siejbienie n.
Wiktionary
(1.1) siać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. sianie ziarna
Wiktionary
rzecz. siejba ż., siejbiarz mos.
czas. siejbić ndk.
Wiktionary
1. rzucać ziarno w glebę;
2. rozsypywać coś celowo;
3. gubić, trwonić;
4. rozpowszechniać, szerzyć;
5. przepuszczać przez sito; przesiewać
SJP.pl
Sieje – część Kielc, niegdyś wieś w nieistniejącej już gminie Dąbrowa, obszar poprzemysłowy.
W zabudowie dominują niskie bloki komunalne „Kieleckiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego” (KTBS) oraz budynki jednorodzinne o niskiej intensywności, z usługami podstawowymi. Od strony północnej Sieje sąsiadują z dużym kompleksem leśnym. Sieje liczą ok. 1,5 tys. mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) przest. roln. ogrod. związany z siewem, zasiewami
Wiktionary
(1.1) Komisja Porozumiewawcza uzasadnia swój wniosek tym, że okres siejny już się kończy a zboża siewnego powiat dotychczas nie otrzymał więc rolnictwo nie może dalej czekać bo nie obsiano by pól. sic.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̇jnɨ, AS: śėi ̯ny
Wiktionary
rzecz. siew m., Siejny mos./mrz., Siejnik mrz.
czas. siać
Wiktionary
podrodzina ryb łososiowatych; głąbielowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach siejowatych (podrodzina ryb)
SJP.pl
przymiotnik od: sieja (ryba)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Siek – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Stormarn, siedziba urzędu Siek.
Wikipedia
ciąć coś na drobne kawałki
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) kulin. drobno kroić
Wiktionary
(1.1) Grzyby po namoczeniu gotujemy do miękkości, drobno siekamy (możemy zmiksować na miazgę) i wraz z wywarem dodajemy do kremu.
(1.1) Przynosiliśmy nasz spirytus, a dziewczęta kroiły kanapki ze śledziem, jajkami, ogórkami, pomidorami, siekaną wątróbką po żydowsku.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛkat͡ɕ, AS: śekać
Wiktionary
rzecz. siekanie n., siekacz m., posiekanie n., siekanka ż., sieczka ż., sieczkarnia ż.
czas. posiekać dk.
Wiktionary
1. jeden z zębów przednich;
2. nóż przeznaczony do siekania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stomat. anat. przedni ząb służący do odgryzania kęsów pokarmu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Siekacze, kły i zęby trzonowe uzębienia mlecznego zastępowane są zębami stałymi: siekaczami, kłami i zębami przedtrzonowymi.
Wiktionary
rzecz. siekanka ż., sieczka ż., siekanina ż., siekanie n., posiekanie n., siekaniec m., sieczkarnia ż.
czas. siekać ndk., posiekać dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siekać.
Wiktionary
Kolonia Siekanie – kolonia w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Złoczew.
Wchodzi w skład sołectwa Broszki.
W latach 1975–1998 Siekanie administracyjnie należało do województwa sieradzkiego.
Przed 2023 r. miejscowość nosiła nazwę Siekanie i była częścią wsi Broszki
Wikipedia
czas. siekać ndk.
rzecz. sieczka ż., siekacz mrz.
Wiktionary
drobno pocięty drut ołowiany używany zamiast śrutu, a także mieszanina kamieni, szkła, gwoździ, grubego śrutu, kawałków metalu stosowana jako pociski artyleryjskie
SJP.pl
1. coś co zostało pocięte na drobne kawałki, posiekane;
2. potrawa z siekanego mięsa;
3. bijatyka z użyciem broni białej
SJP.pl
zdrobnienie od: siekanina
SJP.pl
potrawa przygotowana z bardzo drobno posiekanych lub zmielonych produktów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
siekane kotlety, siekana pieczeń - kotlety, pieczeń zrobione z posiekanego mięsa
SJP.pl
1. narzędzie ręczne służące do rąbania;
2. potocznie o bardzo mocnej kawie, herbacie, rzadziej o papierosie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ręczne narzędzie do obróbki drewna, składające się ze stalowego obucha w kształcie klina oraz osadzonego w nim drewnianego styliska
(1.2) pot. coś aż odurzającego
Wiktionary
Siekiera (od łac. securis):
Wikipedia
(1.1) Wówczas jednemu przy ścinaniu pnia siekiera wpadła do wody i on zawołał: «Ach, panie! – i to jeszcze pożyczona».
(1.2) Babka, niby ze szczodrobliwości, robiła takie siekiery, że tego nie szło pić.
Wiktionary
IPA: ɕɛ̇ˈcɛra, AS: śėḱera
Wiktionary
rzecz. siekierezada ż., siekiernik mos./mrz., siekiernica ż., Siekierki nmos., Siekierczyn mrz., Siekierczyna ż., Siekierno n., Siekiernik mrz., Siekierz mrz., Siekiersk mrz.
:: zdrobn. siekierka ż., siekiereczka ż.
przym. siekierowy, siekierkowy
Wiktionary
(1.1) topór; gwara. rąbanica; gw-pl|Śląsk Cieszyński|krzysoczka, cieślica., gw-pl|Górny Śląsk|siykiyra.
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. wieś na Ukrainie
SJP.pl
Siekierczyn (niem. Geibsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Siekierczyn, około 20 km od granicy niemiecko-polskiej w Zgorzelcu oraz około 30 km od granicy polsko-czeskiej w Miłoszowie.
Wikipedia
przymiotnik od: Siekierczyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: siekierka
(1.2) mała siekierka
Wiktionary
(1.1) Maryś, wziąłbyś siekiereczką drewek nasiekł.
Wiktionary
rzecz. siekiera ż., siekierka ż., siekierezada ż., siekiernik mos./mrz., siekiernica ż., Siekierki nmos., Siekierczyn mrz., Siekierczyna ż., Siekierno n., Siekiernik mrz., Siekierz mrz., Siekiersk mrz.
przym. siekierowy, siekierkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) neol. książk. ciężka praca przy wyrębie
(1.2) neol. książk. praca siekierą
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z oddali, od zrębu, słychać było siekierezadę, stukanie, pukanie, piłowanie, zgrzytanie pilników o stal i tak dalej.
(1.1) (1.2) Wieczorem, po siekierezadzie na zrębie i po siekierezadzie w szopie, gdzie porąbałem resztę kloców, stałem przy piecu w izdebce Babci Oleńki i przetapiałem na patelni smalec ten, co go wczoraj zakupiłem w sklepie.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛ̇cɛrɛˈzada, AS: śėḱerezada
Wiktionary
rzecz. siekiereczka ż., siekiera ż., siekierka ż., siekiernik m.
Wiktionary
zdrobnienie od: siekiera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od siekiera
(1.2) mała lub lekka siekiera
(1.3) icht. pot. ryba z gatunku różanka pospolita (nazwa systematyczna|Rhodeus sericeus|ref=tak.)
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzecz. siekiera ż., siekiereczka ż., siekiernica ż., siekiernik m., siekierezada ż., Siekierki nmos.
przym. siekierowy
Wiktionary
(1.1) siekiereczka
(1.2) toporek
(1.3) różanka, pukas
Wiktionary
zdrobnienie od: siekiera
SJP.pl
Części miast:
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przypominający wyglądem siekierę; siekieropodobny
SJP.pl
przypominający kształtem małą siekierę
SJP.pl
przymiotnik od: Siekierki (dzielnica Warszawy)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siekierkami, dotyczący Siekierek
Wiktionary
rzecz. Siekierki nmos.
Wiktionary
roślina z rodziny motylkowatych
SJP.pl
Wikipedia
1. osoba walcząca siekierą;
2. dawniej:
a) rzemieślnik wyrabiający siekiery;
b) osoba pracująca siekierą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. ktoś, kto pracuje siekierą
(1.2) przest. ktoś, kto wyrabia siekiery
(1.3) hist. żołnierz uzbrojony w siekierę (topór)
(1.4) hist. ukraiński chłop, uczestnik mordów na Polakach na Wołyniu w latach czterdziestych XX w., zabijający siekierą, nożem, widłami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) miejsce lub uchwyt, na którym wiesza się siekierę
Wiktionary
IPA: ɕɛ̇ˈcɛrʲɲik, AS: śėḱerʹńik
Wiktionary
rzecz. siekiereczka ż., siekiera ż., siekierezada ż., siekierka ż., siekiernica ż., Siekierki nmos., Siekierczyn m., Siekierczyna ż., Siekierno n., Siekiernik m., Siekierz m.
przym. siekierowy, siekierkowy
Wiktionary
(1.1) rębacz
(1.3) topornik
Wiktionary
przypominający wyglądem siekierę; siekierkopodobny
SJP.pl
Siekierowice (niem. Schickerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Dobroszyce.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Siekierzyce (niem. Seckerwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Mściwojów.
Wikipedia
1. zgrubienie od: siekiera;
2. trzonek, na którym osadzona jest siekiera
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Sieklówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Kołaczyce.
Do 1991 była podzielona na Sieklówkę Dolną i Sieklówkę Górną. Podział ów związany był z zamieszkami religijnymi i miał nastąpić w XVI wieku. W świadomości mieszkańców, których głównie jednoczyła parafia, raczej nie istniała granica między osadami prócz tej, że sieklowianie na dole pracowali w dawnych czasach dla innego pana, aniżeli sieklowianie na górze.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie: zadać cios bronią sieczną lub czymś ostrym
SJP.pl
Siekówko (pol. hist. Siekowo Małe) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt. Na zachód od wsi przepływa Południowy Kanał Obry.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: sielanka
Wiktionary
rzecz. sielanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. (dziś gwara.) mieszkaniec sioła, tj. wsi
Wiktionary
IPA: ɕɛˈlãɲĩn, AS: śelãńĩn
Wiktionary
rzecz. sielanka ż., sioło m.
Wiktionary
idylla;
1. spokojne i beztroskie życie;
2. otoczenie umożliwiające takie życie;
3. utwór literacki przedstawiający zbyt idealny obraz życia wiejskiego; bukolika, ekloga, skotopaska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan szczęścia, idylla, pogodne, spokojne życie
(1.2) liter. utwór poetycki idealizujący życie wiejskie;
(1.3) stpol. wieśniaczka
(1.4) daw. kulin. potrawa z leguminy i żółtek
Wiktionary
Sielanka (bukolika, idylla, ekloga, skotopaska, pasterka) – gatunek literacki, utwór poetycki, przedstawiający w sposób wyidealizowany uroki życia wiejskiego.
Wikipedia
IPA: ɕɛˈlãnka, AS: śelãnka
Wiktionary
rzecz. sioło n., sielankowość ż., sielskość ż., sielanin m., przysiółek m., sielaneczka ż.
przym. sielankowy
przysł. sielankowo, sielsko
Wiktionary
(1.2) ekloga, bukolika, idylla, skotopaska
Wiktionary
1. twórczość sielankopisarza;
2. pisanie sielanek
SJP.pl
pisarz, poeta tworzący sielanki
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób sielankowy, beztrosko
Wiktionary
rzecz. sielankowość ż., sielanka ż., przysiółek m., sioło n.
przym. sielankowy
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co sielankowe
Wiktionary
przym. sielankowy
przysł. sielankowo
rzecz. sielanka ż., sioło n.
Wiktionary
1. odznaczający się pogodą, spokojem; sielski;
2. dotyczący sielanki literackiej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełen spokoju, pogody, beztroski
(1.2) liter. dotyczący sielanki literackiej
Wiktionary
rzecz. sielanka ż., sielankowość ż., sioło n.
przysł. sielankowo
Wiktionary
(1.1) idylliczny, bukoliczny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
ryba z podrodziny siei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa systematyczna|Coregonus albula|ref=tak., gatunek ryby łososiokształtnej z rodziny łososiowatych;
Wiktionary
Sielawa europejska, sielawa bałtycka, sielawa (Coregonus albula) – gatunek ryby łososiokształtnej z rodziny łososiowatych (Salmonidae).
Wikipedia
(1.1) sielawa europejska, sielawa bałtycka
Wiktionary
mała sielawa
SJP.pl
przymiotnik od: sielawka
SJP.pl
przymiotnik od: sielawa
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. część Warszawy;
3. wieś na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś w Rosji, w obwodzie riazańskim, nad Oką, miejsce w którym w 1943 sformowano 1 Dywizję Piechoty;
Wiktionary
Dzielnice miast:
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przym. sielcecki
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: Sielce
SJP.pl
Sielice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Sochaczew. Ma status sołectwa.
Wieś szlachecka Silice położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sochaczewskim ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
dotyczący wsi; sielankowy, bukoliczny, idylliczny
SJP.pl
Sielski, Sielski Potok – potok, prawy dopływ Grajcarka o długości 7,17 km.
Potok płynie w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Radziejowej. Jego górny bieg to potok Krępiarka powstający w dolince wciosowej u południowych podnóży szczytów Mała Prehyba i Prehyba. Spływa stąd na południe i południowy zachód, zmiany kierunku są niewielkie. Z południowo-zachodnich stoków Czeremchy wpada do niego niewielki dopływ i od tego miejsca potok ma nazwę Sielski. Płynie doliną znajdującą się pomiędzy grzbietem Czeremchy, a następnie Łysin, Kuniego Wierchu i Gabańki na zachodzie oraz pasmem Góry Pieniążnej, Kiczory i Starego Wierchu na wschodzie. Końcowy odcinek przebiega przez Szlachtową, gdzie potok wpada do Grajcarka (ok. 520 m n.p.m.). Na całej długości potok Sielski nie przyjmuje większych dopływów.
Wikipedia
→ sielski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest sielskie
Wiktionary
przym. sielski
przysł. sielsko
rzecz. sielanka ż., sioło n.
Wiktionary
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siemano, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. forma powitania
(1.2) slang. rzad. forma pożegnania
Wiktionary
(1.1) Siema, Maciek! Kupę lat się nie widzieliśmy, mów, co u ciebie słychać.
(1.2) – Muszę się już zwijać, na razie. – No, siema.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̃ma, AS: śẽma
Wiktionary
wykrz. siemasz, siemka, siemano, siemanko
Wiktionary
(1.1) slang. elo, siemanko, siemano, siemasz, siemka; neutr. cześć, hej
(1.2) pot. na razie, nara, narka, narcia, narazicho
Wiktionary
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych, kierowana do więcej niż jednej osoby; jak się macie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siemano, siemanko, siema, cześć, hej, heja, hejka, serwus
SJP.pl
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siemano, siema, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. forma powitania
Wiktionary
(1.1) – Siema, Zbyszek! – Siemanko. Co słychać?
Wiktionary
IPA: ɕɛ̃ˈmãnkɔ, AS: śẽmãnko
Wiktionary
wykrz. siemka, siema, siemasz, siemano
Wiktionary
(1.1) slang. siemka, siema, siemasz, siemano; neutr. cześć, hej
Wiktionary
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siemasz, siema, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. forma powitania
Wiktionary
(1.1) – Elo, ziomuś! – Siemano!
Wiktionary
IPA: ɕɛ̃ˈmãnɔ, AS: śẽmãno
Wiktionary
wykrz. siemka, siema, siemasz, siemanko
Wiktionary
(1.1) slang. siemka, siema, siemasz, siemanko; neutr. cześć, hej
Wiktionary
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siemka, siema, siemano, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. forma powitania
Wiktionary
(1.1) – Elo, ziomuś! – Siemasz, brachu!
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̃maʃ, AS: śẽmaš
Wiktionary
wykrz. siemka, siema, siemano, siemanko
Wiktionary
(1.1) slang. siemka, siema, siemano, siemanko; neutr. cześć, hej
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
żona Siemaszki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Maliniec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Potok Wielki. Przez wieś przepływa niewielka rzeka Łukawica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 194 mieszkańców.
Zniesione części wsi: Bania, Koszarka, Siembida.
Wikipedia
Siemczyn – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Kozielice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Zobacz też: Siemczyno
Wikipedia
1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Siemisław, Siemirad, Siemomysł, Siemowit (rzadkie imiona męskie)
SJP.pl
[czytaj: z-imens]
1. jednostka przewodności elektrycznej, odwrotność oma; simens; mho;
2. urządzenie marki Siemens
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miar. fiz. elektr. zob. simens.
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) urządzenie marki Siemens
Wiktionary
Siemens (wymowa: ˈziːməns), oficjalnie Siemens AG, zapis stylizowany SIEMENS – niemiecki koncern z branży energetycznej, elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej. Główne siedziby przedsiębiorstwa znajdują się w Monachium i w Berlinie. Siemens AG notowana jest na Frankfurckiej Giełdzie Papierów Wartościowych.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) simens, symbol. S
antonimy.
(1.1) om; symbol. Ω
hiperonimy.
(1.1) jednostka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. simens mrz.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|niem|Siemens.; od nazwiska niemieckiego inżyniera, Wernera von Siemensa
uwagi.
(1.1) zobtłum|simens.
tłumaczenia.
źródła.
== siemens (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|ˈsiːmənz.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) miar. fiz. simens
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈzʲĩmɛ̃w̃s, AS: zʹĩmẽũ̯s
Wiktionary
rzecz. simens mrz.
Wiktionary
(1.1) simens, symbol. S
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. icht. łosoś europejski
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. do 1923 roku samodzielna wieś na Górnym Śląsku
(1.2) geogr. synonim dla Siemianowic Śląskich;
Wiktionary
Siemianowice Śląskie (1922–1927 Huta Laura-Siemianowice, niem. Laurahütte-Siemianowitz) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, na Wyżynie Śląskiej, nad Brynicą. Jest jednym z ośrodków centralnych Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii o silnej urbanizacji i uprzemysłowieniu, z wyraźnie zaznaczonymi śladami dawnej działalności górnictwa węgla kamiennego i hutnictwa. Powierzchnia miasta wynosi 25,5 km². Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 31 grudnia 2022 roku, Siemianowice Śląskie miały 63 892 mieszkańców i były pod względem liczby ludności 16. miastem w województwie śląskim, a także 58. spośród najludniejszych miast w Polsce.
Wikipedia
(1.2) Czy tym tramwajem dojadę do Siemianowic?
(1.2) Odwiedziłbym moją kuzynkę w Siemianowicach.
Wiktionary
rzecz. siemianowiczanin m., siemianowiczanka ż.
przym. siemianowicki
Wiktionary
(1.2) Siemianowice Śląskie
Wiktionary
przymiotnik od: Siemianowice Śląskie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Siemianowic, związany z Siemianowicami
Wiktionary
(1.1) Jest autorem polichromii w jednym z siemianowickich kościołów.
Wiktionary
rzecz. Siemianowice lm nm., siemianowiczanin m., siemianowiczanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Siemianowic Śląskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Siemianowic Śląskich
Wiktionary
(1.1) Tłumy siemianowiczan wyległy na ulice miasta.
Wiktionary
rzecz. Siemianowice lm nm.
:: fż. siemianowiczanka ż.
przym. siemianowicki
Wiktionary
mieszkanka Siemianowic Śląskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Siemianowic Śląskich
Wiktionary
Siemianowice Śląskie (1922–1927 Huta Laura-Siemianowice, niem. Laurahütte-Siemianowitz) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, na Wyżynie Śląskiej, nad Brynicą. Jest jednym z ośrodków centralnych Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii o silnej urbanizacji i uprzemysłowieniu, z wyraźnie zaznaczonymi śladami dawnej działalności górnictwa węgla kamiennego i hutnictwa. Powierzchnia miasta wynosi 25,5 km². Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 31 grudnia 2022 roku, Siemianowice Śląskie miały 63 892 mieszkańców i były pod względem liczby ludności 16. miastem w województwie śląskim, a także 58. spośród najludniejszych miast w Polsce.
Wikipedia
(1.1) Bożena nie zna żadnej rodowitej siemianowiczanki.
Wiktionary
rzecz. Siemianowice lm nm.
:: fm. siemianowiczanin m.
przym. siemianowicki
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. zbiornik wodny
SJP.pl
Miejscowości:
Inne
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Siemianów
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. wieś w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim;
2. wieś w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Siemiątki, Siemiątkowo
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Siemiatycze
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siemiatyczami, dotyczący Siemiatycz
Wiktionary
rzecz. Siemiatycze nmos.
Wiktionary
mieszkaniec Siemiatycz
SJP.pl
mieszkanka Siemiatycz
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
Siemiatycze – miasto w Polsce, położone w województwie podlaskim, siedziba powiatu siemiatyckiego i gminy wiejskiej Siemiatycze. Leży na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, nad rzeką Kamianką.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 roku Siemiatycze liczyły 13 391 mieszkańców.
Wikipedia
Siemidarżno (niem. Zimdarse) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Trzebiatów.
Według danych z 28 lutego 2009 wieś miała 106 mieszkańców.
Wieś została włączona do Polski w 1945, jej dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
nasiono roślin oleistych używane jako pokarm dla zwierząt albo przerabiane na olej o różnym zastosowaniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nasiona roślin oleistych (lnu, rzepaku, konopi), zwykle używane jako pokarm dla zwierząt, przerabiane na olej lub spożywane w celach leczniczych
(1.2) daw. każde ziarno nasienne, przeznaczone do siewu
Wiktionary
(1.2) Ziarno gorczycy najmniejsze między siemionami.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̃mʲjɛ, AS: śẽmʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. siemieniuch m., siemionka ż., siemieniotka ż., siemiątki nmos., siemieniec m., siemianka ż., siemiernik m., siemieszka ż., sianie n., nasianie n., posianie n., zasianie n., wysianie n., siewca m., siewnik m., posiew m.
czas. siać ndk., nasiać dk., wysiać dk., posiać dk., zasiać dk.
przym. siemienny, siemieniasty, siemienisty, siemieniaty
przysł. siemienisto
Wiktionary
(1.2) nasienie, ziarno siewne, materiał siewny
Wiktionary
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. staw w Polsce
SJP.pl
Siemień – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Siemień. Leży przy ujściu Piwonii do Tyśmienicy.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. przysiółek wsi Pasieki w Polsce, w województwie podlaskim, w gminie Narewka;
Wiktionary
Siemieniakowszczyzna – przysiółek wsi Pasieki w Polsce, położony w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narewka.
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa białostockiego.
22 września 1941 hitlerowcy wysiedlili mieszkańców do m. Bajory, zrabowali inwentarz żywy i martwy, a wieś zrównali z ziemią.
Wikipedia
Siemienice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Krzyżanów.
Prywatna wieś szlachecka Siemienice Wielkie położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie orłowskim województwa łęczyckiego. Od początku XVII w. należała do kasztelana gostyńskiego Jana Szamowskiego oraz jego brata rodzonego Bartosza.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Andrzej Siemieniewski (ur. 8 sierpnia 1957 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, biskup pomocniczy wrocławski w latach 2006–2021, biskup diecezjalny legnicki od 2021.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
związany z Siemieniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, nazwa własna
(1.1) wieś w Polsce położona w województwie śląskim;
Wiktionary
Siemięrzyce – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Kroczyce.
Wieś królewska Siemierzyce położona była w powiecie lelowskim, wchodziła w skład klucza wsi, stanowiącego uposażenie wojewodów krakowskich. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
staropolskie imię męskie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Siemirad — staropolskie imię męskie, złożone z członów Siemo(i)- (psł. *sěmьja ma m.in. znaczenia "rodzina, ród; czeladź, służba, własność") i -rad ("cieszyć się"), mówiące o radości skierowanej do obdarzonego imieniem.
Siemirad imieniny obchodzi 1 lutego i 7 grudnia.
Zobacz też:
Wikipedia
Siemirad z żoną; Siemiradowie
SJP.pl
Siemirad z żoną; Siemiradostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemirada lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko, m.in. Henryk Siemiradzki, polski malarz, przedstawiciel akademizmu
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Siemirowice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Szemrejce) – wieś na północno-zachodnim skraju Pojezierza Kaszubskiego w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Cewice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Siemisław, Siemosław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Siemo(i)- (psł. *sěmьja ma m.in. znaczenia „rodzina, ród; czeladź, służba, własność”) i -sław („sława”). Imię to wyraża życzenie sławy w przestrzeni rodzinnej.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemisławy lub z nią związany
SJP.pl
Siemisław z żoną; Siemisławowie
SJP.pl
Siemisław z żoną; Siemisławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemisława lub z nim związany
SJP.pl
forma powitania lub pożegnania używana w sytuacjach nieoficjalnych; siema, siemasz, siemano, siemanko, siemaneczko, cześć, hej, heja, hejka, serwus
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. powitanie
Wiktionary
(1.1) Siemka, Grzegorz, idziesz na siłkę wieczorem?
Wiktionary
IPA: ˈɕɛ̃mka, AS: śẽmka
Wiktionary
wykrz. siemanko, siema, siemano, siemasz
Wiktionary
(1.1) siema, siemasz, siemanko, siemano, cześć, hej
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Siemkowice (Siemikowice) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Siemkowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
W jej pobliżu znajduje się stacja kolejowa Chorzew Siemkowice.
Wikipedia
przymiotnik od: Siemkowice
SJP.pl
Siemnice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rachanie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Rachanie. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 371 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Wożuczynie.
Wikipedia
staropolskie imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przypuszcza się również, że córką Siemomysła mogła być żona nieznanego bliżej księcia pomorskiego.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Siemonia – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Bobrowniki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię książąt polskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kwestia historyczności Siemowita początkowo nie budziła wątpliwości, została zakwestionowana pod koniec XIX wieku.
Wiktionary
rzecz. Ziemowit mos.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Siemowita lub z nim związany
SJP.pl
Siemowo – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie miejsko-wiejskiej Gostyń.
Wikipedia
przymiotnik od: Siemyśl
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Siemyśl (niem. Simötzel) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl. Miejscowość jest siedzibą gminy Siemyśl.
Według danych z 31 grudnia 2024 roku Siemyśl miał 1 006 mieszkańców
Wikipedia
Siemysłów – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Domaszowice.
W latach 1945–1954 siedziba gminy Siemysłów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
pierwsze pomieszczenie od wejścia, prowadzące do innych pomieszczeń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pomieszczenie prowadzące do wnętrza domu
Wiktionary
Sień – przelotowe pomieszczenie przeznaczone do celów komunikacyjnych (niekiedy pełniące funkcje gospodarcze), usytuowane pomiędzy wejściem a dalszymi pomieszczeniami budynku lub budowli.
Nazwą określa się:
Wikipedia
(1.1) Czeladź usłyszawszy dzwonek wypadła przed sień, by pana witać, bo wiedziano od kompanionów, że przyjedzie.
(1.1) Srodze obszarpany ganek wiódł do olbrzymiej, mrocznej sieni, zarzuconej najrozmaitszymi rupieciami.
Wiktionary
IPA: ɕɛ̇̃ɲ, AS: śė̃ń
Wiktionary
rzecz. sioneczka ż., sionka, przedsionek
Wiktionary
(1.1) przedpokój
Wiktionary
[czytaj: sjena] samochód typu Fiat Siena
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Włoszech, położone w Toskanii; stolica prowincji Siena (1.2);
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja będąca częścią regionu Toskanii;
Wiktionary
Siena – miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, w prowincji Siena. Ważne centrum turystyczne. Według danych na 30 czerwca 2016 gminę zamieszkiwały 53 853 osoby.
Wikipedia
(1.1) W XII wieku w sporze między gwelfami a gibelinami Siena opowiedziała się po stronie cesarza.
Wiktionary
IPA: ˈsʲjɛ̃na, AS: sʹi ̯ẽna
Wiktionary
rzecz. siena ż., Sieneńczyk m., sieneńczyk m., Sienenka ż., sienenka ż., sjena ż.
przym. sieneński
Wiktionary
[czytaj: sjeneńczyk] mieszkaniec Sieny (miasta we Włoszech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) geogr. mieszkaniec regionu Sieny
(1.2) hist. obywatel Republiki Sieny
Wiktionary
(1.1) Będąc gibelinami, Sieneńczycy należeli do stronników władzy cesarskiej w Italii.
Wiktionary
rzecz. Siena ż., sieneńczyk m., sienenka ż.
:: fż. Sienenka ż.
przym. sieneński
Wiktionary
[czytaj: sjenenka] mieszkanka Sieny (miasta we Włoszech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka regionu Sieny
(1.2) hist. obywatelka Republiki Sieny
Wiktionary
rzecz. Siena ż., sieneńczyk m., sienenka ż.
:: fm. Sieneńczyk m.
przym. sieneński
Wiktionary
1. [czytaj: sjeneński] przymiotnik od: Siena (miasto we Włoszech);
2. przymiotnik od: Sienno (nazwa kilku polskich wsi)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Sieny, związany ze Sieną
Wiktionary
(1.1) Janina podziwia sieneńskie arcydzieła.
Wiktionary
rzecz. Siena ż., sieneńczyk mos., sienenka ż., Sieneńczyk mos., Sienenka ż., sjena ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. wieś na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim;
Wiktionary
Sieniawa – miasto w Polsce w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sieniawa. Położone w Dolinie Dolnego Sanu, w południowej części Kotliny Sandomierskiej, w historycznej ziemi przemyskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa przemyskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 2007 mieszkańców, będąc 43. najludniejszym miastem w województwie.
Wikipedia
przym. sieniawski
Wiktionary
1. mieszkaniec Sieniawy (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Sieniawy Żarskiej (wsi w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Sieniawy (miasta w Polsce);
2. mieszkanka Sieniawy Żarskiej (wsi w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Sieniawa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Sieniawą, dotyczący Sieniawy
Wiktionary
Sieniawski (Syniewski) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.
Wikipedia
rzecz. Sieniawa ż.
Wiktionary
Sienice (niem. Senitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Sienicki:
Wikipedia
Sieniczno – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Olkusz. Leży przy drodze krajowej 94 i drodze wojewódzkiej nr 773.
Wikipedia
Sieniewice – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Drohiczyn.
W czasach II Rzeczypospolitej wieś (wówczas także spotykana pod nazwą Sieniewicze) należała (do 1934) do gminy Narojki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Sienkiewicz, związany z Sienkiewiczami
Wiktionary
(1.1) Całą noc przesiedział w sienkiewickim posterunku.
Wiktionary
rzecz. sienkiewiczanin mos., sienkiewiczanka ż., Sienkiewicze lm nm.
Wiktionary
nazwisko, m.in.
a) Henryk Sienkiewicz (pseud. Litwos) (1846-1916), prozaik i publicysta;
b) Jerzy Sienkiewicz (1897-1980), historyk sztuki, muzeolog;
c) Karol Sienkiewicz (pseud. Karol z Kalinówki) (1793-1860), publicysta, poeta
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz;
(1.2) geogr. wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim;
Wiktionary
Sienkiewicze – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego. Rezydowały w niej zamożne rody szlacheckie, takie jak Markowscy, Zborowscy czy też Dydyńscy.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy, a prawosławni do parafii Opieki Matki Bożej w Choroszczy.
Wikipedia
(1.2) Po wojnie Sienkiewicze znalazły się na terenie Związku Sowieckiego.
Wiktionary
rzecz. Sienkiewiczówka ż., sienkiewiczolog mos., sienkiewicziana nmos., sienkiewiczanin mos., sienkiewiczanka ż.
przym. sienkiewicki, sienkiewiczowski
Wiktionary
wszystko, co dotyczy twórczości i życia Henryka Sienkiewicza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Henryka Sienkiewicza
(1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Henrykiem Sienkiewiczem i jego twórczością
Wiktionary
(1.1) Hrabiemu udało się zebrać sporą liczbę sienkiewiczianów.
(1.2) W tej księgarni kupisz ostatnie sienkiewicziana.
Wiktionary
rzecz. Sienkiewiczówka ż., Sienkiewicze lm nm., sienkiewiczolog mos., sienkiewiczowskość ż., sienkiewiczyzm mrz.
przym. sienkiewiczowski, Sienkiewiczowski
przysł. sienkiewiczowsko
Wiktionary
badacz, znawca twórczości Henryka Sienkiewicza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. znawca lub badacz twórczości i życia Henryka Sienkiewicza
Wiktionary
(1.1) Do rodzimych dołączyli sienkiewiczolodzy z Białorusi i Ukrainy.
Wiktionary
rzecz. Sienkiewicze lm nm., sienkiewicziana lm nm.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle na Ukrainie, w rejonie łuckim;
Wiktionary
Sienkiewiczówka (ukr. Сенкевичівка) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie łuckim (do 2020 w rejonie horochowskim) obwodu wołyńskiego. Osiedle liczy 1,4 tys. mieszkańców (2001).
Znajduje tu się stacja kolejowa Sienkiewiczówka, położona na linii Lwów – Kiwerce.
Wikipedia
(1.1) Przed wieczorem dojechaliśmy do Sienkiewiczówki na nocleg.
Wiktionary
rzecz. sienkiewicziana lm nm., Sienkiewicze lm nm.
przym. sienkiewiczowski, Sienkiewiczowski
Wiktionary
dotyczący twórczości Henryka Sienkiewicza
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Henryka Sienkiewicza, dotyczący Henryka Sienkiewicza
Wiktionary
(1.1) Połowa Sienkiewiczowskich bohaterów pochodzi ze szlachty.
Wiktionary
rzecz. sienkiewicziana nmos., Sienkiewiczówka ż., Sieńko n.
przym. sienkiewiczowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. → siano;
2. katar sienny - katar występujący na tle uczuleniowym w okresie zbioru siana, kwitnienia traw i drzew;
3. dawniej: sieniowy
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Sienna (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Sienna (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. nazwa dwóch wsi w Polsce;
2. nazwa dwóch rzek w Polsce;
3. miejscowość na Białorusi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. roln. zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach
Wiktionary
Siennica – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Siennica. Siedziba dekanatu siennickiego z parafią św. Stanisława Biskupa Męczennika.
Siennica uzyskała lokację miejską w 1526 roku. Została pozbawiona praw miejskich 13 października 1870 i włączona do gminy Siennica w powiecie mińskim. W latach 1867–1954 siedziba wiejskiej gminy Siennica, 1954–1972 gromady Siennica, a od 1973 reaktywowanej gminy Siennica. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa siedleckiego. 1 stycznia 2024 odzyskała status miasta.
Wikipedia
(1.1) Gaździe ktoś podpalił siennicę.
Wiktionary
rzecz. siano n., siennik mrz.
przym. sienny
Wiktionary
(1.1) bróg
Wiktionary
przymiotnik od: Siennica Różana
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
mieszkaniec Siennicy, Siennicy Królewskiej Dużej, Siennicy Królewskiej Małej, Siennicy Nadolnej lub Siennicy Różanej
SJP.pl
mieszkanka Siennicy, Siennicy Królewskiej Dużej, Siennicy Królewskiej Małej, Siennicy Nadolnej lub Siennicy Różanej
SJP.pl
zdrobnienie od: siennik
SJP.pl
płócienny materac wypchany słomą lub sianem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) duży płócienny worek wypełniony słomą (sieczką) lub sianem, służący za materac do spania;
Wiktionary
Siennik – duży płócienny worek wypchany słomą lub sianem służący jako materac.
Polski działacz niepodległościowy Karol Levittoux aresztowany przez władze rosyjskie w 1841 i osadzony w Cytadeli Warszawskiej, popełnił samobójstwo podpalając swój siennik.
Wikipedia
IPA: ˈɕɛ̇̃ɲːik, AS: śė̃•ńik
Wiktionary
rzecz. siano n., siennica ż.
przym. siennikowy, sienny
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|strużok.
Wiktionary
przymiotnik od: siennik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z siennikiem, dotyczący siennika
Wiktionary
rzecz. siennik mrz.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. miasto na Białorusi
SJP.pl
Wikipedia
1. → siano;
2. katar sienny - katar występujący na tle uczuleniowym w okresie zbioru siana, kwitnienia traw i drzew;
3. dawniej: sieniowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z sianem, dotyczący siana
(1.2) daw. związany z sienią, dotyczący sieni
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. siennica ż., siennik mrz.
(1.2)
:: rzecz. sień ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. potocznie:
a) szarpać, targać
b) bić, smagać
2. siepać się: potocznie o tkaninie - strzępić się po brzegach
SJP.pl
oprawca, bandyta, pozostający na czyichś usługach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) oprawca, bandyta, pozostający na czyichś usługach
Wiktionary
(1.1) Trzej jego bracia zginęli w mękach, zgładzeni przez siepaczy Amina.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛpat͡ʃ, AS: śepač
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Siepietnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Skołyszyn.
W roku 2021 w Siepietnicy mieszkało 454 mieszkańców, z czego 51,8% stanowiły kobiety, a 48,2% mężczyźni
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
szarpnąć; targnąć
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Sieprawice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jastków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Obok miejscowości przepływa rzeka Ciemięga, lewy dopływ Bystrzycy.
Wikipedia
przymiotnik od: Siepraw
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. Sieradowice Pierwsze – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim;
2. Sieradowice Drugie – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim
SJP.pl
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie łódzkim;
Wiktionary
Sieradz – miasto w środkowej Polsce, w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, położone na Nizinie Południowowielkopolskiej, nad Wartą, w Kotlinie Sieradzkiej. Przez Sieradz biegną drogi krajowe: nr 12, S8 i nr 83, a także linia kolejowa nr 14. Sieradz jest ważnym węzłem drogowym i ośrodkiem kulturalno-gospodarczym województwa łódzkiego.
Wikipedia
(1.1) Sieradz leży nad Wartą.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛrat͡s, AS: śerac
Wiktionary
rzecz. sieradzanin mos., sieradzanka ż., Sieradzkie n.
przym. sieradzki
Wiktionary
mieszkaniec Sieradza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Sieradza
(1.2) osoba pochodząca z Sieradza, urodzona w Sieradzu
Wiktionary
rzecz. Sieradz m., Sieradzkie n., Sieradzanin m., Sieradzanka ż.
:: fż. sieradzanka ż.
przym. sieradzki
Wiktionary
mieszkanka Sieradza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Sieradza
(1.2) kobieta pochodząca z Sieradza, urodzona w Sieradzu
Wiktionary
rzecz. Sieradz m., Sieradzkie n., Sieradzanin m., Sieradzanka ż.
:: fm. sieradzanin m.
przym. sieradzki
Wiktionary
przymiotnik od: Sieradz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Sieradzem, dotyczący Sieradza
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z Bożej łaski król Polski, pan i dziedzic ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, Kujaw, Pomorza i Rusi Kazimierz śle pozdrowienie Panu Papieżowi Innocentemu.
Wiktionary
rzecz. Sieradzkie n., Sieradz mrz., sieradzanin mos., sieradzanka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Sieradz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. region sieradzki
Wiktionary
Województwo sieradzkie (łac. Palatinatus Siradiensis) – jednostka terytorialna Korony Królestwa Polskiego, później Rzeczypospolitej Obojga Narodów istniejąca w latach 1339–1793, tworząca prowincję wielkopolską, obejmująca początkowo powierzchnię 8 912,87 km² z 4 powiatami, a po przyłączeniu Ziemi Wieluńskiej – 11 689,53 km² z 6 powiatami. Siedzibą wojewody był Sieradz, a sejmiki ziemskie odbywały się w Szadku.
Wikipedia
(1.1) Susza dotknęła wiele gospodarstw w Sieradzkiem.
Wiktionary
rzecz. Sieradz m., Sieradzanin m., Sieradzanka ż., sieradzanin m., sieradzanka ż.
przym. sieradzki
Wiktionary
(1.1) ziemia sieradzka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. miasto w Wielkopolsce;
Wiktionary
Sieraków (niem. Zirke) – miasto w zachodniej Polsce, w woj. wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Sieraków. Położone nad Wartą, na skraju Puszczy Noteckiej, na pograniczu Kotliny Gorzowskiej i Pojezierza Poznańskiego, pomiędzy dwoma jeziorami: Jaroszewskim i Lutomskim. Miasto posiada rozbudowaną infrastrukturę wypoczynkową (kręgielnia, liczne ośrodki wypoczynkowe) nad Jeziorem Jaroszewskim.
Wikipedia
(1.1) Lokalny koncern energetyczny zorganizował wczoraj w Sierakowie spotkanie z przedstawicielami naszej firmy.
Wiktionary
przym. sierakowski
Wiktionary
1. mieszkaniec Sierakowa (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Sierakowa Sławieńskiego, Sierakowa Słupskiego lub Sierakowa Śląskiego (wsi w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Sierakowa (miasta w Polsce);
2. mieszkanka Sierakowa Sławieńskiego, Sierakowa Słupskiego lub Sierakowa Śląskiego (wsi w Polsce)
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Sierakowice
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Sieraków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Sierakowem, dotyczący Sierakowa
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Sieraków mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Sierbowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Pilica. Wieś przecina droga wojewódzka nr 794.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
W 2008 wieś zamieszkiwały 193 osoby.
Wikipedia
1. jeden włosek sierści;
2. coś podobnego do sierści;
3. coś zrobionego z sierści
SJP.pl
Sierczynek (niem. Schierzighauland) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Trzciel.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
przestarzałe: sierdzić się - wybuchać gniewem, złościć się, gniewać się
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: sierdziście
SJP.pl
1. przestarzałe: skłonny do gniewu; zapalczywy; srogi;
2. dawniej: gorliwy, żarliwy
SJP.pl
1. rosyjskie imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Sergiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, pierwotne nomen gentilicium (nazwisko rodowe) Sergius (gens Sergia). Ród Sergia był starym rodem patrycjuszowskim. Pochodzenie nazwy rodu nie zostało jednoznacznie wyjaśnione. Nie można wykluczyć źródła etruskiego, jak przy wielu nazwach rodów rzymskich.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) syn Siergieja (rosyjskie imię odojcowskie)
Wiktionary
(1.1) Przekraczając fantazyjną, kutą w żelazie bramę carskosielskiego parku, Aleksander Siergiejewicz ma dwanaście lat (…)
Wiktionary
rzecz. Siergiej m.
:: fż. Siergiejewna ż.
Wiktionary
1. krótki płócienny płaszcz noszony przez chłopów w dawnej Polsce; sukmana;
2. prostota, brak wyszukania;
3. prostactwo, prymitywność, brak obycia;
4. potocznie: kobieta niezdarna, powolna, niepotrafiąca radzić sobie w życiu; także o mężczyźnie z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; ciemięga, niedojda, niedorajda, oferma, ciamajda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. wierzchnie ubranie chłopskie z grubego samodziału;
Wiktionary
Świtka (z ukr.), siermięga – wierzchnia odzież wieśniacza z grubego materiału, noszona także przez szlachtę zagrodową (zaściankową).
Była okryciem w postaci kurtki z płótna lub sukna o długich rękawach, noszonym przez chłopów polskich na ziemiach wschodnich od XVI do pierwszej połowy XX wieku. Niekiedy utożsamiana z sukmaną. O zróżnicowanej długości, sięgająca do kolan lub połowy ud, była symboliczną oznaką prostoty i biedy.
Wikipedia
(1.1) Z siermięgą na plecy narzuconą wyszedł o kiju obejrzeć naprzód, jaki dzień się obiecywał.
Wiktionary
przym. siermiężny
przysł. siermiężnie
Wiktionary
(1.1) sukmana
Wiktionary
przymiotnik od: siermięga
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: siermiężnie
SJP.pl
przaśność, zgrzebność, prostota, głównie stroju; bycie siermiężnym
SJP.pl
1. prosty, zgrzebny i nieefektowny;
2. używany na siermięgi;
3. noszący siermięgę; chłopski;
4. charakteryzujący się brakiem obycia, gburowatością
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący siermięgi, związany z siermięgą
przymiotnik jakościowy
(2.1) cechujący się prostotą, brakiem wyszukania
(2.2) charakteryzujący się prostactwem i brakiem obycia
Wiktionary
(2.1) Dzieło Tarasewicza jest solidne i z chłopska siermiężne, choć pełne kolorystycznej subtelności i przewrotnej ironii.
(2.2) Jego poczucie humoru nie robi na mnie wrażenia. To jest taki typowo polski, przaśny, siermiężny dowcip.
Wiktionary
rzecz. siermięga ż., siermiężka ż., siermiężność ż.
przym. siermięgowy
przysł. siermiężnie
Wiktionary
(1.1) siermięgowy
(2.1) zgrzebny, przaśny, prosty, surowy, nieefektowny
(2.2) przaśny, pszenno-buraczany, prostacki, pospolity, plebejski, wulgarny, ordynarny, trywialny, prymitywny, niewybredny, niesmaczny
Wiktionary
Wikipedia
dom dla sierot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. dom dla sierot
Wiktionary
Dom dziecka (dawniej także sierociniec) – całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza typu socjalizacyjnego.
Do domów dziecka kierowane są dzieci i młodzież, których potrzeby stale lub okresowo nie mogą być zaspokajane w domu rodzinnym. Oznacza to, że domy dziecka są powołane do istnienia nie tylko dla sierot, ale także dla dzieci i młodzieży zaniedbanych środowiskowo, których rodzina nie wywiązuje się z powierzonych zadań. Takie dzieci i młodzież nazywane są wtedy sierotami społecznymi. Według badań GUS-u, w roku 1997 istniało w Polsce 351 domów dziecka, w których przebywało prawie 18 tysięcy dzieci i młodzieży. Tylko ok. 3% z tej liczby stanowiły sieroty naturalne.
Wikipedia
(1.1) Po śmierci rodziców Paulina trafiła do sierocińca.
Wiktionary
IPA: ˌɕɛrɔˈt͡ɕĩɲɛt͡s, AS: śeroćĩńec
Wiktionary
rzecz. sierota, sierotka, sieroctwo
czas. osierocać, osierocić
przym. sierocy
Wiktionary
(1.1) dom dziecka; przest. ochronka, przytułek; pot. bidul
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Sierociński – polskie nazwisko.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co sieroce
Wiktionary
przym. sierocy
przysł. sieroco
Wiktionary
bycie sierotą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bycie sierotą
Wiktionary
Sieroctwo – fakt nieposiadania przez kogoś obojga rodziców (sierota zupełna) lub jednego rodzica (półsierota), braku innych opiekunów (odpowiedzialnych za wychowanie) bądź w ogóle jakichkolwiek krewnych. Sierota to osoba niemająca wymienionych członków rodziny. Brak tych osób może być dosłowny (śmierć, porzucenie, trwały pobyt z dala od siebie) bądź dorozumiany (brak zainteresowania, odebranie praw do opieki, wychowywanie przez inne osoby).
Wikipedia
rzecz. sierota m. ż., osierocenie n., sierociniec mrz., sierotka ż.
czas. osierocić dk.
przym. sierocy
Wiktionary
odnoszący się do sieroty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do sieroty, właściwy sierocie
Wiktionary
IPA: ɕɛˈrɔt͡sɨ, AS: śerocy
Wiktionary
rzecz. sierocość ż., sierota m./ż., sierotka m./ż., sieroctwo n., sierociniec m.
czas. osierocać, osierocić
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Sieroszewice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sieroszewice, w Kaliskiem, ok. 11 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.
Siedziba władz gminy wiejskiej Sieroszewice.
Wikipedia
przymiotnik od: Sieroszewice; sieroszewski
SJP.pl
przymiotnik od: Sieroszewice; sieroszewicki
SJP.pl
Sieroszewski (Rola odmienna IV, Rolicz) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Rola z nobilitacji.
Wikipedia
Sieroszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie.
Wikipedia
Sieroszowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Radwanice. Wieś jest siedzibą sołectwa Sieroszowice w którego skład wchodzi również przysiółek Ułanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Sirosława, Sierosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z dwóch członów: Siro- ("pozbawiony czegoś") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "pozbawiona sławy". W źródłach poświadczone w XIII wieku (1250).
Męskie odpowiedniki: Sirosław, Sierosław.
Sirosława imieniny obchodzi 27 lutego.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Sierosławy lub z nią związany
SJP.pl
Sierosław z żoną; Sierosławowie
SJP.pl
Sierosław z żoną; Sierosławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Sierosława lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. dziecko bez rodziców;
2. dziecko wychowujące się poza swoją prawdziwą rodziną;
3. kobieta samotna, opuszczona, niekochana;
4. potocznie: kobieta niezdarna; fajtłapa, oferma, ciamajda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
(1.1) dziecko, któremu umarło przynajmniej jedno z rodziców
(1.2) pot. człowiek opuszczony, osamotniony
(1.3) pot. człowiek niezaradny lub budzący współczucie
(1.4) typogr. błąd polegający na pozostawieniu jednoliterowego wyrazu na końcu wiersza składanego tekstu
(1.5) typogr. błąd polegający na pozostawieniu pojedynczego wiersza na dole kolumny składanego tekstu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kiedy umarła jego mama, został się sierotą.
(1.1) Małżeństwo zaadoptowało sierotę.
(1.5) Ten tekst jest brzydko złożony. Jest za dużo wdów i sierot.
Wiktionary
IPA: ɕɛˈrɔta, AS: śerota
Wiktionary
rzecz. sieroctwo n., sierociniec m., osierocenie n., osierocanie n., sierotki nmos., Sieroty nmos.
:: zdrobn. sierotka ż.
czas. osierocać ndk., osierocić dk.
przym. sierocy
Wiktionary
(1.5) szewc
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od sierota
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Sierotka Marysia pasła gąski na łące.
Wiktionary
IPA: ɕɛˈrɔtka, AS: śerotka
Wiktionary
rzecz. sierota, sieroctwo, sierociniec
czas. osierocać, osierocić
przym. sierocy
Wiktionary
1. narzędzie służące do żęcia
2. uderzenie w boksie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. ręczne narzędzie rolnicze składające się z krótkiego półkoliście zakrzywionego ostrza osadzonego w drewnianym stylisku, służące do żęcia zbóż, traw itp.;
(1.2) sport. w boksie: uderzenie zadane półkolistym ruchem ręki
Wiktionary
Sierp – najstarsze z ręcznych narzędzi rolniczych, stworzone przez człowieka specjalnie do prac żniwnych. Zbudowane jest z ostrza o mocno zakrzywionym kształcie, będącym fragmentem obwodu koła lub elipsy i drewnianej rękojeści. Część tnąca znajduje się na stronie wewnętrznej łuku. W późniejszych odmianach półkoliste ostrze posiadało drobne ząbki (od 8 do 20 na centymetr) nacinane na dolnej stronie. Górna strona zeszlifowana pod kątem ok. 30° tworzyła uzębione ostrze. W tej formie był używany do połowy lat 50, XX wieku w południowo-wschodniej i wschodniej Polsce.
Wikipedia
IPA: ɕɛrp, AS: śerp
Wiktionary
rzecz. sierpik mrz./mzw., sierpień m., sierpniówka ż.
przym. sierpowaty, sierpowy
Wiktionary
(1.2) sierpowy
Wiktionary
ręczny nóż ogrodniczy o sierpowato wygiętym ostrzu
SJP.pl
Sierpak – tradycyjne narzędzie rolnicze, stanowiące połączenie noża i sierpa. Składa się on z drewnianego drzewca oraz wygiętego, szerokiego ostrza, często zakończonego hakiem.
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
Sierpc – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, nad rzeką Sierpienicą przy jej ujściu do Skrwy, około 40 km na północ od Płocka. Siedziba władz powiatu sierpeckiego.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa płockiego.
Wikipedia
mieszkaniec Sierpca
SJP.pl
mieszkanka Sierpca
SJP.pl
przymiotnik od: Sierpc
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Sierpcem, dotyczący Sierpca
Wiktionary
rzecz. sierpik mzw./mrz., Sierpc mrz., sierpczanin m., sierpczanka ż.
Wiktionary
wycinka sierpianka - gatunek motyla z rodziny wycinkowatych
SJP.pl
gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych; gągoł północny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny kaczkowatych;
Wiktionary
Sierpiec, gągoł północny (Bucephala islandica) – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Zamieszkuje Amerykę Północną i Islandię. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Wikipedia
(1.1) Brzuch, szyja, boki pierś i ogon sierpca są czarne, z białymi plamami. (Wikipedia)
Wiktionary
IPA: ˈɕɛrpʲjɛt͡s, AS: śerpʹi ̯ec
Wiktionary
ósmy miesiąc roku kalendarzowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ósmy miesiąc w roku według kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Sierpień jest ostatnim miesiącem wakacji.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛrpʲjɛ̇̃ɲ, AS: śerpʹi ̯ė̃ń
Wiktionary
rzecz. sierpik mrz./mzw., sierp m., sierpniówka ż.
przym. sierpniowy, sierpowy
Wiktionary
1. mały sierp;
2. typ kwiatostanu wieloosiowego;
3. gatunek bakterii zaliczany do typu sinic; afanizomenon;
4. sztuczny rodzaj grzybów mitosporowych; fuzarium, nalotek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: sierp
(1.2) mały sierp
(1.3) bot. typ kwiatostanu z kwiatami, które wyrastają na szypułkach tylko po jednej stronie głównego pędu;
(1.4) bot. nazwa systematyczna|Serratula|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny astrowatych;
(1.5) biol. nazwa systematyczna|Fusarium|ref=tak., rodzaj grzybów z grupy niedoskonałych, o sierpowatych konidiach
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) icht. nazwa systematyczna|Trachinotus|ref=tak., rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny ostrobokowatych
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɕɛrpʲik, AS: śerpʹik
Wiktionary
rzecz. sierp m., sierpowy m., sierpówka ż., sierpień m., sierpowiec m., Sierpów m., Sierpowo n., Sierpówko n.
przym. sierpowy, sierpecki, sierpniowy, sierpówkowy, sierpowaty
Wiktionary
lucerna sierpikowata - gatunek rośliny z rodziny bobowatych; lucerna sierpowata
SJP.pl
powszelatek sierpikowiec - motyl z rodziny powszelatkowatych
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Sierpin (niem. Serpin) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Elbląg. Leży na Wysoczyźnie Elbląskiej.
Wieś okręgu sędziego ziemskiego Elbląga w XVII i XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) turyst. wycieczka za miasto w sierpniu
(1.2) praw. zwyczajowa nazwa dekretu o karze śmierci dla zbrodniarzy faszystowskich;
Wiktionary
Sierpniówka – zwyczajowa nazwa dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN) z dnia 31 sierpnia 1944 roku o wymiarze kary dla faszystowsko-hitlerowskich zbrodniarzy winnych zabójstw i znęcania się nad ludnością cywilną i jeńcami oraz dla zdrajców Narodu Polskiego, ustalającego kary za współpracę z niemieckim okupantem.
Wikipedia
IPA: ɕɛrpʲˈɲufka, AS: śerpʹńufka
Wiktionary
rzecz. sierp m., sierpień m.
przym. sierpniowy
Wiktionary
przymiotnik od: sierpień
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z sierpniem, charakterystyczny dla sierpnia, przypadający w sierpniu; taki, jak w sierpniu
Wiktionary
(1.1) Przypominane są z okazji kolejnych rocznic strajki sierpniowe 1980 roku, powstanie "Solidarności".
(1.1) Według dzisiejszej wiedzy nasz wszechświat, cały ten rozświetlony kosmiczny interes, który widzisz nad głową w sierpniowe noce, istnieje właśnie dzięki załamaniom symetrii.
Wiktionary
IPA: ɕɛrpʲˈɲɔvɨ, AS: śerpʹńovy
Wiktionary
rzecz. sierpień mrz., sierpniówka ż., sierp mrz., sierpik mrz./mzw., sierpak mrz., sierpowy mrz., Sierpień mos./ż.
przym. sierpowy, sierpowaty, sierpikowaty, sierpiasty
Wiktionary
rodzaj ptaków z rzędu dzioborożcowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Phoeniculidae|ref=tak.;
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny tymaliowatych; Erythrogenys
SJP.pl
wanga sierpodzioba, hawajka sierpodzioba - gatunki ptaków
SJP.pl
sierpoń żółty - błonkówka z rodziny gąsienicznikowatych
SJP.pl
Sierpoń (Ophion) – rodzaj błonkówek z rodziny gąsienicznikowatych.
Duże gąsienicznikowate. Polska nazwa zwyczajowa pochodzi od kształtu odwłoka, stromo wzniesionego na styliku a następnie sierpowato opadającego w dół. U samic pokładełko słabo wysunięte. Czułki 16 członowe.
Wikipedia
długoskrzydlak sierposz - owad z rodziny pasikonikowatych
SJP.pl
ptak z rzędu wróblowatych; tanager
SJP.pl
ptak z rzędu wróblowatych; tanager
SJP.pl
mający kształt sierpa, np. sierpowaty księżyc
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kształt sierpa; półkoliście zakrzywiony
Wiktionary
rzecz. sierp m., sierpik m., sierpowy mrz., sierpówka ż.
przym. sierpowy, sierpniowy
przysł. sierpowato
Wiktionary
(1.1) sierpowy
Wiktionary
rodzaj mchów z rodziny krzywoszyjowatych
SJP.pl
ptak z rodzaju gołębiowatych z charakterystyczną, czarną obwódką na szyi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Streptopelia decaocto|Frivaldszky|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych;
(1.2) ornit. ptak z gatunku sierpówek (1.1)
Wiktionary
Sierpówka (zwyczajna), synogarlica turecka (Streptopelia decaocto) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae).
Wikipedia
(1.1) Ekspansja sierpówki dokonała się w bardzo krótkim czasie.
(1.2) Z gałęzi starej akacji zerka na mnie sierpówka, czy tam cukrówka, zwał jak chciał.
Wiktionary
rzecz. sierp mrz., sierpowy mrz., sierpik mzw./mrz.
przym. sierpowy, sierpowaty
przysł. sierpowato
Wiktionary
(1.1) synogarlica turecka, gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie|cukrówka.
Wiktionary
przymiotnik od: sierp
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący sierpa
(1.2) mający kształt sierpa
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) sport. w boksie: uderzenie zadane półkolistym ruchem ręki
Wiktionary
IPA: ɕɛrˈpɔvɨ, AS: śerpovy
Wiktionary
rzecz. sierp m., sierpik mrz./mzw., sierpień m.
przym. sierpowaty, sierpniowy
przysł. sierpowato
Wiktionary
(1.2) półkolisty, sierpowaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji w obwodzie moskiewskim, nad Oką;
Wiktionary
Sierpuchow (ros. Сepпуxoв) – miasto w Rosji w obwodzie moskiewskim (100 km na południe od Moskwy), nad Oką, w 2020 r. ok. 126 tys. mieszkańców, stolica rejonu sierpuchowskiego.
Założone w 1339 w celu ochrony południowego przedpola Moskwy. Zagrożone tatarskimi najazdami miasto posiadało kamienną twierdzę (ukończoną w 1556). Wybudowano je w celu zablokowania Tatarom szlaku prowadzącego do Moskwy od południa. W 1610 roku Sierpuchów został zdobyty przez Polaków. W następnych stuleciach niszczejące mury cytadeli służyły mieszkańcom jako źródło kamienia budowlanego.
Wikipedia
przym. sierpuchowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Sierpuchowem, dotyczący Sierpuchowa
Wiktionary
rzecz. Sierpuchow mrz.
Wiktionary
[czytaj: sjerra]
1. w krajach hiszpańskojęzycznych: pasmo górskie;
2. samochód typu Ford Sierra;
3. samochód typu GMC Sierra
SJP.pl
Hrabstwa w USA:
Wikipedia
obywatel Sierra Leone
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Sierra Leone
Wiktionary
IPA: ˌsʲjɛrːalɛˈɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: sʹi ̯e•raleõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Sierra Leone n., Sierraleonka ż.
przym. sierraleoński
Wiktionary
obywatelka Sierra Leone
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Sierra Leone
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Sierra Leone n., Sierraleończyk m.
przym. sierraleoński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Sierraleończyk.
* hiszpański: (1.1) sierraleonesa ż.
* włoski: (1.1) sierraleonese ż.
źródła.
== Sierraleonka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) Sierraleonka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌsʲjɛrːalɛˈɔ̃ŋka, AS: sʹi ̯e•raleõŋka
Wiktionary
rzecz. Sierra Leone n., Sierraleończyk m.
przym. sierraleoński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Sierra Leone n., Sierraleończyk m.
przym. sierraleoński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Sierraleończyk.
* hiszpański: (1.1) sierraleonesa ż.
* włoski: (1.1) sierraleonese ż.
źródła.
== Sierraleonka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) Sierraleonka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: Sierra Leone
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Sierra Leone
Wiktionary
(1.1) Miasto połączone jest asfaltową drogą z Freetown – stolicą kraju odległą o około 300 km. Znajduje się tu także krajowy port lotniczy Kenema obsługiwany przez sierraleońskie linie West Coast Airways.
Wiktionary
IPA: ˌsʲjɛrːalɛˈɔ̃j̃sʲci, AS: sʹi ̯e•raleõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Sierraleończyk mos., Sierraleonka ż., Sierra Leone n.
Wiktionary
okrywa włosowa u większości ssaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. owłosienie ssaków;
Wiktionary
Futro, inaczej sierść – gruba warstwa włosów, która pokrywa skórę wielu zwierząt. Jest to cecha charakterystyczna dla ssaków. Składa się z wierzchniej warstwy natłuszczonych włosów okrywowych i grubej warstwy podszerstka pod spodem. Włosy okrywowe utrzymują odpowiednią wilgotność, a podszerstek działa jak materiał izolacyjny, który zapewnia zwierzęciu ciepło.
Wikipedia
(1.1) Zebra ma sierść w czarno-białe paski.
(1.1) Wełna jest materiałem uzyskiwanym z owczej sierści.
(1.1) W pewnej chwili stare babsko z chytrymi oczami wprowadziło między strojny tłum młode koźlątko z sierścią jak śnieg bielutką.
Wiktionary
IPA: ɕɛrʲɕt͡ɕ, AS: śerʹść
Wiktionary
rzecz. sierściuch, sierścień
przym. sierściowy
Wiktionary
(1.1) łow. okrywa
Wiktionary
bezkręgowiec zaliczany do wszołów, z podgromady owadów uskrzydlonych; pasożyt bytujący w sierści psów i wilków
SJP.pl
przymiotnik od: sierść
SJP.pl
1. potocznie: zwierzę pokryte sierścią; futrzak;
2. pogardliwie: człowiek brudny, niezadbany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) żart. pogard. kot
Wiktionary
Sierściuch (Tarsomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Wikipedia
(1.1) Ten głupi sierściuch znów wlazł do garażu i pobrudził samochód!
Wiktionary
IPA: ˈɕɛrʲɕt͡ɕux, AS: śerʹśćuχ
Wiktionary
rzecz. sierść, sierścień
przym. sierściowy
Wiktionary
(1.1) kot, futrzak, dachołaz
Wiktionary
osiedle miasta Trzebinia
SJP.pl
Siersza – osiedle miasta Trzebinia, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim. Siersza była jedną z najstarszych miejscowości Małopolski o bogatej tradycji górniczej i energetycznej oraz dużych walorach estetycznych: w pobliżu Sierszy powstała Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza i Elektrownia Siersza.
Wikipedia
przymiotnik od: Siersza (osiedle w Trzebini lub tamtejsza elektrownia)
SJP.pl
skrót od: sierżant (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = wojsk. sierżant
Wiktionary
(1.1) OR-6
Wiktionary
ekspresywnie: sierżant
SJP.pl
dotyczący sierżanta
SJP.pl
1. stopień podoficerski wyższy od plutonowego, niższy od chorążego;
2. podoficer mający ten stopień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stopień wojskowy stosowany także w niektórych innych formacjach zmilitaryzowanych, np. w policji; w polskim wojsku zaliczany do wyższych stopni podoficerskich, następujący bezpośrednio po plutonowym; następny, wyższy stopień to starszy sierżant;
Wiktionary
Sierżant – stopień wojskowy stosowany także w niektórych innych formacjach zmilitaryzowanych, np. w policji. W polskim wojsku zaliczany do wyższych stopni podoficerskich, następujący bezpośrednio po plutonowym. Następny, wyższy stopień nosi nazwę starszy sierżant.
Wikipedia
(1.1) Odznaką sierżanta w Wojsku Polskim i Bundeswehrze, jest tzw. „krokiewka”, czyli rzymska cyfra pięć (= 5), natomiast w innych armiach stopień sierżanta często oznacza się trzema takimi „krokiewkami”, podczas gdy pojedyncza oznacza często żołnierza w stopniu równorzędnym do polskiego starszego szeregowego.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛrʒãnt, AS: śeržãnt
Wiktionary
przym. sierżancki
Wiktionary
(1.1) skr. sierż.
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Sierzchowo
Wikipedia
Sierzchowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Waganiec.
Wikipedia
Sierżniki – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Chąśno.
Wieś duchowna Sierniki położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gąbińskim ziemi gostynińskiej województwa rawskiego. Sierzniki były wsią klucza łowickiego arcybiskupów gnieźnieńskich. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
czasownik
(1.1) stpol. siąść
Wiktionary
w budownictwie drewnianym, zwłaszcza na Podhalu: gruba, zwykle zdobiona belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu dla podtrzymania go; sosrąb, sosręb, siostrzan, tragarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. syn siostry
(1.2) etn. bud. przest. element architektoniczny typowego drewnianego domu, gruba belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu i podtrzymująca go, często o walorach ozdobnych; Gloger.;
(1.3) bot. nazwa systematyczna|Boltonia|ref=tak., roślina z rodziny astrowatych
Wiktionary
Sosręb, sosrąb, siestrzan, tragarz, stragarz, podciąg – główna belka w stropie drewnianym. Biegnie w kierunku poprzecznym pod belkami stropowymi. Zazwyczaj ma większy przekrój.
W przeszłości sosręb często pełnił funkcję ozdobną. Umieszczano na nim datę wzniesienia budynku, opatrywano go gmerkiem cieśli, lub nazwiskiem właściciela, bywał też pokryty ornamentem albo zdobiony sentencjami i życzeniami. Do dzisiaj występuje w drewnianym budownictwie regionalnym, zwłaszcza na terenie Karpat (m.in. Podhala) i ich pogórza.
Wikipedia
(1.1) Syn siostry nazywany był siestrzanem.
(1.2) Siestrzan, szeroki poprzeczny podciąg pod belkami, robiony był z jednej połowy dużej kłody.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛsṭʃãn, AS: śesṭšãn
Wiktionary
rzecz. siostra ż., siostrzyczka ż.
Wiktionary
(1.1) siostrzeniec, daw. siestrzeniec, daw. siostrzan, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek, daw. siestrzeniec
(1.2) sosrąb, sosręb, przest. siostrzan, daw. tram, daw. podciąg, daw. reg. siostrzeń, daw. siestrzoń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb, daw. stragarz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. kuzyn
(1.2) stpol. mąż siostry
Wiktionary
rzecz. siestrzanka ż., siostra ż., siostrunia ż., siostrzyca ż., siostrzyczka ż., siestrzeniec m.
przym. siostrzany
Wiktionary
(1.1) siestrzeniec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. kuzynka
Wiktionary
rzecz. siostra ż., siostrunia ż., siostrzyca ż., siostrzyczka ż., siestrzanek m., siestrzeniec m.
przym. siostrzany
Wiktionary
Siestrzeń – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Żabia Wola.
Wieś szlachecka Siestrzinia położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. siostrzenica
Wiktionary
rzecz. siestrzeniec m., siostra ż., siostrunia ż., siostrzenica ż., siostrzeniczka ż., siostrzyca ż., siostrzyczka ż.
przym. siostrzany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. syn siostry lub brata
(1.2) etn. daw. reg. belka stropowa, siestrzan
(1.3) stpol. kuzyn
Wiktionary
(1.1) Prędko mi poszepnął plenipotent do ucha, abym tego młodzieńca jak najgrzeczniej przyjął, bo to siestrzeniec rodzony jaśnie wielmożnego prezydenta […]
Wiktionary
IPA: ɕɛˈsṭʃɛ̃ɲɛt͡s, AS: śesṭšẽńec
Wiktionary
rzecz. siestrzanka ż., siestrzanek mos., siostrzyczka ż., siostra, siestrzenica
Wiktionary
(1.1) siostrzeniec, daw. siestrzan, daw. siostrzan, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek
(1.2) sosrąb, sosręb, przest. siestrzan, przest. siostrzan, przest. stragarz, daw. podciąg, daw. siestrzoń, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siostrzamb, daw. reg. tram
(1.3) stpol. siestrzanek
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Siestrzewit – staropolskie imię męskie, zawierające nazwę stopnia pokrewieństwa siostra (psł. *sestra), złożone z członów Siestrze- ("siostrze") i -wit ("pan, władca"). Znaczenie imienia: "ten, który sprawuje władzę nad swoją siostrą".
Siestrzewit imieniny obchodzi 20 lutego.
Wikipedia
rozsypywanie nasion w spulchnioną glebę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. umieszczanie nasion w przygotowanej ziemi i przykrywanie ich warstwą gleby
(1.2) roln. nasiona do zasiania lub już kiełkujące
Wiktionary
Siew – umieszczanie materiału siewnego w łożu siewnym na zalecanej głębokości i w odpowiednich odstępach, z jednoczesnym przykrywaniem go warstwą ziemi. Siewowi towarzyszą często dodatkowe czynności uprawowe ułatwiające równomierne i wysokiej jakości wschody, takie jak: wyrównywanie, dociskanie lub spulchnianie roli, wykonywanie bruzdki siewnej, dociskanie nasion lub przykrywanie ich warstwą ziemi, wyrównywanie lub profilowanie gleby.
Wikipedia
rzecz. siewki nmos., sianie n., siewca mos., siewczyni ż., siewka ż., siewnik mrz.
przym. siewny, siejny
czas. zasiać, siać
Wiktionary
(1.1) obsiew, posiew, siejba, wysiew, zasiew
(1.2) zasiew
Wiktionary
rzadko: siać od czasu do czasu
SJP.pl
1. ten, kto sieje zboże, ziarno;
2. ten, kto coś propaguje, szerzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) roln. osoba siejąca ziarno w polu
(1.2) przen. ktoś, kto propaguje, szerzy coś, co ma się rozpowszechnić wśród ludzi
Wiktionary
Siewca – tytuł kilku obrazów olejnych oraz szkiców przedstawiających siewcę na polu, namalowanych przez holenderskiego artystę Vincenta van Gogha w czerwcu, wrześniu, październiku oraz w listopadzie 1888 roku podczas jego pobytu w Arles.
Wikipedia
(1.1) Zaiste, podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.
Wiktionary
rzecz. sianie n., posianie n., zasiewanie n., zasianie n., siew mrz., siewnik mrz., zasiew m., siewka ż., posiew m., odsiew m., wysiewanie n., wysianie n., odsiewanie n., odsianie n., podsiewanie n., podsianie n., obsiewanie n., obsianie n., wsiewanie n., wsianie n., siewnica ż., siewniczka ż., sieweczka ż., siewniczek m., sieweczkowate nmos., podsiew m., zasiew m., dosiewanie n., dosianie n., osiewek m., przysiewanie n., przysianie n., rozsiewanie n., rozsianie n.
:: fż. siewczyni ż.
czas. siać ndk., posiać dk., zasiewać ndk., zasiać dk., wysiewać ndk., wysiać dk., odsiewać ndk., odsiać dk., podsiewać ndk., podsiać dk., obsiewać ndk., obsiać dk., wsiewać ndk., wsiać dk., dosiewać ndk., dosiać dk., przysiewać ndk., przysiać dk., rozsiewać ndk., rozsiać dk.
przym. siewny, zasiewowy, siewnikowy, posiewowy, siewnicowy, siewniczkowy, siewniczkowaty, siewkowy, zasiewowy, rozsiany
Wiktionary
(1.2) propagator, głosiciel
Wiktionary
1. zdrobnienie od: siewka;
2. sieweczka obrożna - gatunek ptaków nadwodnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: siewka
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Charadrius|ref=tak., ptak z podrodziny sieweczek rodziny sieweczkowatych;
Wiktionary
rzecz. siewki nmos., sieweczkowate nmos., siewca mos., siewka ż.
Wiktionary
o cechach sieweczkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Charadriidae|Leach|ref=tak., rodzina małych i średnich ptaków zamieszkujących cały świat poza Antarktydą;
Wiktionary
Sieweczkowate (Charadriidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).
Wikipedia
(1.1) U sieweczkowatych słabo zaznaczony jest dymorfizm płciowy.
Wiktionary
rzecz. siewca mos., sieweczka ż., siewka ż., siewkowce lm nm., siewkowe lm nm.,
Wiktionary
o cechach sieweczkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
piędzik siewierak - motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
miasto na Ukrainie
SJP.pl
Siewierskodonieck (ukr. Сіверськодонецьк, Siwerśkodonećk) – miasto we wschodniej części Ukrainy, w obwodzie ługańskim. W latach 2014–2022 tymczasowa siedziba władz obwodowych, od czerwca 2022 pod okupacją rosyjską.
Wikipedia
przymiotnik od: Siewiersk (wieś)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Siewierzem, dotyczący Siewierza (miasta w Polsce)
(1.2) związany z Siewierzanami lub Siewierszczyzną
Wiktionary
rzecz. Siewierz mrz., siewierzanin mos., siewierzanka ż., Siewierszczyzna ż., Siewierzanin mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina obejmująca okolice Nowogrodu Siewierskiego, dawne księstwo siewierskie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do tego, że zaledwie w trzy miesiące Rosja opanowała ziemie litewskie na wschód od Dźwiny i Dniepru oraz całą Siewierszczyznę i Czernihowszczyznę, przyczyniły się słabe, w większości drewniane umocnienia miast oraz słabe garnizony.
Wiktionary
przym. siewierski
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
Siewierz – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Siewierz, w Zagłębiu Dąbrowskim. Według danych z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 5568 mieszkańców.
Miasto biskupstwa krakowskiego w księstwie siewierskim w końcu XVI wieku.
Wikipedia
mieszkaniec Siewierza
SJP.pl
mieszkanka Siewierza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Siewierza
Wiktionary
rzecz. Siewierz m., Siewierzanka ż., Siewierzanin m.
:: fm. siewierzanin m.
przym. siewierski
Wiktionary
1. w hodowli roślin uprawnych rozmnażanych zwykle wegetatywnie (np. ziemniak): roślina wyrosła z nasienia, przeznaczona do dalszej hodowli;
2. przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu mew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. mały lub średniej wielkości ptak wodno-błotny;
(1.2) bot. młoda roślina wyrosła z nasienia;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. siewkowce nmos., sieweczkowate nmos., siew mrz., siewca mos., sieweczka ż., siewki lm nm., siewkowe nmos.
Wiktionary
jeden z rzędów ptaków grzebieniowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Pluvialinae|Brisson|ref=tak., monotypowa podrodzina ptaków z rodziny sieweczkowatych, obejmująca gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej;
forma rzeczownika.
(2.1) plural|siewka.
Wiktionary
Siewki (Pluvialinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae).
Wikipedia
(1.1) Do podrodziny siewek należy m.in. siewnica.
Wiktionary
rzecz. siew mrz., siewka ż., siewkowe nmos., siewca mos., sieweczka ż.
Wiktionary
rodzina ptaków z rzędu siewkowych; sieweczkowate
SJP.pl
Sieweczkowate (Charadriidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).
Wikipedia
o cechach siewkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
przedstawiciel podrzędu ptaków z rzędu siewkowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Charadrii|Huxley|ref=tak., podrząd ptaków z rzędu siewkowych zamieszkujących wszystkie kontynenty;
Wiktionary
Siewkowce (Charadrii) – podrząd ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).
Wikipedia
(1.1) Ostrygojady i pijawniki zalicza się do siewkowców.
Wiktionary
rzecz. sieweczkowate lm nm., siewka ż., siewkowe lm nm.
Wiktionary
rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Charadriiformes|Huxley|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
Wiktionary
Siewkowe, siewkowate, mewy-siewki (Charadriiformes) – rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.
Wikipedia
(1.1) Rząd siewkowych dzieli się na trzy dobrze zdefiniowane podrzędy.
Wiktionary
rzecz. siewki nmos., sieweczkowate nmos., siewka ż., siewkowate lm nm., siewkowce lm nm.
Wiktionary
(1.1) siewkowate, mewy-siewki
Wiktionary
przedstawiciel podrzędu ptaków z rzędu siewkowych
SJP.pl
ptak z rodziny siewek, występujący na obszarach arktycznych, pojawiający się w Polsce podczas przelotów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Pluvialis squatarola|ref=tak., gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego;
Wiktionary
Siewnica (Pluvialis squatarola) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae), zamieszkujący tundrę Eurazji, Ameryki Północnej od Półwyspu Melville’a do Ziemi Baffina. Zimuje na wybrzeżach obu Ameryk, zachodniej i południowej Europy, Afryki, południowej części Azji oraz Indonezji i Australii. W Polsce licznie spotykana na wybrzeżu podczas przelotów. W głębi kraju rzadsza, lecz również pojawia się regularnie.
Wikipedia
IPA: ɕɛvʲˈɲit͡sa, AS: śevʹńica
Wiktionary
rzecz. siewca mos.
Wiktionary
maszyna rolnicza używana do wysiewania nasion roślin uprawnych i do rozsypywania nawozów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. maszyna rolnicza służąca do wysiewu ziarna;
Wiktionary
Siewnik – maszyna rolnicza służąca do wysiewu materiału siewnego, np. zbóż, traw, kukurydzy, buraka, słonecznika, rzepaku lub czosnku.
Wynalazcą siewnika do zboża był Jethro Tull.
Siewniki w Polsce zaczęto produkować w XIX w. dla folwarków. Po II wojnie światowej produkowano je w Kutnie. Były to siewniki najpierw konne a dopiero w latach 60. ciągnikowe. W latach 70. XX w. pojawiły się w Polsce precyzyjne siewniki do buraków i kukurydzy. Obecnie w Polsce siewniki są produkowane w trzech fabrykach: „Famarol” Słupsk, „Meprozet” Międzyrzec Podlaski i „Rolmasz” Kutno.
Wikipedia
(1.1) Rolnik użył siewnika do wysiewu ziarna rzepaku.
Wiktionary
IPA: ˈɕɛvʲɲik, AS: śevʹńik
Wiktionary
rzecz. siewca m., sianie n., posianie n., zasianie n., obsianie n., posiew m., siemię n., siew mrz.
czas. siać ndk., posiać dk., zasiać dk., obsiać dk.
przym. siewny, siewnikowy
Wiktionary
→ siewnik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z siewnikiem, dotyczący siewnika
Wiktionary
rzecz. siewnik m., siewca mos.
Wiktionary
związany z siewem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) roln. związany z siewem
Wiktionary
rzecz. siew mrz., siewca mos., siewnik mrz.
czas. przesiewać, zasiać
Wiktionary
duża, wędrowna ryba z rodziny jesiotrowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Acipenser stellatus|Pallas|ref=tak., anadromiczna ryba wód pogranicza Europy i Azji, z rodziny jesiotrowatych;
Wiktionary
Siewruga, jesiotr gwiaździsty (Acipenser stellatus, Huso stellatus) – gatunek anadromicznej ryby z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae). Ma duże znaczenie gospodarcze.
Wikipedia
(1.1) Obecnie wędrówki siewrugi w Dunaju uniemożliwia zapora w Żelaznej Bramie.
Wiktionary
(1.1) jesiotr gwiaździsty
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
siężybób ostrolistny - gatunek rośliny z rodziny bobowatych, rosnący na podzwrotnikowych obszarach Afryki i Azji; kasja, ostrolistna, strączyniec ostrolistny, senes ostrolistny, senna alexandrina
SJP.pl
ssak z rodziny indrisów występujący w lasach Madagaskaru
SJP.pl
Sifaka (Propithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny indrisowatych (Indridae).
Wikipedia
[czytaj: si-fema] pośrednia warstwa skorupy ziemskiej, złożona głównie z krzemu, żelaza i magnezu
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = System Informacji Geograficznej;
Wiktionary
Sig – miasto w Danii, w regionie Dania Południowa, w gminie Varde.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|angielski|GIS.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) GIS
źródła.
== SIG (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = Special Interest Group → grupa o szczególnych zainteresowaniach
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) znak, słowo lub emblemat, któremu przypisuje się magiczną moc;
(1.2) pieczęć z symbolem demona, anioła lub bóstwa
Wiktionary
Sigil – symbol stworzony dla specyficznego celu, magicznego życzenia. Symboliczna reprezentacja rezultatu pożądanego przez maga lub osobę zainteresowaną. Termin ten pochodzi z łacińskiego słowa sigillum, które oznacza „małą figurę”, „rzeźbę na pieczęci” lub „pieczęć”.
Wikipedia
IPA: ˈɕiɟil, AS: śiǵil
Wiktionary
rzecz. siglum n.
Wiktionary
[czytaj: s-igilaria] karbońskie drzewo zarodnikowe osiągające do 20 metrów wysokości, o liściach o długości ok. 1 metra; sygilaria, pieczątkowiec, pieczęciowiec, drzewo pieczęciowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Nie znam nikogo, kto by się nazywał Sigisbald.
Wiktionary
skrótowa lokalizacja fragmentu z Biblii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. skrót
Wiktionary
Siglum, l. mn. sigla (synkopa z łac. singulae litterae – pojedyncze litery lub singula signa) – symbol literowy lub literowo-cyfrowy będący oznaczeniem biblioteki, stosowany w katalogach centralnych przy podawaniu lokalizacji wydawnictw oraz wypożyczaniu międzybibliotecznym i informacji naukowej.
Wikipedia
(1.1) Profesor kazał nam się też nauczyć siglów używanych w literaturze przedmiotowej.
Wiktionary
IPA: ˈsʲiɡlũm, AS: sʹiglũm
Wiktionary
rzecz. sigil mrz.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sigil mrz.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|siglum. < etym|łac|sigillum. < etym|łac|signum.
uwagi.
tłumaczenia.
* łaciński: (1.1) siglum n.
źródła.
== siglum (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. skrót, siglum
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: s-igma]
1. nazwa jednej z liter alfabetu greckiego;
2. w matematyce: znak sumy w postaci greckiej litery sigma;
3. łoże rzymskie o łukowatym kształcie, dopasowanym do okrągłego stołu;
4. samochód typu Mitsubishi Sigma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. nazwa osiemnastej litery alfabetu greckiego, σ;
rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy
(2.1) slang. odnoszący sukcesy inteligentny indywidualista, samowystarczalny i odrzucający hierarchię społeczną
Wiktionary
Sigma (stgr. σῖγμα, nwgr. σίγμα, pisana Σ, σ lub ς) – osiemnasta litera współczesnego alfabetu greckiego, przy czym „Σ” to majuskuła, „σ” to minuskuła stosowana na początku lub w środku wyrazu, „ς” zaś na jego końcu. W dawnym greckim systemie liczbowym używano jej również do oznaczania liczby 200. Zwłaszcza w starych tekstach występują alternatywne formy „Ϲ, ϲ, Ͻ, ͻ”.
Wikipedia
(1.1) Odchylenie standardowe, oznaczane grecką literą σ (sigma), jest miarą rozproszenia wyników wokół średniej wartości.
Wiktionary
IPA: ˈsʲiɡma, AS: sʹigma
Wiktionary
mieszanina antybiotyków oleandomycyny i tetracykliny, o bardzo szerokim zakresie działania
SJP.pl
metoda badania diagnostycznego polegająca na wziernikowaniu wnętrza jelita grubego, począwszy od odbytu aż do esicy, za pomocą wziernika - sigmoidoskopu
SJP.pl
Sigmoidoskopia – jest to badanie endoskopowe ostatnich 60–80 cm jelita grubego, czyli odbytnicy, esicy i części zstępnicy. Może pełnić zarówno funkcję diagnostyczną (stwierdzenie na powierzchni błony śluzowej owrzodzeń, polipów, guzów, deformacji, zmian naczyniowych, miejsc krwawienia), jak i terapeutyczną (zatamowanie przy użyciu lasera czynnego krwawienia). Sigmoidoskopia umożliwia pobranie wycinków do badania histopatologicznego.
Wikipedia
[czytaj: z-igmund] niemieckie imię męskie
SJP.pl
skrót od: signatum (o dokumencie: podpisany, oznaczony, opieczętowany)
SJP.pl
[czytaj: s-ignatum] o dokumencie: podpisany, oznaczony, opieczętowany
SJP.pl
Element znaczący (fr. signifiant) – w językoznawstwie strukturalistycznym istotna część znaku.
Jest obrazem akustycznym znaku (słowa) – czyli ciągiem głosek lub znaków graficznych – w przeciwieństwie do elementu znaczonego, który stanowi to, co mówiący ma na myśli, kiedy wypowiada dany znak (dane słowo).
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: s-inior] forma grzecznościowa używana we Włoszech; pan
SJP.pl
[czytaj: s-iniora] forma grzecznościowa używana we Włoszech w stosunku do mężatek lub kobiet starszych; pani
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: s-iniorija]
1. ustrój miast północnowłoskich i środkowowłoskich rządzonych przez signora;
2. wieloosobowy organ rządzący w miastach włoskich
SJP.pl
Signoria (od wł. signore – pan) – forma rządów w komunach miast środkowych i północnych Włoch popularna w średniowieczu i w okresie renesansu. Polegała ona na przejmowaniu władzy w miastach przez przedstawicieli bogatych rodów, gdyż często pojawiała się potrzeba silnego rządu, np. w obliczu zagrożenia. Prerogatywy przyznane albo przejęte przez możnowładcę były zazwyczaj dożywotnie, a często przechodziły na jego następców.
Wikipedia
[czytaj: s-iniorina] forma grzecznościowa używana we Włoszech; panna
SJP.pl
1. w matematyce: funkcja zwracająca znak danego argumentu;
2. z łaciny: znak, symptom, oznaka czegoś
SJP.pl
Signum, sgn (łac. signum „znak”) – funkcja zmiennej rzeczywistej, zdefiniowana następująco:
Wikipedia
rzeczownik
(1.1) system zapisu języka migowego;
Wiktionary
rzeczownik
(1.1) albańska policja polityczna
Wiktionary
Dyrektoriat Bezpieczeństwa Państwa (alb. Drejtoria e Sigurimit të Shtetit), określany potocznie jako Sigurimi (Bezpieczeństwo) – albańska policja polityczna, działająca w okresie rządów Envera Hodży.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Preah Bat Samdech Preah Norodom Sihanouk Varman (ur. 31 października 1922 w Phnom Penh, zm. 15 października 2012 w Pekinie) – król Kambodży. Panował w latach 1941–1955 i 1993–2004, ponadto był głową państwa (prezydentem, przewodniczącym Najwyższej Rady Narodowej) w latach 1960–1970, 1975–1976 i 1991–1993. Z powodu ciężkiej choroby abdykował 7 października 2004. Syn króla Norodoma Suramarita i królowej Sisowath Kossamak.
Wikipedia
[czytaj: s-ika] azjatycki gatunek jelenia; jeleń wschodni
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca dźwięk cieczy wypływającej skądś silnym i cienkim strumieniem
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sikalnia ż., sikawka ż., siki lm nm.
czas. sikać ndk., siknąć dk.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== sik (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) wulg. fiut, kutas
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɕik, AS: śik
Wiktionary
rzecz. sikalnia ż., sikawka ż., siki lm nm.
czas. sikać ndk., siknąć dk.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sikalnia ż., sikawka ż., siki lm nm.
czas. sikać ndk., siknąć dk.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== sik (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) wulg. fiut, kutas
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: s-ika] azjatycki gatunek jelenia; jeleń wschodni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Cervus nippon|ref=tak., gatunek zwierzęcia kopytnego z rodzaju Cervus
(1.2) zool. osobnik z gatunku sika (1.1)
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. ter. od: sikać
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jelenie sika są w Polsce rzadkością, jednak nasi południowi sąsiedzi mają bardzo liczną populację i przepiękne gwizdowiska.
Wiktionary
IPA: ˈɕika, AS: śika
Wiktionary
(1.1) jeleń wschodni
Wiktionary
potocznie:
1. oddawać mocz;
2. o jakimś płynie:
a) lecieć wąskim strumieniem;
b) wypuszczać z czegoś, np. z węża, wąskim strumieniem
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siknąć)
(1.1) pot. oddawać mocz
(1.2) pot. o płynie: tryskać cienkim strumieniem
(1.3) pot. wypuścić z czegoś wodę lub inny płyn cienkim, silnym strumieniem
Wiktionary
(1.1) Maciej często sika w krzakach.
(1.2) Z dziurawego węża ogrodowego cały czas sika woda.
(1.3) Przy pomocy plastikowyastikowej butelki z dziurą w nakrętce można sikać wodą na kilka metrów.
Wiktionary
IPA: ˈɕikat͡ɕ, AS: śikać
Wiktionary
rzecz. siusiu n., siku n., siki lm., sik m., siknięcie n., sikacz m., sikaczka ż., sikawka ż., siksa ż., sisi n., siklawa ż., siklawica ż., sikawkowy m., sikanie n., sikalnia ż., posikanie n., podsikanie n., podsikiwanie n., zsikanie n., zasikanie n., osikiwanie n., osikanie n., obsikiwanie n., obsikanie n., nasikanie n., podsikiwanie n., wysikanie n., wysikiwanie n., sikanie n., siuranie n., wysiuranie n., siurak m., sisiak n., sisior m., sisiorek m.
czas. obsikiwać ndk., obsikać dk., zsikać dk., zasikiwać ndk., zasikać dk., posikać dk., podsikiwać ndk., nasikać dk., wysikiwać ndk., wysikać dk., siusiać ndk., wysiusiać dk., obsikiwać ndk., obsikać dk., osikiwać ndk., osikać dk., siurać ndk., wysiurać dk., podsikać dk., podsikiwać ndk., posikiwać ndk.
przym. sikowy, sikawkowy, siksowy, siksowaty
wykrz. siur, sik
Wiktionary
(1.1) oddawać mocz, załatwiać się, siurać; eufem. załatwiać mały interes, odcedzać kartofle; grub. lać, odlewać się; wulg. szczać; infant. siusiać, reg. śl. ciulać.
(1.2) tryskać, siurać
(1.3) lać strumieniem
Wiktionary
potocznie:
1. lichy, słaby alkohol; lura, szczyny, siuśki, cienkusz, deresz;
2. osoba, która w danym momencie oddaje mocz;
3. penis; flet, fujarka, kuśka, ptaszek, pyta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. żart. słabe wino; czasem też piwo niskiej jakości
Wiktionary
(1.1) Na tej imprezie nie było nic porządnego do picia, same sikacze.
Wiktionary
IPA: ˈɕikat͡ʃ, AS: śikač
Wiktionary
rzecz. siku n., siusiu n., sikalnia ż., siki nmos.
czas. sikać, obsikiwać
Wiktionary
(1.1) jabol, cienkusz, siara
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żart. miejsce, w którym sika się
Wiktionary
IPA: ɕiˈkalʲɲa, AS: śikalʹńa
Wiktionary
rzecz. siusiu n., siku n., siki lm., sik m., siknięcie n., sikacz m., sikaczka ż., sikawka ż., siksa ż., sisi n., siklawa ż., siklawica ż., sikawkowy m., sikanie n.
czas. sikać ndk., obsikiwać ndk., zsikać się dk., zasikać dk., posikać się dk., nasikać dk., wysikać dk., siusiać ndk., obsikać dk., osikać dk., siurać ndk.
wykrz. siur, sik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|sikać.
Wiktionary
IPA: ɕiˈkãɲɛ, AS: śikãńe
Wiktionary
rzecz. siki nmos., sikawka, siku, siusiu, sikalnia ż.
czas. sikać, siknąć, obsikiwać
Wiktionary
osiedle w Łodzi
SJP.pl
Sikawa – rejon miasta w północno-wschodniej części Łodzi, na obszarze dzielnicy Widzew, włączony do Łodzi 20 grudnia 1945.
Sikawa wchodzi w skład osiedli administracyjnych: Stoki-Sikawa-Podgórze (wschodnia część) i Dolina Łódki (zachodnia część). Z kolei stworzony w 2005 łódzki System Informacji Miejskiej uznaje Sikawę za samodzielne osiedle.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ulewa, trąba wodna
Wiktionary
Modła (do 14 lutego 2002 Modła Włościańska) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Ciechanów.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ciechanowskiego. 15 lutego 2002 nastąpiła zmiana nazwy z Modła Włościańska na Modła, równocześnie ówczesne części tej wsi Modła Szlachecka i Sikawica zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości.
Wikipedia
rzecz. siki nmos.
Wiktionary
1. urządzenie do gaszenia pożarów, przeważnie z pompą tłoczącą;
2. potocznie: zabawka do polewania wodą; psikawka, psikacz;
3. żartobliwie: penis; banan, interes, ptaszek, wacek, żenidło, kuśka
SJP.pl
Sikawka – potoczna nazwa pompy tłokowej (wyporowej). Urządzenie mechaniczne służące do tłoczenia wody, lub wody ze środkiem pianotwórczym podczas akcji gaszenia pożaru. Dzięki temu możliwe jest prowadzenie akcji gaśniczej. Mogą być dwucylindrowe lub jednocylindrowe (z tłokiem o podwójnym działaniu).
Wikipedia
żartobliwie: strażak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) strażak
Wiktionary
rzecz. siki nmos., sikalnia ż.
czas. sikać
Wiktionary
[czytaj: s-ikh] wyznawca sikhizmu - religii stworzonej przez Guru Nanaka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. wyznawca sikhizmu
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sikhizm m.
:: fż. sikhijka ż.
przym. sikhijski
frazeologia.
etymologia.
etym|hindi|सिख. (sikha) < etym|sanskr|शिक्षति. (śikṣati), शिक्ष् (śikṣ)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Sikh
* arabski: (1.1) سيخ m. (sīḫ)
* baskijski: (1.1) sikh
* esperanto: (1.1) siko
* hindi: (1.1) सिख m. (sikh)
* japoński: (1.1) シーク (shīku)
* perski: (1.1) سیک
* słoweński: (1.1) sikh m.
źródła.
== sikh (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. sikh
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: sʲikx, AS: sʹikχ
Wiktionary
rzecz. sikhizm m.
:: fż. sikhijka ż.
przym. sikhijski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sikhizm m.
:: fż. sikhijka ż.
przym. sikhijski
frazeologia.
etymologia.
etym|hindi|सिख. (sikha) < etym|sanskr|शिक्षति. (śikṣati), शिक्ष् (śikṣ)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Sikh
* arabski: (1.1) سيخ m. (sīḫ)
* baskijski: (1.1) sikh
* esperanto: (1.1) siko
* hindi: (1.1) सिख m. (sikh)
* japoński: (1.1) シーク (shīku)
* perski: (1.1) سیک
* słoweński: (1.1) sikh m.
źródła.
== sikh (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. sikh
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: s-ikhara] śikhara;
1. typ świątyni indyjskiej mającej wieżę nad głównym sanktuarium;
2. wieżowa część świątyni indyjskiej, szczególnie hinduistycznej
SJP.pl
Śikhara (ang. Sikhara) – to zwieńczenie świątyni hinduistycznej stylu północnego, z wieżą w kształcie iglicy nad najważniejszym jej sanktuarium. Śikhara kształtem symbolizuje szczyt góry, płomień ofiarny oraz słup ofiarny ołtarza wedyjskich ceremonii. Na południu Indii odpowiada jej wimana.
Wikipedia
[czytaj: s-ikhijka] wyznawczyni sikhizmu - religii stworzonej przez Guru Nanaka
SJP.pl
[czytaj: s-ikhizm] religia stworzona przez Guru Nanaka, kompilacja hinduizmu i islamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. religia powstała w XV wieku w Indiach;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Obecnie na świecie jest ok. 26 milionów wyznawców sikhizmu.
(1.1) Sikhizm (…), będący interesującą syntezą hinduizmu i islamu, również popiera prawa zwierząt i wegetarianizm. Guru Nanak uważał jedzenie mięsa za coś niewłaściwego, szczególnie dla tych, którzy podejmują medytację.
Wiktionary
IPA: ˈsʲikxʲism̥, AS: sʹikχʹism̦
Wiktionary
rzecz. sikh m., sikhijka ż.
przym. sikhijski
Wiktionary
[czytaj: s-ikh] wyznawca sikhizmu - religii stworzonej przez Guru Nanaka
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: mocz;
2. potocznie o piwie z małą zawartością alkoholu lub ogólniej o kiepskim piwie; siuśki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. mocz
(1.2) pot. słaby napój, o niedostatecznym nasyceniu
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) lm. od: sik
Wiktionary
(1.1) W przejściu podziemnym czuło się odór sików.
(1.2) Zaparz mi herbatę, ale nie takie siki jak wczoraj.
Wiktionary
IPA: ˈɕici, AS: śiḱi
Wiktionary
rzecz. sik m., siku n., sikalnia ż., sikanie n., siknięcie n., sikacz m., sikawka ż., wysikanie n., siklawa ż., siklawica ż., sikawkowy m., sikawica ż., siusiu n.
czas. sikać ndk., siknąć dk., wysikać dk.
przym. sikowy, sikawkowy
wykrz. sik
Wiktionary
(1.1) mocz, uryna
(1.2) lura, berbelucha
Wiktionary
[czytaj: s-ikkim] stan w Indiach
SJP.pl
Sikkim (hindi, nepal. सिक्किम, trb.: Sikkim, trl.: Sikkim; ang. Sikkim) – jeden ze stanów Indii, położony w ich północno-wschodniej części, po Goa najmniejszy pod względem powierzchni. Stolicą stanu jest miasto Gangtok.
W XIX wieku brytyjski protektorat, później protektorat już niepodległych Indii, choć formalnie panowała niezależna monarchia na czele z królem z dynastii Namgjalów, tytułujących się jako czogjalowie. W 1974 r. otrzymał status stanu stowarzyszonego Indii (ang. Associate State), a w 1975 r. przyłączył się do Indii jako 22. stan w wyniku plebiscytu, w którym 97% obywateli wypowiedziało się za detronizacją króla.
Wikipedia
[czytaj: s-ikkimczyk] mieszkaniec Sikkimu (stanu w Indiach)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Sikkimu
Wiktionary
rzecz. Sikkim mrz.
:: fż. Sikkimka ż.
przym. sikkimski
Wiktionary
[czytaj: s-ikkimka] mieszkanka Sikkimu (stanu w Indiach)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Sikkimu
Wiktionary
rzecz. Sikkim mrz.
:: fm. Sikkimczyk mos.
przym. sikkimski
Wiktionary
przymiotnik od: Sikkim (stan w Indiach)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Sikkimem, dotyczący Sikkimu
Wiktionary
rzecz. Sikkim mrz., Sikkimczyk mos., Sikkimka ż.
Wiktionary
regionalnie: wodospad górski; siklawica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wodospad górski
Wiktionary
Siklawa, Wielka Siklawa (niem. Siklawafall, Siklawa-Wasserfall, słow. Siklawa, węg. Siklawa-vízesés) – wodospad w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka.
Wodospad spada z progu ściany stawiarskiej oddzielającej doliny: Pięciu Stawów Polskich i Roztoki dwiema lub trzema strugami (w zależności od wysokości poziomu wody w Wielkim Stawie). Nachylenie ściany wynosi około 35°, a wysokość progu – około 65–70 metrów. Jest to największy wodospad w Tatrach, lecz nie najwyższy. Walery Eljasz-Radzikowski w swoich „Szkicach z podróży w Tatry” (1874) pisał: Siklawa jest w całych Tatrach najznakomitszym wodospadem, a tylko mała stosunkowo ilość wody spadającéj przeszkadza jéj mierzyć się z najrozgłośniejszemi wodospadami w Europie. Najwyższym wodospadem w całych Tatrach jest Ciężka Siklawa w Dolinie Białej Wody, na Słowacji. Siklawa jest najwyższym wodospadem w Polsce.
Wikipedia
(1.1) Stuletnie druzgoce drzewa, bloki granitów strąca, siklawy z łożysk wyrzuca, łkająca, tryumfująca. (J. Kasprowicz: Księga ubogich/XX)
Wiktionary
IPA: ɕikˈlava, AS: śiklava
Wiktionary
rzecz. Siklawica ż., sikalnia ż., siki nmos.
czas. sikać
Wiktionary
regionalnie: wodospad górski; siklawa
SJP.pl
Siklawica – wodospad w Tatrach Zachodnich, w górnej części Doliny Strążyskiej (według kryteriów ściśle geograficznych już na obszarze Małej Dolinki), pod północną ścianą Giewontu. Wodospad opada z dwóch prawie pionowo nachylonych ścian (pod kątem 80°). Jest to wodospad dwuczęściowy.Wysokość dolnej części wynosi 12 m, górnej również 12 m. W niewielkiej odległości nad górną częścią jest jeszcze trzecia część o wysokości 9 m. Pomiędzy górną i dolną jego częścią istnieje skalna półka, w której w skale wymyte zostało siłą uderzenia wody i niesionych przez nią odłamków skalnych wgłębienie wypełnione wodą, tzw. kocioł eworsyjny.
Wikipedia
potocznie:
1. oddać mocz;
2. o jakimś płynie:
a) polecieć wąskim strumieniem;
b) wypuścić z czegoś, np. z węża, wąskim strumieniem
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. sikać)
(1.1) dokonany od|sikać.
Wiktionary
IPA: ˈɕiknɔ̃ɲt͡ɕ, AS: śiknõńć
Wiktionary
rzecz. siusiu n., sikanie n., siki nmos., siknięcie n.
wykrz. sik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siknąć.
Wiktionary
IPA: ɕicˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: śiḱńė̃ńće
Wiktionary
czas. siknąć, sikać
rzecz. sikalnia ż., siki nmos.
Wiktionary
potocznie:
1. wypuścić ciecz silnym, wąskim strumieniem;
2. nalać małą ilość napoju do naczynia;
3. nie zdać jakiegoś przedmiotu, egzaminu; oblać, olać
SJP.pl
[czytaj: śikoku] wyspa Japonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa nad Oceanem Spokojnym, najmniejsza z wysp japońskich;
Wiktionary
Sikoku (jap. 四国 Shikoku; tłum. „cztery prowincje”) – najmniejsza i najsłabiej zaludniona z czterech głównych wysp Japonii, położona w południowo-zachodniej części Wysp Japońskich, między Morzem Wewnętrznym a Oceanem Spokojnym.
Wikipedia
(1.1) Mieszkańcy Sikoku trudnią się rybołówstwem.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|jap|四国. (shikoku) → dosł. „cztery prowincje”
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Shikoku
* czeski: (1.1) Šikoku
* francuski: (1.1) Shikoku
* hebrajski: (1.1) שיקוקו
* niemiecki: (1.1) Shikoku n., Schikoku n.
* rosyjski: (1.1) Сикоку
* słowacki: (1.1) Šikoku
* węgierski: (1.1) Sikoku
* włoski: (1.1) Shikoku m.
źródła.
== Sikoku (język węgierski.) ==
thumb|Sikoku (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Sikoku
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwara. więz. zegarek, naszyjnik
Wiktionary
(1.1) Ruscy z bazaru mają niezłe sikory.
Wiktionary
rzecz. sikora ż.
Wiktionary
1. ptak śpiewający z wróblowatych; sikorka
2. dawniej: młoda dziewczyna, podlotek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. niewielki ptak z rodziny sikorowatych;
(1.2) gw-pl|Warszawa. zegarek
Wiktionary
Sikora – polskie nazwisko przydomkowe, jedno z najstarszych w Polsce. Dość rozpowszechnione w Polsce (nosi je ok. 40 000 osób), występuje także w Niemczech, Czechach, Austrii oraz USA.
Wikipedia
(1.1) Sikora modra jest mniejsza od wróbla, wierzch głowy ma niebieski, a na karku ma jasną plamkaamkę.
Wiktionary
IPA: ɕiˈkɔra, AS: śikora
Wiktionary
rzecz. sikorowate lm. nmos., sikor m.
:: zdrobn. sikorka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: sikorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: sikorka
Wiktionary
(1.1) A dla naszych ogrodowych sikoreczek wywiesiłam słoninkę.
(1.1) W moich szkolnych czasach, kiedy na Krupówkach pojawiały się atrakcyjne turystki, górale mówili „ale sikoreczki przyjechały”.
Wiktionary
IPA: ˌɕikɔˈrɛt͡ʃka, AS: śikorečka
Wiktionary
rzecz. sikorowate nmos., sikorka ż., sikora ż.
Wiktionary
(1.1) sikorka
Wiktionary
1. drobny ptak śpiewający z rzędu wróblowatych; sikora
2. młoda dziewczyna, podlotek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. zob. sikora.
(1.2) pot. młoda dziewczyna
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wyszedł z drumli głos cudny, aż rozbrzmiały echa, i zaraz w zaroślach odezwały się drozdy, zięby, sikorki, piegże i inne drobne ptactwo, jakby ukryta kapela, co tylko znaku czeka.
Wiktionary
IPA: ɕiˈkɔrka, AS: śikorka
Wiktionary
rzecz. sikora ż., sikoreczka ż., sikorowate nmos.
Wiktionary
rodzina ptaków z rzędu wróblowych; sikory
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ornit. syst. nazwa systematyczna|Paridae|Vigors|ref=tak., rodzina ptaków należąca do rzędu wróblowych;
Wiktionary
Sikory, sikorowate (Paridae) – rodzina ptaków, należąca do podrzędu śpiewających i rzędu wróblowych.
Wikipedia
(1.1) Czubatka szaropióra należy do sikorowatych.
Wiktionary
rzecz. sikora ż., sikorka ż., sikoreczka ż.
Wiktionary
o cechach sikorowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. ptak śpiewający z wróblowatych; sikorka
2. dawniej: młoda dziewczyna, podlotek
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim
SJP.pl
Sikory-Bartkowięta – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kobylin-Borzymy.
Zaścianek szlachecki Bartkowięta należący do okolicy zaściankowej Sikory położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie tykocińskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kobylinie-Borzymach.
Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Sikorzyno (kaszub. Sëkòrzëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca, na Kaszubach, na południowym obrzeżu Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.
Sikorzyno 31 grudnia 2014 r. miało 537 stałych mieszkańców, z których 419 osób mieszkało w głównej części wsi. Sikorzyno ma także 2 kolonie będące jego częściami: Nowa Sikorska Huta i Stara Sikorska Huta.
Wikipedia
pogardliwe określenie młodej dziewczyny; srajda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. młoda dziewczyna
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. sikalnia ż., sziksa ż.
czas. sikać
Wiktionary
(1.1) smarkula, koza, gówniara
Wiktionary
potocznie, często w rozmowach z małymi dziećmi: siusiu;
1. oddanie, oddawanie moczu (np. Chcę mi się siku.);
2. mocz (np. Zrób siku i chodź.)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. czynność sikania, oddawania moczu
Wiktionary
Siku (z języka ajmara; hiszp. zampoña; keczua: antara) – tradycyjny andyjski instrument dęty, podobny do europejskiej fletni Pana. Składa się z sześciu lub siedmiu trzcin różnej długości. Pochodzi z czasów przedinkaskich. Znaleziska archeologiczne poświadczają jego istnienie w kulturach Moche i Nazca.
Wikipedia
(1.1) Mamo, a Józek zrobił siku w majtki!
Wiktionary
IPA: ˈɕiku, AS: śiku
Wiktionary
rzecz. sikanie n., siki nmos., sikacz m., sikawka ż., siusiu n., sikalnia ż.
czas. sikać ndk., wysikać dk., odsikać się dk., zsikać się dk.
Wiktionary
(1.1) siusiu
Wiktionary
Sikucin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 710.
W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Sikucin, po jej zniesieniu w gromadzie Wielka Wieś. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
potocznie: dorastająca dziewczyna; podlotek, siusiumajtka, siuśmajtka
SJP.pl
przedstawiciel podgromady zwierząt morskich, żyjący na dnie mórz w piasku, w szczelinach skalnych i muszlach mięczaków
SJP.pl
przedstawiciel podgromady zwierząt morskich, żyjący na dnie mórz w piasku, w szczelinach skalnych i muszlach mięczaków
SJP.pl
Sikwiaki (Sipuncula) – niewielka grupa wyłącznie morskich, pierwoustych zwierząt bezkręgowych zaliczanych do lofotrochorowców (Lophotrochozoa), klasyfikowana najczęściej w randze typu, blisko spokrewniona z pierścienicami (Annelida). Obejmuje około 320 naukowo opisanych gatunków charakteryzujących się niesegmentowanym, walcowatym ciałem. W zapisie kopalnym występują rzadko. Trzy gatunki są znane z dolnego kambru.
Wikipedia
[czytaj: s-il] żyła skał magmowych zakrzepłych najczęściej blisko powierzchni Ziemi; sill, żyła pokładowa, żyła zgodna
SJP.pl
Sil – rzeka płynąca przez hiszpańską Galicję przepływająca przez 3 prowincje: León, Ourense i Lugo. Źródło rzeki znajduje się w Górach Kantabryjskich u podnóża Peña Orniz na wysokości 1.980 m n.p.m. w pobliżu miejscowości największej miejscowości prowincji León – La Cueta. Uchodzi do rzeki Miño w galicyjskiej prowincji Ourense. W przeszłości rzeka była bogatym źródłem, z którego pozyskiwane było złoto aluwialne, najbardziej intensywnie eksploatowane w okresie rzymskiego panowania na tym terenie Oktawiana Augusta zwłaszcza w 25 p.n.e.
Wikipedia
[czytaj: s-ilan] związek chemiczny krzemu z wodorem; krzemowodór
SJP.pl
Silany – grupa związków chemicznych, których wspólną cechą jest występowanie centralnego atomu krzemu, do którego są przyłączone cztery dowolne podstawniki poprzez wiązania σ.
Silany, ze względu na rodzaj grup, przyłączonych do atomu krzemu dzieli się na:
Wikipedia
[czytaj: s-ilan] związek chemiczny krzemu z wodorem; krzemowodór
SJP.pl
Silany – grupa związków chemicznych, których wspólną cechą jest występowanie centralnego atomu krzemu, do którego są przyłączone cztery dowolne podstawniki poprzez wiązania σ.
Silany, ze względu na rodzaj grup, przyłączonych do atomu krzemu dzieli się na:
Wikipedia
organiczny związek chemiczny stosowany jako środek w leczeniu zaburzeń erekcji; syldenafil
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. lek z grupy selektywnych inhibitorów fosfodiesterazy typu 5, stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji oraz w pierwotnym nadciśnieniu płucnym;
Wiktionary
Sildenafil, syldenafil (łac. sildenafilum) – organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji (Viagra oraz inne nazwy handlowe) oraz w pierwotnym nadciśnieniu płucnym (w tym wskazaniu pod nazwą Revatio). Został opatentowany w 1993 roku przez koncern Pfizer i wprowadzony na rynek w 1998 roku.
Wikipedia
(1.1) Jeśli ktoś przyjął nitroglicerynę, zakazane jest wzięcie sildenafilu.
Wiktionary
IPA: ˌɕildɛ̃ˈnafʲil, AS: śildẽnafʹil
Wiktionary
syldenafil
nazwa systematyczna: 1-[4-etoksy-3-(6,7-dihydro-1-metyl-7-okso-3-propyl-1H-pirazolo[4,3-d]pirimidyn-5-yl) fenylsulfonyl]-4-metylpiperazyna
wzór sumaryczny: C22H30N6O4S
Wiktionary
Silec (niem. Schülzen) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Silec jest sołectwem do którego należą: Podlasie, Silec, Siemkowo i Silecki Folwark. Wieś położona jest przy wschodnim brzegu jeziora Silec.
Wikipedia
[czytaj: s-iLENc-ium] pora przeznaczona na cichy odpoczynek lub cichą pracę, zwłaszcza naukę
SJP.pl
Silentium – fiński zespół gothic metalowy założony w 1995, w mieście Jämsänkoski. W 1999 grupa podpisała kontrakt z fińską wytwórnią płytową Spikefarm, po czym, jeszcze w tym samym roku ukazał się pierwszy album Silentium Infinita Plango Vulnera. W 2005 zespół zmienił wytwórnię płytową na Dynamic Arts Records. Najnowszy, czwarty już album w dorobku grupy Seducia ukazał się w 2006.
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: s-ilezja]
1. łacińska (książkowa) nazwa Śląska;
2. nazwa różnych instytucji;
3. krój czcionki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) podn. Śląsk
Wiktionary
Wikipedia
IPA: sʲiˈlɛzʲja, AS: sʹilezʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. silesiana lm nm.
Wiktionary
(1.1) Śląsk; gw-pl|Górny Śląsk|Ślónsk, Ślónzek.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. dokumenty, teksty rękopiśmienne i druki dotyczące Śląska
Wiktionary
Silesiana (nazywana również Pismem Śląskim) – krój pisma powstały na zamówienie władz województwa śląskiego, które są właścicielem wszystkich praw autorskich tego fontu. Silesiana będzie używana w oficjalnych pismach i dokumentach urzędowych.
Wikipedia
(1.1) Dokumenty dotyczące powstań śląskich znajdą Państwo w dziale z silesianami.
Wiktionary
IPA: ˌsʲilɛˈzʲjãna, AS: sʹilezʹi ̯ãna
Wiktionary
rzecz. Silesia ż.
Wiktionary
w geologii: druga epoka karbonu, trwająca 27,5 miliona lat
SJP.pl
Silez (ang. Silesian, fr. Silésien, pol. dawniej także sylezjan, sylezjen, oddział śląski) – niestandardowe wydzielenie stratygraficzne, obejmujące wyższą (późniejszą) część karbonu. Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy Śląska – Silesia; zaproponował ją w 1958 paleobotanik Stanisław Zbigniew Stopa.W podziale standardowym silez jest odpowiednikiem serpuchowu oraz całego pensylwanu. Innymi słowy granica dinant–silez znajduje się niżej od granicy missisip–pensylwan (namur A w przybliżeniu odpowiada najwyższej części missisipu, choć kończy się nieco później).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. paleont. średniej wielkości archozaur żyjący w późnym triasie na terenie współczesnej Europy;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Długość czaszki silezaura szacuje się na około 17 cm.
Wiktionary
roślina przypominająca wielki koper, uznawana kiedyś za środek antykoncepcyjny, antyseptyczny i przeczyszczający; sylfion, żółtwa
SJP.pl
silić się:
1. starać się coś zrobić pomimo przeciwności;
2. przestarzałe: wysilać się, robić coś, poświęcając na to dużo energii
SJP.pl
Silice (niem. Quidlitz) – leżąca nad jeziorem Silickim wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Purda. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
W miejscowości znajduje się piętrowe skrzyżowanie dwóch kanałów wodnych – Elżbiety i Kiermas (Klebarskiego, Wiktorii).
Wikipedia
[czytaj: s-ilicjum] z łaciny: krzem (pierwiastek chemiczny)
SJP.pl
sztuczny kamień wyprodukowany z piasku i wapna, najczęściej w postaci cegły; sylikat
SJP.pl
Silikat (od łac. silicium „krzem”) – materiał budowlany wytwarzany z piasku kwarcowego, wapna palonego i wody, produkowany w formie cegieł silikatowych, bloczków i pustaków. Wykorzystywany w budownictwie mieszkaniowym i gospodarczym.
Wikipedia
[czytaj: s-ilikatowy] przymiotnik od: silikat (sylikat), np. tynk silikatowy; sylikatowy
SJP.pl
uwodniony dwutlenek krzemu, o porowatej strukturze i dużej adsorpcji, wykorzystywany do osuszania i oczyszczania gazów; sylikażel
SJP.pl
Żel krzemionkowy, silikażel – granulowata, porowata forma ditlenku krzemu utworzona syntetycznie z krzemianu sodu. Żel krzemionkowy jest twardy i wytrzymały, twardszy od żeli domowych takich jak żelatyna czy agar. Jest naturalnie występującym minerałem poddanym oczyszczeniu oraz przetworzeniu do postaci granulatu.
Wikipedia
[czytaj: s-ilikon] związek syntetyczny, niepalny, odporny chemicznie, produkowany w postaci olejów, żywic, kauczuków; sylikon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. niepalny, syntetyczny związek polimerowy zawierający połączone atomy krzemu i węgla (w postaci grup alkilowych lub arylowych), cechujący się odpornością chemiczną, termiczną i na promieniowanie UV;
(1.2) techn. masa klejąca lub uszczelniająca zawierająca silikon (1.1)
Wiktionary
Silikony – syntetyczne polimery krzemoorganiczne o strukturze siloksanów, w których wszystkie atomy krzemu połączone są z grupami alkilowymi (najczęściej metylowymi lub etylowymi) lub arylowymi (najczęściej fenylowymi). W zależności od warunków produkcji otrzymuje się je w postaci olejów lub żywic silikonowych, a także elastomerów. Silikony mają większą odporność chemiczną i termiczną od siloksanów, w których atomy krzemu połączone są z atomami wodoru.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) war. sylikon
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) polimer
hiponimy.
(1.1) elastomer, żywica silikonowa
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sylikon m., silikat m., silikonowanie n., siloksan m., silan m., silanol m., silazan m., silanolan m.
czas. silikonować ndk.
przym. sylikonowy, silikonowy, sililowy, silanowy, siloksanowy, silanolowy, silazanowy, silanolanowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|silicium. → krzem
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) silicone
* arabski: (1.1) سيليكون m. (sīlīkūn)
* bułgarski: (1.1) силикон m.
* chiński standardowy: (1.1) 硅酮 (guītóng)
* chorwacki: (1.1) silikon m.
* czeski: (1.1) silikon m.
* duński: (1.1) silikone w.
* esperanto: (1.1) silikono
* estoński: (1.1) silikoon
* fiński: (1.1) silikoni
* francuski: (1.1) silicone ż.
* hiszpański: (1.1) silicona ż.
* japoński: (1.1) シリコン (shirikon)
* kataloński: (1.1) silicona ż.
* litewski: (1.1) silikonas m.
* łotewski: (1.1) silikons m.
* niderlandzki: (1.1) silicone n.
* niemiecki: (1.1) Silikon n.
* norweski (bokmål): (1.1) silikon n.
* norweski (nynorsk): (1.1) silikon n.
* nowogrecki: (1.1) σιλικόνη ż.
* portugalski: (1.1) silicone m.
* rumuński: (1.1) silicon m.
* serbski: (1.1) силикон m.
* słowacki: (1.1) silikón m.
* słoweński: (1.1) silikon m.
* szwedzki: (1.1) silikon n.
* ukraiński: (1.1) силікон m.
* węgierski: (1.1) szilikon
* włoski: (1.1) silicone m.
źródła.
== silikon (język afrykanerski.) ==
thumb|silikon (1.1)
wymowa.
audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-silikon.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) chem. krzem
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. sylikon m., silikat m., silikonowanie n., siloksan m., silan m., silanol m., silazan m., silanolan m.
czas. silikonować ndk.
przym. sylikonowy, silikonowy, sililowy, silanowy, siloksanowy, silanolowy, silazanowy, silanolanowy
Wiktionary
(1.1) war. sylikon
Wiktionary
przymiotnik od: silikon; sylikonowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany z silikonu
(1.2) techn. kosmet. zawierający silikon
(1.3) przen. pejor. obraź. o osobie z implantami silikonowymi (1.1), powiększającymi wybrane partie ciała
Wiktionary
IPA: ˌɕilʲikɔ̃ˈnɔvɨ, AS: śilʹikõnovy
Wiktionary
rzecz. silikon m., sylikon m.
przym. sylikonowy
Wiktionary
[czytaj: s-ilikon] związek syntetyczny, niepalny, odporny chemicznie, produkowany w postaci olejów, żywic, kauczuków; sylikon
SJP.pl
Silikony – syntetyczne polimery krzemoorganiczne o strukturze siloksanów, w których wszystkie atomy krzemu połączone są z grupami alkilowymi (najczęściej metylowymi lub etylowymi) lub arylowymi (najczęściej fenylowymi). W zależności od warunków produkcji otrzymuje się je w postaci olejów lub żywic silikonowych, a także elastomerów. Silikony mają większą odporność chemiczną i termiczną od siloksanów, w których atomy krzemu połączone są z atomami wodoru.
Wikipedia
choroba płuc spowodowana długotrwałym wdychaniem pyłu krzemionkowego; sylikoza, krzemica
SJP.pl
minerał, polimorficzna odmiana krzemianu glinu; sylimanit
SJP.pl
Sillimanit, sylimanit, silimanit – minerał, odmiana polimorficzna krzemianu glinu.
Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego geologa i chemika Benjamina Sillimana (1779–1864).
Wikipedia
[czytaj: s-ilimanitowy] przymiotnik od: silimanit (sylimanit), np. piasek silimanitowy; sylimanitowy
SJP.pl
materiał ceramiczny stosowany na elementy grzejne pieców elektrycznych; sylit
SJP.pl
silka jedwabista - rasa kur ozdobnych o puszystym upierzeniu
SJP.pl
Silka – marka bloczków i cegieł wapienno-piaskowych (silikatowych) produkowanych przez firmę Xella International GmbH.
Wikipedia
[czytaj: s-il] żyła skał magmowych zakrzepłych najczęściej blisko powierzchni Ziemi; sil, żyła pokładowa, żyła zgodna
SJP.pl
Zobacz też:
Wikipedia
Sillimanit, sylimanit, silimanit – minerał, odmiana polimorficzna krzemianu glinu.
Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego geologa i chemika Benjamina Sillimana (1779–1864).
Wikipedia
1. określenie filozoficznej satyry lub parodii w starożytnej Grecji;
2. wiersze (poematy) pisane w heksametrze
SJP.pl
iloczyn wszystkich kolejnych liczb naturalnych zaczynając od 1 aż do n
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. iloczyn wszystkich dodatnich liczb naturalnych nie większych niż n oraz 1 dla liczby zero;
Wiktionary
Silnia liczby naturalnej n – iloczyn wszystkich liczb naturalnych dodatnich nie większych niż n. Zapis n!, 2! itd. odczytujemy „n silnia”, „dwa silnia” itd.
Wikipedia
(1.1) Wartość 3! (= trzy silnia) wynosi 6, podczas gdy 5! (= pięć silnia) równa się 120.
Wiktionary
IPA: ˈɕilʲɲa, AS: śilʹńa
Wiktionary
rzecz. siła ż., wysilanie n., osiłek mos.
przym. silniowy
przysł. silnie
licz. siła
Wiktionary
(1.1) symbol. !
Wiktionary
zdrobnienie od: silnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: silnik
(1.2) mały silnik
Wiktionary
(1.2) W lokomotywce jest taki mały silniczek, który się przepalił.
Wiktionary
rzecz. silnik mrz.
przym. silnikowy
Wiktionary
(1.2) silnik
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z dużą siłą, mocno
(1.2) z dużym nasileniem, intensywnie
Wiktionary
(1.1) Samochód wpadł w poślizg i uderzył silnie w drzewo.
(1.2) Morderca dosypał do jedzenia silnie działającej trucizny.
(1.2) Substancja ta działa silnie halucynogennie.
Wiktionary
IPA: ˈɕilʲɲɛ, AS: śilʹńe
Wiktionary
przym. silny
przysł. usilnie, siłą
rzecz. silnia ż., silnik mrz., siłownia ż., siła ż., siłacz m., wysilanie n., osiłek mos., silność ż.
czas. siłować się
licz. siła
Wiktionary
(1.1) mocno
(1.2) intensywnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: silnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: silny
SJP.pl
1. maszyna zamieniająca energię na pracę mechaniczną;
2. w informatyce: silnik gry - główna część kodu danej gry komputerowej, np. Unreal Engine, CryEngine; engine;
3. w informatyce: silnik graficzny, silnik 3D - silnik odpowiadający za przetwarzanie grafiki trójwymiarowej, np. Havok, PhysX; engine;
4. rzadko: żywy silnik - człowiek lub zwierze jako źródło napędu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do zamiany w energię mechaniczną innego rodzaju energii;
(1.2) inform. zasadniczy element programu komputerowego, odpowiedzialny za to, aby prawidłowo wykonywał on zadanie, do którego został przeznaczony
(1.3) inform. szach. program komputerowy służący do analizy pozycji szachowych i znajdowania optymalnych kontynuacji, także do rozgrywania partii
Wiktionary
Silnik – typ maszyny zapewniającej zamianę pewnej formy energii zasilającej na energię mechaniczną.
Energia zasilająca silnik może mieć formę:
Wikipedia
(1.1) W moim samochodzie zepsuł się silnik.
(1.3) Silników szachowych jest całe mnóstwo, ale tylko niektóre z nich cały czas zajmują najwyższe miejsca w mistrzostwach komputerów.
Wiktionary
IPA: ˈɕilʲɲik, AS: śilʹńik
Wiktionary
rzecz. silnikownia ż., silnikowiec m., siła ż., siłownik mrz., siłacz mos., siłaczka ż.
:: zdrobn. silniczek m.
przym. silnikowy, silny
przysł. silnie
licz. siła
Wiktionary
(1.1) motor
Wiktionary
statek z silnikiem
SJP.pl
dział fabryki, w którym montuje się silniki
SJP.pl
cecha czegoś opartego na pracy silnika
SJP.pl
przymiotnik od: silnik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący silnika, związany z silnikiem
Wiktionary
IPA: ˌɕilʲɲiˈkɔvɨ, AS: śilʹńikovy
Wiktionary
rzecz. siła ż., silnik mrz., silniczek mrz., siłownia ż., osiłek mos., siłacz mos.
licz. siła
Wiktionary
1. krzepki, mocny;
2. intensywny, mocno działający;
3. wyrazisty
SJP.pl
przysłówek
(1.1) stpol. bardzo
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
2 miejscowości na Ukrainie:
Zobacz też: Silno Małe
Wikipedia
IPA: ˈɕilnɔ, AS: śilno
Wiktionary
o działaniu: zdecydowany, twardy, brutalny
SJP.pl
dawniej: siła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest silne; cecha tych, którzy są silni
Wiktionary
przym. silny
przysł. silnie
rzecz. siła ż.
licz. siła
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Silnowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo, nad jeziorem Pile, przy drodze krajowej nr 20 Stargard – Szczecinek – Gdynia.
W latach 1973–1994 miejscowość była siedzibą gminy Silnowo.
Wikipedia
przymiotnik od: Silna (wieś)
SJP.pl
1. krzepki, mocny;
2. intensywny, mocno działający;
3. wyrazisty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odznaczający się siłą (w odniesieniu do istoty)
(1.2) odznaczający się siłą (w odniesieniu do rzeczy)
(1.3) intensywnie działający
(1.4) dosadny
Wiktionary
(1.1) Ten chłopak jest bardzo silny.
(1.2) Most jest silny.
(1.3) Silny lek.
(1.4) Użył silnych słów.
Wiktionary
IPA: ˈɕilnɨ, AS: śilny
Wiktionary
przysł. silnie, usilnie, siłą
rzecz. siłownia ż., siła ż., silnik m., siłacz m., wysilanie n., osiłek mos., silność ż.
czas. siłować się
licz. siła
przym. bezsilny
Wiktionary
(1.1) dobrze zbudowany, krzepki, mocarny, muskularny, atletyczny, tryskający zdrowiem, pot. o końskim zdrowiu, okaz zdrowia
(1.2) wytrzymały, stabilny, odporny, trwały, mocny, dobrze, solidny, zbudowany
(1.3) gwałtowny, wzmożony, wytężony, intensywny, ostry, przenikliwy
(1.4) ostry, dosadny, mocny
Wiktionary
1. według Biblii: sadzawka w Jerozolimie, przywracająca zdrowie po wykąpaniu się w niej;
2. coś uzdrawiającego, odradzającego
SJP.pl
Siloe (także: sadzawka Siloam; hebr. בריכת השילוח) – starożytny zbiornik wodny, zlokalizowany w Jerozolimie.
Wikipedia
[czytaj: s-iloksan] związek chemiczny, w którym atomy krzemu połączone są wiązaniami kowalencyjnymi z atomami tlenu
SJP.pl
Siloksany – związki chemiczne, w strukturze których atomy krzemu połączone są wiązaniami kowalencyjnymi z atomami tlenu, tworząc łańcuch −O−Si−[O−Si]n−O−Si−. Do atomów krzemu przyłączone mogą być atomy wodoru lub grupy węglowodorowe (alkilowe lub arylowe).
Wikipedia
[czytaj: s-ilos]
1. zbiornik komorowy do przechowywania materiałów sypkich, np. zboża lub koksu;
2. zbiornik w ziemi do kiszenia produktów roślinnych na paszę dla zwierząt;
3. podziemna wyrzutnia rakietowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. zbiornik do przechowywania materiałów sypkich, np. ziarna, materiałów budowlanych;
(1.2) roln. zbiornik do przygotowywania i przechowywania kiszonki na paszę
(1.3) wojsk. podziemna komora startowa rakiet balistycznych;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zbiornik
(1.2) zbiornik
(1.3) komora
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. silosówka ż.
:: zdrobn. silosik m.
przym. silosowy
frazeologia.
etymologia.
etym|hiszp|silos., lm. od silo
uwagi.
W dopełniaczu liczby pojedynczej poprawna jest wyłącznie forma „silosu”; forma „źle|silosa.” jest błędna.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) صومعة ż., صومعة غلال ż.
* baskijski: (1.1) silo; (1.3) silo
* czeski: (1.1) silažní věž ż.
* duński: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.
* hiszpański: (1.1) silo m.; (1.3) silo m.
* niemiecki: (1.1) Silo n.; (1.2) Silo n.; (1.3) Silo n.
* norweski (bokmål): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.
* norweski (nynorsk): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.
* nowogrecki: (1.1) σιλό n.
* szwedzki: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.
* węgierski: (1.1) siló
* włoski: (1.1) silo m.
źródła.
== silos (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|ˈsi.los.
znaczenia.
forma rzeczownika|es.
(1.1) plural|silo.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈsʲilɔs, AS: sʹilos
Wiktionary
rzecz. silosówka ż.
:: zdrobn. silosik m.
przym. silosowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zbiornik
(1.2) zbiornik
(1.3) komora
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. silosówka ż.
:: zdrobn. silosik m.
przym. silosowy
frazeologia.
etymologia.
etym|hiszp|silos., lm. od silo
uwagi.
W dopełniaczu liczby pojedynczej poprawna jest wyłącznie forma „silosu”; forma „źle|silosa.” jest błędna.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) صومعة ż., صومعة غلال ż.
* baskijski: (1.1) silo; (1.3) silo
* czeski: (1.1) silažní věž ż.
* duński: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.
* hiszpański: (1.1) silo m.; (1.3) silo m.
* niemiecki: (1.1) Silo n.; (1.2) Silo n.; (1.3) Silo n.
* norweski (bokmål): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.
* norweski (nynorsk): (1.1) silo m.; (1.2) silo m.
* nowogrecki: (1.1) σιλό n.
* szwedzki: (1.1) silo w.; (1.2) silo w.
* węgierski: (1.1) siló
* włoski: (1.1) silo m.
źródła.
== silos (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|ˈsi.los.
znaczenia.
forma rzeczownika|es.
(1.1) plural|silo.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Silosokombajn (jedna z nazw potocznych: sieczkarnia polowa) – maszyna rolnicza, służąca do ścinania i rozdrabniania roślin. Silosokombajny dzielą się na podczepiane i samobieżne. Ta druga odmiana jest określana jako tzw. sieczkarnia samojezdna.
Wikipedia
[czytaj: s-ilosowy] przymiotnik od: silos, np. system silosowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z silosem, dotyczący silosu
(1.2) ekon. podobny, przez analogię, do silosu
Wiktionary
(1.1) Przedplonem były: owies na zielonkę, rzepak ozimy, gorczyca na ziarno, bobik lub mieszanka silosowa.
Wiktionary
IPA: ˌsʲilɔˈsɔvɨ, AS: sʹilosovy
Wiktionary
rzecz. silosik m., silosówka ż., silos mrz.
Wiktionary
tekst indyjski zawierający wskazówki rytualne, teoretyczne i praktyczne, dotyczące sztuk plastycznych i architektury; silpasiastra
SJP.pl
tekst indyjski zawierający wskazówki rytualne, teoretyczne i praktyczne dotyczące sztuk plastycznych i architektury; śilpaśastra
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: s-ilumin] odlewniczy stop aluminium z krzemem
SJP.pl
Silumin, alpaks, Al-Si – odlewniczy stop aluminium z krzemem o stężeniu 2–30%, najczęściej 5–13,5% oraz innymi (o mniejszym udziale procentowym) dodatkami, takimi jak miedź, magnez, mangan, nikiel i tytan. Jest odporny na korozję, o dobrej lejności, małym skurczu i małą skłonnością do pękania na gorąco. Stosowany głównie w przemyśle motoryzacyjnym (żarowytrzymałość), lotniczym (stopy lekkie), okrętowym (odporność na wodę morską) i konstrukcyjnym (możliwość wykonania złożonych kształtów).
Wikipedia
[czytaj: s-iluminowy] przymiotnik od: silumin, np. siluminowy odlew
SJP.pl
Wikipedia
występujące w literaturze antycznej dzieła o charakterze okolicznościowym, związane z aktualnymi wydarzeniami i tematami dotyczącymi codziennego życia
SJP.pl
Gminy w Stanach Zjednoczonych:
Muzyka:
Postaci:
Wikipedia
[czytaj: s-ilwerado] samochód typu Chevrolet Silverado
SJP.pl
Silverado – amerykański film fabularny (western) z 1985 roku.
Wikipedia
[czytaj: silwerstołn] wyścigowy tor samochodowy położony 130 km na zachód od Londynu, miejsce zawodów o Grand Prix Wielkiej Brytanii w Formule 1
SJP.pl
Silverstone – wieś w Anglii, w hrabstwie Northamptonshire, w dystrykcie (unitary authority) West Northamptonshire. Leży 19 km na południowy zachód od miasta Northampton i 90 km na północny zachód od Londynu. W 2001 miejscowość liczyła 1989 mieszkańców.
W pobliżu leży tor Formuły 1 Silverstone Circuit.
Wikipedia
Silvia – miasto w Kolumbii, w departamencie Cauca.
Wikipedia
laboratoryjne szkło borokrzemianowe
SJP.pl
dawny zaimek przymiotny, dziś w znaczeniu: ów, ten, tamten
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rosji, w obwodzie czelabińskim i Baszkortostanie, prawy dopływ Biełej
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj s-im lok] blokada w telefonie komórkowym, uniemożliwiająca używanie kart SIM od innego operatora; SIM lock, simlock
SJP.pl
[czytaj: s-ima]
1. warstwa litosfery występująca pod sialem, utworzona ze skał bogatych w krzem; piętro bazaltowe;
2. gatunek łososia pacyficznego, ryba żyjąca na pobrzeżu azjatyckim Oceanu Spokojnego; mazu;
3. w starożytnych budowlach greckich: rynna o esowatym profilu, umieszczona nad gzymsem wieńczącym i zakończona ozdobnym rzygaczem;
4. w architekturze: profil w kształcie litery S; cyma, esownik, esownica
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
samochód marki SIMCA; simka
SJP.pl
Simca (Société Industrielle de Mécanique et Carosserie Automobile) – francuski producent samochodów osobowych istniejący w latach 1934–1980.
Wikipedia
[czytaj: s-imNĄ albo s-imeNON] nazwisko, m.in. Georges Simenon (1903-1989) - pisarz belgijski
SJP.pl
[czytaj: z-imens] jednostka przewodności elektrycznej, odwrotność oma; siemens, mho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miar. fiz. elektr. jednostka przewodności elektrycznej w układzie SI, odwrotność oma;
Wiktionary
Simens (S) – jednostka przewodności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI), odwrotność oma. Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska niemieckiego inżyniera Wernera Siemensa.
Wikipedia
(1.1) Przewodność tego kawałka miedzi wyraża się liczbą 58 simensów, podczas gdy przewodność podobnego kawałka aluminium wynosi 34 simensy.
Wiktionary
rzecz. siemens m.
Wiktionary
(1.1) rzad. siemens, symbol. S
Wiktionary
szwajcarska rasa bydła mięsno-mlecznego, wyhodowana w średniowieczu w dolinach rzek Simme i Saane; simmental, rasa simentalska
SJP.pl
Simental, Simmental, bydło simentalskie – szwajcarska rasa bydła typu mięsno-mlecznego, wyhodowana w średniowieczu w dolinach rzek Simme i Saane z bydła miejscowego. Charakteryzuje się umaszczeniem biało-kremowym lub czerwono-białym, głowa umaszczona na biało. Wysokość w kłębie ok. 145 cm, krowy ważą od 650-800 kg, buhaje od 900-1100 kg. Krowa rasy simentalskiej daje rocznie ponad 3500 kg mleka w tym do 4% tłuszczu. Rasa ta rozpowszechniona jest w całej Europie. Simentale hodowlane są w południowo-wschodniej Polsce od 150 lat. Obok rasy holsztyno-fryzyjskiej (HF) simentale są drugą najliczniejszą i najpopularniejszą rasą bydła na świecie. Liczebność tego pogłowia na świecie ocenia się obecnie (2007) na 42 mln sztuk. W Polsce hodowla tej rasy odbywa się głównie w woj. podkarpackim a liczebność tego stada wynosi ok. 45 tys. sztuk, z czego 3778 sztuk objętych jest kontrolą użytkowości.
Wikipedia
szwajcarska rasa bydła
SJP.pl
bydło simentalerskie - rasa bydła pochodząca ze Szwajcarii, o sierści płowożółtej lub jasnoczerwonej w białe plamy; bydło simentalskie
SJP.pl
bydło simentalskie - rasa bydła pochodząca ze Szwajcarii, o sierści płowożółtej lub jasnoczerwonej w białe plamy; bydło simentalerskie
SJP.pl
określenie wykonawcze: podobnie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
afrykański ssak drapieżny z rodziny psowatych; likaon
SJP.pl
Wikipedia
samochód marki SIMCA; simca
SJP.pl
[czytaj s-imlok] blokada w telefonie komórkowym, uniemożliwiająca używanie kart SIM od innego operatora; SIM-lock, SIM lock
SJP.pl
SIM-lock (SIM lock, potocznie simlock) – zabezpieczenie w oprogramowaniu telefonów komórkowych oraz modemów GSM zakładane przez producenta na życzenie operatora, najczęściej powodujące brak autoryzacji kart SIM pochodzących od innych operatorów.
Wikipedia
skrót od: Single Inline Memory Module - pojedynczy moduł pamięci RAM komputerów, następna generacja modułów pamięci DRAM
SJP.pl
Wikipedia
szwajcarska rasa bydła mięsno-mlecznego, wyhodowana w średniowieczu w dolinach rzek Simme i Saane, simental, rasa simentalska
SJP.pl
[czytaj: z-imering] gumowy pierścień uszczelniający, usztywniony metalową wkładką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. elastyczny pierścień ze śrubową sprężyną wewnątrz na całym obwodzie, stosowany jako uszczelka ruchu obrotowego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) simmerring, pierścień Simmera
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. nazwa rzeki obok Troi, dzisiaj nazywanej Dümruk Su (tur. Dümrek Çayı)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) mitgr. bóg rzeki Simoeis (1.1), syn Okeanosa i Tethys
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|gr|Σιμόεις.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Simoeis / Simois
* starogrecki: (1.1) Σιμόεις m. (Simóeis); (2.1) Σιμόεις m. (Simóeis)
źródła.
== Simoeis (język angielski.) ==
wymowa. IPA|ˈsɪmoʊɪs.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geogr. hist. Simoeis
(1.2) mitgr. Simoeis
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.
(1.2) forma imienia Szymona
(1.3) forma imienia Ksymena
Wiktionary
Szymona (hebr. שמעון Szim'eon – "Bóg wysłuchał") – imię żeńskie, żeński odpowiednik imienia Szymon, pochodzenia biblijnego. Innym, bardziej rozpowszechnionym w Polsce żeńskim odpowiednikiem imienia Szymon jest Ksymena, zapośredniczona przez język hiszpański.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|wł.
uwagi.
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Simona ż.
* rosyjski: (1.1) Симона ż.; (1.2) Симона ż.; (1.3) Ксимена ż., Симона ż.
* włoski: (1.1) Simona ż.
źródła.
== Simona (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: sʲĩˈmɔ̃na, AS: sʹĩmõna
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|wł.
uwagi.
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Simona ż.
* rosyjski: (1.1) Симона ż.; (1.2) Симона ż.; (1.3) Ксимена ż., Симона ż.
* włoski: (1.1) Simona ż.
źródła.
== Simona (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: S-Imonof albo s-iMOnof] nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: s-impleks] w telekomunikacji: połączenie, w którym transmisja jest jednokierunkowa; simplex
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: s-impleksowy] przymiotnik od: simpleks, np. protokół simpleksowy
SJP.pl
[czytaj: s-impleks] w telekomunikacji: połączenie, w którym transmisja jest jednokierunkowa; simpleks
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: sęplą]
1. przełęcz w Szwajcarii;
2. tunel kolejowy na granicy Szwajcarii i Włoch
SJP.pl
Francja:
Namibia:
Szwajcaria:
Inne:
Wikipedia
przymiotnik od: Simplon (przełęcz w Szwajcarii)
SJP.pl
Plus na Kartę – marka usług typu prepaid wprowadzona przez Polkomtel, operatora sieci Plus.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
rzeczownik
(1.1) bohater gry z serii The Sims
Wiktionary
Gry:
Wikipedia
IPA: ɕĩms, AS: śĩms
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Simson – były niemiecki producent motocykli i motorowerów.
Działalność firmy rozpoczęli bracia Simson w roku 1856 od produkcji broni. Dziś z ich nazwiskiem głównie są kojarzone motorowery, które zyskały dużą popularność w Niemczech wschodnich (NRD), Polsce oraz innych krajach sąsiednich, zwłaszcza w krajach bloku wschodniego. Najbardziej popularnymi w Polsce są modele Simson S51 oraz skuter Simson SR50.
Wikipedia
Simula – dwa języki programowania, Simula I oraz Simula 67, opracowane w latach 60. XX w. w Norweskim Ośrodku Obliczeniowym w Oslo przez Ole-Johana Dahla, Bjørna Myhrhauga i Kristena Nygaarda. Syntaktycznie jest to rozszerzenie języka ALGOL 60.
Wikipedia
organiczny związek chemiczny z grupy statyn, normalizujący stężenie lipidów we krwi
SJP.pl
Simwastatyna, symwastatyna (łac. simvastatinum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, pochodna naturalnej lowastatyny, prolek mający w swojej cząsteczce strukturę pierścienia laktonowego, który ulega hydrolizie do wspólnej z innymi statynami w formie aktywnej grupy farmakoforowej – łańcucha β-hydroksykwasu karboksylowego.
Wikipedia
skrót od: sinus (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan w zachodniej części Meksyku
(1.2) geogr. kraina geograficzna w Meksyku na terenie stanu Sinaloa (1.1)
(1.3) geogr. rzeka przepływająca przez stan Sinaloa (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Sinaloańczyk m., Sinaloanka ż.
przym. sinaloański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. antrop. nazwa systematyczna|Homo erectus pekinensis|Black|ref=tak., hominid, którego szczątki odkryto w Chinach, obecnie klasyfikowany jako człowiek pekiński
Wiktionary
Człowiek pekiński, dawniej też: sinantrop (łac. Homo erectus pekinensis, chiń. 北京人; pinyin Běijīng rén) – człowiek z gatunku Homo erectus, wcześniej klasyfikowany jako Sinanthropus pekinensis. Jego szczątki po raz pierwszy odkryto w trakcie wykopalisk prowadzonych w latach 1923–1927 w zespole jaskiń Zhoukoudian niedaleko Pekinu w Chinach.
Wikipedia
(1.1) Oryginalne skamieniałości sinantropa zostały skradzione podczas transportu.
Wiktionary
rzecz. sinantropus mzw.
Wiktionary
(1.1) sinantropus, człowiek pekiński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. antrop. nazwa systematyczna|Homo erectus pekinensis|Black|ref=tak., hominid, którego szczątki odkryto w Chinach, obecnie klasyfikowany jako człowiek pekiński
Wiktionary
(1.1) Jeden ząb sinantropusa odnaleziono podczas wykopalisk.
Wiktionary
rzecz. sinantrop mzw.
Wiktionary
(1.1) sinantrop, człowiek pekiński
Wiktionary
[czytaj: s-inatra] nazwisko, m.in. Frank Sinatra (1915-1998) - piosenkarz amerykański
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
czerwony o nieco sinym odcieniu
SJP.pl
niebieski o odcieniu sinawym
SJP.pl
szary o sinawym odcieniu
SJP.pl
zielony o odcieniu sinawym
SJP.pl
zbliżony do sinego, nie do końca siny, prawie siny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niezupełnie siny, nieco siny, mający siny odcień
Wiktionary
(1.1) Na niebie zaczęły zbierać się sinawe chmury.
Wiktionary
IPA: ɕĩˈnavɨ, AS: śĩnavy
Wiktionary
rzecz. siniak m., siność ż., sinienie n.
przym. siny
przysł. sino, sinawo
czas. sinieć ndk.
Wiktionary
region w Chinach; Xinjiang, Sinkiang
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Urumczi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dobrze po północy wjechaliśmy do Urumczi. Po tygodniach mongolskiej samotności spotkanie ze stolicą Sinciangu mnie przytłoczyło. W Urumczi mieszka więcej ludzi niż w całej Mongolii.
Wiktionary
(1.1) ofic. Region Autonomiczny Sinciang-Ujgur
Wiktionary
[czytaj: s-inKLER]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. film. fikcyjna postać literacka i filmowa;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pewnego dnia ubogi tragarz imieniem Sindbad zatrzymał się przed pałacem bogatego kupca i skarżył się przed Allahem na niesprawiedliwość panującą na świecie.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zob. alladynki.
Wiktionary
[czytaj s-indi] język indoeuropejski, którym posługuje się paręnaście milionów osób, głównie w pakistańskiej prowincji Sindh
SJP.pl
Wikipedia
Sinfonia (wł. symfonia) – termin muzyczny mający różne znaczenia zależnie od epoki.
W okresie wczesnego baroku sinfonią określano różnorakie wstępy do oper (lub aktów opery), bądź też kantat. W szkole neapolitańskiej nazywano tak uwerturę typu włoskiego. Czasem nazwa oznaczała również pierwszą, wstępną część utworu cyklicznego (np. w Particie c-moll J.S. Bacha).
Wikipedia
mała symfonia, krótsza, przeznaczona zwykle na orkiestrę symfoniczną o zmniejszonym składzie
SJP.pl
Symfonia – (w klasycznym kształcie) to zazwyczaj trzy- lub czteroczęściowy utwór muzyczny na orkiestrę, popularny w XVIII, XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Jest orkiestrowym odpowiednikiem sonaty.
Skrócone symfonie przeznaczone dla mniejszych orkiestr to sinfonietty.
Wikipedia
Wikipedia
skrót od: singularis (w językoznawstwie: liczba pojedyncza)
SJP.pl
[czytaj: S-ingapur] państwo-miasto w Azji; Republika Singapuru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. miasto-państwo w Azji;
(1.2) geogr. główna wyspa, na której leży Singapur (1.1)
(1.3) geogr. miasto w Indiach, w dystrykcie Adilabad
(1.4) geogr. osada w Indiach, w dystrykcie Raichur
Wiktionary
Singapur (ang. Singapore, chiń. 新加坡, malajski Singapura, tamil. சிங்கப்பூர), oficjalnie Republika Singapuru (ang. Republic of Singapore, chiń. 新加坡共和国, malajski Republik Singapura, tamil. சிங்கப்பூர் குடியரசு) – miasto-państwo w Azji Południowo-Wschodniej, położone na wyspie Singapur oraz kilkudziesięciu mniejszych wyspach, w pobliżu południowego krańca Półwyspu Malajskiego. Został założony przez Brytyjczyków w 1819 i uzyskał niepodległość 9 sierpnia 1965 roku. Jego nazwa pochodzi od dwóch sanskryckich słów: simha (lew) i pura (miasto), stąd niekiedy stosowana nazwa Miasto Lwa. Wizerunek posągu Merlion jest znanym symbolem Singapuru, używanym do 1997 jako logo przez tutejszą izbę turystyki.
Wikipedia
(1.1) Gospodarka Singapuru należy do najbardziej liberalnych na świecie.
Wiktionary
IPA: sʲĩŋˈɡapur, AS: sʹĩŋgapur
Wiktionary
rzecz. Singapurczyk mos., Singapurka ż., singapurczyk mos., singapurka ż.
przym. singapurski
Wiktionary
(1.1) Republika Singapuru
Wiktionary
mieszkaniec Singapuru (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Singapuru
Wiktionary
IPA: ˌsʲĩŋɡaˈpurt͡ʃɨk, AS: sʹĩŋgapurčyk
Wiktionary
rzecz. Singapur m., singapurczyk m., singapurka ż.
:: fż. Singapurka ż.
przym. singapurski
Wiktionary
mieszkanka Singapuru (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Singapuru
Wiktionary
IPA: ˌsʲĩŋɡaˈpurka, AS: sʹĩŋgapurka
Wiktionary
rzecz. Singapur, singapurczyk, singapurka
:: fm. Singapurczyk
przym. singapurski
Wiktionary
związany z Singapurem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Singapurem, dotyczący Singapuru
Wiktionary
(1.1) Panie Damianie, proszę o zdanie o singapurskich orkiestrach.
Wiktionary
IPA: ˌsʲĩŋɡaˈpursʲci, AS: sʹĩŋgapursʹḱi
Wiktionary
rzecz. Singapur m., Singapurka ż., Singapurczyk m., singapurka ż., singapurczyk m.
Wiktionary
[czytaj: s-ingel] syngiel, singiel;
1. pojedyncza gra między dwoma zawodnikami w tenisie;
2. płyta winylowa z nagraniem jednego tylko utworu; płyta kompaktowa z jakimś przebojem;
3. jedna karta w danym kolorze; singleton, singelton, syngielton, singiel, syngiel;
4. człowiek żyjący w pojedynkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. bezżenny mężczyzna
(1.2) pot. osoba samotna
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) sport. gra pojedyncza w tenisie lub badmintonie
(2.2) karc. jedyna karta w jakimś kolorze
(2.3) muz. krótkie wydawnictwo muzyczne zawierające jeden lub więcej utworów zazwyczaj zapowiadające i promujące album;
Wiktionary
Singel, singiel lub syngiel może odnosić się do:
Wikipedia
(1.2) Comiesięczne spotkanie dla singli zostało przełożone na przyszłą niedzielę.
(2.1) Tenisista był mistrzem świata w singlu i deblu w 1989 roku.
(2.2) Przy trzech kartach w kolorze uzgadnianym liczy się 1 punkt za dubleton, 2 punkty za singla i 3 punkty za renons w każdym z pozostałych kolorów.
(2.3) Piosenka wydana została na singlu w 2005 roku.
Wiktionary
kobieta żyjąca w pojedynkę; singielka, syngielka
SJP.pl
[czytaj: s-ingelton] jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu; singiel, syngiel, singel, singleton, syngielton
SJP.pl
[czytaj: s-inger] maszyna do szycia marki Singer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) maszyna do szycia produkcji firmy „Singer”
Wiktionary
Nazwisko:
Wikipedia
(1.1) Nauczyłam się szyć w dzieciństwie na starym singerze babci.
Wiktionary
IPA: ˈzʲĩŋɡɛr, AS: zʹĩŋger
Wiktionary
[czytaj: sężRI] humorystyczne scenki z małpami, charakterystyczne dla ornamentyki rokokowej
SJP.pl
Singerie (fr. singe – małpa) – motyw dekoracyjny przedstawiający sceny z małpami ubranymi w ludzkie stroje, ujęte w sposób humorystyczny i karykaturalny, naśladujące czynności i zachowania ludzi.
Motyw ten pojawiał się już w średniowieczu, powrócił w drugiej połowie XVII wieku, rozwinął się w pełni w wieku XVIII i był kontynuowany w XIX wieku przez niektórych artystów (Zacharie Noterman, Charles Verlat).
Wikipedia
[czytaj: s-ingiel] syngiel, singel;
1. pojedyncza gra między dwoma zawodnikami w tenisie;
2. płyta winylowa z nagraniem jednego tylko utworu; płyta kompaktowa z jakimś przebojem;
3. jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu; syngiel, singel, singleton, syngielton, singelton;
4. człowiek żyjący w pojedynkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek stanu wolnego, niebędący w związku
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) muz. zob. singel.
(2.2) rower singlespeed, rower jednobiegowy nie posiadający przerzutek, dodatkowych zębatek i innych form zmiany biegów
Wiktionary
Singel, singiel lub syngiel może odnosić się do:
Wikipedia
(1.1) W Polsce po roku 1989 dokonała się istotna zmiana w podejściu do osób samotnych. Określenia „stara panna” czy „stary kawaler” coraz częściej są zastępowane terminem „singiel”.
(2.1) Nowy singiel zespołu dotarł na 2. miejsce notowań.
(2.2) (…) trzy lata jeździłem na ostrym kole, dwa lata bez hamulca, od trzech miesięcy jeżdżę na singlu.
Wiktionary
rzecz. singielstwo n.
:: fż. singielka ż.
Wiktionary
(2.2) jednobiegówka, rower jednobiegowy, singlespeed
Wiktionary
[czytaj: s-ingielka] kobieta żyjąca w pojedynkę; singelka, syngielka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) neol. kobieta stanu wolnego, kobieta nie będąca w związku
Wiktionary
Singielka – polska telenowela, emitowana w telewizji TVN od 5 października 2015 do 1 grudnia 2016. Dodatkowe 5 odcinków serialu zostało udostępnionych na platformie VOD Player. Serial wzorowany był na argentyńskiej telenoweli Ciega a citas.
Wikipedia
(1.1) Singielka, dawniej stara panna, może być młoda, co oznacza w dzisiejszych czasach, że ma około czterdziestki. W zeszłym stuleciu był to już wiek matrony, obecnie to jeszcze młodość.
Wiktionary
rzecz. singiel m., singielstwo n.
Wiktionary
życie w pojedynkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) neol. bycie singlem lub singielką; stan singla
Wiktionary
(1.1) Singielstwo i moje pieprzone wyzwolenie wychodzi mi bokiem. Mam za swoje. Kara za idiotyzm musi być.
(1.1) Singielstwo nie jest wartością samą w sobie. Tutaj z pomocą przychodzi psychologia pozytywna, będąca najmłodszym dzieckiem psychologii.
Wiktionary
rzecz. singiel m., singielka ż.
Wiktionary
[czytaj: s-ingleton] jedyna karta w danym kolorze otrzymana przy rozdaniu; singel, syngiel, singiel, singelton, syngielton
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. klasa posiadająca tylko jeden egzemplarz obiektu
(1.2) karc. pojedyncza karta w kolorze, singel
Wiktionary
Wikipedia
IPA: sʲĩŋɡˈlɛtɔ̃n, AS: sʹĩŋgletõn
Wiktionary
tlen singletowy - forma tlenu cząsteczkowego o najniższym stanie wzbudzonym (bez niesparowanych elektronów)
SJP.pl
zawodnik (np. tenisista) grający w singlu; synglista
SJP.pl
zawodniczka grająca w singlu
SJP.pl
[czytaj: s-inglowy] przymiotnik od: singel (singiel, syngiel), zwykle w znaczeniu gry (np. para singlowa), płyty (np. wersja singlowa) lub karty (np. figura singlowa); synglowy
SJP.pl
[czytaj: z-ingszpil] forma teatralna, łącząca elementy opery buffo i komedii, w której fragmenty wokalne występują obok mówionych; śpiewogra, komedioopera
SJP.pl
Singspiel (niem. Singspiel, pol. komedio-opera lub śpiewogra) – utwór sceniczny oparty na tekście mówionym ze wstawkami muzycznymi, głównie pieśniami zwrotkowymi, prostymi ariami i nieskomplikowanymi partiami zespołowymi. Gatunek rozwinął się w Niemczech pod wpływem angielskiej opery balladowej i francuskiego wodewilu.
Wikipedia
[czytaj: s-ingularis] w językoznawstwie: liczba pojedyncza
SJP.pl
cecha elementów singularnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał, boran magnezowo-glinowy;
Wiktionary
Sinhalit – minerał, do 1952 uważany za żółtawobrunatną odmianę perydotu (oliwiny).
Nazwa pochodzi od miejsca odkrycia – sinhala w sanskrycie oznacza Cejlon.
Wikipedia
IPA: sʲĩnˈxalʲit, AS: sʹĩnχalʹit
Wiktionary
chińska agencja prasowa
SJP.pl
Agencja Informacyjna Xinhua (dosł. Nowe Chiny, ang. Xinhua News Agency) – państwowa agencja prasowa Chińskiej Republiki Ludowej i najważniejsza w Chinach instytucja zajmująca się zbieraniem i obróbką informacji prasowych, a także organizacją konferencji z udziałem polityków i instytucji rządowych. Jest największą agencją informacyjną świata pod względem liczby korespondentów na całym świecie. Xinhua nie jest jedyna, w kraju działa również Chińska Agencja Prasowa (中国新闻社, ang. China News Service).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od siniak
Wiktionary
rzecz. siniak m.
przym. siny
Wiktionary
uderzeniem, biciem powodować występowanie na skórze sińców
SJP.pl
1. sinoczerwona plama na skórze powstała na skutek wylewu krwi do tkanki podskórnej w następstwie urazu lub samoistnego pękania naczyń krwionośnych; siniec
2. borowikowaty grzyb jadalny
3. ptak z rodziny gołębi; gołąb siniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. med. miejscowy wylew krwi do skóry powstały wskutek urazu
(1.2) pot. mikol. nazwa systematyczna|Gyroporus cyanescens|(Bull.) Quél.., piaskowiec modrzak, żółtawoszary, mięsisty grzyb jadalny siniejący po uszkodzeniu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Columba oenas|ref=tak., gołąb siniak ;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mimo paru siniaków bawiliśmy się świetnie.
Wiktionary
IPA: ˈɕĩɲak, AS: śĩńak
Wiktionary
rzecz. siniec m., siność ż., sinienie n., zsinienie n., zasinienie n., sinica ż., posiniaczenie n.
:: zdrobn. siniaczek m.
czas. posiniaczyć, sinieć ndk., zsinieć dk.
przym. siny, sinawy
przysł. sino
Wiktionary
(1.1) krwiak, śliwa, śliwka, stłuczenie, limo, wulg. pizda, reg. pozn. binks, binol., reg. śl. ojla.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Siniarzewo – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Zakrzewo, przy drodze wojewódzkiej nr 252.
Wikipedia
czynić sinym, malować na sino
SJP.pl
1. sinoniebieskie zabarwienie skóry wywołane niedotlenieniem; cyjanoza;
2. bakteria samożywna występująca w wodach, glebie i miejscach wilgotnych; cyjanobakteria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. samożywny organizm z typu sinic
(1.2) med. objaw chorobowy sygnalizujący problemy z naczyniami krwionośnymi
(1.3) syst. zool. nazwa systematyczna|Aiolopus|Fieber|ref=tak., rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych;
(1.4) zool. owad z rodzaju sinica (1.3)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1)
:: rzecz. sinice lm nm.
Wiktionary
1. sinoniebieskie zabarwienie skóry wywołane niedotlenieniem; cyjanoza;
2. bakteria samożywna występująca w wodach, glebie i miejscach wilgotnych; cyjanobakteria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Cyanobacteria|ref=tak., typ organizmów samożywnych należących do królestwa bakterii;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: sinica
Wiktionary
Sinice, cyjanofity, cyjanobakterie, cyjanoprokariota (Cyanobacteria) – gromada samożywnych bakterii, dawniej uznawanych za rośliny.
Nazwa tradycyjna Cyanophyta (końcówka -phyta – roślina), stosowana w taksonomii dawniejszej, kładzie nacisk na podobieństwa sinic z roślinami – zdolności fotosyntezy tlenowej oraz obecności chlorofilu. Chloroplasty roślinne w istocie powstały z sinic w drodze endosymbiozy.
Wikipedia
(1.1) Systematyka sinic, podobnie jak wszystkich bakterii, podlega przebudowom i dyskusjom.
Wiktionary
rzecz. sinica ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
sinoczerwona plama na skórze powstała na skutek wylewu krwi do tkanki podskórnej w następstwie urazu lub samoistnego pękania naczyń krwionośnych; siniak
SJP.pl
Wikipedia
Siniechowo (niem. Schinchow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: sino
SJP.pl
ryba z rodziny skorpenowatych; sebdak
SJP.pl
Sinik, właściwie Thomas Gerard Idir (ur. 26 czerwca 1980 w Paryżu) – francuskojęzyczny raper. Jego ojciec jest Algierczykiem, ale jego matka jest Francuzką.
W 2001 założył własną wytwórnię płytową Six o Nine.
Wikipedia
miasto w Chinach; Xining
SJP.pl
Xining /ɕí.nǐŋ/ (chiń. upr. 西宁; chiń. trad. 西寧; pinyin Xīníng; tyb. ཟི་ལིང་།, Wylie: zi ling) – miasto o statusie prefektury miejskiej w środkowych Chinach, na Wyżynie Tybetańskiej, nad rzeką Huang Shui (dopływ Huang He), ośrodek administracyjny prowincji Qinghai. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 765 485. Prefektura miejska w 2010 roku liczyła 2 208 708 mieszkańców. Ośrodek przemysłu spożywczego, wełnianego, maszynowego, metalowego i elektronicznego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Bohu;
Wiktionary
Siniucha (ukr. Синюха Syniucha, hist. Sine Wody) – rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Bohu.
Powstaje z połączenia rzek Wełyka Wyś i Tykicz. Płynie przez Wyżynę Naddnieprzańską, jej długość wynosi 111 km, a powierzchnia dorzecza – 16 700 km².
Główne dopływy to: Jatrań (prawy), Suchyj Taszłyk, Czornyj Taszłyk (lewe).
Na mocy pokoju karłowickiego stanowiła granicę polsko-turecką.
Wikipedia
przym. siny
Wiktionary
(1.1) hist. Sine Wody
Wiktionary
zdrobnienie od: siny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: siny
Wiktionary
IPA: ɕĩˈɲutʲci, AS: śĩńutʹḱi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury chińskiej i języka chińskiego
(1.2) uleganie wpływom Chin
Wiktionary
Sinizacja – proces przyswajania (lub narzucania) języka lub kultury chińskiej. W językoznawstwie sinizacja to „schińszczanie” obcych wyrazów.
Sinizacja, podobnie jak i inne procesy asymilacyjne zachodzi w sytuacji, gdy element chiński zaczyna wyraźnie dominować w danej społeczności, zaś przyjęcie języka chińskiego wiąże się z podniesieniem własnego prestiżu, statusu społecznego itp.Współcześnie sinizacja – w dużej mierze wymuszona – zachodzi w Tybecie i Sinciangu (zob. obozy reedukacyjne w Sinciangu). Ulegają jej również liczne mniejszości narodowe zamieszkujące Chiny.
Wikipedia
region w Chinach; Sinciang, Xinjiang
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Tadeusz (1877-1966) polski filolog klasyczny
SJP.pl
hodowlana roślina zwrotnikowa z rodziny ostrojowatych; gloksynia, marcinka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) niebieskofioletowo, czasem z szarym odcieniem
Wiktionary
(1.1) W pokoju zrobiło się aż sino od dymu papierosowego.
Wiktionary
IPA: ˈɕĩnɔ, AS: śĩno
Wiktionary
rzecz. siność ż., siniak
przym. siny, sinawy
czas. sinieć
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. siność ż., siniak
przym. siny, sinawy
czas. sinieć
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== sino (język hiszpański.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1321 (spa)-Eavqwiki-sino.wav.
znaczenia.
spójnik
(1.1) ale, lecz
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych
SJP.pl
Cyanoboletus Gelardi, Vizzini & Simonini (sinoborowik) – rodzaj grzybów należący do rodziny borowikowatych (Boletaceae).
Wikipedia
mający siną brodę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siny zarost na brodzie
Wiktionary
Sinobrody (fr. La Barbe bleue) – baśń wydana pierwotnie w zbiorze Histoires ou contes du temps passé z 1697 roku, przypisywana Charles’owi Perraultowi. Bohaterem tytułowym jest zbrodniarz, który w zamkniętej komnacie ukrywa zwłoki zamordowanych żon i ginie z rąk braci ostatniej z nich.
Wikipedia
IPA: ˌɕĩnɔˈbrɔdɨ, AS: śĩnobrody
Wiktionary
Wikipedia
czarny z odcieniem sinym
SJP.pl
czerwony o sinym odcieniu
SJP.pl
bocian sinodzioby - gatunek ptaka z rodziny bocianów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siny dziób
Wiktionary
IPA: ˌɕĩnɔˈd͡ʑɔbɨ, AS: śĩnoʒ́oby
Wiktionary
1. znak pisma chińskiego i innych wschodnich systemów pisma;
2. w medycynie: tablica danych uzyskana podczas tomografii komputerowej
SJP.pl
Sinogram
Wikipedia
bielmica sinogłówka - gatunek motyla z rodziny sówkowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siną głowę
Wiktionary
IPA: ˌɕĩnɔˈɡwɔvɨ, AS: śĩnogu̯ovy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) japoński, ale ukształtowany pod wpływem chińskiego
Wiktionary
[czytaj: s-inolog] uczony w zakresie języka, kultury i dziejów Chin; chinolog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nauk. uczony w zakresie języka, kultury i historii Chin
Wiktionary
IPA: sʲĩˈnɔlɔk, AS: sʹĩnolok
Wiktionary
rzecz. sinologia ż., sinolożka ż.
przym. sinologiczny
Wiktionary
(1.1) chinoznawca
Wiktionary
[czytaj: s-inologia] nauka o języku, kulturze i dziejach Chin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. nauka o Chinach;
(1.2) pot. wydział lub kierunek na uczelni obejmujący studia w dziedzinie sinologii (1.1)
Wiktionary
Sinologia (albo chinoznawstwo; nazwa wywodzi się od łacińskiej nazwy Chin, Sina) – dziedzina wiedzy, zajmująca się wszystkim, co dotyczy Chin: językami chińskimi, kulturą, historią, systemami religijnymi i filozoficznymi (jak np. buddyzm, konfucjanizm czy taoizm), literaturą, a także gospodarką itd.
Wikipedia
(1.1) Działem sinologii jest sinolatynistyka.
Wiktionary
IPA: ˌsʲĩnɔˈlɔɟja, AS: sʹĩnoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. sinolog mos., sinolożka ż.
przym. sinologiczny
przysł. sinologicznie
Wiktionary
(1.1) chinoznawstwo
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z sinologią, dotyczący sinologii
Wiktionary
rzecz. sinologia ż., sinolog mos., sinolożka ż.
Wiktionary
(1.1) chinoznawczy
Wiktionary
modry o sinym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) modry o sinym odcieniu
Wiktionary
niebieski o odcieniu sinym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) koloru niebieskiego o odcieniu sinym, fioletowawym
Wiktionary
(1.1) Świat tonął w sinoniebieskich barwach, upaćkanych rudziejącą żółcią.
Wiktionary
kakadu sinooka - gatunek papugi z Australii i Nowej Gwinei
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma sine pióra, upierzenie
Wiktionary
(1.1) Tylko muzyka, co hen • Wzbija się do góry, • Tylko pieśń i tylko sen – • Gołąb sinopióry
Wiktionary
IPA: ˌɕĩnɔˈpʲjurɨ, AS: śĩnopʹi ̯ury
Wiktionary
popielaty o sinym odcieniu
SJP.pl
rodzaj niewielkiego dinozaura z podrzędu teropodów
SJP.pl
Wikipedia
1. siny kolor;
2. sina plama na skórze, będąca objawem choroby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest sine; cecha tych, którzy są sini
Wiktionary
przym. siny
przysł. sino
rzecz. siniak mzw./mrz.
Wiktionary
zielony o sinym odcieniu
SJP.pl
rodzaj dinozaura gadziomiednicznego z podrzędu teropodów
SJP.pl
Sinraptor (Sinraptor) – teropod z rodziny sinraptorów (Sinraptoridae).
Żył w okresie późnej jury na terenach Azji. Długość ciała do 8 m, wysokość ok. 3 m. Jego szczątki znaleziono w 1987 r. w Chinach.
Gatunki sinraptora:
Wikipedia
politeistyczny kult religijny w Japonii; sintoizm; shintoizm; szynto; szyntoizm; szinto; szintoizm; shinto
SJP.pl
Wikipedia
wyznawca sintoizmu - kultu religijnego w Japonii; shintoista, szintoista
SJP.pl
dotyczący religii sintoizmu
SJP.pl
[czytaj: s-intoizm] politeistyczny kult religijny w Japonii, nie posiadający historycznego założyciela ani zorganizowanej teologii; sinto, szinto, shinto, szintoizm, shintoizm
SJP.pl
Wikipedia
[czyta: s-intra] samochód typu Opel Sintra
SJP.pl
Sintra – miasto gminne w Portugalii, w dystrykcie Lizbony. Leży w Obszarze Metropolitalnym Lizbony. Liczyła (2011 r.) 377 837 mieszkańców.
Wikipedia
[czyta: s-intra] samochód typu Opel Sintra
SJP.pl
Acenokumarol – organiczny związek chemiczny, lek przeciwzakrzepowy będący pochodną kumaryny, antagonista witaminy K. Hamuje syntezę protrombiny w wątrobie. Stosowany w leczeniu i prewencji powikłań zakrzepowo-zatorowych w takich jednostkach chorobowych jak m.in. migotanie przedsionków oraz zakrzepica żył głębokich.
Wikipedia
[czytaj: s-inus] funkcja trygonometryczna wyrażająca stosunek długości przyprostokątnej leżącej naprzeciw danego kąta do długości przeciwprostokątnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. funkcja, która dla argumentu od 0 do π/2 wyraża stosunek długości przyprostokątnej leżącej naprzeciw danego kąta do długości przeciwprostokątnej;
Wiktionary
Funkcje trygonometryczne – funkcje matematyczne wyrażające między innymi stosunki długości boków trójkąta prostokątnego zależnie od miary jego kątów wewnętrznych. Funkcje te wywodzą się z geometrii, konkretniej planimetrii, ale są rozważane także w oderwaniu od niej, dla różnych argumentów rzeczywistych i zespolonych. To uogólnienie funkcji trygonometrycznych umożliwiła analiza matematyczna, w której opisano je szeregami potęgowymi. Powstały też inne definicje, oparte np. na równaniach różniczkowych, innych równaniach funkcyjnych, iloczynach nieskończonych oraz ułamkach łańcuchowych, podane w dalszych sekcjach.
Wikipedia
(1.1) Sinus kąta prostego wynosi 1 (jeden).
Wiktionary
IPA: ˈsʲĩnus, AS: sʹĩnus
Wiktionary
rzecz. sinusoida ż., cosinus mrz., kosinus mrz., cosinusoida ż., kosinusoida ż.
przym. sinusowy, sinusoidalny
Wiktionary
(1.1) symbol. sin
Wiktionary
przyrząd do pomiaru kątów
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: s-inusojda] linia krzywa przedstawiająca zmienność funkcji sinus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. wykres funkcji sinus
Wiktionary
Funkcje trygonometryczne – funkcje matematyczne wyrażające między innymi stosunki długości boków trójkąta prostokątnego zależnie od miary jego kątów wewnętrznych. Funkcje te wywodzą się z geometrii, konkretniej planimetrii, ale są rozważane także w oderwaniu od niej, dla różnych argumentów rzeczywistych i zespolonych. To uogólnienie funkcji trygonometrycznych umożliwiła analiza matematyczna, w której opisano je szeregami potęgowymi. Powstały też inne definicje, oparte np. na równaniach różniczkowych, innych równaniach funkcyjnych, iloczynach nieskończonych oraz ułamkach łańcuchowych, podane w dalszych sekcjach.
Wikipedia
(1.1) Sinusoida jest zapisem drgań oscylatora harmonicznego.
Wiktionary
IPA: ˌsʲĩnuˈsɔjda, AS: sʹĩnusoi ̯da
Wiktionary
rzecz. sinus m., cosinus mrz., kosinus mrz.
przym. sinusoidalny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sinus m., cosinus mrz., kosinus mrz.
przym. sinusoidalny
frazeologia.
chodzić po sinusoidzie
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) sinusoid
* baskijski: (1.1) sinusoide
* białoruski: (1.1) сінусоіда ż.
* bułgarski: (1.1) синусоида ż.
* duński: (1.1) sinuskurve w.
* hiszpański: (1.1) sinusoide ż.
* interlingua: (1.1) sinusoide
* rosyjski: (1.1) синусоида ż.
* słowacki: (1.1) sínusoida ż.
* słoweński: (1.1) sinusoida ż.
* ukraiński: (1.1) синусоїда ż.
* węgierski: (1.1) szinuszgörbe
* włoski: (1.1) sinusoide ż.
źródła.
== sinusoida (język słoweński.) ==
wymowa. IPA|sinusoida.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. sinusoida
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
w kształcie wykresu funkcji sinus
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kształt sinusoidy (kosinusoidy)
Wiktionary
rzecz. cosinus mrz., kosinus mrz., sinus mrz., sinusoida ż.
Wiktionary
[czytaj: s-inusowy] przymiotnik od: sinus, np. liniał sinusowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mat. związany z funkcją sinus; taki, dla którego funkcja sinus stanowi ważną część obliczeń albo modelu matematycznego
Wiktionary
rzecz. cosinus mrz., kosinus mrz., sinus mrz.
Wiktionary
niebieskofioletowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor niebieskofioletowy, czasem z szarym odcieniem
(1.2) reg. mający kolor ciemnoniebieski
Wiktionary
(1.1) Już sina bladość ustąpiła z jej policzków, na których zarysowywał się chwilami lekki rumieniec.
Wiktionary
IPA: ˈɕĩnɨ, AS: śĩny
Wiktionary
rzecz. siność ż., siniak mrz./mzw., sinizna ż., sinienie n., sinica ż., siniawa ż., siniaczek mrz., siniaczenie n., posiniaczeie n., posinienie n., zsinienie n., zasinienie n., Siniucha ż.
czas. sinieć ndk., zsinieć dk., sinić ndk., siniaczyć ndk., posinieć dk., posiniaczyć dk.
przym. sinawy, sinowaty
przysł. sino
Wiktionary
(1.1) zdrobn. siniutki, siniuchny
Wiktionary
okrzyk przy odpędzaniu jakiejś istoty żywej lub urojonej, często powtarzany kilkukrotnie; kysz, a kysz, a sio
SJP.pl
zaimek wskazujący, rodzaj nijaki, obecnie tylko w zwrotach
(1.1) pot. obiekt bardziej odległy w przestrzeni lub czasie niż ten, który jest bliżej (tu)
wykrzyknik
(2.1) pot. wykrzyknik o znaczeniu „oddalcie się!”, używany zwłaszcza wobec ptaków, także innych zwierząt, czasem wobec dzieci
Wiktionary
(1.1) Ni to ni sio.
(1.1) Nie było tej, siej ani owej, ale zastałem szefową.
(1.1) Fachowcy przyszli, ale nie było tego, siego i owego, więc sobie poszli.
(1.1) Tego, siego i owego, i wszystkiego najlepszego!
(1.1) Do Siego Roku!
(2.1) Sio mi z kuchni, wy diabelskie huncwoty!
Wiktionary
IPA: ɕɔ, AS: śo
Wiktionary
(1.1) tamto
(2.1) won, wynocha, precz
Wiktionary
zdrobnienie od: siódemka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: siódemka
Wiktionary
rzecz. siódemka ż.
Wiktionary
1. grupa siedmiu osób lub przedmiotów;
2. potocznie o budynku, pokoju, pojeździe lub czymkolwiek, co oznaczone jest liczbą 7
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nazwa cyfry 7
(1.2) coś, co oznaczone jest cyfrą 7
(1.3) całość składająca się z siedmiu części, elementów lub jednostek
(1.4) środ. kolej. lokomotywa serii EU07 lub EP07
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Jednym uderzeniem kija bilardowego posłałem do łozy czwórkę i siódemkę.
(1.3) Siódemka kolarzy oderwała się od peletonu.
(1.4) Pociąg pospieszny prowadziła wczoraj siódemka.
Wiktionary
IPA: ɕuˈdɛ̃mka, AS: śudẽmka
Wiktionary
rzecz. siódma ż.
:: zdrobn. siódemeczka ż.
przym. siódmy
licz. siedem, siedmioro
Wiktionary
przymiotnik od: siódemka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z liczbą siedem, dotyczący liczby siedem
Wiktionary
Przyrząd pożarniczy służący do zabezpieczania węży przed uszkodzeniem przez ostre krawędzie dachów, parapetów okiennych, parkanów itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: siodło
(1.2) siedzenie w jednośladach
(1.3) siedzenie w maszynach rolniczych
(1.4) geogr. niewielka przełęcz górska
(1.5) żegl. listwa wzdłuż burty, do osadzania dulek
(1.6) bud. jeden z elementów tworzących sklepienie krzyżowe
(1.7) roln. część uprzęży końskiej
(1.8) zool. obrączkowate zgrubienie nabłonka u skąposzczetów i pijawek
(1.9) muz. żłobiona listewka dająca podporę strunom na gryfie instrumentu strunowego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɕɔˈdɛwkɔ, AS: śodeu̯ko
Wiktionary
rzecz. siodło n., siodlarnia ż., siodlarstwo n., siodlarz m., siodłanie n., siodełkowiec m.
czas. siodłać, osiodłać, rozsiodłać
przym. siodełkowy, siodełkowaty, siodlarski, siodłaty, siodłowaty, siodłowy
Wiktionary
(1.5) knaga
(1.6) kozub
(1.8) klitellum
Wiktionary
przypominający kształtem siodełko, podobny do siodełka
SJP.pl
gromada pierścienic charakteryzujących się obecnością siodełka
SJP.pl
Wikipedia
siodlarka stepowa - gatunek owada z rodziny pasikonikowatych
SJP.pl
1. miejsce w stajni do przechowywania siodeł;
2. pracownia siodlarza
SJP.pl
dotyczący siodlarza, siodlarstwa
SJP.pl
Wikipedia
człowiek zajmujący się wyrobem siodeł i uprzęży; rymarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik zajmujący się siodlarstwem – wyrobem i naprawą siodeł
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. siodło n., siodełko n., siodłanie n., osiodłanie n., rozsiodłanie n., siodlarstwo n.
czas. siodłać ndk., osiodłać dk., rozsiodłać dk.
przym. siodłowy, siodlarski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający siodło
(1.2) przypominający siodło
Wiktionary
rzecz. siodło n., Siodłowice nmos.
Wiktionary
godzina siódma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) godzina 7 rano lub wieczorem
forma przymiotnika.
(2.1) M. i W. ż. lp. od: siódmy
Wiktionary
licz. siedem
przym. siódmy
rzecz. siódemka ż.
Wiktionary
siódmaczek leśny - bylina z rodziny pierwiosnkowatych, rosnąca w środkowej Europie, na Syberii, w Mandżurii, Japonii oraz w Ameryce
SJP.pl
Wikipedia
ktoś związany z obiektem (np. drużyną, oddziałem) oznaczonym liczbą 7
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
uczeń siódmej klasy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. uczeń siódmej klasy
Wiktionary
(1.1) Pamiętam, jak w pierwszej klasie wszystkie podkochiwałyśmy się w siódmoklasistach.
(1.1) Bohater książki Kornela Makuszyńskiego pt. „Szatan z siódmej klasy” jest siódmoklasistą, ale ma siedemnaście lat, gdyż jest uczniem przedwojennego gimnazjum.
Wiktionary
IPA: ˌɕudmɔklaˈɕista, AS: śudmoklaśista
Wiktionary
rzecz.
:: fż. siódmoklasistka ż.
przym. siedmioklasowy
Wiktionary
uczennica siódmej klasy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. uczennica siódmej klasy
Wiktionary
rzecz.
:: fm. siódmoklasista m.
przym. siedmioklasowy
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 7
SJP.pl
przymiotnik odliczebnikowy
(1.1) od 7
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) dzień miesiąca po szóstym
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) siódma: godzina siódma
Wiktionary
(1.1) Jerzy był siódmy na mecie.
Wiktionary
IPA: ˈɕudmɨ, AS: śudmy
Wiktionary
rzecz. siódma ż., siódemka ż.
licz. siedem
przedr. siedmio-
Wiktionary
(1.1) 7.
Wiktionary
papierowy parawan w drewnianej ramie służący w Japonii jako ściana; shoji
SJP.pl
zakładać siodło na wierzchowca
SJP.pl
czasownik
(1.1) nakładać siodło na konia
Wiktionary
IPA: ˈɕɔdwat͡ɕ, AS: śodu̯ać
Wiktionary
rzecz. siodło n., siodłanie n., siodełko n., siodlarz mos., Siodłowice nmos.
przym. siodłowy, siodłaty
czas. osiodłać dk., rozsiodłać dk.
Wiktionary
(1.1) kulbaczyć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. rolnik
Wiktionary
IPA: ˈɕɔdwak, AS: śodu̯ak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siodłać.
Wiktionary
czas. siodłać ndk.
rzecz. siodełko n., siodło n., siodlarz mos., Siodłowice nmos.
Wiktionary
1. o zwierzętach: mający grzbiet innego koloru niż reszta ciała;
2. o ptakach: mający upierzenie ciemniejsze na skrzydłach albo na grzbiecie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o niektórych ptakach: taki, który ma ciemniejsze upierzenie na grzbiecie lub skrzydłach
Wiktionary
(1.1) W ich sąsiedztwie mają gniazda mewy siodłate, które swą nazwę zawdzięczają czarnemu wierzchowi skrzydeł.
Wiktionary
IPA: ɕɔdˈwatɨ, AS: śodu̯aty
Wiktionary
rzecz. siodło n., siodełko n., siodlarnia ż.
przym. siodłowy
czas. siodłać
Wiktionary
Siodłkowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.
Wikipedia
siedzenie ze skóry i włosia do jazdy wierzchem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jeźdz. część rzędu końskiego będąca siedzeniem przeznaczonym dla jeźdźca;
(1.2) mot. techn. siedzisko roweru lub motoru;
(1.3) mot. techn. płaski, poziomy element zaczepu umożliwiający połączenie ciągnika siodłowego z naczepą w samochodach ciężarowych;
(1.4) geol. wypukły fałd warstw skalnych;
(1.5) geogr. szeroka przełęcz
(1.6) anat. środkowy odcinek górnej powierzchni trzonu kości klinowej w dole środkowym czaszki;
(1.7) pot. pejor. stanowisko lub pozycja społeczna
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Musisz trzymać się mocno w siodle, żebyś nie spadła.
(1.2) W rowerach downhillowych siodła mają trwalszą i szerszą konstrukcję.
(1.3) Naciski wywierane na siodło zawierają się w przedziale od 5 do 36 ton.
Wiktionary
IPA: ˈɕɔdwɔ, AS: śodu̯o
Wiktionary
rzecz. osiodłanie n., siodłanie n., siodlarz mos., siodłanie n., Siodłowice lm nm.
:: zdrobn. siodełko n.
czas. osiodłać dk., siodłać ndk.
przym. siodłowaty, siodłowy, siodłaty, siodlasty
Wiktionary
(1.2) siodełko
(1.4) antyklina
(1.5) siodełko
(1.6) siodło tureckie
(1.7) stołek
Wiktionary
przypominający kształtem siodło, podobny do siodła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. przysiółek wsi Szklary w Polsce, w województwie dolnośląskie, w powiecie ząbkowicki, w gminie Ząbkowice Śląskie;
Wiktionary
Siodłowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ząbkowice Śląskie.
Do 2023 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Szklary.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Wikipedia
(1.1) Przejeżdżając przez Siodłowice, nigdy bym nie pomyślała, że to jego rodzinne strony.
Wiktionary
rzecz. osiodłanie n., siodłanie n., siodło n., siodłowiczanin mos., siodłowiczanka ż.
czas. osiodłać dk., siodłać ndk.
przym. siodlasty
Wiktionary
1. siodłówka czerwonogrzbieta - gatunek muchówki z rodziny lwinkowatych;
2. siodłówka giętka - pospolity grzyb niejadalny
SJP.pl
przymiotnik od: siodło
SJP.pl
gra planszowa, japońska odmiana szachów; shogi, szogi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) japońska odmiana szachów;
Wiktionary
Shōgi (jap. 将棋 shōgi; używany także zapis shogi lub siogi) – japońskie szachy rozgrywane na planszy 9×9. Charakterystyczną zasadą jest możliwość umieszczenia zbitych bierek z powrotem na planszy. Bierki są znacznie słabsze niż w szachach międzynarodowych.
Wikipedia
IPA: ˈɕɔ̇ɟi, AS: śȯǵi
Wiktionary
tytuł japońskich namiestników wojskowych; shogun, szogun
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. japoński wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych
Wiktionary
Siogun (jap. 将軍 shōgun), szogun – wódz naczelny, generał, zwierzchnik sił zbrojnych, generalissimus w Japonii w latach 793–1868. Słowo shōgun jest skróconą wersją pierwotnego tytułu oficjalnego sei’i-taishōgun (jap. 征夷大将軍 sei’i-taishōgun; dosł. „głównodowodzący wojsk ekspedycyjnych przeciwko barbarzyńcom” lub „generalissimus do podboju (ujarzmienia) barbarzyńców”). Początkowo był to stopień wojskowy dowodzących cesarską armią japońską, później dziedziczny tytuł wojskowych władców Japonii, sprawujących faktyczną władzę w kraju rządzonym tylko nominalnie przez cesarza.
Wikipedia
rzecz. siogunat mrz., szogun mos.
Wiktionary
(1.1) war. szogun
Wiktionary
shogunat, szogunat, bakufu;
1. japońska wojskowa administracja feudalna w latach 1992-1868, w której rządy sprawował szogun;
2. okres w historii Japonii, w którym rządy sprawował szogun
SJP.pl
Siogunat (jap. 幕府 bakufu; dosł. „rządy spod namiotu”) – nazwa okresu historycznego oraz systemu zarządzania krajem przez dziedzicznych dowódców wojskowych (siogunów) w dawnej Japonii. Słowo to tłumaczone jest również jako „urząd w namiocie” (ang. tent office) lub „sprawowanie rządów spod namiotu” (ang. tent government), odnosiło się bowiem do kwatery głównej dowódcy wojskowego na polu bitwy.
Wikipedia
[czytaj: sją] miasto w Szwarcarii
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. sionka
Wiktionary
IPA: ɕɔ̃ˈnɛt͡ʃka, AS: śõnečka
Wiktionary
rzecz. sionka, sień, przedsionek
Wiktionary
mała sień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. mała sień
Wiktionary
Ścionka (sionka) – wąskie przejście między kamienicami, łączące place i ulice, ułatwiające komunikację w mieście, niegdyś zwiększające też bezpieczeństwo przeciwpożarowe. W gwarze skrzyszewskiej oznaczała zakamarek, zakątek i pochodziła od zdrobnienia słowa "ściana".
Wikipedia
(1.1) „A psik!“ — kichnęła Mańcia, wschodząc na ostatni szczebel drabiny, która w chacie starej Tomaszowej z sionki na strych wiodła.
Wiktionary
IPA: ˈɕɔ̃nka, AS: śõnka
Wiktionary
rzecz. sień ż., zdrobn. sioneczka
rzecz. sień, przedsionek
Wiktionary
1. rzeka w Irlandii; Shannon;
2. wieś w województwie mazowieckim
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: siostra; siorka
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca siorbanie
Wiktionary
siorpać (rzadko);
1. pić głośno, wciągając ustami; chlipać, chłeptać;
2. pociągać nosem; siąkać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. siorbnąć)
(1.1) pot. pijąc coś lub jedząc półpłynną potrawę, wydawać odgłos podobny do mlaśnięcia
Wiktionary
(1.1) Niektórzy wyciągnąwszy z kieszeni suchary pojadali maczając je we wrzątku, inni siorbali wrzątek „na prykusku” z nadziewanymi cukierkami, które można było od czasu do czasu kupić (…)
Wiktionary
IPA: ˈɕɔrbat͡ɕ, AS: śorbać
Wiktionary
rzecz. siorbanie n., siorpanie n.
czas. siorpać ndk., siorpnąć dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siorbać.
Wiktionary
rzecz. siorbnięcie n.
czas. siorbać ndk., siorbnąć dk.
Wiktionary
potocznie: wypić głośno, z mlaskaniem, wydając odgłos podobny do cmokania; siorpnąć, chlipnąć, mlasnąć
SJP.pl
potocznie: wypić głośno, z mlaskaniem, wydając odgłos podobny do cmokania; siorpnąć, chlipnąć, mlasnąć
SJP.pl
potocznie: siostra; siora
SJP.pl
siorbać (częściej);
1. pić głośno wciągając ustami; chlipać, chłeptać;
2. pociągać nosem; siąkać
SJP.pl
rzadko, potocznie: wypić głośno, z mlaskaniem, wydając odgłos podobny do cmokania; siorbnąć, chlipnąć, mlasnąć
SJP.pl
1. córka tych samych rodziców w stosunku do innej córki lub syna;
2. członkini zakonu żeńskiego;
3. pielęgniarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) potomek płci żeńskiej (w stosunku do rodzeństwa); córka tych samych rodziców; córka tego samego ojca; córka tej samej matki
(1.2) zakonnica
(1.3) pielęgniarka
(1.4) jedna z dwóch połów rozłupanej na dwie części kłody
(1.5) podn. kobieta bliska komuś pod względem wiary, poglądów, pochodzenia itp.
Wiktionary
Siostra – nazwa relacji rodzinnej dla innego dziecka wspólnych rodziców (siostra rodzona) lub tylko jednego wspólnego rodzica (siostra przyrodnia). Siostra jest krewną drugiego stopnia w linii bocznej płci żeńskiej i należy do rodzeństwa. Sensu stricto tzw. siostra przybrana (córka ojczyma lub macochy z ich poprzednich związków, będąca pasierbicą dla rodzonego ojca lub matki) nie jest krewną ani powinowatą. Syn siostry to siostrzeniec, a córka to siostrzenica.
Wikipedia
(1.1) Eustachy miał trzech braci i jedną siostrę, zaś Tomek tylko dwie siostry.
(1.1) Pomysł na założenie firmy z sukienkami zrodził się na wspólnych zakupach sióstr.
(1.2) Z okna zakrystii wyjrzała zaciekawiona siostra.
(1.3) „Siostro, basen, szybko!”
(1.4) Z siostry, czyli połówki kłody, robiono poprzeczną belkę zwaną siestrzanem lub tragarzem.
(1.5) Walczmy razem, siostry, o nasze wspólne prawa!
Wiktionary
IPA: ˈɕɔstra, AS: śostra
Wiktionary
rzecz. siestrzeniec m., siostrzeniec m., siestrzan m.
:: zdrobn. siostrunia ż., siostrzyczka ż.
:: zgrub. siostrzyca ż.
przym. siostrzany
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szwestera.
(1.2) zakonnica, mniszka
Wiktionary
zdrobnienie od: siostra; siostrzyczka
SJP.pl
w budownictwie drewnianym, zwłaszcza na Podhalu: gruba, zwykle zdobiona belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu dla podtrzymania go; sosrąb, sosręb, siestrzan, tragarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. syn siostry
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) etn. bud. przest. belka stropowa, siestrzan
Wiktionary
IPA: ˈɕɔsṭʃãn, AS: śosṭšãn
Wiktionary
przym. siostrzyn, siostrzyny
Wiktionary
(1.1) siostrzeniec, daw. siestrzeniec, daw. siestrzan, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek
(2.1) sosrąb, sosręb, przest. stragarz, przest. siestrzan, daw. siestrzoń, daw. tram, daw. podciąg, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. rzad. lub reg. syn siostry
(1.2) daw. rzad. mąż siostry
Wiktionary
IPA: ɕɔˈsṭʃãnɛk, AS: śosṭšãnek
Wiktionary
rzecz. siostrzanka
Wiktionary
(1.1) siostrzeniec, daw. siestrzan, daw. siostrzan, daw. siestrzanek, daw. siestrzeniec
(1.2) szwagier
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. rzad. należący do siostrzana
Wiktionary
IPA: ˌɕɔsṭʃãˈnɔvɨ, AS: śosṭšãnovy
Wiktionary
(1.1) rzad. siestrzanowy, rzad. siostrzański, rzad. siestrzański
Wiktionary
w budownictwie drewnianym, zwłaszcza na Podhalu: gruba, zwykle zdobiona belka stropowa biegnąca wzdłuż całego pułapu dla podtrzymania go; sosrąb, sosręb, siestrzan, tragarz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy siostrze
Wiktionary
rzecz. siostrzyczka ż., siostra ż., siestrzenica ż., siestrzanek mos., siestrzanka ż.
Wiktionary
córka siostry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka siostry
Wiktionary
Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.
Wikipedia
(1.1) Na progu mieszkania przywitała mnie moja mała siostrzenica.
Wiktionary
IPA: ˌɕɔsṭʃɛ̃ˈɲit͡sa, AS: śosṭšẽńica
Wiktionary
rzecz. siostrzeniec m., siostra ż., siostrzyczka ż.
:: zdrobn. siostrzeniczka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: siostrzenica
SJP.pl
syn siostry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) syn siostry
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) etn. bud. daw. reg. belka stropowa, siestrzan
Wiktionary
Relacja rodzinna (także relacja lub stosunek genealogiczny; pot. nazwa lub rodzaj pokrewieństwa i powinowactwa, nazewnictwo, nazwy członków rodziny) – nazwa i rodzaj stosunku zachodzącego między dwiema osobami należącymi do tej samej rodziny, a wynikającego z faktu filiacji i koicji (w genealogii) lub – szerzej – z pokrewieństwa i powinowactwa (w pozostałych naukach). Na relację taką mają również wpływ stopień pokrewieństwa i powinowactwa (pierwszy, drugi, trzeci itd.), różnica pokoleń oraz linia pokrewieństwa i powinowactwa (prosta i boczna, wstępna i zstępna). Relacje rodzinne oblicza się od jednej osoby, którą w genealogii można nazywać probantem, do innego członka jej rodziny.
Wikipedia
(1.1) Mój najstarszy siostrzeniec kończy jutro 18 (= osiemnaście) lat.
Wiktionary
IPA: ɕɔˈsṭʃɛ̃ɲɛt͡s, AS: śosṭšẽńec
Wiktionary
rzecz. siostra ż., siostrzyczka ż., siostrzenica ż., siostrzeniczka ż.
:: zdrobn. siostrzeńczyk m.
przym. siostrzyn, siostrzyny
Wiktionary
(1.1) przest. siestrzan, przest. siostrzan, przest. stragarz, daw. siostrzanek, daw. siestrzanek, daw. siestrzeniec
(2.1) sosrąb, sosręb, przest. siestrzan, przest. siostrzan, daw. podciąg, daw. siestrzoń, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb, daw. reg. tram
Wiktionary
1. więzy pokrewieństwa łączące córki jednych rodziców;
2. stowarzyszenie kobiet
SJP.pl
Siostrzeństwo – pokrewieństwo, relacja sióstr między sobą, a także pojęcie wspólnoty, porozumienia lub solidarności między kobietami niespokrewnionymi, wynikające z podobieństwa doświadczeń.
W pierwszej połowie XIX w. polska pisarka i poetka Narcyza Żmichowska na określenie więzi i przyjaźni między kobietami używała słowa "posiostrzenie". W ujęciu historycznym siostrzeństwo pojawia się w powstających od średniowiecza religijnych zgromadzeniach zakonnych. Mimo hierarchicznej struktury tych siostrzanych zgromadzeń, według Mary Daly charakteryzowały się one większym szacunkiem dla indywidualności i wolności osobistej niż w przypadku zakonnych wspólnot braterskich.
Wikipedia
zdrobnienie od: siostra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: siostra
(1.2) mała, niedorosła siostra
(1.3) pot. poufale o siostrze zakonnej
Wiktionary
Siostrzyczka (ang. The Little Sister) – powieść amerykańskiego pisarza Raymonda Chandlera, opublikowana w 1949 (pierwsze polskie wydanie w 1983).
Wikipedia
(1.2) Siostrzyczka Witosława ma dwa latka.
(1.3) Siostrzyczko, chciałabym dać na mszę świętą.
Wiktionary
rzecz. siestrzanka ż., siestrzenica ż., siestrzanek mos., siestrzeniec m., siostrzeniec m., siestrzan m., siostrunia ż., siostrzyca ż., siostra ż., siostrzenica ż.
przym. siostrzany
Wiktionary
dawniej: siostrzany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. należący do siostry
Wiktionary
IPA: ˈɕɔsṭʃɨ̃n, AS: śosṭšỹn
Wiktionary
rzecz. siostrzan, siostrzeniec
Wiktionary
(1.1) siostrzany, daw. siostrzyny, daw. rzad. siestrzyny, daw. rzad. siostrzeński, daw. rzad. siestrzeński
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. należący do siostry
Wiktionary
IPA: ɕɔˈsṭʃɨ̃nɨ, AS: śosṭšỹny
Wiktionary
rzecz. siostrzan, siostrzeniec
Wiktionary
(1.1) siostrzany, daw. siostrzyn, daw. rzad. siestrzyny, daw. rzad. siostrzeński, daw. rzad. siestrzeński
Wiktionary
zgrubienie od: siostra
SJP.pl
Siostrzytów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Trawniki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Trawniki. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 921 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gwara. polka (taniec)
Wiktionary
osada zamieszkana przez ludność rolniczą; wieś; osiedle wiejskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. wieś lub osada wiejska
Wiktionary
(1.1) Jak druciarz zarabiać może włócząc się od sioła do sioła.
Wiktionary
rzecz. sielanin mos., sielanka ż., sielankowość ż., sielskość ż., przysiółek m.
przym. sielski, sielankowy
przym. sielsko, sielankowo
przysł. sielankowo
Wiktionary
skrót od: System Informacji Przestrzennej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg-pl|Wielkopolska. łopata, szufla
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Odgarnij sipą śnieg przed domem.
Wiktionary
IPA: ˈɕipa, AS: śipa
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|łopata.
źródła.
== sipa (język słoweński.) ==
wymowa. IPA|sipa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. mątwa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj s-ipaj] dawny żołnierz indyjski w służbie armii europejskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. żołnierz indyjski w XVIII-wiecznej armii francuskiej lub brytyjskiej w Indiach;
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Sipowicz:
Wikipedia
[czytaj: se(r)]
1. angielski tytuł szlachecki stosowany przed imieniem lub jego inicjałem, nie przed samym nazwiskiem (np. sir Roger Moore);
2. ang. zwrot grzecznościowy stosowany w listach, wobec przełożonych, osób starszych, szanowanych
SJP.pl
Sir – angielski tytuł honorowy, wywodzący się ze średniowiecznego angielskiego sire (fr. sieur) oznaczającego lorda. Etymologicznie słowo to wywodzi się z łacińskiego senior.
W formalnej tytulaturze tytułu sir używa się w stosunku do rycerza (knight) lub baroneta (niearystokratyczne tytuły szlacheckie), zawsze w połączeniu z pełnym imieniem i nazwiskiem, ewentualnie samym imieniem, nigdy z samym nazwiskiem. Zwyczajowo tytułu tego używa się tylko wobec poddanych brytyjskich monarchów, w tym również pochodzących z innych niż Wielka Brytania państw o statusie Commonwealth realm. Tytułu tego używa się także w wojsku, dawniej przy zwracaniu się do przełożonego oficera, obecnie także używany wobec starszych podoficerów. Obecnie termin sir pełni również funkcję grzecznościową i używany jest w kontaktach służbowych, w oficjalnej korespondencji bądź w kontaktach z nieznajomymi.
Wikipedia
1. w eschatologii islamu - most przerzucony nad otchłanią piekła, łączący doczesny świat z rajem
2. romans rycerski, forma popularnej literatury arabskiej
SJP.pl
Sirat (arab. سيرة) to romans rycerski, forma popularnej literatury arabskiej. Każdy z siratów ma wielu narratorów, a koncentruje się na osobie głównego bohatera, najczęściej jakiejś słynnej postaci z dziejów arabskich, są to np. przedmuzułmański rycerz i poeta Antara Ibn Szaddad, księżniczka Zat al-Himma, sułtan mamelucki Az-Zahir Bajbars i inni. Zwykle są to niezwykle obszerne dzieła przekazywane w formie ustnej (drukiem zaczęły się ukazywać dopiero w XX wieku.)
Wikipedia
[czytaj: s-irdab] podziemna komnata, zwykle z basenem, chroniąca przed upałem, charakterystyczna dla wczesnośredniowiecznych pałaców muzułmańskich
SJP.pl
[czytaj: s-ir] w dawnej Francji: forma zwracania się do pana feudalnego, później (od wieku XVI) tylko do panującego
SJP.pl
[czytaj: s-iROkko lub s-iROko] gorący i suchy wiatr wiejący z Afryki ku Europie, niosący tumany piaszczystego pyłu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) suchy i gorący wiatr wiejący w basenie Morza Śródziemnego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: sʲiˈrɔkɔ, AS: sʹiroko
Wiktionary
(1.1) scirocco
Wiktionary
organiczny związek chemiczny używany w transplantologii jako środek immunosupresyjny (rapamycyna)
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: s-iromacha] regionalnie: człowiek ubogi, wzbudzający litość
SJP.pl
gwarowo: sierota
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
(1.1) stpol. lub gwara. sierota
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. sierota m./ż.
:: zdrobn. sirotka ż.
frazeologia.
etymologia.
etym|prasł|*sirota.
źródłosłów dla źródło dla|sierota.
zob. sierota#pl|tamże.
uwagi.
Wariant ów, choć uzasadniony etymologicznie, jest obecnie uznawany za niepoprawny w polszczyźnie ogólnej.
tłumaczenia.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. sierota m./ż.
:: zdrobn. sirotka ż.
Wiktionary
ryba z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
Sirotka (Gymnocephalus acerina) - gatunek ryby z rodziny okoniowatych (Percidae).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. sierpień
Wiktionary
IPA: ˈɕirpʲjɛ̇̃ɲ, AS: śirpʹi ̯ė̃ń
Wiktionary
skrót od: systemic inflammatory response syndrome; zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; stanie na głowie;
Wiktionary
Śirszasana (skr.dev. शीर्षासन; IAST: Śīrṣāsana, inaczej stanie na głowie) – jedna z kilku najważniejszych asan, czyli postaw hathajogi. Jest to pozycja odwrócona, w której stoi się na głowie, podpierając się ramionami.
W podstawowym wariancie śirszasany (salamba śirszasana) ciało jest całkowicie odwrócone (w porównaniu ze zwykłą postawą stojącą), ciężar ciała spoczywa niemal całkowicie na czubku głowy, dłonie są splecione z tyłu głowy, a łokcie pomagają w utrzymaniu równowagi (nie jest ich zadaniem utrzymywanie ciężaru ciała).
Wikipedia
[czytaj: s-irtaki] grecki taniec ludowy; zorba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) choreogr. stylizowany na tradycyjny taniec grecki wymyślony na potrzeby filmu Grek Zorba
Wiktionary
Sirtaki (właściwie Sirtáki, lub Syrtáki, grec. συρτάκι) – popularny grecki taniec pseudoludowy, stworzony w 1964 na potrzeby filmu Grek Zorba. Taniec nazywany jest też tańcem Zorby lub po prostu Zorbą. Klimatem i choreografią zbliżony do autentycznych greckich tańców ludowych.
Wikipedia
pieśń trubadura, wywodząca się z poezji prowansalskiej
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: s-isal]
1. gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sizal; agawa sizalska; agawa sizalowa;
2. mocne włókno z liści tej rośliny; sizal
SJP.pl
Sisal – miasto portowe w stanie Jukatan w Meksyku. Początkowo główny port Jukatanu, z czasem stracił znaczenie na rzecz miasta Progreso, wybudowanego na wschodzie. Od nazwy miasta wywodzi się nazwa sizalu – włókna wytwarzanego z agawy sizalowej. Miasto położone jest około 53 km na północny zachód od miasta Mérida, stolicy stanu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|sisiać.
Wiktionary
czas. sisiać ndk.
Wiktionary
Sisice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Gzy. Ma status sołectwa.
Wieś duchowna Szyszyce położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi zakroczymskiej województwa mazowieckiego. W 1785 roku wchodziła w skład klucza przewodowskiego biskupstwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: s-islej] nazwisko
SJP.pl
Sisley – francuska wytwórnia kosmetyków, założona w 1975 przez małżonków Huberta i Izabelę z Potockich hr. d’Ornano (udziałowców firmy Orlane, wykupionej w 1985, po śmierci założyciela Guillaume’a d’Ornano, przez międzynarodową grupę Kelemata).
Wikipedia
[czytaj: s-istrum] rodzaj metalowej grzechotki, instrument obrzędowy w starożytnym Egipcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. hist. starożytny obrzędowy instrument muzyczny związany z kultem bogini Izydy;
Wiktionary
Sistrum (stgr. σείστρον, łac. sīstrŭm – grzechotka) – instrument muzyczny przejęty przez Greków i Rzymian z Egiptu wraz z kultem egipskiej bogini Izydy. W starożytnym Egipcie używany był również w obrzędach kultu identyfikowanej z Izydą Hathor oraz bogini Bastet. W instrumentologii zaliczany do grupy idiofonów uderzanych.
Wikipedia
(1.1) Wróć do ołtarza i potrząsając sistrum, wypowiedz słowa: Wiej wiatrem, Bastet, pani kotów. Wiej wiatrem, bogini ziemskich przyjemności.
Wiktionary
roślina roczna, bylina lub krzew z rodziny sitowatych
SJP.pl
SIT, Sit, sit może odnosić się do:
Wikipedia
[czytaj: s-It in] sit in;
1. demonstracja publiczna bez użycia siły, polegająca na zajmowaniu miejsc w audytoriach lub parlamencie, uniemożliwiająca normalne zajęcia;
2. zajmowanie miejsc na znak protestu w lokalach, gdzie obowiązuje segregacja rasowa
SJP.pl
1. przedmiot do przesiewania, cedzenia lub filtrowania czegoś; sitko;
2. ocena przeprowadzana na podstawie określonych wymogów; selekcja, przesiew
SJP.pl
Sita (hindi: सीता; tamilski: சீதை) – w hinduizmie żona Ramy, bohaterka Ramajany. Została porwana na wyspę Cejlon przez demona Rawanę, co wywołało wojnę i unicestwienie demona.
Wikipedia
związek frazeologiczny
(1.1) gwara. sposób noszenia kogoś na grzbiecie, na barana
Wiktionary
(1.1) na barana, gwara. siudy-barany
Wiktionary
organiczny związek chemiczny używany jako środek przeciwcukrzycowy
SJP.pl
grzyb z rodziny borowikowatych
SJP.pl
[czytaj: s-itar] instrument muzyczny, znany w Persji i w Indiach
SJP.pl
Sitar – tradycyjny indyjsko-perski instrument muzyczny. Sitar ma długą historię. Jest bardzo popularny w regionie i często modyfikowany. Zasadniczo składa się z długiego gryfu, gruszkowato wypukłego pudła rezonansowego, najczęściej od sześciu do ośmiu strun melodycznych (dawniej jelitowych, dziś metalowych) szarpanych metalowym plektronem, oraz kilkunastu strun burdonowych (ich liczba podlega znacznym modyfikacjom w zależności od upodobań solisty). Struny burdonowe strojone są do tonacji utworu i choć niedostępne, grają rezonując ze sobą i strunami podstawowymi.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: sitarz
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
Wikipedia
1. grzyb jadalny, gatunek maślaka;
2. wytwórca sit
SJP.pl
Wikipedia
sitatunga sawannowa - gatunek niali
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Tragelaphus spekii|ref=tak., gatunek średniej wielkości antylopy;
Wiktionary
Sitatunga sawannowa (Tragelaphus spekii) – gatunek średniej wielkości ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych.
Wikipedia
(1.1) Sitatungi stanowią pokarm większych drapieżników – lwów, lampartów i likaonów.
(1.1) Pokrewieństwo sitatungi z buszbokiem jest na tyle bliskie, że gatunki te mogą się krzyżować.
Wiktionary
IPA: ˌsʲitaˈtũŋɡa, AS: sʹitatũŋga
Wiktionary
[czytaj: s-itkom] rodzaj telewizyjnego serialu komediowego, w którym dominuje tzw. humor sytuacyjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) serial komediowy, w którym dominuje tzw. humor sytuacyjny, z podkładanym śmiechem niewidocznej publiczności;
Wiktionary
Sitcom (ang. situation comedy) – rodzaj serialu komediowego, w którym dominuje tzw. humor sytuacyjny. Akcja sitcomu rozgrywa się przez większość czasu w jednym pomieszczeniu. Rodzaj tej sztuki filmowej zapoczątkowano w Stanach Zjednoczonych. Nazwa sitcom pochodzi od angielskiego wyrażenia situation comedy („komedia sytuacyjna”).
Wikipedia
(1.1) Od września telewizja nadawać będzie dwa nowe sitcomy.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|sitcom.; skrót od situation comedy → komedia sytuacyjna
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) sitcom
* czeski: (1.1) sitkom m.
źródła.
== sitcom (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-sitcom.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) film. sitcom
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: sitko
SJP.pl
grzyb jadalny, gatunek maślaka
SJP.pl
Sitek, właśc. Adrian Sławomir Kryński (ur. 1 kwietnia 1990 we Wrocławiu) – polski raper i autor tekstów. Członek nieaktywnego już zespołu TWL. Muzyk prowadzi także solową działalność artystyczną. Współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak raperzy Tede, Pezet, DonGuralesko, Donatan, Pih, Chada, Ero, Quebonafide, Kajman, Bezczel, VNM, Białas, Paluch grupą hip-hopową Rasmentalism czy piosenkarką Cleo.
Wikipedia
[czytaj: sit] w uniwersum Gwiezdnych wojen:
1. przedstawiciel inteligentnej rasy wywodzącej się z planety Korriban;
2. mieszkaniec Imperium Sithów, posługujący się ciemną stroną mocy
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
małe sito
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: sito
(1.2) małe sito, używane w kuchni
(1.3) element konstrukcyjny z otworami, który pełni rolę filtrującą płyn
(1.4) środ. rad. mikrofon
Wiktionary
Sito – proste urządzenie do oddzielania od siebie obiektów o małych i większych wymiarach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Używane jest bardzo szeroko – od zastosowań w gospodarstwie domowym i rolnictwie poprzez przemysł (górnictwo, budownictwo, przemysł spożywczy i inne) aż po zastosowania naukowe (od archeologii po technologie kosmiczne).
Wikipedia
IPA: ˈɕitkɔ, AS: śitko
Wiktionary
rzecz. sito n., siteczko n., sitarz m., sitowie n., sitodruk m.
przym. sitkowy, sitowy
Wiktionary
(1.1) siteczko
Wiktionary
mieszkaniec Sitkówki-Nowin
SJP.pl
mieszkanka Sitkówki-Nowin
SJP.pl
przymiotnik od: Sitkówka-Nowiny
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. gmina w Polsce;
2. dawna nazwa wsi Sitkówka
SJP.pl
Wikipedia
Sitkowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Janów. Wieś wcześniej nazywała się Jaglonka oraz Jedlinka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa Rzemieślnika i św. Faustyny Kowalskiej w Łubiance.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: sitko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
afrykańska i australijska trawa z rodziny ciborowatych
SJP.pl
Sitniczka (Isolepis R.Br.) – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych liczący 69 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie tropikalnej i umiarkowanej, największe zróżnicowanie osiągając w Afryce i Australii. Do polskiej flory należą: sitniczka szczecinowata (Isolepis setacea) i pływająca (I. fluitans). Zaliczana tu także bywa sitniczka drobna (I. supina, w nowszych źródłach przenoszona do rodzaju Schoenoplectiella jako Sch. supina).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. nazwa kilku jezior w Polsce;
3. jezioro na Białorusi;
4. wieś na Ukrainie;
5. szczyt na Słowacji
SJP.pl
Wikipedia
1. przedmiot do przesiewania, cedzenia lub filtrowania czegoś; sitko;
2. ocena przeprowadzana na podstawie określonych wymogów; selekcja, przesiew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) narzędzie do przesiewania, zwłaszcza gdy duże lub w ogólnym znaczeniu;
(1.2) przen. selekcja
Wiktionary
Sito – proste urządzenie do oddzielania od siebie obiektów o małych i większych wymiarach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Używane jest bardzo szeroko – od zastosowań w gospodarstwie domowym i rolnictwie poprzez przemysł (górnictwo, budownictwo, przemysł spożywczy i inne) aż po zastosowania naukowe (od archeologii po technologie kosmiczne).
Wikipedia
(1.1) Chłodną zupę miksujemy w robocie kuchennym (…) lub przecieramy przez sito.
(1.2) Nie próbujemy również przesiewać tajemnic wiary przez sito tego, co świat jest gotów przyjąć.
Wiktionary
IPA: ˈɕitɔ, AS: śito
Wiktionary
rzecz. sitowie n., sitarz m.
:: zdrobn. sitko m., siteczko n.
przym. sitowy, sitkowy
temsłow. sito-
Wiktionary
(1.1) przetak
Wiktionary
1. technika drukarska polegająca na przenoszeniu obrazu za pomocą naciągniętej na ramę siatki, na której elementy niedrukujące pokryte są substancją nieprzepuszczającą farby;
2. odbitka wykonana tą techniką
SJP.pl
Druk sitowy, sitodruk, serigrafia – technika druku, w której formą drukową jest szablon nałożony na drobną siatkę tkaną, metalową lub wykonaną z włókien syntetycznych. Wykonanie odbitki polega na przetłaczaniu farby przez matrycę.
Wikipedia
przymiotnik od: sitodruk
SJP.pl
rodzina roślin jednoliściennych, obejmująca około 300 gatunków
SJP.pl
Wikipedia
o cechach sitowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd z klasy roślin jednoliściennych, liczący około 400 gatunków
SJP.pl
Sitowce (Juncales Dumort.) – takson w randze rzędu wyróżniany w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych. Zgodnie z aktualną wiedzą w tradycyjnym ujęciu takson parafiletyczny i w najnowszych systemach klasyfikacyjnych (systemy APG) już nie jest wyróżniany.
Wikipedia
roślina z rodziny turzycowatych rosnąca na brzegach wód i na terenach podmokłych, tworząca gęste zarośla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Scirpus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny ciborowatych o płaskich i szorstkich liściach, kwiatostanach typu kłos;
(1.2) bot. pot. roślina z rodzaju sitowie (1.1)
(1.3) med. pot. kość sitowa
Wiktionary
Sitowie (Scirpus L.) – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych (turzycowatych). W dawnych ujęciach systematycznych zaliczano tu ok. 250 gatunków, ale współcześnie rodzaj obejmuje do 50 gatunków. Rośliny te występują głównie w strefie umiarkowanej półkuli północnej – w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Ameryce Północnej, gdzie występuje 18 gatunków, 12 gatunków rośnie w Chinach. W Polsce dwa gatunki rosną jako rodzime – sitowie leśne S. sylvaticus i sitowie korzenioczepne S. radicans, jeden gatunek jako introdukowany i zadomowiony, choć na pojedynczych stanowiskach – sitowie amerykańskie S. georgianus.
Wikipedia
rzecz. sit m., sitko n., sito n., sitniczka ż., sitowiec m., sitnik m., sitarz m.
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny ciborowatych
SJP.pl
Wikipedia
teren porosły sitowiem
SJP.pl
rodzaj cegły o normalnych wymiarach, zawierającej wiele równomiernie rozmieszczonych kanalików, przechodzących przez całą jej grubość, zwiększających izolację cieplną, zmniejszających jej ciężar
SJP.pl
Cegła ceramiczna – materiał budowlany otrzymywany z glin ilastych, morenowych, wstęgowych, łupków, mułków oraz lessów. Surowcami pomocniczymi przy produkcji ceramiki budowlanej są piasek kwarcowy.
Wikipedia
Sitowo (niem. Birkenfelde) – osada w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie wałeckim, w gminie Wałcz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Około 1,5 km na zachód od osady znajduje się jezioro o nazwie Sitowo.
Wikipedia
przymiotnik od: sito
SJP.pl
Sittensen – miejscowość i gmina w północnych Niemczech, w kraju związkowym Dolna Saksonia, w powiecie Rotenburg (Wümme), siedziba gminy zbiorowej Sittensen.
Wikipedia
bogato zdobione wiadro z brązu
SJP.pl
Situla – duże naczynie używane w starożytności, wykonane przeważnie z brązu, będące odpowiednikiem dzisiejszego wiadra. Situle były spotykane również w średniowieczu.
W starożytności situle miały zwykle kształt koniczny (odwrócony ścięty stożek), jeden kabłąkowaty uchwyt, bogatą dekorację rytą i trybowaną ujętą w poziome kręgi. Produkowano je na terenie Italii i południowo-wschodniej Europy w okresie halsztackim i lateńskim. Służyły do czerpania i noszenia wody, a także były wykorzystywane w obrzędach rytualnych. Rozpowszechnione były w wielu rejonach Europy, aż po Skandynawię.
Wikipedia
potocznie: grupa osób wspierających się wzajemnie, wykorzystujących swoje pozycje dla osiągnięcia własnych korzyści; klika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pejor. grupa osób wzajemnie się wspierających i wykorzystujących swoje pozycje społeczne dla prywatnych interesów, wbrew interesowi ogółu
Wiktionary
Koteria (fr. coterie) – grupa ludzi wzajemnie się popierających i dążących do pewnych partykularnych, często osobistych celów, bez należytego uwzględnienia dobra publicznego.
Cechy funkcjonowania koterii:
Wikipedia
IPA: ˈɕitfa, AS: śitfa
Wiktionary
rzecz. sitwes mos., sitwiarz mos.
Wiktionary
(1.1) kasta, klan, klika, koteria, mafia; żart. towarzystwo wzajemnej adoracji, krewni i znajomi królika; przest. kamaryla
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek należący do sitwy
Wiktionary
rzecz. sitwa ż.
Wiktionary
w wyrażeniu: to tu, to siu - to tu, to tam
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. czcza gadanina
Wiktionary
(1.1) Życie to nie siu-bździu!
Wiktionary
IPA: ˈɕu ˈbʲʑd͡ʑu, AS: śu bʹźʒ́u
Wiktionary
(1.1) pot. koszałki-opałki, tere-fere, banialuki; posp. pierdoły; przest. kipki-opałki, koszały-opały, koszyczki-opałeczki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. siu-bździu.
Wiktionary
IPA: ˈɕu‿bʲʑu, AS: śu‿bʹźu
Wiktionary
klika, sitwa
SJP.pl
Siucice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Aleksandrów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Siucice to jedna z większych miejscowości na terenie gminny Aleksandrów. Mieszka w niej około 160 mieszkańców w 80 gospodarstwach. Siucie istnieją od ponad 500 lat. Wieś ta w XVI w. nosiła nazwę Syenczyce. W XIX w., gdy tereny były pod zaborem rosyjskim, nazywała się Szucice. Do początku XX w. we wsi mieszkali dziedzice wywodzący się ze szlachty. Mieszkali oni we dworze, którego ruiny można jeszcze odnaleźć. Ostatnim dziedzicem był Bonawentura Garbowski. W 1970 i 1971 r. we wsi wybuchały pożary, które zniszczyły wiele zabudowań.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. najgorsze zboże ze stokłosą i innymi chwastami
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Siudek:
Wikipedia
służący z niższej kasty w Indiach; śudra
SJP.pl
związek frazeologiczny
(1.1) zob. siudro mudro.
Wiktionary
IPA: ˌɕudrɔ‿ˈmudrɔ, AS: śudro‿mudro
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gwara. drążek do noszenia wiader na ramionach
Wiktionary
Siudy – przyrząd do noszenia cebrów lub wiader; zakładane na ramiona nosidła do wody.
Najczęściej przybierał postać rozszerzonej w środku, prostej lub lekko wygiętej drewnianej pałki z wyżłobieniem na kark. Na obu końcach pałki znajdowały się łańcuszki lub sznury z haczykami, na których wieszano naczynia z wodą.
Wikipedia
(1.1) nosidła, koromysło, gwara. powerek, gwara. sządy, sądy
Wiktionary
związek frazeologiczny
(1.1) gwara. sposób noszenia kogoś na grzbiecie, na barana
Wiktionary
(1.1) na barana, gwara. sita-barana
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: sjuks] Indianin Ameryki Północnej; Dakota
SJP.pl
Dakotowie, Dakoci, Siuksowie, Lakoci („sprzymierzeni”, „przyjaciele”) – siedem plemion Indian Ameryki Północnej z obszaru Wielkich Równin, posługujących się dialektami dakota, lakota i nakota. Dzielą się na trzy grupy: wschodnią Santee, środkową Yankton i zachodnią Teton.
Wikipedia
[czytaj: sjuksowje] plemię indiańskie; Dakotowie, Dakota
SJP.pl
Dakotowie, Dakoci, Siuksowie, Lakoci („sprzymierzeni”, „przyjaciele”) – siedem plemion Indian Ameryki Północnej z obszaru Wielkich Równin, posługujących się dialektami dakota, lakota i nakota. Dzielą się na trzy grupy: wschodnią Santee, środkową Yankton i zachodnią Teton.
Wikipedia
[czytaj: sjuksyjka] Indianka Ameryki Północnej
SJP.pl
postępek, odezwanie się naruszające przyjęte normy, zaskakujące; wybryk, wyskok
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca czyjś skok
Wiktionary
(1.1) siuup
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg-pl|Dolny Śląsk. kłopotliwa sytuacja
Wiktionary
dawniej, dziś żartobliwie: niespodzianka; siurpryza
SJP.pl
zgrubienie od: siurek
SJP.pl
potocznie: oddawać mocz; sikać, siusiać, odlewać się, lać
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Poznań. oddawać mocz
Wiktionary
(1.1) Zło jes, bo juchty wciónż ji w siyni siurajóm.
Wiktionary
rzecz. siuranie n., siusiu n., siury, sikalnia ż.
czas. sikać
Wiktionary
(1.1) sikać, siusiać, szczać, odlewać się, oddawać mocz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siurać.
Wiktionary
rzecz. siurczenie n., siurknięcie n., siurek m., siusiu n.
czas. sikać, siurać ndk., siurczeć ndk., siurknąć dk.
Wiktionary
rzadko: gęstymi kroplami; ciurkiem, strugą, strumieniem
SJP.pl
zdrobniale o penisie; siusiak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) infant. siusiak, penis
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pogard. młody chłopiec
Wiktionary
rzecz. siuranie n.
Wiktionary
(1.1) siusiak, ptaszek
Wiktionary
dawniej, dziś żartobliwie: niespodzianka; siupryza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. rzecz nieoczekiwana, niespodziewana; efekt zaskoczenia
Wiktionary
(1.1) Nigdy jeszcze nic nie wygrałem, a tu taka siurpryza!
Wiktionary
IPA: ɕurˈprɨza, AS: śurpryza
Wiktionary
przym. siurpryzowy
Wiktionary
(1.1) niespodzianka, nowinka
Wiktionary
dawne zdrobnienie od: siurpryza
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niespodziewany
Wiktionary
rzecz. siurpryza ż.
Wiktionary
potocznie: oddawać mocz; sikać, siurać, odlewać się, lać
SJP.pl
czasownik
(1.1) eufem. sikać, robić siku, oddawać mocz
Wiktionary
(1.1) Pies, który cierpi na cukrzycę, pije i siusia przesadnie dużo.
Wiktionary
rzecz. siusiu n., siusianie n., siusiak m., sikalnia ż., zsiusianie n.
czas. sikać
Wiktionary
zdrobnienie od: siusiak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od siusiak
Wiktionary
rzecz. siusiak m.
Wiktionary
1. pieszczotliwie lub w mowie dziecięcej: penis;
2. lekceważąco o kimś młodym, niedorosłym; smarkacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. żart. infant. członek męski
(1.2) warszawa. pogard. młoda dziewczyna
Wiktionary
(1.1) Ponoć mały ganiał z siusiakiem na wierzchu po przedszkolu.
Wiktionary
IPA: ˈɕüɕak, AS: śüśak
Wiktionary
rzecz. zsiusianie n., siusianie n., siusiu n.
:: zdrobn. siusiaczek mzw.
czas. siusiać ndk., posiusiać dk., wysiusiać się dk.
Wiktionary
(1.1) penis; pot. rub. wacek; wulg. chuj, fiut, kutas; reg. śl. ciulka, ciulok, ciuloczek.
Wiktionary
żartobliwie: toaleta, ubikacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siusiać.
Wiktionary
rzecz. zsiusianie n., siusiak m., siusiu n.
czas. zsiusiać dk., siusiać ndk.
Wiktionary
potocznie:
1. piwo z małą zawartością alkoholu, kiepskie piwo;
2. mdły, słaby napój, np. słaba herbata;
3. mocz; siki
SJP.pl
żartobliwie o męskim członku; pisior, kuśka, pitol, ptaszek
SJP.pl
potocznie, często w rozmowach z małymi dziećmi: siku;
1. oddanie, oddawanie moczu (np. Chcę mi się siusiu.);
2. mocz (np. Zrób siusiu i chodź.)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) infant. sikanie, oddawanie moczu
(1.2) pot. mocz
Wiktionary
(1.1) Mamo, a Jacuś zrobił siusiu w majtki.
Wiktionary
IPA: ˈɕüɕu, AS: śüśu
Wiktionary
rzecz. siki n., sisi n., siku n., sikanie n., siusianie n., siusiak m., sisia ż., siuśmajtek m., sikacz m., sikawka ż., sikalnia ż., siuśka ż., siuśki lm.
:: zgrub. siuranie n.
czas. siusiać ndk., obsiusiać dk., sikać ndk., siknąć dk., obsikać dk., siurać ndk., siurnąć dk.
Wiktionary
(1.1) sisi, siku, siusianie, psipsi
(1.2) psipsi
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. młody chłopak albo nastolatek niedojrzały emocjonalnie
(1.2) wulg. dziecko sikające w pieluchę albo majtki
Wiktionary
(1.2) Ten siusiumajtek zlał się w gacie.
Wiktionary
potocznie: dorastająca dziewczyna, podlotek, siuśmajtka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. młoda dziewczyna
Wiktionary
(1.1) podlotek
Wiktionary
1. lekceważąco: dorastająca dziewczyna; siusiumajtka;
2. potocznie: pochwa, wagina
SJP.pl
potocznie:
1. piwo z małą zawartością alkoholu, kiepskie piwo;
2. mdły, słaby napój, np. słaba herbata;
3. mocz; siki
SJP.pl
potocznie: dorastająca dziewczyna, podlotek, siusiumajtka
SJP.pl
taniec górali żywieckich, tańczony parami, polegający na szybkim wyrzucie na przemian nóg do przodu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. łow. bezroga samica gatunku, którego samiec jest rogaty
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) bezrogi
Wiktionary
IPA: ˈɕutɨ, AS: śuty
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca czyjś skok
Wiktionary
czas. siupnąć dk.
Wiktionary
(1.1) siup
Wiktionary
zaimek liczebny
(1.1) warmia. ile
(1.2) warmia. za siuła - za dużo
(1.3) warmia. nie siuła - nie dużo
Wiktionary
(1.1) Siuła masz psieniandzy ze soboł? → Ile masz pieniędzy ze sobą?
(1.2) Dałeś mi za siuła, tyle ja nie wydam. → Dałeś mi za dużo, tyle nie wydam.
(1.3) Taka zabawka nie siuła kosztuje.
Wiktionary
1. zwykle o włosach: białoszary, srebrzystobiały;
2. mający siwe włosy, sierść, upierzenie;
3. białoszary, jasnopopielaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɕiva, AS: śiva
Wiktionary
rzecz. Sziwa m., śiwaizm m., siwaizm m., śiwata m., siwata m.
przym. śiwaistyczny, siwaistyczny
Wiktionary
(1.1) Sziwa
Wiktionary
jeden z głównych kultów w hinduizmie; śiwaizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. monoteistyczny odłam hinduistyczny uznający Śiwę za jedynego Boga
Wiktionary
rzecz. Śiwa mos.
Wiktionary
garnek gliniany, o kolorze stalowoszarym lub czarnym, wypalany przy zmniejszonym dopływie powietrza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. człowiek, który osiwiał
Wiktionary
Nazwisko
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) siwosz
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. siwizna ż., siwienie n., osiwienie n.
czas. siwieć ndk., osiwieć m.
przym. siwy, siwawy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== siwak (język francuski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) miswak
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. siwizna ż., siwienie n., osiwienie n.
czas. siwieć ndk., osiwieć m.
przym. siwy, siwawy
Wiktionary
(1.1) siwosz
Wiktionary
mieszaniec psa eskimoskiego z wilkiem
SJP.pl
Sywasz (ukr. Сиваш; ros. Сиваш, Siwasz; krym. Sıvaş), także Morze Zgniłe (ukr. Гниле Море, Hnyłe More; ros. Гнилое Море, Gniłoje Morie; krym. Çürük Deñiz) – system płytkowodnych zatok na północno-wschodnim wybrzeżu Krymu, oddzielonych od strony Morza Azowskiego Mierzeją Arabacką.
Wikipedia
zbliżony do siwego, nie do końca siwy, prawie siwy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
koń o maści siwej; siwy
SJP.pl
Nazwisko
Wikipedia
świergotek nadwodny; ptak z rodziny pliszek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anthus spinoletta|ref=tak., gatunek ptaka z rodzaju świergotków;
Wiktionary
Siwerniak, świergotek górski, siwarnik (Anthus spinoletta) – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae).
Wikipedia
jednostka równoważnika dawki pochłoniętej promieniowania jonizującego
SJP.pl
Siwert (Sv) (wym. [s-iwert]), jest jednostką pochodną układu SI wielkości fizycznych odnoszących się do działania promieniowania jonizującego na organizmy żywe:
Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska Rolfa Maximiliana Sieverta, szwedzkiego fizyka, pioniera badań nad pomiarem dawek promieniowania i ich skutków biologicznych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
1 miejscowość w Polsce:
Wikipedia
1. przestarzale: zabarwiać na siwo; robić siwym, powodować siwienie
2. siwić się - być siwego koloru, odcinać się od tła siwą barwą
SJP.pl
widłogonka siwica - gatunek motyla z rodziny garbatkowatych
SJP.pl
Siwica – osada leśna w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Nieborów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Siwicki:
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny makowatych
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) stawać się siwym
(1.2) o ludziach: stawać się siwowłosym
Wiktionary
Osoby o nazwisku Siwiec:
Wikipedia
(1.1) Niebo na wschodzie zaczyna siwieć, szarzeć, srebrzyć zatokę.
Wiktionary
IPA: ˈɕivʲjɛ̇t͡ɕ, AS: śivʹi ̯ėć
Wiktionary
czas. osiwieć dk.
przym. siwy, siwowłosy, siwiuteńki
rzecz. siwienie n., siwak mos., siwizna ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: siwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siwieć.
Wiktionary
IPA: ɕiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: śivʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. siwieć
przym. siwiuteńki, siwy
rzecz. siwak mos., siwizna ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
zdrobnienie od: siwy; siwiuteńki, siwiutki
SJP.pl
zdrobnienie od: siwy; siwiutki, siwiuśki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: siwy
(1.2) całkowicie siwy
Wiktionary
IPA: ˌɕivʲjuˈtɛ̃ɲci, AS: śivʹi ̯utẽńḱi
Wiktionary
rzecz. siwizna ż., siwek m., siwienie n., osiwienie n., zsiwienie n.
czas. siwieć, osiwieć, zsiwieć
przym. siwy, siwiutki
przysł. siwo
Wiktionary
(1.1) siwiutki
Wiktionary
zdrobnienie od: siwy; siwiuteńki, siwiuśki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: siwy
Wiktionary
(1.1) Pani Kwiaciarka, siwiutka, szczuplutka, przestraszona, zna cztery języki i ludzką naturę.
Wiktionary
IPA: ɕiˈvʲjutʲci, AS: śivʹi ̯utʹḱi
Wiktionary
rzecz. siwizna
przym. siwy, siwiuteńki
przysł. siwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) srebrzysta lub białoszara barwa włosów, przejaw starzenia lub zaburzeń tworzenia barwnika
(1.2) przen. starość
Wiktionary
(1.1) A dla mnie zadbany trzydziestolatek z siwizną jest bardzo sexy.
Wiktionary
rzecz. siwak mos., osiwienie n., siwek mzw., siwienie n., siwka ż.
czas. siwieć ndk., osiwieć dk., posiewieć dk., zsiwieć dk.
przym. osiwiały, posiwiały, siwiuteńki, siwiutki, siwy, zsiwiały
przysł. siwo
Wiktionary
(1.1) siwość, szron
(1.2) starość
Wiktionary
klacz o siwym kolorze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jeźdz. zootechn. siwa klacz
(1.2) ornit. nazwa systematyczna|Coracias garrulus|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny krasek;
(1.3) ornit. ptak z gatunku siwka (1.2)
(1.4) kraków. farbka (do płukania bielizny), ultramaryna
Wiktionary
Siwka (ukr. Сівка) – rzeka na Podkarpaciu na Ukrainie, prawy dopływ Dniestru. Długość rzeki wynosi 76 km, powierzchnia zlewni - 595 km².
Wypływa ze źródła na południe od miasta Dolina.
Wikipedia
(1.1) Stajenny prowadzi siwkę na wybieg.
(1.3) Na płocie przysiadła siwka i obserwowała trawnik.
Wiktionary
rzecz. siwość ż., siwizna ż.
:: fm. siwek mzw.
przym. siwy
Wiktionary
Siwkowice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
We wsi znajduje się cmentarz żydowski.
Wikipedia
biały o siwym odcieniu
SJP.pl
mający siwą brodę
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siwy zarost na brodzie
Wiktionary
(1.1) Na ich czele stał siwobrody, osiemdziesięcioletni starzec, niewidomy, podpierający się długim posochem.
Wiktionary
IPA: ˌɕivɔˈbrɔdɨ, AS: śivobrody
Wiktionary
krogulec siwobrzuchy - gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
mający siwą grzywę
SJP.pl
mający siwe włosy na głowie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siwą głowę
Wiktionary
IPA: ˌɕivɔɡˈwɔvɨ, AS: śivogu̯ovy
Wiktionary
mający siwe oczy
SJP.pl
1. mający siwe pióra;
2. ibis siwopióry - gatunek pelikana z rodziny ibisowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siwe pióra, pierze
Wiktionary
IPA: ˌɕivɔˈpʲjurɨ, AS: śivopʹi ̯ury
Wiktionary
płowy o siwym odcieniu
SJP.pl
rzadko: siwy kolor, siwizna
SJP.pl
gruchacz siwoskrzydły - gatunek ptaka z rodziny gruchaczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma siwe skrzydła
Wiktionary
IPA: ˌɕivɔˈskʃɨdwɨ, AS: śivoskšydu̯y
Wiktionary
1. koń siwej maści; siwek;
2. gatunek atlantyckiego żarłacza; mustel siwy;
3. dawniej: osoba z siwymi włosami
SJP.pl
Mustel siwy, siwosz (Mustelus mustelus) – gatunek ryby żarłaczokształtnej z rodziny mustelowatych (Triakidae).
Wikipedia
szary o siwym odcieniu
SJP.pl
zdrobnienie od: siwosz
SJP.pl
Siwoszek (Oedipoda) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.
Owady o głowie wyposażonej w nitkowate czułki i okrągławe lub lekko wydłużone dołki ciemieniowe. Przedplecze ma środkową listewkę przeciętą pojedynczą, głęboką bruzdą poprzeczną, a po bokach listewki pozbawione jest dołków. Krawędź górna ud tylnej pary odnóży jest za środkiem gwałtownie obniżona. Pokrywy sięgają wierzchołków tylnych ud.
Wikipedia
kulczyk siwoszyi - gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych
SJP.pl
mający siwe wąsy
SJP.pl
mający siwe włosy; białowłosy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający siwe włosy
Wiktionary
(1.1) Przy stoliku siedział siwowłosy mężczyzna.
Wiktionary
czas. siwieć ndk.
Wiktionary
1. gatunek polskiej wódki aromatyzowanej, o słomkowej barwie;
2. regionalnie: wódka kiepskiej jakości, z domieszką fuzli
SJP.pl
1. gatunek polskiej wódki aromatyzowanej, o słomkowej barwie;
2. regionalnie: wódka kiepskiej jakości, z domieszką fuzli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. pot. tania wódka gorszego gatunku
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od siwuch
Wiktionary
Siwucha – aromatyzowana polska wódka, palona, na bazie owoców krajowych, o jasnej, słomianej barwie i charakterystycznym, cierpkim smaku.
W niektórych regionach kraju słowo to oznacza samogon lub jakąkolwiek wódkę bardzo niskiej jakości, siwą w kolorze wskutek niedokładnej destylacji.
Wikipedia
(1.1) Żołnierze mieli ze sobą gąsiorek siwuchy, żeby wypić zdrowie nowożeńców, i bardziej niż pomylony sukcesor ciekawiły ich biegające po korytarzu służebne panny.
Wiktionary
rodzaj ptaków śpiewających
SJP.pl
1. zwykle o włosach: białoszary, srebrzystobiały;
2. mający siwe włosy, sierść, upierzenie;
3. białoszary, jasnopopielaty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fryzj. o włosach: mający naturalny białoszary kolor, najczęściej ze starości
(1.2) mający siwe (1.1) włosy
(1.3) mający białoszary kolor
(1.4) jeźdz. o maści konia: mający białą sierść na ciemnej skórze
(1.5) gw-pl|Łowicz. szary
Wiktionary
(1.1) Nie był jeszcze bardzo stary, ale jego włosy były już całkiem siwe.
(1.2) Siwy staruszek zapytał mnie o drogę na dworzec.
(1.3) Z komina wydobywał się siwy dym.
(1.4) Do najczęstszych umaszczeń perszeronów zalicza się siwe, jabłkowite i kare.
Wiktionary
IPA: ˈɕivɨ, AS: śivy
Wiktionary
rzecz. siwizna ż., siwek m., siwienie n., posiwienie n., zsiwienie n., osiwienie n., siwak mos., siwka ż.
czas. siwieć ndk., posiwieć dk., zsiwieć dk., osiwieć dk.
przym. siwawy
:: zdrobn. siwiutki, siwiuteńki
przysł. siwo, siwawo, siwiutko, siwiuteńko
Wiktionary
(1.3) popielaty
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = adm. praw. specyfikacja istotnych warunków zamówienia
Wiktionary
(1.1) Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia znajduje się w załączniku nr 1 do SIWZ.
Wiktionary
[czytaj: s-iks pak] potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; ośmiopak, sześciopak, kaloryfer, ABS, kratka, dziesięciopak
SJP.pl
[czytaj: s-iks pak] potocznie: wyćwiczone mięśnie brzucha; sześciopak, kaloryfer, ABS, six-pack, six pak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. siekiera
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Siemianowice Śląskie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sierotka
(1.2) gwara pałucka stokrotka
Wiktionary
[czytaj: s-izal]
1. gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sisal; agawa sizalska; agawa sizalowa;
2. mocne włókno z liści tej rośliny; sisal
SJP.pl
Sizal (sisal) – twarde i bardzo wytrzymałe włókno otrzymywane ze specjalnego gatunku agawy – agawy sizalowej. Jest to roślina wieloletnia, wymagająca klimatu tropikalnego. Dojrzałe liście agaw dochodzą do 2 metrów długości, 4-6 centymetrów grubości i 15 centymetrów szerokości w części środkowej.
Wikipedia
[czytaj: s-izalowy]
1. wykonany z sizalu (włókna), np. sznurek sizalowy;
2. agawa sizalowa - gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sizal; sisal; agawa sizalska
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z sizalem, dotyczący sizalu
(1.2) wykonany z sizalu
Wiktionary
rzecz. sizal m.
przym. sizalski
Wiktionary
[czytaj: s-izalski] agawa sizalska - gatunek agawy pochodzący z Meksyku oraz Ameryki Środkowej; sizal; sisal; agawa sizalowa
SJP.pl
1. energia fizyczna lub duchowa; moc
2. zdolność oddziaływania, wywierania wpływu
3. jakakolwiek przyczyna fizyczna zdolna do zmiany ruchu lub spoczynku ciała materialnego albo do jego odkształcenia
4. dużo, wiele, mnóstwo
SJP.pl
przysłówek
(1.1) używając przemocy, na siłę, nie pytając o zdanie
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: siła
Wiktionary
Siła – wektorowa wielkość fizyczna będąca miarą oddziaływań fizycznych między ciałami.
Jednostką miary siły w układzie SI jest niuton [N]. Nazwa tej jednostki pochodzi od nazwiska angielskiego fizyka Isaaca Newtona. W układzie CGS jednostką siły jest dyna. W układzie ciężarowym jednostką siły jest kilogram-siła [kgf] (lub [kG], inaczej kilopond [kp]).
Siła ma wartość 1 N, jeżeli nadaje ciału o masie 1 kg przyspieszenie 1 m/s².
Wikipedia
(1.1) (…) słowo “monafeq” znaczy dosłownie „hipokryta; dwulicowiec; ktoś, kto z pozoru wspiera kogoś bądź jakieś stanowisko, podczas gdy w istocie jest mu wrogi” i w kulturze muzułmańskiej ma długą tradycję użycia – pierwotnie tak określani byli Arabowie, którzy za życia Mahometa koniunkturalnie przyjęli islam, ale po śmierci proroka powrócili do dawnych wierzeń i trzeba ich było – siłą – ponownie zislamizować.
Wiktionary
IPA: ˈɕiwɔ̃w̃, AS: śiu̯õũ̯
Wiktionary
rzecz. siła ż., siłacz m., siłaczka ż., siłownia ż., siłownik m.
czas. siłować się ndk., nasilać się ndk., silić się ndk., wysilać się ndk.
przym. silny, siłowy, usilny
przysł. silnie, siłowo
licz. siła
Wiktionary
człowiek o wielkiej sile fizycznej; mocarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś bardzo silny fizycznie
(1.2) przen. ktoś, kto potrafi podołać trudom i przeciwnościom
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jacek to prawdziwy siłacz – nosi swoją żonę na rękach.
Wiktionary
IPA: ˈɕiwat͡ʃ, AS: śiu̯ač
Wiktionary
rzecz. siła ż., siłka ż., silnik m., siłownia ż., siłownik m., siłowanie n.
:: fż. siłaczka ż.
czas. siłować ndk.
przym. silny, siłowy, silnikowy, bezsilny
przysł. silnie, siłowo, siłą
licz. siła
Wiktionary
(1.1) mocarz, atleta
Wiktionary
kobieta o wielkiej sile fizycznej lub moralnej; atletka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta niezwykle silna
(1.2) przen. kobieta etycznie nieskazitelna
Wiktionary
Siłaczka – nowela Stefana Żeromskiego, wydana po raz pierwszy w zbiorze Opowiadania w 1895 r., opowiadająca historię lekarza Pawła Obareckiego i nauczycielki Stanisławy Bozowskiej. Akcja dzieje się w Obrzydłówku – małej wsi, do której doktor przyjechał w wieku 37 lat.
Inspiracją do jej napisania była postać Faustyny Morzyckiej.
Wikipedia
rzecz. wysilanie n., siłownia ż., silnik mrz., osiłek mos., siła ż., siłacz mos.
przysł. siłą
licz. siła
przym. bezsilny
Wiktionary
1. potocznie: siłownia; pakownia, pakernia;
2. dawniej: sidło, sieć, pętla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. siłownia (sala do ćwiczeń mięśni)
Wiktionary
IPA: ˈɕiwka, AS: śiu̯ka
Wiktionary
rzecz. siła ż., siłownia ż., siłacz m., wysilanie n., osiłek mos.
przym. siłowy, bezsilny
licz. siła
Wiktionary
przyrząd do mierzenia siły; dynamometr
SJP.pl
Siłomierz (dynamometr) – przyrząd do pomiaru wartości działającej siły. Zasada jego działania najczęściej opiera się na prawie Hooke’a, które mówi, że odkształcenie elementu sprężystego jest proporcjonalne do wartości działającej siły. Siłomierz o skali zgodnej z układem SI to niutonometr.
Wikipedia
siłować się - starać się pokonać kogoś lub coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|siłować.
Wiktionary
czas. siłować ndk.
rzecz. siła ż., siłacz mos., siłownia ż., wysilanie n., osiłek mos.
licz. siła
przym. bezsilny
Wiktionary
przedstawiciel struktur siłowych (wojsko, służby specjalne itp.) w rosyjskich władzach
SJP.pl
Siłowik (ros. Силовик) – rosyjski polityk z najwyższych szczebli władzy, wywodzący się z wojska lub służb specjalnych, reprezentujący konserwatywne poglądy w kwestii bezpieczeństwa narodowego (twarda linia) i przejawiający tendencje imperialistyczne. Wielu spośród najbliższych współpracowników Władimira Putina wywodzi się z tej frakcji.
Wikipedia
potocznie: trening siłowy
SJP.pl
1. zakład energetyczny uzyskujący energię użyteczną (np. dla maszyn roboczych) poprzez przetworzenie energii istniejącej w zasobach naturalnych;
2. sport. miejsce ćwiczeń siłowych, sala z odpowiednimi przyrządami dla takich ćwiczeń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. sala gimnastyczna z przyrządami do ćwiczenia mięśni
(1.2) żegl. pomieszczenie na statku, w którym znajdują się maszyny wytwarzające energię mechaniczną;
(1.3) elektr. zespół urządzeń służący do przemiany danego rodzaju energii na energię mechaniczną;
Wiktionary
Siłownia, niekiedy również maszynownia – zespół urządzeń należących do większego, przetwarzającego energię układu, w którym odbywa się konwersja pewnego rodzaju energii na energię mechaniczną. W siłowni na statkach używa się najczęściej silnika cieplnego do napędzania śruby okrętowej.
Wikipedia
(1.1) Zosia lubiła patrzyć przez okno siłowni na ćwiczących tam mężczyzn.
(1.2) W siłowni wybuchł pożar i kapitan kazał nadać wezwanie o pomoc.
Wiktionary
IPA: ɕiˈwɔvʲɲa, AS: śiu̯ovʹńa
Wiktionary
rzecz. siła ż., siłka ż., siłacz m., siłaczka ż., siłownik m., silnik m., siłowanie n., wysiłek m., wysilenie n., wysilanie n., osiłek mos.
czas. siłować ndk., wysilić dk., wysilać ndk.
przym. silny, siłowy, silnikowy, wysiłkowy
przysł. siłą, silnie, siłowo, wysiłkowo
licz. siła
Wiktionary
(1.1) pakernia, pot. siłka
(1.2) maszynownia
Wiktionary
urządzenie do uruchamiania maszyny za pomocą ciśnienia hydraulicznego lub napędu elektrycznego, stosowane tam, gdzie siła człowieka nie wystarcza, lub w urządzeniach działających automatycznie; serwomotor
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie przetwarzające sygnał na ruch liniowy lub obrotowy;
Wiktionary
Siłownik – urządzenie wykonawcze, w którym energia czynnika roboczego jest zamieniana na energię mechaniczną ruchu postępowego, kątowego lub krzywoliniowego, nazywanego skokiem. Ruch kątowy w siłowniku jest rozumiany jako powtarzalny obrót, nieprzekraczający najczęściej 360°.
Wikipedia
(1.1) Niesprawny siłownik sprzęgła powoduje nietypową pracę pedału sprzęgła, problemy z jego wciśnięciem bądź całkowity brak oporu, trudności z wrzucaniem biegów i wycieki płynu hamulcowego w okolicy skrzyni biegów.
Wiktionary
rzecz. osiłek mos., siłownia ż., siłacz mos., silnik mrz., siła ż.
licz. siła
przysł. siłą
Wiktionary
(1.1) serwomotor
Wiktionary
przymiotnik od: siła
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący siły
(1.2) dokonany z użyciem siły
Wiktionary
(1.2) Putin-prezydent w razie wewnętrznych konfliktów będzie prawdopodobnie chętniej sięgać po metody siłowe, niż czynił to Borys Jelcyn.
Wiktionary
rzecz. siła ż., siłacz m., siłownia ż., siłka ż., wysilanie n., osiłek mos.
przysł. siłowo, siłą
czas. siłować się
licz. siła
Wiktionary
1. energia fizyczna lub duchowa; moc
2. zdolność oddziaływania, wywierania wpływu
3. jakakolwiek przyczyna fizyczna zdolna do zmiany ruchu lub spoczynku ciała materialnego albo do jego odkształcenia
4. dużo, wiele, mnóstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zorganizowana grupa ludzi walczących przeciwko czemuś
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp., M. plural|siła.
Wiktionary
(1.1) Siły partii opozycyjnej stawiały opór.
Wiktionary
rzecz. siła ż.
licz. siła
Wiktionary
kwas sjalowy - związek organiczny z grupy cukrów; kwas sialowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. sejm
Wiktionary
IPA: sʲjɛ̃m, AS: sʹi ̯ẽm
Wiktionary
odmiana ochry żelazowej o barwie żółtobrunatnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. rodzaj farby malarskiej, umbra w żółtym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Malarka użyła sjeny, co dało zaskakujący efekt.
Wiktionary
IPA: ˈsʲjɛ̃na, AS: sʹi ̯ẽna
Wiktionary
rzecz. Siena ż.
przym. sieneński
Wiktionary
magmowa skała głębinowa należąca do grupy skał obojętnych; syenit
SJP.pl
Sjenit, syenit – obojętna skała głębinowa składająca się z mieszaniny skalenia i kwarcu lub łyszczyku. Zazwyczaj ma ciemnozielony kolor, jest twarda, łatwo poddaje się obróbce i dobrze poleruje. Sjenit zaliczany jest do skał jawnokrystalicznych. Najczęściej barwy ciemnoszarej lub czarnej. W przeciwieństwie do granitu, nie zawiera wcale, albo zawiera bardzo mało kwarcu. Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF sjenit zajmuje pole 7.
Wikipedia
przymiotnik od: sjenit
SJP.pl
odpoczynek, drzemka poobiednia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odpoczynek południowy w niektórych krajach o ciepłym lub gorącym klimacie
(1.2) drzemka poobiednia
Wiktionary
Sjesta – krótka drzemka we wczesnych godzinach popołudniowych, często po obiedzie.
Taki okres snu jest wspólną tradycją w niektórych krajach (głównie w basenie Morza Śródziemnego), zwłaszcza w słoneczny dzień.
Wikipedia
[czytaj: es-jot-PE] skrót od: słownik języka polskiego
SJP.pl
skrótowiec literowy w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = słownik języka polskiego
Wiktionary
[czytaj: es-jot-pe-DE] skrót od: Słownik języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego
SJP.pl
skrót od: Słownik języka polskiego pod redakcją W. Doroszewskiego; SJPD
SJP.pl
styl w muzyce rozrywkowej wywodzący się z Jamajki
SJP.pl
Ska – styl muzyczny zapoczątkowany w drugiej połowie lat 50. w Kingston na Jamajce, będący prekursorem muzyki rocksteady, a w dalszej kolejności – reggae; charakteryzuje się przede wszystkim szybkim tempem, akcentem perkusyjnym kładzionym na drugą i czwartą miarę taktu oraz wyrazistą linią basu.
Wikipedia
ryba z rzędu okoniokształtnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Astroscopus|Brevoort., ryba morska z rodziny skaberowatych, występująca u wybrzeży obu Ameryk
(1.2) icht. nazwa systematyczna|Uranoscopus scaber|Linnaeus|ref=tak., ryba morska z rodziny skaberowatych, występująca w północnym Atlantyku od Portugalii do Maroka, w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym;
Wiktionary
Skaber (Uranoscopus scaber) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny skaberowatych (Uranoscopidae).
Wikipedia
(1.1) Nie mam pewności, czy mięso skaberów jest jadalne.
Wiktionary
rzecz. skaberowate lm nm.
Wiktionary
driakiew, roślina zielna lub półkrzew z rodziny szczeciowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od skat
Wiktionary
rzecz. skat m.
Wiktionary
osoba grająca w skata
SJP.pl
będący na kacu
SJP.pl
pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skakun
SJP.pl
pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skakun
SJP.pl
1. zaimek przysłówkowy zastępujący wyrazy lub wyrażenia oznaczające określenia miejsca, przyczynę, źródło czegoś
2. dopowiedzenie o znaczeniu: bynajmniej, wcale nie
SJP.pl
zaimek
(1.1) …służący do zadawania pytań o kierunek lub miejsce, w którym zaczął się ruch
(1.2) …służący do rozpoczynania zdań podrzędnych określających kierunek lub miejsce, w którym zaczął się ruch
partykuła
(2.1) wzmocnione nie
Wiktionary
(1.1) Skąd przyjechał ten pociąg? Z Gdańska.
(1.2) Tam, skąd pochodzę, nikt tak nie traktuje kobiet!
(2.1) Czy byłeś kiedyś w burdelu? Ależ skąd!
Wiktionary
IPA: skɔ̃nt, AS: skõnt
Wiktionary
(1.1) zaimek skądinąd, skądś
Wiktionary
(1.1) z jakiego miejsca / kierunku
(2.1) w życiu, co ty
Wiktionary
z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądś, skądsiś
SJP.pl
potocznie: zaimek pytający "skąd" połączony z końcówką czasownikową drugiej osoby "-eś" (np. "Skądeś się tu wziął?")
SJP.pl
z innego źródła; z innego miejsca; z innego względu, poza tym, zresztą
SJP.pl
partykuła
(1.1) …używana w wyrażeniu wtrąconym, nawiązującym do wcześniejszej wypowiedzi i uzupełniającym je nową, zwykle mniej istotną informacją
zaimek
(2.1) z innego miejsca lub źródła niż to, o którym była mowa, i to, które mówiący lub słuchacz miał na myśli
Wiktionary
(1.1) Richter, skądinąd ceniony malarz, pracując nad „Atlasem”, zmienia się w skrzętnego zbieracza, klasyfikatora i archiwistę.
(2.1) Skądinąd wiem o jej wyjeździe.
Wiktionary
(1.1) nawiasem mówiąc, notabene, ponadto, prawdę mówiąc, w dodatku, zresztą
Wiktionary
zaimek nieokreślony
(1.1) obojętnie, z jakiego miejsca
zaimek względny
(2.1) …wskazujący na to, że to, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym dzieje się niezależnie od miejsca, z którego kierowana jest czynność opisana w zdaniu podrzędnym
Wiktionary
(1.1) Nadto, zdaniem Biesiadowskiego, należało spróbować wydobycia skądkolwiek kilkudziesięciu tysięcy gotówki.
(2.1) Pomiędzy Władysławowem a Puckiem wiatr, skądkolwiek wieje, nanosi śnieg zalegający na okolicznych łąkach.
Wiktionary
z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądsiś, skądciś
SJP.pl
zaimek
(1.1) z jakiegoś (nieokreślonego lub nieznanego) miejsca
Wiktionary
(1.1) W starożytności Iran zamieszkiwany był przez rozmaite ludy, do czasu aż skądś, ze stepów nadwołżańskich przywędrowali Indoirańczycy i zostali tu do dziś.
Wiktionary
zaim. znikąd
Wiktionary
gwarowo: skądś
SJP.pl
z jakiegoś miejsca, nie wiadomo skąd; skądś, skądciś
SJP.pl
1. wzmocniony zaimek przysłowny "skąd" (np. "Skądże pani o tym wie?");
2. wzmocniony wykrzyknik "skąd"; cóżże znowu
SJP.pl
partykuła
(1.1) wzmocnione skąd w znaczeniu nie
zaimek
(2.1) rzad. wzmocnione skąd
Wiktionary
partyk. skąd
zaim. skąd
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ubranie robocze chroniące całe ciało
(1.2) kraw. jesienno-wiosenna kurtka z kapturem
Wiktionary
Skafander – specjalny szczelny ubiór chroniący człowieka przed szkodliwym wpływem środowiska zewnętrznego.
Potocznie nazywa się też tak płaszcz przeciwdeszczowy.
Wikipedia
(1.1) Astronauci w skafandrach wchodzą do rakiety.
(1.2) Oferujemy kolorowe skafandry przeciwdeszczowe w przystępnych cenach.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. skafanderek mrz.
Wiktionary
(1.1) kombinezon
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od skafander
(1.2) mały skafander
Wiktionary
(1.1) Olafku, zdejmij teraz skafanderek, żeby wysechł.
Wiktionary
rzecz. skafander mrz.
Wiktionary
wymarły głowonóg
SJP.pl
dotyczący cieśniny Skagerrak
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skagerrakiem, dotyczący Skagerraku
Wiktionary
(1.1) Centralną częścią obszaru nordyckiego była Jutlandia oraz wyspy duńskie, a najdalszą – południowa Skandynawia: skagerrackie wybrzeża Norwegii, Skania, Gotlandia oraz południowa część Svealandii.
Wiktionary
rzecz. Skagerrak mrz.
Wiktionary
[czytaj: SKAgerak] cieśnina Oceanu Atlantyckiego
SJP.pl
Skagerrak – jedna z cieśnin położonych między Danią (Półwysep Jutlandzki) a Szwecją i Norwegią (Półwysep Skandynawski). Poprzez Cieśniny Bałtyckie – Kattegat, Sund i Wielki Bełt – łączy Morze Północne z Morzem Bałtyckim.
Wikipedia
tworzywo skóropodobne; skay
SJP.pl
Skaj, skay – materiał będący imitacją skóry naturalnej. Jest to tkanina poliestrowa pokryta warstwą plastyfikowanego polichlorku winylu lub poliuretanu o fakturze przypominającej skórę zwierzęcą.
Materiał ten stosuje się w pokryciach tapicerskich, głównie ze względu na niższą cenę w porównaniu do prawdziwej skóry, jak również do wyrobu galanterii, ubrań, obuwia, okładek książek.
Wikipedia
oszklone okienko w dachu kabiny lub w pokładzie statku dające światło z góry; skylight
SJP.pl
zrobiony ze skaju
SJP.pl
rozmawiać za pośrednictwem Skype'a (komunikatora internetowego)
SJP.pl
użytkownik Skype'a (komunikatora internetowego); skypowicz
SJP.pl
przymiotnik od: Skaje (wieś w województwie podlaskim)
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skoczyć)
(1.1) przemieszczać się za pomocą odbić od podłoża, przy czym po odbiciu nogi nie mają kontaktu z podłożem (w przeciwieństwie do chodzenia, gdzie zawsze np. u ludzi jedna, a u konia dwie nogi spoczywają np. na ziemi)
(1.2) zmieniać się w sposób nieciągły
(1.3) poruszać się chaotycznie
(1.4) uprawiać spadochroniarstwo
Wiktionary
(1.1) Dziecko skakało po podłodze.
(1.2) Na skutek zmiany pogody pacjentowi skoczyło ciśnienie.
(1.2) Strzałka kompasu gwałtownie skakała raz w prawo, raz w lewo.
Wiktionary
IPA: ˈskakat͡ɕ, AS: skakać
Wiktionary
rzecz. skoczek mrz./mos./mzw., wyskok n., podskok mrz., skok, skakanie, skoczenie, skakanka
czas. dk. skoczyć, podskoczyć, uskoczyć, przeskakiwać, wyskakiwać
przym. skoczny
przysł. skocznie
Wiktionary
(1.1) kicać, hycać, gwara. skikać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: skakanka
Wiktionary
rzecz. skakanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skakać.
Wiktionary
IPA: skaˈkãɲɛ, AS: skakãńe
Wiktionary
rzecz. skakun mzw., skakanka ż., skok mrz., skocznia ż.
czas. wskoczyć, skakać ndk., skoczyć dk.
przym. skoczkowy
Wiktionary
potocznie: urządzenie do skakania wypełniane powietrzem; dmuchaniec, pompowiec
SJP.pl
sznur z uchwytami służący do ćwiczeń sportowych albo jako zabawka dla dzieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj zabawki dziecięcej w postaci linki z rączkami, przez którą dzieci przeskakują dla zabawy;
(1.2) przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń;
Wiktionary
Skakanka – przyrząd gimnastyczny lub zabawka dziecięca, składająca się ze sznurka (linki) z uchwytami na końcu. Wprawiana w ruch obrotowy i przeskakiwana w momencie najniższego położenia skakanki.
Skakać można indywidualnie lub grupowo (tzw. zabawa w linkę lub sznura). Niektórzy potrafią skakać przez kilka linek jednocześnie. Skakanka wykorzystywana jest także do innych zabaw.
Wikipedia
IPA: skaˈkãnka, AS: skakãnka
Wiktionary
rzecz. skakun mzw., skok m., skakanie n., skoczek m., skoczkini ż., podskok m., skocznia ż., skakaneczka ż.
czas. wskoczyć, skakać ndk., skoczyć dk.
przym. skoczny, skoczkowy
Wiktionary
pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae), żyjący w miejscach nasłonecznionych; skaczel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. pająk z rodziny skakunowatych (nazwa systematyczna|Salticidae|ref=tak.)
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. skakunowate nmos. lm., skakanie n., skakanka ż., skoczek m., skaczel m., skocznia ż.
czas. skakać ndk.
przym. skakunowy, skakunowaty, skokowy, skony
przysł. skocznie
Wiktionary
(1.1) skaczel
Wiktionary
1. rodzina owadów z rzędu prostoskrzydłych;
2. rodzina pająków
SJP.pl
Wikipedia
o cechach skakunowatych (rodzina pająków; rodzina owadów)
SJP.pl
rodzaj gryzoni z podrodziny myszy
SJP.pl
Skakuszka (Notomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Wikipedia
1. usystematyzowane zestawienie wartości danej wielkości;
2. wielkość, poziom, zakres jakiegoś zjawiska;
3. stosunek zmiany wielkości, np. mapy, w porównaniu z rzeczywistym rozmiarem;
4. podziałka na przyrządach pomiarowych;
5. określony układ i zakres dźwięków, charakterystyczny dla danego instrumentu lub głosu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. szereg dźwięków ułożonych według pewnego schematu interwałowego w porządku wznoszącym lub opadającym;
(1.2) muz. zakres dźwięków obejmowanych przez instrument muzyczny lub głos;
(1.3) zbiór możliwych ocen w szkole lub w określonym teście (np. psychologicznym lub medycznym)
(1.4) metrol. stat. system symboli (zwykle liczb) kodujących wyniki pomiaru;
(1.5) mat. metoda przekształcenia liczby na współrzędną wykresu
(1.6) geogr. techn. ułamek określający stosunek odległości na mapie lub długości na projekcie, rysunku, modelu w stosunku do odległości rzeczywistych;
(1.7) techn. podziałka pozwalająca odczytać np. wynik pomiaru
(1.8) książk. wielkość, zakres czegoś
(1.9) psych. w wielokryterialnym teście psychometrycznym każda z niezależnych ocen różnych aspektów zjawiska uzyskiwanych w jednym badaniu
forma czasownika.
(2.1) 3. os. lp. przysz. od: skalać
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Skala durowa to siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami III i IV oraz VII i VIII.
(1.2) Skala trąbki obejmuje dźwięki od fis małego do c³.
(1.3) Skala ocen w polskich szkołach ma 6 stopni: niedostateczny, dopuszczający, dostateczny, dobry, bardzo dobry, celujący.
(1.4) Zmienne są na skali nominalnej, gdy przyjmują wartości (etykiety), dla których nie istnieje naturalne uporządkowanie (np. płeć, powiat).
(1.5) Wykres na skali logarytmicznej może obrazować tylko wielkości dodatnie.
(1.6) model parowozu w skali 1:1000 (jeden do tysiąca)
(1.7) Radio ma podświetlaną skalę.
(1.8) Skala tego zjawiska wskazuje na jego systemowy charakter.
(1.9) Test MMPI-2 ma dziesięć skal klinicznych oceniających poziom hipochondrii, depresji, histerii, psychopatii, męskości/kobiecości, paranoi, psychastenii, schizofrenii, manii, introwersji społecznej.
Wiktionary
IPA: ˈskala, AS: skala
Wiktionary
rzecz. skalowanie
czas. skalować, przeskalować, wyskalować
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. skalowanie
czas. skalować, przeskalować, wyskalować
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Skala. z etym|ang|scala.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) scale; (1.2) scale; (1.3) scale; (1.4) scale; (1.5) scale; (1.6) scale; (1.8) scale; (1.9) scale
* baskijski: (1.1) eskala; (1.4) eskala; (1.5) eskala; (1.6) eskala
* bułgarski: (1.6) мащаб m.; (1.7) скала ż.
* duński: (1.1) skala w.; (1.6) skala w.; (1.7) skala w.; (1.8) skala w.
* esperanto: (1.1) skalo; (1.6) skalo
* kataloński: (1.7) escala ż.
* niemiecki: (1.1) Tonleiter ż., Tonskala ż., Skala ż.; (1.2) Stimmlage ż.; (1.3) Notenskala ż.; (1.4) Skalenniveau n., Messniveau n., Skalendignität ż.; (1.5) Darstellung ż.; (1.6) Maßstab m., skala mapy: Kartenmaßstab m.; (1.8) Maßstab m., Umfang m.; (1.9) Skala ż.
* nowogrecki: (1.1) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.2) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.3) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.4) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.5) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.6) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.7) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.8) σκάλα ż., κλίμακα ż.; (1.9) σκάλα ż., κλίμακα ż.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.?) {{PJM|skala.}}
* rosyjski: (1.7) шкала ż., масштаб m.
* szwedzki: (1.1) skala w.; (1.2) skala w.; (1.3) skala w.; (1.4) skala w.; (1.5) skala w.; (1.6) skala w.; (1.7) skala w.; (1.8) skala w.; (1.9) skala w.
* ukraiński: (1.1) шкала ż.
źródła.
== skala (slovio.) ==
ortografie. скала
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) skała
odmiana.
(1.1) lm. skalas
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zbrudzić, zbezcześcić, zhańbić, sprofanować, splugawić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skalać.
Wiktionary
rzecz. kalanie n., kalenica ż.
czas. skalać dk., kalać ndk.
Wiktionary
mieszkaniec Skały (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Skały (miasta w Polsce)
SJP.pl
Skalanka (867 m) – szczyt w Grupie Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywiecko-Kisuckim. Przebega przez niego granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny. Skalanka znajduje się pomiędzy Przełęczą Zwardońską (675 m), a Beskidem Wrzeszczowskim, od którego oddzielona jest przełęczą Graniczne (755 m). Wschodnie stoki Skalanki są polskie i opadają do źródłowej części potoku Słanica z należącymi do Zwardonia osiedlami Gomułka i Lastoczka, w kierunku północno-zachodnim (na terenie Słowacji) tworzy krótki grzbiet oddzielający potoki Čannecký potok i Varmusov potok (dopływy Skaliťanki).
Wikipedia
wielkość, której wartość charakteryzuje tylko jedna liczba (np. temperatura, długość, objętość itp.)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. słodkowodna ryba południowoamerykańska z rodzaju nazwa systematyczna|Pterophyllum|ref=tak., z rodziny pielęgnicowatych, hodowana również w akwariach;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) mat. w algebrze liniowej to element ustalonego ciała, nad którym zbudowany jest dowolny moduł;
(2.2) fiz. każda wielkość fizyczna wyrażona przez pojedynczą liczbę i mająca wymiar fizyczny;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈskalar, AS: skalar
Wiktionary
przym. skalarny
Wiktionary
(1.1) żaglowiec, ryba księżycowa
Wiktionary
dotyczący skalaru
SJP.pl
przymiotnik od: skalar
SJP.pl
przymiotnik od: Skalbmierz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skalbmierzem, dotyczący Skalbmierza
Wiktionary
rzecz. Skalbmierz mrz.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
Skalbmierz – miasto w południowej Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skalbmierz, położone nad Nidzicą.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego.
Wikipedia
mieszkaniec Skalbmierza (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Skalbmierza (miasta w Polsce)
SJP.pl
średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. staroskandynawski poeta i śpiewak, autor i zbieracz wierszy o bohaterach, ich zwycięstwach, miłości;
Wiktionary
Skald – poeta dworski, którego działalność była związana z dworami skandynawskich lub islandzkich władców w czasach wikingów, który to tworzył oraz wykonywał ustne wersje tego, co obecnie znamy jako poezję staronordycką. Wykonywanie utworów obejmowało także grę aktorską i skaldowie wcielali się w trakcie śpiewów we władców czy wojowników. Poeci z tej grupy podróżowali od dworu do dworu witani jako honorowi goście, gdzie w zamian za śpiew dostawali podarunki takie jak pierścienie lub klejnoty, czasami też zapłata była pieniężna. Do końca XII wieku chrześcijaństwo oraz rosnące rozpowszechnienie pisma sprawiły, że ta oralna forma sztuki zaginęła.
Wikipedia
IPA: skalt, AS: skalt
Wiktionary
średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię, uchodząca do Morza Północnego, nieopodal Antwerpii;
Wiktionary
Skalda (fr. Escaut, niderl. Schelde; łac. Scaldis, Scalta) – rzeka płynąca przez Francję, Belgię i Holandię. Długość – 350 km, powierzchnia zlewni – 21 tys. km².
Swoje źródła Skalda bierze w rejonie Aisne we Francji. Uchodzi do Morza Północnego, na północ od Antwerpii, tworząc estuarium. Składa się ono z dwóch odnóg – Skaldy Zachodniej (Westerschelde) i Wschodniej (Oosterschelde). Początkowo główną odnogą była Skalda Wschodnia, ale w XIX w. została ona odcięta tamą. Od tego momentu jako ujście funkcjonuje Skalda Zachodnia.
Wikipedia
(1.1) Antwerpia leży na prawym brzegu rzeki Skaldy.
Wiktionary
przym. skaldyjski
Wiktionary
średniowieczny skandynawski poeta i śpiewak
SJP.pl
Skaldowie – polska grupa rockowa, powstała w 1965 roku w Krakowie. W jej utworach pojawiały się takie gatunki muzyczne jak m.in. big-beat, rock, rock progresywny, folklor góralski, jazz, czy muzyka pop.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skaldą, dotyczący Skaldy
Wiktionary
rzecz. Skalda ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niewielka, powierzchowna rana
Wiktionary
Rana (łac. vulnus) – przerwanie anatomicznej ciągłości tkanek lub ich uszkodzenie pod wpływem czynnika uszkadzającego. Czynnikiem powodującym powstanie rany może być różnego typu uraz lub proces chorobowy, w tym niedokrwienie tętnicze, niewydolność żylna, zakażenia, zmiany troficzne (odleżyna).
Wikipedia
IPA: ˌskalɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: skalečẽńe
Wiktionary
czas. skaleczyć, kaleczyć
rzecz. kaleka m./ż.
Wiktionary
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skaleczyć
przymiotnik odczasownikowy
(2.1) taki, który uległ skaleczeniu
Wiktionary
(2.1) Czy często trafiają do ośrodka skaleczone zwierzęta leśne?
Wiktionary
rzecz. kalecznie n., skaleczenie n.
czas. kaleczyć ndk., kaleczyć się ndk., skaleczyć dk., skaleczyć się dk.
Wiktionary
(2.1) okaleczony, ranny, zraniony
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. kaleczyć)
(1.1) dokonany od|kaleczyć.
czasownik zwrotny dokonany skaleczyć się (ndk. kaleczyć się)
(2.1) dokonany od|kaleczyć się.
Wiktionary
(2.1) Skaleczyłaś się? Krwawisz!
Wiktionary
rzecz. kaleka m./ż.
Wiktionary
minerał skałotwórczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał skałotwórczy, glinokrzemian potasu, sodu albo wapnia;
Wiktionary
Skalenie, szpat polny – najpospolitsze minerały w skorupie ziemskiej.Skalenie są glinokrzemianami przestrzennymi potasu, sodu, wapnia, rzadziej baru. Zawierają izomorficzne domieszki litu, rubidu, cezu, strontu i żelaza.
Grupa skaleni obejmuje szereg minerałów o zróżnicowanym składzie chemicznym i różnej postaci kryształów. Tworzą one kryształy mieszane, w których wzajemnemu podstawieniu ulega jedna lub dwie pary jonów.
Wikipedia
(1.1) Skalenie należą do najpospolitszych minerałów w skorupie ziemskiej.
Wiktionary
IPA: ˈskalɛ̃ɲ, AS: skalẽń
Wiktionary
przym. skaleniowy
Wiktionary
(1.1) szpat polny
Wiktionary
Skaleniowce (skalenoidy, foidy) – grupa minerałów skałotwórczych skał magmowych.
Skaleniowce są to glinokrzemiany sodu i potasu o składzie chemicznym podobnym do skaleni, lecz z mniejszą zawartością krzemionki. Zachodzi w nich zjawisko diadochii jonowej. Występują w skałach o charakterze zasadowym i ultrazasadowym.
Wikipedia
przymiotnik od: skaleń
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od skaleń
Wiktionary
IPA: ˌskalɛ̃ˈɲɔvɨ, AS: skalẽńovy
Wiktionary
rzecz. skaleń mos.
Wiktionary
jedna z prostych postaci krystalograficznych
SJP.pl
Skalenoedr – wielościan przypominający nieco swym kształtem podwójną piramidę sześcioboczną. Ściany obu "piramid" stykają się ze sobą wzdłuż linii zygzakowatej tworząc na przemian trzy kąty większe z trzema mniejszymi. Oś główna trójkątnej symetrii łączy przeciwległe wierzchołki "piramid".
Wikipedia
narzędzie dentystyczne do skalingu (usuwania kamienia nazębnego za pomocą ultradźwięków)
SJP.pl
skała z twardego wapienia jurajskiego, zniszczona przez erozję wodną; skałka
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Pronolagus|Lyon|ref=tak., ssak z rodziny zającowatych występujący wyłącznie w skalistych siedliskach Afryki;
Wiktionary
Skaliczek (Pronolagus) – rodzaj ssaków z rodziny zającowatych (Leporidae).
Wikipedia
(1.1) Skaliczki należą do gniazdowników.
Wiktionary
rzecz. skała ż., skałka ż.
przym. skalny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. ryba z rodziny wargaczowatych
Wiktionary
Wargacz skalik, skalik (Ctenolabrus rupestris) – gatunek ryby z rodziny wargaczowatych (Labridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ctenolabrus Valenciennes, 1839. Bywa hodowana w akwariach morskich.
Wikipedia
(1.1) W akwariach w Japonii trzymają skaliki.
Wiktionary
rzecz. skalnica ż., skała ż., skałka ż., skalniak m., skalnik m.
przym. skalny, skalisty
Wiktionary
(1.1) skalnik
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny bławatnikowatych
SJP.pl
Skalimowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Boćki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
morski glon z rodzaju krasnorostów; litotamnion
SJP.pl
usuwanie kamienia nazębnego; scaling, scalling
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zabieg usunięcia kamienia nazębnego;
Wiktionary
Skaling – usuwanie kamienia nazębnego z powierzchni zębów. Często wykonywany jako element kompleksowej higienizacji, razem z piaskowaniem i fluoryzacją.
Kamień nazębny usuwa się następującymi sposobami:
Wikipedia
(1.1) Skaling można wykonać różnymi narzędziami.
Wiktionary
IPA: ˈskalʲĩŋk, AS: skalʹĩŋk
Wiktionary
o cechach skalinkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
Skalinkowate (Petroicidae) – rodzina małych ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około 50 gatunków ptaków, występujących w Australazji i na wyspach Pacyfiku.
Wikipedia
o cechach skalinkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) będąc tylko ze skał
Wiktionary
(1.1) Na pewnej wysokości zrobiło się skaliście i niedostępnie.
Wiktionary
rzecz. skałkówka ż., skalistość ż., skała ż., skałka ż.
przym. skalisty
Wiktionary
zgrubienie od: skała
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co skaliste
Wiktionary
rzecz. skała ż., skałka ż.
przym. skalisty
przysł. skalisto, skaliście
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) pokryty skałami
(1.2) utworzony ze skał
Wiktionary
(1.2) Zaparła się nogami w skalisty grunt, zaczęła wołać rozpaczliwie:
Wiktionary
rzecz. skała ż., skałka ż., skalniak m., skalnik mzw./mos.
przym. skalny, skałkowy, naskalny
Wiktionary
(1.1) kamienisty
Wiktionary
1. przenieść rysunek lub wzór, używając kalki;
2. powtórzyć, zrobić coś w identyczny sposób; powielić, przekalkować, skopiować;
3. utworzyć nowe wyrazy lub zwroty, mając za wzór wyrazy lub zwroty z innego języka
SJP.pl
przeliczyć, oszacować
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim
SJP.pl
Skalmierzyce (pot. Stare Skalmierzyce, niem. Alt Skalmirschütz) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nowe Skalmierzyce, nad strugą Ciemna, na Wysoczyźnie Kaliskiej, w Kaliskiem, w aglomeracji kalisko-ostrowskiej, graniczy z miastem Nowe Skalmierzyce, ok. 13 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.
Wikipedia
1. klomb o odpowiednio ukształtowanym skalistym gruncie;
2. zdrobnienie od: skalniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od skalniak
Wiktionary
rzecz. skalniak m.
Wiktionary
przydomowy ogródek skalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. torbacz z rodziny kangurowatych;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) ogrod. ogród skalny;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na całym odcinku ogona skalniaka umiejscowione są brązowe i bladożółte pręgi.
(2.1) Babcia cały ranek plewićewiła skalniak.
Wiktionary
rzecz. skała ż., skałka ż., skalnik m.
:: zdrobn. skalniaczek m.
przym. skalny, skalisty
Wiktionary
roślina zielna z rodziny skalnicowatych, o mięsistych lub skórzastych liściach tworzących gęste różyczki, występująca głównie na obszarach górskich półkuli północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Lepidopsetta bilineata|Ayres|ref=tak., ryba przydenna z rodziny flądrowatych
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Saxifraga|L.|ref=tak., drobna roślina z rodziny skalnicowatych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rodzimym środowiskiem skalnic są wody północnego Pacyfiku.
(1.2) Nasiona skalnic są zwykle bardzo drobne.
Wiktionary
rzecz. skalik mzw., skalnicowate lm nm., skalnicowce lm nm., skalnik mzw./mos., skalność ż., skała ż., skałka ż., skałkówka ż., Skałosz mos.
przym. naskalny, skalny, skalisty, skałkowy
Wiktionary
rodzina roślin drzewiastych i bylin z klasy dwuliściennych, o kwiatach promienistych (rzadziej grzbiecistych) i liściach na ogół zebranych w przyziemną rozetę; należą do niej między innymi: skalnica, bergenia, tawułka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Saxifragaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu skalnicowców;
Wiktionary
Skalnicowate (Saxifragaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu skalnicowców. Do rodziny tej należy 31–33 rodzajów i około 540 gatunków. Do rodzimej flory Polski należą rośliny z rodzajów skalnica (Saxifraga) i śledziennica (Chrysosplenium), uprawiane są gatunki reprezentujące rodzaje: bergenia (Bergenia), tawułka (Astilbe), żurawka (Heuchera).
Wikipedia
(1.1) Rośliny z kilku rodzajów skalnicowatych wytwarzają bulwki.
Wiktionary
rzecz. skalnica ż., skalnicowce lm nm.
Wiktionary
o cechach skalnicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Saxifragales|Dumort.|ref=tak., grupa roślin wyróżniana w randze rzędu okrytonasiennych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Skalnica ziarenkowata zaliczany jest do skalnicowców.
Wiktionary
rzecz. skalnica ż., skalnicowate lm nm.
Wiktionary
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
goździcznik skalnicowy - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych
SJP.pl
robotnik zatrudniony w kopalni odkrywkowej, głównie przy urabianiu kamieni budowlanych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik kopalni odkrywkowej zatrudniony przy wyrobie kamienia budowlanego
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. ptak z rodziny pokrzewkowatych
(2.2) icht. ryba z rodziny wargaczowatych
(2.3) icht. ryba z rodziny moronowatych
Wiktionary
Zwierzęta:
Wikipedia
(1.1) Jej wuj miał kopalnię odkrywkową, zatrudniając na stałe do trzydziestu skalników.
(2.1) Wysoko na ścianie gniazdują skalniki.
(2.2) W akwariach w Japonii trzymają skalniki.
Wiktionary
IPA: ˈskalʲɲik, AS: skalʹńik
Wiktionary
rzecz. skalnica ż., skała ż., skałka ż., skalniak m., skalik mzw.
przym. skalny, skalisty
Wiktionary
(2.2) skalik
Wiktionary
1. dotyczący skały, zwłaszcza utworzony ze skały, np. występ skalny;
2. właściwy terenom pokrytym skałami, np. flora skalna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący skały
(1.2) zrobiony ze skały
(1.3) właściwy terenom pokrytym skałami
(1.4) biol. żyjący wśród skał
Wiktionary
IPA: ˈskalnɨ, AS: skalny
Wiktionary
rzecz. skała ż., skałka ż., skalik mzw., skalnik mzw./mos.
przym. naskalny, skalisty
Wiktionary
wizualny sposób wyświetlania transformacji falkowej w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów
SJP.pl
Skalogram – wizualny sposób wyświetlania transformacji falkowej w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów, będący estymatą gęstości energii w przestrzeni czas-skala. Skalogram składa się z trzech osi: oś x oznacza czas, oś y skalę a, zaś oś z wartość współczynnika falki. Najczęściej wartości osi z przedstawiane są poprzez zmianę koloru lub jasności.
Skalogram jest falkowym odpowiednikiem periodogramu.
Wikipedia
urządzenie służące do kopiowania rysunków z kalki na papier światłoczuły, składające się z ramy kopiowej i lamp do naświetlania
SJP.pl
możliwość skalowania
SJP.pl
Skalowalność (ang. scalability) – możliwość powiększenia (zwiększenia skali działania) systemu lub przedsięwzięcia. W ekonomii łatwość, z jaką podaż produktu może być zwiększona w odpowiedzi na rosnący popyt.
Wikipedia
dający się skalować
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) możliwy do zwiększenia lub zmniejszenia skali działania systemu lub przedsięwzięcia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna leżąca po obu stronach dolnego biegu rzeki Niemen, zamieszkana przez plemię Skalowów;
Wiktionary
Skalowia – kraina pruska, jej nazwa oznaczała prawdopodobnie jakieś określenie lasu. Znajdowała się po obu stronach dolnego biegu Niemna od ujścia Mitawy do Zalewu Kurońskiego.
Najstarsza wzmianka o Skalowii znajduje się w zbiorze dokumentów Liber Census Daniae (ok. 1210–1231) duńskiego króla Waldemara II Zwycięskiego, który w 1210 wyprawił się do Prus i je sobie czasowo podporządkował.
Wikipedia
przym. skalowijski
Wiktionary
skóra z włosami ściągnięta z czaszki zabitego wroga, będąca trofeum wojennym Indian, a także niektórych ludów starożytnych, np. Franków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) skrawek skóry głowy z włosami zdjęty z głowy pokonanego wroga;
Wiktionary
Skalp – trofeum wojenne znane wśród niektórych plemion Indian Ameryki Północnej i (według Herodota) u Scytów. Zwykle skrawek skóry głowy z włosami zerwany – poprzez nacięcie – z głowy pokonanego wroga. Skalp obejmuje skórę, tkankę podskórną i czepiec ścięgnisty. Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne, ale często też (po pojawieniu się w Ameryce białych najeźdźców) czysto praktyczne.
Wikipedia
(1.1) Zdobycie skalpu miało często znaczenie kultowe i magiczne.
Wiktionary
IPA: skalp, AS: skalp
Wiktionary
czas. skalpować ndk., oskalpować dk.
Wiktionary
mały, ostry nożyk używany w chirurgii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. mały, bardzo ostry nóż używany w chirurgii;
Wiktionary
Skalpel – mały, bardzo ostry nożyk, pierwotnie chirurgiczny, o jednostronnym ostrzu precyzyjnie wyszlifowanym, często wykonany z węgliku tytanu (TiC) (ze względu na jego twardość). Jest używany w chirurgii do cięcia tkanek miękkich, ale i wszędzie tam, gdzie jego cechy mogą być szczególnie przydatne, na przykład w modelarstwie czy poligrafii.
Wikipedia
IPA: ˈskalpɛl, AS: skalpel
Wiktionary
osoba kupująca jakiś produkt w celu odsprzedaży z zyskiem; scalper
SJP.pl
kobieta kupująca jakiś produkt w celu odsprzedaży z zyskiem; scalperka
SJP.pl
ściągać skalp (skórę z włosami) z czaszki zabitego wroga
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. oskalpować)
(1.1) zdzierać skórę z głowy pokonanego przeciwnika
Wiktionary
(1.1) Przed atakiem na Delhi skalpowano więźniów, kłuto ich bagnetami, zmuszano do jedzenia krowiego mięsa.
Wiktionary
rzecz. skalp m.
czas. oskalpować dk.
Wiktionary
przymiotnik od: Skała
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skałą, dotyczący Skały
Wiktionary
Osoby noszące nazwisko Skalski:
Wikipedia
rzecz. Skała ż.
Wiktionary
1. grupa literacka, do której należał m.in. Julian Tuwim;
2. polskie czasopismo literackie wydawane dawniej w Warszawie;
3. rzeka w Turcji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Troadzie wypływająca z góry Idy, opływająca mityczną Troję;
(1.2) liter. polska grupa poetycka działająca w okresie międzywojennym;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. skamandryta m.
przym. skamandrycki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z grupą poetycką Skamander
(1.2) związany z miesięcznikiem poetyckim „Skamander”
Wiktionary
przymiotnik od: skamandryta
SJP.pl
członek poetyckiej grupy "Skamander"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. poet. członek grupy poetyckiej „Skamander”
Wiktionary
rzecz. Skamander m.
przym. skamandrycki
Wiktionary
potocznie: sfilmować kamerą wideo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skamerować.
Wiktionary
czas. skamerować dk.
Wiktionary
skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamieniałość, skamienielina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) paleont. zachowany w skale szczątek lub odcisk organizmu, który istniał w minionej epoce geologicznej
Wiktionary
Skamieniałości – zachowane w skałach szczątki organizmów (skamieniałości właściwe, strukturalne), a także ślady ich aktywności życiowej (skamieniałości śladowe). Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji. Najczęściej fosylizacji ulegają tylko części szkieletowe. Proces ten zachodzi w wyniku zastąpienia pierwotnej substancji budującej części twarde organizmu innymi związkami mineralnymi (najczęściej węglanem wapnia lub krzemionką, a rzadziej np. dolomitem, syderytem, limonitem, pirytem lub fosforanami) o tym samym składzie chemicznym (np. przejście aragonitu w bardziej stabilny kalcyt) lub odmiennym składzie chemicznym. W przypadku części twardych zbudowanych ze stabilnych substancji (np. kalcytu, krzemionki) zachowują się one czasami bez żadnych przekształceń.
Wikipedia
(1.1) Paleontolodzy znaleźli zupełnie nowy typ dinozaura w skamielinach w południowej Argentynie.
Wiktionary
przym. kamienny
Wiktionary
(1.1) skamieniałość
Wiktionary
skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamielina, skamienielina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest skamieniałe; cecha tych, którzy są skamieniali
(1.2) geol. zachowane w skale szczątki organizmu zwierzęcego lub roślinnego albo też utrwalony w skale ślad jego działalności życiowej;
Wiktionary
Skamieniałości – zachowane w skałach szczątki organizmów (skamieniałości właściwe, strukturalne), a także ślady ich aktywności życiowej (skamieniałości śladowe). Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji. Najczęściej fosylizacji ulegają tylko części szkieletowe. Proces ten zachodzi w wyniku zastąpienia pierwotnej substancji budującej części twarde organizmu innymi związkami mineralnymi (najczęściej węglanem wapnia lub krzemionką, a rzadziej np. dolomitem, syderytem, limonitem, pirytem lub fosforanami) o tym samym składzie chemicznym (np. przejście aragonitu w bardziej stabilny kalcyt) lub odmiennym składzie chemicznym. W przypadku części twardych zbudowanych ze stabilnych substancji (np. kalcytu, krzemionki) zachowują się one czasami bez żadnych przekształceń.
Wikipedia
(1.2) Skamieniałości powstają w wyniku procesu fosylizacji.
Wiktionary
IPA: ˌskãmʲjɛ̇̃ˈɲawɔɕt͡ɕ, AS: skãmʹi ̯ė̃ńau̯ość
Wiktionary
rzecz. kamień m., kamyczek m., skamienielina ż., kamienienie n., skamienienie n., kamienica ż., kamionka ż.
czas. kamienieć ndk., skamienieć dk.
przym. skamieniały, kamienny
Wiktionary
(1.2) fosylia, skamielina
Wiktionary
czasownik nieprzechodni dokonany
(1.1) zamienić się w kamień
(1.2) znieruchomieć
Wiktionary
(1.2) Skamieniała ze strachu.
Wiktionary
IPA: skãˈmʲjɛ̇̃ɲɛ̇t͡ɕ, AS: skãmʹi ̯ė̃ńėć
Wiktionary
rzecz. kamień mrz., skamieniałość ż., skamienienie n.
przym. kamienny
Wiktionary
skamieniałe szczątki zwierzęcia lub rośliny z minionych epok geologicznych, utrwalone ślady obecności lub działalności organizmów; skamieniałość, skamielina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) utrwalone w procesie fosylizacji szczątki zwierzęcia lub rośliny z dawnych epok geologicznych lub też ślady ich obecności
Wiktionary
IPA: ˌskãmʲjɛ̇̃ɲɛˈlʲĩna, AS: skãmʹi ̯ė̃ńelʹĩna
Wiktionary
rzecz. skamieniałość ż., kamień m.
Wiktionary
(1.1) skamieniałość, skamielina
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skamienieć.
Wiktionary
czas. skamienieć
przym. kamienny
rzecz. skamieniałość ż.
Wiktionary
skomleć, skomlić, skamłać, skamleć;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób
SJP.pl
skomleć, skomlić, skamlać, skamłać;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób
SJP.pl
skomleć, skomlić, skamlać, skamleć;
1. o niektórych zwierzętach, zwłaszcza psach: wydawać żałosne dźwięki, popiskiwać, skowyczeć;
2. potocznie: prosić się o coś w natrętny, żałosny sposób
SJP.pl
1. plik komputerowy z zeskanowanym obrazem;
2. potocznie: produkt, rezultat skanowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zeskanowany obraz
(1.2) czynność wykonywania skanów (1.1)
Wiktionary
rzecz. skaner m., skanerek m., skanowanie n., skaning m., zeskanowanie n., przeskanowanie n.
czas. skanować ndk., zeskanować dk., przeskanować dk.
przym. skanerowy, skaningowy
przysł. skaningowo
Wiktionary
(1.2) skanowanie, skaning
Wiktionary
zainstalować system odprowadzający ścieki lub wodę opadową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) urz. zbudowanie sieci kanalizacyjnej, objęcie jakiegoś obszaru siecią kanalizacyjną
(1.2) skierowanie czyjeś działania, zainteresowania na inny w stosunku do pierwotnego teren, inne sprawy
Wiktionary
rzecz. kanalizacja ż., kanaliza ż.
czas. skanalizować dk., kanalizować ndk.
przym. kanalizacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skancerować.
Wiktionary
czas. skancerować dk.
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Sc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Sc i liczbie atomowej 21;
Wiktionary
Skand (Sc, łac. scandium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych.Srebrzystobiały metal o gęstości 2,989 g/cm³.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma skand?
Wiktionary
IPA: skãnt, AS: skãnt
Wiktionary
przym. skandowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Sc
Wiktionary
skrót od: skandynawski
SJP.pl
1. wydarzenie powodujące zgorszenie, oburzenie i zawstydzenie;
2. atmosfera wywołana takim wydarzeniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdarzenie budzące oburzenie i kontrowersje
(1.2) oburzenie i zgorszenie wywołane skandalem (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Ciąża hrabianki wywołała skandal na salonach.
Wiktionary
IPA: ˈskãndal, AS: skãndal
Wiktionary
rzecz. skandalista m., skandalistka ż., skandalizowanie n.
:: zdrobn. skandalik m.
czas. skandalizować ndk.
przym. skandaliczny
przysł. skandalicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. skandalista m., skandalistka ż., skandalizowanie n.
:: zdrobn. skandalik m.
czas. skandalizować ndk.
przym. skandaliczny
przysł. skandalicznie
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|scandale.
uwagi.
tłumaczenia.
* albański: (1.1) skandal m.
* angielski: (1.1) scandal; (1.2) scandal
* arabski: (1.1) فضح, فضيحة, بغي
* duński: (1.1) skandale w.; (1.2) skandale w.
* esperanto: (1.1) skandalo
* francuski: (1.1) scandale m.
* gudźarati: (1.1) કૂથલી ż. (kūthalī), કૌભાંડ n. (kaubhāṇḍa)
* hiszpański: (1.1) escándalo m.; (1.2) escándalo m.
* kataloński: (1.1) escàndol m.; (1.2) escàndol m.
* niemiecki: (1.1) Skandal m.; (1.2) Skandal m.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1-2) {{PJM|skandal. ,. PJM|afera.}}
* rosyjski: (1.1) сканда́л m.; (1.2) сканда́л m.
* serbsko-chorwacki: (1.1) skandal m.
* slovio: (1.1) skandal (скандал)
* słowacki: (1.1) škandál m.
* słoweński: (1.1) škandal m.
* szwedzki: (1.1) skandal w.; (1.2) skandal w.
* wilamowski: (1.1) škandāl m., skaondaol m.; (1.2) škandāl m., skaondaol m.
źródła.
== skandal (język albański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) skandal
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób skandaliczny
Wiktionary
rzecz. skandal m., skandalista m., skandalistka ż., skandalizowanie n., skandaliczność ż.
czas. skandalizować ndk.
przym. skandaliczny
Wiktionary
(1.1) bezczelnie, oburzająco
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: skandalicznie
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest skandaliczne; cecha tych, którzy są skandaliczni
Wiktionary
przym. skandaliczny
przysł. skandalicznie
rzecz. skandalista mos., skandalistka ż.
Wiktionary
1. mający cechy skandalu lub go wywołujący;
2. oceniany jako bardzo negatywny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stanowiący skandal, mający cechy skandalu
(1.2) taki, który wywołuje oburzenie, zgorszenie i przynosi wstyd
Wiktionary
(1.2) Ujawniły one skandaliczną chciwość i prawdziwy poziom moralny głównego żydożercy Trzeciej Rzeszy.
Wiktionary
IPA: ˌskãndaˈlʲit͡ʃnɨ, AS: skãndalʹičny
Wiktionary
rzecz. skandal m., skandaliczność ż., skandalista m., skandalistka ż.
przysł. skandalicznie
Wiktionary
(1.2) oburzający, gorszący, zawstydzający, karygodny
Wiktionary
zdrobnienie od: skandal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od skandal
Wiktionary
rzecz. skandal m.
Wiktionary
osoba wywołująca skandale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba będąca powodem skandali
Wiktionary
(1.1) Niedawni skandaliści popkultury odchodzą w zapomnienie.
Wiktionary
IPA: ˌskãndaˈlʲista, AS: skãndalʹista
Wiktionary
rzecz. skandal m., skandaliczność ż.
:: fż. skandalistka ż.
czas. skandalizować ndk.
przym. skandaliczny
przysł. skandalicznie
Wiktionary
(1.1) aferzysta
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta wywołująca skandale
Wiktionary
rzecz. skandal m., skandaliczność ż.
:: fm. skandalista m.
przym. skandaliczny
przysł. skandalicznie
Wiktionary
(1.1) pot. aferzystka
Wiktionary
wywoływać oburzenie, zgorszenie
SJP.pl
(1405-1468) albański bohater narodowy
SJP.pl
Skanderbeg, właśc. Gjergj Kastrioti "Skënderbeu", pol. Jerzy Kastriota "Aleksander Wielki" (ur. 1405 w Krui, zm. 17 stycznia 1468 w Lezhy) – albański władca, dowódca wojskowy, kluczowa postać w historii Albanii jak i Polski poprzez poparcie Krucjaty Warneńskiej. Skanderbeg jest uważany za jednego z najwybitniejszych generałów wszech czasów i ikonę obrony chrześcijaństwa i Albanii.
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rytmicznie wypowiadać słowa, dzieląc je na sylaby
Wiktionary
(1.1) Wokół pałacu stał wielotysięczny tłum skandujący antyprezydenckie hasła.
Wiktionary
rzecz. skandowanie n.
czas. poskandować dk., wyskandować dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skandować.
Wiktionary
Skandowanie (z łac. scandere "wstępować, wchodzić na coś") – dobitny i nienaturalny sposób mówienia, polegający na dzieleniu wypowiedzi na niezróżnicowane prozodyjnie sylaby, bez zaznaczania granic wyrazów. W nauce o literaturze skandowaniem nazywa się recytowanie utworu wierszowanego z regularnym podkreślaniem jego rytmu.
Wikipedia
rzecz. nieskandowanie n.
czas. skandować ndk.
Wiktionary
każdy pierwiastek z trzeciej grupy układu okresowego Mendelejewa
SJP.pl
Skandowce – pierwiastki 3 (daw. IIIB lub III pobocznej) grupy układu okresowego.
Wikipedia
każdy pierwiastek z trzeciej grupy układu okresowego Mendelejewa
SJP.pl
→ skand
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący skandu
Wiktionary
rzecz. skand m.
Wiktionary
mieszkaniec Skandynawii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mieszkaniec Skandynawii
Wiktionary
(1.1) Czy to prawda, że Skandynawowie są małomówni?
(1.1) 13 grudnia Skandynawowie obchodzą Dzień Świętej Łucji.
Wiktionary
IPA: skãnˈdɨ̃naf, AS: skãndỹnaf
Wiktionary
rzecz. Skandynawia ż., skandynawista m., skandynawistka ż., skandynawistyka ż., skandynawizm m.
:: fż. Skandynawka ż.
przym. skandynawski, skandynawistyczny
Wiktionary
region Europy, w którym leżą: Szwecja, Norwegia i Dania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. region północnej Europy obejmujący kraje Danię, Norwegię i Szwecję;
Wiktionary
Skandynawia – region północnej Europy, obejmujący państwa: Szwecję, Norwegię oraz Danię. Obejmuje część z krajów nordyckich.
Czasem w nieskandynawskich mediach, biorąc pod uwagę wpływy szwedzkie i duńskie, do Skandynawii zalicza się Islandię, a nawet niegermańskie państwa i regiony, takie jak: Finlandia, niewielka część Rosji (Karelia), Estonia, niekiedy też Łotwa, a nawet Litwa. W samych krajach skandynawskich za Skandynawię uważa się jednak tylko trzy państwa (Dania, Norwegia, Szwecja).
Wikipedia
(1.1) Wspólną nazwą walut używanych w Skandynawii jest korona.
(1.1) Göteborg ma największy port w Skandynawii.
(1.1) W tym samym roku duńska firma otrzymała przedstawicielstwo na całą Skandynawię.
Wiktionary
IPA: ˌskãndɨ̃ˈnavʲja, AS: skãndỹnavʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. skandynawistka ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż.
przym. skandynawski
Wiktionary
(1.1) kraje nordyckie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. jęz. znawca języka, literatury i kultury skandynawskiej
(1.2) hist. zwolennik skandynawizmu
Wiktionary
rzecz. skandynawistka ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż.
:: fż. skandynawistka ż.
przym. skandynawski
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: skandynawista
Wiktionary
IPA: ˌskãndɨ̃naˈvʲistka, AS: skãndỹnavʹistka
Wiktionary
rzecz. skandynawistyka ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż., Skandynawia ż.
:: fm. skandynawista mos.
przym. skandynawistyczny, skandynawski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o kulturze, sztuce i języku ludów zamieszkujących Półwysep Skandynawski;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Skandynawka ż., Skandynaw mos., skandynawista m., skandynawistka ż., skandynawizm m.
przym. skandynawski
Wiktionary
Skandynawizm – ruch polityczny i kulturalny propagujący idee ściślejszej współpracy kulturowej i ekonomicznej krajów skandynawskich, a w dalszej perspektywie ich zjednoczenia.
Ruch rozwijał się początkowo w duńskich środowiskach uniwersyteckich. Stamtąd trafił do Szwecji, gdzie rozwijał się w Lund i Uppsali. Za moment powstania ruchu uważa się spotkanie na uniwersytecie w Lund w 1829 roku, podczas którego szwedzki poeta Esaias Tegnér uhonorował duńskiego poetę Adama Gottloba Oehlenschlägera wieńcem laurowym, ogłaszając tym samym rozpoczęcie współpracy narodów skandynawskich.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skandynawizować.
Wiktionary
rzecz. zeskandynawizowanie n., nieskandynawizowanie n.
czas. skandynawizować ndk., zeskandynawizować ndk.
Wiktionary
mieszkanka Skandynawii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Skandynawii
Wiktionary
IPA: ˌskãndɨ̃ˈnafka, AS: skãndỹnafka
Wiktionary
rzecz. Skandynawia ż., skandynawista m., skandynawistka ż., skandynawistyka ż.
:: fm. Skandynaw m.
przym. skandynawski, skandynawistyczny
Wiktionary
badacz, obserwator Skandynawii
SJP.pl
przymiotnik od: Skandynawia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze Skandynawią, dotyczący Skandynawii
Wiktionary
(1.1) Kraje skandynawskie należą do najlepiej rozwiniętych krajów Europy.
Wiktionary
IPA: ˌskãndɨ̃ˈnafsʲci, AS: skãndỹnafsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Skandynawia ż., Skandynaw mos., Skandynawka ż., skandynawizm mrz., skandynawskość ż., skandynawistyka ż., skandynawista mos., skandynawistka ż.
przym. skandynawistyczny
przysł. skandynawsko
Wiktionary
1. skrystalizować cukier;
2. usmażyć w cukrze, pokryć warstwą cukru
SJP.pl
scanner;
1. urządzenie służące do wytworzenia cyfrowego obrazu obiektu, np. zdjęcia, slajdu, drukowanego tekstu, a następnie wprowadzenia go do komputera;
2. w poligrafii: urządzenie elektroniczne do rejestrowania i korygowania tonalności i barw reprodukowanego oryginału oraz zapisywania obrazu na odpowiednim materiale;
3. urządzenie pozwalające sporządzić obraz (mapę) jakiegoś obszaru lub obiektu przez punktowe sondowanie za pomocą fal świetlnych, radiowych, rentgenowskich itp.;
4. w informatyce: program przeznaczony do skanowania tekstów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu kreskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej;
(1.2) urządzenie przeszukujące
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Używam skanera, aby przenieść stare zdjęcia na swój komputer.
(1.1) Na kursach szybkiego czytania nauczyłam się czytać całymi akapitami. Pochłaniałam książki jak skaner.
Wiktionary
IPA: ˈskãnɛr, AS: skãner
Wiktionary
rzecz. skanowanie n., skaning m.
:: zdrobn. skanerek m.
czas. skanować ndk., zeskanować dk., przeskanować dk., wyskanować dk.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) czytnik
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. skanowanie n., skaning m.
:: zdrobn. skanerek m.
czas. skanować ndk., zeskanować dk., przeskanować dk., wyskanować dk.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|scanner.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) scanner
* arabski: (1.1) ماسح ضوئي
* baskijski: (1.1) eskaner
* bułgarski: (1.1) скенер m.
* duński: (1.1) skanner w., scanner w.
* fiński: (1.1) kuvanlukija, skanneri
* francuski: (1.1) numériseur de document, scanneur
* gruziński: (1.1) სკანერი
* hiszpański: (1.1) escáner m.
* japoński: (1.1) イメージスキャナ
* kaszubski: (1.1) skaner m.
* kataloński: (1.1) escàner
* niemiecki: (1.1) Scanner m.; (1.2) Scanner m.
* nowogrecki: (1.1) σαρωτής m., σκάνερ n.
* perski: (1.1) اسکنر
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|skaner, skanować, zeskanować.}}
* ukraiński: (1.1) ска́нер m.
* włoski: (1.1) scansionatore d'immagine, scanner
źródła.
== skaner (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) inform. skaner
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
operator skanerów formowych
SJP.pl
kraina historyczna w Szwecji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina historyczna leżąca na najdalej wysuniętym na południe końcu Półwyspu Skandynawskiego, nad cieśniną Sund, obecnie w Szwecji;
(1.2) geogr. adm. szwedzki region administracyjny, z siedzibą w Malmö, obejmuje większość historycznej Skanii (1.1);
Wiktionary
Skania, Skonia (w językach duńskim i szwedzkim Skåne odsłuchaj) – historyczna kraina (lub prowincja, landskap) Szwecji, do traktatu z Roskilde w 1658 należąca do Danii. Położona jest na południu kraju nad Morzem Bałtyckim i cieśniną Sund. Graniczy z krainami Halland, Smalandia i Blekinge. Skania połączona jest z duńską wyspą Zelandią mostem nad cieśniną Sund.
Wikipedia
(1.1) Centralną częścią obszaru nordyckiego była Jutlandia oraz wyspy duńskie, a najdalszą – południowa Skandynawia: skagerrackie wybrzeża Norwegii, Skania, Gotlandia oraz południowa część Svealandii.
Wiktionary
przym. skański
Wiktionary
(1.1) war. Skonia
Wiktionary
1. w technice: wykorzystać części pochodzące z jakiegoś urządzenia (maszyny, samochodu) do naprawy innego egzemplarza;
2. w marketingu: zmniejszyć sprzedaż produktu przez wprowadzenie innego o podobnych cechach
SJP.pl
przymiotnik od: skaning
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. taki, którego zasada działania polega na przemiataniu przestrzeni i czytaniu wartości punkt po punkcie
Wiktionary
IPA: ˌskãɲĩŋˈɡɔvɨ, AS: skãńĩŋgovy
Wiktionary
czas. skanować
rzecz. skan mrz., skaning
Wiktionary
1. tworzyć za pomocą skanera komputerowy zapis obrazu;
2. odczytywać za pomocą skanera punkt po punkcie informację zawartą w obrazie lub nośniku elektronicznym;
3. przeszukiwać treści w jakimś urządzeniu za pomocą programu komputerowego w celu usunięcia wirusów lub znalezienia jakiejś informacji
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wprowadzać do komputera dane za pomocą skanera
(1.2) techn. czytać wartości punkt po punkcie
(1.3) biur. wykonywać kopię dokumentu, grafiki itp. przy użyciu skanera
Wiktionary
IPA: skãˈnɔvat͡ɕ, AS: skãnovać
Wiktionary
rzecz. skaner m., skaning m., skanowanie n., skan mrz.
czas. zeskanować dk.
przym. skaningowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skanować.
Wiktionary
IPA: ˌskãnɔˈvãɲɛ, AS: skãnovãńe
Wiktionary
czas. skanować
rzecz. skaner mrz., skan mrz.
Wiktionary
1. krajoznawcze muzeum etnograficzne pod gołym niebem, gdzie eksponowane są zabytki budownictwa ludowego oraz sprzęty i narzędzia określonego regionu;
2. potocznie: miejsce zacofane pod względem cywilizacyjnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) turyst. muzeum etnograficzne na wolnym powietrzu, którego celem jest prezentowanie kultury ludowej danego regionu;
(1.2) przen. miejsce zacofane cywilizacyjnie
Wiktionary
Skansen (muzeum skansenowskie, muzeum na wolnym powietrzu (ang. open-air museum)) – potoczne określenie muzeum na wolnym powietrzu, którego celem jest zaprezentowanie kultury ludowej danego regionu lub też ekspozycja obiektów zabytkowych (archeologicznych, budowlanych, etnograficznych). Polskie muzea skansenowskie zrzeszają się w Stowarzyszeniu Muzeów na Wolnym Powietrzu. Najstarszym skansenem w Polsce jest Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach.
Wikipedia
(1.1) Na terenie chorzowskiego skansenu znajduje się 78 drewnianych obiektów architektury.
Wiktionary
IPA: ˈskãw̃sɛ̃n, AS: skãũ̯sẽn
Wiktionary
przym. skansenowy, skansenowski
Wiktionary
(1.1) park etnograficzny
Wiktionary
przymiotnik od: skansen; skansenowski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z skansenem, dotyczący skansenu
Wiktionary
rzecz. skansen m.
Wiktionary
szwedzka firma budowlana
SJP.pl
Skanska – międzynarodowe przedsiębiorstwo budowlane założone w 1887 roku w Malmö jako Aktiebolaget Skånska Cementgjuteriet. Siedziba przedsiębiorstwa od stycznia 2014 znajduje się w Sztokholmie w Szwecji.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skanią, dotyczący Skanii
Wiktionary
rzecz. Skania ż.
Wiktionary
kobieta skąpa; skąpica
SJP.pl
Skąpa – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Strzelce Wielkie. W latach 1973–74 w gminie Sulmierzyce.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
spaść, ściec w postaci kropli; skapnąć, ukapać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skąpać.
Wiktionary
czas. skąpać
rzecz. kąpielisko n., kąpielowy mos., kąpielówki nmos.
przym. kąpielowy
Wiktionary
rodzaj mszaków z rzędu meszkowców
SJP.pl
rodzina mszaków z rzędu meszkowców
SJP.pl
potocznie:
1. utracić energię i chęć do życia;
2. zniedołężnieć, zestarzeć się; zgrzybieć, zramoleć
SJP.pl
potocznie:
1. utracić energię i chęć do życia;
2. zniedołężnieć, zestarzeć się; zgrzybieć, zramoleć
SJP.pl
kobieta skąpa; skąpica
SJP.pl
Wikipedia
ceramiczny talerzyk w kształcie czajniczka; skapek
SJP.pl
przekabacić, przekupić, przeciągnąć kogoś na swoją stronę, podkupić
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. kaperować)
(1.1) dokonany od|kaperować.
Wiktionary
rzecz. kaper mos. mrz., kaperownictwo n., kaperstwo n.
czas. kaperować ndk.
przym. kaperski
Wiktionary
reg.: kobieta skąpa
SJP.pl
reg.: skąpiec
SJP.pl
wydzielać komuś małe ilości, nie dawać czegoś w wystarczającym stopniu
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) być skąpym
Wiktionary
rzecz. skąpiec mos., skąpiradło n., skąpstwo n.
przym. skąpiutki, skąpy
Wiktionary
potocznie, z niechęcią o kobiecie skąpej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba niechętnie wydająca swoje pieniądze
Wiktionary
(1.1) W dzisiejszych czasach tylko skąpcy cerują skarpetki, zamiast nabyć parę nowych.
Wiktionary
IPA: ˈskɔ̃mpʲjɛt͡s, AS: skõmpʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. skąpstwo n., skąpiradło n.
czas. skąpić ndk., poskąpić dk.
przym. skąpy, skąpiutki
przysł. skąpo
Wiktionary
(1.1) sknera, sknerus, kutwa, skąpiradło, dusigrosz, mrzygłód, liczykrupa, wędzigrosz, gównojad, centuś, chytrus, chciwiec, harpagon, żyła; gw-pl|Śląsk Cieszyński|dziurdziuch, nienażraniec.; przest. żminda, żyd
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: skąpo
SJP.pl
potocznie, z niechęcią: osoba stroniąca od wydawania pieniędzy, nawet na podstawowe potrzeby; skąpiec, sknera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. pejor. pogard. ktoś, kto stroni od wydawania pieniędzy
Wiktionary
rzecz. skąpiec mos., skąpstwo n.
przym. skąpy, skąpiutki
czas. skąpić ndk.
Wiktionary
(1.1) centuś, chytrus, dusigrosz, harpagon, kutwa, liczykrupa, sknera, sknerus, żminda, żyd, żyła
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skapitalizować.
Wiktionary
czas. skapitalizować dk.
Wiktionary
czasownik dokonany (ndk. kapitulować)
(1.1) ulec kapitulacji; podporządkować się wrogowi czy przeciwnościom
Wiktionary
(1.1) Gdyby Grecy wiedzieli przedtem z kim będą mieć do czynienia i lepiej przygotowaliby się do boju z Antami, to nie skapitulowaliby od razu.
Wiktionary
rzecz. skapitulowanie n., kapitulant mos., kapitulowanie n.
czas. kapitulować ndk.
przym. kapitulacyjny, kapitulancki
Wiktionary
(1.1) poddać się, dać za wygraną
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skapitulować.
Wiktionary
czas. skapitulować dk.
rzecz. kapitulowanie n., kapitulant mos.
przym. kapitulacyjny, kapitulancki
Wiktionary
zdrobnienie od: skąpy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: skąpy
Wiktionary
IPA: skɔ̃mˈpʲjutʲci, AS: skõmpʹi ̯utʹḱi
Wiktionary
rzecz. skąpstwo n., skąpiec m., skąpiradło n., skąpienie n.
czas. skąpić ndk., poskąpić dk.
przym. skąpy
przysł. skąpo
Wiktionary
ceramiczny talerzyk w kształcie czajniczka; skapek
SJP.pl
1. spaść jako kropla; kapnąć, ściec;
2. w przenośni: dostać się jako drobny, okazjonalny zysk;
3. potocznie: skapnąć się - zorientować się; skapować się, kapnąć się
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma niewiele liści
Wiktionary
IPA: ˌskɔ̃mpɔˈlʲistnɨ, AS: skõmpolʹistny
Wiktionary
minerał, glinokrzemian sodu i wapnia zawierający dodatkowe aniony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady krzemianów
Wiktionary
IPA: skaˈpɔlʲit, AS: skapolʹit
Wiktionary
zmniejszenie wydzielania moczu, głównie wskutek niewydolności nerek; oliguria
SJP.pl
Skąpomocz (łac. oliguria) – zmniejszenie ilości moczu dobowego poniżej 400–500 ml u dorosłych (przy wzroście 170 cm i wadze 70 kg). Odpowiednio u niemowląt poniżej 1 ml/kg/h oraz u większych dzieci 0,5 ml/kg/h. Spadek ilości moczu poniżej 100 ml/dobę określa się mianem bezmoczu (anuria).
Wikipedia
gromada stawonogów zaliczanych do wijów; skąpotchawce
SJP.pl
Skąponogi, skąpotchawce (Pauropoda) – gromada stawonogów zaliczanych do wijów. osiągające długość ciała do 2 mm. Dotąd opisano około 780 gatunków skąponogów, z których około 30 znanych jest z Polski.
Wikipedia
osoba, która ma niewielkie objawy jakiejś choroby
SJP.pl
w medycynie: charakteryzujący się występowaniem niewielkich objawów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. o łagodnym przebiegu, z objawami choroby o niewielkim nasileniu
Wiktionary
(1.1) HBV jest wirusem DNA wywołującym zapalenie wątroby typu B. Przebieg zakażenia może być bezobjawowy, skąpoobjawowy lub pełnoobjawowy z żółtaczką.
Wiktionary
przysł. skąpoobjawowo
Wiktionary
1. gęś skąpopłetwa - gatunek dużego ptaka z rzędu blaszkodziobych; bezpłetwiec;
2. sieweczka skąpopłetwa - gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych
SJP.pl
przedstawiciel podgromady zwierząt o tej samej nazwie, należącej do typu pierścienic; zamieszkuje środowisko lądowe i wody słodkie
SJP.pl
przedstawiciel podgromady zwierząt o tej samej nazwie, należącej do typu pierścienic; zamieszkuje środowisko lądowe i wody słodkie
SJP.pl
Skąposzczety (Oligochaeta) – grupa około 5000 gatunków pierścienic o wyraźnie segmentowanym, wydłużonym ciele pozbawionym parapodiów i bez przydatków na głowowym odcinku ciała, z nielicznymi i prostymi, chitynowymi szczecinami, tradycyjnie klasyfikowana jako podgromada siodełkowców (Clitellata). Ewolucyjnie wywodzone są od morskich wieloszczetów. Większość gatunków zamieszkuje środowiska lądowe i słodkowodne, ale są też takie, które żyją w wodach słonawych i słonych. Żywią się martwą materią organiczną, mikroorganizmami i cząstkami żywych roślin. Niektóre są drapieżnikami, komensalami lub pasożytami. Większość gatunków odgrywa znaczącą rolę w kształtowaniu właściwej struktury gleby lub w procesach samooczyszczania się wód.
Wikipedia
gromada stawonogów zaliczanych do wijów; skąponogi
SJP.pl
Skąponogi, skąpotchawce (Pauropoda) – gromada stawonogów zaliczanych do wijów. osiągające długość ciała do 2 mm. Dotąd opisano około 780 gatunków skąponogów, z których około 30 znanych jest z Polski.
Wikipedia
przedstawiciel gromady stawonogów zaliczanych do wijów
SJP.pl
potocznie:
1. zrozumieć coś; sczaić, zajarzyć, skumać, zakapować;
2. skapować się - zorientować się; skapnąć się, kapnąć się
SJP.pl
potocznie o oczach: stawać się kaprawymi, zropieć
SJP.pl
rzadko: pokryć, napełnić łzami lub ropą
SJP.pl
potocznie o oczach: stawać się kaprawymi, zropieć
SJP.pl
→ Skąpe (wieś w Polsce)
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
bycie skąpym; sknerstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niechęć do rozstawania się z pieniędzmi, nadmierna oszczędność
Wiktionary
(1.1) Oskarżono mnie o skąpstwo i chciwość, a przecież byłam tylko oszczędna!
Wiktionary
IPA: ˈskɔ̃mpstfɔ, AS: skõmpstfo
Wiktionary
rzecz. skąpiec m., skąpiradło n., skąpienie n.
czas. skąpić ndk., poskąpić dk.
przym. skąpy, skąpiutki
przysł. skąpo
Wiktionary
(1.1) chytrość, sknerstwo
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: skąpy
SJP.pl
przeciągnąć kogoś na swoją stronę, pozyskać dla siebie
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) przeciągnąć na swoją stronę, zjednać sobie
Wiktionary
czas. kaptować ndk.
Wiktionary
(1.1) ująć
Wiktionary
wróżenie z łopatek zwierząt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wróżenie z łopatek zwierząt
Wiktionary
Skapulimancja – wróżenie w oparciu o pęknięcia na powierzchni świeżo wypalonej owczej łopatki (łac. scapula).
Do wróżb używano nie tylko łopatek owczych, ale ogólnie – bydlęcych (osteomancja), a w wyjątkowych okolicznościach – ludzkich. W Chinach używano skorup zółwia (plastromancja).
Wikipedia
1. oszczędny do przesady, żałujący komuś czegoś
2. zbyt mały, składający się z niewielu części, niewystarczający
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) pejor. niechętnie oddający swoje dobra, pieniądze
(1.2) pot. bardzo mały, o małej objętości
Wiktionary
(1.1) Mój mąż jest taki skąpy, że gdy czyta książkę, to aby zaoszczędzić na rachunkach za prąd, gasi światło na czas przewracania kartek.
(1.2) Na obozie organizatorzy zapewnili tylko bardzo skąpą kolację.
Wiktionary
IPA: ˈskɔ̃mpɨ, AS: skõmpy
Wiktionary
rzecz. skąpiec m., skąpstwo n., skąpiradło, skąpienie n.
czas. skąpić ndk., poskąpić dk.
przysł. skąpo
przym. skąpiutki
Wiktionary
(1.1) chytry, centusiowski
(1.2) mały, niedostateczny, ograniczony
Wiktionary
1. spadać jako kropla; kapać, ściekać;
2. w przenośni: być uzyskiwanym jako drobny, okazjonalny zysk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skapywać.
Wiktionary
czas. skapywać ndk.
Wiktionary
1. duży, czarny chrząszcz z metalicznym połyskiem, żywiący się nawozem; poświętnik;
2. święty żuk egipski, czczony niegdyś jako bóg wschodzącego słońca; wykonany z fajansu, kamienia lub metalu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Scarabaeus|ref=tak., rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych;
(1.2) ent. chrząszcz z rodzaju skarabeusz (1.1)
(1.3) archeol. hist. staroegipski owalny amulet
Wiktionary
Skarabeusz, poświętnik (Scarabaeus) – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych. Jest ich ponad 30 gatunków. Są stosunkowo duże w porównaniu do innych chrząszczy, są czarne i mają metaliczny połysk. Występują w Północnej Afryce, Południowej Europie i Azji Mniejszej.
Wikipedia
rzecz. skaraboid mrz.
Wiktionary
(1.2) poświętnik
Wiktionary
zdrobnienie od: skarabeusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. hist. niewielka, owalna pieczęć wykonana z kamienia, w starożytnym Egipcie w kształcie skarabeusza, później również z wizerunkiem innych zwierząt
Wiktionary
rzecz. skarabeusz m.
Wiktionary
skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę; ukarać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
skazać na karę, wymierzyć, wykonać karę; ukarać
SJP.pl
1. zwykle w liczbie mnogiej: zbiór pieniędzy lub drogocennych rzeczy, często ukryty; kosztowności, bogactwo;
2. rzecz wielkiej wartości materialnej lub artystycznej;
3. w przenośni: osoba lub rzecz bardzo przez kogoś ceniona; ukochany, ukochana;
4. dawniej:
a) skarb państwa, majątek państwa;
b) instytucja nim zarządzająca;
5. skarb państwa:
a) państwo jako podmiot prawny, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie jest we władaniu innych osób prawnych;
b) ogół zasobów finansowych państwa, majątek państwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zbiór bardzo wartościowych rzeczy
(1.2) coś niezwykle wartościowego, drogocennego
(1.3) osoba kochana, ceniona
(1.4) przest. majątek państwa
(1.5) zob. skarb państwa.
(1.6) archeol. znalezisko gromadne, złożone z celowo ukrytych przedmiotów
Wiktionary
Skarb – jeden z podstawowych typów stanowisk archeologicznych. Termin odnosi się wyłącznie do znalezisk ruchomych (co najmniej dwóch), celowo składowanych przez jakąś osobę lub grupę. Obejmuje zespół cennych w danym okresie przedmiotów (np. monet, ozdób), fragmentów surowca (bryłek minerałów, metali), narzędzi lub broni ukrytych jako forma przechowywania majątku (zwykle w czasach zagrożenia najazdami) lub zdeponowanych w celach kultowych (jako ofiara).
Wikipedia
(1.3) Emilko, mój skarbie, kocham cię.
(1.4) Wszystkie świątynie (…) odmówiły skarbowi kredytu i najpokorniej błagają waszą świątobliwość, aby w ciągu dwu lat rozkazał wypłacić pożyczone od nich sumy…
Wiktionary
IPA: skarp, AS: skarp
Wiktionary
rzecz. skarbnica ż., skarbonka ż., skarbnik mos., skarbniczka ż., skarbiec mrz., skarbczyk mrz., skarbówka ż., skarbowość ż.
czas. zaskarbić dk., zaskarbiać ndk.
przym. skarbowy
Wiktionary
(1.1) majątek
Wiktionary
Skarbanowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Izbica Kujawska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 146 mieszkańców. Jest osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy Izbica Kujawska. Ze wsi Skarbanowo pochodzi śląski poeta Józef Krupiński (1930–1998).
Wikipedia
przymiotnik od: skarbiec
SJP.pl
zdrobnienie od: skarbiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od skarbiec
(1.2) zbiór czegoś cennego, również niematerialnego
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. książeczka do nabożeństwa
Wiktionary
(1.2) To kwestia godzin. Jeszcze kilka i ten skarbczyk wspomnień i doświadczeń rozpłynie się w nicości.
Wiktionary
IPA: ˈskarpt͡ʃɨk, AS: skarpčyk
Wiktionary
rzecz. skarbówka ż., skarbnik m., skarbniczka ż., skarb m., skarbiec n., zaskarbianie n., zaskarbienie n., podskarbi m., skarbonka ż., skarbnica ż.
czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.
przym. skarbcowy, skarbowy
Wiktionary
skarbek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbeczek, skarbik, skarbek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbnica (dawniej);
1. budynek lub wydzielone pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pieniędzy, cennych przedmiotów, papierów wartościowych itp., odpowiednio zabezpieczone przed kradzieżą i pożarem; trezor;
2. zbiór kosztowności lub pieniędzy; skarb;
3. w przenośni: instytucja lub miejsce zgromadzenia wartości wyższych, np. sztuki, kultury, historii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) odpowiednio zabezpieczony magazyn na drogocenne rzeczy;
(1.2) zbiór kosztowności
Wiktionary
Skarbiec – specjalne pomieszczenie lub budynek przeznaczony do gromadzenia i przechowywania cennych dokumentów, kosztowności. Skarbce budowano w pałacach, zamkach – przeznaczone do przechowywania skarbów i dokumentów państwowych lub właściciela zamku; skarbce w klasztorach, kościołach – przeznaczone do przechowywania klejnotów sakralnych, darów wotywnych, pamiątek narodowych. Część zgromadzonych w skarbcach dzieł sztuki często jest eksponowana na wystawach.
Wikipedia
IPA: ˈskarbʲjɛt͡s, AS: skarbʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. skarb m., skarbnica ż., skarbnik m., skarbniczka ż., zaskarbianie n., zaskarbianie n., skarbówka ż., skarbonka ż., skarbona ż., skarbowość ż., skarbny m., Skarbona ż., podskarbi m.
:: zdrobn. skarbczyk m.
czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.
przym. skarbowy, skarbnicowy, skarbniczy, skarbny
Wiktionary
(1.2) skarb
Wiktionary
Skarbiewo – (niem. Scharbendorf) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo.
Wikipedia
skarbeczek, skarbek, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
Skarbikowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Kampinos. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Wikipedia
wieś w województwie opolskim, w powiecie brzeskim
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Skarbimir, Skardmir, Skamir, Skarbimirz – staropolskie imię męskie, złożone z członów Skarbi- („smucić, martwić, troszczyć się”) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Może oznaczać „troszczący się o pokój”. Jako Skarbimir imię występuje od XII wieku.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Skarbimira – żeński odpowiednik imienia Skarbimir. Znaczenie imienia: "troszcząca się o pokój".
Wikipedia
Skarbimir z żoną; Skarbimirowie
SJP.pl
Skarbimir z żoną; Skarbimirostwo
SJP.pl
Skarbiszowice (niem. Seifersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Tułowice.
Wikipedia
zbiór, zasób pewnych cennych rzeczy, także wartości niematerialnych
SJP.pl
1. kobieta odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.;
2. kasjerka bankowa;
3. zdrobnienie od: skarbnica (skarbiec)
SJP.pl
1. kobieta odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.;
2. kasjerka bankowa;
3. zdrobnienie od: skarbnica (skarbiec)
SJP.pl
osoba odpowiedzialna za powierzone jej pieniądze, zbierająca składki w jakiejś instytucji, organizacji itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zbierająca pieniądze od członków jakiejś organizacji i przechowująca je
(1.2) adm. wysoki rangą urzędnik samorządowy, który jest odpowiedzialny za finanse jednostki samorządu terytorialnego;
(1.3) w bankach, instytucjach i przedsiębiorstwach urzędnik wydający i przechowujący pieniądze oraz papiery wartościowe
(1.4) hist. w Polsce piastowskiej urzędnik królewski zarządzający skarbem panującego
(1.5) hist. w Polsce w XV–XVIII w. tytularny urzędnik ziemski
(1.6) daw. w legendach górniczych duch podziemi pilnujący ukrytych skarbów i kruszców;
Wiktionary
Skarbnik – osoba powołana do strzeżenia i opiekowania się skarbem.
W dawnej Polsce tytuł skarbnika był tylko honorowym urzędem ziemskim, natomiast ministrami finansów byli podskarbiowie (nadworni, koronni, litewscy, pruscy).
Współcześnie skarbnik to główny księgowy jednostki samorządu terytorialnego.
Wikipedia
(1.2) Skarbnik gminy pełni funkcję głównego księgowego budżetu JST.
Wiktionary
rzecz. skarb m., skarbnica ż., skarbonka ż., skarbiec m., skarbczyk m.
:: fż. skarbniczka ż.
czas. zaskarbić dk., zaskarbiać ndk.
przym. skarbowy
Wiktionary
automat do składania deklaracji podatkowych; pitomat, PIT-omat
SJP.pl
zgrubienie od: skarbonka
SJP.pl
Skarbona (niem. Birkendorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Maszewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
zdrobnienie od: skarbonka
SJP.pl
wzbogacić substancje organiczne w węgiel
SJP.pl
niewielki przedmiot różnych kształtów z otworem, przez który wrzuca się pieniądze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalny pojemnik z wąskim otworem, przeznaczony do zbierania drobnych pieniędzy, zwłaszcza przez dzieci;
(1.2) skrzynka na datki, np. kościelne
(1.3) żart. pośladki z przedziałkiem wychylające się ze spodni
Wiktionary
Skarbonka – pojemnik służący do przechowywania pieniędzy. Zwykle używany do oszczędzania, by można było zgromadzić większą kwotę, a później wydać ją na zamierzony cel.
Najpopularniejszą wersją skarbonki jest porcelanowa lub plastikowa świnka. By wydostać pieniądze ze świnki-skarbonki, zwykle trzeba ją rozbić, co ma motywować do dłuższego oszczędzania przez zniechęcanie do nieprzemyślanych wypłat. Muzeum Numizmatyczne Banku Centralnego Urugwaju dysponuje kolekcją 582 skarbonek.
Wikipedia
(1.1) Gdy zapełnię całą skarbonkę, kupię sobie deskorolkę.
(1.2) Na krakowskim rynku stoi skarbonka na datki na rewaloryzację zabytków miasta.
Wiktionary
rzecz. skarbiec mrz., skarbczyk mrz., skarb m., skarbuś m., skarbnik m., skarbniczka ż., zaskarbianie n., zaskarbienie n., skarbówka ż.
czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.
przym. skarbonkowy, skarbowy
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
urzędnik pracujący w skarbowości
SJP.pl
potocznie: urząd skarbowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. urząd skarbowy
(1.2) pot. organy administracyjne odpowiadające za ściąganie podatków
(1.3) daw. środ. budka na tratwie
(1.4) daw. miara do oznaczania wysokości wody w rzece
Wiktionary
(1.1) Byłam dziś w skarbówce oddać PIT.
(1.2) Co z tego, że mam tyle na pasku, skoro połowę muszę oddać ZUS-owi i skarbówce.
(1.2) Heniek całe życie oszukiwał skarbówkę.
Wiktionary
IPA: skarˈbufka, AS: skarbufka
Wiktionary
rzecz. skarb m., skarbonka m., zaskarbianie n., zaskarbienie n., skarbiec m., skarbczyk m., skarbnik m., skarbowość ż., skarbnica ż., skarbniczka ż.
czas. zaskarbiać ndk., zaskarbić dk.
przym. skarbowy
Wiktionary
(1.2) fiskus
Wiktionary
Skarbowość – oznacza system i organizację gospodarki finansowej państwa i innych związków przymusowych (związku państw, gminy).
Nauka skarbowości bada różne systemy gospodarki skarbowej i wyprowadza ogólne zasady, jakie się tego zakresu administracji skarbowej dotyczą.
Wikipedia
dotyczący skarbu państwa, związany z państwowymi finansami (np. opłata skarbowa, ustawa skarbowa)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany ze Skarbem Państwa, zwłaszcza podatkami
Wiktionary
(1.1) Ojciec poszedł do urzędu skarbowego zapłacić podatki.
Wiktionary
IPA: skarˈbɔvɨ, AS: skarbovy
Wiktionary
rzecz. skarbiec mrz., skarbczyk mrz., skarb m., skarbnik mos., skarbonka ż., skarbówka ż.
Wiktionary
(1.1) fiskalny, podatkowy
Wiktionary
skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbuszek, skarbek;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbek, skarbuś, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbek, skarbuszek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
skarbeczek, skarbik, skarbiczek, skarbeniek, skarbunio, skarbuś, skarbek, skarbuńcio;
1. pieszczotliwie o skarbie;
2. pieszczotliwie o bliskiej osobie
SJP.pl
1. zwykle w liczbie mnogiej: zbiór pieniędzy lub drogocennych rzeczy, często ukryty; kosztowności, bogactwo;
2. rzecz wielkiej wartości materialnej lub artystycznej;
3. w przenośni: osoba lub rzecz bardzo przez kogoś ceniona; ukochany, ukochana;
4. dawniej:
a) skarb państwa, majątek państwa;
b) instytucja nim zarządzająca;
5. skarb państwa:
a) państwo jako podmiot prawny, reprezentujący tę część własności państwowej, która nie jest we władaniu innych osób prawnych;
b) ogół zasobów finansowych państwa, majątek państwa
SJP.pl
Skarby – powieść kryminalna dla dzieci i młodzieży autorstwa Joanny Chmielewskiej wydana w 1988 roku. Książka jest kolejną częścią przygód rodzeństwa – Janeczki i Pawełka Chabrowiczów.
Wikipedia
Skarchowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Kamień Pomorski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
upomnieć, udzielić nagany
SJP.pl
1. użalanie się, narzekanie z powodu bólu, cierpienia itp.;
2. obwinianie kogoś o coś;
3. pismo skierowane do organu administracyjnego w celu doprowadzenia do zmiany lub uchylenia orzeczenia tego organu;
4. w prawie: akt oskarżenia w procesie karnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wypowiedź, w której ktoś uskarża się na coś
(1.2) obwinianie kogoś o coś;
Wiktionary
Skarga – w znaczeniu ogólnym, wypowiedź, w której ktoś skarży się na coś lub obwinia kogoś o coś.
Wikipedia
(1.1) Linia telefoniczna stacji została zalana skargami słuchaczy.
(1.3) Dzwony kościelne dzwonią bez przerwy, wkrótce wniosę skargę do urzędu gminy.
(1.4) UE przyjęła skargę Hiszpanii w sprawie reform dotyczących oleju i bawełny.
Wiktionary
IPA: ˈskarɡa, AS: skarga
Wiktionary
rzecz. skargowość ż., skarżenie n.
czas. uskarżać się, zaskarżyć, skarżyć ndk., poskarżyć dk.
przym. skargowy
Wiktionary
(1.1) biadolenie, jeremiada, lament, narzekanie, utyskiwanie
Wiktionary
przymiotnik od: skarga
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze skargą, dotyczący skargi
Wiktionary
rzecz. skarga ż.
czas. skarżyć ndk., poskarżyć dk.
Wiktionary
Skarkiszki (dodatkowa nazwa w j. litewskim Skarkiškiai) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Puńsk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
rzadko: sprawiać, że coś maleje lub traci zdolność wzrostu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skarlać.
Wiktionary
czas. skarlać ndk.
Wiktionary
rzadko: sprawiać, że coś maleje lub traci zdolność wzrostu
SJP.pl
regionalnie: pelargonia, muszkatel; szkarlet
SJP.pl
rozłożyć cukier przez jego prażenie
SJP.pl
1. zużywać coś jako paszę, karmiąc zwierzęta
2. paść czymś zwierzęta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skarmiać.
Wiktionary
czas. skarmiać ndk.
Wiktionary
1. zużyć coś jako paszę, karmiąc zwierzęta
2. upaść czymś zwierzęta
SJP.pl
skała metamorficzna
SJP.pl
Skarn – skała metamorficzna powstała w warunkach metasomatozy kontaktowej zbudowana z Ca-Mg-Fe-Mn krzemianów niezawierających wody lub ubogich w wodę (W. Goldshmit, 1911). Wyróżnia się skarny magnezowe, wapniowe, krzemianowe i autoakrecyjne.
Wikipedia
o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; karogniady
SJP.pl
o maści konia: zbliżony do karej, miejscami brunatny lub żółtawy; karogniady
SJP.pl
drapieżna ryba z rzędu płastug; turbot
SJP.pl
Skarp, turbot (Scophthalmus maximus) – gatunek ryby flądrokształtnej z rodziny nagładowatych (Scophthalmidae).
Wikipedia
1. pochyła ściana ziemnego wzniesienia;
2. wąski mur podpierający z zewnątrz ścianę budowli w architekturze gotyckiej; przypora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spadzisty stok, stroma ściana wału, nasypu lub wykopu, np. koryta rzeki;
(1.2) archit. murowana stroma podpora na zewnątrz budowli, wysoka przypora;
(1.3) wojsk. usypana wysoka zapora przeciwczołgowa;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ogrodnicy obsadzili skarpy niskimi krzewinkami.
(1.2) By kościół nie runął, podparto go skarpami już w XVII wieku.
(1.3) Żołnierze cały ranek poświęcili budowie skarpy nad brzegiem rzeki.
Wiktionary
(1.2) przypora
Wiktionary
trykotowe okrycie stopy do kostki, często również powyżej niej (niekiedy do kolan); skarpetka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) okrycie (ubiór) stopy;
(1.2) środ. mot. Syrena
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Edward nosi zielone skarpety do brązowych butów.
(1.2) Przestępca odjechał burą skarpetą.
Wiktionary
IPA: skarˈpɛta, AS: skarpeta
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. skarpetka ż.
Wiktionary
(1.1) skarpetka; gw-pl|Górny Śląsk|fuzekla, zoka.
Wiktionary
zdrobnienie od: skarpetka
SJP.pl
trykotowe okrycie stopy do kostki, często również powyżej niej (niekiedy do kolan); skarpeta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od skarpeta
(1.2) pot. biała sierść na końcówkach łap niektórych zwierząt (najczęściej u psów i kotów)
Wiktionary
Skarpety, skarpetki – element codziennego ubioru, zakładany na stopy. Zastąpiły powszechnie niegdyś używane onuce. Skarpetki są noszone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety w wielu kręgach kulturowych świata. W minimalistycznej wersji mają one kształt ludzkiej stopy, a przeważnie sięgają za kostki.
Wikipedia
(1.1) Chłopiec miał śmieszne skarpetki w słoniki.
Wiktionary
IPA: skarˈpɛtka, AS: skarpetka
Wiktionary
(1.1) zob. skarpeta.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk|fuzekla.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z skarpetką, dotyczący skarpetki
Wiktionary
rzecz. skarpetka ż.
Wiktionary
rodzina morskich ryb z rzędu flądrokształtnych; turbotowate
SJP.pl
Skarpiowate, turbotowate (Bothidae) – rodzina morskich ryb flądrokształtnych. Niektóre gatunki z tej rodziny mają znaczenie gospodarcze.
Wikipedia
o cechach skarpiowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kształtowanie skarpy w celu uzyskania określonego nachylenia
Wiktionary
IPA: ˌskarpɔˈvãɲɛ, AS: skarpovãńe
Wiktionary
(1.1) profilowanie skarp
Wiktionary
podobny do skarpy (przypory)
SJP.pl
mieszkaniec miasta: Skarszewy
SJP.pl
mieszkanka miasta: Skarszewy
SJP.pl
4 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Skarszewy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skarszewami, dotyczący Skarszew
Wiktionary
rzecz. Skarszewy nmos.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
Skarszewy (niem. Schöneck in Westpreußen) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, nad rzeką Wietcisą, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skarszewy. Na południowym obszarze miejskim Skarszew znajduje się jezioro Borówno Wielkie (rozwinięta infrastruktura turystyczno-rekreacyjna). Dawny dworzec kolejowy w mieście jest punktem końcowym zielonego Szlaku Skarszewskiego.
Wikipedia
Wikipedia
w dawnej Polsce: człowiek, któremu przyznano skartabellat; skartabell
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. osoba posiadająca niepełne szlachectwo
Wiktionary
rzecz. skartabellat mrz.
Wiktionary
(1.1) daw. ścierciałka
Wiktionary
w dawnej Polsce: niepełne szlachectwo, niedające pełni szlacheckich przywilejów; skartabellat
SJP.pl
Skartabellat (scartabellat) – instytucja niepełnego szlachectwa. Jako niższa szlachta skartabellowie funkcjonowali w Polsce średniowiecznej, nazywani wówczas świerczałkami. Później część z nich uzyskuje paritas (łac. równość) ze szlachtą właściwą, a część spada do warstwy sołtysiej.
Wikipedia
w dawnej Polsce: człowiek, któremu przyznano skartabellat; skartabel
SJP.pl
w dawnej Polsce: niepełne szlachectwo, niedające pełni szlacheckich przywilejów; skartabelat
SJP.pl
Skartabellat (scartabellat) – instytucja niepełnego szlachectwa. Jako niższa szlachta skartabellowie funkcjonowali w Polsce średniowiecznej, nazywani wówczas świerczałkami. Później część z nich uzyskuje paritas (łac. równość) ze szlachtą właściwą, a część spada do warstwy sołtysiej.
Wikipedia
oznaczyć na mapie, nanieść na mapę szczegóły terenu na podstawie materiałów uzyskanych z pomiarów bądź z materiałów źródłowych, np. skartować dane geodezyjne; zmapować
SJP.pl
rodzaj z rodziny skarusowatych (papugoryb), obejmujący gatunki ryb morskich występujących głównie na rafach koralowych
SJP.pl
rodzina morskich ryb z rzędu okoniokształtnych; papugoryby
SJP.pl
Skarusowate, papugoryby (Scaridae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych (Perciformes). Poławiane lokalnie. W akwarystyce trudne do utrzymania z powodu specyficznych preferencji pokarmowych.
Wikipedia
o cechach skarusowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
1. tatuaż bliznowy popularny u niektórych murzyńskich plemion afrykańskich;
2. powierzchowne zadrapanie skóry, stosowane przy szczepieniach ochronnych lub diagnostycznych;
3. w rolnictwie: sztuczne uszkadzanie okryw nasiennych w celu przyspieszenia kiełkowania nasion
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) antrop. etn. kosmet. sztuka zdobienia ciała polegająca na nacinaniu, zadrapywaniu lub wypalaniu skóry tak, by w danym miejscu utworzyła się tkanka bliznowata;
(1.2) ogrod. zabieg polegający na sztucznym uszkadzaniu okryw nasiennych lub owoców, np. orzecha, w celu ułatwienia wnikania wody i gazów do wnętrza i przyśpieszenia kiełkowania;
(1.3) med. zadraśnięcie naskórka skaryfikatorem bez wywołania krwawienia i wprowadzenie szczepionki; |
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W grupach plemiennych zmiana statusu społecznego, wieku czy roli bardzo często była zaznaczana przez okaleczanie ciała, skaryfikację, poddawanie się próbom fizycznej wytrzymałości (…).
Wiktionary
rzecz. skaryfikator m.
Wiktionary
związany z skaryfikacją
SJP.pl
narzędzie medyczne służące do zdrapywania naskórka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie ogrodowe służące do usuwania starej, suchej trawy
Wiktionary
Wertykulator (skaryfikator) – urządzenie ogrodowe służące do wertykulacji tzn. napowietrzania oraz oczyszczania trawnika z filcu (mchu, zalegającej starej trawy, chwastów), którego elementami roboczymi są liczne noże, osadzone na obracających się bębnach.
Wikipedia
rzecz. skaryfikacja ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. osiedle w Warszawie
SJP.pl
Skaryszew (daw. Skaryszów) – miasto w woj. mazowieckim, w powiecie radomskim. Leży nad rzeką Kobylanką.
Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Skaryszew oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jakuba Apostoła.
Na koniec 2023 roku miasto miało 4435 mieszkańców.Ośrodek usługowo-mieszkaniowy, drobny przemysł.
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 9 i droga wojewódzka nr 733.
Wikipedia
mieszkaniec Skaryszewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Skaryszewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Skaryszew
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skaryszewem, dotyczący Skaryszewa
Wiktionary
rzecz. Skaryszew mrz.
Wiktionary
1. oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś
2. wnosić skargę, występować ze skargą do sądu
3. skarżyć się - wyrażać swoje żale, utyskiwać
SJP.pl
rzeka w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) donoszenie na kogoś
Wiktionary
(1.1) Skarżenie tego skarżypyty było nieznośne.
Wiktionary
rzecz. skarga ż.
czas. skarżyć, zaskarżyć
Wiktionary
rzadko: ten, kto na kogoś skarży, donosi; skarżypyta
SJP.pl
1. oznajmiać o czyimś przewinieniu; obwiniać, donosić na kogoś
2. wnosić skargę, występować ze skargą do sądu
3. skarżyć się - wyrażać swoje żale, utyskiwać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) występować ze skargą
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. naskarżyć, poskarżyć)
(2.1) powiadamiać kogo o czyimś niewłaściwym postępowaniu
czasownik zwrotny niedokonany skarżyć się (dk. poskarżyć się)
(3.1) wyrażać słownie swoje skargi
Wiktionary
rzecz. skarga ż., skarżący mos., skarżyciel m., skarżycielstwo n., skarżycielka ż., skarżenie n.
przym. skargowy
czas. zaskarżyć, uskarżać się
Wiktionary
(1.1) oskarżać
(3.1) biadolić, lamentować, narzekać, uskarżać się, utyskiwać, żalić się
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. ciemny wosk pszczeli, piegrza
Wiktionary
(1.1) W literaturze staropolskiej piegrzę nazywano też skarzykiem lub… pczelnikiem.
Wiktionary
IPA: ˈskaʒɨk, AS: skažyk
Wiktionary
piegrza, pczelnik (Stanko, rok 1472)
Wiktionary
Skarżyn (do 2005 Skarzyn) (niem. Richtenberg (Ostpr.) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie suwalskim.
Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej, należącej do dekanatu Biała Piska, diecezji ełckiej.
Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy
(1.1) reg. pot. obraź. dziecko, które skarży na kogoś
Wiktionary
(1.1) — "Uuu! skarżypięta! Jak powiesz, to popamiętasz!" — zagroził brat. — "Jeżeli przestaniesz palić, to nie powiem, ale jeżeli nie chcesz przestać, to ja powiem." — "A powiedz: ja się nie boję i będę palił!" Pawełek powiedział. sic.
Wiktionary
(1.1) skarżypyta
Wiktionary
(r. żeński) pot. kobieta, dziewczynka skarżąca na kogoś; także o mężczyźnie, zwierzęciu, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. ktoś (zwykle dziecko), kto skarży na kogoś
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pot. dziewczynka, dziewczyna lub kobieta, która skarży na kogoś
Wiktionary
(1.1) Kazio nie był lubiany w klasie, bo był skarżypytą.
(2.1) …nie dość, że w sprawie swojego kandydowania na rzecznika praw dziecka (dzięki Bogu nim nie została!) łgała jak z nut, to na dodatek jest przewrażliwioną na swym punkcie skarżypytą!
Wiktionary
IPA: ˌskarʒɨˈpɨta, AS: skaržypyta
Wiktionary
rzecz. skarżypyctwo n.
Wiktionary
(1.1) reg. pot. skarżypięta
(2.1) reg. pot. skarżypięta
Wiktionary
przymiotnik od: Skarżysko Kościelne, Skarżysko Książęce, Skarżysko-Kamienna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. dotyczący Skarżyska-Kamiennej, związany ze Skarżyskiem-Kamienną
(1.2) geogr. dotyczący Skarżyska Kościelnego, związany ze Skarżyskiem Kościelnym
(1.3) geogr. hist. dotyczący Skarżyska Książęcego, związany ze Skarżyskiem Książęcym
Wiktionary
(1.1) Skarżyski dworzec wybudowany został wiele lat temu.
Wiktionary
IPA: skarˈʒɨsʲci, AS: skaržysʹḱi
Wiktionary
rzecz. skarżyszczanin mos., skarżyszczanka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Skarżysko Kościelne, Skarżysko Książęce, Skarżysko-Kamienna
SJP.pl
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Skarżysko-Kamienna (do 24 kwietnia 1928 Kamienna) – miasto w centralnej Polsce, północnej części województwa świętokrzyskiego, siedziba władz powiatu skarżyskiego. Położona na Wyżynie Kieleckiej, u zbiegu Przedgórza Iłżeckiego, Garbu Gielniowskiego i Płaskowyżu Suchedniowskiego, nad rzeką Kamienną.
Wikipedia
(1.1) Nazywam się Piotr i jestem mieszkańcem Skarżyska-Kamiennej.
Wiktionary
IPA: ˌskarʒɨskɔ‿kãˈmʲjɛ̃nːa, AS: skaržysko‿kãmʹi ̯ẽ•na
Wiktionary
mieszkaniec Skarżyska-Kamiennej (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Skarżyska-Kamiennej
(1.2) osoba pochodząca z Skarżyska-Kamiennej, urodzona w Skarżysku-Kamiennej
Wiktionary
(1.1) Skarżyszczanie postanowili zorganizować strajk.
Wiktionary
IPA: ˌskarʒɨʃˈt͡ʃãɲĩn, AS: skaržyščãńĩn
Wiktionary
rzecz.
:: fż. skarżyszczanka ż.
przym. skarżyski
Wiktionary
mieszkanka Skarżyska-Kamiennej (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Skarżyska-Kamiennej
Wiktionary
rzecz.
:: fm. skarżyszczanin mos.
przym. skarżyski
Wiktionary
uporządkować bieg wody za pomocą kaskad
SJP.pl
usunąć; unieważnić; zniszczyć
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|kasować.
Wiktionary
(1.1) Skasuj bilet, wchodząc do autobusu.
Wiktionary
IPA: skaˈsɔvat͡ɕ, AS: skasovać
Wiktionary
rzecz. kasownik mrz., kasa ż., kasowanie n., skasowanie n., kasacja ż.
czas. kasować
przym. kasowalny, kasowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skasować.
Wiktionary
czas. kasować, skasować dk.
rzecz. kasowanie n., kasa ż., kasacja ż.
przym. kasowalny
Wiktionary
Skaszyn – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubraniec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011) liczyła 155 mieszkańców. Jest 23. co do wielkości miejscowością gminy Lubraniec.
Wikipedia
gra w karty dla 3 osób, pochodząca z Niemiec, popularna zwłaszcza na Śląsku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. gra karciana dla trzech osób, podobna do brydża;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) gw-pl|Bukowina. opona
Wiktionary
Skat (śl. szkat) – gra karciana dla trzech osób polegająca na braniu lew i zbieraniu punktów za karty. Za miejsce powstania gry uchodzi miasto Altenburg w Turyngii, gdzie wydarzyło się to w okolicach 1815 r. Największą popularnością cieszy się w kraju pochodzenia oraz Polsce, w szczególności na Górnym Śląsku (stąd zwana jest niekiedy „śląskim brydżem”) oraz miejscami w Wielkopolsce i na Kaszubach. Gra charakteryzuje się nietypowym starszeństwem kart, zależnym od wybranej rozgrywki.
Wikipedia
rzecz. szkaciorz m., skacik mrz.
Wiktionary
1. poddać katalizie, wywołać katalizę;
2. o zjawiskach życia społecznego: wywołać, przyśpieszyć
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) chem. wywołać katalizę, poddać katalizie, ulec katalizie
(1.2) przen. wywołać jakieś zmiany lub je przyśpieszyć
Wiktionary
rzecz. kataliza ż., katalizator mrz., katalizowanie n., skatalizowanie n.
czas. katalizować ndk.
przym. katalityczny, katalitycznie
przysł. katalitycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) chem. wywołanie katalizy, poddanie katalizie, ulegnięcie katalizie
(1.2) przen. wywołanie jakichś zmian lub ich przyśpieszenie
Wiktionary
rzecz. kataliza ż., katalizator mrz., katalizowanie n.
czas. katalizować ndk., skatalizować dk.
przym. katalityczny, katalitycznie
przysł. katalitycznie
Wiktionary
[czytaj: skejt] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skater, skejter
SJP.pl
Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).
Wikipedia
[czytaj: skejtbord]
1. wąska deska przytwierdzona do czterech rolek, używana do jazd; deskorolka;
2. jazda na deskorolce; deskorolkarstwo, skateboarding, skating, skate, skejt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. sport. deska na kółkach, służąca do rekreacji oraz sportu;
(1.2) pot. sport. jazda na deskorolce;
Wiktionary
Deskorolka (ang. skateboard) – deska wykonana ze sklejki (zwykle 7-warstwowej) pokryta papierem ściernym (grip), posiadająca 4 kółka i 8 łożysk mocowanych do dwóch trucków (osiek) używana do rekreacji, oraz wykonywania ewolucji. Deskorolka pojawiła się w Kalifornii w latach 50. XX wieku, kiedy to entuzjaści surfingu doczepili do desek kółka, żeby móc szlifować technikę surfowania na suchym podłożu.
Wikipedia
(1.1) Złamany skateboard Franka leżał pod poręczą.
(1.2) Do uprawiania skateboardu namówił mnie kolega z klasy.
Wiktionary
rzecz. skateboarding mrz., skateboardzista mos.
Wiktionary
(1.1) deska, deskorolka
(1.2) deskorolkarstwo, skateboarding, skejt
Wiktionary
[czytaj: skejtbording] jazda na deskorolce; deskorolkarstwo, skateboard, skating, skate, skejt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. jazda na deskorolce
Wiktionary
Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).
Wikipedia
(1.1) Jurek został mistrzem skateboardingu w swojej szkole.
Wiktionary
rzecz. skateboard mrz., skateboardzista m.
Wiktionary
(1.1) deskorolkarstwo, skateboard, skejt
Wiktionary
[czytaj: skejtbordzista] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateowiec, skejt, skate, skater, skejter
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. sport. osoba jeżdżąca na deskorolce
Wiktionary
(1.1) Pogotowie odwiozło kontuzjowanego skateboardzistę do szpitala.
Wiktionary
rzecz. skateboard mrz., skateboarding mrz.
Wiktionary
(1.1) deskorolkarz, deskorolkowicz, deskorolkowiec, skater, skejt
Wiktionary
[czytaj: skejtbordzistka] kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarka
SJP.pl
nauczyć zasad religii chrześcijańskiej
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. katechizować)
(1.1) dokonany od|katechizować.
Wiktionary
rzecz. katecheza ż., katecheta m., katechetka ż., katechizm m., katechumenat m., katechetyka ż., katechizacja ż., katechetyczność ż., katechizowanie n.
czas. katechizować ndk.
przym. katechetyczny, katechizmowy, katechizacyjny
Wiktionary
podzielić na kategorie, przypisać do kategorii
SJP.pl
obiciowy materiał kaletniczy
SJP.pl
[czytaj: skejtowiec] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skate, skater, skejter
SJP.pl
Skatepark – specjalny tor przeznaczony do uprawiania sportów ekstremalnych (jazda na deskorolce, BMX-ie czy wyczynowa jazda na rolkach). W skateparku może znajdować się wiele przeszkód przeznaczonych do nauki trików. Do prywatnych skateparków można zwykle wejść za opłatą, podczas gdy publiczne skateparki zwykle są darmowe. Prywatne skateparki są często umieszczone wewnątrz budynków. Publiczne skateparki prawie zawsze dostępne są na świeżym powietrzu.
Wikipedia
[czytaj: skejter] osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skate, skejter
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba jeżdżąca na deskorolce
Wiktionary
Jazda na deskorolce (ang. skateboarding) – aktywność, w której wykonuje się różne triki na deskorolce. Osobę uprawiającą tę aktywność nazywamy skaterem (lub skateboarderem; w języku angielskim skater oznacza także łyżwiarza, hokeistę-lodowego-niebramkarza, osobę jeżdżącą na łyżworolkach, hulajnodze lub rowerze tzw. BMX). Zawody deskorolkowe rozgrywane są zazwyczaj w określonych kategoriach, zależnie od przeszkód na jakich się odbywają: Bowl (zawody w bowlu – w specjalnym betonowym wgłębieniu przypominającym pusty basen), Vert (na drewnianych bądź betonowych rampach i minirampach), Skatepark (na zwyczajnych skateparkowych przeszkodach) oraz Street (na przeszkodach „naturalnych” stworzonych przez drobną lub średnią architekturę lub też na specjalnie zbudowanych imitujących takowe).
Wikipedia
(1.1) Strażnik wlepił skaterowi mandat za zniszczenie poręczy.
Wiktionary
rzecz. skejt mos., skating mrz.
Wiktionary
(1.1) deskorolkarz, deskorolkowicz, deskorolkowiec, skateboardzista, skejt
Wiktionary
[czytaj: skejterka] kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skejtka, skejterka
SJP.pl
[czytaj: skejting] jazda na łyżwach, łyżworolkach lub deskorolce
SJP.pl
związek chemiczny, pochodna indolu, substancja używana jest w przemyśle perfumeryjnym, silnie cuchnie, ale po rozcieńczeniu ma miły zapach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek organiczny, metylowa pochodna indolu;
Wiktionary
Skatol (od stgr. σκῶρ skôr, dop. σκατός skatós „gnój”), 3-metyloindol – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny, metylowa pochodna indolu. W czystej formie tworzy białe kryształy. Występuje m.in. w kale ssaków, smole węglowej, burakach i cywecie. Wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym oraz jako dodatek smakowy do papierosów.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. skatologia ż., skatolog m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) skatole
* esperanto: (1.1) skatolo
* kataloński: (1.1) escatol m.
źródła.
== skatol (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) pudełko
(1.2) chem. skatol
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈskatɔl, AS: skatol
Wiktionary
rzecz. skatologia ż., skatolog m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. skatologia ż., skatolog m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) skatole
* esperanto: (1.1) skatolo
* kataloński: (1.1) escatol m.
źródła.
== skatol (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) pudełko
(1.2) chem. skatol
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
poddać wpływom katolickim, nadać cechy katolicyzmu
SJP.pl
rzadko: czynić katolickim, katolikiem; katolicyzować
SJP.pl
rzadko: uczynić katolickim, katolikiem; skatolicyzować
SJP.pl
pisarz używający w swoich utworach wulgarnych wyrazów i zwrotów
SJP.pl
sytuacje, sceny w literaturze dotyczące wydalin ludzkich lub nieprzyzwoite, budzące wstręt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące fizjologicznych wydalin ludzkich;
Wiktionary
Skatologia (od gr. skatós „kał”) – termin literacki określający żarty, sceny i aluzje dotyczące wydalin ludzkich.
W literaturze europejskiej jednym z najstarszych przykładów dzieł zawierających wątki skatologiczne jest literatura sowizdrzalska. W średniowieczu motywy skatologiczne były rozpowszechnione w sztuce ludowej. Z kolei w literaturze sanksryckiej skatologiczne motywy komiczne, pokazujące skutki obżarstwa, służyły pokazaniu słabości duchowych archetypu łakomego bramina.
Wikipedia
(1.1) Seks i skatologia były głównymi tematami rozmów, treścią humorystycznych opowieści, żartów i zachowań na weselach, chrzcinach, podczas kolęd, na zabawach młodzieży.
Wiktionary
IPA: ˌskatɔˈlɔɟja, AS: skatoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. skatolog m., skatol m.
przym. skatologiczny
Wiktionary
odwołujący się do fekalii, kału, biegunki itp.
SJP.pl
zbić bez miłosierdzia, bestialsko, storturować
SJP.pl
odnoszący się do skata
SJP.pl
członek skautingu; harcerz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) harc. członek młodzieżowej organizacji skautowej lub harcerskiej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mój kuzyn, mieszkający we Włoszech, został skautem i często jeździ na wyprawy w Dolomity.
Wiktionary
IPA: skawt, AS: skau̯t
Wiktionary
rzecz. skauting mrz.
:: fż. skautka ż.
przym. skautowy, skautowski
Wiktionary
system wychowania dziewcząt i chłopców, a także ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w Wielkiej Brytanii w latach 1907-1908 przez R. Baden-Powella
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. system wychowania młodzieży oraz ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w latach 1907–1908 przez Roberta Baden-Powella w Wielkiej Brytanii, ujęty w formę organizacji i rozpowszechniony w wielu krajach
Wiktionary
Skauting (od ang. scouting) – ruch społeczny i pedagogiczny, sformalizowany później w szeregu organizacji młodzieżowych w wielu krajach, który został zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w. w Anglii przez Roberta Baden-Powella i Ernesta Thompson Setona w USA. W Polsce jego prekursorem był Andrzej Małkowski, uważany za twórcę harcerstwa – polskiej odmiany skautingu.
Wikipedia
rzecz. skaut m., skautka ż.
przym. skautowski, skautowy
Wiktionary
członkini skautingu; harcerka
SJP.pl
dotyczący skautów; skautowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany ze skautingiem, dotyczący skautingu
Wiktionary
rzecz. skaut m., skautka ż., skaucik m., skauting m.
przym. skautowy
przysł. skautowo
Wiktionary
(1.1) skautowy
Wiktionary
dotyczący skautów; skautowski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzad. związany ze skautingiem
Wiktionary
rzecz. skaut m., skautka ż., skauting m.
przym. skautowski
Wiktionary
(1.1) skautowski
Wiktionary
1. rzeka w południowej Polsce, dopływ Wisły;
2. wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim
SJP.pl
Wikipedia
czasownik przechodni dokonany (ndk. skawalać)
(1.1) spowodować zbicie, zlepienie się czegoś w kawały, bryły
czasownik zwrotny dokonany skawalić się (ndk. skawalać się)
(2.1) ulec skawaleniu; zbić się, zbrylić się; zlepić się w kawały, bryły
Wiktionary
(2.1) skrzepnąć, stężeć, stwardnieć, ściąć się, zakrzepnąć, zastygnąć, zbrylić się, zestalić się, zgalaretowacieć, zgęstnieć, zgęścić się, związać
Wiktionary
→ Skawa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skawą, dotyczący Skawy
Wiktionary
rzecz. Skawa ż.
Wiktionary
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce
Wiktionary
Skawina – miasto w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, siedziba gminy Skawina. Miasto jest położone nad rzeką Skawinką, kilkanaście kilometrów na południowy zachód od centrum sąsiedniego Krakowa. Jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej.Skawina jest największym miastem regionu (województwo Małopolskie) nie będącym siedzibą powiatu.
Wikipedia
(1.1) Skawina jest jednym z ośrodków miejskich aglomeracji krakowskiej.
Wiktionary
rzecz. skawinianin m., skawinianka ż.
przym. skawiński
Wiktionary
mieszkaniec Skawiny
SJP.pl
mieszkanka Skawiny
SJP.pl
→ Skawina
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Skawiny, związany ze Skawiną, pochodzący ze Skawiny
Wiktionary
(1.1) Skawiński rynek pochodzi z 1364 roku.
Wiktionary
rzecz. Skawina ż., skawinianin m., skawinianka ż.
Wiktionary
[czytaj: skaj] tworzywo skóropodobne; skaj
SJP.pl
typ narracji w formie bezpośredniego, potocznego monologu mówionego
SJP.pl
Skaz (ros. сказ od сказа́ть „powiedzieć” od каза́ть „mówić; opowiadać”) – jedna z form narracji ludowej literatury rosyjskiej, naśladująca żywą mowę lub, wedle słów Borisa Eichenbauma, stanowiąca iluzję narracji mówionej, w której uwidacznia się nastawienie na słowo narratora, natomiast konstrukcja fabularna schodzi na dalszy plan, ustępując miejsca konkretności słowa.
Wikipedia
1. widoczny mankament psujący wygląd czegoś, zwykle rysa lub plama
2. czyn lub wada negatywnie wpływająca na ocenę kogoś lub czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) widoczna wada na powierzchni przedmiotu
(1.2) negatywna cecha czyjegoś charakteru
(1.3) nieprzyjemny ślad pozostawiony przez przeszłe doświadczenie lub wydarzenie
(1.4) wada, słaba strona czegoś
(1.5) med. nieprawidłowość w funkcjonowaniu narządu
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.2) wada, przywara
(1.4) wada
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. skażenie n., zakażenie n.
czas. skazić dk., skażać ndk., zakazić dk., zakażać ndk.
przym. zakaźny
frazeologia.
etymologia.
odczasownikowy od|skazić. < etymn|pol|s-|kazić. < etym|prasł|*kaziti. → niszczyć, psuć
uwagi.
tłumaczenia.
(1.2) zobtłum|wada.
(1.4) zobtłum|wada.
źródła.
== skaza (język wilamowski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rana
(1.2) skaza, defekt, wada
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. skażenie n., zakażenie n.
czas. skazić dk., skażać ndk., zakazić dk., zakażać ndk.
przym. zakaźny
Wiktionary
(1.2) wada, przywara
(1.4) wada
Wiktionary
1. wydać wyrok, podać formę kary za popełnione przestępstwa;
2. zmusić do czegoś, przeznaczyć na coś;
3. skazać się - zmusić się do czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. skazywać)
(1.1) dokonany od|skazywać.
Wiktionary
IPA: ˈskazat͡ɕ, AS: skazać
Wiktionary
rzecz. skazany m., skazanie n., skazaniec m., skazana ż.
czas. skazywać, kazać
Wiktionary
kobieta, na którą wydano wyrok skazujący
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, na którą wydano wyrok skazujący
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny rodzaju żeńskiego od czasownika: skazać
Wiktionary
Skazana – polski serial obyczajowo-kryminalny w reżyserii Bartosza Konopki, udostępniany na platformie VOD Player od 31 sierpnia 2021 do 22 grudnia 2023 jako produkcja Player Original, a następnie od 11 do 28 czerwca 2024 jako produkcja Max Original na platfomie Max. Serial jest także emitowany od 27 kwietnia 2022 na antenie stacji telewizyjnej TVN. Scenariusz powstał na motywach książki Ewy Ornackiej pt. „Skazane na potępienie”.
Wikipedia
(1.1) Nie wszystkie skazane trafiają do więzienia dla kobiet w Oslo. Sylvia przeszła testy psychologiczne, które zadecydowały o przydzieleniu jej właśnie do tego zakładu karnego.
(2.1) Bronisława, kierownik sekcji wywiadu 5 komp. Druskieniki, została skazana na 10 lat i wywieziona w ZSRR. Po powrocie zamieszkała w Grodnie.
Wiktionary
rzecz. skazaniec m., skazanie n., skazywanie n., skazany m.
czas. skazać dk., skazywać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skazać.
Wiktionary
rzecz. skazaniec m., skazany m., skazana ż.
czas. skazać dk.
Wiktionary
osoba skazana wyrokiem sądu, zwłaszcza na ciężką karę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) człowiek skazany na śmierć czy inną ciężką karę
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. skazanie n., skazany mos., skazana ż., skazywanie n.
czas. skazać dk., skazywać ndk.
Wiktionary
(1.1) skazany
Wiktionary
osoba, na którą wydano wyrok skazujący
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna, na którego wydano wyrok skazujący
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skazać
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Skazanym udzielono ostatniego słowa. Iwanow odpowiedział wyniosłym i pogardliwym milczeniem. Po odpowiedziach innych skazanych przewodniczący oświadczył, iż wyrok zostanie przesłany gubernatorowi Grecji do zatwierdzenia.
(2.1) […] najmniej zadowalająca faza miłości (związek pusty) często trwa dłużej niż wszystkie poprzednie (i bardziej zadowalające) fazy łącznie. Ponieważ trzy pierwsze fazy związku napędzane są namiętnością i jej zmianami (a namiętność słabo poddaje się świadomej i dowolnej kontroli tych, którzy ją przeżywają), zakochanie, romantyczne początki i związek kompletny prawie nieuchronnie skazane są na przeminięcie.
Wiktionary
IPA: skaˈzãnɨ, AS: skazãny
Wiktionary
rzecz. skazana ż., skazaniec m., skazanie n., skazywanie n.
czas. skazać dk., skazywać ndk.
Wiktionary
(1.1) skazaniec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skazić.
Wiktionary
Wikipedia
czas. zakażać
rzecz. skaza ż.
Wiktionary
1. zanieczyścić jakąś powierzchnię czymś niebezpiecznym, np. substancjami promieniującymi
2. celowo, poprzez zatrucie, sprawić, by jakiś produkt przestał być zdatny do spożycia
3. książk.
a) zepsuć, zeszpecić
b) skazić się: zostać zbrukanym
SJP.pl
dawniej: cecha tego, co ulega skażeniu, zepsuciu; niedoskonałość, nietrwałość
SJP.pl
przestarzałe: ulegający skażeniu, zepsuciu; niedoskonały; nietrwały
SJP.pl
rosyjski bajarz, śpiewak ludowy
SJP.pl
sześciostopowy wiersz (pięć stóp jambicznych + trochej albo spondej); choliamb, cholijamb, jamb kulawy
SJP.pl
dawniej, regionalnie: wskazówka
SJP.pl
o orzeczeniu sądu: taki, który określa karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwo
SJP.pl
1. wydawać wyrok skazujący
2. określać czyjś los
SJP.pl
czasownik
(1.1) wydawać wyrok skazujący
(1.2) sprawiać, że kogoś doświadczy zły los
Wiktionary
(1.1) To znaczy skazywał ludzi na śmierć (tak, w praktyce prokurator był sędzią) i asystował przy egzekucjach.
(1.2) – Potem zaczął mówić gwałtowniej: – Czy pojmujesz, na co skazujesz tych ludzi?
Wiktionary
IPA: skaˈzɨvat͡ɕ, AS: skazyvać
Wiktionary
rzecz. skazany m., skazywanie n., skazana ż., skazaniec mrz.
czas. kazać, skazać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|skazywać.
Wiktionary
IPA: ˌskazɨˈvãɲɛ, AS: skazyvãńe
Wiktionary
czas. skazywać
rzecz. skazana ż., skazany m., skazaniec mrz.
Wiktionary
1. zespół różnych minerałów, lub jednego, powstały w naturalnych procesach geologicznych lub kosmologicznych;
2. góra kamienna, duży głaz; 3 w przenośni o kimś: twardy jak skała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. zespół minerałów lub wiele ziaren tego samego minerału;
(1.2) zbudowana (w widoczny sposób) z litej skały (1.1) forma krajobrazu, zwłaszcza góra, urwisko, znacznej wielkości kamień lub blok
Wiktionary
Skała – naturalnie powstały zespół minerałów. W geologii do skał zalicza się także naturalnie powstałe osady nieskonsolidowane, z wyjątkiem gleb. Skały występują w skorupie ziemskiej, a także na innych planetach.
Wikipedia
(1.1) Granit jest skałą pochodzenia magmowego.
(1.2) Nierozważny turysta spadł ze skały i zginął.
Wiktionary
IPA: ˈskawa, AS: skau̯a
Wiktionary
rzecz. skalniak mrz., skalina ż., skalnik mrz., skalica ż., skaliczek mzw., skalistość ż., skałkówka ż., Skałka ż., Skałosz m.
:: zdrobn. skałka ż., skałeczka ż.
:: zgrub. skalisko n.
przym. skalny, skalisty, skałkowy, naskalny, skałeczny, skalicowy
przysł. skaliście
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skałą, dotyczący Skałą
Wiktionary
rzecz. Skała ż.
Wiktionary
naturalny (wapień, piaskowiec, granit) teren wspinaczkowy o niewielkiej, do kilkudziesięciu metrów, wysokości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. skała
(1.2) hist. wojsk. krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia
(1.3) daw. gw-pl|Kraków. drzazga
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W XII wieku na skałce nad miastem zbudowano niewielki kościół.
(1.1) W sobotę jedziemy na Jurę, pochodzimy trochę po skałkach.
Wiktionary
IPA: ˈskawka, AS: skau̯ka
Wiktionary
rzecz. skała ż., skalnik mzw./mos.
przym. skałkowy, naskalny, skalisty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) strzelba skałkowa
Wiktionary
(1.1) Szczep walczył rozpaczliwie, z niepohamowanym męstwem, ale ponownie lepsza broń wzięła górę: artyleria i szybkostrzelne karabiny rozgromiły skałkówki.
Wiktionary
rzecz. skalnica ż., skała ż.
przym. skalisty
przysł. skaliście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. mięczak żyjący na skałach
Wiktionary
IPA: skaˈwɔt͡ʃɛp, AS: skau̯očep
Wiktionary
tworzywo otrzymywane z mieszaniny tlenku magnezu, chlorku magnezu, trocin, piasku i pigmentów; ksylolit
SJP.pl
Podkład podłogowy (także: jastrych lub szlichta) - bezspoinowa podłoga lub podkład pod podłogę. Zadaniem warstwy jest wyrównanie powierzchni np. stropu przed położeniem materiału wykończeniowego, jakim może być terakota lub inne płytki podłogowe, parkiet, wykładzina dywanowa lub z tworzyw sztucznych itp. Podkład może występować w postaci mokrej mieszanki zaprawy budowlanej układanej na budowie lub prefabrykowanych płyt w postaci tzw. "suchego jastrychu". W przypadku zastosowania jastrychu jako warstwy wierzchniej stosuje się najczęściej gotowe (przygotowane fabrycznie) mieszanki o niskim skurczu, które w miejscu wbudowania wymagają wymieszania z wodą. Materiały tego typu otrzymywane są na ogół przez dodanie odpowiednich środków chemicznych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m., odpowiednik greckiego Πέτρος (Petro, Piotr)
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Skałosz i jestem fryzjerem.
(1.1) I ja ci też powiadam, że ty jesteś Skałosz i na tej skale ja zbuduję swoje zgromadzenie i nie przemogą go bramy Hadesu.
Wiktionary
IPA: ˈskawɔʃ, AS: skau̯oš
Wiktionary
rzecz. skała ż., skalnica ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) organizm roślinny lub zwierzęcy, mający zdolność do mechanicznego lub chemicznego drążenia skał, głównie wapiennych
Wiktionary
Wikipedia
IPA: skaˈwɔtɔt͡ʃ, AS: skau̯otoč
Wiktionary
przym. skałotoczny
Wiktionary
tworzący skały
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który skutkuje tworzeniem skał
(1.2) taki, który jest budulcem skał
Wiktionary
Skałowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Kostrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
We wsi działa schronisko dla zwierząt otwarte w 2015 i obsługujące jedenaście gmin powiatu poznańskiego oraz gminę Nekla.
Zobacz też: Skałów
Wikipedia
gatunek ptaka z rodziny skałowronów
SJP.pl
Skałowron (Corcorax melanorhamphos) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny skałowronów (Corcoracidae). Jest endemitem wschodniej i południowo-wschodniej Australii. Nie jest zagrożony. Jego zasięg występowania jest szacowany na około 1 980 000 km².
Wikipedia
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geogr. pot. Skierniewice
Wiktionary
rzecz. Skierniewice nmos., skierniewiczanin mos.
Wiktionary
dowcip sceniczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) krótka, zabawna scenka stanowiąca zamkniętą całość
Wiktionary
Skecz (ang. sketch comedy) – kabaretowy lub estradowy krótki utwór sceniczny (literacki), stworzony w celu wywołania śmiechu u widzów. Oparty na żywym dialogu i komicznych sytuacjach. Cechą charakterystyczną skeczu jest zaskakująca puenta, podobnie jak w dowcipie. Niekiedy jednakże puenta staje się zbyteczna, jeżeli treść lub aktorstwo wywołuje zamierzony efekt rozbawienia publiczności.
Wikipedia
(1.1) W jednym ze skeczy syna znanego aktora następuje zamiana miejscami polityków, aktorów i dziennikarzy.
Wiktionary
Skęczno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim.
W skład sołectwa Skęczno wchodzi także wieś Piła.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
przymiotnik od: skecz
SJP.pl
zdrobnienie od: skecz
SJP.pl
[czytaj: skit] sportowa konkurencja strzelecka, polegająca na strzelaniu do małych obiektów rzuconych w powietrze; skit
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. skejt
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) deskorolciara
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. skejt
Wiktionary
rzecz. skejt mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) skejt, deskorolkarz
Wiktionary
osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejter, skateowiec, skater, skate
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. osoba uprawiająca sporty ekstremalne, zwykle członek subkultury osób jeżdżących na deskorolkach, rolkach, hulajnogach lub rowerach BMX, w zimie na snowboardzie, rzadziej B-boy tańczący breakdance
Wiktionary
(1.1) Skejci znów pobili się ze skinami.
Wiktionary
IPA: skɛjt, AS: skei ̯t
Wiktionary
rzecz. skejting m.
:: zdrobn. skejcik m.
przym. skejtowski
Wiktionary
(1.1) skater
Wiktionary
osoba jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); deskorolkarz, deskorolkowiec, deskorolkowicz, deskarz, skateboardzista, skejt, skateowiec, skater, skate
SJP.pl
kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skejtka, skaterka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) aktywność związana ze sportem ekstremalnym, jazdą na deskorolkach, rolkach, hulajnogach lub rowerach BMX, w zimie na snowboardzie
Wiktionary
rzecz. skejt mos.
Wiktionary
kobieta jeżdżąca na skateboardzie (deskorolce); skaterka, skejterka
SJP.pl
→ skejt
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z subkulturą skejtów
Wiktionary
rzecz. skejt mos.
Wiktionary
jednoosobowe sanki wyścigowe, na których zawodnik leży na brzuchu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. jednoosobowe sanki sportowe, na których zawodnik leży na brzuchu;
(1.2) sport. dyscyplina sportu
Wiktionary
Skeleton – jednoosobowe, ciężkie (max. 50 kg) sanie sportowe o nisko położonym środku ciężkości. Umożliwiają osiąganie dużych (do ok. 130 km/h) prędkości podczas zjazdu po torze lodowym. Istnieje również sport o tej samej nazwie.
Wikipedia
(1.1) Szybkość rozwijana na skeletonie dochodzi do 120 km/godz.
Wiktionary
IPA: skɛˈlɛtɔ̃n, AS: skeletõn
Wiktionary
rzecz. skeletonista m., skeletonistka ż.
przym. skeletonowy
Wiktionary
osoba uprawiająca skeleton
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik jeżdżący na skeletonie
Wiktionary
IPA: ˌskɛlɛtɔ̃ˈɲista, AS: skeletõńista
Wiktionary
forma żeńska skeletonistka
rzecz. skeleton
przym. skeletonowy
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. zawodniczka jeżdżąca na skeletonie
Wiktionary
(1.1) Swój jedyny złoty medal na igrzyskach w Vancouver Wielka Brytania zawdzięcza nie tylko skeletonistce Amy Williams, ale także McLarenowi. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌskɛlɛtɔ̃ˈɲistka, AS: skeletõńistka
Wiktionary
rzecz. skeletonista mos., skeleton m.
przym. skeletonowy
Wiktionary
w starożytnym teatrze greckim: budynek za orchestrą, służący początkowo jako skład i przebieralnia, potem jako tło akcji scenicznej
SJP.pl
Skene – w teatrach greckich początkowo drewniany, później kamienny budynek usytuowany naprzeciw widowni (theatronu) wzdłuż linii stycznej do orchestronu.
Pierwsza skene powstała w 465 roku p.n.e. z inicjatywy Ajschylosa, który potrzebował dla swoich aktorów miejsca na zmianę kostiumów podczas trwania spektaklu. Miała ona formę drewnianego baraku. Mieściły się w nim szatnie dla aktorów, magazyny rekwizytów. W IV wieku p.n.e. można już zaobserwować teatry budowane z kamienia z kamienną skene. Wzorem dla innych teatrów stał się teatr Dionizosa w Atenach. Przednią ścianę budynku zaczęto wykorzystywać jako tło spektakli, umieszczano na niej dekoracje (początkowo skóry, kotary, potem bardziej wyszukane pinakes – malowane tablice obrazujące scenerię, a jeszcze później periakty – obrotowe graniastosłupy z dekoracjami).
Wikipedia
metoda badania narządów z użyciem substancji promieniotwórczej; scyntylografia, scyntygrafia
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
Skępe – miasto w Polsce w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Skępe. Położone na Pojezierzu Dobrzyńskim na historycznej Ziemi Dobrzyńskiej. Od 1937 przez miasto biegnie linia kolejowa nr 27 Toruń – Nasielsk.W latach 1975–1998 administracyjnie należało do województwa włocławskiego.
Wikipedia
mieszkaniec Skępego (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Skępego (miasta w Polsce)
SJP.pl
wątpienie o obiektywnym istnieniu zjawisk; sceptycyzm
SJP.pl
przymiotnik od: Skępe
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Skępem, dotyczący Skępego
Wiktionary
rzecz. Skępe n.
Wiktionary
dawniej: sceptycyzm;
1. powątpiewanie w coś; nieufność, podejrzliwość, niedowierzanie;
2. stanowisko filozoficzne odrzucające możliwość uzyskania wiedzy wiarygodnej, pewnej
SJP.pl
dawniej: podchodzący z rezerwą do obserwowanych zjawisk, zachowań, wątpiący w powodzenie działań; sceptyczny
SJP.pl
ustawić śluzę powietrzną kesonu w czasie transportu pracowników, materiałów oraz narzędzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) eduk. notowanie wizualne, zapis treści np. słuchanego wykładu w formie haseł, symboli, kształtów, strzałek, ikon itp.
Wiktionary
Sketchnoting (z ang. sketch – szkic i noting – notować), inaczej notowanie graficzne lub wizualne; mnemotechnika, metoda ułatwiająca zapamiętywanie informacji polegająca na tworzeniu wizualnych notatek; forma wspomagająca proces zapamiętywania dzięki przenoszeniu uzyskanych informacji do postaci graficznej, ręcznie wykonywanych prostych rysunków.
Wikipedia
(1.1) Ja na studiach […] wykonywałam na każdych zajęciach notatki w formie sketchnotingu.
Wiktionary
rzecz. sketchnotka ż.
Wiktionary
(1.1) myślografia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. notatka wizualna
Wiktionary
(1.1) Chociaż teoretycznie sketchnotki mogłyby się obejść bez obrazków, wykorzystując tylko zróżnicowane kształtem, wielkością i kolorami litery, to jednak rysunki ułatwiają wydobywanie esencji z tego, co chcemy sobie wizualną notatką streścić.
Wiktionary
rzecz. sketchnoting m.
Wiktionary
(1.1) grafonotka, rysnotka
Wiktionary
dokładne odtworzenie kształtu, barwy i funkcji oryginalnego przedmiotu w zastępczym materiale
SJP.pl
Skeumorfizm (gr. skeúos "naczynie, przedmiot" + morphé "postać, kształt") – odtworzenie właściwości, kształtu, tekstury, barwy lub funkcji przedmiotu oryginalnego w materiale zastępczym. Alternatywnie opisywany jest jako element we wzornictwie lub strukturze nowego obiektu, nie posiadający żadnej funkcji użytkowej, lecz konieczny w oryginalnie użytym materiale lub konstrukcji.
Wikipedia