rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. policjant
Wiktionary
miejsce bielenia płótna; blech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. miejsce bielenia płótna;
Wiktionary
Blich albo blech (od niem. Bleiche) – miejsce, w którym bielono płótno. Były to łąki położone w pobliżu rzek, na południowych stokach ze względu na wzmożone działanie promieni słonecznych. Tkaniny lniane lub konopne – najlepiej w maju lub czerwcu – rozkładano na trawie, by wysychając bielały na słońcu. W celu przyspieszenia bielenia, tkaniny polewano wodą. Czynność tę nazywano blichowaniem, a wykonującą ją osobę – blicharzem. Później blichem nazywano miejsce, gdzie znajdowały się blichownie (bielenie płótna, albo wosku), oraz folusze, pralnie, ługownie czy farbiarnie. Warsztaty te wymagały znacznej ilości wody i energii wodnej, dlatego lokalizowano je w pobliżu rzek.
Wikipedia
IPA: blʲix, AS: blʹiχ
Wiktionary
rzecz. blicharz, blichownia
czas. blichować
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wybielać płótno; blechować
SJP.pl
czasownik
(1.1) przest. bielić materiał chemicznie lub przez poddanie wpływowi czynników atmosferycznych
Wiktionary
(1.1) Jest to gotowa do kładzenia masa szpachlowa, do której dodaje się barwniki w płynie. Kładzie się kilka kolejnych warstw w różnych kolorach, a na końcu blichuje się i szlifuje – aż do uzyskania efektu marmuru.
Wiktionary
IPA: blʲiˈxɔvat͡ɕ, AS: blʹiχovać
Wiktionary
rzecz. blichowanie n., blich
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|blichować.
Wiktionary
czas. blichować ndk.
Wiktionary
packa do wygładzania tynku
SJP.pl
Blichowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bulkowo.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi wyszogrodzkiej.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blichowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
rzecz posiadająca pozorną, powierzchowną świetność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przepych, bogactwo, pozorna świetność, zewnętrzny polor, tani efekt
Wiktionary
(1.1) Nie dał się zwieść blichtrowi tego miasta.
Wiktionary
IPA: blʲixtr̥, AS: blʹiχtr̦
Wiktionary
(1.1) efekciarstwo, fasadowość, pozór
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Geografia:
Osoby:
Wikipedia
1. rodzaj roślin z rodziny mydleńcowatych;
2. bligia pospolita - drzewo owocowe z rodziny mydleńcowatych, pochodzące z zachodnich obszarów tropikalnej Afryki; aka
SJP.pl
1. sztuka: jasna farba, nałożona grubo celem odwzorowania skupienia odbitego światła;
2. fotografia: refleks świetlny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) szt. w malarstwie jasna farba nałożona grubiej dla podkreślenia plastycznośćastyczności przedmiotu oraz jego połyskliwości
(1.2) fot. silne, utrwalone na kliszy odbicie światła
(1.3) pot. plama
Wiktionary
Wikipedia
IPA: blʲik, AS: blʹik
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. trochę ślepy
Wiktionary
IPA: blʲiˈkavɨ, AS: blʹikavy
Wiktionary
A.Blikle Sp. z o.o. – warszawska firma cukiernicza.
Wikipedia
odbijać światło w kierunku obiektywu aparatu fotograficznego lub kamery
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) fot. film. silne odbijanie światła w kierunku obiektywu aparatu lub kamery
Wiktionary
czas. blikować
Wiktionary
(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) kulin. spoż. podobne do naleśnika, typowe dla kuchni rosyjskiej, białoruskiej i ukraińskiej danie, smażone z ciasta z dodatkiem mąki gryczanej oraz drożdży;
Wiktionary
Wikipedia
(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. rodzaj naleśnika przygotowanego tradycyjnie z fermentowanej mąki pszennej, podawanego z dodatkami na słodko lub wytrawnie, specjalność kuchni kresowej i rosyjskiej
Wiktionary
płat drewna stosowany jako podkład pod okleinę; ślepy fornir
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. pasażer na gapę lub ktoś, kto ukrył się na statku
(1.2) środ. przysłona na okna, szczególnie więzienne
(1.3) daw. wojsk. zasłona, rama z chrustu maskująca wejście do rowu fortecznego lub osłona strzelnicza
(1.4) gwara. cieszyńskie zasłona na oczy konia
Wiktionary
(1.1) Po tygodniu rejsu bosman odkrył blindę w ładowni.
(1.2) Zakratowane okno zabito blindami, przez które przeświecały wąskie paski nieba.
(1.3) Pojedyncza blinda stawia się pospolicie na ławie wałowej (…) sic.
(1.4) Kóń je spokojniejszy jak mo blinde na oczach. sic.
Wiktionary
IPA: ˈblʲĩnda, AS: blʹĩnda
Wiktionary
rzecz. blenda ż., blindaż m., bilndziarz m.
czas. blindować ndk., zablindować dk.
Wiktionary
(1.1) bilndziarz, ślepy pasażer, blindpasażer
(1.3) blenda
(1.4) klapka na oczy
Wiktionary
1. w budownictwie: futrowanie, pokrycie ścian zrobione z desek;
2. stalowe opancerzenie statku wojennego, chroniące przed pociskami;
3. daszek nad okopem, chroniący przed odłamkami pocisków (odmiana "blindażów" przestarzała)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. drewniana, drewniano-ziemna później też blaszana lub betonowa osłona schronu, okopów albo innych fortyfikacji, chroniąca przed ostrzałem
(1.2) daw. wojsk. schron
(1.3) daw. wojsk. dodatkowe stalowe opancerzenie okrętu lub pojazdu
(1.4) futrowanie, obicie ścian zrobione z desek
Wiktionary
Blindaż - drewniany lub blaszany daszek nad okopem, przykryty faszyną i ziemią, zabezpieczający żołnierzy przed padającymi z góry kulkami szrapnelowymi i odłamkami granatów.
Wikipedia
(1.1) „Nadto «Nouvelliste de Rouen» donosi, iż wydano rozkazy nie tylko uzbrojenia wybrzeży, ale nadto zbudowania blindaży mogących wytrzymać uderzenia kuli i bomby.”.
(1.1) „Inż. Bułgarow (..) opowiadał (...): Forty wewnętrzne są w Porcie Artura osłonione blindażami, które nadto okryte są workamiz ziemią i grubą blachą. Raz tylko jeden 6-calowe pociski japońskie przebiły blindaże i pękły wewnątrz domu firmy «Kunst i Albers».”
(1.1) „W obawie, że nie zdążą w porę usunąć się z niebezpiecznego terenu, maruderzy owi ukryli się w pobliskim «blindażu», t. j. dole ziemnym, oszalowanym deskami, z dość wysokim nasypem. «Blindaż» taki służy za schronienie żołnierzom, obserwującym skuteczność strzałów, oraz jako skład różnych narzędzi pomocniczych; kulom dział polowych, więc mniejszego kalibru, może on stawić opór skuteczny, natomiast nie jest w możności oprzeć się ciężkim pociskom dział fortecznych.”
(1.2) Pan Prezydent zwiedził ruiny i wszedł do jednego z pozostałych z czasów wojny schronów betonowych (blindaży), ukrytych wśród zwalisk.
Wiktionary
rzecz. blinda ż.
Wiktionary
(1.1) daw. zwodnik
(1.2) schron, pot. bunkier
Wiktionary
litery lub ornamenty tłoczone na okładkach książek bez użycia farby
SJP.pl
rozpórka oparta prostopadle o bukszpryt
SJP.pl
Blindgafel, watersaling - rozpórka stosowana na niektórych żaglowcach, oparta prostopadle o bukszpryt, zwiększająca kąt działania waterbaksztagu na bukszpryt, a przez to zwiększająca jego usztywniające działanie. Stosowana jest przy dłuższych bukszprytach lub wąskich dziobach.
Wikipedia
w gwarze śląskiej: oślepiać światłem
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. oślepiać
Wiktionary
(1.1) Klara blinduje. → Słońce tak mocno świeci, że oślepia.
Wiktionary
rzecz. blinda ż.
Wiktionary
Blinek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Rakoniewice.
W okresie zaboru pruskiego Blinek należał do ówczesnego powiatu babimojskiego w rejencji poznańskiej.
W czasie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) wieś wzmiankowana jako Blenki należała do rakoniewickiego okręgu policyjnego powiatu babimojskiego i stanowiła część majątku Wioska, który należał wówczas do Gersdorfa. Według spisu urzędowego z 1837 roku Blenki liczyły 199 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 31 dymów (domostw).
Wikipedia
Blinno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Szczutowo. Ma status sołęctwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
(zazwyczaj w liczbie mnogiej - bliny) regionalne: placek z ciasta drożdżowego, smażony na tłuszczu; blina
SJP.pl
Bliny, młynci (ukr. млинці, młynci; biał. бліны́, bliny; ros. блины, bliny) – tradycyjne danie kuchni rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej. Zgodnie z tradycją spożywane w tygodniu ostatkowym zwanym Maslenicą, przed wielkim postem, współcześnie również w innych porach roku, bez kontekstu religijnego.
Wikipedia
1. znajdujący się w niewielkiej odległości;
2. spokrewniony z kimś;
3. występujący w nieodległej przeszłości lub przyszłości
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest w niewielkiej odległości
(1.2) taki, który prawie osiągnął jakiś stan
(1.3) zbliżony do czegoś, podobny
(1.4) bezpośrednio spokrewniony
(1.5) taki, który jest w niewielkiej odległości czasowej; który ma niedługo nastąpić
(1.6) połączony ściśle uczuciami, poglądami
(1.7) bliższy: dokładny, określony, sprecyzowany
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) krewny, przyjaciel
Wiktionary
(1.1) Przepraszam, gdzie jest najbliższa stacja benzynowa?
(1.2) Gdy na stadionie nagle zgasło światło, ludzie byli bliscy paniki i chcieli uciekać, ale na szczęście udało się wszystkich uspokoić.
(1.3) Purpura to kolor bliski czerwonemu.
(1.4) Ciocia Ania jest moją najbliższą żyjącą krewną.
(2.1) Bliscy martwili się jego nagłą zmianą zachowania i atakami agresji.
Wiktionary
IPA: ˈblʲisʲci, AS: blʹisʹḱi
Wiktionary
rzecz. bliskość ż.
czas. zbliżać (się) ndk., zbliżyć (się) dk.
przym. bliziuteńki
przysł. blisko
Wiktionary
(1.1) pobliski, niedaleki
(1.5) nadchodzący, nieuchronny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w niewielkiej odległości
(1.2) w krótkim czasie
(1.3) w znacznym stopniu
(1.4) w bliskich, zażyłych stosunkach, relacjach
(1.5) dokładnie, precyzyjnie, wnikliwie
przyimek
(2.1) …informujący o małej odległości między obiektami, miejscami, przedmiotami
(2.2) …informujący o małej odległości między punktami w czasie
partykuła
(3.1) …informująca o niecałkowitym osiągnięciu danego stanu
Wiktionary
(1.1) Dwie sroki siedzą blisko siebie na gałęzi.
(3.1) W wypadku zginęło blisko 50 000 ludzi.
Wiktionary
IPA: ˈblʲiskɔ, AS: blʹisko
Wiktionary
rzecz. bliskość ż., bliski mos., zbliżenie n., zbliżanie n.
czas. zbliżyć dk., zbliżać ndk.
przym. bliski
przysł. bliziuteńko, bliziutko
Wiktionary
(1.1) bliziutko, bliziuteńko, dwa kroki, na miejscu, niedaleko, nieopodal, o krok, o miedzę, o rzut kamieniem, obok, o włos, opodal, po sąsiedzku, pod bokiem, tuż za progiem, tuż, tuż, w pobliżu, w sąsiedztwie, w zasięgu ręki, za miedzą; pot. pod nosem; pot. żart. rzut beretem
(3.1) niemal, nieomal, niemalże, prawie
Wiktionary
osoba pokonująca bliskie dystanse pieszo lub za pomocą środków lokomocji
SJP.pl
rzadko: odbywający się na bliskich dystansach, pokonujący małe odległości
SJP.pl
1. małe oddalenie w przestrzeni, np. bliskość morza; sąsiedztwo;
2. szybkie następstwo w czasie, np. bliskość śmierci;
3. przenośnie: zgodność, wspólność pewnych cech dwu albo więcej osób, przedmiotów itp.; prawie jednakowy wygląd, powinowactwo, podobieństwo, zbieżność, pokrewieństwo;
4. przenośnie: serdeczność, zażyłość, przyjazne stosunki; pobratymstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielkie oddalenie w przestrzeni, mały dystans między danymi obiektami
(1.2) bliskie następstwo jakiegoś wydarzenia
(1.3) dobre stosunki międzyludzkie
Wiktionary
Bliskość – sitcom amerykański, serial telewizyjny, którego twórcami są Mark Duplass i Jay Duplass. Serial jest emitowany od 11 stycznia 2015 roku przez HBO. W Polsce serial emitowany jest od 12 stycznia 2015 roku przez HBO Polska. 28 stycznia 2015 roku, stacja HBO zamówiła 2 sezon serialu. 26 marca 2016 roku, stacja HBO ogłosiła zakończenie produkcji serialu po dwóch sezonach
Wikipedia
(1.1) Kto wie, może to po prostu synantropizacja i sowy przyzwyczaiły się do światła latarni oraz bliskości domów.
Wiktionary
IPA: ˈblʲiskɔɕt͡ɕ, AS: blʹiskość
Wiktionary
czas. zbliżać (zbliżyć), przybliżać
przym. bliski
przysł. blisko
Wiktionary
(1.1) sąsiedztwo
(1.3) zażyłość, serdeczność
Wiktionary
Bliskowice – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie urzędowskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Bliski Wschód
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Bliskiego Wschodu, dziejący się na Bliskim Wschodzie
Wiktionary
(1.1) Wiele wątków, które zawiera, zaczerpniętych zostało z wcześniejszych mitologii bliskowschodnich, tekstów starotestamentowych, jak również z tradycji chrześcijańskiej.
(1.1) Będziemy sprzyjać dokonaniu rzeczywistego przełomu w uregulowaniu konfliktu bliskowschodniego, wykorzystując możliwości, jakie stworzy nam członkostwo w Unii Europejskiej.
Wiktionary
IPA: ˌblʲiskɔfˈsxɔdʲɲi, AS: blʹiskofsχodʹńi
Wiktionary
rzecz. Bliski Wschód m.
Wiktionary
taki, który źle widzi z daleka; krótkowzroczny
SJP.pl
znajdujący się w pobliżu Ziemi
SJP.pl
w językoznawstwie: wyraz lub związek frazeologiczny mający takie samo znaczenie co inny wyraz lub związek albo podobny znaczeniowo innemu wyrazowi lub związkowi, np. auto i samochód; synonim, wyraz bliskoznaczny
SJP.pl
Synonim (gr. συνώνυμος – „równoimienny”) – wyraz lub dłuższe określenie równoważne znaczeniowo innemu (równoznacznik) lub na tyle zbliżone, że można nim zastąpić to drugie w odpowiednim kontekście (bliskoznacznik). Zjawisko synonimii może dotyczyć konstrukcji składniowych (mówić wiersz – mówić wierszem), form morfologicznych (profesorowie – profesorzy) i leksemów (auto – samochód).
Wikipedia
podobieństwo znaczeń; synonimia, synonimiczność
SJP.pl
taki, którego znaczenie jest bliskie innemu znaczeniu; synonimiczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gram. o podobnym znaczeniu
Wiktionary
IPA: ˌblʲiskɔzˈnat͡ʃnɨ, AS: blʹiskoznačny
Wiktionary
(1.1) synonimiczny
Wiktionary
rodzaj opakowania tabletek, pastylek itp.; cienki arkusik z tworzywa z wytłoczonymi przegródkami, zaklejony od spodu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. opakowanie składające się z warstwy spodniej i sztywnej, przezroczystej warstwy górnej;
Wiktionary
Blister – opakowanie składające się zwykle z warstwy spodniej (na przykład kartonu lub folii, często aluminiowej) i sztywnego, przezroczystego tworzywa sztucznego. Tworzywo to jest tak wyprofilowane, aby widać było produkt umieszczony między tymi warstwami.
Typowe zastosowania: opakowania tabletek, zabawek, baterii, akcesoriów komputerowych (myszy) i samochodowych (wycieraczki do szyb), monet kolekcjonerskich.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) blíster m.
* niemiecki: (1.1) Blister m.
źródła.
== blister (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-blister.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. pęcherz, bąbel
odmiana.
(1.1) lp. blister; lm. blisters
przykłady.
Wiktionary
pakować w blistry
SJP.pl
[czytaj: blic] środowiskowo: szachy błyskawiczne (partia szachowa, w której każdy z graczy ma do dyspozycji nie więcej niż 10 minut)
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: blickrig] doktryna wojenna wypracowana przez militarystów niemieckich; Blitzkrieg, wojna błyskawiczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. wojna błyskawiczna prowadzona poprzez zmasowane uderzenie;
Wiktionary
Blitzkrieg (z niem. wojna błyskawiczna) – termin oznaczający błyskawiczne uderzenie wojskowymi siłami zbrojnymi (powietrznymi, morskimi i lądowymi) na dane państwo.
Wikipedia
(1.1) W czasie drugiej wojny światowej naziści prowadzili swój "blitzkrieg" przeciw Polsce i Francji.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) wojna
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|niem|Blitzkrieg.
uwagi.
(1.1) inna pisownia Blitzkrieg
tłumaczenia.
* węgierski: (1.1) villámháború
źródła.
== blitzkrieg (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-blitzkrieg.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) wojsk. blitzkrieg
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
w okulistyce: odwrotność dali, bliska przestrzeń, bliskość; np. okulary do bliży - okulary służące do korygowania obrazu przestrzeni bliskiej dla patrzącego, np. do czytania
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Blizanów – wieś w Polsce, w Kaliskiem, nad Prosną, w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, siedziba gminy Blizanów.
Do 1954 Blizanów był siedzibą gminy Brudzew. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blizanów. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
Blizanówek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Blizanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Blizanów
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: blisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: blizna
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Blizianka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Niebylec.
Miejscowość jest siedzibą parafii pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego, należącej do dekanatu Czudec, diecezji rzeszowskiej.
Wieś liczy 406 mieszkańców.
Wikipedia
Blizin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego, w 1827 roku Blizin posiadał 21 domostw i 140 mieszkańców.
5 września 1939 wkraczający do wsi żołnierze Wehrmachtu zamordowali dwóch mieszkańców, Walentego Ciesielczyka i Antoniego Masiorka.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: bliski
SJP.pl
zdrobnienie od: bliski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: bliski
Wiktionary
IPA: ˌblʲiʑuˈtɛ̃ɲci, AS: blʹiźutẽńḱi
Wiktionary
rzecz. zbliżenie n.
przysł. bliziuteńko, bliziutko
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pot. zdrobn. od: blisko
Wiktionary
(1.1) Mamy rzeczywiście bliziuteńko do kościoła.
Wiktionary
przym. bliski, bliziuteńki
przysł. blisko, bliziutko
rzecz. zbliżenie n.
przyim. blisko
partyk. blisko
Wiktionary
zdrobnienie od: bliski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: bliski
Wiktionary
IPA: blʲiˈʑutʲci, AS: blʹiźutʹḱi
Wiktionary
rzecz. zbliżenie n.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pot. zdrobn. od: blisko
Wiktionary
(1.1) Mamy bliziutko do lasu.
Wiktionary
przym. bliski, bliziuteńki
przysł. blisko, bliziuteńko
rzecz. zbliżenie n.
przyim. blisko
partyk. blisko
Wiktionary
ślad pozostały po zagojeniu się rany; znamię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. ślad po ranie;
(1.2) bot. ślad na pędach po odpadnięciu odgałęzienia, liścia, łuski
(1.3) włók. przerwa w osnowie, brakująca nitka w tkaninie
(1.4) techn. uszkodzenie powierzchni w postaci drobnych zagłębień
Wiktionary
Blizna (łac. cicatrix) – zmiana skórna będąca najczęściej następstwem uszkodzenia skóry właściwej i zastąpieniem ubytku tkanką łączną włóknistą.
Blizny mogą mieć charakter przerostowy (bliznowiec), gdy ilość tkanki łącznej jest większa niż ilość tkanki zniszczonej urazem, albo zanikowy.
Wikipedia
(1.1) Zauważyłeś bliznę na jej ramieniu?
(1.1) Ogólnie czuje się nieźle, tylko jeszcze czasami boli go blizna po operacji.
(1.1) — Czem ta ziemia? — Mą Ojczyzną. — Czem zdobyta? — Krwią i blizną.
Wiktionary
IPA: ˈblʲizna, AS: blʹizna
Wiktionary
rzecz. zabliźnienie n., zabliźnianie n.
przym. bliznowy
czas. zabliźnić dk., zabliźniać ndk., pobliźnić dk.
Wiktionary
(1.1) szrama, znak; przest. kresa; gw-pl|Górny Śląsk|narba.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Blizne – wieś w województwie podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Jasienica Rosielna. Lokowana przez Kazimierza Wielkiego w 1366.
Wieś prawa wołoskiego przed 1400 rokiem. Na przełomie XVI i XVII wieku położona była w ziemi sanockiej województwa ruskiego. Wieś klucza brzozowskiego biskupów przemyskich.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Blizne. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.
Wikipedia
1. bliski, pokrewny;
2. dawniej: bliźniaczy; jednakowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podobny
(1.2) przest. spowinowacony, krewny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) bibl. każdy człowiek
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lp. ter. od: bliźnić
Wiktionary
Bliźni (norw. Medmenneske) – powieść norweskiego pisarza Olava Duuna z 1929.
Powieść charakteryzuje się stosunkowo ubogą fabułą, oszczędną narracją i zwartą architekturą wewnętrzną. Traktuje o rozkładzie patriarchalnej rodziny chłopskiej i towarzyszących temu procesowi zjawiskach moralnych.
Wikipedia
(2.1) Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
Wiktionary
rzecz. bliźnię n., bliźniaczość ż., bliźniak mos., Bliźniak mos./mzw.
czas. bliźnić się ndk.
przym. bliźniaczy
przysł. bliźniaczo
Wiktionary
1. zjawisko rodzenia się dwojga dzieci w czasie jednego porodu;
2. bycie bliźnięciem
SJP.pl
zdrobnienie od: bliźniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od bliźniak
Wiktionary
rzecz. bliźniak m., Bliźniak mzw./mos.
Wiktionary
→ bliźniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: bliźniak
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: bliźniaczek
Wiktionary
Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.
Wikipedia
(1.1) Magda i Asia są bliźniaczkami.
Wiktionary
IPA: blʲiʑˈɲat͡ʃka, AS: blʹiźńačka
Wiktionary
rzecz. Bliźniak mzw./mos., bliźniak
Wiktionary
1. dotyczący bliźniąt, właściwy bliźniakom;
2. bardzo podobny, jednakowy;
3. składający się z dwóch jednakowych części
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z bliźniętami, odnoszący się do bliźniąt
(1.2) bardzo podobny, identyczny – wobec każdej z dwóch rzeczy
Wiktionary
(1.2) Wyglądała teraz zupełnie jak jej bliźniacza siostra, Hekate.
Wiktionary
IPA: blʲiʑˈɲat͡ʃɨ, AS: blʹiźńačy
Wiktionary
rzecz. bliźnię n., bliźniak m., bliźniaczka ż., bliźni m., bliźniaczość ż., Bliźniak mos., Bliźnięta nmos., bliźniakowanie n.
przysł. bliźniaczo
przym. bliźni
Wiktionary
jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźnię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Bliźniąt
Wiktionary
Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.
Wikipedia
(1.1) Ona zachowuje się jak typowy Bliźniak.
(1.1) Moja mama jest zodiakalnym Bliźniakiem, a tata – zodiakalną Rybą.
Wiktionary
IPA: ˈblʲiʑɲak, AS: blʹiźńak
Wiktionary
rzecz. bliźniak mos./mrz., bliźniaczek mos., bliźniaczka ż., bliźnię n., bliźni mos., bliźniaki nmos., Bliźnięta nmos., bliźniaczość ż., bliźniactwo n., bliźnięcość ż., bliźniość ż.
przym. bliźniaczy, bliźni, bliźnięcy
przysł. bliźniaczo, bliźnięco
Wiktionary
1. damski komplet odzieży składający się z bluzki bez rękawów i swetra z długim rękawem, wykonanych z tej samej dzianiny ;
2. rodzaj domu mieszkalnego
SJP.pl
Ciąża bliźniacza, bliźnięta, dwojaczki – rodzaj ciąży wielopłodowej, w której w macicy rozwijają się jednocześnie dwa płody. U człowieka ciąża bliźniacza w przybliżeniu przypada raz na 80 porodów, co stanowi około 1,25% wszystkich ciąż i około 2,5% urodzeń.
Wikipedia
w mechanice: mechanizm odkształcania plastycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) met. krystal. odkształcenie plastycznyastyczne polegające na przesunięciu kolejnych warstw atomów w krysztale pod wpływem naprężeń ścinających, przy czym odkształcona część kryształu zostaje skręcona względem części nieodkształconej w taki sposób, że stanowią one odbicia lustrzane;
Wiktionary
Bliźniakowanie – jeden z mechanizmów odkształcenia plastycznego. Jest to nagły proces poślizgu zachodzący w niewielkim obszarze struktury, ściśle ograniczonym przez granice bliźniacze.
Wikipedia
rzecz. bliźniak mrz., zbliźniaczenie n.
przym. bliźniaczy, zbliźniaczony
czas. bliźniakować
Wiktionary
bliźnić się -
1. goić się, zrastać się;
2. dawniej: bratać się, przyjaźnić się
SJP.pl
gęstokępkowa trawa o sztywnych, szydlastych liściach i kwiatach zebranych w kłosy, pospolita w całej Polsce na jałowych, zakwaszonych glebach, gdzie tworzy niskie murawy zwane psiarami; bliźniczka psia trawka, psia trawka, psiarka (nazwa zwyczajowa)
SJP.pl
Bliźniczka (Nardus) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. We współczesnych ujęciach systematycznych jest to takson monotypowy z jednym, zarazem typowym gatunkiem – Nardus stricta. Inne, dawniej zaliczane tu gatunki włączane są do rodzajów Microchloa i Psilurus.
Wikipedia
jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jeden z dwóch osobników z tej samej ciąży
forma czasownika.
(2.1) 1. os. lp. ter. od: bliźnić
Wiktionary
Rodzeństwo – w genealogii i prawie dzieci tych samych rodziców bądź rodzica: wszyscy bracia i siostry w ogólności albo każdy z nich pojedynczo wobec drugiego z nich (tak zwłaszcza w tekstach prawnych).
Wikipedia
przym. bliźni, bliźniaczy
rzecz. bliźni mos., bliźniak mos./mrz.
Wiktionary
(1.1) bliźniak
Wiktionary
jeden z dwojga osobników urodzonych w czasie jednego porodu; bliźniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny zimą i wiosną;
(1.2) astr. astrol. trzeci znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 21 (22) maja do 20 (21) czerwca;
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) pot. osoby urodzone pod znakiem Bliźniąt (1.2); zob. Bliźniak.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bliźnięta bywają w legendach identyfikowane z nierozłącznymi bliźniakami – Kastorem i Polluksem.
(1.1) Najjaśniejszymi gwiazdami w gwiazdozbiorze Bliźniąt są Polluks i Kastor.
(1.1) Konstelacja Bliźniąt góruje o północy w styczniu.
(1.2) Bliźnięta to jeden ze znaków zodiaku, który występuje po Byku, a przed Rakiem.
(1.2) Pod koniec maja Słońce wchodzi w znak Bliźniąt.
(1.2) Bliźniętami, jednym z wiosennych, powietrznych i zmiennych znaków zodiaku, rządzi planeta Merkury.
(2.1) Oni zachowują się jak typowe Bliźnięta.
Wiktionary
IPA: blʲiʑˈɲɛ̃nta, AS: blʹiźńẽnta
Wiktionary
rzecz. Bliźniak mos./mzw., bliźniak mos./mrz., bliźniaczek mos., bliźniaczka ż., bliźnię n., bliźni mos., bliźniaki nmos., bliźniaczość ż., bliźniactwo n., bliźnięcość ż., bliźniość ż.
przym. bliźniaczy, bliźni, bliźnięcy
przysł. bliźniaczo, bliźnięco
Wiktionary
(1.1) skr. Gem
(1.2) symbol. ♊
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przypominający wyglądem bliznę; odnoszący się do blizny
SJP.pl
zgrubienie skóry o wyglądzie włóknistej wybujałej blizny różnego kształtu, powstałe samoistnie albo w wyniku urazu; keloid
SJP.pl
Bliznowiec, keloid (łac. keloid) – przerośnięta, guzowata, stwardniała blizna tworząca się w skórze pod wpływem urazu lub bez uchwytnej przyczyny w wyniku przerostu fibroblastów.
Na to, czy powstanie bliznowiec, wpływa miejsce urazu, ale większe znaczenie ma skłonność osobnicza. Wykazuje ona charakter rodzinny, zależy też od rasy (częściej zmiany takie występują u rdzennych mieszkańców Afryki i Azji). Ponadto w zespole Turnera stwierdza się większą częstość bliznowców.
Wikipedia
przymiotnik od: blizna
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Bliżów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Adamów. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Adamów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 249 mieszkańców i była dziewiątą co do liczby ludności miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Boboli w Kosobudach.
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: bliski
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) daw. czynić bliskim albo bliższym
czasownik zwrotny niedokonany bliżyć się
(2.1) daw. zbliżać się
Wiktionary
(1.1) współcz. przybliżać, zbliżać
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie świętokrzyskim;
Wiktionary
Bliżyn – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, nad rzeką Kamienna. Siedziba gminy Bliżyn licząca w 2012 r. 1785 mieszkańców. Przez Bliżyn przebiega droga krajowa 42 i linia kolejowa 25 ze Skarżyska-Kamiennej do Tomaszowa Mazowieckiego.
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Ludwika w Bliżynie.
Wikipedia
rzecz. bliżynianin mos., bliżynianka ż.
przym. bliżyński
Wiktionary
mieszkaniec Bliżyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bliżyna
Wiktionary
rzecz. Bliżyn mrz.
:: fż. bliżynianka ż.
przym. bliżyński
Wiktionary
mieszkanka Bliżyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bliżyna
Wiktionary
rzecz. Bliżyn mrz.
:: fm. bliżynianin mos.
przym. bliżyński
Wiktionary
przymiotnik od: Bliżyn
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. dotyczący Bliżyna, związany z Bliżynem, pochodzący z Bliżyna
Wiktionary
rzecz. Bliżyn mrz., bliżynianin mos., bliżynianka ż.
Wiktionary
[czytaj: blizard] gwałtowny, zimny wiatr północno-zachodni w Ameryce Północnej
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: bez liczby mnogiej (zgodnie ze zwyczajem); blm. (rzadko)
SJP.pl
skrót
(1.1) = jęz. bez liczby mnogiej
Wiktionary
(1.1) blm.
Wiktionary
skrót od: bez liczby mnogiej (zgodnie z zasadami); blm (częściej)
SJP.pl
skrót
(1.1) = jęz. bez liczby mnogiej
Wiktionary
(1.1) blm
Wiktionary
skrót od: bilion (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
Bilion (skrót: bln) – liczba o wartości: 1 000 000 000 000 = 1012 (czyli 1000 miliardów), w krajach stosujących długą skalę.
W krajach stosujących krótką skalę (głównie kraje anglojęzyczne) leksykalne bilion oznacza liczbę 109, czyli miliard na długiej skali.
W układzie SI mnożnikowi 1012 odpowiada przedrostek jednostki miary tera o symbolu T, a jego odwrotności (jedna bilionowa) 10-12 odpowiada piko o symbolu p.
Wikipedia
Bloatware (od ang. software bloat) – negatywne określenie oprogramowania charakteryzującego się nadmierną zasobożernością w stosunku do swoich możliwości. Często program taki działa wolniej na komputerze o większej mocy obliczeniowej niż jego starsze odpowiedniki na sprzęcie mniej wydajnym, oferując jednocześnie porównywalne możliwości.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. twardy cukierek do ssania; karmelek, landrynka
Wiktionary
(1.1) Jak pojedziecie do miasta to przywieźcie mi dobrych bloblików. → Jak pojedziecie do miasta przywieźcie mi dobrych cukierków.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) stpol. nieociosane drewno
Wiktionary
osoby o nazwisku „Bloch”:
Wikipedia
IPA: blɔx, AS: bloχ
Wiktionary
czasownik
(1.1) stpol. wymiotować
Wiktionary
IPA: ˈblɔxat͡ɕ, AS: bloχać
Wiktionary
rzecz. blochanie n.
Wiktionary
(1.1) stpol. bluć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|blochać.
Wiktionary
czas. blochać ndk.
Wiktionary
[czytaj: blokBAster] środowiskowo: film kinowy lub program telewizyjny bardzo popularny wśród widzów; przebój
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. film. przedstawienie, książka, film lub inne dzieło, które zdobyło dużą popularność i stało się wyjątkowo zyskowne;
Wiktionary
Blockbuster – termin w najogólniejszym znaczeniu określający dzieło (film, sztukę teatralną czy grę komputerową), które stało się przebojem, odnosząc sukces kasowy.
Przed 1975 rokiem mianem blockbusterów określano filmy takie jak np. Przeminęło z wiatrem, Quo vadis, Dziesięcioro przykazań czy Ben-Hura, opierając się wyłącznie na wysokich dochodach ze sprzedaży biletów. Po sukcesie Szczęk Stevena Spielberga w 1975 roku terminu „blockbuster” zaczęto używać w odniesieniu do wysokobudżetowych filmów wypuszczanych przez duże wytwórnie głównie w okresie wakacyjnym, które stały się niejako osobnym gatunkiem.
Wikipedia
[czytaj: blokczein] zdecentralizowana i rozproszona baza danych w sieci internetowej; łańcuch bloków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. baza danych składająca się z połączonych kryptograficznie rekordów stanowiących zwykle spis transakcji, zwłaszcza tych dokonywanych z użyciem kryptowalut, zarządzana wspólnie przez komputery połączone siecią peer-to-peer;
Wiktionary
Blockchain (łańcuch bloków) – rosnąca lista wpisów (rekordów), zwanych blokami, które powiązane są ze sobą z użyciem elementów kryptografii. Każdy blok składa się ze znacznika czasu, danych transakcji oraz kryptograficznego skrótu z treści (haszu) (ang. hash) poprzedniego bloku, dzięki któremu formują one jednokierunkową listę — łańcuch bloków — w której nowo tworzone bloki powiązane są ze wszystkimi wcześniejszymi.
Wikipedia
(1.1) Klucz prywatny umożliwia dostęp do aktywów na blockchainie i należy go chronić przed dostępem osób trzecich.
Wiktionary
przym. blockchainowy
Wiktionary
(1.1) łańcuch bloków
Wiktionary
[czytaj: blokers] pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blokers, bloker
SJP.pl
1. zdrobnienie od: blok (zeszycik z kartkami do wyrywania);
2. maszyna prosta, umożliwiająca podnoszenie ciężarów; krążek linowy; blok;
3. regionalnie: kwitek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: blok
(1.2) plik małych, spiętych ze sobą kartek
(1.3) niewielki krążek linowy
(1.4) wydrukowany zestaw znaczków pocztowych
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈblɔt͡ʃɛk, AS: bloček
Wiktionary
rzecz. blok m., blokowisko n., blokers m., blokowy mos., blokowanie n., bloczydło n.
przym. blokowy, bloczkowy
czas. zablokować, blokować
Wiktionary
podatność skał na odłupywanie się w postaci bloków o kształcie prostopadłościanów
SJP.pl
brzydki blok mieszkalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pejor. brzydki blok mieszkalny
Wiktionary
(1.1) Teraz roi się od nowych bloczydeł, które są budowane obok starych kamienic, a same tylko szpecą okolicę.
Wiktionary
rzecz. blok m., blokowiec m.
:: zdrobn. bloczek m.
przym. blokowy
czas. blokować
Wiktionary
1. dziennik internetowy, zwykle z możliwością komentowania poszczególnych wpisów przez internautów;
2. fałszywy blog - blog założony w celach marketingowych przez opłaconą osobę; flog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) inform. dziennik (pamiętnik) dostępny w Internecie;
Wiktionary
Blog (ang. web – sieć; log – dziennik) – forma publikowania oryginalnych treści na stronie internetowej, zawierającej odrębne wpisy, uporządkowane zazwyczaj w kolejności odwrotnie chronologicznej.
Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery. W blogach najważniejszą funkcję komunikacyjną pełni tekst językowy, choć pojawiają się także materiały graficzne czy nagrania video.
Wikipedia
(1.1) W blogach można spotkać wszystko – od przepisów kulinarnych, przez wspomnienia, po własną twórczość.
(1.1) Założyłem bloga i dzielę się moim doświadczeniem w akwarystyce.
Wiktionary
IPA: blɔk, AS: blok
Wiktionary
rzecz. blogers mos., bloger m., blogerka ż., blogowanie n.
czas. blogować ndk.
przym. blogowy
przysł. blogowo
Wiktionary
ekspresywnie: blog
SJP.pl
osoba publikująca swój blog w Internecie; blogger, blogowicz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) inform. osoba prowadząca bloga
Wiktionary
Blog (ang. web – sieć; log – dziennik) – forma publikowania oryginalnych treści na stronie internetowej, zawierającej odrębne wpisy, uporządkowane zazwyczaj w kolejności odwrotnie chronologicznej.
Blogi umożliwiają zazwyczaj archiwizację oraz kategoryzację i tagowanie wpisów, a także komentowanie notatek przez czytelników danego dziennika sieciowego. Ogół blogów traktowany jako medium komunikacyjne nosi nazwę blogosfery. W blogach najważniejszą funkcję komunikacyjną pełni tekst językowy, choć pojawiają się także materiały graficzne czy nagrania video.
Wikipedia
(1.1) Blogerzy nie będą musieli się rejestrować, ale nie będą mieć też dziennikarskich przywilejów – donosi „Rzeczpospolita”.
Wiktionary
IPA: ˈblɔɡɛr, AS: bloger
Wiktionary
rzecz. blog m., blogowanie n.
:: fż. blogerka ż.
czas. blogować ndk.
przym. blogerski, blogowy
przysł. blogowo
Wiktionary
→ bloger; blogowiczka, bloggerka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inform. autorka blogu
Wiktionary
(1.1) Synowi ministra sprawiedliwości nie spodobały się wpisy słynnej politycznej blogerki Kataryny.
Wiktionary
IPA: blɔˈɡɛrka, AS: blogerka
Wiktionary
rzecz. blog m., blogowanie n.
:: fm. bloger m.
czas. blogować ndk.
przym. blogerski, blogowy
przysł. blogowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) inform. zob. bloger.
Wiktionary
(1.1) Czasami jedna wypowiedź blogersa powoduje lawinę komentarzy i burzliwą dyskusję wśród internautów. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˈblɔɡɛrs, AS: blogers
Wiktionary
rzecz. blog
Wiktionary
zajęcie blogera
SJP.pl
[czytaj: bloger] osoba publikująca swój blog w Internecie; bloger, blogowicz
SJP.pl
Blogger – darmowy serwis blogowy stworzony w roku 1999 przez Pyra Labs, a następnie przejęty i rozwijany przez Google (od 2003). Zsynchronizowany z serwisem Picasa Web Albums. Blogi użytkowników widoczne są najczęściej w domenie blogspot.com.
Wikipedia
[czytaj: bloging] prowadzenie bloga; bloging, blogowanie
SJP.pl
prowadzenie bloga; blogging, blogowanie
SJP.pl
kobieta uzależniona od prowadzenia lub czytania bloga
SJP.pl
osoba uzależniona od prowadzenia lub czytania bloga
SJP.pl
uzależnienie od prowadzenia lub czytania bloga
SJP.pl
zespół blogów traktowany jako społeczność lub sieć społeczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) publ. społ. ogół blogów traktowanych jako przestrzeń społeczna i publicystyczna autorów oraz ich czytelników;
Wiktionary
Blogosfera (ang. blogosphere) – termin określający ogół blogów i powiązań między nimi.
Wiele blogów jest połączonych między sobą. Ich autorzy czytają inne blogi i zostawiają na nich komentarze, umieszczają do nich linki, odnoszą się też w treści wpisów. W ten sposób tak połączone blogi wytworzyły własną kulturę. Podczas gdy blogi pozostają wciąż formą publikacji, blogosfera jest zjawiskiem społecznym i jak inne podlegającym badaniom socjologicznym.
Wikipedia
(1.1) Za chwilę zagra w szachy, ale wcześniej podzieli się swymi uczuciami z internautami. Otworzył swój blog, wszedł w blogosferę.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) sieć społeczna
hiponimy.
(1.1) vlogosfera, manosfera
holonimy.
(1.1) cyberprzestrzeń, logosfera
meronimy.
(1.1) blog, bloger, blogerka, pingback, trackback, blogroll, komentarz
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|blog|sfera. < kalka językowa z etym|ang|blogosphere. < etym|ang|logosphere.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) blogosphere
* baskijski: (1.1) blogosfera
* bułgarski: (1.1) блогосфера ż.
* duński: (1.1) blogosfære w.
* francuski: (1.1) blogosphère ż.
* hiszpański: (1.1) blogosfera ż.
* kataloński: (1.1) blogosfera ż.
* łaciński: (1.1) blogosphaera ż.
* macedoński: (1.1) блогосфера ż.
* maltański: (1.1) bloggosfera ż.
* niderlandzki: (1.1) blogosfeer
* niemiecki: (1.1) Blogosphäre ż., Blogosphere ż., Kleinbloggersdorf n.
* nowogrecki: (1.1) ιστολογιόσφαιρα ż., μπλογκόσφαιρα ż.
* portugalski: (1.1) blogosfera ż.
* rosyjski: (1.1) блогосфера ż.
* szwedzki: (1.1) bloggosfär w.
* turecki: (1.1) blogosfer
* ukraiński: (1.1) блогосфера ż., блоґосфера ż.
* włoski: (1.1) blogosfera ż.
źródła.
== blogosfera (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) publ. społ. blogosfera
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
prowadzić blog (dziennik na stronie WWW)
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) inform. prowadzić blog
Wiktionary
(1.1) Dziś szeregowi pracownicy blogują na temat swoich firm, natomiast konsumenci rozmawiają bezpośrednio z osobami, które mają podobne zainteresowania.
Wiktionary
rzecz. blog m., blogowanie n., bloger m., blogerka ż., blogowość ż.
przym. blogowy
przysł. blogowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) prowadzenie bloga
Wiktionary
czas. blogować
rzecz. blog mrz./mzw.
Wiktionary
bloger, blogger;
1. autor internetowego pamiętnika;
2. osoba interesująca się blogami
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) inform. w sposób właściwy dla blogowania
Wiktionary
rzecz. blog m., bloger m., blogerka ż., blogowanie n.
czas. blogować ndk.
przym. blogowy
Wiktionary
→ blog
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący bloga lub blogowania, związany z blogowaniem
Wiktionary
(1.1) Jaki jest największy polski serwis blogowy?
(1.1) To już druga komercyjna skórka blogowa w moim portfolio.
Wiktionary
rzecz. blog m., bloger m., blogerka ż., blogowanie n.
czas. blogować ndk.
przysł. blogowo
Wiktionary
[czytaj: blogrol] lista linków na stronie blogera, które odsyłają do innych polecanych blogów
SJP.pl
Blogroll – zestaw odnośników do innych blogów umieszczany zwykle w bocznym menu (panelu) bloga. Niekiedy jest to mechanizm wymiany odnośników pomiędzy blogami, w innym wypadku są to odnośniki do blogów, które autor danego bloga regularnie czyta i ocenia.
Wiele gotowych skryptów otwartego oprogramowania zawiera wbudowane mechanizmy umożliwiające skorzystanie z wymiany odnośników np. WordPress. Wymiana odnośników najczęściej odbywa się przy wykorzystaniu mechanizmów OPML.
Wikipedia
[czytaj: bluA] miasto we Francji
SJP.pl
Wikipedia
1. jednolita bryła o regularnym kształcie;
2. kilkupiętrowy budynek o powtarzalnych segmentach;
3. zeszyt z kartkami przeznaczonymi do wyrywania;
4. rodzaj maszyny prostej do podnoszenia ładunków; krążek linowy;
5. związek państw, partii, ugrupowań politycznych itp.;
6. element blokujący; blokada;
7. kilka audycji, artykułów itp., tworzących pewną całość
8. w siatkówce: gra obronna przy siatce polegająca na wystawieniu rąk przez wszystkich graczy ponad siatkę, w celu zatrzymania piłki uderzanej przez przeciwnika; blokada, bloking;
9. barak dla więźniów w obozach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj budynku wielopiętrowego; zob. blok mieszkalny.
(1.2) duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy
(1.3) polit. związek państw, partii politycznych
(1.4) zeszyt, notes z kartkami większego formatu
(1.5) sport. w siatkówce obrona polegająca na podniesieniu rąk ponad siatkę przez jednego lub kilku graczy drużyny;
(1.6) pot. zbiór audycji, programów radiowych nadawanych kolejno po sobie
(1.7) bud. żegl. krążek na którym lina zmienia kierunek przesuwając się w rowku;
(1.8) jeden lub więcej znaczków pocztowych w obramowaniu;
(1.9) hist. barak w obozach koncentracyjnych
(1.10) inform. wydzielona część kodu programu;
(1.11) med. zaburzenie przewodzenia bodźców w sercu;
(1.12) kolej. element blokady
(1.13) grupa pomieszczeń lub urządzeń pełniących określoną funkcję
(1.14) kulin. rodzaj deseru z mleka w proszku oraz pokruszonych herbatników lub wafli
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Ugrupowania polityczne:
Wikipedia
(1.2) Stuletnie druzgoce drzewa, bloki granitów strąca, siklawy z łożysk wyrzuca, łkająca, tryumfująca.
(1.3) Zakwalifikowane do tego grona osoby kierowano na szkolenie przez GRU lub KGB w Związku Sowieckim lub innych krajach bloku komunistycznego.
(1.7) Trzy łodzie zjechały na blokach i linach z owego parowca i plusnąćusnęły w falach.
(1.12) Kiedy indziej puszczał w ruch kolbę stawidła lub żelazne dźwignie na bloku i przerzucał szyny na torze.
(1.14) Marta przygotowywała blok czekoladowy.
Wiktionary
IPA: blɔk, AS: blok
Wiktionary
rzecz. bloking m., blokowisko n., blokers m., blokowy m., blokowa ż.
:: zdrobn. bloczek m.
przym. blokowy
czas. zablokować, blokować
Wiktionary
(1.1) wieżowiec
(1.2) bryła
(1.3) koalicja
(1.5) blokada, bloking
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) utrudnienie dostępu do czegoś
(1.2) polit. system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa, obiektu, miasta itp. w celu wymuszenia jakichś ustępstw lub kapitulacji
(1.6) mech. zabezpieczenie urządzenia za pomocą urządzeń blokujących
(1.7) mech. urządzenie blokujące
(1.8) mot. akcja zablokowania drogi np. przez policję
(1.9) bank. tymczasowe uniemożliwienie dysponowania środkami na koncie
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Oficjalnym celem sankcji jest wymuszenie reform na Kubie, ale od dawna widać, że blokada wywołuje rezultat odwrotny.
(1.7) Ryszardowa impala ma założoną blokadę.
Wiktionary
IPA: blɔˈkada, AS: blokada
Wiktionary
rzecz. blok m., blokowanie n., zablokowanie m., blokowisko n.
czas. blokować ndk., zablokować dk., zablokowywać ndk., zblokować dk.
przym. blokadowy
Wiktionary
(1.5) blok
(1.7) zabezpieczenie
Wiktionary
→ blokada
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z blokadą, dotyczący blokady
Wiktionary
rzecz. blokada ż.
Wiktionary
perspektywiczny rysunek wycinka skorupy ziemskiej, przedstawiający w rzucie aksonometrycznym ukształtowanie powierzchni oraz budowę geologiczną terenu do określonej głębokości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. powierzchnia i struktura geologiczna skorupy ziemskiej w formie rysunku perspektywicznego;
Wiktionary
Blokdiagram – wykres przedstawiający wycinek skorupy ziemskiej oraz ukształtowanie jego powierzchni w rzucie perspektywicznym. Blokdiagram wprowadził amerykański geograf i geolog William Morris Davis do ilustrowania swych poglądów na temat rozwoju rzeźby terenu. Blokdiagramy mogą dobrze ilustrować np. związki między budową geologiczną i rzeźbą terenu.
Wikipedia
IPA: blɔɡˈdʲjaɡrãm, AS: blogdʹi ̯agrãm
Wiktionary
1. sportowiec uniemożliwiający przeciwnikowi skuteczny atak lub ruch;
2. potocznie: osoba, która coś blokuje;
3. pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blockers, blokers
SJP.pl
Bloker – węzeł stosowany we wspinaczce, podobnie jak prusik – czyli m.in. do autoasekuracji podczas zjazdu na linie.
Jest łatwy w przesuwaniu, ale nie da się zawiązać jedna ręką; w przypadku węzła Prusika jest to możliwe; jest to ważna cecha węzłów, szczególnie w alpinizmie.
Wikipedia
pejoratywnie: młody, zbuntowany mieszkaniec dużego osiedla miejskiego, pochodzący z ubogiej rodziny i niemający perspektyw życiowych; blockers, bloker
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) socjol. przedstawiciel subkultury młodzieżowej blisko związanej z hip hopem, powstałej wśród zamieszkujących blokowiska przedstawicieli ubogich rodzin, niemających perspektyw życiowych;
Wiktionary
Blokersi – termin wymyślony pod koniec lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku przez fotoreporterkę Marię Zbąską, spopularyzowany przez prasę określający sfrustrowanych, uważających się za pozbawionych perspektyw, młodych ludzi, dla których stojąca przed blokiem ławka jest centrum życia towarzyskiego, często nadużywających alkoholu i marihuany. Blokersi często mylnie kojarzeni są z subkulturą hiphopową.
Wikipedia
(1.1) Zwłaszcza że przyjęła się opinia o wielkich blokowiskach jako matecznikach blokersów, hip hopu, graffiti.
Wiktionary
IPA: ˈblɔkɛrs, AS: blokers
Wiktionary
zob. blok.
Wiktionary
schron bojowy lub ufortyfikowany budynek przystosowany do samodzielnej obrony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. schron lub budynek ufortyfikowany z przeznaczeniem na samodzielną obronę ze wszystkich stron;
(1.2) pot. przen. duży, zwłaszcza betonowy budynek, o prostej budowie
Wiktionary
Blokhauz lub blokhaus (niem. Blockhaus; Block „blokada”; Haus „dom”) – niewielka wojskowa, ufortyfikowana budowla pełniąca funkcję schronu bojowego ze strzelnicami, służąca jako ostateczny punkt oporu.
Wikipedia
IPA: ˈblɔkxaws, AS: blokχau̯s
Wiktionary
w gwarze warszawskiej: bloker (w grach słownych: typ gracza starającego się uniemożliwić rywalowi wyłożenie wszystkich płytek w jednym ruchu, często już po uzyskaniu pewnej przewagi punktowej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. hand. pracownik restauracji przyjmujący od kelnerów kwity kasowe i kontrolujący wydawanie potraw
Wiktionary
(1.1) Blokier powinien dokonać ostatniej lustracji potrawy, którą kelner ma zanieść na stół.
Wiktionary
IPA: ˈblɔcɛr, AS: bloḱer
Wiktionary
rzecz. blokierka
Wiktionary
pracownica restauracji przyjmująca od kelnerów kwity kasowe i kontrolująca wydawanie potraw
SJP.pl
w siatkówce: gra obronna przy siatce, mająca na celu zatrzymanie piłki uderzanej przez rywala poprzez wystawienie rąk ponad siatkę; blok, blokada
SJP.pl
więźniarka obozu koncentracyjnego pełniąca funkcję nadzorczyni w baraku dla więźniów
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) uniemożliwiać ruch
(1.2) uniemożliwiać wykonanie czegoś
(1.3) scalać coś mniejszego w większe grupy
Wiktionary
(1.1) Nie blokuj przejścia!
Wiktionary
IPA: blɔˈkɔvat͡ɕ, AS: blokovać
Wiktionary
rzecz. bloczydło n., blokowy mos., blokowanie n., blok m., blokada ż., bloczek m., blokowisko n., zablokowanie m.
czas. zablokować dk., zablokowywać ndk., zblokować dk.
przym. blokowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|blokować.
Wiktionary
(1.1) Blokowanie i odblokowywanie przycisków, edytorków i innych elementów interfejsu to elementarz tworzenia logiki interfejsów aplikacji.
Wiktionary
czas. zablokować, blokować ndk.
rzecz. bloczek mrz., blokada ż.
Wiktionary
potocznie: mieszkaniec bloku mieszkalnego
SJP.pl
obszar, osiedle złożone z wielu bloków mieszkalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) osiedle mieszkaniowe zabudowane wielkimi blokami
(1.2) geol. luźna skała okruchowa
Wiktionary
Blokowisko
Wikipedia
(1.1) Zwłaszcza że przyjęła się opinia o wielkich blokowiskach jako matecznikach blokersów, hip hopu, graffiti. Niekoniecznie to, co widoczne i krzykliwe, musi oddawać genius loci trójmiejskich osiedli z wielkiej płyty.
Wiktionary
rzecz. blokowy mos., blok m., blokers m., bloczek mrz., blokada ż.
przym. blokowy, blokerski
czas. blokować
Wiktionary
1. pomieszczenie na urządzenia blokowe;
2. część stoczni, miejsce montażu sekcji płatowych lub zespołowych w bloki kadłuba statku
SJP.pl
związany z blokiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. więzień wyznaczony do nadzorowania bloku w obozie koncentracyjnym
Wiktionary
rzecz. blok m., bloczek mrz., blokowisko n., bloczydło n.
czas. blokować
Wiktionary
zbyt liczne występowanie bloków w przestrzeni miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.
Wiktionary
tylko w odniesieniu do włosów: jasny, złotawy, płowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o włosach jasny, płowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) kolor blond (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mówisz o tym chłopaku z blond czupryną?
(2.1) Chcę sobie przefarbować włosy na blond.
Wiktionary
IPA: blɔ̃nt, AS: blõnt
Wiktionary
rzecz. blondyna ż., blondyn, blondynka, blondas
Wiktionary
dawniej: cienka koronka klockowa wyrabiana z surowego jedwabiu
SJP.pl
żartobliwie: blondyn
SJP.pl
zdrobnienie od: blondas
SJP.pl
zdrobnienie od: blondas
SJP.pl
potocznie: blondynka; blondaska
SJP.pl
Blondi (ur. 1941 lub 1942, zm. 29 kwietnia 1945) – suka rasy owczarek niemiecki należąca do Adolfa Hitlera. Hitler dostał ją od Martina Bormanna w 1941 (lub w 1942). Wieczorem z 29 na 30 kwietnia 1945 r. Blondi została otruta za pomocą cyjanowodoru.
Wikipedia
mający jasne, żółtawe włosy; płowowłosy, jasnowłosy
SJP.pl
człowiek o włosach jasnych, w kolorze blond
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna mający włosy koloru blond
Wiktionary
(1.1) Kim jest ten przystojny blondyn obok Pawła?
Wiktionary
IPA: ˈblɔ̃ndɨ̃n, AS: blõndỹn
Wiktionary
rzecz. blond m., blondi ż.
:: zdrobn. blondynek m., blondyneczek m., blondas m., blondasek m.
:: fż. blondyna ż., blondynka ż.
przym. blond
Wiktionary
(1.1) żart. blondas
Wiktionary
blondynka;
1. kobieta o blond włosach;
2. potocznie: kobieta zachowująca się głupio, niedojrzale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta o jasnych włosach
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D. i B. lp. od: blondyn
Wiktionary
(1.1) Jacka widuje się ostatnio w towarzystwie jakiejś blondyny o długich włosach.
(2.1) Paweł ma chłopaka blondyna.
Wiktionary
IPA: blɔ̃nˈdɨ̃na, AS: blõndỹna
Wiktionary
rzecz. blond m., blondi ż., blondas m., blondyneczek m., blondynek m.
:: zdrobn. blondynka ż., blondyneczka ż., blondaska ż.
:: fm. blondyn m.
przym. blond
Wiktionary
(1.1) złotowłosa
Wiktionary
zdrobnienie od: blondynka
SJP.pl
zdrobnienie od: blondynka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: blondynka
Wiktionary
(1.1) — Sądzisz, że nam dosuną, blondyneczko?… Wyrzuć te myśli, melduję ci, załatwimy ich sześć koło.
Wiktionary
IPA: ˌblɔ̃ndɨ̃ˈnɛt͡ʃka, AS: blõndỹnečka
Wiktionary
rzecz. blondyna ż., blondynka
Wiktionary
zdrobnienie od: blondyn
SJP.pl
Blondynek – fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba grecka z okresu archaicznego. Znajduje się w zbiorach Muzeum Akropolu w Atenach.
Rzeźba wykonana została z marmuru paryjskiego. Tradycyjnie datowana jest na około 490–480 p.n.e. i może pochodzić sprzed zniszczenia Akropolu przez Persów, chociaż część badaczy sugeruje datację młodszą o około 10 lat. Zachowały się jedynie głowa i biodra posągu. Głowę odnaleziono w północnej części ateńskiego Akropolu w 1887 roku, w trakcie prac archeologicznych prowadzonych przez Panajotisa Kawadiasa. Dolny fragment rzeźby odkopano w 1896 roku.
Wikipedia
kobieta o blond włosach; blondyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta o jasnym (blond) kolorze włosów na głowie
(1.2) środ. pot. przen. biała, gumowa pałka policyjna
(1.3) pot. pejor. mało inteligentna kobieta
(1.4) daw. środ. polit. walizka w jasnym kolorze służąca do transportu bibuły (materiałów agitacyjnych)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Moja dziewczyna jest naturalną blondynką.
(1.2) Na komendzie oberwałem blondynką od jakiegoś psa.
Wiktionary
IPA: blɔ̃nˈdɨ̃nka, AS: blõndỹnka
Wiktionary
rzecz. blondi ż., blond m., blondas m., blondynek m., blondasek m.
:: zdrobn. blondyneczka ż.
:: zgrub. blondyna ż.
:: fm. blondyn m.
przym. blond
Wiktionary
(1.1) pot. blondyna, blondi
Wiktionary
przypominający wyglądem blondyna
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bladhałnd] duży, masywny pies gończy, o krótkiej sierści i wąskiej głowie, używany m.in. do poszukiwania zaginionych osób; pies świętego Huberta
SJP.pl
Bloodhound – jedna z ras psów, należąca do grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Znajduje się w podsekcji dużych psów gończych. Typ wyżłowaty.
Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy.
Wikipedia
[czytaj blum] nazwisko, m.in. Orlando Bloom - brytyjski aktor filmowy
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
[czytaj: blumberg] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
pumpy damskie (od nazwiska Amelii Bloomer, 1818-94, pionierki walki o prawa kobiet w USA)
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
Bloomsbury – dzielnica centralnego Londynu położona w gminie Camden. Charakterystycznymi punktami dzielnicy są liczne instytucje naukowe (m.in. siedziba University of London) oraz Muzeum Brytyjskie. Niegdyś mieściła się tu Biblioteka Brytyjska. Przybliżone granice dzielnicy wyznaczają ulice: Tottenham Court Road na zachodzie, Euston Road na północy, Gray’s Inn Road na wschodzie oraz Theobalds Road, Bloomsbury Way i New Oxford Street na południu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. blat, lada
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|tofel, tofla.
Wiktionary
karta o mniejszej wartości w grze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) karc. karta o niskiej wartości
Wiktionary
Poniżej przedstawiono terminologię specyficzną dla brydża:
Wikipedia
(1.1) Znowu mam same blotki!
Wiktionary
IPA: ˈblɔtka, AS: blotka
Wiktionary
(1.1) młódka
Wiktionary
[czytaj: bloter] tekturowy lub papierowy pasek do testowania perfum.
SJP.pl
Blotter (ang. suszka) – niewielki pasek papieru służący do testowania perfum. Jest on używany przez perfumiarzy przy tworzeniu kompozycji zapachowych, jak również przez klientów perfumerii, którzy chcą wypróbować perfumy przed zakupem.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) wulg. pot. oralna stymulacja penisa
Wiktionary
IPA: ˈblɔwd͡ʒɔp, AS: blou̯ǯop
Wiktionary
czas. blołdżobować ndk.
Wiktionary
skrót od: bez liczby pojedynczej (zgodnie ze zwyczajem); blp. (rzadko)
SJP.pl
skrót
(1.1) = jęz. bez liczby pojedynczej
Wiktionary
(1.1) blp.
Wiktionary
skrót od: bez liczby pojedynczej (zgodnie z zasadami); blp (częściej)
SJP.pl
skrót
(1.1) = jęz. bez liczby pojedynczej
Wiktionary
(1.1) blp, plurale tantum
Wiktionary
[czytaj: blu-rej] format zapisu optycznego, następca DVD
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. format zapisu optycznego wykorzystujący niebieski laser, uważany za następcę formatu DVD
(1.2) inform. dysk cyfrowy w formacie blu-ray (1.1)
(1.3) urządzenie do odtwarzania lub nagrywania płyt blu-ray (1.2)
Wiktionary
Blu-ray, Blu-ray disc (BD) – format zapisu optycznego, opracowany przez Blu‑ray Disc Association (BDA). Następca formatu DVD, od którego odróżnia się większą pojemnością płyt, co jest możliwe dzięki zastosowaniu niebieskiego lasera. Wygrał z konkurencyjnym formatem HD‑DVD.
Wikipedia
(1.1) Blu-ray odróżnia się od DVD większą pojemnością płyt.
(1.2) Ile danych mieści się na tym blu-rayu?
(1.3) Maciek kupił nowego blu-raya i zaprasza nas na maraton filmowy.
Wiktionary
(1.2) BD
Wiktionary
czasownik
(1.1) gw-pl|Poznań. gadać, ględzić
Wiktionary
rzecz. blubranie n., blubry
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Poznań. ględzenie
Wiktionary
(1.1) Do słownika z tą gwarą dołączona jest płyta z blubraniem Marycha.
Wiktionary
rzecz. blubry
czas. blubrać
Wiktionary
w gwarze poznańskiej: wypowiedzi bez większej wagi; niewyraźne mówienie, bełkotanie
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) gw-pl|Poznań. pierdoły, brednie, bzdury
Wiktionary
rzecz. blubranie
czas. blubrać
Wiktionary
czasownik
(1.1) stpol. wymiotować
Wiktionary
IPA: blut͡ɕ, AS: bluć
Wiktionary
[czytaj: bluberd] samochód typu Nissan Bluebird
SJP.pl
Bluebird – pierwszy program CIA związany z kontrolą umysłu i zmianą zachowań ludzkich, zapoczątkowany w 1949 roku przy pomocy niemieckich naukowców. Projekt istniał do 1951 roku, kiedy to został zastąpiony projektem Artichoke. Podstawowym celem programu było opracowanie i udoskonalenie kontroli nad zachowaniem umysłu ludzkiego w celu szpiegostwa, kontrwywiadu i tajnych manipulacji w globalnej polityce. Eksperymenty przeprowadzane w programie były z udziałem 600 podmiotów, między innymi więźniów, osób chorych psychicznie czy dzieci, a należały do nich między innymi elektrowstrząsy czy podawanie LSD.
Wikipedia
[czytaj: blugras] tradycyjna muzyka "ludowa" z południowych Stanów Zjednoczonych, instrumentalna odmiana country
SJP.pl
Muzyka bluegrass (lub bluegrass) – amerykański styl muzyki rozrywkowej z lat 50. XX wieku, wywodzący się z muzyki country, wzbogaconej wirtuozowską improwizacją (banjo, mandolina, fiddle – ludowe skrzypce, gitara, kontrabas).
Bluegrass został zainspirowany muzyką z amerykańskiego regionu Appalachia. Ma mieszane korzenie: szkockie, irlandzkie oraz pochodzące z angielskiej muzyki tradycyjnej, później zostały dołączone elementy jazzowe pod wpływem muzyki Afroamerykanów. Imigranci z Wielkiej Brytanii i Irlandii przybyli do Appalachii w XVIII wieku i przynieśli ze sobą tradycje muzyczne swoich ojczyzn. Tradycje te obejmowały głównie angielskie i szkockie ballady, które zawierały muzykę taneczną, taką jak irlandzki reel akompaniowany przez skrzypce.
Wikipedia
[czytaj: bludżaker] osoba wysyłająca niepożądane treści przy pomocy technologii bluetooth
SJP.pl
[czytaj: bludżaking] wysyłanie niepożądanych treści przy pomocy technologii bluetooth
SJP.pl
Bluejacking – wysyłanie niechcianych wiadomości przy pomocy modułu Bluetooth do urządzeń umożliwiających ich odbiór: telefonów komórkowych, laptopów, palmtopów najczęściej przy użyciu vCard i informacji wpisanej w polu o personaliach.
Jest to forma zabawy, niektórzy traktują bluejacking jako sport. W środowisku bluejackerów nie są pochwalane osoby które manipulując vCardami, socjotechniką, lub aplikacjami powodują uszkodzenia sprzętu, danych, kradną dane, środki z kont prepaid, lub wysyłają groźby. Takie zachowania mogą być karalne.
Wikipedia
[czytaj: blus]
1. jedna z najstarszych form muzyki północnoamerykańskich Murzynów, początkowo wokalna, później także instrumentalna, stała się podstawową formą jazzu;
2. utwór utrzymany w tym stylu;
3. potocznie: czuć bluesa - rozumieć coś lub kogoś, odczuwać coś wspólnie z drugą osobą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. wokalno-instrumentalny styl muzyczny sięgający korzeniami ludowych pieśni czarnoskórych
(1.2) muz. utwór w tym stylu
Wiktionary
Blues (tłum. smutek, rozpacz) – gatunek muzyczny oraz forma muzyczna wywodząca się ze społeczności Afroamerykanów z południa USA (tzw. głębokie południe, ang. Deep South).
Tematyka bluesa częstokroć skupia się wokół realistycznie ujętych relacji damsko-męskich (miłość, zazdrość, wierność, samotność). Niejednokrotnie poruszane są wątki podróży, pracy zarobkowej, wolności. W bluesowych tekstach obecny jest też krytyczny akcent społeczny, od nierówności rasowej po kwestie polityczne.
Wikipedia
przym. bluesowy
Wiktionary
[czytaj: blus rok] gatunek muzyki rockowej powstały przez połączenie elementów bluesa i rocka, zapoczątkowany w połowie lat 60. XX wieku; blues rock
SJP.pl
[czytaj: blusmen] osoba grająca bluesa
SJP.pl
Bluesman – muzyk wykonujący muzykę bluesową.
Wikipedia
[czytaj: blusmenka] muzyczka grająca bluesa
SJP.pl
potocznie: grać bluesa
SJP.pl
[czytaj: blusowy] związany z bluesem, dotyczący bluesa (np. zespół bluesowy, festiwale bluesowe)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) muz. związany z bluesem, właściwy bluesowi
Wiktionary
(1.1) Innym przykładem jest stylizacja na wzorce muzyki wieków dawnych (np. muzykę klasyczną czy romantyczną) jak i wieku XX, szczególnie muzykę rock-and-rollową, bluesową, rockową i country.
Wiktionary
IPA: bluˈsɔvɨ, AS: blusovy
Wiktionary
rzecz. blues m.
Wiktionary
drobny utwór sceniczny popularny w drugiej połowie XIX w., fraszka jednoaktowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teatr. jednoaktowa komedia bądź farsa, rozpowszechniona w 2. (= drugiej) połowie XIX wieku
Wiktionary
IPA: bluˈwɛtka, AS: bluu̯etka
Wiktionary
[czytaj: blutuf] nowoczesna technologia łączności radiowej niskiej mocy, umożliwiająca transmisję danych cyfrowych i głosu między komputerem a urządzeniami peryferyjnymi lub telefonem komórkowym
SJP.pl
Bluetooth (wym. /ˈblu:tu:θ)/ – standard bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi, takimi jak klawiatura, komputer, laptop, palmtop, smartfon i wieloma innymi.
Wikipedia
[czytaj: blef] blef;
1. próba wprowadzenia kogoś w błąd;
2. w kartach: wywołanie u pozostałych graczy wrażenia, że się ma mocniejsze karty niż w rzeczywistości
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
ten, kto blefuje; blefiarz
SJP.pl
[czytaj: blefować] wprowadzać w błąd dla wywołania wrażenia o posiadaniu większych (niż rzeczywiste) możliwości; blefować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. blefowanie.
Wiktionary
rzecz. bluff m.
czas. bluffować
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|blumtopa, łotka.
Wiktionary
zgniatacz kęsisk kwadratowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. blumkol.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kwietnik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|blumentop, łotka.
Wiktionary
[czytaj: blant] papieros skręcany zwykle z marihuany lub tytoniu; skręt, joint, dżoint, blant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zob. joint.
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Blunt – nazwisko
Wikipedia
(1.1) Sukcesem jest to, że chcą z nami być, bo mogliby siedzieć z kolegami i kirać klej, palić blunty, okradać przechodniów albo mieszkania. (z Internetu)
Wiktionary
[czytaj: blerb] krótka notka reklamowa na tylnej okładce książki lub płyty DVD
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) streszczenie lub rekomendacja umieszczana na czwartej stronie okładki książki;
Wiktionary
Blurb (wym. [blerp] lub [blurp]) – rekomendacja lub krótkie streszczenie utworu, umieszczane najczęściej na tylnej stronie okładki i/lub obwoluty książki lub płyty DVD. Blurb zawsze przedstawia utwór w sposób pozytywny lub nawet entuzjastyczny, gdyż z założenia ma charakter marketingowy, a nie krytycznoliteracki.
Wikipedia
1. ozdobna roślin nasienna z rodziny araliowatych;
2. pejoratywnie: osoba ciągle kontrolująca swojego partnera i potrzebująca stałego zapewniania o uczuciach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Hedera|ref=tak., roślina pnąca, którą można zobaczyć najczęściej na murach lub drzewach, której liście pozostają zielone w zimie;
Wiktionary
Bluszcz (Hedera L.) – rodzaj roślin z rodziny araliowatych (Araliaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego od ok. 12, poprzez 18 do ok. 22 gatunków. Występują one w Europie, północnej Afryce, w tym na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Azorach, na Kaukazie oraz w zachodniej, centralnej i wschodniej Azji. Do flory Polski należy jeden gatunek – bluszcz pospolity Hedera helix. Rośliny te zasiedlają lasy i tereny skaliste, wspinając się po drzewach i skałach. Kwiaty zapylane są przez pszczoły i muchówki. Owoce są chętnie jadane przez ptaki, a zimozielone liście chętnie zgryzane bywają zimą przez jeleniowate i owce.
Wikipedia
(1.1) Kraina nie była pustynna: jak okiem sięgnąć, widniały w niej doliny i wzgórza, porosłe ślicznymi kępami drzew, wokół których wiły się pnącze, zwoje bluszczu i winogradu zwieszały się ze skał.
(1.1) Mury zamku były porośnięte bluszczem.
Wiktionary
IPA: bluʃt͡ʃ, AS: blušč
Wiktionary
przym. bluszczowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający liście jak bluszcz
Wiktionary
przenośnie: szukanie w kimś oparcia, niesamodzielność; bluszczowość
SJP.pl
1. podobny do bluszczu;
2. mało samodzielny; chwiejny
SJP.pl
przenośnie: szukanie w kimś oparcia, niesamodzielność; bluszczowatość
SJP.pl
przymiotnik od: bluszcz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bluszczem; upleciony z bluszczu
Wiktionary
rzecz. bluszcz mrz.
Wiktionary
1. rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;
2. zdrobnienie od: bluszcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bluszcz
Wiktionary
Bluszczyk (Glechoma L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych. Obejmuje 7 gatunków. Rośliny te występują w strefie umiarkowanej w Europie i Azji, z centrum zróżnicowania we wschodniej Azji, gdzie rośnie 5 gatunków. W Polsce występują dwa gatunki – bluszczyk kosmaty G. hirsuta i bluszczyk kurdybanek G. hederacea. Rośliny z tego rodzaju są uprawiane i dziczejące w Ameryce Północnej i Południowej.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) bot. przypominający bluszczyk
Wiktionary
górna część ubrania sportowego, roboczego lub munduru, mająca fason koszulowy lub wszyta w pasek i sięgająca do bioder
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież. kraw. jednoczęściowe ubranie na tułów;
Wiktionary
Bluza – część garderoby okrywająca tułów i ręce, zazwyczaj o luźnym kroju i długości do bioder. Popularnie zakładana na koszulkę lub podkoszulkę.
Wikipedia
(1.1) Bluzę płócienną ma, łataną bluzę tylko…
Wiktionary
IPA: ˈbluza, AS: bluza
Wiktionary
rzecz. bluzka ż.
przym. bluzowy, bluzkowy
czas. zbluzować
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) ubranie, garderoba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. bluzka ż.
przym. bluzowy, bluzkowy
czas. zbluzować
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|blouse.
uwagi.
zoblistę|Indeks:Polski - Ubrania|bluzka.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) blouse, sweatshirt
* arabski: (1.1) بلوزة ż.
* białoruski: (1.1) блуза ż.
* chorwacki: (1.1) bluza ż.
* czeski: (1.1) mikina ż.
* esperanto: (1.1) bluzo
* gudźarati: (1.1) કબજો m. (kabajō)
* hiszpański: (1.1) blusa ż.
* interlingua: (1.1) blusa
* kaszubski: (1.1) jaka ż., jópa ż., kabôtk m.
* niemiecki: (1.1) Sweatshirt n.
* portugalski: (1.1) blusa ż.
* rosyjski: (1.1) блуза ż., свитер m.
* słowacki: (1.1) blúza ż.
* słoweński: (1.1) bluza ż.
* węgierski: (1.1) blúz
* włoski: (1.1) felpa, blusa
źródła.
== bluza (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bluzka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
krawcowa szyjąca bluzki damskie
SJP.pl
zdrobnienie od: bluzka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: bluzka
Wiktionary
(1.1) Na bluzeczce miała wyszyte koniki i krówki.
Wiktionary
IPA: bluˈzɛt͡ʃka, AS: bluzečka
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej)
1. książkowo: wytrysk, chlupnięcie, bryzg;
2. potocznie: przekleństwo, wyzwisko, złorzeczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. przekleństwo lub obraźliwe słowo
Wiktionary
(1.1) Stracił przytomność. A gdy wreszcie odzyskał ją, po strasznych bluzgach domyślił się, że jest w areszcie.
Wiktionary
IPA: blusk, AS: blusk
Wiktionary
rzecz. bluzganie n., bluzgnięcie n.
czas. bluzgać ndk., bluzgnąć n.
Wiktionary
1. o płynie lub mazistej substancji: wylewać się, wydobywać się skądś gwałtownie, obfitym strumieniem; tryskać, rozpryskiwać się;
2. powodować rozpryskiwanie się czegoś;
3. potocznie: wypowiadać gwałtownie, głośno, wykrzykiwać przekleństwa, wyzwiska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gwałtowne wylewanie się cieczy
(1.2) używanie przekleństw lub wyzwisk
Wiktionary
rzecz. bluzg m., zbluzganie n.
czas. bluźnić, bluzgać ndk., bluznąć dk.
Wiktionary
(1.1) tryskanie
(1.2) przeklinanie
Wiktionary
tania, licha bluzka
SJP.pl
górna część ubrania kobiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież. kraw. lekka, górna część damskiej garderoby zakładana przez głowę
Wiktionary
Bluzka – górna część damskiej garderoby wierzchniej, która wywodzi się z męskiej koszuli. Używana w stroju ludowym od XVIII wieku. W XIX wieku zaczęła być noszona ze spódnicą, a później także z kostiumem.
Wikipedia
(1.1) Poprawiła włosy, bluzkę, wysunęła bucik w taki sposób, żeby go pan redaktor spostrzegł od razu i nie odprawił z kwitkiem.
(1.1) Kupiłaś tę bluzkę na ryneczku?
Wiktionary
IPA: ˈbluska, AS: bluska
Wiktionary
rzecz. bluza ż.
czas. zbluzować
Wiktionary
(1.1) koszulka, gw-pl|Śląsk Cieszyński|jakla.
Wiktionary
wychodzący z użycia przymiotnik dotyczący bluzki np. fason bluzkowy
SJP.pl
ubliżać autorytetom i zasadom uznanym za święte
SJP.pl
czasownik
(1.1) uwłaczać słowem czemuś co jest uznawane za święte
Wiktionary
(1.1) Nie bluźnijże, hetmanie zaporoski, na Boga i Jego najwyższą opiekę się powołując, bo zaiste gniew tylko boży i prędsze karanie na siebie ściągniesz.
Wiktionary
IPA: ˈbluʑɲit͡ɕ, AS: bluźńić
Wiktionary
rzecz. bluźnierstwo n., bluźnierca m., bluźnienie n., bluzganie n.
przym. bluźnierczy, bluźnierski
przysł. bluźnierczo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bluźnić.
Wiktionary
rzecz. bluźnierstwo n., bluźnierca m.
czas. bluźnić
przym. bluźnierczy, bluźnierski
przysł. bluźnierczo
Wiktionary
człowiek, który bluźni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto bluźni; osoba urągająca świętościom
Wiktionary
Bluźnierca – pierwszy solowy album kieleckiego rapera Kajmana. Został wydany 28 stycznia 2008 roku nakładem niezależnej wytwórni muzycznej Juicey - Juice Promotion. W celu promocji został nakręcony teledysk do utworu "To jest Kajman!".
Wikipedia
rzecz. bluźnienie n., bluźnierstwo n.
czas. bluźnić ndk., zbluźnić dk.
przym. bluźnierczy
przysł. bluźnierczo
Wiktionary
(1.1) obrazoburca
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bluźnierczy
Wiktionary
rzecz. bluźnierstwo n., bluźnienie n., bluźnierca mos.
przym. bluźnierczy
czas. bluźnić
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) obrażający to, co święte; związany z bluźnierstwem
Wiktionary
(1.1) Wszystkie jej żarty są bluźniercze.
Wiktionary
rzecz. bluźnierca mos., bluźnierstwo n., bluźnienie n.
czas. bluźnić ndk.
przysł. bluźnierczo
Wiktionary
(1.1) profanujący, świętokradczy
Wiktionary
znieważanie (słowem lub czynem) czegoś powszechnie szanowanego, szczególnie tego, co religia uznaje za święte (sacrum)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) słowa uwłaczające czemuś, co jest uważane za święte
Wiktionary
Bluźnierstwo (inaczej: blasfemia) – słowa uwłaczające temu, co jest ogólnie poważane lub co jest przez religię uznane za święte (sacrum).
Wikipedia
(1.1) Talibowie poinformowali, że zniszczyli już ponad połowę wszystkich figur Buddy w Afganistanie. Ich zdaniem, są one aktem bluźnierstwa.
Wiktionary
IPA: bluʑˈɲɛrstfɔ, AS: bluźńerstfo
Wiktionary
rzecz. bluźnierca m., bluźnienie n.
czas. bluźnić
przym. bluźnierczy, bluźnierski
przysł. bluźnierczo
Wiktionary
(1.1) blasfemia, świętokradztwo
Wiktionary
rzeczownik
(1.1) śrpol. bluźnierca
Wiktionary
IPA: ˈbluʑɲik, AS: bluźńik
Wiktionary
czasownik
(1.1) stpol. wymiotować
Wiktionary
IPA: blvat͡ɕ, AS: blvać
Wiktionary
rzecz. blwanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|blwać.
Wiktionary
czas. blwać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Poznań. zob. blubranie.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Poznań. rzad. klucz nastawny do rur w formie kleszczy
Wiktionary
(1.1) żabka
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
skrót od: bieżącego miesiąca
SJP.pl
skrót
(1.1) = bieżącego miesiąca
Wiktionary
(1.1) Dziesiątego bm. weszła w życie nowa ustawa.
Wiktionary
IPA: ˌbʲjɛʒɔ̃nˈt͡sɛɡɔ mʲjɛ̇ˈɕɔ̃nt͡sa, AS: bʹi ̯ežõncego mʹi ̯ėśõnca
Wiktionary
[czytaj: be-em-i lub bi-em-aj] skrót od: Body Mass Index - współczynnik umożliwiający określenie prawidłowej masy ludzkiego ciała
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = med. wskaźnik masy ciała
Wiktionary
1. z angielskiego: Bit Map, format pliku z grafiką bitmapową;
2. skrót od: Bractwo Młodzieży Prawosławnej;
3. skrót od: Beep Media Player, odtwarzacz multimedialny na licencji GPL dla Linuksa;
4. skrót od: Bone Morphogenetic Protein, białka morfogenetyczne kości
SJP.pl
[czytaj: be-em-WU] samochód marki BMW; bejca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mot. niemieckie przedsiębiorstwo motoryzacyjne oraz marka samochodu i motocykli;
(1.2) mot. samochód marki BMW (1.1)
(1.3) mot. motocykl marki BMW (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) polit. członek stronnictwa politycznego (lub osoba przez nie delegowana), bezwiednie realizująca wolę szefostwa partii, nie wykazująca się żadnymi ambicjami;
Wiktionary
(1.2) Młody kierowca BMW uciekając przed policjantami, rozbił samochód o drzewo.
Wiktionary
IPA: bɛ‿ɛ̃m‿ˈvu, AS: be‿ẽm‿vu
Wiktionary
(1.2) bmw; pot. beema, beemka, beemwica, BMW-ica; środ. bawara, bawarka, beta, buma
(1.3) bmw; pot. beema, beemka, beemwica, BMW-ica; środ. bawara, bawarka, beta, buma
Wiktionary
[czytaj: beemiksowiec] środowiskowo: osoba jeżdżąca rowerem BMX
SJP.pl
[czytaj: be-EN] skrót od: Biblioteka Narodowa
SJP.pl
roślina zielna z rodziny goździkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Melandrium|ref=tak., daw. rodzaj z rodziny goździkowatych, współcz. sekcja rodzaju lepnica (nazwa systematyczna|Silene|ref=tak.), bądź jej synonim;
Wiktionary
Wikipedia
Wikipedia
spójnik (najczęściej jako: ponieważ) lub partykuła
SJP.pl
spójnik
(1.1) …przyłączający zdania lub ich części wyjaśniające lub rozwijające w jakiś sposób wcześniejszą informację; wyrażające jej przyczynę, wyjaśnienie, uzasadnienie itp.
(1.2) …przyłączający zdania lub ich części wyrażające przewidywany, możliwy skutek tego, o czym była mowa; ostrzegający przed konsekwencjami niewykonania czegoś
(2.2) …umieszczana między dwoma powtórzeniami tego samego wyrazu, mającymi charakter wzmacniający, czasem przeciwstawny, zwłaszcza w połączeniu ze spójnikami ale, a
(2.3) …wzmacniająca wypowiedź, najczęściej w zwrotach przeciwstawnych; uwydatniająca kontrast, przeciwstawienie, zaskoczenie itp.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie przyszedłem wczoraj, bo miałem ważne spotkanie.
(1.1) Strasznie się spociłem, bo padła mi klimatyzacja.
(1.1) Krzysztof W., bo o nim mowa, był znanym w okolicy przestępcą.
(1.2) Nie baw się zapałkami, bo się poparzysz.
(1.2) Policja antyterrorystyczna! Otwórz drzwi, bo je wyważymy!
(1.2) Wykonuj polecenia, bo użyję środków przymusu bezpośredniego!
(2.1) Bo skąd ja niby mam to wiedzieć?!
(2.1) Bo to prawda!?.
Wiktionary
IPA: bɔ, AS: bo
Wiktionary
(1.1) ponieważ, albowiem, gdyż
(2.1) a
Wiktionary
1. gatunek węża;
2. długi, wąski szal z puchu, piór lub futra
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = Biuro Operacji Antyrerrorystycznych;
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: bording] wchodzenie pasażerów na pokład samolotu lub statku
SJP.pl
[czytaj: bołt pipl] ludzie uciekający drogą morską z niektórych państw komunistycznych do innych krajów
SJP.pl
[czytaj: boawiszta]
1. najdłuższa jaskinia na półkuli południowej, leżąca w Brazylii;
2. klub piłkarski z Porto
SJP.pl
Boavista – krasowa jaskinia położona w Brazylii, na Wyżynie Brazylijskiej.
W jaskini występuje bogata szata naciekowa.
Jaskinia Boavista została odkryta w 1987 r.
Wikipedia
izolacyjna i zdobnicza drewniana okładzina ścian wewnętrznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drewniana lub drewnopodobna okładzina ścienna
Wiktionary
Boazeria (fr. boiserie od bois „drewno, drzewo”) – drewniana okładzina ścian lub sufitów, będąca elementem dekoracyjnym bądź izolacyjnym.
W Europie znana od XIII wieku, stosowana w gotyku, renesansie, klasycyzmie, również współcześnie. Początkowo z wykorzystaniem form najprostszych, później (zwłaszcza od XV stulecia) rozwijana w postaci dekoracyjnych konstrukcji przyściennych wzbogacanych płaskorzeźbą, sterczynami, kratami, a w części górnej zakończonych arkadkami lub przeźroczami. W XVIII wieku nierzadko ozdabiana snycerką, intarsją, polichromią; niekiedy malowana, lakierowana lub złocona.
Wikipedia
przymiotnik od: boazeria (np. panel boazeryjny, deska boazeryjna)
SJP.pl
1. środowiskowo o bobsleju, pojeździe bobsleistów;
2. potocznie o policjancie angielskim; bobby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Vicia faba|ref=tak., roślina o mięsistych strąkach i jadalnych nasionach;
(1.2) bot. kulin. nasiona bobu (1.1) wykorzystywane w sztuce kulinarnej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bób uprawiany był już w neolicie.
(1.2) Warto zaznaczyć, że bób młody dochodzi szybciej, a stary wymaga dłuższego czasu gotowania.
Wiktionary
IPA: bup, AS: bup
Wiktionary
rzecz. bobik mrz., Bobowa ż., bobowate nmos.
:: zdrobn. bobek mrz.
przym. bobowy, bobkowy
Wiktionary
1. czapka z wełny lub podobnego materiału;
2. potoczne określenie na hasz, haszysz, narkotyk otrzymywany z kwiatów konopi indyjskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań., łódź. czapka, zwłaszcza zimowa
(1.2) łódź. ciepłe ubranie
(1.3) łódź. gęsta papka
(1.4) łódź. latawiec z poskładanego papieru
(1.5) slang. marihuana
Wiktionary
(1.1) Mróz taki to byś chociaż bobę na głowę włożyła.
(1.3) Coś ty za bobę zrobiła? To ma być zupa?
Wiktionary
IPA: ˈbɔba, AS: boba
Wiktionary
(1.2) buby
(1.4) bob, baba
Wiktionary
płoworudy gryzoń z rodziny wiewiórkowatych, zamieszkujący stepy i łąki wschodniej Europy i Azji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Marmota bobak|ref=tak., gatunek eurazjatyckiego gryzonia stepowego spokrewnionego ze świstakiem;
Wiktionary
Świstak stepowy, bobak (Marmota bobak) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), spokrewniony ze świstakiem alpejskim. Zamieszkuje stepy i górskie łąki w Europie Wschodniej i północno-zachodniej Azji.
Wikipedia
potocznie: małe dziecko; brzdąc, berbeć, maluch, bąk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) pieszcz. małe dziecko
Wiktionary
(1.1) Z łóżeczka dobiegało gaworzenie naszego bobasa.
(1.1) Jakie ten bobas ma śliczne oczka!
Wiktionary
IPA: ˈbɔbas, AS: bobas
Wiktionary
rzecz. bobo n.
:: zdrobn. bobasek m.
Wiktionary
(1.1) dzieciątko, niemowlak, dziecię, dzidziuś
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: bobas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: bobas
(1.2) pieszcz. małe dziecko
Wiktionary
(1.2) Zmienimy bobaskowi pieluchę.
Wiktionary
rzecz. bobas m., bobo n.
Wiktionary
(1.2) dzieciątko, dziecina, maluszek, dzidziuś
Wiktionary
przypominający wyglądem małe dziecko
SJP.pl
[czytaj: bobi] potocznie o policjancie angielskim; bob
SJP.pl
Wikipedia
roślina jednoroczna lub kilkuroczna, używana jako dodatek do potraw, uprawiana najczęściej w Chinach i Mongolii
SJP.pl
ekskrement zbliżony kształtem do ziarna bobu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bób
(1.2) owalna grudka odchodów
Wiktionary
(1.1) W ogródeczku rośnie bobek przy ogóreczku.
(1.2) Nasz królik wypuszczony z klatki, zostawił po sobie mnóstwo bobków na podłodze.
Wiktionary
IPA: ˈbɔbɛk, AS: bobek
Wiktionary
rzecz. bób m., bobik m., bobkowanie n.
czas. bobkować ndk.
przym. bobkowy, bobowy, bobikowy
Wiktionary
(1.1) bobik
Wiktionary
regionalnie: bób
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
roślina pastewna z rodziny motylkowatych; bób koński
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: bób
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Vicia fabia equina., odmiana bobu, mająca drobniejsze nasiona
(1.3) kulin. nasiono bobiku (1.1) wykorzystywane w sztuce kulinarnej
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.2) Do głównych surowców wysokobiałkowych pochodzenia roślinnego zaliczamy rzepak i strączkowe gruboziarniste: bobik, łubin, groch.
Wiktionary
IPA: ˈbɔbʲik, AS: bobʹik
Wiktionary
rzecz. bób m., bobek m.
czas. bobkować
przym. bobowy, bobkowy, bobikowy
Wiktionary
(1.1) bobek
Wiktionary
1. wąski bęben z tarczami, na który nawijane są zwoje liny; cewa, szpula, rolka;
2. wąski zwój taśmy papieru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bardzo wąski zwój papieru zwiniętego w rolkę o szerokości maksymalnej równej 1/4 jej średnicy
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== bobina (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) szpula, szpulka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: bɔˈbʲĩna, AS: bobʹĩna
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== bobina (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) szpula, szpulka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
maszyna tnąca papier na wąskie wstęgi i zwijająca je w rolki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urządzenie do cięcia i zwijania w rolki materiały takie jak np. papier, folia czy włóknina
Wiktionary
Bobiniarka – maszyna służąca do cięcia wzdłużnego (mechanicznego) rolki-matki (inaczej: jumbo-rola, bobina) na użytki nawinięte w roli (tzw. metoda z roli na rolę). Efektem finalnym tego procesu jest nawinięcie na role (o takiej samej lub mniejszej średnicy niż rola-matka).
Wikipedia
IPA: ˌbɔbʲĩˈɲarka, AS: bobʹĩńarka
Wiktionary
zdrobnienie od: bobina
SJP.pl
Bobinka – nazwa toponimów:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
solmizacja albo czytanie nut głosem z wymawianiem zgłosek: la, be, ce, de, me, fe, ge (dzisiaj: do, re, mi, fa, sol, la, si); bebizacja
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bobek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bobków, związany z bobkami, podobny do bobków
(1.2) dotyczący drzewa bobkowego (wawrzynu)
Wiktionary
(1.1) Od dwóch dni mam zaparcie i bobkowy stolec.
(1.2) Jedną z przypraw w grochówce są bobkowe liście.
Wiktionary
IPA: bɔpˈkɔvɨ, AS: bopkovy
Wiktionary
rzecz. bobek m., bób mrz., bobik mrz.
czas. bobkować
Wiktionary
(1.2) wawrzynowy, laurowy
Wiktionary
1. pieszczotliwie: niemowlę, małe dziecko;
2. osoba łącząca styl bycia i dążenia klasy średniej ze swobodnym podejściem do życia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. pieszcz. niemowlę do pierwszego roku życia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Matka trzymała roześmiane bobo na ręku.
Wiktionary
rzecz. bobas mos., bobasek mzw.
Wiktionary
(1.1) bobas, bobasek, dzieciaczek, dzidzia, dzidziuś, niemowlaczek, niemowlak, niemowlę; podn. dziecię
Wiktionary
bobofrut;
1. potocznie: soczek dla dzieci;
2. produkt (sok, deser itp.) marki Bobo Frut
SJP.pl
bobo-frut;
1. potocznie: soczek dla dzieci;
2. produkt (sok, deser itp.) marki Bobo Frut
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. straszydło
Wiktionary
Bobo – nadprzyrodzona istota z polskiego folkloru, prawdopodobnie demon z wierzeń słowiańskich. Innymi nazwami tej istoty są: bobok (Wielkopolska, Małopolska), babok (Kujawy), bebok (Śląsk), bobek, bobik (Kraj morawsko-śląski).
Wikipedia
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|babok, babołk, bebok.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Bobolice (niem. Bublitz) – miasto w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bobolice. Położone na Pojezierzu Bytowskim, nad rzeką Chociel, w pobliżu jeziora Chlewo. Drugie pod względem liczby ludności miasto powiatu koszalińskiego.
Przemysł spożywczy, przetwórstwo tworzyw sztucznych i drewna.
Wikipedia
(1.1) Zwiedziliśmy cerkiew w Bobolicach.
Wiktionary
IPA: ˌbɔbɔˈlʲit͡sɛ, AS: bobolʹice
Wiktionary
rzecz. boboliczanin, boboliczanka
Wiktionary
przymiotnik od: Bobolice
SJP.pl
mieszkaniec Bobolic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bobolic (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Darłowo;
(1.2) geogr. osada w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bunkry na plażaaży w Bobolinie stanowią pozostałość po niemieckim poligonie dział wielkiego kalibru.
Wiktionary
rzecz. bobolinianin mos., bobolinianka ż.
przym. boboliński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bobolina, związany z Bobolinem
Wiktionary
(1.1) Te piękne borowiki znalazłam w bobolińskim lesie.
Wiktionary
rzecz. Bobolin mrz., bobolinianin mos., bobolinianka ż.
Wiktionary
Boboluszki (cz. Bobolusky, niem. Boblowitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice, na granicy z Czechami.
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Boboszowem, dotyczący Boboszowa
Wiktionary
rzecz. Boboszów m.
Wiktionary
bobotrutka trująca (kalabarska) - gatunek rośliny z rodziny bobowatych; fasola kalabarska
SJP.pl
odnoszący się do bobu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Bobowa – miasto w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa, nad rzeką Białą. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 981 oraz linia kolejowa nr 96 ze stacją Bobowa oraz przystankiem kolejowym Bobowa Miasto.
Wikipedia
IPA: bɔˈbɔva, AS: bobova
Wiktionary
rzecz. bób mrz.
Wiktionary
rzadko, regionalnie: nocować w lesie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bobować.
Wiktionary
czas. bobować
Wiktionary
rodzina z klasy okrytonasiennych licząca około 18 tys. gatunków roślin zielnych i drzewiastych; motylkowate
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Fabaceae|Lindl.|ref=tak., rodzina roślin należąca do rzędu bobowców;
Wiktionary
Bobowate, motylkowate (Fabaceae Lindl., Papilionaceae Giseke) – rodzina roślin należąca do rzędu bobowców (Fabales Bromhead). Obejmuje 766 rodzajów i ok. 19,6 tys. gatunków. Obejmuje w tropikach często rośliny drzewiaste, w klimacie umiarkowanym – głównie rośliny zielne. Występują w rozmaitych siedliskach, z wyjątkiem wodnych. Symbioza z bakteriami brodawkowymi wielu przedstawicieli umożliwia wykorzystanie azotu atmosferycznego. Mimo wielkiego zróżnicowania taksonomicznego cechują się zbliżoną budową kwiatów (zwanych motylkowymi), jednym typem owocu – strąkiem, liśćmi złożonymi wspartymi przylistkami.
Wikipedia
(1.1) Naturalne występowanie meskaliny dotyczy niektórych kaktusów i bobowatych.
Wiktionary
rzecz. bób mrz., bobowce lm nm.
Wiktionary
(1.1) motylkowate
Wiktionary
o cechach bobowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych; strączkowce, strąkowce
SJP.pl
Bobowce, strączkowce, strąkowce (Fabales Bromhead) – grupa roślin okrytonasiennych stanowiąca klad wyróżniany w randze rzędu w różnych systemach klasyfikacyjnych.
Wikipedia
mieszkaniec Bobowej (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bobowej (miasta w Polsce)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych; strączkowiec, strąkowiec
SJP.pl
1. poczwarka muchówek;
2. zupa z bobu
SJP.pl
Bobówka, baryłka – poczwarka wolna (poczwarka, której podstawowe przydatki (skrzydła, odnóża, czułki) nie przylegają do ciała, tzn. nie są przyklejone wydzieliną gruczołów larwalnych) muchówek wraz z kokonem rzekomym. Poczwarka ta pozostaje w ostatniej wylince.
Wikipedia
przetacznik bobowniczek - roślina rosnąca na brzegach strumieni i rowów melioracyjnych, o małych niebieskich kwiatach
SJP.pl
przetacznik bobownik - wieloletnia roślina błotna strefy umiarkowanej
SJP.pl
wieś w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim
SJP.pl
Bobowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, siedziba gminy Bobowo. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 222 i na trasie (zawieszonej obecnie) linii kolejowej nr 243 Starogard Gdański-Skórcz.
Wieś królewska w 1664 roku należała do starostwa gniewskiego. W czasie istnienia gromad miejscowość była siedzibą gromady Bobowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
1. przymiotnik od: Bobowa (miasto w Polsce);
2. przymiotnik od: Bobowo (wieś w Polsce)
SJP.pl
odnoszący się do bobu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) zrobiony z bobu, zawierający bób
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z bobem, odnoszący się do bobu
Wiktionary
(1.1) Podałam im pastę bobową i pieczywo.
Wiktionary
rzecz. bób mrz., bobek mrz., bobik mrz.
Wiktionary
gryzoń z rodziny bobrowatych, budujący żeremia i charakterystyczne tamy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka, lewy dopływ Odry;
(1.2) geogr. rzeka na Białorusi, lewy dopływ Berezyny;
Wiktionary
Bóbr (Castor) – rodzaj ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae).
Wikipedia
(1.1) Bóbr płynie przez Żagań.
Wiktionary
IPA: bupr̥, AS: bupr̦
Wiktionary
przym. bobrzański
czas. bobrować ndk.
Wiktionary
→ Bobrek
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bobrka, związany z Bobrkiem
Wiktionary
(1.1) Samochód odnaleziono na bobreckim parkingu.
Wiktionary
rzecz. Bobrek m.
Wiktionary
roślina zielna o białych lub jasnoróżowych kwiatach, zagrożona wyginięciem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jezioro w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Szczytno;
(1.2) geogr. nazwa kilku potoków i kanału wodnego w Polsce;
(1.3) geogr. toponim, nazwa kilku dzielnic, części polskich miast i wsi
Wiktionary
Wikipedia
(1.3) Nowy obiekt został zatem wybudowany na Bobrku w ciągu jednego roku.
Wiktionary
rzecz. bobrek m., Bobrówka ż., Bobra ż., bóbr m., bobrzę n.
przym. bobrecki
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, na Podolu, nad Ługiem, w obwodzie lwowskim, w rejonie przemyślańskim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. bóbrecki
Wiktionary
rodzina roślin dwuliściennych spotykanych głownie na bagnach
SJP.pl
Bobrkowate (Menyanthaceae) – rodzina roślin należąca do rzędu astrowców (Asterales). Należy tu 6 rodzajów z ok. 60 gatunkami roślin wodnych i bagiennych rozprzestrzenionych na całym świecie z wyjątkiem okolic okołobiegunowych. W Polsce występują dziko dwa gatunki – bobrek trójlistkowy (Menyanthes trifoliata) i grzybieńczyk wodny (Nymphoides peltata).
Wikipedia
o cechach bobrkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Castorimorpha|A. E. Wood|ref=tak., podrząd ssaków z rzędu gryzoni;
Wiktionary
Bobrokształtne (Castorimorphi) – infrarząd ssaków z podrzędu Supramyomorpha w rzędzie gryzoni (Rodentia).
Wikipedia
(1.1) Bobrowate należą do podrzędu bobrokształtnych.
Wiktionary
rodzaj gryzoni z podrodziny myszy
SJP.pl
Bobroszczur (Hydromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Wikipedia
(o psie myśliwskim) przeszukiwać szuwary
SJP.pl
czasownik
(1.1) szukać, zanurzając się w wodzie
Wiktionary
rzecz. bóbr mzw., Bóbr mrz., bobrowanie n., bobry nmos.
przym. bobrzy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. szperanie w czymś w poszukiwaniu czegoś
(1.2) łow. o łosiu i o psie myśliwskim: brodzenie w wodzie, w błocie
Wiktionary
Bobrowanie – termin używany w łowiectwie: przeszukiwanie szuwarów lub błotnistych terenów przez psa myśliwskiego, najczęściej w celu wypłoszenia żywego ptaka, brodzenie przez psa myśliwskiego albo przez łosia w wodzie lub błocie lub przemieszczanie się przez zwierzę w celu poszukiwania pokarmu lub innej rzeczy.
Wikipedia
rzecz. bóbr m., bobry nmos., bobrowisko n.
czas. bobrować ndk.
przym. bobrzy, bobrowy
Wiktionary
(1.1) szperanie, buszowanie, myszkowanie
Wiktionary
rodzina ssaków z rzędu gryzoni, ziemnowodnych, ze spłaszczonym grzbietobrzusznie ogonem, żyjących w grupach w nadwodnych lasach półkuli północnej; bobry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Castoridae|Hemprich|ref=tak., rodzina ssaków z rzędu gryzoni;
Wiktionary
Bobrowate (Castoridae) – rodzina ssaków z rzędu gryzoni (Rodentia), znana od późnego eocenu, w oligocenie i neogenie na terenie Ameryki Północnej była silnie zróżnicowana. Reprezentowana była zarówno przez gatunki wielkości niedźwiedzia (Castoroides ohioensis), jak i przez niewielkie gatunki żyjące pod ziemią. Współcześnie reprezentowana jest przez jeden tylko rodzaj Castor obejmujący dwa gatunki gryzoni ziemnowodnych: bobra kanadyjskiego i bobra europejskiego.
Wikipedia
(1.1) Kopalne ślady występowania bobrowatych odnaleziono również na terenie Polski.
Wiktionary
rzecz. bóbr mzw.
Wiktionary
o cechach bobrowatych (rodzina gryzoni)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie czernihowskim, siedziba władz rejonu bobrowickiego;
Wiktionary
Bobrowica (ukr. Бобровиця, Bobrowycia) – miasto na Ukrainie w obwodzie czernihowskim, siedziba władz rejonu bobrowickiego.
Z Bobrowicy pochodzi Olha Korobka, ukraińska sztangistka, mistrzyni Europy, medalistka mistrzostw świata.
Wikipedia
przym. bobrowicki
Wiktionary
(1.1) war. Bobrowice
Wiktionary
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bobrowice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
4 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
miejsce w lesie, zwykle podmokłe i bagniste, gdzie najczęściej bywają łosie
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Wikipedia
osada bobrów
SJP.pl
Bobrownia (biał. Баброўня) – wieś na Białorusi, położona w obwodzie grodzieńskim w rejonie grodzieńskim w sielsowiecie skidelskim, nad rzeką Kotrą.
Wikipedia
przymiotnik od: Bobrowniki
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
mieszkaniec Bobrownik (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bobrownik (miasta w Polsce)
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. nazwa kilku jezior w Polsce;
3. część miasta Sierpc
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Bobrowa, Bobrów
SJP.pl
Wikipedia
→ bóbr; bobrzy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bobra, odnoszący się do bobra
(1.2) pochodzący od bobra
Wiktionary
(1.2) Robert często woził ze sobą bardzo gustowną czapkę z futra bobrowego.
Wiktionary
IPA: bɔˈbrɔvɨ, AS: bobrovy
Wiktionary
rzecz. bóbr mzw., bobrzę n., bobrowanie n., bobry nmos.
Wiktionary
miasto na Białorusi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Białorusi;
Wiktionary
Bobrujsk (biał. Бабруйск, Babrujsk; ros. Бобруйск) – miasto w środkowej części Białorusi, stolica rejonu bobrujskiego w obwodzie mohylewskim, około 130 km na południowy wschód od Mińska, nad Berezyną; 212,2 tys. mieszkańców (2020).
Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w starostwie niegrodowym bobrujskim w powiecie rzeczyckim województwa mińskiego.
Wikipedia
przym. bobrujski
Wiktionary
futro z bobra lub ubranie pokryte gdzieniegdzie skórkami z bobra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) futro z bobra
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: bóbr
Wiktionary
Bóbr (Castor) – rodzaj ssaka z rodziny bobrowatych (Castoridae).
Wikipedia
(1.1) Ile kosztują te piękne bobry?
Wiktionary
rzecz. bobrowanie n., bóbr m., bobrowisko n., Bobrowo n., Bobrowice nmos., Bobrowisko n., bobrek m., bobrzyca ż.
przym. bobrzy, bobrowy
czas. bobrować
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Bobryk – t. Bobrzyk, białorus. Бобрык, ros. Бобрик
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie w obwodzie kirowohradzkim, siedziba władz rejonu bobrynieckiego;
Wiktionary
Bobryniec (ukr. Бобринець) – miasto na Ukrainie w obwodzie kirowohradzkim, siedziba władz dawnego rejonu bobrynieckiego, obecnie wchodzi w skład rejonu kropywnyckiego (w wyniku reformy administracyjnej z 2020 roku).
Stacja kolejowa.
Wikipedia
przym. bobryniecki
Wiktionary
→ bóbr; bobrowy
SJP.pl
Wikipedia
plemię na Dolnym Śląsku w X i XI wieku
SJP.pl
Bobrzanie (łac. Poborane) – plemię zachodniosłowiańskie (IX-XI wiek), prawdopodobnie niewielkie i zależne od sąsiadujących z nim Dziadoszyców (łac. Dedosizi). Swą nazwę plemię zawdzięcza rzece Bóbr, tam też szukano śladów ich siedzib. Ich istnienie było jednak kwestionowane, głównie z powodu nielicznych przekazów pisanych na ich temat. Nie wspomina o nich tzw. Geograf Bawarski z IX wieku, nie wymienia ich kronikarz niemiecki Thietmar z Merseburga. Jedyne źródło, które wymienia to plemię, to tzw. Dokument praski z 1086 roku, który podaje pierwotne granice biskupstwa praskiego z roku 973, wyliczając przy tej okazji pięć plemion śląskich: Chorwatów śląskich (zamieszkujących zapewne teren Kotliny Kłodzkiej), Ślęzan, Trzebowian, Bobrzan, Dziadoszyców. Dane archeologiczne potwierdzają, że zamieszkiwali tereny aż po Bory Dolnośląskie wzdłuż środkowego odcinka Bobru (rejon Bolesławca).
Wikipedia
przymiotnik od: Bóbr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) młode bobra
Wiktionary
rzecz. bóbr m., boberek m., Bobrek ż./mos./mrz.
przym. bobrzy, bobrowy
Wiktionary
samica bobra
SJP.pl
1. zdrobnienie od: bóbr;
2. dawniej: nutria
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zawodnik uprawiający sport bobslejowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik, który jeździ na bobslejach
Wiktionary
IPA: ˌbɔpslɛˈjista, AS: bopslei ̯ista
Wiktionary
rzecz. bobslej m., bobsleje nmos.
:: fż. bobsleistka ż.
przym. bobslejowy
Wiktionary
zawodniczka uprawiająca sport bobslejowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: bobsleista
Wiktionary
IPA: ˌbɔpslɛˈjistka, AS: bopslei ̯istka
Wiktionary
rzecz. bobsleje nmos.
:: fm. bobsleista m.
przym. bobslejowy
Wiktionary
ciężkie sanki sportowe, dwu- lub czteromiejscowe, wyposażone w kierownicę i hamulce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sanki sportowe wyposażone w kierownicę i hamulec;
Wiktionary
Sanie bobslejowe – rodzaj sań wyścigowych w konkurencji olimpijskiej bobslejów. Bobslej wykonany jest z metalu bądź tworzywa i wyposażony w urządzenia kierownicze oraz hamulec, gdyż sanie te przystosowane są do rozwijania dużych prędkości (rzędu 130 km/h i więcej) w jeździe po lodowych torach.
Wikipedia
(1.1) Dwumiejscowy bobslej waży 165 kg.
Wiktionary
IPA: ˈbɔpslɛj, AS: bopslei ̯
Wiktionary
rzecz. bobsleje nmos., bobsleista m., bobsleistka ż.
przym. bobslejowy
Wiktionary
(1.1) pot. bob
Wiktionary
zimowa dyscyplina (olimpijska) sportu, polegająca na zjeździe zawodników na specjalnych saniach (bobslejach) po sztucznym torze lodowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) sport. zimowa dyscyplina sportowa polegająca na zjeżdżaniu bobslejami po sztucznym torze lodowym;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) M. B. lm. zob. bobslej.
Wiktionary
Bobsleje (od ang. bobsleigh) – zimowa dyscyplina sportowa, polegająca na zjeździe zawodników na specjalnych saniach (także zwanych bobslejami) po sztucznym torze lodowym, obecnie o średniej długości 1500–2000 m i o średnim spadku 8–12%. Tor powinien mieć co najmniej 15 zakrętów, z czego na niektórych wjazd z prędkością 130 km/h może spowodować na drużynie działanie przeciążenia 5 g.
Wikipedia
(1.1) Nasza drużyna zdobyła mistrzostwo w bobslejach.
Wiktionary
IPA: bɔpsˈlɛjɛ, AS: bopslei ̯e
Wiktionary
rzecz. bobslej m., bobsleista m., bobsleistka ż.
przym. bobslejowy
Wiktionary
przymiotnik od: bobslej (np. tor bobslejowy, dwójki bobslejowe)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. od: bobslej
Wiktionary
IPA: ˌbɔpslɛˈjɔvɨ, AS: bopslei ̯ovy
Wiktionary
rzecz. bobsleje nmos./mrz., bobslej m., bobsleista m., bobsleistka ż.
Wiktionary
muskularny pies z grupy owczarków, bardzo silnie owłosiony; owczarek staroangielski
SJP.pl
Owczarek staroangielski, bobtail – jedna z ras psów należących do psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Nazwa "bobtail" pochodzi z języka angielskiego i oznacza "krótki ogon".
Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy. Typ wilkowaty.
Wikipedia
spójnik "bo" z cząstką "by"
SJP.pl
spójnik
(1.1) spójnik bo z końcówką 3 os. lp. i lm. trybu przypuszczającego
Wiktionary
Boby – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pułtusk. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
(1.1) Masz szczęście, że ten pan cię zaprosił, bobym cię wziął na obcasy.
Wiktionary
IPA: ˈbɔbɨ, AS: boby
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etymn|bo|-by.
uwagi.
(1.1) pisownia rozdzielna „źle|bo by.” jest niepoprawna
tłumaczenia.
źródła.
== boby (język czeski.) ==
thumb|boby (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) sport. bobsleje
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wzmocniony spójnik: bo
SJP.pl
spójnik
(1.1) przest. emfatyczne „bo”
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) Nie baw się zapałkami, boć się poparzysz.
Wiktionary
(2.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, boción, bociun, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
nazwisko włoskie, m.in. Giovanni Boccaccio [czytaj: dżjowańi bokaczjo] pisarz włoski (1313-1375)
SJP.pl
Giovanni Boccaccio (ur. 1313 w Certaldo, zm. 21 grudnia 1375 tamże) – pisarz włoski, znany zwłaszcza ze swego dzieła Dekameron. Twórca nowożytnej nowelistyki.
Wikipedia
[czytaj: boczcze] gra popularna we Włoszech i Francji, polegająca na umieszczeniu własnych kul jak najbliżej małej kulki; boules
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bokkeRIni] nazwisko
SJP.pl
Andrea Bocelli (wym. /anˈdreːa boˈtʃɛlli/; ur. 22 września 1958 w La Sterza, Lajatico) – włoski śpiewak, tenor, kompozytor, autor piosenek, producent muzyczny i multiinstrumentalista.
Urodził się jako niedowidzący z jaskrą, a w wieku 12 lat całkowicie stracił wzrok, po krwotoku śródmózgowym wynikającym z wypadku podczas gry w piłkę nożną. Po roku pracy jako asystent w kancelarii prawnej opuścił to stanowisko, aby całkowicie poświęcić się śpiewaniu. Po wieczornych występach w barach i rywalizacji w lokalnych konkursach muzycznych podpisał swój pierwszy kontrakt z wytwórnią Sugar Music. Nabrał rozgłosu w 1993, kiedy razem z Zucchero zaśpiewał utwór „Miserere”. Zyskał sławę w 1994 dzięki zwycięstwie z utworem „Il mare calmo della sera” na 44. Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
duży bochenek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zgrub. od: bochenek
Wiktionary
Bochen – nazwa, jaką określa się bryłę chleba, najczęściej okrągłą lub podłużną. Bochny mają różną wielkość, miewają także skórkę zdobioną wzorem.
We współczesnym języku polskim za neutralną uważa się formę bochenek, kiedyś będącą zdrobnieniem słowa bochen. Natomiast wyraz bochen jest obecnie zgrubieniem słowa bochenek.
Wikipedia
(1.1) Dopiero tam większość mieszkańców mogła zjeść po kawałku z rekordowego bochna. – W Siewierzu istnieje tradycja pieczenia chleba foremkowego.
Wiktionary
IPA: ˈbɔxɛ̃n, AS: boχẽn
Wiktionary
rzecz. bochenek mrz.
Wiktionary
zdrobnienie od: bochenek
SJP.pl
uformowana bryła chleba lub ciasta przygotowanego do pieczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jeden chleb, bryła ciasta
(1.2) kulin. kształt, w jaki formowany jest chleb
Wiktionary
Bochen – nazwa, jaką określa się bryłę chleba, najczęściej okrągłą lub podłużną. Bochny mają różną wielkość, miewają także skórkę zdobioną wzorem.
We współczesnym języku polskim za neutralną uważa się formę bochenek, kiedyś będącą zdrobnieniem słowa bochen. Natomiast wyraz bochen jest obecnie zgrubieniem słowa bochenek.
Wikipedia
(1.2) Kochany, kup mi po drodze dwa duże bochenki chleba i trzy słodkie bułeczki z jabłkiem.
Wiktionary
IPA: bɔˈxɛ̃nɛk, AS: boχẽnek
Wiktionary
rzecz. bochen mrz., bocheneczek mrz., bochniec mrz.
Wiktionary
(1.2) reg. śl. pecynek.
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Inne:
Wikipedia
podobny kształtem do bochenka chleba
SJP.pl
związany z bochenkiem
SJP.pl
przymiotnik od: Bochnia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Bochni, związany z Bochnią, pochodzący z Bochni
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Stanisław Barabasz pochodził z rodziny związanej z bocheńskim przemysłem solnym, o wielkich tradycjach patriotycznych.
Wiktionary
IPA: bɔˈxɛ̃j̃sʲci, AS: boχẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bochnia ż., bochnianin m., bochnianka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. nazwa monety
Wiktionary
IPA: ˈbɔxnar, AS: boχnar
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. bochenek
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie małopolskim;
Wiktionary
Bochnia (niem. Salzberg) – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba powiatu bocheńskiego, położone nad rzeką Rabą, w dolinie potoku Babica, na granicy Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Karpackiego (ściślej: Podgórze Bocheńskie).
Miasto liczy 28 441 mieszkańców (stan na 1 stycznia 2024 r.). Leży w historycznej ziemi krakowskiej w Małopolsce.
Wikipedia
IPA: ˈbɔxʲɲa, AS: boχʹńa
Wiktionary
rzecz. bochnianin m., bochnianka ż.
przym. bocheński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Bochniak (albo Dzialec niem. Salz Kuppe 713 m n.p.m.) – szczyt w Sudetach Środkowych w Górach Bystrzyckich w województwie dolnośląskim.
Wzniesienie położone jest w południowo-wschodniej części Gór Bystrzyckich około 2,0 km na południowy zachód od Międzylesia, po południowej stronie drogi prowadzącej z Międzylesia do Lesicy, Jest kopulastym szczytem o łagodnych zboczach i płaskim mało zauważalnym obszernym wierzchołku, który wznosi się o niecałe 20 m ponad otaczającą go powierzchnię. Wzniesienie w całości porośnięte jest lasem świerkowym regla dolnego. Na wschodnim zboczu znajdują się źródła potoku Kamieńczyk wpadającego w Smreczynie do Nysy Kłodzkiej. Stoi tam wśród drzew pamiątkowy krzyż kamienny upamiętniający śmierć młodzieńca w 1628 roku. Na wschodnim zboczu, na wysokości około 600 m. znajduje się kapliczka słupowa z około 1800 roku.
Wikipedia
mieszkaniec Bochni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bochni
Wiktionary
IPA: bɔxʲˈɲä̃ɲĩn, AS: boχʹńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Bochnia ż.
:: fż. bochnianka ż.
przym. bocheński
Wiktionary
mieszkanka Bochni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bochni
Wiktionary
IPA: bɔxʲˈɲãnka, AS: boχʹńãnka
Wiktionary
rzecz. Bochnia, bochnianin
przym. bocheński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie lubelskim;
Wiktionary
Bochotnica (jid. באָכאָטניץ, niem. Bochotnitza, ros. Бохотница) – wieś sołecka w Polsce położona w zachodniej części województwa lubelskiego, w powiecie puławskim, w gminie Kazimierz Dolny. Leży nad Bystrą i Wisłą przy drogach wojewódzkich nr 824, 830 i 743, dawna siedziba i własność polskiej szlachty.
Wikipedia
IPA: ˌbɔxɔtʲˈɲit͡sa, AS: boχotʹńica
Wiktionary
rzecz. bochotniczanin
przym. bochotnicki
Wiktionary
Bochówko (kaszub. Bòchówkò; niem. Bochowke) – osada kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na północno-zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego. Wchodzi w skład sołectwa Bochowo.
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
Bochowo (kaszub. Bòchòwò; niem. Bochow) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na północno-zachodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego. Wieś jest siedzibą sołectwa Bochowo.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na prawach powiatu położone w zachodniej części Niemiec;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zebrane i opracowane przez młodzież z Jasła i Bochum materiały zostaną w formie raportu wydane w wielojęzykowej wersji oraz umieszczone w formie witryny internetowej.
Wiktionary
IPA: ˈbɔxũm, AS: boχũm
Wiktionary
przym. bochumski
Wiktionary
przymiotnik od: Bochum (miasto w Niemczech)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bochum, dotyczący Bochum (miasta w Niemczech)
Wiktionary
rzecz. Bochum n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
duży ptak należący do rodzaju brodzących, częsty w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Ciconia|ref=tak. duży ptak brodzący z rodziny bocianów;
(1.2) pot. ornit. bocian biały
(1.3) daw. narzędzie tortur krępujące szyję, ręce i stopy;
(1.4) lud. etn. siła odpowiedzialna za narodziny lub pojawienie się dziecka w rodzinie
(1.5) przen. eufem. lub żart. sprawca narodzin, pojawienia się dziecka w rodzinie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Były tam bociany takie same jak nasze europejskie i bociany o wielkim grubym dzióbie zakończonym hakiem (…)
(1.2) Na łąkę właśnie wróciły bociany.
(1.2) Na naszym kominie klekocze już bocian.
(1.4) Bocian, bocian kiszka, przynieś mi braciszka.
(1.5) Bocian znów przyniósł Jackowi braciszka.
Wiktionary
IPA: ˈbɔt͡ɕãn, AS: boćãn
Wiktionary
rzecz. bocianiątko n., bocianówka ż., Bociany nmos., bocianowate nmos., bocianowce nmos., bocianowiec m., Bocianicha ż., Bocianówko n., Bocianowo n., Bocianek m., bociannik m., Boćki nmos.
:: zdrobn. bocianek m., bociek m., bociuś m.
:: zgrub. bocianisko n.
:: fż. bocianica ż., bocianicha ż.
przym. bociani, bocianowaty, boćkowy, bocianowy
Wiktionary
(1.2) pot. pieszcz. bociek; gwara. bocion, boción, bociun, bocan, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klekotka, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, maciuś, mocian, pocian, sykacz, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
(1.3) córka śmieciarza, kajdany Skeffingtona
(1.4) bociek
Wiktionary
mały bocian
SJP.pl
Osiedle Bocianek – osiedle mieszkaniowe w północno-wschodniej części Kielc o zabudowie blokowej powstałe w latach siedemdziesiątych XX wieku. Osiedle oddzielone jest z zachodu od dzielnicy Szydłówek ulicą Warszawską, z północnego wschodu od osiedla Słoneczne Wzgórze – parkiem im. Adolfa Dygasińskiego, z południa od Politechniki i Śródmieścia – ulicą Świętokrzyska oraz z wschodu od Nowego Folwarku – aleją Solidarności (dawniej ul. Manifestu Lipcowego). Osiedle jest zarządzane przez Kielecką Spółdzielnię Mieszkaniową "Bocianek".
Wikipedia
należący do bociana, podobny do bociana
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bociana, należący do bociana
(1.2) taki jak u bociana, przypominający bociana, charakterystyczny dla bociana
Wiktionary
(1.1) Gniazdo bocianie na słomianym dachu albo na rusztowaniu, na kole od wozu, według opinii ludu przynosi szczęście domowi.
(1.2) Skrzydła miał pawie, szyję — łabędzią, dziób — bociani, pazury — sępie, a oczy — jaskółcze.
Wiktionary
IPA: bɔˈt͡ɕä̃ɲi, AS: boćä̃ńi
Wiktionary
rzecz. bocianowe nmos., bocian mzw., bocianica ż., bocianicha ż., bocianowa ż., bocianek mzw., bocianię n., bocianiątko n., bociek mzw., bociuś mzw., bocianiec mrz., bocianowce nmos., bociany nmos.
przym. bocianowy, bocianowaty
Wiktionary
pieszczotliwe zdrobnienie od: bocianię
SJP.pl
samica bociana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. samica bociana
Wiktionary
(1.1) Bocianica odleciała, aby poszukać pokarmu dla młodych.
Wiktionary
IPA: ˌbɔt͡ɕä̃ˈɲit͡sa, AS: boćä̃ńica
Wiktionary
zob. bocian.
Wiktionary
pisklę bociana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. pisklę bociana
Wiktionary
rzecz. bocian m., bocianica ż., bociek m.
:: zdrobn. bocianiątko n.
przym. bociani
Wiktionary
(1.1) zdrobn. bocianiątko
Wiktionary
bocianie gniazdo na statku
SJP.pl
przyjęcie wydawane na cześć przyszłej matki przez jej przyjaciółki i krewne; brzuszkowe, baby shower
SJP.pl
rodzina ptaków z rzędu brodzących; bociany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu bocianowych;
Wiktionary
Bociany, bocianowate (Ciconiidae) – rodzina ptaków z rzędu bocianowych (Ciconiiformes).
Wikipedia
(1.1) Pisklęta bocianowatych są gniazdownikami.
(1.1) Kleszczak afrykański należy do bocianowatych.
Wiktionary
rzecz. bocian mzw., bocianowce nmos., bociany nmos., bocianowe nmos.
Wiktionary
(1.1) bociany
Wiktionary
1. podobny do bociana;
2. o cechach bocianowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiiformes|Bonaparte|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, obejmuje gatunki wodno-błotne, w większości wędrowne;
Wiktionary
Bocianowe, bocianowce, brodzące (Ciconiiformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae). Obejmuje gatunki kosmopolityczne, wodno-błotne, w większości wędrowne.
Wikipedia
(1.1) Profesor wydał monografię o bocianowcach Polski.
Wiktionary
rzecz. bocian mzw./mrz., bocianowate lm nm., bociany lm nm.
przym. bociani, bocianowy
Wiktionary
(1.1) bocianowe, brodzące
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiiformes|Bonaparte|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, obejmuje gatunki wodno-błotne, w większości wędrowne;
forma przymiotnika.
(2.1) M., B. i W. n. lp.; M., B. i W. lm nm. od: bocianowy
Wiktionary
Bocianowe, bocianowce, brodzące (Ciconiiformes) – rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych (Neognathae). Obejmuje gatunki kosmopolityczne, wodno-błotne, w większości wędrowne.
Wikipedia
(1.1) Część gatunków bocianowych gnieździ się w koloniach.
Wiktionary
rzecz. bocian mzw./mrz., bocianowate lm nm., bociany lm nm.
przym. bociani, bocianowy
Wiktionary
(1.1) bocianowce, brodzące
Wiktionary
potocznie: woda lecznicza stosowana w sanatoriach do leczenia bezpłodności u kobiet
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: bocian
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do bociana
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z bocianem, dotyczący bociana
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla bociana, mający cechy bociana
Wiktionary
(1.1) Samica nie pozostała głucha na bocianowe umizgi.
Wiktionary
rzecz. bocian mzw./mrz., bocianowe lm nm., bociany lm nm.
przym. bociani
Wiktionary
(1.1) bociani
(2.1) bociani
(3.1) bociani
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Ciconiidae|Sundevall|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu bocianowych;
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) M., B. i W. lm. od: bocian
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pisklęta bocianów są gniazdownikami.
Wiktionary
rzecz. bocianowe nmos., bocianowce nmos., bocian mzw., bocianowate lm nm.
przym. bociani, bocianowy
Wiktionary
(1.1) bocianowate
Wiktionary
potocznie: bocian
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. pieszcz. bocian
Wiktionary
Bociek:
Wikipedia
(1.1) W gnieździe siedzą trzy młode boćki.
Wiktionary
IPA: ˈbɔt͡ɕɛk, AS: boćek
Wiktionary
zob. bocian.
Wiktionary
(1.1) bocian, bosiuś
Wiktionary
spójnik
(1.1) stpol. bowiem
Wiktionary
IPA: ˈbɔt͡ɕɛ̃m, AS: boćẽm
Wiktionary
Bocień – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 211 mieszkańców. Wraz z 3 innymi wsiami (każdą zamieszkuje 211 osób), jest piętnastą co do wielkości miejscowością gminy Chełmża.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, boción, bocan, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. pieszcz. bocian
Wiktionary
(1.1) Zobacz, Madziu, jakiego ślicznego bociusia ci babcia wyhaftowała.
Wiktionary
rzecz. bocian mzw., bociek mzw.
przym. bociani
Wiktionary
(1.1) bociek
Wiktionary
rodzaj ryb karpiokształtnych z rodziny piskorzowatych; ślizik
SJP.pl
Botia – rodzaj ryb karpiokształtnych z rodziny Botiidae, wcześniej klasyfikowanej w randze podrodziny Botiinae w piskorzowatych. Większość gatunków spotykana jest w hodowlach akwariowych. Wcześniej do tego rodzaju zaliczano wiele innych gatunków określanych w języku polskim nazwą bocja lub ślizik.
Wikipedia
potocznie: bocian
SJP.pl
Boćki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Boćki. Wieś położona jest nad rzeką Nurzec, 16 km od Bielska Podlaskiego.
Miasto prywatne posiadało prawo magdeburskie w 1509 roku, położone było w ziemi bielskiej województwa podlaskiego. Zdegradowane w 1934 roku. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boćki. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie białostockim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boczoń, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
przymiotnik od: Boćki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
[czytaj: bokor] czarownicy lub znachorzy voodoo (wudu)
SJP.pl
zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; botwina; botwinka; boćwinka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Beta vulgaris|ref=tak., roślina warzywna
(1.2) młode liście boćwiny (1.1)
(1.3) zupa z boćwiny (1.2)
(1.4) pogard. Litwin
Wiktionary
Burak liściowy, boćwina, burak szpinakowy, mangold – grupa kultywarów buraka zwyczajnego. Roślina uprawiana dla liści jako jednoroczna. Wywodzi się z basenu Morza Śródziemnego.
Wikipedia
(1.3) Boćwina na wędzonce łaskotała nozdrza; zaległo pochlipujące milczenie.
Wiktionary
IPA: bɔt͡ɕˈfʲĩna, AS: boćfʹĩna
Wiktionary
rzecz. botwina ż., botwinka ż.
:: zdrobn. boćwinka ż.
Wiktionary
(1.1) burak liściowy, botwina
Wiktionary
zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; boćwina; botwina; botwinka
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie hoszczańskim, w obwodzie rówieńskim;
Wiktionary
Boczanica (ukr. Бочаниця) – wieś na Ukrainie w rejonie hoszczańskim, w obwodzie rówieńskim.
Wikipedia
przym. boczanicki
Wiktionary
boczanka brązowianka - gatunek motyla z rodziny wachlarzykowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. mający wielkie boki
przymiotnik jakościowy
(2.1) daw. przen. o człowieku: nadęty, dąsający się, gniewny
Wiktionary
rzecz. boczek mrz., bok mrz.
przysł. bokiem, bocznie
Wiktionary
1. zdrobnienie od bok;
2. rodzaj mięsa wieprzowego, część tuszy wieprzowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: bok
(1.2) spoż. mięso z boku świni poprzerastane słoniną;
(1.3) boczna wydzielona część tabeli wyjaśniająca poziome rubryki (wiersze)
Wiktionary
Boczek – pojęcie z dziedziny technologii żywności, oznaczające jedną z zasadniczych części półtuszy wieprzowej oraz potrawy z niej wykonywane.
Wikipedia
(1.1) Siadłem sobie cichutko na boczku krzesełka.
(1.2) Do bigosu dobrze jest dodać trochę wędzonego boczku i kiełbasy.
(1.3) Tekst w boczku powinien być wyrównany do lewej.
Wiktionary
IPA: ˈbɔt͡ʃɛk, AS: boček
Wiktionary
rzecz. bok m., pobocze n.
:: zdrobn. boczuś m.
czas. boczyć się ndk.
przym. boczny, boczkowy, boczasty
przysł. boczkiem, bocznie
Wiktionary
boczyć się - dąsać się; okazywać niechęć
SJP.pl
Boczeń (Pleurochaete Lindb.) – rodzaj mchów należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.).
Wikipedia
1. zdrobnienie od bok;
2. rodzaj mięsa wieprzowego, część tuszy wieprzowej
SJP.pl
Wikipedia
skradając się w niewidoczny sposób; chyłkiem
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zrobiony z boczku
SJP.pl
drzewo z rodziny arekowatych; sabal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od boczniak
Wiktionary
Phyllotopsidaceae Locquin ex Olariaga, Huhtinen, Læssøe, J.H. Petersen & K. Hansen – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie pieczarkowców (Agaricales).
Wikipedia
rzecz. boczniak m.
Wiktionary
grzyb jadalny z rodziny bedłkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikol. kulin. nazwa systematyczna|Pleurotus|ref=tak., grzyb rosnący na pniach;
Wiktionary
Pleurotus (Fr.) P. Kumm. (boczniak) – rodzaj grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae).
Wikipedia
rzecz. bok m., bocznica ż.
:: zdrobn. boczniaczek m.
przym. boczny
przysł. bocznie
Wiktionary
pomieszczenie do hodowli boczniaków
SJP.pl
o cechach boczniakowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Boczniakowate (Pleurotaceae Kühner) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców.
Wikipedia
o cechach boczniakowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
boczny tor
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) boczny tor kolejowy; odnoga od głównej linii, przeznaczona do specjalnego użytku;
(1.2) pot. boczna ulica, boczna droga, odnoga drogi
(1.3) biol. odgałęzienie nerwu lub naczynia krwionośnego
Wiktionary
Bocznica kolejowa – Tor lub grupa torów łączących miejsce przeładunku towarów lub postoju pojazdów kolejowych z linią kolejową. Szczegółowo jest to wyznaczona przez użytkownika droga kolejowa, połączona bezpośrednio lub pośrednio z linią kolejową, służąca do wykonywania czynności ładunkowych, utrzymaniowych lub postoju pojazdów kolejowych albo przemieszczania i włączania pojazdów kolejowych do ruchu po sieci kolejowej.
Wikipedia
(1.1) Do kamieniołomu prowadzi bocznica kolejowa.
Wiktionary
IPA: bɔt͡ʃʲˈɲit͡sa, AS: bočʹńica
Wiktionary
rzecz. bok m., boczek m., boczuś m., boczniak m., pobocznica ż., pobocze n., bocznik m., poboczność ż.
przym. boczny, poboczny
przysł. bocznie, pobocznie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) na sposób boczny
Wiktionary
(1.1) Ciało sparysomy jest owalne, silnie bocznie spłaszczone.
Wiktionary
rzecz. pobocze n., bocznica ż., boczniak mrz., zboczeniec mos., boczek mrz., bok mrz.
czas. boczyć ndk., boczyć się ndk., zboczyć dk., zbaczać ndk.
przym. boczny, poboczny, zboczony, boczasty
przysł. pobocznie, bokiem, bokami
Wiktionary
1. opornik elektryczny;
2. narzędzie stolarskie, rodzaj hebla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektr. rezystor włączony równolegle do głównego obwodu, zmniejszający prąd pobierany przez ten obwód
Wiktionary
Bocznik – specjalny opornik pozwalający na pomiar dużych wartości prądu. Stosowany do pomiarów prądu stałego i zmiennego (w zależności od stosowanego miernika).
Bocznik może być wewnętrzny lub zewnętrzny. Wewnętrzny jest zabudowany w mierniku, stosowany do pomiaru mniejszych prądów rzędu kilku, kilkunastu amperów, zaś zewnętrzny wykorzystywany jest do pomiaru prądu od kilkunastu amperów (15 A) do kilku tysięcy amperów.
Wikipedia
rzecz. bocznica ż., bocznikowanie n.
Wiktionary
(1.1) szunt
Wiktionary
włączać bocznik elektryczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) elektr. włączanie bocznika
Wiktionary
rzecz. bocznik m.
czas. bocznikować
Wiktionary
związany z bocznikiem
SJP.pl
Napęd kołowy statku (napęd łopatkowy) polega na zastosowaniu w charakterze pędnika obracających się kół łopatkowych, częściowo zanurzonych w wodzie.
Wikipedia
ponurnik bocznotrzonowy - gatunek grzybów z rodziny ponurnikowatych
SJP.pl
będący na boku w stosunku do czegoś, skierowany w bok, na bok
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znajdujący się, umiejscowiony na boku czegoś
(1.2) kierujący się, skierowany w bok
(1.3) przen. nie główny
Wiktionary
(1.1) Przed wyprzedzaniem zawsze spoglądam w boczne lusterko.
Wiktionary
IPA: ˈbɔt͡ʃnɨ, AS: bočny
Wiktionary
rzecz. bok m., boczek m., bocznica ż., boczniak m., boczenie n., zboczenie n., zbaczanie n., zboczeniec m.
czas. boczyć się ndk., zboczyć dk., zbaczać ndk.
przym. zboczony
przysł. bocznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. bocian, bocian biały
Wiktionary
(1.1) bocian, pot. bociek; gwara. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; białystok|klekotun.
Wiktionary
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Boczów
SJP.pl
pieszczotliwie: boczek (wędlina)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: boczek
Wiktionary
IPA: ˈbɔt͡ʃuɕ, AS: bočuś
Wiktionary
rzecz. boczek m., bocznica ż.
Wiktionary
boczyć się - dąsać się; okazywać niechęć
SJP.pl
jednostka pomiarowa szybkości nadawania jednostkowych impulsów telegraficznych; baud
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. jednostka prędkości transmisji sygnału;
Wiktionary
Bod (ang. Baud) – miara określająca prędkość przesyłania zmian medium transmisyjnego (nazwanych symbolami) z wykorzystaniem cyfrowej modulacji sygnału (w przypadku transmisji w paśmie przepustowym – ang. passband) lub kodowania liniowego (w przypadku transmisji w paśmie podstawowym – ang. baseband). Każdy symbol może reprezentować (transportować) jeden lub więcej bitów danych. Bod oznacza się skrótem Bd. Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska Émile Baudot – twórcy telegraficznego kodu Baudot.
Wikipedia
(1.1) Pięćset bodów oznacza pięćset zmian poziomu sygnału na sekundę.
Wiktionary
IPA: bɔt, AS: bot
Wiktionary
Bodaczów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Szczebrzeszyn.
Prywatna wieś szlachecka Bodaczew położona była na przełomie XVI i XVII wieku w ziemi chełmskiej województwa ruskiego. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodaczów, po jej zniesieniu w gromadzie Szczebrzeszyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wikipedia
partykuła o wielu funkcjach, m.in. wyrażająca życzenie, osłabiająca treść wypowiedzi
SJP.pl
partykuła
(1.1) sygnalizuje wątpliwość mówiącego odnośnie prawdziwości przekazywanych informacji (np. zasłyszanych)
(1.2) przest. sygnalizuje że przedstawione oczekiwania są najmniejszymi dopuszczalnymi
(1.3) wprowadza życzenie lub przekleństwo
spójnik
(2.1) wyraża obojętność wobec wyboru i jednocześnie sugeruje jedno z rozwiązań
Wiktionary
(1.1) Pojechali bodaj w góry.
(1.2) Pożycz bodaj stówę.
(1.2) Czy on cię bodaj przeprosił?
(1.3) Bodaj go piorun trzasnął!
(1.3) Bodajbyś się nie urodził!
(2.1) Kup cokolwiek na obiad, bodaj kurczaka.
Wiktionary
IPA: ˈbɔdaj, AS: bodai ̯
Wiktionary
(1.1) bodajże, chyba, podobno
(1.2) choć, choćby, przynajmniej
(1.3) bodajby, niech, a niech, oby, żeby
(2.1) bodajby, choćby, chociażby
Wiktionary
"bodaj" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
podobno, być może
SJP.pl
partykuła
(1.1) … wyrażająca wątpliwość co do prawdziwości przekazywanej informacji
Wiktionary
(1.1) Następny pociąg odjeżdża bodajże już za 15 minut.
Wiktionary
IPA: bɔˈdajʒɛ, AS: bodai ̯že
Wiktionary
(1.1) bodaj, chyba, podobno, rzekomo, przest. ponoć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. piwnica winiarska;
2. portowy magazyn składowy
SJP.pl
Bodega – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sonoma.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Bodek – polski herb szlachecki pochodzenia niemieckiego, używany w Polsce przez rodzinę osiadłą w Prusach.
Wikipedia
związany z Jeziorem Bodeńskim
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Jeziorem Bodeńskim, dotyczący Jeziora Bodeńskiego, związany z obszarem nad tym jeziorem
Wiktionary
w buddyzmie: stan najwyższego poznania
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. w buddyzmie aspiracja osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich istot czujących, pragnienie uwolnienia wszystkich istot od cierpienia;
Wiktionary
Bodhićitta (sanskryt बोधिचित्त, bodhicitta; chiń. putixin, 菩提心; kor. porisim; jap. bodaishin; wiet. Bồ-đê-tâm; tyb. byang chub kyi sems, བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་, dosł. umysł oświecenia, przebudzone serce-umysł lub serce przebudzonego umysłu) – aspiracja osiągnięcia oświecenia dla dobra wszystkich czujących istot (pragnienie uwolnienia wszystkich istot od cierpienia).
Wikipedia
(1.1) Ślubowania bodhisattwy dzieli się na osiemnaście głównych oraz 46 pomniejszych, gdzie podstawowym nakazem jest nieporzucenie altruistycznej postawy bodhisattwy zwanej bodhićittą.
Wiktionary
Bodhidharma (skt बोधिधर्म; chiń Putidamo 菩提达摩; kor. Pori Dalma; jap. Bodai Daruma; wiet. Bồ-đề-đạt-ma) – na wpół legendarna postać buddyzmu mahajany. Był 28. patriarchą buddyzmu indyjskiego i pierwszym patriarchą buddyzmu chan. Za pierwszego patriarchę uważa go także buddyzm zen, będący kontynuacją chan. Tradycja mówi, że przybył z Indii do Chin, by przynieść przekaz Dharmy Buddy. Mimo że istnieją dokumenty chińskie, które wspominają mnicha buddyjskiego o takim imieniu, są też głosy negujące prawdziwość legendy.
Wikipedia
w buddyzmie: istota doskonała, która ma się stać Buddą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. człowiek, który w buddyzmie mahajana dąży do stanu buddy, kieruje się altruistyczną motywacją przynoszenia pożytku innym;
Wiktionary
Bodhisattwa (pāli: bodhisatta, skt: बोधिसत्त्व bodhisattva, dosł. istota aspirująca do przebudzenia; tyb. བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, Wylie: byang chub sems dpa' , dosł. bohater umysłu oświecenia; chiń. 菩薩, pinyin: púsà, kor. 보살 posal; jap. 菩薩, bosatsu; wiet. bồ tát) – termin początkowo używany przez Buddhę Gotamę na łamach Kanonu Palijskiego w kontekście opisu swojego życia przed przebudzeniem. Stopniowo ewoluuje i zaczyna oznaczać każdą istotę dążącą do przebudzenia (bodhi). Prawdopodobnie najstarszą definicję znajdujemy w Komentarzach Palijskich:
Wikipedia
Przykłady
(1.1) Staniesz się bodhisattwą lub dzieckiem Buddy wyłącznie pod warunkiem, że wykażesz altruistyczną chęć osiągnięcia oświecenia. Bodhisattwowie nazywani są dziećmi umysłu Buddy, gdyż zrodzili się z właściwości strumienia jego umysłu.
(1.1) (…) powinnością bodhisattwy jest bodhicitta, nieustająca aktywność mieć na celu wyzwolenie wszystkich istot.
(1.1) Wśród przedstawień są posągi Buddy, bodhisattw oraz duże triadyczne stele, gdzie postaci Buddy, stojącemu na tle mandorli, po obu stronach towarzyszą bodhisattwy.
Wiktionary
regionalnie: oset; bodziak
SJP.pl
przymiotnik od: bodiak
SJP.pl
rodzaj ryb z rodziny wargaczowatych
SJP.pl
zatrzymanie przeciwnika ciałem w grze sportowej
SJP.pl
Bodiczek (ang. bodycheck) – określenie w hokeju na lodzie oznaczające dozwolone przepisami powstrzymanie zawodnika drużyny przeciwnej własnym ciałem.
Wykonanie bodiczka następuje w wyniku skutecznego ustawienia własnego ciała, najczęściej części biodrowej lub ramion, wobec sylwetki przeciwnika. Jest dopuszczalny w przypadku, gdy przeciwnik znajduje się w posiadaniu krążka. Przy zastosowaniu bodiczka nie mogą być aktywne ręce do powstrzymania przeciwnika. Nie jest dozwolony jako atak od tyłu, przy użyciu kija, pięści, kasku, kolana lub łokcia i zgodnie z przepisami jest sankcjonowany karą.
Wikipedia
w hokeju: atakować ciałem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. w hokeju na lodzie: atakowanie przeciwnika bodiczkiem
Wiktionary
rzecz. bodiczek m.
czas. bodiczkować
Wiktionary
[czytaj: boDĘ albo boDEN] nazwisko
SJP.pl
Albania:
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
bodlica sinica - gatunek ćmy z rodziny wycinkowatych
SJP.pl
pożyczka pod zastaw okrętu lub jego ładunku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mors. pożyczka pod zastaw statku, ładunku, wyposażenia, zaciągana w obcym porcie
Wiktionary
IPA: bɔdˈmɛrʲja, AS: bodmerʹi ̯a
Wiktionary
uderzyć czymś ostrym, np. rogami, ostrogą; ukłuć, ubóść, ubodnąć
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
duża beczka drewniana, kubeł
SJP.pl
uderzyć czymś ostrym, np. rogami, ostrogą; ukłuć, ubóść, ubodnąć
SJP.pl
część poroża na nasadzie złączonej z czaszką
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ukłuć
Wiktionary
jeden z języków urzędowych Indii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) etn. grupa etniczna zamieszkująca stan Asam w Indiach, posługująca się językiem bodo z tybeto-birmańskiej rodziny językowej;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. bodo m.
Wiktionary
krój czcionek drukarskich o dużym zróżnicowaniu linii pionowych i poziomych
SJP.pl
Bodoni – krój pisma zaprojektowany przez Giambattistę Bodoniego ok. 1780 roku w Parmie. Bodoni jest pismem szeryfowym, klasyfikowanym jako antykwa klasycystyczna. Obok kroju Didot uznawany za najbardziej charakterystyczne pismo drukarskie epoki klasycyzmu. W późniejszych epokach często kopiowany i stosowany w całej Europie i Stanach Zjednoczonych. Obecnie Bodoni jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych krojów pism, używanym m.in. w nagłówkach gazet, np. magazynu „Vogue”.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. ryb. rodzaj harpuna na węgorze
Wiktionary
(1.1) Czatował na wielkie węgorze albo nieruchome szczupaki, leżąc długo piersiami na tafli lodowej, ażeby nieomylnym uderzeniem zaostrzonej osęki, bodorem celnym je przebić.
Wiktionary
IPA: ˈbɔdur, AS: bodur
Wiktionary
telegraf Baudota (korzystający z pięcioelementowego alfabetu)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Boduszów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Iwaniska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu iwaniskiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego. W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Krzysztof Ossoliński.
Wikipedia
1. obcisłe, jednoczęściowe ubranie damskie lub dziecięce okrywające tułów;
2. środowiskowo: korpus aparatu fotograficznego bez obiektywu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odzież. jednoczęściowy, obcisły strój kobiecy, zwykle bez rękawów i nogawek
(1.2) odzież. jednoczęściowy strój dziecięcy, bez rękawów i nogawek
(1.3) środ. fot. korpus aparatu fotograficznego po odłączeniu obiektywu
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: bod
Wiktionary
Body – rodzaj elastycznej, jednoczęściowej i obcisłej kobiecej bielizny noszonej do m.in. spódnic i spodni. Popularność body wśród kobiet spowodowała pojawienie się również body w wersji dla mężczyzn.
Wikipedia
(1.1) Kupiłam sobie obcisłe, czarne body.
(1.3) Wystarczy, że kupię samo body, bo obiektyw mam z mojej starej lustrzanki.
Wiktionary
IPA: ˈbɔdɨ, AS: body
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. bodzik m.
Wiktionary
(1.2) bodzik
Wiktionary
[czytaJ: bodiszejming] ośmieszające lub zawstydzające komentowanie wyglądu jakiejś osoby; body shaming, bodyshaming
SJP.pl
[czytaj: BOdybilding] body building, kulturystyka, trening kulturystyczny;
1. zespół ćwiczeń wykonywanych za pomocą specjalnych przyrządów, zapewniających człowiekowi silną sylwetkę oraz sprawność fizyczną;
2. metodyka stosowania tych ćwiczeń
SJP.pl
[czytaj: BOdygard] prywatny ochroniarz, osoba zajmująca się ochroną znanych postaci życia publicznego; ochroniarz, goryl (potocznie)
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bodypejnting] malowanie farbami na ciele; body painting
SJP.pl
Bodypainting (ang. body – ciało, painting – malowanie, czyli malowanie ciała) jest to sztuka malowania na ciele farbami, przez niektórych uważana za jedną z najstarszych form sztuki. W przeciwieństwie do tatuaży, malunek jest tymczasowy.
Wikipedia
[czytaJ: bodiszejming] ośmieszające lub zawstydzające komentowanie wyglądu jakiejś osoby; body shaming, body-shaming
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Bodzanów – miasto w Polsce położone nad Mołtawą w zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów.
Bodzanów ma nadal status sołectwa.
Bodzanów był miastem duchownym założonym w 1351 roku, położonym w ziemi wyszogrodzkiej województwa mazowieckiego. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego w 1827 roku położone było w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego. 13 stycznia 1870 stracił prawa miejskie i został włączony do gminy Mąkolin. 30 sierpnia 1946 został siedzibą nowo utworzonej gminy Bodzanów, w latach 1954–1972 gromady Bodzanów a od 1973 ponownie gminy Bodzanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego. 1 stycznia 2021 siedzibę gminy Bodzanów przeniesiono do Chodkowa.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
mieszkaniec Bodzanowa
SJP.pl
mieszkanka Bodzanowa
SJP.pl
Bodzanowice (niem. Botzanowitz; Grunsruh (1938-1945)) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie oleskim, w gminie Olesno.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Bodzanów
SJP.pl
Wikipedia
pobudzać, stymulować poprzez poddawanie działaniu bodźców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. psych. pobudzanie kogoś poprzez poddawanie go działaniu różnorodnych bodźców
Wiktionary
rzecz. bodziec m.
czas. bodźcować
przym. bodźcowy
Wiktionary
→ bodźcowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bodźcowe
Wiktionary
przym. bodźcowy
przysł. bodźcowo
Wiktionary
związany z bodźcem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fizj. wywołujący reakcję organizmu
(1.2) książk. skłaniający do określonego działania, inicjujący proces
Wiktionary
(1.1) W zastarzałych, chronicznych formach gośćca doskonale działa leczenie bodźcowe polegające na wstrzykiwaniu choremu najrozmaitszych składników białkowych.
(1.1) Kiedy doktor [Tytus Aureliusz] Chałubiński ogłosił publicznie, że klimat zakopiański ma charakter bodźcowy i znacznie przyspiesza przemianę materii — wielu miłośników gór zyskało dodatkowy impuls do przyjazdu, uważając, że powietrze zakopiańskie działa jak afrodyzjak.
(1.1) Cynk, zawiaduje znajdującą się w naszym organizmie substancją bodźcową o nazwie histamina, która odpowiada na [za] stany emocjonalne, a pod wpływem pieszczot i czułych słówek powoduje wzrost podniecenia.
(1.1) Specjaliści balneoklimatologii uważają bowiem, iż działanie bodźcowe klimatu na organizm otrzymuje się przez kilkanaście miesięcy.
(1.1) Homeopatia jest terapią bodźcową. Poprzez odpowiednią stymulację organizm sam jest w stanie poradzić sobie z chorobą.
(1.2) Bodźcowe wykorzystywanie podatków w celu oddziaływania na podmioty gospodarcze odbywa się za pomocą skali podatkowej oraz różnego rodzaju ulg i zwolnień od podatków. Stosowanie odpowiednich stawek podatkowych oraz ich konstrukcja może wpływać na decyzje podejmowane przez przedsiębiorstwa.
(1.2) Zasadniczym celem reform było istotne ograniczenie roli państwa w gospodarce — głównego redystrybutora dóbr i usług — na rzecz bodźcowych reguł rynkowych.
(1.2) Optyka ekologiczna: teoria percepcji, która kładzie nacisk na bogactwo informacji bodźcowych i przedstawia podmiot postrzegający jako aktywnego badacza środowiska; opracowana przez Jamesa [Jerome'a] Gibsona.
(1.2) Nagroda ma charakter bodźcowy, co determinuje jej znaczenie społeczno-wychowawcze.
Wiktionary
rzecz. bodźcowanie n., bodźcowość ż.
Wiktionary
(1.2) zachęcający
Wiktionary
pobudzać, stymulować poprzez poddawanie działaniu bodźców
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Bodzechów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Bodzechów.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodzechów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Miejscowość leży na trasie zielonego szlaku rowerowego im. Witolda Gombrowicza.
Wikipedia
mieszkaniec Bodzechowa
SJP.pl
mieszkanka Bodzechowa
SJP.pl
przymiotnik od: Bodzechów
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Bodzęcin (do 1945 Basenthin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Osina.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
Miejscowość położona na skraju Równiny Goleniowskiej i Równiny Nowogardzkiej, we wschodniej części Puszczy Goleniowskiej, na dużej polanie (pola, łąki), w dolinie rzeki Gowienicy i ujściu Stepnicy.
Wikipedia
związany z Bodzęcinem, dotyczący Bodzęcina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bóść.
Wiktionary
czas. bóść
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim;
Wiktionary
Bodzentyn – miasto w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bodzentyn.
Pod względem historycznym Bodzentyn leży w Małopolsce, w dawnej ziemi sandomierskiej. Prawa miejskie w latach 1355–1870 i ponownie od 1994. Miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 roku w powiecie szydłowieckim, obwodzie opoczyńskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. kieleckiego. Był własnością biskupów krakowskich.
Wikipedia
(1.1) Pojechał do Bodzentyna zobaczyć sławny tryptyk.
(1.1) Rabunek, pożoga były jego bronią i zachętą do odwagi dla jego żołdactwa, zaprawionego już na rzeziach i pożogach w Wąchocku, Bodzentynie i Staszowie.
Wiktionary
IPA: bɔˈd͡zɛ̃ntɨ̃n, AS: boʒẽntỹn
Wiktionary
rzecz. bodzentynianin mos., bodzentynianka ż.
przym. bodzentyński
Wiktionary
mieszkaniec Bodzentyna (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bodzentyna
(1.2) osoba pochodząca z Bodzentyna, urodzona w Bodzentynie
Wiktionary
(1.1) Bóg chciał, by bodzentynianom po raz kolejny się powiodło.
(1.2) Rodowitym bodzentynianinem jest na pewno pan Jacek.
Wiktionary
rzecz. Bodzentyn mrz.
:: fż. bodzentynianka ż.
przym. bodzentyński
Wiktionary
mieszkanka Bodzentyna (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bodzentyna
(1.2) kobieta pochodząca z Bodzentyna, urodzona w Bodzentynie
Wiktionary
(1.1) Kilka bodzentynianek z koła gospodyń niosło feretron.
(1.2) Leon ożenił się z rodowitą bodzentynianką z ulicy Ogrodowej.
Wiktionary
rzecz. Bodzentyn mrz.
:: fm. bodzentynianin mos.
przym. bodzentyński
Wiktionary
przymiotnik od: Bodzentyn
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bodzentyna, związany z Bodzentynem
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla Bodzentyna lub bodzentynian, mający cechy lub właściwości przypisywane Bodzentynowi lub bodzentynianom
Wiktionary
(1.1) Tryptyk bodzentyński zrobił na Czesławie ogromne wrażenie.
Wiktionary
rzecz. Bodzentyn mrz., bodzentynianin mos., bodzentynianka ż.
Wiktionary
staropolskie imię męskie
SJP.pl
Bodzęta, Bodzanta – staropolskie imię męskie. Aleksandra Cieślikowa łączy je z występującym w staropolskich imionach dwuczłonowym elementem -bod, zob. Ostrobod.
Znane osoby noszące to imię:
Od imienia Bodzęta wzięło swą nazwę polskie miasto Bodzentyn.
Wikipedia
Bodzewko – nieczynny kolejowy przystanek osobowy na linii nr 366 w Bodzewku Pierwszym, w województwie wielkopolskim, w Polsce.
Wikipedia
zdrobnienie od: bodziak (ubranie)
SJP.pl
1. regionalnie: oset; bodiak;
2. potocznie: body (ubranie)
SJP.pl
1. regionalnie: oset; bodiak;
2. potocznie: body (ubranie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. podnieta, czynnik wywołujący pobudzenie receptorów - pochodzący ze środowiska zewnętrznego lub ze środowiska wewnętrznego
2. ostroga (dawniej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. czynnik wywołujący pobudzenie receptorów, pochodzący ze środowiska zewnętrznego lub ze środowiska wewnętrznego;
(1.2) daw. ostroga
(1.3) przen. podnieta, zachęta
Wiktionary
Nazwa dwóch herbów szlacheckich:
Wikipedia
(1.1) Wzgórze odpowiada za wstępną ocenę bodźców zmysłowych i przesyłanie ich do kory mózgowej (z Wikipedii)
(1.3) Nowa praca jest bodźcem, który go zachęca do dalszej walki.
Wiktionary
IPA: ˈbɔd͡ʑɛt͡s, AS: boʒ́ec
Wiktionary
(1.1,3) przym. bodźcowy
(1.2) czas. bodnąć, bóść
Wiktionary
(1.3) impuls
Wiktionary
Bodziejowice – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Irządze.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bodziejowice, po jej zniesieniu w gromadzie Irządze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
bodzieniec bzowiak - motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
zdrobnienie od: Bogdan (imię męskie)
SJP.pl
Bodzio – skała w Dolinie Kobylańskiej na Wyżynie Olkuskiej, w miejscowości Będkowice, w gminie Wielka Wieś, powiecie krakowskim, województwie małopolskim. Znajduje się na zakręcie środkowej części doliny, w jej orograficznie prawych zboczach, naprzeciwko Dwoistej Turni.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
jednoroczna roślina zielna z rodziny bodziszkowatych; geranium; gerania
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych pospolitych w nieomal wszystkich strefach klimatycznych
SJP.pl
Wikipedia
o cechach bodziszkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
Bodziszkowce (Geraniales Dumortier) – grupa roślin okrytonasiennych stanowiąca klad wyróżniany w randze rzędu w różnych systemach klasyfikacyjnych. Grupa niejednorodna morfologicznie, do niedawna różnie ujmowana w systematyce roślin. Dopiero w 2011 analizy molekularne potwierdziły bliskie, siostrzane pokrewieństwo z rzędem mirtowców. Grupa koronna rzędu datowana jest na 88 do 80 milionów lat temu.
Wikipedia
Bodzyniewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Położona 10 km na południe od Śremu przy drodze powiatowej nr 4070 z Kadzewa do Konarskiego przez Drzonek i Wieszczyczyn.
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: BEKlin] nazwisko
SJP.pl
Böhme – niemieckie nazwisko, oznacza mieszkańca Czech (od niem. Böhmen).
Niemcy:
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
minerał, wodorotlenek glinu; bemit
SJP.pl
Bemit (także Boehmit) – minerał z gromady wodorotlenków. Główny składnik boksytów. Należy do minerałów rozpowszechnionych tylko w niektórych regionach Ziemi.
Nazwa pochodzi od nazwiska niemiecko-czeskiego chemika Johanna Böhma (1895-1952), a nie od niemieckiego geologa i paleontologa Johannesa Böhma (1857-1938).
Wikipedia
[czytaj: bołing] samolot marki Boeing
SJP.pl
Boeing Company – amerykański koncern lotniczy, zbrojeniowy i kosmiczny z siedzibą w Chicago. Dwa najważniejsze działy stanowią:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. w religiach politeistycznych: istota, osoba, zwierzę, roślina lub rzecz będące przedmiotem kultu;
2. człowiek lub przedmiot bezkrytycznie uwielbiany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. bóg w religii monoteistycznej;
(1.2) stpol. dawca dobrobytu
Wiktionary
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (w jednej postaci bądź wielu) uznaje większość religii. Bóg jest przedmiotem zainteresowania teologii i filozofii, gdzie jest uważany za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne, henoteistyczne i monoteistyczne, deizm, panenteizm i panteizm.
Wikipedia
(1.1) Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
Wiktionary
IPA: buk, AS: buk
Wiktionary
rzecz. bóg m., bożek m., bożątko n., bożyszcze n., bogini ż., boginka ż., bóstwo n., bożnica ż., pobożność ż., spobożnienie n.
:: zdrobn. reg. Bócek m.
czas. pobożnieć ndk., spobożnieć dk., wypobożnieć dk.
przym. boski, boży, pobożny, zbożny
przysł. bosko
wykrz. przebóg, Boże
Wiktionary
(1.1) Alfa i Omega, Pan, Pan Bóg, Stwórca, Wszechojciec, Wszechwładny, Ojciec Święty, Bóg Ojciec, Ojciec Niebieski; stpol. bożec, Gospodzin
Wiktionary
1. w religiach politeistycznych: istota, osoba, zwierzę, roślina lub rzecz będące przedmiotem kultu;
2. człowiek lub przedmiot bezkrytycznie uwielbiany
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: bogato
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
→ bogacz (dawniej)
SJP.pl
Bogacko (niem. Rainfeld) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, w gminie Giżycko. W 2010 roku wieś liczyła 97 mieszkańców.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) majątek, posiadane dobra o dużej wartości
(1.2) wielka ilość, różnorodność
(1.3) bycie bogatym
(1.4) w lm.: bogactwa → kosztowności, skarby
Wiktionary
Bogactwo – całkowita wartość pieniędzy i wartościowych dóbr jakie posiada osoba bądź rodzina.
Bogactwo narodowe to liczba wyprodukowanych dóbr w danym okresie na terytorium danego kraju.
Wikipedia
(1.1) Bogactwo tego człowieka jest duże, ale jego głupota jest jeszcze większa.
(1.2) Drzewa sosnowe to wiecznie zielone drzewa z grubą korą i bogactwem żywicy.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡat͡stfɔ, AS: bogactfo
Wiktionary
rzecz. bogatka ż., bogacenie n., bogatość ż., bogacz
przym. bogaty
przysł. bogato
czas. wzbogacić, wzbogacać
Wiktionary
człowiek bogaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba bardzo bogata
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Właśnie kupił sobie trzeci samochód, ten to dopiero bogacz.
Wiktionary
IPA: ˈbɔɡat͡ʃ, AS: bogač
Wiktionary
rzecz. bogactwo n.
:: fż. bogaczka ż.
czas. bogacić się, wzbogacić
przym. bogaty
przysł. bogato
Wiktionary
(1.1) krezus; przest. fortunat
Wiktionary
Wikipedia
kultura bogaczewska - kultura archeologiczna epoki żelaza
SJP.pl
kobieta bogata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta bardzo bogata
Wiktionary
(1.1) Ta bogaczka jest tak obwieszona złotem, że ledwo je potrafi unieść.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡat͡ʃka, AS: bogačka
Wiktionary
zob. bogacz.
Wiktionary
(1.1) krezuska
Wiktionary
1. Stare Bogaczowice - wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim;
2. wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: BOgard] nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. peryfr. Maria z Nazaretu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bogarodzico Dziewico, Dziewico! / Usłysz nas, Matko Boża, / Usłysz nas!
(1.1) Nauczycielka przepytała wszystkich z „Modlitwy do Bogarodzicy” Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.
Wiktionary
rzecz. Bogurodzica ż., Bogarodzicielka ż.
Wiktionary
(1.1) Bogurodzica, Bogarodzicielka, Boża Rodzicielka, Maryja, Matka Boska, Matka Boża
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) teol. peryfr. Maria z Nazaretu;
Wiktionary
(1.1) Ostatecznie ugruntowano cześć Maryi, ogłaszając, że jest prawdziwą Bogarodzicielką.
Wiktionary
(1.1) Bogarodzica ż., Bogurodzica ż.
Wiktionary
(1.1) Boża Rodzicielka, Bogarodzica, Bogurodzica, Matka Boża, Matka Boska, Madonna, Dziewica Maryja, Maryja
Wiktionary
nazwisko, np. Humphrey Bogart [czytaj: hamfrej bogart] (1899 - 1957), aktor amerykański
SJP.pl
Bogart – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Georgia, w hrabstwie Clarke.
Wikipedia
chrząszcz z rodziny bogatkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. rodzaj dużego chrząszcza
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: bogatka
Wiktionary
rzecz. bogatka ż., bogatkowate lm.
Wiktionary
gatunek sikory, w Polsce pod ochroną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Parus major|Linnaeus|ref=tak., sikora bogatka;
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: bogatek
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W przeciwieństwie do niektórych sikor obie płci bogatki ubarwione są niemalże jednakowo, ale jednak występują różnice w upierzeniu.
(1.1) Misia dostała w przedszkolu książkę o bogatkach.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡatka, AS: bogatka
Wiktionary
rzecz. bogatek mzw., bogatkowate nmos., ubogi mos., bogactwo n., bogacz mos., bogaczka ż., bogacenie n., wzbogacanie n., wzbogacenie n., ubogacenie n., ubogacanie n., bogatość ż.
czas. bogacić ndk., wzbogacać ndk., wzbogacić dk., ubogacać ndk., ubogacić dk.
przysł. bogato
Wiktionary
(1.1) sikora bogatka, bogatka zwyczajna
Wiktionary
rodzina chrząszczy; bogatki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Buprestidae|Leach|ref=tak., rodzina owadów z rzędu chrząszczy;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Niektóre gatunki bogatkowatych są groźnymi szkodnikami.
Wiktionary
rzecz. bogatka ż., bogacenie n., bogacz mos., bogaczka ż., bogatek mzw.
czas. bogacić ndk.
przym. bogaty
przysł. bogato
Wiktionary
o cechach bogatkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) znacznie korzystnie pod względem materialnym
(1.2) w sposób świadczący o bogactwie
(1.3) obfitując w coś
Wiktionary
(1.1) I kazał sobie szyć bardzo bogato sznurami i pętlicami ozdobną taratatkę z jakimiś figlami..
Wiktionary
czas. bogacić, wzbogacić, wzbogacać
rzecz. bogatkowate nmos., bogactwo n., bogacz mos., bogaczka ż., bogatka ż., bogatość ż.
przym. bogaty
Wiktionary
(1.1) dostatnio, zamożnie, majętnie, pomyślnie
(1.2) kosztownie, strojnie, wspaniale, wystawnie, zamożnie
(1.3) bardzo, hojnie, licznie, mocno, różnorodnie, suto, znacznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bogate; cecha tych, którzy są bogaci
Wiktionary
rzecz. bogactwo n., bogatka ż.
przym. bogaty
przysł. bogato
czas. wzbogacić
Wiktionary
zawierający dużo tłuszczów; wysokotłuszczowy
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bogaty
SJP.pl
1. zamożny, majętny
2. będący świadectwem zamożności; okazały, wytworny, np. "bogaty wystrój wnętrza"
3. mający dużo czegoś, np. "posiłek bogaty w węglowodany"
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) posiadający duży majątek lub osiągający wysokie dochody
(1.2) taki, który obfituje w coś
(1.3) dający dużą możliwość wyboru
Wiktionary
Bogaty − polski herb szlachecki.
Wikipedia
(1.1) Wielu biznesmenów jest bogatych.
(1.2) Owoce są bogate w witaminy.
(1.3) W sklepach jest bardzo bogaty wybór produktów.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡatɨ, AS: bogaty
Wiktionary
rzecz. bogatkowate nmos., bogactwo n., bogacz m., bogaczka ż., bogacenie n., wzbogacanie n., wzbogacenie n., ubogacenie n., ubogacanie n., bogatość ż.
czas. bogacić ndk., wzbogacać ndk., wzbogacić dk., ubogacać ndk., ubogacić dk.
przysł. bogato
Wiktionary
(1.1) dostatni, majętny, zamożny, zasobny; pot. dziany, nadziany, forsiasty, przy forsie; reg. śl. piniynżyty.
(1.2) obfity, zasobny, okazały, wystawny
(1.3) obfity, zasobny, rozmaity, (prze)różny, różnorodny, wieloraki
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w powiecie zgorzeleckim;
Wiktionary
Bogatynia (dawniej Rychwałd, niem. Reichenau in Sachsen, cz. Bohatyně, Rychnov) – miasto w południowo-zachodniej Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Bogatynia. Położone na Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, nad potokiem Miedzianka, w polskiej części Górnych Łużyc.
Wikipedia
(1.1) Teren zamknięty na linii Zgorzelec-Wałbrzych-Bogatynia znany był przez lata jako "trójkąt bermudzki", gdyż cechował się wysokim wskaźnikiem przestępczości.
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡaˈtɨ̃ɲa, AS: bogatỹńa
Wiktionary
rzecz. bogatynianin m., bogatynianka ż.
przym. bogatyński
Wiktionary
(1.1) reg. pot. Bagdad (określenie nadane przez mieszkańców)
Wiktionary
mieszkaniec Bogatyni (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bogatyni
(1.2) osoba pochodząca z Bogatyni, urodzona w Bogatyni
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡatɨ̃ˈɲä̃ɲĩn, AS: bogatỹńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Bogatynia ż.
:: fż. bogatynianka ż.
przym. bogatyński
Wiktionary
mieszkanka Bogatyni (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bogatyni
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡatɨ̃ˈɲãnka, AS: bogatỹńãnka
Wiktionary
rzecz. Bogatynia ż.
:: fm. bogatynianin m.
przym. bogatyński
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bogatyni, związany z Bogatynią
Wiktionary
(1.1) (…) bogatyńska policja dwukrotnie odmówiła wszczęcia postępowania w tej sprawie.
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡaˈtɨ̃j̃sʲci, AS: bogatỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bogatynia ż., bogatynianin m., bogatynianka ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: bodaj
SJP.pl
Bogdaj – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sośnie, ok. 19 km na południowy zachód od Ostrowa Wlkp.
Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogdaj, po jej zniesieniu w gromadzie Sośnie. w latach 1975–1998 w województwie kaliskim, w latach 1932–1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Wikipedia
partykuła "bogdaj" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
dawniej: bodajże (chyba, podobno, być może)
SJP.pl
Bogdalec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim, w gminie Płoniawy-Bramura.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Wikipedia
dawniej: ukochany mężczyzna; bohdan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Bogdana
Wiktionary
Bogdan, Bogudan, Bogodan, Bohdan, Bodan – męskie imię pochodzenia słowiańskiego.
Wikipedia
(1.1) Bogdan wreszcie zaakceptował trudny charakter swojego pasierba.
Wiktionary
IPA: ˈbɔɡdãn, AS: bogdãn
Wiktionary
rzecz. Bogna ż., Bogdanostwo lm m., Bogdanowa ż.
:: zdrobn. Bodek m., Bodzio m., Bogdanek m., Boguś m.
:: fż. Bogdana ż.
Wiktionary
(1.1) Bohdan (wariant fonetyczny)
Wiktionary
dawniej: ukochany mężczyzna; bohdan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od Bogdan
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bogdana to rzadkie imię.
Wiktionary
rzecz. Bogdan mos.
Wiktionary
przenośnie: ukochana kobieta
SJP.pl
Hospodarstwo Mołdawskie (rum. Principatul Moldovei; st.-słow. Землѧ Молдавскаѧ) – państwo historyczne rozciągające się na terenie Wyżyny Mołdawskiej pomiędzy Karpatami Wschodnimi a Dniestrem, istniejące od XIV do XIX w. W latach 1387–1497 lenno Korony Królestwa Polskiego, a następnie lenno Imperium Osmańskiego.
Wikipedia
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący miasta Bogdaniec
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogdany lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przenośnie: ukochana kobieta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dziś żart. ukochana, wybranka, dama serca
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kupiłem kwiaty dla swej bogdanki.
Wiktionary
IPA: bɔɡˈdãnka, AS: bogdãnka
Wiktionary
rzecz. bogdan m.
Wiktionary
(1.1) dulcynea
Wiktionary
Bogdan z małżonką; Bogdanowie
SJP.pl
Bogdanowice (niem. Badenau, do 1936 r. Badewitz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.
Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Miejscowość
Nazwisko
Wikipedia
dawniej: ukochany mężczyzna; bohdan
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie podwołoczyskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. bogdanówecki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Bogdanowski, Bogdanowska
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogdana lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Gdy późnym rankiem Winea zeszła na śniadanie, Bogdar i Ben rozmawiali już z jakimś tęgim jegomościem, zapewne zarządcą którejś z karawan lub podróżnych konwojów.
Wiktionary
rzecz. Bożydar m., fż. Bogdara
Wiktionary
Bogdaszowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
Bogdałów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Brudzew.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
tytuł cesarza chińskiego lub władców mongolskich
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: boghed] rodzaj węgla powstałego ze szczątków roślin wodnych; boghed
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj węgla powstałego ze szczątków roślin wodnych; boghead
SJP.pl
Wikipedia
istota rodzaju żeńskiego będąca obiektem kultu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. etn. bóstwo płci żeńskiej
(1.2) przen. żart. piękna kobieta godna hołdów
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W tej świątyni oddawano cześć bogini Wenus.
(1.2) O żono, bogini ty moja!
Wiktionary
IPA: bɔˈɟĩɲi, AS: boǵĩńi
Wiktionary
rzecz. Bóg m., bożek m., bóstwo n., boskość ż., ubóstwianie n., ubóstwienie n., bożyc m., bożnica ż., pobożność ż.
:: zdrobn. boginka ż.
:: fm. bóg m.
czas. ubóstwiać ndk., ubóstwić dk.
przym. boży, boski, bożnicowy, pobożny
wykrz. przebóg
przysł. bosko
Wiktionary
(1.1) boginka
Wiktionary
w mitologii słowiańskiej: każdy z demonów wód, lasów i pól, mający postać kobiety pięknej i uwodzicielskiej lub odrażająco brzydkiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitsłow. każdy z demonów wód, lasów i pól mający postać kobiety
Wiktionary
Boginka (także: dziwożona, mamuna, rusałka) – w przedchrześcijańskich wierzeniach Słowian demon żeński, będący personifikacją sił przyrody, wrogi wobec ludzi.
Wikipedia
(1.1) Boginki zagrażały człowiekowi na wiele sposobów.
Wiktionary
rzecz. bóg mos., przebóstwienie n., bóstwo n., Bóg mos., bogini ż.
wykrz. przebóg
przysł. bosko
Wiktionary
Boglewice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Jasieniec. Leży nad Czarną.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boglewice, po jej zniesieniu w gromadzie Jasieniec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Bogna – staropolskie imię żeńskie stanowiące formę pochodną (zdrobniałą) od imion rozpoczynających się na Bog-, początkowo zarówno męską, jak i żeńską. Istnieją również hipotezy, że imię to mogło być wymyślone przez kronikarza Jana Długosza, w którego pismach pojawia się po raz pierwszy, lub służyć jako zdrobnienie od imienia Benigna. W źródłach polskich poświadczone w XV wieku.
Wikipedia
(1.1) Wracali pamięcią do spotkań z Leopoldem Tyrmandem ludzie, którzy byli pierwowzorami bohaterów Złego oraz jego żony i kochanki, w tym Bogna, legendarna polska Lolita z łamów Dziennika 1954.
Wiktionary
IPA: ˈbɔɡna, AS: bogna
Wiktionary
rzecz. Bogdan m.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogny lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto zabił boga
Wiktionary
(1.1) (…) konflikt między chrześcijanami a Żydami postrzegano jako spór między braćmi; w średniowieczu Żydów określano częściej jako bratobójców niż jako bogobójców (…)
Wiktionary
rzecz. bogobójstwo n.
:: fż. bogobójczyni ż.
przym. bogobójczy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) zachowując przykazania
Wiktionary
(1.1) Starała się żyć bogobojnie, nie szukając z nikim zwady.
Wiktionary
przym. bogobojny
rzecz. bogobojność ż.
Wiktionary
(1.1) pobożnie, religijnie, świątobliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bogobojnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bogobojny
SJP.pl
życie w zgodzie z zasadami wyznawanej religii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. odprzym. cecha tego, co jest bogobojne; cecha tych, którzy są bogobojni
Wiktionary
przym. bogobojny
przysł. bogobojnie
Wiktionary
(1.1) pobożność, nabożność, religijność, świątobliwość
Wiktionary
żyjący zgodnie z zasadami wyznawanej religii
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) rel. książk. bojący się gniewu boga lub bóstw
(1.2) rel. książk. zgodny z zasadami wyznawanej religii
(1.3) rel. książk. żyjący zgodnie z zasadami wyznawanej religii
Wiktionary
(1.3) Wśród grzeszników jedynie Noe, mąż bogobojny, znalazł upodobanie w oczach Pańskich.
(1.3) Był bardzo pobożny i bogobojny, pościł i chciał, żeby inni pościli.
Wiktionary
rzecz. bogobojność ż.
przysł. bogobojnie
Wiktionary
(1.1-2) nabożny, pobożny, zbożny, wierzący, religijny, świątobliwy; wulg. świętojebliwy
Wiktionary
1. występowanie przeciw Bogu lub autorytetom religijnym;
2. dawniej, w mitologii: wojna bogów
SJP.pl
mieszkaniec Bogoty (stolicy Kolumbii); bogotanin
SJP.pl
mieszkanka Bogoty (stolicy Kolumbii); bogotanka
SJP.pl
przymiotnik od: Bogota (stolica Kolumbii); bogotański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Łowicz. bogacz
Wiktionary
rzecz. fż. bogolka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Łowicz. bogaczka
Wiktionary
rzecz. fm. bogol
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. zob. teolog.
Wiktionary
Bogomice (niem. Biegnitz) – zniesiona wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie głogowskim, w gminie Kotla. W związku ze szkodliwym działaniem Huty Miedzi Głogów, która znajdowała się na drugim brzegu Odry, mieszkańcy zostali wysiedleni do okolicznych miejscowości, a domy rozebrane.
W latach 1960–1972 wieś była siedzibą gromady Bogomice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Wikipedia
średniowieczny ruch religijno-społeczny powstały wśród Słowian bałkańskich, który krytykował duchowieństwo i feudalizm; bogomili, bogomolcy
SJP.pl
Bogomili, bogomiłowie lub bogomilcy (bułg. Богомили) – wyznawcy synkretycznej sekty chrześcijańskiej, łączącej zaratustriański dualizm z chrześcijaństwem. Nazwa bogomił oznacza w języku bułgarskim miły Bogu. Jedną z prawd wiary bogomiłów było to, że Bóg ma dwóch synów – młodszego Jezusa i starszego Satanaela.
Wikipedia
wyznawca bogomilizmu (średniowiecznego ruchu religijno-społecznego); bogomolec
SJP.pl
wyznawca bogomilizmu (średniowiecznego ruchu religijno-społecznego); bogomolec
SJP.pl
Bogomili, bogomiłowie lub bogomilcy (bułg. Богомили) – wyznawcy synkretycznej sekty chrześcijańskiej, łączącej zaratustriański dualizm z chrześcijaństwem. Nazwa bogomił oznacza w języku bułgarskim miły Bogu. Jedną z prawd wiary bogomiłów było to, że Bóg ma dwóch synów – młodszego Jezusa i starszego Satanaela.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. ktoś, kto modli się do Boga
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡɔ̃ˈmɔtl̥t͡sa, AS: bogõmotl̦ca
Wiktionary
wyznawca bogomilizmu (średniowiecznego ruchu religijno-społecznego); bogomił
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. rel. kontemplacja o Bogu
Wiktionary
(1.1) Od tego czasu Magdalena świat opuściła, udając się na pokutę za grzechy swoje i na bogomyślność.
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡɔ̃ˈmɨɕl̥nɔɕt͡ɕ, AS: bogõmyśl̦ność
Wiktionary
przym. bogomyślny
przysł. bogomyślnie
Wiktionary
Bogoniowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice.
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogoniowice, po jej zniesieniu w gromadzie Ciężkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bogoojczyźniane
Wiktionary
(1.1) Myślę, że klikowość i prywata, zaściankowość i klerykalizm, tromtadracja i „bogoojczyźnianość" jednych i drugich nie były jedynymi rozczarowaniami, jakie zraziły go do politycznej działalności.
Wiktionary
przym. bogoojczyźniany
przysł. bogoojczyźnianie
Wiktionary
ironicznie: nacechowany obrzędowym, zewnętrznym patriotyzmem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) w patetyczny sposób odwołujący się do haseł patriotycznych i religijnych
Wiktionary
(1.1) Niestety, ogół emigrantów, wielce czuły na bogoojczyźniany frazes i radykalną retorykę, dawał się w ten sposób dzielić, skłócać i prowadzać na manowce (…)
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡɔːjt͡ʃɨʑˈɲãnɨ, AS: bog•oi ̯čyźńãny
Wiktionary
rzecz. bogoojczyźnianość ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. polski herb szlachecki;
4. szczyt w Górach Kruczych;
5. jezioro w Kenii
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bogorii (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bogorii (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Nogińsk (nazwa oficjalna do 1930 roku);
Wiktionary
Bogorodsk (ros. Богоро́дск) – miasto w Rosji, w obwodzie niżnonowogrozskim. W 2010 roku liczyło 35 499 mieszkańców.
Wikipedia
przym. bogorodski
Wiktionary
(1.1) współcz. Nogińsk; war. Bogorodzk
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. Nogińsk (polska nazwa stosowana do 1930 roku)
Wiktionary
Nogińsk (ros. Ногинск) – miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad Klaźmą (dopływ Oki). Około 103,9 tys. mieszkańców (2020).
Prawa miejskie od 1781 roku, poprzednie nazwy: Rogoża (do 1506), Stary Rogoski Jam (1506–1781), Bogorodsk (1781–1930). Obecna nazwa miasta upamiętnia rewolucjonistę Wiktora Nogina (1878–1924). W latach 1781–1929 Bogorodsk (w źródłach polskich także Bogorodzk) był stolicą powiatu (ujezdu) bogorodskiego.
Wikipedia
przym. bogorodzki
Wiktionary
(1.1) Bogorodsk
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Bogorodzkiem, dotyczący Bogorodzka
Wiktionary
rzecz. Bogorodzk mrz.
Wiktionary
Bogoryja lub Bogoria (niem. Buckelwasser) – potok górski w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim w Sudetach Wschodnich w Masywie Śnieżnika.
Górski potok, prawy dopływ Wilczki należący do dorzecza Odry i zlewiska Morza Bałtyckiego. Potok na całej długości położony jest w Śnieżnickim Parku Krajobrazowym. Wypływa na północnym zboczu Żmijowca na wysokości około 1100 m n.p.m. w postaci dwóch drobnych cieków, które niżej na wysokości 900 m n.p.m. łączą się w jeden potok. Źródła położone są w lesie świerkowym na granicy górnego regla. W górnym biegu, potok spływa stromą, głęboko wciętą doliną porośniętą lasem świerkowym, oddzielającą Jaworową Kopę od Smrekowca, płynie w kierunku Międzgórza do ujścia, gdzie na wysokość 580 m n.p.m. w miejscu zwanym Jamą zbiega się z rzeką Wilczką. Zasadniczy kierunek biegu Bogoryji jest zachodni, w dolnym biegu potoku położona jest miejscowość Międzgórze. Jest to potok górski zbierający wody z północnych zboczy Żmijowca i Smrekowca oraz z południowego zbocza Jaworowej Kopy. Potok na całej długości jest nieuregulowany o bardzo wartkim prądzie wody. Potok charakteryzuje się niewyrównanym spadkiem i zmiennymi wodostanami, średni spad wynosi 105 promili.
Wikipedia
związany z Bogorią
SJP.pl
stolica Kolumbii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto, stolica Kolumbii;
(1.2) geogr. szczyt górski w Górach Tokajsko-Slańskich we wschodniej Słowacji;
Wiktionary
Bogota (hiszp. Bogotá; poprzednia nazwa oficjalna Santa Fe de Bogotá) – miasto w Ameryce Południowej, stolica Kolumbii. Stanowi od 1995 Dystrykt Stołeczny Bogoty (Distrito Capital), a jest także stolicą departamentu Cundinamarca. W 2018 roku miasto liczyło ponad 7,3 mln mieszkańców. Jest to trzecie pod względem wielkości (po São Paulo i Limie) miasto w Ameryce Południowej.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Bogoty|Ms=Bogocie.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
(1.2) szczyt
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Kolumbia
(1.2) Góry Tokajsko-Slańskie
meronimy.
pokrewne.
rzecz. bogotanin m., bogocianin m., bogotanka ż., bogocianka ż.
przym. bogotański, bogociański
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|hiszp|Bogotá.
(1.2) etym|słowacki|Bogota.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Bogota
* arabski: (1.1) بوغوتا ż.
* asturyjski: (1.1) Bogotá ż.
* baskijski: (1.1) Bogota
* białoruski: (1.1) Багата ż.
* czeski: (1.1) Bogotá ż.
* esperanto: (1.1) Bogoto
* hiszpański: (1.1) Bogotá ż.
* islandzki: (1.1) Bógóta
* litewski: (1.1) Bogota ż.
* łotewski: (1.1) Bogota ż.
* macedoński: (1.1) Богота ż.
* niemiecki: (1.1) Bogotá n.
* nowogrecki: (1.1) Μπογκοτά ż.
* rosyjski: (1.1) Богота ż.
* słowacki: (1.1) Bogota ż.
* szwedzki: (1.1) Bogotá n.
* ukraiński: (1.1) Богота ż.
* włoski: (1.1) Bogotà ż.
źródła.
== Bogota (język angielski.) ==
thumb|Bogota (1.1)
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Bogota.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Bogota (miasto)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡɔta, AS: bogota
Wiktionary
rzecz. bogotanin m., bogocianin m., bogotanka ż., bogocianka ż.
przym. bogotański, bogociański
Wiktionary
mieszkaniec Bogoty (stolicy Kolumbii); bogocianin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bogoty
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡɔˈtãɲĩn, AS: bogotãńĩn
Wiktionary
rzecz. Bogota ż.
:: fż. bogotanka ż.
przym. bogotański
Wiktionary
mieszkanka Bogoty (stolicy Kolumbii); bogocianka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bogoty
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡɔˈtãnka, AS: bogotãnka
Wiktionary
rzecz. Bogota ż.
:: fm. bogotanin mos.
przym. bogotański
Wiktionary
przymiotnik od: Bogota (stolica Kolumbii); bogociański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z miastem Bogota, dotyczący Bogoty
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡɔˈtãj̃sʲci, AS: bogotãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bogota ż., bogotanin m., bogocianin m., bogotanka ż., bogocianka ż.
przym. bogociański
Wiktionary
(1.1) bogociański
Wiktionary
potocznie: osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co jest związane z Bogiem lub bogami
SJP.pl
węgierska zupa gulaszowa
SJP.pl
Bogracz (węg. bogrács) – w kuchni węgierskiej rodzaj kociołka służącego do przyrządzania potraw nad ogniskiem. Mianem tym często określa się też gotowaną w nim zupę gulaszową.
Wikipedia
mieszkaniec Boguchwały (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Boguchwały (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Boguchwały lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik od: Boguchwała
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Boguchwała
Wiktionary
Boguchwał, Bogchwał, Bochwał, Boguchał, Bogufał, Bogofał, Bogfał, Bofał – staropolskie imię męskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwał ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tego, który sławi szczęście", późn. "tego, który sławi Boga". Zob. też Chwalibog, Chwaliboż, Falibog, Faliboż.
Wikipedia
(1.1) Żona Boguchwała łapała pijawki i sprzedawała je aptekarzowi.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Boguś m.
:: fż. Boguchwała ż.
przym. Boguchwałowy
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. miasto w Polsce;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Boguchwał
Wiktionary
Boguchwała (do 1728 Piotraszówka) – miasto w Polsce, w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, siedziba gm. Boguchwała, na Podgórzu Rzeszowskim, nad Wisłokiem, graniczące z Rzeszowem przy trasie europejskiej E371.
Miasto jest siedzibą parafii pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa, należącej do dekanatu Boguchwała w diecezji rzeszowskiej, a także Zakładów Porcelany Elektrotechnicznej ZAPEL, największego z trzech w kraju i liczącego się w skali światowej producenta izolatorów porcelanowych i kompozytowych.
Wikipedia
(1.1) Każdego ranka o świtaniu Boguchwała wychodziła boso na łąkę.
(1.2) Dopiero w Boguchwale zegarmistrz naprawił Jackową kukułkę.
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡuxˈfawa, AS: boguχfau̯a
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Bogusia ż.
:: fm. Boguchwał m.
przym. Boguchwałowy
Wiktionary
Boguchwał z małżonką; Boguchwałowie
SJP.pl
Boguchwałowice (ros. Богухваловицы, nazwa wsi obowiązującą w czasach zaboru rosyjskiego) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Mierzęcice, nad zbiornikiem Przeczyce (nazywanym czasami Zalewem Przeczycko-Siewierskim) - mimo że duża większość obszaru zalewu mieści się właśnie tutaj. Oddalona od Katowic o około 35 km.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Boguchwała lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Boguchwała
Wiktionary
(1.1) Dopiero w Cieszynie zegarmistrz naprawił Boguchwałową kukułkę.
Wiktionary
rzecz. Boguchwał mos., Boguchwała ż.
Wiktionary
Bogucice (niem. Bogutschütz) – część oraz dzielnica Katowic, położona w północnej części miasta, na Wzgórzach Chorzowskich, granicząca z Dąbrówką Małą, Szopienicami-Burowcem, Zawodziem, Śródmieściem, Koszutką, Wełnowcem-Józefowcem i miastem Siemianowice Śląskie. Jest jedną z najmniejszych dzielnic miasta i pełni ona funkcje głównie mieszkaniowe oraz związane z działalnością kulturalną, prowadzoną w położonej tutaj Strefie Kultury, w której siedzibę ma Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia oraz Muzeum Śląskie.
Wikipedia
Wikipedia
Bogucino – wieś w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Kołobrzeg.Według danych z 30 czerwca 2009 wieś miała 210 stałych mieszkańców.
Przy zachodniej części wsi płynie struga Nieciecza.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię męskie
SJP.pl
Bogodar, Bogudar – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.
Wikipedia
Boguchwał, Bogchwał, Bochwał, Boguchał, Bogufał, Bogofał, Bogfał, Bofał – staropolskie imię męskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwał ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tego, który sławi szczęście", późn. "tego, który sławi Boga". Zob. też Chwalibog, Chwaliboż, Falibog, Faliboż.
Wikipedia
Boguchwał, Bogchwał, Bochwał, Boguchał, Bogufał, Bogofał, Bogfał, Bofał – staropolskie imię męskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwał ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tego, który sławi szczęście", późn. "tego, który sławi Boga". Zob. też Chwalibog, Chwaliboż, Falibog, Faliboż.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogumiły lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Czechach położone u ujścia Olzy do Odry;
Wiktionary
Bogumin (cz. Bohumín, niem. Oderberg) – miasto na Śląsku Cieszyńskim w Czechach, w kraju morawsko-śląskim przy granicy z Polską. Położone jest przy ujściu Olzy do Odry, w Kotlinie Ostrawskiej.
Obecny organizm miejski jest wynikiem połączenia mającego swe korzenie w XIV wieku Bogumina (obecnie Stary Bogumin) z wyrosłym w XIX wieku wokół stacji kolejowej przemysłowym Nowym Boguminem oraz kilku okolicznych gmin, po raz pierwszy w 1949 roku.
Wikipedia
przym. bogumiński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Boguminem, dotyczący Bogumina
Wiktionary
rzecz. Bogumin mrz.
Wiktionary
dawne imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł, Bogmieł, Bogumieł – staropolskie imię męskie. Wywodzi się ze złożenia członów: Bog- („Bóg”, ale pierwotnie w znaczeniu „los, dola, szczęście”) oraz -mił („miły”). Oznacza więc: „miły Bogu” (lecz uprzednio mogło znaczyć „ten, któremu los sprzyja”). Imiona słowiańskie ze składnikami Bog- (np. Bogumił czy Bogusław) mogą być także słowiańskim naśladownictwem irańskich imion używanych w czasach od VI do IV wieku p.n.e., takich jak Bagafarna („mający sławę od Boga”).
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Bogumiła
Wiktionary
Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł, Bogmieł, Bogumieł – staropolskie imię męskie. Wywodzi się ze złożenia członów: Bog- („Bóg”, ale pierwotnie w znaczeniu „los, dola, szczęście”) oraz -mił („miły”). Oznacza więc: „miły Bogu” (lecz uprzednio mogło znaczyć „ten, któremu los sprzyja”). Imiona słowiańskie ze składnikami Bog- (np. Bogumił czy Bogusław) mogą być także słowiańskim naśladownictwem irańskich imion używanych w czasach od VI do IV wieku p.n.e., takich jak Bagafarna („mający sławę od Boga”).
Wikipedia
(1.1) Bogumił wrócił z Kalińca rozpromieniony i rozmowny jak nigdy.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡũmʲiw, AS: bogũmʹiu̯
Wiktionary
rzecz. Bogumiła ż., Bogumiłostwo n.
:: zdrobn. Boguś m.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Bogumił
Wiktionary
Bogumiła, Bogmiła – staropolskie imię żeńskie złożone z członów Bog- („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”) i -miła („miła”). Znaczenie imienia „miła Bogu”, lecz pierwotnie mogło ono oznaczać „ta, której los sprzyja”. Odpowiedniki męskie to Bogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł i Bogmieł. W źródłach poświadczone od XIII wieku. Występuje w „Sielankach” J. B. Zimorowicza i w wierszach Andrzeja Morsztyna.
Wikipedia
IPA: ˌbɔɡũˈmʲiwa, AS: bogũmʹiu̯a
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Bogumił m.
Wiktionary
Bogumił z małżonką; Bogumiłowie
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogumiła lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Bogumiła, Bogusława (imiona żeńskie); Bogusia
SJP.pl
Bogunice (niem. Bogunitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Lyski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wikipedia
Boguniewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Rogoźno.
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Bogurad, Bogured – staropolskie imię męskie złożone z członów Bog- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -rad ("być zadowolonym, chętnym, cieszyć się"). Mogło zatem oznaczać "ten, który jest pozytywnie nastawiony do Boga" albo "ten, który cieszy się szczęściem".
Bogurad imieniny obchodzi 24 lutego, 28 lutego, 28 maja.
Podobne imiona: Bogdał, Bogdaj, Bogdasz, Bogudar, Boguchwał, Bogumił, Bogumysław, Bogusąd, Bogusław, Bogwiedz.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Bogurad z małżonką; Boguradowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogurada lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogurady lub z nią związany
SJP.pl
1. tytuł Marii z Nazaretu; Matka Boska;
2. najstarsza polska pieśń religijna, w średniowieczu pełniąca funkcję hymnu państwowego Polski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. rel. peryfr. Maria z Nazaretu;
(1.2) liter. tytuł najstarszej polskiej pieśni kościelnej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Chcąc oddać cześć Bogurodzicy, cenobici zaśpiewali wspaniały akatyst.
(1.2) Autor chrześcijańskiej „Bogurodzicy” jest nieznany.
Wiktionary
rzecz. Bogarodzica ż., Bogarodzicielka ż.
Wiktionary
(1.1) Bogarodzica, Bogarodzicielka, Boża Rodzicielka, Maryja, Matka Boska, Matka Boża
Wiktionary
Bogurzyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wiśniewo.
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Doroty należącej do dekanatu mławskiego zachodniego.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogurzyn, po jej zniesieniu w gromadzie Kowalewko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Bogurzynek – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wiśniewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 wieś liczyła 332 mieszkańców. Sołtysem wsi od 2019 jest Katarzyna Szklarska.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Bogdan
(1.2) zdrobn. od: Bogumił
(1.3) zdrobn. od: Bogumir
(1.4) zdrobn. od: Bogusław
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. Bogdan mos., Bodek mos., Bodzio mos., Bogdanek mos., Bogdana ż., Bogna ż., Bogdanostwo lm m., Bogdanowa ż., Bogdaniuk mos./ż.
(1.2)
:: rzecz. Bogumił mos., Bogumiła ż., Bogumiłostwo n.
(1.4)
:: rzecz. Bogusław mos., Bogusławowa ż., Bogusławówna ż., Bogusławostwo lm m., Bogusława ż., Bogusiowa ż., Bogusiówna ż., Bogusz mos./ż., Bohusz mos./ż., Boguta mos./ż., Sław mos., Sławek mos.
:: przym. Bogusławowy, Bogusiowy
Wiktionary
dawne imię męskie
SJP.pl
Bogusąd – staropolskie imię męskie, złożone z członów Bogu- ("Bóg", "Boga", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -sąd ("sądzić"). Być może znaczyło pierwotnie "ten, któremu sądzone jest szczęście".
Bogusąd imieniny obchodzi 13 stycznia.
Wikipedia
zdrobnienie od: Bogumiła, Bogusława (imiona żeńskie); Bogunia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. Bogusława
(1.2) zdrobn. Bogumiła
(1.3) zdrobn. Bogna
Wiktionary
rzecz. Boguchwała ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusi lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusia lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Bogumiła
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Boguski, Boguska – polskie nazwisko które w Polsce nosi około tysiąca osób.
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Boguszewiec – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Lutocin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Boguszewski (forma żeńska: Boguszewska; liczba mnoga: Boguszewscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 3377 osoby.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Boguszków – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.
Wieś szlachecka Boguszkowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Rozniszewie.
Wikipedia
Bogusz z małżonką; Boguszowie
SJP.pl
1. dzielnica miasta Boguszów-Gorce;
2. miasto na Dolnym Śląsku w latach 1499-1973
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Boguszów-Gorce (Boguszów: niem. Gottesberg; Gorce: niem. Rothenbach) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim.
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 14 349 mieszkańców (299. miejsce w kraju). Od 2013 r. jest to największe miasto powiatu wałbrzyskiego.
Wikipedia
(1.1) Boguszów-Gorce jest połączony koleją z trzema miastami: Wałbrzychem, Marciszowem i Mieroszowem.
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡuʃuv‿ˈɡɔrt͡sɛ, AS: bogušuv‿gorce
Wiktionary
rzecz. boguszowianin mos., boguszowianka ż.
przym. boguszowski
Wiktionary
mieszkaniec Boguszowa-Gorców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Boguszowa-Gorców
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡuʃɔˈvʲjä̃ɲĩn, AS: bogušovʹi ̯ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Boguszów-Gorce mrz.
:: fż. boguszowianka ż.
przym. boguszowski
Wiktionary
mieszkanka Boguszowa-Gorców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Boguszowa-Gorców
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡuʃɔˈvʲjãnka, AS: bogušovʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Boguszów-Gorce mrz.
:: fm. boguszowianin mos.
przym. boguszowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa części kilku polskich miast i przysiółka;
(1.2) hist. geogr. historyczna polska wieś włączona w 1973 do Cieszyna;
(1.3) hist. geogr. historyczne polskie miasto przyłączone w 1975 do Rybnika;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zbigniew poznał Hanię na zabawie w Boguszowicach.
(1.2) Urodziłam się w Boguszowicach w roku 1905.
(1.3) Boguszowicom nadano prawa miejskie i status odrębnego miasta.
Wiktionary
rzecz. boguszowiczanin m., boguszowiczanka ż.
przym. boguszowicki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Boguszowic, związany z Boguszowicami
Wiktionary
(1.1) Do połowy września zespoły mogą zgłaszać chęć udziału w Boguszowickich Dniach Młodych.
Wiktionary
rzecz. Boguszowice lm nm., boguszowiczanin m., boguszowiczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Boguszowic
Wiktionary
(1.1) Boguszowiczanie cieszą się nowymi chodnikami.
Wiktionary
rzecz. Boguszowice lm nm.
:: fż. boguszowiczanka ż.
przym. boguszowicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Boguszowic
Wiktionary
(1.1) Na babski comber podwiezie boguszowiczanki specjalny autobus.
Wiktionary
rzecz. Boguszowice lm nm.
:: fm. boguszowiczanin m.
przym. boguszowicki
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Boguszów; Boguszów-Gorce
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Boguszowem-Gorcami, dotyczący Boguszowa-Gorców
Wiktionary
IPA: ˌbɔɡuˈʃɔfsʲci, AS: bogušofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Boguszów-Gorce mrz., boguszowianin mos., boguszowianka ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusza lub z nim związany
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
Boguszynek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Nowe Miasto nad Wartą. Wieś o rozrzuconej zabudowie. Została założona w XVIII wieku przez Olędrów. Położona na Wysoczyźnie Kaliskiej, około 7,5 km od Nowego Miasta.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Bogusława
Wiktionary
Bogusław, Bogosław, Bohusław, Bogsław – staropolskie imię męskie.
Wikipedia
(1.1) Wuj Bogusław nie dbał o pamiątkowy miecz i teraz ta rodzinna pamiątka jest cała w rdzy.
Wiktionary
IPA: bɔˈɡuswaf, AS: bogusu̯af
Wiktionary
rzecz. Bogusławowa ż., Bogusławówna ż., Bogusławostwo lm m., Bogusiowa ż., Bogusiówna ż., Bogusz m., Bohusz, Boguta
:: zdrobn. Boguś, Sław, Sławek
:: fż. Bogusława ż.
przym. Bogusławowy, Bogusiowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Boguś
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Bogusław
Wiktionary
Bogusława – żeński odpowiednik imienia Bogusław znany od 1265 roku. Używane były m.in. zdrobnienia Bogusza, Boguszka i Boguchna. W polskim imiennictwie imię to żywe jest do dziś, ze zdrobnieniami: Bogusia czy Boguśka.
Wikipedia
IPA: ˌbɔɡuˈswava, AS: bogusu̯ava
Wiktionary
rzecz. Bogusław m.
Wiktionary
Wikipedia
Bogusławiec – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Kołobrzeg, przy drodze wojewódzkiej nr 102.
Według danych z 2011 roku wieś była zamieszkiwana przez 120 osób.
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bogusławiec, po jej zniesieniu w gromadzie Sarbia.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusławy lub z nią związany
SJP.pl
Bogusław z małżonką; Bogusławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bogusława lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko polskie, m.in. Stanisław Bogusławski (1804-1870), komediopisarz
SJP.pl
Bogusławski (Bogusławska):
Wikipedia
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Boguty-Pianki – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Boguty-Pianki. Obok przepływa rzeczka Pukawka, dopływ Bugu.
W skład sołectwa Boguty-Pianki wchodzi także wieś Boguty Leśne.
Wikipedia
ptak wróblowaty, owadożerny, charakteryzujący się barwnym upierzeniem, żyjący w lasach podzwrotnikowych półkuli wschodniej; wilga
SJP.pl
Boguwola, Bohuwola – staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Bogu- („Bóg”, ale pierwotnie „los, dola, szczęście”) i -wola („wola”). Imię to mogło więc powierzać córkę w opiekę dobremu losowi.
Boguwola imieniny obchodzi 28 stycznia i 8 grudnia.
Wikipedia
rzeka na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Ukrainie mająca źródła na Podolu, uchodząca do Morza Czarnego;
Wiktionary
Boh (ukr. Південний Буг, Piwdennyj Buh, czyli Południowy Bug) – rzeka na Ukrainie.
Źródła Bohu znajdują się w środkowej części Podola. Początkowo płynie w kierunku południowo-wschodnim poprzez płaską zabagnioną dolinę, później przez Wyżynę Wołyńsko-Podolską krętym jarem o stromych brzegach (o wysokości do ok. 90 m) i licznych porohach. Rzeka w swym dolnym biegu przecina Nizinę Czarnomorską i uchodzi przez liman Dniepru i Bohu do Morza Czarnego.
Wikipedia
IPA: bɔx, AS: boχ
Wiktionary
przym. bohowy
Wiktionary
1. ktoś odznaczający się niezwykłymi czynami
2. główna postać w filmie, powieści itp.
3. człowiek skupiający na sobie uwagę
4. heros
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek, który wykazał się męstwem, odwagą, poświęceniem itp.
(1.2) liter. teatr. film. główna postać utworu
(1.3) osoba budząca chwilowe zainteresowanie, chwilowo skupiająca na sobie uwagę otoczenia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Inna nadzieja demokratów to John Kerry, senator z Massachusetts, bohater wojny w Wietnamie, gdzie został kilkakrotnie ranny.
(1.2) Jak pamiętamy, główny bohater „Potopu” pan Andrzej Kmicic był najważniejszym bacą na Żmudzi, stąd słynna jego baranica, którą okrywał się, pędząc z Oleńką w rozpędzonych saniach z Wodoktów do Wołmontowicz.
(1.3) To bohater krytycznych artykułów o wykorzystywaniu anteny publicznej telewizji do realizowania partyjnych interesów żony.
Wiktionary
IPA: bɔˈxatɛr, AS: boχater
Wiktionary
rzecz. bohaterstwo n., bohaterskość ż., bohaterszczyzna ż.
:: fż. bohaterka ż.
przym. bohaterski
przysł. bohatersko
Wiktionary
(1.1) heros
(1.3) aktor
Wiktionary
1. kobieta odznaczająca się wyjątkowym męstwem, odwagą;
2. główna postać w utworze literackim, filmie itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: bohater; kobieta odważna
(1.2) forma żeńska od: bohater; postać utworu
(1.3) forma żeńska od: bohater; główna postać wydarzenia
Wiktionary
(1.1) Pani Grażyna to prawdziwa bohaterka, uratowała dzieci sąsiadów z pożaru.
(1.2) Diana jest drugoplanową bohaterką powieści.
(1.3) Nie znasz jej? To przecież bohaterka tej głośnej afery korupcyjnej w naszym szpitalu.
Wiktionary
IPA: ˌbɔxaˈtɛrka, AS: boχaterka
Wiktionary
zob. bohater.
Wiktionary
(1.1) kobieta bohater
Wiktionary
→ bohater
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z bohaterstwem, właściwy bohaterowi
(1.2) postępujący jak bohater
Wiktionary
(1.2) Bohaterski chłopiec uratował matce życie.
Wiktionary
IPA: ˌbɔxaˈtɛrsʲci, AS: boχatersʹḱi
Wiktionary
rzecz. bohaterstwo n., bohaterskość ż., bohater m., bohaterka ż., bohaterszczyzna ż.
przysł. bohatersko
Wiktionary
(1.1-2) heroiczny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób bohaterski
Wiktionary
(1.1) Muszę przyznać, że zachowałeś się bohatersko, występując w obronie słabszego kolegi.
Wiktionary
rzecz. bohater mos., bohaterskość ż., bohaterstwo n.
przym. bohaterski
Wiktionary
(1.1) dzielnie, heroicznie, mężnie, odważnie, po bohatersku
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, kto jest bohaterski
Wiktionary
(1.1) Powstańczą bohaterskość uczczono w wielu miejscach stolicy.
Wiktionary
rzecz. bohater mos., bohaterstwo n.
przym. bohaterski
przysł. bohatersko
Wiktionary
(1.1) odwaga
Wiktionary
1. odwaga, dzielność
2. czyn dokonany przez bohatera
3. postawa właściwa bohaterowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) czyn, zachowanie wymagające odwagi, męstwa; postawa właściwa bohaterowi
Wiktionary
Heroizm – zdolność dokonywania wielkich czynów przez bohaterów lub ludzi wyróżniających się wyjątkową świadomością swojej misji historycznej, często utożsamiany z męstwem.
Pojęcie heroizmu wprowadził do refleksji historiozoficznej Giambattista Vico. W wieku XIX związało się z historiozofiami i koncepcjami politycznymi prawicy oraz indywidualizmem, (Thomas Carlyle, Friedrich Nietzsche) – występował też jednak, chociaż rzadziej, w myśli lewicowej (Stanisław Brzozowski), a nawet komunistycznej (Antonio Gramsci, „heroizm proletariacki”).
Wikipedia
(1.1) Za bohaterstwo podczas akcji gaszenia pożaru dostał medal.
Wiktionary
IPA: ˌbɔxaˈtɛrstfɔ, AS: boχaterstfo
Wiktionary
rzecz. bohater mos., bohaterka ż., bohaterskość ż., bohaterszczyzna ż.
przym. bohaterski
przysł. bohatersko, po bohatersku
Wiktionary
(1.1) heroiczność, heroizm, męstwo, dzielność
Wiktionary
bohaterstwo pojmowane stereotypowo, szablonowo; niepotrzebna, fałszywie pojęta odwaga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) iron. źle pojęta odwaga, zbędne bohaterstwo, często niebezpieczne w skutkach
Wiktionary
Kozietulszczyzna (termin bliskoznaczny: bohaterszczyzna) – termin powstały od nazwiska Jana Leona Kozietulskiego (który 30 listopada 1808 roku dowodził w bitwie pod Somosierrą szarżą szwadronu polskich szwoleżerów), oznaczający niepotrzebną, jakoby właściwą Polakom, skłonność do brawury i osiągania mało znaczących zwycięstw kosztem ogromnych strat.
Wikipedia
(1.1) Oceny wahają się pomiędzy krytyką, że była to bezsensowna ofiara polskiej krwi i jak wiele innych powstań – erupcja romantycznej bohaterszczyzny bez szans na zwycięstwo, a apologią bohaterstwa powstańców i zrozumieniem, że po latach okupacji chęć wyzwolenia miasta była naturalna.
Wiktionary
IPA: ˌbɔxatɛrˈʃt͡ʃɨzna, AS: boχaterščyzna
Wiktionary
rzecz. bohater mos., bohaterstwo n.
przym. bohaterski
Wiktionary
(1.1) brawura
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. bohater
Wiktionary
rzecz. bohatyrstwo n.
:: fż. bohatyrka ż.
przym. bohatyrski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. bohaterka
Wiktionary
Bohatyrka (ukr. Богатирка) – wieś na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie białocerkiewskim, w hromadzie Stawyszcze. W 2001 liczyła 388 mieszkańców, spośród których 384 wskazało jako ojczysty język ukraiński, a 4 rosyjski.
Wikipedia
rzecz. bohatyrstwo n.
:: fm. bohatyr mos.
przym. bohatyrski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik jakościowy i relacyjny
(1.1) daw. bohaterski
Wiktionary
(1.1) A mógł wziąć koronę z rąk niegodnych, o co go na kolanach suplikowali, mógł w przyszłe wieki zasłynąć cnotą i bohatyrskim jeniuszem.
(1.1) Zadzwoniły skrzydlate, cudne słowa. Rozgorzałe imaginacje już widziały zwycięstwo i serca poiły się dokonywaniem bohatyrskich czynów i chwałą.
Wiktionary
rzecz. bohatyrstwo n., bohatyr mos., bohatyrka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. bohaterstwo
Wiktionary
rzecz. bohatyr mos., bohatyrka ż.
przym. bohatyrski
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w gminie Dobrzyniewo Duże;
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: Bohdana
Wiktionary
Bohdan – męskie imię pochodzenia słowiańskiego.
Wikipedia
(1.1) Jej brat ma na imię Bohdan i ćwiczy w naszym klubie sportowym.
(2.1) Bożena przyszła na świat w Bohdanie na Białostocczyźnie.
Wiktionary
rzecz. bohdanianin m., bohdanianka ż.
przym. bohdański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. bohdanianin m., bohdanianka ż.
przym. bohdański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Bohdan m.
* słowacki: (1.1) Bohdan m.
źródła.
== Bohdan (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|m. Bogdan, Bohdan
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od Bohdan
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czy na pewno chcecie nazwać córkę Bohdana?
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Bohdana (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|ż. Bogdana
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: Bohdan (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bohdany lub z nią związany
SJP.pl
Bohdan z małżonką; Bohdanowie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Bohdanowicz – polski herb szlachecki z nobilitacji galicyjskiej.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bohdana lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w rejonie zdołbunowskim obwodu rówieńskiego
Wiktionary
przym. bohdaszowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
grupa artystów żyjąca według własnych zasad; cyganeria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środowisko artystów prowadzących swobodny, ekscentryczny tryb życia;
Wiktionary
Cyganeria artystyczna, bohema (fr. bohème) – nazwa środowiska artystycznego, którego członkowie spędzają czas na wspólnych zabawach i tworzeniu, demonstrując pogardę dla konwenansów, norm społecznych i materializmu. Działalność cyganerii artystycznej wzbudzała kontrowersje ze względów obyczajowych i ze względu na awangardowe podejście do sztuki.
Wikipedia
(1.1) Podczas studiów przystąpił do miejscowej bohemy.
Wiktionary
IPA: bɔˈxɛ̃ma, AS: boχẽma
Wiktionary
rzecz. bohemistyka ż., bohemizowanie n.
Wiktionary
(1.1) cyganeria
Wiktionary
łacińska nazwa Czech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) książk. zob. Czechy.
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 371;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Bohemia porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
Wiktionary
IPA: bɔˈxɛ̃mʲja, AS: boχẽmʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. bohemistyka ż., bohemista mos., bohemistka ż., bohemistyczność ż., bohemizm mrz.
czas. bohemizować ndk., bohemizować się ndk.
przym. bohemistyczny
Wiktionary
(1.1) Czechy
Wiktionary
specjalista w zakresie bohemistyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie bohemistyki
Wiktionary
IPA: ˌbɔxɛ̃ˈmʲista, AS: boχẽmʹista
Wiktionary
rzecz. bohemistyka ż., bohemizm m., Bohemia ż.
:: fż. bohemistka ż.
przym. bohemistyczny
Wiktionary
specjalistka w zakresie bohemistyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) znawczyni języka, historii i kultury czeskiej
Wiktionary
IPA: ˌbɔxɛ̃ˈmʲistka, AS: boχẽmʹistka
Wiktionary
rzecz. Bohemia ż., bohemistyka ż., bohemizm mrz.
:: fm. bohemista mos.
przym. bohemistyczny
Wiktionary
związany z bohemistyką, bohemistą (np. studia bohemistyczne, specjalizacja bohemistyczna)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bohemistyki, bohemistów
Wiktionary
IPA: ˌbɔxɛ̃mʲiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: boχẽmʹistyčny
Wiktionary
rzecz. Bohemia ż., bohemistyka ż., bohemista m., bohemistka, bohemizm
Wiktionary
nauka zajmująca się językiem, historią i kulturą czeską
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. nauka o języku, literaturze, kulturze i historii czeskiej;
(1.2) kierunek na uniwersytecie obejmujący studia w tej dziedzinie
Wiktionary
Bohemistyka – interdyscyplinarna nauka humanistyczna, poświęcona studiom nad literaturą, językiem, kulturą, sztuką, historią, cechami narodowymi, obyczajami i tradycjami Czechów. Zaczęła się rozwijać pod koniec XVIII wieku. Stanowi część slawistyki.
Wikipedia
IPA: ˌbɔxɛ̃ˈmʲistɨka, AS: boχẽmʹistyka
Wiktionary
rzecz. bohema ż., bohemista m., bohemistka ż., bohemizm m., Bohemia ż., bohemistyczność ż.
czas. bohemizować ndk., bohemizować się ndk.
przym. bohemistyczny
Wiktionary
(1.1) filologia czeska
(1.2) filologia czeska
Wiktionary
wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku czeskim albo z niego przejęte; czechizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka czeskiego;
Wiktionary
Czechizm, czeszyzm, bohemizm (od Bohemia – łacińskiej nazwy Czech) – element językowy zapożyczony z języka czeskiego i funkcjonujący stale w obrębie innego języka. Słowo „czechizm” może też oznaczać doraźne wprowadzenie elementów języka czeskiego do tekstu, np. w celach artystycznych lub stylizacyjnych.
Wikipedia
IPA: bɔˈxɛ̃mʲism̥, AS: boχẽmʹism̦
Wiktionary
rzecz. Bohemia ż., bohemistyka ż., bohemista mos., bohemistka ż.
przym. bohemistyczny
Wiktionary
(1.1) czechizm
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) naśladowanie bohemy
Wiktionary
rzecz. bohema ż.
czas. bohemizować ndk.
Wiktionary
jezioro na Białorusi
SJP.pl
Wikipedia
damska moda charakteryzująca się noszeniem luźnych, wielokolorowych ubrań na wzór hippisów i bohemy (cyganerii); boho-chic
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) styl w modzie damskiej, łączący style hippisów, bohemy, ulicznego, vintage i glamour
przymiotnik
(2.1) dotyczący stylu boho (1.1)
Wiktionary
(1.1) Boho jest to styl artystycznej bohemy, kojarzony jest głównie z wygodą, latem oraz wakacyjnym luzem.
Wiktionary
(1.1) boho chick
Wiktionary
tandetny obraz, kicz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) źle namalowany obraz
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. kiepski malarz
Wiktionary
(1.1) Ale namalowałeś bohomazy.
Wiktionary
IPA: bɔˈxɔ̃mas, AS: boχõmas
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Bohoniki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Sokółka zamieszkiwana przez mniejszość tatarską, z nadania dóbr ziemskich przez króla Jana III Sobieskiego, potwierdzonego przywilejem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego z 1766 r. We wsi znajduje się meczet oraz mizar – cmentarz muzułmański, objęte ochroną konserwatorską w postaci parku kulturowego, chroniącego nie tylko zabytki, ale także teren wokół nich.
Wikipedia
dawna nazwa ridboka zwyczajnego, gatunku antylopy
SJP.pl
Ridbok zwyczajny, dawniej także: bohor (Redunca redunca) – gatunek średniej wielkości antylopy, ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Bohorodczanami, dotyczący Bohorodczan
Wiktionary
rzecz. Bohorodczany nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. rejonowe osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim;
Wiktionary
Bohorodczany (ukr. Богородчани) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, siedziba rejonu bohorodczańskiego, do 1945 w Polsce, w województwie stanisławowskim, w powiecie stanisławowskim. 7008 mieszkańców (2024), dla porównania spis powszechny w 2001 zanotował ich 7464.
Do roku 1932 Bohorodczany były siedzibą powiatu bohorodczańskiego, a w latach 1941–1944 gminy Bohorodczany.
Wikipedia
rzecz. bohorodczanin mos., bohorodczanka ż.
przym. bohorodczański
Wiktionary
rodzaj wiatru w północno-wschodniej Sumatrze
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Bohosiewicz – polskie nazwisko pochodzenia ormiańskiego. W Polsce nosi je ok. 70 osób. Wywodzi się ono od ormiańskiego imienia Poghos (Paweł). Jego odpowiednikiem w Armenii jest nazwisko Poghosyan.
Osoby noszące to nazwisko:
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bohem, dotyczący Bohu
Wiktionary
(1.1) Dla mnie, przyznam, było to przeżycie okropne, chaos i hałas opisać się nie dające… na drugi dzień miałam dosyć, spakowałam żywo manatki i odjechałam do Strzelczyniec, na cały miesiąc kąpieli bohowych.
(1.1) W limanie bohowym zgromadziło się jedenastu śmiałków.
Wiktionary
rzecz. Boh mrz.
Wiktionary
[czytaj: bor] sztucznie otrzymywany pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 107, nazwany na cześć Nielsa Bohra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Bh i liczbie atomowej 107;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma bohr?
Wiktionary
IPA: bɔxr̥, AS: boχr̦
Wiktionary
przym. bohrowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Bh; stara nazwa unnilseptium (Uns)
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący bohru
Wiktionary
rzecz. bohr m.
Wiktionary
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie berezieńskim obwodu rówieńskiego
Wiktionary
Bohusze (biał. Багушы; ros. Богуши) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie smorgońskim, w sielsowiecie Sinki.
Wikipedia
rzecz. bohuszanin mos., bohuszanka ż.
przym. bohuski
Wiktionary
miasto na Ukrainie
SJP.pl
Bohusław (ukr. Богуслав) – miasto na Ukrainie w obwodzie kijowskim w rejonie obuchowskim. Leży nad rzeką Roś.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy.
Wikipedia
potocznie: boisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. boisko
Wiktionary
IPA: bɔˈjixɔ, AS: boi ̯iχo
Wiktionary
[czytaj: bojken]
1. niemiecka odmiana jabłoni wytrzymała na mróz;
2. owoc tej jabłoni
SJP.pl
Boiken (cs. Boikovo, fr. Pomme Boiken, de. Boikenapfel) – odmiana uprawna jabłoni domowej pochodzenia niemieckiego, po raz pierwszy odmiana ta została opisana w 1828 roku. Spotykana najczęściej w okolicach Bremy. W Polsce była powszechnie uprawiana w wielu rejonach, obecnie rzadziej spotykana.
Wikipedia
[czytaj: błaLO] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: błalowski] przymiotnik dzierżawczy - należący do Nicolasa Boileau lub z nim związany
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych
SJP.pl
Boimka (Oreochloa Link) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Należą do niego cztery gatunki, wszystkie występujące w Europie. We florze Polski występuje tylko jeden gatunek – boimka dwurzędowa O. disticha, która jest także gatunkiem typowym rodzaju.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
branżowy ośrodek INTE
SJP.pl
1. plac przeznaczony do rozgrywania pojedynków sportowych, np. meczów piłki nożnej;
2. regionalnie: centralna część stodoły; klepisko;
3. regionalnie: łysina;
4. w łowiectwie: gaik, do którego ptasznik zwabia ptaki;
5. dawniej: miejsce boju; bojowisko, pobojowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. plac przeznaczony do gier sportowych;
(1.2) reg. środkowa część stodoły
(1.3) daw. plac boju, bojowisko
Wiktionary
Boisko – miejsce przeznaczone do ćwiczeń gimnastycznych, gier, zabaw, rozgrywek i zawodów sportowych.
Wikipedia
(1.1) Wczoraj graliśmy w siatkówkę na boisku między blokami.
(1.1) W ciągu minuty znika las naturalny o powierzchni równej 36 boiskom do piłki nożnej
Wiktionary
IPA: bɔˈjiskɔ, AS: boi ̯isko
Wiktionary
rzecz. bój mrz.
przym. boiskowy, wokółboiskowy, przyboiskowy
Wiktionary
(1.2) klepisko
Wiktionary
przymiotnik od: boisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z boiskiem, dotyczący boiska
Wiktionary
(1.1) Kierownik pojechał kupić mieszankę traw boiskowych, konewki i grabie.
Wiktionary
rzecz. boisko mrz.
przym. przyboiskowy, wokółboiskowy
Wiktionary
1. chłopiec hotelowy; boy;
2. potocznie, żartobliwie: strach; zwykle w zwrocie "mieć boja" - bać się; mieć stracha, mieć mojra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) starcie zbrojne walczących stron
(1.2) zacięty spór, gwałtowne starcie
(1.3) sport. jedno podejście do sztangi wykonywane w podnoszeniu ciężarów (rwaniu albo podrzucie)
forma czasownika.
(2.1) rozk. 2 os. lp. zob. bać się.
Wiktionary
(1.1) Myśl nowa blaski promiennymi • Dziś wiedzie nas na bój, na trud.
(1.3) Zawodnik nie zaliczył tego boju.
(2.1) Nie bój się, jestem przy tobie.
Wiktionary
IPA: buj, AS: bui ̯
Wiktionary
rzecz. boisko n., bojownica ż., bojowanie n., bójka ż., pobojowisko n., bojownik m., bojowniczka ż., bojówki, bojowość ż., bojowiec m., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż.
przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.1) walka, bitwa
Wiktionary
pływający znak nawigacyjny; pława
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pływający znak nawigacyjny
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D. lp. od: boj
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(3.1) D. lp. od: boj
Wiktionary
Boja, pława (ang. buoy) – urządzenie pływające zakotwiczone za pomocą martwej kotwicy lub swobodnie dryfujące – bywa wyposażana w znak szczytowy, w reflektor (odbłyśnik radarowy), w światło o określonej charakterystyce, dziś już rzadziej w dzwon lub buczek (dźwięk bez określonej charakterystyki powodowany kołysaniem się boi), także w urządzenia radiowe lub radarowe (Racon). Wyposażenie to zasilane jest z okresowo wymienianego akumulatora lub energią generowaną dzięki słońcu, wiatrowi lub falowaniu. Część boi świetlnych zasilana jest gazem z zainstalowanego zbiornika.
Wikipedia
(1.1) Zawodnik musi dopłynąć do boi i z powrotem.
Wiktionary
IPA: ˈbɔja, AS: boi ̯a
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. bojka ż.
Wiktionary
(1.1) pława, daw. gwiździel
Wiktionary
przymiotnik od: Bojadła (wieś)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Bojadła (niem. Boyadel) – wieś w Polsce położona w Kotlinie Kargowskiej w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Bojadła.
Do Bojadeł należał przysiółek Karczemka, od 2024 r. samodzielna osada.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w rejonie sokalskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Ukraina:
Wikipedia
przym. bojanicki
Wiktionary
(1.1) hist. war. Bojanicze
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na zachodniej Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie żółkiewskim;
Wiktionary
Bojaniec – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie żółkiewskim, do 1945 w Polsce, w województwie lwowskim, w powiecie żółkiewskim, w gminie Mosty Wielkie.
Wieś Herburtów w połowie XVI wieku, położona w powiecie lwowskim ziemi lwowskiej. Na początku XIX wieku w Bojańcu mieszkała rodzina Mochnackich. Właścicielem jednego z folwarków był Bazyli Mochnacki, tutaj też urodzili się jego synowie Kamil i Maurycy.
Wikipedia
przym. bojaniecki
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bojany lub z nią związany
SJP.pl
Bojan z małżonką; Bojanowie
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Bojanowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bojanowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Bojanówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Wohyń.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Wohyń. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 282 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Anny w Wohyniu.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada w Polsce;
4. nazwa dwóch wsi w Bułgarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Bojanowo – miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bojanowo.
Pierwsza lokacja miejska w 1585 roku nie została zrealizowana, druga lokacja miejska w 1638 roku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa leszczyńskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 2960 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Bojanowo założył protestancki szlachcic Stefan Bojanowski.
(1.1) W herbie Bojanowa widnieje mknący srebrny baran z zakręconymi rogami.
(1.1) Niemcy zdewastowali wnętrze synagogi w Bojanowie.
Wiktionary
IPA: ˌbɔjãˈnɔvɔ, AS: boi ̯ãnovo
Wiktionary
rzecz. bojanowianin mos., bojanowianka ż.
przym. bojanowski, podbojanowski
Wiktionary
przymiotnik od: Bojanowo, Bojanów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bojanowa, związany z Bojanowem
Wiktionary
Bojanowski – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4264 osoby.
Osoby noszące nazwisko Bojanowski:
Wikipedia
(1.1) Ślub wzięli w bojanowskim kościele 3 sierpnia 2000 roku.
Wiktionary
rzecz. bojanowianin mos., bojanowianka ż., Bojanowo n.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bojana lub z nim związany
SJP.pl
bojarzyn;
1. członek wyższej klasy rządzącej na Rusi i Wołoszczyźnie, później w Rumunii;
2. na Litwie i Białorusi: szlachcic posiadający ziemię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. w dawnej Bułgarii, Rosji i Rusi Kijowskiej członek klasy najbardziej znaczących w państwie feudałów;
Wiktionary
Bojarzy (ze starobułgarskiego: болꙗринъ – boljarin)
Wikipedia
rzecz. bojarka ż.
przym. bojarski, bojarowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: żona bojara
SJP.pl
dawniej: córka bojara
SJP.pl
→ bojar
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bojarem albo bojarstwem, dotyczący bojara albo bojarstwa
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do bojara
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. bojar mos., bojarka ż., bojarstwo n., bojarskość ż.
przym. bojarowy
Wiktionary
dawniej: bojarowie, stan bojarski; bojarszczyzna
SJP.pl
dawniej:
1. bojarowie, stan bojarski; bojarstwo;
2. robocizna na rzecz bojara
SJP.pl
bojar;
1. członek wyższej klasy rządzącej na Rusi i Wołoszczyźnie, później w Rumunii;
2. na Litwie i Białorusi: szlachcic posiadający ziemię
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób bojaźliwy
Wiktionary
rzecz. bojaźliwość ż., bojaźń ż.
czas. bać się
Wiktionary
(1.1) tchórzliwie, lękliwie, strachliwie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: bojaźliwie
SJP.pl
lękliwość, tchórzliwość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha bycia bojaźliwym, ulegania uczuciu strachu
Wiktionary
rzecz. bojaźliwiec mos., bojaźń ż.
przym. bojaźliwy
przysł. bojaźliwie
Wiktionary
(1.1) lękliwość, strachliwość, tchórzliwość, trwożliwość
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: bojaźliwy
SJP.pl
tchórzliwy, lękliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) skłonny do bojaźni, dający się łatwo wystraszyć
(1.2) książk. wyrażający strach, bojaźń; wystraszony, nieśmiały, niepewny
Wiktionary
(1.1) Jeźli kto jest bojaźliwy, a lękliwego serca, niech idzie, a wróci się do domu swego. (Pwt 20, 8)
(1.2) Chwilami spuszczała oczy, to znów podnosiła na Winicjusza wzrok świetlisty, bojaźliwy i zarazem pytający, jakby pragnęła mu powiedzieć: „Mów dalej!”
Wiktionary
IPA: ˌbɔjäʑˈlʲivɨ, AS: boi ̯äźlʹivy
Wiktionary
rzecz. bojaźliwość ż., bojaźń ż.
czas. bać się
Wiktionary
(1.1) tchórzliwy, strachliwy, lękliwy, trwożliwy
(1.2) lękliwy, przelękniony, trwożliwy, trwożny, niepewny, nieśmiały
Wiktionary
lękanie się czegoś; obawa; niepokój
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. lęk, strach, obawa
(1.2) rel. uczucie nabożnej czci połączonej z lękiem
Wiktionary
(1.1) Cofa się przelękniony, a bojaźń mu blada / zimnem kości przeszywa i lice osiada. (Iliada, Pieśń III )
Wiktionary
IPA: ˈbɔjäɕɲ̊, AS: boi ̯äśń̦
Wiktionary
rzecz. bojaźliwość ż., bojaźliwiec m.
przym. bojaźliwy
przysł. bojaźliwie
czas. bać się
Wiktionary
(1.1) lęk, strach, trwoga
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) prostytutka
Wiktionary
IPA: bɔjˈt͡sufka, AS: boi ̯cufka
Wiktionary
(1.1) zob. prostytutka.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
działający niszcząco na jakieś organizmy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gwara. nieuszkodzone jajko wielkanocne, którym zbito wiele innych jaj
Wiktionary
jacht sportowy z płozami poruszający się po lodzie; ślizg lodowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. mały, żaglowy, montowany na płozach pojazd do poruszania się po zamarzniętym akwenie
Wiktionary
Bojer, także ślizg lodowy – jednostka żaglowa napędzana siłą wiatru, poruszająca się po lodzie na płozach.
Wikipedia
(1.1) Zimą Mazury są pełne bojerów, gdy tylko lód jest wystarczająco gruby.
Wiktionary
(1.1) ślizg lodowy, żaglówka lodowa
Wiktionary
zawodnik uprawiający sport bojerowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik uprawiający bojery, żeglarstwo lodowe
Wiktionary
rzecz. bojer mrz., bojery nmos.
Wiktionary
przymiotnik od: bojer (np. sport bojerowy, wyścig bojerowy)
SJP.pl
dyscyplina sportowa (wyścigi bojerów)
SJP.pl
Żeglarstwo lodowe, bojery – zimowa dyscyplina żeglarstwa polegająca na wyścigach bojerów (ślizgów lodowych) których środkiem napędu jest żagiel, a elementem jezdnym płozy. Zawody w żeglarstwie lodowym rozgrywane są według przepisów regatowych i składają się z kilku wyścigów, po trasie (najczęściej w kształcie trójkąta) wyznaczonej na zamarzniętych zbiornikach wodnych.
Wikipedia
Bojewo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Sadowne. Ma status sołectwa. Graniczy ze wsią Kołodziąż-Rybie.
Gmina Sadowne osiąga swój najwyższy punkt 123,8 m n.p.m. w południowo-wschodniej części gminy – na południe od wsi Bojewo. W Rejonie wsi Bojewo występuje wysoczyzna morenowa i charakteryzuje się płaską rzeźbą terenu (spadki terenu poniżej 5%).
Wikipedia
zdrobnienie od boja, mała boja; pływający na powierzchni wody znak nawigacyjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) awantura połączona z biciem;
Wiktionary
(1.1) Zostali oskarżeni o spowodowanie bójki.
Wiktionary
IPA: ˈbujka, AS: bui ̯ka
Wiktionary
rzecz. bój mrz.
Wiktionary
(1.1) bijatyka, awantura, starcie, spięcie, pobicie
Wiktionary
zdrobnienie od boja, mała boja; pływający na powierzchni wody znak nawigacyjny
SJP.pl
zdrobnienie od boja, mała boja; pływający na powierzchni wody znak nawigacyjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. członek grupy etnicznej z Karpat Wschodnich;
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzecz. Bojkowszczyzna ż.
:: fż. Bojkini ż.
przym. bojkowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bojkot
Wiktionary
(1.1) To nie bojkot, lecz tylko mały bojkocik.
Wiktionary
rzecz. bojkot m.
Wiktionary
zerwanie wszelkich stosunków zawodowych, politycznych lub towarzyskich w celu wyrażenia protestu lub wywarcia nacisku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. ekon. zerwanie kontaktów (handlowych, ekonomicznych, stosunków dyplomatycznych, towarzyskich, zawodowych) w celu wywarcia nacisku;
Wiktionary
Bojkot (ang. boycott) – zmowa, wymierzona przeciwko osobie lub grupie osób, jak też przeciwko pewnym zjawiskom, czynnościom, zwyczajom lub też rzeczom, a mająca na celu uniemożliwienie tym osobom pewnych czynności, usunięcie ich od działalności, wyrugowanie pewnych zjawisk, usunięcie z obiegu pewnych rzeczy i towarów.
Wikipedia
(1.1) Dziś ocenia się, że dwóch na trzech amerykańskich konsumentów uczestniczy w jakimś bojkocie, czyli nie kupuje określonych produktów z pobudek ideowych.
Wiktionary
IPA: ˈbɔjkɔt, AS: boi ̯kot
Wiktionary
rzecz. bojkotowanie n., zbojkotowanie n., bojkocik mrz.
czas. bojkotować ndk., zbojkotować dk.
przym. bojkotowy
Wiktionary
(1.1) ostracyzm
Wiktionary
zrywać stosunki z jakimś państwem, organizacją czy osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) zrywać stosunki z państwem, instytucją, organizacją lub osobą w celu wywarcia nacisku lub wyrażenia protestu
(1.2) odrzucać coś, nie uczestniczyć w czymś, czegoś nie robić
Wiktionary
(1.1) Poza tym bojkotuję Chiny, a większość znanych marek właśnie tam szyje ubrania
Wiktionary
rzecz. bojkot m., bojkotowanie n., zbojkotowanie n.
czas. zbojkotować dk.
przym. bojkotowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) prowadzenie bojkotu
Wiktionary
IPA: ˌbɔjkɔtɔˈvãɲɛ, AS: boi ̯kotovãńe
Wiktionary
rzecz. bojkot m., zbojkotowanie n.
czas. bojkotować ndk., zbojkotować dk.
przym. bojkotowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bojkotem, dotyczący bojkotu
Wiktionary
rzecz. bojkot mrz., bojkotowanie n., zbojkotowanie n.
czas. bojkotować ndk., zbojkotować dk.
Wiktionary
osoba biorąca udział w bójce
SJP.pl
grupa etniczna; Bojki
SJP.pl
Bojkowie – grupa etniczna Rusnaków pochodzenia rusko-wołoskiego, zamieszkująca Karpaty Wschodnie od Wysokiego Działu w Bieszczadach na zachodzie, do doliny Łomnicy w Gorganach. Na zachodzie sąsiadowali z Łemkami, na wschodzie z Hucułami.
Język Bojków jest jednym z dialektów języka rusińskiego, z wielkim wpływem języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, a także wpływami języków: polskiego, słowackiego, węgierskiego i rumuńskiego.
Wikipedia
→ Bojkowie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bojkami, dotyczący Bojków
Wiktionary
rzecz. Bojko mos., bojkowskość ż., Bojkowszczyzna ż.
przysł. bojkowsko
Wiktionary
1. kocioł do podgrzewania wody użytkowej; bulier;
2. potocznie: bardzo duży brzuch; mięsień piwny, beerceps, maciek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zbiornik do podgrzewania wody
Wiktionary
Podgrzewacz ciepłej wody użytkowej, podgrzewacz CWU (c.w.u.) – urządzenie stosowane w domowej instalacji wodnej do przygotowywania ciepłej wody użytkowej.
Wikipedia
(1.1) Zepsuł się nam w domu bojler i nie mamy ciepłej wody.
Wiktionary
IPA: ˈbɔjlɛr, AS: boi ̯ler
Wiktionary
przym. bojlerowy
Wiktionary
(1.1) pojemnościowy podgrzewacz wody, kocioł grzejny, kocioł CWU
Wiktionary
przestarzale lub regionalnie (od boju): wojować, walczyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) toczenie boju
Wiktionary
rzecz. bojówkarz mos., bój m., bojowiec m., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojówka ż., bojówki nmos., bojowość ż., bojowisko n.
czas. bojować ndk.
przym. bojowy, bojowniczy
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.1) wojowanie
Wiktionary
niewielka przestrzeń ubitej ziemi w stodole, przeznaczona na miejsce ręcznej młócki zboża; klepisko, boisko
SJP.pl
członek organizacji bojowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. członek organizacji bojowej niemającej charakteru wojskowego
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zootechn. kura o silnej budowie, której samce używane są do walk kogutów;
Wiktionary
Bojowiec – członek grupy, organizacji bojowej.
Określenie bojowiec (bojowcy) dotyczy m.in. członków Organizacji Bojowej (1904/1906-1911) i Pogotowia Bojowego (1917-1918) Polskiej Partii Socjalistycznej.
Bojowiec to także dawny stopień harcerski, stosowany w Szarych Szeregach w okresie II wojny światowej. Odpowiadał stopniowi harcerza orlego. Zdobywali go harcerze posiadający stopień ćwika lub włóczęgi.
Wikipedia
(1.1) 30 kwietnia 1943 r. – Władysław Gaik „Krzaczek” z GL oraz łącznik ŻOB Tobiasz Szejngut „Tadek” drogą przez kanały miejskie wyprowadzili z getta aż do Łomianek grupę 40 bojowców.
(2.1) Bojowce w Polsce stają się bardzo popularnym gatunkiem kur hodowlanych.
Wiktionary
rzecz. bój m., bojówka ż., bojówki nmos., bojówkarz m., bojówkarka ż., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojowanie n.
czas. bojować ndk.
przym. bojowy, bojówkarski
Wiktionary
(1.1) bojownik
Wiktionary
dawniej:
1. miejsce boju; boisko, pobojowisko;
2. regionalnie: centralna część stodoły; klepisko, boisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. grupa ludzi działająca z użyciem przemocy, tworzona, kierowana i wyposażana przez organizację polityczną;
Wiktionary
Bojówka – używająca przemocy grupa, często paramilitarna, wspierana przez jakąś organizację polityczną.
Wikipedia
(1.1) Kiedy z Austrii zaczęli napływać Żydzi, przerażeni ekscesami bojówek hitlerowskich, wielu znajomych udzieliło im gościny.
Wiktionary
rzecz. bój m., bojowiec m., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojówkarz m., bojówkarka ż., bojówki nmos., bojowość ż., bojowanie n.
czas. bojować ndk.
przym. bojówkarski, bojowy, bojowniczy
przysł. bojowo
Wiktionary
kobieta biorąca udział w bojówce
SJP.pl
przymiotnik od: bojówkarz
SJP.pl
członek bojówki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. członek bojówki
Wiktionary
(1.1) Obu schwytanym zakładnikom bojówkarze obcięli głowy.
Wiktionary
rzecz. bojówka ż., bój m., bojowiec m., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojówki nmos., bojowość ż., bojowanie n.
:: fż. bojówkarka ż.
czas. bojować ndk.
przym. bojówkarski, bojowy, bojowniczy
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.1) pałkarz
Wiktionary
spodnie w stylu wojskowym, z szerokimi nogawkami zwężającymi się przy kostce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) spodnie przypominające odzież wojskową
Wiktionary
Bojówki – popularna nazwa wojskowego stylu spodni, odznaczających się bardzo dużą trwałością i naciskiem na praktyczność. Bojówki mają charakterystyczny krój, z szerokimi nogawkami zwężającymi się przy kostce, przewidzianymi do wkładania w cholewę buta. Taka budowa pozwala na swobodne zginanie nogi w kolanie bez potrzeby naciągania materiału, a jednocześnie zapewnia bardzo dobrą izolację cieplną dzięki utrzymywaniu poduszki powietrznej między skórą a tkaniną. Drugim nieodzownym elementem są pojemne, łatwo dostępne kieszenie umocowane na udach.
Wikipedia
przymiotnik od: bojówka
SJP.pl
przestarzałe: kobieta walcząca; bojowniczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej walcząca w imię idei
Wiktionary
rzecz. bojówki nmos., bój m., bojowość ż., bojowiec m., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż.
:: fm. bojownik ż.
czas. bojować
przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.1) bojowniczka
Wiktionary
kobieta bojująca, walcząca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) osoba płci żeńskiej walcząca w imię idei
Wiktionary
rzecz. bojówki nmos., bój m., bojowość ż., bojowiec m., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż.
:: fm. bojownik ż.
czas. bojować
przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.1) bojownica
Wiktionary
człowiek walczący o coś słowem, czynem lub bronią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś walczący w imię idei
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) icht. nazwa systematyczna|Betta|ref=tak., popularna ryba akwariowa;
(2.2) ornit. zob. batalion.
Wiktionary
Zwyczajowa nazwa ryb z rodzaju Betta (rodzina Osphronemidae – guramiowate):
Wikipedia
(1.1) Al-Kaida rzuciła do walki w Iraku swą legię cudzoziemską złożoną z bojowników pochodzących z różnych krajów.
Wiktionary
IPA: bɔ.ˈjɔ.vʲɲik, AS: bo.i ̯o.vʹńik
Wiktionary
rzecz. bój m., bojowość ż., bojówka ż., bojówkarz m., bojówkarka ż., bojowiec m., bojówki nmos., bojowanie n.
:: fż. bojowniczka ż., bojownica ż.
czas. bojować ndk.
przym. bojowy, bojówkarski, bojówkowy
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.1) bojowiec
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z bojowym nastawieniem
Wiktionary
(1.1) Policja szybko rozprawiła się z bojowo nastawionymi protestantkami.
Wiktionary
rzecz. bojownik mzw./mos., bojowniczka ż., bój mrz., bojowanie n., bojownica ż.
przym. bojowy
Wiktionary
→ bojowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha kogoś, kto jest bojowo nastawiony
Wiktionary
1. związany z walką;
2. energiczny, waleczny, skłonny do boju
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z walką
(1.2) wojowniczy, waleczny, skłonny do boju
(1.3) przen. energiczny
Wiktionary
(1.1) Drużyna bojowa wzorowo wypełniła swoje zadanie.
(1.1) Samoloty rozwijały szyk bojowy.
Wiktionary
IPA: bɔˈjɔvɨ, AS: boi ̯ovy
Wiktionary
rzecz. bój m., bojowiec mzw./mos., bojownik m., bojowniczka ż., bojownica ż., bojowość ż., bojowanie n.
przysł. bojowo
Wiktionary
(1.2) bitny, waleczny, wojowniczy
Wiktionary
linka łącząca rzuconą na dno kotwicę z bojką wskazującą położenie rzuconej kotwicy
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim
SJP.pl
Bojszów (niem. Boitschau, 1936-1945 Lärchenhag) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Rudziniec.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bojszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wikipedia
wieś w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim
SJP.pl
Bojszowy (niem. Boischow) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim, siedziba gminy Bojszowy, na Górnym Śląsku. Graniczy z gminą Oświęcim, Tychami i gminą Miedźna.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) reg-pl|Górny Śląsk. worek
(1.2) reg-pl|Górny Śląsk.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. bojtlik, bojtliczek
Wiktionary
(1) tytka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. portfel, sakiewka
Wiktionary
(1.1) (gwara.) Pół zwrotki kolyndy pod nosym zamruczom i bydom mieć pełny bojtlik piniyndzy.
Wiktionary
rzecz. bojtel mrz., bojtliczek mrz.
Wiktionary
1. prawa lub lewa strona kogoś lub czegoś;
2. w matematyce: odcinek łączący dwa sąsiednie wierzchołki wielokąta
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = biuro obsługi klienta
Wiktionary
Bośnia i Hercegowina:
Papua-Nowa Gwinea:
Osoby:
Wikipedia
IPA: bɔk, AS: bok
Wiktionary
Giovanni Boccaccio [czytaj: dżjowańi bokaczjo], pisarz włoski (1313-1375)
SJP.pl
w pewnej odległości, bokiem; na prawo albo na lewo
SJP.pl
rodzaj strugarki do drewna służącej do obróbki boków desek, listew oraz bali; krawędziarka
SJP.pl
roślina ozdobna z rodziny szparagowatych
SJP.pl
Bokarnea (Beaucarnea Lem.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Należy do niego 12–13 gatunków. Taksony tu zaliczane bywały włączane do szeroko ujmowanego rodzaju nolina Nolina. Rośliny te występują w południowej części Ameryki Północnej na obszarze od północno-wschodniego Meksyku po Nikaraguę na południu. Rosną głównie na suchych i okresowo wilgotnych siedliskach, zwykle na obszarach górskich, czasem w lasach mgielnych, w których są istotnym siedliskiem dla epifitów (storczykowatych, bromeliowatych i in.).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) metoda domowego kompostowania odpadów kuchennych
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) bokashi
źródła.
== bokashi (język angielski.) ==
thumb|bokashi (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bokashi
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) bokashi
źródła.
== bokashi (język angielski.) ==
thumb|bokashi (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bokashi
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj; BOke lub BOka] w fotografii: oddawanie nieostrości obiektów będących poza głębią ostrości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fot. efekt wyodrębnienia fotografowanego obiektu poprzez rozmycie tła uzyskiwany dzięki ustawieniu małej głębi ostrości;
Wiktionary
Bokeh (czyt. boʊkɛ, ˈboʊkeɪ, ˈboʊkə; od jap. ボケ boke – rozmycie) – w fotografii sposób oddawania nieostrości obiektów znajdujących się poza głębią ostrości.
Wikipedia
(1.1) Panuje przekonanie, że bokeh obiektywów stałoogniskowych jest nieporównywalnie lepszy od zoomów.
Wiktionary
1. prawa lub lewa strona kogoś lub czegoś;
2. w matematyce: odcinek łączący dwa sąsiednie wierzchołki wielokąta
SJP.pl
w pewnej odległości w prawo lub w lewo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. drewniany miecz do ćwiczeń;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|jap|木剣.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) bokken
* asturyjski: (1.1) bokken m.
źródła.
== bokken (język angielski.) ==
thumb|bokkens (1.1)
wymowa.
bryt. enPR|bŏk'ən., IPA|ˈbɒk.ən., X-SAMPA|"bQk.@n.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) sport. bokken
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
roślina z rodziny makowatych
SJP.pl
Bokkonia (Bocconia) – rodzaj roślin z rodziny makowatych. Obejmuje 10 gatunków występujących głównie w obszarach górskich tropikalnej Ameryki, od Meksyku na północy po Argentynę na południu. Bocconia frutescens jest poza tym gatunkiem inwazyjnym na Hawajach, w Australii i Afryce. Rośliny zawierają pomarańczowy sok mleczny i są wiatropylne.
Wikipedia
jeden z dwóch (obok nynorsk) oficjalnych standardów zapisu języka norweskiego, którego używa 85-90% mieszkańców Norwegii
SJP.pl
Bokmål [ˈbuːkmɔːl] (dosł. „język książkowy”) – jeden z dwóch oficjalnych standardów piśmienniczych języka norweskiego. Około 85–90% mieszkańców Norwegii pisze w wariancie bokmål niezależnie od dialektu, jest to również forma najczęściej nauczana na kursach języka norweskiego dla obcokrajowców.
Wikipedia
zarost po obu stronach twarzy sięgający ust; baki, baczki, faworyty, pekaesy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rodzaj zarostu u mężczyzn, który wyrasta przed uszami po obu bokach twarzy i rozciąga się od linii owłosienia głowy w kierunku linii brody;
Wiktionary
Bokobrody, baki, baczki – rodzaj zarostu u mężczyzn, który wyrasta przed uszami po obu bokach twarzy i rozciąga się od linii owłosienia głowy w kierunku linii brody. Bokobrody mogą mieć różne kształty; mogą być krótkie i długie; proste, zwężające się lub rozszerzające się u dołu: mogą łączyć się z wąsami lub brodą; wymagają zapuszczenia i pielęgnacji.
Wikipedia
(1.1) Po bladej, ciemnymi bokobrodami otoczonej twarzy Zygmunta przebiegł bolesny prawie niepokój.
Wiktionary
(1.1) przest. bakenbardy, żart. pekaesy
Wiktionary
rodzaj pająka z rodziny ukośnikowatych
SJP.pl
Bokochód (Xysticus) – rodzaj pająków z rodziny ukośnikowatych, obejmujący ponad 350 opisanych gatunków.
Pająki te mają krótkie ciało, z rzadka porośnięte krótkimi i mocnymi lub długimi i delikatnymi szczecinkami. Karapaks jest na przedzie prawie kwadratowy, na wierzchu o przepasce środkowej zwykle z klinowatym, brązowawym znakiem na przedzie i jaśniejszym tyłem. W widoku od przodu środkowe pary oczu leżą niżej niż boczne tych samych rzędów. Nadustek jest wysoki. Kolor nasady szczękoczułków często jest żółtawobiały lub żółtawobrązowy. Odnóża kroczne są długie, pozbawione skopuli i przypazurkowych kępek włosków. Dwie początkowe pary odnóży są dłuższe i zwykle uzbrojone w kolce. Opistosoma (odwłok) jest najszersza tuż za środkiem, z tyłu zaokrąglona, z wierzchu spłaszczona, o stożeczku z kilkoma krótkimi i cienkimi szczecinkami. Kądziołki przędne są rozmieszczone blisko siebie na owalnym lub zaokrąglonym polu. Kądziołki przedniej pary cechują się szerokimi podstawami.
Wikipedia
rząd morskich ryb promieniopłetwych; płastugokształtne, płastugi, flądrokształtne
SJP.pl
Flądrokształtne, płastugokształtne, płastugi, bokopływy (Pleuronectiformes) – rząd morskich ryb promieniopłetwych występujących w większości mórz i oceanów, od tropikalnych po polarne, na różnych głębokościach. Niektóre gatunki wpływają do estuariów i rzek. Liczne gatunki są cenionymi rybami konsumpcyjnymi.Budową ciała i trybem życia przypominają chrzęstnoszkieletowe płaszczki, jednak nie są z nimi spokrewnione. Ich rozwój przebiegał odmiennie.
Wikipedia
żółwie bokoszyjne - podrząd żółwi
SJP.pl
rzadko: bok, zbocze
SJP.pl
w dawnych dworach wiejskich: boczna izdebka wydzielona przepierzeniem z alkowy lub większej izby, przeznaczona dla służby lub dla dzieci
SJP.pl
Wikipedia
w dawnych dworach wiejskich: boczna izdebka wydzielona przepierzeniem z alkowy lub większej izby, przeznaczona dla służby lub dla dzieci
SJP.pl
1. walka na pięści; pięściarstwo;
2. wydzielona część większego pomieszczenia;
3. rodzaj miękkiej skóry używanej na cholewki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zagroda dla konia w stajni
(1.2) każda wydzielona część pomieszczenia
(1.3) sport. dyscyplina sportowa polegająca na biciu przeciwnika pięściami;
(1.4) sport. miejsce w sportach motorowych, gdzie zawodnik może stanąć i dokonać napraw pojazdu
Wiktionary
Boks, pięściarstwo – sport walki, w którym dwóch zawodników walczy ze sobą jedynie przy użyciu pięści, pierwotnie bez rękawic, a od początku XX w. już w rękawicach.
Wikipedia
(1.1) Chodźmy do boksu, pokażę ci mojego nowego rumaka.
(1.3) Niektórzy uważają, że boks jest zbyt niebezpieczny i należy go zakazać.
(1.4) W boksach mechanicy wymieniają zużyte opony i tankują samochód.
Wiktionary
IPA: bɔks, AS: boks
Wiktionary
rzecz. boxing mrz., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos., boksowanie n., boksik mrz.
czas. boksować
przym. bokserski
Wiktionary
(1.3) pięściarstwo, gwara. sport. żart. mordoplastyka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
sportowiec uprawiający boks; pięściarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. sportowiec uprawiający zawodowo boks (pięściarstwo)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) kynol. rasa psów molosowatych w typie mastifa;
(2.2) mot. silnik spalinowy o przeciwległych cylindrach
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bokser z łatwością zwyciężał przeciwników.
(2.1) Rasy psów obronnych to m.in. amstaff, doberman, bokser, owczarek niemiecki i rottweiler.
Wiktionary
IPA: ˈbɔksɛr, AS: bokser
Wiktionary
rzecz. boks m., boksowanie n., bokserki nmos.
:: fż. bokserka ż.
czas. boksować, wyboksować
przym. bokserski
Wiktionary
(1.1) pięściarz
Wiktionary
1. samica psa boksera
2. zawodniczka uprawiająca boks
3. środowiskowo o prasie bokserskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta uprawiająca boks
(1.2) odzież. koszulka bez rękawów
Wiktionary
rzecz. boks m., boksowanie n., bokserki nmos., boksowanie n., wyboksowanie n.
:: fm. bokser m.
czas. boksować ndk., wyboksować dk.
przym. bokserski
Wiktionary
(1.1) pięściarka
(1.2) podkoszulek, bezrękawnik
Wiktionary
rodzaj bielizny męskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) odzież. męskie, luźne majtki z krótkimi nogawkami
Wiktionary
Bokserki – rodzaj męskiej bielizny, spodenki, które są noszone jako krótkie spodnie. Luźne szorty, które są noszone jako bielizna przez mężczyzn i chłopców. Angielskie określenie boxer-shorts zostało odnotowane w 1944 roku. Słownik języka polskiego: bokserki → rodzaj bielizny męskiej, luźne spodenki męskie, z krótkimi nogawkami. Inna nazwa to krótkie kalesony. Słownik mody męskiej: bokserki rodzaj męskiej bielizny. Krojem przypominają krótkie spodenki bokserskie. Mogą być luźne lub przylegające, obcisłe. Słownik onomazjologiczny: bokserki → rzeczownik, rodzaj bielizny męskiej, odzież dolna, nogawice ukryte połączone. Są to spodenki luźno osadzone na korpusie i pokrywa ciało do od pasa do połowy uda, zakrywając genitalia i pośladki. Zwykle posiadają rozporek, który może być zamykany na guziki, ale nie dotyczy to wszystkich modeli. Górna cześć jest wykończona gumką. W Polsce używa się wyłącznie słowa bokserki. Słownik synonimów zawiera 4 wyrazy bliskoznaczne: szorty, spodenki, krótkie spodnie, bermudy. Natomiast jeszcze w latach 70. XX wieku na metce tego, co dziś określa się często jako bokserki, widniała nazwa kalesony i ewentualnie krótkie kalesony, zaś na długich właśnie kalesony długie. Nazwa ta pochodzi prawdopodobnie z języka francuskiego od słowa calcif (kalsif), co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „bokserki”. Początkowo nazwa bokserki była zarezerwowana jedynie dla luźnych spodenek. Dziś jest używana także dla obcisłej bielizny z krótkimi nogawkami – a więc krótkich kalesonów. Cytowana definicja występuje w Słowniku języka polskiego PWN z 1978 roku, a w ogóle nie ma tam hasła „bokserki”.
Wikipedia
(1.1) Na walentynki dostałem dwie pary bokserek z zabawnym nadrukiem z przodu.
Wiktionary
IPA: bɔˈksɛrʲci, AS: bokserʹḱi
Wiktionary
rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., boksowanie n.
czas. boksować ndk.
przym. bokserski
Wiktionary
przypominający wyglądem psa z rasy bokserów
SJP.pl
związany z boksem, bokserem (np. rękawice bokserskie, trener bokserski)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) sport. związany z boksem lub bokserami
Wiktionary
(1.1) Japończyk Shoji Kobayashi zdobył tytuł bokserskiego mistrza świata w wadze supermuszej w wersji WBA.
Wiktionary
IPA: bɔˈksɛrsʲci, AS: boksersʹḱi
Wiktionary
rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos., boksowanie n.
czas. boksować
Wiktionary
(1.1) pięściarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od boks
Wiktionary
(1.1) To nie boks, lecz tylko mały boksik.
Wiktionary
rzecz. boks m.
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zadawać ciosy pięściami
(1.2) uprawiać boks
czasownik zwrotny niedokonany boksować się (dk. brak)
(2.1) okładać się wzajemnie pięściami
(2.2) uprawiać boks
Wiktionary
(1.1) Jedną z najczęściej stosowanych jest wyobrażenie sobie toksycznej osoby w postaci poduszki, którą możemy boksować, kopać i wykrzykiwać do niej wszystko, co nam przyjdzie na myśl.
(1.2) Uważam, że troszkę za dużo ci zawodnicy się lubią bić, a za mało boksować, bo boksowanie, a bicie to dwie różne rzeczy.
Wiktionary
IPA: bɔˈksɔvat͡ɕ, AS: boksovać
Wiktionary
rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos., boksowanie n.
czas. zaboksować dk., wyboksować dk.
przym. bokserski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zadawanie komuś ciosów pięściamiamsta
Wiktionary
(1.1) Uważam, że troszkę za dużo ci zawodnicy się lubią bić, a za mało boksować, bo boksowanie, a bicie to dwie różne rzeczy.
Wiktionary
IPA: ˌbɔksɔˈvãɲɛ, AS: boksovãńe
Wiktionary
czas. boksować
rzecz. boks m., bokser m., bokserka ż., bokserki nmos.
przym. bokserski
Wiktionary
przymiotnik od: boks
SJP.pl
Boksyce – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie ostrowieckim, w gminie Waśniów.
Do 1954 roku istniała gmina Boksyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez miejscowość przepływa rzeczka Węgierka, prawy dopływ Świśliny.
Wikipedia
skała osadowa wykorzystywana m.in. jako matariał budowlany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. ilasta skała osadowa składająca się głównie z wodorotlenków glinu, ruda aluminium;
Wiktionary
Boksyt – ilasta skała osadowa składająca się głównie z wodorotlenków glinu (hydrargilitu, bemitu lub diasporu), jest głównym źródłem glinu na świecie. Zawiera też minerały ilaste, krzemionkę, tlenki i wodorotlenki żelaza. Nazwa boksyt pochodzi od francuskiego miasteczka Les Baux-de-Provence w południowej Francji, gdzie w 1821 r. francuski geolog i mineralog Pierre Berthier po raz pierwszy odkrył i opisał złoża tej skały. Berthier nazwał tę skałę terre d’alumine des Baux. W 1844 r. Pierre-Armand Dufrénoy wprowadził określenie beauxite, natomiast nazwę bauxite przyjął Henri Sainte-Claire Deville w roku 1861, kiedy po raz pierwszy w historii ruszyła przemysłowa eksploatacja złóż boksytu.
Wikipedia
przym. boksytowy
Wiktionary
związany z boksytem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geol. związany z boksytem, dotyczący boksytów
Wiktionary
rzecz. boksyt mrz., boksytyzacja ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie młynowskim obwodu rówieńskiego, położona nad rzeką Ikwą;
Wiktionary
Bokujma (ukr. Бокійма, Bokijma) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie dubieńskim. Siedziba hromady Bokujma.
Do 2020 roku w rejonie młynowskim.
Wikipedia
przym. bokujemski
Wiktionary
(1.1) hist. war. Bokujm
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
trening aerobowy łączący kick-boxing z południowoafrykańskim tańcem wojennym kultury Kwaito
SJP.pl
cierpienie fizyczne lub psychiczne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fizj. med. przykre, nieprzyjemne wrażenie fizyczne;
(1.2) psych. przykre, nieprzyjemne wrażenie psychiczne
Wiktionary
Ból (łac. dolor; gr. ἄλγος algos, ὀδύνη odynē) – według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców (tzw. nocyceptywnych) uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniem. Ból jest odczuciem subiektywnym, dlatego jest nim wszystko to, co chory w ten sposób nazywa, bez względu na obiektywne objawy z nim związane. Receptorami bólowymi są nocyceptory.
Wikipedia
(1.1) Od pięciu lat czuję ból w stawach.
(1.1) Bo prześladowali tego, kogoś Ty poraził, / i przyczynili bólu temu, któregoś ty zranił.
(1.2) Czuję ból w sercu po stracie żony.
Wiktionary
IPA: bul, AS: bul
Wiktionary
rzecz. bolączka ż., boleść ż., bolenie n., bolak mrz.
czas. boleć ndk., pobolewać ndk., poboleć dk.
przym. bólowy, bolesny
przysł. boleśnie
Wiktionary
(1.1-2) cierpienie, udręka, boleść; gw-pl|Górny Śląsk|bol.
(1.2) opłakiwanie, rozpacz, smutek, zmartwienie, żal, żałoba; gw-pl|Górny Śląsk|bol.
Wiktionary
broń myśliwska Indian południowoamerykańskich składająca się z dwóch kamieni połączonych rzemieniem; bolas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duże, kuliste naczynie, np. do ponczu
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) waza
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== bola (język baskijski.) ==
thumb|bola (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kula, kulka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
sprawiać ból fizyczny lub psychiczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bolak
Wiktionary
rzecz. bolak m.
Wiktionary
coś, co utrudnia życie, kłopot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niekorzystna sytuacja lub stan sprawiająca problem lub przykrość albo stanowiąca przeszkodę
(1.2) rzad. bolesny wytwór chorobowy na skórze
Wiktionary
(1.1) Korupcja od dawna jest jedną z głównych bolączek życia politycznego kraju.
(1.2) Ziele to rośnie po polach i ogrodach i przykłada się na bolączki wszelkie dla ich uśmierzenia.
Wiktionary
rzecz. ból m., boleść ż.
czas. boleć ndk.
przym. bolesny
Wiktionary
potocznie: wypukłość skórna sprawiająca ból
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. bolesny guz, odcisk na ręce, wrzód, ropień, krosta, strup
Wiktionary
IPA: ˈbɔlak, AS: bolak
Wiktionary
rzecz. ból mrz., bolenie n.
:: zdrobn. bolaczek mrz.
czas. boleć ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
broń myśliwska Indian południowoamerykańskich składająca się z dwóch kamieni połączonych rzemieniem; bola
SJP.pl
Bolas (bola) – broń myśliwska miotana, złożona z dwóch lub więcej kul (metalowych, kamiennych, drewnianych czy skórzanych wypełnionych obciążeniem), połączonych cięgnem (rzemieniem, sznurem). Używana przez Inuitów (Eskimosów) i Indian Ameryki Południowej do ogłuszania poprzez uderzenie kulami, pętania kończyn lub duszenia w wyniku owinięcia cięgnem.
Wikipedia
potocznie: pogrubiona czcionka
SJP.pl
Bold – wieś w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Merseyside, w dystrykcie metropolitalnym St Helens. Leży 20 km na wschód od centrum Liverpool i 275 km na północny zachód od Londynu. W 2001 miejscowość liczyła 2283 mieszkańców.
Wikipedia
środowiskowo: pogrubiać czcionkę w komputerowym edytorze tekstu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pisanie, zapisywanie tekstu czcionką półgrubą
(1.2) fragment tekstu zapisany boldem
Wiktionary
rzecz. bold m.
czas. boldować
Wiktionary
(1.2) bold, wytłuszczenie
Wiktionary
alkaloid z liści Peumus boldus, składnik złożonego preparatu boldine, stosowanego jako lek żółciopędny i ułatwiający trawienie, głównie w zapaleniu pęcherzyka żółciowego, kamicy żółciowej i przewlekłym zaparciu
SJP.pl
Wikipedia
dawne imię męskie
SJP.pl
Bolebor – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Bole- ("więcej") i -bor ("walka", "walczyć, zmagać się"). Imię to mogło oznaczać "tego, kto więcej walczy".
Bolebor imieniny obchodzi 25 lutego.
Osoby noszące to imię :
Wikipedia
1. kołek walcowy do łączenia przedmiotów w sposób umożliwiający ich wzajemne obracanie się; sworzeń;
2. potocznie: metalowy, walcowaty element ochronny w gniazdku elektrycznym;
3. wulgarnie: mężczyzna będący dla kobiety obiektem seksualnym
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) med. być źródłem bólu
(1.2) przen. sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić
(1.3) martwić się, cierpieć, smucić się
Wiktionary
Bolec, właśc. Grzegorz Borek (ur. 20 lipca 1971 w Krakowie, zm. 27 lutego 2009 tamże) – polski raper i aktor. Jeden z pionierów polskiego hip-hopu.
Wikipedia
(1.1) Od wczoraj boli ją ręka.
(1.2) Bolą mnie jej ostre słowa.
(1.3) Natomiast boleję nad twym grubiaństwem, a gdyby niewdzięczność ludzka mogła mnie jeszcze dziwić, dziwiłbym się twej niewdzięczności.
Wiktionary
IPA: ˈbɔlɛt͡ɕ, AS: boleć
Wiktionary
rzecz. ból m., bolączka ż., boleść ż., ubolewanie n., bolenie n., bolak mrz.
czas. pobolewać ndk., ubolewać ndk., rozboleć dk., zaboleć dk.
przym. bolesny
przysł. boleśnie
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|zjimać.
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński|tropić.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. bolechowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie drohobyckim obwodu lwowskiego
Wiktionary
Bolechowce (ukr. Болехівці, Bołechiwci) – wieś na Ukrainie w rejonie drohobyckim należącym do obwodu lwowskiego. Położona nad rzeczką Słonica, prawym dopływem Tyśmienicy.
Założona na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie drohobyckim ziemi przemyskiej województwa ruskiego, w drugiej połowie XVII wieku należała do starostwa drohobyckiego.
Wikipedia
przym. bolechowiecki
Wiktionary
(1.1) hist. war. Bolechowice, Bołochowice
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bolechowicami, dotyczący Bolechowic
Wiktionary
rzecz. Bolechowice nmos.
Wiktionary
Bolechówko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Czerwonak.
Wieś duchowna, własność Klasztoru Cysterek w Owińskach pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Na południe od wsi funkcjonuje Akwen Tropicana.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie wielkopolskim;
(1.2) geogr. wieś w województwie zachodniozachodniopomorskim;
Wiktionary
Zobacz też: Bolechowo-Osiedle, Bolechów, Jezioro Bolechowskie
Wikipedia
rzecz. bolechowianin, bolechowianka
przym. bolechowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Bolesław (imię męskie); Bolek
SJP.pl
martwić się, smucić z jakiegoś powodu
SJP.pl
potocznie: słabeusz (najczęściej w zwrocie: cienki bolek)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Bolesław
Wiktionary
osoby o nazwisku lub pseudonimie „Bolek”:
Wikipedia
(1.1) Przyjaźnimy się z Bolkiem od lat.
Wiktionary
IPA: ˈbɔlɛk, AS: bolek
Wiktionary
forma żeńska Bolka
rzecz. Bolesław mrz./mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
forma żeńska Bolka
rzecz. Bolesław mrz./mos.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum zdrobn|Bolesław.
źródła.
== Bolek (język czeski.) ==
wymowa.
IPA|ˈbolɛk.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Bolemin – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Deszczno. Łączy się od zachodu z zabudowaniami Płonicy.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Bolemir – staropolskie imię męskie, złożone z członów Bole- ("więcej, bardziej") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Imię to mogło oznaczać "ten, który pragnie więcej pokoju", lub "ten, który przynosi więcej pokoju".
Bolemir imieniny obchodzi: 6 stycznia, 6 września, 9 września.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Bolemira – żeński odpowiednik imienia Bolemir, nienotowany w dawnych źródłach. Znaczenie imienia: "pragnąca pokoju".
Bolemira imieniny obchodzi 9 września.
Wikipedia
Bolemir z małżonką; Bolemirowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolemira lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Bolemysł – słowiańskie/staropolskie imię męskie. Składa się z członu Bole- ("więcej, lepiej, bardziej") od psł. *bol'ьjь "większy, lepszy", *bol'e "więcej, lepiej, bardziej", porównaj współczesne rosyjskie более "więcej, bardziej" i -mysł ("myśleć"). Mogło oznaczać "ten, który sprawniej (od innych) myśli", "przewyższający innych myśleniem".
Wikipedia
Bolemysł z małżonką; Bolemysłowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolemysła lub z nim związany
SJP.pl
ryba drapieżna z rodziny karpiowatych; rap, rapa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Leuciscus aspius|ref=tak., gatunek ryby z rodziny karpiowatych
(1.2) icht. osobnik z gatunku boleni (1.1)
(1.3) kulin. spoż. mięso lub potrawa z bolenia (1.2)
Wiktionary
Geografia:
2 miejscowości w Polsce:
Zoologia:
Wikipedia
(1.1) Za płetwami brzusznymi bolenia biegnie pozbawiony łusek kil.
Wiktionary
(1.1) boleń pospolity, chwat, rap, rapa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|boleć.
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: boleń
Wiktionary
(1.1) Wśród zbutwiałych szpargałów najwięcej było domowych rachunków, przepisów kuchennych i wybornych recept na bolenie w kiszkach lub w wątrobie.
Wiktionary
rzecz. ból m., boleść ż., bolak mrz.
czas. boleć
Wiktionary
krótki żakiecik damski zakładany na bluzkę lub sukienkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kraw. krótki żakiecik kobiecy, niesięgający talii, z połami niezachodzącymi na siebie; także sweterek, bluzeczka o takim kroju
Wiktionary
(1.1) Ta sukienka jest bardzo wycięta, muszę założyć do niej jakieś bolerko.
(1.1) Ładnie pani w bolerku.
Wiktionary
IPA: bɔˈlɛrkɔ, AS: bolerko
Wiktionary
rzecz. bolero n.
Wiktionary
1. taniec hiszpański na 3/4, zwykle z akompaniamentem gitary, tamburyna i kastanietów
2. krótka kamizelka męska w ludowych ubiorach hiszpańskich
3. kapelusz o podniesionych brzegach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. trójmiarowy hiszpański taniec ludowy;
(1.2) muz. muzyka do bolero (1.1)
(1.3) kraw. krótka kamizelka bez rękawów i bez kołnierza;
(1.4) męski kapelusz z podniesionymi brzegami
Wiktionary
Wikipedia
IPA: bɔˈlɛrɔ, AS: bolero
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. bolerko n.
Wiktionary
zdrobnienie od: Bolemysł, Bolesław (imiona męskie); Bolek
SJP.pl
ogromny żal, smutek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. żal, wielkie zmartwienie
(1.2) w lm.: silne bóle brzuszne
Wiktionary
(1.1) Nie będę ci opowiadał o mojej boleści.
(1.2) Ciężarna zaczęła już odczuwać pierwsze boleści.
Wiktionary
rzecz. ból m., bolączka ż., ubolewanie n., bolenie n.
czas. boleć ndk., pobolewać ndk., ubolewać ndk.
przym. bolesny, boleściwy
przysł. boleśnie
Wiktionary
(1.1) żałość, żal
(1.2) ból
Wiktionary
ogromny żal, smutek
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: boleściwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest boleściwe; cecha tych, którzy są boleściwi
Wiktionary
przym. boleściwy
przysł. boleściwie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: boleściwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełen boleści
Wiktionary
(1.1) Joachim popatrzył na złoczyńcę boleściwym wzrokiem.
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛɕˈt͡ɕivɨ, AS: boleśćivy
Wiktionary
rzecz. boleść ż., boleściwość ż.
przysł. boleściwie
Wiktionary
(1.1) zbolały, przygnębiony, zdołowany, załamany, stroskany, rzewny, smętny, melancholijny
Wiktionary
nieco bolesny
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób bolesny
Wiktionary
(1.1) Wczoraj boleśnie użądliła mnie osa.
Wiktionary
IPA: bɔˈlɛɕɲɛ, AS: boleśńe
Wiktionary
rzecz. bolesność ż., boleść ż., ból mrz.
przym. bolesny
czas. boleć
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: boleśnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bolesny
SJP.pl
uczucie bólu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bolesne
Wiktionary
przym. bolesny
przysł. boleśnie
Wiktionary
sprawiający ból
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) med. taki, który sprawia ból fizyczny
(1.2) psych. taki, który sprawia przykrość, żal, ból psychiczny
Wiktionary
(1.1) Otwarte złamanie kości jest zwykle skrajnie bolesne.
(1.2) Mówi o sprawach, które ukrywamy przed innymi, które są dla nas albo zbyt bolesne, albo zbyt niecne.
Wiktionary
IPA: bɔˈlɛsnɨ, AS: bolesny
Wiktionary
czas. boleć ndk., rozboleć dk., zaboleć dk.
rzecz. bolączka ż., ból mrz., boleść ż., bolesność ż.
przysł. boleśnie
Wiktionary
(1.2) przykry
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Bolestraszyce – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Żurawica.
Wieś, położona w powiecie przemyskim, była własnością Stefana Duczymińskiego, Krzysztofa Tomasza Drohojowskiego i Aleksandra Dymitra Drohojowskiego, została spustoszona w czasie najazdu tatarskiego w 1672 roku.
Wikipedia
Boleszczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie tureckim, w gminie Przykona.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
We wsi funkcjonowała Szkoła Podstawowa.
Z Boleszczyna pochodzi Jacek Kiciński – klaretyn, biskup pomocniczy wrocławski.
Wikipedia
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Boleszkowice (niem. Fürstenfelde) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Boleszkowice. Siedziba gminy Boleszkowice.
Od 1354 miasto. 5 października 1954 do miasta Boleszkowice włączono Wierutno. 1 stycznia 1972 Boleszkowice utraciły prawa miejskie i zostały wsią w gromadzie Namyślin, którą jednocześnie przekształcono w gromadę Boleszkowice. 1 stycznia 1973, po kolejnej reformie administracyjnej, siedziba reaktywowanej gminie Boleszkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Boleszkowice
SJP.pl
mieszkaniec wsi Boleszkowice
SJP.pl
mieszkanka Boleszkowic
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. toponim, nazwa kilku wsi i gmin w Polsce
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: Bolesława
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Specyficzną cechą samochodu Bolesława jest to, że psuje się zaraz po uruchomieniu.
Wiktionary
IPA: bɔˈlɛswaf, AS: bolesu̯af
Wiktionary
rzecz. bolesławianin ż., bolesławianka ż., Bolesławowa ż., Bolesławówna ż.
:: zdrobn. Bolko m., Bolek m., Boluś m.
:: fż. Bolesława ż.
przym. bolesławski, Bolesławowy, bolesławowski
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. od: Bolesław
Wiktionary
Bolesława – żeński odpowiednik imienia Bolesław. Forma ta jest notowana w Polsce od XV wieku.
W XXI wieku jest to imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1866 kobiet o imieniu Bolesława nadanym jako imię pierwsze.
Zdrobnienia: Bola, Bolesia, Bolka.
Bolesława imieniny obchodzi 29 stycznia, jako wspomnienie bł. Bolesławy Lament, 22 lipca, 19 sierpnia.
Wikipedia
IPA: ˌbɔlɛˈswava, AS: bolesu̯ava
Wiktionary
rzecz. Bolesław mrz./mos.
Wiktionary
mieszkaniec Bolesławca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bolesławca
(1.2) osoba pochodząca z Bolesławca, urodzona w Bolesławcu
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛswafˈt͡ʃãɲĩn, AS: bolesu̯afčãńĩn
Wiktionary
rzecz. Bolesławiec m.
:: fż. bolesławczanka ż.
przym. bolesławiecki
Wiktionary
mieszkanka Bolesławca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bolesławca
(1.2) kobieta pochodząca z Bolesławca, urodzona w Bolesławcu
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛswafˈt͡ʃãnka, AS: bolesu̯afčãnka
Wiktionary
rzecz. Bolesławiec m.
:: fm. bolesławczanin m.
przym. bolesławiecki
Wiktionary
mieszkaniec Bolesławia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bolesławia
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛswaˈvʲjä̃ɲĩn, AS: bolesu̯avʹi ̯ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Bolesław m.
:: fż. bolesławianka ż.
przym. bolesławski
Wiktionary
mieszkanka Bolesławia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bolesławca
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛswaˈvʲjãnka, AS: bolesu̯avʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Bolesław m.
:: fm. bolesławianin m.
przym. bolesławski
Wiktionary
Wikipedia
potocznie: rzecz z fajansu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie dolnośląskim;
Wiktionary
Bolesławiec (łac. Boleslavia, niem. Bunzlau, Buntzlau, śl-niem. Bunzel) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, siedziba powiatu bolesławieckiego, historycznie leżące na Dolnym Śląsku. Przez miasto przepływa rzeka Bóbr, okoliczne obszary leśne należą do Borów Dolnośląskich. W latach 1975–1998 miasto należało administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Cieszymir i jestem zawodowym żołnierzem z garnizonu Bolesławiec.
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛˈswavʲjɛt͡s, AS: bolesu̯avʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. bolesławczanin m., bolesławczanka ż.
przym. bolesławiecki
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bolesławca, związany z Bolesławcem
Wiktionary
(1.1) Na przykład ja reprezentuję m.in. powiaty lubański, zgorzelecki i bolesławiecki, czyli okręg jeleniogórski.
Wiktionary
IPA: ˌbɔlɛswaˈvʲjɛt͡sʲci, AS: bolesu̯avʹi ̯ecʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bolesławiec m., bolesławczanin m., bolesławczanka ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolesławy lub z nią związany
SJP.pl
Bolesław z małżonką; Bolesławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
taki jak u Bolesława, charakterystyczny dla Bolesława
SJP.pl
→ Bolesław (miasto)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od Bolesław (nazwy wsi)
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌbɔlɛˈswafsʲci, AS: bolesu̯afsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bolesław, bolesławianin, bolesławianka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bociany z Bolewic są już duże.
Wiktionary
rzecz. bolewiczanin mos., bolewiczanka ż.
przym. bolewicki
Wiktionary
Bolewo – wieś sołcka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Stupsk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BUlyn] nazwisko
SJP.pl
bolica kolconoga - gatunek osy
SJP.pl
1. meteor o znacznych rozmiarach i dużej jasności, którego przelotowi w atmosferze towarzyszą efekty dźwiękowe zbliżone do grzmotów;
2. szybki samochód wyścigowy, zwłaszcza auto startujące w wyścigach Formuły 1
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) astr. meteor o dużej jasności;
(1.2) pot. jednomiejscowy samochód wyścigowy o otwartym nadwoziu używany w wyścigach Formuły 1;
Wiktionary
Bolid (gr. βολίς dop. βολίδος 'pocisk' od βαλλειν 'rzucać, ciskać') – meteor o jasności większej niż -4m, czyli jaśniejszy niż Wenus.
Zjawiska te są dosyć częste (choć nadal niełatwo je zaobserwować) i powstają poprzez wejście w atmosferę obiektu o wielkości co najmniej kilku cm. Kiedy tak duży obiekt wpada w atmosferę Ziemi (co zwykle dzieje się przy prędkości kilkunastu-kilkudziesięciu kilometrów na sekundę), jego powierzchnia nagrzewa się do temperatury kilku tysięcy stopni. Wbrew powszechnej opinii, powodem wzrostu temperatury nie jest tarcie, ale silne sprężanie powietrza tuż przed czołem bolidu. Bolid zaczyna świecić jasno, a jego przelotowi niejednokrotnie towarzyszy grom dźwiękowy, zwykle pojawiający się po paru minutach od zjawiska. Tak duży obiekt nie zawsze podlega całkowitej dezintegracji, a wtedy jego część (lub części) spada na Ziemię w postaci meteorytu. Bolidy towarzyszą bardzo aktywnym rojom meteorów (np. Perseidom czy Geminidom), niejednokrotnie pojawiają się jednak zupełnie nieoczekiwanie.
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
Bolimów – miasto w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, siedziba gminy Bolimów.
Założony jako miasto prywatne około 1370, potwierdzenie prawa chełmińskiego uzyskał w 1519. W 1792 jako miasto królewskie w starostwie bolimowskim w ziemi sochaczewskiej województwa rawskiego. W 1827 jako miasto rządowe Królestwa Kongresowego, położone było w powiecie sochaczewskim, obwodzie sochaczewskim województwa mazowieckiego.
Wikipedia
mieszkaniec Bolimowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Bolimowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Bolimów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bolimowem, dotyczący Bolimowa
Wiktionary
rzecz. Bolimów m.
Wiktionary
bolimuszka kleparka - drobny owad zaliczany do rodziny muchowatych, wyglądem przypominający muchę domową, żywiący się krwią ssaków, głównie bydła i koni, kłując bardzo boleśnie
SJP.pl
Bolino – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Wyszogród.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego. 1 stycznia 2003 będące dotychczasowymi częściami wsi Bolin Płocki i Bolin Płoński zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Bolesława – żeński odpowiednik imienia Bolesław. Forma ta jest notowana w Polsce od XV wieku.
W XXI wieku jest to imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 1866 kobiet o imieniu Bolesława nadanym jako imię pierwsze.
Zdrobnienia: Bola, Bolesia, Bolka.
Bolesława imieniny obchodzi 29 stycznia, jako wspomnienie bł. Bolesławy Lament, 22 lipca, 19 sierpnia.
Wikipedia
południowoamerykański ssak z rodziny pancernikowców, np. bolita brazylijska
SJP.pl
Bolita (Tolypeutes) – rodzaj ssaków z podrodziny bolit (Tolypeutinae) w obrębie rodziny Chlamyphoridae.
Wikipedia
jednostka monetarna Wenezueli (1 bolivar = 100 centymów); boliwar
SJP.pl
Wikipedia
jednostka pieniężna Boliwii (1 boliviano = 100 centavos); boliwiano
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) monet. waluta Boliwii;
Wiktionary
Boliviano – jednostka monetarna Boliwii. Dzieli się na 100 centavos. Wewnętrznie oznaczane Bs.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Boliwia, Boliwijczyk, Boliwijka, boliwar
przym. boliwijski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) boliviano
* hiszpański: (1.1) boliviano m.
* ukraiński: (1.1) болівіано n.
* włoski: (1.1) boliviano m.
źródła.
== boliviano (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) monet. boliviano
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌbɔlʲiˈvʲjãnɔ, AS: bolʹivʹi ̯ãno
Wiktionary
rzecz. Boliwia, Boliwijczyk, Boliwijka, boliwar
przym. boliwijski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Boliwia, Boliwijczyk, Boliwijka, boliwar
przym. boliwijski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) boliviano
* hiszpański: (1.1) boliviano m.
* ukraiński: (1.1) болівіано n.
* włoski: (1.1) boliviano m.
źródła.
== boliviano (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) monet. boliviano
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
jednostka monetarna Wenezueli (1 boliwar = 100 centymów); bolivar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) monet. jednostka monetarna Wenezueli;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jeden boliwar dzieli się na 100 centymów.
Wiktionary
rzecz. Boliwia ż., Boliwijczyk m., Boliwijka ż., boliviano n.
przym. boliwijski
Wiktionary
(1.1) symbol. VEB
Wiktionary
związany z Simónem Bolívarem, np. misje boliwariańskie
SJP.pl
państwo w Ameryce Południowej ze stolicą w Sucre; Republika Boliwii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w środkowej części Ameryki Południowej, ze stolicą w Sucre;
Wiktionary
Boliwia (hiszp. Bolivia), oficjalnie Wielonarodowe Państwo Boliwia (hiszp. Estado Plurinacional de Bolivia) – państwo śródlądowe w środkowo-zachodniej części Ameryki Południowej, graniczy z Brazylią na północy i wschodzie, Paragwajem i Argentyną na południu oraz z Chile i Peru na zachodzie. Konstytucyjną stolicą jest Sucre, siedzibą rządu jest La Paz.
Wikipedia
(1.1) Ewa mieszka w Boliwii już od kilku lat.
Wiktionary
IPA: bɔˈlʲivʲja, AS: bolʹivʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Boliwijczyk mos., Boliwijka ż., boliviano m., boliwar m., boliwijskość ż.
przym. boliwijski
Wiktionary
(1.1) ofic. Wielonarodowe Państwo Boliwia
Wiktionary
jednostka pieniężna Boliwii (1 boliwiano = 100 centavos); boliviano
SJP.pl
obywatel Boliwii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Boliwii
Wiktionary
IPA: ˌbɔlʲiˈvʲijt͡ʃɨk, AS: bolʹivʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Boliwia ż., boliviano n., boliwar m.
:: fż. Boliwijka ż.
przym. boliwijski
Wiktionary
obywatelka Boliwii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Boliwii
Wiktionary
IPA: ˌbɔlʲiˈvʲijka, AS: bolʹivʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Boliwia ż., boliviano, boliwar m.
:: fm. Boliwijczyk mos.
przym. boliwijski
Wiktionary
związany z Boliwią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Boliwii
Wiktionary
(1.1) Boliwijski prezydent złożył wizytę w Brazylii.
Wiktionary
IPA: ˌbɔlʲiˈvʲijsʲci, AS: bolʹivʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Boliwia ż., Boliwijczyk mos., Boliwijka ż., boliviano n., boliwar m.
Wiktionary
1. zdrobnienie od: Bolesław (imię męskie);
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Bolesław
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. wyspa na Odrze w granicach miasta Opola;
Wiktionary
Władcy
Wikipedia
(1.1) Ostatecznie dwa lata później Bolko został samodzielnym księciem opolskim.
(2.1) Zielonymi płucami miasta są wyspy Bolko i Pasieka położone na rzece Odrze.
Wiktionary
rzecz. Bolesław mos.
Wiktionary
potocznie: słabeusz (najczęściej w zwrocie: cienki bolek)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Bolków (niem. Bolkenhain) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Bolków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Bolków należy do Euroregionu Nysa.
Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto liczyło 4652 mieszkańców (586. miejsce w kraju).
Wikipedia
(1.1) Pijany jak bela 39-letni rolnik ze wsi Wierzchosławice koło Bolkowa szalał po drodze ciągnikiem z kosiarką.
Wiktionary
IPA: ˈbɔlkuf, AS: bolkuf
Wiktionary
rzecz. bolkowianin m., bolkowianka ż.
przym. bolkowski
Wiktionary
mieszkaniec Bolkowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bolkowa
Wiktionary
IPA: ˌbɔlkɔˈvʲjä̃ɲĩn, AS: bolkovʹi ̯ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Bolków m.
:: fż. bolkowianka
przym. bolkowski
Wiktionary
mieszkanka Bolkowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bolkowa
Wiktionary
IPA: ˌbɔlkɔˈvʲjãnka, AS: bolkovʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Bolków m.
:: fm. bolkowianin
przym. bolkowski
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
zdrobnienie od: Bolemysł, Bolesław (imiona męskie); Boleś
SJP.pl
→ Bolków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Bolkowa, związany z Bolkowem
Wiktionary
Bolkowski – polskie nazwisko.
Wikipedia
(1.1) Na dziedzińcu bolkowskiego zamku grało wiele gwiazd z szerokiego świata, dominują jednak wykonawcy polscy.
Wiktionary
IPA: bɔlˈkɔfsʲci, AS: bolkofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bolków m., bolkowianin m., bolkowianka ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bolka lub z nim związany
SJP.pl
[czytaj: byl] nazwisko
SJP.pl
jezuita kontynuujący pracę Jeana Bollanda, polegającą na zebraniu i ponownej redakcji wszystkich możliwych danych o katolickich świętych
SJP.pl
[czytaj: boliłud] umowna nazwa indyjskiego przemysłu filmowego powstała w latach 70. ze zbitki słów Hollywood i Bombaj
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) pot. film. indyjski przemysł filmowy;
Wiktionary
Bollywood – umowna nazwa indyjskiego przemysłu filmowego utworzona w latach 70. ze zbitki słów Bombaj i Hollywood. Nie ma jednoznacznego twórcy tej nazwy, bowiem do miana twórcy terminu „Bollywood” pretendują cztery osoby: Amit Khanna, Bevinda Collaco, Shobhaa De oraz H.R.F. Keating.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. bollywoodzki
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|Bollywood. < etym|ang|Bombay|Hollywood.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Bollywood
źródła.
== Bollywood (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Sumxr-Bollywood.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) pot. film. Bollywood
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. bollywoodzki
Wiktionary
→ Bollywood [czytaj: boliłucki]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Bollywoodem, dotyczący Bollywoodu
(1.2) charakterystyczny dla kina z Bollywoodu
Wiktionary
rzecz. Bollywood mrz.
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) potrawa w postaci gęstego sosu z mielonego mięsa i warzyw pochodząca z włoskiego miasta Bolonia
przymiotnik
(2.1) o smaku bolognese (1.1) lub zawierający bolognese (1.1)
Wiktionary
(1.1) Bolognese powinno się podawać na makaronie tagliatelle lub pappardelle, a nie na spaghetti, którego cienkie nitki mogą nie utrzymać ciężkiego sosu.
Wiktionary
(2.1) boloński
Wiktionary
przyrząd służący do pomiaru energii promienistej na podstawie zmian oporu przewodnika lub półprzewodnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. miernik promieniowania elektromagnetycznego;
Wiktionary
Bolometr – przyrząd do pomiaru energii przenoszonej przez promieniowanie w jak najszerszym zakresie długości fal (intencjonalnie w pełnym zakresie). Jest to detektor termiczny zmieniający energię promieniowania elektromagnetycznego na ciepło, które zmienia temperaturę elementu pomiarowego. Zmiana temperatury jest mierzona różnymi metodami, pierwotną i nadal powszechnie stosowaną jest pomiar zmiany oporu elektrycznego pod wpływem zmiany temperatury.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. bolometryczny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|βολή. (bolḗ) → rzut, promień + etymn|pol|-metr.
uwagi.
nie mylić z balometr
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) bolómetro m.
* nowogrecki: (1.1) βολόμετρο n.
źródła.
== bolometr (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fiz. bolometr
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. bolometryczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. bolometryczny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|βολή. (bolḗ) → rzut, promień + etymn|pol|-metr.
uwagi.
nie mylić z balometr
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) bolómetro m.
* nowogrecki: (1.1) βολόμετρο n.
źródła.
== bolometr (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fiz. bolometr
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z bolometrem, dotyczący bolometru
Wiktionary
rzecz. bolometr mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Bolonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bolonii
(1.2) hist. absolwent, student albo profesor uniwersytetu w Bolonii
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) rasa małych psów o łagodnym i wesołym usposobieniu, lubiących dzieci
(2.2) pies rasy bolończyk (2.1)
Wiktionary
Bolończyk – rasa psa, należąca do IX grupy (psy ozdobne i do towarzystwa), zaklasyfikowana do sekcji 1 (biszony i rasy pokrewne). Typ lisowaty. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
(1.1) Ignazio jest bolończykiem.
(1.1) Wkraczających żołnierzy polskich witały tłumy bolończyków.
(1.2) Wystąpienie uczonych bolońskich było reakcją na palenie pism Wiklifa w Oksfordzie i Pradze. Bolończycy chociaż przyznawali, że niektóre poglądy Wiklifa są błędne, to jednak opowiadali się przeciwko paleniu jego pism.
(1.2) Wśród wybitnych „bolończyków” tych czasów spotykamy znakomitego polskiego prawnika XV w. – Jana Ostroroga (1436-1501).
Wiktionary
IPA: bɔˈlɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: bolõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Bolonia ż.
:: fż. (1.1) bolonka ż.
przym. boloński
Wiktionary
miasto we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto położone między Padem a Apeninami w północnych Włoszech;
Wiktionary
Bolonia (wł. Bologna) – miasto w północnych Włoszech, położone jest między Padem a Apeninami na wysokości 54 m n.p.m. Miasto leży nad dwiema rzekami – Reno i Saveną. Stolica regionu Emilia-Romania.
Wikipedia
(1.1) Bolonia jest stolicą regionu Emilia-Romania.
(1.1) Bolonia była dla ludzi średniowiecza ośrodkiem nauk prawniczych, zwłaszcza prawa świeckiego (rzymskiego), ale także i kościelnego (kanonicznego). Paryż natomiast był ośrodkiem nauk teologicznych, skupiając najznakomitszych uczonych tej dziedziny wiedzy.
(1.1) Galowie nie przestali umacniać swojej przewagi nad Etruskami. W roku 350 przed Chrystusem wydarli im to, co będzie Bolonią.
Wiktionary
IPA: bɔˈlɔ̃ɲja, AS: bolõńi ̯a
Wiktionary
rzecz. bolończyk m., bolonka ż.
przym. boloński
Wiktionary
(1.1) stpol. Bononia
Wiktionary
mieszkanka Bolonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bolonii
Wiktionary
IPA: bɔˈlɔ̃nka, AS: bolõnka
Wiktionary
rzecz. Bolonia ż., bolończyk mzw.
:: fm. bolończyk mos.
przym. boloński
Wiktionary
przymiotnik od: Bolonia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywodzący się z Bolonii, charakterystyczny dla Bolonii
Wiktionary
(1.1) Papież ustąpił Francji enklawy na jej terytorium oraz legację bolońską i ferrarską.
Wiktionary
IPA: bɔˈlɔ̃j̃sʲci, AS: bolõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bolonia ż., bolończyk m., bolonka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem bolońskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bolońskim
(1.3) spisany, stworzony w języku bolońskim
Wiktionary
IPA: bɔˈlɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: bolõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
Bolowiec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Skalbmierz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
związany z bólem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bólem, dotyczący bólu
Wiktionary
rzecz. ból mrz.
przym. przeciwbólowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pogard. Związek Radziecki, ZSRR
Wiktionary
rzecz. bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewia ż., bolszewizm mrz.
Wiktionary
(1.1) war. bolszewia
Wiktionary
związany z bolszewikiem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. polit. związany z partią lub frakcją bolszewików
(1.2) pot. pejor. dotyczący Armii Czerwonej, związany z żołnierzem radzieckim (sowieckim)
przymiotnik jakościowy
(2.1) pot. pogard. lub lekcew. charakterystyczny dla bolszewizmu lub bolszewików
Wiktionary
(2.1) Bardzo wiele dzieliło historiografię przedrewolucyjną od bolszewickiej, choć w miarę wzrostu sterowanego z Kremla nacjonalizmu różnice te ulegały częściowemu zatarciu.
Wiktionary
rzecz. bolszewizm m., bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewizowanie n., bolszewickość ż.
przysł. po bolszewicku
Wiktionary
(2.1) komuchowaty, komunistyczny, czerwony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bolszewickie; cecha tych, którzy są bolszewiccy
Wiktionary
rzecz. bolszewizm m., bolszewik mos., bolszewiczka ż.
przym. bolszewicki
przysł. bolszewicko
Wiktionary
1. członek jednej z frakcji w Socjalistycznej Partii Robotniczej Rosji;
2. członek Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego;
3. potocznie: zwolennik komunizmu;
4. potocznie: pogardliwie o osobie ze Związku Radzieckiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. początkowo: członek leninowskiej frakcji rosyjskiej partii socjaldemokratycznej; potem ogólniej: członek radzieckiej partii komunistycznej
(1.2) pot. pejor. żołnierz radziecki (bolszewicki, sowiecki)
(1.3) pot. pogard. lub lekcew. komunista
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tuż po rewolucji październikowej bolszewicy przystępują do negocjacji z Niemcami w sprawie odrębnego traktatu pokojowego.
Wiktionary
rzecz. bolszewizm m., bolszewizacja ż., bolszewizowanie n., Bolszewia ż., bolszewickość ż.
:: fż. bolszewiczka ż.
przym. bolszewicki
przysł. po bolszewicku
Wiktionary
(1.2) krasnoarmiejec
(1.3) komuch, czerwony
Wiktionary
1. wprowadzanie rządu bolszewików;
2. wprowadzanie leninowsko-stalinowskich metod i zasad do jakiejś dziedziny życia publicznego
SJP.pl
filozofia działania politycznego oraz przejmowania i sprawowania władzy, stworzona przez W.I. Lenina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. hist. doktryna działania politycznego oraz przejmowania i sprawowania władzy stworzona przez Lenina na bazie marksizmu
Wiktionary
Bolszewizm – odmiana doktryny komunistycznej stworzona przez Włodzimierza Lenina, stanowiąca interpretację marksizmu i jego dostosowanie do uwarunkowań rosyjskich. Ideologia ta stanowiła swoisty system wartości formułowany przez bolszewików i służący ich celom.
Wikipedia
(1.1) Przeciwieństwem myślenia demokratycznego są różne formy jakobinizmu czy bolszewizmu.
Wiktionary
rzecz. bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewizowanie n., Bolszewia ż., bolszewickość ż.
przym. bolszewicki
Wiktionary
(1.1) leninizm, marksizm-leninizm
Wiktionary
zaprowadzać gdzieś rządy bolszewickie, nadawać czemuś totalitarne, bolszewickie cechy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sympatyzowanie z bolszewizmem, skłanianie się ku systemowi bolszewickiemu
(1.2) nadawanie czemuś bolszewickiego charakteru
Wiktionary
rzecz. bolszewik mos., bolszewiczka ż., bolszewizm m., bolszewizacja ż.
czas. bolszewizować
przym. bolszewicki
Wiktionary
Bolszewo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Bólszewò; niem. Bohlschau) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo. Leży nad rzeką Bolszewką. Bolszewo usytuowane jest w pradolinie Redy i Łeby.W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
miasto w Anglii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii;
Wiktionary
Bolton – miasto w Wielkiej Brytanii (Anglia), w hrabstwie metropolitarnym Wielki Manchester, w dystrykcie metropolitalnym Bolton. W 2021 roku miasto liczyło 184 090 mieszkańców.
Wikipedia
rzecz. boltończyk mos., boltonka ż.
przym. boltoński
Wiktionary
mieszkaniec Boltonu (miasta w Anglii)
SJP.pl
gatunek byliny należący do astrowatych
SJP.pl
Boltonia (Boltonia L'Hér.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 5–6 gatunków. Występują w Ameryce Północnej, głównie w części wschodniej, tylko B. asteroides rośnie na zachodzie w Idaho i Oregonie (w niektórych ujęciach należą tu również gatunki ze wschodniej Azji, włączane obecnie zwykle do rodzaju aster Aster). Są to okazałe byliny rosnące zarówno w formacjach trawiastych, jak i w lasach.
Wikipedia
mieszkanka Boltonu (miasta w Anglii)
SJP.pl
→ Bolton
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Boltonem, dotyczący Boltonu (miasta w Wielkiej Brytanii)
Wiktionary
rzecz. Bolton mrz.
Wiktionary
[czytaj: BOLCman] nazwisko
SJP.pl
Ludwig Eduard Boltzmann (ur. 20 lutego 1844 w Wiedniu, Austria, zm. 5 września 1906 w Duino niedaleko Triestu, Włochy) – austriacki fizyk, pionier kinetycznej teorii gazów. Podał statystyczne objaśnienie II zasady termodynamiki.
Wikipedia
skoncentrowana dawka leku wprowadzona do organizmu w celu uzyskania szybkiego i zmasowanego działania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma imienia Bolesław
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Bolesław mos./mrz.
Wiktionary
związany z bolusem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech w regionie Trydent-Górna Adyga;
Wiktionary
Bolzano (wł.), Bozen (niem.) – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Trydent-Górna Adyga, położone nad Isarco (niem. Eisack). Stolica autonomicznej prowincji Bolzano-Alto Adige (niem. Bozen-Südtirol).
Wikipedia
(1.1) Zatrzymaliśmy się w Bolzano w jakimś hoteliku dla narciarzy.
(1.1) Jesteśmy w Bolzano, tu stoi dom, w którym mieszkał Bronisław Malinowski. Nie napisał w nim ani jednego słowa. Rozumiem go, ja też nie umiałbym pisać w Bolzano. Rozpraszałyby mnie piękno gór i krajobraz.
Wiktionary
przym. bolzański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bolzano, dotyczący Bolzano
Wiktionary
(1.1) Miliony rodziców ciągną do Tyrolu Południowego, aby razem z dziećmi posłuchać mroźnych historii o naszych prehistorycznych przodkach. W bolzańskim muzeum wita ich półnaga, gliniano-silikonowa rekonstrukcja człowieka lodu.
(1.1) Dopiero po trzech kolejnych filiżankach kawy – Maria nic nie piła – bolzański komisarz miał przed oczami zarys opowiedzianej przez Marię historii.
(1.1) Dopiero w drugiej połowie XIII wieku zarządy szpitali w Lengmoos i w Sterzingu odcięły się od opieki sprawowanej przez bolzańskiego komtura, który w 1269 roku przyjął tytuł komtura krajowego.
Wiktionary
rzecz. Bolzano n.
Wiktionary
1. poziome ruchome drzewce służące do mocowania dolnego liku żagla; gik
2. urządzenie przeładunkowe w porcie; żuraw przymasztowy
3. drewniany przyrząd gimnastyczny do wykonywania zwisów i ćwiczeń równoważnych; bum; tram
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. poziome drzewce na żaglowcu, do którego przymocowany jest dolny lik żagla;
(1.2) w windsurfingu: część pędnika otaczająca i napinająca żagiel
wykrzyknik
(2.1) pot. onomatopeja naśladująca niski dźwięk dzwonu lub bicie zegara
forma ściągnięta
(3.1) …spójnika bo z końcówką czasownikową 1. os. lp.
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) Nagle daje się znowu słyszeć ów dziwny dźwięk: bom! bom!! bom!!!
Wiktionary
IPA: bɔ̃m, AS: bõm
Wiktionary
1. rodzaj pocisku z mechanizmem zapłonowym;
2. ładunek wybuchowy;
3. przenośnie: coś wspaniałego, efektownego;
4. przenośnie: sensacyjna wiadomość;
5. przedmiot kulisty lub podobny kształtem do kuli;
6. potocznie: ocena niedostateczna; pała;
7. w sporcie: mocne uderzenie (np. w siatkówce) lub kopnięcie (np. w piłce nożnej);
8. potocznie: lampka na dachu radiowozu, karetki itp.; kogut
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. ładunek wypełniony materiałem wybuchowym zrzucany z samolotu lub okrętu, zwykle z mechanicznym zapalnikiem;
(1.2) wojsk. krym. terrorystyczny ładunek wybuchowy w publicznym miejscu
(1.3) sport. bardzo mocne uderzenie piłki
(1.4) uczn. ocena niedostateczna
(1.5) przen. coś o błyskawicznym i silnym działaniu
(1.6) jeźdz. czerwona kula na maszcie, sygnalizująca start wyścigu konnego
(1.7) wojsk. urządzenie do automatycznego łamania szyfrogramów
wykrzyknik
(2.1) wspaniale, świetnie
Wiktionary
Bomba – broń w postaci ładunku materiału wybuchowego, zazwyczaj w specjalnej obudowie, wyposażonego w mechanizm detonujący (zapalnik). To rodzaj pocisku o działaniu wybuchowym służący do niszczenia celów naziemnych, nawodnych lub podwodnych zrzucany z samolotu (bomba lotnicza) albo z okrętu (bomba głębinowa). Służy przede wszystkim do niszczenia obiektów siłą energii wybuchu, rażąc odłamkami lub wywołując pożar. Bomby zaliczane do broni masowego rażenia zamiast materiału wybuchowego posiadają atomowy, biologiczny lub chemiczny ładunek bojowy.
Wikipedia
(1.1) Samolot zrzucił bomby na bunkier wroga.
(1.2) Terroryści podłożyli bombę na ruchliwym lotnisku, żeby wybuch zabił jak najwięcej osób.
(1.3) Bramkarz z najwyższym trudem odbił nad poprzeczkę bombę posłaną zza pola karnego przez napastnika gości.
(1.7) Nasz oddział ma nową bombę i może odczytać więcej wiadomości od wroga.
(2.1) — Dostałeś bilety na ten film? — Tak, kupiłem już zupełnie ostatnie. — Bomba! Nie myślałem, że wejdziemy na premierę.
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃mba, AS: bõmba
Wiktionary
rzecz. zbombardowanie n., bombardowanie n., bombarda ż., bombowiec m., bombiarz m., bombardier m.
:: zdrobn. bombka ż.
czas. bombardować ndk., zbombardować dk.
przym. bombowy, bombardierski
przysł. bombowo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. zbombardowanie n., bombardowanie n., bombarda ż., bombowiec m., bombiarz m., bombardier m.
:: zdrobn. bombka ż.
czas. bombardować ndk., zbombardować dk.
przym. bombowy, bombardierski
przysł. bombowo
frazeologia.
wpaść jak bomba
etymologia.
etym|franc|bombe. < etym|wł|bomba. < etym|łac|bombus. < etym|gr|βόμβος. (bómbos) → huk
uwagi.
, (1.7):
tłumaczenia.
(1.4) zobtłum|jedynka.
* albański: (1.1) bombë ż.
* angielski: (1.1) bomb
* arabski: (1.1) قنبلة ż., عبوة ż., عبوة ناسفة ż., متفجرة ż.
* azerski: (1.1) bomba
* baskijski: (1.1) bonba; (1.2) bonba, lehergailu
* białoruski: (1.1) бомба ż. (bomba)
* bośniacki: (1.1) bomba ż.
* bułgarski: (1.1) бомба ż. (bomba)
* chiński standardowy: (1.1) 炸弹 (zhàdàn)
* chorwacki: (1.1) bomba ż.
* czeski: (1.1) bomba ż.
* dolnołużycki: (1.1) bomba ż.
* duński: (1.1) bombe w.
* esperanto: (1.1) bombo
* estoński: (1.1) pomm
* fiński: (1.1) pommi
* francuski: (1.1) bombe ż.; (1.2) bombe ż.
* górnołużycki: (1.1) bomba ż.
* hebrajski: (1.1) פצצה ż. (p'cacah)
* hindi: (1.1) बम m. (bam)
* hiszpański: (1.1) bomba ż.; (1.2) bomba ż.
* ido: (1.1) bombo
* indonezyjski: (1.1) bom
* islandzki: (1.1) sprengja ż.
* japoński: (1.1) furi|爆弾|ばくだん.
* jawajski: (1.1) bom
* jidysz: (1.1) באָמבע ż. (bombe)
* kaszubski: (1.1) bómba ż.; (1.2) bómba ż.
* kataloński: (1.1) bomba ż.
* koreański: (1.1) 폭탄 (pogtan)
* litewski: (1.1) bomba ż.
* łotewski: (1.1) bumba ż.
* macedoński: (1.1) бомба ż. (bomba)
* malajski: (1.1) bom
* maltański: (1.1) bomba ż.
* mongolski: (1.1) бөмбөг (bömbög)
* nepalski: (1.1) बम (bama)
* niderlandzki: (1.1) bom ż./m.
* niemiecki: (1.1) Bombe ż.; (1.3) Bombe ż.
* norweski (bokmål): (1.1) bombe m.
* nowogrecki: (1.1) βόμβα ż.; (1.2) βόμβα ż.
* ormiański: (1.1) ռումբ (rrumb)
* portugalski: (1.1) bomba ż.
* północnolapoński: (1.1) bomba
* rosyjski: (1.1) бомба ż. (bomba)
* rumuński: (1.1) bombă ż.
* serbski: (1.1) бомба (bomba) ż.
* slovio: (1.1) bomb (бомб)
* słowacki: (1.1) bomba ż.
* słoweński: (1.1) bomba ż.
* sundajski: (1.1) bom
* szwedzki: (1.1) bomb w.
* tadżycki: (1.1) бомба
* tagalski: (1.1) bomba
* tatarski: (1.1) bomba / бомба
* telugu: (1.1) బాంబు (bāmbu)
* turecki: (1.1) bomba
* turkmeński: (1.1) bomba
* ukraiński: (1.1) бо́мба ż.; (1.2) бо́мба ż.
* węgierski: (1.1) bomba
* wietnamski: (1.1) bom
* włoski: (1.1) bomba ż.; (1.2) bomba ż.
* zulu: (1.1) ibhomu
źródła.
== bomba (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) wojsk. krym. bomba
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) bomba atmaq • bomba salmaq
synonimy.
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Poznań. uderzać
Wiktionary
(1.1) Co tak bómbiesz w te dźwi?
Wiktionary
czas. bomnąć
rzecz. bombanie n.
Wiktionary
miasto w Indiach; Mumbaj
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Indiach;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W Bombaju mieszka mój stryjek.
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃mbaj, AS: bõmbai ̯
Wiktionary
rzecz. bombajczyk m., bombajka ż.
przym. bombajski
Wiktionary
mieszkaniec Bombaju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bombaju; osoba z tego miasta
Wiktionary
rzecz. Bombaj mrz.
:: fż. bombajka ż.
przym. bombajski
Wiktionary
mieszkanka Bombaju (miasta w Indiach)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bombaju; kobieta z tego miasta
(1.2) kraw. marynarka z krótkimi rękawami
(1.3) icht. kulin. nazwa systematyczna|Harpadon nehereus|Hamilton|ref=tak., ryba morska i słonawowodna z rodziny jaszczurnikowatych, poławiana w Indiach;
Wiktionary
Bombajka, harpadon bombil (Harpadon nehereus), znana też pod nazwami harpodon i „bombajska kaczka” – gatunek morskiej i słonawowodnej ryby skrzelokształtnej z rodziny jaszczurnikowatych (Synodontidae), typ nomenklatoryczny rodzaju Harpadon. Poławiana gospodarczo, głównie w Indiach, jako ryba konsumpcyjna.
Wikipedia
(1.1) Pies starszej bombajki zaczął obszczekiwać mewy.
(1.2) Przyszedł w płóciennej bombajce z krótkimi rękawami.
(1.3) Ubodzy jedzą bombajki z ryżem polanym sosem curry.
Wiktionary
rzecz. Bombaj mrz.
:: fm. bombajczyk mos.
przym. bombajski
Wiktionary
(1.3) harpadon bombil
Wiktionary
przymiotnik od: Bombaj (miasto w Indiach)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bombajem, dotyczący Bombaju
Wiktionary
rzecz. Bombaj mrz., bombajczyk mos., bombajka ż.
Wiktionary
(1.1) mumbajski
Wiktionary
Bombalice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Gozdowo. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bombać.
Wiktionary
czas. bombać ndk.
Wiktionary
1. w średniowieczu: machina oblężnicza miotająca kamienie lub belki;
2. działo dużego kalibru, strzelające kamiennymi kulami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) średniowieczna machina oblężnicza miotająca kamienie i belki
(1.2) używane w XIV i XV wieku prymitywne działo o dużym kalibrze i krótkiej lufie miotające kamienne lub rzadziej żelazne kule na odległość kilkuset metrów
Wiktionary
Bombarda – pierwotnie określenie machin oblężniczych miotających kamienie lub belki, od XIV wieku odprzodowe działo dużego kalibru z krótkim przewodem lufy i podkalibrową komorą nabojową.
Wikipedia
(1.1) Na zamek spadły belki miotane z ustawionej za rzeką bombardy.
(1.2) Kule wystrzelone z bombardy zniszczyły bramę.
Wiktionary
IPA: bɔ̃mˈbarda, AS: bõmbarda
Wiktionary
rzecz. bombardowanie n., bomba ż.
czas. bombardować, zbombardować
przym. bombardowany, zbombardowany, bombowy, bombardierski
wykrz. bomba
Wiktionary
1. stopień wojskowy w wojskach rakietowych i artylerii Wojska Polskiego; żołnierz noszący ten stopień
2. żołnierz obsługujący bombardę
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj kurtki; pilotka, bomberka;
2. żartobliwie: zawodniczka grająca w ataku
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bombardierem, dotyczący bombardiera
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do bombardiera, będący jego własnością
Wiktionary
rzecz. bomba ż., bombarda ż., bombardier mos., bombardierka ż., bombardierskość ż., bombardon mrz., bombardowanie n., bombowiec mrz., zbombardowanie n.
czas. bombardować ndk., zbombardować dk.
przym. bombowy
wykrz. bomba
Wiktionary
1. dęty instrument muzyczny wydający niskie dźwięki, używany najczęściej w orkiestrach wojskowych
2. niski rejestr organów w piszczałkach stroikowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. blaszany instrument dęty, aerofon ustnikowy, rodzaj tuby basowej, stosowany w wojskowych orkiestrach dętych;
(1.2) muz. niski głos stroikowy organów
Wiktionary
Bombardon – instrument dęty blaszany z grupy aerofonów ustnikowych o ustniku kociołkowatym; rodzaj tuby basowej lub kontrabasowej, odmiany sakshornu, w stroju Es lub F, z 3 wentylami, stosowanego w wojskowych orkiestrach dętych; czasem występuje pod nazwą bombarda.
Wikipedia
(1.1) W trzecim szeregu szedł muzyk z bombardonem.
Wiktionary
IPA: bɔ̃mˈbardɔ̃n, AS: bõmbardõn
Wiktionary
przym. bombardierski
Wiktionary
(1.1) sakshorn basowy
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. zbombardować)
(1.1) wojsk. zrzucać bomby lub ostrzeliwać pociskami artyleryjskimi
(1.2) przen. obrzucać kogoś dużą ilością czegoś
Wiktionary
(1.2) Magda bombarduje mnie tysiącami nieistotnych wiadomości.
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃mbarˈdɔvat͡ɕ, AS: bõmbardovać
Wiktionary
rzecz. bomba ż., bombka ż., bombowiec m., bombarda ż., bombardier m., bombardowanie n., zbombardowanie n.
czas. zbombardować dk.
przym. bombowy, bombardierski
przysł. bombowo
wykrz. bomba
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wojsk. zrzucanie bomb przez lotnictwo
(1.2) wojsk. dokonywanie ostrzału przez artylerię
Wiktionary
Bombardowanie – zrzucanie bomb lotniczych różnego przeznaczenia z samolotów lub innych statków powietrznych na cele naziemne i morskie. W zależności od celu wyróżnia się bombardowanie taktyczne oraz strategiczne.
Bombardowania wykonywane są z lotu poziomego, nurkującego lub koszącego.
Wikipedia
IPA: ˌbɔ̃mbardɔˈvãɲɛ, AS: bõmbardovãńe
Wiktionary
rzecz. bomba ż., bombowiec m., bombarda ż., bombardier m., zbombardowanie n.
czas. bombardować ndk., zbombardować dk.
przym. bombowy, bombardierski
przysł. bombowo
wykrz. bomba
Wiktionary
nienaturalność, napuszoność, pompatyczność, przesadny patos w języku i stylu
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: bombastycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: bombastyczny
SJP.pl
nieuzasadniona okolicznościami przesadna wzniosłość w języku, stylu; pompatyczność
SJP.pl
przesadnie wyszukany, patetyczny; pompatyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. o języku, stylu, utworze, autorze: przesadnie patetyczny, napuszony
Wiktionary
(1.1) Są bezpieczni w swoich willach pod Królewcem, bombastycznych budowlach, gdzie włoska terakota miesza się z kolorystyką turkmeńskich wzorzystych dywanów.
Wiktionary
rzecz. bombastyczność ż.
przysł. bombastycznie
Wiktionary
(1.1) pompatyczny
Wiktionary
przesadna pompatyczność, nienaturalność, napuszoność; bombastyczność
SJP.pl
wybrzuszenie wieczka puszki świadczące o jej zepsuciu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. wydęcie denka puszki konserwy lub wieczka pojemnika spowodowane przepełnieniem, niewłaściwą technologią, wzrostem ciśnienia gazów powstałych w wyniku procesów fermentacyjnych lub reakcją metalu puszki z jej zawartością;
Wiktionary
Bombaż – wydęcie denka puszki konserw, nakrętki lub wieczka pojemnika wywołane wzrostem ciśnienia gazów (dwutlenku węgla, wodoru, siarkowodoru, amoniaku).
Bombaż może powstać w wyniku procesów fermentacyjnych, związanych z rozwojem szkodliwej mikroflory, pozostałej w produkcie na skutek błędów w procesach technologicznych, zazwyczaj niewłaściwej obróbki termicznej – jest to tak zwany bombaż biologiczny (mikrobiologiczny).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. inaczej: bombazyna
Wiktionary
Bombazyn, bombast, bombaz – dekatyzowana, niskiej jakości tkanina półwełniana, przeznaczona na lżejszą odzież. Od XVI wieku wyrabiana w Gdańsku i na Śląsku.
Bombaz tkany był splotem skośnym, o wątku z gorszej wełny i osnowie lnianej, konopnej lub jedwabnej.
Wikipedia
IPA: bɔ̃mˈbazɨ̃n, AS: bõmbazỹn
Wiktionary
rzecz. bombazyna ż., daw. bombaz m., daw. bomzyn m.
przym. bombazynowy
Wiktionary
(1.1) bombazyna, daw. bombaz, daw. bomzyn
Wiktionary
jedwabna tkanina o skośnym splocie, farbowana na czarno i używana do ubiorów żałobnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. tkanina jedwabna lub wełniana o splocie skośnym, farbowana na czarno, używana do odzieży żałobnej
Wiktionary
(1.1) Proboszcz ukłonił się i wyszedł, ale w pół drogi na parter przystanął. (…) Jakieś uczucie, (…) produkt tylu godzin obłudy, a przynajmniej niezupełnej szczerości przy okrytym bombazyną boku pani Poulteney – w każdym razie jakiś odruch kazał mu zawrócić do jej salonu.
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃mbaˈzɨ̃na, AS: bõmbazỹna
Wiktionary
rzecz. daw. bombaz m., daw. bombazyn m., daw. bomzyn m.
przym. bombazynowy
Wiktionary
(1.1) daw. bombaz, daw. bombazyn, daw. bomzyn
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) włók. odnoszący się do lub zrobiony z bombazyny (daw. bombazu)
Wiktionary
(1.1) Włożyła szlafroczek bombazynowy i wyszła zapalić na balkon.
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃mbazɨ̃ˈnɔvɨ, AS: bõmbazỹnovy
Wiktionary
rzecz. bombazyna ż., daw. bombaz m., daw. bombazyn m., daw. bomzyn m.
Wiktionary
zdrobnienie od: bombka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. zdrobn. od: bombka
Wiktionary
IPA: bɔ̃mˈbɛt͡ʃka, AS: bõmbečka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pompon
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. małe dziecko
(2.2) slang. poufale kolega, znajomy
Wiktionary
(1.1) Urwoł mi sie bombel łod mycki.
(2.2) Co jest bombel?
Wiktionary
pogardliwie: nieznośne, irytujące dziecko, którego zachowanie jest nie do zniesienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. pejor. o dziecku, zwłaszcza wychowywanym przez madkę
Wiktionary
(1.1) Zróbmy sobie dziecko, będzie 500 plus na bombelka.
Wiktionary
przym. bombelkowy
Wiktionary
(1.1) bachor, dzieciak, gówniarz, gówniak, purchlak, kaszojad, bękart
Wiktionary
1. podkładacz bomb; bombiarz;
2. środowiskowo: grafficiarz niszczący cudze prace
SJP.pl
Wikipedia
1. → bomber;
2. kurtka bez kołnierza i kaptura, zapinana na suwak, mająca ściągacze przy dolnym zakończeniu oraz na rękawach
SJP.pl
białko uwalniające gastrynę (hormon żołądkowy)
SJP.pl
Bombezyna (GRP z ang. Gastrin Releasing Peptide) – neuropeptyd zbudowany z 14 aminokwasów, uwalniający gastrynę.
Została pierwotnie wyizolowana ze skóry płaza kumaka nizinnego (Bombina bombina) z rodziny kumakowatych.
Wikipedia
podkładacz bomb; bomber
SJP.pl
podobny kształtem do kuli; pękaty; kulisty
SJP.pl
[czytaj: bombija] rurka do picia yerba mate wyposażona w sitko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalna rurka do sączenia napoju mate;
Wiktionary
Bombilla (czyt. bombija, port. bomba) – rurka do picia napojów z liści ostrokrzewu paragwajskiego (yerba mate). Jest ona wyposażona w sitko, często w kształcie łyżki, oddzielającej fusy od pitego naparu. Bombille wykonuje się najczęściej z metali, m.in. z alpaki, srebra, stali nierdzewnej. Doświadczeni użytkownicy unikają stopów niklu, ze względu na możliwe działanie alergiczne. Dodatkowo rurki te mogą mieć uzbrojone pierścienie, mające na celu schłodzenie pitego naparu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) rurka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|hiszp|bombilla. < etym|hiszp|bombear. → pompować, sączyć
uwagi.
por|matero.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) bombilla
* francuski: (1.1) bombilla ż.
* hiszpański: (1.1) bombilla ż.
* niemiecki: (1.1) Bombilla ż.
źródła.
== bombilla (język angielski.) ==
thumb|bombilla (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bombilla (do mate)
odmiana.
(1.1) lp. bombilla; lm. bombillas
przykłady.
Wiktionary
IPA: bɔ̃mˈbʲila, AS: bõmbʹila
Wiktionary
1. ozdoba choinkowa
2. mały ładunek wybuchowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulista ozdoba choinkowa
(1.2) iron. zdrobn. od bomba
(1.3) środ. rodzaj spławika
(1.4) rodzaj spódnicy kształtem przypominającej kulę
(1.5) środ. kufel
(1.6) daw. środ. med. przyrząd do lewatywy
Wiktionary
Bombka, bańka (w niektórych regionach Polski m.in. w Małopolsce) – ozdoba choinkowa, wykonana zazwyczaj z cienkiego szkła. Bombki często są ręcznie malowane i posrebrzane od wewnątrz. Początki ich produkcji datuje się na 1847. Pierwsze bombki zostały wykonane w mieście Lauscha w Niemczech przez Hansa Greinera. Według legendy rozpoczął on tworzenie szklanych wydmuszek do udekorowania choinki, gdyż nie stać go było na typowe wówczas dekoracje czyli orzechy, jabłka czy cukierki.
Wikipedia
(1.1) Marek powiesił na choince trzy bombki.
(1.2) …w tym samym roku, samolot Enola Gay zrzucił bombkę o wdzięcznej nazwie Little Boy na japońską Hiroszimę.
(1.4) Na imprezę sylwestrową założyłam bordową bombkę z tafty.
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃mpka, AS: bõmpka
Wiktionary
rzecz. bomba mrz.
wykrz. bomba
czas. bombardować
Wiktionary
(1.1) kraków|bańka.; białystok|dętka.
Wiktionary
przypominający kształtem bombkę
SJP.pl
potocznie: hulaszczy tryb życia; bumblerka, hulanka, pijatyka
SJP.pl
bumlować, bumblować; potocznie:
1. spędzać czas bezczynnie;
2. spędzać czas na pijatykach i hulankach; hulać, lumpować
SJP.pl
czasownik
(1.1) być nieaktywnym, bezczynnym
(1.2) przest. hulać na pijatykach
Wiktionary
IPA: bɔ̃mˈblɔvat͡ɕ, AS: bõmblovać
Wiktionary
rzecz. bomblowanie n.
Wiktionary
(1.1) zob. próżnować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bomblować.
Wiktionary
czas. bomblować ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) spoż. gw-pl|Śląsk Cieszyński. cukierek
Wiktionary
Bombon – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Sekwana i Marna.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 853 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 57 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Bombon plasuje się na 663. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 167.).
Wikipedia
(1.1) Zjodłech wczorej pora bómbónów.
Wiktionary
duża bombonierka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. duża bombonierka
Wiktionary
(1.1) Zosia dostała na urodziny od swojego chłopaka olbrzymią bombonierę.
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃mbɔ̃ˈɲɛra, AS: bõmbõńera
Wiktionary
rzecz. bombonierka ż.
Wiktionary
ozdobne pudełko na słodycze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od bomboniera
(1.2) spoż. ozdobne pudełko z czekoladkami lub cukierkami w środku;
Wiktionary
Bombonierka (fr. bonbon „cukierek”) – pudełko na słodycze. Rozpowszechnione w Europie od XVIII wieku. Dawniej wykonywane z porcelany lub fajansu, często bogato zdobione.Współcześnie pudełko tekturowe lub blaszane, zawierające zestaw cukierków lub czekoladek (zwłaszcza pralin).
Wikipedia
(1.2) Zosia dostała na urodziny od swojego chłopaka olbrzymią bombonierkę.
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃mbɔ̃ˈɲɛrka, AS: bõmbõńerka
Wiktionary
rzecz. bomboniera ż.
przym. bombonierkowy, bombonierowy
Wiktionary
(1.2) bomboniera
Wiktionary
samolot wojskowy, przeznaczony do niszczenia obiektów naziemnych i nawodnych; samolot bombowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) wojsk. samolot przystosowany do atakowania celów naziemnych i nawodnych przez zrzucanie na nie bomb;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nad miastem pojawił się klucz bombowców.
Wiktionary
IPA: bɔ̃mˈbɔvʲjɛt͡s, AS: bõmbovʹi ̯ec
Wiktionary
(1.1) zob. bomba.
Wiktionary
(1.1) samolot bombowy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pot. niezwykle pozytywnie
Wiktionary
(1.1) To bombowo, że wpadniecie w sobotę.
Wiktionary
rzecz. bombardowanie n., bomba ż.
przym. bombowy
wykrz. bomba
czas. bombardować
Wiktionary
(1.1) doskonale, wspaniale
Wiktionary
1. odnoszący się do bomby, bombowca;
2. potocznie: efektowny, zapierający dech w piersiach, fajny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z bombą
(1.2) wywołujący duże wrażenie
Wiktionary
(1.1) W Izraelu często są dokonywane zamachy bombowe.
(1.2) Album został nagrany dwa lata po bombowym występie Daft Punk w Rennes.
Wiktionary
rzecz. bomba ż., bombardier mos., bombowiec mrz., bombarda ż., bombardowanie n.
czas. bombardować ndk., zbombardować dk.
przysł. bombowo
wykrz. bomba
przym. bombardierski
Wiktionary
(1.2) efektowny, fantastyczny, rewelacyjny, sensacyjny, super, wspaniały
Wiktionary
żagiel umocowany na bombramrei; bombramżagiel
SJP.pl
Bombramstenga — czwarta, licząc od pokładu, część masztu żaglowca, umocowana do bramstengi i stanowiąca jej przedłużenie. Występuje tylko na dużych jednostkach.
Wikipedia
przymiotnik od: bombramżagiel
SJP.pl
1. rodzaj pocisku z mechanizmem zapłonowym;
2. ładunek wybuchowy;
3. przenośnie: coś wspaniałego, efektownego;
4. przenośnie: sensacyjna wiadomość;
5. przedmiot kulisty lub podobny kształtem do kuli;
6. potocznie: ocena niedostateczna; pała;
7. w sporcie: mocne uderzenie (np. w siatkówce) lub kopnięcie (np. w piłce nożnej);
8. potocznie: lampka na dachu radiowozu, karetki itp.; kogut
SJP.pl
Bomby – wieś w Anglii, w Kumbrii. Leży 42 km na południe od miasta Carlisle i 380 km na północny zachód od Londynu.
Wikipedia
płciowa substancja wabiąca, wydzielana przez samice jedwabników morwowych
SJP.pl
Bombikol – organiczny związek chemiczny, pierwszorzędowy alkohol alifatyczny o długim, 16-węglowym nierozgałęzionym łańcuchu, zawierającym dwa sprzężone wiązania podwójne. Jest feromonem wydzielanym przez samicę jedwabnika morwowego (Bombyx mori), gdy ta jest zdolna do zapłodnienia. Stanowi sygnał chemiczny wywołujący zmianę zachowania osobnika płci przeciwnej. Samiec może wyczuć ten zapach, nawet gdy stężenie bombikolu wynosi jedna cząsteczka na trylion (1:1018) cząsteczek powietrza.
Wikipedia
dawny drewniany instrument muzyczny; pomort
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) (w żargonie lekarskim) pacjent roszczeniowy
Wiktionary
(1.1) Wie pan, co to jest bomiś? Takie co mówi: „Bo mi się należy”. Bomisie są wszędzie. Ludziom się wydaje tak: „Wy od tego jesteście, ja na to płacę składki”.
Wiktionary
przedłużenie bukszprytu, przednia nastawa bukszprytu; bukszpir; kliwerbom; dziobak drugi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. stenga umocowana w bukszprycie (belka stanowiąca jego przedłużenie)
Wiktionary
Bomstenga – drzewce będące przedłużeniem bukszprytu ku przodowi, mocowane podobnie jak stenga do masztu.
Wikipedia
(1.1) kliwerbom, bukszpryt
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. inaczej: bombazyna
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃mzɨ̃n, AS: bõmzỹn
Wiktionary
rzecz. bombazyna ż., daw. bombaz m., daw. bombazyn m.
przym. bombazynowy
Wiktionary
(1.1) bombazyna, daw. bombaz, daw. bombazyn
Wiktionary
1. dokument uprawniający do otrzymania towarów, pieniędzy lub usługi; talon, kupon;
2. papier wartościowy emitowany przez państwo, bank lub przedsiębiorstwo;
3. pierwotna religia Tybetu, bliska szamanizmowi;
4. japońskie święto ludowe poświęcone zmarłym, obchodzone od 13 do 15 lipca; obon, urabon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) etn. japońskie święto zmarłych
Wiktionary
Rosja:
Inne:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) Urabon, Festiwal Bon, Festiwal Lampionów
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) święto
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Złoty Tydzień
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Bon (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Bonnie
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) Urabon, Festiwal Bon, Festiwal Lampionów
Wiktionary
[czytaj: bą MO] zręczny zwrot, zwięzłe powiedzenie; trafny dowcip, bon mot
SJP.pl
w sztuce japońskiej: wykonana z piasku, kamieni itp. miniaturka krajobrazu; bonseki
SJP.pl
dawniej: domowa wychowawczyni dzieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Moja daleka krewna z Warszawy ma na imię Bona.
(1.1) Zygmunt I Stary, król polski i wielki książę litewski, poślubił Bonę Sforzę, księżną Bari i Rossano.
(1.1) Bony imieniny obchodzą 14 i 30 maja.
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃na, AS: bõna
Wiktionary
rzecz. bona ż.
:: zdrobn. Bonka ż., Boneczka ż., Bonusia ż., Bonunia ż.
przym. Bonin, Bonowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Bonka, Boneczka, Bonusia, Bonunia
Wiktionary
1. bogate złoże złota;
2. sytuacja lub miejsce, gdzie można odnieść wiele korzyści; kokosowy interes, kopalnia złota, żyła złota;
3. potocznie:
a) ignorowanie obowiązujących zasad i prawa;
b) awantura, kłótnia, gwałtowny konflikt; draka;
c) zadaszona przyczepa do przewozu ludzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bogata żyła złota
(1.2) przen. źródło wielkich korzyści
Wiktionary
Ogólnie:
Wikipedia
IPA: bɔ̃ˈnãw̃za, AS: bõnãũ̯za
Wiktionary
(1.5) buda
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
taki jak u Bonapartego, charakterystyczny dla działań, polityki Bonapartego
SJP.pl
zwolennik kierunku politycznego we Francji w XIX w. dążącego do przywrócenia rządów dynastii Bonaparte
SJP.pl
zwolenniczka kierunku politycznego we Francji w XIX w. dążącego do przywrócenia rządów dynastii Bonaparte
SJP.pl
kierunek polityczny we Francji w XIX w.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. polit. monarchistyczna ideologia inspirowana dokonaniami Napoleona I; także. frakcja polityczna dążąca do wskrzeszenia we Francji cesarstwa pod rządami rodziny Napoleona Bonaparte;
Wiktionary
Bonapartyzm – ideologia polityczna pochodząca z XIX-wiecznej Francji, forma monarchizmu inspirowana działalnością Napoleona I.
Jej zwolennicy utworzyli silną frakcję polityczną rządzącą w okresie I Cesarstwa Francuskiego i II Cesarstwa Francuskiego.
Wikipedia
rzecz. bonapartysta mos., bonapartystka ż.
przym. bonapartystyczny, bonapartystowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Bonarów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Słupia.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie skierniewickim.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Bonarówka (ukr. Бонарівка) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Strzyżów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przekazałeś Bonawenturze nasze życzenia?
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃navɛ̃nˈtura, AS: bõnavẽntura
Wiktionary
rzecz. bonawenturianizm m.
przym. bonawenturiański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) teol. hist. doktryna teologiczna Bonawentury z Bagnoregio
Wiktionary
(1.1) W jego poglądach panował czysty bonawenturianizm.
Wiktionary
rzecz. Bonawentura m.
przym. bonawenturiański
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z Bonawenturą z Bagnoregio lub bonawenturianizmem
Wiktionary
(1.1) Wyposażony w augustyński i bonawenturiański arsenał młody teolog, dzięki przyjaźni z sekretarzem kard. Josepha Fringsa z Kolonii, został doradcą kardynała na Soborze Watykańskim II.
Wiktionary
rzecz. Bonawentura m., bonawenturianizm
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. bunclok.
Wiktionary
(1.1) Łogorki im sie tak podarziły, że starka chcieli se je zakisić, ale ni mieli takigo wielkigo boncloka.
Wiktionary
(1.1) kamionka
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: mieszkaniec Bonn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. mieszkaniec Bonn, osoba z Bonn
Wiktionary
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) 11 września. Jakże na czasie bicie w wielkie dzwony z powodu wizyty de Gaulle'a! Choćby na złość bończykom [= rządowi z Bonn – przyp. Wikisłow.].
(1.1) Nagle nikt nie chce być bończykiem à la Kohl, lecz berlińczykiem à la Schröder, który dzięki kilku rozwodom postrzegany jest jako godny «bon vivant».
Wiktionary
rzecz. Bonn n.
:: fż. bonka ż.
przym. boński
Wiktionary
potocznie o filmie z Jamesem Bondem
SJP.pl
Gminy w USA:
Hrabstwa w USA:
Osoby noszące nazwisko Bond:
Wikipedia
regionalnie: rzemieślnik wyrabiający przedmioty z drewna
SJP.pl
Osoby o nazwisku Bondar:
Wikipedia
rodzina grzybów z rzędu gołąbkowców; jodłownicowate
SJP.pl
Jodłownicowate, bondarcewowate (Bondarzewiaceae Kotl. & Pouzar) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie gołąbkowców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
regionalnie: żona bondara - rzemieślnika wyrabiającego przedmioty z drewna
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wytwarzać powłokę ochronną w postaci warstwy fosforanów na powierzchni metali, zabezpieczając ją w ten sposób przed uszkodzeniami mechanicznymi lub tworząc powłokę zmniejszającą tarcie i będącą dobrym podkładem pod farby i lakiery; fosforanować, fosfatyzować, parkeryzować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. met. nakładanie na metal fosforanowej powłoki w celu zabezpieczenia go przed korozją
Wiktionary
rzecz. bonderyzacja ż., bonderyzownia ż.
czas. bonderyzować
przym. bonderyzacyjny
Wiktionary
mania na punkcie filmów z Jamesem Bondem, częste mówienie o nich w mediach, naśladowanie stylu zachowania głównego bohatera itp.
SJP.pl
taki jak u Bonda, charakterystyczny dla Bonda
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) liter. film. należący do brytyjskiego agenta Jamesa Bonda
Wiktionary
przym. bondowski
Wiktionary
stop o podstawie aluminium, wykorzystywany głównie w przemyśle lotniczym
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Bondziszki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Rutka-Tartak.
Wieś królewska starostwa niegrodowego wiżańskiego położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
bezkręgowiec z gromady szczetnic
SJP.pl
1. nakrycie głowy, rodzaj beretu lub czapki bez daszka, noszone w średniowiecznej Europie
2. ozdobny czepek z miękkiej tkaniny, noszony przez kobiety w XVIII wieku
SJP.pl
Wikipedia
fajka wodna do palenia różnych ziół; bong, bongos
SJP.pl
Fajka wodna – rodzaj fajki, w której dym wciągany jest przez filtr wodny, gdzie ulega schłodzeniu i oczyszczeniu. Filtrem wodnym jest zazwyczaj szklane lub metalowe naczynie w części wypełnione wodą. Rurka doprowadzająca dym z cybucha zanurzona jest w wodzie, natomiast rurka połączona z ustnikiem nie. Dzięki temu podczas zaciągania dymu wytwarza się podciśnienie, które powoduje przepływ dymu poprzez wodę w kierunku ustnika. Pochodzi z Indii, a zyskała popularność zwłaszcza w krajach arabskich.
Wikipedia
fajka wodna do palenia różnych ziół; bong, bongos
SJP.pl
Fajka wodna – rodzaj fajki, w której dym wciągany jest przez filtr wodny, gdzie ulega schłodzeniu i oczyszczeniu. Filtrem wodnym jest zazwyczaj szklane lub metalowe naczynie w części wypełnione wodą. Rurka doprowadzająca dym z cybucha zanurzona jest w wodzie, natomiast rurka połączona z ustnikiem nie. Dzięki temu podczas zaciągania dymu wytwarza się podciśnienie, które powoduje przepływ dymu poprzez wodę w kierunku ustnika. Pochodzi z Indii, a zyskała popularność zwłaszcza w krajach arabskich.
Wikipedia
podłużny bębenek kubański uderzany palcami
SJP.pl
instrument muzyczny należący do membranofonów, dwa podłużne bębenki kubańskie uderzane palcami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) muz. kubański instrument perkusyjny zbudowany z dwóch trwale połączonych bębenków;
Wiktionary
Bongosy – instrument kubański składający się z dwóch na stałe połączonych ze sobą bębenków o jednakowej wysokości korpusu i różnych średnicach. Korpus oryginalnych bongosów wykonany jest z klepek drewnianych, a jednostronnie naciągniętą membranę stanowi skóra kozła (obecnie występują naciągi ze skóry bizona, kozła, cielaka, a nawet naciągi syntetyczne odporne na wahania temperatur i wilgotności powietrza). Korpus ma kształt walca lub stożka ściętego. Wysokość korpusu wynosi od ok. 14 do 20 cm, średnica mniejszego bębenka 12–15 cm, większego 16–20 cm. W instrumentach ludowych skóra przybita jest do korpusu gwoździami. Aby ją odpowiednio naciągnąć, podgrzewa się ją przed użyciem. Współczesne bongosy zaopatrzone są w metalową obręcz i śruby naciągowe, pozwalające na regulację napięcia membrany, jednak po skończonej grze powinno się rozluźnić skórę.
Wikipedia
IPA: bɔ̃ŋˈɡɔsɨ, AS: bõŋgosy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
profil lub element rowkowania elewacji
SJP.pl
Boniowanie – dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ, ożywiające fasadę i nadające jej cechy monumentalności.
Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Bonifacja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słów bonum fatum oznaczających „dobry los”. Patronką tego imienia jest św. Bonifacja Rodríguez Castro.
Bonifacja tu żeński odpowiednik imienia Bonifacy.
W Polsce imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 19 kobiet o imieniu Bonifacja nadanym jako imię pierwsze.
Bonifacja imieniny obchodzi 8 sierpnia.
Wikipedia
Bonifacy z małżonką; Bonifacowie
SJP.pl
Bonifacy z małżonką; Bonifacostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Bonifacego lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Bonifacy – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od łac. bonum „dobro” i facere „czynić”, czyli oznacza czyniącego dobro.
Staropolska forma imienia: Bończa.
W Polsce imię było i pozostaje niezbyt popularne. W styczniu 2025 r., wśród publicznie dostępnych danych w rejestrze PESEL, dotyczących osób żyjących, wykazano 684 mężczyzn o tym imieniu.
Wikipedia
(1.1) Bonifacowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 14 maja, a także 5 czerwca i 4 września.
Wiktionary
IPA: ˌbɔ̃ɲiˈfat͡sɨ, AS: bõńifacy
Wiktionary
rzecz. Bonifacowa ż.
:: zdrobn. Bonifacek mos., Bonifacuś mos.
:: fż. Bonifacja ż.
przym. Bonifacowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Bonifacek, Bonifacuś
Wiktionary
zmniejszenie ustalonej ceny usługi lub towaru; bonifikata, skonto
SJP.pl
1. zmniejszenie ustalonej ceny usługi lub towaru; skonto, bonifikacja;
2. w niektórych konkurencjach sportowych: dodanie punktów lub odliczenie czasu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. obniżenie ceny towaru lub usługi
Wiktionary
(1.1) Jednocześnie przedpłatowicze mają wciąż prawo do rekompensaty lub zakupu samochodu krajowej produkcji z bonifikatą.
Wiktionary
rzecz. bonifikowanie n.
Wiktionary
(1.1) zniżka, rabat
Wiktionary
udzielać bonifikaty, zmniejszać ustaloną cenę usługi lub towaru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bonifikować.
Wiktionary
rzecz. bonifikata ż.
czas. bonifikować ndk.
Wiktionary
członek katolickiego zakonu św. Jana Bożego; brat miłosierdzia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik z zakonu założonego przez św. Jana Bożego;
Wiktionary
(1.1) Czytam książkę o hiszpańskim bonifratrze.
(1.1) W aptece bonifratrów nie dostałam ligniny.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. bonifraterka ż.
przym. bonifraterski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica z żeńskiej gałęzi zakonu założonego przez św. Jana Bożego
Wiktionary
(1.1) Tą bonifraterką interesowały się niemieckie władze okupacyjne.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. bonifrater m.
przym. bonifraterski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z bonifratrami, dotyczący bonifratrów
Wiktionary
(1.1) Wspólnota bonifraterska liczy ośmiu braci.
Wiktionary
rzecz. bonifrater mos., bonifraterka ż.
Wiktionary
członek katolickiego zakonu św. Jana Bożego; brat miłosierdzia
SJP.pl
Bonifratrzy, łac. fratres misericordiae b. Joannis de Deo (łac. bonus frater – dobry brat) – katolicki zakon szpitalny założony (początkowo jako wspólnota świecka) w 1540 roku w Hiszpanii przez św. Jana Bożego w celu opieki nad chorymi. W 1572 zatwierdzony przez papieża Piusa V.
Wikipedia
Boników – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Odolanów. Liczy około 500 mieszkańców. Leży przy drodze powiatowej Odolanów-Sośnie, ok. 16 km na południowy zachód od Ostrowa.
Częścią wsi jest osiedle Bałamącek. Okolice Bonikowa i sąsiednich Garek należą do najważniejszych miejsc wydobycia gazu ziemnego w Polsce.
Wikipedia
Bonikowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan. Bonikowo reprezentuje typ wsi-ulicówki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. część Poznania;
3. dawna nazwa rowu oceanicznego Izu-Ogasawara;
4. dawna nazwa archipelagu Ogasawara
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
1. → Bonin;
2. rudawka bonińska - gatunek nietoperza z rodziny rudawkowatych;
3. gołąb boniński - wymarły gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych
SJP.pl
zdobić powierzchnię muru żłobkami poziomymi, i/lub pionowymi, odcinającymi na ścianie pozorne ciosy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. dekorowanie lica muru polegające na ścięciu pod kątem lub profilowaniu krawędzi licowych poszczególnych ciosów kamiennych czy płyt
Wiktionary
Boniowanie – dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni, podkreślające ich układ, ożywiające fasadę i nadające jej cechy monumentalności.
Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od:
Wikipedia
czas. boniować
Wiktionary
(1.1) fazowanie, fasetowanie
Wiktionary
Boniowice (niem. Boniowitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Zbrosławice.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
klasyfikacja stosowana w różnych gałęziach gospodarki, zwłaszcza w rolnictwie i leśnictwie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: bonitacja
SJP.pl
drapieżna ryba z rodziny makrelowatych; pelamida; sarda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) icht. drapieżna ryba z rodziny makrelowatych o srebrzystym brzuchu i błękitnej linii wzdłuż boku ciała
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) tuńczyk pasiasty, tuńczyk skoczek
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) bonito
* francuski: (1.1) bonite à ventre rayé
* tuvalu: (1.1) atu
* włoski: (1.1) tonnetto striato m.
źródła.
== bonito (język angielski.) ==
wymowa.
IPA3|bəˈniːtəʊ.
audio|LL-Q1860 (eng)-Wodencafe-bonito.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) icht. bonito (ryba)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: bɔ̃ˈɲitɔ, AS: bõńito
Wiktionary
(1.1) tuńczyk pasiasty, tuńczyk skoczek
Wiktionary
oceniać, klasyfikować jakieś wartości materialne, zwłaszcza w rolnictwie i leśnictwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekon. dokonywanie bonitacji
Wiktionary
rzecz. bonitacja ż.
czas. bonitować ndk.
przym. bonitacyjny
Wiktionary
[czytaj: bąŻUR] żartobliwie: dzień dobry
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Bonk:
Planetoida:
Wikipedia
rzadko: mieszkanka Bonn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. mieszkanka Bonn
(1.2) rzad. zdrobn. od bona
Wiktionary
rzecz. Bonn n.
:: fm. bończyk m.
przym. boński
Wiktionary
gwarowo: kawa ziarnista, naturalna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kawa parzona (z fusami)
Wiktionary
(1.1) Myryjka, zalołabyś mi tako fest bonkawa w szolce? → Marysiu, mogłabyś mi zalać mocną kawę parzoną w filiżance?
Wiktionary
jesienna odmiana gruszy; owoc tej gruszy
SJP.pl
trafny dowcip; bon mot; bon-mot
SJP.pl
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Niemczech;
(1.2) hist. pot. władze RFN (NRF)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do 1991 r. stolicą RFN było Bonn.
Wiktionary
IPA: bɔ̃n, AS: bõn
Wiktionary
rzecz. bończyk mos., bonka ż.
przym. boński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. bończyk mos., bonka ż.
przym. boński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Bonn
* białoruski: (1.1) Бон m.
* czeski: (1.1) Bonn m.
* esperanto: (1.1) Bonno
* francuski: (1.1) Bonn ż.
* niemiecki: (1.1) Bonn n.
* rosyjski: (1.1) Бонн m.
* słowacki: (1.1) Bonn m.
* szwedzki: (1.1) Bonn
* włoski: (1.1) Bonn ż.
źródła.
== Bonn (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Bonn
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość en|D=Bonn|Ms=Bonn.
synonimy.
Wiktionary
jawajski instrument muzyczny w postaci kilkunastu gongów (wykonanych zwykle z brązu) zawieszonych wewnątrz drewnianej ramy
SJP.pl
nazwisko, m.in.: Pierre Bonnard, francuski malarz i grafik zaliczany do nurtu postimpresjonistycznego koloryzmu
SJP.pl
Bonnard – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Yonne.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 742 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 185 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Bonnard plasuje się na 318. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1289.).
Wikipedia
czapka bez daszka noszona w średniowieczu
SJP.pl
Osoby
Wikipedia
obce imię żeńskie
SJP.pl
Bonnie – wieś w Stanach Zjednoczonych, w stanie Illinois, w hrabstwie Jefferson.
Wikipedia
Bonny – miasto w Nigerii (Rivers) nad częścią Zatoki Gwinejskiej - Zatoką Bonny.
W mieście port połączony rurociągami z polami naftowymi w delcie Nigru. Około 10 tys. mieszkańców.
Wikipedia
dawniej: domowa wychowawczyni dzieci
SJP.pl
Bono, właśc. Paul David Hewson (ur. 10 maja 1960 w Dublinie) – irlandzki piosenkarz, muzyk i filantrop. Od 1976 lider, wokalista i gitarzysta zespołu rockowego U2.
Wikipedia
gatunek małpy człekokształtnej; szympans karłowaty
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Pan paniscus|ref=tak., zagrożony wyginięciem gatunek szympansa o zwyczajach i umiejętnościach zbliżonych do ludzi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bonobo to małpa człekokształtna najbliższa człowiekowi.
Wiktionary
IPA: bɔ̃ˈnɔbɔ, AS: bõnobo
Wiktionary
(1.1) szympans karłowaty
Wiktionary
mały pies pokojowy; bolończyk
SJP.pl
Maltańczyk – nazwa oryginalna: Maltanase mana – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych w podsekcji biszony. Typ lisowaty. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
1. starożytne miasto, dzisiejsza Bolonia;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
→ Bononia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. związany z Bononią (współcz. Bolonia)
Wiktionary
rzecz. Bononia ż., bonończyk mos., bononka ż.
Wiktionary
1. używać życia, hulać;
2. ustawiać rusztowanie w szybie kopalni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bonować.
Wiktionary
czas. bonować ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wojciech Bonowicz (ur. 10 stycznia 1967 w Oświęcimiu) – polski poeta, publicysta, dziennikarz.
Wikipedia
związany z bonem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący bonów
Wiktionary
rzecz. bon mrz.
Wiktionary
(1.1) talonowy
Wiktionary
[czytaj: bonzaj] karłowate drzewko przystosowane do uprawy doniczkowej; bonzai
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ogrod. japońska sztuka uprawy ozdobnych drzew, polegający na ich skarlaniu i odpowiednim formowaniu;
(1.2) ogrod. drzewo lub inna roślina uformowana przez bonsai (1.1)
Wiktionary
Bonsai, sztuka bonsai (jap. 盆栽 uprawa w płytkim naczyniu; bon – płaska taca, płytki pojemnik, naczynie; sai – uprawa; chiń. pénzāi (盆栽)) – sztuka miniaturyzowania drzew, krzewów lub roślin uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich naczyniach, donicach (np. ceramicznych). Efekt ten jest uzyskiwany poprzez specyficzne, staranne przycinanie, ograniczanie korzeni oraz pielęgnację uwzględniającą właściwości rośliny. W potocznym znaczeniu – zminiaturyzowane rośliny o sztucznie wymuszonym, płytkim systemie korzeniowym umieszczone w płaskim naczyniu.
Wikipedia
IPA: bɔ̃w̃ˈzaj, AS: bõũ̯zai ̯
Wiktionary
[czytaj: bonzaista] osoba zajmująca się uprawą drzewek bonsai (bonzai); bonzaista
SJP.pl
w sztuce japońskiej: wykonana z piasku, kamieni itp. miniaturka krajobrazu; bon-seki
SJP.pl
Bonseki (jap. 盆石 bonseki) – (1) kamień służący do tworzenia krajobrazu na tacy, (2) miniaturowy krajobraz z białego piasku, kamyków i niewielkich odłamków skalnych, utworzony na pokrytej czarną laką tacy.
Wikipedia
przymiotnik od: Bonn
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) od Bonn
Wiktionary
(1.1) To utwór napisany przez bońskiego, zupełnie już głuchego, geniusza w Linzu, jesienią 1812 roku.
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃j̃sʲci, AS: bõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. bończyk mos., Bonn n., bonka ż.
Wiktionary
próg; poprzeczna metalowa listewka na gryfie niektórych instrumentów strunowych, np. gitary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) muz. zob. próg w instrumentach strunowych.
Wiktionary
Próg lub bont – wypukłość na podstrunnicy niektórych chordofonów szyjkowych, których zestaw dzieli go na segmenty o określonej długości powiązanej z odpowiednią gamą dźwięków. Progi ułatwiają uzyskanie względnie czystego brzmienia poprzez ustalenie długości skracania struny do pozycji wyznaczonej przez dany próg podczas przyciskania gryfu. Dlatego ich niedokładnie rozmieszczenie lub wykonanie powoduje niemożliwe do usunięcia przez strojenie instrumentu nieczystości brzmienia oraz skrócenia czasu wybrzmiewania dźwięku.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) próg
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Band. (węzeł, wiązanie)
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|próg.
źródła.
== bont (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) rozbierać / rozebrać, wyburzać / wyburzyć
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: bɔ̃nt, AS: bõnt
Wiktionary
(1.1) próg
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. rozporek
Wiktionary
(1.1) Zapnij se bontek.
Wiktionary
(1.1) kubik
Wiktionary
dodatkowe wynagrodzenie; nagroda; premia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dodatek, premia
(1.2) coś darmowego
Wiktionary
(1.1) Ten bonus dla ciebie jest zupełnie niezasłużony.
Wiktionary
IPA: ˈbɔ̃nus, AS: bõnus
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. bonusik m.
przym. bonusowy
Wiktionary
(1.1) premia
(1.2) darmówka, gratis
Wiktionary
zdrobnienie od: bonus
SJP.pl
przymiotnik od: bonus
SJP.pl
1. buddyjski duchowny w Chinach i Japonii;
2. z niechęcią o człowieku zajmującym wysokie stanowisko
SJP.pl
[czytaj: bonzaj] karłowate drzewko przystosowane do uprawy doniczkowej; bonsai
SJP.pl
Bonsai, sztuka bonsai (jap. 盆栽 uprawa w płytkim naczyniu; bon – płaska taca, płytki pojemnik, naczynie; sai – uprawa; chiń. pénzāi (盆栽)) – sztuka miniaturyzowania drzew, krzewów lub roślin uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich naczyniach, donicach (np. ceramicznych). Efekt ten jest uzyskiwany poprzez specyficzne, staranne przycinanie, ograniczanie korzeni oraz pielęgnację uwzględniającą właściwości rośliny. W potocznym znaczeniu – zminiaturyzowane rośliny o sztucznie wymuszonym, płytkim systemie korzeniowym umieszczone w płaskim naczyniu.
Wikipedia
osoba zajmująca się uprawą drzewek bonzai (bonsai); bonsaista
SJP.pl
męskie ubranie podobne krojem do marynarki, noszone dawniej w godzinach rannych i w domu, i poza domem, obecnie strój wyłącznie domowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. poranny ubiór męski, podobny do marynarki;
Wiktionary
Bonżurka (fr. bonjour – dzień dobry) – poranny ubiór męski z miękkiej tkaniny wełnianej, krótki, luźny, o kroju zbliżonym do marynarki, z kołnierzem i mankietami.
Używany od drugiej połowy XIX wieku.
Wikipedia
(1.1) Jak tylko będę miał pieniądze, kupię sobie także czarną aksamitną bonżurkę.
Wiktionary
IPA: bɔ̃n͇ˈʒurka, AS: bõṇžurka
Wiktionary
[czytaj: bugi] styl w muzyce country zapoczątkowany w latach 40. XX wieku; country boogie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bugi-ługi]:
1. styl gry fortepianowej charakteryzujący się uporczywym, ekscytującym rytmem
2. rodzaj tańca towarzyskiego
SJP.pl
[czytaj: bukkroser] osoba uczestnicząca w wymianie książek w miejscach publicznych (bookcrossingu); bookcrossingowiec
SJP.pl
[czytaj: bukkroserski] dotyczący bookcrossera, związany z bookcrosserem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bookcrossera, bookcrosserki
Wiktionary
rzecz. bookcrossing m., bookcrosser m., bookcrosserka ż.
przym. bookcrossingowy
Wiktionary
[czytaj: bukkrosing] ruch społeczny polegający na celowym zostawianiu książek w miejscach publicznych dla potencjalnych czytelników, zainicjowany w 2001 roku w USA; książkokrążenie
SJP.pl
Bookcrossing – idea nieodpłatnego przekazywania książek poprzez pozostawianie ich w miejscach publicznych, jak również w miejscach celowo utworzonych tzw. półkach bookcrossingowych (stoliki, regały, gabloty), po to, by znalazca mógł je przeczytać i przekazać dalej.
Bookcrossing to niekonwencjonalna forma popularyzowania książki i czytelnictwa, ruchoma, wirtualna biblioteka – bez własnej siedziby, regałów, kart bibliotecznych.
Wikipedia
[czytaj: bukkrosingowiec] osoba uczestnicząca w wymianie książek w miejscach publicznych (bookcrossingu); bookcrosser
SJP.pl
→ bookcrossing [czytaj: bukkrosingowy]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący bookcrossingu
Wiktionary
rzecz. bookcrossing m., bookcrosser m., bookcrosserka ż.
przym. bookcrosserski
Wiktionary
[czytaj: bukend] podpórka do książek
SJP.pl
[czytaj: buker] osoba zajmująca się wyznaczaniem terminów sesji, występów dla piosenkarzy, modelek itp.; buker
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba odpowiedzialna za rezerwację i umawianie wizyt, spotkań, współpracy oraz negocjowanie ich warunków
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) (…) booker festiwalu zachwycił się naszym koncertem u was i to go przekonało, aby finalnie nas zaprosić - opowiada Grzegorz Kwiatkowski z Trupa Trupa.
Wiktionary
rzecz. booking m.
:: fż. bookerka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta odpowiedzialna za rezerwację i umawianie wizyt, spotkań, współpracy oraz negocjowanie ich warunków
Wiktionary
(1.1) Na co dzień pracuję również jako bookerka w trójmiejskiej agencji modelek.
Wiktionary
rzecz. booking m.
:: fm. booker m.
Wiktionary
[czytaj: buking] buking;
1. działalność polegająca na rezerwowaniu, zamawianiu usług lub towarów;
2. dział hotelu, linii lotniczej itp. zajmujący się przyjmowaniem rezerwacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zajęcie polegające na rezerwacji i umawianiu wizyt, spotkań, współpracy oraz negocjowaniu ich warunków
Wiktionary
(1.1) I nie jest tak, że Krzysiek Bąk to dyrektor wykonawczy, a Dorota Harasimowicz zajmuje się bookingiem.
Wiktionary
rzecz. booker m., bookerka ż.
Wiktionary
[czytaj: buklet] książeczka ze zdjęciami i tekstami wykonawców, załączana do płyty kompaktowej
SJP.pl
[czytaj: bukmacher] osoba przyjmująca zakłady; bukmacher, bookmaker (rzadko)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zob. bukmacher.
Wiktionary
[czytaj: bukmejker] rzadko: osoba przyjmująca zakłady; bukmacher, bookmacher
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. bukmacher
Wiktionary
Wikipedia
IPA: bukˈmakɛr, AS: bukmaker
Wiktionary
[czytaj: bukować] rezerwować miejsce w pociągu, samolocie, hotelu itp. lub potwierdzać zamówienie; bukować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dokonywanie rezerwacji
Wiktionary
czas. bookować
Wiktionary
(1.1) rezerwowanie
Wiktionary
[czytaj: buksłaping] bezpośrednia wymiana książek bez udziału gotówki
SJP.pl
[czytaj: buktuber] osoba opowiadająca o przeczytanych książkach w serwisie internetowym YouTube
SJP.pl
[czytaj: buktuberka] kobieta opowiadająca o przeczytanych książkach w serwisie internetowym YouTube
SJP.pl
Belgia:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: bulowski] charakterystyczny dla George'a Boole'a
SJP.pl
[czytaj: bum] nagły wzrost koniunktury, szybki, ale nietrwały rozkwit życia gospodarczego; bum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. szybki wzrost koniunktury gospodarczej
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) ożywienie gospodarcze, ekspansja, prosperity
antonimy.
(1.1) slump
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|boom.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) boom
* bułgarski: (1.1) бум m.
* rosyjski: (1.1) бум m.
źródła.
== boom (język afrykanerski.) ==
thumb|boom (1.1)
wymowa.
IPA|boəm.
audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-boom.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bot. drzewo
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) ożywienie gospodarcze, ekspansja, prosperity
Wiktionary
[czytaj: bumboks] dość duży przenośny odtwarzacz płyt CD, kaset magnetofonowych oraz plików MP3, zasilany bateriami lub prądem, posiadający wbudowane głośniki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektron. przenośny radiomagnetofon stereofoniczny
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jurek paradował z boomboxem po osiedlu, denerwując stare baby.
Wiktionary
[czytaj: bumer] pejoratywnie:
1. osoba urodzona podczas wyżu demograficznego w okresie pomiędzy II wojną światową a połową lat 60. XX wieku, uważana za zacofaną;
2. osoba nieznająca się na współczesnej technologii, trendach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. starsza osoba (oryginalnie z okresu baby boom 1946–1964), z przestarzałymi poglądami, nienadążająca za współczesnością
Wiktionary
Miasta w USA:
Wikipedia
(1.1) Okazuje się, że bardzo łatwo zostać boomerem – wystarczy nie zgadzać się z pokoleniem, które dopiero wchodzi na rynek pracy.
Wiktionary
[czytaj: bumerstwo] pejoratywnie: bycie boomerem
SJP.pl
[czytaj: buster] urządzenie zwiększające efekt działania maszyny, zwłaszcza w momencie wzrostu obciążenia; buster
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: but] proces uruchamiania systemu operacyjnego; rozruch komputera
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: buf] nazwisko, np. John Wilkes Booth (1838-1865), amerykański zamachowiec, zabójca prezydenta Abrahama Lincolna
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: butleg] nielegalnie nagrana płyta muzyczna; butleg
SJP.pl
Bootleg, butleg – nagranie muzyczne rozpowszechniane zazwyczaj bez zgody autora; nagranie pirackie. Istnieją także oficjalne bootlegi, czyli nagrania koncertowe autoryzowane przez artystę lub grupę i będące w normalnej sprzedaży.
Do określenia nielegalnych nagrań z koncertów używa się także terminu ROIO (ang. recordings of indeterminate origin, czyli nagrania o nieokreślonym pochodzeniu).
Wikipedia
[czytaj: butLEger] bootlegger, butleger;
1. nielegalny producent lub przemytnik alkoholu w Ameryce Północnej w czasach prohibicji;
2. potocznie: szmugler, przemytnik, kontrabandzista
SJP.pl
[czytaj: butLEger] bootleger, butleger;
1. nielegalny producent lub przemytnik alkoholu w Ameryce Północnej w czasach prohibicji;
2. potocznie: szmugler, przemytnik, kontrabandzista
SJP.pl
[czytaj: butować] o programie komputerowym: uruchamiać system operacyjny komputera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest bootowalne
Wiktionary
przym. bootowalny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. taki, który zawiera system operacyjny mogący uruchamiać się podczas rozruchu komputera
Wiktionary
rzecz. bootowanie n., zbootowanie n., bootowalność ż.
czas. bootować ndk., zbootować dk.
przym. niebootowalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bootować.
Wiktionary
czas. bootować ndk.
przym. bootowalny
Wiktionary
[czytaj: butsektor] sektor dysku z programem ładującym system operacyjny; sektor rozruchowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Booz lub Boaz (hebr. בועז) – syn Szalmona i Rachab, mąż Rut.
Jest on jedną z głównych postaci Księgi Rut. Booz był bogatym rolnikiem, kuzynem Noemi, która po stracie męża i obu synów postanowiła powrócić z Moabu do ojczyzny. Towarzyszką Noemi w drodze powrotnej była jedna z synowych, Moabitka Rut. Widząc poświęcenie i pracowitość Rut, Booz najpierw nakazał ludziom pracującym na jego polu zostawiać snopki, które ona mogłaby zbierać, a potem bezpośrednio wręczył jej zboże.
Wikipedia
(1.1) Powiedział ów krewny do Booza: „Nabądź dla siebie moje prawo wykupu”, i zdjął swój sandał.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Booz. < etym|gr|Βοοζ. < etym|hebr|בעז.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Boaz, Booz
* czeski: (1.1) Bóaz m.
* francuski: (1.1) Boaz m., Booz m.
* hebrajski: (1.1) בעז m., בועז m.
* hiszpański: (1.1) Booz m.
* łaciński: (1.1) Booz m.
* niemiecki: (1.1) Boas m.
* nowogrecki: (1.1) Βοόζ m.
* portugalski: (1.1) Boaz m.
* starogrecki: (1.1) Βοοζ m.
* ukraiński: (1.1) Боаз m.
* włoski: (1.1) Boaz m., Booz m.
źródła.
== Booz (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Booz
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) war. Boaz
Wiktionary
bebop, bibop;
1. styl jazzowy charakteryzujący się krótkimi frazami melodycznymi, dużą improwizacją oraz ekspresją gry;
2. muzyka w tym stylu
SJP.pl
Bophuthatswana – bantustan utworzony w 1972 dla ludów Tswana, z przekształcenia istniejącego od 1968 bantustanu Tswanaland. Oficjalnie uzyskał niepodległość 6 grudnia 1977.
Bantustan zamieszkiwało 2 489 347mieszkańców, jego powierzchnia wynosiła 40 011 km². Stolicą było Mmabatho. Powróciło do RPA 27 kwietnia 1994.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) jęz. pot. system transkrypcji fonetycznej języka chińskiego, z odczytania pierwszych czterech sylab tabeli trankrypcyjnej: ㄅ (bo)ㄆ (po) ㄇ (mo) ㄈ (fo);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na Tajwanie bopomofo stosowane jest powszechnie w nauce języka chińskiego.
(1.1) Bopomofo klasyfikuje się czasem jako system półalfabetyczny.
(1.1) Znaki bopomofo pisze się po prawej stronie znaków chińskich w piśmie pionowym, albo nad znakami chińskimi w piśmie poziomym.
Wiktionary
(1.1) zhuyin
Wiktionary
ryba z rodziny prażmowatych, występująca w Adriatyku; boga
SJP.pl
Bops, złotokres (Boops boops) – gatunek morskiej ryby z rodziny prażmowatych (Sparidae).
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu B i liczbie atomowej 5, należący do półmetali
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) leśn. wysoki, gęsty las iglasty;
Wiktionary
Bor (B, łac. borium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 5, półmetal z bloku p układu okresowego.
Wikipedia
(1.1) W pustelni na skraju boru mieszkała eremitka.
(1.1) A w tych borach olsztyńskich • dobrze z psami wędrować. • A w tych jarach olsztyńskich • sośnina i dąbrowa.
Wiktionary
IPA: bur, AS: bur
Wiktionary
rzecz. borowy m., borowik m., borowina ż., borówka ż., Borek m., Boreczek m.
:: zdrobn. borek m., boreczek m.
przym. borowy
Wiktionary
(1.1) knieja, puszcza, gęstwina
Wiktionary
pracownik BOR-u (Biura Ochrony Rządu); borowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. funkcjonariusz BOR
Wiktionary
(1.1) Funkcjonariusze BOR-u byli często nazywani BOR-owcami lub borowcami.
Wiktionary
skr. BOR
rzecz. borowiec mos.
Wiktionary
(1.1) borowiec
Wiktionary
1. suchy adriatycki wiatr;
2. samochód typu Volkswagen Bora;
3. samochód typu Maserati Bora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) meteorol. zimowy suchy wiatr od gór
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: bor
Wiktionary
Bora (z gr. boréas – wiatr północny) – chłodny, suchy i porywisty wiatr katabatyczny, powodujący spadek wilgotności.
Występowanie:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) wiatr
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski|bora. < etym|łac|boreas. < etym|gr|Βορέας. (Boréās)
uwagi.
tłumaczenia.
* węgierski: (1.1) bóra
* włoski: (1.1) borea m.
źródła.
== bora (esperanto.) ==
morfologia. morfeo|bor|a.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) borowy
odmiana.
(1.1) odmiana-przymiotnik-esperanto.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈbɔra, AS: bora
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) wiatr
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski|bora. < etym|łac|boreas. < etym|gr|Βορέας. (Boréās)
uwagi.
tłumaczenia.
* węgierski: (1.1) bóra
* włoski: (1.1) borea m.
źródła.
== bora (esperanto.) ==
morfologia. morfeo|bor|a.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) borowy
odmiana.
(1.1) odmiana-przymiotnik-esperanto.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wyspa na Oceanie Spokojnym
SJP.pl
Bora-Bora – wyspa na Oceanie Spokojnym, koralowy atol otaczający powulkaniczny stożek, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa, na północny zachód od Tahiti.
Centralna, wulkaniczna wyspa ma powierzchnię 21,9 km². Znajdują się na niej dwa szczyty: Pahia 661 m n.p.m. oraz Otemanu 727 m n.p.m. Wyspa centralna leży w lagunie otoczonej pierścieniem mniejszych wysp i raf koralowych; w zachodniej części laguny położone są dwie mniejsze wyspy pochodzenia wulkanicznego – Toopua i Toopua Iti. Łączna powierzchnia Bora-Bora to 38 km².
Wikipedia
minerał, chloroboran magnezu
SJP.pl
Boracyt – minerał z gromady boranów, należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa wywodzi się od pierwiastka boru.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. boraks rodzimy - minerał zbudowany głównie z uwodnionego boranu sodu; tynkal, tinkal;
2. potocznie: sól sodowa kwasu borowego, tworząca boraks rodzimy; tetraboran sodu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady boranów, jego głównym składnikiem jest uwodniony boran sodu;
(1.2) chem. związek chemiczny, dziesięciowodny tetraboran sodu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Boraks tworzy się w klimacie pustynnym.
(1.2) Boraks jest stosowany w przemyśle szklarskim.
Wiktionary
IPA: ˈbɔraks, AS: boraks
Wiktionary
przym. boraksowy
Wiktionary
(1.1) boraks rodzimy, tynkal, tinkal
Wiktionary
przymiotnik od: boraks
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z boraksem, dotyczący boraksu; zawierający boraks
Wiktionary
rzecz. boraks mrz.
Wiktionary
spiek aluminium z węglikiem boru
SJP.pl
Boral – spiek aluminium z węglikiem boru B4C (35–55%). Bardzo silnie pochłania neutrony nie wytwarzając przy tym wtórnego promieniowania gamma. Z tego powodu używa się go przy budowie reaktorów jądrowych do wytwarzania prętów regulacyjnych i kompensacyjnych oraz osłon przed neutronami. Jest dobrym przewodnikiem ciepła. Ze względów chemicznych i mechanicznych obustronnie pokrywany blachą aluminiową.
Wikipedia
sól kwasu borowego
SJP.pl
Wikipedia
borasus wachlarzowaty - drzewo z Azji Południowo-Wschodniej, którego drewno używane jest w budownictwie wodnym i meblarskim; borazus
SJP.pl
Boraszyn – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.
Wikipedia
imię
SJP.pl
Borat, właśc. Borat Sagdijew, Борат Сагдиев – postać fikcyjna, dziennikarz z Kazachstanu wymyślony i grany przez brytyjskiego komika Sachę Barona Cohena.
Postać Borata wyewoluowała z poprzednich postaci wykreowanych przez Cohena: początkowo anonimowego mołdawskiego reportera telewizyjnego (dla telewizji LWT/Granada i programu BBC Comedy Nation), a później albańskiego reportera zwanego Kristo (dla Paramount Comedy Channel).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie sokalskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Boratyn – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Chłopice. Znajduje się w niej dworek szlachecki z XVIII wieku, w którym mieszkał książę Lisowiecki.
Wołczek z Boratyna był ojcem Dymitra, protoplasty Boratyńskich herbu Korczak.
Wikipedia
przym. boratyński
Wiktionary
moneta, miedziany szeląg bity za panowania Jana Kazimierza (od nazwiska zarządcy mennicy - Boratiniego); boratynka
SJP.pl
Boratynka (boratynek) – popularna, nieoficjalna nazwa miedzianego szeląga Jana II Kazimierza Wazy, bitego w Rzeczypospolitej w latach 1659–1668.
Wikipedia
moneta, miedziany szeląg bity za panowania Jana Kazimierza (od nazwiska zarządcy mennicy - Boratiniego); boratynek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. numizm. szeląg Jana Kazimierza wybijany w latach 1659–1668;
Wiktionary
Boratynka (boratynek) – popularna, nieoficjalna nazwa miedzianego szeląga Jana II Kazimierza Wazy, bitego w Rzeczypospolitej w latach 1659–1668.
Wikipedia
IPA: bɔratɨnka, AS: boratynka
Wiktionary
(1.1) boratynek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Borawski (nazwisko) – pochodzi od miejscowości Borawskie w parafii Przytuły w ziemi wiskiej – obecnie łomżyńskie.
Wikipedia
związek nieorganiczny boru, azotu i wodoru; bezbarwna, palna ciecz o właściwościach podobnych do benzenu; dobry rozpuszczalnik wielu substancji organicznych; borazyna
SJP.pl
Borazol, borazyna, B
3N
3H
6 – nieorganiczny związek chemiczny, związek aromatyczny boru, azotu i wodoru o właściwościach fizycznych zbliżonych do benzenu.
Wikipedia
azotek boru
SJP.pl
Azotek boru, BN – nieorganiczny związek chemiczny boru i azotu. Po raz pierwszy został otrzymany w 1842 roku. Podobnie jak diament, azotek boru może zostać wytworzony w taki sposób, aby miał własności półprzewodnikowe.
Istnieje także heksagonalny azotek boru, o strukturze analogicznej do struktury grafitu i podobnych własnościach fizycznych.
Wikipedia
wysokie drzewo z rodziny palm
SJP.pl
związek nieorganiczny boru, azotu i wodoru; bezbarwna, palna ciecz o właściwościach podobnych do benzenu; dobry rozpuszczalnik wielu substancji organicznych; borazol
SJP.pl
Borazol, borazyna, B
3N
3H
6 – nieorganiczny związek chemiczny, związek aromatyczny boru, azotu i wodoru o właściwościach fizycznych zbliżonych do benzenu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. agitator polityczny
Wiktionary
(1.1) W walce na pięści wyparliśmy borbifaksów ze sali.
Wiktionary
rzecz. borba ż.
Wiktionary
Borchów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Oleszyce.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lubaczowskim województwa lwowskiego. W latach 1939–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 13 Polaków i 5 Żydów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Oleszycach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Borcz (dodatkowa nazwa w języku kaszub. Bórcz, niem. Bortsch) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino, przy drodze krajowej nr 20 Stargard - Szczecinek - Gdynia, na turystycznym szlaku Wzgórz Szymbarskich.
Wikipedia
mieszkaniec Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borkowianin
SJP.pl
mieszkanka Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borkowianka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Borczyn – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Kije.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
borczyniec owocowy, borczyniec południowy - gatunki pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych
SJP.pl
Borczyniec (Carpocoris) – rodzaj pluskwiaków z rodziny tarczówkowatych.
Pluskwiaki o gęsto punktowanym, owalnym w obrysie ciele. Głowa wyposażona w wolny, pozbawiony podłużnego żeberka nadustek. Trzy końcowe człony czułków czarne, a pozostałe jaśniejsze, trzeci wyraźnie krótszy od drugiego. W częściach nasadowych szwów pleuralnych obecne czarne plamki. Śródpiersie z żeberkiem między biodrami. Na pleurytach zatułowia gruczoły zapachowe z długim kanałem wyprowadzającym, o otworach położonych z dala od bioder. Odwłok o drugim widocznym sternicie pozbawionym skierowanego w przód wyrostka.
Wikipedia
[czytaj: borDO] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Francji, stolica regionu Akwitania;
Wiktionary
Bordeaux (wymowa, [bɔʁdo]; oksyt. Bordèu) – miasto w południowo-zachodniej Francji, stolica regionu Nowa Akwitania i departamentu Żyronda. Jest szóstym co do wielkości miastem w kraju. Miasto w granicach administracyjnych gminy liczy 260 352 osób, natomiast jednostka miejska Bordeaux liczy 1 mln mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Najważniejszymi miastami Akwitanii są Bordeaux, Pau i Mérignac.
Wiktionary
IPA: bɔrˈdɔ, AS: bordo
Wiktionary
przym. bordoski
Wiktionary
(1.1) daw. Burdegala
Wiktionary
pasek tkaniny lub tapety do wykańczania krawędzi ścian
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bordeRO, borDEro] notatka, zapisek dla pamięci; wykaz
SJP.pl
Bordereau – pomocniczy dokument stosowany w transporcie kolejowym i samochodowym, przy organizacji przesyłek zbiorowych.
Jest wystawiany przez spedytora nadawczego i przesyłany do spedytora odbiorczego, który na jego podstawie może dokonać rozformowania przesyłki i wysyłać poszczególne partie ładunkowe do finalnych odbiorców. Zawiera także zestawienie ładunków tworzących daną przesyłkę zbiorczą oraz nazwy nadawców i odbiorców.
Wikipedia
potocznie:
1. kobieta cierpiąca na zaburzenia osobowości typu borderline;
2. suka psa rasy border collie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. psych. kobieta cierpiąca na zaburzenia osobowości borderline
(1.2) pot. kynol. suka rasy Border collie
Wiktionary
(1.1) To nie jest łatwy związek, ona jest borderką.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. border m.
:: zdrobn. borderek m.
Wiktionary
[czytaj: borderlajn] zespół zaburzeń psychicznych, występujący w schorzeniach przebiegających dwubiegunowo, np. w cyklofrenii
SJP.pl
Osobowość chwiejna emocjonalnie podtypu granicznego (ang. borderline personality disorder, BPD), inaczej pograniczne zaburzenie osobowości, osobowość borderline – zaburzenie osobowości charakteryzujące się wahaniami nastroju, napadami intensywnego gniewu, niestabilnym obrazem siebie, niestabilnymi i naznaczonymi silnymi emocjami związkami interpersonalnymi, silnym lękiem przed odrzuceniem i gorączkowymi wysiłkami mającymi na celu uniknięcie odrzucenia, działaniami autoagresywnymi oraz chronicznym uczuciem pustki (braku sensu w życiu).
Wikipedia
dekoracyjne wykończenie brzegu tkaniny, płaskorzeźby lub jakiejś kompozycji malarskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ozdobny pas będący obramowaniem tkaniny, płaskorzeźby, obrazu lub grafiki wypełniony ornamentem geometrycznym, roślinnym lub scenami figuralnymi;
Wiktionary
Bordiura (fr. bordure, obramowanie) – w ogólnym rozumieniu jest to dekoracyjne obramowanie tkaniny, płaskorzeźby, kompozycji malarskiej lub graficznej, w formie pasa z ornamentem roślinnym lub geometrycznym, niekiedy z motywami figuralnymi.
Wikipedia
(1.1) Zosia kupiła ręcznik z przepiękną bordiurą.
Wiktionary
IPA: bɔrˈdʲjura, AS: bordʹi ̯ura
Wiktionary
rzecz. zdrobn. bordiurka ż.
przym. bordiurowy
Wiktionary
zdrobnienie od: bordiura
SJP.pl
przymiotnik od: bordiura
SJP.pl
1. [czytaj: borDO] francuskie wino wysokiej jakości; bordeaux, wino bordoskie;
2. kolor bordowy;
3. ciemnowiśniowy, ciemnowiśniowo; bordowy, bordowo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) enol. wysokiej jakości wino czerwone lub białe z rejonu Bordeaux; wino bordoskie
(1.2) ciemnoczerwony, ciemnowiśniowy kolor
przymiotnik
(2.1) zob. bordowy.
przysłówek sposobu
(3.1) zob. bordowo.
Wiktionary
(2.1) Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę kręcąc mordą.
Wiktionary
IPA: ˈbɔrdɔ, AS: bordo
Wiktionary
przym. bordowy, bordoski
przysł. bordowo
czas. bordowieć ndk.
rzecz. bordowienie n., bordowość ż.
Wiktionary
(1.1) war. bordeaux
(2.1) bordowy
(3.1) bordowo
Wiktionary
przymiotnik od: Bordeaux
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bordeaux, dotyczący Bordeaux
Wiktionary
rzecz. Bordeaux n., bordo n.
przym. bordo, bordowy
przysł. bordo
Wiktionary
być widocznym, odcinać się od tła kolorem bordo
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rzad. wyróżniać się kolorem bordowym od tła
Wiktionary
rzecz. bordo n., bordowienie n., bordowość ż.
przym. bordo, bordowy
przysł. bordo, bordowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stawanie się bordowym
Wiktionary
rzecz. bordo n., bordowość ż.
czas. bordowieć ndk.
przym. bordo, bordowy
przysł. bordo, bordowo
Wiktionary
1. rodzaj butelki do wina;
2. gwarowo: zapaska ozdobiona poprzecznymi paskami
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem bordowej barwy
Wiktionary
(1.1) Jesienią pędy często robią się czerwonawo lub bordowo nabiegłe.
Wiktionary
rzecz. bordo n., bordowienie n., bordowość ż.
czas. bordowieć ndk.
przym. bordo, bordowy
przysł. bordo
Wiktionary
(1.1) bordo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co bordowe
Wiktionary
rzecz. bordo n., bordowienie n.
czas. bordowieć ndk.
przym. bordo, bordowy
przysł. bordo, bordowo
Wiktionary
mający kolor wina bordeaux
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kolor ciemnoczerwony, ciemnoróżowy, ciemnowiśniowy, taki jak kolor czerwonego wina bordo
Wiktionary
(1.1) Restaurację na wigilijny wieczór przepięknie udekorowano lśniącymi złotem girlandami. Stoły nakryte długimi, bordowymi, z ciężkiego jedwabiu obrusami.
Wiktionary
IPA: bɔrˈdɔvɨ, AS: bordovy
Wiktionary
rzecz. bordo n., bordowienie n., bordowość ż.
przym. bordo, bordoski
czas. bordowieć ndk.
przysł. bordowo, bordo
Wiktionary
(1.1) bordo
Wiktionary
burdon;
1. niski, długo brzmiący dźwięk, towarzyszący głównej melodii;
2. struna instrumentu z gryfem lub piszczałka organowa, na której można uzyskać taki dźwięk
SJP.pl
w matematyce: relacja równoważności w zbiorze zwartych rozmaitości różniczkowych
SJP.pl
Bordyzm – relacja równoważności w zbiorze zwartych rozmaitości różniczkowych. Na zbiorze klas abstrakcji tej relacji można zdefiniować działania w taki sposób, aby miał on strukturę pierścienia. Badanie relacji bordyzmu jest jednym z głównych nurtów w topologii algebraicznej.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Bordziłówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Rossosz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Rossosz. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 238 mieszkańców i była piątą co do wielkości miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Rossoszu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto uzdrowiskowe w Gruzji, w regionie Samcche-Dżawachetia;
Wiktionary
Bordżomi (gruz. ბორჯომი) – miasto uzdrowiskowe w Gruzji, w regionie Samcche-Dżawachetia. Położone jest w górach Małego Kaukazu, nad rzeką Kurą (w Wąwozie Bordżomskim). Wokół miasta roztaczają się tereny Bordżomsko-Charagaulskiego Parku Narodowego. Zamieszkiwane jest przez 10,5 tys. osób (2014).
Wikipedia
przym. bordżomski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bordżomi, dotyczący Bordżomi (miasta w Gruzji)
Wiktionary
rzecz. Bordżomi n.
Wiktionary
występujący na obszarach północnych; północny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. północny
Wiktionary
(1.1) Pardwa białosterna należy do gatunków borealnych.
Wiktionary
rzecz. boreasz mrz.
Wiktionary
przestarzale: wiatr północny, wiatr borealny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. bóg i uosobienie wiatru północnego, utożsamiany z rzymskim Akwilonem;
(1.2) mitgr. król Celtów, ojciec Kyparissy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(2.1) mitgr. pies Akteona
Wiktionary
Boreasz (także Boreas; gr. Βορέας Boréas, Βοριάς Boriás „wiatr północny”, „północ”; łac. Boréas „wiatr północny”, Boreus „północny”, Aquilo „wiatr północny”, „północ”) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie wiatru północnego; utożsamiany z rzymskim Akwilonem.
Wikipedia
(1.1) Boreasz uosabiał gwałtowny i zimny wiatr, wiejący z północy.
(1.1) Kult Boreasza był rozpowszechniony wśród żeglarzy i rolników.
Wiktionary
IPA: bɔˈrɛaʃ, AS: boreaš
Wiktionary
przym. Boreaszowy
rzecz. boreasz mrz.
Wiktionary
(1.1) Akwilon
Wiktionary
1. → Borek;
2. → Borek Wielkopolski;
3. → Borki; borkowski
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
borecznica znaczona - muchówka z rodziny rączycowatych
SJP.pl
Borecznica – kolonia w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Wielgomłyny. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Goszczowa.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
owad, szkodnik drzew iglastych
SJP.pl
rodzina owadów błonkoskrzydłych, szkodniki lasów
SJP.pl
o cechach borecznikowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Znane postaci noszące nazwisko „Borejsza”:
Wikipedia
1. zdrobnienie od: bór;
2. związek boru z metalami, odznaczający się wysoką temperaturą topnienia, dużą twardością i dobrą przewodnością elektryczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: bór
(1.2) chem. związek nieorganiczny zawierający tylko atomy boru i metalu;
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. techn. świder
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈbɔrɛk, AS: borek
Wiktionary
(1.1)
rzecz. bór mrz., Borek mos./ż., borowy mos., borowik mos./mzw., borowina ż., borówka ż.
przym. borowy
(1.2)
rzecz. bor mrz., boraks mrz., boran mrz., borazol mrz.
przym. borowy
Wiktionary
(1.1) boreczek
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk|borer, brustlaja, brustlajsta, świyder.
Wiktionary
bakteria wywołująca boreliozę
SJP.pl
choroba zakaźna wywołana przez bakterie należące do krętków, przenoszone na człowieka przez kleszcze; choroba z Lyme; krętkowica kleszczowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. wielonarządowa choroba zakaźna przenoszona głównie przez kleszcze, którą wywołują krętki z rodzaju Borrelia;
Wiktionary
Borelioza, krętkowica kleszczowa, choroba z Lyme (łac. borreliosis, morbus Lyme) – wieloukładowa choroba zakaźna wywoływana przez bakterie należące do krętków. Najczęściej genogatunkami będącymi czynnikiem etiologicznym są: Borrelia burgdorferi sensu stricto, Borrelia garinii i Borrelia afzelii, przenoszona na człowieka i niektóre zwierzęta przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Zakażenie człowieka następuje po ukłuciu i żerowaniu kleszcza w skórze. Rezerwuarem krętka są liczne gatunki zwierząt, głównie gryzonie.
Wikipedia
(1.1) Nieleczona borelioza może prowadzić do poważnych chorób serca, układu nerwowego lub stawów.
Wiktionary
IPA: ˌbɔrɛˈlʲjɔza, AS: borelʹi ̯oza
Wiktionary
(1.1) choroba z Lyme, krętkowica kleszczowa
Wiktionary
zbiór borelowski - podzbiór przestrzeni topologicznej, który można uzyskać ze zbiorów otwartych tej przestrzeni za pomocą przeliczalnych sum, przekrojów bądź dopełnień
SJP.pl
[czytaj: BOrensztajn] nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. świder
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|borek, brustlaja, brustlajsta, świyder.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: kredyt; bórg; zwykle w wyrażeniu: na borg - na kredyt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) przest. obecnie łódź. kredyt udzielany w sklepie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ja wiem co to znaczy wyprzedawać ostatnie graty, żeby zapłacić komorne i borg w sklepiku.
Wiktionary
czas. borgować
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. borgować
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Borg., etym|niem|borgen. lub z jidysz
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|kredyt.
źródła.
== borg (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-borg.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) cyborg
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) cyborg
Wiktionary
Jorge Francisco Isidoro Luis Borges Acevedo (ur. 24 sierpnia 1899 w Buenos Aires, zm. 14 czerwca 1986 w Genewie) – argentyński pisarz, poeta i eseista. Publikował krótkie eseje, opowiadania i poezję. Jego dzieła stały się obiektem wnikliwych analiz i wieloznacznych interpretacji.
Wikipedia
[czytaj: bordżia] nazwisko
SJP.pl
Borgia – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Kalabria, w prowincji Catanzaro. Według danych z 31 grudnia 2016 gminę zamieszkiwało 7647 osób.
Wikipedia
ród włoski; Borgia
SJP.pl
Wikipedia
czcionka drukarska dziewięciopunktowa; burgos
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający dziewięciu punktom (3,3831 mm)
Wiktionary
IPA: ˈbɔrʲɟis, AS: borʹǵis
Wiktionary
(1.1) burgos
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: pożyczać komuś pieniądze, dawać coś na kredyt
SJP.pl
czasownik
(1.1) przest. obecnie łódź. sprzedawać na kredyt
(1.2) łódź. kupować na kredyt
(1.3) stpol. pobłażać
Wiktionary
(1.1) Ten sklepikarz nie borgował, zawsze gotówki żądał.
(1.2) Znów będą u mnie borgować na książeczki, a ty nic tylko dawaj i dawaj. (A. Kasprowicz „Opowiadania łódzkie”)
Wiktionary
rzecz. borgowanie n., borg
Wiktionary
(1.2) brać na kartkę / na książeczkę / na książkę / na zeszyt
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|borgować.
Wiktionary
czas. borgować ndk.
Wiktionary
Borgowo (niem. Burgdorf)– wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Położona przy drodze wojewódzkiej nr 434 z Łubowa przez Śrem do Rawicza przez Gostyń. We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą do Pyszącej. Komunikację ze wsi do Śremu zapewnia komunikacja gminna oraz autobusy PKS w Poznaniu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. wiertarka udarowa
Wiktionary
Boris (jap. ボリス) – japoński zespół założony w 1992 roku. Dotychczas zespół grał stoner metal, psychodeliczny rock, drone doom, sludge metal, noise, ambient oraz tradycyjny rock.
Nazwa zespołu wzięła się od utworu Boris grupy Melvins (z albumu Bullhead).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. zdrobnienie od: bór;
2. związek boru z metalami, odznaczający się wysoką temperaturą topnienia, dużą twardością i dobrą przewodnością elektryczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie lubieszowskim obwodu wołyńskiego
(1.2) geogr. wieś na Ukrainie, w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. borecki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Borkiewicz – polski herb szlachecki.
Wikipedia
mieszkaniec Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borczanin
SJP.pl
mieszkanka Borku Wielkopolskiego (miasta w Polsce); borczanka
SJP.pl
nazwa wielu wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Borkowice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Borkowicz:
Wikipedia
Wikipedia
→ Borki (wieś w Polsce); borecki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Borkiem, dotyczący Borka
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Borek m.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Bormann – polski herb szlachecki.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. wiertarka
Wiktionary
przestarzale: wiertarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. przest. zob. wiertarka.
(1.2) stomat. przest. zob. wiertarka.
Wiktionary
IPA: ˌbɔrmaˈʃɨ̃na, AS: bormašỹna
Wiktionary
rzecz. borowanie n.
czas. borować
Wiktionary
Bormio (retoromański: Buorm) – miejscowość i gmina we Włoszech, znajduje się w prowincji Sondrio, region Lombardia. W pobliżu znajdują się liczne wyciągi i trasy narciarskie należące do kompleksu Alta Valtellina. Inną atrakcją miasta są wody geotermalne wykorzystywane w ośrodku Terme di Bormio.
Wikipedia
przymiotnik od: bor; borowy
SJP.pl
Wikipedia
choroba bornajska - zaraźliwa choroba owiec oraz koni atakująca ośrodkowy układ nerwowy
SJP.pl
przymiotnik od: Borna (miasto w Saksonii); choroba bornaska - zakaźna wirusowa choroba koni i owiec
SJP.pl
mieszkaniec Borneo (wyspy w Archipelagu Malajskim)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec wyspy Borneo
Wiktionary
rzecz. Borneo n.
:: fż. Borneanka ż.
przym. borneański
Wiktionary
mieszkanka Borneo (wyspy w Archipelagu Malajskim)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka wyspy Borneo
Wiktionary
rzecz. Borneo n.
:: fm. Borneańczyk mos.
przym. borneański
Wiktionary
→ Borneo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Borneo, dotyczący Borneo
Wiktionary
rzecz. Borneo n., Borneańczyk mos., Borneanka ż.
Wiktionary
największa wyspa w Archipelagu Malajskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa w Archipelagu Malajskim;
Wiktionary
Borneo – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, jedna z Wielkich Wysp Sundajskich. Największa wyspa Azji, trzecia pod względem wielkości na świecie po Grenlandii i Nowej Gwinei.
Północna część należy do Malezji. Są to stany Sarawak i Sabah. Niewielki obszar (ok. 5 tys. km²) pomiędzy Sarawakiem i Sabahem zajmuje Brunei, reszta zaś to terytorium Indonezji.
Wikipedia
(1.1) W spojrzeniu malowała się taka ciekawość i odrobinę niechętne zdziwienie, jakby oglądał albatrosa z wyspy Borneo, fokę czy krokodyla.
Wiktionary
IPA: bɔrˈnɛɔ, AS: borneo
Wiktionary
rzecz. Borneańczyk mos., Borneanka ż.
przym. borneański
Wiktionary
związek organiczny występujący w drzewach kamforowych oraz w wielu olejkach eterycznych, otrzymywany również przez redukcję kamfory wodorem, stosowany w medycynie i w przemyśle perfumeryjnym
SJP.pl
Borneol – bicykliczny organiczny związek chemiczny z grupy terpenów, podgrupy kamfanów, stosowany jako środek zapachowy, przypominający kamforę.
Występuje jako składnik wielu olejków eterycznych i jest naturalnym środkiem odstraszającym owady.
Wikipedia
należąca do Danii wyspa położona na Morzu Bałtyckim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. duńska wyspa w południowo-zachodniej części Bałtyku;
Wiktionary
Bornholm (wym. duńska: [bɒːnˈhʌlˀm]; bornholmsk: Borringholm) – duńska wyspa w południowo-zachodniej części Morza Bałtyckiego. Jest najbardziej na wschód położonym okręgiem administracyjnym Danii (województwem – duń. Amtskommune, od 2002 nazywanym gminą regionalną – duń. Bornholms Regionskommune), zamieszkiwanym przez 39,4 tys. mieszkańców (I 2020 r.).
Wikipedia
(1.1) Bornholm jest być może najpiękniejszą z ponad czterystu duńskich wysp.
Wiktionary
IPA: ˈbɔrn̥xɔlm, AS: born̦χolm
Wiktionary
rzecz. Bornholmczyk mos., Bornholmka ż., bornholmski mrz.
przym. bornholmski
Wiktionary
mieszkaniec Bornholmu (wyspy na Bałtyku)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec wyspy Bornholm
Wiktionary
rzecz. Bornholm mrz.
:: fż. Bornholmka ż.
przym. bornholmski
Wiktionary
mieszkanka Bornholmu (wyspy na Bałtyku)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka wyspy Bornholm
Wiktionary
rzecz. Bornholm mrz.
:: fm. Bornholmczyk mos.
przym. bornholmski
Wiktionary
→ Bornholm (wyspa duńska)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Bornholmu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. dialekt języka duńskiego używany na Bornholmie
Wiktionary
(1.1) Robert wydał szereg wierszy o idyllicznych bornholmskich krajobrazach.
(2.1) Jan mówi tylko po bornholmsku.
Wiktionary
rzecz. Bornholm m., Bornholmczyk mos., Bornholmka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Bornego Sulinowa
SJP.pl
mieszkanka Bornego Sulinowa
SJP.pl
muchówka z rodziny rączycowatych, pasożyt larw szkodliwych owadów leśnych
SJP.pl
minerał, siarczek miedzi i żelaza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki siarczek, bogate źródło miedzi;
Wiktionary
Bornit – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem rzadkim, rozpowszechnionym tylko w niektórych regionach Ziemi. Minerał hydrotermalnych żył kruszcowych, zwykle występuje w asocjacji z chalkopirytem jako produkt odmieszania roztworu stałego, z galeną, sfalerytem i pirytem. Znany z wielu złóż miedzi, powszechny szczególnie w strefie cementacyjnej złóż siarczków Cu. Pospolity w łupkach miedzionośnych cechsztynu, tu w asocjacji z tetraedrytem, chalkozynem, pirytem, kowelinem.
Wikipedia
IPA: ˈbɔrʲɲit, AS: borʹńit
Wiktionary
przymiotnik od: bor; borowy
SJP.pl
związek lotny wchodzący w skład olejków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zdrobn. od: borok
Wiktionary
(1.1) Erwin je taki boroczek.
Wiktionary
rzecz. borok mos.
Wiktionary
(1.1) borok, ciućmok, leluja, ciumciok
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie horochowskim obwodu wołyńskiego;
Wiktionary
Boroczyce (ukr. Борочиче) – wieś na Ukrainie w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego.
Do 2020 w rejonie horochowskim.
Wikipedia
przym. boroczycki
Wiktionary
nazwisko, m.in.: Aleksander Borodin (1833-1887), rosyjski chemik, muzyk i kompozytor
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
wieś w Rosji
SJP.pl
Borodino (ros. Бородино) – wieś (ros. деревня, trb. dieriewnia) w obwodzie moskiewskim Rosji, 12 kilometrów na zachód od Możajska.
W 1812 roku odbyła się tu bitwa podczas inwazji na Rosję wojsk Napoleona Bonapartego. Wieś była również miejscem walk w czasie obrony Moskwy w 1941 roku podczas ataku Niemiec na Związek Radziecki.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, stolica rejonu borodziańskiego w obwodzie kijowskim, położone nad rzeką Zdwiż;
Wiktionary
Borodzianka (ukr. Бородянка, Borodianka) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie buczańskim, nad Zdwyżem. W 2023 roku liczyło ok. 11,2 tys. mieszkańców.
Znajduje tu się stacja kolejowa Borodzianka, położona na linii Kijów – Korosteń – Kowel.
Wikipedia
przym. borodziański
Wiktionary
(1.1) hist. war. Borodianka
Wiktionary
chrząszcz z rodziny kózek, którego larwa żeruje w drewnie sosny i świerka, wyrządzając duże szkody
SJP.pl
nazwisko polskie
SJP.pl
bezbarwny, trujący gaz o odrażającym zapachu, stosowany jako cenne paliwo rakietowe oraz materiał do napędu torped podwodnych; dwuborowodór
SJP.pl
dwunożny, mięsożerny dinozaur z rodziny troodonów
SJP.pl
Borogowia (Borogovia) – dwunożny, mięsożerny dinozaur z rodziny troodonów. teropod spokrewniony z troodonem.
Znany jest jedynie z niekompletnych skamieniałości kończyn tylnych. Nazwa zwierzęcia pochodzi od "borogoves" (w polskim tłumaczeniu "borolągwy", "boroglątwy" albo "borogowie"), fikcyjnych stworzeń wymienionych w poemacie Lewisa Carrolla "Jabberwocky".
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. nieudacznik, ofiara losu; ktoś nieporadny, ale sympatyczny
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jo żech nie wiedziała, że z Zeflika je taki borok.
Wiktionary
rzecz. boroczek mos.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|ciućmok, leluja, ciumciok, boroczek.
Wiktionary
związek chemiczny, np. borokrzemian sodu
SJP.pl
taki, w którego skład wchodzi tlenek boru i tlenek krzemu, np. szkło borokrzemowe
SJP.pl
czerwone wino bułgarskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) spolszczone nazwisko włoskiego świętego Carlo Borromeo;
(1.2) imię|polski|m.;
Wiktionary
Boromeusz – imię męskie, pochodzące od nazwiska św. Karola Boromeusza. Żeński odpowiednik to Boromea.
Boromeusz imieniny obchodzi: 4 września
Wikipedia
(1.1) Członkowie rodu Boromeuszów piastowali wysokie urzędy kościelne.
(1.2) Portfel Boromeusza znaleziono na stacji kolejowej.
Wiktionary
rzecz. boromeuszka ż., Boromea ż., Boromeuszek mos.
przym. Boromeuszowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Boromeusz
Wiktionary
(1.1) Boromeuszku, pomóż dziadziowi wnieść sprawunki.
Wiktionary
rzecz. Boromeusz mos., boromeuszka ż.
przym. Boromeuszowy
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Kongregacja Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica należąca do jednego ze zgromadzeń Kongregacji Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza;
Wiktionary
(1.1) Siostry boromeuszki noszą welony.
Wiktionary
rzecz. Boromeusz m., Boromeuszek mos.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Boromeusza
Wiktionary
(1.1) Lidzia nazbierała moreli w Boromeuszowym ogródku.
Wiktionary
rzecz. Boromeusz mos., Boromeuszek mos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
minerał z gromady boranów, uwodniony boran sodu i wapnia krystalizujący w układzie trójskośnym; uleksyt, ulexyt, tiza, tinkalcyt, ukrainit
SJP.pl
Boronice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka.
Wieś królewska Borunice, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego, jej tenutariuszem w 1595 roku był Krzysztof Krupka, cześnik koronny..
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Boronów (niem. Boronow) – wieś w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, nad rzeką Liswartą, siedziba gminy Boronów.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. Liczy 2792 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Boroszewo (kaszub. Bòròszewò) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Tczew. Wieś jest siedzibą sołectwa Boroszewo, w którego skład wchodzą również miejscowości Damaszka i Bojary.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Od 1897 roku do 2003 roku w Boroszewie znajdowała się szkoła podstawowa (Boroszewo 36). Teraz znajduje się tam odbudowany budynek mieszkalny.
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu B i liczbie atomowej 5, należący do półmetali
SJP.pl
Wikipedia
1. przymiotnik od: bor; borny;
2. przymiotnik od: bór
SJP.pl
Wikipedia
wiercić
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) oczyszczać ząb z próchnicy lub plombaomby
(1.2) wiercić, świdrować
Wiktionary
(1.1) Dentystka znieczuliła ząb, zanim zaczęła go borować.
Wiktionary
IPA: bɔˈrɔvat͡ɕ, AS: borovać
Wiktionary
rzecz. bormaszyna ż., borowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|borować.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Boisz się borowania? Zupełnie niepotrzebnie.
Wiktionary
IPA: ˌbɔrɔˈvãɲɛ, AS: borovãńe
Wiktionary
czas. borować ndk.
rzecz. bor, bormaszyna
Wiktionary
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca III grupę główną układu okresowego: bor, glin, gal, ind i tal
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Browczak:
Wikipedia
barczatka borówczanka - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych
SJP.pl
przymiotnik od: borówka; borówkowy
SJP.pl
pełen borówek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: borówka
Wiktionary
Boróweczka – dawny zaścianek. Tereny, na których była położona, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Mieżany.
Wikipedia
rzecz. borówka ż.
Wiktionary
gatunek nietoperza
SJP.pl
Borowiec leśny lub borowiaczek (Nyctalus leisleri) – gatunek ssaka z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Wikipedia
gatunek nietoperza
SJP.pl
borowiak kanadyjski, borowiak syberyjski - gatunki ptaków z rodziny kurowatych
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Borowiczami, dotyczący Borowicz
Wiktionary
rzecz. Borowicze n.
Wiktionary
o cechach borowicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
o cechach borowicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Borowicz:
Wikipedia
mól borowiczak - gatunek mola
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w europejskiej części Rosji, w obwodzie nowogrodzkim, położone nad rzeką Mstą;
Wiktionary
Borowicze (ros. Боровичи) – miasto w europejskiej części Rosji (obwód nowogrodzki), położone nad rzeką Mstą, 194 km od Nowogrodu Wielkiego. Stolica rejonu borowickiego.
Wikipedia
przym. borowicki
Wiktionary
osiedle Płocka
SJP.pl
Borowiczki – jednostka pomocnicza gminy (osiedle) Płocka. Obejmuje m.in. Borowiczki-Parcele i Borowiczki-Cukrownię.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borowiczki. W 1973 r. utworzono gminę Borowiczki. Borowiczki zostały przyłączone do miasta 1 grudnia 1981 roku. Powierzchnia osiedla to 6,04 km². W Borowiczkach mieszka 3645 osób.
Wikipedia
przymiotnik od: Borowiczki
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Borowie – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Borowie.
Miejscowość jest siedzibą gminy Borowie oraz rzymskokatolickiej parafii Świętej Trójcy.
Wikipedia
1. nietoperz z rodziny mroczkowatych;
2. każdy pierwiastek należący do grupy borowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek należący do trzynastej grupy układu okresowego
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. nazwa systematyczna|Nyctalus|ref=tak., rodzaj owadożernych nietoperzy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) pot. funkcjonariusz BOR
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na powłoce walencyjnej borowców znajdują się 3 elektrony walencyjne.
Wiktionary
(3.1)
:: skr. BOR
:: rzecz. BOR-owiec mos.
Wiktionary
(3.1) BOR-owiec
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. grzyb kapeluszowy z rodziny borowikowatych;
2. potocznie: borowiec (funkcjonariusz Biura Ochrony Rządu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) mikol. nazwa systematyczna|Boletus|L.|ref=tak., rodzaj grzybów jadalnych, rurkowatych, z rodziny borowikowatych;
(1.2) kulin. spoż. grzyb z rodzaju borowików (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. żart. funkcjonariusz BOR-u
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Wczoraj znalazłam dorodnego borowika.
Wiktionary
IPA: bɔˈrɔvʲik, AS: borovʹik
Wiktionary
(1.1)
rzecz. bór m., borek m., boreczek m., Borek m., Boreczek m., borówka ż., borowy m., borowikowate nmos.
przym. borowikowy, borowikowaty, borowy
(2.1)
rzecz. borowiec, BOR-owiec
skr. BOR
Wiktionary
(1.2) prawdziwek
(2.1) borowiec, BOR-owiec
Wiktionary
rodzina grzybów kapeluszowych w większości jadalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) mikol. syst. nazwa systematyczna|Boletaceae|Chevall.|ref=tak., rodzina grzybów należąca do rzędu borowikowców;
Wiktionary
Borowikowate (Boletaceae Chevall.) – rodzina grzybów należąca do rzędu borowikowców (Boletales). Większość borowikowatych jest jadalnych, są często zbieranymi grzybami.
Wikipedia
(1.1) Większość borowikowatych jest jadalna.
Wiktionary
rzecz. borowik m., borowikowce nmos.
przym. borowikowy, borowikowaty, borowy
Wiktionary
o cechach borowikowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) mikol. syst. nazwa systematyczna|Boletales|E.-J. Gilbert|ref=tak., rząd grzybów z klasy pieczarniaków;
Wiktionary
Borowikowce (Boletales E.-J. Gilbert) – rząd grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes).
Wikipedia
(1.1) Borowikowate zalicza się do rzędu borowikowców.
Wiktionary
rzecz. borowik m., borowikowate nmos.
przym. borowikowy, borowikowaty, borowy
Wiktionary
rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych
SJP.pl
Pseudoboletus Šutara (borowikowiec) – rodzaj grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae). Należą do niego dwa gatunki, w Polsce występuje jeden.
Wikipedia
związany z borowikiem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący borowika
(1.2) przyrządzony z borowików, z dodatkiem borowików
Wiktionary
(1.2) Jej towarzysz namówił ją jednak, aby spróbowała specjalności kuchni, barszczu ukraińskiego i placek ziemniaczanyacków ziemniaczanych w sosie borowikowym.
Wiktionary
IPA: ˌbɔrɔvʲiˈkɔvɨ, AS: borovʹikovy
Wiktionary
rzecz. borowik m., borowiczek m., borowikowate nmos., borowikowce nmos.
Wiktionary
1. krzew borówek
2. nieodwodniony torf leczniczy; humolit
3. urodzajna, niezbielicowana gleba kredowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. stosowany w lecznictwie torf;
(1.2) geol. rodzaj urodzajnej gleby kredowej
(1.3) bot. zbiorowisko krzewów borówki
(1.4) bot. lud. czarna jagoda
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dlaczego borowina do zabiegów posiada różną gramaturę?
(1.1) Tak otrzymaną borowinę używa się do kąpieli, zawijań oraz okładów.
Wiktionary
IPA: ˌbɔrɔˈvʲĩna, AS: borovʹĩna
Wiktionary
(1.1)
przym. borowinowy
rzecz. borówka ż., bór m.
przym. borówkowy, borowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) terapia przy użyciu borowiny
Wiktionary
przymiotnik od: borowina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. roślina z rodziny wrzosowatych, której owocem są wysoko cenione jagody; owoc takiej rośliny;
2. dawniej: trąbka myśliwska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. krzewinka z rodziny wrzosowatych;
(1.2) bot. pot. borówka brusznica
(1.3) kraków. borówka czarna, czarna jagoda;
(1.4) pszcz. pszczoła miodna żyjąca dziko w rodzinie pszczelej w dziupli drzewa
Wiktionary
Borówka (Vaccinium L.) – rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Obejmuje ok. 450 do 500 gatunków. Występują głównie na półkuli północnej. Rosną na siedliskach kwaśnych, na torfowiskach i w lasach, gatunki tropikalne rozwijają się na pokrytych mszakami skałach i drzewach (jako epifity).
Wikipedia
(1.2) Borówkę często podaje się do mięs.
(1.3) W lesie prócz grzybów można zbierać borówki.
Wiktionary
IPA: bɔˈrufka, AS: borufka
Wiktionary
rzecz. borowina ż., bór mrz., boróweczka ż.
przym. borówkowy
Wiktionary
(1.2) borówka brusznica, borówka czerwona, brusznica, bruśnica, borówka jesienna, barszczownik
(1.3) jagoda, czarna jagoda, czarna borówka, gw-pl|Kresy|czernica.
Wiktionary
wierzba borówkolistna - gatunek wieloletniej wierzby z rodziny wierzbowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający liście jak borówka
Wiktionary
rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych, rosnących w lasach na bagnach i wrzosowiskach
SJP.pl
o cechach borówkowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przymiotnik od: borówka; borówczany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący borówek (krzaków i owoców); w znaczeniu ogólnym lub czarnych/czerwonych (w zależności od regionu)
(1.2) przyrządzony z borówek, z dodatkiem borówek
Wiktionary
IPA: ˌbɔrufˈkɔvɨ, AS: borufkovy
Wiktionary
rzecz. borówka ż., borowina ż.
przym. borowinowy
Wiktionary
Wikipedia
Borowno – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów. Wieś leży 24 km na wschód od Kłobucka.
Za Królestwa Polskiego istniała gmina Borowno.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borowno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. nieorganiczny związek chemiczny złożony z wodoru i boru;
Wiktionary
Borowodory (borany) – nieorganiczne związki chemiczne złożone z wodoru i boru. Monomeryczny BH3 jest miękkim kwasem Lewisa. Ze względu na dużą skłonność do dimeryzacji nie występuje w stanie wolnym, a jedynie w postaci kompleksów ze związkami nukleofilowymi, czyli zasadami Lewisa (np. z pirydyną, C5H5N:BH3), a w stanie wolnym dimeryzuje. Dwa najprostsze stabilne borany są gazami (B2H6 i B4H10), cięższe cieczami np. (B5H9, B5H11, B6H10, B6H12), a B10H14 (dekaboran) jest ciałem stałym.
Wikipedia
rzecz. borowodorowanie n.
Wiktionary
(1.1) boran
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) chem. hydroborowanie
Wiktionary
(1.1) Reakcję borowodorowania często przeprowadza się przy użyciu diboranu rozpuszczonego w tetrahydrofuranie.
Wiktionary
rzecz. borowodór m., borowodorek m.
czas. borowodorować
Wiktionary
(1.1) hydroborowanie
Wiktionary
Borowodory (borany) – nieorganiczne związki chemiczne złożone z wodoru i boru. Monomeryczny BH3 jest miękkim kwasem Lewisa. Ze względu na dużą skłonność do dimeryzacji nie występuje w stanie wolnym, a jedynie w postaci kompleksów ze związkami nukleofilowymi, czyli zasadami Lewisa (np. z pirydyną, C5H5N:BH3), a w stanie wolnym dimeryzuje. Dwa najprostsze stabilne borany są gazami (B2H6 i B4H10), cięższe cieczami np. (B5H9, B5H11, B6H10, B6H12), a B10H14 (dekaboran) jest ciałem stałym.
Wikipedia
przymiotnik od: Borowa, Borowie, Borów
SJP.pl
Borowski (forma żeńska: Borowska; liczba mnoga: Borowscy) – polskie nazwisko.
Wikipedia
1. przymiotnik od: bor; borny;
2. przymiotnik od: bór
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poznań. leśniczy
przymiotnik
(2.1) związany z borem (lasem), dotyczący boru (lasu)
(2.2) związany z pierwiastkiem borem, dotyczący pierwiastka boru
Wiktionary
Miejscowości w Polsce:
Religia Słowian:
Wikipedia
(1.1, 2.1)
rzecz. bór m., borek m., Borek m., borowik m., borowina ż., borówka ż.
(2.2)
rzecz. bor m., borek m., boraks m., boran m., borazol m.
Wiktionary
(2.1) leśny
Wiktionary
kapelusz filcowy z szerokim, miękkim rondem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rodzaj filcowego kapelusza;
Wiktionary
Borsalino – włoskie przedsiębiorstwo specjalizujące się w wyrobie kapeluszy, założone przez Giuseppe Borsaliniego.
Wikipedia
(1.1) Z taksówki wysiadł mężczyzna w białym borsalinie.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) kapelusz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|borsalino.; od nazwiska włoskiego kapelusznika Giuseppe Borsalino
uwagi.
zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) borsalino m.
* włoski: (1.1) borsalino m.
źródła.
== borsalino (język francuski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) borsalino
odmiana.
(1.1) lp. borsalino; lm. borsalinos
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
młode borsuka; borsuczę
SJP.pl
młode borsuka; borsuczątko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. młode borsuka
Wiktionary
(1.1) Pracownicy zoo karmią borsuczęta butelką.
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy
przysł. borsuczo
Wiktionary
rzadko: stawać się nietowarzyskim; dziwaczeć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zborsuczeć)
(1.1) rzad. dziwaczeć, stawać się odludkiem
Wiktionary
(1.1) Bronek nam borsuczeje, mieszkając na tym odludziu.
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw.
czas. zborsuczeć dk., zborsuczyć się dk.
przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy
przysł. borsuczo
Wiktionary
(1.1) dziwaczeć
Wiktionary
zdrobnienie od: borsuk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: borsuk
Wiktionary
(1.1) Opiekunka karmi borsuczka butelką.
Wiktionary
rzecz. borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy
przysł. borsuczo
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób borsuczy
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.
przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy
czas. zborsuczeć, borsuczeć
Wiktionary
borsukowy;
1. odnoszący się do borsuka, należący do borsuka, np. borsucze futro;
2. wykonany z borsuka lub z jego futra, np. borsucza czapka
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do borsuka
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący borsuka, określający borsuka, używany przy borsuku
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla borsuka, mający cechy borsuka
Wiktionary
IPA: bɔrˈsut͡ʃɨ, AS: borsučy
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsukowaty, borsukowy
przysł. borsuczo
Wiktionary
samica borsuka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica borsuka
Wiktionary
(1.1) Obserwuję borsuczycę opiekującą się młodymi.
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsukowatość ż.
:: fm. borsuk mzw.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsuczy, borsukowaty, borsukowy
przysł. borsuczo
Wiktionary
ssak o biało-czarnym umaszczeniu sierści, drapieżnik z rodziny łasicowatych; jaźwiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Meles|Brisson|ref=tak., rodzaj drapieżnego ssaka z rodziny kunowatych;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju borsuków (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) książk. przen. człowiek ponury, skryty, lubiący samotność
Wiktionary
Borsuk (Meles) – rodzaj ssaków z podrodziny Melinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Współcześnie używane polskie określenie tego zwierzęcia, które wyparło wcześniejszą nazwę jaźwiec, pochodzi oryginalnie z języków tureckich (turcyzm), a do języka polskiego trafiła za pośrednictwem rusińskim (rutenizm).
Wikipedia
(1.1) Z sierści borsuka wyrabiano dawniej pędzle.
Wiktionary
IPA: ˈbɔrsuk, AS: borsuk
Wiktionary
rzecz. borsuczę n., borsukowatość ż.
:: zdrobn. borsuczek mzw.
:: fż. borsuczyca ż.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsukowy, borsuczy, borsukowaty
przysł. borsuczo
Wiktionary
(1.1) jaźwiec
(2.1) dzik, odludek, pustelnik, samotnik
Wiktionary
przypominający wyglądem bądź zachowaniem borsuka; skryty, ponury, samotny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przypominający borsuka
(1.2) ponury, skryty
Wiktionary
(1.1) Pod schodami siedział borsukowaty zwierz łypiąc na mnie oczami.
(1.2) Spotkałem na klatce tego borsukowatego typa spod piątki.
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw., borsukowatość ż.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsuczy, borsukowy
przysł. borsuczo
Wiktionary
(1.2) skryty
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Borsukówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Dobrzyniewo Duże.
Wieś królewska leśnictwa knyszyńskiego w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
borsuczy;
1. odnoszący się do borsuka, należący do borsuka, np. borsukowe futro;
2. wykonany z borsuka lub z jego futra, np. borsukowa czapka
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do borsuka
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący borsuka, określający borsuka, używany przy borsuku
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla borsuka, mający cechy borsuka
Wiktionary
rzecz. borsuczek mzw., borsuczę n., borsuczyca ż., borsuk mzw.
czas. borsuczeć ndk., zborsuczeć dk.
przym. borsuczy, borsukowaty
przysł. borsuczo
Wiktionary
(1.1) borsuczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, siedziba administracyjna rejonu borszczowskiego;
Wiktionary
Borszczów (ukr. Борщів, Borszcziw) – miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim, siedziba hromady.
Wikipedia
przym. borszczowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie łanowieckim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. borszczówecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie przemyślańskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Borszów (ukr. Боршів, Borsziw) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie przemyślańskim.
Wikipedia
przym. borszowski
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. krawężnik
Wiktionary
(1.1) Jo od bajtla na borsztajnie przesiadywoł z karlusami. → Ja od dziecka przesiadywałem z chłopakami na krawężniku.
Wiktionary
Borszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Ozorków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Wikipedia
drobnokrystaliczny diament zawierający zanieczyszczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. pień, kłoda
Wiktionary
Bort (boart, bortz) – drobnokrystaliczna, zanieczyszczona (nieprzezroczysta) odmiana diamentu o kolorze szarym lub czarnym. Ze względu na wykorzystanie jedynie w przemyśle nazywa się go inaczej diamentem technicznym.
Występuje w nieprzezroczystych skupieniach zbitych, kulisto-zbitych i drobnokrystalicznych. Krajem szczególnego występowania tego minerału jest Brazylia (stan Bahia), oraz Rosja, Zair, Ghana.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|pień|kłoda.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
taśma pasmanteryjna do naszywania na odzieży; burt; lamówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. pasmanteryjna taśma do obszywania skrajów tkaniny
Wiktionary
Rumunia:
Zobacz też:
Wikipedia
IPA: ˈbɔrta, AS: borta
Wiktionary
(1.1) lamówka, obszywka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Bortkiewicz:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. bortnicki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|bortować.
Wiktionary
czas. bortować
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Boruc – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 979 osoby, według nowszych, internetowych danych noszą je 1225 osoby. Nazwisko pochodzi od imion Borzysław lub Borzymir i jest najbardziej rozpowszechnione we wschodniej środkowej Polsce.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie w rejonie kiwereckim obwodu wołyńskiego;
Wiktionary
Boruchów (ukr. Борохів, Borochiw) – wieś na Ukrainie w rejonie łuckim obwodu wołyńskiego.
Wikipedia
przym. boruchowski
Wiktionary
Boruchowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Ryczywół.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
Borucinek – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Borujsko
SJP.pl
przymiotnik od: Borujsko
SJP.pl
Żeńsko (daw. Borujsko, niem. Schönfeld) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Wierzchowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W roku 1925 wieś liczyła 295, a w 2007 – 155 mieszkańców. Miejscowość jest samodzielnym sołectwem.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. łacińska nazwa Prus; Prusy;
2. nazwa wielu organizacji i klubów sportowych, zwłaszcza niemieckich
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Boruszowice (niem. Boruschowitz, śl. Boruszowjec) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Tworóg.
Według statutu gminy Tworóg miejscowość jest częścią sołectwa o nazwie Boruszowice i Hanusek.
Wikipedia
górówka boruta - gatunek motyla z rodziny rusałkowatych
SJP.pl
Wikipedia
Borychów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Repki. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Wyrozębach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
borykać się - starać się pokonać trudności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|borykać.
Wiktionary
czas. borykać
Wiktionary
w chemii organometalicznej: związek chemiczny, w którym występują wiązania boru z danym metalem
SJP.pl
pseudonim Bronisława Chajęckiego (1902-1953), pedagoga, działacza harcerskiego (harcmistrza), podporucznika rezerwy Wojska Polskiego, członka Armii Krajowej, kapitana Wojska Polskiego
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Borys – imię męskie pochodzenia protobułgarskiego. W języku protobułgarskim imię to oznaczało, według jednych opracowań, „wilk”, „irbis śnieżny”, według innych „mały”, „niski”, lub „waleczny”.
Pierwszą znaną postacią historyczną, która nosiła to imię jest władca Bułgarów Borys I Michał (zm. 907), który w 864 r. wraz z całym swym krajem przyjął chrzest. Jest uznawany za świętego przez Bułgarską Cerkiew Prawosławną.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Borys i jestem studentem politechniki.
Wiktionary
IPA: ˈbɔrɨs, AS: borys
Wiktionary
rzecz. Borysław mos., Borysowa ż., Borysówna ż.
:: zdrobn. Borysek mos.
przym. Borysowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Borysek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Borys
Wiktionary
Lista postaci serialu Świat według Kiepskich – artykuł przedstawia bohaterów serialu telewizyjnego Świat według Kiepskich.
Wikipedia
(1.1) Poderwała naszego Boryska na dyskotece w Ustce.
Wiktionary
rzecz. Borys mos.
przym. Borysowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w europejskiej części Rosji, w obwodzie woroneskim;
Wiktionary
Borisoglebsk (ros. Борисоглебск) – miasto w europejskiejczęści Rosji (obwód woroneski).
Wikipedia
przym. borysoglebski
Wiktionary
(1.1) war. Borisoglebsk
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Borysoglebskiem, dotyczący Borysoglebska
Wiktionary
rzecz. Borysoglebsk mrz.
Wiktionary
Borys z małżonką; Borysowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Białorusi;
Wiktionary
Borysów (biał. Барысаў, Barysaŭ; ros. Борисов, Borisow) – miasto w centralnej części Białorusi, w obwodzie mińskim, nad rzeką Berezyną, siedziba administracyjna rejonu borysowskiego. W 2020 liczba mieszkańców wynosiła 140,7 tys.
Wikipedia
przym. borysowski
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Borysówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Hajnówka.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Borysowszczyzna (biał. Барысаўшчына) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja.
W latach 1921 – 1934 wieś należała do gminy Radziwiłłowka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Borysa lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Borysa
Wiktionary
(1.1) Musisz przyznać, że Borysowa dziewczyna przypadła ci do gustu.
(1.1) Zapomnieliśmy zabrać Borysową mapę ze schroniska.
Wiktionary
rzecz. Borys mos., Borysek mos.
Wiktionary
1. miasto na Ukrainie;
2. największe międzynarodowe i krajowe lotnisko na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie kijowskim;
Wiktionary
Boryspol (dawniej również Baryspole, ukr. Бориспіль, Boryspil) – miasto na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, siedziba władz rejonu boryspolskiego. Liczy około 63 tys. mieszkańców (2021).
Mieści się tam międzynarodowy port lotniczy, który obsługuje większość ruchu lotniczego Kijowa, będący zarazem największym portem lotniczym w kraju. W mieście rozwinął się przemysł materiałów budowlanych oraz spożywczy.
Wikipedia
przym. boryspolski
Wiktionary
dawniej: podarek pieniężny lub poczęstunek przy sprzedaży albo kupnie; litkup; mohorycz
SJP.pl
Boryszew – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Wiązowna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
W Boryszewie urodził się Stanisław Kruszewski, polski samorządowiec, w latach 1998–2018 burmistrz Józefowa.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Wiązownie lub do parafii św. Pawła Apostoła w Zakręcie.
Wikipedia
Boryszyn (niem. Burschen) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Lubrza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego. Przez wieś przepływa Kanał Staropole.
Wieś duchowna, własność komandorii joannitów w Łagowie pod koniec XVI wieku leżała w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie drohobyckim, nad rzeką Tyśmienicą;
Wiktionary
Borysław (ukr. Борислав) – miasto na Ukrainie, w rejonie drohobyckim, w obwodzie lwowskim, nad rzeką Tyśmienicą.
Ośrodek wydobycia ropy, gazu ziemnego i ozokerytu; przemysł chemiczny, porcelanowy, spożywczy i wytwórnia sztucznych diamentów. Węzeł drogowy.
Wikipedia
przym. borysławski
rzecz. Borys mos./ż.
Wiktionary
mieszkaniec Borysławia (miasta na Ukrainie)
SJP.pl
mieszkanka Borysławia (miasta na Ukrainie)
SJP.pl
Borysław z małżonką; Borysławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Borysława lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na ukraińskim Zakarpaciu, w dorzeczu Cisy;
Wiktionary
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Borzechów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Borzechów.
Miejscowość jest sołectwem, siedzibą gminy Borzechów i parafii Matki Bożej Częstochowskiej. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 376 mieszkańców.
W czasie obowiązywania gromad, wieś była siedzibą gromady Borzechów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wikipedia
Borzechowo – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Zblewo.
Wieś leży na Kociewiu przy drodze wojewódzkiej nr 214. Wieś jest siedzibą sołectwa w którego skład wchodzą również miejscowości Jeziornik, Twardy Dół i Wirty. W jego skład wchodzą również zabudowania dawnej kolonii Nowe Borzechowo (niem. Neues Bordzichow), zwanej także Borzechowo Nowe, na terenie której znajduje się ośrodek turystyczno-wypoczynkowy Neptun.
Wikipedia
przymiotnik od: Borzechowo, Borzechów
SJP.pl
nazwa wielu miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Borzęcina
SJP.pl
mieszkanka Borzęcina
SJP.pl
Wikipedia
związany z Borzęcinem, dotyczący Borzęcina
SJP.pl
Borzejewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Dominowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Wikipedia
Borzeń – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Mała Wieś.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
W Borzeniu w 1788 urodził się Wincenty Hipolit Gawarecki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Borzestowski – kaszubski herb szlachecki. Ze względu na specyficzną historię regionu, mimo przynależności do Rzeczypospolitej, rodzina i herb nie zostały odnotowane przez polskich heraldyków.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Borzęta – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie myślenickim, w gminie Myślenice.
W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borzęta, po jej zniesieniu w gromadzie Myślenice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wikipedia
gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych
SJP.pl
[czytaj: bor-zoboHAty] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bor-zoj] chart rosyjski
SJP.pl
Borzoj (oryginalna nazwa ros. русская псовая борзая) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Rosji ze skrzyżowania dawnego charta rosyjskiego z chartami krymskimi i górskimi, użytkowana początkowo do polowań, obecnie również jako pies-towarzysz. Borzoj nazywany jest chartem rosyjskim, ale ta nazwa stosowana jest również w odniesieniu do innych ras i odmian chartów hodowanych na terenie Rosji. Typ chartowaty.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w gminie Mietków;
Wiktionary
Borzygniew, Borzgniew – staropolskie imię męskie, złożone z członów Borzy- ("walczyć", "walka") oraz -gniew. Mogło oznaczać "ten, który walczy w gniewie".
Borzygniew imieniny obchodzi 24 lutego.
Najpopularniejszymi zdrobnieniami są: Borzy, Borzek, Borzuś, Borzunio, Gniew, Gniewek, Gniewko, Gniewuś, Borzygniewek, Borzygniewko.
Wikipedia
1. wieś w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim;
2. wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Borzykówka – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Żytno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Borzykowa, Borzykowo
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Borzym – (niem. Borin), wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Gryfino nad Jeziorem Borzymskim. Jest to dawna posiadłość cystersów z Kołbacza.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Borzymin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie rypińskim, w gminie Rypin.
Wikipedia
dawne imię męskie
SJP.pl
Borzymir – staropolskie imię męskie, złożone z członów Borzy- ("walczyć", "walka") oraz -mir ("pokój"). Mogło oznaczać "ten, który walczy o pokój".
Borzymir imieniny obchodzi 9 stycznia.
Wikipedia
Borzym z małżonką; Borzymowie
SJP.pl
Borzymowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Choceń.
W latach 1954-1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Borzymowice, po jej zniesieniu w gromadzie Choceń. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 314 mieszkańców. Jest szóstą co do wielkości miejscowością gminy Choceń. Wieś leży nad jeziorem Borzymowskim.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Borzymówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Nowa Sucha. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
We wsi znajduje się zaniedbany cmentarz wojskowy z I wojny światowej.
Wikipedia
Borzymowo (niem. Abrahamsheide) – przysiółek wsi Złotna Polsce,położony w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg.
W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość leży w historycznym regionie Prus Górnych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Borzyma lub z nim związany
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
pokryty borem, lasami
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Borzysława – żeński odpowiednik imienia Borzysław, nienotowany w czasach staropolskich.
Borzysława imieniny obchodzi 2 sierpnia.
Wikipedia
Borzysławice (dodatkowa nazwa w j. niem. Borislawitz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Pawłowiczki. w roku 2011 liczba mieszkańców we wsi Borzysławice wynosiła 165.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Borzytuchom (kaszub. Bòrzëtëchòmie lub też Bòrzitëchòm, Bòrzetëchòmié, niem. Borntuchen, tuż po wojnie Borysław) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Borzytuchom, na Kaszubach, nad wschodnim brzegiem Dużego Jeziora, przy trasie zawieszonej obecnie linii kolejowej Bytów-Korzybie.
Wikipedia
przymiotnik od: Borzytuchom
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Borzywoj, Borzuj – staropolskie imię męskie, złożone z członów Borz(y)- ("walczyć, zmagać się") i -woj, -uj ("wojownik"). Oznacza "walczącego wojownika".
Borzywoj imieniny obchodzi 5 kwietnia.
Znane osoby noszące to imię:
Wikipedia
skrót od:
a) Biuro Odbudowy Stolicy - biuro powołane 14 lutego 1945 w celu odbudowy zniszczonej podczas II wojny światowej Warszawy;
b) Basic Operating System - podstawowy system operacyjny, opracowany dla najmniejszych modeli z rodziny komputerów System 360, wcześniejsza wersja BIOS-u
SJP.pl
Belgia:
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od bosak
Wiktionary
rzecz. bosak m.
Wiktionary
1. drewniany drąg zakończony stalowym hakiem i ostrzem lub w całości wykonany z metalu, używany jako sprzęt pożarniczy;
2. dawniej:
a) osoba chodząca boso;
b) obuwie noszone na nagie stopy;
c) niekuty koń, wóz, sanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. zaostrzony, długi drąg z hakiem używany w pożarnictwie i żeglarstwie, również jako prymitywna broń drzewcowa;
(1.2) we frazeologizmie „na bosaka” → boso
Wiktionary
Bosak – narzędzie w postaci długiego drąga zakończonego metalowym hakiem i grotem (szpikulcem).
Wikipedia
(1.1) (…) przygotowano drabiny, pęki chrustu, wory z piaskiem, bosaki, i pod wieczór tłum, zbrojny po większej części tylko w szable, począł ściągać się w miejsce, gdzie podkopy i ziemne osłony przymykały najbliżej do fosy (…)
Wiktionary
IPA: ˈbɔsak, AS: bosak
Wiktionary
(1.1)
rzecz. bosakowy m.
:: zdrobn. bosaczek m.
(1.2)
przym. bosy
przysł. boso
Wiktionary
(1.1) osęka
Wiktionary
1. uderzać, kłuć czymś ostrym;
2. dokuczać, urażać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. bodnąć)
(1.1) uderzać rogami
(1.2) daw. kłuć
(1.3) przen. kłuć, boleć
czasownik zwrotny niedokonany bóść się (dk. bodnąć się)
(2.1) uderzać rogami siebie wzajemnie
Wiktionary
(1.1) Jest pasterzem, więc nie raz bodło go bydło.
(1.2) Stolica wynurzała się coraz wyraziściej z sinawej oddali (…) nad (…) zbitą i zacieśnioną masą tynów, ścian, okien, dachów, bodły niebo wieże strzeliste.
(1.3) Jaki taki gadał mi: Ej, panie Soplica!
Daremnie konkurujesz; dygnitarskie progi
Za wysokie na Jacka podczaszyca nogi.
Ja śmiałem się, udając, że drwiłem z magnatów
I z córek ich, i nie dbam o arystokratów;
Że jeśli bywam u nich, z przyjaźni to robię,
A za żonę nie pojmę, tylko równą sobie.
Przecie bodły mi duszę do żywca te żarty;
(2.1) Patrzyła jak tłuste tryki bodły się na polanie.
Wiktionary
IPA: buɕt͡ɕ, AS: buść
Wiktionary
rzecz. bodzenie n.
Wiktionary
[czytaj: bosz] produkt marki Bosch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) produkt marki Bosch
Wiktionary
Den Bosch – inna nazwa miasta ’s-Hertogenbosch
Wikipedia
(1.1) Podaj mi boscha. Muszę wywiercić otwór w teowniku.
Wiktionary
IPA: bɔʃ, AS: boš
Wiktionary
frazeologia.
etymologia. nazwa marki, etym|niem. Bosch < etym|niem. nazwa firmy, Robert Bosch GmbH < nazwisko niem. przemysłowca, Roberta Boscha
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== bosch (język piemoncki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) drewno
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. nazwa marki, etym|niem. Bosch < etym|niem. nazwa firmy, Robert Bosch GmbH < nazwisko niem. przemysłowca, Roberta Boscha
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== bosch (język piemoncki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) drewno
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
cieśnina między Półwyspem Bałkańskim a Azją Mniejszą, łącząca Morze Czarne z morzem Marmara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. cieśnina łącząca Morze Czarne z morzem Marmara, oddzielająca Europę od Azji;
Wiktionary
Bosfor (tur. Bogaziçi, İstanbul Boğazı; gr. Βόσπορος, bosporos – przejście, przeprawa dla bydła) – cieśnina łącząca Morze Czarne z morzem Marmara, położona między Półwyspem Bałkańskim a Azją Mniejszą, oddziela Europę od Azji.
Wikipedia
IPA: ˈbɔsfɔr, AS: bosfor
Wiktionary
przym. bosforski
Wiktionary
(1.1) cieśnina Bosfor
Wiktionary
przymiotnik od: Bosfor (turecka cieśnina łącząca morze Marmara z Morzem Czarnym)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Bosforu, związany z Bosforem
Wiktionary
(1.1) Władze tureckie zdołały częściowo opanować sytuację. Na Moście Bosforskim skapitulowała część puczystów.
Wiktionary
rzecz. Bosfor m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
→ bóg
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) właściwy bogu/Bogu, bóstwu, związany z bogiem/Bogiem
przymiotnik jakościowy
(2.1) przen. pot. piękny, wspaniały, cudowny
Wiktionary
Boski (wł. Il divo) – włosko-francuski dramat biograficzny z 2008 roku w reżyserii Paola Sorrentino, oparty na życiu Giulia Andreottiego, byłego wielokrotnego premiera Włoch.
Obraz miał swoją premierę 23 maja 2008 roku w konkursie głównym na 61. MFF w Cannes, gdzie zdobył Nagrodę Jury. Później filmowi przyznano m.in. siedem nagród włoskiego przemysłu filmowego David di Donatello oraz nominację do Oscara za najlepszą charakteryzację.
Wikipedia
(1.1) Jako przykład może tu służyć król Salomon: oddawał on wprawdzie cześć boską Jahwe, ale jednocześnie kazał ustawić w Jerozolimie posążki bożków kananejskich.
Wiktionary
IPA: ˈbɔsʲci, AS: bosʹḱi
Wiktionary
rzecz. przebóstwienie n., bóżnica ż., bóźnica ż., bożość ż., bozia ż., bożyc mos., bożnica ż., Bóg m., bóg m., bóstwo n., boskość ż., bogini ż., bożek m., ubóstwianie n.
czas. ubóstwiać ndk.
przym. boży, pobożny
przysł. bosko, bożo
wykrz. przebóg
Wiktionary
(1.1) boży
Wiktionary
formacja roślinna, zwarty masyw drzew wysokopiennych i krzewów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ogrod. regularna lub swobodna kompozycja złożona z drzew, imitacja lasu w ogrodzie;
Wiktionary
Boskiet – pojęcie związane głównie z założeniami ogrodowymi w stylu francuskim, w których stanowił podstawowy element obok parterów i gabinetów. W języku francuskim bosquet znaczy "gaik", "zagajnik", zaś samo słowo wywodzi się z włoskiego bosco oznaczającego grube lub stare drzewo. Na sztychach Tommaso Franciniego z 1614 r. przedstawiających ogrody zamku Fontainebleau są widoczne pierwsze boskiety.Boskietem nazywano grupę minimalnie pięciu krzewów lub drzew jednego gatunku.
Wikipedia
(1.1) W ogrodach Wersalu jest kilkanaście boskietów, a każdy z nich ma własną nazwę.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) książk. wspaniale
Wiktionary
Bosko – fikcyjna antropomorficzna drugoplanowa postać występująca w serii Zwariowane melodie od 1929 do 1938 r. Została ona stworzona przez Hugh Harmana i Rudolfa Isinga. Bosko jest pierwszą cyklicznie pojawiającą się postacią w kreskówkach Leona Schlesingera. W oryginale głosu użyczyli jej Carman Maxwell i Johnny Murray.
Wikipedia
(1.1) Krystyna rzeczywiście wygląda bosko w tej twojej sukience.
Wiktionary
IPA: ˈbɔskɔ, AS: bosko
Wiktionary
rzecz. przebóstwienie n., bóstwo n., bożość ż., bozia ż., Bóg mos., bożek mos., boskość ż., bóg m., bogini ż., boginka ż., bożnica ż.
przym. boski, boży
wykrz. przebóg
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. przebóstwienie n., bóstwo n., bożość ż., bozia ż., Bóg mos., bożek mos., boskość ż., bóg m., bogini ż., boginka ż., bożnica ż.
przym. boski, boży
wykrz. przebóg
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|boski|-o.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== bosko (ido.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) las
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) foresto
Wiktionary
→ boski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) boski charakter czegoś
Wiktionary
IPA: ˈbɔskɔɕt͡ɕ, AS: boskość
Wiktionary
rzecz. przebóstwienie n., bóstwo n., bóg m., bożek m., bogini ż.
przym. boski
przysł. bosko
Wiktionary
skrót od: bosman; bsm.
SJP.pl
1. podoficer w marynarce wojennej, odpowiadający stopniowi sierżanta w wojskach lądowych;
2. marynarz pełniący funkcje techniczne na statku handlowym lub pasażerskim; przełożony załogi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) żegl. osoba odpowiedzialna za żagle, liny i konserwację statku;
(1.2) mar. przełożony marynarzy nadzorujący dyscyplinę i odpowiadający za czystość i porządek
(1.3) mors. pracownik zarządzający małym portem lub przystanią;
(1.4) wojsk. mors. w marynarce wojennej wyższy stopień podoficerski;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) […] śledząc ciągle statek wenecki, dostrzegł, że załoga jego składa się z kapitana, bosmana, sześciu marynarzy i jednego chłopca okrętowego […]
Wiktionary
IPA: ˈbɔsmãn, AS: bosmãn
Wiktionary
rzecz. bosmanat mrz.
przym. bosmański
Wiktionary
organ administracji morskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. żegl. władze mniejszego portu lub przystani;
(1.2) mar. siedziba bosmanatu (1.1)
Wiktionary
(1.2) – Jak odpoczywam? Uciekam z bosmanatu i biorę żaglówkę – mówi Artur Nosiadek.
Wiktionary
rzecz. bosman mos.
przym. bosmański
Wiktionary
1. budynek użytkowy na brzegu zbiornika wodnego;
2. krótki płaszcz z szerokimi otwartymi klapami kołnierza, wykonany z grubego, ciemnego sukna;
3. potocznie: węzeł w kształcie kuli, używany w żeglarstwie;
4. dawniej: zajęcie bosmana
SJP.pl
Gałka bosmańska (skrajwęzeł rzutkowy lub bosmanka) – węzeł stosowany w żeglarstwie i wspinaczce, wiązany na końcu liny.
W żeglarstwie używany jako część ringabuliny umocowanej do serca dzwonu okrętowego. Stosowany również jako obciążenie na końcu rzutki, w celu umożliwienia rzutu na większą odległość.
Natomiast we wspinaczce jako sposób zakładania punktów asekuracyjnych w miękkich skałach np. piaskowcach, gdzie użycie kostki lub friendów mogłoby uszkodzić skałę.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. mors. w marynarce wojennej wyższy stopień podoficerski;
Wiktionary
Bosmanmat (bsmt) – wojskowy stopień podoficerski w Marynarce Wojennej i Jednostce Wojskowej Formoza, odpowiadający plutonowemu w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych. Jego odpowiedniki znajdują się także w marynarkach wojennych innych państw.
Wikipedia
IPA: bɔsˈmãnmat, AS: bosmãnmat
Wiktionary
związany z bosmanem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub stanowiskiem bosmana, dotyczący bosmana
Wiktionary
(1.1) Gwizdek ucznia, pełniącego służbę bosmańską, podrywa wszystkich na baczność.
Wiktionary
rzecz. bosman mos., bosmanat mrz.
Wiktionary
stopień podoficerski w marynarce; bosmanmat
SJP.pl
1. region historyczno-geograficzny w południowej Europie;
2. rzeka w Bośni i Hercegowinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region w południowej Europie;
(1.2) geogr. rzeka w środkowej Bośni i Hercegowinie;
Wiktionary
Kantony:
Wikipedia
IPA: ˈbɔɕɲa, AS: bośńa
Wiktionary
rzecz. Bośniak mos., Bośniaczka ż., bośniacki mrz., Boszniak mos.
przym. bośniacki
Wiktionary
przymiotnik od: Bośnia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Bośnią lub Bośniakami
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. jedna z czterech uregulowanych odmian języka serbsko-chorwackiego, ze statusem języka urzędowego w BiH;
Wiktionary
Język bośniacki (bośn. bosanski jezik / босански језик) – język z grupy zachodniej języków południowosłowiańskich, używany głównie przez Boszniaków. Jest jednym z trzech języków urzędowych Bośni i Hercegowiny, obok chorwackiego i serbskiego. Dodatkowo jest oficjalnie uznawanym językiem mniejszościowym w Serbii i Kosowie. W Czarnogórze dopuszcza się go do użytku urzędowego.
Wikipedia
IPA: bɔɕˈɲat͡sʲci, AS: bośńacʹḱi
Wiktionary
rzecz. Bośnia ż., Bośniaczka ż., Bośniak m., Boszniak mos.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Bośnia i Hercegowina
Wiktionary
IPA: bɔɕˈɲat͡skɔ ˌxɛrt͡sɛɡɔˈvʲĩj̃sʲci, AS: bośńacko χercegovʹĩĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
(1.1) bośniacki i hercegowiński
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem bośniackim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem bośniackim
(1.3) spisany, stworzony w języku bośniackim
Wiktionary
IPA: bɔɕˈɲat͡skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: bośńackoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
bułka z białej mąki z dużą zawartością kminku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bośni
Wiktionary
IPA: bɔɕˈɲat͡ʃka, AS: bośńačka
Wiktionary
rzecz. bośniacki m., Bośnia ż.
:: fm. Bośniak m.
przym. bośniacki
Wiktionary
1. mieszkaniec Bośni i Hercegowiny;
2. członek narodu mieszkającego w Bośni i Hercegowinie; muzułmanin bośniacki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bośni, obywatel Bośni i Hercegowiny
(1.2) pot. bośniacki muzułmanin mieszkający w Bośni i Hercegowinie
Wiktionary
(1.1) Do Słowian zalicza się Polaków, Czechów, Słowaków, Serbołużyczan, Białorusinów, Rosjan, Ukraińców, Łemków, Bośniaków, Bułgarów, Chorwatów, Czarnogórców, Macedończyków, Serbów i Słoweńców.
Wiktionary
IPA: ˈbɔɕɲak, AS: bośńak
Wiktionary
rzecz. bośniacki m., Bośnia ż.
:: fż. Bośniaczka ż.
przym. bośniacki
Wiktionary
(1.2) Boszniak
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) bez obuwia, z nieubranymi stopami
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) (…) czy kiedykolwiek wpadło Adamowi i Ewie do głowy wstydzić się tego, że paradowali po raju goło i boso?
Wiktionary
IPA: ˈbɔsɔ, AS: boso
Wiktionary
przym. bosy
Wiktionary
(1.1) na bosaka
Wiktionary
mający bose nogi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający bose nogi, nieobuty
Wiktionary
(1.1) bosy
Wiktionary
mająca bose nogi
SJP.pl
Bosowice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Stopnica. Przez wieś przepływają dwie rzeki, Sanica oraz Bród.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
miasto w Syrii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Syrii;
Wiktionary
Bosra, Bostra (arab. بصرى الشام, Busra asz-Szam) – miasto w południowej Syrii, 140 km na południe od Damaszku.
Wikipedia
przym. bosrański
Wiktionary
kierownik, szef, zwierzchnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. szef firmy, organizacji
(1.2) pot. szef grupy przestępczej
(1.3) grykomp. przeciwnik w grze komputerowej, znacznie większy, silniejszy niż inni;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Pewny siebie, odważny młody chłopak szybko wpadł w oko mafijnym bossom, którzy powierzali mu coraz bardziej odpowiedzialne zadania.
Wiktionary
IPA: bɔs, AS: bos
Wiktionary
(1.1) szef
Wiktionary
bossa nova;
1. styl muzyki jazzowej, wykorzystujący elementy brazylijskiej muzyki ludowej, spopularyzowany w latach sześćdziesiątych;
2. utwór skomponowany w tym stylu
SJP.pl
[czytaj: bosabol] gra na trampolinie łącząca elementy siatkówki, piłki nożnej i capoeiry
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: boss-ing] prześladowanie i szykanowanie pracownika przez zwierzchnika
SJP.pl
system organizacyjny w partiach USA, oddający w ręce przywódców partyjnych sprawy wysuwania kandydatów w wyborach
SJP.pl
zdrobnienie od: bóstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. francuski słodki wypiek z plasterastrów czerstwego drożdżowego pszennego pieczywa (brioszka, chałka), nasączonego syropem pomarańczowym z dodatkiem migdałowego kremu i niekiedy owoców
Wiktionary
Bostock – wieś w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Cheshire, w dystrykcie (unitary authority) Cheshire West and Chester.
Wikipedia
tkanina ubraniowa z wełny czesankowej o splocie skośnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. nazwa kilku miast, miejscowości itp.;
Wiktionary
Boston (wym. [bɒstən]) – miasto w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, stolica stanu Massachusetts, w hrabstwie Suffolk, port nad zatoką Massachusetts (Ocean Atlantycki).
Wikipedia
(1.1) Mieszkamy w Bostonie już piętnaście lat.
Wiktionary
IPA: ˈbɔstɔ̃n, AS: bostõn
Wiktionary
rzecz. boston mrz., bostończyk mos., bostonka ż.
przym. bostoński, podbostoński, bostonowy
Wiktionary
mieszkaniec Bostonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Bostonu
Wiktionary
(1.1) To otworzyło mi oczy - zwykli bostończycy nie żyli wtedy wyborami. Oni żyli zakończonymi właśnie rozgrywkami pierwszej ligi baseballowej, w której ich drużyna, Red Sox, pierwszy raz od kilkudziesięciu lat zwyciężyła!
Wiktionary
rzecz. Boston mrz., bostonka ż.
:: fż. bostonka ż.
przym. bostoński, bostonowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. jednostka osadnicza w USA, w stanie Kalifornia, w hrabstwie San Diego;
Wiktionary
Bostonia – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie San Diego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. bostonka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Bostonia
źródła.
== Bostonia (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Bostonia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. bostonka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. bostonka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Bostonia
źródła.
== Bostonia (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Bostonia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkanka Bostonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Bostonu
(1.2) poligr. rodzaj ręcznej maszyny drukarskiej do drukowania małych nakładów
(1.3) odzież. rodzaj damskiej torebki w formie pękatego kuferla
(1.4) pot. med. choroba zakaźna wywoływana przez enterowirusy, objawiająca się wysypką
Wiktionary
Choroba dłoni, stóp i jamy ustnej (HFMD, z ang. hand, foot and mouth disease, czasami błędnie zwana chorobą bostońską) – choroba zakaźna, infekcja wywoływana przez grupę wirusów. Najczęściej rozpoczyna ją pojawienie się gorączki i ogólnie złe samopoczucie. Dzień lub dwa później na śluzówce jamy ustnej pacjenta (herpangina), na spodzie stóp, we wnętrzu dłoni a czasem także na pośladkach i w pachwinach pojawia się wysypka grudkowo-plamista w postaci płaskich, zaczerwienionych plamek lub guzków, które mogą przerodzić się w pęcherze. Objawy choroby zazwyczaj pojawiają się w trzy do sześciu dni od kontaktu z wirusem. Wysypka zwykle mija sama po około tygodniu. W niektórych przypadkach po kilku tygodniach może nastąpić utrata paznokcia lub paznokci u stóp lub rąk, jednak te następnie odrastają.
Wikipedia
(1.1) Ani na jotę nie zmienił się jej wygląd rodowitej bostonki: rumiana twarz, gęste brwi, prosty nos i ciemne oczy.
(1.2) Pod koniec lat dwudziestych wyposażenie drukarni stanowiły cztery maszyny pośpieszne, trzy pedałówki, bostonka, maszyna do perforowania, dwie maszyny do krajania papieru, kompletna maszyna do stereotypii.
Wiktionary
rzecz. Boston m., boston m., Bostonia ż.
:: fm. bostończyk m.
przym. bostoński, bostonowy, podbostoński
przysł. po bostońsku
Wiktionary
(1.3) torebka bostońska
(1.4) choroba bostońska, choroba dłoni, stóp i jamy ustnej
Wiktionary
przymiotnik od: boston (walc lub tkanina)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) choreogr. muz. związany z bostonem, dotyczący bostonu
(1.2) włók. wykonany z bostonu; dotyczący bostonu
Wiktionary
rzecz. boston mrz., Boston mrz., bostończyk mos., bostonka ż.
przym. bostoński
Wiktionary
przymiotnik od: Boston
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bostonem, dotyczący Bostonu
Wiktionary
rzecz. Boston mrz., bostończyk mos., bostonka ż., boston mrz.
przym. bostonowy
Wiktionary
1. w religiach politeistycznych przedmiot kultu religijnego;
2. natura boska;
3. przenośnie: przedmiot uwielbienia; bożyszcze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. mit. nadludzka istota z wierzeń lub mitów
(1.2) przen. przedmiot uwielbienia
(1.3) właściwość bycia bogiem
Wiktionary
Bóg lub bóstwo – istota nadprzyrodzona, której istnienie (w jednej postaci bądź wielu) uznaje większość religii. Bóg jest przedmiotem zainteresowania teologii i filozofii, gdzie jest uważany za zagadnienie metafizyczno-egzystencjalne. Ze względu na duże zróżnicowanie rozumienia tego pojęcia, trudno jest o jego jednoznaczną definicję (co dodatkowo utrudniają założenia teologiczne związane z tym zagadnieniem, pochodzące z poszczególnych religii). Jako najbardziej różniące się od siebie, należy wyodrębnić definicje używane przez religie politeistyczne, henoteistyczne i monoteistyczne, deizm, panenteizm i panteizm.
Wikipedia
(1.1) Starożytni Grecy czcili wiele bóstw.
(1.2) Halina, szkolne bóstwo, przyszła wymalowana i w butach na obcasach.
(1.3) Rzymianie wierzyli w bóstwo imperatorów i ich żon.
Wiktionary
IPA: ˈbustfɔ, AS: bustfo
Wiktionary
rzecz. Bóg mos., bóg mos., bożek mos./mzw., bogini ż., boginka ż., boskość ż., przebóstwienie n., ubóstwianie n.
czas. przebóstwić dk., ubóstwiać ndk.
przym. boży, boski, pobożny
przysł. bosko, bożo, pobożnie
wykrz. przebóg
Wiktionary
(1.2) bożyszcze, idol
(1.3) boskość
Wiktionary
półkolisty przyrząd gimnastyczny do ćwiczeń równowagi i mięśni
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Bosutowem, dotyczący Bosutowa
Wiktionary
rzecz. Bosutów m.
Wiktionary
roślina lecznicza; kadzidłowiec
SJP.pl
bez obuwia; z nagimi stopami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o stopach, nogach: takie, które nie mają butów, skarpet, pończoch
(1.2) o człowieku: taki, który ma nagie stopy
Wiktionary
(1.1) Lepiej odpoczywam po pracy, gdy mam bose stopy.
(1.2) Mama zawsze mi przypomina, żebym nie wychodził bosy na taras.
Wiktionary
IPA: ˈbɔsɨ, AS: bosy
Wiktionary
rzecz. bosość ż.
przysł. boso
Wiktionary
(1.1) goły, nieobuty
(1.2) bosonogi, nieobuty
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Boszczynek – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Skalbmierz.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Do 1954 roku siedziba gminy Boszczynek. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Boszczynek.
W Boszczynku działa Ochotnicza Straży Pożarna, która została załoźona w 1922. W lipcu 2023 obchodziła jubileusz 100 lat działalności.[1]
Wikipedia
Boszkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Włoszakowice.
Wieś przy trasie linii kolejowej Leszno-Wolsztyn z przystankiem kolejowym Boszkowo.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący Boszniaków – muzułmanów mieszkających w Bośni i Hercegowinie
Wiktionary
(1.1) Ten najwyższy zwierzchnik wszystkich Boszniaków, a więc wyłącznie wiernych religii islamskiej, którzy mieszkają w Bośni i Hercegowinie, a także i tych poza jej granicami, żąda, aby się zjednoczyli wokół swojej boszniackiej narodowości, religii i języka.
Wiktionary
IPA: bɔʃʲˈɲat͡sʲci, AS: bošʹńacʹḱi
Wiktionary
rzecz. Boszniak m., Boszniaczka ż.
Wiktionary
(1.1) muzułmański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przedstawiciel narodu południowosłowiańskiego, zamieszkującego Bośnię i Hercegowinę, utożsamiany z wyznaniem muzułmańskim;
Wiktionary
(1.1) Klub Boszniaków w Radzie Miasta Mostar, wraz z mostarskim muftim oraz ponad 40 organizacjami pozarządowymi, rozpoczął podpisywanie petycji, w której domaga się nowego podziału Mostaru na sześć gmin.
Wiktionary
IPA: ˈbɔʃʲɲak, AS: bošʹńak
Wiktionary
rzecz. Bośnia ż., Bośniak m., Bośniaczka ż., bośniacki mrz.
:: rzecz. fż. Boszniaczka
przym. boszniacki, bośniacki
Wiktionary
(1.1) Muzułmanin
Wiktionary
łódź morska lub rzeczna; bat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) inform. program wykonujący jakieś czynności za człowieka;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) obuw. damski lub dziecięcy but z wysoką cholewą
Wiktionary
Wikipedia
IPA: bɔt, AS: bot
Wiktionary
(1.1)
rzecz. robot m., robocik m.
(2.1)
rzecz. botek mrz.
Wiktionary
(2.1) botek
Wiktionary
skrót od: botanika, botaniczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = botaniczny
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) bot.
* słowacki: (1.1) bot.
źródła.
== bot. (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = botanika → botanika
(1.2) = botanický → botaniczny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) bot.
* słowacki: (1.1) bot.
źródła.
== bot. (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = botanika → botanika
(1.2) = botanický → botaniczny
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
specjalistka w zakresie nauki, wiedzy o roślinach; roślinoznawczyni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. specjalistka w zakresie botaniki
Wiktionary
(1.1) Zofia Paryska w ciągu swojego długiego i niezwykle pracowitego życia, jako botaniczka z wykształcenia, publikowała wiele prac z tej dziedziny.
Wiktionary
IPA: ˌbɔtãˈɲit͡ʃka, AS: botãńička
Wiktionary
rzecz. botanika ż., botaniczność ż., botanizowanie n.
:: fm. botanik mos., botanista mos.
czas. botanizować ndk.
przym. botaniczny
przysł. botanicznie
Wiktionary
(1.1) botanik
Wiktionary
1. dotyczący botaniki (np. nomenklatura botaniczna, prace botaniczne);
2. ogród botaniczny - ogród stworzony dla celów naukowo-dydaktycznych, w którym kolekcjonuje się przedstawicieli flor z różnych obszarów geograficznych i środowisk, zwykle udostępniany do zwiedzania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z botaniką, dotyczący botaniki
(1.2) ogrod. o roślinach: występujący dziko, nie modyfikowany
Wiktionary
(1.1) Orzechy są z botanicznego punktu widzenia owocami z suchą skorupą.
Wiktionary
IPA: ˌbɔtãˈɲit͡ʃnɨ, AS: botãńičny
Wiktionary
rzecz. botanika ż., botanik m., botaniczka ż.
przysł. botanicznie
Wiktionary
specjalista zajmujący się badaniem roślin; roślinoznawca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie botaniki
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. ogród botanicznyfakt.
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) kobieta botanik (1.1), botaniczka
Wiktionary
Botanika (gr. botanē = zieleń, owoc, roślina), roślinoznawstwo – dział biologii zajmujący się roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach. Szeroki zakres problematyki jest przyczyną wyodrębniania licznych, w różnym stopniu samodzielnych działów, wymagających stosowania swoistych metod i technik badawczych.
Wikipedia
(2.1) Dawno nie byliśmy w botaniku, ale czas nadrobić zaległości.
Wiktionary
IPA: bɔˈtãɲik, AS: botãńik
Wiktionary
rzecz. botanika ż., botaniczność ż., botanizowanie n.
:: fm. przest. botanista mos.
:: fż. botaniczka ż.
czas. botanizować ndk.
przym. botaniczny
przysł. botanicznie
Wiktionary
(1.1) przest. botanista
(3.1) pot. botaniczka
Wiktionary
gałąź biologii badająca rośliny; roślinoznawstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. biol. dział biologii, nauka o roślinach;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: botanik
Wiktionary
Botanika (gr. botanē = zieleń, owoc, roślina), roślinoznawstwo – dział biologii zajmujący się roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach. Szeroki zakres problematyki jest przyczyną wyodrębniania licznych, w różnym stopniu samodzielnych działów, wymagających stosowania swoistych metod i technik badawczych.
Wikipedia
(1.1) Botanika to interesująca dziedzina.
Wiktionary
IPA: bɔˈtãɲika, AS: botãńika
Wiktionary
rzecz. botanik m., botaniczka ż., botanista m., botaniczność ż., botanizowanie n.
czas. botanizować ndk.
przym. botaniczny
przysł. botanicznie
Wiktionary
(1.1) roślinoznawstwo; skr. bot.
Wiktionary
ciepły but damski z wysoką cholewką; bot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) obuw. zwykle wysoki but dziecka lub kobiety
Wiktionary
(1.1) Botki są częścią ukraińskiego stroju narodowego.
Wiktionary
IPA: ˈbɔtɛk, AS: botek
Wiktionary
rzecz. bot m.
Wiktionary
(1.1) bot, kozak
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Botew (bułg. връх Ботев) – szczyt w Bułgarii o wysokości 2376 metrów n.p.m., najwyższy szczyt Starej Płaniny, dawniej znany pod turecką nazwą Jumrukczał (bułg. Юмрукчал, tur. Yumrukçal – „podobny do pięści”). Obecną nazwę nadano w 1950 ku czci narodowego poety Christo Botewa. Szczyt leży kilka kilometrów na północny wschód od Karłowa i bezpośrednio na północ od Doliny Róż (słynnej z produkcji olejku różanego).
Wikipedia
dawniej: but przeznaczony do konnej jazdy
SJP.pl
dawniej: but przeznaczony do konnej jazdy
SJP.pl
Wikipedia
ciepły but damski z wysoką cholewką; bot
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Botlichami, dotyczący Botlichów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język botlichyjski;
Wiktionary
rzecz. Botlichowie lm m.
Wiktionary
sieć zainfekowanych urządzeń podłączonych do internetu, kontrolowanych zdalnie i używanych do przeprowadzania ataków
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. daw. kraina historyczna położona nad Zatoką Botnicką, niegdyś w całości pod panowaniem szwedzkim, obecnie podzielona między Szwecję i Finlandię
Wiktionary
(1.1) Botnia wielki kraj w prowincji szwedzkiej Nordlandii, leży po obu brzegach cieśnicy botnijskiej, i dzieli się na wschodnią i zachodnią.
Wiktionary
przym. botnicki, botnijski
Wiktionary
związany z Zatoką Botnicką
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) geogr. związany z Zatoką Botnicką
(1.2) geogr. hist. związany z Botnią (krainą historyczną, obecnie podzieloną między Szwecję i Finlandię)
Wiktionary
rzecz. Botnia ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. pot. zob. Zatoka Botnicka.
Wiktionary
potocznie:
1. silnie trująca substancja, używana jako środek przeciwzmarszczkowy; jad kiełbasiany, toksyna botulinowa, botulinotoksyna, botulina;
2. zabieg kosmetyczny z użyciem jadu kiełbasianego
SJP.pl
Wikipedia
pogardliwie: kobieta stosująca botoks
SJP.pl
1. wstrzykiwać botoks w jakąś część ciała w celu poprawy wyglądu;
2. botoksować się - wstrzykiwać sobie botoks w celu poprawy wyglądu; ostrzykiwać się
SJP.pl
Indianie Ameryki Południowej; Aymoré
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Botoszanami, dotyczący Botoszan
Wiktionary
rzecz. Botoszany nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rumunii, w północnej części historycznej Mołdawii;
(1.2) geogr. okręg w północno-wschodniej Rumunii;
Wiktionary
Botoszany (rum. Botoșani, rumuńska wymowa /botoˈʃanʲ/) – miasto w północnej części historycznej Mołdawii w Rumunii, siedziba władz okręgu Botoszany.
Wikipedia
rzecz. botoszanin mos., botoszanka ż.
przym. botoszański
Wiktionary
Botowo (niem. Bottowen, 1938–1945 Bottau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Biskupiec. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
W Botowie znajduje się obelisk poświęcony poległym w czasie I wojny światowej mieszkańcom wsi.W miejscowości naturalne miejsce widokowe ze wzgórza (ok. 200 m n.p.m.) na najbliższą okolicę.
Wikipedia
handlowa nazwa toksyny botulinowej (jadu kiełbasianego)
SJP.pl
Wikipedia
choroba bakteryjna koni i wielbłądów, rzadziej bydła i świń; botriomykoza, piasecznica
SJP.pl
choroba bakteryjna koni i wielbłądów, rzadziej bydła i świń; piasecznica, botriokokoza
SJP.pl
państwo w Afryce ze stolicą w Gaborone; Republika Botswany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
Wiktionary
Botswana, Republika Botswany (ang. Republic of Botswana, tswana Lefatshe la Botswana) – państwo w południowej Afryce. Zajmuje powierzchnię 581 730 km², a zamieszkane jest przez 2 450 668 osób (szac. 2024).
Wikipedia
(1.1) W Botswanie mieszka i pracuje znaczna liczba cudzoziemców.
Wiktionary
IPA: bɔtsˈfãna, AS: botsfãna
Wiktionary
rzecz. Botswańczyk mos., Botswanka ż.
przym. botswański
Wiktionary
(1.1) ofic. urz. Republika Botswany; hist. Beczuana
Wiktionary
obywatel Botswany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Botswany
Wiktionary
IPA: bɔtsˈfãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: botsfãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Botswana ż.
:: fż. Botswanka ż.
przym. botswański
Wiktionary
obywatelka Botswany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Botswany
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Botswana ż.
:: fm. Botswańczyk mos.
przym. botswański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Botswańczyk.
* białoruski: (1.1) батсванка ż.
* czeski: (1.1) Botswaňanka ż., Botswanka ż.
* hiszpański: (1.1) botsuana ż., botsuanesa ż.
* niemiecki: (1.1) Botsuanerin ż.
* rosyjski: (1.1) ботсванка ż.
* słowacki: (1.1) Botswančanka ż.
* ukraiński: (1.1) ботсванка ż.
* włoski: (1.1) botswana ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: bɔtsˈfãŋka, AS: botsfãŋka
Wiktionary
rzecz. Botswana ż.
:: fm. Botswańczyk mos.
przym. botswański
Wiktionary
związany z Botswaną
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Botswana
Wiktionary
(1.1) Botswańska flaga jest niebieska, biała i czarna.
Wiktionary
IPA: bɔtsˈfãj̃sʲci, AS: botsfãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Botswana ż., Botswańczyk m., Botswanka ż.
Wiktionary
Sandro Botticelli, właśc. Alessandro di Mariano Filipepi (ur. 1 marca 1445 we Florencji, zm. przed 17 maja 1510 tamże) – włoski malarz szkoły florenckiej tworzący we wczesnym (quattrocento) oraz dojrzałym okresie odrodzenia.
Wikipedia
[czytaj: boticzelowski] taki jak u Botticellego, charakterystyczny dla malarstwa Botticellego
SJP.pl
bakteryjna egzotoksyna, wytwarzana przez niektóre laseczki z rodzaju Clostridium; jad kiełbasiany, toksyna botulinowa, botulinotoksyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) laseczka jadu kiełbasianego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W dermatologii kosmetycznej stosuje się botulinę do wygładzania zmarszczek mimicznych.
(1.1) Iniekcje domięśniowe botuliną A lub B są jedną z metod farmakologicznego leczenia miejscowego i pozwalają na zmniejszenie spastyczności w wybranych grupach mięśniowych.
Wiktionary
rzecz. botulizm m.
przym. botulinowy
Wiktionary
bakteryjna egzotoksyna, wytwarzana przez niektóre laseczki z rodzaju Clostridium; jad kiełbasiany, toksyna botulinowa, botulina
SJP.pl
Wikipedia
toksyna botulinowa - bakteryjna egzotoksyna, wytwarzana przez niektóre laseczki z rodzaju Clostridium; jad kiełbasiany, botulinotoksyna, botulina
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący botuliny
Wiktionary
rzecz. botulizm m., botulina ż.
Wiktionary
zatrucie jadem kiełbasianym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. zatrucie wywołane przez egzotoksynę wytwarzaną przez botulinę;
Wiktionary
Zatrucie jadem kiełbasianym, botulizm (łac. botulismus; od botulus – kaszanka lub kiełbasa, rodzaj potrawy z surowego mięsa popularny wśród uboższych warstw ludności starożytnego Rzymu) – zespół toksycznych objawów wywołany działaniem wytwarzanego przez Gram-dodatnią, beztlenową bakterię Clostridium botulinum jadu kiełbasianego na organizm.
Wikipedia
(1.1) Jak się objawia botulizm?
Wiktionary
IPA: bɔˈtulʲism̥, AS: botulʹism̦
Wiktionary
rzecz. botulina ż.
przym. botulinowy
Wiktionary
(1.1) choroba kiełbasiana, zatrucie jadem kiełbasianym
Wiktionary
zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; boćwina; botwinka; boćwinka
SJP.pl
Botwin (staroang. Botwine lub Bothwin; zm. 785 lub 786) – nortumbryjski opat klasztorów w Peterborough i Ripon oraz święty Kościoła katolickiego.
Wikipedia
zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; boćwina; botwinka; boćwinka
SJP.pl
Botwina, botwinka – młode liście i korzenie buraka ćwikłowego. W kuchni stosowane przede wszystkim do zup, a także sałatek i potraw duszonych.
Nazwą „botwinka” określa się również zupę, której jest głównym składnikiem. Botwina jest też dodawana do chłodników oraz barszczy. Jest także wykorzystywana do sałatek oraz potraw duszonych.
Wikipedia
zupa z młodych liści i naci buraków ćwikłowych; botwina; boćwina; boćwinka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. zupa na bazie bulionu oraz młodych listków, łodyg i korzeni buraka ćwikłowego
Wiktionary
Barszcz botwinka, (lokalnie botwinka), polski barszcz kuchni chłopskiej, gotowany na rosole, mięsie lub wywarze warzywnym, z młodych buraków ćwikłowych i liści, z dodatkiem ziemniaków, zakwaszany sokiem z cytryny lub zakwasem z buraków. Barszcz przygotowuje się wiosną, kiedy liście buraka są miękkie i delikatne, a korzeń jest jeszcze mały. Wówczas liście botwiny mają najwięcej smaku i aromatu. Odmianą zupy z botwiny jest chłodnik z botwinki.
Wikipedia
rzecz. boćwina ż.
Wiktionary
[czytaj: buSZE] pasztecik ze słodkim lub pikantnym nadzieniem
SJP.pl
[czytaj: buSZE] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: buKLE]
1. rodzaj tkaniny z przędzy pętelkowej; bukla;
2. o przędzy: mający węzełki, pętelki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) włók. ozdobnie skręcona przędza z pętelkami lub węzełkami;
(1.2) włók. teksturowana tkanina lub dzianina z bouclé (1.1) w całości albo tylko ze wstawkami
przymiotnik relacyjny
(2.1) wykonany z bouclé (1.1)
Wiktionary
Bouclé (fr. kręcony, kędzierzawy; pętelka)
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: bujaBES] prowansalska potrawa z ryb, homarów, krabów, gotowanych w wodzie z cebulą i korzeniami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński
(1.1) kulin. prowansalska zupa rybna (lub gulasz);
Wiktionary
Bouillabaisse (czyt. bujabes) – zupa rybna, znana na wybrzeżach Morza Śródziemnego, choć tylko jedna jej odmiana, przyrządzana w okolicach Marsylii, zdobyła sławę światową. Nazwa pochodzi z języka oksytańskiego i oznacza dwie podstawowe czynności wykonywane przy przyrządzaniu zupy (bolhir – gotowanie i albaissar – odcedzanie).
Wikipedia
(1.1) prowansalska zupa rybna
Wiktionary
rzeczownik
(1.1) kulin. zupa żółwiowa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady siarkosoli;
Wiktionary
Boulangeryt – minerał z gromady siarkosoli. Jest minerałem rozpowszechniony o wiele bardziej niż przypuszczano we wcześniejszych latach. Mianem sprężonej lub zgorzelinowej rudy określa się spilśnione masy antymonitu, boulangerytu, jamesonitu i innych minerałów. Można go znaleźć w większości rud ołowiu. Najstarsze znalezisko pochodzi z Molières we Francji. Znaleziono tam duże ilości krystalicznych skupień o włóknistym przełamie. Ładne kryształy spotykane są bardzo rzadko, najczęstsze są skupienia drobnoziarniste i włókniste, surowe zbite masy.
Wikipedia
rzecz. bulanżeryt m.
Wiktionary
(1.1) bulanżeryt
Wiktionary
Boulder – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kolorado, położone u podnóża Gór Skalistych, około 50 km na północny zachód od Denver. Według spisu w 2020 roku liczy 108,3 tys. mieszkańców i należy do rozszerzonego obszaru metropolitalnego Denver.
Boulder zostało uznane przez U.S. News & World Report za najlepsze miejsce do życia w Stanach Zjednoczonych, w latach 2021–2022.
Wikipedia
[czytaj: boldering] wspinaczka bez liny po wolno stojących, kilkumetrowych blokach skalnych; buldering
SJP.pl
Bouldering (z ang. boulder „głaz”) – wspinaczka po zazwyczaj wolnostojących, kilkumetrowych blokach skalnych bez użycia asekuracji liną.
Bouldering, prowadzenie oraz wspinaczka na czas są konkurencjami sportowymi dyscypliny sportu, wspinaczki sportowej. Zawodnicy w trakcie zawodów sportowych wspinają się na szczyt ściany, której wysokość wynosi około 4,0 m. Sportowy charakter boulderingu wiąże się z częstymi, zazwyczaj niekontrolowanymi odpadnięciami od skały, stąd też podstawową metodą asekuracji jest stosowanie tzw. crashpadów, czyli przenośnych materaców oraz pomoc tzw. spottera, czyli partnera, który pomaga w kontrolowaniu lotu, zabezpieczając górną część ciała przed bezpośrednim uderzeniem o ziemię.
Wikipedia
[czytaj: bolderować] wspinać się bez liny po wolno stojących, kilkumetrowych blokach skalnych
SJP.pl
[czytaj: bolderowiec] osoba wspinająca się bez liny po wolno stojących, kilkumetrowych blokach skalnych; bulderowiec
SJP.pl
[czytaj: bul] gra popularna we Włoszech i Francji, polegająca na umieszczeniu własnych kul jak najbliżej małej kulki; bocce
SJP.pl
Pétanque (wym. [pe.tɑ̃ːk]) (petanka, gra w bule, gra w kule) – tradycyjna francuska gra towarzyska z elementami zręcznościowymi.
Popularna w szczególności w południowej Francji (Prowansja), ale uprawiana także w innych regionach Francji i w innych krajach europejskich (Belgia, Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, Niemcy, Szwecja) i na świecie (Tunezja, Maroko, Wietnam, Tajlandia, Madagaskar, Kanada, Senegal). Rozgrywana jest jako sport nieolimpijski w ramach World Games.
Wikipedia
[czytaj: buLE] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: bul] styl w meblarstwie francuskim w XVII i XVIII w., charakteryzujący się masywnymi, prostymi kształtami i bogactwem dekoracji
SJP.pl
[czytaj: bauns] bauns;
1. imprezowa muzyka taneczna o żywym brzmieniu;
2. potocznie: impreza, zwłaszcza alkoholowa
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: bałnti] baton czekoladowy
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: BURbon] amerykańska whiskey wyrabiana z kukurydzy z dodatkiem słodu żytniego i jęczmienia; burbon; burbone
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: burdel] francuskie nazwisko
SJP.pl
[czytaj: burŻŁA] burżua; burżuj:
1. przedstawiciel burżuazji; kapitalista;
2. potocznie: z niechęcią lub podziwem o bogatym człowieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. członek burżuazji
Wiktionary
Osoby o nazwisku Bourgeois:
Wikipedia
rzecz. burżua mos.
Wiktionary
(1.1) burżuj
Wiktionary
[czytaj: burginion] francuski sos na bazie czerwonego wina, z dodatkiem cebuli lub szalotki, pietruszki, tymianku i liścia laurowego; sos burgundzki
SJP.pl
Rzeki:
Wikipedia
[czytaj: bornmyf] miasto w Anglii nad kanałem La Manche
SJP.pl
Bournemouth (wym. /ˈbɔːnməθ/) – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii, w hrabstwie ceremonialnym Dorset, w dystrykcie (unitary authority) Bournemouth, Christchurch and Poole, położone nad kanałem La Manche. W 2021 roku miasto liczyło 196 455 mieszkańców.
Wikipedia
stalowoszary minerał, siarczek ołowiu, miedzi i antymonu; burnonit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki minerał z gromady siarkosoli;
Wiktionary
Bournonit – minerał z gromady siarkosoli, rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych regionach ziemi.
Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego mineraloga J. L. de Bournona (1751-1825), który jako pierwszy zidentyfikował ten minerał.
Wikipedia
(1.1) burnonit
Wiktionary
[czytaj: buRE] starofrancuski taniec ludowy w szybkim tempie; muzyka do tego tańca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub nijaki
(1.1) choreogr. starofrancuski taniec ludowy;
(1.2) muz. forma muzyczna oparta na tańcu bourrée (1.1);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Utwór ten jest muzyczną formą taneczną opartą na tańcu bourrée.
Wiktionary
[czytaj: burWIL] francuski aktor filmowy
SJP.pl
Bourvil, właśc. André Robert Raimbourg (ur. 27 lipca 1917 w Prétot-Vicquemare, zm. 23 września 1970 w Paryżu) – francuski aktor i piosenkarz.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim;
Wiktionary
Bouszów (ukr. Бовшів) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie halickim, nad Gniłą Lipą.
W II Rzeczypospolitej w powiecie rohatyńskim województwa stanisławowskiego. W lutym 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 14 Polaków.
Wikipedia
przym. bouszowski
Wiktionary
(1.1) hist. war. Bohuszów
Wiktionary
[czytaj: buTAD] z francuskiego: wybryk, kaprys, dowcip
SJP.pl
[czytaj: buTIK] mały sklep detaliczny, przeważnie z odzieżą oraz galanterią; butik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. niewielki sklep z galanterią, odzieżą i kosmetykami
Wiktionary
Butik (z franc. boutique) – niewielki sklep stacjonarny lub internetowy z modną lub ekskluzywną odzieżą bądź galanterią. Często sprzedający produkty jednej marki, w szczególności jednego projektanta.
Wikipedia
(1.1) Kupiłam tę bluzkę w boutique’u na Francuskiej.
(1.1) Kosmetyków tej klasy nie kupisz w boutique’ach, nawet tych najlepszych.
Wiktionary
IPA: buˈtʲik, AS: butʹik
Wiktionary
(1.1) sklepik
Wiktionary