garizim

Garizim (język samarytański hebrajski: Ar-garízim; arab.: جبل جرزيم Dżabal Dżarizīm, język tyberiadzki hebrajski: הַר גְּרִזִּים Har Gərizzîm; hebr.: הַר גְּרִיזִּים Har Gərizzim) – jedna z dwóch gór wznoszących się na południe od miasta Nablus w Samarii, w centralnej części Izraela. Góra wznosi się na wysokość 881 m n.p.m.

Leży na terytorium Autonomii Palestyńskiej.

Wikipedia


garkotłuk

garnkotłuk;
1. pogardliwie o kucharzu lub kucharce;
2. lekceważąco o prymitywnej kobiecie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) żart. gw-pl|Warszawa. kobieta

Wiktionary


garkuchnia

podrzędna restauracja, jadłodajnia; traktiernia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lekcew. podrzędna, tania jadłodajnia

 (1.2) lekcew. sprzęty kuchenne

Wiktionary

Garkuchnia (z niem. Garküche) – tania jadłodajnia wydająca jedną lub kilka prostych potraw przygotowywanych na zapas w dużych kotłach.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡarˈkuxʲɲa, AS: garkuχʹńa

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. traktiernia

Wiktionary


garland

[czytaj: garLEND] nazwisko


SJP.pl

  • Judy Garland – amerykańska aktorka i piosenkarka
  • Merrick Garland – amerykański prawnik i sędzia, prokurator generalny Stanów Zjednoczonych
  • ORP "Garland" (znak burtowy H37) – brytyjski niszczyciel eskortowy typu G wypożyczony Polskiej Marynarce Wojennej w 1940 roku

Wikipedia


garlica

rodzaj ptaków z rodziny gołębiowatych


SJP.pl

  • garlica maoryska – gatunek ptaka z rzędu gołębiowych;

Miejscowości w Polsce:

  • Garlica Duchowna
  • Garlica Murowana

Wikipedia


garlicki

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Garlicki (ur. 1934) – polski geolog
  • Andrzej Garlicki (1935–2013) – polski historyk, publicysta
  • Apolinary Garlicki (1872–1940) – polski socjolog, historyk
  • Jan Garlicki (1914–1989) – polski prawnik i archiwista
  • Janusz Garlicki (1923–2015) – polski dziennikarz i pisarz
  • Lech Garlicki (ur. 1946) – polski prawnik
  • Łukasz Garlicki (ur. 1977) – polski aktor
  • Marian Garlicki (1908–2002) – polski lekarz, generał brygady Wojska Polskiego, uczestnik II wojny światowej
  • Piotr Garlicki (ur. 1945) – polski aktor
  • Stanisław Garlicki (1875–1935) – polski matematyk i chemik
  • Stanisław Wojciech Garlicki (1902–1972) – polski działacz socjalistyczny, adwokat
  • Tomasz Garlicki (ur. ok. 1730) – ksiądz katolicki, kaznodzieja konfederacji barskiej w województwie krakowskim
  • Władysław Garlicki (1897–1953) – polski oficer

Wikipedia


garliński

nazwisko


SJP.pl


garmaż

1. miejsce wyrobu i sprzedaży zimnych dań obiadowych i przekąsek;
2. wyroby garmażeryjne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. dania gotowe lub półgotowe dostarczane do lokali gastronomicznych

 (1.2) pot. zakład produkujący, sprzedający lub dostarczający dania gotowe i półgotowe

Wiktionary

Garmaż, potocznie wyroby garmażeryjne, garmażerka – ogół gotowych lub na pół gotowych potraw dostarczanych do sklepów oraz lokali gastronomicznych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Monopolu funkcjonowała nie tylko restauracja, ale także cukiernia i bar, w którym stołowali się zazwyczaj stoczniowcy. W ciągu dnia sprzedawano w nim nawet 400 porcji, głównie garmażu.

 (1.2) W delikatesach były kukułki, a w spożywczym nie, tym bardziej że to przecież był warzywniak, a może nawet garmaż.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garmażer m., garmażeria ż., garmażerka ż.

 przym. garmażeryjny

Wiktionary


garmażer

osoba zajmujące się garmażerką


SJP.pl


garmażeria

garmażernia;
1. zakład lub dział restauracyjny produkujący półfabrykaty spożywcze lub potrawy (głównie zimne potrawy, przystawki mięsne, rybne i inne);
2. sklep lub dział sklepowy sprzedający takie artykuły


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład lub dział w restauracji, w którym produkuje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy

 (1.2) sklep, gdzie sprzedaje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌgarmaˈʒɛrʲja, AS: garmažerʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. garmażeryjny

 rzecz. garmaż mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) garmażernia

Wiktionary


garmażerka

1. specjalistka w przygotowywaniu potraw dla garmażerii;
2. wyroby garmażeryjne


SJP.pl

Garmaż, potocznie wyroby garmażeryjne, garmażerka – ogół gotowych lub na pół gotowych potraw dostarczanych do sklepów oraz lokali gastronomicznych.

Wikipedia


garmażernia

garmażeria;
1. zakład lub dział restauracyjny produkujący półfabrykaty spożywcze lub potrawy (głównie zimne potrawy, przystawki mięsne, rybne i inne);
2. sklep lub dział sklepowy sprzedający takie artykuły


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakład lub dział w restauracji, w którym produkuje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy

 (1.2) sklep, gdzie sprzedaje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌgarmaˈʒɛrʲɲa, AS: garmažerʹńa

Wiktionary

Powiązane:

 przym. garmażeryjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) garmażeria

Wiktionary


garmażerski

przymiotnik od: garmażer


SJP.pl


garmażeryjny

przymiotnik od: garmażeria (garmażernia), np. sklep garmażeryjny, produkty garmażeryjne


SJP.pl


garmisch-partenkirchen

[czytaj: garmisz partenkirchen] miejscowość w Niemczech


SJP.pl

Garmisch-Partenkirchen – powiatowa gmina targowa i uzdrowisko w południowych Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Oberland, siedziba powiatu Garmisch-Partenkirchen. Miejscowość nie ma statusu miasta. Leży w Alpach na trójstyku trzech pasm - Ammergauer Alpen, Bayerische Voralpen oraz Wettersteingebirge. Jest znanym ośrodkiem narciarskim.

Wikipedia


garmond

rozmiar czcionki o wielkości 10 punktów typograficznych (3,760 mm); garmont, korpus


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający dziesięciu punktom (3,759 mm)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarmɔ̃nt, AS: garmõnt

Wiktionary

Powiązane:

 przym. garmondowy

Wiktionary


garmondowy

garmond


SJP.pl

Patrz:

garmond

garmont

rozmiar czcionki o wielkości 10 punktów typograficznych (3,760 mm); garmond, korpus


SJP.pl


garmontowy

garmont; garmondowy


SJP.pl


garna

gatunek antylopy z rodziny pustorożców występujący we wschodnich Indiach


SJP.pl

Antylopa indyjska, dawniej: garna (Antilope cervicapra) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju antylopa (Antilope). Gatunek dawniej bardzo liczny. Czerwona księga gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) zalicza gatunek do grupy gatunków najmniejszej troski (least concern – LC).

Wikipedia


garnąć

1. przysuwać do siebie; obejmować, przytulać;
2. przenośnie: zjednywać, przyciągać, brać pod opiekę


SJP.pl


garncarek

rzemieślniczka wyrabiająca garnki


SJP.pl


garncarka

rzemieślniczka wyrabiająca garnki


SJP.pl


garncarnia

zakład produkujący wyroby garncarskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pracownia garncarska; zakład wytwarzający ceramikę z gliny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gar mrz., garniec mrz., garnek mrz., garncarz mos., garncarstwo n.

 przym. garncarski

Wiktionary


garncarski

dotyczący garncarstwa, garncarza


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący garncarstwa albo garncarza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gar mrz., garniec mrz., garnek mrz., garncarz mos., garncarstwo n., garncarnia ż., garnuszek mrz.

 przym. garncarzowy

Wiktionary


garncarstwo

rzemiosło i technika wyrabiania naczyń glinianych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzemiosło zajmujące się ręcznym wyrobem naczyń glinianych;

Wiktionary

Garncarstwo – jedno z najstarszych rzemiosł (znane od neolitu). Jest to rękodzielniczy wyrób ceramicznych naczyń i przedmiotów codziennego użytku.

Rzemieślnik zajmujący się garncarstwem to garncarz albo garncarka.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡarn̥ˈt͡sarstfɔ, AS: garn̦carstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnek m., garnuszek m., garncarz m., garncarnia ż.

 przym. garncarski

Wiktionary


garncarz

1. rzemieślnik wyrabiający garnki;
2. regionalnie: zdun;
3. środowiskowo: perkusista;
4. ptak średniej wielkości, żyjący w Ameryce Południowej; tęgoster


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący garnki i inne naczynia ceramiczne

 (1.2) gw-pl|Poznań. także zdun

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. nazwa systematyczna|Furnarius rufus|ref=tak., gatunek małych ptaków o szarordzawym upierzeniu, które budują gniazda z gliny, wyglądające jak gliniane garnki;

 (2.2) ornit. osobnik z gatunku garncarzy (2.1)

Wiktionary

  • Gancarz – wzniesienie w Beskidzie Małym (nad Rzykami)
  • Garncarz – wzniesienie w Beskidzie Małym (nad Targoszowem)
  • Garncarz – wzniesienie w Górach Sowich
  • Garncarz – wzniesienie w Górach Stołowych
  • garncarze – podrodzina ptaków z rodziny garncarzowatych
  • garncarz rdzawy – gatunek ptaka z podrodziny garncarzy
  • garncarz – rzemieślnik zajmujący się garncarstwem

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po wyschnięciu garncarz wstawia garnki do pieca.

 (2.2) Samiczka garncarza wyściela gniazdo trawą i pierzem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarn̥t͡saʃ, AS: garn̦caš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnek m., garniec m., garnuszek m., garncarstwo n., garncarka ż., garncarzowate nmos., garncarnia ż.

 przym. garnkowy, garncarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. śl. garcorz.

 (2.1) garncarz rdzawy

 (2.2) garncarz rdzawy

Wiktionary


garncarzowate

rodzina ptaków z rzędu wróblowych


SJP.pl

Garncarzowate (Furnariidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około dwustu trzydziestu gatunków ptaków, występujących wyłącznie w krainie neotropikalnej.

Wikipedia


garncarzowaty

o cechach garncarzowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


garncarzowy

garncarz (dawniej); garncarski


SJP.pl


garncówka

naczynie o pojemności jednego garnca


SJP.pl


garncowy

związany z garncem


SJP.pl


garnczek

zdrobnienie od: garnek; garczek, garnuszek, garneczek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. mały garnek

 (1.2) pot. zawartość garnczka (1.1)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnek mrz.

Wiktionary


garnczkowy

garnczek


SJP.pl

Patrz:

garnczek

garneczek

zdrobnienie od: garnek; garnuszek, garnczek, garczek


SJP.pl


garnek

naczynie wykonane z metalu lub gliny służące do gotowania pożywienia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. ognioodporny pojemnik do przygotowywania i przechowywania ciepłych potraw;

 (1.2) przen. środ. mot. cylinder

 (1.3) środ. bud. pustak stropowy

Wiktionary

Garnek – naczynie kuchenne służące do gotowania lub duszenia potraw, najczęściej w kształcie cylindra z dnem i z dwoma uchwytami na zewnętrznych ścianach. Zwykle wyposażony jest w pokrywkę z uchwytem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do garnka trzeba wlać trzy litry wody i zagotować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarnɛk, AS: garnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garncarstwo n., garncarz mos., garncarka ż.

:: zdrobn. garnczek mrz., garnuszek mrz.

:: zgrub. gar mrz., garniec mrz.

 przym. garncarski, garnkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gar; gw-pl|Górny Śląsk|gornak.

 (1.2) gar

Wiktionary


garnela

jadalny rak morski z podrzędu krewetek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Crangon crangon|ref=tak., krewetka żyjąca w wodach przybrzeżnych północnego Atlantyku

Wiktionary

Crangon crangon – jadalny gatunek morskiej, drapieżnej krewetki z rodziny Crangonidae. W Polsce posiada wiele nazw: garnela, garnela pospolita, krewetka piaskowa, garnela właściwa, garnela nakrapiana. Nazwą "garnela" określa się również rodzaj Crangon.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡarˈnɛla, AS: garnela

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) garnela pospolita, krewetka piaskowa, garnela właściwa, garnela nakrapiana

Wiktionary


garnelowce

grupa skorupiaków obejmująca około 30 rodzin dziesięcionogów; krewetkowce


SJP.pl


garnelowiec

przedstawiciel grupy skorupiaków obejmującej około 30 rodzin dziesięcionogów; krewetkowiec


SJP.pl


garniak

potocznie:
1. garnitur; gajer;
2. mężczyzna noszący garnitur


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. garnitur

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnitur mrz., garniturek mrz.

 przym. garniturowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gajer, gajerek

Wiktionary


garnie

[czytaj: garNI] o potrawach: z przybraniem


SJP.pl


garniec

dawna polska miara objętości, dziś zwykle o czymś tej objętości


SJP.pl

Garniec – jednostka objętości stosowana w Europie od średniowiecza, podstawowa jednostka objętościowa późnego okresu wieków średnich. Nazwę wzięła od glinianego naczynia.

Wikipedia


garnier

von Garnier – śląska rodzina szlachecka pochodzenia francuskiego. Czeskie szlachectwo i inkolat od 1729 r. Od 1840 r. z tytułem pruskiego hrabiego (primogenitura) von Garnier-Turawa.

Wikipedia


garnieryt

minerał, uwodniony krzemian niklu i magnezu


SJP.pl

Garnieryt – rzadki minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy serpentynów. Jest kruchy, przeświecający.

Jego nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy – francuskiego geologa Juliusza Garniera.

Wikipedia


garnir

to, czym dana rzecz (najczęściej potrawa, dawniej także brzegi materiału) jest ugarnirowana (ozdobiona); garnirunek, garnirowanie


SJP.pl


garnirować

1. ozdabiać potrawę lub naczynie z potrawą; przybierać;
2. dawniej: obszywać coś koronkami, wstążkami, futrem; ozdabiać brzegi; lamować; bramować


SJP.pl

czasownik

 (1.1) kulin. ozdabiać jedzenie (np. zieleniną)

 (1.2) przest. obszywać coś tasiemką, lamówką itp.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡarʲɲiˈrɔvat͡ɕ, AS: garʹńirovać

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) garnirunek

 (1.1-2) rzecz. garnirowanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) lamować

Wiktionary


garnirowanie

to, czym dana rzecz (najczęściej potrawa, dawniej także brzegi materiału) jest ugarnirowana (ozdobiona); garnirunek, garnir


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. ozdabianie, przybranie, dekorowanie jedzenia;

 (1.2) zob. garnirunek.

Wiktionary

Garnirowanie (z fr. garnir – ozdabiać) – przybranie, dekorowanie potraw i naczyń, na których są podane, za pomocą niewielkiej (dodatkowej) porcji żywności – rzeźbionej, artystycznie ciętej lub/oraz odpowiednio zaaranżowanej. Dodatki, którymi się zdobi potrawę zwie się garnirunkiem lub także garnirowaniem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡarʲɲirɔˈvãɲɛ, AS: garʹńirovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. garnirować

 rzecz. garnirunek

Wiktionary


garnirunek

to, czym dana rzecz (najczęściej potrawa, dawniej także brzegi stroju) jest ugarnirowana (ozdobiona); garnirowanie, garnir


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. przybranie potrawy, dodatki ją zdobiące

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡarʲɲiˈrũnɛk, AS: garʹńirũnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnirowanie n.

 czas. garnirować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) garnirowanie

Wiktionary


garnitur

ubiór męski, składający się ze spodni i marynarki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odzież. kraw. eleganckie ubranie męskie;

 (1.2) grupa osób o zbliżonym poziomie kompetencji, ważności lub wpływów

 (1.3) komplet przedmiotów stanowiących pewną całość lub służących do jednego celu

 (1.4) odzież. pot. ubranie damskie złożone z żakietu i długich spodni

Wiktionary

Garnitur – męski ubiór jedno-, dwu- lub trzyczęściowy, składający się ze spodni, marynarki i kamizelki (w niektórych garniturach kamizelka bywa pomijana).

Zazwyczaj wszystkie trzy elementy uszyte są z tego samego materiału (tkaniny), czasami stosuje się również kamizelkę w innym kolorze (np. w ciekawy wzór – kraty, prążki, etc., lub gładkie) i wykończone w podobny sposób. Dopełnieniem garnituru zwykle są odpowiednio dobrane: koszula, krawat, skarpetki i półbuty na cienkiej skórzanej podeszwie. Inicjatorem garnituru w modzie męskiej był w XVIII w. Brytyjczyk George Bryan „Beau” Brummell.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy mogę założyć na ślub jasnobeżowy garnitur w delikatne ciemne prążki?

 (1.2) Tej rocznicy nie uświetni pełen garnitur ambasadorów.

 (1.3) Z pełnym garniturem lśniących zębów warto się uśmiechać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarʲˈɲitur, AS: garʹńitur

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garniak m.

:: zdrobn. garniturek m.

 przym. garniturowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|ancug, gangol.

Wiktionary


garniturek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kraw. garnitur dziecięcy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pojedziemy zamówić garniturek komunijny dla Macieja.

 (1.1) Myślę, że jest ci do twarzy w tym sztruksowym garniturku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garniak mrz., garnitur mrz.

 przym. garniturowy

Wiktionary


garniturowiec

potocznie: osoba chodząca w garniturze


SJP.pl


garniturowy

związany z garniturem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) kraw. związany z garniturem, dotyczący garnituru

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czy tafta nadaje się na materiał garniturowy?

 (1.1) Chcielibyśmy kupić kilka metrów materiału garniturowego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garniak mrz., garnitur mrz., garniturek mrz.

Wiktionary


garniturzyna

marny albo stary garnitur


SJP.pl


garnizon

1. formacja wojskowa stacjonująca w określonym mieście lub twierdzy;
2. miejsce przebywania walczących; baza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. oddział wojska stacjonujący w danym miejscu

 (1.2) wojsk. miejsce stałego stacjonowania garnizonu (1.1)

 (1.3) wojsk. okres stałego stacjonowania garnizonu (1.1)

Wiktionary

Garnizon – określenie korpusu wojsk stacjonujących w określonym miejscu, dawniej w celu jego ochrony, obecnie zaś miejsce stacjonowania jest wykorzystywane jako baza wojskowa. Garnizonem nazywa się również miejscowość lub kilka położonych obok siebie miejscowości, w których stale lub czasowo rozmieszczone są jednostki wojskowe.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Stacjonujący w Katowicach garnizon wycofano do Krakowa.

 (1.2) Jeszcze przed wybuchem wojny trafił do garnizonu w Cieszynie.

 (1.3) Podczas letniego garnizonu w stolicy żołnierze pomogli w translokacji niektórych oddziałów szpitala.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnizonowy mos.

 przym. garnizonowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. garnizonowy mos.

 przym. garnizonowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|garnison. < etym|franc|garnir.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) garrison; (1.2) garrison

* baskijski: (1.1) garnizio

* bułgarski: (1.1) гарнизон m.; (1.2) гарнизон m.

* francuski: (1.1) garnison ż.; (1.2) garnison ż.

* hiszpański: (1.2) guarnición ż.

* kataloński: (1.1) guarnició m.

* niemiecki: (1.1) Garnison ż.

* portugalski: (1.1) guarnição ż.; (1.2) guarnição ż., caserna ż.

* węgierski: (1.1) helyőrség, garnizon

* włoski: (1.1) guarnigione ż.; (1.2) guarnigione ż., caserma ż.

źródła.

== garnizon (język węgierski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) przest. wojsk. garnizon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) helyőrség

Wiktionary


garnizonowy

związany z garnizonem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z garnizonem, należący do garnizonu

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) przest. żołnierz pełniący służbę w garnizonie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Celina poszła na mszę do kościoła garnizonowego.

 (2.1) Twierdza posiadała zbyt małą liczbę garnizonowych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnizon m., garnizonówka ż.

Wiktionary


garnkoskrob

dawniej: człowiek prowadzący wygodne życie na cudzy koszt; pieczeniarz, darmozjad, pasożyt


SJP.pl


garnkotłuk

garkotłuk;
1. pogardliwie o kucharzu lub kucharce;
2. lekceważąco o prymitywnej kobiecie


SJP.pl


garnkowy

związany z garnkiem


SJP.pl


garnuszeczek

zdrobnienie od: garnuszek


SJP.pl


garnuszek

zdrobnienie od: garnek; garnczek, garneczek, garczek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) małe naczynie, z którego się pije

 (1.2) pojemność, zawartość garnuszka (1.1)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garnek mrz., garncarstwo n., garncarz mos.

 przym. garncarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kubek; gw-pl|Górny Śląsk|gorczek, gornczek.

Wiktionary


garnuszewski

nazwisko


SJP.pl


garnuszkowy

związany z garnuszkiem


SJP.pl


garnusznica

garnusznica bukowa - gatunek muchówki z rodziny pryszczarkowatych


SJP.pl


garo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) etn. lud zamieszkujący stan Meghalaya w Indiach oraz przygraniczne obszary Bangladeszu;

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) mężczyzna z ludu Garo (1.1)

rzeczownik, rodzaj żeński

 (3.1) kobieta z ludu Garo (1.1)

Wiktionary

Garo – lud zamieszkujący stan Meghalaya w Indiach oraz przygraniczne obszary Bangladeszu. Nazywają sami siebie Achik-Mande (w języku garo: achik „wzgórze”, mande „lud”). Są drugim liczbowo ludem w Meghalaya i stanowią około jednej trzeciej populacji stanu. Ocenia się, że w sumie w Indiach i Bangladeszu mieszkają 2 miliony Garo (2001).

Garo wyznawali tradycyjną animistyczną religię Songsarek, obecnie jednak większość jest chrześcijanami, z przewagą baptyzmu.

Wikipedia


garonna

rzeka w południowo-zachodniej Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w południowo-zachodniej Francji;

Wiktionary

Garonna (fr. Garonne [ɡa.ʁɔn]) – rzeka w południowo-zachodniej Francji. Jej źródła znajdują się w Pirenejach na terytorium Hiszpanii.

W dużej części jej bieg znajduje się na terytorium Gujenny.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡaˈrɔ̃nːa, AS: garõ•na

Wiktionary

Powiązane:

 przym. garoński

Wiktionary


garoński

przymiotnik od rzeki: Garonna


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Garonną, dotyczący Garonny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Garonna ż.

Wiktionary


garota

garrota;
1. średniowieczne narzędzie tortur - obręcz zaciskana na szyi
2. w dawnej Hiszpanii: kara śmierci przez uduszenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) broń mająca postać cienkiego paska materiału lub linki do uchwycenia oburącz i zaciśnięcia na szyi ofiary;

 (1.2) urządzenie do wykonywania kary śmierci w Hiszpanii i Portugalii w XIX i XX wieku

Wiktionary

Garota (hiszp. garrote) – broń wykorzystywana od czasów starożytności przez zabójców do szybkiego duszenia ofiar. Jest to kawałek dość cienkiego, lecz wytrzymałego materiału, do uchwycenia oburącz i zaciskania na szyi ofiary.

Garota może być użyta do samoobrony, mimo iż w założeniu służy do nagłego ataku od tyłu. Jest bardzo łatwa do ukrycia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Garota jest bronią wykorzystywaną do szybkiego duszenia ofiar.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈrɔta, AS: garota

Wiktionary


garować

1. o cieście: rosnąć, fermentować;
2. o wietrze: wiać z boku, z ukosa;
3. nastawiać żagle odpowiednio do kierunku wiatru


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) kulin. o cieście: będąc pozostawionym na pewien czas, powiększać swoją objętość

 (1.2) reg-pl|Poznań. przen. leżeć w łóżku, spać

 (1.3) przen. środ. przebywać w więzieniu

 (1.4) gw-pl|Łódź. środ. o cieście: rosnąć

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pączki trzeba zawsze garować w cieple.

 (1.2) Będziesz do południa garował?! Też bym chciała garować tyle co ty.

 (1.3) Zbychu garuje we Wronkach od lutego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garowanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wylegiwać się, polegiwać

Wiktionary


garowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|garować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡarɔˈvãɲɛ, AS: garovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. garować

Wiktionary


garownia

pomieszczenie w piekarni, w którym rośnie ciasto; gara


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. pomieszczenie w piekarni, w którym rośnie ciasto na chleb

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈrɔvʲɲa, AS: garovʹńa

Wiktionary


garowy

przymiotnik od: gar


SJP.pl


garri

potrawa kuchni nigeryjskiej, przygotowywana z kassawy (mączki otrzymywanej z manioku)


SJP.pl

Garri albo gari – popularny zachodnioafrykański rodzaj żywności robiony z bulw manioku zwanej częściej kassawa. Słowo gari używane jest głównie w Nigerii (szczególnie przez ludzi Joruba) i w Ghanie.

Wikipedia


garrota

garota;
1. średniowieczne narzędzie tortur - obręcz zaciskana na szyi
2. w dawnej Hiszpanii: kara śmierci przez uduszenie


SJP.pl


garść

1. dłoń jako narzędzie do złapania, nabrania czegoś;
2. pojemność garści, tyle, ile się w niej zmieści;
3. przenośnie: trochę, odrobinę, niewiele; kilku, paru, niewielu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dłoń złożona tak, aby móc coś zaczerpnąć lub chwycić

 (1.2) ilość mieszcząca się w garści (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Pożyczyłem od sąsiada garść soli.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarʲɕt͡ɕ, AS: garʹść

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. nadgarstek m.

:: zdrobn. garstka ż., garsteczka ż.

Wiktionary


garski

nazwisko


SJP.pl


garson

[czytaj: garSĄ lub garSON] dawniej:
1. chłopak na posyłki w hotelu
2. kelner w restauracji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. chłopiec na posyłki, do drobnych posług w hotelu, restauracji, na statku pasażerskim, do pomocy w sklepie

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) boy

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|franc|garçon.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== garson (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) młodzian, młodzik

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarˈsɔ̃w̃, AS: garsõũ̯

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) boy

Wiktionary


garsoneczka

zdrobnienie od: garsonka


SJP.pl


garsoniera

przestarzale:
1. mieszkanie jednopokojowe; kawalerka;
2. małe mieszkanie mężczyzny do celów towarzyskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) małe mieszkanie dla jednej osoby

Wiktionary

  • Garsoniera – film z 1960 roku
  • miejsce do mieszkania → zobacz kawalerka

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. garsonka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kawalerka

Wiktionary


garsonka

1. dwuczęściowa sukienka, składająca się ze spódnicy i żakietu;
2. fryzura kobieca modna w latach dwudziestych XX wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odzież. kraw. ubiór damski złożony z żakietu i spódnicy

 (1.2) daw. krótka kobieca fryzura

 (1.3) gw-pl|Warszawa. kelnerka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Moja córka założyła tę garsonkę tylko raz, na wesele.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarˈsɔ̃nka, AS: garsõnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garsoniera ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kostium

 (1.2) na chłopczycę

Wiktionary


garstecki

nazwisko


SJP.pl


garsteczka

zdrobnienie od: garstka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: garstka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarˈstɛt͡ʃka, AS: garstečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garść ż.

Wiktionary


garstka

zdrobnienie od: garść


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: garść

 (1.2) niewiele

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Na jego ostatni wykład przyszła garstka studentów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarstka, AS: garstka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garść ż.

Wiktionary


garstnica

rodzaj grzybów z rzędu kustrzebkowców


SJP.pl

Geopyxis (Pers.) Sacc. (garstnica) – rodzaj grzybów należący do rodziny Pyronemataceae.

Wikipedia


gartner

Wikipedia


garuda

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy, nazwa własna

 (1.1) mit. rel. hinduistyczne i buddyjskie bóstwo przedstawiane w postaci orła, zwykle o ludzkim ciele w złotych lub czerwonych barwach;

Wiktionary

Garuda – jedno z bóstw w hinduizmie i buddyzmie tybetańskim.

Garuda jest malezyjską odmianą Feniksa; w Japonii bóstwo to nosi nazwę Karura. Ten mityczny ptak widnieje w godłach Tajlandii i Indonezji, ponadto narodowe linie lotnicze w Indonezji to Garuda Indonesia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) I tak mężni, obdarzeni straszną mocą, a w szybkości dorównujący złotopióremu Garudzie dwaj groźni giganci podobni księżycowi i słońcu na niebie zmagali się, wyczekując uchybień nieprzyjaciela.

Wiktionary


garudasana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jedna z asan; pozycja stojąca, w której ugięte nogi są skrzyżowane w taki sposób, że prawe kolano znajduje się nad lewym (lub odwrotnie), a szczyt prawej stopy znajduje się za lewą łydką; plecy są wyprostowane; ramiona skrzyżowane są z przodu tułowia, tak aby lewe ramię było ponad prawym (lub odwrotnie przy odwrotnym splocie nóg), przedramiona ułożone są prostopadle do podłogi, a grzbiety dłoni przykrywają się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pozycja orła, orzeł

Wiktionary


garuga

1. wiatr wiejący z boku;
2. bieg statku w momencie, gdy wiatr dmie z boku żagla; gara


SJP.pl

Garuga – rodzaj roślin z rodziny osoczynowatych. Obejmuje cztery gatunki. Występują one w południowo-wschodniej Azji oraz w Australii i w zachodniej części Oceanii. Rośliny te zawierają kremowo lub różowo zabarwioną żywicę. Drzewa wykorzystywane jako źródło surowca drzewnego.

Wikipedia


garum

słony sos ze sfermentowanych ryb, używany w kuchni starożytnego Rzymu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. hist. słony sos o wyrazistym smaku, sporządzany ze sfermentowanych ryb i wielu przypraw; podstawowy składnik wykwintnej kuchni starożytnego Rzymu;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) sos rybny

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|łac|garum. < etym|gr|γάρον.

uwagi.

 (1.1) por|hallec|allec.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) garum

* francuski: (1.1) garum m.

* hebrajski: (1.1) גארום

* łaciński: (1.1) garum n., liquamen n.

* niemiecki: (1.1) Garum n., Liquamen

* rosyjski: (1.1) гарум m.

* ukraiński: (1.1) гарум m.

źródła.

== garum (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) kulin. hist. garum

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) sos rybny

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|łac|garum. < etym|gr|γάρον.

uwagi.

 (1.1) por|hallec|allec.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) garum

* francuski: (1.1) garum m.

* hebrajski: (1.1) גארום

* łaciński: (1.1) garum n., liquamen n.

* niemiecki: (1.1) Garum n., Liquamen

* rosyjski: (1.1) гарум m.

* ukraiński: (1.1) гарум m.

źródła.

== garum (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) kulin. hist. garum

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


garus

nazwisko


SJP.pl

Garus – regionalnie gęsta, słodka zupa owocowa, przyrządzana najczęściej z rozgotowanych gruszek, a także jabłek lub śliwek z dodatkiem mleka, jajek, mąki i przypraw, w odróżnieniu od większości innych słodkich zup podawana z okraszonymi ziemniakami.

Wikipedia


garusowaty

dawniej: gęsty i lepki, kleisty; mazisty, maziowaty


SJP.pl


garwacki

nazwisko


SJP.pl


garwolin

miasto i gmina w województwie mazowieckim nad rzeką Wilgą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Garwolin – miasto w województwie mazowieckim, siedziba władz gminy miejskiej Garwolin, gminy wiejskiej Garwolin i powiatu garwolińskiego.

Miasto położone jest nad rzeką Wilgą, przy skrzyżowaniu dróg S17 z 76.

Garwolin uzyskał lokację miejską przed 1423 rokiem. Miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego, położone w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡarˈvɔlʲĩn, AS: garvolʹĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garwolinianin m., garwolinianka ż.

 przym. garwoliński

Wiktionary


garwolinianin

mieszkaniec Garwolina


SJP.pl


garwolinianka

mieszkanka Garwolina


SJP.pl


garwoliński

przymiotnik od: Garwolin


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Garwolina, związany z Garwolinem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Garwolin m., garwolinianin m., garwolinianka ż.

Wiktionary


garwolski

lokalnie: garwoliński


SJP.pl


gary

duży garnek


SJP.pl

Gary – imię męskie wywodzące się z języków staroangielskiego i germańskiego wywodzące się od słowa „włócznia” lub „włócznik”. Inne odmiany tego imienia to Garry, Garri lub Garrie.

Wikipedia


garybaldczyk

garibaldczyk;
1. służący pod dowództwem gen. Giuseppe Garibaldiego w czasie walk narodowowyzwoleńczych we Włoszech
2. żołnierz utworzonego we Francji w 1914 roku legionu włoskiego, dowodzenego przez syna Giuseppe Garibaldiego - Ricciottiego


SJP.pl


garybaldka

przestarzałe:
1. rodzaj dwuosobowej gry w karty;
2. mały kapelusik damski z wywiniętym rondem;
3. czerwona koszula noszona przez powstańców Garibaldiego


SJP.pl


garztecki

nazwisko


SJP.pl


garzyn

Garzyn (niem. Gelsendorf)– wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Krzemieniewo.

W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne – Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej Garzyn.

W miejscowości był przystanek kolejowy Garzyn.

Wikipedia


garłacz

1. odmiana gołębia domowego, mającego zdolność bardzo silnego rozdymania wola; wolak, gardłacz;
2. stalowa tuleja nakładana na wylot lufy karabinu do strzelania granatami, używana w I wojnie światowej; gardłacz;
3. dawna ręczna broń palna mająca lejkowato rozszerzony wylot lufy; gardłacz;
4. ozdobne zakończenie rynny, najczęściej w kształcie paszczy zwierzęcej lub smoczej; gargulec, rzygacz, rzygulec, plwacz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. wojsk. krótka ręczna broń palna z trąbkowatym wylotem lufy, strzelająca siekańcami, używana w Europie w XVII–XVIII wieku;

 (1.2) wojsk. nasadka karabinowa do wystrzeliwania granatów, stosowana podczas I wojny światowej i w okresie międzywojennym;

 (1.3) archit. dekoracyjne zakończenie rynny dachowej, rozpowszechnione w budownictwie gotyku i renesansu;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. hodowlana odmiana gołębia domowego, rasy zaliczane do grupy gołębi dętych

Wiktionary

Garłacz (także: gardłacz, szturmak, tromblon) – odprzodowa broń strzelecka wyposażona w lufę z charakterystycznym rozszerzeniem przy wylocie, w formie spłaszczonego lub zaokrąglonego lejka. Rodzaj dawnej strzelby, używanej głównie w XVI–XVIII wieku.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) gardłacz, tromblon, szturmak, muszkieton, espingola

 (1.2) granatnik karabinowy, granatnik nasadkowy

 (1.3) gargulec, pluwacz, plwacz, rzygacz

Wiktionary


garłuch

Gerlach; Gierlach; masyw górski w Tatrach Wysokich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. daw. najwyższy masyw górski w Tatrach;

Wiktionary

  • Garłuch (Gerlach) – najwyższy szczyt Tatr i całych Karpat, położony na Słowacji, w bocznej grani Tatr.
  • 7 Pułk Piechoty AK „Garłuch” – jednostki wojskowe samodzielnego VIII rejonu Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej walczące w powstaniu warszawskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Młodzież słuchała opowieści o wejściach na Garłucha.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gerlach, Gierlach

Wiktionary


gasa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. ulica

Wiktionary

Gasa (dżong. མགར་ས་རྫོང་ཁག) – jeden z 20 dystryktów (dzongkhagów) w Bhutanie. Znajduje się w północnej części kraju, położony jest w obrębie Himalajów, graniczy z Tybetańskim Regionem Autonomicznym. W granicach tego dystryktu mieszczą się najwyższe szczyty górskie kraju, w tym Gankhar Puensum, czyli najwyższy niezdobyty szczyt świata. Powierzchnia Gasa wynosi 3081.77 km², zaś populacja liczy 2970 osób.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡasa, AS: gasa

Wiktionary


gąsawa

miasto w Polsce


SJP.pl

Wikipedia


gąsawianin

mieszkaniec Gąsawy (miasta w Polsce)


SJP.pl


gąsawianka

mieszkanka Gąsawy (miasta w Polsce)


SJP.pl


gąsawski

Gąsawa


SJP.pl

Patrz:

Gąsawa

gasb

antymonek galu


SJP.pl


gąść

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) stpol. grać (na harfie, na dudach)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Apollo gądł na lutni, a boginie mu przyśpiewawały. sic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɔ̃w̃ɕt͡ɕ, AS: gõũ̯ść

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gędzić ndk., gądać ndk., gędlić ndk.

 przym. gędziebny, gędcowy, gędziecki

 rzecz. gędźba ż., gędziec m., gędca m., gędzenie n., gędzienie n., gęśle

Wiktionary


gąsecki

nazwisko


SJP.pl


gąseczka

zdrobnienie od: gąska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: gąska

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɔ̃w̃ˈsɛt͡ʃka, AS: gõũ̯sečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęsiówka ż., gęś ż.

Wiktionary


gasek

nazwisko


SJP.pl


gąsewka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) białystok. skórzany łącznik bijaka z trzymakiem w cepach

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gązwa ż.

Wiktionary


gąsewo

Gąsewo – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa płockiego.

Wikipedia


gąsiątko

pisklę gęsi; gąsię; gęsię


SJP.pl


gasić

1. przerywać palenie się, świecenie czegoś;
2. przerywać pracę urządzenia mechanicznego lub elektrycznego;
3. powodować blednięcie, ciemnienie czegoś;
4. tłumić, osłabiać;
5. pozbawiać kogoś pewności siebie; onieśmielać;
6. przewyższać kogoś pod jakimś względem; zaćmiewać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) przerywać palenie

 (1.2) zmniejszać blask

 (1.3) techn. wyłączać urządzenie

 (1.4) zaspokajać głód, pożądanie, potrzebę

 (1.5) tłumić

 (1.6) pot. speszyć, pozbawić pewności siebie

 (1.7) sport. przyhamować piłkę

 (1.8) o wapnie palonym: łączyć z wodą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Strażacy dzielnie gaszą pożar.

 (1.1) No, gaś tego papierosa!

 (1.2) Czarne chmury gaszą blask księżyca.

 (1.3) Gaś natychmiast to radio! Mały zasypia.

 (1.4) Gasili swe pragnienie długo i namiętnie.

 (1.5) Łącznik głowicy z ramą jest kluczowym elementem gaszącym wibracje motocykla Junak.

 (1.6) Franek strasznie zapalił się do tego pomysłu, ale szef go gasił na każdym kroku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaɕit͡ɕ, AS: gaśić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gasidło n., gaśnik mrz., gaśnica ż., gaszenie n., dogaszanie n., dogaszenie n., pogaszenie n., wygaszanie n., wygaszenie n., zagaszanie n., zagaszenie n., zgaszanie n., zgaszenie n.

 czas. dogaszać ndk., dogasić dk., pogasić dk., wygaszać ndk., wygasić dk., zagaszać ndk., zagasić dk., zgaszać ndk., zgasić dk.

 przym. gaśniczy

Wiktionary


gasidło

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) narzędzie do gaszenia świec w formie metalowego stożka niejednokrotnie umocowywanego na kiju;

 (1.2) daw. żart. nos

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po zakończeniu mszy wyszedł ministrant z gasidłem i zgasił wszystkie świece na ołtarzu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gasiciel mos., gaszenie n., gaśnik mrz.

 czas. gasić ndk., zgasić dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gaśnik

Wiktionary


gąsię

pisklę gęsi; gęsię; gąsiątko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. pisklę gęsi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɔ̃w̃ɕɛ, AS: gõũ̯śe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęsiówka ż., gęsina ż., gęś ż., gąsior m.

 przym. gęsi

 przysł. gesięgo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gąsiątko, gąska

Wiktionary


gąsień

roślina śródziemnomorska z rodziny motylkowatych


SJP.pl


gąsienica

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ent. larwa motyla; także każdy owad o wielu odnóżach i bez skrzydeł;

 (1.2) mot. techn. metalowa taśma umieszczana na spodzie niektórych pojazdów zastępująca koła i umożliwiająca im poruszanie się w trudnym terenie

Wiktionary

  • Gąsienica (larwa)
  • Gąsienica – element napędu gąsienicowego
  • Gąsienica – popularne na Podhalu nazwisko, występujące zazwyczaj z przydomkiem na przykład „Gąsienica Krzeptowski”
  • Gąsienica (film)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po liściu chodziła jakaś obrzydliwa gąsienica.

 (1.2) Wybuch miny uszkodził gąsienicę czołgu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɔ̃w̃ɕɛ̇̃ˈɲit͡sa, AS: gõũ̯śė̃ńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąsienicznik mzw., gąsieniczniki lm nm., gąsienicznikowate lm nm.

:: zdrobn. gąsieniczka ż.

 przym. gąsienicowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|gónsióna.

Wiktionary


gąsienicojad

rodzaj ptaków z rodziny liszkojadów


SJP.pl


gąsienicowaty

podobny z wyglądu do gąsienicy


SJP.pl


gąsienicówka

potocznie: urządzenie poruszające się na gąsienicach


SJP.pl


gąsienicowy

przymiotnik od: gąsienica


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gąsienicą (larwa owada), dotyczący gąsienicy

 (1.2) związany z gąsienicą (stalową taśmą), dotyczący gąsienicy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɔ̃w̃ɕɛ̇̃ɲiˈt͡sɔvɨ, AS: gõũ̯śė̃ńicovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąsienica ż., gąsieniczka ż., gąsienicznik m.

Wiktionary


gąsieniczka

1. mała gąsienica;
2. zdrobnienie od: gąsienica


SJP.pl


gąsieniczkowate

rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych; gąsienicznikowate


SJP.pl


gąsieniczkowaty

o cechach gąsieniczkowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


gąsienicznik

owad pasożytniczy z rodziny błonkówek


SJP.pl

Gąsienicznik (Ichneumon) – rodzaj błonkoskrzydłych z rodziny gąsienicznikowatych i podrodziny Ichneumoninae.

Przedstawiciele rodzaju są parazytoidami, których larwy rozwijają się w ciele żywicieli. Większość gatunków to endopasożyty porażające poczwarki motyli z grupy Macrolepidoptera. W rodzaju tym przeważają idiobionty, ale znaleźć tu można również koinobionty, które porażają larwę zanim ta przeobrazi się w poczwarkę. Istnieją zarówno gatunki wysoko polifagiczne, jak i ograniczone do jednego gatunku żywiciela.

Wikipedia


gąsienicznikowate

rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych; gąsieniczkowate


SJP.pl

Gąsienicznikowate (Ichneumonidae) – rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych licząca ok. 30 tys. gatunków, w Polsce występuje ok. 3200.

Owady dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym, larwy są parazytoidami larw innych owadów. Samice gąsieniczników mają pokładełko, przy pomocy którego umieszczają jaja wewnątrz ciał ofiar. Gatunki wyposażone w krótkie pokładełko składają jaja w larwach żerujących na roślinach, natomiast samice gąsieniczników wyposażone w długie pokładełko potrafią zaatakować także larwy żerujące pod korą w drewnie.

Wikipedia


gąsienicznikowaty

o cechach gąsienicznikowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


gąsieniczy

przestarzale: gąsienicowy


SJP.pl


gąsiewski

nazwisko


SJP.pl


gasik

układ elektryczny zabezpieczający styki łączeniowe przed nadmiernym iskrzeniem


SJP.pl


gasiński

nazwisko


SJP.pl


gąsionka

dawniej: stokrotka


SJP.pl

Pacierzyczka, gąsionka (Scorpiurus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje co najmniej 3 gatunki, poza tym wymieniane są w jego obrębie 4 do 8 gatunków. Występują w obszarze śródziemnomorskim, na północy sięgając do Europy Środkowej. W polskiej florze rodzaj nie ma swych przedstawicieli.

Wikipedia


gąsior

1. samiec gęsi; gęsior
2. rodzaj dachówki w kształcie korytka, służąca do krycia kalenic i grzbietów dachów;
3. duże szklane naczynie, w którym przechowuje się wino lub sok;
4. w dawnej Polsce: kłoda drewniana krępująca ręce i szyję skazanego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. samiec gęsi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pękate naczynie szklane z wąską szyjką służące do przechowywania płynów oraz do produkcji win lub nalewek;

 (2.2) bud. rodzaj dachówki;

 (2.3) hist. narzędzie, w którym umieszczano ręce i szyję w celu wymierzenia kary;

 (2.4) choreogr. etn. śląski taniec ludowy

Wiktionary

  • gąsior – samiec gęsi
  • gąsior – element pokrycia dachowego
  • gąsior – duże naczynie ze szkła przeznaczone do przechowywania płynów
  • gąsior – przyrząd do wykonywania kary
W Polsce
  • Gąsior – część miasta Wołów
  • Gąsior – osada leśna w woj. dolnośląskim, w pow. górowskim, w gminie Jemielno
  • Gąsior – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. piskim, w gminie Ruciane-Nida

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wzbija się kurzawa na piaszczystej drodze, wrzask gęsi miesza się z pokrzykiwaniem pastuszków, klaskanie biczów rozlega się szeroko w powietrzu, a nad całym tym gwarem panuje przeraźliwy krzyk sołtysowego gąsiora, który idzie, machając skrzydłami, przed stadem jakby wódz przed wojskiem.

 (2.1) Zupełnie szpetne były pudła i pudełka, które ściśle przy sobie na półkach stojąc, okrywały ściany pstrokacizną barw wyblakłych lub zaśniedziałych, lecz przewyższały je w szpetności butle, butelki, gąsiory i słoje, płynami kolorów nijakich napełnione, a okrywające stoły, na których jeszcze więdły cytryny, gniły jabłka, czerstwiały bułki i spaloną żółtością od pstrego tła odznaczały się aż ku brudnej podłodze zwieszające się wieńce obwarzanków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɔ̃w̃ɕɔr, AS: gõũ̯śor

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąsię n., gęsina ż.

:: zdrobn. gąsiorek m.

:: fż. gęś ż.

 przym. gąsiorowy, gęsi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rzad. war. gęsior

 (2.1) bania, baniak

Wiktionary


gąsiorek

1. zdrobnienie od: gąsior;
2. niewielki ptak wędrowny z rodziny dzierzbowatych


SJP.pl

Gąsiorek, dzierzba gąsiorek (Lanius collurio) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny dzierzb (Laniidae). Zamieszkuje Europę i Azję, zimuje w Afryce. W Polsce liczny ptak lęgowy. Nie jest zagrożony.

Wikipedia


gąsiorkiewicz

nazwisko


SJP.pl


gąsiorowaty

podobny z wyglądu do gąsiora


SJP.pl


gąsiorowski

nazwisko


SJP.pl

  • Andrzej Gąsiorowski (ujednoznacznienie)
  • Antoni Gąsiorowski (1787–1858) – oficer napoleoński
  • Grzegorz Gąsiorowski (ur. 1954) – działacz sportowy
  • Janusz Gąsiorowski (1889–1949) – generał
  • Kazimierz Gąsiorowski (1928–2000) - plastyk
  • Krzysztof Gąsiorowski (ur. 1935–2012) – poeta
  • Ludwik Gąsiorowski (1807–1863), lekarz
  • Maciej Gąsiorowski (?-1725) – kasztelan inowrocławski
  • Napoleon Gąsiorowski (1876–1941) – bakteriolog
  • Stanisław Gąsiorowski (1897–1962) – archeolog
  • Wacław Gąsiorowski (1869–1939) – pisarz
  • Zygmunt Jerzy Gąsiorowski (1919-?) – polski historyk emigracyjny

Wikipedia


gąsiorowy

gąsior


SJP.pl

Patrz:

gąsior

gąsiorski

nazwisko


SJP.pl


gasiświeczka

dawniej: przyrząd gaszący świeczkę w chwili dopalania się jej do oznaczonego miejsca


SJP.pl


gasiwo

materiał do gaszenia łuku elektrycznego w łączniku


SJP.pl


gąska

1. mała gęś; zdrobnienie od: gęś;
2. lekceważąco o kobiecie ograniczonej umysłowo, naiwnej;
3. późnojesienny grzyb jadalny z rodziny bedłkowatych; zielonka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: gęś

 (1.2) mikol. grzyb z rodzaju nazwa systematyczna|Tricholoma|ref=tak.;

 (1.3) techn. hutn. półwyrób hutniczy odlewany z surówki

Wiktionary

Tricholoma (Fr.) Staude (gąska) – rodzaj grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sierotka Marysia pasła gąski na łące.

 (1.2) Wybraliśmy się do lasu na gąski.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɔ̃w̃ska, AS: gõũ̯ska

Wiktionary

Powiązane:

 zob. gęś.

Wiktionary


gaskon

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. lub rzad. mężczyzna z Gaskonii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaskonia ż., Gaskończyk mos., gaskonada ż., gaskoński mrz.

:: fż. Gaskonka ż.

 przym. gaskoński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. Gaskończyk

Wiktionary


gaskonada

pyszałkowate zachowanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. chełpliwość, pyszałkowatość, bufonada, samochwalstwo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do tych przede wszystkim kartek odnosi się opinia Mikulskiego o „biograficznej gaskonadzie" Pola. Wiarygodność ich kwestionował również Stanisław Pigoń.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡaskɔ̃ˈnada, AS: gaskõnada

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaskoński mrz., Gaskończyk mos., Gaskon mos., Gaskonka ż.

 przym. gaskoński

Wiktionary


gaskończyk

mieszkaniec lub ktoś pochodzący z Gaskonii (historycznej dzielnicy Francji)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna z Gaskonii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaskonia ż., Gaskon mos., gaskonada ż., gaskoński mrz.

:: fż. Gaskonka ż.

 przym. gaskoński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. lub rzad. Gaskon

Wiktionary


gaskonia

kraina historyczna we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji;

Wiktionary

Gaskonia (fr. Gascogne, gask. Gasconha) – kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji, która przed rewolucją francuską (1789) miała status prowincji. Współcześnie jej terytorium znajduje się w regionie administracyjnym Nowa Akwitania. Na jej obszarze znajdują się departamenty: Landy, Pireneje Atlantyckie, Gers, Pireneje Wysokie (w całości), południowa część departamentu Lot i Garonna, południowo-zachodnia departamentu Tarn i Garonna i zachodnia departamentu Górna Garonna. Jej historyczną stolicą jest miasto Auch.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gaskoński mrz., Gaskończyk mos., Gaskonka ż., Gaskon mos.

 przym. gaskoński

Wiktionary


gaskonka

mieszkanka Gaskonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta z Gaskonii; mieszkanka tej krainy

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Gaskonia ż., gaskonada ż., gaskoński mrz.

:: fm. Gaskończyk mos.

 przym. gaskoński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum rodz|Gaskończyk.

* białoruski: (1.1) гасконка ż.

* czeski: (1.1) Gaskoňka ż.

* francuski: (1.1) Gasconne ż.

* rosyjski: (1.1) гасконка ż.

* słowacki: (1.1) Gaskonka ż.

* słoweński: (1.1) Gaskonjka ż.

* ukraiński: (1.1) гасконка ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaskonia ż., gaskonada ż., gaskoński mrz.

:: fm. Gaskończyk mos.

 przym. gaskoński

Wiktionary


gaskoński

przymiotnik od: Gaskonia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gaskonią lub Gaskończykami, dotyczący Gaskonii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. dialekt używany w Gaskonii;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈskɔ̃j̃sʲci, AS: gaskõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaskon mos., Gaskonia ż., Gaskończyk mos., Gaskonka ż., gaskonada ż.

Wiktionary


gaskońskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem gaskońskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem gaskońskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku gaskońskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈskɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: gaskõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


gąskowate

o cechach gąskowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl

Gąskowate (Tricholomataceae R. Heim ex Pouzar) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców (Agaricales).

Wikipedia


gąskowaty

o cechach gąskowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl


gaslighter

[czytaj: gaslajter] manipulator stosujący gaslighting


SJP.pl


gaslighterka

[czytaj: gaslajterka] manipulatorka stosująca gaslighting


SJP.pl


gaslighting

[czytaj: gaslajting] przemoc psychiczna polegająca na manipulowaniu drugą osobą w taki sposób, że ofiara przestaje ufać własnym osądom


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) psych. manipulacja polegająca na wpieraniu komuś problemów psychicznych lub niewłaściwego rozumienia rzeczywistości;

Wiktionary

Gaslighting – forma psychologicznej manipulacji, w której osoba lub grupa osób umyślnie tworzy w osądzie ofiary wątpliwości wobec własnej pamięci czy percepcji, często wywołując u niej dysonans poznawczy i inne stany, takie jak niskie poczucie własnej wartości.

Wikipedia


gasnąć

1. przestawać się palić, płonąć, świecić;
2. tracić intensywność;
3. tracić na wartości lub na ważności w porównaniu z kimś albo z czymś;
4. tracić zapał, energię, pewność siebie;
5. tracić siły, umierać


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zgasnąć)

 (1.1) o źródle światła lub ciepła, o uczuciach zanikać, zmniejszać swoją moc, siłę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ognisko już gaśnie. Zaraz będzie można upiec ziemniaki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡasnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: gasnõńć

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zgasnąć dk., przygasać ndk., przygasnąć dk., wygasać ndk., wygasnąć dk.

 przym. gaśniczy

 rzecz. gaśnięcie n., wygaśnięcie n.

Wiktionary


gaśnica

przenośny zbiornik zawierający środki gaśnicze, używany do gaszenia pożarów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. przenośny przyrząd do gaszenia pożaru;

 (1.2) środ. więz. nos

Wiktionary

Gaśnica – urządzenie (najczęściej przenośne) służące do gaszenia pożarów. Mniejsze gaśnice stosuje się w samochodach, większe w obiektach publicznych i przemysłowych. Istnieją także agregaty gaśnicze złożone z jednej lub większej liczby dużych gaśnic zaopatrzonych we wspólną dyszę i umieszczonych na dwukołowym podwoziu oraz zestawy gaśnicze na wózku trolley2 - zestawy takie składają się z kilku gaśnic przez co zwiększona jest skuteczność gaśnicza.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ogień można zagasić gaśnicą lub zdusić kocem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaɕˈɲit͡sa, AS: gaśńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaśnicowy m., gaszenie n.

 czas. gasić ndk.

 przym. gaszący, gaśniczy, gaśnicowy

Wiktionary


gaśnicowy

gaśnica


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gaśnicą

Wiktionary

Patrz:

gaśnica

Powiązane:

 rzecz. gaśnica ż.

Wiktionary


gaśniczy

stosowany przy gaszeniu pożaru


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przeznaczony do gaszenia pożarów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wkrótce rozpoczęto akcję gaśniczą, gdy po okolicznych wsiach zajęczały syreny.

 (1.1) Największą atrakcją była finałowa kąpiel w pianie gaśniczej, wytworzonej przez specjalny agregat.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaɕˈɲit͡ʃɨ, AS: gaśńičy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaśnica ż., gaszenie n., gaśnięcie n.

 czas. gasić, gasnąć

Wiktionary


gaśnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gasnąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaɕˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: gaśńė̃ńće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gasnąć

 przym. gaśniczy

 rzecz. wygaśnięcie n.

Wiktionary


gaśnik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stożkowate narzędzie do gaszenia świec

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najpopularniejszym i najprostszym gaśnikiem był jednak wykonany z blachy stożek na drewnianej rączce.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gasić ndk., zgasić dk.

 rzecz. gasidło n.

Wiktionary


gąsocin

Gąsocin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Sońsk.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gąsocin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Wikipedia


gąsówka

rodzaj grzybów podstawkowych z rzędu bedłkowców


SJP.pl

  • gąsówka – rodzaj grzyba z rodziny gąskowatych

Wikipedia


gąsowski

nazwisko


SJP.pl

  • Paweł Gąsowski (Gąssowski) – polski żołnierz, działacz niepodległościowy
  • Piotr Gąsowski – polski aktor i prezenter
  • Tomasz Gąsowski – polski historyk

Wikipedia


gaspacho

[czytaj: gaspaczo] hiszpańska zupa, chłodnik przyrządzany z warzyw; gazpacho


SJP.pl


gaspar

imię męskie


SJP.pl

  • Gaspar – forma imienia Kacper, m.in. w języku hiszpańskim
  • Gaspar – miasto i gmina w Brazylii
  • Gaspar – miejscowość na Kubie
  • Gaspar – cieśnina w Indonezji

Wikipedia


gasparon

dawny, miękki kapelusz pilśniowy


SJP.pl


gasparski

nazwisko


SJP.pl


gaspol

Gaspol S.A. (stylizowane GASPOL S.A.) − przedsiębiorstwo specjalizujące się w dostarczaniu energii. Pod marką GASPOL sprzedaje rozwiązania oparte na gazie płynnym (LPG), skroplonym gazie ziemnym (LNG), a także systemy hybrydowe. Spółka należy do koncernu SHV Energy z siedzibą w Hoofddorp (Holandia).

Wikipedia


gassenhauer

z języka niemieckiego: śpiewka uliczna, szlagier


SJP.pl


gassho

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) buddyjski gest złożenia i podniesienia rąk, wyrażający pozdrowienie i wdzięczność;

Wiktionary

Gasshō (jap. 合掌) – (1) składanie rąk do modlitwy​, modlić się do Buddy poprzez złożenie płasko dłoni na wysokości głowy lub piersi, w postawie stojącej; (2) trójkątna rama dachu krytego strzechą

W Reiki złożone dłonie, jak do modlitwy chrześcijańskiej, podniesione na wysokość serca.

Wikipedia


gąssowski

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Gąssowski – polski aktor
  • Aleksander Józef Gąssowski – podkomorzy bielski, chorąży bielski, stolnik bielski, podstarości i sędzia grodzki brański, pisarz grodzki brański
  • Anzelm Kazimierz Gąssowski – podczaszy bielski, pisarz grodzki brański, burgrabia bielski.
  • Stanisław Gąssowski – major kawalerii Wojska Polskiego.
  • Jerzy Gąssowski – polski archeolog
  • Maurycy Gąssowski – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego
  • Paweł Gąssowski (Gąsowski) – polski żołnierz, działacz niepodległościowy
  • Tomasz Gąssowski – muzyk, kompozytor, producent muzyczny i filmowy
  • Wacław Gąssowski – polski lekkoatleta,
  • Wojciech Gąssowski – polski piosenkarz, gitarzysta i kompozytor
  • Wojciech Gąssowski – polski lektor, spiker oraz dziennikarz i komentator dokumentu filmowego.

Wikipedia


gastarbajter

obcokrajowiec zatrudniony czasowo w kraju wysoko rozwiniętym, najczęściej jako tania siła robocza; gastarbeiter


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) obcokrajowiec będący czasowo na emigracji zarobkowej (często jako tania siła robocza) w kraju wysoko rozwiniętym

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡastarˈbajtɛr, AS: gastarbai ̯ter

Wiktionary


gastarbeiter

[czytaj: gastarbajter] obcokrajowiec zatrudniony czasowo w kraju wysoko rozwiniętym, najczęściej jako tania siła robocza; gastarbajter


SJP.pl

Gastarbeiter (wym. MAF: [ˈɡastʔaʁˌbaɪ̯tɐ], posłuchaj; z niem. „pracownik gościnny”) – określenie robotników cudzoziemskich przybywających do Republiki Federalnej Niemiec (Niemiec Zachodnich) na pobyt tymczasowy w celu podjęcia pracy.

Wikipedia


gastarbeiterski

gastarbeiter


SJP.pl

Patrz:

gastarbeiter

gasteria

rząd roślin, sukulentów z rodziny złotogłowowatych (dawniej: aloesowatych), niektóre gatunki uprawiane są w celach ozdobnych


SJP.pl

Gasteria (Gasteria Duval) – rodzaj sukulentów z rodziny złotogłowowatych. Obejmuje 26 gatunków. Występują one głównie w przylądkowej części południowej Afryki, w większości rosnąc w Karru. Sprowadzone zostały wcześnie do Europy – uprawiane są w Anglii od 1730 roku. Ze względu na łatwość tworzenia mieszańców – mnóstwo ich uzyskano w wyniku hodowli.

Nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiego słowa gaster = żołądek i nadana została ze względu na kształt kwiatów.

Wikipedia


gastr.

skrót od: gastronomia, gastronomiczny


SJP.pl


gastralgia

ból brzucha połączony z niestrawnością


SJP.pl


gastralny

jama gastralna - przestrzeń w ciele jamochłonów, w której odbywa się wstępne trawienie pokarmu; jama chłonąco-trawiąca


SJP.pl


gastrektomia

zabieg operacyjny polegający na częściowym lub całkowitym wycięciu żołądka, wykonywany najczęściej w wyniku jego owrzodzenia lub w przebiegu choroby nowotworowej


SJP.pl

Gastrektomia (łac. gastrectomia, gr. gastěr = żołądek + ektomě = wycięcie) – całkowita lub prawie całkowita resekcja żołądka w wyniku chirurgicznego zabiegu operacyjnego.

Gastrektomię wykonuje się w przypadkach leczenia nowotworu lub perforacji ściany żołądka przez wrzód. Pierwszą udaną gastrektomię wykonał w 1881 roku Theodor Billroth w przypadku choroby raka żołądka.

Wikipedia


gastrin

preparat magnezowy stosowany w leczeniu nadkwaśności


SJP.pl


gastritis

nieżyt żołądka


SJP.pl


gastro

potocznie:
1. wzmożony apetyt po zażyciu środków odurzających; gastrofaza;
2. branża gastronomiczna


SJP.pl


gastrocel

wewnętrzna jama gastruli mająca postać worka, którego ściany tworzy endoderma; archenteron, prajelito, jelito pierwotne


SJP.pl

Gastrocel, jama gastruli – ograniczona endodermą pierwotna jama ciała występująca w rozwoju zarodkowym na etapie gastruli powstająca w pierwszej fazie gastrulacji. Wraz z pragębą i ograniczającą gastrocel endodermą tworzą prajelito.

Wikipedia


gastrochol

preparat ziołowy, stosowany w dolegliwościach układu pokarmowego


SJP.pl


gastroderma

Gastroderma – wewnętrzna warstwa komórek u niższych zwierząt:

  • u parzydełkowców – wewnętrzna warstwa komórek wyścielająca jamę gastro-waskularną, zbudowana głównie z komórek nabłonkowo-mięśniowych i gruczołowych. Nie występują w niej komórki parzydełkowe i zmysłowe.
  • u gąbek – choanoderma,
  • u płaskowców – nabłonek brzusznej strony ciała.

Odpowiednikiem gastrodermy parzydełkowców jest u innych wyższych zwierząt entoderma.

Wikipedia


gastrodrama

przedstawienie teatralne, w którym jedzenie odgrywa znaczną rolę


SJP.pl


gastroenterolog

specjalista w zakresie gastroenterologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. zob. gastrolog.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) med. lekarka specjalistka gastroenterologii

Wiktionary

Gastroenterologia (ang. gastroenterology) – dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Badaniem samego żołądka zajmuje się gastrologia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Muszę iść do gastroenterologa, żeby zrobić gastroskopię.

 (2.1) Żona Kowalewskiego jest gastroenterologiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡastrɔɛ̃ntɛˈrɔlɔk, AS: gastroẽnterolok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastroenterologia ż.

:: fż. gastroenterolożka ż.

 przym. gastroenterologiczny

 przysł. gastroenterologicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gastrolog

Wiktionary


gastroenterologia

dział medycyny zajmujący się fizjologią, rozpoznawaniem i leczeniem chorób układu pokarmowego, najczęściej żołądka i jelit; gastrologia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego i gruczołów trawiennych;

Wiktionary

Gastroenterologia (ang. gastroenterology) – dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Badaniem samego żołądka zajmuje się gastrologia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gastroenterologia to nauka o chorobach żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego i grubego, a także wątroby, trzustki oraz dróg żółciowych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastroenterolog m.

 przym. gastroenterologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gastroenterolog m.

 przym. gastroenterologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gastroenterology

* baskijski: (1.1) gastroenterologia

* duński: (1.1) gastroenterologi w.

* hiszpański: (1.1) gastroenterología ż.

* niemiecki: (1.1) Gastroenterologie ż.

* rosyjski: (1.1) гастроэнтерология ż.

* włoski: (1.1) gastroenterologia ż.

źródła.

== gastroenterologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. gastroenterologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gastroenterologiczny

gastroenterologia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z gastroenterologią, dotyczący gastroenterologii

Wiktionary

Patrz:

gastroenterologia

Powiązane:

 rzecz. gastroenterologia ż., gastroenterolog mos. / ż.

 przysł. gastroenterologicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gastrologiczny

Wiktionary


gastrofaza

potocznie: wzmożony apetyt po zażyciu środków odurzających; gastro


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. wilczy głód, wzmożony apetyt występujący głównie po zażyciu narkotyków (paleniu marihuany) lub po wypiciu alkoholu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) tam to tylko po imprezie na gastrofazę – napchać się, popić i zapomnieć.

Wiktionary


gastrofiberoskop

rodzaj fiberoskopu do badania wnętrza żołądka oraz operacyjnych zabiegów endoskopowych


SJP.pl


gastrofiberoskopia

badanie lekarskie obrazujące górny odcinek przewodu pokarmowego; panendoskopia, gastroskopia


SJP.pl


gastrogran

granulat ziołowy, stosowany przy dolegliwościach żołądkowych


SJP.pl


gastrolog

specjalista w dziedzinie gastrologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób układu pokarmowego, gruczołów trawiennych i dróg żółciowych

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) med. lekarka specjalistka gastrologii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zamiast ciągle brać krople żołądkowe, może powinieneś iść do gastrologa?

 (2.1) Córka Wiśniewskiego jest gastrologiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈstrɔlɔk, AS: gastrolok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastrologia ż.

 przym. gastrologiczny

 przysł. gastrologicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gastroenterolog

Wiktionary


gastrologia

1. dział medycyny zajmujący się fizjologią, rozpoznawaniem i leczeniem schorzeń układu pokarmowego, najczęściej żołądka i jelit; gastroenterologia;
2. oddział gastrologiczny w szpitalu


SJP.pl

Gastroenterologia (ang. gastroenterology) – dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Badaniem samego żołądka zajmuje się gastrologia.

Wikipedia


gastrologiczny

gastrologia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z gastrologią, dotyczący gastrologii

Wiktionary

Patrz:

gastrologia

Powiązane:

 rzecz. gastrologia ż., gastrolog mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gastroenterologiczny

Wiktionary


gastrolożka

gastrolog


SJP.pl

Patrz:

gastrolog

gastronom

1. pracownik zakładu gastronomicznego
2. specjalista w dziedzinie sztuki kulinarnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) kulin. specjalista w dziedzinie gastronomi

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gastronomia ż.

 przym. gastronomiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* duński: (1.1) gastronom w.

źródła.

== gastronom (język słoweński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

 (1.1) gastronom

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastronomia ż.

 przym. gastronomiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gastronomia ż.

 przym. gastronomiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* duński: (1.1) gastronom w.

źródła.

== gastronom (język słoweński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

 (1.1) gastronom

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gastronomia

1. ogół barów, restauracji i innych miejsc, gdzie odpłatnie podaje się posiłki, napoje;
2. sztuka przyrządzania smacznych, wykwintnych potraw; sztuka kulinarna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) działalność produkcyjno-usługowa, obejmująca prowadzenie restauracji, barów itp.

 (1.2) sztuka przyrządzania potraw

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gastronomiczny, gastryczny

frazeologia.

 mała gastronomia

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gastronomy

* bułgarski: (1.2) гастрономия ż.

* niemiecki: (1.1) Gastronomie ż.; (1.2) Gastronomie ż.

* rosyjski: (1.2) гастрономия ż.

* ukraiński: (1.1) гастрономія ż.

* węgierski: (1.2) gasztronómia

źródła.

== gastronomia (język baskijski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q8752 (eus)-Xabier Cañas-gastronomia.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gastronomia, sztuka kulinarna

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡastrɔ̃ˈnɔ̃mʲja, AS: gastrõnõmʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gastronomiczny, gastryczny

Wiktionary


gastronomiczka

gastronomik


SJP.pl

Patrz:

gastronomik

gastronomicznie

gastronomiczny


SJP.pl

Patrz:

gastronomiczny

gastronomiczny

1. związany z ogółem zakładów żywieniowych, barów, restauracji, bufetów, stołówek;
2. związany z tajnikami przyrządzania potraw


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gastronomią, dotyczący gastronomii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podczas EKOPIKNIKU czynne było również zaplecze gastronomiczne, gdzie oferowano bigos, grochówkę, ciastka i napoje.

 (1.1) Zaplanowano parkingi dla samochodów osobowych i autobusów, pawilon gastronomiczny, magazyn sprzętu, modernizację istniejącego budynku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡastrɔ̃nɔ̃ˈmʲit͡ʃnɨ, AS: gastrõnõmʹičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastronom m., gastronomia ż., gastronomik m.

 przysł. gastronomicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kulinarny, kucharski

Wiktionary


gastronomik

gastronom;
1. pracownik zakładu gastronomicznego;
2. specjalista w dziedzinie sztuki kulinarnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) eduk. szkoła zawodowa o profilu gastronomicznym

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gastronomiczny

Wiktionary


gastroplastyka

w medycynie: chirurgiczne zmniejszenie żołądka


SJP.pl


gastroptosis

[czytaj: gastropTO-zis] w medycynie: opadnięcie, obniżenie żołądka


SJP.pl


gastropunkt

potocznie: miejsce, w którym można szybko coś zjeść; punkt gastronomiczny


SJP.pl


gastroskop

przyrząd optyczny umożliwiający oglądanie wnętrza żołądka i wykonywanie zabiegów; wziernik żołądkowy


SJP.pl

Gastroskop – urządzenie służące do wykonywania gastroskopii, czyli wziernikowania żołądka.

Początkowo, pod koniec XIX w., gastroskop był długą (ok. 65 cm), sztywną rurą o średnicy ok. 9–10 mm. Następnie zaczęto używać instrumentów półsztywnych, a wreszcie giętkich. Wraz z pojawieniem się panendoskopów - giętkich endoskopów ze sterowaną końcówką - używania gastroskopów zarzucono, jako mniej wygodnych, niebezpiecznych i nie umożliwiających obejrzenia całego przełyku i żołądka oraz niedających w ogóle możliwości zbadania dwunastnicy.

Wikipedia


gastroskopia

badanie lekarskie obrazujące górny odcinek przewodu pokarmowego; panendoskopia, gastrofiberoskopia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. wziernikowanie górnego odcinka przewodu pokarmowego;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dolegliwości towarzyszące gastroskopii zmniejsza miejscowe znieczulenie gardła.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gastrofiberoskopia, panendoskopia

Wiktionary


gastroskopowy

gastroskop


SJP.pl

Patrz:

gastroskop

gastrostomia

zabieg operacyjny polegający na wytworzeniu sztucznej przetoki (kanału) przez powłoki brzuszne do żołądka, umożliwiający choremu bezpośrednie podawanie pokarmów i płynów


SJP.pl

Gastrostomia – przetoka między środowiskiem zewnętrznym a żołądkiem. Jest stosowana w celu podawania substancji odżywczych u osób z niedrożnym przełykiem, na przykład w wyniku nowotworu lub powikłań po oparzeniu. Gastrostomia zakładana jest również przy schorzeniach neurologicznych z zaburzonym aktem połykania i u osób w śpiączkach.

Wikipedia


gastrostomijny

gastrostomia


SJP.pl

Patrz:

gastrostomia

gastrotechnika

technika związana z działalnością firm gastronomicznych


SJP.pl


gastrotest

metoda diagnostyczna do oznaczania kwaśności soku żołądkowego


SJP.pl


gastrotomia

operacyjne otwarcie żołądka poprzez nacięcie jego ściany, wykonywane w celu oceny jego wnętrza lub ewentualnego przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego


SJP.pl


gastroturysta

osoba zwiedzająca miejsca powiązane z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw


SJP.pl


gastroturystka

kobieta zwiedzająca miejsca powiązane z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw


SJP.pl


gastroturystyczny

związany ze zwiedzaniem miejsc powiązanych z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw


SJP.pl


gastroturystyka

zwiedzanie miejsc powiązanych z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw


SJP.pl


gastrula

wczesne stadium rozwojowe zarodka zwierząt i człowieka następujące po blastuli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. wczesne stadium rozwojowe zarodka większości zwierząt oraz człowieka;

Wiktionary

Gastrula – stadium rozwojowe zarodka większości zwierząt (w tym człowieka) powstające z blastuli w procesie gastrulacji.

U dwuwarstwowców (Diblastica), w tym gąbek (Porifera), jest zbudowana z dwóch warstw komórek: ektodermy (z której powstaje powłoka ciała) i endodermy (z której powstaje prajelito) nazywanych listkami zarodkowymi. Otaczają one pierwotną jamę ciała, czyli gastrocel. W obrębie endodermy tworzy się prajelito z otworem – pragębą (gastropor).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Proces tworzenia się gastruli (z blastuli) nosi nazwę gastrulacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈstrula, AS: gastrula

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastrulacja ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) zarodek

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gastrulacja ż.

frazeologia.

etymologia. etym|gr|γαστήρ. → brzuch, żołądek

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gastrula

* baskijski: (1.1) gastrula

* czeski: (1.1) gastrula ż.

* francuski: (1.1) gastrula ż.

* hiszpański: (1.1) gástrula ż.

* litewski: (1.1) gastrulė

* portugalski: (1.1) gástrula ż.

* rosyjski: (1.1) гаструла ż.

* słowacki: (1.1) gastrula ż.

* ukraiński: (1.1) гаструла ż.

źródła.

== gastrula (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) biol. gastrula

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gastrulacja

proces przekształcania się zarodka zwierząt i człowieka ze stadium blastuli w gastrulę


SJP.pl

Gastrulacja (ang. gastrulation) – faza w rozwoju zarodka zwierząt, następująca po bruzdkowaniu. W wyniku gastrulacji powstaje gastrula. W procesie gastrulacji dochodzi do zgrupowania komórek pełniących podobne funkcje w organizmie.

Istotą gastrulacji jest wytworzenie dwóch lub trzech listków zarodkowych z pojedynczej warstwy blastuli. Może to zachodzić na następujące sposoby:

  • rozrastanie się warstwy komórek – najczęściej prowadzi to do epibolii. Może zachodzić w wyniku:
    • spłaszczania się komórek,
    • dzielenia się komórek,
    • interkalacji – wysuwanie się komórek z jednej warstwy i wciskanie między komórki drugiej warstwy.
  • zmiany pozycji warstwy komórek lub poszczególnych komórek. Może to zachodzić w wyniku:
    • inwaginacji (embolii),
    • migracji komórek z warstwy powierzchniowej do wnętrza zarodka,
    • inwolucji,
    • delaminacja – wtedy każda z komórek jednowarstwowej blastuli dzieli się wzdłuż powierzchni równoległej do powierzchni blastuli, dzięki czemu powstaje druga warstwa komórek osiągając etap dwuwarstwowej gastruli,
    • wymodelowania (przekształcania, transformacji) – rozpraszanie się chaotycznie ułożonych zespołów komórek i układanie się nich w warstwach,
    • rozciągania zbieżnego – szczególnie złożone kombinacje różnych ruchów komórek.
  • rozsunięcie się komórek (kawitacja)

Wikipedia


gastryczny

dotyczący żołądka, wspomagający żołądek itp. (np. lek gastryczny, zaburzenia gastryczne); żołądkowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) żołądkowy

 (1.2) spowodowany niestrawnością

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gastronomia ż.

Wiktionary


gastryk

osoba chora przewlekle na żołądek lub jelita


SJP.pl


gastryka

osoba chora przewlekle na żołądek lub jelita


SJP.pl


gastryna

hormon przewodu pokarmowego, pobudzający komórki gruczołowe żołądka do wydzielania soku żołądkowego


SJP.pl

Gastryna – hormon produkowany przez komórki G zlokalizowane w części odźwiernikowej żołądka oraz w początkowej części dwunastnicy. Gastryna nie jest jednolitym hormonem, składa się z mieszanki różnych związków. Do głównych jej działań fizjologicznych zalicza się stymulację wydzielania kwasu solnego oraz wpływ na prawidłowy stan błony śluzowej żołądka.

Wikipedia


gastrzyca

w gwarze łowieckiej: kuper u ptaków


SJP.pl


gasz

nazwisko


SJP.pl


gąszcz

1. gęste skupisko roślin; gęstwina, gąszcz (r. żeński);
2. nagromadzenie osób lub rzeczy w jednym miejscu; gęstwina;
3. nadmierna i nieuporządkowana ilość jakichś informacji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński

 (1.1) gęste skupienie drzew lub krzewów

 (1.2) kulin. gęsty sos pochodzenia indyjskiego, owocowo-warzywny, na bazie octu lub wina, często z dodatkiem rodzynek, śliwek lub fig

 (1.3) przen. nieuporządkowane zbiorowisko przedmiotów, osób, faktów, zjawisk

Wiktionary

Gąszcz – polski telewizyjny film fabularny z 1974 r., w reżyserii Andrzeja Konica. Film ten należy do cyklu Najważniejszy dzień życia.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡɔ̃w̃ʃt͡ʃ, AS: gõũ̯šč

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęstość ż., gęstwina ż., gęstnienie n., gąszczak m., Gąszczówka ż., Gąszcze nmos., Gąszczyk m./ż., gąszczaki nmos., zagęstnik mrz.

:: zdrobn. gąszczyk m.

 czas. zagęścić, gęstnieć ndk.

 przym. gęsty, gęstawy

 przysł. gęsto, gęstawo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gęstwina

 (1.2) czatnej, chutney

Wiktionary


gąszczak

rodzaj ptaków śpiewających


SJP.pl


gaszek

zdrobniale o gachu


SJP.pl


gaszenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gasić.

Wiktionary

  • Gaszenie – walka z ogniem
  • Gaszenie wapna – proces otrzymywania wodorotlenku wapnia
  • Gaszenie – proces tłumienia wielokrotnych wyładowań w licznikach promieniowania jonizującego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za bohaterstwo podczas akcji gaszenia pożaru dostał medal.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈʃɛ̃ɲɛ, AS: gašńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gasidło n., gaśnica ż., zgaszenie n., dogaszanie n., dogaszenie n.

 czas. gasić ndk., zgasić dk., dogaszać ndk., dogasić dk.

 przym. gaśniczy

 przysł. gaśniczo

Wiktionary


gaszerbrum

masyw górski w Karakorum


SJP.pl

Gaszerbrum lub Gasherbrum – masyw górski w Karakorum na granicy Chin i Pakistanu. Leży na wschód od lodowca Baltoro.
W skład grupy wchodzi siedem głównych szczytów (w tym 3 ośmiotysięczniki):

  • Gaszerbrum I – 8080 m n.p.m.;
  • Broad Peak – 8047 m n.p.m.;
  • Gaszerbrum II – 8035 m n.p.m.;
  • Gaszerbrum III – 7952 m n.p.m.;
  • Gaszerbrum IV – 7925 m n.p.m.;
  • Gaszerbrum V – 7147 m n.p.m.;
  • Gaszerbrum VI – 6979 m n.p.m., niezdobyty.

Wikipedia


gaszowice

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Gaszowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. oleśnickim, w gminie Syców
  • Gaszowice – wieś w woj. śląskim, w pow. rybnickim, w gminie Gaszowice
  • gminie Gaszowice – gmina
  • Gaszowice – gromada

Wikipedia


gaszowicki

przymiotnik od: Gaszowice


SJP.pl


gaszyn

Gaszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wieluń.

Wikipedia


gaszyński

nazwisko


SJP.pl

Gaszyński:

  • Antoni Gaszyński
  • Konstanty Gaszyński
  • Marek Gaszyński
  • Mikołaj Gaszyński
  • Stanisław Gaszyński

Wikipedia


gat

starożytne miasto w Palestynie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. pas, przepaska na biodra

 (1.2) stpol. spodnie

Wiktionary

Gat (hebr. גַּת) – jedno z pięciu starożytnych filistyńskich miast-państw, mieszczące się w północno-wschodniej części Filistei. Miasto jest często wymieniane w Biblii, ponadto jego istnienie potwierdzają również źródła egipskie.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.2) gace

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gacny

 rzecz. gace, gacica, gacie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

współczesna.

tłumaczenia.

źródła.

== gat (język afrykanerski.) ==

thumb|gat (1.1)

wymowa.

 audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-gat.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) otwór

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡat, AS: gat

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gacny

 rzecz. gace, gacica, gacie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gace

Wiktionary


gat.

skrót od: gatunek


SJP.pl


gatczyna

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Rosji, w środkowej części obwodu leningradzkiego;

Wiktionary

Gatczyna (ros. Гатчина) – miasto w Rosji, w centralnej części obwodu leningradzkiego, 45 km na południowy zachód od Petersburga. Centrum administracyjne rejonu gatczyńskiego. Pierwsze wzmianki z 1499. Prawa miejskie 11 listopada 1796. Powierzchnia miasta wynosi 29 km². 89,3 tys. mieszkańców (2021). Gatczyna jest przemysłowym, naukowym, kulturalnym i edukacyjnym centrum obwodu leningradzkiego. Gatczyński Państwowy artystyczno-architektoniczny pałacowo-parkowy muzeum-rezerwat Gatczyna, a także historyczne centrum miasta znajdują się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gatczyński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Trock (1923-1929), Krasnogwardiejsk (1929-1944)

Wiktionary


gatczyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gatczyną, dotyczący Gatczyny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jednym z pierwszych posunięć nowego monarchy było wydanie jego gatczyńskim batalionom przywileju triumfalnego wkroczenia do Petersburga.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gatczyna ż.

Wiktionary


gate

[czyta: gejt] bramka kontrolna na lotnisku


SJP.pl

Miejscowości w USA:

  • Gate – miejscowość w stanie Oklahoma, w hrabstwie Beaver

Gminy w USA:

  • Gate (ang. Gate Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie McLean

Wikipedia


gatekeeping

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) socjol. koncepcja według której dziennikarz przy selekcji oraz przekazywaniu informacji nie kieruje się jedynie zasadą obiektywizmu, lecz również swoimi doświadczeniami oraz subiektywnym gustem;

Wiktionary

Gatekeeping (selekcja informacji) – hasło po raz pierwszy zastosował David Manning White (1917–1993). W jego koncepcji, przy selekcji oraz przekazywaniu informacji dziennikarz nie kieruje się jedynie zasadą obiektywizmu, lecz także swoimi doświadczeniami oraz subiektywnym gustem.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|gatekeeping.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gatekeeping

* ukraiński: (1.1) гейткіпінг m.

źródła.

== gatekeeping (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) socjol. gatekeeping

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|gatekeeping.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gatekeeping

* ukraiński: (1.1) гейткіпінг m.

źródła.

== gatekeeping (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) socjol. gatekeeping

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gater

maszyna służąca do przecierania kłód drzewnych na tarcicę i elementy drewniane; trak; tracznica


SJP.pl

Pilarka ramowa (trak ramowy, gater) – maszyna stosowana w tartakach w celu przecierania drewna okrągłego na tarcicę obrzynaną oraz nieobrzynaną. Przecieranie odbywa się za pomocą jednej lub wielu pił rozpiętych na ramie poruszającej się ruchem posuwisto-zwrotnym. W zależności od kierunku ruchu piły rozróżnia się pilarki ramowe pionowe i poziome.

Wikipedia


gates

[czytaj: gejts] nazwisko, m.in. Bill Gates (właść. William Henry Gates III), amerykański przedsiębiorca, współzałożyciel firmy Microsoft


SJP.pl

Osoby

  • Bill Gates (ur. 1955) – amerykański businessman, współzałożyciel firmy Microsoft
  • Robert Gates (ur. 1943) – zatwierdzony na stanowisko sekretarza obrony USA
  • Henry Louis Gates
  • Charles Gates Dawes (1865 - 1951) – polityk i finansista amerykański. 30. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych

Wikipedia


gateway

[czytaj: gejtłej] komputer, urządzenie lub program umożliwiający współpracę różnych typów sieci


SJP.pl

  • gateway – brama sieciowa
  • Gateway (stacja kosmiczna) – planowana międzynarodowa stacja wokółksiężycowa
  • Gateway Arch – obiekt w kształcie łuku w Saint Louis (USA)
  • Gateway, Inc – amerykańska firma komputerowa

Kultura:

  • Gateway. Brama do gwiazd – powieść fantastycznonaukowa Frederika Pohla
  • Gateway – minialbum zespołu Astro

Wikipedia


gatha

[czytaj: gata albo gatha] rodzaj liturgicznych hymnów religijnych zawartych w świętych księgach religii staroirańskiej


SJP.pl

Gāthā (chiń. jie (偈); kor. ge (게); jap. ge; wiet. kệ * chiń. jiatuo (伽陀); kor. kat'a (gata) (가타); jap. kata; wiet. già-đà) – w sanskrycie dosłownie wiersz, hymn.

Typ najczęściej czterowersowego wiersza lub dłuższego hymnu. Hymny były częścią składową sutr. Gatha jako krótszy wiersz była używana przez patriarchów linii medytacyjnej buddyzmu (chin. chan; jap. zen) do ukazywania swojego zrozumienia buddyzmu. Gatha służyła więc wyrażeniu swego oświecenia. Wypowiadano ją także w czasie przekazu Dharmy przez mistrza uczniowi. Dlatego też jest gatha ściśle związana z zenem i każdy uczeń w chwili oświecenia tworzył wiersz.

Wikipedia


gatka

  • gatka – u niektórych roślin: pochewka powstająca ze zrośniętych przylistków
W Polsce
  • Gatka – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. trzebnickim, w gminie Żmigród
  • Gatka – kolonia w woj. mazowieckim, w pow. mławskim, w gminie Strzegowo
  • Gatka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Winnica
  • Gatka – część wsi Rusinów w woj. podkarpackim, w pow. kolbuszowskim, w gminie Majdan Królewski
  • Gatka – wieś w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Miastko
  • Gatka – część wsi Pobłocie w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Główczyce
  • Gatka – część wsi Opatów w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Opatów
  • Gatka – osada leśna w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Ruda Maleniecka

Wikipedia


gatki

zdrobnienie od: gacie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zdrobn. od gacie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡatʲci, AS: gatʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacie nmos., gaciowy mos.

 przym. gaciowy

 czas. gacić

Wiktionary


gatrowy

związany z gatrem, pracujący przy gatrze


SJP.pl


gatsby

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki

 (1.1) kulin. południowoafrykańska przekąska, rodzaj wielkiej kanapki z frytkami i różnymi dodatkami i sosem piri-piri

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gatsby to ogromna bułka, licząca spokojnie ponad 40 centymetrów długości, która w wersji wypasionej zawiera ogromną ilość frytek, mięsa, jajek, warzyw i sosów.

Wiktionary


gatt

skrót od: General Agreement on Tariffs and Trade, Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu, porozumienie regulujące handel międzynarodowy, zobowiązujące sygnatariuszy do stosowania jednakowych zasad i przestrzegania taryf oraz innych ograniczeń handlowych i mechanizmów konsultacji


SJP.pl


gatt-owski

GATT; gattowski


SJP.pl


gattamelata

przydomek Erasma di Narni, kondotiera weneckiego


SJP.pl

Gattamelata (właśc. Erasmo da Narni, ur. ok. 1370 r. w Narni, zm. 16 stycznia 1443 r. w Padwie) – włoski kondotier, od 1424 w wojskach Florencji, od 1427 w służbie papieskiej, a od 1434 – w służbie Wenecji. Był jednym z najsłynniejszych najemnych dowódców wojskowych późnego średniowiecza (przydomek Gattamelata oznacza "Słodka kotka") i znanym mecenasem sztuki.

Wikipedia


gattowski

przymiotnik od: GATT; GATT-owski


SJP.pl


gatunek

1. rodzaj, typ;
2. jakość, wartość;
3. podstawowa jednostka systematyczna w biologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) odmiana czegoś, typ, rodzaj

 (1.2) biol. najniższa jednostka klasyfikacji organizmów żywych;

Wiktionary

Gatunek to w znaczeniu potocznym kategoria albo jakość materiału. Ściślejsze znaczenie ma w nauce i technice, szczególnie tam gdzie spotykamy się z klasyfikacją pewnych obiektów.

  • gatunek (biologia) (łac. species)
  • gatunek artystyczny
  • gatunek drewna
  • gatunek filmowy
  • gatunek gry komputerowej
  • gatunek literacki
  • gatunek muzyczny
  • gatunek stopu
  • gatunek telewizyjny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jest wiele gatunków jabłek.

 (1.1) Z jakiego gatunku drewna zrobią ci ten parkiet?

 (1.2) Latanie na paralotni daje poczucie bycia ptakiem, ale nie należy zapominać, że wszystkie gatunki ptaków wykorzystujących termikę, starannie omijają chmury.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈtũnɛk, AS: gatũnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gatunkowizm mrz., gatunkowość ż.

 przym. gatunkowy, wewnątrzgatunkowy, wysokogatunkowy

 przysł. gatunkowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) typ, klasa, model, rodzaj, odmiana, wariant, wersja; gw-pl|Górny Śląsk|zorta.

 (1.2) skrót gat.

Wiktionary


gatunkotwórczy

tworzący gatunki


SJP.pl


gatunkowizm

stawianie interesów gatunku ludzkiego ponad interesami innych gatunków; szowinizm gatunkowy, dyskryminacja gatunkowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. szowinizm gatunkowy.

Wiktionary

Dyskryminacja gatunkowa, szowinizm gatunkowy, specyzm (proponowane są również nazwy gatunkizm, gatunkowizm; ang. speciesism) – postawa stawiająca interesy własnego gatunku (w domyśle: Homo sapiens) ponad interesami innych gatunków. Określenie to zostało utworzone na zasadzie analogii do rasizmu i seksizmu przez bioetyków, a podjęte zostało głównie przez zwolenników praw zwierząt.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡatũŋˈkɔvʲism̥, AS: gatũŋkovʹism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gatunek m., gatunkizm m.

 przym. gatunkowy

 przysł. gatunkowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gatunkizm, dyskryminacja gatunkowa

Wiktionary


gatunkowość

gatunkowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest gatunkowe

Wiktionary

Patrz:

gatunkowy

Powiązane:

 przym. gatunkowy

 przysł. gatunkowo

 rzecz. gatunek mrz.

Wiktionary


gatunkowy

związany z gatunkiem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gatunek (gatunkami), dotyczący gatunku

 (1.2) pot. dobrego gatunku, jakości; stylowy, markowy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡatũŋˈkɔvɨ, AS: gatũŋkovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gatunek m., gatunkizm m., gatunkowizm m., gatunkowość ż.

 przysł. gatunkowo

Wiktionary


gatwick

[czytaj: gatłyk]
1. miejscowość pod Londynem;
2. duży port lotniczy w pobliżu tej miejscowości; London-Gatwick


SJP.pl

Port lotniczy Londyn-Gatwick (ang. London Gatwick Airport, kod IATA: LGW, kod ICAO: EGKK) – drugi najruchliwszy międzynarodowy port lotniczy Londynu (po Heathrow). Położony jest 40 km na południe od centrum stolicy Wielkiej Brytanii i 40 km na północ od miasta Brighton znajdującego się nad kanałem La Manche,

Wikipedia


gau

Gau (goc. gawi, hol. Gouw) – w średniowiecznych Niemczech jednostka administracyjno-sądownicza.

Terminem „Gau” określano również terytorium zasiedlone przez grupy germańskich plemion na wzór słowiańskiego opola (jednostkę osadniczą).

Wikipedia


gauchański

[czytaj: gałczański] dotyczący gauchów (pasterzy południowoamerykańskich, gauczów), charakterystyczny dla gauchów; gauczański


SJP.pl


gaucho

[czytaj: gałczo] urugwajski lub argentyński pasterz bydła; gauczo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) południowoamerykański konny pasterz;

Wiktionary

Gaucho (l.mn. gauchowie) – południowoamerykański pasterz bydła (podobny północnoamerykańskiemu kowbojowi), pracujący na pampach, czyli trawiastych równinach Argentyny, Urugwaju, Paragwaju, południowego Chile oraz południowej Brazylii. W języku portugalskim słowo pisane jest jako gaúcho.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gauczo m.

 przym. gauczański, gauchański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gauczo

Wiktionary


gauczański

[czytaj: gałczański] dotyczący gauczów (pasterzy południowoamerykańskich, gauchów), charakterystyczny dla gauczów; gauchański


SJP.pl


gauczo

urugwajski lub argentyński pasterz bydła; gaucho


SJP.pl


gaudeamus

z łaciny: radujmy się; początek tradycyjnej pieśni studenckiej, śpiewanej na uroczystościach akademickich


SJP.pl

Gaudeamus – wymarły rodzaj małych afrykańskich gryzoni (infrarząd: jeżozwierzokształtne), występujący w późnym eocenie i we wczesnym oligocenie na terenie obecnego Egiptu oraz we wczesnym oligocenie na obszarze Libii i Omanu.

Wikipedia


gaudencja

imię żeńskie


SJP.pl

Gaudencja – żeński odpowiednik imienia Gaudenty. Patronką tego imienia jest św. Gaudencja, zm. w Rzymie.

Gaudencja imieniny obchodzi 30 sierpnia.

Wikipedia


gaudencjusz

imię męskie


SJP.pl

  • Gaudencjusz – imię
  • Gaudencjusz (III/IV w.) – grecki teoretyk muzyki
  • Gaudencjusz z Brescii (zm. ok. 410/411) – Gaudenty, teolog, święty, biskup Brescii
  • Gaudencjusz – Radzim Gaudenty, pierwszy arcybiskup gnieźnieński

Wikipedia


gaudentostwo

Gaudenty z małżonką; Gaudentowie


SJP.pl


gaudentowie

Gaudenty z małżonką; Gaudentostwo


SJP.pl


gaudentowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gaudentego lub z nim związany


SJP.pl


gaudenty

imię męskie


SJP.pl

  • Gaudenty – imię
  • Gaudenty (zm. ok. 410/411) – teolog, święty, biskup Brescii
  • Gaudenty – Radzim, brat św. Wojciecha, pierwszy arcybiskup gnieźnieński

Wikipedia


gaudi

[czytaj: gauDI] nazwisko, np. Antoni Gaudí (1852 - 1926), architekt kataloński


SJP.pl

Antoni Plàcid Guillem Gaudí i Cornet (ur. 25 czerwca 1852 w Reus, zm. 10 czerwca 1926 w Barcelonie) – kataloński (hiszpański) architekt i inżynier secesyjny słynący z wyjątkowych projektów, tercjarz franciszkański, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Wikipedia


gauguin

[czytaj: goGĘ albo goGEN] nazwisko, m.in. Paul Gauguin (1848-1903) - malarz francuski


SJP.pl

  • Paul Gauguin
  • Piotr Gauguin
  • (10136) Gauguin

Wikipedia


gauleiter

[czytaj: gałlajter] naczelnik regionu partii hitlerowskiej lub gubernator prowincji w Niemczech w latach 1933-45


SJP.pl

Wikipedia


gaulle

nazwisko francuskie, m.in. Charles de Gaulle [czytaj: szarl deGOL] - francuski mąż stanu, generał, szef rządu, prezydent


SJP.pl


gaullista

[czytaj: golista] zwolennik generała Charles'a de Gaulle'a i jego polityki


SJP.pl


gaullistka

gaullista [czytaj: golistka]


SJP.pl


gaullistowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) polit. związany z gaullizmem, dotyczący gaullizmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sarkozy zebrał więc zarówno prawicę liberalną, jak i prawicę gaullistowską, a także prawicę chrześcijańską.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɔlʲiˈstɔfsʲci, AS: golʹistofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaullizm mrz., gaullista mos., gaullistka ż.

 przysł. gaullistowsko

Wiktionary


gaullizm

[czytaj: golizm] ukierunkowanie polityki francuskiej za rządów generała Charles'a de Gaulle'a na przywrócenie Francji mocarstwowej pozycji i uczynienia jej głównym decydentem w bloku państw zachodnioeuropejskich, z ograniczeniem wpływów USA i Wlk. Brytanii w Europie Zachodniej; w polityce wewnętrznej - dążenie do wzmocnienia roli prezydenta kosztem parlamentu


SJP.pl

Gaullizm – myśl polityczna i ruch polityczny, którego podstawy stworzył Charles de Gaulle (1890–1970), generał, polityk, prezydent V Republiki Francuskiej w latach 1959–1969. Doktryna gaullizmu łączyła liczne elementy nadające jej prawicowość w powojennej historii Francji.

Wikipedia


gault

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. młodsza epoka geologiczna dolnej kredy

Wiktionary


gaulteria

rodzaj rośliny okrytozalążkowej z rodziny wrzosowatych; golteria, starzęśla


SJP.pl


gaumont

wytwórnia filmowa, która nazwę zaczerpnęła od jej założyciela


SJP.pl

Gaumont – francuskie przedsiębiorstwo z branży kinematograficznej, założone w 1895 roku przez Léona Gaumonta. Jest to jedna z najstarszych wytwórni filmowych na świecie. W swojej historii firma zajmowała się wytwarzaniem sprzętu fotograficznego i filmowego, a także produkcją i dystrybucją filmową.

Wikipedia


gaur

brązowoczarny, dziko żyjący ssak z rodziny krętorogich, zamieszkujący głównie górskie lasy południowej i południowo-wschodniej Azji; jego udomowioną formą jest gajal


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Bos gaurus|ref=tak., gatunek dużego, ciemnego wołu występującego w południowej Azji;

 (1.2) zool. zwierzę z gatunku gaurów (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) stpol. giaur

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡawr, AS: gau̯r

Wiktionary


gaura

brązowoczarny, dziko żyjący ssak z rodziny krętorogich, zamieszkujący głównie górskie lasy południowej i południowo-wschodniej Azji; jego udomowioną formą jest gajal


SJP.pl

Gaura (lit. Gaurė) – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie tauroskim, 16 km na północny wschód od Taurogów, 468 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Gaura.

Znajduje się tu kościół parafialny katolicki, szkoła, poczta, pomnik partyzantów i 2 km od miasteczka grodzisko o wysokości 9 m i rozmiarach 29 × 19 metrów.

Od 2004 roku miasteczko posiada własny herb nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej.

Wikipedia


gaus

jednostka natężenia pola magnetycznego


SJP.pl

Gaus, symbol Gs lub G – jednostka indukcji magnetycznej w układzie CGS.Pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Carla Gaussa.

Gaus był przejściowo legalny w układzie SI – jednostką indukcji magnetycznej jest w nim tesla (T) – ale niezalecany z powodu zbieżności symbolu z gigasekundą.

Przelicznik:

{\text{1 Gs}}=10^{-4}\,{\text{T}}

Wikipedia


gausotron

element półprzewodnikowy o rezystancji silnie zależnej od pola magnetycznego; magnetorezystor


SJP.pl


gauss

Osoby:

  • Carl Friedrich Gauss – niemiecki matematyk i fizyk
  • Karl-Markus Gauß – austriacki pisarz i wydawca

Inne:

  • GAUSS – język programowania

Zobacz też:

  • Gaus

Wikipedia


gautier

[czytaj: goTJE] nazwisko francuskie


SJP.pl

Gautier – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missisipi, w hrabstwie Jackson.

Wikipedia


gavroche

[czytaj: gawROSZ] imię męskie, m.in. imię jednego z bohaterów powieści "Nędznicy" W. Hugo; Gawrosz


SJP.pl

Gavroche – fikcyjna postać z powieści Wiktora Hugo Nędznicy.

Wikipedia


gawain

[czytaj: gałejn] rycerz Okrągłego Stołu i towarzysz króla Artura


SJP.pl

Sir Gawain (nazywany również: Gwalchmei, Gawan, Gavein, Gauvain lub Walewein) – jeden z bohaterów Legendy Arturiańskiej, rycerz Okrągłego Stołu i wierny towarzysz króla Artura.

Gawain w legendach arturiańskich jest siostrzeńcem Króla Artura (synem Morgause i Lota, króla Orkadów i Lothian – późniejszego wroga Artura). Jego braćmi byli: Agravain, Gaheris, Gareth i Mordred. W niektórych opowieściach Gawain miał również siostry. Sam często jest przedstawiany jako wspaniały rycerz, oddany swojemu królowi i rodzinie. Jest przyjacielem młodych rycerzy, obrońcą biednych i ulubieńcem dam. W niektórych opowieściach jego siły rosną razem ze wschodem słońca, osiągając swój szczyt w samo południe. Gawain znał się na ziołach i to uczyniło z niego sławnego uzdrowiciela.

Wikipedia


gawarecki

nazwisko


SJP.pl


gawęcki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Gawęcki – polski technolog żywności i żywienia
  • Jan Gawęcki – polski szybownik, pilot doświadczalny, komunikacyjny i balonowy, instruktor lotniczy
  • Paweł Gawęcki – polski piłkarz ręczny
  • Marek Gawęcki – polski naukowiec

Wikipedia


gawęda

swobodna rozmowa, opowieść


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. swobodna, towarzyska rozmowa

 (1.2) książk. opowiadanie, opowieść, pogadanka

 (1.3) liter. krótki utwór, mający charakter swobodnego, bezpretensjonalnego opowiadania

Wiktionary

  • gawęda – epicki lub poetycki utwór literacki, oryginalny wytwór polskiej kultury szlacheckiej i biesiadnej, której prawzorem była luźna rozmowa o przeżyciach, z dużą liczbą dygresji i ciekawostek, czasem fantasmagorii
  • gawęda szlachecka – odmiana prozy niefabularnej, wywodząca się z gawędy
  • zespół „Gawęda” – reprezentacyjny Zespół Artystyczny Związku Harcerstwa Polskiego im. harcmistrzyni Barbary Kieruzalskiej

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. pogawędka ż., gawędziarz mos.

 czas. gawędzić ndk., pogawędzić dk.

 przym. gawędziarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pogawędka, gawędzenie

Wiktionary


gawędowy

związany z gawędą


SJP.pl


gawędziarka

kobieta lubiąca gawędzić, mówić długo i ze swadą


SJP.pl


gawędziarski

dotyczący gawędy, gawędzenia albo gawędziarza


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) gadatliwy

 (1.2) mający cechy gawędy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gawęda ż.

 czas. gawędzić

Wiktionary


gawędziarstwo

1. skłonność do gadulstwa, gawędzenia; gawędzenie;
2. twórczość gawędziarska


SJP.pl


gawędziarz

osoba lubiąca gawędzić, mówić długo i ze swadą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) autor lub znawca gawęd, łatwo i z zamiłowaniem opowiadający anegdoty, różne historie

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gawęda ż., gawędziarstwo n.

:: fż. gawędziarka ż.

 czas. gawędzić

Wiktionary


gawędzić

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) prowadzić luźną rozmowę

 (1.2) przest. prowadzić opowiastkę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ględzą i nudzą, bredzą i plotkowaćotkują, gawędzą, narzekają, opowiadają i wymieniają doświadczenia wyłącznie na jeden temat.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gawęda ż., gawędzenie n., gawędziarka ż., gawędziarstwo n., gawędziarz mos., pogawędka ż.

 przym. gawędowy, gawędziarski

 przysł. gawędziarsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) czatować, gadać, prowadzić pogawędkę, gwarzyć, plotkować

 (1.2) bajać, gwarzyć, opowiadać, pleść, prawić; gw-pl|Górny Śląsk|berać.

Wiktionary


gawenda

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Gawenda:

  • Andrzej Gawenda (* 1972) – polski lekkoatleta tyczkarz
  • Jerzy Gawenda (1917–2000) – polski działacz polityczny, prawnik i wicepremier
W języku czeskim
  • Martin Gavenda (* 1988) – czeski żużlowiec
Inne
  • Gawęda

Wikipedia


gawęski

nazwisko


SJP.pl


gaweł

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Gaweł – imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzi się od słowa Gallus oznaczającego „Galijczyk”, mieszkaniec Galii z łac. gallus, 'kogut') lub celt. słowa Calleh, 'Galijczyk' utworzonego od ghas-los, 'przybysz', 'obcy'.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Gaweł i jestem górnikiem ze Śląska.

 (1.1) 16 października przypadają imieniny Gawła.

 (1.1) Pojechaliśmy z Gawłem Nowakiem na Mazury.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡavɛw, AS: gaveu̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gawłowa ż., Gawlikowa ż., Gawlikówna ż.

:: zdrobn. Gawełek m., Gawlik m., Gawliczek m.

:: fż. Galla ż.

 przym.

:: przest. gwara. Gawłowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Gawełek, Gawlik, Gawliczek

Wiktionary


gawełczyk

nazwisko


SJP.pl


gawia

gatunek ptaka; mewa trójpalczasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka na południowej Litwie i zachodniej Białorusi, prawy dopływ Niemna;

Wiktionary

Gawia (lit. Gauja; biał. Гаўя, Hauja; ros. Гавья, Gawja) – rzeka w południowej Litwie (okręg wileński) i zachodniej Białorusi (obwód grodzieński), prawy dopływ Niemna w zlewisku Morza Bałtyckiego. Długość – 100 km (32 km na Litwie, 68 km na Białorusi), powierzchnia zlewni – 1680 km², średni przepływ u ujścia – 13,6 m³/s, średnie nachylenie – 0,9‰. Źródła w południowo-wschodniej części Garbu Oszmiańskiego koło Solecznik, skąd płynie na południe przez Równinę Nadniemeńską i uchodzi do Niemna na 713. kilometrze od ujścia. Na odcinku białoruskim mała elektrownia wodna (0,2 MWh).

Wikipedia


gawial

krokodyl indyjski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. gad z gatunku gawial gangesowy;

Wiktionary

Gawial gangesowy, gawial (Gavialis gangeticus) – gatunek krokodyla z rodziny gawialowatych (Gavialidae), obejmującej jeszcze krokodyla gawialowego. Występuje w Azji Południowej, jest krytycznie zagrożony wyginięciem.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gawialowate nmos.

 przym. gawialowy, gawialowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gawial gangesowy

Wiktionary


gawiale

rodzina krokodyli, do której należy obecnie tylko jeden gatunek - gawial gangesowy


SJP.pl

Gawialowate (Gavialidae) – rodzina krokodyli reprezentowana współcześnie przez dwa gatunki – gawiala gangesowego (Gavialus gangeticus) i krokodyla gawialowego (Tomistoma schlegelii). Te dwa gatunki są do siebie podobne, ale ich areał występowania nie pokrywa się. Do Gavialidae należy także m.in. wymarły Rhamphosuchus, jeden z największych krokodyli w historii.

Wikipedia


gawialowy

gawial


SJP.pl

Patrz:

gawial

gawiedź

tłum, pospólstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lekcew. lub pogard. duża grupa natrętnych gapiów

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. drób

Wiktionary


gawin

nazwisko


SJP.pl

  • Gawin – imię męskie
  • Gawin – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Chodecz
  • Gawin Królewska Wola – dolnośląski klub piłkarski

Wikipedia


gawiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Gawiński – polski malarz, ilustrator, krytyk artystyczny, pisarz i poeta
  • Bolesław Gawiński – polski prawnik
  • Jan Gawiński – polski poeta

Wikipedia


gawkowski

nazwisko


SJP.pl

Gawkowski (forma żeńska Gawkowska, liczba mnoga Gawkowscy) – polskie nazwisko. Nosi je około 933 osób. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka na terenie Ostrowa Mazowieckiego, Warszawy i Wołomina.

Wikipedia


gawlak

nazwisko


SJP.pl


gawlas

nazwisko


SJP.pl


gawlasi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. góra w Beskidzie Śląskim

Wiktionary

  • Gawlasi – potok, dopływ Krzyżówki
  • Gawlasi – potok, dopływ Leśnianki
  • Gawlasi (Gawlast) – szczyt w paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z Wisły wybierzemy się na Gawlasi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gawlas m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gawlasi Groń

Wiktionary


gawliczek

nazwisko


SJP.pl


gawlik

nazwisko


SJP.pl

Gawlik – polskie nazwisko. 27 stycznia 2022 roku nosiło je 11 152 polskich obywateli.

Osoby o nazwisku Gawlik:

  • Bogusław Gawlik
  • Czesław Gawlik
  • Ewald Gawlik
  • Ginter Gawlik
  • Jan Paweł Gawlik
  • Józef Gawlik (podpułkownik)
  • Józef Gawlik (profesor)
  • Maksymilian Gawlik
  • Maria Gawlik
  • Radosław Gawlik
  • Romuald Gawlik
  • Stanisław Gawlik (aktor)
  • Stanisław Gawlik (historyk)
  • Stanisław Gawlik (polityk)
  • Waldemar Gawlik
  • Weronika Gawlik
  • Władysław Gawlik
  • Zbigniew Gawlik
  • Zdzisław Gawlik
  • Zygmunt Gawlik

Wikipedia


gawlikowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Lechosław Gawlikowski – polski dziennikarz, publicysta
  • Maciej Gawlikowski – polski działacz opozycyjny, reporter, autor filmów i książek, producent telewizyjny
  • Stanisław Gawlikowski – polski szachista, publicysta i dziennikarz szachowy
  • Wiesław Gawlikowski (strona ujednoznaczniająca)

Wikipedia


gawliński

nazwisko


SJP.pl


gawor

dawniej: gaworzenie, rozmowa


SJP.pl


gaworecki

nazwisko


SJP.pl


gaworski

nazwisko


SJP.pl


gaworzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gaworzyć.

Wiktionary

Gaworzenie – wczesny etap rozwoju mowy po krzyku i głużeniu, pojawiający się ok. 6 miesiąca życia. Niektórzy badacze twierdzą, że okres gaworzenia obejmuje okres od trzeciego do dwunastego miesiąca życia (choć pojawia się ono u nielicznych dzieci jeszcze ok. drugiego roku życia). Gaworzenie polega na łączeniu samogłosek, które dziecko wymawiało do tej pory, ze spółgłoskami (ga-ga, ma-ma-ma, ugh-ugh itp.). Pojawiają się w ten sposób pierwsze dowolnie wymawiane sylaby, które nie mają jednak żadnej treści ani znaczenia dla dziecka. Umiejętność gaworzenia związana jest ze zwiększeniem kontroli przepływu powietrza przez struny głosowe oraz większą kontrolą nad wargami i językiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z łóżeczka dobiegało gaworzenie naszego bobasa.

 (1.1) Około 3. miesiąca życia potykamy u dziecka swoiste zjawisko głosowe zwane gaworzeniem.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gaworzyć ndk.

Wiktionary


gaworzyć

o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki, będące początkami mowy


SJP.pl

czasownik

 (1.1) pot. o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki, będące zalążkiem mowy artykułowanej

 (1.2) przest. gwarzyć, gawędzić, mówić, rozprawiać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Była córką uczonego filologa, więc wcześnie uwzięła się kwilić i gaworzyć; przyznaję, zupełnie na jej punkcie zwariowaliśmy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaworzenie n.

 przysł. gwarno

Wiktionary


gaworzyce

wieś w Polsce


SJP.pl

Gaworzyce (niem. Quaritz, 1937–1945 Oberquell) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Gaworzyce.

Wikipedia


gaworzycki

przymiotnik od: Gaworzyce


SJP.pl


gawot

starofrancuski taniec salonowy oraz muzyka do tego tańca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) choreogr. folk. starofrancuski taniec ludowy w tempie umiarkowanym, w takcie parzystym

Wiktionary

Wikipedia


gawra

zimowe legowisko niedźwiedzia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zimowe legowisko niedźwiedzi;

Wiktionary

Gawra (z rum. gaura) – zimowe legowisko niedźwiedzi, wykrot leśny lub jaskinia w miejscu niedostępnym i ukrytym. Jest to też miejsce, w którym na świat przychodzą młode niedźwiedzie.

Legowisko dzienne niedźwiedzia nazywane jest barłogiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Posuwają się nawet do czynności oficjalnie zabronionych, np. kłucia leżącego w gawrze niedźwiedzia, by go obudzić.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡavra, AS: gavra

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gawrować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) barłóg

Wiktionary


gawron

pospolity, kolonijny ptak z rodziny krukowatych o smoliście czarnym upierzeniu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Corvus frugilegus|Linnaeus|ref=tak., gatunek ptaka o czarnym upierzeniu z rodziny krukowatych, ale mniejszy od kruka;

 (1.2) ornit. ptak z gatunku gawronów (1.1)

Wiktionary

Gawron, gapa (Corvus frugilegus) – gatunek dużej wielkości ptaka synantropijnego z rodziny krukowatych (Corvidae), zamieszkujący Eurazję. Nie jest zagrożony.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Rydwan słoneczny, poprzedzony jutrzenką, zaczynał wjeżdżać na niebo, wrony i gawrony witały go krakaniem, kiedy nasz szarak, zachowując wszelkie środki ostrożności, powracał do kotliny pod pniakiem sosnowym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡavrɔ̃n, AS: gavrõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Wronka ż., gawronię n., gawroniątko n., gawronizm m., gawronienie n., gawronada ż.

 czas. gawronieć ndk.

 przym. gawroni

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) pot. gapa; łódź|reg. pozn. glapa.

Wiktionary


gawronada

gapienie się na coś, marnowanie czasu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. gapienie się

 (1.2) przest. włóczenie się

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Tracił czas na długich gawronadach po ulicach Rzymu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gawron mrz., gawroniątko n., gawronienie n., gawronię n., gawronizm mrz.

 czas. gawronieć ndk., gawronić ndk.

 przym. gawroni

Wiktionary


gawroni

gawron


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla gawrona; dotyczący, odnoszący się do gawrona

Wiktionary

Patrz:

gawron

Przykłady

 (1.1) O tej swojej przyjaźni raz w cieniu dąbrowy / Kiedy gadali, łącząc swoje czułe mowy / Do kukań zozul i krakań gawronich, – / Alić ryknęło raptem coś koło nich.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡavˈrɔ̃ɲi, AS: gavrõńi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gawronię n., gawron m., gawronada ż.

Wiktionary


gawroniątko

zdrobnienie od: gawronię - młode gawrona


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: gawronię (młody gawron)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lisica chapnęła gawroniątko i pobiegła do nory.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gawron mrz., gawronię n., gawronada ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gawronię

Wiktionary


gawronię

młode gawrona


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ornit. młode gawrona

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Leśniczy podniósł gawronię, które wypadło z gniazda.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gawron mrz., gawronada ż., gawronienie n., gawronizm mrz.

:: zdrobn. gawroniątko n.

 czas. gawronieć ndk., gawronić ndk.

 przym. gawroni

Wiktionary


gawronizm

przestarzałe: bezmyślne gapienie się


SJP.pl


gawroński

nazwisko


SJP.pl

osoby o nazwisku Gawroński:

  • Aleksander Gawroński (1939-2003) – aktor
  • Andrzej Gawroński (ujednoznacznienie)
  • Bogdan Gawroński (1928-2004) – polityk
  • Feliks Gawroński (1923-2007) – poseł
  • Franciszek Rawita-Gawroński (1846-1930) – historyk
  • Henryk Gawroński (ur. 1933) – polityk
  • Jan Gawroński (ujednoznacznienie)
  • Ludwik Gawroński (ur. 1939) – muzykolog
  • Stanisław Gawroński (1784-1860) – generał
  • Wiktor Gawroński (1863-1946) – generał, inżynier
  • Wojciech Gawroński (ujednoznacznienie)

Wikipedia


gawrosz

ulicznik paryski; urwis, łobuziak


SJP.pl


gawroszka

1. niewielka chustka na szyję w kształcie trójkąta; apaszka
2. dziewczyna ulicznik (zwłaszcza paryski); urwis, łobuziak


SJP.pl

Gawroszka – rodzaj apaszki, najczęściej jedwabnej, ręcznie malowanej.

Obecnie noszona przede wszystkim przez kobiety, pierwotnie – w niedbałym ubiorze uliczników, zwłaszcza paryskich, zwanych gawroszami. Określenie pochodzące od Gavroche'a, postaci ulicznika z powieści Victora Hugo Nędznicy.

Wikipedia


gawrować

o niedźwiedziu: zimować w gawrze


SJP.pl


gawrych

nazwisko


SJP.pl


gawryluk

nazwisko


SJP.pl


gawryś

nazwisko


SJP.pl

Gawryś – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 2985 osoby. Wywodzi się z pochodnej imienia Gawrzyjał, ludowej formy Gabriela.

Wikipedia


gawrysiak

nazwisko


SJP.pl

Gawrysiak – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1827 osoby. Wywodzi się z pochodnej imienia Gawrzyjał, ludowej formy Gabriela.

Wikipedia


gawryszczak

nazwisko


SJP.pl

Krzysztof Gawryszczak ps. Ali (ur. 5 maja 1948 w Gdańsku, zm. 6 kwietnia 2012 w Gdyni) – polski działacz społeczny, obrońca praw ojca.

Wikipedia


gawryszewski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Bartosz Gawryszewski – polski siatkarz
  • Jacek Gawryszewski – polski funkcjonariusz służb specjalnych i dyplomata
  • Andrzej Gawryszewski – polski geograf, profesor Polskiej Akademii Nauk, autor prac z dziedziny geografii ludności, kartograf

Wikipedia


gawryła

1. imię męski, wariant imienia Gabriel;
2. nazwisko


SJP.pl

Gabriel (hebr. גַּבְרִיאֵל, arab. جبريل / جبرائيل) – imię męskie pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa oznaczającego „mąż boży” albo „Bóg jest moim męstwem”. Imię jednego z archaniołów, który zwiastował Najświętszej Marii Pannie, a jeszcze wcześniej przepowiedział Zachariaszowi narodziny jego syna – Jana Chrzciciela. Według islamu to Gabriel (Dżibril) podyktował Koran prorokowi Mahometowi. Gabriel jest patronem: telegrafu, radia, telewizji, teledetekcji, dyplomatów i posłańców. W Polsce imię występuje od XIII wieku w formach: Gabryjał, Gabrzyjał, Gabryjel.

Wikipedia


gawłostwo

Gaweł z małżonką; Gawłowie


SJP.pl


gawłowicz

nazwisko


SJP.pl


gawłowie

imię męskie


SJP.pl


gawłowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Gawłowski (strona ujednoznaczniająca)
  • Jacek Gawłowski – realizator dźwięku
  • Józef Tadeusz Gawłowski (ur. 1926) – architekt
  • Stanisław Gawłowski (ur. 1968) – polityk
  • Wiesław Gawłowski (ur. 1950) – siatkarz
  • Witold Gawłowski (ur. 1956) – architekt
  • Wojciech Gawłowski (ur. 1953) – poeta

Wikipedia


gawłowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gawła lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Gawła

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed Gawłowym domem rosną dwa stare orzechy.

 (1.1) Sąsiadował z Gawłową zagrodą z jednej strony i z Pawłowym polem z drugiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gawełek mos., Gawłowa ż., Gawłowski mos., Gawłowska ż., Gawlikowski mos., Gawlikowska ż., Gawliński mos., Gawlińska ż., Gawlik mos./ż., Gawliczek mos./ż., Gawłowicz mos./ż., Galla ż.

Wiktionary


gawłuszowice

wieś w Polsce


SJP.pl

Gawłuszowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, siedziba gminy Gawłuszowice}.

Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu mieleckiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gawłuszowice. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim.

Wikipedia


gawłuszowicki

Gawłuszowice


SJP.pl


gay

[czytaj: gej] potocznie: homoseksualista; gej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. (anglosaskie)

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (2.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w USA

Wiktionary

  • Gay – miasto w USA, w stanie Georgia, w hrabstwie Meriwether
  • Gay (ang. Gay Township) – gmina w stanie Iowa, w hrabstwie Taylor
  • Gay - pierwszy magazyn gejowski w Toronto, jeden z pierwszych gejowskich magazynów w Kanadzie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W „New York Post” była o nim cała strona, w tym rozmowa z pisarzem Gayem Talese, u którego Kosiński był na przyjęciu w noc poprzedzającą śmierć.

Wiktionary


gay-friendly

[czytaj: gej frendli] przyjazdy dla osób homoseksualnych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) środ. marketingowe: taki, który tworzy środowisko przyjazne dla LGBT;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Warszawie coraz więcej hoteli etykietuje się jako gay-friendly.

Wiktionary


gay-lussac

[czytaj: ge lüSAK albo ge liSAK] nazwisko


SJP.pl

Osoby:

  • Joseph Gay-Lussac (1778–1850) – francuski chemik i fizyk

Astronomia:

  • (11969) Gay-Lussac – planetoida

Fizyka i chemia:

  • Areometr Gay-Lussaca – rodzaj areometru służącego do bezpośredniego pomiaru gęstości bezwzględnej cieczy
  • Prawo Gay-Lussaca (gaz doskonały) – prawo dotyczące zachowania się gazu doskonałego podczas zmiany jego stanu
  • Prawo Gay-Lussaca – podstawowe prawo chemiczne

Wikipedia


gaz

ciało lotne, jeden z trzech stanów skupienia materii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) marka radzieckiego samochodu osobowego, terenowego i ciężarowego;

 (1.2) samochód marki GAZ (1.1)

Wiktionary

Gaz – stan skupienia materii, w którym ciało fizyczne łatwo zmienia kształt i zajmuje całą dostępną mu przestrzeń. Właściwości te wynikają z własności cząsteczek, które w fazie gazowej mają pełną swobodę ruchu. Wszystkie one cały czas przemieszczają się w przestrzeni zajmowanej przez gaz i nigdy nie zatrzymują się w jednym miejscu. Między cząsteczkami nie występują żadne oddziaływania dalekozasięgowe, a jeśli, to bardzo słabe. Jedyny sposób, w jaki cząsteczki na siebie oddziałują, to zderzenia. Oprócz tego, jeśli gaz jest zamknięty w naczyniu, to jego cząsteczki stale zderzają się ze ściankami tego naczynia, wywierając na nie określone i stałe ciśnienie.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. gazik m.

Wiktionary


gaz.

skrót od: gazeta


SJP.pl


gaza

płótno bawełniane do opatrywania ran


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wynagrodzenie za pracę artysty scenicznego (aktora, muzyka)

Wiktionary

  • Gaza – miasto w Autonomii Palestyńskiej
  • Strefa Gazy – obszar na Bliskim Wschodzie, obecnie pod kontrolą Autonomii Palestyńskiej
  • Gaza - muhafaza w Autonomii Palestyńskiej
  • Gaza – prowincja w Mozambiku
  • gaza – materiał opatrunkowy
  • gaza – rodzaj cienkiej tkaniny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Za rolę w tym filmie aktor dostał najwyższą gażę w życiu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaʒa, AS: gaža

Wiktionary

Powiązane:

 czas. angażować/zaangażować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) płaca, wynagrodzenie

Wiktionary


gazal

utwór poetycki w literaturze Wschodu; gazel


SJP.pl

Gazel (gazela, ghazal, gazal) – liryczny utwór poetycki, znany przede wszystkim w literaturze perskiej, głównie rozwinięty w języku urdu; monorytmiczny i monorymiczny, składa się z 4–15 bajtów (bejtów) czyli podwójnych półwersów, zwanych także sher, z których każdy stanowi osobną całość. W ostatnim bajcie często wymieniony przydomek literacki autora. Mistrzem gazel w języku perskim był Hafez, XIV-wieczny najwybitniejszy poeta perski, mistrz opisów przyrody i miłości ("Gazele wybrane Hafiza" 1957). W języku urdu za mistrza gazel uchodzi Mirza Ghalib (Mirza Asadullah beg Khan, 1797-1869).

Wikipedia


gazańczyk

mieszkaniec Strefy Gazy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Strefy Gazy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Większość Gazańczyków pochodzi z pobliskich miast należących dziś do Izraela (…). Jak na ironię, rakiety Hamasu padają na rodzinne miasta Gazańczyków. A ci ciągle zapowiadają, że jeszcze do nich wrócą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaza ż.

 przym. gazański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gazejczyk

Wiktionary


gazania

roślina ozdobna pochodzenia afrykańskiego, należąca do rodziny astrowatych; pawica


SJP.pl

Gazania (Gazania Gaertn.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Należy do niego kilkanaście gatunków roślin pochodzących z Afryki Południowej i tropikalnych obszarów Afryki. Nazwa rodzaju nadana została dla upamiętnienia średniowiecznego uczonego Teodora z Gazy.

Odmiany uprawne mieszańcowego pochodzenia określane są zbiorową nazwą gazanii lśniącej G. × splendens.

Wikipedia


gazański

przymiotnik od: Gaza, Strefa Gazy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Gazy lub Strefy Gazy, związany z Gazą lub Strefą Gazy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Charakterystyczny pod tym względem jest np. epizod, kiedy to jednej z opisywanych gazańskich Polek „taksówkarz powiedział, żeby ostatnie sto metrów do apteki przeszła pieszo, bo on boi się bombardowań i nie podjedzie pod same drzwi”.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaza ż., Gazańczyk m.

Wiktionary


gazda

właściciel gospodarstwa wiejskiego na Podhalu; gospodarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. gw-pl|Podhale. gw-pl|Śląsk Cieszyński. gospodarz wiejski na Podhalu i w Cieszyńskiem;

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) stpol. zagroda

Wiktionary

Gazda – właściciel gospodarstwa wiejskiego na Podhalu i w Beskidach Zachodnich. Bogaty gospodarz to hruby gazda, żona gazdy to gaździna, jego gospodarstwo gazdostwo lub gazdówka, a gospodarzyć to gazdować.

Słowo gazda występuje także w tym samym znaczeniu w językach: rumuńskim, serbskim, słowackim, ukraińskim i węgierskim. Zostało prawdopodobnie zaczerpnięte od pasterzy wołoskich w ramach kolonizacji wołoskiej.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) rolnik, góral

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 (1.1)

 rzecz. gazdostwo n., gazdówka ż., gazdowanie n.

:: fż. gaździna ż.

 czas. gazdować ndk.

 przym. gazdowy, gazdowski

frazeologia.

 (1.1) jazda, panie gazda

etymologia.

 (1.1) etym|węg|gazda. → ‘gospodarz, właściciel, zamożny wieśniak’

uwagi. por|baca|bacza.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|gospodarz.

źródła.

== gazda (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

 (1.1) roln. gospodarz

 (1.2) gospodarz, właściciel

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡazda, AS: gazda

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. gazdostwo n., gazdówka ż., gazdowanie n.

:: fż. gaździna ż.

 czas. gazdować ndk.

 przym. gazdowy, gazdowski

Wiktionary


gazdostwo

1. gospodarstwo wiejskie na Podhalu;
2. gazdowanie, bycie gazdą (właścicielem gospodarstwa wiejskiego na Podhalu)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gospodarstwo rolne na Podhalu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaździna ż.

Wiktionary


gazdować

być gazdą (właścicielem gospodarstwa wiejskiego na Podhalu); gaździć, gospodarzyć


SJP.pl


gazdówka

1. podhalańskie gospodarstwo;
2. zajęcie gazdy, podhalańskiego gospodarza; gazdowanie


SJP.pl


gazdowski

gazda


SJP.pl

Patrz:

gazda

gazdowy

przymiotnik od: gazda


SJP.pl


gazdyni

przestarzałe: żona gazdy; gaździna


SJP.pl


gazdynia

góralska gospodyni; gaździna


SJP.pl


gaździć

być gazdą (właścicielem gospodarstwa wiejskiego na Podhalu); gazdować, gospodarzyć


SJP.pl


gaździna

żona gazdy; gospodyni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. żona gazdy, gospodyni na Podhalu i w Cieszyńskiem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Znajoma gaździna zawsze częstowała herbatką z prądem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaʑˈd͡ʑĩna, AS: gaźʒ́ĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazdostwo n., gazdówka ż., gazdowanie n.

:: fm. gazda m.

 czas. gazdować ndk.

 przym. gazdowy, gazdowski

Wiktionary


gaździnka

zdrobnienie od: gaździna


SJP.pl

Mydliczek mały, gaździnka (Gazza minuta) – gatunek małej morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny mydliczkowatych (Leiognathidae). Ma niewielkie znaczenie gospodarcze jako ryba konsumpcyjna.

Wikipedia


gaździński

gaździna


SJP.pl

Patrz:

gaździna

gazeciarka

gazeciarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która sprzedaje gazety

Wiktionary

Patrz:

gazeciarz

Powiązane:

 rzecz. gazeciarstwo n.

:: fm. gazeciarz m.

 przym. gazeciarski, gazetowy

Wiktionary


gazeciarski

tyczący się gazeciarza


SJP.pl


gazeciarstwo

zawód sprzedawcy gazet


SJP.pl


gazeciarz

człowiek sprzedający, roznoszący gazety


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hand. człowiek, który sprzedaje lub dostarcza gazety

 (1.2) daw. dziennikarz, reporter

Wiktionary

Gazeciarz (ang. paperboy) – osoba zajmująca się sprzedażą gazet na ulicy lub roznosząca prasę. Zwykle jest to przemieszczający się rowerem nastolatek, który dostarcza drukowaną gazetę codzienną do domów lub biur prenumeratorów. Z reguły chłopcy zajmowali się dystrybucją dzienników przed i po szkole.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡaˈzɛt͡ɕaʃ, AS: gazećaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazeciarstwo n., gazeta ż., gazetka ż., gazecisko n., gazecidło n., gazetówka ż.

:: fż. gazeciarka ż.

 przym. gazeciarski, gazetowy, gazeciany

Wiktionary


gazecidło

pogardliwie: gazeta podająca głównie wiadomości mało ważne, sensacyjne i nie zawsze prawdziwe; bulwarówka, szmatławiec, tabloid, piśmidło


SJP.pl


gazecina

lekceważąco: marna, licha gazeta


SJP.pl


gazecisko

zgrubienie od: gazeta


SJP.pl


gazejski

splot gazejski - splot tkacki, który powstaje przez wzajemne okręcanie się nitek osnowy przeplatanych nitkami wątku


SJP.pl


gazel

poetycki utwór liryczny w literaturze perskiej; gazal


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. liryczny utwór poetycki, znany przede wszystkim w literaturze perskiej;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: gazela

Wiktionary

Gazel (gazela, ghazal, gazal) – liryczny utwór poetycki, znany przede wszystkim w literaturze perskiej, głównie rozwinięty w języku urdu; monorytmiczny i monorymiczny, składa się z 4–15 bajtów (bejtów) czyli podwójnych półwersów, zwanych także sher, z których każdy stanowi osobną całość. W ostatnim bajcie często wymieniony przydomek literacki autora. Mistrzem gazel w języku perskim był Hafez, XIV-wieczny najwybitniejszy poeta perski, mistrz opisów przyrody i miłości ("Gazele wybrane Hafiza" 1957). W języku urdu za mistrza gazel uchodzi Mirza Ghalib (Mirza Asadullah beg Khan, 1797-1869).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) gazal

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|turecki|gazel. < etym|arabski|غزل. (ġazal) → flirt, miłość, poezja miłosna

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== gazel (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) zool. gazela

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡazɛl, AS: gazel

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gazal

Wiktionary


gazela

bardzo szybkie i zwinne zwierzę azjatyckie lub afrykańskie z podrodziny antylop, żyjące na pustyniach, stepach i górskich łąkach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. mała afrykańska antylopa;

 (1.2) liter. gazel

Wiktionary

Gazela (Gazella) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Wikipedia

Patrz:

gazela

Przykłady

 (1.1) Pawie, flamingi, łabędzie i strusie, gazele i antylopy z Afryki, jelenie i sarny, służące za ozdobę ogrodów, poszły pod nóż tłuszczy.

 (1.2) Jeszcze w uniwersytecie czytałem jakąś gazelę arabską, porównującą siłę miłości do siły piekielnych kleszczów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈzɛla, AS: gazela

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gazel, ghazel

Wiktionary


gazeli

poetycki utwór liryczny w literaturze perskiej; gazal


SJP.pl

Patrz:

gazela

gazelka

rodzaj ssaków kopytnych z podrodziny antylop


SJP.pl

Gazelka (Nanger) – rodzaj ssaków kopytnych z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Wikipedia


gazelopka

rodzaj ssaków z podrodziny antylop


SJP.pl

Gazelopka (Eudorcas) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Wikipedia


gazem

potocznie: bardzo szybko, natychmiast


SJP.pl


gazer

potocznie: pijak, ochlaptus, gazownik, pijus


SJP.pl


gazeta

rodzaj wydawnictwa ciągłego, czasopismo ukazujące się częściej niż raz w tygodniu, najczęściej codziennie - w rozumieniu wszystkich dni roboczych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) drukowany środek przekazu informacji, zazwyczaj ukazujący się codziennie;

 (1.2) pot. uczn. koszulka wystająca spod odzieży wierzchniej

Wiktionary

Gazeta – rodzaj wydawnictwa ciągłego, ukazującego się codziennie (dziennik) lub co najmniej dwa razy w tygodniu, przekazującego odbiorcom informacje o bieżących powszechnych wydarzeniach (z reguły bez zawężania tematyki).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Artykuły Jana ukazują się w miejscowej gazecie.

 (1.1) W gazecie napisano, że od jutra zdrożeje cukier.

 (1.1) Czytał gazetę, a jego żona robiła w kuchni jedzenie.

 (1.2) Gazety ci wystają.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈzɛta, AS: gazeta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazeciarstwo n., gazeciarz mos., gazeciarka ż., gazetówka ż.

:: zdrobn. gazetka ż.

:: zgrub. gazecisko n., gazecidło n.

 przym. gazetowy, gazeciany, gazeciarski

Wiktionary


gazetka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: gazeta

 (1.2) tablica do wieszania ogłoszeń i bieżących materiałów w szkole, w zakładzie pracy

 (1.3) gazeta zawierająca jedynie reklamę; forma reklamy

 (1.4) daw. środ. polit. gazeta „Robotnik”

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) W nowoczesnym społeczeństwie reklamy znajdują się wszędzie - na autobusach i taksówkach, w gazetach, tygodnikach, radiu, telewizji, Internecie, roznoszonych po domach gazetkach reklamowych i broszurach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazeta ż., gazecisko n., gazecidło n., gazetówka ż., gazeciarstwo n., gazeciarz m., gazeciarka ż.

 przym. gazetowy, gazeciany, gazeciarski

Wiktionary


gazetkowy

gazetka


SJP.pl

Patrz:

gazetka

gazetnik

pojemnik na czasopisma; gazetownik


SJP.pl


gazetoid

tabloid, brukowiec, szmatławiec;
1. gazeta podająca sensacyjne treści, plotki;
2. potocznie: gazeta bezwartościowa, na niskim poziomie


SJP.pl


gazetomat

automat do sprzedaży czasopism; prasomat


SJP.pl


gazetowe

związany z gazetą


SJP.pl


gazetownik

pojemnik na czasopisma; gazetnik


SJP.pl


gazetowy

związany z gazetą


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) poligr. związany z gazetą, dotyczący gazety

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przyniósł kawał mięcha owinięty w papier gazetowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazeciarstwo n., gazeciarz mos., gazeciarka ż., gazecidło n., gazecisko n., gazeta ż., gazetka ż., gazetówka ż.

 przym. gazeciany, gazeciarski

Wiktionary


gazetter

wykaz nazw geograficznych


SJP.pl


gązewka

zdrobnienie od: gązwa


SJP.pl


gązewnik

roślina z rodziny gązewnikowatych, półpasożyt na gałęziach drzew


SJP.pl

Gązewnik (Loranthus) – rodzaj roślin z rodziny gązewnikowatych (Loranthaceae). Dawniej zaliczano tu nawet ok. 500 gatunków rozprzestrzenionych głównie w strefie tropikalnej, ale współcześnie klasyfikowane są one w odrębne rodzaje, a tu zalicza się tylko dwa gatunki. Gązewnik europejski L. europaeus rośnie w Europie południowo-wschodniej, na zachodzie sięgając do Włoch, a na północy do południowych Niemiec (Pirna), w Azji Mniejszej i południowej Azji oraz w Japonii. Zawleczony rozprzestrzenia się też gdzie indziej, np. w Anglii. W 1872 gatunek ten podany został na podstawie przekazu ustnego także z Polski (stanowisko miało znajdować się między Pankami, Blachownią i Częstochową), ale współcześnie uznawane jest to za informację fałszywą. Drugi gatunek z rodzaju – Loranthus odoratus – rośnie na Sumatrze i Celebesie.

Wikipedia


gązewnikowate

rodzina roślin dwuliściennych pasożytujących na drzewach, zwłaszcza na dębach


SJP.pl

Gązewnikowate (Loranthaceae) – rodzina roślin z rzędu sandałowców licząca 77 rodzajów i ok. 950 gatunków. Centrum występowania przedstawicieli rodziny stanowi półkula południowa i strefa tropików. Najdalej na północ sięgają do Meksyku, Europy południowej i Japonii.

Wikipedia


gązewnikowaty

o cechach gązewnikowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


gaziantep

[czytaj: gazJANtep] miasto w Turcji


SJP.pl

Gaziantep – miasto w południowej Turcji, ośrodek administracyjny prowincji Gaziantep. Około 2 069 tys. mieszkańców. Miasto znane z pistacji i robionej z nich baklawy.

Miasto położone jest przy linii kolejowej ze stacją Gaziantep prowadzącej do Mosulu w Iraku.

Wikipedia


gaziarz

1. inkasent z gazowni;
2. robotnik nadzorujący instalację pieców koksowniczych


SJP.pl


gazik

1. potocznie: mały samochód terenowy; łazik, dżip, jeep;
2. tamponik z gazy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: gaz

 (1.2) med. kawałek gazy opatrunkowej złożony w tamponik

 (1.3) pot. żart. lekkie upicie się

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (2.1) pot. mały, wojskowy samochód terenowy marki GAZ

Wiktionary

GAZ (ros. ГАЗ, skrót od Горьковский автомобильный завод) – marka radzieckich i rosyjskich samochodów produkowanych przez fabrykę Gorkowskij Awtomobilnyj Zawod (Gorkowska Fabryka Samochodów) w Niżnym Nowogrodzie (w latach 1932–1990 noszącym nazwę Gorki, stąd nazwa fabryki). Pod marką GAZ produkowane są samochody osobowe, ciężarowe i terenowe. Fabryka wytwarzała również pojazdy wojskowe.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡaʑik, AS: gaźik

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) rzecz. gaza ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wacik

 (2.1) łazik, dżip

Wiktionary


gazmajster

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) środ. żart. mechanik zajmujący się montażem i serwisem instalacji gazowych w samochodach

 (1.2) daw. osoba zajmująca się utrzymywaniem oświetlenia gazowego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) […] jak trafisz na dobrego gazmajstra, to on sam Ci powie co on może założyć (jaki zestaw), albo odeśle do konkurencji i przy takim radzę pozostać.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) daw. gazownik

Wiktionary


gaźnik

urządzenie do wytwarzania mieszanki paliwa i powietrza w silnikach; karburator


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mot. urządzenie do wytwarzania mieszanki paliwa i powietrza w silnikach spalinowych z zapłonem iskrowym

Wiktionary

Gaźnik (karburator) – urządzenie wytwarzające mieszankę paliwowo-powietrzną o odpowiednim składzie w silnikach spalinowych o zapłonie iskrowym. W gaźniku następuje dozowanie paliwa, jego rozpylenie w celu odparowania i wymieszanie oparów paliwa z powietrzem, a następnie dostarczenie tak wytworzonej mieszanki w odpowiedniej ilości poprzez kolektor dolotowy do cylindra. Gaźnik jest częścią układu zasilania silnika spalinowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Silnik składa się z gaźnika, tłoków, wału, chłodnicy i wielu innych elementów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaźnikowiec mos.

 przym. gaźnikowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karburator

Wiktionary


gaźnikowiec

potocznie: specjalista od gaźników samochodowych


SJP.pl


gaźnikowy

związany z gaźnikiem


SJP.pl


gazobeton

lekki materiał budowlany; beton komórkowy


SJP.pl

Beton komórkowy (ABK) – materiał budowlany, rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zwykle powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami.

Wikipedia


gazobetonownia

wytwórnia gazobetonu


SJP.pl


gazobetonowy

związany z gazobetonem


SJP.pl


gazochemia

dziedzina technologii chemicznej obejmująca produkcję, badanie oraz przeróbkę surowców chemicznych otrzymanych z gazu ziemnego


SJP.pl


gazociąg

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. rurociąg do transportu gazu;

Wiktionary

Gazociąg – specjalnie zaprojektowana i zbudowana sieć rur przesyłająca gaz (najczęściej gaz ziemny) na różne odległości.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy po zamknięciu gazociągu jego ponowne uruchomienie przebiegnie bez komplikacji?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈzɔt͡ɕɔ̃ŋk, AS: gazoćõŋk

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gazociągowy

Wiktionary


gazociągowy

związany z gazociągiem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gazociągiem, dotyczący gazociągu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazociąg mrz.

Wiktionary


gazogenerator

urządzenie do wytwarzania gazu z węgla, drzewa, koksu lub torfu przez niezupełne spalanie; czadnica; gazownica


SJP.pl

  • gazogenerator (czadnica) – urządzenie służące do produkcji gazu drzewnego w procesie zgazowania.
  • gazogenerator (artyleria) – element pocisku artyleryjskiego pozwalający zwiększyć jego donośność.

Wikipedia


gazogeneratorowy

związany z gazogeneratorem


SJP.pl


gazogipsowy

związany z gazogipsem


SJP.pl


gazohol

paliwo silnikowe, mieszanka bioetanolu i benzyny, zwykle w proporcji 1:9; benzohol


SJP.pl


gazokoksownia

wytwórnia gazu i koksu


SJP.pl


gazol

mieszanina węglowodorów: propanu, butanu oraz izobutanu, tzw. gaz płynny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. techn. zob. gaz płynny.

Wiktionary

Skroplony gaz petrochemiczny (ang. liquefied petroleum gas, LPG), gazol – produkt rafinacji ropy naftowej lub gazu ziemnego, używany jako gaz, ale przechowywany i transportowany w pojemnikach pod ciśnieniem w postaci ciekłej. W obrocie najczęściej propan lub mieszanina propanu i butanu o różnym składzie, najczęściej z niewielką zawartością innych alkanów. Należy do najbardziej wszechstronnych źródeł energii. Stosowany jest głównie jako:

  • paliwo do zasilania różnego rodzaju urządzeń grzewczych (np. promienników gazowych, nagrzewnic)
  • źródło zasilania domowych kuchenek gazowych, grilli gazowych, kuchenek turystycznych, taboretów gastronomicznych
  • paliwo silnikowe – autogaz
  • paliwo stosowane w czasie wykonywania prac dekarskich, instalacyjnych, obróbki i cięcia metali
  • paliwo w systemach kogeneracji i mikrokogeneracji
  • paliwo w przemysłowych procesach produkcyjnych – np. w fabrykach ceramiki, cegielniach
  • gaz nośny do kosmetyków w aerozolu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡazɔl, AS: gazol

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gaz płynny, LPG

Wiktionary


gazolina

mieszanina najlżejszych ciekłych węglowodorów wyodrębnionych z gazu ziemnego lub gazów rafineryjnych, stosowana głównie jako dodatek do benzyny silnikowej (podnosi liczbę oktanową)


SJP.pl

  • gazolina – mieszanina najlżejszych ciekłych alkanów
  • Gazolina – polski przedwojenny statek
  • Gazolina – polskie przedsiębiorstwo istniejące w latach 1920–1939

Wikipedia


gazoliniarnia

zakład przemysłowy, w którym otrzymuje się gazolinę


SJP.pl


gazometr

1. aparat stosowany do pomiaru ciśnienia parcjalnego gazów, np. tlenu i dwutlenku węgla we krwi;
2. urządzenie do przechowywania i dozowania gazów w laboratoriach


SJP.pl


gazometria

diagnostyczne badanie laboratoryjne krwi, umożliwiające monitorowanie wymiany gazowej organizmu


SJP.pl

Gazometria – diagnostyczne badanie laboratoryjne krwi umożliwiające rozpoznanie i monitorowanie zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej i wymiany gazowej organizmu. Polega na pobraniu krwi, najczęściej tętniczej (z tętnicy promieniowej lub udowej) albo kapilarnej (z opuszki palca lub płatka ucha), do specjalnej heparynizowanej strzykawki. Po pobraniu krwi strzykawkę należy szczelnie zamknąć, aby krew w strzykawce nie miała kontaktu z powietrzem.

Wikipedia


gazomierz

miernik objętości przepływającego gazu


SJP.pl

Wikipedia


gazon

trawnik w parkach, ogrodach itp., zazwyczaj ozdobiony kwiatami i krzewami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ozdobny trawnik w kształcie prostokąta, koła lub owalu znajdujący się na podjeździe do pałacu lub dworu, otoczony wokół drogą dojazdową kończącą się bezpośrednio przed wejściem do rezydencji;

Wiktionary

Gazon (fr. le gazon – darń, murawa) – duży, ozdobny trawnik w kształcie prostokąta, koła lub owalu znajdujący się na podjeździe do pałacu lub dworu, otoczony wokół drogą dojazdową kończącą się bezpośrednio przed wejściem do rezydencji. Gazon może być ozdobiony klombami kwiatowymi, kompozycjami krzewów, ew. pojedynczymi drzewami, oraz fontanną lub innymi drobnymi formami architektonicznymi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pośrodku gazonu stała marmurowa fontanna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡazɔ̃n, AS: gazõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazonik mrz.

Wiktionary


gazonik

mały gazon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od gazon

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie gazon, lecz tylko mały gazonik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazon m.

Wiktionary


gazonośność

gazonośny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sumaryczny udział zawartości metanu, wyższych węglowodorów gazowych oraz dwutlenku węgla w węglu, mierzony w m3 na 1 tonę czystej substancji węglowej (węgla bez popiołów i wilgoci)

Wiktionary

Patrz:

gazonośny

Przykłady

 (1.1) Obszary o dużym zagrożeniu wyrzutami gazów i skał oraz o dużej gazonośności węgla stwarzały potencjalnie największe gazowe zagrożenie dla powierzchni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡazɔ̃ˈnɔɕnɔɕt͡ɕ, AS: gazõnośność

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gazonośny

Wiktionary


gazonośny

obfitujący w gaz; dostarczający gazu


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o terenach, skałach itp. zawierający złoża gazu ziemnego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡazɔ̃ˈnɔɕnɨ, AS: gazõnośny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gazonośność

Wiktionary


gazonowy

związany z gazonem


SJP.pl


gazopajęczarstwo

korzystanie z gazociągu bez uiszczania opłat za gaz


SJP.pl


gazopajęczarz

człowiek korzystający z gazociągu bez uiszczania opłat za gaz


SJP.pl


gazoport

port, w którym odbierane są dostawy gazu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) port służący do przeładunku skroplonego gazu

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do bałtyckich gazoportów przypływa coraz więcej gazowców z Ameryki.

Wiktionary


gazoprzepuszczalny

przepuszczający gazy


SJP.pl


gazoszczelnie

gazoszczelny


SJP.pl

Patrz:

gazoszczelny

gazoszczelność

gazoszczelny


SJP.pl

Patrz:

gazoszczelny

gazotron

dioda lampowa gazowana


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektron. lampa gazowana posiadająca dwie elektrody: anodę i katodę;

Wiktionary

Gazotron – rodzaj prostownika, gazowanej lampy elektronowej wykorzystywanej głównie jako dioda prostownicza w zasilaczach większej mocy.

Budowa gazotronu jest zbliżona do normalnej diody próżniowej - lampa również posiada gorącą katodę i anodę, jednak szczegóły konstrukcyjne są odmienne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Głównym przeznaczeniem gazotronów jest prostowanie prądu zmiennego.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gazotronowy

Wiktionary


gazotwórczy

tworzący gaz


SJP.pl


gazować

1. wpuszczać gaz do pomieszczenia;
2. dezynfekować coś gazem;
3. potocznie: przyspieszać; dodawać gazu


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. zagazować)

 (1.1) nasycać gazem ciecz

 (1.2) truć gazem

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (2.1) przyspieszać samochodem, „dodawać gazu”

 (2.2) pot. biec

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podczas ładowania akumulator zaczął mocno gazować.

 (1.2) Naziści natomiast (…) strzelali do ludzi w polu, gazowali w bunkrach, dusili w piwnicach.

 (2.1) Kierowca gazuje i nagle zmienia pas.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz m., gazówka ż., gazownia ż., gazowanie n., zagazowanie m., gazownik m., gazowiec mrz.

 czas. zagazować dk.

 przym. gazowy, gazowany

Wiktionary


gazowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gazować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gazować

 przym. gazowany

 rzecz. gazowiec mrz., zagazowanie n., gaz mrz.

Wiktionary


gazowany

nasycony dwutlenkiem węgla


SJP.pl

forma czasownika.

 (1.1) ims. przymiotnikowy bierny od: gazować

przymiotnik

 (2.1) spoż. nasycony dwutlenkiem węgla

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz m., gazówka ż., gazownia ż., gazownik m., gazowanie n., zagazowanie m.

 czas. gazować ndk., zagazować dk.

 przym. gazowy

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) musujący

Wiktionary


gazowiec

statek służący do przewozu materiałów gazowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mar. statek przeznaczony do transportu skroplonego gazu;

Wiktionary

Gazowiec – statek przeznaczony do transportu skroplonego gazu ziemnego – LNG (ang. Liquefied Natural Gas) lub skroplonego gazu porafinacyjnego – LPG (ang. Liquefied Petroleum Gas). Statki tego typu są w krajach anglojęzycznych nazywane LNG/LPG carrier, a w krajach frankofońskich odpowiednio Méthanier/Propanier.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do bałtyckich gazoportów przypływa coraz więcej gazowców z Ameryki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈzɔvʲjɛt͡s, AS: gazovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz n., gazowanie n., gazownia ż.

 przym. gazowy

 czas. gazować ndk.

Wiktionary


gazówka

potocznie:
1. pistolet gazowy;
2. kąpiel gazowa;
3. cienka chustka z tiulu;
4. samochód napędzany gazem;
5. kuchenka gazowa


SJP.pl


gazówki

potocznie:
1. pistolet gazowy;
2. kąpiel gazowa;
3. cienka chustka z tiulu;
4. samochód napędzany gazem;
5. kuchenka gazowa


SJP.pl


gazownia

zakład przemysłowy wytwarzający gaz węglowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) firma sprzedająca gaz ziemny

Wiktionary

Gazownia – przedsiębiorstwo zajmujące się jedną lub kilkoma gałęziami przemysłu: odgazowywaniem węgla i wytwarzaniem z niego gazu koksowniczego, przesyłaniem gazu do odbiorców, zakład zasilający urządzenia w paliwo gazowe. W powszechnym znaczeniu pod terminem gazownia rozumie się zakład przesyłający gaz do odbiorców. W Polsce zajmuje się tym Polska Spółka Gazownictwa, spółka-córka PGNiG.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gaz mrz., gazowiec mrz., zagazowanie n.

 przym. gazowany, gazowniczy

 czas. gazować

Wiktionary


gazownica

urządzenie do wytwarzania gazu z węgla, drzewa, koksu lub torfu przez niezupełne spalanie; gazogenerator; czadnica


SJP.pl


gazownictwo

dział przemysłu zajmujący się produkcją i przesyłaniem gazu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) dziedzina zajmująca się wytwarzaniem i przesyłaniem gazu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz mrz., zagazowanie n.

 przym. gazowniczy

Wiktionary


gazowniczka

gazownik


SJP.pl

Patrz:

gazownik

gazowniczy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący gazownictwa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Według zapewnień spółki gazowniczej prace te mają się zakończyć w połowie tego roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz m., gazownia ż., gazownictwo n., zagazowanie n.

 przym. gazowy

Wiktionary


gazownik

1. pracownik gazowni;
2. potocznie: człowiek nadużywający alkoholu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pracownik gazowni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz mrz., zagazowanie n.

 przym. gazowany

 czas. gazować

Wiktionary


gazowość

gazowy


SJP.pl

Patrz:

gazowy

gazowy

przymiotnik od: gaz


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gazem, dotyczący gazu

 (1.2) wypełniony gazem

 (1.3) włók. związany z gazą; zrobiony z gazy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Koło lodówki wiało chłodem, zaś bliżej kuchenki gazowej było zbyt gorąco.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈzɔvɨ, AS: gazovy

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1-2)

:: rzecz. gaz m., gazówka ż., gazownia ż., gazownik m., gazowiec mrz., zagazowanie n.

:: czas. gazować, zagazować, odgazować

:: przym. gazowany, gazowniczy

:: przysł. gazowo

 (1.3)

:: rzecz. gaza ż., gazik mrz.

Wiktionary


gazoznawczy

związany z działem chemii badającym właściwości gazów


SJP.pl


gazoznawstwo

dział chemii badający właściwości gazów


SJP.pl


gazozol

zawiesina w gazie cząstek koloidowych stałych (dym) lub ciekłych (mgła)


SJP.pl

Aerozol – układ koloidalny, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest gaz (często powietrze), a cząstkami koloidalnymi są substancje ciekłe lub stałe. Aerozole dzieli się na mgły (cząstki ciekłe) i dymy (cząstki stałe).

Przykładami aerozoli są: aerozol soli morskiej, sadza, pyły mineralne, smog. Natomiast mgła, krople chmurowe, kryształy lodu są przykładami hydrometeorów i nie są zwyczajowo klasyfikowane jako aerozole w meteorologii i fizyce atmosfery, mimo że mieszczą się w powyższej definicji.

Wikipedia


gazpacho

[czytaj: gaspaczo] hiszpańska zupa, chłodnik przyrządzany z warzyw; gaspacho


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) kulin. hiszpański chłodnik z surowych warzyw z dodatkiem suchego rozmoczonego chleba doprawiony oliwą i winnym octem;

Wiktionary

Gazpacho – hiszpańska zupa, wywodząca się z Andaluzji.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡasˈpat͡ʃɔ, AS: gaspačo

Wiktionary


gazprom

Gazprom (ros. ПАО «Газпром») – rosyjski koncern państwowy, największy światowy wydobywca gazu ziemnego.

Wikipedia


gazrurka

potocznie: kawałek rury używany do zadawania ciosów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. fragment rury stosowanej w instalacjach gazowych, używany w bójkach i napadach jako broń

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdańska policja zatrzymała dwudziestoosobową grupę nastolatków, którzy wyposażeni w kije bejsbolowe, sztachety i gazrurki szykowali się do starcia z uczniami konkurencyjnej podstawówki.

Wiktionary


gazu

wykrzyknienie zachęcające do szybkiej jazdy lub biegu


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) ponaglenie

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: gaz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Trzeba stąd spadać! Gazu!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaz m.

Wiktionary

Synonimy:

  (1.1) czadu!, dawaj! / dawajcie!

Wiktionary


gązwa

1. wiązanie skórzane łączące dzierżak z bijakiem u cepa;
2. w uprzęży wołów: żelazna klamra łącząca jarzmo z dyszlem;
3. pętla rzemienna przy chomącie;
4. połączenie przegubowe dwu sztang napędowych w kieracie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. roln. część cepa, rzemienny element łączący bijak z dzierżakiem

 (1.2) daw. roln. w uprzęży wołów: żelazna klamra łącząca jarzmo z dyszlem

 (1.3) rzemienna pętla przy chomącie

Wiktionary


Gązwa (niem. Gonswen, 1938–1945 Gansen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska Jana Gązwy, założyciela wsi. Pierwotnie wieś miała kształt ulicówki, później jednak, po separacji gruntów wiejskich, powstały kolonie w rozproszonej zabudowie.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gązwia ż., Gązwa ż.

:: zdrobn. gązewka ż., białystok|gąsewka. ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gązwia

Wiktionary


gazy

potocznie: substancje lotne o przykrej woni wytwarzające się w jelitach na skutek zaburzeń w procesie trawienia, u niektórych zwierząt wytwarzane w celach obronnych; wiatry


SJP.pl


gazyfikacja

1. przyłączenie do sieci gazowniczej;
2. gazyfikacja węgla - proces chemiczny, w którym z węgla kamiennego otrzymuje się gazy palne, zwykle tlenek węgla i wodór


SJP.pl


gazyfikacyjny

gazyfikacja


SJP.pl

Patrz:

gazyfikacja

gazyfikowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gazyfikować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. niegazyfikowanie n., gazyfikacja ż.

 czas. gazyfikować ndk.

 przym. gazyfikacyjny

Wiktionary


gała

1. potocznie o oku (zwykle w liczbie mnogiej: gały - oczy);
2. duża gałka;
3. potocznie: piłka;
4. środowiskowo: ocena niedostateczna; pała


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. duża gałka

 (1.2) zwykle w lm. pot. posp. oko

 (1.3) środ. najniższa ocena szkolna

 (1.4) sport. pot. piłka nożna

 (1.5) białystok. nieudacznik, gapa, ciapa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zjadłeś trzy gały lodów, wystarczy na dziś.

 (1.2) Co tak wytrzeszczasz te gały?

 (1.3) Dopiero pierwszy miesiąc szkoły, a ja już załapałem trzy gały.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡawa, AS: gau̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałeczka ż., gałka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) niedostateczny, lufa, pała, gol, bania

Wiktionary


gałacki

przymiotnik od: Gałacz (miasto w Rumunii)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gałaczem, dotyczący Gałacza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gałacz mrz.

Wiktionary


gałacz

miasto w Rumunii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we wschodniej Rumunii, położone na lewym brzegu Dunaju;

 (1.2) geogr. okręg we wschodniej Rumunii;

Wiktionary

Gałacz (rum. Galați) – jedno z największych miast we wschodniej Rumunii, położone na lewym brzegu Dunaju, pomiędzy ujściami Prutu i Seretu, stolica okręgu.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gałacki

Wiktionary


gaładuś

jezioro w Polsce


SJP.pl

Gaładuś (lit. Galadusys) – drugie pod względem wielkości jezioro Suwalszczyzny.

Wikipedia


gałaj

nazwisko


SJP.pl


gałan

nazwisko


SJP.pl


gałat

nazwisko


SJP.pl


gałąź

1. pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl;
2. urzędowo: dział nauki, gospodarki itp.;
3. książkowo: boczna linia rodu;
4. w medycynie: odgałęzienie jakiegoś organu, jakiejś części organizmu;
5. w łowiectwie: odnoga w wieńcu jelenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. boczny pęd drzewa lub krzewu

 (1.2) przen. dział gospodarki, nauki itp.

 (1.3) przen. odgałęzienie, odnoga, rozgałęzienie czegoś

Wiktionary

Gałąź – fragment pędu stanowiący boczne odgałęzienie pnia roślin drzewiastych. Grube gałęzie odchodzące bezpośrednio od pnia nazywane są konarami.

Sposób wzrostu gałęzi ma istotny wpływ na kształt korony drzewa. Zwykle kąt nachylenia gałęzi zmienia się od ostrego w górnej części korony, poprzez zbliżony do prostego w środkowej części korony, po opadające gałęzie w dolnej części. Położenie gałęzi ulega zmianie w trakcie ontogenezy. Młode odgałęzienia zwykle odrastają pod kątem ostrym w stosunku do pnia. W miarę wzrostu uginają się zwiększając kąt do rozwartego. Nierzadko końce gałęzi ponownie wznoszą się ku górze zapewniając liściom odpowiedni dostęp do światła.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podczas ostatniej nawałnicy gałęzie wielu drzew w arboretum zostały poważnie uszkodzone.

 (1.2) Fizyka jądrowa to stosunkowo nowa gałąź nauki.

 (1.3) Na rysunku zaznaczono główne gałęzie układu nerwowego człowieka.

 (1.3) Adam wnikliwie bada liczne gałęzie swojej rodziny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡawɔ̃w̃ɕ, AS: gau̯õũ̯ś

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałązka ż., gałązeczka ż., gałęzatka ż., gałęziarka ż., odgałęzienie n., podgałąź ż., rozgałęzienie n., rozgałęźnik mrz., gałęźniak mrz., gałęźnik mrz., gałęziak m., gałęziówka ż.

 czas. rozgałęziać ndk., odgałęziać ndk., odgałęzić dk., rozgałęzić dk.

 przym. gałęziasty, gałązkowy, gałęziowy, międzygałęziowy, wewnątrzgałęziowy, rozgałęźny, odgałęziony, odgałęziający, ugałęziony

 przysł. gałęzisto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) konar, odrośl; gw-pl|Górny Śląsk|asta.

 (1.2) dział

 (1.3) odnoga, linia boczna

Wiktionary


gałązeczka

zdrobnienie od: gałązka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: gałązka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡawɔ̃w̃ˈzɛt͡ʃka, AS: gau̯õũ̯zečka

Wiktionary

Powiązane:

 zob. gałąź.

Wiktionary


gałązka

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: gałąź

 (1.2) mała gałąź

Wiktionary

Osoby o nazwisku Gałązka

  • Artur Gałązka (1933-1999)-polski epidemiolog i wakcynolog
  • Czesław Gałązka (1924-1949)-polski działacz podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego
  • Elżbieta Gałązka-Salamon (ur. 1961)-polska tłumaczka z języka angielskiego
  • Franciszek Gałązka (1920-2017)-polski wojskowy i polityk
  • Hanna Gałązka (1933-2018)-Sprawiedliwa wśród Narodów Świata
  • Jacek Gałązka (1924-2018)-Żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, publicysta, działacz polonijny
  • Jan Gałązka (1912-1984)-poseł na sejm PRL
  • Jan Gałązka (1923-1981)-polski aktor
  • Jan Gałązka (bokser) (1945-1982)-polski bokser
  • Janusz Gałązka (ur. 1987)-polski siatkarz
  • Katarzyna Gałązka (ur. 1997)-polska aktorka
  • Marek Gałązka (ur. 1954)-polski poeta, kompozytor, gitarzysta
  • Michał Gałązka (1893-1972)-pułkownik artylerii Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, pośmiertnie mianowany generałem brygady
  • Paulina Gałązka (ur. 1989)-polska aktorka
  • Robert Gałązka (1937-2021)-polski fizyk
  • Stanisław Gałązka (1907-1963)-polski ksiądz katolicki, redaktor Tygodnika Katolickiego "Niedziela"
  • Wiesław Gałązka (ur. 1953)-polski dziennikarz i publicysta
  • Wojciech Gałązka (ur. 1947)-polski bułgarysta

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na gałązce nie było już ani jednego listka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈwɔ̃w̃ska, AS: gau̯õũ̯ska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałąź ż., gałęziak mzw./mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk|astka.

Wiktionary


gałązkowiec

piewik gałązkowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny piewikowatych


SJP.pl


gałązkowy

1. związany z gałązką;
2. jeden ze ściegów ozdobnych wykonywanych igłą


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od gałązka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jesienią przemija moda na farbowane chryzantemy gałązkowe zwane potocznie koreankami

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡawɔ̃w̃ˈskɔvɨ, AS: gau̯õũ̯skovy

Wiktionary

Powiązane:

 zob. gałąź.

Wiktionary


gałczyński

nazwisko


SJP.pl

Gałczyński (forma żeńska: Gałczyńska; liczba mnoga: Gałczyńscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 2200 osób.

Wikipedia


gałda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zimowa zabawa, uczta organizowana przez i dla kawalerów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡawda, AS: gau̯da

Wiktionary


gałecki

nazwisko


SJP.pl

Gałecki (forma żeńska: Gałecka; liczba mnoga: Gałeccy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4753 osoby.

Wikipedia


gałeczka

zdrobnienie od: gałka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: gałka

Wiktionary

Gałeczka (Sphaerius) – rodzaj chrząszczy z podrzędu Myxophaga i rodziny gałeczkowatych. Ma zasięg kosmopolityczny, przy czym większość gatunków występuje w krainie orientalnej. Wiele gatunków jest półwodnych, ale niektóre są całkowicie lądowe.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡaˈwɛt͡ʃka, AS: gau̯ečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałka ż., gała ż.

 przym. gałkowy

Wiktionary


gałecznicowate

o cechach gałecznicowatych (rodzina roślin)


SJP.pl

Gałecznicowate (Balanophoraceae Rich.) – rodzina bezzieleniowych roślin z rzędu sandałowców (Santalales) obejmująca 17 rodzajów z ok. 50 gatunkami. Ze względu na przystosowanie do pasożytniczego trybu życia gałecznicowate odbiegają znacznie swym wyglądem od innych roślin – przypominają grzyby i nazywane były „wariactwem w świecie roślin”. W większości występują w runie wilgotnych lasów równikowych pasożytując na roślinach reprezentujących różnorodne rodziny.

Wikipedia


gałecznicowaty

o cechach gałecznicowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


gałecznik

gałecznik czteroplamek - gatunek chrząszcza z rodziny biedronek


SJP.pl


gałek

1. kulisty mały przedmiot, okrągłe zakończenie czegoś;
2. pokrętło do regulacji jakiegoś urządzenia


SJP.pl


gałęzatka

gatunek jamochłona przypominający rozgałęziony krzew, występujący w wodach morskich i słodkich; kladofora, kordylofora


SJP.pl

Gałęzatka (Cladophora) – rodzaj wielokomórkowych glonów z gromady zielenic, należących do rzędu gałęzatkowców, występujących w wodach śródlądowych oraz w morzach.

Wikipedia


gałęzatkowce

rząd wielokomórkowych glonów z gromady zielenic


SJP.pl


gałęzatkowiec

przedstawiciel rzędu wielokomórkowych glonów z gromady zielenic


SJP.pl


gałęziak

bezlistna gałązka u niektórych roślin, przystosowana do pełnienia roli organu asymilującego, zastępująca blaszki liściowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. podrośnięte, nielotne pisklę sowy, które opuściło już gniazdo i przesiaduje na gałęzi lub na ziemi

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) bot. zmodyfikowana, płaska łodyga o zielonej barwie, która przejęła funkcje liścia;

 (2.2) mikol. zob. koralówka.

Wiktionary

Gałęziak – zmodyfikowana, spłaszczona łodyga barwy zielonej, która przejmuje funkcje liścia (przeprowadza fotosyntezę) i jest do niego podobna z kształtu. U roślin wytwarzających gałęziaki liście właściwe są zwykle silnie zredukowane, wykształcają się jako ciernie lub łuski, często szybko opadające. U niektórych roślin cała łodyga wykształca się w formie gałęziaków, u innych tylko część pędów, zazwyczaj końcowa, jest zmodyfikowana (np. u myszopłocha, szparaga, kokietnika).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gałąź ż., gałązka ż., gałązeczka ż., gałęzatka ż., gałęziarka ż., odgałęzienie n., podgałąź ż., rozgałęzienie n., rozgałęźnik m., gałęźniak m., gałęźnik m.

 czas. rozgałęziać ndk., odgałęziać ndk., odgałęzić dk., rozgałęzić dk.

 przym. gałęziasty, gałązkowy, gałęziowy, międzygałęziowy, wewnątrzgałęziowy, rozgałęźny, odgałęziony, odgałęziający, ugałęziony

 przysł. gałęzisto

Wiktionary


gałęziarka

karma z pędów drzew liściastych ususzonych razem z liśćmi; liściarka


SJP.pl


gałęziasty

gałęzisty;
1. mający kształt gałęzi;
2. mający bujne gałęzie, krzaczasty


SJP.pl


gałęziopodobny

podobny z wyglądu do gałęzi


SJP.pl


gałęziówka

w leśnictwie: drewno opałowe w postaci gałęzi odciętych od pnia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) leśn. drewn. drobne drewno opałowe, najczęściej z gałęzi, zbierane podczas ścinki;

 (1.2) środ. techn. leśn. kompaktowa, rzadziej jednoręczna, pilarka

Wiktionary

Gałęziówka – drobne drewno, odpad pozyskiwany podczas ścinki drzew, wykorzystywany jako opał.

Najczęściej są to gałęzie o grubości do 7 cm w korze i 5 cm bez kory.

Gałęziówka po pocięciu na odpowiednią długość, staje się drewnem opałowym.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gałąź ż., gałązka ż.

 przym. gałęziowy

 czas. rozgałęziać ndk., rozgałęzić dk.

Wiktionary


gałęziowy

związany z gałęzią


SJP.pl


gałęziożerca

środowiskowo: zwierzę żywiące się liśćmi i gałęziami bezpośrednio z drzewa


SJP.pl


gałęzisto

gałęzisty; gałęziście


SJP.pl


gałęzisty

gałęziasty;
1. mający kształt gałęzi;
2. mający dużo gęsto rosnących gałęzi


SJP.pl


gałęźniak

potocznie: młody ptak hodowany jako ptak łowny, niezdolny jeszcze do samodzielnego dłuższego lotu; gałęźnik


SJP.pl


gałęźnik

potocznie: młody ptak hodowany jako ptak łowny, niezdolny jeszcze do samodzielnego dłuższego lotu; gałęźniak


SJP.pl


gałęzowski

nazwisko


SJP.pl

  • Felicjan Eleutery Gałęzowski (1972–), urzędnik ziemski i poseł przełomu XVII i XVIII wieku
  • Józef Gałęzowski, (1834–1916), pedagog, polityk, członek Rządu Narodowego w powstaniu styczniowym, prezes Muzeum Polskiego w Rapperswilu
  • Józef Gałęzowski, (1877–1963), architekt i malarz, wykładowca i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
  • Ksawery Gałęzowski (1832–1907), lekarz okulista
  • Marek Gałęzowski (1972–), historyk
  • Seweryn Gałęzowski (1801–1878), lekarz chirurg
  • Stanisław Gałęzowski, (1903–1945), architekt, powstaniec warszawski
  • Wincenty Gałęzowski, pisarz, regent, poseł przełomu XVIII i XIX wieku

Wikipedia


gałgan

łobuz, urwis, psotnik, łobuziak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zniszczony kawałek tkaniny, strzęp odzieży

 (1.2) pot. ubranie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) przest. łobuziak, nicpoń; obdartus

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po całym ich mieszkaniu walały się różnobarwne, ale brudne gałgany.

 (1.2) Szwagierka poszła właśnie do lumpeksu kupić sobie jakiś gałgan.

 (2.1) Dzięki temu siostra nie może ani palcem ruszyć we własnym majątku, bo gałgan Kunik ma pełnię władzy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡawɡãn, AS: gau̯gãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałganiarz m., gałganek mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łachman, szmata

 (1.2) ciuch, łach

 (2.1) hultaj, niecnota, ladaco, łachmyta, łachudra, łapserdak; oberwaniec, szmaciarz

Wiktionary


gałganek

1. mały kawałek materiału;
2. zwykle w liczbie mnogiej: stroje, fatałaszki;
3. zdrobnienie od: gałgan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. kawałek, skrawek tkaniny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡawˈɡãnɛk, AS: gau̯gãnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałgan m., gałganiarz m.

 przym. gałganiarski

Wiktionary


gałganeria

grupa gałganów, hultajów, nicponiów


SJP.pl


gałganiarka

gałganiarz


SJP.pl

Patrz:

gałganiarz

gałganiarski

gałganiarz


SJP.pl

Patrz:

gałganiarz

gałganiarstwo

1. chodzenie w starym, zniszczonym ubraniu; łachmaniarstwo;
2. czyn nieetyczny; gałgaństwo, łajdactwo;
3. cecha kogoś, kto postępuje nieetycznie; łajdactwo;
4. wykonywanie jakiejś czynności niestarannie; bylejakość


SJP.pl


gałganiarz

1. człowiek nędznie ubrany, zaniedbany, brudny; łachmyta, obszarpaniec, oberwaniec, obdartus;
2. potocznie: człowiek dziwacznie ubrany; dziwak, cudak, oryginał;
3. handlarz szmatami; łaciarz, szmaciarz, łachmaniarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto trudni się zbieraniem starych szmat, gałganów

 (1.2) handlarz starymi, zniszczonymi ubraniami

 (1.3) ktoś nędznie albo dziwacznie ubrany

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałgan m., gałganek m.

:: fż. gałganiara ż.

 przym. gałganowy, gałgankowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szmaciarz

 (1.2) szmaciarz

 (1.3) szmaciarz

Wiktionary


gałganica

potocznie:
1. kobieta niemoralna, nieuczciwa; łajdaczka, hultajka;
2. kobieta lekkich obyczajów; ladacznica, nierządnica


SJP.pl


gałganieć

stawać się gałganem, łobuzem, nicponiem


SJP.pl


gałganisko

zgrubienie od: gałgan


SJP.pl


gałgankowy

związany z gałgankiem


SJP.pl


gałganowaty

potocznie:
1. nieco podarty, zniszczony;
2. mający pewne cechy gałgana, łajdaka


SJP.pl


gałgański

przymiotnik od: gałgan


SJP.pl


gałgaństwo

potocznie:
1. lekceważenie przyjętych norm etycznych i społecznych; łobuzerka;
2. grupa gałganów, hultajów, nicponiów; gałganeria


SJP.pl


gałka

1. kulisty mały przedmiot, okrągłe zakończenie czegoś;
2. pokrętło do regulacji jakiegoś urządzenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mały, kulisty przedmiot lub kuliste zakończenie przedmiotu

 (1.2) porcja lodów w kształcie kulki

 (1.3) regulator danych funkcji w urządzeniach mechanicznych, elektrycznych i elektronicznych

 (1.4) daw. kulka używana w głosowaniach

 (1.5) kulka ze śniegu, śnieżka

Wiktionary

  • gałka (globus) – jedno z zaburzeń czynnościowych przełyku
  • gałka – okucie
  • Gałka – szczyt w Beskidzie Sądeckim

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ojciec włożył czarny surdut (nieco wytarty na szwach) i wydobył z kąta laskę ze srebrną gałką.

 (1.2) Adaś kupił dwie gałki lodów waniliowych.

 (1.3) Mimo dłuższego kręcenia gałką nie udało mu się dostroić aparatu.

 (1.4) Czarna gałka oznaczała głos przeciw.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡawka, AS: gau̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gała ż.

:: zdrobn. gałeczka ż.

 przym. gałkowy, wewnątrzgałkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) kulka

 (1.3) regulator, pokrętło, potencjometr

 (1.5) śnieżka

Wiktionary


gałkiewicz

nazwisko


SJP.pl


gałkowaty

kulisty, podobny do gałki


SJP.pl


gałkówka

Gałkówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Miastkowo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Różańcowej w Miastkowie.

Wikipedia


gałkownica

łyżka do nabierania lodów; porcjoner


SJP.pl


gałkowo

Gałkowo (niem. Galkowen) – wieś w Polsce, w sołectwie Gałkowo, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia


gałkowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Gałkowski – polski architekt, urbanista i nauczyciel akademicki
  • Jan Gałkowski – polski poeta i autor tekstów piosenek
  • Janusz Gałkowski – polski polityk, adwokat, samorządowiec, senator
  • Jerzy Gałkowski – polski filozof
  • Krzysztof Gałkowski – polski inżynier elektronik
  • Stefan Gałkowski (1912–1984) – artysta plastyk, profesor krakowskiej ASP, zajmował się projektowaniem i wykonywaniem gobelinów
  • Tadeusz Gałkowski – polski psycholog
  • Tomasz Gałkowski – rzymskokatolicki duchowny i prawnik

Wikipedia


gałkowy

związany z gałką


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający cechy gałki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałka ż., gałeczka ż.

Wiktionary


gałowo

W Polsce
  • Gałowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. szamotulskim, w gminie Szamotuły
  • Gałowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. szczecineckim, w gminie Szczecinek
  • Gałowo – gromada
W Bułgarii
  • Gałowo – wieś, w obwodzie Wraca, gminie Orjachowo
Zobacz też
  • Gałowo-Majątek, Gałów

Wikipedia


gałucha

roślina z rodziny selerowatych, o drobnych, białych lub różowych kwiatach; kropidło


SJP.pl


gałuskinit

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał odkryty w 2009 roku;

Wiktionary

Gałuskinit – minerał odkryty w 2009 r. w skałach kontaktowych nad jeziorem Bajkał przez mineralogów z międzynarodowego zespołu, kierowanego przez niemieckiego krystalografa Thomasa Armbrustera z Uniwersytetu w Bernie.

Nowy minerał został nazwany na cześć pracowników Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego Iriny i Jewgienija Gałuskinów za ich wkład w mineralogię wysokotemperaturowych skarnów.

Wikipedia


gałuszczónka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. woda po gotowaniu klusek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gałuszka ż.

Wiktionary


gałuszka

gatunek paproci wodnej należący do rodziny marsyliowatych, rosnący w środkowej i południowej Europie, w Polsce występujący rzadko na Śląsku i Pomorzu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. kluska z mąki lub ziemniaków

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gałuszczónka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gwara. hałuska, hałuszka

Wiktionary


gały

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zob. gała.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡawɨ, AS: gau̯y

Wiktionary


gb

symbol gilberta, jednostki siły magnetomotorycznej


SJP.pl

gb

  • gb – dwuznak

Gb

  • Gb – gilbert, jednostka miary siły magnetomotorycznej
  • Gb – gigabit, jednostka ilości informacji używana w informatyce; miliard lub 1024³ bitów

Wikipedia


gbeł

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) stpol. duże naczynie na płyn

Wiktionary


gbgk

skrót od: Górnośląski Bank Gospodarczy SA


SJP.pl


gbh

skrót od: Gliwicki Bank Handlowy


SJP.pl


gbl

skrót od: Główna Biblioteka Lekarska


SJP.pl


gbp

skrót od: ang. Great Britain Pound - funt szterling


SJP.pl


gbr

skrót od: Great Britain - Wielka Brytania; GB


SJP.pl


gbur

dawniej na północy Polski: zamożny chłop


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. człowiek opryskliwy, nieobyty towarzysko

 (1.2) hist. w XV-XIX w.: gospodarz, zamożny chłop, posiadający własne duże gospodarstwo (tzw. gburstwo), od jednego do dwóch łanów, w większości wolny;

 (1.3) reg-pl|Mazury. bogaty rolnik

 (1.4) reg-pl|Warmia, Mazury. gospodarz

Wiktionary

Gburzy, gburowie (st. wys. niem. giburo) – na Pomorzu w wiekach XV – XIX gospodarze, zamożni chłopi, posiadający własne duże gospodarstwa (tzw. gburstwa), od jednego do dwóch łanów, w większości wolni.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z niego jest straszny gbur – wchodząc nie powiedział nawet „Dzień dobry”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡbur, AS: gbur

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gburostwo n., gburstwo n., gburzysko n.

:: fż. gburka ż.

 przym. gburowaty

 przysł. gburowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) cham, impertynent, arogant

Wiktionary


gburczyk

nazwisko


SJP.pl


gburka

obraźliwie: kobieta ordynarna, nieobyta; prostaczka, chamka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. kobieta opryskliwa, nieobyta towarzysko

 (1.2) daw. reg. chłopka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wpuścili taką gburkę i poobrażała wszystkich.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gburostwo n., gburzysko n., gburstwo n.

:: fm. gbur m.

 przym. gburowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chamka, impertynentka, arogantka

 (1.2) chłopka

Wiktionary


gburliwiej

stopień wyższy od przysłówka: gburliwie


SJP.pl


gburliwość

gburliwy


SJP.pl

Patrz:

gburliwy

gburliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: gburliwy


SJP.pl


gburliwy

zachowujący się jak gbur; nieokrzesany, prostacki, chamski, gburowaty


SJP.pl


gburowacieć

stawać się gburem, nieokrzesańcem; chamieć


SJP.pl


gburowato

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób typowy dla gbura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gbur mos., gburowatość ż.

 przym. gburowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chamsko, grubiańsko, jędzowato, mrukliwie, niedelikatnie, niegrzecznie, nieprzyjemnie, niestosownie, opryskliwie, ordynarnie, prostacko, surowo, szorstko, zgryźliwie

Wiktionary


gburowatość

zachowanie nieuprzejme, niegrzeczne, niedelikatne; ordynarność; grubiaństwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tych, którzy są gburowaci

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gburowaty

 przysł. gburowato

Wiktionary


gburowaty

zachowujący się jak gbur; nieokrzesany, prostacki, chamski, gburliwy


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) zachowujący się w sposób niegrzeczny, szorstki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Myślę, że Heniek jest bardziej gburowaty niż Sebastian.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gbur mos., gburka ż., gburowatość ż.

 przysł. gburowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) borsukowaty, burkliwy, chamski, grubiański, jędzowaty, mrukliwy, naburmuszony, niedelikatny, niegrzeczny, nieokrzesany, niestosowny, nieuprzejmy, opryskliwy, ordynarny, prostacki, surowy, szorstki, zgryźliwy

Wiktionary


gburowski

gbur; gburowaty


SJP.pl


gburski

gbur (dawniej na północy Polski: zamożny chłop)


SJP.pl


gburzysko

zgrubienie od: gbur


SJP.pl


gbw

skrót od: Gospodarczy Bank Wielkopolski


SJP.pl


gcal

gigakaloria


SJP.pl


gd

symbol gadolinu, pierwiastka chemicznego


SJP.pl

  • Gadolin (Gd) – pierwiastek chemiczny.
  • gd – oprogramowanie do tworzenia grafiki komputerowej.
  • GD – symbol NATO somanu, fluorometylofosfonianu O-pinakolu.
  • GD – kod ISO 3166-1 alfa-2 Grenady
    • .gd – domena internetowa Grenady.

    Wikipedia


gd.

skrót

 (1.1) = gdański

Wiktionary


gdak

wykrzyknik naśladujący odgłos wydawany przez kurę


SJP.pl


gdakać

1. o kurze: wydawać charakterystyczny dźwięk;
2. potocznie: dużo mówić


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. gdaknąć / zagdakać)

 (1.1) o kurze: wydawać głos

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od rana słychać było, jak kury gdaczą w kurniku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡdakat͡ɕ, AS: gdakać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gdakanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kwokać

Wiktionary


gdakania

1. o kurze: wydawać charakterystyczny dźwięk;
2. potocznie: dużo mówić


SJP.pl


gdakanie

1. o kurze: wydawać charakterystyczny dźwięk;
2. potocznie: dużo mówić


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gdakać.

 (1.2) odgłos będący efektem czynności gdakania (1.1)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdaˈkãɲɛ, AS: gdakãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gdakać ndk.

Wiktionary


gdań.

skrót od: gdański


SJP.pl


gdaniec

nazwisko


SJP.pl

Gdaniec – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Grzmiąca.

Wikipedia


gdanisko

wieża stojąca poza murami obronnymi, pełniąca oprócz funkcji obronnych również funkcje sanitarne; dansker


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) archit. wieża pełniąca funkcję latryny, budowana w pewnej odległości od zamku, połączona z nim krytym przejściem na arkadach

Wiktionary

Gdanisko (dansker, danzker) – wykusz lub wieża usytuowana na zewnątrz linii murów obronnych i połączona z zamkiem krytym, biegnącym na wysokości pierwszego piętra, gankiem, który miał formę krytego przejścia wspartego na arkadach. Gdanisko występowało w średniowiecznych przede wszystkim krzyżackich zamkach warownych i pełniło funkcję wieży ustępowej (latryny). Zaopatrzone w strzelnice pełniły również funkcje obronne spełniając rolę dodatkowej wieży, wysuniętej przed obwód murów zamkowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdanisko pełniło rolę toalety zamkowej.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dansker, wieża latrynowa

Wiktionary


gdańsk

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w północnej Polsce, stolica województwa pomorskiego;

Wiktionary

Gdańsk (kaszub. Gduńsk; niem. Danzig; łac. Gedania, Gedanum, Dantiscum; niderl. Danswijk) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim u ujścia Motławy do Wisły nad Zatoką Gdańską, największe pod względem powierzchni miasto w kraju. Centrum kulturalne, naukowe i gospodarcze oraz węzeł komunikacyjny północnej Polski, stolica województwa pomorskiego. Ośrodek gospodarki morskiej z drugim co do wielkości portem handlowym Morza Bałtyckiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obywatelstwo Gdańska dawało przywilej do posiadania ziemi.

 (1.1) Fontanna Neptuna w Gdańsku stoi na Długim Targu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdãj̃sk, AS: gdãĩ ̯sk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gdańszczanka ż., Gdańszczanin mos., gdańszczanin mos., gdańszczanka ż.

 przym. gdański, podgdański

Wiktionary


gdańska

rzadko: wódka gdańska


SJP.pl


gdański

przymiotnik od: Gdańsk, Gdańskie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gdańskiem, dotyczący Gdańska

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jan Heweliusz, gdański astronom, uchodzi za twórcę nowożytnej selenografii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡdãj̃sʲci, AS: gdãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gdańszczanka ż., Gdańszczanin mos., gdańszczanin mos., gdańszczanka ż., Gdańsk mrz., Gdańskie n.

 przym. podgdański

Wiktionary


gdańskie

rzadko: wódka gdańska


SJP.pl


gdańszczanin

mieszkaniec Gdańska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Wolnego Miasta Gdańska

 (1.2) osoba pochodząca z Wolnego Miasta Gdańska, urodzona w Wolnym Mieście Gdańsku

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdãj̃ʃˈt͡ʃãɲĩn, AS: gdãĩ ̯ščãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gdańszczanin mos.

 rzecz. Gdańsk m.

:: fż. Gdańszczanka ż.

:: przym. gdański

Wiktionary


gdańszczanka

mieszkanka Gdańska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Wolnego Miasta Gdańska

 (1.2) kobieta pochodząca z Wolnego Miasta Gdańska, urodzona w Wolnym Mieście Gdańsku

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdãj̃ʃˈt͡ʃãnka, AS: gdãĩ ̯ščãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gdańszczanka ż.

 rzecz. Gdańsk mrz.

:: fm. Gdańszczanin mos.

 przym. gdański

Wiktionary


gddkia

Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad


SJP.pl

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego, nazwa własna

 (1.1) = adm. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad;

Wiktionary


gdera

przestarzale: mężczyzna, który stale narzeka, utyskuje; gderacz, zrzęda, narzekacz


SJP.pl


gderać

potocznie: dokuczliwie i ustawicznie narzekać; zrzędzić, kwasić


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) pot. narzekać w sposób nużący i męczący

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gderacz mos., gderanie n., gderliwość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) marudzić, zrzędzić, przest. mantyczyć

Wiktionary


gderactwo

potocznie: dokuczliwe i męczące narzekanie; gderanina


SJP.pl


gderacz

narzekacz, zrzęda


SJP.pl


gderaczka

gderacz


SJP.pl

Patrz:

gderacz

gderalski

rzadko: lubiący gderać, ciągle gderający; gderliwy


SJP.pl


gderanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gderać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gderała m./ż., gdera m./ż., gderacz m., gderalski m., gderanina ż., gderliwość ż.

 czas. gderać

 przym. gderliwy, gderalski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zrzędzenie, burczenie

Wiktionary


gderanina

stałe narzekanie, utyskiwanie, gderanie


SJP.pl


gderliwiej

stopień wyższy od przysłówka: gderliwie


SJP.pl


gderliwość

gderliwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. cecha tego, co gderliwe; cecha tych, którzy są gderliwi

Wiktionary

Patrz:

gderliwy

Przykłady

 (1.1) Bądźcie wyrozumiali dla gderliwości i braku humoru starszych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gderała m./ż., gdera m./ż., gderacz m., gderalski m., gderanina ż., gderanie n.

 czas. gderać

 przym. gderliwy, gderalski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zrzędliwość

Wiktionary


gderliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: gderliwy


SJP.pl


gderliwy

skłonny do gderania


SJP.pl


gdesz

nazwisko


SJP.pl


gdów

wieś gminna w województwie małopolskim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś gminna w Polsce

Wiktionary

Gdów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Gdów.

Gdów uzyskał lokację miejską przed 1794 rokiem, zdegradowany przed 1880 rokiem. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gdów. W latach 1945–1975 należał administracyjnie do „dużego”, a w latach 1975–1998 do „małego” województwa krakowskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdów znajduje się na Pogórzu Wielickim

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gdowianin m., gdowianka ż.

 przym. gdowski

Wiktionary


gdowianin

mieszkaniec Gdowa


SJP.pl


gdowianka

mieszkanka Gdowa


SJP.pl


gdowski

przymiotnik od: Gdów (wieś w Małopolsce)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Gdowa, związany z Gdowem, pochodzący z Gdowa

 (1.2) dotyczący Gdowa, związany z Gdowem (Gdow w Rosji nad jeziorem Pejpus)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gdów m., Gdow mrz.

Wiktionary


gdula

fiołek alpejski; cyklamen; gduła


SJP.pl

Gdula – amerykański zespół i konstruktor wyścigowy, założony przez Eda Gdulę i uczestniczący w Indianapolis 500 w latach 1947–1951 (jako konstruktor) i 1953 oraz 1957–1958 (wyłącznie jako zespół).

Wikipedia


gduła

fiołek alpejski; cyklamen; gdula


SJP.pl


gdy

spójnik; kiedy


SJP.pl

spójnik

 (1.1) …rozpoczynający zdanie podrzędne określające czas zajścia czynności ze zdania głównego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdy wróciliśmy do domu, przestało padać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdɨ, AS: gdy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gdybanie n.

 czas. gdybać ndk.

 przysł. nigdy, niegdyś

 sp. gdyby, gdyż

 partyk. gdybyż

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kiedy; jeżeli

Wiktionary


gdybać

potocznie: formułować wiele przypuszczeń, zastanawiać się nad tym, co mogło się wydarzyć; hipotetyzować


SJP.pl


gdybalski

potocznie: skłonny do formułowania przypuszczeń, rozwodzenia się nad czymś


SJP.pl


gdybalstwo

potocznie: formułowanie przypuszczeń, rozwodzenie się nad czymś; gdybanina


SJP.pl


gdybanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gdybać.

 (1.2) spekulacja, przypuszczenia

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gdybać ndk.

Wiktionary


gdybanina

potocznie: formułowanie przypuszczeń, rozwodzenie się nad czymś; gdybalstwo


SJP.pl


gdyby

1. spójnik rozpoczynający zdania lub ich równoważniki oznaczające możliwość, nie spełniony warunek realizacji tego, o czym mowa w innym zdaniu
2. partykuła rozpoczynająca zdania lub ich równoważniki oznaczające gorące pragnienie czegoś


SJP.pl

spójnik

 (1.1) …wprowadzający w zdaniu podrzędnym warunek, który w danej sytuacji nie jest możliwy do spełnienia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdyby autobus się nie spóźnił, byłbym tu na czas.

 (1.1) Gdybym był zdrowy, mógłbym jeździć na rowerze.

 (1.1) Chętnie bym ci pomógł, gdybym tylko miał czas.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡdɨbɨ, AS: gdyby

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jeśli, jeżeli, reg. śl. dyby.

Wiktionary


gdybyż

partykuła wprowadzająca pragnienie lub życzenie


SJP.pl


gdynia

1. miasto w Polsce;
2. dzielnica Brodnicy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce;

Wiktionary

Gdynia (wymowa, kaszub. Gdiniô, niem. Gdingen) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce, w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Gdańskim i Pojezierzu Wschodniopomorskim. Wchodzi w skład Trójmiasta (wraz z Gdańskiem i Sopotem), jest zatem jednym z miast centralnych aglomeracji Trójmiasta. Według stanu na 30 czerwca 2024 roku Gdynia liczy ok. 240,5 tys. mieszkańców (dwunaste miejsce w Polsce). Po nowym podziale działek terenu morskiego zwiększyła powierzchnię do 391 km² (wcześniej 135,1 km²) z czego 66 proc. obejmuje obszar morski. Jest najludniejszym w Polsce miastem niewojewódzkim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miasta Gdańsk, Sopot i Gdynia tworzą aglomerację zwaną Trójmiastem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡdɨ̃ɲa, AS: gdńa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gdynianin m., gdynianka ż.

 przym. gdyński, podgdyński

Wiktionary


gdynianin

mieszkaniec Gdyni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Gdyni

 (1.2) osoba pochodząca z Gdyni, urodzona w Gdyni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdɨ̃ˈɲä̃ɲĩn, AS: gdỹńä̃ńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gdynia ż.

:: fż. gdynianka ż.

 przym. gdyński

Wiktionary


gdynianka

mieszkanka Gdyni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Gdyni

 (1.2) kobieta pochodząca z Gdyni, urodzona w Gdyni

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdɨ̃ˈɲãnka, AS: gdỹńãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gdynia ż.

:: fm. gdynianin mos.

 przym. gdyński

Wiktionary


gdynka

damski but na płaskim obcasie


SJP.pl


gdynki

gatunek lekkiego obuwia damskiego na płaskim obcasie


SJP.pl


gdyński

przymiotnik od: Gdynia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Gdyni, związany z Gdynią, pochodzący z Gdyni

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Widywałem go więc w porcie szczecińskim i gdyńskim, spotykałem w Hamburgu i Antwerpii, w Las Palmas i Casablance, a w roku 1987 nawet w Kanale Sueskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡdɨ̃j̃sʲci, AS: gdĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gdynia ż., gdynianin mos., gdynianka ż.

Wiktionary


gdyś

potocznie: spójnik "gdy" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Widziałem cię, gdyś tamtędy przechodził.", "Lubię, gdyś jest zadowolony.")


SJP.pl


gdysiejszy

gwarowo: dawny, miniony, przeszły; zaszły, ówczesny


SJP.pl


gdyż

ponieważ, albowiem, bo


SJP.pl

spójnik

 (1.1) …wyrażający przyczynę czegoś

 (1.2) przest. …rozpoczynający zdanie podrzędne określające czas zajścia czynności ze zdania głównego; wzmocniony spójnik gdy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie mogę przyjść do szkoły, gdyż jestem chory.

 (1.1) Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, / gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡdɨʃ, AS: gdyš

Wiktionary

Powiązane:

 sp. gdy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ponieważ, bo

Wiktionary


gdyżby

"gdyż" połączone z "by", partykułą trybu przypuszczającego


SJP.pl


gdzie

zaimek zastępujący określenie miejsca, w którym coś się dzieje lub znajduje; najczęściej występuje na początku zdań pytajnych


SJP.pl

zaimek pytajny

 (1.1) służący do tworzenia pytań o lokalizację

 (1.2) pot. służący do tworzenia pytań o kierunek

 (1.3) pot. służący do tworzenia pytań o przebieg trasy

zaimek

 (2.1) …względny, zastępujący określenie miejsca

 (2.2) gdzieś (miejsce nie określone bliżej)

partykuła

 (3.1) …podkreślająca nierealność

wykrzyknik

 (4.1) …do przeganiania intruza albo zahamowania czyjegoś niewłaściwego zachowania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdzie kupiłaś tę broszę?

 (1.1) Szukam w kuchni mąki. Gdzie ona jest?

 (1.2) Gdzie idziesz?

 (1.3) Gdzie idziesz!? Nie widzisz, że jest mokro i grząsko?

 (2.1) Pójdę, gdzie mnie oczy poniosą.

 (2.2) Nie mam gdzie zostawić dziecka; babcia jest zajęta.

 (3.1) Gdzie tam wam do nas!

 (4.1) Gdzie! Wypad z mojego domu!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟd͡ʑɛ, AS: ǵʒ́e

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. gdzieniegdzie, gdziekolwiek

 zaim. gdzież, gdziekolwiek

 partyk. gdzież

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gdzież

 (1.2) dokąd; daw. kędy

 (1.3) którędy

 (3.1) gdzież; daw. kędy

 (1.1, 2.1-2, 3.1) gw-pl|Śląsk, Częstochowa|kaj., gw-pl|Śląsk|kany.

Wiktionary


gdzieby

partykuła, np. Gdzieby on skłamał!


SJP.pl


gdziekolwiek

zaimek nieokreślony

 (1.1) (wskazuje na) bliżej nieokreślone miejsce

 (1.2) w jakimkolwiek miejscu

zaimek względny

 (2.1) na początku zdań podrzędnych, wskazując na niesprecyzowane miejsce lub każdy fragment jakiegoś obszaru

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czy gdziekolwiek spotkałeś dzika?

 (1.2) Muzyki mogę słuchać gdziekolwiek, nawet w pracy.

 (2.1) Gdziekolwiek stąpnąłem, roiło się od węży zbożowych i żmij.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟd͡ʑɛˈkɔlvʲjɛk, AS: ǵʒ́ekolvʹi ̯ek

Wiktionary

Powiązane:

 zaim. gdzie

 partyk. gdzie

 wykrz. gdzie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) byle gdzie, gdzie bądź, obojętnie gdzie, dokądkolwiek

 (1.2) wszędzie

Wiktionary


gdzieniebądź

przysłówek

 (1.1) gdziekolwiek, w jakimkolwiek miejscu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mój pies potrafi zasnąć gdzieniebądź, nawet na twardej podłodze.

 (1.1) Możemy usiąść gdzieniebądź, wszystkie miejsca mają równie piękny widok na morze.

 (1.1) Jak jesteś zmęczony, usiądź gdzieniebądź i odpocznij.

Wiktionary


gdzieniegdzie

w niektórych miejscach


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) w niektórych miejscach

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Deszcz przestał nareszcie padać i tylko gdzieniegdzie pozostały spore kałuże.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟd͡ʑɛ̇̃ˈɲɛ̇ɟd͡ʑɛ, AS: ǵʒ́ė̃ńėǵʒ́e

Wiktionary

Powiązane:

 zaim. gdzie

 partyk. gdzie

 wykrz. gdzie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tu i ówdzie, miejscami; gw-pl|Śląsk Cieszyński|ponikandy, ponikany.

Wiktionary


gdzieś

zaimek oznaczający określone miejsce, którego mówiący nie potrafi zidentyfikować lub którego nie chce wskazać


SJP.pl

zaimek nieokreślony

 (1.1) w pewnym miejscu

 (1.2) pot. używany do podkreślenia przybliżonego określania jakiejś wielkości

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wczoraj gdzieś zgubiłem okulary.

 (1.2) Mój profesor jest gdzieś koło czterdziestki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟd͡ʑɛ̇ɕ, AS: ǵʒ́ėś

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) zaim. gdzie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. śl. kajś., reg. śl. kajsi., reg. śl. kańsi.

 (1.2) coś, jakoś; reg. śl. kajś., reg. śl. kajsi., reg. śl. kańsi.

Wiktionary


gdzież

zaimek pytający lub wskazujący "gdzie" wzmocniony partykułą "-ż"


SJP.pl

zaimek

 (1.1) …pytajny, służący do tworzenia pytań o lokalizację; książk. gdzie

partykuła

 (2.1) …podkreślająca nierealność; książk. gdzie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gdzież ty byłaś? Czekałam na ciebie cały dzień!

 (2.1) Lubią się z uczonością popisywać, szczycą się nią, choć gdzież im do uczoności poważnej, wymagającej całych lat pracy ciężkiej i studyów!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟd͡ʑɛʃ, AS: ǵʒ́eš

Wiktionary

Powiązane:

 zaim. gdzie

 partyk. gdzie

 wykrz. gdzie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1, 2.1) gdzie, reg. śl. kanyż.

Wiktionary


gdzieżby

tyle co: czyżby (partykuła retoryczno-pytajna)


SJP.pl


gdzieżeś

wzmocniony zaimek "gdzież" połączony z końcówką czasownikową "-eś" (np. "Gdzieżeś zgubił tę książkę?")


SJP.pl


gdzieżże

wzmocnione "gdzież"


SJP.pl


ge

symbol germanu, pierwiastka chemicznego


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) wykrzyknik naśladujący gęganie gęsi

Wiktionary

  • german – pierwiastek chemiczny
  • General Electric – koncern
  • GE – kod ISO 3166-1 alfa-2 Gruzji
    • .ge – domena internetowa Gruzji
  • Gaja – postać mitologii greckiej
  • Ge – starożytna chińska broń
  • Ge – plemię indiańskie
  • GE – kanton Genewa w Szwajcarii (oznaczenie kodowe ISO 3166-2)

Osoby:

  • Mikołaj Ge – malarz rosyjski

Wikipedia

Powiązane:

 czas. gęgać

 rzecz. gęganie

Wiktionary


géant

[czytaj: żeAN] hipermarket sieci Géant


SJP.pl

Géant Casino – sieć hipermarketów, supermarketów oraz dyskontów (występujących pod marką Leader Price), będąca częścią grupy Casino. Na giełdę w Paryżu weszła w 1910. W lipcu 2006 Casino sprzedała wszystkie 19 sklepów Géant w Polsce niemieckiej firmie Metro AG za kwotę 224 milionów euro. Markety zostały włączone do sieci sklepów Real.

Wikipedia


geantyklina

łańcuch lub masyw górski (również podwodny) wypiętrzony w obrębie geosynkliny w następstwie ruchów fałdujących; geoantyklina; kordyliera


SJP.pl


geba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. anat. usta

 (1.2) pot. twarz człowieka lub pysk zwierzęcia

 (1.3) pot. osoba będąca na czyimś utrzymaniu, osoba do wykarmienia

 (1.4) pot. niezgodny ze stanem faktycznym sposób, w jaki ktoś lub coś jest odbierane i oceniane; fałszywy wizerunek

 (1.5) łow. pysk żubra, muflona, kozicy oraz zwierzyny płowej

Wiktionary

  • geba – pismo ludu Naxi w Chinach
  • Gêba – rzeka w Afryce Zachodniej
  • Kazimierz Gęba – matematyk

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z otwartą gębą wyglądamy niepoważnie.

 (1.1) Sięgnęła do łyżnika, wzięła kopyść i w ogniu nią grzebać zaczęła, aż chłopaki gęby na nią porozdziawiały jako wrony (…)

 (1.2) (…) Cygan jako Cygan, czarny na gębie (…)

 (1.3) Ale ryb dla tylu gęb nie starczy (…)

 (1.4) Nie ma ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę, a przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka.

 (1.4) (…) Właśnie wtedy dziennikarze, nie do końca zasłużenie, przyprawili mi gębę rozrabiaki, która przylgnęła do mnie na dobre i towarzyszyła mi przez długie lata.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃mba, AS: gmba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gębacz m., pragęba ż.

:: zdrobn. gębusia ż.

 czas. gębować

 przym. gębowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. jadaczka, kopara, usta

 (1.2) pysk, morda, ryj

 (1.4) wizerunek

Wiktionary


gębacz

ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych


SJP.pl

Pyszczak, gębacz – nazwa stosowana w odniesieniu do ryby (głównie z rodziny pielęgnicowatych), która inkubuje (wylęga) ikrę we własnej jamie gębowej, a dokładniej w worku gardzielowym. Początkowo nazwa pyszczak była stosowana jedynie do gatunków pielęgnic (głównie afrykańskich tilapii sensu lato), których samice inkubowały ikrę w pysku, a nazwą gębacz określano ryby z rodzaju Haplochromis. Inkubację w pysku zaobserwowano również u gatunków z innych rodzin, a także u samców niektórych gatunków (m.in. samce z rodziny Ariidae).

Wikipedia


gębala

rodzaj ptaków z rodziny paszczaków


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Anna Gębala – polska narciarka, olimpijka
  • Antoni Gębala – polski lekarz
  • Katarzyna Gębala – polska biegaczka narciarska
  • Maciej Gębala – polski piłkarz ręczny
  • Stanisław Gębala – polski działacz komunistyczny, oficer służb bezpieczeństwa
  • Stanisław Gębala – polski ekonomista i polityk
  • Tomasz Gębala – polski piłkarz ręczny
  • Wiesław Gębala – polski biegacz narciarski i trener, olimpijczyk

Wikipedia


gębarowski

nazwisko


SJP.pl


gębczyce

Wikipedia


gebert

nazwisko


SJP.pl


gebethner

[czytaj: geBETner] nazwisko


SJP.pl

  • Feliks Jan Gebethner (1832–1887) – kupiec, kolekcjoner i artysta-muzyk
  • Gustaw Adolf Gebethner (1831–1901) – polski księgarz i wydawca
  • Jan Robert Gebethner (1860–1910) – polski księgarz i wydawca
  • Jan Stanisław Gebethner (1894–1981) – polski księgarz i wydawca
  • Stanisław Gebethner (ur. 1935) – polski prawnik, politolog
  • Tadeusz Gebethner (1897–1944) – polski piłkarz oraz księgarz i współzałożyciel klubu Polonia Warszawa
  • Wacław Gebethner (1899–1959) – polski lekkoatleta, piłkarz oraz księgarz i współzałożyciel klubu Polonia Warszawa
  • Zygmunt Gebethner (1923–2020) – polski redaktor i wydawca, członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari

Wikipedia


gebhard

imię męskie


SJP.pl

Gebhard – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od połączenia słów geb i hard oznaczających "podarunek" i "dzielny, hardy". Nosił je m.in. X-wieczny biskup, Gebhard z Salzburga.

Gebhard imieniny obchodzi 27 sierpnia.

Wikipedia


gębica

nazwisko


SJP.pl


gębice

nazwa kilku miejscowości w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Gębice – część miasta Ozorków
  • Gębice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Strzelin
  • Gębice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Mogilno
  • Gębice – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Gubin
  • Gębice – wieś w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Trzebiechów
  • Gębice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Czarnków
  • Gębice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gostyńskim, w gminie Pępowo
  • Gębice – część wsi Godów w woj. świętokrzyskim, w pow. starachowickim, w gminie Pawłów

Wikipedia


gębicki

przymiotnik od: Gębice


SJP.pl

  • Jerzy Lech Gębicki (ur. 1951) – polski chemik, profesor Politechniki Łódzkiej
  • Jerzy Marian Gębicki (ur. 1947) – polski chemik, profesor Politechniki Łódzkiej
  • Stanisław Gębicki (ur. 1945) – polski duchowny rzymskokatolicki

Wikipedia


gębik

nazwisko


SJP.pl


gębka

1. rzadkie określenie ust;
2. przestarzałe: gąbka


SJP.pl


gębobicie

pospolicie: bójka, bicie po twarzy; mordobicie


SJP.pl


gębować

przestarzałe: mówić o czymś dużo i głośno; gardłować


SJP.pl


gębowy

dotyczący gęby, związany z gębą


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z pobieraniem pokarmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kręgouste mają otwór gębowy w kształcie okrągłej przyssawki.

 (1.1) Częściowo strawiony pokarm powraca z żołądka przeżuwacza do jamy gębowej, by być przeżutym jeszcze raz.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęba ż., gębusia ż.

Wiktionary


gębski

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Benedykt Gębski (1845–1930) – podporucznik, weteran powstania styczniowego.
  • Józef Gębski (ur. 1939) – polski scenarzysta i reżyser filmowy.

Wikipedia


gębula

pieszczotliwie, z przymrużeniem oka o gębie, buzi, twarzy


SJP.pl


gębuleńka

zdrobnienie od: gębula


SJP.pl


gębura

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Krzysztof Gębura – polski historyk
  • Michał Gębura – polski piłkarz
  • Rafał Gębura – polski dziennikarz, youtuber

Wikipedia


geburstag

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. urodziny

Wiktionary


gębusia

zdrobnienie od: gęba


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od gęba

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃mˈbuɕa, AS: gẽmbuśa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęba ż.

 przym. gębowy

Wiktionary


gechazi

Gechazi (hebr. גֵּיחֲזִי) – postać biblijna ze Starego Testamentu, sługa proroka Elizeusza.

Po raz pierwszy pojawia się w historii o kobiecie z Szunem (2Krl 4,12-36). Gdy Elizeusz zastanawiał się, jak wynagrodzić gościnną Szunemitkę, Gechazi wspomniał iż jest ona bezdzietna. Prorok oświadczył jej wówczas, iż zostanie obdarowana synem. Kobieta rok później urodziła dziecko, które po niedługim czasu zmarło. Szunemitka udała się wówczas do proroka, prosząc o pomoc, Gechazi próbował ją jednak przepędzić. Prorok rozkazał mu udać się do domu kobiety i uzdrowić chłopca poprzez położenie swojej laski na jego czole. Sługa wrócił jednak oświadczając, iż jego działania okazały się bezskuteczne. Wtedy Elizeusz sam wskrzesił chłopca.

Wikipedia


geco

[czytaj: geko] skrót od: General Electric (Company); GE


SJP.pl


gedania

łacińska nazwa Gdańska


SJP.pl

Gedania – łacińska nazwa Gdańska. Stądː

  • (764) Gedania – planetoida odkryta w 1913 przez Franza Kaisera
  • GKS Gedania Gdańsk – dawny wielosekcyjny klub sportowy założony w Gdańsku w 1922
    • Gedania Gdańsk (piłka nożna) (od 2006 – Gdański Klub Sportowy Gedania 1922)
    • Gedania Gdańsk (piłka siatkowa)
    • Gedania II Gdańsk
    • Gedania Gdańsk (boks)
    • Gdańskie Towarzystwo Wioślarskie Gedania

    Wikipedia


gedanit

jasnozłocista odmiana bursztynu bałtyckiego


SJP.pl

Gedanit (łac. Gedanum – Gdańsk) – rzadka odmiana żywicy kopalnej niezawierająca kwasu bursztynowego. Nazwa pochodzi od miejsc znajdowania żywicy – okolic Gdańska.

Wikipedia


gedeon

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Gedeon – imię męskie pochodzenia hebrajskiego.

Gedeon imieniny obchodzi 1 września.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W tekście godzinek wymienieni zostali Samson i Gedeon.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈdɛɔ̃n, AS: gedeõn

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* rosyjski: (1.1) Гедеон m.

* węgierski: (1.1) Gedeon

źródła.

== Gedeon (język węgierski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|węgierski|m. Gedeon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gedeonostwo

Gedeon z małżonką; Gedeonowie


SJP.pl


gedeonowie

imię męskie


SJP.pl


gedeonowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gedeona lub z nim związany


SJP.pl


gedryt

minerał, odmiana antofyllitu, w której magnez i żelazo są częściowo podstawione przez glin


SJP.pl

Gedryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy amfiboli. Jest minerałem rzadkim.

Jego nazwa pochodzi od miejscowości Gèdres we Francji (występuje w dolinie Héas, znajdującej się niedaleko od Gèdres). Odkryty został w 1836 roku.

Wikipedia


gędźba

1. poetycko: muzyka towarzysząca recytacji lub śpiewowi;
2. dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gęśle, gędźby;
3. rzadziej: muzykanci, grajkowie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. dziś poet. muzyka, gra na instrumencie; Gloger.

 (1.2) stpol. muz. zob. gęśle.

 (1.3) daw. rzad. grajkowie, muzykanci

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Cmentarz jakby się napełniał cieniami… tłumem widm… gąszczem mrocznych zarysów… gędźbą rozjęczonych a cichych głosów… […]

 (1.3) A że w izbie miejsca wkrótce nie stało, chłopcy i dziewczęta koło wiedli w podwórku, gdzie i gędźba usiadła na przyzbie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃ɲd͡ʑba, AS: gńʒ́ba

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gędzić ndk., gąść ndk.

 rzecz. gędźbiarz m., gędzenie n., gędziec m., gęśle

Wiktionary


gędźbiarz

dawniej: grajek, muzykant; gądka, gądek, gędziec


SJP.pl


gędźbowanie

dawniej: granie na gędźbie


SJP.pl


gędźby

dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gęśle, gędźba


SJP.pl


gędzić

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) stpol. daw. grać na instrumencie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dał wieszczbiarzowi znak, żeby gędził.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃ɲd͡ʑit͡ɕ, AS: gńʒ́ić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gędźba ż., gędźbiarz m., gędziec m., gęśle

 czas. gąść

Wiktionary


gędziec

dawniej:
1. grajek, muzykant; gądka, gądek, gędźbiarz;
2. poetycko: poeta, pieśniarz, śpiewak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. grajek, muzykant

 (1.2) dziś poet. zob. łabędź.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃ɲd͡ʑɛt͡s, AS: gńʒ́ec

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gędzić, gąść

 rzecz. gędźba ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gędźbiarz

Wiktionary


geeczka

[czytaj: giczka]
1. kobieta fanatycznie oddana poszerzaniu swojej wiedzy z danej dziedziny (najczęściej informatyki oraz nauk ścisłych); ekspertka;
2. maniakalna fanka internetu, spędzająca większość czasu przed komputerem


SJP.pl


geek

[czytaj: gik]
1. osoba fanatycznie oddana poszerzaniu swojej wiedzy z danej dziedziny (najczęściej informatyki oraz nauk ścisłych); ekspert;
2. maniakalny fan internetu, spędzający większość czasu przed komputerem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) slang. człowiek, który dąży do pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności w jakiejś dziedzinie (najczęściej informatyce oraz naukach ścisłych) w stopniu daleko wykraczającym poza zwykłe hobby;

Wiktionary

Geek, gik – człowiek, który dąży do pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności w jakiejś dziedzinie w stopniu daleko wykraczającym poza zwykłe hobby.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. geekowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nerd, hacker

Wiktionary


geekowski

geek [czytaj: gikowski]


SJP.pl


geelowiec

[czytaj: gieelowiec, możliwe też: geelowiec] członek GL (Gwardii Ludowej); GL-owiec


SJP.pl


geelowski

[czytaj: gieelowski, możliwe też: geelowski] przymiotnik od: GL (Gwardia Ludowa); GL-owski


SJP.pl


gees

[czytaj: gie-ES] pojedynczy sklep prowadzony przez Gminną Spółdzielnię "Samopomoc Chłopska"; GS


SJP.pl


geesowski

[czytaj: gieesowski, możliwe też geesowski] GS-owski; przymiotnik od:
a) GS (Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska");
b) GS, gees (pojedynczy sklep)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pochodzący z geesu

Wiktionary


geez

język etiopski klasyczny z rodziny semickich; gyyz


SJP.pl


gefrajter

niski stopień wojskowy w wojsku niemieckim, odpowiadający w przybliżeniu starszemu szeregowemu; frajter; gefrejter


SJP.pl

Gefrajter (niem. Gefreiter, „starszy szeregowy”, dosłownie „uwolniony”), potocznie frajter – stopień wojskowy; w wojsku polskim od XVI do XVII wieku doświadczony żołnierz, weteran kilku kampanii, dobrze wyszkolony, dysponujący dużym doświadczeniem i odpornością psychiczną. Nazwa nawiązywała do zwolnienia żołnierza z części obowiązków, przede wszystkim ze służby wartowniczej.

Wikipedia


gefrejter

dawny stopień wojskowy w niektórych armiach, odpowiadający starszemu szeregowcowi; frajter; gefrajter


SJP.pl


gefyrofobia

lęk przed przekroczeniem mostu


SJP.pl

Gefyrofobia (gr. γέφυρα most) jest to fobia związana ze strachem przed mostami. Z powodu strachu oraz paniki wywołanej strachem przed mostami, chorzy na gefyrofobię starają się unikać dróg, które mogą prowadzić przez mosty.

Osoby z gefyrofobią podczas przejazdu przez most mają podobne objawy jak chorzy na lęk wysokości.

Wikipedia


gęg

odgłos wydawany przez gęsi; gęgot; gęganie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) głos wydawany przez gęsi i kaczki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęganie n.

 czas. gęgać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gęganie, gęgot

Wiktionary


gęgać

1. o gęsiach: wydawać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot; gęgotać;
2. rzadkie:
a) mówić przez nos, niewyraźnie;
b) gadać bez sensu albo nieciekawie


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. gęgnąć)

 (1.1) o gęsiach: wydawać głos

 (1.2) pot. mówić bezmyślnie albo nudno

 (1.3) gwara radiowa: mówić do mikrofonu, prowadzić audycję

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃ŋɡat͡ɕ, AS: gŋgać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęg m., gęgot m. gęgawa ż., gęgacz m., gęganie n., gęgotanie n., gęgnięcie n., zagęganie n.

 czas. gęgnąć dk., zagęgać dk., gęgotać ndk.

 przym. gęgliwy, gęgotliwy

 wykrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gęgotać

Wiktionary


gęgacz

człowiek, który bardzo dużo mówi


SJP.pl


gęganie

1. o gęsiach: wydawać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot; gęgotać;
2. rzadkie:
a) mówić przez nos, niewyraźnie;
b) gadać bez sensu albo nieciekawie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wydawanie charakterystycznego głosu przez gęsi

 (1.2) pot. mówienie w sposób bezmyślny albo nudny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęg m., gęgot m., gęgawa ż., gęgacz m., gęgotanie n., gęgnięcie n., zagęganie n.

 czas. gęgać ndk., gęgotać ndk., gęgnąć dk.

 przym. gęgliwy, gęgotliwy

 wykrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gęg, gęgot, gęgotanie

Wiktionary


gęgawa

gatunek dzikiej gęsi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anser anser|ref=tak., pospolity gatunek gęsi, gniazdujący również w Polsce, przodek gęsi domowej;

Wiktionary

Gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser) – gatunek dużego, wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Przodek gęsi domowej, od której jest nieco mniejsza. Zamieszkuje Eurazję. Zimuje głównie w basenie Morza Śródziemnego oraz w środkowej, południowej i wschodniej Azji. Tylko gęgawy z Wielkiej Brytanii nie migrują. Przeloty w lutym–marcu i wrześniu–listopadzie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ŋˈɡava, AS: gẽŋgava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęganie n.

 czas. gęgać

Wiktionary


gegijski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gegami, dotyczący Gegów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. dialekt gegijski języka albańskiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gegowie lm m.

Wiktionary


gęgliwy

gęgający, przypominający gęganie


SJP.pl


gęgnąć

1. o gęsiach: wydać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot;
2. rzadkie:
a) powiedzieć coś przez nos, niewyraźnie;
b) powiedzieć coś bezsensownego albo nieciekawego


SJP.pl


gęgnięcie

1. o gęsiach: wydać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot;
2. rzadkie:
a) powiedzieć coś przez nos, niewyraźnie;
b) powiedzieć coś bezsensownego albo nieciekawego


SJP.pl


gęgot

głos gęsi; gęg; gęganie


SJP.pl


gęgotać

o gęsiach: wydawać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot; gęgać


SJP.pl


gęgotek

nazwisko


SJP.pl


gegra

w gwarze uczniowskiej: geografia; gera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. eduk. geografia (jako przedmiot lub godzina lekcyjna)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nasz profesor od gegry to straszna żyła.

Wiktionary


gehenna

1. długotrwałe cierpienia, bolesne przeżycia
2. dawniej: piekło


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) książk. przen. męczarnia, wielkie cierpienia, ciężkie przejścia

 (1.2) daw. piekło

Wiktionary

W Starym Testamencie

Gehenna (hebr. גי(א)-הינום Gehinnôm, Dolina Hinnom) – dolina, która w czasach starożytnych wyznaczała granice miasta Jerozolimy. Znajdowała się za bramą miasta zwaną Hersit i była pierwotnie wysypiskiem śmieci, miejscem kremacji zwłok przestępców oraz tych, którym odmówiono z różnych względów normalnego pogrzebu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dla ciebie to zabawne, a dla mnie to gehenna. Nie masz za grosz wyczucia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈxɛ̃nːa, AS: geχ•na

Wiktionary


gehlenit

minerał, glinokrzemian wapniowy


SJP.pl

Melilit – minerał z gromady krzemianów grupowych. Nazwa pochodzi z gr. meli czyli miód oraz lithos czyli skała/kamień.

Melility to krzemiany grupowe Ca2Mg i Ca2Al oraz ich analogon strukturalny Ca2Zn (hardystonit). Skrajnymi ogniwami szeregu melilitów są:

  • akermanit Ca2Mg[Si2O7]
  • gehlenit Ca2Al[(Si,Al)2O7]

Wikipedia


geiger

  • Geiger – miasto w stanie Alabama, w hrabstwie Sumter

Wikipedia


gej

homoseksualista; gay


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) homoseksualny mężczyzna;

Wiktionary

Gej – mężczyzna o orientacji homoseksualnej, czyli taki, który odczuwa romantyczny i seksualny pociąg tylko do innych mężczyzn, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi mężczyznami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tato, jestem gejem, a Tomek to mój chłopak.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛj, AS: gei ̯

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gejowski, gejowy, antygejowski

 rzecz. gejoza ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) med. homoseksualista, pederasta; przest. uranista; wulg. pedał, ciota, pedzio; war. gay

Wiktionary


gejbar

potocznie: klub gejowski


SJP.pl


gejka

potocznie: lesbijka; les, lesba, lejba


SJP.pl


gejmczendżer

rzadko: czynnik powodujący radykalną zmianę w dotychczasowym postępowaniu; gamechanger, game changer


SJP.pl


gejostwo

1. bycie gejem; homoseksualizm, pederastia;
2. ogół homoseksualistów


SJP.pl


gejowaty

pedalski, ciotowaty, ciotowski, gejowski; pogardliwie:
1. przypominający wyglądem lub zachowaniem homoseksualistę;
2. charakterystyczny dla homoseksualisty


SJP.pl


gejowski

gej


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) właściwy gejowi lub przeznaczony dla gejów

Wiktionary

Patrz:

gej

Przykłady

 (1.1) Turystyka gejowska stanowi spory udział w dochodach branży hotelarskiej na hiszpańskim wybrzeżu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈjɔfsʲci, AS: gei ̯ofsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gej m., gejowskość ż.

 przym. gejowy, gejowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) queerowy, kampowy; przest. uranistyczny, pejor. pederastyczny; wulg. pedalski

Wiktionary


gejowskość

gejowski


SJP.pl

Patrz:

gejowski

gejowy

związany z gejem; gejowski, gejski


SJP.pl


gejoza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. pogard. ogół zachowań charakterystycznych dla homoseksualizmu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gej mos., gejostwo n.

Wiktionary


gejski

związany z gejem; gejowski, gejowy


SJP.pl


gejson

w starożytnej architekturze klasycznej: gzyms wieńczący belkowanie ponad fryzem


SJP.pl


gejsza

w kulturze japońskiej, dziewczyna do towarzystwa, umilająca czas; na ogół świetnie wykształcona w technikach tańca, muzyce, elokwentna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) w kulturze Japonii, kobieta do towarzystwa o umiejętnościach artystycznych – konwersacji, tańca, gry na instrumentach, dobrych manier, literatury, poezji itp.;

Wiktionary

Gejsza (jap. 芸者 geisha; także geiko (芸子) lub geigi (芸妓)) – w Japonii kobieta o umiejętnościach artystycznych, bawiąca gości rozmową, tańcem, śpiewem i grą na instrumentach (np. na shamisenie, koto czy shakuhachi).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Aby uzyskać uznanie w swym zawodzie, gejsza musi być albo bardzo ładna, albo bardzo sprytna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛjʃa, AS: gei ̯ša

Wiktionary


gejtaw

lina służąca do podciągania rogów żagla do rei przy zwijaniu żagla; gajtawa; gejtawa


SJP.pl

Wikipedia


gejtawa

lina służąca do podciągania rogów żagla do rei przy zwijaniu żagla; gajtawa; gejtaw


SJP.pl

Wikipedia


gejzer

rodzaj gorącego źródła, powstałego dzięki ogrzewaniu wód podziemnych w wyniku ich kontaktu z magmą; charakteryzuje się okresowym wyrzucaniem gorącej wody i pary wodnej, często w pewnych stałych odstępach czasu np. słynny Old Faithful z parku Yellowstone wybucha co godzinę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. źródło tryskające gorącą wodą i parą;

 (1.2) przen. gwałtowny strumień, np. ognia, cieczy

 (1.3) przen. obfite źródło czegoś

Wiktionary

Gejzer – rodzaj gorącego źródła, które okresowo wyrzuca gwałtownie strumień gorącej wody i pary wodnej.

Woda gejzerów ogrzewana jest w procesie hydrotermalnym w wyniku czynnej lub niedawno wygasłej aktywności wulkanicznej. Wybuchy gejzerów są dość regularne, ale dla każdego źródła odstępy pomiędzy kolejnymi wybuchami są inne. Woda wyrzucana jest zazwyczaj na wysokość 30–60 m.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡɛjzɛr, AS: gei ̯zer

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gejzeryt mrz.

:: zdrobn. gejzerek mrz.

 przym. gejzerowy, gejzeryczny

Wiktionary


gejzerowy

1. gejzer;
2. nagły i dynamicznie zwiększający swoją intensywność, np. gejzerowy rozwój


SJP.pl


gejzeryt

skała osadowa, nawar krzemionkowy


SJP.pl

Gejzeryt – rodzaj martwicy krzemionkowej, tworzącej się wokół gejzerów. Termin wprowadził w roku 1812 Jean Claude Delamétherie.

Wikipedia


gekon

gatunek jaszczurki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) herp. jaszczurka z rodziny gekonowatych o palcach umożliwiających wspinanie się po gładkich ścianach

 (1.2) herp. zob. gekonowate.

Wiktionary

Gekonowate, gekony (Gekkonidae) – najbogatsza w gatunki rodzina małych i średniej wielkości jaszczurek z infrarzędu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Obejmuje około 60 rodzajów i ponad 1500 gatunków opisanych naukowo. Gekony są gadami o najbardziej prymitywnej wśród jaszczurek budowie. Są popularnymi wśród terrarystów zwierzętami domowymi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dzieci złapały w szopie gekona.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛkɔ̃n, AS: gekõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gekonowate nmos., gekonek mzw.

Wiktionary


gekonek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: gekon

 (1.2) mały gekon

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gekon mzw.

Wiktionary


gekonowate

rodzina jaszczurek obejmująca ponad 100 rodzajów i ponad 1200 gatunków opisanych naukowo; gekony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) herp. nazwa systematyczna|Gekkonidae|ref=tak., rodzina niewielkich jaszczurek licząca około 1200 gatunków;

Wiktionary

Gekonowate, gekony (Gekkonidae) – najbogatsza w gatunki rodzina małych i średniej wielkości jaszczurek z infrarzędu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Obejmuje około 60 rodzajów i ponad 1500 gatunków opisanych naukowo. Gekony są gadami o najbardziej prymitywnej wśród jaszczurek budowie. Są popularnymi wśród terrarystów zwierzętami domowymi.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gekon mzw.

Wiktionary


gekonowaty

o cechach gekonowatych (rodzina jaszczurek)


SJP.pl


gekony

rodzina jaszczurek obejmująca ponad 100 rodzajów i ponad 1200 gatunków opisanych naukowo; gekonowate


SJP.pl

Gekonowate, gekony (Gekkonidae) – najbogatsza w gatunki rodzina małych i średniej wielkości jaszczurek z infrarzędu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Obejmuje około 60 rodzajów i ponad 1500 gatunków opisanych naukowo. Gekony są gadami o najbardziej prymitywnej wśród jaszczurek budowie. Są popularnymi wśród terrarystów zwierzętami domowymi.

Wikipedia


gelazjański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. odnoszący się do papieża Gelazego I; ,

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Manuskrypt sakramentarza gelazjańskiego jest bezcenny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gelazy mos., Gelazjusz mos.

Wiktionary


gelazjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gelazy mos.

 przym. gelazjański

Wiktionary


gelazy

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Gelazy – imię męskie pochodzenia greckiego, od gr. Gelàsios – "błyszczący, jaśniejący" (łac. Gelasius) lub od nazwy greckiego miasta na Sycylii Gela. Istnieje ponad 10. świętych katolickich o tym imieniu.

Gelazy imieniny obchodzi 27 marca, 21 listopada i 23 grudnia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Gelazego przypada 21 listopada.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gelazjusz mos.

 przym. gelazjański

Wiktionary


gelbryna

mieszanina kwasu azotowego(V), kwasu siarkowego(VI), soli kuchennej oraz sadzy; stosowana do czyszczenia przedmiotów metalowych


SJP.pl


gelbryniarnia

miejsce, w którym się gelbrynuje mosiądz


SJP.pl


gelbrynować

czyścić mosiądz gelbryną


SJP.pl


geldria

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna położona na terenie obecnej holenderskiej prowincji Geldria (1.2) oraz niemieckiego powiatu Kleve;

 (1.2) geogr. adm. największa prowincja Holandii, jej stolicą jest Arnhem;

Wiktionary

Geldria (niderl. Gelderland, Provincie Gelderland) – największa prowincja Holandii położona pomiędzy rzekami IJssel, Moza i Ren.

Nazwa prowincji pochodzi od Geldrii, krainy historycznej na terenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Struktura wyznaniowa

  • Protestantyzm – 31%
  • Katolicyzm – 29%

Wikipedia

Powiązane:

 przym. geldryjski

Wiktionary


geldryjski

przymiotnik

 (1.1) związany z Geldrią, pochodzący z Geldrii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Znanym wydarzeniem, nagłośnionym przez Krzyżaków w Europie, był napad w 1388 roku na oddział rycerski księcia geldryjskiego Wilhelma, zdążającego do Malborka i uwięzienie go na zamku w Złocieńcu.

 (1.1) – Wielu może geldryjskich rycerzy znajduje się po tamtej stronie – odrzekł de Lorche – ale jam panu memu, księciu Januszowi, służby z Długolasu powinien.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Geldria ż.

Wiktionary


geldtag

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wypłata

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) geltak

Wiktionary


gelée

[czytaj: żeLE] z francuskiego: galaretka, np. owocowa


SJP.pl


gelejza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. - osoba nieporządna, niezdarna, powolna

Wiktionary


gelender

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poręcz, balustrada

Wiktionary


gelendżycki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gelendżykiem, dotyczący Gelendżyku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gelendżyk mrz.

Wiktionary


gelendżyk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, popularny kurort na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego;

Wiktionary

Gelendżyk (ros. Геленджик) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, popularny kurort na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego.

Miasto położone 25 km na południowy wschód od Noworosyjska, nad Zatoką Gelendżycką. Aglomeracja wynosi około 116 tys. osób (2020).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gelendżycki

Wiktionary


gelenit

minerał zaliczany do krzemianów


SJP.pl


gell-mann

[czytaj: gelman] nazwisko


SJP.pl


geller

nazwisko


SJP.pl

Osoby noszące nazwisko Geller:

  • Bruce Geller – amerykański filmowiec, twórca seriali Mission: Impossible
  • Eliezer Geller
  • Jefim Geller
  • Laura Geller
  • Maciej Geller
  • Maksim Geller
  • Margaret Geller
  • Monica Geller-Bing
  • Ross Geller
  • Uri Geller

Osoby noszące nazwisko Gellér:

  • Gábor Gellér
  • László Gellér
  • Mihály Gellér

Wikipedia


gelolog

specjalista w dziedzinie gelologii


SJP.pl


gelologia

dziedzina medycyny badająca wpływ śmiechu na ludzki organizm; gelotologia


SJP.pl


gelologiczny

dotyczący gelologii


SJP.pl


geloskopia

sztuka wróżenia ze śmiechu


SJP.pl


gelotologia

dziedzina medycyny badająca wpływ śmiechu na ludzki organizm; gelologia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) terapia śmiechem;

Wiktionary

Gelotologia (gr. gelos – śmiech) – dziedzina badań nad śmiechem i jego wpływem na zdrowie. Gelotologia bada wpływ śmiechu na organizm z perspektywy psychologicznej i fizjologicznej.

Termin ten jest często używany także w znaczeniu terapia śmiechem.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γέλως. (gélōs) → śmiech

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gelotology

* arabski: (1.1) علاج بالضحك m.

* chiński standardowy: (1.1) 笑理學

* francuski: (1.1) gélothérapie ż.

* hebrajski: (1.1) גלוטולוגיה

* hiszpański: (1.1) gelotología ż.

* indonezyjski: (1.1) gelotologi

* kataloński: (1.1) gelotologia ż.

* niemiecki: (1.1) Gelotologie ż.

* portugalski: (1.1) gelotologia ż.

* słoweński: (1.1) gelotologija ż.

* szwedzki: (1.1) gelotologi w.

* turecki: (1.1) gelotoloji

* ukraiński: (1.1) сміхотерапія ż., гелотологія ż.

* włoski: (1.1) gelotologia ż.

źródła.

== gelotologia (język portugalski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gelotologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γέλως. (gélōs) → śmiech

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gelotology

* arabski: (1.1) علاج بالضحك m.

* chiński standardowy: (1.1) 笑理學

* francuski: (1.1) gélothérapie ż.

* hebrajski: (1.1) גלוטולוגיה

* hiszpański: (1.1) gelotología ż.

* indonezyjski: (1.1) gelotologi

* kataloński: (1.1) gelotologia ż.

* niemiecki: (1.1) Gelotologie ż.

* portugalski: (1.1) gelotologia ż.

* słoweński: (1.1) gelotologija ż.

* szwedzki: (1.1) gelotologi w.

* turecki: (1.1) gelotoloji

* ukraiński: (1.1) сміхотерапія ż., гелотологія ż.

* włoski: (1.1) gelotologia ż.

źródła.

== gelotologia (język portugalski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gelotologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gelsenkirchen

[czytaj: gelzenkirszien] miasto w Niemczech


SJP.pl

Gelsenkirchen – miasto na prawach powiatu położone w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Münster, w Zagłębiu Ruhry (niem. Ruhrgebiet). Siedziba klubu piłkarskiego FC Schalke 04.

Wikipedia


geltag

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzień wypłaty

Wiktionary


geltak

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wypłata

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) geldtag

Wiktionary


gelynder

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poręcz, balustrada

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|gelender.

Wiktionary


gem

część seta w tenisie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) sport. część seta w tenisie

Wiktionary

Gem (ang. game, fr. un jeu) – najmniejsza część rozgrywki w meczu tenisa ziemnego, część seta.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miałem trzy gemy przewagi, ale przegrałem seta.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃m, AS: gẽm

Wiktionary


gemajn

dawny szeregowiec w wojsku polskim cudzoziemskiego autoramentu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wojsk. w XVII-XVIII wieku: szeregowiec w wojsku polskim autoramentu cudzoziemskiego

Wiktionary

Gemajn (niem. gemein - zwyczajny, pospolity) – żołnierz, szeregowy w wojsku polskim autoramentu cudzoziemskiego w XVII i XVIII wieku. Uzbrojeni w pikę lub muszkiet rekrutowani byli przede wszystkim wśród chłopstwa i plebsu miejskiego. Miejscem werbunku była zazwyczaj Wielkopolska i Mazowsze. Odpowiednik polskiego draba i węgierskiego hajduka.

Wikipedia


gemara

zbiór komentarzy i objaśnień uzupełniających Misznę


SJP.pl

Wikipedia


gematria

reguła pozwalająca kojarzyć między sobą słowa i zwroty, których litery mają w sumie tę samą wartość liczbową


SJP.pl

Gematria (hebr. גימטריה z grec. γεωμετρια) – system numerologii opierający się na języku i alfabecie hebrajskim, zaś samo słowo gematria pochodzi od greckiego słowa geometria. Istnieje kilka form gematrii, między innymi "odkryta" i "mistyczna".

Wikipedia


gembalski

nazwisko


SJP.pl


gembicki

nazwisko


SJP.pl


gemeliolog

genetyk zajmujący się bliźniętami


SJP.pl


gemeliologia

nauka o bliźniętach


SJP.pl


gemendo

określenie wykonawcze: jęcząc


SJP.pl


geminacja

w językoznawstwie: podwojenie głosek


SJP.pl

Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski.

Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms).

Wikipedia


geminata

spółgłoska podwojona w wyrazie, np. w słowie wanna, manna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. podwojona spółgłoska w wyrazie

Wiktionary

Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski.

Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Geminata występuje w wyrazach: „allegro”, „buddyzm”, „libretto” i „wanna”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃mʲĩˈnata, AS: gmʹĩnata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geminacja

Wiktionary


gemini

1. dawny program lotów kosmicznych prowadzony przez USA przed lotem człowieka na Księżyc, mający na celu badanie organizmu człowieka w warunkach kosmicznych;
2. rodzaj amerykańskiego dwuosobowego statku kosmicznego;
3. trzeci gwiazdozbiór zodiakalny; Bliźnięta


SJP.pl

  • program Gemini – amerykański program lotów kosmicznych
  • Obserwatorium Gemini – obserwatorium astronomiczne
  • Bliźnięta (łac. Gemini) – gwiazdozbiór nieba równikowego, jeden ze znaków zodiaku – Bliźnięta w astrologii
  • Gemini – duży model językowy firmy Google (Alphabet)
  • Gemini – pierwsza płyta Kasi Kowalskiej, z 1994 roku
  • Gemini – album jazzowy Archie Sheppa, z 2007 roku
  • Gemini – piąta płyta Leny Meyer-Landrut, z 2017 roku
  • Gemini – druga płyta Macklemore’a, z 2017 roku
  • Gemini – debiutancki solowy album studyjny estońskiej piosenkarki Tatjany „Tanji” Mihhailovej
  • Gemini – konstruktor samochodów wyścigowych aktywny w latach 60
  • Gemini – pierwszy polski jacht hi-tech klasy One Ton wybudowany z inicjatywy Romana Paszke
  • Gemini Park Bielsko-Biała – centrum handlowe w Bielsku-Białej
  • Gemini Jasna Park – centrum handlowe w Tarnowie
  • Gemini Park Tychy – centrum handlowe w Tychach
  • Gemini – menedżer plików dla systemów opartych na GEM/TOS
  • Gemini – minimalistyczny protokół internetowy podobny do Gophera

Wikipedia


geminidy

rój meteorów


SJP.pl

Geminidy (004 GEM) – rój meteorów, o radiancie w okolicy Kastora, jednej z najjaśniejszych gwiazd w gwiazdozbiorze Bliźniąt, powstały w wyniku rozpadu planetoidy (3200) Phaethon. Obiekt ten o średnicy 5 km zbliża się do Słońca co 1,43 lat na odległość zaledwie 0,14 au.

Wikipedia


gemius

Gemius – międzynarodowa firma badawczo-technologiczna działająca na rynkach Europy, Afryki i Azji.

Firma oferuje badania dotyczące zachowania internautów na witrynach internetowych, profilu społeczno-demograficznego użytkowników sieci oraz skuteczności kampanii reklamowych prowadzonych w Internecie. Gemius jest prekursorem w dziedzinie badań Internetu i przez Internet w Europie. Oprócz własnych badań realizuje również badania na zlecenie klienta. W ofercie firmy znajduje się również badanie zachowań użytkowników odtwarzających materiały multimedialne w sieci, a także badanie umożliwiające błyskawiczny pomiar i prezentację wszystkich akcji dokonanych przez internautów na danej witrynie. Przetwarzając 3 petabity danych miesięcznie i analizując 450 tys. stron rocznie, Gemius wyznacza standard pomiaru oglądalności witryn i aplikacji internetowych w blisko połowie państw europejskich. Firma zajmuje się także dostarczaniem rozwiązań dla digital marketingu. W swojej ofercie ma rozwiązania pozwalające na emisję reklam oraz mierzenie ich efektywności w czasie rzeczywistym.Ma również narzędzia pozwalające na monitorowanie konkurencji poprzez badania dostarczające informacji na temat wszystkich kampanii, które zostały wyemitowane w danym okresie.Jest największym podmiotem badawczo-technologicznym zajmującym się Internetem w Europie.

Wikipedia


gemma

kamień szlachetny lub półszlachetny z miniaturowym reliefem, używany jako pieczęć lub ozdoba


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

  • Gemma (gwiazda)
  • gemma (kamień)
  • gemma (zarodnik)
  • gemma przemyska
  • Gemma – imię żeńskie

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po krótkim czasie Gemma została uzdrowiona.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃mːa, AS: g•ma

Wiktionary


gemmolog

specjalista w dziedzinie gemmologii


SJP.pl


gemmologia

dział mineralogii, nauka o kamieniach szlachetnych i ozdobnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miner. nauka o kamieniach szlachetnych;

Wiktionary

Gemmologia (z łac. gemma i gr. logos) – nauka o kamieniach szlachetnych i ozdobnych stosowanych w jubilerstwie i zdobnictwie, czyli o kamieniach jubilerskich. Gemma – słowo to oznaczało najpierw każdy kamień szlachetny, następnie kamień grawerowany służący do pieczętowania, a później kamień noszony także jako ozdoba. Gemma miała płaskorzeźbę rżniętą wypukło (kamea) lub wklęsło (intaglio). Logos – oznacza naukę, mowę.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Od kilku lat interesuję się gemmologią, ale to tylko moje hobby.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gemmolog m.

 przym. gemmologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gemmolog m.

 przym. gemmologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gemmology, gemology

* bułgarski: (1.1) гемология ż.

* francuski: (1.1) gemmologie ż.

* hiszpański: (1.1) gemología ż.

* ido: (1.1) gemologio

* kataloński: (1.1) gemmologia ż.

* nowogrecki: (1.1) γεμολογία ż.

* portugalski: (1.1) gemologia ż.

* rosyjski: (1.1) геммоло́гия ż.

* rumuński: (1.1) gemologie ż.

* ukraiński: (1.1) гемоло́гія ż.

* włoski: (1.1) gemmologia ż.

źródła.

== gemmologia (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miner. gemmologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gemmologiczny

dotyczący kamieni szlachetnych


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) miner. związany z gemmologią, dotyczący gemmologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gemmologia ż.

Wiktionary


gemmula

gemula;
1. przetrwalnikowa postać gąbek słodkowodnych;
2. w teorii dziedziczności Darwina: cząsteczka ciała przekazująca potomstwu cechy rodziców


SJP.pl

  • Gemmula Weinkauff, 1875 – rodzaj ślimaków z rodziny Turridae,
  • gemula (łac. gemmula) – forma przetrwalnikowa gąbek.

Wikipedia


gemowy

związany z gemem


SJP.pl


gemshorn

1. instrument muzyczny, róg zwierzęcy (zwykle kozi) z nawierconymi otworami;
2. głos organowy o piszczałkach zwężających się górze, o barwie fletowej lub smyczkowej; kozi róg


SJP.pl


gemula

gemmula;
1. przetrwalnikowa postać gąbek słodkowodnych;
2. w teorii dziedziczności Darwina: cząsteczka ciała przekazująca potomstwu cechy rodziców


SJP.pl

Gemula, pączek wewnętrzny (łac. słowo gemmula oznacza mały pączek) – kulista forma przetrwalnikowa służąca rozmnażaniu bezpłciowemu większości gąbek słodkowodnych i niektórych morskich. Stanowi też stadium dyspersyjne przenoszone przez ptaki do zamkniętych zbiorników wodnych. Powstaje w mezohylu (u gąbek brak mezenchymy, z uwagi na niewystępowanie trzeciego listka zarodkowego), w okresach niesprzyjających (gwałtowne zmiany temperatury, brak wody). Osiąga średnicę 0,3–1 mm.

Wikipedia


gemütlich

[czytaj: gemytliś] przytulny, przyjemny


SJP.pl


gemyla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) reg-pl|Poznań. śmietnik, bałagan

 (1.2) reg-pl|Poznań. śmieci, brud

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W życiu żem większego szuszwola nie widzioł, taką mioł gemylę pod wyrem!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) gemela, gimela, gymela

Wiktionary


gen

podstawowa materialna jednostka dziedziczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. część chromosomów jądra komórkowego, podstawowa jednostka dziedziczności odpowiedzialna za przekazanie cech dziedzicznych organizmu;

Wiktionary

Gen (gr. γένος – ród, pochodzenie) – pojęcie teoretyczne stosowane w wielu działach biologii oraz innych dziedzinach wiedzy. Słowo ma różne znaczenie zmieniające się w czasie oraz zależne od przedmiotu badań biologów. Dwie główne koncepcje to gen ewolucyjny oraz gen molekularny. Obie są rozwijane i dyskutowane. W koncepcji ewolucyjnej geny są konkurującymi odcinkami kwasu nukleinowego, których reprezentacja w kolejnych pokoleniach ulega zmianie. Koncepcja molekularna za geny uznaje odcinki DNA ulegające ekspresji realizowanej przez syntezę RNA lub białek. Geny należy odróżnić od pseudogenów, które są niedziałającymi kopiami genów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W końcowych odcinkach genów występuje nadreprezentacja kodonów lizyny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃n, AS: gẽn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genetyk m., genetyka ż., genotyp m.

 przym. genowy, genetyczny

 przysł. genowo, genetycznie

Wiktionary


gen.

skrót od:
1. generał;
2. generalny; gener.


SJP.pl

skrót

 (1.1) = generał

Wiktionary

Generał – wysoki stopień wojskowy, a także grupa stopni generalskich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) gen. bryg. w st. sp. Tadeusz Jastrzębski ps. "Jabłoński" (= generał brygady w stanie spoczynku … pseudonim …) (Wikipedia)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛraw, AS: gẽnerau̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generał mzw./mos./mrz.

Wiktionary


genadiusz

imię męskie


SJP.pl

Genadiusz, również Gennadiusz, Genady – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od nazwiska Γενναδιος (Gennadios), prawdopodobnie pochodzącego od γενναδας (gennadas) – „szlachetny, hojny”.

Żeńskim odpowiednikiem jest Genadia.

Genadiusz, Genady imieniny obchodzi 5 czerwca.

Genadiusz, Gennadiusz, Genady w innych językach:

  • rosyjski – Геннадий (Giennadij)
  • biał. – Генадзь (Hienadź)

Wikipedia


genadiuszostwo

Genadiusz z małżonką; Genadiuszowie


SJP.pl


genadiuszowie

Genadiusz z małżonką; Genadiuszostwo


SJP.pl


genadiuszowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Genadiusza lub z nim związany


SJP.pl


genaker

rodzaj żagla, asymetryczna odmiana spinakera


SJP.pl

Genaker – żagiel, jedna z asymetrycznych odmian spinakera.

Jego asymetryczność polega na tym, że w genakerze, podobnie jak w foku, wyróżnia się róg halsowy, szotowy i fałowy (brak jest, występującej w spinakerze, linii symetrii przechodzącej przez róg fałowy i połowę długości liku dolnego żagla). Na tym typie żagla pływa się tylko baksztagami. Na kursie fordewind genaker nie może pracować efektywnie, gdyż jest wtedy zasłaniany przez grot.

Wikipedia


gencjana

1. roślina zielna z rodziny goryczkowatych; goryczka, goryczuszka;
2. ciemnofioletowy płyn o działaniu ściągającym, wysuszającym i przeciwbakteryjnym


SJP.pl

Gencjana, fiolet gencjanowy, fiolet goryczki, pioktanina (łac. Violetum Gentianae, Pyoctaninum coeruleum FP III) – 0,5–2% wodny lub spirytusowy roztwór fioletu gencjanowego, czyli farmakopealnego surowca farmaceutycznego (FP III) mieszaniny fioletu krystalicznego i fioletu metylowego. Według charakterystyki produktu leczniczego składnikiem czynnym jest chlorek metylorozanilinowy (fiolet krystaliczny).

Wikipedia


gencjanka

zdrobnienie od: gencjana


SJP.pl


gencjanowy

przymiotnik od: gencjana


SJP.pl


gencjobioza

disacharyd składający się z dwóch cząsteczek glikozy, połączonych wiązaniem beta-glikozydowym


SJP.pl

Gencjobioza – organiczny związek chemiczny z grupy disacharydów, zbudowany z dwóch cząsteczek D-glukozy połączonych wiązaniem β-(1→6)-glikozydowym. Krystaliczne ciało stałe, rozpuszczalne w wodzie i gorącym metanolu.

Ester digencjobiozowy krocetyny nosi nazwę krocyny i jest głównym barwnikiem szafranu; występuje też w kwiatach dziewanny.

Wikipedia


gendek

nazwisko


SJP.pl


gender

[czytaj: dżender]
1. społeczna i kulturowa tożsamość płci człowieka;
2. nurt w refleksji humanistycznej oparty na przekonaniu, że tożsamość płci człowieka jest ukształtowana społecznie i kulturowo; genderyzm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) psych. gendst. zespół zachowań, norm i wartości, przypisanych kulturowo i społecznie do każdej z płci

przymiotnik

 (2.1) związany z gender (1.2)

Wiktionary

Gender (ang. gender, czyt. dżender; płeć kulturowa, płeć społeczna, płeć kulturowo-społeczna, płeć/rodzaj, czasami także jako płeć psychologiczna lub psychiczna) – zespół zachowań, norm i wartości przypisanych przez kulturę do każdej z płci. Jest to suma cech osobowości, stereotypów i ról płciowych, rozumianych w danym społeczeństwie jako kobiece lub męskie, przyjmowanych przez kobiety i mężczyzn w zakresie danej kultury w drodze socjalizacji, niewynikających bezpośrednio z biologicznych różnic w budowie ciała między płciami, czyli dymorfizmu płciowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) O tym jak wyglądam decyduje moja płeć, ale o tym jak powinienem się ubrać i kim mam szansę zostać decyduje gender.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genderyzm m., agenderyzm m., genderowiec m., genderysta m., genderystka ż., genderowość ż.

 przym. genderowy

 przysł. genderowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) płeć kulturowa, płeć społeczna, społeczno-kulturowa tożsamość płciowa

 (1.2) genderyzm

 (2.1) genderowy

Wiktionary


gendera

[czytaj: dżender]
1. społeczna i kulturowa tożsamość płci człowieka;
2. nurt w refleksji humanistycznej oparty na przekonaniu, że tożsamość płci człowieka jest ukształtowana społecznie i kulturowo; genderyzm


SJP.pl


genderowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest genderowe; cecha tych, którzy są genderowi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gender m.

 przym. genderowy

 przysł. genderowo

Wiktionary


genderowy

gender [czytaj: dżenderowy]


SJP.pl


genderqueer

[czytaj: dżenderkłir] ogół tożsamości płciowych, które wykraczają poza podział na mężczyznę i kobietę; niebinarność


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) nie będący ani kobietą, ani mężczyzną, wykraczający ze swoją płcią poza to rozróżnienie

Wiktionary

Niebinarność, także: genderqueer, niebinarne tożsamości płciowe – zbiorcze określenie spektrum tożsamości płciowych (gender identity), które nie są wyłącznie męskie lub kobiece, i wychodzą w ten sposób poza tę polaryzację i binarność.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) niebinarny, genderqueerowy

Wiktionary


genderqueerowy

[czytaj: dżenderkłirowy] środowiskowo: taki, którego tożsamość płciowa wykracza poza podział na mężczyznę i kobietę; niebinarny


SJP.pl


genderysta

[czytaj: dżengerysta] badacz społecznej i kulturowej tożsamości płci człowieka


SJP.pl


genderystka

[czytaj: dżengerystka] badaczka społecznej i kulturowej tożsamości płci człowieka


SJP.pl


genderyzm

nurt w refleksji humanistycznej oparty na przekonaniu, że tożsamość płci człowieka jest ukształtowana społecznie i kulturowo; gender


SJP.pl

Binaryzm płciowy, także binaryzm płci (od ang. gender „płeć społeczno-kulturowa”) – podział płci na dwie odrębne, przeciwstawne względem siebie rodzaje – męską i żeńską – czy to przez system społeczny, czy przez wierzenia kulturowe.

Wikipedia


genealog

specjalista w dziedzinie genealogii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nauk. historyk badający dzieje rodów z uwzględnieniem koligacji

 (1.2) amator gromadzący informacje o genealogii rodzinnej

Wiktionary

Genealogia (z gr. γενεά, genos – „ród” oraz λόγος, logos – „słowo”, „wiedza”) – jedna z nauk pomocniczych historii, zajmująca się badaniem więzi rodzinnych między ludźmi na bazie zachodzącego między nimi pokrewieństwa i powinowactwa. W szczególności przedmiotem zainteresowania genealogii są wybrane rodziny i rody, ich pochodzenie, historia oraz wzajemne relacje rodzinne i losy poszczególnych członków rodziny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Prowadzeniem badań genealogicznych zajmuje się genealog.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genealogia ż., genealogista mos.

 przym. genealogiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) naukowiec

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. genealogia ż., genealogista mos.

 przym. genealogiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) genealogist

* francuski: (1.1) généalogiste m.

* hiszpański: (1.1) genealogista m.

* niemiecki: (1.1) Genealoge m.

* portugalski: (1.1) genealogista m.

* rumuński: (1.1) genealogist m.

* słoweński: (1.1) genealog m.

* węgierski: (1.1) genealógus

* włoski: (1.1) genealogista m.

źródła.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


genealogia

1. historia rodu, pisana albo zachowana w tradycji ustnej; rodowód;
2. nauka pomocnicza historii o stosunkach pokrewieństwa między ludźmi oraz określająca daty narodzin, ślubów i zgonów;
3. historia lub pochodzenie czegoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geneza rodu uwzględniająca następstwo pokoleń i koligacje

 (1.2) hist. nauka pomocnicza historii zajmująca się dziejami rodów

 (1.3) pochodzenie czegoś

Wiktionary

Genealogia (z gr. γενεά, genos – „ród” oraz λόγος, logos – „słowo”, „wiedza”) – jedna z nauk pomocniczych historii, zajmująca się badaniem więzi rodzinnych między ludźmi na bazie zachodzącego między nimi pokrewieństwa i powinowactwa. W szczególności przedmiotem zainteresowania genealogii są wybrane rodziny i rody, ich pochodzenie, historia oraz wzajemne relacje rodzinne i losy poszczególnych członków rodziny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W ewangelijnej genealogii Jezusa wymieniona została Batszeba.

 (1.2) Badaniem stopnia pokrewieństwa i powinowactwa w rodach zajmuje się genealogia, będąca nauką pomocniczą historii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nɛaˈlɔɟja, AS: gnealoǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genealog mos., genealogista mos.

 przym. genealogiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rodowód

Wiktionary


genealogicznie

genealogiczny


SJP.pl

Patrz:

genealogiczny

genealogiczny

genealogia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z genealogią

Wiktionary

Patrz:

genealogia

Przykłady

 (1.1) Źródło genealogiczne to osoba, miejsce lub rzecz, za pomocą której uzyskałeś daną informację.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genealogista mos., genealogia ż., genealog m.

Wiktionary


genealogista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. genealog

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nɛalɔˈɟista, AS: gnealoǵista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genealog mos., genealogia ż.

 przym. genealogiczny

Wiktionary


genealożka

genealog


SJP.pl

Patrz:

genealog

genek

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genio, Gienio


SJP.pl


gener.

skrót od: generalny; gen.


SJP.pl


generacja

1. ogół ludzi, zwierząt lub roślin żyjących w tym samym okresie i będących w podobnym wieku; pokolenie;
2. grupa urządzeń technicznych lub programów komputerowych skonstruowanych według technologii z pewnego etapu rozwoju;
3. wywoływanie jakiegoś zjawiska fizycznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogół osobników żyjących w tym samym czasie, będących mniej więcej w tym samym wieku

 (1.2) techn. grupa urządzeń konstruowanych na określonym szczeblu rozwoju technologii

 (1.3) fiz. elektr. wytwarzanie napięcia prądu

Wiktionary

Pokolenie (generacja – łac. generatio „rodzenie, tworzenie”) – termin posiadający kilka konotacji związanych z urodzeniem, tworzeniem i prokreacją.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Następna generacja w większości będzie musiała swoje stare lata spędzić w domach dla seniorów.

 (1.2) W zeszłym kwartale firma ta zaczęła uruchamiać produkcję nowej generacji telefonów.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. generować

 rzecz. generowanie n., kogeneracja ż.

 przym. generacyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pokolenie

Wiktionary


generacyjny

przymiotnik od: generacja


SJP.pl


generali

Assicurazioni Generali S.p.A. – międzynarodowa instytucja finansowa założona 26 grudnia 1831 roku w Trieście, w ówczesnym Cesarstwie Austriackim (dziś Włochy), działająca w sektorze ubezpieczeniowym oraz inwestycyjnym.

Wikipedia


generalia

1. sprawy ogólne, zasadnicze;
2. koszty ogólne jakichś robót, maszyn, produkcji itp.;
3. dzieła ogólne w klasyfikacji bibliotecznej;
4. akta dotyczące ogólnych spraw związanych z jakimś procesem lub osobą;
5. przestarzale: dane, na które składają się imię, nazwisko i data urodzenia; personalia


SJP.pl


generalicja

ogół lub korpus najwyższych oficerów armii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. korpus generałów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generalka ż., generał m., generałowa ż., generałówna ż., generalissimus m.

 przym. generalski

Wiktionary


generalisko

zgrubienie od: generał; poufale o generale


SJP.pl


generalissimus

[czytaj: generaLISs-imus] najwyższy stopień wojskowy naczelnego wodza w niektórych armiach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. naczelny wódz w niektórych armiach;

Wiktionary

Generalissimus (łac. „najgłówniejszy, najbardziej nadrzędny”; stopień najwyższy od generalis, „ogólny, główny”) – stopień nadawany w niektórych państwach generałowi lub marszałkowi pełniącemu obowiązki naczelnego wodza, zwłaszcza na czas wojny, związany z szerokimi pełnomocnictwami. Nadawany też dowodzącym armiami sojuszniczymi, a także w wielu wypadkach w przeszłości osobom z rodzin królewskich i działaczom państwowym jako stopień honorowy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ale generalissimus Franco zwodził Hitlera. Stawiał niemożliwe do spełnienia żądania finansowe, domagał się tak wielkich dostaw surowców strategicznych, że nie wytrzymałaby tego niemiecka gospodarka.

 (1.1) Kotielnikow postanowił być szczery i zaryzykować nawet gniew i niełaskę generalissimusa, ale pomysł był idiotyczny, a jego realizacja mogła na lata zaabsorbować będący i tak w fatalnym stanie przemysł stoczniowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generalicja ż.

 przym. generalski, jeneralski

Wiktionary


generalista

1. osoba mająca wiedzę lub zdolności w wielu dziedzinach;
2. potocznie: lekarz ogólny


SJP.pl


generalizacja

książkowo: poszerzenie pewnego twierdzenia, prawa, zasady itp. na większy zakres zjawisk; uogólnienie


SJP.pl

  • generalizacja bodźca w psychologii – reagowanie (bez uczenia) na podobny bodziec przez tę samą reakcję; siłę reakcji wyznacza podobieństwo bodźców (gradient generalizacji); oprócz podobieństwa zmysłowego (np. kształtu) powodem może być "podobieństwo" znaczeniowe – tzw. generalizację semantyczną, dotyczy to np. słów o zbliżonym znaczeniu;
  • generalizacja w psychologii społecznej – nadmierne uogólnienie, przypisanie wszystkim członkom grupy stereotypizowanej cech spotkanych jedynie u kilku przedstawicieli danej zbiorowości;
  • generalizacja mapy – proces zmniejszania szczegółowości mapy jako konsekwencja zmniejszania jej skali. Może podlegać częściowej automatyzacji dla niektórych rodzajów obiektów i map (np. topograficznych), i pozostawieniu na niej najważniejszych szczegółów (rzeki, budynki).
  • generalizacja w informatyce
  • uogólnienie

Wikipedia


generalizacyjny

generalizacja


SJP.pl

Patrz:

generalizacja

generalizator

kwantyfikator w logice, przekształca funkcję zdaniową w zdanie ogólne


SJP.pl


generalizować

uogólniać, pomijać mniej ważne szczegóły by najważniejsze były bardziej widoczne


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) uogólniać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generalka ż., generalność ż., generalizowanie n., generalizacja ż.

Wiktionary


generalizująco

w sposób rozszerzający pewne twierdzenie, prawo itp. na większy zakres zjawisk


SJP.pl


generalka

potocznie:
1. w zawodach sportowych: klasyfikacja generalna;
2. strajk generalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. coś, co jest określane jako „generalne”

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generał m., generalicja ż., generalność ż., generalizowanie n.

 czas. generalizować ndk.

 przym. generalny, generalski

 przysł. generalnie

Wiktionary


generalnie

przysłówek

 (1.1) na ogół, powszechnie

 (1.2) zazwyczaj, najczęściej

 (1.3) przest. ogólnie, z grubsza

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Generalnie prezbiterzy odprawiają jedną mszę dziennie.

 (1.3) Ubrania mieli generalnie potargane, jak u stracha na wróble.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. generalny, generalski, jeneralski

 rzecz. generalka ż., generalność ż.

Wiktionary


generalniej

stopień wyższy od przysłówka: generalnie


SJP.pl


generalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest generalne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generalka ż., generalizacja ż., generalizowanie n.

 czas. generalizować ndk.

 przym. generalny, generalski, jeneralski

 przysł. generalnie

Wiktionary


generalny

1. dotyczący ogółu, powszechny;
2. zasadniczy, główny, podstawowy, naczelny;
3. dawniej: stany generalne - przedstawicielstwo narodu w przedrewolucyjnej Francji


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który odnosi się do czegoś ogólnego, powszechnie obowiązującego

 (1.2) taki, który odnosi się do czegoś zasadniczego, naczelnego

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Związki zawodowe zwołują strajk generalny na początek przyszłego miesiąca.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generał m., generałowa ż., generałówna ż., ganaralstwo n., generalka ż., generalność ż.

 przysł. generalnie

 przym. generalski, jeneralski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ogólny, powszechny; przest. jeneralny

 (1.2) zasadniczy, główny, podstawowy, naczelny; przest. jeneralny

Wiktionary


generalski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z generałem, dotyczący generała

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) taki, który należy do generała, będący jego własnością

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po 1989 roku wiele osób zmieniało przekonania jak rękawiczki, ale korpus generalski bił tu wszelkie rekordy.

 (2.1) Głównodowodzący admirał przekazał okręt flagowy na kwaterę generała, na pokład wniesiono bagaże, a na banderę wciągnięto generalski sztandar.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generalka ż., generał m., jenerał m., generałowa ż., jenerałowa ż., generałówna ż., jenerałówna ż., generałek m., generalik m., generalność ż., generalissimus m., generalisko n., generałowanie n., jenerał m., generalicja ż.

 czas. generałować ndk.

 przym. jeneralski, generałowy, generalny

 przysł. generalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. jeneralski

 (2.1) generałowy; przest. jeneralski

Wiktionary


generator

urządzenie lub maszyna do wytwarzania określonego rodzaju energii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) elektr. prądnica, szczególnie o dużej mocy;

 (1.2) urządzenie, które coś wytwarza (generuje)

Wiktionary

Generator – maszyna lub urządzenie do wytwarzania:

  • Generatory elektryczne
    • prądnica
      • generator synchroniczny
      • generator asynchroniczny
    • alternator
    • Generator magnetohydrodynamiczny
    • radioizotopowy generator termoelektryczny

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Generatory umożliwiają wytwarzanie energii elektrycznej.

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: ˌɡɛ̃nɛˈratɔr, AS: gnerator

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. generowanie n., wygenerowanie n., degenerowanie n., zdegenerowanie n.

    :: zdrobn. generatorek m.

     czas. generować ndk., wygenerować dk., degenerować ndk., zdegenerować dk.

     przym. generatorowy, degeneracyjny, regeneratywny

    Wiktionary

    Synonimy:

     (1.1) prądnica, dynamo

     (1.2) wytwornica

    Wiktionary


generatorowy

przymiotnik od: generator


SJP.pl


generatywistka

generatywista


SJP.pl

Patrz:

generatywista

generatywistyczny

przymiotnik od: generatywizm


SJP.pl


generatywizm

teoria języka traktująca język jako nieskończony zbiór zdań, który można ściśle opisać za pomocą formalnych reguł gramatyki


SJP.pl


generatywny

związany z rozmnażaniem płciowym; rozrodczy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. bot. związany z rozrodem

 (1.2) jęz. gram. związany z generatywizmem

 (1.3) inform. związany z generowaniem (np. obrazu, tekstu)

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) Generatywna SI działa na zasadzie uczenia się z dużych zbiorów danych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generatywizm mrz., generatywista mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rozrodczy, płciowy

Wiktionary


generał

1. najwyższy oficerski stopień wojskowy; osoba nosząca ten stopień;
2. najwyższy zwierzchnik w niektórych zakonach katolickich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych;

 (1.2) rel. główny przełożony w niektórych zakonach katolickich;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) środ. harc. pionowo wbity palik podtrzymujący stos ogniska

 (2.2) środ. w grze w kości: układ polegający na wyrzuceniu pięciu jednakowych kości

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (3.1) daw. pot. banknot o nominale 50 złotych z wizerunkiem Karola Świerczewskiego

Wiktionary

Generał – wysoki stopień wojskowy, a także grupa stopni generalskich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sprzeciw generałów odnotowano w telawiwskiej prasie.

 (3.1) Miałem w kieszeni marynarki sporo bilonu i ze trzech „generałów”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛraw, AS: gẽnerau̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generalka ż., generałowa ż., generalicja ż.

 przym. generalski, jeneralski, generalny

 skr. gen.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. jenerał; skr. gen.

Wiktionary


generał-gubernator

w dawnej Rosji: zarządca prowincji podlegający bezpośrednio carowi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. adm. administrator prowincji w carskiej Rosji

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W 1813 r. Aleksander I Romanow ustanowił generała-gubernatora Księstwa Warszawskiego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generał-gubernatorstwo n.

Wiktionary


generałbas

1. w barokowych utworach instrumentalnych lub instrumentalno-wokalnych: najniższy basowy głos; basso continuo;
2. dawny sposób notowania toku harmonicznego kompozycji za pomocą głosu basowego i umieszczanych nad nim umownych cyfr, oznaczających różne akordy; bas akordowy


SJP.pl

Basso continuo (bas generalny, bas cyfrowany, generałbas, b.c.)

  1. W XVII i XVIII wieku linia głosu basowego, stanowiąca harmoniczny fundament utworu. Najczęściej wymagający od wykonawcy improwizacyjnego dopełnienia. Kompozytorzy zazwyczaj dopisywali obok nut cyfry podpowiadające wykonawcy, jak powinien uzupełnić strukturę akordową. W epoce baroku istnienie basu cyfrowanego było tak oczywiste, że utwory bez b.c. były specjalnie oznaczane (senza continuo)
  2. Instrument lub zespół realizujący partię basso continuo

Wikipedia


generałostwo

generał z żoną


SJP.pl


generałowa

żona generała


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żona generała

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nɛraˈwɔva, AS: gnerau̯ova

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generał m., generalicja ż.

 przym. generalski, jeneralski, generalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. jenerałowa

Wiktionary


generałówna

dawniej: córka generała


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) córka generała

Wiktionary

Powiązane:

 przym. jeneralski, generalny, generalski

 rzecz. generalicja ż.

Wiktionary


generałowy

generał (dawniej); generalski


SJP.pl


generować

tworzyć; wytwarzać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. wygenerować)

 (1.1) być miejscem wytwarzania, przyczyną czegoś

 (1.2) fiz. wytwarzać pewien nośnik energii albo przekształcać jakąś postać energii w inną

 (1.3) techn. wytwarzać pewne wielkości fizyczne lub matematyczne

 (1.4) jęz. tworzyć nieskończony zbiór zdań za pomocą skończonej liczby zasad gramatycznych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Antykoncepcja nieuchronnie generuje też swoistą mentalność utylitarystyczną — dążenie do maksymalizacji przyjemności.

 (1.2) Lasery impulsowe generują błyski trwające tylko 250 as.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generowanie n., generacja ż., generator mrz.

 przym. regeneratywny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) powodować, wytwarzać

Wiktionary


generowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|generować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. generować ndk.

 rzecz. generator mrz., generacja ż.

 przym. regeneratywny

Wiktionary


generyczny

1. lek generyczny - odpowiednik leku oryginalnego o takiej samej substancji czynnej i identycznym działaniu; generyk, zamiennik, lek odtwórczy;
2. w informatyce: możliwy do użycia w szerokim polu zastosowań, akceptujący różne typy argumentów, przetwarzanych danych itp.;
3. dawniej: właściwy całemu rodzajowi, gatunkowi; rodzajowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przest. właściwy rodzajowi lub typowi rzeczy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Takiém się nam zdaje to, którego sprawą rodzą się owe twory mięszane, nazwane przez nas generycznym mianem fantazij.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. generyczność ż.

 przysł. generycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gatunkowy, rodzajowy

Wiktionary


generyk

odpowiednik leku oryginalnego o takiej samej substancji czynnej i identycznym działaniu; zamiennik, lek odtwórczy


SJP.pl

Lek generyczny, lek odtwórczy, generyk – określenie leku będącego zamiennikiem leku oryginalnego, zawierającym tę samą substancję czynną. Leki generyczne, aby mogły być wprowadzone do obrotu, muszą mieć udowodniony:

  • ten sam skład, muszą zawierać tę samą ilość substancji aktywnej. Mogą zawierać jednak inne substancje pomocnicze, pod warunkiem, że nie zmieniają one właściwości leku i nie wpływają na skuteczność,
  • tę samą postać,
  • tę samą dostępność biologiczną (biodostępność),
  • takie samo działanie farmakologiczne.

Wikipedia


genesis

1. [czytaj: genez-is] pierwsza księga biblijnego Pięcioksięgu; Księga Rodzaju;
2. [czytaj: dżenes-is] brytyjski zespół muzyczny założony w 1967 r.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) bibl. Księga Rodzaju

Wiktionary

  • Genesis – inaczej „Księga Rodzaju”

Technika:

  • Genesis Motors – południowokoreański producent samochodów luksusowych
  • AMD 103 Genesis – amerykańska lokomotywa spalinowa
  • Genesis – geometria roweru
  • Genesis – sonda kosmiczna
  • Sega Genesis – konsola do gier wideo wyprodukowana przez firmę Sega

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Opis stworzenia w Genesis ma podwójną redakcję.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) księga

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) Biblia, Pismo Święte

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|łac|genesis. < etym|gr|γένεσις. (génesis) → pochodzenie

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Genesis

* hiszpański: (1.1) Génesis m.

* włoski: (1.1) Genesi ż.

źródła.

== Genesis (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Genesis.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) amer. imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


genet

[czytaj: żöNE albo żeNE] nazwisko, m.in. Jean Genet (1910-1986) - pisarz francuski


SJP.pl

Genet, osobnik genetyczny, sekset – pojedyncza roślina powstała z jednej zygoty.

Genetem może być osobnik wyraźnie odrębny od innych, najczęściej jednak pojęcie to stosowane jest wobec osobników rozprzestrzeniających się wegetatywnie (klonalnie) i tworzących kolejne moduły. Budowa modułowa przejawia się wykształcaniem poszczególnych pędów, mniej lub bardziej od siebie oddalonych, określanych mianem ramet. Poszczególne ramety pod względem morfologicznym i fizjologicznym stanowią jedną całość. Poszczególne moduły wyglądają jak odrębne osobniki. Czasem nazywane są odrostami.

Wikipedia


genet.

skrót od: genetyka, genetyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


genetivus

genetyw, genetiwus, dopełniacz; w językoznawstwie:
1. drugi przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? czego?, który w zdaniu może pełnić funkcje przydawki, dopełnienia, okolicznika czasu oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka;
3. przypadek występujący m.in. w języku łacińskim, będący przybliżonym odpowiednikiem polskiego dopełniacza


SJP.pl

Dopełniacz (łac. genetivus) – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?. Używany w relacjach przynależności, jak np. w wyrażeniu kot Ali. W języku polskim ma o wiele szersze zastosowanie – używany jest zamiast biernika przy czasownikach w formie przeczącej, przy wielu innych, np. udzielić wywiadu. Oprócz mianownika jest najczęściej występującym przypadkiem w języku polskim.

Wikipedia


genetiwus

genetivus, genetyw, dopełniacz; w językoznawstwie:
1. drugi przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? czego?, który w zdaniu może pełnić funkcje przydawki, dopełnienia, okolicznika czasu oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka;
3. przypadek występujący m.in. w języku łacińskim, będący przybliżonym odpowiednikiem polskiego dopełniacza


SJP.pl


genetliakon

wiersz urodzinowy w poezji antycznej, pisany pięknym, kunsztownym stylu


SJP.pl


genetta

zwierzę futerkowe z rodziny łasz; żeneta


SJP.pl

Żeneta (Genetta) – rodzaj ssaka z podrodziny Genettinae w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).

Wikipedia


genetyczka

specjalistka w zakresie genetyki


SJP.pl


genetycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób dotyczący genetyki / genów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przynajmniej siedemdziesiąt procent owczarków cierpi na genetycznie uwarunkowane problemy z oczami, a 10% ostatecznie traci wzrok.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gen m., genetyka ż., genetyk m.

 przym. genetyczny, genowy

Wiktionary


genetyczny

1. dotyczący dziedziczenia cech przez potomstwo; uwarunkowany dziedzicznie;
2. związany z pochodzeniem, genezą czegoś


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) biol. dotyczący genetyki, związany z genetyką

 (1.2) książk. dotyczący pochodzenia, genezy czegoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Z punktu widzenia genetycznego cyklofrenia jest więc chorobą heterogenną.

 (1.1) Układ ten zapewnia utrzymanie genetycznej integralności wewnętrznego środowiska organizmu, wypełniając funkcję rozpoznawania "swojego" i "obcego".

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nɛˈtɨt͡ʃnɨ, AS: gnetyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gen m., genotyp m., genetyka ż., genetyk m., geneza ż.

 przysł. genetycznie

 przym. genetycznie, genowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) częściowo dziedziczny

Wiktionary


genetyk

specjalista w zakresie genetyki


SJP.pl

Genetyka (od starogreckiego: γένεσις genesis – „pochodzenie”) – nauka o dziedziczności i zmienności organizmów, które są oparte na informacji zawartej w podstawowych jednostkach dziedziczności – genach.

Wikipedia


genetyka

nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów żywych; biogenetyka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziedzina naukowa zajmująca się badaniami nad dziedzicznością;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: genetyk

Wiktionary

Genetyka (od starogreckiego: γένεσις genesis – „pochodzenie”) – nauka o dziedziczności i zmienności organizmów, które są oparte na informacji zawartej w podstawowych jednostkach dziedziczności – genach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do Warszawy przyjechali specjaliści z wielu ośrodków zajmujących się genetyką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛtɨka, AS: gẽnetyka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gen m., genetyk m.

 przym. genetyczny, genetycznie, genowy

 przysł. genetycznie

Wiktionary


genetyw

genetivus, genetiwus, dopełniacz; w językoznawstwie:
1. drugi przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? czego?, który w zdaniu może pełnić funkcje przydawki, dopełnienia, okolicznika czasu oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka;
3. przypadek występujący m.in. w języku łacińskim, będący przybliżonym odpowiednikiem polskiego dopełniacza


SJP.pl


genetyzm

genetyczne wyjaśnienie zjawisk społeczno-historycznych


SJP.pl


genever

[czytaj: jenever lub genever] holenderska jałowcówka


SJP.pl

Jenever (Genievre, Jenever) – gin o bardzo gęstej konsystencji, produkowany z melasy z dodatkiem szyszkojagód jałowca pospolitego. Jest to tradycyjny napój alkoholowy w Holandii i Flandrii. W XVI wieku był stosowany w medycynie.

Wikipedia


genewa

1. miasto w Szwajcarii;
2. kanton w Szwajcarii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Szwajcarii;

 (1.2) adm. geogr. kanton w Szwajcarii;

Wiktionary

Genewa (fr. Genève; niem. Genf; gsw. Gämf, Gänf; frp. Geneva; wł. Ginevra; rm. Genevra) – miasto w Szwajcarii, drugie pod względem liczby mieszkańców, siedziba administracyjna kantonu Genewa. 18,6% mieszkańców miasta stanowią milionerzy (2018). Po Zurychu jest najważniejszym centrum finansowym kraju.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Genewie znajduje się europejska siedziba Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛva, AS: gẽneva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genewczyk m., genewka ż., genewianin m., genewianka ż.

 przym. genewski

Wiktionary


genewczyk

mieszkaniec Genewy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Genewy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ważną postacią tego okresu był Guillaume Henri Dufour, genewczyk, któremu Szwajcaria zawdzięcza wprowadzenie narodowej flagi – białego krzyża na czerwonym tle.

 (1.1) Niesłychany sukces Nowej Heloizy, apologia miłości, kobiecości, uczuć, nie mogą jednak przesłonić przesłania innego z dzieł wielkiego genewczyka - Emila, traktatu w pięciu księgach, poświęconego wychowaniu dzieci.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛft͡ʃɨk, AS: gẽnefčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Genewa ż., genewianin mos.

:: fż. genewka ż., genewianka ż.

 przym. genewski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rzad. genewianin

Wiktionary


genewianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Genewy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nɛˈvʲjãnka, AS: gnevʹi ̯ãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Genewa ż.

:: fm. genewianin mos., genewczyk mos.

 przym. genewski

Wiktionary


genewka

mieszkanka Genewy


SJP.pl


genewski

związany z Genewą


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Genewy, związany z Genewą

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛfsʲci, AS: gẽnefsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Genewa ż., genewczyk m., genewka ż., genewianka ż.

Wiktionary


geneza

pochodzenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zespół czynników prowadzących do powstania czegoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jaka jest geneza tej książki?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnɛza, AS: gẽneza

Wiktionary

Powiązane:

 przym. genetyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przyczyna, źródło, powód, początek

Wiktionary


genezaret

jezioro w Izraelu i Syrii; Jezioro Tyberiadzkie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. zob. Jezioro Tyberiadzkie.

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po Genezarecie popłynęliśmy statkiem wycieczkowym wynajętym przez arabskie biuro podróży.

 (1.1) Jordan uchodzi do Genezaretu od strony północnej.

 (2.1) Do Genezaret, tak jak do Kafarnaum, przybywały tłumy z całej okolicy.

 (2.1) Kibuc Ginnosar bierze swą nazwę od starożytnego Genezaret, które kwitło w I w. n.e. na zachodnim brzegu jeziora.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Jezioro Tyberiadzkie, Morze Galilejskie, Jezioro Galilejskie

 (2.1) Kinneret, Ginnosar

Wiktionary


genezyjny

dawny przymiotnik od: geneza


SJP.pl


genezyjski

dotyczący sposobu powstania świata i człowieka, opisanego w księgach religijnych lub przekazywanego w mitach


SJP.pl


genia

zdrobnienie od: Genowefa, Eugenia (imiona żeńskie); Gienia, Gieńka


SJP.pl


genialniej

stopień wyższy od przysłówka: genialnie


SJP.pl


genialniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: genialny


SJP.pl


genialność

genialny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co genialne

Wiktionary

Patrz:

genialny

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈɲalnɔɕt͡ɕ, AS: gẽńalność

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geniusz m., geniuszek m., przegenialność ż., kongenialność ż.

 przym. genialny

 przysł. genialnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) geniusz

Wiktionary


genialny

1. wyjątkowo utalentowany;
2. świetny, doskonały


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) wybitnie uzdolniony

 (1.2) znakomity

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Było wielu dobrych, czy też popularnych kompozytorów, ale tylko nieliczni zasługują na miano genialnych.

 (1.2) Fabuła tego filmu dopracowana jest w każdym szczególe: genialne dialogi, genialny dobór aktorów, no i świetne poczucie humoru…

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geniusz m., genialność ż., kongenialność ż., przegenialność ż.

 przym. kongenialny, przegenialny

 przysł. genialnie, kongenialnie, przegenialnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wyjątkowo dobry, nadzwyczajnie dobry, wyjątkowo dobry, znakomity

Wiktionary


geniczesk

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto na południu Ukrainy, w obwodzie chersońskim, na brzegu Morza Azowskiego;

Wiktionary

Geniczesk (ukr. Генічеськ, Henicześk, ros. Геническ, Gieniczesk) – miasto na południu Ukrainy, w obwodzie chersońskim, na brzegu Morza Azowskiego. 21,6 tys. mieszkańców. Od lutego 2022 pod okupacją rosyjską, od 12 listopada tego roku administracyjna stolica rosyjska okupowanej części obwodu chersońskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. geniczeski

Wiktionary


geniek

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Genek, Genio, Gienio


SJP.pl


genina

niskocukrowy składnik glikozydów, aglikon


SJP.pl

Aglikon, genina – niecukrowy składnik glikozydów, podstawnik połączony z cukrem wiązaniem glikozydowym. Aglikonami może być wiele związków występujących w przyrodzie (np. alkohole, kwasy karboksylowe, fenole).

Wikipedia


genio

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genek, Gienio


SJP.pl


geniowie

Genio z małżonką


SJP.pl


genisteina

Genisteina – organiczny związek chemiczny z grupy flawonoidów (dokładniej izoflawonów). Występuje w roślinach z rodziny bobowatych, w tym w ziarnie soi (Soiae semen). W roślinach występuje w postaci wolnej (jako aglikon) lub związana glikozydowo (genistyna).

Wikipedia


genitalia

zewnętrzne narządy płciowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) anat. narządy płciowe, narządy rozrodcze;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cierpiał na różne problemy z genitaliami.

 (1.1) Kronos obciął Uranosowi genitalia i wrzucił je do morza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃ɲiˈtalʲja, AS: gńitalʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. genitalny

Wiktionary


genitalny

dotyczący zewnętrznych narządów płciowych


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z genitaliami, dotyczący genitaliów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genitalia nmos.

Wiktionary


geniuś

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie)


SJP.pl


geniusz

1. osoba wybitnie inteligentna, uzdolniona, zdolna osiągać nadzwyczajnie wysokie efekty w swojej działalności; fenomen, wirtuoz, znakomitość;
2. w mitologii: duch przestawiany jako uskrzydlona postać ludzka, która sprawuje kontrolę nad losem człowieka od chwili urodzenia; duch opiekuńczy, dobry duch


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba wybitna, o nieprzeciętnych zdolnościach

 (1.2) mitrzym. liter. duch sprawujący pieczę nad człowiekiem, społecznością lub miejscem

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) czyjeś nieprzeciętne zdolności, umiejętności, czyjś wybitny talent

 (2.2) pot. ponadprzeciętność, wybitność czegoś

Wiktionary

  • Geniusz – jedna z postaci w mitologii rzymskiej
  • geniusz – potoczne określenie osoby posiadającej wybitnie ponadprzeciętne zdolności intelektualne
  • Geniusz – amerykański film z 1999 roku
  • Geniusz – brytyjsko-amerykański film z 2016 roku
  • Geniusz – amerykański serial z 2017 roku

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Już wtedy było jasne, że chłopak jest geniuszem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃ɲjuʃ, AS: gńi̯uš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genialność ż.

:: zdrobn. geniuszek m.

 przym. genialny

 przysł. genialnie

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) wybitny talent

 (2.2) genialność

Wiktionary


geniuszka

geniusz


SJP.pl

Patrz:

geniusz

geniza

archiwum w synagodze


SJP.pl

Geniza (hebr. גניזה, schowek) – w judaizmie specjalne pomieszczenie, schowek, rodzaj składnicy, w którym umieszcza się zniszczone, nieużywane bądź wycofane z obiegu święte księgi. Konieczność istnienia takiej składnicy wynika z ogromnego szacunku, którym Żydzi otaczają teksty święte tj. Tanach, księgi liturgiczne i modlitewniki, ze względu na obecność w nich imienia Boga.

Wikipedia


genkowie

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genio, Gienio


SJP.pl


genocide

[czytaj: DŻEnosajd] działanie mające za zadanie zniszczenie danej grupy religijnej, etnicznej lub rasowej


SJP.pl

Genocide – trzeci album polskiej grupy deathmetalowej Yattering. Wydawnictwo ukazało się 25 marca 2003 roku nakładem Candlelight Records. Nagrania zostały zarejestrowane w 2002 roku w gdańskim Red Studio we współpracy z producentem muzycznym Piotrem Łukaszewskim.

Wikipedia


genocyd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rzad. nauk. działania polegające na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zatrudniono go w dziale prawnym Departamentu Wojny. W wydanej w 1944 roku książce zaproponował zupełnie nowy termin: genocyd (ang. genocide) od greckiego słowa genos – „rasa”, „plemię” i łacińskiego caedere – „zabijać”. W języku polskim przyjął się w formie „ludobójstwo”.

 (1.1) Jak wskazują badacze genocydu, bardzo ważnym elementem definicji jest intencja ludobójcza. Nie chodzi bowiem o masowe zabijanie (np. w wyniku działań wojennych) albo o masową umieralność (np. w wyniku głodu) spowodowaną nieudolnością władz. Aby mówić o ludobójstwie, trzeba wykazać, że sprawca podjął działania mające na celu świadomą eksterminację określonej grupy.

 (1.1) Można, rzecz jasna, doszukiwać się niekompletności stworzonego przez łódzkiego badacza katalogu przerażających masowych zbrodni i postulować jego poszerzenie na przykład o stalinowskie ludobójstwo na Ukrainie, rzeź wołyńską, zbrodnie Czerwonych Khmerów, masakry w Rwandzie (te genocydy są w książce jedynie wzmiankowane), ale nie odbiera to znaczenia tej imponującej swoim zakresem monografii.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ludobójstwo

Wiktionary


genodieta

środowiskowo: dieta oparta na analizie informacji zapisanych w DNA


SJP.pl


genofor

u organizmów prokariotycznych materiał genetyczny w postaci zwiniętej nici kwasu nukleinowego (RNA lub DNA), znajdujący się w cytoplazmie komórkowej; chromosom bakteryjny


SJP.pl

Nukleoid (prokarion) – obszar cytoplazmy komórek prokariotycznych, w którym znajduje się kolista nić kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) w postaci genoforu. Jej odpowiednikiem u eukariontów jest jądro komórkowe, które dodatkowo otoczone jest błoną jądrową.

Wikipedia


genogram

schemat przekazów transgeneracyjnych w rodzinie, podobny do drzewa genealogicznego


SJP.pl

Genogram – graficzny schemat przekazów transgeneracyjnych w rodzinie, podobny do drzewa genealogicznego. Ilustruje związki i relacje między krewnymi oraz ważne daty z życia członków rodziny. Informuje też o wizji życia rodzinnego jakie dana osoba otrzymała od swojej rodziny, wskazując prawdopodobne przyczyny jej aktualnej sytuacji życiowej.

Wikipedia


genolog

badacz rodzajów, gatunków i odmian literackich w powiązaniu ze zjawiskami historyczno-literackimi


SJP.pl


genologia

Genologia (z gr. génos – pochodzenie, gatunek i logia – zbiór, lógos – myśl) – dział poetyki badający rodzaje literackie, gatunki literackie, ich odmiany i przekształcenia. Bada ich cechy strukturalne, rolę w komunikacji literackiej, ewolucję w toku procesu historycznoliterackiego.

Wikipedia


genom

kompletny zespół czynników dziedziczenia zawarty w zredukowanej liczbie chromosomów osobnika


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. materiał genetyczny zawarty w podstawowym (haploidalnym) zespole chromosomów;

forma rzeczownika.

 (2.1) C. plural|gen.

Wiktionary

Genom (nazwa z połączenia słów gen i chromosom) – kompletna informacja genetyczna żywego organizmu lub wirusa. W przypadku organizmów eukariotycznych termin ten odnosi się zwykle do materiału genetycznego zawartego w podstawowym, pojedynczym (haploidalnym) zespole chromosomów. W przypadku organizmów prokariotycznych odnosi się on do zawartego w nich pojedynczego chromosomu, a w przypadku wirusów – do ich cząsteczki materiału genetycznego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃nɔ̃m, AS: gnõm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. genomowy

Wiktionary


genomiczny

genomika


SJP.pl

Patrz:

genomika

genomika

gałąź nauki ściśle powiązana z bioinformatyką, zajmująca się analizą genomu organizmów


SJP.pl

Genomika – dziedzina biologii molekularnej i biologii teoretycznej (pokrewna genetyce i ściśle związana z bioinformatyką), zajmująca się analizą genomu organizmów. Głównym celem genomiki jest poznanie sekwencji materiału genetycznego oraz mapowanie genomu, ale również określenie wszelkich zależności i interakcji wewnątrz genomu.

Wikipedia


genomodyfikowany

taki, którego genom został zmieniony za pomocą inżynierii genetycznej; zmodyfikowany genetycznie


SJP.pl


genomowy

genom


SJP.pl

Patrz:

genom

genoterapia

leczenie polegające na wprowadzeniu kwasów nukleinowych do komórek; terapia genowa


SJP.pl


genotoksyczność

cecha czegoś, co powoduje uszkodzenie genów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bezpośrednia reakcja rakotwórczych związków chemicznych z kwasem deoksyrybonukleinowym (DNA);

Wiktionary

Genotoksyczność – bezpośrednia reakcja rakotwórczych związków chemicznych z kwasem deoksyrybonukleinowym (DNA). Działanie dzieli się na bezpośrednie lub pośrednie następujące dopiero po aktywacji (tzw. prokancerogeny).

Genotoksyczość skutkuje aberracjami chromosomowymi (uszkodzenia genetyczne), adduktami DNA u osób eksponowanych na kancerogeny. Niektóre związki genotoksyczne mogą posiadać dawki progowe, na co wskazują najnowsze dane.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. genotoksyczny

 przysł. genotoksycznie

Wiktionary


genotoksyczny

powodujący uszkodzenie genów


SJP.pl


genotyp

kompletny zapis genetyczny


SJP.pl

Genotyp (gr. γένος - ród, pochodzenie + τύπος - odbicie) – zespół genów danego osobnika warunkujących jego właściwości dziedziczne. Pojęcie genotypu odnosi się czasem także do genów wirusa. Jest to sparowany układ alleli (często myli się go z genomem, czyli składem genetycznym podstawowego (monoploidalnego) zestawu chromosomów). Można go wyrazić symbolicznie za pomocą oznaczeń aa, AA lub Aa, gdzie aa i AA oznaczają homozygotę pod względem tego genu, a Aa oznacza heterozygotę.

Wikipedia


genotypowy

przymiotnik od: genotyp


SJP.pl


genowefa

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

  • Genowefa – imię
  • Genowefa Pigwa – postać z polskiego kabaretu
2 miejscowości w Polsce
  • Genowefa – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Kleczew
  • Genowefa – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. konińskim, w gminie Krzymów

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Siwa, szczupła pani, która na długotrwałe dzwonienie otworzyła wreszcie drzwi, przez chwilę wyglądała, jakby musiała się przyzwyczaić do widoku Genowefy. – Przyszłam na obiadek – powtórzyła Genowefa niepewnie. Siwa pani uśmiechnęła się do niej. – Dobrze trafiłaś. Dziś pierogi. – Z czym? – poinformowała się Genowefa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nɔˈvɛfa, AS: gnovefa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Genia ż., Genka ż., Geniusia ż.

Wiktionary


genowefiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Genowefy lub z nią związany


SJP.pl


genowy

związany z genem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biol. med. związany z genem, genami, dotyczący genów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gen mrz., genetyka ż., genetyk m.

 przym. genetyczny

 przysł. genetycznie

Wiktionary


genr

[czytaj: żąr lub żanr] rzadko: genre, żanr;
1. styl gry, twórczości charakterystyczny dla artysty;
2. gatunek twórczości literackiej, muzycznej lub plastycznej o specyficznych cechach;
3. rzeźba lub malarstwo rodzajowe przedstawiające sceny z życia codziennego


SJP.pl


genre

[czytaj: żąr lub żanr] żanr;
1. styl gry, twórczości charakterystyczny dla artysty;
2. gatunek twórczości literackiej, muzycznej lub plastycznej o specyficznych cechach;
3. rzeźba lub malarstwo rodzajowe przedstawiające sceny z życia codziennego


SJP.pl


gensek

sekretarz generalny w partii komunistycznej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) polit. pierwszy sekretarz partii komunistycznej (zwykle o sekretarzu generalnym w ZSRR)

Wiktionary

Sekretarz generalny (także pierwszy sekretarz) – tytuł przywódcy partii politycznej, a także urzędnika administracyjnego w różnego typu organizacjach międzynarodowych, stowarzyszeniach, partiach politycznych, gremiach nieformalnych, itp.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sto lat dla genseka wyzwoliciela!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃w̃sɛk, AS: gũ̯sek

Wiktionary


gentamycyna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) antybiotyk aminoglikozydowy zabijający bakterie tlenowe, wytwarzany przez promieniowce;

Wiktionary

Gentamycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk aminoglikozydowy o działaniu bakteriobójczym, wykazujący działalność jedynie wobec bakterii tlenowych, zwłaszcza pałeczek Gram-ujemnych. Produkt promieniowców z rodzaju Micromonospora.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Używając gentamycyny należy pamiętać o jej potencjalnym działaniu nefrotoksycznym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃ntãmɨˈt͡sɨ̃na, AS: gntãmycna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gentamycynooporność ż., gentamycynowrażliwość ż.

 przym. gentamycynooporny, gentamycynowrażliwy ż.

Wiktionary


genteks

międzynarodowa usługa telegraficzna działająca w oparciu o sieć dalekopisową; gentex


SJP.pl


gentiana

roślina zielna z rodziny goryczkowatych; gencjana, goryczka


SJP.pl

Wikipedia


gentil

w łowiectwie: sokół złowiony w miesiącach letnich


SJP.pl

Gentil – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Rio Grande do Sul. Znajduje się w mezoregionie Noroeste Rio-Grandense i mikroregionie Passo Fundo.

Wikipedia


gentilhomme

[czytaj: żętiJOM] z francuskiego:
1. dawniej: mężczyzna dobrze urodzony; szlachcic, arystokrata;
2. mężczyzna dobrze wychowany, uprzejmy, kurtuazyjny; dżentelmen


SJP.pl


gentilmente

[czytaj: dżentilmente] określenie wykonawcze: delikatnie, łagodnie


SJP.pl


gentleman

[czytaj: dżentelmen] dżentelmen;
1. dobrze wychowany mężczyzna;
2. mężczyzna wytworny, gustownie ubrany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) inna pisownia wyrazu dżentelmen

Wiktionary

Dżentelmen (ang. gentleman, fr. gentilhomme, hiszp. gentilhombre, wł. gentiluomo) – współcześnie mężczyzna o dobrym, uprzejmym, wspaniałomyślnym i kurtuazyjnym zachowaniu, bardzo miły.

Termin ten stosowany jest także jako synonim mężczyzny w ogóle (np. w przypadku oznaczeń urządzeń osobnych dla mężczyzn i kobiet).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nic, kochani, więcej z nas nie wyciągniecie, • gentlemani oraz damy, • a o takich dziś śpiewamy, • o szczegółach nie powiedzą za nic w świecie!

 (1.1) Mój mąż jest to grzeczny i delikatny gentleman, dyplomata, prawnik, nawet prawodawca, amator sztychów, akwafort, akwatint i innych jakichś tam jeszcze grawiur.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. dżentelmen m.

Wiktionary


gentlemański

charakterystyczny dla dżentelmena (gentlemana); taktowny, grzeczny, dżentelmeński


SJP.pl


gentlemeński

[czytaj: dżentelmeński] charakterystyczny dla gentlemana (dżentelmena), taktowny, grzeczny; dżentelmeński


SJP.pl


gentry

[czytaj: dżentry]
1. bogate mieszczaństwo angielskie;
2. w średniowiecznej Anglii: drobna szlachta


SJP.pl

Gentry – ziemiaństwo angielskie lub inne rodziny żyjące na pewnym poziomie majątkowym nieposiadające tytułów szlacheckich.

Do gentry zalicza się:

  • dziedzicznych rycerzy – baronetów i Hereditary Knights.
  • pasowanych rycerzy, kawalerów orderów, banneretów.
  • niesformalizowaną niższą szlachtę bez tytułu rycerskiego, posiadającą herb i posiadłość ziemską. Przy czym nadanie herbu (nieszlacheckiego) nie tworzy gentry, ale jest raczej formalnym stwierdzeniem rzeczywistego zaliczania się do tej grupy (jak w przypadku ojca Williama Szekspira).

Wikipedia


gentryfikacja

proces zmiany charakteru części miasta w bardziej skomercjalizowany, zdominowany przez osoby o wyższym statusie materialnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. proces renowacji miasta

Wiktionary

Gentryfikacja (ang. gentrification) – pojęcie wywodzące się od angielskiego słowa gentry, oznaczające zmianę charakteru części miasta. Gentryfikacja najczęściej dotyczy zmiany charakteru dzielnicy mieszkalnej, pierwotnie zamieszkanej przez szerokie spektrum lokatorów, w strefę zdominowaną przez mieszkańców o stosunkowo wysokim statusie materialnym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wiele dzielnic Warszawy doświadcza procesu gentryfikacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃ntrɨfʲiˈkat͡sʲja, AS: gntryfʹikacʹi ̯a

Wiktionary


gentryfikacyjny

gentryfikacja


SJP.pl

Patrz:

gentryfikacja

gentryfikować

zmieniać charakter części miasta w bardziej skomercjalizowany, zdominowany przez osoby o wyższym statusie materialnym


SJP.pl


genua

trójkątny żagiel rozpinany na jachtach zamiast foka, który umożliwia wyzyskanie słabych wiatrów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto we Włoszech, stolica regionu Liguria;

Wiktionary

Genua (wł. Genova, lig. Zena) – miasto w północno-zachodniej części Włoch nad Morzem Liguryjskim (Morze Śródziemne), u stóp Apeninu Liguryjskiego i Alp Liguryjskich. Stolica i główne miasto regionu administracyjno-historycznego Liguria. Obszar administracyjny ma powierzchnię 243 km² i liczbę ludności 595 025, będąc szóstym co do wielkości miastem Włoch.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) hist. Republika Genui • kolokacje miejscowość|D=Genui|Ms=Genui.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. genua ż., Genueńczyk mos., genueńczyk mos., genuenka ż.

 przym. genueński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Genoa

* arabski: (1.1) جنوة

* białoruski: (1.1) Генуя ż.

* bułgarski: (1.1) Генуа ż.

* chorwacki: (1.1) Genova

* czeski: (1.1) Janov

* esperanto: (1.1) Ĝenovo

* estoński: (1.1) Genova

* francuski: (1.1) Gênes

* friulski: (1.1) Gjenue

* gruziński: (1.1) გენუა

* hiszpański: (1.1) Génova ż.

* interlingua: (1.1) Genua

* kalabryjski: (1.1) Genua

* korsykański: (1.1) Genuva

* liguryjski: (1.1) Zena

* łaciński: (1.1) Genua

* neapolitański: (1.1) Genova

* niemiecki: (1.1) Genua n.

* nowogrecki: (1.1) Γένοβα ż.

* piemoncki: (1.1) Génoa

* portugalski: (1.1) Génova

* sardyński: (1.1) Genova

* słowacki: (1.1) Janov m.

* słoweński: (1.1) Genova ż.

* sycylijski: (1.1) Gènuva

* ukraiński: (1.1) Генуя ż.

* węgierski: (1.1) Genova

* włoski: (1.1) Genova

źródła.

== Genua (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Genua

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃ˈnuwa, AS: gẽnua

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. genua ż., Genueńczyk mos., genueńczyk mos., genuenka ż.

 przym. genueński

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. genua ż., Genueńczyk mos., genueńczyk mos., genuenka ż.

 przym. genueński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Genoa

* arabski: (1.1) جنوة

* białoruski: (1.1) Генуя ż.

* bułgarski: (1.1) Генуа ż.

* chorwacki: (1.1) Genova

* czeski: (1.1) Janov

* esperanto: (1.1) Ĝenovo

* estoński: (1.1) Genova

* francuski: (1.1) Gênes

* friulski: (1.1) Gjenue

* gruziński: (1.1) გენუა

* hiszpański: (1.1) Génova ż.

* interlingua: (1.1) Genua

* kalabryjski: (1.1) Genua

* korsykański: (1.1) Genuva

* liguryjski: (1.1) Zena

* łaciński: (1.1) Genua

* neapolitański: (1.1) Genova

* niemiecki: (1.1) Genua n.

* nowogrecki: (1.1) Γένοβα ż.

* piemoncki: (1.1) Génoa

* portugalski: (1.1) Génova

* sardyński: (1.1) Genova

* słowacki: (1.1) Janov m.

* słoweński: (1.1) Genova ż.

* sycylijski: (1.1) Gènuva

* ukraiński: (1.1) Генуя ż.

* węgierski: (1.1) Genova

* włoski: (1.1) Genova

źródła.

== Genua (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Genua

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


genueńczyk

mieszkaniec Genui


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. obywatel Rzeczypospolitej (Republiki) Genueńskiej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Genua ż., genueńczyk mos., genuenka ż., genua ż.

 przym. genueński

Wiktionary


genuenka

mieszkanka Genui


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Genui, kobieta pochodząca z tego miasta

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nuˈwɛ̃nka, AS: gnunka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Genua ż., genua ż.

:: fm. genueńczyk mos.

 przym. genueński

Wiktionary


genueński

związany z Genuą, dotyczący Genui


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Genui, związany z Genuą, pochodzący z Genui

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niemniej jednak układ ten podpisany w Warszawie, choć nie ratyfikowany, odegrał doraźnie określoną rolę. Stał się atutem dyplomacji polskiej na konferencji genueńskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛ̃nuˈwɛ̃j̃sʲci, AS: gnuĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Genueńczyk mos., Genua ż., genueńczyk mos., genuenka ż., genua ż.

Wiktionary


genus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) mat. w topologii: liczba otworów w rozmaitości topologicznej

Wiktionary

Genus – niezmiennik topologiczny, liczba całkowita charakteryzująca rozmaitość topologiczną równa liczbie otworów w rozmaitości. Tak więc dla sfery jest to 0, dla torusa 1, dla precelka 3 itp.

Genus powiązany jest z charakterystyką Eulera wzorem \chi =2-2g dla powierzchni orientowalnych, dla nieorientowalnych zachodzi właściwość \chi =2-g.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Genus jest niezmiennikiem topologicznym – nie można go zmienić bez rozrywania i sklejania.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃nus, AS: gnus

Wiktionary


genzeryk

król Wandalów żyjący w latach 390-477


SJP.pl

Genzeryk (także Gejzeryk, Gaiserich, Geiserich, Genseryk; ur. ok. 390, zm. 25 stycznia 477) – król Wandalów i Alanów w latach 428–477. Wyznawca arianizmu.

Był nieślubnym synem Godigisela i niewolnicy. W 428 roku, po śmierci przyrodniego brata Gunderyka, został królem Wandalów.

Wikipedia


geo-

przedrostek

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z ziemią

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) geografia • geobotanika • geocentryzm • geociepłownia • geodezja

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γεω-. < etym|gr|γῆ. → ziemia

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) геа-

* bułgarski: (1.1) гео-

* rosyjski: (1.1) гео-

* słoweński: (1.1) geo-

* ukraiński: (1.1) гео-

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γεω-. < etym|gr|γῆ. → ziemia

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) геа-

* bułgarski: (1.1) гео-

* rosyjski: (1.1) гео-

* słoweński: (1.1) geo-

* ukraiński: (1.1) гео-

źródła.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geoakustyczny

geoakustyka


SJP.pl

Patrz:

geoakustyka

geoantyklina

łańcuch lub masyw górski wynurzający się w obrębie geosynkliny w wyniku ruchów fałdujących; kordyliera; geantyklina


SJP.pl


geoarcheolog

specjalista w dziedzinie geoarcheologii


SJP.pl


geoarcheologia

dział archeologii badający pozostałości materialne dawnych społeczeństw


SJP.pl


geobiologia

paranauka badająca zależności między zjawiskami geologicznymi a organizmami żywymi


SJP.pl


geobiologiczny

geobiologia


SJP.pl

Patrz:

geobiologia

geobiont

organizm, którego środowiskiem jest gleba


SJP.pl

Geobiont (gr. ‘ziemia’, bióo ‘żyję’) – organizm stale lub prawie stale żyjący w glebie. Geobionty wykazują liczne przystosowania do życia w środowisku glebowym (np. narządy ruchu ułatwiające grzebanie, zanik narządu wzroku), zwykle unikają światła słonecznego oraz wysokich temperatur. Organizmy te stanowią znaczny udział w masie gleby, napowietrzają ją, mieszają, a także biorą udział w rozkładzie szczątków organicznych, przez co przyczyniają się do obiegu pierwiastków.

Wikipedia


geoblocking

[czytaj: geobloking] blokowanie dostępności do stron lub usług internetowych z określonych lokalizacji; geoblokada


SJP.pl


geoblokada

blokowanie dostępności do stron lub usług internetowych z określonych lokalizacji; geoblocking


SJP.pl


geobotanicznie

przysłówek

 (1.1) pod względem geobotanicznym

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nietulisko Duże geobotanicznie należy do Okręgu Sandomiersko-Opatowskiego Krainy Miechowsko-Sandomierskiej (obszar prawobrzeżny).

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geobotaniczka ż., geobotanik mos., geobotanika ż.

 przym. geobotaniczny

Wiktionary


geobotaniczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) bot. związany z geobotaniką, dotyczący geobotaniki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obszar Żuław jako jednostki fizjograficznej zbliżony jest do obszaru wydzielanej w geobotanicznym podziale Polski krainy Żuławy Wisły.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geobotaniczka ż., geobotanik mos., geobotanika ż.

 przysł. geobotanicznie

Wiktionary


geobotanik

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) bot. specjalista w zakresie geobotaniki

Wiktionary

Geobotanika – dział botaniki zajmujący się wzajemnymi stosunkami między roślinami i środowiskiem geograficznym. Obejmuje: florystykę, geografię roślin, ekologię roślin i fitosocjologię. Termin „geobotanika” bywa także używany jako synonim geografii roślin lub fitosocjologii.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. geobotanika ż.

:: fż. geobotaniczka ż.

 przym. geobotaniczny

 przysł. geobotanicznie

Wiktionary


geobotanika

dział botaniki badający zależności między roślinami a środowiskiem geograficznycm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. dział botaniki badający wzajemne oddziaływanie roślinności i środowiska geograficznego;

Wiktionary

Geobotanika – dział botaniki zajmujący się wzajemnymi stosunkami między roślinami i środowiskiem geograficznym. Obejmuje: florystykę, geografię roślin, ekologię roślin i fitosocjologię. Termin „geobotanika” bywa także używany jako synonim geografii roślin lub fitosocjologii.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Profesor napisał kilka opracowań dotyczących geobotaniki i dendrologii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geobotaniczka ż., geobotanik mos.

 przym. geobotaniczny

 przysł. geobotanicznie

Wiktionary


geocache

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) schowek, skrzynka do geocachingu

Wiktionary

Geocaching (gr. geo – Ziemia, ang. cache /kæʃ/ – chować, skrytka, schowek, kryjówka) – gra terenowa dla użytkowników odbiorników GPS, polegająca na poszukiwaniu tzw. skrytek, pojemników, keszy (ang. geocache) uprzednio ukrytych przez innych uczestników tej zabawy.

Wikipedia


geocaching

[czytaj: geokeszing] gra terenowa polegająca na szukaniu skarbów za pomocą GPS-u


SJP.pl

Geocaching (gr. geo – Ziemia, ang. cache /kæʃ/ – chować, skrytka, schowek, kryjówka) – gra terenowa dla użytkowników odbiorników GPS, polegająca na poszukiwaniu tzw. skrytek, pojemników, keszy (ang. geocache) uprzednio ukrytych przez innych uczestników tej zabawy.

Wikipedia


geocenoza

zespół organizmów roślinnych i zwierzęcych żyjących wspólnie w pewnym środowisku; biocenoza; żywostan


SJP.pl


geocentryczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) astr. cecha tego, co geocentryczne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geocentryzm mrz.

 przym. geocentryczny

Wiktionary


geocentryczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) astr. używający Ziemi jako punktu odniesienia

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geocentryzm mrz., geocentryczność ż.

Wiktionary


geocentryzm

teoria naukowa uznająca Ziemię za środek wszechświata


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) astr. teoria o centralnym położeniu Ziemi we wszechświecie;

Wiktionary

Teoria geocentryczna (z gr. geo „Ziemia”) – zdezaktualizowana teoria budowy Wszechświata, której istotą jest założenie, że Ziemia znajduje się w centrum Wszechświata, jest nieruchoma, a wokół niej krążą pozostałe ciała niebieskie: Księżyc, planety, Słońce oraz sfera gwiazd stałych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zastąpiła ona ptolemeuszowy geocentryzm, który głosił, że Ziemia jest centrum wszechświata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geocentryczność ż.

 przym. geocentryczny

Wiktionary


geochemia

nauka zajmująca się badaniem rozmieszczenia pierwiastków chemicznych na Ziemi i ich udziału w procesach geologicznych


SJP.pl

Geochemia – gałąź nauk geologicznych zajmująca się historią naturalną Ziemi z chemicznego punktu widzenia.

Geochemia stawia sobie następujące główne cele:

  1. poznanie składu chemicznego całej Ziemi oraz poszczególnych jej warstw;
  2. ustalenie zasad rządzących rozmieszczeniem pierwiastków i związków chemicznych w obrębie poszczególnych środowisk ziemskich;
  3. przedstawienie charakterystyki fizykochemicznej środowisk geologicznych oraz procesów chemicznych, które doprowadziły do ich powstania;
  4. prześledzenie w skali geologicznej historii Ziemi zmian geochemicznych, zachodzących zarówno na Ziemi jako całości, jak też w poszczególnych geosferach oraz rozpoznanie czynników, które miały wpływ na te przemiany.

Wikipedia


geochemiczka

geochemik


SJP.pl

Patrz:

geochemik

geochemiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z geochemią, dotyczący geochemii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Georóżnorodność dotyczy różnych aspektów wiążących się na przykład z tłem geochemicznym, które ma istotne reperkusje, wywiera bardzo istotny wpływ na chemizm wód wykorzystywanych przez podmioty gospodarcze czy też ludność.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geochemia ż., geochemik mos.

Wiktionary


geochemik

specjalista w dziedzinie geochemii


SJP.pl


geochronolog

geolog zajmujący się ustalaniem sekwencji zdarzeń geologicznych i ich datowaniem


SJP.pl


geochronologia

dziedzina geologii zajmująca się badaniami związanymi z ustaleniem sekwencji zdarzeń geologicznych i ich datowaniem


SJP.pl

Geochronologia – dyscyplina naukowa zajmująca się ustalaniem wieku skał i skamieniałości skorupy ziemskiej oraz umieszczaniem w czasie pewnych wydarzeń geologicznych i biologicznych. Geochronologia umożliwia rekonstrukcję historii geologicznej Ziemi. Formalne jednostki geochronologiczne to:

  • eon
  • era
  • okres
  • epoka
  • wiek
  • chron (doba)
  • moment

Jednostki geochronologiczne odpowiadają określonym jednostkom chronostratygraficznym.

Wikipedia


geochronologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z geochronologią, dotyczący geochronologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geochronologia ż.

Wiktionary


geociepłownia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ciepłownia wykorzystująca ciepło wnętrza Ziemi

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔt͡ɕɛpˈwɔvʲɲa, AS: geoćepu̯ovʹńa

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ciepłownia geotermiczna

Wiktionary


geod.

skrót od: geodezja, geodezyjny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


geoda

skupienie kryształów wypełniające w niektórych skałach wolną przestrzeń, zwykle o kształcie kulistym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miner. wnęka w masie skalnej, której ściany obrośnięte są minerałem;

Wiktionary

Geoda – przestrzeń masy skalnej wypełniona minerałem. Powstaje wskutek krystalizacji minerałów w wolnych, pustych miejscach w skałach. Geody mają często owalną formę. Na ścianach jej kulistej wnęki tworzą się najpierw współśrodkowe warstwy, następnie szczotki kryształów skierowanych swoimi końcami ku środkowi geody.

Wikipedia


geodeta

specjalista w dziedzinie geodezji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się geodezją

Wiktionary

Geodeta – osoba zajmująca się geodezją.

Przed II wojną światową zawód geodety polegał na zajmowaniu się geodezją jako dyscypliną naukową (dziedziną wiedzy), natomiast osoba zajmująca się miernictwem – wykonująca prace geodezyjne związane z pomiarami małych powierzchni (geodezja niższa) – nazywała się mierniczym przysięgłym i była osobą wykonującą zawód zaufania publicznego. Taki podział należał do polskiej tradycji i został zmieniony z powodów politycznych po 1945.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój starszy brat jest geodetą.

 (1.1) Geodeta odmierza linijką odległość miast na mapie.

 (1.1) Każdy geodeta powinien znać chociaż podstawy kartografii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔˈdɛta, AS: geodeta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geodezja ż.

:: fż. geodetka ż.

 przym. geodezyjny, geodetyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. geometra

Wiktionary


geodetka

geodeta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta zajmująca się geodezją

Wiktionary

Patrz:

geodeta

Powiązane:

 rzecz. geodezja ż.

:: fm. geodeta mos.

 przym. geodezyjny

Wiktionary


geodetyczny

geodezja


SJP.pl

Patrz:

geodezja

geodezja

nauka zajmująca się badaniem wielkości i kształtu powierzchni Ziemi za pomocą pomiarów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. eduk. nauka o pomiarach Ziemi;

Wiktionary

Geodezja (gr. γῆ „ziemia”, δαίω daiō „dzielę”) – nauka zajmująca się gromadzeniem, przetwarzaniem i przekazywaniem danych o Ziemi oraz określaniem położenia i wzajemnych relacji przestrzennych punktów na jej powierzchni.

Zadaniem geodezji jest stworzenie modelu powierzchni Ziemi oraz matematycznego opisu punktów na jej powierzchni, pozwalającego na ich jednoznaczne określenie w przestrzeni.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój kolega studiuje geodezję.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔˈdɛzʲja, AS: geodezʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geodeta m., geodetka ż.

 przym. geodezyjny, geodetyczny

 przysł. geodezyjnie, geodetycznie

Wiktionary


geodezyjna

w matematyce: krzywa geodezyjna


SJP.pl

Linia geodezyjna (krótko nazywana geodezyjną) – krzywa w przestrzeni metrycznej (ściślej: w G-przestrzeni), stanowiąca najkrótszą drogę pomiędzy dwoma punktami dostatecznie bliskimi. W sposób równoważny linie geodezyjne definiuje się jako krzywe o zerowej krzywiznie geodezyjnej. Dla przestrzeni euklidesowej geodezyjne są zwykłymi prostymi.

Wikipedia


geodezyjny

związany z geodezją


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący geodezji, związany z geodezją

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔdɛˈzɨjnɨ, AS: geodezyi ̯ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geodezja ż., geodeta m., geodetka ż.

Wiktionary


geodyn

urządzenie służące do wytwarzania stałych drgań przenoszonych na grunt w celu określenia cech sprężystych podłoża budowlanego


SJP.pl

Geodyn – urządzenie badawcze używane w geologii inżynierskiej do generowania stałych drgań przenoszonych na grunt. Pozwala na badanie prędkości rozchodzenia się drgań i ich charakteru, a w konsekwencji na określanie cech sprężystych podłoża budowlanego.

Wikipedia


geodynamika

dziedzina nauki zajmująca się analizą sił działających we wnętrzu Ziemi


SJP.pl

Wikipedia


geoekolog

specjalista w dziedzinie geoekologii


SJP.pl


geoekologia

nauka analizująca elementy składowe krajobrazu i zachodzące między nimi interakcje; ekologia krajobrazu


SJP.pl


geoekonomia

Geoekonomia – dyscyplina zajmująca się polityką oraz strategią, jaką należy się posłużyć aby wzmocnić konkurencyjność kraju. Termin ten wprowadził w końcu lat 80. XX w. amerykański ekonomista Edward Luttwak, według którego po zakończeniu zimnej wojny, siły militarne państwa przestały być głównym czynnikiem determinującym klasyfikację ważności na scenie międzynarodowej. Według Luttwaka siła militarna zostaje zastąpiona przez zdolności i siłę ekonomiczną.

Wikipedia


geoelektrownia

elektrownia gazowa


SJP.pl

Elektrownia geotermiczna (inaczej geoelektrownia) – rodzaj elektrowni, wytwarzającej prąd elektryczny z energii geotermalnej (ciepło wnętrza Ziemi).Elektrownie geotermalne pracują w wielu krajach świata i uzyskują sprawność około 25%.Największe to:

  • The Geysers Fields w USA (908 MW)
  • Larderello we Włoszech (420 MW)
  • Elektrownia Wairakei w Nowej Zelandii (293 MW)


Wikipedia


geoelektryka

Geoelektryka jest gałęzią geofizyki, która wykorzystuje własności fizyczne skał związane z przebiegiem zjawisk elektromagnetycznych. Do własności tych należą:

  • oporność elektryczna;
  • względna przenikalność elektryczna;
  • przenikalność magnetyczna.

Do grupy geoelektrycznych metod badań należą takie metody jak:

  • metoda Georadarowa;
  • metoda elektromagnetyczna;
  • metoda elektrooporowa.

Wikipedia


geoenergetyczny

geoenergetyka


SJP.pl

Patrz:

geoenergetyka

geoenergetyka

energetyka oparta na gorących źródłach podziemnych; energetyka geotermalna


SJP.pl

Geoenergetyka – dział energetyki cieplnej obejmujący pozyskiwanie i przetwarzanie energii geotermalnej z wnętrza Ziemi. Globalnie geoenergetyka ma niewielkie znaczenie praktyczne, gdyż dotychczas wykorzystywana jest jedynie energia gorących źródeł powierzchniowych i podziemnych przetwarzana w geotermicznych zakładach energetycznych. Jednak w sprzyjających warunkach (np. Islandia) energia geotermalna może zaspokajać większość zapotrzebowania na energię cieplną.

Wikipedia


geofagia

chorobliwa skłonność do zjadania produktów niebędących żywnością (np. ziemia, kreda, węgiel) lub nieprzetworzonych składniki żywności (np. mąka, surowe ziemniaki); ziemiożerstwo


SJP.pl


geofencing

[czytaj: geofens-ing] technologia umożliwiająca utworzenie wirtualnej granicy wokół jakiegoś obszaru geograficznego i wysyłanie powiadomienia w razie jej przekroczenia


SJP.pl


geofil

w biologii: organizm przebywający, żyjący w pewnych okresach w glebie


SJP.pl

Geofil (gr. ‘ziemia’, philéo ‘lubić’), dawniej też pedofil – organizm, który część swego życia spędza w glebie (na przykład rozmnaża się w niej lub chroni podczas okresu zimowego).

Geofilami są larwy wielu owadów (zaciosek zmiennobarwny, tęcznik mniejszy, a także larwy z rodziny bąkowatych), jak również niektóre płazy (ropucha szara, grzebiuszka ziemna), gady i ssaki.

Wikipedia


geofit

roślina, której pączki odnowieniowe przetrzymują niesprzyjającą porę roku pod ziemią


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. ziemnopączkowa roślina z organami wegetatywnymi odnawiającymi się pod ziemią;

Wiktionary

Geofity, rośliny ziemnopączkowe – jedna z form życiowych roślin. Obejmuje byliny posiadające pączki odnawiające, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych – bulwach, kłączach i cebulach. Geofity są jedną z grup kryptofitów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W Europie środkowej geofity rosną głównie w lasach liściastych zrzucających liście na zimę.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. geofityczny

 przysł. geofitycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) roślina ziemnopączkowa

Wiktionary


geofitycznie

przysłówek sposobu

 (1.1) tak jak geofity

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gatunek ten rośnie geofitycznie na poboczu, w pełnym słońcu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geofit m.

 przym. geofityczny

Wiktionary


geofiz.

skrót od: geofizyka, geofizyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


geofizyczka

geofizyk


SJP.pl

Patrz:

geofizyk

geofizyczny

przymiotnik

 (1.1) dotyczący geofizyki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geofizyka ż., geofizyk m.

Wiktionary


geofizyk

specjalista w dziedzinie geofizyki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) naukowiec zajmujący się geofizyką

Wiktionary

Geofizyka (z gr. γῆ – „ziemia”, oraz φύσις physis – „natura”) – dyscyplina nauk o Ziemi, która bada Ziemię jako planetę metodami naukowymi używanymi w fizyce. Obecnie terminem tym często określa się też badania innych planet podobnymi metodami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W artykule opublikowanym ostatnio w prasie naukowej grupa geofizyków dowodzi, że sadza może aż w jednej trzeciej odpowiadać za wzrost ziemskich temperatur na Ziemi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geofizyka ż.

 przym. geofizyczny

Wiktionary


geofizyka

dziedzina nauki stosująca metody i zasady fizyki w badaniu Ziemi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka badająca procesy i zjawiska fizyczne zachodzące kiedykolwiek we wszystkich geosferach kuli ziemskiej

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: geofizyk

Wiktionary

Geofizyka (z gr. γῆ – „ziemia”, oraz φύσις physis – „natura”) – dyscyplina nauk o Ziemi, która bada Ziemię jako planetę metodami naukowymi używanymi w fizyce. Obecnie terminem tym często określa się też badania innych planet podobnymi metodami.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) geofizyka jądrowa / geofizyka poszukiwawcza / geofizyka stosowana / Międzynarodowa Unia Geodezji i Geofizyki

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geofizyk mos.

 przym. geofizyczny

frazeologia.

etymologia. etymn|pol|geo-|fizyka.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geophysics

* białoruski: (1.1) геафізіка ż.

* bułgarski: (1.1) геофизика ż.

* francuski: (1.1) géophysique ż.

* kaszubski: (1.1) geofizyka ż.

* niderlandzki: (1.1) geofysica ż.

* niemiecki: (1.1) Geophysik ż.

* portugalski: (1.1) geofísica ż.

* rosyjski: (1.1) геофизика ż.

* ukraiński: (1.1) геофізика ż.

* węgierski: (1.1) geofizika

źródła.

== geofizyka (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. geofizyka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geofizyk mos.

 przym. geofizyczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geofizyk mos.

 przym. geofizyczny

frazeologia.

etymologia. etymn|pol|geo-|fizyka.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geophysics

* białoruski: (1.1) геафізіка ż.

* bułgarski: (1.1) геофизика ż.

* francuski: (1.1) géophysique ż.

* kaszubski: (1.1) geofizyka ż.

* niderlandzki: (1.1) geofysica ż.

* niemiecki: (1.1) Geophysik ż.

* portugalski: (1.1) geofísica ż.

* rosyjski: (1.1) геофизика ż.

* ukraiński: (1.1) геофізика ż.

* węgierski: (1.1) geofizika

źródła.

== geofizyka (język kaszubski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. geofizyka

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

 (1.1) geofizyka jądrowô

synonimy.

Wiktionary


geofon

przyrząd do rejestrowania sztucznie wywołanych drgań skorupy ziemskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. rejestrator sztucznie wywoływanych drgań skorupy ziemskiej

Wiktionary

Geofon – urządzenie wykorzystywane w geofizyce, służące do rejestrowania drgań sejsmicznych i przetwarzania ich na impulsy elektryczne. Jest to w zasadzie rodzaj sejsmografu.

Geofon jest czujnikiem, przetwarzającym drgania podłoża (częstotliwość i amplitudę), do którego jest przytwierdzony, na napięcie elektryczne. Podstawowym elementem geofonu jest cewka oraz bezwładna masa. Dzięki zjawisku indukcji elektrycznej, wzajemne przemieszczenia cewki oraz masy powodują powstawanie na zaciskach geofonu napięcia proporcjonalnego do prędkości względnego ruchu cewki i masy.

Wikipedia


geofroja

gatunek małpy szerokonosej z rodziny czepiakowatych; czepiak czarnoręki


SJP.pl


geog.

geogr.; skrót od:
1. geografia;
2. geograficzny; geograf.


SJP.pl


geogenia

dawna nauka badająca pochodzenie i zmiany zachodzące w skorupy ziemskiej; geogonia


SJP.pl


geoglif

sporych rozmiarów rysunek, wzór lub figura na powierzchni ziemi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. dużych rozmiarów wzór utworzony przez ludzi na powierzchni ziemi poprzez usypanie ze skał, ziemi lub innych trwałych elementów krajobrazu;

Wiktionary

Geoglif (z gr. γῆ "ziemia", γλύφω glyphō "piszę, rzeźbię, wycinam") – rysunek, figura lub wzór na ziemi sporych rozmiarów (zwykle większy niż 4 metry). Najczęściej tworzony poprzez wykopanie niewielkich rowków, ułożenie kamieni, lub w inny sposób umożliwiający odróżnienie powstałych linii od reszty gruntu stanowiącego w tym przypadku tło dla powstałego w ten sposób obiektu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przypuszcza się, że geoglif ten stworzyli Celtowie.

Wiktionary


geognozja

przestarzale: geologia


SJP.pl

Geologia (ze stgr. γῆ – „ziemia” oraz λόγος lógos – „słowo, nauka”) – jedna z nauk o Ziemi, która zajmuje się budową, własnościami i historią Ziemi oraz procesami zachodzącymi w jej wnętrzu i na jej powierzchni, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom. W szerszym znaczeniu geologia dotyczy również innych planet skalistych.

Wikipedia


geogonia

dawna nauka badająca pochodzenie i zmiany zachodzące w skorupy ziemskiej; geogenia


SJP.pl


geogr.

geog.; skrót od:
1. geografia;
2. geograficzny; geograf.


SJP.pl


geograf

specjalista w dziedzinie geografii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się geografią lub ucząca geografii

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) kobieta zajmująca się geografią lub ucząca geografii

Wiktionary

  • geograf – naukowiec zajmujący się badaniem i poznawaniem geografii, czyli nauki o świecie
  • Geograf – obraz Jana Vermeera

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Był on pierwszym geografem, który opisał Indie.

 (1.1) Jedziemy na wycieczkę w Góry Stołowe z naszym geografem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈɔɡraf, AS: geograf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geografia ż.

:: fż. geografka ż.

 przym. geograficzny

 przysł. geograficznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. krajopis, daw. ziemiopisarz, daw. ziemiopis

 (2.1) geografka

Wiktionary


geograf.

skrót od: geograficzny; geog., geogr.


SJP.pl


geografia

1. nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem Ziemi;
2. wydział lub kierunek na wyższej uczelni;
3. przedmiot nauczania w szkole; lekcja tego przedmiotu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. nauka zajmująca się badaniem zjawisk przyrodniczych i społecznych na powierzchni Ziemi;

 (1.2) eduk. przedmiot szkolny przybliżający zagadnienia z dziedziny geografii (1.1)

 (1.3) eduk. lekcja geografii (1.2)

Wiktionary

Geografia – nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem powłoki ziemskiej (przestrzeni geograficznej), jej zróżnicowaniem przestrzennym pod względem przyrodniczym i społeczno-gospodarczym, a także powiązaniami pomiędzy środowiskiem przyrodniczym a działalnością społeczeństw ludzkich. Nazwa geografia (gr. γεωγραφία) pochodzi od słów γῆ ge – „ziemia” i γράφω grapho – „piszę”. Za twórcę terminu uważa się Eratostenesa z Cyreny. Ze względu na różnorodność przedmiotu geografii i urozmaiconej metodologii częste są dyskusje wokół jej definicji oraz zakresu badawczego; proponuje się używanie w miejsce dotychczasowej nazwy „geografia” terminu „nauki geograficzne”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Geografia poznawcza próbuje odpowiedzieć na pytania typu: Dlaczego Kopenhaga jest postrzegana jako centrum, skoro miasto jest fizycznie i geograficznie położone na peryferiach?

 (1.1) Moja siostra studiuje geografię.

 (1.3) Mam w tym roku dwie geografie w tygodniu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔˈɡrafʲja, AS: geografʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geograf m., geografka ż., geografizm m.

 przym. geograficzny

 przysł. geograficznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) daw. ziemiopismo

Wiktionary


geografica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. uczn. nielubiana nauczycielka geografii

Wiktionary


geograficzka

nauczycielka geografii


SJP.pl


geograficznie

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób odnoszący się do geografii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Geografia poznawcza próbuje odpowiedzieć na pytania typu: Dlaczego Kopenhaga jest postrzegana jako centrum, skoro miasto jest fizycznie i geograficznie położone na peryferiach?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geografia ż., geograf m., geografka ż.

Wiktionary


geograficzno-kulturalny

związany z kulturą i geografią czegoś; kulturalno-geograficzny, geograficzno-kulturowy


SJP.pl


geograficzno-kulturowy

związany z kulturą i geografią czegoś; kulturalno-geograficzny, geograficzno-kulturalny


SJP.pl


geograficzny

związany z geografią


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z geografią, odnoszący się do geografii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sprawdź położenie tego miasta w atlasie geograficznym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔɡraˈfʲit͡ʃnɨ, AS: geografʹičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geografia ż., geograf m., geografka ż.

Wiktionary


geografka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. kobieta zajmująca się geografią lub ucząca geografii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔˈɡrafka, AS: geografka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geografia ż.

:: fm. geograf m.

 przym. geograficzny

 przysł. geograficznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) geograf

Wiktionary


geohydrologia

1. dział geologii obejmujący badanie wód podziemnych: ich pochodzenia, właściwości fizyczne i chemiczne, sposobów występowania, rozprzestrzenienia, krążenia w skałach skorupy ziemskiej oraz przemian, którym ulegały w dziejach Ziemi; hydrogeologia;
2. nauka o hydrologii globu ziemskiego jako całości


SJP.pl


geoida

teoretyczna powierzchnia przedstawiająca kształt Ziemi - kula obustronnie spłaszczona na biegunach


SJP.pl

Geoida – w geologii powierzchnia w każdym miejscu prostopadła do pionu wyznaczonego przez siłę ciężkości.

Geoida jest teoretyczną powierzchnią, na której potencjał siły ciężkości Ziemi jest stały, równy potencjałowi siły ciężkości na średnim poziomie mórz otwartych i przedłużoną umownie pod powierzchnią lądów. Ponieważ zawiera ona lustro wody w morzach i oceanach, nazywana jest też geoidą zerową. Jako powierzchnia ekwipotencjalna, geoida w każdym swym punkcie jest prostopadła do kierunku siły ciężkości (lokalnego pionu). Pojęcie wprowadził w 1873 roku niemiecki matematyk Johann Benedict Listing.

Wikipedia


geoinformacja

Geoinformacja – dyscyplina naukowa w obrębie nauk geograficznych redefiniująca i rozwijająca dotychczasowe, uznane i przyjęte koncepcje, teorie i poglądy nauk geograficznych w kategoriach informatycznych, dających nowe możliwości interpretacyjne.

Wikipedia


geoinżynieria

  • Geoinżynieria (grunty) - ulepszanie gruntów
  • Geoinżynieria (klimat) – sztuczne zmiany klimatu i pogody

Wikipedia


geokarpia

zjawisko polegające na dojrzewaniu owoców pod powierzchnią ziemi


SJP.pl

Wikipedia


geokoma

zjawisko polegające na tym, że w górnej atmosferze nadfioletowe promieniowanie słoneczne rozkłada znajdujące się tam resztki pary wodnej i metanu


SJP.pl


geokratyczny

w geologii: okres geokratyczny - okres w historii Ziemi charakteryzujący się niskim poziomem wód mórz i oceanów i znacznym zasięgiem lądów; okres epejrokratyczny


SJP.pl


geoksen

Geoksen – organizm spotkany w glebie, który w odróżnieniu od geofili czy geobiontów, nie jest typowym elementem edafonu, ale znalazł się w niej przypadkowo (np. larwa owada żyjąca wśród koron drzew, która spadła na ziemię lub organizm żyjący na powierzchni gleby, który wpadł do szczeliny), albo przebywa tam sporadycznie (np. składając jaja, chroniąc się przed niekorzystną pogodą lub w pogoni za potencjalną zdobyczą).

Wikipedia


geol.

skrót od: geologia, geologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


geolog

specjalista w zakresie geologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) eduk. geol. specjalista w dziedzinie geologii

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) eduk. geol. specjalistka w dziedzinie geologii

Wiktionary

Geolog – zawód uzyskiwany po ukończeniu studiów wyższych w dziedzinie geologii lub nauk geologicznych. Geolog to specjalista, który zajmuje się studiami i badaniem budowy Ziemi oraz analizą procesów geologicznych, którym ona ulega. Jako teoretyk, geolog porusza się w dziedzinie geologii podstawowej, jako praktyk zaś - w dziedzinie geologii stosowanej.

Jeszcze na początku XIX w. geologa nazywano geognostykiem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡɛˈɔlɔk, AS: geolok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geologia ż.

 przym. geologiczny

 przysł. geologicznie

Wiktionary


geologia

nauka zajmująca się badaniem dziejów i budowy Ziemi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka zajmująca się budową, własnościami i historią Ziemi;

Wiktionary

Geologia (ze stgr. γῆ – „ziemia” oraz λόγος lógos – „słowo, nauka”) – jedna z nauk o Ziemi, która zajmuje się budową, własnościami i historią Ziemi oraz procesami zachodzącymi w jej wnętrzu i na jej powierzchni, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom. W szerszym znaczeniu geologia dotyczy również innych planet skalistych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja siostra studiuje geologię.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔˈlɔɟja, AS: geoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geolog m.

 przym. geologiczny

 przysł. geologicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

 (1.1) geofizyka, hydrogeologia, krystalografia, mineralogia, petrografia, speleologia, stratygrafia, tektonika, wulkanologia

pokrewne.

 rzecz. geolog m.

 przym. geologiczny

 przysł. geologicznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) geologie

* angielski: (1.1) geology

* arabski: (1.1) جيولوجيا

* aragoński: (1.1) cheolochía

* białoruski: (1.1) геалогія ż.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) геалёгія ż.

* bośniacki: (1.1) geologija ż.

* bułgarski: (1.1) геология ż.

* chiński standardowy: (1.1) 地质学

* chorwacki: (1.1) geologija ż.

* czeski: (1.1) geologie ż.

* duński: (1.1) geologi w.

* esperanto: (1.1) geologio

* estoński: (1.1) geoloogia

* fiński: (1.1) geologia

* francuski: (1.1) géologie ż.

* galicyjski: (1.1) xeoloxía

* hebrajski: (1.1) גאולוגיה

* hiszpański: (1.1) geología ż.

* ido: (1.1) geologio

* indonezyjski: (1.1) geologi

* interlingua: (1.1) geologia

* islandzki: (1.1) jarðfræði ż.

* japoński: (1.1) 地質学

* kataloński: (1.1) geologia

* koreański: (1.1) 지질학

* litewski: (1.1) geologija

* łaciński: (1.1) geologia

* niderlandzki: (1.1) geologie

* niemiecki: (1.1) Geologie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) geologi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) geologi m.

* nowogrecki: (1.1) γεωλογία ż.

* paszto: (1.1) چاپېريال پوهنه

* perski: (1.1) زمین‌شناسی

* portugalski: (1.1) geologia

* rosyjski: (1.1) геоло́гия ż.

* rumuński: (1.1) geologie

* serbski: (1.1) геологија ż.

* słowacki: (1.1) geológia ż.

* sundajski: (1.1) géologi

* szwedzki: (1.1) geologi

* tagalski: (1.1) heolohiya

* tajski: (1.1) ธรณีวิทยา

* turecki: (1.1) jeoloji

* ukraiński: (1.1) геологія ż.

* volapük: (1.1) talav

* walijski: (1.1) daeareg

* węgierski: (1.1) földtan, geológia

* włoski: (1.1) geologia ż.

źródła.

== geologia (język baskijski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q8752 (eus)-Xabier Cañas-geologia.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geologicznie

przysłówek

 (1.1) nauk. odnosząc się do geologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geolog mos., geologia ż.

 przym. geologiczny

Wiktionary


geologiczny

dotyczący geologii


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z geologią

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Perm to najmłodszy okres geologiczny paleozoiku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: geoloǵičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geolog m., geologia ż.

 przysł. geologicznie

Wiktionary


geolokalizacja

ustalenie pozycji geograficznej lub adresu jakiegoś miejsca lub osoby poprzez wykorzystanie GPS lub adresu IP


SJP.pl

Geolokalizacja – położenie oraz proces określania geograficznego położenia fizycznych przedmiotów lub osób typowo za pomocą GPS, bądź adresu IP urządzenia. Położenie zwykle określane jest poprzez współrzędne geograficzne, ale także innego rodzaju dane adresowe (kod pocztowy, miasto, ulica i numer domu). Geolokalizacja jest ściśle powiązana z pozycjonowaniem, jak czasem nazywany jest proces ustalania samych współrzędnych geograficznych.

Wikipedia


geolokalizacyjny

geolokalizacja


SJP.pl

Patrz:

geolokalizacja

geolokalizowany

geolokalizacja


SJP.pl

Patrz:

geolokalizacja

geolożka

geolog


SJP.pl

Patrz:

geolog

geom.

skrót od: geometria, geometryczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


geomagnetyczny

geomagnetyzm


SJP.pl

Patrz:

geomagnetyzm

geomagnetyzm

Ziemskie pole magnetyczne – pole magnetyczne występujące naturalnie wewnątrz i wokół Ziemi. Odpowiada ono w przybliżeniu polu dipola magnetycznego z jednym biegunem geomagnetycznym w pobliżu geograficznego bieguna północnego i z drugim biegunem geomagnetycznym w pobliżu bieguna południowego. Linia łącząca bieguny geomagnetyczne tworzy z osią obrotu Ziemi kąt 9,98°. Pole magnetyczne rozciąga się na kilkadziesiąt tysięcy kilometrów od Ziemi, a obszar, w którym ono występuje nazywa się ziemską magnetosferą.

Wikipedia


geomancja

1. tradycyjna wiedza dotycząca takiego usytuowania budynków, aby jak najlepiej wykorzystać pozytywne oddziaływanie otoczenia;
2. metoda wróżenia polegająca na rozsypywaniu ziemi, kamieni itp. i odczytywaniu kształtów jakie utworzyły


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niepotwierdzona naukowo tradycyjna praktyka wykorzystania właściwego usytuowania obiektów budowlanych, ogródków itd., tak, by jak najlepiej wyczerpać dobre oddziaływanie otoczenia, danego terenu;

 (1.2) wróżenie w oparciu o wzór ułożony przez rozrzucone kamienie, żwir czy patyczki

Wiktionary

  • geomancja – praktyka wykorzystania, niepotwierdzonych naukowo, „energii” Ziemi i Kosmosu
  • geomancja – wróżenie ze znaków nakreślonych na ziemi lub rozsypanych garści piasku, soli lub innej podobnej substancji oraz z topografii terenu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔ̃ˈmãnt͡sʲja, AS: geõmãncʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geomanta m.

Wiktionary


geometr.

skrót od: geometryczny


SJP.pl


geometra

specjalista mierzący grunty; mierniczy; geodeta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mat. specjalista z dziedziny geometrii

 (1.2) daw. zob. geodeta.

Wiktionary

Geometra (przest.), mierniczy – osoba, najczęściej inżynier lub technik, zajmująca się pomiarami gruntów i sporządzaniem planów. W starożytności Wielkim Geometrą nazywano Apoloniusza z Pergi.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) matematyk

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.

 czas. geometryzować ndk.

 przym. geometryczny, geometryzacyjny

 przysł. geometrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.2) zobtłum|geodeta.

* bułgarski: (1.1) геометър m., геометрик m.

* interlingua: (1.2) agrimensor, geometra

* włoski: (1.1) geometra m.; (1.2) geometra m.

źródła.

== geometra (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geometra

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔ̃ˈmɛtra, AS: geõmetra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.

 czas. geometryzować ndk.

 przym. geometryczny, geometryzacyjny

 przysł. geometrycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) matematyk

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.

 czas. geometryzować ndk.

 przym. geometryczny, geometryzacyjny

 przysł. geometrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.2) zobtłum|geodeta.

* bułgarski: (1.1) геометър m., геометрик m.

* interlingua: (1.2) agrimensor, geometra

* włoski: (1.1) geometra m.; (1.2) geometra m.

źródła.

== geometra (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geometra

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geometria

dział matematyki badający figury geometryczne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mat. dział matematyki badający figury geometryczne i zależności między nimi

 (1.2) mat. szerzej: dział matematyki badający dla wybranych przekształceń ich niezmienniki;

Wiktionary

Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figurami. W znaczeniu precyzyjnym i ogólnym jest to nauka badająca dla wybranych przekształceń ich niezmienniki, zwłaszcza inne niż moc zbioru czy niezmienniki topologiczne. W zależności od rodzaju przestrzeni i przekształceń mówi się o różnych rodzajach geometrii.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kątami zajmuje się geometria i trygonometria

 (1.2) W geometrii analitycznej objętość jest wyrażana za pomocą całki potrójnej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔ̃ˈmɛtrʲja, AS: geõmetrʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geometra m., geometryczność ż.

 przym. geometryczny

 przysł. geometrycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.2) matematyka

meronimy.

 (1.2) planimetria, aksonometria, stereometria

pokrewne.

 rzecz. geometra m., geometryczność ż.

 przym. geometryczny

 przysł. geometrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Matematyka

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) geometrie, meetkunde

* albański: (1.1) gjeometri ż.

* angielski: (1.1) geometry; (1.2) geometry

* arabski: (1.1) هندسة رياضية (1.2) ;هندسة رياضية

* asturyjski: (1.1) xeometría ż.

* azerski: (1.1) həndəsə

* baskijski: (1.1) geometria; (1.2) geometria

* bengalski: (1.1) জ্যামিতি (jyāmiti)

* białoruski: (1.1) геаметрыя ż. (hieamietryja); (1.2) геаметрыя ż. (hieamietryja)

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) геамэтрыя ż.; (1.2) геамэтрыя ż.

* birmański: (1.1) ဂျီသြမေတြီ (gyisra.metri)

* bośniacki: (1.1) geometrija ż.

* bułgarski: (1.1) геометрия ż.

* chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 幾何 / uproszczony 几何 (jǐhé); tradycyjny 幾何學 / uproszczony 几何学 (jǐhéxué)

* chorwacki: (1.1) geometrija ż.

* czeski: (1.1) geometrie ż.

* duński: (1.1) geometri w.; (1.2) geometri w.

* esperanto: (1.1) geometrio; (1.2) geometrio

* estoński: (1.1) geomeetria

* farerski: (1.1) rúmlæra ż., rúmfrøði ż.

* fiński: (1.1) geometria

* francuski: (1.1) géométrie ż.

* fryzyjski: (1.1) mjitkunde

* galicyjski: (1.1) xeometría ż.

* gruziński: (1.1) გეომეტრია (geomeṭria)

* gudźarati: (1.1) ભૂમિતિ ż. (bhūmiti)

* haitański: (1.1) jeyometri

* hebrajski: (1.1) גאומטריה ż.

* hindi: (1.1) ज्यामिति ż. (jyāmiti)

* hiszpański: (1.1) geometría ż.; (1.2) geometría ż.

* ido: (1.1) geometrio

* igbo: (1.1) jiometrị

* indonezyjski: (1.1) geometri, ilmu ukur

* interlingua: (1.1) geometria; (1.2) geometria

* irlandzki: (1.1) céimseata, geoiméadracht ż.

* islandzki: (1.1) rúmfræði ż.

* japoński: (1.1) 幾何学 (きかがく, kikagaku)

* jidysz: (1.1) געאָמעטריע ż. (geometrye)

* kannada: (1.1) ಬಿಂದುಗಳು (bindugaḷu)

* kataloński: (1.1) geometria ż.

* kazachski: (1.1) геометрия (geometrïya)

* kirgiski: (1.1) геометрия (geometriya)

* koreański: (1.1) 기하학 (gihahak)

* korsykański: (1.1) geomitria ż.

* laotański: (1.1) ເລຂາຄະນິດ (lē khā kha nit)

* litewski: (1.1) geometrija ż.

* luksemburski: (1.1) Geometrie ż.

* łaciński: (1.1) geometria ż.

* łotewski: (1.1) ģeometrija ż.

* macedoński: (1.1) геометрија ż. (geometrija)

* malajalam: (1.1) ജ്യാമിതി (jyāmiti)

* malajski: (1.1) geometri

* maltański: (1.1) ġeometrija ż.

* maoryski: (1.1) āhuahanga

* marathi: (1.1) भूमिती (bhūmitī)

* mongolski: (1.1) геометр (gyeomyetr)

* nepalski: (1.1) ज्यामिति (jyāmiti)

* niderlandzki: (1.1) geometrie ż., meetkunde ż.

* niemiecki: (1.1) Geometrie ż.; (1.2) Geometrie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) geometri m.

* norweski (nynorsk): (1.1) geometri m.

* norweski (riksmål): (1.1) geometri w.

* nowogrecki: (1.1) γεωμετρία ż. (geometría); (1.2) γεωμετρία ż. (geometría)

* ormiański: (1.1) երկրաչափություն (yerkrach’ap’ut’yun)

* paszto: (1.1) هندسې

* pendżabski: (1.1) ਜੁਮੈਟਰੀ (jumaiṭarī)

* perski: (1.1) هندسه (hendese)

* portugalski: (1.1) geometria ż.

* rosyjski: (1.1) геометрия ż.; (1.2) геометрия ż.

* rumuński: (1.1) geometrie ż.

* serbski: (1.1) геометрија ż. (geometrija)

* sindhi: (1.1) جاميٽري

* słowacki: (1.1) geometria ż.; (1.2) geometria ż.

* słoweński: (1.1) geometrija ż.

* somalijski: (1.1) joomateri

* suahili: (1.1) jiometri

* sundajski: (1.1) géométri

* syngaleski: (1.1) ජ්යාමිතිය (jyāmitiya)

* szkocki gaelicki: (1.1) geoimeatraidh

* szwedzki: (1.1) geometri w.; (1.2) geometri w.

* tadżycki: (1.1) геометрия (geometrija)

* tagalski: (1.1) heometrya

* tajski: (1.1) เรขาคณิต (rek̄hākhṇit)

* turecki: (1.1) geometri

* ukraiński: (1.1) геометрія ż. (heometriya); (1.2) геометрія ż. (heometriya)

* uzbecki: (1.1) geometriya

* walijski: (1.1) geometreg ż.

* węgierski: (1.1) geometria, mértan; (1.2) geometria, mértan

* wietnamski: (1.1) hình học

* włoski: (1.1) geometria ż.; (1.2) geometria ż.

źródła.

== geometria (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) mat. geometria

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geometrycznie

przysłówek

 (1.1) nauk. mat. według geometrii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geometra mos., geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.

 czas. geometryzować ndk.

 przym. geometryczny, geometryzacyjny

Wiktionary


geometryczność

geometryczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest geometryczne

Wiktionary

Patrz:

geometryczny

Powiązane:

 rzecz. geometria ż., geometra m.

 przym. geometryczny

 przysł. geometrycznie

Wiktionary


geometryczny

dotyczący geometrii


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mat. dotyczący geometrii

 (1.2) składający się z elementów będących figurami geometrycznymi

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Niezwykłe malowidła z XV w. zawierają ponad 100 scen oraz 640 niepowtarzalnych motywów geometrycznych, tkaninowych i zwierzęcych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔ̃mɛˈtrɨt͡ʃnɨ, AS: geõmetryčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geometra m., geometria ż., geometryczność ż.

 przysł. geometrycznie

Wiktionary


geometryzacja

stosowanie w sztukach plastycznych form i motywów geometrycznych lub nadawanie czemuś kształtów geometrycznych


SJP.pl


geometryzacyjny

przymiotnik od: geometryzacja


SJP.pl


geometryzm

geometryzacja


SJP.pl

Patrz:

geometryzacja

geomorfolog

specjalista w dziedzinie geomorfologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) specjalista w dziedzinie geomorfologii; badacz kształtu terenu, jego powstania oraz zmian, które zachodzą w czasie, zarówno naturalnych, jak i wpływających na niego działalności człowieka

Wiktionary

Geomorfologia – nauka o formach rzeźby powierzchni Ziemi oraz procesach je tworzących i przekształcających. Zajmuje się opisem (morfografia), pomiarem (morfometria), genezą (morfogeneza) i wiekiem (morfochronologia) form powierzchni Ziemi. Bada ona zarówno pojedyncze formy (wydzielając genetyczne typy form) jak i zespoły form (wydzielając genetyczne typy rzeźby).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. geomorfologia ż.

 przym. geomorfologiczny

Wiktionary


geomorfologia

nauka o formach powierzchni Ziemi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. nauka o formach rzeźby powierzchni Ziemi, ich wyglądzie zewnętrznym, właściwościach, pochodzeniu, rozwoju i rozmieszczeniu;

Wiktionary

Geomorfologia – nauka o formach rzeźby powierzchni Ziemi oraz procesach je tworzących i przekształcających. Zajmuje się opisem (morfografia), pomiarem (morfometria), genezą (morfogeneza) i wiekiem (morfochronologia) form powierzchni Ziemi. Bada ona zarówno pojedyncze formy (wydzielając genetyczne typy form) jak i zespoły form (wydzielając genetyczne typy rzeźby).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geomorfolog m.

 przym. geomorfologiczny

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|geo-|morfologia. < etym|gr|γῆ|μορφή|λόγος. (ge + morfe + logos) → ziemia + kształt + słowo, przemowa

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geomorphology

* arabski: (1.1) شكلياء الأرض

* azerski: (1.1) geomorfologiya

* baskijski: (1.1) geomorfologia

* białoruski: (1.1) геамарфалогія ż.

* bułgarski: (1.1) геоморфология ż.

* czeski: (1.1) geomorfologie ż.

* duński: (1.1) geomorfologi w.

* francuski: (1.1) géomorphologie ż.

* hiszpański: (1.1) geomorfología ż.

* kataloński: (1.1) geomorfologia ż.

* niemiecki: (1.1) Geomorphologie ż.

* nowogrecki: (1.1) γεωμορφολογία ż.

* portugalski: (1.1) geomorfologia ż.

* rosyjski: (1.1) геоморфология ż.

* słowacki: (1.1) geomorfológia ż.

* słoweński: (1.1) geomorfologija ż.

* szwedzki: (1.1) geomorfologi w.

* ukraiński: (1.1) геоморфологія ż.

* włoski: (1.1) geomorfologia ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔ̃mɔrfɔˈlɔɟja, AS: geõmorfoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geomorfolog m.

 przym. geomorfologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geomorfolog m.

 przym. geomorfologiczny

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|geo-|morfologia. < etym|gr|γῆ|μορφή|λόγος. (ge + morfe + logos) → ziemia + kształt + słowo, przemowa

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geomorphology

* arabski: (1.1) شكلياء الأرض

* azerski: (1.1) geomorfologiya

* baskijski: (1.1) geomorfologia

* białoruski: (1.1) геамарфалогія ż.

* bułgarski: (1.1) геоморфология ż.

* czeski: (1.1) geomorfologie ż.

* duński: (1.1) geomorfologi w.

* francuski: (1.1) géomorphologie ż.

* hiszpański: (1.1) geomorfología ż.

* kataloński: (1.1) geomorfologia ż.

* niemiecki: (1.1) Geomorphologie ż.

* nowogrecki: (1.1) γεωμορφολογία ż.

* portugalski: (1.1) geomorfologia ż.

* rosyjski: (1.1) геоморфология ż.

* słowacki: (1.1) geomorfológia ż.

* słoweński: (1.1) geomorfologija ż.

* szwedzki: (1.1) geomorfologi w.

* ukraiński: (1.1) геоморфологія ż.

* włoski: (1.1) geomorfologia ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geomorfologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z geomorfologią, dotyczący geomorfologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geomorfologia ż., geomorfolog m.

Wiktionary


geomorfolożka

geomorfolog


SJP.pl

Patrz:

geomorfolog

geonim

pseudonim utworzony od nazwy geograficznej


SJP.pl


geopark

obszar chroniony o istotnym znaczeniu naukowym dla geologii


SJP.pl

Geopark – obszar o dokładnie wyznaczonych granicach, obejmujący stanowiska dziedzictwa geologicznego (często geostanowiska) o istotnym znaczeniu naukowym dla geologii, jak również obiekty unikatowe lub piękne, reprezentatywne dla danego regionu i jego historii geologicznej. Geopark to nie tylko walory geologiczne, obszar ten może być cenny także z archeologicznego, ekologicznego, historycznego czy kulturowego punktu widzenia.

Wikipedia


geoplan

płyta z umocowanymi na stałe kołkami, tworząca sieć kwadratową układu współrzędnych, wykorzystywana do prezentacji figur geometrycznych płaskich, wykresów funkcji matematycznych itp.


SJP.pl


geoplastyczka

specjalistka w dziedzinie geoplastyki


SJP.pl


geoplastyk

specjalista w dziedzinie geoplastyki


SJP.pl


geoplastyka

sporządzanie map geograficznych w postaci modelu z gliny, gipsu itp., mające na celu odtworzenie powierzchni danego obszaru


SJP.pl


geopoetyka

dziedzina badań kulturowych poświęcona związkom literatury i geografii


SJP.pl


geopolimer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. syntetyczny polimer, glinokrzemian;

Wiktionary

Wikipedia


geopolityczka

geopolityk


SJP.pl

Patrz:

geopolityk

geopolitycznie

przysłówek

 (1.1) polit. w sposób dotyczący geopolityki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sytuacja Izraela geopolitycznie jest trochę inna niż Polski, która jest częścią Unii Europejskiej i nigdy nie będzie takim języczkiem u wagi jak Izrael dla Amerykanów, bo chociażby mają oni Niemców ze swoimi bazami tuż obok nas.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geopolityka ż.

 przym. geopolityczny

Wiktionary


geopolityczny

1. dotyczący położenia geograficznego jakiegoś terenu, które wpływa na jego pozycję polityczną;
2. związany z teorią zakładającą, że funkcjonowanie państw zależy od ich położenia geograficznego


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący położenia geograficznego danego obszaru, które wpływa na jego sytuację polityczną

 (1.2) związany z geopolityką, zgodny z doktryną geopolityki

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔpɔlʲiˈtɨt͡ʃnɨ, AS: geopolʹityčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geopolityka ż.

 przysł. geopolitycznie

Wiktionary


geopolityk

1. koncepcja polityczna, według której polityka państwa wynika z jego położenia geograficznego;
2. nauka badająca zależność polityki państw od ich położenia geograficznego;
3. położenie geograficzne jakiegoś obszaru wpływające na jego sytuację polityczną


SJP.pl


geopolityka

1. koncepcja polityczna, według której polityka państwa wynika z jego położenia geograficznego;
2. nauka badająca zależność polityki państw od ich położenia geograficznego;
3. położenie geograficzne jakiegoś obszaru wpływające na jego sytuację polityczną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) polit. doktryna polityczna, która głosi, że warunki geograficzne wyznaczają procesy i fakty polityczne

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: geopolityk

Wiktionary

Geopolityka – termin wprowadzony w 1916 r. przez szwedzkiego teoretyka państwa, Rudolfa Kjelléna, odnoszący się do zależności zagadnień geograficznych i politycznych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Żyjemy w czasach, w których geopolityka, czyli zabiegi o zasoby ustępuje technopolityce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geopolityk m.

 przym. geopolityczny

 przysł. geopolitycznie

Wiktionary


geopotencjalny

związany z potencjałem siły ciężkości


SJP.pl


geoprzestrzenny

dotyczący określonej lokalizacji lub określonego obszaru geograficznego


SJP.pl


georadar

urządzenie emitujące fale elektromagnetyczne i jednocześnie rejestrujące odbite fale od anomalii w badanej strukturze


SJP.pl

Wikipedia


georadarowy

georadar


SJP.pl

Patrz:

georadar

georg

obce imię męskie


SJP.pl


george

[czytaj: dżordż]
1. anglosaskie imię męskie;
2. nazwisko obce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. Jerzy

Wiktionary

Kanada:

  • George – rzeka

Południowa Afryka:

  • George – gmina
  • George – miasto

Stany Zjednoczone:

  • George – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Lyon
  • George – miasto w stanie Waszyngton, w hrabstwie Grant
  • George (ang. George County) – hrabstwo w stanie Missisipi

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do końca lutego miną dwa lata odkąd Pauline pracuje w firmie George'a.

Wiktionary


georges

[czytaj: żorż] francuskie imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m. Jerzy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przyjmuje się, że twórcą puentylizmu był Georges Seurat.

Wiktionary


georgetown

[czytaj: dżordżtałn]
1. stolica Gujany; Demerara;
2. miasto w Malezji; Penang;
3. stolica Kajmanów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Gujany;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu miast, dzielnic miast i gmin w krajach anglojęzycznych;

Wiktionary

Georgetown – stolica, główny port i największe miasto Gujany, położone na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, nad ujściem rzeki Demerary. Ok. 235 tys. mieszkańców (2012, szacunkowo).

Poprzez port eksportuje się stąd cukier, drewno, boksyty, złoto i diamenty.

Wikipedia


georgia

[czytaj: dżordżja, możliwe też: georgja] stan w Stanach Zjednoczonych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. stan w południowo-wschodniej części USA, ze stolicą w Atlancie;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa miejscowości i trzech gmin w USA

 (1.3) geogr. zob. Georgia Południowa.

Wiktionary

Georgia (wymowa:/ˈdʒɔrdʒə/) – stan w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, największy na wschód od Missisipi. Nazwa stanu została nadana na cześć króla Wielkiej Brytanii Jerzego II Hanowerskiego (ang. George II).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nigdy nie byłem w Georgii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Georgina ż.

Wiktionary


georgiański

[czytaj: dżordżiański] przymiotnik od: Georgia (stan w USA lub wyspa na Atlantyku)


SJP.pl


georgica

[czytaj: georgika] poemat Wergiliusza opiewający pracę rolnika; Georgika, Georgiki


SJP.pl


georgij

obce imię męskie


SJP.pl


georgika

poemat sławiący wieś w starożytnych: Grecji i Rzymie


SJP.pl


georgiki

poemat sławiący wieś w starożytnych: Grecji i Rzymie


SJP.pl

Georgiki – poemat dydaktyczny o tematyce rolniczej, autorstwa tworzącego w I w. p.n.e. poety rzymskiego Wergiliusza.

Wikipedia


georgina

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

  • Georgina – w niektórych językach żeński odpowiednik imienia Jerzy
  • Georgina – miejscowość w Kanadzie, w prowincji Ontario, w regionie York
  • Georgina – rzeka okresowa w Australii

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po dłuższej przerwie Georgina Tarasiuk postanowiła nagrać nową płytę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. georgika ż.

:: zdrobn. Georginka ż., Gina ż.

 przym. Georginin

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Georginka, Gina

Wiktionary


georginia

roślina ozdobna z rodziny astrowatych; dalia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. zob. dalia.

Wiktionary

Dalia, georginia (Dahlia Cav.) – rodzaj roślin nasiennych należących do rodziny astrowatych. Obejmuje 41 gatunków. Występują one w Ameryce Centralnej (od Meksyku po Panamę) oraz w Kolumbii, przy czym najbardziej zróżnicowane są w Meksyku. Rosną głównie na obszarach górskich, zarówno w formacjach leśnych, jak i nieleśnych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔrʲˈɟĩɲja, AS: georʹǵĩńi ̯a

Wiktionary


georóżnorodność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. zróżnicowanie nieożywionych elementów przyrody;

Wiktionary

Georóżnorodność (ang. geodiversity) – różnorodność przyrody nieożywionej oraz procesy zachodzące na powierzchni Ziemi, w morzach i oceanach.

Termin „georóżnorodność” nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji. Niektóre ze stosowanych definicji to:

  • przyrodnicze zróżnicowanie elementów geologicznych (minerały, skały, skamieniałości), geomorfologicznych (formy rzeźby terenu, procesy) i glebowych, wraz z ich zespołami, powiązaniami, właściwościami, interpretacją i systemami;
  • „naturalne zróżnicowanie powierzchni Ziemi, obejmujące aspekty geologiczne, geomorfologiczne, glebowe, wody powierzchniowe oraz systemy ukształtowane w wyniku naturalnych procesów (endo- i egzogenicznych) oraz działalności człowieka”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Georóżnorodność dotyczy różnych aspektów wiążących się na przykład z tłem geochemicznym, które ma istotne reperkusje, wywiera bardzo istotny wpływ na chemizm wód wykorzystywanych przez podmioty gospodarcze czy też ludność.

Wiktionary


geosfera

koncentryczna sfera wchodząca w skład kuli ziemskiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. powłoka globu ziemskiego;

Wiktionary

Geosfera (z gr. γῆ „ziemia”, σφαῖρα sphaîra „kula”) – każda z kilku umownych, koncentrycznych warstw, wchodzących w skład kuli ziemskiej.

Geosferami są:

  • jądro Ziemi
  • płaszcz Ziemi
  • litosfera, w niej skorupa ziemska, a w niej pedosfera

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Geosfery dzielą się na cieńsze powłoki.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

 (1.1) atmosfera, hydrosfera, litosfera

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γῆ|σφαῖρα.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geosphere

* baskijski: (1.1) geosfera

* bułgarski: (1.1) геосфера ż.

* estoński: (1.1) geosfäär

* francuski: (1.1) géosphère ż.

* niemiecki: (1.1) Geosphäre ż.

* nowogrecki: (1.1) γεώσφαιρα ż.

* portugalski: (1.1) geosfera ż.

* ukraiński: (1.1) геосфера ż.

* włoski: (1.1) geosfera ż.

źródła.

== geosfera (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geol. geosfera

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geosferyzm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pogląd o przybliżonej kulistości Ziemi;

Wiktionary

Geosferyzm – pogląd, że Ziemia jest w przybliżeniu kulą. Pojawił się najpóźniej w starożytnej Grecji i został udowodniony przez jej uczonych; przez kolejne stulecia upowszechnił się w Europie, krajach islamskich i Indiach. Nowożytne odkrycia geograficzne umożliwiły przedstawienie go pozostałym kulturom.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dowody geosferyzmu były znane w starożytnej Grecji.

Wiktionary


geostatyczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. związany z geostatyką, dotyczący geostatyki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geostatyka ż.

Wiktionary


geostatystyczny

geostatystyka


SJP.pl

Patrz:

geostatystyka

geostatystyka

dział statystyki matematycznej poświęcony procesom stochastycznym


SJP.pl

Geostatystyka – zespół metod estymacji wykorzystywany do rozwiązywania problemów w takich dyscyplinach jak nauki o Ziemi, geologia, hydrogeologia, geofizyka, geodezja, geotechnika, meteorologia, rolnictwo.Geostatystyka zajmuje się opisem zmiennej zregionalizowanej przy pomocy wariogramu lub kowariancji.

Wikipedia


geostrategia

dziedzina geopolityki, w której strategia państwa uzależniona jest od elementów geograficznych


SJP.pl

Geostrategia – dziedzina geopolityki, w której strategia państwa, w tym polityka zagraniczna i polityka bezpieczeństwa, są podporządkowane elementom geograficznym według zasady, że „geografia jest matką geostrategii”. Geostrategia jest rozpatrywana zawsze z perspektywy określonego państwa, a zatem bierze pod uwagę, jego cele, zasoby, kulturę, gospodarkę itd.

Wikipedia


geosynklina

podłużne zagłębienie w skorupie ziemskiej: oceanicznej lub kontynentalnej


SJP.pl

Geosynklina – podłużne zagłębienie w skorupie ziemskiej (np. rowy oceaniczne lub inna część oceanu bądź morza przybrzeżnego), w którym gromadziły się osady. Dominującą cechą jest duża i zmienna głębokość oraz rozciągłość, przy stosunkowo małej szerokości. W trakcie sedymentacji osady były ściskane i deformowane, a później wydźwignięte tworząc łańcuch górski. Towarzyszyły temu zjawiska wulkaniczne i plutoniczne – eugeosynkliny. W miogeosynklinach nie występowały zjawiska wulkaniczne.

Wikipedia


geosyntetyczny

geosyntetyk


SJP.pl

Patrz:

geosyntetyk

geosyntetyk

produkt polimerowy o wysokiej trwałości wbudowywany w grunt


SJP.pl


geosyrysowate

o cechach geosyrysowatych (podrodzina roślin)


SJP.pl


geosyrysowaty

o cechach geosyrysowatych (podrodzina roślin)


SJP.pl


geotaksja

reakcja ruchowa swobodnie poruszającego się organizmu (najczęściej jednokomórkowego) na bodziec kierunkowy - przyciąganie ziemskie


SJP.pl


geotechniczka

geotechnik


SJP.pl

Patrz:

geotechnik

geotechniczny

geotechnika


SJP.pl

Patrz:

geotechnika

geotechnik

nauka zajmująca się badaniem gruntów dla celów budowlanych


SJP.pl


geotechnika

nauka zajmująca się badaniem gruntów dla celów budowlanych


SJP.pl

Geotechnika – gałąź inżynierii ściśle związana z inżynierią lądową. Jest to nauka zajmująca się właściwościami gruntu pod kątem projektowania i wykonawstwa budowli ziemnych i podziemnych oraz fundamentów budynków i nawierzchni drogowych. Jest to nauka interdyscyplinarna, wykorzystująca gruntoznawstwo, mechanikę gruntów, fundamentowanie, geologię – w szczególności inżynierską, chemię, fizykę, mechanikę budowli, reologię etc.

Wikipedia


geotechnolog

technolog zajmujący się zagadnieniami z zakresu geologii, górnictwa, geochemii i technologii chemicznej


SJP.pl


geotektonik

specjalista w dziedzinie geotektoniki


SJP.pl


geotektonika

specjalista w dziedzinie geotektoniki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. nauka o ruchach skorupy ziemskiej i ułożenie mas skalnych

Wiktionary

Geotektonika – dział tektoniki zajmujący się procesami zachodzącymi w skorupie ziemskiej w skali globalnej lub regionalnej.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) tektonika

meronimy.

pokrewne.

 przym. geotektoniczny

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|geo-|tektonika.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) geotektonika

* bułgarski: (1.1) геотектоника ż.

* hiszpański: (1.1) geotectónica ż.

* słowacki: (1.1) geotektonika ż.

źródła.

== geotektonika (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geol. geotektonika

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛɔtɛkˈtɔ̃ɲika, AS: geotektõńika

Wiktionary

Powiązane:

 przym. geotektoniczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) tektonika

meronimy.

pokrewne.

 przym. geotektoniczny

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|geo-|tektonika.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) geotektonika

* bułgarski: (1.1) геотектоника ż.

* hiszpański: (1.1) geotectónica ż.

* słowacki: (1.1) geotektonika ż.

źródła.

== geotektonika (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) geol. geotektonika

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geoterapia

wykorzystanie ziemi w celach terapeutycznych, np. okłady z określonego rodzaju błota lub gliny, relaksacyjna uprawa ziemi w ogródku, stosowane w starożytności leczenie przez podawanie do jedzenia sprasowanej ziemi


SJP.pl


geoterma

elektrownia lub ciepłownia geotermiczna (geotermalna)


SJP.pl


geotermalny

związany z ciepłem płynącym z wnętrza Ziemi; geotermiczny


SJP.pl


geotermia

wykorzystywanie ciepła płynącego z wnętrza Ziemi do produkcji energii elektrycznej i ogrzewania


SJP.pl

Energia geotermalna (energia geotermiczna, geotermia) – energia cieplna skał, wody i gruntu pod powierzchnią Ziemi, zaliczana do odnawialnych źródeł energii. Proces odnawiania źródeł geotermalnych jest jednak powolny, stąd przy małym strumieniu ciepła geotermalnego pobieranie dużej ilości ciepła może doprowadzić do wychłodzenia skał lub spadku ciśnienia w zbiorniku. Energia geotermalna jest udostępniana za pomocą wierceń zbliżonych technologią wykonania do odwiertów naftowych, jednak odbiegających od nich w szczegółach wykonania i umiejscowienia. Energia geotermalna może być pobierana za pomocą gruntowych pomp ciepła lub głębszych odwiertów, które z reguły służą eksploatacji głęboko położonych warstw wodonośnych z gorącą wodą. Alternatywnie, możliwe jest wykorzystanie energii cieplnej skał nieprzepuszczalnych lub słabo zawodnionych, do których wtłaczana jest chłodna woda i po nagrzaniu odbierana gorąca. Jednym z przejawów obecności energii geotermalnej są źródła termalne.

Wikipedia


geotermiczny

związany z ciepłem płynącym z wnętrza Ziemi; geotermalny


SJP.pl


geotermika

Geotermika – dział geofizyki zajmujący się badaniem procesów cieplnych wnętrza kuli ziemskiej, m.in. procesów przenoszenia ciepła oraz procesów stygnięcia Ziemi. Nauka ta pomaga wykorzystać energię geotermiczną dla potrzeb energetyki.

Wikipedia


geotorsja

ustawienie części roślin wynikające z oddziaływania pola grawitacyjnego, np. liści lub kwiatów tą samą stroną do góry


SJP.pl


geotropizm

ukierunkowany ruch roślin spowodowany działaniem przyciągania ziemskiego; grawitropizm; barotropizm


SJP.pl

Geotropizm (grawitropizm) – reakcja organów roślinnych na zmianę ich położenia względem wektora grawitacji.

Przykładem może być umieszczenie rośliny w położeniu horyzontalnym, jej pęd główny wzniesie się w górę, a korzeń skieruje się w dół. Reakcja pędu jest skierowana odwrotnie do kierunku działania siły grawitacji, mówimy tu o grawitropizmie ujemnym. Korzeń główny wygina się zgodnie z działaniem siły grawitacji jest to grawitropizm dodatni.W odczytywaniu bodźca grawitacyjnego podstawową rolę spełniają ziarna skrobi zawarte w amyloplastach, które przemieszczają się w komórkach z siłą ciężkości i uciskają siateczki śródplazmatyczne znajdujące się w pobliżu plazmolemmy.

Wikipedia


geotyp

forma danego gatunku różniąca się pod względem genetycznym od innych form tego gatunku i oddzielona od nich barierami topograficznymi (np. morzem)


SJP.pl

Geotyp – takson niższy od gatunku (zwykle utożsamiany z podgatunkiem), służący do wyodrębniania form w obrębie danego gatunku różniących się genetycznie i oddzielonych barierami geograficznymi (np. morza, góry).

Wikipedia


geowłóknina

tkanina syntetyczna z włókien polipropylenowych lub poliestrowych


SJP.pl

Geowłókniny – płaskie geosyntetyki, wykonane z włókien polipropylenowych lub poliestrowych połączone mechanicznie - w wyniku igłowania (lub przeszywania) lub termicznie w wyniku zgrzewania. Mają zastosowanie jako separacja słabego podłoża nasypów w celu poprawy jego stateczności oraz przyspieszenia konsolidacji. Wykonuje się z nich warstwy rozdzielające między gruntami lub kruszywami o różnym uziarnieniu oraz warstwy podkładowe utrzymujące grunt pod geosiatkami, georusztami, geokratami, gabionami, przy budowie wzmocnionych skarp i nasypów. Stosowane są do zabezpieczenia brzegów rzek, ochrony wybrzeży, odzyskiwania lądu oraz przy budowie wałów i zbiorników wodnych. Służą do osłony systemów drenarskich w celu zabezpieczenia ich przed zamuleniem gruntem drobnoziarnistym. Zapewniają długotrwałą ochronę geomembran przy budowie składowisk odpadów, tuneli i zbiorników wodnych.

Wikipedia


geozagrożenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geol. zjawisko wynikające z dynamicznych procesów zachodzących w obrębie atmosfery, pedosfery, litosfery i hydrosfery, które stanowi zagrożenie dla życia ludzi i zwierząt;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Geozagrożeniem są przede wszystkim zjawiska ekstremalne, tzn. takie, które dalece wykraczają poza przyjęte normy i średnie, zdarzają się rzadko i mogą rodzić wielkie niebezpieczeństwo lub przynosić poważne straty.

Wiktionary


geozoficzny

geozofia


SJP.pl

Patrz:

geozofia

gepard

drapieżne zwierzę z rodziny kotowatych o żółtym ubarwieniu w czarne cętki, żyjące na stepach Azji i Afryki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. drapieżny ssak z rodziny kotowatych;

Wiktionary

Gepard (Acinonyx) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ciało geparda jest smukłe i muskularne z długimi nogami, mimo iż wygląda na wątłego i delikatnego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛpart, AS: gepart

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. gepardziątko n.

:: fż. gepardzica ż.

 przym. gepardzi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gepard grzywiasty

Wiktionary


gepardzi

gepard


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do geparda

przymiotnik relacyjny

 (2.1) związany z gepardem, dotyczący geparda

przymiotnik jakościowy

 (3.1) charakterystyczny dla geparda, mający cechy geparda

Wiktionary

Patrz:

gepard

Przykłady

 (1.1) Zza skały wystawał gepardzi ogon.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gepard mzw., gepardziątko n., gepardzica ż.

Wiktionary


gepardziątko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) młode geparda; mały, młody gepard

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Za matką dreptało gepardziątko.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gepard mzw., gepardzica ż.

 przym. gepardzi

Wiktionary


gepardzica

samica geparda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. samica geparda

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na wybiegu przebywa obecnie gepardzica z młodym.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gepardziątko n.

:: fm. gepard m.

 przym. gepardzi

Wiktionary


gepida

członek ludu germańskiego


SJP.pl


gepidowie

członek ludu germańskiego


SJP.pl

Gepidowie (łac. Gepidae, Gipedae, gr. Γετίπαιδες – dzieci Gotów) – grupa dawnych plemion wschodniogermańskich, blisko spokrewniona z Gotami.

Wikipedia


gepidzi

lud germański; Gepidowie


SJP.pl

Gepidowie (łac. Gepidae, Gipedae, gr. Γετίπαιδες – dzieci Gotów) – grupa dawnych plemion wschodniogermańskich, blisko spokrewniona z Gotami.

Wikipedia


gepista

członek GPU (dawnej radzieckiej służby bezpieczeństwa)


SJP.pl


geppert

  • Edyta Geppert (ur. 1953) – polska piosenkarka
  • Eugeniusz Geppert (1890-1979) – polski malarz
  • Jan Geppert (ur. 1929) – polski malarz
  • Christopher Cross (ur. 1951) – amerykański wokalista

Zobacz też Göppert

Wikipedia


ger

nazwisko


SJP.pl

Ger może dotyczyć:

  • Ger – dynastia chasydzka z Góry Kalwarii
  • Ger – francuska gmina w regionie Akwitania
  • Ger – francuska gmina w regionie Dolna Normandia
  • Ger – francuska gmina w regionie Midi-Pireneje
  • Ger – hiszpańska gmina w comarce Baixa Cerdanya
  • Ger – rzeka we Francji, przepływająca przez teren departamentu Górna Garonna, prawy dopływ rzeki Garonny
  • ger – inna nazwa jurty

Wikipedia


gera

miasto w Niemczech


SJP.pl

Gera – miasto na prawach powiatu we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Turyngia, nad Białą Elsterą, ok. 60 km na południe od Lipska, ok. 80 km na wschód od Erfurtu, przy autostradzie A4. Po Erfurcie i Jenie trzecie co do wielkości miasto kraju związkowego Turyngia. 31 grudnia 1988 roku miasto liczyło 134 834 mieszkańców, a 31 grudnia 2014 roku już tylko 94 492 mieszkańców.

Wikipedia


gerald

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Gerald – imię męskie pochodzenia germańskiego. Stanowi złożenie członów: ger- ("oszczep") i -wald/-walt, ("władać, panować"), oznaczającego władający oszczepem, władający włócznią. W Polsce imię potwierdzone w formie Gerald, Gierołt (1393) oraz jako zawołanie heraldyczne.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje imię m.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* rosyjski: (1.1) Геральд m.

źródła.

== Gerald (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gerald.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|m. Gerald

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛralt, AS: geralt

Wiktionary


geraldostwo

Gerald z małżonką; Geraldowie


SJP.pl


geraldowie

Gerald z małżonką; Geraldostwo


SJP.pl


geraldowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Geralda lub z nim związany


SJP.pl


geraldyna

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Geraldyna – żeński odpowiednik imienia Gerald.

Geraldyna imieniny obchodzi: 13 października i 5 grudnia.

Znane osoby o imieniu Geraldyna:

  • Jane Russell, właśc. Ernestine Jane Geraldine Russell
  • Geri Halliwell, właśc. Geraldine Estelle Halliwell
  • Geraldine Page, amerykańska aktorka filmowa i teatralna, laureatka Oscara za najlepszą pierwszoplanową rolę żeńską

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moja nauczycielka historii i wiedzy o społeczeństwie ma na imię Geraldyna.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Geraldynia ż., Geraldynka ż., Geraldysia ż., Dyna ż.

Wiktionary


gerania

geranium;
1. rodzaj roślin jednorocznych z rodziny bodziszkowatych; bodziszek;
2. gatunek rośliny z rodziny bodziszkowatych; anginka, anginowiec, pelargonia pachnąca, ruzyndla


SJP.pl


geraniol

alkohol nienasycony występujący w wielu olejkach eterycznych, bezbarwna ciecz o zapachu róż, stosowany jako składnik olejków zapachowych i smakowych


SJP.pl

Geraniol – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi terpenowych. Występuje w olejkach eterycznych. Ma intensywny zapach kojarzący się ze świeżością i pelargoniami, dlatego stosuje się go często w wielu kompozycjach zapachowych stosowanych w perfumach. Jest głównym składnikiem olejku różanego, pelargoniowego i cytrynowego. Jest izomerem geometrycznym (o konfiguracji E) nerolu.

Wikipedia


geraniowy

przymiotnik od: gerania


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zrobiony z geranium

 (1.2) kosmet. otrzymany z odpowiedniego rodzaju pelargonii

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Olejek geraniowy ma silny, słodki zapach, barwę jasnozieloną. Jest otrzymywany z liści pelargonii. Ma on działanie antydepresyjne i aseptyczne oraz ściągające.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geranium n.

Wiktionary


geranium

gerania;
1. rodzaj roślin jednorocznych z rodziny bodziszkowatych; bodziszek;
2. gatunek rośliny z rodziny bodziszkowatych; anginka, anginowiec, pelargonia pachnąca, ruzyndla


SJP.pl

  • Bodziszek
  • Pelargonia pachnąca - popularnie nazywane geranium

Wikipedia


geranos

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) choreogr. mit. taniec żurawia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Najbardziej tajemniczym momentem w przygodach Tezeusza jest geranos, magiczny taniec labiryntu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈrãnɔs, AS: gerãnos

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) taniec żurawia, taniec labiryntu

Wiktionary


gerar

Wikipedia


gerard

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Gerard – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów oznaczających „oszczep”, „silny” lub „odważny”.

Forma Kai funkcjonująca w Niemczech jest prawdopodobnie fryzyjskim dziecięcym spieszczeniem Gerarda.

Gerard imieniny obchodzi: 30 stycznia, 12 lutego, 23 kwietnia, 13 maja, 13 czerwca, 24 września, 3 października, 16 października, 30 października, 24 listopada i 29 grudnia.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje imię m.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* rosyjski: (1.1) Герард m.

* szwedzki: (1.1) Gerard w., Gerhard

* węgierski: (1.1) Gellért

źródła.

== Gerard (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gerard.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|m. Gerard

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛrart, AS: gerart

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* rosyjski: (1.1) Герард m.

* szwedzki: (1.1) Gerard w., Gerhard

* węgierski: (1.1) Gellért

źródła.

== Gerard (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gerard.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|m. Gerard

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gerarda

imię żeńskie


SJP.pl

Gerarda – imię żeńskie; żeński odpowiednik germańskiego imienia Gerard, złożonego z członów ger–, gari– – „oszczep”, i –hard – „mężny, mocny, trwały”.

W Polsce imię jest rzadkie. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 69 kobiet o imieniu Gerarda nadanym jako imię pierwsze.

Wikipedia


gerardia

1. roślina zielna z rodziny akantowatych;
2. roślina z rodziny zarazowatych


SJP.pl


gerardostwo

Gerard z małżonką; Gerardowie


SJP.pl


gerardowie

[czytaj: żeRAR, w odmianie: Gérarda - czytaj: żeRARda itd.] francuskie imię męskie


SJP.pl


gerardowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gerarda lub z nim związany


SJP.pl


gerardziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gerardy lub z nią związany


SJP.pl


geraza

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii, w starożytności ośrodek miejski;

Wiktionary

Dżarasz (arab. جرش, także Jerash, Jerasz, Dżerasz), starożytna Geraza – miasto w Jordanii, ośrodek administracyjny muhafazy Dżarasz. Odległe ok. 50 km na północ od Ammanu.

Znane z odbywających się w lipcu festiwali kultury i sztuki z udziałem artystów z całego świata.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rozkwit Gerazy przypadł na lata panowania cesarza Trajana.

Wiktionary


gerbera

roślina kwiatowa o różnokolorowych kwiatach osadzonych na długich łodygach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Gerbera|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny astrowatych;

 (1.2) bot. ogrod. roślina z rodzaju gerbera (1.1)

 (1.3) kwiat gerbery (1.2)

Wiktionary

Gerbera (Gerbera L.) – rodzaj bylin należący do rodziny astrowatych. Liczy około 22–29 gatunków. Rośliny te występują w stanie dzikim w południowo-wschodniej Afryce i na Madagaskarze oraz w tropikalnych rejonach Azji i na Tasmanii. Nazwę roślinie, dla upamiętnienia niemieckiego botanika Traugotta Gerbera, nadał w 1735 roku Jan Frederik Gronovius.

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Z okazji Dnia Nauczyciela wychowawczyni ich klasy dostała piękny bukiet gerber.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈbɛra, AS: gerbera

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gerberowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gerberowy

frazeologia.

etymologia.

 od nazwiska Traugotta Gerbera

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gerbera; (1.2) gerbera; (1.3) gerbera

* hiszpański: (1.1) gerbera ż.; (1.2) gerbera ż.; (1.3) gerbera ż.

* niemiecki: (1.1) Gerbera ż.; (1.2) Gerbera ż.; (1.3) Gerbera ż.

* rosyjski: (1.1) гербера ż.; (1.2) гербера ż.; (1.3) гербера ż.

* słowacki: (1.1) gerbera ż.

* ukraiński: (1.1) гербе́ра ż.; (1.2) гербе́ра ż.; (1.3) гербе́ра ż.

* włoski: (1.1) gerbera ż.; (1.2) gerbera ż.; (1.3) gerbera ż.

źródła.

== gerbera (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) bot. gerbera

 (1.2) gerbera (kwiat)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gerberek

potocznie: produkt spożywczy dla dzieci


SJP.pl


gerberowy

gerbera


SJP.pl

Patrz:

gerbera

gerda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Gerda (Gerd) – w mitologii nordyckiej piękna córka olbrzyma Gymira, która została żoną Frejra.

Początkowo nie chciała oddać mu swej ręki ani za dające nieśmiertelność złote jabłka, ani pod groźbą odcięcia głowy. Uległa, dopiero gdy wysłannik Frejra Skirnir zagroził jej żądzą, której nic nie byłoby w stanie zaspokoić, głodem, którego nic nie mogłoby nasycić, i uwięzieniem u bram piekła.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* szwedzki: (1.1) Gerd, Gerda

* węgierski: (1.1) Gerda

źródła.

== Gerda (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛrda, AS: gerda

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* szwedzki: (1.1) Gerd, Gerda

* węgierski: (1.1) Gerda

źródła.

== Gerda (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gere

[czytaj: gier] nazwisko


SJP.pl

Gere – szwedzki torpedowiec z lat 80. XIX wieku, jedna z trzech zbudowanych jednostek typu Munin. Okręt został zwodowany w 1887 roku w krajowej stoczni Finnboda Varv w Sztokholmie i w tym samym roku wcielono go do służby w Svenska marinen. W 1915 roku okręt został przeklasyfikowany na patrolowiec i oznaczony Vedettbåt n:r 18. Jednostka została skreślona z listy floty w 1923 roku.

Wikipedia


geremek

nazwisko


SJP.pl

  • Bronisław Geremek (1932-2008) – polski historyk-mediewista i polityk
  • Hanna Geremek (1930-2004) – polska uczona, historyk, żona prof. Bronisława Geremka
  • Agora Bronisław Geremek

Wikipedia


gerent

zarządca, osoba sprawująca administrację; pełnomocnik handlowy lub polityczny


SJP.pl


gerenuk

rodzaj antylopy z rodziny wołowatych


SJP.pl

Gerenuk długoszyi (Litocranius walleri) – gatunek antylopy z rodziny wołowatych (Bovidae), jedyny przedstawiciel rodzaju gerenuk (Litocranius).

Wikipedia


gereza

małpa wąskonosa z rodziny koczkodanów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Colobus|Illiger|ref=tak., rodzaj niewielkiej małpy z rodziny koczkodanowatych;

 (1.2) zool. małpa z rodzaju gerez (1.1)

Wiktionary

Gereza (Colobus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Twarze gerez są pozbawione owłosienia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈrɛza, AS: gereza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gerezy lm nm.

Wiktionary


gerezanka

rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny gerez


SJP.pl

Gerezanka (Piliocolobus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).

Wikipedia


gerhard

obce imię męskie


SJP.pl

Gerard – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów oznaczających „oszczep”, „silny” lub „odważny”.

Forma Kai funkcjonująca w Niemczech jest prawdopodobnie fryzyjskim dziecięcym spieszczeniem Gerarda.

Gerard imieniny obchodzi: 30 stycznia, 12 lutego, 23 kwietnia, 13 maja, 13 czerwca, 24 września, 3 października, 16 października, 30 października, 24 listopada i 29 grudnia.

Wikipedia


geriatra

osoba specjalizująca się w zakresie geriatrii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorób wieku podeszłego

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) med. lekarka specjalistka geriatrii

Wiktionary

Geriatria – priorytetowa dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami wieku podeszłego. Historycznie wywodzi się z interny, jako „królowej nauk medycznych”, ale aktualnie obejmuje również inne zagadnienia związane ze schorzeniami wieku podeszłego, czerpiąc m.in. z medycyny rodzinnej, neurologii czy psychiatrii. Geriatrii nie należy mylić z gerontologią, która jest nauką o procesach starzenia się.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) wizyta u geriatry • gabinet / konsultacja / porada geriatry • anamneza / wywiad lekarski geriatry

synonimy.

antonimy.

 (1.1) pediatra

hiperonimy.

 (1.1) lekarz

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geriatria ż.

 przym. geriatryczny

 przym. geriatrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geriatrician

* esperanto: (1.1) geriatro, geriatristo

* rosyjski: (1.1) гериатр m.

* ukraiński: (1.1) геріатр m.

źródła.

== geriatra (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. geriatra

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrʲˈjatra, AS: gerʹi ̯atra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geriatria ż.

 przym. geriatryczny

 przym. geriatrycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) pediatra

hiperonimy.

 (1.1) lekarz

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geriatria ż.

 przym. geriatryczny

 przym. geriatrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geriatrician

* esperanto: (1.1) geriatro, geriatristo

* rosyjski: (1.1) гериатр m.

* ukraiński: (1.1) геріатр m.

źródła.

== geriatra (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. geriatra

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geriatria

dział medycyny zajmujący się zapobieganiem i leczeniem chorób wieku podeszłego i starczego oraz badaniem biologicznych podstaw procesów starzenia się


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. dział medycyny, który zajmuje się schorzeniami wieku podeszłego;

 (1.2) pot. med. oddział szpitala, kliniki lub szkoły medycznej, który zajmuje się geriatrią (1.1)

Wiktionary

Geriatria – priorytetowa dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami wieku podeszłego. Historycznie wywodzi się z interny, jako „królowej nauk medycznych”, ale aktualnie obejmuje również inne zagadnienia związane ze schorzeniami wieku podeszłego, czerpiąc m.in. z medycyny rodzinnej, neurologii czy psychiatrii. Geriatrii nie należy mylić z gerontologią, która jest nauką o procesach starzenia się.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

 (1.1) pediatria

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geriatra mos.

 przym. geriatryczny

 przysł. geriatrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) por|gerontologia.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geriatrics

* baskijski: (1.1) geriatria

* białoruski: (1.1) герыятрыя ż.

* esperanto: (1.1) geriatrio

* estoński: (1.1) geriaatria

* fiński: (1.1) geriatria

* francuski: (1.1) gériatrie ż.

* hebrajski: (1.1) גריאטריה

* hiszpański: (1.1) geriatría ż.

* japoński: (1.1) 老人医学

* kataloński: (1.1) geriatria ż.

* litewski: (1.1) geriatrija

* niderlandzki: (1.1) geriatrie

* niemiecki: (1.1) Geriatrie ż., Altersheilkunde ż.

* norweski (bokmål): (1.1) geriatri

* nowogrecki: (1.1) γηριατρική ż.

* perski: (1.1) پیرپزشکی

* portugalski: (1.1) geriatria ż.

* rosyjski: (1.1) гериатрия ż.

* rumuński: (1.1) geriatrie

* słowacki: (1.1) geriatria ż.

* szwedzki: (1.1) geriatrik

* ukraiński: (1.1) геріатрія ż.

* węgierski: (1.1) geriátria

* włoski: (1.1) geriatria ż.

źródła.

== geriatria (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. geriatria

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrʲˈjatrʲja, AS: gerʹi ̯atrʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geriatra mos.

 przym. geriatryczny

 przysł. geriatrycznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) pediatria

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. geriatra mos.

 przym. geriatryczny

 przysł. geriatrycznie

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) por|gerontologia.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) geriatrics

* baskijski: (1.1) geriatria

* białoruski: (1.1) герыятрыя ż.

* esperanto: (1.1) geriatrio

* estoński: (1.1) geriaatria

* fiński: (1.1) geriatria

* francuski: (1.1) gériatrie ż.

* hebrajski: (1.1) גריאטריה

* hiszpański: (1.1) geriatría ż.

* japoński: (1.1) 老人医学

* kataloński: (1.1) geriatria ż.

* litewski: (1.1) geriatrija

* niderlandzki: (1.1) geriatrie

* niemiecki: (1.1) Geriatrie ż., Altersheilkunde ż.

* norweski (bokmål): (1.1) geriatri

* nowogrecki: (1.1) γηριατρική ż.

* perski: (1.1) پیرپزشکی

* portugalski: (1.1) geriatria ż.

* rosyjski: (1.1) гериатрия ż.

* rumuński: (1.1) geriatrie

* słowacki: (1.1) geriatria ż.

* szwedzki: (1.1) geriatrik

* ukraiński: (1.1) геріатрія ż.

* węgierski: (1.1) geriátria

* włoski: (1.1) geriatria ż.

źródła.

== geriatria (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. geriatria

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


geriatryczny

związany z podeszłym wiekiem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) med. dotyczący geriatrii lub geriatrów

 (1.2) dotyczący wieku starczego, właściwy takiemu wiekowi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. geriatra mos. / ż., geriatria ż.

 przysł. geriatrycznie

Wiktionary


geriavit

handlowa nazwa witaminowo-mineralnego suplementu diety


SJP.pl


geriocain

roztwór chlorowodorku prokainy o właściwościach regeneracyjnych w niektórych zaburzeniach okresu starczego, stosowany dla łagodzenia objawów starości; gerovital


SJP.pl


gerlach

produkt marki Gerlach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;

Wiktionary

Gerlach (główny egzonim) lub Gierlach (egzonim wariantowy), dawniej też Garłuch (słow. Gerlachovský štít, Gerlachovka, niem. Gerlsdorfer Spitze, Gerlach, węg. Gerlachfalvi-csúcs), 2655 m n.p.m. – najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat i jednocześnie Słowacji, położony w bocznej grani Tatr Wysokich. Szczyt ten należy do Korony Europy, Wybitnej Korony Tatr oraz Wielkiej Korony Tatr.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gerlachów m., Mały Gerlach m., Pośredni Gerlach m., Zadni Gerlach m.

 przym. gerlachowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gierlach, daw. Garłuch

Wiktionary


gerlachowski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Gerlachu, związany z Gerlachem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gerlach m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gierlachowski

Wiktionary


gerlicz

nazwisko


SJP.pl


gerling

nazwisko


SJP.pl


germ.

skrót od: germański


SJP.pl


germakówka

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w rejonie borszczowskim obwodu tarnopolskiego;

Wiktionary

Germakówka (ukr. Гермаківка) – wieś w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Germakówka w powiecie borszczowskim województwa tarnopolskiego. Wieś liczy 1854 mieszkańców.

Mieszkańcy obrządku rzymskokatolickiego należeli do parafii w Krzywaczu. W 1907 r. przy wsparciu finansowym hr. Michała Baworowskiego (1860-1933) wzniesiono we wsi kościół filialny pw. św. Michała. W 1936 utworzono też ochronkę sióstr służebniczek starowiejskich.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. germakówecki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Giermakówka

Wiktionary


german

pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32, należący do grupy węglowców, wykorzystywany m.in. jako składnik stopów specjalnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

German (Ge, łac. germanium) – pierwiastek chemiczny z bloku p układu okresowego. Jest twardym, błyszczącym, srebrzystoszarym półmetalem o właściwościach chemicznych podobnych do innych węglowców, przede wszystkim krzemu i cyny. Tworzy wiele związków organicznych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡɛrmãn, AS: germãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanizm mrz., fż. Germana

Wiktionary


germania

nazwa terenów położonych na wschód od Renu i na północ od górnego i środkowego Dunaju, używana przez starożytnych Rzymian


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytna nazwa ziem na wschód od Renu i na północ od Dunaju;

 (1.2) książk. apoteoza, personifikacja Niemiec lub Niemców w patriotycznych utworach literackich, dziełach malarskich;

 (1.3) astr. planetoida o numerze katalogowym 241 z pasa głównego asteroid;

Wiktionary

Germania (łac. Germania) – nazwa nadana przez starożytnych Rzymian ziemiom na wschód od Renu i na północ od górnego i środkowego Dunaju. Obszary te były zamieszkane przez Germanów, a także inne niegermańskie ludy.

Za czasów Oktawiana Augusta Rzymianie podbili Germanię, przejściowo aż po Łabę. Pod koniec I wieku n.e. zdołali także opanować tereny między górnym Renem a Dunajem (tak zwane Agri Decumates). Utworzono wtedy dwie nowe prowincje rzymskie: Germanię Górną (Germania Superior) i Germanię Dolną (Germania Inferior).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germańskość ż., germanizm m., germanizowanie n., zgermanizowanie n., Germanin m., Germanka ż., german m.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

 temsłow. germano-

 przysł. germańsko

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|Germania., prawdopodobnie z terminu galijskiego oznaczającego „sąsiedztwo” lub etym|stfranc|germain. → „blisko spokrewniony” < etym|łac|germanus. → „swój, braterski”

uwagi.

 (1.2) por|Polonia|Italia.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Germania

* francuski: (1.1) Germanie ż.

* łaciński: (1.1) Germania ż.

* niemiecki: (1.1) Germanien n.

* słowacki: (1.1) Germánia ż.

* szwedzki: (1.1) Germania

źródła.

== Germania (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Germania

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈmãɲja, AS: germãńi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germańskość ż., germanizm m., germanizowanie n., zgermanizowanie n., Germanin m., Germanka ż., german m.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

 temsłow. germano-

 przysł. germańsko

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germańskość ż., germanizm m., germanizowanie n., zgermanizowanie n., Germanin m., Germanka ż., german m.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

 temsłow. germano-

 przysł. germańsko

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|Germania., prawdopodobnie z terminu galijskiego oznaczającego „sąsiedztwo” lub etym|stfranc|germain. → „blisko spokrewniony” < etym|łac|germanus. → „swój, braterski”

uwagi.

 (1.2) por|Polonia|Italia.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Germania

* francuski: (1.1) Germanie ż.

* łaciński: (1.1) Germania ż.

* niemiecki: (1.1) Germanien n.

* słowacki: (1.1) Germánia ż.

* szwedzki: (1.1) Germania

źródła.

== Germania (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Germania

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


germanie

pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32, należący do grupy węglowców, wykorzystywany m.in. jako składnik stopów specjalnych


SJP.pl

Germanie (łac. Germani), in. Germanowie – odłam Indoeuropejczyków żyjący w północnej i środkowo-północnej Europie, na północ od ludów celtyckich. Posługują się językami germańskimi.

Germanami przyjęło się nazywać grupę ludów z indoeuropejskiej rodziny językowej. Praojczyzną tych ludów jest obszar dzisiejszej Danii, południowej Skandynawii i Szlezwiku. Nazwy Germanie po raz pierwszy użył Poseidonios, a w ślad za nim Juliusz Cezar.

Wikipedia


germaniec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) żart. Niemiec

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ziutek strzelił germańcowi między oczy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Germania ż., Germanin mos., Germanka ż.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Niemiec; pogard. adolf, szkop, szwab, fryc, helmut, niemiaszek, przest. niemczura

Wiktionary


germanik

Gaius Claudius Drusus Caesar Germanicus (ur. 24 maja 15 p.n.e., zm. 10 października 19 n.e.) – wódz rzymski, członek dynastii julijsko-klaudyjskiej (wnuk Liwii, żony cesarza Augusta). Bratanek cesarza Tyberiusza, ojciec cesarza Kaliguli, brat Klaudiusza. Poślubił wnuczkę Oktawiana Augusta, Agryppinę.

Wikipedia


germanin

mieszkaniec Germanii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Germanii

 (1.2) etn. członek plemięemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy;

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Początkowo Germanie byli zorganizowani w grupy rodzinno-plemiennyemienne.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Germania ż.

:: fż. Germanka ż.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

 temsłow. germano-

 przysł. germańsko

Wiktionary


germanista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. jęz. znawca języka, literatury i kultury niemieckiej

 (1.2) zaw. eduk. nauczyciel języka niemieckiego

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) filolog

 (1.2) nauczyciel, lektor

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż.

:: fż. germanistka ż.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1-2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) germanista

* białoruski: (1.1) германіст m.

* bułgarski: (1.1) германист m.

* czeski: (1.1) germanista m.

* duński: (1.1) germanist w.; (1.2) tysklærer w.

* niemiecki: (1.1) Germanist m.; (1.2) Deutschlehrer m.

* rosyjski: (1.1) германист m.

* słowacki: (1.1) germanista ż.

* ukraiński: (1.1) германіст m.

* włoski: (1.1) germanista m.

źródła.

== germanista (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) germanista

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛrmãˈɲista, AS: germãńista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż.

:: fż. germanistka ż.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) filolog

 (1.2) nauczyciel, lektor

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż.

:: fż. germanistka ż.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1-2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) germanista

* białoruski: (1.1) германіст m.

* bułgarski: (1.1) германист m.

* czeski: (1.1) germanista m.

* duński: (1.1) germanist w.; (1.2) tysklærer w.

* niemiecki: (1.1) Germanist m.; (1.2) Deutschlehrer m.

* rosyjski: (1.1) германист m.

* słowacki: (1.1) germanista ż.

* ukraiński: (1.1) германіст m.

* włoski: (1.1) germanista m.

źródła.

== germanista (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) germanista

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


germanistka

germanista


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. eduk. znawczyni języka, literatury i kultury niemieckiej

 (1.2) eduk. nauczycielka języka niemieckiego

Wiktionary

Patrz:

germanista

Powiązane:

 rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż., germanizowanie n.

:: fm. germanista m.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny

Wiktionary


germanistyczny

germanistyka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z germanistyką

Wiktionary

Patrz:

germanistyka

Przykłady

 (1.1) Aż czworo uczniów naszej szkoły znalazło się na liście laureatów tegorocznej edycji Konkursu Germanistycznego zorganizowanego przez Instytut Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., Germania ż., Germanin m., Germanka ż., germanista mos., germanistka ż., germanizacja ż., germanizm mrz.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanizacyjny, germański

Wiktionary


germanistyka

1. nauka o języku, kulturze i literaturze niemieckiej;
2. wydział lub kierunek na uniwersytecie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim

 (1.2) pot. studia obejmujące germanistykę (1.1) na wyższej uczelni

Wiktionary

Filologia germańska, także: filologia niemiecka, germanistyka – dyscyplina naukowa wchodząca w zakres nauk humanistycznych oraz kierunek studiów humanistycznych zajmujące się językiem, literaturą i kulturą krajów niemieckiego obszaru językowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Honorata ukończyła germanistykę w Hamburgu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Germania ż., germanista mos., germanistka ż., germanizacja ż., germanizm mrz., germanizowanie n.

 przym. germanistyczny, germański, germanizacyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) filologia niemiecka, filologia germańska

Wiktionary


germanit

minerał germanowy


SJP.pl


germanizacja

poddawanie wpływom niemieckim, nadawanie czemuś cech typowo niemieckich; germanizowanie, zniemczanie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. germanizator m., germanizatorka ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n., germanizm m., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., Germania ż., Germanin m., Germanka ż.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanizatorski, germanizacyjny, germanistyczny, germański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) niemczenie, zniemczenie

Wiktionary


germanizacyjny

przymiotnik od: germanizacja


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z germanizacją, dotyczący germanizacji, narzucający język lub kulturę niemiecką

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanizatorka ż., zgermanizowanie n., germaniec mos., Germanka ż., Germanin mos., germanizacja ż., germanizowanie n., germanizator m., germanizm m., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., Germania ż.

 czas. zgermanizować, germanizować ndk.

 przym. germanizatorski, germański, germanistyczny

Wiktionary


germanizator

osoba narzucająca kulturę niemiecką, język i cechy właściwe Niemcom


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) książk. osoba prowadząca germanizację

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kartuzi bowiem, z jednej strony rozwijając kulturalną działalność godną uznania, z drugiej okazali się germanizatorami, tak dalece, że nawet w okresie panowania Rzeczypospolitej, na Kaszubach szerzyli niemieckość i nawet szereg wsi obsadzili niemieckimi i luterskimi kolonistami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Germanin mos., germanizacja ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n.

:: fż. germanizatorka ż.

 czas. germanizować ndk., germanizować się ndk., zgermanizować dk., zgermanizować się dk.

 przym. germanizacyjny, germański

 temsłow. germano-

Wiktionary


germanizatorka

kobieta, która germanizuje, dąży do zniemczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta prowadząca germanizację

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Germanin mos., germanizacja ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n.

:: fm. germanizator mos.

 czas. germanizować ndk., germanizować się ndk., zgermanizować dk., zgermanizować się dk.

 przym. germanizacyjny

 temsłow. germano-

Wiktionary


germanizatorski

germanizator


SJP.pl

Patrz:

germanizator

germanizm

wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku niemieckim albo z niego przejęte


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka niemieckiego;

Wiktionary

Germanizm (od Germania – łacińska nazwa Niemiec, także teutonizm) – wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa zapożyczona z języka niemieckiego.

Wyróżnia się germanizmy

  • leksykalne (np. burmistrz, szpalta, rycerz)
  • frazeologiczne (np. Jak panu idzie?)
  • składniowe (np. szukam za butami).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈmãɲism̥, AS: germãńism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. German mos., Germania ż., Germanik mos., Germanin mos., germanista mos., germanistka ż., germanistyka ż., germanizacja ż., germanizator mos., germanizatorka ż., germanizatorskość ż., germanizowanie n., Germanka ż., germańskość ż., zgermanizowanie n.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

Wiktionary


germanizować

1. narzucać kulturę niemiecką, zaszczepiać język i cechy właściwe Niemcom;
2. germanizować się - przyjmować kulturę, język i cechy właściwe Niemcom


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. zgermanizować)

 (1.1) książk. narzucać kulturę i język niemiecki

 (1.2) nadawać czemuś charakter niemiecki

czasownik zwrotny niedokonany germanizować się (dk. zgermanizować się)

 (2.1) przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Prusaki nie będą już germanizować naszych dzieci!

 (1.2) Okupanci zza Odry masowo germanizowali słowiańskie nazwy.

 (1.2) Reszta zaś, wzorem Prusaków, przekręcających na swój sposób odwieczne nazwy słowiańskie, imię Orzeszkowej tak dalece germanizuje, iż z czasem poznać go nie będziemy mogli.

 (2.1) Wsie germanizowały się z wielkim trudem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanizm mrz., germanistka ż., germanista mos., germaniec mos., Germanka ż., Germania ż., Germanin mos., germanizacja ż., germanizator mos., germanizatorka ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n.

 czas. zgermanizować dk., zgermanizować się dk.

 przym. germanizacyjny, germański, germanistyczny

 temsłow. germano-

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) niemczyć, zniemczać

 (2.1) niemczeć, niemczyć się, zniemczać się

Wiktionary


germanizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) narzucanie lub przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanizatorka ż., zgermanizowanie n., germanizacja ż., germanizator m., germanizm m., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., Germania ż.

 czas. zgermanizować, germanizować ndk.

 przym. germanizacyjny, germanizatorski, germański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) niemczenie, zniemczanie

Wiktionary


germanka

mieszkanka Germanii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Germanii

 (1.2) etn. członkini plemięemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Germania ż.

:: fm. Germanin m.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

Wiktionary


germano-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z Niemcami lub niemieckością

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanizatorka ż., germanizator mos., zgermanizowanie n., german mrz., Germania ż., Germanin mos.

 przym. germański

 przysł. germańsko

 czas. germanizować, zgermanizować

Wiktionary


germanofil

zwolennik, sympatyk tego, co niemieckie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zwolennik Niemców i wszystkiego, co niemieckie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanofilstwo n., germanofilia ż.

:: fż. germanofilka ż.

 przym. germanofilski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) prusofil

Wiktionary


germanofilia

sympatia dla Niemców i tego, co niemieckie; germanofilstwo, germanofilizm


SJP.pl


germanofilizm

sympatia dla Niemców i tego, co niemieckie; germanofilia, germanofilstwo


SJP.pl


germanofilka

germanofil


SJP.pl

Patrz:

germanofil

germanofilski

germanofil


SJP.pl

Patrz:

germanofil

germanofilstwo

sympatia dla Niemców i tego, co niemieckie; germanofilia, germanofilizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pejor. faworyzowanie tego, co niemieckie; zauważalna przychylność Niemcom

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germanofil mos., germanofilia ż., germanofilka ż.

 przym. germanofilski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) germanofilia

Wiktionary


germanofob

osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; niemcożerca, germanożerca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba mająca niechętny stosunek do wszystkiego co niemieckie

Wiktionary


germanofobia

niechętny lub wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; prusofobia


SJP.pl


germanofobka

kobieta mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie


SJP.pl


germanofobski

germanofobia


SJP.pl

Patrz:

germanofobia

germanomania

przesadna sympatia do wszystkiego, co niemieckie; germanofilia, germanofilstwo, germanofilizm


SJP.pl


germanowy

przymiotnik od: german


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący germanu

Wiktionary


germanożerca

osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; niemcożerca, germanofob


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaciekły wróg Niemców

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛrmãnɔˈʒɛrt͡sa, AS: germãnožerca

Wiktionary


germański

przymiotnik od: Germania


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Germanów lub Germanii

 (1.2) jęz. dotyczący germańskiej rodziny językowej

 (1.3) książk. niemiecki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Adelina to imię germańskiego pochodzenia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈmãj̃sʲci, AS: germãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. germaniec mos., Germania ż., Germanin m., Germanka ż., germanizm m., germańskość ż., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germanizator m., germanizowanie n., zgermanizowanie n.

 czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

 przym. germanizacyjny, germanistyczny, germanizatorski

 temsłow. germano-

 przysł. germańsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) niemiecki, teutoński

Wiktionary


germańsko

przysłówek

 (1.1) na sposób germański, po germańsku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. german mrz., Germania ż., Germanin mos.

 przym. germański

 temsłow. germano-

Wiktionary


germańskojęzyczny

1. posługujący się językiem germańskim;
2. napisany w języku germańskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem germańskim


SJP.pl


germańskość

germański


SJP.pl

Patrz:

germański

germinacja

kiełkowanie nasion


SJP.pl

Kiełkowanie (germinacja) – zespół procesów zachodzących wewnątrz nasiona, które prowadzą do aktywacji zarodka. Rozpoczęcie wzrostu siewki jest zakończeniem kiełkowania i rozpoczęciem następnej fazy rozwojowej. Makroskopowym objawem zakończonego kiełkowania jest pojawienie się korzonka zarodkowego, co jest już objawem wzrostu. Kiełkowanie polega na przemianie nasienia w siewkę.

Wikipedia


germinal

[czytaj: żerminAL] siódmy miesiąc francuskiego kalendarza republikańskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nazwa siódmego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;

Wiktionary

  • Germinal – miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym
  • Germinal – powieść Émile’a Zoli
  • Germinal – film z 1913 roku
  • Germinal – film z 1963 roku
  • Germinal – film z 1993 roku
  • „Germinal” – francuski okręt podwodny z okresu I wojny światowej

Wikipedia


germinalny

zarodkowy, np. nowotwór germinalny


SJP.pl


germofob

osoba przejawiająca chorobliwy lęk przed brudem, zarazkami; mizofob, zarazkofob


SJP.pl


gero

Gero (?-965), margrabia Marchii Wschodniej od roku 937


SJP.pl

  • Gero (arcybiskup Kolonii)
  • Gero (margrabia Marchii Wschodniej)
  • Gero II (margrabia Łużyc)
  • Gero (miasto) w Japonii

Wikipedia


gerokomia

pogląd, że starszy mężczyzna może się odmłodzić poprzez utrzymywanie kontaktów fizycznych z młodymi dziewczętami


SJP.pl


geronimo

[czytaj: heROnimo] wódz Apaczów Chiricahua


SJP.pl

Geronimo właściwie Goyahkla lub Goyathlay (w języku apache Ten, który ziewa) (ur. 16 czerwca 1829 w Bedonkohe, zm. 17 lutego 1909 w Fort Sill) – jeden z wodzów Indian Chiricahua.

Wikipedia


geront

członek rady starców w niektórych państwach starożytnej Grecji, wybierany po 60 roku życia, pełniący funkcję dożywotnio


SJP.pl


gerontiusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) hist. imię|polski|m.

Wiktionary

Gerontiusz – wódz wojsk zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, który początkowo poparł uzurpację Konstantyna III, a później opowiedział się po stronie uzurpatora Maksymusa.

Wikipedia


geronto-

przedrostek

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy ze starością, starcami

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) gerontofilia • gerontokracja • gerontologia • gerontopsychiatria

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γέρων. > D. γέροντος → starzec

uwagi.

tłumaczenia.

* bułgarski: (1.1) геронто-

* francuski: (1.1) géronto-

* hiszpański: (1.1) geronto-

* nowogrecki: (1.1) γεροντο-

* portugalski: (1.1) geronto-

* rosyjski: (1.1) геронто-

* włoski: (1.1) geronto-

źródła.

== geronto- (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|xe.ˈɾon̦.to.

znaczenia.

przedrostek

 (1.1) geronto-

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈrɔ̃ntɔ, AS: gerõnto

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|gr|γέρων. > D. γέροντος → starzec

uwagi.

tłumaczenia.

* bułgarski: (1.1) геронто-

* francuski: (1.1) géronto-

* hiszpański: (1.1) geronto-

* nowogrecki: (1.1) γεροντο-

* portugalski: (1.1) geronto-

* rosyjski: (1.1) геронто-

* włoski: (1.1) geronto-

źródła.

== geronto- (język hiszpański.) ==

wymowa. IPA3|xe.ˈɾon̦.to.

znaczenia.

przedrostek

 (1.1) geronto-

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gerontofil

osoba odczuwająca pociąg seksualny do osób w podeszłym wieku


SJP.pl

Gerontofilia (gr. γήρον, γήροντος géron, gérontos – „starość”, filia – „miłość”) – rodzaj zaburzenia preferencji seksualnych (zob. parafilia), w którym osiąganie satysfakcji seksualnej możliwe jest tylko poprzez kontakty z osobami w wieku starczym.

Wikipedia


gerontofilia

pociąg seksualny do osób w podeszłym wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. pociąg seksualny do osób starszych;

Wiktionary

Gerontofilia (gr. γήρον, γήροντος géron, gérontos – „starość”, filia – „miłość”) – rodzaj zaburzenia preferencji seksualnych (zob. parafilia), w którym osiąganie satysfakcji seksualnej możliwe jest tylko poprzez kontakty z osobami w wieku starczym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Psycholog wyjaśnił różnicę między gerontofilią, a innymi parafiliami.

 (1.1) Pacjent przyznał się terapeucie do swojej gerontofilii, co pomogło w dalszej terapii.

 (1.1) Specjaliści próbują zrozumieć, skąd bierze się gerontofilia u niektórych osób.

Wiktionary


gerontofilka

gerontofil


SJP.pl

Patrz:

gerontofil

gerontofilski

gerontofil


SJP.pl

Patrz:

gerontofil

gerontokracja

1. w niektórych państwach starożytnej Grecji (m.in. w Sparcie): sprawowanie władzy przez radę starców (gerontów);
2. potocznie: ustrój państwowy oparty na rządach ludzi w wieku podeszłym; grupa ludzi starych sprawująca władzę


SJP.pl

Gerontokracja – w niektórych państwach starożytnej Grecji (m.in. w Sparcie) sprawowanie władzy przez radę starców (gerontów); pot. ustrój państwowy oparty na rządach ludzi w wieku podeszłym.

Wikipedia


gerontokrata

pejoratywnie: stary człowiek sprawujący władzę


SJP.pl


gerontolog

specjalista w dziedzinie gerontologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. osoba specjalizująca się w gerontologii

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) kobieta gerontolog (1.1)

Wiktionary

Gerontologia – nauka o procesach starzenia się. Jest to interdyscyplinarny splot biologii, medycyny, kulturoznawstwa, psychologii i zasadniczo antropologii kulturowej w terenie. Gerontologii nie należy mylić z geriatrią, która jest nauką o chorobach wieku podeszłego.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (2.1) gerontolożka

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gerontologia ż.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gerontologist

* duński: (1.1) gerontolog w.

* norweski (bokmål): (1.1) gerontolog m.

* norweski (nynorsk): (1.1) gerontolog m.

* szwedzki: (1.1) gerontolog w.

źródła.

== gerontolog (język słoweński.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

 (1.1) gerontolog

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gerontologia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) gerontolożka

Wiktionary


gerontologia

nauka o starzeniu się


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauka badająca wpływ procesów starzenia się na organizm człowieka;

Wiktionary

Gerontologia – nauka o procesach starzenia się. Jest to interdyscyplinarny splot biologii, medycyny, kulturoznawstwa, psychologii i zasadniczo antropologii kulturowej w terenie. Gerontologii nie należy mylić z geriatrią, która jest nauką o chorobach wieku podeszłego.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gerontolog w.

 przym. gerontologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gerontology

* duński: (1.1) gerontologi w.

* norweski (bokmål): (1.1) gerontologi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) gerontologi m.

* szwedzki: (1.1) gerontologi w.

źródła.

== gerontologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. gerontologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gerontolog w.

 przym. gerontologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gerontolog w.

 przym. gerontologiczny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gerontology

* duński: (1.1) gerontologi w.

* norweski (bokmål): (1.1) gerontologi m.

* norweski (nynorsk): (1.1) gerontologi m.

* szwedzki: (1.1) gerontologi w.

źródła.

== gerontologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. gerontologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gerontologiczny

gerontologia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z gerontologią, dotyczący gerontologii

Wiktionary

Patrz:

gerontologia

Powiązane:

 rzecz. gerontologia ż.

Wiktionary


gerontolożka

gerontolog


SJP.pl

Patrz:

gerontolog

gerontyzm

rzadko: gerontokracja;
1. w niektórych państwach starożytnej Grecji: sprawowanie władzy przez radę starców (gerontów);
2. potocznie: ustrój państwowy oparty na rządach ludzi w wieku podeszłym; grupa ludzi starych sprawująca władzę


SJP.pl


gerovital

roztwór chlorowodorku prokainy o właściwościach regeneracyjnych w niektórych zaburzeniach okresu starczego, stosowany dla łagodzenia objawów starości; geriocain


SJP.pl


gerować

czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. fermentować

Wiktionary


gerry

1. [czytaj: dżeri] obce imię męskie;
2. nazwisko, m.in. Elbridge Gerry [czytaj: elbridż geri] (1744-1814) - polityk amerykański, wiceprezydent USA


SJP.pl

Gerry – amerykański film fabularny z 2002 roku w reżyserii Gusa Van Santa, z udziałem Matta Damona i Caseya Afflecka. Jest to pierwszy film „Trylogii śmierci” Van Santa. Wszystkie trzy filmy oparte są na zgonach, które miały miejsce w prawdziwym życiu. Pozostałe dwa tytuły to Elephant (2003) i Last Days (2005). Opowieść o losie przyjaciół zagubionych na pustyni.

Gerry jest często cytowany jako przykład kina nienarracyjnego.

Wikipedia


gersdorfit

minerał, siarczek niklu i arsenu


SJP.pl

Gersdorffit – minerał z gromady siarczków. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Wikipedia


gershwin

[czytaj: gerszłin] nazwisko angielskie, m.in. George Gershwin (1898-1937), amerykański kompozytor i pianista


SJP.pl


gerson

1. Wojciech Gerson (1851-1901), malarz polski;
2. Johannes Gerson (właściwie Jean Charlier) (1363-1429), francuski teolog i filozof


SJP.pl

  • Jan Gerson – średniowieczny teolog, kanclerz Uniwersytetu paryskiego w XIII wieku.
  • Max Gerson – niemiecki lekarz i naukowiec
  • Wojciech Gerson – polski malarz
  • Gérson (Gérson de Oliveira Nunes, ur. 1941) – brazylijski piłkarz
  • Gerson (Gerson Santos da Silva, ur. 1997) – brazylijski piłkarz

Wikipedia


gerszon

Gerszon (hebr. גרשון) – postać biblijna ze Starego Testamentu.

Najstarszy syn Lewiego. Miał dwóch synów - Libniego i Szimei, którzy wraz ze swoimi potomkami tworzyli jedną z trzech grup lewitów. W niektórych fragmentach Biblii jest on również nazywany imieniem Gerszom.

Wikipedia


gert

zdrobnienie od: Gertruda


SJP.pl


gerta

zdrobnienie od: Gertruda


SJP.pl


gertruda

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Gertruda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, złożone z członu Ger-: stwniem. gēr – „włócznia z ostrym żelaznym grotem”, „oszczep”, oraz trut, od germ. thrūdi („moc, siła”) pomieszanego z drūda, stwniem. trūt, drūt („ukochany, miły”; por. Ermentruda). Można je tłumaczyć jako „silna w walce oszczepem”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nazywam się Gertruda i jestem bibliotekarką z Katowic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈtruda, AS: gertruda

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|Gertrudes. < etym|germ.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Gertrude

* francuski: (1.1) Gertrude ż.

* grenlandzki: (1.1) Jarti, Qittoora, Qitura

* łaciński: (1.1) Gertrudes ż.

* portugalski: (1.1) Gertrudes ż.

* rosyjski: (1.1) Гертруда ż.

* słowacki: (1.1) Gertrúda ż.

* szwedzki: (1.1) Gertrud

* węgierski: (1.1) Gertrúd

* włoski: (1.1) Geltrude ż.

źródła.

== Gertruda (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|czeski|ż. Gertruda

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gertrudziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gertrudy lub z nią związany


SJP.pl


gerundialny

gerundium


SJP.pl

Patrz:

gerundium

gerundium

w językoznawstwie: rzeczownik odczasownikowy


SJP.pl

Rzeczownik odczasownikowy, rzeczownik odsłowny, gerundium, odsłownik – rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle będący nazwą czynności lub stanu.

Wikipedia


gerundivum

imiesłów bierny czasu przyszłego występujący w gramatyce łacińskiej, wyrażający czynność, która powinna zostać spełniona; gerundiwum


SJP.pl


gerundiwum

imiesłów bierny czasu przyszłego występujący w gramatyce łacińskiej, wyrażający czynność, która powinna zostać spełniona; gerundivum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. łaciński imiesłów bierny czasu przyszłego, który określa czynność, jaka powinna zostać wykonana

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. gerundivum

Wiktionary


geruzja

główny organ władzy w oligarchii greckiej, składający się z dwóch królów (dziedzicznie) i rady 28 starszych (wybieranych przez Zgromadzenie Ludowe); rada starców


SJP.pl

Wikipedia


gerwatowski

nazwisko


SJP.pl


gerwazostwo

Gerwazy z małżonką; Gerwazowie


SJP.pl


gerwazowie

Gerwazy z małżonką; Gerwazostwo


SJP.pl


gerwazowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gerwazego lub z nim związany


SJP.pl


gerwazy

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Gerwazy – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „czczony”, „szanowany”.

Imię niezbyt popularne w Polsce. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 72 mężczyzn o imieniu Gerwazy nadanym jako imię pierwsze.

Gerwazy imieniny obchodzi: 18 czerwca i 19 czerwca, jako wspomnienie św. Gerwazego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bóg raczy wiedzieć, dlaczego Paschazjuszowi nie spodobały się żarty Gerwazego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈvazɨ, AS: gervazy

Wiktionary


gerwin

imię męskie


SJP.pl

Gerwin – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów Ger- ("oszczep, dzida") i -win ("przyjaciel"). W Polsce pierwszy raz notowane w 1264 roku u osoby o niejasnej narodowości. Istnieje dwóch świętych katolickich o tym imieniu.

Gerwin imieniny obchodzi 3 marca.

Żeński odpowiednik: Gerwina.

Wikipedia


gerydon

1. ozdobny, drewniany słupek pod świecznik lub wazę;
2. mały, narożnikowy stolik o jednej nodze, na drobiazgi, kwiaty itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. wysoka ozdobna podstawa pod świecznik, wazę, tacę itp., stosowana w XVI-XVII wieku

 (1.2) daw. niewielki okrągły stolik, jedno- lub trójnożny, używany w wyposażeniu wnętrz w XVIII-XIX wieku jako podręczny mebel śniadaniowy, także na kwiaty lub bibeloty;

Wiktionary

Gerydon (z franc. guéridon) – reprezentacyjna wysoka podstawa pod wazę, tacę, świecznik itp.; później mały, podręczny stolik gabinetowy.

Nazwą tą początkowo określano we Francji rzeźbioną w drewnie postać Murzyna dzierżącego pochodnię lub podtrzymującego tacę dla świecznika, rozpowszechnioną w okresie baroku i rokoka. Pochodzi ona od imienia Guéridon – występującego w XVII-wiecznych farsach sługi trzymającego świecznik (m.in. przy wejściu do Comédie-Française). Wykonywany był także w postaci dzieci albo nimf (jak w Wersalu czy paryskiej École des Beaux-Arts). Jako zwykły postument gerydon miał formę ozdobnego (profilowanego) słupka, zazwyczaj drewnianego, rzadziej odlewanego z brązu w bardziej dekoracyjnym kształcie. Stosowany we Włoszech od końca XVI stulecia, w Europie rozpowszechniony był zwłaszcza w drugiej połowie XVII wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na gerydonach spoczywały piramidy owoców, wiązanki kwiatów i różnych kształtów puchary do picia.

 (1.2) Na dwóch gerydonach po kątach ustawiono mnóstwo porcelany różnego rodzaju, srebrną cukiernicę, srebrne lichtarze, robione kwiatki, woskowe owoce, maselniczkę w kształcie baranka i różne drobne graciki.

Wiktionary


gerylas

hiszpański partyzant, biorący udział w wojnie zwłaszcza z Napoleonem I


SJP.pl


gerylasować

walczyć na tyłach wroga, działać w zbrojnych oddziałach ochotniczych


SJP.pl


gerylasówka

wojna podjazdowa; partyzantka


SJP.pl


geryon

Wikipedia


ges

dźwięk g obniżony o pół tonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. ptak z rodziny kaczkowatych;

 (1.2) roln. ornit. gęś domowa;

 (1.3) kulin. potrawa z mięsa gęsi (1.2), rzadziej gęsi (1.1)

 (1.4) przen. pot. pogard. kobieta ograniczona, naiwna, głupia, niedoświadczona

 (1.5) daw. kawał przetopionego żelaza

Wiktionary

Ges (G♭) – dźwięk, którego częstotliwość dla ges¹ wynosi około 370 Hz. Stanowi tonikę gam Ges-dur i ges-moll. Jest to obniżony za pomocą bemola dźwięk g. Enharmonicznie dźwięki o tej samej wysokości to: eisis oraz fis.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wtem z gór orzeł nadleciał, miał dziób, szpony krzywe, gęsiom szyje poskręcał – i padły nieżywe, pozabijane.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃w̃ɕ, AS: gẽũ̯ś

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąsiątko n., gęsię n., gąsię n., gęsina ż., gęsiarnia ż., gąsiorek m., gęsiówka ż., gęśnica ż., gąsówka ż., Gęsiówka ż.

:: zdrobn. gąska ż., gąseczka ż.

:: fm. gąsior m.

 przym. gęsi, gęsiny

 przysł. gęsiego

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk|ganś, gynś.

 (1.3) gęsina; gw-pl|Górny Śląsk|ganś, gynś.

Wiktionary


ges-dur

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku ges


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku ges (w zapisie nutowym z sześcioma bemolami)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) muz. akord durowy oparty na tonice tonacji Ges-dur (1.1)

Wiktionary


ges-moll

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku ges


SJP.pl


gęśce

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ornit. gęsi, gęsiowate, podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych

Wiktionary

Gęsi, gęsiowate (Anserinae) – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat. Te duże ptaki (najmniejsze mają 50 cm długości i 1 kg masy) charakteryzują się brakiem różnic w ubarwieniu między samcem i samicą.

Wikipedia


gęściej

stopień wyższy od przysłówka: gęsto


SJP.pl


gęściejszy

stopień wyższy od przymiotnika: gęsty; gęstszy


SJP.pl


geścik

zdrobnienie od: gest


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od gest

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gest m.

Wiktionary


gęściuchny

zdrobnienie od: gęsty; gęściutki


SJP.pl


gęściutki

zdrobnienie od: gęsty; gęściuchny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) zdrobn. od: gęsty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃w̃ɕˈt͡ɕutʲci, AS: gẽũ̯śćutʹḱi

Wiktionary


geses

dźwięk g obniżony o dwa półtony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk g obniżony o cały ton;

Wiktionary

Geses – dźwięk, którego częstotliwość dla geses¹ wynosi około 349,6 Hz. Jest to obniżony za pomocą podwójnego bemola dźwięk g. Enharmonicznie dźwięki o tej samej wysokości to: eis i f.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡɛsɛs, AS: geses

Wiktionary


gęsi

związany z gęsią, charakterystyczny dla gęsi, pochodzący od gęsi


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gęsią, dotyczący gęsi

przymiotnik dzierżawczy

 (2.1) należący do gęsi, będący jej własnością

przymiotnik jakościowy

 (3.1) taki jak u gęsi, charakterystyczny dla gęsi

forma rzeczownika.

 (4.1) D., C., Ms. i W. lp.; M., D., B. i W. lm. od: gęś

Wiktionary

Gęsi, gęsiowate (Anserinae) – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat. Te duże ptaki (najmniejsze mają 50 cm długości i 1 kg masy) charakteryzują się brakiem różnic w ubarwieniu między samcem i samicą.

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Na podwórku było pełno gęsich piór.

 (2.1) A niechaj narodowie wżdy postronni znają, • Iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃w̃ɕi, AS: gũ̯śi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęś ż., gąsię n., gąsior mrz., gęsina ż., gęsiarz mos./mzw., gęsiarka ż., gęsiareczka ż., gęśle nmos.

 przysł. gęsiego

Wiktionary


gęsiareczka

gęsiarek; pastuszka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: gęsiarka

Wiktionary

Gęsiareczka (Die Gänsemagd) – niemiecka baśń ludowa spisana po raz pierwszy przez braci Grimm, wchodząca w skład drugiego tomu ich zbioru Baśni wydanego w 1815 roku (tom 2, nr 89).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gęsię n., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż., gęsiarz m., gęsiarka ż.

:: fm. gęsiarek m.

 przym. gęsi, gęsiarski

 przysł. gęsiego

Wiktionary


gęsiarek

dawniej: chłopiec zajmujący się pasaniem gęsi; pastuszek


SJP.pl


gęsiarka

dawniej: kobieta zajmująca się pasaniem gęsi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) roln. dziewczyna, która zajmuje się pasieniem gęsi

 (1.2) kulin. duża, owalna brytfanna z pokrywą, taka aby pomieścić pieczoną gęś

Wiktionary

Gęsiarka – dawniej dziewczyna wypasająca gęsi.

  • Gęsiarka (obraz Antoniego Gramatyki)
  • Gęsiarka (obraz Romana Kochanowskiego)
  • Gęsiarka (obraz Wojciecha Kossaka)
  • Gęsiarka (obraz Józefa Rapackiego)
  • Gęsiarka (obraz Constanta Troyona)

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gęsię n., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż.

:: zdrobn. gęsiareczka ż.

:: fm. gęsiarz m., gęsiarek m.

 przym. gęsi, gęsiarski

 przysł. gęsiego

Wiktionary


gęsiarnia

pomieszczenie dla gęsi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pomieszczenie przeznaczone do hodowli gęsi

Wiktionary

  • Gęsiarnia – część wsi w gminie Kłaj w województwie małopolskim
  • Gęsiarnia – część wsi w gminie Wietrzychowice w województwie małopolskim
  • Gęsiarnia – osada wsi w gminie Kluczewsko w województwie świętokrzyskim
  • Gęsiarnia – przysiółek wsi w gminie Bochnia w województwie małopolskim
  • Gęsiarnia – skała w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gęś ż., gęsiarka ż., gęsiareczka ż.

:: zdrobn. gąska ż.

 przym. gęsi

Wiktionary


gęsiarski

gęsiarz


SJP.pl

Patrz:

gęsiarz

gęsiarz

1. przestarzałe: chłopiec, który pasie gęsi;
2. w łowiectwie: list o futrze rdzaworudawym, nakrapianym białymi włosami;
3. w łowiectwie: wilk, który poluje na gęsi pasące się na pastwisku * forma dopełniacza l.mn. "gęsiarzów" przestarzała


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) roln. chłopiec, który pasa gęsi

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) łow. lis o rudym futrze nakrapianym biało

 (2.2) łow. wilk, który poluje na gęsi na pastwisku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gęsię n., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż.

:: zdrobn. gęsiarek m.

:: fm. gęsiarka ż., gęsiareczka ż.

 przym. gęsi, gęsiarski

 przysł. gęsiego

Wiktionary


gęsiątko

pisklę gęsi; gąsiątko, gęsię, gąsię


SJP.pl


gęsicki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Gęsicki – polski szlachcic, urzędnik i wojskowy
  • Janusz Gęsicki – polski pedagog
  • Wiesław Gęsicki – polski działacz społeczny i religijny
  • Zbigniew Gęsicki – polski żołnierz podziemia

Wikipedia


gęsię

pisklę gęsi; gąsię; gąsiątko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pisklę gęsi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gąsiorek m., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż., gęsiarz m., gęsiarka ż., gęsiarek m., gęsiareczka ż.

 przym. gęsi, gęsiarski

 przysł. gęsiego

Wiktionary


gęsiec

gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych; gęsiec gambijski


SJP.pl

Gęsiec, gęsiec gambijski (Plectropterus gambensis) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), spokrewniony z gęsiami i kaczkami. Odróżnia się od nich jednak odrębnymi cechami anatomicznymi i dlatego włącza się go do osobnej podrodziny Plectropterinae lub też nie umieszcza w żadnej z podrodzin. Jedyny przedstawiciel rodzaju Plectropterus. Występuje na mokradłach całej subsaharyjskiej Afryki.

Wikipedia


gęsiego

wzdłuż jednej linii, jeden za drugim


SJP.pl

przysłówek sposobu

 (1.1) o sposobie poruszania się: jeden za drugim, kolejno

forma przymiotnika.

 (2.1) D., B. m. lp. i D. n. lp. od gęsi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dzieci gęsiego szły do parku.

 (1.1) Ludzie z dalszych folwarków szli gęsiego przez pola, ścieżkami w zbożu, które, lubo jeszcze zielone, wyrosło już tej wczesnej wiosny dość wysoko.

 (1.1) Ścieżka była wąska więc szli gęsiego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃w̃ˈɕɛɡɔ, AS: gẽũ̯śego

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) zob. gęś.

Wiktionary


gęsikowski

nazwisko


SJP.pl


gęsina

1. mięso gęsi
2. pogardliwie, z politowaniem o lichej gęsi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. kulin. mięso z gęsi

 (1.2) pot. z politowaniem o chudej, nędznej gęsi

Wiktionary

Miejscowości

  • Gęsina – wieś w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Brzeźnio
  • Gęsina – osada w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Kietrz

Inne

  • Gęsina – rodzaj mięsa

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃w̃ˈɕĩna, AS: gẽũ̯śĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęsiówka ż., gąska ż., gąsiątko n., gąsior m., gąsię n., gęś ż., gęsiarka ż., gęsiarek m., gęsiarstwo n., gęsiarz m., gęsiareczka ż., gęsię n.

 przym. gęsi, gęsiarski

 przysł. gęsiego

Wiktionary


gęsiniec

przestarzałe: miejsce ogrodzone, wybieg dla gęsi


SJP.pl

Gęsiniec (cz. Husinec; niem. Hussinetz, od 1937 do 1945: Friedrichstein) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Strzelin.

Wikipedia


gęsiogłowy

zyfia gęsiogłowa - gatunek ssaka morskiego z rodziny zyfiowatych; wal Cuviera


SJP.pl


gęsior

samiec gęsi; gąsior


SJP.pl


gęsiorek

zdrobnienie od: gęsior


SJP.pl


gęsiostópka

w rolnictwie: dwustronne radło w kultywatorach i w urządzeniach pielących


SJP.pl


gęsiówka

rodzaj roślin z rodziny kapustowatych; rzeżusznik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Alopochen aegyptiaca|L.|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych

 (1.2) ornit. ptak z gatunku gęsiówek (1.1)

 (1.3) syst. bot. nazwa systematyczna|Arabis|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny kapustowatych;

 (1.4) bot. roślina z rodzaju gęsiówek (1.3)

 (1.5) podłużna, duża brytfanna z pokrywą, służąca do pieczenia gęsi

Wiktionary

Gęsiówka (Arabis L.) – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych. W miarę uściślania relacji filogenetycznych, liczba gatunków tu zaliczanych, sięgająca na przełomie XX i XXI wieku około 180, systematycznie maleje (gatunki klasyfikowane są do innych rodzajów). Rodzaj we współczesnym ujęciu wciąż jest taksonem parafiletycznym obejmującym kilka kladów, wśród których zagnieżdżone są inne rodzaje (głodek Draba i żagwin Aubrieta). Wciąż zaliczanych jest tu ok. 100 gatunków (w węższych ujęciach ok. 60) szeroko rozprzestrzenionych na półkuli północnej, z centrum zróżnicowania i zasięgiem kilku kladów w obszarze śródziemnomorskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kazarki nazywane też są gęsiówkami albo gęsiami egipskimi.

 (1.3) Niektóre gatunki gęsiówki osiągają wysokość do jednego metra.

 (1.4) W maju kwitnęły gęsiówki na działce u cioci Michalinki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąsiątko n., gęsię n., gęś ż., gąsię n., gęsina ż., gęsiarnia ż., gąsiorek mzw./mrz., gęśnica ż., gąsówka ż., Gęsiówka ż., gęsiarka ż., gąsior mrz.

:: zdrobn. gąska ż., gąseczka ż.

:: fm. gąsior mzw.

 przym. gęsi, gęsiny

 przysł. gęsiego

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gęsiówka egipska, kazarka, kazarka egipska, gęś egipska

 (1.5) gęsiarka

Wiktionary


gęśl

1. dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśle, gędźba, gędźby;
2. dawniej: pieśń liryczna śpiewana przy udziale gęśli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lud. muz. proste ludowe skrzypce z trzema strunami;

 (1.2) lud. muz. podhalańskie skrzypce z drewna jaworowego ze ślimakiem w kształcie głowy gęsi

 (1.3) daw. pieśń śpiewana z akompaniamentem gęśli (1.1)

Wiktionary

Gęśle – grupa staropolskich, ludowych instrumentów muzycznych strunowych o niesprecyzowanej konstrukcji, na których grano szarpiąc struny palcami, plektronem, lub przeciągając po nich smyczkiem.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gęśla ż., gęśle lm. nmos., gęśliki lm. nmos., gęś ż.

 przym. gęsi

Wiktionary


gęśla

przestarzale: gęśle - dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gędźba, gędźby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zob. gęśl.

Wiktionary

Gęśle – grupa staropolskich, ludowych instrumentów muzycznych strunowych o niesprecyzowanej konstrukcji, na których grano szarpiąc struny palcami, plektronem, lub przeciągając po nich smyczkiem.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gęśliki nmos., gęśle nmos., gęśl ż.

Wiktionary


gęślarka

gęślarz


SJP.pl

Patrz:

gęślarz

gęślarski

gęślarz


SJP.pl

Patrz:

gęślarz

gęślarz

osoba grająca na gęślach


SJP.pl


gęśle

dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gędźba, gędźby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) muz. ludowy instrument smyczkowy;

Wiktionary

Gęśle – grupa staropolskich, ludowych instrumentów muzycznych strunowych o niesprecyzowanej konstrukcji, na których grano szarpiąc struny palcami, plektronem, lub przeciągając po nich smyczkiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Opowiadał też dziwy o kobietach jak śnieg białych, z oczyma jak węgiel czarnymi, które przedziwnie na gęślach grały i śpiewały.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃j̃ɕlɛ, AS: gĩśle

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęśliki nmos., gęśl ż., gęśla ż., gędźba ż., gęślarz m., gędźbiarz m., gędźba ż.

 czas. gędzić ndk., gąść ndk.

 przym. gęsi

Wiktionary


gęśliki

małe, podłużne gęśle czyli drewniane instrumenty ludowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) zdrobn. od: gęśle

 (1.2) muz. małe gęśle

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Baca zagrał na gęślikach smutny kawałek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gęśl ż., gęśla ż., gęśle lm. nmos., gęś ż.

 przym. gęsi

Wiktionary


gesneria

roślina z rodziny ostrojowatych


SJP.pl


gęśnica

rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców


SJP.pl

Calocybe Kühner ex Donk (gęśnica) – rodzaj grzybów z rodziny kępkowcowatych (Lyophyllaceae).

Wikipedia


gęśnik

budynek przeznaczony do hodowli gęsi


SJP.pl

Myszka (Gęśnik, Kanał Myszka - Gęślik, niem. Maugscht) – kanał, prawobrzeżny dopływ Łączy o długości 11,11 km. Źródła ma na wschodzie Zielonej Góry (jedno w okolicach kampusu A Uniwersytetu Zielonogórskiego, drugie – w dzielnicy Stary Kisielin).

Wikipedia


gessler

Osoby noszące nazwisko Gessler:

  • Adam Gessler (ur. 1955) – restaurator, aktor
  • Magdalena Gessler (ur. 1953) – restauratorka, pisarka, osobowość telewizyjna
  • Marta Gessler (ur. 1960) – restauratorka, pisarka
  • Mateusz Gessler (ur. 1980) – restaurator, kucharz
  • Zbigniew Gessler (1921-2004) – rzemieślnik, polityk, poseł na Sejm PRL

Inne:

  • (113355) Gessler – planetoida z pasa głównego asteroid

Wikipedia


gest

1. ruch ręki towarzyszący mowie, czasem ją zastępujący; skinienie; znak;
2. mieć gest - być hojnym, wspaniałomyślnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ruch ciała, zazwyczaj dłoni, podkreślający treść wypowiedzi

 (1.2) książk. czyn wspaniałomyślny, dokonany w sposób podniosły lub dla zwrócenia uwagi, dla efektu

Wiktionary

Gest – dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający określone znaczenie.

Zazwyczaj gesty są rozumiane tylko przez pewną grupę osób, które wywodzą się z tego samego środowiska lub tego samego kręgu kulturowego. Niektóre gesty stanowią też rodzaj znaku, umożliwiającego rozpoznanie odpowiednich osób. Typowym przykładem jest poprawne salutowanie w wojsku, które w każdej armii różni się nieco szczegółami wykonania.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kloss wypił tego wieczoru dużo, pozbawiało go to zwykłej pewności siebie, musiał być czujny, musiał kontrolować każdy swój gest.

 (1.2) Hrabiego stać było na wielki gest: wybudował szpital dla biedoty, czym zyskał sympatię córki księcia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛst, AS: gest

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gestykulacja ż.

:: zdrobn. geścik mrz.

 czas. gestykulować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gestykulacja ż.

:: zdrobn. geścik mrz.

 czas. gestykulować ndk.

frazeologia.

 mieć gest

etymologia.

 etym|łac|gestus.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gesture

* baskijski: (1.1) keinu

* białoruski: (1.1) жэст m.; (1.2) жэст m.

* chiński standardowy: (1.2) 表示 (biǎoshì)

* duński: (1.1) gestus, gebærde

* esperanto: (1.1) gesto

* fiński: (1.1) ele

* hiszpański: (1.1) gesto m.

* islandzki: (1.1) látbragð n., látæði n., hreyfing ż.

* jidysz: (1.1) זשעסט m. (żest), תּנועה ż. (tnue)

* kataloński: (1.1) gest m.

* łaciński: (1.1) gestus m., motus m.

* niderlandzki: (1.1) gebaar n., handgebaar n.

* niemiecki: (1.1) Geste ż., Gebärde ż.

* rosyjski: (1.1) жест m.; (1.2) жест m.

* szwedzki: (1.1) gest w., åtbörd w., tecken n.

* ukraiński: (1.1) жест m.

* włoski: (1.1) gesto m.

źródła.

== gest (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) gest

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gestagen

żeński hormon z grupy progesteronów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fizj. żeński hormon płciowy, hormon podtrzymujący ciążę

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gestagenny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gestagen

* niemiecki: (1.1) Gestagen n.

* słowacki: (1.1) gestagén m.

źródła.

== gestagen (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) fizj. gestagen

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gestagenny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gestagenny

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gestagen

* niemiecki: (1.1) Gestagen n.

* słowacki: (1.1) gestagén m.

źródła.

== gestagen (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) fizj. gestagen

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gestagenny

przymiotnik

 (1.1) fizj. dotyczący gestagenu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gestagen m.

Wiktionary


gestagenowy

gestagen


SJP.pl

Patrz:

gestagen

gestalt

[czytaj: geszTALT] Gestalt;
1. kierunek w psychologii, zakładający, że życie psychiczne należy traktować jako twór złożony z pewnych całości, niedających się sprowadzić do ich części składowych; psychologia postaci, gestaltyzm;
2. podejście psychoterapeutyczne, w którym problemy człowieka analizowane są w kontekście jego sytuacji zewnętrznej; psychoterapia postaci


SJP.pl

Gestalt (niem. «postać») – zaproponowana przed II wojną światową w Niemczech teoria percepcji alternatywna wobec innych znanych i akceptowanych na początku XX wieku. Ze względu na swoje oryginalne podejście do opisu zjawiska percepcji doczekała się kontynuacji i została rozwinięta.

Wikipedia


gestaltysta

zwolennik gestaltyzmu


SJP.pl


gestaltyzm

kierunek w psychologii, zakładający, że życie psychiczne należy traktować jako twór złożony z pewnych całości, niedających się sprowadzić do ich części składowych; psychologia postaci, gestalt, Gestalt


SJP.pl

Psychologia postaci (gestaltyzm, konfiguracjonizm, niem. Gestaltpsychologie, ang. Gestalt psychology) – kierunek w psychologii o charakterze holistycznym przeciwstawiający się koncepcji życia psychicznego jako kompleksu żywiołów składowych – zjawisk. W zamian za to proponuje koncepcję opowiadającą się za tym, aby życie psychiczne traktować jako niepodzielną całość, z naciskiem na przetwarzanie całych wzorów i konfiguracji, a nie tylko pojedynczych komponentów. Pierwotnie teoria Gestalt stanowiła zaproponowaną przed II wojną światową w Niemczech teorię percepcji, alternatywną do innych znanych i akceptowanych na początku XX w.

Wikipedia


gestapo

1. funkcjonariusz(e) policji politycznej w III Rzeszy;
2. siedziba policji politycznej w III Rzeszy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zob. gestapo.

Wiktionary

Gestapo (niem. Geheime Staatspolizei, Tajna Policja Państwowa; do 1936 również Gestapa, od Geheimes Staatspolizeiamt – Urząd Tajnej Policji Państwowej) – tajna policja utworzona w III Rzeszy 26 kwietnia 1933, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu, rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) (…) zbrodnia miała być bestialskim odwetem za zgładzenie (…) podłego szpicla i sługusa niemieckiego Gestapo (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛˈstapɔ, AS: gestapo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gestapowiec mos., gestapówka ż.

 przym. gestapowski

Wiktionary


gestapowiec

członek gestapo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. funkcjonariusz gestapo

 (1.2) pogard. obraź. nielubiana osoba, wredna, autorytatywna

Wiktionary

Gestapo (niem. Geheime Staatspolizei, Tajna Policja Państwowa; do 1936 również Gestapa, od Geheimes Staatspolizeiamt – Urząd Tajnej Policji Państwowej) – tajna policja utworzona w III Rzeszy 26 kwietnia 1933, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu, rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z wyroków sądów podziemnych ginęli konfidenci, szmalcownicy, gorliwi gestapowcy i policjanci, urzędnicy gestapo i administracji okupanta, strażnicy z Pawiaka, a także szczególnie znienawidzeni funkcjonariusze Urzędów Pracy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛstaˈpɔvʲjɛt͡s, AS: gestapovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gestapo n., Gestapo n.

 przym. gestapowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) menda, faszysta, nazista

Wiktionary


gestapowski

gestapo


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gestapo lub gestapowcami, dotyczący gestapo

Wiktionary

Patrz:

gestapo

Powiązane:

 rzecz. gestapo n., Gestapo n., gestapowiec mos., gestapówka ż.

Wiktionary


gęstawy

dość gęsty, nieco zbity


SJP.pl


gęste

potocznie: zawiesiste składniki jakiejś potrawy, zwykle zupy


SJP.pl


gestia

kierowanie czyimiś interesami z upoważnienia; administracja; zarząd


SJP.pl


gęstnąć

rzadziej: gęstnieć


SJP.pl


gęsto

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób zwarty, spoisty, zawiesisty

 (1.2) powtarzając się raz po raz, w małych odstępach czasu lub przestrzeni

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) By nie zdradzać wszystkiego, wszak to thriller, powiem tylko, że trup ściele się gęsto.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zagęszczacz mos./mrz., zagęszczenie n., gęstość ż., gęstwa ż., gąszcz m., gęstwina ż., gęstnienie n., zgęstnienie n., zagęstnik mrz.

 czas. zagęścić, gęstnieć ndk., zgęstnieć dk.

 przym. gęstawy, gęsty, gęstawy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ściśle

 (1.2) częstokroć, tłumnie

Wiktionary


gestodźwięk

dźwięk tworzony ruchami ciała, np. klaskaniem, tupaniem


SJP.pl


gęstokwiatowy

1. tojeść gęstokwiatowa - gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych;
2. sosna gęstokwiatowa - gatunek drzewa z rodziny sosnowatych;
3. pieprzyca gęstokwiatowa - gatunek rośliny z rodziny kapustowatych


SJP.pl


gęstolistny

mający gęste liście, np. wierzba gęstolistna


SJP.pl


gęstoporek

rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych


SJP.pl

Pycnoporus P. Karst (gęstoporek) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). Według Index Fungorum jest to synonim rodzaju Trametes.

Wikipedia


gęstopłynność

w technice: gęstość w stanie ciekłym


SJP.pl


gęstopłynny

w technice: gęsty w stanie ciekłym


SJP.pl


gestor

dysponent, zarządca


SJP.pl


gestorka

dysponentka, zarządczyni


SJP.pl


gęstość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha gęstych substancji

 (1.2) fiz. stosunek masy do objętości;

 (1.3) mat. fiz. ilość danej wielkości fizycznej przypadająca na jednostkę objętości, powierzchni lub długości

Wiktionary

Gęstość, masa właściwa – stosunek masy pewnej ilości substancji do zajmowanej przez nią objętości.

W przypadku substancji jednorodnych porcja ta może być wybrana dowolnie. Jeśli masa równa jest m, a jej objętość V, to gęstość substancji wynosi:

\rho ={\frac {m}{V}}

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Lód ma mniejszą gęstość niż płynna woda, więc może unosić się na powierzchni płynu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃w̃stɔɕt͡ɕ, AS: gũ̯stość

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zagęszczacz mos./mrz., zagęszczanie n., zagęszczenie n., gęstwina ż., gąszcz mrz., zagęstnik mrz., zgęstnienie n.

 przym. gęsty

 przysł. gęsto

 czas. zagęścić

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) masa właściwa

Wiktionary


gęstościomierz

przyrząd do mierzenia gęstości cieczy lub stężenia roztworu (używany m.in. do pomiaru gęstości elektrolitu w akumulatorach samochodowych); densymetr; areometr


SJP.pl

Areometr – urządzenie służące do mierzenia gęstości cieczy, w którym wykorzystuje się siłę wyporu, z jaką ciecz działa na zanurzone w niej ciało stałe.

Wikipedia


gęstowie

rzadziej: gęstwa


SJP.pl


gęstowłosy

mający gęste włosy lub bujną sierść


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który ma gęste, bujne włosy lub takąż sierść

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bujnowłosy

Wiktionary


gestoza

choroba występująca w okresie ciąży, objawiająca się uporczywymi nudnościami w pierwszym trymestrze (gestoza wczesna) lub obrzękami kończyn, wysokim ciśnieniem tętniczym oraz zwiększeniem wydalania białka z moczem w trzecim trymestrze (gestoza późna)


SJP.pl


gęstszy

stopień wyższy od przymiotnika: gęsty; gęściejszy, bardziej gęsty


SJP.pl


gęstwa

1. gęste skupienie roślin, gąszcz
2. gęste włosy
3. tłum, ciżba


SJP.pl

Gęstwa – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Ostrzeszów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Wikipedia


gęstwina

1. gąszcz drzew, krzewów, gęste zarośla; gęstwa;
2. nagromadzenie, stłoczenie rzeczy lub ludzi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gęste skupienie roślin, zwłaszcza krzewów i drzew

Wiktionary

Gęstwina (niem. Stöckicht) – część wsi Podlesie w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy.

W latach 1975–1998 Gęstwina należała administracyjnie do województwa opolskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ranny zając zaszył się w gęstwinie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛ̃w̃ˈstfʲĩna, AS: gẽũ̯stfʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zagęszczacz mos./mrz., gęstość ż., gąszcz m., gęstnienie n., zagęstnik mrz.

 czas. gęstnieć, zagęścić

 przym. gęsty

 przysł. gęsto

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gąszcz

Wiktionary


gęsty

1. zwarty, zbity, stłoczony, ścisły;
2. częsty, powtarzający się raz po raz, z bardzo małymi przerwami


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który składa się z wielu części (cząstek), umieszczonych blisko siebie

 (1.2) przen. taki, który jest intensywny lub zdarza się często

 (1.3) (o płynach) skondensowany

 (1.4) (o włosach lub sierści) bujny

 (1.5) (o splotach) mający bardzo drobne oczka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lubię gęsty sos.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛ̃w̃stɨ, AS: gũ̯sty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zagęszczacz mos./mrz., zagęszczenie n., gęstość ż., gęstwina ż., gąszcz mrz., zagęstnik mrz.

 przysł. gęsto

 czas. zagęszczać, zagęścić

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zwarty

Wiktionary


gestyczny

związany z gestem , gestykulacją; gestykulacyjny


SJP.pl


gestyjność

gestyjny


SJP.pl

Patrz:

gestyjny

gestyjny

gestyka


SJP.pl

Patrz:

gestyka

gestyka

sztuka wyrażania uczuć i myśli za pomocą gestykulacji, stosowana jako element gry aktorskiej


SJP.pl


gestykulacja

1. część mowy ciała, ruchy rąk podkreślające treść wypowiedzi;
2. wykonywanie gestów, posługiwanie się gestami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ruchy rąk, które uwypuklają treść wypowiedzi, wykonywanie gestów

Wiktionary

Gest – dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający określone znaczenie.

Zazwyczaj gesty są rozumiane tylko przez pewną grupę osób, które wywodzą się z tego samego środowiska lub tego samego kręgu kulturowego. Niektóre gesty stanowią też rodzaj znaku, umożliwiającego rozpoznanie odpowiednich osób. Typowym przykładem jest poprawne salutowanie w wojsku, które w każdej armii różni się nieco szczegółami wykonania.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gest m., gestyka ż., gestykulowanie n.

 czas. gestykulować ndk.

 przym. gestykulacyjny

 przysł. gestykulacyjnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gestyka

Wiktionary


gestykulacyjny

wyrażający się gestem (gestami), związany z gestem; gestyczny


SJP.pl


gestykulować

1. wykonywać ruchy rękoma, podkreślając treść wypowiedzi;
2. wykonywać gesty, posługiwać się gestami


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) poruszać rękoma w celu podkreślenia swojej wypowiedzi, pokazania czegoś, dania komuś jakiegoś znaku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gwałtownie gestykulując daje znak, aby mężczyzna przerwał pracę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛstɨkuˈlɔvat͡ɕ, AS: gestykulovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gest mrz., gestykulacja ż., gestykulowanie n.

Wiktionary


gestykulowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gestykulować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛstɨkulɔˈvãɲɛ, AS: gestykulovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gestykulować

 rzecz. gestykulacja ż.

Wiktionary


geszefciara

geszefciarz


SJP.pl

Patrz:

geszefciarz

geszefciarka

geszefciarz


SJP.pl

Patrz:

geszefciarz

geszefciarski

przymiotnik od: geszefciarz


SJP.pl


geszefciarstwo

zajmowanie się geszeftami; spekulacja; szachrajstwo


SJP.pl


geszefciarz

człowiek zajmujący się geszeftem, drobny spekulant


SJP.pl


geszefcik

zdrobnienie od: geszeft


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od geszeft

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geszeft m.

Wiktionary


geszeft

potocznie, slangowo: interes do zrobienia, często nieuczciwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gwara. żyd., pot. przest. interes, zwykle nieuczciwy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. geszefciarstwo

:: zdrobn. geszefcik, geszefciarz

 przym. geszefciarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szwindel

Wiktionary


geszem

Geszem – postać biblijna ze Starego Testamentu.

Wpływowy Arab, który próbował powstrzymać Nehemiasza przed odbudową murów Jerozolimy.

Wikipedia


geszur

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowej części Golanu, na wschód od Jeziora Galilejskiego;

Wiktionary

Geszur – region i miasto w południowej Syrii, zarazem nazwa aramejskiego królestwa z przełomu XI i X wieku p.n.e.

Źródła biblijne (2 Księga Samuela 3,3; 13,37a) wspominają o Talmaju, królu Geszur, teściu izraelskiego króla Dawida.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Joab powstał i udał się do Geszur, i sprowadził Absaloma do Jerozolimy.

Wiktionary


get

miasto biblijne


SJP.pl

Get (hebr. i aram. גט, dokument) – w judaizmie list rozwodowy, niezbędny do zakończenia i rozwiązania małżeństwa. Podstawą biblijną jego wystawienia jest Księga Powtórzonego Prawa, rozdział 24, wersety 1–4.

Get wystawiany jest przed sądem rabinackim złożonym z 3 rabinów. Wypisuje go zazwyczaj tzw. sofer, czyli pisarz. Podpisuje go dwoje świadków. Obecność żony przy wystawianiu dokumentu nie jest wymagana. Get spisany musi być na pergaminie lub papierze, w języku aramejskim, literami hebrajskimi (takimi samymi jak przy zapisywaniu rodału), przy użyciu gęsiego pióra i czarnego atramentu.

Wikipedia


geta

japońskie drewniane chodaki wyjściowe


SJP.pl

  • Geta – cesarz rzymski
  • Geta – tradycyjne japońskie obuwie
  • Geta (go) – zagranie w wywodzącej się z Dalekiego Wschodu grze go
  • Geta – gmina w Alandii
  • Geta – gaun wikas samiti w Nepalu

Wikipedia


getafe

Getafe (wym. /xeˈtafe/) – jest jednym z okręgów miejskich na południu prowincji Madryt. Jest jednym z najbardziej zaludnionych i uprzemysłowionych miast w strefie metropolitalnej stolicy. Na znaczenie Getafe ma także wpływ obecność wojskowej bazy lotniczej, jednej z najstarszych w Hiszpanii, jak również w Cerro de los Ángeles, uważany za centrum geograficzne Półwyspu Iberyjskiego oraz Uniwersytet Karola III (Universidad Carlos III), którego rektorat znajduje się w mieście.

Wikipedia


geter

substancja pochłaniająca gazy (zwykle magnez lub bar); getter


SJP.pl

Wikipedia


getin

nazwa banku


SJP.pl


getka

nazwisko


SJP.pl


getr

1. cholewka z filcu, sukna lub innego materiału, wkładana na obuwie dla ochrony nogi przed zimnem; kamasz;
2. podkolanówka bez stóp


SJP.pl


getra

1. cholewka z filcu, sukna lub innego materiału, wkładana na obuwie dla ochrony nogi przed zimnem; kamasz;
2. podkolanówka bez stóp


SJP.pl


getry

cholewki zakładane na buty, zabezpieczające nogi przed niską temperaturą, śniegiem, deszczem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) odzież. podkolanówki bez stóp;

 (1.2) odzież. podobna do spodni część ubioru z elastycznej tkaniny lub dzianiny, obcisła, z gumką w pasie

 (1.3) odzież. sport. skarpety do kolan stanowiące część stroju sportowego piłkarzy

 (1.4) odzież. obuw. używane dawniej ochraniacze z filcu lub grubego sukna, wkładane na wierzch obuwia i sięgające kostek

Wiktionary

Getry, gamasze – dawniej cholewki z płótna, filcu lub sukna, wkładane zwykle na obuwie jako zabezpieczenie przed chłodem. Używane głównie w XIX w. i na początku XX w.

Ocieplacze na nogi zostały pierwotnie zaprojektowane do praktycznego użytku przez tancerzy, aby ogrzewać nogi podczas prób i występów. W świecie tańca ważne jest, aby artyści utrzymywali elastyczność i zapobiegali sztywności mięśni, szczególnie podczas ćwiczeń rozgrzewających lub między układami. Getry okazały się w tym celu wygodnym rozwiązaniem.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.2) legginsy, leginsy

Wiktionary


getsemani

bibilijny ogród u stóp Góry Oliwnej w Jerozolimie, w którym pojmano Chrystusa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. bibl. miejsce kultu i ogród u stóp Góry Oliwnej w Jerozolimie;

Wiktionary

Ogród Oliwny, Getsemani, Ogrójec (hebr. גת שמנים = Gat Szemanim, dosłownie „tłocznia oliwek”, tradycyjnie tłumaczone jako „ogród oliwny”) – miejsce w Jerozolimie, w którym Jezus miał przebywać na czuwaniu modlitewnym razem z Apostołami w wieczór przed pojmaniem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani, rzekł Jezus do swoich uczniów: «Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem będę się modlił».

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Ogród Oliwny, Ogrójec

Wiktionary


getter

substancja pochłaniająca gazy (zwykle magnez lub bar); geter


SJP.pl

Wikipedia


getterować

usuwać resztki gazów po ich wypompowaniu z urządzeń próżniowych za pomocą getterów


SJP.pl


getto

1. dzielnica miasta zamieszkana z wyboru lub przymusu przez mniejszości, np. etniczne; w okresie II wojny światowej: przymusowo zamknięta dzielnica żydowska;
2. miejsce, środowisko lub grupa społeczna izolująca się od otoczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) w średniowieczu i później: zwarte skupisko, dzielnica miejska odseparowana od pozostałych części miasta i zamieszkiwana przez mniejszość etniczną, zwykle żydowską, pozwalająca im na zachowanie odrębności etnicznej i religijnej

 (1.2) hist. dzielnica przymusowego zamknięcia Żydów w czasie drugiej wojny światowej

 (1.3) dzielnica biedoty, zwykle zamieszkana w większości przez jedną grupę etniczną lub religijną (np. Murzynów, Chińczyków, Portorykańczyków w USA)

 (1.4) przen. miejsce, środowisko lub grupa społeczna (etniczna, religijna lub kulturowa) izolująca się od otoczenia, żyjąca w izolacji od otoczenia

Wiktionary

Getto – odizolowana część miasta, przeznaczona dla zamieszkania mniejszości narodowej, etnicznej, kulturowej bądź religijnej, poza którą nie wolno tejże społeczności zamieszkiwać. Od średniowiecza do XX wieku przez getto rozumiano wydzielony obszar miasta, zamieszkany przez Żydów lub przedstawicieli innych narodów. W wielu europejskich miastach do XIX wieku getta pozostawały dla Żydów i innych mniejszości przymusowym miejscem osiedlania.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Terminu „getto” użyto po raz pierwszy na określenie dobrowolnie utworzonego skupiska ludności żydowskiej w Wenecji na początku XVI w.

 (1.2) Pierwszym utworzonym przez nazistów przymusowym gettem w Polsce było powstałe 8 października 1939 roku getto w Piotrkowie Trybunalskim.

 (1.3) Jedno z najsłynniejszych gett współczesnych tworzą dzielnice nędzy w Rio de Janeiro.

 (1.4) Castro, Dzielnica San Francisco, to getto homoseksualistów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛtːɔ, AS: ge•to

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gettoizacja ż., gettoizowanie n., zgettoizowanie n.

 czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.

 przym. gettowy

Wiktionary

Synonimy:

Wiktionary


gettoizacja

gettyzacja;
1. izolowanie grup etnicznych od społeczeństwa w wydzielonych dzielnicach miasta;
2. proces tworzenia się zamkniętych dzielnic, zamieszkiwanych przez grupy mniejszościowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) socjol. proces tworzenia się gett, homogenicznych obszarów zamieszkiwanych przez grupy mniejszościowe, które nie współżyją ze społeczeństwem większościowym;

Wiktionary

Getto – odizolowana część miasta, przeznaczona dla zamieszkania mniejszości narodowej, etnicznej, kulturowej bądź religijnej, poza którą nie wolno tejże społeczności zamieszkiwać. Od średniowiecza do XX wieku przez getto rozumiano wydzielony obszar miasta, zamieszkany przez Żydów lub przedstawicieli innych narodów. W wielu europejskich miastach do XIX wieku getta pozostawały dla Żydów i innych mniejszości przymusowym miejscem osiedlania.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Efektem odrzucania ofert pomocy i braku własnej inicjatywy na rzecz integracji jest postępująca gettoizacja obcokrajowców, szczególnie w większych miastach (…), i powstawanie funkcjonujących równolegle, obcych sobie obyczajowo, językowo, kulturowo i religijnie środowisk.

 (1.1) Wypędzenia i gettoizacja w marcu 1941 roku rozpoczęły się, gdy wynikła potrzeba osiedlania żołnierzy Wermachtu, przygotowujących się do ataku na ZSRR, w pobliżu linii demarkacyjnej rozdzielającej obszary okupowanej Polski.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡɛtːɔjiˈzat͡sʲja, AS: ge•toi ̯izacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. getto n., gettyzacja ż.

 czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.

 przym. gettowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gettyzacja, izolacja, marginalizacja społeczna

Wiktionary


gettoizować

czasownik przechodni niedokonany (dk. zgettoizować)

 (1.1) tworzyć getta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. getto n., gettoizacja ż., gettyzacja ż.

 czas. zgettoizować dk.

 przym. gettowy

Wiktionary


gettowy

przymiotnik od: getto


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gettem, dotyczący getta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. getto n., gettoizacja ż., gettyzacja ż.

 czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.

Wiktionary


gettysburg

[czytaj: GEtizberg]
1. miasto w stanie Pensylwania;
2. miasto w stanie Dakota Południowa;
3. wieś w stanie Ohio


SJP.pl

  • Gettysburg – miasto w stanie Pensylwania, w hrabstwie Adams
  • Gettysburg – miasto w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Potter
  • Gettysburg – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Darke
  • Gettysburg (Gettysburg Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Graham
  • Gettysburg – film z 1993 o bitwie pod Gettysburgiem

Wikipedia


gettysburski

przymiotnik od: Gettysburg


SJP.pl


gettyzacja

gettoizacja;
1. izolowanie grup etnicznych od społeczeństwa w wydzielonych dzielnicach miasta;
2. proces tworzenia się zamkniętych dzielnic, zamieszkiwanych przez grupy mniejszościowe


SJP.pl


getyńczyk

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Getyngi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Getynga ż.

 przym. getyński

Wiktionary


getynga

miasto w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Niemczech;

Wiktionary

Getynga (niem. Göttingen, dolnoniem. Chöttingen) – akademickie miasto powiatowe w Niemczech, nad rzeką Leine, na południowym krańcu kraju związkowego Dolna Saksonia, siedziba powiatu Getynga. W roku 2013 miasto liczyło 116 891 mieszkańców. Jeden z głównych ośrodków naukowych kraju (ponad 30 tys. studentów), siedziba Dolnosaksońskiej Akademii Nauk. Liczące się centrum turystyczne oraz kulturalne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Getynga zatrudniała trzydziestu lampucerów w 1870 roku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. getyńczyk mos.

 przym. getyński

Wiktionary


getynianin

mieszkaniec Getyngi


SJP.pl


getynianka

mieszkanka Getyngi


SJP.pl


getyński

przymiotnik od: Getynga


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Getyngą, dotyczący Getyngi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Getynga ż., getyńczyk mos.

Wiktionary


getyt

uwodniony tlenek żelaza, minerał o barwie brunatnej; goethyt


SJP.pl

Goethyt, getyt – pospolity minerał z gromady wodorotlenków. Należy do grupy diaspora. Chemicznie jest to tlenek wodorotlenek żelaza(III), FeO(OH), w polimorficznej formie α.

Został nazwany w 1806 r. na cześć niemieckiego poety i kolekcjonera minerałów Johanna Wolfganga von Goethego. Nazwa dotyczyła początkowo lepidokrokitu, minerału o tym samym składzie chemicznym, lecz o innej strukturze krystalicznej. Wraz z lepidokrokitem goethyt tworzy mieszaninę zwaną limonitem.

Wikipedia


getz

[czytaj: gec] nazwisko


SJP.pl


gev

gigaelektronowolt


SJP.pl


gewandhaus

1. dom targowy cechów sukienniczych;
2. niemiecka orkiestra symfoniczna z Lipska


SJP.pl

Orkiestra Gewandhaus w Lipsku (niem. Gewandhausorchester) – niemiecka orkiestra symfoniczna z Lipska.

Nazwa pochodzi od zabytkowych sukiennic (niem. Gewandhaus), w których orkiestra występowała od 1781 r. Odbywały się tam pierwsze stałe koncerty w Niemczech.Na organach umieszczono motto orkiestry: res severa verum gaudium („powaga jest prawdziwą radością”). Jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku podczas koncertów mężczyźni i kobiety siedzieli osobno, podobnie jak w kościele.

Wikipedia


geza

jasna, porowata skała osadowa


SJP.pl

  • Gejza – książę węgierski
  • Geza (skała) – skała osadowa

Wikipedia


gezer

Gezer (hebr. ‏תל גזר‎) – ruiny starożytnego miasta kananejskiego położone przy kibucu Gezer, w połowie drogi między Jerozolimą a Jafą, w środkowej części Izraela.

Wikipedia


gg

[czytaj: gie-gie] skrót od:
1. Generalna Gubernia;
2. Generalne Gubernatorstwo;
3. Gadu-Gadu


SJP.pl

skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego, nazwa własna

 (1.1) = hist. adm. Generalne Gubernatorstwo, Generalna Gubernia

 (1.2) = inform. Gadu-Gadu

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

źródła.

== GG (język angielski.) ==

wymowa.

 audioAU|En-au-GG.ogg.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) = good game → dobra gra

odmiana.

przykłady.

 (1.1) GG MFdobra gra, przyjacielu

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 

tłumaczenia.

źródła.

== GG (język angielski.) ==

wymowa.

 audioAU|En-au-GG.ogg.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) = good game → dobra gra

odmiana.

przykłady.

 (1.1) GG MFdobra gra, przyjacielu

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


ggtp

skrótowiec

 (1.1) = med. biochem. ang. gamma-glutamyltransferase / gamma-glutamyl transpeptidase → gamma-glutamylotranspeptydaza / γ-glutamylotranspeptydaza / γ-glutamylotransferaza, gamma-glutamylotransferaza

Wiktionary


ghana

[czytaj: gana]
1. państwo w Afryce ze stolicą w Akrze; Republika Ghany;
2. dawne państwo w Sudanie Zachodnim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Afryce ze stolicą w Akrze;

 (1.2) geogr. adm. okręg administracyjny w dystrykcie miejskim Mbeya, w regionie Mbeya w Tanzanii

Wiktionary

Ghana (Republika Ghany, ang. Republic of Ghana) – państwo w zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Togo, Burkina Faso i Wybrzeżem Kości Słoniowej. Nazwa kraju w języku Asante oznacza „Król – Wojownik”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Głównym produktem eksportowym Ghany jest ziarno kakaowca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãna, AS: gãna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ghańczyk mos., Ghanka ż.

 przym. ghański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. urz. Republika Ghany

Wiktionary


ghańczyk

[czytaj: gańczyk] obywatel Ghany; Ghanin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Ghany

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ghańczycy świętują często i chętnie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: gãĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ghana ż.

:: fż. Ghanka ż.

 przym. ghański

Wiktionary


ghanijka

mieszkanka Ghany; Ghanka


SJP.pl


ghanin

mieszkaniec Ghany; Ghańczyk


SJP.pl


ghanka

[czytaj: ganka] obywatelka Ghany; Ghanijka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Ghany

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãŋka, AS: gãŋka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ghana ż.

:: fm. Ghańczyk mos.

 przym. ghański

Wiktionary


ghański

związany z Ghaną


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do państwa Ghana

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ghańska flaga jest czerwona, żółta, czarna i zielona.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãj̃sʲci, AS: gãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ghana ż., Ghańczyk mos., Ghanka ż.

Wiktionary


ghat

kamienne schody wzdłuż rzeki, gdzie są wykonywane rytualne ablucje lub palone zwłoki; ghaty


SJP.pl

Ghat (arab. غات) – miasto w południowo-zachodniej Libii, w oazie na Saharze w pobliżu granicy z Algierią, ośrodek administracyjny gminy Ghat. Pierwotnie tuareskie miasto było w przeszłości ważnym przystankiem na trasie karawan kupieckich. Współcześnie Ghat przyciąga wielu turystów ze względu na malowidła naskalne na pobliskiej pustyni Tadrart Akakus, a także spektakularne krajobrazy libijskiej pustyni.

Wikipedia


ghaty

kamienne schody wzdłuż rzeki, gdzie są wykonywane rytualne ablucje lub palone zwłoki; ghaty


SJP.pl

Ghaty (dewanagari: घाट bengalski: ঘাট, transliteracja ghaţ, dosłownie stopnie) – ciąg kamiennych schodów prowadzący w dół ku rzece. Występuje w wielu miejscach Azji.

  • W języku bengalskim oznacza to stopnie, które mogą prowadzić nie tylko ku rzece, ale też do małego zbiornika wodnego.
  • W języku hindi to stopnie schodzące ku rzece. Wiele takich miejsc nad Gangesem (np. w miejscowości Haridwar) i Narbadą ma znaczenie religijne.

Wikipedia


ghazi

[czytaj: gaz-i] wojownik muzułmański walczący z niewiernymi


SJP.pl

  • Ghazi – tytuł nadawany w islamie wojownikom i wodzom
  • Ghazi – nazwa wojowników islamskich walczących z niewiernymi

Okręty:

  • PNS „Ghazi” – pakistański okręt podwodny, w służbie 1964-71

Wikipedia


ghazni

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto we wschodnim Afganistanie;

 (1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;

Wiktionary

Ghazni (Ġazni, Ghazna; pers.: غزنی) – miasto we wschodnim Afganistanie, położone nad rzeką Ghazni, przy drodze samochodowej Kabul – Kandahar. Jest ośrodkiem administracyjnym prowincji Ghazni. W roku 2021 liczyło ponad 190 tys. mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przeprowadziłam się do Ghazni na wiosnę 2021.

 (1.2) W skład prowincji Ghazni wchodzi 19 powiatów.

Wiktionary


ghb

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = biol. chem. glikohemoglobina;

 (1.2) = biol. chem. kwas γ-hydroksymasłowy, składnik tzw. pigułki gwałtu;

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) hemoglobina glikowana

 (1.2) kwas 4-hydroksybutanowy

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.2) etym|ang|GHB. < etym|ang|gamma-hydroxybutyric acid.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.2) GHB

źródła.

== GHB (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec, rzeczownik

 (1.1) = chem. biol. gamma-hydroxybutyric acid → kwas γ-hydroksymasłowy

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hemoglobina glikowana

 (1.2) kwas 4-hydroksybutanowy

Wiktionary


ghee

[czytaj: ghi] masło wyrabiane ze zsiadłego mleka bawolic, popularne w Indiach; ghi


SJP.pl

Wikipedia


ghelderode

[czytaj: geldeROD] nazwisko


SJP.pl


ghi

masło wyrabiane ze zsiadłego mleka bawolic, popularne w Indiach; ghee


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) indyjskie masło klarowane;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ghi jest często używane do celów religijnych w rytuałach wedyjskich.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ghee

Wiktionary


ghirlandaio

[czytaj: girlanDAjo] nazwisko


SJP.pl

Domenico Ghirlandaio, właściwie Domenico di Tommaso Bigordi (ur. 1449 we Florencji, zm. 11 stycznia 1494 we Florencji), włoski malarz z okresu quattrocento, przedstawiciel szkoły florenckiej.

Dominik Ghirlandaio urodził się w rodzinie Tomasza, znanego florenckiego złotnika, którego przydomek Ghirlandaio, znaczył twórca girland, ozdoby kobiecej głowy, którą wymyślił. Za namową ojca, uczył się złotnictwa, które porzucił na rzecz malarstwa i nauki u Alessio Baldovinettiego i Andrei del Verrocchio. Współpracował ze swymi młodszymi braćmi, Benedetto i Davide. Warsztat Ghirladaio był najbardziej znanym i najlepiej prosperującym warsztatem malarskim we Florencji, który zyskiwał wiele intratnych zleceń. Jego najważniejsze dzieła to freski chóru kościoła Santa Maria Novella, freski w Pizie, San Gimignano i w rzymskiej Kaplicy Sykstyńskiej, obraz Starzec i chłopiec.

Wikipedia


ghosting

[czytaj: gołsting] nagłe kończenie komunikacji i unikanie kontaktu z drugą osobą bez żadnego wyjaśnienia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) psych. socjol. zachowanie polegające na zrywaniu relacji z bliską osobą – natychmiastowym, całkowitym, bez podawania powodów

 (1.2) inform. wada klawiatury polegająca na braku prawidłowej odpowiedzi na wciśnięcie kilku przycisków jednocześnie lub w krótkim czasie, zwykle podczas gry komputerowej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. anty-ghosting m.

Wiktionary


ghostować

[czytaj: gołstować] nagle i niespodziewanie kończyć komunikację i unikać kontaktu z drugą osobą bez żadnego wyjaśnienia


SJP.pl


ghostowanie

[czytaj: gołstować] nagle i niespodziewanie kończyć komunikację i unikać kontaktu z drugą osobą bez żadnego wyjaśnienia


SJP.pl

Patrz:

ghosting

ghostword

wyraz powstały jedynie przez pomyłkę zaistniałą w druku lub wypowiedzi


SJP.pl


ghostwriter

[czytaj: gołstrajter] osoba pisząca teksty za wynagrodzeniem, które są później publikowane pod nazwiskiem zleceniodawcy


SJP.pl

Wikipedia


ghostwriterka

ghostwriter [czytaj: gołstrajterka]


SJP.pl


ghul

[czytaj: gul] gul;
1. w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii: zły duch, demon, zwykle rodzaju żeńskiego, pojawiający się pod postacią zwierząt (głównie hien), potworów lub wiedźm;
2. w fantastyce: nieumarła istota żywiąca się ludzkimi zwłokami, ożywiona po śmierci za pomocą czarnej magii albo przez zło, którego dokonała za życia, występująca najczęściej w miejscach obfitujących w zwłoki, np. nekropoliach, cmentarzach, kryptach, w pobliżu kurhanów oraz na polach bitew


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) mit. w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch zamieszkujący cmentarze, bezczeszczący groby i pożerający trupy; postać często występująca w grach i literaturze fantastycznej;

Wiktionary

Ghul, ghula (arab. ‏غول‎) – w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch pustynny (pojawiający się także w innych odosobnionych miejscach, na przykład na cmentarzach), demon, zwykle rodzaju żeńskiego, wywodzący się z arabskiego folkloru. Ghule zwabiały, napadały i zabijały podróżnych (zwykle potem pożerały swoje ofiary) oraz okradały groby z umarłych (w następstwie tego słowo ghoul odnosi się także do ludzi okradających groby). Pojawiały się pod postacią zwierząt (głównie hien), potworów lub wiedźm.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Masywny, szczerzący kły ghul zmierzał w jej stronę z wyraźnie złymi zamiarami.

 (1.1) Ghule niekiedy chwytają ich, by posilić się ich mięsem.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|arab|غول. (ḡūl)

uwagi.

 inna pisownia: gul

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) ghoul

* arabski: (1.1) غول m. (ḡūl)

* bułgarski: (1.1) гул m.

* czeski: (1.1) ghúl m.

* francuski: (1.1) goule ż.

* hebrajski: (1.1) ע'ול m.

* hiszpański: (1.1) gul m.

* japoński: (1.1) グール (gūru)

* koreański: (1.1) 식시귀 (siksigwi)

* węgierski: (1.1) gúl

* włoski: (1.1) ghul m.

źródła.

== ghul (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) mit. gul, ghul

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


ghz

gigaherc


SJP.pl


gi

kimono używane w sportach walki, np. w karate, judo, jiujitsu


SJP.pl

Gi (także Cesarzowa Ki; hangul: 기황후;lub Cesarzowa Qi /Ch’i: chiń. 奇皇后), mong. Öljei Khutuk (Өлзий хутуг) (1315-1369/1370) – cesarzowa Chin z dynastii Yuan jako małżonka Togona Temüra i matka chana Biligtü (Ayushiridary). Pochodziła z arystokratycznej rodziny z Goryeo.

Wikipedia


giąć

1. nadawać czemuś załamany kształt
2. schylać, pochylać ku dołowi


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) zginać

czasownik zwrotny niedokonany giąć się (dk. brak)

 (2.1) być giętkim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɔ̇̃ɲt͡ɕ, AS: ǵo̊̃ńć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., giętarka ż., gięcie n., zginanie n., zgięcie n., giętkość ż.

 czas. wygiąć dk.

 przym. giętki, wygięty

Wiktionary


giacomo

[czytaj: dżjakomo] włoskie imię męskie


SJP.pl


giallo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) film. nurt filmów grozy we włoskiej kinematografii lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w.;

 (1.2) film. film w nurcie giallo (1.1)

Wiktionary

Giallo (z wł. "żółty") – popularny, głównie w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, nurt we włoskim kinie grozy. Mianem giallo określano krwawe kryminały wzorowane po części na tanich powieściach sensacyjnych i filmach Alfreda Hitchcocka.Fabuła gialli opiera się głównie na zawikłanej zagadce kryminalnej, brutalnych morderstwach i poszukiwaniu ich sprawcy, w którym często biorą udział przypadkowe osoby – świadkowie działalności zbrodniarza. Częstym znakiem rozpoznawczym giallo są czarne rękawiczki noszone przez mordercę.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) spaghetti thriller

Wiktionary


gianni

[czytaj: dżjańi] włoskie imię męskie


SJP.pl


giannini

Wikipedia


giardia

wiciowiec wywołujący lambliozę; lamblia


SJP.pl


giardioza

zakażenie pierwotniakiem należącym do wiciowców - lamblia jelitowa; lamblioza


SJP.pl

Giardioza, lamblioza (łac. giardiosis) – choroba pasożytnicza jelita cienkiego wywoływana przez pierwotniaki z gatunku Giardia intestinalis (ogoniastek jelitowy). Inne łacińskie nazwy tego pasożyta to Giardia duodenalis oraz, stosowana głównie w Stanach Zjednoczonych, Giardia lamblia. Występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych, tak samo często w krajach wysoko rozwiniętych, jak i rozwijających się.

Wikipedia


giaur

pogardliwa nazwa nadawana innowiercom przez wyznawców islamu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. (pejor.) muzułmańskie określenie innowiercy, szczególnie chrześcijanina

Wiktionary

  • Giaur – pogardliwe określenie nadawane przez wyznawców islamu innowiercom
  • Giaur – utwór literacki autorstwa George’a Byrona

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) …korsarstwo u Maurów nie było wcale rzeczą hańbiącą, ale czynem bohaterskim, rycerskim. Więc sami nawet członkowie rodziny sułtańskiej wysyłali statki na chwytanie i łupienie giaurów (psów chrześcijańskich).

 (1.1) Ci prawdziwi synowie pustyni witali nas wszędzie z radością, i z wschodnią iście gościnnością przyjmowali w swych namiotach. Znają oni wszyscy Blunta, uważają go za swojego, a nienawidząc wszystkiego co angielskie, pokochali tego giaura, który sercem i duszą do nich przylgnął.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟawr, AS: ǵau̯r

Wiktionary

Powiązane:

 przym. giaurski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kafir, daw. dziaur, dżaur,dżawr, gawur, gaur, kaur

Wiktionary


giaurski

giaur


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z giaurem, dotyczący giaura

Wiktionary

Patrz:

giaur

Powiązane:

 rzecz. giaur mos.

Wiktionary


gibać

1. przechylać, przeginać
2. gibać się - zginać się, wyginać się na bok, w przód lub do tyłu; przechylać się, kołysać się


SJP.pl


gibas

nazwisko


SJP.pl


gibała

1. przechylać, przeginać
2. gibać się - zginać się, wyginać się na bok, w przód lub do tyłu; przechylać się, kołysać się


SJP.pl

Gibała (dawniej niem. Giballen) – osada leśna w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Warlity Małe. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Leśniczówka położona nad rzeką Drwęcą. W 2005 r. mieszkały tu 4 osoby.

Wikipedia


gibbon

wąskonosa małpa człekokształtna z rodziny gibonowatych; gibon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. przedstawiciel rodziny małp człekokształtnych o długich kończynach przednich i bez ogona

Wiktionary

  • Gibbon Edward (1737–1794) – historyk brytyjski
  • Gibbon – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych
  • Gibbonowate– rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych
  • Miejscowości w USA:
    • Gibbon – miasto w stanie Minnesota, w hrabstwie Sibley
    • Gibbon – miasto w stanie Nebraska, w hrabstwie Buffalo

    Wikipedia

    Synonimy:

     (1.1) gibon

    Wiktionary


gibboniec

rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych


SJP.pl

Gibboniec (Nomascus) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae).

Wikipedia


gibbonowate

o cenach gibbonowatych (rodzina małp); gibonowate


SJP.pl

Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.

Wikipedia


gibbonowaty

o cenach gibbonowatych (rodzina małp); gibonowate


SJP.pl


gibbony

rodzina małp człekokształtnych; gibony, gibonowate


SJP.pl

Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.

Wikipedia


gibbs

  • Gibbs – wieś w USA, w stanie Missouri, w hrabstwie Adair.
  • Gibbs (ang. Gibbs Township) – gmina w USA, w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Burleigh
  • Gibbs, właściwie Mateusz Przybylski (ur. 1995) – polski producent muzyczny

Wikipedia


gibbsyt

minerał, wodorotlenek glinu; hydrargilit, hydrargiryt


SJP.pl

Gibbsyt (hydrargilit) Al(OH)3 – minerał, odmiana polimorficzna wodorotlenku glinu o zawartości 65,4% Al2O3, może zawierać domieszki SiO2, Fe2O3, MgO i inne. Występuje w skupieniach zbitych, blaszkowatych lub o budowie promienistej; czasem w postaci naskorupień i form naciekowych. Nazwa pochodzi o nazwiska amerykańskiego mineraloga George Gibbs (1776–1833).

Wikipedia


gibea

Gibea, Gibea Beniamina, Gibea' Saula – rodzinne miasto i stolica Saula, króla Izraela.

Wikipedia


gibelin

członek partii stronników władzy cesarskiej we Włoszech w czasach walki cesarzy z papiestwem i miastami w XII i XIII wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. polit. zwolennik cesarstwa w średniowiecznych Włoszech;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Siena była w rękach gibelinów.

 (1.1) Gwelfowie walczyli mężnie z gibelinami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gibelinizm m.

 przym. gibeliński

Wiktionary


gibelinowie

członek partii stronników władzy cesarskiej we Włoszech w czasach walki cesarzy z papiestwem i miastami w XII i XIII wieku


SJP.pl

Gibelini i gwelfowie – stronnictwa polityczne rywalizujące we Włoszech na przełomie XII i XIII wieku, głównie w okresie zmagań cesarza Fryderyka II z papiestwem.

Nazwa gwelfowie wywodzi się od włoskiej formy nazwiska popieranych przez nich książąt bawarskich Welf. Welfowie współpracowali z Państwem Kościelnym w walce przeciwko Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu, a od XIII wieku byli przeciwnikami władzy cesarskiej we Włoszech.

Wikipedia


gibeliński

gibelin


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gibelinami, dotyczący gibelinów

Wiktionary

Patrz:

gibelin

Powiązane:

 rzecz. gibelin mos., gibelinizm mrz.

Wiktionary


gibeon

Gibeon (hebr. גבעון) – jedno z najstarszych miast Kanaanu, wielokrotnie wzmiankowane w Biblii. Gibeon identyfikowany jest ze współczesnym el-Dżib, zlokalizowanym 13 km na północny zachód od Jerozolimy.

Wikipedia


giberelinowy

przymiotnik od: giberelina


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) biochem. związany z gibereliną, dotyczący gibereliny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giberelina ż.

Wiktionary


gibereliny

Gibereliny (GA1-GAn) – związki będące zarówno właściwymi fitohormonami, jak i produktami ich przemian, zaliczane często do regulatorów wzrostu i rozwoju roślin. Gibereliny należące do fitohormonów regulują wzrost i dojrzewanie roślin. Najbardziej rozpowszechnioną gibereliną jest kwas giberelinowy (GA3).

Wikipedia


gibianin

mieszkaniec wsi: Giby


SJP.pl


gibianka

mieszkanka wsi: Giby


SJP.pl


gibki

zwinny, giętki, sprężysty


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) książk. giętki, zwinny

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. szybki

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Ten twój synek jest bardzo gibki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: 'gʲipkʲi, AS: ǵipḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. gibko, gibem

 rzecz. gibkość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sprężysty

Wiktionary


gibko

przysłówek

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. szybko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pyjter rano gibko poszoł po świeże żymły.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: 'gʲipkɔ, AS: ǵipko

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gibki

 przysł. gibem

 rzecz. gibkość ż.

Wiktionary


gibkość

gibki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest gibkie; cecha tych, którzy są gibcy

Wiktionary

Gibkość – zdolność człowieka do osiągania dużej amplitudy w wykonywanych ruchach. Ćwiczenie gibkości ma za zadanie przygotowanie aparatu ruchu do realizacji zadań startowych oraz opanowanie racjonalnej techniki.

Do czynników wpływających na rozwój gibkości zalicza się:

  • elastyczność więzadeł i ścięgien,
  • mięśnie okalające staw oraz te, które biorą udział w pracy stawu,
  • wiek i płeć,
  • temperatura ciała, a także temperatura określonego mięśnia,
  • pora dnia i temperatura w miejscu ćwiczenia,
  • poziom siły mięśni,
  • zmęczenie i stan emocjonalny.

Wikipedia

Patrz:

gibki

Powiązane:

 przym. gibki

 przysł. gibko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) giętkość, elastyczność, prężność, sprężystość

Wiktionary


gibnąć

1. przechylić, przegiąć
2. gibnąć się - zgiąć się, wygiąć się na bok, w przód lub do tyłu; przechylić się


SJP.pl


gibon

wąskonosa małpa człekokształtna, z rodziny gibonowatych; gibbon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. przedstawiciel rodziny małp człekokształtnych o długich kończynach przednich i bez ogona

 (1.2) środ. mot. Fiat 126p;

 (1.3) slang. skręt z marihuany; joint

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Co chwilę gibon jakiś lub magot, z ohydnie gołym, czerwonym pośladkiem, wyciągał przez kratę rękę kosmatą, usiłując dla psoty dosięgnąć piór w ogonie ptaków królewskich; papugi wieszały się na prętach przegrody i rozdziawiając dzioby, karykaturalnie do orlich podobne, wtórowały zgiełkliwym krzykiem miauczeniu wykrzywiających się małp.

 (1.2) Widziałaś nowego gibona Gabryśki? Zaparkowała przed instytutem.

 (1.3) Machniemy gibona?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟibɔ̃n, AS: ǵibõn

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

 rzecz. gibonowate lm nm.

 przym. gibonowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) kaszlak, maluch

Wiktionary


giboni

gibon, np. giboni genom


SJP.pl


gibonowate

o cechach gibonowatych (rodzina małp)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Hylobatidae|Gray|ref=tak., rodzina średniej wielkości małp człekokształtnych;

Wiktionary

Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Spośród człekokształtnych gibonowate są najlepiej przystosowane do nadrzewnego trybu życia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gibon mzw.

Wiktionary


gibonowaty

o cechach gibonowatych (rodzina małp)


SJP.pl


gibony

rodzina małp człekokształtnych; gibonowate, gibbony


SJP.pl

Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.

Wikipedia


gibraltar

1. terytorium zależne Wielkiej Brytanii położone na krańcu Półwyspu Iberyjskiego;
2. stolica tego terytorium i port morski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. skalisty półwysep na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego

 (1.2) geogr. polit. terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii na Gibraltarze (1.1);

 (1.3) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Stanach Zjednoczonych i w Wenezueli

Wiktionary

Gibraltar (zniekształcone arab. جبل طارق – Dżabal Tarik, „góra Tarika”) – brytyjskie terytorium zamorskie na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, w Europie Południowej. Zajmuje powierzchnię 6,55 km² i jest zamieszkiwany przez 34 003 mieszkańców. Położony jest nad Zatoką Gibraltarską, niedaleko wyjścia Morza Śródziemnego na Ocean Atlantycki (Cieśnina Gibraltarska). Od północy graniczy z hiszpańskim miastem La Línea de la Concepción i zarazem comarką Campo de Gibraltar. Charakterystycznym obiektem górującym nad terytorium jest Skała Gibraltarska. W przeszłości ważna baza Royal Navy, obecnie gospodarka terytorium bazuje głównie na turystyce, handlu, usługach finansowych, sektorze żeglugi morskiej oraz podatku od zakładów bukmacherskich.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gibraltar został zdobyty przez wodza Berberów Tarika (stąd nazwa Gebel Tariq, Dżebel Tarik – „góra Tarika”), który zbudował tu twierdzę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟiˈbraltar, AS: ǵibraltar

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż., gibraltarczyk m., gibraltarka ż.

 przym. gibraltarski

Wiktionary


gibraltarczyk

mieszkaniec Gibraltaru (stolicy Gibraltaru)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Gibraltaru (stolicy terytorium Gibraltar)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟibralˈtart͡ʃɨk, AS: ǵibraltarčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gibraltar m., Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż.

:: forma żeńska gibraltarka ż.

 przym. gibraltarski

Wiktionary


gibraltarka

mieszkanka Gibraltaru (stolicy terytorium o tej samej nazwie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Gibraltaru (stolicy terytorium Gibraltar)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟibralˈtarka, AS: ǵibraltarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gibraltar m., Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż.

:: forma męska gibraltarczyk m.

 przym. gibraltarski

Wiktionary


gibraltarski

związany z Gibraltarem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Gibraltarem, dotyczący Gibraltaru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gibraltar m., Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż., gibraltarczyk m., gibraltarka ż.

Wiktionary


gibski

przymiotnik od: Giby, wieś gminna w województwie podlaskim


SJP.pl


gibson

nazwisko


SJP.pl

Lokalizacje

w Stanach Zjednoczonych

Miejscowości w Stanach Zjednoczonych

  • Gibson – jednostka osadnicza w stanie Arkansas, w hrabstwie Pulaski
  • Gibson – miasto w stanie Georgia, w hrabstwie Glascock
  • Gibson – miasto w stanie Illinois, w hrabstwie Ford
  • Gibson – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Keokuk
  • Gibson – miejscowość w stanie Karolina Północna, w hrabstwie Scotland
  • Gibson – miejscowość w stanie Tennessee, w hrabstwie Gibson
  • Gibson – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Manitowoc

Wikipedia


gibus

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) reg-pl|Poznań. wysoki człowiek

 (1.2) daw. gw-pl|Warszawa. cylinder

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ginol

Wiktionary


giby

wieś w Polsce


SJP.pl

Giby (lit. Gibai) – wieś o charakterze letniskowym w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, siedziba gminy Giby (dawniej gminy Pokrowsk). Leży pomiędzy jeziorami Gieret i Pomorze, przez tereny wsi przepływa rzeka Marycha. Leży przy drodze krajowej nr 16.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wikipedia


gichać

czasownik

 (1.1) poznań. wylać, nalać, oblać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gichanie n.

Wiktionary


gichanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gichać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gichać ndk.

Wiktionary


gichnąć

czasownik

 (1.1) gw-pl|Poznań. oblać, lunąć, nalać

Wiktionary


gichon

Gichon – jedna z czterech odnóg rzeki wypływającej z biblijnego Edenu. W przeciwieństwie do Tygrysu i Eufratu, nie udało się jednoznacznie stwierdzić, jaką dokładnie rzekę miał na myśli autor Księgi Rodzaju.Na temat położenia Gichonu funkcjonowało wiele teorii. Na przykład w XVII wieku Peter Heyleyn sugerował, że Gichon był zachodnią odnogą Eufratu, a nie – jak powszechnie sądzono – inaczej nazwanym Nilem.

Współcześnie nazwą tą określa się Źródło Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie.

Wikipedia


gicht

dawniej:
1. podagra;
2. gościec


SJP.pl


gichta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. wsad do pieca hutniczego

 (1.2) techn. górny otwór pieca hutniczego

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) Wieża, zwana gichtą, służyła do wyciągania za pomocą ręcznego dźwigu wsadu – czyli darniowej rudy żelaza, węgla drzewnego i topników – na sporą wysokość, aby zasypać nim zbudowany w pobliżu cylindryczny wielki piec.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wsad

 (1.3) wieża wyciągowa

Wiktionary


giclée

[czytaj: żyKLE] wysokiej jakości technika wykonywania odbitki, używana w fotografii kolekcjonerskiej


SJP.pl


gicz

część goleni cielęcej; potrawa z tej części


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. część goleni cielęcia, jagnięcia lub innego zwierzęcia

 (1.2) spoż. kulin. potrawa z giczy (1.1)

Wiktionary


giczał

potocznie: noga; giczała, giczoła, giczoł


SJP.pl


giczała

potocznie: noga; giczała, giczoła, giczoł


SJP.pl


giczka

zdrobnienie od: gicz


SJP.pl


giczoł

potocznie: noga; giczała, giczoła, giczał


SJP.pl


giczoła

potocznie: noga; giczała, giczoła, giczał


SJP.pl


gid

1. członek XVIII-wiecznego oddziału konnego dostarczającego przewodników wojskom lub służącego jako eskorta;
2. osoba oprowadzająca turystów, przewodnik; guide


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) numer identyfikacyjny biletu w systemie rezerwacji

Wiktionary


gide

[czytaj: żid] nazwisko francuskie, m.in. André Gide (1869-1951), pisarz francuski; Charles Gide (1847-1932), francuski ekonomista


SJP.pl


gidea

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. wysoka kobieta

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gidyja

Wiktionary


gidelski

przymiotnik od: Gidle (wieś w województwie łódzkim)


SJP.pl


gideon

Gideon – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Oklahoma, w hrabstwie Cherokee.

Wikipedia


gidia

regionalnie: bardzo wysoka i szczupła dziewczyna


SJP.pl


gidlanin

mieszkaniec wsi: Gidle


SJP.pl


gidlanka

mieszkanka wsi: Gidle


SJP.pl


gidle

wieś w Polsce


SJP.pl

Gidle – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle.

4 września 1939 niemieccy żołnierze Wehrmachtu zamordowali 3 mieszkańców wsi, Wincentego Chojnackiego, Mariana Ociepę i Józefa Turka.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia


gidran

koń półkrwi angloarabskiej, zaprzęgowy


SJP.pl

Gidran – jedna z ras konia domowego.

Wikipedia


gidyja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. wysoka kobieta

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gidea

Wiktionary


gie

1. nazwa litery G;
2. eufemistycznie: gówno


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. eufem. gówno, tandeta, szajs

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten film to wielkie gie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟjɛ, AS: ǵi ̯e

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

 od wymowy pierwszej litery słowa gówno

uwagi.

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) eme ż.

źródła.

== gie (język szkocki.) ==

wymowa.

znaczenia.

czasownik

 (1.1) dać

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 od wymowy pierwszej litery słowa gówno

uwagi.

tłumaczenia.

* hiszpański: (1.1) eme ż.

źródła.

== gie (język szkocki.) ==

wymowa.

znaczenia.

czasownik

 (1.1) dać

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gieburowski

nazwisko


SJP.pl


giebułtów

W Polsce
  • Giebułtów – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. lwóweckim, w gminie Mirsk
  • Giebułtów – wieś w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Wielka Wieś
  • Giebułtów – wieś w woj. małopolskim, w pow. miechowskim, w gminie Książ Wielki
  • Giebułtów – gromada w powiecie lubańskim
  • Giebułtów – gromada w powiecie miechowskim
  • Giebułtów – projektowany specjalny obszar ochrony siedlisk

Wikipedia


giec

nazwisko


SJP.pl


gięciarka

gięciarz


SJP.pl

Patrz:

gięciarz

gięciarnia

zakład lub dział zakładu produkcyjnego wykonujący meble gięte; giętarnia, giętownia


SJP.pl


gięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|giąć.

Wiktionary

Gięcie – rodzaj technologii obróbki materiałów (najczęściej metalowych) polegający na trwałej zmianie krzywizn przedmiotu obrabianego.

Jeżeli w wyniku tej obróbki otrzymuje się przedmiot zakrzywiony to mówimy o wyginaniu. Jeżeli gięcie powoduje wyprostowanie obrabianego materiału to mówi się o prostowaniu. Odmianą wyginania jest zwijanie. Rodzaje gięcia: sprężyste, plastyczne oraz dotłaczanie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɟɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ǵė̃ńće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. giąć, zagiąć

 rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., wyginanie n., giętarka ż., giętkość ż.

 przym. giętki, wygięty

Wiktionary


giecki

Giecz


SJP.pl

Patrz:

Giecz

giecz

wieś w Polsce


SJP.pl

Giecz (u Galla Anonima Gdech, u Kosmasa według tzw. rękopisu budziszyńskiego Gradec; lub według rękopisu sztokholmskiego Gdec) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Dominowo leżąca nad Moskawą. Jeden z najstarszych i najważniejszych ośrodków grodowych wzniesiony około 865 roku, związany z początkami państwa polskiego, który typuje się na prawdopodobną siedzibę rodową pierwszych Piastów.

Wikipedia


gieczno

Gieczno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Zgierz.

Przez Gieczno przebiega droga wojewódzka nr 702 łącząca Zgierz i Kutno.

Gieczno uzyskało lokację miejską przed 1543 rokiem, zdegradowane przed 1575 rokiem.

Wikipedia


giedroyc

nazwisko, np. Jerzy Giedroyc (Giedroyć) (1906-2000), polski wydawca, publicysta, prawnik


SJP.pl

Giedroyć, l. mn. Giedroyciowie, ż. (panna) Giedroyciówna, (pani) Giedroyciowa (oboczności: Giedrojć, Giedroyc) – polskie nazwisko pochodzenia litewskiego. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nazwisko Giedroyć nosiły 84 osoby.

  • Giedroyć (odmiana Hippocentaurusa) – herb własny Giedroyciów

Wikipedia


giedymin

imię męskie


SJP.pl

Giedymin, także Gedymin, lit. Gediminas (ur. ok. 1275, zm. w grudniu 1341 pod Wieloną) – wielki książę litewski w latach 1316–1341, założyciel dynastii Giedyminowiczów, dziad Jagiełły.

Wikipedia


gielajza

rzeczownik

 (1.1) lwów. kufel

Wiktionary


gielas

gielas dziesięcioplamek, gielas czternastoplamek - gatunki chrząszczy z rodziny biedronek


SJP.pl


gielgud

[czytaj: gilgud] nazwisko, m.in. sir John Gielgud (właściwie Arthur Gielgud) (1904-2000), angielski aktor i reżyser


SJP.pl

Giełgud, Gielgud:

  • Giełgud, herb szlachecki, odmiana herbu Działosza
    • Andrzej Kazimierz Giełgud, herbu Działosza (? – 1711)
    • Antoni Onufry Giełgud, herbu Giełgud (ok. 1720 – 1797 przed 10 lutego)
    • Ignacy Giełgud, herbu Giełgud (? – 1807)
    • Michał Giełgud, herbu Giełgud (1756 – 1808)
    • Antoni Giełgud, herbu Giełgud (1792 – 1831)
  • Giełgudowie, polski ród szlachecki pochodzenia litewskiego

Wikipedia


gielniak

nazwisko


SJP.pl


gielniów

miasto w Polsce


SJP.pl

Gielniów – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Gielniów oraz rzymskokatolickiej parafii bł. Władysława z Gielniowa.

Miejscowość ma status sołectwa.

Gielniów uzyskał lokację miejską około 1455 roku. Został pozbawiony praw miejskich 13 stycznia 1870 i włączony do gminy Smogorzów w powiecie opoczyńskim, którą przekształcono w gminę Goździków. W latach 1870–1954 w wiejskiej gminie Goździków, 1954–1972 siedziba gromady Gielniów (od 1956 w powiecie przysuskim), a od 1973 nowej gminy Gielniów. W latach 1975–1998 należał administracyjnie do województwa radomskiego. 1 stycznia 2024 odzyskał status miasta.

Wikipedia


gielniowianin

mieszkaniec Gielniowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


gielniowianka

mieszkanka Gielniowa (miasta w Polsce)


SJP.pl


gielniowski

Gielniów


SJP.pl

Patrz:

Gielniów

gielo

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Grzegorz

Wiktionary


giemlice

Giemlice (niem. Gemlitz) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, od 2 lipca 1976 w gminie Cedry Wielkie na obszarze Żuław Gdańskich.

W latach 1945–1954 Giemlice należały do województwa gdańskiego a w latach 1975–1998 do małego województwa gdańskiego. W latach 1945–1954 i 1973–1976 należały do gminy Suchy Dąb. W latach 1954–1972 należały do gromady Cedry Wielkie.

Wikipedia


giemza

1. wyprawiona skóra kozia, używana w galanterii; szewro
2. ssak górski z rodziny pustorożców; kozica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. kozica

 (1.2) rzem. wyprawiona skóra kozia

 (1.3) środ. klapa, kres

Wiktionary

Giemza (z niem. Gämse), inaczej zamsz lub szewro (franc. chamois [kozica, giemza], chèvre [koza]) – skóra kozia w procesie wyprawiania garbowana chromowo. Bardzo cienka i miękka, stosowana głównie do produkcji galanterii (rękawiczki, obuwie) luksusowej. Dawniej najwyżej ceniono skórę kozic dziś będących w Europie pod ścisłą ochroną.

Giemza mylona jest często z irchą, która jest skórą owczą poddaną procesowi garbowania tłuszczowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Polowaliśmy na giemzy w Alpach.

 (1.2) Do produkcji tych mokasynów użyto giemzę przywiezioną z Włoch.

 (1.3) Nie udało ci się skombinować biletów, no to giemza.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. giemzowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) szewro

Wiktionary


giemzowy

przymiotnik od: giemza


SJP.pl


gienek

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Genek, Geniek, Genio, Gienio


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., forma poufała imienia Eugeniusz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Gienek i jestem księgowym z Opola.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Eugeniusz mos.

Wiktionary


gienia

zdrobnienie od: Genowefa, Eugenia (imiona żeńskie); Genia, Gieńka


SJP.pl

Gienia – mały nadajnik używany przez podziemne Radio „Solidarność”, wyprodukowany podobno w Gdańsku.

Wikipedia


gienio

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genek, Genio


SJP.pl


gieniuchna

zdrobnienie od:
1. Eugenia;
2. Genowefa


SJP.pl


gienka

zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Genek, Geniek, Genio, Gienio


SJP.pl


giennadij

imię męskie


SJP.pl

  • Giennadij – imię męskie

Osoby o imieniu Giennadij

  • Giennadij Aleksandrow
  • Giennadij Kowalow (bokser)
  • Giennadij Kowalow (biathlonista)
  • Giennadij Matwiejew
  • Giennadij Riger
  • Genndy Tartakovsky

Wikipedia


gieorgij

rosyjskie imię męskie


SJP.pl


giera

nazwisko


SJP.pl


gierada

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. posag

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɛˈrada, AS: ǵerada

Wiktionary


gierak

nazwisko


SJP.pl


gierasimiuk

nazwisko


SJP.pl


gierat

nazwisko


SJP.pl


gierałcice

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Gierałcice – wieś w woj. opolskim, w pow. kluczborskim, w gminie Wołczyn
  • Gierałcice – wieś w woj. opolskim, w pow. nyskim, w gminie Głuchołazy

Wikipedia


gierałtów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w gminie Nowogrodziec;

 (1.2) geogr. zob. Stary Gierałtów.

 (1.3) geogr. zob. Nowy Gierałtów.

Wiktionary

Gierałtów (niem. Gersdorf a. Queis) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Nowogrodziec.

Gierałtów to duża wieś leżąca na północnym skraju Pogórza Izerskiego, nad północnym biegiem Czernej Wielkiej, na wysokości około 220–230 m n.p.m.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gierałtowianin m., gierałtowianka ż.

 przym. gierałtowski

Wiktionary


gierałtowice

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Gierałtowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Wieprz
  • Gierałtowice – wieś w woj. opolskim, w pow. kędzierzyńsko-kozielskim, w gminie Reńska Wieś
  • Gierałtowice – wieś w woj. śląskim, w pow. gliwickim, w gminie Gierałtowice

Wikipedia


gierałtowicki

przymiotnik od: Gierałtowice


SJP.pl


gierałtowski

nazwisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gierałtowem, dotyczący Gierałtowa

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Jerzy Gierałtowski (1931-2001) – polski prozaik
  • Krzysztof Gierałtowski (ur. 1938) – polski fotograf
  • Paweł Gierałtowski (zm. 1635) – polski szlachic

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Gierałtów m.

Wiktionary


giercować

czasownik

 (1.1) neol. slang. długo grać w gry komputerowe

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To prawdziwy nolife, cały dzień siedzi przed ekranem i tylko giercuje.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɛrˈt͡sɔvat͡ɕ, AS: ǵercovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giercowanie n.

 przym. growy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) grać

Wiktionary


giercowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|giercować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. giercować ndk.

Wiktionary


gierczak

nazwisko


SJP.pl


gierczyć

potocznie:
1. grać w grę elektroniczną;
2. grać na instrumencie


SJP.pl


gierczyce

W Polsce
  • Gierczyce – wieś w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Bochnia
  • Gierczyce – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. opatowskim, w gminie Wojciechowice
  • Gierczyce – osada w woj. wielkopolskim, w pow. kępińskim, w gminie Rychtal
  • Gierczyce – gromada

Wikipedia


gierczyk

nazwisko


SJP.pl


gierczyński

nazwisko


SJP.pl


gierdawski

1. powiat gierdawski - dawny pruski powiat istniejący w latach 1818-1945 w Prusach Wschodnich;
2. Gierdawy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Gierdawami, dotyczący Gierdaw

Wiktionary

Patrz:

Gierdawy

Powiązane:

 rzecz. Gierdawy mrz.

Wiktionary


gierdawy

kolonia w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Żeleznodorożnyj (historyczna nazwa miasta w Prusach Wschodnich, obecnie egzonim wariantowy);

Wiktionary

Żeleznodorożnyj, Gierdawy (ros. Железнодорожный; dawn. niem. Gerdauen) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdinskim. W 2006 roku liczyło ok. 2,9 tys. mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gierdawski

Wiktionary


gierek

potocznie: intrygi, podstęp


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Gierek (ur. 1938) – profesor nauk technicznych
  • Ariadna Gierek-Łapińska (1938-2020) – polska lekarka-okulistka, profesor
  • Edward Gierek (1913-2001) – I sekretarz KC PZPR
  • Leopold Gierek (ur. 1952) – robotnik
  • Stanisława Gierek (1918-2007) – żona I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka
  • Stanisława Gierek-Ciaciura (ur. 1964) – polska lekarka-okulistka, profesor
  • Tatiana Gierek (1942-2017) – polska lekarka, profesor laryngologii

Wikipedia


gierka

1. zdrobnienie od: gra;
2. chwyt aktorski przejaskrawiający, banalizujący, wulgaryzujący grę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od gra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. przygrywka ż., grajek mos., gracz mos., gra ż.

 czas. grać

 przym. growy, grywalny

Wiktionary


gierki

potocznie: intrygi, podstęp


SJP.pl

Gierki (biał. Геркі; ros. Герки) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Ludwinów.

Wikipedia


gierkizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polit. hist. sposób uprawiania polityki właściwy Edwardowi Gierkowi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To Donald Tusk ponownie odkrył możliwość wykorzystania gierkizmu dla krótkotrwałego sukcesu politycznego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gierkowszczyzna ż.

 przym. gierkowski

Wiktionary


gierkomania

potocznie: fascynacja Edwardem Gierkiem, pierwszym sekretarzem PZPR


SJP.pl


gierkówka

potocznie o drodze Warszawa-Katowice


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zbudowana w latach siedemdziesiątych XX wieku droga szybkiego ruchu łącząca Warszawę z Katowicami;

Wiktionary

Gierkówka – potoczna nazwa drogi szybkiego ruchu łączącej Warszawę z Katowicami, zbudowanej w latach 1972–1976, pochodząca od osoby Edwarda Gierka, I sekretarza KC PZPR, który był inicjatorem jej budowy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wczoraj wróciłem z Katowic dopiero o siódmej, bo na gierkówce były straszne korki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɛrˈkufka, AS: ǵerkufka

Wiktionary


gierkowski

dotyczący Edwarda Gierka i czasów jego rządów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z okresem sprawowania władzy przez Edwarda Gierka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dla zakładu lata gierkowskie były okresem największej prosperity.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gierkizm mrz., gierkowszczyzna ż.

Wiktionary


gierkowszczyzna

1. okres władzy Edwarda Gierka (1971-1980);
2. styl sprawowania władzy przypominający tamtą epokę


SJP.pl


gierlach

przestarzałe: masyw górski w Tatrach Wysokich; Garłuch; Gerlach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;

Wiktionary

Gerlach (główny egzonim) lub Gierlach (egzonim wariantowy), dawniej też Garłuch (słow. Gerlachovský štít, Gerlachovka, niem. Gerlsdorfer Spitze, Gerlach, węg. Gerlachfalvi-csúcs), 2655 m n.p.m. – najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat i jednocześnie Słowacji, położony w bocznej grani Tatr Wysokich. Szczyt ten należy do Korony Europy, Wybitnej Korony Tatr oraz Wielkiej Korony Tatr.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zaraz na początku maja wspięli się na Gierlach.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gierlachowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gerlach, daw. Garłuch

Wiktionary


gierlachowski

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Gierlachu, związany z Gierlachem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gierlach m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gerlachowski

Wiktionary


gierlasiński

nazwisko


SJP.pl


gierliński

nazwisko


SJP.pl


giermek

w średniowieczu: młodzieniec, który towarzyszył rycerzowi na wojnie, by pomagać mu w ekwipażu, a także by zasłużyć sobie na zaszczyt pasowania na rycerza; sługa


SJP.pl

Giermek (od węg. gyermek – dziecko) – pomocnik średniowiecznego rycerza, młodzieniec towarzyszący rycerzowi i szkolący się w służbie wojskowej. Jego służba była traktowana jako przygotowanie do stanu rycerskiego.

Wikipedia


gieroj

[czytaj: gieROJ] ironicznie: osoba pozornie lub niepotrzebnie odważna


SJP.pl


gierojka

potocznie: bohaterka; heroina


SJP.pl


gierowski

nazwisko


SJP.pl


gierski

nazwisko


SJP.pl


giersz

nazwisko


SJP.pl


gierszewski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Dariusz Gierszewski – polski perkusista, członek między innymi zespołów Fornit i Kult
  • Janusz Gierszewski – polski nauczyciel akademicki, dr hab., specjalista w zakresie bezpieczeństwa narodowego
  • Józef Gierszewski (1900–1943) – polski oficer, komendant naczelny Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”
  • Maciej Gierszewski (ur. 1975) − polski poeta, prozaik, bloger
  • Mieczysław Gierszewski (ur. 1954) – polski piłkarz, obrońca, trener piłkarski
  • Przemysław Gierszewski (ur. 1970) – polski koszykarz
  • Stanisław Gierszewski (1929–1993) – polski historyk

Wikipedia


giertych

nazwisko polskie, m.in. Jędrzej Giertych (1903-92), działacz polityczny, publicysta


SJP.pl

Rodzina polskich polityków:

  • Jędrzej Giertych (1903 – 1992) – polityk Stronnictwa Narodowego, syn Franciszka Giertycha
  • Maciej Giertych (ur. 1936) – polityk prawicowy, syn Jędrzeja Giertycha
  • Wojciech Giertych (ur. 1951) – dominikanin, teolog, syn Jędrzeja Giertycha
  • Marian Giertych (ur. 1965) – botanik, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego, syn Macieja Giertycha
  • Roman Giertych (ur. 1971) – adwokat, polityk LPR (2001-2010), syn Macieja Giertycha

Wikipedia


gierula

nazwisko


SJP.pl


gierulski

nazwisko


SJP.pl


gierymski

nazwisko


SJP.pl

  • Aleksander Gierymski (1850 w Warszawie, zm. między 6 a 8 marca 1901) – polski malarz, brat Maksymiliana
  • Maksymilian Gierymski (1846–1874) – polski malarz, brat Aleksandra
  • Tadeusz Gierymski (1928–2009) – polski poeta i prozaik

Wikipedia


gierzwałd

wieś w Polsce


SJP.pl

Gierzwałd (niem. Geierswalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Grunwald.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W latach 1954–1971 wieś była siedzibą gromady Gierzwałd.

Wieś jest siedzibą gminy Grunwald.

We wsi znajduje się Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika oraz Gminny Ośrodek Kultury. Jest tu także ochotnicza straż pożarna.

Wikipedia


gierzwałdowski

przymiotnik od: Gierzwałd; gierzwałdzki


SJP.pl


gierzwałdzki

przymiotnik od: Gierzwałd; gierzwałdowski


SJP.pl


gierłoż

W Polsce

  • Gierłoż – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn
  • Gierłoż – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. ostródzkim, w gminie Ostróda
  • Gierłoż – przystanek osobowy w Gierłoży
Zobacz też
  • Gierłoż Polska
  • Nowa Gierłoż
  • Stara Gierłoż

Wikipedia


giet

środowiskowo: gram narkotyku


SJP.pl


giętarka

urządzenie ręczne lub mechaniczne służące do wyginania stali zbrojeniowej, używane w budownictwie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. urządzenie, często ręczne, służące do wyginania prętów lub metalowych pasków

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɛ̃nˈtarka, AS: ǵẽntarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. odgiętka ż., gięcie n., giętarz m., gięciarz m., zgięcie n., zginanie n., zagięcie n., zaginanie n., wygięcie n., wyginanie n., giętkość ż.

 czas. giąć ndk., zgiąć dk.

Wiktionary


giętarnia

zakład lub dział zakładu produkcyjnego wykonujący meble gięte; gięciarnia, giętownia


SJP.pl


giętarz

robotnik obsługujący giętarkę (maszynę do nadawania krzywizny elementom metalowym)


SJP.pl


giętcej

stopień wyższy od przysłówka: giętko


SJP.pl


gietka

nazwisko


SJP.pl


giętki

dający się łatwo wyginać, elastyczny, sprężysty


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) coś dające się łatwo wyginać

 (1.2) przen. ktoś łatwo poddający się zewnętrznym wpływom, umiejący się przystosować w zależności od okoliczności

 (1.3) przen. ktoś sprawnie działający, myślący

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟɛ̃ntʲci, AS: ǵntʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., giętkość ż., gięcie n.

 czas. giąć, ugiąć, uginać, pogiąć, powyginać, zgiąć, zginać, wygiąć, wyginać

 przysł. giętko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) elastyczny

Wiktionary


giętko

przysłówek

 (1.1) w sposób giętki, dający się uginać

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟɛ̃ntkɔ, AS: ǵntko

Wiktionary

Powiązane:

 przym. giętki

 rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., giętkość

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) elastycznie, sprężyście

Wiktionary


giętkość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co daje się giąć, zginać

 (1.2) przen. zdolność łatwego dostosowywania się do warunków, szybkie uleganie wpływom zewnętrznym

 (1.3) przen. zdolność sprawnego myślenia, mówienia i działania

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., gięcie n., giętarka ż.

 czas. giąć ndk.

 przym. giętki

 przysł. giętko

Wiktionary


giętkoząb

gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pierzastowąsowatych


SJP.pl

Giętkoząb (Brachysynodontis batensoda) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pierzastowąsowatych (Mochokidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Brachysynodontis.

Wikipedia


giętownia

zakład lub dział zakładu produkcyjnego wykonujący meble gięte; gięciarnia, giętarnia


SJP.pl


gietrzwałd

wieś w Polsce


SJP.pl

Gietrzwałd (dawniej niem. Dietrichswalde) – wieś w Polsce położona na Warmii w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy Gietrzwałd, przy drodze krajowej nr 16 Olsztyn – Ostróda, 20 km na południowy zachód od Olsztyna.

Wikipedia


gietrzwałdowski

przymiotnik od: Gietrzwałd; gietrzwałdzki


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gietrzwałdem, dotyczący Gietrzwałdu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gietrzwałd m., gietrzwałdzianin m., gietrzwałdzianka ż.

 przym. gietrzwałdzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gietrzwałdzki

Wiktionary


gietrzwałdzianin

mieszkaniec wsi: Gietrzwałd


SJP.pl


gietrzwałdzianka

mieszkanka wsi: Gietrzwałd


SJP.pl


gietrzwałdzki

przymiotnik od: Gietrzwałd; gietrzwałdowski


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gietrzwałdem, dotyczący Gietrzwałdu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zygmunt wyobraził sobie grupkę klęczących. Pobrzękiwali szabelkami, modląc się do plastikowyastikowej konewki w kształcie Matki Boskiej Gietrzwałdzkiej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gietrzwałd m., gietrzwałdzianin m., gietrzwałdzianka ż.

 przym. gietrzwałdowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gietrzwałdowski

Wiktionary


giętszy

stopień wyższy od przymiotnika: giętki


SJP.pl


gięty

1. nadawać czemuś załamany kształt
2. schylać, pochylać ku dołowi


SJP.pl


giewartów

Giewartów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Ostrowite.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Giewartów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Wikipedia


giewoncki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Giewontem, dotyczący Giewontu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Giewont mrz., giewont mrz.

 przym. giewontowy

Wiktionary


giewont

1. masyw górski w Tatrach Zachodnich obejmujący Mały Giewont (1728 m n.p.m.), Długi Giewont (1867 m n.p.m.) i Giewont Wielki (1895 m n.p.m.);
2. gł. wierzchołek masywu o tej samej nazwie, zw. Wielkim;
3. marka papierosów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;

Wiktionary

Giewont – masyw górski w Tatrach Zachodnich o wysokości 1895 m n.p.m. i długości 2,7 km. Jego główny wierzchołek, Wielki Giewont, jest zazwyczaj uznawany za najwyższy szczyt Tatr Zachodnich położony w całości na terenie Polski; choć wyższa jest Twarda Kopa w Czerwonych Wierchach, pomija się ją ze względu na niewielką wybitność.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Szła po ruchomej i sypkiej granicy między dobrem i złem, jakby po grani wapiennej Giewontu.

 (1.1) Dzisiaj na Giewoncie piorun poraził grupę turystów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟɛvɔ̃nt, AS: ǵevõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giewont mrz.

 przym. giewoncki, giewontowy

Wiktionary


giewontowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Giewontem, dotyczący Giewontu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Giewont mrz., giewont mrz.

 przym. giewoncki

Wiktionary


gieysztor

  • Aleksander Gieysztor
  • Andrzej Gieysztor
  • Stanisław Gieysztor
  • Jakub Gieysztor
  • Józef Gieysztor
  • Maria Katarzyna Gieysztor

Wikipedia


giez

owad, którego larwy rozwijają się w organizmie niektórych zwierząt parzystokopytnych (głównie bydła)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ent. owad podobny do muchy, pasożyt, kąsa głównie bydło i konie;

Wiktionary

Francja:

  • Giez – gmina

Szwajcaria:

  • Giez – gmina w kantonie Vaud, w okręgu Jura-Nord vaudois

Inne:

  • Giez bydlęcy – nazwa owada

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɟɛs, AS: ǵes

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gzić się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bąk, ślepak

Wiktionary


giezek

nazwisko


SJP.pl


giezłeczko

dawniej, zdrobnienie od: giezło


SJP.pl


giezło

luźna koszula kobieca z cienkiego płótna, noszona w okresie średniowiecza i renesansu; gzło


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. koszula, także. długie ubranie płócienne, obszerna szata lniana (także. zasłona), kitel, całun, alba

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Penelopa narodów, co utkała to pruła, zalotników zachłanność dopełniła jej los. Za czym pracę podjęła Dejanira nieczuła, szyjąc giezła śmiertelne rzeszom Herkulesów na stos.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟɛzwɔ, AS: ǵezu̯o

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gzło

Wiktionary


giełd.

skrót od: giełdowy


SJP.pl


giełda

instytucja publiczna, w której kupcy i pośrednicy (maklerzy) kupują lub sprzedają papiery wartościowe i niektóre towary masowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. finans. instytucja publiczna, w której kupcy i pośrednicy (maklerzy) kupują lub sprzedają papiery wartościowe i niektóre towary masowe;

 (1.2) ekon. hand. stałe lub okresowe miejsce zorganizowanej detalicznej lub hurtowej sprzedaży towarów określonego rodzaju

 (1.3) stpol. grupa ludzi, biesiadująca za wspólne pieniądze

 (1.4) stpol. miejsce, w którym spotykali się kupcy

 (1.5) stpol. pejor. karczma, miejsce o złej sławie

 (1.6) stpol. zbieranina, zgraja

Wiktionary

Giełda – miejsce, gdzie w ustalonym czasie dokonywane są transakcje kupna/sprzedaży określonych instrumentów. Transakcje na giełdach zawierane są zgodnie z obowiązującym regulaminem, między członkami giełdy pośredniczącymi w zawieraniu transakcji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Adam długo korzystał z hossy na giełdzie, ale Stefan nie potrafił na tym korzystać.

 (1.1) Grając na giełdzie, straciłem cały swój majątek.

 (1.2) Używane części do peceta znajdziesz tanio na giełdzie komputerowej.

 (1.4) Panowie kupcy, jak się z sobą o pewnej godzinie przed giełdą, albo w saméy giełdzie, o cenie namówią, tak cenę trzymaią. sic.

 (1.5) Teraz dwory pańskie są wszeteczeństwa i wszelakiey niepobożności sromotnemi giełdami. sic.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟɛwda, AS: ǵeu̯da

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giełdowicz m., giełdziarz m., giełdowiec m., giełdziara ż., gildia ż.

 przym. giełdowy, giełdziarski; stpol. giełdziany

 przysł. giełdowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.6) hałastra, gawiedź, tłok

Wiktionary


giełdomania

mania na punkcie giełdy, nałogowe granie na giełdzie


SJP.pl


giełdowicz

osoba handlująca na giełdzie, np. samochodowej, kwiatowej; giełdziarz


SJP.pl


giełdowiczka

giełdowicz


SJP.pl

Patrz:

giełdowicz

giełdowiec

potocznie: gracz giełdowy; giełdziarz


SJP.pl


giełdowy

przymiotnik od: giełda


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od: giełda

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɛwˈdɔvɨ, AS: ǵeu̯dovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giełda ż., giełdziara ż.

Wiktionary


giełdziara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Warszawa. sprzedawczyni na targowisku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giełda ż., giełdowicz m., giełdziarz m., giełdowiec m.

 przym. giełdowy, giełdziarski, stpol. giełdziany

Wiktionary


giełdziarski

przymiotnik od: giełdziarz


SJP.pl


giełdziarz

potocznie: gracz, spekulant giełdowy


SJP.pl


giełgud

Antoni Giełgud (1792-1831), generał polski, uczestnik powstania listopadowego


SJP.pl

Giełgud, Gielgud:

  • Giełgud, herb szlachecki, odmiana herbu Działosza
    • Andrzej Kazimierz Giełgud, herbu Działosza (? – 1711)
    • Antoni Onufry Giełgud, herbu Giełgud (ok. 1720 – 1797 przed 10 lutego)
    • Ignacy Giełgud, herbu Giełgud (? – 1807)
    • Michał Giełgud, herbu Giełgud (1756 – 1808)
    • Antoni Giełgud, herbu Giełgud (1792 – 1831)
  • Giełgudowie, polski ród szlachecki pochodzenia litewskiego

Wikipedia


giełkot

zaburzenie mowy polegające na nieświadomym zakłóceniu percepcji, artykułowania i formułowania wypowiedzi


SJP.pl

Giełkot, tudzież mowa bezładna (inne określenia fachowe: trzepotanie mowy, paplanie, bataryzm, polten, bredouillement, cluttering, tumultus (łac.), sermonis, paraphrasia [parafrazja], praeceps) – zaburzenie płynności mowy objawiające się zmiennym tempem i zbyt długimi przerwami w trakcie mówienia, często również innymi zaburzeniami mowy, błędami fonetycznymi oraz deficytami uwagi. Giełkot jest często mylony z jąkaniem.

Wikipedia


giełżyński

nazwisko


SJP.pl


gif

1. potocznie: obrazek lub krótka, zapętlona animacja;
2. plik graficzny w formacie GIF


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) adm. farm. Główny Inspektorat Farmaceutyczny;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) inform. nazwa jednego ze standardów zapisu obrazów i animacji bitmapowych;

 (2.2) inform. obraz lub krótki film zapisany w standardzie GIF (2.1)

Wiktionary

GIF (ang. Graphics Interchange Format) – format pliku graficznego z kompresją bezstratną (opis niżej), stworzony w 1987 roku przez firmę CompuServe. Pliki tego typu są powszechnie używane na stronach WWW, gdyż pozwalają na tworzenie prostych animacji ze zdefiniowanym kolorem tła jako przezroczystym i określonym opóźnieniem przy odtwarzaniu poszczególnych klatek animacji.

Wikipedia

Synonimy:

 (2.2) gif

Wiktionary


gifes

dawniej: część rękojeści broni białej osłaniająca rękę; garda, jelec


SJP.pl


gig

1. wiosłowa łódź okrętowa o ściętej rufie
2. jednokonny powozik dwukołowy, używany dawniej w Anglii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. mors. wąska, szybka łódź wiosłowa o ściętej rufie

 (1.2) hist. jednokonny powozik dwukołowy

Wiktionary

  • Gig (łódź)
  • Gig (pojazd)
  • Gig – płyta zespołu Circle Jerks
Zobacz też
  • GIG

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɟik, AS: ǵik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bąk

Wiktionary


giga

gigue; jig;
1. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii;
2. część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do tego tańca
3. dawny instrument muzyczny smyczkowy


SJP.pl

Giga (G) – przedrostek jednostki miary oznaczający mnożnik 1 000 000 000 = 109(miliard).

Wikipedia


gigabajt

w informatyce: jednostka pojemności pamięci równa 1024 megabajtom (skrót: GB)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. jednostka ilości informacji: zapisywanej, przetwarzanej lub przesyłanej; również jednostka pojemności pamięci operacyjnej komputera i nośników danych;

Wiktionary


Gigabajt (skrót GB) lub gibibajt (skrót GiB) – jednostki używane w informatyce oznaczające odpowiednio miliard (1 000 000 000 = 109) bajtów i 230, czyli 1 073 741 824 = 10243 bajtów.

Stosowana m.in. do określania pojemności dużych pamięci masowych. Współczesne dyski twarde posiadają pojemność liczoną w setkach, a nawet tysiącach gigabajtów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) 1 gigabajt to 1024 megabajty.

 (1.1) Ta karta pamięci ma 8 gigabajtów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. bajt mrz.

 przym. gigabajtowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. GB

Wiktionary


gigabajtowy

gigabajt


SJP.pl

Patrz:

gigabajt

gigabit

jednostka informacji równa 1 073 741 824 bitom


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. jednostka ilości informacji, 230 bitów

Wiktionary

Gigabit – jednostka informacji, w skrócie Gb lub Gbit.

1 Gbit = 109 = 1 000 000 000 bitów.

Przykładowe przeliczenia na inne jednostki:

1 Gb = 1000 Mb
1000 Gb = 1 Tb

Zwykle jednak:

1 Gb = 1024 Mb
8 Gb = 8192 Mb  = 1024 MB

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) 1 gigabit to 1024 megabity.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gb

Wiktionary


gigabitowy

gigabit


SJP.pl

Patrz:

gigabit

gigabyte

Gigabyte Technology Co., Ltd. – tajwańskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją sprzętu komputerowego.

Przedsiębiorstwo powstało w 1986, jego obecnym prezesem jest Pei-Chen Yeh. Gigabyte jest producentem sprzętu komputerowego znanym głównie z produkcji płyt głównych oraz kart graficznych bazujących na GPU firm Nvidia i AMD. Gigabyte produkuje ponadto urządzenia peryferyjne do komputerów osobistych, notebooków i serwerów oraz urządzenia sieciowe.

Wikipedia


gigadżul

jednostka pracy i energii równa miliardowi dżuli


SJP.pl

Dżul (J) (ang. Joule) – jednostka pracy i energii – w tym ciepła – w układzie SI. Jeden dżul to praca wykonana przez siłę o wartości 1 N przy przesunięciu punktu przyłożenia siły o 1 m w kierunku równoległym do kierunku działania siły

1 J = 1 N·m.

Wikipedia


gigaelektronowolt

jednostka pracy i energii równa miliardowi elektronowoltów (skrót: GeV)


SJP.pl

Elektronowolt (eV) – jednostka energii stosowana w fizyce.

Jeden elektronowolt to energia, jaką uzyskuje bądź traci elektron, który przemieścił się w próżni w polu elektrycznym o różnicy potencjałów równej 1 woltowi. Jego wartość wyrażona w dżulach to 1 wolt pomnożony przez elektryczny ładunek elementarny e:

\mathrm {1\ eV=1\ {\mathit {e}}\cdot 1\ V=1{,}602176634\times 10^{-19}\ J} .

Wikipedia


gigaflop

jednostka mocy obliczeniowej komputerów równa miliardowi flopów; gigaflops


SJP.pl


gigaflops

jednostka mocy obliczeniowej komputerów równa miliardowi flopsów; gigaflop


SJP.pl


gigaherc

jednostka częstotliwości równa miliardowi herców (skrót: GHz)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miar. jednostka częstotliwości równa miliardowi herców

Wiktionary

Herc (Hz) (niem. Hertz) – jednostka miary częstotliwości w układzie SI (jednostka pochodna układu SI) i w wielu innych, np. CGS, MKS i MKSA. Definiuje się ją jako liczbę cykli na sekundę:

\mathrm {1\ Hz={\frac {1}{1\ s}}=1\ s^{-1}} .

Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Heinricha Hertza, zajmującego się m.in. badaniem fal elektromagnetycznych.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) oznaczenie GHz; rzad. gigacykl

Wiktionary


gigahercowy

gigaherc


SJP.pl

Patrz:

gigaherc

gigakaloria

pozaukładowa jednostka ciepła równa miliardowi kalorii (skrót: Gcal)


SJP.pl


gigametr

jednostka długości równa 1 000 000 000 metrów (symbol: Gm)


SJP.pl

Gigametr (symbol: Gm) – wielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden gigametr to 1 000 000 000 m. Jednostka może być zapisana w notacji naukowej jako 1 E+9 m (notacja wykładnicza) lub 1×109 m (notacja inżynieryjna), co równa się 1 000 000 000 × 1 m.

Wikipedia


gigancik

gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych; koliber wielki


SJP.pl

Gigancik, koliber wielki (Patagona gigas) – gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), będący największym przedstawicielem całej rodziny, wielkością zbliżony do szpaka. Jest jedynym przedstawicielem monotypowej podrodziny gigancików (Patagoninae) i rodzaju Patagona. Występuje wzdłuż łańcuchów górskich Andów – od południowo-zachodniej Kolumbii do południowego Chile.

Wikipedia


gigancki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) rzad. związany z gigantem, gigantami, dotyczący giganta; taki jak gigant

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gigant mos. / mrz.

 przym. gigantyczny

Wiktionary


gigant

1. w mitologii greckiej: olbrzym, wielkolud;
2. człowiek o olbrzymim wzroście i wielkiej sile; także o kimś obdarzonym niezwykłymi zdolnościami w jakiejś dziedzinie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mitgr. każdy z olbrzymów o wężowych splotach zamiast nóg, synów Uranosa i Gai;

 (1.2) zob. olbrzym.

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) przen. coś (także organizacja) dużego i silnego

 (2.2) slang. młodzieńcza ucieczka – z domu, z zakładu opiekuńczego lub poprawczaka

Wiktionary

  • gigant (atlant) – podpora w formie posągu mężczyzny dźwigającego element architektoniczny (np. balkon, belkowanie, gzyms)
  • gigant – w mitologii greckiej każdy z olbrzymów o wężowych splotach zamiast nóg
  • Messerschmitt Me 321 Gigant – niemiecki ciężki szybowiec transportowy z okresu II wojny światowej
  • Messerschmitt Me 323 Gigant – niemiecki samolot transportowy z okresu II wojny światowej
  • Gigant – nagroda Gazety Wyborczej za poznański styl pracy
  • Gigant – osiedle Jaworzna

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Bogowie olimpijscy wygrali walkę z gigantami.

 (1.1) Wielu gigantów zginęło przygniecionych rzuconymi na nich głazami, które utworzyły wyspy.

 (1.2) Wszyscy mieszkańcy wioski bali się górskich gigantów.

 (2.1) Drobni sklepikarze przegrywają z handlowymi gigantami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟiɡãnt, AS: ǵigãnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gigantka ż., gigantyzm mrz., gigantyczność ż.

 przym. gigantyczny, gigancki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) olbrzym, kolos

 (2.2) ucieczka, zrywka, dzida

Wiktionary


gigantka

potocznie:
1. kobieta cierpiąca na gigantyzm;
2. kobieta o olbrzymim wzroście i wielkiej sile; tytanka;
3. kobieta obdarzona niezwykłymi zdolnościami w jakiejś dziedzinie; tytanka


SJP.pl


gigantofon

megafon wielkiej mocy, zwykle złożony z wielu głośników, wykorzystywany do nagłaśniania dużych, otwartych przestrzeni


SJP.pl

Gigantofon (z gr. gigant + fōnē = ogromny + głos) – rodzaj megafonu szczególnie wielkiej mocy, na ogół liczonej w tysiącach watów. Budowany jako zestaw wielu głośników, często w postaci „ściany” głośników, wykorzystywany m.in. podczas koncertów odbywanych na otwartej przestrzeni (stadiony sportowe itp.)

Wikipedia


gigantofonowy

gigantofon, np. jazgot gigantofonowy


SJP.pl


gigantomachia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. walka gigantów z bogami olimpijskimi;

Wiktionary

Gigantomachia (gr. Γιγαντομαχία Gigantomachía) – w mitologii greckiej walka bogów olimpijskich z gigantami.

Giganci zrodzili się wraz z Eryniami i meliadami z rozlanej krwi Uranosa, którego ranił sierpem (bądź nożem) Kronos. Były to istoty o ludzkiej postaci z wyjątkiem nóg zakończonych wężowymi ogonami. Giganci mając wsparcie swojej matki Gai postanowili zdobyć Olimp, a tym samym władzę nad światem, dzierżoną do tej pory przez bogów olimpijskich. Aby mieć dogodną pozycję do walki, Giganci zajęli pozycje na Pallene, jednym z półwyspów Chalkidiki, oddzielonym od góry Olimp wodami zatoki. Ich przywódcą był Porfyrion, jednak najdzielniejszym wojownikiem Alkyoneus, który odzyskiwał siły przy każdym kontakcie z rodzinną ziemią. Bogów olimpijskich znacznie wzmocniły: Hekate – bogini magii i Mojry, które jako boginie przeznaczenia decydowały o losie, na który żaden bóg ani inna istota nie miały wpływu. Matka Gigantów – Ziemia uodporniła jednak swoich synów na ciosy zadawane przez bogów. Wtedy Atena wiedząc, że nie dotyczy to też śmiertelników, sprowadziła Heraklesa. Zeus wtedy rozkazał Heliosowi, Eos i Selene, by słońce i księżyc nie świeciły, a sam pod osłoną ciemności wyrwał magiczne ziele, które dzięki Gai miało dać Gigantom nieśmiertelność. Wtedy to ogromny Alkyoneus, który ciskał wielkie głazy i odłamy skalne na pozycje Olimpijczyków, został porwany przez Heraklesa do obcego kraju i tam zabity. Walka była bardzo zacięta, ostatecznie jednak:

  • Porfyrion – został zabity przez Zeusa i Heraklesa podczas próby porwania Hery
  • Pallas – zginął z rąk Ateny
  • Agrios – zabity przez Mojry maczugą z brązu
  • Klitios – zginął z rąk Hekate
  • Enkelados – zabity przez Atenę
  • Efialtes – zginął od strzał Apolla
  • Eurytos – zgładzony przez Dionizosa za pomocą tyrsu
  • Echion – zabity przez Atenę
  • Gration – zabity strzałami Artemidy
  • Mimon – zginął z rąk Aresa
  • Mimas – zgładzony przez Hefajstosa
  • Otus – zgładzony przez Apolla i Heraklesa
  • Peloros – zabity przez Aresa
  • Polybotes – zginął z rąk Posejdona
  • Pojtos – zabity przez Herę
  • Toon – zabity przez Mojry
  • Hippolitos – zginął z rąk Hermesa, który na walkę z Hippolitosem pożyczył od walczącego Hadesa czapkę niewidzialności.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|amazonomachia|centauromachia|tyfonomachia|tytanomachia.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gigantomachy

* słowacki: (1.1) gigantomachia ż.

źródła.

== gigantomachia (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. gigantomachia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟiɡãntɔ̃ˈmaxʲja, AS: ǵigãntõmaχʹi ̯a

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|amazonomachia|centauromachia|tyfonomachia|tytanomachia.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gigantomachy

* słowacki: (1.1) gigantomachia ż.

źródła.

== gigantomachia (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mitgr. gigantomachia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gigantoman

1. osoba skłonna do tworzenia rzeczy gigantycznych, niepotrzebnie wielkich;
2. osoba skłonna do podejmowania przedsięwzięć na wielką skalę


SJP.pl


gigantomania

1. skłonność do tworzenia rzeczy gigantycznych, niepotrzebnie wielkich;
2. skłonność do podejmowania przedsięwzięć na wielką skalę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mania budowania rzeczy gigantycznych, ponad potrzeby

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gigantomański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gigantomania

* białoruski: (1.1) гігантаманія ż.

* niderlandzki: (1.1) gigantomanie ż.

* niemiecki: (1.1) Gigantomanie ż.

* rosyjski: (1.1) гигантомания ż.

* słowacki: (1.1) gigantománia ż.

* turecki: (1.1) gigantomani

* ukraiński: (1.1) гігантоманія ż.

źródła.

== gigantomania (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Flame, not lame-gigantomania.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gigantomania

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gigantomański

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gigantomański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gigantomania

* białoruski: (1.1) гігантаманія ż.

* niderlandzki: (1.1) gigantomanie ż.

* niemiecki: (1.1) Gigantomanie ż.

* rosyjski: (1.1) гигантомания ż.

* słowacki: (1.1) gigantománia ż.

* turecki: (1.1) gigantomani

* ukraiński: (1.1) гігантоманія ż.

źródła.

== gigantomania (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Flame, not lame-gigantomania.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gigantomania

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gigantomanka

1. kobieta skłonna do tworzenia rzeczy gigantycznych, niepotrzebnie wielkich;
2. kobieta skłonna do podejmowania przedsięwzięć na wielką skalę


SJP.pl


gigantomański

przymiotnik od: gigantomania


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) charakteryzujący się gigantomanią

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gigantomania ż.

Wiktionary


gigantopitek

małpa kopalna żyjąca we wczesnym plejstocenie


SJP.pl

Gigantopitek (Gigantopithecus) – wymarły rodzaj ssaków naczelnych z rodziny człowiekowatych (Hominidae), który żył milion do trzystu tysięcy lat temu, na obszarze dzisiejszych Chin, Indii i Wietnamu obok innych gatunków hominidów. Zachowane skamieniałości sugerują, że Gigantopithecus blacki był największą małpą człekokształtną, jaka kiedykolwiek żyła, osiągającą do 3 m wysokości i 540 kg masy ciała.

Wikipedia


gigantostrak

kopalny stawonóg, rak olbrzymi


SJP.pl


gigantowy

gigant (slalom gigant), np. narty gigantowe


SJP.pl


gigantozaur

potężny, mięsożerny dinozaur o długiej szyi i długim ogonie, żyjący na terenach Ameryki Południowej we wczesnej kredzie


SJP.pl

Gigantozaur (Gigantosaurus) – rodzaj znanego z nielicznych skamieniałości zauropoda o niepewnej pozycji filogenetycznej, żyjącego w późnej jurze (kimeryd) na terenach dzisiejszej Anglii; jego gatunek typowy, G. megalonyx (znany z kręgu krzyżowego, kości promieniowej, kości strzałkowej i kości piszczelowej odkrytych w osadach formacji Kimmeridge Clay w hrabstwie Cambridgeshire), jest obecnie uznawany za nomen dubium. Opisano też trzy afrykańskie gatunki zaliczone pierwotnie do tego rodzaju; obecnie jednak zaliczane są one do odrębnych rodzajów (janenszja, malawizaur, tornieria).

Wikipedia


gigantycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób gigantyczny; przeogromnie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟiɡãnˈtɨt͡ʃʲɲɛ, AS: ǵigãntyčʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 zob. gigantyczny.

Wiktionary


gigantyczniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: gigantyczny


SJP.pl


gigantyczność

gigantyczny


SJP.pl

Patrz:

gigantyczny

gigantyczny

niespotykanie wielki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) ogromny, bardzo duży

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sięgnęła do torebki i wyjęła pocztówkę z widokiem budynków Marina City przypominających gigantyczne kaczany kukurydzy.

 (1.1) Modernizacji ronda Zesłańców Syberyjskich warszawscy kierowcy czekają jak kania dżdżu – codziennie tworzą się tam gigantyczne korki.

 (1.1) Na Alasce rybacy wyłowili gigantycznego okonia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟiɡãnˈtɨt͡ʃnɨ, AS: ǵigãntyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gigant m., gigantyzm m.

 przysł. gigantycznie

 przym. gigancki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wielki, monstrualny, olbrzymi, kolosalny

Wiktionary


gigantyzm

nadmierny rozmiar ciała, przekraczający normę charakterystyczną dla danej populacji, spowodowany nadmiarem hormonu wzrostu bądź niedoborem estrogenów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gigantyczne rozmiary czegoś

 (1.2) ogromne rozmiary ciała osiągnięte w toku ewolucji przez przedstawiciela danego gatunku

 (1.3) ogromny wzrost człowieka spowodowany nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu

Wiktionary

Gigantyzm – ogromne rozmiary ciała na skutek nadmiernego wzrostu całego kośćca i masy tkanek, mocno przekraczającego normy dla danej rasy.

U ludzi gigantyzm jest chorobą objawiającą się nadmiernym wzrostem ciała (powyżej 97 centyla dla danej populacji). Wyróżnia się dwie zasadnicze odmiany gigantyzmu: gigantyzm przysadkowy i gigantyzm eunuchoidalny. Nadmierny wzrost może być też objawem innych chorób, jak: zespół Marfana, zespół Beckwitha i Wiedemanna, zespół Sotosa.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gigant mos./mrz.

Wiktionary


gigaparsek

astronomiczna jednostka długości równa miliardowi parseków


SJP.pl

Parsek – jednostka odległości używana w astronomii. Jest to odległość, dla której kąt paralaksy (równy połowie kąta całkowitej rocznej zmiany) położenia Ziemi widzianej prostopadle do płaszczyzny orbity wynosi 1 sekundę łuku. Parsek można równoważnie opisać jako odległość, z jakiej połowa wielkiej osi orbity ziemskiej (czyli 1 au) jest widoczna jako łuk (na firmamencie obserwującego) o długości 1 sekundy kątowej.

Wikipedia


gigapaskal

jednostka ciśnienia równa miliardowi paskali


SJP.pl


gigapleks

budynek, w którym znajduje się wiele sal kinowych; multikino, multipleks, gigaplex


SJP.pl


gigaplex

budynek, w którym znajduje się wiele sal kinowych; multikino, multipleks, gigapleks


SJP.pl


gigartyna

glon z typu krasnorostów


SJP.pl


gigatona

jednostka masy równa miliardowi ton (skrót: Gt)


SJP.pl

Równoważnik trotylowy – masa trotylu, przy wybuchu której wydzieli się taka sama ilość energii, jak przy wybuchu danego ładunku. Jest podstawowym parametrem broni jądrowej, stosowany jednak także do określania siły innych zdarzeń, na przykład uderzeń meteorytów. Często nazywany jest mocą wybuchu.

Wikipedia


gigawat

jednostka mocy równa 1 000 000 000 watów


SJP.pl

Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.

Wikipedia


gigawatogodzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) elektr. ilość energii elektrycznej równa pracy wykonywanej przez prąd o mocy 1 gigawata w ciągu jednej godziny; milion kilowatogodzin

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ta nowa farma wiatrowa dostarcza 200 gigawatogodzin prądu na rok.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟiɡavatɔɡɔˈd͡ʑĩna, AS: ǵigavatogoʒ́ĩna

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skrót GWh

Wiktionary


giglać

delikatnie dotykać, pocierać opuszkami palców lub jakimiś przedmiotami, np. piórem, wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, powodując śmiech u tego kogoś; gilgotać, łaskotać, gilgać; smyrać


SJP.pl

czasownik

 (1.1) poznań. łaskotać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giglanie n., niegiglanie n.

Wiktionary


giglanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|giglać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟiɡˈlãɲɛ, AS: ǵiglãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. giglać

Wiktionary


gigli

[czytaj: dżili] nazwisko, np. Beniamino Gigli (1890-1957), tenor włoski


SJP.pl

Ludzie o nazwisku Gigli

  • Abel Gigli
  • Beniamino Gigli
  • Giovanni Cobolli Gigli
  • Leonardo Gigli

Inne

  • Gigli − amerykański film z 2003 roku
  • Gigli − rodzaj włoskiego makaronu
  • (10371) Gigli
  • Piłka Gigliego

Wikipedia


gigolo

[czytaj: ŻIgolo lub DŻIgolo] płatny partner do tańca w nocnych lokalach rozrywkowych; żigolo; fordanser


SJP.pl


gigue

[czytaj: żi:g] giga; jig;
1. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii;
2. część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do tego tańca
3. dawny instrument muzyczny smyczkowy


SJP.pl

Jig (czytaj dżig) (w językach francuskim i włoskim można spotkać się z formami gigue lub giga) – rodzaj pieśni i tańca ludowego z okresu baroku. Wywodzi się z terenów Szkocji, Irlandii i Anglii. W okresie późniejszym często występował w formie stylizowanej, stając się końcową częścią suity klawesynowej.

Wikipedia


gijon

[czytaj: hihON] miasto w Hiszpanii


SJP.pl

Gijón (hiszp. Gijón [xiˈxon]; astur. Xixón [ʃiˈʃon]) – miasto w północnej Hiszpanii, największe we wspólnocie autonomicznej Asturia.

Wikipedia


gik

poziome ruchome drzewce służące do mocowania dolnego liku żagla; bom


SJP.pl

Wikipedia


gil

1. ptak z rodziny łuszczaków, trochę większy od wróbla, o barwnym upierzeniu, w Polsce gniazdowy, zimujący jako gość z północy;
2. potocznie: wydzielina spływająca z nosa; smark


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Pyrrhula|ref=tak., barwny ptak wielkości wróbla, z rodziny łuszczakowatych;

 (1.2) ornit. jedna z ras gołębia o czerwonym upierzeniu, pochodząca z Albanii;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (2.1) pot. śluzowy wyciek z nosa

Wiktionary

Ptaki:

  • gil – ptak z rodziny łuszczakowatych (zwykle w odniesieniu do gila zwyczajnego)
    • gil łuskogłowy (Pyrrhula nipalensis)
    • gil białouchy (Pyrrhula leucogenys)
    • gil pomarańczowy (Pyrrhula aurantiaca)
    • gil płomienny (Pyrrhula erythrocephala)
    • gil siwogłowy (Pyrrhula erythaca)
    • gil zwyczajny (Pyrrhula pyrrhula)
    • gil azorski (Pyrrhula murina)
  • gil – rasa gołębia

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tam to, niżej, obok ścieżki wysadzonej agrestowymi i porzeczkowymi krzewy, których tylko najwyższe czubki wyglądały ku słońcu, tuliły się pomiędzy sobą i gile, i szczygły, mocno cienkimi łapkami obejmując zimne pręty.

 (2.1) A nasz Janek w złym sosie, bo ma gila na nosie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟil, AS: ǵil

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. giluszek mzw.

 przym. gilowy

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) glut, smark

Wiktionary


gilać

czasownik przechodni niedokonany (dk. pogilać)

 (1.1) pot. delikatnie pieścić i łaskotać

czasownik zwrotny gilać się

 (2.1) pot. delikatnie pieścić i łaskotać samego siebie

 (2.2) pot. delikatnie pieścić i łaskotać siebie wzajemnie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gilgotka ż., gilanie n., gilgotanie n., pogilanie n., pogilgotanie n.

 czas. gilgotać ndk., pogilać dk., pogilgotać dk.

 wykrz. gili gili

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gilgotać, łaskotać

Wiktionary


gilak

gilak pustynny, gilak ciemnogłowy, gilak blady - gatunki małych ptaków z rodziny łuszczakowatych


SJP.pl


gilanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gilać.

Wiktionary

Gilianie – irańska ludność zamieszkująca północny Iran, głównie ostan Gilan, nad Morzem Kaspijskim. Mówią językiem gilańskim, blisko spokrewnionym z językiem mazanderańskim, który, dzięki oddzieleniu od reszty Iranu górami Elburs, nie był w ciągu swej historii poddany takiemu wpływowi języka arabskiego, jak język perski – przez to lepiej zachował prairańskie słownictwo. Społeczność Gilanów liczy ponad 2 mln osób, zdecydowana większość z nich to muzułmanie.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. gilać

Wiktionary


gilarski

nazwisko


SJP.pl


gilbert

jednostka napięcia magnetycznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Gilbert – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów gisel – przysięga i berachtjasny. Imię zostało wprowadzone do języka angielskiego przez Normanów, a potem spopularyzowane dzięki XII-wiecznemu św. Gilbertowi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chłopak mojej siostry ma na imię Gilbert.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟilbɛrt, AS: ǵilbert

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.

tłumaczenia.

* francuski: (1.1) Gilbert

* rosyjski: (1.1) Гильберт m.

* węgierski: (1.1) Gilbert

* włoski: (1.1) Gilberto m.

źródła.

== Gilbert (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gilbert.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|m.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gilberto

Gilberto, właśc. Gilberto da Silva Melo (ur. 25 kwietnia 1976 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Brazylii, obecnie zawodnik brazylijskiej Vitórii Salvador.

Wikipedia


gilbertostwo

Gilbert z małżonką; Gilbertowie


SJP.pl


gilbertowie

Gilbert z małżonką; Gilbertostwo


SJP.pl


gilbertowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gilberta lub z nim związany


SJP.pl


gilboa

Geograficzne nazwy biblijne:

  • Gilboa – niewielki łańcuch górski w Izraelu, wznoszący się nad Doliną Jordanu

Miejscowości w USA:

  • Gilboa – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Schoharie
  • Gilboa – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Putnam

Gminy w USA:

  • Gilboa (ang. Gilboa Township) – gmina w stanie Indiana, w hrabstwie Benton
  • Gilboa (ang. Gilboa Town) – gmina w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Schoharie

Wikipedia


gilda

w średniowiecznej Europie: stowarzyszenie o charakterze religijnym, społecznym lub politycznym; gildia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.

 (1.2) imię|polski|ż., zdrobnienie od Hermenegilda

Wiktionary

  • Gilda – forma imienia Hilda lub Hermenegilda
  • Gilda – film z Ritą Hayworth i Glennem Fordem (1946, reż. Charles Vidor)
  • Gilda – argentyńska piosenkarka
  • Gilda – włoska piosenkarka
  • Gilda Gray – amerykańska aktorka i tancerka polskiego pochodzenia

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Gildo m.

Wiktionary


gildia

1. w średniowiecznej Europie: stowarzyszenie o charakterze religijnym, społecznym lub politycznym; gilda;
2. środowiskowo: grupa osób grających w określoną wieloosobową grę komputerową przez Internet;
3. dawniej: organizacja kupiecka w Rosji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. w średniowiecznej Europie stowarzyszenie o charakterze obronnym, religijnym lub towarzyskim, w szczególności łączące interesy kupców i innych grup zawodowych;

Wiktionary

  • gildia – określenie średniowiecznych stowarzyszeń kupieckich i rzemieślniczych
  • gildia – grupa gatunków o podobnym sposobie odżywiania się oraz korzystających z podobnych lub tych samych zasobów siedliska
  • Gildia.pl – polski internetowy portal kulturalny
  • Gildia – gra planszowa
  • gildia (lub klan) – grupa osób grających w konkretną grę komputerową wieloosobową przez Internet

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɟildʲja, AS: ǵildʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gildyjny

 rzecz. giełda ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) konfraternia

Wiktionary


gildyjny

przymiotnik od: gildia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od gildia

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟilˈdɨjnɨ, AS: ǵildyi ̯ny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gildia ż.

Wiktionary


gildystyczny

gildyzm


SJP.pl

Patrz:

gildyzm

gildyzm

odmiana reformizmu; ruch robotniczy w Anglii zwłaszcza po pierwszej wojnie światowej zrzeszający inteligencję z robotnikami


SJP.pl


gilead

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region w starożytnej Palestynie, pomiędzy rzekami Arnon i Jarmuk;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Stanach Zjednoczonych

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) rzad. imię|polski|m., jedno z imion biblijnych

Wiktionary

  • Gilead – kraina historyczna w Zajordaniu pomiędzy rzekami Arnon i Jarmuk wzmiankowana w Biblii
  • Gilead – dzielnica w Sydney
  • Gilead – wieś w stanie Nebraska, w hrabstwie Thayer
  • Gilead – miasto w stanie Maine, w hrabstwie Oxford
  • Gilead – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Branch
  • Gilead – gmina w stanie Ohio, w hrabstwie Morrow
  • Gilead – imię biblijne
  • Gilead – fikcyjna Republika Gilead, państwo dystopijne założone po upadku Stanów Zjednoczonych, w której rozgrywa się akcja powieści Margaret Atwood Opowieść podręcznej
  • Gilead – fikcyjne miasto z którego pochodzi główny bohater cyklu powieści Mroczna Wieża, autorstwa Stephena Kinga

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na przełomie er Gilead podupadł.

 (1.1) W miastach Gileadu osiedlali się Żydzi.

 (2.1) Czy Gilead miał jakieś potomstwo?

 (2.1) Biblia odnotowuje istnienie trzech Gileadów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gileadczyk m., Gileadka ż.

 przym. gileadzki, Gileadowy

Wiktionary


gilewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Janusz Gilewicz (1918–1973), chemik
  • Radosław Gilewicz (1971–), piłkarz, reprezentant Polski
  • Stanisław Gilewicz (1969–1943), doktor medycyny, pułkownik tytularny Wojska Polskiego
  • Wojciech Gilewicz (1974–), artysta malarz, fotograf, autor filmów wideo i instalacji
  • Zygmunt Gilewicz (1980–1960), lekarz, generał brygady Wojska Polskiego

Wikipedia


gilewski

nazwisko


SJP.pl


gilgać

delikatnie dotykać, pocierać opuszkami palców lub jakimiś przedmiotami, np. piórem, wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, powodując śmiech u tego kogoś; gilgotać, łaskotać, giglać; smyrać


SJP.pl


gilgal

  • Gilgal – biblijne miasto, pierwsza stolica Izraela, na miejscu pierwszego obozowania Izraelitów po przekroczeniu rzeki Jordan,
  • Gilgal – kibuc położony w samorządzie regionu Bika’at ha-Jarden, w Dystrykcie Judei i Samarii, na Zachodnim Brzegu.
  • Gilgal – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich neficki wojskowy żyjący w IV wieku n.e.

Wikipedia


gilgamesz

półlegendarny władca sumeryjskiego miasta Uruk, bohater eposu babilońsko-asyryjskiego powstałego około roku 2000 p.n.e.; prawdopodobnie król miasta Uruk w latach 2700-2660 p.n.e.


SJP.pl

Gilgamesz, Bilgamesz (sum. dgiš-bil/bil2-ga-mes, późniejsze dgiš i dgiš-gin2-maš; akad. Gilgameš) – na wpół legendarny król sumeryjskiego miasta Unug (akadyjskie Uruk). Mityczny bohater kilku sumeryjskich utworów literackich, które stały się kanwą słynnego akadyjskiego Eposu o Gilgameszu.

Wikipedia


gilgotać

delikatnie dotykać, pocierać opuszkami palców lub jakimiś przedmiotami, np. piórem, wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, powodując śmiech u tego kogoś; łaskotać, gilgać, smyrać


SJP.pl


gilgotanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gilgotać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. niegilgotanie n.

 czas. gilać, gilgotać ndk.

Wiktionary


gilgotki

łaskotki, łachotki;
1. delikatne dotykanie, pocieranie wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, mające wywołać śmiech u tego kogoś;
2. skłonność do śmiania się wskutek łaskotania, zwykle w wyrażeniu "mieć gilgotki"


SJP.pl


gilia

rodzaj roślin z rodziny wielosiłowatych, obejmujący ponad 40 gatunków


SJP.pl

Wikipedia


giliacki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Giliakami, dotyczący Giliaków (Niwchów)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język giliacki;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Giliak mos.. Giliaczka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) niwchijski

 (2.1) niwchijski

Wiktionary


giliański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gilanem, dotyczący Gilanu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język giliański;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gilan mrz.

Wiktionary


gill

[czytaj: gil] nazwisko


SJP.pl

Gminy w USA:

  • Gill – miasto w stanie Massachusetts, w hrabstwie Franklin

Gminy w USA:

  • Gill (ang. Gill Town) – gmina w stanie Massachusetts, w hrabstwie Franklin
  • Gill (ang. Gill Township) – gmina w stanie Indiana, w hrabstwie Sullivan
  • Gill (ang. Gill Township) – gmina w stanie Kansas, w hrabstwie Clay
  • Gill (ang. Gill Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Cass

Wikipedia


gilles

[czytaj: żil] francuskie imię męskie


SJP.pl

Gilles – miejscowość i gmina we Francji, w Regionie Centralnym, w departamencie Eure-et-Loir, w kantonie Anet.

Według danych na rok 2013 gminę zamieszkiwało 545 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 75 osób/km².

Wikipedia


gillespie

Osoby o nazwisku Gillespie:

  • Alessa Gillespie − fikcyjna postać pierwszej gry z serii Silent Hill
  • Billy Gillespie − szkocki piłkarz
  • Brett Gillespie − australijski rugbysta
  • Dizzy Gillespie (właśc. John Birks Gillespie) − amerykański trębacz, kompozytor i wokalista jazzowy
  • Gary Gillespie − szkocki piłkarz
  • Keith Gillespie − północnoirlandzki piłkarz
  • William John Gillespie − as lotnictwa kanadyjskiego

Wikipedia


gillette

[czytaj: dżiLET albo żiLET] produkt marki Gillette


SJP.pl

Gillette – marka maszynek i innych akcesoriów do golenia należąca do Procter & Gamble. Gillette była jedną z kilku marek należących do koncernu The Gillette Company, który w 2005 roku został przejęty przez Procter & Gamble.

The Gillette Company została założona w 1901 roku przez Kinga C. Gillette’a. Siedziba przedsiębiorstwa mieściła się w Bostonie w stanie Massachusetts w Stanach Zjednoczonych.

Wikipedia


gilosz

rysunek z przeplatających się linii krzywych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) poligr. bank. rysunek złożony z kombinacji przeplatających się linii krzywych, stosowany na papierach wartościowych i dokumentach, np. banknotach czy świadectwach szkolnych, utrudniający ich podrobienie

 (1.2) pot. środ. pusty arkusz pokryty giloszem (1.1) służący do wydrukowania świadectwa

 (1.3) techn. maszyna do wytłaczania takiego rysunku

 (1.4) rzem. ornament ciągły, żłobiony ze wstęg przeplatających się ze sobą; motyw dekoracyjny w architekturze i meblarstwie

Wiktionary

Gilosz (z fr. guilloché) – zawiły rysunek ornamentowy wykonany z wielu cienkich linii krzywych, zestawionych w różnorodnych kombinacjach, posiadający cechy uporządkowania i konsekwencji oraz zbliżoną gęstość na całej powierzchni, stosowany jako trudne do podrobienia tło. Gilosz jest rysunkiem nienarzucającym się swoim wyglądem, zestawionym z jasnych linii, często kolorowych i umożliwia czytelne nadrukowywanie na nim tekstów nawet w małym stopniu pisma.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Podczas drukowania świadectw drukarka uszkodziła dwa gilosze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giloszer mos.

Wiktionary


gilosza

zawiły rysunek wykonany z wielu cienkich linii krzywych, zestawionych w różnorodnych kombinacjach; np. na banknotach


SJP.pl


giloszer

rzemieślnik zajmujący się giloszowaniem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. mężczyzna zajmujący się giloszowaniem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gilosz m., giloszowanie n.

 czas. giloszować ndk.

Wiktionary


giloszować

rysować lub wytłaczać gilosz


SJP.pl


giloszowy

gilosz


SJP.pl

Patrz:

gilosz

gilotyna

1. urządzenie ścinające głowę skazańca przy użyciu ostrza spadającego z góry na szyję, stosowane do wykonywania wyroków śmierci;
2. urządzenie do cięcia blachy, papieru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) urządzenie służące do wykonywania kary śmierci przez ścięcie głowy;

 (1.2) przyrząd służący do cięcia papieru, blachy itp.

Wiktionary

Gilotyna – przyrząd służący do wykonywania kary śmierci poprzez ścięcie głowy za pomocą dużego, ciężkiego (ok. 40 kg) noża o skośnym ostrzu, który opada pionowo pod wpływem grawitacji na szyję skazańca, unieruchomionego w ramie gilotyny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W kwietniu 1794 roku rewolucyjny terror we Francji osiągnął punkt kulminacyjny. Kilka dni wcześniej zginął na gilotynie Danton, parę miesięcy później ten sam los spotkał Robespierre`a.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟilɔˈtɨ̃na, AS: ǵilotna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zdrobn. gilotynka

 czas. gilotynować, zgilotynować

 przym. zgilotynowany, gilotynowy

Wiktionary


gilotynka

urządzenia do przycinania czegoś; obcinarka


SJP.pl


gilotynować

ścinać głowę skazańcowi za pomocą gilotyny


SJP.pl


gilotynowy

przymiotnik od: gilotyna


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gilotyną, dotyczący gilotyny; wykorzystujący mechanizm podobny do gilotyny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gilotyna ż.

Wiktionary


gilowice

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Gilowice – wieś w woj. śląskim, w pow. pszczyńskim, w gminie Miedźna
  • Gilowice – wieś w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Gilowice
  • Gilowice – gmina
  • Gilowice – gromada

Wikipedia


gilowicki

przymiotnik od: Gilowice


SJP.pl


gilowski

nazwisko polskie, m.in. Paweł Gilowski (1543-1595) - teolog i kaznodzieja kalwiński


SJP.pl


gilowy

związany z gilem (ptakiem)


SJP.pl


gilson

nazwisko


SJP.pl

Gilson – osada w Anglii, w hrabstwie Warwickshire, w dystrykcie North Warwickshire. Leży 27 km na północ od miasta Warwick i 156 km na północny zachód od Londynu.

Wikipedia


gilty

obligacje państwowe będące w obrocie na giełdzie londyńskiej, mające gwarancję wypłaty oprocentowania oraz terminowego wykupu


SJP.pl


giluj

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie amurskim Rosji, prawy dopływ Zei w dorzeczu Amuru

Wiktionary


gilurytmal

Wikipedia


giluszek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Carpodacus sibiricus|ref=tak., gatunek ptaków z rodzaju Carpodacus

 (1.2) ornit. ptak z gatunku giluszków (1.1)

Wiktionary

Giluszek (Carpodacus sibiricus) – gatunek małego, przeważnie osiadłego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje w Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɟiˈluʃɛk, AS: ǵilušek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gil m.

 przym. giluszkowy, gilowy

Wiktionary


gilza

1. łuska naboju;
2. rurka z bibułki do papierosów; tutka, zwijka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wojsk. metalowa łuska naboju;

 (1.2) bibułkowa rurka do samodzielnego wyrobu papierosów

 (1.3) techn. utwardzona tuleja dla nawijania zrolowanego papieru;

Wiktionary

  • gilza w papiernictwie
  • gilza – łuska naboju
  • gilza papierosowa – tubka do napełniania w nabijarkach
  • gilza ekstrakcyjna – celulozowy filtr, w którym umieszcza się substancję poddawaną ekstrakcji w aparacie Soxhleta

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pełno rozsypanych gilz leżało wokół dawnego stanowiska strzeleckiego.

 (1.2) Wziął tłoczek i starannie zaczął nim upychać tytoń do nałożonej na foremkę gilzy.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łuska

 (1.2) tutka, zwijka

Wiktionary


gim.

skrót od: gimnazjum


SJP.pl


gimb

gimbus; lekceważąco:
1. gimnazjalista;
2. osoba zachowująca się niedojrzale;
3. osoba mało doświadczona w jakiejś dziedzinie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) lekcew. gimnazjalista

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Znowu zebrały się gimby na boisku…

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnazjum n., gimbus mzw., gimbaza ż.

 przym. gimbusiarski, gimnazjalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gimnazjalista; lekcew. gimbus

Wiktionary


gimbal

stabilizator do aparatu fotograficznego lub kamery


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) techn. stabilizator obrazu do kamery lub aparatu

 (1.2) hist. starożytny kałamarz nie wylewający inkaustu

 (1.3) mar. mechanizm mocujący do kompasu na statkach

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gimbal

źródła.

== gimbal (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-SchwaSoup-gimbal.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) techn. gimbal

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gimbal

źródła.

== gimbal (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-SchwaSoup-gimbal.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) techn. gimbal

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gimbaza

młodzieżowo:
1. gimnazjum;
2. uczniowie gimnazjum;
3. nauka w gimnazjum;
4. osoby zachowujące się niedojrzale


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. pokolenie gimnazjalistów

 (1.2) slang. ludzie o mentalności gimnazjalisty, nieskomplikowani, ślepo podążający za modą i popkulturą

 (1.3) slang. gimnazjum

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟĩmˈbaza, AS: ǵĩmbaza

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimbus m., gimb m., gimbusiara ż.

 przym. gimbusiarski

Wiktionary


gimbazowy

gimbaza


SJP.pl

Patrz:

gimbaza

gimbiara

gimbusiara; lekceważąco:
1. gimnazjalistka;
2. dziewczyna zachowująca się niedojrzale


SJP.pl


gimbopatriota

samozwańczy, zwykle młody patriota, u którego górują emocje nad rozsądkiem


SJP.pl


gimbus

autobus dowożący uczniów do gimnazjum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. autobus szkolny

 (1.2) pot. lekcew. gimnazjalista

Wiktionary

Autobus szkolny (w Polsce zwany potocznie gimbusem) – autobus przeznaczony do przewozu dzieci do szkoły. W Polsce są one barwy pomarańczowej, oznakowane z przodu i z tyłu prostokątnymi tablicami barwy białej z czarnym napisem „autobus szkolny”. Często posiadają one jednak zupełnie inne malowanie. Autobus szkolny jest używany w wielu krajach, m.in. w Polsce, Stanach Zjednoczonych i innych. Autobusy szkolne w Polsce są używane na terenach wiejskich, gdzie zła pogoda i duże odległości między miejscami zamieszkania uczniów a miejscowością, w której położona jest szkoła, mogłyby skutecznie uniemożliwić realizację obowiązku szkolnego. W niektórych gminach mankamentem funkcjonowania gimbusów jest mała częstotliwość ich kursów, co jest spowodowane kosztami. Może ona utrudniać dzieciom korzystanie z zajęć pozalekcyjnych w szkołach w przypadku, gdy jedyny powrotny autobus odjeżdża wkrótce po zakończeniu zajęć obowiązkowych.Wymagania techniczne autobusu szkolnego są nieco inne niż normalnego autobusu, między innymi:

  • Miejsce kierowcy nie może znajdować się w kabinie wydzielonej z przestrzeni pasażerskiej.
  • Drzwi muszą być otwierane z miejsca kierowcy.
  • Tylne drzwi – jeżeli istnieją – muszą być blokowane z miejsca kierowcy.
  • Drzwi muszą się automatycznie blokować po przekroczeniu prędkości 5 km/h.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ten gimbus znowu się spóźnia.

 (1.2) Wszystkie gimbusy z tej szkoły to wandale i chuligani!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟĩmbus, AS: ǵĩmbus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimb mzw., gimbaza ż.

 przym. gimbusiarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gimb

Wiktionary


gimbusiara

gimbiara; lekceważąco:
1. gimnazjalistka;
2. dziewczyna zachowująca się niedojrzale


SJP.pl


gimbusiarski

przymiotnik jakościowy

 (1.1) slang. charakterystyczny dla gimbusa, gimbazy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Należy wspomnieć o przeklinaniu i gimbusiarskich tekstach typu „swag” i „yolo”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩmbuˈɕarsʲci, AS: ǵĩmbuśarsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimb mzw., gimbus mzw., gimbaza ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gimnazjalny

Wiktionary


gimbuska

gimbus


SJP.pl

Patrz:

gimbus

gimbusowy

gimbus


SJP.pl

Patrz:

gimbus

gimela

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. środ. śmietnik

 (1.2) pot. środ. bałagan w pomieszczeniu

Wiktionary


gimlet

koktajl z wódki lub dżinu z dodatkiem soku z cytryny


SJP.pl


gimn.

skrót od: gimnastyka, gimnastyczny


SJP.pl


gimnasta

1. nauczyciel wychowania fizycznego w starożytniej Grecji;
2. sędzia na igrzyskach sportowych w starożytnej Grecji


SJP.pl


gimnastiorka

środowiskowo: rosyjska bluza wojskowa przypominająca rubaszkę


SJP.pl

Wikipedia


gimnastyczka

1. zawodniczka uprawiająca gimnastykę;
2. nauczycielka gimnastyki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. kobieta lub dziewczyna uprawiająca gimnastykę – sportową, akrobatyczną lub artystyczną

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩmnaˈstɨt͡ʃka, AS: ǵĩmnastyčka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnastyka ż., gimnastykowanie n., gimnazjum n., gimnazjon m.

:: forma męska gimnastyk m.

 czas. gimnastykować, pogimnastykować, wygimnastykować, rozgimnastykować

 przym. gimnastyczny, wygimnastykowany, gimnazjalny

Wiktionary


gimnastyczny

gimnastyka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z gimnastyką, służący gimnastyce

Wiktionary

Patrz:

gimnastyka

Przykłady

 (1.1) Koniecpolski zapewnił, że LPR wyśle do Egiptu 40-osobowy oddział gimnastyczny Młodzieży Wszechpolskiej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩmnaˈstɨt͡ʃnɨ, AS: ǵĩmnastyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnastyka ż., gimnastyk m., gimnastyczka ż., nagimnastykowanie n.

 czas. gimnastykować się

Wiktionary


gimnastyk

1. zawodnik uprawiający gimnastykę;
2. nauczyciel gimnastyki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sportowiec uprawiający gimnastykę sportową

 (1.2) pot. nauczyciel gimnastyki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nasz gimnastyk zdobył złoto na równoważni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟĩmˈnastɨk, AS: ǵĩmnastyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnastyka ż., gimnazjon m., gimnazjum n.

:: fż. gimnastyczka ż.

 czas. gimnastykować

 przym. gimnastyczny, wygimnastykowany, gimnazjalny

Wiktionary


gimnastyka

1. zawodnik uprawiający gimnastykę;
2. nauczyciel gimnastyki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. ogół ćwiczeń rozciągających i poprawiających sprawność fizyczną

 (1.2) sport. grupa dyscyplin sportowych związanych z pokazem sprawności ciała

 (1.3) sport. eduk. szkolne zajęcia sportowe, zwłaszcza w młodszych klasach

forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.

 (2.1) D., B. lp. od: gimnastyk

Wiktionary

Gimnastyka (grec. γυμναστική gymnastike, trening sportowy od gymnos nagi) – dyscyplina sportowa, wywodząca się ze starożytnej Grecji, w ramach której zawodnicy wykonują specjalne układy, z wykorzystaniem różnych sprzętów. Gimnastyka może być uprawiana zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Poranna gimnastyka poprawia mi nastrój na cały dzień.

 (1.3) Od wtorku zaczynają się zajęcia gimnastyki na sali sportowej w naszej szkole.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟĩmˈnastɨka, AS: ǵĩmnastyka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnazjum n., gimnazjalista mos., gimnastyk m., gimnastyczka ż., gimnastykowanie n., nagimnastykowanie n.

 czas. gimnastykować ndk.

 przym. gimnastyczny, gimnazjalny

Wiktionary


gimnazista

dawniej: gimnazjalista; gimnazjasta


SJP.pl


gimnazistka

dawniej: uczennica gimnazjum


SJP.pl


gimnazjalista

uczeń gimnazjum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) eduk. uczeń gimnazjum

Wiktionary

Gimnazjum (łac. gymnasium z gr. gymnásion, „miejsce służące gimnastyce”) – typ szkoły występujący w systemach edukacji niektórych państw świata.

Współcześnie, począwszy od czasów renesansu gimnazja to różnego typu szkoły średnie, ogólnokształcące i zawodowe, między innymi w Austrii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii. W Polsce gimnazja pojawiły się po reformie w latach trzydziestych XX wieku i funkcjonowały do roku 1948 oraz w latach 1999–2019 jako etap w procesie kształcenia pomiędzy szkołą podstawową i szkołą ponadpodstawową. Słownik języka polskiego wydawnictwa PWN definiuje gimnazjum jako szkołę ponadpodstawową przygotowującą uczniów do nauki w liceum lub szkole zawodowej. Na przestrzeni wieków gimnazja kształciły w zasadzie tylko młodzież męską. Gimnazja dla dziewcząt powstały w XIX wieku.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɟĩmnazʲjaˈlʲista, AS: ǵĩmnazʹi ̯alʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnazjum n., gimnastyka ż.

:: fż. gimnazjalistka ż.

 przym. gimnazjalny

Wiktionary


gimnazjalistka

uczennica gimnazjum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) eduk. uczennica gimnazjum

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩmnazʲjaˈlʲistka, AS: ǵĩmnazʹi ̯alʹistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnazjum n., gimnazjon m., gimnazista m., gimnazistka ż.

:: fm. gimnazjalista m.

 przym. gimnazjalny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przest. gimnazistka

Wiktionary


gimnazjalny

gimnazjum, np. egzamin gimnazjalny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) eduk. związany z gimnazjum, dotyczący gimnazjum (szkoły ponadpodstawowej)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jestem w trzeciej klasie gimnazjalnej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimnazjum mrz., gimb mzw., gimnastyka ż., gimnastyczka ż., gimnastyk mos., gimnazjalista mos., gimnazjalistka ż.

Wiktionary


gimnazjarcha

w starożytnej Grecji:
1. osoba, która utrzymywała gimnazjon - szkołę przeznaczoną dla dorastających Ateńczyków;
2. obywatel zobowiązany do przygotowania i wyćwiczenia zawodników na igrzyska oraz zapewnienia im utrzymania


SJP.pl


gimnazjasta

dawniej: gimnazjalista; gimnazista


SJP.pl


gimnazjon

w starożytnej Grecji: kompleks obiektów służący głównie do uprawiania (często pod okiem trenera) ćwiczeń fizycznych; gymnasion


SJP.pl

Gimnazjon (gr. γυμνάσιον, gymnasion od γυμνός, gymnos 'nagi', gdyż ćwiczono nago) – zespół częściowo krytych budowli w starożytnej Grecji, które były przeznaczone do ćwiczeń fizycznych. Jego centralną część stanowił kompleks bieżni, boisk i portyków. W gimnazjonie znajdowały się też palestra i stadion. Plan gimnazjonu zrekonstruowano na podstawie wykopalisk prowadzonych w Delfach, na Delos, Epidauros, Aleksandrii i Olimpii.

Wikipedia


gimnazjum

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) eduk. rodzaj szkoły ogólnokształcącej, występujący w przeszłości w Polsce i współcześnie w systemach oświaty wielu innych państw;

Wiktionary

Gimnazjum (łac. gymnasium z gr. gymnásion, „miejsce służące gimnastyce”) – typ szkoły występujący w systemach edukacji niektórych państw świata.

Współcześnie, począwszy od czasów renesansu gimnazja to różnego typu szkoły średnie, ogólnokształcące i zawodowe, między innymi w Austrii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii. W Polsce gimnazja pojawiły się po reformie w latach trzydziestych XX wieku i funkcjonowały do roku 1948 oraz w latach 1999–2019 jako etap w procesie kształcenia pomiędzy szkołą podstawową i szkołą ponadpodstawową. Słownik języka polskiego wydawnictwa PWN definiuje gimnazjum jako szkołę ponadpodstawową przygotowującą uczniów do nauki w liceum lub szkole zawodowej. Na przestrzeni wieków gimnazja kształciły w zasadzie tylko młodzież męską. Gimnazja dla dziewcząt powstały w XIX wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gimnazjum przygotowuje do nauki w liceum lub w szkole zawodowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟĩmˈnazʲjũm, AS: ǵĩmnazʹi ̯ũm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gimb mzw., gimnastyka ż., gimnastyczka ż., gimnastyk mos., gimnazjalista mos., gimnazjalistka ż., progimnazjum n.

 przym. gimnazjalny, wewnątrzgimnazjalny, wokółgimnazjalny, przygimnazjalny

Wiktionary


gimneta

w starożytnej Grecji: lekkozbrojny wojownik walczący pieszo


SJP.pl


gimniczny

w starożytnej Grecji: lekkoatletyczny (w odniesieniu do zawodów sportowych)


SJP.pl


gimnokarpowy

o owocniku: taki, którego warstwa zarodnikotwórcza nie jest osłonięta


SJP.pl


gimpa

pasmo z przędzy bawełnianej oplecione nitką jedwabną, wełnianą lub metalową, używane do wyrobu ozdobnych sznurów i frędzli


SJP.pl


gin

[czytaj: dżin] wódka o smaku i zapachu jałowca; dżin, dżyn, jałowcówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) spoż. rodzaj wysokoprocentowego alkoholu o smaku jałowca;

Wiktionary

Gin – destylowany napój alkoholowy, którego charakterystyczny smak pochodzi od szyszkojagód jałowca pospolitego.

Po destylacji powinien zawierać 35% – 40% alkoholu. Dry gin i London dry gin to jego dwa najpopularniejsze rodzaje.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Sącząc gin bez toniku marzymy skacząc po dziurach w chodniku.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: d͡ʒʲĩn, AS: ǯʹĩn

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dżin, jałowcówka

Wiktionary


gin-seng

[czytaj: dżinsen] żeń-szeń, żeńszeń, ginseng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny


SJP.pl


gin.

skrót od: ginekologiczny, ginekolog, ginekologia; ginek.


SJP.pl


gina

potocznie: ginekolog


SJP.pl

  • Gina – imię żeńskie pochodzące od łacińskiego słowa reginakrólowa.
  • GINA – Światowa Inicjatywa na Rzecz Zwalczania Astmy

Wikipedia


ginąć

1. o istotach żywych: tracić życie; umierać;
2. stawać się coraz słabiej widocznym; zanikać, rozpływać się, gubić się;
3. niszczyć się, ulegać degradacji;
4. o zjawiskach abstrakcyjnych: odchodzić w niepamięć, tracić na znaczeniu; zanikać;
5. gubić się, przepadać, zapodziewać się;
6. być kradzionym


SJP.pl

czasownik nieprzechodni

 (1.1) gubić się, zostawać zgubionym

 (1.2) umierać, zdychać (o pojedynczych organizmach)

 (1.3) wymierać (o dużej grupie organizmów)

 (1.4) przestawać być widocznym, słyszalnym itp.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ciągle ginie mi gdzieś ołówek.

 (1.2) Żołnierze masowo ginęli pod ostrzałem cekaemów.

 (1.3) Dinozaury wyginęły miliony lat temu.

 (1.4) Uciekinier zginął w tłumie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟĩnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: ǵĩnõńć

Wiktionary

Powiązane:

 (1) rzecz. ginięcie

 (1.1) rzecz. zginięcie, zaginięcie

 (1.2) rzecz. zginięcie

 (1.3) rzecz. wyginięcie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gubić się, o stworzeniach żywych zabłądzić

 (1.2) umierać, zdychać, padać

 (1.3) wymierać

Wiktionary


ginalski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Ginalski – polski pilot wojskowy, szybownik, baloniarz
  • Edmund Ginalski – polski wojskowy
  • Jerzy Ginalski – polski profesor sztuki plastycznej
  • Jerzy Ginalski – polski archeolog, konserwator zabytków

Wikipedia


ginandria

w medycynie: upodobnienie zewnętrznych narządów płciowych kobiety do narządów męskich, polegające na przeroście łechtaczki i zrośnięciu warg sromowych; obojnactwo rzekome żeńskie, gynandria


SJP.pl


ginandromorf

w biologii: osobnik o zewnętrznych cechach płciowych męskich i żeńskich, rozmieszczonych chaotycznie lub oddzielnie na połowach ciała wskutek nieprawidłowości zapłodnienia jaja lub nieprawidłowości rozwoju


SJP.pl

Wikipedia


ginandromorficzny

przymiotnik od: ginandromorfizm


SJP.pl


ginandromorfizm

w biologii: występowanie u osobnika zewnętrznych cech płciowych męskich i żeńskich, rozmieszczonych chaotycznie lub oddzielnie na połowach ciała, zdarzające się sporadycznie u skorupiaków, owadów, ryb i ptaków wskutek nieprawidłowości zapłodnienia jaja lub nieprawidłowości rozwoju


SJP.pl

Wikipedia


ginb

Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego


SJP.pl


gineceum

w starożytnej Grecji: część domu przeznaczona dla kobiet; gyneceum, gynaeceum


SJP.pl


ginek.

skrót od: ginekologiczny, ginekolog, ginekologia; gin.


SJP.pl


gineko-

temat słowotwórczy

 (1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kobietą, samicą, kobiecością

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟĩˈnɛkɔ, AS: ǵĩneko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gyno-, gino-

Wiktionary


ginekografia

obrazowanie kobiecych dróg rodnych na zdjęciu rentgenowskim


SJP.pl


ginekolog

specjalista w dziedzinie ginekologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) med. lekarz specjalista ginekologii

rzeczownik, rodzaj żeński

 (2.1) med. lekarka specjalistka ginekologii

Wiktionary

Ginekologia – dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: zaburzenia miesiączkowania, stany zapalne pochwy, antykoncepcja, niepłodność, nowotwory narządów rodnych. Ściśle związana z położnictwem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ginekolodzy są także położnikami.

 (2.1) Żona jest ginekologiem w szpitalu bielańskim.

 (2.1) Ginekolog Kowalska zdecydowała się na wykonanie u pacjentki cesarskiego cięcia.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩnɛˈkɔlɔk, AS: ǵĩnekolok

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ginekologia ż., ginekologiczność ż.

:: fż. ginekolożka ż.

 przym. ginekologiczny

 przysł. ginekologicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lekarz chorób kobiecych; wulg. pizdogrzeb

 (2.1) lekarka chorób kobiecych; pot. ginekolożka

Wiktionary


ginekologia

dział medycyny zajmujący się budową, czynnością i schorzeniami układu rodnego kobiety


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nauk. med. dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego;

 (1.2) pot. med. oddział szpitala, kliniki lub uczelni medycznej, który zajmuje się ginekologią (1.1)

Wiktionary

Ginekologia – dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: zaburzenia miesiączkowania, stany zapalne pochwy, antykoncepcja, niepłodność, nowotwory narządów rodnych. Ściśle związana z położnictwem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ginekologia, jedna z dziedzin medycyny, jest nierozerwalnie związana z położnictwem.

 (1.2) Szpital dementuje pogłoski o kłopotach na ginekologii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩnɛkɔˈlɔɟja, AS: ǵĩnekoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ginekolog mos., ginekolożka ż., ginekologiczność ż.

 przym. ginekologiczny

 przysł. ginekologicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) andrologia

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. ginekolog mos., ginekolożka ż., ginekologiczność ż.

 przym. ginekologiczny

 przysł. ginekologicznie

frazeologia.

etymologia.

 (1.1-2) etymn|pol|gineko-|-logia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gynaecology, gynecology

* arabski: (1.1) علم أمراض النساء

* baskijski: (1.1) ginekologia

* bengalski: (1.1) স্ত্রীরোগবিদ্যা

* białoruski: (1.1) гінекалогія ż.; (1.2) гінекалогія ż.

* białoruski (taraszkiewica): (1.1) гінэкалёгія ż.; (1.2) гінэкалёгія ż.

* bułgarski: (1.1) гинекология ż.

* czeski: (1.1) gynekologie ż.; (1.2) gynekologie ż., slang. gynda ż.

* fiński: (1.1) gynekologia, naistentautioppi

* francuski: (1.1) gynécologie ż.

* hiszpański: (1.1) ginecología ż.

* japoński: (1.1) furi|婦人科学|ふじんかがく.

* litewski: (1.1) ginekologija ż.

* niemiecki: (1.1) Gynäkologie ż.

* norweski (bokmål): (1.1) gynekologi

* nowogrecki: (1.1) γυναικολογία ż.

* portugalski: (1.1) ginecologia ż.

* rosyjski: (1.1) гинекология ż.; (1.2) гинекология ż.

* rumuński: (1.1) ginecologie ż.

* słowacki: (1.1) gynekológia ż.; (1.2) gynekológia ż., slang. gynda ż.

* ukraiński: (1.1) гінекологія ż.; (1.2) гінекологія ż.

* węgierski: (1.1) nőgyógyászat

* włoski: (1.1) ginecologia ż.

źródła.

== ginekologia (język baskijski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q8752 (eus)-Eneko Arruabarrena Sanchez-ginekologia.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) med. ginekologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


ginekologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z ginekologią, dotyczący ginekologii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podczas akcji pacjentki są poddawane badaniu cytologicznemu, wszechstronnemu ginekologicznemu, a także gruczołów piersiowych i ekosystemu pochwy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩnɛkɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: ǵĩnekoloǵičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ginekologia ż., ginekolog m., ginekolożka ż.

Wiktionary


ginekolożka

ginekolog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. lekarka specjalistka w zakresie ginekologii

Wiktionary

Patrz:

ginekolog

Powiązane:

 rzecz. ginekologia ż., ginekologiczność ż.

:: fm. ginekolog mos.

 przym. ginekologiczny

 przysł. ginekologicznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ginekolog, lekarka chorób kobiecych

Wiktionary


ginekomastia

nadmierny rozwój gruczołów piersiowych u mężczyzn wskutek zaburzeń hormonalnych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. rozrost tkanki gruczołowej sutka u mężczyzny, objawiające się jego powiększeniem

Wiktionary

Ginekomastia, przerost sutka u mężczyzn (łac. gynaecomastia) – powiększenie się sutka u mężczyzny, w wyniku rozrostu tkanki gruczołowej, włóknistej i tłuszczowej. Gruczoł piersiowy ulega jednostronnemu lub obustronnemu powiększeniu, jest obrzmiały i może być bolesny. Ginekomastia spowodowana jest zaburzeniami hormonalnymi, najczęściej wskutek leczenia hormonalnego (leczenie raka stercza).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W ginekomastii sutki mogą być bolesne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟĩnɛkɔ̃ˈmastʲja, AS: ǵĩnekõmastʹi ̯a

Wiktionary


ginewra

żona legendarnego króla Artura, władcy Brytanii


SJP.pl

Ginewra (walij. Gwenhwyfar, ang. Guinevere) – postać z legend arturiańskich, żona króla Artura, w niemal wszystkich wersjach legendy bezdzietna. Była córką jego przyjaciela i sojusznika Leodegrance'a (Leodegana), króla Cameliard, i miała siostrę o imieniu Gwenhwyfach.

Wikipedia


gingerol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. fitoskładnik imbiru

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przyprawę zwaną imbirem otrzymuje się z kłączy krzewu podzwrotnikowego o tej samej nazwie. Charakterystyczny smak i zapach pochodzi głównie z gingerolu.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|gingerol.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gingerol

* chiński standardowy: (1.1) 姜辣素 (jiānglàsù)

* francuski: (1.1) gingérol m.

* japoński: (1.1) ギンゲロール (gingerōru)

* włoski: (1.1) gingerolo m.

źródła.

== gingerol (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) biochem. gingerol

odmiana.

 (1.1) lp. gingerol; lm. gingerols

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


ginięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ginąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ǵĩńė̃ńće

Wiktionary

Powiązane:

 czas. ginąć

Wiktionary


ginogeneza

rozwój bez zapłodnienia komórki jajowej, ale wymagający stymulacji przez plemnik


SJP.pl

Ginogeneza, gynogeneza, pseudogamia – specyficzna odmiana partenogenezy spotykana u niektórych płazińców, nicieni, pierścienic, ryb i płazów polegająca na indukowaniu rozwoju jaja przez plemniki innego gatunku bez procesu kariogamii. Plemniki jednak nie wnikają do komórki jajowej.

Wikipedia


ginol

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. wysoki człowiek

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gibus

Wiktionary


ginowy

gin (wódka) [czytaj: dżinowy]


SJP.pl


ginsberg

Ginsberg, Ginzburg – nazwisko pochodzące od nazwy miasta Günzburg

Ginsberg

  • Allen Ginsberg (1926–1997) – amerykański poeta pochodzenia żydowskiego
  • Aszer Ginsberg (1856–1927) – rosyjski pisarz pochodzenia żydowskiego
  • Aleksander Ginsberg (1871–1911) – polski konstruktor przyrządów optycznych

Wikipedia


ginseng

[czytaj: dżinsen] żeń-szeń, żeńszeń, gin-seng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny


SJP.pl

Wszechlek żeń-szeń, żeń-szeń właściwy (Panax ginseng C.A. Meyer) – gatunek byliny z rodziny araliowatych.

Kiedyś dziko występował na północy Półwyspu Koreańskiego, północno-wschodnich Chinach, Japonii i wschodniej części Rosji (Kraj Nadmorski i zlewnia rzeki Ussuri), jednak przez intensywny zbiór jego naturalny obszar występowania skurczył się do zaledwie trzech siedlisk znajdujących się na terenie Rosji i Chin. Od 1975 roku żeń-szeń znajduje się w Rosji w czerwonej księdze jako gatunek zagrożony.

Wikipedia


ginter

1. nazwisko;
2. obce imię męskie


SJP.pl

Guncerz, Gonciarz, Ginter, Gunter – imię męskie pochodzenia germańskiego, składające się z członów gund – „walka, wojna, bitwa” i heri, co jako drugi człon imienia oznaczało „dowódca wojskowy”. W Polsce imię to nadawane było od średniowiecza, nosił je m.in. biskup płocki Gunter, który był jednym z inicjatorów sprowadzenia do Polski zakonu krzyżackiego. Notowane w formach: Guncerz, Guncarz, Kuncerz, lat. Guncerus, Gunter, Ginter, łac. Guntherus, lat. Gunterus, Ginterus, Cuntherus; ze zdrobnieniami: Gincyl, Guncel, Guncyl, Gunt, Guntek, Guntko, Gun, Gusz, Gusza, Guszek, Guszko.

Wikipedia


gintowt

nazwisko


SJP.pl

  • Gintowt – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 271 osób.

Wikipedia


gintrowski

nazwisko


SJP.pl


ginuchijski

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język ginuchijski;

Wiktionary


ginura

ginura pomarańczowa - roślina ozdobna z rodziny astrowatych


SJP.pl

Ginura (Gynura) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Obejmuje co najmniej 54 gatunki. Występują w strefie międzyzwrotnikowej Afryki, Azji i Australii.

Wikipedia


ginzburg

Ginsberg, Ginzburg – nazwisko pochodzące od nazwy miasta Günzburg

Ginsberg

  • Allen Ginsberg (1926–1997) – amerykański poeta pochodzenia żydowskiego
  • Aszer Ginsberg (1856–1927) – rosyjski pisarz pochodzenia żydowskiego
  • Aleksander Ginsberg (1871–1911) – polski konstruktor przyrządów optycznych

Wikipedia


gioacchino

[czytaj: dżjoakino] włoskie imię męskie


SJP.pl


gioconda

[czytaj: dżjokonda] potocznie: kobieta o tajemniczym uśmiechu, pełnym spokoju i słodyczy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) szt. kobieta sportretowana na słynnym obrazie Leonarda da Vinci

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nudna jest baba, mówiąc szczerze • Siedzi, uśmiecha się Gioconda • Jakoś to robi, że to bierze • I wcale na to nie wygląda

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Mona Lisa

Wiktionary


giocoso

[czytaj: dżokozo] określenie wykonawcze: wesoło, żartobliwie


SJP.pl


giodo

[czytaj: gjodo] skrót od: Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) = adm. generalny inspektor ochrony danych osobowych (funkcja lub urząd);

Wiktionary


gioioso

[czytaj: dżojozo] określenie wykonawcze: pogodnie, wesoło


SJP.pl


giop

skrót od: Główny Inspektorat Ochrony Pracy


SJP.pl


giorgio

Giorgio – utwór szwajcarskiej wokalistki Lys Assi, napisany przez Paula Burkharda i Fridolina Tschudiego, a nagrany i wydany w 1958 roku. Singiel reprezentował Szwajcarię podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji w tym samym roku.

Podczas konkursu, który odbył się 12 marca 1958 roku, utwór został wykonany jako ostatni, dziesiąty w kolejności i ostatecznie zajął drugie miejsce, zdobywając 24 punkty i przegrywając jedynie z propozycją „Dors, mon amour” reprezentanta Francji, André Claveau. Dyrygentem orkiestry podczas występu wokalistki był Burkhard.

Wikipedia


giorgione

właściwie Giorgio da Castelfranco, malarz włoski, przedstawiciel renesansu


SJP.pl

Giorgione, właśc. Giorgio Barbarelli da Castelfranco lub Zorzi di Castelfranco (ur. w 1478 lub 1479 w Castelfranco Veneto, zm. przed 25 października 1510 w Wenecji) – włoski malarz, przedstawiciel renesansu.

O życiu i twórczości Giorgionego wiemy bardzo mało. Jest jednym z najbardziej zagadkowych malarzy czasów nowożytnych. Wiadomo, że urodził się w Castelfranco Veneto i był uczniem Giovanni Belliniego. Miał wpływ na innych malarzy, z którymi się zetknął, m.in. Tycjana i Sebastiana del Piombo. Zmarł przedwcześnie w okresie zarazy.

Wikipedia


giotto

[czytaj: dżotto] nazwisko, np. Giotto di Bonde (ok. 1267-1337), włoski architekt i malarz, przedstawiciel trecenta


SJP.pl

Giotto di Bondone, właśc. Angiolo di Bondone, zdrobniale Angiolotto (ur. ok. 1266, zm. 8 stycznia 1337 we Florencji) – włoski malarz i architekt, tercjarz franciszkański.

Do najważniejszych jego dzieł należą: freski w kaplicy Scrovegnich w Padwie, w kościele Santa Croce we Florencji i w bazylice św. Franciszka w Asyżu.

Wikipedia


giovanna

[czytaj: dżiowanna] obce imię żeńskie


SJP.pl


giovanni

  • Giovanni (angolski piłkarz) – angolski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika
  • Giovanni (kardynał) – włoski benedyktyn i kardynał
  • Giovanni (meteorologia) – oprogramowanie pozwalające na prostą analizę danych satelitarnych NASA oraz pomiarów naziemnych.
  • Giovanni (piłkarz) – brazylijski piłkarz, napastnik

Wikipedia


gipiura

1. rodzaj koronki klockowej bez tiulowego tła, o dużych, nieregularnych oczkach i wypukłym wzorze
2. ręczny haft na batyście


SJP.pl


gipiurowy

przymiotnik od: gipiura


SJP.pl


gips

1. minerał, uwodniony siarczan wapnia;
2. usztywniający opatrunek z gipsu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. minerał z grupy siarczanów, dwuwodny siarczan wapnia; także skała osadowa której głównym składnikiem jest dwuwodny siarczan wapnia, dodatkowo może ona zawierać anhydryt, iły, różne węglany;

 (1.2) bud. materiał budowlany, półwodny siarczan wapnia

 (1.3) pot. opatrunek unieruchamiający wykonany z gipsu

 (1.4) środ. figura, odlew gipsowy

 (1.5) pot. sport. drobny, suchy śnieg utrudniający jazdę na nartach

Wiktionary

Gips − nazwa pochodzi od gr. gypsos (γύψος) (łac. gypsum) oznaczającego czynność gipsowania, a także kredę lub cement. Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia:

  1. minerał z grupy siarczanów – uwodniony siarczan wapnia
  2. monomineralna skała osadowa (siarczanowa), zbudowana niemal wyłącznie z minerału o tej samej nazwie, z domieszkami anhydrytu, kalcytu i halitu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Te gleby są bogate w gips.

 (1.2) Idź do magazynu i przynieś worek gipsu.

 (1.3) Adam przewrócił się i ma teraz rękę w gipsie.

 (1.4) Ech, te wszystkie gipsy są do wyrzucenia.

 (1.5) Po tym gipsie nie da się jeździć, wracamy do hotelu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟips, AS: ǵips

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gipsówka ż., gipsoteka ż., gipsowanie n., zagipsowanie n., gipsiarz m.

 czas. gipsować ndk., zagipsować dk.

 przym. gipsowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) minerał

 (1.2) materiał budowlany

 (1.3) opatrunek

 (1.5) śnieg

hiponimy.

 (1.1) alabaster, gips włóknisty

holonimy.

meronimy.

 (1.1) siarczan wapnia

pokrewne.

 rzecz. gipsówka ż., gipsoteka ż., gipsowanie n., zagipsowanie n., gipsiarz m.

 czas. gipsować ndk., zagipsować dk.

 przym. gipsowy

frazeologia.

 ładny gips • taki gips

etymologia.

 (1.1) etym|łac|gypsum. < etym|gr|γύψος.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gypsum

* arabski: (1) zweryfikuj|جبس, جص.

* baskijski: (1.1) igeltsu; (1.2) igeltsu; (1.3) igeltsu

* bułgarski: (1.1) гипс m.; (1.2) гипс m.; (1.3) гипс m.

* hiszpański: (1.1) yeso m.

* interlingua: (1.1) gypso

* kataloński: (1.2) guix m.

* łotewski: (1.1) ģipsis

* niemiecki: (1.1) Gips m.

* nowogrecki: (1.1) γύψος m.; (1.3) γύψος m.

* rosyjski: (1.1) гипс

* słowacki: (1.1) sadrovec m.

* suahili: (1.1) chokaa

* szkocki gaelicki: (1.2) plastair m.; (1.3) plastair m.

* szwedzki: (1.1) gips w.; (1.3) gips w.

* węgierski: (1.1) gipsz; (1.2) gipsz; (1.3) gipsz

źródła.

== gips (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gips

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gips-karton

płyta z kartonu i gipsu stosowana w budownictwie; karton-gips, kartongips, regips, rigips, płyta regipsowa, suchy tynk


SJP.pl


gipsatura

ozdoba architektoniczna z gipsu lub stiuku; sztukateria


SJP.pl


gipsaturowy

przymiotnik od: gipsatura


SJP.pl


gipsdeka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. gipsowany sufit

Wiktionary


gipsiarnia

zakład produkujący gips; gipsownia


SJP.pl


gipsiarski

gipsiarz


SJP.pl

Patrz:

gipsiarz

gipsiarz

artysta lub rzemieślnik zajmujący się wykonywaniem sztukaterii i innych prac ze stiuku; sztukator


SJP.pl


gipsik

mały gips


SJP.pl


gipsobeton

Gipsobeton (beton gipsowy) – związana i stwardniała masa będąca mieszanką gipsu, kruszywa i wody.

Kruszywo mogą stanowić np. piasek, wapień, gruz ceglany, żużel paleniskowy, trociny. Ze względu na zastosowane tworzywo gipsobetony dzielą się na:

  • gipsobetony z naturalnych kruszyw mineralnych (piasek, wapień lekki)
  • gipsobetony z kruszyw lekkich – g. ceglany, żużlowy (żużel paleniskowy), g. z żużlem wielkopiecowym pumeksowym
  • gipsobeton organiczny – g. trocinowe

Wikipedia


gipsomat

automat do sprzedaży gipsu ortopedycznego


SJP.pl


gipsoryt

1. technika graficzna druku wypukłego;
2. odbitka wykonana tą techniką


SJP.pl

Gipsoryt — technika graficzna druku wypukłego, w której matryca wykonana jest z gipsu; także odbitka wykonana tą techniką. Gipsoryty wykonywane są od XIX wieku. Technika została opisana przez francuskiego grafika Maxime Lalanne (1827–1886). Na nowo odkryta i rozwijana była w latach 30. XX wieku w paryskim studiu graficznym Atelier 17 założonym przez Stanleya Williama Haytera.

Wikipedia


gipsoteka

zbiór gipsowych odlewów rzeźb antycznych


SJP.pl


gipsować

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) nakładać na coś gips

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟipˈsɔvat͡ɕ, AS: ǵipsovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gips m., gipsówka ż., gipsoteka ż., gipsowanie n.

 czas. zagipsować dk.

 przym. gipsowy

Wiktionary


gipsowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gipsować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟipsɔˈvãɲɛ, AS: ǵipsovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gipsować

 przym. gipsowy

 rzecz. gips mrz.

Wiktionary


gipsowaty

przypominający gęstością gips


SJP.pl


gipsówka

roślina z goździkowatych, o białych kwiatach i lancetowatych liściach; waplinek; łyszczec wiechowaty


SJP.pl

Łyszczec, gipsówka (Gypsophila L.) – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych. Obejmuje ok. 145 gatunków. Rośliny te występują w Europie, północnej Afryce, Azji i Australii, poza tym są szeroko rozprzestrzenione jako rośliny introdukowane. W Polsce rosną cztery gatunki rodzime, kilka innych dziczeje przejściowo, dwa gatunki introdukowane są zadomowione.

Wikipedia


gipsownia

zakład produkujący gips; gipsiarnia


SJP.pl


gipsowobiały

biały o odcieniu gipsu


SJP.pl


gipsowy

przymiotnik od: gips


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wykonany z gipsu

 (1.2) związany z gipsem, dotyczący gipsu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pamiętam gipsową figurę Matki Boskiej w niebieskiej szacie, obok konfesjonału.

 (1.1) Ten dwupiętrowy obiekt wewnątrz wyłożony został ściankami gipsowymi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟipˈsɔvɨ, AS: ǵipsovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gips mrz., gipsiarz mos., gipsówka ż., gipsowanie n., zagipsowanie n., gipsoryt mrz., gipsoteka ż.

 czas. gipsować ndk., zagipsować dk.

 przysł. gipsowo

Wiktionary


gira

potocznie: noga; syra


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. posp. noga

 (1.2) gw-pl|Poznań. kulin. golonka

 (1.3) lm. girygóry. płaty na chomąta, zwykle czerwone

 (1.4) lm. giryreg. wsch. wielkie wagi

 (1.5) lm. giryreg. wsch. wielkie ciężary do wag

Wiktionary

Gira, istniejący od 1905 niemiecki producent sprzętu elektrotechnicznego. Firma została założona w Wuppertalu, ale w 1912 jej siedziba została przeniesiona do Radevormwaldu. Początkowo GIRA produkowała wszelkiego rodzaju łączniki elektryczne i osprzęt konwencjonalny. Od samego początku firma odznaczała się dobrą jakością oferowanych produktów oraz szerokim asortymentem wyglądu urządzeń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ale ci giry śmierdzą!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟira, AS: ǵira

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. girsko n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szwaja, syra, szkita, szłapa, kryka, giczała

Wiktionary


girard

Osoby:

  • Filip de Girard (1775–1845) – inżynier francuski, wynalazca maszyn do mechanicznego przędzenia lnu. Od jego nazwiska pochodzi nazwa Żyrardów
  • René Girard (ur. 1923) – francuski filozof, antropolog i krytyk literacki. Twórca koncepcji "kozła ofiarnego"

Wikipedia


girardot

[czytaj: żirarDO] nazwisko


SJP.pl

Girardot – miasto w środkowej Kolumbii, w departamencie Cundinamarca, nad rzeką Magdalena, przy linii kolejowej łączącej Bogotę z Neivą. Około 120 tys. mieszkańców w 2003 r.

Wikipedia


girka

zdrobnienie od: gira


SJP.pl


girlanda

podwieszony w dwóch końcach zwój kwiatów lub liści, ujęty kokardami lub wstęgami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dekoracyjny łańcuch z kwiatów lub liści;

Wiktionary

Girlanda – dekoracyjny, roślinny ornament w formie podwieszonej wiązanki kwiatów, liści i owoców.

Girlanda zaczepiona jest w dwóch punktach po bokach.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) feston

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) ornament, ozdoba

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|guirlande.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) garland

* czeski: (1.1) girlanda

* ido: (1.1) girlando

* niderlandzki: (1.1) slinger

* niemiecki: (1.1) Girlande

* rosyjski: (1.1) гирлянда

* sango: (1.1) girilânde

źródła.

== girlanda (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) girlanda

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) feston

Wiktionary


girlandowy

przymiotnik od: girlanda


SJP.pl


girlasek

tancerka rewiowa; girlsa


SJP.pl


girlaska

tancerka rewiowa; girlsa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) młoda tancerka w rewii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɛrˈlaska, AS: gerlaska

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tancerka, girlsa

Wiktionary


girlsa

[czytaj: gerlsa] tancerka rewiowa; girlaska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) tancerka w rewii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɛrl̥sa, AS: gerl̦sa

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) tancerka, girlaska

Wiktionary


girlsband

[czytaj: gerlsbend] wokalny zespół muzyki pop złożony z dziewcząt; girls band


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) muz. neol. grupa muzyczna składająca się wyłącznie z dziewczyn

Wiktionary

Girls band (girlsband, także girl group) – młodzieżowy, żeński zespół wokalny muzyki pop.

Utwory wykonywane przez girls bandy są skierowane do nastoletniej młodzieży. Girls bandy przeważnie tworzone są od podstaw przez producentów wybierających kandydatki w czasie przesłuchań. Nazwa grupy, jak i prawa autorskie do piosenek zwykle należą do producenta. Na sukces grupy pracuje sztab fachowców: kompozytorów, autorów tekstów, projektantów mody, choreografów, stylistów itp. oraz specjalistów z dziedziny public relations i marketingu. Członkiniom grup często tworzy się fikcyjne osobowości. Wymaga się też od nich dyscypliny i podporządkowania producentom. Praca w tego typu grupach jest intensywna – zwykle jest to napięty program koncertów oraz innych wydarzeń medialnych, w których idole mają obowiązek brać udział – wszystko nastawione na osiągnięcie maksymalnej popularności i sprzedaży płyt w celu osiągnięcia jak największych zysków.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Była siedemnastoletnią wokalistką w girlsbandzie grającym progresywną mieszankę technopunku i jazzu.

Wiktionary


giro

poręczenie wekslowe; żyro


SJP.pl


girobus

autobus napędzany energią kinetyczną wirującego koła zamachowego o dużej bezwładności; żyrobus


SJP.pl

Żyrobus (girobus) – autobus czerpiący energię z koła zamachowego o dużym momencie bezwładności. Autobus na przystankach podłączał się do sieci energetycznej i za pomocą silnika elektrycznego rozkręcał koło zamachowe, akumulując w ten sposób energię potrzebną do dalszej jazdy.

Wikipedia


girobusola

[czytaj: żyrobusola] przyrząd nawigacyjny w postaci obracającego się wokół własnej osi pierścienia, służący do określania kursu statku powietrznego lub wodnego; żyrobusola, żyrokompas, girokompas


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. elektromechaniczne urządzenie służące do wskazywania kursu, wykorzystujące właściwości żyroskopu;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌʒɨrɔbuˈsɔla, AS: žyrobusola

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żyrokompas, girokompas, żyrobusola, kompas żyroskopowy

Wiktionary


giroklinometr

przyrząd do określania kąta nachylenia samolotu; żyroklinometr


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. przyrząd służacy do określania kąta nachylenia samolotu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌʒɨrɔklʲĩˈnɔ̃mɛtr̥, AS: žyroklʹĩnõmetr̦

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żyroklinometr

Wiktionary


girokompas

[czytaj: żyrokompas] przyrząd nawigacyjny w postaci obracającego się wokół własnej osi pierścienia, służący do określania kursu statku powietrznego lub wodnego; girobusola, żyrobusola, żyrokompas


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. elektromechaniczne urządzenie służące do wskazywania kursu, wykorzystujące właściwości żyroskopu;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌʒɨrɔˈkɔ̃mpas, AS: žyrokõmpas

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żyrokompas, żyrobusola, girobusola, kompas żyroskopowy

Wiktionary


giros

potrawa grecka; gyros


SJP.pl


giroskop

sztywny przedmiot, najczęściej krążek, szybko obracający się dookoła własnej osi symetrii, stosowany m.in. w urządzeniach nawigacyjnych; żyroskop


SJP.pl

Żyroskop (giroskop; stgr. γῦρος – obrót, σκοπέω – obserwować) – urządzenie do pomiaru lub utrzymywania orientacji przestrzennej, działające na podstawie zasady zachowania momentu pędu. Został wynaleziony przez francuskiego fizyka Jeana Foucaulta w 1852 roku.

Wikipedia


giroskopowy

przymiotnik od: giroskop; żyroskopowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zob. żyroskopowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giroskop mrz., żyroskop mrz.

 przym. żyroskopowy

Wiktionary


girosowy

giros; gyrosowy


SJP.pl


girostat

przyrząd żyroskopowy utrzymujący w równowadze ciała, w których jest umieszczony, np. ustawiony na statku spełnia rolę stabilizatora przeciwdziałającego kołysaniu, umieszczony wewnątrz wagonu kolei jednoszynowej zapewnia mu trwałą równowagę; żyrostat


SJP.pl


girotron

przyrząd do pomiaru prędkości kątowej; żyrotron


SJP.pl


girzyński

nazwisko


SJP.pl


gis

dźwięk g podwyższony o pół tonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk g podwyższony o półton;

Wiktionary

  • Główny Inspektorat Sanitarny – urząd administracji rządowej
  • System Informacji Geograficznej (ang. Geographic Information System) – system służący do przetwarzania danych geograficznych
  • GIS – rodzaj rozdzielnicy elektrycznej
  • GIS – kod IATA portu lotniczego Gisborne
  • gis – nazwa dźwięku muzycznego

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) symbol. G♯

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|geses|ges|g|gis|gisis.

 (1.1) por|as.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) G-sharp

* niemiecki: (1.1) Gis n.

* słowacki: (1.1) gis n.

źródła.

== gis (język afrykanerski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) mikol. kulin. drożdże

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟis, AS: ǵis

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. G♯

Wiktionary


gis-dur

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku gis


SJP.pl


gis-moll

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku gis


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku gis (w zapisie nutowym z pięcioma krzyżykami)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) muz. akord molowy oparty na tonice tonacji gis-moll (1.1)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟis‿mɔl, AS: ǵis‿mol

Wiktionary


giscard

[czytaj: żisKAR] nazwisko


SJP.pl


giscardowski

[czytaj: żiskardowski] przymiotnik od: Giscard d'Estaing


SJP.pl


giscardysta

[czytaj: żiskardysta] zwolennik Valéry'ego Giscarda d'Estaing lub jego polityki


SJP.pl


giscardystka

giscardysta [czytaj: żiskardystka]


SJP.pl


giser

wykwalifikowany robotnik pracujący w odlewni żelaza, szkła; topiarz (dawniej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. osoba zajmująca się zawodowo odlewaniem czcionek i matryc drukarskich;

Wiktionary

Giser – dawniej rzemieślnik zajmujący się odlewaniem metalowych przedmiotów; wykwalifikowany pracownik giserni, a także jej właściciel.

Giserami byli rzemieślnicy-artyści odlewający w metalu na zlecenie artystów-projektantów ich dzieła sztuki, np. popiersia, pomniki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Produkcja księgi nie mogła zacząć się bez gisera, który czcionki odlewał z ołowiu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟisɛr, AS: ǵiser

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gisernia ż., giserstwo n., giserz mos.

 przym. giserski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) formierz

Wiktionary


gisernia

1. dział drukarni
2. przestarzale: odlewnia


SJP.pl

Gisernia (z niem. Gieserei) – specjalistyczny warsztat odlewniczy, zajmujący się odlewaniem z metalu gotowych wyrobów końcowych, zazwyczaj jednostkowych (gisernia nie zajmuje się wytopem metalu z rud). W giserni można odlewać wszelkiego rodzaju metale i stopy metali. W zależności od specjalizacji, w giserni są odlewaneczcionki, dzwony, pomniki itd. oraz wszelkiego rodzaju formy odlewnicze i matryce.

Wikipedia


giserski

przymiotnik od: giser


SJP.pl


giserstwo

wykonywanie odlewów z metalu; lejarstwo


SJP.pl


gisis

[czytaj: gis-is] dźwięk g podwyższony o dwa półtony


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) muz. dźwięk g podwyższony o cały ton;

Wiktionary

Gisis – dźwięk, którego częstotliwość dla gisis¹ wynosi 440 Hz. Jest to podwyższony za pomocą podwójnego krzyżyka dźwięk g. Dźwięki enharmonicznie równoważne to: a i heses.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɟisʲis, AS: ǵisʹis

Wiktionary


giskana

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. podlewaczka

 (1.2) reg-pl|Poznań. konewka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) konewka

 (1.2) gizkana

Wiktionary


gislaved

Gislaved – miejscowość (tätort) w Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Jönköping, w gminie Gislaved.

Według danych Szwedzkiego Urzędu Statystycznego liczba ludności wyniosła: 10 180 (31 grudnia 2015), 10 389 (31 grudnia 2018) i 10 404 (31 grudnia 2019).

Wikipedia


gisz

skrót od: Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych


SJP.pl


giszowiec

Giszowiec (1979–1990 Osiedle im. Stanisława Staszica; niem. Gieschewald) – zabytkowe osiedle patronackie, część oraz dzielnica Katowic, położona we wschodniej części miasta, nad Boliną.

Giszowiec składa się z budynków wielorodzinnych z wielkiej płyty oraz zabytkowych domów, przeważnie jedno- i dwurodzinnych, stanowiących niegdyś zwarte osiedle górnicze, które do dziś jest unikatowe w skali europejskiej i znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego. Zostało ono wybudowane dla górników pracujących w kopalni „Giesche” (późniejszej kopalni „Wieczorek”) przez koncern Georg von Giesches Erben na zlecenie dyrektora spółki Antona Uthemanna w latach 1907–1910. Projektantami osiedla byli Georg i Emil Zillmannowie. Osiedle górnicze w dwóch trzecich uległo wyburzeniu w latach 70. XX wieku na skutek rozwoju budownictwa mieszkaniowego wielokondygnacyjnego z wielkiej płyty dla pracowników powstałej w 1964 roku kopalni „Staszic”.

Wikipedia


git

przedstawiciel polskiej podkultury młodzieżowej lat siedemdziesiątych, czerpiącej wzorce ze środowiska przestępczego; gitowiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gwara więzienna słowo-klucz; osoba grypsująca, będąca członkiem subkultury więziennej;

 (1.2) pot. posp. zob. gitowiec.

przysłówek sposobu

 (2.1) pot. super, w porządku

w użyciu przymiotnikowym

 (3.1) pot. świetny, bez zarzutu

Wiktionary

  • Git – rozproszony system kontroli wersji
  • Git-ludzie – subkultura więzienna
  • Gitowcy – kontrkultura młodzieżowa
  • Git – polski film z 2015 r.

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) — Masz wszystko? — Tak mam, chodźmy, będzie git.

 (2.1) — Kupiłeś piwo? — Tak, mam też otwieracz. – No to git.

 (3.1) To była git impreza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟit, AS: ǵit

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gitesowy, gitowy, gitny

 przysł. gites

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) super, ekstra, elegancko

 (3.1) wspaniały, świetny

Wiktionary


git-człowiek

przedstawiciel polskiej podkultury młodzieżowej lat siedemdziesiątych, czerpiącej wzorce ze środowiska przestępczego; git, gitowiec


SJP.pl


git.

skrót od: gitara, gitarowy


SJP.pl


gitana

[czytaj: chitana] energiczny taniec cygański z kastanietami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) choreogr. żywiołowy taniec cygański wykonywany z kastanietami

Wiktionary


gitara

1. sześcio-, rzadziej siedmiostrunowy instrument muzyczny szarpany;
2. gitara powietrzna - udawanie gry na gitarze za pomocą gestów;
3. dźwignia w obrabiarce do gwintów i uzębień do osadzania osi kół zmianowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. strunowy instrument muzyczny;

Wiktionary

Gitara (hiszp. guitarra) – instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym, gryfem i progami na podstrunnicy. Zazwyczaj ma 6 strun, lecz można spotkać również gitary z czterema, pięcioma, siedmioma, ośmioma, dziesięcioma lub dwunastoma strunami. Instrument ten odgrywa ważną rolę w muzyce bluesowej, country, flamenco, rockowej oraz w wielu formach popu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wydobywa spod łóżka gitarę, dostraja ją i wziąwszy kilka akordów, zaczyna śpiewać przez nos pieśń bardzo romantyczną.

 (1.1) W sklepie obejrzałem kilka gitar, ale żadna mi się nie spodobała.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟiˈtara, AS: ǵitara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gitarzysta m., gitarzystka ż., gitarówka ż.

:: zdrobn. gitarka ż.

 przym. gitarowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

 (1.1) gitara elektryczna, gitara hawajska

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gitarzysta m., gitarzystka ż., gitarówka ż.

:: zdrobn. gitarka ż.

 przym. gitarowy

frazeologia.

 zawracać gitarę

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* afrykanerski: (1.1) kitaar

* albański: (1.1) kitarë

* angielski: (1.1) guitar

* arabski: (1.1) قيثارة

* azerski: (1.1) gitara

* baskijski: (1.1) gitarra

* bengalski: (1.1) গিটার

* białoruski: (1.1) гітара ż.

* bułgarski: (1.1) китара ż.

* chorwacki: (1.1) gitara ż.

* czeski: (1.1) kytara ż.

* dolnołużycki: (1.1) gitara

* duński: (1.1) guitar w.

* esperanto: (1.1) gitaro

* estoński: (1.1) kitarr

* fiński: (1.1) kitara

* francuski: (1.1) guitare ż.

* gruziński: (1.1) გიტარა

* hebrajski: (1.1) גיטרה ż. (gitara)

* hindi: (1.1) गिटार

* hiszpański: (1.1) guitarra ż.

* interlingua: (1.1) gitarra

* islandzki: (1.1) gítar m.

* japoński: (1.1) ギター

* jidysz: (1.1) גיטאַרע ż. (gitare), גיטאַר ż. (gitar)

* kannada: (1.1) ಗಿಟಾರ್

* kaszubski: (1.1) gitara ż.

* kataloński: (1.1) guitarra ż.

* koreański: (1.1) 기타

* kornijski: (1.1) gitar m.

* litewski: (1.1) gitara ż.

* łaciński: (1.1) cithara

* macedoński: (1.1) гитара

* niemiecki: (1.1) Gitarre ż.

* nowogrecki: (1.1) κιθάρα ż.

* ormiański: (1.1) կիթառ

* osetyjski: (1.1) гитарӕ

* perski: (1.1) گیتار

* rosyjski: (1.1) гитара ż.

* słowacki: (1.1) gitara ż.

* szwedzki: (1.1) gitarr w.

* tajski: (1.1) กีตาร์

* tamilski: (1.1) கிதார்

* turecki: (1.1) gitar

* tuvalu: (1.1) kitala

* tybetański: (1.1) རྒྱུད་དྲུག

* ukraiński: (1.1) гітара ż.

* wenecki: (1.1) chitara

* węgierski: (1.1) gitár

* wilamowski: (1.1) gitaor ż., gitar ż.

* włoski: (1.1) chitarra ż.

źródła.

== gitara (język azerski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) muz. gitara

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gitariada

koncert gitarowy, festiwal gitarzystów


SJP.pl


gitarka

zdrobniale o gitarze


SJP.pl


gitaroholik

osoba bardzo lubiąca grę na gitarze


SJP.pl


gitarowy

przymiotnik od: gitara


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gitarą, dotyczący gitary

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟitaˈrɔvɨ, AS: ǵitarovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gitara ż., gitarka ż., gitarówka ż., gitarzysta m., gitarzystka ż.

Wiktionary


gitarzysta

1. osoba grająca na gitarze;
2. widmowy gitarzysta - środowiskowo: osoba symulująca grę na gitarze przy pomocy gestów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) muz. muzyk, który gra na gitarze

Wiktionary

Gitarzysta – osoba grająca na gitarze, muzyk, instrumentalista, członek zespołu muzycznego lub artysta solowy. Popularnie gitarzystów dzieli się na rytmicznych i prowadzących.

Rodzaje gitar:

  • gitara klasyczna
  • gitara akustyczna
  • gitara basowa (zob. basista)
  • gitara elektryczna
  • gitara akustyczno-elektryczna
  • gitara rezofoniczna

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na koncercie było kilku znanych gitarzystów.

 (1.1) Gitarzysta siedział na krzesełku i powoli szarpał struny, akompaniując śpiewaczce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟitaˈʒɨsta, AS: ǵitažysta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gitara ż., gitarka ż., gitarówka ż.

:: fż. gitarzystka

 przym. gitarowy

Wiktionary


gitarzystka

gitarzysta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która gra na gitarze

Wiktionary

Gitarzysta – osoba grająca na gitarze, muzyk, instrumentalista, członek zespołu muzycznego lub artysta solowy. Popularnie gitarzystów dzieli się na rytmicznych i prowadzących.

Rodzaje gitar:

  • gitara klasyczna
  • gitara akustyczna
  • gitara basowa (zob. basista)
  • gitara elektryczna
  • gitara akustyczno-elektryczna
  • gitara rezofoniczna

Wikipedia

Patrz:

gitarzysta

Przykłady

 (1.1) Mamy w zespole nową gitarzystkę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɟitaˈʒɨstka, AS: ǵitažystka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gitara ż., gitariada ż.

:: fm. gitarzysta m.

 przym. gitarowy

Wiktionary


gites

git; potocznie:
1. w porządku, dobrze; okej, fajnie, gitara;
2. oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitowy, gitesowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) pot. super!

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na imprezie było gites.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɟitɛs, AS: ǵites

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) git

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) super, extra, elegancko

Wiktionary


gitesowy

potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski


SJP.pl


github

GitHub – hostingowy serwis internetowy przeznaczony do projektów programistycznych wykorzystujących system kontroli wersji Git. Stworzony został przy wykorzystaniu frameworka Ruby on Rails i języka Erlang. Serwis działa od kwietnia 2008 roku. GitHub udostępnia darmowy hosting programów otwartoźródłowych i prywatnych repozytoriów (część funkcji w ramach prywatnych repozytoriów jest płatna). W czerwcu 2018 ogłoszono, iż serwis zostanie przejęty przez przedsiębiorstwo Microsoft za kwotę 7,5 miliarda dolarów.

Wikipedia


gitny

potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitesowy, gitowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski


SJP.pl


gitowiec

przedstawiciel polskiej podkultury młodzieżowej lat siedemdziesiątych, czerpiącej wzorce ze środowiska przestępczego; git


SJP.pl


gitowski

1. potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitowy, gitesowy, fajowy, fajny, fajowski;
2. związany z gitowcami


SJP.pl


gitowy

potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitesowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski


SJP.pl


giuliani

nazwisko


SJP.pl


giuliano

Giuliano, właśc. Giuliano Victor de Paula (ur. 31 maja 1990 w Kurytybie) – brazylijski piłkarz, grający na pozycji pomocnika w tureckim klubie İstanbul Başakşehir, reprezentant Brazylii.

Wikipedia


giulio

Giulio – srebrna, groszowa moneta włoska bita przez papieża Juliusza II, przedstawiająca na awersie popiersie albo herb papieski, zaś na rewersie postacie św. Piotra i Pawła. Masa monety wynosiła 3,87 grama.

W późniejszym okresie nazwa gulio była używana w odniesieniu do różnych groszowych monet włoskich, z których ostatnią było papieskie podwójne gulio z 1823 r.

Wikipedia


giuseppe

[czytaj: dżjuzepe] włoskie imię męskie


SJP.pl


giustamente

[czytaj: dżjustamente] określenie wykonawcze: w tempie właściwym dla utworu; giusto


SJP.pl


giusto

[czytaj: dżjusto] określenie wykonawcze: w tempie właściwym dla utworu; giustamente


SJP.pl


givenchy

[czytaj: żiwąSZI] nazwisko


SJP.pl

Givenchy – francuskie przedsiębiorstwo kosmetyczne i dom mody założony w roku 1952 przez projektanta Huberta de Givenchy.

Od 1988 r. przedsiębiorstwo należy do francuskiej grupy dóbr luksusowych LVMH.

Wikipedia


giwer

potocznie: broń palna, zwłaszcza karabin


SJP.pl

Giwer (kiwer) – rodzaj wojskowego nakrycia głowy, wykonanego z ciemnego filcu. Wysoka czapka w kształcie ściętego, lekko zwężającego się ku górze stożka, z daszkiem opuszczanym z przodu lub (w starszej odmianie) z przodu i z tyłu.

Używane w Polsce od końca XVIII wieku do XIX wieku. Wprowadzone do umundurowania po 1775 roku – m.in. było nakryciem głowy pocztowych Kawalerii Narodowej. Później, w zbliżonej do czaka formie stosowane w oddziałach Legii Księstwa Warszawskiego.

Wikipedia


giwera

potocznie: broń palna, zwłaszcza karabin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. broń palna

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟiˈvɛra, AS: ǵivera

Wiktionary


giza

miasto w Egipcie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Egipcie;

Wiktionary

Giza (arab. ‏الجيزة‎, Al-Ǧīza; egip. arab. Ig-Gīza) – miasto w Egipcie, na zachodnim brzegu Nilu, naprzeciw Kairu. W 2006 roku liczyło ok. 3,1 mln mieszkańców, co czyni je trzecim pod względem liczby ludności miastem w kraju. Wchodzi w skład aglomeracji Kairu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przejeżdżaliśmy przez Gizę o poranku.

Wiktionary


gizalski

Gizałki


SJP.pl

Patrz:

Gizałki

gizarma

broń drzewcowa o długim, płaskim grocie osadzonym na drzewcu długości 2-2,5 metra, używana przez piechotę


SJP.pl

Wikipedia


giżałecki

przymiotnik od: Giżałki


SJP.pl


gizałki

wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim


SJP.pl

Gizałki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Gizałki, nad Prosną, przy skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 442 i 443.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Wikipedia


gizd

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ktoś obrzydliwy, niedarzony sympatią

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. smarkacz, urwipołeć

 (1.3) gw-pl|Górny Śląsk., reg-pl|Małopolska. niechluj

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) gw-pl|Górny Śląsk. daw. gad

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) I daremnie złośliwy gizd pokrywał swą twarz coraz przymilniejszymi uśmiechami. Nic nie wskórał.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|gid.

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński|gid.

Wiktionary


gizela

imię żeńskie


SJP.pl

  • Gizela – imię żeńskie
  • Gizela (rzeka) – dopływ rzeki Drwęcy
  • Gizela – królowa Węgier, błogosławiona
  • Gizela – córka Karola Wielkiego
  • Gizela – córka Pepina Krótkiego

Wikipedia


gizewo

Gizewo (niem. Giesewen, 1938–1945 Giesenau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wikipedia


gizicki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jerzy Gizicki – polski szlachcic, urzędnik, poseł na Sejm
  • Wojciech Gizicki – polski socjolog

Wikipedia


giziński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Włodzisław Giziński – polski lekarz, psychiatra i psychoterapeuta
  • Zygmunt Giziński – polski specjalista trakcji elektrycznej

Wikipedia


giżycczanin

mieszkaniec Giżycka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Giżycka

 (1.2) osoba pochodząca z Giżycka, urodzona w Giżycku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Giżycczanie przy zdjęciu zmarłego, tak jak w miastach całego kraju, ustawiali znicze w kształt serca.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Giżycko n.

:: fż. giżycczanka ż.

 przym. giżycki

Wiktionary


giżycczanka

mieszkanka Giżycka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Giżycka

 (1.2) kobieta pochodząca z Giżycka, urodzona w Giżycku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Giżycko n.

:: fm. giżycczanin m.

 przym. giżycki

Wiktionary


giżyce

3 miejscowości w Polsce:

  • Giżyce – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubartowskim, w gminie Michów
  • Giżyce – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sochaczewskim, w gminie Iłów
  • Giżyce – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. ostrzeszowskim, w gminie Grabów nad Prosną

Wikipedia


giżycki

przymiotnik od: Giżycko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) od Giżycko

Wiktionary

Osoby o nazwisku Giżycki:

  • Antoni Klemens Giżycki – herbu Gozdawa (1744–1806), szambelan Stanisława Augusta
  • Bartłomiej Giżycki – herbu Gozdawa (1682–1768), kasztelan wyszogrodzki
  • Bartłomiej Giżycki (ok. 1770–1827) – herbu Gozdawa (1770–1827), generał wojsk rosyjskich
  • Franciszek Ksawery Giżycki – herbu Gozdawa (1786–1850 lub 1843)
  • Jan Marek Giżycki – herbu Gozdawa (1844–1925), historyk, profesor
  • Jerzy Giżycki (1918–2009) – krytyk filmowy, publicysta, szachista
  • Jerzy Giżycki (1889–1970) – pisarz i dyplomata
  • Kajetan Giżycki – herbu Gozdawa (1720–1785), konfederat barski, pułkownik, marszałek wołyński
  • Kamil Giżycki – (1893–1968) – polski pisarz i podróżnik
  • Mikołaj Giżycki – herbu Gozdawa, 1622–1633 kasztelan czerski
  • Paweł Giżycki – herbu Gozdawa (1400–1463), biskup płocki
  • Paweł Giżycki – herbu Gozdawa (1692–1762), jezuita, architekt baroku, malarz, rzeźbiarz
  • Tadeusz Giżycki – herbu Gozdawa (zm. 1801), polski szlachcic
  • Wincenty Giżycki – herbu Gozdawa (XV w.), marszałek książąt mazowieckich
  • Zygmunt Giżycki – herbu Gozdawa (1397–1461), proboszcz w Płocku

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Giżycko n., giżycczanin m., giżycczanka ż.

Wiktionary


giżycko

przymiotnik od: Giżycko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie warmińsko-mazurskim;

Wiktionary

Giżycko (niem. Lötzen, pol. (dawniej) Łuczany, Lec, prus. Lēcai) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu giżyckiego i gminy wiejskiej Giżycko. Miasto jest położone pomiędzy jeziorami Kisajno i Niegocin.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Giżycko leży w sercu Mazur.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟiˈʒɨt͡skɔ, AS: ǵižycko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. giżycczanin m., giżycczanka ż.

 przym. giżycki

Wiktionary


giżyga

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w obwodzie magadańskim Rosji, uchodzi do Zatoki Giżygińskiej Morza Ochockiego

Wiktionary

Giżyga (ros. Гижига) – wieś w Rosji, w obwodzie magadańskim, w rejonie siewiero-eweńskim. W 2021 liczyła 98 mieszkańców.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. giżygiński

Wiktionary


giżygiński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Giżygą, dotyczący Giżygi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Giżyga ż.

Wiktionary


giżyński

nazwisko


SJP.pl

  • Adolf Giżyński (1922–1984) – harcerz
  • Alfred Giżyński (1906–1983) – sędzia, polityk
  • Jacek Giżyński (ur. 1965) – działacz opozycyjny, dziennikarz
  • Lucjan Giżyński (1909–1946) – kapitan
  • Mariusz Giżyński (ur. 1981) – lekkoatleta
  • Szymon Giżyński (ur. 1956) – polityk
  • Tomasz Giżyński (1884–1965) – działacz, poseł

Wikipedia


gjuwecz

rodzaj serbskiego, bośniackiego lub bułgarskiego gulaszu, składającego się z ryżu, mięsa, warzyw, przypraw oraz z małej ilości rosołu


SJP.pl


gkkf

skrót od: Główny Komitet Kultury Fizycznej


SJP.pl


gkkfit

Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki


SJP.pl


gks

skrót od: Górniczy Klub Sportowy


SJP.pl

skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = Górniczy Klub Sportowy;

 (1.2) = Gminny Klub Sportowy;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Od najmłodszych lat trenuję piłkę nożną w GKS.

 (1.2) Od najmłodszych lat trenuję piłkę nożną w GKS-ie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟɛ‿ka‿ˈɛs, AS: ǵe‿ka‿es

Wiktionary


gl

skrót od: Gwardia Ludowa - organizacja zbrojna Polskiej Partii Robotniczej


SJP.pl


gl-owiec

członek GL (Gwardii Ludowej); geelowiec


SJP.pl


gl-owski

GL (Gwardia Ludowa); geelowski


SJP.pl