hirose

1. nazwisko japońskie;
2. rzeka w Japonii


SJP.pl


hirosima

miasto w Japonii; Hiroszima


SJP.pl

Hiroszima albo Hirosima (jap. 広島市 Hiroshima-shi) – miasto w Japonii i stolica prefektury Hiroszima, położona na wyspie Honsiu w regionie Chūgoku, nad zatoką Hiroshima.

Hiroszima i Kure tworzą zespół miejski liczący ok. 1,5 mln mieszkańców.

Wikipedia


hiroszima

miasto w Japonii; Hirosima


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Japonii, na wyspie Honsiu;

 (1.2) geogr. adm. prefektura w Japonii

Wiktionary

Hiroszima albo Hirosima (jap. 広島市 Hiroshima-shi) – miasto w Japonii i stolica prefektury Hiroszima, położona na wyspie Honsiu w regionie Chūgoku, nad zatoką Hiroshima.

Hiroszima i Kure tworzą zespół miejski liczący ok. 1,5 mln mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Japoński Komitet Olimpijski odrzucił pomysł, aby miasta Hiroszima (1,1 mln mieszkańców) i Nagasaki (0,5 mln) – te, w których w sierpniu 1945 r. w wyniku zrzucenia bomb atomowych zginęło łącznie blisko 200 tys. osób – wspólnie ubiegały się o prawo organizowania letnich igrzysk olimpijskich w 2020 r.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲirɔˈʃʲĩma, AS: χʹirošʹĩma

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hiroszimski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Hirosima

Wiktionary


hiroszimczyk

mieszkaniec Hiroszimy


SJP.pl


hiroszimka

mieszkanka Hiroszimy


SJP.pl


hiroszimski

dotyczący Hiroshimy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hiroszimą, dotyczący Hiroszimy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hiroszima ż.

Wiktionary


hirsutyzm

nadmierne, często niewłaściwie umiejscowione owłosienie u kobiet, będące skutkiem zaburzeń hormonalnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. występowanie nadmiernego owłosienia typu męskiego u kobiet;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xʲirˈsutɨsm̥, AS: χʹirsutysm̦

Wiktionary


hirsz

1. imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl


hirszfeld

nazwisko


SJP.pl

Niemcy

4 gminy:

  • Hirschfeld – gmina w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Elbe-Elster
  • Hirschfeld – gmina w kraju związkowym Saksonia, w powiecie Zwickau
  • Hirschfeld – gmina w kraju związkowym Turyngia, w powiecie Greiz
  • Hirschfeld (Hunsrück) – gmina w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Rhein-Hunsrück

Wikipedia


hirudoterapia

metoda leczenia za pomocą pijawek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kwestionowana naukowo „terapia”, stosująca pijawki do „leczenia” z wielu chorób;

Wiktionary

Hirudoterapia (łac. hirudo, pijawka) – metoda leczenia za pomocą niektórych gatunków pijawek, znana człowiekowi od początków cywilizacji.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxʲirudɔtɛˈrapʲja, AS: χʹirudoterapʹi ̯a

Wiktionary


hirudyna

substancja białkowa wydzielana przez gruczoły niektórych pijawek, hamująca krzepnięcie krwi


SJP.pl

Hirudyna (hirudynina) – białko o działaniu przeciwkrzepliwym, należące do bezpośrednich inhibitorów trombiny. Wytwarzana jest przez gruczoły ślinowe gardzieli pijawek żywiących się krwią. Hirudyna jest wydzielana przez pijawkę lekarską. Rekombinowana hirudyna (lepirudyna, r-hirudyna) była stosowana jako lek w prewencji żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.

Wikipedia


hiruś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Hieronim

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dałaś Hirusiowi smoczka?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hieronim mos., Hireczek mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Hirek, Hireczek

Wiktionary


his

dźwięk H podwyższony o pół tonu, czyli dźwięk C


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk h podwyższony o półton;

Wiktionary

  • HIS - Szpitalny System Informacyjny (ang. Hospital Information System)
  • His – firma zajmująca się produkcją kart graficznych na bazie procesorów ATI
  • His – dźwięk w muzyce
  • His – miejscowość we Francji
  • Home Internet Solution
  • His – nazwa skrótowa histydyny

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xʲis, AS: χʹis

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. H♯

Wiktionary


his-dur

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku his


SJP.pl


his-moll

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku his


SJP.pl


hisar

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w Tadżykistanie;

Wiktionary

  • Hisar – miasto w Indiach
  • Hisar – miasto w Tadżykistanie

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hisarski

Wiktionary


hisarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hisarem, dotyczący Hisaru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hisar mrz.

Wiktionary


hisis

[czytaj: his-is] dźwięk h podwyższony o dwa półtony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk h podwyższony o cały ton;

Wiktionary

Hisis – dźwięk, którego częstotliwość dla hisis¹ wynosi około 554,4 Hz. Jest to podwyższony za pomocą podwójnego krzyżyka dźwięk h. Dźwięki enharmonicznie równoważne to: cis i des.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxʲisʲis, AS: χʹisʹis

Wiktionary


hislina

lina do podciągania rogów żagla ku środkowi rei; hyslina


SJP.pl


hismat

materializm historyczny, marksowska historiozofia, kierunek stworzony w filozofii przez K. Marksa i F. Engelsa, będący konsekwencją zastosowania materializmu dialektycznego (diamatu) do określenia praw rozwoju człowieka, społeczeństwa i przebiegu procesu historycznego


SJP.pl


hisować

podciągać żagle


SJP.pl


hispaniola

wyspa w Ameryce Środkowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. Haiti (wyspa)

Wiktionary

Haiti (fr. Hispaniola, Haïti, hiszp. La Española, hait. Ispayola) – wyspa na Morzu Karaibskim, druga co do wielkości (po Kubie) wyspa Wielkich Antyli (76 192 km²). Terytorium wyspy zajmują dwa państwa – Haiti na zachodzie i Dominikana na wschodzie. Jest to najludniejsza wyspa Karaibów i całej Ameryki Północnej, w 2011 roku zamieszkana przez 20 180 000 osób.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hispaniolski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. Haiti

Wiktionary


hispanista

specjalista w dziedzinie hispanistyki, nauki o języku, kulturze i literaturze hiszpańskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie hispanistyki, osoba zajmująca się naukowo językiem hiszpańskim

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hispanistyka ż.

:: fż. hispanistka

 przym. hiszpański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) hispanista

źródła.

== hispanista (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) hispanista

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hispanistyka ż.

:: fż. hispanistka

 przym. hiszpański

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hispanistyka ż.

:: fż. hispanistka

 przym. hiszpański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) hispanista

źródła.

== hispanista (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) hispanista

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hispanistka

hispanista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) specjalistka w dziedzinie hispanistyki, kobieta zajmująca się naukowo językiem hiszpańskim

Wiktionary

Patrz:

hispanista

Powiązane:

 rzecz. Hiszpania m., Hiszpanka ż., hispanistyka ż.

:: fm. hispanista

 przym. hiszpański

Wiktionary


hispanistyczny

hispanistyka


SJP.pl

Patrz:

hispanistyka

hispanistyka

nauka o języku, kulturze i literaturze hiszpańskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o języku i literaturze hiszpańskiej

Wiktionary

Filologia hiszpańska – nauka o języku hiszpańskim, literaturze hiszpańskojęzycznej, dydaktyce języka hiszpańskiego oraz kulturze Hiszpanii. Dotyczy to również państw, gdzie język ten jest uznawany za język urzędowy jak i pomocniczy. Jest to także kierunek w szkole wyższej, którego przedmiotem dydaktyki i badań są wymienione dziedziny.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. hiszpański mrz., Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpanka ż., hispanista m., hispanistka ż.

 przym. hiszpański

Wiktionary


hispanoameryka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. hiszpańskojęzyczne kraje Ameryki;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po hiszpańsku mówi się w całej Hispanoameryce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hispanoamerykanizm mrz.

 przym. hispanoamerykański

Wiktionary


hispanoamerykański

odnoszący się do krajów Ameryki mówiących językiem hiszpańskim (Ameryka Łacińska)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do krajów Ameryki, w których językiem oficjalnym jest hiszpański

 (1.2) odnoszący się do kultury krajów Ameryki opartej na języku hiszpańskim

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) To właśnie po opublikowaniu w 1962 roku w Hawanie "Eksplozji w katedrze" okrzyknięto Alejo Carpentiera ojcem nowoczesnej prozy hispanoamerykańskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲispãnɔãmɛrɨˈkãj̃sʲci, AS: χʹispãnoãmerykãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hispanoameryka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) iberoamerykański, latynoski

Wiktionary


hispanojęzyczny

hiszpańskojęzyczny;
1. posługujący się językiem hiszpańskim;
2. napisany w języku hiszpańskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem hiszpańskim


SJP.pl


hist.

skrót od: historia, historyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


hista

w gwarze uczniowskiej: historia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. uczn. historia jako przedmiot szkolny

 (1.2) pot. uczn. lekcja historii

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wczoraj nie mieliśmy histy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż.

Wiktionary


histamina

hormon tkankowy z grupy amin biogennych, produkt dekarboksylacji histydyny, występujący w organizmie w postaci nieczynnej, związany z białkami; powoduje m.in.: skurcze mięśni gładkich, spadek ciśnienia krwi


SJP.pl

Histamina (β-imidazolyloetyloamina) – organiczny związek chemiczny, heterocykliczna amina będąca pochodną imidazolu zawierającą boczny łańcuch etyloaminowy. Występuje naturalnie w organizmie ludzkim, pełni funkcję mediatora procesów zapalnych, mediatora odczynu alergicznego, neuroprzekaźnika oraz pobudza wydzielanie kwasu żołądkowego.

Wikipedia


histaminowy

przymiotnik od: histamina


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biochem. związany z histaminą, dotyczący histaminy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histamina ż.

Wiktionary


histerektomia

operacyjne usunięcie macicy; hysterektomia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wet. zabieg chirurgicznego usunięcia macicy;

Wiktionary

Histerektomia – zabieg chirurgicznego usunięcia macicy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najczęstszymi wskazaniami do przeprowadzenia histerektomii przez wykonanie laparotomii są: mięśniaki, endometrioza, silne krwawienia miesięczne.

Wiktionary


histereza

zjawisko polegające na tym, że zmiany parametrów charakteryzujących stan układu lub jego właściwości, wywołane zmianami czynników zewnętrznych, zależą od stanów poprzedzających dany stan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zjawisko zależności aktualnego stanu układu od stanów w poprzedzających chwilach;

Wiktionary

Histereza – zjawisko zależności aktualnego stanu układu od stanów w poprzedzających chwilach. Inaczej – opóźnienie w reakcji na czynnik zewnętrzny. Zjawisko odkrył i nazwał James Alfred Ewing w roku 1890. Ponadto termin ten został zapożyczony przez nauki społeczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Agar ulega histerezie przemiany fazowej ciało stałe-ciecz, topiąc się w temperaturze około 85 ℃, ale po ochłodzeniu nie krzepnąc od razu, ale przy w przynajmniej 32-40 ℃. W przedziale około 40-85 ℃ może mieć stan stały bądź ciekły w zależności od tego, w jakiej temperaturze znajdował się poprzednio.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɛˈrɛza, AS: χʹistereza

Wiktionary


histerezowy

przymiotnik od: histereza


SJP.pl


histeria

nadmierna emocjonalność, zdenerwowanie i demonstracja zachowań


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. wybuchowa płaczliwość, nerwowość, rozemocjonowanie;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dziecko wpadło w histerię, krzyczało dwie godziny i aż całe zapuchło od płaczu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiˈstɛrʲja, AS: χʹisterʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histeryzowanie n., histeryk m., histeryczka ż.

 czas. histeryzować

 przym. histeryczny

 przysł. histerycznie

Wiktionary


histerologia

figura retoryczna polegająca na przedstawieniu następstwa zdarzeń w sposób naruszający ich naturalną i logiczną kolejność; hysteron-proteron


SJP.pl

Hysteron-proteron (gr. ὕστερον πρότερον hýsteron próteron), histerologia (gr. ὑστερολογία hysterología, pol. uwcześnienie) – figura retoryczna polegająca na naruszeniu następstwa czasowego zdarzeń.

Przykłady:

  • Zgińmy i rzućmy się w wir walki.
  • Jest zdrów i żyje.

Wikipedia


histerosalpingografia

Histerosalpingografia, HSG – badanie rentgenowskie mające na celu uwidocznienie jamy macicy i jajowodów.

Technika ta pozwala diagnozować nieprawidłowości budowy macicy i jajowodów. Jest to badanie pierwszego rzutu w diagnostyce niedrożności jajowodów, mogącej być przyczyną niepłodności – jednak nie da się za jego pomocą wykryć endometriozy ani zrostów okołoprzydatkowych, które również mogą powodować niepłodność.

Wikipedia


histeroskopia

Histeroskopia – endoskopowy zabieg operacyjny, który umożliwia usunięcie zrostów wewnątrzmacicznych.

Zabieg ma na celu:

  • przywrócenie prawidłowej budowy jamy macicy,
  • zapobieganie ponownemu rozwojowi zrostów,
  • stymulację procesu regeneracji błony śluzowej macicy,
  • potwierdzenie, że jama macicy jest prawidłowa, zanim dojdzie do ciąży.

Wikipedia


histerotomia

cięcie cesarskie


SJP.pl


histeryczka

1. kobieta cierpiąca na histerię;
2. kobieta przesadnie wrażliwa, skłonna do gwałtownych wybuchów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. kobieta cierpiąca na histerię, która ma ataki histerii

 (1.2) pot. kobieta reagująca zbyt gwałtownie lub jest przesadnie wrażliwa

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɛˈrɨt͡ʃka, AS: χʹisteryčka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histeria ż., histeryzowanie n.

:: fm. histeryk m.

 czas. histeryzować ndk.

 przym. histeryczny

 przysł. histerycznie

Wiktionary


histerycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób histeryczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Świadek odmówiła odpowiedzi na pytanie i zaczęła się histerycznie śmiać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histeria, histeryk, histeryczka, histeryzowanie

 przym. histeryczny

 czas. histeryzować

Wiktionary


histeryczniej

stopień wyższy od przysłówka: histerycznie


SJP.pl


histeryczny

przymiotnik

 (1.1) właściwy histerii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wówczas w jednym z okien ukazała się głowa w papilotach i rozległ się piskliwy, histeryczny niemal krzyk:

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histeria ż., histeryk m., histeryczka ż., histeryzowanie n.

 czas. histeryzować

 przysł. histerycznie

Wiktionary


histeryk

1. osoba cierpiąca na histerię, skłonna do gwałtownych, przesadnych reakcji, nadmiernie emocjonalna, wybuchowa;
2. potocznie: panikarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek cierpiący na histerię; taki, który ma ataki histerii

 (1.2) pot. człowiek reagujący zbyt gwałtownie lub taki, który jest przesadnie wrażliwy

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xʲiˈstɛrɨk, AS: χʹisteryk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histeryzowanie n., histeria ż.

:: fż. histeryczka ż.

 czas. histeryzować ndk.

 przym. histeryczny

 przysł. histerycznie

Wiktionary


histeryzować

1. wpadać w histerię;
2. reagować jak histeryk, robić histeryczne sceny


SJP.pl

czasownik

 (1.1) wpadać w histerię, zachowywać się w sposób histeryczny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɛrɨˈzɔvat͡ɕ, AS: χʹisteryzovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histeryzowanie n., histeria, histeryk, histeryczka

 przym. histeryczny

 przysł. histerycznie

Wiktionary


histeryzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|histeryzować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɛrɨzɔˈvãɲɛ, AS: χʹisteryzovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. histeryzować ndk.

 rzecz. histeria ż., histeryk m., histeryczka ż.

 przym. histeryczny

 przysł. histerycznie

Wiktionary


histiocyt

Histiocyt, klastmatocyt – komórka należąca do ludzkiego układu odpornościowego; makrofag tkankowy. Histiocyty znajdują się we wszystkich narządach. Mają owalny kształt i owalne lub w kształcie nerki jądra. Cytoplazma zawiera dużo lizosomów i fagosomów, jest więc kwasochłonna. Histiocyty wydzielają enzymy – hydrolazy, cytokiny – interleukiny i peptydowe antybiotyki – defensyny.

Wikipedia


histiocytoza

choroba układu krwiotwórczego polegająca na niekontrolowanym rozrastaniu się histiocytów


SJP.pl

Histiocytoza – grupa rzadko występujących chorób, których wspólną cechą jest występowanie nadmiernej liczby histiocytów, czyli makrofagów tkankowych.

Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Histiocytozy, w 1 na 200000 porodów na rok rodzi się noworodek z histiocytozą. Większość przypadków histiocytozy rozpoznaje się przed 10. rokiem życia.

Wikipedia


histo-

temat słowotwórczy

 (1.1) biol. pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tkanką

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) histogeneza • histoliza • histologia • histopatologia

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|ἱστός. (histós) → tkanka

uwagi.

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) histo-

* hiszpański: (1.1) histo-

* nowogrecki: (1.1) ιστο-

* rosyjski: (1.1) гисто-

* słowacki: (1.1) histo-

* włoski: (1.1) isto-

źródła.

== histo- (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|iș.to.

znaczenia.

temat słowotwórczy

 (1.1) biol. histo-

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxʲistɔ, AS: χʹisto

Wiktionary


histochemia

Histochemia – nauka z pogranicza biochemii oraz histologii, zajmująca się badaniem związków chemicznych i ich przemian w poszczególnych tkankach. Odkrycia z tej dziedziny są stosowane m.in. w diagnostyce medycznej.

Wikipedia


histogen

część merystemu wierzchołkowego, mająca własne komórki inicjalne i dająca początek określonym częściom organu roślinnego; peryblem


SJP.pl

Histogen – warstwa komórek w merystemie wierzchołkowym korzenia. Zwykle wyróżniane są trzy warstwy: plerom, peryblem i dermatogen. Każda z warstw różnicuje się w określone tkanki stałe. U niektórych roślin wyróżniany jest czwarty histogen, nazywany kaliptrogenem. Jest on obecny na przykład u roślin z rodzajów Pistia lub Hydrocharis. Teoria histogenów została sformułowana przez Johannesa von Hansteina w XIX wieku.

Wikipedia


histogenetyczny

histogeneza


SJP.pl

Patrz:

histogeneza

histogeneza

Histogeneza, różnicowanie tkankowe – zbiór zorganizowanych i połączonych ze sobą procesów, prowadzących do różnicowaniu komórek do tkanek, jakie z nich powstaną. Zachodzi ona na różnych etapach ontogenezy. Przykładowo u zwierząt rozwój tkanki nerwowej kończy się jeszcze w okresie prenatalnym, natomiast krew oraz kościec różnicują się jeszcze po urodzeniu.

Wikipedia


histogram

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. wykres słupkowy ukazujący rozkład empiryczny danej cechy, np. jasności pikseli na fotografii cyfrowej;

Wiktionary

Histogram (z stgr. ιστos - „maszt”, γραµµα - „coś zapisanego”) – jeden z graficznych sposobów przedstawiania rozkładu empirycznego cechy ilościowej. Składa się z szeregu prostokątów umieszczonych na osi współrzędnych. Prostokąty te są z jednej strony wyznaczone przez przedziały klasowe (patrz: szereg rozdzielczy) wartości cechy, natomiast ich wysokość jest określona przez liczebności (lub częstości, ewentualnie gęstość częstości) elementów wpadających do określonego przedziału klasowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zgodnie z histogramem, rozkład jest daleki od normalnego. Może zastosujmy metody nieparametryczne…

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiˈstɔɡrãm, AS: χʹistogrãm

Wiktionary


histoliza

rozpad tkanek organizmu wskutek rozpuszczenia się ich elementów pod wpływem enzymów


SJP.pl

Histoliza – rodzaj lizy, czyli rozpadu komórek, w którym rozpadowi ulega fragment tkanki danego organizmu. Liza zachodzi dzięki działaniu enzymów litycznych, które są uwalniane z lizosomów. Histoliza może zachodzić w czasie rozwoju embrionalnego jako mechanizm formowania się narządów, może mieć podłoże fizjologiczne (np. zużywanie się nabłonków) lub może być wynikiem procesu chorobowego. Histoliza zachodzi też po śmierci organizmu.

Wikipedia


histolog

specjalista w dziedzinie histologii


SJP.pl

Histologia (z gr. histos – tkanka, logos – wiedza, nauka) – nauka o budowie, rozwoju i funkcjach tkanek, w odróżnieniu do anatomii zajmuje się badaniem mikroskopowej budowy ciała. Nauka o mikroskopowych wykładnikach chorób nosi nazwę histopatologii.

W rzeczywistości zakres zainteresowań histologii bywa traktowany szerzej, poza histologią ogólną obejmuje też histologię szczegółową (anatomię mikroskopową) – naukę o mikroskopowej budowie narządów oraz cytologię i embriologię.

Wikipedia


histologia

nauka o budowie, czynnościach i rozwoju tkanek ludzkich i zwierzęcych, ściśle związana z cytologią


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. biol. nauka o tkankach

Wiktionary

Histologia (z gr. histos – tkanka, logos – wiedza, nauka) – nauka o budowie, rozwoju i funkcjach tkanek, w odróżnieniu do anatomii zajmuje się badaniem mikroskopowej budowy ciała. Nauka o mikroskopowych wykładnikach chorób nosi nazwę histopatologii.

W rzeczywistości zakres zainteresowań histologii bywa traktowany szerzej, poza histologią ogólną obejmuje też histologię szczegółową (anatomię mikroskopową) – naukę o mikroskopowej budowie narządów oraz cytologię i embriologię.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) histologia patologiczna

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. histolog mos.

 przym. histologiczny

frazeologia.

etymologia. etymn|pol|histo-|-logia.etym|gr|ἱστός|λόγος.

uwagi.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) histologie

* angielski: (1.1) histology

* azerski: (1.1) histologiya

* baskijski: (1.1) histologia

* białoruski: (1.1) гісталогія ż. (histalohija)

* bułgarski: (1.1) хистология ż. (khistologiya)

* chorwacki: (1.1) histologija ż.

* czeski: (1.1) histologie ż.

* duński: (1.1) histologi w.

* esperanto: (1.1) histologio

* estoński: (1.1) histoloogia, koeõpetus

* fiński: (1.1) histologia

* francuski: (1.1) histologie ż.

* galicyjski: (1.1) histoloxía ż.

* gruziński: (1.1) ჰისტოლოგია (histologia)

* hindi: (1.1) ऊतक विज्ञान m. (ūtak vijñān)

* hiszpański: (1.1) histología ż.

* ido: (1.1) histologio

* indonezyjski: (1.1) histologi

* irlandzki: (1.1) histeolaíocht ż.

* islandzki: (1.1) vefjafræði ż.

* kazachski: (1.1) гистология (gïstologïya)

* litewski: (1.1) histologija ż.

* łaciński: (1.1) histologia ż., anatomia histologica ż., microanatomia ż.

* łotewski: (1.1) histoloģija ż.

* macedoński: (1.1) хистологија ż. (histologija)

* malajski: (1.1) histologi

* maltański: (1.1) istoloġija ż.

* niderlandzki: (1.1) histologie ż.

* niemiecki: (1.1) Histologie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) histologi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) histologi m.

* norweski (riksmål): (1.1) histologi w.

* nowogrecki: (1.1) ιστολογία ż. (istología)

* portugalski: (1.1) histologia ż.

* rumuński: (1.1) histologie ż.

* serbski: (1.1) хистологија ż. (histologija)

* słowacki: (1.1) histológia ż.

* szwedzki: (1.1) histologi w.

* ukraiński: (1.1) гістологія ż. (gìstologìâ)

* uzbecki: (1.1) gistologiya

* volapük: (1.1) histunav

* walijski: (1.1) histoleg

* węgierski: (1.1) szövettan

* wietnamski: (1.1) mô học

* włoski: (1.1) istologia ż.

źródła.

== histologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) histologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histolog mos.

 przym. histologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. histolog mos.

 przym. histologiczny

frazeologia.

etymologia. etymn|pol|histo-|-logia.etym|gr|ἱστός|λόγος.

uwagi.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) histologie

* angielski: (1.1) histology

* azerski: (1.1) histologiya

* baskijski: (1.1) histologia

* białoruski: (1.1) гісталогія ż. (histalohija)

* bułgarski: (1.1) хистология ż. (khistologiya)

* chorwacki: (1.1) histologija ż.

* czeski: (1.1) histologie ż.

* duński: (1.1) histologi w.

* esperanto: (1.1) histologio

* estoński: (1.1) histoloogia, koeõpetus

* fiński: (1.1) histologia

* francuski: (1.1) histologie ż.

* galicyjski: (1.1) histoloxía ż.

* gruziński: (1.1) ჰისტოლოგია (histologia)

* hindi: (1.1) ऊतक विज्ञान m. (ūtak vijñān)

* hiszpański: (1.1) histología ż.

* ido: (1.1) histologio

* indonezyjski: (1.1) histologi

* irlandzki: (1.1) histeolaíocht ż.

* islandzki: (1.1) vefjafræði ż.

* kazachski: (1.1) гистология (gïstologïya)

* litewski: (1.1) histologija ż.

* łaciński: (1.1) histologia ż., anatomia histologica ż., microanatomia ż.

* łotewski: (1.1) histoloģija ż.

* macedoński: (1.1) хистологија ż. (histologija)

* malajski: (1.1) histologi

* maltański: (1.1) istoloġija ż.

* niderlandzki: (1.1) histologie ż.

* niemiecki: (1.1) Histologie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) histologi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) histologi m.

* norweski (riksmål): (1.1) histologi w.

* nowogrecki: (1.1) ιστολογία ż. (istología)

* portugalski: (1.1) histologia ż.

* rumuński: (1.1) histologie ż.

* serbski: (1.1) хистологија ż. (histologija)

* słowacki: (1.1) histológia ż.

* szwedzki: (1.1) histologi w.

* ukraiński: (1.1) гістологія ż. (gìstologìâ)

* uzbecki: (1.1) gistologiya

* volapük: (1.1) histunav

* walijski: (1.1) histoleg

* węgierski: (1.1) szövettan

* wietnamski: (1.1) mô học

* włoski: (1.1) istologia ż.

źródła.

== histologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) histologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


histologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. związany z histologią, dotyczący histologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histologia ż., histolog mos.

 przysł. histologicznie

Wiktionary


histon

białko zasadowe występujące w jądrach komórkowych roślin i zwierząt, regulujące biosyntezę białka


SJP.pl

Histony – zasadowe białka wchodzące w skład chromatyny, neutralizujące i wiążące kwas deoksyrybonukleinowy.

Mają niewielką masę cząsteczkową (poniżej 23 kDa). Charakteryzują się dużą zawartością aminokwasów zasadowych, zwłaszcza lizyny i argininy, co nadaje im właściwości polikationów. Histony wiążą się z polianionową helisą DNA, tworząc elektrycznie obojętne nukleoproteiny.

Wikipedia


histonowy

przymiotnik od: histon


SJP.pl


histony

białko zasadowe występujące w jądrach komórkowych roślin i zwierząt, regulujące biosyntezę białka


SJP.pl

Histony – zasadowe białka wchodzące w skład chromatyny, neutralizujące i wiążące kwas deoksyrybonukleinowy.

Mają niewielką masę cząsteczkową (poniżej 23 kDa). Charakteryzują się dużą zawartością aminokwasów zasadowych, zwłaszcza lizyny i argininy, co nadaje im właściwości polikationów. Histony wiążą się z polianionową helisą DNA, tworząc elektrycznie obojętne nukleoproteiny.

Wikipedia


histopatolog

specjalista w dziedzinie histopatologii


SJP.pl


histopatologia

dział patologii zajmujący się zmianami chorobowymi występującymi w komórkach oraz tkankach i badający je przy zastosowaniu metod histologicznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. med. dział patologii zajmujący się badaniem zmian chorobowych w tkankach

Wiktionary

Histopatologia, histologia patologiczna (gr. ἱστός + πάθος + λογία) – nauka zajmująca się rozpoznawaniem i badaniem zjawisk mikroskopowych zachodzących w tkankach organizmu przy różnego rodzaju schorzeniach, dział patomorfologii.

Zakres stosowania diagnostycznego i znaczenie histopatologii w codziennej praktyce klinicznej stale się zwiększa.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. histopatolog mos.

 przym. histopatologiczny

 przysł. histopatologicznie

Wiktionary


histopatologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z histopatologią, dotyczący histopatologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. histopatologia ż., histopatolog mos.

 przysł. histopatologicznie

Wiktionary


histopatolożka

histopatolog


SJP.pl

Patrz:

histopatolog

histoplazmoza

choroba wywoływana przez grzyb Histoplasma capsulotum, powodująca zmiany w płucach podobne do gruźlicy


SJP.pl

Histoplazmoza, choroba Darlinga – choroba wywoływana przez grzyb Histoplasma capsulatum. Jej objawy mogą być bardzo różnorodne, ale choroba dotyczy najczęściej płuc. Czasami inne narządy mogą być zajęte i ta postać nosi nazwę histoplazmozy rozsianej i może być śmiertelna, jeśli nie leczy się jej właściwie.

Wikipedia


histor.

skrót od: historia, historyczny, historyzm; hist.


SJP.pl


historia

1. czasy przeszłe, dzieje państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś;
2. nauka o dziejach;
3. tekst lub ustna relacja o jakimś zdarzeniu;
4. sprawa, zdarzenie, przygoda;
5. przedmiot w szkole, lekcja tego przedmiotu;
6. wydział lub kierunek na wyższej uczelni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka zajmująca się badaniem przeszłości;

 (1.2) krótka opowieść, opis jakiegoś wydarzenia

Wiktionary

Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Historia jest moją pasją.

 (1.2) Opowiadania o miłości zwykle są nieprawdziwymi historiami.

 (1.2) To się wydarzyło naprawdę? A to ci historia!

 (1.2) W tej historii nie ma przypadków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiˈstɔrʲja, AS: χʹistorʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ahistorycyzm m., ahistoryczność ż., ahistoryzm m., historyk m., historyczka ż., historycyzm m., historyka ż., historyzm m.

:: zdrobn. historyjka ż.

 czas. historyzować ndk.

 przym. ahistoryczny, historyczny

 przysł. ahistorycznie, historycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. istoryja

 (1.2) opowieść, wydarzenie

Wiktionary


historie

1. czasy przeszłe, dzieje państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś;
2. nauka o dziejach;
3. tekst lub ustna relacja o jakimś zdarzeniu;
4. sprawa, zdarzenie, przygoda;
5. przedmiot w szkole, lekcja tego przedmiotu;
6. wydział lub kierunek na wyższej uczelni


SJP.pl

Historie – album studyjny producenta muzycznego Andrzeja Smolika, wokalistki Natalii Grosiak oraz rapera Miłosza „Miuosha” Boryckiego. Wydawnictwo ukazało się 29 lipca 2016 roku nakładem Muzeum Powstania Warszawskiego (MPW) w dystrybucji Agory (ISBN 978-83-268-2406-7). Nagrania powstały na zamówienie MPW z okazji 72. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego.

Album dotarł do 15. miejsca polskiej listy przebojów – OLiS.

Wikipedia


historiodycea

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. koncepcja dążąca do usprawiedliwienia biegu dziejów w kontekście historycznej niesprawiedliwości

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tym zaś przeciwstawieniu powinności i istnienia dochodził do głosu etyczny absolutyzm, […] który nie znajduje żadnego usprawiedliwienia dla zła, stanowczo eliminując wszelkie próby historiodycei.

Wiktionary


historiograf

osoba opisująca dzieje, zdarzenia, historię; dziejopis; historyk


SJP.pl


historiografia

1. piśmiennictwo historyczne; dziejopisarstwo;
2. ogół prac historycznych dotyczących jakiegoś okresu, regionu lub zagadnienia;
3. nauka zajmująca się piśmiennictwem historycznym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) piśmiennictwo historyczne, czyli takie, które opisuje dzieje na podstawie badań naukowych

 (1.2) zbiory naukowych opracowań historycznych na temat danego okresu, regionu, postaci itp.

Wiktionary

Historiografia (z gr. ἱστορία „badanie”/„informacja”/„opowiadanie” + γράφω „piszę”) synonim dziejopisarstwa – dział piśmiennictwa obejmujący gatunki historyczne. Historiografia to inaczej określenie całokształtu pracy historyka razem z jej rezultatem, czyli produkcją dziejopisarską.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W polskiej historiografii i pamięci historycznej relacje Rzeczypospolitej z Turcją są nierzadko postrzegane przez pryzmat Polski jako przedmurza Zachodu i chrześcijaństwa, szlacheckiej republiki broniącej Europy przed jej antytezą – Imperium Osmańskim, muzułmańskim Wschodem i azjatycką despocją.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historiograf mos./ż.

 przym. historiograficzny

 przysł. historiograficznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dziejopisarstwo

Wiktionary


historiograficzny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący historiografii, właściwy historiografii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historiografia ż.

Wiktionary


historiografka

historiograf


SJP.pl

Patrz:

historiograf

historiotwórczy

tworzący historię, wpływający na bieg historii


SJP.pl


historiozof

osoba zajmująca się filozofią dziejów, analizująca sens historii i jej praw


SJP.pl


historiozofia

filozofia dziejów, historii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) filoz. dziedzina filozofii zajmująca się refleksją nad dziejami, ich sensem, biegiem i celem, próbująca ustalić prawidłowości, które nimi rządzą; jej przedmiotem badań jest też postrzeganie procesów dziejowych przez ludzi oraz różne sposoby ich przedstawiania i rozumienia;

Wiktionary

Filozofia historii, historiozofia, filozofia dziejów – nauka filozoficzna zajmująca się refleksją nad sensem i istotą dziejów rozumianych jako całość uporządkowanych lub nieuporządkowanych zmian zachodzących w czasie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Problematyka kantowskiej filozofii prawa ściśle wiąże się z problematyką filozofii polityki, jak i historiozofią, ponieważ dotyczy związków między polityką i moralnością oraz dziejowego postępu ludzkości poprzez rozwój i doskonalenie prawa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔrʲjɔˈzɔfʲja, AS: χʹistorʹi ̯ozofʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historiozof m.

 przym. historiozoficzny

 przysł. historiozoficznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) filozofia dziejów, filozofia historii

Wiktionary


historiozoficzny

historiozofia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący historiozofii

Wiktionary

Patrz:

historiozofia

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔrʲjɔzɔˈfʲit͡ʃnɨ, AS: χʹistorʹi ̯ozofʹičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historiozofia ż., historiozof m.

Wiktionary


historiozofka

historiozof


SJP.pl

Patrz:

historiozof

historycyzm

historyzm
1. pogląd filozoficzny postulujący poznawanie rzeczywistości oraz ujmowanie zjawisk w sposób historyczny;
2. kierunek w sztuce XIX-XX w. polegający na naśladowaniu stylów epok minionych


SJP.pl

Historycyzm – pejoratywna nazwa poglądu filozoficznego (neutralną jest historyzm) głoszącego, że w historii istnieją nieubłagane prawa i rozwija się ona w określonym kierunku, aby osiągnąć teoretycznie konieczny cel. Pojęcie zostało wprowadzone przez Karla R. Poppera. Pogląd ten występuje w wielu systemach filozoficznych. Najpełniej został wyrażony przez Hegla, a następnie został zaadaptowany do marksizmu.

Pojęcia tego nie należy mylić z historyzmem, nurtem w architekturze końca XIX w.

Wikipedia


historyczka

1. uczona zajmująca się historią; badaczka dziejów;
2. autorka dzieł historycznych;
3. nauczycielka historii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. nauczycielka historii

 (1.2) pot. specjalistka w dziedzinie historii, badaczka dziejów

Wiktionary

Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Skończyliśmy dziś dwie godziny wcześniej, bo nie było matematyka i historyczki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔˈrɨt͡ʃka, AS: χʹistoryčka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż., historyjka ż., historyczność ż., historyzm m., historycyzm m., historyzowanie n.

:: fm. historyk m.

 czas. historyzować ndk.

 przym. historyczny

 przysł. historycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) historyk

Wiktionary


historycznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w dawnych czasach, ujmując określoną historię

 (1.2) w sposób charakterystyczny dla odległych czasów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdyby spojrzeć na to zjawisko historycznie, miało ono początek w okolicach przełomu XVI i XVII wieku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔˈrɨt͡ʃʲɲɛ, AS: χʹistoryčʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż., historyk m., historyczka ż., historyczność ż., historyzowanie n., prehistoryczność ż.

 czas. historyzować ndk.

 przym. historyczny

Wiktionary

Synonimy:

dawno, dawniej, drzewiej

Wiktionary


historyczno-literacki

dotyczący i historii, i literatury (np. konkurs historyczno-literacki)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) historyczny i literacki, związany z historią i literaturą

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔrɨt͡ʃnɔlʲitɛˈrat͡sʲci, AS: χʹistoryčnolʹiteracʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. historycznoliteracki

Wiktionary


historycznoliteracki

dotyczący historii literatury


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący historii literatury, związany z historią literatury

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Najwięcej szkody przynoszą pochopne uogólnienia świadczące o dziwnej bezradności historycznoliterackiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔrɨt͡ʃnɔlʲitɛˈrat͡sʲci, AS: χʹistoryčnolʹiteracʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia literatury, historyk literatury

 przym. historyczno-literacki

Wiktionary


historycznoprawny

dotyczący historii prawa


SJP.pl


historycznorozwojowy

dotyczący rozwoju historycznego


SJP.pl


historyczność

historyczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest historyczne; cecha tych, którzy są historyczni

Wiktionary

Historyczność (znaczenia):

1. Kategoria opisu zjawisk lub osób oznaczająca:

  • Realność zjawisk lub osób (np. tzw. problem historyczności Jezusa, historyczności Mahometa, historyczności Króla Artura), czyli ich rzeczywistą obecność w procesie historycznym (dziejach)
  • Znaczenie zjawisk lub osób dla procesu dziejowego (np. historyczna chwila, historyczny moment)

Wikipedia

Patrz:

historyczny

Powiązane:

 przym. historyczny

 przysł. historycznie

 rzecz. historyczka ż., historyk mos./ż.

Wiktionary


historyczny

przymiotnik

 (1.1) związany z historią, z przeszłością, opisujący przeszłość

 (1.2) o czymś starym, dawnym

 (1.3) o czymś doniosłym, ważnym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Za jakiś czas te zdjęcia będą miały wartość historyczną.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔˈrɨt͡ʃnɨ, AS: χʹistoryčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż., historyjka ż., historyczność ż., historyzm m., historyk mos., historyczka ż., historyzowanie n., prehistoryczność ż.

 czas. historyzować

 przysł. historycznie

 przym. przedhistoryczny

Wiktionary


historyjka

1. zdrobnienie od: historia;
2. opowiastka, plotka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: historia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mój dziadek lubi opowiadać różne historyjki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historyk mos./ż., historyczka ż., historia ż.

 przym. historyczny

Wiktionary


historyk

1. naukowiec zajmujący się historią; badacz dziejów;
2. autor dzieł historycznych;
3. nauczyciel historii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie historii, badacz dziejów

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) specjalistka w dziedzinie historii, badaczka dziejów

Wiktionary

Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Prezydent, który z wykształcenia jest historykiem, z pomocą przepisu na bigos, postanowił opowiedzieć o polskiej polityce.

 (2.1) Irena jest historykiem literatury.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiˈstɔrɨk, AS: χʹistoryk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż., historyjka ż., historyczność ż., historyzm m., historycyzm m., historyzowanie n.

:: fż. historyczka ż.

 czas. historyzować ndk.

 przym. historyczny

 przysł. historycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) pot. historyczka

Wiktionary


historyka

1. naukowiec zajmujący się historią; badacz dziejów;
2. autor dzieł historycznych;
3. nauczyciel historii


SJP.pl

Historyka. Studia Metodologiczne – rocznik wydawany przez Komisję Historyczną PAN, Oddział w Krakowie oraz Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukazuje się od 1967 roku. Redaktorzy: Celina Bobińska (1967-1995), Maciej Salamon i Krzysztof Zamorski (1996-2018), Krzysztof Zamorski (2019- ). Pismo poświęcone jest zagadnieniom metodologii historii i historii historiografii. Zawiera działy:

  • Problemy
  • Ludzie, idee, poglądy
  • Z warsztatu pracy historyka
  • Omówienia
  • Noty recenzyjne

Wikipedia


historyzm

1. kierunek w sztuce XIX i początku XX w., którego istotą było naśladowanie wielkich stylów epok minionych;
2. pogląd filozoficzny postulujący rozpatrywanie zjawisk społecznych i kulturowych w sposób historyczny


SJP.pl

  • historyzm w filozofii
  • historyzm w architekturze
  • historyzm w językoznawstwie
  • nowy historyzm w teorii literatury

Wikipedia


historyzować

czasownik

 (1.1) wprowadzać w utworach literackich i dziełach sztuki motywy historyczne

 (1.2) tworzyć dzieła o tematyce historycznej

 (1.3) rozpatrywać coś z historycznego punktu widzenia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔrɨˈzɔvat͡ɕ, AS: χʹistoryzovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż., historyjka ż., historyk m., historyczka ż., historyzm m., historycyzm m., historyka ż., historyzowanie n.

 przym. historyczny

 przysł. historycznie

Wiktionary


historyzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|historyzować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲistɔrɨzɔˈvãɲɛ, AS: χʹistoryzovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. historia ż., historyjka ż., historyk m., historyczka ż., historyzm m., historycyzm m., historyczność ż.

 czas. historyzować ndk.

 przym. historyczny

 przysł. historycznie

Wiktionary


histra

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. eduk. historia (jako przedmiot lub godzina lekcyjna)

Wiktionary


histrion

1. średniowieczny aktor, sztukmistrz, muzykant, akrobata;
2. przestarzale: podrzędny aktor, błazen, komediant


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. teatr. średniowieczny wędrowny aktor posługujący się pantomimą, gestem, tańcem, kostiumami itp.;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) icht. ryba z gatunku nazwa systematyczna|Histrio histrio|ref=tak., antenarius sargassowy;

Wiktionary

  • histrion – średniowieczny wędrowny aktor
  • histrion (Histrio histrio) – gatunek ryby, inaczej antenarius sargassowy, sargassowa rybka lub pterofryna

Wikipedia


histydyna

endogenny aminokwas zasadowy, bardzo ważny składnik białek, często wchodzi w skład centrów aktywnych enzymów; łatwo ulega dekarboksylacji, przechodząc w histaminę


SJP.pl

Histydyna (łac. Histidinum; His, H) – organiczny związek chemiczny, jeden z 20 aminokwasów białkowych. Ze względu na budowę cząsteczki histydyna zaliczana jest zarówno do aminokwasów zasadowych, gdyż jej łańcuch boczny zawiera 2 atomy azotu, jak i aromatycznych, ze względu na obecność aromatycznego pierścienia imidazolowego. Jest kodowana przez kodony CAU i CAC w procesie translacji białka.

Wikipedia


histydynowy

przymiotnik od: histydyna


SJP.pl


hiszp.

skrót od: hiszpański (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = hiszpański

Wiktionary

Język hiszpański (hiszp. idioma español, castellano) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich. Współczesne standardy literackie (z Hiszpanii i Hispanoameryki) wywodzą się ze średniowiecznego języka kastylijskiego. Jeszcze dziś język hiszpański bywa nazywany kastylijskim, dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii.

Wikipedia

Powiązane:

 zob. hiszpański.

Wiktionary


hiszpan

potocznie:
1. seks hiszpański;
2. produkt pochodzący z Hiszpanii;
3. lekcja języka hiszpańskiego;
4. beza przełożona bitą śmietaną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek narodowości hiszpańskiej, obywatel Hiszpanii, mieszkaniec Hiszpanii

Wiktionary

Hiszpanie (hiszp. Españoles) – naród romański zamieszkujący głównie Hiszpanię (73% ludności), posługujący się językiem hiszpańskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przeciętny Hiszpan spożywa dwa kilo cytryn rocznie.

 (1.1) Serb przegrał z Hiszpanem w meczu o brązowy medal olimpijskiego turnieju tenisistów w Tokio.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxʲiʃpãn, AS: χʹišpãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hiszpan mrz., Hiszpania ż., Hiszpańczyk mos., hiszpanka ż., hiszpańskość ż., hiszpański mrz., hiszpańszczyzna ż., hiszpanista mos., hiszpanistka ż.

:: fż. Hiszpanka ż.

 przym. hiszpański

 przysł. po hiszpańsku, hiszpańsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. Hiszpańczyk

Wiktionary


hiszpańczyk

dawniej: Hiszpan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. Hiszpan

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hiszpańszczyzna ż., hiszpanka ż., hiszpański mrz., Hiszpan mos., Hiszpania ż., Hiszpanka ż.

 przym. hiszpański

Wiktionary


hiszpaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: Hiszpanka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hiszpanka ż.

Wiktionary


hiszpania

państwo w Europie ze stolicą w Madrycie; Królestwo Hiszpanii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Europie położone na Półwyspie Iberyjskim ze stolicą w Madrycie;

 (1.2) geogr. hist. od starożytności po czasy nowożytne: kraina obejmująca całość ziem Półwyspu Iberyjskiego

Wiktionary

Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. España, Reino de España) – państwo w zachodniej części Europy Południowej, położone głównie na Półwyspie Iberyjskim, obejmujące także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz mniejsze wysepki i tereny w północnej Afryce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Stolicą Hiszpanii jest Madryt.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiʃˈpãɲja, AS: χʹišpãńi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hiszpan mrz., Hiszpańczyk mos., hispanistyka ż., hispanistka ż., Hiszpan m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpański m., hiszpańszczyzna ż., hiszpańskość ż.

 przym. hiszpański

 przysł. hiszpańsko, po hiszpańsku

Wiktionary


hiszpanistka

hiszpanista


SJP.pl

Patrz:

hiszpanista

hiszpanka

1. odmiana grypy;
2. sukienka lub bluzka z dekoltem odsłaniającym plecy i ramiona


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości hiszpańskiej, obywatelka Hiszpanii, mieszkanka Hiszpanii

Wiktionary

  • Hiszpanka – kobieta narodowości hiszpańskiej
  • Grypa hiszpanka – popularna nazwa pandemii grypy w latach 1918–1919 oraz odmiana grypy
  • Hiszpanka – film Łukasza Barczyka z 2014 roku.
  • hiszpanka – sukienka z dekoltem odsłaniającym ramiona i plecy oraz często doszytą falbaną

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mieszkance Barcelony nie mów, że jest Hiszpanką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiʃˈpãnka, AS: χʹišpãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hiszpania ż., hiszpanka ż., hiszpańskość ż., hiszpańszczyzna ż., hiszpański m., hiszpanista m., hiszpanistka ż.

:: fm. Hiszpan m., Hiszpańczyk mos.

 przym. hiszpański

 przysł. hiszpańsko, po hiszpańsku

 skr. hiszp.

Wiktionary


hiszpański

związany z Hiszpanią


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) nawiązujący do/pochodzący z Hiszpanii lub odnoszący się do Hiszpanów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. romański język używany m.in. w Hiszpanii;

Wiktionary

Język hiszpański (hiszp. idioma español, castellano) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich. Współczesne standardy literackie (z Hiszpanii i Hispanoameryki) wywodzą się ze średniowiecznego języka kastylijskiego. Jeszcze dziś język hiszpański bywa nazywany kastylijskim, dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hiszpańskie wino uchodzi za jedno z najlepszych na świecie.

 (2.1) Uczę się hiszpańskiego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiʃˈpãj̃sʲci, AS: χʹišpãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hiszpan mrz., hispanistyka ż., hispanistka ż., hispanista mrz., Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpańczyk m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpańszczyzna ż., hiszpańskość ż., hiszpanista m., hiszpanistka ż.

 przysł. po hiszpańsku, hiszpańsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kastylijski, iberyjski

 (2.1) kastylijski, hiszpańszczyzna

Wiktionary


hiszpańsko

przysłówek

 (1.1) na sposób hiszpański, po hiszpańsku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W spisie znalazły się hiszpańsko brzmiące nazwiska.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hiszpan mrz., Hiszpan mos., Hiszpania ż., Hiszpanka ż., hiszpański mrz.

 przym. hiszpański

Wiktionary


hiszpańsko-polski

dotyczący Hiszpanii i Polski


SJP.pl


hiszpańskojęzyczny

hispanojęzyczny;
1. posługujący się językiem hiszpańskim;
2. napisany w języku hiszpańskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem hiszpańskim


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) posługujący się językiem hiszpańskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem hiszpańskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku hiszpańskim

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jej kariera w klasie hiszpańskojęzycznej była mocno podejrzana.

 (1.1) Wyjątkiem są stacje hiszpańskojęzyczne, nadające muzykę z Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii.

 (1.3) Boom iberoamerykański dotyczył literatury hiszpańskojęzycznej: argentyńskiej, meksykańskiej, kubańskiej, kolumbijskiej, peruwiańskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲiʃˈpãj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: χʹišpãĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


hiszpańskość

zespół cech charakterystycznych dla Hiszpanii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co ma związek z kulturą krajów obszaru języka hiszpańskiego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) mieszkańcy Los Angeles czy Santa Fe czuli się głęboko związani z hiszpańskością i katolicyzmem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpański mrz., hiszpańszczyzna ż.

 przym. hiszpański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hiszpańszczyzna

Wiktionary


hiszpańszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. język hiszpański

 (1.2) styl hiszpański, akcenty hiszpańskie, np. w modzie, sztuce

 (1.3) ogólnie wszystko, co hiszpańskie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Uwielbiam hiszpańszczyznę za jej śpiewne brzmienie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲiʃpãj̃ˈʃt͡ʃɨzna, AS: χʹišpãĩ ̯ščyzna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpańczyk m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpański m., hiszpańskość ż., hiszpanista m., hiszpanistka ż.

 przym. hiszpański

 przysł. po hiszpańsku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hiszpański

Wiktionary


hit

przebój, szlagier;
1. popularny utwór muzyczny;
2. coś cieszącego się dużym zainteresowaniem, dużą popularnością


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) utwór muzyczny (zazwyczaj piosenka) wyjątkowo modny w danym czasie

 (1.2) przedmiot cieszący się dużą popularnością

Wiktionary

  • hit – popularny w określonym czasie utwór muzyczny lub piosenka
  • HiT – historia i teraźniejszość, przedmiot szkolny w Polsce
  • HIT – niemiecka sieć handlowa hipermarketów, HIT Handelsgruppe GmbH (HIT Polska w latach 1994 – 2002)
  • HIT – substancja wchodząca w skład krwi zwierząt zapadających w stan hibernacji
  • HIT – skaza krwotoczna
  • Hit – węgierski zespół muzyczny
  • Hit – album muzyczny Petera Gabriela
  • „Hit” – singel promujący projekt pt. Pozytywne Wibracje
  • Hīt – miasto prowincji Al-Anbar w Iraku

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ostatnia piosenka zespołu Wilki to prawdziwy hit, wstrząsnął zachwyconymi fanami.

 (1.2) Te szale to prawdziwy hit sezonu - wszystkie panie je kupują.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲit, AS: χʹit

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hicik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przebój, szlagier, bestseller

 (1.1) bestseller, przebój

Wiktionary


hitachi

[czytaj: hitaczi albo hitaci] produkt marki Hitachi


SJP.pl

  • Hitachi (ur. 1935) – japoński książę, młodszy brat panującego cesarza Akihito, czwarty w linii sukcesji
  • Hitachi – miasto w Japonii
  • Hitachi, Ltd. – międzynarodowy koncern wywodzący się z Japonii działający w wielu sektorach przemysłu, m.in. energetyka, kolej, IT oraz elektronika

Wikipedia


hitchcock

[czytaj: hiczkok] nazwisko angielskie, np. Alfred Hitchcock (1899 - 1980), brytyjski reżyser i producent filmowy


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Hitchcock – miejscowość w stanie Oklahoma, w hrabstwie Blaine
  • Hitchcock – miejscowość w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Beadle
  • Hitchcock – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Galveston

Hrabstwa w USA:

  • hrabstwo Hitchcock (ang. Hitchcock County) – w stanie Nebraska

Wikipedia


hitchcockowski

[czytaj: hiczkokowski] związany z Alfredem Hitchcockiem i jego twórczością filmową


SJP.pl


hitl.

skrót od: hitlerowski


SJP.pl

skrót

 (1.1) hitlerowski

Wiktionary


hitler

nazwisko, np. Adolf Hitler (1889-1945), przywódca niemieckiego nazizmu, dyktator III Rzeszy, osobiście odpowiedzialny za zbrodnie popełnione przez reżim, który stworzył


SJP.pl

Adolf Hitler (wym. /ˈadɔlf ˈhɪtlɐ/; ur. 20 kwietnia 1889 w Braunau am Inn, zm. 30 kwietnia 1945 w Berlinie) – niemiecki polityk, ideolog narodowosocjalistyczny, działacz partyjny, malarz i wojskowy pochodzenia austriackiego, dożywotni dyktator Niemiec jako kanclerz Rzeszy (1933–1945) oraz Wódz Rzeszy z tytułem Führera, przywódca NSDAP, sprawca przekształcenia Republiki Weimarskiej w III Rzeszę i rozpoczęcia przez nią II wojny światowej, zwierzchnik sił zbrojnych, SA i SS i naczelny dowódca wojsk lądowych (1941–1945), zbrodniarz wojenny uznawany za osobiście odpowiedzialnego za niemiecką politykę rasową i śmierć milionów ludzi zabitych podczas jego rządów, w tym za ludobójstwa Żydów (Holokaust), Romów (Porajmos) i Słowian czy masowe morderstwa na osobach chorych psychicznie (akcja T4).

Wikipedia


hitleria

rzadko: pejoratywne określenie Niemiec w latach rządów Adolfa Hitlera (1933-1945)


SJP.pl


hitlerjugend

niemiecka organizacja młodzieży NSDAP, działająca w latach 1926-45


SJP.pl

Hitlerjugend (oficjalnie pisane jako Hitler-Jugend, w skrócie HJ., pol. dosł. „Młodzież Hitlera”) – niemiecka organizacja młodzieżowa NSDAP zorganizowana na wzór paramilitarny w 1922 roku jako przybudówka Oddziałów Szturmowych (SA).

Wikipedia


hitlerowiec

zwolennik hitleryzmu, nazizmu; nazista, faszysta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nazista

Wiktionary

Nazizm (niem. Nazismus, skrót od Nationalsozialismus), również narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm – ideologia Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. NSDAP) założonej po I wojnie światowej. Niemiecka, skrajna odmiana faszyzmu, zaliczana do skrajnej prawicy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hitlerowcy w odwet za zamach na dowódcę SS rozstrzelali stu zakładników.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲitlɛˈrɔvʲjɛt͡s, AS: χʹitlerovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hitleryzm m., hitlerówka ż.

 przym. hitlerowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) narodowy socjalista, nacysta, nazista

Wiktionary


hitlerówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. zwolenniczka Hitlera, hitleryzmu

 (1.2) pot. żart. droga wybudowana w czasach Hitlera charakteryzująca się nawierzchnią z betonowych płyt

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Każdy, kto choć raz jechał hitlerówką Wrocław-Gliwice, pamięta te betonowe płyty.

 (1.2) Przynajmniej hitlerówka do Szczecina dalej dobrze się trzyma. Nie to, co nasze drogi sypiące się po roku od remontu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hitlerowiec m., hitleryzm m.

 przym. hitlerowski

Wiktionary


hitlerowski

hitleryzm


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Hitlerem, hitleryzmem lub hitlerowcami, dotyczący Hitlera, hitleryzmu lub hitlerowców

Wiktionary

Patrz:

hitleryzm

Przykłady

 (1.1) Nasz dom rodzinny trwał również przez okres okupacji hitlerowskiej.

 (1.1) W Niemczech hitlerowskich promowano określone formy artystyczne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxʲitlɛˈrɔfsʲci, AS: χʹitlerofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hitleryzm mrz., hitlerowiec mos., hitlerówka ż., zhitleryzowanie n.

 czas. odhitleryzować dk., zhitleryzować dk.

 przym. antyhitlerowski, filohitlerowski, neohitlerowski, niehitlerowski, pohitlerowski, prohitlerowski, przeciwhitlerowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nazistowski, brunatny; skr. hitl.

Wiktionary


hitleryzacja

stosowanie i rozpowszechnianie zasad hitleryzmu, wprowadzanie do polityki m.in. nacjonalizmu, rasizmu, antykomunizmu


SJP.pl


hitleryzm

zbrodnicza doktryna i nacjonalistyczny ruch polityczny stworzone przez Adolfa Hitlera; narodowy socjalizm, nazizm, nacyzm (rzadko)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. polit. nazizm, niemiecka skrajna odmiana faszyzmu;

Wiktionary

Nazizm (niem. Nazismus, skrót od Nationalsozialismus), również narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm – ideologia Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. NSDAP) założonej po I wojnie światowej. Niemiecka, skrajna odmiana faszyzmu, zaliczana do skrajnej prawicy.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xʲiˈtlɛrɨsm̥, AS: χʹitlerysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hitlerowiec m., hitlerówka ż.

 przym. hitlerowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) narodowy socjalizm, brunatny faszyzm, nacyzm, nazizm

Wiktionary


hitleryzować

stosować i rozpowszechniać zasady hitleryzmu, wprowadzać do polityki m.in. nacjonalizm, rasizm, antykomunizm


SJP.pl


hitowy

hit


SJP.pl

Patrz:

hit

hittin

wioska sąsiadująca ze wzgórzami będącymi miejscem rozegrania w 1187 r. bitwy stanowiącej największą klęskę chrześcijan w walce z muzułmanami w Ziemi Świętej


SJP.pl

Hittin (arab. حطّين) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Tyberiady w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 17 lipca 1948.

Wikipedia


hiuma

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. estońska wyspa na Morzu Bałtyckim;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxʲjũma, AS: χʹi ̯ũma

Wiktionary


hiv

Human Immunodeficiency Virus, wirus wywołujący AIDS


SJP.pl

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego

 (1.1) med. wirus wywołujący AIDS;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To bardzo pozytywna wiadomość – Wynik testu na obecność HIV był negatywny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xʲif, AS: χʹif

Wiktionary


hiv-owiec

[czytaj: hifowiec] nosiciel wirusa HIV; hifowiec


SJP.pl


hiw

część ładunku podnoszona jednorazowo przez podnośnik lub dźwig; unos


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) część ładunku jednorazowo podnoszona przez dźwignię

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) unos, dźwignięcie, podniesienie

Wiktionary


hizop

półkrzew będący rośliną przyprawową, leczniczą oraz ozdobną; również uzyskiwany z niego olejek; hyzop


SJP.pl

Lebiodka syryjska (Origanum syriacum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Występuje w Azji Zachodniej (Cypr, półwysep Synaj, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja). Rośnie na stepach, w lasach, zaroślach, w górach, w zbiorowiskach roślinnych typu makia i frygana. Identyfikowany jest z biblijnym hyzopem.

Wikipedia


hizopowy

hizop; hyzopowy


SJP.pl


hj

skrót od: Hitlerjugend


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = hist. Hitlerjugend;

Wiktionary


hjelmslev

nazwisko


SJP.pl


hks

skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = Hokejowy Klub Sportowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od najmłodszych lat trenuję w HKS.

 (1.1) Od najmłodszych lat trenuję w HKS-ie.

Wiktionary


hkt

[czytaj: ha-ka-TE]
1. niemiecka organizacja nacjonalistyczna działająca w latach 1894-1934; Hakata, hakata;
2. skrót od: Harcerski Klub Turystyczny


SJP.pl


hl

skrót od: hektolitr (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


hla

1. antygeny zgodności tkankowej, termin stosowany w naukach biologicznych;
2. język programowania


SJP.pl


hlebowicz

nazwisko


SJP.pl


hlond

nazwisko, np. August Hlond (1881-1948), polski kardynał, w latach 1926-1948 prymas Polski


SJP.pl

Osoby noszące nazwisko Hlond:

  • August Hlond (1881–1948) – polski kardynał, salezjanin
  • Antoni Hlond-Chlondowski (1884–1962) – polski kompozytor, salezjanin

Wikipedia


hlondowski

przymiotnik

 (1.1) związany z Hlondem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W czasie sympozjum hlondowskiego budynek wydziału był otwarty do późnych godzin nocnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hlondianum n.

Wiktionary


hm

potocznie:
1. wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Hm, a może pójdziemy do kina?; mhm, mmm;
2. wykrzyknik naśladujący odgłos chrząknięcia, często wyrażający namysł, zakłopotanie, niepewność, powątpiewanie, rzadziej podziw


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …oznaczający namysł

 (1.2) …sygnalizujący niepewność w kwestii reakcji na słowa, jakie zaraz będą wypowiedziane

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zobaczmy, hm, co z tym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xm, AS: χm

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|krótki znak zastanawiania się. (krótki znak zastanawiania się), PJM|znak-zastanawiania-sie. (znak zastanawiania się)}}

źródła.

== hm (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

wykrzyknik

 (1.1) hm

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) hmm

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hmm, hum, humm

 (1.2) hmm, hum, humm

Wiktionary


hm.

skrót od: harcmistrz, harcmistrzyni


SJP.pl

skrót

 (1.1) = harc. harcmistrz lub harcmistrzyni (stopień instruktorski)

Wiktionary

Harcmistrz – najwyższy harcerski stopień instruktorski, zdobywany przez instruktorów harcerskich. Oznaczany czerwoną podkładką pod krzyżem harcerskim oraz czerwoną lilijką naszytą na lewym ramieniu munduru harcerskiego. Często zapisywany w skrócie jako hm. przed imieniem i nazwiskiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W latach 1990-2000 naczelnikiem ZHP był hm. Ryszard Pacławski.

Wiktionary


hme

skrót od: Halowe Mistrzostwa Europy


SJP.pl


hmm

potocznie: wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Hm, a może pójdziemy do kina?; hm, mhm, mmm


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …sygnalizujący namysł

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xm̥m, AS: χm̦m

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hm, hum, humm

Wiktionary


hmmm

potocznie: wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Hmmm, a może pójdziemy do kina?; hm, hmm, mhm, mmm


SJP.pl


hmong

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) etn. grupa etniczna zamieszkująca górzyste rejony Azji Południowo-Wschodniej, posługująca się językiem hmong;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) etn. mężczyzna z grupy etnicznej Hmong (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (3.1) etn. kobieta z grupy etnicznej Hmong (1.1)

Wiktionary

Hmong (wym. m̥ɔ̃ŋ) lub Mong (mɔ̃ŋ) – liczna grupa etniczna zamieszkująca górzyste regiony Azji Południowo-Wschodniej, posługująca się językiem hmong. W południowych Chinach, gdzie mieszka ich około 3 mln, stanowią najliczniejszy odłam ludu Miao. W innych krajach żyje łącznie około 1,7 miliona Hmongów: w Wietnamie – 790 tys., w Laosie – 450 tys., w Tajlandii – 150 tys., a poza Azją w Stanach Zjednoczonych (275 tys.), we Francji (16 tys.) i innych krajach świata.

Wikipedia


hmp

skrót od: Halowe Mistrzostwa Polski


SJP.pl


hms

skrót od: Her/His Majesty's Ship - statek Jej/Jego Królewskiej Mości


SJP.pl


hmtd

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = chem. heksametylenotriperoksydiamina;

Wiktionary


hnat

nazwisko


SJP.pl


hnatiuk

nazwisko


SJP.pl

  • Hnatiuk (ukr. Гнатюк) – polskie i ukraińskie nazwisko

Osoby o nazwisku Hnatiuk:

  • Dmytro Hnatiuk (1925–2016) – ukraiński śpiewak operowy
  • Ola Hnatiuk, właśc. Aleksandra Hnatiuk (ur. 1961) – ukrainistka, tłumaczka i popularyzatorka literatury ukraińskiej, radca Ambasady RP w Kijowie
  • Wołodymyr Hnatiuk (1871–1926) – ukraiński etnograf, folklorysta, językoznawca, literaturoznawca, krytyk, tłumacz, działacz społeczny

Wikipedia


hnet

przysłówek sposobu

 (1.1) stpol. od razu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xnɛt, AS: χnet

Wiktionary


hniezdyczna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie zbaraskim obwodu tarnopolskiego;

Wiktionary

Hniezdyczna, Gniezdyczno – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.

Do 2020 w rejonie zbaraskim.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Hniezdyczno, Gniezniczna

Wiktionary


hnizdyczów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

Hnizdyczów (ukr. Гніздичів) – osiedle typu miejskiego w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego.

Znajduje tu się stacja kolejowa Hnizdyczów, położona na linii Tarnopol – Stryj.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hnizdyczowski

Wiktionary


hnyła

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie turczańskim;

Wiktionary

  • Hnyła (ukr. Гнила) – rzeka na Ukrainie, dopływ Bużoku
  • Hnyła (ukr. Гнила) – rzeka na Ukrainie, dopływ Hrabarki
  • Hnyła (ukr. Гнила) – rzeka na Ukrainie, dopływ Krasnej
  • Hnyła (ukr. Гнила) – rzeka na Ukrainie, dopływ Meczetnej
  • Hnyła (ukr. Гнила) – rzeka na Ukrainie, dopływ Rośki
  • Hnyła (ukr. Гнила) – rzeka na Ukrainie, dopływ Stryja

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hnylski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Gniła, Karpackie (wariant na podstawie obecnej nazwy ukraińskiej)

Wiktionary


ho

wykrzyknik wyrażający podziw, uznanie


SJP.pl

skrót

 (1.1) = mot. Horn (litery na tablicy rejestracyjnej)

 (1.2) = mot. austr. Hof (litery na tablicy rejestracyjnej)

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego, nazwa własna

 (2.1) = hist. hand. organizacja handlu uspołecznionego w Niemieckiej Republice Demokratycznej

Wiktionary

Wikipedia


ho-hoń

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) książk. duże, straszne zwierzę przypominające słonia w uniwersum opowieści o Kubusiu Puchatku;

Wiktionary


hoacyn

ptak leśny z rodziny kośników; kośnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Opisthocomus hoazin|Müller|ref=tak., gatunek średniej wielkości tropikalnych ptaków z rodziny hoacynów;

 (1.2) ornit. ptak z gatunku hoacynów (1.1)

Wiktionary

Hoacyn, kośnik czubaty (Opisthocomus hoazin) – gatunek średniej wielkości tropikalnego ptaka, zamieszkującego bagna w dorzeczu Amazonki i Orinoko w Ameryce Południowej. Hoacyn jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodziny hoacynów (Opisthocomidae) oraz rzędu hoacynów (Opisthocomiformes) z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na skutek dużej odmienności hoacynów od innych ptaków ich miejsce w systematyce jest trudne do jednoznacznego sklasyfikowania.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hoacyny lm nm.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kośnik, kośnik czubaty

 (1.2) kośnik, kośnik czubaty

Wiktionary


hoacyny

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Opisthocomiformes|L'Herminier|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;

 (1.2) syst. ornit. nazwa systematyczna|Opisthocomidae|Swainson|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu hoacynów (1.1)

forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: hoacyn

Wiktionary

Hoacyny – rodzina Opisthocomidae i rząd Opisthocomiformes ptaków z podgromady Neornithes. Jedynym żyjącym przedstawicielem rodziny jest hoacyn (Opisthocomus hoazin) żyjący w dorzeczu Amazonki i Orinoko w Ameryce Południowej. Znanymi wymarłymi przedstawicielami rodziny są Hoazinoides magdalenae, żyjący w środkowym miocenie (13,5–11,8 mln lat temu) na obszarze dzisiejszej Kolumbii (jego odkrycie dowodzi, że w miocenie przedstawiciele rodziny zasiedlali też obszary na zachód od Andów), oraz Hoazinavis lacustris, żyjący w późnym oligocenie lub wczesnym miocenie (24–22 mln lat temu) na obszarze dzisiejszego brazylijskiego stanu São Paulo.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wydał monografię o wymarłych hoacynach z wczesnego miocenu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hoacyn mzw.

Wiktionary


hoax

[czytaj: hołks] środowiskowo: oszustwo, mistyfikacja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fałszywa informacja pozorująca prawdziwą, aby wprowadzić w błąd odbiorcę

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Celem projektu jest nie tylko znajdowanie potencjalnych hoaxów, ale także literówek w tytułach i postaci nieencyklopedycznych.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mistyfikacja, fałszywka, fake

Wiktionary


hobart

Hobart (wym. [ˈhoʊbɑrt]) – miasto w Australii, stolica Tasmanii. Założone zostało (jako kolonia karna) w 1804 i było drugim po Sydney miastem na tym kontynencie. Hobart prawa miejskie posiada od 1842 i jest centrum finansowym i administracyjnym Tasmanii. W 2006 roku liczyło 205 566 mieszkańców.

W mieście znajduje się polski konsulat honorowy.

Wikipedia


hobbes

nazwisko, np. Thomas Hobbes (1588-1679), angielski filozof


SJP.pl

Thomas Hobbes (ur. 5 kwietnia 1588 w Westport (Wiltshire), ob. Malmesbury, zm. 4 grudnia 1679 w Hardwick Hall) – angielski filozof, myśliciel społeczny, twórca kontraktualizmu, autor dzieła Lewiatan (1651), traktatu z zakresu filozofii społecznej i filozofii politycznej, w którym dowodzi, że człowiek wyszedł z hipotetycznego stanu natury, czyli stanu wojny każdego z każdym (łac. bellum omnium contra omnes) szukając gwarancji swojego bezpieczeństwa. Według Hobbesa człowiek decyduje się na utworzenie państwa na skutek w pełni racjonalnej i jednocześnie egoistycznej kalkulacji. Wszyscy tworzący państwo oddają większość władzy i jednocześnie zrzekają się prawa do używania przemocy na rzecz suwerena, w ramach powszechnej umowy społecznej. Czynią tak w zamian za identyczną obietnicę ze strony innych ludzi tworzących społeczeństwo i celem uzyskania przez wszystkich bezpieczeństwa.

Wikipedia


hobbici

przedstawiciel rasy z powieści fantastycznych J.R.R. Tolkiena, o niskim wzroście, obrośniętych stopach i z zamiłowaniem do jedzenia


SJP.pl

Wikipedia

Patrz:

hobbit

hobbicki

hobbit


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hobbitami, dotyczący hobbitów

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do hobbita, będący własnością hobbita lub jego dziełem

Wiktionary

Patrz:

hobbit

Przykłady

 (2.1) Hobbickie stopy są mocno owłosione.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hobbit m., hobbitka ż., Hobbiton m.

Wiktionary


hobbista

człowiek mający zamiłowanie do czegoś, oddany czemuś, zainteresowany czymś; hobbysta, pasjonat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, który ma jakieś hobby

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hobby n., hobbysta m.

:: fż. hobbistka ż., hobbystka ż.

 przym. hobbistyczny, hobbistowski

 przysł. hobbistycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hobbysta

Wiktionary


hobbistka

kobieta mająca zamiłowanie do czegoś, oddana czemuś, zainteresowana czymś; hobbystka, pasjonatka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która ma jakieś hobby

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔbˈbʲistka, AS: χobbʹistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hobby n., hobbystka ż.

:: fm. hobbista m., hobbysta m.

 przym. hobbistyczny, hobbistowski

 przysł. hobbistycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hobbystka ż.

Wiktionary


hobbistowski

przymiotnik od: hobbista; typowy, charakterystyczny dla hobbisty, związany w jakiś sposób z hobbistą; hobbystowski


SJP.pl


hobbistyczny

przeznaczony dla hobbistów, pasjonatów, łączący ludzi o podobnych zainteresowaniach (np. klub hobbistyczny), mogący przejąć kogoś do głębi, pochłonąć, zainteresować; hobbystyczny, pasjonacki


SJP.pl


hobbit

przedstawiciel rasy z powieści fantastycznych J.R.R. Tolkiena, o niskim wzroście, obrośniętych stopach i z zamiłowaniem do jedzenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) fant. liter. niewielka istota ze świata fantastyki charakteryzująca się niskim wzrostem i krępą budową ciała;

 (1.2) paleont. pot. wymarły gatunek hominida, nazwa systematyczna|Homo floresiensis|ref=tak.

Wiktionary

  • Hobbit, czyli tam i z powrotem – powieść autorstwa J.R.R. Tolkiena
  • Hobbit – rasa zamieszkująca stworzoną przez Tolkiena mitologię Śródziemia
  • Hobbit – trylogia filmowa w reżyserii Petera Jacksona, ekranizacja powieści Tolkiena
    • Hobbit: Niezwykła podróż – pierwsza część trylogii
    • Hobbit: Pustkowie Smauga – druga część trylogii
    • Hobbit: Bitwa Pięciu Armii – trzecia część trylogii

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Hobbici są skłonni do tycia, zwłaszcza w pasie: miewają wypięte brzuchy; ubierają się kolorowo (najchętniej zielono i żółto); nie używają obuwia, ponieważ stopy ich z przyrodzenia opatrzone są twardą podeszwą i porośnięte bujnym, ciemnym, brunatnym włosem, podobnie jak głowa (zwykle kędzierzawa); mają długie, zręczne, smagłe palce i poczciwe twarze, a śmieją się dużo, basowo i serdecznie (szczególnie po obiedzie, który – w miarę możności – jadają dwa razy dziennie).

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: ˈxɔbbʲit, AS: χobbʹit

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. hobbitka ż.

     przym. hobbicki

    Wiktionary

    Synonimy:

    antonimy.

    hiperonimy.

     (1.1) niziołek

    hiponimy.

    holonimy.

    meronimy.

    pokrewne.

     rzecz. hobbitka ż.

     przym. hobbicki

    frazeologia.

    etymologia.

    uwagi.

     (1.1) zoblistę|hobbit|elf|ork|krasnolud|ent.

    tłumaczenia.

    * angielski: (1.1) hobbit; (1.2) hobbit

    * czeski: (1.1) hobit m.

    * duński: (1.1) hobbit w.

    * esperanto: (1.1) hobito

    * fiński: (1.1) hobitti

    * francuski: (1.1) hobbit m.

    * hiszpański: (1.1) hobbit m.

    * niemiecki: (1.1) Hobbit m.

    * portugalski: (1.1) hobbit m.

    * rosyjski: (1.1) хо́ббит m.

    * turecki: (1.1) hobit

    * ukraiński: (1.1) гобіт m.

    * węgierski: (1.1) hobbit

    * włoski: (1.1) hobbit m.

    źródła.

    == hobbit (język angielski.) ==

    wymowa.

     audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-hobbit.wav.

    znaczenia.

    rzeczownik

     (1.1) liter. hobbit

    odmiana.

    przykłady.

    składnia.

    kolokacje.

    synonimy.

    Wiktionary


hobbitka

hobbit


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. odpowiednik kobiety w fikcyjnym świecie hobbitów

Wiktionary

Patrz:

hobbit

Wymowa:

IPA: xɔbˈbʲitka, AS: χobbʹitka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hobbit m.

 przym. hobbicki

Wiktionary


hobby

[czytaj: hobbi lub hobby] ulubione zajęcie; konik; pasja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pasja, zamiłowanie do robienia czegoś; zainteresowanie;

Wiktionary

Hobby (pasja, pot. konik) – zamiłowanie do czegoś, czynność wykonywana dla relaksu w czasie wolnym od obowiązków. Może łączyć się ze zdobywaniem wiedzy w danej dziedzinie, doskonaleniem swoich umiejętności w pewnym określonym zakresie albo też nawet z zarobkiem. Głównym celem pozostaje jednak przyjemność płynąca z uprawiania hobby.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jednym z moich hobby jest zbieranie znaczków pocztowych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔbbʲi, AS: χobbʹi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hobbista, hobbistka, hobbysta, hobbystka

 przym. hobbistyczny, hobbystyczny

 przysł. hobbistycznie, hobbystycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pasja, konik, zamiłowanie

Wiktionary


hobbysta

człowiek mający zamiłowanie do czegoś, oddany czemuś, zainteresowany czymś; hobbista, pasjonat


SJP.pl

Hobby (pasja, pot. konik) – zamiłowanie do czegoś, czynność wykonywana dla relaksu w czasie wolnym od obowiązków. Może łączyć się ze zdobywaniem wiedzy w danej dziedzinie, doskonaleniem swoich umiejętności w pewnym określonym zakresie albo też nawet z zarobkiem. Głównym celem pozostaje jednak przyjemność płynąca z uprawiania hobby.

Wikipedia


hobbystka

kobieta mająca zamiłowanie do czegoś, oddana czemuś, zainteresowana czymś; hobbistka, pasjonatka


SJP.pl


hobbystowski

przymiotnik od: hobbysta; typowy, charakterystyczny dla hobbysty, związany w jakiś sposób z hobbystą; hobbistowski


SJP.pl


hobbystyczny

przeznaczony dla hobbystów, pasjonatów, łączący ludzi o podobnych zainteresowaniach (np. klub hobbystyczny), mogący przejąć kogoś do głębi, pochłonąć, zainteresować; hobbistyczny, pasjonacki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hobbystyką, dotyczący hobbystyki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hobby n., hobbystyka ż.

Wiktionary


hobbyzm

bezgraniczne oddawanie się jakiemuś hobby, ulubionemu zajęciu, zapał w rozwijaniu i głębszemu poznawaniu tego hobby


SJP.pl


hobel

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. strug

Wiktionary

Szwajcaria:

  • Hochwald – szwajcarska nazwa gminy Hochwald

Osoby:

  • Adolf Heinrich Hobel – austriacki dyplomata
  • Mara Hobel – amerykańska aktorka
  • Philip Hobel – amerykański producent filmowy

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|hebel.

Wiktionary


hobo

włóczęga z wyboru, zatrudniający się czasowo tylko po to, by móc przeżyć


SJP.pl

Hobo – wędrowny pracownik, często bezdomny, nie posiadający żadnego majątku. Termin wywodzi się ze wschodnich terenów Stanów Zjednoczonych, z ostatniej dekady XIX wieku. W przeciwieństwie do innych bezdomnych (w tradycji amerykańskiej określanych jako tramps czy bums), hobo podróżował od miasteczka do miasteczka w poszukiwaniu jednodniowej pracy w zamian za nocleg i kolację. Często na taki styl życia decydowali się dobrowolnie, gdy nic nie trzymało ich w miejscu.

Wikipedia


hoc

wykrzyknik stosowany na oznaczenie podskoków


SJP.pl


hochepot

[czytaj: oszPO] gulasz flamandzki z kawałkami różnych mięs, jadalnymi kasztanami (albo rzepą) i warzywami


SJP.pl


hochsztapler

oszust; blagier; aferzysta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) oszust i aferzysta na dużą skalę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Powoli sam nawet, nie wiedząc kiedy, zamieniał się z człowieka, w gruncie rzeczy uczciwego w hochsztaplera, a zmysły i próżność mile łaskotane przez Tamarę, dopomogły tej przemianie.

 (1.1) Okazało się, że nie jest żadnym hochsztaplerem, lecz przedstawicielem kilku firm zagranicznych, że ma swoje biuro, że często wyjeżdża do Francji, Anglii i Niemiec, że ma własny samochód.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hochsztaplerstwo n.

:: fż. hochsztaplerka ż.

 przym. hochsztaplerski

Wiktionary


hochsztaplerka

oszustka


SJP.pl


hochsztaplerski

hochsztapler


SJP.pl

Patrz:

hochsztapler

hochsztaplerstwo

oszustwo, afera


SJP.pl


hockey

gra sportowa na lodzie lub na trawie; hokej


SJP.pl


hocki

potocznie: rzeczy niepoważne, figle, głupstwa; hocki-klocki


SJP.pl


hocki-klocki

potocznie: rzeczy niepoważne, figle, głupstwa; hocki


SJP.pl


hoczek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. daw. pogrzebacz

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. mniejszy pług

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hoczki nmos.

 czas. hoczkować ndk.

Wiktionary


hoczewski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hoczwi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hoczew ż., hoczwianin m., hoczwianka ż.

Wiktionary


hoczki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. rodzaj bron z zakrzywionymi do przodu zębami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hoczek mrz.

 czas. hoczkować ndk.

Wiktionary


hoczkować

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. plewić między grzędami przy użyciu hoczka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hoczek mrz., hoczki nmos.

Wiktionary


hoczwianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hoczwi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hoczew ż.

:: fż. hoczwianka ż.

 przym. hoczewski

Wiktionary


hoczwianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hoczwi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hoczew ż.

:: fm. hoczwianin m.

 przym. hoczewski

Wiktionary


hod.

skrót od: hodowla, hodowlany


SJP.pl


hodegetria

typ ikony przedstawiającej Matkę Boską z Dzieciątkiem; Hodigitria


SJP.pl

Hodegetria, hodigitria (z grec. ή oδηγήτρια, i odigitria, wskazująca drogę) – najstarszy i najbardziej rozpowszechniony typ ikonograficzny przedstawienia Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na ręku.

Wikipedia


hodegetyczny

hodegetyka


SJP.pl

Patrz:

hodegetyka

hodegetyka

nauka o metodach wychowywania, w odróżnieniu od nauki o metodach nauczania (dydaktyki); hodogetyka


SJP.pl

Hodegetyka (gr. hodós – droga, hēgéomai – prowadzę) – część pedagogiki oznaczająca pod koniec XIX oraz na początku XX wieku naukę o metodach wychowania. Hodegetyka była uzupełnieniem dydaktyki, nauki o metodach nauczania.

Pierwotnie, od czasów średniowiecza, hodegetyka była dyscypliną nauk medycznych (nauczana jako hodegetyka lekarska) i swym zakresem obejmowała wiedzę odpowiedniego postępowania z chorymi. Specjalizacja nauk pedagogicznych, która nastąpiła w XX wieku, doprowadziła do powolnego zaniku hodegetyki (nauczana była jeszcze w latach 50. XX wieku m.in. w Stanach Zjednoczonych i ZSRR).

Wikipedia


hodigitria

typ ikony przedstawiającej Matkę Boską z Dzieciątkiem; Hodegetria


SJP.pl

Hodegetria, hodigitria (z grec. ή oδηγήτρια, i odigitria, wskazująca drogę) – najstarszy i najbardziej rozpowszechniony typ ikonograficzny przedstawienia Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na ręku.

Wikipedia


hodofobia

chorobliwy lęk przed podróżowaniem


SJP.pl


hodogetyka

nauka o metodach wychowywania, w odróżnieniu od nauki o metodach nauczania (dydaktyki); hodegetyka


SJP.pl


hodograf

przyrząd nawigacyjny


SJP.pl

Hodograf – krzywa zakreślana przez koniec wektora zależnego od czasu, przy czym początek wektora znajduje się zawsze w tym samym punkcie.

Przykładami hodografów są:

  • hodografem wektora położenia jest tor
  • hodografem wektora prędkości w ruchu jednostajnym prostoliniowym jest punkt
  • hodografem wektora prędkości w ruchu jednostajnym krzywoliniowym jest krzywa na sferze

Wikipedia


hodologia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka o drogach

 (1.2) med. nauka o szlakach nerwowych i połączeniach nerwowych

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hodolog m.

 przym. hodologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) hodology; (1.2) hodology

* łaciński: (1.1) hodologia ż.; (1.2) hodologia ż.

źródła.

== hodologia (język łaciński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hodologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hodolog m.

 przym. hodologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hodolog m.

 przym. hodologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) hodology; (1.2) hodology

* łaciński: (1.1) hodologia ż.; (1.2) hodologia ż.

źródła.

== hodologia (język łaciński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hodologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hodometr

przyrząd do mierzenia długości przebytej drogi; drogomierz


SJP.pl

Drogomierz, hodometr (gr. hodós, droga) – urządzenie służące do pomiaru odległości pokonanej przez obiekt. Ze względu na sposób ustalania wyniku pomiaru drogomierz może być urządzeniem analogowym (mechanicznym) lub cyfrowym (elektronicznym).

Wikipedia


hodonim

nazwa własna drogi, ulicy, szlaku itp.


SJP.pl


hodoskop

układ liczników bezśladowych służący do wyznaczania ilości i kierunku ruchu cząstek naładowanych w polu magnetycznym


SJP.pl

Hodoskop (gr. hodós – droga, skopeín – patrzeć) – układ kilku ułożonych blisko siebie detektorów cząstek, dzięki którym poprzez badanie koincydencji między poszczególnymi detektorami można wyznaczyć trajektorię wysokoenergetycznych cząstek naładowanych.

Wikipedia


hodować

czasownik

 (1.1) zapewniać żywym organizmom (zwierzętom, roślinom, bakteriom) odpowiednie warunki do wzrostu, rozwoju i rozmnażania

 (1.2) otrzymywać poza organizmem tkanki biologiczne do badań naukowych lub przeszczepów

 (1.3) otrzymywać w sztuczny sposób kryształy

 (1.4) rozwijać w sobie jakieś uczucie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W okresie wojen napoleońskich, powstawać zaczęły stadniny prywatne i państwowe, aby hodować konie dla armii. ([http://araby.forall.pl/t/szymanski.htm z Internetu])

 (1.1) Storczyki epifityczne, które często hodujemy (wbrew ich zwyczajom) w doniczkach, czasem cierpią z powodu nadmiernej wilgotności i braku możliwości przesychania. ([http://www.storczyki.org.pl/uprawa/podstawy.html z Internetu])

 (1.2) Na podobną trudność natrafili obecnie badacze zajmujący się wyrafinowanymi hodowlami tkankowymi, zamierzający hodować z komórek pacjenta całe organy do przeszczepu. ([http://archiwum.wiz.pl/1998/98102800.asp z Internetu])

 (1.3) Idea polega na tym, aby hodować kryształ, układając atom po atomie, i mieć możliwość ciągłej kontroli procedury wzrostu. ([http://archiwum.wiz.pl/1998/98061900.asp z Internetu])

 (1.4) Jeśli ktoś hoduje cierpienie i nienawiść, to z pewnością owocem jego uprawy nie będzie wieczne szczęście i wieczna miłość. ([http://www.ezosfera.pl/leszek/artykul/90 z Internetu])

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈdɔvat͡ɕ, AS: χodovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hodowla ż., hodowanie n., hodowca m., hodowczyni ż., wyhodowanie n.

 przym. hodowlany

 czas. wyhodować

Wiktionary


hodowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|hodować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hodowla ż., hodowca m., hodowczyni ż., wyhodowanie n.

 czas. hodować ndk., wyhodować dk.

 przym. hodowlany

Wiktionary


hodowca

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba prowadząca hodowlę (zwierząt, roślin)

Wiktionary

    <

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Znam wielu hodowców. Ciężko powiedzieć, żeby mieli dochodowy biznes. W wielu przypadkach są wykształconymi zootechnikami albo mają hodowle przekazywane z pokolenia na pokolenie. Zdecydowana większość z nich kocha psy, ale zapewniam cię, że to słaby biznes (…).

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: xɔˈdɔft͡sa, AS: χodofca

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. hodowla ż., hodowanie n., wyhodowanie n.

    :: fż. hodowczyni ż.

     czas. hodować ndk., wyhodować dk.

     przym. hodowlany

    Wiktionary


hodowczyni

kobieta hodująca rośliny lub zwierzęta


SJP.pl


hodowica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim;

Wiktionary

Hodowica, błędnie Hodownica (ukr. Годовиця, Hodowycia) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie lwowskim (do 2020 roku w rejonie pustomyckim). W 2016 roku liczyła 872 mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hodowicki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Hodowice

Wiktionary


hodowla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. zespół zabiegów i procesów w wytwarzanych sztucznie optymalnych warunkach dla rozwoju hodowanego zwierzęcia bądź rośliny, mający na celu otrzymanie w warunkach stworzonych przez człowieka organizmów żywych;

 (1.2) roln. gospodarstwo dokonujące takich czynności w celach zarobkowych

 (1.3) biol. próbka bakteryjna lub grzybowa uzyskana w laboratorium

Wiktionary

Hodowla – zespół zabiegów i procesów w wytwarzanych sztucznie optymalnych warunkach dla rozwoju hodowanego zwierzęcia bądź rośliny, mający na celu otrzymanie w warunkach stworzonych przez człowieka organizmów żywych (np. doświadczalnych w nauce).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dopuszczono stosowanie antybiotyków w hodowli zwierząt, co pozwoliło zmniejszyć zachorowalność wynikającą z trzymania zbyt wielu zwierząt w za małych pomieszczeniach.

 (1.2) Byczki z tej hodowli są bardzo cenione na wszystkich arenach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈdɔvla, AS: χodovla

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hodowca m., hodowlanka ż., hodowanie n., wyhodowanie n.

 czas. hodować ndk., wyhodować dk.

 przym. hodowlany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) kultura

Wiktionary


hodowlany

dotyczący hodowli


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hodowlą, dotyczący hodowli

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jednakże za główną przyczynę regresji jodły uważa się nieodpowiednie zabiegi hodowlane, które pośrednio lub bezpośrednio wzmagają proces obumierania i hamują odnawianie jodły.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔdɔvˈlãnɨ, AS: χodovlãny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hodowla ż., hodowca m., hodowanie n., wyhodowanie n., podhodowanie n.

 czas. hodować ndk., wyhodować dk., podhodować dk.

Wiktionary


hodurowiec

osoba należąca do Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego, założonego przez biskupa Franciszka Hodura; narodowiec, polskokatolik


SJP.pl


hodyszewianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hodyszewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hodyszewo n.

:: fż. hodyszewianka ż.

 przym. hodyszewski

Wiktionary


hodyszewianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hodyszewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hodyszewo n.

:: fm. hodyszewianin m.

 przym. hodyszewski

Wiktionary


hodyszewski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hodyszewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hodyszewo n., hodyszewianin m., hodyszewianka ż.

Wiktionary


hodża

chodża;
1. wykształcony muzułmanin; mistrz;
2. w Indiach: członek kasty chodża


SJP.pl

Hodża (lub: Chodża) – tytuł grzecznościowy stosowany dawniej w kulturze muzułmańskiej: nauczyciel, duchowny, pan, mistrz, znawca Koranu i praw islamu. Tytuł występujący na terenach Imperium Osmańskiego oraz Indii.

Wikipedia


hoe

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. koreańskie danie przyrządzane z cienko pokrojonej, surowej ryby;

Wiktionary

  • Hoe – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Hampshire
  • Hoe – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Norfolk
  • Hoe – koreańskie danie
  • Hoe – miejscowość w Anglii, w hrabstwie Surrey
  • Hoe: Labyrinth – minialbum zespołu GFriend

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hoe jest podawane razem z wieloma dodatkami lub innymi surowymi owocami morza.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== hoe (język afrykanerski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-hoe.wav.

znaczenia.

zaimek

 (1.1) jak

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hoene-wroński

[czytaj: höne-wroński albo hene-wroński] nazwisko, np. Józef Maria Hoene-Wroński (właściwie J. Hoene, nazwisko Wroński przybrał później; 1776-1853), matematyk, fizyk, filozof, astronom, ekonomista i prawnik


SJP.pl


hofej

miasto w Chinach; Hefei


SJP.pl

Hefei (chiń. 合肥市; pinyin Héféi shì) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, ośrodek administracyjny prowincji Anhui. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 5 702 466. Prefektura miejska w listopadzie 2000 roku liczyła 4 467 384 mieszkańców, a 1999 roku – 4 375 742 mieszkańców. Ośrodek hutnictwa żelaza oraz przemysłu maszynowego, elektronicznego, bawełnianego i spożywczego; miasto posiada własny port lotniczy.

Wikipedia


hoff

Osoby o nazwisku Hoff

  • Barbara Hoff – polska projektantka mody
  • Bogdan Hoff (1865-1932) – polski artysta plastyk
  • Bogumił Hoff (1829-1894) – krajoznawca, etnograf-amator
  • Jacobus Henricus van ’t Hoff (1852-1911) – holenderski chemik
  • Karen Hoff (1921-2000) – duńska kajakarka
  • Katie Hoff (ur. 1989) – amerykańska pływaczka
  • Marcian Hoff (ur. 1937) – informatyk
  • Tadeusz Hoff (1923-2011) – polski geograf
  • Teodor Bogdan Hoff (ur. 1830, zm. ok. 1908) – chemik, wynalazca

Wikipedia


hoffland

[czytaj: hofland] polska firma


SJP.pl


hoffman

nazwisko


SJP.pl

Osoby

Hofman

  • Adam Hofman (ur. 1980) – polski polityk
  • Artur Hofman (ur. 1959) – polski aktor
  • Iwona Hofman (ur. 1960) – polska politolog, wykładowca akademicki
  • Kazimierz Hofman (1842–1911) – polski pianista, kompozytor i pedagog
  • Urszula Hofman (ur. 1995) – polska judoczka
  • Vlastimil Hofman (1881–1970) – polski malarz

Wikipedia


hoffmann

nazwisko


SJP.pl

Osoby

Hofman

  • Adam Hofman (ur. 1980) – polski polityk
  • Artur Hofman (ur. 1959) – polski aktor
  • Iwona Hofman (ur. 1960) – polska politolog, wykładowca akademicki
  • Kazimierz Hofman (1842–1911) – polski pianista, kompozytor i pedagog
  • Urszula Hofman (ur. 1995) – polska judoczka
  • Vlastimil Hofman (1881–1970) – polski malarz

Wikipedia


hofman

nazwisko


SJP.pl

Osoby

Hofman

  • Adam Hofman (ur. 1980) – polski polityk
  • Artur Hofman (ur. 1959) – polski aktor
  • Iwona Hofman (ur. 1960) – polska politolog, wykładowca akademicki
  • Kazimierz Hofman (1842–1911) – polski pianista, kompozytor i pedagog
  • Urszula Hofman (ur. 1995) – polska judoczka
  • Vlastimil Hofman (1881–1970) – polski malarz

Wikipedia


hofmanić

środowiskowo, zwykle o politykach: zwiększać rzeczywiste koszty jakichś działań, na które przeznaczono ryczałty, diety służbowe itp.


SJP.pl


hofmann

nazwisko


SJP.pl

Osoby

Hofman

  • Adam Hofman (ur. 1980) – polski polityk
  • Artur Hofman (ur. 1959) – polski aktor
  • Iwona Hofman (ur. 1960) – polska politolog, wykładowca akademicki
  • Kazimierz Hofman (1842–1911) – polski pianista, kompozytor i pedagog
  • Urszula Hofman (ur. 1995) – polska judoczka
  • Vlastimil Hofman (1881–1970) – polski malarz

Wikipedia


hofmannsthal

Hofmannsthal:

  • Hugo Laurenz August Hofmann, Edler von Hofmannsthal, zwany Hugo von Hofmannsthal
  • (8057) Hofmannsthal

Wikipedia


hofmański

nazwisko


SJP.pl


hofmokl

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Edward Hofmokl – polski chirurg
  • Justyna Hofmokl – polska socjolog
  • Stanisław Jerzy Hofmokl – polski prawnik, ziemianin, mecenas sztuki, publicysta
  • Tomasz Hofmokl – polski fizyk
  • Zygmunt Hofmokl-Ostrowski – polski prawnik

Wikipedia


hofrat

w Niemczech i Austrii: wysokiej rangi urzędnik na cesarskim dworze


SJP.pl

Hofrat (niem. Radca Dworu lub Rada Nadworna) oznacza w języku niemieckim instytucję, stanowisko urzędowe lub osobę w Niemczech i Austrii.

Wikipedia


hogan

stożkowata chata Indian Nawaho


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. etn. rodzaj chaty Indian z plemięemienia Nawahów;

Wiktionary

Gminy w USA:

  • Hogan (ang. Hogan Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Franklin
  • Hogan (ang. Hogan Township) – gmina w stanie Indiana, w hrabstwie Dearborn
  • hogan – rodzaj stałego domu Indian z Ameryki Północnej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam zamieszkać w tym hoganie?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔɡãn, AS: χogãn

Wiktionary


hogwart

w uniwersum Harry'ego Pottera: fikcyjna uczelnia kształcąca młodych czarodziejów; Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie


SJP.pl

Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie (ang. Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry) – fikcyjna uczelnia kształcąca młodych czarodziejów, stworzona przez J.K. Rowling na potrzeby serii książek pod tytułem Harry Potter. Szkoła mieści się w zamku o bliżej niesprecyzowanej lokalizacji na terenie Szkocji. Rzekomą inspirację autorki stanowiła szkocka Gordonstoun School.

Wikipedia


hohenlinden

miejscowość w Niemczech


SJP.pl

Hohenlinden – miejscowość i gmina w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Monachium, w powiecie Ebersberg. Leży około 10 km na północ od Ebersberga, przy drodze B12. 3 grudnia 1800 roku miała tu miejsce Bitwa pod Hohenlinden, która była częścią wojny Francji z drugą koalicją.

Wikipedia


hohenstauf

członek dynastii niemieckich władców, która panowała w okresie 1079-1254


SJP.pl


hohenstaufowie

dynastia szwabska


SJP.pl

Hohenstaufowie − dynastia niemieckich władców, w większości również cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego i książąt Szwabii. Niemiecka nazwa dynastii Staufer pochodzi od nazwy zamku Hohenstaufen na górze o tej samej nazwie w pobliżu dzisiejszego Göppingen w Badenii-Wirtembergii. Dynastia panowała w okresie 1079–1266.

Wikipedia


hohenstein

[czytaj: HOhensztajn] nazwisko


SJP.pl

Austria

  • Hohenstein – szczyt w Alpach Türnitzkich

Niemcy

  • Hohenstein – gmina w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w powiecie Reutlingen
  • Hohenstein – gmina w kraju związkowym Hesja, w powiecie Rheingau-Taunus
  • Hohenstein – gmina w kraju związkowym Turyngia, w powiecie Nordhausen
  • Hohenstein-Ernstthal – miasto w kraju związkowym Saksonia, w powiecie Zwickau
  • Hohenstein (Hohenstein-Ernstthal) – dawne miasto, od 1898 część miasta Hohenstein-Ernstthal

Polska

Wikipedia


hohenzollern

(1490-1568) Albrecht I Hohenzollern- wielki mistrz zakonu krzyżackiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. góra w Badenii-Wirtembergii

 (1.2) geogr. archit. zamek rodowy Hohenzollernów na górze Hohenzollern (1.1);

 (1.3) astr. planetoida o numerze 85215 z głównego pasa asteroid;

Wiktionary

  • Hohenzollernowie – niemiecka dynastia
  • Hohenzollern – loża wolnomularska
  • (85215) Hohenzollern – planetoida
  • Hohenzollern – zamek

Zobacz też:

  • Hohenzollern-Haigerloch
  • Hohenzollern-Hechingen
  • Hohenzollern-Sigmaringen
  • Hohenzollernsche Lande

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Hohenzollernowie mos.

Wiktionary


hohenzollernowie

dynastia niemiecka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) hist. niemiecka dynastia wywodząca się ze Szwabii, panująca jako królowie oraz cesarze w XIX i XX w.;

Wiktionary

Hohenzollernowie, dawn. także Zollernowie – niemiecka dynastia wywodząca się ze Szwabii. Jej przedstawiciele panowali w krajach niemieckich (m.in. Brandenburgii, Ansbach, Bayreuth, Prusach), od 1871 jako cesarze niemieccy oraz w Rumunii (w latach 1869–1947, linia Hohenzollern-Sigmaringen).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Hohenzollern m./ż.

Wiktionary


hohhot

miasto w Chinach; Huhehaote


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolii Wewnętrznej;

Wiktionary

Hohhot (chiń. 呼和浩特; pinyin Hūhéhàotè; mong. ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ, Kökeqota; Хөх хот, Chöch chot) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, w dolinie rzeki Huang He, u podnóży Daqing Shan. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 802 403. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 115 432 mieszkańców. Ośrodek gospodarki i centrum kultury Mongołów w Chinach; rozwinięty przemysł skórzany, włókienniczy, odzieżowy, spożywczy, maszynowy oraz rzemiosło artystyczne. W mieście działa kilka szkół wyższych, w tym uniwersytet. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Suiyuan. 14 km na wschód od Hohhotu znajduje się port lotniczy Hohhot-Baita.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hohhocki

Wiktionary


hoisin

[czytaj: hojsen] słodko-pikantny sos sojowo-śliwkowy używany w kuchni kantońskiej


SJP.pl


hoja

wieloletnia roślina pnąca z rodziny trojeściowatych, uprawiana jako doniczkowa; hoya, woskownica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hoya|R.Br.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny toinowatych;

 (1.2) bot. roślina z rodzaju hoja (1.1)

Wiktionary

Hoja (Hoya R.Br.) – rodzaj roślin z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Należą do niego co najmniej 533 gatunki pnączy lub niewysokich krzewów. Rośliny te występują w południowo-wschodniej Azji (od Indii po Japonię, Nowej Gwinei i Australii). Liczne gatunki silnie związane są z mrówkami – tworząc zmodyfikowane liście lub zgrubienia na pędach zasiedlane przez te owady, ale też korzeniące się w mrowiskach tworzonych w dziuplach drzew.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxɔja, AS: χoi ̯a

Wiktionary


hojarski

nazwisko


SJP.pl


hojda

nazwisko


SJP.pl


hojer

łódź rybacka wyposażona w skrzynię na ryby


SJP.pl


hojka

nazwisko


SJP.pl


hojnacki

nazwisko


SJP.pl


hojnie

przysłówek

 (1.1) w sposób hojny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hojność ż.

 przym. hojny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szczodrze

Wiktionary


hojniej

stopień wyższy od przysłówka: hojnie


SJP.pl


hojniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: hojny; bardziej hojny


SJP.pl


hojnorostka

poganek hojnorostka - roślina (sukulent) z rodziny parolistowatych, rosnąca w Azji i w Afryce


SJP.pl


hojność

wspaniałomyślne obdarowywanie innych; szczodrość


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co hojne; cecha tych, którzy są hojni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Chciwość pociąga mnie znacznie bardziej, niż hojność.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hojny

 przysł. hojnie, hojno

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szczodrość, szczodrobliwość

Wiktionary


hojnowski

nazwisko


SJP.pl


hojny

1. wspaniałomyślnie obdarowujący innych, szczodry;
2. dawany szczodrze


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) książk. udzielający czegoś, obdarzający czymś chętnie i obficie

 (1.2) książk. szczodrze udzielany

 (1.3) gw-pl|Mazury. bogaty

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Król był bardzo hojny dla swoich popleczników.

 (1.2) Poddani złożyli królowi hojne dary.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔjnɨ, AS: χoi ̯ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hojność ż.

 przysł. hojnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szczodry

 (1.2) obfity

Wiktionary


hokeista

osoba grająca w hokeja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik grający w hokej

Wiktionary

  • hokej na trawie
  • hokej na lodzie
  • hokej in-line
  • hokej na wrotkach
  • unihokej
  • skater hokej
  • bandy
  • ringette

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔkɛˈjista, AS: χokei ̯ista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hokej m., hokejówka ż., hokejka ż.

:: fż. hokeistka ż.

 przym. hokejowy

Wiktionary


hokeistka

kobieta, dziewczyna grająca w hokeja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. zawodniczka grająca w hokeja

Wiktionary

  • hokej na trawie
  • hokej na lodzie
  • hokej in-line
  • hokej na wrotkach
  • unihokej
  • skater hokej
  • bandy
  • ringette

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔkɛˈjistka, AS: χokei ̯istka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hokej m., hokejówka ż., hokejka ż.

:: fm. hokeista m.

 przym. hokejowy

Wiktionary


hokej

gra sportowa na lodzie lub na trawie; hockey


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) sport. każda z kilku rodzajów gier zespołowych rozgrywanych na lodowisku lub na boisku, w której zawodnicy trącając zakrzywionym kijem krążek lub małą piłkę, starają się trafić do bramki przeciwnika;

 (1.2) sport. pot. łyżwa do gry w hokeja (1.1) na lodzie

Wiktionary

  • hokej na trawie
  • hokej na lodzie
  • hokej in-line
  • hokej na wrotkach
  • unihokej
  • skater hokej
  • bandy
  • ringette

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hokej jest najszybszą grą zespołową.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔkɛj, AS: χokei ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hokeista m., hokeistka ż., hokejówka ż., hokejka ż., unihokej m.

 przym. hokejowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) hokejka, hokejówka

Wiktionary


hokejballowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hokejballem, dotyczący hikejballu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hokejball m.

Wiktionary


hokeje

gra sportowa na lodzie lub na trawie; hockey


SJP.pl


hokejka

łyżwa do gry w hokeja; hokejówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. sport. zob. hokejówka.

 (1.2) środ. sport. kij hokejowy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈkɛjka, AS: χokei ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 zob. hokej.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hokejówka

Wiktionary


hokejkryja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kij hokejowy

Wiktionary


hokejówka

łyżwa do gry w hokeja; hokejka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. sport. łyżwa przeznaczona do gry w hokeja

 (1.2) icht. nazwa systematyczna|Thayeria|ref=tak., rodzaj ryb z rodziny kąsaczowatych;

Wiktionary

  • hokejówka amazońska (Thayeria boehlkei)
  • hokejówka krótkopręga (Thayeria obliqua)

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔkɛˈjufka, AS: χokei ̯ufka

Wiktionary

Powiązane:

 zob. hokej.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hokejka

Wiktionary


hokejowy

przymiotnik od: hokej (np. mecz hokejowy)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hokejem, dotyczący hokeja

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔkɛˈjɔvɨ, AS: χokei ̯ovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hokej m., hokeista m., hokeistka ż., hokejówka ż., hokejka ż.

Wiktionary


hoker

wysokie krzesło barowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. taboret

Wiktionary

Hoker – rodzaj wysokiego stołka stosowanego w barach, na którym można siedzieć przy ladzie, pijąc lub jedząc.

Hokery mają zwykle od 74 do 81 cm wysokości, choć w wersji bardzo wysokiej mogą mieć nawet do 91 cm. Często nie mają oparcia pod plecy, lecz z powodu swojej wysokości mogą mieć podnóżek. Czasem są montowane do podłogi.

Tego typu stołki zaczęły być popularne w barach prawdopodobnie w pierwszej połowie XX wieku.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|niem|Hocker.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|taboret.

źródła.

== hoker (język kurmandżi.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gram. przysłówek

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|niem|Hocker.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|taboret.

źródła.

== hoker (język kurmandżi.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gram. przysłówek

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hokkaido

ras psów wywodząca się z Japonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geogr. wyspa nad Oceanem Spokojnym, druga pod względem wielkości wyspa Japonii;

Wiktionary

Hokkaido (jap. 北海道 Hokkaidō; ajn. Mosir, dawniej Ezo lub Yezo) – największa pod względem powierzchni jednostka podziału administracyjnego Japonii, w skład której wchodzi druga pod względem wielkości wyspa tego państwa. Od Honsiu oddziela ją cieśnina Tsugaru, ale obie wyspy są połączone podwodnym tunelem Seikan. Największym miastem i zarazem stolicą tego dystryktu (regionu administracyjnego i jednocześnie geograficznego) jest Sapporo.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na Hokkaido jest wiele miejsc o pięknych krajobrazach.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hokkaidzki

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. hokkaidzki

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Hokkaido

* arabski: (1.1) هوكايدو

* czeski: (1.1) Hokkaidó

* francuski: (1.1) Hokkaido, Hokkaïdo

* japoński: (1.1) 北海道

* słowacki: (1.1) Hokkaido, Hokkaidó

* węgierski: (1.1) Hokkaidó

źródła.

== Hokkaido (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Hokkaido.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Hokkaido (wyspa japońska)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hokkaidzki

Hokkaido


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z wyspą Hokkaido, dotyczący Hokkaido

Wiktionary

Patrz:

Hokkaido

Powiązane:

 rzecz. Hokkaido n.

Wiktionary


hokke-shu

odłam buddyzmu japońskiego


SJP.pl


hokku

gatunek sylabicznej poezji japońskiej w formie trzywersowych strof o treści komicznej; haikai; haiku


SJP.pl


hokus-pokus

wykrzyknik używany jako czarodziejskie zaklęcie; czary-mary; abrakadabra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) magiczna formuła, którą posługiwano się jako zaklęciem (często w baśniach)

 (1.2) sztuczka, trik

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔkuˈs‿pɔkus, AS: χokus‿pokus

Wiktionary


hol

pomieszczenie (obszerny przedpokój, korytarz, poczekalnia itp.), czasem pełniące funkcje reprezentacyjne, np. w teatrze; hall


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. duża, reprezentacyjna sala znajdująca się u wejścia do kina, teatru, hotelu, do apartamentów itp.

 (1.2) archit. wysokie, obszerne pomieszczenie użyteczności publicznej

 (1.3) łańcuch, lina lub pas służący do holowania, ciągnięcia

 (1.4) środ. czynność ciągnięcia po wodzie sieci rybackiej lub ryby złowionej na wędkę

Wiktionary

  • Hol – miasto i gmina w Norwegii
  • hol (technika)
  • hol (architektura) – duże pomieszczenie komunikacyjno-pobytowe
  • hol (wędkarstwo) – ściąganie ryby

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przed spektaklem spotkałem w holu przyjaciół.

 (1.3) Rano tankowiec wszedł na holu do portu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔl, AS: χol

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1-2)

 rzecz.

:: zdrobn. holik m.

 (1.3-4)

 rzecz. holownik m., holownica ż.

 czas. holować, podholować, przyholować, odholować, zholować, przeholować

 przym. holowniczy, holowany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hall, westybul; foyer (w teatrze, operze)

Wiktionary


hol.

skrót od: holenderski; holend.


SJP.pl

Język niderlandzki (niderl. het Nederlands), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich. Dla 25 mln ludzi jest językiem ojczystym (pierwszym), a dla kolejnych 5 mln drugim językiem. Większość użytkowników tego języka mieszka na zachodzie Europy. Niderlandzki objęty jest oficjalnym statusem języka urzędowego:

  • w Holandii,
  • w Belgii (w Regionie Flamandzkim i Regionie Stołecznym Brukseli),
  • w Surinamie,
  • na dawnych Antylach Holenderskich, czyli Bonaire, Curaçao, Sabie, Sint Eustatius, Sint Maarten i Arubie.

Wikipedia


hola

wykrzyknik oznaczający sprzeciw, zakaz; dawniej również wezwanie, albo część przyśpiewu


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) wyraża wezwanie do zaniechania czynności

Wiktionary

  • Hola – miasto w Kenii
  • Hola (od 1964 Pahraniczna) – agromiasteczko na Białorusi (1921–39 w II RP)
W Polsce
  • Hola – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Biała Podlaska
  • Hola – wieś w woj. lubelskim, w pow. włodawskim, w gminie Stary Brus
  • Hola – gromada
  • Hola – szczyt w północnej części Beskidu Niskiego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hola! Hola! A dokąd to panowie się wybierają?!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔla, AS: χola

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stop, wolnego, z wolna, za pozwoleniem

Wiktionary


holajza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. dłuto

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Co się zaś tyczy holajzy, to doprawdy nie widzę potrzeby, aby pan miał fatygować się po nią do domu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlajza, AS: χolai ̯za

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dłuto, daw. hulejza

Wiktionary


holak

nazwisko


SJP.pl


holandia

państwo w Europie ze stolicą w Amsterdamie; Królestwo Niderlandów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Europie;

 (1.2) geogr. kraina historyczna w zachodniej części Królestwa Niderlandów;

 (1.3) kib. reprezentacja holenderska

Wiktionary

Holandia, Królestwo Niderlandów (niderl. Nederland, wym. [ˈneːdərˌlɑnt] ( odsłuchaj), niderl. Koninkrijk der Nederlanden) – państwo położone w zachodniej Europie, południowej części Ameryki Północnej i północnej części Ameryki Południowej (Karaiby), będące monarchią parlamentarną. Złożone jest z kraju europejskiego Holandii oraz trzech krajów autonomicznych: Aruby, Curaçao i Sint Maarten jak również trzech gmin zamorskich: Bonaire, Saba i Sint Eustatius tzw. Karaiby Holenderskie. Jest członkiem Unii Europejskiej (UE), Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Holandia jest krajem europejskim.

 (1.2) Zajęcie całej Holandii nie trwało zbyt długo.

 (1.3) Skończmy z teoretyzowaniem, z myśleniem, że Austria to będzie dla nas łatwiejszy rywal niż Holandia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlãndʲja, AS: χolãndʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holender m., Holenderka ż., holender m., holenderka ż., holenderskość ż., holenderski mrz.

 przym. holenderski, holandzki

 wykrz. holender

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) urz. Królestwo Niderlandów, Niderlandy

 dialekt śląski: (1.1) Ńiderlandy lm. nmos., Holandyjo ż.

Wiktionary


holandzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z Holandią, dotyczący Holandii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od roku 1579 do 1795 rząd holandzki tylko protestantom, udzielał prawa uczenia w szkołach.

 (1.1) (…) wydał przecież Ungler jego mapę Polski w trzech kartach (…) dziś nieodszukaną, równie jak późniejsza mapa Wacława Gródeckiego: z obu korzystał kartograf holandzki Abraham Ortelius.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holandia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) holenderski

Wiktionary


hólanie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mieszkańcy gór, hal

Wiktionary


holantarctis

Państwo antarktyczne, państwo holantarktyczne, Holantarctis (z gr. holos 'całość' i Antarktyka) – państwo roślinne obejmujące większość obszarów na południe od równoleżnika 40°S (w tym Antarktykę), którego flora na znacznych przestrzeniach jest skrajnie uboga i odznacza się wysokim stopniem endemizmu. Poniżej 10 tys. gatunków roślin okrytonasiennych. 8 rodzin endemicznych.

Wikipedia


holarktyczny

Holarktyka


SJP.pl

Patrz:

Holarktyka

holarktyka

obszar zoogeograficzny obejmujący krainę palearktyczną i nearktyczną


SJP.pl

Państwo holarktyczne, Holarktyka, wokółbiegunowe państwo północne (Holarctis z gr. holos 'cały' i Arktyka) – państwo roślinne zajmujące największy obszar Ziemi, całą północną strefę umiarkowaną i zimną. W jego granicach znajduje się Europa, północna część Afryki, Azja z wyjątkiem jej części południowej oraz prawie cała Ameryka Północna. Sięga ono od bieguna północnego poza zwrotnik Raka.

Wikipedia


holaszowice

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Czechach, w kraju południowoczeskim, znana z zachowanego średniowiecznego układu urbanistycznego;

Wiktionary

Holaszowice (cz. Holašovice, niem. Hollschowitz) – wieś w Czechach, w kraju południowoczeskim, w powiecie Czeskie Budziejowice. Wchodzi w skład gminy Jankov. Wieś zamieszkuje około 140 mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. holaszowicki

Wiktionary


holbach

Paul Henry Thiry, baron d’Holbach (ur. 8 grudnia 1723 w Edesheim, zm. 21 stycznia 1789 w Paryżu) – oświeceniowy filozof francuski, ateista, encyklopedysta Wielkiej Encyklopedii Francuskiej.

Opisywał przyrodę jako organizm podległy zasadom determinizmu, poznawalny tylko poprzez doświadczenie (empirycznie). Krytykował religię oraz despotyzm. Głosił zasady wolności słowa i ogólnej tolerancji. Stał za społeczną koncepcją natury ludzkiej, a w kwestiach etycznych za etyką hedonizmu oraz utylitaryzmu. Razem z Wolterem zaangażował się w wydanie dzieła krytycznego wobec religii i kleru Wyciąg z testamentu Jana Meslier czyli rozmyślania proboszcza z Etrépigny i But przeznaczone dla jego parafian, napisanego przez księdza Jeana Mesliera. Dziełem System przyrody zgorszył nawet współczesnych mu przedstawicieli oświecenia. Holbach krytykował nie tylko tradycyjne dowody na istnienie Boga, ale i wiarę religijną oraz popularny w tym czasie wśród oświeconych deizm.

Wikipedia


holbein

[czytaj: holbajn] nazwisko


SJP.pl


holda

w mitologii germańskiej: przewodniczka zmarłych


SJP.pl

Holda – mityczna germańska przewodniczka zmarłych, przyjaznych lub wrogich ludziom. Opiekunka nowo narodzonych i zmarłych. Sprowadzała wichurę i zamieć śnieżną. W południowych Niemczech zwana Perchtą.

Wikipedia


holder

Holder – niewielka kwadratowa oprawka, używana przez numizmatyków dla przechowywania i zabezpieczania monet kolekcjonerskich.

Rozmiarami dostosowana jest do modułu (średnicy) umieszczanych w niej monet. Potrzebny wymiar określa średnica okienka; najczęściej stosowane to 22,5 mm, 25, 27,5 mm, 30, 32,5 mm. Dla niektórych monet moduł powinien być dobrany o jeden rozmiar większy, co uwidaczni też rant przechowywanego waloru.

Wikipedia


hölderlin

[czytaj: hylderlin] nazwisko


SJP.pl


holding

przedsiębiorstwo zarządzające innymi firmami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) praw. ekon. spółka zarządzająca lub kontrolująca inne przedsiębiorstwa na podstawie umowy lub wykupienie akcji tych firm

Wiktionary

Holding (ang. holding company – od słowa hold oznaczającego trzymać) – organizacja grupująca podmioty gospodarcze (np. spółki), samodzielne pod względem prawnym i organizacyjnym, ale pod względem finansowym uzależnione od jednego z nich (podmiotu dominującego). Podmiot dominujący posiada udziały w podmiotach zależnych, dzięki czemu może kontrolować skład zarządów oraz działalność tych podmiotów. Istotą holdingu jest zarządzanie oraz kontrolowanie działalności wielu podmiotów zależnych przez jedną organizację dominującą. Odbywa się to dzięki zależnościom kapitałowym lub personalnym. Holding jest zatem formą kumulacji kapitału. Kumulacja może następować przez przejmowanie słabszych przedsiębiorstw, najpierw w swoich branżach i pokrewnych, a później także w innych obszarach gospodarki. Innym sposobem jest celowe wyodrębnienie z przedsiębiorstwa „matki” samodzielnych pod względem prawa, lecz uzależnionych ekonomicznie przedsiębiorstw „córek” (filii). Zależności matka-córka ogólnie mają charakter drzewiasty i mogą być rozbudowane, np. spółka „matka” posiada większość udziałów w kilku spółkach „córkach”, które z kolei posiadają udziały większościowe w spółkach najniższego piętra zarządzania. Jednak taki model zależności w holdingach nie jest jedyny – występują też bardziej złożone sieci powiązań, w tym kapitałowych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxɔldʲĩŋk, AS: χoldʹĩŋk

Wiktionary

Powiązane:

 przym. holdingowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) spółka holdingowa

Wiktionary


holdingowy

holding


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) ekon. dotyczący holdingu

Wiktionary

Patrz:

holding

Powiązane:

 rzecz. holding mrz.

Wiktionary


holdup

[czytaj: holdap] napad rabunkowy z bronią w ręku


SJP.pl


holeksa

nazwisko


SJP.pl


holend.

skrót od: holenderski; hol.


SJP.pl


holender

1. figura w jeździe na łyżwach;
2. urządzenie do mielenia materiałów włóknistych, stosowane w przemyśle chemicznym i papierniczym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek narodowości holenderskiej, obywatel Holandii, mieszkaniec Holandii

Wiktionary

Wiatrak holenderski (wiatrak holender, wiatrak wieżyczkowy) – typ wiatraka charakteryzujący się nieruchomym, masywnym korpusem (zwykle murowanym, na planie koła lub wieloboku), na którym umocowana jest obracana na łożysku głowica (czapa), przez którą przechodzi wał z głównym kołem napędowym i ze śmigami (skrzydłami napędowymi). Pozwalało to łatwiej ustawiać śmigi wiatraka do kierunku wiatru.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Holendrzy mieli kiedyś wiele kolonii w Azji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlɛ̃ndɛr, AS: χolnder

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holandia ż., holenderskość ż., holenderski m., holender m., holenderka ż.

:: forma żeńska Holenderka

 przym. holenderski

 wykrz. holender

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Niderlandczyk

Wiktionary


holenderka

1. rodzaj dachówki;
2. krowa rasy holenderskiej;
3. rodzaj łyżwy do jazdy figurowej o półokrągłym czubku;
4. potocznie: damski rower miejski, zwykle z koszykiem obok kierownicy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości holenderskiej, obywatelka Holandii, mieszkanka Holandii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Amsterdamie spotkał jakąś piękną Holenderkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔlɛ̃nˈdɛrka, AS: χolẽnderka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holandia ż., holenderskość ż., holenderski m., holender m., holenderka ż.

:: fm. Holender

 przym. holenderski

 wykrz. holender

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Niderlandka

Wiktionary


holenderki

łyżwy


SJP.pl

Holenderki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Przedecz.


W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.



Wikipedia


holendernia

1. dawniej: osada Holendrów;
2. ozdobna obora dworska


SJP.pl

  • Holendernia – rodzaj obory dworskiej

2 miejscowości w Polsce:

  • Holendernia – wieś w woj. lubelskim, w pow. parczewskim, w gminie Jabłoń
  • Holendernia – leśniczówka w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Ceranów

Wikipedia


holenderski

związany z Holandią


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Holandią, dotyczący Holandii (państwa)

 (1.2) związany z Holandią, dotyczący Holandii (krainy)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. główny język Holandii;

Wiktionary

Język niderlandzki (niderl. het Nederlands), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich. Dla 25 mln ludzi jest językiem ojczystym (pierwszym), a dla kolejnych 5 mln drugim językiem. Większość użytkowników tego języka mieszka na zachodzie Europy. Niderlandzki objęty jest oficjalnym statusem języka urzędowego:

  • w Holandii,
  • w Belgii (w Regionie Flamandzkim i Regionie Stołecznym Brukseli),
  • w Surinamie,
  • na dawnych Antylach Holenderskich, czyli Bonaire, Curaçao, Sabie, Sint Eustatius, Sint Maarten i Arubie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Holenderski minister sprawiedliwości zabronił swoim podwładnym dostępu do internetowej encyklopedii Wikipedia.

 (2.1) Dramat został przetłumaczony również na język holenderski przez René Kok.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔlɛ̃nˈdɛrsʲci, AS: χolẽndersʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holandia ż., Holender m., Holenderka ż., holender mrz., holenderka ż.

 wykrz. holender

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. olenderski

 (2.1) niderlandzki, flamandzki

Wiktionary


holendersko-polski

dotyczący Holandii i Polski


SJP.pl


holenderskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem holenderskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem holenderskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku holenderskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔlɛ̃nˈdɛrskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: χolẽnderskoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


holenderskość

holenderski


SJP.pl

Patrz:

holenderski

holendrować

1. w jeździe na łyżwach: jechać w przechyle po łuku na jednej nodze;
2. o samolocie: przechylać się z jednoczesnym zboczeniem z kierunku lotu;
3. zszywać broszury, przeciągając nici przez wszystkie arkusze w dwóch punktach grzbietu wkładki


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) rzad. sport. jeździć na łyżwach, zataczając koła, łuki, zakreślając esowate linie

Wiktionary


holendrowy

przymiotnik od: holender


SJP.pl


holewa

nazwisko


SJP.pl


holewiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Holewiński – polski ilustrator, rysownik oraz publicysta
  • Wacław Holewiński – polski pisarz, prawnik, wydawca, redaktor, działacz opozycji i więzień polityczny w PRL
  • Władysław Holewiński – polski prawnik

Wikipedia


holi

pomieszczenie (obszerny przedpokój, korytarz, poczekalnia itp.), czasem pełniące funkcje reprezentacyjne, np. w teatrze; hall


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hinduistyczne święto wiosny obchodzone na przełomie lutego i marca;

Wiktionary

Holi (dewanagari होली trl. holī, beng. হোলি) – hinduistyczne święto radości i wiosny, obchodzone przeważnie w dniu pełni księżyca w miesiącu phalguna (luty–marzec). To święto obchodzi się przede wszystkim w Indiach, Nepalu i innych regionach świata, głównie wśród Hindusów lub osób pochodzenia indyjskiego. Festiwal ten rozprzestrzenił się w ostatnich latach w częściach Europy i Ameryki Północnej jako święto miłości i kolorów wiosny.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|hindi.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) holi

źródła.

== holi (język średnioangielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) święty

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔlʲi, AS: χolʹi

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

 etym|hindi.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) holi

źródła.

== holi (język średnioangielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) święty

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|hindi.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) holi

źródła.

== holi (język średnioangielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) święty

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


holiday

[czytaj: holidej] nazwisko


SJP.pl

  • Holiday – singel zespołu Green Day
  • Holiday – singel Madonny
  • Holiday – singel BoA
  • Holiday – singel Girls’ Generation
  • Holiday – singel Little Mix
  • Holiday – singel polskiego zespołu Genzie
  • Holiday – amerykańska komedia romantyczna
  • Holiday – jednostka osadnicza w USA, w stanie Floryda, w hrabstwie Pasco
  • Billie Holiday – amerykańska śpiewaczka jazzowa
  • Holiday Chojnice – polski klub futsalowy

Wikipedia


holik

niewielki hol, poczekalnia


SJP.pl


holista

osoba kierująca się zasadą holizmu


SJP.pl


holistka

kobieta kierująca się zasadą holizmu


SJP.pl


holistyczny

1. całościowy, globalny, uwzględniający wszystkie zjawiska;
2. związany z holizmem (teorią rozwoju)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) całościowy, ogólny

Wiktionary


holizm

1. teoria rzeczywistości, zgodnie z którą świat stanowi całość hierarchicznie złożoną z licznych całości niższego rzędu;
2. pogląd, według którego wszelkie zjawiska społeczne tworzą układy całościowe, podlegające swoistym prawidłowościom


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) teoria zakładająca, że świat stanowi całość, niedającą się sprowadzić do sumy części

 (1.2) pogląd głoszący, że zjawiska tworzą układy całościowe;

Wiktionary

Holizm (od gr. holos – całość) – pogląd (przeciwstawny redukcjonizmowi), według którego wszelkie zjawiska tworzą układy całościowe, podlegające swoistym prawidłowościom, których nie można wywnioskować na podstawie wiedzy o prawidłowościach rządzących ich składnikami.

Wikipedia


holk

duży żaglowiec północnoeuropejski z XV-XVI wieku; hulk


SJP.pl

Holk, hulk – rodzaj dużego średniowiecznego żaglowca północnoeuropejskiego z ok. XV-XVI w. Używano go do celów handlowych na Morzu Północnym i Bałtyku, początkowo obok mniejszej kogi, z której się wywodził.

Nazwą tą określano początkowo duże kogi, jedno- i trójmasztowe. Następnie, pod wpływem południowoeuropejskiej karaki żaglowiec przyjął formę odrębną. Posiadał przedni i tylny kasztel (tylny w formie długiej nadbudówki), poszycie klepkowe łączone na zakładkę i ster zawiasowy. Poszycie wzmacniane było pionowymi zewnętrznymi belkami. Trójmasztowe holki zwykle posiadały dwa maszty z ożaglowaniem rejowym i ostatni maszt z ożaglowaniem łacińskim. Pod tym względem podobne były kogom, a różniły się od karak, także noszących marsle. Inne różnice polegały na ściętej rufie i dużej, prostokątnej nadbudówce rufowej.

Wikipedia


holka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Kresy. dziewczyna

Wiktionary


holland

nazwisko


SJP.pl

Stany Zjednoczone

  • Holland – miasto w stanie Arkansas, w hrabstwie Faulkner
  • Holland – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Dubois
  • Holland – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Grundy
  • Holland – miasto w stanie Massachusetts, w hrabstwie Hampden
  • Holland – jednostka osadnicza w stanie Massachusetts, w hrabstwie Hampden
  • Holland – miasto w stanie Michigan, w hrabstwie Ottawa
  • Holland – miasto w stanie Minnesota, w hrabstwie Pipestone
  • Holland – miejscowość w stanie Missouri, w hrabstwie Pemiscot
  • Holland – jednostka osadnicza w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Erie
  • Holland – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Erie
  • Holland – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Lucas
  • Holland – miejscowość w stanie Teksas, w hrabstwie Bell
  • Holland – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Brown
  • Holland – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie La Crosse
  • Holland – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Sheboygan
  • Holland – miejscowość w stanie Vermont, w hrabstwie Orleans
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Saline
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Illinois, w hrabstwie Shelby
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Iowa, w hrabstwie Sioux
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Dickinson
  • Holland (ang. Holland Town) – gmina w stanie Massachusetts, w hrabstwie Hampden
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Missaukee
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Ottawa
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Kandiyohi
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Missouri, w hrabstwie Pemiscot
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie New Jersey, w hrabstwie Hunterdon
  • Holland (ang. Holland Town) – gmina w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Erie
  • Holland (ang. Holland Township) – gmina w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Douglas
  • Holland (ang. Holland Town) – gmina w stanie Vermont, w hrabstwie Orleans
  • Holland (ang. Holland Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie Brown
  • Holland (ang. Holland Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie La Crosse
  • Holland (ang. Holland Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie Sheboygan

Wikipedia


hollandaise

[czytaj: oląDEZ] sos do potraw rybnych i jarzyn; sos holenderski


SJP.pl


holle

w mitologii germańskiej: bogini będąca opiekunką natury i symbolem wierności małżeńskiej


SJP.pl

Niemcy:

  • Holle – gmina w kraju związkowym Dolna Saksonia, w powiecie Hildesheim

Osoby:

  • Berthold von Holle – niemiecki pisarz
  • Eberhard von Holle – biskup

Wikipedia


hollender

nazwisko


SJP.pl


hollina

[czytaj: hol-lina] stalowa lina używana na traulerze do ciągnięcia sieci po dnie morza; lina holownicza


SJP.pl


holly

[czytaj: holi] angielskie imię żeńskie


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Holly – miejscowość w stanie Kolorado, w hrabstwie Prowers
  • Holly – wieś w stanie Michigan, w hrabstwie Oakland

Gminy w USA:

  • Holly (ang. Holly Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Oakland
  • Holly (ang. Holly Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Murray
  • Holly (ang. Holly Township) – gmina w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Pender

Wikipedia


hollywood

[czytaj: HOliłud]
1. dzielnica mieszkaniowa Los Angeles;
2. miasto w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. dzielnica Los Angeles, ośrodek amerykańskiej kinematografii;

Wiktionary

Hollywood, czasem nieformalnie Tinseltown – dzielnica miasta Los Angeles w Stanach Zjednoczonych i najważniejszy ośrodek amerykańskiej kinematografii. Słowo Hollywood jest używane jako skrótowa nazwa dla amerykańskiego przemysłu filmowo-telewizyjnego bez względu na miejsce kręcenia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W 1910 roku Los Angeles objęło zasięgiem Hollywood, zaś na terenie samego miasta działało co najmniej dziesięć wytwórni filmowych.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hollywoodzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Fabryka Snów

Wiktionary


hollywoodzianin

[czytaj: holiłudzianin] mieszkaniec Hollywoodu


SJP.pl


hollywoodzianka

[czytaj: holiłudzianka] mieszkanka Hollywoodu


SJP.pl


hollywoodzki

Hollywood [czytaj: holiłucki]


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hollywoodem, dotyczący Hollywoodu (dzielnicy miasta Los Angeles)

 (1.2) film. związany z filmami wyprodukowanymi w Hollywoodzie (także z amerykańską kinematografią w ogólności)

przymiotnik jakościowy

 (2.1) film. taki jak filmy z Hollywoodu, tzn. sprawnie zrobiony, widowiskowy, a przy tym płytki i banalny

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Hollywoodzka gwiazda Milla Jovovich powróciła do miasta swojego dzieciństwa – Kijowa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hollywood mrz.

Wiktionary


hollywoodzkość

hollywoodzki


SJP.pl

Patrz:

hollywoodzki

holm

pierwiastek chemiczny o symbolu Ho


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ho i liczbie atomowej 67;

Wiktionary

  • Holm – miejscowość w Szwecji w gminie Halmstad
  • Holm – miejscowość w Szwecji w gminie Sundsvall
  • Holm – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Nordfriesland
  • Holm – gmina w Niemczech, w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Pinneberg
  • Holm – wyspa Ostrów w Gdańsku
  • holm – pierwiastek chemiczny
  • Dore Holm – wysepka niedaleko południowego brzegu Eshaness, na zachodzie Mainlandu, Szetlandy
  • Holm – wieś w Danii
  • Holm – wieś w Rumunii, w okręgu Neamț, w gminie Pâncești

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma holm?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔlm, AS: χolm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. holmowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Ho

Wiktionary


holman

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Brett Holman – australijski piłkarz
  • Frederick Holman – brytyjski pływak
  • Nat Holman – amerykański koszykarz

Inne:

  • (3666) Holman – planetoida z pasa głównego asteroid

Wikipedia


holmes

[czytaj: holms] nazwisko angielskie, m.in. Sherlock Holmes, bohater cyklu powieści sir Arthura Conana Doyle'a


SJP.pl

Osoby o nazwisku Holmes:

  • Alfonso Romero Holmes – szachista
  • Arthur Holmes – brytyjski geolog i geofizyk
  • Ashton Holmes – amerykański aktor
  • Burton Holmes – amerykański podróżnik i fotograf
  • Edwin Holmes – brytyjski astronom
  • Elizabeth Holmes – założycielka firmy Theranos
  • Katie Holmes – aktorka
  • Nick Holmes – wokalista grupy Paradise Lost
  • Steve Holmes – aktor

Wikipedia


holmowy

holm


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący holmu

Wiktionary

Patrz:

holm

Powiązane:

 rzecz. holm m.

Wiktionary


holoandryczny

dziedziczenie holoandryczne - dziedziczenie przekazujące warunkową cechę cechę wszystkim męskim potomkom, związane z lokalizacją genu w chromosomie Y


SJP.pl


holobazydium

typ podstawki grzybów właściwych; homobazydium


SJP.pl

Holobazydium (łac. holobasidium, l. mn. holobasidia, także homobasidium, homobasidia) – jednokomórkowe podstawki u grzybów. Przeważnie mają mniej lub bardziej maczugowaty kształt, a ich sterygmy są dość małe w stosunku do podstawki. Ten typ podstawek występuje u większości gatunków grzybów podstawkowych (Basidiomycota). Ich przeciwieństwem są wielokomórkowe fragmobazydia.

Wikipedia


holocaust

[czytaj: holokałst]
1. określenie na ludobójstwo dokonane na Żydach w czasie II wojny światowej; szoa (Szoa); szoah (Szoah); shoah (Shoah); holokaust (Holokaust);
2. całopalenie, ofiara spalona całkowicie na ołtarzu, składana zwłaszcza w starożytności przez Żydów


SJP.pl

Zagłada Żydów, również Holocaust lub Holokaust (gr. ὁλόκαυστος holokaustos – całopalenie, ofiara całopalna), Szoa, Churbn Ejrope (jid. חורבן אײראָפּע – zagłada Europy, destrukcja Europy, zniszczenie Europy) – ludobójstwo około 6 milionów europejskich Żydów dokonane w czasie II wojny światowej przez niemiecką III Rzeszę i wspierane w różnym stopniu przez uzależnione od niej państwa sojusznicze.

Wikipedia


holocen

młodsza epoka polodowcowa czwartorzędu; epoka holoceńska, aluwium, czwartorzęd kenozoiczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. najmłodsza epoka dziejów Ziemi;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xɔˈlɔt͡sɛ̃n, AS: χolocẽn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. holoceński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. aluwium

Wiktionary


holoceński

związany z holocenem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z holocenem, dotyczący holocenu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. holocen mrz.

Wiktionary


holoedria

w mineralogii: rodzaj symetryczności minerałów


SJP.pl


holoepifit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. roślina nie będąca pasożytem, która rośnie na innej roślinie służącej jej jako podpora, przechodząc cały cykl rozwojowy bez kontaktu z podłożem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. epifit mrz.

Wiktionary


holofernes

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) bibl. postać biblijna, wódz babilońskiej armii Nabuchodonozora zdekapitowany przez Judytę;

Wiktionary

Holofernes (hebr. הולופרנס, gr. Ὀλοφέρνης) – postać biblijna, wódz armii Nabuchodonozora, ofiara Judyty. Zachwycony jej pięknością zamierzał ją posiąść, lecz gdy upił się w czasie uczty, został przez nią zamordowany przez dekapitację. Odciętą głowę Holofernesa Judyta zaniosła do oblężonej Betulii, gdzie wywieszono ją na murach miejskich, co spowodowało popłoch w obozie licznych wojsk babilońskich, ich ucieczkę i pogrom przez Izraelitów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Modląc się do Boga, by natchnął ją siłą, Judyta chwyciła miecz wiszący u wezgłowia, podeszła do Holofernesa i dwoma uderzeniami odcięła mu głowę, a potem włożyła do torby przyniesionej przez niewolnicę czekającą na zewnątrz namiotu.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) postać, wódz, Babilończyk

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) Księga Judyty

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|Holofernes. < etym|gr|Ὀλοφέρνης.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Holofernes

* baskijski: (1.1) Holofernes

* bretoński: (1.1) Olofern m.

* bułgarski: (1.1) Олоферн m.

* chorwacki: (1.1) Holoferno m.

* czeski: (1.1) Holofernes m.

* duński: (1.1) Holofernes w.

* esperanto: (1.1) Holoferno

* estoński: (1.1) Olovernes

* fiński: (1.1) Holofernes

* francuski: (1.1) Holopherne m.

* hebrajski: (1.1) הולופרנס m.

* hiszpański: (1.1) Holofernes m.

* indonezyjski: (1.1) Holofernes

* islandzki: (1.1) Hólófernes m.

* japoński: (1.1) ホロフェルネス

* jawajski: (1.1) Holofèrnes

* kataloński: (1.1) Holofernes m.

* łaciński: (1.1) Holofernes m., Holophernes m., Olofernes m., Olophernes m.

* niderlandzki: (1.1) Holofernes m.

* niemiecki: (1.1) Holofernes m.

* norweski (bokmål): (1.1) Holofernes m.

* norweski (nynorsk): (1.1) Holofernes m.

* nowogrecki: (1.1) Ολοφέρνης m.

* ormiański: (1.1) Հողոփեռնես

* portugalski: (1.1) Holofernes m.

* rosyjski: (1.1) Олоферн m.

* rumuński: (1.1) Olofern m.

* serbski: (1.1) Холоферно m.

* słowacki: (1.1) Holofernes m.

* starogrecki: (1.1) Ὀλοφέρνης m., Ὀροφέρνης m.

* staroormiański: (1.1) Հողոփեռնես

* szwedzki: (1.1) Holofernes w.

* turecki: (1.1) Holofernes

* ukraiński: (1.1) Олоферн m.

* węgierski: (1.1) Holofernész

* włoski: (1.1) Oloferne m.

źródła.

== Holofernes (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) bibl. Holofernes

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hologamia

rozmnażanie płciowe u niektórych jednokomórkowych organizmów, które nie wytwarzają gamet, ale w procesie zapłodnienia same w całości zlewają się parami


SJP.pl


hologlikozyd

glikozyd zbudowany wyłącznie z cukrów prostych; holozyd


SJP.pl


holograf

dokument sporządzony własnoręcznie


SJP.pl


holografia

metoda uzyskiwania trójwymiarowych obrazów obiektów, odkryta przez Denisa Gabora


SJP.pl

Holografia (z gr. holos = całość, grapho = piszę) – dział optyki zajmujący się technikami uzyskiwania obrazów przestrzennych (trójwymiarowych) metodą rekonstrukcji fali (głównie światła, ale też np. fal akustycznych). Przez rekonstrukcję fali rozumie się odtworzenie w pewnym obszarze przestrzeni zarówno jej kierunku ruchu, amplitudy, częstotliwości jak i fazy.

Wikipedia


hologram

trójwymiarowy obraz obiektu uzyskany metodą holograficzną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) opt. fotografia laserowa zapisana jako dwufalowy obraz interferencyjny, postrzegana jako dwa odrębne obrazy trójwymiarowe

 (1.2) pot. trójwymiarowy znak na przedmiotach, wykonany metodą holografii, pomagający odróżniać oryginał od podróbki

Wiktionary

Hologram – zapis fotograficzny na nośniku przynajmniej dwufalowego obrazu interferencyjnego, który w odczycie daje dwa niezależne od siebie obrazy przestrzenne 3D (trójwymiarowe).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Kiedy ZPAV i ZAiKS wprowadziły hologramy na kasety i płyty kompaktowe?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlɔɡrãm, AS: χologrãm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. holografia ż.

 czas. holografować ndk.

 przym. holograficzny, hologramowy

Wiktionary


hologramowy

przymiotnik od: hologram


SJP.pl


holohostessa

wirtualna hostessa na ekranie holograficznym


SJP.pl


holokaust

określenie na ludobójstwo dokonane na Żydach w czasie II wojny światowej; szoa (Szoa); szoah (Szoah); shoah (Shoah); holocaust (Holocaust)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rel. staroż. składanie ofiary całopalnej

 (1.2) hist. zagłada, całkowite zniszczenie, zwłaszcza prześladowanie i zagłada Żydów europejskich przez hitlerowców w czasie II wojny światowej, zob. Holokaust.

Wiktionary

Zagłada Żydów, również Holocaust lub Holokaust (gr. ὁλόκαυστος holokaustos – całopalenie, ofiara całopalna), Szoa, Churbn Ejrope (jid. חורבן אײראָפּע – zagłada Europy, destrukcja Europy, zniszczenie Europy) – ludobójstwo około 6 milionów europejskich Żydów dokonane w czasie II wojny światowej przez niemiecką III Rzeszę i wspierane w różnym stopniu przez uzależnione od niej państwa sojusznicze.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Raporty Pileckiego (…) były podsumowaniem działalności polskiego ruchu oporu w Auschwitz, a także pierwszym na świecie świadectwem dokumentującym holokaust.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlɔkawst, AS: χolokau̯st

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. holocaust m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) Holokaust, Holocaust, holocaust, szoah, Szoa

Wiktionary


holokaustowy

holokaust


SJP.pl

Patrz:

holokaust

holometabolia

przemiana larwy owada w postać dojrzałą przez pośrednie stadium poczwarki; przeobrażenie zupełne


SJP.pl

Przeobrażenie zupełne owadów, holometabolia, holometamorfoza – typ metamorfozy larwy owada w dorosłego osobnika, w trakcie której występuje stadium poczwarki.

Wikipedia


holometamorfoza

Przeobrażenie zupełne owadów, holometabolia, holometamorfoza – typ metamorfozy larwy owada w dorosłego osobnika, w trakcie której występuje stadium poczwarki.

Wikipedia


holomorficzność

w matematyce: cecha funkcji holomorficznej


SJP.pl


holomorficzny

w matematyce: funkcja holomorficzna - analityczna funkcja zespolona


SJP.pl


holonim

wyraz oznaczający całość zbudowaną z pewnych części, np. pociąg w odniesieniu do wyrazu wagon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. słowo oznaczające całość złożoną z pewnych części, np. „armia” w stosunku do słowa „dywizja”;

Wiktionary

Holonim (z gr. holos – cały, onoma – imię) – wyraz oznaczający całość złożoną z pewnych części, np. samochód w stosunku do wyrazu koło lub osa w stosunku do wyrazu żądło. Pojęciem przeciwstawnym wobec holonimu jest meronim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Twarz jest holonimem nosa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlɔ̃ɲĩm, AS: χolõńĩm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. holonimiczny

 rzecz. holonimia ż.

Wiktionary


holotropowy

przymiotnik

 (1.1) mający na celu integrację, zorietowany na scalenie

Wiktionary


holotyp

w taksonomii: przedstawiciel wzorcowy


SJP.pl

Holotyp (gr. ὅλοτύπος od ὅλος „cały, całkowity” τύπος „odbicie, obraz, posąg, wzór, znak, odcisk”) – pojedynczy typ nomenklatoryczny wskazany przez autora nazwy taksonu, na podstawie którego wyróżniono i opisano nowy gatunek lub podgatunek, ewentualnie także takson w randze gatunku wzorcowy dla rodzaju i rodzaj dla rodziny.

Wikipedia


holoubek

[czytaj: holołbek albo holubek] nazwisko


SJP.pl


holować

1. ciągnąć statki, samochody, szybowce niemające własnego napędu;
2. potocznie: prowadzić kogoś do jakiegoś miejsca


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) ciągnąć za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu

 (1.2) pot. przen. prowadzić kogoś, kto jest pijany

 (1.3) pot. prowadzić kogoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Będziemy holować łódź na lince, a ja biorę wiosełko… i płyniemy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈlɔvat͡ɕ, AS: χolovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hol m., holowanie n., holownik m.

 czas. odholowywać, przeholować dk., wyholować dk., odholować dk., doholować dk., zaholować dk.

 przym. holowniczy

Wiktionary


holowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ciągnięcie za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔlɔˈvãɲɛ, AS: χolovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. holować

 przym. holowniczy

 rzecz. holownik mrz.

Wiktionary


holowizja

telewizja wyświetlająca obraz przestrzenny


SJP.pl


holowizyjny

holowizja


SJP.pl

Patrz:

holowizja

holowniczek

zdrobnienie od: holownik


SJP.pl


holowniczy

przymiotnik

 (1.1) związany z holowaniem, dotyczący holowania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wóz holowniczy postawił to co zostało z samochodu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔlɔvʲˈɲit͡ʃɨ, AS: χolovʹńičy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hol m., holownik m., holowanie n., odholowanie n., przeholowanie n.

 czas. holować, odholować, przeholować

Wiktionary


holownik

1. statek do holowania innych jednostek pływających;
2. pojazd do holowania innych pojazdów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. niewielki, silny i zwrotny statek przystosowany do ciągnięcia większych jednostek;

Wiktionary

Holownik – statek zbudowany specjalnie do wykonywania operacji holowniczych. Ma silnik o niewspółmiernie dużej mocy i uciągu (do kilkudziesięciu ton siły) w stosunku do wielkości jednostki.

Holowniki wyposaża się w haki holownicze lub windy holownicze z automatyczną regulacją siły naciągu liny holowniczej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xɔˈlɔvʲɲik, AS: χolovʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hol m., holowanie n., odholowanie n.

 czas. odholowywać, holować ndk., odholować dk.

 przym. holowniczy

Wiktionary


holozoizm

forma odżywania przez pochłanianie nierozpuszczonego pokarmu stałego w formie części, rzadziej w całości


SJP.pl


holozyd

glikozyd zbudowany wyłącznie z cukrów prostych; hologlikozyd


SJP.pl


holstein

[czytaj: holsztajn] nazwisko


SJP.pl

Stany Zjednoczone:

  • Holstein – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Ida
  • Holstein – wieś w stanie Nebraska, w hrabstwie Adams

Zobacz też:

  • Hollenstein
  • Hollstein
  • Hölstein
  • Holsztyn – Kraina historyczna w Niemczech
  • Schleswig-Holstein

Wikipedia


holsztyn

kraina historyczna w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina położona u nasady Półwyspu Jutlandzkiego, obecnie w całości w Niemczech;

Wiktionary

Holsztyn (niem. Holstein, duń. Holsten, łac. Holsatia) – historyczna kraina w północnych Niemczech, położona pomiędzy Morzem Północnym na zachodzie a Morzem Bałtyckim na wschodzie oraz rzekami Eider na północy i Łabą na południu. W przeszłości znajdowała się we władaniu Danii, Słowian połabskich oraz Sasów.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. holsztyński

 rzecz. Holsztynianka ż.

Wiktionary


holsztynianin

mieszkaniec Holsztynu (krainy historycznej w Niemczech)


SJP.pl


holsztynianka

mieszkanka Holsztynu (krainy historycznej w Niemczech)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Holsztynu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holsztyn mrz.

:: fm. Holsztynianin mos.

 przym. holsztyński

Wiktionary


holsztyński

przymiotnik od: Holsztyn


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Holsztynem, dotyczący Holsztynu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Holsztyn m., Holsztynianka ż.

Wiktionary


holter

przyrząd rejestrujący w sposób ciągły pracę serca przez całą dobę; monitor holterowski


SJP.pl

  • holter ciśnieniowy (ABPM, ambulatoryjne całodobowe monitorowanie ciśnienia krwi)
  • holter EKG (do całodobowej rejestracji EKG metodą Normana Holtera)

Wikipedia


holterowski

holter


SJP.pl

Patrz:

holter

holub

nazwisko


SJP.pl


holweg

ścieżka na zalesionym stoku, nadająca się do zjazdu na nartach


SJP.pl

Holweg, głębocznica, wąwóz drogowy (etym. holweg – z niem. Hohlweg – parów, droga z wyjeżdżoną koleiną; hohl - pusty, wydrążony, zapadły; Weg - droga) – forma ukształtowania powierzchni terenu przypominająca wąwóz, pochodzenia antropogenicznego. Wąwozy drogowe najczęściej mają postać pojedynczych, prostolinijnych form, przebiegających w obrębie zboczy. Cechą charakterystyczną głębocznicy jest skrzynkowy przekrój poprzeczny, w którym szerokość dna zazwyczaj odpowiada wymiarom pojazdów, zaś wysokość ścian to wypadkowa odporności skał podłoża i intensywności użytkowania. Głębocznice bardzo często rozwijają się w obrębie form wypukłych typu garbów międzydolinnych, które są dogodne dla komunikacji. Najczęściej są to formy płytkie, ale w sprzyjających warunkach osiągają znaczne rozmiary – kilkadziesiąt metrów, a nawet ponad 1 km długości i do 5 m głębokości

Wikipedia


holzer

  • Heinz Holzer (ur. 1964) – włoski narciarz alpejski
  • Izak Holzer (ok. 1852-1912) – c. k. radca, przedsiębiorca, działacz społeczny
  • Jerzy Holzer (1930-2015) – polski historyk i politolog
  • Marco Holzer (ur. 1988) – niemiecki kierowca wyścigowy
  • Patrick Holzer (ur. 1970) – włoski narciarz alpejski
  • Rachela Holzer (1899-1998) – polska aktorka żydowskiego pochodzenia
  • Ryszard Holzer (ur. 1955) – polski dziennikarz
  • Sepp Holzer (ur. 1942) – rolnik, autor, i międzynarodowy konsultant naturalnego rolnictwa
  • Thomas Holzer (ur. 1985) – niemiecki kierowca wyścigowy

Wikipedia


homage

świadome nawiązanie do indywidualnego stylu artysty będące wyrazem szacunku i hołdu składanego mistrzowi


SJP.pl


homagialny

przymiotnik od: homagium


SJP.pl


homagium

1. dawna przysięga wierności składana przez wasala seniorowi lub przez poddanych władcy; hominium, hołd;
2. hołd składany przez kler nowemu biskupowi


SJP.pl

Homagium, hominium – hołd symbolizujący oddanie się władzy. Może oznaczać też publiczne, oficjalne uznanie przez wasala danej osobistości za swego seniora w czasie ceremonii hołdu lennego. Określenia tego używano często zwłaszcza wobec hołdu składanego od stanów nowo nabytych terytoriów. Kardynałowie składają homagium papieżowi po wyborze na głowę Kościoła, a wierni danej diecezji – biskupowi po wyborze na urząd ordynariusza.

Wikipedia


homal

okular mikroskopowy o ujemnej ogniskowej


SJP.pl


homalocefal

rodzaj roślinożernego dinozaura z podrzędu cerapodów


SJP.pl

Homalocefal – rodzaj roślinożernych wymarłych dinozaurów ptasiomiednicznych z infrarzędu pachycefalozaurów. Żył na terenie dzisiejszej Mongolii w kredzie późnej około 80 milionów lat temu.

Wikipedia


homalocefale

rodzina dinozaurów z podrzędu cerapodów


SJP.pl

Homalocefale (Homalocephalidae) – grupa dinozaurów z infrarzędu pachycefalozaurów (Pachycephalosauria). Pierwsze homalocefale były małe i miały płaską głowę.

Wikipedia


homar

największy ze skorupiaków żyjący w Oceanie Atlantyckim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. skorupiak z rzędu homarowatych – nazwa systematyczna|Nephropidae|ref=tak. – masowo poławiany dla celów spożywczych;

 (1.2) kulin. spoż. danie z homara (1.1)

Wiktionary

  • Skorupiak należący do rodziny homarowatych, m.in.:
    • homar amerykański
    • homar europejski
  • Homar – wieś w Bośni i Hercegowinie
  • Polski program wojskowy artylerii rakietowej:
    • Homar-A
    • Homar-K

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Kolacja, rozumie się, jak zwykle: ostrygi, homary, ryby, zwierzyna, ale na zakończenie, dla amatorów, wie pani co?… Kasza!…

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃mar, AS: χõmar

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homarzec m.

 przym. homarowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) skorupiak

 (1.2) owoce morza

hiponimy.

 (1.1) homarzec

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homarzec m.

 przym. homarowy

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|łac|homarus.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Zwierzęta.

 (1.2) zoblistę|Indeks:Polski - Jedzenie.

tłumaczenia.

* adygejski: (1.1) хымацӏ

* angielski: (1.1) lobster; (1.2) lobster

* arabski: (1.1) جراد البحر m., كركند m.

* chorwacki: (1.1) jastog m.

* czeski: (1.1) humr m.

* duński: (1.1) hummer w.; (1.2) hummer w.

* esperanto: (1.1) omaro

* estoński: (1.1) homaar

* farerski: (1.1) hummari m.

* fiński: (1.1) hummeri

* francuski: (1.1) homard m.

* hawajski: (1.1) ula

* hebrajski: (1.1) סרטן ים m.

* hiszpański: (1.1) bogavante m.

* ido: (1.1) homardo

* interlingua: (1.1) homaro

* irlandzki: (1.1) gliomach m.

* jèrriais: (1.1) honmard m.

* jidysz: (1.1) האָמאַר m.

* joruba: (1.1) alakàṣa

* kataloński: (1.1) llagosta ż.

* koreański: (1.1) 바닷가재; (1.2) 바닷가재

* luksemburski: (1.1) Homard m.

* łaciński: (1.1) gammarus m., cammarus m., locusta ż.

* manx: (1.1) gimmagh m.

* nawaho: (1.1) chʼosh bíláshgaantsohí, chʼoshtsoh bíláshgaantsohí

* niderlandzki: (1.1) kreeft m./ż., hommer m.

* niemiecki: (1.1) Hummer m.; (1.2) Hummer m.

* nowogrecki: (1.1) αστακός m.

* ormiański: (1.1) օմար

* rosyjski: (1.1) омар m., лобстер m.

* rumuński: (1.1) homar m.

* słowacki: (1.1) homár m.

* słoweński: (1.1) jástog m.

* staroangielski: (1.1) loppestre ż.

* staronordyjski: (1.1) humarr m.

* szkocki gaelicki: (1.1) giomach m.

* szwedzki: (1.1) hummer w.

* tonga: (1.1) uo

* turecki: (1.1) ıstakoz

* ukraiński: (1.1) омар m.

* walijski: (1.1) cimwch m.

* węgierski: (1.1) homár

* wietnamski: (1.1) tôm hùm; (1.2) tôm hùm

* włoski: (1.1) astice m., omaro m.

źródła.

== homar (język rumuński.) ==

thumb|homar (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) zool. homar

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homarowate

rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów


SJP.pl

Homarowate (Nephropidae) – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów i infrarzędu rakowców.

Autorem nazwy Nephropidae jest James Dwight Dana, który wprowadził ją w 1852 roku. Młodszym synonimem jest nazwa Homaridae, która pierwotnie określała odrębną rodzinę.

Wikipedia


homarowy

homar


SJP.pl

Patrz:

homar

homarzec

gatunek skorupiaka z rodziny homarowatych; nerczan, langustynka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Nephrops norvegicus|ref=tak., gatunek homara ceniony ze względu na walory smakowe;

Wiktionary

Homarzec, langustynka, nerczan (Nephrops norvegicus) – gatunek skorupiaka z rzędu dziesięcionogów i rodziny homarowatych (Nephropidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Nephrops. Występuje we wschodniej części Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. Ma duże znaczenie gospodarcze, jest poławiany i konsumowany ze względu na ceniony smak mięsa.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈmaʒɛt͡s, AS: χõmažec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homar m.

Wiktionary


homburg

miękki kapelusz filcowy z niewielkim rondem podwiniętym do góry


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miękki kapelusz filcowy, przepasany jedwabną taśmą nad nieco podwiniętym niedużym rondem, z charakterystycznym zagłębieniem na środku główki;

Wiktionary

Homburg – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Saara, siedziba powiatu Saarpfalz. W 2010 liczyło 43 808 mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł metalowy, gumowy, maszynowy oraz spożywczy.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) kapelusz

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Bad Homburg., miasto w Niemczech, w Hesji

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homburg

źródła.

== homburg (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA|ˈhɑm.bɚg.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) homburg (rodzaj miękkiego kapelusza filcowego)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃mburk, AS: χõmburk

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) kapelusz

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Bad Homburg., miasto w Niemczech, w Hesji

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homburg

źródła.

== homburg (język angielski.) ==

wymowa.

 IPA|ˈhɑm.bɚg.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) homburg (rodzaj miękkiego kapelusza filcowego)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homburski

przymiotnik od: Homburg, miasto w zachodnich Niemczech


SJP.pl


home

[czytaj: houm] klawisz na klawiaturze komputerowej powodujący przeniesienie kursora do początku linii; Home


SJP.pl

  • Home – klan szkocki
  • Home – film dokumentalny
  • Home - powieść Harlana Cobena
  • Home – klawisz na klawiaturze komputerowej
  • HoME – The History of Middle-earth, Historia Śródziemia
  • PlayStation Home
  • Home – brytyjski kanał telewizyjny, dostępny również w Irlandii

Wikipedia


home-rule

[czytaj: hołm rul] autonomia Irlandii, o którą zabiegał irlandzki ruch polityczny w latach 1870-1918; home rule


SJP.pl


homebanking

[czytaj: hołm banking] możliwość dokonania operacji bankowych za pomocą Internetu; home banking, e-banking


SJP.pl


homek

potocznie o homoseksualiście


SJP.pl


homel

miasto na Białorusi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na Białorusi;

Wiktionary

Homel (biał. Гомель, Homiel; ros. Гомель, Gomiel) – miasto obwodowe położone w południowo-wschodniej Białorusi, nad rzeką Soż, stolica obwodu i rejonu homelskiego. Drugie pod względem liczby ludności miasto kraju.

Liczba mieszkańców: 510,3 tys. (2020)

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Homelszczyzna ż.

 przym. homelski

Wiktionary


homelski

przymiotnik od: Homel (miasto na Białorusi)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Homlem, dotyczący Homla

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Homel mrz.

Wiktionary


homeo-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie: podobny

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) homeomorfia • homeomorfizm • homeostaza • homeotermiczny

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 temsłow. homo-

frazeologia.

etymologia. etym|łac|homoeo-. < etym|gr|ὁμοιο-. < etym|gr|ὅμοιος. (hómoios) → podobny

uwagi.

 zaczynające się od|polski.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homeo-

* hiszpański: (1.1) homeo-

* łaciński: (1.1) homoeo-

* nowogrecki: (1.1) ομοιο-, ομοιό-

* ukraiński: (1.1) гомео- (gomeo-)

źródła.

== homeo- (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|o.me.o.

znaczenia.

temat słowotwórczy

 (1.1) homeo-

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 temsłow. homo-

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 temsłow. homo-

frazeologia.

etymologia. etym|łac|homoeo-. < etym|gr|ὁμοιο-. < etym|gr|ὅμοιος. (hómoios) → podobny

uwagi.

 zaczynające się od|polski.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homeo-

* hiszpański: (1.1) homeo-

* łaciński: (1.1) homoeo-

* nowogrecki: (1.1) ομοιο-, ομοιό-

* ukraiński: (1.1) гомео- (gomeo-)

źródła.

== homeo- (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|o.me.o.

znaczenia.

temat słowotwórczy

 (1.1) homeo-

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homeomorfizm

funkcja ciągła i różnowartościowa, dla której funkcja odwrotna również jest ciągła; przekształcenie homeomorficzne


SJP.pl

Homeomorfizm, izomorfizm topologiczny – bijekcja pomiędzy przestrzeniami topologicznymi, która jest ciągła oraz której funkcja odwrotna również jest ciągła. O przestrzeniach, pomiędzy którymi istnieje homeomorfizm, mówi się, że są homeomorficzne. Z punktu widzenia topologii, przestrzenie takie są nierozróżnialne.

Wikipedia


homeopata

lekarz leczący pacjentów metodą opierającą się na założeniu, że ten sam czynnik, który szkodzi organizmowi, może być lekiem, jeśli używa się go w minimalnych dawkach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba stosująca w leczeniu homeopatię

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

 (1.1) alopata

hiperonimy.

 (1.1) uzdrowiciel

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homeopatia ż.

 przym. homeopatyczny

 przysł. homeopatycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|bioenergoterapeuta|kręgarz|zielarz|znachor.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) homeopata

* białoruski: (1.1) гамеапат m.

* bułgarski: (1.1) хомеопат m.

* hiszpański: (1.1) homeópata m.

* rosyjski: (1.1) гомеопат m.

* słowacki: (1.1) homeopat m.

źródła.

== homeopata (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) homeopata

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homeopatia ż.

 przym. homeopatyczny

 przysł. homeopatycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) alopata

hiperonimy.

 (1.1) uzdrowiciel

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homeopatia ż.

 przym. homeopatyczny

 przysł. homeopatycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|bioenergoterapeuta|kręgarz|zielarz|znachor.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) homeopata

* białoruski: (1.1) гамеапат m.

* bułgarski: (1.1) хомеопат m.

* hiszpański: (1.1) homeópata m.

* rosyjski: (1.1) гомеопат m.

* słowacki: (1.1) homeopat m.

źródła.

== homeopata (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) homeopata

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homeopatia

kontrowersyjna, alternatywna metoda lecznicza, opierająca się na zasadzie "podobne leczyć podobnym", czyli lekiem może być ten sam czynnik, który powoduje chorobę, ale stosuje się go w minimalnych dawkach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) leczenie schorzenia za pomocą rozcieńczonego czynnika wywołującego daną chorobę;

Wiktionary

Homeopatia (z gr. όμοιος homoios, podobny, i πάθος pathos, cierpienie) – pseudonaukowy system medycyny niekonwencjonalnej, zaproponowany po raz pierwszy w 1796 przez niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna. Polega on na przyjmowaniu rozcieńczonych w różnym stopniu substancji, które, według jego założeń, w takiej formie mają leczyć choroby o symptomach podobnych do powodowanych przez te same substancje w większych stężeniach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nigdy nie przekonam się do skuteczności homeopatii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɛɔˈpatʲja, AS: χõmeopatʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homeopata m., homeopatka ż.

 przym. homeopatyczny

 przysł. homeopatycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) alopatia

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homeopata m., homeopatka ż.

 przym. homeopatyczny

 przysł. homeopatycznie

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|όμοιος|πάθος. (ómoios + páthos) → podobny + cierpienie

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homeopathy

* arabski: (1.1) معالجة المثلية ż.

* azerski: (1.1) homeopati

* baskijski: (1.1) homeopatia

* białoruski: (1.1) гамеапатыя ż.

* bułgarski: (1.1) хомеопатия ż.

* chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 順勢療法, uproszczony 顺势疗法 (shùnshì liáofǎ)

* chorwacki: (1.1) homeopatija ż.

* czeski: (1.1) homeopatie ż.

* duński: (1.1) homøopati w.

* fiński: (1.1) homeopatia

* francuski: (1.1) homéopathie ż.

* galicyjski: (1.1) homeopatía ż.

* hebrajski: (1.1) הומיאופתיה

* hindi: (1.1) होमियोपैथी (hōmiyōpaithī)

* hiszpański: (1.1) homeopatía ż.

* japoński: (1.1) ホメオパシー (homeopashī)

* kataloński: (1.1) homeopatia ż.

* koreański: (1.1) 동종 요법 (tongjong yobŏp)

* litewski: (1.1) homeopatija ż.

* łaciński: (1.1) homeopathia ż.

* niderlandzki: (1.1) homeopathie

* niemiecki: (1.1) Homöopathie ż.

* nowogrecki: (1.1) ομοιοπαθητική ż.

* portugalski: (1.1) homeopatia ż.

* rosyjski: (1.1) гомеопатия ż.

* serbski: (1.1) хомеопатија ż.

* słowacki: (1.1) homeopatia ż.

* szwedzki: (1.1) homeopati w.

* turecki: (1.1) homeopati

* ukraiński: (1.1) гомеопатія ż.

* węgierski: (1.1) homeopátia

* włoski: (1.1) omeopatia ż.

źródła.

== homeopatia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) homeopatia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homeopatka

homeopata


SJP.pl

Patrz:

homeopata

homeopatyczny

homeopatia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z homeopatią, właściwy homeopatii

  (1.2) niewielki w dawce

Wiktionary

Patrz:

homeopatia

Przykłady

 (1.1) Wielu wątpi, czy sprzedaż środków homeopatycznych dla pacjentów onkologicznych jest etyczna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homeopatia ż., homeopata m.

 przysł. homeopatycznie

Wiktionary


homeostat

urządzenie cybernetyczne stanowiące układ złożony z szeregu regulatorów odwzorowujących homeostazę, czyli zdolność organizmów lub systemów do zachowania równowagi wewnętrznej mimo zmiennych warunków zewnętrznych


SJP.pl

Wikipedia


homeostatyczny

związany z homeostazą, polegający na zdolności organizmu żywego lub systemu do utrzymywania i przywracania stanu równowagi wewnętrznej mimo zmiennych warunków zewnętrznych


SJP.pl


homeostaza

1. w biologii: stała zdolność organizmu żywego do utrzymania i ciągłego przywracania warunków równowagi swojego środowiska wewnętrznego mimo zmiennych warunków środowiska zewnętrznego;
2. samoregulacyjne dążenie jakiegoś sytemu (ekonomicznego, ekologicznego itp.) do utrzymania stanu równowagi wewnętrznej mimo zmian w warunkach otoczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdolność organizmu do utrzymywania stałości parametrów wewnętrznych mimo zmian w otoczeniu

 (1.2) równowaga, szczególnie taka, którą cechuje samoregulacja

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. homeostatyczny, homeostazowy

 przysł. homeostatycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) homeostase

* angielski: (1.1) homeostasis

* arabski: (1.1) استتباب m.

* baskijski: (1.1) homeostasi

* bengalski: (1.1) হোমিওস্ট্যাটিস (hōmiōsṭyāṭisa)

* bośniacki: (1.1) homeostaza ż.

* chorwacki: (1.1) homeostaza ż.

* czeski: (1.1) homeostáza ż.

* duński: (1.1) homøostase

* estoński: (1.1) homöostaas

* fiński: (1.1) homeostaasi

* francuski: (1.1) homéostasie ż.

* gruziński: (1.1) ჰომეოსტაზი (homeost'azi)

* hindi: (1.1) समस्थापन (samasthāpana)

* hiszpański: (1.1) homeostasis ż.

* indonezyjski: (1.1) homeostasis

* japoński: (1.1) furi|恒常性|こうじょうせい. (kōjōsei)

* kataloński: (1.1) homeòstasi ż.

* koreański: (1.1) 항상성 (hangsangsŏng)

* litewski: (1.1) homeostazė ż.

* łotewski: (1.1) homeostāze

* niemiecki: (1.1) Homöostase ż.

* nowogrecki: (1.1) ομοιόσταση ż. (omoióstasī)

* ormiański: (1.1) հոմեոստազ (ho'meo'staz)

* perski: (1.1) هم‌ایستایی

* portugalski: (1.1) homeostasia ż., omeostase ż.

* słoweński: (1.1) homeostaza ż.

* szwedzki: (1.1) homeostas

* tajski: (1.1) ภาวะธำรงดุล

* tamilski: (1.1) ஒருசீர்த்திடநிலை (orucīrttiṭanilai)

* turecki: (1.1) homeostaz

* urdu: (1.1) استتباط m.

* węgierski: (1.1) homeosztázis

* włoski: (1.1) omeostasi ż.

źródła.

== homeostaza (język bośniacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) homeostaza

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɛɔˈstaza, AS: χõmeostaza

Wiktionary

Powiązane:

 przym. homeostatyczny, homeostazowy

 przysł. homeostatycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. homeostatyczny, homeostazowy

 przysł. homeostatycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) homeostase

* angielski: (1.1) homeostasis

* arabski: (1.1) استتباب m.

* baskijski: (1.1) homeostasi

* bengalski: (1.1) হোমিওস্ট্যাটিস (hōmiōsṭyāṭisa)

* bośniacki: (1.1) homeostaza ż.

* chorwacki: (1.1) homeostaza ż.

* czeski: (1.1) homeostáza ż.

* duński: (1.1) homøostase

* estoński: (1.1) homöostaas

* fiński: (1.1) homeostaasi

* francuski: (1.1) homéostasie ż.

* gruziński: (1.1) ჰომეოსტაზი (homeost'azi)

* hindi: (1.1) समस्थापन (samasthāpana)

* hiszpański: (1.1) homeostasis ż.

* indonezyjski: (1.1) homeostasis

* japoński: (1.1) furi|恒常性|こうじょうせい. (kōjōsei)

* kataloński: (1.1) homeòstasi ż.

* koreański: (1.1) 항상성 (hangsangsŏng)

* litewski: (1.1) homeostazė ż.

* łotewski: (1.1) homeostāze

* niemiecki: (1.1) Homöostase ż.

* nowogrecki: (1.1) ομοιόσταση ż. (omoióstasī)

* ormiański: (1.1) հոմեոստազ (ho'meo'staz)

* perski: (1.1) هم‌ایستایی

* portugalski: (1.1) homeostasia ż., omeostase ż.

* słoweński: (1.1) homeostaza ż.

* szwedzki: (1.1) homeostas

* tajski: (1.1) ภาวะธำรงดุล

* tamilski: (1.1) ஒருசீர்த்திடநிலை (orucīrttiṭanilai)

* turecki: (1.1) homeostaz

* urdu: (1.1) استتباط m.

* węgierski: (1.1) homeosztázis

* włoski: (1.1) omeostasi ż.

źródła.

== homeostaza (język bośniacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) homeostaza

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homeostazowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z homeostazą, dotyczący homeostazy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homeostaza ż.

Wiktionary


homeoterapia

metoda leczenia z użyciem czynnika podobnego do czynnika wywołującego chorobę


SJP.pl


homeotermia

cecha zwierzęcia zdolnego do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; ciepłokrwistość, gorącokrwistość, endotermiczność, stałocieplność, homojotermia


SJP.pl

Zwierzę stałocieplne, inaczej: ciepłokrwiste, endotermiczne, homojotermiczne (gr. homoios ‘podobny’) – zwierzę, którego temperatura (zwana też ciepłotą ciała) jest względnie stała i w znacznym stopniu niezależna od temperatury otoczenia, a jej dobowe wahania nie są większe od kilku stopni, jeśli znajduje się w normalnym dla swojego gatunku środowisku. Zwierzęta te zwykle utrzymują wysoką temperaturę ciała (np. ssaki ok. 37 °C, ptaki ok. 40 °C) i wykazują aktywność zarówno przy niskich, jak i wysokich temperaturach otoczenia (w przeciwieństwie do zwierząt zmiennocieplnych).

Wikipedia


homeotermiczny

przymiotnik

 (1.1) zool. utrzymujący mniej więcej stałą temperaturę niezależnie od temperatury otoczenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do zwierząt homeotermicznych zalicza się ssaki i ptaki.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stałocieplny

Wiktionary


homer

1. odmiana dużych gołębi;
2. miara objętości w starożytnym Izraelu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) staroż. liter. starożytny grecki epik, pieśniarz i poeta, autor „Iliady” i „Odysei”;

 (1.2) imię|polski|m.

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najbardziej znanym aojdą jest Homer.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃mɛr, AS: χõmer

Wiktionary

Powiązane:

 przym. homerycki, homeryczny

Wiktionary


homerowski

charakterystyczny dla Homera; taki jak w dziełach Homera; homerowy


SJP.pl


homerowy

dotyczący Homera


SJP.pl


homerycki

odnoszący się do Iliady lub Odysei Homera; epicki; opisowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Homera lub jego twórczości;

 (1.2) o opisie czegoś: bardzo rozbudowany, nawiązujący do wielu zagadnień niezwiązanych bezpośrednio z czymś, składający się z wielu odrębnych opisów

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Jak każde porównanie, porównanie homeryckie składa się z dwóch członów – drugi z nich (następujący po spójniku „jak”, „jako”, „jak gdyby” itp.) jest w porównaniu homeryckim obszernym, rozwiniętym obrazem, często stanowiącym samodzielny epizod fabuły utworu o dygresyjnym charakterze. (z Wikipedii)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɛˈrɨt͡sʲci, AS: χõmerycʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Homer m.

 przym. homeryczny, homerowy

Wiktionary


homeryczny

przymiotnik

 (1.1) książk. wspaniały, potężny, ogromny; taki, jak bohaterowie utworów Homera

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɛˈrɨt͡ʃnɨ, AS: χõmeryčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Homer m.

 przym. homerowski, homerycki

Wiktionary


homeryda

poeta wzorujący się na Homerze, rozpowszechniający jego poezję


SJP.pl


homespun

[czytaj: houmspan] gruba, lekka tkanina wełniana o splocie płóciennym


SJP.pl


homestaging

[czytaj: hołmstejdżing] niskokosztowe zwiększanie atrakcyjności nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży lub wynajęcia; home staging


SJP.pl


homileta

osoba zajmująca się układaniem i wygłaszaniem kazań i naukową interpretacją tekstów biblijnych; homiletyk, pastoralista


SJP.pl


homiletyczny

homiletyka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z homiletyką, dotyczący homiletyki

przymiotnik jakościowy

 (2.1) taki, który ma ton, styl jak kościelne kazanie

Wiktionary

Patrz:

homiletyka

Przykłady

 (1.1) Kilka jego kazań opublikowano w kwartalniku homiletycznym.

 (2.1) Homiletyczny styl jego wypowiedzi nieco śmieszy i utrudnia efektywną komunikację.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homiletyka ż., homilia ż., homiletyk m., homileta m., homiletyczka ż., homiliarz m.

 przym. homilijny

 przysł. homiletycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) kaznodziejski

Wiktionary


homiletyk

osoba zajmująca się układaniem i wygłaszaniem kazań i naukową interpretacją tekstów biblijnych; homileta, pastoralista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie homiletyki

Wiktionary

Homiletyka (gr. ὁμιλητική, homilētikē – sztuka przemawiania), kaznodziejstwo – dział teologii zajmujący się głoszeniem kazań. Homilista to inaczej kaznodzieja – wygłasza homilie (kazania), a homiletyk to badacz i teoretyk tej działalności.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ta wszechnica papieska miała kilku dobrych homiletyków.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homiletyka ż., homilia ż.

 przym. homiletyczny

Wiktionary


homiletyka

sztuka wygłaszania kazań; kaznodziejstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) teol. dyscyplina teologiczna, nauka o układaniu i wygłaszaniu kazań;

Wiktionary

Homiletyka (gr. ὁμιλητική, homilētikē – sztuka przemawiania), kaznodziejstwo – dział teologii zajmujący się głoszeniem kazań. Homilista to inaczej kaznodzieja – wygłasza homilie (kazania), a homiletyk to badacz i teoretyk tej działalności.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po wykładzie z homiletyki klerycy poszli na obiad.

 (1.1) Poznał najnowsze trendy we współczesnej homiletyce polskiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homilia ż., homiliarz m., homiletyk m., homilista m.

 przym. homilijny, homiletyczny

Wiktionary


homilia

w religii:
1. kazanie objaśniające fragmenty Biblii;
2. ozdobne, uroczyste kazanie podejmujące ważne kwestie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. w katolicyzmie kazanie mszalne do tekstów biblijnych, które może głosić tylko kapłan lub diakon;

 (1.2) rel. tekst wygłoszonej homilii (1.1)

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) We wszystkich Mszach św. w niedziele i święta nakazane, odprawianych z udziałem wiernych, homilia jest obowiązkowa i nie wolno jej opuszczać bez poważnej przyczyny.

 (1.1) Także te słowa homilii, wypowiedziane przez ks. kard. Ratzingera w czasie Mszy Świętej pogrzebowej, świadczą o jego bliskości i głębokiej przyjaźni z wielkim swoim poprzednikiem Janem Pawłem II.

 (1.1) Każda homilia jest kazaniem, ale nie każde kazanie jest homilią.

 (1.2) Teolodzy zajęli się odnalezionymi niedawno homiliami nieznanego autora z V wieku.

 (1.2) Wszyscy dobrze wiedzieli, że to ks. Stolarczyk był autorem biskupich homilii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homiliarz mrz., homiletyk mos., homilista mos., homiletyka ż.

 przym. homilijny, homiletyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kazanie

Wiktionary


homiliarz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zbiór homilii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈmʲilʲjaʃ, AS: χõmʹilʹi ̯aš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homiletyka ż., homilia ż.

 przym. homilijny, homiletyczny

Wiktionary


homilijny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z homilią, dotyczący homilii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homilia ż., homiliarz m., homiletyka ż.

 przym. homiletyczny

Wiktionary


homilista

osoba wygłaszająca kazania i interpretująca teksty biblijne


SJP.pl


homilofobia

chorobliwy lęk przed bliższymi kontaktami z innymi ludźmi


SJP.pl


homing

[czytaj: hołming] przesiadywanie w domu w wolnym czasie


SJP.pl


hominid

przedstawiciel rodziny człowiekowatych, a w węższym znaczeniu tego słowa istota dwunożna blisko spokrewniona z człowiekiem współczesnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) zool. antrop. małpa z rzędu ssaków naczelnych

Wiktionary

Człowiekowate (Hominidae) – rodzina ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) obejmująca największe wśród naczelnych gatunki wykazujące dużą inteligencję, skłonność do przyjmowania dwunożnej i spionizowanej postawy oraz zdolność do wytwarzania i używania narzędzi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Szczątki jakiegoś hominida wystawione były w gablocie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈmʲĩɲit, AS: χõmʹĩńit

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hominidy lm nm.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) człowiekowaty

Wiktionary


hominidka

przedstawicielka rodziny człowiekowatych


SJP.pl


hominidy

rodzina ssaków w rzędzie naczelnych (Primates), do których należy człowiek współczesny i kopalny; człowiekowate


SJP.pl

Człowiekowate (Hominidae) – rodzina ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) obejmująca największe wśród naczelnych gatunki wykazujące dużą inteligencję, skłonność do przyjmowania dwunożnej i spionizowanej postawy oraz zdolność do wytwarzania i używania narzędzi.

Wikipedia


hominium

dawna przysięga wierności składana przez wasala seniorowi lub przez poddanych władcy; homagium, hołd


SJP.pl

Homagium, hominium – hołd symbolizujący oddanie się władzy. Może oznaczać też publiczne, oficjalne uznanie przez wasala danej osobistości za swego seniora w czasie ceremonii hołdu lennego. Określenia tego używano często zwłaszcza wobec hołdu składanego od stanów nowo nabytych terytoriów. Kardynałowie składają homagium papieżowi po wyborze na głowę Kościoła, a wierni danej diecezji – biskupowi po wyborze na urząd ordynariusza.

Wikipedia


hominizacja

etap ewolucji istot żywych charakteryzujący się pojawieniem się myślenia


SJP.pl

Hominizacja

  • W teorii ewolucji termin ten oznacza proces powstania gatunku człowiek rozumny Homo sapiens. Proces ten nie jest przyczyną powstania człowieka, lecz jedynie procesem pojawienia się warunków koniecznych do powstania ciała ludzkiego. Do najważniejszych elementów hominizacji zaliczamy:
    • spionizowanie postawy ciała,
    • dwunożny chód,
    • trzykrotne powiększenie objętości mózgu,
    • wykształcenie mowy,
    • umiejętność wytwarzania narzędzi i posługiwania się nimi oraz podział pracy.

    Wikipedia


hommage

[czytaj: oMAŻ]
1. świadome nawiązanie w dziele (filmowym, muzycznym, plastycznym) do stylu innego twórcy jako wyraz hołdu, czci;
2. dzieło zawierające takie nawiązanie


SJP.pl


homo

potocznie: homoseksualista; tęczowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) w złożeniach człowiek

 (1.2) pot. homoseksualista

Wiktionary

Człowiek (Homo) – rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny Homininae, będącego w obrębie rodziny człowiekowatych (Hominidae). Dzieli się on na współcześnie żyjącego człowieka rozumnego (Homo sapiens) oraz już wymarłe w gatunki człowieka zręcznego (Homo habilis), wyprostowanego (Homo erectus) i neandertalskiego (Homo neanderthalensis).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Wczoraj na mieście podrywał mnie jakiś homo i nawet było dość miło.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃mɔ, AS: χõmo

Wiktionary

Powiązane:

 (1.2)

:: rzecz.

::: depr. homoś m.

:: temsłow. homo-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gej, homoseksualista, wulg. obraź. pedał, obraź. depr. homoś

Wiktionary


homo-

przedrostek

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych, mający znaczenie: taki sam, jednolity

 (1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczających związek z homoseksualnością

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) homo- + -geniczny = homogeniczny

 (1.2) homo- + fobia = homofobia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃mɔ, AS: χõmo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homo m., homoś m.

 temsłow. homeo-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jedno-, izo-

Wiktionary


homo-niewiadomo

pogardliwie: homoseksualista; pedał, ciota, homo nie wiadomo, homo niewiadomo, homoniewiadomo


SJP.pl


homoaktywista

lekceważąco: osoba działająca na rzecz osób homoseksualnych


SJP.pl


homoaktywizm

lekceważąco: działania na rzecz osób homoseksualnych


SJP.pl


homobazydium

typ podstawki grzybów właściwych; holobazydium


SJP.pl


homocentryzm

uznawanie ludzkości za wartość nadrzędną


SJP.pl


homocysteina

organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów


SJP.pl

Homocysteina, skr. Hcy – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów.

Jest to aminokwas siarkowy, powstający u człowieka w wyniku demetylacji aminokwasu metioniny, pochodzącej ze spożywanego białka.

Wikipedia


homodontyczny

w zoologii: taki, który ma równokształtne zęby; równozębny


SJP.pl


homodontyzm

zęby niezróżnicowane, jednakowe kształtem i budową


SJP.pl

Wikipedia


homoepitaksja

epitaksja dająca warstwę krystaliczną jednakową z materiałem monokrystalicznego podłoża


SJP.pl


homoerota

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) homoseksualista

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔɛˈrɔta, AS: χõmoerota

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Eros m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. homoseksualista.

Wiktionary


homoerotyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest homoerotyczne; cecha tych, którzy są homoerotyczni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homoerotyka ż.

 przym. homoerotyczny

 przysł. homoerotycznie

Wiktionary


homoerotyczny

homoerotyzm; homoseksualny


SJP.pl


homoerotyzm

popęd seksualny do osobników tej samej płci; homoseksualizm, homoseksualność


SJP.pl

Homoerotyzm – atrakcyjność seksualna pomiędzy osobami tej samej płci; zarówno pomiędzy mężczyznami, jak i kobietami. Pojęcie różni się od definicji homoseksualizmu, ponieważ odnosi się do pożądania samego w sobie – momentalnego, tymczasowego – natomiast homoseksualizm jest bardziej permanentnym stanem, między innymi identyfikacją z daną orientacją seksualną. Homoerotyzm jest pojęciem znacznie starszym niż dziewiętnastowieczna definicja homoseksualizmu. Był on przedstawiany i opisywany na przestrzeni wieków w sztukach wizualnych i literaturze. Według Oxford English Dictionary, homoerotyczny oznacza „odnoszący się do lub charakteryzujący się tendencją do erotycznych uczuć skupionych na osobie tej samej płci; albo odnoszący się do osoby wykazującej takie zachowania”.

Wikipedia


homofob

osoba przejawiająca niechęć lub agresję wobec osób homoseksualnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba odczuwająca silną niechęć do homoseksualistów i homoseksualizmu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homofobia ż., homofobiczność ż.

 przym. homofobiczny

Wiktionary


homofobia

niechęć lub przemoc wobec osób homoseksualnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) silna niechęć do homoseksualizmu i homoseksualistów, dyskryminacja osób homoseksualnych;

Wiktionary

Homofobia (od: homoseksualność i fobia) – negatywne postawy i uczucia wobec homoseksualności lub osób postrzeganych jako lesbijki lub geje. Definiowana jako nienawiść, pogarda, uprzedzenia, niechęć, wstręt lub antypatia wobec osób homoseksualnych, może być oparta na irracjonalnym lęku lub niewiedzy, często wiąże się z przekonaniami religijnymi oraz może skutkować dyskryminacją, prześladowaniem i innymi rodzajami przemocy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W nietolerancyjnym i konserwatywnym środowisku łatwo zetknąć się z homofobią.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔˈfɔbʲja, AS: χõmofobʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homofob m., homofobka ż., homofobiczność ż.

 przym. homofobiczny

 przysł. homofobicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) dyskryminacja, niechęć

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) nietolerancja

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homofob m., homofobka ż., homofobiczność ż.

 przym. homofobiczny

 przysł. homofobicznie

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|homo|-fobia.

uwagi.

 (1.1) por|seksizm|heteroseksizm|homofobia|lesbofobia|transfobia.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homophobia

* arabski: (1.1) رهاب المثلية m.

* baskijski: (1.1) homofobia

* białoruski: (1.1) гамафобія ż.

* bułgarski: (1.1) хомофобия ż.

* czeski: (1.1) homofobie ż.

* duński: (1.1) homofobi w.

* esperanto: (1.1) homofobio

* estoński: (1.1) homofoobia

* francuski: (1.1) homophobie ż.

* hiszpański: (1.1) homofobia ż.

* norweski (bokmål): (1.1) homofobi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) homofobi m.

* nowogrecki: (1.1) ομοφοβία m.

* rosyjski: (1.1) гомофобия ż.

* słowacki: (1.1) homofóbia ż.

* szwedzki: (1.1) homofobi w.

* turecki: (1.1) homofobi

* ukraiński: (1.1) гомофобія ż.

* włoski: (1.1) omofobia ż.

źródła.

== homofobia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) homofobia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homofobiczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co homofobiczne; cecha tych, którzy są homofobiczni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homofobia ż., homofob m., homofobka ż.

 przym. homofobiczny

 przysł. homofobicznie

Wiktionary


homofobiczny

przejawiający niechęć lub agresję wobec osób homoseksualnych


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) świadczący o niechęci i wrogości wobec homoseksualistów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W ciągu ostatniego roku ponad dwadzieścia tysięcy uczniów poniżej 11 roku życia zostało zgłoszonych za rasistowskie lub homofobiczne uwagi – z wykroczeniem zachowanym w ich aktach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homofobiczność ż., homofobia ż., homofob mos., homofobka ż.

 przysł. homofobicznie

Wiktionary


homofobka

kobieta przejawiająca niechęć lub agresję wobec osób homoseksualnych


SJP.pl


homofobus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) neol. publ. furgonetka propagandowa z homofobicznymi hasłami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kara grzywny albo ograniczenia wolności grozi kierowcy, który jeździł po ulicach Gdańska tzw. homofobusem.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) płodobus

Wiktionary


homofon

wyraz dźwiękowo identyczny z innym wyrazem, lecz różniący się pisownią, pochodzeniem i znaczeniem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz dźwiękowo identyczny z innym lub innymi wyrazami, odmienny jednak pod względem pisowni i treści, np. morze i może

Wiktionary

Homofonia – fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.) przy możliwych różnicach w pisowni.

Przez tożsamość nie należy rozumieć całkowitej identyczności (która jest niemożliwa ze względu na charakterystykę budowy narządów mowy), a jedynie nierozróżnialność cech istotnych danego segmentu językowego.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. homofonia ż.

 przym. homofoniczny

 przysł. homofonicznie

Wiktionary


homofon.

skrót od: homofoniczny


SJP.pl


homofonia

technika kompozytorska, a także faktura, której istotą jest priorytet jednej melodii (najczęściej w głosie najwyższym) w stosunku do akompaniamentu harmonicznego, w przeciwieństwie do polifonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) styl utworów muzycznych, w których jeden głos dominuje nad pozostałymi, które stanowią akompaniament

 (1.2) jęz. identyczność fonetyczna między wyrazami o różnej pisowni i różnym znaczeniu

Wiktionary

Pojęcia

  • homofonia – fonetyczna tożsamość różnych znaków językowych
  • homofonia – faktura w muzyce

W kulturze i sztuce

  • „Homofonia” – kompozycja Tomasza Sikorskiego na zespół instrumentalny: waltornie, trąbki, puzony, fortepian i gong (1968–1970)
  • „Homofonia” – program telewizyjny o tematyce LGBT nadawany w stacji iTV (2006–2008)

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔˈfɔ̃ɲja, AS: χõmofõńi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. homofoniczny

 rzecz. homofon

Wiktionary


homofoniczny

homofonia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z homofonią, dotyczący homofonii

Wiktionary

Patrz:

homofonia

Powiązane:

 rzecz. homofonia ż., homofon mrz.

Wiktionary


homogamia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. wybieranie partnera podobnego fenotypowo do wybierającego

 (1.2) socjol. dobieranie się podobnych typów w doborze małżeńskim

 (1.3) bot. jednoczesne dojrzewanie słupka i pręcika w tym samym kwiecie

Wiktionary

Homogamia – termin z biologii, posiadający dwa znaczenia:

  • w zoologii – wybieranie partnera podobnego fenotypowo do wybierającego;
  • w botanice – dojrzewanie słupka i pręcików w danym kwiecie w tym samym czasie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) To istotna kwestia doboru małżeńskiego – homogamia. W pary dobierają się osoby o podobnej sytuacji społecznej, materialnej. Taka zasada obowiązuje w nowoczesnym społeczeństwie i realizowana jest nieświadomie: zakochujemy się w kimś o podobnym stylu życia, postawie (…).

Wiktionary

Powiązane:

 przym. homogamiczny

 przysł. homogamicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.2) hipergamia

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. homogamiczny

 przysł. homogamicznie

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|homo-|-gamia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homogamy; (1.2) homogamy; (1.3) homogamy

* baskijski: (1.1) homogamia; (1.2) homogamia

* francuski: (1.1) homogamie ż.; (1.2) homogamie ż.; (1.3) homogamie

* gruziński: (1.1) ჰომოგამია (homogamia)

* hiszpański: (1.1) homogamia ż.; (1.2) homogamia ż.

* portugalski: (1.1) homogamia ż.; (1.2) homogamia ż.

* rosyjski: (1.1) гомогамия ż.

źródła.

== homogamia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) biol. homogamia

 (1.2) socjol. homogamia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homogen

rzecz, istota jednorodna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzecz, istota jednorodna

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homogeniczność ż.

 przym. homogeniczny

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|gr.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== homogen (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|xômoɡeːn.

 dzielenie|ho|mo|gen.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) jednolity

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈmɔɡɛ̃n, AS: χõmogẽn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homogeniczność ż.

 przym. homogeniczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homogeniczność ż.

 przym. homogeniczny

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|gr.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== homogen (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|xômoɡeːn.

 dzielenie|ho|mo|gen.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) jednolity

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homogenat

preparat biologiczny uzyskany po rozdrobnieniu i wymieszaniu (zhomogenizowaniu) tkanki roślinnej lub zwierzęcej


SJP.pl


homogenicznie

przysłówek

 (1.1) w sposób homogeniczny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homogeniczność ż.

 przym. homogeniczny

Wiktionary


homogeniczność

jednorodność, jednakowość; homogenność


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co homogeniczne; cecha tych, którzy są homogeniczni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homogenia ż., homogen m., homogenizacja ż., homogenizator m., homogenizowanie n.

 czas. homogenizować

 przym. homogeniczny

 przysł. homogenicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jednorodność

Wiktionary


homogeniczny

należący do tego samego rodzaju, jednakowy w strukturze; homogenny, jednorodny, jednolity


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) jednorodny, taki, który nie wykazuje różnic w np. budowie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homogeniczność ż., homogen m.

 przysł. homogenicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jednorodny, jednolity

Wiktionary


homogenizacja

1. wytwarzanie jednolitej mieszaniny ze składników niemieszających się ze sobą w warunkach normalnych;
2. ujednolicanie, upodobnianie się do siebie postaw, zachowań jednostek lub grup społecznych; zanik indywidualizmu


SJP.pl

Homogenizacja (gr. homogenes „jednorodny”) – proces polegający na wytwarzaniu jednorodnej mieszaniny ze składników, które w warunkach normalnych nie mieszają się ze sobą.

W przemyśle mleczarskim stosuje się homogenizację mleka, śmietany i innych przetworów mlecznych. Polega ona na rozdrabnianiu dużych cząstek tłuszczów zawartych w mleku. Przeciwdziała to zbieraniu się tłuszczu na powierzchni.

Wikipedia


homogenizacyjny

przymiotnik od: homogenizacja


SJP.pl


homogenizator

urządzenie stosowane w przetwórstwie spożywczym do przygotowywania emulsji


SJP.pl

Homogenizacja (gr. homogenes „jednorodny”) – proces polegający na wytwarzaniu jednorodnej mieszaniny ze składników, które w warunkach normalnych nie mieszają się ze sobą.

W przemyśle mleczarskim stosuje się homogenizację mleka, śmietany i innych przetworów mlecznych. Polega ona na rozdrabnianiu dużych cząstek tłuszczów zawartych w mleku. Przeciwdziała to zbieraniu się tłuszczu na powierzchni.

Wikipedia


homogenizować

czynić coś homogenizowanym (trwałą mieszaniną z kilku składników, które nie połączyłyby się w normalnych warunkach)


SJP.pl


homogenizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|homogenizować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. homogenizować ndk.

 rzecz. homogeniczność ż.

Wiktionary


homogenizowany

o produktach mlecznych: jednolity, będący trwałą mieszaniną dwóch lub więcej składników


SJP.pl


homogenność

jednorodność, jednakowość; homogeniczność


SJP.pl


homogenny

należący do tego samego rodzaju, jednakowy w strukturze; homogeniczny, jednorodny, jednolity


SJP.pl


homoglikan

polisacharyd zbudowany wyłącznie z reszty tego samego rodzaju monosacharydu


SJP.pl


homoglikany

polisacharyd zbudowany wyłącznie z reszty tego samego rodzaju monosacharydu


SJP.pl

Homoglikany (homopolisacharydy) – polisacharydy zbudowane wyłącznie z reszt tego samego rodzaju monosacharydu. Należą do nich m.in. skrobia, glikogen, celuloza, inulina, amyloza i chityna.

Z chemicznego punktu widzenia homopolisacharydy należą do homopolimerów.

Wikipedia


homograf

wyraz pisany identycznie jak inny wyraz, ale różniący się od niego wymową, znaczeniem i pochodzeniem; homogram


SJP.pl

Wikipedia


homografia

jedno z przekształceń konforemnych; jednokreślność


SJP.pl

  • funkcja homograficzna – rodzaj funkcji wymiernej
  • homografia – ortograficzna tożsamość wyrazów o różnym znaczeniu

Wikipedia


homogram

każdy z wyrazów o identycznej pisowni, lecz różnym znaczeniu, brzmieniu i pochodzeniu; homograf


SJP.pl

Wikipedia


homojotermia

cecha zwierzęcia zdolnego do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; ciepłokrwistość, gorącokrwistość, endotermiczność, stałocieplność, homeotermia


SJP.pl

Zwierzę stałocieplne, inaczej: ciepłokrwiste, endotermiczne, homojotermiczne (gr. homoios ‘podobny’) – zwierzę, którego temperatura (zwana też ciepłotą ciała) jest względnie stała i w znacznym stopniu niezależna od temperatury otoczenia, a jej dobowe wahania nie są większe od kilku stopni, jeśli znajduje się w normalnym dla swojego gatunku środowisku. Zwierzęta te zwykle utrzymują wysoką temperaturę ciała (np. ssaki ok. 37 °C, ptaki ok. 40 °C) i wykazują aktywność zarówno przy niskich, jak i wysokich temperaturach otoczenia (w przeciwieństwie do zwierząt zmiennocieplnych).

Wikipedia


homojotermiczny

o zwierzęciu: zdolny do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; stałocieplny, ciepłokrwisty, endotermiczny, gorącokrwisty


SJP.pl


homolityczny

homoliza


SJP.pl

Patrz:

homoliza

homoliza

w chemii: rozerwanie wiązania kowalencyjnego w cząsteczce z utworzeniem dwóch atomów lub rodników


SJP.pl


homolobby

lobby homoseksualne


SJP.pl


homolog

związek z szeregu homologicznego innego związku różniący się obecnością jednej lub więcej grup metylenowych w cząsteczce


SJP.pl

  • homologia sekwencji
  • szereg homologiczny
  • Homolog – w genetyce

Wikipedia


homologacja

1. urzędowa próba prototypu sprzętu (np. lotniczego, telefonicznego) mająca na celu stwierdzenie poprawności jego działania w różnych warunkach pracy;
2. zezwolenie na produkcję, sprzedaż i eksploatację wydane po sprawdzeniu sprzętu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) orzeczenie o zdatności sprzętu i pozwolenie na jego produkcję oraz sprzedaż;

Wiktionary

Homologacja (od gr. czasownika ὁμολογέω [homologeo] „zgadza się”) – pozwolenie na użytkowanie urządzenia na terytorium kraju wydającego, przyznawane przez uprawnioną instytucję. Korzystanie ze sprzętu nieposiadającego homologacji powoduje, że za uszkodzenia lub szkody spowodowane użytkowaniem odpowiada użytkownik.

Obowiązkowi homologacji podlegają jedynie urządzenia określone we właściwych przepisach prawa.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔlɔˈɡat͡sʲja, AS: χõmologacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 czas. homologować ndk.

 przym. homologacyjny

Wiktionary


homologacyjny

przymiotnik od: homologacja


SJP.pl


homologia

1. zgodność, odpowiedniość;
2. przekształcenie płaszczyzny zachowujące współliniowość punktów, niezmieniające położenia punktów na osi homologii i środka homologii


SJP.pl

  • homologia (biologia)
  • homologia (matematyka)
  • homologia singularna
  • homologia sekwencji

Wikipedia


homologiczny

równoważny, zgodny, odpowiedni, podobny


SJP.pl


homologować

1. urzędowo sprawdzać prototypu sprzętu (np. lotniczego, telefonicznego) w celu stwierdzenie poprawności jego działania w różnych warunkach pracy;
2. formalnie zezwalać na produkcję i sprzedaż sprzętu po takim sprawdzeniu


SJP.pl


homologowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|homologować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. homologować ndk.

Wiktionary


homomałżeństwo

małżeństwo osób tej samej płci; małżeństwo homoseksualne


SJP.pl


homomorficzny

homomorfizm


SJP.pl

Patrz:

homomorfizm

homomorfizm

odwzorowanie jednego systemu algebraicznego w inny system tego samego typu, zachowujące działania


SJP.pl

Homomorfizm (gr. ὅμοιος, homoios – podobny; μορφή, morphē – kształt, forma) – funkcja odwzorowująca jedną algebrę ogólną (np. monoid, grupę, pierścień czy przestrzeń wektorową) w drugą, zachowująca przy tym odpowiadające sobie działania, jakie są zdefiniowane w obu algebrach.

Homomorfizm bijektywny, nazywa się izomorfizmem algebr i z punktu widzenia algebry oznacza ich identyczność.

Wikipedia


homomorfoza

odtworzenie utraconego narządu lub uszkodzonego fragmentu organizmu


SJP.pl


homonacjonalizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. pozytywne powiązanie osób LGBTI i/lub praw osób LGBTI z ideologią nacjonalistyczną;

Wiktionary

Homonacjonalizm oznacza powiązanie walki o prawa osób LGBT z ideami nacjonalistycznymi, postrzeganie emancypacji mniejszości seksualnych jako wykładnika wskazującego na rozwój narodu czy państwa. Termin zaproponowała badaczka Jasbir Puar w roku 2007, odnosząc się do procesów, w których idee emancypacji osób LGBT stanowią uzasadnienie rasistowskich i ksenofobicznych postaw, zwłaszcza wobec muzułmanów, opierając je na uprzedzeniach, że wszyscy imigranci są nieodmiennie homofobiczni i tym samym niemożliwe jest zintegrowanie ich z zachodnimi społeczeństwami, mającymi być w pełni egalitarnymi. W ten sposób różnorodność seksualna i prawa LGBT są wykorzystywane do podtrzymywania politycznych i społecznych stanowisk przeciwko imigracji.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔnat͡sʲjɔ̃ˈnalʲism̥, AS: χõmonacʹi ̯õnalʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. heteronacjonalizm m., feminacjonalizm m.,

Wiktionary


homoniepewny

potocznie: mężczyzna o nieokreślonej orientacji seksualnej, mogący być homoseksualistą


SJP.pl


homoniewiadomo

pogardliwie: homoseksualista; pedał, ciota, homo nie wiadomo, homo niewiadomo, homo-niewiadomo


SJP.pl


homonim

wyraz o takim samym brzmieniu, lecz odmiennym znaczeniu, pochodzeniu i czasami także pisowni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz o identycznym brzmieniu z innym wyrazem, ale o odmiennym znaczeniu (niekiedy też pisowni) i zwykle innym pochodzeniu

Wiktionary

  • homonimia (językoznawstwo)
  • homonimia (taksonomia)
  • homonim kompetencyjny
  • homonim (szaradziarstwo)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wyrazy „barón” i „varón” są homonimami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈmɔ̃ɲĩm, AS: χõmõńĩm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homonimia ż., homonimiczność ż., homonimikia ż.

 przym. homonimiczny

 przysł. homonimicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

 (1.1) homofon, homograf

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homonimia ż., homonimiczność ż., homonimikia ż.

 przym. homonimiczny

 przysł. homonimicznie

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|homonyme. < etym|gr|ὁμώνυμος. (homónymos) → noszący to samo imię

uwagi.

 zoblistę|akronim|ananim|chrematonim|egzonim|eponim|etnonim|fitonim|geonim|homonim|kryptonim|paronim|pseudonim|toponim|synonim|antonim|hiperonim|hiponim|holonim|meronim.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) homonym

* baskijski: (1.1) homonimo

* białoruski: (1.1) амонім m.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) гомонім m., аднагучнік m.

* bułgarski: (1.1) омоним m.

* francuski: (1.1) homonyme m.

* hiszpański: (1.1) homónimo m.

* kataloński: (1.1) homònim m.

* niemiecki: (1.1) Homonym n.

* rosyjski: (1.1) омо́ним m.

* szwedzki: (1.1) homonym w.

* ukraiński: (1.1) омонім m.

* włoski: (1.1) omonimo m.

źródła.

== homonim (język albański.) ==

wymowa.

 IPA3|(h)ɔmɔˈnim.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) jęz. homonim

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homonimia

jednakowe brzmienie dwóch wyrazów o różnych znaczeniach i etymologiach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. identyczne brzmienie i pisownia wyrazów o różnych znaczeniach

Wiktionary

  • homonimia (językoznawstwo)
  • homonimia (taksonomia)
  • homonim kompetencyjny
  • homonim (szaradziarstwo)

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homonim mrz., homonimiczność ż., homonimikia ż.

 przym. homonimiczny

 przysł. homonimicznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) homonimia

* białoruski: (1.1) аманімія ż. (amanìmìâ)

* bułgarski: (1.1) омонимия ż.

* czeski: (1.1) homonymie ż.

* duński: (1.1) homonymi w.

* francuski: (1.1) homonymie ż.

* interlingua: (1.1) homonymia

* norweski (bokmål): (1.1) homonymi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) homonymi m.

* słowacki: (1.1) homonymia ż.

* szwedzki: (1.1) homonymi w.

* ukraiński: (1.1) омонімія ż. (omonìmìâ)

* węgierski: (1.1) homonímia

* włoski: (1.1) omonimia ż.

źródła.

== homonimia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) jęz. homonimia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homonim mrz., homonimiczność ż., homonimikia ż.

 przym. homonimiczny

 przysł. homonimicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. homonim mrz., homonimiczność ż., homonimikia ż.

 przym. homonimiczny

 przysł. homonimicznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) homonimia

* białoruski: (1.1) аманімія ż. (amanìmìâ)

* bułgarski: (1.1) омонимия ż.

* czeski: (1.1) homonymie ż.

* duński: (1.1) homonymi w.

* francuski: (1.1) homonymie ż.

* interlingua: (1.1) homonymia

* norweski (bokmål): (1.1) homonymi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) homonymi m.

* słowacki: (1.1) homonymia ż.

* szwedzki: (1.1) homonymi w.

* ukraiński: (1.1) омонімія ż. (omonìmìâ)

* węgierski: (1.1) homonímia

* włoski: (1.1) omonimia ż.

źródła.

== homonimia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) jęz. homonimia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


homonimicznie

przysłówek

 (1.1) jęz. zgodnie z homonimią

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homonim mrz., homonimia ż., homonimiczność ż.

 przym. homonimiczny

Wiktionary


homonimiczność

homonimiczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. identyczne brzmienie i pisownia wyrazów o różnych znaczeniach

Wiktionary

Homonimia (gr. ὁμός, homós „jednakowy, ten sam, taki sam; podobny” i όνομα, ónoma „imię; wyraz; tytuł”) – relacja wyrażania różnych znaczeń za pomocą identycznych form językowych. Występuje w morfologii fleksyjnej (synkretyzm form fleksyjnych, np. dam jako forma fleksyjna czasownika dać i rzeczownika dama) oraz słowotwórczej (np. rannyzraniony, rannyo poranku), a także w słownictwie (wyrazy homonimiczne, np. bal – przyjęcie (fr.), Bal – kłoda (niem.) i składni (zdrada przyjaciela, oznaczająca fakt bycia zdradzonym przez przyjaciela lub zdradzenia go).

Wikipedia

Patrz:

homonimiczny

Przykłady

 (1.1) Rodzaj ten wprowadził w 1885 roku Stephen Alfred Forbes dla jednego, opisanego równocześnie gatunku Metallus rubi, który obecnie nosi nazwę Metallus rohweri ze względu na homonimiczność nazwy poprzedniej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homonim mrz., homonimia ż., homonimikia ż.

 przym. homonimiczny

 przysł. homonimicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) homonimia

Wiktionary


homonimiczny

homonimia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) jęz. tak samo brzmiący, ale mający inny rodowód i znaczenie

Wiktionary

Patrz:

homonimia

Powiązane:

 rzecz. homonimikia ż., homonim mrz., homonimia ż., homonimiczność ż.

 przysł. homonimicznie

Wiktionary


homonimika

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zasób homonimów w danym języku

Wiktionary


homonimikia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. zasób homonimów charakterystycznych dla danego języka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homonimia ż., homonim m., homonimiczność ż.

 przym. homonimiczny

Wiktionary


homopolimer

polimer, którego łańcuch zawiera jeden rodzaj merów


SJP.pl


homopolimerowy

homopolimer


SJP.pl

Patrz:

homopolimer

homopolisacharyd

Homoglikany (homopolisacharydy) – polisacharydy zbudowane wyłącznie z reszt tego samego rodzaju monosacharydu. Należą do nich m.in. skrobia, glikogen, celuloza, inulina, amyloza i chityna.

Z chemicznego punktu widzenia homopolisacharydy należą do homopolimerów.

Wikipedia


homopropaganda

pejoratywnie: ideologia LGBT


SJP.pl


homoś

pogardliwie: homoseksualista; pedzio, pedał, cieć, pedalarz, pedalista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. pot. gej, homoseksualista

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zdziwię pana, ale udzielałem kiedyś wywiadu pismu „Inaczej”, właśnie pismu dla homosiów, i powiedziano mi, że poparcie wśród homosiów mamy takie same jak w reszcie społeczeństwa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homo m., homoseksualista m., homoseksualizm m., homoseksualistka ż., homoseksualizacja ż.

 czas. homoseksualizować ndk., zhomoseksualizować dk.

 przym. homoseksualny

 temsłow. homo-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gej, homoseksualista, homo, homek, eufem. kochający inaczej, wesołek, ciepły brat, obraź. pedał, pederasta, ciota, ciepłak, cieplak, pedzio, pedziu, czajnik, gejsza, homo-niewiadomo, homoserek, homoser

Wiktionary


homosejsta

linia na mapie łącząca obszary jednocześnie dotknięte trzęsieniem ziemi


SJP.pl


homoseksualista

osoba odczuwająca pociąg erotyczny do osobników tej samej płci


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) seks. mężczyzna o homoseksualnej orientacji seksualnej;

Wiktionary

Gej – mężczyzna o orientacji homoseksualnej, czyli taki, który odczuwa romantyczny i seksualny pociąg tylko do innych mężczyzn, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi mężczyznami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Młodzi policjanci często nie wiedzą, że [...] homoseksualistów nie należy nazywać „ciotą”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔsɛksuwaˈlʲista, AS: χõmoseksualʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homoseksualizm mrz., homoseksualność ż.

:: fż. homoseksualistka ż.

 przym. homoseksualny

 przysł. homoseksualnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gej, pot. żart. chomik, pejor. pederasta, wulg. pedał, wulg. ciota, wulg. cwel, pogard. pedzio, obraź. pedryl, obraź. homo, homoerota, obraź. homoniewiadomo, obraź. homo niewiadomo, obraź. homo-niewiadomo, obraź. homoser, obraź. homospecjalista

Wiktionary


homoseksualistka

kobieta orientacji homoseksualnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) seks. kobieta odczuwająca popęd seksualny do innych kobiet

Wiktionary

Lesbijka (rzadziej safonka lub trybada) – kobieta o orientacji homoseksualnej, czyli taka, która odczuwa romantyczny i seksualny pociąg do innych kobiet, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi kobietami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. homoseksualizm m., homoseksualność ż.

:: fm. homoseksualista m.

 przym. homoseksualny

 przysł. homoseksualnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lesbijka

Wiktionary


homoseksualizm

popęd seksualny do osobników tej samej płci; homoerotyzm, homoseksualność


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) seks. kierowanie popędu seksualnego do osobników tej samej płci;

Wiktionary

Homoseksualność, homoseksualizm (z greki ὁμόιος homoios „taki sam, równy” oraz z łac. sexualis „płciowy”) – pociąg romantyczny, seksualny lub zachowanie seksualne pomiędzy osobami tej samej płci. Obok heteroseksualności i biseksualności jest jedną z trzech głównych orientacji psychoseksualnych w ramach kontinuum seksualnego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔsɛksuˈwalʲism̥, AS: χõmoseksualʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homoś mos., seks mrz., homoseksualista mos., homoseksualistka ż., homoseksualność ż.

 przym. homoseksualny

Wiktionary


homoseksualność

popęd seksualny do osobników tej samej płci; homoerotyzm, homoseksualizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) seks. cecha tego, co homoseksualne; cecha tych, którzy są homoseksualni

Wiktionary

Homoseksualność, homoseksualizm (z greki ὁμόιος homoios „taki sam, równy” oraz z łac. sexualis „płciowy”) – pociąg romantyczny, seksualny lub zachowanie seksualne pomiędzy osobami tej samej płci. Obok heteroseksualności i biseksualności jest jedną z trzech głównych orientacji psychoseksualnych w ramach kontinuum seksualnego.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. seks mrz., homoseksualizm m., homoseksualista m., homoseksualistka ż.

 przym. homoseksualny

 przysł. homoseksualnie

Wiktionary


homoseksualny

przymiotnik od: homoseksualizm; homoerotyczny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z homoseksualizmem, dotyczący homoseksualizmu

przymiotnik jakościowy

 (2.1) wykazujący cechy typowe dla homoseksualizmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Katujący swą "naturalną" żonę "naturalny" mąż, czy zadręczająca się w cierpiętniczych relacjach "normalna" rodzina nie są czymś lepszym z moralnego punktu widzenia niż pełna miłości i wzajemnego zaufania relacja homoseksualna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔsɛksuˈwalnɨ, AS: χõmoseksualny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. homoś mos., seks mrz., homoseksualizm m., homoseksualność ż., homoseksualista m., homoseksualistka ż.

 przysł. homoseksualnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) spec. homoerotyczny; melior. tęczowy

Wiktionary


homosfera

warstwa atmosfery ziemskiej od powierzchni Ziemi do wysokości około 80 km, której skład chemiczny nie ulega zmianom wraz ze wzrostem wysokości


SJP.pl

Wikipedia


homotalizm

zdolność do przeprowadzania procesu płciowego w obrębie tej samej grzybni


SJP.pl

Wikipedia


homotermia

termika wód


SJP.pl


homotermiczny

homotermia


SJP.pl

Patrz:

homotermia

homotetia

przekształcenie geometryczne w jednoznaczny sposób przyporządkowujące każdemu punktowi jednej przestrzeni inny punkt przestrzeni drugiej; jednokładność


SJP.pl

Jednokładność, homotetia (gr. ὁμοίως + θέσεις = pokrewieństwo) o środku r i niezerowej skali k – odwzorowanie geometryczne prostej, płaszczyzny lub przestrzeni, określone następująco:

J_{r}^{k}(p)=q\quad {\mbox{ gdzie }}{\vec {rq}}=k\cdot {\vec {rp}}.

Wikipedia


homotetyczny

homotetia; jednokładny


SJP.pl


homotopia

dział topologii algebraicznej powiązany z teorią homologii


SJP.pl

Homotopia – ciągłe przejście między dwoma przekształceniami ciągłymi przestrzeni topologicznych, tj. takie, za pomocą którego można w jednostce czasu w wyniku ciągłej deformacji z jednego przekształcenia otrzymać drugie. Działem matematyki, w którym się je rozważa, jest teoria homotopii, gałąź topologii algebraicznej.

Wikipedia


homotopijny

homotopia


SJP.pl

Patrz:

homotopia

homotransplantacja

przeszczepianie narządów, tkanek lub ich części pochodzących od tego samego osobnika; alotransplantacja, allotransplantacja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. transplantacja od osobnika tego samego gatunku

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mɔtrãw̃splãnˈtat͡sʲja, AS: χõmotrãũ̯splãntacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. homotransplantacyjny

Wiktionary


homouzja

w chrześcijaństwie: pojęcie określające relację między osobami Trójcy Świętej, polegającą na współistnieniu, współdziałaniu i współtworzeniu siebie nawzajem; współistotność


SJP.pl


homozwiązek

związek osób tej samej płci; związek homoseksualny


SJP.pl


homozygota

organizm powstały z połączenia się gamet o tym samym składzie genetycznym w stosunku do danej pary lub par czynników dziedzicznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. genet. organizm posiadający dwa identyczne allele danego genu;

Wiktionary

Homozygota – organizm posiadający identyczne allele danego genu (np. aa lub AA) w chromosomach. Homozygoty wytwarzają zawsze gamety jednakowego typu – identyczne pod względem materiału genetycznego (danej cechy). Homozygotyczność może dotyczyć jednego, kilku lub nawet wszystkich genów w organizmie. Wyróżnia się dwa rodzaje homozygot:

  • homozygota dominująca – sytuacja, gdy oba allele danego genu są dominujące (zapis np. AA); osobnik może być homozygotą dominującą względem większej liczby genów, np. AABBCCDD (poczwórna homozygota dominująca);
  • homozygota recesywna – sytuacja, gdy oba allele danego genu są recesywne (zapis np. aa); osobnik może być homozygotą recesywną względem większej liczby genów, np. aabbccdd (poczwórna homozygota recesywna).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. zygota ż.

 przym. homozygotyczny

Wiktionary


homozygotyczność

homozygotyczny


SJP.pl

Patrz:

homozygotyczny

homozygotyczny

homozygota


SJP.pl

Patrz:

homozygota

homraj

duży ptak z rodziny dzioborożców


SJP.pl


homrzyska

Homrzyska


SJP.pl

Homrzyska – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Nawojowa.

Integralne części wsi Homrzyska

przysiółki
Na Wierchu, Pałyga
części wsi
Baranówka, Cabakówka, Kulpówka, Leśniarka, Łukaszówka, Magierówka, Mirkówka, Ormantówka, Piętkówka, Potok, Przymiarki, Rogożówka, Rybówka, Sekułówka, Synowcówka, Walkówka

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Wikipedia

Patrz:

Homrzyska

homrzyski

Homrzyska


SJP.pl

Patrz:

Homrzyska

homs

miasto w Syrii; Hims


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. zob. Hims.

 (1.2) geogr. zob. Chums.

Wiktionary

Hims, Homs (arab. ‏حمص‎, aram. ‏ܚܡܨ‎) – miasto w zachodniej Syrii, w oazie Pustyni Syryjskiej w dolinie rzeki Orontes, ośrodek administracyjny muhafazy Hims, położony na linii kolejowej Aleppo–Damaszek.

Trzecie co do wielkości miasto Syrii. W spisie powszechnym z 2004 roku liczyło 652 609 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W okresie II wojny światowej w Homs była formowana i stacjonowała Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich.

Wiktionary


homunkulus

według wierzeń średniowiecznych: niewielki człowiek stworzony przez alchemików


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) człowieczek, który według poglądów średniowiecznych miał być sztucznie stworzony w retorcie przez alchemików

Wiktionary

Homunkulus (łac. homunculusczłowieczek) – karzełek, mały człowieczek, którego w średniowieczu wielu alchemików próbowało stworzyć w sposób sztuczny (podobnie jak kamień filozoficzny). Homunkulus miał wyglądać jak małe, pomarszczone dziecko.Istniało kilka poglądów na sposoby powołania do życia homunkulusa. Jedna z nich wykorzystywała korzeń mandragory, co wiąże się z wierzeniem, jakoby ta roślina miała wyrastać u stóp szubienicy w miejscu, gdzie spadała sperma wisielca, a następnie rozwijać się w człekokształtną istotę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Istniało kilka poglądów na sposoby powołania do życia homunkulusa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃mũŋˈkulus, AS: χõmũŋkulus

Wiktionary


hon.

skrót od: honorowy


SJP.pl


honan

prowincja w Chinach; Henan


SJP.pl

Wikipedia


honański

Honan


SJP.pl

Patrz:

Honan

honda

samochód marki Honda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mot. marka samochodu, marka motocykla

 (1.2) mot. japońska firma motoryzacyjna;

Wiktionary

Honda Motor Co. Ltd. (jap. 本田技研工業株式会社 Honda Giken Kōgyō Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo branży motoryzacyjnej produkujące samochody, motocykle, skutery, samoloty, silniki, roboty oraz różnego rodzaju maszyny. Największy na świecie producent silników.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Służby wyciągnęły z jeziora motocykl marki Honda.

 (1.2) W kilku zakładach przemysłowych, m.in. Hondy, Toyoty i Nissana, przerwano lub ograniczono produkcję.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃nda, AS: χõnda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honda ż.

Wiktionary


hondo

marka samochodów i firma


SJP.pl

Wikipedia


hondur.

skrót od: honduraski


SJP.pl


honduranin

obywatel Hondurasu; Honduraszczyk, Hondurasczyk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Hondurasu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nduˈrãɲĩn, AS: χõndurãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honduras m.

:: fż. Honduranka ż.

 przym. honduraski

Wiktionary


honduranka

obywatelka Hondurasu; Honduraska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Hondurasu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nduˈrãŋka, AS: χõndurãŋka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honduras mrz.

:: fm. Honduranin mos.

 przym. honduraski

Wiktionary


honduras

państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Tegucigalpie; Republika Hondurasu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Środkowej;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Językiem urzędowym Hondurasu jest hiszpański.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃nˈduras, AS: χõnduras

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honduranin mos., Honduranka ż.

 przym. honduraski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) urz. ofic. Republika Hondurasu

Wiktionary


hondurasczyk

obywatel Hondurasu; Honduranin, Honduraszczyk


SJP.pl


honduraska

przymiotnik od: Honduras, Honduras Brytyjski


SJP.pl


honduraski

przymiotnik od: Honduras, Honduras Brytyjski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do państwa Honduras

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Cieszyński lutnik używa do budowy świerku alpejskiego, cedru kanadyjskiego, mahoniu honduraskiego czy palisandru brazylijskiego. – Gitara z takiego materiału musi swoje kosztować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nduˈrasʲci, AS: χõndurasʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honduras mrz., Honduranin m., Honduranka ż.

Wiktionary


honduraszczyk

obywatel Hondurasu; Honduranin, Hondurasczyk


SJP.pl


hóne

przysłówek

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. szybko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Popołedni tak hóne przeleci, że ani nie pomyślisz, a już je wieczór.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|hónym.

Wiktionary


honetny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Kresy. elegancki

Wiktionary


honeycake

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. miodownik

Wiktionary


hongkończyk

mieszkaniec Hongkongu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hongkongu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hongkong mrz.

:: fż. Hongkonka ż.

 przym. hongkoński

Wiktionary


hongkong

1. terytorium autonomiczne w Chinach; Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej Hongkong;
2. port w terytorium autonomicznym o tej samej nazwie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. specjalny region administracyjny w Chinach nad Morzem Południowochińskim;

 (1.2) geogr. wyspa w południowej części regionu Hongkong (1.1);

Wiktionary

Hongkong (chiń. 香港, kantoński jyutping: hoeng gong wym. [hœ̂ːŋkɔ̌ːŋ], ang. Hong Kong, mandaryński pinyin: Xiānggǎng wym. [ɕjáŋkàŋ]), oficjalnie: Specjalny Region Administracyjny Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej (ang. Hong Kong Special Administrative Region of the People’s Republic of China, w skrócie Hong Kong SAR, HKSAR) – miasto i specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej, znajdujący się nad Morzem Południowochińskim, w Delcie Rzeki Perłowej. Zajmuje m.in. półwysep Koulun oraz liczne wyspy, w tym dwie największe: Lantau i Hongkong.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hongkong jest specjalnym regionem administracyjnym Chińskiej Republiki Ludowej, znajdujący się na wschodnich wybrzeżach Chin, nad Morzem Południowochińskim.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃ŋkːɔ̃ŋk, AS: χõŋ•kõŋk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hongkończyk mos., Hongkonka ż.

 przym. hongkoński

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Hongkończyk mos., Hongkonka ż.

 przym. hongkoński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kraje Azji

tłumaczenia.

* abchaski: (1.1) Гонконг

* afrykanerski: (1.1) Hongkong

* angielski: (1.1) Hong Kong

* arabski: (1.1) هونغ كونغ

* aragoński: (1.1) Hong Kong

* asturyjski: (1.1) Hong Kong

* azerski: (1.1) Honkonq

* baskijski: (1.1) Hong Kong

* białoruski: (1.1) Ганконг

* bośniacki: (1.1) Hong Kong

* bułgarski: (1.1) Хонг Конг

* chiński standardowy: (1.1) 香港 (xiānggǎng)

* chorwacki: (1.1) Hong Kong

* czeski: (1.1) Hongkong

* duński: (1.1) Hongkong

* esperanto: (1.1) Honkongo

* estoński: (1.1) Hongkong

* fiński: (1.1) Hongkong

* francuski: (1.1) Hong Kong

* gruziński: (1.1) ჰონგ კონგი

* hiszpański: (1.1) Hong Kong

* ido: (1.1) Hong Kong

* ilokano: (1.1) Hong Kong

* interlingua: (1.1) Hong Kong

* islandzki: (1.1) Hong Kong

* japoński: (1.1) 香港 / ホンコン (honkon)

* kantoński: (1.1) 香港 (hoeng1 gong2)

* kataloński: (1.1) Hong Kong

* koreański: (1.1) 홍콩 (hongk’ong)

* liguryjski: (1.1) Hong Kong

* litewski: (1.1) Honkongas

* luksemburski: (1.1) Hong Kong

* łaciński: (1.1) Hongcongum

* łotewski: (1.1) Honkonga

* niderlandzki: (1.1) Hongkong

* niemiecki: (1.1) Hongkong

* norweski (bokmål): (1.1) Hongkong

* norweski (nynorsk): (1.1) Hongkong

* nowogrecki: (1.1) Χονγκ Κονγκ n.

* portugalski: (1.1) Hong Kong

* rosyjski: (1.1) Гонконг

* rumuński: (1.1) Hong Kong

* słowacki: (1.1) Hongkong m.; (1.2) Hongkong m.

* słoweński: (1.1) Hong Kong

* szwedzki: (1.1) Hongkong

* turecki: (1.1) Hong Kong

* tybetański: (1.1) ཞང་ཀང༌ (zhang kang)

* ukraiński: (1.1) Гонконг

* walijski: (1.1) Hong Kong

* węgierski: (1.1) Hongkong

* włoski: (1.1) Hong Kong

źródła.

== Hongkong (język afrykanerski.) ==

thumb|Hongkong (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Hongkong

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hongkonka

mieszkanka Hongkongu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hongkongu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hongkong mrz.

:: fm. Hongkończyk mos.

 przym. hongkoński

Wiktionary


hongkoński

przymiotnik od: Hongkong


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hongkongiem, dotyczący Hongkongu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hongkong mrz., Hongkończyk mos., Hongkonka ż.

Wiktionary


honiara

stolica Wysp Salomona


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki lub żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na wyspie Guadalcanal, stolica Wysp Salomona;

Wiktionary

Honiara – miasto portowe położone na wyspie Guadalcanal, będące stolicą niezależnego państwa Wysp Salomona na południowo-zachodnim Pacyfiku. 130,2 tys. mieszkańców.

Miastem partnerskim Honiary jest, od 5 lipca 1995, australijska miejscowość Mackay.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. honiarańczyk mos., honiaranka ż.

 przym. honiarański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* arabski: (1.1) هونيارا ż.

* czeski: (1.1) Honiara ż.

* esperanto: (1.1) Honiaro

* słowacki: (1.1) Honiara ż.

* szwedzki: (1.1) Honiara n.

* włoski: (1.1) Honiara ż.

źródła.

== Honiara (język czeski.) ==

thumb|Honiara (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Honiara

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈɲara, AS: χõńara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honiarańczyk mos., honiaranka ż.

 przym. honiarański

Wiktionary


honiarańczyk

mieszkaniec Honiary


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Honiary

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃ɲaˈrãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: χõńarãĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honiara ż.

:: fż. honiaranka ż.

 przym. honiarański

Wiktionary


honiaranka

mieszkanka Honiary


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Honiary

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃ɲaˈrãnka, AS: χõńarãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honiara ż.

:: fm. honiarańczyk mos.

 przym. honiarański

Wiktionary


honiarański

Honiara (stolica Wysp Salomona); honiarski


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do miasta Honiara

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃ɲaˈrãj̃sʲci, AS: χõńarãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honiarańczyk mos., honiaranka ż., Honiara ż.

Wiktionary


honiarczyk

mieszkaniec Honiary


SJP.pl


honiarka

mieszkanka Honiary


SJP.pl


honiarski

Honiara (stolica Wysp Salomona); honiarański


SJP.pl


honiatycki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Honiatycz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honiatycze nmos., honiatyczanin m., honiatyczanka ż.

Wiktionary


honiatyczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Honiatycz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honiatycze nmos.

:: fż. honiatyczanka ż.

 przym. honiatycki

Wiktionary


honiatyczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Honiatycz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honiatycze nmos.

:: fm. honiatyczanin m.

 przym. honiatycki

Wiktionary


honielnik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) góry. chłopiec pomagający bacy i juhasom przy owcach

Wiktionary


honingować

obrabiać metale za pomocą przecierania lub gładzenia; honować


SJP.pl


honkenia

honkenia piaskowa - roślina z rodziny goździkowatych, występująca na wydmach piaszczystych przy brzegach mórz


SJP.pl

Wikipedia


honker

polski samochód terenowy


SJP.pl

Wikipedia


honkisz

nazwisko


SJP.pl


honolulczyk

mieszkaniec Honolulu


SJP.pl


honolulka

mieszkanka Honolulu


SJP.pl


honolulski

Honolulu


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Honolulu (miastem na Hawajach)

Wiktionary

Patrz:

Honolulu

Powiązane:

 rzecz. Honolulu n.

Wiktionary


honolulu

miasto na Hawajach, na wyspie Oahu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Stanach Zjednoczonych, stolica stanu Hawaje;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Honolulu jest ważnym ośrodkiem turystycznym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nɔˈlulu, AS: χõnolulu

Wiktionary

Powiązane:

 przym. honolulski

Wiktionary


honor

1. poczucie godności osobistej, dobre imię, cześć;
2. książkowo: zaszczyt;
3. w niektórych grach karcianych: karta starsza od dziesiątki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) czyjeś poczucie godności

 (1.2) czyjeś dobre imię związane z czcią, poważaniem, szacunkiem

 (1.3) zob. honory.

Wiktionary

  • Honor (Michigan)
  • Honor (etyka)
  • honor żołnierski
  • honor (w brydżu)
  • Honor (mitologia)
  • Honor (zespół muzyczny)
  • Honor – album grupy Honor
  • Honor (marka) – marka telefonów komórkowych

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Uczynił to, by zachować swój honor.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃nɔr, AS: χõnor

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honorowanie n., dyshonor m.

 czas. honorować ndk.

 przym. honorowy, niehonorowy, honorny

 przysł. honorowo, niehonorowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) godność

Wiktionary


honoraciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Honoraty lub z nią związany


SJP.pl


honorarium

wynagrodzenie za pracę wykonywaną nieregularnie lub jednorazowo, zwykle w wolnych zawodach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wynagrodzenie za pracę lub usługę zazwyczaj wykonywaną jednorazowo, nieregularnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Honorarium za kolejne powieści Jurkowi wysyłają na konto.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nɔˈrarʲjũm, AS: χõnorarʹi ̯ũm

Wiktionary

Powiązane:

 czas. honorować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wynagrodzenie

Wiktionary


honoraryjny

przymiotnik od: honorarium


SJP.pl


honorat

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Honorat – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa honoratus, oznaczającego „szanowany, darzony szacunkiem”. Patronami imienia są m.in. św. Honorat z Arles i bł. Honorat Koźmiński.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈnɔrat, AS: χõnorat

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honorata ż., Honoratka ż.

Wiktionary


honorata

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: Honorat

Wiktionary

Honorata – żeński odpowiednik imienia Honorat.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Roch siedział z Honoratą w jednej ławce w trzeciej klasie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nɔˈrata, AS: χõnorata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honorat m.

:: zdrobn. Honorcia ż., Honoratka ż., Honia ż.

Wiktionary


honoratka

członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Honorata

Wiktionary

  • Honoratka – zdrobnienie imienia Honorata
  • Honoratka – kolonia w Polsce, województwie wielkopolskim
  • Honoratka – wieś na Ukrainie w obwodzie winnickim, w rejonie oratowskim
  • Honoratka – wieś na Ukrainie w obwodzie rówieńskim, w rejonie radziwiłłowskim
  • Honoratka – żleb w Tatrach
  • „Honoratka” – kawiarnia w Łodzi


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z tej naszej Honoratki wyrosła piękna panna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honorata ż., Honorcia ż., Honorat m.

Wiktionary


honoratostwo

Honorat z małżonką; Honoratowie


SJP.pl


honoratowie

imię męskie


SJP.pl


honoratowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Honorata lub z nim związany


SJP.pl


honorcia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Honorata

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poprosiliśmy Honorcię o pomoc przy przeprowadzce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Honorata ż., Honoratka ż.

Wiktionary


honoré

[czytaj: onoRE] francuskie imię męskie


SJP.pl


honoria

imię żeńskie


SJP.pl

Honoria (Iusta Grata Honoria, ur. 418) – córka cesarza rzymskiego Konstancjusza III oraz Galli Placydii. Siostra cesarza Walentyniana III, w 426 r. ogłoszona augustą, czyli koregentką.

Wikipedia


honoriusz

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Honoriusz – imię
  • Honoriusz – zachodniorzymski cesarz (395-423)
  • Honoriusz I – papież (625-638)
  • Honoriusz II – antypapież (1061-1072)
  • Honoriusz II – papież (1124-1130)
  • Honoriusz III – papież (1216-1227)
  • Honoriusz IV – papież (1285-1287)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do XI wieku Honoriusza wyklinali kolejni papieże.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. Honoryna ż.

 przym. Honoriuszowy

Wiktionary


honoriuszostwo

Honoriusz z małżonką; Honoriuszowie


SJP.pl


honoriuszowie

imię męskie


SJP.pl


honoriuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Honoriusza lub z nim związany


SJP.pl


honorka

zdrobnienie od: Honorata (imię żeńskie)


SJP.pl


honorność

potocznie: honorowość


SJP.pl


honorny

potocznie: honorowy


SJP.pl


honorować

1. uznawać coś za prawomocne; respektować;
2. zaszczytnie kogoś wyróżniać, otaczać szacunkiem, oddawać cześć;
3. wypłacać honorarium, wynagrodzenie


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. uhonorować)

 (1.1) uznawać za ważne, prawomocne

 (1.2) płacić honorarium

 (1.3) okazywać honor, wyrażać szczególny szacunek do kogoś

czasownik zwrotny niedokonany honorować się (dk. uhonorować się)

 (2.1) nagradzać sam siebie

 (2.2) nagradzać siebie nawzajem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honor m., honorek m., honorowanie n., uhonorowanie n., honorarium n., dyshonor m.

 czas. uhonorować dk.

 przym. honorowy, niehonorowy, honorny

 przysł. honorowo, niehonorowo, honornie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przyjmować, uznawać, uwzględniać

 (1.2) opłacać, wynagradzać

Wiktionary


honorowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|honorować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. uhonorowanie n., honor m., honory nmos., honorowość ż., honorność ż.

 czas. honorować ndk., uhonorować dk.

 przym. honorowy, honorny

 przysł. honorowo

Wiktionary


honorówka

Miejscowości na Ukrainie

  • Honorówka (rejon jampolski)
  • Honorówka (rejon piszczański)
  • Honorówka (rejon wołoczyski)

Przypisy

Wikipedia


honorowość

honorowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest honorowe; cecha tych, którzy są honorowi

Wiktionary

Patrz:

honorowy

Powiązane:

 przym. honorowy

 przysł. honorowo

 rzecz. honorowanie n.

Wiktionary


honorowy

przymiotnik

 (1.1) mający poczucie godności osobistej

 (1.2) zgodny z honorem

 (1.3) taki, który służy do wyróżnienia kogoś lub do okazania szacunku

 (1.4) nominalny, tytularny

 (1.5) niedający zysków materialnych lub niepobierający zapłaty

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Zabójstwa honorowe wśród społeczności muzułmańskiej są ogromnym wyzwaniem dla zachodniego wymiaru sprawiedliwości.

 (1.3) Tytuł honorowego obywatela miasta otrzymują osoby spoza miasta, szczególnie dla niego zasłużone.

 (1.5) Honorowym dawcom krwi przysługuje jedynie jednodniowe zwolnienie od pracy oraz czekolada.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔ̃nɔˈrɔvɨ, AS: χõnorovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honor m., honorowość ż., honorność ż., honorowanie n., uhonorowanie n.

 czas. honorować ndk., uhonorować dk.

 przym. honorny

 przysł. honorowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szlachetny, honorny

 (1.2) rycerski, honorny

Wiktionary


honory

1. dostojeństwa, godności, odznaczenia;
2. oznaki czci, poważania, szacunku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) odznaczenia, godności, dostojeństwa

 (1.2) oznaki czci i szacunku

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|honor.

Wiktionary

Honoriusz, Honory – imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzące się od wyrazu pospolitego honor, co oznacza 'cześć, godność, honor'.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie potrzebował ani honorów, ani uznania.

 (1.2) Obecność cesarza była wyzwaniem dla mieszkańców miasta, którzy przyjęli władcę z największymi honorami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔ̃ˈnɔrɨ, AS: χõnory

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honorowanie n.

Wiktionary


honoryfikatywność

honoryfikatywny


SJP.pl

Patrz:

honoryfikatywny

honoryfikatywny

w językoznawstwie: forma, zwrot grzecznościowy lub rejestr języka stosowany w formalnych wypowiedziach, wywyższający osobę, do której jest kierowany


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) jęz. o formie, zwrocie grzecznościowym lub rejestrze języka: stosowany w formalnych wypowiedziach, wywyższający osobę, do której jest kierowany

Wiktionary


honoryna

imię żeńskie


SJP.pl

Honoryna, Honoria – żeńskie imię łacińskie, stanowiące żeński odpowiednik łacińskiego imienia Honoryn, utworzonego od Honoriusza przy pomocy przyrostka oznaczającego wyzwolenie i usynowienie. Patronką tego imienia jest św. Honoryna z Normandii.

W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, nie wykazano żadnych kobiet o imieniu Honoryna nadanym jako imię pierwsze ani kobiet noszących imię Honoryna jako imię drugie.

Wikipedia


honować

obrabiać metale za pomocą przecierania lub gładzenia; honingować


SJP.pl


honownica

przyrząd do szlifowania cylindrów lub otworów


SJP.pl

Honownica – obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.

Wikipedia


honsiu

największa, główna wyspa Japonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. największa wyspa Japonii;

Wiktionary

Honsiu (jap. 本州 Honshū) – największa, a tym samym główna wyspa Japonii, znajduje się na niej stolica państwa, Tokio. Na północy cieśnina Tsugaru oddziela ją od Hokkaido, na południu Morze Wewnętrzne od Sikoku, a na południowym zachodzie po drugiej stronie cieśniny Shimonoseki leży wyspa Kiusiu. Honsiu jest siódmą co do wielkości wyspą na świecie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kioto leży na wyspie Honsiu w Japonii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔ̃w̃ɕu, AS: χõũ̯śu

Wiktionary


honwed

ochotniczy żołnierz narodowego wojska węgierskiego podczas rewolucji 1848-1849


SJP.pl


honwedzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. wojsk. związany z honwedami, dotyczący honwedów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W jakiejś wiosce stacjonuje honwedzki oddział karabinów maszynowych, a my weszliśmy przypadkowo do karczmy, gdzie te honwedy jak wściekłe tańcowały swego czardasza.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. honwed mos.

Wiktionary


hónym

przysłówek

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. szybko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Popołedni tak hónym przeleci, że ani nie pomyślisz, a już je wieczór.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hóne

Wiktionary


hood

[czytaj: hud] nazwisko


SJP.pl

Hood – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sacramento.

Wikipedia


hoodie

[czytaj: hudi] środowiskowo: bluza z kapturem


SJP.pl

Hoodie – singel Lady Sovereign promujący album Public Warning, wydany 21 listopada 2005 nakładem wytwórni płytowych Def Jam oraz Casual Records.

Za ilustrację okładki singla odpowiadał Jasper Goodall, a fotografię na niej zawartą wykonała Gemma Booth.

Singel notowany był na 44. miejscu zestawienia UK Singles Chart w Wielkiej Brytanii.

Wikipedia


hoodlum

[czytaj: hUDlem] rzadko: osoba, która zachowuje się niezgodnie z normą współżycia społecznego i porządku prawnego; chuligan, wandal, zwyrodnialec


SJP.pl


hoodoo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rel. zbiór afroamerykańskich, synkretycznych wierzeń ludowych praktykowanych głównie na południu USA;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) rel. wyznawca kultu hoodoo (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) rel. wyznawczyni kultu hoodoo (1.1)

Wiktionary

Hoodoo – zbiór wierzeń ludowych nazywanych także magią, występujący głównie na południu Stanów Zjednoczonych.

Wikipedia


hook

Miejscowości

  • Hook (Fareham)
  • Hook (Hart)
  • Hook – miejscowość w hrabstwie East Riding of Yorkshire (Anglia)
  • Hook – miejscowość w hrabstwie Wiltshire (Anglia)
  • Hook Common
  • Hook End (Essex)

Wikipedia


hooke

Hooke – wieś w Anglii, w hrabstwie Dorset. Leży 20 km na północny zachód od miasta Dorchester i 194 km na południowy zachód od Londynu.

Wikipedia


hooker

[czytaj: huker] nazwisko angielskie, m.in.:
1. John Lee Hooker [dżon li huker], amerykański muzyk bluesowy (1917-2001);
2. Richard Hooker (1554?-1600), angielski pisarz religijny;
3. sir Joseph Dalton Hooker (1817-1911), angielski botanik, podróżnik


SJP.pl

Ludzie

  • John Lee Hooker – afroamerykański muzyk bluesowy
  • William Jackson Hooker – angielski botanik
  • Joseph Dalton Hooker – angielski botanik i podróżnik
  • Richard Hooker – anglikański duchowny
  • Joseph Hooker – amerykański generał

Wikipedia


hoover

[czytaj: huwer] nazwisko angielskie, m.in.:
1. Herbert Clark Hoover (1874-1964), polityk amerykański;
2. John Edgar Hoover (1895-1972), dyrektor FBI


SJP.pl

Miejscowości w USA

  • Hoover – miasto w stanie Alabama, w hrabstwie Jefferson
  • Hoover (ang. Hoover Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Benton

Wikipedia


hop

potocznie:
1. wykrzyknik zachęcający do szybkiego wykonania czynności, np.: A teraz skacz - hop!;
2. wykrzyknik (zwykle powtarzany), za pomocą którego ludzie nawołują się, np.: Hop! Hop! Gdzie jesteście?;
3. wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopsa, hops, hopla, opa


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania

 (1.2) …za pomocą którego ludzie nawołują się, zwykle powtarzany

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. skok

Wiktionary

Islandia:

  • Hóp – obszar wodny

Inne:

  • Hop – amerykański film

Zobacz też:

  • Hoop

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) No to hop do wody!

 (1.2) Hop, hop, gdzie wy jesteście?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔp, AS: χop

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hopka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hops!, hopsa!, hopsasa!, hopla!; stpol. huj! sic.

 (1.2) hej!

Wiktionary


hopa

przeszkoda wybijająca w powietrze lub nierówność trasy pomagająca w wykonaniu skoku na pojeździe; hopka, hopek


SJP.pl

Wikipedia


hopak

bardzo żywy, ludowy taniec ukraiński


SJP.pl

Hopak – ukraiński taniec ludowy w metrum 2/4, a także sztuka walki (zob.: hopak bojowy).

Taniec powstał na Siczy Zaporoskiej. Została w nim zakodowana sztuka walki za pomocą kopnięć i podcięć, a w wersji z szablą – walka tą bronią.

Jego cechą charakterystyczną jest to, że jest to jeden z najbardziej popisowych tańców i tańczy się go zazwyczaj na koniec występu.

Wikipedia


hopej

prowincja w Chinach; Hebei


SJP.pl

Hebei (wymowa; chiń. 河北; pinyin Hébĕi; Wade-Giles Ho-pei; dosł. „Na północ od Rzeki”) – północna prowincja Chińskiej Republiki Ludowej, położona na północ od Huang He, od wschodu granicząca z Morzem Wschodniochińskim. Wewnątrz jej terytorium znajduje się miasto wydzielone i stolica Chin – Pekin oraz miasto wydzielone Tiencin. Stolicą prowincji jest natomiast Shijiazhuang.

Wikipedia


hopek

przeszkoda wybijająca w powietrze lub nierówność trasy pomagająca w wykonaniu skoku na pojeździe; hopa, hopek


SJP.pl


hopel

bzik na punkcie czegoś lub kogoś


SJP.pl


hopfer

nazwisko


SJP.pl


hopi

język Indian z grupy Pueblo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) etn. plemię Indian północnoamerykańskich zamieszkujących współcześnie północno-wschodnią część stanu Arizona;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) etn. chłopiec lub mężczyzna z plemięemienia Hopi (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) etn. dziewczyna lub kobieta z plemięemienia Hopi (1.1)

Wiktionary

Hopi – Indianie Ameryki Północnej z grupy Pueblo, obecnie zamieszkujący północno-wschodnią Arizonę, głównie w sześciu pueblach znajdujących się w rezerwacie.

W czasach, kiedy dotarł tam Francisco Vàsquez de Coronado, zamieszkiwali obszary dzisiejszych stanów Arizona i pn. Nowy Meksyk. Prowadzili osiadły tryb życia, uprawiali fasolę, bawełnę i kukurydzę, wytwarzali ceramikę. Hiszpanie pisali w swych raportach, że chodzą odziani w „bawełniane ręczniki”. Zamieszkiwali piętrowe domy z suszonej na słońcu gliny (adobe) w osiedlach na szczytach niskich gór stołowych. Ich życie religijne koncentrowało się w kivach wokół wiary w duchy Kaczynów. Udomowili osła i polowali na króliki przy pomocy rodzaju bumerangu.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hopi m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Hopi

źródła.

== Hopi (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Hopi.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) etn. Hopi (plemię Indian)

 (1.2) jęz. język hopi

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hopi m.

Wiktionary


hopka

przeszkoda wybijająca w powietrze lub nierówność trasy pomagająca w wykonaniu skoku na pojeździe; hopa, hopek


SJP.pl


hopkalit

mieszanina tlenku miedziowego i dwutlenku manganu, stosowana w pochłaniaczach masek przeciwgazowych


SJP.pl

Wikipedia


hopki

podskoki, brykanie, wierzganie


SJP.pl


hopkins

nazwisko


SJP.pl

  • Anthony Hopkins – brytyjski aktor, laureat Oscara
  • Antony Hopkins – brytyjski kompozytor
  • Bernard Hopkins – amerykański bokser zawodowy
  • Frank Hopkins – kowboj, pierwowzór głównego bohatera filmu Hidalgo – ocean ognia
  • Johns Hopkins – amerykański przemysłowiec
  • Matthew Hopkins - łowca tzw. czarownic
  • Hopkins FBI – gra komputerowa

Wikipedia


hopla

potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopsa, hops, hop, opa


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: hopel

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hop!, hops!, hopsa!, hopsasa!

Wiktionary


hoplicki

hoplita


SJP.pl

Patrz:

hoplita

hoplita

piechur grecki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny żołnierz piechoty starożytnej Grecji walczący w falandze;

Wiktionary

Hoplici (stgr. ὁπλῖται hoplitai, lp ὁπλίτης hoplites) – ciężkozbrojni piechurzy greccy walczący w zwartym szyku, zwanym falangą.

Hoplici stali się powszechnym zjawiskiem na polach bitew w starożytnej Grecji w połowie VII wieku p.n.e. Ich oddziały tworzyli wolni, zamożniejsi obywatele miast-państw greckich (polis) oraz wiejscy chłopi będący (według cenzusu) posiadaczami zaprzęgu wołów. Ich sukcesy w walkach z wojskami perskimi spowodowały, że po wojnach perskich władcy tego kraju chętnie najmowali Greków do swoich armii (w wojskach perskich walczących z Aleksandrem Wielkim miało uczestniczyć do 30 tys. najemnych Greków). W ten sposób zapoczątkowano proces przechodzenia od armii obywatelskich do najemnych, które w świecie hellenistycznym rozpowszechniły się za panowania diadochów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tarcze hoplitów nazywały się hoplonami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈplʲita, AS: χoplʹita

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hoplon m., panoplia ż.

 przym. hoplicki

Wiktionary


hoplitozaur

rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego z rodziny ankylozaurów


SJP.pl

Hoplitozaur (Hoplitosaurus) – rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego (Ornithischia) należącego do grupy ankylozaurów (Ankylosauria) i podrodziny Polacanthinae. Dawniej uznawany za synonim Polacanthus, lecz obecnie przywrócony do rangi osobnego rodzaju. Jego nazwa oznacza „hoplicki jaszczur” – od starogreckiej ciężkozbrojnej piechoty, hoplitów.

Wikipedia


hoplofobia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. neol. strach przed bronią palną, strach przed uzbrojonymi obywatelami;

Wiktionary

Hoplofobia (z gr. ὅπλον hoplon - tarcza i φόβος phóbos - strach, lęk) – polityczny neologizm oznaczający „strach przed bronią palną” lub „strach przed uzbrojonymi obywatelami”.

Pojęcie zostało użyte po raz pierwszy w 1962 r. przez emerytowanego pułkownika Piechoty Morskiej USA Jeffa Coopera jako pejoratywne określenie „irracjonalnej niechęci do broni”. Hoplofobia nie jest rozpoznaną fobią w rozumieniu medycznym.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. hoplofob mos.

Wiktionary


hopowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hopowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hopowo n.

:: fż. hopowianka ż.

 przym. hopowski

Wiktionary


hopowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hopowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hopowo n.

:: fm. hopowianin m.

 przym. hopowski

Wiktionary


hopowo

Hopowo, dodatkowa nazwa w języku kaszubskim Hopòwò, (niem. Hoppendorf) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino, przy drodze krajowej nr 20 Stargard-Szczecinek-Gdynia.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

We wsi jest placówka Ochotniczej Straży Pożarnej.

Północnymi krańcami wsi prowadzi turystyczny Szlak Wzgórz Szymbarskich.

Wikipedia


hopowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hopowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hopowo n., hopowianin m., hopowianka ż.

Wiktionary


hopowy

hopa


SJP.pl

Patrz:

hopa

hopper

1. Edward Hopper (1882-1967), malarz amerykański;
2. Grace Murray Hopper (1906-92), informatyk i matematyk amerykański


SJP.pl

Hopper – urządzenie mechaniczno-elektryczne, służące do przechowywania (gromadzenia), w celu późniejszego wypłacania oraz zliczania, monet różnych nominałów i wielkości. Urządzenia te są stosowane m.in. w automatach do gier hazardowych w celu wypłacania pieniędzy. Konstrukcja oraz zasada działania zależne są od producenta. W przypadku wypłaty elementy optoelektroniczne bądź przełączniki zliczają impulsy przy wyrzucaniu każdej monety i przekazują je dalej urządzeniom sterującym całym automatem.

Wikipedia


hopperowski

przymiotnik jakościowy

 (1.1) dotyczący życia i twórczości Edwarda Hoppera; charakterystyczny, typowy dla Edwarda Hoppera lub jego twórczości; taki jak u Edwarda Hoppera

Wiktionary


hops

potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopla, hopsa, hop, opa


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Hops! Do wody!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hop!, hopsa!, hopsasa!, hopla!

Wiktionary


hopsa

potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopla, hops, hop, opa


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hop!, hops!, hopsasa!, hopla!

Wiktionary


hopsać

potocznie: skakać, podskakiwać


SJP.pl


hopsasa

potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie, często występujący w przyśpiewkach; hopsa, hopla, hops, hop, opa


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hop!, hops!, hopsa!, hopla!

Wiktionary


hopsasać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) pot. żart. neol. skakać, podskakiwać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Będziemy sobie dzisiaj z Kubą hopsasać (…)

Wiktionary


hopsy

podskoki


SJP.pl


hopsztos

(zwykle w liczbie mnogiej) potocznie: nieobliczalny postępek służący głównie popisaniu się; wybryk


SJP.pl


hora

1. jedna z ośmiu części brewiarza; godzina;
2. w liturgii rzymskokatolickiej: nabożeństwo odprawiane o określonej porze dnia, np. nieszpory;
3. rumuński, izraelski i cygański taniec ludowy;
4. muzyka do tego tańca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. góra

 (1.2) choreogr. rodzaj folklorystycznego tańca grupowego;

 (1.3) rel. godzina kanoniczna w brewiarzu

Wiktionary

Hora – taniec grupowy tańczony w wielu krajach. Jego nazwa wywodzi się ze starożytnego tańca greckiego Chorea.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 (1.1)

 przysł. hore

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) por. etymn|słowacki|hora., etymn|czeski|hora. < etym|prasłow|*gora. < etym|praindoeur|*gʷerH-.

 (1.2) etym|rum|horă. < etym|ngr|χορός. (chorós) → taniec

 (1.3) etym|łac|hora. → godzina < etym|gr|ὥρα. (hṓra) < etym|praindoeur|*yeh₁-.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|góra.

* bułgarski: (1.2) хоро n.

* macedoński: (1.2) оро n.

* rumuński: (1.2) horă ż.

* serbski: (1.2) коло n.

źródła.

== hora (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) muz. hora (tradycyjny taniec żydowski, rumuński i bułgarski)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔra, AS: χora

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 przysł. hore

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 (1.1)

 przysł. hore

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) por. etymn|słowacki|hora., etymn|czeski|hora. < etym|prasłow|*gora. < etym|praindoeur|*gʷerH-.

 (1.2) etym|rum|horă. < etym|ngr|χορός. (chorós) → taniec

 (1.3) etym|łac|hora. → godzina < etym|gr|ὥρα. (hṓra) < etym|praindoeur|*yeh₁-.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|góra.

* bułgarski: (1.2) хоро n.

* macedoński: (1.2) оро n.

* rumuński: (1.2) horă ż.

* serbski: (1.2) коло n.

źródła.

== hora (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) muz. hora (tradycyjny taniec żydowski, rumuński i bułgarski)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


horace

Horacy z małżonką; Horacostwo


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Horace – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Greeley
  • Horace – miasto w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Cass

Wikipedia


horacjanin

miłośnik, znawca Horacjusza


SJP.pl


horacjanizm

1. wszystko, co związane jest z twórczością Horacego;
2. wpływ poezji Horacego na dzieła autorów późniejszych;
3. wzorowanie się przez poetów kolejnych epok do pism Horacego jako do ważnego źródła tradycji kultury świata śródziemnomorskiego


SJP.pl

Horacjanizm – stworzona przez rzymskiego poetę Horacego postawa wobec życia i moralności. Była swoistym poszukiwaniem złotego środka poprzez połączenie dwóch antycznych filozofii życia: epikureizmu i stoicyzmu.

Horacjanizm w poezji to zjawisko naśladowania w liryce modelu poezji stworzonego przez Horacego. Model ten obejmował:

  • spójność utworu poetyckiego,
  • zdolność do panowania nad emocjami czytelników,
  • opieranie się na wzorcach poezji greckiej,
  • wierne odtwarzanie rzeczywistości w opisach,
  • dążenie do prostoty formy i doskonałości stylu w twórczości poetyckiej,
  • powściągliwość w wyrażaniu uczuć i korzystaniu z dóbr doczesnych.

Wikipedia


horacjański

taki, jak u Horacjusza, związany z twórczością, poglądami Horacjusza (np. horacjański motyw "non omnis moriar"); horacjuszowski


SJP.pl


horacjonizować

rzadko: nadawać utworowi charakter zbliżony do utworów Horacego


SJP.pl


horacjusz

wg tradycji rzym. którykolwiek z trzech braci walczących za panowania Tullusa Hostyliusza (VII w. p.n.e.) z 3 braćmi Kuriacjuszami o rozstrzygnięcie sporu pomiędzy Rzymem a Alba Longa


SJP.pl

Horacjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rzymskiego rodu.

Horacjusz imieniny obchodzi: 24 kwietnia.

Wikipedia


horacjuszostwo

Horacjusz z małżonką; Horacjuszowie


SJP.pl


horacjuszowie

imię męskie


SJP.pl


horacjuszowski

taki, jak u Horacjusza, związany z twórczością, poglądami Horacjusza; horacjański


SJP.pl


horacjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Horacjusza lub z nim związany


SJP.pl


horacostwo

Horacy z małżonką; Horacowie


SJP.pl


horacowie

Horacy z małżonką; Horacostwo


SJP.pl


horacy

Horacy (65 r.-8 r. p.n.e.), liryk rzymski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Horacy – imię męskie
  • Horacy – poeta rzymski
  • Horacy – postać ze sztuki „Hamlet” Williama Szekspira

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Horacy i jestem policjantem z Miami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈrat͡sɨ, AS: χoracy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horacjusz m., Oracy m., Jaracz m., Jeracz m.

 przym. Horacowy, horacjański, horacjuszowski

Wiktionary


horak

nazwisko


SJP.pl


horarium

plan dnia w zgromadzeniu zakonnym


SJP.pl


horatio

Horatio – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Arkansas, w hrabstwie Sevier.

Wikipedia


horbacz

nazwisko


SJP.pl

  • Marcin Horbacz
  • Wołodymyr Horbacz

Wikipedia


horbaczewski

nazwisko


SJP.pl

Horbaczewski:

  • Antin Horbaczewski (Antoni Horbaczewski) − ukraiński adwokat, działacz polityczny i parlamentarzysta
  • Eugeniusz Horbaczewski − polski pilot wojskowy, as myśliwski II wojny światowej
  • Iwan Horbaczewski − ukraiński chemik, biochemik, higienista i epidemiolog, działacz społeczny i polityczny
  • Sławomir Horbaczewski − polski ekonomista, finansista, menadżer, publicysta gospodarczy.
  • Wszechwład Horbaczewski – polski malarz

Wikipedia


horbowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Horbowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horbów m.

:: fż. horbowianka ż.

 przym. horbowski

Wiktionary


horbowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Horbowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horbów m.

:: fm. horbowianin m.

 przym. horbowski

Wiktionary


horbowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horbowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horbów m., horbowianin m., horbowianka ż.

Wiktionary


horda

1. scalona grupa zwierząt tego samego gatunku (np. wilków)
2. pejoratywnie o dużej grupie hałaśliwych i agresywnych ludzi; zgraja
3. inaczej: orda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. tłum, zgraja, banda

 (1.2) hist. wojsk. wojsko koczowniczych ludów tureckich i mongolskich

 (1.3) hist. wojsk. obóz wojskowy u koczowniczych ludów tureckich i mongolskich

 (1.4) hist. główna kwatera chana

 (1.5) hist. zjednoczenie plemięemion mongolskich pod wodzą chana

 (1.6) etn. wspólnie migrująca grupa ludzi u ludów zbieracko-łowieckich

 (1.7) zool. wielorodzinna grupa zwierząt tego samego gatunku

Wiktionary

Horda – grupa ludzi koczujących na określonym terenie; wczesna forma organizacji społecznej, typowa dla ludów zbieracko-łowieckich, ze słabo rozwiniętą hierarchią.

Tą nazwą określa się również dużą grupę zwierząt, posiadającą hierarchię.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Za panowania Piastów hordy Mongołów zagroziły Wrocławowi.

 (1.3) Pochwyconych uprowadzili do hordy za Dniestrem.

 (1.4) O odwadze księcia usłyszał chan w swojej hordzie ukryty.

 (1.7) Skaliste nadbrzeża okupują hordy góralków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔrda, AS: χorda

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zgraja

Wiktionary


hordeina

prolamina występująca w jęczmieniu


SJP.pl


hordowina

gatunek krzewu z rodzaju kalina


SJP.pl


hore

przysłówek

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. w górę

Wiktionary

Hore – album solowy polskiego rapera Vienia. Wydawnictwo ukazało się 18 marca 2016 roku nakładem wytwórni muzycznej Hore Records. Gościnnie w nagraniach wzięli udział raperzy Kuba Knap i Siwers oraz zespół Wojtek Mazolewski Quintet. Materiał był promowany teledyskami do utworów „Zbiorowa terapia”, „Manifest normalsów” oraz „Hore myśli”.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hora ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|w górę.

źródła.

== hore (esperanto.) ==

morfologia. morfeo|hor|e.

wymowa.

znaczenia.

przysłówek

 (1.1) na godzinę

 (1.2) za godzinę

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hora ż.

Wiktionary


horeb

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) rel. biblijna góra, na której Jahwe powołał Mojżesza i objawił się Eliaszowi, utożsamiana niekiedy z górą Synaj;

 (1.2) geogr. wzgórze w Górach Bardzkich, w okolicach Wambierzyc

Wiktionary

Horeb (hebr. Chorev, חורב) – góra wymieniana w Biblii jako miejsce powołania Mojżesza przez Jahwe, jako wyzwoliciela Izraelitów z niewoli egipskiej - Wj 3,1, oraz miejsce, gdzie Bóg Jahwe ukazał się Eliaszowi, który chronił się w jaskini przed królową Izebel – 1Krl 19,8-14.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) A Mojżesz pasł trzodę Jetra, świekra swego, kapłana Madyjańskiego; i zagnał trzodę na puszczą, a przyszedł do góry Bożej, do Horeb (…) sic.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. horebowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) góra

 (1.1) wzgórze

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. horebowy

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|łac|Horeb. < etym|hebr|חורב.

 (1.2) od (1.1)

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Horeb

* francuski: (1.1) Horeb m.

* hebrajski: (1.1) חורב

* łaciński: (1.1) Horeb m.

* niemiecki: (1.1) Horeb m.

* portugalski: (1.1) Horebe

* starogrecki: (1.1) Χωρήβ n.

źródła.

== Horeb (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) rel. Horeb

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


horeszko

stolnik Horeszko - bohater dzieła "Pan Tadeusz" autorstwa Adama Mickiewicza


SJP.pl


horiatiki

tradycyjna sałatka grecka ze świeżych warzyw i sera


SJP.pl


horkruks

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. przedmiot lub postać z uniwersum Harrego Pottera, w którym ukryta jest cząstka czyjejś duszy;

Wiktionary

Tom Marvolo „Lord Voldemort” Riddle (ur. 31 grudnia 1926, zm. 2 maja 1998) – fikcyjna postać z serii powieści J.K. Rowling Harry Potter, główny antagonista, czarnoksiężnik stojący na czele śmierciożerców. Przez lękających się go najczęściej określany eufemizmami „Ten-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać” oraz „Sam-Wiesz-Kto”, przez zwolenników nazywany również „Czarnym Panem”.

Wikipedia


hormetyczny

hormeza


SJP.pl

Patrz:

hormeza

hormeza

zjawisko pożytecznego wpływu na organizm niewielkich dawek czynnika, który w większych dawkach jest szkodliwy


SJP.pl

Hormeza (gr. ὁρμή poruszenie) – zjawisko polegające na tym, że czynnik występujący w przyrodzie, szkodliwy dla organizmu w większych dawkach, w małych dawkach działa na niego korzystnie.

Już w XVI wieku szwajcarski lekarz Paracelsus stwierdził, że to dawka (a nie substancja) czyni truciznę (łac. Dosis facit venenum).

Kontrowersyjnym przykładem hormezy jest hormeza radiacyjna.

Wikipedia


hormizm

teoria przypisująca instynktom podstawową rolę w działalności człowieka


SJP.pl

Hormizm (z grec. 'horme' – napęd) – teoria psychologiczna stworzona przez angielskiego psychiatrę i psychologa Williama McDougalla.

Wikipedia


hormogonia

Hormogonium (l. mn. hormogonia), ruchliwka – wielokomórkowy twór występujący u nitkowatych sinic, służący do rozmnażania bezpłciowego (wegetatywnego). Hormogonia są zdolne do aktywnego ruchu oraz do odtworzenia całej nici. Znajdują się wewnątrz osłonek zwanych pochwami, z których wypełzają i przekształcają się w nowe fragmenty nici sinic. Mogą otoczyć się grubymi ścianami komórkowymi i przybrać charakter przetrwalnikowy.

Wikipedia


hormon

substancja wytwarzana w gruczołach wewnątrzwydzielniczych regulująca procesy chemiczne w komórkach i podstawowe funkcje życiowe organizmu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. wytwarzana w organizmie substancja która reguluje procesy życiowe;

Wiktionary

  • hormony roślinne
  • hormony zwierzęce

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. hormonalny, hormonowy

 przysł. hormonalnie

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|hormone.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) hormone

* arabski: (1.1) هرمون

* baskijski: (1.1) hormona

* bułgarski: (1.1) хормон m.

* czeski: (1.1) hormon m.

* esperanto: (1.1) hormono

* francuski: (1.1) hormone ż.

* hiszpański: (1.1) hormona ż.

* interlingua: (1.1) hormone

* kataloński: (1.1) hormona ż.

* łotewski: (1.1) hormons m.

* niemiecki: (1.1) Hormon n.

* nowogrecki: (1.1) ορμόνη ż.

* portugalski: (1.1) hormona ż.

* rosyjski: (1.1) гормо́н m.

* rumuński: (1.1) hormon m.

* szwedzki: (1.1) hormon n.

* turecki: (1.1) hormon

* ukraiński: (1.1) гормон m.

* węgierski: (1.1) hormon

* włoski: (1.1) ormone m.

źródła.

== hormon (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|xǒrmoːn.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) biol. hormon

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔrmɔ̃n, AS: χormõn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hormonalny, hormonowy

 przysł. hormonalnie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. hormonalny, hormonowy

 przysł. hormonalnie

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|hormone.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) hormone

* arabski: (1.1) هرمون

* baskijski: (1.1) hormona

* bułgarski: (1.1) хормон m.

* czeski: (1.1) hormon m.

* esperanto: (1.1) hormono

* francuski: (1.1) hormone ż.

* hiszpański: (1.1) hormona ż.

* interlingua: (1.1) hormone

* kataloński: (1.1) hormona ż.

* łotewski: (1.1) hormons m.

* niemiecki: (1.1) Hormon n.

* nowogrecki: (1.1) ορμόνη ż.

* portugalski: (1.1) hormona ż.

* rosyjski: (1.1) гормо́н m.

* rumuński: (1.1) hormon m.

* szwedzki: (1.1) hormon n.

* turecki: (1.1) hormon

* ukraiński: (1.1) гормон m.

* węgierski: (1.1) hormon

* włoski: (1.1) ormone m.

źródła.

== hormon (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|xǒrmoːn.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) biol. hormon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hormonalny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący hormonów, opierający się na hormonach

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nadmierny łojotok występuje w okresie pokwitania, przy zaburzeniach czynności hormonalnych, przy stosowaniu niektórych leków hormonalnych, w tym androgenów i testosteronu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hormon m.

 przysł. hormonalnie

Wiktionary


hormonit

regulator wzrostu roślin, stosowany do zapobiegania kiełkowaniu ziemniaków przechowywanych w okresie zimy w kopcach i piwnicach


SJP.pl


hormonizacja

poddawanie roślin działaniu preparatów syntetycznych o charakterze fitohormonów


SJP.pl


hormonizować

stosować hormonizację


SJP.pl


hormonoid

w biochemii: substancja niehormonalna o działaniu podobnym do danego hormonu


SJP.pl


hormonopodobny

niebędący hormonem, lecz pełniący jego funkcje


SJP.pl


hormonoterapia

metoda leczenia hormonami w celu wyrównania niedoborów wydzielniczych w niedoczynności gruczołów wydzielania dokrewnego albo w celu osiągnięcia efektów ogólnych lub miejscowych


SJP.pl

Hormonoterapia, terapia endokrynna – metoda leczenia za pomocą hormonów. Podawanie antagonistów hormonów również bywa uznawane za terapię hormonalną.

Hormonów używa się w terapii:

  • niedoborów hormonalnych
  • starzenia się (np. menopauzy)
  • schorzeń alergicznych
  • nowotworów → hormonoterapia nowotworów
  • chorób narządów płciowych i niektórych zespołów genetycznych (np. zespół Klinefeltera, zespół Turnera)
  • chemicznej kastracji gwałcicieli

Wikipedia


hormonowy

przymiotnik od: hormon


SJP.pl


hormonozależny

przymiotnik

 (1.1) biol. med. zależny od poziomu hormonów w organizmie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔrmɔ̃nɔzaˈlɛʒnɨ, AS: χormõnozaležny

Wiktionary


horn

1. wyspa w archipelagu Ziemi Ognistej;
2. przylądek na wyspie Horn


SJP.pl

Austria

  • Horn – powiat w kraju związkowym Dolna Austria
  • Horn – miasto w kraju związkowym Dolna Austria, w powiecie Horn
    • Horn – stacja kolejowa w Horn

Niderlandy

  • Horn – miejscowość

Niemcy

  • Horn – dzielnica Hamburga
  • Horn – gmina w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, w powiecie Rhein-Hunsrück
  • Horn-Lehe – dzielnica Bremy

Polska

Wikipedia


hornadzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hornadem, dotyczący rzeki Hornad

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hornad mrz.

Wiktionary


hornblenda

minerał skałotwórczy, składnik skał magmowych i metamorficznych


SJP.pl

Hornblenda – z niem. die Hornblende (A.G.Werner 1789 r.) – minerał z grupy amfiboli, ważny składnik skał magmowych (zasadowych i melanokratycznych – ultrazasadowych) oraz skał metamorficznych. Ma wiele odmian polimorficznych, w których występują wszystkie kationy zawarte we wzorze:NaCa
2
(Mg,Fe,Al)
3
(SiAl)
8
O
22
(OH)
2
– uwodniony krzemian rozmaitych metali.

Wikipedia


hornblendyt

magmowa skała głębinowa


SJP.pl

Hornblendyt – skała magmowa ultramaficzna (abysalna i hipabysalna) zbudowana wyłącznie z minerałów ciemnych. Nazwa pochodzi od składu mineralnego, została ona nadana w 1875 roku przez J.D. Dana.

Wikipedia


hornea

jedna z najstarszych roślin telomowych


SJP.pl


horney

Karen Horney (1885-1952), niemiecki psychiatra i psychoanalityk


SJP.pl


hornfels

drobnoziarnista skała metamorficzna, której charakterystycznymi składnikami są: andaluzyt, kordieryt i granat, a głównymi - kwarc, łyszczyki i skalenie; stosowana na tłuczeń drogowy


SJP.pl

Hornfels to skała metamorficzna kontaktowa utworzona pod wpływem termicznego oddziaływania magmy na osłonę w warunkach facji hornfelsowej.
Nazwa pochodzi od niem. hornfels = skała rogowa.

  • Zwykle ciemna, często warstwowana, drobnoziarnista. Składa się z plagioklazów, biotytu, chlorytu, amfiboli, kordierytu, andaluzytu, kwarcu.
  • mogą też zawierać: serycyt, spinele, magnetyt, korund, piroksen.
  • hornfelsy są skałami bardzo odpornymi na działanie czynników zewnętrznych i na powierzchni często tworzą wzniesienia.
  • odznaczają się strukturą krystaliczną (blastyczną), niekiedy porfiroblastyczną oraz teksturą masywną, przeważnie bezładną.

Wikipedia


horniak

nazwisko


SJP.pl


hornik

nazwisko


SJP.pl


horno-popławski

nazwisko, np. Stanisław Horno-Popławski (1902-1997), rzeźbiarz i malarz


SJP.pl


hornówek

2 miejscowości w Polsce:

  • Hornówek – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. lipnowskim, w gminie Kikół
  • Hornówek – wieś w woj. mazowieckim, w pow. warszawski zachodnim, w gminie Izabelin

Zobacz też: Hornowo

Wikipedia


hornsund

  • Hornsund – fiord w południowej części Spitsbergenu
    • Polska Stacja Polarna Hornsund tamże
      • Latarnia Morska Hornsund tamże

Wikipedia


horocholina

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie bohorodczańskim;

Wiktionary

Horocholina (ukr. Горохолина, Horochołyna) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie bohorodczańskim.

W czasie okupacji niemieckiej ukraiński duchowny z Horocholiny Josyp Petrasz niósł pomoc Żydom, za co w 1993 roku Instytut Jad Waszem uhonorował go tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. horocholiński

Wiktionary


horochów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, siedziba administracyjna rejonu horochowskiego;

Wiktionary

Horochów (ukr. Горохів, Horochiw) – miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie łuckim. Do 2020 w rejonie horochowskim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. horochowski

Wiktionary


horodecki

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Horodecki (1925-2011) – elektrotechnik
  • Chris Horodecki (ur. 1987) – zawodnik sztuk walki
  • Julian Horodecki (1907-1969) – działacz
  • Krzysztof Horodecki (ur. 1953) – polityk, senator
  • Leon Horodecki (1898-1967) – oficer
  • Ryszard Horodecki (ur. 1943) – fizyk
  • Władysław Horodecki (1863-1930) – architekt
  • Zdzisław Otello Horodecki (ur. 1948) – malarz

Wikipedia


horodelski

Horodło


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horodła

Wiktionary

Patrz:

Horodło

Powiązane:

 rzecz. Horodło n., horodlanin m., horodlanka ż.

Wiktionary


horodlanin

mieszkaniec Horodła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Horodła

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horodło n.

:: fż. horodlanka ż.

 przym. horodelski

Wiktionary


horodlanka

mieszkanka Horodła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Horodła

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horodło n.

:: fm. horodlanin m.

 przym. horodelski

Wiktionary


horodnia

dawniej:
1. przybudówka zamku lub grodu;
2. gród sądowy; sądy grodzkie


SJP.pl


Horodnia – rodzaj drewnianych przęseł otaczających dziedziniec, składających się w jednym boku na "mur" zamku drewnianego. Horodnie występowały głównie na wschodnim obszarze I Rzeczypospolitej, na Podlasiu, w Wielkim Księstwie Litewskim i terenach obecnej Ukrainy. Nie jest wykluczone, że horodnie były stosowane w grodach wczesnośredniowiecznych także w Wielkopolsce, Pomorzu, Mazowszu i Małopolsce.

Wikipedia


horodnica

  • Horodnica – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w odwodzie żytomierskim
  • Horodnica – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie husiatyńskim
  • Horodnica – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie podwołoczyskim
  • Horodnica – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankowskim
  • Horodnica – dawna wieś ekonomii grodzieńskiej, obecnie dzielnica Grodna

Wikipedia


horodnicki

przymiotnik od: Horodnica


SJP.pl


horodniczy

urzędnik ziemski w Wielkim Księstwie Litewskim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. w Wielkim Księstwie Litewskim: urzędnik ziemski, który sprawował pieczę nad miastem

Wiktionary

Horodniczy, gorodniczy – stanowisko w Wielkim Księstwie Litewskim, państwie moskiewskim i Imperium Rosyjskim. W dawnej Rusi urzędnik miejski, który nadzorował rozwój miasta, w szczególności nadzorował budowę fortyfikacji.

Wikipedia

Patrz:

horodnia

Wymowa:

IPA: ˌxɔrɔdʲˈɲit͡ʃɨ, AS: χorodʹńičy

Wiktionary


horodyński

nazwisko


SJP.pl


horodyski

nazwisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horodyszcza

Wiktionary

  • Horodyski – nazwisko polskie

osoby o nazwisku Horodyski:

  • Franciszek Horodyski (ujednoznacznienie)
  • Kazimierz Horodyski
  • Kornel Horodyski
  • Miłosz Horodyski

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Horodyszcze n., horodyszczanin m., horodyszczanka ż.

Wiktionary


horodyszczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Horodyszcza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horodyszcze n.

:: fż. horodyszczanka ż.

 przym. horodyski

Wiktionary


horodyszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Horodyszcza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horodyszcze n.

:: fm. horodyszczanin m.

 przym. horodyski

Wiktionary


horodyszcze

dawniej: miejsce, gdzie znajdował się gród; grodzisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. miejsce, gdzie znajdował się gród

Wiktionary

W Polsce

  • Horodyszcze – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Wisznice
  • Horodyszcze – wieś w woj. lubelskim, w pow. chełmskim, w gminie Chełm
  • Horodyszcze – część miasta Chełm w woj. lubelskim
  • Horodyszcze – wieś w woj. lubelskim, w pow. hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Horodyszcze opasane było niskim, wklęsłym już w ziemię wałem zielonym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔrɔˈdɨʃt͡ʃɛ, AS: χorodyšče

Wiktionary


horodło

wieś i gmina w Polsce


SJP.pl

Horodło (lit. Horodle) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Horodło. Leży na obszarze Grzędy Horodelskiej, na lewym brzegu Bugu.

Horodło było dawniej miastem, lokowane w 1413 roku, w XVI wieku położone w województwie bełskim. W 1570 roku należało do starostwa horodelskiego. W latach 1975–1998 w województwie zamojskim.

Wikipedia


horografia

chronologiczny opis wydarzeń historycznych; chronologia, kronikarstwo


SJP.pl


horoskop

1. opis konfiguracji ciał niebieskich stanowiący podstawę przepowiedni astrologicznej; kosmogram;
2. przepowiednia dotycząca jakiejś osoby, wynikająca z konfiguracji ciał niebieskich w dniu jej urodzenia;
3. wróżba dotycząca przyszłości, powiązana z określonym symbolem, np. znakiem zodiaku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) opis konfiguracji ciał niebieskich, na podstawie którego sporządza się przepowiednię

 (1.2) przepowiednia sporządzona na podstawie konfiguracji ciał niebieskich

 (1.3) przepowiednia, zapowiedź przyszłości, przewidywanie

Wiktionary

Horoskop (z greki: podglądanie godziny; hora – godzina; skopein – zaglądać, podglądać, podpatrywać) – w astrologii przepowiednia lub charakterystyka danej osoby, czy też wydarzenia, sporządzona na podstawie układu ciał niebieskich według daty, godziny i miejsca.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. horoskopowy

 rzecz. sekshoroskop mrz.

frazeologia.

 postawić horoskop

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) horoscope

* arabski: (1.1) خريطة البروج

* baskijski: (1.1) horoskopo

* białoruski: (1.1) гараскоп m.

* bułgarski: (1.1) хороскоп m.; (1.2) хороскоп m.

* duński: (1.1) horoskop n.; (1.2) horoskop n.; (1.3) horoskop n.

* esperanto: (1.1) horoskopo; (1.2) horoskopo

* gudźarati: (1.1) જન્મકુંડળી ż. (janmakuṇḍaḷī)

* hiszpański: (1.1) horóscopo m.

* niemiecki: (1.1) Horoskop n.

* nowogrecki: (1.1) ωροσκόπιο n.

* słowacki: (1.1) horoskop m.

* szwedzki: (1.1) horoskop n.

* ukraiński: (1.1) гороско́п m.; (1.2) гороско́п m.

* węgierski: (1.1) horoszkóp, csillagjóslat; (1.2) horoszkóp, csillagjóslat

* włoski: (1.1) oroscopo m.

źródła.

== horoskop (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|xôroskop.

 dzielenie|ho|ros|kop.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) horoskop

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈrɔskɔp, AS: χoroskop

Wiktionary

Powiązane:

 przym. horoskopowy

 rzecz. sekshoroskop mrz.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. horoskopowy

 rzecz. sekshoroskop mrz.

frazeologia.

 postawić horoskop

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) horoscope

* arabski: (1.1) خريطة البروج

* baskijski: (1.1) horoskopo

* białoruski: (1.1) гараскоп m.

* bułgarski: (1.1) хороскоп m.; (1.2) хороскоп m.

* duński: (1.1) horoskop n.; (1.2) horoskop n.; (1.3) horoskop n.

* esperanto: (1.1) horoskopo; (1.2) horoskopo

* gudźarati: (1.1) જન્મકુંડળી ż. (janmakuṇḍaḷī)

* hiszpański: (1.1) horóscopo m.

* niemiecki: (1.1) Horoskop n.

* nowogrecki: (1.1) ωροσκόπιο n.

* słowacki: (1.1) horoskop m.

* szwedzki: (1.1) horoskop n.

* ukraiński: (1.1) гороско́п m.; (1.2) гороско́п m.

* węgierski: (1.1) horoszkóp, csillagjóslat; (1.2) horoszkóp, csillagjóslat

* włoski: (1.1) oroscopo m.

źródła.

== horoskop (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

 IPA|xôroskop.

 dzielenie|ho|ros|kop.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) horoskop

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


horoskopowy

dotyczący horoskopu


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący horoskopu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔrɔskɔˈpɔvɨ, AS: χoroskopovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horoskop m.

Wiktionary


horoskopy

przenośnie: przewidywania, rokowania na przyszłość


SJP.pl

Horoskop (z greki: podglądanie godziny; hora – godzina; skopein – zaglądać, podglądać, podpatrywać) – w astrologii przepowiednia lub charakterystyka danej osoby, czy też wydarzenia, sporządzona na podstawie układu ciał niebieskich według daty, godziny i miejsca.

Wikipedia


horoszczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Horoszek Dużych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. horoszczanka ż.

 przym. horoszczański, horoszkowski

Wiktionary


horoszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Horoszek Dużych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. horoszczanin m.

 przym. horoszczański, horoszkowski

Wiktionary


horoszczański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horoszek Dużych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horoszczanin m., horoszczanka ż.

 przym. horoszkowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) horoszkowski

Wiktionary


horoszkiewicz

nazwisko


SJP.pl


horoszkowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horoszek Dużych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horoszczanin m., horoszczanka ż.

 przym. horoszczański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) horoszczański

Wiktionary


horowitz

[czytaj: horowic] nazwisko


SJP.pl

Horowitz:

  • Hořovice (niem. Horowitz) – miasto w Czechach
  • Vladimir Horowitz (1903–1989) – pianista
  • Armin Horowitz – malarz
  • Anthony Horowitz (* 1956) – angielski pisarz i scenarzysta
  • Israel Albert Horowitz (1907–1973) – amerykański szachista oraz dziennikarz szachowy
  • Leopold Horowitz
  • Ryszard Horowitz (* 1939) – polski fotografik i fotograf
  • Bronisława Horowitz-Karakulska, „Niusia Horowitz” (* 1932) – ocalona z Holocaustu
  • Uszer Horowitz (1905–?) – polski działacz społeczności żydowskiej
  • Saul Chaim Horowitz (1859–1921) – niemiecki rabin i teolog
  • Winona Laura Horowitz (* 1971 w hrabstwie Olmsted County, Minnesota) – amerykańska aktorka
  • Chaim Arie Leibusz Horowitz (1851–1904) – polski rabin
  • Nancy Horowitz Kleinbaum (* 1948) – pisarka i dziennikarka

Wikipedia


horowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Edmund Horowski – polski wojskowy
  • Zygmunt Horowski – polski nauczyciel, poseł na Sejm, działacz na rzecz oświaty

Wikipedia


horożanka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie monasterzyskim obwodu tarnopolskiego;

Wiktionary

Horożanka (ukr. Горожанка) – wieś w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1445 r. W latach 1556–1635 występowała w dokumentach jako miasto. Przed 1615 r. erygowano tu parafię rzymskokatolicką. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Horożanka w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego. W 1934 r. w skład tej gminy oprócz Horożanki weszły dotychczasowe gminy wiejskie: Dryszczów, Hnilcze i Panowice.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. horożanecki

Wiktionary


horpyna

postać literacka, bohaterka powieści "Ogniem i Mieczem" Henryka Sienkiewicza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rosła, mocarna kobieta, herod-baba; wiedźma, czarownica; lwów. duża kobieta

Wiktionary

Horpyna – bohaterka powieści Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza.

Siostra kozackiego pułkownika Dońca i przyjaciółka Bohuna. Znana jako wiedźma zamieszkująca potem w Czarcim Jarze (dzisiejsza dolina Waładynki w Mołdawii).

Według opisu Sienkiewicza była to ogromna dziewka wróżąca z koła młyńskiego. Po zdobyciu Baru, wraz ze służącym jej karłem, opiekowała się ukrywaną Heleną Kurcewiczówną. Bohunowi wywróżyła ślub z kniaziówną i godność hetmana, ostrzegając go też przed Małym rycerzem i tajemniczym zdrajcą. Miała wizje okropności wywołanych powstaniem Chmielnickiego. Zginęła w Czarcim Jarze zastrzelona przez Rzędziana, który podstępem zyskał jej zaufanie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gospodyni, istna horpyna, wyszła wreszcie na ganek, niechętnie spoglądając na nas z góry.

Wiktionary


horrendalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób horrendalny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ceny w alpejskich pensjonatach były horrendalnie wysokie, jak na tę porę roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horrendalność ż., horrendum n.

 przym. horrendalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) koszmarnie, niesamowicie, okropnie, potwornie, strasznie, zatrważająco

Wiktionary


horrendalność

horrendalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest horrendalne

Wiktionary

Patrz:

horrendalny

Powiązane:

 przym. horrendalny

 przysł. horrendalnie

Wiktionary


horrendalny

budzący oburzenie lub strach


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) oburzający, straszny, okropny

 (1.2) skandaliczny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔrːɛ̃nˈdalnɨ, AS: χo•rẽndalny

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. horrendalnie

 rzecz. horrendum n., horrendalność ż.

Wiktionary


horrendum

coś przerażającego, strasznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. coś budzącego strach, oburzenie, odrazę (zwykle w liczbie pojedynczej)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔrˈːɛ̃ndũm, AS: χo•rndũm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. horrendalny

 przysł. horrendalnie

Wiktionary


horror

1. strach, zgroza;
2. film grozy, gatunek filmowy wprowadzający widza w atmosferę grozy, niepokoju, tajemniczości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przen. straszne zdarzenie, dramatyczna sytuacja, uciążliwe okoliczności

 (1.2) film. teatr. liter. dzieło, głównie film, przedstawiające makabryczną, najczęściej nierealną i pełną napięcia akcję;

Wiktionary

Horror (łac. horror - strach), fantastyka grozy – odmiana fantastyki polegająca na budowaniu świata przedstawionego na wzór rzeczywistości i praw nią rządzących po to, aby wprowadzić w jego obręb zjawiska kwestionujące te prawa i niedające się wytłumaczyć bez odwoływania się do zjawisk nadprzyrodzonych. Źródła takiego postrzegania horroru związane są bezpośrednio z samym powstaniem literackiego gatunku horroru i zasadniczo do niego się odnoszą. W horrorze filmowym definicja ta ewoluowała na przestrzeni ostatniego stulecia, głównie przez rozkwit kina eksploatacji, które miało miejsce w latach 70. XX wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój wujek jest piratem drogowym, jazda z nim to istny horror.

 (1.1) To co wyprawiacie to jakiś horror! - krzyczy starsza pani wysiadająca z tramwaju.

 (1.2) Bardzo lubię oglądać horrory i thrillery.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔrːɔr, AS: χo•ror

Wiktionary


horroroholiczka

kobieta nałogowo oglądająca lub czytająca horrory


SJP.pl


horroroholik

osoba nałogowo oglądająca lub czytająca horrory


SJP.pl


horroroholizm

nałogowe oglądanie lub czytanie horrorów


SJP.pl


horrorowy

horror


SJP.pl

Patrz:

horror

horst

zrąb tektoniczny


SJP.pl

Niderlandy

  • Horst aan de Maas – gmina

Niemcy

  • Horst – gmina w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Herzogtum Lauenburg
  • Horst (Holstein) – gmina w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Steinburg
  • Horst – dzielnica gminy Seevetal, w powiecie Harburg, w kraju związkowym Dolna Saksonia
  • Horst – wyspa na jeziorze Schweriner See

Wikipedia


hort

skrót od: Harcerski Ogólnopolski Rajd Turystyczny


SJP.pl


horteksowski

przymiotnik od: Hortex, HORTEX


SJP.pl


hortensja

krzew z rodziny skalnicowatych, rosnący dziko w Ameryce Południowej i Północnej, Azji Mniejszej, Chinach i Japonii, uprawiany jako roślina ozdobna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

  • hortensja – mówczyni w starożytnym Rzymie
  • hortensja – rodzaj roślin z rodziny hortensjowatych
  • Hortensja – imię żeńskie
  • Huta Szkła Gospodarczego HORTENSJA – dawna huta w Piotrkowie Tryb.
  • Hortensja – albańsko-francuski film fabularny z roku 2005

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W dziale porad na listy czytelniczek odpowiada wróżka Hortensja.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Hortensjusz mos.

Wiktionary


hortensjowate

rodzina roślin z rzędu dereniowców


SJP.pl

Hortensjowate (Hydrangeaceae Dumort.) – rodzina roślin należąca do rzędu dereniowców. Obejmuje 9 rodzajów z 270 gatunkami. Należą tu głównie rośliny krzewiaste strefy subtropikalnej i umiarkowanie ciepłej, występujące we wschodniej i południowo-wschodniej Azji oraz wyspach Oceanii, w Ameryce Północnej, Środkowej i wzdłuż Andów w Ameryce Południowej. W Europie tylko jeden przedstawiciel – jaśminowiec wonny. Są to rośliny garbnikodajne, często trujące dla ludzi.

Wikipedia


hortensjowaty

o cechach hortensjowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


hortensjusz

imię męskie


SJP.pl

Hortensjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „ogrodnik”. Pochodzi od nazwiska rzymskiego rodu Hortensjuszy. Patronem tego imienia jest św. Hortensjusz, biskup.

Hortensjusz imieniny obchodzi 11 stycznia.

Osoby noszące to imię:

  • Hortensjusz Hortalus

Żeński odpowiednik: Hortensja

Wikipedia


hortensjuszostwo

Hortensjusz z małżonką; Hortensjuszowie


SJP.pl


hortensjuszowie

imię męskie


SJP.pl


hortensjuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Hortensjusza lub z nim związany


SJP.pl


hortex

firma zajmująca się wytwarzaniem produktów spożywczych, głównie soków i mrożonek; marka tej firmy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) produkt marki Hortex

Wiktionary

Hortex Sp. z o.o. – polskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją mrożonych warzyw i owoców oraz soków i napojów.

Wikipedia


hortiterapeuta

terapeuta wykorzystujący ogrody w pracy z pacjentami


SJP.pl


hortiterapeutka

terapeutka wykorzystująca ogrody w pracy z pacjentami


SJP.pl


hortiterapia

terapia polegająca na pracy w ogrodzie i przebywaniu wśród roślin; ogrodolecznictwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) terapia wykorzystująca dobroczynny wpływ ogrodu na człowieka

Wiktionary

Wikipedia


hortmanowicz

nazwisko


SJP.pl


hortolog

specjalista w zakresie ogrodnictwa


SJP.pl


hortologia

ogrodnictwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. ogrodnictwo

Wiktionary

Wikipedia


hortologiczny

dotyczący hortologii


SJP.pl


hortulus

antologia poetyckich utworów różnych autorów


SJP.pl


horucko

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie mikołajowskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

Hirskie, Horucko (ukr. Гірське, Hirśke) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie stryjski, w hromadzie Mikołajów.

Do 1946 roku miejscowość nosiła nazwę Horucko (ukr. Горуцко).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. horucki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Horusko, Horuczko

Wiktionary


horus

egipski Bóg, opiekun władzy i osoby królewskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitegip. staroegipski bóg nieba, opiekun monarchii egipskiej;

Wiktionary

Horus – egipski bóg nieba, opiekun monarchii egipskiej, z którym utożsamiał się panujący faraon przyjmując jego imię. Czczony pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Horus był czczony pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔrus, AS: χorus

Wiktionary


hory

greckie bóstwa ładu w przyrodzie (pory roku) i w społeczeństwie


SJP.pl

Hory (gr. Ὧραι Hō̂rai, łac. Horae) – w mitologii greckiej boginie strzegące ładu między ludźmi i rytmem natury, uważane także za personifikację czterech pór roku; córki Zeusa i Temidy lub według innej wersji Heliosa i Selene, siostry Charyt i Mojr.

Hory służyły i pomagały ważniejszym bogom na Olimpie: Herze, Afrodycie, Hermesowi, Aristajosowi. Towarzyszyły Zeusowi, Panu i Persefonie.

Wikipedia


horyń

rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci;

Wiktionary

Horyń (ukr. Горинь Horyń, biał. Гарынь Haryń, ros. Горынь Goryń) – rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci o długości 659 km i powierzchni dorzecza 27 700 km².

Wikipedia


horyńczanin

mieszkaniec Horyńca-Zdroju (wsi w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Horyńca

 (1.2) mieszkaniec Horyńca-Zdroju

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horyniec m.

:: fż. horyńczanka ż.

 przym. horyniecki

Wiktionary


horyńczanka

mieszkanka Horyńca-Zdroju (wsi w Polsce)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Horyńca

 (1.2) mieszkanka Horyńca-Zdroju

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horyniec m.

:: fm. horyńczanin m.

 przym. horyniecki

Wiktionary


horyngle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kolczyki

Wiktionary


horyńgród

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko, na Ukrainie na terenie rejonu rówieńskiego w obwodzie rówieńskim;

Wiktionary

Horyńgród Pierwszy, Horyńgród (ukr. Гориньград Перший, Horyńhrad Perszyj) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie rówieńskim. W 2001 roku liczyła 477 mieszkańców.

W II Rzeczypospolitej Horyńgród należał do wiejskiej gminy Tuczyn w powiecie rówieńskim w woj. wołyńskim i liczył w 1921 roku 2042 mieszkańców.

Po wojnie miasteczko weszło w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. horyńgrodzki

Wiktionary


horyniec-zdrój

wieś w Polsce


SJP.pl

Horyniec-Zdrój (do 6 lutego 1998 Horyniec) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój. Leży na pograniczu Płaskowyżu Tarnogrodzkiego i Roztocza Wschodniego. W XVIII–XIX w. miasteczko.

Wikipedia


horyniecki

Horyniec-Zdrój


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horyńca

 (1.2) dotyczący Horyńca-Zdroju

Wiktionary

Patrz:

Horyniec-Zdrój

Powiązane:

 rzecz. Horyniec m., horyńczanin m., horyńczanka ż.

Wiktionary


horyszów

Horyszów (dawniej Horyszów Ruski) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Miączyn. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 74 .

W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Horyszów, po jej zniesieniu należała do gromady Hostynne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa zamojskiego.

Wikipedia


horyszowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Horyszowa

 (1.2) mieszkaniec Horyszowa Polskiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horyszów m.

:: fż. horyszowianka ż.

 przym. horyszowski

Wiktionary


horyszowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Horyszowa

 (1.2) mieszkanka Horyszowa Polskiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horyszów m.

:: fm. horyszowianin m.

 przym. horyszowski

Wiktionary


horyszowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Horyszowa

 (1.2) dotyczący Horyszowa Polskiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Horyszów m., horyszowianin m., horyszowianka ż.

Wiktionary


horyzoncik

zdrobnienie od: horyzont


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od horyzont

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horyzont m.

Wiktionary


horyzont

1. miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią lub morzem; widnokrąg, nieboskłon, widnokres;
2. w astronomii: koło wielkie na sferze niebieskiej, prostopadłe do pionu;
3. przenośnie: otoczenie, w którym ktoś się obraca; świat, sfera;
4. przenośnie: zakres czyichś zainteresowań, wiedzy, przekonań; widnokrąg;
5. w geografii: wysokość lustra wody w jeziorze, rzece, źródle;
6. w geologii: pokłady i warstwy ziemi, charakteryzujące się jednakowym rodzajem bogactw naturalnych;
7. dekoracja teatralna sprawiająca wrażenie głębi, nieskończoności


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) linia powstała z przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, i wyznaczająca granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię;

 (1.2) przen. zakres, zasięg, np. wiedzy, zainteresowań, myśli

 (1.3) przen. otoczenie, środowisko czegoś lub czyjeś

 (1.4) zwykle w lm.: przen. możliwości, perspektywy, plany na przyszłość

 (1.5) teatr. ściana, materiał stanowiący tył sceny służący do dawania wrażenia głębi

 (1.6) odległość w czasie, na jaką prognozowane jest jakieś zjawisko

Wiktionary

Horyzont (stgr. ὁρίζων (κύκλος) horízōn (kýklos), dosł. „(krąg) oddzielający”) – okrąg powstały w wyniku przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, wyznaczający granicę między przestrzenią widoczną dla obserwacji a zasłoniętą przez Ziemię.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kapitanie! Na horyzoncie widać ląd!

 (1.2) Nauka języków obcych poszerza horyzonty.

 (1.2) Horyzont jego zainteresowań był bardzo szeroki.

 (1.4) Otworzyły się przede mną nowe horyzonty!

 (1.6) Sensowne prognozy meteorologiczne mogą mieć horyzont maksymalnie tygodnia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈrɨzɔ̃nt, AS: χoryzõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horyzontalność ż., horyzoncik mrz.

 przym. horyzontalny

 przysł. horyzontalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) widnokrąg

Wiktionary


horyzontalizm

zasada rozbudowy kompozycji dzieła wszerz, ze specjalnym podkreśleniem kierunków poziomych; przeciwieństwo wertykalizmu


SJP.pl

Horyzontalizm – koncepcja opowiadająca się za tworzeniem i rozwijaniem poziomych (niehierarchicznych) struktur społecznych albo system oparty na takich strukturach.

Horyzontalne struktury i stosunki społeczne miałyby funkcjonować w oparciu o uczestnictwo wszystkich osób w decyzjach. Koncepcja jest związana z teorią i praktyką anarchizmu. Dla anarchistów horyzontalizm jest warunkiem wolności, ponieważ pozwala na osobistą swobodę w warunkach równości społecznej. Horyzontalizm dotyczy tutaj zarówno sfery politycznej, jak i ekonomicznej, a także osobistego upodmiotowienia z jednej, a zbiorowego upodmiotowienia z drugiej strony.

Wikipedia


horyzontalnie

przysłówek sposobu

 (1.1) książk. w sposób ukierunkowany w poziomie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jego ogon wieńczyły cztery horyzontalnie ułożone kolce, pokrywały go względnie małe płyty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔrɨzɔ̃nˈtalʲɲɛ, AS: χoryzõntalʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horyzont mrz., horyzontalność ż.

 przym. horyzontalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) poziomo

Wiktionary


horyzontalność

horyzontalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest horyzontalne; cecha tych, którzy są horyzontalni

Wiktionary

Patrz:

horyzontalny

Powiązane:

 przym. horyzontalny

 przysł. horyzontalnie

 rzecz. horyzont mrz.

Wiktionary


horyzontalny

poziomy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) książk. taki, który ma poziomy kierunek

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Patrzący na tłumy ludzkie z góry widzi je w pionowym skrócie. Patrząc w płaszczyźnie horyzontalnej, ujrzy tylko najbliższych, w wylotach ulic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔrɨzɔ̃nˈtalnɨ, AS: χoryzõntalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. horyzont mrz., horyzontalność ż.

 przysł. horyzontalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) poziomy

Wiktionary


horyzonty

przenośnie: perspektywy, widoki na przyszłość


SJP.pl

Horyzonty – miesięcznik wydawany we Francji w latach 1956–1971. Redaktorem był Witold Olszewski.

Pismo o profilu endeckim. Było niechętne zarówno obozowi legalistycznemu w Londynie jak i środowisku paryskiej „Kultury”. Głosiło potrzebę szukania porozumienia z ZSRR.

Wikipedia


horzyca

nazwisko


SJP.pl

Horzyca (słow. Horica) – polana na grzbiecie Klinowate w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na niej szałas w stylu skandynawskim, z zamykanymi drzwiami, wyposażony w piec, prycze do spania, stół, siekierkę. Przy szlaku powyżej polany źródełko wody. Szlak turystyczny do tej polany dostępny jest przez cały rok, powyżej polany (na Baraniec) tylko od 1 lipca do 31 października. Polana to pozostałość dawnego pasterstwa. Rośnie na niej wiele cennych gatunków roślin tatrzańskich.

Wikipedia


hosanna

wezwanie do Boga o pomoc, używane w judaizmie, a także w liturgii chrześcijańskiej


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) rel. pierwotnie wezwanie do Boga o pomoc, współcześnie wykrzyknik stosowany jako radosna inwokacja;

Wiktionary

Hosanna (hebr. Hoszana (הושענא)) – liturgiczne słowo występujące w judaizmie i chrześcijaństwie. Zawołanie zaczerpnięte ze Starego Testamentu, wyrażające radość, uwielbienie, prośbę o pomoc.

W liturgii judaistycznej słowo to używane jest specyficznie do Posługi Hoszana, cyklu modlitw, z których te wybrane są odśpiewane każdego ranka w czasie święta Sukkot. Kompletny cykl jest śpiewany (lub recytowany) siódmego dnia święta nazywanego Hoszana Raba (הושענא רבא, „Wielka Hosanna”).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Uciszcie się, uciszcie się, • Padnijcie na kolana! • Hosanna, mówcie, chwała Mu! • Witajcie śpiewem Pana.

 (1.1) Piersiom twoim hosanna! I pogarda światom, • Co bogów swoich wielbią w obojętnym niebie, • Bo ja, choć lichszy jestem niż najlichszy atom, • Żyć nie mogę bez ciebie ni umrzeć bez ciebie!

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hosannowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) alleluja

Wiktionary


hościk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od host

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie host, lecz tylko mały hościk.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. host m.

Wiktionary


hoser

Hoserowie, Hosserowie – rodzina warszawskich hodowców roślin i ogrodników pochodzenia niemieckiego.

Wikipedia


hóśle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. muz. skrzypce

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. anat. płuca

Wiktionary


hosomaki

rodzaj sushi (cienkie rolki z jednym lub dwoma składnikami owiniętymi w ryż i nori)


SJP.pl


hospicjum

1. ośrodek opiekuńczy dla nieuleczalnie chorych;
2. dawniej: gospoda, stancja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. zakład świadczący opiekę ludziom nieuleczalnie chorym bądź umierającym;

 (1.2) med. stowarzyszenie osób opiekujących się nieuleczalnie chorymi w ich własnych domach oraz wspierających rodziny

 (1.3) daw. schronisko dla podróżnych, dom gościnny

 (1.4) daw. miejsce w którym zamieszkać mogli młodzi uczący się ludzie

Wiktionary

Hospicjum (łac. hospitium) – instytucja funkcjonująca w ramach systemu opieki zdrowotnej, stosująca metody opieki paliatywnej i przeznaczona dla pacjentów przewlekle oraz nieuleczalnie chorych. Pomoc medyczna udzielana przez hospicjum skoncentrowana jest na leczeniu objawowym, mającym na celu łagodzenie skutków choroby, a nie usuwanie jej przyczyn. Jest to przeciwwagą często spotykanego leczenia uporczywego, przynoszącego pacjentowi cierpienie, w sytuacji, w której wiadomo jest, że medycyna nie zna sposobów na wyleczenie. Leczenie stosowane w ramach opieki paliatywnej obejmuje uśmierzanie przewlekłego bólu i usuwanie dolegliwości towarzyszących długotrwałej chorobie takich jak: osłabienie, duszności, odleżyny, nudności, zaparcia i ogólna utrata sprawności. Drugą cechą medycyny paliatywnej jest stosowanie form opieki wykraczającej poza metody czysto medyczne. Obejmują one przede wszystkim pomoc psychologiczną, duchową oraz socjalną sprawowaną nad pacjentem i jego rodziną w czasie przeżywania długotrwałej choroby i odchodzenia bliskiej osoby. Działanie hospicjum wykracza często poza okres choroby i obejmuje również opiekę nad rodziną i bliskimi po śmierci pacjenta.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasz zakład jest jednym z największych stacjonarnych hospicjów w Europie.

 (1.2) Za całokształt działalności hospicjum odpowiadają wszyscy wolontariusze.

 (1.3) W miejscach pielgrzymkowych funkcjonują hospicja dla pątników i podróżnych.

 (1.4) W tym samym roku został rektorem hospicjum św. Stanisława w Krakowie.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hospicyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) gospoda, schronisko

 (1.4) stancja

Wiktionary


hospicyjny

hospicja


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z opieką paliatywną, dotyczący opieki paliatywnej

Wiktionary

Patrz:

hospicja

Przykłady

 (1.1) Ruch hospicyjny w Polsce rozwija się dosyć prężnie.

 (1.1) Celina chciałaby zaangażować się w domową opiekę hospicyjną jako wolontariuszka.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hospicjum n.

Wiktionary


hospitacja

uczestniczenie władz szkolnych, nauczycieli i kandydatów na nauczycieli w zajęciach szkolnych; wizytacja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. obserwacja lekcji lub innych zajęć w szkole i innej placówkaacówce oświatowej

Wiktionary

Hospitacja – jedna z form sprawowania nadzoru pedagogicznego w szkole lub placówce oświatowej przez dyrektora lub wizytatora i polega na udziale w zajęciach prowadzonych przez hospitowanego nauczyciela. Termin „hospitacja” pochodzi z łacińskiego słowa hospitor – „goszczę kogoś”. Hospitacja służy przede wszystkim obserwacji aktywności i zachowań uczniów na lekcji, spowodowanych określonymi działaniami nauczyciela.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxɔspʲiˈtat͡sʲja, AS: χospʹitacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hospitant m., hospitowanie n.

 czas. hospitować

 przym. hospitacyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hospitowanie

Wiktionary


hospitacyjny

przymiotnik od: hospitacja


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) eduk. związany z hospitacją, dotyczący hospitacji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hospitacja ż., hospitowanie n.

 czas. hospitować

Wiktionary


hospitalet

  • L’Hospitalet de Llobregat – miasto w Hiszpanii
  • Hospitalet – miasto we Francji

Wikipedia


hospitalista

lekarz medycyny ogólnej w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl


hospitalizacja

1. umieszczenie chorego w szpitalu w celu wykonania badań diagnostycznych lub leczenia;
2. okres przebywania pacjenta w szpitalu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. umieszczenie pacjenta w szpitalu

 (1.2) med. czas pobytu pacjenta w szpitalu

Wiktionary

Hospitalizacja – pobyt pacjenta w szpitalu przez minimum jedną noc, trwający od chwili wpisu do księgi głównej do chwili wypisu, przeprowadzany w celu wykonania badań diagnostycznych lub leczenia.

Termin „hospitalizacja” bywa także odnoszony do samego procesu przyjęcia do szpitala.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zaledwie dobę po hospitalizacji pacjentka przeszła operację w znieczuleniu ogólnym.

 (1.2) Celem jest zapobieganie powstawaniu odleżyn podczas hospitalizacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔspʲitalʲiˈzat͡sʲja, AS: χospʹitalʹizacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 czas. hospitalizować

 rzecz. hospitalizowanie n., szpital mrz.

 przym. szpitalniczy

Wiktionary


hospitalizować

umieszczać w szpitalu na dłuższy pobyt


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) umieszczać pacjenta w szpitalu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie zamierzamy hospitalizować chorych z sąsiedniego powiatu.

 (1.1) Chorych hospitalizuje się też w nieremontowanych salach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. szpital mrz., hospitalizacja ż., hospitalizowanie n.

 przym. szpitalny, przyszpitalny, szpitalniczy

Wiktionary


hospitalizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) umieszczanie pacjenta w szpitalu lub innym zamkniętym zakładzie leczniczym

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. szpital mrz., hospitalizacja ż.

 czas. hospitalizować ndk.

 przym. hospitalizacyjny, szpitalniczy

 przysł. hospitalizacyjnie

Wiktionary


hospitant

1. osoba dokonująca hospitacji, wizytacji w szkole, zwłaszcza w ramach przygotowań do zawodu nauczycielskiego;
2. dawniej: wolny słuchacz na uczelni


SJP.pl

Wolny słuchacz – osoba uczestnicząca w poszczególnych zajęciach na uczelni, ale niemająca uprawnień studenta. Dawniej była to jedyna opcja, aby niektóre grupy społeczne (np. kobiety) mogły studiować.

Szczegółowe zasady statusu wolnego słuchacza ustalają uczelnie. Zwykle odbywanie studiów w charakterze wolnego słuchacza jest odpłatne.

Wikipedia


hospitantka

hospitant


SJP.pl

Patrz:

hospitant

hospites

kategoria ludności chłopskiej w feudalnej Europie


SJP.pl


hospitować

czasownik przechodni dwuaspektowy

 (1.1) urz. dokonywać hospitacji, kontrolować przebieg lekcji

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔspʲiˈtɔvat͡ɕ, AS: χospʹitovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hospitacja ż., hospitowanie n.

 przym. hospitacyjny

Wiktionary


hospitowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eduk. obserwowanie lekcji lub innych zajęć w szkole i innej placówkaacówce oświatowej

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔspʲitɔˈvãɲɛ, AS: χospʹitovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hospitacja ż., hospitant m., hospitantka ż.

 czas. hospitować ndk.

 przym. hospitacyjny

Wiktionary


hospodar

dawny tytuł książąt mołdawskich i wołoskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. adm. urząd władców Mołdawii, Wołoszczyzny i innych państw słowiańskich

Wiktionary

Hospodar (pol. gospodarz) – tytuł władców używany od XIV wieku przez kancelarie posługujące się językiem ruskim. W Rosji gosudar był tytułem cara. Jest to stare słowo pochodzenia słowiańskiego (w jęz. ros. Господарь), oznaczające pana, władcę, księcia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Odważni hospodarowie zapuszczali się nawet na Krym.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hospodarstwo n., hospodarczyk m., hospodarówna ż., hospodarowanie n.

 czas. hospodarować ndk.

 przym. hospodarski

 przysł. hospodarsko

Wiktionary


hospodarówna

dawniej: córka hospodara


SJP.pl


hospodarski

hospodar, hospodarstwo


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z hospodarem, dotyczący hospodara

Wiktionary

Patrz:

hospodar, hospodarstwo

Powiązane:

 rzecz. hospodar mos., hospodarstwo n., hospodarczyk m., hospodarówna ż., hospodarowanie n.

 czas. hospodarować ndk.

Wiktionary


hospodarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. urząd lub godność hospodara

 (1.2) daw. prowincja lub region zarządzany przez hospodara

 (1.3) daw. hospodar z małżonką

Wiktionary

  • Hospodarstwo Mołdawskie
  • Hospodarstwo Moskiewskie
  • Hospodarstwo Wołoskie

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. hospodar m.

 przym. hospodarski

Wiktionary


hospodyn

dawniej: pan, władca


SJP.pl


hospodyński

hospodyn


SJP.pl

Patrz:

hospodyn

hossa

1. wzrost cen towarów lub kursu papierów wartościowych na giełdzie;
2. nagły ruch w działalności gospodarczej; boom;
3. przenośnie: szczególnie szczęśliwy okres w czyimś życiu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. zwyżka cen papierów wartościowych lub towarów notowanych na giełdzie;

Wiktionary

Hossa (fr. hausse, pot. rynek byka, ang. bull market) – długotrwały trend wzrostowy cen papierów wartościowych lub towarów notowanych na giełdzie papierów wartościowych.

Potoczna nazwa nawiązuje do metody ataku byka – uderza rogami z dołu do góry. Przeciwieństwem hossy jest bessa.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) rynek byka

Wiktionary


host

komputer pełniący w internecie funkcję nadrzędną wobec innych, udostępniający im swoje zasoby, świadczący określone usługi wobec innych użytkowników sieci


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. komputer świadczący usługi w sieci komputerowej

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) slang. mężczyzna dbający o osoby odwiedzające pokazy, targi, wystawy

rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga

 (3.1) D. lm. zob. hosta.

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xɔst, AS: χost

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hostessa ż., hościk mrz.

Wiktionary


hosta

roślina z rodziny liliowatych; funkia; ślubojawka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hosta|Tratt.|ref=tak., wieloletnia roślina zielna z rodziny szparagowatych, pochodząca z Azji Wschodniej;

Wiktionary

Hosta – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Pireneje Atlantyckie.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 95 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 6 osób/km² (wśród 2290 gmin Akwitanii Hosta plasuje się na 1081. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 713.).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niektóre gatunki hosty stosuje się w leczeniu po ukąszeniach węży.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) funkia

Wiktionary


hostel

1. hotel o niższym standardzie, schronisko;
2. dom dla chorych niepełnosprawnych lub uzależnionych znajdujących się pod opieką specjalistów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tani hotel, o niższym standardzie

 (1.2) ośrodek będący domem dla osób wymagających pomocy, na przykład ze względu na niepełnosprawność czy uzależnienia

Wiktionary

Hostel – tanie miejsce tymczasowego zakwaterowania o standardzie różniącym się od hotelu głównie liczbą miejsc w pokojach, łóżkami piętrowymi i współdzieleniem części wyposażenia oraz pomieszczeń (np. kuchnie, łazienki).

Częstymi gośćmi w hostelach są studenci i osoby uczące się z różnych krajów. Charakterystyczną cechą tych obiektów jest możliwość wynajęcia łóżka w pokoju wieloosobowym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za późno dokonaliśmy rezerwację w hostelu, bo nie było już dwójek, a zostały same czwórki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔstɛl, AS: χostel

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hostelowy

 rzecz. hostelik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) schronisko

 (1.2) dom opieki, dom pomocy społecznej, schronisko

Wiktionary


hostelik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od hostel

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hostel m.

Wiktionary


hostelowy

przymiotnik od: hostel


SJP.pl


hostessa

kobieta opiekująca się gośćmi lub klientami na wystawach, targach itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. dziewczyna pełniąca obowiązki przewodniczki, opiekująca się gośćmi lub promująca produkty na wystawach, targach, w hipermarketach itp.

Wiktionary

Hostessa – to zawód, który wykonuje kobieta opiekująca się gośćmi lub klientami, pełniąca obowiązki przewodniczki, jak i również promująca produkty na wystawach, targach, w hipermarketach itp. Istnieje też taki zawód jak Host, który jest odpowiednikiem hostessy, ale rodzaju męskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Magda studiuje, a w weekendy dorabia jako hostessa w hipermarkecie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈstɛsːa, AS: χoste•sa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. host m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) promotorka ż.

Wiktionary


hostia

okrągły opłatek z mąki pszennej będący przedmiotem ofiary mszalnej; komunia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. okrągły opłatek z mąki pszennej używany podczas mszy oraz wystawiany w monstrancji do adoracji;

Wiktionary

Hostia (łac. hostia – ofiara, zwierzę ofiarne) – niekwaszony (przaśny) chleb, okrągły opłatek z mąki pszennej, nierzadko ozdabiany krzyżem lub innymi motywami religijnymi, używany przy sprawowaniu mszy świętej.

  • Rozróżnia się dwa rodzaje hostii:
    • wielka hostia – w czasie Eucharystii jest spożywana przez celebransa jako Ciało Zbawiciela po transsubstancjacji, czyli przeistoczeniu, a w trakcie nabożeństw jest umieszczana w monstrancję jako cel adoracji,
    • małe hostie (komunikanty) – w czasie Eucharystii są rozdzielane wśród wiernych w ramach komunii świętej.

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Przy podnoszeniu hostii ministrant trzykrotnie uderza w gong.

     (1.1) Kiedyś jadwiżanki piekły hostie dla wielu parafii naszej archidiecezji.

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: ˈxɔstʲja, AS: χostʹi ̯a

    Wiktionary

    Synonimy:

     (1.1) komunikant

    Wiktionary


hosting

dodatkowe usługi świadczone przez dostawców internetu oprócz samego jego dostarczania (np. możliwość zakładania stron internetowych na ich serwerach, oferowanie dostępu do różnych plików, czy utrzymywanie skrzynek pocztowych)


SJP.pl

Hosting – usługa udostępniania miejsca na własnych serwerach.

Innymi słowy, polega to na „zarezerwowaniu” (oddaniu do dyspozycji):

  1. określonej objętości dysku twardego (zazwyczaj na macierzy RAID),
  2. maksymalnej ilości danych do przesłania przez łącza internetowe serwerowni,
  3. usług obsługiwanych przez serwerownię (w zakresie zależnym od specyfiki usługi, np. udostępnienie bazy danych z określeniem maksymalnej jej objętości),
  4. maksymalnego stopnia obciążenia serwerowni przez usługi.

Wikipedia


hostingowy

hosting


SJP.pl

Patrz:

hosting

hostomel

1. miasto na Ukrainie;
2. lotnisko w Hostomlu


SJP.pl

Hostomel (ukr. Гостомель) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie buczańskim, nad Irpieniem, siedziba administracyjna hromady. W 2020 roku liczyło ok. 16,9 tys. mieszkańców.

Na północny zachód od miasta znajduje się lotnisko Hostomel, będące lotniskiem cargo linii Antonov Airlines. Od marca 2022 Miasto-bohater Ukrainy.

Wikipedia


hostować

świadczyć usługi hostingowe


SJP.pl


hostynianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hostynnego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hostynne n.

:: fż. hostynianka ż.

 przym. hostynieński, hostyński

Wiktionary


hostynianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hostynnego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hostynne n.

:: fm. hostynianin m.

 przym. hostynieński, hostyński

Wiktionary


hostynieński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hostynnego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hostynne n., hostynianin m., hostynianka ż.

 przym. hostyński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hostyński

Wiktionary


hostyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hostynnego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hostynne n., hostynianin m., hostynianka ż.

 przym. hostynieński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hostynieński

Wiktionary


hostytutka

hostessa uprawiająca prostytucję


SJP.pl


hoszcza

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, stolica rejonu w obwodzie rówieńskim;

Wiktionary

Hoszcza (ukr. Гоща) – osiedle na Ukrainie w rejonie rówieńskim obwodu rówieńskiego. Do 2020 roku stolica rejonu hoszczańskiego. Liczyła 5600 mieszkańców w 2023 r. Miasto jest położone nad Horyniem. W przeszłości stanowiło jeden z ośrodków polskiego arianizmu.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hoszczański

Wiktionary


hoszimin

miasto w południowym Wietnamie, dawniej Sajgon; Ho Szi Min, Ho Chi Minh


SJP.pl


hoszimiński

Hoszimin, Ho Szi Min (miasto w Wietnamie)


SJP.pl


hoszów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie dolińskim;

Wiktionary

Hoszów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne. Leży przy DW896.

Wieś szlachecka Hussow, własność Tarłów, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hoszowski

Wiktionary


hot

w jazzie, swingu i bebopie: wzmożona ekspresja wykonania, przejawiająca się w specjalnej intonacji i frazowaniu


SJP.pl

Albania:

  • Hot – wieś w gminie Kastrat

Belgia:

  • Hôt-Fayi – walońska nazwa miejscowości Haut-Fays
  • Hôt-l'-Wastea – walońska nazwa miejscowości Haut-le-Wastia

Inne:

  • Hot – singel kanadyjskiej piosenkarki Avril Lavigne z 2007 roku
  • Hot – singel rumuńskiej piosenkarki Inny z 2008 roku
  • Hot – debiutancki album Inny z 2009 roku
  • Hot – album Melanie Brown z 2001 roku
  • HOT – przeciwpancerny pocisk kierowany

Wikipedia


hot-dog

gorąca parówka z dodatkami, podawana w rozciętej bułce; hot dog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) kulin. spoż. gorąca parówka podawana w rozciętej bułce z dowolnymi przyprawami;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ernest jadał hot-dogi i popijał je coca-colą.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. hot dog

Wiktionary


hot-łapka

ochronna półrękawica odporna na wysokie i niskie temperatury, zwykle z gumy silikonowej; hot łapka


SJP.pl


hotei

Śmiejący się Budda (chiń.: 布袋 pinyin: Bùdài; jap. 布袋 Hotei) – popularna, wywodząca się z chińskiego folkloru, niekanoniczna postać Buddy. Popularny w Chinach, Japonii oraz na Zachodzie jako symbol szczęścia i pomyślności.

Wikipedia


hotel

dom mieszkalny przeznaczony do czasowego pobytu osób zatrzymujących się w danej miejscowości, dysponujący liczbą 10 lub więcej pokoi, oferujący pełen zakres usług związanych z pobytem turystów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hotel. budynek do czasowego pobytu za opłatą;

 (1.2) gwara. więz. więzienie, areszt

Wiktionary

Hotel – obiekt wchodzący w skład infrastruktury turystycznej, w którym świadczone są odpłatnie usługi noclegowe (przede wszystkim krótkookresowe).

W myśl polskich standardów, hotele muszą dysponować liczbą co najmniej 10 pokoi, w większości jedno- i dwuosobowych. Jednocześnie powinny oferować szeroki zakres usług związanych z pobytem turystów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zatrzymałem się z przyjaciółmi w hotelu na Dworcowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔtɛl, AS: χotel

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotelarstwo n., hotelarz mos., hotelówa ż.

:: zdrobn. hotelik mrz.

 przym. hotelowy, hotelarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kurort, motel, zajazd

 (1.2) areszt, kić, paka, więzienie

Wiktionary


hotel.

skrót od: hotelarski


SJP.pl


hotelarski

dotyczący hotelarstwa


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z hotelarstwem lub hotelarzem, dotyczący hotelarstwa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) — Resztę pieniędzy na utrzymanie zamku „wyrabiamy” organizując sympozja, konferencje, wystawy, prowadząc działalność hotelarską i gastronomiczną.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔtɛˈlarsʲci, AS: χotelarsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotel mrz., hotelarstwo n., hotelarz mos., hotelik mrz.

 przym. hotelowy

Wiktionary


hotelarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) działalność gospodarcza polegająca na udzielaniu gościny przyjezdnym w przeznaczonych do tego obiektach bazy noclegowej;

Wiktionary

Hotelarstwo – działalność gospodarcza polegająca na udzielaniu gościny przyjezdnym w przeznaczonych do tego obiektach bazy noclegowej. Zaspokaja potrzebę wypoczynku, noclegu, wyżywienia, utrzymania higieny osobistej, ochrony zdrowia i mienia, łączności z otoczeniem oraz rozrywek kulturalnych. Jest podstawową branżą turystyki jako gałęzi gospodarki narodowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie mogła się zdecydować, czy zająć się hotelarstwem, czy otworzyć restaurację.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔtɛˈlarstfɔ, AS: χotelarstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotel m., hotelarz m., hotelik mrz.

 przym. hotelarski, hotelowy

Wiktionary


hotelarz

1. osoba prowadząca hotel;
2. właściciel hotelu


SJP.pl

  • Hotelarz – właściciel hotelu
  • Hotelarz (czasopismo)

Wikipedia


hotelbus

autobus złożony z pojazdu służącego za sypialnię oraz autokaru przeznaczonego do jazdy


SJP.pl


hotelik

zdrobnienie od: hotel


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od hotel

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotel m., hotelarstwo m., hotelarz m.

 przym. hotelowy, hotelarski

Wiktionary


hoteling

usługa, która polega na umieszczeniu w serwerowni dostawcy urządzeń klienta


SJP.pl

Wikipedia


hotelówa

prostytutka uprawiająca nierząd w hotelach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. stud. prostytutka prostytuująca się w hotelach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔtɛˈluva, AS: χoteluva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotel m.

Wiktionary


hotelowanie

świadczenie tymczasowej opieki nad zwierzętami domowymi


SJP.pl


hotelowiec

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) statek funkcjonujący jako hotel

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotel

Wiktionary


hotelowy

przymiotnik od: hotel


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z hotelem, dotyczący hotelu, będący częścią hotelu, przynależny do hotelu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W pokoju hotelowym panował półmrok.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxɔtɛˈlɔvɨ, AS: χotelovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotel m., hotelik m., hotelarstwo n.

 przym. hotelarski

Wiktionary


hotentoci

w przenośni: człowiek nieokrzesany, zachowujący się prostacko


SJP.pl

Khoikhoi lub KhoeKhoe (transkrypcja tubylczego określenia „ludzie-ludzie”, czyli „prawdziwi ludzie”; dawniej Hotentoci) – grupa etniczna rdzennych mieszkańców Afryki południowej, spokrewnionych z Buszmenami, prowadzących koczowniczy tryb życia i przemierzających te terytoria od około 30 tysięcy lat. Swe pierwotne siedziby i pastwiska swych stad w Afryce wschodniej, przez ostatnie kilka tysięcy lat, opuszczali falami zmierzając do dzisiejszej Południowej Afryki, północno-wschodniej Namibii, Botswany, Eswatini, Lesotho, południowego Mozambiku i południowego Zimbabwe. Około półtora tysiąca lat temu wyparli z tych rejonów spokrewnione z nimi ludy Buszmenów i Sana. Zamieszkujący na terenie parku narodowego Etosza szczep Heikom (Heilom) jest pozostałością z wymieszania się Sana z Hotentotami. Z kolei nazwą Griqua określa się potomków wymieszania się Hotentotów z holenderskimi kolonistami, Burami. Posługują się językiem z grupy khoisan.

Wikipedia


hotentocki

dotyczący Hotentotów, właściwy Hotentotom


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hotentotami, dotyczący Hotentotów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język hotentocki;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hotentot mos.

Wiktionary


hotentot

w przenośni: człowiek nieokrzesany, zachowujący się prostacko


SJP.pl


hotentotka

członkini ludu zamieszkującego południową i południowo-zachodnią Afrykę


SJP.pl


hotfix

w informatyce: poprawka naprawiająca konkretny błąd w aplikacji


SJP.pl


hotline

[czytaj: hotLAJN] serwis telefoniczny dla użytkowników jakiegoś produktu lub uczestników jakiegoś zdarzenia; hot line, gorąca linia, infolinia


SJP.pl


hotlink

technika budowania serwisu internetowego w oparciu o zasoby należące do innych serwisów


SJP.pl

Hotlink – technika budowania serwisu internetowego w oparciu o zasoby należące do innych serwisów. Mowa tutaj o zajmujących przepustowość i miejsce na serwerze plikach multimedialnych, plikach graficznych, plikach archiwalnych lub programach komputerowych.

Wikipedia


hotoke

dusza zmarłego buddysty


SJP.pl


hotówa

młodzieżowo: atrakcyjna osoba


SJP.pl


hotspocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od hotspot

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotspot m.

Wiktionary


hotspot

publiczny punkt dostępu do internetu za pośrednictwem sieci bezprzewodowej (Wi-Fi); hot spot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) inform. publiczny punkt dostępu do internetu za pośrednictwem sieci bezprzewodowej;

Wiktionary

Hot-spot (ang. hot spot – „gorący punkt”) – punkt dostępu do sieci bezprzewodowej, umożliwiający za jego pośrednictwem połączenie z Internetem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hotspoty są instalowane najczęściej w hotelach, restauracjach, uczelniach i innych miejscach publicznych. Spotykane są również hotspoty prywatne udostępniane przez firmy swoim gościom lub klientom.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔtspɔt, AS: χotspot

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hotspocik mrz.

Wiktionary


houdan

[czytaj: huDĄ] francuska rasa kur


SJP.pl

Houdan – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Yvelines.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 2912 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 280 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Houdan plasuje się na 411. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 358.).

Wikipedia


houdini

Harry Houdini (ur. 24 marca 1874 w Budapeszcie, zm. 31 października 1926 w Detroit) – węgierski iluzjonista, wolnomularz i demaskator mediów spirytystycznych żydowskiego pochodzenia. Uważany za jednego z najsłynniejszych iluzjonistów, specjalistów od ucieczek i pokazów akrobacji wszech czasów.

Wikipedia


house

gatunek muzyki elektronicznej


SJP.pl

House – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej) powstały w połowie lat 80. XX wieku, a dokładniej na przełomie 1985 i 1986 roku w Chicago.

Wikipedia


housowy

dotyczący muzyki typu house; house'owy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) muz. dotyczący muzyki house

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. house m.

Wiktionary


houston

[czytaj: hjuston] miasto w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. największe miasto stanu Teksas, w Stanach Zjednoczonych;

Wiktionary

Houston – największe miasto stanu Teksas i jednocześnie czwarte pod względem wielkości miasto w Stanach Zjednoczonych, za sprawą populacji liczącej 2,3 mln (2020), rozlokowanych na obszarze 1700 km². Houston stanowi siedzibę hrabstwa Harris i centrum gospodarcze Houston–Sugar Land–The Woodlands, czyli piątego pod względem wielkości obszaru metropolitalnego w Stanach Zjednoczonych, zamieszkiwanego w sumie przez 7,2 miliona osób.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. houstoński

Wiktionary


houstończyk

[czytaj: hjustończyk] mieszkaniec Houstonu


SJP.pl


houstonka

[czytaj: hjustonka] mieszkanka Houstonu (miasta w Teksasie)


SJP.pl


houstoński

Houston [czytaj: hjustoński]


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Houstonem, dotyczący Houstonu (miasta w Teksasie)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Houston mrz./n.

Wiktionary


hovawart

rasa psa zaliczana do grupy molosów


SJP.pl

Hovawart – rasa psa zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w średniowiecznych Niemczech jako pies obronny, zrekonstruowana w XX wieku. Typ wilkowaty.

Wikipedia


howard

  • Howard – imię męskie

Osoby :

  • Bryce Dallas Howard – amerykańska aktorka
  • Chaunté Howard – amerykańska lekkoatletka, skoczkini wzwyż
  • Clint Howard – amerykański aktor
  • Dwight Howard – amerykański koszykarz występujący w lidze NBA
  • Ebenezer Howard – brytyjski planista i urbanista
  • John Howard – premier Australii
  • Josh Howard – amerykański koszykarz występujący w lidze NBA
  • Rance Howard – amerykański aktor
  • Robert E. Howard – amerykański pisarz fantasy
  • Ron Howard – amerykański reżyser
  • Ron Howard – amerykański koszykarz

Wikipedia


howardyt

meteor, typ achondrytu


SJP.pl

Howardyt – meteoryt kamienny należący do achondrytów. Howardyt składa się z okruchów skał magmowych, które w meteorytyce zalicza się do eukrytów i diogenitów. Te trzy grupy meteorytów łącznie nazywa się meteorytami HED; analiza spektroskopowa wskazuje, że są to skały pochodzące z planetoidy (4) Westa. Nazwa grupy pochodzi od angielskiego chemika i badacza meteorytów, Edwarda Charlesa Howarda.

Wikipedia


howea

drzewo z rodziny arekowatych (palm), o liściach pierzasto podzielonych, występujące w wielu gatunkach na wyspach Oceanu Spokojnego, pomiędzy Australią a Nową Zelandią, uprawiane jako roślina ozdobna; kencja


SJP.pl


howerla

szczyt w Beskidach


SJP.pl

Howerla (ukr. Говерла, Howerła; z rum. hovirla – „trudne do przejścia”) – najwyższy (2061 / 2055 m n.p.m.) szczyt Beskidów znajdujący się w Beskidach Wschodnich, w północno-zachodniej części pasma Czarnohory, najwyższy szczyt Ukrainy. Jego stoki mają około 1100 metrów wysokości.

Wikipedia


howgh

[czytaj: hał] narodowy okrzyk niektórych Indian


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) … służący jako pozdrowienie

 (1.2) … służący nadaniu dobitności czemuś, co się powiedziało: rzekłem

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Howgh! Winnetou wypowiedział tylko to jedno słowo, ale brzmiało w nim głębokie, nietajone zadowolenie, że ten, którego tak długo nadaremnie szukał, nareszcie wpadnie w jego ręce.

Wiktionary


howlit

minerał z grupy krzemianów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z grupy krzemianów

 (1.2) jubil. kamień używany do wyrobów jubilerskich w formie oryginalnej lub barwionej

Wiktionary

Howlit – minerał z grupy krzemianów, należy do grupy minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od nazwiska kanadyjskiego chemika i mineraloga Henry'ego Howa, który jako pierwszy opisał ten minerał i określił jego skład chemiczny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Gabrysia miała na sobie przepiękny naszyjnik z howlitów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔvlʲit, AS: χovlʹit

Wiktionary

Powiązane:

 przym. howlitowy

Wiktionary


howlitowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z howlitem, dotyczący howlitu; wykonany z howlitu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. howlit m.

Wiktionary


hoya

[czytaj: hoja] wieloletnia roślina pnąca z rodziny trojeściowatych, uprawiana jako doniczkowa; hoja, woskownica, woskowiec


SJP.pl

Hoya – niemieckie miasto leżące w kraju związkowym Dolna Saksonia, w powiecie Nienburg (Weser), siedziba gminy zbiorowej Grafschaft Hoya. Obszar miasta wielkości ok. 8,5 km² znajduje się po obu brzegach rzeki Wezery, ok. 20 km na północ od miasta Nienburg (Weser) i ok. 15 km na południowy zachód od Verden (Aller). Według stanu na 31 grudnia 2008 roku miasto zamieszkiwało 3 780 mieszkańców.

Wikipedia


hozjusz

nazwisko


SJP.pl


hożość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest hoże; cecha tych, którzy są hoży

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hoży

 przysł. hożo

Wiktionary


hoży

urodziwy, pełen witalnych sił, krzepki, dorodny itp.


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) daw. taki, który wygląda dobrze, zdrowo, pięknie, młodo, jest silny i urodziwy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pod gęstym krzaczkiem siedząc w miłej parze / Hoży pastuszek nuci na fujarze.

 (1.1) Przepióreczko piękna, hoża! Nie ucieczesz nam do zboża.

 (1.1) Nie była to tylko królowa, ale i hoża panna, którą można zaskoczyć w kąpieli.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔʒɨ, AS: χožy

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. hożo

 rzecz. hożość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dorodny

Wiktionary


hołd

1. wyraz uwielbienia, czci,
2. dawniej: uroczysty akt uległości składany potężniejszemu władcy,
3. dawniej: ceremonia przysięgi składanej przez wasala seniorowi; homagium


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wyraz czci, poważania, zachwytu

 (1.2) ceremonia uroczystego przekazania lenna przez seniora swojemu wasalowi;

Wiktionary

  • Hołd lenny – ceremonia uroczystego zawarcia kontraktu lennego
  • Homagium – hołd symbolizujący oddanie się władzy
  • Hołd – grupa muzyczna
  • Hołd – album muzyczny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ja tylko przyszłam złożyć hołd kobiecie zbuntowanej przeciw tyranii przesądów…

 (1.2) Zwycięską wojnę wiedzie z Moskalem, • Od Prus hołd lenny odbiera (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔwt, AS: χou̯t

Wiktionary

Powiązane:

 czas. hołdować

 rzecz. zhołdowanie n.

Wiktionary


hołda

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Arkadiusz Hołda – polski przedsiębiorca
  • Edward Hołda – polski poeta, prozaik, reportażysta
  • Józef Hołda – polski prawnik, wykładowca
  • Mateusz Hołda – polski lekarz i naukowiec, kardiomorfolog
  • Zbigniew Hołda – polski prawnik

Inne:

  • Hołda – leśny rezerwat przyrody w miejscowości Konopnica

Wikipedia


hołdamasz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zabawa w gospodzie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Młodzi sie radujó, bo w sobote beje w karczmie hołdamasz.

Wiktionary


hołdować

oddawać cześć


SJP.pl


hołdownictwo

uznawanie poddaństwa; złożenie hołdu


SJP.pl


hołdowniczka

hołdownik


SJP.pl

Patrz:

hołdownik

hołdowniczy

składający hołd lenny wobec możniejszego; poddańczy, lenny


SJP.pl


hołdownik

1. ten, kto składa hołd poddańczy; lennik
2. przestarzale: zwolennik, entuzjasta


SJP.pl


hołdys

nazwisko


SJP.pl


hołhocze

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś w rejonie podhajeckim obwodu tarnopolskiego;

Wiktionary

Hołhocze (ukr. Голгоча) – wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1445 r.

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Hołhocze w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego.

W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 22 Polaków.

Wieś liczy 2144 mieszkańców.

Do 2020 w rejonie podhajeckim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hołhocki

Wiktionary


hołobla

jeden z dwóch dyszli, w które zaprzęga się konie


SJP.pl


hołoblowy

przymiotnik od: hołobla


SJP.pl


hołodolinianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hołodoliny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hołodolina ż.

:: fż. hołodolinianka ż.

 przym. hołodoliński

Wiktionary


hołodolinianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hołodoliny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hołodolina ż.

:: fm. hołodolinianin m.

 przym. hołodoliński

Wiktionary


hołodoliński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hołodoliny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hołodolina ż., hołodolinianin m., hołodolinianka ż.

Wiktionary


hołodomor

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) hist. klęska głodu w latach 1932–1933 w ZSRR, na terenie dzisiejszej Ukrainy wschodniej i centralnej;

Wiktionary

Wielki głód na Ukrainie, Hołodomor (ukr. Голодомор, dosł. „zamorzenie głodem”) – wywołana sztucznie przez komunistyczne władze ZSRR klęska głodu w latach 1932–1933, która szczególne nasilenie przybrała na terytorium ówczesnej Ukraińskiej SRR (dzisiejsza Ukraina wschodnia i centralna).

Wikipedia


hołoszeń

rodzaj roślin z rodziny ciborowatych


SJP.pl

Hołoszeń (Scirpoides) – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Należą do niego cztery gatunki. Rośliny te występują w Europie, północnej i południowej Afryce, w południowo-zachodniej Azji oraz w Meksyku. W Polsce rośnie tylko hołoszeń główkowaty S. holoschoenus.

Wikipedia


hołota

1. pogardliwie o ludziach zachowujących się ordynarnie, motłoch; również o ludziach biednych, pospólstwie;
2. przenośnie, żartobliwie o małych dzieciach, o zwierzętach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki

 (1.2) daw. ludzie biedni

 (1.3) gw-pl|Bukowina. zbiorowisko ludzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W tej dzielnicy mieszka sama hołota.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xɔˈwɔta, AS: χou̯ota

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hołysz mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chuliganeria, dzicz, gawiedź, hałastra, łobuzeria, męty, motłoch, pospólstwo, tałatajstwo, tłuszcza

 (1.2) biedota

 (1.3) czelada, glota

Wiktionary


hołotka

zdrobnienie od: hołota


SJP.pl


hołowacz

nazwisko


SJP.pl


hołowczyc

nazwisko


SJP.pl


hołowiecko

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego nad rzeką Dniestr;

Wiktionary

  • Hołowiecko – wieś na Ukrainie, obwód lwowski, rejon skolski
  • Hołowiecko – wieś na Ukrainie, obwód lwowski, rejon starosamborski

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hołowiecki

Wiktionary


hołówka

nazwisko


SJP.pl


hołownia

nazwisko


SJP.pl

  • Hołownia – polski herb szlachecki
  • Hołownia II – herb szlachecki
  • Hołownia – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie werenowskim, w sielsowiecie Konwaliszki
Noszący nazwisko Hołownia
  • Adam Hołownia – polski naukowiec, farmakolog
  • Adrian Hołownia (1750–1831) – polski duchowny greckokatolicki, bazylianin
  • Bazyli Hołownia – łowczy witebski
  • Bogdan Hołownia (ur. 1957) – polski pianista jazzowy
  • Mateusz Hołownia (ur. 1998) – polski piłkarz
  • Stanisław Hołownia – elektor Augusta III Sasa w 1733 roku
  • Szymon Hołownia (ur. 1976) – polski dziennikarz, pisarz i polityk, marszałek Sejmu X kadencji
  • Wincenty Hołownia (1773–1855) – podpułkownik; uczestnik powstania kościuszkowskiego

Wikipedia


hołownica

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie koreckim obwodu rówieńskiego;

Wiktionary

Hołownica (ukr. Головниця) – wieś na Ukrainie w rejonie koreckim obwodu rówieńskiego.

Wieś włości koreckiej, własność Joachima Koreckiego w 1577 roku. Na przełomie XVI i XVII wieku położona była w województwie wołyńskim.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hołownicki

Wiktionary


hołowno

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm.  osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie lubomelskim obwodu wołyńskiego;

Wiktionary

W Polsce
  • Hołowno – wieś w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Podedwórze
  • Hołowno – dawna gromada
Na Ukrainie
  • Hołowno – osiedle typu miejskiego w rejonie lubomelskim obwodu wołyńskiego
  • Hołowno – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. wołyńskim (obecnie na Ukrainie)

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hołowieński

Wiktionary


hołubelski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hołubli

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hołubla ż., hołublanin m., hołublanka ż.

Wiktionary


hołubić

1. troskliwie wychowywać; otaczać troskliwą opieką;
2. jednać sobie kogoś


SJP.pl


hołubiczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gołąbka

Wiktionary


hołubiec

figura występująca w tańcach ludowych


SJP.pl


hołublanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hołubli

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hołubla ż.

:: fż. hołublanka ż.

 przym. hołubelski

Wiktionary


hołublanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hołubli

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hołubla ż.

:: fm. hołublanin m.

 przym. hołubelski

Wiktionary


hołubowicz

nazwisko


SJP.pl

  • Tadeusz Hołubowicz
  • Witold Hołubowicz
  • Włodzimierz Hołubowicz

Wikipedia


hołudza

wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim


SJP.pl

Hołudza – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Wiślica.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Hołudza, po jej zniesieniu w gromadzie Olganów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wieś sołecka.

Wikipedia


hołudzki

Hołudza


SJP.pl

Patrz:

Hołudza

hołyń

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego;

Wiktionary

Hołyń – wieś w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego. Miejscowość liczy 5300 mieszkańców.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Hołyń, położony na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk (odcinek dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hołyński

Wiktionary


hołyński

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Hołyński (1816-1893) – uczestnik powstania listopadowego, podróżnik, pisarz, wolnomularz
  • Jan Hołyński (1890-1969) – polski przemysłowiec, działacz niepodległościowy
  • Marek Hołyński (ur. 1947) – polski informatyk
  • Stefan Hołyński (1815-1878) – brat Aleksandra, przyjaciel Juliusza Słowackiego, podróżnik

Wikipedia


hołysz

dawniej: biedna, zubożała osoba; biedak, nędzarz, golec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. człowiek ubogi, biedak

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wykroimy szumne szaty dla hołysza.

 (1.1) Spójrz na tego hołysza; jaki on brudny i obdarty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxɔwɨʃ, AS: χou̯yš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hołota ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) biedak, biedaczyna, nędzarz, przen. chudeusz

Wiktionary


hp

1. HP; horse power, koń mechaniczny;
2. produkt marki HP (Hewlett-Packard)


SJP.pl


hpa

skrót od: hektopaskal, jednostka ciśnienia (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


hpv

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. wirus brodawczaka ludzkiego

Wiktionary


hr

twardość materiału według skali Rockwella


SJP.pl

  • .hr – chorwacka domena internetowa
  • hr – niemiecki nadawca radiowo-telewizyjny Hessischer Rundfunk
  • hr. – hrabia
  • HR – częstość skurczów serca, ang. heart rate
  • HR – zasoby ludzkie, ang. human resources
  • HR – międzynarodowy kod samochodowy Chorwacji
  • HR – stopień harcerski Harcerz Rzeczypospolitej
  • HR – miesięcznik, a obecnie portal harcerski Harcerz Rzeczypospolitej
  • HR, HRHD, HR.HDTV – High Resolution High-Definition, filmy w rozdzielczości ok. 960×540, zripowane z HDTV
  • H-R – diagram Hertzsprunga-Russella
  • HR/VP - Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa

Wikipedia


hr.

skrót od: hrabia, hrabina


SJP.pl

skrót

 (1.1) = hrabia

 (1.2) = hrabina

 (1.3) = hrabstwo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dla melomanów jest również Filharmonia Wrocławska utworzona w 1954, m.in. z inicjatywy hr. Wojciecha Dzieduszyckiego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxrabʲja, AS: χrabʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabina ż.

Wiktionary


hrab.

skrót od: hrabstwo


SJP.pl


hrabczuk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. syn hrabiego (dziecko)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabia mos., hrabię n., hrabik mos., hrabina ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hrabiątko, hrabię

Wiktionary


hrabia

1. tytuł arystokratyczny;
2. osoba posiadająca taki tytuł


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) tytuł szlachecki;

 (1.2) daw. wyższy urzędnik w średniowieczu

Wiktionary

Hrabia – tytuł przysługujący:

  • we wczesnośredniowiecznej monarchii Karolingów urzędnikom królewskim (szlachta urzędnicza) lub też ściślej – urzędnikom ziemskim zarządzającym w zastępstwie króla znacznymi majątkami ziemskimi;
  • w średniowiecznej Europie feudalnym władcom określonych terytoriów wasalnych w ramach monarchii. Zwykle podlegali książętom bądź bezpośrednio królowi lub cesarzowi, np. hrabia Flandrii;
  • przedstawicielom arystokracji (tytuł szlachecki występujący w większości państw Europy).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cieszę się mocno z poznania przyjaciela pana hrabiego i służby moje pokorne polecam.

 (1.2) Okręg administracyjny w średniowiecznej Europie Zachodniej zarządzany był przez hrabiego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxrabʲja, AS: χrabʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabczuk mos., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.

:: fż. hrabina ż.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. hr.; daw. grabia

Wiktionary


hrabianeczka

zdrobnienie od: hrabianka (córka hrabiego)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pieszcz. o hrabiance

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabiątko n., hrabina ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabia ż., hrabianka ż.

 przym. hrabski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hrabianka

Wiktionary


hrabianka

córka hrabiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka hrabiego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ciąża hrabianki wywołała skandal na salonach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xraˈbʲjãnka, AS: χrabʹi ̯ãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabik mos., hrabianeczka ż., hrabia m., hrabstwo n., hrabiostwo n., hrabina ż., hrabicz m., hrabię n., hrabiątko n.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary


hrabiątko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) syn hrabiego (dziecko)

 (1.2) iron. o hrabim

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hrabię

Wiktionary


hrabicz

przestarzałe: młody hrabia, syn hrabiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. syn hrabiego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxrabʲit͡ʃ, AS: χrabʹič

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabia mos., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabina ż., hrabini ż., hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary


hrabię

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) daw. syn hrabiego (dziecko)

forma rzeczownika.

 (2.1) B. lp. od: hrabia

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabia mos., hrabczuk mos., hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabiątko n., hrabicz mos., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hrabiątko

Wiktionary


hrabik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. syn hrabiego (dziecko)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabiątko n., hrabia mos., hrabczuk mos., hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabiostwo n., hrabstwo n.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hrabiątko, hrabię

Wiktionary


hrabina

1. tytuł arystokratyczny;
2. kobieta posiadająca taki tytuł


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żona hrabiego

Wiktionary

  • Hrabina – tytuł szlachecki
  • Hrabina – opera Stanisława Moniuszki

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xraˈbʲĩna, AS: χrabʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabiostwo n., hrabstwo n., hrabię n., hrabiątko n., hrabczuk mos., hrabicz mos., hrabik mos., hrabini ż.

:: fm. hrabia mos.

 przym. hrabiowski, hrabski

 skr. hr.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. hrabini; skr. hr.

Wiktionary


hrabiostwo

tytuł, godność hrabiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) tytuł, urząd hrabiego

 (1.2) hrabia wraz z małżonką

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabia mos., hrabianka ż., hrabina ż., hrabstwo n., hrabicz mos.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary


hrabiowski

przymiotnik od: hrabia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do hrabiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabia mos., hrabianka ż., hrabina ż., hrabiostwo n., hrabstwo n., hrabicz mos.

 przym. hrabski

Wiktionary


hrabski

dawniej: hrabiowski


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do hrabiego

przymiotnik relacyjny

 (2.1) dotyczący hrabiego, określający hrabiego, używany przy hrabim

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla hrabiego, mający cechy hrabiego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Widzieli ją, gdy kradła ziemniaki z hrabskiego pola.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabiątko n., hrabia mos., hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.

 przym. hrabiowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hrabiowski

Wiktionary


hrabstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. w średniowieczu w Europie Zachodniej: jednostka administracyjna zarządzana przez hrabiego;

 (1.2) urz. jednostka podziału administracyjnego w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Stanach Zjednoczonych

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

 (2.1) hist. hrabia z żoną

Wiktionary

Hrabstwo – dawniej okręg administracyjny pod zarządem hrabiego, obecnie jednostka podziału administracyjnego.

W państwie Franków od czasów Merowingów oraz w średniowieczu w państwach Europy Zachodniej terytorialna jednostka administracyjna podległa hrabiemu (łac. comes, fr. comte, niem. Graf). W okresie feudalizmu we Francji oraz Niemczech hrabstwa uniezależniły się stanowiąc odrębne państwa.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chłopstwo w zgromadzeniach stanowych nie brało udziału, z jednym krótko trwającym wyjątkiem w hrabstwie goryckim.

 (1.2) Hrabstwo Sussex graniczy od zachodu z hrabstwem Hampshire.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxrapstfɔ, AS: χrapstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabia m., hrabina ż., hrabianka ż., hrabiostwo n., hrabicz m.

 przym. hrabiowski, hrabski

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) hrabiostwo

Wiktionary


hradczański

przymiotnik od: Hradczany


SJP.pl


hradczany

dzielnica i wzgórze zamkowe w Pradze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) dzielnica mieszkaniowa w Pradze, w Czechach

 (1.2) wzgórze z zamkiem królewskim, obecnie będącym siedzibą prezydenta Republiki Czeskiej

Wiktionary

Hradczany (wymowa, dawniej Hradczyn, cz. Hradčany, niem. Hradschin, także Burgstadt) – powstała w XIV w. „królewska” dzielnica na zachodnim, wysokim brzegu Wełtawy w Pradze. W jej skład wchodzi kompleks zamku królewskiego (założonego w IX wieku), bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka, ogrody królewskie z Belwederem oraz, budowana przez 6 stuleci, katedra św. Wita. Jej elementami są także: całe byłe miasto Hradczany włącznie z obszarem zajmowanym przez Loretę oraz dzielnicę Nowy Świat (Nový Svět).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Ta rozmowa odbyła się 5 grudnia na Hradczanach podczas spotkania prezydenta Vaclava Klausa z przedstawicielami Parlamentu Europejskiego z przewodniczącym Hansem-Gertem Pötteringiem na czele.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hradczański

Wiktionary


hradec

Hradec Králové - miasto w Czechach; Hradec Kralowe


SJP.pl

Czechy

  • Hradec – gmina w kraju pilzneńskim, w powiecie Pilzno Południe
  • Hradec – gmina w kraju Wysoczyna, w powiecie Havlíčkův Brod
  • Hradec – wieś w kraju ołomunieckim, w powiecie Jesionik, w gminie Hradec-Nová Ves
  • Hradec nad Moravicí – miasto w kraju morawsko-śląskim
  • Hradec nad Svitavou – gmina w kraju pardubickim, w powiecie Svitavy
  • Hradec-Nová Ves – gmina w kraju ołomunieckim, w powiecie Jesionik

Wikipedia


hradecki

przymiotnik od: Hradec Králové (miasto w Czechach)


SJP.pl


hramota

gramota;
1. dawniej na Rusi i Litwie: dokument pisany;
2. w Rosji i Związku Radzieckim: oficjalny dokument wydawany przez władcę lub przedstawiciela władzy


SJP.pl

Gramota (gr. γράμματα, grámmata) – dokument o charakterze oficjalnym bądź prywatnym na Rusi w X–XVII wieku. Termin został zapożyczony z Bizancjum, gdzie grammata oznaczała posłanie, rozporządzenie i inne dokumenty pisane.

Wikipedia


hrebenne

W Polsce
  • Hrebenne – wieś w woj. lubelskim, w pow. hrubieszowskim, w gminie Horodło
  • Hrebenne – wieś w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Lubycza Królewska
    • Hrebenne-Osada
  • Hrebenne – gromada
  • Hrebenne – stacja kolejowa na terenie wsi Hrebenne w województwie lubelskim

Wikipedia


hreczany

regionalnie: przymiotnik od: hreczka, gryka; gryczany


SJP.pl

Hreczany (ukr. Гречани) – rejon miasta Chmielnickiego ze stacją kolejową Hreczany. Do 1946 roku oddzielna wieś.

W 1936 roku miejscowych Polaków wywieziono do Kazachstanu, gdzie założyli wioskę Tajynsza. Około roku 1937 funkcjonariusze NKWD dokonali w Hreczanach masowej zbrodni (por: operacja polska NKWD)[niewiarygodne źródło?].

Wikipedia


hreczanyk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) reg. chleb z mąki gryczanej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hreczka ż.

 przym. hreczany, hreczkowy

Wiktionary


hreczecha

nazwisko, np. Tadeusz Hreczecha, postać Wojskiego w poemacie Adama Mickiewicza "Pan Tadeusz"


SJP.pl


hreczka

1. regionalnie: gryka (roślina uprawna);
2. w związku frazeologicznym: siać hreczkę - gospodarować na roli; siać grykę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. rdest

 (1.2) reg-pl|Kraków. lwów. gryka

 (1.3) gw-pl|Bukowina. kasza gryczana

 (1.4) maść konia – siwa z brązowymi plamkami

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Łąki pokrywała para unosząca się ku górze; ptaki śpiewały, ludzie wyjeżdżali na pola; płowy łan żytni kołysał się pochylonymi kłosy, a kwitnąca hreczka zaprawiała wonią powietrze czyste, lekkie, którym miło było oddychać.

 (1.2) Oto co się dzieje w małych miasteczkach podczas wojny; ludzie, tak gorliwie zajmują się strategją, że im hreczka marnieje i emerytura w kasach miejsce zawala.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxrɛt͡ʃka, AS: χrečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hreczysko n., hreczanyk m., hreczanik m., hreczuski m., Hreczyszcze n.

 przym. hreczany, hreczkowy, hreczkowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rdest

 (1.2) gryka

 (1.3) kasza gryczana

Wiktionary


hreczkosiej

ironicznie: gospodarz zasiedziały na roli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. iron. zasiedziały na swej roli gospodarz, ubogi zaściankowy szlachcic samodzielnie zajmujący się rolą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kto by jednak wnosił z prostego ubrania i nie mniej prostej powierzchowności jego, przypuściłby raczej, że szlachcic, hreczkosiej, myśli o tym, ile z każdego morga będzie miał tego żyta, śród którego stoi.

 (1.1) „Z notatek hreczkosieja” – tytuł utworu Bolesława Prusa, 1873

 (1.1) „Chłopska dola: z notatek hreczkosieja” – tytuł utworu Kazimierza Laskowskiego, 1898

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xrɛt͡ʃˈkɔɕɛ̇j, AS: χrečkośėi ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hreczkosiejstwo ż.

 przym. hreczkosiejski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) grykosiej

Wiktionary


hreczkosiejski

hreczkosiej


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) właściwy hreczkosiejowi

Wiktionary

Patrz:

hreczkosiej

Powiązane:

 rzecz. hreczkosiej m.

Wiktionary


hreczkosiejstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. małe gospodarstwo rolne

 (1.2) przest. zajmowanie się gospodarstwem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxrɛt͡ʃkɔˈɕɛ̇jstfɔ, AS: χrečkośėi ̯stfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hreczkosiej m.

Wiktionary


hreczkowaty

przymiotnik jakościowy

 (1.1) o maści konia – siwy w brązowymi plamkami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hreczka ż.

Wiktionary


hreczniaki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) kulin. kotlety z mąki gryczanej oraz innymi dodatkami

Wiktionary

Przykłady

Wiktionary


hromada

białoruska partia polityczna działająca w latach 1925-27


SJP.pl

Terytorialna hromada (ukr. Територіальна громада) – jednostka podziału administracyjnego na Ukrainie.Na terenie Ukrainy jest 1470 terytorialnych hromad.

Terytoria hromad terytorialnych (które z kolei podzielone są na 7567 okręgów starościńskich) tworzą rejony, kilka rejonów tworzy obwody.

Wikipedia


hroński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hronem, dotyczący Hronu (rzeki na Słowacji)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hron mrz.

Wiktionary


hrózd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. mikol. owocnik grzyba z gatunku mleczajowiec chrząstka

Wiktionary


hrubieszów

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Hrubieszów (do 1802 niekiedy Rubieszów, ukr. Грубешів, Hrubesziw, hebr. ‏הרוביישוב‎) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu hrubieszowskiego oraz gminy wiejskiej Hrubieszów.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xruˈbʲjɛʃuf, AS: χrubʹi ̯ešuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hrubieszowianin m., hrubieszowianka ż.

 przym. hrubieszowski

Wiktionary


hrubieszowianin

mieszkaniec Hrubieszowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hrubieszowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hrubieszów m.

:: fż. hrubieszowianka ż.

 przym. hrubieszowski

Wiktionary


hrubieszowianka

mieszkanka Hrubieszowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hrubieszowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hrubieszów m.

:: fm. hrubieszowianin m.

 przym. hrubieszowski

Wiktionary


hrubieszowski

dotyczący Hrubieszowa


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hrubieszowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hrubieszów m., hrubieszowianin m., hrubieszowianka ż.

Wiktionary


hrudzianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hruda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hrud m.

:: fż. hrudzianka ż.

 przym. hrudzki

Wiktionary


hrudzianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hruda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hrud m.

:: fm. hrudzianin m.

 przym. hrudzki

Wiktionary


hrudzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hruda

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hrud m., hrudzianin m., hrudzianka ż.

Wiktionary


hruszów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie jaworowskim;

Wiktionary

Hruszów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Rejowiec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego. Od 1 stycznia 2006 wchodzi w skład powiatu chełmskiego (przedtem krasnostawskiego). Przez miejscowość przechodzi szlak turystyczny: – Szlak Ariański.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hruszowski

Wiktionary


hryć

1. imię obce;
2. nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) lwów. gbur, prostak, cham

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hryc m.

Wiktionary


hryciuk

nazwisko


SJP.pl


hryców

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, położone w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego;

Wiktionary

Hryców (ukr. Гриців, Hryciw) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego.

Pod rozbiorami siedziba gminy Hryców w powiecie zasławskim guberni wołyńskiej.

Bunt chłopów z okolic Hrycowa, aresztowanie i uwięzienie przez nich w pałacu Grocholskich okolicznej szlachty dnia 23 listopada 1918 roku, opisane są w Pożodze Zofii Kossak.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hrycowski

Wiktionary


hryhorowicz

nazwisko


SJP.pl


hrynaszkiewicz

nazwisko


SJP.pl


hryniawa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie wierchowińskim obwodu iwanofrankiwskiego;

Wiktionary

Hryniawa – wieś w rejonie wierchowińskim obwodu iwanofrankiwskiego, założona w 1702 r. Miejscowość liczy ponad 1100 mieszkańców.

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Hryniawa w powiecie kosowskim województwa stanisławowskiego. Stacjonowała w niej placówka Straży Celnej ze składu komisariatu Straży Celnej „Uścieryki”, a od 1928 roku placówka Straży Granicznej I linii „Hryniawa”

W marcu 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali 10 Polaków.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hryniawski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Hryniowa

Wiktionary


hryniewicki

nazwisko


SJP.pl


hryniewicz

nazwisko


SJP.pl


hryniewiecki

nazwisko


SJP.pl

  • Hryniewiecki – herb szlachecki
  • osoby noszące nazwisko Hryniewiecki:
    • Bolesław Hryniewiecki – botanik, pedagog, ojciec Jerzego
    • Franciszek Hryniewiecki – skarbnik bielski
    • Ignacy Hryniewiecki – zabójca cara Aleksandra II
    • Jerzy Hryniewiecki – architekt, urbanista, syn Bolesława
    • Kajetan Hryniewiecki – wojewoda lubelski, członek konfederacji targowickiej
    • Karol Hryniewiecki – biskup wileński
    • Modest Hryniewiecki – bazylianin, duchowny unicki
    • Leon Hryniewiecki – podróżnik, lekarz
    • Paweł Hryniewiecki – podkomorzy bielski
    • Stanisław Hryniewiecki – dowódca ORP „Orkan”
    • Witold Hryniewiecki – zastępca dowódcy kompanii AK „Wiklina”, żołnierz podziemia antykomunistycznego
    • Zdzisław Hryniewiecki – skoczek narciarski

    Wikipedia


hrynkiewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Adam Hrynkiewicz – major, kawalerii Wojska Polskiego, pierwszy polski medalista olimpijski
  • Aleksander Hrynkiewicz – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego
  • Andrzej Hrynkiewicz – fizyk, żołnierz Armii Krajowej
  • Bogusław Hrynkiewicz – działacz komunistyczny, agent NKWD i wywiadu sowieckiego, współpracownik Gestapo
  • Janusz Hrynkiewicz – polski polityk
  • Józef Hrynkiewicz – duchowny mariawicki, kustosz prowincji litewskiej Kościoła Katolickiego Mariawitów
  • Józefina Hrynkiewicz – polska socjolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, posłanka na Sejm VII kadencji
  • Mirosław Hrynkiewicz – polski pieśniarz, autor tekstów i kompozytor oraz architekt
  • Stanisłau Hrynkiewicz – białoruski niepodległościowy działacz i pisarz polityczny

Wikipedia


hrywna

jednostka monetarna Ukrainy, dzieląca się na 100 kopiejek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) monet. waluta Ukrainy;

Wiktionary

Hrywna (ukr. гривня, hrywnia, [ˈɦrɪu̯nʲɑ]) – oficjalna waluta Ukrainy. Kod walutowy ISO 4217: UAH, symbol: (podwójnie przekreślona zapisana kursywą litera г) – w standardzie Unicode: U+20B4, skrót ukraiński: грн (bez kropki na końcu). 1 hrywna jest równa 100 kopiejkom.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ukraińską walutą jest hrywna, która dzieli się na sto kopiejek.

 (1.1) Na Ukrainie wydałem, dzwoniąc do Polski z ukraińskiej karty SIM, 200 hrywien.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxrɨvna, AS: χryvna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. grzywna ż.

 przym. hrywnowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skrót hrn., UAH

Wiktionary


hs

symbol hasu, pierwiastka chemicznego


SJP.pl

Has (Hs, łac. hassium), czasem błędnie nazywany hass, wcześniej unniloctium (Uno) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy. Nazwa pochodzi od jednego z niemieckich krajów związkowych – Hesji.

Ma właściwości chemiczne podobne do osmu, podobnie jak on tworzy czterotlenek o wzorze chemicznym HsO4.

Wikipedia


hsbc

międzynarodowy holding finansowy


SJP.pl


hsg

skrót od: histerosalpingografia


SJP.pl


hsk

skrótowiec, rzeczownik

 (1.1) = huta szkła kryształowego

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

źródła.

== zh|HSK. (język chiński standardowy.) ==

thumb|[[oficjalny|oficjalne logo HSK (1.1)]]

zapis.

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec, rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) = Hànyǔ Shuǐpíng Kǎoshì → standaryzowany test języka chińskiego dla obcokrajowców

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

źródła.

== zh|HSK. (język chiński standardowy.) ==

thumb|[[oficjalny|oficjalne logo HSK (1.1)]]

zapis.

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec, rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) = Hànyǔ Shuǐpíng Kǎoshì → standaryzowany test języka chińskiego dla obcokrajowców

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) 汉语水平考试

Wiktionary


hsp

[czytaj: ha es PE] skrót od: Heat Shock Proteins - białka szoku termicznego


SJP.pl


hsps

skrótowiec

 (1.1) = harc. Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Program HSPS opierał się na koncepcji klasodrużyn, w których cała klasa szkolna była uznawana za drużynę harcerską.

Wiktionary


html

Hyper Text Markup Language


SJP.pl

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego lub męskozwierzęcego

 (1.1) = inform. hipertekstowy język znaczników (język opisu stron internetowych);

 (1.2) = inform. dokument zapisany w języku HTML (1.1)

Wiktionary

HTML (ang. HyperText Markup Language, hipertekstowy język znaczników) – język znaczników stosowany do tworzenia dokumentów hipertekstowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przeglądarki WWW interpretują HTML, wyświetlając stronę internetową z odpowiednim formatowaniem jej treści.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxa‿tɛ‿ɛ̃m‿ˈɛl, AS: χa‿te‿ẽm‿el

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. HTML-owiec m.

 przym. HTML-owy, htmlowy

Wiktionary


html-owski

HTML; HTML-owy


SJP.pl


html-owy

HTML; HTML-owski


SJP.pl


http

skrót od ang. Hypertext Transfer Protocol - protokół sieci WWW umożliwiający jej prawidłowe działanie; http


SJP.pl

HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) – protokół stworzony przez Tima Bernersa-Lee na potrzeby komunikacji między klientem a serwerem w sieci WWW (ang. World Wide Web). Najnowszą specyfikację HTTP stanowi dokument RFC 2616 ↓. Przy pomocy protokołu klienci HTTP komunikują się z serwerami, zamawiając pliki składające się na strony internetowe oraz dostarczają niezbędne do tego informacje, np. treści wprowadzane w formularzach.

Wikipedia


htz

skrót od: hormonalna terapia zastępcza


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = med. hormonalna terapia zastępcza;

Wiktionary


hu

1. wykrzyknienie wyrażające zdziwienie albo wesołość, bądź będące nawoływaniem
2. wyraz naśladujący głos zwierzęcy, ptasi, najczęściej sowy


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. rzad. onomatopeja naśladująca głos sowy

Wiktionary

Belgia:

  • Hu – walońska nazwa miasta Huy

Chiny:

  • Dongting Hu – jezioro
  • Hongze Hu – jezioro
  • Poyang Hu – jezioro
  • Tai Hu – jezioro

Osoby:

  • Hu – włoska piosenkarka
  • Hu Bo – chiński reżyser
  • Hu Hanmin – chiński polityk
  • Hu Jintao – chiński polityk
  • Hu Nim – kambodżański polityk
  • Hu Shi – chiński filozof
  • Hu Yaobang – chiński polityk
  • Park Ji-hu – południowokoreańska aktorka
  • Kelly Hu – amerykańska aktorka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dwa krótkie, tubalne, basowe okrzyki, zakończone trzecim, dłuższym i jeszcze bardziej ponurym: hu, hu, huuuuu. To także drapieżnik nocny, sowa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xu, AS: χu

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. huuuuu

Wiktionary


hu-ha

potocznie: wykrzyknik wyrażający radość i zachęcający do zabawy


SJP.pl


huajangozaur

rodzaj dinozaura z infrarzędu stegozaurów


SJP.pl

Wikipedia


huan

dawna jednostka pieniężna Korei Południowej (obecnie: won)


SJP.pl

Jest to artykuł o charakterze zbiorczym dotyczący fikcyjnych postaci ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Na liście najpierw podano ludzi, należących do różnych grup etnicznych, potem hobbitów, elfów i przedstawicieli innych ras.

Daty dotyczące Pierwszej Ery podano za hipotetyczną chronologią autorstwa Roberta Fostera, opracowaną tylko na podstawie Silmarillionu.

Wikipedia


huang-ho

druga pod względem długości rzeka w Chinach; Huang He, Żółta Rzeka


SJP.pl


huari

odmiana ożaglowania gaflowego; guari


SJP.pl

  • Huari lub Wari – nazwa prekolumbijskiej kultury i cywilizacji andyjskiej
  • Huari – miejscowość w Peru, dawna stolica ww. cywilizacji
  • Huari – prowincja w Peru, w regionie Ancash
  • Huari – dystrykt w Peru, w prowincji o tej samej nazwie
  • Huari – inna nazwa ludu Aikanã, żyjącego w Brazylii

Wikipedia


huascarán

[czytaj: łaskaran] wulkaniczny masyw górski w Andach Północnych


SJP.pl

Huascarán lub Nevado Huascarán – szczyt w Andach Peruwiańskich. Najwyższy, południowy szczyt masywu (Huascarán Sur) to najwyższy szczyt całego Peru oraz najwyższy szczyt w pasie międzyzwrotnikowym na Ziemi. Nazwę zawdzięcza Huascarowi, XVI-wiecznemu wodzowi Inków, który nosił tytuł Sapa Inca.

Wikipedia


huawei

Huawei Technologies Co., Ltd. (wymowa, chiń. 华为技术有限公司) – chiński producent elektroniki użytkowej, sprzętu telekomunikacyjnego, pojazdów elektrycznych, samochodów autonomicznych oraz sprzętu i rozwiązań informatycznych założony w 1987 roku, z siedzibą w Shenzhen.

Wikipedia


hub

[czytaj: hab]
1. serwis internetowy zawierający głównie linki do innych stron internetowych;
2. element sieci komputerowej umożliwiający podłączenie do niej wielu urządzeń; koncentrator;
3. przesiadkowy port lotniczy;
4. punkt węzłowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. urządzenie łączące wiele urządzeń w sieci komputerowej lub pozwalające na podłączenie kilku urządzeń do jednego wejścia;

 (1.2) duży, zintegrowany węzeł komunikacyjny, przeładunkowy, przesiadkowy

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: huba

Wiktionary

  • koncentrator (ang. hub) – urządzenie w sieci komputerowej,
  • hub – serwer sieci Direct Connect.
  • węzeł lotniczy, hub lotniczy – lotniczy port przesiadkowy
  • Hub – miasto w Pakistanie, w prowincji Beludżystan

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do budowy sieci bez użycia hubów i switchy, potrzebny jest specjalny kabel sieciowy, a mianowicie tzw. kabel krosowany. (z Internetu)

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) koncentrator

Wiktionary


huba

pasożytniczy grzyb drzewny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. mikol. nazwa systematyczna|Polyporus|ref=tak., grzyb pasożytniczy, rosnący na drzewach, mający zwykle stwardniały owocnik

 (1.2) stpol. zakładka na odzieży, fałda, fałd

 (1.3) gw-pl|Piwniczna. każdy niejadalny grzyb

Wiktionary

  • huba – miara staropolska
  • huba – potoczna nazwa grzybów nadrzewnych o niezróżnicowanym owocniku. Huba zwana częściej hubką służyła do krzesania ognia. Delikatna tkanka wysuszonych rurek spodu grzyba może się zapalić od krzesanych iskier z krzesiwa.
  • Huba – bóg przyrody z mitologii arabskiej
  • Huba – jeden z siedmiu wodzów Madziarów
  • Huba – skała w grupie skał Nowa Muchówka na Pogórzu Wiśnickim
  • Huba – wieś w województwie małopolskim
  • HUBA – plan rozwoju wojsk węgierskich

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxuba, AS: χuba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huby nmos.

:: zdrobn. hubka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żagiew

Wiktionary


hubal

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitarab. przedislamski bóg słońca i księżyca, najwyższa postać panteonu mekkańskiego;

Wiktionary

  • Hubal (bóg)
  • Henryk Dobrzański ps. Hubal
  • Hubal – film polski z 1973 w reżyserii Bohdana Poręby z Ryszardem Filipskim w roli głównej

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hubalczyk m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* albański: (1.1) Hubali m.

* angielski: (1.1) Hubal

* arabski: (1.1) هبل m.

* czeski: (1.1) Hubal m.

* francuski: (1.1) Houbal m.

* hiszpański: (1.1) Hubal m.

* kataloński: (1.1) Hubal m.

* niderlandzki: (1.1) Hubal m.

* niemiecki: (1.1) Hubal m.

* perski: (1.1) هبل

* portugalski: (1.1) Hubal m.

* rosyjski: (1.1) Хубал m.

* rumuński: (1.1) Hubal m.

* turecki: (1.1) Hubal

* ukraiński: (1.1) Хубал m.

* włoski: (1.1) Hubal m.

źródła.

== Hubal (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) mitarab. Hubal

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hubalczyk m.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hubalczyk m.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* albański: (1.1) Hubali m.

* angielski: (1.1) Hubal

* arabski: (1.1) هبل m.

* czeski: (1.1) Hubal m.

* francuski: (1.1) Houbal m.

* hiszpański: (1.1) Hubal m.

* kataloński: (1.1) Hubal m.

* niderlandzki: (1.1) Hubal m.

* niemiecki: (1.1) Hubal m.

* perski: (1.1) هبل

* portugalski: (1.1) Hubal m.

* rosyjski: (1.1) Хубал m.

* rumuński: (1.1) Hubal m.

* turecki: (1.1) Hubal

* ukraiński: (1.1) Хубал m.

* włoski: (1.1) Hubal m.

źródła.

== Hubal (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) mitarab. Hubal

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hubalczyk

żołnierz walczący w oddziale partyzanckim Henryka Hubala-Dobrzańskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. członek pierwszego oddziału partyzanckiego walczącego w okupowanej Polsce;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuˈbalt͡ʃɨk, AS: χubalčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hubal m.

Wiktionary


hubara

gatunek ptaków z rodziny dropi


SJP.pl

Hubara saharyjska, hubara (Chlamydotis undulata) – gatunek dużego ptaka z rodziny dropi (Otididae), zamieszkujący północną Afrykę i Wyspy Kanaryjskie. Jest narażony na wyginięcie.

Wikipedia


hubarka

hubarka bengalska, hubarka długoczuba - gatunki ptaków z rodziny dropiowatych


SJP.pl


hubbard

Miejscowości w USA:

  • Hubbard – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Hardin
  • Hubbard – wieś w stanie Nebraska, w hrabstwie Dakota
  • Hubbard – miasto w stanie Ohio, w hrabstwie Trumbull
  • Hubbard – miasto w stanie Oregon, w hrabstwie Marion
  • Hubbard – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Hill
  • Hubbard – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Rusk
  • Hubbard – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Dodge

Wikipedia


hubble

nazwisko, m.in. Edwin Hubble - astronom amerykański


SJP.pl

Zobacz:

  • Edwin Hubble
  • Prawo Hubble'a
  • Kosmiczny Teleskop Hubble'a
  • Asteroida (2069) Hubble

Wikipedia


hubei

prowincja w Chinach; Hupej


SJP.pl

Wikipedia


huber

nazwisko


SJP.pl

  • Alexander Huber – niemiecki wspinacz
  • Andrea Huber – szwajcarska biegaczka narciarska
  • Anja Huber – niemiecka skeletonistka
  • Anke Huber – niemiecka tenisistka
  • Annemarie Huber-Hotz – szwajcarska polityk
  • Anton Huber – niemiecki żeglarz
  • Berni Huber – niemiecki narciarz alpejski
  • Berthold Huber – niemiecki działacz związkowy
  • Christopher Huber – amerykański brydżysta
  • Cora Huber – szwajcarska bobsleistka
  • Daniel Huber – austriacki skoczek narciarski, medalista olimpijski
  • Erwin Huber – niemiecki polityk
  • François Huber – szwajcarski przyrodnik i pszczelarz
  • Fritz Huber – zachodnioniemiecki zapaśnik
  • Günther Huber – włoski bobsleista, medalista olimpijski
  • Hans Huber – niemiecki bokser, medalista olimpijski
  • Hans Huber – szwajcarski kompozytor
  • Herbert Huber – austriacki narciarz alpejski, medalista olimpijski
  • Herta Huber – niemiecka pisarka
  • Ignacy Huber – polski nauczyciel
  • Jan Huber – pułkownik Cesarskiej i Królewskiej armii
  • Johan Georg Huber – niemiecki duchowny katolicki
  • Joseph Huber – francuski gimnastyk
  • Jörg Huber – rzeźbiarz krakowski
  • Julia Huber – austriacka skoczkini narciarska
  • Karl Huber – szwajcarski polityk
  • Katharina Huber – austriacka narciarka alpejska
  • Klaus Huber – austriacki skoczek narciarski
  • Klaus Huber – szwajcarski kompozytor
  • Konrad Huber – fiński strzelec, medalista olimpijski
  • Kurt Huber – członek „Białej Róży”
  • Liezel Huber – amerykańska tenisistka
  • Lothar Huber – niemiecki piłkarz
  • Maksymilian Tytus Huber – polski naukowiec, inżynier mechanik
  • Martin Huber – kazachski narciarz alpejski
  • Nicolas Huber – szwajcarski snowboardzista
  • Norbert Huber – polski siatkarz
  • Norbert Huber − włoski saneczkarz
  • Robert Huber – fiński strzelec, medalista olimpijski
  • Robert Huber – niemiecki chemik, laureat nagrody Nobla
  • Sophie Huber – francuska pływaczka
  • Stefan Huber – austriacki skoczek narciarski
  • Stefan Huber – szwajcarski piłkarz
  • Stefanie Huber – austriacka lekkoatletka
  • Therese Huber – niemiecka pisarka
  • Thomas Huber – niemiecki aktor i tłumacz
  • Thomas Huber – niemiecki wspinacz
  • Urs Huber – szwajcarski kolarz górski
  • Wilfried Huber – włoski saneczkarz
  • Wolf Huber – niemiecki malarz i rysownik
  • Wolfgang Huber – niemiecki biskup ewangelicki
  • Zofia Huber – polska fotograf

Wikipedia


hubercik

zdrobnienie od: Hubert (imię męskie)


SJP.pl


huberciny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Huberty lub z nią związany


SJP.pl


huberman

Osoby o nazwisku Huberman, lub Guberman ((hebr.) הוּברמן, (jid.) הובערמאַן, (niem.) Hubermann, (ukr.) Губерман, (ros.) Губерма́н):

  • Amy Huberman (ur. 1979, Cabinteely), irlandzki aktorka i pisarka
  • Barbara (Jane) Liskov, née Huberman (ur. 1939, Kalifornia), amerykańska informatyk
  • Bronisław Huberman (1882, Częstochowa – 1947, Corsier-sur-Vevey)
    • Gibson ex Huberman, skrzypce wykonane w 1713 roku przez Antonio Stradivari ego w „złotym okresie”, pod koniec jego kariery

    Wikipedia


hubert

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Hubert – imię męskie pochodzenia germańskiego. Tłumaczy się jako «człowiek wyróżniający się rozumem» (człon hugu oznacza «umysł, rozum», natomiast beraht – «sławny»).

Żeńska forma: Huberta

Przysłowie związane z tym imieniem: „Kiedy swego czasu goły las nastaje, święty Hubert z lasu cały obiad daje”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) – Jak znajdujesz nową dziewczynę Huberta? – Ona jest całkiem miła.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxubɛrt, AS: χubert

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hubertowa ż.

:: zdrobn. Hubercik

 przym. Hubertowy, hubercki

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Hubertowa ż.

:: zdrobn. Hubercik

 przym. Hubertowy, hubercki

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Hubert

* francuski: (1.1) Hubert m.

* rosyjski: (1.1) Губерт m.

* słowacki: (1.1) Hubert m.

* włoski: (1.1) Uberto m.

źródła.

== Hubert (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|m. Hubert

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


huberta

imię żeńskie


SJP.pl

Huberta – imię żeńskie pochodzenia germańskiego.

Jest to żeński odpowiednik imienia Hubert.

W roku 1994 imię to nosiło w Polsce 28 kobiet, spośród których 4 urodziły się przed 1920 r., 11 urodziło się w latach 20. XX wieku, 7 – w latach 30., 4 – w latach 40. i po 1 osobie w latach 50. i 60. XX wieku.

Huberta imieniny obchodzi: 3 listopada.

Wikipedia


hubertostwo

Hubert z małżonką; Hubertowie


SJP.pl


hubertowie

imię męskie


SJP.pl


hubertowiny

w łowiectwie: uroczystość związana z dniem św. Huberta


SJP.pl

Hubertus, hubertowiny – święto myśliwych, leśników i jeźdźców, organizowane przez jeźdźców na zakończenie sezonu, a przez myśliwych na początku sezonu polowania jesienno-zimowego, zwykle w okolicach 3 listopada. Nazwa pochodzi od świętego Huberta (patrona myśliwych i jeźdźców), którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest właśnie 3 listopada.

Wikipedia


hubertowski

dotyczący św. Huberta - patrona myśliwych


SJP.pl


hubertowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Huberta lub z nim związany


SJP.pl


hubiak

hubiak pospolity - gatunek grzyba z rodziny żagwiowatych


SJP.pl

Fomes (Fr.) Fr. (hubiak) – rodzaj grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). W Polsce występuje tylko jeden gatunek – hubiak pospolity.

Wikipedia


hubka

wysuszony miąższ huby lub inny łatwo tlący się materiał


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: huba

 (1.2) materiał łatwopalny uzyskiwany z hub, stosowany do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa;

Wiktionary

Hubka – materiał łatwopalny produkowany z nadrzewnych grzybów (tzw. hub) rosnących na drzewach buka, jodły i brzozy w połączeniu z saletrą i popiołem drzewnym.

Produkowano ją mocząc w saletrze i odwarze z popiołu drzewnego, następnie miażdżąc i susząc. Otrzymany proszek był łatwopalny i używano go do rozpalania ognia krzesiwem. Do rozniecania ognia używano głównie owocników hubiaka pospolitego (Fomes fomentarius), czyrenia ogniowego (Phellinus igniarius), a także wielu innych grzybów zaliczanych obecnie do rodzaju czyreń (Phellinus). Już w łacińskiej nazwie hubiaka kryje się jego wartość użytkowa. Fomes to po łacinie podpałka, a fomentarius – zapalający. Do celów użytkowych wykorzystywano co najwyżej 30% masy owocnika. Do krzesania ognia oprócz hubki potrzebne było jeszcze krzesiwo i krzemień. Krzesiwa były wykuwane z wysoko nawęglonej (bardzo twardej) stali. Ogień krzesano, uderzając krzesiwem o krzemień (a nie odwrotnie).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Kobieta dmucha na nią delikatnie, a kiedy hubka się zapala, dotyka nią przygotowanej słomy, nie przestając dmuchać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huba ż.

Wiktionary


hübner

nazwisko


SJP.pl

  • Alfred Hübner (1891–?) – niemiecki as myśliwski I wojny światowej
  • Alojzy Hübner (1880–1922) − ksiądz
  • Dario Hübner (ur. 1967) – włoski piłkarz
  • Danuta Hübner (ur. 1948) – polska polityk, minister, komisarz UE
  • Dieter Hübner (ur. 1942) – niemiecki lekkoatleta, sprinter
  • Emil Hübner (1834–1901) – niemiecki badacz starożytności
  • Jacob Hübner (1761–1826) – niemiecki entomolog
  • Julius Hübner (1806–1882) – niemiecki malarz
  • Piotr Hübner (1944–2023) – polski historyk nauki, socjolog
  • Robert Hübner (ur. 1948) – niemiecki arcymistrz szachowy
  • Stefan Hübner ur. 1975) – niemiecki siatkarz
  • Ulrich Hübner (1872−1932) − niemiecki malarz impresjonistyczny
  • Zygmunt Hübner (1930–1989) – polski reżyser, aktor, publicysta i pedagog
  • Zygmunt Hübner (1879–1966) – polski prawnik, polityk, minister

Wikipedia


hucianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Huty

 (1.2) mieszkaniec Huty-Dąbrowy

 (1.3) mieszkaniec Huty Józefów

 (1.4) mieszkaniec Huty Kalnej

 (1.5) mieszkaniec Huty Komorowskiej

 (1.6) mieszkaniec Huty Krzeszowskiej

 (1.7) mieszkaniec Huty Nowej

 (1.8) mieszkaniec Huty Różanieckiej

 (1.9) mieszkaniec Huty Starej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huta ż.

:: fż. hucianka ż.

 przym. hucki

Wiktionary


hucianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Huty

 (1.2) mieszkanka Huty-Dąbrowy

 (1.3) mieszkanka Huty Józefów

 (1.4) mieszkanka Huty Kalnej

 (1.5) mieszkanka Huty Komorowskiej

 (1.6) mieszkanka Huty Krzeszowskiej

 (1.7) mieszkanka Huty Nowej

 (1.8) mieszkanka Huty Różanieckiej

 (1.9) mieszkanka Huty Starej

Wiktionary

  • Hucianka – źródłowy potok Kwaczanki w słowackich Tatrach Zachodnich;
  • Hucianka – potok w Beskidzie Niskim;
  • Hucianka – szczyt w polskich Górach Izerskich;

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Huta ż.

:: fm. hucianin m.

 przym. hucki

Wiktionary


huciany

przymiotnik

 (1.1) związany z hutą, dotyczący huty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huta ż., hutnik m., hutnictwo n., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos.

 przym. hutniczy

Wiktionary


huciski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Huciska

 (1.2) dotyczący Huciska Jawornickiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hucisko n., huciszczanin m., huciszczanka ż.

Wiktionary


hucisko

1. nazwa około dwudziestu wsi w Polsce;
2. Hucisko Turzańskie - wieś na Ukrainie


SJP.pl

W Polsce
  • Hucisko – przysiółek wsi Ruda Żmigrodzka w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Żmigród
  • Hucisko – część wsi Teodorówka w woj. lubelskim, w pow. biłgorajskim, w gminie Frampol
  • Hucisko – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Krasnobród
  • Hucisko – wieś w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Drużbice
  • Hucisko – wieś w woj. łódzkim, w pow. radomszczańskim, w gminie Gomunice
  • Hucisko – część wsi Poręba Wielka w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Niedźwiedź
  • Hucisko – wieś w woj. małopolskim, w pow. olkuskim, w gminie Klucze
  • Hucisko – wieś w woj. małopolskim, w pow. suskim, w gminie Stryszawa
  • Hucisko – część wsi Skawica w woj. małopolskim, w pow. suskim, w gminie Zawoja
  • Hucisko – wieś w woj. małopolskim, w pow. wielickim, w gminie Gdów
  • Hucisko – wieś w woj. mazowieckim, w pow. przysuskim, w gminie Przysucha
  • Hucisko – wieś w woj. mazowieckim, w pow. szydłowieckim, w gminie Szydłowiec
  • Hucisko – wieś w woj. podkarpackim, w pow. kolbuszowskim, w gminie Niwiska
  • Hucisko – wieś w woj. podkarpackim, w pow. leżajskim, w gminie Leżajsk
  • Hucisko – wieś w woj. podkarpackim, w pow. niżańskim, w gminie Harasiuki
  • Hucisko – część wsi Drohobyczka w woj. podkarpackim, w pow. przemyskim, w gminie Dubiecko
  • Hucisko – wieś w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, w gminie Głogów Małopolski
  • Hucisko – część wsi Huta Gogołowska w woj. podkarpackim, w pow. strzyżowskim, w gminie Frysztak
  • Hucisko – wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Janów
  • Hucisko – osada leśna w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Kamienica Polska
  • Hucisko – wieś w woj. śląskim, w pow. lublinieckim, w gminie Boronów
  • Hucisko – wieś w woj. śląskim, w pow. zawierciańskim, w gminie Włodowice
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Bodzentyn
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Łopuszno
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Nowa Słupia
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Strawczyn
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Ruda Maleniecka
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w Słupia Konecka
  • Hucisko – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Stąporków

Wikipedia


huciszczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Huciska

 (1.2) mieszkaniec Huciska Jawornickiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hucisko n.

:: fż. huciszczanka ż.

 przym. huciski

Wiktionary


huciszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Huciska

 (1.2) mieszkanka Huciska Jawornickiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hucisko n.

:: fm. huciszczanin m.

 przym. huciski

Wiktionary


hucki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Huty

 (1.2) dotyczący Huty-Dąbrowy

 (1.3) dotyczący Huty Józefów

 (1.4) dotyczący Huty Kalnej

 (1.5) dotyczący Huty Komorowskiej

 (1.6) dotyczący Huty Krzeszowskiej

 (1.7) dotyczący Huty Nowej

 (1.8) dotyczący Huty Różanieckiej

 (1.9) dotyczący Huty Starej

Wiktionary

Hucki (biał. Гуцкі; ros. Гуцки) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kobryńskim, w sielsowiecie Batcze.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kobryńskim.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Huta ż., hucianin m., hucianka ż.

Wiktionary


huckleberry

imię męskie


SJP.pl


hucpa

potocznie: bezczelność, tupet, arogancja; chucpa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nadmierna pewność siebie, połączona z zuchwałością albo chęcią ukrycia swojego braku umiejętności

 (1.2) zuchwałe działanie, źle postrzegane przez innych, np. jako oszustwo

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wszystko to była jedna wielka hucpa.

 (1.2) Inwestycje okazały się hucpą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxut͡spa, AS: χucpa

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chucpa, tupet

 (1.2) chucpa

Wiktionary


hucpiarski

pot. bezczelny, arogancki


SJP.pl


hucpiarz

osoba bezczelna i arogancka; chucpiarz


SJP.pl


huculski

przymiotnik od: Huculszczyzna, Huculi


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hucułami lub Huculszczyzną, dotyczący Hucułów lub Huculszczyzny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huculszczyzna ż., Hucuł m., Hucułek m., Hucułka ż., Hucułówka ż., Huculak m./ż., hucuł m., hucułek m.

Wiktionary


huculszczyzna

wszystko, co dotyczy kultury Hucułów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. kraina położona na obszarze Karpat Wschodnich, w większości na Ukrainie, w małej tylko części w Rumunii;

Wiktionary

Huculszczyzna (ukr. Гуцу́льщина, rum. Huțulșcina, słow. Huculsko) – region w zachodniej części Ukrainy, na obszarze Karpat Wschodnich, obejmujący m.in. pasmo Czarnohory.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Hucuł mos., Hucułka ż., hucuł mzw., huculszczyzna ż.

 przym. huculski

Wiktionary


hucuł

koń huculski charakteryzujący się dużą wytrzymałością


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. góral zamieszkujący Karpaty Wschodnie (tereny południowo-zachodniej Ukrainy);

Wiktionary

  • Huculi – grupa etniczna
  • Koń huculski – rasa konia domowego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dla Hucuła nie ma życia, jak na połoninie • Gdy go losy w doły rzucą wnet z tęsknoty zginie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxut͡suw, AS: χucuu̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hucuł mzw., Huculszczyzna ż.

:: fm. Hucułka ż.

 przym. huculski

Wiktionary


hucułka

góralka zamieszkująca Karpaty Wschodnie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. góralka zamieszkująca Karpaty Wschodnie (tereny południowo-zachodniej Ukrainy);

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hucuł mzw.

:: fm. Hucuł mos.

 przym. huculski

Wiktionary


huczeć

1. wydawać głośne, niskie dźwięki;
2. powtarzać informacje, które wywołują poruszenie ludzi i liczne komentarze;
3. mówić głośno, z groźbą lub z naganą; grzmieć


SJP.pl

czasownik nieprzechodni

 (1.1) wydawać głośny, niski ton

 (1.2) o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany dźwięk

 (1.3) pokrzykiwać, łajać, strofować

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Morze huczy.

 (1.3) Hukali po lesie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxut͡ʃɛt͡ɕ, AS: χučeć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huk m., huknięcie n., huczka ż.

 przym. huczny

 przysł. hucznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) burczeć

Wiktionary


huczek

bezogonowy płaz prowadzący nocny tryb życia, w Polsce chroniony; grzebiuszka ziemna


SJP.pl

Grzebiuszka ziemna, huczek, huczek ziemny (Pelobates fuscus) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny grzebiuszkowatych (Pelobatidae), zamieszkujący Europę.

Wikipedia


huczka

w gwarze łowieckiej: okres godowy dzików; lochanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łow. okres godowy u dzików;

Wiktionary

Huczka, lochanie – w gwarze myśliwskiej jest to okres godowy u dzików. Trwa 4–5 tygodni. W Polsce odbywa się zimą – od listopada do stycznia. Dorosłe samce dzików łączą się w watahy i rywalizują w tym czasie o względy samur (loch).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. huczenie n.

 czas. huczeć ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lochanie

Wiktionary


hucznie

przysłówek

 (1.1) z wystawnością, robiąc wrażenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poprzednią rocznicę ślubu obchodziliśmy hucznie w restauracji z wszystkimi dziećmi i wnukami.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. huczeć ndk.

 przym. huczny

 rzecz. huk m.

Wiktionary


huczniej

stopień wyższy od przysłówka: hucznie


SJP.pl


huczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: huczny


SJP.pl


huczny

1. okazały, szumny, wystrzałowy;
2. głośny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odznaczający się wystawnością, zorganizowany na wielką skalę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Uroczystość była huczna i w szalonym stylu.

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. hucznie

 czas. huczeć ndk.

 rzecz. huk m.

Wiktionary


huczwa

rzeka w Polsce


SJP.pl

Huczwa – rzeka we wschodniej Polsce, lewobrzeżny dopływ Bugu. Płynie przez powiaty tomaszowski i hrubieszowski, na obszarze Grzędy Sokalskiej i Kotliny Hrubieszowskiej. Ma swoje źródła w Justynówce, w okolicach Tomaszowa Lubelskiego, a uchodzi do Bugu w miejscowości Gródek.

Wikipedia


huczwiański

przymiotnik od: Huczwa


SJP.pl


hudak

nazwisko


SJP.pl


hudson

[czytaj: Hadson] rzeka w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, o długości 492 km


SJP.pl

Osoby o nazwisku Hudson

  • Jennifer Hudson – amerykańska aktorka i piosenkarka
  • Henry Hudson – żeglarz i odkrywca angielski, badacz Arktyki
  • Saul "Slash" Hudson – gitarzysta zespołu Guns N’ Roses
  • William Hudson – botanik

Wikipedia


hudsoński

[czytaj: hadsoński] przymiotnik od: Hudson (rzeka)


SJP.pl


hudziak

nazwisko


SJP.pl


hudzik

nazwisko


SJP.pl


hudżra

pokój dla studentów Koranu, prawa, języka arabskiego, znajdujący się w muzułmańskiej szkole teologicznej


SJP.pl


hue

miasto w Wietnamie


SJP.pl

Hue (wiet. Huế, wymowa) − miasto w środkowym Wietnamie, nad rzeką Hương, 11 km od jej ujścia do Morza Południowochińskiego. W 2023 roku liczyło 1 236 393 mieszkańców. Do XVII w. nazywane Phú Xuân. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Hue.

Wikipedia


huelva

Huelva (wym. /'welβa/) – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w regionie Andaluzja, stolica prowincji Huelva, leżące u ujścia rzeki Tinto do Atlantyku; 148 tys. mieszkańców (2008). Przemysł chemiczny, cementowy, celulozowy, rafineria ropy naftowej. Duży port handlowy i rybacki.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Huelva.

Wikipedia


huemal

ssak parzystokopytny z rodziny jeleniowatych, o krępej budowie ciała z krótkimi kończynami, długich uszach i słabo rozgałęzionym porożu, zamieszkujący Andy


SJP.pl

Huemal (Hippocamelus) – rodzaj ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Wikipedia


huernia

1. tropikalna roślina z rodziny trojeściowatych;
2. tropikalna roślina z rodziny toinowatych


SJP.pl


huerta

równinny, sztucznie nawodniony teren w Hiszpanii, na którym sadzi się ogrody


SJP.pl

Huerta (hiszp. z łac. hortus - ogród) – pieczołowicie uprawiany i nawadniany sad we wschodniej i południowej Hiszpanii. Strefy takich sadów (a także ogrodów warzywnych), ciągnące się wzdłuż wschodniego wybrzeża Hiszpanii, zwane są huertas.

Wikipedia


huf

dawniej: zastęp, hufiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. hufiec

Wiktionary

  • Huf – hufiec, zwarty oddział wojska
  • František Huf – czeski kulturysta
  • HUF – kod ISO 4217 węgierskiego forinta

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zbrojne hufy polskie pogoniły Rusinów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuf, AS: χuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hufiec m., hufcowy m.

 przym. hufcowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hufiec

Wiktionary


hufce

1. jednostka niektórych organizacji młodzieżowych, opartych częściowo na wzorach wojskowych;
2. w średniowieczu: zwarty oddział składający się z kilku chorągwi


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) podn. o wojsku

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B., W. lm. od hufiec

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wojsko

Wiktionary


hufcowa

komendantka hufca harcerskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) harc. harcerka kierująca hufcem z mianowania komendanta chorągwi

Wiktionary

Osiedle Hufcowa, osiedle Botanik – osiedle w Łodzi, na Polesiu, stanowiące część większego osiedla Retkinia.

Administracyjnie osiedle Hufcowa wchodzi w skład osiedla Karolew-Retkinia Wschód.

Wikipedia

Patrz:

hufiec

Przykłady

 (1.1) Nasza druhna zostanie hufcową na Wełnowcu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hufiec m.

:: fm. hufcowy m.

 przym. hufcowy

Wiktionary


hufcowy

hufiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) harc. harcerz kierujący hufcem z mianowania komendanta chorągwi

przymiotnik relacyjny

 (2.1) odnoszący się do hufca, związany z hufcem

Wiktionary

Komendant hufca – instruktor harcerski kierujący zarządem hufca – jednostki terenowej w ogólnopolskich organizacjach harcerskich, o zasięgu terytorialnym odpowiadającym najczęściej powiatowi lub gminie.

Wikipedia

Patrz:

hufiec

Przykłady

 (1.1) Kandydata na hufcowego wybiera zbiórka instruktorów hufca.

 (2.1) Mamy pięćdziesiąt hufcowych śpiworów, które zabierzemy na biwak.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hufiec m.

:: fż. hufcowa ż.

Wiktionary


huffman

David A. Huffman (1925-1999), amerykański informatyk


SJP.pl

  • Booker Huffman – amerykańska gwiazda wrestlingu
  • David Huffman – amerykański informatyk
    • Kodowanie Huffmana – metoda kompresji bezstratnej
  • Felicity Huffman – amerykańska aktorka

Wikipedia


hufiec

1. jednostka niektórych organizacji młodzieżowych, opartych częściowo na wzorach wojskowych;
2. w średniowieczu: zwarty oddział składający się z kilku chorągwi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) harc. jednostka organizacyjna harcerzy na szczeblu powiatu lub gminy;

 (1.2) hist. zwarty oddział średniowiecznych wojsk, który składał się z kilku chorągwi, stanowiący zarazem część szyku bojowego;

 (1.3) daw. gromada, kupa

Wiktionary

Hufiec – jednostka organizacyjna w organizacjach harcerskich, usytuowana w hierarchii pomiędzy podstawowymi jednostkami organizacyjnymi a chorągwią.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Hufcowy może powołać komendę hufca.

 (1.2) Zbrojnymi hufcami stało państwo Mieszka i Chrobrego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxufʲjɛt͡s, AS: χufʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hufcowy m., hufcowa ż., huf m.

 przym. hufcowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) huf

 (1.3) gromada, grupa, daw. huf, uf

Wiktionary


hufnal

gwóźdź służący do przybijania podków koniom; ufnal, podkowiak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) gwóźdź o niemal kwadratowym przekroju służący do przybijania podkowy koniowi;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxufnal, AS: χufnal

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) podkowiak

Wiktionary


hufnalowy

hufnal


SJP.pl

Patrz:

hufnal

hufnica

lekkie działo o krótkiej lufie, strzelające kulami kamiennymi lub kartaczami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. lekka armata polowa używana do XVI w.;

Wiktionary

Hufnica (czes. houfnice) – niewielkie, lekkie działo polowe o krótkiej lufie, używane w XV-XVI wieku do wsparcia bezpośredniego.

Jego wynalezienie przypisuje się czeskim husytom, którzy lekką artylerię szeroko i skutecznie stosowali w swym szyku taborowym. Nazwa łączy się z przeznaczeniem działa używanego przede wszystkim do ostrzeliwania zgrupowań (tj. hufców – czes. houf) nieprzyjacielskiej jazdy i piechoty. Lżejsze hufnice zwano harcownicami – przeznaczone były one dla straży przedniej i do wstępnej wymiany ognia przed bitwą; cięższe hufnice właściwe służyły w trakcie walki do obrony zamkniętego taboru.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xufʲˈɲit͡sa, AS: χufʹńica

Wiktionary


hugenocki

związany z hugenotem; hugonocki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z hugenotami, dotyczący hugenotów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hugenot mos., hugonot mos., hugenotka ż., hugonotka ż.

 przym. hugonocki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hugonocki

Wiktionary


hugenot

wyznawca kalwinizmu we Francji, prześladowany przez Kościół katolicki i władze do 1791 r.; hugonot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. rel. członek wspólnoty Kościoła francuskich ewangelików reformowanych;

Wiktionary

Hugenoci (fr. huguenots wym. w IPA yɡ(ə)no) – nazwa francuskich ewangelików reformowanych (potocznie nazywanych kalwinistami) w XVI i XVII wieku. Pochodzi ona od nazwiska przywódcy powstania w Genewie, Besançon Hugues'a.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. hugonot m., hugonotka ż.

:: fż. hugenotka ż.

 przym. hugenocki, hugonocki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hugonot

Wiktionary


hugenotka

hugenot


SJP.pl

Patrz:

hugenot

hugh

[czytaj: hju] obce imię męskie


SJP.pl


hughes

Gminy w USA:

  • Hughes (ang. Hughes Township) – gmina w stanie Missouri, w hrabstwie Nodaway
  • Hughes (ang. Hughes Township) – gmina w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Avery
  • Hughes (ang. Hughes Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Slope
  • Hughes (ang. Hughes Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie Bayfield

Wikipedia


hugo

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Hugo – imię męskie
  • Hugo – poemat Juliusza Słowackiego
  • Nagroda Hugo – nagroda literacka dla utworów z gatunku s-f i fantasy
  • HUGO Project – Projekt poznania ludzkiego genomu (en. Human Genome Project)
  • Hugo – interaktywne programy telewizyjne i gry dla dzieci
  • Hugo – seria komiksowa
  • Hugo – seria gier opartych na podstawie programu telewizyjnego Hugo
  • Hugo i jego wynalazek – (org. Hugo) amerykański film przygodowy z 2011 roku
  • Hugo – część Siemianowic Śląskich
  • Hugo - koktajl

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈxuɡɔ, AS: χugo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hugolin m.

:: zdrobn. Hugonek m.

Wiktionary


hugon

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Hugo, Hugon – imię męskie, które powstało przez skrócenie germańskich imion ze składnikiem hugu (rozum, umysł), co oznacza "człowiek rozumny, bystry".

Hugo imieniny obchodzi: 1 kwietnia, 9 kwietnia, 29 kwietnia, 10 sierpnia i 17 listopada.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) Hugo

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Hugh

źródła.

== Hugon (język starofrancuski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) imię|starofrancuski|m. Hugon

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Hugo

Wiktionary


hugona

imię męskie


SJP.pl

Hugona – żeński wariant imienia Hugo, które powstało przez skrócenie germańskich imion ze składnikiem hugu (rozum, umysł), co oznacza "człowiek rozumny, bystry".

Oboczną formą imienia jest Hugolina.

Hugona imieniny obchodzi 10 sierpnia.

Wikipedia


hugonek

zdrobnienie od: Hugon (imię męskie)


SJP.pl


hugoniny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Hugony lub z nią związany


SJP.pl


hugonista

członek radykalnej grupy zwolenników rewolucyjnych przemian społecznych i ustrojowych w Polsce w czasie powstania kościuszkowskiego


SJP.pl


hugonocki

związany z hugenotem; hugenocki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z hugonotami (hugenotami), dotyczący hugonotów (hugenotami)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hugenot mos., hugonot mos., hugenotka ż., hugonotka ż.

 przym. hugenocki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hugenocki

Wiktionary


hugonostwo

Hugon z małżonką; Hugonowie


SJP.pl


hugonot

wyznawca kalwinizmu we Francji, prześladowany przez Kościół katolicki i władze do 1791 r.; hugenot


SJP.pl

Hugenoci (fr. huguenots wym. w IPA yɡ(ə)no) – nazwa francuskich ewangelików reformowanych (potocznie nazywanych kalwinistami) w XVI i XVII wieku. Pochodzi ona od nazwiska przywódcy powstania w Genewie, Besançon Hugues'a.

Wikipedia


hugonotka

hugonot; hugenotka


SJP.pl


hugonowie

imię męskie


SJP.pl


hugonowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Hugona lub z nim związany


SJP.pl


huhehaote

miasto w Chinach; Hohhot


SJP.pl

Hohhot (chiń. 呼和浩特; pinyin Hūhéhàotè; mong. ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ, Kökeqota; Хөх хот, Chöch chot) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, w dolinie rzeki Huang He, u podnóży Daqing Shan. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 802 403. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 115 432 mieszkańców. Ośrodek gospodarki i centrum kultury Mongołów w Chinach; rozwinięty przemysł skórzany, włókienniczy, odzieżowy, spożywczy, maszynowy oraz rzemiosło artystyczne. W mieście działa kilka szkół wyższych, w tym uniwersytet. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Suiyuan. 14 km na wschód od Hohhotu znajduje się port lotniczy Hohhot-Baita.

Wikipedia


hui

Wikipedia


huizinga

  • Ilse Huizinga (ur. 1966) – holenderska wokalistka
  • Johan Huizinga (1872–1945) – holenderski historyk
  • Johannes Huizinga (1867–1946) – holenderski polityk
  • Leonhard Huizinga (1906–1980) – holenderski pisarz
  • Mark Huizinga (ur. 1973) holenderski judoka
  • Tineke Huizinga (ur. 1960) holenderska polityk

Wikipedia


huj

(wulgarne) chuj;
1. członek męski;
2. wyzwisko kierowane do mężczyzn


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) daw. okrzyk zachęcający do skoku hop

rzeczownik, rodzaj męski

 (2.1) daw. krzykacz, zabijaka, awanturnik

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuj, AS: χui ̯

Wiktionary


hujcze

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. duża wieś na Ukrainie, położona w rejonie żółkiewskim obwodu lwowskiego, blisko granicy polskiej;

Wiktionary

Hujcze (ukr. Гійче) – wieś na Ukrainie, w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie żółkiewskim) obwodu lwowskiego, blisko granicy polskiej. Wieś liczy około 2200 mieszkańców.

Wieś założona w 1513 roku. W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Hujcze w powiecie rawskim w woj. lwowskim, której była siedzibą. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hujecki

Wiktionary


hujsko

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. dawna wieś w Polsce na Podkarpaciu, współcześnie włączona do wsi Nowe Sady

Wiktionary

Nowe Sady (do 1957 r. Hujsko, ukr. Військо, rus. Гуйско) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.

Wieś położona nad Wiarem u podnóża wzgórz Kalwarii Pacławskiej.

Wikipedia


huk

odgłos powstający przy wystrzale, wybuchu, upadku czegoś ciężkiego itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) głośny odgłos słyszalny w czasie wybuchu, wystrzału albo upadku ciężkiego przedmiotu, uderzenia pioruna

 (1.2) głośny dźwięk pracujących maszyn

 (1.3) pot. poruszenie

 (1.4) wielka ilość czegoś

 (1.5) rzad. głos wydawany przez niektóre ptaki i zwierzęta

Wiktionary

  • Huk – tereny parkowe i publiczna plaża w Oslo położone na Półwyspie Bygdøy
  • Huk – postać fikcyjna obcego z serii filmów Gwiezdne wojny
  • HuK – Ekumeniczna Grupa "Homosexuelle und Kirche", niemieckie stowarzyszenie

Osoby o tym nazwisku:

  • Anna Huk (ur. 1974) – polska nauczycielka i samorządowiec
  • Bogdan Huk (ur. 1960) – polski dziennikarz ukraińskiego pochodzenia
  • Tadeusz Huk (ur. 1948) – polski aktor filmowy i teatralny
  • Tomáš Huk (ur. 1994) – słowacki piłkarz

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Głębia przyzywa głębię / hukiem Twych potoków.

 (1.2) Jej krzyk zagłuszył huk maszyn fabrycznych.

 (1.4) Roboty było huk, ale nikt się nie lenił.

 (1.5) Mysz zastygła w bezruchy, słysząc huk sowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuk, AS: χuk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huczek mrz., huczenie n., pohukiwanie n.

 czas. pohukiwać, huczeć ndk., zahuczeć dk.

 przym. zahukany, huczący, huczny

 wykrz. hu hu

 przysł. hucznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łomot, trzask, hałas, grzmot

Wiktionary


hukać

1. o niektórych ptakach (np. o sowie) i owadach: wydawać głuchy głos;
2. wydawać donośne i głośne dźwięki, podobne do tych, które powstają wskutek upadku czegoś ciężkiego;
3. potocznie:
a) mocno kogoś uderzać;
b) krzyczeć na kogoś, upominając lub pouczając


SJP.pl


huknąć

1. o niektórych ptakach (np. o sowie) i owadach: wydać głuchy głos;
2. krzyknąć na kogoś;
3. wydać niski, donośny dźwięk;
4. potocznie: uderzyć mocno, walnąć;
5. huknąć się - potocznie: uderzyć się mocno, walnąć się


SJP.pl


hukowy

huk, np. granat hukowy


SJP.pl


hukslejowski

Huxley


SJP.pl

Patrz:

Huxley

hula

taniec polinezyjski


SJP.pl

Hula – tradycyjny taniec hawajski, wykonywany przez kobiety i mężczyzn przy akompaniamencie pieśni zwanej mele. Sztuki tańca hula można nauczyć się w szkołach zwanych hālau.

Wikipedia


hula-hoop

[czytaj: hula hop lub hula hup] koło używane do zabawy w hula-hoop


SJP.pl


hula-hop

zabawa polegająca na kręceniu plastikowym kołem wokół bioder, wykonując ruchy jak przy tańcu hula; hula-hoop


SJP.pl


hulać

1. bawić się beztrosko; balować, imprezować, balangować;
2. o wietrze: wiać silnie w różnych kierunkach;
3. o myślach: występować bezładnie;
4. potocznie: działać bez żadnej kontroli;
5. potocznie: funkcjonować bez żadnych problemów;
6. dawniej:
a) grasować, napadać, kraść;
b) biegać w różnych kierunkach;
c) tańczyć szybki, wesoły taniec


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) spędzać czas na hucznych zabawach lub pijatykach

 (1.2) o wichurze wiać we wszystkich kierunkach z dużą siłą

 (1.3) o myślach, uczuciach występować bezładnie

 (1.4) daw. poruszać się we wszystkie strony

 (1.5) daw. grasować, kraść, napadać

 (1.6) gw-pl|Bukowina. tańczyć

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bronek hulał przez całe życie.

 (1.2) Wietrzysko hula, człowiekowi się nie chce nogi za próg wystawiać.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hulacki

 przysł. hulacko

 rzecz. hulackość ż., hulactwo n., hulaka mos., hulanka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.6) chulać

Wiktionary


hulać-lulać

czasownik niedokonany

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kołysać

Wiktionary


hulacki

nazwisko


SJP.pl


hulagidzi

dynastia mongolska


SJP.pl

Wikipedia


hulagu

(1217-65) chan mongolski, wnuk Czyngis-chana


SJP.pl


hulajdusza

mężczyzna prowadzący beztroski tryb życia, spędzający czas na hucznych zabawach lub pijatykach; hulaka, swawolnik


SJP.pl


hulajgród

rodzaj machiny oblężniczej; drewniana, czworoboczna zasłona na kołach lub płozach; używana na Rusi w XVI i XVII wieku podczas działań oblężniczych i w otwartym polu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. ruchoma drewniana machina oblężnicza używana do zdobywania fortyfikacji;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W lesie, jakem mówił, formalnym leżeliśmy obozem, jakby na wyprawie przeciwko nieprzyjacielowi, tylko żeśmy się nie okopywali i hulajgrodów nie było…

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hulajpole

Wiktionary


hulajka

potocznie: hulajnoga


SJP.pl


hulajnoga

dwukołowy pojazd z kierownicą, wprawiany w ruch przez osobę stojącą na platformie łączącej oba koła, zwykle poprzez odpychanie się od podłoża jedną nogą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) transp. prosty pojazd złożony z dwóch lub trzech kół, kierownicy i miejsc na nogi

Wiktionary

Hulajnoga – jedno- lub wieloosobowy pojazd dwu-, trój- lub czterokołowy. Najprostsza składa się z płaskiej, wąskiej platformy, na której końcach umieszczone są koła. Do przedniego koła przymocowana jest kierownica. Użytkownik hulajnogi stoi na platformie odpychając się jedną nogą od podłoża i kierując pojazdem przy pomocy kierownicy. Wyróżnia się hulajnogi zwykłe, elektryczne i wyczynowe.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeździłem wczoraj na hulajnodze po mieście.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxulajˈnɔɡa, AS: χulai ̯noga

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg-pl|Poznań. hulajpeta, slang. hulajka

Wiktionary


hulajnogarz

osoba jeżdżąca na hulajnodze; hulajnogista


SJP.pl


hulajnogista

osoba jeżdżąca na hulajnodze; hulajnogarz


SJP.pl

Hulajnoga – jedno- lub wieloosobowy pojazd dwu-, trój- lub czterokołowy. Najprostsza składa się z płaskiej, wąskiej platformy, na której końcach umieszczone są koła. Do przedniego koła przymocowana jest kierownica. Użytkownik hulajnogi stoi na platformie odpychając się jedną nogą od podłoża i kierując pojazdem przy pomocy kierownicy. Wyróżnia się hulajnogi zwykłe, elektryczne i wyczynowe.

Wikipedia


hulajnogowy

hulajnoga


SJP.pl

Patrz:

hulajnoga

hulajpeta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. reg-pl|Poznań. hulajnoga

Wiktionary


hulajpole

rodzaj machiny oblężniczej


SJP.pl

Hulajpole (ukr. Гуляйполе, Hulajpołe) – miasto na Ukrainie, w obwodzie zaporoskim, w rejonu połohowskim, siedziba hromady. W 2001 roku liczyło 16,8 tys. mieszkańców.

Wikipedia


hulaka

mężczyzna prowadzący beztroski tryb życia, spędzający czas na hucznych zabawach lub pijatykach; hulajdusza, swawolnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) człowiek spędzający czas głównie na hulankach

Wiktionary

Powiązane:

 czas. hulać

 przym. hulaszczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) birbant, imprezowicz

Wiktionary


hulaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: hulanka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hulanka ż.

Wiktionary


hulanicki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Hulanicka / Hulanicki:

  • Adam Hulanicki – polski chemik, profesor
  • Andrzej Hulanicki – polski matematyk
  • Barbara Hulanicka – polska artystka plastyczka, projektantka tkanin artystycznych
  • Barbara Hulanicki – projektantka mody, odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego
  • Czesław Hulanicki – polski działacz ruchu robotniczego, tłumacz, publicysta
  • Sławomir Hulanicki – polski inżynier i wynalazca, ezoteryk, profesor i rektor WSM w Szczecinie

Wikipedia


hulanka

huczna zabawa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) huczna zabawa

Wiktionary

Miejscowości w Polsce i ich części
  • Hulanka – część wsi Jądrowice, w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Brześć Kujawski
  • Hulanka – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Izbica Kujawska
  • Hulanka – część wsi Nakonowo, w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. włocławskim, w gminie Kowal
  • Hulanka – wieś w woj. lubelskim, w pow. bialskim, w gminie Biała Podlaska
  • Hulanka – część wsi Dąbrowa Mszadelska, w woj. łódzkim, w pow. brzezińskim, w gminie Dmosin
  • Hulanka – część wsi Nowy Bedoń, w woj. łódzkim, w pow. łódzkim wschodnim, w gminie Andrespol
  • Hulanka – część wsi Pogwizdów, w woj. podkarpackim, w pow. łańcuckim, w gminie Czarna

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jedzą, piją, lulki palą, / Tańce, hulanka, swawola; / Ledwie karczmy nie rozwalą, / Cha, cha! chi, chi! hejża! hola!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuˈlãnka, AS: χulãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hulanie n.

:: zdrobn. hulaneczka ż.

 czas. hulać ndk.

 przym. hulaszczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bal, pot. balanga, pot. balet, pot. biba, żart. bibka, pot. impra, impreza, pot. melanż, potańcówka, przest. prywatka, zabawa

Wiktionary


hulaszczość

hulaszczy


SJP.pl

Patrz:

hulaszczy

hulaszczy

właściwy osobie prowadzącej beztroski tryb życia, spędzającej dużo czasu na zabawach i pijatykach


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) właściwy hulankom lub hulakom

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hulanka ż., hulaka m.

Wiktionary


hulatyka

dawniej: hulanka - huczna zabawa


SJP.pl


hulczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hulcza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hulcze n.

:: fż. hulczanka ż.

 przym. hulczański

Wiktionary


hulczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hulcza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hulcze n.

:: fm. hulczanin m.

 przym. hulczański

Wiktionary


hulczański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hulcza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hulcze n., hulczanin m., hulczanka ż.

Wiktionary


huleta

dawniej: laska pasterska; huletka


SJP.pl


huletka

dawniej: laska pasterska; huleta


SJP.pl

Huletka – laska pasterska noszona przez kobiety podczas sielankowych uroczystości dworskich w czasach stanisławowskich.

Wikipedia


hulewicz

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) herb szlachecki;

Wiktionary

Osoby o nazwisku Hulewicz
  • Aleksander Hulewicz (1897–1972) – polski oficer, komandor porucznik
  • Aleksandr Hulewicz (1923–1944) – radziecki oficer
  • Bohdan Józef Florian Hulewicz (1888–1968) – polski literat, brat Wacława, Jerzego i Witolda
  • Edward Hulewicz (1937–2022) – polski piosenkarz estradowy
  • Franciszek Hulewicz (?) – konsyliarz konfederacji targowickiej
  • Gabriel Hulewicz (XVII w.) – chorąży czernihowski w latach 1639-1672
  • Jan Hulewicz (1907–1980) – polski historyk wychowania
  • Jerzy Hulewicz (1886–1941) – polski pisarz, teoretyk sztuki, grafik i malarz, brat Wacława, Bohdana i Witolda
  • Jerzy Demianowicz Hulewicz (zm. ok. 1638) – podkomorzy łucki, poseł na sejm
  • Kazimierz Hulewicz (ur. 1864) – literat
  • Marek Hulewicz (zm. 1657) – pisarz ziemski łucki
  • Paweł Hulewicz (1750–1817) – szambelan królewski
  • Wasyl Wojutyński Hulewicz (zm. 1601) – podstarości włodzimierski
  • Wacław Hulewicz (zm. ok. 1679) – kasztelan bracławski
  • Wacław Hulewicz (1891–1985) – polski oficer, inżynier rolnictwa, brat Jerzego, Bohdana i Witolda
  • Witold Hulewicz (1895–1941) – polski poeta, krytyk, brat Jerzego, Bohdana i Wacława
  • Włodzimierz Hulewicz (zm. 1699) – podkomorzy łucki

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasza rodzina od stu lat pieczętuje się Hulewiczem.

Wiktionary


hulk

1. duży żaglowiec północnoeuropejski z XV-XVI wieku; holk;
2. okręt nienadający się do żeglugi, służący za mieszkanie lub warsztat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mar. stary okręt wycofany z normalnej eksploatacji, zwykle przycumowany na stałe do nabrzeża i służący np. jako magazyn lub koszary;

 (1.2) hist. żegl. typ średniowiecznego dużego żaglowca północnoeuropejskiego z XV-XVI wieku, używanego do celów handlowych i wojennych; odmiana karaki;

Wiktionary

  • hulk – wycofany z normalnej eksploatacji okręt lub statek, służący do celów pomocniczych w porcie
  • hulk – inna forma nazwy średniowiecznego żaglowca holku
  • Hulk – właśc. Givanildo Vieira de Souza, brazylijski piłkarz
  • Hulk Hogan – właśc. Terrence Gene Bollea, amerykański zawodowy zapaśnik oraz aktor

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xulk, AS: χulk

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) holk

Wiktionary


hull

1. miasto w Anglii; Kingston upon Hull;
2. miasto w Kanadzie


SJP.pl

Miasto w Wielkiej Brytanii:

  • Kingston upon Hull (potocznie znane jako Hull)

Rzeka w Wielkiej Brytanii:

  • Hull – rzeka na wschodnim wybrzeżu Anglii, przepływająca przez miasto Kingston upon Hull.

Miejscowości w USA:

  • Hull – miasto w stanie Georgia, w hrabstwie Madison
  • Hull – wieś w stanie Illinois, w hrabstwie Pike
  • Hull – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Sioux
  • Hull – jednostka osadnicza w stanie Teksas, w hrabstwie Liberty
  • Hull – miasto w stanie Massachusetts, w hrabstwie Plymouth
  • Hull – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Marathon
  • Hull – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Portage

Wikipedia


hullski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hull (Kingston upon Hull), dotyczący Hull

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hull n.

Wiktionary


hulman

małpa z rodziny makakowatych, nadrodziny wąskonosych, zamieszkująca północną i środkową część Indii i Pakistanu


SJP.pl

Hulman (Semnopithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Wikipedia


hulme

Hulme – dzielnica w Manchesterze, w Anglii, w hrabstwie Wielki Manchester, w dystrykcie metropolitalnym Manchester. W 2011 dzielnica liczyła 16907 mieszkańców.

Wikipedia


hulnąć

potocznie:
1. skoczyć; hultnąć;
2. zaatakować kogoś słownie; hultnąć;
3. szybko udać się gdzieś; kopnąć się;
4. w piłce nożnej: strzelić na bramkę;
5. spaść


SJP.pl


hulok

małpa z podrodziny gibbonów


SJP.pl

Hulok (Hoolock) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae).

Wikipedia


hultaj

łajdak, łobuz, szelma


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. książk. człowiek lekkomyślny, niepoważny, prowadzący hulaszcze, próżniacze życie

 (1.2) hist. chłop bezrolny, nieosiadły, wędrujący po wsiach i miasteczkach, najmujący się do różnorodnych robót

Wiktionary

Hultaj lub ultaj – najemnik, pracownik, dawniej hultaje to ludzie wolni, luźni, najemnicy, nieosiadli wyrobnicy, którzy pracowali na czasowym (krótszym niż rok) kontrakcie bądź na umowie o wykonanie dzieła (sztuki).

Prawdopodobnie z powodu obyczajów hultajskich lub też z powodu przyjmowania zleceń, nie zawsze zgodnych z prawem, nazwa hultaj zyskała z czasem negatywne znaczenie i współcześnie oznacza: nicponia, łobuza, huncwota, szelmę, gałgana, łotra i łajdaka.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ci sami ludzie, którzy mnie ostrzegają, że Suzin jest hultaj, przed miesiącem pisali do Suzina, że ja jestem bankrut, szachraj, ekspowstaniec.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hultajstwo n.

:: fż. hultajka ż.

 czas. hultaić ndk.

 przym. hultajski

 przysł. hultajsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drapichrust, gałgan, huncwot, ladaco, łachmyta, łapserdak, nic dobrego, nicpoń, niecnota, obwieś, oczajdusza, psiadusza, psiajucha, psianoga, psubrat, ptaszek, utrapieniec; gw-pl|Śląsk Cieszyński|beskuryja., gw-pl|Górny Śląsk|beskuryjo.

 (1.2) człowiek luźny

Wiktionary


hultajka

hultaj; łobuziara, rozrabiara, łajdaczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gwara. przestępcza: chuligaństwo

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xulˈtajka, AS: χultai ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hultaj mos.

 przym. hultajski

Wiktionary


hultajski

hultaj


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki jak u hultaja, charakterystyczny dla hultaja

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z hultajem, dotyczący hultaja

przymiotnik dzierżawczy

 (3.1) należący do hultaja, będący jego własnością

Wiktionary

Patrz:

hultaj

Powiązane:

 rzecz. hultaj m., hultajka ż., hultajenie n., hultajstwo n.

 czas. hultaić ndk.

 przysł. hultajsko

Wiktionary


hultajstwo

przestarzale:
1. czyn hultajski, łajdactwo, łotrostwo
2. zbiór, zgraja hultajów, łobuzów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ogół chuliganów, hołota

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hultaj m.

 przym. hultajski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) motłoch, swołocz, tałatajstwo

Wiktionary


hultnąć

hulnąć; potocznie:
1. skoczyć;
2. zaatakować kogoś słownie; naskoczyć


SJP.pl


hum

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca nosowy dźwięk towarzyszący namysłowi

Wiktionary

  • Hum – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie środkowobośniackim, w gminie Bugojno
  • Hum – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w gminie Foča
  • Hum – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Republice Serbskiej, w mieście Trebinje
  • Hum – miasto w Chorwacji, w żupanii istryjskiej, w mieście Buzet
  • Hum – wieś w Chorwacji, w żupanii virowiticko-podrawskiej, w gminie Voćin
  • Hum Košnički – wieś w Chorwacji, w żupanii krapińsko-zagorskiej, w gminie Desinić
  • Hum na Sutli – wieś w Chorwacji, w żupanii krapińsko-zagorskiej, w gminie Hum na Sutli
  • Hum Zabočki – wieś w Chorwacji, w żupanii krapińsko-zagorskiej, w mieście Zabok
  • Hum – wieś w Serbii, w okręgu niszawskim, w mieście Nisz
  • Hum – wieś w Słowenii, w gminie Brda
  • Hum – amerykański zespół grający rocka alternatywnego założony w 1989
  • Hum – indyjski film z 1991 roku
  • Krstaca (Hum) – szczyt w paśmie Zlatar, w Górach Dynarskich
  • Mogot (hum) – ostaniec wapienny
  • Zahumle (Hum) – kraina historyczna nad Morzem Adriatyckim

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) hm, hmm, humm

Wiktionary


human

środowiskowo: klasa lub kierunek studiów o profilu humanistycznym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto na Ukrainie;

Wiktionary

  • Human – polska grupa muzyczna
  • Human – album grupy deathmetalowej Death
  • Human – album Nitina Sawhneya
  • Human – album Roda Stewarta
  • Human – album Brandy Norwood
  • Human – singel brytyjskiej grupy The Human League
  • Human – singel amerykańskiej grupy rockowej The Killers
  • Human – singel Christiny Perri
  • Human – singel Rag’n’Bone Mana
  • Human – album Three Days Grace
  • Human – album Rag’n’Bone Mana
  • Human – album amerykańskiej grupy OneRepublic
  • Human – album The Veronicas

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jej pradziadek pochodził z Humania na Ukrainie.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. humański

Wiktionary


humaniora

nauki społeczne, badające człowieka jako istotę społeczną, interesujące się jego zdolnościami oraz osiągnięciami; nauki humanistyczne, humanistyka


SJP.pl

rzeczownik, liczba mnoga

 (1.1) daw. nauki humanistyczne

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxũmãˈɲɔra, AS: χũmãńora

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanista, humanistyka, humanitarność, humanitarysta, humanitaryzacja, humanitaryzm, humanizacja, humanizator, humanizm, humanizowanie

 czas. humanizować

 przym. humanistyczny, humanitarny, humanizacyjny

 przysł. humanistycznie, humanitarnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) humanistyka

Wiktionary


humanista

1. zwolennik, przedstawiciel humanizmu - ruchu kulturalnego i społecznego, ukierunkowanego na człowieka i jego działalność; uczony epoki Odrodzenia;
2. specjalista w dziedzinie nauk humanistycznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przedstawiciel humanizmu

 (1.2) miłośnik, znawca historii i kultury antycznej, zwłaszcza rzymskiej i greckiej

 (1.3) osoba z wykształceniem humanistycznym

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. humaniora, humanizm nmos., humanistyka ż.

:: fż. humanistka

 przym. humanistyczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Humanismus. → termin wprowadzony w XIX wieku przez Friedricha Immanuela Niethammera < etym|łac|humanus.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) humanist

* baskijski: (1.1) humanista

* bułgarski: (1.1) хуманист m.

* czeski: (1.1) humanista m.

* esperanto: (1.1) humanisto; (1.2) humanisto, helenisto; (1.3) humanisto

* francuski: (1.1) humaniste m.

* hiszpański: (1.1) humanista m.

* interlingua: (1.1) humanista

* niderlandzki: (1.1) humanist m.

* niemiecki: (1.1) Humanist m.

* rosyjski: (1.1) гумани́ст m.

* słowacki: (1.1) humanista m.

* słoweński: (1.1) humanist m.

* ukraiński: (1.1) гуманіст m.

* węgierski: (1.1) humanista

* włoski: (1.1) umanista m.

źródła.

== humanista (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) humanista

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxũmãˈɲista, AS: χũmãńista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humaniora, humanizm nmos., humanistyka ż.

:: fż. humanistka

 przym. humanistyczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. humaniora, humanizm nmos., humanistyka ż.

:: fż. humanistka

 przym. humanistyczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Humanismus. → termin wprowadzony w XIX wieku przez Friedricha Immanuela Niethammera < etym|łac|humanus.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) humanist

* baskijski: (1.1) humanista

* bułgarski: (1.1) хуманист m.

* czeski: (1.1) humanista m.

* esperanto: (1.1) humanisto; (1.2) humanisto, helenisto; (1.3) humanisto

* francuski: (1.1) humaniste m.

* hiszpański: (1.1) humanista m.

* interlingua: (1.1) humanista

* niderlandzki: (1.1) humanist m.

* niemiecki: (1.1) Humanist m.

* rosyjski: (1.1) гумани́ст m.

* słowacki: (1.1) humanista m.

* słoweński: (1.1) humanist m.

* ukraiński: (1.1) гуманіст m.

* węgierski: (1.1) humanista

* włoski: (1.1) umanista m.

źródła.

== humanista (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) humanista

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


humanistka

1. zwolenniczka, przedstawicielka humanizmu - ruchu kulturalnego i społecznego, ukierunkowanego na człowieka i jego działalność; uczona epoki Odrodzenia;
2. specjalistka w dziedzinie nauk humanistycznych


SJP.pl


humanistyczność

zespół cech typowych dla humanizmu


SJP.pl


humanistyczny

1. taki, który dotyczy humanizmu - prądu kulturalno-filozoficznego okresu Renesansu, a także humanisty - przedstawiciela tego okresu;
2. taki, dla którego człowiek i jego działalność są przedmiotem badań naukowych oraz dociekań filozoficznych;
3. taki, który charakteryzuje się troską o dobro człowieka oraz jest zwolennikiem poglądów moralnych, propagowanych przez humanizm


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) nauk. związany z naukami o człowieku w relacjach społecznych

 (1.2) filoz. traktujący człowieczeństwo jako najwyższą wartość

 (1.3) kult. związany z humanizmem epoki renesansu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanitarysta mos., humanizm m., humanistyka ż., humanista m., humanistka ż., humaniora

 przysł. humanistycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) renesansowy

Wiktionary


humanistyka

1. grupa nauk, których przedmiotem badań jest człowiek jako istota społeczna i jego twórczość; humaniora, nauki humanistyczne;
2. potocznie: wydział humanistyczny uniwersytetu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grupa nauk dotyczących człowieka, jego wytworów i społeczeństwa ludzkiego;

Wiktionary

Nauki humanistyczne, humanistyka – grupa nauk badających człowieka jako istotę społeczną i jego twórczość. Przynajmniej częściowo należą do nauk empirycznych. Do humanistyki czasem włącza się też filozofię, przykładowo w klasyfikacji OECD. Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych bywała przyznawana za prace filozoficzne.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌxũmãˈɲistɨka, AS: χũmãńistyka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humaniora, humanista m., humanistka ż.

 przym. humanistyczny

 przysł. humanistycznie

Wiktionary


humanitarnie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób humanitarny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanitarysta mos., humaniora lm.

 przym. humanitarny

Wiktionary


humanitarniej

stopień wyższy od przysłówka: humanitarnie


SJP.pl


humanitarniejszy

rzadki stopień wyższy od przymiotnika: humanitarny; bardziej humanitarny


SJP.pl


humanitarność

poszanowanie człowieka, jego godności, pragnienie oszczędzenia mu cierpień; humanitaryzm


SJP.pl


humanitarny

1. taki, który dba o dobro i godność człowieka, zwraca uwagę na jego potrzeby, troszczy się o jego przyszłość;
2. taki, który stara się lub pomaga łagodzić cierpienie człowieka; łagodny, przyjazny, bez cierpień


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) szanujący godność człowieka i zwierząt, zgodny z zasadami humanitaryzmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) — Przyjechali do nas z pomocą humanitarną, przywieźli leki, żywność, artykuły codziennego użytku — opowiada Józef Tomasz Juros, dyrektor szpitala w Ozimku, były radny miasta.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxũmãɲiˈtarnɨ, AS: χũmãńitarny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanitarność, humanitaryzm, humanitarysta, humanitaryzacja, humaniora

 przysł. humanitarnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ludzki

Wiktionary


humanitarysta

1. rzadko: osoba, która troszczy się o dobro i godność człowieka, pragnie zaoszczędzić mu cierpień;
2. zwolennik humanitaryzmu - kierunku etyczno-społecznego powstałego we Francji w pierwszej połowie XIX wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, którego cechuje humanitaryzm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanitaryzm m., humanizm m., humanista m., humanistka ż., humanistyczność ż., humanitarność ż., niehumanitarność ż., humanizowanie n., dehumanizowanie n., odhumanizowanie n., zdehumanizowanie n., humanoid m., humaniora nmos.

:: fż. humanitarystka ż.

 czas. humanizować ndk., dehumanizować ndk., odhumanizować dk., zdehumanizować dk.

 przym. humanitarystyczny, humanitarny, niehumanitarny, humanistyczny, humanoidalny

 przysł. humanitarnie, humanistycznie

Wiktionary


humanitarystka

humanitarysta


SJP.pl

Patrz:

humanitarysta

humanitaryzacja

czynienie czegoś bardziej ludzkim, łagodnym, łatwiejszym i lepszym dla człowieka


SJP.pl


humanitaryzm

1. postawa, którą cechuje szacunek dla człowieka i troska o jego dobro; humanitarność;
2. w filozofii: kierunek etyczno-społeczny powstały we Francji w pierwszej połowie XIX wieku, propagujący hasła egalitaryzmu, braterstwa i ideę ciągłego doskonalenia moralnego rodzaju ludzkiego


SJP.pl

Wikipedia


humanizacja

propagowanie zasad humanizmu; dostosowanie jakiejś dziedziny życia do potrzeb i możliwości człowieka


SJP.pl


humanizacyjny

taki, który ma na celu propagowanie lub realizację idei humanizmu


SJP.pl


humanizator

osoba dążąca do humanizacji czegoś


SJP.pl


humanizm

1. kierunek okresu Odrodzenia, stawiający człowieka i życie ludzkie w centrum zainteresowania nauki i sztuki;
2. postawa uznająca człowieka za największą wartość i źródło innych wartości; antropocentryzm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. filoz. intelektualny i kulturalny prąd epoki Odrodzenia przedkładający sprawy ludzkie, doczesne nad to, co nieziemskie

 (1.2) postawa moralna i intelektualna przejawiająca się zainteresowaniem człowiekiem, jego dobrem, godnością i wolnością

Wiktionary

Humanizm (z łac. humanus 'ludzki' i gr. ismos 'wiedza, nauka') – nurt filozoficzny lub światopogląd oparty na racjonalnym myśleniu, który wyraża się troską o potrzeby, szczęście, godność i swobodny rozwój człowieka w jego środowiskach: społecznym i naturalnym. Humanizm stawia człowieka w roli gospodarza (w sensie eksploatacji ale także ochrony) środowiska naturalnego, świadomego, że człowiek jest jednocześnie elementem ekosystemu Ziemi. Szczególne prawa i obowiązki człowieka wynikają wyłącznie z faktu, że jest on jedyną istotą na Ziemi, która posiada naukę i technikę (technologię). Humanizm wyklucza egoizm (indywidualny, państwowy, międzypokoleniowy itd.) i postuluje braterstwo i solidarność.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. humanitarysta mos., humanista mos., humanizacja ż., humaniora

 czas. humanizować ndk., zhumanizować dk.

 przym. humanizacyjny, humanistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) humanizm renesansowy

Wiktionary


humanizować

1. wprowadzać w życie idee humanizmu, uznające dobro człowieka, jego godność i wolność za nadrzędne zasady moralne;
2. popularyzować nauki humanistyczne, podkreślać ich znaczenie i rangę;
3. nadawać czemuś charakter i naturę ludzką


SJP.pl


humanoid

istota kształtem przypominająca człowieka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) twór przypominający człowieka

Wiktionary

Humanoid (łac. humanus – „ludzki”; gr. εἶδος, eîdos – „wygląd, postać, kształt”) – każdy byt, którego kształt ciała przypomina ludzkie. Termin obejmuje więc ssaki naczelne, jak i mityczne istoty czy sztuczne organizmy (androidy), szczególnie w kontekście fantastyki naukowej i fantasy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zazwyczaj fikcyjne humanoidy to stworzenia dwunożne, o kształcie ciała podobnym do ludzkiego, jednak różniące się od ludzi kolorem skóry, ilością i umiejscowieniem włosów, wzrostem, masą ciała, kształtem uszu i nosa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxũmãˈnɔjit, AS: χũmãnoi ̯it

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanitarysta mos., humanoidalność ż.

 przym. humanoidalny

Wiktionary


humanoidalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest humanoidalne; cecha tych, którzy są humanoidalni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wykład będzie dotyczył perspektyw zwiększenia humanoidalności w robotyce XXI wieku.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. humanoidalny

 przysł. humanoidalnie

 rzecz. humanoid mzw./mrz.

Wiktionary


humanoidalny

podobny do człowieka; człekopodobny, człowiekopodobny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający cechy ludzkie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W spotkaniu udział bierze znany na całym świecie humanoidalny robot Sophia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humanitarysta mos., humanoid m., humanoidalność ż.

Wiktionary


humanoidka

humanoid


SJP.pl

Patrz:

humanoid

humański

przymiotnik od: Humań


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Humania, związany z Humaniem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Humań m.

Wiktionary


humbak

waleń z podrzędu fiszbinowców; długopłetwowiec, długopłetwiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Megaptera novaeangliae|Borowski|ref=tak., gatunek wieloryba z podrzędu fiszbinowców;

 (1.2) zool. zwierzę z gatunku humbaków (1.1)

Wiktionary

Długopłetwiec oceaniczny, humbak (Megaptera novaeangliae) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) w podrzędzie fiszbinowców (Mysticeti). Jeden z większych fałdowców, dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj 14–17 metrów długości i 30–45 ton masy. Gatunek ten wyróżnia się specyficzną budową, w tym długimi, przypominającymi skrzydła płetwami piersiowymi i pokrytą guzkami głową. Często można zaobserwować, jak zwierzę wyskakuje nad wodę, czasami całkowicie się wynurzając. Długopłetwiec słynie z wydawania wyjątkowych pieśni, niskich złożonych dźwięków, słyszalnych na przestrzeni setek kilometrów, trwających około 10–25 minut. Naukowcy nie są pewni czemu służą te dźwięki, mogą być elementem godów lub formą porozumiewania się na otwartym oceanie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Humbaki charakteryzują się bardzo długimi płetwami piersiowymi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxũmbak, AS: χũmbak

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) długopłetwiec; war. długopłetwiec oceaniczny

Wiktionary


humber

[czytaj: hamber] samochód marki Humber


SJP.pl

Humber (wym. [ˈhʌmbər]; w starożytności Abus) – estuarium rzek Ouse i Trent na wschodnim wybrzeżu Anglii, uchodzące do Morza Północnego. Estuarium wyznacza granicę między hrabstwem East Riding of Yorkshire (historycznie Yorkshire) na północy, a Lincolnshire na południu. Długość 64 km, szerokość w najszerszym miejscu 13 km, wysokość pływów do 6,5 m. Główne porty nad Humber: Kingston upon Hull, Grimsby, Immingham.

Wikipedia


humbert

  • Humbert (imię)
  • Humbert (Pas-de-Calais) – miejscowość we Francji, w regionie Nord-Pas-de-Calais

Wikipedia


humboldt

[czytaj: humbolt] nazwisko


SJP.pl

Ludzie
  • Aleksander von Humboldt – niemiecki przyrodnik i podróżnik
  • Wilhelm von Humboldt – niemiecki filozof i językoznawca
Instytucje naukowe
  • Fundacja Alexandra von Humboldta
  • Uniwersytet Humboldtów w Berlinie

Wikipedia


humbug

bardzo rozreklamowana sprawa, która po pewnym czasie okazuje się oszustwem; blaga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. rozpropagowana nieprawda; głośna sprawa, która okazała się nieprawdą

Wiktionary

  • humbug – rozreklamowana sprawa, która po pewnym czasie okazała się oszustwem
  • Humbug – album zespołu Arctic Monkeys
  • Humbug – gra komputerowa

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Umieranie nie jest naukowe. To humbug tych nowoczesnych!

 (1.1) Szumnie zapowiadana premiera okazała się być jednym wielkim humbugiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxũmbuk, AS: χũmbuk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humbugista

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. ściema

Wiktionary


humbugista

osoba posługująca się humbugami, blagier, oszust


SJP.pl


hume

[czytaj: hjum] nazwisko


SJP.pl

Słowo Hume może oznaczać:

Biografie
  • David Hume (1711–1776) – filozof, pisarz i historyk
  • John Hume (1937–2020) – polityk północnoirlandzki, laureat Pokojowej Nagrody Nobla
Geografia

Wikipedia


humektant

substancja adsorbująca wodę, o właściwościach nawilżających


SJP.pl


humektantowy

humektant


SJP.pl

Patrz:

humektant

humeniuk

nazwisko


SJP.pl


humeralny

dotyczący pleców, barków


SJP.pl


humerał

1. biała chusta wkładana przez kapłana pod albę;
2. naramienna szata arcykapłana żydowskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kośc. element stroju liturgicznego w katolicyzmie w formie płóciennej chusty;

Wiktionary

Humerał (od łac. humerus – ramię), rzadziej amictus – w Kościołach tradycji zachodniej (rzymskokatolickim, anglikańskim, luterańskim, itp.) biała, prostokątna chusta z tkaniny lnianej będąca elementem stroju liturgicznego, okrywająca szyję i ramiona noszącego albę, zawiązywana na piersiach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niektórzy zakonnicy zakładają nieco większy humerał na swój kaptur, tak aby nie był on widoczny.

 (1.1) Zakonnice wyhaftowały na humerałach ozdobny chrystogram IHS.

Wiktionary


humidor

skrzynka do przechowywania cygar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pojemnik do przechowywania cygar;

Wiktionary

Humidor – pojemnik do przechowywania cygar. Jego budowa ma zapewnić właściwą wilgotność cygar (65-75%). Wnętrze najczęściej wykonane jest z drewna cedrowego, zaś z zewnątrz funkcję ozdobną pełnią inne gatunki drewna (np. wiśnia).

Wikipedia


humidostat

urządzenie automatycznie regulujące wilgotność powietrza; higrostat


SJP.pl


humifikacja

proces wytwarzania związków próchniczych ze szczątków roślinnych i zwierzęcych


SJP.pl

Humifikacja – procesy przekształceń materii organicznej gleb (detrytusu) polegające na częściowym rozkładzie pierwotnych związków organicznych (np. szczątków roślinnych) i wtórnej syntezie. W wyniku humifikacji powstaje humus glebowy, nadający ciemne zabarwienie górnym poziomom genetycznym profilu glebowego. Związki humusowe są substancjami o złożonej strukturze. Z uwagi na swe cechy fizyczne i chemiczne, w tym dużą pojemność sorpcyjną, odgrywają bardzo ważną rolę w kształtowaniu właściwości gleb.

Wikipedia


humifikacyjny

dotyczący humifikacji


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) bot. związany z humifikacją, dotyczący humifikacji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humifikacja ż.

Wiktionary


humina

związek chemiczny stanowiący podstawę składu chemicznego węgla kamiennego


SJP.pl

Huminy (łac. humus ‘ziemia’) – substancje podstawowe próchnicy, węgla brunatnego i kamiennego. Frakcja, która nie ulega rozpuszczeniu pod wpływem działania roztworów alkalicznych.

Wikipedia


huminowy

przymiotnik od: humina


SJP.pl


humit

minerał, krzemian wyspowy magnezu


SJP.pl

Humit – minerał z gromady krzemianów, zasadowy fluorokrzemian magnezu i żelaza o wzorze chemicznym (Mg,Fe)7(SiO4)3(F,OH)2. Nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego kolekcjonera minerałów Abrahama Hume'a.

Wikipedia


humity

minerał, krzemian wyspowy magnezu


SJP.pl


humm

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca nosowy dźwięk towarzyszący namysłowi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hm, hmm, hum

Wiktionary


hummer

[czytaj: HAmer] samochód terenowy marki Hummer


SJP.pl

Hummer − dawny amerykański producent samochodów terenowych, z siedzibą w Detroit, działający w latach 1992−2010. Należał do amerykańskiego koncernu General Motors.

Wikipedia


hummus

[czytaj: humus] pasta z ciecierzycy, sezamu, cytryny i oliwy; humus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. pasta z ciecierzycy, czosnku i pasty tahini, popularna na Bliskim Wschodzie;

Wiktionary

Hummus lub humus (arab. ‏حمص‎ ḥummuṣ, w języku klasycznym ḥimmiṣ lub ḥimmaṣ, dosł. „ciecierzyca”) – sos dip lub pasta do smarowania, przyrządzana z gotowanych i przetartych nasion ciecierzycy lub innych roślin strączkowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Odkąd skosztowałam hummusu w Izraelu, żaden inny mi już tak nie smakuje…

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humus mrz.

Wiktionary


hummusowy

hummus [czytaj: humusowy]; humusowy


SJP.pl


humniski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Humnisk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Humniska nmos., humniszczanin m., humniszczanka ż.

Wiktionary


humniszczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Humnisk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Humniska nmos.

:: fż. humniszczanka ż.

 przym. humniski

Wiktionary


humniszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Humnisk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Humniska nmos.

:: fm. humniszczanin m.

 przym. humniski

Wiktionary


humolit

1. węgiel kopalny powstały przez uwęglenie szczątków organicznych
2. nieodwodniony torf leczniczy; borowina


SJP.pl


humolitowy

humolit


SJP.pl

Patrz:

humolit

humolity

1. węgiel kopalny powstały przez uwęglenie szczątków organicznych
2. nieodwodniony torf leczniczy; borowina


SJP.pl


humor

1. stan wesołości, dowcip
2. pogodne przedstawienie czegoś
3. chwilowy nastrój


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdolność dostrzegania komicznych stron rzeczywistości

 (1.2) chwilowy stan psychiczny, zwłaszcza dobry

Wiktionary

  • humor – jedna z postaci komizmu
  • Monastyr Humor – monastyr prawosławny znajdujący się w miejscowości Mănăstirea Humorului w Rumunii

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Wybacz, ale nie mam dzisiaj humoru. Miałam ciężki dzień.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxũmɔr, AS: χũmor

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humory nmos., humorystyka ż., humorysta m., humorystka ż., humoreska ż., humorystyczność ż.

 przym. humorystyczny, humorzasty

 przysł. humorystycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) poczucie humoru

Wiktionary


humoralny

w medycynie:
1. odnoszący się do płynów ustrojowych: krwi i limfy;
2. regulacja humoralna - proces umożliwiający utrzymanie homeostazy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) fizj. związany z płynami organicznymi, dotyczący soków organizmu (krwi, limfy)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Może to mieć znaczenie dla humoralnych reakcji odpornościowych wymagających współdziałania limfocytów B i T.

Wiktionary


humorek

zdrobnienie od: humor


SJP.pl


humoreska

1. miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia;
2. krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą

 (1.2) muz. miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ta humoreska jest naprawdę zabawna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxũmɔˈrɛska, AS: χũmoreska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humor mrz., humorysta m., humorystka ż.

 przym. humorystyczny

Wiktionary


humorki

zdrobnienie od: humory


SJP.pl


humorowaty

potocznie: żartobliwy, śmieszny, dowcipny


SJP.pl


humory

zachowanie wyrażające niezadowolenie, zwykle nieuzasadnione; kaprysy, dąsy, fochy


SJP.pl

Patologia humoralna – protonaukowy pogląd, u podstaw którego leżało przekonanie o istnieniu czterech płynów ciała (humorów): krwi, żółci, śluzu (flegmy) i czarnej żółci, które wypełniają ciało, a ich wzajemne stosunki wpływają na zdrowie i temperament. Jeden z głównych nurtów medycyny starożytnej.

Wikipedia


humorysta

1. artysta tworzący dzieła charakteryzujące się humorem;
2. aktor grający role komiczne; komik;
3. potocznie: osoba z dużym poczuciem humoru; żartowniś, dowcipiniś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) szt. twórca dzieł nasyconych humorem lub wykonawca programu humorystycznego na estradzie

 (1.2) książk. osoba ujmująca rzeczywistość w sposób humorystyczny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. humorystka ż.

 przysł. humorystycznie

 przym. humorystyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) dowcipniś, żartowniś

Wiktionary


humorystka

humorysta


SJP.pl

Patrz:

humorysta

humorystycznie

przysłówek

 (1.1) z humorem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Autor przedstawił całe wydarzenie niezwykle humorystycznie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humor m., humorek m., humorystyka ż., humorysta m., humorystka ż.

 przym. humorystyczny

Wiktionary


humorystyczno-estradowy

związany zarówno z humorem jak i estradą


SJP.pl


humorystyczność

humorystyczny


SJP.pl

Patrz:

humorystyczny

humorystyczny

pełen humoru, wesołości; śmieszny, dowcipny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dowcipny, zabawny, śmieszny, żartobliwy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humor m., humorystyczność ż., humorysta m., humorystka ż., humoreska ż.

 przysł. humorystycznie

Wiktionary


humorzasty

kapryśny, marudny


SJP.pl


humowski

Hume


SJP.pl

Patrz:

Hume

humulen

węglowodór nienasycony z grupy terpenów (seskwiterpen), składnik olejku z konopi


SJP.pl


humus

komponent gleby powstały z rozkładu obumarłych szczątków roślin i zwierząt; próchnica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekol. geol. szczątki organiczne w glebie;

 (1.2) kulin. bliskowschodnia pasta z ciecierzycy z dodatkami

Wiktionary

  • humus (próchnica)
  • hummus lub humus (potrawa)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Użyjemy humusu jako nawozu.

 (1.2) Przywiozłam z Izraela dwa humusy i dżem z fig.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxũmus, AS: χũmus

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. inhumacja ż., ekshumacja ż.

 przym. humusowy

 (1.2)

 rzecz. hummus mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) próchnica

Wiktionary


humusowy

humus; hummusowy


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) ogrod. roln. zrobiony z humusu, zawierający humus

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z humusem, odnoszący się do humusu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. humus mrz.

Wiktionary


humvee

[czytaj: hamwi] potocznie: ciężki samochód terenowy, produkowany początkowo dla armii amerykańskiej, od początku lat 90. sprzedawany również w wersji cywilnej pod nazwą hummer


SJP.pl

HMMWV (od ang. high-mobility multipurpose wheeled vehicle, wielozadaniowy pojazd kołowy o wysokiej mobilności), potocznie Humvee – samochód terenowy opracowany dla armii Stanów Zjednoczonych przez przedsiębiorstwo AM General. W latach 1992–2006 pojazd wytwarzano w cywilnej wersji jako Hummer H1.

Wikipedia


hun

hawajska wiedza ezoteryczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. etn. członek koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę;

Wiktionary

  • Hun (religia chińska) – jeden z rodzajów duszy w tradycyjnych religiach Chin
  • Hun – miasto w Libii (Al-Dżufra)
  • Hun – władca Anglii Wschodniej
  • Hun He – rzeka w Mandżurii

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. Hunka ż.

 przym. huński

Wiktionary


huna

hawajska wiedza ezoteryczna


SJP.pl

Huna – nazwa nadana przez Maxa Freedom Longa (przedsiębiorcę zajmującego się magią) opracowanej przez niego wersji dawnych wierzeń hawajskich.

Max Long podczas pracy w jednej z hawajskich szkół, przez przypadek, zetknął się z miejscowymi praktykami magicznymi. Następnie w celu bliższego ich poznania spędził znaczną część życia na poszukiwaniach specyficznego języka owej wiedzy magicznej. W 1945 ufundował „Huna Fellowship”, a od roku 1948 opublikował serię książek na ten temat. Opisuje w nich wiele przypadków praktycznego wykorzystania huny jak i pokazuje w jaki sposób można się nauczyć części magicznych praktyk.

Wikipedia


hunan

prowincja w Chinach


SJP.pl

Hunan (wymowa; chiń. upr. 湖南; chiń. trad. 湖南; pinyin Húnán) – prowincja ChRL położona w środkowym biegu Jangcy, na południe od jeziora Dongting Hu. Jemu zawdzięcza swą nazwę, Húnán znaczy "Na południe od jeziora (Dongting Hu)". Skrótowa nazwa 湘 (pinyin: Xiāng) pochodzi od rzeki Xiang Jiang, która płynie przez prowincję.Dane statystyczne:

  • Powierzchnia: 211 800 km²
  • Liczba ludności: 66 444 864
  • Gęstość zaludnienia: 313/km²

Wikipedia


hunańczyk

mieszkaniec Hunanu (prowincji w Chinach)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hunanu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hunan mrz.

:: fż. Hunanka ż.

 przym. hunański

Wiktionary


hunanka

mieszkanka Hunanu (prowincji w Chinach)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hunanu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hunan mrz.

:: fm. Hunańczyk mos.

 przym. hunański

Wiktionary


hunański

Hunan


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hunanem, dotyczący Hunanu

Wiktionary

Patrz:

Hunan

Powiązane:

 rzecz. Hunan mrz., Hunańczyk mos., Hunanka ż.

Wiktionary


huncwot

hultaj, gagatek, łobuziak, urwis


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) książk. ekspresywnie o osobie, która zachowuje się źle, ale nie wyrządza wielkich szkód albo krzywd

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sio mi z kuchni, wy diabelskie huncwoty!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. huncwotka ż.

 przym. huncwocki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szelma, nicpoń, łobuz

Wiktionary


hungarofil

rzeczownik

 (1.1) sympatyk Węgriów

Wiktionary


hungarolog

naukowiec zajmujący się kulturą Węgier, językiem węgierskim i literaturą węgierską; hungarysta


SJP.pl


hungarologia

filologia węgierska; hungarystyka


SJP.pl

Wikipedia


hungarysta

naukowiec zajmujący się kulturą Węgier, językiem węgierskim i literaturą węgierską; hungarolog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie filologii węgierskiej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hungaryzm mrz., hungarystyka ż.

:: fż. hungarystka ż.

Wiktionary


hungarystka

hungarysta


SJP.pl

Patrz:

hungarysta

hungarystyczny

hungarystyka


SJP.pl

Patrz:

hungarystyka

hungarystyka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka związana z kulturą, językiem i literaturą Węgier

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. hungarysta mos., hungaryzm mrz.

Wiktionary


hungaryzacja

narzucanie wpływów węgierskich lub uleganie im; madziaryzacja


SJP.pl


hungaryzm

wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa przejęte z języka węgierskiego lub na nim wzorowane, np.: leczo, paprykarz, juhas


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka węgierskiego;

Wiktionary

Hungaryzm (od łac. Hungaria „Węgry”), także: madziaryzm (od węg. Magyar „Węgier”) – element językowy (wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa) zaczerpnięty z języka węgierskiego. W języku polskim stanowią one niewielką, dość ograniczoną grupę.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xũŋˈɡarɨsm̥, AS: χũŋgarysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hungarystyka ż., hungarysta mos., hungarystka ż., hungaryzacja ż.

 przym. hungarystyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) madziaryzm

Wiktionary


hungaryzować

poddawać wpływom węgierskim, rozszerzać wpływy węgierskie, nadawać czemuś cechy typowo węgierskie; madziaryzować


SJP.pl


hunhuz

członek band grabieżczych działających w północno-wschodnich Chinach na początku wieku XX; chunchuz


SJP.pl

Hunhuzi, także chunchuzi, chunchuzy (ros. хунху́зы; chiń. upr. 红胡子; chiń. trad. 紅鬍子; pinyin hónghúzi; dosł. „czerwonobrodzi”) – chińscy bandyci na dalekowschodnim pograniczu Rosji, od XIX wieku do 1949 roku. Składali się z chińskiego chłopstwa i żołnierzy, a także z zesłańców. Na terenie Mandżurii, Kraju Nadmorskiego i Kraju Chabarowskiego napadali i rabowali osady oraz podróżnych, czasem też kolej. Niektóre oddziały liczyły nawet kilka tysięcy osób i napadały oraz okupowały miasta. Rosjanie, na początku XX wieku okupujący Mandżurię, nazywali chunchuzami niektórych chińskich militarystów, m.in. Zhang Zuolina.

Wikipedia


hunhuzi

członek band grabieżczych działających w północno-wschodnich Chinach na początku wieku XX; chunchuz


SJP.pl

Hunhuzi, także chunchuzi, chunchuzy (ros. хунху́зы; chiń. upr. 红胡子; chiń. trad. 紅鬍子; pinyin hónghúzi; dosł. „czerwonobrodzi”) – chińscy bandyci na dalekowschodnim pograniczu Rosji, od XIX wieku do 1949 roku. Składali się z chińskiego chłopstwa i żołnierzy, a także z zesłańców. Na terenie Mandżurii, Kraju Nadmorskiego i Kraju Chabarowskiego napadali i rabowali osady oraz podróżnych, czasem też kolej. Niektóre oddziały liczyły nawet kilka tysięcy osób i napadały oraz okupowały miasta. Rosjanie, na początku XX wieku okupujący Mandżurię, nazywali chunchuzami niektórych chińskich militarystów, m.in. Zhang Zuolina.

Wikipedia


huniewicz

nazwisko


SJP.pl


hunka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta z Hunów, koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Hun m.

 przym. huński

Wiktionary


hunowie

koczowniczy lud azjatycki pochodzenia tureckiego, wywodzący się ze wschodnich terenów Azji Środkowej


SJP.pl

Hunowie (stgr. Οῦννοι, Χοῦνοι; łac. Huni, Hunni, Chuni, Unni) – lud koczowniczy, który ok. roku 370 najechał Europę i przyczynił się do upadku Cesarstwa zachodniorzymskiego.

Wikipedia



hunt

nazwisko


SJP.pl

Nazwiska:

  • Harriet Hunt – angielska szachistka
  • Helen Hunt – amerykańska aktorka
  • Mark Hunt – nowozelandzki kick-boxer, zawodnik MMA
  • William Holman Hunt – malarz angielski, prerafaelita

Miejscowości w USA:

  • Hunt – jednostka osadnicza w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Livingston

Wikipedia


hunter

mieszaniec ogiera pełnej krwi angielskiej z klaczą ciężkiego typu pociągowego


SJP.pl

Zoologia

  • Hunter – rasa konia

Muzyka

  • Hunter – polski zespół heavymetalowy
  • Hunter – singel Dido
  • Hunter – singel Björk
  • Hunter – album zespołu A Life Once Lost (2005)
  • Hunter – album Anny Calvi (2018)

Geografia Australii

  • Hunter – rzeka w Australii, w stanie Nowa Południowa Walia
  • Hunter – region w Australii, w stanie Nowa Południowa Walia

Geografia USA

Wikipedia


huntington

Lokalizacje

w Anglii

  • Huntington – wieś w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Cheshire, w dystrykcie (unitary authority) Cheshire West and Chester
  • Huntington (Castle) – wieś w Anglii, w hrabstwie Herefordshire
  • Huntington (Hereford) – miejscowość w hrabstwie Herefordshire (Anglia)
  • Huntington – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Huntington – miejscowość w hrabstwie Shropshire (Anglia)
  • Huntington – wieś w Anglii, w hrabstwie Staffordshire, w dystrykcie South Staffordshire

Wikipedia


hunwejbin

1. chiński czerwonogwardzista, uczestnik rewolucji kulturalnej w Chinach;
2. przenośnie: przedstawiciel młodzieżowego ugrupowania politycznego, charakteryzującego się radykalnymi poglądami, stosujący bezkompromisowe formy walki z przeciwnikami politycznymi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. członek chińskiej Czerwonej Gwardii, komunistycznej organizacji młodzieżowej działająca podczas rewolucji kulturalnej;

 (1.2) przen. polit. publ. członek młodzieżowego ugrupowania politycznego, które wobec politycznych przeciwników stosuje bezkompromisowe formy walki

Wiktionary

Hunwejbini albo Czerwona Gwardia (chiń. 红卫兵; pinyin: hóng wèibīng) – komunistyczna organizacja młodzieżowa działająca w Chinach podczas rewolucji kulturalnej, w latach 1966–1968. Podobnych organizacji powstawało wówczas wiele, ale Czerwona Gwardia była najbardziej wpływowa. Dziś określenie hunwejbin jest używane na określenie członków wszystkich z nich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W czasie Zjazdu przedstawiciele armii podkreślali, że działalność hunwejbinów stanowi przeszkodę na drodze stabilizacji kraju i podważa pracę komitetów rewolucyjnych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xũnˈvɛjbʲĩn, AS: χũnvei ̯bʹĩn

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) czerwonogwardzista

 (1.2) bojówkarz

Wiktionary


hunwejbinizm

radykalny ruch polityczny, którego członkowie, zwłaszcza młodzi fanatycy, bezwzględnie zwalczają przeciwników wszelkimi środkami


SJP.pl


hunwejbinka

1. chińska czerwonogwardzistka, uczestniczka rewolucji kulturalnej w Chinach;
2. przenośnie: przedstawicielka młodzieżowego ugrupowania politycznego, charakteryzującego się radykalnymi poglądami, stosująca bezkompromisowe formy walki z przeciwnikami politycznymi


SJP.pl


hunyady

Hunyady – węgierski ród magnacki.

Przedstawiciele:

  • Jan Hunyady − węgierski dowódca wojskowy, regent
  • Władysław Hunyady
  • Maciej Korwin − węgierski król
  • Jan Korwin − węgierski królewicz
  • Krzysztof Korwin
  • Elżbieta Korwin

Wikipedia


hunzytryjgi

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. szelki

Wiktionary


hupej

prowincja w Chinach; Hubei


SJP.pl

Wikipedia


hupka

Hupka:

  • Herbert Hupka (1915–2006)
  • Jan Antoni Ernest Hupka (1866–1952) – polski ziemianin, prawnik
  • Jan Hupka (ur. 1948 w Gdańsku) – polski chemik
  • Róbert Hupka (ur. 1981) – słowacki siatkarz

Wikipedia


hur

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = wojsk. Główny Zarząd Wywiadu (ukraiński wywiad wojskowy)

Wiktionary

Hawar (arab. حور) – miejscowość w Syrii, w muhafazie Aleppo. W 2004 roku liczyła 2675 mieszkańców.

Wikipedia


hura

okrzyk wyrażający radość, tryumf; hurra


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) … wyrażający radość i zachęcający do wiwatowania na cześć kogoś lub z powodu osiągnięcia czegoś

Wiktionary

Chura (hebr. חורה; arab. حورة) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Leży w północnej części pustyni Negew, w odległości 13 km na północny wschód od Beer Szewy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na cześć drużyny przeciwnej: hip hip. Hura!

 (1.1) Hura! Wreszcie wygraliśmy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxura, AS: χura

Wiktionary

Powiązane:

 temsłow. hura-

 przysł. na hura

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wiwat

Wiktionary


hura-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia

 (1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na to, że cecha oznaczona przez drugi człon złożenia jest przesadna, przesadnie, krzykliwie wyrażona

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) huraoptymizm

 (1.2) huraoptymistyczny

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. hura

Wiktionary


huragan

silny, nagły wiatr


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. meteorol. silny, porywisty wiatr, w którego prędkość wynosi powyżej 33 m/s, zwykle towarzyszący cyklonom tropikalnym;

 (1.2) nagły wybuch czegoś

 (1.3) gwałtowna siła jakiegoś zjawiska

Wiktionary

Huragan – zjawisko silnego wiatru, w którym średnia prędkość wynosi powyżej 32 m/s (nie mniej niż 12° w skali Beauforta). Siłę huraganów mierzy się za pomocą skali Saffira-Simpsona, gdzie 5 stanowi zjawisko o nasileniu ekstremalnym. Najczęściej mianem huraganów określa się odpowiednio silne cyklony tropikalne. Huragan jest nazwą stosowaną dla zjawisk występujących nad akwenami Oceanu Atlantyckiego, natomiast tajfun – dla sztormów nad akwenami Oceanu Indyjskiego czy Oceanu Spokojnego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wczoraj w nocy nadciągnął jakiś huragan i połamał wszystkie drzewa w parku.

 (1.2) Widownia odpowiedziała huraganem braw.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuˈraɡãn, AS: χuragãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huraganik mrz.

 przym. huraganowy

 przysł. huraganowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tajfun, orkan

Wiktionary


huraganik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od huragan

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huragan m.

 przysł. huraganowo

Wiktionary


huraganowo

przysłówek

 (1.1) typowo dla huraganu

 (1.2) niezwykle mocno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huragan mrz., huraganik mrz.

 przym. huraganowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) burzliwie, gwałtownie, żywiołowo

Wiktionary


huraganowy

przymiotnik od: huragan


SJP.pl

przymiotnik odrzeczownikowy

 (1.1) związany z huraganem

 (1.2) niezwykle silny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huragan m.

 przysł. huraganowo

Wiktionary


huraoptymista

osoba pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; hurraoptymista


SJP.pl


huraoptymistka

kobieta pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; hurraoptymista


SJP.pl


huraoptymistyczny

huraoptymizm; hurraoptymistyczny


SJP.pl


huraoptymizm

optymizm przesadny, hałaśliwie wyrażany; hurraoptymizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przesadny, dobitnie wyrażany optymizm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurraoptymizm m., huraoptymista m., hurraoptymista ż., huraoptymistka ż., hurraoptymistka ż.

 przym. huraoptymistyczny, hurraoptymistyczny

 przysł. huraoptymistycznie, hurraoptymistycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hurraoptymizm

Wiktionary


hurapatriotka

hurapatriota


SJP.pl

Patrz:

hurapatriota

hurapatriotyczny

hurapatriotyzm; hurrapatriotyczny


SJP.pl


hurapatriotyzm

manifestacyjny, przesadny patriotyzm; hurrapatriotyzm


SJP.pl


hurareforma

ironicznie: szumnie ogłaszana reforma; hurrareforma


SJP.pl


hurcik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od hurt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurt m.

Wiktionary


hurczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hurka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hurko n.

:: fż. hurczanka ż.

 przym. hurecki

Wiktionary


hurczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hurka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hurko n.

:: fm. hurczanin m.

 przym. hurecki

Wiktionary


hurdycja

w średniowiecznych budowlach obronnych: drewniana galeria na zewnątrz murów, z której miotano pociski i wylewano na atakujących wrzące ciecze przez otwory w podłodze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. bud. średniowieczny, drewniany ganek lub kryta galeria z otworami strzelniczymi w podłodze, zabudowana w postaci występu na murach obronnych;

Wiktionary

Hurdycja – drewniany ganek w średniowiecznym budownictwie obronnym, znajdujący się w górnej części murów obronnych.

Hurdycja wystawała przed lico zewnętrzne muru i dawała osłonę obrońcom. Była zaopatrzona w otwory strzelnicze w czołowej ścianie i otwory w podłodze, przez które można było lać np. gorącą smołę czy wodę na szturmujących zamek wrogów lub razić ich kamieniami lub innymi pociskami. W XIV wieku zostały zastąpione przez murowane machikuły.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Krenelaż oraz wspomniane machikuły i hurdycje pełniły w dalekiej przeszłości podobną funkcję. Były to konstrukcje umożliwiające rażenie przeciwnika wszelkiego rodzaju pociskami ze szczytu budowli.

Wiktionary


hurecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hurka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hurko n., hurczanin m., hurczanka ż.

Wiktionary


hurghada

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we wschodnim Egipcie, na wybrzeżu Morza Czerwonego;

Wiktionary

Hurghada (arab. الغردقة = Al-Ghardaka, Al Ghardaqah wym. egip. [el ɣæɾˈdæʔæ]) – miasto we wschodnim Egipcie, na wybrzeżu Morza Czerwonego, główny ośrodek administracyjny Prowincji Morza Czerwonego – jednej z 27 egipskich muhafaz (prowincji gubernatorskich), jeden z największych w Egipcie ośrodków turystycznych o znaczeniu międzynarodowym (Riwiera Morza Czerwonego).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Turyści uciekają z Hurghady – w ciągu ostatnich dwóch dni wyjechało stamtąd aż 18 tys. osób.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xurˈɡada, AS: χurgada

Wiktionary


hurgot

rzadko: niski, hałaśliwy odgłos powstały przy osuwaniu się czegoś ciężkiego; hurkot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) łomot, stukot, turkot, hurkot

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W nocy słychać było nieustający hurgot wózków z pieczywem, pędzonych ręcznie z pieca chlebowego, od czego cienkie, choć tak stare mury drżały jak w febrze.

Wiktionary


hurgotać

stukać, turkotać, łomotać; hurkotać


SJP.pl


hurkać

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) huczeć, turkotać, hałasować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hurczeć

Wiktionary


hurkacz

nazwisko


SJP.pl


hurkot

niski, hałaśliwy odgłos powstały przy osuwaniu się czegoś ciężkiego; hurgot


SJP.pl


hurkotać

hałasować osuwając się; hurgotać


SJP.pl


hurling

odmiana hokeja na trawie


SJP.pl

Hurling (irl. Iomáint) – gra zespołowa, w której gracze używają kijów i piłek. Uważana za najszybszy zespołowy sport świata. Grana głównie w Irlandii Północnej i Irlandii, gdzie obok futbolu gaelickiego jest sportem narodowym i cieszy się ogromną popularnością. Kobieca odmiana tego sportu to camogie.

Każde hrabstwo irlandzkie ma swoją drużynę. Przez cały sezon rozgrywają one mecze pomiędzy sobą.

Wikipedia


hurlingowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hurlingiem, dotyczący hurlingu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurling m.

Wiktionary


hurma

1. przestarzale: masa ludzi, ciżba, tłum;
2. rodzaj drzew o soczystych, pomarańczowych lub czerwonych owocach, rosnących w strefie międzyzwrotnikowej; heban, hebanowiec, szaron, persymona, kaki;
3. owoc tego drzewa; persymon, szaron, persymona, kaki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. pot. nazwa systematyczna|Diospyros|L.|ref=tak., rodzaj tropikalnych roślin drzewiastych z rodziny hebankowatych;

 (1.2) bot. pot. roślina z rodzaju hurma (1.1)

 (1.3) spoż. czerwonopomarańczowy, jadalny owoc hurmy (1.2)

 (1.4) przest. tłum, gromada, chmara

Wiktionary

Hurma, hebanek, hebanowiec, kaki, sharon, szaron, szarona, persymona (Diospyros L.) – rodzaj roślin drzewiastych z rodziny hebankowatych. Obejmuje ok. 740 gatunków. Występują one w strefie międzyzwrotnikowej, głównie w Azji (zwłaszcza w południowych Chinach) i na obu kontynentach amerykańskich o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Niektóre gatunki sięgają stref umiarkowanych rosnąc w Argentynie i Chile, południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, w rejonie Kaukazu i w Azji Wschodniej. Występują w różnych siedliskach i formacjach, zwykle w lasach i na terenach skalistych, w klimacie wilgotnym lub okresowo suchym, zwykle na terenach nizinnych lub na średnich wysokościach.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) hurma hebanowa • hurma wschodnia • hurma japońska

synonimy.

 (1.1) persymona, hebanek, kaki, hebanowiec

 (1.2) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona

 (1.3) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona

 (1.4) chmara, mrowie, gromada

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) rodzaj

 (1.2) drzewo

 (1.3) owoc

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1-3) zobtłum|persymona.

* łotewski: (1.1) hurma ż.

* rosyjski: (1.1) хурма ż.; (1.2) хурма ż.; (1.3) хурма ż.

* słowacki: (1.1) ebenovník m.

* ukraiński: (1.1) хурма ż.; (1.2) хурма ż.; (1.3) хурма ż.

źródła.

== hurma (język łotewski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. hurma, persymona

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) persymona, hebanek, kaki, hebanowiec

 (1.2) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona

 (1.3) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona

 (1.4) chmara, mrowie, gromada

Wiktionary


hurmaczek

przedstawiciel gromady pierwotniaków z grupy sporowców właściwych, będących pasożytami wewnętrznymi bezkręgowców; gregaryna


SJP.pl


hurmaczki

przedstawiciel gromady pierwotniaków z grupy sporowców właściwych, będących pasożytami wewnętrznymi bezkręgowców; gregaryna


SJP.pl

Gregaryny, hurmaczki (Gregarinasina) – podgromada protistów należąca do typu apikompleksów. Te osiągające rozmiar około pół milimetra długości pasożyty zamieszkują w przewodach pokarmowych i jamach ciała bezkręgowców lądowych, morskich oraz słodkowodnych. Do tej zróżnicowanej grupy protistów należy około 250 rodzajów z 1650 gatunkami. Nie pasożytują one w żadnych kręgowcach. Gregaryny są blisko spokrewnione z pierwotniakami z gatunku Toxoplasma gondii, wywołującego u zwierząt toksoplazmozę. Hurmaczki łączą szereg prymitywnych cech z niespotykanymi u innych protistów przystosowaniami, wynikającymi z pasożytniczego trybu życia.

Wikipedia


hurmak

hurmak olchowiec - gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych; hurmak olszowiec, hurmak olszowy


SJP.pl


hurmem

gromadnie, tłumnie; hurmą


SJP.pl


huron

grupa skał azoicznych


SJP.pl

  • Huron – jezioro w Ameryce Północnej,
  • Huron - rzeka w Ameryce Północnej
  • Huron – północnoamerykańskie plemię indiańskie,
  • huron – jedna z er prekambru.

Miejscowości w USA:

  • Huron – miasto w stanie Kalifornia, w hrabstwie Fresno
  • Huron – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Atchison
  • Huron – miasto w stanie Ohio, w hrabstwie Erie
  • Huron – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Wayne
  • Huron – miasto w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Beadle

Wikipedia


huroni

plemię indiańskie


SJP.pl

Wikipedia


huronka

Indianka Ameryki Północnej


SJP.pl


huroński

1. przymiotnik od: Huron (jezioro w Ameryce Północnej lub jedno z kilku miast w USA)
2. dotyczący Huronów, właściwy Huronom


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Huronami, dotyczący Huronów

 (1.2) geol. związany z huronem, dotyczący huronu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huron mos., Huronka ż., huron mrz.

Wiktionary


hurra

okrzyk wyrażający radość, tryumf; hura


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) zob. hura.

Wiktionary

Hurra! – trzynasty album zespołu Kult, wydany 28 września 2009 roku, nakładem S.P. Records. Płytę promuje singiel „Marysia” oraz teledysk do tytułowego utworu tego singla. Album został wydany również w limitowanej dwupłytowej wersji winylowej. Album początkowo miał nosić nazwę „Concentrazion Gigantica” i miał ukazać się w 2008 roku. Jednak po odejściu z zespołu na początku 2008 Krzysztofa Banasika postanowiono zrezygnować z części materiału nagranego z tym muzykiem, zastępując go nowymi utworami. Zmieniono także nazwę płyty na „Hurra”. W lutym 2010 roku do rozgłośni radiowych trafił utwór „Amnezja”. 12 marca został wydany drugi singiel zatytułowany "Karinga".

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na cześć drużyny przeciwnej: hip hip. Hurra!

 (1.1) Hurra! Wreszcie wygraliśmy.

Wiktionary

Powiązane:

 przedr. hurra-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wiwat

Wiktionary


hurra-

przedrostek

 (1.1) …poprzedzający podstawy słowotwórcze przymiotnikowe, wskazuje na przesadność tego, co one oznaczają

 (1.2) …poprzedzający podstawy słowotwórcze rzeczownikowe, wskazuje na przesadność tego, co one oznaczają

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) hurraoptymistyczny

 (1.2) hurraoptymizm

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. hurra

Wiktionary


hurraoptymista

osoba pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; huraoptymista


SJP.pl


hurraoptymistka

kobieta pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; huraoptymista


SJP.pl


hurraoptymistyczny

hurraoptymizm; huraoptymistyczny


SJP.pl


hurraoptymizm

optymizm przesadny, hałaśliwie wyrażany; huraoptymizm


SJP.pl


hurrapatriotka

hurrapatriota


SJP.pl

Patrz:

hurrapatriota

hurrapatriotyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest hurrapatriotyczne; cecha tych, którzy są hurrapatriotyczni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurrapatriotyzm m., hurrapatriota m.

 przym. hurrapatriotyczny

 przysł. hurrapatriotycznie

Wiktionary


hurrapatriotyczny

hurrapatriotyzm; hurapatriotyczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przesadnie patriotyczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dziś już nie kręci się takich hurrapatriotycznych filmów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxurːapatrʲjɔˈtɨt͡ʃnɨ, AS: χu•rapatrʹi ̯otyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurrapatriotyczność ż., hurrapatriotyzm, hurrapatriota m., hurrapatriotka ż.

Wiktionary


hurrapatriotyzm

manifestacyjny, przesadny patriotyzm; hurapatriotyzm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) patriotyzm naiwny i niemądry w swej formie, często przesadny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌxurːapaˈtrʲjɔtɨsm̥, AS: χu•rapatrʹi ̯otysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 przym. hurrapatriotyczny

 rzecz. hurrapatriotyczność ż.

Wiktionary


hurrareforma

ironicznie: szumnie ogłaszana reforma; hurareforma


SJP.pl


hurricane

[czytaj: HAryken] samolot myśliwski typu Hurricane


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. słodki koktajl alkoholowy przyrządzany z rumu, soku z cytryny i syropu z marakui

 (1.2) wysoki, szklany, pękaty kielich z przewężeniem, używany do serwowania koktajli alkoholowych

Wiktionary

  • Hawker Hurricane – brytyjski jednomiejscowy samolot myśliwski i myśliwsko-bombowy
  • „Hurricane” – protest song Boba Dylana
  • „Hurricane” – singel Baby Alice
  • „Hurricane” – singel zespołu 30 Seconds to Mars
  • Hurricane – serbski zespół muzyczny
  • Hurricane – polska grupa muzyczna grająca metal
  • Hurricane No. 1 – brytyjska grupa popowa
  • Hurricane – amerykańska grupa metalowa
  • Hurricane – album muzyczny jamajskiej piosenkarki Grace Jones
  • Hurricane – singel izraelskiej piosenkarki Eden Golan
  • Hurricane 96 – polska grupa muzyczna grająca rocka

Wikipedia


hurt

1. sprzedaż (lub kupno) większych ilości towaru po cenach niższych niż detaliczne,
2. dawniej: duża ilość, liczba,
3. przenośne ogrodzenie do wypasu bydła; stado bydła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hand. kupno i sprzedaż towarów w dużych ilościach, po cenach niższych niż w handlu detalicznym

 (1.2) daw. roln. przenośny płot okalający miejsce przeznaczone do wypasu bydła

 (1.3) daw. roln. trzoda, stado bydła

 (1.4) daw. duża ilość, liczba

Wiktionary

  • hurt – pojęcie handlowe
Grupy muzyczne
  • Hurt – polska rockowa grupa muzyczna
  • Hurt – amerykańska metalowa grupa muzyczna
Utwory muzyczne
  • „Hurt” – utwór zespołu Nine Inch Nails znany również z coveru Johnny’ego Casha
  • „Hurt” – piosenka Christiny Aguilery z płyty Back to Basics
  • „Hurt” – piosenka z repertuaru Roya Hamiltona, napisana w 1954 roku przez Jamiego Crane’a i Ala Jacobsa
  • Hurt – singel amerykańskiej grupy OneRepublic

Wikipedia

Wymowa:

IPA: xurt, AS: χurt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurtownik mos., hurtowniczka ż., hurtownia ż., hurtowanie n., hurcik mrz.

 czas. hurtować ndk.

 przym. hurtowy, hurtowny

 przysł. hurtowo, hurtem, hurtownie, hurtowie

Wiktionary


hurtem

w dużej ilości, liczbie, wszystko razem


SJP.pl


hurtnica

hurtnica wstydliwa, hurtnica podobna, hurtnica czarna - gatunek mrówki pospolitej


SJP.pl

Hurtnica – rodzaj mrówek

  • Hurtnica wstydliwa
  • Hurtnica podobna
  • Hurtnica pospolita

Wikipedia


hurtodetal

sprzedaż hurtowa i detaliczna realizowana jednocześnie w jednej instytucji


SJP.pl


hurtować

dawniej: prowadzić sprzedaż hurtową


SJP.pl


hurtownia

1. przedsiębiorstwo zajmujące hurtem, się transakcjami handlowymi na dużą skalę;
2. budynek lub magazyn takiego przedsiębiorstwa;
3. w informatyce: hurtownia danych - rodzaj relacyjnej baza danych, zbiór zorientowanych tematycznie danych z różnych źródeł


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miejsce składowania i sprzedaży towarów w dużych ilościach

Wiktionary

Handel hurtowy (handel en gros, ang. wholesale trade) – handel po cenach hurtowych.

Hurt stanowi zakup dużych ilości towarów, ich niewielką obróbkę, np. sortowanie czy paczkowanie, a następnie ich odsprzedaż, najczęściej detalistom za pomocą odpowiedniej sieci handlowej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rok temu przed hurtownią, którą codziennie mijałem na rowerze, stał niepilnowany tir pełen arbuzów, które każdy mógł sobie zabrać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurt m., hurtownik m.

 przym. hurtowy

Wiktionary


hurtowniczka

kobieta zajmująca się sprzedażą lub zakupem większych ilości towaru po cenach niższych niż w handlu detalicznym


SJP.pl


hurtowniczy

hurtownia, np. pomieszczenie hurtownicze


SJP.pl


hurtownie

1. przedsiębiorstwo zajmujące hurtem, się transakcjami handlowymi na dużą skalę;
2. budynek lub magazyn takiego przedsiębiorstwa;
3. w informatyce: hurtownia danych - rodzaj relacyjnej baza danych, zbiór zorientowanych tematycznie danych z różnych źródeł


SJP.pl

Patrz:

hurtowny

hurtownik

osoba zajmująca się sprzedażą lub zakupem większych ilości towaru po cenach niższych niż w handlu detalicznym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hand. osoba lub firma zajmująca się handlem hurtowym

Wiktionary

Hurtownik (ang. wholesaler) – pośrednik kupujący od producentów duże ilości towaru, które odsprzedaje potem detalistom. Przejmuje on tytuł własności i nabywany towar fizycznie w posiadanie.

Na ogół ustalana jest minimalna liczba lub ilość danego artykułu jakie może kupić klient hurtownika. Zarabia on na marży hurtowej. Hurt jest konieczny, bo fabryki potrzebują odbiorców, którzy szybko opróżniają magazyny wyrobów gotowych, aby było miejsce na nowe. A sklepy nie potrzebują takich ilości.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. hurt mrz., hurtownia ż.

 przym. hurtowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przedsiębiorca hurtowy

Wiktionary


hurtowny

dawniej: hurtowy


SJP.pl


hurtowy

1. związany z kupnem lub sprzedażą większej liczby towarów;
2. marża hurtowa - różnica między ceną zbytu a ceną hurtową


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) hand. kupowany i sprzedawany na dużą skalę, po niższej cenie niż w handlu detalicznym

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hurtownik mos., hurt mrz., hurtownia ż.

 przysł. hurtowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) masowy

Wiktionary


huru-buru

odezwanie się ze złością


SJP.pl


huryci

starożytny lud wywodzący się z Wyżyny Armeńskiej


SJP.pl

Wikipedia


hurycki

Huryci


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Hurytami, dotyczący Hurytów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język hurycki;

Wiktionary

Patrz:

Huryci

Powiązane:

 rzecz. Huryta mos.

Wiktionary


hurysa

1. w islamie: wiecznie młoda i piękna dziewica, będąca nagrodą w raju za pobożne życie na Ziemi;
2. przenośnie: młoda, atrakcyjna dziewczyna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rel. w islamie: jedna z wiecznie młodych i pięknych dziewic będących dla muzułmanina nagrodą w raju za przykładne życie;

 (1.2) dziewczyna o orientalnej urodzie

Wiktionary

Hurysa (arab. حورية ḥūriyya – wolna, ta co ma czarne oczy) – według religii muzułmańskich to wiecznie młode i piękne dziewice w raju stanowiące jedną z nagród dla zbawionych wiernych. Atrakcyjność hurys opisuje Koran:

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) huryska

Wiktionary


huryska

według wierzeń mahometan wiecznie młoda i piękna kobieta w raju, stanowiąca nagrodę wyznawców islamu, którzy polegli w boju za wiarę


SJP.pl


hus

nazwisko, np. Jan Hus (1369-1415), czeski reformator religijny, teolog, kaznodzieja, twórca husytyzmu


SJP.pl

  • Zespół hemolityczno-mocznicowy (ang. haemolytic-uraemic syndrome, HUS)
  • Jan Hus
  • (1840) Hus
  • Hus (postać biblijna)

Wikipedia


husajn

Husejn;
1. popularne nazwisko arabskie;
2. zdrobnienie od arabskiego męskiego imienia Hasan


SJP.pl

Husajn, Husejn, Hussein (arab. حسین) to popularne na Bliskim Wschodzie imię pochodzenia arabskiego. Imię to jest popularne szczególnie wśród szyitów, ze względu na Husajna ibn Alego, wnuka Mahometa, trzeciego imama szyitów.

Wikipedia


husak

nazwisko


SJP.pl

Husak (biał. Гусак, Husak; ros. Гусак, Gusak) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie małoryckim, w sielsowiecie Wielkoryta, nad Rytą i przy drodze republikańskiej R17.

Wikipedia


husar

dawniej: żołnierz służący w husarii; husarz


SJP.pl


husarek

husarek sosnowiec - gatunek błonkówki z rodziny trzpiennikowatych


SJP.pl


husaria

1. lekka jazda polska w XVI wieku;
2. ciężka jazda ubrana w półzbroje ze skrzydłami u ramion (w Polsce od połowy XVI do XVIII wieku)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. lekka formacja kawaleryjska w XVI-wiecznej Polsce;

 (1.2) wojsk. ciężka jazda polska od połowy XVI do XVIII w.

Wiktionary

Husaria lub skrzydlata husaria (starop. usaria) – elitarna ciężka jazda Rzeczypospolitej Obojga Narodów, składająca się z najzamożniejszej szlachty, należąca do autoramentu narodowego. Jej cechą charakterystyczną były skrzydła przymocowywane do różnych części zbroi lub siodła. Husaria została sformowana w 1503 roku, a rozwiązana w 1776 roku, następnie przekształcona w kawalerię narodową.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dopiero w drugiej połowie XVI wieku husaria stała się stopniowo główną siłą uderzeniową wojsk Rzeczypospolitej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. husarz m., husarstwo n., huzar m., Huzar mos./ż.

 przym. husarski

Wiktionary


husarski

przymiotnik od: husar


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z husarią, dotyczący husarii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W 1776 roku z chorągwi husarskich i pancernych utworzono brygady kawalerii narodowej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. husaria ż., husarz m., husarstwo n., huzar m.

Wiktionary


husarstwo

dawniej: ogół husarzy, ciężkiej jazdy polskiej z okresu XVI-XVIII w.


SJP.pl


husarz

żołnierz służący w husarii; husar


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny, skrzydlaty kawalerzysta husarii, elitarnej jazdy z XVI-XVII w.;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ent. ważka z rodzaju nazwa systematyczna|Anax|ref=Anax (Aeshnidae). lub nazwa systematyczna|Hemianax|ref=tak.

Wiktionary

  • husarz – żołnierz husarii, półciężkiej formacji kawaleryjskiej I Rzeczypospolitej
  • EU44 Husarz – polska nazwa lokomotywy elektrycznej produkowanej przez Siemensa, a zakupionej przez PKP Intercity
  • husarz mniejszy – owad z rzędu ważek
  • husarz władca – owad z rzędu ważek
  • husarz zielony – owad z rzędu ważek

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z rynsztunku znać husarza, po koniu, po zbroi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxusaʃ, AS: χusaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. husaria ż., huzar m., usarz m., pohusarzenie n., husarstwo n.

:: zdrobn. husarzyk m.

 czas. pohuzarzyć ndk.

 przym. husarski, huzarski, usarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. usarz, skrzydlaty husarz

Wiktionary


husejn

Husajn;
1. popularne nazwisko arabskie;
2. zdrobnienie od arabskiego męskiego imienia Hasan


SJP.pl

Saddam Husajn Abd al-Madżid at-Tikriti (arab. ‏صدام حسين عبد المجيد التكريتي‎; ur. 28 kwietnia 1937 w Al-Audży, zm. 30 grudnia 2006 w Al-Kazimijji) – iracki prawnik i polityk, Marszałek Iraku, dyktatorski prezydent Iraku w latach 1979–2003 oraz sekretarz generalny irackiego oddziału Partii Baas i przewodniczący irackiej Rady Dowództwa Rewolucji, zbrodniarz wojenny.

Wikipedia


husi

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca nucenie kołysanki

Wiktionary

Huși – miasto w Rumunii (okręg Vaslui, Mołdawia). Liczy 29 tys. mieszkańców (2005).

W mieście rozwinął się przemysł winiarski, metalowy, maszynowy oraz materiałów budowlanych.

Wikipedia


husky

[czytaj: haski] pies z lokalnej rasy psów pociągowych w płn. Kanadzie i na Alasce, o gęstej, białej lub szaroczarnej sierści, pochodzący od psa eskimoskiego; rasa tych psów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) kynol. pies zaprzęgowy, chowany na terenach podbiegunowych

Wiktionary

  • husky syberyjski – rasa psów zaprzęgowych.
  • operacja „Husky” – kryptonim alianckiej inwazji na Sycylię w lipcu 1943, podczas II wojny światowej
  • Husky – polski zespół muzyczny
  • Hillman Husky – brytyjski samochód osobowy, produkowany 1954–1970

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dookoła nas jest nieokiełznana puszcza, a w pośrodku niej jest nas trzech wiernych towarzyszy: Stanisław, pies husky i ja.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) husky syberyjski

Wiktionary


huśle

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. muz. skrzypce

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. anat. płuca

Wiktionary


husowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Husowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Husów m.

:: fż. husowianka ż.

 przym. husowski

Wiktionary


husowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Husowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Husów m.

:: fm. husowianin m.

 przym. husowski

Wiktionary


husowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Husowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Husów m., husowianin m., husowianka ż.

Wiktionary


husqvarna

produkt marki Husqvarna


SJP.pl

Husqvarna Group – szwedzki producent urządzeń do użytku zewnętrznego, w tym zrobotyzowanych kosiarek do trawy, pił łańcuchowych, podkaszarek, kos spalinowych, kultywatorów i traktorów ogrodowych. Założona jako producent broni palnej w 1689 roku, jest jedną z najstarszych nieprzerwanie działających firm na świecie. Z siedzibą w Sztokholmie, w Szwecji, grupa produkuje również sprzęt tnący i narzędzia diamentowe dla przemysłu budowlanego i kamieniarskiego. W 2007 roku przejęła Gardena GmbH, niemieckiego producenta narzędzi ogrodniczych i produktów do nawadniania.

Wikipedia


hussaków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego;

Wiktionary

Hussaków (ukr. Гусаків) – wieś na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 526 mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. hussakowski

Wiktionary


husserl

Wikipedia


huśt

wykrzyknik

 (1.1) onomatopeja imitująca huśtanie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huśtawka ż.

 czas. hustać ndk.

Wiktionary


huśtać

poruszać miarowym jednostajnym ruchem; kołysać; bujać; chwiać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) wprawiać w ruch wahadłowy

czasownik zwrotny niedokonany huśtać się (dk. brak)

 (2.1) wprawiać w ruch wahadłowy samego siebie

 (2.2) być wprawionym w ruch wahadłowy

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Dzieci huśtały się na podwórku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxuɕtat͡ɕ, AS: χuśtać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huśtawka ż., huśtanie n.

 czas. wyhuśtać dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bujać, kołysać, reg. pozn. huźdać.

 (2.1) bujać się, kołysać się, reg. pozn. huźdać się.

Wiktionary


huśtanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|huśtać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuɕˈtãɲɛ, AS: χuśtãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huśtawka

 czas. huśtać ndk., pohuśtać dk.

Wiktionary


huśtawa

zgrubienie od: huśtawka


SJP.pl


huśtaweczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: huśtawka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huśtawka ż.

Wiktionary


huśtawka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przyrząd do bujania dzieci;

 (1.2) przen. gwałtowne zmiany, wahania; zmienność

 (1.3) daw. środ. więz. polit. szubienica

Wiktionary

Huśtawka to urządzenie rekreacyjne z ruchomym elementem, poruszającym się wahadłowo, na którym znajduje się miejsce do siedzenia dla jednej lub kilku osób. Urządzenie jest wprawiane w ruch przez użytkownika, który w odpowiednim rytmie zmienia swoje położenie lub odpycha się od nieruchomych elementów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dzieci wesoło bujały się na huśtawce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuɕˈtafka, AS: χuśtafka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huśtanie n.

:: zdrobn. huśtaweczka ż.

 czas. huśtać

 wykrz. huśt

Wiktionary


huśtawkowy

przymiotnik od: huśtawka


SJP.pl


hustle

[czytaj: hasl] popularny taniec disco na bazie mamby i salsy


SJP.pl


huśtnąć

dawniej: zabujać, zakołysać


SJP.pl


huston

  • Walter Huston – amerykański aktor, z pochodzenia Kanadyjczyk. Czterokrotnie nominowany do Oscara, statuetkę otrzymał w 1948 za rolę w filmie swego syna, Johna Hustona – Skarb Sierra Madre.
  • John Huston – amerykański reżyser, scenarzysta, aktor. Laureat Oscara. Syn Waltera i ojciec Anjeliki.
  • Anjelica Huston – amerykańska aktorka i reżyser filmowa oraz telewizyjna, zdobywczyni Oscara w 1986 r. za rolę w filmie Honor Prizzich w reżyserii swojego ojca Johna Hustona
  • Gminy w USA:
    • Huston (ang. Huston Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Blair
    • Huston (ang. Huston Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Centre
    • Huston (ang. Huston Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Clearfield

    Wikipedia


husycki

odnoszący się do husyty lub husytyzmu, właściwy husytom


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z husytami lub husytyzmem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Powieść, której akcja rozgrywa się na Śląsku podczas wojen husyckich, nominowana jest także do tegorocznej nagrody NIKE.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuˈsɨt͡sʲci, AS: χusycʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hus m., husytyzm m., husyta m., husytka ż.

Wiktionary


husyta

wyznawca husytyzmu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. zwolennik husytyzmu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuˈsɨta, AS: χusyta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. husytyzm, husytka

 przym. husycki

Wiktionary


husytka

husyta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. zwolenniczka husytyzmu

Wiktionary

Patrz:

husyta

Wymowa:

IPA: xuˈsɨtka, AS: χusytka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. husytyzm, husyta

 przym. husycki

Wiktionary


husytyzm

religijno-społeczny ruch w Czechach w XV w.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. rel. ruch religijny i polityczny, odłam protestantyzmu zapoczątkowany w XV w.;

Wiktionary

Husytyzm – ruch religijny i polityczny zapoczątkowany przez Jana Husa, którego zwolennicy w 1417 ogłosili Cztery artykuły praskie w których domagali się m.in. sekularyzacji dóbr kościelnych i komunii pod dwiema postaciami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Husytyzm dał impuls późniejszej Reformacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xuˈsɨtɨsm̥, AS: χusytysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. husyta m., husytka ż., husyckość ż.

 przym. husycki

Wiktionary


huszczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Huszczy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huszcza ż.

:: fż. huszczanka ż.

 przym. huszczański

Wiktionary


huszczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Huszczy

Wiktionary

Huszczanki, Huszczanka – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.

W XIX i na początku XX wieku dobra Huszczanki należały do rodziny Fedorowiczów herbu Oginiec, najpierw do Adriana (1818-1856) później jego syna Tadeusza (1849-1919).

Do 2020 w rejonie podwołoczyskim.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Huszcza ż.

:: fm. huszczanin m.

 przym. huszczański

Wiktionary


huszczański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Huszczy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huszcza ż., huszczanin m., huszczanka ż.

Wiktionary


huszlew

Huszlew – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, siedziba gminy.

Wieś jest położona 15 km na południowy wschód od Łosic nad rzeką Złota Krzywula.

Wikipedia


huszlewianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Huszlewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huszlew m.

:: fż. huszlewianka ż.

 przym. huszlewski

Wiktionary


huszlewianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Huszlewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huszlew m.

:: fm. huszlewianin m.

 przym. huszlewski

Wiktionary


huszlewski

dotyczący Huszlewa, miasta gminnego w województwie mazowieckim


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Huszlewa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huszlew m., huszlewianin m., huszlewianka ż.

Wiktionary


huszyn

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie kowelskim obwodu wołyńskiego;

Wiktionary

Huszyn (ukr. Гішин) – wieś na Ukrainie w rejonie kowelskim obwodu wołyńskiego.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Huszyn, położony na linii Kowel – Kamień Koszyrski.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. huszyński

Wiktionary


huta

1. zakład metalurgiczny
2. zakład wytapiający szkło i wytwarzający produkty szklane


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład metalurgiczny, w którym wytapia się stal, aluminium lub inne metale

 (1.2) chemiczny zakład przemysłowy, który zajmuje się produkcją szkła lub wyrobów szklanych;

Wiktionary

  • huta – miejsce przetwórstwa stali, metali nieżelaznych lub szkła

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) huta stali / aluminium / miedzi / żelaza / metali nieżelaznych

 (1.2) huta szkła kryształowego / szkła technicznego / szkła gospodarczego

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) zakład przemysłowy

 (1.2) zakład przemysłowy

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hutnictwo n., hutnik mos., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos., Hutnicki mos.

 przym. hutniczy, huciany

 przysł. hutniczo

frazeologia.

etymologia.

 (1.1-2) etym|niem|Hütte.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) ironworks, steelworks, iron-foundry; (1.2) glassworks

* czeski: (1.1) huť ż.; (1.2) sklárna ż.

* dolnołużycki: (1.1) huta ż.

* duński: (1.1) jernværk n., jernstøberi n., stålværk n.; (1.2) glasværk n.

* esperanto: (1.1) uzino, fandejo; (1.2) vitrofarejo

* francuski: (1.1) aciérie ż.

* górnołużycki: (1.1) hěta ż.

* hiszpański: (1.1) fundición ż.

* kaszubski: (1.1) hëta ż.

* niemiecki: (1.1) Hütte ż.; (1.2) Glashütte ż.

* nowogrecki: (1.1) χυτήριο n.

* słowacki: (1.1) huta

* węgierski: (1.1) huta

* wilamowski: (1.1) hu̇tta lm., hüta lm.

* włoski: (1.1) stabilimento metallurgico m., acciaieria ż., ferriera ż.; (1.2) vetreria ż.

źródła.

== huta (język dolnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) huta

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxuta, AS: χuta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. hutnictwo n., hutnik mos., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos., Hutnicki mos.

 przym. hutniczy, huciany

 przysł. hutniczo

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) zakład przemysłowy

 (1.2) zakład przemysłowy

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. hutnictwo n., hutnik mos., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos., Hutnicki mos.

 przym. hutniczy, huciany

 przysł. hutniczo

frazeologia.

etymologia.

 (1.1-2) etym|niem|Hütte.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) ironworks, steelworks, iron-foundry; (1.2) glassworks

* czeski: (1.1) huť ż.; (1.2) sklárna ż.

* dolnołużycki: (1.1) huta ż.

* duński: (1.1) jernværk n., jernstøberi n., stålværk n.; (1.2) glasværk n.

* esperanto: (1.1) uzino, fandejo; (1.2) vitrofarejo

* francuski: (1.1) aciérie ż.

* górnołużycki: (1.1) hěta ż.

* hiszpański: (1.1) fundición ż.

* kaszubski: (1.1) hëta ż.

* niemiecki: (1.1) Hütte ż.; (1.2) Glashütte ż.

* nowogrecki: (1.1) χυτήριο n.

* słowacki: (1.1) huta

* węgierski: (1.1) huta

* wilamowski: (1.1) hu̇tta lm., hüta lm.

* włoski: (1.1) stabilimento metallurgico m., acciaieria ż., ferriera ż.; (1.2) vetreria ż.

źródła.

== huta (język dolnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) huta

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


hutchinson

nazwisko


SJP.pl

  • Hutchinson – angielskie wydawnictwo założone w 1887, w 1989 włączone do Random House

Osoby:

  • Alain Hutchinson (ur. 1949) – belgijski i frankofoński polityk
  • Andrew Hutchinson (ur. 1980) – amerykański hokeista
  • Ashley Hutchinson (ur. 1979) – australijski kolarz torowy i szosowy
  • Benjamin Hutchinson (ur. 1987) – angielski piłkarz
  • George Hutchinson – robotnik, jeden z podejrzanych w śledztwie w sprawie Kuby Rozpruwacza
  • G. Evelyn Hutchinson (1903–1991) – angielsko-amerykański zoolog, limnolog, ekolog
  • Jonathan Hutchinson (1828–1913) – brytyjski chirurg, okulista, dermatolog, wenerolog i patolog
  • John Hutchinson (1884–1972) – brytyjski botanik
  • Sam Hutchinson (ur. 1989) – angielski piłkarz
  • Tim Hutchinson (ur. 1949) – polityk amerykański, członek Partii Republikańskiej

Wikipedia


hutczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Hutek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hutki nmos.

:: fż. hutczanka ż.

 przym. hutecki

Wiktionary


hutczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Hutek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hutki nmos.

:: fm. hutczanin m.

 przym. hutecki

Wiktionary


hute

wykrzyknik

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. prędko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pódź hute! → Chodź prędko!

Wiktionary


hutecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Hutek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Hutki nmos., hutczanin m., hutczanka ż.

Wiktionary


hutia

gatunek gryzonia z rodziny hutiowatych


SJP.pl

Hutia (Capromys) – rodzaj ssaka z podrodziny hutii (Capromyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).

Wikipedia


hutiowate

podrodzina gryzoni z rodziny kolczakowatych


SJP.pl

Hutie, hutiowate (Capromyinae) – podrodzina ssaków z rodziny kolczakowatych (Echimyidae). Hutie, jak inne Hystricognathi różnią się od innych gryzoni strukturą kości czaszki. Część mięśni szczęki przechodzi przez otwory podoczodołowe i łączą się z kośćcem po drugiej stronie. Również ukształtowanie i wielkość otworu podoczodołowego odróżnia Hystricognathi od innych przedstawicieli Rodentia. Około połowa gatunków jest uznana za wymarłe.

Wikipedia


hutki

W Polsce
  • Hutki – wieś w woj. lubelskim, w pow. zamojskim, w gminie Krasnobród
  • Hutki – wieś w woj. małopolskim, w pow. olkuskim, w gminie Bolesław
  • Hutki – przysiółek wsi Piwoda w woj. podkarpackim, w pow. jarosławskim, w gminie Wiązownica
  • Hutki – osada leśna w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Czarna Białostocka
  • Hutki – wieś w woj. śląskim, w pow. częstochowskim, w gminie Konopiska

Wikipedia


hutman

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. daw. sztygar

Wiktionary

Hutman (inaczej hutman ratuszny) – w dawnej Polsce urzędnik miejski, zajmujący się administracją i ochroną porządku publicznego. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Hauptmann.

Podlegał burmistrzowi i radzie miejskiej.

Do jego zadań należało :

  • nadzór nad targowiskami miejskimi
  • kontrolowanie kupców w zakresie miar i wag
  • kontrolowanie przestrzegania przepisów sanitarnych i przeciwpożarowych
  • chwytanie złoczyńców
  • doraźne sądownictwo w drobnych sprawach
  • sprawdzanie straży dziennych i wart nocnych
  • nadzorowanie ratusza i więzienia miejskiego
  • nadzór nad pracą kata i jego pomocników

Wikipedia


hutmen

Hutmen Spółka Akcyjna – dawne polskie przedsiębiorstwo hutnicze zajmujące się przetwórstwem miedzi i jej stopów, powstałe we Wrocławiu w 1918 roku.

Wikipedia


hutmistrz

urzędnik pilnujący robót technicznych w hucie


SJP.pl


hutn.

skrót od: hutnictwo, hutniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


hutniak

drewno odpowiednie do zastosowania w hutnictwie


SJP.pl


hutnicki

hutnik; hutniczy


SJP.pl


hutnictwo

dział przemysłu zajmujący się produkcją metali z rud i złomu oraz wytapianiem szkła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hutn. dział przemysłu zajmujący się wytwarzaniem metali i ich stopów, szkła, jak również ich przeróbką plastycznyastyczną;

Wiktionary

Hutnictwo – gałąź przemysłu zajmująca się wytapianiem metali i ich stopów z rud z domieszką złomu oraz ich obróbką plastyczną na półprodukty i wyroby gotowe. Nauką traktującą o hutnictwie jest metalurgia.

Hutnictwo dzieli się na hutnictwo żelaza i hutnictwo metali nieżelaznych. Istnieje także oddzielna gałąź hutnictwa – hutnictwo szkła – zajmująca się przetwarzaniem związków chemicznych poprzez topnienie w masę szklaną i przetwarzaniem w szkło gospodarcze, techniczne, okienne i artystyczne.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. huta ż., hutnik mos.

 przym. hutniczy, huciany

Wiktionary


hutniczka

hutnik


SJP.pl

Patrz:

hutnik

hutniczy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z hutnictwem, dotyczący hutnictwa

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do hutników

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nad kombinatem hutniczym unosiła się świetlista łuna.

 (2.1) Na świętego Floriana sąsiad ubiera zawsze biały strój hutniczy i kapelusz.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xutʲˈɲit͡ʃɨ, AS: χutʹńičy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huta ż., hutnik mos., hutniczka ż., hutnictwo n., Huta ż., Hutnicki mos.

 rzecz. huciany

 przym. huciany

Wiktionary


hutnik

pracownik huty zajmujący się wytopem metali lub szkła lub ich dalszą obróbką


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. pracownik huty metalu pracujący przy piecu

 (1.2) zaw. pracownik huty szkła formujący szkło

Wiktionary

Hutnik – robotnik, pracownik huty zajmujący się wytopem metali lub szkła albo ich dalszą obróbką.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ojciec Haliny był hutnikiem zatrudnionym w jednej z chorzowskich hut.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈxutʲɲik, AS: χutʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huciska nmos., Hucisko n., huta ż., Huta ż., hutmistrz mos., hutniak mrz., hutnickość ż., hutnictwo n., Hutniczak mos./ż., Hutnik mos./ż.

 przym. hutniczy, huciany

 przysł. hutnicko

Wiktionary


hutnikiewicz

nazwisko


SJP.pl


hutny

nazwisko


SJP.pl


hutspot

[czytaj: hytspot] holenderska potrawa z duszonych ziemniaków, marchwi i cebuli


SJP.pl

Hutspot – tradycyjna potrawa kuchni holenderskiej, na którą współcześnie składają się ugotowane do miękkości ziemniaki, marchew i cebula wymieszane i utłuczone ze sobą na niejednorodną masę.

Jest przykładem tzw. stamppotu, z marchwi i cebuli. Prosta i w miarę szybka do wykonania potrawa.

Wikipedia


hutton

  • Hutton – miejscowość w hrabstwie East Riding of Yorkshire (Anglia)
    • Hutton Cranswick – miejscowość w hrabstwie East Riding of Yorkshire (Anglia)
  • Hutton – miejscowość w hrabstwie Essex (Anglia)
    • Hutton Mount – miejscowość w hrabstwie Essex (Anglia)
  • Hutton – miejscowość w hrabstwie Kumbria (Anglia)
  • Hutton – miejscowość w hrabstwie Lancashire (Anglia)
  • Hutton – jednostka osadnicza w stanie Maryland (USA)
  • Hutton – miejscowość w Szkocji, w hrabstwie Scottish Borders
  • Hutton – miejscowość w hrabstwie Somerset (Anglia)
  • Hutton-le-Hole – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Bonville – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Buscel – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Conyers – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton End – miejscowość w hrabstwie Kumbria (Anglia)
  • Hutton Gate – miejscowość w Redcar and Cleveland, w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Hang – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Henry – miejscowość w hrabstwie Durham (Anglia)
  • Hutton Magna – miejscowość w hrabstwie Durham (Anglia)
  • Hutton Mulgrave – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Roof (Eden) – miejscowość w hrabstwie Kumbria (Anglia)
  • Hutton Roof (South Lakeland) – miejscowość w hrabstwie Kumbria (Anglia)
  • Hutton Rudby – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Sessay – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Village – miejscowość w Redcar and Cleveland, w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Hutton Wandesley – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Huttons Ambo – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • New Hutton – miejscowość w hrabstwie Kumbria (Anglia)
  • Old Hutton – miejscowość w hrabstwie Kumbria (Anglia)
  • Priest Hutton – miejscowość w hrabstwie Lancashire (Anglia)
  • Sand Hutton – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)
  • Sheriff Hutton – miejscowość w hrabstwie North Yorkshire (Anglia)

Wikipedia


hutu

lud afrykański mieszkający głównie w Rwandzie i Burundi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) etn. jedna z trzech grup ludności zamieszkujących Rwandę i Burundi;

Wiktionary

Hutu (Bahutu, wym. Hūtū) – grupa etniczna należąca do Bantu, zamieszkująca Rwandę (ok. 7,2 mln w 1995) i Burundi (ok. 5,3 mln w 1998). Mówią językiem baniaruanda z grupy bantu.

Pod koniec lat 90. stanowili 90% mieszkańców Rwandy i Burundi, należąc do zdominowanej warstwy wieśniaczej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Historycznie Tutsi byli związani z rwandyjską klasą rządzącą, ale zdarzało się, że z powodu ubóstwa Tutsi stawał się Hutu.

Wiktionary


hutujnia

hutujnia sercolistna - dekoracyjna bylina o trójkolorowych liściach w kształcie serca; pstrolistka sercowata; pstrolistka sercowata


SJP.pl


hutyra

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Hutyra – polski aktor filmowy i teatralny, reżyser teatralny
  • Agata Hutyra – polska aktorka filmowa i teatralna
  • Róbert Hutyra – słowacki kolarz szosowy

Wikipedia


huuuuu

wykrzyknik

 (1.1) dźwięk. rzad. onomatopeja naśladująca głos sowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dwa krótkie, tubalne, basowe okrzyki, zakończone trzecim, dłuższym i jeszcze bardziej ponurym: hu, hu, huuuuu. To także drapieżnik nocny, sowa.

Wiktionary

Powiązane:

 wykrz. hu

Wiktionary


huwnicki

Huwniki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Huwnik

Wiktionary

Patrz:

Huwniki

Powiązane:

 rzecz. Huwniki nmos., huwniczanin m., huwniczanka ż.

Wiktionary


huwniczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Huwnik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huwniki nmos.

:: fż. huwniczanka ż.

 przym. huwnicki

Wiktionary


huwniczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Huwnik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Huwniki nmos.

:: fm. huwniczanin m.

 przym. huwnicki

Wiktionary


huwniki

wieś w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim


SJP.pl

Huwniki (w latach 1977–1981 Wiarska Wieś) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol. Leży nad Wiarem.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie dobromilskim województwa lwowskiego. W latach 1945'–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków, paląc tak polskie, jak i ukraińskie, gospodarstwa.

Wikipedia


huxley

[czytaj: HAKsly] nazwisko


SJP.pl

  • Huxley – miejscowość w hrabstwie Cheshire (Anglia)

Miejscowości w USA:

  • Huxley – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Story
  • Huxley – miasto w stanie Teksas, w hrabstwie Shelby

Media:

  • Huxley – gra wideo

Wikipedia


huygens

  • Christiaan Huygens (czyt. hojchens) – matematyk, fizyk i astronom, pochodzący z Holandii, który sformułował zasadę Huygensa
  • Cassini-Huygens – sonda kosmiczna wysłana w celu zbadania Saturna i jego satelitów
  • (2801) Huygens – planetoida z pasa planetoid

Wikipedia


huysmans

  • Camille Huysmans (1871-1968) – belgijski filolog, polityk, premier
  • Constant Huysmans (1928-2016) – belgijski piłkarz
  • Joris-Karl Huysmans (1848-1907) – francuski pisarz
  • Jos Huysmans (1941-2012) – belgijski kolarz szosowy

Wikipedia


huzar

żołnierz lekkiej jazdy węgierskiej, a potem także innych krajów, uzbrojony i ubrany na sposób węgierski z charakterystyczną kurtką zarzuconą na ramię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. żołnierz jazdy lekkiej;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. zool. koczkodan rudy, nazwa systematyczna|Erythrocebus patas|ref=tak., gatunek małpy wąskonosej;

Wiktionary

  • huzar – żołnierz lekkiej jazdy
  • huzar (h. zwykły lub h. rudy) – gatunek małpy wąskonosej
  • Huzar – pseudonim kpt. Kazimierza Kamieńskiego, żołnierza AK i antykomunistycznego podziemia niepodległościowego.
  • Huzar – film francuski z 1995 roku
  • Huzar – prototypowy polski Opancerzony Wóz Patrolowy zbudowany na podwoziu samochodu Land Rover Defender

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. husarz m., husaria ż.

 przym. huzarski, husarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. war. husar

Wiktionary


huzarski

przymiotnik od: huzar


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. wojsk. związany z huzarem, huzarami, dotyczący huzara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huzar mos., husarz mzw./mos.

Wiktionary


huźdać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Poznań. huśtać

czasownik zwrotny niedokonany huźdać się

 (2.1) gw-pl|Poznań. huśtać się

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. huźdanie n.

Wiktionary


huźdanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|huźdać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. huźdać ndk.

Wiktionary


huzia

okrzyk zachęcający psa do ataku lub podjudzania kogoś do bitki


SJP.pl


hv

symbol

 (1.1) fiz. jednostka w skali twardości Vickersa

Wiktionary

Wymowa:

IPA: xa‿ˈfaw, AS: χa‿fa

Wiktionary


hvar

wyspa chorwacka na Morzu Adriatyckim


SJP.pl

Hvar (wł. Lesina) – górzysta wyspa u wybrzeży Chorwacji.

Wyspa Hvar jest długa (68 km) i wąska (4 do 10,5 km). Powierzchnia wynosi 297,38 km², a liczba mieszkańców 11,5 tys. Długość linii brzegowej wynosi 270,0 km. Odbijająca od lądu stałego na wysokości miasta Drvenik, wyspa rozciąga się pomiędzy Bračem a Korčulą, na linii wschód–zachód. Od północy omywa ją Hvarski kanal, a od południa kanały Šćedrovski, Korčulanski i Neretvanski.

Wikipedia


hvarski

przymiotnik od: Hvar (wyspa chorwacka na Morzu Adriatyckim); hwarski


SJP.pl


hwarski

przymiotnik od: Hvar (chorwacka wyspa na Morzu Adriatyckim oraz największe miasto na tej wyspie); hvarski


SJP.pl


hwdp

slangowe, wulgarne: skrót określenia Huj W Dupę Policji


SJP.pl

HWDP (właśc. CHWDP) – akronim wulgarnego wyrażenia chuj w dupę policji.

Ten slogan, często wypisywany na murach, jest przez część młodzieży uznawany za formę prowokacji lub sprzeciwu wobec policji. Skrót pojawia się także w tekstach polskiej muzyki hip-hopowej. Propagatorem hasła jest grupa hip-hopowa Hemp Gru, której członek Wilku zawarł slogan w utworze „28.09.97” z albumu Skandal (1998) ówczesnej grupy Mistic Molesta.

Wikipedia