skrót od: według (czytany jako cały wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = według
Wiktionary
IPA: ˈvɛdwuk, AS: vedu̯uk
Wiktionary
wgapiać się - potocznie: wpatrywać się bezmyślnie w coś
SJP.pl
wgapić się - potocznie: wpatrzyć się bezmyślnie w coś
SJP.pl
potocznie: taki, który się wgapił (wpatrzył się bezmyślnie w coś)
SJP.pl
zrobić w czymś zagłębienie
SJP.pl
zrobić w czymś zagłębienie
SJP.pl
robić w czymś wgłębienie lub załamanie
SJP.pl
skrót
(1.1) = środ. młodz. w ogóle
Wiktionary
wejrzenie w coś w celu zbadania czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sposobność własnej obserwacji, bezpośredniego badania czegoś
Wiktionary
Wgląd – nagła, nieoczekiwana zmiana percepcji problemu, prowadząca do nowego, głębszego i pełniejszego rozumienia problemu. Dzięki wglądowi problem początkowo trudny może się okazać bardzo prosty.
Wikipedia
rzecz. wglądanie n., wglądnięcie n., wglądówka ż.
czas. wglądać ndk., wglądnąć dk.
Wiktionary
potocznie: wgniecenie w karoserii
SJP.pl
goniąc kogoś lub coś, głównie zwierzęta, wpędzić je do środka czegoś (np. owce do zagrody); wegnać
SJP.pl
pot.
1. zainstalować jakieś pliki, oprogramowanie, aplikacje itp. w pamięci odpowiedniego urządzenia elektronicznego, np. komputera;
2. wgrać się:
a) zostać wgranym, zainstalowanym;
b) przystosować się do czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wgrywać.
Wiktionary
rzecz. niewgrywanie n.
czas. wgrywać ndk.
Wiktionary
1. dawniej: gryząc, wbijać w coś zęby;
2. wgryzać się:
a) wbijać w coś zęby, wpijać się w coś szczękami;
b) wdzierać się do wnętrza czegoś, drążąc, przedostawać się gdzieś;
c) niszcząc coś, przenikać do środka, wżerając się, dostawać się w głąb czegoś;
d) przenośnie: wnikać w szczegóły, dogłębnie, gruntownie coś rozpatrywać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wgryzać.
Wiktionary
czas. wgryzać ndk.
Wiktionary
1. dawniej: gryząc, wbić w coś zęby;
2. wgryźć się:
a) wbić w coś zęby, wpić się w coś szczękami;
b) wedrzeć się do wnętrza czegoś, drążąc, przedostać się gdzieś;
c) niszcząc coś, przeniknąć do środka, wżerając się, dostać się w głąb czegoś;
d) przenośnie: wniknąć w szczegóły, dogłębnie, gruntownie coś rozpatrzeć
SJP.pl
taki, który wgryzł (wpił) się w coś zębami
SJP.pl
chrząszcz z rodziny korników
SJP.pl
scalić na gorąco materiał syntetyczny z tkaniną
SJP.pl
dawniej:
1. grzebiąc, wsunąć w głąb, zakopać; wkopać;
2. wgrzebać się:
a) grzebiąc się, dostać się w głąb czegoś; wkopać się;
b) wleźć z trudem; wtarabanić się, wgramolić się
SJP.pl
dawniej:
1. grzebiąc, wsuwać w głąb, zakopywać; wkopywać;
2. wgrzebywać się:
a) grzebiąc się, dostawać się w głąb czegoś; wkopywać się;
b) włazić z trudem; wtarabaniać się
SJP.pl
scalać na gorąco materiał syntetyczny z tkaniną
SJP.pl
rzadko: zapadać się, pogrążać się w czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wgłębić.
(1.2) wklęsłość, dołek
(1.3) wnęka, nisza
Wiktionary
(1.2) Spojrzał na szkolną ławkę z wgłębieniem na pióra i kałamarz.
Wiktionary
IPA: vɡwɛ̃mˈbʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: vgu̯ẽmbʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. wgłębianie n., wgłębnik m.
czas. wgłębić (się) dk., wgłębiać (się) ndk.
przym. wgłębny
przysł. w głąb, wgłębnie
Wiktionary
(1.2) wklęsłość, dołek, zagłębienie
(1.3) wnęka, nisza
Wiktionary
rodzaj roślin z gromady wątrobowców
SJP.pl
Wikipedia
rodzina mszaków z rzędu porostnicowców
SJP.pl
rodzina roślin z rzędu porostnicowców
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: wgłębnie
SJP.pl
Wgłębnik (boulingrin) – rodzaj trawnika lub rabaty. Swoją nazwę zawdzięcza zagłębieniu w ziemię, tworząc część obniżoną w stosunku do poziomu ogrodu.
Jako element ogrodu wgłębnik powstał w Anglii i upowszechnił się w ogrodach barokowych. Był on stałym elementem ogrodów do połowy XIX wieku. Z reguły wgłębniki mają kształty geometryczne, często też były obsadzane dookoła szpalerami drzew. Można je podzielić na trzy rodzaje:
Wikipedia
1. zrobiony na określoną głębokość; zagłębiony, wgłębiony;
2. znajdujący się na znacznej głębokości;
3. sięgający daleko w głąb ziemi;
4. wydobywający coś z głębi ziemi
SJP.pl
rzadko o jelicie: wgłobić się - wpuklić się w dalszą część i spowodować niedrożność
SJP.pl
rzadko o jelicie: wgłobić się - wpuklić się w dalszą część i spowodować niedrożność
SJP.pl
Wgłobienie (łac. invaginatio, intussusceptio, ang. intussusception) – patologiczny stan, w którym część jelita cienkiego wsuwa się teleskopowo w inną część jelita. Najczęstszym miejscem wgłobienia jest okolica kątnicy. Wgłobienie jest jedną z najczęstszych przyczyn ostrego brzucha u niemowląt.
Wikipedia
taki, który się wgłobił
SJP.pl
symbol watogodziny
SJP.pl
Wh – dwuznak występujący w języku angielskim, w którym oznacza [w] (kiedyś [ʍ], obecnie taka wymowa zachowała się tylko w kilku dialektach) oraz w maoryskim, w którym zwykle oznacza f (choć w niektórych dialektach może być wymawiany jako dźwięk zbliżony do ł).
Wikipedia
[czytaj: łorton] nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
komunikator internetowy
SJP.pl
[czyt. łeri] łódź przewożąca pasażerów w żegludze śródlądowej - na rzekach lub jeziorach
SJP.pl
[czytaj: łipkord] bawełniana lub wełniana tkanina o splocie diagonalnym, używana do wyrobu ubiorów sportowych, mundurów i na tapicerkę
SJP.pl
[czyt. łipet] pies myśliwski o smukłej budowie ciała i długich, cienkich nogach; chart angielski mniejszy
SJP.pl
Whippet – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Anglii, użytkowana głównie w wyścigach psów. Typ chartowaty. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
produkt marki Whirlpool
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: łyskacz lub łiskacz] potocznie: whisky, whiskey; łyskacz, łiskacz
SJP.pl
[czytaj: łiskas] karma dla kota marki Whiskas
SJP.pl
[czytaj: łyski albo łiski] wytrawna wódka z surowego spirytusu zbożowego, oryginalnie irlandzka; whisky
SJP.pl
Whisky (z gaelickiego: uisge beatha – woda życia; w pisowni irlandzkiej i amerykańskiej whiskey) – napój alkoholowy spirytusowy powstały z destylacji zacieru zbożowego i poddawany dojrzewaniu w drewnianych (głównie dębowych) beczkach. Jest kojarzony najczęściej z krajami anglosaskimi, produkowany między innymi w Irlandii, Szkocji, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Wikipedia
[czytaj: łyski albo łiski] wytrawna wódka z surowego spirytusu zbożowego, oryginalnie szkocka; whiskey
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. mocna, wytrawna wódka produkowana głównie ze słodu jęczmiennego i żyta, leżakująca w dębowych beczkach, kojarzona głównie ze Szkocją i Irlandią;
(1.2) pot. szklanka lub butelka tego napoju
Wiktionary
Whisky (z gaelickiego: uisge beatha – woda życia; w pisowni irlandzkiej i amerykańskiej whiskey) – napój alkoholowy spirytusowy powstały z destylacji zacieru zbożowego i poddawany dojrzewaniu w drewnianych (głównie dębowych) beczkach. Jest kojarzony najczęściej z krajami anglosaskimi, produkowany między innymi w Irlandii, Szkocji, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Wikipedia
(1.1) Napijesz się whisky?
(1.2) Poproszę jedną whisky.
Wiktionary
(1.1) pot. łyskacz
Wiktionary
[czytaj: łisylblołer]
1. osoba ujawniająca tajne spiski, nielegalne powiązania, działania osób, które swoją działalność chcą pozostawić w ukryciu; demistyfikator, demaskator;
2. osoba powiadamiająca opinię publiczną o nieprawidłowościach w działaniu instytucji; sygnalista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) informator, który zdradza informacje o wewnętrznych nadużyciach w jakiejś grupie i przełamuje zmowę milczenia
Wiktionary
Sygnalista, demaskator (ang. whistleblower, dosł. „człowiek dmuchający w gwizdek”) – osoba nagłaśniająca działalność, która według niej jest najprawdopodobniej nielegalna lub nieuczciwa. Jest to termin powstały i stosowany w anglosaskim kręgu kulturowym (Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Kanada, Australia, Nowa Zelandia).
Wikipedia
(1.1) sygnalista
Wiktionary
→ whistleblower [czytaj: łisylblołerka]; sygnalistka, demistyfikatorka, demaskatorka
SJP.pl
nazwisko, m.in.: James Abbott McNeill Whistler, malarz i grafik amerykański
SJP.pl
Whistler – miasto w zachodniej Kanadzie, w prowincji Kolumbia Brytyjska, w dystrykcie Squamish-Lillooet,125 km na północ od Vancouver. Znajdują się w niej trasy narciarstwa alpejskiego i kolarstwa górskiego.
Góra Whistler pierwotnie była nazywana górą London. Nowa nazwa została nadana w późnych latach 60., pochodzi od odgłosu świstaków żyjących w tym regionie i wolnym tłumaczeniu znaczy Świszcząca góra.
Wikipedia
rzeka w USA
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: łitman] nazwisko, m.in. Walt Whitman (1819-1892) - poeta amerykański
SJP.pl
Miasta w USA:
Gminy w USA:
Hrabstwa w USA:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: wu-ha-o] skrót od: World Health Organization - Światowa Organizacja Zdrowia
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = ang. World Health Organization → ŚOZ, Światowa Organizacja Zdrowia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) WHO jest agencją Narodów Zjednoczonych.
Wiktionary
IPA: vu‿xa‿ˈɔ, AS: vu‿χa‿o
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. film. rodzaj kryminału – książka, film lub gra fabularna, w której główny nacisk kładzie się na zagadkę dotyczącą tego, kto popełnił przestępstwo, najczęściej morderstwofakt.
Wiktionary
[czytaj: huwianin] potocznie: miłośnik brytyjskiego serialu "Doctor Who"; whovianin
SJP.pl
[czytaj: wifi lub łajfaj] Wi-Fi;
1. zestaw standardów bezprzewodowych sieci komputerowych;
2. lokalna bezprzewodowa sieć komputerowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) inform. sieć bezprzewodowa;
Wiktionary
Wi-Fi, wi-fi (wym. [ˈvʲifʲi]; ang. Wi-Fi, wym. [ˈwaɪfaɪ]) – zestaw standardów stworzonych do budowy bezprzewodowych sieci komputerowych. Szczególnym zastosowaniem wi-fi jest budowanie sieci lokalnych (LAN) opartych na komunikacji radiowej, czyli WLAN. Zasięg od kilku metrów do kilku kilometrów i rzeczywistej przepustowości sięgającej 900 Mb/s, przy transmisji w standardzie 802.11ac na trzech kanałach o szerokości 80 MHz jednocześnie. Produkty zgodne z wi-fi mają na sobie odpowiednie logo, które świadczy o zdolności do współpracy z innymi produktami tego typu.
Wikipedia
(1.1) Widziałeś mój gadżeciarski telefon, z aparatem fotograficznym, latarką i Wi-Fi?
Wiktionary
IPA: ˈvʲi‿fʲi, AS: vʹi‿fʹi
Wiktionary
(1.1) wi-fi, wifi, WLAN, IEEE 802.11
Wiktionary
1. wiatr (tajfun, halny itp.) wieje - przesuwa się z jakąś siłą i prędkością;
2. wieje skądś chłodem, wilgocią itp. - daje się ją odczuć w dochodzącym skądś powietrzu; także w przenośnych znaczeniach typu: wieje grozą, wieje nudą;
3. potocznie: uciekać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) meteorol. przesuwać się (o wietrze, o masach powietrza)
(1.2) przen. książk. być odczuwalnym
(1.3) pot. uciekać
czasownik przechodni niedokonany
(2.1) roln. oczyszczać omłócone ziarno (zwykle w wialni)
Wiktionary
(1.1) Znów jesień, wiatry wieją. Okropnie wieje (= Wiatr okropnie wieje).
(1.1) Zamknijcie drzwi, bo wieje tak, że zaraz nam głowy pourywa.
(1.2) Od twoich słów wieje chłodem.
(1.2) Jego dom od dawna wiał pustką.
(1.3) Po podłożeniu kapiszona na tor tramwajowy wiał, że aż się kurzyło.
Wiktionary
IPA: vʲjät͡ɕ, AS: vʹi ̯äć
Wiktionary
rzecz. wiatrówka ż., wiatr m., wietrzyk m., wianie n., owiewka ż., wiejadło n., owianie n., owiewanie n., wiew mrz.
czas. nawiewać, powiać dk., powiewać ndk.
Wiktionary
(1.1) dąć; reg. śl. cióngnóć.
(1.3) uciekać, zmykać, wulg. spierdalać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. zgrubienie od: wiązka;
2. wulgarne, obelżywe słowa skierowane do kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zgrub. wiązka (związany pęk czegoś)
(1.2) posp. pot. obelżywe słowa rzucane na kogoś
Wiktionary
(1.1) Miła i wiącha grochowin temu, co przez kilka roków na gołej ziemi sypiał.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔ̃w̃xa, AS: vʹi ̯õũ̯χa
Wiktionary
(1.2) wiązanka
Wiktionary
koń wiacki - rasa małego, rosyjskiego, prymitywnego konia rolniczego pochodzącego od tarpana
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wiatką, dotyczący Wiatki
Wiktionary
rzecz. Wiatka ż.
Wiktionary
obce imię męskie
SJP.pl
Więcesław, Więcsław, Więcław, Więsław – starosłowiańskie imię męskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -sław ("sława"). Znaczenie imienia: „ten, który ma więcej sławy”.
W księgach przyjęć do prawa miejskiego w Krakowie pod rokiem 1393 zanotowano to imię z pisownią Wenczeslaus. Do końca XV wieku imię to zanotowano u około 1500 osób w formie Więcesław i 300 osób w formie Więc(s)ław, a więc popularność Więcesława w średniowieczu była większa od popularności imienia Stanisław.
Wikipedia
dawniej: uwiąd
SJP.pl
Atrofia (stgr. ἀτροφία atrophia), zanik, wiąd – stopniowe zmniejszanie się objętości komórki, tkanki, narządu lub części ciała. Wyróżnia się zanik fizjologiczny i patologiczny.Typy zaników:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: wiaderko
(1.2) bardzo małe wiadro
Wiktionary
IPA: ˌvʲjadɛˈrɛt͡ʃkɔ, AS: vʹi ̯aderečko
Wiktionary
rzecz. wiadro n., wiaderko n.
Wiktionary
małe wiadro lub jego zawartość
SJP.pl
małe wiadro lub jego zawartość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od wiadro
(1.2) małe wiadro
Wiktionary
IPA: vʲjaˈdɛrkɔ, AS: vʹi ̯aderko
Wiktionary
rzecz. wiadro n.
:: zdrobn. wiadereczko n.
Wiktionary
przymiotnik od: wiaderko
SJP.pl
Wiaderno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Mazowiecki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wielkość znana występująca w równaniu lub nierówności
SJP.pl
środowiskowo: wiadomo (jest oczywiste, jasne, zrozumiałe)
SJP.pl
w funkcji czasownika modalnego:
1. jest rzeczą znaną, np.: Nie wiadomo, co przyniesie jutro.;
2. jest oczywiste, jasne, zrozumiałe, np.: Za wszystko, wiadomo, trzeba płacić.
SJP.pl
czasownik modalny
(1.1) w wypowiedziach twierdzących: jest pewne, oczywiste, jasne
(1.2) w wypowiedziach przeczących: wyraża krytyczny stosunek mówcy
(1.3) w wypowiedziach twierdzących, przeczących i pytających: znane są szczegóły, jest rzeczą znaną
Wiktionary
(1.1) Wiadomo co teraz będzie.
(1.1) Wiadomo - im nie można ufać.
(1.2) Zatrudnili nie wiadomo kogo, a teraz się dziwią, że terminy nie dotrzymane.
(1.3) Wiadomo tylko, że mieszkał w tej okolicy.
(1.3) Nie wiadomo, co było później.
(1.3) Czy może wiadomo, co się potem stało?
(1.3) Wiadomo było, że będzie afera, ale nikt nie spodziewał się, że aż taka.
(1.3) Niech w końcu będzie wiadomo, kto w tej firmie za co odpowiada.
Wiktionary
IPA: vʲjaˈdɔ̃mɔ, AS: vʹi ̯adõmo
Wiktionary
rzecz. powiadamianie n., powiadomienie n.
Wiktionary
(1.1) ewidentnie, oczywiście, w oczywisty sposób
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nowina, informacja
(1.2) coś, co przekazuje informację
Wiktionary
Wiadomość (ang. message) – jednostka komunikacji związana z procesem emisji, przekazywania, przekształcania, przyjmowania i przechowywania (w pamięci) określonego ciągu elementów informacyjnych do odbiorcy bezzwłocznie lub po pewnym czasie. Problemami ilości informacji zawartej w wiadomości zajmuje się teoria informacji.
Wikipedia
(1.1) Wiadomość o śmierci brata była dla niej szokiem.
(1.1) Wciąż nie ma żadnych wiadomości o liczbie ofiar wypadku.
(1.2) Jeszcze nie dostałem potwierdzenia zakupu, ale właśnie do skrzynki e-mailowej przyszła mi nowa wiadomość – może wreszcie je otrzymałem.
(1.2) Przez pomyłkę usunąłem sobie wszystkie wiadomości na komórce.
Wiktionary
IPA: vʲjaˈdɔ̃mɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯adõmość
Wiktionary
przym. wiadomy
czas. wiedzieć
rzecz. powiadomienie n., powiadamianie n., wiadomości nmos., wiadomostka
Wiktionary
(1.1) informacja
Wiktionary
1. wiedza z danego zakresu;
2. bieżące informacje przekazywane przez media
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) jakiś obszar wiedzy
(1.2) telewizyjny lub radiowy, zwykle cykliczny, program informacyjny
forma rzeczownika.
(2.1) D., C. i Ms. lp.; M., B. i W. lm. od: wiadomość
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Przy kolacji oglądamy z żoną wiadomości na pierwszym kanale telewizji.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjadɔ̃ˈmɔɕt͡ɕi, AS: vʹi ̯adõmośći
Wiktionary
rzecz. wiadomość ż.
Wiktionary
(1.2) serwis informacyjny
Wiktionary
mało znacząca wiadomość, ploteczka
SJP.pl
1. powszechnie znany; oczywisty, zrozumiały;
2. wspomniany, wymieniony wcześniej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ogólnie znany; taki, o którym wiadomo
Wiktionary
(1.1) Wystarczy z mej głowy wyzwolić atomy • A bomba wybuchnie i skutek – wiadomy.
Wiktionary
IPA: vʲjaˈdɔ̃mɨ, AS: vʹi ̯adõmy
Wiktionary
rzecz. wiadomość
Wiktionary
1. naczynie, zwykle w kształcie walca lekko rozszerzonego u góry, z pałąkiem, służące do przenoszenia lub przechowywania wody, śmieci itp; kubeł;
2. zawartość takiego naczynia
SJP.pl
1. naczynie, zwykle w kształcie walca lekko rozszerzonego u góry, z pałąkiem, służące do przenoszenia lub przechowywania wody, śmieci itp; kubeł;
2. zawartość takiego naczynia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) walcowaty pojemnik, zwykle nieco szerszy u góry, z pałąkowatym uchwytem, służący do przechowywania i ręcznego przenoszenia cieczy lub materiałów sypkich;
(1.2) ilość czegoś mieszcząca się we wiadrze (1.1)
Wiktionary
Wiadro (inaczej kubeł) – naczynie w kształcie walca lub odwróconego, ściętego stożka, dawniej najczęściej blaszane, obecnie z tworzywa sztucznego, zaopatrzone w ruchomy, kabłąkowaty uchwyt. Używane jest zazwyczaj jako pojemnik na ciecze lub materiały sypkie, głównie do ich ręcznego transportu.
Wikipedia
(1.1) Jedna zapalone polano z komina schwyciła i z nim jak z gorejącą chorągwią w obronnej postawie stanęła; druga wiadro pełne wody ku ziemi chyliła, trzecia zydel przyciągnęła i drzwi nim przywaliła.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjadrɔ, AS: vʹi ̯adro
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. wiaderko n., wiadereczko n.
:: zgrub. wiadrzysko n.
przym. wiaderkowy
Wiktionary
(1.1) daw. ceber; reg. pozn. wymborek, węborek.; gw-pl|Górny Śląsk|ajm, ajmer, ajmro., gw-pl|Śląsk Cieszyński|amper.
Wiktionary
Wiadrowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Żuromin. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
W czasie II wojny światowej otrzymała nazwę Eimerbrunnen.
Miejscowość znajduje się na północ od miasta Żuromin. Kilka kilometrów na północ od Wiadrowa znajduje się miejscowość Osówka (powiat żuromiński). Aktualnie największa wieś gminy.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wiadukt
Wiktionary
(1.1) To nie wiadukt, lecz tylko mały wiadukcik.
Wiktionary
rzecz. wiadukt m.
Wiktionary
rodzaj mostu zbudowanego jako część drogi nad przeszkodą, np. torami kolejowymi, inną drogą, wąwozem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urb. most przeprowadzający drogę komunikacyjną nad przeszkodą terenową inną niż woda (np. inna droga lub wąwóz);
Wiktionary
Wiadukt – budowla inżynierska, pozwalająca na pokonanie przeszkody terenowej typu: dolina, wąwóz lub droga kołowa czy linia kolejowa, z wyłączeniem przeszkód wodnych, poprzez przejechanie nad nią. Pierwotnie tym terminem była określana droga rzymska przeprowadzona nad wąwozem, na konstrukcji opartej na arkadach. Wiadukty budowane są podobnie jak mosty, z wykorzystaniem podobnych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałowych.
Wikipedia
(1.1) Droga na Warszawę przechodzi wiaduktem nad drogą do Pcimia.
(1.1) W miejscu gdzie zawsze jeździłem rowerem całkowicie rozebrano wiadukt niedawno remontowany.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjadukt, AS: vʹi ̯adukt
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. wiadukcik m.
przym. wiaduktowy
Wiktionary
potocznie: lek przeciwko impotencji
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
urządzenie do oddzielania najlżejszych cząstek materiałów sypkich za pomocą strumienia powietrza
SJP.pl
Wialnia – maszyna rolnicza służąca do wstępnego oczyszczenia młóconego ziarna, oddzielająca zanieczyszczenia grube (kłosy, zgoniny) i lekkie (plewy) na zasadzie różnicy wielkości, a częściowo także na zasadzie różnic ciężarów.
Zanim skonstruowano wialnię, wymłócone zboże oczyszczano podrzucając ziarno przy lekkim wietrze. Cięższe ziarno spadało szybciej, a lżejsze plewy były zdmuchiwane przez wiatr. Zanieczyszczenia o podobnym ciężarze ale różniące się wielkością od pozyskiwanego ziarna rozdzielano przetakami.
Wikipedia
wialnia stosowana w górnictwie do wzbogacania kopalin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna zajmująca się wyplataniem wianków
Wiktionary
rzecz. wianek mrz., wiano n., wianuszek mrz., wieniec mrz.
przym. wieńcowy
Wiktionary
zdrobnienie od: wianek
SJP.pl
Wianecznik, hedychium (Hedychium J. Koenig) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). Obejmuje ok. 50 lub 99 gatunków. Są to byliny rozprzestrzenione w strefie międzyzwrotnikowej, rosnące w górach i lasach. Wykorzystywane są jako rośliny lecznicze, kosmetyczne i ozdobne.
Nazwa rodzajowa utworzona została z greckich słów edys (znaczącego „słodki”) i chion (znaczącego „śnieg”) od wonnych, białych kwiatów gatunku typowego – wianecznika koronowego.
Wikipedia
1. kółko powstałe ze splecionych kwiatów, gałązek, liści itp.;
2. element zdobniczy o takim kształcie;
3. przedmiot kształtem podobny do koła lub półkola;
4. dawniej: cnota, dziewictwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: wieniec
(1.2) mały wieniec z kwiatów służący jako ozdoba noszona na głowie
(1.3) przen. przest. dziewictwo
(1.4) zob. wianki.
Wiktionary
Wianek – rodzaj nakrycia głowy (wieńca) upleciony z ziół i kwiatów. Tradycyjnie wianki noszone były przez dziewczęta i niezamężne kobiety, stąd stały się symbolem niewinności. O kobiecie zamężnej mówiło się, że „straciła wianek”.
Skoro w nocy po północy, po pierwszej godzinie,
Wikipedia
Wymowa:
IPA: ˈvʲjãnɛk, AS: vʹi ̯ãnek
Wiktionary
Powiązane:
rzecz. wieniec m., wiano n., wieńcówka ż., wianczarka ż.
:: zdrobn. wianeczek m., wianuszek m.
przym. wieńcowy
Wiktionary
Synonimy:
(1.3) dziewictwo, cnota
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wiać.
forma rzeczownika.
(2.1) Ms. lp. od: wiano
Wiktionary
IPA: ˈvʲjä̃ɲɛ, AS: vʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. wiejadło n., powiewanie n., wiew mrz., wiatrówka ż.
czas. wiać ndk.
Wiktionary
1. kółko powstałe ze splecionych kwiatów, gałązek, liści itp.;
2. element zdobniczy o takim kształcie;
3. przedmiot kształtem podobny do koła lub półkola;
4. dawniej: cnota, dziewictwo
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zabezpieczenie posagu przez męża i odwzajemnienie się za niego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. posag, wyprawa panny młodej
(1.2) hist. praw. suma zapisywana żonie przez męża, równa sumie posagu;
forma czasownika.
(2.1) zob. wiać.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈvʲjãnɔ, AS: vʹi ̯ãno
Wiktionary
rzecz. wianuszek mrz., wianowanie n., wianek m., wianczarka ż.
czas. wianować ndk.
przym. wianowy, wieńcowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wianować.
Wiktionary
rzecz. wiano
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wianem, dotyczący wiana
Wiktionary
rzecz. wiano n.
Wiktionary
drzewo ozdobne z podrodziny brezylkowatych
SJP.pl
Wianowłostka (Delonix L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae) z podrodziny brezylkowych (Caesalpinioideae). Obejmuje 12 gatunków. Naturalny zasięg tych roślin obejmuje Afrykę środkową i wschodnią od Madagaskaru po Egipt oraz Półwysep Arabski. Centrum zróżnicowania jest Madagaskar, gdzie rośnie 9 gatunków. Stamtąd pochodzi także wianowłostka królewska D. regia (bardzo tam rzadka i przez długi czas zaginiona, odkryta ponownie w 1932), zwana „płomieniem Afryki”, szeroko rozprzestrzeniona w strefie tropikalnej. Są to drzewa rosnące w okresowo suchych lasach tropikalnych, w leśnych i zaroślowych formacjach kserofitycznych, zwykle preferując przy tym podłoże węglanowe.
Wikipedia
zdrobnienie od: wianek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wieniec, wianek
(1.2) mały wieniec
Wiktionary
IPA: vʲjãˈnuʃɛk, AS: vʹi ̯ãnušek
Wiktionary
rzecz. wieniec m., wianek m., wianczarka ż., wiano n.
przym. wieńcowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka we wschodniej Polsce i północno-zachodniej Ukrainie, prawy dopływ Sanu;
Wiktionary
Wiar (ukr. Вігор Wihor) – rzeka w południowo-wschodniej Polsce i północno-zachodniej Ukrainie, w dorzeczu Wisły. Długość – 70,4 km, z tego 59,1 km w Polsce, 11,3 km na Ukrainie. Prawy dopływ rzeki San. Powierzchnia zlewni – 798,2 km².
Wikipedia
1. określona religia, wyznanie, przekonanie o istnieniu boga;
2. przeświadczenie o słuszności czegoś; przekonanie o wartości czegoś; przekonanie, że coś się spełni;
3. wierność komuś;
4. przekonanie o istnieniu zjawisk nadprzyrodzonych;
5. potocznie: nieformalna grupa osób o wspólnych zainteresowaniach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasza katechetka ma na imię Wiara.
(1.1) Wiary dzień swej patronki, czyli imieniny, obchodzą 1 sierpnia.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjara, AS: vʹi ̯ara
Wiktionary
rzecz. wiara ż., wierny mos., wierna ż., wierność ż., wiernek mos., wiernik mos., wiernica ż., wiernka ż.
:: zdrobn. Wiarka ż., Wiarunia ż.
czas. wierzyć ndk.
przym. wierny
przysł. wiernie
zob. Wiera.
Wiktionary
(1.1) war. Wiera; zdrobn. Wiarka, Wiarunia
Wiktionary
dawniej:
1. średniowieczna jednostka masy, równa 1/4 grzywny lub 4 łutom; wiertel, czwartak, ferton;
2. monetarna jednostka obrachunkowa w dawnej Polsce
SJP.pl
Wiardunek, także wiardunk, czwartak, viertel, ferton, ferding (z niem. Vierding od łac. ferto) – średniowieczna jednostka miary masy, stosowana w Niemczech i w Polsce.
Wiardunek (około 49 g) odpowiadał 1/4 grzywny, „która ważyła 182,5 g (w XIV w. ok. 198 g) srebra, a w systemie groszowym wynosiła 48 groszy” i dzielił się na 6 skojców. Stosowano go najczęściej w obliczaniu czynszu pieniężnego (płacony rocznie w wysokości 1–1¼ wiardunku, zależnie od wielkości łanu).
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: wiarogodnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wiarogodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. wiarygodność.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjarɔˈɡɔdnɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯arogodność
Wiktionary
rzecz. wiarygodność
przym. wiarygodny, wiarogodny
przysł. wiarygodnie, wiarogodnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wiarołomny
Wiktionary
rzecz. wiarołomny mos.
przym. wiarołomny
Wiktionary
cecha kogoś niedotrzymującego przysięgi, danego słowa, dopuszczającego się zdrady; wiarołomstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. cecha tego, co wiarołomne; cecha tych, którzy są wiarołomni
Wiktionary
rzecz. wiarołomstwo n., wiarołomca m., wiarołomny mos.
przym. wiarołomny, wiarołomczy
przysł. wiarołomnnie
Wiktionary
(1.1) zdradzieckość, niewierność
Wiktionary
1. niedotrzymujący przysięgi, danego słowa, dopuszczający się zdrady; niewierny, nielojalny;
2. świadczący o takich cechach, np. wiarołomne postępowanie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. taki, który nie dotrzymał słowa, złamał przysięgę, sprzeniewierzył się komuś, popełnił zdradę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ktoś wiarołomny (1.1), osoba wiarołomna (1.1)
Wiktionary
IPA: ˌvʲjarɔˈwɔ̃mnɨ, AS: vʹi ̯arou̯õmny
Wiktionary
rzecz. wiarołomstwo n., wiarołomność ż., wiarołomca m., wiarołomna ż.
przym. wiarołomczy
przysł. wiarołomnie
Wiktionary
(1.1) zdradziecki, zdradliwy; daw. wiarołomczy
(2.1) wiarołomca
Wiktionary
złamanie danego słowa, przysięgi, dopuszczanie się zdrady; niewierność, zdrada
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. niedotrzymanie danego słowa, złamanie przysięgi; dopuszczenie się zdrady
Wiktionary
Wiarołomstwo – składanie pod przysięgą przyrzeczenia, którego nie ma się zamiaru dotrzymywać lub niedotrzymywanie słów, których przyrzekło się pod przysięgą. W etosie rycerskim wiarołomstwo było na równi znieważające co tchórzostwo.
Wikipedia
rzecz. wiarołomność ż., wiarołomca m., wiarołomny mos.
przym. wiarołomny, wiarołomczy
przysł. wiarołomnnie
Wiktionary
(1.1) wiarołomność, niewierność; daw. przeniewierstwo
Wiktionary
stary, dzielny, zasłużony żołnierz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stary, zasłużony, dzielny żołnierz
Wiktionary
IPA: ˈvʲjarus, AS: vʹi ̯arus
Wiktionary
rzecz. wiara ż.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wiarygodny
Wiktionary
(1.1) Ale hip-hop jako muzyka pokoju? To brzmi mało wiarygodnie, że gatunek często utożsamany z gloryfikowaniem przemocy mógłby pomóc w szerzeniu przekazu typu „daj szansę pokojowi”.
Wiktionary
rzecz. wiarogodność ż., wiarygodność ż.
przym. wiarygodny, niewiarygodny
przysł. niewiarygodnie
czas. uwiarygodnić
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wiarygodnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wiarygodny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wiarygodne, rzetelne, prawdziwe
Wiktionary
(1.1) Podczas wyborów wiarygodność parti politycznych i polityków bywa niekiedy kontestowana przez wyborców.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjarɨˈɡɔdnɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯arygodność
Wiktionary
rzecz. wiarogodność ż.
przym. wiarygodny, wiarogodny
przysł. wiarygodnie, wiarogodnie
czas. uwiarygodnić
Wiktionary
(1.1) prawdziwość, rzetelność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) godny wiary, zasługujący na wiarę i zaufanie, pewny
Wiktionary
(1.1) Halina powołała się na mnie przed sądem jako wiarygodnego świadka w tej sprawie.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjarɨˈɡɔdnɨ, AS: vʹi ̯arygodny
Wiktionary
rzecz. wiarygodność ż., wiarogodność ż.
przym. wiarogodny
przysł. wiarygodnie, wiarogodnie
czas. uwiarygodnić
Wiktionary
(1.1) autorytatywny, miarodajny, pewny, rzetelny
Wiktionary
rodzina wodnych paproci; salwiniowate
SJP.pl
Wikipedia
daszek wsparty na słupach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) budowla niekiedy ze ściankami, z zadaszeniem opartym na słupach, nad peronami, parkingami, przystankami;
Wiktionary
Wiata – zadaszenie, budowla w postaci przykrycia (dachu, konstrukcji powłokowej) podpartego słupami lub nadwieszonego z lekkimi ścianami lub bez nich.
Wiata przeznaczona jest najczęściej na cele magazynowe, handlowe, do przekrycia dużych parkingów albo wykorzystywana jako osłona na przystankach tramwajowych (wiata tramwajowa), przystankach autobusowych (wiata autobusowa) i peronach kolejowych. Wiaty stawiane są również na górskich szlakach turystycznych. Wiaty o dużych powierzchniach budowane są najczęściej z lekkiej szkieletowej konstrukcji stalowej. Budowle tego typu są całkowicie pozbawione ścian albo mają jedną, dwie lub trzy. Z reguły nie są zamknięte ze wszystkich czterech stron. Ściany nie spełniają wymogów izolacji termicznej (ich zadanie to osłona przed wiatrem i deszczem).
Wikipedia
IPA: ˈvʲjata, AS: vʹi ̯ata
Wiktionary
zdrobnienie od: wiatr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: wiatr
(1.2) lekki wiatr
Wiktionary
(1.2) Po piętnastej zerwał się lekki wiaterek.
Wiktionary
rzecz. wiatr mrz., wietrzyk mrz.
przym. wiatrowy
Wiktionary
1. zdrobnienie od: wiata;
2. pralka marki Wiatka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Kirow – miasto w Rosji, nazwa oficjalna w latach 1374-1457 i 1780-1934;
(1.2) geogr. rzeka w Rosji, prawy dopływ Kamy;
Wiktionary
Wiatka (ros. Вятка) – rzeka w Rosji (Udmurcja, obwód kirowski, Tatarstan), prawy dopływ Kamy.
Długość – 1314 km, powierzchnia zlewni – 129 tys. km².
Ważniejsze dopływy Wiatki:
Większe miasta położone nad rzeką: Kirow (do 1934 Wiatka).
Wiatka jest rzeką spławną i żeglowną od ujścia aż do miasta Kirow (700 km).
Zamarznięta w okresie od listopada do połowy kwietnia.
Wikipedia
rzecz. wiatka ż.
przym. wiacki
Wiktionary
(1.1) hist. Chłynow; współcz. Kirow
Wiktionary
potocznie: viaTOLL - system elektronicznego poboru opłat na autostradach
SJP.pl
Wiatowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Gdów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wikipedia
poziomy ruch powietrza, odbywający się z wyżu do niżu, powstający na skutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. ruszające się masy powietrza;
(1.2) pot. zob. wiatry.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie dość, że jest zimno, to jeszcze wieje wiatr.
(1.1) Magnolie najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych.
Wiktionary
IPA: vʲjatr̥, AS: vʹi ̯atr̦
Wiktionary
rzecz. wiatry lm nm., wiatrak mrz., wiatraczek mrz., wiatrówka ż., wywietrznik mrz., wiejadło n.
:: zdrobn. wietrzyk mrz., wiaterek mrz.
:: zgrub. wietrzysko n.
czas. wiać ndk., wietrzyć ndk.
przym. wiatrowy, wietrzny, bezwietrzny, nawietrzny, zawietrzny, dowietrzny
przysł. wietrznie, bezwietrznie, wietrzno
Wiktionary
(1.1) bryza, zefir, wichura, wicher, huragan, sztorm, szkwał, pasat, halny, tornado, monsun, cyklon, tajfun; przeciąg; cug
Wiktionary
zdrobnienie od: wiatrak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wiatrak
(1.2) zabawka przypominająca kształtem skrzydła wiatraka lub poruszająca się tak jak one;
(1.3) mały wentylator
Wiktionary
Wiatraczek – bardzo mały wiatrak. Zwykle używany jako zabawka.
Wiatraczki mają zazwyczaj rozmiary od kilku do kilkudziesięciu centymetrów. Energia kinetyczna przekazywana im przez poruszające się powietrze zwykle wystarcza jedynie do poruszania samym wiatraczkiem.
Wikipedia
(1.1) Potem wystrugał sobie kolumnę; próbował, obciosywał, ustawiał, aż nareszcie wybudował mały wiatraczek, który na wietrze obracał mu się tak, jak tamten za Wisłą.
Wiktionary
IPA: vʲjaˈtrat͡ʃɛk, AS: vʹi ̯atraček
Wiktionary
rzecz. wiatr m., wietrzyk m., wiatrak m.
przym. wiatrowy, wiatraczny, wiatrakowy
Wiktionary
przymiotnik od: wiatraczek
SJP.pl
→ wiatrak; wiatrakowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiatrakiem, dotyczący wiatraka
Wiktionary
rzecz. wiatrak m., wiatraczek m., wiatrakowiec m.
przym. wiatrakowy
Wiktionary
(1.1) wiatrakowy
Wiktionary
1. urządzenie ze śmigami do młócenia zboża
2. potocznie o wentylatorze ze skrzydłami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. budowla ze skrzydłami obracanymi przez wiatr;
(1.2) pot. wentylator ze śmigłem
(1.3) pot. elektrownia wiatrowa
Wiktionary
Wiatrak – budowla ze skrzydłami poruszanymi siłą wiatru i napędzającymi urządzenia. Przeważnie jest drewniana, rzadziej murowana. Jest najstarszym silnikiem wiatrowym – przetwarza energię wiatru na energię kinetyczną w ruchu obrotowym. Jest maszyną przepływową i poprzednikiem turbiny wiatrowej, którą czasami również nazywa się wiatrakiem.
Wikipedia
(1.1) Dalej o tym, że w wiatraku miele się zboże na mąkę, i nareszcie o tym, że przy wiatraku siedzi młynarz, co żonę bije, a taki jest mądry, że wie, jakim sposobem ze spichrzów wyprowadza się szczury.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjatrak, AS: vʹi ̯atrak
Wiktionary
rzecz. wiatrakowiec m., wiatr m., wietrzyk m., wiatrówka ż.
:: zdrobn. wiatraczek m.
przym. wiatraczkowy, wiatraczny, wiatrakowy, wiatrowy
Wiktionary
(1.2) wentylator
Wiktionary
wiropłat o samoczynnie obracającym się wirniku; autogiro; autożyro
SJP.pl
Wiatrakowiec, żyroplan, autożyro – statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna), z rodziny wiropłatów, wyposażony w wirnik nośny i śmigło napędowe (pchające lub ciągnące). Wirnik nie jest napędzany silnikiem, lecz obraca się dzięki autorotacji, powstającej w wyniku postępowego ruchu (wywoływanego śmigłem) wiropłata względem powietrza. Czasem jako napęd wiatrakowca może służyć holujący pojazd naziemny lub nawodny. Z powodu konieczności zapewnienia ciągłego nadmuchu powietrza na wirnik nośny, wiatrakowiec – w odróżnieniu od innych wiropłatów – nie może wykonywać zawisu. Wiatrakowce są zdolne do krótkiego startu i lądowania (STOL).
Wikipedia
→ wiatrak; wiatraczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiatrakiem, dotyczący wiatraka
Wiktionary
rzecz. wiatrak m., wiatraczek m., wiatrakowiec m.
przym. wiatraczny
Wiktionary
1. osłona przed wiatrem;
2. w samolocie, motocyklu itp.: szyba umieszczona z przodu otwartej kabiny, osłaniająca kierującego przed pędem powietrza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. szpaler drzew, żywopłot lub ogrodzenie chroniące uprawy przed wiatrem
(1.2) tkanina na palikach chroniąca ludzi od wiatru na plażaaży
(1.3) techn. konstrukcja, część urządzenia chroniąca od wiatru
Wiktionary
(1.1) Gęsty rząd sosen po drugiej stronie został zasadzony przez mojego dziadka jako wiatrochron.
(1.2) Ludzie przynieśli kolorowe wiatrochrony i małe namioty.
Wiktionary
przyrząd do pomiaru prędkości i kierunku wiatru
SJP.pl
Anemometr – przyrząd służący do mierzenia prędkości ruchu gazów i cieczy. Niektóre anemometry wskazują również kierunek ruchu. Anemometr mierzący prędkość wiatru to wiatromierz.
Anemometr, który rejestruje graficznie prędkość lub kierunek wiatru, nazywa się anemografem. Obecnie anemografy są coraz częściej wspierane przez komputerowy zapis danych.
Wikipedia
poetycko: szybki, pędzący jak wiatr; chyży, rączy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wiatropędne
Wiktionary
przym. wiatropędny
przysł. wiatropędnie
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) farm. wywołujący, wzmagający, ułatwiający wydalanie gazów z jelit
(1.2) daw. poet. szybki jak wiatr; chyży, rączy
Wiktionary
(1.1) Lek ma silne działanie przeczyszczające i wiatropędne.
Wiktionary
rzecz. wiatropęd m., wiatropędność ż.
przysł. wiatropędnie
Wiktionary
zapylanie roślin przez wiatr; anemogamia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. zapylanie kwiatów poprzez wiatr przenoszący pyłki;
Wiktionary
Anemogamia, wiatropylność – zapylenie kwiatów poprzez wiatr przenoszący pyłki. Przykładami roślin zapylanych w ten sposób jest wiele drzew, np. leszczyna, topola, sosny, a także na przykład trawy. U traw pręciki na długich nitkach pręcikowych wystają na zewnątrz kłosa. U wielu roślin wiatropylnych, w tym u większości drzew, kwiaty rozwijają się wcześniej niż liście (proanthia), co zwiększa szanse na zapylenie.
Wikipedia
przym. wiatropylny
przysł. wiatropylnie
Wiktionary
(1.1) anemogamia
Wiktionary
rozprzestrzenianie nasion, roślin i owoców za pomocą wiatru; anemochoria
SJP.pl
Anemochoria (wiatrosiewność) – jeden ze sposobów rozprzestrzeniania zarodników grzybów oraz zarodników, nasion i owoców u roślin, polegający na roznoszeniu ich przez ruchy powietrza. Wiatrosiewność jest bardzo rozpowszechnionym sposobem rozsiewania, szczególnie wśród roślin rosnących w górach, na stepach, pustyniach, na sawannie i na wyspach. Umożliwia rozprzestrzenianie się grzybów i roślin na duże odległości, nawet setek kilometrów. Odległość na jaką przenoszone są zarodniki i nasiona zależy m.in. od ich ciężaru i stopnia przystosowania do wiatrosiewności.
Wikipedia
zakład stosujący silniki wiatrowe do napędu młynów, obrabiarek itp.; siłownia wiatrowa
SJP.pl
drzewo wyrwane z korzeniami przez wiatr; wykrot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) leśn. drzewo obalone lub naderwane u korzeni przez wiatr
Wiktionary
Wywrót, wykrot, wiatrował – drzewo z naderwanym korzeniem, lub całkowicie wywrócone w wyniku działania wiatru, rzadziej w wyniku okiści i deszczu.
Wikipedia
zdrobnienie od: wiatrówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wiatrówka
Wiktionary
rzecz. wiatrówka ż.
Wiktionary
odłamek litej skały o ostrych krawędziach i wygładzonych ścianach; wielograniec, graniak, eologliptolit
SJP.pl
Wikipedia
1. broń palna wyrzucająca pociski za pomocą sprężonego powietrza;
2. lekka, przewiewna kurtka sportowa;
3. potocznie: ospa wietrzna;
4. potocznie: elektrownia wiatrowa;
5. potocznie: lekki but letni z otworami w cholewce;
6. blacha lub deska zabezpieczająca z boku konstrukcję dachu przed wiatrem i deszczem; wiatrownica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. sport. karabinek lub pistolet pneumatyczny;
(1.2) odzież. lekka kurtka chroniąca przed wiatrem
(1.3) pot. med. ospa wietrzna
Wiktionary
Wiatrówka – ręczna broń pneumatyczna, miotająca pociski za pomocą energii sprężonego gazu. Najczęściej wykorzystywana w roli broni sportowej, choć w XVIII w. również epizodycznie w charakterze bojowym.
Wikipedia
(1.1) Kupił wiatrówkę, aby ćwiczyć się w strzelaniu.
(1.2) Wiem, że jest ciepło, ale weź wiatrówkę – nad morzem będzie wiało.
(1.3) Kubuś od dwóch dni leży w łóżku, bo złapał w przedszkolu wiatrówkę.
Wiktionary
IPA: vʲjaˈtrufka, AS: vʹi ̯atrufka
Wiktionary
rzecz. wiatr m., wietrzyk m., wietrzysko n., wiatrak mrz., wietrzenie n., wywietrzenie n., wiatrakowiec m., wialnia ż., wianie n., wywianie n., zawianie n., zawiewanie n.
:: zdrobn. wiatróweczka ż.
czas. wietrzyć ndk., wywietrzyć dk., wiać ndk., wywiać dk., zawiać dk., zawiewać ndk.
przym. wiatrówkowy, wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrznie
Wiktionary
przymiotnik od: wiatrówka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiatrówką, dotyczący wiatrówki
Wiktionary
rzecz. wiatrówka ż.
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
przyrząd wskazujący kierunek wiatru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. przyrząd do wskazywania kierunku wiatru;
Wiktionary
Wiatrowskaz, anemoskop – proste mechaniczne urządzenie do wskazywania kierunku wiatru:
Wikipedia
IPA: vʲjaˈtrɔfskas, AS: vʹi ̯atrofskas
Wiktionary
(1.1) anemoskop
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. → wiatr;
2. farma wiatrowa - turbiny wiatrowe wraz z infrastrukturą; park wiatrowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiatrem
przymiotnik jakościowy
(2.1) gw-pl|Łowicz. zielonopopielaty
Wiktionary
rzecz. wiatr m., wiatry nmos., wiaterek m., wietrzyk m., wietrzysko n., wiatrak m., wiatraczek m., wiatrówka ż., wiatrownica ż., wietrznik m., wietrznica ż., wietrzność ż.
czas. wietrzyć ndk.
przym. wietrzny
przysł. wietrznie, wietrzno
Wiktionary
(1.1) wietrzny
Wiktionary
niewielkie pomieszczenie oddzielające wnętrze budynku od wejścia; przedsionek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nieduże pomieszczenie, często dobudowane, oddzielające wnętrze budynku od wejścia
Wiktionary
Wiatrołap, przedsionek – małe pomieszczenie między wejściem do domu, a jego wnętrzem. Zadaniem wiatrołapu jest przede wszystkim spowolnienie wymiany ciepła między wnętrzem domu, a jego otoczeniem podczas otwierania drzwi zewnętrznych.
Wikipedia
(1.1) przedsionek, ganek, sień, reg. śl. lauba.
Wiktionary
1. drzewo złamane przez wiatr;
2. obszar, na którym wiatr połamał drzewa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) drzewa powalone wiatrem;
Wiktionary
Wiatrołom – drzewa połamane silnym wiatrem. Wiatrołomy to częsty efekt przechodzenia tornad i silniejszych wiatrów nad lasami.
Wiatrołomy ze względu na duże zagrożenie są usuwane z terenu, na ich usuwanie w Polsce wymagane jest uzyskanie odpowiedniego zezwolenia.
Wikipedia
(1.1) Wiatrołomy leżące na szlaku i zaspy tworzyły zapory nie do przebycia dla skutera śnieżnego.
Wiktionary
potocznie: substancje lotne o przykrej woni wytwarzające się w jelitach na skutek zaburzeń w procesie trawienia, u niektórych zwierząt wytwarzane w celach obronnych; gazy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. gazy jelitowe
forma rzeczownika.
(2.1) plural|wiatr.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjatrɨ, AS: vʹi ̯atry
Wiktionary
rzecz. stpol. wietrunek m., wiatr m.
przym. wiatrowy
Wiktionary
plemię słowiańskie
SJP.pl
Wiatycze, Wiaticze, Węcicze (starorus.: вѧтичи, transliteracja: wętići) – plemię słowiańskie, którego przynależność do Słowian zachodnich lub wschodnich pozostaje w nauce przedmiotem dyskusji. Prawdopodobnie od IX do XII wieku zamieszkiwali nad górną Oką i górnym Donem. W X wieku podbici przez Ruś Kijowską. Ich protoplastą miał być Wiatko.
Wikipedia
komunia udzielana konającemu lub ciężko choremu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kośc. komunia dawana wiernemu w niebezpieczeństwie śmierci;
Wiktionary
Wiatyk (łac. viaticum – „zapasy na drogę”; via – „droga”) – w chrześcijaństwie, a w szczególności w katolicyzmie, komunia święta podawana osobie w niebezpieczeństwie śmierci jako pokarm na drogę do życia wiecznego.
W Kościele rzymskokatolickim do przyjęcia wiatyku zobowiązani są wszyscy ochrzczeni, o ile mogą przyjąć Eucharystię. Kodeks prawa kanonicznego zaleca udzielenie wiatyku także chorym, którzy już otrzymali tego dnia Komunię. Zwraca także uwagę, by nie odkładać udzielenia wiatyku na ostatnią chwilę, tak by chorzy byli jeszcze w pełni świadomi swego położenia (por. kan. 922 KPK).
Wikipedia
(1.1) Członkowie towarzyszyli księdzu, gdy udawał się z wiatykiem i w ostatniej drodze współbraci i sióstr.
Wiktionary
drzewo występujące w umiarkowanej strefie półkuli północnej; limak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Ulmus|L.|ref=tak., drzewo lub krzew strefy umiarkowanej, należące do rodziny wiązowatych;
(1.2) techn. drewno wiązu (1.1)
Wiktionary
Wiąz (Ulmus L.) – rodzaj drzew, rzadziej krzewów z rodziny wiązowatych (Ulmaceae). Obejmuje 38 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej półkuli północnej, największe zróżnicowanie osiągając we wschodniej Azji (w Chinach rośnie 21 gatunków, z czego 14 to endemity tego kraju), 10 gatunków rośnie w Ameryce Północnej, 6 w Europie, z czego trzy w Polsce: wiąz górski U. glabra, wiąz pospolity U. minor i wiąz szypułkowy U. laevis. Rośliny z tego rodzaju introdukowane zostały do strefy umiarkowanej półkuli południowej (Australia, południowa Afryka, Ameryka Południowa) i do zachodniej części Ameryki Północnej.
Wikipedia
IPA: vʲjɔ̃w̃s, AS: vʹi ̯õũ̯s
Wiktionary
rzecz. wiązówka ż., wiązowate nmos.
przym. wiązowy, wiązowaty
Wiktionary
(1.1) lud. brzost
Wiktionary
1. umocowywać tworząc węzeł
2. kojarzyć
3. splatać
4. krępować sznurem
5. być spoiwem
6. o roślinach: wypuszczać pączki
7. w budownictwie: tracić plastyczność
8. przyłączać chemicznie atomy lub cząsteczki innych pierwiastków lub związków chemicznych
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) splatać, tworząc węzeł
(1.2) łączyć przedmioty razem, używając sznura
(1.3) pakować w chustę związując jej końce
(1.4) krępować kogoś za pomocą sznura
(1.5) tworzyć ciąg logiczny prowadzący od czegoś do czegoś, kojarzyć
(1.6) wojsk. angażować obce oddziały w walkę, uniemożliwiając ich wykorzystanie w innym miejscu
(1.7) być substancją, elementem zespalającym coś z czymś
(1.8) tworzyć wiązanie chemiczne
(1.9) gw-pl|Bukowina. robić na drutach
czasownik nieprzechodni
(2.1) jednoczyć ze sobą ludzi
(2.2) zobowiązywać do czegoś
(2.3) twardnieć, tężeć, tracić elastyczność
Wiktionary
(1.1) Nie umiem wiązać krawatów.
(1.4) Woły wiąże się za rogi, a ludzi za język.
(1.5) Równanie stanu gazu wiąże ze sobą jego temperaturę, ciśnienie i objętość.
(1.6) Nasz oddział wiązał wroga bojem, podczas gdy inni próbowali zajść go od tyłu.
(1.7) Ten proszek wiąże brud.
(2.1) Dzieci wiążą mocniej niż obrączki.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔ̃w̃zat͡ɕ, AS: vʹi ̯õũ̯zać
Wiktionary
rzecz. wiązka ż., powiązanie n., wiązanka ż., wiązadło n., wiązar m., wiązalnia ż., wiązacz m., wiązaczka ż., więź ż., więzadło n., wiązanie n., związanie n., zawiązanie n.
czas. związać, powiązać, nawiązać, odwiązać, dowiązać, wywiązać się, przewiązać, przywiązać, obwiązać
przym. wiążący, niepowiązany
przysł. wiążąco
Wiktionary
taki, który zobowiązuje do czegoś, ma skutki prawne
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) praw. mający moc prawną, zobowiązujący do przestrzegania
forma czasownika.
(2.1) wiązać
Wiktionary
(1.1) Z chwilą wpisania aktu przeniesienia własności do księgi wieczystej staje się on prawnie wiążącym dokumentem potwierdzającym prawo nabywcy do nieruchomości.
(1.1) W sobotę w Nowej Zelandii odbyła się pierwsza, formalnie zatwierdzona i wiążąca pastafariańska ceremonia ślubna.
Wiktionary
przysł. wiążąco, niewiążąco
przym. powiązany, niepowiązany, niewiążący
czas. wiązać ndk., związać dk., związywać ndk.
Wiktionary
1. część maszyny rolniczej do wiązania słomy: aparat wiążący;
2. robotnik zatrudniony przy wiązaniu różnych przedmiotów, np. tkacz zakładający osnowę na krosno;
3. zawodnik rugby
SJP.pl
Pozycje zawodników w rugby union – zespół w rugby union składa się z 15 zawodników, podzielonych na dwie formacje: ataku i młyna. Każdemu zawodnikowi przyporządkowany jest stosowny numer odpowiadający jego pozycji na boisku. Za formację młyna odpowiadają zawodnicy z numerami 1–8, a za atak 9–15. W zależności od rozgrywek dopuszczalnych jest do 8 zmian.
Wikipedia
zdrobnienie od: wiązadło
SJP.pl
1. to, co służy do wiązania, przewiązywania związania czegoś;
2. błona zbudowanych z tkanki łącznej, podtrzymująca niektóre narządy; więzadło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. błona lub pasmo wytrzymałej tkanki łącznej łączące kości między sobą lub wzmacniające ruchome połączenia między kośćmi (stawy)
(1.2) posp. coś, co służy do wiązania
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̃w̃ˈzadwɔ, AS: vʹi ̯õũ̯zadu̯o
Wiktionary
rzecz. więzadło n., wiązanie n., związanie n., wiązka ż., więzy nmos.
czas. wiązać ndk., związać dk.
przym. wiązadłowy, więzadłowy
Wiktionary
(1.1) więzadło, ligament
Wiktionary
przymiotnik od: wiązadło
SJP.pl
1. umocowywać tworząc węzeł
2. kojarzyć
3. splatać
4. krępować sznurem
5. być spoiwem
6. o roślinach: wypuszczać pączki
7. w budownictwie: tracić plastyczność
8. przyłączać chemicznie atomy lub cząsteczki innych pierwiastków lub związków chemicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) splatanie czegoś poprzez tworzenie węzłów
(1.2) element łączący odrębne części, podzespoły w całość
(1.3) chem. fiz. oddziaływanie pomiędzy atomami;
(1.4) sport. element mocujący but narciarza do narty;
(1.5) sport. w szermierce: zmiana położenia broni skutkująca trafieniem po usunięciu klingi przeciwnika
(1.6) bud. sposób ułożenia kamieni lub cegieł w murze;
(1.7) bud. twardnienie zaprawy murarskiej, cementu, itp.
(1.8) górn. w kopalni: połączenie części odrzwi obudowy drewnianej; zamek
(1.11) gwara. podarunek dla ochrzczonego dziecka, czasami uwiązany w narożniku pieluszki lub koszulki
(1.12) rzad. akt płciowy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Skończywszy wiązanie lin, odłożyli je na bok.
(1.2) Po postawieniu ścian, zaczęto wznosić wiązania dachu.
(1.6) Układ (wiązanie) tych cegieł w licach murów osłonowo-oporowych twierdzy pierwotnej ma wątek polski (gotycki).
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̃w̃ˈzãɲɛ, AS: vʹi ̯õũ̯zãńe
Wiktionary
rzecz. wiązadło n., więzadło n., wiązar m., wiązalnia ż., wiązacz m., wiązaczka ż.
czas. wiązać ndk., powiązać ndk.
przym. powiązany, niepowiązany
Wiktionary
(1.2) łącznik
(1.6) wątek
(1.10) węzeł, wiązarek, gwara. wiązarko
(1.11) wiązarek
Wiktionary
1. kompozycja z kwiatów;
2. kilka popularnych melodii dobranych ze względu na podobna cechę;
3. potocznie: wyzwiska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pęk związanych razem kwiatów
(1.2) przen. zestaw popularnych melodii lub fragmentów utworów muzycznych
(1.3) pot. kilka lub wiele obelg, przekleństw, wyzwisk wypowiedzianych jednym ciągiem do kogoś
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̃w̃ˈzãnka, AS: vʹi ̯õũ̯zãnka
Wiktionary
czas. wiązać ndk.
Wiktionary
(1.1) bukiet
Wiktionary
1. element nośny więźby, często w kształcie trójkąta złożonego z pary skośnych krokwi i belki poprzecznej;
2. w parowozie: pozioma belka stalowa łącząca czop korbowy koła napędowego silnika z czopami korbowymi kół napędowych
SJP.pl
Wikipedia
1. maszyna tkacka do wiązania osnów;
2. maszyna do wiązania paczek;
3. urządzenie do przewiązywania jelit napełnionych farszem
SJP.pl
przymiotnik od: wiązar
SJP.pl
maszyna rolnicza do koszenia i wiązania w snopy; snopowiązałka
SJP.pl
Snopowiązałka (również wiązałka) – maszyna rolnicza służąca do zautomatyzowanego koszenia zboża, traw nasiennych i rzepaku, układania skoszonego materiału w snopy i wiązania ich sznurkiem. Jest to żniwiarka wyposażona w urządzenie do wiązania snopów.
Wikipedia
drut wiązałkowy - cienki, giętki drut używany w budownictwie i rolnictwie
SJP.pl
zdrobnienie od: wiązka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wiązka
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̃w̃ˈzɛt͡ʃka, AS: vʹi ̯õũ̯zečka
Wiktionary
przymiotnik od: Wiaźma (miasto w Rosji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wiaźmą, dotyczący Wiaźmy
Wiktionary
Osoby:
Wikipedia
rzecz. Wiaźma ż.
Wiktionary
1. związany pęk czegoś, zwykle jednakowych przedmiotów;
2. strumień energii, światła emitowany z tego samego źródła;
3. zespół przewodów tworzących konstrukcyjną całość (np. skręconych ze sobą)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pewna liczba jednakowych, zwykle podłużnych przedmiotów, ułożonych razem i związanych;
(1.2) światło lub cząstki biegnące w jednym kierunku
Wiktionary
Pierwotne znaczenie:
Znaczenia wtórne:
Wikipedia
(1.1) Podarowałem swojej żonie wiązkę polnych kwiatów.
(1.2) Emitowana wiązka jest silnie rozbieżna.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔ̃w̃ska, AS: vʹi ̯õũ̯ska
Wiktionary
rzecz. wiązadło n., wiązar m., wiązalnia ż., wiązacz m., wiązaczka ż.
czas. wiązać ndk.
przym. wiązkowy, niepowiązany
Wiktionary
(1.1) pęk, snopek, reg. śl. ociepka.
(1.2) strumień, promień
Wiktionary
przypominający kształtem wiązkę, podobny do wiązki
SJP.pl
przymiotnik od: wiązka
SJP.pl
miasto w Federacji Rosyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie smoleńskim w Rosji, lewy dopływ Dniepru;
(1.2) geogr. adm. miasto w Rosji, w obwodzie smoleńskim, nad rzeką Wiaźmą (1.1);
Wiktionary
Wiaźma (ros. Вязьма) – miasto w Rosji, w obwodzie smoleńskim, nad rzeką Wiaźmą (dopływ Dniepru). Liczy około 52,4 tys. mieszkańców (2021).
Wikipedia
przym. wiaziemski
Wiktionary
drzewo występujące w umiarkowanej strefie półkuli północnej; limak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wiązów (łac. Vansovia, niem. Wansen) – miasto leżące na Dolnym Śląsku, w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, nad Oławą, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wiązów. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 2280 mieszkańców (809. miejsce w kraju).
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɔ̃w̃zuf, AS: vʹi ̯õũ̯zuf
Wiktionary
rzecz. wiązowianin m., wiązowianka ż.
przym. wiązowski
Wiktionary
rodzina drzew z rzędu pokrzywowców
SJP.pl
Wiązowate (Ulmaceae Mirb.) – rodzina roślin zaliczana do rzędu różowców (Rosales). Obejmuje 7 rodzajów z 56 gatunkami. Należą tu rośliny drzewiaste występujące głównie w strefie umiarkowanej półkuli północnej, poza tym obecne na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej. We florze Polski występują jako rodzime tylko trzy gatunki reprezentujące rodzaj wiąz (Ulmus).
Wikipedia
o cechach wiązowatych (rodzina drzew)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający wiąz
Wiktionary
rzecz. wiąz, wiązowate
Wiktionary
mieszkaniec Wiązowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wiązowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
krzew lub drzewo z rodziny wiązowatych, uprawiane dla wysokogatunkowego, bardzo twardego drewna, występujące głównie w umiarkowanej i międzyzwrotnikowej strefie półkuli północnej; obrostnica
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wiązowna
SJP.pl
roślina wieloletnia z rodziny różowatych, występująca w Polsce w dwóch gatunkach, m.in. wiązówka błotna o wonnych, żółtobiałych kwiatach zebranych w baldachogrona, rosnąca na wilgotnych łąkach i innych obszarach podmokłych
SJP.pl
dwie miejscowości w Polsce:
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wiązowna .– wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna.
Miejscowość jest siedzibą gminy Wiązowna. Wieś dzieli się na trzy sołectwa: Wiązownę Gminną (871 mieszkańców), Wiązownę Kościelną (1478 mieszkańców) oraz Osiedle Parkowe (141 mieszkańców).
Wikipedia
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wiązownica
SJP.pl
przymiotnik od: wiąz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wiązu
(1.2) wykonany z drewna lub innej części wiązu
(1.3) będący częścią wiązu
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̃w̃ˈzɔvɨ, AS: vʹi ̯õũ̯zovy
Wiktionary
rzecz. wiąz
Wiktionary
międzybankowe oprocentowanie pożyczek, ang. Warsaw Interbank Offered Rate
SJP.pl
drgania mechaniczne o dużej częstotliwości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drganie o dużej częstotliwości
(1.2) muz. nieduża fluktuacja częstotliwości i natężenia dźwięku, stosowana dla zwiększenia ekspresji w śpiewie lub grze na niektórych instrumentach
(1.3) bud. ubijanie betonu ułożonego w formie za pomocą wibratorów
(1.4) pobudzenie odczuwane i wzmacniane poprzez kontakt z czymś lub kimś
Wiktionary
Wibracje (łac. vibratio – „drganie”) – drgania, zwłaszcza te o małej amplitudzie i niskiej częstotliwości kilkunastu-kilkudziesięciu herców.
Z biologicznego punktu widzenia wibracje są bodźcami fizycznymi przenoszącymi się bezpośrednio z ośrodka drgającego, na poszczególne tkanki ciała człowieka lub na cały organizm, z pominięciem środowiska powietrznego. Towarzyszący wibracji dźwięk powstaje na skutek przekazywania części energii drgających cząstek materiału poprzez powietrze do narządu słuchu człowieka.
Wikipedia
(1.1) Zamów broszurę o ergonomii, hałasie i wibracjach, bo wibracje na tym stanowisku roboczym zdecydowanie przekraczają bezpieczną normę.
Wiktionary
rzecz. rozwibrowanie n., rozwibrowywanie n., wibrato n., wibrator mrz., wibrowanie n., zawibrowanie n.
czas. rozwibrować dk., rozwibrowywać ndk., wibrować ndk., zawibrować dk.
przym. wibracyjny
przysł. wibrująco
temsłow. wibro-
Wiktionary
(1.1) drganie
(1.2) vibrato
Wiktionary
dotyczący wibracji
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. związany z wibracją, dotyczący wibracji, polegający na wibracji, wykorzystujący wibrację
Wiktionary
rzecz. rozwibrowanie n., rozwibrowywanie n., wibracja ż., wibrato n., wibrator mrz., wibrowanie n., zawibrowanie n.
czas. rozwibrować dk., rozwibrowywać ndk., wibrować ndk., zawibrować dk.
przysł. wibrująco
temsłow. wibro-
Wiktionary
perkusyjny instrument muzyczny, odmiana dzwonków orkiestrowych
SJP.pl
Wibrafon (łac. vibratio 'drganie' i gr. φωνή 'dźwięk, głos') – perkusyjny instrument muzyczny podobny do dzwonków, ksylofonu czy marimby. Zbudowany jest z metalowych płytek (czym odróżnia się od ksylofonu, w którym płytki są drewniane) połączonych z zestawem rur pełniących rolę rezonatorów i tworzących wibrujące dźwięki przy uderzaniu płytek pałeczkami. Pałeczki mają drewniane lub ratanowe trzonki, a główki owinięte są zwykle włóczką, czasem filcem lub gumą.
Wikipedia
osoba grająca na wibrafonie
SJP.pl
Wibrafon (łac. vibratio 'drganie' i gr. φωνή 'dźwięk, głos') – perkusyjny instrument muzyczny podobny do dzwonków, ksylofonu czy marimby. Zbudowany jest z metalowych płytek (czym odróżnia się od ksylofonu, w którym płytki są drewniane) połączonych z zestawem rur pełniących rolę rezonatorów i tworzących wibrujące dźwięki przy uderzaniu płytek pałeczkami. Pałeczki mają drewniane lub ratanowe trzonki, a główki owinięte są zwykle włóczką, czasem filcem lub gumą.
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na wibrafonie
Wiktionary
rzecz. wibrafon m.
:: fm. wibrafonista m.
przym. wibrafonowy
Wiktionary
1. guma podeszwowa produkowana z kauczuku syntetycznego, ułatwiająca poruszanie się w trudnych warunkach; protektor;
2. but z taką podeszwą
SJP.pl
Vibram – włoska firma produkująca obuwie oraz podeszwy gumowe. Podeszwy firmy Vibram charakteryzują się dużą przyczepnością, trwałością oraz odpornością na ścieranie za sprawą zastosowanego do ich produkcji materiału oraz specjalnych wycięć. Podeszwy te cenione są przez wszystkich miłośników wędrówek, wspinaczki, a nawet żołnierzy. Nazwa Vibram pochodzi od imienia i nazwiska włoskiego fundatora i wynalazcy gumowej podeszwy, Vitale Bramani (1900 - 1970).
Wikipedia
przymiotnik od: wibram
SJP.pl
obuwie na podeszwie z wibramu
SJP.pl
antybiotyk z grupy tetracyklin
SJP.pl
falowanie częstotliwości i natężenia dźwięku uzyskiwane przez śpiewaka lub instrumentalistę (w grze na instrumentach smyczkowych i dętych); wibracja, vibrato
SJP.pl
Vibrato (wł. vibrato ‘drżąco’), wibracja – termin muzyczny, określający regularne, pulsujące, niewielkie zmiany wysokości dźwięku (do około pół tonu, choć najczęściej znacznie mniej).
Vibrato charakteryzują dwa podstawowe parametry: częstość oraz zakres zmian wysokości dźwięku. Używane jest w celach ekspresyjnych w grze na niektórych instrumentach oraz w śpiewie. Uzyskuje się je np. poprzez chwiejne poruszanie lewą dłonią w grze na instrumentach strunowych z gryfem, zmiany ciśnienia wydmuchiwanego powietrza (np. na flecie), poruszanie suwakiem (na puzonie) albo zmiany siły nacisku warg na ustnik czy stroik w grze na niektórych instrumentach dętych, a także za pomocą zmian naprężenia mięśni, uczestniczących w generowaniu głosu w śpiewie (przepona, struny głosowe). Nie na wszystkich instrumentach możliwe jest uzyskanie vibrato (np. na fortepianie, organach piszczałkowych bez tremulanta, stosowanego w niektórych instrumentach dopiero od XVI w., czy na instrumentach perkusyjnych - oprócz wibrafonu).
Wikipedia
1. w technice: urządzenie służące do wytwarzania drgań mechanicznych, używane w pracach budowlanych, do masażu itp.
2. w budownictwie: maszyna do mechanicznego wstrząsania czymś, ułatwiająca mieszanie, rozdzielanie, ściślejsze wypełnianie, a także zagęszczanie i ubijanie mas o konsystencji plastycznej, np. betonu; wstrząsacz, wstrząsak, wstrząsarka;
3. w muzyce: część instrumentu muzycznego wydająca dźwięk dzięki wprawianiu jej w drganie, np. struna;
4. przedmiot imitujący męski członek, służący kobiecie do osiągnięcia orgazmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. maszyna wytwarzająca fale mechaniczne, służące do zagęszczania i ubijania mas o plastycznyastycznej konsystencji, np. betonu;
(1.2) fiz. przyrząd wytwarzający drgania lub różnego rodzaju fale, np. mechaniczne, elektromagnetyczne
(1.3) seks. wibrujące akcesorium imitujące męski członek, wykorzystywane do stymulacji narządów płciowych;
(1.4) muz. część instrumentu muzycznego, np. struna, błona, płytka, wprawiana w drgania i wydająca dźwięk;
(1.5) pedag. logopedyczny przyrząd do terapii, kształcenia i wywoływania głoski R
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. rozwibrowanie n., rozwibrowywanie n., wibracja ż., wibrato n., wibrowanie n., zawibrowanie n., wibrafon m.
:: zdrobn. wibratorek m.
czas. rozwibrować dk., rozwibrowywać ndk., wibrować ndk., zawibrować dk.
przym. wibracyjny, wibratorowy
przysł. wibracyjnie, wibrująco
temsłow. wibro-
Wiktionary
niewielka, cienka bakteria, wywołująca m.in. cholerę
SJP.pl
choroba wywoływana przez przecinkowce
SJP.pl
Wibriozy – grupa chorób zakaźnych ludzi i zwierząt, wywołanych przez przecinkowce (Vibrio), z wyjątkiem tych będących przyczyną cholery (V. cholerae).
Do najczęstszych czynników etiologicznych u ludzi należą:
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z drganiem, wstrząsem lub falowaniem
Wiktionary
(1.1) wibroakustyka • wibrobeton • wibroblok • wibrograf • wibrogram • wibromasaż • wibrometr • wibromłot • wibroskop
Wiktionary
rzecz. rozwibrowanie n., rozwibrowywanie n., wibracja ż., wibrato n., wibrator mrz., wibrowanie n., zawibrowanie n.
czas. rozwibrować dk., rozwibrowywać ndk., wibrować ndk., zawibrować dk.
przym. wibracyjny
przysł. wibrująco
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wibroakustyką, dotyczący wibroakustyki
Wiktionary
rzecz. wibroakustyka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka zajmująca się wszelkimi procesami dragniowymi w przyrodzie, technice, maszynach, środkach transportu oraz organizmach żywych;
Wiktionary
Wibroakustyka – dziedzina wiedzy zajmująca się wszelkimi procesami drganiowymi i akustycznymi zachodzącymi w przyrodzie, technice, maszynach, urządzeniach, środkach transportu i komunikacji, a więc w szeroko pojętym środowisku w tym także w organizmach żywych.
Wikipedia
przym. wibroakustyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. beton zagęszczony w wibratorach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. w powojennej Polsce: rodzaj pustaka
Wiktionary
przyrząd do badania kształtu, amplitudy i częstotliwości drgań ciała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. przyrząd wykreślający krzywe, umożliwiające określenie kształtu, amplitudy i częstotliwości drgań ciała;
Wiktionary
Wibrograf – przyrząd do rejestrowania (wykreślania) krzywych przedstawiających przemieszczenie ciała drgającego w funkcji czasu. Wyposażony jest w urządzenie rejestrujące, np. kreślące krzywe na papierze lub przez prezentowanie wyników pomiaru za pomocą lampy oscyloskopowej.
Wikipedia
wykres drgań ciała wykonany przez wibrograf
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. wykres drgań ciała wykonany z użyciem wibrografu
Wiktionary
ogół środków ograniczających przenoszenie się drgań
SJP.pl
Wibroizolacja jest pojęciem obejmującym cały zespół środków mających na celu ograniczenie przenoszenia się drgań:
1) z ich źródła na jego szeroko rozumiane otoczenie (izolacja czynna)
2) z (drgającego) otoczenia na znajdujące się w nim obiekty chronione (izolacja bierna).
Wikipedia
urządzenie do masażu ciała, wywołujące wibracje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. masaż wykonywany z wykorzystaniem wibracji, drgań
(1.2) med. urządzenie służące do wibromasażu (1.1)
Wiktionary
przyrząd do mierzenia amplitudy drgań ciała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. przyrząd do pomiaru amplitudy drgań ciała
Wiktionary
Wibrometr – przyrząd służący do pomiaru danych ciała drgającego, przedstawia on parametry pomiaru za pomocą urządzenia wskazówkowego. Podobne urządzenie, które jednak rejestruje wynik w postaci wykresu, to wibrograf.
Wikipedia
młot kafarowy, w którym do pogrążania elementu w gruncie wykorzystuje się działanie drgań i ciężar głowicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. urządzenie pogrążające (np. pale w grunt) lub wyciągające pogrążone już elementy wskutek oddziaływania uderzeń i drgań
Wiktionary
Wibromłot - typ młota kafarowego wykorzystującego energię wibracji; zaletą są małe gabaryty i masa - to ułatwia transport, może być stosowany na niedużych budowach. Zasadniczo składa się z mechanizmu uderzającego (stanowiącego silnik elektryczny na wale, którego są umieszczone niewyważone masy), do którego na sprężynach podczepiono mechanizm uderzany. Poprzez odpowiedni uchwyt zaciskowy może służyć jako wyrywacz kafarowy (przy wyjmowaniu grodzic metalowych).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. techn. aparat elektroniczny do wyznaczania częstotliwości i rodzaju drgań własnych części maszyn i konstrukcji
Wiktionary
1. drgać bardzo szybko, falować;
2. o głosie lub dźwięku: brzmieć raz wyżej, raz niżej;
3. wprawiać coś w bardzo szybkie drgania
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) drgać bardzo szybko, falować
(1.3) wprawiać coś w drgania wibratorem
Wiktionary
IPA: vʲiˈbrɔvat͡ɕ, AS: vʹibrovać
Wiktionary
rzecz. rozwibrowanie n., rozwibrowywanie n., wibracja ż., wibrato n., wibrator mrz., wibrowanie n., zawibrowanie n.
czas. rozwibrować dk., rozwibrowywać ndk., zawibrować dk.
przym. wibracyjny
przysł. wibrująco
temsłow. wibro-
Wiktionary
(1.1) drgać, drżeć, dygotać, latać, podrygiwać, podskakiwać, telepać się, trząść się, wstrząsać się; żart. warczeć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wibrować.
Wiktionary
IPA: ˌvʲibrɔˈvãɲɛ, AS: vʹibrovãńe
Wiktionary
rzecz. wibrator m., wibracja ż.
czas. wibrować ndk.
przym. wibracyjny
temsłow. wibro-
przysł. wibrująco
Wiktionary
w sposób wibrujący; drgająco, drżąco, falująco
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób wibrujący, powodujący wibrację
Wiktionary
rzecz. rozwibrowanie n., rozwibrowywanie n., wibracja ż., wibrato n., wibrator mrz., wibrowanie n., zawibrowanie n.
czas. rozwibrować dk., rozwibrowywać ndk., wibrować ndk., zawibrować dk.
przym. wibracyjny
temsłow. wibro-
Wiktionary
wibryss; zwykle w liczbie mnogiej:
1. sztywne, długie wąsy czuciowo-dotykowe u zwierząt, wyrastające głównie na zewnętrznej powierzchni wargi górnej, wargi dolnej lub podbródka;
2. sztywne włosy rosnące w przedsionku nosa, chroniące jamę nosową przed przedostaniem się ciał obcych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. anat. prosty, sztywny i gruby włos pełniący rolę narządu dotyku;
Wiktionary
(1.1) Czasami kotu wypadnie wibrys; to normalne.
Wiktionary
IPA: ˈvʲi.brɨs, AS: vʹi.brys
Wiktionary
(1.1) wibryss, włos czuciowy, pot. wąs
Wiktionary
wibrys; zwykle w liczbie mnogiej:
1. sztywne, długie wąsy czuciowo-dotykowe u zwierząt, wyrastające głównie na zewnętrznej powierzchni wargi górnej, wargi dolnej lub podbródka;
2. sztywne włosy rosnące w przedsionku nosa, chroniące jamę nosową przed przedostaniem się ciał obcych
SJP.pl
potocznie: dowcip, żart, kawał; witz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) elastyczna, długa gałązka lub pęd;
(1.2) biol. prymitywny narząd ruchu niektórych organizmów jednokomórkowych w postaci ruchliwego włókna
(1.3) zob. wici.
czasownik przechodni niedokonany
(2.1) tworzyć coś splatając z wici (1.1), np. koszyk, wianek, gniazdo
czasownik zwrotny niedokonany wić się
(3.1) pełzać zygzakiem, poruszać się skręcając ciało na boki
(3.2) być ułożonym w zygzaki, zakosy
(3.3) leżąc, wykonywać gwałtowne ruchy na boki
Wiktionary
IPA: vʲit͡ɕ, AS: vʹić
Wiktionary
rzecz. wiciowiec m.
:: zdrobn. witka ż.
przym. wiciowy
Wiktionary
(3.2) meandrować
Wiktionary
[czytaj: łika] religia neopogańska, spopularyzowana w Europie i Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
Wicca, w wersji spolszczonej także wikka lub wika – rozpowszechniona w Europie i Stanach Zjednoczonych religia neopogańska. Została zainicjowana przez emerytowanego brytyjskiego urzędnika, Geralda B. Gardnera, prawdopodobnie w latach 40. XX wieku, ale upubliczniona dopiero od roku 1951. Od tego czasu podzieliła się na kilka dużych i kilkanaście mniejszych gałęzi zwanych tradycjami.
Wikipedia
[czytaj: łikanin] wyznawca wikki - religii neopogańskiej
SJP.pl
[czytaj: łikanka] wyznawczyni wikki - religii neopogańskiej
SJP.pl
mieszkaniec Wicka (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wicka (wsi w Polsce)
SJP.pl
potocznie: dowcip, żart, kawał; witz
SJP.pl
temat słowotwórczy
(1.1) …tworzący określenia osób będących czyimś zastępcą
(1.2) …tworzący określenia osób zajmujących drugie miejsce w zawodach, eliminacjach
(1.3) …tworzący określenia osób stojących stopień poniżej kogoś
Wiktionary
(1.1) wice- + prezes = wiceprezes
(1.1) wice- + prezydent = wiceprezydent
(1.2) wice- + mistrz = wicemistrz
Wiktionary
skrót od: wiceadmirał (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = wojsk. mar. wiceadmirał
Wiktionary
(1.1) skr. wadm.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiceadmirałem, dotyczący wiceadmirała
Wiktionary
rzecz. wiceadmirał mos.
Wiktionary
wyższy stopień oficerski w marynarce wojennej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. mar. oficerski stopień wojskowy w polskiej marynarce wojennej odpowiadający generałowi dywizji w wojskach lądowych i lotnictwie;
(1.2) mar. oficer mający stopień wiceadmirała (1.1)
Wiktionary
Wiceadmirał (wadm., wiceadm.) – wojskowy stopień oficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający generałowi dywizji w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.
Wikipedia
(1.1) W Polsce stopień wiceadmirała powstał w 1921, wraz z innymi stopniami Marynarki Wojennej.
(1.2) Żonę pana wiceadmirała poproszono o zostanie matką chrzestną nowej korwety.
Wiktionary
przym. wiceadmiralski
Wiktionary
(1.1) skr. wadm., wiceadm.
Wiktionary
zastępca burmistrza
SJP.pl
zastępczyni burmistrza
SJP.pl
skrót od: wicedyrektor
SJP.pl
skrót
(1.1) = wicedyrektor
Wiktionary
(1.1) Nasz wicedyr. Kowalski przeprowadził świetną prezentację podczas zebrania rady pedagogicznej.
Wiktionary
rzecz. wicedyrektor mos.
Wiktionary
zastępca dyrektora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zastępca dyrektora
Wiktionary
(1.1) Dyrektor banku jedzie na urlop, zastępuje go wicedyrektor, warsztat idzie dalej.
Wiktionary
rzecz. wicedyrektorka ż.
skr. wicedyr.
Wiktionary
zastępczyni dyrektora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zastępczyni dyrektora lub dyrektorki
Wiktionary
(1.1) Wychodząc od wicedyrektorki, zapomnieliśmy dziennika.
Wiktionary
rzecz. dyrektorka ż.
:: fm. wicedyrektor mos.
Wiktionary
zastępca dziekana - księdza kierującego dekanatem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zastępca dziekana;
Wiktionary
Wicedziekan (od łac. vice ablat. od vicis 'zmiana; los; miejsce, rola, zadanie, oraz od gr. deka – dziesięć) – tradycyjny tytuł osób będących zastępcami sprawujących kierownictwo różnych ciał, organizacji publicznych lub terenowej administracji w kościele katolickim.
Wikipedia
rzecz. dziekan mos., dziekanat mrz., dziekanka ż.
przym. dziekański
Wiktionary
stanowisko, urząd wicegerenta (namiestnika królewskiego w szesnastowiecznym Księstwie Mazowieckim)
SJP.pl
namiestnik królewski w Księstwie Mazowieckim w latach 1527-1540
SJP.pl
zastępca gubernatora
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z wicegubernatorem, dotyczący urzędu wicegubernatora
Wiktionary
(1.1) Dla niej podobno zrzekł się profesury na uniwersytecie moskiewskim, zamierzając starać się o stanowisko wicegubernatorskie, bo salon salonem, ale ubogiego profesora Suchowo-Kobylinowie nie chcieli.
Wiktionary
rzecz. wicegubernator mos.
Wiktionary
tytuł arystokratyczny niższy od hrabiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) arystokrata noszący tytuł niższy niż tytuł hrabiego
Wiktionary
Wicehrabia – tytuł feudalny i arystokratyczny, początkowo odnoszący się do rodziny hrabiowskiej z prawem primogenitury, gdzie tytuł hrabiego przypada najstarszemu członkowi rodu, a wtedy tytuł wicehrabiego przypada jego synowi. Z czasem zaczęto go nadawać bez tego założenia (np. w Anglii), powstawały też niezależne dziedziczne wicehrabstwa (we Francji).
Wikipedia
(1.1) Gdy drzwi się zamknęły, książę podniósł oczy na wicehrabiego i rzekł: — Zdaje się, że pan przybyłeś z Paryża?
(1.1) Znajomość więc z wicehrabią była dla niej wysoce pożądaną i zupełnie na czasie...
Wiktionary
rzecz.
:: fż. wicehrabina ż.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) arystokratka nosząca tytuł niższy niż tytuł hrabiny
Wiktionary
(1.1) Każdy okrzyk głęboko ranił serce wicehrabiny, bo każdy był prawie sztyletem, grożącym śmiercią jej kochankowi.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. wicehrabia mos.
Wiktionary
ziemie należące do wicehrabiego
SJP.pl
potocznie: zastępca osoby kierującej, np. wicedyrektor, wiceprzewodniczący
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. żart. zastępca
Wiktionary
(1.1) wice, zastępca
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub urzędem wicekanclerza, dotyczący wicekanclerza
Wiktionary
rzecz. wicekanclerz mos.
Wiktionary
1. zastępca kanclerza;
2. w dawnej Polsce: wysoki urzędnik, pomocnik kanclerza; podkanclerz, podkanclerzy
SJP.pl
zastępca kapelmistrza
SJP.pl
zastępca kapitana drużyny sportowej
SJP.pl
zastępczyni kierownika
SJP.pl
zastępca kierownika
SJP.pl
zastępca komendanta
SJP.pl
zastępca komisarza
SJP.pl
zastępca konsula
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub urzędem wicekonsula, dotyczący wicekonsula
Wiktionary
rzecz. wicekonsul mos.
Wiktionary
1. osoba sprawująca władzę w zastępstwie panującego; namiestnik;
2. przenośnie: wicemistrz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) hist. tytuł wysokiej rangi urzędnika, będącego najczęściej bezpośrednim przedstawicielem monarchy w podległym królestwie;
Wiktionary
Wicekról (hiszp. virrey, ang.viceroy) – urzędnik królewski, sprawujący władzę nad danym terytorium (w niektórych przypadkach oficjalnie nazwanym od tytułu - wicekrólestwem) w imieniu monarchy. Urząd ten jest analogiczny z funkcją namiestnika monarszego, czy też generalnego gubernatora (generał-gubernatora) kraju podległego monarsze.
Wikipedia
rzecz. król, wicekrólestwo
:: fż. wicekrólowa
przym. wicekrólewski
Wiktionary
(1.1) namiestnik, (generalny) gubernator
Wiktionary
1. godność, tytuł wicekróla;
2. najważniejsza jednostka administracyjno-terytorialna w koloniach hiszpańskich w Ameryce XVI-XVIII wieku
SJP.pl
Wicekról (hiszp. virrey, ang.viceroy) – urzędnik królewski, sprawujący władzę nad danym terytorium (w niektórych przypadkach oficjalnie nazwanym od tytułu - wicekrólestwem) w imieniu monarchy. Urząd ten jest analogiczny z funkcją namiestnika monarszego, czy też generalnego gubernatora (generał-gubernatora) kraju podległego monarsze.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wicekrólem lub wicekrólestwem, dotyczący wicekróla lub wicekrólestwa
Wiktionary
rzecz. wicekrólestwo n., wicekról mos., wicekrólowa ż.
Wiktionary
przenośnie: wicemistrzyni
SJP.pl
urzędnik pełniący funkcję zastępcy kuratora przy nadzorze szkół i placówek wychowawczo-oświatowych w danym województwie
SJP.pl
1. zastępca przywódcy jakiejś organizacji, np. partii politycznej;
2. osoba lub drużyna, która zajęła drugie miejsce w zawodach; wicemistrz
SJP.pl
1. wiceprzewodniczący sejmu lub senatu;
2. stopień wojskowy niższy od marszałka
SJP.pl
zastępca mera
SJP.pl
skrót od: wiceminister
SJP.pl
skrót
(1.1) = wiceminister
Wiktionary
(1.1) Premier odwołał wicemin. finansów J. Sarnowskiego.
Wiktionary
skr. min.
Wiktionary
zastępca ministra
SJP.pl
Sekretarz stanu, podsekretarz stanu – kierownicze stanowiska państwowe w Polsce, najwyżsi rangą urzędnicy w ministerstwach i w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, nazywani wiceministrami, powoływani przez Prezesa Rady Ministrów. Na podstawie odrębnych przepisów sekretarze stanu i podsekretarze stanu powoływani są również w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej przez Prezydenta RP.
Wikipedia
zastępca ministra
SJP.pl
kobieta, która zajęła drugie miejsce w konkursie piękności; wicemisska
SJP.pl
potocznie: kobieta, która zajęła drugie miejsce w konkursie piękności; wicemiss
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kobieta, która zajęła drugie miejsce w konkursie piękności lub jakiejś konkurencji tegoż konkursu
Wiktionary
rzecz. wicemiss ż.
Wiktionary
zdobywca drugiego miejsca w konkursie urody
SJP.pl
osoba lub drużyna, która zajęła drugie miejsce w zawodach; wicelider
SJP.pl
drugie miejsce w mistrzostwach sportowych
SJP.pl
związany z osobą lub drużyną, która zajęła drugie miejsce w zawodach
SJP.pl
kobieta zajmująca drugie miejsce w zawodach
SJP.pl
zastępczyni redaktora naczelnego
SJP.pl
zastępca naczelnika
SJP.pl
zastępca redaktora naczelnego
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Vicenzą, dotyczący Vicenzy
Wiktionary
(1.1) Działalność katarów wicentyńskich szybko przybrała zorganizowane formy: już ok. 1190 r. wzmiankowany jest w Vicenzy katarski biskup Mikołaj.
(1.1) Blok polsko-francusko-wicentyński przypuścił tym razem szturm o naczelne stanowiska na Uniwersytecie Legistów, zdobywając dla siebie rektorat i syndykat.
(1.1) Przeważnie na koszulę wkładał krótki kaftan włoski z czarnego jedwabiu lub niemiecki z czarnego sukna wicentyńskiego. Na wierzch ubierał w razie deszczu płaszcz z czarnego sukna flamandzkiego, a w czasie pogody takiż z sukna paryskiego. Najkosztowniejszą część jego stroju stanowiła sobolowa czapka, giermak z adamaszku podbity popielicami i włoska szpada złocona.
(1.1) Jeżeli niepospolitymi pięknościami odznaczają się doliny Val di Fassa w Tyrolu południowym albo dolina Agno pomiędzy Recoaro i Valdagno w Alpach Wicentyńskich, albo sławna dolina Chamounix w Sabaudii, tyle przez podróżnych zwiedzana, to dolina tatrowa posiada tyle wdzięku, że się z wszystkimi równać może.
(1.1) «Wicentyńskie Alpy», grupa górska w Południowych Alpach Wapiennych, między doliną Sugańską a Adygą, wysokie do 2341 m (…)
(1.1) Izabella tak słynęła z wdzięków, że Giangiorgio Trissino, wicentyński humanista (…) uważał ją za typ renesansowej piękności, podobnie jak Helenę uważano za wzór pięknej kobiety u Greków.
(1.1) Oskarżenie żydów o zabicie dnia 4 kwietnia 1485 r. chłopca Lorenzo, stało się przyczyną wydalenia bezpowrotnego żydów z ziemi wicentyńskiej.
Wiktionary
rzecz. Vicenza ż.
Wiktionary
(1.1) war. vicentyński
Wiktionary
zastępca postulatora
SJP.pl
przestarzale: zastępca prefekta
SJP.pl
zastępca premiera
SJP.pl
Wicepremier (z łac. primus – pierwszy oraz z łac. vice – zamiast) – w języku polskim potoczne określenie zastępcy szefa rządu – premiera. W różnych krajach, urząd jest różnie nazywany. W większości państw urząd ten powoływany jest okazjonalnie, zazwyczaj powierzany jest przewodniczącym partii, które obok partii premiera tworzą rząd koalicyjny. W niektórych państwach w sytuacji gdy powołanych jest wielu wicepremierów, jeden z nich jest mianowany pierwszym zastępcą premiera.
Wikipedia
związany z zastępcą szefa rządu
SJP.pl
zastępca prezesa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) urz. zastępca prezesa
Wiktionary
rzecz. wiceprezeska ż.
czas. wiceprezesować
Wiktionary
potocznie: zastępczyni prezesa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kobieta pełniąca funkcję wiceprezesa
Wiktionary
rzecz. wiceprezes m.
czas. wiceprezesować ndk.
Wiktionary
rzadko: być wiceprezesem, pełnić funkcję wiceprezesa
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) być wiceprezesem
Wiktionary
rzecz. wiceprezes m., wiceprezeska ż.
Wiktionary
rzadko: stanowisko wiceprezesa, zastępcy prezesa
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany z osobą lub urzędem wiceprezydenta, dotyczący wiceprezydenta
Wiktionary
rzecz. wiceprezydent mos.
Wiktionary
zastępca prezydenta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. zastępca prezydenta
(1.2) adm. zastępca prezydenta miasta
Wiktionary
Wikipedia
przym. wiceprezydencki
Wiktionary
żona wiceprezydenta
SJP.pl
1. urząd lub godność wiceprezydenta;
2. okres pełnienia funkcji wiceprezydenta
SJP.pl
zastępca prokuratora
SJP.pl
Prokurator – organ władzy państwowej, którego zadaniem jest wykrywanie i ściganie przestępstw oraz wnoszenie i popieranie aktu oskarżenia przed sądem. Prokurator jest funkcjonariuszem publicznym prokuratury, uprawnionym do samodzielnego wykonywania czynności.
Wikipedia
potocznie: zastępczyni prokuratora
SJP.pl
kobieta będąca zastępcą przewodniczącego
SJP.pl
zastępca przewodniczącego
SJP.pl
zastępca regenta
SJP.pl
zastępca rektora
SJP.pl
zastępca rzecznika
SJP.pl
zastępca starosty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zastępca starosty
Wiktionary
Podstarości, wicestarosta (łac. vicecapitaneus) – urząd ziemski I Rzeczypospolitej w Wielkim Księstwie Litewskim.W Koronie był urzędem grodzkim.
Podstarości był zastępcą i namiestnikiem starosty, przez niego dobieranym i zaprzysięganym. Posiadał pełnię władzy starosty i mógł go zastępować w sądzie grodzkim. Jako urzędnik sądowy orzekał w niemal wszystkich sądach grodzkich. W XV w. wyjątek stanowiły sądy grodzkie z terenu Wielkopolski, gdyż tam sądowe funkcje zastępcy starosty pełnili burgrabiowie i wiceburgrabiowie. W XV w. w sądach ziemi sieradzkiej i łęczyckiej podstarości nazywany był sędzią komisarskim. Przyjmuje się, że o ile starosta mógł sam orzekać, o tyle podstarości wymagał asysty sędziego.
Wikipedia
(1.1) Dokumenty od tygodnia leżą na biurku wicestarosty.
Wiktionary
rzecz. starosta m., starostwo n.
Wiktionary
zastępca szefa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. zastępca szefowej lub szefa
Wiktionary
(1.1) W naradzie wziął udział wiceszef węgierskiej misji dyplomatycznej.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. wiceszefowa ż.
Wiktionary
zastępczyni szefa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zastępczyni szefowej lub szefa
Wiktionary
(1.1) Kierownik obraził wiceszefową i chyba poleci.
Wiktionary
rzecz. szefowa ż.
:: fm. wiceszef mos.
Wiktionary
osada w Polsce
SJP.pl
Wicewo (niem. Vietzow) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. W latach 1975–1998 osada należała do woj. koszalińskiego. Według danych UM, na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 180 stałych mieszkańców.
Wieś wchodząca w skład sołectwa: Osówko.
Osady wchodzące w skład sołectwa: Sławomierz oraz Trzebiec
Wikipedia
zastępca wojewody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) adm. urzędnik administracji niższy rangą od wojewody
Wiktionary
Wojewoda (łac. comes palatinus „komes pałacowy, palatyn”) – organ administracji państwowej w Polsce, a w przeszłości także w innych krajach słowiańskich i bałkańskich: w Czechach, Rosji, Bułgarii, Mołdawii i Siedmiogrodzie.
W Czechach i na Węgrzech był to tytuł arystokratyczny odpowiadający polskiemu księciu (dux).
Wikipedia
(1.1) Lot helikopterem miał okazję odbyć wicewojewoda Piotr Spyra, który przyznał, że możliwości śmigłowca są imponujące.
Wiktionary
rzecz. wojewoda mos.
Wiktionary
zastępca wójta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. nieokreślone narzędzie lub przedmiot, wihajster
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
silny, gwałtowny wiatr; wichura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) meteorol. silny, porywisty wiatr o prędkości 60–75 km/h i o sile 8 stopni w skali Beauforta;
(1.2) przen. burzliwy zamęt towarzyszący czemuś
(1.3) gw-pl|Bukowina. wir rzeczny
Wiktionary
Wicher – gwałtowny wiatr o prędkości pomiędzy 17,2 a 20,7 m/s (60–75 km/h), o sile 8 stopni w skali Beauforta.
Wikipedia
(1.1) Zamęt, hałas, szybki bieg pociągu łączył się z poświstem wichrów i uderzeniami kół o skały, wyżłobione na tunel.
(1.2) Kto na mnie patrzy, roi, że usnąłem, / A we mnie wicher za wichrem wybucha.
Wiktionary
rzecz. Wichernik mrz., wichrzenie n., wichrzyca ż., wichura ż.
:: zdrobn. wicherek mrz.
:: zgrub. wichrzysko n.
czas. wichrzyć ndk.
przym. wicherkowaty, wichrowaty, wichrowy
przysł. wicherkowato, wichrowo
Wiktionary
(1.1) sztorm, wichura, wichrzysko, wietrzysko, zawierucha
(1.2) burza, huragan, nawałnica, sztorm, wichura, wstrząs, zawierucha
Wiktionary
1. lekki wiatr;
2. potocznie: kosmyk włosów sterczący na głowie
SJP.pl
Czesław Nowicki, pseudonim „Wicherek” (ur. 24 marca 1928 w Wilnie, zm. 29 lutego 1992 w Warszawie) – polski prezenter i dziennikarz, wieloletni prezenter prognozy pogody w Programie I Telewizji Polskiej.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wichorowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Naruszewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Wichowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Lipno.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
poetycko o wichrze
SJP.pl
wichrować się - odkształcać się, wyginać się w różne strony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wichrować.
Wiktionary
czas. wichrować ndk.
przym. wichrowy
Wiktionary
1. skręcony, zgięty, wypaczony;
2. rozchwiany, rosnący w wielu kierunkach;
3. dawniej:
a) niespokojny, narwany;
b) pełen wichrów, wietrzny
SJP.pl
Wichrowice (1943-1945 Windhof) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Choceń.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 291 mieszkańców. Jest siódmą co do wielkości miejscowością gminy Choceń.
Wikipedia
Wichrowiec (niem. Wychrowitz, w latach 1938–1945 Hardichhausen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
Wichrowo (dawniej niem. Wichertshof) – osada leśna w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Osada znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: wicher, wichr
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wichrem, dotyczący wichru
Wiktionary
rzecz. wicher m., wicherek m., wichura ż., wichurka ż., wichrzyciel m., wichrzycielka ż., wichrzenie n., wichrowanie n., zwichrowanie n.
czas. wichrzyć ndk., wichrować ndk., zwichrować dk.
przym. wichrzycielski
przysł. wichrzycielsko
Wiktionary
1. plątać, mierzwić coś;
2. wprowadzać zamęt, podburzać przeciwko komuś
SJP.pl
czasownik
(1.1) buntować
Wiktionary
osoba namawiająca do buntu, agitująca przeciwko komuś lub czemuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) publ. człowiek wprowadzający zamęt, namawiający do buntu, podburzający przeciwko komuś lub czemuś
Wiktionary
(1.1) Nieprawda, że grupka wichrzycieli przygotowała wiec. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: vʲixˈʃɨt͡ɕɛl, AS: vʹiχšyćel
Wiktionary
rzecz. wichrzycielstwo n., wichrzenie n., wichura ż.
:: fż. wichrzycielka ż.
przym. wichrzycielski
czas. wichrzyć (się)
Wiktionary
(1.1) mąciciel, mąciwoda
Wiktionary
kobieta namawiająca do buntu, agitująca przeciwko komuś lub czemuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która celowo wprowadza zamieszanie, wszczyna bunt, sieje ferment
Wiktionary
rzecz. wichrzycielstwo n.
:: fm. wichrzyciel m.
przym. wichrzycielski, wichrowy
czas. wichrzyć ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wichrzycielskie; cecha tych, którzy są wichrzycielscy
Wiktionary
rzecz. wichrzyciel m., wichrzycielka ż.
przym. wichrzycielski
przysł. wichrzycielsko
Wiktionary
(1.1) awanturniczość
Wiktionary
zgrubienie od: wicher
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Wiktoria
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wichulec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Bobrowo.
Wikipedia
silny, porywisty, gwałtowny wiatr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) silny, porywisty wiatr
Wiktionary
Wicher – gwałtowny wiatr o prędkości pomiędzy 17,2 a 20,7 m/s (60–75 km/h), o sile 8 stopni w skali Beauforta.
Wikipedia
(1.1) Wczorajsza wichura wyrywała drzewa z korzeniami.
Wiktionary
IPA: vʲiˈxura, AS: vʹiχura
Wiktionary
rzecz. wicher, wicherek, wichrzysko, wichrzyciel, wichrzycielka, wichrzycielstwo
przym. wichrowaty, wichrowy
czas. wichrować, wichrzyć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wichłacz – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 994 osoby, według nowszych, internetowych oparty danych liczba jest 975. Nazwisko pochodzi od słowa wikłać i jest najbardziej rozpowszechnione w zachodnio-centralnej Polsce.
Wikipedia
dawniej w Polsce: witki będące wezwaniem rycerzy na wyprawę wojenną; później: uniwersały wzywające na pospolite ruszenie
SJP.pl
Wici – starodawny sposób zwoływania wojowników i rycerzy na wyprawę wojenną.
Początkowo były to pęki łoziny lub powrozów rozsyłane przez króla do najważniejszych urzędników w regionie (wojewodów, starostów, kasztelanów), którzy dalej przekazywali je swoim podwładnym za pomocą posłańców używając systemu sztafetowego. Pęki powrozów były symbolem kary na uchylających się od powinności.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wić.
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
IPA: ˈvʲit͡ɕɛ, AS: vʹiće
Wiktionary
czas. wić
Wiktionary
Wiciejów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Cegłów.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Przez wieś przebiega linia kolejowa relacji Berlin-Moskwa oraz droga asfaltowa.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego w Ignacowie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wicimice (niem. Witzmitz) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Płoty. Wieś leży przy drodze krajowej nr 6. W miejscowości znajduje się agencja pocztowa oraz szkoła podstawowa (zamknięta w czerwcu 2011 roku).
Wikipedia
dawniej:
1. statek rzeczny używany do spławiania towarów; wić;
2. zarośla wierzbowe; łoza, łozina
SJP.pl
Wicina (niem. Witzen) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Jasień.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
zdrobnienie od: Witold, Wiktor (imiona męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|m., poufała forma imion: Wiktor, Witold, Witosław
Wiktionary
(1.1) Założymy Wiciowi niebieski sweterek, który dostał od babci Honoraty.
Wiktionary
(1.1) Wituś
Wiktionary
roślina z rodziny przewiertniowatych; suchodrzew; lonicera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina z rodzaju nazwa systematyczna|Lonicera|L.|ref=Lonicera L..;
(1.2) ogrod. pnący podrodzaj wiciokrzewu (1.1), w odróżnieniu od formy zdrewniałej zwanej suchodrzewem
Wiktionary
Wiciokrzew, suchodrzew (Lonicera L.) – rodzaj roślin wieloletnich należący do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Rośliny zielne i pnące nazywane są wiciokrzewami, natomiast krzewy i niewielkie drzewa – suchodrzewami. Rodzaj liczy około 180 gatunków szeroko rozprzestrzenionych na całej półkuli północnej, na południe sięgając do Meksyku, północnej Afryki, Jawy i Filipin. W Polsce występują trzy gatunki rodzime: wiciokrzew pomorski (L. periclymenum), czarny (L. nigra) i pospolity (L. xylosteum). Zadomowionymi antropofitami są wiciokrzew przewiercień (L. caprifolium), wiciokrzew tatarski (L. tatarica), wiciokrzew Maacka (L. maackii) i wiciokrzew Bella (L. × bella). Rośliny z tego rodzaju rosną zwykle w lasach i zaroślach.
Wikipedia
(1.1) Wiciokrzewy to pnącza lub krzewy.
Wiktionary
IPA: vʲiˈt͡ɕɔkʃɛf, AS: vʹićokšef
Wiktionary
(1.1) suchodrzew
Wiktionary
skorupiak morski; wąsonóg
SJP.pl
skorupiak morski; wąsonóg
SJP.pl
typ jednokomórkowych pierwotniaków o zazwyczaj podłużnym kształcie ciała, poruszających się przy pomocy wici
SJP.pl
Wikipedia
jednokomórkowy pierwotniak poruszający się za pomocą wici
SJP.pl
1. związany z wicią roślinną (witką);
2. związany z wicią - aparatem ruchowym niektórych organizmów
SJP.pl
→ Wicko (wieś w Polsce)
SJP.pl
Wicki (biał. Віцькі) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Kwasówka.
W latach 1921–1939 Wicki należały do gminy Hornica, w ówczesnym województwie białostockim.
Wikipedia
→ Wicko (wieś w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Wincenty (imię męskie); Wicek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji w obwodzie iwanowskim, położone na wschód od Iwanowa;
Wiktionary
Wiczuga (ros. Вичуга) – miasto w Rosji w obwodzie iwanowskim, położone na wschód od Iwanowa.
Liczba mieszkańców: ok. 38 tys.
Prawa miejskie od 1925 roku.
Wiczuga jest jednym z najstarszych ośrodków przemysłu bawełnianego w Rosji.
Wikipedia
dawniej: zjawa, widziadło; dziś tylko w związkach frazeologicznych:
a) ani widu, ani słychu - brak jakichś wiadomości o kimś lub o czymś; nic nie widać i nie słychać;
b) w pijanym widzie - po pijanemu
SJP.pl
czasownik niewłaściwy, używany, gdy ktoś (coś) jest widoczne, można go (to) zobaczyć (np. Widać było Tatry. Tutaj nic nie widać. Po skręceniu w lewo już z daleka widać będzie wieżę kościoła.)
SJP.pl
czasownik bezosobowy niedokonany
(1.1) jest widoczny, można zobaczyć
(1.2) widocznie, zapewne, pewnie
czasownik przechodni niedokonany
(2.1) stpol. (później gwara.) widzieć
Wiktionary
(1.1) Na piasku widać też było ślady kopyt koni, które już tam wprzódy napoju szukały.
(1.2) Teraz widać takie czasy przyszły, że jaja kury uczą.
Wiktionary
IPA: ˈvʲidat͡ɕ, AS: vʹidać
Wiktionary
rzecz. widoczność ż.
Wiktionary
(1.2) widocznie, zapewne, pewnie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Widaczów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Jawornik Polski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. prawy dopływ Odry;
3. osiedle we Wrocławiu
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Widawy (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Widawy (wsi w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
przypominający widelec, podobny do widelca
SJP.pl
zdrobnienie od: widelec; mały widelec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały widelec (używany np. do jedzenia śledzi lub ciasta)
Wiktionary
Widelczyk – mały widelec, w zależności od sytuacji mogący służyć do jedzenia przystawki (np. śledzi) lub deseru (owoców, ciasta).
Nakrywając do stołu widelczyk kładzie się nad talerzem, ale poniżej łyżeczki. Widelczyka można użyć do nałożenia na talerz ananasa, którego jednak się je używając noża i widelca. Widelczyka używa się do jedzenia banana, kiwi i innych niewielkich owoców lub kawałków owoców, które są na tyle małe, że można je podnieść do ust.
Wikipedia
(1.1) Proszę, porozkładaj jeszcze na stołach widelczyki deserowe.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɛlt͡ʃɨk, AS: vʹidelčyk
Wiktionary
rzecz. widelec mrz.
Wiktionary
1. narzędzie stołowe w kształcie widełek, służące do podnoszenia do ust kawałków jedzenia;
2. każda rozwidlona część maszyny, w szczególności część roweru lub motocykla, w której osadzone jest koło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ostro zakończony przedmiot używany do nabierania jedzenia;
(1.2) środ. techn. element konstrukcji roweru, na którym mocuje się oś koła;
Wiktionary
Widelec – jeden z przyborów ręcznych wchodzących w skład sztućców z zastawy kuchennej, posiadający uchwyt i zębiska. Jest używany do nadziewania, utrzymywania i przenoszenia potraw.
Wikipedia
(1.1) Porcję mięsa należy jeść nożem i widelcem.
(1.2) Muszę wymienić przedni widelec w rowerze.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɛlɛt͡s, AS: vʹidelec
Wiktionary
rzecz. widły lm., widełki lm., widłyżka m., rozwidlenie n., widłak m., widlica ż., widliczka m., widliszek m., widłogon m.
:: zdrobn. widelczyk m.
czas. rozwidlać
przym. rozwidlony
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|widołka.
Wiktionary
rząd owadów uskrzydlonych
SJP.pl
Widelnice (Plecoptera) – rząd owadów uskrzydlonych o rozwoju z przeobrażeniem niezupełnym. Larwy żyją w wodzie o dużej zawartości tlenu, zasiedlają głównie wody płynące, szczególnie niewielkie potoki górskie i strumienie. Rozwój zazwyczaj trwa do kilku lat. Z zapłodnionych jaj wylęgają się larwy i żyją wśród roślinności lub martwych szczątków, które zalegają na dnie. Głowa oraz powierzchnia grzbietowa larwy jest schitynizowana. Oddychają całą powierzchnią ciała. Larwy wyglądem przypominają jętki, ale nie mają skrzelotchawek na odwłoku a mają na tułowiu. Dorosłe składają skrzydła wzdłuż ciała. Larwy widelnic są wrażliwe na zanieczyszczenia, dlatego wykorzystywane są jako bioindykatory. Młodsze stadia larwalne są detrytusożerne, starsze stadia larwalne są bardziej wyspecjalizowane pokarmowo:
Wikipedia
rodzina owadów z rzędu widelnic
SJP.pl
dawniej: podpis na dokumencie stwierdzający jego przejrzenie; poświadczenie, widymacja
SJP.pl
video;
1. technika rejestrowania na taśmie magnetycznej obrazu i dźwięku;
2. potocznie: sprzęt służący do rejestrowania w technice o tej samej nazwie;
3. wideo na życzenie - usługa umożliwiająca zobaczenie w późniejszym czasie programu telewizyjnego lub transmisji na żywo; video on demand
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. technika elektroniczna bazująca na sekwencji nieruchomych obrazów, które mogą być nagrywane, przetwarzane, transmitowane, a następnie odtwarzane, dając złudzenie ruchu;
(1.2) sekwencja obrazów zarejestrowana na nośniku danych
(1.3) pot. magnetowid
przymiotnik
(2.1) audiowizualny
Wiktionary
Wideo (z łaciny „widzę“) – technika elektroniczna bazująca na sekwencji nieruchomych obrazów, które mogą być nagrywane, przetwarzane, transmitowane, a następnie odtwarzane, dając złudzenie ruchu. Terminem tym określa się również sekwencję obrazów zarejestrowaną na nośniku danych.
Wikipedia
(1.3) Czy w każdej klasie jest wideo i telewizor?
Wiktionary
temsłow. wideo-
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|widyjo, vidyjo.
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|widyjo, vidyjo.
(1.3) magnetowid, wideomagnetofon; gw-pl|Górny Śląsk|widyjo, vidyjo.
Wiktionary
internetowy pamiętnik w postaci nagrań wideo; vlog, videoblog
SJP.pl
Wideoblog (ang. videoblog, vlog lub vog) – rodzaj bloga internetowego, którego zasadniczą treść stanowią pliki filmowe (VODcast) publikowane przez autora w kolejności chronologicznej. Pliki udostępniane są do odtwarzania w technologii video-streamingu lub do pobrania na komputer użytkownika – gościa i widza wideobloga. Vlogerzy publikują swoje filmy głównie w serwisie YouTube oraz Dailymotion.
Wikipedia
autor internetowego pamiętnika w postaci nagrań wideo
SJP.pl
Wideodomofon (w skrócie wideofon), wideobramofon – urządzenie umożliwiające komunikację słowną z osobą, która chce wejść do budynku (jak to ma miejsce w domofonie) oraz obejrzenie tej osoby. Kamera zainstalowana jest na drzwiach wejściowych lub bramie wjazdowej, natomiast monitor znajduje się w mieszkaniu. Podobnie jak w domofonie, urządzenie umożliwia zdalne odryglowanie zamka.
Wikipedia
esej w formie filmu, zwykle publikowany w internecie
SJP.pl
potocznie: fan filmów wideo; wideoman
SJP.pl
aparat telefoniczny lub domofon zaopatrzony w kamerę i monitor; videofon
SJP.pl
Wideofon (nazwa pełna: wideotelefon) – aparat telefoniczny wyposażony w mały monitor ekranowy. W czasie prowadzenia rozmowy, rozmówcy widzą się nawzajem na monitorach znajdujących się przy aparatach telefonicznych. Urządzenie pozwala na wymianę informacji audio-wizualnych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) technika przesyłania dźwięku i obrazu w celu umożliwienia dwukierunkowej komunikacji w czasie rzeczywistym
Wiktionary
(1.1) Podstawową zaletą wideofonii jest zdolność do słuchowego i wzrokowego kontaktu z ludźmi znajdującymi się w różnych miejscach na Ziemi.
Wiktionary
przym. wideofoniczny
Wiktionary
(1.1) przest. wizjotelefonia
Wiktionary
rozmawiać za pomocą wideofonu
SJP.pl
spis filmów wideo nagranych przez jakiegoś muzyka lub zespół muzyczny
SJP.pl
obraz zapisany na taśmie wideo
SJP.pl
osoba obsługująca kamerę wideo
SJP.pl
kaseta z taśmą magnetyczną, przeznaczona do rejestrowania obrazu i dźwięku oraz do odtwarzania w magnetowidzie; videokaseta
SJP.pl
Kaseta wideo (ang. video cassette) – kaseta z taśmą magnetyczną przeznaczona do zapisu, przechowywania i późniejszego odtwarzania sygnału audiowizualnego w magnetowidzie.
Wikipedia
niewielkie kino, w którym wyświetla się filmy z kaset wideo
SJP.pl
ilustracja filmowa piosenki; klip, teledysk, clip, videoclip, videoklip
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. telew. krótki film towarzyszący utworowi muzycznemu
Wiktionary
Teledysk (również wideoklip) – forma sztuki filmowej w połączeniu z utworem muzycznym, inspirowana filmem reklamowym. Z reguły fabuła teledysku nawiązuje do tematu utworu. Rozpowszechniony od początku lat 80., m.in. za sprawą amerykańskiej telewizji muzycznej MTV.
Wikipedia
IPA: ˌvʲidɛˈɔklʲip, AS: vʹideoklʹip
Wiktionary
(1.1) teledysk
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spotkanie przeprowadzone zdalnie
Wiktionary
Wideokonferencja – interaktywna komunikacja multimedialna, realizowana zazwyczaj za pomocą komputerów, polegająca na przesyłaniu z dużą prędkością obrazu oraz dźwięku w czasie rzeczywistym pomiędzy odległymi lokalizacjami. Osoby posiadające sprzęt umożliwiający wykorzystywanie wideokonferencji mogą między sobą rozmawiać i jednocześnie widzieć się nawzajem.
Wikipedia
(1.1) telekonferencja
Wiktionary
konsultacja z przekazem obrazu i dźwięku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. zob. magnetowid.
Wiktionary
(1.1) magnetowid; pot. wideo
Wiktionary
taśma wideomagnetyczna - nośnik danych (obrazu z dźwiękiem) w postaci cienkiego paska taśmy
SJP.pl
fan filmów wideo; wideofan, wideomaniak
SJP.pl
nadmierne oglądanie filmów wideo
SJP.pl
fan filmów wideo; wideofan, wideoman
SJP.pl
fanka filmów wideo
SJP.pl
automat do wypożyczania kaset wideo
SJP.pl
porada w postaci nagrania wideo
SJP.pl
poradnik w postaci nagrania wideo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. pornografia rozpowszechniana na kasetach wideo
Wiktionary
(1.1) videopornografia
Wiktionary
drogowy przyrząd pomiarowy do kontrolnego mierzenia prędkości pojazdów i nieprzerwanej rejestracji obrazu; prędkościomierz kontrolny
SJP.pl
Wideorejestrator – przyrząd do rejestracji obrazu w sposób ciągły, umożliwiający utrwalanie zarejestrowanego materiału, pierwotnie na kasecie wideo, a współcześnie na nośniku cyfrowym (dysk twardy, karta pamięci).
Wikipedia
reportaż zrealizowany za pomocą urządzeń wideo
SJP.pl
rozmowa, której uczestnicy widzą się wzajemnie na ekranie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rozmowa prowadzona za pośrednictwem wideofonii
Wiktionary
Wideorozmowa – usługa telekomunikacyjna, dzięki której przynajmniej jeden z rozmówców może słyszeć i widzieć drugiego.
Usługa oferowana przez sieci komórkowe działające w technologii UMTS. Transmisja odbywa się w formacie CIF (Common Intermediate Format) (288×352 punkty), przy prędkości odświeżania obrazu 20 klatek/s lub QCIF (144×176) przy prędkości 30 klatek/s. Zgodnie z zaleceniami 3GPP obraz i dźwięk jest kodowany w standardzie MPEG-4 co pozwala na świadczenie usługi przy relatywnie niskiej wymaganej prędkości transmisji danych - 64 kb/s. Do wideorozmowy, wymagany jest telefon pracujący w sieci UMTS.
Wikipedia
(1.1) Komunikator nie oferuje jeszcze wideorozmów — w obecnej chwili możliwe są tylko rozmowy tekstowe, głosowe oraz wysyłanie SMS-ów.
Wiktionary
Wikipedia
zbiór wideokaset z utrwalonymi nagraniami
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: wideoteka
SJP.pl
aparat telefoniczny zaopatrzony w kamerę i monitor; videotelefon, wideofon, videofon
SJP.pl
Wideofon (nazwa pełna: wideotelefon) – aparat telefoniczny wyposażony w mały monitor ekranowy. W czasie prowadzenia rozmowy, rozmówcy widzą się nawzajem na monitorach znajdujących się przy aparatach telefonicznych. Urządzenie pozwala na wymianę informacji audio-wizualnych.
Wikipedia
Wideotorakoskopia (ang. video-assisted thoracic surgery, VATS) – technika operacyjna lub inwazyjna technika diagnostyczna, polegająca na wprowadzeniu do jamy opłucnowej endoskopu umożliwiającego obejrzenie wnętrza klatki piersiowej, zaopatrzonego w źródło światła i podłączonego do kamery wideo przekazującej obraz na monitor ekranowy, wprowadzanego przez ścianę klatki piersiowej przy użyciu trokara, wraz z ewentualnym zabiegiem operacyjnym lub biopsją.
Wikipedia
w sporcie: weryfikacja spornej sytuacji na podstawie zarejestrowanego materiału wideo
SJP.pl
widowisko składające się z pokazów wideo
SJP.pl
wypożyczalnia wideokaset
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. hist. budynek w oficynie, w tylnej części posesji
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: warta, pikieta, straż; czujka, czata, wedeta
SJP.pl
Widełka – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim, w gminie Kolbuszowa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zdrobn. od widły
(1.2) miejsce w telefonie gdzie odkłada się słuchawkę
(1.3) dwie liczby wyznaczające granicę pewnych wartości liczbowych
(1.4) środ. szach. jednoczesny atak na dwie figury, także szach z jednoczesnym atakiem na figurę
Wiktionary
1. ruchoma część aparatu telefonicznego, na której leży słuchawka
2. małe widły
3. «przedmiot w postaci pręta zakończonego rozwidleniem o dwu zębach»
4. dwie różne liczby, które wyznaczają zakres, w którym mieści się jakaś wielkość
Wikipedia
(1.1) Inni żuli betel, zbiorowo palili fajki bądź też leżąc wkoło ognisk drapali się po głowie bambusowymi grzebykami, podobnymi do zakrzywionych widełek.
(1.2) Pan Jankowiak odłożył słuchawkę na widełki i już miał zdjąć okulary, gdy przypomniał sobie o książce telefonicznej.
(1.3) Podnieśli więc nam stawki, pozwalając na dowolne stosowanie górnej albo dolnej granicy widełek cenowych.
Wiktionary
rzecz. widelec m., widły m.
przym. widłowy, widełkowy
Wiktionary
(1.4) widły, podwójny atak
Wiktionary
przypominający kształtem widełki, podobny do widełek; rozwidlony
SJP.pl
[czytaj: widżet] element graficzny interfejsu umożliwiający komunikację użytkownika z programem komputerowym; widżet
SJP.pl
Widżet – podstawowy element graficznego interfejsu użytkownika (na przykład okno, pole edycji, suwak, przycisk). Termin ten jest szczególnie popularny wśród użytkowników systemów operacyjnych z rodziny UNIX, natomiast użytkownicy systemów MS Windows używają w tym kontekście terminu kontrolka lub element kontrolny. W produktach firmy Microsoft (Visual Studio, .NET, Office itp.) używana jest nazwa formant. W pewnych kontekstach synonimem widżetu jest okno.
Wikipedia
1. produkt spiekania węglików wolframu, tytanu, tantalu i metalicznego kobaltu;
2. wiertło widiowe
SJP.pl
Węglik spiekany, żargonowo widia – materiał narzędziowy uzyskany metodami metalurgii proszkowej z węglików metali, na przykład wolframu, tytanu, rzadziej tantalu, niobu, cyrkonu lub chromu.
Wikipedia
rodzaj fotoprzewodzącej lampy analizującej
SJP.pl
Widikon – rodzaj fotoprzewodzącej lampy analizującej, stosowanej jako przetwornik dla potrzeb telewizji. W widikonie wykorzystuje się zasadę akumulacji ładunków. Bańka lampy posiada na swej przedniej ściance półprzezroczystą płytkę sygnałową, na której jest nałożona warstwa opornika fotoelektrycznego. Działo elektronowe, znajdujące się na przeciwległym końcu lampy, służy emisji strumienia wybierającego (elektronów). Strumień ten, jest przyspieszany przez tzw. siatki przyspieszające. Lampa ta (w wersji z magnetycznym odchylaniem i skupianiem) posiada zestaw cewek: korekcyjnych, odchylających oraz skupiającą. Widikon posiada cylindryczną anodę, której potencjał decyduje o szybkości wchodzenia elektronów w pole magnetyczne skupiające.
Wikipedia
przymiotnik od: widia
SJP.pl
1. potocznie: wózek widłowy; widłak;
2. drzewo, którego pień rozwidlił się na pewnej wysokości
SJP.pl
w gwarze podhalańskiej: widlasty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest widlaste
Wiktionary
przym. widlasty
przysł. widlasto
Wiktionary
1. przypominający widły; widłowaty, rosochaty, rozgałęziony;
2. silnik widlasty - silnik tłokowy o cylindrach rozmieszczonych w dwóch rzędach w kształcie litery V
SJP.pl
1. rodzaj zabudowy na terenach wiejskich, charakteryzujący się podwójnym rzędem domów połączonych przecznicą;
2. palma występująca w około 40 gatunkach, rosnąca przede wszystkim w Afryce;
3. rozwidlone zakończenie poroża jelenia byka;
4. element konstrukcyjny mający rozwidloną, widlastą formę, rozwidlony kształt
SJP.pl
Wikipedia
widlicz spłaszczony - bylina z rodziny widłakowatych
SJP.pl
Widlicz, zeglej (Diphasiastrum Holub) – rodzaj roślin należących do rodziny widłakowatych. Obejmuje ok. 20–23 gatunki. Są to rośliny głównie półkuli północnej, z 6 przedstawicielami we florze Polski.
Rośliny zimozielone, naziemne, zasiedlające zwykle raczej suche siedliska, często na terenach wyżej położonych.
Wikipedia
roślina z klasy widłakowych, występująca głównie w lasach strefy podzwrotnikowej
SJP.pl
Widliczka (Selaginella) – jedyny współczesny rodzaj roślin z rodziny widliczkowatych. Należy do niego według różnych współczesnych źródeł ok. 700, 750 lub 800 gatunków. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy) i we wszystkich strefach klimatycznych, przy czym największe ich zróżnicowanie jest w tropikach i strefie podzwrotnikowej, nieliczne gatunki rosną w strefie chłodnej na obu półkulach sięgając także do Arktyki. Najczęściej spotykane są w cienistych lasach strefy równikowej, ale rosną także w górach i na pustyniach (w tym kilka gatunków jako tzw. zmartwychwstanki – rośliny silnie wysychające i zwijające się w porze suchej, szybko wchłaniające wodę, gdy ta jest dostępna, zieleniące się i rozpościerające pędy). Większość gatunków to rośliny naziemne, choć należą tu także hemiepitify i epifity (np. S. oregana). W Europie rosną cztery gatunki widliczek, z czego dwa w Polsce – widliczka ostrozębna S. selaginoides i (wymarła w kraju) widliczka szwajcarska S. helvetica.
Wikipedia
rodzina roślin zielnych (z jednym rodzajem obejmującym około 700 gatunków) z podgromady widłaków, niewielkich rozmiarów, o liściach opatrzonych języczkiem; występują głównie w cienistych lasach tropikalnych
SJP.pl
Widliczkowce (Selaginellales) – jedna z trzech grup roślin wyróżniana w randze rzędu w obrębie klasy widłaków. W dawniejszych ujęciach systematycznych włączane były do klasy widłaków różnozarodnikowych lub wyodrębniane w osobną klasę Selaginellopsida. Jest to współcześnie takson monotypowy – należy do niego tylko jedna rodzina – widliczkowate Selaginellaceae i jeden rodzaj – widliczka Selaginella.
Wikipedia
o cechach widliczkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin z klasy widłaków
SJP.pl
Widliczkowce (Selaginellales) – jedna z trzech grup roślin wyróżniana w randze rzędu w obrębie klasy widłaków. W dawniejszych ujęciach systematycznych włączane były do klasy widłaków różnozarodnikowych lub wyodrębniane w osobną klasę Selaginellopsida. Jest to współcześnie takson monotypowy – należy do niego tylko jedna rodzina – widliczkowate Selaginellaceae i jeden rodzaj – widliczka Selaginella.
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin z klasy widłaków
SJP.pl
glon należący do krasnorostów, występujący w Bałtyku
SJP.pl
Widlik (Furcellaria) – rodzaj glonu należącego do gromady krasnorostów. Glony należące do tego rodzaju można spotkać w północnej części Oceanu Atlantyckiego. Obficie występują w Bałtyku.
Wyróżniane są dwa gatunki:
Wikipedia
rodzina krasnorostów
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
komar, którego samice przenoszą zarazki malarii
SJP.pl
Widliszek (Anopheles) – rodzaj muchówek z rodziny komarowatych. Obejmuje 476 opisanych gatunków. Larwy są filtratorami, żerującymi u powierzchni wody. Dorosłe samce pobierają pokarm roślinny, natomiast samice uzupełniają dietę krwią zwierząt stałocieplnych. Część z gatunków to wektory zarodźców, wywołujących u ludzi malarię oraz nicieni wywołujących u ludzi filariozy.
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. przerażająca postać o niesprecyzowanym wyglądzie; duch, dziwo, fantom, mara, strach, straszydło, upiór, zmora, widzenie senne, widziadło, zjawa;
2. przenośnie: obraz czegoś złego;
3. fizyka: rozkład natężenia występowania danej wielkości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) niematerialna postać lub złudzenie takiej postaci;
(1.2) perspektywa czegoś złego mogącego nastąpić w przyszłości
(1.3) fiz. rozkład wielkości fizycznej w funkcji energii lub częstotliwości, długości fali, itp.; ; ;
(1.4) mat. zbiór wartości własnych macierzy kwadratowej lub operatora liniowego; ;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przed ołtarzem ukazało się ukoronowane widmo z berłem w ręku, siedzące na lwie. (B. Prus „Faraon”)
(1.2) Widmo śmierci głodowej zajrzało im w oczy.
(1.3) Wykonaliśmy pomiary widma wzmocnienia dla kilku konstrukcji laserów półprzewodnikowych.
(1.4) Widmo operatora jest zdegenerowane i dyskretne.
Wiktionary
IPA: ˈvʲidmɔ, AS: vʹidmo
Wiktionary
rzecz. widmowość ż.
przym. widmowy
przysł. widmowo
Wiktionary
(1.1) duch, fantom, mara, zjawa
(1.3,4) spektrum
Wiktionary
przymiotnik od: widmo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z widmem, dotyczący widma
przymiotnik jakościowy
(2.1) niekompletny, niejasny i trudny do zrozumienia lub zobaczenia
Wiktionary
rzecz. widmo n., widmowość ż.
przysł. widmowo
Wiktionary
rzadko: nieco widny, niezupełnie widoczny
SJP.pl
1. przestarzale: widownia, grupa widzów;
2. przyrząd optyczny służący niegdyś do przerysowywania obrazów w znacznym powiększeniu
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) daw. w sposób widoczny
Wiktionary
czas. widnieć ndk.
przysł. widno
rzecz. widność ż.
przym. widny
Wiktionary
być widocznym, uwidocznionym
SJP.pl
czasownik
(1.1) być widocznym, dawać się widzieć
(1.2) rzad. stawać się widnym, jasnym; jaśnieć
Wiktionary
(1.1) Na jej twarzy widniał uśmiech.
(1.1) Na horyzoncie widnieje zarys masywu Kilimandżaro.
(1.2) Zaczyna widnieć. Nastał świt.
Wiktionary
IPA: ˈvʲidʲɲɛ̇t͡ɕ, AS: vʹidʹńėć
Wiktionary
przym. widny
przysł. widno, widnie
rzecz. widnienie n., widność ż.
Wiktionary
(1.2) jaśnieć, świtać
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: widno
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: widny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|widnieć.
Wiktionary
czas. widnieć
Wiktionary
zdrobnienie od: widny
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) książk. z dogodną jakością oświetlenia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gdy wracałyśmy z kościoła, było już dosyć widno.
Wiktionary
rzecz. widok mrz., widność ż.
czas. widnieć ndk.
przym. widny
przysł. widnie
Wiktionary
(1.1) jasno
Wiktionary
horyzont;
1. miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią lub morzem; widnokres, nieboskłon;
2. zakres czyichś zainteresowań, wiedzy, przekonań
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) horyzont
Wiktionary
Widnokrąg, horyzont widomy – granica widoczności w płaszczyźnie horyzontu. Linia pozornego zetknięcia nieboskłonu z powierzchnią Ziemi. W terenie otwartym widnokrąg jest zbliżony kształtem do okręgu. W terenie zabudowanym lub pofałdowanym, widnokrąg stanowią najdalsze widoczne elementy krajobrazu.
Wikipedia
IPA: vʲidˈnɔkrɔ̃ŋk, AS: vʹidnokrõŋk
Wiktionary
miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią lub morzem; widnokres, nieboskłon, horyzont
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. horyzont, widnokrąg
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest widne
Wiktionary
czas. widnieć ndk.
przym. widny
przysł. widnie, widno
Wiktionary
pełen słońca, światła, dobrze oświetlony, jasny, niezaciemniony (np. widne mieszkanie, widna kuchnia), a dawniej także: wyraźny, widoczny (np. widny kontur)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. rozświetlony
(1.2) bud. mający okno
(1.3) książk. widoczny
Wiktionary
rzecz. widność ż.
czas. widnieć ndk.
przysł. widnie, widno
Wiktionary
(1.1) jasny
(1.3) widoczny, widzialny
Wiktionary
zdrobnienie od: widok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od widok
(1.2) niewielkich rozmiarów reprodukcja jakiejś panoramy
Wiktionary
Widoczek (niebko, sekret, aniołek) – kreatywna zabawa dziecięca, popularna szczególnie wśród dziewcząt, w różnych regionach Polski w drugiej połowie XX w.
Zabawa polega na tworzeniu pewnego rodzaju kolażu. W ziemi, w miejscu zwykle ustronnym (np. zakątki podwórka lub boiska szkolnego) tworzone było małe zagłębienie, w którym dziecko umieszczało różne drobne przedmioty, tworząc kompozycję plastyczną, nakrywaną następnie kawałkiem szyby i przysypywaną ziemią. Jako elementy używane były zwykle drobne kwiatki, listki, koraliki, kawałki staniolu lub kolorowych opakowań. Widz, którym może zostać tylko osoba wtajemniczona, aby obejrzeć widoczek, musiał oczyścić fragment jego powierzchni z ziemi, niekiedy przy użyciu własnej śliny.
Wikipedia
(1.2) Na ścianie nad pianiem wisiały antyramy z jakimiś widoczkami z Ziemi Świętej.
Wiktionary
rzecz. widok mrz., widoczność ż.
przym. widokowy, widoczny
przysł. widokowo
Wiktionary
(1.2) obrazek
Wiktionary
1. dający się widzieć, zauważyć, dostrzec; widzialny;
2. wyraźny, oczywisty
SJP.pl
partykuła
(1.1) … wprowadzająca wniosek, który mówca uważa za prawdopodobne wyjaśnienie
przysłówek
(2.1) dostrzegalnie, istotnie, wyraźnie
Wiktionary
(1.1) Nie widać żadnych gwiazd, widocznie na niebie są chmury.
(2.1) Samolot zaczął się coraz widoczniej trząść.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɔt͡ʃʲɲɛ, AS: vʹidočʹńe
Wiktionary
przym. widoczny, niewidoczny
rzecz. widoczność, widok
czas. widzieć, widywać
Wiktionary
(1.1) najwidoczniej, niewątpliwie, ewidentnie, najwyraźniej
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: widocznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: widoczny; bardziej widoczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) możliwość widzenia w danej przestrzeni lub w danych warunkach
Wiktionary
(1.1) Mgła ogranicza widoczność.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɔt͡ʃnɔɕt͡ɕ, AS: vʹidočność
Wiktionary
rzecz. widok m., widoczek m.
przym. widoczny, widokowy, niewidoczny
przysł. widocznie
czas. widać, widzieć
partyk. widocznie
Wiktionary
(1.1) widzialność
Wiktionary
1. dający się widzieć, zauważyć, dostrzec; widzialny;
2. wyraźny, oczywisty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, którego widać
(1.2) taki, którego łatwo dostrzec, zauważyć
Wiktionary
(1.1) Widoczny za wzgórzem dom należał przed wojną do mojej rodziny.
(1.2) W przypadku, kiedy policjant posiada widoczny tatuaż, przełożony może nie dopuścić go do pełnienia służby lub może odsunąć od jej pełnienia.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɔt͡ʃnɨ, AS: vʹidočny
Wiktionary
rzecz. widoczność ż., widok m., widoczek m., widokówka ż.
czas. widzieć ndk.
przym. widokowy
przysł. widocznie
partyk. widocznie
Wiktionary
(1.1) książk. widzialny, widomy; przest. widny
(1.2) wyraźny
Wiktionary
1. widziana przestrzeń, fragment przestrzeni zapełnionej szczegółami; krajobraz;
2. wygląd czegoś, widzenie;
3. plan, projekt, perspektywa, szansa;
4. w rysunku technicznym: rzut pokazujący zewnętrzny wygląd obiektu, rysowany zazwyczaj liniami grubymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) widziana przestrzeń, krajobraz
(1.2) obraz, wygląd
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pokój z widokiem na góry.
(1.2) Tęsknię za widokiem domu.
Wiktionary
IPA: ˈvʲidɔk, AS: vʹidok
Wiktionary
rzecz. widoki nmos., widokówka ż., widoczność ż., powidok m., zwid m., widziadło n., widzenie n., widywanie n., uwidocznienie n., uwidacznianie n.
:: zdrobn. widoczek m.
czas. widzieć ndk., widywać ndk., uwidocznić dk., uwidaczniać ndk.
przym. widokowy, widoczny, widzialny
przysł. widokowo, widocznie, widno
partyk. widocznie
Wiktionary
1. widziana przestrzeń, fragment przestrzeni zapełnionej szczegółami; krajobraz;
2. wygląd czegoś, widzenie;
3. plan, projekt, perspektywa, szansa;
4. w rysunku technicznym: rzut pokazujący zewnętrzny wygląd obiektu, rysowany zazwyczaj liniami grubymi
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) karta pocztowa z widokiem krajobrazu, miasta lub zabytku;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przyślijcie nam, kochane wnuki, widokówkę z ferii.
Wiktionary
IPA: ˌvʲidɔˈkufka, AS: vʹidokufka
Wiktionary
rzecz. widok m.
przym. widoczny
Wiktionary
(1.1) kartka pocztowa, pocztówka
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z widokiem
Wiktionary
(1.1) We wschodniej części dzielnicy znajduje się ciekawy widokowo most tramwajowy.
Wiktionary
rzecz. widoczek mrz., widok mrz.
przym. widokowy
Wiktionary
przymiotnik od: widok
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący widoku, odsłaniający, stanowiący piękny widok
Wiktionary
(1.1) Spotkajmy się na tarasie widokowym o siedemnastej trzydzieści.
Wiktionary
rzecz. widoczek mrz., widoczność ż., widok mrz.
przysł. widokowo
przym. widoczny
Wiktionary
dawny stopień wyższy od przysłówka: widomie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
możliwy do zobaczenia; oczywisty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) widoczny
Wiktionary
1. przedstawienie; spektakl; inscenizacja;
2. zdarzenie, scena odbywająca się na oczach widzów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) impreza artystyczna lub rozrywkowa, która jest przeznaczona do oglądania przez publiczność
(1.2) zdarzenie, na które ktoś patrzy
Wiktionary
Widowisko – zdarzenie przed publicznością, często o charakterze sztuki. Niektóre rodzaje widowisk:
Wikipedia
IPA: ˌvʲidɔˈvʲiskɔ, AS: vʹidovʹisko
Wiktionary
rzecz. widowiskowość ż., widownia ż.
przym. widowiskowy
przysł. widowiskowo
Wiktionary
(1.1) przedstawienie, spektakl, show, występ
Wiktionary
zespół cech, elementów właściwych widowisku
SJP.pl
przymiotnik od: widowisko
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający atrakcyjną formę wizualną i wywołujący emocje
przymiotnik relacyjny
(2.1) przeznaczony do wystawiania widowisk
Wiktionary
IPA: ˌvʲidɔvʲiˈskɔvɨ, AS: vʹidovʹiskovy
Wiktionary
rzecz. widowisko n., widowiskowość ż.
przysł. widowiskowo
Wiktionary
(1.1) efektowny / spektakularny / pokazowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce w teatrze, kinie, stadionie itp. przeznaczone dla widzów
(1.2) wszyscy widzowie jakiegoś przedstawienia
(1.3) miejsce, w którym rozgrywają się jakieś wydarzenia
Wiktionary
Widownia – część teatru, kina, stadionu lub innego obiektu widowiskowego przeznaczona dla widzów.
Podstawową rolą widowni jest zapewnienie widzom jak najlepszego odbioru widowiska lub pokazu, stąd też na przestrzeni wieków widownie przyjmowały rozmaite formy. Od amfiteatralnie wznoszących się, wykutych w skale ław w teatrze greckim, aż do barokowych, z płaskim lub lekko wznoszącym się ku tyłowi parterem obudowanym wielopiętrowymi lożami. Taki układ, oprócz zapewnienia dobrego widoku dużej liczbie widzów, miał też znaczenie dla odbioru dźwięku - tworząc swego rodzaju muszlę rezonansową.
Wikipedia
(1.1) Najlepsze miejsca na widowni są w centrum.
(1.2) Ten mało ambitny film jest skierowany do niezbyt wymagającej widowni.
(1.3) Po czterech latach wojny domowej Omri zdołał się jednak ostać, a Tibni zniknął nagle z widowni politycznej.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɔvʲɲa, AS: vʹidovʹńa
Wiktionary
rzecz. widz m., widowisko n., widzenie n.
czas. widzieć ndk.
Wiktionary
(1.1) audytorium
(1.2) publiczność, publika, audytorium
(1.3) scena, teatr, arena
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. widelec
Wiktionary
1. wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim;
2. wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Widuchowej (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Widuchowej (wsi w Polsce)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wideo
Wiktionary
przestarzałe: podpis na dokumencie stwierdzający jego przejrzenie; poświadczenie, widenda
SJP.pl
dawniej: poświadczać, składać podpis na dokumencie stwierdzający jego przejrzenie
SJP.pl
miasto w Bułgarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Bułgarii, nad Dunajem, stolica obwodu Widyń;
Wiktionary
Widyń (bułg. Видин, Widin) – miasto w północno-zachodniej Bułgarii, stolica obwodu Widyń i gminy Widyń, nad Dunajem, przy granicy z Rumunią i Serbią.
Port rzeczny na Dunaju. Przemysłowo-handlowy ośrodek regionu rolniczego; przemysł spożywczy, maszynowy, porcelanowo-fajansowy; rybołówstwo.
Wikipedia
przym. widyński
Wiktionary
widzieć kogoś lub coś co jakiś czas
SJP.pl
czasownik
(1.1) czasami oglądać, widzieć, spotykać coś lub kogoś
czasownik zwrotny widywać się
(2.1) spotykać się z kimś
Wiktionary
(1.1) Widywałem lepsze filmy.
(2.1) Widywałem się z nią od czasu do czasu zanim przeprowadziła się do Poznania.
Wiktionary
IPA: vʲiˈdɨvat͡ɕ, AS: vʹidyvać
Wiktionary
czas. widzieć
przysł. widocznie
partyk. widocznie
rzecz. widok m., widywanie n., widz mos.
Wiktionary
(1.1) spotykać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|widywać.
Wiktionary
IPA: ˌvʲidɨˈvãɲɛ, AS: vʹidyvãńe
Wiktionary
czas. widzieć, widywać ndk.
rzecz. widok mrz., widz mos.
Wiktionary
1. osoba oglądająca jakieś przedstawienie, program telewizyjny;
2. obserwator, świadek zdarzenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba oglądająca film, przedstawienie, pokaz, koncert lub inne widowisko
(1.2) przen. bierny obserwator jakichś wydarzeń
Wiktionary
(1.1) Ostatni film nie został dobrze przyjęty przez krytyków jak i widzów.
Wiktionary
IPA: vʲit͡s, AS: vʹic
Wiktionary
rzecz. widownia ż., widzenie n., widywanie n.
czas. widzieć ndk., widywać ndk.
przym. widzialny
Wiktionary
(1.2) gap
Wiktionary
1. móc badać świat za pomocą wzroku
2. spotykać kogoś
3. przywoływać w pamięci
4. mieć określony pogląd na coś
5. uważać za kogoś
6. zauważać
7. widzieć się:
a) widzieć swe odbicie
b) widzieć się nawzajem
c) spotkać się
d) reg. podobać się
SJP.pl
Wikipedia
vidżej, VJ;
1. twórca wizualnej oprawy koncertu lub imprezy muzycznej;
2. prezenter nagrania wideo w dyskotece lub telewizji
SJP.pl
1. móc badać świat za pomocą wzroku
2. spotykać kogoś
3. przywoływać w pamięci
4. mieć określony pogląd na coś
5. uważać za kogoś
6. zauważać
7. widzieć się:
a) widzieć swe odbicie
b) widzieć się nawzajem
c) spotkać się
d) reg. podobać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odwiedziny więźnia w więzieniu
(1.2) obserwacja czegoś, co nie istnieje w rzeczywistości; wizja
(1.3) odczasownikowy od|widzieć.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tomek na widzeniu spotkał się ze swoją konkubiną.
Wiktionary
IPA: vʲiˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: vʹiʒẽńe
Wiktionary
rzecz. widz m., widok mrz., widownia ż.
czas. widzieć
przym. niewidoczny
Wiktionary
(1.1) odwiedziny
(1.2) wizja
Wiktionary
element graficzny interfejsu umożliwiający komunikację użytkownika z programem komputerowym; widget
SJP.pl
Widżet – podstawowy element graficznego interfejsu użytkownika (na przykład okno, pole edycji, suwak, przycisk). Termin ten jest szczególnie popularny wśród użytkowników systemów operacyjnych z rodziny UNIX, natomiast użytkownicy systemów MS Windows używają w tym kontekście terminu kontrolka lub element kontrolny. W produktach firmy Microsoft (Visual Studio, .NET, Office itp.) używana jest nazwa formant. W pewnych kontekstach synonimem widżetu jest okno.
Wikipedia
1. dzielnica Łodzi;
2. klub sportowy z Łodzi
SJP.pl
Widzew – do 31 grudnia 1992 dzielnica miasta Łodzi. Największa obszarem dawna dzielnica miasta, licząca 90,8 km², ale jednocześnie o najmniejszej gęstości zaludnienia; ok. 133,6 tys. mieszkańców.
Wikipedia
potocznie:
1. mieszkaniec Widzewa; widzewianin;
2. kibic lub gracz Widzewa
SJP.pl
mieszkaniec Widzewa; widzewiak (potocznie)
SJP.pl
mieszkanka Widzewa
SJP.pl
przymiotnik od: Widzew (dzielnica Łodzi lub klub sportowy z Łodzi)
SJP.pl
obraz osoby lub rzeczy, który się przyśnił lub przywidział
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. obraz, który nam się przyśnił; złudzenie wzroku lub wyobraźni; to, co ktoś widzi w świecie realnym lub w umyśle, a co nie jest częścią rzeczywistości
(1.2) daw. wizja
Wiktionary
Widziadło – polski film grozy, psychologiczny, z 1983 roku na motywach powieści Pałuba Karola Irzykowskiego.
Plenery: Turowa Wola (dwór), Wyczółki, Mała Wieś (dwór).
Wikipedia
(1.1) Lucjan często widział pod oknem jej kiwającą się sylwetkę, zwłaszcza przed wieczorem, w mroku, sprawiała koszmarne widziadło.
(1.2) Teatr musi wrócić do formy pół[ ]religijnej, wzniosłej, stać się widziadłem zbiorowem sic. [zbiorowym], [jak w »Bachantkach« Eurypidesa.]
Wiktionary
rzecz. widok mrz.
czas. widzieć
Wiktionary
(1.1) zjawa, widmo, mara, upiór, halucynacja
(1.2) wizja
Wiktionary
możliwość, zdolność widzenia oddalonych przedmiotów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest widzialne; cecha tych, którzy są widzialni
Wiktionary
Widzialność (met.) – zależny od warunków atmosferycznych zasięg dostrzegania obiektów.
Pojęcie widzialności bywa utożsamiane z pojęciem widoczności, co nie jest ścisłe. Obiekty bywają dostrzegalne (lub nie) zależnie od:
Wikipedia
przym. widzialny
przysł. widzialnie
czas. widzieć
Wiktionary
książkowo: dający się widzieć, będący w zasięgu wzroku; widoczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który widać, który jest dostrzegalny
Wiktionary
IPA: vʲiˈd͡ʑalnɨ, AS: vʹiʒ́alny
Wiktionary
czas. widzieć
rzecz. widzialność ż., widok m., widz m.
Wiktionary
(1.1) widoczny
Wiktionary
1. móc badać świat za pomocą wzroku
2. spotykać kogoś
3. przywoływać w pamięci
4. mieć określony pogląd na coś
5. uważać za kogoś
6. zauważać
7. widzieć się:
a) widzieć swe odbicie
b) widzieć się nawzajem
c) spotkać się
d) reg. podobać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) odbierać bodźce wzrokowe
(1.2) spotykać się
(1.3) mieć dany pogląd na coś/kogoś
(1.4) stpol. widać
Wiktionary
(1.1) Widzę tłustą plamaamę na jej sukni; ciekawe, czy inni goście też ją widzą.
(1.2) Nie widziałam Pauliny od lat.
(1.3) Jakoś nie widzę go w roli kierownika…
Wiktionary
IPA: ˈvʲid͡ʑɛ̇t͡ɕ, AS: vʹiʒ́ėć
Wiktionary
rzecz. widok m., widownia ż., widz m., widzialność ż., widoczność ż., widziadło n., widzenie n., widywanie n.
czas. widywać ndk.
przym. widoczny, widzialny, niewidoczny
przysł. widocznie
partyk. widocznie
Wiktionary
(1.1) dostrzegać, zauważać
Wiktionary
potocznie: czyjś pogląd, upodobanie nieliczące się z niczym; kaprys; zachcianka (ale: widzi mi się - zdaje mi się)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. czyjś pogląd nieliczący się z niczym
Wiktionary
(1.1) Bonhart to nieobliczalny sadysta. (…) W zależności od widzimisię pojmaną dziewczynę gotów zakatować albo porwać, by kazać jej walczyć na arenach.
(1.1) Przeorganizowała kuchnię podług własnego widzimisię: poprzekładała rzeczy w szufladach, zgarnęła porcelanowe skorupy, ofiary furii Maurycego, znalazła i schowała na lepszą godzinę jego podarte memuary, kazała wywietrzyć pościel i osiarkowała piwnicę.
Wiktionary
(1.1) kaprys, zachcianka
Wiktionary
Widziszewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan.
W swojej historii wieś należała m.in. do parafii farnej w Kościanie. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Widziszewo należała do wsi mniejszych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Widziszewo należało do okręgu kościańskiego tego powiatu i stanowiło część majątku Przysieka niemiecka, który należał wówczas do Edwarda Potworowskiego. Według spisu urzędowego z 1837 roku Widziszewo liczyło 93 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 10 dymów (domostw).
Wikipedia
Widzówek – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kruszyna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
środowiskowo: część wózka widłowego w kształcie litery L
SJP.pl
Wikipedia
widłaczek torfowy - roślina z rzędu widłaków
SJP.pl
Widłaczek (Lycopodiella) – rodzaj roślin należący do rodziny widłakowatych. Obejmuje od ok. 40 gatunków w szerokim ujęciu do około 10, 13 lub 15 w wąskim ujęciu. Rośliny te występują w strefie okołobiegunowej i klimatu umiarkowanego na półkuli północnej sięgając także strefy międzyzwrotnikowej na kontynentach amerykańskich, w Australii i Oceanii. W Polsce rośnie jeden gatunek, zarazem typowy dla rodzaju – widłaczek torfowy L. inundata. Wszystkie gatunki tu zaliczane są roślinami naziemnymi, związanymi z siedliskami wilgotnymi.
Wikipedia
1. rodzaj roślin z rodziny widłakowatych;
2. potocznie: wózek widłowy; widlak;
3. samiec jelenia lub sarny mający po dwie odnogi w każdej tyce poroża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Lycopodium|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny widłakowatych o długich, wzniesionych lub płożących się pędach pokrytych szpilkowatymi lub łuskowatymi liśćmi;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. jeleń-byk lub kozioł mający po dwie odnogi na każdym z konarów poroża
Wiktionary
Widłak (Lycopodium L.) – rodzaj roślin z rodziny widłakowatych. W szerokim ujęciu obejmuje ok. 40 gatunków, a w wąskim około 15 gatunków lub nawet tylko 9, z których w Polsce występuje jeden – widłak goździsty L. clavatum (tradycyjnie zaliczany tu też kolcowidłak jałowcowaty włączony został w 2016 roku do rodzaju kolcowidłak Spinulum). W dawniejszych systemach klasyfikacyjnych zaliczano tu ok. 200 do nawet 400 gatunków (w tym 7 występujących w Polsce), jednak po poznaniu ich filogenezy zostały one podzielone na kilka różnych rodzajów, a nawet zaliczone do różnych podrodzin.
Wikipedia
(1.1) W pokoju obok jadalnego ustawiano długi stół przykryty długim białym obrusem, zwisającym do podłogi, ubranym widłakami i barwinkiem.
(2.1) Kozły odstrzałowe to wszystkie guzikarze, szpiczaki, słabe widłaki o cienkich tykach oraz wybitnie cienkie szóstaki o słabo zaznaczonych odnogach.
Wiktionary
rzecz. widłakowate nmos., widelec mrz.
przym. widłakowy
Wiktionary
1. rodzaj roślin z rodziny widłakowatych;
2. potocznie: wózek widłowy; widlak;
3. samiec jelenia lub sarny mający po dwie odnogi w każdej tyce poroża
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin z rzędu widłakowców, obejmująca prawie 400 gatunków
SJP.pl
Widłakowate (Lycopodiaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu widłakowców. W przeszłości wyróżniany był tu tradycyjnie tylko rodzaj widłak Lycopodium, później wyodrębniono Phylloglossum. W XX wieku zaliczane tu rośliny były klasyfikowane w różnych ujęciach w różnej liczbie rodzajów. Po zastosowaniu badań molekularnych, dalszych analizach zmienności budowy i rewizjach systematycznych w 2016 przyjęty został system PPG I dzielący rodzinę na trzy podrodziny z 16 rodzajami i ok. 388 gatunkami. Najwięcej gatunków należy do rodzajów: Phlegmariurus (ok. 250), Palhinhaea (ok. 25) i widlicz Diphasiastrum (ok. 20).
Wikipedia
o cechach widłakowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
gromada roślin naczyniowych licząca około 1100-1200 gatunków; widłaki
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin z klasy widłaków
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny muchołówkowatych
SJP.pl
1. część nazwy niektórych motyli z rodziny garbatkowatych;
2. widłogonka krucha - mały sześcionóg żyjący w wierzchniej warstwie gleby
SJP.pl
1. część nazwy niektórych motyli z rodziny garbatkowatych;
2. widłogonka krucha - mały sześcionóg żyjący w wierzchniej warstwie gleby
SJP.pl
Wikipedia
1. część nazwy niektórych motyli z rodziny garbatkowatych;
2. widłogonka krucha - mały sześcionóg żyjący w wierzchniej warstwie gleby
SJP.pl
Widłogonki, mysiogony (Diplura) – rząd stawonogów z podtypu Hexapoda, zaliczany niegdyś do owadów bezskrzydłych (Apterygota).
Znanych jest około 800 gatunków widłogonków, z czego w Europie występuje około 280. W Polsce rozpoznano dotychczas 10 gatunków z rodziny Campodeidae. Obejmują one gatunki o długości do 6 mm, żyjące pod kamieniami, w glebie, martwym drewnie lub ściółce. Nazwa pochodzi od przysadek odwłokowych na zakończeniu odwłoka, przypominających widełki (z grec. diplos – dwa i ouros – ogon).
Wikipedia
przedstawiciel podgromady morskich i słodkowodnych skorupiaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. skorupiak morski lub słodkowodny wolno pływający lub pasożytniczy;
Wiktionary
Widłonogi (Copepoda) – drobne, z reguły planktonowe, morskie i słodkowodne skorupiaki. Zasiedlają wszystkie oceany i kontynenty łącznie z Antarktydą.
Wikipedia
(1.1) Dorosły wieloryb może pochłonąć 3-4 tony pokarmu dziennie, zwłaszcza widłonogów.
Wiktionary
IPA: vʲidˈwɔ̃nuk, AS: vʹidu̯õnuk
Wiktionary
rzecz. widłonogi
Wiktionary
podgromady morskich i słodkowodnych skorupiaków
SJP.pl
Widłonogi (Copepoda) – drobne, z reguły planktonowe, morskie i słodkowodne skorupiaki. Zasiedlają wszystkie oceany i kontynenty łącznie z Antarktydą.
Wikipedia
antylopa amerykańska, parzystokopytna, zamieszkująca prerie zachodniej części Ameryki Północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Antilocapra|ref=tak., rodzaj ssaków kopytnych z rodziny widłorogowatych, których rogi mają rozwidlenia
Wiktionary
Widłoróg (Antilocapra) – rodzaj ssaków z podrodziny Antilocaprinae w obrębie rodziny widłorogowatych (Antilocapridae).
Wikipedia
(1.1) Choć widłoróg wygląda jak antylopa, to najbliżej spokrewniony jest z żyrafami.
Wiktionary
1. mający widlaste rogi;
2. o cechach widłorogich (rodzina ssaków)
SJP.pl
rodzina ssaków parzystokopytnych, występująca wyłącznie w Ameryce Północnej; widłorogowate
SJP.pl
Widłorogowate (Antilocapridae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla) występująca wyłącznie w Ameryce Północnej.
Wikipedia
rodzina ssaków parzystokopytnych, występująca wyłącznie w Ameryce Północnej; widłorogie
SJP.pl
Widłorogowate (Antilocapridae) – rodzina ssaków z podrzędu przeżuwaczy (Ruminantia) w obrębie rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla) występująca wyłącznie w Ameryce Północnej.
Wikipedia
o cechach widłorogowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
morski skorupiak zaliczany do jeżokrabów
SJP.pl
łączyć sztuki drzewa w kształt wideł
SJP.pl
przypominający widły; widlasty, rosochaty, rozgałęziony
SJP.pl
przymiotnik od: widły
SJP.pl
rodzaj mchu z klasy prątników
SJP.pl
rodzina mchów z klasy prątników
SJP.pl
rząd mchów z klasy prątników
SJP.pl
Widłozębowce (Dicranales) – rząd mchów (prątników) z podklasy Dicranidae. Obejmuje 13 lub 15 rodzin. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach. W Polsce występują przedstawiciele 6 rodzin z tego rzędu.
Wikipedia
ręczne narzędzie do przerzucania siana, słomy, obornika, kompostu itp., także do przekopywania ziemi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) narzędzie składające się z trzech lub czterech długich zębów osadzonych na drzewcu;
(1.2) rozgałęzienie dwóch rzek, ulic, gałęzi
(1.3) żegl. zob. szpona.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Widły z czterema zębami są uniwersalne i nadają się do prac z obornikiem.
(1.2) Stary Sącz położony jest w widłach Dunajca i Popradu.
(1.2) W widłach konarów znajdowało się ptasie gniazdo.
Wiktionary
IPA: ˈvʲidwɨ, AS: vʹidu̯y
Wiktionary
rzecz. widelec m., rozwidlenie, widełki
przym. widłowy
Wiktionary
1. masowe zgromadzenie ludzi celem przedyskutowania jakichś wydarzeń lub wyrażenia swoich poglądów na ich temat;
2. hist.
a) starosłowiańskie zgromadzenie plemienne;
b) średniowieczny zjazd możnowładców;
3. krótkie przemówienie
SJP.pl
spójnik
(1.1) …służący do tworzenia konstrukcji, w których zdanie za spójnikiem opisuje czynność, która nastąpiła, ponieważ odbyła się czynność opisana w zdaniu przed spójnikiem
partykuła
(2.1) …używana do rozpoczęcia wypowiedzi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie nauczyłem się, więc dostałem jedynkę.
(2.1) „– Czemu to zrobiłeś?” „– No, więc… Myślałem, że się uda…”
(2.1) Więc twierdzisz, że nic o tym nie wiedziałeś?
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃nt͡s, AS: vʹi ̯ẽnc
Wiktionary
(1.1) (a) zatem, toteż, tak że, tym samym; książk. ergo; przest. przeto
Wiktionary
Wiecanowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie mogileńskim, w gminie Mogilno.
Wikipedia
mieszkaniec Więcborka (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Więcborka (miasta w Polsce)
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Więcbork (niem. Vandsburg) – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Więcbork.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Więcbork liczył 5965 mieszkańców.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1383 położone było w XVI wieku w województwie kaliskim.
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɛ̃nd͡zbɔrk, AS: vʹi ̯ẽnʒbork
Wiktionary
rzecz. więcborczanin m., więcborczanka ż.
przym. więcborski
Wiktionary
przymiotnik od: Więcbork
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Więcborka, związany z Więcborkiem
Wiktionary
rzecz. Więcbork m., więcborczanin m., więcborczanka ż.
Wiktionary
spójnik łączący zdania współrzędne wynikowe, połączony z partykułą "by"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. wiec, zgromadzenie plemiennyemienne
Wiktionary
rzecz. wiec m.
czas. wiecować ndk.
przym. wiecowy
Wiktionary
(1.1) wiec
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: dużo (wiele)
SJP.pl
Więcej – debiutancki solowy album studyjny polskiego rapera Małolata, wydany 20 kwietnia 2015 roku nakładem oficyny Koka Beats.
Swoje zwrotki nagrali m.in. Wuzet, Melny, Ginger, Neile, Paluch, Hades i Pezet.
Wikipedia
taki, w którego skład wchodzi więcej niż jeden człon; kilkuczłonowy, wieloczłonowy
SJP.pl
taki, w którego skład wchodzi więcej niż jedna sylaba; kilkusylabowy, wielosylabowy
SJP.pl
taki, w którego skład wchodzi więcej niż jeden wyraz; kilkuwyrazowy, wielowyrazowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Więcek – polskie nazwisko pochodzące od imienia Więcesław, w Polsce nosi je ponad 7,2 tys. osób.
Wikipedia
dawne imię męskie
SJP.pl
Więcemir, Więcemiar, Więcemier, Więcmier – staropolskie imię męskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Oznacza "tego, który przysparza pokoju".
Więcemir imieniny obchodzi 19 września.
Zobacz też:
Wikipedia
dawne imię żeńskie
SJP.pl
Więcemił – staropolskie imię męskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -mił ("miły"). Oznacza "tego, który jest milszy niż inni".
Więcemił imieniny obchodzi 26 maja.
Wikipedia
dawne imię żeńskie
SJP.pl
dawne imię męskie
SJP.pl
Więcerad – staropolskie imię męskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -rad ("radosny, zadowolony, rad"). Oznacza "tego, który jest bardziej rad i zadowolony, niż inni".
Więcerad imieniny obchodzi 6 czerwca.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Więcesław, Więcsław, Więcław, Więsław – starosłowiańskie imię męskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -sław ("sława"). Znaczenie imienia: „ten, który ma więcej sławy”.
W księgach przyjęć do prawa miejskiego w Krakowie pod rokiem 1393 zanotowano to imię z pisownią Wenczeslaus. Do końca XV wieku imię to zanotowano u około 1500 osób w formie Więcesław i 300 osób w formie Więc(s)ław, a więc popularność Więcesława w średniowieczu była większa od popularności imienia Stanisław.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Więcesława, Więcsława, Więcława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -sława ("sława"). Znaczenie imienia: "ta, która ma więcej sławy". Pod wpływem języka czeskiego przyjęła się jego forma Wacława. Z kolei imię Wieńczysława mogło powstać w wyniku błędnego odczytania imienia Więcesława. Żeńska forma imienia Więcesław.
Więcesława imieniny obchodzi 18 lutego i 28 września.
Wikipedia
w językoznawstwie: język jakiejś grupy społecznej (środowiskowej, zawodowej, ale nie terytorialnej), różniący się od języka ogólnego (narodowego) zasobem słów, wyrażeń i wymową; żargon, slang, gwara, argot, język specjalistyczny (środowiskowy, zawodowy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. wiecheć
(1.2) jęz. potoczny styl językowy;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: wiecha
Wiktionary
Wiech – gwara warszawska, a zwłaszcza literackie naśladownictwo tej gwary wzorowane na tym, które stosował w swej twórczości Stefan Wiechecki ps. „Wiech”. Termin określa także zjawiska z gwary warszawskiej pojawiające się w wypowiedziach w języku ogólnopolskim. W literaturze rolą wiechu jest nadanie, zwłaszcza dialogom, elementów rodzajowości i komizmu. Słowo „wiech" w tym sensie zyskało pewną popularność w latach 50. i 60. XX wieku.
Wikipedia
(1.2) W literaturze rolą wiechu jest nadanie, zwłaszcza dialogom, elementów rodzajowości i komizmu.
Wiktionary
1. potocznie: wiązka, pęk czegoś;
2. w budownictwie: pęk zieleni lub wieniec zatykany na dachu budującego się domu na znak, że budowa jest na ukończeniu;
3. w botanice: kwiatostan groniasty złożony, tworzący w całości kształt jajowaty lub podłużny;
4. w łowiectwie: ogon wilka; polano
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zgrub. od: Wiesława
Wiktionary
Wiecha – typ kwiatostanu groniastego złożonego, w którym na głównej osi pędu wykształcają się boczne odgałęzienia drugiego i trzeciego rzędu, a na nich wyrastają kwiaty. Istnieje jeszcze tzw. wiecha złożona, w której rozgałęzienia nie są zakończone pojedynczymi kwiatami, lecz kwiatostanami – np. kłoskami (m.in. u licznych gatunków z rodziny wiechlinowatych, np. owies, męskie kwiatostany kukurydzy) lub koszyczkami (u niektórych przedstawicieli astrowatych, np. lepiężnik, nawłoć).
Wikipedia
rzadko: nastroszony, strzępiasty
SJP.pl
potocznie:
1. garść, pęk słomy, siana, badyli itp.; wiecha;
2. przenośnie: coś sterczącego, poplątanego, np. wiecheć wąsów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pęk słomy itp.
(1.2) pot. coś przypominającego słomiany pęk
(1.3) łow. pęk sierści na narządach płciowych samców zwierzyny płowej
Wiktionary
(1.1) Gęsi po osmaleniu należy wytrzeć słomianym wiechciem, umoczonym w wodzie zmieszanej z otrębami (do wielkanocnych gęsi używamy wody bez otrębów).
(1.2) Wtedy już gnany strachem panicznym, wypadł z pod osłony gałęzi, osypały go kaskadą białą, uderzyły go w twarz kłującemi igłami i wiechciami śniegu.
Wiktionary
rzecz. wiechetek mrz.
Wiktionary
(1.1) wiecha
Wiktionary
nazwisko, m.in.: Stefan Wiechecki pseud. "Wiech" (1896-1797), publicysta, prozaik, dziennikarz
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: wiecheć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: wiecheć
(1.2) mały wiecheć
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: wiechetka
Wiktionary
(1.1) Po osmaleniu skóry skrobie się ją nożem i nakoniec wyciera szmatkami lub wiechetkami słomy, maczanemi we wrzącej wodzie i wyżętemi do sucha.
Wiktionary
rzecz. wiecheć mrz.
Wiktionary
Wiechlice (niem. Wichelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Szprotawa, nad rzeką Szprotawa.
Wzmiankowana po raz pierwszy w 1260 pod nazwą villa Vechlic. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
roślina z rodziny traw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Poa|ref=tak., trawa o kwiatostanie w kształcie wiechy
Wiktionary
Wiechlina, wyklina (Poa L.) – rodzaj roślin należących do rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Wyróżnia się w jego obrębie ponad 500 gatunków – według Plants of the World Online do tego rodzaju należą 573 gatunki. Rodzaj jest kosmopolityczny – rozprzestrzeniony w strefach okołobiegunowych i umiarkowanych obu półkul, a w strefie równikowej obecny w większości obszarów górskich. W Ameryce Północnej rośnie 175 gatunków, w Europie 45 (z czego w Polsce 22), w Australii 46, w Nowej Zelandii 34.
Wikipedia
rzecz. wiechlinowce lm., wiechlinowate lm. nmos., wiecha ż.
przym. wiechlinowaty
Wiktionary
(1.1) wyklina
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu wiechlinowców, obejmująca około 11 tysięcy gatunków; trawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) bot. rodzina traw należąca do rzędu wiechlinowców;
forma przymiotnika.
(2.1) lm. M., B., W. od wiechlinowaty
Wiktionary
Wiechlinowate, trawy (Poaceae (R. Br.) Barnh., Gramineae Juss.) – rodzina roślin należąca do rzędu wiechlinowców. Liczy ok. 11 tys. gatunków. Rośliny te stanowią główny komponent roślinności formacji trawiastych, łąk i pastwisk. Należą do niej również ważne rośliny uprawne, w tym zboża. W Polsce występuje ponad 150 gatunków traw.
Wikipedia
(1.1) W skamieniałościach rozpoznano m.in. daktyle, rośliny strączkowe i nasiona traw z rodziny wiechlinowatych (Poaceae).
Wiktionary
rzecz. wiechlinowce lm., wiechlina ż., wiecha ż.
przym. wiechlinowaty
Wiktionary
o cechach wiechlinowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin jednoliściennych; trawowce, plewowce
SJP.pl
Wikipedia
Wiechnowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rzeczyca.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie rawskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
1. podobny do wiechy;
2. floks wiechowaty - gatunek rośliny z rodziny wielosiłowatych; płomyk wiechowaty;
3. szarłat wiechowaty - gatunek rośliny z rodziny szarłatowatych; szarłat wyniosły, amarantus, amarant;
4. łyszczec wiechowaty - gatunek rośliny z rodziny goździkowatych; gipsówka wiechowata;
5. roztrzeplin wiechowaty - gatunek rośliny z rodziny mydleńcowatych;
6. tojad wiechowaty - gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych;
7. brodziuszka wiechowata - gatunek rośliny z rodziny akantowatych;
8. kłoć wiechowata - gatunek rośliny z rodziny ciborowatych
SJP.pl
Wiechowice (cz. Vehovice, niem. Wehowitz, od 1936 r. Wehen) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice, przy granicy z Czechami.
Wikipedia
Wiechowo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Marianowo, położona 3 km na południowy wschód od Marianowa (siedziby gminy) i 17 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wieś leży pomiędzy dwoma jeziorami: Marianowskim na zachodzie i Wiechowskim na wschodzie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. przymiotnik od: wiecha;
2. odnoszący się do wiechu (gwary miejskiej)
SJP.pl
Wiechutki – wieś w Polsce, w województwie łódzkim w powiecie sieradzkim gminie Sieradz.
Do 2023 miejscowość była częścią wsi Wiechucice.
W latach 1975–1998 Wiechutki należały do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
sieć na ryby; wereżka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pułapka na ryby w kształcie cylindra;
Wiktionary
Więcierz (wereżka) – pułapka na ryby w kształcie cylindra około dwumetrowej długości, zrobiona z obręczy drewnianych na których rozpięta jest wiklina lub tkanina sieciowa, czasami z przegrodą w środku.
Podobny do żaka, lecz prostszy, bez skrzydeł pułapkowych.
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɛʃ, AS: vʹi ̯ė̃ńćeš
Wiktionary
(1.1) wereżka
Wiktionary
Wiecinin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Babiak.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
We wsi znajduje się kościół filialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, będący filią parafii pw. św. Wojciecha w Brdowie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wiecki (Widzki, Wietcki, Wietecki, Wietski, Wietzki, Grzebiński, Grzebieski, Księżyc odmienny, Leliwa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Leliwa lub Księżyc.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jestem Marcin i mieszkam w podkrakowskich Więckowicach.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛ̃nt͡skɔˈvʲit͡sɛ, AS: vʹi ̯ẽnckovʹice
Wiktionary
Więckowo (niem. Wientzkowen, w latach 1938–1945 Winsken) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Na początku XX w. we wsi znajdował się duży tartak
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Więcmierzyce, niem. Winzenberg – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Grodków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Przysiółkiem wsi jest Podlesie.
Wikipedia
1. uczestniczyć w wiecu;
2. przenośnie: dyskutować nad czymś zbiorowo, spierając się
SJP.pl
uczestnik wiecu
SJP.pl
przymiotnik od: wiec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiecem, dotyczący wiecu
Wiktionary
rzecz. wiec m., wiece n.
Wiktionary
1. uczestniczyć w wiecu;
2. przenośnie: dyskutować nad czymś zbiorowo, spierając się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. kolacja
Wiktionary
gatunek motyla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) daw. astr. Gwiazda Wieczorna, Wenus
Wiktionary
1. w chrześcijaństwie: miejsce, w którym apostołowie spożyli z Chrystusem Ostatnią Wieczerzę; Wieczernik;
2. dawniej:
a) pomieszczenie, w którym spożywa się wieczerzę;
b) kolacja, wieczerza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) bibl. miejsce ostatniej wieczerzy
(1.2) archit. rel. kaplica kalwaryjska upamiętniająca wieczerzę Pańską
Wiktionary
Wieczernik (łac. Coenaculum), zwany także Salą na górze – według tradycji chrześcijańskiej sala, w której Jezus umył uczniom nogi, odbywała się Ostatnia wieczerza, Jezus ukazał się apostołom i gdzie nastąpiło zesłanie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Badacze lokują tutaj także miejsce wygłoszenia przez Piotra Apostoła kazania w dniu Pięćdziesiątnicy. Zachowały się także historyczne przekazy świadczące o tym, że w istniejącym tam przed wiekami sanktuarium chrześcijańskim przechowywana była korona cierniowa oraz kolumna, przy której biczowany był Jezus.
Wikipedia
(1.1) Tysiące pątników rocznie skierowuje swoje kroki do Wieczernika.
(1.2) Kaplicę Wieczernika zaprojektował architekt z Nysy.
Wiktionary
rzecz. wieczernik mrz., wieczerza ż.
czas. wieczerzać ndk.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wieczernikem, dotyczący wieczernika
Wiktionary
rzecz. wieczernik mrz., wieczorynka ż.
Wiktionary
wieczorny posiłek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. (dziś książk., czasem też podn.) kolacja
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. wieczerzać
rzecz. wieczornica ż., wieczorynka ż., Wieczernik mrz., wieczorówka ż., wieczerzadlnia ż., wieczór mrz.
przym. wieczorowy, wieczorny
przysł. wieczór
frazeologia.
ostatnia wieczerza • wieczerza cukrowa
etymologia.
od etym|prasł|*večerja., a to od *.večerъ → wieczór (od tego właśnie etymn|wieczór.)
por. etymn|bułg|вечеря., etymn|chorw|večera., etymn|ros|вечеря., etymn|słc|večera., etymn|słń|večerja., etymn|serb|вечера. i etymn|ukr|вечеря.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|kolacja.
* czeski: (1.1) večeře ż.
* kaszubski: (1.1) wieczerza ż.
* rosyjski: (1.1) вечеря ż.
* słowacki: (1.1) večera ż.
* ukraiński: (1.1) вечеря ż.
* wilamowski: (1.1) öwytasa n., ȫwytassa n., öwytaosa n.
źródła.
== wieczerza (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolacja, wieczerza
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: vʲɛˈt͡ʃɛʒa
Wiktionary
czas. wieczerzać
rzecz. wieczornica ż., wieczorynka ż., Wieczernik mrz., wieczorówka ż., wieczerzadlnia ż., wieczór mrz.
przym. wieczorowy, wieczorny
przysł. wieczór
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. wieczerzać
rzecz. wieczornica ż., wieczorynka ż., Wieczernik mrz., wieczorówka ż., wieczerzadlnia ż., wieczór mrz.
przym. wieczorowy, wieczorny
przysł. wieczór
frazeologia.
ostatnia wieczerza • wieczerza cukrowa
etymologia.
od etym|prasł|*večerja., a to od *.večerъ → wieczór (od tego właśnie etymn|wieczór.)
por. etymn|bułg|вечеря., etymn|chorw|večera., etymn|ros|вечеря., etymn|słc|večera., etymn|słń|večerja., etymn|serb|вечера. i etymn|ukr|вечеря.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|kolacja.
* czeski: (1.1) večeře ż.
* kaszubski: (1.1) wieczerza ż.
* rosyjski: (1.1) вечеря ż.
* słowacki: (1.1) večera ż.
* ukraiński: (1.1) вечеря ż.
* wilamowski: (1.1) öwytasa n., ȫwytassa n., öwytaosa n.
źródła.
== wieczerza (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolacja, wieczerza
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wieczerzować;
1. brać udział w wieczerzy wigilijnej;
2. dawniej: jeść wieczerzę (kolację)
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. (dziś książk., czasem też podn.) spożywać wieczerzę
Wiktionary
(1.1) Po chwili dwaj górale siedli przy stole i zaczęli w spokoju wieczerzać.
(1.1) Oto stoję u drzwi i kołaczę: // jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, // wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, // a on ze Mną.
Wiktionary
rzecz. wieczornica ż., wieczorynka ż., wieczerza ż., wieczerzadlnia ż., wieczór mrz., Wieczernik mrz., wieczernik mrz.
przysł. wieczór
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. miejsce, w którym spożywa się wieczerzę
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛt͡ʃɛˈʒadlʲɲa, AS: vʹi ̯ečežadlʹńa
Wiktionary
rzecz. wieczerza
czas. wieczerzać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wieczerzać;
1. brać udział w wieczerzy wigilijnej;
2. dawniej: jeść wieczerzę (kolację)
SJP.pl
1. związany z kolacją;
2. związany z wieczerzą wigilijną
SJP.pl
przymiotnik od: Wieczfnia Kościelna
SJP.pl
1. zdrobnienie od: wieko; pokrywka;
2. część zarodni mchów;
3. płytka zamykająca wejście do muszli ślimaka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: wieko
(1.2) pokrywa małego przedmiotu
Wiktionary
Operculum (l.mn. opercula) – wieczko, pokrywa osłaniająca otwór, narząd a czasem inną część ciała zwierząt z różnych grup systematycznych, m.in.:
Wikipedia
rzecz. wieko n.
Wiktionary
(1.2) pokrywka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) środ. szach. wieczny szach
Wiktionary
(1.1) W ogromnym niedoczasie zobaczył wieczniaka, ale wieczniaka nie było.
Wiktionary
rzecz. wiek m., wieczność ż.
przym. wieczny
przysł. wiecznie
Wiktionary
(1.1) wieczny szach
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bez ograniczenia w czasie
(1.2) nieustannie, ciągle, bez przerwy
Wiktionary
(1.1) Jakże dobry Bóg miałby wiecznie karać ludzi w piekle?
(1.2) Jesteś wiecznie spóźniony.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛt͡ʃʲɲɛ, AS: vʹi ̯ečʹńe
Wiktionary
rzecz. wieczność ż., wiek mrz., wieczniak m.
przym. wieczny, wieczysty
Wiktionary
(1.1) zawsze
(1.2) ciągle, stale, ustawicznie
Wiktionary
1. o roślinie: nietracąca zielonych liści;
2. bukszpan wieczniezielony - gatunek ozdobnego krzewu z rodziny bukszpanowatych; bukszpan zwyczajny, bukszpan wiecznozielony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. zawsze zielony, nietracący liści
Wiktionary
(1.1) wiecznie zielony, wiecznozielony
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny szarłatowatych; gomfrena
SJP.pl
Wiecznik, gomfrena (Gomphrena L.) – rodzaj roślin z rodziny szarłatowatych. Obejmuje ok. 125, 132 gatunków. Rośliny te występują w strefie tropikalnej i umiarkowanej ciepłej obu kontynentów amerykańskich – od południowej części Ameryki Północnej po północną Argentynę, poza tym na wyspach Oceanu Spokojnego i w Australii (tam 33 gatunki są rodzime). Jeden gatunek rośnie jako rodzimy w Chinach. Jako rośliny introdukowane przedstawiciele tego rodzaju spotykani są poza tym niemal w całej Afryce, Azji (z wyjątkiem jej północnej części) oraz wschodniej części Ameryki Północnej.
Wikipedia
dawniej: brzmiący stale, nieprzerwanie
SJP.pl
1. nieskończoność w czasie, wieczne trwanie;
2. w niektórych religiach: życie pozagrobowe następujące po śmierci;
3. bardzo długi czas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. nieskończoność; trwanie poza czasem, poza początkiem i końcem;
(1.2) bardzo długi czas
(1.3) rel. życie pozagrobowe
Wiktionary
W popularnym mniemaniu, wieczność jest równoznaczna z nieskończonością, jednak przez wielu określana jest jako istnienie poza czasem. Wieczność występuje m.in. w eschatologii chrześcijańskiej, w której w większości wyznań występuje wiara w pośmiertne życie wieczne. Zwolennicy istnienia wieczności, między innymi Arystoteles, twierdzą, że materia, siły i czas muszą istnieć wiecznie.
Wikipedia
(1.1) Tematem książki tego wielkiego pisarza jest pojęcie wieczności.
(1.2) Czekałem tam na ciebie całą wieczność.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛt͡ʃnɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯ečność
Wiktionary
rzecz. wiek m., wieczniak m., uwiecznienie n., uwiecznianie n.
przym. wieczny, wieczysty, przedwieczny, wiekowy
czas. uwiecznić dk., uwieczniać ndk.
przysł. wiecznie
Wiktionary
(1.1) nieskończoność
(1.2) wieki
(1.3) życie wieczne
Wiktionary
trwający wieki; wieczny, nieprzemijający, niezniszczalny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. taki, który trwa na wieczność, nie ma końca, nigdy nie przemija
Wiktionary
rzecz. wiecznotrwałość ż.
Wiktionary
(1.1) nieprzemijający
Wiktionary
1. o roślinach: niepodlegający sezonowym zmianom ulistnienia, nigdy nietracący zielonych liści; wiecznie zielony;
2. bukszpan wiecznozielony - gatunek ozdobnego krzewu z rodziny bukszpanowatych; bukszpan zwyczajny, bukszpan wieczniezielony
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. zawsze zielony, nigdy nie tracący liści
Wiktionary
(1.1) wieczniezielony, wiecznie zielony
Wiktionary
1. zawsze trwający;
2. nieograniczony w czasie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający wieczność; dotyczący wieczności
(1.2) pot. trwający bardzo długo
(1.3) pot. o kimś niedojrzałym
Wiktionary
(1.1) Komuniści wierzyli, że po rewolucji nastąpi wieczny pokój.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛt͡ʃnɨ, AS: vʹi ̯ečny
Wiktionary
rzecz. wiek mrz., wieczność ż., wieczniak mzw.
przym. wiekowy, przedwieczny
przysł. wiecznie
Wiktionary
(1.1) nieskończony, nieśmiertelny, nieprzemijający, niezniszczalny, przedwieczny, ponadczasowy, wieczysty, wiekuisty
(1.2) nieustanny, odwieczny, trwały, wiecznotrwały
(1.3) infantylny
Wiktionary
część doby poprzedzająca noc; czas między zachodem słońca a nocą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część doby między zachodem słońca a nocą
(1.2) pot. impreza
(1.3) daw. zabawa taneczna
przysłówek
(2.1) w czasie wieczoru (1.1)
Wiktionary
Wieczór – część doby, która trwa od zmierzchu do nocy.
Wikipedia
(1.1) Koncert rozpocznie się wieczorem i potrwa całą noc.
(1.2) W dzisiejszym wieczorze wystąpi gościnnie kabaret „Potem”.
(1.3) Gdy raz na tańcujący wieczór miała iść Antolka, / to do kuzyna Bolka mówiła – płacząc – tak: / „Ja nie mam co na siebie włożyć (…)”
(2.1) Dziś wieczór idziemy do kina.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛt͡ʃur, AS: vʹi ̯ečur
Wiktionary
rzecz. wieczornica ż., wieczerza ż., wieczorynka ż., wieczorówka ż.
:: zdrobn. wieczorek m.
czas. wieczerzać ndk.
przym. wieczorny, wieczorowy
przysł. wieczorem, wieczorami, wieczorkiem, wieczorowo
Wiktionary
(1.1) koniec dnia, wieczorowa pora; daw. wieczornica
(2.1) wieczorem
Wiktionary
1. wieczorna impreza artystyczna, często poświęcona jakiemuś pamiętnemu wydarzeniu lub wybitnej postaci;
2. przestarzałe: wieczorne spotkanie towarzyskie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) zob. wieczorem.
forma rzeczownika.
(2.1) N. lm. od: wieczór
Wiktionary
(1.1) Wieczorami kąpaliśmy się w Wiśle i palili ognisko z miejscowymi.
Wiktionary
rzecz. wieczór m., wieczornica ż.
przysł. wieczorkiem, wieczór, wieczorem, wieczorowo
Wiktionary
(1.1) wieczór, wieczorem
Wiktionary
zdrobnienie od: wieczór
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: wieczór
(1.2) pot. prywatka
(1.3) kult. wydarzenie kulturalne organizowane dla niedużej grupy ludzi
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Nycticeius|Rafinesque|ref=tak., rodzaj nietoperzy z podrodziny mroczków z gatunkami występującymi w Ameryce;
(2.2) zool. nietoperz z rodzaju wieczorków (2.1)
(2.3) daw. gw-pl|Zagłębie Dąbrowskie. nietoperz
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Poznał ją na wieczorku tanecznym zorganizowanym przez hufiec.
(1.3) Nasz dom kultury zaprasza na wieczorki z twórczością poetów ludowych.
(2.1) Ten gatunek wieczorka żyje na Kubie.
Wiktionary
rzecz. wieczór mrz., wieczornica ż., wieczorynka ż., wieczorówka ż., podwieczorek mrz., wieczorki lm nm., wieczernik mrz.
przym. wieczorny, wieczorowy
przysł. wieczorkiem, wieczór
Wiktionary
w porze wieczornej; wieczorami, wieczorkiem
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gdy zapada zmierzch
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: wieczór
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wpadnij do mnie wieczorem.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈt͡ʃɔrɛ̃m, AS: vʹi ̯ečorẽm
Wiktionary
rzecz. wieczornica ż., wieczorynka ż., wieczorówka ż., wieczór mrz., wieczernik mrz.
przym. wieczorowy, wieczorny
przysł. wieczór, wieczorami, wieczorkiem
Wiktionary
(1.1) wieczór
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Nycticeiini|Gervais|ref=tak., plemię nietoperzy z podrodziny mroczków;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: wieczorek
Wiktionary
Wieczorki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Zawady.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego Padewskiego w Nowych Chlebiotkach.
Wikipedia
(1.1) Do plemięemienia wieczorków należą nietoperze z rodzaju ciemnolubków.
Wiktionary
rzecz. wieczorek mzw./mrz., wieczór mrz.
Wiktionary
w porze wieczornej; wieczorami, wieczorem
SJP.pl
przysłówek
(1.1) zob. wieczorem.
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: wieczorek
Wiktionary
(1.1) Wieczorkiem zaczęło się chmurzyć.
Wiktionary
rzecz. wieczór m., wieczorek mzw./mrz.
przysł. wieczorami, wieczorem, wieczór
Wiktionary
(1.1) wieczór, wieczorem
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wieczorkowski:
Wikipedia
w gwarze środowiskowej: wieczorna impreza, zwłaszcza młodzieżowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kult. późnopopołudniowa lub wieczorna impreza połączona z prezentacjami artystycznymi, tańcami, itp. organizowana w świetlicach, domach kultury
(1.2) daw. lud. wspólne śpiewanie, opowiadanie baśni w wiejskich chatach przy jesienno-zimowym przędzeniu lnu
(1.3) daw. lud. kobieta biorąca udział w wieczornicy (1.2)
(1.4) mitsłow. słowiańska postać mitologiczna, czarownica ukazująca się jako młoda dziewczyna
(1.5) daw. wieczór
(1.6) daw. pojawiająca się na wieczornym niebie planeta Wenus
Wiktionary
(1.1) Poznali się podczas wieczornicy zorganizowanej przez strażaków z Wisły.
(1.2) Maciejowa nie przyszła na wieczornicę do organiściny.
(1.3) Jedna z wieczornic zawodziła rzewnym głosem.
(1.4) Słowiańska wieczornica była, jak się zdaje, personifikacją „Gwiazdy Wieczornej” czyli Wenus.
Wiktionary
rzecz. wieczór mrz., wieczorek mrz., wieczerza ż., wieczorynka ż., wieczorówka ż.
czas. wieczerzać ndk.
przym. wieczorny, wieczorowy
przysł. wieczorem, wieczorami, wieczorkiem, wieczorowo, wieczór
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przysłówka: wieczornie
SJP.pl
1. pokój, w którym spożywa się wieczerzę;
2. roślina z rodziny krzyżowych, rosnąca w Europie i Azji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych;
Wiktionary
Wieczornik (Hesperis L.) – rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych. Należy do niego ok. 25–50 gatunków roślin pochodzących z basenu Morza Śródziemnego oraz terenów Azji o umiarkowanym klimacie. Rośliny te rosną w lasach, na terenach skalistych, także na siedliskach ruderalnych. Wieczornik damski jest popularną rośliną ozdobną sadzoną w ogrodach.
Wikipedia
(1.1) Dalej nisko na zagonach rosły lub wiły się warzywa, żółte słoneczniki wzbijały się nad delikatnym lasem białego kminku; tu i ówdzie pod grzędami wyrastały czerwone gaszty i rozpierały się rozłożyste krzaki wieczorników.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odbywający się wieczorem, związany z końcem dnia
Wiktionary
(1.1) Jest sycąca i lekkostrawna, doskonała na posiłek wieczorny. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈt͡ʃɔrnɨ, AS: vʹi ̯ečorny
Wiktionary
rzecz. wieczornica ż., wieczór m., wieczernik m., wieczernica ż., wieczerza ż., wieczorówka ż., wieczorynka ż., wieczorek mrz.
przym. wieczorowy
przysł. wieczorowo, wieczorem, wieczór
Wiktionary
(1.1) wieczorowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. szkoła (najczęściej średnia), w której zajęcia odbywają się w systemie wieczorowym
Wiktionary
(1.1) W ostatniej klasie technikum został ojcem, więc przeniósł się do wieczorówki i poszedł do pracy.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛt͡ʃɔˈrufka, AS: vʹi ̯ečorufka
Wiktionary
rzecz. wieczornica ż., wieczorek mrz., wieczorynka ż., wieczór, wieczernik, wieczerza
przym. wieczorowy, wieczorny
przysł. wieczorowo, wieczorem, wieczór
Wiktionary
przysłówek
(1.1) co wieczór, wieczorem
(1.2) na wieczór, jak na wieczór
Wiktionary
(1.1) Mirek uczy się wieczorowo.
(1.2) Niestety nie zdążyłem ubrać się wieczorowo.
Wiktionary
rzecz. wieczornica ż., wieczór mrz., wieczorówka ż.
przysł. wieczorami, wieczór
przym. wieczorowy, wieczorny
Wiktionary
(1.1) wieczorami, wieczorem
Wiktionary
przymiotnik od: wieczór
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) o stroju, fryzurze, makijażu: odpowiedni na eleganckie wydarzenia odbywające się zwykle wieczorem
(1.2) o studiach, szkole, nauce: odbywający się wieczorami
Wiktionary
(1.1) Tutaj nie wejdziesz bez stroju wieczorowego.
(1.2) Luśka skończyła liceum wieczorowe dla pracujących.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛt͡ʃɔˈrɔvɨ, AS: vʹi ̯ečorovy
Wiktionary
rzecz. wieczór m., wieczorek mrz., wieczernik m., wieczornica ż., wieczernica ż., wieczerza ż., wieczorówka ż., wieczorynka ż.
przym. wieczorny
przysł. wieczorowo, wieczorem, wieczór
Wiktionary
wieczorny program dla dzieci nadawany w radiu lub telewizji; dobranocka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. program telewizyjny dla dzieci emitowany wieczorem;
Wiktionary
Wieczorynka (zamiennie: Dobranocka) – nadawany na antenie radiowej lub telewizyjnej krótki program dla dzieci na dobranoc, w radiu najczęściej w formie słuchowiska, w telewizji jako seriale animowane lub lalkowe. Pierwotnie nazwa ta używana była także na określenie bajek do czytania na dobranoc, np. zbiory dobranocek (wieczorynek), najpiękniejszych dobranocek czy dobranocek na każdy dzień roku.
Wikipedia
(1.1) Zaraz po wieczorynce pójdziesz spać.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛt͡ʃɔˈrɨ̃nka, AS: vʹi ̯ečorỹnka
Wiktionary
rzecz. wieczór mrz., wieczorek mrz., wieczornica ż., wieczorówka ż., wieczernik mrz., wieczerza ż.
przym. wieczorynkowy, wieczorny, wieczorowy, wieczernikowy
przysł. wieczorem, wieczór
czas. wieczerzać ndk.
Wiktionary
(1.1) dobranocka
Wiktionary
przymiotnik od: wieczorynka
SJP.pl
Wieczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Czermin.
Wieś wzmiankowana w 1284 jako Vetsino. Miejsce urodzenia Edmunda Taczanowskiego.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Wieczyn, po jej zniesieniu w gromadzie Czermin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) praw. związany z księgą wieczystą, księgami wieczystymi
Wiktionary
rzecz. księga wieczysta ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. przest. cecha tego, co jest wieczne
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈt͡ʃɨstɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯ečystość
Wiktionary
przym. wieczysty
Wiktionary
(1.1) wieczność
Wiktionary
1. przestarzale: wieczny, nieprzemijający, wiecznotrwały
2. księgi wieczyste - urzędowe rejestry ujawniające ogół praw rzeczowych na nieruchomościach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podn. poet. który trwa wiecznie, który nie przemija
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈt͡ʃɨstɨ, AS: vʹi ̯ečysty
Wiktionary
rzecz. wieczystość ż., wieczność ż.
przysł. wiecznie
Wiktionary
(1.1) nieprzemijający, nieprzemijalny, wieczny, trwały, stały
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Więcesława, Więcsława, Więcława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Więce- ("więcej") i -sława ("sława"). Znaczenie imienia: "ta, która ma więcej sławy". Pod wpływem języka czeskiego przyjęła się jego forma Wacława. Z kolei imię Wieńczysława mogło powstać w wyniku błędnego odczytania imienia Więcesława. Żeńska forma imienia Więcesław.
Więcesława imieniny obchodzi 18 lutego i 28 września.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Więcławice Stare, Więcławice Dworskie
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Więcławy lub z nią związany
SJP.pl
Więcław z małżonką; Więcławowie
SJP.pl
Więcław z małżonką; Więcławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Więcława lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
stolica Austrii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Austrii;
Wiktionary
Wiedeń (niem. Wien [viːn] ( odsłuchaj)) – stolica i największe miasto w Austrii położone w północno-wschodniej części kraju, nad Dunajem oraz miasto statutarne tworzące jednocześnie odrębny kraj związkowy.
Wikipedia
(1.1) Wiedeń jest stolicą Austrii.
(1.1) Pasja turystyczno-krajoznawcza, która towarzyszyła mu przez całe życie, zawładnęła nim na dobre podczas studiów prawniczych na Uniwersytecie Lwowskim oraz nauki w Akademii Handlowej we Wiedniu.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛdɛ̃ɲ, AS: vʹi ̯edẽń
Wiktionary
rzecz. wiedeńczyk mos., wiedenka ż., wiedeńskość ż.
przym. wiedeński, podwiedeński
Wiktionary
mieszkaniec Wiednia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wiednia
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈdɛ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: vʹi ̯edẽĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Wiedeń mrz.
:: fż. wiedenka ż.
przym. wiedeński
Wiktionary
mieszkanka Wiednia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wiednia
Wiktionary
Kolej Warszawsko-Wiedeńska (Варшавско-Венская железная дорога, również Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska) – linia kolejowa łącząca Warszawę z granicą zaboru austriackiego (Galicją). Była pierwszą linią kolejową na ziemiach ówczesnego Królestwa Polskiego i drugą w Imperium Rosyjskim. Pierwszy odcinek wybudowano w 1845 roku, a w 1912 została upaństwowiona przez władze rosyjskie.
Wikipedia
IPA: vʲjɛˈdɛ̃nka, AS: vʹi ̯edẽnka
Wiktionary
rzecz. Wiedeń m.
:: fm. wiedeńczyk mos.
przym. wiedeński
Wiktionary
przymiotnik od: Wiedeń (stolica Austrii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Wiednia, związany z Wiedniem
Wiktionary
(1.1) Walizka zaginęła ponoć na dworcu wiedeńskim, ale poeta dotarł do kraju, stając się w krótkim czasie apostołem i „papieżem” Awangardy.
(1.1) Grywał na skrzypcach w jednej z wiedeńskich tancbud.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈdɛ̃j̃sʲci, AS: vʹi ̯edẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. wiedeńskość ż., Wiedeń mrz., wiedeńczyk mos., wiedenka ż.
przysł. po wiedeńsku
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wiedeńskie, typowe dla Wiednia lub jej mieszkańców
Wiktionary
(1.1) Adaptacja miała na celu przetłumaczyć wiedeńskość sztuki na warszawskość. Tylko że o tę warszawskość Hemarowską można by się i trzeba – posprzeczać.
Wiktionary
rzecz. Wiedeń mrz., wiedeńczyk mos., wiedenka ż.
przym. wiedeński
przysł. wiedeńsko
Wiktionary
1. o roślinach: tracić świeżość, jędrność; obumierać
2. przenośnie:
a) tracić siły; mizernieć
b) słabnąć, przemijać
SJP.pl
czasownik
(1.1) bot. o roślinach: tracić wodę w komórkach
(1.2) tracić siły, słabnąć
Wiktionary
(1.1) Pod wpływem temperatury owoce zaczynają więdnąć i puszczać sok.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̃ndnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: vʹi ̯ẽndnõńć
Wiktionary
rzecz. więdnięcie
czas. uwiędnąć, zwiędnąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|więdnąć.
Wiktionary
Więdnięcie – utrata turgoru w komórkach budujących organy roślin. Wyróżniane są trzy poziomy więdnięcia:
Więdnięcie początkowe występuje często u roślin, zwykle o okresie dnia, gdy transpiracja jest wysoka. Nie powadzi do trwałych uszkodzeń i ustępuje po opadach deszczu lub w nocy, gdy roślina uzupełni deficyt wody.
Wikipedia
czas. więdnąć
Wiktionary
1. ogół wiadomości zdobytych dzięki badaniom, uczeniu się itp.;
2. zasób informacji z jakiejś dziedziny;
3. znajomość czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogół posiadanych wiadomości
Wiktionary
Wiedza – termin używany powszechnie, istnieje wiele definicji tego pojęcia. Nowa Encyklopedia Powszechna definiuje wiedzę jako „ogół wiarygodnych informacji o rzeczywistości wraz z umiejętnością ich wykorzystywania”.
Wikipedia
(1.1) Jego wiedza jest ogromna.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛd͡za, AS: vʹi ̯eʒa
Wiktionary
czas. wiedzieć
przym. wiedzowy
Wiktionary
(1.1) intelekt, mądrość, umiejętność
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wieść.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: vʹi ̯eʒẽńe
Wiktionary
czas. wieść, zawieść
Wiktionary
mieć wiedzę na temat czegoś; być zorientowanym w czymś, zdawać sobie sprawę z czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) mieć wiedzę na jakiś temat, mieć świadomość prawdziwości czegoś
Wiktionary
(1.1) To pytanie jest retoryczne, ale czy wiecie, jak trzeba to zrobić?
(1.1) (…) gdyby były same piękne chwile, nie wiedziałbym, że żyłem.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̇d͡ʑɛ̇t͡ɕ, AS: vʹi ̯ėʒ́ėć
Wiktionary
rzecz. wiedza ż., wiadomość ż., wiedźma ż.
czas. dowiadywać się ndk., dowiedzieć się dk.
przym. wiedzowy
Wiktionary
(1.1) zdawać sobie sprawę, orientować się, być pewnym, mieć pewność, być świadomym, umieć, potrafić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. w dawnych wierzeniach: kobieta, która ma wiedzę (głównie o leczeniu ludzi, przyrodzie i magii), określenie neutralne;
(1.2) etn. od średniowiecza: kobieta mająca związek ze złymi mocami
(1.3) pot. pogard. kobieta stara, brzydka, kłótliwa
Wiktionary
Wiedźma – wiedźmy to w dawnych wierzeniach istoty półdemoniczne (istoty pośrednie między demonami a ludźmi), pozostające w ścisłym związku z ludźmi lub ich duszami. Według dawnych wierzeń ludowych i w baśniach wiedźma to kobieta mająca związek ze złymi mocami, czarownica, zła wróżka. W języku potocznym wiedźma to pogardliwe określenie kobiety złej i brzydkiej (także jako wyzwisko).
Wikipedia
(1.2) Okrutna wiedźma uwięziła Jasia i Małgosię.
(1.3) Już dłużej nie wytrzymam z tą wiedźmą.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̇d͡ʑma, AS: vʹi ̯ėʒ́ma
Wiktionary
czas. wiedzieć
przym. wiedźmowy, wiedźmi
rzecz. wiedźmin mos.
Wiktionary
(1.2) czarownica
(1.3) jędza
Wiktionary
→ wiedźma; wiedźmowy
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do wiedźmy
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z wiedźmą, dotyczący wiedźmy
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla wiedźmy, mający cechy wiedźmy
Wiktionary
rzecz. wiedźma ż., wiedźmin mos.
przym. wiedźmowy, wiedźmowaty, wiedźmini
Wiktionary
postać literacka stworzona przez Andrzeja Sapkowskiego w powieści fantastycznej "Cykl o wiedźminie" i "Saga o wiedźminie"; mężczyzna odpowiednio wyszkolony, wynajmowany do tropienia i zabijania potworów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. fant. człowiek poddany kontrolowanej mutacji, by jako najemnik zabijać potwory
Wiktionary
Wiedźmin – cykl książek polskiego pisarza fantasy Andrzeja Sapkowskiego i oparta na nim franczyza medialna oraz rodzaj najemnego łowcy potworów, który dał im nazwę.Tytułowi wiedźmini zajmują się odpłatnym zabijaniem potworów zagrażających bezpieczeństwu ludzi żyjących w świecie wiedźmina. Głównym bohaterem cyklu jest wiedźmin Geralt z Rivii.
Wikipedia
(1.1) Wiedźmin był zmęczony, ale musiał iść dalej.
(1.1) Grosza daj wiedźminowi / sakiewką potrząśnij.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̇d͡ʑmʲĩn, AS: vʹi ̯ėʒ́mʹĩn
Wiktionary
rzecz. wiedźma ż., wiedźmiństwo n.
przym. wiedźmiński, wiedźmini, wiedźminowy, wiedźmowy, wiedźmi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rzad. związany z wiedźminem, dotyczący wiedźmina
(1.2) rzad. taki jak u wiedźmina
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) rzad. należący do wiedźmina
Wiktionary
rzecz. wiedźmin mos.
przym. wiedźmi
Wiktionary
(1.1) wiedźmiński
(1.2) wiedźmiński
(2.1) wiedźmiński
Wiktionary
→ wiedźmin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wiedźminem, dotyczący wiedźmina
(1.2) taki jak u wiedźmina
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do wiedźmina
Wiktionary
rzecz. wiedźmin mos.
przym. wiedźmowy
Wiktionary
(1.1) wiedźmini
(1.2) wiedźmini
(2.1) wiedźmini
Wiktionary
1. przypominający wiedźmę, podobny do wiedźmy;
2. potocznie: brzydki, zły i kłótliwy
SJP.pl
→ wiedźma; wiedźmi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiedźmą, dotyczący wiedźmy
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do wiedźmy, będący jej własnością
Wiktionary
rzecz. wiedźma ż., wiedźmiość ż., wiedźmowatość ż., wiedźmowość ż., wiedźmin m., wiedźmińskość ż.
przym. wiedźmi, wiedźmowaty, wiedźmiński
przysł. wiedźmińsko
Wiktionary
→ wiedza, np. konkurs wiedzowy, quiz wiedzowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiedzą, dotyczący informacji
Wiktionary
(1.1) Przed zawodnikami takie zadania jak ułożenie hasła i wiersza o swojej miejscowości, rozpoznawanie charakterystycznych miejsc i obiektów oraz quiz wiedzowy.
Wiktionary
rzecz. wiedza ż.
czas. wiedzieć ndk.
Wiktionary
skrót
(1.1) = wiejski
Wiktionary
rzadko: wichura; zawierucha
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wiejadło, wiewidło; dawniej:
1. ręczna szufelka do wiania zboża;
2. przyrząd do tłoczenia powietrza, wachlarz
SJP.pl
wiejaczka, wiewidło;
1. ręczna szufelka do wiania zboża;
2. dawniej: przyrząd do tłoczenia powietrza, wachlarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) roln. prymitywne narzędzie do oddzielania plewaew od ziarna w formie szufli, wideł lub płaskiego kosza;
Wiktionary
Wiejadło – narzędzie do oddzielenia ziarna od plew, w formie podobnej do wideł lub szufli. Było używane od starożytności, a w wielu regionach świata używane jest do dziś.
Przy silnym wietrze podrzucano wiejadłem ziarno wymieszane z plewami. Ziarno spadało na klepisko, a plewy były porywane przez wiatr. Zastępowane przez dużo wydajniejszą wialnię.
Wikipedia
(1.1) Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym.
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̇ˈjadwɔ, AS: vʹi ̯ėi ̯adu̯o
Wiktionary
rzecz. wianie n., wiatr m., wialnia ż.
czas. wiać ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wiejce (niem. Waitze) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Skwierzyna, nad brzegiem Warty, otoczona lasami Puszczy Noteckiej.
Wikipedia
Wiejkowo (niem. Groß Weckow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin.
Z miejscowości tej pochodzi cukiernik Paweł Małecki, mieszkał tam do 24 roku życia. W Wiejkowie w latach pracował w miejscowej szkole w latach 1882–1889 niemiecki pedagog i spółdzielca Karl Sparr
Wikipedia
pochodzący ze wsi, charakterystyczny dla wsi; rustykalny, kmiecy, ludowy, chłopski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wsią, dotyczący wsi, pochodzący ze wsi
przymiotnik jakościowy
(2.1) pot. pejor. niemodny, żenujący
Wiktionary
(1.1) Jechali na północ, oddalając się od jeziora, podążając zrytą koleinami wiejską drogą.
(1.1) Oto w Polsce mamy dwa kraje, de facto dwie Polski – wiejską i miejską. Te dwie Polski oddziela od siebie znaczny, wręcz dramatyczny, dystans.
(2.1) Mieliśmy bekę, jak Ewa przyszła do szkoły w jakichś wiejskich białych spodniach.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̇jsʲci, AS: vʹi ̯ėi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. wsiowy mos., wieś ż., wieśniak m., wieśniaczka ż., wiejskość ż., wsiok mos.
przym. wioskowy, wsiowy
przysł. wiejsko
Wiktionary
(1.1) skr. wiej.; wioskowy, rustykalny; pogard. wsiowy
(2.1) niemodny, obciachowy, żenujący
Wiktionary
przysłówek
(1.1) charakterystycznie dla wsi
Wiktionary
przym. wiejski, wsiowy
rzecz. wsiowy mos., wieśniak mos., wieśniaczka ż., wiejskość ż., wieś ż.
Wiktionary
(1.1) rustykalnie
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla wsi i wieśniaków; rustykalność, chłopskość, ludowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wiejskie; cecha tych, którzy są wiejscy
Wiktionary
przym. wiejski, wsiowy
przysł. wiejsko
rzecz. wsiowy mos., wieś ż., wsiok mos.
Wiktionary
1. okres obejmujący 100 lat; stulecie,
2. przeciąg czasu od urodzin do danej chwili lub do śmierci człowieka lub zwierzęcia; czas istnienia czegoś, liczba lat przeżytych,
3. okres wyróżniający się czymś szczególnym; epoka, lata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) czas, jaki ktoś już przeżył, jaki coś przeżyło
(1.2) sto lat;
(1.3) pewna charakterystyczna epoka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: wieko
Wiktionary
Stulecie, Wiek (skrót: w.) – jednostka miary czasu równa 100 latom, liczona od roku kończącego się cyframi "01" do najbliższego roku kończącego się dwoma zerami, np. od 1501 do 1600 to wiek XVI. W odniesieniu do lat przed naszą erą (p.n.e.) wiek zaczyna się rokiem z dwoma zerami, a kończy cyframi "01", np. od 500 p.n.e. do 401 p.n.e. to wiek V wiek p.n.e. Numery wieków w języku polskim zapisuje się zwyczajowo cyframi rzymskimi.
Wikipedia
(1.1) W jakim jesteś wieku?
(1.2) W XVI wieku Polska i Litwa przeżyły szczególny rozkwit.
(1.3) W walce o władzę Japonia wkroczyła w wiek wojen domowych zwanych okresem wojen prywatnych.
Wiktionary
IPA: vʲjɛk, AS: vʹi ̯ek
Wiktionary
rzecz. wieczniak mzw., wieczność ż., wiekowość ż., wiekuistość ż.
przym. wieczny, wiekowy, wiekuisty, długowiekowy
przysł. wiecznie, wiekowo, wiekuiście
Wiktionary
(1.2) stulecie
(1.3) epoka, czasy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. maczuga
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̇ˈcɛra, AS: vʹi ̯ėḱera
Wiktionary
dyskryminacja ze względu na wiek; ageizm, ageism
SJP.pl
Ageizm (ang. agism i ageism, od age „wiek”, wym. ejdżyzm; także: wiekizm) – dyskryminacja ze względu na wiek. Najczęściej, choć nie zawsze, dotyczy problemów na rynku pracy (tak z jej znalezieniem, jak i utrzymaniem). Widoczny jest także w lekceważącym traktowaniu osób starszych oraz braku oferty rozrywkowej i rekreacyjnej.
Wikipedia
uchylna lub zdejmowana część jakiegoś przedmiotu, np. skrzyni, służąca jako przykrycie; pokrywa, przykrywa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wierzchnia część skrzyni, trumny lub walizki stanowiąca jej zamknięcie
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛkɔ, AS: vʹi ̯eko
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. wieczko n.
Wiktionary
(1.1) pokrywa, dekiel, klapa
Wiktionary
cecha czegoś godnego pamiętania i mającego nieprzemijającą wartość
SJP.pl
godny pamiętania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) godny pamiętania, zachowania w pamięci na wieki
Wiktionary
(1.1) To była niezapomniana, wiekopomna chwila!
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛkɔˈpɔ̃mnɨ, AS: vʹi ̯ekopõmny
Wiktionary
rzecz. wiekopomność ż.
przysł. wiekopomnie
Wiktionary
(1.1) niezapomniany, pamiętny, niezatarty, nieśmiertelny
Wiktionary
1. potocznie: przebywać, pozostawać gdzieś długo lub zbyt długo;
2. dawniej: istnieć przez wieki, nieskończenie długo, na zawsze; trwać
SJP.pl
przymiotnik od: wiek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący lub trwający wiek bądź wiele wieków, wiele lat
(1.2) o człowieku: bardzo stary, liczący wiele lat
(1.3) przym. od wiek (w znaczeniu ilości lat)
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯ekovy
Wiktionary
rzecz. wiek m., wiekowość ż., wieczność ż.
przysł. wiekowo
przym. wieczny
Wiktionary
(1.1) sekularny
(1.2) leciwy, niemłody, posunięty w latach, poet. przyprószony siwizną, sędziwy, stary, książk. w jesieni życia, w podeszłym wieku
Wiktionary
1. większa liczebnie część jakiejś zbiorowości;
2. rzadko: większa część czegoś w odniesieniu do pozostałej części
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) większa część jakichś rzeczy lub jakiejś grupy osób; więcej niż połowa
Wiktionary
(1.1) Większość maszyn nie nadaje się do użytku, ponieważ są już zużyte.
(1.1) Kandydat przeszedł większością głosów.
(1.1) Większość programistów tej firmy pochodzi z jej okolic.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̃ŋkʃɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯ẽŋkšość
Wiktionary
czas. powiększać ndk., powiększyć dk.
przym. większościowy, większy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z większością, dotyczący większości
Wiktionary
(1.1) Przepływ nośników większościowych nazywany jest prądem dyfuzyjnym.
Wiktionary
rzecz. większość ż.
przym. większy
Wiktionary
1. stopień wyższy od przymiotnika: duży;
2. stopień wyższy od przymiotnika: wielki
SJP.pl
forma przymiotnika, stopień wyższy od wielki, duży
(1.1) przewyższający coś rozmiarami, wielkością
(1.2) przewyższający coś siłą, natężeniem
Wiktionary
(1.1) Profesor wzbudzał zaufanie większego grona.
(1.1) Mam doświadczenie w kierowaniu większymi grupami pracowników.
(1.1) Po drugiej stronie ulicy jest większy wybór asortymentu.
(1.1) Nigdy nie byłem w mieście większym niż Warszawa.
(1.2) Więźniowie byli zmuszani do coraz większego wysiłku.
(1.2) W dzieciństwie robiłem większe głupstwa.
(1.2) Nie mam większego wpływu na to, co robi moja żona.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̃ŋkʃɨ, AS: vʹi ̯ẽŋkšy
Wiktionary
rzecz. większość ż., większościowość ż., powiększanie n., powiększenie n., zwiększanie n., zwiększenie n., większościówka ż.
czas. powiększać ndk., powiększyć dk., zwiększać ndk., zwiększyć dk.
przym. większościowy
przysł. większościowo
Wiktionary
Większyce (dodatkowa nazwa w j. niem. Wiegschütz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Reńska Wieś.
W latach 1945–54 siedziba gminy Większyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
australijska roślina z rodziny astrowatych; złociszek
SJP.pl
Wiekuistka, złociszek, susz (Ammobium R. Br.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych (Asteraceae). Obejmuje trzy gatunki). Rośliny te występują we wschodniej i południowo-wschodniej Australii.
Wiekuistka rozgałęziona jest gatunkiem uprawianym ze względu na długotrwałe kwitnienie. Kwiatostany wykorzystuje się także na suche wieńce i w bukietach zimowych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wiekuiste; cecha tych, którzy są wiekuiści
Wiktionary
przym. wiekuisty
przysł. wiekuiście
rzecz. wiek mrz.
Wiktionary
nieograniczony w czasie, istniejący, trwający zawsze
SJP.pl
zaimek pytajny
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ile
Wiktionary
Wiela – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Mieścisko.
Wieś królewska należąca do starostwa mieściskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Zobacz też: Wielanowo, Wielany, Wielawino
Wikipedia
(1.1) Wiela jest na zygorze? → Która jest godzina?
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: wilant] nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wielanowo (dawniej:niem. Villnow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Grzmiąca.
1 km na północny wschód od wsi znajduje się stacja kolejowa Wielanowo.
Wikipedia
Wielawino (dawniej:niem. Flackenheide) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Grzmiąca. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 171.
Wikipedia
mieszkaniec Wielbarku (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wielbarku (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. osada w Polsce;
3. część Malborka
SJP.pl
Wielbark (niem. Willenberg) – miasto w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Wielbark, której jest siedzibą.
Położony jest przy ujściu rzeki Sawicy do Omulwi, w otoczeniu lasów. Znajduje się tu stacja kolejowa (linia PKP Ostrołęka – Olsztyn, Wielbark – Nidzica), przystanek PKS, apteka, ośrodek zdrowia, poczta, sklepy, karczma, stacja paliw; dawniej istniało kino.
Wikipedia
→ Wielbark
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wielbarkiem, dotyczący Wielbarku
Wiktionary
rzecz. Wielbark mrz., wielbarczanin m., wielbarczanka ż.
Wiktionary
otaczać kogoś czcią i miłością
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) otaczać kogoś uwielbieniem i miłością
(1.2) przest. czcić, oddawać cześć
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlbʲit͡ɕ, AS: vʹi ̯elbʹić
Wiktionary
rzecz. wielebny mos., wielbienie n., wielbiciel m., wielbicielka ż.
czas. uwielbiać
przym. wielebny
Wiktionary
(1.1) adorować, opiewać, czuć sympatię, kochać, lubić, przest. miłować, pałać miłością, pożądać, ubóstwiać, uwielbiać, książk. żywić uczucie
(1.2) czcić, darzyć czcią, oddawać cześć
Wiktionary
1. osoba uwielbiająca, podziwiająca kogoś lub coś; zwolennik, miłośnik, amator;
2. książkowo: mężczyzna zabiegający o względy kobiety; amant, adorator, uwodziciel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba, która wielbi kogoś lub coś
(1.2) książk. adorator
Wiktionary
IPA: vʲjɛlˈbʲit͡ɕɛl, AS: vʹi ̯elbʹićel
Wiktionary
rzecz. wielbicielka
czas. uwielbiać, wielbić
Wiktionary
(1.2) adorator
Wiktionary
1. kobieta uwielbiająca, podziwiająca kogoś lub coś; zwolenniczka, miłośniczka, amatorka;
2. książkowo: kobieta zabiegająca o względy mężczyzny; amantka, adoratorka, uwodzicielka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: wielbiciel
Wiktionary
Wielbicielka (tytuł oryg. Swimfan) – amerykański film fabularny (thriller) z 2002 roku, tuż po premierze okrzyknięty „Fatalnym zauroczeniem dla młodzieżowej widowni”.
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlbʲiˈt͡ɕɛlka, AS: vʹi ̯elbʹićelka
Wiktionary
rzecz. wielbiciel
czas. uwielbiać, wielbić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wielbić.
Wiktionary
IPA: vʲjɛlˈbʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: vʹi ̯elbʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. wielbić
przym. wielebny
rzecz. wielebny mos.
Wiktionary
Wielbrandowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Skórcz przy drodze wojewódzkiej nr 234.
Wieś królewska w starostwie osieckim w powiecie nowskim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
duży ssak z rodziny wielbłądowatych, wykorzystywany jako zwierzę użytkowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Camelus|Linnaeus|ref=tak., duży afrykański i azjatycki ssak kopytny z rodziny wielbłądowatych, z charakterystycznym jednym lub dwoma garbami;
(1.2) samiec wielbłąda (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) A tymczasem wielbłądy pędziły jak huragan po błyszczących od księżyca piaskach.
(1.2) Chłopiec prowadził wielbłąda i wielbłądzicę.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlbwɔ̃nt, AS: vʹi ̯elbu̯õnt
Wiktionary
rzecz. wielbłądnik mos., wielbłądziątko n., wielbłądzię n., wielbłądka ż., wielbłądki lm nm., wielbłądowate lm nm., wielbłądkowate lm nm.
:: zdrobn. wielbłądek mzw.
:: fż. wielbłądzica ż.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
Wiktionary
(1.1) książk. okręt pustyni
Wiktionary
1. młode wielbłąda; wielbłądziątko, wielbłądzię;
2. zdrobnienie od: wielbłąd; wielbłądzik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. młode wielbłąda
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: wielbłądka
Wiktionary
(1.1) Za wielbłądzicą dreptał śliczniutki wielbłądek.
Wiktionary
rzecz. wielbłąd mzw., wielbłądnik mos., wielbłądziątko n., wielbłądzica ż., wielbłądzię n., wielbłądka ż., wielbłądowate lm nm., wielbłądkowate lm nm.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
Wiktionary
(1.1) wielbłądziątko, wielbłądzię
Wiktionary
1. młode wielbłąda; wielbłądziątko, wielbłądzię;
2. zdrobnienie od: wielbłąd; wielbłądzik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. owad z rodzaju nazwa systematyczna|Phaeostigma|Navás|ref=tak.
(1.2) ent. nazwa systematyczna|Ptilodon capucina|Linnaeus., motyl z rodziny garbatkowatych zamieszkujący niemal całą Palearktykę;
(1.3) daw. wielbłądzica
Wiktionary
(1.1) Skrzydła wielbłądek są bogato żyłkowane.
(1.2) Gąsienice wielbłądek charakteryzuje zmienność ubarwienia.
(1.3) Młody kalif gnał na swej wielbłądce w kierunku oazy.
Wiktionary
rzecz. wielbłąd mzw., wielbłądek mzw., wielbłądki lm nm., wielbłądnik mos., wielbłądziątko n., wielbłądzię n., wielbłądzica ż., wielbłądowate lm nm., wielbłądkowate lm nm.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
Wiktionary
(1.2) wiechcica wielbłądka, wiechetka wielbłądka
Wiktionary
1. młode wielbłąda; wielbłądziątko, wielbłądzię;
2. zdrobnienie od: wielbłąd; wielbłądzik
SJP.pl
Wielbłądki (Raphidioptera) – reliktowa grupa drapieżnych owadów o przeobrażeniu zupełnym, dwóch parach skrzydeł, wydłużonej głowie i długim, ruchliwym przedtułowiu, z profilu przypominającym wielbłąda, obejmująca około 210 współcześnie żyjących, opisanych naukowo gatunków związanych ze środowiskiem leśnym. Są klasyfikowane w randze rzędu Raphidioptera, który wraz z sieciarkami (Neuroptera s. str.) i wielkoskrzydłymi (Megaloptera) jest zaliczany do kladu Neuropterida. Szacuje się, że na świecie jest około 260 gatunków wielbłądek.
Wikipedia
rodzina drapieżnych owadów z rzędu wielbłądek
SJP.pl
Wielbłądkowate (Raphidiidae) – rodzina drapieżnych owadów z rzędu wielbłądek (Raphidioptera) o holarktycznym zasięgu występowania. Obejmuje ponad 180 gatunków. W Europie występuje około 70, z czego w Polsce stwierdzono 9 gatunków. Gatunki wielbłądek są bardzo trudne do rozróżnienia. Przykładowymi przedstawicielami rodziny są – występujące również w Polsce – wielbłądka żółtonoga (Raphidia flavipes) i wielbłądka pospolita (Phaeostigma notata).
Wikipedia
o cechach wielbłądkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
człowiek opiekujący się wielbłądami i prowadzący je w podróży
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poganiacz wielbłądów
Wiktionary
(1.1) — Nie znalazłem już wielbłądników — mówił — i goniłem za nimi, ale napróżno.
Wiktionary
rzecz. wielbłąd mzw., wielbłądek mzw., wielbłądziątko n., wielbłądzica ż., wielbłądzię n., wielbłądka ż., wielbłądowate lm nm., wielbłądkowate lm nm.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
Wiktionary
rodzina dużych ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Camelidae|Gray|ref=tak., rodzina dużych, roślinożernych ssaków łożyskowych;
Wiktionary
Wielbłądowate (Camelidae) – rodzina dużych, roślinożernych ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych (Atriodactyla).
Wikipedia
(1.1) Introdukowane do Australii wielbłądowate wtórnie zdziczały.
Wiktionary
rzecz. wielbłąd mzw., wielbłądek mzw., wielbłądnik mos., wielbłądziątko n., wielbłądzica ż., wielbłądzię n., wielbłądka ż., wielbłądkowate lm nm.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
Wiktionary
o cechach wielbłądowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
1. → wielbłąd;
2. styl wielbłądzi - w programowaniu: zapisywanie poszczególnych członów nazw (procedur, zmiennych itp.) bez spacji i wielką literą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący, odnoszący się do wielbłąda
(1.2) wykonany z wełny lub skóry wielbłąda
(1.3) mający kolor płowy z odcieniem karmelowym, taki jak kolor sierści wielbłąda
(1.4) charakterystyczny dla wielbłąda, mający cechy wielbłąda
Wiktionary
(1.3) Tak więc kolor „camelowy” to po polsku „wielbłądzi”.
Wiktionary
IPA: vʲjɛlbˈwɔ̃ɲd͡ʑi, AS: vʹi ̯elbu̯õńʒ́i
Wiktionary
rzecz. wielbłądzię n., wielbłądowate nmos., wielbłądnik mos., wielbłądek mzw., wielbłąd mzw., wielbłądzica ż., wielbłądziątko n., wielbłądka ż.
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: wielbłądzię; wielbłądek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: wielbłądzię (młody wielbłąd)
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlbwɔ̃ɲˈd͡ʑɔ̃ntkɔ, AS: vʹi ̯elbu̯õńʒ́õntko
Wiktionary
rzecz. wielbłądnik m., wielbłądzię n., wielbłądek m., wielbłądka ż., wielbłądowate nmos., wielbłądzica ż., wielbłąd mzw.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty
Wiktionary
samica wielbłąda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica wielbłąda
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlbwɔ̃ɲˈd͡ʑit͡sa, AS: vʹi ̯elbu̯õńʒ́ica
Wiktionary
rzecz. wielbłądnik m., wielbłądziątko n., wielbłądzię n., wielbłądek m., wielbłądka ż.
:: fm. wielbłąd m.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty
Wiktionary
(1.1) daw. wielbłądka
Wiktionary
młode wielbłąda, mały wielbłąd; wielbłądek; wielbłądziątko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. młode wielbłąda
Wiktionary
(1.1) Kilka wielbłądziąt z naszego stada widział już weterynarz.
Wiktionary
rzecz. wielbłąd mzw., wielbłądek mzw., wielbłądnik mos., wielbłądziątko n., wielbłądzica ż., wielbłądka ż., wielbłądowate lm nm., wielbłądkowate lm nm.
przym. wielbłądzi, wielbłądowaty, wielbłądkowaty
Wiktionary
(1.1) wielbłądek, wielbłądziątko
Wiktionary
zdrobnienie od: wielbłąd; wielbłądek
SJP.pl
w dużym stopniu; bardzo, ogromnie, nadzwyczajnie
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób znaczny
Wiktionary
rzecz. wielkość ż., wielość ż., wielorakość ż., powielanie n., powielenie n., powielacz m.
czas. powielać ndk., powielić dk.
przym. wielki, wieloraki, wielgachny
licz. wiele, wieloraki
zaim. wiele
przysł. wiele
Wiktionary
(1.1) bardzo, mocno, gigantycznie, nadzwyczaj, niesłychanie, niezmiernie, niezwykle, ogromnie, obficie, przesadnie, silnie, wybitnie, wysoce, wysoko, znacznie, znacząco, ekstremalnie, w dużej/znacznej mierze, w dużym/znacznym stopniu
Wiktionary
zaimek liczebny nieokreślony, oznaczający wielką liczbę kogoś lub czegoś; dużo, mnóstwo, sporo, multum
SJP.pl
zaimek liczebny nieokreślony
(1.1) duża ilość, duża liczba czegoś lub kogoś
zaimek rzeczowny
(3.1) …wstawiany czasem w miejsce podmiotu domyślnego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wiele gatunków roślin bezpowrotnie wyginęło.
(2.1) Wiele chciałbym ci powiedzieć, nie mam jednak czasu.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlɛ, AS: vʹi ̯ele
Wiktionary
rzecz. wielość ż.
przym. wielki, wielgachny
temsłow. wielo-
przysł. wielo-, wielce
Wiktionary
(1.1) mnóstwo
(2.1) dużo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. duchowny katolicki
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: wielebny
SJP.pl
honorowy tytuł duchownego
SJP.pl
Wielebnów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
przymiotnik używany przy tytułowaniu osób duchownych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przydomek stosowany do grzecznościowego tytułowania osób duchownych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. rel. ksiądz, duchowny
Wiktionary
(1.1) Witamy wielebnego księdza dziekana.
(2.1) Prosimy wielebnych o zajmowanie miejsc w rzędach przed ołtarzem.
Wiktionary
rzecz. wielebność ż., uwielbienie n., wielbienie n.
czas. wielbić ndk., uwielbiać ndk.
przysł. wielebnie
Wiktionary
(1.1) czcigodny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wieleci, Wieletowie, Wilcy, Lucice, Lutycy – grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od co najmniej VIII wieku tereny między dolną Odrą a Łabą, wywodząca się z Pomorza Przedodrzańskiego. W źródłach pisanych z czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian połabskich. Geograf Bawarski podaje, że na ziemiach Wieletów znajdowało się 95 grodów.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Wieleci (grupa Słowian połabskich)
SJP.pl
wiele razy, wielokrotnie; wielokroć, po wielekroć, po wielokroć, powielekroć, powielokroć
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wieleń (daw. Wieleń nad Notecią; niem. Filehne, niemiecka część 1927–1939 Deutsch Filehne) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, położone nad Notecią, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wieleń.
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɛlɛ̃ɲ, AS: vʹi ̯elẽń
Wiktionary
wielena plamowstęg - gatunek motyla
SJP.pl
mieszkaniec miasta: Wieleń
SJP.pl
mieszkanka miasta: Wieleń
SJP.pl
Wielenin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Uniejów.
Wikipedia
przymiotnik od: Wieleń
SJP.pl
mający długość wieluset kilometrów, wynoszący wieleset kilometrów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący wiele setek tysięcy
Wiktionary
(1.1) Z Chin wyruszył wielesettysięczny tłum osadników.
Wiktionary
(1.1) wielotysięczny
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
liczebnik nieokreślony "wiele" wzmocniony partykułą ekspresywną -ż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielgachne; cecha tych, którzy są wielgachni
Wiktionary
przym. wielgachny
przysł. wielgachnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zgrub. od: wielki
(1.2) jeszcze większy od wielkiego
Wiktionary
(1.1) Po przerwie wtoczono na scenę wielgachną machinę, huczącą i warczącą.
Wiktionary
IPA: vʲjɛlˈɡaxnɨ, AS: vʹi ̯elgaχny
Wiktionary
rzecz. wielkość ż., wielgachność ż.
czas. powiększać ndk., powiększyć dk.
przym. wielki, niewielki, wielgi
formsłow. wielko-, wielo-
licz. wiele
przysł. wielo-, wielce, wiele
zaim. wiele
Wiktionary
(1.2) ogromny, olbrzymi, monstrualny
Wiktionary
potocznie: bardzo wielki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. wielki
Wiktionary
przym. wielgachny
Wiktionary
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. jezioro w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wielgomłyny
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, m.in. Stanisław Wielgus - arcybiskup, współpracownik PRL-owskiej służby bezpieczeństwa
SJP.pl
Wielgus – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka.
Do 1954 roku siedziba gminy Nagórzany, a w latach 1973–1976 gminy Wielgus. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
wielica zaczepka - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych
SJP.pl
Wielica (Peridea) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Motyle o krępym, gęsto owłosionym ciele. Głowa jest zaopatrzona w niecałkowicie owłosione oczy złożone i uwstecznioną ssawkę, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Czułki osiągają ⅓ długości przedniego skrzydła i wykazują znaczny dymorfizm płciowy w budowie, będąc obustronnie grzebykowanymi u samca, zaś piłkowanymi lub ząbkowanymi u samicy. Kształt tułowia jest gruby i krótki. Skrzydło przedniej pary ma wydłużony wierzchołek, skośną krawędź zewnętrzną i ząb na krawędzi tylnej. Skrzydło tylne jest owalne. Odnóża tylnej pary mają dwie pary ostróg na goleniach. Duży odwłok ma cylindryczny kształt.
Wikipedia
Wielichów – kolonia w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Sulików.
W latach 1975–1998 kolonia administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Do 2023 r. miejscowość była kolonią wsi Stary Zawidów.
Wielichów to niewielka kolonia o długości około 1 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, na skraju Wysoczyzny Siekierczyńskiej i Obniżenia Zawidowskiego, na wysokości około 260–280 m n.p.m.
Wikipedia
mieszkaniec Wielichowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wielichowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
Wielichówko (niem. Münsterberg) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Kobylanka, położona 6 km na północ od Kobylanki (siedziby gminy) i 13 km na północny zachód od Stargardu (siedziby powiatu).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wielichowo (pol. hist. także Ciołkowo, 1943-1945 niem. Wiesenstadt) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie grodziskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wielichowo.
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlʲiˈxɔvɔ, AS: vʹi ̯elʹiχovo
Wiktionary
przymiotnik od: Wielichowo
SJP.pl
przymiotnik od: Wieliczka, Wieliczki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Wieliczki, związany z Wieliczką, pochodzący z Wieliczki
(1.2) dotyczący Wieliczek, związany z Wieliczkami, pochodzący z Wieliczek
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlʲit͡sʲci, AS: vʹi ̯elʹicʹḱi
Wiktionary
(1.1)
rzecz. Wieliczka ż., wieliczanin mos., wieliczanka ż.
(1.2)
rzecz. Wieliczki nmos., wieliczczanin m., wieliczczanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Wieliczki, Wieliczek lub Wielic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wieliczki; osoba z tego miasta
Wiktionary
rzecz. Wieliczka ż.
:: fż. wieliczanka ż.
przym. wielicki
Wiktionary
mieszkanka Wieliczki lub Wieliczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wieliczki; kobieta z tego miasta
Wiktionary
rzecz. Wieliczka ż.
:: fm. wieliczanin mos.
przym. wielicki
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. kopalnia soli kamiennej w Wieliczce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pierwsza żona dziadka Zdziśka była Małopolanką spod Wieliczki.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlʲit͡ʃka, AS: vʹi ̯elʹička
Wiktionary
rzecz. wieliczanin mos., wieliczanka ż.
przym. wielicki
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. kopalnia soli kamiennej w Wieliczce
SJP.pl
Wieliczki (niem. Wielitzken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Wieliczki.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Wieliczki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Wieliczki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na zachodzie europejskiej części Rosji, uchodzi deltą do jeziora Pejpus;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) hist. Wielka
Wiktionary
jezioro
SJP.pl
Wielimie (niem. Vilmsee) – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Szczecinek, leżące na terenie Pojezierza Drawskiego.
Przez Wielimie przepływa rzeka Gwda, wpada też do niego rzeka Nizica (zwana Niezdobną), wypływająca z jeziora Trzesiecko, leżącego tuż obok Szczecinka.
Wikipedia
Wielimowo – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Miłomłyn. W skład wsi wchodzi położona po drugiej stronie jeziora osada Danków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wielistowo (kaszb. Wiélëstowò) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Łęczyce.
Według danych na dzień 31 grudnia 2011 roku wieś zamieszkuje 156 mieszkańców.
Wikipedia
Wieliszew – wieś sołecka w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie legionowskim, w gminie Wieliszew. Położona w Kotlinie Warszawskiej, 30 km na północ od centrum Warszawy, nieopodal płd. brzegu Zalewu Zegrzyńskiego, otoczona trzema kompleksami leśnymi oraz siecią kanałów i jezior Doliny Wieliszewskiej.
Wikipedia
Wieliszewo (kaszb. Wielëszewò) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Potęgowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wielisław, Wielesław, Wielsław – staropolskie imię męskie. Składa się z członów: Wiele- („chcieć, kazać, radzić”) i -sław („sława”). Mogło oznaczać „tego, kto pragnie sławy”. Skróconą formą tego imienia jest Wiesław.
Wielisław imieniny obchodzi 4 lipca.
Żeński odpowiednik: Wielisława
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wielisława – staropolskie imię żeńskie. Składa się z członów: Wiele- („chcieć, kazać, radzić”) i -sława („sława”). Mogło oznaczać „tę, która pragnie sławy”. Skróconą formą tego imienia jest Wiesława. W źródłach poświadczone od 1405 roku.
Wielisława imieniny obchodzi 29 stycznia i 9 grudnia.
Męski odpowiednik to Wielisław.
Wikipedia
obchodzone w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca, na pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa, najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie; Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego; Pascha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. w chrześcijaństwie: święto upamiętniające zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa;
Wiktionary
Wielkanoc, Niedziela Wielkanocna, także: Wielka Niedziela, Zmartwychwstanie Pańskie, w prawosławiu: Pascha, mazow. Wielki Dzień – najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie celebrujące misterium paschalne Jezusa Chrystusa: jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, obchodzone przez Kościoły chrześcijańskie zachowujące Nicejskie wyznanie wiary (325 r.). Kulminacyjny moment cyklu paschalnego. Rozwinęło się od święta obchodzonego w duchu i prawdzie (J 4,24) w ramach żydowskich obrzędów Pesach. Następnie, po oddzieleniu Kościoła od Synagogi, stało się prostym dorocznym świętem poprzedzonym jednym lub kilkoma dniami postu, sprawowanym jako całonocne czuwanie (Wigilia Paschalna), w czasie którego opowiadano historię zbawienia zwieńczoną w wydarzeniach paschalnych z udziałem Jezusa Chrystusa i składano eucharystyczną ofiarę prawdziwego Baranka (por. Orędzie paschalne) – Syna Bożego. A ostatecznie przybrało formę trzydniowego obchodu tzw. Triduum Paschalnego, poprzedzonego czterdziestodniowym okresem przygotowania (wielki post) i kontynuowanego radosną celebracją pięćdziesięciu dni okresu wielkanocnego aż do święta Zesłania Ducha Świętego.
Wikipedia
(1.1) W kościołach zachodnich Wielkanoc zawsze przypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca.
Wiktionary
IPA: vʲjɛlˈkãnɔt͡s, AS: vʹi ̯elkãnoc
Wiktionary
rzecz. wielkanocnica ż.
przym. wielkanocny
Wiktionary
(1.1) Pascha
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. wielkanocny podarek
Wiktionary
rzecz. Wielkanoc ż.
przym. wielkanocny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wielkanocą, dotyczący Wielkanocy
Wiktionary
(1.1) Śmigus-dyngus to jeden z polskich zwyczajów wielkanocnych.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkãˈnɔt͡snɨ, AS: vʹi ̯elkãnocny
Wiktionary
rzecz. Wielkanoc ż., wielkanocnica ż.
Wiktionary
1. odznaczający się z powodu rozmiarów, liczby, ilości; bardzo duży;
2. intensywny, gwałtowny, potężny;
3. mający duże znaczenie; ważny; podniosły;
4. niezwykły pod względem zdolności, osiągnięć i zasług, zwłaszcza dla swojego kraju; wzniosły; wybitny; sławny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) o nadzwyczaj dużych rozmiarach
(1.2) o nadzwyczaj dużej skali lub natężeniu
(1.3) bardzo ważny, znaczący
(1.4) o człowieku: mocno wyróżniający się zdolnościami lub innymi cechami
Wiktionary
(1.1) Zuzanna ukroiła sobie naprawdę wielki kawałek tortu.
(1.2) Program uprzemysłowienia Chin zaowocował wielkim głodem.
(1.3) Przekroczenie granicy stu tysięcy haseł było wielką chwilą dla pracujących nad Wikisłownikiem.
(1.4) Aleksander Wielki był wielkim strategiem.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlʲci, AS: vʹi ̯elʹḱi
Wiktionary
rzecz. wielkość ż., wielość ż., powiększenie n., zwiększenie n.
czas. powiększać ndk., powiększyć dk., zwiększać ndk., zwiększyć dk.
przym. wielgachny, niewielki
licz. wiele
temsłow. wielko-, wielo-
przysł. wielo-, wielce, wiele
zaim. wiele
Wiktionary
(1.1,2) duży, ogromny, gigantyczny
(1.3) ważny
(1.4) wybitny
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na wielkie rozmiary lub wielką skalę tego, co jest nazwane drugim członem
Wiktionary
przym. wielki, wielgachny
temsłow. wielo-
Wiktionary
(1.1) makro-
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z Wielkim Czwartkiem, dotyczący Wielkiego Czwartku, odprawiany w Wielki Czwartek
Wiktionary
(1.1) Po liturgii wielkoczwartkowej Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do ołtarza zwanego ciemnicą.
(1.1) Byliśmy na wielkoczwartkowym nabożeństwie upamiętniającym ostatnią wieczerzę.
(1.1) Po ceremoniach wielkoczwartkowych milkną wszystkie dzwony w kościołach.
Wiktionary
rzecz. Wielki Czwartek mrz.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wielkodusznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wielkoduszny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielkoduszne; cecha tych, którzy są wielkoduszni
Wiktionary
(1.1) Ze swej strony pszczoły też wcale nie zapylają kwiatów wiedzione wielkodusznością czy jakąś formą botanicznej sympatii.
Wiktionary
przym. wielkoduszny
przysł. wielkodusznie
Wiktionary
(1.1) wspaniałomyślność
Wiktionary
szlachetny, wyrozumiały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który charakteryzuje się wielkimi zaletami ducha, zwłaszcza szlachetnością i wyrozumiałością
(1.2) świadczący o czyjejś szlachetności, wyrozumiałości
Wiktionary
(1.1) Nie znał Urbana VIII, który był równie wielkoduszny, jak popędliwy.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkɔˈduʃnɨ, AS: vʹi ̯elkodušny
Wiktionary
rzecz. wielkoduszność ż.
przysł. wielkodusznie
Wiktionary
(1.1-2) wspaniałomyślny, łaskawy; daw. wielkomyślny
Wiktionary
1. mający wielki dziób;
2. dzięcioł wielkodzioby - gatunek dużego ptaka z rodziny dzięciołowatych;
3. kruk wielkodzioby - gatunek dużego ptaka z rodziny krukowatych;
4. rybitwa wielkodzioba - gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych
SJP.pl
1. umożliwiający wykonywanie zdjęć, wydruków dużego formatu;
2. mający duży format
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wielki format
(1.2) techn. zdolny wytworzyć, wydrukować obrazy w dużym formacie
Wiktionary
potocznie: odpad niemieszczący się w pojemniku na śmieci; odpad wielkogabarytowy
SJP.pl
mający wielkie wymiary, przekraczający normalny rozmiar
SJP.pl
bass wielkogębowy - drapieżna, słodkowodna ryba okoniokształtna z rodziny bassowatych
SJP.pl
nadmierny, chorobliwy rozrost czaszki - wrodzony lub nabyty, występujący najczęściej u dzieci; makrocefalia
SJP.pl
Makrocefalia (wielkogłowie, z gr. μακρύς trb. makris = długi + κεφάλη trb. kiefali = głowa, ang. macrocephaly) – zaburzenie rozwojowe polegające na obwodzie głowy powyżej 97 centyla dla płci i wieku.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) o broni, amunicji: mający duży kaliber
Wiktionary
(1.1) Część wielkokalibrowego karabinu maszynowego, na której spoczywa lufa, nazywana jest kołyską.
Wiktionary
przym. kalibrowy
Wiktionary
dotyczący wielkiego kapitału, odnoszący się do przedstawicieli wielkiego kapitału
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wielkie kwiaty
Wiktionary
przym. wielokwiatowy
Wiktionary
mający duże liście; wielkolistny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wielkie liście
Wiktionary
1. mający bardzo dużą pojemność;
2. taki, w którym pojemność silnika jest bardzo duża
SJP.pl
1. baśniowy stwór o olbrzymiej sile
2. żartobliwie o bardzo wysokim człowieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mit. silny baśniowy olbrzym
(1.2) pot. człowiek wielkiego wzrostu
Wiktionary
(1.1) Przedszkolanka opowiedziała nam bajkę o wielkoludzie, który pomagał podróżującym przez knieję.
(1.2) Jej kuzyn to doprawdy wielkolud, ma ponad dwa metry.
Wiktionary
(1.1) gigant, kolos, olbrzym, tytan
(1.2) olbrzym, gigant, goliat, kolos, nieułomek, mocarz; pot. chłop jak dąb, drągal, dryblas; przest. waligóra, wyrwidąb; reg. śl. hasztabiga.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. taki, który jest charakterystyczny dla wielkiego miasta
Wiktionary
(1.1) Nowi mieszkańcy narzucają wielkomiastowy styl życia, który z największą uwagą podpatrują i naśladują tubylcy.
Wiktionary
rzecz. miasto n., miastowy mos.
przym. miastowy
przyim. miasto
Wiktionary
(1.1) wielkomiejski
Wiktionary
odnoszący się do wielkiego miasta, charakterystyczny dla wielkiego miasta, znajdujący się w wielkim mieście
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest charakterystyczny dla wielkiego miasta
Wiktionary
(1.1) To samo dotyczy Wierzbna i Rakowca, po które już polip wielkomiejski wyciąga swoje ramiona i które prędzej czy później muszą być do miasta wcielone.
Wiktionary
rzecz. wielkomiejskość ż.
Wiktionary
(1.1) rzad. wielkomiastowy
Wiktionary
cecha czegoś charakterystycznego dla wielkiego miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co typowo wielkomiejskie
Wiktionary
(1.1) Mówiąc krótko, Poznań nie jest wielkomiejski. Wielkomiejskość — z metodologicznego punktu widzenia — to nic innego, jak zespół pewnych cech socjologicznych i sposobów zachowania. Może, ale nie musi wiązać się z liczbą ludności.
Wiktionary
przym. wielkomiejski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. odnoszący się do wielkich mocarstw, dotyczący wielkiego mocarstwa, właściwy wielkiemu mocarstwu
Wiktionary
(1.1) To Zachód, a nade wszystko Stany Zjednoczone, podsyca w elitach władzy na Kremlu i wokół Kremla wielkomocarstwowe iluzje.
Wiktionary
rzecz. wielkomocarstwowość ż.
Wiktionary
(1.1) mocarstwowy, hegemonistyczny, imperialny, imperialistyczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Wielkimi Morawami (Państwem Wielkomorawskim)
Wiktionary
rzecz. Wielkie Morawy nmos.
Wiktionary
rodzaj glonów z gromady brunatnic; pęcherzolistka, wielkomorszczyn
SJP.pl
rodzaj glonów z gromady brunatnic; pęcherzolistka, wielkomorszcz
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) daw. wspaniałomyślny, wielkoduszny
(1.2) daw. myślący dużo o samym sobie, zarozumiały
przymiotnik relacyjny
(2.1) daw. zawierający w sobie wzniosłą, szczytną i cnotliwą myśl
Wiktionary
(1.1) Lecz od tak wielkomyślnych dusz bardzo daleko byłem! a jako niewolnik cielesnéj febry trawiącéj mnie, w śmiertelném opojeniu roskoszą wlókłem mój łańcuch nałogu, lękałem się aby go nie przerwano, a za poruszeniem jego ogniwa, rozjątrzona moja rana, drżąca odrzucała słowa dobréj rady, które były właśnie jak ręką rozwięzującego wybawcy. sic.
Wiktionary
rzecz. wielkomyślność ż.
przysł. wielkomyślnie
Wiktionary
(1.2) dumny, hardy
Wiktionary
przymiotnik od: Wielka Nieszawa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający wielki nos
Wiktionary
(1.1) W koronie siedziały jakieś wielkonose małpy.
Wiktionary
umożliwiający wykonywanie zdjęć wielkiego formatu
SJP.pl
przymiotnik od: Wielkie Oczy
SJP.pl
rodzaj nietoperza z rodziny liścionosowatych
SJP.pl
Wielkook (Chiroderma) – rodzaj ssaków z podrodziny owocnikowców (Stenodermatinae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Wikipedia
mający wielkie oczy (część nazw gatunków lub odmian wielu zwierząt, np. osadnik wielkooki - owad)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy
Wiktionary
(1.1) wośpowy
Wiktionary
grzyby wielkoowocnikowe - sztuczna grupa grzybów o owocnikach widocznych gołym okiem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wielkie owoce
Wiktionary
skrót od: wielkopolski; wielkopol., wlkp.
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z Wielkim Piątkiem, dotyczący Wielkiego Piątku, odprawiany w Wielki Piątek
Wiktionary
(1.1) Atmosfera wielkopiątkowa źle wpływa na dziadka Zbyszka.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkɔpʲjɔ̃ntˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯elkopʹi ̯õntkovy
Wiktionary
rzecz. Wielki Piątek mrz.
Wiktionary
dział przemysłu ciężkiego obejmujący przeróbkę rud żelaza w wielkich piecach
SJP.pl
hutnik pracujący przy wytapianiu rud w wielkim piecu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hutn. związany z wielkimi piecami, dotyczący wielkich pieców
Wiktionary
rzecz. wielki piec mrz.
Wiktionary
pałątka wielkoplama - gatunek ważki
SJP.pl
skrót od: wielkopolski; wielkop., wlkp.
SJP.pl
mieszkaniec Wielkopolski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wielkopolski
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlkɔpɔˈlãɲĩn, AS: vʹi ̯elkopolãńĩn
Wiktionary
przym. wielkopolski
rzecz. Wielkopolska
:: fż. Wielkopolanka
Wiktionary
mieszkanka Wielkopolski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wielkopolski
Wiktionary
(1.1) Pierwsza żona dziadka Maćka była Wielkopolanką spod Rawicza.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkɔpɔˈlãŋka, AS: vʹi ̯elkopolãŋka
Wiktionary
rzecz. Wielkopolska ż.
:: fm. Wielkopolanin m.
przym. wielkopolski
Wiktionary
przymiotnik od: Wielkopolska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina w środkow-o-zachodniej Polsce;
Wiktionary
Wielkopolska (łac. Polonia Maior) – kraina historyczna w środkowej i zachodniej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Południowowielkopolskiej, w dorzeczu środkowej i dolnej Warty; dzielnica historyczna Polski.
Historycznymi stolicami Wielkopolski są Poznań i Kalisz.
Wikipedia
(1.1) W Wielkopolsce i Małopolsce województwa dzieliły się na ziemie i powiaty.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkɔˈpɔlska, AS: vʹi ̯elkopolska
Wiktionary
rzecz. Wielkopolanin mos., Wielkopolanka ż., Wielkopolskie n., wielkopolskość ż.
przym. wielkopolski
przysł. wielkopolsko
Wiktionary
przymiotnik od: Wielkopolska
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Wielkopolski, związany z Wielkopolską
Wiktionary
(1.1) Pierwszy edykt tolerancyjny wobec Żydów wydał książę wielkopolski Bolesław Pobożny w 1264 roku.
(1.1) Z piw wielkopolskich za najlepsze uchodziło niedrogie, lekkie, nieco musujące piwo grodziskie z Grodziska Wielkopolskiego.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkɔˈpɔlsʲci, AS: vʹi ̯elkopolsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wielkopolska ż., Wielkopolanin m., Wielkopolanka ż.
Wiktionary
(1.1) skr. wielkop., wielkopol., wlkp.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do czeskiej wsi Velké Popovice, związany z wsią Velké Popovice
Wiktionary
(1.1) Szwejk pił piwo smichowskie i wielkopopowickie i zagryzał parówkami.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z Wielkim Postem, dotyczący Wielkiego Postu, odprawiany w Wielkim Poście
Wiktionary
(1.1) Gorzkie żale są nabożeństwem wielkopostnym odprawianym tylko w Polsce.
(1.1) Właśnie nadaliśmy dwudziesty odcinek wielkopostnego słuchowiska internetowego.
(1.1) Przedstawiam kolejne propozycje na postanowienia wielkopostne.
Wiktionary
rzecz. Wielki Post mrz.
Wiktionary
zajmujący dużą powierzchnię, np. sklep wielkopowierzchniowy
SJP.pl
drobna ryba z rodziny łaźcowatych, z narządem błędnikowym umożliwiającym oddychanie tlenem atmosferycznym; makropod
SJP.pl
Wikipedia
drobna ryba z rodziny łaźcowatych, z narządem błędnikowym umożliwiającym oddychanie tlenem atmosferycznym; makropod
SJP.pl
stawonóg kopalny z okresu sylurskiego i dewońskiego
SJP.pl
stawonóg kopalny z okresu sylurskiego i dewońskiego
SJP.pl
Wielkoraki (Eurypterida) – wymarła gromada (w niektórych klasyfikacjach rząd) stawonogów.
Opis:Pancerz wąski, prosoma zrośnięta, ze słabo zauważalnym segmentowaniem. Opistoma utworzona przez 12 segmentów. Na końcu prosomy, przy granicy z opistomą para odnóży bardzo powiększona, poszerzona i zmodyfikowana w duże narządy służące do pływania. Największe okazy wielkoraków miały 2,5 m (Jaekelopterus rhenaniae, Pterygotus), zwykle wielkoraki mierzyły jednak kilkadziesiąt cm.
Wikipedia
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zob. wielkoruski.
Wiktionary
(1.1) Ogarnia nas gniew, kiedy obserwujemy imperialną agresję polityki wielkorosyjskiej w stosunku do Ukrainy.
Wiktionary
(1.1) wielkoruski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z północnoamerykańskimi Wielkimi Równinami, dotyczący Wielkich Równin
Wiktionary
rzecz. Wielkie Równiny nmos.
Wiktionary
zwolennik Rosji mocarstwowej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z przekonaniem nacjonalistów rosyjskich, że nie istnieje odrębność narodów białoruskiego i ukraińskiego
(1.2) daw. rosyjski, dotyczący ziem etnicznie rosyjskich, w odróżnieniu od Ukrainy i Białorusi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) daw. rosyjski (język)
Wiktionary
rzecz. Wielkoruś ż., Wielka Ruś ż., Wielkorus m., wielkoruszczyzna ż.
Wiktionary
(1.1) wielkorosyjski
Wiktionary
w dawnej Polsce: urzędnik zarządzający dochodami z miast i dóbr królewskich
SJP.pl
w dawnej Polsce: obszar podlegający wielkorządcy - zarządcy dóbr królewskich
SJP.pl
1. w dawnej Polsce: urząd wielkorządcy;
2. dawniej: zarządzanie prowincją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wznosi się ponad przeciętność
(1.2) rozmiary czegoś
(1.3) właściwość, którą można zmierzyć
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɛlkɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯elkość
Wiktionary
przym. wielki, wielkościowy, wielgachny, niewielki
przysł. wielce
Wiktionary
przymiotnik od: Wielka Serbia (hasło propagandowe)
SJP.pl
rząd drapieżnych owadów wyposażonych w dwie pary bardzo długich, błoniastych skrzydeł oraz narządy gębowe gryzące, których larwy żyją w wodzie
SJP.pl
Wielkoskrzydłe, żylenice, zabarwice (Megaloptera) – rząd owadów z przeobrażeniem zupełnym.
Imago wielkości ok. 2,5–3 cm, ciemno ubarwione, ma dwie pary skrzydeł z licznymi żyłkami. Owady dorosłe spotkać można latem w pobliżu zbiorników wodnych, siedzące na roślinności. Samice zazwyczaj kopulują z kilkoma samcami. Jaja składają na nadwodnych liściach i łodygach roślin. Wylęgające się larwy spadają wprost do wody. Larwy prowadzą wodny tryb życia, są drapieżne, żywią się larwami owadów wodnych (głównie ochotkowate), małymi mięczakami (groszkówka), płazińcami i obleńcami. Występują na dnie mulistym. Larwy mają segmentowane i orzęsione skrzelotchawki, będące przekształconymi odnóżami odwłokowymi. Rozwój larwalny trwa zazwyczaj dwa lata i występuje 9 stadiów larwalnych. Przepoczwarczenie odbywa się na lądzie, czasem dość daleko od brzegu zbiornika wodnego. Aparat gębowy larw i dorosłych typu gryzącego.
Wikipedia
1. mający wielkie skrzydła;
2. o cechach wielkoskrzydłych (rodzina owadów)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma skrzydła wielkich rozmiarów
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlkɔˈskʃɨdwɨ, AS: vʹi ̯elkoskšydu̯y
Wiktionary
przym. wieloskrzydły
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z Wielką Sobotą, dotyczący Wielkiej Soboty, odprawiany w Wielką Sobotę
Wiktionary
(1.1) Wrócili do domu zaraz po liturgii wielkosobotniej.
Wiktionary
rzecz. Wielka Sobota ż.
Wiktionary
bywalec salonów; człowiek obracający się w tzw. wielkim świecie
SJP.pl
Bywalec salonów, salonowiec lub wielkoświatowiec – osoba, zwykle z bogatej lub arystokratycznej rodziny, która odgrywa istotną rolę w wielkim świecie i ma wpływ na wyższe sfery towarzyskie bądź artystyczne. Taka osoba zwykle spędza znaczną ilość czasu biorąc udział w różnego rodzaju wytwornych spotkaniach towarzyskich, a także jest regularnie obecna w prasie.
Wikipedia
rodzaj ssaków z rzędu gryzoni
SJP.pl
Wielkoszczur (Cricetomys) – rodzaj ssaków z podrodziny wielkoszczurów (Cricetomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).
Wikipedia
związany z Wielkim Szlemem lub dotyczący go
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z Wielkim Szlemem; związany z jednym z turniejów Wielkiego Szlema
Wiktionary
rzecz. Wielki Szlem mrz.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wielkie szyszki
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z Wielkim Tygodniem, dotyczący Wielkiego Tygodnia, odprawiany w Wielkim Tygodniu
Wiktionary
(1.1) Zapraszamy na wielkotygodniowe obchody na naszej kalwarii.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wielkim Tyrnowem, dotyczący Wielkiego Tyrnowa
Wiktionary
rzecz. Wielkie Tyrnowo n.
Wiktionary
gacek wielkouch - nietoperz z rodziny mroczkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Macrotis|J. Reid|ref=tak., torbacz z rodziny wielkouchowatych;
(1.2) zool. nazwa systematyczna|Plecotus auritus|Linnaeus|ref=tak., gacek brunatny, nietoperz z podrodziny mroczków;
Wiktionary
Wielkouch (Macrotis) – rodzaj ssaków z rodziny wielkouchowatych (Thylacomyidae).
Wikipedia
(1.1) Ciało wielkoucha pokrywa jedwabiste futro.
(1.2) Sygnały echolokacyjne pomagają wielkouchom w lokalizowaniu przeszkód.
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. wielkouchowate nmos.
Wiktionary
(1.2) gacek brunatny, gacek wielkouch, gacek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Thylacomyidae|Bensley|ref=tak., rodzina torbaczy z rzędu jamrajokształtnych;
Wiktionary
Wielkouchowate (Thylacomyidae) – rodzina torbaczy z rzędu jamrajokształtnych (Peramelemorphia). Podstawową cechą wyróżniającą są dłuższe niż u jamrajowatych uszy i ogon. Rodzina obejmuje największych przedstawicieli torbaczy jamrajokształtnych. Wielkouchy kopią liczne nory na swoim terytorium. Należą do ssaków o najkrótszej ciąży, 12-14 dni, co stawia je tuż za jamrajowatymi.
Wikipedia
(1.1) Na swoim terytorium wielkouchowate kopią liczne nory.
Wiktionary
rzecz. wielkouch mzw.
Wiktionary
mający wielkie uszy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wielkim Ustiugiem, dotyczący Wielkiego Ustiuga
Wiktionary
rzecz. Wielki Ustiug mrz.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Wielkim Waradynem, dotyczący Wielkiego Waradynu (współcz. Oradea)
Wiktionary
rzecz. Wielki Waradyn mrz.
Wiktionary
(1.1) hist. waradyński; współcz. oradejski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wielkimi Łukami, dotyczący Wielkich Łuków
Wiktionary
Wielkołucki – polski herb szlachecki z nobilitacji, odmiana herbu Jelita.
Wikipedia
rzecz. Wielkie Łuki mrz.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) stpol. bardzo, wielce
Wiktionary
(1.1) zmowił Syn Boży słowa wielmi znamienita
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Kraju Krasnojarskim Rosji, lewy dopływ Podkamiennej Tunguzki
Wiktionary
w dawnej Polsce: członek wyższej warstwy społecznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. członek arystokracji
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W prawicy wielmoży Józefa gwizdnęła kawaleryjska szpicruta, spadła na twarz oficera i padł krótki rozkaz: — Salutuj marszałka, ciuro!
(1.1) — Darujcie opóźnienie, zacni wielmoże, ale zwlec się musiałem z łoża…
Wiktionary
rzecz. wielmożna ż., wielmożny mos., wielmożność ż.
czas. wielmożnić ndk., wielmożnić się ndk., wielmożnieć ndk., zwielmożnieć dk.
przym. wielmożny
przysł. wielmożnie
Wiktionary
(1.1) arystokrata
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. kobieta z wyższych sfer
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od wielmożny
Wiktionary
(1.1) Zaręczam, że naszej wielmożnej nikt nie dogodzi.
Wiktionary
rzecz. wielmoża mos., wielmożność ż.
:: fm. wielmożny mos.
czas. wielmożnić ndk., wielmożnić się ndk., wielmożnieć ndk., zwielmożnieć dk.
przysł. wielmożnie
przym. wielmożny
Wiktionary
stawać się wielmożnym - bogatym, potężnym
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: wielmożnie
SJP.pl
tytuł grzecznościowy, dodawany czasem (wraz z wyrazem pan) przed nazwiskiem adresata listu lub przesyłki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. przydomek stosowany do grzecznościowego tytułowania osób wysoko postawionych
(1.2) współcz. przymiotnik dodawany w zwrotach grzecznościowych
(1.3) przest. odznaczający się potęgą
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. (współcz. iron.) osoba z wyższych sfer
Wiktionary
(1.1) — Czerwonego woła ratowaliśmy, proszę wielmożnego pana.
(1.3) Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.
(2.1) Karczmarz podjął wielmożnych wyszukanymi potrawami i przednimi trunkami.
Wiktionary
rzecz. wielmoża m., wielmożność ż.
:: fż. wielmożna ż.
czas. wielmożnić ndk., wielmożnić się ndk., wielmożnieć ndk., zwielmożnieć dk.
przysł. wielmożnie
Wiktionary
(1.2) szanowny
(1.3) przemożny
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na dużą liczbę tego, co jest nazywane drugim członem
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlɔ, AS: vʹi ̯elo
Wiktionary
przym. wielki, wielgachny
licz. wiele
temsłow. wielko-
zaim. wiele
przysł. wiele
Wiktionary
(1.1) multi-, poli-
Wiktionary
dotyczący wielu abonentów
SJP.pl
mający wiele akapitów
SJP.pl
posiadanie wielu różnych wątków, konieczność analizy różnorodnymi metodami
SJP.pl
mający wiele wątków, wymagający ujęcia w różnych płaszczyznach
SJP.pl
składający się z wielu atomów
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: wielobarwnie
SJP.pl
1. cecha przedmiotów, które mają różne barwy, wiele kolorów; różnokolorowość, wielokolorowość, kolorowość, różnobarwność;
2. właściwość niektórych kryształów polegająca na zmianie ich barwy przy obracaniu, gdy przechodzi przez nie światło spolaryzowane liniowo; pleochroizm, polichroizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wielobarwne
(1.2) opt. zob. pleochroizm.
Wiktionary
przym. wielobarwny
przysł. wielobarwnie
Wiktionary
(1.1) różnobarwność, różnokolorowość, wielokolorowość, pstrokatość, pstrość
(1.2) polichroizm
Wiktionary
mający wiele barw (kolorów); wielokolorowy, różnobarwny, różnokolorowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający wiele barw, złożony z elementów różnego koloru
Wiktionary
(1.1) Uzbrojenie terenu, przedstawiane na mapach, może być kreślone w technice jednobarwnej lub wielobarwnej.
Wiktionary
rzecz. wielobarwność ż.
przysł. wielobarwnie
Wiktionary
(1.1) różnobarwny, różnokolorowy, wielokolorowy
Wiktionary
1. o mechanizmie napędowym: mający wiele biegów;
2. o pojeździe: wyposażony w mechanizm napędowy o wielu biegach
SJP.pl
posiadanie wielu centrów oddziaływania
SJP.pl
mający wiele centrów oddziaływania
SJP.pl
1. zawierający wiele bitów;
2. działający w oparciu o słowa (rozkazy, dane) długości wielu bitów
SJP.pl
dotyczący wieloboku, mający wiele boków, ograniczony wieloma płaszczyznami itp.
SJP.pl
zawodnik biorący udział w wieloboju
SJP.pl
zawody sportowe, których uczestnicy startują w kilku konkurencjach z danej dziedziny sportu, a o kolejności miejsc decyduje łączna suma punktów zdobytych we wszystkich konkurencjach
SJP.pl
Wieloboje lekkoatletyczne składają się z kilku konkurencji lekkoatletycznych. Najlepsze wyniki uzyskane przez zawodników w poszczególnych konkurencjach przeliczane są na punkty według tabel wielobojowych i suma punktów decyduje o zajętym miejscu. Współcześnie wieloboje rozgrywane są: w konkurencjach dla kobiet (siedmiobój, w hali pięciobój) i dla mężczyzn (dziesięciobój, w hali siedmiobój).
Wikipedia
zawodnik biorący udział w wieloboju; wieloboista
SJP.pl
zabicie wielu osób
SJP.pl
figura płaska ograniczona linią łamaną zamkniętą, złożoną co najmniej z trzech odcinków; wielokąt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) figura geometryczna o wielu bokach
Wiktionary
Wielokąt, wielobok – różnie definiowany typ figury geometrycznej:
Wikipedia
wiara w istnienie wielu bogów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) filoz. rel. wiara w wielu bogów
Wiktionary
Politeizm (z stgr. πολύς polys – „liczny” + θεός theos – „bóg”), wielobóstwo – wiara w istnienie wielu bóstw (np. religia Słowian, religia starożytnej Grecji, starożytnego Rzymu, starożytnego Egiptu, wierzenia Azteków, shintō, niektóre odłamy hinduizmu). Według judaizmu, chrześcijaństwa i islamu, wielobóstwo (szirk) jest ciężkim grzechem; w podobnym tonie wypowiada się również Biblia.
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔˈbustfɔ, AS: vʹi ̯elobustfo
Wiktionary
przym. wielobożny, wielobogi, wielobożeński
Wiktionary
(1.1) politeizm
Wiktionary
charakteryzujący się strzeleniem wielu bramek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielobranżowe; cecha tych, którzy są wielobranżowi
Wiktionary
przym. wielobranżowy
przysł. wielobranżowo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
w problemistyce: zadanie szachowe, w którym białe zaczynają i dają czarnym mata w co najmniej czterech najbliższych posunięciach; zadanie wielochodowe; problem wielochodowy
SJP.pl
Wielochodówka – zadanie szachowe, w którym białe matują w swoim czwartym lub późniejszym posunięciu.
Przykłady wielochodówek szachowych:
Pełne rozwiązania:
zadanie nr 1:
Wikipedia
problem wielochodowy - w problemistyce: zadanie szachowe, w którym białe zaczynają i dają czarnym mata w co najmniej czterech najbliższych posunięciach; zadanie wielochodowe, wielochodówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. stan pacjenta, w którym współistnieją dwie lub więcej choroby przewlekłe;
Wiktionary
Wielochorobowość – jednoczesne występowanie u pacjenta dwóch lub więcej schorzeń.
Wikipedia
(1.1) Wielochorobowość i przewlekłość chorób są zjawiskami wyraźnie częściej dotyczącymi kobiet niż mężczyzn.
Wiktionary
przym. wielochorobowy
Wiktionary
(1.1) współchorobowość, polipatologia
Wiktionary
Wielochowo (niem. Großendorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lidzbark Warmiński.
Do roku 1772 była położona w granicach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, w ramach tzw. Prus Królewskich. Powróciła w granice Polski w 1945 roku.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Wikipedia
w hutnictwie: ciągarka wielostopniowa wyposażona w szereg ciągadeł
SJP.pl
związek złożony z kilku cząsteczek cukrów prostych połączonych wiązaniami glikozydowymi; polisacharyd
SJP.pl
Polisacharydy, wielocukry, cukry złożone – grupa węglowodanów i zarazem biopolimerów, które są złożone z merów będących cukrami prostymi połączonych wiązaniami glikozydowymi. Stanowią one ważną grupę polimerów naturalnych wykorzystywanych w organizmach żywych jako materiał budulcowy i zapasowy. Grupa ta charakteryzuje się dużą różnorodnością, jeżeli chodzi o strukturę i miejsce występowania. Do polisacharydów i ich pochodnych zalicza się między innymi:
Wikipedia
związek złożony z kilku cząsteczek cukrów prostych połączonych wiązaniami glikozydowymi; polisacharyd
SJP.pl
Polisacharydy, wielocukry, cukry złożone – grupa węglowodanów i zarazem biopolimerów, które są złożone z merów będących cukrami prostymi połączonych wiązaniami glikozydowymi. Stanowią one ważną grupę polimerów naturalnych wykorzystywanych w organizmach żywych jako materiał budulcowy i zapasowy. Grupa ta charakteryzuje się dużą różnorodnością, jeżeli chodzi o strukturę i miejsce występowania. Do polisacharydów i ich pochodnych zalicza się między innymi:
Wikipedia
złożony z wielu cyfr
SJP.pl
mający wiele cylindrów, np. silnik wielocylindrowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. mający wiele cylindrów
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔt͡sɨlʲĩnˈdrɔvɨ, AS: vʹi ̯elocylʹĩndrovy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) chem. składający się z wielu cząsteczek
Wiktionary
zbudowany z wielu cząstek
SJP.pl
składający się z wielu części
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wielu części
Wiktionary
(1.1) Najtańsze lokówki kosztują ok. 35 zł, za modele wieloczęściowe trzeba czasem zapłacić nawet 350 - 400 zł.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔt͡ʃɛ̃w̃ɕˈt͡ɕɔvɨ, AS: vʹi ̯eločẽũ̯śćovy
Wiktionary
wyposażony w wiele czujników
SJP.pl
uwarunkowany wieloma czynnikami
SJP.pl
1. mogący wykonywać wiele różnych czynności;
2. mający wiele funkcji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. wykonujący wiele czynności
Wiktionary
(1.1) Złodziej zabrał z niej trzy worki z ziemniakami, maszynę wieloczynnościową do mielenia mięsa oraz… cztery nogi od ławy drewnianej.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔt͡ʃɨ̃nːɔɕˈt͡ɕɔvɨ, AS: vʹi ̯eločỹ•nośćovy
Wiktionary
w prawie: związany z liczbą działań podjętych przez sprawcę
SJP.pl
składający się z wielu członów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wielu członów
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔt͡ʃwɔ̃ˈnɔvɨ, AS: vʹi ̯eloču̯õnovy
Wiktionary
składający się z wielu dań
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma wiele den
Wiktionary
(1.1) Planuje się wykonanie do 6 otworów (tj. 1 obligatoryjnego otworu pionowego o długości do 6000 m, oraz dodatkowo 5 opcjonalnych otworów pionowych o długości do 6000 m każdy wraz z wielodennymi otworami horyzontalnymi o długościach do 1500 m każdy). Inwestor dodatkowo przewiduje możliwość wykonania procesów szczelinowania w odcinkach pionowych oraz poziomych w dwóch różnych formacjach skalnych łupkowej i piaskowca.
Wiktionary
trwający wiele dni
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający wiele dni
Wiktionary
(1.1) Zamiast wielogodzinnych, a czasem wielodniowych, negocjacji pracownik stawia sprawę prosto – wóz albo przewóz.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈdʲɲɔvɨ, AS: vʹi ̯elodʹńovy
Wiktionary
w informatyce: możliwość jednoczesnego korzystania z usług systemu komputerowego przez wielu użytkowników
SJP.pl
Multipleksowanie (multipleksacja, zwielokrotnianie, ang. multiplexing) – metody realizacji dwóch lub większej liczby kanałów komunikacyjnych (np. telefonicznych) w jednym medium transmisyjnym (np. para przewodów światłowodowych, pasmo radiowe). W przypadku przesyłania danych przez jednego użytkownika stosuje się określenie zwielokrotniania, natomiast w przypadku jednoczesnego wykorzystania medium transmisyjnego przez wielu użytkowników – wielodostępu.
Wikipedia
umożliwiający jednoczesne korzystanie przez wielu użytkowników
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) inform. o urządzeniach wskazujących: taki, który reaguje na wiele jednoczesnych dotknięć
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔdɔtɨˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯elodotykovy
Wiktionary
Wielodrożnica – typ dużej wsi o zwartej lecz bezładnej zabudowie wzdłuż kilku zazwyczaj krętych ciągów komunikacyjnych (ulic). Jedna z wczesnych form słowiańskiej zabudowy wsi.
Prawdopodobnie forma ta funkcjonowała obok łańcuchówki w południowej Małopolsce oraz Rusi Halickiej przed okresem kolonizacji, ale ślady dawnych form przestrzennych nie są obecnie w żaden sposób uchwytne. Typowe formy wielodrożnicowej zabudowy wsi zachowały się na obszarze Rosji oraz Ukrainy.
Wikipedia
poetycko: zespół wielu drzew
SJP.pl
mający wartość wielu dukatów
SJP.pl
obejmujący wiele dziedzin; interdyscyplinarny, multidyscyplinarny
SJP.pl
kobieta wielodzietna
SJP.pl
posiadanie licznego potomstwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wielodzietne; cecha tych, którzy są wielodzietni
Wiktionary
(1.1) Już dawno udowodniono ścisły związek przyczynowy między jedzeniem kawioru a nie spotykaną gdzie indziej wielodzietnością rodzin rybaków w delcie Wołgi i nad Amurem.
Wiktionary
przym. wielodzietny
rzecz. wielodzietny mos.
Wiktionary
osoba wielodzietna
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający większą niż przeciętna liczbę dzieci
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) mężczyzna wielodzietny (1.1)
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈd͡ʑɛtnɨ, AS: vʹi ̯eloʒ́etny
Wiktionary
rzecz. wielodzietność ż., wielodzietna ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) złożony z wielu dźwięków
Wiktionary
(1.1) Klaster jest wielodźwiękowym współbrzmieniem zbudowanym z małych interwałów.
Wiktionary
złożony z wielu elementów; wieloczęściowy
SJP.pl
wyścig składający się z wielu etapów
SJP.pl
składający się z wielu etapów
SJP.pl
1. pracujący na więcej niż jeden etat;
2. oferujący wiele etatów, zatrudniający wielu pracowników
SJP.pl
obejmujący osoby należące do wielu różnych kultur lub narodów; multietniczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielofazowe
Wiktionary
przym. wielofazowy
przysł. wielofazowo
Wiktionary
przebiegający w wielu fazach (etapach); polifazowy
SJP.pl
złożony z wielu figur; wielofigurowy
SJP.pl
złożony z wielu figur; wielofiguralny
SJP.pl
mogący pełnić wiele funkcji; multifunkcyjny, polifunkcyjny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który spełnia wiele funkcji
Wiktionary
(1.1) O wielofunkcyjnych właściwościach radaru decyduje obróbka wtórna.
Wiktionary
rzecz. wielofunkcyjność ż.
Wiktionary
(1.1) multifunkcyjny
Wiktionary
przyrządzany w wielu garnkach
SJP.pl
występujący w wielu gatunkach
SJP.pl
1. wielopokoleniowy;
2. obejmujący wiele generacji
SJP.pl
trwający wiele godzin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający wiele godzin
Wiktionary
(1.1) Każdy nasz dialog wiązał się też zawsze z ciekawymi wielogodzinnymi dyskusjami o Janie Pawle II i Kościele.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔɡɔˈd͡ʑĩnːɨ, AS: vʹi ̯elogoʒ́ĩ•ny
Wiktionary
nazwa kilku polskich wsi
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
odłamek litej skały o ostrych krawędziach i wygładzonych ścianach; graniak, wiatrowiec, eologliptolit
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. posiadający wiele gryfów
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) śrpol. astr. gwiazdozbiór, konstelacja
Wiktionary
Wikipedia
Wielogłosowość – konstrukcja harmoniczna opierająca się zwykle na czterogłosowym układzie akordów.
Przez analogię do kwartetu wokalnego, głosy nazywane są: sopran, alt, tenor i bas. Ponieważ materiał oparty jest na trójdźwięku, w układzie czterogłosowym jeden z dźwięków musi być zdwojony. Nie podwaja się tercji, które to w harmonii klasycznej poczytywane jest za błąd.
Wikipedia
złożony z wielu głosów, skomponowany na wiele głosów, wykonywany przez wiele głosów itp.
SJP.pl
wyposażony w wiele głowic
SJP.pl
posiadający wiele głów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. mający wiele głów
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔˈɡwɔvɨ, AS: vʹi ̯elogu̯ovy
Wiktionary
przym. wielogłowny
Wiktionary
(1.1) daw. wielogłowny
Wiktionary
mający powierzchnię wielu hektarów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający powierzchnię wielu hektarów
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔxɛktaˈrɔvɨ, AS: vʹi ̯eloχektarovy
Wiktionary
hierarchiczny, składający się z kilku instancji o ścisłej hierarchi
SJP.pl
1. o lokalu: składający się z kilku izb;
2. o parlamencie: składający się z kilku izb o różnych funkcjach i kompetencjach, multikameralny
SJP.pl
składający się z wielu jajek
SJP.pl
umiejętność biegłego posługiwania się kilkoma językami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. cecha tego, co wielojęzyczne
Wiktionary
Wielojęzyczność, multilingwizm, różnojęzyczność, plurilingwizm, polilingwizm – czynne lub bierne posługiwanie się dwoma lub większą liczbą języków przez jednostkę lub grupę społeczną. Liczba osób wielojęzycznych na świecie przewyższa liczbę osób posługujących się tylko jednym językiem. Wielojęzyczność jest zjawiskiem powszechnym na obszarach Ziemi silnie zróżnicowanych etnicznie, takich jak Afryka, Indie czy Nowa Gwinea, gdzie wielu ludzi jednego języka używa w rodzinie, innego na bazarze, jeszcze innym zaś posługuje się w szkole. W efekcie osoby te mają więcej niż jeden język ojczysty, z tym że zakres opanowanego słownictwa w każdym z tych języków może być różny.
Wikipedia
przym. wielojęzyczny
przysł. wielojęzycznie
Wiktionary
różnojęzyczny, różnojęzykowy;
1. posługujący się wieloma językami;
2. napisany w wielu językach;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się wieloma językami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) posługujący się wieloma językami
(1.2) napisany w wielu językach
Wiktionary
(1.2) Wikisłownik jest słownikiem wielojęzycznym.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: vʹi ̯eloi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzecz. wielojęzyczność ż.
Wiktionary
(1.1-2) wielojęzykowy, różnojęzyczny, różnojęzykowy, kilkujęzyczny, kilkujęzykowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zob. wielojęzyczny.
Wiktionary
(1.1) Zebrane i opracowane przez młodzież z Jasła i Bochum materiały zostaną w formie raportu wydane w wielojęzykowej wersji oraz umieszczone w formie witryny internetowej.
(1.1) Z czasem i dzięki pomocy przyjaciół zrobiłem nie tylko fonty postscriptowe, ale także wielojęzykowe typu TrueType, które nawet Microsoft zakupił.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔjɛ̃w̃zɨˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯eloi ̯ẽũ̯zykovy
Wiktionary
(1.1) wielojęzyczny, różnojęzyczny, różnojęzykowy, kilkujęzyczny, kilkujęzykowy
Wiktionary
wyposażony w wiele kabin
SJP.pl
jednostka wodna posiadająca kilka kadłubów, najczęściej dwa (katamaran) lub trzy (trimaran)
SJP.pl
wyposażony w kilka kamer
SJP.pl
1. posiadający wiele kanałów;
2. składający się z wielu kanałów;
3. dostępny za pomocą wielu kanałów;
4. udostępniający za pomocą wielu kanałów;
5. rozpowszechniający za pomocą wielu kanałów
SJP.pl
figura płaska ograniczona linią łamaną zamkniętą, złożoną co najmniej z trzech odcinków; wielobok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. spójny obszar ograniczony przez łamaną zamkniętą;
Wiktionary
Wielokąt, wielobok – różnie definiowany typ figury geometrycznej:
Wikipedia
(1.1) Wielokąt foremny to taki wielokąt wypukły, który ma wszystkie kąty i boki równe.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlɔkɔ̃nt, AS: vʹi ̯elokõnt
Wiktionary
przym. wielokątny
Wiktionary
mający kształt wielokąta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geom. mający wiele kątów
Wiktionary
rzecz. wielokąt mrz.
Wiktionary
prowadzenie badań lub poszukiwań w kilku różnych kierunkach
SJP.pl
prowadzony w kilku kierunkach
SJP.pl
1. ważący wiele kilogramów;
2. przeznaczony na wiele kilogramów czegoś
SJP.pl
mający długość wielu kilometrów, wynoszący wiele kilometrów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający długość wielu kilometrów, wynoszący wiele kilometrów
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔcilɔ̃mɛˈtrɔvɨ, AS: vʹi ̯eloḱilõmetrovy
Wiktionary
składający się z wielu klas
SJP.pl
część wału z symetrycznie rozmieszczonymi na obwodzie wypustami; wałek wielowypustowy, wielowypust
SJP.pl
wyposażony w wiele kolców
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający wiele kolców
Wiktionary
przysłówek
(1.1) mając wiele kolorów
Wiktionary
(1.1) Na paradzie widziałem wielokolorowo ubrany skandujący tłum.
Wiktionary
przym. wielokolorowy
Wiktionary
(1.1) barwnie, pstro, różnokolorowo
Wiktionary
cecha przedmiotów, które mają różne barwy, wiele kolorów; różnokolorowość, wielobarwność, kolorowość, różnobarwność
SJP.pl
mający wiele kolorów (barw); wielobarwny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wiele kolorów
Wiktionary
przym. kolorowy
rzecz. kolorowy mos.
przysł. wielokolorowo
Wiktionary
(1.1) wielobarwny, różnobarwny, różnokolorowy
Wiktionary
1. posiadający wiele kolumn;
2. wydrukowany na kilku kolumnach
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) druk. taki, który składa się z wielu kolumn
(1.2) archit. taki, który składa się z wielu kolumn
Wiktionary
uogólnienie na dowolną liczbę wymiarów pojęcia wielokąta w dwóch wymiarach i wielościanu w trzech wymiarach; politop
SJP.pl
Wielokomórka (politop) – uogólnienie na dowolną liczbę wymiarów pojęcia wielokąta w 2 i wielościanu w 3 wymiarach.
Politopy definiuje się jako zbiory o jednospójnym wnętrzu, będące sumą jednego lub większej liczby sympleksów.
Niemiecka wersja tego terminu – Polytop – została wprowadzona do angielszczyzny przez Alicję Boole Stott, córkę logika George’a Boole’a.
Wikipedia
grupa organizmów złożonych z wielu komórek
SJP.pl
Organizm wielokomórkowy – organizm składający się z wielu zintegrowanych komórek, które współpracują ze sobą w zgrupowaniach zwanych tkankami. Te natomiast u większości organizmów wielokomórkowych (z wyjątkiem najbardziej prymitywnych, np. gąbek) tworzą narządy. Do organizmów wielokomórkowych należą rośliny, zwierzęta, niektóre protisty (np. niektóre zielenice i krasnorosty oraz wszystkie znane brunatnice) i niektóre grzyby (głównie kapeluszowe).
Wikipedia
organizm złożony z wielu komórek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) biol. organizm składający się z wielu komórek
Wiktionary
przym. wielokomórkowy
Wiktionary
o organizmie zwierzęcym lub roślinnym: mający ciało zbudowane z wielu komórek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biol. składający się z wielu komórek
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔkɔ̃murˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯elokõmurkovy
Wiktionary
rzecz. wielokomórkowiec m., wielokomórkowość ż.
Wiktionary
mający wiele komór
SJP.pl
1. wyposażony w wiele komputerów;
2. złożony z wielu komputerów
SJP.pl
mający wiele kondygnacji; wielokondygnacyjny
SJP.pl
mający wiele kondygnacji; wielokondygnacjowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wiele kondygnacji, złożony z wielu kondygnacji
Wiktionary
(1.1) Na terenie pomiędzy ulicą Pełkińską, parkiem miejskim, ulicą Grodziszczańską a planowaćanowaną obwodnicą projektant zaplanował wielokondygnacyjne budownictwo.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔkɔ̃ndɨɡnaˈt͡sɨjnɨ, AS: vʹi ̯elokõndygnacyi ̯ny
Wiktionary
1. o pojeździe: zaprzężony w wiele koni;
2. o silniku: mający moc wielu koni mechanicznych
SJP.pl
mający wiele kół
SJP.pl
zespół krążków linowych stałych i ruchomych opasanych jedną liną, pozwalający na zwielokrotnienie siły, używany do podnoszenia ciężarów, naciągania lin itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. układ cięgien i krążków umożliwiający przełożenie siły, dzięki któremu można np. podnieść duży ciężar, działając mniejszą siłą;
Wiktionary
Wielokrążek, talia – układ cięgien i krążków umożliwiający przełożenie siły, dzięki któremu można np. podnieść duży ciężar, działając mniejszą siłą. Wielokrążek jest przykładem maszyny prostej.
Wikipedia
(1.1) Za pomocą wielokrążka bez problemu wciągnąłem na dach skrzynkę dachówek.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈkrɔ̃w̃ʒɛk, AS: vʹi ̯elokrõũ̯žek
Wiktionary
przym. wielokrążkowy
Wiktionary
(1.1) talia
Wiktionary
wykorzystujący mechanizm wielokrążka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od: wielokrążek; złożony z wielokrążków, zawierający wielokrążki
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔkrɔ̃w̃ʃˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯elokrõũ̯škovy
Wiktionary
rzecz. wielokrążek
Wiktionary
wiele razy, wielokrotnie; wielekroć, po wielekroć, po wielokroć, powielekroć, powielokroć
SJP.pl
"..." - znak pisarski przestankowy składający się z trzech kropek następujących po sobie, oznaczający przerwanie toku mowy, niedomówienie lub (ujęty w nawias) wskazujący na opuszczenie w tekście cytowanym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) znak interpunkcyjny złożony z trzech kropek następujących po sobie, oznaczający przerwanie toku wypowiedzi lub niedomówienie, albo służący do zaznaczenia fragmentów pominiętych;
Wiktionary
Wielokropek – znak interpunkcyjny w postaci trzech umieszczonych obok siebie kropek (…) używany przeważnie na końcu zdania, dla zaznaczenia fragmentów pominiętych.
Wikipedia
(1.1) symbol. …
Wiktionary
liczba całkowita (lub wielomian), która powstała z danej liczby przez przemnożenie jej przez inną liczbę całkowitą
SJP.pl
przysłówek
(1.1) wiele razy
Wiktionary
(1.1) Zrobił przerwę i nabrał powietrza. Ale przemówienie, które poprzedniego dnia powtarzał wielokrotnie, zniknęło.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈkrɔtʲɲɛ, AS: vʹi ̯elokrotʹńe
Wiktionary
rzecz. wielokrotność ż., zwielokrotnianie n., zwielokrotnienie n.
przym. wielokrotny
Wiktionary
zwiększać się wielokrotnie
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. iloczyn danej liczby i dowolnej dodatniej liczby naturalnej;
(1.2) mat. w szerszym znaczeniu: iloczyn danej liczby i dowolnej liczby całkowitej;
Wiktionary
Wielokrotność – termin używany w arytmetyce i algebrze w kilku powiązanych znaczeniach.
Wikipedia
(1.1) 10 jest wielokrotnością 2, bo 2 razy 5 daje 10.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈkrɔtnɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯elokrotność
Wiktionary
rzecz. zwielokrotnienie n., zwielokrotnianie n., podwielokrotność
przym. wielokrotny
przysł. wielokrotnie
Wiktionary
1. większy wiele razy od czegoś, powtórzony, powtarzający się wiele razy;
2. taki, który zrobił coś, wystąpił w jakiejś roli wiele lub kilka razy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) występujący więcej niż raz, powtarzający się
Wiktionary
(1.1) Został oskarżony o wielokrotne morderstwo.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈkrɔtnɨ, AS: vʹi ̯elokrotny
Wiktionary
rzecz. wielokrotność ż., zwielokrotnianie n., zwielokrotnienie n.
czas. zwielokrotniać ndk., zwielokrotnić dk.
przysł. wielokrotnie
licz. wielokrotnie
Wiktionary
(1.1) wielorazowy
Wiktionary
uwzględniający wiele różnych kryteriów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) socjol. ekon. sytuacja w której różne kryzysy występują jednocześnie i wzajemnie na siebie oddziałują, prowadząc do skumulowanego efektu trudniejszego do opanowania niż w przypadku wystąpienia każdego z kryzysów z osobna
Wiktionary
(1.1) polikryzys
Wiktionary
posiadający wiele kształtów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma wielorakie kształty
Wiktionary
(1.1) W zawiesinie poruszały się wielokształtne twory, powiększone przez okular mikroskopu.
Wiktionary
rzecz. wielokształtność ż.
Wiktionary
(1.1) różnokształtny, wielopostaciowy
Wiktionary
współistnienie na określonym terytorium różnych kultur; multi-kulti, multikulti, multikulturalizm, multikulturowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wielokulturowe
(1.2) kulturowa różnorodność, obecność wpływów różnych kultur
(1.3) socjol. idea i model społeczny, według którego społeczeństwo powinno cechować się występowaniem grup o różnym pochodzeniu i wyznających odmienne systemy
Wiktionary
Wielokulturowość (ang. multiculturalism) – obecność wielu różnorodnych kultur w obrębie jednego państwa lub polityka państwa wobec różnorodności kulturowej. Termin ma z jednej strony charakter opisowy, odnosi się do stanu faktycznego w wielu państwach, np. w Kanadzie, polegającego na istnieniu wielu różnych grup kulturowych, narodowych i religijnych w obrębie jednego państwa. Z drugiej strony wielokulturowość odnosi się do polityk prowadzonych przez państwa w celu wspierania i integrowania różnorodnych kultur funkcjonujących w obrębie jednego państwa (sens normatywny).
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔkultuˈrɔvɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯elokulturovość
Wiktionary
przym. wielokulturowy
Wiktionary
(1.1-3) multikulturowość
Wiktionary
1. posiadający cechy charakterystyczne dla różnych kultur;
2. czerpiący z dorobku kulturalnego wielu narodów;
3. budowany dorobkiem kulturalnym wielu narodów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wielokulturowości, cechujący się występowaniem grup społecznych o różnym pochodzeniu, z różnych kultur
Wiktionary
(1.1) To, że Polska miałaby się stać bardziej wielokulturowa, jest dla polskiej polityki niewyobrażalne.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔkultuˈrɔvɨ, AS: vʹi ̯elokulturovy
Wiktionary
rzecz. wielokulturowość ż.
przysł. wielokulturowo
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma wiele kwiatów
(1.2) taki, który sporządzono z wielu rodzajów różnych kwiatów
Wiktionary
przym. wielkokwiatowy
rzecz. kwiat mrz., kwietnik mrz./mzw.
Wiktionary
posiadający wiele kłosów
SJP.pl
kobieta albo samica zwierząt mająca wiele lat
SJP.pl
jednoczesne stosowanie wielu leków; polipragmazja
SJP.pl
mający związek z wieloma lekami
SJP.pl
1. trwający wiele lat; obejmujący okres wielu lat;
2. mający, żyjący, istniejący, pracujący gdzieś wiele lat; gromadzony przez wiele lat
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający lub mający wiele lat
(1.2) pracujący gdzieś lub pełniący jakąś funkcję przez wiele lat
Wiktionary
(1.1) Marzanka wonna jest rośliną wieloletnią, osiągającą wysokość 30-40 cm.
(1.2) Z powodu kryzysu w naszej firmie zwolniono kilku wieloletnich pracowników.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈlɛtʲɲi, AS: vʹi ̯eloletʹńi
Wiktionary
mający wiele liści
SJP.pl
napisany za pomocą wielu liter
SJP.pl
wyposażony w wiele luf
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) wojsk. mający wiele luf
Wiktionary
o okręgu wyborczym: posiadający w organie wybieralnym wielu reprezentantów
SJP.pl
statek wielomasztowy; kilkumasztowiec
SJP.pl
mający wiele masztów
SJP.pl
zawody składające się z wielu meczów
SJP.pl
małżeństwo kobiety z kilkoma mężczyznami jednocześnie; poliandria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) → zob. poliandria.
Wiktionary
(1.1) Chcemy zalegalizowania wielomęstwa i wielożeństwa. Państwo nie powinno ograniczać człowieka w jego możliwościach wyboru partnera czy partnerów - mówią młodzi szwedzcy Zieloni.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔ̃ˈmɛ̃w̃stfɔ, AS: vʹi ̯elõmẽũ̯stfo
Wiktionary
(1.1) poliandria
Wiktionary
mający długość wielu metrów, wynoszący wiele metrów
SJP.pl
suma wielu elementów będących zmiennymi, liczbami bądź iloczynami zmiennych i/lub liczb (np.: 2x-5y+12z+6, 2x^3+5x^2+7x-10)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. wyrażenie algebraiczne złożone ze zmiennych i stałych połączonych działaniami dodawania, odejmowania, mnożenia i podnoszenia do potęgi o stałym wykładniku naturalnym;
Wiktionary
Wielomian, inaczej suma algebraiczna – wyrażenie algebraiczne będące sumą jednomianów; używane w różnych działach matematyki; przykładowo:
Wikipedia
(1.1) Każdy wielomian zespolony stopnia dodatniego ma pierwiastek.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlɔ̃mʲjãn, AS: vʹi ̯elõmʹi ̯ãn
Wiktionary
przym. wielomianowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który odtwarza wiele wielkości
Wiktionary
mający wiele miejsc siedzących, mieszczący wiele osób
SJP.pl
mający wiele miesięcy, trwający wiele miesięcy itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający wiele miesięcy
Wiktionary
(1.1) Bogaty wujek zapłacił za wielomiesięczną opiekę medyczną swojego siostrzeńca.
(1.1) Wielomiesięczne śledztwo nie przyniosło oczekiwanych rezultatów.
(1.1) Budowa portu była poprzedzona wielomiesięcznymi przygotowaniami.
(1.1) Rozporządzenie podpisano po wielomiesięcznej dyskusji międzyresortowej.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔ̃mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: vʹi ̯elõmʹi ̯ėśẽṇčny
Wiktionary
liczący wiele miliardów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący wiele miliardów czegoś; mający wartość wielu miliardów
Wiktionary
(1.1) Firma odnotowała we wrześniu wielomiliardowe straty.
Wiktionary
liczący wiele milionów czegoś
SJP.pl
mający długość półtorej mili, wynoszący półtorej mili
SJP.pl
trwający wiele minut
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający wiele minut
Wiktionary
wspólny związek miłosny z więcej niż jedną osobą; poliamoria
SJP.pl
zwiększenie dziennej ilości wydalonego moczu powyżej normy fizjologicznej wskutek zaburzeń hormonalnych bądź chorób nerek; poliuria
SJP.pl
Wielomocz, także poliuria – stan, w którym organizm wydala nadmierną ilość moczu. Spowodowany jest najczęściej zaburzeniami zatrzymywania wody przez nerki lub przyjmowaniem zbyt dużej ilości płynów. Według różnych źródeł ilość wydalanego moczu w poliurii wynosi >2,5 bądź >3 litrów na dobę. To, czy dana osoba ma poliurię można dokładniej stwierdzić znając wagę badanej osoby, wiedząc, że o nadmiernym wydalaniu wody mówi się, gdy wynosi ono >30ml/kg/24 h. U dzieci wielomocz można rozpoznać, gdy dobowa objętość moczu wynosi co najmniej 1400 ml/m2/dobę.
Wikipedia
złożony z wielu monitorów, przeznaczony dla wielu monitorów
SJP.pl
lubiący dużo mówić; gadatliwy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) przest. książk. taki, który dużo mówi (także. przen.)
Wiktionary
(1.1) Po niewoli wzrok znowu przywierał do zgasłych końskich oczu, do ich siły wyczerpanej, do oczu przeżytych, a tak niedościgle mądrych, tak udręczająco wielomównych, że w ich wyrazie mieścił się cały jakiś świat (…) W mowie tych źrenic żałosnych, które przymusowo widziały płomień ogniska, bo je raził i nękał, można było wysłuchać słowa (…)
Wiktionary
rzecz. wielomówność ż., wielomówstwo n.
Wiktionary
(1.1) war. wielomowny; wymowny, rozmowny, gadatliwy, elokwentny, rozgadany, rozszczebiotany, roztrajkotany, szczebiotliwy, terkotliwy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. odprzym. mówienie dużej ilości rzeczy lub do tego skłonność
Wiktionary
(1.1) Jeżeli to im wstręt czyni, żeby młodzież zamiast wymowy do wielomówstwa nie przywykła, niech z siebie dają przykład młodszym, a nie przesadzając w dobieraniu słów nadto wybornych, wyrażeń osobliwych, sposobu nadzwyczajnego, niech, jeżeli chcą, ganią wymowę, ale prostym i zwyczajnym mówienia sposobem.
Wiktionary
rzecz. wielomówność ż.
przym. wielomówny
Wiktionary
(1.1) gadatliwość, wielomówność, daw. polilogia
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
obejmujący zasięgiem wiele naczyń krwionośnych
SJP.pl
składający się z grup społecznych o różnych narodowościach
SJP.pl
zawierający grupy ludzi o różnych narodowościach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) złożony z przedstawicieli wielu narodów, narodowości
Wiktionary
1. mający wiele narządów;
2. obejmujący zasięgiem wiele narządów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wielu narządów jednocześnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wiele nasion
Wiktionary
posiadający nawę główną i kilka naw bocznych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kilka naw
Wiktionary
mający wiele nerwów
SJP.pl
posiadający dwa lub więcej podwójnych wiązań, np. tłuszcz wielonienasycony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) chem. o kwasach tłuszczowych: mający dwa lub więcej podwójnych wiązań między atomami węgla w łańcuchu kwasu tłuszczowego
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔ̃ɲɛ̃nasɨˈt͡sɔ̃nɨ, AS: vʹi ̯elõńẽnasycõny
Wiktionary
przestarzale: zwierzę mające wiele nóg
SJP.pl
mający wiele nóg
SJP.pl
obrabiarka wielonożowa
SJP.pl
1. o obrabiarce: skonstruowana do skrawania wieloma nożami jednocześnie;
2. o uchwycie (głowicy): skonstruowany do mocowania wielu nożów
SJP.pl
złożony z wielu obiektów
SJP.pl
w medycynie: charakteryzujący się występowaniem wielu objawów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wiele oczu
Wiktionary
(1.1) O Maryjo, centrum wszechświata (…) Ty większa od Cherubinów wieloocznych i Serafinów sześcioskrzydlnych. sic.
(1.1) Czasem czuję się, jak gdybym był jednouszny, jednooczny, półsercowy… Czasem wszystko mnie mija, żyję tylko połową siebie. A czasem znów jestem wielouszny, wielooczny, wielosercowy; po prostu nie mieszczę siebie w sobie.
Wiktionary
(1.1) wielooki
Wiktionary
składający się z wielu odcinków
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wielu odcinków
Wiktionary
posiadający wiele oddziałów
SJP.pl
posiadający wiele odłamów
SJP.pl
tworzący dwa lub więcej ognisk skupienia światła, np. soczewki wieloogniskowe; multifokalny, progresywny
SJP.pl
posiadający wiele okapów
SJP.pl
mający wiele oczu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. mający wiele oczu
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈːci, AS: vʹi ̯el•oḱi
Wiktionary
(1.1) wielooczny
Wiktionary
posiadający wiele okien
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. mający wiele okien
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔːˈcɛ̃nːɨ, AS: vʹi ̯el•oḱẽ•ny
Wiktionary
składający się z wielu operacji
SJP.pl
posiadający wiele osi
SJP.pl
mający wiele osnów
SJP.pl
1. składający się z wielu osób (np. rodzina wieloosobowa);
2. przeznaczony dla wielu osób (np. wieloosobowy przedział)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony dla wielu osób, mogący pomieścić wiele osób
(1.2) złożony z wielu osób, wykonywany przez wiele osób
Wiktionary
(1.1) Warunki sanitarne w budynkach są tragiczne: ciasne i ciemne wnętrza, wieloosobowe sypialnie, łazienki w piwnicy.
(1.2) Do odpowiedzialności zostaje pociągnięta cała wieloosobowa rodzina.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔːsɔˈbɔvɨ, AS: vʹi ̯el•osobovy
Wiktionary
1. posiadający wiele ostrzy;
2. skonstruowany do skrawania wieloma ostrzami jednocześnie
SJP.pl
posiadający wiele otworów
SJP.pl
dawny rząd roślin obejmujący jaskrowce, magnoliowce i piwoniowce; Polycarpicae
SJP.pl
rząd roślin dwuliściennych, których każdy kwiat wydaje wiele owocków; Polycarpiceae
SJP.pl
przedstawiciel dawnego rzędu roślin obejmującego jaskrowce, magnoliowce i piwoniowce
SJP.pl
o cechach wieloowockowych (rząd roślin)
SJP.pl
sporządzony z wielu owoców
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) złożony z wielu owoców lub ich produktów
Wiktionary
(1.1) Wzięła mnie ochota na sałatkę wieloowocową.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔːvɔˈt͡sɔvɨ, AS: vʹi ̯el•ovocovy
Wiktionary
zgrzewka zawierająca kilka jednostek danego produktu, np. piwa, wody mineralnej; multipak
SJP.pl
wada rozwojowa występująca u ludzi, polegająca na posiadaniu zbyt dużej ilości palców lub paliczków u rąk bądź u nóg; polidaktylia
SJP.pl
mający wiele palców
SJP.pl
1. zakończony kilkoma palcami;
2. mający kończyny o wielu palcach
SJP.pl
złożony z wielu palników
SJP.pl
1. składający się z wielu państw;
2. posiadający obywatelstwo kilku państw
SJP.pl
1. zależny od wielu parametrów;
2. umożliwiający sterowanie wieloma parametrami
SJP.pl
składający się z wielu par, np. kabel wieloparowy
SJP.pl
możliwość udziału w systemie politycznym wielu partii
SJP.pl
Pluralizm polityczny – w państwach demokratycznych jedna z zasad funkcjonowania parlamentarnych systemów partyjnych, polegająca na istnieniu dwóch lub więcej partii politycznych reprezentujących różne programy i orientacje, walczących o zdobycie władzy w państwie. Oznacza wolność funkcjonowania wielu organizacji w państwie. Istotnym wskaźnikiem pluralizmu jest zatem legalność i swoboda działania opozycji politycznej.
Wikipedia
umożliwiający udział wielu partii
SJP.pl
składający się z wielu pasm (np. o drodze, jezdni), działający w wielu pasmach itp.
SJP.pl
mający wiele pięter
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wiele pięter
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpʲjɛ̃nˈtrɔvɨ, AS: vʹi ̯elopʹi ̯ẽntrovy
Wiktionary
w informatyce: cecha aplikacji, języków programowania, systemów operacyjnych oraz innego oprogramowania, pracujących na różnych platformach sprzętowych
SJP.pl
Wieloplatformowość – cecha aplikacji, języków programowania, systemów operacyjnych oraz innego oprogramowania i jego implementacji, pracujących na różnych platformach sprzętowych. Przykładowo, wieloplatformowa aplikacja będzie działać pod kontrolą systemu Microsoft Windows na architekturze x86 oraz systemu Linux na architekturze ARM.
Wikipedia
w informatyce: pracujący na różnych platformach sprzętowych
SJP.pl
dotyczący wielu plemion, należący do wielu plemion
SJP.pl
mający wiele pni
SJP.pl
mający wiele podmiotów
SJP.pl
złożony z wielu pokojów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielopokoleniowe
Wiktionary
przym. wielopokoleniowy
przysł. wielopokoleniowo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) składający się z wielu pokoleń
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpɔkɔlɛ̃ˈɲɔvɨ, AS: vʹi ̯elopokolẽńovy
Wiktionary
rzecz. wielopokoleniowość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wielopola
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpɔˈlãɲĩn, AS: vʹi ̯elopolãńĩn
Wiktionary
rzecz. Wielopole n.
:: fż. wielopolanka ż.
przym. wielopolski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wielopola
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpɔˈlãnka, AS: vʹi ̯elopolãnka
Wiktionary
rzecz. Wielopole n.
:: fm. wielopolanin m.
przym. wielopolski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i dzielnic w Polsce;
(1.2) jedna z ulic w Krakowie, w dzielnicy Stare Miasto;
(1.3) geogr. wieś na Słowacji, w kraju preszowskim;
(1.4) zob. Wielopole Skrzyńskie.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔˈpɔlɛ, AS: vʹi ̯elopole
Wiktionary
rzecz. wielopolanin m., wielopolanka ż.
przym. wielopolski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Wielopolem, dotyczący Wielopola
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔˈpɔlsʲci, AS: vʹi ̯elopolsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wielopole n., wielopolanin m., wielopolanka ż.
Wiktionary
rodzina grzybów nadrzewnych lub naziemnych z klasy podstawczaków; żagwiowate
SJP.pl
1. gwiazda wieloporowata - gatunek grzybów z rodziny gwiazdoszowatych;
2. o cechach wieloporowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wielopostaciowe, występujące w różnych formach
(1.2) biol. chem. miner. występowanie czegoś w wielu postaciach, przy zachowaniu cech jednego gatunku, rodzaju itp.
Wiktionary
Wikipedia
przym. wielopostaciowy
Wiktionary
(1.1) polimorficzność, polimorfizm, heteromorfizm
(1.2) polimorfizm
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wiele rozpoznawalnych form
(1.2) taki, który składa się z wielu osób
(1.3) miner. chem. biol. taki, który w ramach jednego rodzaju może przybierać różne postacie
Wiktionary
(1.2) Często tworzono figury monumentalne i kompozycje wielopostaciowe. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpɔstaˈt͡ɕɔvɨ, AS: vʹi ̯elopostaćovy
Wiktionary
rzecz. wielopostaciowość ż.
Wiktionary
(1.1) wieloraki, wielostronny
(1.3) polimorficzny, wielokształtny, różnokształtny
Wiktionary
mający wiele powłok
SJP.pl
mający wiele poziomów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wiele poziomów
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpɔʑɔ̃ˈmɔvɨ, AS: vʹi ̯elopoźõmovy
Wiktionary
przysł. wielopoziomowo
rzecz. wielopoziomowość
Wiktionary
praca dla więcej niż jednego pracodawcy
SJP.pl
Wielopraca (ang. multiwork lub multiple jobholding) – świadczenie pracy albo wykonywanie zadań dla co najmniej dwóch, niezależnych od siebie pracodawców.
Wielopraca jest efektem rozwoju elastycznych metod zatrudnienia oraz elastycznego czasu pracy i może być potencjalnym remedium na złagodzenie problemu niedoboru talentów na rynku pracy, jak również wpływać może na tworzenie nowych miejsc pracy. Termin nie jest tożsamy z wieloetatowością, ponieważ polega na świadczeniu pracy dla co najmniej dwóch organizacji w ramach jednego etatu lub innej formy zatrudnienia. Nie jest też tożsamy z wielozadaniowością, która polega na łączeniu wielu zadań w jednym przedsiębiorstwie.
Wikipedia
Wieloprocesorowość – architektura komputerowa, mająca na celu zwiększenie mocy obliczeniowej komputera poprzez wykorzystanie kilku procesorów.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) inform. mający wiele procesorów
Wiktionary
w informatyce: możliwość jednoczesnej obsługi wielu zadań (programów); wielozadaniowość
SJP.pl
w informatyce: umożliwiający jednoczesną obsługę wielu zadań (programów); wielozadaniowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wojsk. mający wiele prowadnic
Wiktionary
1. składający się z wielu punktów;
2. mający wymiar wielu punktów (np. czcionka)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielopłaszczyznowe; cecha tych, którzy są wielopłaszczyznowi
Wiktionary
przym. wielopłaszczyznowy
przysł. wielopłaszczyznowo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) znajdujący się na wielu płaszczyznach, mający wiele płaszczyzn
(1.2) przen. uwzględniający wiele aspektów, mający ich wiele
Wiktionary
(1.1) Ta gra jest wielopłaszczyznowa.
(1.2) Opisu mechanizmów rozwoju wsi i rolnictwa nie można zamknąć jedynie w ramach teorii ekonomicznych. Jest on bowiem procesem wielopłaszczyznowym - obejmuje zjawiska o charakterze ekonomicznym, społecznym, kulturowym i politycznym.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpwaʃt͡ʃɨzˈnɔvɨ, AS: vʹi ̯elopu̯aščyznovy
Wiktionary
rzecz. wielopłaszczyznowość
przysł. wielopłaszczyznowo
Wiktionary
(1.1) wieloplanowy
(1.2) skomplikowany, wieloaspektowy, wielostronny, złożony, zróżnicowany, wielowarstwowy, wielowątkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. samolot posiadający więcej niż dwa płaty nośne
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlɔpwat, AS: vʹi ̯elopu̯at
Wiktionary
rzecz. wielopłatowiec m.
przym. wielopłatowy
Wiktionary
(1.1) wielopłatowiec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) lotn. zob. wielopłat.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔpwaˈtɔvʲjɛt͡s, AS: vʹi ̯elopu̯atovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. wielopłat
przym. wielopłatowy
Wiktionary
rodzina ryb kostnych z podgromady wielopłetwych; miastugi, wielopłetwcowate
SJP.pl
rząd ryb promieniopłetwych
SJP.pl
Wielopłetwcokształtne (Polypteriformes) – monotypowy rząd ryb kostnoszkieletowych (Osteichthyes), zaliczany do rzędu Cladistii (Cladistii jest traktowana przez niektóre ujęcia systematyczne jako infragromada w obrębie ryb promieniopłetwych). Jest taksonem siostrzanym dla Actinopteri, obejmującego wszystkie pozostałe ryby promieniopłetwe. Najstarsze znane szczątki kopalne wielopłetwcokształtnych pochodzą ze środkowej kredy Afryki i późnej kredy Ameryki Południowej.
Wikipedia
o cechach wielopłetwcokształtnych (rząd ryb)
SJP.pl
rodzina drapieżnych ryb promieniopłetwych z rzędu wielopłetwcokształtnych; miastugi, wielopłetwce
SJP.pl
Wielopłetwcowate (Polypteridae) – rodzina słodkowodnych, drapieżnych ryb kostnoszkieletowych z rzędu wielopłetwcokształtnych (Polypteriformes).
Wikipedia
o cechach wielopłetwcowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
podgromada ryb kostnych obejmująca około 10 gatunków występujących współcześnie wyłącznie w wodach słodkich tropikalnej części Afryki; ramieniopłetwe
SJP.pl
Ramieniopłetwe, wielopłetwe (Brachiopterygii) – w tradycyjnej klasyfikacji biologicznej podgromada ryb kostnych (Osteichthyes) obejmująca rząd wielopłetwcokształtnych (Polypteriformes) z kilkunastoma gatunkami słodkowodnymi. W zapisie kopalnym znane są szczątki tych ryb pochodzące ze środkowej kredy Afryki i późnej kredy Ameryki Południowej. Ramieniopłetwe uważane były dawniej za relikty linii ewolucyjnej prowadzącej do ryb kostnochrzęstnych (Chondrostei). Obecnie hipoteza ta nie jest już akceptowana – wielopłetwcokształtne zaliczane są do ryb promieniopłetwych (Actinopterygii).
Wikipedia
ryba słodkowodna z rodziny wielopłetwcowatych; miastuga
SJP.pl
Wielopłetwiec, miastuga (Polypterus bichir) – gatunek drapieżnej, słodkowodnej ryby z rodziny wielopłetwcowatych (Polypteridae). Jest gatunkiem typowym rodzaju Polypterus.
Wikipedia
o cechach wielopłetwych (podgromada ryb)
SJP.pl
składający się z wielu płyt
SJP.pl
Ciąża wielopłodowa (pot. ciąża mnoga) – ciąża występująca w przypadku jednoczesnego rozwoju wewnątrz macicy więcej niż jednego zarodka. U człowieka, u którego zwykle rozwija się jeden płód, najczęstszym typem tego rodzaju ciąży jest ciąża dwupłodowa nazywana ciążą bliźniaczą. Możliwa jest ciąża wielopłodowa, w której poszczególne płody pochodzą z dwóch oddalonych od siebie w czasie zapłodnień.
Wikipedia
1. konne lub ciągnikowe narzędzie do międzyrzędowej uprawy roślin;
2. narzędzie wieloczynnościowe
SJP.pl
reprezentowany przez wiele jednostek, rodzajów; różnorodny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wiele form
Wiktionary
przysł. wielce
rzecz. wielorakość ż.
Wiktionary
(1.1) różnoraki, rozmaity, różnorodny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielorakie; cecha tych, którzy są wieloracy
Wiktionary
rzecz. wielorak m., wieloraczki nmos.
przym. wieloraki
przysł. wielorako, wielce
Wiktionary
(1.1) różnorodność
Wiktionary
mający wiele ramion, odnóg itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wielorasowe
Wiktionary
przym. wielorasowy
Wiktionary
przedmiot wielorazowego użytku
SJP.pl
cecha czegoś przeznaczonego do użycia wiele razy
SJP.pl
1. zachodzący wiele razy;
2. przeznaczony do użycia wiele razy
SJP.pl
mający wiele rdzeni, np. wielordzeniowy procesor
SJP.pl
Wielordzenność – wada drewna z grupy wad budowy, polegająca na występowaniu na przekroju poprzecznym drewna dwóch lub więcej rdzeni.
Wielordzenność występuje często łącznie ze spłaszczeniem i zakorkiem. Rdzenie otoczone są wspólnymi słojami, oraz słojami indywidualnymi każdego rdzenia. Często najmłodsze słoje obu rdzeni (widoczne na przekroju poprzecznym) oddzielone są warstwą kory, wrośniętej w pień tworząc zakorek.
Wikipedia
mający wiele rąk
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wiele rąk
Wiktionary
kobieta lub samica u zwierząt, która rodziła już wielokrotnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. w ginekologii: kobieta, która rodziła więcej niż jeden raz lub kobieta w ciąży, która rodziła już co najmniej jeden raz
(1.2) zool. samica ssaków, która kilkakrotnie wydawała potomstwo
Wiktionary
Wieloródka w ginekologii: kobieta, która urodziła więcej niż jedno dziecko, lub ciężarna, która już co najmniej raz rodziła.
W zależności czy to pierwsza ciąża czy kolejna można zauważyć różnice:
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔˈrutka, AS: vʹi ̯elorutka
Wiktionary
rzadko: różnorodny, wieloraki
SJP.pl
mający wiele rodzajów
SJP.pl
przeznaczony dla wielu rodzin, mieszczący wiele rodzin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony do użytku dla wielu rodzin
Wiktionary
(1.1) W sumie w 17 sektorach zmieści się 7030 grobów - od pojedynczych, poprzez wielorodzinne, do podziemnych krypt i grobowców.
Wiktionary
owca wieloroga - rasa owiec z dwiema parami rogów
SJP.pl
o samicy zwierzęcia: taka, która ma ruję więcej niż raz w roku; poliestralny
SJP.pl
trwający wiele rund
SJP.pl
wielki ssak morski o poziomej płetwie ogonowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. gwiazdozbiór równikowy;
Wiktionary
Wieloryb – potoczna nazwa niektórych ssaków z rzędu waleni o większych rozmiarach. Wieloryby są największymi zwierzętami zamieszkującymi Ziemię (pod względem długości ciała przegrywają jednak ze wstężnicami). Od wieków poławiane dla mięsa, a przede wszystkim dla tłuszczu i spermacetu.
Wikipedia
IPA: vʲjɛˈlɔrɨp, AS: vʹi ̯eloryp
Wiktionary
rzecz. wieloryb mzw., wielorybek mzw., wielorybnik mos./mrz., wielorybnictwo n.
przym. wielorybi, wielorybniczy
Wiktionary
(1.1) skr. Cet
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: wieloryb
(1.2) mały wieloryb
Wiktionary
(1.1) Za samicą płynął wielorybek.
Wiktionary
rzecz. wieloryb mzw., Wieloryb mzw., wielorybię n., narybek mrz.
przym. wielorybi
Wiktionary
przymiotnik od: wieloryb
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wielorybem, dotyczący wieloryba
(1.2) podobny do wieloryba
Wiktionary
(1.1) Król jednak zastrzegł sobie prawo do wielorybich języków, uważanych najwyraźniej za najlepszy kąsek.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈrɨbʲi, AS: vʹi ̯elorybʹi
Wiktionary
rzecz. wieloryb m., Wieloryb m., wielorybek m., wielorybiątko n., wielorybnik m., wielorybnictwo n., wielorybię n., narybek mrz.
przym. wielorybniczy
Wiktionary
młode wieloryba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: wielorybię (młode wieloryba)
Wiktionary
(1.1) Samica nie opuszcza wielorybiątka ani na krok.
Wiktionary
rzecz. wieloryb mzw., wielorybię n.
przym. wielorybi
Wiktionary
(1.1) wielorybię
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. młode wieloryba
Wiktionary
rzecz. wieloryb mzw., wielorybek mzw., wielorybnictwo n., wielorybnik mos./mzw./mrz.
przym. wielorybi, wielorybniczy
Wiktionary
(1.1) wielorybek
Wiktionary
połowy wielorybów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polowanie na walenie w celu pozyskania olbrotu, fiszbinu czy ambry;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wielorybnictwo przybrzeżne na małą skalę jest w niektórych krajach dozwolone.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔrɨbʲˈɲit͡stfɔ, AS: vʹi ̯elorybʹńictfo
Wiktionary
rzecz. wieloryb m., wielorybnik m., Wieloryb mzw., wielorybię n.
przym. wielorybniczy, wielorybi
Wiktionary
dotyczący wielorybnictwa lub wielorybnika
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wielorybnictwem, dotyczący wielorybnictwa
Wiktionary
rzecz. wielorybnictwo n., wielorybnik mos./mzw., wieloryb mzw., Wieloryb mzw.
przym. wielorybi
Wiktionary
człowiek trudniący się połowem wielorybów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ryb. człowiek trudniący się zawodowo połowem wielorybów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) mar. statek wielorybniczy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) zool. skorupiak z rzędu podbrzusznych
Wiktionary
(1.1) Kiedyś wielorybnicy zachodzili do naszej tawerny.
(1.1) Wyspa Jan Mayen przez wiele lat stanowiła bazę wielorybników.
(2.1) Podali, że jakiś wielorybnik zatonął z całą załogą.
(2.1) Mam na moim wielorybniku pięciu harpunników.
(3.1) Spreparowany wielorybnik stał na biurku kapitana.
Wiktionary
rzecz. wieloryb mzw., wielorybnictwo n., Wieloryb mzw., wielorybię n.
przym. wielorybniczy, wielorybi
Wiktionary
mający wiele rzędów
SJP.pl
mający wiele sal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mnogość, duża ilość czegoś
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯elość
Wiktionary
licz. wiele
przym. wielki
przysł. wielce, wiele
zaim. wiele
Wiktionary
bryła ograniczona powierzchnią, na którą składa się skończona liczba figur wielokątnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. ograniczona bryła geometryczna, której powierzchnia jest złożona wyłącznie z wielokątów;
Wiktionary
Wielościan – bryła geometryczna, ograniczona przez tak zwaną powierzchnię wielościenną, czyli powierzchnię utworzoną z wielokątów o rozłącznych wnętrzach i każdym boku wspólnym dla dwóch wielokątów.
Każdy wielościan utworzony jest z:
Wikipedia
(1.1) Istnieje pięć wielościanów foremnych.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlɔɕt͡ɕãn, AS: vʹi ̯elośćãn
Wiktionary
rzecz. wielościenność ż.
przym. wielościenny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) geom. taki, który ma wiele ścian
Wiktionary
rzecz. wielościan m., wielościenność ż.
Wiktionary
złożony z wielu segmentów
SJP.pl
złożony z wielu serii, powstały w wielu częściach, odcinkach
SJP.pl
obejmujący wiele sesji
SJP.pl
mający wieleset lat, trwający wieleset lat itp.; wielusetletni
SJP.pl
liczący wieleset tysięcy czegoś; wielusettysięczny
SJP.pl
związek nieorganiczny powstały przez rozpuszczenie siarki w siarczkach alkalicznych; polisiarczek
SJP.pl
kauczuk wielosiarczkowy - syntetyczny kauczuk stosowany m.in. do wyrobu powłok, klejów, kabli, oraz modyfikacji żywic epoksydowych; kauczuk polisiarczkowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Polemonium|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wielosiłowatych o pierzasto podzielonych liściach i dzwonkowatych kwiatach;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. wielosiłowate nmos.
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu wrzosowców
SJP.pl
Wielosiłowate (Polemoniaceae Juss.) – rodzina roślin z rzędu wrzosowców. Należy do niej 385 gatunków dzielonych na 18 rodzajów. Występują na półkuli północnej oraz we wschodniej części Ameryki Południowej. W klimacie umiarkowanym rośliny zielne, w Ameryce Środkowej i Południowej głównie rośliny zdrewniałe i pnącza, zwykle o okazałych kwiatach. Centrum zróżnicowania stanowią kontynenty amerykańskie. W Eurazji występuje tylko rodzaj wielosił (Polemonium) i jeden gatunek z rodzaju floks (Phlox). W Polsce występuje jeden gatunek rodzimy (wielosił błękitny), kilka gatunków jest uprawianych, przy czym niektóre z rodzaju floks przejściowo dziczeją.
Wikipedia
o cechach wielosiłowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych; rurkokwiatowiec
SJP.pl
rodzaj ćwiczenia sportowego dla biegaczy
SJP.pl
o cechach wieloskrzydłych (rząd owadów)
SJP.pl
o cechach wieloskrzydłych (rząd owadów)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wiele skrzydeł
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈskʃɨdwɨ, AS: vʹi ̯eloskšydu̯y
Wiktionary
przym. wielkoskrzydły
Wiktionary
złożony z wielu składników
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wielu składników
Wiktionary
(1.1) Niektóre nawozy wieloskładnikowe zawierają wapń.
Wiktionary
(1.1) wieloelementowy
Wiktionary
występujący w wielu smakach
SJP.pl
terpużka wielosmużka - gatunek ryby z rodziny terpugowatych; Oxylebius pictus
SJP.pl
dotyczący wielu specjalizacji
SJP.pl
system wielostanowiskowy - wieloprogramowy, scentralizowany system operacyjny, pozwalający na rozpoczęcie i jednoczesne wykonywanie zadania przez wielu użytkowników niezależnych od siebie, dzięki zainstalowaniu pewnej liczby terminali
SJP.pl
mający wiele stopni, etapów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wiele stopni, zachodzący etapami
Wiktionary
(1.1) Opracowano nowe sposoby regulacji ilości doprowadzanego powietrza do kanału grzewczego baterii koksowniczej, ze szczególnym uwzględnieniem baterii o wielostopniowym doprowadzeniu powietrza.
Wiktionary
przysł. wielostopniowo
Wiktionary
(1.1) wieloetapowy, wielofazowy
Wiktionary
składający się z wielu stronic
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma wiele stron, stronic
Wiktionary
(1.1) Lekarz potwierdza, że otrzymali wielostronicową instrukcję co robić krok po kroku, aby powstrzymać epidemię.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielostronne; cecha tych, którzy są wielostronni
Wiktionary
przym. wielostronny
przysł. wielostronnie
Wiktionary
rozpatrywany z wielu stron, aspektów; mający wiele stron, aspektów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający wiele stron, aspektów; dotyczący wielu zagadnień
(1.2) podejmowany przez wiele stron
Wiktionary
rzecz. wielostronność ż.
przysł. wielostronnie
Wiktionary
(1.1) wieloaspektowy, wielokierunkowy, wieloplanowy, wielopłaszczyznowy, wielopostaciowy, wielopoziomowy, wielotorowy, wielowarstwowy, wielowymiarowy, wszechstronny
(1.2) multilateralny
Wiktionary
o instrumentach muzycznych: mający wiele strun; wielostrunowy
SJP.pl
o instrumentach muzycznych: mający wiele strun; wielostrunny
SJP.pl
o ręcznej broni palnej: mieszczący w magazynku wiele nabojów
SJP.pl
hipotetyczny zbiór wszystkich wszechświatów (uniwersów), popularny w komiksach; multiwersum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) hipotetyczny zbiór wielu wszechświatów;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zgodnie z hipotezą wieloświata wszechświat to jeszcze nie wszystko, co fizycznie istnieje.
Wiktionary
przym. wieloświatowy
Wiktionary
(1.1) multiwersum
Wiktionary
zawierający wiele świec
SJP.pl
złożony z co najmniej dwóch sylab; wielozgłoskowy
SJP.pl
przedstawiciel gromady pierścienic występujących w morzach i oceanach, prowadzących tryb życia głównie denny lub osiadły
SJP.pl
przedstawiciel gromady pierścienic występujących w morzach i oceanach, prowadzących tryb życia głównie denny lub osiadły
SJP.pl
Wikipedia
gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych, np. wieloszpon szary
SJP.pl
kilka sztuk tego samego towaru
SJP.pl
drobny mięczak morski; chiton
SJP.pl
składający się z wielu tematów, dotyczący wielu tematów; wielotematyczny
SJP.pl
składający się z wielu tematów, dotyczący wielu tematów; wielotematowy
SJP.pl
składający się z wielu tomów, zawarty w wielu tomach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wielu tomów
Wiktionary
dźwięk składający się z kilku tonów
SJP.pl
Wieloton – dźwięk składający się z tonów o dowolnej częstotliwości.
Wyróżnia się następujące jego typy:
Wikipedia
składający się z wielu tonów (odcieni)
SJP.pl
ciężarówka przeznaczona do transportu wielotonowego ładunku
SJP.pl
a) ważący wiele ton;
b) mieszczący wiele ton czegoś;
c) mogący unieść wiele ton
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o ciężarze wielu ton
(1.2) o wielu odcieniach
Wiktionary
rzecz. wielotonówka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) med. mający wiele torbieli
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔtɔrbʲjɛlɔˈvatɨ, AS: vʹi ̯elotorbʹi ̯elovaty
Wiktionary
1. składający się z wielu torów, podzielony na wiele torów;
2. prowadzony, realizowany równolegle wieloma sposobami, metodami
SJP.pl
Wielotów (niem. Weltho, łuż. Wjeltow) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin, przy drodze wojewódzkiej nr 285.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
zespół kół łańcuchowych na osi tylnego koła roweru
SJP.pl
Wikipedia
mający wiele tygodni, trwający wiele tygodni itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający wiele tygodni
Wiktionary
(1.1) Historia reklamacji składanej przez Wiesławę Wnętrzak jest typowa. Sklep przyjmuje uwagi, deklaruje pomoc, a potem zaczynają się wielotygodniowe, a nawet kilkumiesięczne przepychanki.
(1.1) Piotr bez negocjacji zgadzał się na ceny, które proponowali mu podwykonawcy i dostawcy, bez mrugnięcia okiem przyjmował wielotygodniowe, a nawet wielomiesięczne opóźnienia płatności swoich klientów, nie mówiąc już o tym, że proponował im umiarkowane ceny i nigdy nie targował się, gdy prosili, żeby je obniżył.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔtɨɡɔdʲˈɲɔvɨ, AS: vʹi ̯elotygodʹńovy
Wiktionary
w łowiectwie: kozioł lub samica jelenia, który wskutek uszkodzenia możdżenia ma więcej niż dwie tyki w porożu
SJP.pl
w łowiectwie: nieprawidłowość poroża u jeleniowatych, polegająca na odrastaniu więcej niż dwóch odrębnych tyk
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liczący wiele tysięcy
Wiktionary
(1.1) Wielotysięczny tłum wznosił gromkie okrzyki.
Wiktionary
(1.1) wielesettysięczny
Wiktionary
taki, który obejmuje wiele tłoków, jest poruszany za pomocą wielu tłoków, np. maszyna wielotłokowa
SJP.pl
1. mający wiele ust;
2. pochodzący z wielu ust
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma wiele uszu
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) inform. telekom. mogący obsługiwać wielu użytkowników na raz
Wiktionary
potocznie: karta wielowalutowa - - karta płatnicza umożliwiająca przypisanie do niej kilku rachunków bankowych prowadzonych w walutach obcych
SJP.pl
1. dotyczący wielu walut, obsługujący wiele walut itp.;
2. karta wielowalutowa - karta płatnicza umożliwiająca przypisanie do niej kilku rachunków bankowych prowadzonych w walutach obcych
SJP.pl
w oponach samochodowych: element składający się z kilku warstw tkaniny nagumowanej, różnej szerokości i średnicy; wielowarstwka
SJP.pl
w oponach samochodowych: element składający się z kilku warstw tkaniny nagumowanej, różnej szerokości i średnicy; wielowarstka
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) wieloma warstwami
Wiktionary
rzecz. wielowarstwowość ż.
przym. wielowarstwowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielowarstwowe; cecha tych, którzy są wielowarstwowi
Wiktionary
przym. wielowarstwowy
przysł. wielowarstwowo
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma wiele warstw
(1.2) przen. taki, który można rozpatrywać na wiele sposobów, pod wieloma względami
Wiktionary
rzecz. wielowarstwowość ż.
przysł. wielowarstwowo
Wiktionary
(1.1) kompozytowy
Wiktionary
robotnik obsługujący jednocześnie kilka maszyn, warsztatów
SJP.pl
1. cecha czegoś mającego lub wykorzystującego wiele wątków;
2. cecha czegoś dotyczącego wielu czynności lub wielu tematów;
3. cecha osoby potrafiącej skupić się na wielu czynnościach lub wielu tematach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wielowątkowe
Wiktionary
Wielowątkowość (ang. multithreading) – cecha systemu operacyjnego, dzięki której w ramach jednego procesu może być wykonywanych kilka zadań nazywanych wątkami. Nowe zadania to kolejne ciągi instrukcji realizowane do pewnego stopnia niezależnie. Wszystkie wątki (zadania) w ramach tego samego procesu współdzielą tę samą wirtualną przestrzeń adresową zawierającą kod programu i jego dane.
Wikipedia
przym. wielowątkowy
Wiktionary
1. mający wiele wątków, obejmujący wiele wątków, wykorzystujący wiele wątków itp.;
2.
a) umiejący skupić się jednocześnie na wielu myślach lub czynnościach;
b) właściwy komuś umiejącemu skupić się jednocześnie na wielu myślach lub czynnościach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liter. film. obejmujący wiele wątków, złożony z wielu wątków
Wiktionary
rzecz. wielowątkowość ż.
Wiktionary
składający się z wielu wektorów
SJP.pl
składający się z wielu wersów
SJP.pl
cecha czegoś trwającego wiele wieków
SJP.pl
mający wiele wieków, trwający wiele wieków; długowiekowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trwający wiele wieków, istniejący wiele wieków
Wiktionary
(1.1) Aabenraa posiada wielowiekowe tradycje ośrodka rybołówstwa i przemysłu rybnego.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔvʲjɛˈkɔvɨ, AS: vʹi ̯elovʹi ̯ekovy
Wiktionary
(1.1) długowiekowy
Wiktionary
składający się z wielu wierszy
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: wielowiejski] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) spoż. zawierający wiele witamin
Wiktionary
(1.1) (…) mówiąc o superżywności, nie chodzi nam o suplementy wielowitaminowe czy wyciągi z egzotycznych roślin. Te nadzwyczajne produkty to warzywa i owoce oraz kilka innych popularnych składników diety.
Wiktionary
układ o wielu końcówkach lub wielu parach końcówek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biol. posiadający wiekszą liczbę wodniczek
Wiktionary
(1.1) Również może składać się z polimorficznych, wielowodniczkowych lipoblastów z dziwacznymi, hiperchromatycznymi, półokrągłymi jądrami.
Wiktionary
o cząsteczce: złożony z wielu grup wodorotlenowych
SJP.pl
w medycynie: nadmierne nagromadzenie się wód płodowych (powyżej 2000 ml) w worku owodniowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. występująca w czasie ciąży anomalia, w której ilość płynów zawartych w błonach płodowych jest nadmierna;
Wiktionary
Wielowodzie (łac. polyhydramnion, ang. polyhydroamniosis) – nadmierna ilość płynu owodniowego w czasie ciąży. Wielowodzie rozpoznaje się, gdy ilość płynu w III trymestrze ciąży wynosi ponad 2000 ml albo gdy wskaźnik AFI wynosi >25.
Wikipedia
rzecz. bezwodzie n., woda ż.
Wiktionary
układ mikrofalowy zawierający co najmniej dwa wrota
SJP.pl
Wikipedia
w trekkingu: wyposażony w wiele punktów asekuracyjnych, dłuższy niż długość jednego wyciągu, np. droga wielowyciągowa
SJP.pl
składający się z wielu wydziałów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielowymiarowe; cecha tych, którzy są wielowymiarowi
Wiktionary
przym. wielowymiarowy
przysł. wielowymiarowo
Wiktionary
część wału z symetrycznie rozmieszczonymi na obwodzie wypustami; wałek wielowypustowy, wieloklin
SJP.pl
funkcjonowanie w jakiejś grupie społecznej różnych wyznań religijnych
SJP.pl
związany z różnymi wyznaniami religijnymi
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) złożony z przedstawicieli wielu wyznań
Wiktionary
(1.1) W wielowyznaniowej armii Andersa, która była odwzorowaniem przedwojennej Polski na obczyźnie — w Rosji, na Bliskim Wschodzie czy we Włoszech, po porannym apelu, w niedzielę wywoływano żołnierzy różnych wyznań i rozprowadzano po odpowiednich nabożeństwach.
Wiktionary
rzecz. wielowyznaniowość ż.
przysł. wielowyznaniowo
Wiktionary
1. umiejętność poprawnego wykonywania wielu czynności jednocześnie; multitasking;
2. w informatyce: możliwość jednoczesnej obsługi wielu zadań (programów); wieloprogramowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wielozadaniowe
Wiktionary
Wielozadaniowość – cecha systemu operacyjnego umożliwiająca równoczesne wykonywanie więcej niż jednego procesu (programu). Zwykle za poprawną realizację wielozadaniowości odpowiedzialne jest jądro systemu operacyjnego.
Wikipedia
przym. wielozadaniowy
przysł. wielozadaniowie
Wiktionary
1. mogący spełniać wiele zadań;
2. w informatyce: umożliwiający jednoczesną obsługę wielu zadań (programów); wieloprogramowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który może wykonywać wiele różnych zadań
Wiktionary
rzecz. wielozadaniowość ż.
Wiktionary
obejmujący wiele zakresów, działający w wielu zakresach
SJP.pl
Poliembrionia, wielozarodkowość – zdolność do powstawania kilku lub większej liczby zarodków z jednej komórki jajowej, jest specyficznym typem rozmnażania bezpłciowego zwierząt i roślin.
Wikipedia
potocznie: osoba, która potrafi wykonywać wiele (kilka) zawodów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. człowiek umiejący wykonywać wiele zawodów
Wiktionary
(1.1) Robotnice są zakodowane wyłącznie na pracę. Są wielozawodowcami. W zależności od aktualnej potrzeby zajmują się sprzątaniem, pielęgnowaniem larw, budową plasterastrów, stróżowaniem u wejścia, zbieraniem pokarmu etc.
Wiktionary
składający się z wielu zbóż lub z ziaren wielu zbóż
SJP.pl
składający się z wielu zdań
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który liczy wiele zdań, jest złożony z wielu zdań
Wiktionary
(1.1) Dyskurs jest tu rozumiany jako wielozdaniowa wypowiedź, gdzie poszczególne jej wyrażenia składowe mogą być powiązane relacjami anaforycznymi (…)
Wiktionary
rzecz. zdanie n.
przym. zdaniowy
Wiktionary
1. korniczek wielozębny - gatunek chrząszcza z rodziny kornikowatych;
2. melonogłów wielozębny - gatunek ssaka z rodziny delfinowatych; delfin grubogłowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. o osobach mający wiele zębów
(1.2) książk. o przedmiotach mający wiele zębów (ostrzy)
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈzɛ̃mbnɨ, AS: vʹi ̯elozẽmbny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. przest. mężczyzna mający kilka żon jednocześnie
Wiktionary
rzecz. wielożenność ż., wielożeństwo n., wielożon m.
przym. wielożenny
Wiktionary
(1.1) wielożon
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wielożenne; cecha tego, kto wielożenny
Wiktionary
(1.1) Był to rzecznik prasowy rządu, Jerzy Urban, wszechstronny kurdupel, o którym nawet życzliwi mu wyrażali sąd (biorąc jego wielożenność pod uwagę), że jeśli kobiety wychodzą za takich facetów, to znaczy, że kobieta gotowa jest wyjść za wszystko, co skacze po tej ziemi.
Wiktionary
przym. wielożenny
rzecz. wielożeniec m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, w którym mężczyzna ma jednocześnie wiele żon
(1.2) o mężczyźnie: mający kilka żon jednocześnie
Wiktionary
(1.1) Jakikolwiek bowiem typ kojarzenia małżeńskiego, monogamiczny czy wielożenny, uprawia dane społeczeństwo - zdrada kobiety stanowi poważne zagrożenie dla interesów rozrodczych mężczyzny (…).
Wiktionary
rzecz. wielożenność ż., wielożeniec m., wielożeństwo n.
Wiktionary
forma małżeństwa, w której jeden mężczyzna ma równocześnie kilka żon, dawniej rozpowszechniona w krajach islamu, Chinach, Afryce i Oceanii; poliginia; poligynia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) forma małżeństwa, w której mężczyzna jest żonaty jednocześnie z dwiema lub więcej kobietami
Wiktionary
Poligynia, poliginia (stgr. πολύς polys, liczny, i γυνή gyne, kobieta), wielożeństwo – jedna z form poligamii. U ludzi jest to związek jednego mężczyzny z więcej niż jedną kobietą w tym samym czasie (niekiedy kobiety te są blisko spokrewnione). W ujęciu zoologicznym termin ten oznacza związek osobnika płci męskiej z więcej niż jednym osobnikiem płci żeńskiej.
Wikipedia
(1.1) Politycy obawiają się, że wprowadzenie nowych zasad zawierania małżeństwa spowoduje legalizację w Niemczech wielożeństwa.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlɔˈʒɛ̃j̃stfɔ, AS: vʹi ̯eložẽĩ ̯stfo
Wiktionary
rzecz. wielożeniec m.
przym. wielożenny
Wiktionary
(1.1) poliginia, poligynia
Wiktionary
w zoologii: żywienie się kilkoma rodzajami pokarmów, np. mięsnym i roślinnym; wszystkożerność, polifagia, polifagizm
SJP.pl
Polifagizm (gr. πολύ – wiele, φαΐ – jedzenie), wielożerność – brak specjalizacji pokarmowej, wykorzystywanie jako pokarmu różnych gatunków organizmów. Polifagi (łac. polyphaga, pleophaga), nazywane też organizmami wielożernymi, nie wykazują wybiórczości pokarmowej. Przykładami polifagów są człowiek i dzik.
Organizmy o dużym zakresie tolerancji w odniesieniu do pobieranych pokarmów nazywane są euryfagami (euryphaga).
Wikipedia
w zoologii: odżywiający się różnymi rodzajami pokarmu; polifagiczny, wszystkożerny
SJP.pl
wyraz złożony z wielu zgłosek
SJP.pl
złożony z co najmniej dwóch sylab; wielosylabowy
SJP.pl
mający wiele rodzajów ziaren
SJP.pl
przebiegający na wiele zmian, wykonywany na wiele zmian
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób wieloznaczny
Wiktionary
(1.1) Jej sposób postępowania może być odebrany wieloznacznie.
Wiktionary
rzecz. wieloznaczność ż.
przym. wieloznaczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wieloznacznie
SJP.pl
wyraz mający kilka znaczeń
SJP.pl
Wieloznacznik, symbol maski, znak globalny, metaznak, symbol wieloznaczny – nazwa symbolu stosowanego w informatyce w procedurach wyszukiwania ciągów znaków w dokumentach tekstowych i w zbiorach informacji o charakterze tekstowym. Wieloznaczniki używane są do konstruowania wzorców wyszukania (tzw. masek), w których symbol wieloznaczny zastępuje jeden lub więcej znaków pisarskich (tj. nie tylko litery i cyfry, ale także inne znaki występujące w tekstach – interpunkcyjne, matematyczne itp.).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co ma wiele znaczeń;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛlɔˈznat͡ʃnɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯eloznačność
Wiktionary
przym. wieloznaczny
przysł. wieloznacznie
Wiktionary
(1.1) polisemia
Wiktionary
mający wiele znaczeń
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający liczne znaczenia
Wiktionary
(1.1) Trudno jest zrobić taką małą i wieloznaczną ikonę aplikacji?
Wiktionary
rzecz. wieloznaczność ż.
przysł. wieloznacznie
Wiktionary
(1.1) niejednoznaczny
Wiktionary
składający się z wielu zwrotek
SJP.pl
wydrukowany na wielu łamach
SJP.pl
posiadający kilka łodyg
SJP.pl
miasto w Rosji
SJP.pl
Wielsk (ros. Вельск) – miasto w północnej Rosji, na terenie obwodu archangielskiego, w północno-wschodniej Europie, na lewym brzegu rzeki Waga.
Miejscowość jest ośrodkiem administracyjnym rejonu wielskiego i liczy 26.297 mieszkańców (1 stycznia 2005 r.).
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w centralnej Polsce;
Wiktionary
Wieluń (łac. Velun, ros. Велюнь, jid. וויעלון, cz. Věluň) – miasto w woj. łódzkim, na krańcu Wyżyny Wieluńskiej, siedziba powiatu wieluńskiego oraz gminy Wieluń. Stolica ziemi wieluńskiej (krainy historycznej).
Wikipedia
(1.1) Wieluń był pierwszym zbombardowanym miastem podczas II wojny światowej.
(1.1) W wypadku pod Wieluniem zginęły cztery osoby.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛlũɲ, AS: vʹi ̯elũń
Wiktionary
rzecz. wielunianin m., wielunianka ż.
przym. wieluński
Wiktionary
członek zachodniosłowiańskiego plemienia zamieszkującego wyspę Wolin i ziemie przyległe
SJP.pl
mieszkaniec Wielunia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba płci męskiej mieszkająca lub urodzona w Wieluniu
Wiktionary
(1.1) Mariusz Wlazły to jeden z najbardziej znanych wielunian.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlũˈɲä̃ɲĩn, AS: vʹi ̯elũńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Wieluń m.
:: fż. wielunianka ż.
przym. wieluński
Wiktionary
(1.1) pot. wieluniak
Wiktionary
mieszkanka Wielunia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej mieszkająca lub urodzona w Wieluniu
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛlũˈɲãnka, AS: vʹi ̯elũńãnka
Wiktionary
rzecz. Wieluń m.
:: fm. wielunianin m.
przym. wieluński
Wiktionary
przymiotnik od: Wieluń
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wieluniem, wywodzący się z Wielunia
Wiktionary
(1.1) Tak więc w całej Polsce często nadawano imiona Stanisław, Florian, w Wielkopolsce – Wojciech, na Litwie – Kazimierz, w ziemi wieluńskiej – Roch, na Spiszu – Wandalin, w okolicach Koła – Bogumił.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈlũj̃sʲci, AS: vʹi ̯elũĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wieluń m., wielunianin m., wielunianka ż.
Wiktionary
mający wieleset lat, trwający wieleset lat itp.; wielosetletni
SJP.pl
liczący wieleset tysięcy czegoś; wielosettysięczny
SJP.pl
spójnik
(1.1) stpol. bowiem
forma czasownika.
(2.1) 1. os. lp. ter. od wiedzieć
Wiktionary
Wikipedia
IPA: vʲjɛ̃m, AS: vʹi ̯ẽm
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
popularne określenie choroby wieńcowej, czyli choroby niedokrwiennej serca
SJP.pl
przymiotnik od: wieniec
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) anat. odnoszący się do naczyń odżywiających serce
Wiktionary
(1.1) Jedną z przyczyn choroby wieńcowej jest miażdżyca tętnic wieńcowych.
(1.1) Abcyksymab stosuje się u pacjentów poddawanych przezskórnym interwencjom wieńcowym.
Wiktionary
rzecz. wieniec m., wianek m., wiano n., wieńcówka ż., wianuszek m., wianki nmos., wianczarka ż.
Wiktionary
1. kończyć jakąś pracę;
2. zamykać lub okalać, opasywać wieńcem
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wieńczysław – słowiańskie imię męskie utworzone w czasach nowszych; jego zapisy pojawiają się dopiero w XVIII wieku. Prawdopodobnie powstało przez analogię do imion staropolskich i miało oznaczać „ten, którego wieńczy sława”. Inną hipotezą jest powstanie tego imienia w wyniku specyficznego odczytania imienia Więcesław, być może za pośrednictwem języków wschodniosłowiańskich (Wiaczesław).
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wieńczysława – żeński odpowiednik imienia Wieńczysław, utworzonego w nowszych czasach na wzór imion staropolskich.
Wieńczysława imieniny obchodzi 25 marca i 16 maja.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wieńczysławy lub z nią związany
SJP.pl
Wieńczysław z małżonką; Wieńczysławowie
SJP.pl
Wieńczysław z małżonką; Wieńczysławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wieńczysława lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Vienne, dotyczący Vienne
Wiktionary
(1.1) Olivi już za życia niejednokrotnie wikłał się w spory teologiczne (…). Sobór wieneński w 1311 r., który podjął także dwie uchwały przeciwko beginkom, potwierdza potępiającą ocenę jego już wcześniej oskarżanych poglądów.
(1.1) Zbroją się poganie w saraceńskie pancerze, wszyscy prawie w potrójne druciane koszulki, wiążą na głowie wyborne hełmy saragoskie, przypasują miecze z wieneńskiej stali. Mają bogate tarcze, walenckie włócznie i sztandary białe, niebieskie i czerwone.
(1.1) Lichwa w nauce i prawie kościelnym do Soboru Wieneńskiego - książka L. Halbana, Lwów, 1926.
Wiktionary
rzecz. Vienne n.
przym. vienneński
Wiktionary
(1.1) vienneński, war. wienneński
Wiktionary
1. [czytaj: WIner] nazwisko niemieckie;
2. [czytaj: ŁIner] nazwisko angielskie
SJP.pl
Austria:
Osoby:
Wikipedia
1. dzielnica Lublina;
2. wieś w Polsce;
3. polski herb szlachecki
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wieniawa
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wiązanka w kształcie kręgu upleciona z kwiatów, liści, gałązek lub kłosów
(1.2) kolisty przedmiot albo kilka przedmiotów nawleczonych na coś, związanych lub splecionych, kilka osób lub zwierząt ustawionych na kształt koła
(1.3) techn. zewnętrzna, obwodowa część koła np. zębatego lub tarczy
(1.4) łow. poroże jelenia
(1.5) bud. wzmacniający element konstrukcji wieńczący ją;
(1.6) liter. popularna w starożytności forma, zbiór poetycki
(1.7) meteorol. zjawisko optyczne zachodzące, gdy Słońce lub Księżyc są przesłonięte cienką warstwą chmur lub mgły;
(1.8) kulin. rodzaj ciasta drożdżowego lub tortu w kształcie wieńca (1.1)
Wiktionary
1. koło uplecione z kwiatów, liści, kłosów itp.
2. kolisty przedmiot lub szereg przedmiotów nanizanych na coś, związanych lub splecionych w kształcie koła
3. grupa osób lub rzeczy otaczających kogoś lub coś i tworzących krąg
4. w łowiectwie: poroże jelenia
5. obwodowa część koła zębatego lub tarczy
Wikipedia
(1.1) Delegacja złożyła wieniec pod pomnikiem powstańców.
(1.2) Pod okapem suszyły się wieńce grzybów.
(1.2) Wokół leżącego na murawie bramkarza utworzył się wieniec zawodników.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̇̃ɲɛt͡s, AS: vʹi ̯ė̃ńec
Wiktionary
rzecz. wianeczek mrz., wianuszek mrz., wieńcówka ż., zwieńczenie n., wianek m., uwieńczanie n., uwieńczenie n., wieńczenie n., zwieńczanie n., zwieńczenie n., Wianki nmos., wianczarka ż.
czas. uwieńczać ndk., uwieńczyć dk., wieńczyć ndk., zwieńczać ndk., zwieńczyć dk.
przym. wieńcowy
przysł. wieńcowo
Wiktionary
(1.1) wianek, stroik
(1.2) girlanda, krąg
(1.4) rogi, poroże
Wiktionary
Wieniec-Zdrój (dawn. Zdrojowisko-Wieniec) – osada uzdrowiskowa w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie włocławskim, gminie Brześć Kujawski. Współtworzy sołectwo Wieniec-Zalesie.
W okolicy Wieńca-Zdroju rosną lasy sosnowe o podszycie z przewagą jałowców. Miejscowość ulokowana jest 4 km na zachód od zwartej zabudowy Włocławka. Leczą się tu pacjenci z chorobami ortopedyczno-urazowymi, układu nerwowego, reumatologicznymi, kardiologicznymi, dolnych dróg oddechowych, osteoporozą, nadciśnieniem. W uzdrowisku wydobywa się lecznicze wody siarczanowo-chlorkowo wapniowo-sodowe (złoża odkryte w latach 1898-1905, eksploatowane od 1909), siarczkowe o mineralizacji 3,5 g/dm³ oraz borowiny.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
stolica Laosu; Vientiane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Laosu;
Wiktionary
Wientian (laot. ວຽງຈັນ /ʋíəŋ tɕàn/, fr. Vientiane) – stolica Laosu, położona nad rzeką Mekong, w środkowo-zachodniej części kraju, tuż przy granicy z Tajlandią.
Wikipedia
(1.1) Ingerencje Wietnamu w sprawy wewnętrzne kraju w XV w. oraz zakończone klęską wojny z Birmą w XVI w. (w trakcie walk przeniesiono stolicę do Wientianu) doprowadziły Laos do anarchii.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̃ntʲjãn, AS: vʹi ̯ẽntʹi ̯ãn
Wiktionary
rzecz. wientiańczyk mos., wientianka ż.
przym. wientiański
Wiktionary
mieszkaniec Wientianu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wientianu
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃nˈtʲjä̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: vʹi ̯ẽntʹi ̯ä̃ĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Wientian mrz.
:: fż. wientianka ż.
przym. wientiański
Wiktionary
mieszkanka Wientianu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wientianu
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃nˈtʲjãnka, AS: vʹi ̯ẽntʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Wientian mrz.
:: fm. wientiańczyk mos.
przym. wientiański
Wiktionary
przymiotnik od: Wientian (stolica Laosu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Wientianu (miasta w Laosie)
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃nˈtʲjä̃j̃sʲci, AS: vʹi ̯ẽntʹi ̯ä̃ĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wientian mrz., wientiańczyk mos., wientianka ż.
Wiktionary
1. wykastrowany samiec świni;
2. o osobie z brakiem manier
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Polsce, prawy dopływ Wisły;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wieprz jest prawym dopływem Wisły.
Wiktionary
przym. nadwieprzański
rzecz. wieprzowina ż., wieprz mzw.
Wiktionary
1. wykastrowany samiec świni;
2. o osobie z brakiem manier
SJP.pl
Wieprza (kaszb. Wieprzô, niem. Wipper) – rzeka Pobrzeży Południowobałtyckich o długości 140,3 km, płynie przez Pojezierze Bytowskie, Wysoczyznę Polanowską i Pobrzeże Koszalińskie. Dorzecze Wieprzy obejmuje obszar 2172,7 km².
Wikipedia
zdrobnienie od: wieprzak
SJP.pl
młody wieprz; wieprzek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. zootechn. młody wieprz, duże prosię
Wiktionary
(1.1) Wybiegłszy przed chlew wieprzak, spłoszył starego gołębia.
Wiktionary
rzecz. wieprz mzw.
Wiktionary
(1.1) wieprzek; gw-pl|Górny Śląsk|babuć.
Wiktionary
przymiotnik od: Wieprz, Wieprza
SJP.pl
młody wieprz; wieprzak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. zootechn. młody wieprz, duże prosię
Wiktionary
Wieprzek – trzy skałki w miejscowości Siekierczyna w gminie Ciężkowice, powiecie tarnowskim, województwie małopolskim. Znajdują się w lesie, na wysokości 415 m n.,p.m., na wzgórzu w widłach potoków Jastrzębianka i Siekierczanka. Pod względem geograficznym obszar ten należy do Pogórza Rożnowskiego, a skałki znajdują się na jego części włączonej do Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego.
Wikipedia
(1.1) Zenek handlował wieprzkami na targu w Lubartowie.
Wiktionary
rzecz. wieprz mzw., wieprzowina ż.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|babuć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. agrest
Wiktionary
Wierzbiny (do 1960 Wieprzki) – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Obrazów.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|angryst, sztachloki.
Wiktionary
przypominający wieprza, podobny do wieprza
SJP.pl
przymiotnik od: wieprz
SJP.pl
1. mięso ze świni;
2. potrawa z tego mięsa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. mięso ze świni;
(1.2) kulin. potrawa z wieprzowiny (1.1)
Wiktionary
Wieprzowina (przest. świnina) – ogólne określenie mięsa pochodzącego ze świń.
Wikipedia
(1.1) Kup kilogram wieprzowiny.
(1.2) Dziś przyrządzę wieprzowinę w sosie piwnym.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛpʃɔˈvʲĩna, AS: vʹi ̯epšovʹĩna
Wiktionary
rzecz. wieprz m., wieprzek m., Wieprz m., Wieprzówka ż., Wieprzyce nmos., Wieprza ż., Wieprzów m.
:: zdrobn. wieprzowinka ż.
przym. wieprzowy, wieprzowinowy
przysł. wieprzowo
Wiktionary
(1.1) pot. świnina
Wiktionary
zdrobnienie od: wieprzowina
SJP.pl
przymiotnik od: wieprz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od wieprz
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈpʃɔvɨ, AS: vʹi ̯epšovy
Wiktionary
rzecz. wieprz, wieprzowina
Wiktionary
rosyjskie imię żeńskie
SJP.pl
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
Wiercanie lub Wierzyczanie (łac. Verizane) – plemię słowiańskie wymienione w tzw. Geografie Bawarskim, dokumencie karolińskim z połowy IX wieku. Powyższe źródło przypisuje temu plemieniu 10 civitates (grodów/ okręgów/ opoli).
Wikipedia
1. robić w czymś otwór wiertarką lub innym narzędziem;
2. poszukiwać kopalin lub wody poprzez drążenie otworów w skorupie ziemskiej;
3. wiercić się - poruszać się niespokojnie; kręcić się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wykonywanie otworu przy użyciu wiertarki;
Wiktionary
Wiercenie – skrawanie w pełnym materiale za pomocą narzędzia zwanego wiertłem, w wyniku którego otrzymujemy otwór o przekroju najczęściej kołowym. Przy zastosowaniu specjalnych wierteł metodą wiercenia wtórnego możliwe jest uzyskanie otworu wielokątnego (np. trójkątnego, czworokątnego). Wiercenie wykonywane jest najczęściej na wiertarkach stacjonarnych lub wiertarkach przenośnych, najczęściej ręcznych. Wiercenie odbywa się, jeżeli wiertło się obraca, a przedmiot obrabiany pozostaje nieruchomy lub gdy wiertło jest nieruchome, a przedmiot obrabiany obraca się, np.: wiercenie na tokarce. Dodatkowo wiercenie można wykonywać na frezarkach warsztatowych.
Wikipedia
IPA: vʲjɛrˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: vʹi ̯ercẽńe
Wiktionary
rzecz. wiertło n., wiertarka ż., wiertnica ż., wiertnictwo n., zdrobn. wiertareczka ż., zgrub. wiertara ż., wiertniczy m., odwiert m., wiertnica ż., wwiercanie n., wwiercenie n.
:: zdrobn. wiertełko n.
czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić, przewiercać, wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
przym. wiertniczy
przysł. wiertniczo
Wiktionary
(1.1) świdrowanie
Wiktionary
1. szczyt górski;
2. dawniej, dziś gwarowo: wierzch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) reg. albo książk. szczyt górski
(1.2) daw. (dziś gwara.) wierzch
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. wierchuszka ż.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Zaolzie|wyrch.
(1.2) gw-pl|Zaolzie|wyrch.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Ułan Ude (przed 1934);
Wiktionary
Ułan Ude (ros. Улан-Удэ, bur. Улаан Үдэ, Ulaan Ùdè, daw. Wierchnieudyńsk) – miasto w Rosji, stolica Buriacji, położone przy ujściu rzeki Udy do Selengi, trzecie co do wielkości miasto wschodniej Syberii – 435 067 mieszkańców (2025). Znajduje się ono ok. 130 km na wschód od jeziora Bajkał, między górami Chamar-Daban i Ułan-Burgasy.
Wikipedia
przym. wierchnieudyński
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Wierchnieudyńska albo pochodzący z Wierchnieudyńska, związany z Wierchnieudyńskiem
Wiktionary
rzecz. Wierchnieudyńsk mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w Jakucji, przystań na prawym brzegu rzeki Jany;
Wiktionary
Wierchojańsk (ros. Верхоянск) – miasto w Rosji, w Jakucji, przystań na prawym brzegu rzeki Jany w odległości 900 km od Jakucka. 1073 mieszkańców (2020).
Założone w 1638 roku jako zimowisko kozackie, w 1775 roku przeniesione na obecne miejsce . Od XIX wieku miejsce zesłań. Bardzo surowy klimat, jedno z najzimniejszych miejsc półkuli północnej: średnia roczna temperatura –17 °C, średnia temperatura stycznia –50 °C. 7 lutego 1892 roku zanotowano tam –69,8 °C, co po korekcie danych przeprowadzonej rok później dało oficjalnie –67,8 °C. Z uwagi na to, że opady w tym rejonie należą do rzadkości, powietrze w mieście jest bardzo suche, a latem ogrzewa się za dnia nawet do 30 °C. Notowane tu wahania temperatur należą w związku z tym do najbardziej ekstremalnych na kuli ziemskiej.
Wikipedia
przym. wierchojański
Wiktionary
przymiotnik od: Wierchojańsk (miasto w Rosji)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Wierchojańskiem (miastem w Rosji)
(1.2) geogr. w nazwach miejscowych związany z górnym biegiem rzeki Jany (rzeki na Dalekim Wschodzie Rosji)
Wiktionary
rzecz. Wierchojańsk mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: wierch
SJP.pl
potocznie: kierownictwo, ogół ludzi sprawujących władzę; naczalstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. grupa ludzi sprawujących władzę w państwie, jakiejś organizacji, instytucji
Wiktionary
(1.1) Sejmowa wierchuszka przyznała sobie wielkie premie.
Wiktionary
IPA: vʲjɛrˈxuʃka, AS: vʹi ̯erχuška
Wiktionary
rzecz. wierch
Wiktionary
(1.1) pot. naczalstwo, góra; przest. zwierzchność; kierownictwo, management, szefostwo
Wiktionary
1. robić w czymś otwór wiertarką lub innym narzędziem;
2. poszukiwać kopalin lub wody poprzez drążenie otworów w skorupie ziemskiej;
3. wiercić się - poruszać się niespokojnie; kręcić się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wykonywać otwór przy użyciu wiertarki
czasownik zwrotny niedokonany wiercić się (dk. brak)
(2.1) pot. nie móc usiedzieć lub leżeć w jednej pozycji, poruszać się niespokojnie
Wiktionary
(1.1) Adam wierci otwór w murze.
(2.1) Siedź spokojnie! Przestań się wiercić!
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛrʲt͡ɕit͡ɕ, AS: vʹi ̯erʹćić
Wiktionary
rzecz. rozwiertak mrz., wiertło n., wiercenie n., wiertarka ż., wiertnica ż., wiertnictwo n., wiertareczka ż., wiertara ż., wiertniczy m., odwiert m., wiertnica ż., wwiercanie n., wwiercenie n., wiertełko n.
czas. dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić, przewiercać, wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
przym. wiertniczy
przysł. wiertniczo
Wiktionary
(1.1) borować
(2.1) kręcić się
Wiktionary
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Wiercień Duży
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
(r. męski) mężczyzna, chłopiec ruchliwy, niepotrafiący usiedzieć w spokoju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba, która nie umie usiedzieć spokojnie
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pot. kobieta lub dziewczyna, która nie umie usiedzieć spokojnie
Wiktionary
Wiercipięta (ang. Leave It to Beaver) – amerykański film familijny z 1997 roku w reżyserii Andy'ego Cadiffa. Wyprodukowany przez Universal Pictures.
Wikipedia
(1.1) Przedszkolaki to wiercipięty, nie usiedzą.
Wiktionary
zdrobnienie od: wiercipięta (r. męski)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wierciszów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Jabłonna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Jabłonna.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wszystkich Świętych w Bychawce.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wyznawczyni jakiejś religii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ta, który wierzy, jest wyznawczynią danej religii
Wiktionary
(1.1) Wierne zwykle nakrywają głowy welonem.
Wiktionary
rzecz. wiara ż.
:: fm. wierny mos.
czas. wierzyć ndk., uwierzyć dk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób wierny, oddany, lojalny
(1.2) w sposób wierny, dokładny
Wiktionary
(1.1) Ludzie pyskowali na dziedzica. Żeby Niemców słać na człowieka, który służył wiernie!
(1.2) Plan ten obfituje w szczegóły obyczajowe wiernie, choć satyrycznie przedstawiające dążenia chłopomańskiej inteligencji polskiej do połączenia się z ludem dla celów narodowych.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛrʲɲɛ, AS: vʹi ̯erʹńe
Wiktionary
przym. wierny
rzecz. wiara ż., Wiara ż., wierność
czas. wierzyć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wiernie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wierny
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) postawa całkowitego poddania się władzy, szczególnie zaborczej
(1.2) całkowita lojalność, nawet za cenę utraty własnej godności
Wiktionary
(1.2) Wszystkim rzucała się w oczy jego wiernopoddańczość w stosunku do dyrektora.
Wiktionary
przym. wiernopoddańczy
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. pejor. mający całkowicie uległy stosunek wobec sprawującego władzę, szczególnie zaborczą
(1.2) książk. pejor. całkowicie lojalny, nawet za cenę utraty własnej godności
Wiktionary
rzecz. wiernopoddańczość ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bycie wiernym, stałym, oddanym komuś lub czemuś
(1.2) zgodność z rzeczywistością, z pierwowzorem
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wierność swym ideałom jest wiernością samemu sobie […]
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛrnɔɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯erność
Wiktionary
rzecz. wiara ż., wierny m., Wiara ż.
czas. wierzyć ndk., uwierzyć dk., zawierzyć dk.
przym. wierny
przysł. wiernie
Wiktionary
(1.1) lojalność, oddanie, stałość
Wiktionary
dochowujący czemuś lub komuś wiary, związany z kimś uczuciowo; oddany, zaufany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykazujący się wiernością, lojalnością
(1.2) o kopii, tłumaczeniu itp.: dokładny, ścisły
(1.3) daw. prawdziwy, sprawiedliwy, słuszny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ten, który wierzy, jest wyznawcą danej religii
Wiktionary
(1.1) Każdy pies jest wierny swojemu panu.
(1.2) Najnowszy film reżysera oparty na książce był jej jednak niezbyt wierny.
(2.1) Kapłan zwrócił się do wiernych.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛrnɨ, AS: vʹi ̯erny
Wiktionary
(1.1) rzecz. wierność ż.
:: przysł. wiernie
(2.1) rzecz. wiara ż.
:: fż. wierna ż.
:: czas. wierzyć ndk., uwierzyć dk.
Wiktionary
(1.1) lojalny
(1.2) ścisły, dokładny, zgodny
Wiktionary
1. utwór poetycki;
2. charakterystyczny układ takiego utworu;
3. linijka wiersza lub innego tekstu; wers
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. utwór poetycki, często rymowany
(1.2) charakterystyczny układ graficzny tekstów poetyckich
(1.3) linia tekstu
(1.4) każda z części rubryk tabeli
Wiktionary
Wiersz (także: mowa wiązana, oratio vincta) – sposób organizacji tekstu polegający na powtarzaniu się w nim odcinków o takich samych właściwościach strukturalnych; przeciwieństwo prozy; utwór o swoistej kompozycji językowej, w której wers (linijka wiersza wyodrębniona intonacyjnie i graficznie) pełni funkcję wierszotwórczą, wykorzystuje środki stylistyczne w funkcji poetyckiej, impresywnej lub ekspresywnej.
Wikipedia
(1.1) Czy aby być uważanym za poetę, należy swoje wiersze publikować, czy wystarczy pisać je do szuflady?
(1.2) Paszkwil napisany był wierszem, co wcale nie zmniejszyło jego zjadliwości.
(1.3) Tłumaczka zażądała pięciu euro za wiersz.
Wiktionary
IPA: vʲjɛrʃ, AS: vʹi ̯erš
Wiktionary
rzecz. półwiersz mrz., wierszówka ż., wierszowanie n.
:: zdrobn. wierszyk mrz.
:: zgrub. wierszydło n.
czas. wierszować ndk.
przym. wierszowy, wewnątrzwierszowy, wierszowany
Wiktionary
(1.3) linia
Wiktionary
rodzaj sieci do łowienia ryb, raków albo ptaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) śrpol. ryb. łow. sieć na ryby, raki lub ptaki
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: wiersz
Wiktionary
(1.1) więcierz, wereżka, więciórka
Wiktionary
teatr utworzony w Białymstoku przez P. Tomaszuka i T. Słobodzianka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. opuszczona osada w Polsce, w województwie podlaskim, w gminie Krynki, dawna siedziba grupy religijnej samozwańczego proroka Eliasza;
Wiktionary
Wierszalin (biał. Вершалін) – opuszczona osada w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Krynki, około 1,5 km od wsi Stara Grzybowszczyzna.
Wikipedia
pogardliwie:
1. tworzenie mało wartościowych, lichych wierszy;
2. mało wartościowe, liche wiersze
SJP.pl
pogardliwie: ktoś, kto tworzy mało wartościowe, liche wiersze; rymokleta, rymopis, wierszopis, wierszorób, rymorób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. osoba tworząca nijakie wiersze; lichy poeta
Wiktionary
rzecz. wierszoklectwo n.
przym. wierszoklecki
Wiktionary
(1.1) poecina, rymokleta, rymopis, rymorób, wierszopis, wierszorób, poeta z bożej łaski
Wiktionary
przesadna skłonność do pisania wierszy
SJP.pl
pogardliwie: ktoś, kto tworzy mało wartościowe, liche wiersze; wierszokleta, rymokleta, rymopis, wierszorób, rymorób
SJP.pl
autorka wierszy; poetka
SJP.pl
pisanie wierszy; rymotwórstwo
SJP.pl
autor wierszy; poeta, rymotwórca, wersyfikator
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. związany z pisaniem wierszy, poetycki
Wiktionary
(1.1) wierszopisny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) daw. wierszopiski
Wiktionary
pogardliwie: ktoś, kto tworzy mało wartościowe, liche wiersze; wierszokleta, rymokleta, rymopis, wierszopis, rymorób
SJP.pl
1. dotyczący tworzenia wierszy; rymotwórczy, poetycki;
2. powodujący to, że dany tekst jest wierszem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) napisany wierszem
Wiktionary
(1.1) Codziennie czytam dzieciom wierszowane bajki.
Wiktionary
rzecz. wiersz mrz., wierszowanie n., wierszyk mrz.
czas. wierszować ndk.
przym. wierszowy
Wiktionary
(1.1) poetycki
Wiktionary
potocznie:
1. tekst, za który piszący do gazety dostaje honorarium; szpaltówka;
2. honorarium autora opublikowanego w gazecie tekstu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. dziennikarskie wynagrodzenie płatne od linijki tekstu
(1.2) środ. dziennikarskie tekst napisany za wierszówkę (1.1)
Wiktionary
rzecz. wiersz mrz.
Wiktionary
1. przyrząd do ręcznego składania linijek tekstu z czcionek; kątnik, winkielak, kątownik;
2. mechanizm w linotypie do składania wierszy z klinów i matryc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) druk. przyrząd zecerski służący do składania wierszy tekstu z czcionek
Wiktionary
(1.1) Wierszownik jest zwykle niewielkich rozmiarów tak, że mieści się w nim kilka, a najwyżej kilkanaście wierszy. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: vʲjɛrˈʃɔvʲɲik, AS: vʹi ̯eršovʹńik
Wiktionary
przymiotnik od: wiersz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wierszem, dotyczący wiersza
Wiktionary
(1.1) Powtarzalność wersu w obrębie utworu jest warunkiem jego budowy wierszowej i wytworzenia się w nim rytmu wierszowego.
Wiktionary
rzecz. wiersz mrz., wierszowanie n., wierszyk mrz.
czas. wierszować ndk.
przym. wierszowany
Wiktionary
zdrobnienie od: wierszyk
SJP.pl
żartobliwie o niewielkim utworze wierszowanym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) żart. lub lekcew. wierszyk
Wiktionary
pogardliwie: lichy utwór wierszowany, utwór wierszowany bez wartości artystycznej
SJP.pl
1. zdrobnienie od: wiersz;
2. mały utwór poetycki;
3. zdrobnienie od: wierch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: wiersz
Wiktionary
(1.1) Tłumaczył dziecięce wierszyki z włoskiego.
Wiktionary
rzecz. wiersz m., wierszowanie n.
czas. wierszować ndk.
przym. wierszowany, wierszowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Syberii założona przez Polaków;
Wiktionary
Wierszyna (ros. Вершина) – wieś na Syberii, nad rzeką Idą, położona około 100 kilometrów na północ od Irkucka i 20 km na północny wschód od Tichonowki (Тихоновка), niemal w samym centrum Ust-Ordyńskiego Okręgu Buriackiego w obwodzie irkuckim. Liczy 529 mieszkańców (2002).
Do Wierszyny prowadzi jedna wyboista, gruntowa droga, która po wielkich opadach staje się nieprzejezdna i odcina wieś od świata.
Wikipedia
(1.1) W Wierszynie znajduje się drewniany kościółek rzymskokatolicki.
Wiktionary
rzecz. wierszynianin m., wierszynianka ż.
przym. wierszyński
Wiktionary
Wierszyno (kaszub. Wierszëno, niem. Versin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Kołczygłowy.
Wieś położona na południowym obrzeżu Parku Krajobrazowego Dolina Słupi.
W roku 1867 właścicielem dóbr wierszyńskich był Otto von Bismarck, premier Prus i pierwszy kanclerz Niemiec (1862–1890).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Kołczygłowy.
Wikipedia
pracownik zatrudniony przy robotach wiertniczych; wiertniczy, wiertnik
SJP.pl
zgrubienie od: wiertarka
SJP.pl
zdrobnienie od: wiertarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wiertarka
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛrtaˈrɛt͡ʃka, AS: vʹi ̯ertarečka
Wiktionary
rzecz. wiertacz mos., wiertarka ż., wiertarskość ż., wiertło n., wiertnia ż., wiertnica ż., wiertnictwo n., elektrowiert mrz., obwiert mrz., odwiert mrz., przedwiert mrz., przewiert mrz., rozwiert mrz., turbowiert mrz., uwiert mrz., wwiert mrz., wiercenie n., dowiercenie n., dowiercanie n., nawiercenie n., nawiercanie n., odwiercenie n., odwiercanie n., powiercenie n., ponawiercanie n., poprzewiercanie n., porozwiercanie n., powywiercanie n., przedwiercenie n., przedwiercanie n., przewiercenie n., przewiercanie n., rozwiercenie n., rozwiercanie n., uwiercenie n., uwiercanie n., wwiercenie n., wwiercanie n., wywiercenie n., wywiercanie n., zawiercenie n.
:: zgrub. wiertara ż.
czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., powiercić dk., ponawiercać dk., poprzewiercać dk., porozwiercać dk., powywiercać dk., przedwiercić dk., przedwiercać ndk., przewiercić dk., przewiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk., uwiercić dk., uwiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., wywiercić dk., wywiercać ndk., zawiercić dk.
przym. wiertniczy
przysł. wiertniczo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. urządzenie służące do wiercenia lub pogłębiania otworów;
(1.2) stomat. przyrząd dentystyczny o napędzie elektrycznym służący do oczyszczania zębów z próchnicy
Wiktionary
Wiertarka (dawniej także bormaszyna) – urządzenie do wiercenia, rozwiercania i pogłębiania okrągłych otworów za pomocą wiertła. Może być wykorzystywana również do innych celów, np. szlifowania przy wykorzystaniu odpowiednich akcesoriów.
Proste wiertarki ręczne (zwane świdrami) były używane już 4 tys. lat p.n.e. W średniowieczu używano wiertarek napędzanych siłą mięśni lub przez koła wodne.
Wikipedia
(1.1) Użył wiertarki elektrycznej do przewiercenia deski.
(1.2) Zawsze kiedy słyszę dźwięk wiertarki u dentysty, odruchowo wciskam się w fotel.
Wiktionary
IPA: vʲjɛrˈtarka, AS: vʹi ̯ertarka
Wiktionary
rzecz. wiertło n., wiercenie n., wiertnica ż., wiertnictwo n., wiertniczy m., odwiert m., wiertnica ż., wwiercanie n., wwiercenie n., dowiercanie n., dowiercenie n., rozwiercanie n., rozwiercenie n., wiertełko n., wiercidełko n.
:: zdrobn. wiertareczka ż.
:: zgrub. wiertara ż.
czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić, przewiercać, wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
przym. wiertniczy, wiertarkowy
przysł. wiertniczo
Wiktionary
(1.1) świder; przest. bormaszyna; gw-pl|Górny Śląsk|bormaszina.
(1.2) wiertarka dentystyczna; przest. bormaszyna
Wiktionary
elektryczne urządzenie mechaniczne do wkręcania, wykręcania i wiercenia; wiertarkowkrętarka
SJP.pl
Wiertarkofrezarka, wytaczarkofrezarka – uniwersalna obrabiarka.
Można na niej wiercić, wytaczać i gwintować otwory, obtaczać i gwintować zewnętrzne powierzchnie walcowe, toczyć i frezować powierzchnie płaskie i kształtowe. Najczęściej wykonywane zabiegi to wytaczanie otworów oraz frezowanie powierzchni w korpusach (kadłubach).
Wikipedia
elektryczne urządzenie mechaniczne do wkręcania, wykręcania i wiercenia; wiertarka-wkrętarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. urządzenie łączące w sobie funkcje zarówno wiertarki jak i wkrętarki
Wiktionary
(1.1) Nigdy nie miałem do czynienia z wiertarkowkrętarkami, nie wiem jak są one oceniane. […] Co mi poradzicie?
Wiktionary
(1.1) war. wiertarka-wkrętarka
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiertarką, dotyczący wiertarki
Wiktionary
rzecz. wiertarka ż.
Wiktionary
dawniej:
1. średniowieczna jednostka masy, równa 1/4 grzywny lub 4 łutom; wiardunek, czwartak, feton;
2. monetarna jednostka obrachunkowa w dawnej Polsce;
3. miara pojemności, o różnej wielkości w różnych dzielnicach Polski;
4. dzielnica miasta
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: wiertło
(1.2) bardzo cienkie wiertło
Wiktionary
IPA: vʲjɛrˈtɛwkɔ, AS: vʹi ̯erteu̯ko
Wiktionary
rzecz. rozwiertak mrz., wiertarka ż., wiertareczka ż., wiercenie n., wiertło
czas. wiercić
Wiktionary
gąbka
SJP.pl
zespół urządzeń i zabudowań otaczających otwór wiertniczy
SJP.pl
Wiertnia – urządzenia i zabudowania otaczające miejsce wykonywania otworu wiertniczego.
Wikipedia
zespół urządzeń i mechanizmów do wykonywania wierceń
SJP.pl
Wiertnica – zespół powiąznych ze sobą urządzeń mechanicznych niezbędnych do wykonania otworu wiertniczego w skale, gruncie lub betonie.
Istnieje wiele typów wiertnic w zależności od przeznaczenia, średnicy otworów, budowy itp. Stanowisko w terenie, na którym ustawiona jest wiertnica nosi nazwę wiertni. Przygotowanie stanowiska polega na odpowiednim wypoziomowaniu terenu, wykonaniu ocembrowanego zagłębienia - bodni oraz umieszczeniu odpowiednio stabilnego fundamentu pod konstrukcję wiertnicy. Następnie ustawiana jest wiertnica, pomost montażowy oraz zestaw napędowy w którego skład wchodzą agregaty prądotwórcze, skrzynia napędowa oraz pompy płuczkowe. Wysokość wiertnicy dochodzi do 60 metrów.
Wikipedia
1. dział górnictwa zajmujący się wykonywaniem otworów wiertniczych w skorupie ziemskiej;
2. dziedzina wiedzy o odwiertach
SJP.pl
Wiertnictwo – dziedzina przemysłu zajmująca się poszukiwaniem i udostępnianiem złóż kopalin poprzez otwory wiertnicze. Zajmuje się również drążeniem otworów badawczych w celu poznania budowy geologicznej badanego obszaru.
Wyróżnia się trzy rodzaje technik wiertniczych:
Wikipedia
związany z działem górnictwa zajmującym się wykonywaniem odwiertów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wiertnictwa, służący do wiercenia
Wiktionary
rzecz. rozwiertak mrz., wiertnia ż., wiertacz m., wiertnictwo n., wiercenie n., wiertareczka ż., wiertarka ż., wiertło n., wwiercanie n., wwiercenie n.
czas. wiercić, wywiercić
Wiktionary
pracownik zatrudniony przy robotach wiertniczych; wiertacz, wiertniczy
SJP.pl
1. ręczne narzędzie do wiercenia otworów; wiertarka, bor;
2. metalowy pręt używany do wiercenia otworów, wprawiany w ruch obrotowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. narzędzie do wykonywania otworów;
(1.2) techn. narzędzie do wykonywania odwiertów
Wiktionary
Wiertło – narzędzie skrawające do wykonywania otworów (wiercenie) przy wykorzystaniu wiertarki lub innej obrabiarki z napędem obrotowym.
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɛrtwɔ, AS: vʹi ̯ertu̯o
Wiktionary
rzecz. wiercenie n., wiertarka ż., wiertnica ż., wiertnictwo n., zdrobn. wiertareczka ż., zgrub. wiertara ż., wiertniczy m., odwiert m., wiertnica ż., wwiercanie n., wwiercenie n., wiertnia ż., rozwiertak m., dowiercanie n., dowiercenie n., nawiercanie n., nawiercenie n., odwiercanie n., odwiercenie n., ponawiercanie n., przewiercanie n., przewiercenie n., wywiercenie n., wywiercanie n., rozwiercanie n., rozwiercenie n.
:: zdrobn. wiertełko n.
czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić dk., przewiercać ndk., wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
przym. wiertniczy
przysł. wiertniczo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
grzyb trujący z rodziny bedłkowatych
SJP.pl
Entoloma P. Kumm. (dzwonkówka) – rodzaj grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae).
Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu pieczarkowców; dzwonkówkowate
SJP.pl
Dzwonkówkowate, wieruszkowate (Entolomataceae Kotl. & Pouzar) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców.
Wikipedia
o cechach wieruszkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) miasto w Polsce;
Wiktionary
Wieruszów – miasto w województwie łódzkim, na ziemi wieluńskiej, na Wysoczyźnie Wieruszowskiej, nad Prosną, Niesobem i Brzeźnicą. Siedziba powiatu wieruszowskiego i gminy Wieruszów.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1368 roku położone było w XVI wieku w województwie sieradzkim. W latach 1975–1998 w województwie kaliskim.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 8517 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) W Wieruszowie znajduje się klasztor ojców paulinów.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈruʃuf, AS: vʹi ̯erušuf
Wiktionary
rzecz. wieruszowianin m., wieruszowianka ż.
przym. wieruszowski
Wiktionary
mieszkaniec Wieruszowa
SJP.pl
mieszkanka Wieruszowa
SJP.pl
przymiotnik od: Wieruszów
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: wierutnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wierutny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wierutne; cecha tych, którzy są wierutni
Wiktionary
przym. wierutny
przysł. wierutnie
Wiktionary
dokumentny, całkowity
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który odznacza się jakąś negatywną cechą rozwiniętą w najwyższym stopniu
Wiktionary
przysł. wierutnie
rzecz. wierutność ż.
Wiktionary
(1.1) istny, skończony
Wiktionary
kobieta wyznająca jakąś religię
SJP.pl
Wierząca (fr. Hadewijch) – francuski dramat filmowy z 2009 roku w reżyserii Bruno Dumonta. Zdjęcia kręcono w Paryżu, Berthen (departament Nord) oraz w Lessines (Walonia).
Wikipedia
człowiek wyznający jakąś religię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba wyznająca jakąś religię
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: wierzyć
Wiktionary
(1.1) Ale uważam się za katoliczkę, zostałam ochrzczona, głównie za sprawą mamy, która była wierząca.
Wiktionary
rzecz. wiara ż., wierna ż., wierny mos., wierzenie n., wierzyciel mos., wierzycielka ż.
:: fż. wierząca
czas. wierzyć ndk., uwierzyć dk., zawierzać ndk., zawierzyć dk.
przym. wierny, wierzycielski
Wiktionary
(1.1) wierny, wyznawca, zwolennik
Wiktionary
Wierzawice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leżajskim, w gminie Leżajsk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wikipedia
drzewo lub krzew z rodziny wierzbowatych, występujące w wielu gatunkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Salix|ref=tak., rodzaj drzewa, krzewu lub krzewinki z rodziny wierzbowatych;
(1.2) drewno wierzbowe
Wiktionary
Wierzba (Salix L.) – rodzaj drzew, krzewów lub płożących krzewinek z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Obejmuje około 450–470 gatunków, tworzących bardzo liczne mieszańce. Rodzaj jest szeroko rozprzestrzeniony na świecie, aczkolwiek najbardziej zróżnicowany w strefie umiarkowanej i okołobiegunowej na półkuli północnej.
Wikipedia
(1.1) Chrząszcza można obserwować właśnie na liściach topól i wierzb.
(1.1) Po wycięciu starej wierzby na cmentarzu zrobiło się jaśniej.
(1.1) Wierzby, które rodzą gruszki znaleźć można w Szczawnicy nad Dunajcem oraz w arboretum w Kórniku.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʒba, AS: vʹi ̯ežba
Wiktionary
rzecz. wierzbina ż., wierzbówka ż., Wierzbiak m., Wierzbno n., Wierzbninka ż., Wierzbnik m., wierzbownica ż., wierzbowate nmos.
przym. wierzbowy, wierzbolistny, wierzbowaty
Wiktionary
(1.2) wierzbina
Wiktionary
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. wieś na Ukrainie;
3. polska rzeka, dopływ Skrwy Prawej;
4. część Bogumina
SJP.pl
Wikipedia
Wierzbice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.
Wikipedia
przymiotnik od: Wierzbica
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Wierzbicy (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wierzbicy (wsi w Polsce)
SJP.pl
Wierzbiec (niem. Wackenau) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik, w dolinie rzeki Prudnik. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Obniżenia Prudnickiego, będącego częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Prudnik.
Wikipedia
Wierzbięcice (niem. Oppersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Nysa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Wierzbno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
1. wierzba;
2. wierzbowe zarośla;
3. drewno wierzbowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drzewa lub krzewy wierzbowe tworzące zarośla
(1.2) drzewo lub krzew wierzby
(1.3) gałązki wierzbowe
(1.4) drewno wierzbowe
Wiktionary
Wierzbina – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Żmigród.
Do 2024 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Barkowo. W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
(1.2) Oficer skoczył, ile tchu w koniu; hetman zaś posunął się dalej, gdzie pod wierzbiną na łące stała chorągiew laudańska, i zatrzymał się tuż przed nią.
(1.4) Hej, fujarko ma z wierzbiny • Hej, fujarko ma wierzbowa
(1.4) Dziękuję ci, mój braciszku, • Mój ty jedyny, • Żeś wykręcił fujareczkę • Dla mnie z wierzbiny.
Wiktionary
IPA: vʲjɛʒˈbʲĩna, AS: vʹi ̯ežbʹĩna
Wiktionary
rzecz. wierzbowate nmos., wierzba ż.
przym. wierzbowy
Wiktionary
(1.3) lm. wikle
(1.4) wierzba
Wiktionary
przymiotnik od: Wierzbinek
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wierzbinek (niem. 1943–1945 Wirzbeck) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Wierzbinek przy drodze wojewódzkiej nr 266, nad rzeką Pichną. Miejscowość jest siedzibą sołectwa Wierzbinek oraz siedzibą gminy Wierzbinek. Częścią wsi jest miejscowość Majdany.
Wikipedia
rzadko: złożony z wierzbiny, wykonany z wierzbiny; wierzbinowy
SJP.pl
wierzbinowiec rozetek - muchówka z rodziny pryszczarkowatych
SJP.pl
przymiotnik od: wierzbina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
1. mieszkaniec Wierzbnika;
2. mieszkaniec Wierzbnicy
SJP.pl
mieszkanka Wierzbnicy
SJP.pl
dawniej: wierzbina (wierzbowe zarośla)
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
2 cieki w Polsce:
Wikipedia
nazwa wielu miejscowości i ich części w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Wierzbocice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Słupca.
Wieś duchowna, własność biskupstwa poznańskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) bot. mający liście jak wierzba
Wiktionary
rzecz. wierzba ż.
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu malpigiowców, obejmująca około 1200 gatunków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Salicaceae|Mirb.|ref=tak., rodzina roślin o zdrewniałych pędach należąca do rzędu malpigiowców;
forma przymiotnika.
(2.1) ż. i n. lm. oraz n. lp. od wierzbowaty
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bezbielmowe nasiona wierzbowatych bywają opatrzone puchem.
Wiktionary
rzecz. wierzba ż., wierzbina ż., wierzbówka ż., Wierzbiak m., Wierzbno n., Wierzbninka ż., Wierzbnik m., wierzbownica ż.
przym. wierzbowy, wierzbowaty
Wiktionary
o cechach wierzbowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
nazwa kilku gatunków południowoamerykańskich drzew oraz ich kory i drewna; dostarczają głównie garbników, bardzo twardego drewna i alkaloidów; kebraczo; kwebracho; kwebraczo; quebracho
SJP.pl
Wikipedia
wysoka roślina zielna z rodziny wiesiołkowatych, o miododajnych, purpurowych z fioletowym odcieniem kwiatach zebranych w stożkowate grona i o dużych, lancetowatych liściach, w Polsce pospolicie występująca na zrębach, usypiskach i w rowach; wierzbówka kiprzyca, wierzbówka wąskolistna, wierzbownica, wierzbownica kiprzyca, wierzbownica wąskolistna, kiprzyca
SJP.pl
Wikipedia
wysoka roślina zielna z rodziny wiesiołkowatych, o miododajnych, purpurowych z fioletowym odcieniem kwiatach zebranych w stożkowate grona i o dużych, lancetowatych liściach, w Polsce pospolicie występująca na zrębach, usypiskach i w rowach; wierzbownica kiprzyca, wierzbownica wąskolistna, wierzbówka, wierzbówka kiprzyca, wierzbówka wąskolistna, kiprzyca
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wierzbowski (forma żeńska: Wierzbowska; liczba mnoga: Wierzbowscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 3798 osób.
Wikipedia
przymiotnik od: wierzba
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z wierzby
(1.2) wykonany z drewna lub innej części wierzby
(1.3) będący częścią wierzby
(1.4) dotyczący wierzby
Wiktionary
(1.2) Używano ręczników, pumeksu i witek wierzbowych do biczowania.
Wiktionary
IPA: vʲjɛʒˈbɔvɨ, AS: vʹi ̯ežbovy
Wiktionary
rzecz. wierzbowate nmos., wierzba ż., wierzbina ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) górna lub zewnętrzna powierzchnia czegoś
Wiktionary
Wierzch (dodatkowa nazwa w j. niem. Deutsch Müllmen) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Głogówek. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Wysoczyzny Bialskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 425 osób.
Wikipedia
(1.1) Kolejną teczkę położyłem na wierzchu sterty.
Wiktionary
IPA: vʲjɛʃx, AS: vʹi ̯ešχ
Wiktionary
rzecz. wierzchowy mzw./mos., nawierzchnia ż., wierzchowiec mzw.
przym. wierzchni, wierzchowy
przysł. wierzchem
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) jadąc na koniu w siodle
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) N. lp. od: wierzch
Wiktionary
rzecz. wierzchowy mzw./mos., wierzch m., wierzchowiec m., wierzchołek m., wierzchowina ż.
przym. wierzchowy, wierzchni, wierzchołkowy
Wiktionary
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) książk. znajdujący się na wierzchu czegoś, umieszczony na górze, stanowiący zewnętrzną warstwę czegoś; górny, zewnętrzny
Wiktionary
(1.1) Szatniarz przyjął nasze okrycia wierzchnie i wydał nam numerki.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʃxʲɲi, AS: vʹi ̯ešχʹńi
Wiktionary
rzecz. wierzchowy mzw./mos., nawierzchnia ż., wierzch m., wierzchowiec mrz.
przysł. wierzchem
przym. wierzchowy
Wiktionary
Wierzchniactwo (łac. epispadiasis) – wada wrodzona cewki moczowej. Występuje częściej u noworodków męskich.
Z powodu niewykształcenia się cewki moczowej w całkowicie zamknięty przewód rurowy ujście zewnętrzne cewki znajduje się na grzbietowej powierzchni prącia.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wierzchocin (pol. hist. Wierzchucino) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Wronki.
Wikipedia
Wierzchocino (kaszb. Wierzchòcëno, niem. Virchenzin) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino na Wybrzeżu Słowińskim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Inne miejscowości z prefiksem Wierzchucin: Wierzchucin Królewski, Stary Wierzchucin, Wierzchucinek, Wierzchucino
W 2011 miejscowość zamieszkiwały 183 osoby.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wierzchominko (do 1945 niem. Varchminshagen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Będzino.
Wikipedia
Wierzchomino (do 1945 niem. Varchmin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Będzino.
W miejscowości znajduje się rezerwat przyrody Wierzchomińskie Bagno o powierzchni 43,64 ha. Działa tu klub piłkarski "Sokół".
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Wierzchosław (do 1945 Amalienhof) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów, przy drodze łączącej Widzieńsko z drogą nr 3, na Równinie Goleniowskiej porośniętej sosnowymi i mieszanymi lasami Puszczy Goleniowskiej.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wirzchosława, Wierzchosława – staropolskie imię żeńskie (notowane tylko w formie Wirzchosława). Składa się z członu Wirzcho- ("wierzch, szczyt, czubek") i -sława ("sława"). Może oznaczać "znajdująca się u szczytu sławy". Męskim odpowiednikiem jest Wirzchosław.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dwa lata temu w Wierzchosławicach otwarto bibliotekę.
Wiktionary
rzecz. wierzchosławiczanin mos., wierzchosławiczanka ż.
przym. wierzchosławicki
Wiktionary
dotyczący Wierzchosławic, związany z Wierzchosławicami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Wierzchosławic, związany z Wierzchosławicami
Wiktionary
rzecz. Wierzchosławice lm nm., wierzchosławiczanin mos., wierzchosławiczanka ż.
Wiktionary
Wierzchosław z małżonką; Wierzchosławowie
SJP.pl
Wierzchosław z małżonką; Wierzchosławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wierzchosława lub z nim związany
SJP.pl
rodzaj kwiatostanu o wieloosiowym rozgałęzieniu pędów; kwiatostan wierzchotkowaty
SJP.pl
Wierzchotka (ang. cyme, łac. cyma) – rodzaj kwiatostanów, należący do grupy kwiatostanów zamkniętych. Kwiaty wyrastają na wierzchołkach rozgałęziających się osi. Gdy zaczyna wyrastać kwiat, oś kończy swój wzrost, zaczynają natomiast w kącie listków rozwijać się boczne osie drugiego rzędu, znowu kończące się kwiatem. Wskutek tego w wierzchotce kwiaty zaczynają kwitnąć od środka kwiatostanu, promieniście w kierunku jego obrzeży. Wierzchotki to cała grupa kwiatostanów, dzieląca się na kilka jeszcze typów:
Wikipedia
kwiatostan wierzchotkowaty - rodzaj kwiatostanu o wieloosiowym rozgałęzieniu pędów; wierzchotka
SJP.pl
przymiotnik od: wierzchotka
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) jeźdz. koń do jazdy wierzchem, w siodle
(1.2) gwara. czubek, wierzchołek
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mój wierzchowiec wpadł do jakiegoś dołu, wypełnionego rudą, cuchnącą wodą.
(1.1) Odjechawszy kawałek dalej, pan i sługa zsiedli ze swoich wierzchowców i puścili je na trawę, a sami posilali się z zawiniątka, które Sanczo zdjął z osła.
Wiktionary
IPA: vʲjɛʃˈxɔvʲjɛt͡s, AS: vʹi ̯ešχovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. wierzchowy mos./mzw., wierzch mrz., wierzchowina ż.
przym. wierzchni, wierzchowy
przysł. wierzchem
Wiktionary
(1.1) rumak; daw. wierzchowy
Wiktionary
najwyższa część grupy górskiej lub grupy wzgórz czy pagórków, ograniczona od stoków krawędzią
SJP.pl
Wierzchowina – najwyższa część grupy: gór, wzgórz, pagórków łącząca spłaszczenia powyżej stoków.
Wikipedia
przymiotnik od: wierzchowina
SJP.pl
1. górna część drzewa nienadająca się na materiał budowlany;
2. przestarzale: górny bieg rzeki; tereny nad górnym biegiem rzeki
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wierzchówka (ukr. Верхівка) – wieś na Ukrainie w rejonie trostianeckim, obwodu winnickiego.
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. jezioro na Pojezierzu Drawskim
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
1 jezioro w Polsce:
Zobacz też: Stare Wierzchowo, Wierzchowo-Dworzec, Wierzchówko
Wikipedia
SJP.pl
Osoby o nazwisku Wierzchowski:
Wikipedia
przymiotnik od: wierzch
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) do jazdy wierzchem
(1.2) odbywany wierzchem
(1.3) środ. zatrudniony na powierzchni
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. służący jeżdżący na wierzchu karety
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) daw. jeźdz. koń do jazdy w siodle
Wiktionary
(1.1) Osły wykorzystuje się najczęściej jako zwierzęta juczne, rzadziej jako wierzchowe lub pociągowe, a ostatnio w onoterapii.
(1.3) Ciekawe, ile dozorcom wierzchowym dają na miesiąc na rękę?
Wiktionary
rzecz. wierzch mrz., wierzchołek mrz., wierzchowiec mzw., Wierzchowo n., Wierzchówko n.
przym. wierzchni
przysł. wierzchem
Wiktionary
(3.1) koń wierzchowy, koń pod siodło, koń pod wierzch
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geom. punkt łączący sąsiednie boki wielokąta lub co najmniej trzy ściany wielościanu; punkt łączący dwie proste
(1.2) geogr. szczyt góry
(1.3) najbardziej wysunięty punkt czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ta figura ma pięć wierzchołków.
(1.2) Patrzę na wierzchołek góry.
Wiktionary
IPA: vʲjɛʃˈxɔwɛk, AS: vʹi ̯ešχou̯ek
Wiktionary
przym. wierzchołkowy, wierzchowy
przysł. wierzchołkowo, wierzchem
rzecz. wierzchowy mzw./mos.
Wiktionary
przypominający wierzchołek
SJP.pl
przymiotnik od: wierzchołek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wierzchołka
Wiktionary
rzecz. wierzchołek m.
przysł. wierzchem
Wiktionary
wierzchołówka żółtowłosa - gatunek owada z rzędu muchówek
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wikipedia
Wierzchucinek – (niem. Hohenfelde) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Sicienko.
W miejscowości zachował się pałac z 2 połowy XIX wieku, niegdyś własność hrabiny Anieli Potulickiej.
Wikipedia
Wierzchucino (kaszb. Wiérzchùcëno lub też Wierzchùcëno, niem. Wierschutzin, d. pol. Wierzchucin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa, nad Morzem Bałtyckim.
Wieś leży nad Bychowską Strugą na północno-zachodnim krańcu jeziora Żarnowieckiego przy drodze wojewódzkiej nr 213. Zabudowania miejscowości znajdują się w odległości 3 km od Bałtyku.
Wikipedia
jedno ze skrzydeł dużych drzwi lub bramy
SJP.pl
Wierzeja – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Duszniki.
Wieś była wzmiankowana już w 1387 roku. Wieś szlachecka Wierzeia położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. Właścicielem w roku 1793 był Wawrzyniec Stanęcki. Pod koniec XIX wieku dobra szlacheckie liczyły 376 ha. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
1. dwuskrzydłowa brama zbita z desek;
2. wielkie, dwuskrzydłowe drzwi; podwoje, wrota
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy
(1.1) przest. dwuskrzydłowa brama z desek
Wiktionary
Wierzeje – dawna wieś, od 1953 w granicach miasta Piotrków Trybunalski. Leży we wschodniej części miasta, wzdłuż ulicy Wierzeje, po wschodniej stronie jeziora Bugaj, na północ od wschodniej obwodnicy Piotrkowa.
Zabudowa osiedla to głównie domy jednorodzinne. Ze względu na chronologię zabudowania, osiedle można podzielić na dwie części: starą południową (zabudowa z lat 1970–1990, oraz nową północno-wschodnią zabudowaną po 1990 roku).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) podwoje, wrota
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== wierzeje (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga
(1.1) brama
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) podwoje, wrota
Wiktionary
Wierzejewice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Janikowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wierzelin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Ślesin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w powiecie poznańskim;
Wiktionary
Wierzenica – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, powiecie poznańskim, gminie Swarzędz, na prawym brzegu rzeki Głównej.
Wieś szlachecka, własność wojewody płockiego Piotra Potulickiego, około 1580 leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
(1.1) Przy ul. Lisiej w Wierzenicy z budżetu gminnego wybudowano siłownię zewnętrzną.
Wiktionary
zwykle w liczbie mnogiej: poglądy, przekonania oparte na wierze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wierzyć.
(1.2) pogląd przyjmowany bez dowodu, zwłaszcza religijny
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: vʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
czas. wierzyć
rzecz. wiara ż., wierzący mos.
Wiktionary
fikać; potocznie:
1. machać gwałtownie nogami;
2. przeciwstawiać się komuś silniejszemu; podskakiwać, brykać;
3. o zwierzęciu: biegnąc, wyrzucać do tyłu obie tylne nogi; brykać
SJP.pl
fiknąć; potocznie:
1. machnąć gwałtownie nogami;
2. przeciwstawić się komuś silniejszemu; podskoczyć, bryknąć;
3. o zwierzęciu: biegnąc, wyrzucić do tyłu obie tylne nogi; bryknąć
SJP.pl
fiknąć; potocznie:
1. machnąć gwałtownie nogami;
2. przeciwstawić się komuś silniejszemu; podskoczyć, bryknąć;
3. o zwierzęciu: biegnąc, wyrzucić do tyłu obie tylne nogi; bryknąć
SJP.pl
Wierznica – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Dobrzyń nad Wisłą.
Wikipedia
Wierznowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Zduny.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wierzonka – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz. W dolinie rzeki Głównej (dopływ Warty), na skraju Parku Krajobrazowego Puszcza Zielonka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
1. wyznawać jakąś religię;
2. przyjmować coś za prawdę;
3. ufać, że ktoś mówi prawdę, mieć do kogoś zaufanie
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. uwierzyć)
(1.1) uważać coś za prawdziwe mimo braku dowodów na prawdziwość tego
(1.2) ufać komuś, uważać, że ktoś ma rację
(1.3) wyznawać religię
Wiktionary
(1.1) Kibice wierzyli, że ich drużyna wygra.
(1.2) Ojciec od dziecka powtarzał mi, żebym nie wierzył prawnikom i lekarzom.
(1.3) Choć generał nie wierzył (w Boga), zgodził się na odprawienie przed bitwą mszy dla żołnierzy.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʒɨt͡ɕ, AS: vʹi ̯ežyć
Wiktionary
rzecz. wiara ż., wierny mos., wiernica ż., wierność ż., wierzenie n., Wiara ż., wierna ż., wierzący mos., niewierny mos.
czas. uwierzyć dk.
przym. wierzeniowy, wierny, niewierny
przysł. wiernie
Wiktionary
(1.2) ufać, pokładać nadzieję
Wiktionary
rzeka w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wierzyce – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Łubowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Według danych GUS z 2021 r., wieś liczyła 681 mieszkańców.
Urodził się tu Franciszek Malanowski ps. „Kruta” – starszy sierżant Wojska Polskiego.
Wikipedia
osoba prawna lub fizyczna uprawniona do żądania określonego świadczenia od dłużnika; osoba, u której ktoś zaciągnął dług
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba lub instytucja, od której pożyczone zostały pieniądze
(1.2) praw. osoba fizyczna lub prawna, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby, z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy;
Wiktionary
Wierzyciel (łac. creditor) – osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika), z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy. Kodeks cywilny nie definiuje pojęcia wierzyciela explicite (wprost); definiuje jedynie konstrukcje zobowiązania (czyli stosunku zobowiązaniowego); zgodnie z przepisem art. 353 kc – zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik musi świadczenie spełnić.
Wikipedia
(1.1) Miał mnóstwo długów i co rusz wydzwaniali do niego wierzyciele.
(1.2) Dyrektor szkoły jest wierzycielem, uprawnionym do żądania wykonania obowiązku szkolnego w drodze egzekucji administracyjnej.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈʒɨt͡ɕɛl, AS: vʹi ̯ežyćel
Wiktionary
rzecz. wierzytelność ż.
:: fż. wierzycielka ż.
przym. wierzycielski, wierzytelny
Wiktionary
kobieta uprawniona do żądania określonego świadczenia od dłużnika; kobieta, u której ktoś zaciągnął dług
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Ekspedyt, Wierzyn – imię męskie pochodzenia łacińskiego, od czasownika expediō, expedīre („uwolnić, wyzwolić z więzów”), łac. expedītus znaczy „uwolniony, lekko ubrany, lekkozbrojny; szybki, zwinny”. Imię to zostało w Polsce przetłumaczone jako Wierzyn („ten, któremu można wierzyć”). Patronem tego imienia jest św. Ekspedyt.
Wikipedia
rzecz.
:: zdrobn. Wierzynek m.
Wiktionary
Wierzynek – restauracja mieszcząca się w Krakowie przy Rynku Głównym. Założona została w 1945 przez Kazimierza Książka jako restauracja Pod Wierzynkiem. Jej nazwa nawiązuje do mieszczanina Mikołaja Wierzynka i wydanej przez niego w 1364 uczty, w której uczestniczyli m.in. cesarz Karol IV Luksemburski, Ludwik Węgierski, Kazimierz III Wielki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. prawo wierzyciela do żądania świadczenia od dłużnika;
Wiktionary
Wierzytelność – uprawnienie do żądania spełnienia świadczenia z określonego stosunku zobowiązaniowego przysługujące wierzycielowi wobec dłużnika i składające się z jednego lub wielu roszczeń lub praw kształtujących.
Wierzytelność jest antonimem długu, jeżeli na X ciąży dług wobec Y, to Y ma wierzytelność w stosunku do X. W języku prawniczym sformułowania tego używa się głównie dla scharakteryzowania pozycji wierzyciela.
Wikipedia
(1.1) Ta wierzytelność uległa przedawnieniu.
Wiktionary
rzecz. wierzyciel m., wierzycielka ż.
Wiktionary
1. osada rolnicza;
2. mieszkańcy wsi; chłopi;
3. tereny pozamiejskie;
4. potocznie: coś niestosownego, nieciekawego lub prymitywnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jednostka osadnicza nieposiadająca praw miejskich lub statusu miasta;
(1.2) tereny pozamiejskie
(1.3) pot. prostackie zachowanie
Wiktionary
Wieś – jednostka osadnicza o zwartej, skupionej, lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych, lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych, nieposiadająca praw miejskich lub statusu miasta (art. 2 ustawy z 29 sierpnia 2003 o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych).
Wikipedia
(1.1) Niektóre wsie w Polsce są większe od miast.
(1.1) W rezultacie zabudowa wsi zmieniała się ze zwartej na kolonijną i rozproszoną.
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̇ɕ, AS: vʹi ̯ėś
Wiktionary
rzecz. wiejskość ż., wieśniactwo n., wieśniak mos., wieśniaczka ż., wsiowy mos., wsiok mos., wsioch mos.
:: zdrobn. wioska ż., wioseczka ż., wioszczyna ż.
:: zgrub. wiocha ż.
przym. wiejski, wsiowy, wieśniaczy
przysł. wiejsko
Wiktionary
(1.1) przest. sioło; pot. wioska; pot. lekcew. wioszczyna; pot. pogard. wiocha; gw-pl|Górny Śląsk|dziedzina.
(1.2) reg-pl|Poznań|land.
(1.3) wiocha
Wiktionary
[czytaj: wisbadn] miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto i uzdrowisko w środkowych Niemczech, stolica kraju związkowego Hesja;
Wiktionary
Wiesbaden – miasto na prawach powiatu, uzdrowisko w środkowych Niemczech, od 1945 roku stolica kraju związkowego Hesja, w rejencji Darmstadt. Leży nad Renem, u podnóża gór Taunus. Znane jest ze źródeł termalnych. Od 1945 do Wiesbaden należy Mainz-Kastel, poprzednio była to część Moguncji. We wrześniu 2015 miasto liczyło 277 729 mieszkańców.
W mieście mieszczą się główne siedziby Bundeskriminalamt i Federalnego Urzędu Statystycznego Niemiec.
Wikipedia
przym. wiesbadeński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wiesbaden, dotyczący Wiesbaden
Wiktionary
(1.1) Za szczyt osiągnięć uważał lata wiesbadeńskie (listopad 1943 – marzec 1945), gdy „miał w garści 130 tysięcy ludzi z SS, policji, armii wewnętrznej i służb pomocniczych”.
Wiktionary
rzecz. Wiesbaden n.
Wiktionary
wiadomość, pogłoska, fama
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. nowina, wiadomość
(1.2) daw. podanie, legenda
czasownik przechodni niedokonany
(2.1) książk. prowadzić
Wiktionary
(1.1) Z zachodniego frontu dochodziły niepokojące wieści o kolejnych porażkach.
(1.1) Wieść gminna niesie, że sypnęła dziś groszem, więc mam w zanadrzu komplet nowin, do dzielenia się.
(2.1) Chłopak wiódł kozę na postronku.
(2.1) Droga wiodła przez niewielki zagajnik do wioski w dolinie.
(2.1) Na koniec osiadł na wsi i wiódł spokojne życie, zajmując się garncarstwem.
(2.1) Ja jestem Dawid, jam jest pasterz – / Błagalną wiodę pieśń, / byś się zmiłować chciał nad Piastem, / byś żniwo zwolił zwieść.
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̇ɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯ėść
Wiktionary
(2.1) czas. wodzić ndk., dowieść dk., odwieść dk., przywieść dk., uwieść dk., wywieść dk., zwieść dk., zawieść dk.
Wiktionary
1. zawiadamiać, obwieszczać
2. być oznaką czegoś, co nastąpi
SJP.pl
[czytaj: WIzel] nazwisko
SJP.pl
Wiesel (niem. łasica) – niemiecki lekki gąsienicowy pojazd opracowany w latach 70. Od lat 90. znajduje szerokie zastosowanie w armii niemieckiej, która używa wielu jego odmian.
Wikipedia
[czytaj: WIzental] nazwisko
SJP.pl
Dawne nazwy miejscowości:
Wikipedia
zdrobnienie od: Wiesława (imię żeńskie); Wieśka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., zdrobn. od Wiesława
Wiktionary
Wiesława – staropolskie imię żeńskie, zdrobniale: Wiesia, Wisia. Jest to żeński odpowiednik imienia Wiesław. Była to skrócona forma imienia Wielisława. Mogło oznaczać „tę, która pragnie sławy”.
Wiesława imieniny obchodzi 22 maja.
Wikipedia
(1.1) Na weselu u Wiesi Karolina już była z Markiem.
Wiktionary
rzecz. Wiesława ż., Wieśka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Wiesław (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Wiesław
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Wieśka
Wiktionary
Wiesław – staropolskie imię męskie. Była to skrócona forma imienia Wielisław, Wielesław. Mogło oznaczać „tego, kto pragnie sławy”. Według Władysława Kopalińskiego jest to imię literackie utworzone przez Wincentego Reklewskiego pod koniec XVIII w. spopularyzowane przez poemat Wiesław Kazimierza Brodzińskiego, co nie jest prawdą w świetle nowszych analiz.
Wikipedia
(1.1) Na weselu u Wieśka Karolina już była z Markiem.
(2.1) Nie będziesz mi tu żadnych Wiesiek przyprowadzał!
Wiktionary
rzecz. Wiesław mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. wesele
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiesi lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Wiesław (imię męskie)
SJP.pl
roślina zielna z rodziny wiesiołkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Oenothera|ref=tak., roślina o żółtych kwiatach i lancetowatych liściach;
Wiktionary
Wiesiołek (Oenothera L.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Należy do niego 157 gatunków. Rośliny te występują naturalnie w Ameryce Północnej i Południowej, z centrum zróżnicowania w południowo-zachodniej części Ameryki Północnej. Część gatunków została introdukowana na inne kontynenty. W Europie w niektórych ujęciach opisano ich kilkadziesiąt, aczkolwiek wiele z nich nie jest szerzej uznawanych.
Wikipedia
IPA: vʲjɛ̇ˈɕɔwɛk, AS: vʹi ̯ėśou̯ek
Wiktionary
rzecz. wiesiołkowate nmos.
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu mirtowców, obejmująca ponad 650 gatunków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Onagraceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu mirtowców;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Fuksja należy do rodziny wiesiołkowatych.
Wiktionary
rzecz. wiesiołek mrz.
Wiktionary
o cechach wiesiołkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
postojak wiesiołkowiec - gatunek motyla z rodziny zawisakowatych
SJP.pl
przymiotnik od: wiesiołek
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Prypeci
Wiktionary
Wiesiołucha – dawny folwark. Tereny na których leżał znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Prozoroki.
Wikipedia
zdrobnienie od: Wiesław (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Wiesław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wieśka lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rosji, w Republice Komi i Kraju Permskim, lewy dopływ Kamy
Wiktionary
wieśniaczy, wiejski;
1. dawniej: dotyczący wieśniaka - mieszkańca wsi trudniącego się rolnictwem; chłopski, kmiecy;
2. pogardliwie: dotyczący wieśniaka - człowieka pochodzącego ze wsi lub mieszkającego na wsi; wsiowy;
3. pogardliwie: dotyczący wieśniaka - człowieka nieumiejącego się odpowiednio zachować w towarzystwie; wsiowy
SJP.pl
pogardliwie:
1. tryb życia wieśniaków;
2. ogół wieśniaków;
3. prostackie zachowanie; prostactwo;
4. brak gustu; bezguście
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od wieśniak
Wiktionary
rzecz. wieśniak m.
Wiktionary
→ wieśniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. mieszkanka wsi
(1.2) pot. pogard. prostaczka, kobieta prymitywna
Wiktionary
(1.1) Na obrazie artysta przedstawił wieśniaczkę drącą pierze.
(1.2) Powiedz tej wieśniaczce, żeby trzymała język za zębami.
Wiktionary
rzecz. wieś ż., powsinoga m./ż., wioska ż.
:: fm. wieśniak m., wsiok m.
przym. wieśniacki, wieśniaczy, wiejski, wsiowy
przysł. wieśniacko, wieśniaczo, wiejsko, wsiowo
Wiktionary
(1.1) chłopka, rolniczka, włościanka; pejor. wieśniara
(1.2) chamica, chamka, grubianka
Wiktionary
wieśniacki, wiejski;
1. przestarzałe: dotyczący wieśniaka - mieszkańca wsi trudniącego się rolnictwem; chłopski, kmiecy;
2. pogardliwie: dotyczący wieśniaka - człowieka pochodzącego ze wsi lub mieszkającego na wsi; wsiowy;
3. pogardliwie: dotyczący wieśniaka - człowieka nieumiejącego się odpowiednio zachować w towarzystwie; wsiowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wieśniakami, dotyczący wieśniaków
Wiktionary
(1.1) Przy płocie zobaczył chłopkę w wieśniaczym stroju.
Wiktionary
rzecz. wsiowy mos., wieśniaczka ż., wieś ż., wieśniak mos., wioska ż.
przym. wsiowy
Wiktionary
(1.1) wiejski, wsiowy
Wiktionary
1. przestarzałe: mieszkaniec wsi trudniący się rolnictwem; chłop, rolnik, włościanin;
2. pogardliwie: człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi; wsiok;
3. pogardliwie: człowiek nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie; wsiok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek mieszkający na wsi
(1.2) pot. pogard. prostak, człowiek prymitywny
Wiktionary
(1.1) W dawnych czasach wieśniacy płacili rycerzom czynsz.
(1.2) Stefan ubiera się niemodnie; to wieśniak.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̇ɕɲak, AS: vʹi ̯ėśńak
Wiktionary
rzecz. wieś ż., wioska ż.
:: zdrobn. wieśniaczek m.
:: fż. wieśniaczka ż., wieśniara ż.
przym. wieśniacki, wieśniaczy, wiejski, wsiowy
przysł. wieśniacko, wieśniaczo, wiejsko, wsiowo
Wiktionary
(1.1) chłop, rolnik, kmieć; pejor. wsiur, kmiot, przest. pejzan
(1.2) wsiok, głupek
Wiktionary
dawniej: wieśniak
SJP.pl
pogardliwie:
1. kobieta pochodząca ze wsi lub mieszkająca na wsi;
2. kobieta nieumiejąca się odpowiednio zachować w towarzystwie
SJP.pl
Wieśnica (niem. Fegebeutel lub Fehebeutel) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Strzegom.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) śrpol. wiejski
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛsnɨ, AS: vʹi ̯esny
Wiktionary
1. zaczepiać coś na czymś tak, aby zwisało;
2. potocznie, o komputerze: wieszać się - odmawiać posłuszeństwa
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) umieszczać coś w taki sposób, że punkt zaczepienia znajduje się ponad jego środkiem ciężkości
(1.2) zabijać kogoś poprzez zawiązanie na jego szyi pętli zaciskającej się pod jego ciężarem
(1.3) środ. inform. doprowadzać system informatyczny do zablokowania
czasownik zwrotny niedokonany wieszać się
(2.1) trzymać się czegoś, nie opierając nóg, dyndając, zwisać na czymś
(2.2) odbierać sobie życie poprzez zawiązanie na szyi pętli
(2.3) środ. inform. o komputerze: przestawać działać, blokować się
Wiktionary
(1.1) Wiele osób wiesza obrazy na ścianach.
(1.2) Brutalni żołnierze wieszali chłopów na przydrożnych drzewach.
(1.3) Nie uruchamiaj tego programu, bo on wiesza system.
(2.3) Muszę przeinstalować system, bo ten komputer coraz częściej się wiesza.
Wiktionary
rzecz. wiszenie n., wieszak m., wieszanie n., powieszenie n., uwieszenie n., zwisanie n., zwieszanie n., obwieszanie n., obwieszenie n., przywieszanie n., przywieszenie n., podwieszanie n., podwieszenie n., odwieszanie n., odwieszenie n., zawiesina ż., zawieszka ż., zwis m., zawisak m., wisielec m.
czas. zwieszać się, zwieszać, wisieć ndk., powiesić dk., zawiesić dk., uwieszać ndk., uwiesić dk., zwisać ndk., zwisnąć dk., obwieszać ndk., obwiesić dk., przywieszać ndk., przywiesić dk., podwieszać ndk., podwiesić dk., odwieszać ndk., odwiesić dk.
przym. zawiesinowy, wieszakowy, wisielczy
Wiktionary
(1.1) uwieszać
(1.2) obwieszać
(2.1) czepiać się
Wiktionary
zdrobnienie od: wieszak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wieszak
Wiktionary
rzecz. wieszak m., zawiesina ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: wieszadło
SJP.pl
Wieszadełko (łac. suspensor) – w biologii termin mający różne znaczenia:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przedmiot służący do zawieszania lub podwieszania
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kołek, haczyk lub drążek, służący do wieszania ubrań, ręczników itp.
(1.2) mebel zaopatrzony w kilka wieszaków (1.1)
(1.3) kraw. tasiemka lub pętelka przyszyta do ubrania lub ręcznika
(1.4) przedmiot o łukowatym lub trójkątnym kształcie, z hakiem pośrodku, służący do wieszania ubrań na drążku;
(1.5) archit. pionowy element drewnianej konstrukcji dachu;
(1.6) pot. żart. wysoka i chuda osoba
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Powieś ręcznik na wieszaku.
(1.2) W kącie pokoju stał wieszak na płaszcze i kapelusze.
(1.3) Mamo, urwał mi się wieszak od kurtki, mogłabyś go przyszyć?
(1.4) Wieszaki do ubrań wyrabiane są z drewna, metalu lub plastiku.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʃak, AS: vʹi ̯ešak
Wiktionary
rzecz. wieszanie n., powieszenie n.
:: zdrobn. wieszaczek m.
czas. odwiesić, wieszać ndk., powiesić dk.
Wiktionary
(1.3) wieszadło
(1.4) ramiączko
Wiktionary
1. zaczepiać coś na czymś tak, aby zwisało;
2. potocznie, o komputerze: wieszać się - odmawiać posłuszeństwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wieszać.
Wiktionary
czas. wieszać, odwiesić
rzecz. wieszak mrz., zawiesina ż.
Wiktionary
typ wiązara dachowego, stosowany w dachach o dużej rozpiętości, przy braku podpór bezpośrednich
SJP.pl
Wiązar wieszarowy – wiązar dachowy, rozwiązanie najczęściej jednowieszakowe lub dwuwieszakowe. W rozwiązaniach tego typu wieszak (element rozciągany) dźwiga kilka par krokwi za pośrednictwem płatwi. Rozwiązania jednowieszakowe (jak na rysunku) stosuje się do rozpiętości 8 m. Ze względów statycznych przy większych rozpiętościach konieczne jest zastosowanie dodatkowych krzyżulców i większej liczby wieszaków.
Wikipedia
przymiotnik od: wieszar
SJP.pl
książkowo:
1. genialny, natchniony poeta, zwłaszcza romantyczny; wieszczek;
2. człowiek przepowiadający przyszłość państw lub narodów; prorok, profeta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) natchniony, wybitny poeta
(1.2) osoba przepowiadająca przyszłość narodu
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od wieszczyć
Wiktionary
Wieszcz – poeta natchniony, poeta-prorok.
Słowo to istniało już w staropolszczyźnie, wiążąc się jednak nie z określoną postawą artysty, lecz z funkcją przewidywania przyszłości, czyli wieszczenia.
Wikipedia
(1.1) Będziemy deklamować poezję naszych wieszczów.
Wiktionary
IPA: vʲjɛʃt͡ʃ, AS: vʹi ̯ešč
Wiktionary
rzecz. wieszczość ż., wieszczenie n., wieszczka ż., wieszczyca ż., wieszczek m., wieszczba ż., wieszczbiarz m., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarstwo n.
czas. wieszczyć ndk.
przym. wieszczy, wieszczbiarski
przysł. wieszczo
Wiktionary
(1.2) wieszczek, prorok
Wiktionary
przepowiednia, wróżba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. przepowiednia
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʒd͡ʒba, AS: vʹi ̯ežǯba
Wiktionary
rzecz. wieszczbiarskość ż., wieszcz, wieszczbiarka, wieszczbiarnia, wieszczbiarstwo, wieszczbiarz, wieszczek, wieszczenie, wieszczka, wieszczyca
czas. wieszczyć
przym. wieszczbiarski, wieszczy
przysł. wieszczo, wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) przepowiednia, proroctwo, wróżba
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. kobieta wieszcząca przyszłość
Wiktionary
rzecz. wieszczba ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarskość ż.
:: fm. wieszczbiarz mos.
przym. wieszczbiarski
przysł. wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) wieszczka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. miejsce wieszczenia przyszłości
Wiktionary
rzecz. wieszczek mzw./mos., wieszczbiarstwo n., wieszcz mos., wieszczba ż., wieszczbiarka ż., wieszczbiarskość ż., wieszczbiarz mos.
przym. wieszczbiarski
przysł. wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) wyrocznia
Wiktionary
dotyczący wieszczbiarza, wieszczbiarstwa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wieszczbiarstwem, dotyczący wieszczbiarstwa
Wiktionary
(1.1) Gdzie ta twoja sąsiadka nauczyła się sztuki wieszczbiarskiej?
Wiktionary
rzecz. wieszczek mzw./mos., wieszczbiarstwo n., wieszcz mos., wieszczba ż., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarskość ż., wieszczbiarz mos.
przysł. wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) wróżbiarski
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób wieszczbiarski
Wiktionary
rzecz. wieszczbiarstwo n., wieszczba ż., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarskość ż., wieszczbiarz mos.
przym. wieszczbiarski
Wiktionary
(1.1) wróżbiarsko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. wieszczbiarski charakter czegoś
Wiktionary
rzecz. wieszczbiarstwo n., wieszczba ż., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarz mos.
przym. wieszczbiarski
przysł. wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) wróżbiarskość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. próby przepowiadania przyszłości za pomocą specjalnych przedmiotów i technik
Wiktionary
(1.1) Sąsiadka Jadwigi trudni się wieszczbiarstwem.
Wiktionary
rzecz. wieszczek mzw./mos., wieszcz mos., wieszczba ż., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarskość ż., wieszczbiarz mos.
przym. wieszczbiarski
przysł. wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) mantyka, wróżbiarstwo
Wiktionary
przestarzałe: ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wieszczek, wróżbita, wróż, wróżbiarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. osoba wieszcząca przyszłość
Wiktionary
(1.1) Szkoda, że tu niema mojego wieszczbiarza, onby mi wytłómaczył sen tej kobiety, sen też mój, który śniłem ja przed godziną.
Wiktionary
rzecz. wieszczba ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarskość ż.
:: fż. wieszczbiarka ż.
przym. wieszczbiarski
przysł. wieszczbiarsko
Wiktionary
(1.1) wróż, wróżbiarz, wróżbita; daw. wieszczek
Wiktionary
1. przestarzałe: ten, kto przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wieszczbiarz, wróżbita, wróż, kabalarz;
2. dawniej: natchniony, wybitny poeta; wieszcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. człowiek przepowiadający przyszłość
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Pyrrhocorax graculus|ref=tak., gatunek średniego ptaka osiadłego z rodziny krukowatych;
(2.2) ornit. ptak z gatunku wieszczek (2.1)
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: wieszczka
Wiktionary
Wieszczek (Pyrrhocorax graculus) – gatunek średniej wielkości ptaka osiadłego z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje w górach Eurazji i północno-zachodniej Afryki. Wyjątkowo zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
(1.1) Wszyscy dobrze znali przepowiednię wieszczka Helenosa.
(2.1) Gniazda wieszczków znajdują się na niedostępnych ścianach skalnych.
Wiktionary
rzecz. wieszcz m., wieszczenie n., wieszczka ż., wieszczyca ż., wieszczba ż., wieszczbiarz m., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarstwo n.
:: fż. wieszczka ż.
czas. wieszczyć ndk.
przym. wieszczy, wieszczbiarski
przysł. wieszczo
Wiktionary
(1.1) wieszcz, wieszczbiarz
Wiktionary
1. zawiadamiać, obwieszczać
2. być oznaką czegoś, co nastąpi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. przepowiadanie przyszłości
(1.2) książk. zapowiadanie tego, co następuje
Wiktionary
(1.1) Faktem dokonanym historycznie stało się wieszczenie proroków i marzenie poetów: wolna Polska powstała.
(1.2) Kościelne dzwony rozpoczęły wieszczenie nadciągającej nawałnicy.
Wiktionary
rzecz. wieszczek mzw./mos., wieszcz mos., wieszczba ż.
przym. wieszczy
przysł. wieszczo
Wiktionary
(1.1) przepowiadanie
(1.2) zapowiadanie
Wiktionary
przestarzałe: wróżka;
1. kobieta, która przepowiada przyszłość z kart, z ręki, z liczb lub innych znaków; wróżbitka, wróżbiarka, kabalarka, kabalistka;
2. postać z baśni mająca moc czynienia czarów; czarodziejka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: wieszcz
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʃt͡ʃka, AS: vʹi ̯eščka
Wiktionary
rzecz. wieszczość ż., wieszczenie n., wieszcz m., wieszczyca ż., wieszczek m., wieszczba ż., wieszczbiarz m., wieszczbiarka ż., wieszczbiarnia ż., wieszczbiarstwo n.
czas. wieszczyć ndk.
przym. wieszczy, wieszczbiarski
przysł. wieszczo
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób wieszczy
Wiktionary
rzecz. wieszczek mzw./mos., wieszczba ż., wieszcz mos., wieszczenie n., wieszczka ż., wieszczość ż.
czas. wieszczyć ndk.
przym. wieszczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. cecha tego, co wieszcze
Wiktionary
rzecz. wieszcz mos., wieszczenie n., wieszczka ż.
czas. wieszczyć ndk.
przym. wieszczy
przysł. wieszczo
Wiktionary
książkowo:
1. odnoszący się do wieszcza;
2. proroczy, wróżebny, profetyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wieszczeniem, dotyczący wieszczenia
(1.2) liter. poetycki
Wiktionary
Wieszczy – postać z zakresu demonologii słowiańskiej, będąca formą pośmiertnej egzystencji ludzkiej duszy, zbliżona do wyobrażeń upiora lub wampira, posiadająca jednak na wielu terenach własną, odrębną tożsamość, wyróżniającą się szczególnymi cechami.
Wikipedia
rzecz. wieszczek mzw./mos., wieszczba ż., wieszcz mos., wieszczenie n., wieszczka ż., wieszczość ż.
czas. wieszczyć ndk.
przysł. wieszczo
Wiktionary
(1.1) proroczy, wróżebny
(1.2) poetycki
Wiktionary
książkowo: przepowiadać, przewidywać przyszłość; wróżyć
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) książk. albo podn. przepowiadać przyszłość
Wiktionary
rzecz. wieszcz m., wieszczenie n., wieszczba ż., wieszczka ż., wieszczek mzw./mos.
przym. wieszczy
Wiktionary
(1.1) prorokować
Wiktionary
1. wzjeżka wieszczyca - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych;
2. dawniej: wieszczka, wróżka
SJP.pl
Oligostomis reticulata – gatunek owada wodnego z rzędu chruścików i rodziny chruścikowatych (Phryganeidae). Larwy budują przenośne domki, zbudowane z części roślinnych lub detrytusu.
Gatunek uważany za eurytopowy, zasiedlający wszystkie typy wód, w Europie nie występujący na Półwyspie Iberyjskim i Wyspach Brytyjskich. W Polsce może być uznany za limneksena, typowy dla śródleśnych strumieni.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wieszczyczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wieś położona 4,8 km na północ od Dolska, przy drodze powiatowej nr 4070 z Kadzewa do Konarskie. We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogami do: Masłowa i Nowieczka☃☃. Wieś położona 4,8 km na północ od Dolska, przy drodze powiatowej nr 4070 z Kadzewa do Konarskie. We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogami do: Masłowa i Nowieczka.
Wikipedia
Wikipedia
Wieszkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Krzywiń.
Wieś duchowna, własność opata benedyktynów w Lubiniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego.
Wikipedia
dawniej: czasownik "wiedzieć" w formie osobowej połączony z partykułą pytającą "-li" (= czy); czy wiesz
SJP.pl
Wieszyno (kaszb. Wieszëno, niem. Vessin) – wieś-ulicówka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Redzikowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Wiesława
Wiktionary
Wiesław – staropolskie imię męskie. Była to skrócona forma imienia Wielisław, Wielesław. Mogło oznaczać „tego, kto pragnie sławy”. Według Władysława Kopalińskiego jest to imię literackie utworzone przez Wincentego Reklewskiego pod koniec XVIII w. spopularyzowane przez poemat Wiesław Kazimierza Brodzińskiego, co nie jest prawdą w świetle nowszych analiz.
Wikipedia
(1.1) Powiedzcie Wiesławowi, żeby przyszedł o ósmej.
(1.1) Żona Wiesława handluje na czarnym rajstopami.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛswaf, AS: vʹi ̯esu̯af
Wiktionary
rzecz. Wiesławowa ż., Wiesławówna ż., Wiesławostwo lm m.
:: fż. Wiesława ż.
:: zdrobn. Wiesiek m.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Wiesław
Wiktionary
Wiesława – staropolskie imię żeńskie, zdrobniale: Wiesia, Wisia. Jest to żeński odpowiednik imienia Wiesław. Była to skrócona forma imienia Wielisława. Mogło oznaczać „tę, która pragnie sławy”.
Wiesława imieniny obchodzi 22 maja.
Wikipedia
(1.1) Powiedzcie Wiesławie, żeby przyszła o ósmej.
(1.1) Wiesława handluje rajstopami.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛswafa, AS: vʹi ̯esu̯afa
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Wiesław m.
:: zdrobn. Wiesia ż., Wieśka ż.
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiesławy lub z nią związany
SJP.pl
Wiesław z małżonką; Wiesławowie
SJP.pl
Wiesław z małżonką; Wiesławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiesława lub z nim związany
SJP.pl
Wietchinin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Turek.
Od 1 stycznia do 12 października 1973 w gminie Kawęczyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
motyl z rodziny bielinkowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
komunistyczne oddziały partyzanckie w Wietnamie Południowym; Vietcong
SJP.pl
Vietcong (wiet. Việt Cộng) – nazwa stworzona przez południowowietnamskich polityków i przyjęta przez żołnierzy amerykańskich, a potem przez światowe media, na określenie partyzantów należących w czasie wojny wietnamskiej do Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu Południowego (ang. National Front for the Liberation of South Vietnam, wiet. Mặt trận Dân tộc Giải phóng miền Nam Việt Nam).
Wikipedia
kosmopolityczny rodzaj paproci
SJP.pl
Wikipedia
rodzina paproci z rzędu paprotkowców
SJP.pl
Wietlicowate (Athyriaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales) o zasięgu kosmopolitycznym. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy rodzaje (Athyrium, Deparia i Diplazium) z ok. 650 gatunkami. W Polsce pospolitym przedstawicielem wietlicowatych jest wietlica samicza (Athyrium filix-femina).
Wikipedia
skrót od: wietnamski
SJP.pl
państwo w Azji ze stolicą w Hanoi; Socjalistyczna Republika Wietnamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Azji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Królestwo Kambodży na zachodzie graniczy z Tajlandią, na północy z Laosem i na wschodzie z Wietnamem.
(1.1) W Wietnamie istnieje około 60 mniejszości etnicznych.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛtnãm, AS: vʹi ̯etnãm
Wiktionary
rzecz. wietnamski m., Wietnamczyk m., wietnamiec m., Wietnamka ż., wietnamistyka ż., wietnamista m., wietnamistka ż.
przym. wietnamski
Wiktionary
obywatel Wietnamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. obywatel Wietnamu, mieszkaniec Wietnamu, osoba narodowości wietnamskiej
Wiktionary
(1.1) Dawniej Wietnamczycy, których pamiętałem jeszcze z Polski, to byli niezgrabni, kartoflaści ludzie, w szarych marynarkach i szarych spodniach, w półokrągłych milicyjnych butach z taką gumową podeszwą.
Wiktionary
IPA: vʲjɛtˈnãmt͡ʃɨk, AS: vʹi ̯etnãmčyk
Wiktionary
rzecz. Wietnam m., wietnamistyka ż., wietnamista m., wietnamistka ż., wietnamiec m., wietnamski m.
:: fż. Wietnamka ż.
przym. wietnamski
Wiktionary
(1.1) pogard. wietnamiec
Wiktionary
lekceważąco o Wietnamczyku; Wietnamiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. Wietnamczyk
Wiktionary
rzecz. Wietnam m., Wietnamczyk m., Wietnamiec m., Wietnamka ż., wietnamistyka ż., wietnamista m., wietnamistka ż., wietnamski m.
przym. wietnamski
Wiktionary
Wietnamistyka – dyscyplina zajmująca się językiem i literaturą Wietnamu, także kierunek akademicki poświęcony tym zagadnieniom.
Wikipedia
1. umocnienie zdolności samoobrony rządu i narodu południowowietnamskiego w czasie wojny wietnamskiej w celu zmniejszenia zaangażowania militarnego wojsk amerykańskich;
2. rzadko: poddawanie wpływom wietnamskim, nadawanie czemuś cech typowo wietnamskich
SJP.pl
Wietnamizacja (ang. Vietnamization) – koncepcja polityczna wdrażania przez administrację prezydenta USA Richarda Nixona, mająca na celu położenie kresu zaangażowaniu Stanów Zjednoczonych w wojnę w Wietnamie poprzez program „rozbudowy, wyposażania i szkolenia sił południowowietnamskich oraz przypisywania im coraz większej roli bojowej, przy jednoczesnym stałym zmniejszaniu liczby żołnierzy oddziałów bojowych USA”. Polityka ta, wywołana ofensywą Tết, odnosiła się szczególnie do amerykańskich wojsk lądowych, ale nie odrzucała zaangażowania Sił Powietrznych USA, a także innego rodzaju wsparcia dla Wietnamu Południowego, zgodnie z koncepcją Military Assistance Advisory Group. Nieufność obywateli USA do swojego rządu, która narastała po ofensywie Tết, pogłębiła się wraz z publikacją wiadomości o masakrze wietnamskich cywilów w Mỹ Lai (1968), inwazją na Kambodżę (1970) i aferą Pentagon Papers (1971).
Wikipedia
potocznie: świnka wietnamska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Wietnamu, mieszkanka Wietnamu, kobieta narodowości wietnamskiej
Wiktionary
Wietnamczycy (wiet. người Việt) – naród na Półwyspie Indochińskim, mieszkający głównie w Wietnamie, gdzie stanowią 85% z liczącej 96,2 mln ludności tego państwa. Pozostali zaliczani są do mniejszości narodowych. Ich duże skupiska występują także w USA – 1,2 mln; Kambodży – 520 tys., Francji – 250 tys., Kanadzie – 150 tys., Szwecji – 135 tys., Niemczech – 80 tys. i w Polsce – około 50 tys. Te skupiska tworzy głównie emigracja ekonomiczna.
Wikipedia
(1.1) Może to niewłaściwe porównanie, bo z trzciną wiąże się pojęcie czegoś długiego, a Wietnamczycy są niewielkiej postaci, Wietnamki zaś jeszcze mniejsze. Ale tak czy owak, to bestyjki nad wyraz misterne i kształtne, choć drobniuteńkie.
Wiktionary
IPA: vʲjɛtˈnãmka, AS: vʹi ̯etnãmka
Wiktionary
rzecz. Wietnam mrz., wietnamistyka ż., wietnamista mos., wietnamistka ż., wietnamski mrz.
:: fm. Wietnamczyk mos., wietnamiec mos.
przym. wietnamski
Wiktionary
związany z Wietnamem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Wietnamu lub Wietnamczyków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Wietnamu;
Wiktionary
IPA: vʲjɛtˈnãmsʲci, AS: vʹi ̯etnãmsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wietnam m., Wietnamczyk m., wietnamiec m., Wietnamka ż., wietnamistyka ż., wietnamista m., wietnamistka ż.
Wiktionary
dotyczący Wietnamu i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem wietnamskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem wietnamskim
(1.3) spisany, stworzony w języku wietnamskim
Wiktionary
IPA: vʲjɛtˈnãmskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: vʹi ̯etnãmskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. izba radna
Wiktionary
IPA: vʲjɛtʲˈɲit͡sa, AS: vʹi ̯etʹńica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. wzdęcie
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈtrũnɛk, AS: vʹi ̯etrũnek
Wiktionary
rzecz. wiatry
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zwietrzeć)
(1.1) (o substancjach) stopniowo tracić świeżość i zapach wskutek działania czynników takich jak ciepło i powietrze
(1.2) (o zapachu) ulatniać się
(1.3) ulegać zapomnieniu
(1.4) stawać się nieaktualnym
Wiktionary
(1.1) To wino musiało wietrzeć od dawna.
(1.4) Symbol nie wietrzeje
Wiktionary
rzecz. zwietrzenie n., zwietrzelina ż.
czas. zwietrzeć dk., zwietrzyć dk., wietrzyć ndk.
Wiktionary
(1.4) przedawniać się, dezaktualizować się
(1.5) kruszeć, kruszyć się, pękać, rozpękać się, sypać się, rozpadać się, rozłupywać się, rozkruszać się, rozdrabniać się, łuszczyć się, złuszczać się, niszczeć
Wiktionary
usypisko powstałe z nagromadzenia się wietrzeliny
SJP.pl
przymiotnik od: wietrzelisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wietrzyć.
Wiktionary
Wietrzenie – rozpad mechaniczny i rozkład chemiczny skał wskutek działania energii słonecznej, powietrza, wody i organizmów. Zachodzi na powierzchni Ziemi i w jej powierzchniowej strefie zwanej strefą wietrzenia (głębokość od kilku do kilkudziesięciu metrów).Produktami wietrzenia są między innymi: zwietrzelina, rumowisko, glina, arkoza.
Wikipedia
czas. wietrzyć
rzecz. wywietrznik mrz., wietrznik mos./mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: wietrzenie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) odprzym. → wietrzny
Wiktionary
(1.1) Wczoraj cały dzień było bardzo wietrznie.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛṭʃʲɲɛ, AS: vʹi ̯eṭšʹńe
Wiktionary
rzecz. wietrznik mos./mrz., wietrzność ż., wietrzysko n., wiatr, wietrzyk
przym. wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrzno, bezwietrznie
Wiktionary
(1.1) wietrzno
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: wietrzno, wietrznie
SJP.pl
1. otwór w dachu lub ścianie umożliwiający dopływ powietrza; wywietrznik; wentylator;
2. niewielka część okna, dająca się oddzielnie otwierać; lufcik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. pejor. osoba lekkomyślna i nietraktująca nikogo poważnie
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) poznań. cuk. zob. ptyś.
(2.2) bud. otwór wentylacyjny
(2.3) bud. otwieralna część w skrzydle okna umożliwiająca wietrzenie pomieszczenia
(2.4) archit. urządzenie wskazujące kierunek wiejącego wiatru
(2.5) łow. nozdrza psa lub zwierzęcia drapieżnego
(2.6) górn. amortyzator uderzeń strug wody w taranie wiertniczym
(2.7) pot. bot. nazwa systematyczna|Anemone|L.|ref=tak., zawilec
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ci co bywają po salonach... to sobie wietrzniki, z tymi można i zawiązać coś i rozwiązać, i pobałamucić i porzucić, to wszystko wietrzniki....
(2.2) Pozakrywaliście wszystkie wietrzniki i płaczecie, że macie grzyba?
(2.5) Czułemu wietrznikowi teriera nie ujdzie żadna królicza nora.
(2.5) Prowodyr wciąż sunął naprzód. Świdrował oczyma ośnieżone pnie, pochylał wietrznik ku śladom, pił nim mroźny wiatr.
(2.7) Nie zrywaj wietrzników, niech sobie rosną.
Wiktionary
rzecz. wiatr mrz., wietrzenie n., wietrznica ż., wietrzność ż., wietrzyk mrz.
czas. wietrzyć ndk., wietrzyć się ndk.
przym. wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrznie
Wiktionary
(1.1) lekkoduch, świszczypał, świszczypała, świszczypałka
(2.1) ptyś
(2.2) wywietrznik
(2.3) lufcik, oberluft, wywietrznik
(2.4) wiatrowskaz
(2.7) zawilec
Wiktionary
przysłówek
(1.1) odprzym. → wietrzny
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
(1.1) Wczoraj cały dzień było bardzo wietrzno.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛṭʃnɔ, AS: vʹi ̯eṭšno
Wiktionary
rzecz. wiatr
przym. wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrznie
Wiktionary
(1.1) wietrznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wietrzne
Wiktionary
przym. wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrznie
rzecz. wietrznik mos./mrz.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odznaczający się silnymi podmuchami wiatru
(1.2) poruszany wiatrem
(1.3) zachodzący pod wpływem działania wiatru, powstały wskutek działania wiatru
(1.4) med. o chorobie: przenoszony drogą kropelkową
(1.5) przen. przest. niestały w uczuciach, niestabilny emocjonalnie
(1.6) przen. przest. znikomy, przelotny, nietrwały, przemijający
Wiktionary
(1.1) Noc była wietrzna i deszczowa.
(1.5) Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto!
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛṭʃnɨ, AS: vʹi ̯eṭšny
Wiktionary
rzecz. wiatr m., wietrzyk m., wietrznik m., wietrznica ż., wiatrownica ż., wiatrówka ż., wietrzysko n., wietrzność ż.
czas. wietrzyć ndk., przewietrzyć dk., wywietrzyć dk., zwietrzyć dk.
przym. wiatrowy
przysł. wietrznie, wietrzno
Wiktionary
(1.2) wiatrowy
(1.5) lekkomyślny, pusty, płochy, niestały, zmienny, labilny
Wiktionary
czasownik
(1.1) łapać zapach z powietrza
(1.2) wywoływać przepływ powietrza w pomieszczeniu
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛṭʃɨt͡ɕ, AS: vʹi ̯eṭšyć
Wiktionary
rzecz. wietrznik mos./mrz., wietrzenie n., zwietrzenie n., wywietrznik m., wiatr m., wietrzyk m., wiatrówka ż.
czas. wywietrzyć, zwietrzyć
przym. wietrzny, wiatrowy
Wiktionary
Wietrzyca, wietrznica – w tradycji polskich Górali jest to zły duch atmosferyczny, który pojawia się podczas wiatru halnego. Zgodnie z podaniami porywa różne przedmioty, a człowiekowi potrafi odebrać mowę oraz połamać kości. W walce z nim należało posłużyć się poświęconym nożem, który rzucano w powietrze. Jeśli nóż trafił wietrznicę, spadał pokryty krwią na ziemię a wiatr natychmiast ustawał.
Wikipedia
1. wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim;
2. wieś w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Wietrzychowice
SJP.pl
Wietrzychowo (niem. Dietrichsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
W 2022 w miejscowości został uruchomiony przystanek kolejowy.
Wikipedia
1. zdrobnienie od: wiatr;
2. lekki, przyjemny wiatr; podmuch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lekki wiatr
Wiktionary
(1.1) Nad jeziorem było gorąco, ale ochładzał nas przyjemny wietrzyk.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛṭʃɨk, AS: vʹi ̯eṭšyk
Wiktionary
rzecz. wietrznik mos./mrz., wiatr, wiaterek, wietrzysko, wiatrak, wiatraczek, wiatrówka
przym. wiatrowy, wietrzny
przysł. wietrznie
czas. wiać, wietrzyć
Wiktionary
(1.1) wiaterek, zefirek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zgrubienie od: wiatr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. silny, dokuczliwy wiatr
Wiktionary
(1.1) Grzmoty odzywały się już regularnie, a żeby nie było za dobrze, dołączyło do nich wietrzysko.
Wiktionary
rzecz. wietrzyk m., wiatr m., wiatrówka ż.
przym. wietrzny, wiatrowy
przysł. wietrznie
Wiktionary
(1.1) wicher
Wiktionary
Wietszyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, w gminie Pęcław.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji przeduralskiej, lewy dopływ Wołgi;
(1.2) geogr. adm. miasto w Rosji w obwodzie niżnonowogrodzkim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. wietłuski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wietługą, dotyczący Wietługi (miasta lub rzeki)
Wiktionary
rzecz. Wietługa ż.
Wiktionary
strumień powietrza; podmuch; powiew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ciąg, strumień powietrza
Wiktionary
rzecz. nawiew m., wywiew m., powiew m., wianie n., wywiewanie n., wywianie n., powiewanie n., powianie n., zwiewność ż., wialnia ż.
czas. wiać ndk., powiewać ndk., powiać dk., wywiewać ndk., wywiać dk.
przym. zwiewny, wywiewny, nawiewny
przysł. zwiewny
Wiktionary
dawniej:
1. machać, kiwać czymś;
2. powiewać, łopotać, trzepotać na wietrze
SJP.pl
wiejadło, wiejaczka; dawniej:
1. ręczna szufelka do wiania zboża;
2. przyrząd do tłoczenia powietrza, wachlarz
SJP.pl
Wiewiec – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie pajęczańskim, w gminie Strzelce Wielkie.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
1. regionalnie: wiewiórka;
2. przestarzale: rzeżączka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. przest. rzeżączka
(1.2) żart. lub reg. samiec wiewiórki
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. zob. wiewióra.
Wiktionary
Rzeżączka (gr. γονόρροια gonórrhoia, łac. gonorrhoea, co znaczy „nasieniotok”), także wiewiór, tryper – choroba zakaźna, przenoszona drogą płciową, której czynnikiem etiologicznym jest Gram-ujemna bakteria – dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae).
Wikipedia
(1.1) Kazek szlajał się po burdelach i złapał wiewióra.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛvʲjur, AS: vʹi ̯evʹi ̯ur
Wiktionary
rzecz. wiewióry nmos., wiewiórki nmos., wiewiórczaki nmos., wiewiórka ż., wiewióra ż., wiewióreczka ż., wiewiórczak m., wiewiórkowate nmos.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty
Wiktionary
(1.1) tryper
Wiktionary
1. regionalnie: wiewiórka;
2. przestarzale: rzeżączka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od wiewiórka
Wiktionary
Wiewióra (Ratufa) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiór (Ratufinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Wikipedia
IPA: vʲjɛˈvʲjura, AS: vʹi ̯evʹi ̯ura
Wiktionary
rzecz. wiewiórka ż., wiewióreczka ż., wiewiórzysko n., wiewiór mzw./ż.
przym. wiewiórczy
Wiktionary
(1.1) wiewiórzysko
Wiktionary
pieszczotliwie: wiewiórka; wiewióreczka
SJP.pl
rozdaj gryzoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Callosciurus|Gray|ref=tak., nadrzewny gryzoń z podrodziny wiewiórczaków występujący w Azji Południowo-Wschodniej;
Wiktionary
Wiewiórczak (Callosciurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórczaków (Callosciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Wikipedia
(1.1) Nasz zwierzyniec posiada specjalny pawilon dla wiewiórczaków, surykatek i lemurów.
Wiktionary
rzecz. wiewiór m., wiewióra ż., wiewiórczaki lm nm., wiewióreczka ż., wiewiórczę n., wiewiórka ż., wiewiórki lm nm., wiewiórkowate lm nm., wiewiórniczek mzw., wiewiórnik mzw., wiewióry lm nm.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty, wiewiórzy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Callosciurinae|Pocock|ref=tak., podrodzina ssaków z rodziny wiewiórkowatych;
Wiktionary
Wiewiórczaki (Callosciurinae) – podrodzina ssaków z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Wikipedia
(1.1) Różne gatunki wiewiórczaków występują w Azji Południowo-Wschodniej.
Wiktionary
rzecz. wiewiór m., wiewióra ż., wiewiórczak mzw., wiewióreczka ż., wiewiórczę n., wiewiórka ż., wiewiórki lm nm., wiewiórkowate lm nm., wiewiórniczek mzw., wiewiórnik mzw., wiewióry lm nm.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty, wiewiórzy
Wiktionary
młode wiewiórki
SJP.pl
przymiotnik od: wiewiórka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wiewiórką, dotyczący wiewiórki
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do wiewiórki, będący jej częścią
przymiotnik jakościowy
(3.1) przypominający wiewiórkę
Wiktionary
(2.1) Wspiął się na palce i zajrzał do wiewiórczej dziupli.
(3.1) Bawił ludzi ten ruch wiewiórczy, kręty i zwinny, jakim się on na wysoki wierzch pieca dostawał (…)
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈvʲjurt͡ʃɨ, AS: vʹi ̯evʹi ̯určy
Wiktionary
rzecz. wiewióry nmos., wiewiórkowate nmos., wiewiórki nmos., wiewiórczaki nmos., wiewiórczak mzw., wiewiór m., wiewiórka ż., wiewióra ż., wiewióreczka ż.
przym. wiewiórkowaty
Wiktionary
zdrobnienie od: wiewiórka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wiewiórka
(1.2) mała wiewiórka
Wiktionary
Wiewióreczka (Microsciurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Wikipedia
IPA: ˌvʲjɛvʲjuˈrɛt͡ʃka, AS: vʹi ̯evʹi ̯urečka
Wiktionary
rzecz. wiewióry nmos., wiewiórkowate nmos., wiewiórki nmos., wiewiórczaki nmos., wiewiórczak mzw., wiewiórka ż., wiewióra ż., wiewiór m.
przym. wiewiórczy
Wiktionary
wiewiórecznik pospolity - ssak nadrzewny z rodziny tupajowatych; tupaj, tupaja
SJP.pl
1. gryzoń nadrzewny z rodziny wiewiórkowatych
2. w l. mnogiej (wiewiórki): wyprawione skórki z wiewiórek; futro z tych skórek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|sciurus|ref=tak., nadrzewny gryzoń o puszystym i najczęściej rudym futrze oraz długiej kicie;
(1.2) pot. osoba z jaskrawo rudymi włosami
(1.3) w lm. futro z wiewiórek (1.1)
Wiktionary
Wiewiórka (Sciurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Wikipedia
(1.1) Wczoraj w lesie widziałem rudą wiewiórkę zajadającą orzechy.
(1.1) Wiewiórka, przestraszona zgiełkiem, wyskoczyła także jak bomba z dziupli swojej (…)
(1.2) Kim jest ta wiewiórka w minispódniczce?
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈvʲjurka, AS: vʹi ̯evʹi ̯urka
Wiktionary
rzecz. wiewiór mzw., wiewiórczę n., wiewiórczak m., wiewiórczaki nmos., wiewiórkowate nmos., wiewióry nmos., Wiewiórczyn m.
:: zdrobn. wiewióreczka ż.
:: zgrub. wiewióra ż.
:: fm. wiewiórek m.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty, wiewiórzy, wiewiórczakowy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|wywiórka.
(1.2) marchewka, rudzielec
Wiktionary
1. gryzoń nadrzewny z rodziny wiewiórkowatych
2. w l. mnogiej (wiewiórki): wyprawione skórki z wiewiórek; futro z tych skórek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Sciurinae|G. Fischer|ref=tak., podrodzina ssaków z rodziny wiewiórkowatych;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: wiewiórka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Różne gatunki wiewiórek występują w Ameryce i Eurazji.
Wiktionary
rzecz. wiewiór m., wiewióra ż., wiewiórczak mzw., wiewiórczaki lm nm., wiewióreczka ż., wiewiórczę n., wiewiórka ż., wiewiórkowate lm nm., wiewiórniczek mzw., wiewiórnik mzw., wiewióry lm nm.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty, wiewiórzy
Wiktionary
podrząd ssaków z rzędu gryzoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Sciuromorpha|Brandt|ref=tak., podrząd ssaków z rzędu gryzoni z długimi owłosionymi ogonami;
Wiktionary
Wiewiórkokształtne (Sciuromorpha) – podrząd ssaków z rzędu gryzoni (Rodentia).
Wikipedia
(1.1) Żyjące na drzewach wiewiórkokształtne chętnie gniazdują w dziuplach.
Wiktionary
rodzina głównie nadrzewnych gryzoni, średnich rozmiarów ciała o silnie owłosionym ogonie, występujących na wszystkich kontynentach poza Australią i Antarktydą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Sciuridae|G. Fischer|ref=tak., rodzina ssaków z podrzędu wiewiórkokształtnych;
Wiktionary
Wiewiórkowate (Sciuridae) – rodzina ssaków z podrzędu wiewiórkokształtnych (Sciuromorpha) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).
Wikipedia
(1.1) Naziemne gatunki wiewiórkowatych mają krótsze ogony.
Wiktionary
rzecz. wiewiór m., wiewióra ż., wiewiórczak mzw., wiewiórczaki lm nm., wiewióreczka ż., wiewiórczę n., wiewiórka ż., wiewiórki lm nm., wiewiórniczek mzw., wiewiórnik mzw., wiewióry lm nm.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty, wiewiórzy
Wiktionary
o cechach wiewiórkowatych, rodziny ssaków
SJP.pl
rodzaj gryzoni latających
SJP.pl
Wiewiórolotka (Anomalurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórolotek (Anomalurinae) w obrębie rodziny wiewiórolotkowatych (Anomaluridae).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Ratufinae|Moore|ref=tak., monotypowa podrodzina ssaków z rodziny wiewiórkowatych;
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: wiewiór
(2.2) M., B. i W. lm. od: wiewióra
Wiktionary
Wiewióry (Ratufinae) – podrodzina ssaków z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Wikipedia
(1.1) Różne gatunki wiewiór występują w Azji.
Wiktionary
rzecz. wiewiór m., wiewióra ż., wiewiórczak mzw., wiewiórczaki lm nm., wiewióreczka ż., wiewiórczę n., wiewiórka ż., wiewiórki lm nm., wiewiórkowate lm nm., wiewiórniczek mzw., wiewiórnik mzw.
przym. wiewiórczy, wiewiórkowaty, wiewiórzy
Wiktionary
1. dawniej, dziś gwarowo: wiewiórka;
2. zgrubienie od: wiewiórka
SJP.pl
to, co łączy ludzi ze sobą; powiązanie; spójnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan posiadania czegoś wspólnego
(1.2) to, co łączy jednostki ze sobą
forma czasownika.
(2.1) rozk. od: więzić
Wiktionary
Uwaga: wyrazy więź (l.mn. więzi), wiąz (l.mn. wiązy) oraz więzy (bez l.poj.) nie są tożsame.
Wikipedia
czas. wiązać
rzecz. więzadło n.
Wiktionary
(1.1) związek, relacja
(1.2) kontakt, łączność, połączenie, powiązanie, przywiązanie, spójnia, więzy
Wiktionary
1. wysoka budowla lub konstrukcja; dawniej: więzienie w takiej budowli, kara więzienia
2. figura szachowa
3. budowla, z pomostów której wykonuje się skoki do wody
4. obrotowa część uzbrojenia pojazdu wojskowego
5. zestaw urządzeń muzycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. wysoka budowla o małej płaszczyźnie podstawy w stosunku do wysokości;
(1.2) szach. figura mogąca poruszać się tylko w rzędach i kolumnach;
(1.3) techn. muz. zestaw elektronicznego sprzętu odtwarzającego muzykę złożony z nakładanych na siebie elementów;
(1.4) wojsk. wystający ponad korpus element wojskowych pojazdów, okrętów, umocnień z zamontowanym działem;
Wiktionary
Wieża – konstrukcja o wymiarach poprzecznych znacznie mniejszych od wysokości, pracująca jako wspornik utwierdzony w fundamencie, obciążony działaniem wiatru w kierunku poziomym oraz obciążeniem grawitacyjnym. Wieże miały różne funkcje, szczególnie popularne były w architekturze średniowiecznej, przede wszystkim jako wieże obronne i kościelne – zarówno wolno stojące (kampanile, dzwonnice), jak i stanowiące część budynku kościoła. W średniowiecznym zamku występowały charakterystyczne formy mieszkalno-obronne (donżony) i tzw. wieże ostatniej obrony (stołpy).
Wikipedia
(1.1) Podobno o północy na wieży tego starego zamku pojawia się duch.
(1.2) Jednoczesny ruch królem i wieżą nazywa się roszadą.
(1.3) Kupiliśmy sobie nową wieżę stereo.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛʒa, AS: vʹi ̯eža
Wiktionary
rzecz. wieżowiec m., wieżówka ż., wieżyca ż.
:: zdrobn. wieżyczka ż.
przym. wieżowy
Wiktionary
(1.4) wieżyczka
Wiktionary
błona zbudowana z tkanki łącznej, podtrzymująca lub wzmacniająca niektóre narządy; wiązadło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. zool. tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy
Wiktionary
Więzadło, wiązadło, ligament (łac. ligamentum) – wieloznaczne pojęcie anatomiczne:
Wikipedia
rzecz. wiązadło n., wiązanie n., związanie n., więź ż., węzeł m.
czas. wiązać ndk., związać dk.
przym. więzadłowy, związany
Wiktionary
(1.1) wiązadło, ligament
Wiktionary
przymiotnik od: więzadło
SJP.pl
podstawowy element konstrukcji dachowej, przenoszący na ścianę budynku obciążenie dachu, parcie wiatru itp.; wiązar
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: więzar
SJP.pl
1. ciesielska konstrukcja dachowa, w skład której wchodzą belki powiązane specjalnymi złączami;
2. odległość między świeżo zasadzonymi roślinami; ich wzajemny układ
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. drewniane belki tworzące konstrukcję szkieletową dachu;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈvʲjɛ̃w̃ʑba, AS: vʹi ̯ẽũ̯źba
Wiktionary
przym. więźbowy
Wiktionary
(1.1) wiązanie dachowe
Wiktionary
1. transportować ludzi lub przedmioty, poruszając się odpowiednim środkiem lokomocji;
2. o środku lokomocji: przenosić, transportować ludzi lub przedmioty
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) przemieszczać coś lub kogoś z miejsca na miejsce za pomocą jakiegoś środka lokomocji
(1.2) o środkach lokomocji: przenosić kogoś, coś z miejsca na miejsce
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̇ɕt͡ɕ, AS: vʹi ̯ėść
Wiktionary
rzecz. wóz m., wózek m., wożenie n., podwozie n., wiezienie n., przewoźnik mos., wiosło n.
czas. podwieźć, rozwodzić, wozić ndk., zwieźć dk., zawieźć dk., przywieźć dk.
Wiktionary
dawniej: więzienie
SJP.pl
to, co łączy ludzi ze sobą; powiązanie; spójnia
SJP.pl
Uwaga: wyrazy więź (l.mn. więzi), wiąz (l.mn. wiązy) oraz więzy (bez l.poj.) nie są tożsame.
Wikipedia
pozbawiać kogoś wolności, trzymając w zamknięciu
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) trzymać kogoś w więzieniu (także przenośnie)
Wiktionary
(1.1) Chodziło o uwolnienie więzionego w Polsce arcyksięcia Maksymiliana, niefortunnego rywala Zygmunta III podczas wolnej elekcji.
(1.1) W 1950 r. komunistyczne władze Czech zlikwidowały prowincję, przejmując jej klasztory i więżąc wszystkich zakonników.
Wiktionary
czas. uwięzić dk.
rzecz. uwięzienie n., więzień mos., więziennictwo n., więzienie
przym. więzienny
Wiktionary
człowiek odbywający karę pozbawienia wolności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek pozbawiony wolności, np. odbywający karę w więzieniu, zamknięty w areszcie, obozie lub innym miejscu odosobnienia
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: więzienie
Wiktionary
1) W Polsce do 1970 r. oficjalna nazwa:
2) W znaczeniu potocznym:
3) Inne:
Wikipedia
(1.1) W większości przypadków dobre zachowanie nie gwarantuje więźniowi przedterminowego zwolnienia.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̃w̃ʑɛ̇̃ɲ, AS: vʹi ̯ẽũ̯źė̃ń
Wiktionary
rzecz. więzienie ż., więziennictwo n., więziennik mos., uwięzienie n.
:: fż. więźniarka ż.
czas. więzić ndk., uwięzić dk.
przym. więzienny, więźniarski
Wiktionary
(1.1) osadzony, gwara. więz. garownik, garucha, garus; stpol. kłodnik; reg. śl. haresztant.
Wiktionary
1. kara pozbawienia wolności
2. budynek przeznaczony dla trzymania skazanych przez sąd
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|więzić.
(1.2) kara pozbawienia wolności
(1.3) miejsce, w którym odbywa się karę pozbawienia wolności
Wiktionary
1) W Polsce do 1970 r. oficjalna nazwa:
2) W znaczeniu potocznym:
3) Inne:
Wikipedia
(1.2) Sąd skazał mężczyznę na dwa lata więzienia.
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃w̃ˈʑɛ̇̃ɲɛ, AS: vʹi ̯ẽũ̯źė̃ńe
Wiktionary
rzecz. więzień m., więźniarka ż., więziennictwo n., więziennik m., uwięzienie n.
czas. więzić ndk., uwięzić dk.
przym. więzienny, wokółwięzienny, przywięzienny, więźniarski, więzienniczy
Wiktionary
(1.3) zakład karny, pot. ciupa, kić, mamer, kibel, pierdel, pudło, koza, ul, reg. pozn. buchta.
Wiktionary
ogół zakładów karnych wraz z systemem penitencjarnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) urz. system odbywania kary pozbawienia wolności, także ogół zakładów karnych;
Wiktionary
System penitencjarny, system więzienny, więziennictwo - system instytucji poświęconych odbywaniu kary pozbawienia wolności, zintegrowany i obejmujący wiele instytucji, na określonym obszarze.
Wikipedia
(1.1) Resort sprawiedliwości zapowiada największą reformę więziennictwa od trzydziestu lat.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɛ̃w̃ʑɛ̇̃ɲˈːit͡stfɔ, AS: vʹi ̯ẽũ̯źė̃•ńictfo
Wiktionary
rzecz. więzienie n., uwięzienie n., więzień ż., więźniarka ż.
przym. więzienny, więzienniczy
czas. więzić ndk.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z więziennictwem, dotyczący więziennictwa
Wiktionary
rzecz. więziennictwo n., uwięzienie n., więzienie n.
przym. więzienny
Wiktionary
osoba trudniąca się administracją więzień
SJP.pl
dotyczący więzienia, używany, stosowany w więzieniu (np. budynek więzienny, regulamin więzienny)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący więzienia
Wiktionary
(1.1) Resztę życia morderca spędzi w ciemnej i wilgotnej celi więziennej.
(1.1) Około godziny 22 podjechała ta duża kabaryna i po kolei pakowali. Nie wiem, jak ten mój znajomy ormowiec zadziałał, ale ja do tej więziennej kabaryny nie wsiadłem i nie pojechałem do Gdańska.
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃w̃ˈʑɛ̃nːɨ, AS: vʹi ̯ẽũ̯źẽ•ny
Wiktionary
rzecz. uwięzienie n., więzienie n., więziennictwo n., więzień m., więźniarka ż., więziennik m.
czas. więzić ndk., uwięzić dk.
przym. więźniarski, więzienniczy
Wiktionary
spojenie więziste: ścisłe lub częściowo ruchome połączenie kości za pomocą tkanki łącznej włóknistej; syndesmoza, więzozrost
SJP.pl
nie móc się wydostać z czegoś lub ciężko się wydostawać z czegoś z powodu utknięcia, wciśnięcia się, zapadnięcia się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) utykać w czymś grząskim lub wbijać się w coś
Wiktionary
(1.1) Nie ma nic bardziej przerażająco pięknego niż obserwowanie więznacego w lodzie dziobu kutra.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɛ̃w̃znɔ̃ɲt͡ɕ, AS: vʹi ̯ẽũ̯znõńć
Wiktionary
rzecz. więźnięcie n.
czas. uwięznąć dk.
Wiktionary
(1.1) grzęznąć
Wiktionary
→ więzień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która została umieszczona w więzieniu, zakładzie karnym lub obozie
(1.2) pot. pojazd służący do przewożenia więźniów
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃w̃ʑˈɲarka, AS: vʹi ̯ẽũ̯źńarka
Wiktionary
rzecz. więzienie n., więziennictwo n.
:: fm. więzień m.
przym. więzienny
Wiktionary
przymiotnik od: więzień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|więznąć.
Wiktionary
IPA: vʲjɛ̃w̃ʑˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: vʹi ̯ẽũ̯źńė̃ńće
Wiktionary
czas. więznąć
Wiktionary
budynek składający się z wielu kondygnacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. bud. wolnostojący wielokondygnacyjny budynek o niewielkiej w stosunku do wysokości powierzchni podstawy;
Wiktionary
Wieżowiec (potocznie drapacz chmur) – kilkunasto- lub kilkudziesięciokondygnacyjny budynek mieszkalny lub biurowy o stalowej konstrukcji szkieletowej.
Wprawdzie nie istnieją oficjalne regulacje, ale na sklasyfikowanie budynku jako wieżowca wpływają (oprócz wysokości) kształt, wygląd, lokalizacja i obecność innych budynków. W Stanach Zjednoczonych istnieje niepisana reguła, według której za wieżowiec uznawany jest budynek o wysokości przekraczającej 150 metrów. W innych rejonach świata niższy budynek również może zostać uznany za drapacz chmur, zwłaszcza jeśli dominuje nad otoczeniem. Wieżowce przekraczające 300 m (1000 stóp) są czasami nazywane superwysokimi. Wieżowca nie powinno mylić się z nieco ogólniej sformułowanym terminem wysokościowiec. Według definicji Emporis wysokościowiec to budynek mający przynajmniej 35 m (115 stóp) wysokości, podzielony regularnie na piętra. Wszystkie wieżowce są wysokościowcami, lecz tylko najwyższe wysokościowce są wieżowcami. Pierwsze wieżowce powstały w latach 80. XIX wieku w Chicago i Nowym Jorku.
Wikipedia
(1.1) Podczas wycieczki do Japonii widziałem mnóstwo wieżowców.
(1.1) Dwa tygodnie temu w wieżowcu zerwała się winda.
Wiktionary
IPA: vʲjɛˈʒɔvʲjɛt͡s, AS: vʹi ̯ežovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. wieżówka ż., wieża ż., wieżyczka ż.
przym. wieżowy, wieżyczkowy
Wiktionary
(1.1) drapacz chmur, punktowiec
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. szach. końcówka wieżowa
Wiktionary
rzecz. wieża ż., wieżyczka ż., wieżowiec m.
przym. wieżowy
Wiktionary
przymiotnik od: wieża
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) archit. związany z wieżą
(1.2) mający formę wieży, podobny do wieży
(1.3) szach. związany z wieżą
Wiktionary
rzecz. wieża ż., wieżyczka ż., wieżowiec m., wieżówka ż.
Wiktionary
(1.1) basztowy
Wiktionary
ścisłe lub częściowo ruchome połączenie kości za pomocą tkanki łącznej włóknistej; spojenie więziste, syndesmoza
SJP.pl
Więzozrost, połączenie włókniste (łac. syndesmosis, junctura fibrosa) – ścisłe (o bardzo ograniczonej ruchomości) połączenie kości za pomocą tkanki łącznej właściwej.
Więzozrost może występować w czterech postaciach:
Wikipedia
1. sznury służące do krępowania kogoś lub czegoś
2. przenośnie:
a) to, co kogoś krępuje
b) to, co łączy, jednoczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rzeczy, którymi się krępuje co lub kogo
(1.2) to, co komu przeszkadza
(1.3) to, co wiąże; relacja zażyłości
Wiktionary
Więzy (liczba pojedyncza: wiązanie) – w mechanice każdy rodzaj ograniczenia nakładanego na ruch ciała (układu ciał). Ograniczenia te wywołują dodatkowe siły, jakimi więzy działają na ciało (ciała układu).
Przykładowo ciało przymocowane do nici tak, że tworzy wahadło, nie może swobodnie spadać pod wpływem siły grawitacji, ale wykonuje oscylacje po okręgu, gdyż nić wywiera na ciało dodatkową siłę przeciwdziałającą sile ciążenia.
Wikipedia
rzecz. wiązadło n.
Wiktionary
(1.1) kajdany, łańcuchy, pęta, powrozy, rzemienie, sznury, związanie
(1.2) restrykcje
(1.3) łączność, pokrewieństwo, powiązanie, spójność, związek
Wiktionary
poetycko: wieża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wysoka budowla będąca podstawą wieży
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. wieżyczka ż., wieża ż.
Wiktionary
mała wieża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wieża
(1.2) archit. względnie niewielka wieża
(1.3) wojsk. górna, obrotowa część czołgu z zamontowanym działem
(1.4) bot. zob. wieżyczka gładka., roślina o smukłym pokroju, z rodziny kapustowatych;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: vʲjɛˈʒɨt͡ʃka, AS: vʹi ̯ežyčka
Wiktionary
rzecz. wieża ż., wieżowiec m., wieżówka ż., Wieżyca ż., wieżycznik m., wieżyca ż.
przym. wieżowy, wieżowcowy, wieżycowy, wieżasty, wieżyczkowaty, wieżyczkowy
przysł. wieżasto
Wiktionary
(1.3) wieża czołgowa
(1.4) wieżycznik
Wiktionary
przypominający kształtem wieżyczkę
SJP.pl
[czytaj: wifi lub łajfaj] wi-fi, Wi-Fi;
1. sposób bezprzewodowego połączenia komputera lub innych urządzeń elektronicznych z internetem;
2. sieć lokalna, w której połączenia między urządzeniami sieciowymi realizuje się bezprzewodowo; WLAN
SJP.pl
Wi-Fi, wi-fi (wym. [ˈvʲifʲi]; ang. Wi-Fi, wym. [ˈwaɪfaɪ]) – zestaw standardów stworzonych do budowy bezprzewodowych sieci komputerowych. Szczególnym zastosowaniem wi-fi jest budowanie sieci lokalnych (LAN) opartych na komunikacji radiowej, czyli WLAN. Zasięg od kilku metrów do kilku kilometrów i rzeczywistej przepustowości sięgającej 900 Mb/s, przy transmisji w standardzie 802.11ac na trzech kanałach o szerokości 80 MHz jednocześnie. Produkty zgodne z wi-fi mają na sobie odpowiednie logo, które świadczy o zdolności do współpracy z innymi produktami tego typu.
Wikipedia
członek angielskiego stronnictwa politycznego, które opowiadało się za przewagą władzy parlamentu nad władzą królewską; rywal torysa
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = ekon. Warszawski Indeks Giełdowy;
(1.2) = eduk. wojsk. Wojskowy Instytut Geograficzny;
(1.3) = adm. ekon. Wrocławska Izba Gospodarcza;
Wiktionary
(1.2) Pracowałem w WIG.
(1.2) Pracowałem w WIG-u.
Wiktionary
[czytaj: łigen] miasto w Anglii
SJP.pl
Wigan – miasto położone w północno-zachodniej części Anglii między miastami Liverpool, Manchester i Preston, w obrębie hrabstwa Wielki Manchester, w dystrykcie Wigan. W 2001 roku miasto liczyło 81 203 mieszkańców. Inne sąsiednie miasta to Chorley, St Helens, Bolton i Warrington.
Wikipedia
Wigańcice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ziębice.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
[czytaj: łajt] wyspa w cieśninie La Manche
SJP.pl
Isle of Wight – wyspa należąca do archipelagu Wysp Brytyjskich, na kanale La Manche, u południowego wybrzeża wyspy Wielka Brytania, oddzielona od niej cieśniną Solent. Część Anglii, samodzielne hrabstwo ceremonialne i jednostka administracyjna typu unitary authority, historycznie stanowiła część hrabstwa Hampshire. Zajmuje powierzchnię 384 km².
Wikipedia
przymiotnik od: Wigry; wigrowski (bardzo rzadko)
SJP.pl
wilia (rzadziej);
1. dzień poprzedzający inny dzień, zwłaszcza jakieś święto, wydarzenie;
2. tradycyjna wieczerza w przeddzień święta Bożego Narodzenia;
3. w starożytnym Rzymie: część nocy trwająca trzy godziny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) kult. rel. dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia;
(1.2) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wigilia (z łac. vigilia = „czuwanie”, „straż”; vigilare = „czuwać”) – wieloznaczny termin tradycji chrześcijańskiej, odnoszący się do różnych sposobów rozpoczynania obchodów świątecznych przed świtem dnia świątecznego.
Wikipedia
(1.1) Ileż radości sprawia nam Wigilia, Boże Narodzenie, Nowy Rok.
(1.1) Malując kołyskę i drewnianego konia, wycinając liczne ptaki, nawet nie spostrzegłem, że zbliża się Wigilia i Boże Narodzenie.
(1.1) Adaś ubiera choinkę w przeddzień Wigilii.
(1.1) […] uroczystość świąt Bożego Narodzenia bardzo długi czas (około 1000 lat) trwała od Wigilii do święta Trzech Króli (6 stycznia).
(1.1) Z Bożym Narodzeniem i poprzedzającą je Wigilią są związane popularne zwyczaje: szopka, żłobek (jasełka), strojenie choinki, śpiewanie kolęd i pastorałek, obdarowywanie bliskich prezentami.
Wiktionary
IPA: vʲiˈɟilʲja, AS: vʹiǵilʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. wigilia ż., wigilijność ż., wigiliowość ż., wilia ż., wilija ż., wilijo ż.
:: przest. reg. Wilia ż.
:: reg. śl. Wilijo. ż.
przym. wigilijny, wigiliowy, wilijny
przysł. wigilijnie
Wiktionary
(1.1) przest. reg. Wilia; reg. śl. Wilijo.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. zob. wigilia.
Wiktionary
(1.1) Westchnąłem. — Mój Boże! jakby też to mnie chudeuszowi wigilja smakowała w takim salonie…
(1.1) Tegoż dnia, w wigilję nocy sederowej, Abram nie zaznawał spokoju.
Wiktionary
roślina z rodziny motylkowatych (bobowatych), występująca w około 150 gatunkach; garbipłat
SJP.pl
zwierzę z rodziny wielbłądowatych żyjące dziko w Ameryce Południowej, charakteryzujące się brązowożółtą, jedwabistą sierścią; wikunia, wigonia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Vicugna vicugna|Molina|ref=tak., południowoamerykański ssak parzystokopytny o gęstej, puszystej sierści;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) włók. przędza lub tkanina z wełny wikunii
Wiktionary
Wikunia andyjska, wikunia, wigoń (Lama vicugna) – gatunek południowoamerykańskiego, roślinożernego ssaka parzystokopytnego, najmniejszego przedstawiciela rodziny wielbłądowatych (Camelidae), protoplasta alpaki, blisko spokrewniony z gwanako andyjskim i lamą, zwierzętami określanymi w języku polskim wspólną nazwą lamy. Żyje w małych grupach rodzinnych, na stokach Andów. Gatunek nie jest zagrożony wyginięciem. Rysunek wikunii andyjskiej znajduje się na herbie Peru.
Wikipedia
(1.1) Haremowe grupy rodzinne wigoni składają się z 6–19 osobników.
Wiktionary
przym. wigoniowy
Wiktionary
(1.1) wikunia andyjska, wikunia
Wiktionary
wigoń;
1. zwierzę z rodziny wielbłądowatych żyjące dziko w Ameryce Południowej, charakteryzujące się brązowożółtą, jedwabistą sierścią; wikunia;
2. przędza z sierści tego zwierzęcia; także: tkanina z tej przędzy
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do wigonia
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący wigonia, określający wigonia, używany przy wigoniu
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla wigonia, mający cechy wigonia
Wiktionary
rzecz. wigoń mzw.
Wiktionary
zapał, wewnętrzna siła, energia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) energia objawiająca się w chęci do pracy i zabawy oraz w szybkości i sprawności w działaniu
Wiktionary
Wigor właściwie Michał Igor Dobrzański (ur. 14 marca 1978) – polski raper i producent muzyczny pochodzący z Warszawy.
Na początku lat 90. był wokalistą w zespole Insane wykonującym muzykę o stylistyce hardcore. Następnie założył formację hip-hopową 2CW (Counterclockwise) – wraz z nią wystąpił jako support przed koncertem amerykańskiej grupy Run-D.M.C.
Wikipedia
(1.1) Pomimo podeszłego wieku wciąż tryskał wigorem.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiɡɔr, AS: vʹigor
Wiktionary
(1.1) hart, moc, potęga, siła, wytrzymałość, tężyzna fizyczna, zdrowie, animusz, ikra, werwa
Wiktionary
wigorczyk lucernowiec - gatunek błonkówki z rodziny smuklikowatych
SJP.pl
Wigorczyk (Rophites) – rodzaj pszczół z rodziny smuklikowatych i podrodziny wigorczykowatych.
Wikipedia
angielskie stronnictwo powstałe w XVII wieku, którego celem było popieranie supremacji parlamentu, przeciwstawianie się absolutyzmowi i zwalczanie torysów, od XIX wieku stronnictwo liberalne
SJP.pl
Wikipedia
bardzo rzadko: wigierski (przymiotnik od: Wigry)
SJP.pl
1. jezioro na Pojezierzu Suwalskim;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pierwotnie kopulasty szałas Indian Algonkinów, potem nazwa rozciągnięta na inne typy namiotów Indian Ameryki Północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) etn. rodzaj nieprzenośnej chaty Indian Ameryki Północnej;
Wiktionary
Wigwam – rodzaj nieprzenośnej chaty Indian Ameryki Północnej, głównie obszaru Wielkich Jezior.
Budowla w formie kopuły ewentualnie tunelu (rzadziej stożka), zbudowana na szkielecie z prętów drewnianych lub ze zgiętych młodych drzew, połączonych na wierzchołku. Pokrywany korą (głównie brzozową), plecionymi matami trzcinowymi albo skórami, z pozostawionym na górze otworem dymnym. Wigwam ma zwykle jedno wejście, zakrywane skórą zwierzęcą, plecioną matą lub derką. Wigwam zwykle nie ma podłogi, na ziemi bywają rozłożone gałęzie jodłowe, skóry lub futra. Na środku znajduje się miejsce na ognisko. Nazwa pochodzi z języka algonkian.
Wikipedia
(1.1) Wigwamy używane były przez Indian w obszarach leśnych Ameryki Północnej.
(1.1) Na pewno nie możemy się przyglądać tej sytuacji, żeby pan Jan nadal pomieszkiwał w ziemiankach, wigwamach, szałasach i w innych miejscach.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiɡvãm, AS: vʹigvãm
Wiktionary
rzecz. wigwamik mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wigwam
Wiktionary
(1.1) To nie wigwam, lecz tylko mały wigwamik.
Wiktionary
rzecz. wigwam m.
Wiktionary
Wigwałd (dawniej niem. Wittigwalde) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W latach 1973–74 w gminie Grunwald.
W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1351, podlegała pod komturię w Olsztynku, były to dobra rycerskie o powierzchni 80 włók.
Wikipedia
mały przyrząd o nazwie chwilowo zapomnianej przez kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. przedmiot, czasem fragment innego przedmiotu, o nieznanej lub nieistotnej w chwili wypowiedzi nazwie
Wiktionary
(1.1) Do czego służy ten wihajster przy lodówce?
Wiktionary
IPA: vʲiˈxajstɛr, AS: vʹiχai ̯ster
Wiktionary
(1.1) pot. dzyndzel, dynks, tenteges, pipsztyk, ustrojstwo, fincykluchy, pizdryk; grub. pierdolnik
Wiktionary
klasztor buddyjski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. klasztor buddyjski i dźinijski
Wiktionary
Wihara (sanskr. vihara: विहार) – klasztor dżinijski lub buddyjski.
Wikipedia
IPA: vʲiˈxara, AS: vʹiχara
Wiktionary
przedstawiciel podtypu stawonogów, charakteryzujący się obecnością wyraźnie wyróżnionej głowy i wydłużonego tułowia o wielu segmentach
SJP.pl
Wii – konsola gier wideo zaprojektowana i produkowana przez japońskie przedsiębiorstwo Nintendo. Była początkowo znana pod nazwą Revolution i jest następczynią GameCube’a.
Konsola ma bezprzewodowy kontroler – pilot Wii, który może być używany jako urządzenie wskazujące i może wykrywać ruch w trzech wymiarach. Ważnym elementem konsoli jest również usługa WiiConnect24, która pozwala na otrzymywanie wiadomości i uaktualnień za pośrednictwem Internetu.
Wikipedia
przedstawiciel podtypu stawonogów, charakteryzujący się obecnością wyraźnie wyróżnionej głowy i wydłużonego tułowia o wielu segmentach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Myriapoda|ref=tak., zwierzę z podtypu stawonogów z wyraźnie wyróżnioną głową i wydłużonym tułowiem o wielu segmentach;
(1.2) mit. jeden z demonów z mitologii słowińskiej
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: wić
Wiktionary
Wikipedia
IPA: vʲij, AS: vʹii ̯
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
komunia udzielana ciężko chorym w Kościele katolickim; wiatyk
SJP.pl
tworzyć coś poprzez splatanie, np. gniazdo lub wianek
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wijewo (niem. Weine) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Wijewo.
Wikipedia
Miejscowości w Holandii
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. żeński odpowiednik wikarego; wikariuszka;
2. dawniej: wikariat; w Kościele katolickim:
a) urząd lub godność wikariusza, zastępcy proboszcza;
b) dom wikariusza, wikarówka;
c) jednostka administracyjna na terenie misyjnym, odpowiadająca diecezji
SJP.pl
blisko spokrewniony gatunek organizmów, występujący w dwóch podobnych biocenozach, położonych na różnych obszarach geograficznych
SJP.pl
1. w Kościele katolickim:
a) urząd lub godność wikariusza, zastępcy proboszcza;
b) przestarzale: dom wikariusza, wikarówka;
c) jednostka administracyjna na terenie misyjnym, odpowiadająca diecezji;
2. dawniej: urząd lub godność namiestnika, mianowanego zastępcy
SJP.pl
Wikariusz (łac. vicarius) – zastępca głównego duchownego w kościele, w parafii, diecezji, zgromadzeniu zakonnym, a w szczególności:
Wikipedia
w Kościele katolickim: ksiądz pełniący pewne funkcje w administracji kościelnej (np. wikariusz parafialny jest pomocnikiem proboszcza, wikariusz generalny - zastępcą lub pomocnikiem biskupa); wikary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. prezbiter na stałe pomagający proboszczowi w pracy duszpasterskiej;
(1.2) praw. adm. w administracji kościelnej duchowny będący zastępcą lub namiestnikiem;
Wiktionary
Wikariusz (łac. vicarius) – zastępca głównego duchownego w kościele, w parafii, diecezji, zgromadzeniu zakonnym, a w szczególności:
Wikipedia
(1.1) Ks. Michałowi pomagali w kolędowaniu wikariusze z sąsiedniej parafii.
(1.2) Naszego wikariusza prowincjalnego nigdy nie uświadczysz, wciąż jeździ po klasztorach.
Wiktionary
przym. wikariuszowski
rzecz. wikarówka ż.
Wiktionary
(1.1) wikary
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wikariusza, związany z wikariuszem
Wiktionary
(1.1) Na pierwszym piętrze fary znajdują się mieszkania wikariuszowskie.
Wiktionary
rzecz. wikariusz m.
Wiktionary
gatunki wikarne - dwa różne gatunki tego samego rodzaju roślin wymagające różnych warunków
SJP.pl
dom, w którym mieszka wikariusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. kośc. mieszkanie lub dom wikarego
Wiktionary
rzecz. wikary m., wikarowa ż., wikarewicz m., wikarówna ż., wikariat m., wikariusz m., wikaryzm m., wikariant m.
przym. wikarowy
Wiktionary
(1.1) wikariat
Wiktionary
ksiądz będący współpracownikiem proboszcza; wikariusz parafialny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. prezbiter na stałe pomagający proboszczowi w pracy duszpasterskiej;
Wiktionary
Wikariusz (łac. vicarius) – zastępca głównego duchownego w kościele, w parafii, diecezji, zgromadzeniu zakonnym, a w szczególności:
Wikipedia
(1.1) W naszej parafii zarówno proboszcz jak i księża wikarzy uczą w szkole.
(1.1) Kazanie wikarego zaskoczyło panie z sodalicji mariańskiej.
(1.1) Babcia Józia przygotowała wikaremu jajecznicę z pięciu jaj.
Wiktionary
rzecz. wikarówka ż., wikariat m.
Wiktionary
(1.1) wikariusz
Wiktionary
Wikipedia
zdrobnienie od: Wiktoria (imię żeńskie)
SJP.pl
Wikcinek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Nowa Sucha.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
rodzaj strony WWW, którą zwykle każdy może edytować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inform. strona internetowa, której zawartość może być modyfikowana przez użytkowników;
Wiktionary
Wiki – typ serwisu internetowego, w którym treść można tworzyć i zmieniać z poziomu przeglądarki internetowej, za pomocą języka znaczników lub edytora WYSIWYG. Strony wiki, ze względu na swoją specyfikę, są przede wszystkim wykorzystywane do pracy nad wspólnymi projektami, takimi jak repozytoria wiedzy na wybrany temat lub projekty różnych grup społecznych.
Wikipedia
rzecz. wikipedysta mos.
Wiktionary
przedrostek
(1.1) …pierwszy człon rzeczowników złożonych oznaczający związek z programami i projektami opartymi na mechanizmie wiki
Wiktionary
(1.1) Wikisłownik, Wikipedia, wikiprojekt, wikitekst
Wiktionary
IPA: ˈvʲici, AS: vʹiḱi
Wiktionary
firma oferująca rozwiązania bazujące na stronach wiki
SJP.pl
Fandom (do 26 marca 2006 – Wikicities; do 4 października 2016 – Wikia) – serwis internetowy umożliwiający bezpłatne uruchamianie projektów wiki opartych na oprogramowaniu MediaWiki, stworzony przez Jimmy’ego Walesa (założyciela Wikipedii) i Angelę Beesley. Fandom został uruchomiony 18 października 2004 pod nazwą Wikicities.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) jeden z projektów Fundacji Wikimedia; repozytorium cytatów na działające na systemie wiki;
Wiktionary
Wikicytaty (ang. Wikiquote) – siostrzany projekt Wikipedii, jeden z serwisów Wikimedia Foundation. Celem serwisu jest utworzenie bazy cytatów na licencji GNU Free Documentation License i Creative Commons BY-SA. Serwis działa na oprogramowaniu MediaWiki. Angielska wersja powstała 27 czerwca 2003 roku, polska zaś 17 lipca 2004 roku.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba uzależniona od Wikipedii, Wikisłownika, itp., poświęcająca im dużo czasu
Wiktionary
(1.1) Jurek całe dnie spędza na Wikipedii. On jest chyba wikiholikiem!
Wiktionary
IPA: ˌvʲiciˈxɔlʲik, AS: vʹiḱiχolʹik
Wiktionary
rzecz. wikiholizm m.
Wiktionary
prymitywny szałas w kształcie stożka, pokryty sitowiem lub trawą; zamieszkiwany przez niektóre plemiona Indian północnoamerykańskich
SJP.pl
Wikipedia
wojownik skandynawski, członek łupieskich drużyn, podejmujących w VIII-XII wieku wyprawy, głównie do krajów europejskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. skandynawski wojownik biorący udział w wyprawach o charakterze handlowym, rabunkowym lub osadniczym w VIII-XI w.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wikingowie używali m.in. żelaznych garnków, które wieszali na trójnogu nad ogniem.
Wiktionary
IPA: ˈvʲicĩŋk, AS: vʹiḱĩŋk
Wiktionary
przym. wikiński
Wiktionary
→ wiking; wikingowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wikingami, dotyczący wikingów
Wiktionary
rzecz. wiking m.
Wiktionary
wielojęzyczna encyklopedia internetowa, tworzona przez użytkowników globalnej sieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) inform. internetowa encyklopedia, którą każdy może edytować; projekt Fundacji Wikimedia;
Wiktionary
Wikipedia – wielojęzyczna encyklopedia internetowa działająca zgodnie z zasadą otwartej treści. Wykorzystuje oprogramowanie MediaWiki (haw. wiki – „szybko”, „prędko”), wywodzące się z koncepcji WikiWikiWeb, umożliwiające edycję każdemu użytkownikowi odwiedzającemu stronę i aktualizację jej treści w czasie rzeczywistym. Słowo Wikipedia jest neologizmem powstałym w wyniku połączenia wyrazów wiki i encyklopedia. Slogan Wikipedii brzmi: „Wolna encyklopedia, którą każdy może redagować”. Serwis był notowany w rankingu Alexa na miejscu 13.
Wikipedia
(1.1) Polska Wikipedia powstała 26 września 2001 roku.
Wiktionary
IPA: ˌvʲiciˈpɛdʲja, AS: vʹiḱipedʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. wikipedysta mos., wikipedystka ż., wikizacja ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. wikipedysta mos., wikipedystka ż., wikizacja ż.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|wiki-|encyklopedia.
uwagi.
zobacz też: Wikipedię w języku polskim
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) Wikipedia
* albański: (1.1) Wikipedia
* amharski: (1.1) ዊኪፔዲያ, ዊኪፔድያ
* angielski: (1.1) Wikipedia
* arabski: (1.1) ويكيبيديا
* azerski: (1.1) Wikipedia
* baskijski: (1.1) Wikipedia
* białoruski: (1.1) Вікіпедыя ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) Вікіпэдыя
* bretoński: (1.1) Wikipedia
* bułgarski: (1.1) Уикипедия ż.
* cerkiewnosłowiański: (1.1) Википє́дїꙗ / Ⰲⰻⰽⰻⱂⱑⰴⰺⱑ (Vikipedija) ż.
* chiński standardowy: (1.1) 維基百科
* chorwacki: (1.1) Wikipedija ż.
* czeski: (1.1) Wikipedie ż.
* dolnołużycki: (1.1) Wikipedija ż.
* duński: (1.1) Wikipedia w.
* esperanto: (1.1) Vikipedio
* estoński: (1.1) Vikipeedia
* farerski: (1.1) Wikipedia
* fiński: (1.1) Wikipedia
* francuski: (1.1) Wikipédia
* fryzyjski: (1.1) Wikipedy
* górnołużycki: (1.1) Wikipedija ż.
* grenlandzki: (1.1) Wikipedia
* hebrajski: (1.1) ויקיפדיה
* hiszpański: (1.1) Wikipedia ż.
* interlingua: (1.1) Wikipedia
* islandzki: (1.1) Wikipedia
* japoński: (1.1) ウィキペディア
* jidysz: (1.1) וויקיפּעדיע ż. (wikipedje)
* kaszubski: (1.1) Wikipedijô
* kataloński: (1.1) Viquipèdia
* koreański: (1.1) 위키백과
* ladino: (1.1) ויקיפידיה
* łaciński: (1.1) Vicipaedia ż.
* łotewski: (1.1) Vikipēdija ż.
* niderlandzki: (1.1) Wikipedia
* niemiecki: (1.1) Wikipedia
* nowogrecki: (1.1) Βικιπαίδεια
* ormiański: (1.1) Վիքիփեդիա
* perski: (1.1) ویکی پدیا
* portugalski: (1.1) Wikipédia
* rosyjski: (1.1) Википедия ż.
* rumuński: (1.1) Wikipedia ż.
* sardyński: (1.1) Bichipedia ż.
* serbski: (1.1) Википедија ż.
* słowacki: (1.1) Wikipédia ż.
* szwedzki: (1.1) Wikipedia w.
* tajski: (1.1) วิกิพีเดีย
* turecki: (1.1) Vikipedi
* ukraiński: (1.1) Вікіпедія ż.
* volapük: (1.1) Vükiped
* walijski: (1.1) Wicipedia
* węgierski: (1.1) Wikipédia
* wietnamski: (1.1) Wikipedia
* włoski: (1.1) Wikipedia ż.
źródła.
== Wikipedia (język afrykanerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Wikipedia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
internauta tworzący i edytujący Wikipedię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) internauta tworzący i edytujący Wikipedię
Wiktionary
Społeczność wikipedystów – społeczność autorów encyklopedii internetowej Wikipedia.
Wikipedysta to internauta zajmujący się tworzeniem i edytowaniem Wikipedii. W sierpniu 2012 roku, słowo Wikipedian (wikipedysta) dodano do Oxford English Dictionary.
Wikipedia
(1.1) Atlas wikipedystów podaje miejsca pobytu (nauki, zamieszkania lub pracy) polskojęzycznych wikipedystek i wikipedystów.
Wiktionary
IPA: ˌvʲicipɛˈdɨsta, AS: vʹiḱipedysta
Wiktionary
rzecz. Wikipedia ż., wikizacja ż., wiki ż.
:: fż. wikipedystka ż.
przym. wikipedyjny
Wiktionary
internautka tworząca i edytująca Wikipedię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) internautka tworząca i edytująca Wikipedię, także. Wikisłownik, Wikibooks lub Wikicytaty
Wiktionary
Społeczność wikipedystów – społeczność autorów encyklopedii internetowej Wikipedia.
Wikipedysta to internauta zajmujący się tworzeniem i edytowaniem Wikipedii. W sierpniu 2012 roku, słowo Wikipedian (wikipedysta) dodano do Oxford English Dictionary.
Wikipedia
(1.1) Ta użytkowniczka jest początkującą wikipedystką i prosi o wyrozumiałość.
Wiktionary
IPA: ˌvʲicipɛˈdɨstka, AS: vʹiḱipedystka
Wiktionary
rzecz. Wikipedia ż., wikizacja ż.
:: fm. wikipedysta m.
przym. wikipedyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) jeden z projektów Fundacji Wikimedia; przewodnik turystyczny działający na systemie wiki;
Wiktionary
Wikipodróże (Wikivoyage [ˌvɪkivo̯aˈjaːʒ]) – portal internetowy Wikimedia Foundation poświęcony tematyce turystycznej, oparty na technologii wiki i tworzony na wolnej licencji przez zaangażowanych w ten projekt wolontariuszy.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) neol. projekt realizowany przez społeczność wikipedystów
Wiktionary
(1.1) Uczniowie naszej szkoły angażują się również w wikiprojekty.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) neol. wolny internetowy wielojęzyczny słownik, który każdy może edytować;
Wiktionary
Wiktionary – projekt Wikimedia Foundation, którego założeniem jest stworzenie wolnego słownika w każdym języku opartego na mechanizmie wiki (zawierającego m.in. synonimy czy tłumaczenia). Wiktionary jest jednym z siostrzanych projektów Wikipedii. Polska wersja Wiktionary nosi nazwę Wikisłownik. Serwis był notowany w rankingu Alexa na miejscu 641.
Wikipedia
(1.1) Wikisłownik może być edytowany przez anonimowych użytkowników.
Wiktionary
IPA: ˌvʲiciˈswɔvʲɲik, AS: vʹiḱisu̯ovʹńik
Wiktionary
rzecz. wikisłownikarz mos., wikisłownikarka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. kobieta edytująca Wikisłownik
Wiktionary
rzecz. Wikisłownik mrz.
:: fm. wikisłownikarz mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. autor współtworzący Wikisłownik
Wiktionary
rzecz. Wikisłownik mrz.
:: fż. wikisłownikarka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. tekst napisany w języku programowania Wikitext Markup Language;
Wiktionary
Wikitext Markup Language lub składnia wiki – język formatowania, który jest uproszczoną alternatywą języka HTML i używany jest do pisania stron wiki. Wikitekst to tekst napisany w tym języku.
Nie ma głównego standardu opisującego składnię wikitekstu. Struktura języka, jego możliwości i słowa kluczowe również zależne są od odpowiedniego oprogramowania wiki, użytego na danej stronie internetowej. Na przykład wszystkie odmiany wikitekstu posiadają prostą metodę linkowania do innych stron w obrębie serwisu, lecz istnieją różne składnie tych linków. Wiele stron wiki, głównie starszych, używa CamelCase, aby oznaczyć słowa, które mają zostać automatycznie linkowane. W wielu obecnych wiki (na przykład w Wikipedii i innych wiki opartych na MediaWiki) ten pomysł został wyparty przez inne – prostsze – metody, jak na przykład linkowanie dzięki podwójnym nawiasom kwadratowym ([[…]]) oraz użycie odpowiednich przestrzeni nazw.
Wikipedia
(1.1) Do tworzenia linków wewnętrznych w wikitekście używa się nawiasów kwadratowych.
Wiktionary
IPA: vʲiciˈtɛkst, AS: vʹiḱitekst
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. czynność zmiany zwykłego tekstu na tekst ze specjalnymi znacznikami używanymi przez Wikipedię
Wiktionary
(1.1) Każdy artykuł Wikipedii musi zostać poddany wikizacji.
Wiktionary
IPA: ˌvʲiciˈzat͡sʲja, AS: vʹiḱizacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Wikipedia ż., wikipedysta m., wikipedystka ż., wikipedianin m., wikipedianka ż.
przym. wikipedyczny, wikipedyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) wolne internetowe repozytorium tekstów źródłowych, które każdy może redagować; projekt Fundacji Wikimedia;
Wiktionary
Wikiźródła (ang. Wikisource) – biblioteka internetowa oraz wielojęzyczny siostrzany projekt Wikipedii, który działa jako jedno z przedsięwzięć Wikimedia Foundation. Jego celem jest gromadzenie i udostępnianie wcześniej publikowanych tekstów (głównie utworów literackich) znajdujących się w domenie publicznej lub udostępnionych na wolnej licencji.
Wikipedia
(1.1) Wikipedia zawiera artykuły na temat książek, które znajdują się w Wikiźródłach.
Wiktionary
IPA: ˌvʲiciʑˈrudwa, AS: vʹiḱiźrudu̯a
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z religią wicca, dotyczący religii wicca
Wiktionary
rzecz. wicca n., wikkanin m., wikkanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. gąszcz, trudne do przebycia zarośla
(1.2) lm. wikle → przest. wierzbiny
Wiktionary
Wikla (gr. Βίκλα) – wieś w Republice Cypryjskiej, w dystrykcie Limassol. W 2011 roku liczyła 1 mieszkańca.
Wikipedia
(1.2) Splatał bowiem pierwotną sieć z wiklów, osadzał ją na stroiszu, czyli trzonku, lub podstępnie zastawiał.
Wiktionary
IPA: ˈvʲikla, AS: vʹikla
Wiktionary
trzcinowy pręt używany w koszykarstwie
SJP.pl
Wiklewo (niem. Groß Winkeldorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Korsze.
W latach 1946–1954 wieś jako siedziba gromady była częścią dawnej Gminy Sątoczno (Laukinikowo). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
nazwa dla niektórych gatunków wierzby, o pędach służących do produkcji wyrobów koszykarskich; także: ścięte pędy tych drzew, służące do produkcji tych wyrobów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Salix purpurea|ref=tak., wierzba z młodymi czerwonymi pędami, rosnąca nad rzekami
(1.2) młode pędy kilku gatunków wierzb, które po obróbce wykorzystywane są w wikliniarstwie;
(1.3) przedmioty z wikliny (1.2)
(1.4) wierzbowe zarośla
Wiktionary
Wiklina – młode pędy kilku gatunków wierzb, które po obróbce wykorzystywane są w wikliniarstwie (plecionkarstwie). Nazwa ta jest także zwyczajowym określeniem wierzby purpurowej.
Wikipedia
(1.4) Jednak łagodne i wdzięczne zakręty łąki zwężały się coraz, aż ustąpiły miejsca wąskiej rozpadlinie, a ścieżki w głąb parowu prowadzące zaczęły piąć się po stokach gór; to nagie, skaliste, ostrymi rozpęknięciami poprzerywane i kolczystą wikliną zjeżone, to zielone i tajemniczo pod sklepieniami liściastej zarośli przepadające.
Wiktionary
IPA: vʲikˈlʲĩna, AS: vʹiklʹĩna
Wiktionary
rzecz. wikliniarstwo, wikliniarz
przym. wiklinowy, wikliniarski
Wiktionary
dotyczący wikliniarstwa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wikliniarstwem, dotyczący wikliniarstwa
Wiktionary
rzecz. wikliniarstwo n., wiklina ż.
przym. wiklinowy
Wiktionary
1. gałąź przemysłu obejmująca produkcję z wikliny wyrobów koszykarskich; koszykarstwo
2. uprawa wikliny na plantacjach
SJP.pl
Wikliniarstwo – rzemiosło polegające na wytwarzaniu przedmiotów z wikliny.
Z wikliny wytwarza się między innymi: meble i wyroby koszykarskie.
W Polsce, m.in. na Śląsku Opolskim, w Rudniku nad Sanem rozwinęły się ośrodki wikliniarskie, w których przekazuje się wiedzę o tym rzemiośle z mistrza na ucznia.
Wikipedia
osoba zajmująca się przygotowywaniem wikliny do produkcji i wyrobem różnego rodzaju przedmiotów z wikliny
SJP.pl
przymiotnik od: wiklina (np. kosz wiklinowy, zarośla wiklinowe)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wikliną, dotyczący wikliny
(1.2) wykonany w wikliny
Wiktionary
rzecz. wiklina ż., wikliniarz m., wikliniarka ż., wikliniarstwo n.
przym. wikliniarski
Wiktionary
klej o dużej przyczepności, używany głównie do drewna i styropianu
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj klubowej imprezy z elementami przebierania się, używania masek i intensywnie święcącch gadżetów;
(1.2) poznań. pasta do butów
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pasta do butów
Wiktionary
Wiksa (również wixa, od niem. wichser) – rodzaj imprezy klubowej.
Wikipedia
(1.2)
:: czas. wiksować
Wiktionary
(1.1) wixa
(1.2) wikspasta
Wiktionary
Wiksin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Grudusk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka DK616.
W miejscowości znajdują się ruiny dworu z drugiej połowy XIX wieku oraz pozostałości parku dworskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość w Rumunii, na Bukowinie, zamieszkana przez mniejszość polską
Wiktionary
Wikszany (rum. Vicșani) – wieś w Rumunii, w okręgu Suczawa, w gminie Mușenița. W 2011 roku liczyła 227 mieszkańców.
Część ludności w miejscowości stanowią Polacy.
Wikipedia
całodzienne utrzymanie; wyżywienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. żywność, zaopatrzenie
Wiktionary
(1.1) Przywiozłem słoiki, nie musisz się martwić o wikt przez dwa tygodnie.
Wiktionary
rzecz. wiktuały nmos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Wiktoria (imię żeńskie)
SJP.pl
dawniej: zwycięzca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wiktor, Wiktoriusz (łac. victor – zwycięzca) – imię męskie pochodzenia łacińskiego.
Wiktor imieniny obchodzi: 22 lutego, 25 lutego, 6 marca, 29 marca, 12 kwietnia, 8 maja, 14 maja, 17 maja, 21 maja, 28 maja, 21 lipca, 28 lipca, 16 września, 30 września, 17 października, 8 listopada.
Wikipedia
(1.1) Wiktor po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do szkoły wyższej.
(1.1) Trzygodzinny spektakl osnuty jest na motywach „Człowieka śmiechu”, romantycznej powieści Wiktora Hugo.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiktɔr, AS: vʹiktor
Wiktionary
rzecz. wiktor m., wiktoria ż., Wiktorowa ż.
:: fż. Wiktoria ż.
:: zdrobn. Wiktorek m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Wiktor (imię męskie)
SJP.pl
zwycięstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitrzym. bogini i uosobienie zwycięstwa, utożsamiana z grecką Nike;
(1.2) imię|polski|ż.;
(1.3) geogr. adm. jeden ze stanów w Australii;
(1.4) geogr. wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w gminie Strachówka;
Wiktionary
Geografia:
Inne:
Wikipedia
(1.2) Mam na imię Wiktoria i jestem żołnierką.
(1.2) 20 maja i 23 grudnia przypadają imieniny Wiktorii.
(1.2) Lubię tańczyć z Wiktorią.
Wiktionary
IPA: vʲikˈtɔrʲja, AS: vʹiktorʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. wiktoria ż., Wiktoryna ż., Wiktoryn mos., wiktor mos., wiktorianizm mrz., Wiktorów mrz., Wiktorowo n., Wiktorówko n., Wiktórka ż., Wiktorzyn mrz., Wiktorzec mrz.
:: zdrobn. Wiktorka ż., Wikta ż., Wiktusia ż., Wiktunia ż., Wika ż., Wikusia ż., Wikunia ż., Wiki ż.
:: fm. Wiktor mos.
przym. wiktoriański; przest. gwara. Wiktorin, Wiktoriowy, Wiktorowy
Wiktionary
(1.1) Nike
(1.2) Wiktorka, Wikta, Wiktusia, Wiktunia, Wika, Wikusia, Wikunia, Wiki; gw-pl|Górny Śląsk|Wichta.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wiktorian – łacińskie imię męskie, pierwotnie przydomek utworzony poprzez dodanie przyrostka –ianus do imienia Wiktor. Żeński odpowiednik tego imienia, Wiktoriana, jest notowana w Polsce od średniowiecza.
W Polsce imię pozostaje rzadkie, częściej występuje w zakonach. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 13 mężczyzn o imieniu Wiktorian nadanym jako imię pierwsze oraz 14 mężczyzn noszących imię Wiktorian jako imię drugie.
Wikipedia
Wiktorian z małżonką; Wiktorianowie
SJP.pl
Wiktorian z małżonką; Wiktorianostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiktoriana lub z nim związany
SJP.pl
odnoszący się do okresu, w którym panowała królowa Wiktoria
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z epoką panowania królowej Wiktorii Hanowerskiej
(1.2) archit. szt. odznaczający się eklektyzmem oraz pompatycznością
Wiktionary
(1.2) W 1858 roku na zachodnich obrzeżach Toronto powstała wiktoriańska gotycka rezydencja zbudowana przez Sir Kazimierza Gzowskiego.
Wiktionary
rzecz. wiktoria ż., Wiktoria ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wiktor, Wiktoriusz (łac. victor – zwycięzca) – imię męskie pochodzenia łacińskiego.
Wiktor imieniny obchodzi: 22 lutego, 25 lutego, 6 marca, 29 marca, 12 kwietnia, 8 maja, 14 maja, 17 maja, 21 maja, 28 maja, 21 lipca, 28 lipca, 16 września, 30 września, 17 października, 8 listopada.
Wikipedia
Wiktor z małżonką; Wiktorowie
SJP.pl
Wiktorówek – osada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Sokolniki. Jedyna miejscowość położona w Sołectwie Wiktorówek, którego sołtysem jest Henryk Madziała (stan na 2025 rok).
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawniej: zwycięzca
SJP.pl
Wiktorówko – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Łobżenica.
Czas II wojny światowej 1939 - 1945
W pierwszym dniu wojny, w godzinach porannych, polscy saperzy wysadzili most. Wieś została zajęta bez walki 1 września 1939 roku przez żołnierzy niemieckich ze 123 pułku piechoty z 50 Dywizji Piechoty.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiktora lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wiktoryn – imię męskie, pochodzące od imienia Wiktor, utworzone za pomocą przyrostka oznaczającego przynależność lub pochodzenie.
Wiktoryn imieniny obchodzi: 29 marca, 15 kwietnia, 2 listopada, 8 listopada i 2 grudnia.
Żeński odpowiednik: Wiktoryna
Wikipedia
IPA: vʲikˈtɔrɨ̃n, AS: vʹiktorỹn
Wiktionary
rzecz. wiktoria ż., Wiktoria ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Wiktoryna – żeński odpowiednik imienia Wiktoryn.
W Polsce imię jest imieniem nadawanym rzadko. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 13 kobiet o imieniu Wiktoryna nadanym jako imię pierwsze. Dla porównania, najczęściej nadane jako żeńskie imię pierwsze – Anna, nosi 1 072 616 osób.
Wiktoryna imieniny obchodzi 10 maja i 1 listopada.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiktorii lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
pożywienie, żywność, prowiant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) przest. dziś książk. żywność, prowiant
Wiktionary
rzecz. wikt mrz.
Wiktionary
(1.1) jedzenie, prowiant; pot. wałówa, wałówka
Wiktionary
zdrobnienie od: Wiktoria (imię żeńskie)
SJP.pl
działanie sprawiające, że dana osoba staje się ofiarą przemocy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) działanie wyrządzające komuś krzywdę, sprawiające, że dana osoba staje się jego ofiarą
Wiktionary
Wiktymizacja – proces stawania się ofiarą. Dziedziną, która bada proces, wskaźniki, częstotliwość występowania, skutki i rozpowszechnienie wiktymizacji jest wiktymologia.
Wikipedia
czas. wiktymizować ndk.
Wiktionary
specjalista w zakresie wiktymologii
SJP.pl
dziedzina nauki zajmująca się ofiarami przestępstw i badaniem zjawisk patologii społecznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. nauka zajmująca się ofiarami przestępstw i badaniem roli ofiary w genezie przestępstwa; dziedzina kryminalistyki i kryminologii;
Wiktionary
Wiktymologia – dziedzina kryminologii, zajmująca się ofiarami przestępstw oraz badaniem ich roli w genezie przestępstwa, zwłaszcza ustaleniem czynników tworzących podatność na stanie się ofiarą przestępstwa (predestynacja wiktymologiczna) oraz metod zapobiegania temu.
Wikipedia
IPA: ˌvʲiktɨ̃mɔˈlɔɟja, AS: vʹiktỹmoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. wiktymolog m.
przym. wiktymologiczny
Wiktionary
dotyczący wiktymologii
SJP.pl
zwierzę z rodziny wielbłądowatych żyjące dziko w Ameryce Południowej, charakteryzujące się brązowożółtą, jedwabistą sierścią; wigoń, wigonia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Vicugna vicugna|Molina|ref=tak., południowoamerykański ssak parzystokopytny o gęstej, puszystej sierści;
Wiktionary
Lama, wikunia (Lama) – rodzaj ssaków z podrodziny Camelinae w obrębie rodziny wielbłądowatych (Camelidae).
Wikipedia
(1.1) Do niedawna uważano, że alpaka pochodzi od gwanako andyjskiego, a wikunia nigdy nie została udomowiona.
Wiktionary
(1.1) wikunia andyjska, wigoń
Wiktionary
1. plątać
2. przenośnie:
a) mącić
b) psuć, krzyżować
c) wplątywać kogoś w coś nieprzyjemnego
3. wikłać się:
a) ulegać poplątaniu (o niciach, włosach)
b) przenośnie: gmatwać się
c) przenośnie: udzielać sprzecznych wyjaśnień
SJP.pl
przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowych
SJP.pl
przedstawiciel rodziny ptaków z rzędu wróblowych
SJP.pl
Wikłacze (Ploceinae) – podrodzina ptaków z rodziny wikłaczowatych (Ploceidae).
Wikipedia
rodzina niedużych ptaków z rzędu wróblowych; wikłacze
SJP.pl
Wikłaczowate, wikłacze (Ploceidae) – rodzina niedużych ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), licząca około 120 gatunków.
Wikipedia
o cechach wikłaczowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
ssak z rodziny szopowatych; chwytacz, kinkażu
SJP.pl
Kinkażu żółty, wikławiec, chwytacz (Potos flavus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny szopowatych (Procyonidae).
Wikipedia
Wikłów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Kruszyna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
W roku 2013 w tej miejscowości były prowadzone prace archeologiczne.
Wikipedia
skrót od: wileński
SJP.pl
jednostka administracyjno-terytorialna w Turcji, Algierii i Tunezji; wilajet
SJP.pl
Wilajet (tur. vilâyet, z arab. ولاية wilāyah), także wilaja – w Imperium Osmańskim od 1864 roku określenie oznaczające prowincję; to samo znaczenie w języku malajskim. Nazwa pochodzi od arabskiego waliyah (zarządzać).
Wikipedia
jednostka administracyjno-terytorialna w Turcji, Algierii i Tunezji; wilajat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) adm. jednostka administracyjno-terytorialna najwyższego stopnia w niektórych krajach muzułmańskich
(1.2) hist. prowincja w imperium osmańskim
Wiktionary
Wilajet (tur. vilâyet, z arab. ولاية wilāyah), także wilaja – w Imperium Osmańskim od 1864 roku określenie oznaczające prowincję; to samo znaczenie w języku malajskim. Nazwa pochodzi od arabskiego waliyah (zarządzać).
Wikipedia
(1.1) war. wilajat
(1.2) wilaja
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzadko: minerał, ortokrzemian cynku; wilemit, willemit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wilamowice są miastem założonym przez obcokrajowców.
(1.1) Język wilamowski – bo o nim mowa – jest pierwszym językiem dla jedynie około 70 osób – mieszkańców niewielkiego miasteczka Wilamowice w powiecie bielskim na Podbeskidziu.
Wiktionary
IPA: ˌvʲilãmɔˈvʲit͡sɛ, AS: vʹilãmovʹice
Wiktionary
rzecz. wilamowianin m., wilamowiczanin m., wilamowski mrz., wilamowszczyzna ż.
przym. wilamowski, wilamowicki
Wiktionary
przymiotnik od: Wilamowice
SJP.pl
mieszkaniec Wilamowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wilamowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wilamówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie monieckim, w gminie Trzcianne.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Według spisu ludności z 30 września 1921 w Wilamówce zamieszkiwało ogółem 156 osób z czego mężczyzn - 83, kobiet - 73. Budynków mieszkalnych było 28.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Klary w Kuleszach.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Wilamowic koło Bielska-Białej
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. etnolekt z grupy zachodniej języków germańskich, którym posługiwali się mieszkańcy Wilamowic;
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Ocalmy wilamowską kulturę!
Wiktionary
IPA: ˌvʲilãˈmɔfsʲci, AS: vʹilãmofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wilamowice nmos., wilamowszczyzna ż.
przym. wilamowicki
Wiktionary
(1.1) wilamowicki
(2.1) wilamowicki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem wilamowskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem wilamowskim
(1.3) spisany, stworzony w języku wilamowskim
Wiktionary
IPA: ˌvʲilãˈmɔfskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: vʹilãmofskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. język wilamowski
Wiktionary
(1.1) Choć wilamowszczyzna pozostaje prawdopodobnie najbardziej zagrożonym językiem germańskim świata, znaczącej zmianie uległ stosunek mieszkańców miasta do swojego dziedzictwa.
Wiktionary
rzecz. Wilamowice nmos., wilamowicki m., wilamowski m.
przym. wilamowicki, wilamowski
Wiktionary
(1.1) wilamowski, wilamowicki
Wiktionary
1. dzielnica Warszawy;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica Warszawy;
(1.2) geogr. toponim, nazwa miejscowości i części miast w Polsce
Wiktionary
Wilanów – dzielnica Warszawy położona w lewobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy.
Do 1951 miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Wilanów.
Wikipedia
(1.1) Od zachodu Wilanów graniczy z Ursynowem.
Wiktionary
rzecz. wilanowianin mos., wilanowianka ż.
przym. wilanowski
Wiktionary
(1.1) hist. Milanowo, Milanów
Wiktionary
przymiotnik od: Wilanowo, Wilanów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Wilanowa, związany z Wilanowem
Wiktionary
(1.1) Jednym z właścicieli pałacu wilanowskiego był Stanisław Kostka Potocki.
Wiktionary
rzecz. Wilanów mrz., wilanowianin mos., wilanowianka ż.
Wiktionary
imię obce
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
wilczak czechosłowacki - rasa psa
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wilczanka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Żyrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Żyrzyn. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 280 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) myśliwy polujący na wilki
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) kynol. pies myśliwski używany do polowania na wilki
Wiktionary
Wilczarz – kolonia w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Kołbiel.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
(1.1) Było słychać nawoływania wilczarzy.
(2.1) Wilczarze ujadały, ale basior był niezwyciężony, uciekał w gęstwinę.
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczur m., wilczek m., wilczątko n., wilczysko n., wilk mrz./mzw.
przym. wilczy, wilczurzy, wilczarski
przysł. wilkiem, wilczo
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: wilczę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: wilk
Wiktionary
(1.1) Wadera wiernie strzegła gniazda z czterema wilczątkami.
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczur m., wilczarz m., wilczek m., wilczysko n., wilk mrz./mzw.
przym. wilczy, wilczurzy
przysł. wilczo, wilkiem
Wiktionary
(1.1) mały wilk, wilczek, wilczę
Wiktionary
o koniu: mający maść ciemnobułaną
SJP.pl
szczenię wilka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. szczenię wilka
Wiktionary
(1.1) Wadera odważnie broniła swoich wilcząt.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilt͡ʃɛ, AS: vʹilče
Wiktionary
rzecz. wilk m., wilczek m., wilczyca ż., wilczysko n.
przym. wilczy
Wiktionary
(1.1) wilczek
Wiktionary
przymiotnik od: Wilczęta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wilczętami, dotyczący Wilcząt
Wiktionary
rzecz. Wilczęta nmos., wilczęcianin m., wilczęcianka ż.
Wiktionary
mały wilk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. młody wilk
(1.2) daw. zuch, członek najmłodszej grupy wiekowej harcerstwa
Wiktionary
Wilczek (ang. Teen Wolf, 1986–1987) – amerykańsko-australijski serial animowany oparty na podstawie filmu z 1985 roku pod tytułem Nastoletni wilkołak (Teen Wolf). Zawiera 2 serie. Liczy 21 odcinków.
Wikipedia
(1.1) Za basiorą dreptał wilczek ze spuszczonym ogonkiem.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilt͡ʃɛk, AS: vʹilček
Wiktionary
rzecz. wilk mzw., wilczę mzw., wilczur mzw., wilczysko n., wilczyca ż., wilczarz mos./mzw.
przym. wilczy
przysł. wilczo, wilkiem
Wiktionary
(1.1) wilczę
Wiktionary
Wilczewko – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Radomin.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
niski krzew z rodziny wawrzynkowatych, o białych lub różowych, wonnych kwiatach (rozkwitających przed wykształceniem liści) i czerwonych trujących owocach, pochodzący z Eurazji; wawrzynek wilczełyko, wawrzynek wilcze łyko, wilcze łyko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) jak wilk, na wilczy sposób
Wiktionary
(1.1) Zawył wilczo, by cały las wiedział, że wrócił na swoje.
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczur m., wilczarz m., wilczek m., wilczątko n., wilczysko n., wilk mrz./mzw.
przym. wilczy, wilczurzy
przysł. wilkiem
Wiktionary
roślina zielna lub drzewiasta z rodziny wilczomleczowatych, zawierająca w pędach sok mleczny, uprawiana w celach ozdobnych; euforbia, ostromlecz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Euphorbia|L.|ref=tak., rodzaj roślin jednorocznych z rodziny nazwa systematyczna|Euphorbiaceae|Juss.|ref=tak.;
(1.2) bot. roślina z rodzaju wilczomleczy (1.1)
Wiktionary
Wilczomlecz (Euphorbia L.) – rodzaj roślin z rodziny wilczomleczowatych, liczący około 2000 gatunków. Jest to jeden z najbardziej zróżnicowanych rodzajów w obrębie okrytonasiennych, zarówno jeśli idzie o liczbę gatunków, jak i różnorodność budowy roślin. Rośliny te rozpowszechnione są na całym świecie, w bardzo różnorodnych siedliskach, ale najbardziej zróżnicowane są na suchych obszarach w strefie międzyzwrotnikowej, zwłaszcza w Afryce. W Europie występuje dziko 105 gatunków, w Polsce ponad 20.
Wikipedia
(1.1) Na podstawie budowy kwiatów poinsecję zalicza się do wilczomleczy.
Wiktionary
zmrocznik wilczomleczek - owad z rzędu motyli
SJP.pl
rodzina roślin z rzędu malpigiowców; ostromleczowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach wilczomleczowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin z klasy dwuliściennych
SJP.pl
barczatka wilczomleczówka - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych
SJP.pl
przymiotnik od: wilczomlecz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. silny, duży pies, wyglądem podobny do wilka; tresowany m.in. jako pies policyjny, przewodnik osób niewidomych; wilk; owczarek niemiecki lub alzacki;
2. zgrubienie od: wilk (ssak z rodziny psowatych)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. owczarek niemiecki (rasa psa)
(1.2) pot. określ. pies o wilczym pokroju lub pochodzący od wilka
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: wilczura
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czy wyprowadzasz swojego wilczura w porze deszczowej?
Wiktionary
IPA: ˈvʲilt͡ʃur, AS: vʹilčur
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczarz mos./mzw., wilczek mzw., wilczątko n., wilczysko n.
:: zdrobn. wilczurek mzw.
przym. wilczurzy, wilczy, wilczarski
przysł. wilkiem, wilczo
Wiktionary
(1.1) owczarek alzacki
Wiktionary
1. wyprawiona wilcza skóra;
2. futro uszyte z tych skór; wilki;
3. suka owczarka niemieckiego; wilczyca, wilczurka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. wilcza skóra
(1.2) daw. burka podbita wilczą skórą
(1.3) rzad. suka owczarka niemieckiego
(1.4) gwara. samica wilka
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: wilczur
Wiktionary
(1.2) Pierwszy prowadził osobiście pan Józef, ubrany w wilczurę włosem na wierzch, w czapce z okularami, może nie bez celu tak ukryty pod przebraniem.
Wiktionary
rzecz. wilczur mzw., wilczurek mzw., wilk mzw./mrz.
przym. wilczurzy, wilczy
Wiktionary
(1.1) wilki
(1.3) wilczyca
(1.4) wilczyca
Wiktionary
zdrobnienie od: wilczur (pies)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) młody wilczur
Wiktionary
(1.1) Kobiecina trzymała w koszu małe wilczurki, które cicho piszczały.
Wiktionary
rzecz. wilczur mzw., wilczura ż.
przym. wilczurzy, wilczy, wilczarski
Wiktionary
zdrobnienie od: wilczur (pies)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wilczurem; dotyczący wilczura
(1.2) charakterystyczny dla wilczura
Wiktionary
(1.2) Jego wilczurzy instynkt kazał mu wskoczyć na podbudówkę, a z niej przez okno do środka domu.
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczur m., wilczarz m., wilczek m., wilczątko n., wilczysko n., wilk mrz./mzw.
czas. zwilczyć dk.
przym. wilczy, wilczarski
przysł. wilkiem, wilczo
Wiktionary
przymiotnik od: wilk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wilkiem, dotyczący wilka
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do wilka
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla wilka, posiadający cechy przypisywane wilkowi
Wiktionary
Miejscowości w Polsce:
Inne:
Wikipedia
(2.1) Na otwartych przestrzeniach dawno znikł wilczy trop, wilk wie dobrze, czym pachnie zagłada.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilt͡ʃɨ, AS: vʹilčy
Wiktionary
rzecz. Podwilk mrz., wilczurek mzw., wilczura ż., wilczyca ż., wilczur m., wilczarz m., wilk m., wilczek m., wilczysko m., wilczątko n., Wilczka ż., wilczę n.
przym. wilkowaty, wilczurzy
przysł. wilczo, wilkiem
czas. zwilczyć się
Wiktionary
1. samica wilka; basiora, wadera;
2. suka owczarka niemieckiego; wilczura, wilczurka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica wilka
(1.2) pot. suka owczarka niemieckiego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pomiędzy drzewami przemknęła wilczyca, spieszno jej do młodych.
(1.2) Adam zaprezentował na wystawie swoją wilczycę.
Wiktionary
IPA: vʲilˈt͡ʃɨt͡sa, AS: vʹilčyca
Wiktionary
rzecz. wilk mzw., wilczek mzw., wilczysko n., wilczarz mos./mzw.
przym. wilczy
Wiktionary
(1.1) wadera, basiora
Wiktionary
1. samica wilka; basiora, wadera;
2. suka owczarka niemieckiego; wilczura, wilczurka
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wilczyn
SJP.pl
Wilczyński, Wilczyńska – polskie nazwisko, w Polsce nosi jest ponad 16,5 tys. osób.
Znane postacie noszące nazwisko „Wilczyński (-ska)”:
Wikipedia
rodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny wawrzynkowatych
SJP.pl
Wikipedia
zgrubienie od: wilk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. od: wilk
Wiktionary
Wilczysko (niem. Wolfsberg, 790 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Rudawach Janowickich.
Wikipedia
(1.1) Nie podchodźcie do klatki za blisko, / Bo to bardzo niebezpieczne wilczysko.
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczur m., wilczarz m., wilczek m., wilczątko n., wilk mrz./mzw.
przym. wilczy, wilczurzy
przysł. wilczo, wilkiem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. lek przeciwcukrzycowy z grupy związków poprawiających czynność wysepek Langerhansa, silny wybiórczy inhibitor dipeptydylopeptydazy 4
Wiktionary
(1.1) Jakoś metformina mi nie służyła, dlatego lekarka zapisała wczoraj wildagliptynę.
Wiktionary
(1.1) wzór chemiczny: C17H25N3O2; nazwy handlowe: Anvildis, Galvus, Glypvilo
Wiktionary
rodzaj dawnej altówki; viola d'amore, amorka, altówka miłosna
SJP.pl
[czytaj: łajld] nazwisko, m.in. Oscar Wilde (1854-1900) - pisarz angielski
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wildą, dotyczący Wildy
Wiktionary
rzecz. Wilda ż.
Wiktionary
[czytaj: łajlder] nazwisko, m.in. Billy Wilder (1906-2002) - amerykański reżyser filmowy
SJP.pl
Wikipedia
Wildno – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Chrostkowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
Wikipedia
[czytaj: wildsztajn] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. roślina z rodziny powojowatych, mająca wijące i płożące się pędy, uprawiana jako roślina ozdobna lub użytkowa; ipomea;
2. wilec ziemniaczany - bylina z rodziny powojowatych; słodki ziemniak, patat, batat
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przestarzale: urlop spędzany na wsi; wilegiatura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. letni pobyt na wakacjach
(1.2) przest. letnisko
Wiktionary
przestarzale: urlop spędzany na wsi; wiledżiatura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. letni pobyt na wakacjach
(1.2) przest. letnisko
Wiktionary
1. miasto na Białorusi;
2. rzeka na Litwie i Białorusi
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Wilhelm (imię męskie); Wiluś
SJP.pl
minerał, ortokrzemian cynku; willemit, wilamit (rzadko)
SJP.pl
Willemit – minerał z gromady krzemianów, jest minerałem bardzo rzadkim.
Nazwa pochodzi od imienia króla Niderlandów Wilhelma I (1772-1843).
Wikipedia
Wilemowice – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Kamiennik.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
Wilenko (niem. Zion) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Szczaniec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Wilno (stolica Litwy), Wileńszczyzna (ziemia wileńska)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Wilna lub Wileńszczyzny
Wiktionary
(1.1) Wzorem polskim wprowadzono na Litwie właściwej podział administracyjny, ustanawiając dwa województwa – wileńskie i trockie – oraz dwie takie same kasztelanie.
Wiktionary
IPA: vʲiˈlɛ̃j̃sʲci, AS: vʹilẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Wilno n., Wileńszczyzna ż., wilnianin m., wilnianka ż., Wilniuk m., wilniuk m.
Wiktionary
region na Litwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region wokół Wilna, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnego województwa wileńskiego;
Wiktionary
Wileńszczyzna (lit. Vilniaus kraštas, biał. Віленшчына), Wileńskie – terytorium leżące obecnie w granicach Litwy i Białorusi.
Wikipedia
(1.1) Wileńszczyzna w ciągu wieków wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk.
Wiktionary
IPA: ˌvʲilɛ̃j̃ˈʃt͡ʃɨzna, AS: vʹilẽĩ ̯ščyzna
Wiktionary
rzecz. Wilno n., wilnianin mos., wilnianka ż., Wilniuk mos., wilniuk mos.
przym. wileński
Wiktionary
Wilewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Bieżuń. Ma status sołectwa.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Rocha w Radzanowie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
ptak o żółto-czarnym upierzeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku rzek w Polsce
Wiktionary
Wilgi (Oriolidae) – rodzina ptaków, blisko 30 gatunków
Miejsca:
Wikipedia
rzecz. wilga ż., wilgi nmos.
przym. wilgowy, wilgi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wilgotny
forma rzeczownika.
(2.1) plural|wilga.
Wiktionary
Wilgi (Oriolinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny wilgowatych (Oriolidae).
Wikipedia
rzecz. wilga ż., Wilga ż.
Wiktionary
(1.1) wilgły
Wiktionary
rzadko: przesiąkać wilgocią; stawać się wilgotnym; wilgotnieć; nawilgać
SJP.pl
dawniej: wilgotny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. i gw-pl|Poznań. wilgotny
Wiktionary
(1.1) Ułożywszy wszystko zielsko na kupę (…), przykrył na wierzchu cokolwiek ziemią wilgną (…).
Wiktionary
czas. wilgnąć
przysł. wilgno
Wiktionary
(1.1) wilgotny
Wiktionary
obecność wody (również sama woda) w atmosferze, glebie, itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) woda zawarta w czymś, zwykle w powietrzu;
Wiktionary
Wilgoć (W) – popularne określenie na wodę zawartą w powietrzu w formie aerozolu lub pary, obecną w porach substancji porowatych lub na powierzchni ciał stałych w formie drobnych kropelek lub jednolitego, cienkiego filmu.
Wilgoć w środowisku naturalnym występuje właściwie prawie wszędzie (oprócz obszarów pustynnych i polarnych), jest ona też nieodłączonym elementem wnętrz, w których przebywają ludzie.
Wikipedia
(1.1) Mimo potrzeby wilgoci paproć występuje także w suchych środowiskach.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilɡɔt͡ɕ, AS: vʹilgoć
Wiktionary
rzecz. odwilż ż., wilgotność ż.
czas. wilgotnieć, zwilżać
przym. wilgotny
przysł. wilgotnie, wilgotno
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. dobrze rozwijający się w środowisku wilgotnym
Wiktionary
miernik wilgotności powietrza; wilgotnościomierz; higrometr
SJP.pl
krynicznia wilgotka - owad z rzędu chruścików
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny wodnichowatych
SJP.pl
Hygrocybe (Fr.) P. Kumm. (wilgotnica) – rodzaj grzybów należący do rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae).
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: wilgotno
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: wilgotny
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób wilgotny, o zauważalnym poziomie wilgotności
Wiktionary
rzecz. odwilż ż., wilgotność ż., wilgoć ż.
przym. wilgotny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan wyższego nasycenia czegoś wodą
Wiktionary
Wikipedia
przym. wilgotny, wilgotnościowy
rzecz. odwilż ż., wilgoć ż.
przysł. wilgotno
Wiktionary
miernik wilgotności powietrza; higrometr; wilgociomierz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. przyrząd do pomiaru wilgotności
Wiktionary
Wilgotnościomierz, higrometr (gr. hygros - wilgotny, mokry) – przyrząd służący do wyznaczania wilgotności. Specjalną grupą higrometrów są psychrometry (gr. psychros - zimny, chłodny), czyli przyrządy oparte na pomiarze termometrem suchym i wilgotnym. Współczesne higrometry są często przyrządami elektronicznymi mierzącymi także temperaturę, ciśnienie czy temperaturę punktu rosy.
Wikipedia
(1.1) higrometr
Wiktionary
dotyczący wilgotności
SJP.pl
nasycony, pokryty wilgocią
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) trochę mokry
Wiktionary
(1.1) Zasadniczo na grzybobranie można się wybrać przez cały rok, jednak najlepiej jest to robić jesienią, zwłaszcza jeśli końcówka lata była ciepła i wilgotna.
(1.1) Po naniesieniu kleju na powierzchnię można usunąć jego resztki wilgotną szmatką.
Wiktionary
IPA: vʲilˈɡɔtnɨ, AS: vʹilgotny
Wiktionary
rzecz. odwilż ż., wilgoć ż., wilgotność ż.
czas. wilgotnieć ndk.
przysł. wilgotno
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|wilgi, wilgły.
Wiktionary
rodzina ptaków z rzędu wróblowych
SJP.pl
Wilgowate (Oriolidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).
Wikipedia
o cechach wilgowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny kacykowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wilgotny
Wiktionary
(1.1) wilgi
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wilhelm – imię męskie pochodzenia germańskiego. W starogermańskim oznaczało „tego, który udziela schronienia”. Żeńskim odpowiednikiem jest Wilhelmina (zdrobnienie Mina). Imię szczególnie popularne w krajach anglosaskich.
Imieniny przypadają 1 stycznia, 10 stycznia, 7 lutego, 10 lutego, 17 lutego, 6 kwietnia, 17 maja, 28 maja, 8 czerwca, 24 czerwca, 25 czerwca, 5 lipca, 26 lipca, 29 lipca i 2 września.
Wikipedia
(1.1) Wilhelm poznał znanego szekspirologa w Londynie.
(1.1) Nawet najlepsze systemy gry w bakarata zawodzą, więc któregoś dnia dziewiętnastoletni Wilhelm dowiedział się od matki, że odtąd musi sam zarobkować na siebie.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilxɛlm, AS: vʹilχelm
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Wiluś mos.
:: fż. Wilhelmina ż.
przym. wilhelmiński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. Wiluś mos.
:: fż. Wilhelmina ż.
przym. wilhelmiński
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Wilhelm. < etym|swn|willio|helm.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) William
* esperanto: (1.1) Vilhelmo
* francuski: (1.1) Guillaume m.
* hawajski: (1.1) Wiliama
* hiszpański: (1.1) Guillermo m.
* kataloński: (1.1) Guillem m.
* łaciński: (1.1) Guillelmus m., Gulielmus m., Villelmus m.
* niemiecki: (1.1) Wilhelm m.
* nowogrecki: (1.1) Γουλιέλμος m.
* rosyjski: (1.1) Вильгельм m.
* słowacki: (1.1) Viliam m.
* szwedzki: (1.1) Vilhelm
* węgierski: (1.1) Vilmos
* wilamowski: (1.1) Witła
* włoski: (1.1) Guglielmo m.
źródła.
== Wilhelm (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Siostra Wilhelminy ma na imię Gertruda.
Wiktionary
rzecz. Wilhelm mos.
przym. wilhelmiński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Wilhelm mos.
przym. wilhelmiński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Wilhelmina
* fiński: (1.1) Wilhelmiina
* francuski: (1.1) Guillemine ż., Guillemette ż., Guillaumette ż.
* hiszpański: (1.1) Guillermina ż.
* łaciński: (1.1) Villelma ż.
* niderlandzki: (1.1) Wilhelmina
* niemiecki: (1.1) Wilhelmina ż., Wilhelmine ż.
* portugalski: (1.1) Guilhermina ż.
* rosyjski: (1.1) Вильгельмина ż.
* szwedzki: (1.1) Wilhelmina w., Vilhelmina w.
* włoski: (1.1) Guglielma ż., Guglielmina ż.
źródła.
== Wilhelmina (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Wilhelmina
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wilhelminy lub z nią związany
SJP.pl
taki jak u Romana Wilhelmiego, charakterystyczny dla Romana Wilhelmiego
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z czasami cesarza Wilhelma II, dotyczący z czasów cesarza Wilhelma – ostatniego cesarza II Rzeszy
Wiktionary
rzecz. Wilhelm m., Wilhelmina ż.
Wiktionary
Wilhelm z małżonką; Wilhelmowie
SJP.pl
Wilhelm z małżonką; Wilhelmostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wilhelma lub z nim związany
SJP.pl
Wilhelmshaven – miasto na prawach powiatu w północno-zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Dolna Saksonia, nad zatoką Jadebusen Morza Północnego. Najbliżej położone duże miasta to: Oldenburg ok. 50 km na południe, oraz holenderskie Groningen ok. 100 km na zachód.
Przez miasto przebiega Droga krajowa B210 oraz Autostrada A29.
Wikipedia
regionalnie: wigilia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Białorusi i Litwie, prawy dopływ Niemna;
(1.2) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Horynia, do którego uchodzi w Ostrogu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Florian Kowalewski był budowniczym, który pracował przy montażu mostów, m.in.: w Wilnie przez Wilię, Grodnie przez Niemen, Warszawie przez Wisłę.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wiliam z małżonką; Wiliamowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiliama lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wilibald – imię męskie pochodzenia germańskiego. Pochodzi od słów wille, czyli chęć i bald, czyli moc.
Imię nadawane rzadko. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 105 mężczyzn o imieniu Wilibald nadanym jako imię pierwsze i 35 mężczyzn z imieniem Wilibald jako drugim.
Obchodzi imieniny 7 lipca.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. wigilia
Wiktionary
(1.1) Po wsiach w wiliję tego dnia idą włościanie do księdza z prośbą o wypominki t.j. o wspomnienie nazwisk zmarłych krewnych i polecenie ich modłom wiernych. sic.
Wiktionary
rzecz. wilia ż., wigilia ż., wilja ż., Wigilia ż.
przym. wigilijny
Wiktionary
(1.1) wigilia, wilia, wilja
Wiktionary
inaczej: wigilijny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kult. rel. Wigilia
Wiktionary
rzecz. Wigilia ż., wigilia ż., wilijo ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
największy przedstawiciel rodziny psowatych, charakteryzujący się szarożółtą sierścią, masywną budową i uzębieniem typowym dla drapieżców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: vʲilk, AS: vʹilk
Wiktionary
rzecz. wilk mzw./mrz.
Wiktionary
(1.1) skr. Lup
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. zdrobn. willa
forma rzeczownika.
(2.1) lp. D. B. zob. wilk.
Wiktionary
Wilka (niem. Wilke, górnołuż. Wjelkow) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w gminie Sulików.
Wikipedia
(1.1) Nazwa charakterystyczna, gdyż uliczka mała i spokojna, otoczona małemi wilkami.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilka, AS: vʹilka
Wiktionary
rzecz. willa ż.
przym. willowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. willa ż.
przym. willowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== wilka (język turkmeński.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) widelec
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Wilkanów (niem. Wölfelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wilkanowem, dotyczący Wilkanowa
Wiktionary
rzecz. Wilkanów m.
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Hrabstwa w USA:
Wikipedia
największy przedstawiciel rodziny psowatych, charakteryzujący się szarożółtą sierścią, masywną budową i uzębieniem typowym dla drapieżców
SJP.pl
Wikipedia
przysłówek
(1.1) z niechęcią, nienawistnie
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: wilk
Wiktionary
(1.1) Gdy podała mu talerz zimnego żuru, spojrzał na nią wilkiem.
(2.1) Człowiek człowiekowi wilkiem.
Wiktionary
rzecz. wilczyca ż., wilczur m., wilczarz m., wilczek m., wilczątko n., wilczysko n., wilk mrz./mzw.
przym. wilczy, wilczurzy
przysł. wilczo
Wiktionary
dawna ustawa wiejska
SJP.pl
Wilkierz (daw. niem. Willkür – samowola) – uchwała (lub zbiór takich uchwał) rady miejskiej w dawnej Polsce, w miastach lub wsiach lokowanych na prawie niemieckim. Wilkierze, zwane także statutami miejskimi, rada miejska wydawała samodzielnie lub przy udziale ławy sądowej, albo reprezentacji pospólstwa (złożonej ze starszych cechów).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
Wilkocin – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Przemków. Miejscowość znana jest z wyjątkowego środowiska naturalnego oraz z dużej ilości poradzieckich obiektów wojskowych. Wilkocin ze względu na swoją nazwę nazywany jest Wioską Czerwonego Kapturka.
Wikipedia
okazały puchar ze szlachetnych metali, dawniej używany do wznoszenia toastów powitalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bogato zdobione naczynie w kształcie kufla z pokrywą lub pucharu służące do wznoszenia toastów;
forma rzeczownika.
(2.1) C. lm. od: wilk
Wiktionary
Wilkom, inaczej szklenica godowa (staropol.) – duży, ozdobny, szklany lub z cyny, puchar służący w XVI-XVII w. do picia piwa przy uroczystościach cechowych lub do wina. W ramach powitania musiał on zostać opróżniony przez nowo przybyłych gości (nazwa wywodzi się od niemieckiego powitania: willkommen – dobrze witany). Zwyczaj ten kultywowała szlachta oraz cechy miejskie. Wilkomem np. spełniano uroczyste toasty za zdrowie i powodzenie nowego członka cechu w czasie fundowanego przezeń biesiady, za gościa lub za starszego członka po okresie jego nieobecności (wg przekazu gdańskiego cechu młynarzy z 1925, na ekspozycji w Muzeum Narodowym w Gdańsku).
Wikipedia
(1.1) W muzeum oglądaliśmy wilkomy bractwa strzeleckiego.
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wilkostów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Miękinia.
Wikipedia
Wilkostowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Aleksandrów Kujawski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
Wieś sołecka – zobacz jednostki pomocnicze gminy Aleksandrów Kujawski w BIP.
W pobliżu wsi znajduje się stanowisko archeologiczne Wilkostowo 23/24.
Wikipedia
rodzaj średniej wielkości pająków z rodziny pogońcowatych
SJP.pl
Wikipedia
Wilkoszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Gorzkowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
Wilkoszyce – osada w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Chojna
Do 2024 r. miejscowość była częścią miasta Chojna. Do 2022 osada wsi Mętno.
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
największy przedstawiciel rodziny psowatych, charakteryzujący się szarożółtą sierścią, masywną budową i uzębieniem typowym dla drapieżców
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w województwie zachodniopomorskim;
(1.2) geogr. nazwa dwóch wsi w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wilkowa płynie na północ.
Wiktionary
IPA: vʲilˈkɔva, AS: vʹilkova
Wiktionary
1. przypominający wyglądem wilka;
2. pies wilkowaty - pies, którego głowa tworzy wraz z wydłużonym, wąskim pyskiem poziomą piramidę, np. husky, malamut
SJP.pl
nazwa wielu miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wilkowice
SJP.pl
Wikipedia
wymarły rodzaj ssaka z rodziny wilkoworowatych, zamieszkujący dawniej Australię
SJP.pl
Wilkowór (Thylacinus) – wymarły rodzaj ssaków z rodziny wilkoworowatych (Thylacinidae).
Wikipedia
wymarła rodzina drapieżnych torbaczy; wilki workowate
SJP.pl
Wilkoworowate, wilki workowate (Thylacinidae) – wymarła rodzina drapieżnych ssaków niższych z rzędu niełazokształtnych (Dasyuromorphia). Najbardziej znany jej przedstawicielem był wilkowór tasmański (Thylacinus cynocephalus).
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: wilkołak
SJP.pl
nocna przemiana człowieka w zwierzę przypominające wilka, które przed świtem powraca do ludzkich kształtów; likantropia, lykantropia
SJP.pl
Wilkołak, także wilkołek – w wielu mitologiach (m.in. słowiańskiej i germańskiej) i legendach człowiek, który przemieniał się z własnej woli lub wskutek klątwy w wilka lub postać będącą połączeniem tego zwierzęcia z człowiekiem. Zdolność tę nazywa się wilkołactwem lub likantropią.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od wilkołak
Wiktionary
rzecz. wilkołak m.
Wiktionary
istota nadprzyrodzona mogąca przemieniać się z człowieka w wilka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) folk. człowiek, który może (częściowo albo w całości) zmienić się w wilka
(1.2) fant. człowiek, którego jedną z form jest wilk
Wiktionary
Wilkołak, także wilkołek – w wielu mitologiach (m.in. słowiańskiej i germańskiej) i legendach człowiek, który przemieniał się z własnej woli lub wskutek klątwy w wilka lub postać będącą połączeniem tego zwierzęcia z człowiekiem. Zdolność tę nazywa się wilkołactwem lub likantropią.
Wikipedia
(1.1) Oglądałem film, w którym młody chłopak zmienił się w wilkołaka.
Wiktionary
IPA: vʲilˈkɔwak, AS: vʹilkou̯ak
Wiktionary
rzecz. wilkołactwo n.
:: zdrobn. wilkołaczek m.
Wiktionary
(1.1) człowiek-wilk, likantrop
Wiktionary
przymiotnik od: Wilkołaz (wieś na Lubelszczyźnie)
SJP.pl
gmina wiejska w Polsce
SJP.pl
Wilkołaz Pierwszy – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Wilkołaz.
Miejscowość jest sołectwem – siedzibą gminy Wilkołaz. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 828 mieszkańców.
Wikipedia
Wilkszyce – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Goszczanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
Wilkszyn (niem. Wilxen) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Miękinia.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Duża wieś wielodrożnicowa wykształcona z dawnej owalnicy.
Wikipedia
duży, komfortowy dom
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Zobacz też:
Wikipedia
duży, komfortowy dom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podmiejska lub wiejska rezydencja bogatego człowieka;
(1.2) wolnostojący dom jednorodzinny w otoczeniu ogrodu
Wiktionary
Willa – niewielki budynek mieszkalny, powiązany zwykle z ogrodem.
Wikipedia
IPA: ˈvʲilːa, AS: vʹi•la
Wiktionary
przym. willowy
rzecz. wilka ż.
Wiktionary
(1.1) dacza
Wiktionary
1. zdrobnienie od: William (obce imię męskie);
2. obce imię męskie
SJP.pl
minerał, ortokrzemian cynku; wilemit, wilamit (rzadko)
SJP.pl
Willemit – minerał z gromady krzemianów, jest minerałem bardzo rzadkim.
Nazwa pochodzi od imienia króla Niderlandów Wilhelma I (1772-1843).
Wikipedia
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Antyli Holenderskich;
Wiktionary
Willemstad (wym. ˈʋɪləmˌstɑt) – stolica, dystrykt (district) i największe miasto kraju autonomicznego Curaçao, należącego do Holandii, w Ameryce Południowej. Leży na wyspie Curaçao, do 10 października 2010 stolica Antyli Holenderskich. Liczba mieszkańców wynosi 136 600 (23 marca 2011), jest największym miastem Karaibów Holenderskich.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. willemstadczyk m., willemstadka ż.
przym. willemstadzki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* szwedzki: (1.1) Willemstad n.
* ukraiński: (1.1) Віллемстад
źródła.
== Willemstad (język szwedzki.) ==
thumb|Willemstad (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. Willemstad
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilɛ̃mstat, AS: vʹilẽmstat
Wiktionary
rzecz. willemstadczyk m., willemstadka ż.
przym. willemstadzki
Wiktionary
mieszkaniec Willemstad (stolicy Antyli Holenderskich)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Willemstadu
Wiktionary
IPA: ˌvʲilɛ̃mˈstaṭt͡ʃɨk, AS: vʹilẽmstaṭčyk
Wiktionary
rzecz. Willemstad m.
:: fż. willemstadka ż.
przym. willemstadzki
Wiktionary
mieszkanka Willemstad (stolicy Antyli Holenderskich)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Willemstad
Wiktionary
IPA: ˌvʲilɛ̃mˈstatka, AS: vʹilẽmstatka
Wiktionary
rzecz. Willemstad, willemstadczyk
przym. willemstadzki
Wiktionary
przymiotnik od: Willemstad
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Willemstadem, dotyczący Willemstadu
Wiktionary
rzecz. Willemstad mrz., willemstadczyk mos., willemstadka ż.
Wiktionary
[czytaj: łiljam] obce imię męskie
SJP.pl
Wilhelm – imię męskie pochodzenia germańskiego. W starogermańskim oznaczało „tego, który udziela schronienia”. Żeńskim odpowiednikiem jest Wilhelmina (zdrobnienie Mina). Imię szczególnie popularne w krajach anglosaskich.
Imieniny przypadają 1 stycznia, 10 stycznia, 7 lutego, 10 lutego, 17 lutego, 6 kwietnia, 17 maja, 28 maja, 8 czerwca, 24 czerwca, 25 czerwca, 5 lipca, 26 lipca, 29 lipca i 2 września.
Wikipedia
[czytaj: łiljams] nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w Australii:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: łiljamson] nazwisko, m.in. Jack Williamson (1908-2006) - pisarz amerykański
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
Niemcy:
Zobacz też:
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: wilman} nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: willa
SJP.pl
Andrzej Włast, właściwie Gustaw Baumritter, ps. art. Willy (ur. 17 marca 1895 w Łodzi, zm. w 1942 lub 1943 w Warszawie) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, librecista. Był autorem najbardziej popularnych tekstów polskich piosenek dwudziestolecia międzywojennego. Współtwórca fenomenu polskiego tanga i piosenek przedmieść miasta.
Wikipedia
nadawana w północnej Australii lokalna nazwa dla cyklonu tropikalnego
SJP.pl
[czytaj: łilis] samochód marki Willys
SJP.pl
Willys-Overland Motors – amerykański producent samochodów osobowych, terenowych i użytkowych z siedzibą w Toledo działający w latach 1908–1963.
Wikipedia
Wilhelmina – żeński odpowiednik imienia Wilhelm. Patronką tego imienia jest św. Emilia Maria Wilhelmina de Rodat.
Wilhelmina imieniny obchodzi: 26 maja, 22 września, 25 października.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: łilmat] nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Wilna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wilna
(1.2) osoba pochodząca z Wilna, urodzona w Wilnie
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Vytautas, jestem wilnianinem, wykładam na uniwersytecie.
(1.2) Ojciec i rodzina z jego strony byli wilnianami z dziada pradziada.
Wiktionary
IPA: vʲilʲˈɲä̃ɲĩn, AS: vʹilʹńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Wilno n., Wileńszczyzna ż., wilniuk m., Wilnianin m., Wilnianka ż.
:: fż. wilnianka ż.
przym. wileński
Wiktionary
(1.2) pot. wilniuk
Wiktionary
mieszkanka Wilna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wilna
(1.2) kobieta pochodząca z Wilna, urodzona w Wilnie
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Gražina, pracuję jako pielęgniarka i jestem wilnianką.
(1.2) Jako wilnianka z urodzenia podczas okupacji była łączniczką i żołnierzem AK.
Wiktionary
IPA: vʲilʲˈɲãnka, AS: vʹilʹńãnka
Wiktionary
rzecz. Wilno n., Wilniuk m., wilniuk m., Wileńszczyzna ż., Wilnianin m., Wilnianka ż.
:: fm. wilnianin m.
przym. wileński
Wiktionary
potocznie: mieszkanka Wilna; wilnianka
SJP.pl
potocznie: mieszkaniec Wilna; wilnianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kresy. mieszkaniec Wileńszczyzny narodowości polskiej
Wiktionary
(1.1) Wielu dawnych Wilniuków po wojnie osiedliło się na Pomorzu.
Wiktionary
rzecz. Wilniuczka ż., wilniuczka ż., wilniuk m., Wilno n., Wileńszczyzna ż., wilnianka ż.
przym. wileński
Wiktionary
(1.1) Wilnianin
Wiktionary
stolica Litwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Litwy;
Wiktionary
Wilno (lit. Vilnius wymowa, biał. Вільня, ros. Вильнюс, Вильна, łot. Viļņa, jid. ווילנע = Wilne, hebr. וילנה = Wilna, łac. Vilna) – stolica i największe miasto Litwy, położone na Pojezierzu Litewskim u ujścia rzeki Wilejki do Wilii.
Wikipedia
(1.1) Jadę do Wilna na wycieczkę.
Wiktionary
IPA: ˈvʲilnɔ, AS: vʹilno
Wiktionary
rzecz. wilnianin mos., wilnianka ż., wilniuczka ż., wilniuk mos., Wilniuk mos., Wileńszczyzna ż.
przym. wileński, podwileński
Wiktionary
Wilnowo (niem. Willnau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych
Wikipedia
przymiotnik od: Wilga (wieś, rzeka w województwie małopolskim lub rzeka w województwie mazowieckim)
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: łilson] nazwisko, m.in. Woodrow Wilson (1856-1924) - polityk amerykański, prezydent USA
SJP.pl
Nazwiska osób:
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny lasówek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w Jakucji i Kraju Krasnojarskim; lewy i zarazem najdłuższy dopływ Leny;
Wiktionary
Wiluj (ros. Вилюй) – rzeka w Rosji; w Jakucji i Kraju Krasnojarskim; lewy (i zarazem najdłuższy) dopływ Leny. Długość 2650 km; powierzchnia dorzecza 454 tys. km²; średni roczny przepływ u ujścia 1480 m³/s.
Źródła na Płaskowyżu Wilujskim (część Wyżyny Środkowosyberyjskiej) w okolicach miejscowości Ekonda; płynie w kierunku wschodnim. W górnym biegu płynie wąskim korytem o kamienistym dnie; w środkowym biegu przepływa przez Wilujski Zbiornik Wodny i zaporę Wilujskiej Elektrowni Wodnej; w dolnym biegu płynie po Nizinie Środkowojakuckiej, miejscami szeroko się rozlewając. W dorzeczu złoża diamentów (Mirny), węgla kamiennego, gazu ziemnego, soli kamiennej.
Wikipedia
przym. wilujski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wilujem, dotyczący Wiluju
Wiktionary
rzecz. Wiluj mrz.
Wiktionary
zdrobnienie od: Wilhelm (imię męskie); Wilek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. czynić wilgotnym, nasycać wilgocią; nawilżać, zwilżać, nawilgacać, zawilgacać, uwilgotniać;
2. wilżyć się - stawać się wilgotnym, zachodzić łzami; wilgotnieć
SJP.pl
roślina łąkowa z rodziny motylkowatych
SJP.pl
Wilżyna (Ononis L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje 88 gatunków. Najwięcej ich występuje w Europie, poza tym rosną w zachodniej Azji i północnej Afryce. W Polsce w zależności od ujęcia systematycznego występują dwa lub trzy blisko spokrewnione gatunki (wszystkie objęte są w Polsce ochroną prawną). Wilżyny rosną na terenach nasłonecznionych, na klifach, skałach, w murawach i zaroślach.
Wikipedia
przymiotnik od: wilżyna
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
1. w hinduizmie: mitologiczny pojazd latający, na którym indyjscy bogowie przybyli na Ziemię;
2. wieża głównego budynku świątyni hinduistycznej
SJP.pl
Wimana – w kontekście architektonicznym (sanskryckie słowo विमान, trl. vi-mana dosłownie „wy-mierzony”, zmierzony w swoich częściach)oznacza wysoki budynek świątynny lub pałac władcy. W stylu południowo indyjskim wimana jest wysokim zwieńczeniem (wieżą) głównego budynku świątyni hinduistycznej. W północnych Indiach odpowiada jej śikhara.
Wikipedia
[czytaj: łimbledon]
1. dzielnica Londynu;
2. turniej tenisowy odbywający się na kortach trawiastych, zaliczany do Wielkiego Szlema, najstarszy i najbardziej prestiżowy, rozgrywany w Londynie, w dzielnicy o tej samej nazwie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Wimbledon
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Wiminałem, wzgórzem rzymskim
Wiktionary
(1.1) Szli przez Vicus Patricius, wzdłuż Wiminału, do dawnej bramy Wiminalskiej, koło płaszczyzny, na której Dioklecjan wzniósł później wspaniałe łaźnie.
Wiktionary
rzecz. Wiminał m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jedno z siedmiu klasycznych wzgórz rzymskich, położone w środkowo-wschodniej części miasta pomiędzy wzgórzami Kwirynał i Eskwilin;
Wiktionary
Wikipedia
przym. wiminalski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
flaga lub proporczyk klubowy na jachcie
SJP.pl
Wimpel – proporzec klubowy, znak okrętowy w postaci małej trójkątnej lub prostokątnej flagi o barwach klubowych, noszony na topie masztu, oznacza przynależność jednostki pływającej do danego klubu sportowego, a także służy jako wskaźnik kierunku wiatru – wtedy może być w postaci miniaturowego rękawa.
Współcześnie wimpel używany jest nie tylko na jednostkach pływających, ale też na np. motocyklach.
Wikipedia
element dekoracyjny w kształcie ażurowego trójkąta, wieńczący portale lub okna, charakterystyczny dla architektury gotyckiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. dekoracyjne, ażurowe wykończenie w kształcie trójkąta, wieńczące szczyt portalu albo okna, charakterystyczne dla architektury gotyckiej
Wiktionary
Wimperga (niem. Wimperg) – dekoracyjne wykończenie w kształcie wysokiego trójkąta, wieńczące szczyt portalu albo ostrołuk okna charakterystyczne w architekturze gotyckiej oraz stosowane w zdobnictwie neogotyckim.
Wykonany z kamienia lub cegły. Pole trójkąta rzeźbione ślepym lub ażurowym maswerkiem lub gładkie. Krawędzie zdobione motywami dekoracyjnymi w kształcie zwiniętego liścia, czołgankami inaczej zwanymi żabkami. Zwieńczony kwiatonem albo krzyżem.
Wikipedia
IPA: vʲĩmˈpɛrɡa, AS: vʹĩmperga
Wiktionary
1. czyn niezgodny z istniejącymi normami postępowania (np. prawnymi); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd;
2. odpowiedzialność za zły czyn;
3. przyczynienie się do czegoś złego; coś powodującego złe skutki, przyczyna, powód złego
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = hist. wojsk. Wolność i Niezawisłość (zrzeszenie);
Wiktionary
Osoby:
Wikipedia
(1.1) Członkowie WiN-u dopuszczali także możliwość zbrojnej obrony.
Wiktionary
członek WiN-u (Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość"); winowiec
SJP.pl
1. czyn niezgodny z istniejącymi normami postępowania (np. prawnymi); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd;
2. odpowiedzialność za zły czyn;
3. przyczynienie się do czegoś złego; coś powodującego złe skutki, przyczyna, powód złego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) czyn niezgodny z normami postępowania
(1.2) odpowiedzialność za czyn niezgodny z normami postępowania
(1.3) daw. grzywna, kara pieniężna
(1.4) muz. instrument szarpany z rodziny lutni pochodzący z południowych Indii
(1.5) muz. daw. rodzaj harfy o pięciu strunach
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp., M., B. i W. lm. od: wino
Wiktionary
Wina – określony w przepisach prawnych stosunek psychiczny sprawcy do czynu (nieodzowny składnik każdego przestępstwa). Pojęcie to wiąże się z zagadnieniem wolności człowieka: wina jest to nieusprawiedliwiona wadliwość procesu decyzyjnego sprawcy, polegająca na wolnym wyborze zachowania sprzecznego z obowiązującą w danym społeczeństwie normą postępowania.
Wikipedia
(1.1) Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
(1.2) To nie moja wina, że lodówka nie działa.
(1.2) Do winy ich dodaj winę, / niech nie dostąpią u Ciebie usprawiedliwienia.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩna, AS: vʹĩna
Wiktionary
(1.1-3)
rzecz. winowajca mos., winowajczyni ż., obwinienie n., obwinianie n., przewinienie n., przewina ż., zawinienie n., winienie n., niewinność ż.
czas. zawinić dk., winić ndk., obwiniać ndk., obwinić dk., zawinić dk.
przym. winny, niewinny
Wiktionary
(1.1) przewinienie, wykroczenie, występek, grzech
(1.4) vina, veena
Wiktionary
program do odtwarzania plików audio
SJP.pl
Winamp – program komputerowy wyprodukowany przez Justina Frankela i Dmitra Boldyreva i ich firmę Nullsoft (którą później sprzedali firmie AOL), służący do odtwarzania większości plików audio (w tym internetowych stacji radiowych) i wideo.
Winamp posiada też możliwość nagrywania i zgrywania płyt CD, bibliotekę mediów, uzupełnianie danych o utworach z internetowego serwisu CDDB. Współpracuje z odtwarzaczami multimedialnymi (firmy Apple, Creative i zgodnych z Microsoft Plays For Sure). Możliwości programu można zwiększyć wtyczkami.
Wikipedia
zdrobnienie od: Wincenty (imię męskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wincencin – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie włodawskim, w gminie Urszulin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wieś jest sołectwem w gminy Urszulin. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 104 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Wereszczynie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wincencja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, jeden z żeńskich odpowiedników męskiego imienia Wincenty (łac. vincens - zwyciężający). Nowe Martyrologium Rzymskie wspomina dwie święte tego imienia.
Wincencja imieniny obchodzi 28 czerwca i 26 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Zawieźliśmy cioci Wincencji trochę makówek.
Wiktionary
rzecz. Wincenta ż., Wincenty mos., Wincentyna ż., Wincenciusz mos., Wincentyn mos., Wincentia ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno;
(1.3) geogr. rzeka w Polsce, lewobrzeżny dopływ Pisy;
Wiktionary
Wincenta – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim, w gminie Kolno.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Koźle.
Wikipedia
(1.1) Zaproponowaliśmy pani Wincencie posadę głównej księgowej.
(1.2) Konkordiusz mieszka w Wincencie od dwudziestu lat.
(1.3) Siedząc znudzeni nad Wincentą słuchaliśmy radia.
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. Wincencja ż., Wincenty mos., Wincentyna ż., Wincenciusz mos., Wincentyn mos., Wincentia ż.
(1.2)
:: rzecz. wincencianin mos., wincencianka ż.
:: przym. wincencki
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo; szarytka
SJP.pl
Wincent z małżonką; Wincentowie
SJP.pl
Wincent z małżonką; Wincentostwo
SJP.pl
Wikipedia
Wincent z małżonką; Wincentostwo
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wincenta lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp.; M., B., W. lm. od: Wincenta
Wiktionary
Wincenty (łac. vincens – zwyciężający) – imię męskie pochodzenia łacińskiego.
Wincenty imieniny obchodzi 1 stycznia, 22 stycznia, 23 stycznia, 8 marca, 20 marca, 5 kwietnia, 19 kwietnia, 24 maja, 14 lipca, 7 sierpnia, 25 sierpnia, 11 września, 25 września, 27 września, 9 października, 27 października, 7 listopada i 20 grudnia.
Wikipedia
(1.1) – Wie pani, on miał wizję Polski – mówi pan Wincenty, osiemdziesięciodwuletni elegancki pan w muszce.
Wiktionary
IPA: vʲĩnˈt͡sɛ̃ntɨ, AS: vʹĩncẽnty
Wiktionary
rzecz. Wincenta ż., Wincencja ż., Wincentyna ż., Wincenciusz mos., Wincentyn mos., Wincentia ż.
:: zdrobn. Wicek mos., Wicuś mos.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wincentyna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, jeden z żeńskich odpowiedników imienia Wincenty (łac. vincens – zwyciężający).
Wincentyna imieniny obchodzi 28 czerwca i 26 grudnia.
Znane osoby noszące imię Wincentyna:
Zobacz też: (366) Vincentina.
Wikipedia
(1.1) Mąż Wincentyny zostawił ją w zeszłym roku.
Wiktionary
rzecz. Wincencja ż., Wincenty m., Wincenta ż., Wincenciusz m., Wincentyn m., Wincentia ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wincentyny lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. członkini zakonu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo;
Wiktionary
Wincentynów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Sławno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Kamieniu.
Wikipedia
nieprzemakalny płaszcz noszony przez marynarzy
SJP.pl
[czytaj: uinczester] dawny typ karabinu wojskowego z gwintowaną lufą; winczester
SJP.pl
Winchester – miasto (city) w południowej Anglii (Wielka Brytania), ośrodek administracyjny hrabstwa Hampshire oraz dystryktu Winchester, położone nad rzeką Itchen, na zachodnim skraju parku narodowego South Downs. W 2011 roku liczyło 45 184 mieszkańców. Stolica Anglii do przełomu XII i XIII wieku.
Wikipedia
[czytaj: łinczesterski] przymiotnik od: Winchester (nazwa wielu miejscowości na całym świecie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nadrodzina owadów w rzędzie pluskwiaków, spokrewniona z mszycami
SJP.pl
1. o cechach wińcowatych (nadrodzina owadów);
2. zawilec wińcowaty - kwiat ogrodowy
SJP.pl
dawny typ karabinu wojskowego z gwintowaną lufą; winchester
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czyt. łinczmen] pracownik portowy obsługujący ładownicze windy statku
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
urządzenie służące do przewozu ludzi lub towarów pomiędzy poziomami; dźwig
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. poruszająca się w pionie klatka służąca do transportu osób lub towarów;
(1.2) żegl. urządzenie do wybierania kotwicy lub lin
(1.3) środ. inform. system operacyjny Windows
Wiktionary
Dźwig, wyciąg pionowy, potocznie winda – zainstalowana na stałe dźwignica, poruszająca się wzdłuż prowadnic w pionowym lub pochylonym szybie dźwigowym, służąca do transportu osób lub towarów. Dźwig składa się z kabiny lub podstawy ładunkowej, prowadzonej w szybie zazwyczaj przy użyciu cięgien (lin stalowych) lub, rzadziej, przy użyciu innych sztywnych mechanizmów takich jak śruby, zębatki lub siłowniki. Kabinę dźwigu z cięgnami łączy zawiesie (wahakowe lub sprężynowe), które w przypadku obluzowania lub zerwania jednego z cięgien działa na chwytacze (zazwyczaj klinowe), które unieruchamiają kabinę (lub przeciwwagę) oraz odłączają napęd dźwigu (z reguły elektryczny).
Wikipedia
(1.1) Mama ostrzegła Zosię, aby nie wsiadała do windy z nieznajomymi.
(1.3) Pracujesz pod windą czy pod linuchem?
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩnda, AS: vʹĩnda
Wiktionary
(1.1-2)
rzecz. windziarz mos., windziarka ż., windowanie n., wywindowanie n., windówka ż.
czas. windować ndk., wywindować dk.
przym. windowy
Wiktionary
(1.1) dźwig
(1.3) windoza
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Windak – kolonia wsi Głuchowo w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża, należąca do sołectwa Głuchowo.
W latach 1975–1998 kolonia należała administracyjnie do województwa toruńskiego.
W przeszłości była wsią Windak. W średniowieczu (XIV wiek) przeszła na własność prokuratora papowskiego (z Papowa Biskupiego).
Wikipedia
1. miasto na Łotwie;
2. rzeka na Litwie i Łotwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe na Łotwie, położone nad Morzem Bałtyckim w zachodniej części Kurlandii, u ujścia rzeki Windawy (1.2);
(1.2) geogr. rzeka w północnej Litwie i w zachodniej Łotwie;
Wiktionary
Wikipedia
przym. windawski
Wiktionary
przymiotnik od: Windawa (rzeka na Litwie i Łotwie lub miasto na Łotwie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. ptyś
Wiktionary
[czytaj: łinder] maszt flagowy z reklamą
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: windhuk] stolica Namibii; Windhuk
SJP.pl
Windhuk (ang. Windhoek, wym. ˈvɪnt.hʊk; afr. Windhoek, wym. ˈvəntˌɦuk; niem. Windhuk) – miasto położone w środkowej Namibii na wysokości 1655 m n.p.m., jest największym miastem w kraju i jego centrum politycznym, kulturalnym, gospodarczym, finansowym i społecznym. Stolica Namibii i regionu Khomas. Według spisu w 2023 roku liczy 486,2 tys. mieszkańców.
Wikipedia
→ Windhuk (stolica Namibii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Windhuk, związany z Windhukiem
Wiktionary
IPA: vʲĩntˈxut͡sʲci, AS: vʹĩntχucʹḱi
Wiktionary
rzecz. Windhuk mrz.
Wiktionary
stolica Namibii; Windhoek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Namibii;
Wiktionary
Windhuk (ang. Windhoek, wym. ˈvɪnt.hʊk; afr. Windhoek, wym. ˈvəntˌɦuk; niem. Windhuk) – miasto położone w środkowej Namibii na wysokości 1655 m n.p.m., jest największym miastem w kraju i jego centrum politycznym, kulturalnym, gospodarczym, finansowym i społecznym. Stolica Namibii i regionu Khomas. Według spisu w 2023 roku liczy 486,2 tys. mieszkańców.
Wikipedia
IPA: ˈvʲĩntxuk, AS: vʹĩntχuk
Wiktionary
przym. windhucki
Wiktionary
wywindowywać; potocznie:
1. znacznie zwiększać ilość, jakość lub wartość czegoś;
2. powodować, że ktoś lub coś znajduje się dużo wyżej niż poprzednio
SJP.pl
[czytaj: łindołs] klawisz na klawiaturze komputerowej, znajdujący się zwykle między lewym klawiszem Control a lewym klawiszem Alt; Windows, WinKey
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. najpopularniejszy system operacyjny dla komputerów osobistych
Wiktionary
Microsoft Windows (ang. windows „okna”, IPA: [maɪkɹoʊsɑːft ˈwɪndoʊz]) – rodzina systemów operacyjnych stworzonych przez firmę Microsoft. Systemy rodziny Windows działają na telefonach, smartfonach, serwerach, systemach wbudowanych oraz na komputerach osobistych, z którymi są najczęściej kojarzone.
Wikipedia
(1.1) pot. Windowsy; środ. winda
Wiktionary
→ Windows [czytaj: łindołsowy]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) inform. związany z systemem operacyjnym Windows, dotyczący tego systemu operacyjnego, z zainstalowanym systemem operacyjnym Windows
Wiktionary
IPA: ˌwʲĩndɔwˈsɔvɨ, AS: u̯ʹĩndou̯sovy
Wiktionary
[czytaj: łindołs] klawisz na klawiaturze komputerowej, znajdujący się zwykle między lewym klawiszem Control a lewym klawiszem Alt; Windows, WinKey
SJP.pl
przymiotnik od: winda
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z windą, dotyczący windy
Wiktionary
IPA: vʲĩnˈdɔvɨ, AS: vʹĩndovy
Wiktionary
rzecz. winda ż., windziarz m., windziarka ż., windowanie n., wywindowanie n., windówka ż.
czas. windować ndk., wywindować dk.
Wiktionary
[czytaj: łindskat lub łindskejt] windskating;
1. sport polegający na ślizganiu się po lodzie na desce wyposażonej w żagiel i płozy;
2. zabawa sportowa polegająca na jeździe po asfalcie na deskorolce zaopatrzonej w żagiel
SJP.pl
[czytaj: łindskejting] windskat;
1. sport polegający na ślizganiu się po lodzie na desce wyposażonej w żagiel i płozy;
2. zabawa sportowa polegająca na jeździe po asfalcie na deskorolce zaopatrzonej w żagiel
SJP.pl
[czytaj: łind-zor]
1. New Windsor; miasto w Anglii;
2. miasto w Kanadzie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: łind-zorowie] dynastia brytyjska
SJP.pl
Windsorowie (ang. House of Windsor) – panujący ród królewski w Zjednoczonym Królestwie i innych krajach Wspólnoty Narodów.
W 1901, po śmierci królowej Wiktorii, boczna linia rodu Saxe-Coburg i Gotha (sama będąca boczną gałęzią rodu Wettynów) zastąpiła dynastię hanowerską na tronie brytyjskim wraz z koronacją króla Edwarda VII, syna królowej Wiktorii i księcia Alberta von Sachsen-Coburg und Gotha. W lipcu 1917 z powodu antyniemieckich nastrojów w Wielkiej Brytanii podczas I wojny światowej nazwa domu królewskiego została zmieniona z niemieckobrzmiącego Saxe-Coburg and Gotha na bardziej angielskobrzmiące Windsor. Nazwa wzięła się od jednej z głównych siedzib królewskich, zamku w Windsorze. Od tego czasu pięciu brytyjskich monarchów wywodziło się z rodu Windsor: Jerzy V, Edward VIII, Jerzy VI, Elżbieta II i Karol III.
Wikipedia
[czytaj: łindsorski]
1. przymiotnik od: Windsor (miasto w Kanadzie);
2. związany z dynastią Windsor
SJP.pl
[czytaj: łindstar] samochód typu Ford Windstar
SJP.pl
[czytaj: łindserfer] osoba uprawiająca sport wodny na specjalnej desce z żaglem; windsurfingowiec, deskarz (potocznie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba uprawiająca windsurfing
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) sport. deska do windsurfingu
Wiktionary
Windsurfing (również żeglarstwo deskowe) – rodzaj żeglarstwa wodnego, uprawiany przy użyciu deski z żaglem. Dyscyplina ta klasyfikowana jest jako konkurencja żeglarska, rozgrywana na igrzyskach olimpijskich od 1984 roku w konkurencji mężczyzn i od 1992 roku w konkurencji kobiet. Obecna klasa olimpijska to iq foil, który polega na lewitowaniu nad wodą. Po raz pierwszy wejdzie do użytkowania na igrzyskach w roku 2024.
Wikipedia
(1.1) Czasopismo publikuje rokrocznie ranking najlepszych miejsc dla windsurferów i kitesurferów.
Wiktionary
rzecz. windsurfing mrz., windsurfingowiec mos.
:: fż. windsurferka ż.
przym. windsurfingowy
Wiktionary
(1.1) windsurfingowiec
(2.1) windsurfing
Wiktionary
[czytaj: łindserferka] kobieta uprawiająca sport wodny na specjalnej desce z żaglem; deskarka (potocznie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta uprawiająca windsurfing
Wiktionary
(1.1) Portugalskiej windsurferce znowu się powiodło.
Wiktionary
rzecz. windsurfing mrz.
:: fm. windsurfer mos.
przym. windsurfingowy
Wiktionary
[czytaj: łindserfing]
1. sport wodny uprawiany na specjalnej desce z żaglem;
2. specjalna deska z żaglem do uprawiania windsurfingu; windsurfer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. sport wodny, odmiana żeglarstwa uprawiana przy użyciu deski z niewielkim żaglem;
Wiktionary
Windsurfing (również żeglarstwo deskowe) – rodzaj żeglarstwa wodnego, uprawiany przy użyciu deski z żaglem. Dyscyplina ta klasyfikowana jest jako konkurencja żeglarska, rozgrywana na igrzyskach olimpijskich od 1984 roku w konkurencji mężczyzn i od 1992 roku w konkurencji kobiet. Obecna klasa olimpijska to iq foil, który polega na lewitowaniu nad wodą. Po raz pierwszy wejdzie do użytkowania na igrzyskach w roku 2024.
Wikipedia
rzecz. windsurfingowiec mos., windsurfer m., windsurferka ż.
przym. windsurfingowy
Wiktionary
potocznie: pływać na nietonącej desce z niedużym żaglem
SJP.pl
[czytaj: łindserfingowiec] osoba uprawiająca sport wodny na specjalnej desce z żaglem; windsurfer, deskarz (potocznie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba uprawiająca windsurfing
Wiktionary
(1.1) Taki wiatr nie robi na windsurfingowcach żadnego wrażenia.
Wiktionary
rzecz. windsurfer mos., windsurferka ż., windsurfing mrz.
przym. windsurfingowy
Wiktionary
(1.1) windsurfer
Wiktionary
odnoszący się do windsurfingu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z windsurfingiem, dotyczący windsurfingiem
Wiktionary
(1.1) Zofia Klepacka niedawno cieszyła się z brązowego medalu londyńskich igrzysk w windsurfingowej klasie RS:X, a już myśli o kolejnych.
(1.1) Nie wiem, czy windsurfingowy urlop na Helu byłby najlepszym pomysłem?
Wiktionary
rzecz. windsurfingowiec mos., windsurfer mos., windsurferka ż., windsurfing mrz.
Wiktionary
teren nad rzeką lub jeziorem, gdzie składa się drewno do spławu i zbija tratwy; binduga
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej: dochodzenie roszczeń, obrona konieczna, zemsta
2. dochodzenie własności za pomocą środków określonych w obowiązujących przepisach prawnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. przejmowanie majątku na drodze prawnej
Wiktionary
Windykacja (łac. vindicatio) – w znaczeniu dosłownym dochodzenie roszczeń, obrona konieczna, a nawet zemsta. Od czasów Cesarstwa Rzymskiego funkcjonowała instytucja prawna rei vindicatio, której zadaniem było dążenie do odzyskania rzeczy znajdującej się w posiadaniu osoby nieuprawnionej.
Wikipedia
(1.1) Windykacja należności nie jest możliwa bez dostępu do danych objętych tajemnicą bankową.
Wiktionary
rzecz. windykator m., windykatorka ż., windykowanie n.
czas. windykować
przym. windykacyjny
Wiktionary
dotyczący windykacji
SJP.pl
osoba zajmująca się windykacją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, działająca w imieniu i na zlecenie wierzyciela, na podstawie upoważnienia, pełnomocnictwa, która wykonuje wszelkie, dozwolone prawem, czynności zmierzające do odzyskania należności od dłużnika
Wiktionary
rzecz. windykacja ż.
Wiktionary
wymuszać zwrot należności, ściągać długi na drodze polubownej lub sądowej
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od windziarz
Wiktionary
(1.1) Jak tylko weszliśmy do kabiny, windziarka wdusiła przycisk i dźwig pomknął w górę.
Wiktionary
IPA: vʲĩɲˈd͡ʑarka, AS: vʹĩńʒ́arka
Wiktionary
rzecz. winda ż., windziarz mos., windowanie n., wywindowanie n., windówka ż.
czas. windować ndk., wywindować dk.
przym. windowy
Wiktionary
przymiotnik od: windziarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. mężczyzna obsługujący windę
(1.2) środ. inform. użytkownik systemu operacyjnego Windows
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩɲd͡ʑaʃ, AS: vʹĩńʒ́aš
Wiktionary
rzecz. winda ż., windowanie n.
:: fż. windziarka ż.
czas. windować ndk.
przym. windziarski, windowy
Wiktionary
(1.1) dźwigowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. wino
Wiktionary
(1.1) Lepsze jest wineczko jako woda, / lepszo jest paniynka jako wdowa.
Wiktionary
IPA: vʲĩˈnɛt͡ʃkɔ, AS: vʹĩnečko
Wiktionary
rzecz. wino n., winko n., winiarz mos.
Wiktionary
(1.1) winko
Wiktionary
vinaigrette;
1. sos przygotowywany z octu, oliwy, wody, czosnku, cukru itp.;
2. sałatka przyprawiona sosem o tej samej nazwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. sos sałatkowy przygotowany z oliwy i octu (najlepiej winnego) z dodatkiem soli, cukru, musztardy, cytryny i innych przypraw;
(1.2) kulin. sałata lub sałatka z sosem winegret (1.1)
Wiktionary
Winegret lub vinaigrette (fr. vinaigre – ocet) – zimny sos pochodzący z kuchni francuskiej, przyrządzany z oliwy (3 części) i octu (1 część), które są dokładnie mieszane i ubijane do lekkiego zgęstnienia. Przyprawia się go pieprzem i solą, które lepiej jest dodać na początku do czystego octu, bo dodatek oliwy utrudnia rozpuszczanie się soli.
Wikipedia
(1.1) Wolę sałatę z winegretem niż ze śmietaną.
(1.2) Jako przystawkę podano winegret.
Wiktionary
IPA: vʲĩnɛˈɡrɛt, AS: vʹĩnegret
Wiktionary
zdrobniale, pieszczotliwie o winie
SJP.pl
dawniej: winieta;
1. graficzny motyw ozdobny wykorzystywany na początku bądź końcu książki, czasopisma, rozdziału lub innego fragmentu tekstu;
2. naklejka umieszczana na pojeździe, będąca dowodem wniesienia opłaty za prawo do poruszania się określonymi drogami
SJP.pl
Wineta – legendarny gród i port z latarnią morską u ujścia Odry, duży ośrodek handlowy, pojawiający się po raz pierwszy w relacji Adama z Bremy. Dokładne położenie jest nieznane, ale na wyspie Wolin lub sąsiednich istniało miasto i ośrodek handlu.
Wikipedia
[czytaj: ŁInfrej] nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
niewielkie skrzydełko aerodynamiczne na końcu skrzydła samolotu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. krótkie skrzydełko na końcu skrzydła nośnego, ustawione pod pewnym kątem, poprawiające parametry aerodynamiczne samolotu;
Wiktionary
Winglet – skrzydełko aerodynamiczne, ustawione pod kątem na końcu skrzydła samolotu. Autorem wynalazku był pracujący dla NASA amerykański inżynier lotniczy Richard Whitcomb.
Jego zadaniem jest rozpraszanie wirów indukcyjnych powstających na końcówce płata, co znacząco wpływa na doskonałość, a co za tym idzie na zasięg oraz zużycie paliwa. Powietrze o wyższym ciśnieniu powstające pod płatem, przepływając wokół końcówki skrzydła nad jego górną powierzchnią, gdzie panuje podciśnienie, generuje wir, wywołujący dodatkowy opór, tzw. opór indukowany. Winglety mają również duży wpływ na wydłużenie efektywne skrzydeł. Dzięki nim lot jest bardziej komfortowy, ponieważ pomagają tłumić wibracje. Poprawiają też osiągi samolotów podczas startu, umożliwiając skrócenie rozbiegu. W nieznacznym stopniu przyczyniają się także do zmniejszenia hałasu podczas startu i podejścia do lądowania.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|winglet. → skrzydełko < etym|ang|wing|-let.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) winglet
* niemiecki: (1.1) Winglet
źródła.
== winglet (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) skrzydełko
(1.2) lotn. winglet
odmiana.
(1.1-2) lp. winglet; lm. winglets
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|winglet. → skrzydełko < etym|ang|wing|-let.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) winglet
* niemiecki: (1.1) Winglet
źródła.
== winglet (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) skrzydełko
(1.2) lotn. winglet
odmiana.
(1.1-2) lp. winglet; lm. winglets
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: łingsut]
1. swobodne spadanie z dużej wysokości w specjalnym kombinezonie; wingsuiting;
2. kombinezon do swobodnego spadania z dużej wysokości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. rodzaj sportu ekstremalnego, w którym sportowcy skaczą w specjalnych kombinezonach z dużych wysokości, a następnie szybują, ślizgając się w powietrzu;
(1.2) sport. kombinezon do wingsuitu (1.1)
Wiktionary
Wingsuiting, latanie w wingsuicie – sport ekstremalny, w którym skoczek ubrany w specjalny kombinezon skacze z dużej wysokości (z samolotu, szczytu urwiska, wysokiej budowli itp.), a następnie szybuje. Lot kończy się otwarciem spadochronu i lądowaniem. Sport ten powstał w latach dziewięćdziesiątych, wraz z wynalezieniem odpowiedniego kombinezonu.
Wikipedia
(1.1) Adam uprawia wingsuit od zeszłego roku.
(1.1) Coraz więcej osób interesuje się wingsuitem.
(1.2) Amerykański skoczek spadochronowy Jeb Corliss planowaćanował wykonać pierwsze na świecie lądowanie w wingsuicie bez otwierania spadochronu.
Wiktionary
(1.1) wingsuiting
Wiktionary
[czytaj: łingsuter] osoba uprawiająca sport ekstremalny polegający na swobodnym spadaniu z dużej wysokości w specjalnym kombinezonie
SJP.pl
[czytaj: łingsuting] swobodne spadanie z dużej wysokości w specjalnym kombinezonie; wingsuit
SJP.pl
Wingsuiting, latanie w wingsuicie – sport ekstremalny, w którym skoczek ubrany w specjalny kombinezon skacze z dużej wysokości (z samolotu, szczytu urwiska, wysokiej budowli itp.), a następnie szybuje. Lot kończy się otwarciem spadochronu i lądowaniem. Sport ten powstał w latach dziewięćdziesiątych, wraz z wynalezieniem odpowiedniego kombinezonu.
Wikipedia
potocznie: wino
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) slang. pot. wino
Wiktionary
(1.1) Idziesz na winiacza?
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩɲat͡ʃ, AS: vʹĩńač
Wiktionary
(1.1) wino
Wiktionary
zdrobnienie od: winiacz (tanie wino owocowe)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od winiak
Wiktionary
rzecz. winiak m.
Wiktionary
rodzaj napoju alkoholowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. wódka destylowana z wina, głównie gronowego;
Wiktionary
Brandy (pol. wypalanka, winiak) – napój alkoholowy (wytrawna wódka) destylowany z wina, głównie gronowego. Brandy może być destylowana również z wina owocowego, wówczas jednak powinna być odpowiednio oznaczona, np. Cherry Brandy – brandy wiśniowa itp.
Wikipedia
rzecz. wino n., winnica ż.
:: zdrobn. winiaczek m.
Wiktionary
(1.1) wypalanka, brandy
Wiktionary
sól kwasu winowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. sól lub ester kwasu winowego
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. specjalna chłodziarka do wina;
2. przedsiębiorczyni produkująca wina, właścicielka winiarni lub sprzedawczyni win
SJP.pl
1. specjalna chłodziarka do wina;
2. przedsiębiorczyni produkująca wina, właścicielka winiarni lub sprzedawczyni win
SJP.pl
1. wytwórnia wina;
2. lokal, w którym pije się wino;
3. dawniej: piwnica na wino
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. lokal, gdzie serwuje i sprzedaje się wino
(1.2) wytwórnia wina
Wiktionary
rzecz. winiarz mos., wino
Wiktionary
(1.1) piwnica win, bodega, współcz. winoteka, enoteka
Wiktionary
dotyczący winiarza, winiarstwa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący winiarstwa, produkcji wina
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pewien kompleks niższości wobec francuskiego szampana Włosi próbują nadrabiać mistrzostwem na innych polach winiarskiej twórczości.
Wiktionary
IPA: vʲĩˈɲarsʲci, AS: vʹĩńarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. wino n., winko n., wińsko n., winiarstwo n., winiarz m.
przym. winny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wytwarzanie i pielęgnacja win
(1.2) dział przemysłu obejmujący produkcję i pielęgnację win
Wiktionary
Winiarstwo – działalność polegająca na wytwarzaniu wina. Działalność winiarską można prowadzić w domu, w zakładach rzemieślniczych lub w zakładach przemysłowych. Gospodarstwa skupiające się na produkcji winogron i wina gronowego nazywa się winnicami.
Winiarstwo swoimi korzeniami sięga czasów prehistorycznych. Za ojczyznę winorośli uznaje się region Kaukazu, ponieważ pierwsze ślady produkcji wina pochodzą z Gruzji, sprzed około 6000 lat p.n.e.
Wikipedia
IPA: vʲĩˈɲarstfɔ, AS: vʹĩńarstfo
Wiktionary
przym. winiarski, winny
rzecz. wino n., winiarz mos.
Wiktionary
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. nazwa wielu dzielnic polskich miast;
3. jezioro w Gnieźnie;
4. przedsiębiorstwo z branży spożywczej
SJP.pl
Wikipedia
1. przedsiębiorca produkujący wina;
2. właściciel winiarni;
3. sprzedawca win
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. osoba produkująca wino
(1.2) daw. właściciel winiarni
(1.3) daw. amator win
Wiktionary
Winiarze (winiary) – książęca ludność służebna zajmująca się uprawą winorośli. Winiarze są często wymieniani w źródłach polskich i czeskich, a ponadto ich obecność poświadcza toponomastyka w postaci nazw miejscowych Winiary (w Polsce), a także Vinaře, Vinary, Winařice, Vinarovice (w Czechach i na Morawach).
Wikipedia
(1.1) Protest winiarzy z południa Francji nie został przez Paryż nawet zauważony.
Wiktionary
rzecz. wineczko n., winiak mrz., winiarenka ż., winiarnia ż., winiarstwo n., winko n., wino n., wińsko n.
:: fż. winiarka ż.
przym. winiarski, winny
przysł. winiarsko
Wiktionary
uznawać kogoś winnym, oskarżać, obwiniać
SJP.pl
czasownik
(1.1) przypisywać komuś winę; oskarżać kogoś
Wiktionary
(1.1) Winił sąsiada za wszystkie swoje niepowodzenia.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩɲit͡ɕ, AS: vʹĩńić
Wiktionary
rzecz. winienie n., winowajca mos., przewinienie n., obwinienie n., obwinianie n., wina
czas. obwiniać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Winicjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, które wywodzi się od słowa vinum – „wino”. Imię to zyskało względną popularność w Polsce dzięki Quo vadis Henryka Sienkiewicza.
Wikipedia
(1.1) Przeklęta niech będzie chwila, w której Winicjusz wszedł w nasz dom!
Wiktionary
IPA: vʲĩˈɲit͡sʲjuʃ, AS: vʹĩńicʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. Winicjuszek m.
przym. Winicjuszowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Winicjusz
Wiktionary
(1.1) Winicjuszku, pomóż babci wnieść sprawunki.
Wiktionary
rzecz. Winicjusz m.
przym. Winicjuszowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Winicjusza
Wiktionary
(1.1) Ligia nazbierała poziomek w Winicjuszowym zagajniku.
Wiktionary
rzecz. Winicjusz mos., Winicjuszek mos.
Wiktionary
nazwisko, m.in. Bogodar Winid (1922-1996) - polski geograf i kartograf
SJP.pl
sztuczne tworzywo termoplastyczne
SJP.pl
Poli(chlorek winylu) (polichlorek winylu, PVC, PCW) – polimer syntetyczny z grupy polimerów winylowych, otrzymywany w wyniku polimeryzacji chlorku winylu. Stosowany do wytwarzania tworzyw sztucznych. Ma właściwości termoplastyczne, charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, jest odporny na działanie wielu rozpuszczalników.
Wikipedia
przymiotnik od: winidur
SJP.pl
owad z nadrodziny mszyc; filoksera
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
czasownik modalny występujący w zdaniach wyłącznie w użyciu orzeczeniowym i tylko w połączeniu z bezokolicznikiem;
1. jest pożądane, żeby ktoś coś zrobił, wykonał, np.: Winien zapłacić czynsz.;
2. jest wskazane, żeby ktoś lub coś spełniało określone warunki, np.: Uczeń winien być grzeczny.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający jakieś zobowiązanie pieniężne do uregulowania, zapłaty
czasownik modalny
(2.1) mieć obowiązek, powinność coś zrobić
(2.2) musieć spełniać jakieś wymagania, warunki, kryteria
Wiktionary
(1.1) Jesteś mi winien dziesięć złotych.
(2.1) Nim siądziesz do stołu, winieneś umyć ręce.
(2.2) Każdy, kto chce tam wejść, winien być ubrany elegancko.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩɲɛ̃n, AS: vʹĩńẽn
Wiktionary
rzecz. winienie n.
Wiktionary
(1.1) winny, dłużny
(2.1) powinien
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|winić.
Wiktionary
czas. winić, winien
przym. winien
Wiktionary
1. graficzny motyw ozdobny wykorzystywany na początku bądź końcu książki, czasopisma, rozdziału lub innego fragmentu tekstu;
2. naklejka umieszczana na pojeździe, będąca dowodem wniesienia opłaty za prawo do poruszania się określonymi drogami;
3. efekt ściemnienia na brzegach zdjęcia podczas naświetlania materiału fotograficznego w aparacie fotograficznym;
4. ozdobny nadruk na dawnych fotografiach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pasek tytułowy czasopisma
(1.2) ozdobny drukarski ornament;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: vʲĩˈɲɛta, AS: vʹĩńeta
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. winietka
przym. winietowy
Wiktionary
efekt ściemnienia na brzegach zdjęcia podczas naświetlania materiału fotograficznego w aparacie fotograficznym; winieta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) fot. fiz. zjawisko optyczne polegające na niedoświetleniu narożników kadru wynikające z niskiej jakości optyki, spowodowane zakłóceniem brzegów toru optycznego innymi elementami urządzenia (np. osłoną obiektywu) lub nieodpowiednim oświetleniem;
Wiktionary
Winietowanie – wada obrazu uzyskiwanego w urządzeniu optycznym polegająca na niedoświetleniu brzegów kadru, spowodowana niedoskonałością optyki urządzenia, zakłóceniem brzegów toru optycznego innymi elementami urządzenia lub też wywołana nieodpowiednim oświetleniem. W niektórych przypadkach winietowanie jest celowo wprowadzanym efektem artystycznym, mającym zwrócić uwagę na centralną część kadru.
Wikipedia
(1.1) W przypadku winietowania spowodowanego samą optyką obiektywu, efekt winietowania maleje wraz ze wzrostem przysłony, a w obiektywach zmiennoogniskowych efekt winietowania maleje wraz ze wzrostem ogniskowej. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩɲɛtɔˈvãɲɛ, AS: vʹĩńetovãńe
Wiktionary
przymiotnik od: winieta
SJP.pl
proces przemiany soku gronowego w wino na skutek fermentacji
SJP.pl
Wino – napój alkoholowy uzyskiwany w wyniku fermentacji moszczu winogronowego.
Istnieje wiele rodzajów win, co związane jest z mnogością odmian winorośli, oddziaływaniem środowiska na ich wzrost i różnymi technikami winifikacji (przekształcania winogron w wino). Można wyróżnić wina białe, różowe i czerwone. Ze względu na zawartość cukru można je podzielić na wytrawne, półwytrawne, półsłodkie i słodkie. Mogą to być wina musujące lub niemusujące. Nauką zajmującą się produkcją wina jest enologia.
Wikipedia
fermentując, przemieniać owoce winogrona w wino
SJP.pl
szkło z polichlorku winylu
SJP.pl
tkanina konopna lub jutowa pokryta z wierzchu warstwą zabarwionego i zmiękczonego polichlorku winylu; winyleum (częściej)
SJP.pl
tworzywo sztuczne otrzymywane w wyniku polimeryzacji chlorku i octanu winylu, stosowane do wyrobu materiałów izolacyjnych, ochronnych, opakowań itp.; winylit
SJP.pl
tworzywo sztuczne na przędzę do wyrobu sieci
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wink – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Winkler.
Wikipedia
Arnold Winkelried ze Stans (XIV wiek) – średniowieczny bohater szwajcarski o kwestionowanej historyczności.
W bitwie pod Sempach wojsk szwajcarskich z wojskami habsburskimi księcia austriackiego Leopolda III Habsburga w 1386 roku Arnold Winkelried z okrzykiem „Droga dla Wolności!” ruszył do boju, kierując na siebie uderzenie przeciwników: chwycił kilka wrogich włóczni i wbił je we własną pierś. Czynem tym spowodował powstanie wyłomu w szykach bojowych nieprzyjaciela, dzięki czemu atak Szwajcarów zakończył się pokonaniem wrogich wojsk. Z powodu swojego czynu Winkelried uznawany jest za symbol poświęcenia własnego życia dla dobra ojczyzny. Przed bitwą miał wypowiedzieć słowa „Bracia, zadbajcie o moją żonę i dzieci”.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. koncepcja historyczna zakładająca walkę narodu polskiego za wolność innych ludów Europy;
Wiktionary
Winkelriedyzm – romantyczny nurt ideowy, którego nazwę utworzono od nazwiska Arnolda Winkelrieda – legendarnego bohatera, który w bitwie pod Sempach (1386) poprowadził wojska szwajcarskie do boju przeciwko Austriakom i poświęcił w nim własne życie: kierując w swe piersi nieprzyjacielskie kopie, stworzył wyłom w szeregach wroga i przyczynił się do zwycięstwa. Bohaterskiemu czynowi miał towarzyszyć okrzyk: „Droga dla Wolności!”.
Wikipedia
(1.1) Ważne jest to, że winkelriedyzm, będący raczej hybrydą mickiewiczowskiego mesjanizmu niż polemiką z nim, nie prowadzi w dramacie do zwycięstwa i zmartwychwstania, ani nie daje na nie nadziei.
Wiktionary
1. róg domu lub ulicy; węgieł; narożnik;
2. dawniej: kąt prosty;
3. dawniej: kątownik, ekierka;
4. trójkąt jako oznaka na ubraniu więźnia obozów koncentracyjnych;
5. węgielnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. róg domu lub ulicy
Wiktionary
(1.1) Zza winkla wyskoczył umorusany dzieciak.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩŋʲcɛl, AS: vʹĩŋʹḱel
Wiktionary
(1.1) węgieł, róg
(1.3) kątownik
(1.4) gwara. więz. (więźniów polit.) encyklopedia w ośmiu tomach
Wiktionary
przyrząd do składania linijek tekstu z czcionek; kątnik, wierszownik, kątownik
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Kanadzie, w prowincji Manitoba;
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Aktor na stałe mieszka w Winkler w Kanadzie.
Wiktionary
zdrobniale, pieszczotliwie o winie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od zob. wino.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩnkɔ, AS: vʹĩnko
Wiktionary
rzecz. winiarz mos., wino n., wineczko n., winkowanie n., wińsko n., winnica ż.
czas. winkować
przym. winiarski
Wiktionary
potocznie: pić wino
SJP.pl
czasownik
(1.1) pot. pić wino
Wiktionary
IPA: vʲĩŋˈkɔvat͡ɕ, AS: vʹĩŋkovać
Wiktionary
rzecz. winkowanie, winko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. picie wina
Wiktionary
(1.1) Spożywanie natomiast truskawek bądź popijanie w trakcie „winkowania” soków potęguje tylko efekt ubytku wapnia ze szkliwa – jest to bowiem dodatkowy atak kwasu na nasze zęby.
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩŋkɔˈvãɲɛ, AS: vʹĩŋkovãńe
Wiktionary
czas. winkować
rzecz. winko
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. zabezpieczenie należności banku na towarze będącym w drodze;
2. uzależnienie wydania towaru od złożenia przez odbiorcę zabezpieczenia, gwarancji itp.
SJP.pl
dotyczący winkulacji
SJP.pl
zabezpieczać należności banku na towarze będącym w drodze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ent. wąski skleryt samców motyli, łączący się po stronie grzbietowej z tegumenem, a po brzusznej tworzący niekiedy sakus
(1.2) ent. hipandrium muchówek z rodziny nazwa systematyczna|Calliphoridae|ref=tak.
Wiktionary
Winkulum (łac. vinculum) – u motyli jest to element samczych narządów genitalnych.
Winkulum to płytka genitalna w kształcie litery U. Połączona jest stawowo z tegumenem lub jego pedynkulusem. Środkowo-brzusznie tworzy sakus. Winkulum w całości stanowi "płytkę koksosternalną" dziewiątego segmentu odwłoka.
Wikipedia
osoba ponosząca winę
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Winna Góra, Winna Stara, Winna-Chroły, Winna-Poświętna, Winna-Wilki, Winna-Wypychy
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) liter. film. postać literacka, bohater serii powieści Karola Maya;
Wiktionary
Winnetou – tytułowy (fikcyjny) bohater powieści niemieckiego pisarza Karola Maya oraz kilku innych jego przygodowych opowieści. Syn wodza Inczu-czuny.
Wikipedia
(1.1) A tu stoi syn jego Winnetou, który pomimo młodości dokonał już więcej dzielnych czynów, niż dziesięciu starych wojowników przez całe życie.
Wiktionary
plantacja winorośli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie:
Wiktionary
Winnica – miejsce, gdzie uprawia się winorośl z przeznaczeniem na wino, rodzynki oraz do bezpośredniej konsumpcji.
Wikipedia
rzecz. winniczek mzw., winniczanin m., winniczanka ż.
przym. winnicki
Wiktionary
1. → Winnica;
2. obwód winnicki - jeden z 24 obwodów Ukrainy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Winnicą, dotyczący Winnicy
Wiktionary
Winnicki (forma żeńska Winnicka) – nazwisko, według danych z roku 2000 używane przez 5073 Polaków, co dawało tysięczne miejsce wśród rankingu najpopularniejszych polskich nazwisk.
Wikipedia
rzecz. Winnica ż.
Wiktionary
zmrocznik winniczak - gatunek motyla z rodziny zawisakowatych
SJP.pl
1. mieszkaniec Winnicy (miasta na Ukrainie);
2. mieszkaniec Winnicy (wsi w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Winnicy (miasta na Ukrainie);
2. mieszkanka Winnicy (wsi w Polsce)
SJP.pl
roślinożerny ślimak płucodyszny (Helix pomatia), zamieszkujący lasy i zadrzewienia środkowej i południowo-wschodniej Europy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gatunek lądowego ślimaka;
Wiktionary
Ślimak winniczek (Helix pomatia) – gatunek lądowego ślimaka trzonkoocznego z rodziny ślimakowatych (Helicidae). Występuje w Europie, głównie południowo-wschodniej i centralnej. W Polsce pospolity niemal na całym niżu oraz pogórzu, w górach rzadszy, dochodzi tylko do regla dolnego. Zamieszkuje obszary o dużej wilgotności, lasy, parki, ogrody. Żywi się świeżymi liśćmi, stąd często uważany za szkodnika ogrodów. Zimuje w ściółce, ukryty pod roślinnością. Jest obojnakiem, kopuluje wiosną. Jaja składa w niewielkich dołkach w ziemi. Młode winniczki wylęgają się po około 3–5 tygodniach. Ślimak winniczek ma 54 chromosomy.
Wikipedia
rzecz. wino n., winnica ż., Winniczka ż., Winniczki nmos., Winnica ż.
przym. winniczkowy, winny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: winny
SJP.pl
1. rodzaj pnączy z rodziny winoroślowatych;
2. dawniej: miotełka używana do chłostania w łaźni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. miotełka służąca do smagania plecyeców w łaźni
(1.2) daw. osad, powstający na dnie beczek z winem
(1.3) bot. rodzaj pnączy z rodziny winoroślowatych;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. posługacz smagający miotełką korzystających z łaźni
Wiktionary
Winnik (Ampelopsis Michaux) – rodzaj pnączy z rodziny winoroślowatych (Vitaceae). Liczy około 30 gatunków z centrum występowania (największym zróżnicowaniem) we wschodniej Azji, nieliczne gatunki występują w Azji południowo-wschodniej, w Ameryce Północnej i Środkowej. Niektóre gatunki uprawiane są jako pnącza ozdobne, w warunkach Europy Środkowej jednak przemarzają.
Wikipedia
(1.1) chwostak, chróstak
Wiktionary
[czytaj: ŁInipeg] jezioro i miasto w Kanadzie
SJP.pl
Winnipeg – miasto w Kanadzie, stolica kanadyjskiej prowincji Manitoba. W 2004 r. liczyło 672 tys. mieszkańców.
Wikipedia
klejoporek winnoczerwony - gatunek grzyba z rodziny strocznikowatych
SJP.pl
dawniej: powinność, obowiązek
SJP.pl
dotyczący wina lub winorośli; przypominający wino
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest obarczony winą, będący sprawcą czegoś złego
(1.2) muszący coś komuś oddać
(1.3) być zobowiązanym do czegoś
(1.4) dotyczący wina lub o cechach wina
Wiktionary
Winny (znany również pod nazwą WinNY) – japoński program typu peer-to-peer (P2P), umożliwiający udostępnianie i pobieranie plików.
Został zainspirowany głównymi zasadami, na których opiera się działanie sieci Freenet, a mianowicie: pełną anonimowością użytkowników i szyfrowaniem przesyłanej treści. Podczas gdy Freenet został zaimplementowany w języku Java, Winny został napisany w języku C++ jako aplikacja działająca pod systemem operacyjnym Windows.
Wikipedia
(1.1) Sędzia orzekł, że podejrzany jest winny zarzucanych mu czynów.
(1.2) Jesteś mi winny dziesięć złotych.
(1.3) Ewa jest mi winna przeprosiny.
(1.4) Najbardziej lubię winne jabłka.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩnːɨ, AS: vʹĩ•ny
Wiktionary
(1.1-3)
rzecz. wina ż., obwinianie, obwinienie, winna
czas. obwiniać, obwinić
(1.4)
rzecz. wino n., winnica ż., winiarnia ż., winiarstwo n.
Wiktionary
(1.2) winien, powinien, dłużny
(1.3) dłużny
Wiktionary
1. napój alkoholowy otrzymywany w wyniku fermentacji alkoholowej miazgi lub soku z winogron (wino gronowe), a także z innych owoców, np. porzeczek, jabłek (wino owocowe);
2. pik w kartach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) enol. kulin. napój alkoholowy powstający dzięki fermentacji owoców;
(1.2) butelka wina (1.1)
(1.3) pot. karc. pik (kolor w kartach)
(1.4) pot. winorośl
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od wina
Wiktionary
Wino – napój alkoholowy uzyskiwany w wyniku fermentacji moszczu winogronowego.
Istnieje wiele rodzajów win, co związane jest z mnogością odmian winorośli, oddziaływaniem środowiska na ich wzrost i różnymi technikami winifikacji (przekształcania winogron w wino). Można wyróżnić wina białe, różowe i czerwone. Ze względu na zawartość cukru można je podzielić na wytrawne, półwytrawne, półsłodkie i słodkie. Mogą to być wina musujące lub niemusujące. Nauką zajmującą się produkcją wina jest enologia.
Wikipedia
(1.1) Wypiłem dziś lampkę czerwonego wina do obiadu.
(1.3) Adrian idiotycznie zmarnował wina w brydżu.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩnɔ, AS: vʹĩno
Wiktionary
rzecz. winnica ż., winiak m., winiarz m., winiarstwo n.
:: zdrobn. winko n., wineczko n.
:: zgrub. wińsko n.
przym. winny, winiarski
Wiktionary
drzewiaste pnącze z rodziny winoroślowatych, uprawiane jako roślina ozdobna
SJP.pl
Winobluszcz, dzikie wino (Parthenocissus Planch.) – rodzaj silnie rosnących pnączy należących do rodziny winoroślowatych (Vitaceae). Obejmuje 13–15 gatunków. Większość (10 z nich) występuje w Azji wschodniej i południowej od Pakistanu po Japonię z centrum zróżnicowania w Chinach, gdzie obecnych jest 9 gatunków, z czego 6 jest endemitami tego kraju. W Ameryce Północnej występują trzy gatunki rodzime. Rośliny te występują na terenach skalistych i w lasach, wspinając się w nich wysoko na drzewa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zbiór owoców winorośli
(1.2) okres zbierania winogron
Wiktionary
Winobranie, zbiór winogron – jeden z najważniejszych etapów produkcji wina. Zbiór winogron następuje w momencie osiągnięcia przez nie odpowiedniego poziomu dojrzałości związanej z zawartością cukrów, kwasów i tanin. Winobranie na półkuli północnej odbywa się zwykle między sierpniem a październikiem; na półkuli południowej – między lutym a kwietniem.
Wikipedia
(1.1) Ze stryjem udaliśmy się wczesnym rankiem na winobranie.
(1.2) Na winobranie zjeżdżają się na wieś do babci wszyscy bliscy krewni, część pomaga przy zbiorach, a część przygotowuje beczki, bukłaki, słoje i butelki na wino i inne przetwory gronowe.
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔˈbrãɲɛ, AS: vʹĩnobrãńe
Wiktionary
dawniej: taki, z którego otrzymuje się wino
SJP.pl
drzewo z rodziny palm, rosnące na obszarach sawannowych
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. bot. zob. winorośl.
(1.2) daw. zob. winnica. (ogród, sad winny)
(1.3) daw. zob. winogrono.
(1.4) daw. zob. wino.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kraina nie była pustynna: jak okiem sięgnąć, widniały w niej doliny i wzgórza, porosłe ślicznymi kępami drzew, wokół których wiły się pnącze, zwoje bluszczu i winogradu zwieszały się ze skał.
(1.1) …dom Winicjusza przybrany był istotnie w zieleń mirtową i bluszcze, z których poczyniono upięcia na ścianach i nad drzwiami. Kolumny okręcono zwojami winogradu.
(1.1) …udały się do łaźni, gdzie Akte, wykąpawszy Ligię, zaprowadziła ją na śniadanie, a potem do ogrodów pałacowych (…) Ligia po raz pierwszy w życiu widziała te wspaniałe ogrody, pełne cyprysów, pinij, dębów, oliwek i mirtów, wśród których bielił się cały lud posągów, błyszczały spokojne zwierciadła sadzawek, kwieciły się całe gaiki róż zraszanych pyłem fontann, gdzie wejścia do czarownych grot obrastał bluszcz lub winograd, gdzie na wodach pływały srebrne łabędzie, a wśród posągów i drzew chodziły przyswojone gazele z pustyń Afryki i barwne ptactwo sprowadzane ze wszystkich znanych krain świata.
(1.3) Dawny, zapomniany bóg… Mithras! Władca, od którego woli zależy barwa młodych listeczków, kiście zbóż, kielichy kwiatów na tej całej cudownej ziemi… Boski ogrodnik! On, który sprawia, że owoc gruszki dojrzewa, że jabłka wonne wyciekają z żył prętów, że czerwienieją pod zwiędłymi liśćmi, zwiędłymi tak samo, jak więdnie piękna matka z nienasyconej miłości dla czerstwego synka… On sprawia, że ciemne śliwki okrywa cudowna, jedyna barwa, a winograd zwisa z wątłego szczepu i ciąży, jakby się kłonił do snu.
Wiktionary
IPA: vʲĩˈnɔɡrat, AS: vʹĩnograt
Wiktionary
(1.1-4) stpol. winohrad
Wiktionary
Winogradow, Виноградов, niem. Winogradow, ang. i fr. Vinogradov – rosyjskie nazwisko
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) roln. uprawa i hodowla winorośli;
(1.2) dział rolnictwa obejmujący uprawę i hodowlę winorośli
Wiktionary
Winogrodnictwo – specjalistyczna dziedzina ogrodnictwa, pokrewna sadownictwu, zajmująca się wyłącznie uprawą winorośli. W odróżnieniu od enologii, zajmuje się zagadnieniami związanymi z uprawą krzewów winnych, a nie przetwórstwem alkoholowym.
Winogrodnictwo jest znane od starożytności, gdy w rejonie Morza Śródziemnego uprawiano krzewy winorośli i zakładano winnice.
Wikipedia
(1.1) Winogrodnictwo w Polsce nigdy nie było bardzo popularne.
(1.1) Winogrodnictwo i winiarstwo skupione jest dziś w rękach osób prywatnych, prowadzących swą działalność samodzielnie lub przy pomocy członków rodzin i rzadko zatrudniających osoby trzecie.
(1.2) Uczestnicy zdobyli nowe umiejętności w zakresie winiarstwa i winogrodnictwa.
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔɡrɔdʲˈɲit͡stfɔ, AS: vʹĩnogrodʹńictfo
Wiktionary
rzecz. winogrodnik m., winogrodniczka ż.
przym. winogrodniczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej zajmująca się uprawą winnicy
(1.2) specjalistka w zakresie winogrodnictwa
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔɡrɔdʲˈɲit͡ʃka, AS: vʹĩnogrodʹńička
Wiktionary
rzecz. winogrodnictwo n.
:: fm. winogrodnik mos.
przym. winogrodniczy
Wiktionary
dawniej: hodowca winorośli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się uprawą winnicy
(1.2) specjalista w zakresie winogrodnictwa
Wiktionary
(1.1) Święty Urban jest patronem winogrodników, winiarzy, winnej latorośli i winnic.
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔˈɡrɔdʲɲik, AS: vʹĩnogrodʹńik
Wiktionary
rzecz. winogrodnictwo n.
:: fż. winogrodniczka ż.
przym. winogrodniczy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: winogrono
SJP.pl
jagoda winorośli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. owoc winorośli
(1.2) pot. ogrod. krzew winorośli
Wiktionary
Winogrona, winne jagody – owoce (jagody) roślin z rodziny winoroślowatych, głównie winorośli właściwej (w ścisłym znaczeniu pojedynczy owoc to winna jagoda, a winogrono to ich groniaste skupienie).Winogrona można jeść na surowo lub można je przetwarzać. Główne produkty spożywcze uzyskiwane z winogron to: dżem, sok, galaretka, wino, wyciąg z pestek winogron, rodzynki, ocet winny i olej z pestek winogron.
Wikipedia
(1.1) Lubię zielone winogrona.
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔˈɡrɔ̃nɔ, AS: vʹĩnogrõno
Wiktionary
rzecz. winogrodnik mos., winogroniarnia ż.
przym. winogronowy
Wiktionary
(1.1) winorośl
Wiktionary
przymiotnik od: winogrono
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący winogron (winorośli i owoców)
(1.2) przyrządzony, zrobiony z winogron, z dodatkiem winogron
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔɡrɔ̃ˈnɔvɨ, AS: vʹĩnogrõnovy
Wiktionary
rzecz. winogrono n.
Wiktionary
(1.2) gronowy
Wiktionary
kobieta uzależniona od wina, lubiąca pić wino
SJP.pl
żartobliwie: osoba uzależniona od wina, lubiąca pić wino
SJP.pl
automat do sprzedaży wina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w USA
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) żart. raczenie się winem
Wiktionary
(1.1) Resztę wakacji spędzili na codziennym winopiciu.
Wiktionary
pnącze występujące w wielkiej liczbie odmian i gatunków; jedna z najdłużej uprawianych roślin, ceniona za jagody, które są wyśmienitymi owocami deserowymi oraz doskonałym materiałem do produkcji soków i win
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) enol. ogrod. bot. krzew o długich pędach i owocach zebranych w kiście.
Wiktionary
Winorośl (Vitis L.) – rodzaj pnączy z wąsami czepnymi z rodziny winoroślowatych, obejmujący 76 gatunków. Występują one w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej, nieliczne rosną także w strefie subtropikalnej. Największe zróżnicowanie gatunkowe jest na obszarze Chin (30 endemitów) oraz we wschodniej części Ameryki Północnej. Rośliny te rosną na terenach skalistych w formacjach zaroślowych i leśnych, nierzadko wspinając się w nich wysoko na drzewa.
Wikipedia
IPA: vʲĩˈnɔrɔɕl̥, AS: vʹĩnorośl̦
Wiktionary
przym. winoroślowaty
Wiktionary
(1.1) winogrono
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu winoroślowców
SJP.pl
Winoroślowate (Vitaceae Juss.) – rodzina roślin należąca do rzędu winoroślowców. Obejmuje 16–17 rodzajów z ok. 955 gatunkami łączonymi w dwie podrodziny. Rośliny te są obecne na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, nie występują naturalnie w północnej części Ameryki Północnej, Europy i Azji oraz na rozległych obszarach pustynnych. Najwięcej przedstawicieli rośnie w strefie międzyzwrotnikowej.
Wikipedia
o cechach winoroślowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
Winoroślowce (Vitales Reveal) – rząd roślin okrytonasiennych wyróżniony m.in. w systemach Reveala i APG. We współczesnych ujęciach obejmuje zwykle jedną rodzinę winoroślowatych Vitaceae, czasem z wyodrębnianą z niej rodziną nałużynowatych Leeaceae. Rośliny tu zaliczane dawniej włączane były zwykle do rzędu szakłakowców (np. w systemie Cronquista z 1981).
Wikipedia
miejsce do przechowywania wina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce przechowywania wina
Wiktionary
(1.1) Zejdę do winoteki po wino do kolacji.
Wiktionary
(1.1) enoteka, winiarnia
Wiktionary
dawniej: słup wina tryskający z fontanny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. słup tryskającego wina
Wiktionary
Winów (dodatkowa nazwa w j. niem. Winau) – część miasta Opole w województwie opolskim.
Miejscowość wraz z jej obrębem ewidencyjnym włączono do Opola 1 stycznia 2017. Przed włączeniem miejscowość była wsią w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Prószków.
Od 1950, jako miejscowość, należała administracyjnie do województwa opolskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. winowajca
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔˈvat͡ɕt͡sa, AS: vʹĩnovaćca
Wiktionary
osoba winna złego czynu, która dopuściła się występku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto zawinił, kto popełnił występek, kto zrobił coś złego
Wiktionary
(1.1) I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
(1.1) Trzeba jak najszybciej znaleźć winowajcę i go ukarać.
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔˈvajt͡sa, AS: vʹĩnovai ̯ca
Wiktionary
rzecz. wina ż.
:: fż. winowajczyni ż.
czas. winić ndk., zawinić dk., obwinić dk., obwiniać ndk.
przym. winny
Wiktionary
kobieta, która zawiniła, popełniła występek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która jest odpowiedzialna za zrobienie czegoś złego
Wiktionary
IPA: ˌvʲĩnɔvajˈt͡ʃɨ̃ɲi, AS: vʹĩnovai ̯čỹńi
Wiktionary
rzecz. winowajca
Wiktionary
członek WiN-u (Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość"); WiN-owiec
SJP.pl
rodzaj beczki
SJP.pl
Wikipedia
kwas winowy - organiczny związek chemiczny występujący w owocach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. zbieranie winogron
(1.2) daw. plon winobrania
Wiktionary
(1.1) Podczas winozbioru wszyscy synowie zakasują rękawy.
(1.2) Obfity winozbiór raduje właścicieli winnicy.
Wiktionary
specjalista w dziedzinie nauki o produkcji, pielęgnacji i rodzajach wina; ojnolog, enolog
SJP.pl
związany z nauką o produkcji, pielęgnacji i rodzajach wina; ojnologiczny, enologiczny
SJP.pl
nauka o produkcji, pielęgnacji i rodzajach wina; ojnologia, enologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. nauk. wiedza o produkcji, pielęgnacji i rodzajach wina, obejmująca również zagadnienia jego chemii, mikrobiologii oraz analizy
(1.2) eduk. kierunek studiów obejmujący zagadnienia związane z winoznawstwem (1.1)
Wiktionary
Enologia (z gr. oínos = wino + lógos = nauka) – dział nauki zajmujący się kwestiami związanymi z produkcją wina; inaczej ojnologia lub winoznawstwo.
Dziedzinami pokrewnymi dla enologii są sommelierstwo, kiperstwo, winogrodnictwo czy ampelografia. W odróżnieniu od winogrodnictwa, skupiającego się na zagadnieniach uprawy winorośli, enologia zajmuje się zagadnieniami związanymi m.in. z:
Wikipedia
(1.2) Szkoły wyższe prowadzą też kursy z zakresu winoznawstwa, cieszące się sporą popularnością.
Wiktionary
przym. winoznawczy
Wiktionary
(1.1-2) enologia, ojnologia
Wiktionary
lek wpływający na krążenie krwi w mózgu
SJP.pl
Winpocetyna – organiczny związek chemiczny, pochodna eburnameniny, alkaloidu barwinka pospolitego, lek wpływający na krążenie krwi w mózgu.
Wikipedia
1. zgrubienie od: wino;
2. potocznie: tanie, marne wino; alpaga, bełt, jabol, pryta, siara, mózgotrzep
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. wino
Wiktionary
Wińsko (niem. Winzig, tuż po zakończeniu II wojny światowej Winiec) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko. Siedziba gminy Wińsko.
Dawniej miasto; uzyskało lokację miejską w 1285 roku, utraciło prawa miejskie w 1945 roku. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Wińsko. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
(1.1) Premier, gdy był młody, pił wińska z gwinta i ćmił marychę, a przy okazji kłócił się z żoną.
Wiktionary
IPA: ˈvʲĩj̃skɔ, AS: vʹĩĩ ̯sko
Wiktionary
rzecz. wino n., winko n., winiarz mos.
przym. winiarski
Wiktionary
moszcz utrwalony dodatkiem spirytusu rektyfikowanego; półprodukt używany głównie do wyrobu wódek gatunkowych; mors owocowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. sok owocowy poddany dojrzewaniu
Wiktionary
Mors owocowy (winsok) – utrwalony spirytusem rektyfikowanym sok owocowy (moszcz), wykorzystywany jako półprodukt do produkcji wódek owocowych.
Zgodnie z przepisami Ustawy o napojach spirytusowych (2002), jest półproduktem służącym do wyrobu napojów spirytusowych, w postaci utrwalonego alkoholem etylowym soku z owoców (surowego lub rozcieńczonego soku wcześniej zagęszczonego), zawierającym objętościowo co najmniej 16, a najwyżej 20% alkoholu.
Wikipedia
(1.1) Napijesz się jeszcze trochę winsoku?
Wiktionary
imię
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
książkowo:
1. składać komuś życzenia; życzyć;
2. składać komuś gratulacje; gratulować
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) składać życzenia
(1.2) składać gratulacje
Wiktionary
IPA: vʲĩw̃ˈʃɔvat͡ɕ, AS: vʹĩũ̯šovać
Wiktionary
czas. powinszować
rzecz. winszowanie n.
Wiktionary
(1.1) życzyć
(1.2) gratulować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|winszować.
Wiktionary
czas. winszować ndk.
Wiktionary
dawna gra w karty przy użyciu całej talii, zbliżona do brydża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) karc. dawna gra karciana, podobna do brydża i wista
Wiktionary
Wint – dawna odmiana brydża popularna w imperium rosyjskim do rewolucji bolszewickiej. Wywodziła się z wista i w porównaniu do innych jego odmian była bardzo zaawansowana i innowacyjna. Nazwa w języku rosyjskim oznacza śrubę i pochodziła stąd, że okrążenia licytacji przywodziły na myśl obroty śruby:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== wint (język staro-wysoko-niemiecki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) wiatr
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: vʲĩnt, AS: vʹĩnt
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== wint (język staro-wysoko-niemiecki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) wiatr
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: łinter] nazwisko
SJP.pl
Geografia Stanów Zjednoczonych:
Wikipedia
o cechach winterowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Winterowate (Winteraceae R. Br. ex Lindl.) – rodzina roślin okrytonasiennych z rzędu kanellowców (Canellales). Obejmuje 105 gatunków klasyfikowanych w zależności od ujęcia (węższego lub szerszego rodzaju Zygogynum) w 4 do 9 rodzajach. Większość przedstawicieli rośnie w Australazji i przyległych wyspach (od Nowej Kaledonii i Nowej Zelandii po Filipiny i Borneo). Na kontynentach amerykańskich (od Meksyku po Ekwador i Wenezuelę oraz we wschodniej Brazylii, w Chile i na archipelagu Juan Fernández) występują gatunki z rodzaju Drimys. Monotypowy rodzaj Takhtajania (z gatunkiem T. perrieri) jest endemiczny dla Madagaskaru. Rośliny te zasiedlają głównie tereny górskie w strefie tropikalnej i wilgotne lasy strefy umiarkowanej. Kwiaty w rodzaju zacierp zapylane są przez chrząszcze, w rodzaju Zygogynum – przez chrząszcze, motyle i wciornastki, w rodzaju Tasmannia przez muchówki, a u Pseudowintera bywają także samopylne.
Wikipedia
o cechach winterowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Winterthur (fr. Winterthour, lat. Vitudurum) – miasto i gmina (Politische Gemeinde) w północnej Szwajcarii, w kantonie Zurych, siedziba administracyjna okręgu (Bezirk) Winterthur. Leży nad rzekami Töss i Eulach. Powierzchnia miasta wynsoi 68,07 km².
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Winterthurem, dotyczący Winterthuru
Wiktionary
rzecz. Winterthur mrz.
Wiktionary
nienasycony rodnik organiczny o dwóch atomach węgla w cząsteczce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. substancja zawierająca rodniki powstałe poprzez oderwanie atomów wodoru od cząsteczek etenu
(1.2) pot. muz. płyta winylowa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pierwsze krążki z winylu trafiły na rynek w połowie XX wieku.
(1.2) Marcel kocha trzeszczące winyle odziedziczone po swoim dziadku.
Wiktionary
rzecz. diwinyl mrz.
przym. winylowy
Wiktionary
(1.2) płyta winylowa
Wiktionary
tkanina konopna lub jutowa pokryta z wierzchu warstwą zabarwionego i zmiękczonego polichlorku winylu; winileum (rzadko)
SJP.pl
tworzywo sztuczne otrzymywane w wyniku polimeryzacji chlorku i octanu winylu, stosowane do wyrobu materiałów izolacyjnych, ochronnych, opakowań itp.; winilit
SJP.pl
związek aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym, używany do produkcji polistyrenu i kauczuku syntetycznego; styren
SJP.pl
Styren (winylobenzen) – organiczny związek chemiczny, węglowodór aromatyczny z alkenowym łańcuchem bocznym. Jest związkiem wyjściowym do produkcji polistyrenu.
Wikipedia
polialkohol winylu, włókno sztuczne otrzymywane z polioctanu winylu, odporne na ścieranie, działanie kwasów i zasad, dobrze barwiące się
SJP.pl
w chemii: płynna substancja otrzymywana w wyniku kondensacji acetylenu i pirolidonu, używana w różnych procesach kopolimeryzacji
SJP.pl
przymiotnik od: winyl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z winylem, dotyczący winylu, zrobiony z winylu
Wiktionary
rzecz. winyl mrz.
Wiktionary
potocznie:
1. wykrzyknik, zawołanie mające pobudzić zwierzę w zaprzęgu do ruszenia się z miejsca;
2. w użyciu czasownikowym: o rozpoczęciu podróży, udaniu się dokądś, wyjściu skądś, np.: A teraz wio do domu!
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) komenda do jazdy w przód dla konia w zaprzęgu
Wiktionary
(1.1) Wio! — zawołał woźnica i strzelił z bata.
Wiktionary
IPA: vʲjɔ, AS: vʹi ̯o
Wiktionary
(1.1) naprzód
Wiktionary
zgrubienie od: wieś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od: wieś
(1.2) pejor. wieś
Wiktionary
(1.2) Przejeżdżaliśmy przez jakąś wiochę, gdy zabrakło nam paliwa.
Wiktionary
rzecz. wsiok mos., wieś ż., wiochna ż.
Wiktionary
wiochmen, wsiok, wsiór, wsiur, wieśniak, czereśniak; pogardliwie:
1. człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi;
2. człowiek prymitywny, nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie
SJP.pl
wiochman, wsiok, wsiór, wsiur, wieśniak, czereśniak; pogardliwie:
1. człowiek pochodzący ze wsi lub mieszkający na wsi;
2. człowiek prymitywny, nieumiejący się odpowiednio zachować w towarzystwie
SJP.pl
dawniej: urodziwa dziewczyna, zwłaszcza wiejska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. ładna dziewczyna, szczególnie mieszkanka wsi
Wiktionary
rzecz. wiocha ż.
Wiktionary
najważniejszy, najistotniejszy
SJP.pl
viola;
1. dawny instrument muzyczny smyczkowy o wielu odmianach (viola d'amore, viola da braccio, viola da gamba, viola di bordone), podobny do skrzypiec;
2. instrument smyczkowy o 4 strunach, strojony o kwintę niżej od skrzypiec; altówka
SJP.pl
Wiola – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego (gr. íon, łac. viola - "fiołek") używane w Polsce już w średniowieczu. Z historycznego punktu widzenia imię Wioleta stanowi zdrobnienie od Wioli. Imię z pisownią przez "V" otrzymało negatywną opinię Rady Języka Polskiego.
Wikipedia
Wiolaksantyna, E161e – organiczny związek chemiczny z grupy ksantofili (podgrupa karotenoidów). Naturalny, pomarańczowy barwnik spożywczy, występujący w kwiatach fiołków (Viola).
Ksantofile są częścią aparaty fotosyntetycznego roślin wyższych, mogą być zarówno barwnikami pomocniczymi absorbującymi energię świetlną, jak i elementami strukturalnymi kompleksów zbierających światło. Energia wzbudzenia może być przenoszona z wiolaksantyny z wydajnością około 54%. Także u glonów stwierdzono przyczynianie się wiolaksantyny do absorpcji świata.
Wikipedia
policykliczny diketon, barwnik kadziowy; stosowany do barwienia i drukowania włókien celulozowych; dwubenzantron
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wiolety lub z nią związany
SJP.pl
dawniej: bezprawie, przemoc, gwałt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. przemoc
Wiktionary
IPA: vʲjɔˈlɛ̃nt͡sʲja, AS: vʹi ̯olẽncʹi ̯a
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wioleta, Wioletta – imię żeńskie pochodzenia włoskiego. Włoska Violetta, której jest spolszczeniem, stanowi zdrobnienie wł. imienia Viola, z łac. „fiołek” (zob. też Wiola). W Polsce Wioletta należy do imion nowych, pojawiła się w XIX wieku, w polskiej literaturze po raz pierwszy w Kordianie Juliusza Słowackiego. Imię to spotykane bywa w Polsce również w formie Violetta, jednakże forma ta ma negatywną opinię Rady Języka Polskiego.
Wikipedia
IPA: vʲjɔˈlɛta, AS: vʹi ̯oleta
Wiktionary
rzecz.
:: war. Wioletta ż.
:: zdrobn. Wioletka ż., Wiola ż., Wiolka ż., Wiolcia ż., Wiolusia ż., Wiolunia ż.
przym. przest. gwara. Wiolecin
Wiktionary
(1.1) war. Wioletta; zdrobn. Wioletka, Wiola, Wiolka, Wiolcia, Wiolusia, Wiolunia
Wiktionary
zdrobnienie od: Wioleta (imię żeńskie)
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wioleta, Wioletta – imię żeńskie pochodzenia włoskiego. Włoska Violetta, której jest spolszczeniem, stanowi zdrobnienie wł. imienia Viola, z łac. „fiołek” (zob. też Wiola). W Polsce Wioletta należy do imion nowych, pojawiła się w XIX wieku, w polskiej literaturze po raz pierwszy w Kordianie Juliusza Słowackiego. Imię to spotykane bywa w Polsce również w formie Violetta, jednakże forma ta ma negatywną opinię Rady Języka Polskiego.
Wikipedia
(1.1) Z panią Wiolettą pracującą u mojego poprzedniego pracodawcy dobrze się znałem.
Wiktionary
rzecz.
:: war. Wioleta ż.
:: zdrobn. Wioletka ż., Wiola ż., Wiolka ż., Wiolcia ż., Wiolusia ż., Wiolunia ż., Wioleczka ż., Wioletteczka ż., Wiolettka ż., Wiolettusia ż., Wiolettunia ż.
Wiktionary
(1.1) Wioleta, Violetta, Wiola
Wiktionary
1. górna część muzycznej skali dźwiękowej, obejmująca w przybliżeniu skalę dźwiękową skrzypiec oraz dźwięki wyższe;
2. partia prawej ręki w grze na instrumentach klawiszowych
SJP.pl
muzyk grający na skrzypcach; skrzypek
SJP.pl
sztuka artystyczna gry na skrzypcach
SJP.pl
Wiolonistyka – dział muzykologii zajmujący się badaniem muzyki instrumentalnej dla instrumentów strunowych-smyczkowych oraz tymi instrumentami, ich budową, techniką i brzmieniem, a także historią ich wykształcenia się.
Wikipedia
przymiotnik od: wiolin
SJP.pl
1. górna część muzycznej skali dźwiękowej, obejmująca w przybliżeniu skalę dźwiękową skrzypiec oraz dźwięki wyższe;
2. partia prawej ręki w grze na instrumentach klawiszowych
SJP.pl
smyczkowy instrument o czterech strunach strojonych w kwintach, opierany o podłoże; cello
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. instrument smyczkowy, większy od altówki i mniejszy od kontrabasu;
Wiktionary
Wiolonczela (wł. violoncello, skrót: vc.) – tenorowo-basowy instrument muzyczny strunowy z grupy smyczkowych.
Wikipedia
(1.1) Instrumentalista wybrał wiolonczelę jako najbardziej odpowiedni instrument.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɔlɔ̃n͇ˈt͡ʃɛla, AS: vʹi ̯olõṇčela
Wiktionary
rzecz. wiolonczelista m., wiolonczelistka ż., czelista m., czelistka ż., wiola ż.
przym. wiolonczelowy, wiolinowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. wiolonczelista m., wiolonczelistka ż., czelista m., czelistka ż., wiola ż.
przym. wiolonczelowy, wiolinowy
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|violoncello.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) cello, violoncello
* baskijski: (1.1) txelo, biolontxelo
* białoruski: (1.1) віяланчэль ż.
* bułgarski: (1.1) виолончело n., чело n.
* duński: (1.1) cello w., violoncel w.
* esperanto: (1.1) violonĉelo
* francuski: (1.1) violoncelle m.
* grenlandzki: (1.1) agiarsuaq
* hiszpański: (1.1) violonchelo m.
* interlingua: (1.1) violoncello
* irlandzki: (1.1) dordveidhil ż.
* islandzki: (1.1) selló n., knéfiðla ż.
* kaszubski: (1.1) wiolonczela ż.
* kataloński: (1.1) violoncel m.
* koreański: (1.1) 첼로
* niemiecki: (1.1) Violoncello n., Cello n.
* nowogrecki: (1.1) βιολοντσέλο n.
* rosyjski: (1.1) виолончель ż.
* szwedzki: (1.1) cello w., violoncell w.
* ukraiński: (1.1) віолончель ż.
* węgierski: (1.1) cselló, gordonka, kisbőgő
* włoski: (1.1) violoncello m.
źródła.
== wiolonczela (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. wiolonczela
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
muzyk grający na wiolonczeli; czelista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk, który gra na wiolonczeli
Wiktionary
Wiolonczela (wł. violoncello, skrót: vc.) – tenorowo-basowy instrument muzyczny strunowy z grupy smyczkowych.
Wikipedia
(1.1) Poszukiwany wiolonczelista na czteromiesięczny kontrakt na statek – możliwość pracy na stałe, wysokie zarobki, pobyt na statku bez kosztów.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɔlɔ̃n͇t͡ʃɛˈlʲista, AS: vʹi ̯olõṇčelʹista
Wiktionary
rzecz. wiolonczela ż., wiola ż., czelistka ż., czelista m.
:: fż. wiolonczelistka ż.
przym. wiolonczelowy, wiolinowy
Wiktionary
(1.1) czelista
Wiktionary
kobieta grająca na wiolonczeli; czelistka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na wiolonczeli
Wiktionary
(1.1) Wszyscy znają piosenkę o wiolonczelistce, a czy jest też jakaś piosenka o akordeonistce?
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɔlɔ̃n͇t͡ʃɛˈlʲistka, AS: vʹi ̯olõṇčelʹistka
Wiktionary
rzecz. wiolonczela ż., wiola ż., czelistka ż., czelista m.
:: fm. wiolonczelista m.
przym. wiolonczelowy, wiolinowy
Wiktionary
(1.1) czelistka
Wiktionary
przymiotnik od: wiolonczela
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. związany z wiolonczelą; grany na wiolonczeli
Wiktionary
rzecz. wiolonczela ż., wiolonczelista mos., wiolonczelistka ż., czelista mos., czelistka ż., wiola ż.
przym. wiolinowy
Wiktionary
antybiotyk przeciwgruźliczy, który podaje się domięśniowo
SJP.pl
książkowo:
1. o wietrze: wiać, zawiać;
2. o zapachu, cieple itp.: być przenoszonym, zostać przeniesionym;
3. o stanach uczuciowych itp.: dawać, dać się odczuć
SJP.pl
1. drobna część materiału, powstała jako odpad przy obróbce skrawaniem; długie, spiralnie zwinięte pasemko;
2. zwykle w l.mn.: produkowane na potrzeby przemysłowe lub do opakowań, długie pasemka drewna wytwarzane na skrawarkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. spiralne pasemko powstałe jako odpad przy obróbce wiórowej;
(1.2) archeol. odłupek kamienny, którego długość przekracza dwukrotnie szerokość;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po heblowaniu desek, musieliśmy uprzątnąć wióry z ziemi.
(1.2) Wióry były wytwarzane w paleolicie.
Wiktionary
rzecz. wiórkarka ż., wiórołup m., wiórowanie n., wiórnik m.
:: zdrobn. wiórek m.
czas. wiórować ndk.
przym. wiórowy
Wiktionary
(1.1) strużka
Wiktionary
zdrobnienie od: wiórek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mały, podłużny kawałek czegoś, zazwyczaj starty lub zestrugany
Wiktionary
IPA: ˈvʲjurɛk, AS: vʹi ̯urek
Wiktionary
rzecz. wiór m.
Wiktionary
(1.1) płatek
Wiktionary
1. maszyna do wytwarzania płatków mydlanych z dużych bloków mydła;
2. obrabiarka skrawająca cienkie wióry
SJP.pl
1. obrabiarka skrawająca cienkie wióry;
2. maszyna produkująca płatki mydlane z dużych bloków mydła
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
czyścić drewnianą podłogę, ścierając jej powierzchnię wiązką stalowych wiórków
SJP.pl
1. narzędzie do obróbki wykańczającej kół zębatych
2. nóż do ręcznego strugania wygarbowanych skór
SJP.pl
przymiotnik od: wiórek
SJP.pl
rodzaj struga
SJP.pl
skrawać maszynowo drewno
SJP.pl
obrabiarka do kół zębatych
SJP.pl
przymiotnik od: wiór
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) iron. marny stolarz lub cieśla
Wiktionary
(1.1) W zakładzie stolarskim zatrudniano samych wiórołupów.
Wiktionary
rzecz. wiór mrz.
Wiktionary
dawna rosyjska jednostka długości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miar. dawna rosyjska jednostka długości, równa około 1067 metrów
Wiktionary
Wiorsta (ros. верста́ wierstá, lm. вёрсты wiórsty) – dawna (niemetryczna) rosyjska miara długości. Wielkość tej jednostki miary była zróżnicowana, zależała bowiem od długości sążnia. Prawo Imperium Rosyjskiego ustanowiło system miar w 1835 i wiorsta (liczona jako 500 sążni) stanowiła równowartość 1,0668 km. Wiorsta była stosowana także na części ziem polskich – w Królestwie Polskim (Kongresówce) od 1849 do wprowadzenia systemu metrycznego w 1918. 7 wiorst, czyli 7146 metrów, stanowiło 1 milę polską (mila 7-wiorstowa). „Słownik ilustrowany języka polskiego” Michała Arcta (1916) określał wielkość wiorsty jako 1064,5 metra.
Wikipedia
przym. wiorstowy
Wiktionary
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska
SJP.pl
zdrobnienie od: wioska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wioska
Wiktionary
IPA: vʲjɔˈsɛt͡ʃka, AS: vʹi ̯osečka
Wiktionary
rzecz. wsiowy mos., wioska ż., wieś ż., wsiok mos., wioszczyna ż.
przym. wioskowy, wsiowy
Wiktionary
zdrobnienie od: wiosna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wiosna
Wiktionary
(1.1) Przyszła wiosenka, z kwiatów wonią miłą, / przeprosiła zimę, że jej rok nie było.
Wiktionary
rzecz. wiosna ż., Wiosna ż., wiosennisko n., wiosnówka ż.
przym. wiosenny, przedwiosenny
przysł. wiosennie, wiosną, wiosenno
Wiktionary
przysłówek
(1.1) typowo dla wiosny
Wiktionary
(1.1) Zrobiło się wiosennie, na dachu klekotał bociek.
Wiktionary
rzecz. Wiosna ż., wiosennisko n., wiosnówka ż., wiosenka ż., wiosna ż., wiosenność ż.
przym. wiosenny, przedwiosenny
przysł. wiosną, wiosenno
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wiosennie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wiosenne; cecha tych, którzy są wiosenni
Wiktionary
przym. wiosenny
przysł. wiosennie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający związek z wiosną, dotyczący wiosny, mający miejsce wiosną
Wiktionary
(1.1) Obudziło nas wiosenne słońce.
Wiktionary
IPA: vʲjɔˈsɛ̃nːɨ, AS: vʹi ̯osẽ•ny
Wiktionary
rzecz. wiosna ż., wiosenka ż., wiosenność ż.
przysł. wiosennie, wiosną
przym. wczesnowiosenny
Wiktionary
zdrobnienie od: wiosło
SJP.pl
1. mała wieś
2. mieszkańcy wioski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielka wieś
(1.2) grupa mieszkańców niewielkiej wsi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po chleb trzeba było jeździć do najbliższej wioski.
(1.1) W wiosce mieszkało trzydzieści rodzin chłopskich, a nad nimi panował… straszny, bezlitosny głód.
(1.2) Przed domem sołtysa zebrała się cała wioska.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔska, AS: vʹi ̯oska
Wiktionary
rzecz. wsiowy mos., wioseczka ż., wieś ż., wieśniak mos., wieśniaczka ż., wsiok mos., wioszczyna ż.
przym. wioskowy, wsiowy, wieśniaczy
Wiktionary
(1.1) osada
Wiktionary
przymiotnik od: wioska
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wioską, dotyczący wioski
Wiktionary
(1.1) W świetlicy odbywają się zebrania wioskowej społeczności.
Wiktionary
rzecz. wsiowy mos., wsiok mos., wioseczka ż., wioska ż.
przym. wiejski, wsiowy
Wiktionary
owad z podrzędu pluskwiaków żyjący w wodzie
SJP.pl
rodzina owadów z podrzędu pluskwiaków
SJP.pl
Wioślakowate (Corixidae) – rodzina owadów z podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych, jedyna z monotypowej nadrodziny Corixoidea.
Są to pluskwiaki wodne żyjące w wodach słodkich. Znanych jest ponad 600 gatunków wioślaków. Samce wioślakowatych wydają niekiedy dźwięki o głośności 99,2 dB przypominające ćwierkanie (99% mocy dźwięku jest tłumione przez wodę). Wioślakowate bywają w związku z tym nazywane cykadami wodnymi.
Wikipedia
o cechach wioślakowatych (rodzina pluskwiaków)
SJP.pl
drobny skorupiak słodkowodny; wioślarka
SJP.pl
1. kobieta, która wiosłuje;
2. kobieta uprawiająca zawodowo wioślarstwo;
3. drobny skorupiak słodkowodny; wioślarek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta uprawiająca wioślarstwo; taka, która wiosłuje
(1.2) zool. drobny skorupiak słodkowodny mający dwuczęściową skorupkę i rozwiniętą drugą parą czułków służących do pływania;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wioślarka posługuje się dwoma wiosłami osadzonymi w dulkach, siedząc plecyecami do kierunku ruchu łodzi.
(1.2) Wioślarka pływa przy użyciu drugiej pary czułków.
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̇ɕˈlarka, AS: vʹi ̯ȯślarka
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wioślarstwo n., wiosłowanie n.
:: fm. wioślarz m.
przym. wioślarski, wiosłowy
Wiktionary
1. kobieta, która wiosłuje;
2. kobieta uprawiająca zawodowo wioślarstwo;
3. drobny skorupiak słodkowodny; wioślarek
SJP.pl
Wioślarki (Cladocera) – monofiletyczna grupa drobnych, głównie słodkowodnych skorupiaków zasiedlających strefę pelagiczną, przydenną (niektóre gatunki żyją zagrzebane w osadach dennych) lub litoralną zbiorników wodnych.
Wikipedia
dotyczący wioślarza, wiosłowania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wioślarstwa i wioślarzy
Wiktionary
(1.1) Związek Sokolstwa Polskiego, tradycyjnie uprawiający gimnastykę zbiorową, zaczął także formować sekcje wioślarskie, kolarskie, jeździeckie.
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wioślarstwo n., wioślarz m., wioślarka ż., wiosłowanie n.
czas. wiosłować ndk.
Wiktionary
dyscyplina sportów wodnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. dyscyplina sportowa obejmująca wyścigi sportowych łodzi wiosłowych;
Wiktionary
Wioślarstwo – niegdyś odmiana transportu (wodnego), współcześnie dyscyplina sportowa polegająca na wprowadzeniu w ruch łodzi pływającej po wodzie przy użyciu siły mięśni wioślarza używającego wioseł jako dźwigni prostej.
Wikipedia
(1.1) Wioślarstwo polega na wprawianiu łodzi w ruch przy pomocy dwóch wioseł z jednym piórem, opartych na dulkach.
Wiktionary
IPA: vʲjɔ̇ɕˈlarstfɔ, AS: vʹi ̯ȯślarstfo
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wioślarz mos., wioślarka ż., wiosłowanie n.
czas. wiosłować ndk.
przym. wioślarski, wiosłowy
Wiktionary
1. ten, kto wiosłuje;
2. sportowiec uprawiający wioślarstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. ktoś uprawiający wioślarstwo
(1.2) ktoś, kto wiosłuje
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) sport. środ. przyrząd treningowy, na którym ćwiczy się w sposób przypominający wiosłowanie
Wiktionary
Wioślarstwo – niegdyś odmiana transportu (wodnego), współcześnie dyscyplina sportowa polegająca na wprowadzeniu w ruch łodzi pływającej po wodzie przy użyciu siły mięśni wioślarza używającego wioseł jako dźwigni prostej.
Wikipedia
(1.1) Wioślarz posługuje się dwoma wiosłami osadzonymi w dulkach, siedząc tyłem do kierunku ruchu łodzi.
(2.1) Ćwiczenia na wioślarzu pomagają zmniejszyć ilość tkanki tłuszczowej, wysmuklić sylwetkę, zwalczyć cellulit, a także pozytywnie wpływają na samopoczucie.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔ̇ɕlaʃ, AS: vʹi ̯ȯślaš
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wiosełko n., wioślarstwo n., wiosłowanie n.
:: fż. wioślarka ż.
czas. wiosłować ndk.
przym. wioślarski, wiosłowy
Wiktionary
(2.1) wiosła
Wiktionary
jedna z pór roku
SJP.pl
przysłówek czasu
(1.1) w czasie trwania wiosny
forma rzeczownika.
(2.1) N. lp. od: wiosna
Wiktionary
Wiosna − jedna z czterech pór roku w przyrodzie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z rosnącą średnią dobową oraz umiarkowaną ilością opadu atmosferycznego.
Wikipedia
(1.1) Wiosną na łąkach kwitną prymulki.
(2.1) Z każdą wiosną piękniejesz, kochanie.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔsnɔ̃w̃, AS: vʹi ̯osnõũ̯
Wiktionary
rzecz. wiosna, wiosenka
przym. wiosenny
przysł. wiosennie
Wiktionary
(1.1) na wiosnę
Wiktionary
pieśń liryczna wyrażająca uczucia młodej niewiasty
SJP.pl
1. poetycko: dotyczący młodego wieku
2. przestarzałe: dotyczący wiosny
SJP.pl
Wikipedia
mała uboga wioska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. lekcew. lub pogard. mała wieś
Wiktionary
rzecz. wieś ż., wioska ż., wioseczka ż.
Wiktionary
1. długi kij zakończony z jednej lub z obu stron płaskimi łopatami, na które woda działa siłą oporu będącą jednocześnie siłą napędową niewielkiej jednostki pływającej;
2. potocznie o łyżce, zazwyczaj dużej;
3. potocznie o gitarze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spłaszczony i rozszerzony u końca (lub obu końców) kij służący do nadawania biegu łodzi oraz kierowania nią;
(1.2) łow. noga ptaka wodnego
(1.3) gwara muzyków rockowych gitara elektryczna
(1.4) pot. żart. łyżka
Wiktionary
Wiosło – ręczny pędnik łodzi wykonany z drewna, tworzyw sztucznych, lekkich stopów metali lub kombinacji tych materiałów. Ze względu na budowę wiosła dzieli się na:
Wikipedia
(1.1) Hanna chwyciła za wiosła, a ja oddałem się kąpieli słonecznej.
(1.2) Kaczka puściła w ruch swoje wiosła i prędko się oddaliła.
(1.3) Ten facet gra na wiośle jak opętany.
(1.4) Chłopcy chwycili za wiosła, jakby nie jedli od miesiąca.
Wiktionary
IPA: ˈvʲjɔswɔ, AS: vʹi ̯osu̯o
Wiktionary
rzecz. wiosłowanie n., wioślarstwo n., wioślarz m., wioślarka ż.
czas. wieźć, wiosłować ndk.
przym. wiosłowy, wioślarski
Wiktionary
(1.1) daw. rudel
Wiktionary
rodzaj płazów z rodziny nogolotkowatych
SJP.pl
o cechach wiosłonogich (rząd ptaków)
SJP.pl
rząd ptaków, gniazdowników, doskonale pływających i nurkujących (należą tu między innymi: fregaty, pelikany, kormorany); rudłonogie, pełnopłetwe, pelikanowe
SJP.pl
gatunek słodkowodnej ryby jesiotrokształtnej; wieloząb
SJP.pl
Wiosłonos amerykański, wieloząb, wiosłonos (Polyodon spathula) – gatunek słodkowodnej ryby jesiotrokształtnej z rodziny wiosłonosowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Polyodon.
Wikipedia
rodzina ryb z rzędu jesiotrokształtnych; wiosłonosowate, łyżkowce
SJP.pl
rodzina ryb z rzędu jesiotrokształtnych; łyżkowce, jesiotry wiosłonose
SJP.pl
Wiosłonosowate, łyżkowce, jesiotry wiosłonose (Polyodontidae) – rodzina słodkowodnych, rzadziej słonawowodnych ryb promieniopłetwych z rzędu jesiotrokształtnych (Acipenseriformes). Występują w Ameryce Północnej. Są poławiane dla smacznego mięsa.
Wikipedia
o cechach wiosłonosowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
o cechach wiosłonosych (rodzina ryb)
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) sport. wykonywać wiosłami ruchy łodzi lub kajaka w celu nadania im biegu i kierunku
(1.2) ornit. (o ptakach wodnych) poruszać kończynami ciało zanurzone w wodzie, nadając mu pęd
(1.3) żart. szybko jeść płynny posiłek łyżką
Wiktionary
(1.1) Trudno między nimi wiosłować, lecz Indianie pokonują bez wysiłku wszystkie przeszkody, omijając zwinnie wysepki.
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wiosłowanie n., wiosłówka ż., wioślarz mos./mzw.
przym. wiosłowaty, wiosłowy, wioślarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wiosłować.
Wiktionary
IPA: ˌvʲjɔswɔˈvãɲɛ, AS: vʹi ̯osu̯ovãńe
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wioślarz m., wioślarka ż., wioślarstwo n.
czas. wiosłować ndk., powiosłować
przym. wioślarski, wiosłowy, wiosłowaty
Wiktionary
taki, który kształtem przypomina wiosło - na końcu płaski, rozszerzający się
SJP.pl
potocznie: łódź wiosłowa
SJP.pl
przymiotnik od: wiosło
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) poruszany wiosłami
Wiktionary
rzecz. wiosło n., wiosłowanie n., wioślarstwo n., wioślarka ż., wioślarz mos.
czas. wiosłować ndk.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: wiotko
SJP.pl
tracić jędrność, sprężystość
SJP.pl
niesztywny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) łatwo wyginający się, z łatwością się odkształcający
(1.2) pozbawiony jędrności, napięcia
(1.3) bardzo szczupły
Wiktionary
(1.1) Stoisz się kołysząc, wiotka jarzębino….
Wiktionary
rzecz. wiotkość ż.
czas. wiotczeć ndk., zwiotczeć dk.
przysł. wiotko
Wiktionary
(1.1) giętki
(1.2) sflaczały, zwiotczały
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co wiotkie
Wiktionary
przym. wiotki
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: wiotki; bardziej wiotki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
skrót od: World Intellectual Property, Światowa Organizacja Praw Autorskich; organizacja broniąca własności intelektualnych
SJP.pl
Wipo, Wippo, Wipon (zm. po 1046) – pisarz, kronikarz, prezbiter cesarskiej kapeli dworskiej za czasów dynastii salickiej.
Wikipedia
handlowa nazwa włókien białkowych produkowanych w Polsce
SJP.pl
Wipsowo (niem. Wieps) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.
Wikipedia
1. szybki ruch obrotowy gazu lub cieczy wokół jakiejś osi, miejsce występowania takiego ruchu;
2. przenośnie: natłok różnych spraw, wydarzeń,
3. ruch po linii kolistej, obracanie się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szybki ruch obrotowy wody lub powietrza wokół osi
(1.2) miejsce, w którym powstaje ruch wirowy
(1.3) poruszanie się po drodze kolistej lub obracanie się wokół własnej osi
(1.4) przen. natłok wydarzeń, różnych spraw wymagających intensywnego, szybkiego działania
Wiktionary
Wikipedia
IPA: vʲir, AS: vʹir
Wiktionary
rzecz. wirówka ż.
przym. wirowy
Wiktionary
1. (hiszp. Viracocha) bóg Inków, stwórca i organizator świata;
2. miano używane przez Inków wobec konkwistadora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. hist. ajmarski i inkaski bóg stworzyciel;
Wiktionary
Wirakocza, Viracocha, Apu Qun Tiqsi Wiraqutra (ajm., kecz. Człowiek z Morskiej Piany) – ajmarski bóg stwórca świata, nauczyciel, prawodawca, ojciec Słońca i Księżyca, nazywany Wielkim, Wszechwiedzącym, Potężnym, Starcem Niebios, wyobrażany pod postacią brodatego, białego człowieka, utożsamiany z bogiem Pacha Kamaqiem oraz Kon-Tiki. Jego małżonką była bogini morza Mama Cocha. Po podboju Ajmarów przez Inków przyjęty również do panteonu inkaskiego i z nim powszechnie kojarzony.
Wikipedia
(1.1) O ile stwórca świata Inków, Wirakocza, był bogiem abstrakcyjnym, o tyle słońce, realne i widoczne, uznawano za rzeczywistego opiekuna państwa i ludu.
Wiktionary
ciekawa lub śmieszna treść (np. filmik, zdjęcie, slogan), która bardzo szybko rozprzestrzenia się w internecie; viral
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zakręt drogi, toru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zakręt drogi, szosy, toru, bieżni itp., w kształcie łuku
Wiktionary
IPA: ˈvʲiraʃ, AS: vʹiraš
Wiktionary
rzecz. wirażowanie n.
czas. wirażować ndk.
Wiktionary
(1.1) zakręt
Wiktionary
potocznie: osoba dobrze bawiąca się na alkoholowych przyjęciach, spotkaniach towarzyskich, często czyimś kosztem; cwaniak na imprezie
SJP.pl
w branży filmowej: koloryzować filmy czarno-białe
SJP.pl
w branży filmowej: koloryzować filmy czarno-białe
SJP.pl
pierwotniak z podgromady wieńcorzęsych, występujący w około 100 gatunkach w wodach zasobnych w pokarm, np. w ślimaki, żywiący się szczątkami organicznymi i bakteriami
SJP.pl
Wirczyk (Vorticella) – rodzaj organizmów należących do typu orzęsków. Do rodzaju tego należą gatunki podobne kształtem do odwróconego dzwonu. Wirczyki występują w wodach słodkich i słonych. Osiągają wielkość 50 μm - 200 μm bez nóżki. Przyczepiają się do podłoża za pomocą długiej kurczliwej nóżki. Posiadają rzęski, za pomocą których mogą się poruszać lub naganiać pokarm. Wirczyki są drapieżnikami, odżywiają się glonami i bakteriami. Mogą prowadzić osiadły tryb życia na powierzchni roślin i zwierząt (np. larw ważek).
Wikipedia
1. niewielkie, drapieżne zwierzę, żyjące przeważnie w wodzie, o wydłużonym i spłaszczonym ciele, pokrytym nabłonkiem z rzęskami;
2. zdrobnienie od: wir
SJP.pl
Wirek (niem. Antonienhütte; do 1948 Nowa Wieś) – dzielnica Rudy Śląskiej, którą według danych z 2006 roku zamieszkiwało 20 595 osób.
Herb Nowej Wsi (Wirku) przedstawia osełkę, strug i kowadło.
Wikipedia
w medycynie: okres w przebiegu zakażenia wirusowego, w którym wirusy krążą we krwi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. obecność wirusów we krwi;
Wiktionary
Wiremia – stan definiowany jako obecność we krwi mogących się namnażać wirusów.
Wikipedia
IPA: vʲiˈrɛ̃mʲja, AS: vʹirẽmʹi ̯a
Wiktionary
wireonek czerwonooki - egzotyczny ptak wędrowny, zalatujący do Polski
SJP.pl
o cechach wireonkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
Wireonkowate (Vireonidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około sześćdziesięciu gatunków.
Wikipedia
o cechach wireonkowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
w botanice: przybieranie zielonej barwy przez organizmy roślinne; zazielenianie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Wirgilia, Wergilia – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Imię pochodzi od rzymskiego rodu Wirgiliuszów, Wergiliuszów. Wśród patronów tego imienia znajduje się św. Wirgiliusz z Arles, który imieniny obchodzi 5 marca.
W Polsce imię rzadkie. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 7 kobiet o imieniu Wirgilia nadanym jako imię pierwsze oraz 5 kobiet z imieniem Wirgilia jako drugim.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wirgiliusz (także Wergiliusz) – imię męskie pochodzenia łacińskiego od rzymskiego rodu Virgilius (pol. Wirgiliusz, Wergiliusz). Zazwyczaj wymienia się dwóch świętych o tym imieniu: biskupa Salzburga i biskupa z Arles.
Wikipedia
IPA: vʲirʲˈɟilʲjuʃ, AS: vʹirʹǵilʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Wirgilia ż.
przym. Wirgiliuszowy
Wiktionary
(1.1) Wergiliusz
Wiktionary
zdrobnienie od: Wirgiliusz (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wirgiliuszka lub z nim związany
SJP.pl
Wirgiliusz z małżonką; Wirgiliuszostwo
SJP.pl
Wirgiliusz z małżonką; Wirgiliuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wirgiliusza lub z nim związany
SJP.pl
osoba grająca na wirginale - małym angielskim klawesynie
SJP.pl
klawiszowy instrument muzyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. dawny instrument muzyczny, mała odmiana klawesynu popularna w XVI i XVII wieku;
Wiktionary
Wirginał – mały instrument muzyczny, odmiana klawesynu mająca jedną strunę na nutę zamiast dwóch. Był również lżejszy, często wykonywano go tylko jako pudło bez nóg. Do gry kładziono go na stole, biurku lub toaletce, bowiem był to instrument przeznaczony dla panien – stąd nazwa. Jego skala obejmuje 4 oktawy.
Wikipedia
rzecz. Wirginia ż.
Wiktionary
mieszkaniec Wirginii (stanu w USA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wirginii
Wiktionary
Ekranizacje:
Wikipedia
rzecz. Wirginia ż.
:: fż. Wirginka ż.
przym. wirginijski
Wiktionary
1. dawny gatunek taniego tytoniu;
2. dawny gatunek cygar wyprodukowanych wirginii - taniego tytoniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan w Stanach Zjednoczonych;
Wiktionary
Wirginia (ang. Virginia), wymowa polska: [virginia] – stan w Stanach Zjednoczonych na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego. Prawie dwie trzecie Wirginii jest zalesione, a branże związane z lasami zapewniają 17 mld dolarów rocznego przychodu dla gospodarki Wirginii (2% PKB), oraz ponad 100 tys. miejsc pracy.
Wikipedia
(1.1) Z Wirginią graniczy Dystrykt Kolumbii.
Wiktionary
rzecz. Wirgińczyk mos., wirginał mrz., Wirginka ż.
przym. wirginijski
Wiktionary
[czytaj: wirdżinijski] przymiotnik od: Wirginia (stan w USA)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wirginią, dotyczący Wirginii
Wiktionary
rzecz. Wirginia ż., Wirgińczyk mos., Wirginka ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wirginiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, pochodzi od nazwy rzymskiego rodu Wirginiuszów.
Żeńska forma: Wirginia.
Wirginiusz imieniny obchodzi: 22 kwietnia.
Wikipedia
zdrobnienie od: Wirginiusz (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wirginiuszka lub z nim związany
SJP.pl
Wirginiusz z małżonką; Wirginiuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wirginiusza lub z nim związany
SJP.pl
mieszkanka Wirginii (stanu w USA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wirginii
Wiktionary
rzecz. Wirginia ż.
:: fm. Wirgińczyk mos.
przym. wirginijski
Wiktionary
Wirginowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Zabytkiem wsi znajdującym się w gminnej ewidencji zabytków jest figura Najświętszego Serca Jezusa z 1936. Pozostałym przydrożnymi świątkami jest figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z 2004 oraz kapliczka Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z 1970.
Wikipedia
wielkość fizyczna charakteryzująca średnią energię kinetyczną układu wykonującego ograniczony ruch w przestrzeni
SJP.pl
pojedyncza, zakaźna cząstka wirusa składająca się z materiału genetycznego i białkowej otoczki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mikrobiol. kompletna cząstka wirusa zdolna do przetrwania poza komórką, złożona z kwasu nukleinowego i kapsydu, niekiedy również z osłonki lipidowej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W surowicy osób zakażonych HBV, oprócz pełnych cząstek wirusowych, występują też wiriony pozbawione nukleokapsydu.
Wiktionary
przym. wirionowy
rzecz. wirus mzw./mrz.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) mikrobiol. związany z wirionem (kompletną cząstką wirusa)
Wiktionary
(1.1) Szczury immunizowane wirionami […] rozwinęły swoistą odpowiedź humoralną na peptyd HERV-H wskazując, że immunogenne proteiny wirionowe są kodowane przez HERV-H.
Wiktionary
rzecz. wirion m.
Wiktionary
gromada zwierząt należąca do typu płazińców
SJP.pl
Wirki (Turbellaria) – wyróżniana w dawnych systemach klasyfikacji grupa zwierząt należąca do płazińców, wolno żyjących, w przeciwieństwie do form pasożytniczych – przywr i tasiemców. Żyją w środowisku wodnym (wody słodkie lub słone), a niektóre gatunki w wilgotnych środowiskach lądowych. Są przeważnie drapieżnikami, a ich ciała okrywa nabłonek z rzęskami, produkujący rabdity wyrzucane w czasie ataku (z wyjątkiem rzędu Catenulida).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
część jakiegoś urządzenia wykonująca ruch obrotowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mech. obracająca się część maszyny wirującej;
Wiktionary
Wirnik (rotor) – element maszyny lub mechanizmu, który w czasie pracy wiruje wokół stałej osi. Najczęściej stosowany w pompach, sprężarkach, wentylatorach, dmuchawach, maszynach elektrycznych, silnikach, prądnicach i turbinach.
Wirnik nośny jest elementem konstrukcyjnym wiropłatów.
Wikipedia
IPA: ˈvʲirʲɲik, AS: vʹirʹńik
Wiktionary
rzecz. wirowanie n., wirówka ż.
przym. wirnikowy
Wiktionary
(1.1) rotor
Wiktionary
przymiotnik od: wirnik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wirnikiem, dotyczący wirnika
Wiktionary
rzecz. wirnik m., wirówka ż.
Wiktionary
najmniejszy zdolny do replikacji patogen, zawierający jedynie zamkniętą nić RNA, powodujący różne choroby roślin wyższych, np. wrzecionowatość bulw ziemniaka
SJP.pl
Wiroid – najmniejszy znany czynnik zakaźny roślin, zbudowany z RNA bez otoczki białkowej. Ma zdolność do autonomicznej samoreplikacji po wniknięciu do komórki gospodarzowej. Podobnie jak wirus, nie ma budowy komórkowej, a poza gospodarzem nie przejawia funkcji życiowych.
Wikipedia
specjalista zajmujący się badaniem wirusów oraz wywoływanych przez nie chorób; wirusolog
SJP.pl
nauka o wirusach oraz o wywoływanych przez nie chorobach; wirusologia
SJP.pl
śmigłowiec wyposażony dodatkowo w skrzydła oraz w śmigło wytwarzające ciąg w czasie lotu poziomego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. zbiór wszystkich wirusów obecnych w danej niszy;
forma rzeczownika.
(2.1) C. plural|wir.
Wiktionary
IPA: ˈvʲirɔ̃m, AS: vʹirõm
Wiktionary
sposób wnikania wirusa do wnętrza infekowanej komórki; viropexis
SJP.pl
statek powietrzny unoszony przez wirnik, np.: wiroszybowiec, helikopter; wiropłatowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. maszyna cięższa od powietrza, zdolna do lotu dzięki powstawaniu siły nośnej na wirujących powierzchniach;
Wiktionary
Wiropłat – aerodyna zdolna do latania dzięki istnieniu siły nośnej na wirujących płatach nośnych. Odróżniana od stałopłatu.
Rodzaje wiropłatów:
Wikipedia
IPA: vʲiˈrɔpwat, AS: vʹiropu̯at
Wiktionary
statek powietrzny unoszony przez wirnik, np.: wiroszybowiec, helikopter; wiropłat
SJP.pl
szybowiec mający nienapędzany wirnik zamiast stałych płatów; paraszybowiec
SJP.pl
Wiroszybowiec – beznapędowy wiatrakowiec, paraszybowiec. Wiroszybowiec wznosi się w powietrze dzięki sile nośnej wytworzonej przez jego wirnik nośny, który jest wprawiony w ruch podczas ruchu postępowego wiroszybowca holowanego za innym pojazdem, statkiem powietrznym lub wyciągarką. Po odłączeniu od zewnętrznego czynnika ruchu wiroszybowiec może lecieć dalej, wykorzystując zjawisko autorotacji.
Wikipedia
kręcić się, obracać się
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. wywirować)
(1.1) poruszać się ruchem obrotowym
(1.2) przemieszczać się jednocześnie obracając wokół własnej osi
(1.3) używać urządzenia w celu wydzielenia jakiegoś składnika poprzez bardzo szybkie obracanie
(1.4) pot. suszyć pranie w wirówce
Wiktionary
(1.1) Dyskietka to przenośny stały nośnik mediów składający się z wirującej płytki o magnetycznej powierzchni w plastikowyastikowej okładce.
(1.1) Oko cyklonu to bezwietrzny obszar, wokół którego wirują powietrzne masy cyklonu.
(1.2) Klonowe śmigła zaczęły wirować w powietrzu.
(1.4) To moja matka zawsze wiruje swetry.
Wiktionary
IPA: vʲiˈrɔvat͡ɕ, AS: vʹirovać
Wiktionary
rzecz. wirowanie n., wirówka ż.
przym. wirowy
Wiktionary
(1.1) obracać się, rotować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wirować.
Wiktionary
Wirówka, separator, centryfuga (łac. centrifuge) – urządzenie do rozdzielania zawiesin i emulsji, przez wprawienie w szybki ruch obrotowy, którego stałe przyspieszenie znacznie przekracza przyspieszenie ziemskie, wielokrotnie zwiększając szybkość sedymentacji.
Wikipedia
IPA: ˌvʲirɔˈvãɲɛ, AS: vʹirovãńe
Wiktionary
czas. wirować ndk., odwirowywać ndk., odwirować dk.
rzecz. wirnik m., wirówka ż.
przym. wirowy
Wiktionary
kręcący się w kółko; wirujący
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: wirówka
Wiktionary
rzecz. wirówka ż.
Wiktionary
statek powietrzny będący skrzyżowaniem wiatrakowca i śmigłowca
SJP.pl
1. określenie stanu zawirowania;
2. urządzenie kuchenne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) domowe urządzenie do suszenia prania w szybkoobrotowym bębnie
(1.2) techn. urządzenie laboratoryjne lub przemysłowe do separacji mieszanin metodą wirową;
(1.3) lotn. astr. urządzenie służące do wytwarzania przeciążeń, składające się z długiego ramienia, na końcu którego znajduje się kabina;
(1.4) pszcz. urządzenie do pozyskiwania miodu z plasterastra
Wiktionary
Wirówka, separator, centryfuga (łac. centrifuge) – urządzenie do rozdzielania zawiesin i emulsji, przez wprawienie w szybki ruch obrotowy, którego stałe przyspieszenie znacznie przekracza przyspieszenie ziemskie, wielokrotnie zwiększając szybkość sedymentacji.
Wikipedia
IPA: vʲiˈrufka, AS: vʹirufka
Wiktionary
rzecz. wirowanie n., zawirowanie n., wirnik m., wir m., wiróweczka ż.
czas. wirować ndk., zawirować dk.
przym. wirówkowy, wirowy, wirnikowy
przysł. wirowo
Wiktionary
(1.2) centryfuga
(1.4) miodarka
Wiktionary
robotnik obsługujący wirówkę
SJP.pl
przymiotnik od: wirówka
SJP.pl
pomieszczenie w fabryce, w którym umieszczone są wirówki i inne urządzenia pomocnicze
SJP.pl
1. jednostka fizyczna, wielkość charakteryzująca pole przepływu płynu;
2. w matematyce: rotacja
SJP.pl
Wirowość – pojęcie używane w dynamice płynów. W najprostszym rozumieniu, wirowość mierzy skłonność cząstek płynu do zmiany orientacji w przestrzeni „skręcania”.
Wirowość w fizyce jest określana przez cyrkulację i rotację (a dokładniej, lokalnego kąta rotacji) w płynie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dotyczący ruchu wokół osi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z wirowaniem, ruchem wokół osi
Wiktionary
rzecz. wir mrz., wirowanie n., wirówka ż.
czas. wirować ndk.
Wiktionary
(1.1) obrotowy
Wiktionary
wirusowa, zakaźna choroba roślin
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
mieszkaniec Wirtembergii (krainy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wirtembergii
Wiktionary
rzecz. Wirtembergia ż.
:: fż. Wirtemberka ż.
przym. wirtemberski
Wiktionary
kraina historyczna w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowo-zachodnich Niemczech;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Wirtemberczyk m., Wirtemberka ż.
przym. wirtemberski
Wiktionary
mieszkanka Wirtembergii (krainy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wirtembergii
Wiktionary
rzecz. Wirtembergia ż.
:: fm. Wirtemberczyk mos.
przym. wirtemberski
Wiktionary
przymiotnik od: Wirtembergia (kraina historyczna w Niemczech)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wirtembergią, dotyczący Wirtembergii
Wiktionary
rzecz. Wirtembergia ż., Wirtemberczyk mos., Wirtemberka ż.
Wiktionary
potocznie: świat wirtualny
SJP.pl
w informatyce: dzielenie posiadanych zasobów sprzętowych na wiele środowisk
SJP.pl
Wirtualizacja – proces symulowania przez oprogramowanie istnienia zasobów logicznych, które wykorzystują ustalone podczas konfiguracji zasoby fizyczne. Wirtualna maszyna stosuje wirtualizację w celu emulowania pracy maszyny z danym systemem operacyjnym, pozwalając przez to badać zachowanie tej maszyny i jej oprogramowania, bez wpływania na realny system operacyjny.
Wikipedia
w informatyce: dzielić zasoby sprzętowe na wiele środowisk
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w internecie lub w innej wykreowanej rzeczywistości
(1.2) dopuszczając, jako możliwe, jednak mało prawdopodobne w rzeczywistości
Wiktionary
rzecz. wirtualność
przym. wirtualny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wirtualne; cecha tych, którzy są wirtualni
Wiktionary
rzecz. wirtualizacja ż., wirtualizowanie n., zwirtualizowanie n., wirtual m., wirtualka ż.
czas. wirtualizować ndk., zwirtualizować dk.
przym. wirtualny
przysł. wirtualnie
Wiktionary
(1.1) nierealność, nierzeczywistość
Wiktionary
1. stworzony na ekranie komputera, telewizora, w sposób tak realistyczny, że wydaje się rzeczywisty;
2. stworzony w ludzkim umyśle, ale teoretycznie możliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) możliwy do zaistnienia w rzeczywistości, ale pozorny
(1.2) inform. wykreowany przez komputer, odbywający się na ekranie komputera, telewizora
Wiktionary
(1.1) Póki co, nasz dom jest jeszcze wirtualny: dopiero kupiliśmy działkę.
(1.2) Grając w gry komputerowe można odkryć wiele wirtualnych światów.
Wiktionary
IPA: ˌvʲirtuˈwalnɨ, AS: vʹirtuu̯alny
Wiktionary
przysł. wirtualnie
rzecz. wirtualność ż.
Wiktionary
(1.1) możliwy, prawdopodobny, potencjalny, rzeczywisty
Wiktionary
wybitny odtwórca dzieł muzycznych; wybitny śpiewak solista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) artysta, który doskonale włada swoją sztuką (najczęściej o muzykach)
Wiktionary
Wirtuoz (wł. virtuoso z łac. virtus, umiejętność, doskonałość) – wybitny instrumentalista, mistrz danego instrumentu. Muzyk zdolny pokonać najbardziej skomplikowane problemy techniczne. Charakteryzuje się doskonałym słuchem i wyczuciem rytmu.
Wirtuozeria może się łączyć z pogłębioną interpretacją, często jednak stanowi cel sam w sobie. We współczesnej kulturze muzycznej począwszy od XIX wieku, umacnia się przeświadczenie o prymacie interpretacji artystów nad wirtuozerią.
Wikipedia
(1.1) Wystąpi światowej sławy wirtuoz skrzypiec – Vadim Brodski.
Wiktionary
IPA: vʲirˈtuwɔs, AS: vʹirtuu̯os
Wiktionary
rzecz. wirtuozeria ż., wirtuozerstwo n.
:: fż. wirtuozka ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozowsko, wirtuozyjny
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) maestro, mistrz, gwiazda, koryfeusz
Wiktionary
mistrzowski poziom umiejętności w jakiejś dziedzinie; wirtuozostwo, wirtuozerstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szczególny kunszt w robieniu czegoś
Wiktionary
(1.1) Wszystkich zaskoczyła wirtuozeria tego wykonania.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) mistrzostwo, wirtuozerstwo, wirtuozostwo; przest. wirtuozja
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odznaczający się wirtuozją
Wiktionary
(1.1) Publiczność kochała jej wirtuozerskie popisy.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) wirtuozowski, wirtuozyjny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wirtuozerski
Wiktionary
(1.1) Katowiccy muzycy wirtuozersko grają jego utwory.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wirtuozerskie
Wiktionary
(1.1) Krytycy byli zaskoczeni wirtuozerskością i nowoczesnością jej wykonania.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) mistrzostwo, wirtuozowskość, wirtuozyjność
Wiktionary
mistrzowski poziom umiejętności w jakiejś dziedzinie; wirtuozostwo, wirtuozeria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. najwyższy kunszt w czymś
Wiktionary
(1.1) Jest ona koroną sonat skrzypcowych, najwdzięczniejszem tworzywem koncertowego popisu, ale zarazem odstępstwem twórczem w kierunku wirtuozerstwa.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) mistrzostwo, wirtuozeria, wirtuozostwo; przest. wirtuozja
Wiktionary
wirtuozeria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. szczególny kunszt w robieniu czegoś
Wiktionary
(1.1) Ci podobni są malarzom lub pisarzom wyrzekającym się wirtuozji; plemięemionom artystów które się modernizują; ludom wojennym podejmującym inicjatywę powszechnego rozbrojenia; rządom absolutnym które się demokratyzują, wyrzekając się twardych praw.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) wirtuozeria, wirtuozostwo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. muz. kobieta wirtuoz
Wiktionary
rzecz. wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż., wirtuozja ż., wirtuozerstwo n., wirtuozerskość ż., wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozostwo n.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozowsko, wirtuozyjny
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
mistrzowski poziom umiejętności w jakiejś dziedzinie; wirtuozeria, wirtuozerstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) najwyższy kunszt w czymś
Wiktionary
(1.1) Doprowadziłem mianowicie do prawdziwego wirtuozostwa sztukę niedowiadywania się.
(1.1) Następnie odkroiłem sobie łapkę kurzą, lecz usta moje zapomniały o pracy na widok wirtuozostwa, z jakiem mój gospodarz ogołocił szkielet kury z mięsa i wsunął je sobie między szczęki.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) mistrzostwo, wirtuozeria, wirtuozerstwo; przest. wirtuozja
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wirtuozem, dotyczący wirtuoza
Wiktionary
(1.1) Śpiewaczka ozdabiała całość elementami wirtuozowskimi, jak przystało na sopran koloraturowy.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) wirtuozerski, wirtuozyjny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) w sposób wirtuozowski, z wirtuozostwem
Wiktionary
(1.1) Bielscy muzycy wirtuozowsko wykonują jego utwory.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny
przysł. wirtuozersko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) wirtuozersko, wirtuozyjnie, po mistrzowsku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wirtuozowskie
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) mistrzostwo, wirtuozerskość, wirtuozyjność
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób wirtuozyjny, z wirtuozją
Wiktionary
(1.1) W zespole mamy też wirtuozyjnie grającą flecistkę.
(1.1) Wirtuozyjnie władający gitarą Hiszpan wystąpi w piątek na scenie centrum kultury.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko
Wiktionary
(1.1) wirtuozersko, wirtuozowsko, po mistrzowsku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest wirtuozyjne
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż.
przym. wirtuozerski, wirtuozowski, wirtuozyjny, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) mistrzostwo, wirtuozerskość, wirtuozowskość
Wiktionary
właściwy wirtuozowi; mistrzowski; wirtuozowski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzad. odznaczający się wirtuozją
Wiktionary
(1.1) Kilka wirtuozyjnych wykonań mamy na płytach w naszych zbiorach.
Wiktionary
rzecz. wirtuoz mos., wirtuozeria ż., wirtuozerskość ż., wirtuozerstwo n., wirtuozja ż., wirtuozka ż., wirtuozostwo n., wirtuozowskość ż., wirtuozyjność ż.
przym. wirtuozowski, wirtuozerski, wirtuozowsko
przysł. wirtuozersko, wirtuozowsko, wirtuozyjnie
Wiktionary
(1.1) wirtuozowski, wirtuozerski
Wiktionary
czasownik
(1.1) gw-pl|Mazury. wykarczować
Wiktionary
zdolność drobnoustrojów chorobotwórczych do wywoływania zmian chorobowych w organizmach żywych; zjadliwość drobnoustrojów
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) biol. o zarazkach, bakteriach zdolny zakazić, zainfekować
Wiktionary
rzecz. wirus mrz.
Wiktionary
(1.1) zjadliwy
Wiktionary
1. mikroorganizm nieposiadający budowy komórkowej, pasożytujący w organizmie żywym, wywołujący choroby;
2. złośliwy kod komputerowy doczepiający się do uruchomionych programów, zwykle niszczący dane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) mikrobiol. med. cząstka zakaźna, infekująca organizmy żywe, niezdolna do namnażania się poza komórką, sama niemająca struktury komórkowej;
(1.2) inform. samopowielający się program komputerowy, który przy pomocy nosiciela (np. poczty elektronicznej) wdziera się do komputera w celu zakłócania jego pracy lub niszczenia danych;
Wiktionary
Wirusy (łac. virus „trucizna, jad”) – niewielkie cząstki zakaźne infekujące wszystkie formy życia, niezdolne do namnażania się poza komórką pełniącą rolę gospodarza.
Wirusy nie mają struktury komórkowej, własnych układów metabolicznych, ani nie zawierają organelli. W związku z tym nie zalicza się ich do organizmów. Z drugiej strony do żywych istot upodabnia je zdolność do reprodukcji, posiadanie genów i podleganie ewolucji. Najprostsze wirusy są zbudowane z kwasu nukleinowego stanowiącego ich genom oraz otaczającego go płaszcza białkowego zwanego kapsydem. Zawierają jeden z dwóch kwasów nukleinowych – RNA (wirusy RNA) albo DNA (wirusy DNA), w którym zawarta jest informacja potrzebna do wytworzenia cząstek potomnych.
Wikipedia
(1.1) Oprócz jawnych chorób, wirusy wywołują często zakażenia latentne.
(1.2) Pierwszy wirus komputerowy pojawił się w internecie w roku 1988.
Wiktionary
IPA: ˈvʲirus, AS: vʹirus
Wiktionary
rzecz. wirion m., wirusowatość ż., wirusik mrz.
przym. wirusowy, wirusowaty, wirulentny
Wiktionary
antonimy.
(1.2) antywirus
hiperonimy.
(1.1) patogen
(1.2) program komputerowy
hiponimy.
(1.1) bakteriofag, ebola, HIV, retrowirus, norowirus, rotawirus, koronawirus, rinowirus
holonimy.
meronimy.
(1.1) kapsyd, nukleokapsyd, genom
pokrewne.
rzecz. wirion m., wirusowatość ż., wirusik mrz.
przym. wirusowy, wirusowaty, wirulentny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) virus
* albański: (1.1) virus m.
* amharski: (1.1) ቫይረስ m. (vayiresi)
* angielski: (1.1) virus; (1.2) virus
* arabski: (1.1) فيروس m. (fayrus)
* asturyjski: (1.1) virus m.
* azerski: (1.1) virus
* baskijski: (1.1) birus; (1.2) birus
* białoruski: (1.1) вірус m. (virus); (1.2) вірус m. (virus)
* birmański: (1.1) ဗိုင်းရပ်စ် (buing:rapc)
* bośniacki: (1.1) virus m.
* bułgarski: (1.1) вирус m.; (1.2) вирус m.
* chiński standardowy: (1.1) puprtrad|病毒. (bìngdú)
* chorwacki: (1.1) virus m.
* czeski: (1.1) virus m., vir m.; (1.2) virus m., vir m.
* duński: (1.1) virus w./n.; (1.2) virus w./n.
* esperanto: (1.1) viruso
* estoński: (1.1) viirus; (1.2) viirus
* fiński: (1.1) virus
* francuski: (1.1) virus m.; (1.2) virus informatique m., virus m.
* fryzyjski: (1.1) firus
* galicyjski: (1.1) virus m.
* gruziński: (1.1) ვირუსი (virusi)
* gudźarati: (1.1) વિષાણુ (viṣāṇu)
* haitański: (1.1) viris
* hausa: (1.1) virus m.
* hebrajski: (1.1) נגיף m. (nagif)
* hindi: (1.1) विषाणु ż. (viṣāṇu)
* hiszpański: (1.1) virus m.; (1.2) virus m.
* igbo: (1.1) vairos
* indonezyjski: (1.1) virus
* irlandzki: (1.1) víreas m.
* islandzki: (1.1) veira ż.; (1.2) tölvuveira ż.
* japoński: (1.1) ウイルス (uirusu); (1.2) コンピュータウイルス (kompyūta uirusu)
* jidysz: (1.1) ווירוס m. (wirus)
* kannada: (1.1) ವೈರಸ್ (vairas)
* kantoński: (1.1) 病毒 (beng6 duk6)
* kaszubski: (1.1) wirus m.
* kataloński: (1.1) virus m.; (1.2) virus m.
* kazachski: (1.1) вирус (vïrws)
* khmerski: (1.1) វីរុស (viiruh)
* kirgiski: (1.1) вирус (virus)
* koreański: (1.1) 바이러스 (pairŏsŭ), 병독 (pyŏngdok); (1.2) 바이러스 (pairŏsŭ)
* kornijski: (1.1) virus m.; (1.2) virus m.
* kurmandżi: (1.1) vîrûs m.
* litewski: (1.1) virusas m.
* luksemburski: (1.1) Virus
* łaciński: (1.1) virus n.
* łotewski: (1.1) vīruss m.
* macedoński: (1.1) вирус m. (virus)
* malajalam: (1.1) വൈറസ് (vaiṟas)
* malajski: (1.1) virus
* maltański: (1.1) vajrus m.
* minnan: (1.1) 病毒 (pēⁿ-to̍k)
* mongolski: (1.1) вирус (virus)
* nepalski: (1.1) विषाणु (wiṣāṇu)
* niderlandzki: (1.1) virus n.
* niemiecki: (1.1) Virus n./m.; (1.2) Computervirus n./m., Virus n./m.
* norweski (bokmål): (1.1) virus n.
* norweski (nynorsk): (1.1) virus n.
* norweski (riksmål): (1.1) virus n.
* nowogrecki: (1.1) ιός m. (iós); (1.2) ιός m. (iós)
* perski: (1.1) ویروس (virus)
* portugalski: (1.1) vírus m.
* rosyjski: (1.1) вирус m.; (1.2) вирус m.
* rumuński: (1.1) virus m.
* serbski: (1.1) вирус m. (virus)
* słowacki: (1.1) vírus m.; (1.2) vírus m.
* słoweński: (1.1) virus m.
* somalijski: (1.1) fayruus
* suahili: (1.1) virusi
* syngaleski: (1.1) වෛරස (vairasa)
* szkocki gaelicki: (1.1) bhìoras m.
* szwedzki: (1.1) virus n.; (1.2) datorvirus n., virus n.
* tadżycki: (1.1) вирус (virus)
* tagalski: (1.1) haykap
* tajski: (1.1) ไวรัส (wịrạs̄)
* telugu: (1.1) వైరస్ (vairas)
* turecki: (1.1) virüs; (1.2) virüs
* ukraiński: (1.1) вірус m. (virus); (1.2) вірус m. (virus)
* urdu: (1.1) وائرس m. (vāyras)
* uzbecki: (1.1) virus
* volapük: (1.1) virud
* walijski: (1.1) firws m.
* węgierski: (1.1) vírus
* wietnamski: (1.1) vi rút
* włoski: (1.1) virus m.
* xhosa: (1.1) intsholongwane
* zulu: (1.1) ivayirasi klasa 5/6
źródła.
== wirus (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mikrobiol. wirus
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: wirus; wirusik
SJP.pl
zdrobnienie od: wirus; wirusek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wirus
Wiktionary
(1.1) To nie wirus, lecz tylko mały wirusik.
Wiktionary
rzecz. wirus m.
Wiktionary
zabijający wirusy
SJP.pl
specjalista zajmujący się badaniem wirusów oraz wywoływanych przez nie chorób; wirolog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) med. specjalista w dziedzinie wirusologii
Wiktionary
Wirusologia, wirologia – nauka o wirusach, wiroidach i prionach; dział mikrobiologii.
Wirusologia bada ich systematykę, budowę, właściwości antygenowymi i chorobotwórcze. Opracowuje też metody izolacji, oczyszczania, namnażania i zwalczania wirusów. W celach badawczych korzysta się z mikroskopu elektronowego.
Wikipedia
(1.1) Władze Arabii Saudyjskiej podjęły próbę uciszenia wirusologa, który donosił o nowym szczepie koronawirusa wykrytym po raz pierwszy u pacjenta szpitala w Dżuddzie jesienią 2012 roku.
Wiktionary
rzecz. wirusologia ż.
przym. wirusologiczny
przysł. wirusologicznie
Wiktionary
nauka o wirusach oraz o wywoływanych przez nie chorobach; wirologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. nauka o wirusach oraz o wywoływanych przez nie chorobach;
Wiktionary
Wirusologia, wirologia – nauka o wirusach, wiroidach i prionach; dział mikrobiologii.
Wirusologia bada ich systematykę, budowę, właściwości antygenowymi i chorobotwórcze. Opracowuje też metody izolacji, oczyszczania, namnażania i zwalczania wirusów. W celach badawczych korzysta się z mikroskopu elektronowego.
Wikipedia
IPA: ˌvʲirusɔˈlɔɟja, AS: vʹirusoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. wirusolog m.
przym. wirusologiczny
przysł. wirusologicznie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z wirusologią, dotyczący wirusologii
Wiktionary
rzecz. wirusologia ż., wirusolog mos.
Wiktionary
mający niektóre właściwości wirusa; działający jak wirus
SJP.pl
choroba roślin wywoływana przez wirusy, powodująca zniekształcenie liści lub zamieranie całej rośliny
SJP.pl
o roślinach: dotknięty chorobą wirusową powodującą zniekształcenie liści
SJP.pl
1. → wirus;
2. marketing wirusowy, reklama wirusowa - działania marketingowe, dzięki którym informacje na temat firmy lub produktu rozpowszechniane są przez samych odbiorców; viral marketing
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wirusami, dotyczący wirusów
Wiktionary
(1.1) W połączeniu z kwasem askorbinowym, czyli witaminą C, zwiększa odporność organizmu na działanie bakterii i infekcje wirusowe.
(1.1) Tymczasem na trąbie Buby pojawiły się guzy, prawdopodobnie pochodzenia wirusowego.
Wiktionary
rzecz. wirus m., wirusowatość ż., zawirusowanie n.
czas. zawirusować dk.
przysł. wirusowo, wirusowaty
Wiktionary
czworoboczny dziedziniec klasztorny otoczony krużgankami, zwykle z małym ogródkiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. rel. ogród umieszczony wewnątrz murów klasztornych, często na dziedzińcu;
(1.2) archit. pałacowy ogród
Wiktionary
Wirydarz (łac. viridarium – gaj, park od viridis – zielony) – niewielki kwadratowy lub prostokątny ogród umieszczany w obrębie murów klasztornych.
Płaszczyzna jego rozplanowana była geometrycznie, a całość często otaczano arkadowymi krużgankami, pośrodku zazwyczaj umieszczając studnię, fontannę, rzeźbę lub drzewo. Element ten w architekturze przewidziany był regułą wielu średniowiecznych zakonów (benedyktynów, cystersów, kartuzów) jako nieodłączna część założenia klasztornego.
Wikipedia
(1.1) W wirydarzu klasztornym rosło drzewo oliwne.
Wiktionary
mały wirydarz
SJP.pl
Wikipedia
wystąpienie u kobiety cech somatycznych męskich w następstwie nadmiaru hormonów o działaniu androgennym; wirylizm; maskulinizacja
SJP.pl
Maskulinizacja, wirylizacja – rozwój cech fizycznych typowych dla dorosłych mężczyzn u kobiet lub młodych chłopców. Większość zmian wirylizacyjnych jest powodowana przez androgeny. Termin „wirylizacja” jest stosowany w trzech kontekstach: prenatalne zróżnicowanie płciowe, zmiany poporodowe w okresie dojrzewania mężczyzn oraz nadmierne oddziaływanie androgenów u kobiet.
Wikipedia
tulejka z cienkiego plastiku umożliwiająca odbycie stosunku pomimo braku wzwodu
SJP.pl
pojawienie się u kobiet niektórych fizycznych cech męskich (np. zarostu na twarzy), spowodowane zaburzeniami hormonalnymi; wirylizacja; maskulinizacja
SJP.pl
Maskulinizacja, wirylizacja – rozwój cech fizycznych typowych dla dorosłych mężczyzn u kobiet lub młodych chłopców. Większość zmian wirylizacyjnych jest powodowana przez androgeny. Termin „wirylizacja” jest stosowany w trzech kontekstach: prenatalne zróżnicowanie płciowe, zmiany poporodowe w okresie dojrzewania mężczyzn oraz nadmierne oddziaływanie androgenów u kobiet.
Wikipedia
głos wirylny - dawniej w prawie: głos dawany w imieniu instytucji mającej przywilej delegowania deputowanego do parlamentu
SJP.pl
pistolet samopowtarzalny skonstruowany przez Polaków, używany w latach trzydziestych i w czasie drugiej wojny światowej; vis; ViS; WiS
SJP.pl
Wis (bułg. Вис) – wieś w południowej Bułgarii, w obwodzie Chaskowo, gminie Iwajłowgrad. Według danych Narodowego Instytutu Statystycznego, 31 grudnia 2011 roku wieś liczyła 3 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wisajami, dotyczący Wisajów
Wiktionary
rzecz. Wisaj mos., Wisajka ż.
Wiktionary
jelitowy, trzewiowy; dotyczący wnętrzności
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. odnoszący się do wnętrzności
Wiktionary
(1.1) trzewiowy
Wiktionary
Interoreceptory (wisceroreceptory) – receptory znajdujące się w ścianach narządów wewnętrznych i naczyń krwionośnych. Związane są z czuciem trzewnym.
Receptory te są pobudzane przez różnego rodzaju bodźce: zmiany ciśnienia krwi, bodźce mechaniczne, czynniki chemiczne krążące we krwi lub powstające w narządach w przebiegu metabolizmu, zmiany temperatury lub zmiany ciśnienia osmotycznego.Rozróżnia się 5 typów interoreceptorów: presoreceptory, mechanoreceptory, chemoreceptory, termoreceptory oraz osmoreceptory.
Wikipedia
jeden z typów człowieka wg typologii Sheldona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od wist
Wiktionary
rzecz. wist m.
Wiktionary
[czytaj: łiskons-in] stan w USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan w północnej części Stanów Zjednoczonych;
(1.2) geogr. hydron. rzeka w Stanach Zjednoczonych, dopływ Missisipi;
Wiktionary
Wisconsin (wymowa:/wɪˈskɑːnsɪn/) – stan na północy Stanów Zjednoczonych, leżący w regionie Midwest, w Krainie Wielkich Jezior. Położony jest pomiędzy Jeziorem Górnym na północy i jeziorem Michigan na wschodzie. Na zachodzie graniczy ze stanem Minnesota, na południowym zachodzie ze stanem Iowa, na południu z Illinois, a na północnym wschodzie z Michigan.
Wikipedia
substancja kleista zawarta w owocach jemioły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) daw. wist
Wiktionary
(1.1) U okna siedzi sekretarz nad papierami; dalej nieco na lewo stolik, gdzie grają w wiska.
Wiktionary
rzecz. wist mzw./mrz.
Wiktionary
1. wieś, jezioro i rzeka w województwie zachodniopomorskim;
2. zdrobnienie od: Wisła
SJP.pl
Wisełka (niem. Neuendorf) – wieś w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin, przy drodze wojewódzkiej nr 102.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
[czytaj: łiszlista] lista rzeczy, które dana osoba chciałaby dostać w prezencie; chciejlista
SJP.pl
zdrobnienie od: Jadwiga, Wisława, Żywisława (imiona żeńskie)
SJP.pl
1. być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś;
2. swobodnie opadać ku dołowi; obwisać, zwisać;
3. o ubraniu: być zbyt luźnym, obszernym;
4. unosić się nad ziemią, utrzymywać się w powietrzu;
5. być straconym przez powieszenie;
6. potocznie: być winnym komuś pieniądze;
7. potocznie: coś komuś wisi (zwisa) - coś jest dla kogoś obojętne, zupełnie go to nie obchodzi
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) być przymocowanym do czegoś od góry
(1.2) znajdować się w powietrzu, tkwić nieruchomo nad ziemią
(1.3) umierać na szubienicy
(1.4) pot. być winnym (pieniądze itp.)
(1.5) pot. być (komuś) obojętnym
(1.6) zwieszać się w dół
(1.7) pot. być zbyt luźnym (o odzieży)
(1.8) dawać się odczuć, być odczuwalnym (o nastroju itp.); zagrażać
(1.9) środ. inform. nie wykazywać aktywności (o programie komputerowym)
Wiktionary
(1.1) Obrazek wisi nad biurkiem.
(1.1) Liście wiszą na drzewie.
(1.2) Nad miastem wisiała gruba warstwa smogu.
(1.2) Helikopter wisi nieruchomo trzydzieści metrów nad ziemią.
(1.3) Będziesz wisiał za swe zbrodnie!
(1.4) Wisisz mi jeszcze dwadzieścia złotych.
(1.5) Wisi mi, co ludzie o mnie powiedzą!
(1.6) Dzisiaj na wuefie nauczyciel znowu kazał nam wisieć na drabinkach.
(1.7) Schudłem i teraz spodnie na mnie wiszą.
(1.8) Nie spłacał kredytu i teraz wisi nad nim groźba licytacji mieszkania.
(1.9) Ten klient wisi, trzeba go zabić.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiɕɛ̇t͡ɕ, AS: vʹiśėć
Wiktionary
czas. powiesić, rozwiesić, wieszać, wywiesić, zawiesić, zawisnąć
rzecz. zawiesina ż., wiszenie n., wisior mrz., wisielec, zwis
Wiktionary
(1.1) zwisać
(1.2) unosić się
(1.3) zawisać
(1.4) zalegać
(1.5) latać
(1.6) zwisać
(1.7) zwisać
(1.8) grozić, zagrażać
Wiktionary
1. wiszące zwłoki człowieka;
2. przestarzałe: łajdak, łobuz, hultaj, nicpoń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ciało człowieka, który się powiesił albo został powieszony
(1.2) gra polegająca na odgadywaniu wyrazu poprzez podawanie liter i stopniowym rysowaniu człowieka na szubienicy w przypadku podania litery, która w danym wyrazie nie występuje
Wiktionary
Wikipedia
czas. wieszać, powiesić, wisieć ndk.
rzecz. powieszenie n., zawiesina ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: wiśnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wiśnia
Wiktionary
IPA: vʲiˈɕɛ̃nka, AS: vʹiśẽnka
Wiktionary
rzecz. wiśnia, wiśniówka
przym. wiśniowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
duży, okazały wisiorek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. spory, okazały wisiorek
Wiktionary
(1.1) Główną ozdobą naszyjnika jest wisior wykonany ręcznie z miedzianej blachy. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˈvʲiɕɔr, AS: vʹiśor
Wiktionary
rzecz. wisiorek
czas. wisieć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: wisior
(1.2) jubil. drobna biżuteria noszona na szyi
Wiktionary
rzecz. wisior m.
Wiktionary
dawniej: wist (gra w karty)
SJP.pl
dawniej: piszczeć, skrzeczeć, kwiczeć; wiszczeć
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przest. iskać
(1.2) slang. przeszukać kieszenie przez policję
Wiktionary
(1.1) Zbyszko wiska pióra dla Danusi.
(1.2) To samo wkurwienie, gdy pies na klatce cię wiska
Wiktionary
rodzaj gryzoni z rodziny szynszylowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Lagostomus maximus|ref=tak., południowoamerykański gryzoń spokrewniony z szynszylą, szkodnik pastwisk;
Wiktionary
Wiskacza (Lagidium) – rodzaj ssaków z rodziny szynszylowatych (Chinchillidae).
Wikipedia
IPA: vʲiˈskat͡ʃa, AS: vʹiskača
Wiktionary
kryształ nitkowy, bardzo cienki monokryształ
SJP.pl
→ Wizna (lokalnie); wizeński
SJP.pl
Wikipedia
→ Wiskitki; wiskitecki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wiskitkami, dotyczący Wiskitek
Wiktionary
rzecz. Wiskitki nmos.
Wiktionary
mieszkaniec Wiskitek (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wiskitek (miasta w Polsce)
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim;
(1.2) geogr. adm. gmina z siedzibą w Wiskitkach (1.1);
Wiktionary
Wiskitki – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie żyrardowskim, w gminie Wiskitki nad Pisią Gągoliną. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Wiskitki. Administracyjnie ma status sołectwa. Leżą 4 km od Żyrardowa, przy węźle autostrady A2 z drogą krajową nr 50.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Janek i mieszkam w Wiskitkach od urodzenia.
Wiktionary
rzecz. wiskitczanin m., wiskitczanka ż.
przym. wiskicki, podwiskicki
Wiktionary
Wiskitno – (niem. Steinmeiler) wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo.
Wikipedia
przyrząd mierzący lepkość cieczy i zapisujący wynik
SJP.pl
1. gęsta, lepka, ciągliwa ciecz używana głównie do produkcji włókien sztucznych;
2. włókno wyprodukowane z wiskozy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. gęsta, lepka substancja pozyskiwana w wyniku chemicznej obróbki celulozy, używana głównie do produkcji włókien sztucznych i celofanu
(1.2) włók. włókno wyprodukowane z wiskozy (1.1)
(1.3) włók. tkanina z wiskozy (1.2)
(1.4) fiz. fizyczna właściwość płynów określająca siły tarcia wewnętrznego między poruszającymi się względem siebie warstwami cieczy lub gazów
(1.5) pot. mot. sprzęgło, w którym obracający się element wprawia w ruch drugi element za pośrednictwem cieczy o dużej lepkości
Wiktionary
Wikipedia
przym. wiskozowy
Wiktionary
(1.4) lepkość
Wiktionary
zagęszczacz
SJP.pl
w psychologii: trudność oderwania myśli od raz poruszonego problemu
SJP.pl
psych. typ atletyków, powolnych, zrównoważonych, dobrodusznych, pedantycznych, skłonnych do sporadycznych wybuchów gniewu
SJP.pl
→ wiskoza; wiskotyczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) wytworzony z wiskozy
(1.2) związany z wiskozą, dotyczący wiskozy
Wiktionary
rzecz. wiskoza ż.
Wiktionary
przyrząd do pomiaru lepkości cieczy; lepkościomierz
SJP.pl
Wiskozymetr, lepkościomierz – przyrząd pomiarowy służący do pomiaru lepkości płynów (głównie cieczy).
Lepkościomierze kapilarne wyznaczają lepkość na podstawie czasu przepływu określonej ilości płynu przez odpowiednio skalibrowane rurki kapilarne pod działaniem znanej różnicy ciśnień. Na takiej zasadzie działają m.in. przyrządy służące do wyznaczania lepkości kinematycznej olejów: lepkościomierze Ubbelohdego, Ostwalda i Pinkiewicza.
Wikipedia
dział chemii zajmujący się lepkością
SJP.pl
związany z wiskozymetrią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od wiślak
Wiktionary
rzecz. wiślak m.
Wiktionary
zawodniczka klubu sportowego Wisła Kraków
SJP.pl
potocznie: piłkarz z klubu Wisła Kraków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. pot. zawodnik klubu sportowego „Wisła”
(1.2) środ. kibic klubu sportowego „Wisła”
Wiktionary
rzecz. Wisła ż., wiślanka ż., Wisłok m., Wisłoka ż., wiślanin m., wiślisko n., Wiślisko n., Wisełka ż.
:: zdrobn. wiślaczek m.
przym. nadwiślański, wiślany, wiślny
Wiktionary
mieszkaniec Wisły
SJP.pl
Wiślanie – plemię zachodniosłowiańskie z grupy plemion lechickich zamieszkujące we wczesnym średniowieczu tereny w dorzeczu górnej Wisły.
Wikipedia
mieszkaniec Wisły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek plemięemienia zachodniosłowiańskiego zamieszkującego we wczesnym średniowieczu dorzecze górnej Wisły;
Wiktionary
(1.1) Przypuszcza się, że głównym grodem Wiślan był Kraków.
Wiktionary
rzecz. Wisła ż.
przym. wiślany, wiślański
Wiktionary
mieszkanka Wisły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wisły
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Wisła ż.
:: fm. wiślanin mos.
przym. wiślański
Wiktionary
1. przymiotnik od: Wisła (największa rzeka w Polsce); wiślany;
2. przymiotnik od: Wisła (miasto nad rzeką o tej samej nazwie)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Wisła, związany z miastem Wisła
Wiktionary
(1.1) Spaceruję po wiślańskim rynku.
Wiktionary
rzecz. Wiślanin mos., Wisła ż., wiślanin mos., wiślanka ż.
Wiktionary
→ Wisła (największa rzeka w Polsce); wiślański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wisłą, dotyczący Wisły
Wiktionary
Wiślany (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Wiszlónë) – część wsi Parchowo w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Parchowo, na zachodnim skraju Pojezierza Kaszubskiego.
W latach 1975–1998 Wiślany administracyjnie należały do województwa słupskiego.
Wikipedia
(1.1) Widok na łachę wiślaną, a przed parkiem - na Warszawę był przebajeczny.
Wiktionary
przym. wiślny
rzecz. Wiślanin mos., wiślisko n., Wisła ż., Wisłoujście n., wiślak mos.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim;
(1.2) geogr. wieś w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim;
Wiktionary
Wiślica – miasto w Polsce, położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, siedziba gminy Wiślica.
Prawa miejskie uzyskała w 1326, utraciła je w 1870 r. Status miasta odzyskała z dniem 1 stycznia 2018, stając się ludnościowo najmniejszym miastem Polski z 503 mieszkańcami, wypierając dotychczasowe Wyśmierzyce (920 mieszkańców w 2016 roku) o 45%. Dla porównania Kozy, największa pod względem ludności wieś Polski, liczy 12 529 mieszkańców (31 grudnia 2013). 1 stycznia 2019, pobliski Opatowiec odzyskując prawa miejskie stał się najmniejszym miastem Polski z 338 mieszkańcami, wypierając Wiślicę po zaledwie jednym roku posiadania tego tytułu.
Wikipedia
(1.1) Książę Kazimierz wyznaczył Wiślicę na główną siedzibę swojego dworu.
(1.2) Geograficznie wieś Wiślica leży w regionie Doliny Górnej Wisły.
Wiktionary
przym. wiślicki
Wiktionary
przymiotnik od: Wiślica
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Wiślicy, związany z Wiślicą, pochodzący z Wiślicy
Wiktionary
(1.1) Ufundował organy do wiślickiej kolegiaty.
Wiktionary
rzecz. Wiślica ż.
przym. wiślny
Wiktionary
statuty wiślicko-piotrkowskie - dokonana w Polsce za panowania Kazimierza Wielkiego kodyfikacja prawa
SJP.pl
mieszkaniec Wiślicy (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Wiślicy (miasta w Polsce)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wiślina (kaszub.Wislënô, niem. Hochzeit) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański na obszarze Żuław Gdańskich przy drodze wojewódzkiej nr 226.
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gdańskim województwa pomorskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) starorzecze, dawne koryto Wisły
Wiktionary
rzecz. wiślak mos., Wisła ż.
przym. wiślany, wiślny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przest. wiślany
Wiktionary
IPA: ˈvʲiɕl̥nɨ, AS: vʹiśl̦ny
Wiktionary
rzecz. Wisła ż., Wisłok m., Wisełka ż., wiślak mos., wiślisko n.
przym. wiślany, wisłocki, wiślicki, wisełkowy
Wiktionary
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto portowe w Niemczech, położone nad Morzem Bałtyckim;
Wiktionary
Wismar – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, siedziba powiatu Nordwestmecklenburg; port nad Morzem Bałtyckim. Liczba mieszkańców: 44 tys. (2008).
Stare miasto Wismaru jest wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Wikipedia
IPA: ˈvɪsmaʁ
Wiktionary
przym. wismarski
Wiktionary
(1.1) daw. Wyszomierz
Wiktionary
przymiotnik od: Wismar
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Wismarem, dotyczący Wismaru
Wiktionary
rzecz. Wismar mrz.
Wiktionary
1. drzewo lub krzew z rodziny różowatych (Cerasus), w Polsce występuje dziko w trzech gatunkach
2. jadalny owoc uprawnej odmiany tej rośliny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Cerasus|Mill.|ref=tak., rodzaj roślin należący do rodziny różowatych;
(1.2) spoż. owoce wiśni (1.1)
(1.3) uczn. ktoś niekoleżeński
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rosła wiśnia w królewskim ogrodzie, król ją ujrzał o słońca zachodzie.
(1.2) Madzia zaczerwieniła się jak najczerwieńsza wiśnia.
(1.3) Ale z ciebie wiśnia!
Wiktionary
IPA: ˈvʲiɕɲa, AS: vʹiśńa
Wiktionary
rzecz. wiśniówka ż.
:: zdrobn. wisienka ż.
przym. wiśniowy
Wiktionary
(1.3) świnia
Wiktionary
zdrobnienie od: wiśniak
SJP.pl
wódka z wiśni, nalewka wiśniowa
SJP.pl
przymiotnik od: Wiśnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz;
(1.2) geogr. toponim, nazwa części szeregu miejscowości w Polsce
(1.3) pot. geogr. Nowy Wiśnicz
(1.4) pot. geogr. Stary Wiśnicz
(1.5) pot. geogr. Wiśnicz Mały
Wiktionary
Wiśnicz – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
(1.1) Przy szosie do Wiśnicza kobieta sprzedawała grzyby.
Wiktionary
rzecz. wiśniczanin mos., wiśniczanka ż.
przym. wiśnicki
Wiktionary
mieszkaniec Nowego Wiśnicza (miasta w Polsce); nowowiśniczanin
SJP.pl
mieszkanka Nowego Wiśnicza (miasta w Polsce); nowowiśniczanka
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Wiśniew, Wiśniewo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 2256;
Wiktionary
Wiśniewski (forma żeńska: Wiśniewska, liczba mnoga: Wiśniewscy) – trzecie pod względem popularności nazwisko w Polsce. Według bazy PESEL 22 stycznia 2025 roku nazwisko to nosiło 54 420 Polek i 53 380 Polaków. Łącznie nazwisko to nosiło 107 800 obywateli Polski.
Wikipedia
(1.1) Wiśniewski porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
Wiktionary
zdrobnienie od: wiśniówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: wiśniówka
Wiktionary
(1.1) Może napijemy się wiśnióweczki?
Wiktionary
IPA: ˌvʲiɕɲuˈvɛt͡ʃka, AS: vʹiśńuvečka
Wiktionary
zob. wiśniówka.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wiśniowieccy – magnacki ród książęcy, pieczętujący się herbem Korybut, z którego pochodził król Polski i wielki książę litewski Michał Korybut Wiśniowiecki.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. zwykle słodki napój alkoholowy, zwykle nalewka, z wiśni;
(1.2) pot. spoż. wódka o smaku wiśniowym, czasem zawierająca ekstrakt z owocu wiśni
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) […] dolewał mu wciąż do kieliszka doskonałej wiśniówki […]
(1.2) Zaraz będziemy mieli gości, wskocz do monopolowego po butelkę wiśniówki.
Wiktionary
IPA: vʲiɕˈɲufka, AS: vʹiśńufka
Wiktionary
rzecz. wiśnia ż., wiśniak m., wisienka ż.
:: zdrobn. wiśnióweczka ż.
przym. wiśniowy
przysł. wiśniowo
Wiktionary
(1.2) cherry brandy
Wiktionary
brunatny o wiśniowym odcieniu
SJP.pl
czerwony o odcieniu wiśniowym
SJP.pl
przymiotnik od: Wiśniowa, Wiśniów
SJP.pl
Wikipedia
1. dotyczący wiśni (drzewa lub krzewu), wykonany z drewna wiśni itp.;
2. zrobiony z owoców wiśni, mający smak wiśni, zapach wiśni;
3. mający kolor dojrzałych owoców wiśni, ciemnoczerwony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący wiśni, złożony z drzew wiśni, wykonany z drewna wiśni
(1.2) zrobiony z owoców wiśni, o smaku owoców wiśni
(1.3) mający kolor dojrzałych owoców wiśni
Wiktionary
Wiśnix, również Wiśnia i Wiśniowy, właściwie Łukasz Wiśniewski (ur. 1979 w Poznaniu) – polski raper i autor tekstów znany z działalności w grupie Ski Skład oraz jako hypeman zespołu Slums Attack. Prowadził również karierę solową.
Wikipedia
IPA: vʲiɕˈɲɔvɨ, AS: vʹiśńovy
Wiktionary
rzecz. wiśniówka ż., wiśnia ż., wisienka ż.
przysł. wiśniowo
Wiktionary
(1.3) ciemnoczerwony
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wisówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Cielądz.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bielskim ziemi rawskiej województwa rawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
nazwisko (patronimicum)
SJP.pl
rodzaj gry w karty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. rodzaj gry w karty;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) karc. zagrywka w brydżu;
(2.2) karc. deklaracja gry ze zobowiązaniem do wzięcia lew
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) daw. wisek, zdrobn. wiścik
(2.1-2) zdrobn. wiścik
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. wiścik mrz., wisek mzw.
czas. wistować
przym. wistowy
frazeologia.
etymologia. etym|ang|whist.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) whist
* esperanto: (1.1) visto
* niemiecki: (1.1) Whist n.; (2.1) (erstes) Ausspiel n.
* nowogrecki: (1.1) ουίστ n.
* włoski: (1.1) whist m.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: vʲist, AS: vʹist
Wiktionary
rzecz. wiścik mrz., wisek mzw.
czas. wistować
przym. wistowy
Wiktionary
(1.1) daw. wisek, zdrobn. wiścik
(2.1-2) zdrobn. wiścik
Wiktionary
okrzyk popędzający konia
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) komenda dla konia w zaprzęgu do jazdy w lewo
Wiktionary
dawniej: łączyć, zespalać z istotą czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
drzewiaste pnącze z rodziny bobowatych; glicynia; wisteria; słodlin
SJP.pl
drzewiaste pnącze z rodziny bobowatych; glicynia; wistaria; słodlin
SJP.pl
Glicynia, słodlin, wisteria (Wisteria Nutt.) – rodzaj rośliny z rodziny bobowatych. Obejmuje cztery gatunki, z których jeden występuje we wschodniej Ameryce Północnej (W. frutescens), jeden w Japonii (glicynia japońska W. floribunda), a pozostałe dwa w Chinach, przy czym w niektórych ujęciach są one rozdzielane w sumie na cztery gatunki. Są to liany występujące w lasach i zaroślach, zarówno na terenach skalistych, jak i nad rzekami.
Wikipedia
1. w brydżu: rozpocząć wyjściem rozgrywkę;
2. w preferansie: zadeklarować podczas licytacji wzięcie określonej liczby lew
SJP.pl
1. w brydżu: rozpoczynać wyjściem rozgrywkę;
2. w preferansie: deklarować podczas licytacji wzięcie określonej liczby lew;
3. dawniej: grać w wista
SJP.pl
przymiotnik od: wist
SJP.pl
sztuczne włókno celulozowe, podobne do bawełny
SJP.pl
sztuczne tworzywo używane do wyrobu przedmiotów galanteryjnych
SJP.pl
urwis, łobuz, psotnik
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wisz (niem. Wischau) – nieistniejąca miejscowość w woj. dolnośląskim położona niegdyś między wsiami Jutrzyna i Kolnica, dzisiaj bagniska i lasek nad rzeką Gnojna o tej samej nazwie.
Wikipedia
1. być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś;
2. swobodnie opadać ku dołowi; obwisać, zwisać;
3. o ubraniu: być zbyt luźnym, obszernym;
4. unosić się nad ziemią, utrzymywać się w powietrzu;
5. być straconym przez powieszenie;
6. potocznie: być winnym komuś pieniądze;
7. potocznie: coś komuś wisi (zwisa) - coś jest dla kogoś obojętne, zupełnie go to nie obchodzi
SJP.pl
1. roślina czepna; gęste, splątane zarośle
2. przestarzale: skała, urwisko
SJP.pl
Wiszar – pło paprociowo-trzcinowe, torfowisko wiszące, występuje w obszarach źródliskowych. Torfowisko wiszące – soczewkowate torfowisko źródliskowe, położone na stromym zboczu, silnie uwodnione dzięki utrzymywaniu wody przez torf i stałemu dopływowi ze źródła.
Wikipedia
dawniej, dziś regionalnie: piszczeć, skrzeczeć, kwiczeć
SJP.pl
czasownik
(1.1) białystok. krzyczeć, piszczeć, wrzeszczeć
Wiktionary
(1.1) Przestań wiszczeć!
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|wisieć.
Wiktionary
IPA: vʲiˈʃɛ̃ɲɛ, AS: vʹišẽńe
Wiktionary
czas. wisieć, wieszać
rzecz. zawiesina ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Wisznia Mała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) plast. narzędzie do rozcierania zmiękczania kreski rysunku wykonane np. z ciasno zrolowanego i zaostrzonego papieru;
(1.2) łow. pręt do czyszczenia lufy broni palnej
Wiktionary
Wiszer (wiszor) – narzędzie służące do osłabiania, zmiękczania i rozmazywania kreski w rysunku węglem, pastelem lub kredą, pozwalając na uzyskanie efektu zamglenia lub rozmycia. Służy także do mieszania kolorów w rysunku kolorowym. Najczęściej jest to łopatka lub pałeczka z miękką, filcową końcówką.
Wikipedia
(1.1) Wykorzystaj wiszer i sproszkowany węgiel drzewny do narysowania subtelnego, zamglonego widoku miasta lub portu.
Wiktionary
rzecz. wiszor m., wieszerowanie n.
czas. wiszerować ndk.
Wiktionary
(1.1) wiszor
(1.2) wycior
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, w Kraju Permskim, lewy dopływ Kamy;
Wiktionary
Wiszera (ros. Вишера) – rzeka w Rosji, w Kraju Permskim. Lewy dopływ Kamy, wpada do Zatoki Wiszerskiej Zbiornika Kamskiego.Długość 415 km, powierzchni zlewni 31 200 km², średnia wysokość zlewni 317 m.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka we wschodniej Polsce i na zachodniej Ukrainie, gdzie znajdują się jej źródła, prawy dopływ Sanu;
Wiktionary
3 cieki w Polsce:
miejscowość w Polsce
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wisznice (biał. Вішніцы) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Wisznice. Wisznice leżą przy drodze krajowej nr 63 i drogach wojewódzkich nr 812 i nr 815. Przez miejscowość przepływa Zielawa, rzeka dorzecza Bugu, dopływ Krzny.
Wikipedia
przymiotnik od: Wisznice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
w mitologii indyjskiej: bóg, w "Wedzie" towarzysz i sojusznik Indry, przemierzający świat trzema krokami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) rel. jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu
Wiktionary
Wisznu (sanskryt i hindi: विष्णु, IAST: Viṣṇu) – jeden z najpopularniejszych dewów w hinduizmie, jedyny hinduski bóg czczony w wisznuizmie (największym wyznaniu hinduistycznym). Jeden z Trimurti (trójcy hinduistycznej) tworzonej wraz z Brahmą i Śiwą. Symbolizuje utrzymujący aspekt boga, najczęściej identyfikowany z dwoma swoimi awatarami: Kryszną i Ramą.
Wikipedia
(1.1) Gdy „zło sięga nieba", Wisznu staje się ziemskim awatarem. Obok oficjalnej listy awatarów istnieją wierzenia nieortodoksyjne. Za awatar Boga uważano często Gandhiego.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiʃnu, AS: vʹišnu
Wiktionary
jeden z głównych kultów w hinduizmie
SJP.pl
Wisznuizm (nazywany przez wielu wyznawców waisznawizmem (ew. wajsznawizmem) od oryginalnej nazwy sanskryckiej) – gałąź hinduizmu, w której Wisznu lub jeden z jego awatarów wielbiony jest jako najwyższy Bóg. Najpopularniejszą religią wisznuicką jest krysznaizm.
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych
SJP.pl
Wiszogronowiec (Unonopsis R.E.Fr.) – rodzaj roślin z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się 48 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy kolejne 3 taksony mają status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych). Występuje naturalnie w klimacie tropikalnym obu Ameryk. Gatunkiem typowym jest U. angustifolia (Benth.) R.E.Fr.
Wikipedia
1. dawniej: szczotka do czyszczenia lufy armatniej lub karabinowej po wystrzale; wycior;
2. zwinięty kawałek skóry, irchy lub papieru, służący do rozcierania na rysunku kredki, ołówka, węgla lub pasteli; fiszorek
SJP.pl
zwinięty kawałek skóry, irchy lub papieru, służący do rozcierania na rysunku kredki, ołówka, węgla lub pasteli; wiszor; fiszorek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wiszowaty – nazwisko używane w Polsce.Na początku lat 90. XX wieku nosiło je w Polsce 1067 pełnoletnich osób. Najwięcej w dawnym woj. białostockim (252 osoby), łomżyńskim (204 osób) i suwalskim (145 osób).
Wikipedia
przymiotnik od: Wisztyniec
SJP.pl
1. rzeka w Polsce;
2. miasto w Polsce;
3. nazwa wielu polskich klubów sportowych (np. Wisła Kraków, Wisła Płock)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Polsce;
(1.2) geogr. miasto w Polsce;
(1.3) pot. sport. nazwa kilku polskich klubów sportowych
(1.4) rzad. imię|polski|ż.;
(1.5) geogr. toponim, składnik nazw kilku miejscowości i rzek w Polsce
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wisła przepływa przez Kraków i Warszawę.
(1.2) W Wiśle znajduje się szesnaście wyciągów narciarskich.
(1.3) Wisła wiele razy zdobyła mistrzostwo Polski.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiswa, AS: vʹisu̯a
Wiktionary
rzecz. wiślak m., wiślanka ż., Wisłok m., Wisłoka ż., wiślanin nmos., Wiślisko n., Powiśle n.
:: zdrobn. Wisełka ż.
przym. nadwiślański, przywiślański, wiślany, wiślny, wiślański
Wiktionary
(1.1) poet. Królowa Polskich Rzek
(1.3) pot. Biała Gwiazda
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wisław – staropolskie imię męskie, złożone ze skróconego członu Wit- („pan, władca”), i -sław („sława”). Mogło ono mieć charakter życzący i oznaczać „tego, który będzie sławnym panem”. Formą pełniejszą tego imienia jest Witosław.
Żeńska forma: Wisława
Wisław imieniny obchodzi 7 czerwca i 15 czerwca.
Znane osoby noszące imię Wisław:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wisława – słowiańskie imię żeńskie, będące skróconą formą imienia Witosława albo Wojsława. Poświadczone od 1273 roku jako Wisława ||Wysława. Żeński odpowiednik imienia Wisław.
Wisława imieniny obchodzi 22 maja i 15 czerwca.
Znane osoby noszące to imię:
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Wisława i jestem krakowską kwieciarką.
Wiktionary
IPA: vʲisˈwava, AS: vʹisu̯ava
Wiktionary
rzecz. Witosława ż., Wojsława ż.
:: forma męska Wisław m.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wisławy lub z nią związany
SJP.pl
Wisław z małżonką; Wisławowie
SJP.pl
Wisław z małżonką; Wisławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Wisława lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Wisłok, Wisłoka
SJP.pl
Osoby o nazwisku Wisłocki:
Wikipedia
rzeka w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w południowo-wschodniej Polsce, lewobrzeżny dopływ Sanu;
Wiktionary
Wisłok – rzeka w południowo-wschodniej Polsce, lewy dopływ Sanu, o długości 228 km i powierzchni dorzecze 3528 km².
Wikipedia
(1.1) Na obszarze Wisłoki uderza nas fakt inny; całą tę okolicę, którą obszar Wisłoki, Ropy, Jasły, Jasełki i średniego Wisłoka zajmuje, osiedli tak zwani Głuchoniemcy od dołów Sanockich począwszy, to jest od okolicy Komborni, Haczowa, Trześniowa aż po Grybowski dział.
Wiktionary
IPA: ˈvʲiswɔk, AS: vʹisu̯ok
Wiktionary
rzecz. Wisłoka ż., Wisła ż., wiślak mos.
przym. wisłocki, wiślny
Wiktionary
rzeka w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. rzeka w południowo-wschodniej Polsce, prawobrzeżny dopływ Wisły;
Wiktionary
Wisłoka – rzeka w południowo-wschodniej Polsce, prawy dopływ górnej Wisły. Długość rzeki wynosi 164 km, a powierzchnia dorzecza 4110 km².
Wikipedia
(1.1) Na obszarze Wisłoki uderza nas fakt inny; całą tę okolicę, którą obszar Wisłoki, Ropy, Jasły, Jasełki i średniego Wisłoka zajmuje, osiedli tak zwani Głuchoniemcy od dołów Sanockich począwszy, to jest od okolicy Komborni, Haczowa, Trześniowa aż po Grybowski dział.
Wiktionary
IPA: vʲisˈwɔka, AS: vʹisu̯oka
Wiktionary
rzecz. Wisłok m., Wisła ż., wiślak mos.
przym. wisłocki
Wiktionary
ciąg ulic w Warszawie
SJP.pl
Wisłostrada – trasa szybkiego ruchu wzdłuż lewego brzegu Wisły w Warszawie.
Trasa, w którą włączono istniejące ulice, powstała w latach 1972–1975. Biegnie od ul. Pułkowej na północy do ul. Przyczółkowej na południu.
Wikipedia
twierdza w Gdańsku
SJP.pl
Wisłoujście (kaszb. Minda, niem. Weichselmünde, dawniej Münde) – niezamieszkany obszar przemysłowy w Gdańsku, wchodzący w skład osiedla administracyjnego Przeróbka, na Wyspie Portowej, nad Martwą Wisłą. Znajduje się tu zachowana zabytkowa Twierdza Wisłoujście.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
w gwarze przestępczej (więziennej): ręka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. rzeka w północnej Bułgarii;
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) W ikonografii św. Wit przedstawiany jest jako młodzieniec w krótkiej tunice, z kotłem, w którym doznawał mąk.
Wiktionary
IPA: vʲit, AS: vʹit
Wiktionary
rzecz. Witowa ż.
:: zdrobn. Witek m.
przym. Witowy, wicki
Wiktionary
skrót
(1.1) = witamina
Wiktionary
(1.1) Jedną z najważniejszych witamin wspomagających odporność jest wit. A występująca m.in. w marchewce i jabłkach.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== wit. (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = witness → świadek
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
reagować w określony sposób przy spotkaniu kogoś, na widok czegoś
SJP.pl
Beta (wita, stgr. βῆτα, nw.gr. βήτα, pisana Ββ lub ϐ) – druga litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznaczała liczbę 2.Beta pochodzi od litery alfabetu fenickiego bet . Od bety pochodzą łacińskie B i cyrylickie Б i В.
Wikipedia
reagować w określony sposób przy spotkaniu kogoś, na widok czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pozdrowić kogoś na początku spotkania; okazać swoje uczucia w związku z czyimś przybyciem, odwiedzinami, spotkaniem kogoś
(1.2) reagować w jakiś sposób na czyjeś przybycie lub inne zdarzenie
czasownik zwrotny niedokonany witać się
(2.1) składać sobie wzajemne przywitanie
Wiktionary
(1.1) Witam państwa w popołudniowej audycji - przywitał się redaktor.
Wiktionary
IPA: ˈvʲitat͡ɕ, AS: vʹitać
Wiktionary
rzecz. powitanie n., witacz mrz., witaczka ż., witanie n.
czas. przywitać dk.
przym. powitalny
wykrz. witaj, witam
Wiktionary
antonimy.
(1.1) żegnać
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. powitanie n., witacz mrz., witaczka ż., witanie n.
czas. przywitać dk.
przym. powitalny
wykrz. witaj, witam
frazeologia.
już być w ogródku, już witać się z gąską • witaj w klubie
etymologia. etym|prasł|*vitati., etym|prasł|*vitajǫ. → podejmować gościnnie
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) welcome, greet
* arabski: (1.1) مرحبا, رحب
* białoruski: (1.1) вітаць; (2.1) вітацца
* chiński standardowy: (1.1) 欢迎 (huānyíng); (1.2) 欢迎 (huānyíng)
* czeski: (1.1) vítat
* dolnołużycki: (1.1) witaś
* esperanto: (1.1) saluti; (1.2) saluti
* francuski: (1.1) saluer
* górnołużycki: (1.1) witać
* hawajski: (1.1) aloha, oha
* hiszpański: (1.1) saludar
* islandzki: (1.1) heilsa, fagna, taka við; (2.1) heilsast
* japoński: (1.1) あいさつする
* jidysz: (1.1) געבן / אָפּשטעקן שלום־עליכם (gebn / opsztekn szolem-alejchem); (2.1) געבן אַ גוט־מאָרגן (gebn a gut-morgn)
* niemiecki: (1.1) begrüßen; (2.1) sich begrüßen
* nowogrecki: (1.1) χαιρετώ, καλωσορίζω
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|witać. ,. PJM|do widzenia, witać, dzień dobry.}}
* rosyjski: (1.1) приветствовать; (2.1) здороваться
* szwedzki: (1.1) hälsa på, välkomna; (2.1) hälsa på varandra
* ukraiński: (1.1) вітати
* wilamowski: (1.1); bygrisa; (2.1); bygrisa
* włoski: (1.1) salutare
źródła.
== witać (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) witać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przydrożna konstrukcja z nazwą miasta, regionu, gminy itp., zwykle z napisem powitalnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przydrożna trwała konstrukcja przy wjeździe na obszar gminy, miasta itp. witająca podróżnych;
(1.2) folk. okazjonalna słomiana konstrukcja ustawiana przez mieszkańców podczas dożynek
Wiktionary
Witacz – znak ustawiany przy wjeździe do miejscowości, jednostki administracyjnej, regionu czy państwa w celu powitania przyjeżdżających osób.
Na tego typu znakach często umieszcza się hasło reklamowe, herb, logo, informacje o lokalnych atrakcjach turystycznych, liczbie mieszkańców, miastach partnerskich i tym podobne. Zdarza się, że projekt witacza zostaje wyłoniony na zasadzie konkursu, jak miało to miejsce między innymi w województwie zachodniopomorskim, Łodzi czy Bydgoszczy.
Wikipedia
(1.1) Miasto ustawiło nowy witacz przy drodze od Mikołowa.
(1.2) Ktoś podpalił witacz dożynkowy przy samej remizie.
Wiktionary
rzecz. przywitanie n., witaczka ż., witanie n.
czas. powitać, przywitać dk., witać ndk.
przym. powitalny
wykrz. witaj, witam, powitać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. przywitanie, witanie się
Wiktionary
rzecz. przywitanie n., witacz mrz., witanie n.
czas. powitać, przywitać dk., witać ndk.
przym. powitalny
wykrz. witaj, witam, powitać
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) zwrot używany jako powitanie
forma czasownika.
(2.1) rozk. 2 os. lp. zob. witać.
Wiktionary
(1.1) Witaj, Jurku! Jak ci się spało?
(1.1) Nad wejściem powiesili napis: „Witaj, szkoło!”.
Wiktionary
rzecz. witacz mrz., witaczka ż., witanie n., powitanie n.
czas. witać ndk., powitać dk.
wykrz. witam, powitać
Wiktionary
(1.1) hej, dzień dobry, cześć, czołem, serwus, pot. siema
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rosyjskie imię męskie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Witalis – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „życiowy, zdolny do życia” (vitalis) i wyrażało życzenie rodziców, żeby dziecko się dobrze chowało. Patronem imienia jest m.in. św. Witalis, męczennik, zm. ok. 300.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zwolennik witalizmu
Wiktionary
rzecz. witalizm m.
:: fż. witalistka
przym. witalistyczny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwolenniczka witalizmu
Wiktionary
rzecz. witalizm m.
:: fm. witalista mos.
Wiktionary
koncepcja filozoficzna zakładająca istnienie w organizmach żywych niematerialnej, siły życiowej, która kieruje procesami życiowymi i decyduje o ich przebiegu
SJP.pl
Witalizm – hipoteza biologiczna zakładająca, że w zjawiskach życiowych są obecne siły witalne (niematerialne, niefizyczne – łac. vis vitalis, fr. élan vital), a fizykochemiczny opis organizmów jest niewyczerpujący.
Wikipedia
zwiększać witalność, odmładzać
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: witalnie
SJP.pl
motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest witalne, pełne energii życiowej
Wiktionary
IPA: vʲiˈtalnɔɕt͡ɕ, AS: vʹitalność
Wiktionary
przym. witalny
Wiktionary
(1.1) żywotność
Wiktionary
obdarzony siłą żywotną, życiowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący życia i jego procesów
(1.2) pełen sił życiowych
Wiktionary
rzecz. witalność ż.
przysł. witalnie
Wiktionary
reagować w określony sposób przy spotkaniu kogoś, na widok czegoś
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) zwrot używany jako powitanie
forma czasownika.
(2.1) 1. os. lp. ter. od: witać
Wiktionary
(1.1) Witam, Pana, Panie Jareczku!
Wiktionary
rzecz. przywitanie n., witacz mrz., witaczka ż., witanie n.
czas. powitać, przywitać dk., witać ndk.
przym. powitalny
wykrz. witaj, powitać
Wiktionary
(1.1) dzień dobry
Wiktionary
organiczny związek chemiczny niezbędny do prawidłowego przebiegu procesów życiowych zachodzących w organizmie, występujący głównie w pożywieniu, biorący udział w regulacji metabolizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. biol. chem. związek organiczny niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu żywego;
Wiktionary
Witaminy – grupa organicznych związków chemicznych o różnorodnej budowie, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania żywego organizmu, mimo że nie stanowią dla niego źródła energii ani budulca dla komórek. Mogą być pochodzenia naturalnego lub otrzymywane syntetycznie. Witaminy są egzogenne (organizm ich nie syntezuje lub nie syntetyzuje ich wystarczająco), w związku z czym muszą być dostarczane z pokarmem (najczęściej w postaci prowitamin). Przeciwne działanie do witamin wykazują antywitaminy.
Wikipedia
(1.1) Mleko owsiane zwykle robi się z owsa, wody i oleju słonecznikowego, ale można je też wzbogacić wapniem, wanilią i witaminami.
Wiktionary
IPA: ˌvʲitãˈmʲĩna, AS: vʹitãmʹĩna
Wiktionary
rzecz. witaminizowanie n., witaminizacja ż.
:: zdrobn. witaminka ż.
czas. witaminizować ndk.
przym. witaminowy
Wiktionary
dodanie naturalnych bądź syntetycznych preparatów witamin do produktów spożywczych, kasz i kosmetyków w celu ich wzbogacenia
SJP.pl
zdrobnienie od: witamina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: witamina
Wiktionary
rzecz. witamina ż.
Wiktionary
specjalista w zakresie witaminologii
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z witaminologią, dotyczący witaminologii
Wiktionary
rzecz. witaminologia ż.
Wiktionary
rzadko: uporczywa skłonność do profilaktycznego stosowania witamin, mogąca prowadzić do chorób
SJP.pl
rzadko: odpowiednie stosowanie witamin w profilaktyce i leczeniu chorób; kuracja witaminowa
SJP.pl
przymiotnik od: witamina
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z witaminami
(1.2) zawierający witaminy
Wiktionary
(1.2) Na obiad - syty, gorący posiłek lub wrocławska bomba witaminowa, czyli knysza lub pita.
Wiktionary
IPA: ˌvʲitãmʲĩˈnɔvɨ, AS: vʹitãmʹĩnovy
Wiktionary
rzecz. witamina ż.
przym. witaminizowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Withania|Pauquy|ref=tak., rodzaj roślin okrytonasiennych z rodziny psiankowatych
(1.2) bot. roślina z rodzaju witania (1.1)
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od witanie
Wiktionary
Witania (Withania Pauquy) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych (Solanaceae). Obejmuje 19 gatunków. Występują one w południowej Europie, południowej i wschodniej Azji oraz w niemal całej Afryce (bez Madagaskaru i niektórych krajów na zachodzie kontynentu).
Wikipedia
(1.1) Wspomniane właściwości witanii przypisywane są przede wszystkim występującym w korzeniu glikowitanolidom.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|witać.
Wiktionary
IPA: vʲiˈtãɲɛ, AS: vʹitãńe
Wiktionary
czas. witać
przym. powitalny
wykrz. witaj, witam
rzecz. witacz mrz., witaczka ż.
Wiktionary
Witaniów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Łęczna.
Prywatna wieś szlachecka, położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Łęczna. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. związek chemiczny z grupy laktonów steroidowych występujących głównie w roślinach z rodziny psiankowatych;
Wiktionary
(1.1) Witanolidy znosiły immunosupresję oraz wywołane chronicznym stresem zaburzenia seksualne występujące u samców.
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Witanowo (kaszub. Witónowò, niem. Franzdorf) – wieś w Polsce w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Kołczygłowy.
Wieś położona na Pojezierzu Bytowskim, stanowi sołectwo gminy Kołczygłowy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
wegetarianin, który spożywa jedynie surowe warzywa i owoce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba praktykująca witarianizm
Wiktionary
rzecz. witarianizm m., witarianka ż.
przym. witariański
przysł. witariańsko
Wiktionary
(1.1) surojadek
Wiktionary
dieta wykluczająca spożywanie pokarmów poddanych obróbce termicznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sposób odżywiania się polegający na spożywaniu wyłącznie surowych pokarmów (dopuszczalne jest podgrzewanie jedzenia do 40 °C) i wykluczeniu wysoko przetworzonej żywności;
Wiktionary
Witarianizm – dieta wykluczająca spożywanie pokarmów poddanych obróbce termicznej oraz produktów wysokoprzetworzonych. Najczęściej, choć nie zawsze, jest łączony z wegetarianizmem lub weganizmem.
Wikipedia
(1.1) Ratunkiem dla otyłych jest konsekwentny witarianizm. Witarianie to ludzie, którzy porzucili tradycyjną kuchnię na rzecz naturalnego, pierwotnego odżywiania: owoce i inne surowizny.
Wiktionary
rzecz. witarianin m., witarianka ż.
przym. witariański
Wiktionary
kobieta stosująca dietę składającą się wyłącznie ze świeżych warzyw i owoców oraz czystej wody
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta przestrzegająca zasad żywieniowych witarianizmu
Wiktionary
(1.1) Pomimo tego, że jestem witarianką, od czasu do czasu mam ochotę na ciepły posiłek.
Wiktionary
rzecz. witarianizm m., witarianin m.
przym. witariański
przysł. witariańsko
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) właściwy dla witarianizmu
Wiktionary
(1.1) Na naszym weselu będą wyłącznie potrawy witariańskie i oczywiście wódka.
Wiktionary
rzecz. witarianizm m., witarianin m., witarianka ż.
przysł. witariańsko
Wiktionary
witamina rozpuszczalna w tłuszczach
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Witaszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Góra Świętej Małgorzaty.
Wieś od XVIII w. była własnością podczaszego Ignacego Szamowskiego.
Wiosną 1833 roku, w majątku Eugeniusza Szamowskiego w Witaszewicach ukrywał się Zenon Świętosławski, uczestnik partyzantki Zaliwskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 703.
Wikipedia
Witaszkowo (niem. Vettersfelde, łuż. Wětškow) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Wikipedia
Witaszyce – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jarocin.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Witaszyce. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
Witaszyn – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, w gminie Wyśmierzyce.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Jasionnej.
Wikipedia
białe, niefiltrowane piwo pszeniczne, warzone metodą górnej fermentacji z dużym udziałem pszenicy niesłodowanej
SJP.pl
Witbier – tradycyjne, belgijskie piwo pszeniczne zwane również biere blanche (białe piwo). Witbier jest warzony metodą górnej fermentacji i niefiltrowany, a ze względu na dodatek niesłodowanej pszenicy może być bardzo mętny.
Stolicą belgijskiego bier blanche jest miejscowość Hoegaarden w Brabancji, w której w XVIII wieku działało ok. 30 niewielkich browarów, warzących głównie piwa pszeniczne. Rozwój piw typu pilzner doprowadził jednak do zaprzestania produkcji witbierów. W 1957 r. zamknięty został ostatni browar warzący witbiery, browar Tomsin z Hoegaarden. Jednak już w 1966 r. Pierre Celis – piwowar z Hoegaarden otworzył we własnym domu browar, w którym postanowił reaktywować ten styl. Nazwał je tak samo jak miejscowość, z której pochodził, czyli właśnie Hoegaarden.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Witczak (forma żeńska: pani Witczak, Witczakowa, Witczakówna, w liczbie mnogiej: Witczakowie, pot. gwar. lub przest. Witczaki) – nazwisko polskie, którym posługuje się ponad 10 tysięcy osób.
Wikipedia
miasto na Białorusi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto położone w północno-wschodniej części Białorusi, nad rzeką Dźwiną;
Wiktionary
Witebsk (biał. Віцебск, Wiciebsk; ros. Витебск, Witiebsk) – miasto położone w północno-wschodniej części Białorusi, nad rzeką Dźwiną. Liczy 364,8 tys. mieszkańców (2020). Witebsk jest trzecim pod względem liczby ludności miastem białoruskim.
Wikipedia
(1.1) Sprawca wypadku potrącił dwóch ludzi w Witebsku.
Wiktionary
rzecz. Witebszczyzna ż.
przym. witebski
Wiktionary
→ Witebsk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Witebskiem, dotyczący Witebska
Wiktionary
rzecz. Witebsk m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: witka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: witka
Wiktionary
IPA: vʲiˈtɛt͡ʃka, AS: vʹitečka
Wiktionary
1. długa gałązka; wić; łoza;
2. aparat ruchu jednokomórkowców; wić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma imion: Wit, Witold, Witołd, Witosław, Wiktor
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Miał na imię Witek i chodził z nami na kurs tańca.
Wiktionary
rzecz. Wit mos./mrz.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Witeliusz, Aulus Vitellius Germanicus (ur. 24 września 15, zm. 21 grudnia 69 w Rzymie) – cesarz rzymski od 19 kwietnia 69 do swojej śmierci.
Wikipedia
Witelon, inne formy imienia: Witelo, Witello, Vitellio, Vitelo, Vitello, Vitello Thuringopolonis (ur. około 1230 na Dolnym Śląsku , zm. pomiędzy 1280 a kwietniem 1314) – polski mnich i uczony: fizyk, matematyk i filozof, znany z prac nad optyką i psychologią spostrzegania.
Wikipedia
Witelon, inne formy imienia: Witelo, Witello, Vitellio, Vitelo, Vitello, Vitello Thuringopolonis (ur. około 1230 na Dolnym Śląsku , zm. pomiędzy 1280 a kwietniem 1314) – polski mnich i uczony: fizyk, matematyk i filozof, znany z prac nad optyką i psychologią spostrzegania.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Viterbo, dotyczący Viterbo
Wiktionary
(1.1) Na forum międzynarodowym zwrócono uwagę na to zagadnienie w przyjętej w 1990 roku Deklaracji Witerbskiej, poświęconej edukacji leśnej społeczeństwa, a także zawodowemu kształceniu leśników.
Wiktionary
rzecz. Viterbo n.
Wiktionary
substancja neutralizująca zapach człowieka, używana do smarowania sideł, pułapek itp.; odwiatr
SJP.pl
minerał, węglan baru
SJP.pl
Witeryt (witheryt) – minerał z gromady węglanów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich. Nazwany od imienia Williama Witheringa, angielskiego botanika i mineraloga, odkrywcy tego minerału.
Wikipedia
dawniej dzielny rycerz, śmiałek, bohater
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. dzielny rycerz, bohaterski wojownik
Wiktionary
Witeź – według „Słownika języka polskiego”: „dzielny rycerz”, „wojownik” lub duży motyl dzienny o barwnych skrzydłach.
Wikipedia
przymiotnik od: witeź
SJP.pl
rzeka w Federacji Rosyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Buriacji i obwodzie irkuckim; prawy dopływ Leny;
Wiktionary
Witim (ros. Витим) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Buriacji i obwodzie irkuckim; prawy dopływ Leny; długość 1837 km (z Witimkanem 1978 km); powierzchnia dorzecza 225 tys. km²; średni roczny przepływ u ujścia 2200 m³/s.
Powstaje z połączenia rzek Czyna i Witimkan na Płaskowyżu Witimskim; płynie w kierunku północnym, przełamując się przez Góry Stanowe, następnie w dolinie oddzielającej wyżyny Północnobajkalską i Patomską; uchodzi do Leny, dzieląc się na ramiona. W górnym i środkowym biegu liczne progi; odcinkami spławna; żeglowna na odcinku około 300 km od ujścia (od Bodajbo).
Wikipedia
przym. witimski
Wiktionary
przymiotnik od: Witim (rzeka w Federacji Rosyjskiej)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Witimem, dotyczący Witimu
Wiktionary
rzecz. Witim mrz.
Wiktionary