zdrobnienie od: raj
SJP.pl
[czytaj: rajner]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Raisa – rosyjskie imię żeńskie, występujące także w Polsce, przede wszystkim na obszarze, na którym zamieszkują mniejszości wyznające prawosławie (ponad 60% Rais mieszka w Białostockiem), którego etymologia nie jest jasna. Podaje się różne warianty pochodzenia imienia: od greckiego radia – „lekka”; od gr. reistos, radios – „lekkomyślna, beztroska, niefrasobliwa” lub też przypisuje się jej znaczenie „wypoczęta”. Istnieją również przesłanki do utożsamienia tego imienia z imieniem Iraida (pod imieniem Raisa (Iraida) wymieniana jest ważna święta prawosławna), którego greckim wariantem jest Irais – por. Izis i Izyda. Ros. Iraida pochodzi zaś od gr. hērōis, w dop. hērōidos – „heroina” (tj. „bohaterka”). Sposób utworzenia Raisy od heroiny byłby zatem analogiczny do przekształcenia, w wyniku którego z imienia Herodion powstał rosyjski wariant Rodion.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Raisa ż.
* rosyjski: (1.1) Раиса ż.
źródła.
== Raisa (język łotewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|łotewski|ż. Raisa
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: raˈjisa, AS: rai ̯isa
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* łotewski: (1.1) Raisa ż.
* rosyjski: (1.1) Раиса ż.
źródła.
== Raisa (język łotewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|łotewski|ż. Raisa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
1. biblijne miejsce pobytu pierwszych ludzi na ziemi; eden,
2. przenośnie: miejsce piękne, wspaniałe,
3. miejsce pobytu dusz po śmierci; niebo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. miejsce wiecznej szczęśliwości, które istniało na początku ludzkości, które czeka również po śmierci;
(1.2) przen. piękne miejsce, gdzie ludzie są szczęśliwi
(1.3) przen. miejsce szczególnie sprzyjające jakiemuś rodzajowi aktywności
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: raić
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Adam i Ewa, pierwsi ludzie, zostali wygnani z raju.
Wiktionary
IPA: raj, AS: rai ̯
Wiktionary
rzecz. Raj m.
przym. rajski
Wiktionary
(1.1) Eden, Rajski Ogród, niebo
(1.2) arkadia, eden, eldorado, raj na ziemi, kraina szczęśliwości, ziemia obiecana, kraina mlekiem i miodem płynąca
Wiktionary
1. w krajach muzułmańskich: poddany płacący najwyższą daninę, szczególnie w Turcji osmańskiej;
2. od XVII wieku: pogardliwie o chłopie mieszkającym w posiadłości tureckiej na Bałkanach, płacącym wysokie podatki i nieposiadającym żadnych praw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. zob. płaszczka.
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński. rząd
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) hist. w imperium osmańskim ludność wysoko opodatkowana;
Wiktionary
Raja – obraźliwe określenie używane przez Turków i sturczonych miejscowych wobec chrześcijańskich poddanych w okresie imperium osmańskiego (od XVII wieku).
Termin wywodzi się z języka arabskiego, rozpowszechnił się jednak w krajach pod panowaniem tureckim, zwłaszcza na Bałkanach. Oznacza chrześcijańską zbiorowość zależną od muzułmańskich władców – pod tureckim panowaniem chrześcijanie mieli mniejsze prawa niż wyznawcy islamu, np. płacili wyższe podatki. Tłumaczy się jako motłoch, tłuszcza lub nawet bydło.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) płaszczka
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|ray.
(2.1) arab. ra'ijjāh (poddani)
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|płaszczka.
(1.2) zobtłum|rząd.
źródła.
== raja (język angielski.) ==
wymowa.
audioUS|En-us-raja.oga.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hist. radża
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈraja, AS: rai ̯a
Wiktionary
(1.1) płaszczka
Wiktionary
potocznie: okulary marki Ray-Ban; rejbany
SJP.pl
w gwarze poznańskiej: narzędzie murarskie, packa do rozcierania, wygładzania tynku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bud. paca tynkarska
Wiktionary
narzędzie murarskie, packa do wygładzania tynku
SJP.pl
radny;
1. w dawnej Polsce: członek rady miejskiej;
2. żartobliwie lub podniośle: członek rady - organu władzy terenowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. adm. członek rady miejskiej
(1.2) daw. środ. wysłannik starającego się o pannę
Wiktionary
Wikipedia
przym. radziecki
rzecz. radźca mos.
Wiktionary
(1.1) radny
(1.2) swat, dziewosłąb
Wiktionary
gwarowo o rzeszy niemieckiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. Niemcy
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. daw. RFN
Wiktionary
(1.2) reg. śl. Ef.
Wiktionary
1. rozmawiać o czymś z ożywieniem; gadać, paplać; spędzać czas na gadaninie;
2. podniecać, wywoływać zainteresowanie;
3. rajcować się - ekscytować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) posp. rozprawiać, dyskutować
(1.2) przen. robić hałas jak przy głośnej dyskusji
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) pot. wywoływać podniecenie, zainteresowanie
czasownik zwrotny niedokonany rajcować się (dk. brak)
(3.1) pot. ekscytować się
Wiktionary
(1.1) Przekupki od rana rajcują, aż tu je słychać.
(1.2) Stadko wróbli głośno rajcuje we wnętrzu korony cisu.
(2.1) Wielokrotnie przekonał się, że rajcują go te jej umizgi i nadąsania.
(2.1) Dlaczego cię to tak rajcuje?
(3.1) Rysiu rajcował się swoimi wakacyjnymi wejściami na tatrzańskie szczyty.
Wiktionary
rzecz. rajcowanie n.
Wiktionary
(2.1) podniecać
(3.1) podniecać się
Wiktionary
potocznie: ekscytujący, emocjonujący, podniecający
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Rajcza – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Rajcza.
Geograficznie położona jest w Beskidzie Żywieckim, w Małopolsce (Żywiecczyzna), w górnym biegu Soły na trasie linii kolejowej Żywiec-Zwardoń. W bezpośrednim sąsiedztwie Rajczy znajduje się Żywiecki Park Krajobrazowy. Miejscowość jest siedzibą gminy Rajcza.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Rajczy
SJP.pl
mieszkanka Rajczy
SJP.pl
przymiotnik od: Rajcza
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Rajczyn (niem. Rayschen) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wińsko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
W pobliżu wsi, choć formalnie na terenie Gryżyce był przystanek kolejowy Rajczyn.
Wikipedia
radna;
1. w dawnej Polsce: członkini rady miejskiej;
2. żartobliwie lub podniośle: członkini rady - organu władzy terenowej
SJP.pl
1. wyścig sportowy, np. samochodów;
2. wyprawa turystyczna;
3. wypad wojsk w głąb terytorium wroga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. kilkuetapowy wyścig;
(1.2) turyst. kilkuetapowa, zbiorowa wyprawa turystyczna
(1.3) wojsk. wypad w głąb terenu nieprzyjaciela;
(1.4) sport. w piłce nożnej: wypad z piłką na połowę przeciwnika
Wiktionary
Rajd – zawody sportowe polegające na przebyciu określonej trasy w wyznaczonym czasie przy ustalonych warunkach regulaminu. Rozróżniamy:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rajdowiec m., rajder m., rajdowanie n., rajdówka ż.
:: zdrobn. rajdzik m.
czas. rajdować ndk.
przym. rajdowy
przysł. rajdowo
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|raid.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) rally (1.2) expedition, excursion
* baskijski: (1.1) rally
* francuski: (1.1) rallye m. (1.2) randonnée ż., excursion ż.
* hiszpański: (1.1) rali m.
* nowogrecki: (1.1) ράλι n.
* rosyjski: (1.1) гонка ż.
źródła.
== rajd (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) jeździć konno
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: rajt, AS: rai ̯t
Wiktionary
rzecz. rajdowiec m., rajder m., rajdowanie n., rajdówka ż.
:: zdrobn. rajdzik m.
czas. rajdować ndk.
przym. rajdowy
przysł. rajdowo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rajdowiec m., rajder m., rajdowanie n., rajdówka ż.
:: zdrobn. rajdzik m.
czas. rajdować ndk.
przym. rajdowy
przysł. rajdowo
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|raid.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) rally (1.2) expedition, excursion
* baskijski: (1.1) rally
* francuski: (1.1) rallye m. (1.2) randonnée ż., excursion ż.
* hiszpański: (1.1) rali m.
* nowogrecki: (1.1) ράλι n.
* rosyjski: (1.1) гонка ż.
źródła.
== rajd (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) jeździć konno
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
brać udział w rajdzie
SJP.pl
uczestnik rajdu; rajdowiec
SJP.pl
uczestnik rajdu; rajdowicz
SJP.pl
potocznie: samochód rajdowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. sport. mot. samochód specjalnie przystosowany do ścigania się w rajdach
Wiktionary
(1.1) Samochód odebraliśmy dopiero przed kilkoma dniami więc nie zdążyliśmy przejechać jeszcze wielu kilometrów. Jednak pierwsze wrażenia były znakomite – to bardzo szybka rajdówka, a jednocześnie stabilna i dająca poczucie bezpieczeństwa.
Wiktionary
rzecz. rajd mrz., rajdowiec mos.
przym. rajdowy
Wiktionary
przymiotnik od: rajd
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) sport. związany z rajdem (zawody sportowe)
(1.2) wojsk. związany z rajdem rozumianym jako wysoce manewrowe działania bojowe
Wiktionary
rzecz. rajd mrz., rajdowanie n., rajdowiec mos., rajdowość ż., rajdówka ż.
czas. rajdować ndk.
przysł. rajdowo
Wiktionary
(1.1) wyścigowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
czaple pióro ozdabiające kapelusze i fryzury
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) czaple pióro używane jako dekoracja kapeluszy i fryzur
Wiktionary
(1.1) Marta (…) wyjęła ze złoconej torebki lusterko i grzebyk i uważnie poprawiła loczki nad czołem, wysunięte spod kapelusza, najeżonego lasem rajerów.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Rajewski (ros. Раевский) – wieś w Rosji, w Baszkortostanie, stolica rejonu alszejewskiego, 100 km na południowy zachód od Ufy.
Wikipedia
potocznie: markowe spodnie dżinsowe firmy Rifle
SJP.pl
człowiek czerpiący zyski z cudzego nierządu; alfons, kupler, sutener
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. stręczyciel
Wiktionary
rzecz. rajfura m./ż.
:: fż. rajfurka ż.
Wiktionary
(1.1) kupler, stręczyciel, sutener, alfons
Wiktionary
człowiek czerpiący zyski z cudzego nierządu; alfons, kupler, sutener
SJP.pl
stręczycielka, kobieta prowadząca dom publiczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta prowadząca dom publiczny, bajzelmama, stręczycielka
Wiktionary
rzecz. rajfur mos.
Wiktionary
stręczycielstwo
SJP.pl
czerpać zyski z cudzego nierządu, stręczyć
SJP.pl
1. rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych; żyźnica;
2. rajgras wyniosły - gatunek trawy luźnokępowej; owsik wyniosły, rajgras francuski, żyźnica wyniosła, owies pastewny
SJP.pl
Rajgras (Arrhenatherum P.Beauv.) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Należy do niego 7 gatunków. Zasięg obejmuje obszar śródziemnomorski, Azję południowo-zachodnią oraz Europę. W Polsce rośnie jeden gatunek – rajgras wyniosły A. elatius.
Mianem rajgrasu określane były też niektóre gatunki z rodzaju Lolium (życica) m.in.: życica trwała ("rajgras angielski") czy życica wielokwiatowa ("rajgras włoski").
Wikipedia
przymiotnik od: rajgras
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. osada w Polsce
SJP.pl
Rajgród – miasto w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, położone nad Jeziorem Rajgrodzkim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rajgród.
Początkowo Rajgród stanowił część Jaćwieży, następnie zaś należał do ziemi wiskiej, stanowiącej część Mazowsza, po czym został włączony do Podlasia jako część ziemi bielskiej. Miasto królewskie starostwa rajgrodzkiego w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. łomżyńskiego. W Rajgrodzie działa Ochotnicza Straż Pożarna.
Wikipedia
mieszkaniec Rajgrodu
SJP.pl
mieszkanka Rajgrodu
SJP.pl
przymiotnik od: Rajgród
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rajgrodem, dotyczący Rajgrodu
Wiktionary
rzecz. Rajgród mrz.
Wiktionary
1. plenna odmiana jabłoni dająca drobne owoce, z których sporządza się głównie konfitury i ozdoby cukiernicze; rajska jabłoń;
2. regionalnie: rowek między rzędami roślin
SJP.pl
Rajka (niem. Ragendorf) – wieś i gmina w północno-zachodniej części Węgier, w pobliżu miasta Mosonmagyaróvár. Gmina liczy 2550 mieszkańców (styczeń 2011) i zajmuje obszar 52,63 km².
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rajkot (hindi राजकोट = Radźkot, gudźarati: રાજકોટ) – miasto w zachodnich Indiach, w stanie Gudźarat, w środkowej części półwyspu Kathijawar. Około 1,34 mln mieszkańców.
W mieście jest stacja kolejowa Rajkot.
Wikipedia
Rajkowo (do 1945 niem. Klein Reinkendorf Gut) – osada w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo, przy południowo-zachodniej granicy administracyjnej Szczecina. Znajduje się na Wzniesieniach Szczecińskich. W latach 1946–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Rajmund – imię męskie pochodzenia germańskiego. Znaczy „ten, który jest pod osłoną losu”.
Forma żeńska: Rajmunda
Odpowiedniki w innych językach:
Wikipedia
(1.1) Mój szwagier Rajmund i jego żona Magda (architektka) po nieoczekiwanym spadku rozpoczęli ostatnio budowę domu.
Wiktionary
IPA: ˈrajmũnt, AS: rai ̯mũnt
Wiktionary
rzecz. Rajmundowa ż.
:: zdrobn. Rajmundek m., Mundek m.
:: fż. Rajmunda ż.
przym. Rajmundowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Rajmundowa ż.
:: zdrobn. Rajmundek m., Mundek m.
:: fż. Rajmunda ż.
przym. Rajmundowy
frazeologia.
etymologia.
etym|germ.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Raymond
* baskijski: (1.1) Erraimun
* francuski: (1.1) Raymond m.
* hiszpański: (1.1) Raimundo m., Ramón m.
* litewski: (1.1) Rajmundas m.
* łaciński: (1.1) Raymundus m.
* łotewski: (1.1) Raimonds m.
* niemiecki: (1.1) Raimund m.
* serbski: (1.1) Рајмунд m.
* słoweński: (1.1) Rajmund m.
* starofrancuski: (1.1) Raimunt m.
* węgierski: (1.1) Rajmund
* włoski: (1.1) Raimondo m.
źródła.
== Rajmund (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|węgierski|m. Rajmund
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Rajmunda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Zostało ono utworzone jako żeński odpowiednik męskiego imienia Rajmund, składającego się z elementów znaczących pierwotnie „rada, zebranie” oraz „opieka, ochrona”.
Rajmunda pozostaje imieniem rzadkim. W 2001 roku nosiło je 195 Polek, przy czym od lat 70. XX wieku imię to nie było nadawane. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL odnotowano 98 kobiet o imieniu Rajmunda nadanym jako pierwsze i 55 kobiet z imieniem nadanym jako drugie.
Wikipedia
zdrobnienie od: Rajmund (imię męskie)
SJP.pl
Rajmund z małżonką; Rajmundowie
SJP.pl
Rajmund z małżonką; Rajmundostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Rajmunda lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Rajmund (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Rajmundy lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Rajner – imię męskie pochodzenia germańskiego (Ragnar), znane w Polsce od średniowiecza. Istnieją liczni święci o tym imieniu.
Rajner imieniny obchodzi 14 stycznia, 11 kwietnia, 4 sierpnia, 1 listopada i 30 grudnia.
Znane osoby noszące imię Rajner:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Reginald – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słów oznaczających „ten, który panuje ze zrządzenia losu”. W XVI wieku wystąpiły formy Rejnold, Reinhold, Ronald. Innymi wariantami są imiona Rajnhold, Rajnold, Ronnie.
Wikipedia
ludowy wiersz rosyjski, odznaczający się swobodą sylabiczną i akcentową
SJP.pl
Wikipedia
rząd ryb chrzęstnoszkieletowych
SJP.pl
Rajokształtne (Rajiformes) – rząd ryb z gromady ryb chrzęstnoszkieletowych (Elasmobranchii) o ciele silnie spłaszczonym grzbietobrzusznie, kształtu tarczowatego lub romboidalnego, przystosowanym do życia przy dnie. Oczy położone są po stronie grzbietowej, a otwory gębowy i skrzelowe leżą po stronie brzusznej. Ogon silnie wydłużony. Płetwy grzbietowe 0–2. Jajorodne, z jajami otoczonymi rogowymi kapsułkami z czterema długimi końcówkami.
Wikipedia
nurt w malarstwie abstrakcyjnym; łuczyzm
SJP.pl
Rajonizm, rayonizm, rayism, łuczyzm – efemeryczny kierunek awangardowy, pierwszy kierunek artystyczny o rosyjskich początkach oparty na realizacji założeń programowych. Powołany do życia około 1911 przez Michaiła Łarionowa we współpracy z jego żoną Natalią Gonczarową. Nazwa kierunku pochodzi od słowa „promień”, śledzenie odblasków i promieni świetlnych było inspiracją malarza-rajonisty.
Wikipedia
rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu rajokształtnych; płaszczkowate, płaszczki właściwe
SJP.pl
Rajowate, płaszczkowate, płaszczki właściwe (Rajidae) – rodzina ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu rajokształtnych (Rajiformes). Niektóre gatunki są poławiane w celach konsumpcyjnych.
Wikipedia
o cechach rajowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
deska z miękkiego drzewa, do której mocuje się papier rysunkowy; rysownica, rajzbret
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pinezka
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|cwek.
Wiktionary
1. odnoszący się do raju biblijnego lub pochodzący z raju;
2. niezwykły, nieziemski, niebiański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do raju
(1.2) przen. taki, który zachwyca; stanowiący lub przedstawiający sobą coś niezwykłego
Wiktionary
rzecz. raj mrz.
Wiktionary
(1.1) niebieski
(1.2) bajeczny, błogi, cudowny, piękny, rozkoszny, sielankowy, wspaniały, zachwycający, zaczarowany
Wiktionary
rzadko: pończocha stanowiąca całość z majtkami
SJP.pl
Rajstopy (przestarzałe rajtuzy) – rodzaj garderoby noszonej – głównie przez kobiety – na nogach i dolnej części tułowia. Tym różnią się od pończoch, które okrywają tylko część nogi (zwykle do górnej części uda). Podobnie jak pończochy, mogą być produkowane z nylonu lub podobnych włókien sztucznych (w przypadku rajstop cienkich) lub materiałów naturalnych, jak np. bawełna. W rajstopach zwykle zawarty jest elastan, który nadaje im rozciągliwości. Współczesną wersję rajstop wynaleziono około 1960 roku.
Wikipedia
1. element garderoby będący połączeniem pończoch z majtkami;
2. rajstopy w sprayu - kosmetyk do rozsmarowywania na nogach, imitujący rajstopy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rodzaj damskiej garderoby noszonej na nogach i dolnej części tułowia;
Wiktionary
Rajstopy (przestarzałe rajtuzy) – rodzaj garderoby noszonej – głównie przez kobiety – na nogach i dolnej części tułowia. Tym różnią się od pończoch, które okrywają tylko część nogi (zwykle do górnej części uda). Podobnie jak pończochy, mogą być produkowane z nylonu lub podobnych włókien sztucznych (w przypadku rajstop cienkich) lub materiałów naturalnych, jak np. bawełna. W rajstopach zwykle zawarty jest elastan, który nadaje im rozciągliwości. Współczesną wersję rajstop wynaleziono około 1960 roku.
Wikipedia
(1.1) Przebierając w rajstopach, pończochach i leginsach, nie czułam upływu czasu.
Wiktionary
IPA: rajˈstɔpɨ, AS: rai ̯stopy
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. rajstopki nmos.
Wiktionary
(1.1) rajtuzy
Wiktionary
drewniany przyrząd kreślarski przykładany przy rysowaniu do krawędzi rysownicy; przykładnica
SJP.pl
żołnierz rajtarii
SJP.pl
Wikipedia
lekka jazda cudzoziemskiego autoramentu w Polsce w XVI-XVII wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) typ kawalerii używającej broni bialej i palnej
Wiktionary
Rajtarzy, rajtaria (od niem. Reiter – jeździec) – typ XVI-XVIII wiecznej ciężkiej jazdy uzbrojonej w rapiery i pistolety.
Wikipedia
dotyczący rajtara, rajtarii
SJP.pl
dawniej: frak do konnej jazdy
SJP.pl
potocznie: rajtuzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pot. rajtuzy
(1.2) hist. męskie rajtuzy
Wiktionary
(1.1) Pułkownik woził żonom moskiewskich kacyków polskie rajtki.
Wiktionary
rzecz. rajtuzki lm nm., rajtuzy lm nm.
Wiktionary
surdut z rozciętymi połami, używany dawniej do jazdy konnej
SJP.pl
przestarzale: szkoła jazdy konnej
SJP.pl
Ujeżdżalnia (maneż z wł. maneggio, rajtszula z niem. Reitschule) – ogrodzony teren (ujeżdżalnia otwarta) lub pomieszczenie zadaszone (ujeżdżalnia kryta) przeznaczone do nauki jazdy konnej lub trenowania ujeżdżenia czy skoków przez przeszkody. Ujeżdżalnie zazwyczaj pokryte są sypkim piaskiem (podłoże).
Wikipedia
zdrobnienie od: rajtuzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zdrobn. od: rajtuzy
Wiktionary
(1.1) W przedszkolu nosił chłopięce rajtuzki.
Wiktionary
rzecz. rajtki lm nm., rajtuzy lm nm.
Wiktionary
1. element garderoby będący połączeniem pończoch z majtkami;
2. wełniane lub bawełniane rajstopy dziecięce;
3. dawniej: długie, wąskie spodnie do konnej jazdy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rajstopy
(1.2) daw. spodnie do konnej jazdy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Stała na progu w czarnej peruce, bordowej sukience z cekinami, w rajtuzach i szpilkach.
(1.2) Bo gdy sypną się guzy, to pogubisz rajtuzy zmykając!
Wiktionary
IPA: rajˈtuzɨ, AS: rai ̯tuzy
Wiktionary
rzecz. rajtki lm nm.
:: zdrobn. rajtuzki lm nm.
Wiktionary
(1.1) rajstopy
Wiktionary
potocznie: rajtuzy; rajtki
SJP.pl
potocznie: włóczenie się, częsta zmiana miejsca pobytu; rajzerka, włóczęga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. podróż, wycieczka
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. rajzować
rzecz. rajzer mos.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Reise. etym|średnio-wysoko-niemiecki|reise., reis etym|staro-wysoko-niemiecki|reisa.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|podróż|wycieczka.
źródła.
== rajza (język wilamowski.) ==
ortografie.
raes • rǡs • rȧz
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podróż
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
czas. rajzować
rzecz. rajzer mos.
Wiktionary
deska z miękkiego drzewa, do której mocuje się papier rysunkowy; rysownica, rajsbret
SJP.pl
Deska kreślarska (inne nazwy to: blatka, pulman, kulman, rajzbret) – przyrząd kreślarski stosowany przy wykonywaniu rysunków technicznych, architektonicznych i animacji metodami tradycyjnymi. Używany także do wykonywania szkiców czy do czytania wielkoformatowych map czy rysunków.
Wikipedia
zdenerwowanie przed podróżą; reisefieber
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) pot. gorączka przed podróżą
Wiktionary
(1.1) Nie mów, że masz rajzefiber, przecież leciałaś już samolotem.
Wiktionary
IPA: ˌrajzɛˈfʲibɛr, AS: rai ̯zefʹiber
Wiktionary
rzecz. reisefieber mrz., rajzyfiber mrz.
Wiktionary
potocznie: osoba często zmieniająca miejsce pobytu, włócząca się; włóczęga, łazęga, włóczykij
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. ktoś, kto często zmienia miejsce pobytu
(1.2) daw. wędrowny piekarz
Wiktionary
IPA: ˈrajzɛr, AS: rai ̯zer
Wiktionary
rzecz. rajza ż., rajzowanie n.
:: fż. rajzerka ż.
czas. rajzować ndk.
Wiktionary
(1.1) włóczęga, łazik, łazęga, włóczykij, powsinoga, kresy|badzinia., kresy|bradziaga.
Wiktionary
potocznie:
1. kobieta albo dziewczyna, która ciągle zmienia miejsce pobytu, włóczy się; łazęga;
2. włóczenie się, częsta zmiana miejsca pobytu; rajza, włóczęga
SJP.pl
potocznie: wędrować z miejsca na miejsce; włóczyć się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. dużo podróżować, wędrować, włóczyć się
Wiktionary
rzecz. rajzowanie n., rajza ż., rajzer m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rajzować.
Wiktionary
czas. rajzować ndk.
rzecz. rajzer mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. rajzefiber.
Wiktionary
rzecz. rajzefiber mrz., reisefieber n./mrz.
Wiktionary
1. przedstawiciel skorupiaków;
2. choroba nowotworowa;
3. przenośnie: negatywne zjawisko lub niszczący proces;
4. element stroju bramkarskiego w hokeju na lodzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny zimą;
(1.2) astr. astrol. czwarty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 21 (22) czerwca do 22 lipca;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Raka (1.2)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rak bywa w legendach identyfikowany z rakiem, który na polecenie Hery zaatakował Heraklesa.
(1.1) Gwiazdozbiór Raka jest mały i nie zawiera jasnych gwiazd.
(1.1) Konstelacja Raka góruje o północy w lutym.
(1.1) W Raku leży jedna z najjaśniejszych gromad gwiazd – Żłóbek.
(1.2) Rak to jeden ze znaków zodiaku, który występuje po Bliźniętach, a przed Lwem.
(1.2) Pod koniec czerwca Słońce wchodzi w znak Raka.
(1.2) Wejściu Słońca w znak Raka (20 lub 21 VI) towarzyszy przesilenie letnie.
(1.2) Rakiem, jednym z letnich, wodnych i kardynalnych znaków zodiaku, rządzi Księżyc.
(2.1) Ona zachowuje się jak typowy Rak.
(2.1) Mój tata jest zodiakalnym Rakiem, a mama – zodiakalnym Wodnikiem.
Wiktionary
IPA: rak, AS: rak
Wiktionary
rzecz. rak m., raczek m., raczysko n., raki nmos., rakowatość ż., rakowacenie n., zrakowacenie n., Raków m.
czas. rakowacieć ndk., zrakowacieć dk.
przym. rakowy, rakowaty, raczy
Wiktionary
(1.1) skr. Cnc
(1.2) symbol. ♋
Wiktionary
gatunek padlinożernego ptaka z rodziny jastrzębiowatych; palmojad
SJP.pl
hycel;
1. osoba zawodowo łapiąca bezpańskie psy;
2. dawniej: hultaj, łobuz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która łapie bezpańskie psy;
Wiktionary
Rakarz (potocznie hycel) – osoba zawodowo zajmująca się wyłapywaniem, dawniej też zabijaniem, bezpańskich psów.
W Polsce zawód rakarza przez pewien czas nie istniał. W 1997 obowiązkiem gminy stało się wyłapywanie bezdomnych zwierząt (i opieka nad nimi).
Wikipedia
IPA: ˈrakaʃ, AS: rakaš
Wiktionary
rzecz. rakarnia ż.
Wiktionary
(1.1) hycel
Wiktionary
Rąkczyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Poddębice.
Wieś Rąkczyno własność opactwa cystersów w Sulejowie położona była w końcu XVI wieku w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego.
Wikipedia
1. wierszowany utwór możliwy do odczytania wspak;
2. metalowe ramki z kolcami przymocowywane do butów
SJP.pl
Wikipedia
konstruowanie rakiet
SJP.pl
rakla;
1. stalowa listwa z ostrym brzegiem do zgarniania farby w procesie drukowania; przecierak, ścierak;
2. narzędzie do dociskania naklejanej na coś folii lub innego podobnego materiału
SJP.pl
Rakiel, rakla (z niem. rakel, przecierak) – narzędzie do zgarniania farby z elementów niedrukujących w rotograwiurze i wałka rastrowego we fleksografii, usuwania nadmiaru farby z płyty wzorcowej w tampondruku oraz do przeciskania farby przez oczka formy drukowej w sitodruku.
Wikipedia
1. przedstawiciel skorupiaków;
2. choroba nowotworowa;
3. przenośnie: negatywne zjawisko lub niszczący proces;
4. element stroju bramkarskiego w hokeju na lodzie
SJP.pl
1. obiekt latający silnikiem odrzutowym ;
2. przedmiot służący do odbijania piłki, np. w tenisie lub badmintonie; paletka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pojazd latający lub pocisk napędzany silnikiem rakietowym;
(1.2) wojsk. pocisk zbudowany z głowicy bojowej i urządzenia napędowego z silnikiem rakietowym
(1.3) pocisk świetlny służący do sygnalizacji lub oświetlenia
(1.4) sport. narzędzie służące do gry, odbijania piłki tenisowej
(1.5) zob. rakieta śnieżna.
Wiktionary
Rakieta – pojazd latający lub pocisk, napędzany silnikiem rakietowym. Obiekt ten uzyskuje siłę ciągu dzięki materii wyrzucanej z dużą prędkością. Na ogół są to gazy powstałe przy spalaniu paliwa. Czasem są to sprężone gazy lub przegrzana para. Siła działająca na rakietę (ciąg silnika rakietowego) jest wynikiem trzeciej zasady dynamiki Newtona. Często pojęcie rakiety jest używane w znaczeniu silnika rakietowego lub pocisku rakietowego. Rakiety służą między innymi do przenoszenia ładunku, np. statku kosmicznego, głowic bojowych, sztucznych satelitów w warunkach przestrzeni kosmicznej, gdzie nie ma żadnej zewnętrznej substancji, której pojazd mógłby użyć jako elementu napędzającego.
Wikipedia
(1.2) Pierwsza islandzka rakieta została wystrzelona w powietrze.
(1.4) Po nieudanym zagraniu uderzył rakietą o ziemię.
Wiktionary
IPA: raˈcɛta, AS: raḱeta
Wiktionary
rzecz. rakietnica ż., rakietówka ż.
:: zdrobn. rakietka ż.
przym. rakietowy
przysł. rakietowo
Wiktionary
(1.3) raca, flara
(1.5) rakieta śnieżna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. specjalny pistolet strzelający racami lub flarami, który służy do przekazywania sygnałów świetlnych na stosunkowo duże odległości;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Krzyczeliśmy, strzelaliśmy z rakietnicy - odpowiadał nam tylko jeden głos i tylko jedna postać dawała znaki ręką.
Wiktionary
rzecz. rakieta ż., rakietka ż., rakietówka ż.
przym. rakietowy
przysł. rakietowo
Wiktionary
(1.1) pistolet sygnałowy
Wiktionary
dział modelarstwa zajmujący się modelami rakiet
SJP.pl
żołnierz obsługujący działo do wystrzeliwania rakiet
SJP.pl
potocznie: samolot z silnikiem rakietowym
SJP.pl
Rakietotorpeda – system uzbrojenia okrętów służący do zwalczania okrętów podwodnych. W jego skład wchodzi rakieta przenosząca torpedę.
Po wystrzeleniu z okrętu, rakietotorpeda napędzana silnikiem rakietowym leci na żądaną odległość, gdzie wpada do wody i uwalnia torpedę. Torpeda następnie poszukuje okrętu podwodnego i samonaprowadza się na niego. Zależnie od typu, rakietotorpeda po wystrzeleniu leci torem balistycznym (np. ASROC) lub jako pocisk skrzydlaty (np. Ikara, Malafon). Część rakietotorped zamiast torpedy może przenosić atomową bombę głębinową.
Wikipedia
potocznie: specjalista w zakresie techniki rakietowej
SJP.pl
przymiotnik od: rakieta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rakietą (pociskiem lub pojazdem)
Wiktionary
(1.1) A trzeba przyznać, że pocisków rakietowych do naprowadzania jest dużo.
Wiktionary
IPA: ˌracɛˈtɔvɨ, AS: raḱetovy
Wiktionary
rzecz. rakieta ż., rakietka ż., rakietnica ż.
Wiktionary
wódka podobna do brandy, wytwarzana ze sfermentowanych owoców, najczęściej ze śliwek, popularna na Bałkanach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. ciężki napój alkoholowy otrzymywany przez destylację przefermentowanych owoców;
Wiktionary
Rakija (bułg. ракия, bośn. rakija, chorw. rakija, gr. ρακί, maced. ракија, serb. pакија, węg. pálinka, alb. raki, rum. rachiu (pot. răchie), słoweń. žganje, słow. pálenka, tur. rakı) – mocny napój alkoholowy zbliżony do brandy lub bimbru, otrzymywany poprzez destylację przefermentowanych owoców.
Wikipedia
(1.1) Jest wiele rodzajów rakii, w zależności od owoców z jakich została wytworzona.
Wiktionary
rakla;
1. stalowa listwa z ostrym brzegiem do zgarniania farby w procesie drukowania; przecierak, ścierak;
2. narzędzie do dociskania naklejanej na coś folii lub innego podobnego materiału
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. bud. narzędzie w formie elastycznej płytki do kładzenia tapet, przylepiania folii – wygładzania, rozprowadzania kleju i usuwania bąbli powietrza
(1.2) techn. poligr. narzędzie w formie elastycznej płytki do rozprowadzania i usuwania nadmiaru farby drukarskiej, szczególnie w technice sitodruku
Wiktionary
Rakiel, rakla (z niem. rakel, przecierak) – narzędzie do zgarniania farby z elementów niedrukujących w rotograwiurze i wałka rastrowego we fleksografii, usuwania nadmiaru farby z płyty wzorcowej w tampondruku oraz do przeciskania farby przez oczka formy drukowej w sitodruku.
Wikipedia
raclette;
1. gatunek szwajcarskiego twardego sera;
2. potrawa w postaci plastra stopionego sera jadanego z marynatami i pieczonymi lub gotowanymi ziemniakami
SJP.pl
nazwisko, np. Franciszek II Rakoczy, węgierski bohater narodowy
SJP.pl
Rakoczowie (węg. Rákóczi) – dynastia książąt Siedmiogrodu w XVII w., wywodząca się ze starej szlachty węgierskiej.
Podwaliny znaczenia rodu Rakoczych położył w XVII wieku Zygmunt Rakoczy, który znacznie powiększył majątek rodziny. Wspierał on księcia Siedmiogrodzkiego Stefana Bocskaya, a po jego śmierci został w 1607 roku pierwszym z rodu (choć na krótko) księciem Siedmiogrodu. Po tron ten sięgali potem jego syn Jerzy I, a następnie wnuk Jerzy II. Obaj związani z kalwinizmem, popierali religie protestanckie w Siedmiogrodzie i prowadzili aktywną politykę międzynarodową, wykorzystując ówczesną słabość Turcji. Związani byli z ruchem antyhabsburskim, czego efektem był udział Jerzego I w wojnie trzydziestoletniej oraz współpraca Jerzego II ze Szwedami podczas potopu szwedzkiego. Najbardziej znanym z Rakoczych był wnuk Jerzego II, Franciszek II, który zmuszony został do opuszczenia Siedmiogrodu przez Turków, powrócił tu jednak po pokoju karłowickim i wzniecił powstanie antyhabsburskie (1703–1711). Po upadku powstania wyemigrował; ród wygasł w 1756 roku.
Wikipedia
powodujący chorobę nowotworową; rakotwórczy, kancerogenny
SJP.pl
gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych
SJP.pl
Rakojad (Cochlearius cochlearius) – gatunek dużego ptaka brodzącego z podrodziny rakojadów (Cochleariinae) w obrębie rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkujący Meksyk, Amerykę Środkową i Południową po Boliwię, Paragwaj i skrajnie północno-wschodnią Argentynę.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada leśna w Polsce
SJP.pl
Rakoniewice (niem. Rakwitz) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie grodziskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rakoniewice.
Według danych GUS z 30 czerwca 2021 miasto liczyło 3613 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik od: Rakoniewice
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rakoniewicami, dotyczący Rakoniewic
Wiktionary
rzecz. Rakoniewice n.
Wiktionary
mieszkaniec Rakoniewic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Rakoniewic (miasta w Polsce)
SJP.pl
odporny na zachorowanie na raka
SJP.pl
Rakoszyn – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Nagłowice. Leży na północ od Wzgórza Świętego Floriana.
W latach 1954-1959 wieś była siedzibą gromady Rakoszyn, po jej zniesieniu w gromadzie Nagłowice W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób rakotwórczy
Wiktionary
rzecz. rakotwórczość ż.
przym. rakotwórczy
Wiktionary
zdolność do wywoływania nowotworów; kancerogenność, karcinogenność, karcynogenność, onkogenność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przyczynianie się do zachorowania na raka
Wiktionary
Czynnik rakotwórczy, czynnik rakogenny, czynnik onkogenny, karcynogen, kancerogen – czynnik przyczyniający się, przez mutację materiału genetycznego, do rozwoju choroby nowotworowej.
Wikipedia
przym. rakotwórczy
przysł. rakotwórczo
Wiktionary
(1.1) kancerogenność, karcynogenność
Wiktionary
powodujący powstawanie nowotworów; kancerogenny, karcinogenny, karcynogenny, onkogenny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. przyczyniający się do powstawania raka
Wiktionary
(1.1) (…) wdychany przez użytkowników e-papierosów aerozol nie jest, jak się powszechnie uważa, całkowicie neutralny dla zdrowia – może zawierać szkodliwe, rakotwórcze związki.
Wiktionary
rzecz. rakotwórczość ż.
przysł. rakotwórczo
Wiktionary
(1.1) kancerogenny
Wiktionary
1. wierszowany utwór możliwy do odczytania wspak;
2. metalowe ramki z kolcami przymocowywane do butów
SJP.pl
Wikipedia
o tkankach: być zaatakowanym przez nowotwór
SJP.pl
nowotworowy;
1. wywołany przez raka (chorobę);
2. zmieniony pod wpływem raka (choroby)
SJP.pl
Rakowate (Astacidae) – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów.
Skorupiaki te mają karapaks o regionie kardialnym i tylnym regionie gastrycznym pozbawionych listewki czy szwu środkowo-grzbietowego. Telson jest u nich zazwyczaj przynajmniej częściowo podzielony szwem poprzecznym. Czułki drugiej pary mają zwykle po 2 kępki estet na niektórych członach bocznej gałązki (u Cambaroides po jednej). Trzy pierwsze pary pereiopodów mają podobranchia opatrzone dwupłatowymi blaszkami, niezróżnicowane na część skrzelową i epipoditową. Wzór szkrzelowy to 18 + 2r + ep lub 18 + 3r + ep. U samców ischiopodity pereiopodów pozbawione są haków, a pereiopody pierwszej pary są w częściach odsiebnych walcowato zwinięta z końcówkami w formie rurki lub dwóch łyżeczkowatych płatów. U samic brak annulus ventralis.
Wikipedia
nowotworowy;
1. wywołany przez raka (chorobę);
2. zmieniony pod wpływem raka (choroby)
SJP.pl
infrarząd skorupiaków z rzędu dziesięcionogów
SJP.pl
Rakowce, długoodwłokowce (Astacidea) – infrarząd skorupiaków z gromady pancerzowców i rzędu dziesięcionogów.
Duże skorupiaki o wydłużonym, grzbietobrzusznie spłaszczonym ciele, pokrytym silnie zesklerotyzowanym pancerzem. Mają szczypce na trzech pierwszych parach pereiopodiów, przy czym pierwsza ich para jest wyraźnie większa niż pozostałe. Skrzela są nitkowate. Odwłok z pleopodiami i płetwą ogonową, zbudowaną z telsonu i pary uropodiów.
Wikipedia
Wikipedia
rodzaj nowotworu wywodzącego się z komórek wewnątrzwydzielniczych
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Rakowa
SJP.pl
mieszkanka Rakowa
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. dzielnica Krakowa
SJP.pl
Wikipedia
→ Rakowice
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rakowicami, dotyczący Rakowic
Wiktionary
rzecz. Rakowice nmos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Rakowicz:
Wikipedia
przedstawiciel infrarzędu skorupiaków z rzędu dziesięcionogów
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko, np. Mieczysław Rakowski (1926-2008), polski polityk i działacz komunistyczny, w latach 1989-1990 I sekretarz KC PZPR
SJP.pl
Osoby o nazwisku Rakowski:
Wikipedia
→ rak; raczy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rakami, dotyczący raków; przyrządzony z raka
(1.2) związany z rakiem (chorobą nowotworową)
Wiktionary
rzecz. rak m., raczek m., Rak m., raczysko n.
Wiktionary
(1.2) nowotworowy
Wiktionary
metalowy pierścień służący do umocowywania trójkątnych żagli do sztagów; raksa
SJP.pl
metalowy pierścień służący do umocowywania trójkątnych żagli do sztagów; raks
SJP.pl
Rakša – wieś i gmina (obec) w powiecie Turčianske Teplice, kraju żylińskim, w północno-centralnej Słowacji. Znajduje się w Kotlinie Turczańskiej u południowo-zachodnich podnóży Wielkiej Fatry, a jej zabudowania rozłożyły się nad brzegami potoku Rakša. Wieś po raz pierwszy wzmiankowana w roku 1277 pod nazwą Roxa.
Wikipedia
drewniana kulka z otworami nanizana na drucik albo nitkę, zamykająca szponę gafla wokół masztu statku i ułatwiająca przesuwanie się gafla wzdłuż masztu; koralik
SJP.pl
w mitologii indyjskiej: demon będący przeciwnikiem świata bogów; rakszasa
SJP.pl
Wikipedia
w mitologii indyjskiej: demon będący przeciwnikiem świata bogów; rakszas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitind. złośliwy, zły demon w kulturze hinduskiej;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: raˈkʃasa, AS: rakšasa
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Rakszawa – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim, siedziba gminy Rakszawa. Rakszawa leży w dolinie potoku Młynówka dopływu Wisłoka, przy drodze wojewódzkiej 877 Łańcut – Leżajsk w okolicy sporych wzniesień i wałów morenowych Płaskowyżu Kolbuszowskiego.
Na terenie wsi utworzono trzy sołectwa: Rakszawa Górna, Rakszawa Dolna i Rakszawa Kąty.
Wikipedia
przymiotnik od: Rakuzy (dawna nazwa Austrii)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. austriacki
Wiktionary
IPA: raˈkusʲci, AS: rakusʹḱi
Wiktionary
rzecz. Rakusy nmos., Rakuszanin mos., Rakuszanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) geogr. wieś i gmina w powiecie Kežmarok w kraju preszowskim, we wschodniej Słowacji
(1.2) daw. Austria
Wiktionary
Rakusy (słow. Rakúsy, niem. Roks, Rox, węg. Rókus, Rókusz) – wieś (obec) w północnej Słowacji leżąca w powiecie Kieżmark, w kraju preszowskim.
Jest położona na wysokości 704 m n.p.m., na Spiszu, u podnóża Tatr, pomiędzy Kieżmarkiem a Tatrzańską Kotliną. Pierwsze wzmianki o Rakusach pochodzą z roku 1288. Należała dawniej do Kieżmarku, osiedlali się tutaj spiscy Niemcy. Przed I wojną światową w Rakusach mieszkali także Polacy z Zamagurza Spiskiego. Po II wojnie światowej Niemcy zostali wysiedleni, na ich miejsce przybyli osadnicy ze Zdziaru, Lendaku oraz z Polski.
Wikipedia
(1.1) Rakusy leżą na Spiszu, niedaleko Tatr.
Wiktionary
rzecz. Rakuszanin mos., Rakuszanka ż.
przym. rakuski
Wiktionary
(1.2) Austria, war. Rakuzy
Wiktionary
średniowieczne określenie Austriaka
SJP.pl
średniowieczne określenie Austriaczki
SJP.pl
Rakuszanka – po staropolsku Austriaczka (jak podaje Zygmunt Gloger w Encyklopedii staropolskiej, nazwą Rakusy określano w dawnej Polsce Austrię. Porównaj czeskie: Horní Rakousy – Górna Austria, Dolní Rakousy – Dolna Austria, czy współczesną nazwę państwa Rakousko – Austria).
Wikipedia
Rakutowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Kowal.
Wieś królewska, położona w II połowie XVI wieku w powiecie kowalskim województwa brzeskokujawskiego, należała do starostwa kowalskiego W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 494 mieszkańców. Jest największą miejscowością gminy Kowal.
Wikipedia
dawna nazwa Austrii
SJP.pl
dawna nazwa Austrii
SJP.pl
Rakłowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim, w gminie Cieszków.
Wikipedia
[czytaj: roli] stolica stanu Karolina Północna w USA
SJP.pl
Raleigh – miasto we wschodniej części USA, stolica stanu Karolina Północna. Jest częścią obszaru metropolitalnego Raleigh–Cary liczącego 1,5 mln mieszkańców (2022). Aglomeracja jest jedną z najszybciej rozwijających się w USA. Raleigh jest znane jako „Miasto Dębów” ze względu na liczne dęby, które rosną wzdłuż ulic w samym sercu miasta.
W mieście rozwinął się przemysł elektroniczny, włókienniczy, spożywczy oraz chemiczny.
Wikipedia
Ralewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Zadzim.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ralewice, po jej zniesieniu w gromadzie Zadzim, zmieniając też powiat z sieradzkiego na poddębicki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
Rudolf – imię męskie pochodzenia germańskiego. Utworzone ze słów „hrod” - sława, chwała i „wolf” - wilk. Imię to zapisywano w Polsce od XII wieku, m.in. w formach Rodulfus, Rudolfus, Rudolf i Rudulf. Często występowało w rodach panujących Austrii i Niemiec. Jego żeńskimi odpowiednikami są Rudolfa i Rudolfina.
Wikipedia
określenie wykonawcze: stopniowo zwalniając tempo; rilasciando
SJP.pl
Tempo (agogika) – jeden z elementów dzieła muzycznego, oznaczający, jak szybko utwór ma być wykonany.
Wikipedia
[czytaj: reli] długodystansowe wyścigi samochodowe; rallye
SJP.pl
Rajd samochodowy – forma sportu samochodowego, w której rywalizacja odbywa się na drogach publicznych. Trasa rajdu składa się z zamkniętych dla ruchu odcinków specjalnych oraz otwartych dla ruchu odcinków drogowych, łączących kolejne odcinki specjalne. Celem zawodów jest jak najszybsze pokonanie odcinków specjalnych oraz przejechanie całej trasy rajdu w czasie określonym przez organizatora. Podstawą kwalifikacji jest suma czasów uzyskanych na odcinkach specjalnych, powiększona o kary czasowe nałożone przez sędziów.
Wikipedia
[czytaj: reli] długodystansowe wyścigi samochodowe; rally
SJP.pl
Raloksyfen, raloksifen – organiczny związek chemiczny, selektywny modulator receptora estrogenowego, lek działający agonistycznie na kości i metabolizm cholesterolu oraz antagonistycznie na gruczoł mlekowy i macicę.
Wikipedia
[czytaj: ralf] obce imię męskie
SJP.pl
1. obramowanie o kształcie np. prostokąta, służące jako oprawa czegoś, np. zdjęcia;
2. przyrząd do napinania, mocowania czegoś; element jakiegoś urządzenia o takim zastosowaniu;
3. część podwozia pojazdu, na której opierają się inne części
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) elektron. pamięć o dostępie swobodnym, pamięć, do której urządzenie może zapisywać dane i je odczytywać;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mój komputer ma 4 GB RAM.
(1.1) Ile RAM-u ma twój smartfon?
Wiktionary
IPA: rãm, AS: rãm
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca rytmiczne i głośne dźwięki muzyki
Wiktionary
(1.1) ram-tam-tam
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca rytmiczne i głośne dźwięki muzyki
Wiktionary
(1.1) ram-pam-pam
Wiktionary
1. obramowanie o kształcie np. prostokąta, służące jako oprawa czegoś, np. zdjęcia;
2. przyrząd do napinania, mocowania czegoś; element jakiegoś urządzenia o takim zastosowaniu;
3. część podwozia pojazdu, na której opierają się inne części
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. jedno z wcieleń hinduskiego boga Wisznu;
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(2.1) geogr. hydron. rzeka w Bośni i Hercegowinie;
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(3.1) geogr. bibl. starożytne miasto izraelickie w Kanaanie;
(3.2) geogr. adm. samorząd lokalny w Dystrykcie Północnym, w Izraelu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Narodziny Ramy upamiętnia jedno z hinduskich świąt.
(2.1) Wakacje spędziliśmy nad Ramą w Hercegowinie.
(3.1) I mieszkała pod palmą Debora między Rama i między Betel na górze Efraim, i chodzili do niej synowie Izraelscy na sąd.
Wiktionary
ramazan;
1. dziewiąty miesiąc w kalendarzu muzułmańskim, w którym wiernych obowiązuje ścisły post;
2. post obowiązujący muzułmanów przez cały ten miesiąc, zakończony bajramem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dziewiąty miesiąc kalendarza muzułmańskiego;
(1.2) rel. w islamie: ścisły post obowiązujący muzułmanów od świtu do nocy w miesiącu ramadan (1.1)
Wiktionary
Ramadan (arab. رمضان, ramaḍān; per., paszto, czecz. ramzan; tur. ramazan; beng. রমজান, ramajāna) – dziewiąty miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Dla muzułmanów jest święty, gdyż w tym miesiącu rozpoczęło się objawianie Koranu – archanioł Gabriel (arab. Dżibril) ukazał się Mahometowi, przekazując kilka wersów przyszłej świętej księgi islamu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) ramazan
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. ramazan m.
przym. ramadanowy, ramazanowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1-2) etym|arab|رمضان. (ramaḍān)
uwagi.
(1.1) zoblistę|muharram al-haram|safar|rabi al-awwal|rabi al-achar|dżumada al-ula|dżumada al-achira|radżab|szaban|ramadan|szawwal|zu al-kada|zu al-hidżdża.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Ramadan; (1.2) Ramadan
* arabski: (1.1-2) رمضان
* azerski: (1.1) Ramazan; (1.2) Ramazan
* bułgarski: (1.1) рамазан; (1.2) рамазан
* duński: (1.1) ramadan w.; (1.2) ramadan w.
* francuski: (1.1) ramadan, ramadhan; (1.2) ramadan, ramadhan
* hiszpański: (1.1) ramadán m.; (1.2) ramadán m.
* indonezyjski: (1.1) Ramadan; (1.2) Ramadan
* japoński: (1.1) ラマダーン; (1.2) ラマダーン
* kazachski: (1.1) рамазан; (1.2) рамазан
* norweski (bokmål): (1.2) ramadan m.
* norweski (nynorsk): (1.2) ramadan m.
* nowogrecki: (1.1) ραμαζάνι n.
* perski: (1.1-2) رمضان
* portugalski: (1.1) Ramadão, brazport|Ramadã.; (1.2) Ramadão, brazport|Ramadã.
* rosyjski: (1.1) Рамада́н m., Рамаза́н m.; (1.2) Рамада́н m., Рамаза́н m.
* sorani: (1.1-2) ڕەمەزان
* szwedzki: (1.2) ramadan w.
* turecki: (1.1) Ramazan; (1.2) Ramazan
* ukraiński: (1.1) рамада́н m., рамаза́н m.
* węgierski: (1.2) ramadán
* wolof: (1.1) koor
źródła.
== ramadan (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. ramadan
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: rãˈmadãn, AS: rãmadãn
Wiktionary
rzecz. ramazan m.
przym. ramadanowy, ramazanowy
Wiktionary
(1.1) ramazan
Wiktionary
przymiotnik od: ramadan
SJP.pl
indyjski poemat epicki w sanskrycie
SJP.pl
Ramajana (sanskryt: रामायण, trl. rāmāyana, Dzieje Ramy) – epos sanskrycki, który kształtował się na przestrzeni II wiek p.n.e. – II wiek n.e. Składa się z ok. 24 tysięcy strof (dwuwierszy), pogrupowanych w 7 ksiąg (kanda). Autorstwo Ramajany przypisuje się legendarnemu wieszczowi, Walmikiemu (lecz Ramajana powstała dzięki wysiłkowi wielu kompilatorów). Większość strof napisano w metrum anusztubh (tzw. śloka).
Wikipedia
Ramakryszna Paramahansa, śri Ramakryszna Paramahansa (dewanagari रामकृष्ण परमहंस, bn. রামকৃষ্ণ পরমহংস Ramkrishno Pôromôhongsho, ang. Sri Ramakrishna Paramahamsa, ur. 18 lutego 1836 w Kamarpukur, zm. 16 sierpnia 1886 w Kalkucie) – jeden z najważniejszych indyjskich świętych hinduizmu. Był ważną postacią renesansu bengalskiego. Nauczał jedności wszystkich religii, jedności istnienia, oddania Bogu, oraz że moksza to ostateczny cel istnienia.
Wikipedia
Ramallah (arab. رام الله, Rām Allah) – miasto w środkowej Palestynie, ok. 15 km na północ od Jerozolimy. Jedno z największych miast na Zachodnim Brzegu Jordanu i de facto stolica Palestyny – siedziba władz Autonomii Palestyńskiej. Według danych szacunkowych Palestyńskiego Centralnego Biura Statystycznego w 2016 roku miejscowość liczyła 35 140 mieszkańców.
Wikipedia
spektroskopia ramanowska - technika polegająca na pomiarze promieniowania rozproszenia Ramana; spektroskopia Ramana
SJP.pl
kopalna małpa człekokształtna
SJP.pl
Siwapitek (Sivapithecus) – rodzaj kopalnych małp człekokształtnych żyjących w epoce miocenu (ok. 12,5-8,5 mln lat temu) na terenie współczesnych północnych Indii, Pakistanu i Nepalu.
Siwapiteki charakteryzowały się pionową postawą ciała, miały stosunkowo zręczne ręce. Czaszki miały typowo małpie, ale zauważalna była redukcja wielkości zębów. Miały silnie umięśnione żuchwy. Szczątki siwapiteków odkryto w Indiach, Nepalu i Pakistanie. Przypuszczano, że siwapiteki mogły być przodkami australopiteków i innych hominidów, ale obecnie uważa się, że są one bliżej spokrewnione z orangutanami i uchodzą za przodków tych ostatnich. Obecnie wraz z orangutanami zaliczane są do podrodziny Ponginae.
Wikipedia
ramadan;
1. dziewiąty miesiąc w kalendarzu muzułmańskim, w którym wiernych obowiązuje ścisły post;
2. post obowiązujący muzułmanów przez cały ten miesiąc, zakończony bajramem
SJP.pl
Ramadan (arab. رمضان, ramaḍān; per., paszto, czecz. ramzan; tur. ramazan; beng. রমজান, ramajāna) – dziewiąty miesiąc kalendarza muzułmańskiego. Dla muzułmanów jest święty, gdyż w tym miesiącu rozpoczęło się objawianie Koranu – archanioł Gabriel (arab. Dżibril) ukazał się Mahometowi, przekazując kilka wersów przyszłej świętej księgi islamu.
Wikipedia
przymiotnik od: ramazan
SJP.pl
Nazwisko
Inne
Wikipedia
we włoskich miastach: piękna, szeroka aleja wysadzana drzewami, będąca miejscem spacerów i przejażdżek
SJP.pl
potocznie, ironicznie o nieustraszonym wojowniku, dokonującym nadludzkich czynów
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: rambuJE] francuska rasa owiec; rambujet
SJP.pl
Rambouillet – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Yvelines.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 24 343 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 692 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Rambouillet plasuje się na 114. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 11.).
Wikipedia
niewielka owca o gęstej wełnie; rambouillet
SJP.pl
niewielka owca o gęstej wełnie; rambouillet
SJP.pl
drzewo owocowe z rodziny mydleńcowatych, uprawiane w Indonezji i Ameryce Środkowej; jagodzian
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Nephelium lappaceum|ref=tak., drzewo owocowe o owłosionych owocach;
(1.2) owoc rambutanu (1.1)
Wiktionary
Jagodzian rambutan, rambutan (Nephelium lappaceum L.) – gatunek rośliny z rodziny mydleńcowatych. Występuje głównie w Malezji, Chinach i Indonezji, ale też w innych krajach tropikalnej części Azji. Nazwa rambutan pochodzi od malajskiego słowa „rambutan”, który oznacza „owłosiony”. W Wietnamie, jagodzian rambutan nazywany jest „chôm chôm”, co w tłumaczeniu oznacza „niechlujne włosy”, ze względu na kolce, znajdujące się na skórce owocu.
Wikipedia
IPA: rãmˈbutãn, AS: rãmbutãn
Wiktionary
(1.1-2) jagodzian
Wiktionary
Wikipedia
zdrobnienie od: ramka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: ramka
Wiktionary
IPA: rãˈmɛt͡ʃka, AS: rãmečka
Wiktionary
rzecz. rama, ramka
Wiktionary
niewielkie naczynie do zapiekania i podawania przystawek; kokilka, kokila
SJP.pl
japoński rosół na bazie wieprzowiny, z makaronem i różnymi składnikami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. japoński bulion z makaronem i dodatkami przyrządzany na wiele sposobów;
Wiktionary
Rāmen (jap. 拉麺 bądź ラーメン) – danie kuchni japońskiej oraz kuchni chińskiej, składające się z makaronu, bulionu (wywaru, sūpu, dashi-jiru) i innych składników.
Rāmen trafił do Japonii w XIX wieku z Chin. Po II wojnie światowej stał się jedną z najpopularniejszych, niedrogich i powszechnie dostępnych potraw. Restauracje z rāmenem (rāmen-ya) są w całym kraju, serwując niezliczone regionalne odmiany.
Wikipedia
rzecz. ramenownia ż.
Wiktionary
punkt gastronomiczny, w którym serwuje się głównie ramen
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gastr. pot. lokal gastronomiczny, w którym serwuje się ramen
Wiktionary
rzecz. ramen n.
Wiktionary
rodzaj gada naczelnego z podgromady diapsydów
SJP.pl
Ramfocefal (Rhamphocephalus) – archozaur żyjący w środkowej jurze (baton); jego szczątki znaleziono w Anglii w osadach formacji Taynton Limestone i Chipping Norton. Początkowo klasyfikowany jako pterozaur; z późniejszych badań wynika jednak jego przynależność do krokodylomorfów.
Wikipedia
przedstawiciel podrzędu latających gadów z rzędu pterozaurów; ramforynchus
SJP.pl
Ramforynch (Rhamphorhynchus) – rodzaj niewielkiego pterozaura z rodziny Rhamphorhynchidae.
Wikipedia
przedstawiciel podrzędu latających gadów z rzędu pterozaurów; ramforynch
SJP.pl
przedstawiciel podrzędu latających gadów z rzędu pterozaurów; ramforynch
SJP.pl
bylina podzwrotnikowa uprawiana ze względu na łodygi dostarczające włókna; szczmiel biały, ramia
SJP.pl
Szczmiel biały, rami, ramia indyjska (Boehmeria nivea (L.) Gaudich.) – gatunek byliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Pochodzi z umiarkowanych stref klimatycznych Chin, Japonii, z Malezji i Australii. W Afryce spotkać go można w Algierii, Egipcie i Kamerunie. Uprawiany w Indonezji, byłym ZSRR, USA i Brazylii. Posiada najdłuższe komórki ze wszystkich organizmów należących do królestwa roślin, osiągające do 50 cm długości.
Wikipedia
1. podzwrotnikowa bylina z rodziny pokrzywowatych; rami, szczmiel biały;
2. włókno z łodyg rami; tkanina z tego włókna
SJP.pl
Szczmiel biały, rami, ramia indyjska (Boehmeria nivea (L.) Gaudich.) – gatunek byliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Pochodzi z umiarkowanych stref klimatycznych Chin, Japonii, z Malezji i Australii. W Afryce spotkać go można w Algierii, Egipcie i Kamerunie. Uprawiany w Indonezji, byłym ZSRR, USA i Brazylii. Posiada najdłuższe komórki ze wszystkich organizmów należących do królestwa roślin, osiągające do 50 cm długości.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kraw. pasek tkaniny podtrzymujący na ramionach część garderoby, np. bluzkę, stanik;
(1.2) wieszak do ubrań w formie trójkątnej ramki z haczykiem
Wiktionary
Ramiączko – element górnej części niektórych rodzajów odzieży, wąski pasek służący podtrzymaniu ubioru na ramionach, stosowany w przypadku odzieży bez rękawów. Używane w ubiorach damskich (sukienki, bluzki, biustonosze), rzadziej męskich (podkoszulki bez rękawów).
Wikipedia
IPA: rãˈmʲjɔ̃n͇t͡ʃkɔ, AS: rãmʹi ̯õṇčko
Wiktionary
rzecz. ramię n.
przym. ramienny
Wiktionary
w stolarstwie: płaszczyzna otoczona wypukłą listwą; filung; płycina
SJP.pl
Ramiak – element konstrukcyjny skrzydła okiennego lub drzwiowego.
Skrzydło składa się z dwóch ramiaków poziomych i dwóch ramiaków pionowych. Obok ramiaków skrajnych zastosowane mogą być także ramiaki środkowe.
Wikipedia
→ ramiarz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z ramami i obramowaniem
Wiktionary
wykonywanie ram i opraw obrazów, luster itp.; rzemiosło ramiarza
SJP.pl
osoba oprawiająca obrazy lub lustra w ramy, również odnawiająca ramy
SJP.pl
Ramiarz – osoba, która zajmuje się oprawą obrazów, plakatów, przedmiotów oraz luster. Zlecenia wykonuje na zamówienie osób prywatnych, instytucji oraz firm.
Wikipedia
1. pierwsza część ręki, od łopatki do łokcia, składająca się z kości ramiennej, mięśnia dwu- i trójgłowego ramienia;
2. staw łączący łopatkę z barkiem;
3. cała ręka;
4. odnoga, rozgałęzienie czegoś;
5. element przedmiotu lub urządzenia, wysięgnik;
6. ramię kamerowe: kamera umieszczona na wysięgniku z zestawem przeciwwag po drugiej stronie; kran kamerowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. część kończyny górnej pomiędzy stawami: barkowym a łokciowym
(1.2) anat. część ciała od szyi do stawu barkowego
(1.3) kraw. część ubrania od szyi do stawu barkowego
(1.4) w przyrodzie, technice – wszystko o kształcie przypominającym wyciągniętą rękę
(1.5) pot. cała kończyna górna
(1.6) geom. bok trójkąta lub trapezu inny niż podstawa
Wiktionary
Ramię (łac. brachium) – w anatomii człowieka część kończyny górnej, znajdująca się między obręczą barkową a przedramieniem.
Część kostną ramienia stanowi kość ramienna, łącząca się ze stawem ramiennym i stawem łokciowym. Mięśniami ramienia są trzy mięśnie grupy przedniej, będące zginaczami (mięsień dwugłowy ramienia, mięsień ramienny, mięsień kruczo-ramienny) i jeden mięsień grupy tylnej – prostownik (mięsień trójgłowy ramienia). Do unaczynienia ramienia zalicza się tętnica ramienna z jej odgałęzieniami oraz żyły: odłokciowa, odpromieniowa i żyły ramienne. Ramię unerwione jest przez nerw mięśniowo-skórny i nerw promieniowy. Nerw pośrodkowy i łokciowy również przebiegają przez ramię, ale tylko w małym stopniu uczestniczą w jego unerwieniu, oddając na nim małe gałązki.
Wikipedia
(1.1) Twoje prawe ramię jest bardziej opalone od lewego.
(1.3) Musimy zwęzić twoją marynarkę w ramionach.
(1.4) Prawe ramię tego drogowskazu wskazuje nam drogę do domu.
(1.5) Niech cię wezmę w ramiona.
Wiktionary
IPA: ˈrãmʲjɛ, AS: rãmʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. naramiennik m., ramiączko n.
:: zdrobn. ramionko n.
przym. ramieniowy, ramienny, naramienny, podramienny, równoramienny
Wiktionary
(1.2) bark
Wiktionary
glon słodkowodny z rzędu ramienic; chara
SJP.pl
Wikipedia
rząd glonów występujących najczęściej w wodach słodkich
SJP.pl
Charophyta – takson glonów w randze gromady wyróżniany niekiedy jako równorzędny wobec gromady Chlorophyta, czyli zielenic. Współczesne ujęcie tego taksonu zaproponował Thomas Cavalier-Smith, choć nazwa ta funkcjonowała już wcześniej w nieco węższym znaczeniu. Również włączanie nowych grup do taksonu, którego nazwa pochodzi od rodzaju Chara, miało miejsce już wcześniej, w pracy Karla R. Mattoxa i Kennetha D. Stewarta z roku 1984, jednak używano wówczas nazwy Charophyceae. W polskiej literaturze nazwie Charophyta najczęściej odpowiada nazwa ramienice, choć jest ona niejednoznaczna, gdyż może odpowiadać również taksonom niższych rang, aż do rodzaju, nie obejmując z kolei niektórych grup obecnie zaliczanych do Charophyta, np. sprzężnic.
Wikipedia
rząd glonów z gromady ramienic
SJP.pl
Wikipedia
rząd glonów z gromady ramienic
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel rzędu glonów z gromady ramienic
SJP.pl
drobny morski bezkręgowiec; ramieniopław, brachiopod
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Brachiopoda|Duméril|ref=tak., żyjący na dnie morza bezkręgowiec o muszli złożonej z dwóch skorupek, grzbietowej i brzusznej;
Wiktionary
Ramienionogi (Brachiopoda) – typ drobnych morskich bezkręgowców, których ciało okryte jest muszlą, złożoną z dwóch skorupek, co z pozoru upodabnia je do małży. W dzisiejszej faunie jest to grupa reliktowa z około 100 rodzajami i 400 gatunkami. W dawnych epokach geologicznych były znacznie powszechniejsze: ramienionogów kopalnych opisano ponad 4200 rodzajów. W zapisie kopalnym znane są od wczesnego kambru.
Wikipedia
(1.1) Spadek znaczenia ramienionogów w końcu paleozoiku był zapewne spowodowany konkurencją ze strony również filtrujących wodę osiadłych małżów.
Wiktionary
(1.1) brachiopod
Wiktionary
typ drobnych morskich bezkręgowców; ramieniopławy, brachiopody
SJP.pl
Ramienionogi (Brachiopoda) – typ drobnych morskich bezkręgowców, których ciało okryte jest muszlą, złożoną z dwóch skorupek, co z pozoru upodabnia je do małży. W dzisiejszej faunie jest to grupa reliktowa z około 100 rodzajami i 400 gatunkami. W dawnych epokach geologicznych były znacznie powszechniejsze: ramienionogów kopalnych opisano ponad 4200 rodzajów. W zapisie kopalnym znane są od wczesnego kambru.
Wikipedia
drobny morski bezkręgowiec; ramienionóg, brachiopod
SJP.pl
drobny morski bezkręgowiec; ramienionóg, brachiopod
SJP.pl
podgromada ryb kostnych obejmująca około 10 gatunków występujących współcześnie wyłącznie w wodach słodkich tropikalnej części Afryki; wielopłetwe
SJP.pl
Ramieniopłetwe, wielopłetwe (Brachiopterygii) – w tradycyjnej klasyfikacji biologicznej podgromada ryb kostnych (Osteichthyes) obejmująca rząd wielopłetwcokształtnych (Polypteriformes) z kilkunastoma gatunkami słodkowodnymi. W zapisie kopalnym znane są szczątki tych ryb pochodzące ze środkowej kredy Afryki i późnej kredy Ameryki Południowej. Ramieniopłetwe uważane były dawniej za relikty linii ewolucyjnej prowadzącej do ryb kostnochrzęstnych (Chondrostei). Obecnie hipoteza ta nie jest już akceptowana – wielopłetwcokształtne zaliczane są do ryb promieniopłetwych (Actinopterygii).
Wikipedia
o cechach ramieniopłetwych (podgromada ryb)
SJP.pl
przymiotnik od: ramię
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ramieniem, dotyczący ramienia
Wiktionary
rzecz. ramię n., przedramię n.
przym. ramienny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ramieniem, dotyczący ramienia
Wiktionary
(1.1) Za odpływ krwi żylnej odpowiadają żyły ramienne.
Wiktionary
rzecz. ramiączko n., ramię n., ramionko n.
przym. ramieniowy
Wiktionary
(1.1) ramieniowy
Wiktionary
przestarzale: rozdzielenie głównej linii na wiele pomniejszych; rozgałęzienie
SJP.pl
rozwój kwiatów z pąków śpiących, występujących na zdrewniałych pędach
SJP.pl
Kaulifloria (gr. kaulos – łodyga, flos, floris – kwiat) – wyrastanie kwiatów z pąków śpiących (spoczynkowych) z pni i gałęzi. Termin bywa też wąsko ujmowany jako wyrastanie kwiatów tylko z pni, podczas gdy wyrastanie ich z gałęzi określane jest odrębnie jako ramifloria. Zjawisko jest nierzadkie zwłaszcza w strefie tropikalnej, gdzie jest wynikiem adaptacji do zapylania kwiatów przez zwierzęta, które mają utrudniony dostęp do nich jeśli rozwijają się ukryte w gęstwinie liści w koronie drzewa. Dotyczy to zwłaszcza kwiatów zapylanych przez ptaki (ornitogamia), nietoperze (chiropterogamia), ale też odwiedzanych przez drobne zwierzęta wędrujące po pniach i konarach (np. gryzonie). Mające miejsce w następstwie rozwijanie się owoców na pniach zwane jest kaulikarpią i także skutkuje ułatwieniem dostępu do nich niektórych zwierząt (np. małp).
Wikipedia
zdrobnienie od: ramię
SJP.pl
Ramiszów (niem. Ramischau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.
We wsi jest przystanek kolejowy Ramiszów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wikipedia
1. przedmiot, w którym umieszczana jest fotografia lub obrazek, posiada element służący do postawienia lub zawieszenia jej
2. element kodu html używany przy tworzeniu stron www
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mała rama, obramowanie np. z listewek
(1.2) obramowanie w tekście
(1.3) pot. środ. paczka papierosów
(1.4) telekom. jednostka informacji transmitowanej przez sieć telekomunikacyjną;
(1.5) telew. pojedynczy obraz wyświetlany na ekranie;
(1.6) pszcz. drewniana konstrukcja zawieszana w ulu, wewnątrz której pszczoły tworzą plaster z wosku
(1.7) zob. ramka stosu.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na biurku stała ramka ze zdjęciem.
(1.2) Ciekawe jest to ogłoszenie w czerwonej ramce.
Wiktionary
IPA: ˈrãmka, AS: rãmka
Wiktionary
rzecz. rama, rameczka
przysł. ramowo
przym. ramowy
Wiktionary
(1.4) datagram, pakiet
Wiktionary
1. → ramka;
2. celownik ramkowy - najprostszy rodzaj celownika, składający się z niewielkiego otworka (okularu) umieszczonego blisko oka obserwatora oraz z ramki ograniczającej pole widzenia
SJP.pl
wieś w województwie zachodniopomorskim
SJP.pl
Ramlewo – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno.
Według danych z 30.06.2014 wieś miała 258 mieszkańców.
W skład Sołectwa Ramlewo wchodzą 2 miejscowości: Ramlewo i Sikorzyce. Mieszkańcy sołectwa wybierają 1 z 15 radnych do Rady Gminy w Gościnie.
Miejscowość posiada własną jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej.
We wsi był przystanek kolej wąskotorowej Ramlewo.
Wikipedia
[czytaj: ramsztajn] założony w 1994 roku niemiecki zespół grający rock industrialny (według niektórych: heavy metal)
SJP.pl
Rammstein (często zapisywane skrótowo jako R+) – niemiecki zespół industrial metalowy, nurtu Neue Deutsche Härte, powstały w 1994 roku.
Członkami zespołu od początku jego istnienia są: Till Lindemann (wokal), Richard Z. Kruspe (gitara), Paul Landers (gitara), Oliver Riedel (gitara basowa), Christoph Schneider (perkusja) oraz Christian Lorenz (instrumenty klawiszowe).Zespół wielokrotnie przyznawał się do czerpania inspiracji zespołem Laibach, pod którego wpływem powstało logo zespołu – krzyż autorstwa Kazimierza Malewicza (będący również logiem Laibacha) z literą „R”. Oba elementy tworzą skrót zespołu („R+”).
Wikipedia
deoksycukier powstały po odłączeniu od cząsteczki mannozy jednego atomu tlenu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. cukier metylopentozowy pochodzenia naturalnego, wykorzystywany m.in. jako substancja słodząca i w kosmetologii
Wiktionary
Ramnoza (właśc. L-ramnoza) – organiczny związek chemiczny z grupy deoksycukrów, 6-deoksy-L-mannoza. Występuje w wielu roślinach w stanie wolnym oraz jako składnik glikozydów.
Wikipedia
stary, niedołężny człowiek; pierdziel, tetryk, pryk, piernik
SJP.pl
ironicznie: ramol (stary, niedołężny człowiek)
SJP.pl
potocznie: starzeć się, niedołężnieć; grzybieć, kapcanieć
SJP.pl
pogardliwie: przypominający starego, niedołężnego mężczyznę
SJP.pl
imię
SJP.pl
Wikipedia
czarna, krótka, dopasowana kurtka skórzana zapinana na zamki błyskawiczne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) krótka czarna kurtka skórzana zapinana na zamki błyskawiczne;
Wiktionary
Ramoneska – potoczna polska nazwa motocyklowej kurtki Perfecto, zaprojektowanej w 1928 roku przez Irvinga Schotta.
Najpierw była stosowana tylko jako ubiór motocyklistów, potem na przełomie lat 60. i 70. stawała się powoli swoistą ikoną osób powiązanych z różnymi odmianami muzyki rockowej, zwłaszcza heavymetalowej, za sprawą zespołów takich, jak Black Sabbath. Istotny wpływ na jej popularyzację miało użycie modelu Perfecto 618 przez Marlona Brando w filmie Dziki (1954).
Wikipedia
(1.1) Kupiłem wczoraj fajną ramoneskę.
Wiktionary
IPA: ˌrãmɔ̃ˈnɛska, AS: rãmõneska
Wiktionary
1. utwór literacki o małej wartości artystycznej
2. humoreska, niewielki utwór satyryczno-humorystyczny
3. dawniej: pismo urzędowe
SJP.pl
Wikipedia
1. utwór literacki o małej wartości artystycznej
2. humoreska, niewielki utwór satyryczno-humorystyczny
3. dawniej: pismo urzędowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. iron. kiepski utwór literacki, pozbawiony wartości artystycznej
(1.2) liter. krótki utwór narracyjny, utrzymany w tonie żartobliwej gawędy, z elementami dydaktyzmu
(1.3) daw. pismo urzędowe
Wiktionary
(1.1) Może współcześni odczuwali jakiś żywszy nurt w tej bezkrwistej ramocie, której jedynym konceptem pozostał tytuł.
Wiktionary
IPA: rãˈmɔta, AS: rãmota
Wiktionary
rzecz. zdrobn. ramotka
przym. ramotowaty
Wiktionary
(1.1) szmira
(1.2) ramotka
Wiktionary
zdrobnienie od: ramota
SJP.pl
przestarzały, pozbawiony wartości; tandetny
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Ramotowski – polskie nazwisko.
Wikipedia
ogólny schemat programu radiowego lub telewizyjnego, wyznaczający stałe pory nadawania programów cyklicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) układ programu radiowego lub telewizyjnego, zestaw audycji radiowych i programów telewizyjnych nadawanych o określonych porach;
Wiktionary
Ramówka, program ramowy – popularne określenie układu programu radiowego albo telewizyjnego, ogólny schemat programu, zbiór regularnie nadawanych audycji radiowych i programów telewizyjnych.
Ramówka wyznacza plan emisji programowej stacji radiowych albo telewizyjnych w różnych przedziałach czasu.Wyróżnić należy: ramówki sezonowe, ramówki tygodniowe, ramówki dzienne oraz ramówki okazjonalne.
Wikipedia
(1.1) Odkąd zmienili ramówkę na jedynce, nie zdążam na mój ulubiony serial.
Wiktionary
rzecz. rama ż.
przym. ramowy
Wiktionary
(1.1) program ramowy
Wiktionary
dział zakładu montażowego zajmujący się wytwarzaniem lub naprawą ram pojazdów samochodowych
SJP.pl
Rama, ramownica – prętowy układ konstrukcyjny, płaski lub przestrzenny, obciążony siłami skupionymi, momentami lub obciążeniem rozłożonym (równomiernie bądź też nierównomiernie). Ramy, w zależności od sposobu podparcia lub też schematu konstrukcji, mogą stanowić układy statycznie wyznaczalne lub statycznie niewyznaczalne (przesztywnione). Ramy występują m.in. jako elementy konstrukcji budynku lub budowli, np. w konstrukcjach takich jak hale przemysłowe.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób ogólny, ulegający jeszcze modyfikacjom
Wiktionary
(1.1) Określcie przynajmniej ramowo skalę potrzeb.
Wiktionary
rzecz. rama ż., ramka ż., ramowość ż.
przym. ramowy
Wiktionary
(1.1) ogólnie, ogólnikowo, szkicowo, wstępnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ramowe
Wiktionary
przym. ramowy
przysł. ramowo
rzecz. rama ż.
Wiktionary
przymiotnik od: rama
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kształt ramy, umieszczony w ramie
(1.2) ogólnie zarysowany
Wiktionary
(1.2) W Japonii nie istnieje ogólnonarodowy, sztywny program nauczania, a jedynie ramowy, w oparciu o który każda szkoła opracowuje swój własny.
Wiktionary
rzecz. ramówka ż., rama ż., ramka ż., ramowość ż.
przysł. ramowo
Wiktionary
(1.2) szkicowy
Wiktionary
1. pomost do przeładunku, np. w kopalni;
2. przednie oświetlenie sceny teatralnej złożone z dwóch rzędów, jednego wzdłuż dolnej linii portalu scenicznego i drugiego wzdłuż górnej;
3. ruchoma zapora przy przejeździe kolejowym; szlaban
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podwyższenie, rodzaj podestu, np. wzdłuż ściany budynku, ułatwiającego załadunek i wyładunek towarów z pojazdów;
(1.2) pochylnia, która ułatwia pokonanie różnicy poziomów przy transportowaniu czegoś;
(1.3) konstrukcja z pochyłą powierzchnią, służąca do wykonywania ewolucji na deskorolce;
(1.4) teatr. rząd lamp odpowiednio osłoniętych wzdłuż górnej i dolnej linii sceny
(1.5) ruchoma bariera do otwierania i zamykania drogi
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈrãmpa, AS: rãmpa
Wiktionary
przym. rampowy
Wiktionary
(1.1) pomost
(1.5) szlaban
Wiktionary
jednoczęściowe ubranko niemowlęce w postaci body z krótkimi nogawkami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj ubranka dla niemowląt w postaci body, ale z krótkimi nogawkami, na ramiączkach lub z rękawkiem
Wiktionary
(1.1) Rampers jest z krótkim rękawkiem, na ramieniu zapinany na dwie napki, rozpinany w kroku, co ułatwia zmianę pieluszki. (z Internetu)
(1.1) Rampers, czyli letni pajacyk z krótkimi rękawkami i krótkimi nogawkami to doskonały element garderoby na ciepłe dni. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˈrãmpɛrs, AS: rãmpers
Wiktionary
rzecz. zdrobn. rampersik
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: rampers
Wiktionary
(1.1) Rampersik jest bardzo ładnie uszyty, z dbałością o każdy szczegół. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: rãmˈpɛrʲɕik, AS: rãmperʹśik
Wiktionary
rzecz. rampers mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Belgia:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
Ramsowo (niem. Gross Ramsau) – wieś warmińska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
Wieś położona jest wśród dużych kompleksów leśnych, między największym na tym obszarze jeziorem Dadaj i jeziorem Dobrąg.
Wikipedia
gra w karty podobna do mariasza, w której przegrywa ten, kto ma więcej oczek
SJP.pl
jednoroczna roślina oleista z rodziny astrowatych; uprawiana w Afryce Wschodniej i Indiach; olejarka abisyńska
SJP.pl
Ramutówko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów.
Do 1925 roku istniała gmina Ramutówko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
Ramutowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Słupno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wieś zamieszkuje niewielka diaspora Kościoła Katolickiego Mariawitów, którą opiekuje się parafia w Felicjanowie. Wierni z Ramutowa odprawiają adorację ubłagania 12. dnia każdego miesiąca.
Wikipedia
miasto w województwie dolnośląskim
SJP.pl
Ramułtowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Kostomłoty.
Wikipedia
zakres, zasięg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) książk. zakres, zasięg, ograniczenie czegoś
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp.; M., B. i W. lm. od: rama
Wiktionary
IPA: ˈrãmɨ, AS: rãmy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
imię egipskich królów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię kilkunastu faraonów;
Wiktionary
Ramzes, Ramesses to starożytne egipskie imię, oznaczające zrodził go Ra.
Imię to nosiło jedenastu faraonów Egiptu.
XIX dynastia:
XX dynastia:
Wikipedia
(1.1) Książę Ramzes wsparł obie ręce o krawędź wozu i z wysokości pagórka patrzył na Libijczyków i swoje wojsko jak żółtogłowy orzeł na pstre kuropatwy.
(1.1) Niech żyje wiecznie pan nasz, Ramzes XIII, opiekun uciśnionych!
Wiktionary
uszkodzenie ciała związane z przerwaniem tkanek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. gmina w okręgu Nordland w Norwegii
Wiktionary
Rana (łac. vulnus) – przerwanie anatomicznej ciągłości tkanek lub ich uszkodzenie pod wpływem czynnika uszkadzającego. Czynnikiem powodującym powstanie rany może być różnego typu uraz lub proces chorobowy, w tym niedokrwienie tętnicze, niewydolność żylna, zakażenia, zmiany troficzne (odleżyna).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* norweski (bokmål): (1.1) Rana n.
* norweski (nynorsk): (1.1) Rana n.
* norweski (riksmål): (1.1) Rana n.
źródła.
== Rana (język norweski (bokmål).) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. Rana (norweska gmina)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* norweski (bokmål): (1.1) Rana n.
* norweski (nynorsk): (1.1) Rana n.
* norweski (riksmål): (1.1) Rana n.
źródła.
== Rana (język norweski (bokmål).) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. Rana (norweska gmina)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
właściciel rancza; ranczer
SJP.pl
farma, gospodarstwo rolne z hodowlą bydła lub koni w Ameryce; ranczo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. ranczo.
Wiktionary
Brazylia:
Holandia:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. ranczo n., ranczer m., ranchero m.
przym. ranczerski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|ranczo.
źródła.
== rancho (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) ranczo
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈrãn͇t͡ʃɔ, AS: rãṇčo
Wiktionary
rzecz. ranczo n., ranczer m., ranchero m.
przym. ranczerski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. ranczo n., ranczer m., ranchero m.
przym. ranczerski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|ranczo.
źródła.
== rancho (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) ranczo
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: rant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od rant
Wiktionary
(1.1) To nie rant, lecz tylko mały rancik.
Wiktionary
rzecz. rant m.
Wiktionary
właściciel rancza; ranchero
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba prowadząca ranczo
Wiktionary
(1.1) Argentyńską stolicę od kilku dni spowija dym z pastwisk wypalanych przez ranczerów.
Wiktionary
rzecz. ranczo n., rancho n.
przym. ranczerski
Wiktionary
farma, gospodarstwo rolne z hodowlą bydła lub koni w Ameryce; rancho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) etn. w Ameryce Łacińskiej: gospodarstwo wiejskie specjalizujące się w hodowli bydła lub owiec
(1.2) etn. w Ameryce Północnej, szczególnie w USA: gospodarstwo wiejskie o charakterze rolnym, warzywniczym lub sadowniczym
Wiktionary
Ranczo a. rancho (hiszp. rancho) – wielkie gospodarstwo rolne, zwykle hodowlane, w Ameryce Północnej i Środkowej. Na ranchach hoduje się głównie bydło na wołowinę.
Wikipedia
IPA: ˈrãn͇t͡ʃɔ, AS: rãṇčo
Wiktionary
rzecz. rancho, ranczer, ranchero
przym. ranczerski
Wiktionary
(1.2) farma
Wiktionary
jednostka monetarna Republiki Południowej Afryki (1 rand = 100 centów)
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) monet. waluta Południowej Afryki;
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
IPA: rãnt, AS: rãnt
Wiktionary
przym. randowy
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
umówione spotkanie dwóch osób, które się sobie podobają
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umówione, najczęściej romantyczne spotkanie dwóch zainteresowanych sobą osób, w celu bliższego poznania się lub spędzenia razem czasu;
Wiktionary
Randka (z fr. rendez-vous (d'amour) „umówione spotkanie (miłosne)”) – spotkanie dwóch osób mające na celu nawiązanie lub rozwinięcie znajomości, inicjowane z zamiarem stworzenia lub umocnienia relacji emocjonalnych, seksualnych lub małżeńskich pomiędzy uczestniczącymi w randce osobami. W szerszym znaczeniu randką będzie także każde spotkanie osób, które łączą tego rodzaju relacje.
Wikipedia
(1.1) Chciałem umówić się z nią na randkę, ale gdy w końcu ją spytałem – odmówiła.
Wiktionary
IPA: ˈrãntka, AS: rãntka
Wiktionary
rzecz. randkowanie n., randkowicz m., randkowiczka ż.
czas. randkować
Wiktionary
(1.1) spotkanie, rendez-vous, schadzka
Wiktionary
potocznie: chodzić na randki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|randkować.; chodzenie na randki
Wiktionary
(1.1) Musiała przyznać, że on także zwrócił jej uwagę i bardzo go lubiła, nie miała jednak czasu na związki i randkowanie. Nastawiona na realizację zadań na studiach i pracę, nie chciała się rozpraszać.
Wiktionary
rzecz. randka ż., randkowicz mos., randkowiczka ż.
czas. randkować ndk.
Wiktionary
potocznie: osoba często chodząca na randki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto chodzi na randki (randkuje)
Wiktionary
rzecz. randka ż., randkowanie n.
:: fż. randkowiczka ż.
czas. randkować ndk.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ta, która chodzi na randki (randkuje)
Wiktionary
rzecz. randka ż., randkowanie n.
:: fż. randkowicz ż.
czas. randkować ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Święty Randoald działał w Szwajcarii.
Wiktionary
jednostka monetarna Republiki Południowej Afryki (1 rand = 100 centów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) slang. przypadkowy człowiek
Wiktionary
przym. randomowy
Wiktionary
1. losowy przydział pacjentów lub obiektów do grup w badaniu kontrolowanym;
2. w informatyce: generowanie losowych próbek danych
SJP.pl
Randomizacja (ang. randomization) – losowy rozdział badanych obiektów do grup porównawczych.
Randomizacja jest jednym z zabiegów metodologicznych stosowanych w celu zniwelowania wpływu niekontrolowanych zmiennych na wyniki eksperymentu (na zmienną objaśnianą).
Wikipedia
potocznie: przypadkowa, losowo wybrana kobieta
SJP.pl
potocznie: losowy, przypadkowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) neol. losowy, przypadkowy
(1.2) slang. pierwszy lepszy, przypadkowy
Wiktionary
(1.1) Stan randomowy (stan losowy) – w każdym miejscu mieszaniny prawdopodobieństwo znalezienia określonej cząstki jest jednakowe.
Wiktionary
IPA: ˌrãndɔ̃ˈmɔvɨ, AS: rãndõmovy
Wiktionary
rzecz. random mzw., randomowość ż.
przysł. randomowo
Wiktionary
początek dnia rozpoczynający się wraz ze wschodem słońca; poranek, świt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wczesna pora dnia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jutro muszę wstać wczesnym rankiem.
Wiktionary
IPA: ˈrãnɛk, AS: rãnek
Wiktionary
rzecz. poranek m., rano n.
przym. poranny, ranny
przysł. rano
Wiktionary
(1.1) poranek
Wiktionary
1. w hierarchii wojskowej (dawniej także urzędniczej, dworskiej): stopień służbowy;
2. znaczenie czegoś, wartość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stopień wojskowy, dawniej także urzędniczy lub dworski
(1.2) znaczenie, ważność czegoś bądź kogoś
(1.3) stat. w najprostszej wersji numer kolejny obserwacji statystycznej w próbie po uporządkowaniu obserwacji według wartości jednej ze zmiennych
(1.4) mat. własność grupy Liego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pułkownik jest starszy rangą niż kapitan.
(1.2) Nie muszę ci chyba przypominać, że udział w wydarzeniu tej rangi jest w dzisiejszych czasach obowiązkowy.
Wiktionary
IPA: ˈrãŋɡa, AS: rãŋga
Wiktionary
rzecz. rangowanie n.
przym. rangowy
Wiktionary
(1.1) stopień, stopień wojskowy
(1.2) doniosłość, ważność, znaczenie
Wiktionary
1. reprezentant władzy wykonawczej, policjant;
2. pracownik parku narodowego, leśniczy, gajowy;
3. członek formacji wojskowej, żołnierz
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Inne
Wikipedia
[czytaj: rendżers] osoba trudniąca się organizacją turystyki na terenach ekologicznie chronionych
SJP.pl
Kluby sportowe:
Wikipedia
rodzaj krótszych glanów
SJP.pl
przymiotnik od: ranga
SJP.pl
stolica Birmy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. dawna stolica Mjanmy (Birmy);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po śmierci żony osiadł w Rangunie.
Wiktionary
IPA: ˈrãŋɡũn, AS: rãŋgũn
Wiktionary
rzecz. ranguńczyk mos., rangunka ż.
przym. ranguński
Wiktionary
mieszkaniec Rangunu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Rangunu
Wiktionary
rzecz. Rangun mrz.
:: fż. rangunka ż.
przym. ranguński
Wiktionary
mieszkanka Rangunu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Rangunu
Wiktionary
rzecz. Rangun mrz.
:: fm. ranguńczyk mos.
przym. ranguński
Wiktionary
przymiotnik od: Rangun
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rangunem, dotyczący Rangunu
Wiktionary
rzecz. ranguńczyk mos., Rangun mrz., rangunka ż.
Wiktionary
1. tytuł żony radży;
2. królowa lub księżniczka hinduska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona radży
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Obok radży siedziała rani z zasłoniętą twarzą.
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ranee, rani
* hiszpański: (1.1) raní ż.
* portugalski: (1.1) rani ż.
źródła.
== rani (język rohingya.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) królowa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ranee, rani
* hiszpański: (1.1) raní ż.
* portugalski: (1.1) rani ż.
źródła.
== rani (język rohingya.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) królowa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
w sposób urażający czyjeś uczucia
SJP.pl
powodować, spowodować kaleczenie (np. Odłamki szyby raniły pasażerów auta.); skaleczyć, kaleczyć
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zranić)
(1.1) zadać ranę
(1.2) powodować kaleczenie
(2.2) ulegać kaleczeniu
(2.3) przen. sprawiać przykrość sobie wzajemnie
(2.4) zadać rany sobie wzajemnie
Wiktionary
(1.1) Oskarżony odpowiada przed sądem za to, że w afekcie ranił sąsiada sztychówką.
(1.3) Twoje niesprawiedliwe traktowanie rani mnie mocno.
(2.2) Przeciskając się przez chaszcze, mój pies lekko ranił się w łapę.
Wiktionary
IPA: ˈrãɲit͡ɕ, AS: rãńić
Wiktionary
rzecz. rana ż., ranka ż., ranny m., ranna ż., ranienie n.
czas. poranić, zranić
Wiktionary
(1.1) kaleczyć
(2.1) kaleczyć się
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. dawniej: tornister;
2. potocznie: ranek
SJP.pl
rzadki stopień wyższy od przysłówka: rano
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ranić.
Wiktionary
IPA: rãˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: rãńė̃ńe
Wiktionary
czas. ranić
Wiktionary
Raniewo – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Prabuty przy drodze wojewódzkiej nr 521.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Raniszewski (forma żeńska: Raniszewska, liczba mnoga: Raniszewscy) – polskie nazwisko. W latach 90 XX wieku nosiło je 1071 osób.
Rodzina wywodząca się z zamożnej szlachty, zamieszkiwała tereny Mazowsza w czasie I Rzeczypospolitej. Obecnie liczy wielu członków głównie zamieszkujących Polskę, ale również i inne kraje Europy.
Wikipedia
zdrobnienie od: rany (ranny, poranny); raniutki, raniuśki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) bardzo wcześnie rano
Wiktionary
(1.1) Martynka raniusieńko pobiegła na grzyby do lasu.
Wiktionary
przym. raniusieńki, raniuśki
przysł. raniuśko, raniutko
Wiktionary
(1.1) raniuśko, raniuteńko, raniutko
Wiktionary
zdrobnienie od: rany (ranny, poranny); raniuchny, raniutki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) bardzo wcześnie rano
Wiktionary
(1.1) Gospodarze raniuśko poszli do obory.
Wiktionary
przym. raniuśki
przysł. raniusieńko, raniuteńko
Wiktionary
(1.1) raniusieńko, raniuteńko, raniutko
Wiktionary
maleńki ptak częściowo osiadły z rodziny raniuszkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. raniuszek zwyczajny nazwa systematyczna|Aegithalos caudatus|ref=tak., mały ptak o puszystej sylwetce z czarnym wierzchem i białoróżowawym spodzie oraz długim schodkowatym ogonem;
(1.2) ornit. ptak z rodziny raniuszków (nazwa systematyczna|Aegithalidae|ref=tak.)
Wiktionary
Raniuszek (zwyczajny) (Aegithalos caudatus) – gatunek małego ptaka z rodziny raniuszków (Aegithalidae), zamieszkujący Eurazję. Nie jest zagrożony. W Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową.
Wikipedia
(1.1) Raniuszek rozmnaża się w lasach liściastych i mieszanych, najlepiej z bogatym runem, woli jednak zarośla na obszarach bagiennych lub krzewy.
Wiktionary
IPA: rãˈɲuʃɛk, AS: rãńušek
Wiktionary
rzecz. poranek m., raniuszki nmos., raniuszczyk m., rano n.
przym. ranny, poranny
przysł. rano, raniutko
Wiktionary
(1.1) raniuszek zwyczajny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bardzo wcześnie rano
Wiktionary
(1.1) Karol zerwał się raniuteńko, by wyprowadzić psa.
Wiktionary
przym. raniusieńki, raniuśki, raniuteńki
przysł. raniuśko, raniutko
Wiktionary
(1.1) raniusieńko, raniuśko, raniutko
Wiktionary
zdrobnienie od: rany (ranny, poranny); raniuchny, raniuśki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) bardzo wcześnie rano
Wiktionary
(1.1) Kładźcie się, bo raniutko wyruszamy.
Wiktionary
przym. raniutki
przysł. raniusieńko, raniuteńko
rzecz. raniuszek mzw.
Wiktionary
(1.1) raniuśko, raniuteńko, raniusieńko
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Raniżów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie kolbuszowskim, w gminie Raniżów. Siedziba gminy Raniżów, rzymskokatolickiego dekanatu Raniżów i parafii Najświętszej Maryi Panny.
Wikipedia
przymiotnik od: Raniżów
SJP.pl
drobna rana; nieduże skaleczenie, zadraśnięcie, ukłucie itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: rana
(1.2) drobna rana
(1.3) gw-pl|Mazury. ręka
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: ranek
Wiktionary
Spinefarm Records – fińska wytwórnia płytowa z siedzibą w Helsinkach, która skupia się głównie na zespołach heavymetalowych. W 1999 roku została utworzona, przez Samiego Tenetza lidera blackmetalowego zespołu Thy Serpent. Od 2002 roku Spinefarm jest częścią Universal Music Group, ale działa jako podmiot niezależny. Wytwórnia prowadzi szereg pododdziałów ukierunkowanych na różne gatunki, takie jak: Freeride, Hawaii Sounds, Odor, Ranch, Ranka Recordings, Spikefarm Records oraz Spinefarm Records U.K.
Wikipedia
(1.2) Mimo że to była naprawdę mała ranka, zagoiła się dopiero po tygodniu.
Wiktionary
IPA: ˈrãnka, AS: rãnka
Wiktionary
(1.1-2)
rzecz. rana ż., ranny m., ranienie n., zranienie n.
czas. ranić ndk., zranić dk., poranić dk.
przym. ranny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) środ. w grach komputerowych typu multiplayer: tryb gry, w którym wyniki rozegranych meczów wpływają na ranking gracza
Wiktionary
typ płytkiej, kamienistej, słabo ukształtowanej gleby
SJP.pl
Rankery - płytkie, kamieniste, słabo ukształtowane gleby bezwęglanowe powstałe ze zwietrzeliny skał masywnych.
Wikipedia
dawny dęty instrument muzyczny o kształcie puszki, z obojowym ustnikiem podwójnym, wykonywany z drewna albo kości słoniowej; raket
SJP.pl
początek dnia rozpoczynający się wraz ze wschodem słońca; poranek, świt
SJP.pl
przysłówek
(1.1) wcześnie rano
Wiktionary
(1.1) Julia rankiem wybrała się nad rzekę.
Wiktionary
klasyfikacja osób, rzeczy, firm itp. według określonych kryteriów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kolejność osób, instytucji, rzeczy utworzona według przyjętych kryteriów;
Wiktionary
Ranking – klasyfikacja w kolejności wartości liczbowych, przyporządkowanych według określonych kryteriów. Rankingi sportowe dotyczą zawodników, drużyn, krajów w różnych dyscyplinach sportowych i są sporządzane na podstawie osiągnięć w zawodach, zazwyczaj w określonym okresie. W niektórych dyscyplinach sportowych rankingi poza wartością czysto informacyjną odgrywają również istotną rolę przy kwalifikowaniu zawodników i drużyn do zawodów sportowych lub ustalaniu początkowej kolejności w zawodach, w których taka kolejność ma znaczenie.
Wikipedia
(1.1) Tworząc ten ranking przyjąłem pewne założenie - pomijam te marki, które już kiedyś coś otrzymały, najczęściej film (np. Tomb Raider).
Wiktionary
IPA: ˈrãŋʲcĩŋk, AS: rãŋʹḱĩŋk
Wiktionary
ustawiać coś według jakiejś klasyfikacji; rankować
SJP.pl
pejoratywnie: nadmierne tworzenie list rankingowych szkół
SJP.pl
dawniej:
a) gniew, złość, uraza
b) chęć, zapał, entuzjazm
SJP.pl
ustawiać coś według jakiejś klasyfikacji; rankingować
SJP.pl
kobieta, która odniosła rany
SJP.pl
1 miejscowość w Estonii:
1 miejscowość w Polsce:
Wikipedia
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: ranny (wczesny)
SJP.pl
roślina z rodziny jaskrowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Eranthis|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny jaskrowatych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ranniki zakwitają już w lutym.
(1.1) Rannik jest rośliną trującą.
Wiktionary
IPA: ˈrãɲːik, AS: rã•ńik
Wiktionary
1. taki, który odniósł rany, został zraniony;
2. odbywający się rano, właściwy ranu; poranny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma ranę
(1.2) mający miejsce o poranku; taki, który występuje na początku dnia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ten, kto jest ranny (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rannego kierowcę przeniesiono do sali operacyjnej.
(1.2) Kiedy ranne wstają zorze, czas opuszczać swoje łoże.
(2.1) Zamach przeciw obcym wojskom w Afganistanie pozostawił kilku zabitych i dziesięcioro rannych.
Wiktionary
IPA: ˈrãnːɨ, AS: rã•ny
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. rana ż., ranka ż., ranna ż., ranienie n., poranienie n., zranienie n.
:: czas. ranić ndk., zranić dk., poranić dk.
(2.1)
:: rzecz. rano n., ranek m., poranek m.
:: przym. poranny
Wiktionary
(1.1) poraniony, zraniony
(1.2) poranny
Wiktionary
wczesna pora dnia, mniej więcej od wschodu słońca do południa
SJP.pl
przysłówek
(1.1) wcześnie w ciągu dnia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) wczesna pora dnia
forma rzeczownika.
(3.1) W. lp. od: rana
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dzisiaj wstałem wcześnie rano.
(2.1) Rano to wspaniała pora na sport.
Wiktionary
IPA: ˈrãnɔ, AS: rãno
Wiktionary
przym. ranny, poranny
rzecz. ranek m., poranek m., raniuszek mzw.
Wiktionary
(1.1) o poranku, o świcie, o brzasku, wcześnie
(2.1) ranek, poranek
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: ransomłer] szkodliwe oprogramowanie blokujące dostęp do systemu komputerowego i żądające zapłaty za przywrócenie stanu pierwotnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. rodzaj szkodliwego oprogramowania, które blokuje system komputerowy lub szyfruje zapisane w nim dane, a następnie żąda od ofiary okupu za przywrócenie dostępu;
Wiktionary
Ransomware (zbitka słów ang. ransom „okup” i software „oprogramowanie”) – oprogramowanie, które blokuje dostęp do systemu komputerowego lub uniemożliwia odczyt zapisanych w nim danych (często poprzez techniki szyfrujące), a następnie żąda od ofiary okupu za przywrócenie stanu pierwotnego. Programy typu ransomware należą do tzw. złośliwego oprogramowania (malware).
Wikipedia
przym. ransomware'owy
Wiktionary
(1.1) oprogramowanie szantażujące
Wiktionary
dawniej, dziś tylko gwarowo: ranny, poranny
SJP.pl
ostry brzeg, krawędź; kant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wąski brzeg rzeczy, np. monety;
Wiktionary
Rant (od niem. Rand – brzeg, kant, krawędź), obrzeże – strona boczna przedmiotu, np. monety lub medalu.
Obrzeże może być gładkie, karbowane prostopadle lub skośnie, ornamentowe (zdobione specjalnie) albo napisowe (z legendą) – przy czym motyw zdobniczy względnie legenda mogą być tłoczone wklęsło bądź wypukło.
Wikipedia
IPA: rãnt, AS: rãnt
Wiktionary
rzecz. rantowanie n., rancik mrz.
czas. rantować ndk.
przym. rantowy
Wiktionary
(1.1) krawędź, brzeg
Wiktionary
dawny rodzaj szala z płótna samodziałowego; rąbek
SJP.pl
Rańtuch – kobiece nakrycie głowy, używane w Polsce od XVI do XVIII wieku.
Występowało w formie sporych rozmiarów chusty prostokątnej z białego płótna. Chustę nakładało się na głowę, najpierw złożywszy ją na pół. Okrywała ona głowę, część twarzy, ramiona i plecy, sięgała nawet do ziemi. Rańtuch zakładano zarówno bezpośrednio na włosy i przykrywano czepkiem lub kołpakiem jak i na płócienne czepki, a kołpak zakładano na wierzch. W czasie zimy na rańtuchy nakładano futrzane czapy.
Wikipedia
dawniej: wywinięty wyłóg w żakiecie lub w bluzce damskiej
SJP.pl
Ranwers (w polskim nazewnictwie przewrót) – figura średniego pilotażu, polegająca na szybkiej zmianie kierunku lotu. Samolot gwałtownie wznosi się ku górze i na określonej wysokości wykonuje zakręt o 180° połączony ze ślizgiem na skrzydło i przechodzi do lotu stromego w kierunku przeciwnym do poprzedniego.
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) …wyrażający zaskoczenie, zdziwienie lub przestrach
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. i M., B., W. lm. od: rana
przymiotnik
(3.1) stpol. poranny
Wiktionary
Rany – utwór polskiej piosenkarki Dody. Czwarty singel promujący jej pierwszy solowy album studyjny, Diamond Bitch. Utwór został wykorzystany w filmie Serce na dłoni.
Wikipedia
IPA: ˈrãnɨ, AS: rãny
Wiktionary
1. muzyka młodzieżowa oparta na regularnym i bardzo wyraźnym rytmie;
2. rytmiczne wypowiadanie tekstu do muzyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Leuciscus aspius|ref=tak., gatunek ryby z rodziny karpiowatych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) muz. styl w muzyce;
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: rapa
Wiktionary
Rap (rapowanie) – gatunek muzyki, polegający na recytowaniu najczęściej rymowanego tekstu z podkładem muzycznym.
Wikipedia
(1.1) Za płetwami brzusznymi rapa biegnie pozbawiony łusek kil.
(2.1) Nie lubię rapu, wolę rock.
Wiktionary
IPA: rap, AS: rap
Wiktionary
(2.1)
przym. raperski, rapperski, rapowy
rzecz. raper m., rapper m., raperka ż., rapperka ż.
czas. rapować ndk.
Wiktionary
(1.1) boleń pospolity, boleń, chwat, rapa
Wiktionary
ryba drapieżna z rodziny karpiowatych; boleń, rap
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Leuciscus aspius|ref=tak., gatunek ryby z rodziny karpiowatych
(1.2) icht. osobnik z gatunku rapa (1.1)
(1.3) kulin. spoż. mięso lub potrawa z rapy (1.2)
(1.4) reg-pl|Podkarpacie. noga zwierzęcia
Wiktionary
Rapa (niem. Angerapp, 1938–1945 Kleinangerapp) – niewielka mazurska wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie gołdapskim, w gminie Banie Mazurskie. Leży 1,5 kilometra od granicy z Rosją (obwód królewiecki).
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Wieś liczy około 140 mieszkańców. Znana przede wszystkim z piramidy – grobowca niemieckiego arystokraty z 1811 roku.
Wikipedia
(1.2) Mięso rapy nie posiada większych walorów smakowych.
(1.2) Rybak wyciągnął z sieci pięć rap.
(1.3) Usmażyłam rapę z cebulą i ziemniakami.
Wiktionary
IPA: ˈrapa, AS: rapa
Wiktionary
(1.1) boleń pospolity, boleń, chwat, rap
Wiktionary
lek roślinny zawierający m.in. wyciąg z korzenia rzodkwi czarnej, stosowany w chorobach pęcherzyka żółciowego, dróg żółciowych i w zaparciach; raphacholin
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
typ skały granitowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geol. magmowa skała głębinowa, odmiana granitu, podatna na wietrzenie, nietrwała;
Wiktionary
Granit rapakiwi (fiń. rapakivi – zgniły kamień) – regionalna nazwa dla granitoidów pochodzących z Finlandii. Skała magmowa głębinowa, barwy czerwono-brunatnej, o teksturze nierównoziarnistej, jawnokrystalicznej niekiedy zbliżonej do porfirowej.
Wikipedia
IPA: ˌrapaˈcivʲi, AS: rapaḱivʹi
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z Rapallem, dotyczący Rapalla (miasta albo traktatów)
Wiktionary
(1.1) W świetle tamtego, złowrogiego rapalleńskiego 16 kwietnia jakże inaczej prezentuje się dzisiaj ateński 16 kwietnia 2003 r., oznaczający trwałe wejście Polski do Europy wolnych i demokratycznych państw i narodów.
(1.1) (…) Tuchaczewski musiał włączyć się do rozwiniętej już współpracy z Niemcami. Z uwagi na silną germanofobię, wyniesioną przede wszystkim z niewoli, przyszło mu to z pewnością niezbyt łatwo, niemniej rozumiał, iż polityka rapalleńska stanowi jedyną szansę szybkiego uzyskania nowoczesnego uzbrojenia, zaś zbliżenie z Republiką Weimarską - dobrą asekurację strategiczną ZSRS.
(1.1) To zbliżenie do Francji i Wielkiej Brytanii pogłębiło w Moskwie wątpliwości co do polityki Berlina. Dodatkowo umocniła je lektura gazet niemieckich rozpisujących się o „końcu polityki rapalleńskiej”.
(1.1) W Poznańskiem, znajdującym się pod wpływami Narodowej Demokracji, zaczął potęgować się bowiem niebezpieczny separatyzm, konsekwencją zaś rapalleńskiego sojuszu łacno mogło być podjęcie przez jego sygnatariuszy zbrojnej interwencji na obydwu granicach państwa polskiego.
(1.1) – Według powszechnej oceny, Tuchaczewski nie lubi Niemców, aczkolwiek wiele wskazuje na to, że żywi podziw dla ich dokonań i może łatwo pozbyć się uprzedzeń, jeżeli Niemcy zdecydują się ożywić współpracę z Rosjanami, którą prowadzili w okresie rapalleńskim.
Wiktionary
rzecz. Rapallo n.
przym. rapallski
Wiktionary
(1.1) rapallski
Wiktionary
miejscowość i gmina we Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość i gmina we Włoszech, w Ligurii; ośrodek turystyczno-wypoczynkowy położony na Riwierze Włoskiej;
(1.2) hist. pot. umowa międzynarodowa zawarta 16 kwietnia 1922 roku pomiędzy Rzeszą Niemiecką a RFSRR w mieście Rapallo (1.1);
Wiktionary
Rapallo – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Liguria, w prowincji Genua.
Miasto Rapallo jest znanym ośrodkiem turystyczno-wypoczynkowym nad Morzem Liguryjskim. Jest tu duże i znane kąpielisko morskie na Riwierze Włoskiej. Miasto jest połączone autostradą z Genuą. Rozwija się w nim rzemiosło artystyczne. W historii znane jest z traktatów w Rapallo w 1920 i 1922 roku.
Wikipedia
(1.1) We Włoszech byłem z Hanią, byliśmy w Wenecji, Mediolanie, Genui – i parę dni nad morzem w Rapallo.
(1.1) (…) w trakcie genueńskiej konferencji dwudziestu dziewięciu państw podpisany został w Rapallo 16 kwietnia układ radziecko-niemiecki.
(1.2) Ambicje imperialne sowiecki dyktator ujawnił dopiero w 1934 r. na zjeździe kompartii, proponując reanimację polityki Rapalla. Sugestii tej w Berlinie wówczas nie podjęto.
(1.2) Rozumiem wszystkich tych, którzy chcieliby nas widzieć znów w głębokiej — jak nasze dzieje — kadzi nieufności do swoich sąsiadów i chcieliby podgrzewać tę kadź „Rapallem 1922”, „Berlinem 1926” i „Berlinem 1939”.
Wiktionary
przym. rapallski, rapalleński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rapallem, dotyczący Rapalla
Wiktionary
(1.1) Współpraca między Niemcami i ZSRR miała długą tradycję w postaci tzw. polityki rapallskiej w latach 1922—1933. Późniejsze fluktuacje w stosunkach tych krajów były wynikiem wyłącznie postawy Hitlera.
(1.1) Polska jako pomost na drodze do Niemiec traciła na znaczeniu, choć nadal odgrywała ważną rolę przedmiotową; jako katalizator współpracy rapallskiej, państwo równie wrogo traktowane przez Moskwę jak i Berlin.
Wiktionary
rzecz. Rapallo n.
przym. rapalleński
Wiktionary
organiczny związek chemiczny używany w transplantologii jako środek immunosupresyjny; sirolimus
SJP.pl
Wikipedia
tkanina z wełny czesankowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. rodzaj tkaniny z wełny czesankowej, wykorzystywanej na ubrania męskie
Wiktionary
Rapaport – dawniej produkowana w Polsce tkanina używana do szycia męskiej garderoby, w szczególności garniturów. Tkanina ta, wykonana z wełny czesankowej, była bardzo wytrzymała.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. wojsk. część oporządzenia, zwisające od pasa rzemienie do zawieszania białej broni bocznej;
(1.2) łow. racice dzika
Wiktionary
Rapcie – system troków łączących pochwę bocznej broni białej z pasem głównym. Mogą również stanowić samodzielny, niezależny od pasa system do noszenia broni. Rapcie stabilizują położenie pochwy (umożliwiając wygodne przenoszenie i dobywanie broni) oraz umożliwiają jej odpięcie bez potrzeby zdejmowania pasa.
Wikipedia
(1.1) Jeżeli niedobrze radzę, niechże mnie Szwed za rapcie w jasyr poprowadzi.
Wiktionary
[czytaj: rapkor] nurt muzyczny łączący rap z hardcore'em
SJP.pl
Rapcore – nurt muzyczny łączący rap z hardcore (stąd nazwa, która pierwotnie i poprawnie odnosi się do mieszanki hardcore punk z hip-hopem).
Istnieją podobne style bazujące na fuzji rapu z: funk rock bądź nowoczesnym hard rock (tzw. rap rock), metal (tzw. rap metal). Często spotykane są hybrydy nu metal/rapcore i rapcore/rap metal.
Wikipedia
1. rzemienie podtrzymujące szablę przy pasie
2. racica dzika
SJP.pl
drobna moneta równa 1/100 franka szwajcarskiego
SJP.pl
wykonawca rapowy; rapper (rzadko), rapowiec (rzadko), rapman (bardzo rzadko)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. wykonawca muzyki rap
(1.2) muz. twórca związany z nurtem rap
Wiktionary
Raper – muzyk wykonujący muzykę rap. Muzyka ta jest elementem kultury hip-hop. Pierwsi raperzy zaczęli pojawiać się już w latach siedemdziesiątych w Nowym Jorku, USA. Pionierem gatunku jest DJ pochodzący z Jamajki Clive Campbell, znany też jako Kool Herc.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) rapper, mc
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rap mrz., rapowanie n., rapper mos., zarapowanie n.
:: fż. raperka ż., rapperka ż.
czas. rapować ndk., zarapować dk.
przym. raperski, rapperski, rapowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) rapper
* esperanto: (1.1) repisto
* francuski: (1.1) rappeur m., rapeur m.
* hiszpański: (1.1) rapero m.
* islandzki: (1.1) rappari m.
* niemiecki: (1.1) Rapper m.
* nowogrecki: (1.1) ράπερ m.
* rosyjski: (1.1) рэпер m., рэппер m.
* słowacki: (1.1) raper m., reper m.
źródła.
== raper (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|reɪpər.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gwałciciel
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈrapɛr, AS: raper
Wiktionary
rzecz. rap mrz., rapowanie n., rapper mos., zarapowanie n.
:: fż. raperka ż., rapperka ż.
czas. rapować ndk., zarapować dk.
przym. raperski, rapperski, rapowy
Wiktionary
(1.1) rapper, mc
Wiktionary
wykonawczyni rapu (muzyki młodzieżowej)
SJP.pl
Raper – muzyk wykonujący muzykę rap. Muzyka ta jest elementem kultury hip-hop. Pierwsi raperzy zaczęli pojawiać się już w latach siedemdziesiątych w Nowym Jorku, USA. Pionierem gatunku jest DJ pochodzący z Jamajki Clive Campbell, znany też jako Kool Herc.
Wikipedia
część miasta Rapperswil-Jona w Szwajcarii; Rapperswil
SJP.pl
przymiotnik od: Raperswil (miasto w Szwajcarii; Rapperswil); rapperswilski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Rapperswilu, związany z Rapperswilem
Wiktionary
rzecz. Rapperswil mrz.
Wiktionary
w łowiectwie: noga dzika
SJP.pl
Rapeta – pierwszy album węgierskiego zespołu Rapülők, wydany w 1993 roku przez BMG na MC i CD.
Album został sprzedany w ponad pół milionie egzemplarzy, zajął także pierwsze miejsce na węgierskiej liście przebojów.
Wikipedia
lek roślinny zawierający m.in. wyciąg z korzenia rzodkwi czarnej, stosowany w chorobach pęcherzyka żółciowego, dróg żółciowych i w zaparciach; rapacholin
SJP.pl
roślina zielna z rodziny krzyżowych; rzodkiew
SJP.pl
Wikipedia
Rąpice (niem. Rampitz) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Cybinka.
Miejscowość położona jest na drodze lokalnej Cybinka – Rąpice – Maszewo, w pobliżu rzeki Odra.
W miejscowości działał klub piłkarski Ludowy Klub Sportowy „Odra” Rąpice, który wycofał się z rozgrywek B-klasy na półmetku sezonu 2021/2022.
Wikipedia
rodzaj flamastra; pisak do rysowania projektów technicznych
SJP.pl
Rapidograf (nazywany czasami niepoprawnie rapitograf) – pisak kreślarski w postaci pióra, który pozwala na rysowanie tuszem linii o stałej grubości. Służy do wykreślania rysunków i ich opisywania na papierze (brystolu) lub kalce technicznej. Popularne jest też użycie rapidografu do zdobień paznokci.
Wikipedia
maszyna elektryczna prądu stałego do wzmacniania mocy
SJP.pl
rodzaj broni białej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) długa, prosta i obosieczna broń biała z koszem osłaniającym dłoń;
Wiktionary
Rapier – jednoręczna, sieczno-kolna lub kolna broń biała o długiej, prostej obosiecznej głowni. Charakterystyczną cechą rapiera jest występowanie w nim podkrzyża (ricasso) oraz rozbudowana oprawa rękojeści, wyposażona w liczne osłony (np. ośla podkowa, obłęki).
Wikipedia
(1.1) Gdy fechtuję rapierem, staram się przyjmować bardziej wyprostowaną pozycję.
Wiktionary
IPA: ˈrapʲjɛr, AS: rapʹi ̯er
Wiktionary
(1.1) rapir
Wiktionary
Rąpin – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Drezdenko. W pobliżu wsi znajdują się jeziora Lubowo oraz Rąpino.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. rapier.
Wiktionary
(1.1) Daj no mi rapir, chłopcze. (W. Shakespeare: Romeo i Julia. Akt pierwszy)
Wiktionary
IPA: ˈrapʲir, AS: rapʹir
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|rapier.
źródła.
== rapir (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) rapier
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
bardzo rzadko: wykonawca rapowy; raper (częściej), rapper (rzadko), rapowiec (rzadko)
SJP.pl
wykonawczyni rapu (muzyki młodzieżowej), raperka
SJP.pl
zdrobnienie od: raport
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od raport
Wiktionary
(1.1) To nie raport, lecz tylko mały raporcik.
Wiktionary
rzecz. raport m.
Wiktionary
ustne lub pisemne sprawozdanie, doniesienie o czymś zwierzchnikowi, instytucji nadrzędnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szczegółowe sprawozdanie
(1.2) włók. okres periodycznego układu nitek lub oczek
(1.3) szt. periodyczny motyw ozdobny
Wiktionary
(1.1) Muszę koniecznie sporządzić raport w sprawie tej afery.
Wiktionary
IPA: ˈrapɔrt, AS: raport
Wiktionary
rzecz. raportówka ż., raportowanie n.
:: zdrobn. raporcik m.
czas. raportować ndk.
przym. raportowy
Wiktionary
(1.1) sprawozdanie, meldunek, relacja
Wiktionary
autor raportu
SJP.pl
czasownik
(1.1) składać raport
Wiktionary
(1.1) W 1940 roku zarejestrowano w Warszawie, jak raportował gubernator warszawski, Ludwig Fischer, 1412 muzyków, kompozytorów i śpiewaków.
Wiktionary
IPA: ˌrapɔrˈtɔvat͡ɕ, AS: raportovać
Wiktionary
rzecz. raportowanie n., raport
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|raportować.
Wiktionary
czas. raportować ndk.
rzecz. raport mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: raport
SJP.pl
śpiewać w stylu rap
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rapować.
Wiktionary
rzecz. raper mos.
Wiktionary
1. miłośnik rapu (stylu muzycznego);
2. rzadko: wykonawca rapowy; raper (częściej), rapper (rzadko), rapman (bardzo rzadko)
SJP.pl
surowy tynk
SJP.pl
Rapówka (tzw. tynk surowy jednowarstwowy) – tynk zatarty na ścianie fundamentowej lub ścianie zewnętrznej, który za główne zadanie ma uszczelniać pory fug między bloczkami betonowymi bądź cegłą i zabezpieczać przed przedostawaniem się do murów wody i wilgoci. W przypadku ściany fundamentowej rapówka stanowi podkład pod izolację przeciwwilgociową pionową. Do obrzutki, czyli rapówki stosuje się zaprawę o rzadkiej konsystencji, rzuca się ją kielnią i zaciera wyrównując powierzchnię; grubość warstwy jaką się w ten sposób uzyskuje wynosi około kilku mm.
Wikipedia
dotyczący rapu, stylu muzycznego (np. płyta rapowa); rap
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rapem, dotyczący rapu
Wiktionary
rzecz. rap mrz., raper mos., raperka ż.
czas. rapować ndk., zarapować dk.
przym. raperski
Wiktionary
moneta szwajcarska, 1/100 franka
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: raper] wykonawca rapowy; raper (częściej), rapowiec (rzadko), rapman (bardzo rzadko)
SJP.pl
Raper – muzyk wykonujący muzykę rap. Muzyka ta jest elementem kultury hip-hop. Pierwsi raperzy zaczęli pojawiać się już w latach siedemdziesiątych w Nowym Jorku, USA. Pionierem gatunku jest DJ pochodzący z Jamajki Clive Campbell, znany też jako Kool Herc.
Wikipedia
część miasta Rapperswil-Jona w Szwajcarii; Raperswil
SJP.pl
Rapperswil – dawne miasto (obecnie część Rapperswil-Jona) w gminie Rapperswil-Jona we wschodniej Szwajcarii, w kantonie St. Gallen, w okręgu See-Gaster, zlokalizowane na północnym brzegu Jeziora Zuryskiego z zamkiem z XIII wieku. Do 31 grudnia 2006 samodzielna gmina. 1 lipca 2022 liczyła 10 420 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik od: Rapperswil (miasto w Szwajcarii; Raperswil); raperswilski
SJP.pl
[czytaj: raping] wykonywanie muzyki rap; rapowanie
SJP.pl
regionalnie, rzadko: rzepak
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
w starożytnej Grecji: wędrowny śpiewak-deklamator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. podniosły, żałobny poemat;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. hist. wędrowny śpiewak recytujący poematy epickie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wojtyła wyrecytował z pamięci smutny rapsod.
(2.1) Na schodach pod światynią siedział skulony rapsod.
Wiktionary
przym. rapsodyczny
Wiktionary
utwór instrumentalny oparty na tematach pieśni ludowych lub narodowych
SJP.pl
Rapsodia – forma muzyczna.
Wikipedia
1. mający charakter rapsodu, właściwy rapsodowi;
2. niełączący się z całością, odrębny, urywkowy
SJP.pl
dawniej:
1. uprowadzenie kobiety;
2. najazd, napad
SJP.pl
Rapt (łac. raptus) – w dawnej Rzeczypospolitej porwanie panny spod opieki rodziców lub prawnych opiekunów celem zawarcia małżeństwa. Kobiety same często się na to godziły, widząc, że rodzina stara się ją wydać za mąż za nieodpowiadającego jej kandydata, na przykład dużo od niej starszego, lub że zamierza wysłać ją do klasztoru, żeby podzielić między siebie przypadającą jej część majątku.
Wikipedia
potocznie:
1. przysłówek sygnalizujący, że coś zostało wykonane w sposób nagły, niespodziewanie; znienacka, naraz, nagle, wtem;
2. partykuła sygnalizująca, że wielkość, liczba, zasięg czasowy lub przestrzenny czegoś są mniejsze od oczekiwanych; ledwo, ledwie, zaledwie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pot. nagle, znienacka
(1.2) pot. nie więcej niż
Wiktionary
(1.1) Już otwierałem usta, chcąc go nazwać dwugarbnym wielbłądem, gdy raptem zastanowiła mnie jego wyciągnięta ręka.
Wiktionary
IPA: ˈraptɛ̃m, AS: raptẽm
Wiktionary
rzecz. rapt mrz., raptus mos., raptowność ż.
przym. raptowny, raptusowy
przysł. raptownie, raptusowo
Wiktionary
(1.1) szybko, nagle, raptownie
(1.2) zaledwie, ledwie, tylko, wszystkiego
Wiktionary
potocznie: dromeozaur
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. porywacz panny celem ożenku
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) ukarać raptora
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) porywacz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rapt mrz.
frazeologia.
etymologia. etym|łac|raptor.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|porywacz.
źródła.
== raptor (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-raptor.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) ptak drapieżny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈraptɔr, AS: raptor
Wiktionary
rzecz. rapt mrz.
Wiktionary
dawniej:
1. porywać, uprowadzać panny, kobiety;
2. napadać, najeżdżać
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób raptowny
Wiktionary
przym. raptowny
przysł. raptem
rzecz. raptus mos.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: raptownie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: raptowny
SJP.pl
gwałtowność;
1. cecha osoby reagującej gwałtownie, pod wpływem impulsu;
2. cecha czegoś pojawiającego się szybko i niespodziewanie; nagłość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co raptowne
Wiktionary
rzecz. raptus m.
przym. raptowny, raptem
przysł. raptem
Wiktionary
1. zdarzający się, powstały znienacka; nagły, gwałtowny, niespodziewany;
2. o człowieku: niepanujący nad swoimi odruchami; porywczy, popędliwy, impulsywny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. pojawiający się znienacka; gwałtownie powstały
(1.2) książk. nieumiejący panować nad sobą
Wiktionary
rzecz. raptowność ż., raptus mos.
przysł. raptownie, raptem
Wiktionary
(1.1) gwałtowny, nagły
(1.2) gwałtowny, impulsywny, porywczy, wybuchowy
Wiktionary
w dawnej Polsce:
1. księga do odręcznego notowania wydarzeń, spostrzeżeń, dowcipów, anegdot itp.;
2. zbiór notatek
SJP.pl
Raptularz (łac. raptularius, od raptus – porwanie, gwałtowne zabranie czegoś) – rodzaj brudnopisu czy notatnika, który dawniej służył do zapisywania różnych bieżących spraw, np. domowych, finansowych, urzędowych. Określeniem tym nazywano także spis myśli, wierszy czy zasłyszanych anegdot.
Wikipedia
przymiotnik od: raptularz
SJP.pl
zdrobnienie od: raptularz
SJP.pl
przestarzale: osoba porywcza, wybuchowa, gwałtowna, działająca pod wpływem impulsu; impetyk, choleryk, gwałtownik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. człowiek gwałtowny, porywczy
Wiktionary
(1.1) Iga, będąc strasznym raptusem, nie poczekała na koleżanki.
Wiktionary
IPA: ˈraptus, AS: raptus
Wiktionary
rzecz. rapt mrz., raptularz mrz., raptularzyk mrz., raptowność ż.
przym. raptowny, raptusowy
przysł. raptownie, raptem, raptusowo
Wiktionary
(1.1) choleryk, furiat, gwałtownik, impetyk, narwaniec, postrzeleniec, postrzelony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: raptowny, porywczy, popędliwy
SJP.pl
roślina z rodziny dzwonkowatych, chwast, w niektórych okolicach uprawiany jako jarzyna o własnościach zbliżonych do marchwi
SJP.pl
Roszpunka warzywna, roszponka warzywna (Valerianella locusta (L.) Latter. em. Betcke), roszpunka jadalna – gatunek rośliny należący do rodziny kozłkowatych. Jej ojczyzną jest Europa, Azja Mniejsza i Afryka Północna. W Polsce jest rośliną uprawną, ale zdziczałe formy występują również na siedliskach naturalnych (archeofit). Rośnie na obszarze prawie całego kraju (z wyjątkiem części północno-wschodniej).
Wikipedia
RAR (od ang. Roshal archive) – format bezstratnej kompresji danych, stworzony przez Rosjanina Jewgienija Roszała. Używa odmiany kompresji LZSS.
Format zapewnia tworzenie i obsługę archiwów ciągłych, danych i woluminów naprawczych, ochronę spójności danych poprzez sumę kontrolną opartą na kryptograficznej funkcji hashującej BLAKE2 oraz szyfrowanie algorytmem AES-256 w trybie CBC dla formatu RAR 5.0 i AES-128 dla formatu RAR 4.x.
Wikipedia
z łaciny: rzadkie okazy, unikaty; napis spotykany zwykle na cennych książkach
SJP.pl
Rara – gaun wikas samiti w zachodniej części Nepalu w strefie Karnali w dystrykcie Mugu. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2011 roku liczył on 242 gospodarstwa domowe i 1399 mieszkańców (677 kobiet i 722 mężczyzn).
Wikipedia
ptak drapieżny z rodziny sokołów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z gatunku raróg zwyczajny, nazwa systematyczna|Falco cherrug|ref=tak.
(1.2) mit. słowiański demoniczny duch ognia, występujący m.in. jako drapieżny ptak;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈraruk, AS: raruk
Wiktionary
(1.1) raróg zwyczajny
Wiktionary
Wikipedia
książkowo:
1. coś bardzo rzadkiego, osobliwego, niezwykle cennego; rzadkość, osobliwość;
2. coś bardzo smacznego; pychota, pyszota, przysmak, smakołyk, specjał, delikates
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzecz rzadko spotykana, osobliwa
(1.2) kulin. spoż. rzecz bardzo smaczna, przysmak
(1.3) bot. ogrod. odmiana grochu
Wiktionary
(1.1) Tę starą monetę z rybakiem uznał za numizmatyczny rarytas.
(1.1) Ty byś chciał jeść same rarytasy, a chleba z pasztetem to nie łaska?
Wiktionary
IPA: raˈrɨtas, AS: rarytas
Wiktionary
przym. rarytasowy
Wiktionary
(1.1) rzadkość
(1.2) smakołyk, przysmak, łakoć
Wiktionary
zdrobnienie od: rarytas
SJP.pl
przymiotnik od: rarytas
SJP.pl
1. tytuł najwyższych dostojników etiopskich;
2. osoba nosząca ten tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tytuł najwyższych dostojników w cesarskiej Etiopii
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od rasa
Wiktionary
Ras (w języku amharskim głowa) – jeden z najwyższych tytułów arystokratycznych w cesarskiej Etiopii, utworzony najprawdopodobniej podczas reformy wojskowej w czasie wojen z Graniem XVI w., pierwotnie najwyższy tytuł w hierarchii wojskowej, przyznawany zwykle – wyłącznie przez cesarza (negusa) – zarządcom wielkich prowincji. Prawo do posługiwania się tytułem rasa mieli także zwierzchnicy kościoła etiopskiego. Częściej tytuł rasa zaczęto przyznawać w XIX w. jako tytuł arystokratyczny, przy czym zachowywano zasadę, że człowiek, noszący ten tytuł powinien wywodzić się z feudalnego rodu arystokratycznego lub rodziny cesarskiej (odpowiednik księcia).Cesarz Menelik II (1844–1911) miał prawo przyznawać tytuł rasa zarządcom 20 prowincji.
Wikipedia
IPA: ras, AS: ras
Wiktionary
1. grupa ludzi wyróżniających się określonym zespołem cech dziedzicznych, np. kolorem skóry;
2. w systematyce zoologicznej jednostka niższa od gatunku, odznaczająca się zespołem cech dziedzicznych, ukształtowanych przez hodowce lub naturę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. dawna kategoria systematyczna zwierząt zajmująca niższy poziom niż gatunek;
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D. i B. lp. od: ras
Wiktionary
Rasa – dostatecznie liczna grupa organizmów w obrębie jednego gatunku, zdolna do rozmnażania w warunkach naturalnych, o wspólnym pochodzeniu i wspólnych cechach istotnych dla odróżnienia jej od innych organizmów tego gatunku. Rasa wykształca się samorzutnie lub zostaje wyhodowana przez człowieka w wyniku stosowanych metod hodowlanych.
Wikipedia
(1.1) Białą rasę człowieka można podzielić na odmianę nordycką, środkowoeuropejską i śródziemnomorską.
(1.1) Angloarab to rasa koni, pochodząca od konia angielskiego skrzyżowanego z koniem arabskim.
Wiktionary
IPA: ˈrasa, AS: rasa
Wiktionary
rzecz. rasowiec m., rasizm m., rasista m., rasistka ż.
przym. rasowy, wewnątrzrasowy, rasistowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) kulin. zupa południowoindyjska o kwaskowatym smaku, na bazie soku z owoców tamaryndowca;
Wiktionary
Rasam (tamilski: ரசம், rasam; kannada: saru; telugu: ćaru) – danie kuchni południowoindyjskiej, rodzaj rzadkiej zupy o kwaskowatym smaku, na bazie soku z owoców tamaryndowca (w istocie tamilskie słowo „rasam” znaczy dosłownie „sok”) z dodatkiem soczewicy i przypraw. W zależności od tradycji rodzinnych składniki – a zatem i smak – mogą się znacznie różnić.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: RASZgard] przylegająca do ciała koszulka sportowa, chroniąca przed otarciami i utrzymująca odpowiednią temperaturę mięśni
SJP.pl
zdrobnienie od: ręka; rączka, rączusia, rączuchna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żart. zdrobn. od: ręka
Wiktionary
rzecz. rączęta nmos., ręka ż.
Wiktionary
nazwisko, m.in. Grzegorz Rasiak - polski piłkarz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
osoba, która wyznaje pogląd rzekomej wyższości jednych ras człowieka nad innymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zwolennik rasizmu
Wiktionary
Rasizm, dyskryminacja rasowa (z fr. racisme od race „ród, rasa, grupa spokrewnionych”) – zespół poglądów opartych na wyższości jednych ras nad drugimi. Przetrwanie tych „wyższych” ras staje się wartością nadrzędną i z racji swej wyższości dążą do dominowania nad rasami „niższymi”. Rasizm opiera się na przekonaniu, że różnice w wyglądzie ludzi niosą za sobą niezbywalne różnice osobowościowe i intelektualne (ten pogląd określany jest w języku angielskim jako racialism).
Wikipedia
IPA: raˈɕista, AS: raśista
Wiktionary
rzecz. rasizm m., rasa ż.
:: fż. rasistka ż.
przym. rasistowski, rasowy
Wiktionary
→ rasista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwolenniczka rasizmu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rasizm m., rasa ż., rasowość ż., rasistowskość ż.
:: fm. rasista m.
przym. rasistowski, rasowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|pol|rasista|-ka.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|rasista.
* białoruski: (1.1) расістка ż.
* bułgarski: (1.1) расистка ż.
* hiszpański: (1.1) racista ż.
* niemiecki: (1.1) Rassistin ż.
* nowogrecki: (1.1) ρατσίστρια ż.
* rosyjski: (1.1) расистка ż.
* słowacki: (1.1) rasistka ż.
* włoski: (1.1) razzista ż.
źródła.
== rasistka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rasistka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: raˈɕistka, AS: raśistka
Wiktionary
rzecz. rasizm m., rasa ż., rasowość ż., rasistowskość ż.
:: fm. rasista m.
przym. rasistowski, rasowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rasizm m., rasa ż., rasowość ż., rasistowskość ż.
:: fm. rasista m.
przym. rasistowski, rasowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|pol|rasista|-ka.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|rasista.
* białoruski: (1.1) расістка ż.
* bułgarski: (1.1) расистка ż.
* hiszpański: (1.1) racista ż.
* niemiecki: (1.1) Rassistin ż.
* nowogrecki: (1.1) ρατσίστρια ż.
* rosyjski: (1.1) расистка ż.
* słowacki: (1.1) rasistka ż.
* włoski: (1.1) razzista ż.
źródła.
== rasistka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rasistka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z rasistą lub rasizmem; mający treść nawiązującą do rasizmu
Wiktionary
(1.1) W ciągu ostatniego roku ponad dwadzieścia tysięcy uczniów poniżej 11 roku życia zostało zgłoszonych za rasistowskie lub homofobiczne uwagi – z notatką o wykroczeniu zachowaną w aktach.
(1.1) Ta partia prowadziła rasistowską politykę i została zdelegalizowana.
Wiktionary
IPA: ˌraɕiˈstɔfsʲci, AS: raśistofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. rasa ż., rasizm m., rasista m., rasistka ż.
przym. rasowy
Wiktionary
pogląd, ideologia oraz związane z nimi zachowania wynikające z rzekomej wyższości jednych ras człowieka nad innymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. społ. ideologia oraz wypływające z niej zachowania przyjmujące założenie wyższości niektórych ras ludzi nad innymi;
Wiktionary
Rasizm, dyskryminacja rasowa (z fr. racisme od race „ród, rasa, grupa spokrewnionych”) – zespół poglądów opartych na wyższości jednych ras nad drugimi. Przetrwanie tych „wyższych” ras staje się wartością nadrzędną i z racji swej wyższości dążą do dominowania nad rasami „niższymi”. Rasizm opiera się na przekonaniu, że różnice w wyglądzie ludzi niosą za sobą niezbywalne różnice osobowościowe i intelektualne (ten pogląd określany jest w języku angielskim jako racialism).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) eufem. separatyzm rasowy
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) nietolerancja
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rasista mos., rasistka ż., rasa ż., rasowość ż., rasistowskość ż.
przym. rasistowski, rasowy
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|razzismo. < etym|wł|razza|-ismo.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) rassisme
* albański: (1.1) racizëm
* angielski: (1.1) racism, racialism
* arabski: (1.1) التمييز العرقي, عنصرية
* azerski: (1.1) irqçilik, rasizm
* baskijski: (1.1) arrazismo, arrazakeria
* białoruski: (1.1) расізм m.
* bułgarski: (1.1) расизъм m.
* chiński standardowy: (1.1) pupr|种族主义. / ptrad|種族主義. (zhǒngzú zhǔyì)
* chorwacki: (1.1) rasizam m.
* czeski: (1.1) rasismus m., rasizmus m.
* duński: (1.1) racisme w.
* esperanto: (1.1) rasismo
* estoński: (1.1) rassism
* fiński: (1.1) rasismi
* francuski: (1.1) racisme
* galicyjski: (1.1) racismo m.
* gruziński: (1.1) რასიზმი
* hebrajski: (1.1) גזענות ż.
* hindi: (1.1) जातिवाद (jaativaad)
* hiszpański: (1.1) racismo m.
* ido: (1.1) rasismo
* indonezyjski: (1.1) rasisme
* interlingua: (1.1) racismo
* islandzki: (1.1) rasismi m.
* japoński: (1.1) 人種差別 (じんしゅさべつ, jinshu sabetsu), レイシズム (reishizumu)
* jèrriais: (1.1) racisme m.
* jidysz: (1.1) ראַסיזם m. (rasizm)
* joruba: (1.1) ẹlẹyamẹya
* kantoński: (1.1) ptrad|種族主義. (zung2 zuk6 zyu2 ji6)
* kaszubski: (1.1) rasëźna ż., ôrtnota ż.
* kataloński: (1.1) racisme m.
* kazachski: (1.1) нәсілшілдік
* koreański: (1.1) 민족적 우월감 (minjokchŏk uwŏlgam)
* litewski: (1.1) rasizmas m.
* łotewski: (1.1) rasisms m.
* macedoński: (1.1) расизам m.
* maltański: (1.1) razziżmu
* niderlandzki: (1.1) racisme n.
* niemiecki: (1.1) Rassismus m.
* norweski (bokmål): (1.1) rasisme m.
* norweski (nynorsk): (1.1) rasisme m.
* nowogrecki: (1.1) ρατσισμός m., φυλετισμός m.
* ormiański: (1.1) ռասիզմ
* perski: (1.1) نژادپرستی
* portugalski: (1.1) racismo m.
* rosyjski: (1.1) расизм m.
* rumuński: (1.1) rasism n.
* serbski: (1.1) расизам m.
* serbsko-chorwacki: (1.1) rasizam m.
* slovio: (1.1) rasizm (расизм)
* słowacki: (1.1) rasizmus m.
* słoweński: (1.1) rasizem m.
* suahili: (1.1) ubaguzi wa rangi
* szwedzki: (1.1) rasism w.
* tadżycki: (1.1) нажодпарастӣ (naƶodparastī)
* tajski: (1.1) เผ่าพันธุ์นิยม
* turecki: (1.1) ırkçılık, anasoyculuk
* turkmeński: (1.1) jynsparazlyk
* ukraiński: (1.1) расизм m.
* urdu: (1.1) نسل پرستی
* węgierski: (1.1) rasszizmus
* wietnamski: (1.1) kỳ thị chủng tộc
* włoski: (1.1) razzismo m.
źródła.
== rasizm (slovio.) ==
ortografie. расизм
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rasizm
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈraɕism̥, AS: raśism̦
Wiktionary
rzecz. rasista mos., rasistka ż., rasa ż., rasowość ż., rasistowskość ż.
przym. rasistowski, rasowy
Wiktionary
(1.1) eufem. separatyzm rasowy
Wiktionary
sekciarz rosyjski należący do odłamu nieuznającego reformy liturgicznej patriarchy moskiewskiego Nikona z 1667 roku; starowier, starowierca, staroobrzędowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rel. staroobrzędowiec, starowierca
Wiktionary
Staroobrzędowcy, starowierzy, starowiercy (ros. старообрядчество) – wyznanie chrześcijańskie powstałe wskutek rozłamu (cs. raskoł) w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Staroobrzędowcy nie uznali reformy liturgicznej patriarchy Nikona z lat 1652–1656, upodabniającej obrzędy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego do greckich. W ich ocenie wszelkie zmiany typowo ruskich tradycji liturgicznych były herezją i wyrzeczeniem się jedynej prawdziwej wiary. Przywódcami staroobrzędowców byli protopop Awwakum Pietrow, diakon Fiodor i mnisi Monasteru Sołowieckiego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ros|раскольник. → innowierca, rozłamowiec < etym|ros|раскол. → rozłam
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== raskolnik (język francuski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rel. staroobrzędowiec, starowierca
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ros|раскольник. → innowierca, rozłamowiec < etym|ros|раскол. → rozłam
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== raskolnik (język francuski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rel. staroobrzędowiec, starowierca
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. Fiodor F. Raskolnikow (właśc. F.F. Ilin) (1892-1939), rosyjski oficer i dyplomata;
2. Rodion Raskolnikow, główny bohater "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego
SJP.pl
rozłam w Rosyjskim Kościele Prawosławnym wskutek nieuznania reformy liturgicznej patriarchy Nikona z lat 1652-1656
SJP.pl
Staroobrzędowcy, starowierzy, starowiercy (ros. старообрядчество) – wyznanie chrześcijańskie powstałe wskutek rozłamu (cs. raskoł) w Rosyjskim Kościele Prawosławnym. Staroobrzędowcy nie uznali reformy liturgicznej patriarchy Nikona z lat 1652–1656, upodabniającej obrzędy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego do greckich. W ich ocenie wszelkie zmiany typowo ruskich tradycji liturgicznych były herezją i wyrzeczeniem się jedynej prawdziwej wiary. Przywódcami staroobrzędowców byli protopop Awwakum Pietrow, diakon Fiodor i mnisi Monasteru Sołowieckiego.
Wikipedia
Rasmussen – patronimiczne nazwisko duńskie (9 miejsce) i norweskie (41 miejsce) , oznacza syna Rasmusa. W Danii w 1940 powstał film Sørensen og Rasmussen, gdzie Sørensen jest 8 nazwiskiem w tym kraju.
Wikipedia
Rasogeneza – ewolucyjny proces wydzielania się ras, polegający na tworzeniu różnic genetycznych między populacjami jednego gatunku.
Do rasogenezy dochodzi w wyniku odizolowania grup osobników jednego gatunku i działania selekcji naturalnej w odmiennych warunkach środowiskowych. Proces ten wynika z biologicznego dostosowania danej populacji do odmiennych warunków środowiskowych. Wskutek zróżnicowania genetycznego (mikroewolucja) powstają różnice w fenotypie.
Wikipedia
modernizować sprzęt techniczny lub pojazdy; podrasowywać
SJP.pl
potocznie: zwierzę rasowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. posp. pies rasowy
Wiktionary
(1.1) Rasowcami są tylko psy z rodowodami.
Wiktionary
IPA: raˈsɔvʲjɛt͡s, AS: rasovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. rasa ż.
przym. rasowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co rasowe
Wiktionary
przym. rasowy
rzecz. rasistka ż., rasizm mrz.
Wiktionary
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: rasowy
SJP.pl
przymiotnik od: rasa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący ras, rasy
(1.2) o zwierzęciu należący do danej rasy
Wiktionary
(1.2) Czy jest coś takiego jak pies rasowy bez rodowodu?
Wiktionary
IPA: raˈsɔvɨ, AS: rasovy
Wiktionary
rzecz. rasa ż., rasowość ż., rasowiec m., rasista m., rasistka ż., rasizm mrz.
przysł. rasowo
przym. rasistowski
Wiktionary
(1.2) rodowodowy
Wiktionary
nazwisko, np. Grigorij Jefimowicz Rasputin (1869-1916), rosyjski chłop i mnich, faworyt rodziny carskiej
SJP.pl
Wikipedia
środowiskowo:
1. rastafarianin; rastaman;
2. dotyczący rastafarianizmu lub rastafarian; rastafariański
SJP.pl
Wikipedia
rastafarianin, rastaman;
1. przedstawiciel ruchu społeczno-religijnego, powstałego na Jamajce jako protest przeciwko rasizmowi i dyskryminacji;
2. członek polskiej subkultury młodzieżowej, nawiązującej do idei rastafarianizmu i pacyfizmu
SJP.pl
Ruch Rastafari – millenarystyczno-mesjanistyczny synkretyczny ruch religijny powstały w chrześcijańskich kręgach kulturowych na Jamajce w latach 30. XX wieku i zapoczątkowany przez Marcusa Garveya. Łączy w sobie protestantyzm, mistycyzm i panafrykanizm.
Wikipedia
rastaman, rastafari;
1. przedstawiciel ruchu społeczno-religijnego, powstałego na Jamajce jako protest przeciwko rasizmowi i dyskryminacji;
2. członek polskiej subkultury młodzieżowej, nawiązującej do idei rastafarianizmu i pacyfizmu
SJP.pl
Ruch Rastafari – millenarystyczno-mesjanistyczny synkretyczny ruch religijny powstały w chrześcijańskich kręgach kulturowych na Jamajce w latach 30. XX wieku i zapoczątkowany przez Marcusa Garveya. Łączy w sobie protestantyzm, mistycyzm i panafrykanizm.
Wikipedia
ruch społeczno-religijny, powstały w XX wieku na Jamajce jako protest przeciwko rasizmowi i dyskryminacji
SJP.pl
Ruch Rastafari – millenarystyczno-mesjanistyczny synkretyczny ruch religijny powstały w chrześcijańskich kręgach kulturowych na Jamajce w latach 30. XX wieku i zapoczątkowany przez Marcusa Garveya. Łączy w sobie protestantyzm, mistycyzm i panafrykanizm.
Wikipedia
rastafarianin, rastafari;
1. przedstawiciel ruchu społeczno-religijnego, powstałego na Jamajce jako protest przeciwko rasizmowi i dyskryminacji;
2. członek polskiej subkultury młodzieżowej, nawiązującej do idei rastafarianizmu i pacyfizmu
SJP.pl
Ruch Rastafari – millenarystyczno-mesjanistyczny synkretyczny ruch religijny powstały w chrześcijańskich kręgach kulturowych na Jamajce w latach 30. XX wieku i zapoczątkowany przez Marcusa Garveya. Łączy w sobie protestantyzm, mistycyzm i panafrykanizm.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. płytka szklana pokryta drobną siatką powodującą rozłożenie obrazu fotograficznego na punkty;
2. siatka utworzona na ekranie lampy obrazowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stosowane głównie w grafice użytkowej rozbicie zróżnicowanego tonalnie obrazu na zagęszczone kropki, linie itp.;
Wiktionary
grafika komputerowa:
inne:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. war. rastr mrz.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|raster.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) raster
* duński: (1.1) raster w./n.
* niemiecki: (1.1) Raster n.
źródła.
== raster (język angielski.) ==
wymowa.
amer. IPA|ˈræstɚ.
audio|LL-Q1860 (eng)-TurtleMedicine-raster.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fot. raster
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. war. rastr mrz.
Wiktionary
Rasteryzacja – działanie polegające na jak najwierniejszym przedstawieniu płaskiej figury geometrycznej na urządzeniu rastrowym, dysponującym skończoną rozdzielczością. Działaniem odwrotnym do rasteryzacji jest wektoryzacja.
Rasteryzacji mogą podlegać krzywe: odcinki, okręgi, elipsy, łuki eliptyczne, krzywe sześcienne, krzywe sklejane (np. Béziera), przekroje stożkowe oraz powierzchnie wielokątów, kół, powierzchnie zdefiniowane krzywymi sklejanymi (np. płaty Béziera) itp.
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
środowiskowo: narkoman; szprycer
SJP.pl
raster
SJP.pl
1. instrument strunowy z podłożonym pod struny systemem nutowym
2. pióro z blachy mosiężnej do kreślenia pięciolinii na papierze nutowym
SJP.pl
rozbijać obraz na punkty lub linie celem wykonania odbitek przy wykorzystaniu rastra
SJP.pl
przymiotnik od: raster, rastr
SJP.pl
raster
SJP.pl
Raszczyce – (niem. Raschütz, daw. Rassisitzo) wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Lyski, 8 km na zachód od Lysek, przy drodze do Raciborza przez Markowice. Jedna z najstarszych miejscowości śląskich, założona przed 1274.
Wikipedia
nazwisko polskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Raszewski, Raszewska – polskie nazwisko, pierwsza wzm. w 1394, od nazw miejscowych Raszewo, Raszewy, Raszów (kilka wsi). Herbarze wymieniają kilka rodów szlacheckich o tym nazwisku, byli to Raszewscy herbu: Grabie, Grzymała II, Ostoja i Wąż. Nazwisko to nosi w Polsce przez ponad 2100 osób.
Wikipedia
ptak z rodziny drozdowatych; rudzik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna w południowo-zachodniej Serbii, Kosowie i Czarnogórze
(1.2) hist. średniowieczne państwo serbskie;
Wiktionary
Osoby o nazwisku Raszka
Wikipedia
(1.1) Stara Raszka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
miasto w województwie wielkopolskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. duża wieś w Mołdawii, w północnej części Naddniestrza, między Rybnicą a Kamionką, w Polsce przedrozbiorowej siedziba gminy;
Wiktionary
Raszków – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, siedziba gminy Raszków, na Wysoczyźnie Kaliskiej, nad Ołobokiem, w Kaliskiem, w aglomeracji kalisko-ostrowskiej, ok. 11 km na północ od Ostrowa Wielkopolskiego, ok. 30 km na zachód od Kalisza.
1 stycznia 2019 roku miasto liczyło 2099 mieszkańców.
Wikipedia
rzecz. raszkowianin mos., raszkowianka ż.
przym. raszkowski
Wiktionary
mieszkaniec Raszkowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Raszkowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Raszków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Raszkowem, dotyczący Raszkowa
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzecz. Raszków mrz.
Wiktionary
Raszówek – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Słaboszów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
Raszowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Prusice.
Według danych z 2021 roku miejscowość zamieszkiwało 190 osób.
Wikipedia
w technice: pilnik ślusarski o grubych nacięciach, używany do obróbki miękkich metali, drewna, mas plastycznych itp.; zdzierak, raszpla, tarnik
SJP.pl
Tarnik (pot. raszpel, raszpla od niem. Raspel) - narzędzie stolarskie, rodzaj pilnika z trójkątnymi zębami do obróbki drewna, rogów zwierzęcych i innych miękkich materiałów.
Tarnik usuwa większą ilość zbędnej materii kształtowanego przedmiotu niż inne pilniki z racji większych nacięć, jakie posiada.
Wikipedia
1. w technice: pilnik ślusarski o grubych nacięciach, używany do obróbki miękkich metali, drewna, mas plastycznych itp.; tarnik, raszpel, zdzierak;
2. żyworodny rekin z rodziny raszplowatych, żyjący w ciepłych i umiarkowanych strefach Atlantyku i Pacyfiku; ryna, skwat, anioł morski;
3. obraźliwie o brzydkiej kobiecie; maszkara, megiera, hetera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Squatina squatina|Linnaeus|ref=tak., gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny raszplowatych; rekin o spłaszczonym ciele i dużych parzystych płetwach;
(1.2) rzem. stalowy pilnik o grubych nacięciach
(1.3) pot. posp. obraźliwie o kobiecie, najczęściej brzydkiej, źle zbudowanej lub starszej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Samice raszpli rodzą jednorazowo 9–20 młodych.
(1.3) Wyszedłem wcześniej z przyjęcia, bo tam były same zrzędliwe raszple.
Wiktionary
IPA: ˈraʃpla, AS: rašpla
Wiktionary
rzecz. raszplowanie n., raszplowate lm nm.
czas. raszplować ndk.
Wiktionary
(1.1) raszpla zwyczajna, anioł morski, anioł, skwat, ryna
(1.2) tarnik
(1.3) babsko, babsztyl
Wiktionary
piłować, trzeć raszplą
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) obrabiać materiał raszplą (tarnikiem)
Wiktionary
IPA: raʃˈplɔvat͡ɕ, AS: rašplovać
Wiktionary
rzecz. raszplowanie n., raszpla ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|raszplować.
Wiktionary
IPA: ˌraʃplɔˈvãɲɛ, AS: rašplovãńe
Wiktionary
czas. raszplować
rzecz. raszpla ż.
Wiktionary
monotypowa rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowych; skwatowate, aniołowate
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. icht. nazwa systematyczna|Squatinidae|Bonaparte|ref=tak., monotypowa rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowych z podgromady spodoustych;
Wiktionary
Raszplowate, skwatowate, aniołowate (Squatinidae) – rodzina morskich ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu raszplokształtych (Squatiniformes).
Wikipedia
(1.1) Bezsprzecznie raszplowate prowadzą przydenny tryb życia
Wiktionary
rzecz. raszpla ż.
Wiktionary
(1.1) war. skwatowate, aniołowate
Wiktionary
o cechach raszplowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północnym Iranie, w pobliżu ujścia rzeki Safidrud do Morza Kaspijskiego;
Wiktionary
Raszt (pers. رشت) – miasto w północnym Iranie, w pobliżu ujścia rzeki Safidrud do Morza Kaspijskiego, ośrodek administracyjny ostanu Gilan. Około 560,1 tys. mieszkańców. Przemysł jedwabniczy, rzemiosło, uniwersytet.
Wikipedia
Rasztów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wołomińskim, w gminie Klembów. Ma status sołectwa.
Prywatna wieś szlachecka Rasztowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego. W latach 1783-84 Rasztów należał do gen. Jakuba Młockiego, w 1850-51 był własnością Michała Komierowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Raszyna
SJP.pl
mieszkanka Raszyna
SJP.pl
przymiotnik od: Raszyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. pogardliwe określenie na rosyjskiego okupanta na Ukrainie, organizatora, zwolennika lub uczestnika wojny z Ukrainą, postrzeganego jako rosyjski faszysta (nacjonalista)
Wiktionary
rzecz. raszyzm m.
:: fż. raszystka ż.
przym. raszystowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. pogardliwe określenie na rosyjską okupantkę na Ukrainie, organizatorkę, zwolenniczkę lub uczestniczkę wojny z Ukrainą, postrzeganą jako rosyjską faszystkę (nacjonalistkę)
Wiktionary
rzecz. raszyzm mrz.
:: fm. raszysta mos.
przym. raszystowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z raszyzmem, dotyczący raszyzmu
Wiktionary
rzecz. raszyzm m., raszysta m., raszystka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pogard. polit. ideologia i system polityczny Federacji Rosyjskiej, rosyjska wojna na Ukrainie i rosyjska okupacja Ukrainy, postrzegane jako przejaw faszyzmu
Wiktionary
Faszyzm rosyjski (również raszyzm) – według niektórych badaczy, ideologia polityczna i praktyka społeczna rządzącego reżimu Federacji Rosyjskiej w XXI wieku. Jest to również termin używany w Ukrainie w celu określenia obecnego rosyjskiego reżimu politycznego i zwolenników rosyjskiej agresji militarnej.
Wikipedia
rzecz. raszysta mos., raszystka ż.
przym. raszystowski
przysł. raszystowsko
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Racsław, Racław, Ratsław, Recsław, Recław, Retsław, Resław, Rasław – staropolskie formy skrócone od imion męskich Radosław lub Racisław.
Żeńskie odpowiedniki: Racsława, Racława, Ratsława, Recsława, Recława, Retsława, Rasława.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Racsława, Racława, Ratsława, Recsława, Recława, Retsława, Rasława – staropolskie formy skrócone od imion żeńskich Radosława lub Racisława (to ostatnie nienotowane w tej formie w czasach staropolskich). Imię Rasława jest poświadczone w źródłach polskich od XIII wieku.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Rasławy lub z nią związany
SJP.pl
Rasław z małżonką; Rasławowie
SJP.pl
Rasław z małżonką; Rasławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Rasława lub z nim związany
SJP.pl
część spłaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) finans. część długu, którą trzeba zapłacić w określonym terminie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tę ratę trzeba zapłacić przed końcem miesiąca.
Wiktionary
IPA: ˈrata, AS: rata
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. ratka ż.
przym. ratalny
Wiktionary
(1.1) reg. śl. abcalong.
Wiktionary
owocowy napój alkoholowy, niekiedy doprawiany korzeniami
SJP.pl
Ratafia (wł. ratafià, rataffia) – słodka wódka wieloowocowa wytwarzana z niedestylowanych nalewek na sokach owocowych.
Przyjęta w wielu językach nazwa pochodzi od toastu wygłaszanego przez Kreolów pochodzenia francuskiego podczas zawierania umów, wyrażanego łacińskimi słowami „Rata fiat [conventio]” (Niech będzie zawarta [umowa]). Ze względu na różnorodność wykorzystanych owoców ratafia często bywa potocznie określana jako „tutti frutti”.
Wikipedia
ekonom, rządca, rolnik, chłop
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. (w średniowiecznej Polsce) wolny chłop zobowiązany do pracy na roli właściciela ziemskiego w zamian za pożyczkę i pozwolenie na założenie gospodarstwa na jego ziemi
(1.2) hist. zaw. najemny pracownik w folwarku, pracujący głównie na roli
(1.3) gwara. ktoś udzielający rady, pomocy
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈrataj, AS: ratai ̯
Wiktionary
rzecz. Ratajczak ż./mos.
Wiktionary
(1.1) kmieć
(1.2) oracz
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
ekonom, rządca, rolnik, chłop
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Ratajno (niem. Panthenau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Łagiewniki.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie: kredyt ratalny
SJP.pl
płacony w ratach, sprzedawany na raty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ekon. odnoszący się do rat
Wiktionary
(1.1) W 1938 r. wprowadziła sprzedaż ratalną, zdobywając tym licznych nabywców nowoczesnego sprzętu radiowego firm zachodnich.
Wiktionary
rzecz. rata ż.
Wiktionary
roślina z rodziny palm, używana głównie w plecionkarstwie; palma rotangowa, rotang, rattan
SJP.pl
przymiotnik od: ratan
SJP.pl
[czytaj: ratatuj] potrawa z pomidorów, kabaczków, cukinii, bakłażanów, cebuli i papryki, smażonych na oliwie, z czosnkiem i ziołami, podawana na ciepło lub jako sałatka; ratatuja, ratatuj
SJP.pl
Ratatouille (IPA/ ratatụj) – wywodząca się z Nicei potrawa jarska. Danie to opiera się na składnikach warzywnych, przede wszystkim na bakłażanach, cukinii, cebuli, pomidorach i papryce (czasem z dodatkiem mięsa).
Podobne potrawy znane są w całym basenie Morza Śródziemnego, są to np. caponata i peperonata (Włochy), pisto (Andaluzja), briam (Grecja), bohemienne (Prowansja), samfaina (Katalonia), tumbet (Majorka) i kapunata (Malta).
Wikipedia
potrawa z pomidorów, kabaczków, cukinii, bakłażanów, cebuli i papryki, smażonych na oliwie, z czosnkiem i ziołami, podawana na ciepło lub jako sałatka; ratatuja, ratatouille
SJP.pl
Ratatuj (ang. Ratatouille, 2007) – amerykański film animowany w reżyserii Brada Birda, wyprodukowany przez wytwórnie: Pixar i Walt Disney Pictures w technice trójwymiarowej. Film otrzymał pięć nominacji do Oscara za rok 2007, z czego zwyciężył w kategorii „najlepszy pełnometrażowy film animowany”.
Wikipedia
potrawa z pomidorów, kabaczków, cukinii, bakłażanów, cebuli i papryki, smażonych na oliwie, z czosnkiem i ziołami, podawana na ciepło lub jako sałatka; ratatuj, ratatouille
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. nicejska potrawa z duszonych warzyw, głównie pomidorów, kabaczków, bakłażanów, papryki (czasem z mięsem);
Wiktionary
(1.1) Przywiozłam dużo warzyw z działki, zrobię ratatuję.
Wiktionary
(1.1) ratatouille, ratatuj
Wiktionary
ssak drapieżny zaliczany do rodziny łasicowatych, zamieszkujący lasy, zarośla, stepy i sawanny; miodożer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Mellivora|Storr|ref=tak., rodzaj drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych
(1.2) zool. drapieżnik z rodzaju ratel (1.1)
(1.3) mot. południowoafrykański kołowy wóz bojowy;
Wiktionary
Ratel (Mellivora) – rodzaj ssaków z podrodziny Mellivorinae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae).
Wikipedia
(1.1) Pomimo stosunkowo dużej liczebności na zamieszkanym przez siebie obszarze ratel jest stosunkowo mało znanym gatunkiem, rzadko prezentowanym również w ogrodach zoologicznych.
(1.2) Na sawannie widzieliśmy dwa ratele z młodymi.
(1.3) Oprócz armii RPA ratli używają armie Jordanii i Maroka.
Wiktionary
(1.1) ratel miodożerny
Wiktionary
[czytaj: rata albo ratha]
1. wóz procesyjny do przewożenia posągów bóstw w Indiach;
2. monolitowa świątynia hinduistyczna nawiązująca formą do wozu procesyjnego;
3. uskokowy występ w ścianie świątyni
SJP.pl
Ratha, od sanskryckiego ratha, „wóz” – forma architektoniczna w Indiach. Wywodzi się prawdopodobnie od starożytnego dwukołowego rydwanu z baldachimem, jako termin architektoniczny bardziej w znaczeniu „wieża”. Istnieją świątynie wyraźnie nawiązujące do formy wozu, osadzone na platformach z kołami, nazywane „ratha”. Najsławniejsze z nich to świątynia Słońca w Konarku oraz świątynia w Mahabalipuram.
Wikipedia
[czytaj: rejting]
1. ocena wiarygodności kredytowej podmiotu gospodarczego lub państwa;
2. metoda klasyfikacji papierów wartościowych według stopnia ryzyka;
3. ocena popularności, określana na podstawie badań ankietowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. finans. dokonana przez wyspecjalizowaną instytucję ocena wiarygodności kredytowej podmiotu gospodarczego lub państwa i ryzyka inwestycyjnego związanego z określonymi jego papierami wartościowymi bądź jego zdolnością do spłaty swoich zobowiązań w terminie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Amerykańska agencja ratingowa Standard & Poor's obniżyła w sierpniu 2011 rating rządu USA z maksymalnej oceny AAA do AA+.
Wiktionary
IPA: ˈrɛjtʲĩŋk, AS: rei ̯tʹĩŋk
Wiktionary
przym. ratingowy
Wiktionary
przymiotnik od: rating
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od rating
Wiktionary
IPA: ˌrɛjtʲĩŋˈɡɔvɨ, AS: rei ̯tʹĩŋgovy
Wiktionary
rzecz. rating
Wiktionary
[czytaj: ratjo lub racjo] rzadko: czynnik uzasadniający postępowanie lub osąd czegoś
SJP.pl
BitTorrent – protokół wymiany i dystrybucji plików przez Internet, którego celem jest odciążenie łączy serwera udostępniającego pliki. Jego największą zaletą w porównaniu do protokołu HTTP jest podział pasma pomiędzy osoby, które w tym samym czasie pobierają dany plik. Oznacza to, że użytkownik w czasie pobierania wysyła fragmenty pliku innym użytkownikom.
Wikipedia
część nóg parzystokopytnych zwierząt domowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od racica
(1.2) zdrobn. od rata
Wiktionary
Ratka (węg. Rátkapuszta) – wieś (obec) na Słowacji położona w kraju bańskobystrzyckim, w powiecie Łuczeniec. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1955.
Według danych z dnia 31 grudnia 2012, wieś zamieszkiwało 330 osób, w tym 169 kobiet i 161 mężczyzn.
Wikipedia
(1.1) O, zobacz, widać ratki na śniegu.
(1.2) Wziąłem na ten telewizor pożyczkę na 36 miesięcy, ratka wynosi 100 złotych.
Wiktionary
rzecz. rać ż., rata ż.
Wiktionary
(1.1) raciczka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) miar. (około 445 g) pochodząca z czasów przedmuzułmańskiego
Wiktionary
rasa psa domowego, niewielkich rozmiarów, o krótkiej, gładkiej sierści czarnej lub brązowej, zwykle podpalanej; pinczer karłowaty; pinczer miniaturowy
SJP.pl
Pinczer miniaturowy (Zwergpinscher) – rasa psa zaliczana do grupy pinczerów, wyhodowana w Niemczech, użytkowana jako pies stróżujący i pies towarzyszący. Jest jedną z najmniejszych ras psa domowego. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
mały piesek domowy o krótkiej, gładkiej sierści czarnej lub brązowej, zwykle podpalanej
SJP.pl
Pinczer miniaturowy (Zwergpinscher) – rasa psa zaliczana do grupy pinczerów, wyhodowana w Niemczech, użytkowana jako pies stróżujący i pies towarzyszący. Jest jedną z najmniejszych ras psa domowego. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
mały piesek domowy o krótkiej, gładkiej sierści czarnej lub brązowej, zwykle podpalanej
SJP.pl
Ratnowice (niem. Rathmannsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów.
Wikipedia
Ratoszyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie białobrzeskim, w gminie Radzanów. Leży w północno-zachodniej części Równiny Radomskiej, nad rzeką Pierzchnią (dopływ Pilicy).
Wieś jest częścią parafii św. Marcina z Tours w Radzanowie w diecezji radomskiej.
Średni ośrodek zagłębia paprykowego.
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wyciągać kogoś z kłopotów, tarapatów
Wiktionary
(1.1) Wyruszyliśmy, by ratować naszych przyjaciół.
(1.1) Podejmij jakieś działania, jeśli chcesz ratować firmę.
Wiktionary
IPA: raˈtɔvat͡ɕ, AS: ratovać
Wiktionary
czas. uratować, odratować dk., poratować dk.
rzecz. ratowanie n., ratownik m., ratowniczka ż., ratunek m., uratowanie n., odratowanie n., poratowanie n., ratownictwo n.
przym. ratowniczy, ratunkowy
Wiktionary
(1.1) ocalać, przest. salwować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ratować.
Wiktionary
IPA: ˌratɔˈvãɲɛ, AS: ratovãńe
Wiktionary
czas. ratować
rzecz. ratownik mos., ratowniczka ż., ratunek mrz., odratowanie n., poratowanie n., ratownictwo n.
przym. ratowniczy, ratunkowy
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
służby ratunkowe; niesienie pomocy i ratowanie życia ludzkiego w warunkach zagrożenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) środki i metody ratowania ludzi i niesienia pomocy w sytuacji zagrożenia
(1.2) służby ratunkowe
Wiktionary
Działania poszukiwawczo-ratownicze, poszukiwanie i ratownictwo lub po prostu ratownictwo sensu stricto (ang. search and rescue, SAR) – działania polegające na odnalezieniu ludzi w niebezpieczeństwie, zapewnieniu im pomocy i dostarczeniu ich w bezpieczne miejsce.
Wikipedia
rzecz. ratunek m., ratownik m., ratowanie n., uratowanie n., odratowanie n., poratowanie n., ratowniczka ż.
czas. ratować ndk., uratować dk.
przym. ratunkowy, ratowniczy
Wiktionary
1. kobieta niosąca pomoc w nagłym wypadku;
2. członkini ekipy ratowniczej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: ratownik
Wiktionary
IPA: ˌratɔvʲˈɲit͡ʃka, AS: ratovʹńička
Wiktionary
rzecz. ratunek m., ratowanie n., ratownictwo n.
:: fm. ratownik m.
czas. ratować, uratować, poratować, wyratować, odratować
przym. ratowniczy, ratunkowy
przysł. ratunkowo, ratowniczo
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) służący ratownictwu, wykorzystywany w ratownictwie
Wiktionary
(1.1) Akcję ratunkową przeprowadzono z wykorzystaniem ratowniczego śmigłowca z Popradu.
Wiktionary
rzecz. ratunek m., ratowanie n., uratowanie n., odratowanie n., wyratowanie n., ratownictwo n., ratownik m., ratowniczka ż., poratowanie n.
czas. ratować ndk., uratować dk., odratować dk., wyratować dk.
przym. ratunkowy
wykrz. ratunku
Wiktionary
członek ekipy ratowniczej; człowiek niosący pomoc w nagłym wypadku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba niosąca pomoc w nagłej sytuacji
(1.2) med. osoba uprawniona do udzielania pierwszej pomocy
(1.3) osoba pilnująca bezpieczeństwa na kąpielisku
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ze schroniska nad Morskim Okiem wyruszył ratownik dyżurny, z centrali wyjechała dziesięcioosobowa grupa ratowników.
(1.2) Właśnie Pomorskie Stowarzyszenie Przewoźników Drogowych wystartowało ze szkoleniem na kat. C lub D dla ratowników medycznych i ratowników KPP.
(1.3) Ratownik uratował turystę, który tonął w głębszej sekcji basenu.
Wiktionary
IPA: raˈtɔvʲɲik, AS: ratovʹńik
Wiktionary
rzecz. ratunek m., ratowanie n., ratownictwo n., uratowanie n., poratowanie n., wyratowanie n., odratowanie n.
:: fż. ratowniczka ż.
czas. ratować ndk., uratować dk., poratować dk., wyratować dk., odratować dk.
przym. ratowniczy, ratunkowy
przysł. ratunkowo, ratowniczo
wykrz. ratunku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od ratrak
Wiktionary
rzecz. ratrak m.
Wiktionary
specjalny pojazd gąsienicowy do ubijania świeżego śniegu w górach na trasach narciarskich; śniegołaz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mot. pojazd gąsienicowy wykorzystywany do ubijania śniegu na trasach narciarskich
Wiktionary
Ratrak – przyjęta w Polsce, Bułgarii i Rosji (rzadziej na Słowacji) nazwa pojazdu gąsienicowego służącego do przygotowywania tras narciarskich. Nazwa pochodzi od marki pierwszych maszyn sprowadzanych do Polski na początku lat 80 XX wieku, natomiast nie jest używana w Austrii ani we Francji (w języku angielskim snowgroomer/snowgrooming tractor lub Snowcat).
Wikipedia
IPA: ˈratrak, AS: ratrak
Wiktionary
rzecz. ratrakowanie n.
:: zdrobn. ratraczek m.
czas. ratrakować ndk.
Wiktionary
ubijać świeży śnieg ratrakiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ratrakować.
Wiktionary
rzecz. nieratrakowanie n., ratrak mrz.
czas. ratrakować ndk.
Wiktionary
roślina z rodziny palm, używana głównie w plecionkarstwie; palma rotangowa, rotang, ratan
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: rattan
SJP.pl
określenie wykonawcze: wstrzymując, powstrzymując; rattenuto
SJP.pl
określenie wykonawcze: wstrzymując, powstrzymując; rattenando
SJP.pl
1. pomoc w niebezpieczeństwie, trudnej sytuacji;
2. ocalenie od zniszczenia, śmierci itp.; sposób uniknięcia nieszczęścia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pomoc w niebezpieczeństwie
(1.2) uniknięcie niebezpieczeństwa
Wiktionary
Ratunek – część wsi Walentynów w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie lipskim, w gminie Lipsko.
W latach 1975–1998 Ratunek administracyjnie należał do województwa radomskiego.
Wikipedia
(1.1) Wreszcie nadszedł długo oczekiwany ratunek.
(1.2) Nie będąc w stanie walczyć, szukał ratunku w ucieczce.
Wiktionary
IPA: raˈtũnɛk, AS: ratũnek
Wiktionary
rzecz. ratownik m., ratowniczka ż., ratownictwo n., ratowanie n., uratowanie n., odratowanie n., poratowanie n.
czas. ratować ndk., uratować dk., odratować dk., poratować dk.
przym. ratunkowy, ratowniczy
przysł. ratunkowo, ratowniczo
wykrz. ratunku
Wiktionary
(1.1) ratowanie, pomoc
(1.2) ocalenie, wybawienie
Wiktionary
przymiotnik od: ratunek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z ratunkiem
Wiktionary
rzecz. ratunek m., ratownik m., ratowniczka ż., ratowanie n., uratowanie n., wyratowanie n., poratowanie n., odratowanie n., ratownictwo n.
czas. ratować ndk., uratować dk., wyratować dk., poratować dk.
przym. ratowniczy
przysł. ratowniczo
Wiktionary
okrzyk wydawany w niebezpiecznej sytuacji przez kogoś oczekującego pomocy; pomocy
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) wołanie o pomoc w sytuacji zagrożenia
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. ratunek
(2.2) Ms. lp. ratunek
(2.3) W. lp. ratunek
Wiktionary
(1.1) Zaczęła z całych sił uderzać pięściami w drzwi i wołać: / — Panie Janku, ja tu jestem, ratunku, ratunku!!!
(2.1) Jest ratunek i nie ma ratunku.
(2.2) Myślę o ratunku.
(2.3) Mój drogi ratunku!
Wiktionary
IPA: raˈtũnku, AS: ratũnku
Wiktionary
rzecz. ratunek mrz., odratowanie n., poratowanie n., ratownik mos.
przym. ratowniczy
Wiktionary
(1.1) pomocy!, na pomoc!; pot. gwałtu, rety!
Wiktionary
siedziba miejskich władz, wznoszona zwykle w centrum miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. budynek, w którym swoją siedzibę mają władze miasta;
(1.2) przen. władze miasta
(1.3) adm. instytucja mająca siedzibę w ratuszu (1.1)
Wiktionary
Ratusz (niem. Rathaus, „dom rady”) – reprezentacyjny budynek użyteczności publicznej, zwykle tradycyjna siedziba samorządowych władz miejskich. Budowany był najczęściej na planie prostokąta i nadawano mu formę monumentalną.
Wikipedia
IPA: ˈratuʃ, AS: ratuš
Wiktionary
przym. ratuszowy
Wiktionary
(1.1) magistrat
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik od: ratusz
SJP.pl
Ratyczów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 229 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie.
Wikipedia
zatwierdzenie umowy międzynarodowej przez upoważniony do tego organ
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. zatwierdzenie umowy międzynarodowej przez uprawniony do tego organ państwowy
Wiktionary
Ratyfikacja (fr. ratification) – jeden ze sposobów wyrażenia ostatecznej zgody na związanie się umową międzynarodową przez upoważniony do tego organ państwowy. Jest formą najuroczystszą (co różni ją od „zatwierdzenia”), z reguły dokonywaną przez głowę państwa (prezydenta, monarchę). Dowodem dokonania ratyfikacji jest dokument ratyfikacyjny, który składa się u depozytariusza (w przypadku umów wielostronnych) lub wzajemnie wymienia z drugim układającym się państwem (w przypadku umów dwustronnych).
Wikipedia
czas. ratyfikować
przym. ratyfikacyjny
rzecz. ratyfikowanie n.
Wiktionary
związany z ratyfikacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) praw. związany z ratyfikacją, dotyczący ratyfikacji
Wiktionary
rzecz. ratyfikacja ż., ratyfikowanie ndk.
czas. ratyfikować
Wiktionary
zatwierdzić, zatwierdzać umowę międzynarodową przez upoważniony do tego organ
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) praw. zatwierdzać umowę międzynarodową przez organ państwowy
czasownik przechodni dokonany
(2.1) praw. zatwierdzić umowę międzynarodową przez organ państwowy
Wiktionary
rzecz. ratyfikacja ż., ratyfikowanie n.
przym. ratyfikacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ratyfikować.
Wiktionary
rzecz. ratyfikacja ż.
czas. ratyfikować ndk.
przym. ratyfikacyjny
Wiktionary
rodzaj flauszu o kędzierzawionej okrywie włókiennej
SJP.pl
Ratyniec – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie lipskim, w gminie Lipsko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krępie Kościelnej.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. spisa, włócznia, pika
Wiktionary
Ratyszcze (ukr. Ратищі) – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.
Do 2020 w rejonie zborowskim.
Wikipedia
(1.1) Z pomocą pospieszył mu Samson Miodek, gromiąc swym ratyszczem. Olbrzym nie uląkł się napierającego nań rycerza z toporem, walnął jego rumaka w chroniący łeb żelazny naczółek z taką siłą, że ratyszcze pękło z trzaskiem.
(1.1) Siódme poty, mówię waszmościom, ze mnie poszły, nimem za ratyszcze uchwycił.
Wiktionary
miasto w Niemczech; Regensburg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowych Niemczech, w Bawarii, położone nad Dunajem;
Wiktionary
Ratyzbona (niem. Regensburg, baw. Rengschburg, cz. Řezno) – miasto na prawach powiatu w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, siedziba rejencji Górny Palatynat, regionu Ratyzbona oraz powiatu Ratyzbona. Leży nad Dunajem. Polska nazwa miasta wywodzi się z pradawnej nazwy celtyckiej Radasbona poprzez łacińską nazwę Ratisbona.
Wikipedia
rzecz. ratyzbończyk mos., ratyzbonka ż.
przym. ratyzboński
Wiktionary
mieszkaniec Ratyzbony (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ratyzbony
Wiktionary
(1.1) (…) wzmianek na temat zwrotu pieniędzy (…) jest bardzo niewiele. Najwięcej wiąże się dostarczaniem pieprzu i zapłatą przez radę miejską Wrocławia ratyzbończykom oraz Thomasowi Purkenerowi z Pasawy (…). Ratyzbończycy mieli otrzymać od rady miejskiej 542 grzywny i 16 groszy, natomiast w przypadku Purkenera sytuacja jest nieco zawiła.
Wiktionary
rzecz. Ratyzbona ż.
:: fż. ratyzbonka ż.
przym. ratyzboński
Wiktionary
mieszkanka Ratyzbony (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ratyzbony
Wiktionary
rzecz. Ratyzbona ż.
:: fm. ratyzbończyk mos.
przym. ratyzboński
Wiktionary
przymiotnik od: Ratyzbona (Regensburg; miasto w Niemczech); regensburski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Ratyzboną, dotyczący Ratyzbony
Wiktionary
rzecz. Ratyzbona ż., ratyzbończyk mos., ratyzbonka ż.
Wiktionary
nazwisko obce
SJP.pl
Niemieckie nazwisko pochodzenia odmiejscowego, wywodzące się prawdopodobnie od miejscowości Ratzing w bawarskiej gminie Ampfing.
Wikipedia
[czytaj: rałbriter] w XIII-XV wieku: rycerz nieprzestrzegający praw rycerskich, bogacący się dzięki napaściom i rozbojom
SJP.pl
Raubritter (z niem. rycerz rozbójnik) – określenie raubritter, które pojawiło się dopiero w XVIII-wiecznych niemieckich romansach rycerskich, oznacza rycerzy lub osoby z rycerskiego rodu, trudniące się napadami, szczególnie na przejeżdżających w pobliżu ich zamku kupców i podróżnych. W Polsce przyjęło się na równi z polską nazwą rycerz-rozbójnik wskutek powszechnej opinii, że zwłaszcza średniowieczne Niemcy dotknięte były tą plagą.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: raut (element dekoracyjny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od raut
Wiktionary
(1.1) To nie raut, lecz tylko mały raucik.
Wiktionary
rzecz. raut m.
Wiktionary
litewska elegia, duma, pieśń pogrzebowa
SJP.pl
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
rodzaj grubej, dwu- lub trzywarstwowej tapety ściennej
SJP.pl
hiszpańskie imię męskie
SJP.pl
Przydomek Raul nosiło lub nosi kilku piłkarzy, m.in. :
Wikipedia
handlowa nazwa leku hipotensyjnego, w którym substancją czynną jest rezerpina, alkaloid rauwolfii żmijastej
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
lekkie odurzenie alkoholem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. stan odurzenia, oszołomienia u osoby będącej pod wpływem alkoholu
Wiktionary
(1.1) Lubię taki lekki rausz.
Wiktionary
IPA: rawʃ, AS: rau̯š
Wiktionary
1. mały szlifowany diament;
2. odpadki diamentu;
3. motyw dekoracyjny w kształcie romboidalnie oszlifowanego diamentu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spotkanie towarzyskie bez tańców
(1.2) jubil. diament z jednej strony szlifowany, z drugiej płaski
(1.3) archit. szt. ornament w kształcie oszlifowanego diamentu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie chcę być celebrytą i na rautach machać do kamery.
Wiktionary
IPA: rawt, AS: rau̯t
Wiktionary
(1.1) rzecz. raucik mrz.; przym. rautowy
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) przest. bywać często na rautach
Wiktionary
przymiotnik od: raut
SJP.pl
podkrzew z rodziny toinowatych, występujący w Azji, uprawiany jako roślina lecznicza; zgrzyn
SJP.pl
[czytaj: rejw]
1. odmiana muzyki techno;
2. masowej impreza z udziałem tej muzyki, popularna pod koniec lat 80. i na początku 90.
SJP.pl
Rave – całonocna impreza, podczas której DJ-e i inni artyści wykonują muzykę elektroniczną. W latach 60. slangowego określenia rave używali pochodzący z Karaibów mieszkańcy Londynu jako określenie imprezy. W późnych latach 80. termin ten zaczął funkcjonować jako określenie subkultury, która wyrosła z ruchu acid house w Chicago i Nowym Jorku, po czym rozwinęła się na scenie klubowej w Wielkiej Brytanii.
Wikipedia
[czytaj: raWEL] nazwisko, m.in. Maurice Ravel (1875-1937) - kompozytor francuski
SJP.pl
Ravel – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Puy-de-Dôme.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 597 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 60 osób/km² (wśród 1310 gmin Owernii Ravel plasuje się na 352. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 810).
Wikipedia
1. miasto we Włoszech; Rawenna;
2. nazwa kilku miast i gmin w USA
SJP.pl
Rawenna (wł. Ravenna) – miasto w północnych Włoszech
Miejscowości w USA:
Wikipedia
[czytaj: RAwensbrük albo RAwensbrik] hitlerowski obóz koncentracyjny
SJP.pl
Wikipedia
powiat i miasto w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia
SJP.pl
Ravensburg – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia, w rejencji Tybinga, siedziba regionu Bodensee-Oberschwaben, powiatu Ravensburg, oraz związku gmin Mittleres Schussental. Leży w krainie Górna Szwabia. W mieście ma swoją siedzibę firma wydawnicza, producent gier planszowych – Ravensburger. Znajduje się tam również fabryka wierteł udarowych SDS-plus i SDS-max "Hawera", która oprócz produktów marki Hawera produkuje również m.in. produkty marki Bosch.
Wikipedia
[czytaj: rawiGOT] zimny, pikantny sos ziołowy na bazie majonezu, podawany najczęściej do białego mięsa i ryb
SJP.pl
małe pierożki nadziewane farszem mięsnym, serowym lub warzywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. rodzaj małych włoskich pierogów;
Wiktionary
Ravioli – potrawa kuchni włoskiej.
Są to nieduże pierożki. Nadziewa się je zazwyczaj serem ricotta, mięsem lub warzywami – najczęściej szpinakiem.
Wikipedia
(1.1) Zjadłbym talerz ravioli, popijając go dobrym winem.
(1.1) Mojej żonie bardzo smakują ravioli ze szpinakiem.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) muz. ożywiając, przyspieszając
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|włoski.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== ravvivando (język niemiecki.) ==
wymowa.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) muz. ravvivando
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
format rejestracji zdjęć w fotografii cyfrowej, pozwalający na zachowanie najwyższej jakości obrazu oferowanej przez aparat, dając możliwość dokładnej obróbki pliku na komputerze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) fot. inform. format rejestracji zdjęć w fotografii cyfrowej, pozwalający na zachowanie oryginalnej jakości obrazu oferowanej przez aparat, umożliwiający dokładną obróbkę pliku na komputerze;
(1.2) inform. format rejestracji dźwięku, pozwalający na zachowanie oryginalnej jakości
(1.3) pot. obraz lub dźwięk zapisany w formacie RAW (1.1-2)
Wiktionary
Raw (ang. raw, surowy; często błędnie zapisywane jako "RAW") – ogólne określenie formatów zapisu plików zawierających nieprzetworzonych (surowych) danych. Zazwyczaj pliki raw są kontenerami i zawierają również dodatkowe dane.
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. rzeka w Polsce;
3. herb szlachecki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. potok w dorzeczu Wisły, dopływ Brynicy;
(1.2) geogr. toponim, składnik nazw kilku miejscowości w Polsce i na Ukrainie; por|Rawa Mazowiecka|Rawa Ruska|Stara Rawa.
(1.3) herald. nazwa dwóch różnych herbów szlacheckich; oraz
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Od kilku dni katowiczanie mogą oglądać odkrytą Rawę w centrum.
(1.2) Żydzi z Rawy bardzo szanowali swojego charyzmatycznego cadyka.
(1.3) Herb Rawa przedstawia w różnych wariantach pannę i niedźwiedzia.
Wiktionary
miasto w Pakistanie
SJP.pl
Rawalpindi (urdu راولپنڈی, Rāvalpinḍī) – miasto w północnym Pakistanie, w prowincji Pendżab, 14 km na południe od stolicy kraju Islamabad, z którą tworzy jedną, bicentryczną aglomerację miejską, zamieszkałą przez ponad 4,1 miliona ludzi.
Wikipedia
dawny indyjski instrument smyczkowy, wywodzący się z Indii i Sri Lanki; rawanastron
SJP.pl
dawny indyjski instrument smyczkowy, wywodzący się z Indii i Sri Lanki; rawanahasta
SJP.pl
Rawanastron (in. ravanhatta, ravanahatha, ravana hasta veena) – dawny instrument smyczkowy wywodzący się z Indii i Sri Lanki. Wykonany z długiej i cienkiej trzciny bambusowej połączonej z mniejszym, grubszym rezonatorem. Posiadał on kilka strun, na których grano przy pomocy bambusowego smyczka. W niektórych częściach Azji znany jest podobny instrument o nazwie ometri.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
okop wysunięty przed główną linię umocnień; przedszaniec
SJP.pl
Rawelin (z łac. ravelere – oddzielać), dwuramiennik – ziemne lub murowane dzieło fortyfikacyjne na planie trójkąta wznoszone przed linią obronną twierdzy o narysie bastionowym (dla osłony kurtyn oraz wsparcia bastionów) lub poligonalnym (dla osłony komunikacji pomiędzy poszczególnymi elementami fortyfikacji lub zamaskowania rozmieszczenia kojców). Rawelin był umieszczany w fosie twierdzy.
Wikipedia
mieszkaniec Rawenny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Rawenny; osoba z tego miasta
Wiktionary
(1.1) Do surowej, eremickiej tradycji wielkiego raweńczyka nawiązują szczególnie dwie kongregacje, rozwijające się w XI wieku wokół dwóch eremów założonych jeszcze przez Romualda (…).
Wiktionary
rzecz. Rawenna ż.
:: fż. rawenka ż.
przym. raweński
Wiktionary
mieszkanka Rawenny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Rawenny; kobieta z tego miasta
Wiktionary
rzecz. Rawenna ż.
:: fm. raweńczyk mos.
przym. raweński
Wiktionary
miasto we Włoszech; Ravenna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto i gmina w północnych Włoszech, w regionie Emilia-Romania, stolica prowincji Rawenna (1.2);
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w regionie Emilia-Romania;
Wiktionary
Rawenna (wł. Ravenna) – miasto i gmina w północnych Włoszech w regionie Emilia-Romania, stolica prowincji Rawenna. Według danych na rok 2007 gminę zamieszkiwało 151 055 osób, 228 os./km².
Miasto leży na równinie u zbiegu rzek Ronco i Montone, w odległości 10 km od Morza Adriatyckiego, z którym połączone jest żeglownym kanałem.
Wikipedia
(1.1) Rawenna położona jest w regionie Emilia-Romania, w północnych Włoszech.
(1.1) Latem 1945 roku, ledwie skończyła się kampania włoska, odwołano mnie z postoju między Bolonią a Rawenną i skierowano do naszej misji wojskowej w Mediolanie.
Wiktionary
rzecz. raweńczyk mos., rawenka ż.
przym. raweński, rawennacki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) raweński, dotyczący Rawenny
Wiktionary
(1.1) Tak np. w północnych Włoszech wyróżniają się w VII i VIII w. kursywy rawennacka, werońska, longobardzka.
Wiktionary
rzecz. Rawenna ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Rawenna, miasto we Włoszech
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Rawenny, związany z Rawenną
Wiktionary
(1.1) Zdjęcie tej mozaiki pochodzi z jednego z raweńskich kościołów.
Wiktionary
rzecz. Rawenna ż., raweńczyk mos., rawenka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Rawy Mazowieckiej
SJP.pl
mieszkanka Rawy Mazowieckiej
SJP.pl
Rawica – historyczna wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Tczów.
Wieś królewska, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego.
Dnia 1 stycznia 2006 roku nazwa Rawica została na wniosek Rady Gminy Tczów zlikwidowana przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Wikipedia
przymiotnik od: Rawicz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rawiczem, dotyczący Rawicza
Wiktionary
rzecz. Rawicz mrz., rawiczanin m., rawiczanka ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. osada leśna w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe na południowym krańcu województwa wielkopolskiego;
(1.2) geogr. wieś w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim;
(1.3) herald. herb szlachecki;
Wiktionary
Rawicz (niem. Rawitsch) – miasto w Polsce w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim (siedziba władz powiatu), siedziba gminy miejsko-wiejskiej Rawicz.
W okresie II Rzeczypospolitej oraz w latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego, a od 1975 do 1998 do województwa leszczyńskiego.
Wikipedia
(1.1) Rozwój Rawicza przerwała jednak wojna Napoleona z Rosją.
Wiktionary
(1.1)
rzecz. rawiczanin m., rawiczanka ż.
przym. rawicki
(1.3)
rzecz. Rawa ż., Rawka ż.
przym. rawski
Wiktionary
mieszkaniec Rawicza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Rawicza
(1.2) osoba pochodząca z Rawicza, urodzona w Rawiczu
Wiktionary
rzecz. Rawicz mrz.
:: fż. rawiczanka ż.
przym. rawicki
Wiktionary
mieszkanka Rawicza
SJP.pl
Rawiczów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Nowy Kawęczyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
rawka błazen - gatunek ciepłolubnego skorupiaka z rzędu ustonogów
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Rawa Mazowiecka
SJP.pl
imię oraz nazwisko, m.in.: Ray Charles lub Man Ray
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: rejban] marka okularów
SJP.pl
Ray-Ban – marka okularów (głównie przeciwsłonecznych, ale także korekcyjnych), założona w 1937 roku przez firmę Bausch & Lomb. Jedna z najbardziej innowacyjnych i rozpoznawalnych marek w świecie okularów.
Wikipedia
[czytaj: rejbany] okulary marki Ray-Ban
SJP.pl
[czytaj: REJli] nazwisko
SJP.pl
Rayleigh – miasto i civil parish w Anglii, w hrabstwie Essex, w dystrykcie Rochford. Leży 19 km na południowy wschód od miasta Chelmsford i 52 km na wschód od Londynu. W 2011 roku civil parish liczyła 32 150 mieszkańców. Rayleigh jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Ragewneia/Rageweleia.
Wikipedia
popularna gra komputerowa
SJP.pl
Rayman – seria platformowych gier komputerowych, stworzona przez Michela Ancela i wydana przez francuskie studio Ubisoft. Głównym bohaterem serii jest tytułowy stworek Rayman, a wszystkie jego przygody dzieją się w miejscu zwanym Rozdroże Marzeń (lub Kraina Snów).
Wikipedia
Osoby o nazwisku Raymond:
Wikipedia
[czytaj: rejogram] rodzaj fotografii otrzymywanej przez działanie światła na światłoczuły papier, bez pośrednictwa kliszy
SJP.pl
[czytaj: rejon] sztuczny jedwab
SJP.pl
[czytaj: rejonant] styl w sztuce gotyckiej w latach 1240-1350; gotyk promienisty, styl promienisty
SJP.pl
Styl promienisty (fr. rayonnant) lub gotyk promienisty – pojęcie określające fazę gotyku dojrzałego we Francji. Zjawisko to miało miejsce w latach około 1240-1350 i objęło przede wszystkim architekturę (zwłaszcza katedr), niemniej cechy charakterystyczne dla rayonnant są obecne także w malarstwie i rzemiośle artystycznym XIII i XIV w. Styl promienisty jest kulminacją dojrzałego gotyku.
Wikipedia
1. kiedyś, w pewnej chwili; nareszcie, w końcu; ostatecznie
2. w użyciu liczebnikowym: jeden, pierwszy (przy liczeniu); po pierwsze; komenda nadająca tempo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnym Iranie, w ostanie Chorasan Północny; stolica gminy miejskiej
Wiktionary
Płyty
Wikipedia
IPA: ras, AS: ras
Wiktionary
dawny człon frazeologizmów o charakterze przysłówka, np. inną razą (innym razem), tą razą (tym razem), za drugą razą (za drugim razem) itp.
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób rażący
Wiktionary
(1.1) Kapitał edukacyjny już w tej chwili jest rażąco niewystarczający, a polskie uczelnie przestają go odnawiać, nie mówiąc o powiększaniu.
Wiktionary
czas. razić
przym. rażący
Wiktionary
(1.1) jaskrawo, oślepiająco, dobitnie, karygodnie
Wiktionary
1. nieprzyjemny, zwłaszcza dla oczu;
2. o cechach ujemnych: wyraźny, bardzo duży
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) drażniący wzrok; rzucający się w oczy
(1.2) bardzo intensywny, wyraźny w swojej złej cesze; rzucający się w oczy
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy czynny od: razić
Wiktionary
(1.1) Najbardziej rażące i łatwe do zauważenia są zawieszki w tekstach reklamowych.
(1.2) Bank jest podejrzany o rażące naruszenie ustawy o praniu pieniędzy.
Wiktionary
rzecz. rażenie n.
czas. razić ndk.
przysł. rażąco
Wiktionary
(1.1) jaskrawy, oślepiający
(1.2) dobitny, karygodny
Wiktionary
rodzaj ryb z rodziny karpiowatych
SJP.pl
Razbora – nazwa zwyczajowa wielu gatunków ryb z rodziny karpiowatych, klasyfikowanych w kilku rodzajach, m.in.: Boraras, Rasbora i Trigonostigma:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. gapa, niezdara
Wiktionary
inaczej wspólnie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) (o wielu elementach, osobach itp.) łącznie, równocześnie, wszyscy / wszystkie
(1.2) stpol. od razu
(1.3) stpol. zarazem
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ania i ja chodzimy razem do szkoły.
(1.1) Zapakowałem te książki wszystkie razem do jednego kartonu.
Wiktionary
IPA: ˈrazɛ̃m, AS: razẽm
Wiktionary
rzecz. raz m.
liczgł. raz
Wiktionary
(1.1) łącznie, wraz, wspólnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. lekcew. polit. członek lub zwolennik lewicowej partii Razem
Wiktionary
(1.1) Ekonomista zgodził się ze słowami profilu „Libertarianin”, który napisał na Twitterze: „Panie Tusk i PO, w razemków się bawicie? […]”
Wiktionary
członek partii Razem
SJP.pl
książkowo:
1. powodować, spowodować unieruchomienie;
2. uderzać, uderzyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|razić.
Wiktionary
czas. razić
rzecz. uraza ż.
przym. rażący
Wiktionary
1. wywoływać niemiłe uczucie, zrażać;
2. o świetle, promieniowaniu itp.: porażać, oślepiać
SJP.pl
czasownik
(1.1) o świetle: drażnić oczy nadmierną jasnością, jaskrawością
(1.2) atakować za pomocą jakiejś broni
(1.3) wzbudzać nieprzyjemne uczucie, powodować negatywne odczucia
(1.4) wywoływać porażenie
(1.5) przen. rzucać się w oczy, być przesadnie wyraźnym (np. o kolorach)
Wiktionary
(1.1) Tuż nad ranem potrafił przysłuchiwać się oddechowi miasta z butelką piwa w ręku, na piętrze u Freda, gapiąc się na rażące neony z naprzeciwka, skąpo oświetloną Norderstraat i tramwaje zmierzające do pętli.
(1.3) Razi mnie twój brak poszanowania tradycji.
Wiktionary
IPA: ˈraʑit͡ɕ, AS: raźić
Wiktionary
rzecz. rażenie n., porażenie n., raz m., poraza ż.
czas. zrazić dk., wrazić dk.
przysł. rażąco
ims. rażący
przym. rażący
liczgł. raz
Wiktionary
(1.2) oślepiać
(1.3) zrażać, gorszyć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
oktawa razkreślna - jedna z oktaw (dźwięki oznaczane małymi literami z jedynką arabską w górnym indeksie); oktawa jednokreślna (rzadziej)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. przeraźliwy
Wiktionary
IPA: raʑˈlʲivɨ, AS: raźlʹivy
Wiktionary
1. roślina z rodziny raźniowatych, przypominająca oset; raźnia długolistna;
2. rzadko: świat przedstawiany samemu sobie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: raźnie, raźno
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: raźny
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przedstawiciel postępowej inteligencji rosyjskiej w drugiej połowie XIX wieku
SJP.pl
żwawy, ruchliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ruchliwy
(1.2) rześki
(1.3) żwawy
Wiktionary
przym. doraźny
rzecz. raz mrz.
licz. raz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od razowiak
Wiktionary
rzecz. razowiak m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. kulin. chleb razowy
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. razowiaczek m.
przym. razowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. chleb z mąki razowej
Wiktionary
(1.1) Nie ma to jak pajda razowca grubo posmarowana masłem.
Wiktionary
IPA: raˈzɔvʲjɛt͡s, AS: razovʹi ̯ec
Wiktionary
przym. razowy
rzecz. raz mrz.
liczgł. raz
Wiktionary
(1.1) chleb razowy
Wiktionary
gruba, nieodsiewana mąka z otrębami; mąka razowa
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
o mące: gruby, nieodsiewany, zawierający otręby, raz mielony; o pieczywie: upieczony z mąki razowej
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) o mące: gruby, raz mielony, nieodsiewany, zawierający otręby
(1.2) o pieczywie, makaronie itp.: zrobiony z mąki razowej (1.1)
Wiktionary
(1.1) Mąka razowa zawiera więcej błonnika niż biała.
(1.2) Jestem na diecie i preferuję razowe pieczywo.
Wiktionary
IPA: raˈzɔvɨ, AS: razovy
Wiktionary
rzecz. razowiec m., raz m., razowiak m.
licz. raz
Wiktionary
(1.1) pełnoziarnisty
(1.2) czarny, ciemny, pełnoziarnisty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Razumnik to nietypowe imię dla dziecka.
Wiktionary
1. wyraz wyskrobany w tekście;
2. dawniej o salonie fryzjerskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zakład fryzjerski
Wiktionary
IPA: raˈzura, AS: razura
Wiktionary
(1.1) golarnia
Wiktionary
1. w połączeniu z liczebnikiem oznacza zwielokrotnienie, powtarzanie się czegoś
2. moment, w którym miało miejsce jakieś zdarzenie
3. któreś z kolei wykonanie danej czynności, doświadczenie czegoś
SJP.pl
forma rzeczownika.
(1.1) M., B. i W. lm. od: raz
spójnik
(2.1) spójnik stawiany między mnożonymi czynnikami
Wiktionary
(2.1) Dwa razy sześć równa się dwanaście.
Wiktionary
IPA: ˈrazɨ, AS: razy
Wiktionary
rzecz. raz mrz., uraza ż.
liczgł. raz
Wiktionary
symbol rubidu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Rubid (Rb, łac. rubidium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych układu okresowego.
Wikipedia
skrót od: roku bieżącego
SJP.pl
skrót
(1.1) = daw. roku bieżącego
(1.2) = daw. rubel
Wiktionary
(1.2) Kazimierz Żukotyński z Kiryłówki wydawał rocznie na prenumeratę gazet i czasopism od 50 do 60 rb., następne 10 rb. pochłaniały książki.
Wiktionary
IPA: ˈrɔku ˌbʲjɛʒɔ̃nˈt͡sɛɡɔ, AS: roku bʹi ̯ežõncego
Wiktionary
(1.1) r.b., br.
(1.2) rub., symbol. ₽, RUB
Wiktionary
skrót od: Rada Bezpieczeństwa Narodowego
SJP.pl
skrót od: Republika Czeska, Red Cross (Czerwony Krzyż)
SJP.pl
skrót od: Radio Corporation of America - radio amerykańskie
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = adm. Rządowe Centrum Bezpieczeństwa;
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ekon. rynkowa cena energii
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = rejestracja czasu pracy;
Wiktionary
rcp (ang. remote copy) – program do transferu plików na zdalny host używany w systemach z rodziny UNIX. Program do komunikacji wykorzystuje port 469 protokołu TCP oraz plik .rhosts do uwierzytelniania, choć niektóre implementacje dopuszczają też uwierzytelnianie z wykorzystaniem protokołu Kerberos.
Wikipedia
skrót od: Radio dla Ciebie - regionalna rozgłośnia radiowa Polskiego Radia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Polsce, prawostronny dopływ Orli;
Wiktionary
Radęca (potocznie Rdęca, dawniej Rzedziąca) – rzeka w zachodniej Polsce, prawostronny dopływ Orli, do której uchodzi w 43,7 km jej biegu, w okolicach Jutrosina. Obszar źródłowy Rdęcy znajduje się na zachód od Koźmina, w okolicy miejscowości Borzęciczki. Przepływa przez miasto Kobylin i przez wsie Małgów, Wziąchów czy Kromolice. Długość 29,7 km, powierzchnia dorzecza 183,5 km².
Wikipedia
(1.1) Czy jeszcze będą łapać raki w Rdęcy za naszego życia?
Wiktionary
(1.1) Radęca, daw. Rzedziąca
Wiktionary
niepozorna roślina zielna o bladoróżowych kwiatach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Polygonum|L.|ref=tak., roślina o drobnych kwiatach z rodziny rdestowatych;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. rdestowate nmos., rdestnica ż., rdestowiec m., rdestówka ż., rdestniczka ż.
przym. rdestowy, rdestowaty, rdestnicowy, rdestowcowy, rdestówkowy, rdestniczkowy
Wiktionary
walgina rdestniak - motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
roślina wodna z rodziny rdestnicowatych
SJP.pl
Rdestnica (Potamogeton L.) – rodzaj roślin wodnych z rodziny rdestnicowatych (Potamogetonaceae). Należy do niego 90 gatunków i co najmniej 70 mieszańców. Rodzaj jest kosmopolityczny, przy czym najbardziej zróżnicowany jest w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. W Polsce występuje 18 gatunków i liczne mieszańce. Są to rośliny wód słodkich i słabo zasolonych, odgrywające ważną rolę w ekosystemach wodnych.
Wikipedia
rodzina kosmopolitycznych roślin wodnych z klasy jednoliściennych, o promienistych kwiatach zebranych w kłosowate kwiatostany wystające ponad powierzchnię wody
SJP.pl
Wikipedia
o cechach rdestnicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
Rdestnicowce (Potamogetonales) – rząd roślin wyróżniany w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych. Obejmuje rośliny wodne.
Wikipedia
rodzaj roślin z rzędu żabieńcowców
SJP.pl
Rdestniczka gęsta, rdestnica gęsta, grenlandia gęsta (Groenlandia densa Fourr.) – gatunek rośliny wodnej z monotypowego rodzaju rdestniczka (Groenlandia). Występuje w Europie zachodniej, rzadko w środkowej i południowej oraz miejscami w Azji Mniejszej i Afryce północno-zachodniej. W Polsce notowana w minionych kilkudziesięciu latach na pojedynczych stanowiskach na Pomorzu.
Wikipedia
o cechach rdestowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Polygonaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin okrytonasiennych z grupy dwuliściennych właściwych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rdestowate występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego.
Wiktionary
rzecz. rdest mrz.
Wiktionary
o cechach rdestowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin zielnych z podklasy goździkowych
SJP.pl
Rdestowce (Polygonales Dumort.) - rząd roślin zielnych należący do podklasy goździkowych (Caryophyllidae Takht.). Liczy ok. 900 gatunków.
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin zielnych z podklasy goździkowych
SJP.pl
Wikipedia
1. pnącze z rodziny rdestowatych;
2. kałdunica rdestówka - gatunek stonki
SJP.pl
Rdestówka (Fallopia) – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych. Obejmuje 12 gatunków. Zasięg ich występowania obejmuje obszary o umiarkowanym klimacie na półkuli północnej. W Polsce rodzimym gatunkiem jest rdestówka zaroślowa F. dumetorum, zadomowionym przybyszem jest rdestówka powojowata F. convolvulus. Uprawiane jako rośliny ozdobne są rdestówka Auberta F. aubertii i rdestówka bucharska F. baldschuanica.
Wikipedia
Ruch dla Rzeczypospolitej
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) Rada Delegatów Robotniczych
Wiktionary
(1.1) Doświadczenie RDR miało duże znaczenie dla dalszej walki klasy robotniczej (…).
(1.1) RDR w Lublinie wydała dekret o 8-godzinnym dniu pracy i utworzyła Milicję Ludową.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) rad. informacja tekstowa przekazywana z sygnałem radiowym na falach ultrakrótkich, dekodowana przez odbiornik i pojawiająca się na wyświetlaczu odbiornika;
Wiktionary
(1.1) Jest także nowinka techniczna – zaczęliśmy nadawać w RDS-ie […].
(1.1) Seryjna klimatyzacja umili jazdę, podobnie jak dobry zestaw audio (szkoda, że bez RDS-u).
Wiktionary
IPA: ɛr‿dɛ‿ˈːs, AS: er‿d•‿es
Wiktionary
skrót od: Rejonowy Dozór Techniczny
SJP.pl
Rdutów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Chodów.
Rdułtów (Rdutów) był wsią arcybiskupstwa gnieźnieńskiego w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku. Do 1953 roku istniała gmina Rdutów.
Wikipedia
skrót od: Księga Rodzaju - pierwsza księga Pisma Świętego, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu
SJP.pl
skrót
(1.1) = bibl. Księga Rodzaju
Wiktionary
Księga Rodzaju [Rdz], Pierwsza Księga Mojżeszowa [1 Mojż] (hebr. בראשית Bereszit (od pierwszych słów Na początku), gr. Γένεσις Genesis) – pierwsza księga Biblii, należąca do Starego Testamentu, zaliczana do Pięcioksięgu (Tory).
Wikipedia
(1.1) Rdz 1:12
(1.1) Rdz 1,12
Wiktionary
IPA: ˈcɕɛ̃ŋɡa rɔˈd͡zaju, AS: ḱśẽŋga roʒai ̯u
Wiktionary
(1.1) 1 Mojż.
Wiktionary
1. mieszanina wodorotlenków żelaza powstająca na przedmiotach z żelaza pod wpływem wilgotnego powietrza;
2. grzyb pasożytniczy atakujący rośliny;
3. choroba roślin; rdzawe plamy na liściach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) warstwa na powierzchni metalu lub stopu (zwykle żelaza i stali) złożona z tlenku tego metalu;
(1.2) Puccinia, grzyb powodujący plamaamy na roślinach
(1.3) choroba powodowana przez rdzę (1.2)
Wiktionary
Rdza – niejednolita warstwa produktów utleniania żelaza i jego stopów (np. stali) w wodzie, wilgotnej atmosferze lub gruncie, zawierająca głównie tlenki i wodorotlenki żelaza. Taki proces niszczenia powierzchni metali jest zwany korozją. Potocznie termin „rdza” bywa też stosowany do określenia innych warstw produktów utleniania metali, w tym utleniania żelaza w gazach suchych lub utleniania stopów metali nieżelaznych (np. zgorzelina, śniedź, warstwy pasywujące). Przy wystarczającej ilości czasu, tlenu i wody, każda masa żelaza ostatecznie przekształca się w całości w rdzę i rozpada się.
Wikipedia
(1.1) Wuj Bogusław nie dbał o pamiątkowy miecz i teraz ta rodzinna pamiątka jest cała w rdzy.
Wiktionary
IPA: rd͡za, AS: rʒa
Wiktionary
(1.1) czas. rdzewieć, zardzewieć, pordzewieć; przym. zardzewiały, rdzawy
Wiktionary
(1.1) patyna, śniedź
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. powodować pokrycie się rdzą;
2. rdzawić się - mieć, przybierać kolor rdzy
SJP.pl
ryba z rodziny dorszowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Pollachius pollachius|ref=tak., gatunek ryby morskiej z rodziny dorszowatych;
(1.2) kulin. spoż. ryba z gatunku rdzawiec (1.1)
Wiktionary
Rdzawiec (Pollachius pollachius) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).
Wikipedia
Wikipedia
skupienie zarodników pasożytujących grzybów z rzędu rdzawnikowych
SJP.pl
o cechach rdzawnikowatych (rząd grzybów)
SJP.pl
o cechach rdzawnikowatych (rząd grzybów)
SJP.pl
klasa grzybów z typu podstawczaków; rdze
SJP.pl
Wikipedia
rząd pasożytujących grzybów z podgromady podstawczaków, należy tu m.in. rdza zbożowa; rdzawnikowate
SJP.pl
przedstawiciel klasy grzybów z typu podstawczaków; rdza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma dwa kolory: rdzawy i biały
Wiktionary
(1.1) Wybrałeś złą farbę, skoro ławka zamiast białej jest rdzawo-biała.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔ‿ˈbʲjawɨ, AS: rʒavo‿bʹi ̯au̯y
Wiktionary
biały o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) biały o odcieniu rdzawym
Wiktionary
frankolin rdzawoboczny, drozd rdzawoboczny - gatunki ptaków
SJP.pl
brązowy o odcieniu rdzawym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor brązowy o odcieniu rdzawym
Wiktionary
(1.1) Trzeba odmalować płot, bo zrobił się rdzawobrązowy.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔbrɔ̃w̃ˈzɔvɨ, AS: rʒavobrõũ̯zovy
Wiktionary
sokół rdzawobrewy, wróbel rdzawobrewy - gatunki ptaków
SJP.pl
brunatny o odcieniu rdzawym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor brunatny o odcieniu rdzawym
Wiktionary
(1.1) Pobrudziłaś się czymś rdzawobrunatnym.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔbrũˈnatnɨ, AS: rʒavobrũnatny
Wiktionary
gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
Rdzawobrzuch (Lophotriorchis kienerii) – gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), występujący w zalesionych regionach tropikalnej Azji. Bliski zagrożenia wyginięciem. Stosunkowo niewielki w porównaniu do orłów i kontrastowo ubarwiony podobnie jak sokół, był klasyfikowany w rodzaju Hieraaetus, a czasami Aquila, ale uznano, że jest na tyle odrębny, by należeć do osobnego rodzaju.
Wikipedia
1. wiewiórczak rdzawobrzuchy - gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych;
2. sokół rdzawobrzuchy, przepiór rdzawobrzuchy, dzioborożec rdzawobrzuchy - gatunki ptaków
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający brunatnoceglastą spodnią stronę tułowia
Wiktionary
(1.1) Na parapecie przysiadł rdzawobrzuchy ptaszek.
Wiktionary
czarny o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) czarny o odcieniu rdzawym
Wiktionary
czerwony o odcieniu rdzawym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający kolor czerwony o odcieniu rdzawym
Wiktionary
(1.1) Nie opieraj się! Będziesz mieć rdzawoczerwone ślady od rdzy.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔt͡ʃɛrˈvɔ̃nɨ, AS: rʒavočervõny
Wiktionary
dzięcioł rdzawoczuby - gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych
SJP.pl
kruszynka rdzawoczułka - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
świergotek rdzawogardlisty - gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych; świergotek rdzawogardły
SJP.pl
1. świergotek rdzawogardły - gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych; świergotek rdzawogardlisty;
2. miękkoster rdzawogardły - gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych;
3. pustelnik rdzawogardły - gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych;
4. pluszcz rdzawogardły - gatunek małego ptaka z rodziny pluszczy
SJP.pl
1. kukang rdzawogrzbiety, sajmiri rdzawogrzbieta - gatunki ssaków;
2. dzierzba rdzawogrzbieta, trznadel rdzawogrzbiety - gatunki ptaków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający brunatnoceglastą wierzchnią stronę tułowia
Wiktionary
(1.1) Irgę obsiadły rdzawogrzbiete ptaszki.
Wiktionary
kaczka rdzawogłowa - kaczka nurkująca; głowienka
SJP.pl
obrożnik rdzawokarkowy - gatunek ptaka z rodziny obrożników
SJP.pl
1. grubogonik rdzawolicy - gatunek ssaka z rodziny niełazowatych;
2. sikora rdzawolica, frankolin rdzawolicy, nogal rdzawolicy - gatunki ptaków
SJP.pl
niebieski o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niebieski o odcieniu rdzawym
Wiktionary
smuklik rdzawonogi - gatunek błonkówki z rodziny smuklikowatych
SJP.pl
trzmiel rdzawoodwłokowy - gatunek trzmiela
SJP.pl
cykadojad rdzawopierśny, muszarka rdzawopierśna - gatunki ptaków
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma pióra w rdzawym kolorze
Wiktionary
(1.1) Gdzieś na lanckorońskiej górze gra pobudkę rdzawopióry.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔˈpʲjurɨ, AS: rʒavopʹi ̯ury
Wiktionary
(1.1) rudopióry, rdzawo upierzony
Wiktionary
grzybówka rdzawoplamista - gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych
SJP.pl
klecanka rdzaworożna - gatunek błonkówki z rodziny osowatych
SJP.pl
nieco rudy o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) rudawy o odcieniu rdzawym
Wiktionary
kacykowiec rdzaworzytny, czakalaka rdzaworzytna - gatunki ptaków
SJP.pl
1. mający rdzawe skrzydła;
2. drozd rdzawoskrzydły - gatunek ptaka wędrownego z rodziny drozdowatych;
3. myszołów rdzawoskrzydły - gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma rdzawe skrzydła
Wiktionary
(1.1) Afrykański myszołów rdzawoskrzydły poluje także na zwierzęta wypłaszane przez pożary.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔˈskʃɨdwɨ, AS: rʒavoskšydu̯y
Wiktionary
1. myszołów rdzawosterny - gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych;
2. dzierzba rdzawosterna - gatunek małego ptaka z rodziny dzierzb;
3. kolorzyk rdzawosterny - gatunek małego ptaka z rodziny pekińczyków;
4. synogarlica rdzawosterna - gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych
SJP.pl
szary o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) szary o odcieniu rdzawym
Wiktionary
1. kangur rdzawoszyi - gatunek torbacza z rodziny kangurowatych; kangur Bennetta;
2. perkoz rdzawoszyi - gatunek wędrownego ptaka wodnego z rodziny perkozowych;
3. nur rdzawoszyi - gatunek wędrownego ptaka wodnego z rodziny nurów;
4. miodopijek rdzawoszyi - gatunek barwnego ptaka z rodziny miodojadów;
5. lelek rdzawoszyi - gatunek ptaka z rodziny lelkowatych;
6. biegus rdzawoszyi - gatunek wędrownego ptaka z rodziny bekasowatych;
7. krogulec rdzawoszyi - gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych;
8. sójkowiec rdzawoszyi - gatunek ptaka z rodziny pekińczyków
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma rdzawą szyję
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem rdzawozielonej barwy; w rdzawozielonym kolorze, odcieniu
Wiktionary
przym. rdzawozielony
Wiktionary
zielony o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) zielony o odcieniu rdzawym
Wiktionary
(1.1) Skórka gruszy jest twarda, rdzawozielona, wraz z dojrzewaniem brązowieje.
Wiktionary
przysł. rdzawozielono
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem rdzawożółtej barwy; w rdzawożółtym kolorze, odcieniu
Wiktionary
(1.1) Rdzawożółto zabarwione powierzchnie szczelin są gładkie i nierówne.
Wiktionary
przym. rdzawożółty
Wiktionary
żółty o rdzawym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) żółty o odcieniu rdzawym
Wiktionary
przysł. rdzawożółto
Wiktionary
złoty o odcieniu rdzawym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) złoty o rdzawym odcieniu
Wiktionary
(1.1) Końcówki piór były rdzawozłote, co jest o tyle dziwne, że reszta była zielonkawa.
Wiktionary
IPA: ˌrd͡zavɔˈzwɔtɨ, AS: rʒavozu̯oty
Wiktionary
mający kolor rdzy; rudawy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) brunatnoceglasty, rudawy, mający kolor rdzy
(1.2) pokryty rdzą, zawierający rdzę
Wiktionary
(1.2) W zasobniku na dnie chlupotało trochę rdzawej wody.
Wiktionary
IPA: ˈrd͡zavɨ, AS: rʒavy
Wiktionary
rzecz. rdzawość ż., rdza ż., rdzewienie n., zardzewienie n.
czas. rdzewieć ndk., zardzewieć dk.
przysł. rdzawo
Wiktionary
(1.2) zardzewiały
Wiktionary
1. mieszanina wodorotlenków żelaza powstająca na przedmiotach z żelaza pod wpływem wilgotnego powietrza;
2. grzyb pasożytniczy atakujący rośliny;
3. choroba roślin; rdzawe plamy na liściach
SJP.pl
Rdze (Pucciniomycetes R. Bauer, Begerow, J.P. Samp., M. Weiss & Oberw.) – klasa grzybów z typu podstawczaków (Basidiomycota). Takson ten jest odpowiednikiem wcześniejszej podklasy Urediniomycetidae Swann et al.
Wikipedia
1. środek czegoś, stanowiący możliwą do wydzielenia całość;
2. ważny element, sedno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) istota czegoś
(1.2) biol. tkanka miękiszowa, która wypełnia pień lub łodygę rośliny;
(1.3) jęz. główny morfem wyrazu, który pozostaje po oddzieleniu od niego wszystkich afiksów;
(1.4) najważniejszy element reaktora atomowego, w którym umieszczone są pręty paliwowe;
(1.5) inform. fizyczna część procesora odpowiedzialna za realizację operacji obliczeniowych;
Wiktionary
Przyroda:
Wikipedia
IPA: rd͡zɛ̃ɲ, AS: rʒẽń
Wiktionary
przym. rdzeniowy, rdzenny, rdzeniasty
Wiktionary
(1.3) pierwiastek
Wiktionary
w medycynie: nowotwór ośrodkowego układu nerwowego
SJP.pl
Rdzeniak zarodkowy (łac. medulloblastoma, ang. medulloblastoma) – pierwotny nowotwór złośliwy ośrodkowego układu nerwowego, najczęściej rozwijający się w móżdżku. Należy do grupy prymitywnych guzów neuroektodermalnych (PNET). Rdzeniakowi przypisuje się najwyższy, IV° złośliwości histologicznej według WHO.
Wikipedia
dział odlewni żeliwa
SJP.pl
dotyczący rdzeniarza, rdzeniarki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kształt rdzenia, podobny do rdzenia
Wiktionary
(1.1) Rak rdzeniasty ma dobre rokowanie jeśli ogranicza się do gruczołu tarczowego, a jeśli pojawią się przerzuty poza gruczołem tarczowym, to rokowanie jest gorsze.
Wiktionary
rzecz. rdzeń mrz.
przym. rdzeniowy
Wiktionary
część tyłomózgowia w której umiejscowiony jest rdzeń przedłużony
SJP.pl
Rdzeniomózgowie (łac. myelencephalon) – w anatomii człowieka część mózgowia utworzona przez rdzeń przedłużony, który ku górze łączy się z mostem, a ku dołowi przechodzi w rdzeń kręgowy. Granicą jest płaszczyzna przechodząca tuż powyżej miejsc wyjść z rdzenia kręgowego korzeni pierwszego nerwu rdzeniowego szyjnego lub inaczej płaszczyzna przechodząca przez dolny brzeg skrzyżowania piramid.
Wikipedia
→ rdzeń
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący rdzenia
(1.2) bot. dotyczący rdzenia, tkanki miękiszowej w łodydze
Wiktionary
IPA: rd͡zɛ̃ˈɲɔvɨ, AS: rʒẽńovy
Wiktionary
rzecz. rdzeń m.
przym. rdzeniasty
Wiktionary
część kompletu modelowego służąca do wykonywania rdzeni
SJP.pl
Rdzennica – skrzynka dzielona na pół, służąca do wykonywania rdzeni odlewniczych. Skrzynka ma kształt wewnętrzny odpowiadający kształtowi rdzenia, umożliwiając nadanie rdzeniowi odlewniczemu żądanego kształtu, podział skrzynki umożliwia wyjęcie rdzenia poprzez rozdzielenie jej części.
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: rdzenny; bardziej rdzenny
SJP.pl
1. w odlewnictwie: część rdzenia nieodtwarzająca kształtu odlewu, a tylko ustalająca położenie rdzenia w formie
2. w górnictwie: część stojaka ciernego składająca się z rdzenia i głowicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest rdzenne; cecha tych, którzy są rdzenni
Wiktionary
przym. rdzenny
przysł. rdzennie
Wiktionary
związany z rdzeniem - częścią rośliny, częścią wyrazu, z rdzeniem kręgowym;
2. podstawowy, właściwy, pierwotny, np. rdzenna ludność (ludność tubylcza)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieobjęty zewnętrznym wpływem
(1.2) dotyczący rdzenia
Wiktionary
rzecz. rdzeń m., rdzenność ż.
przysł. rdzennie
Wiktionary
(1.1) autochtoniczny, rodowity, tubylczy
Wiktionary
1. pokrywać się rdzą;
2. przybierać kolor rdzy
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) techn. o metalu: niszczeć poprzez utlenianie się
(1.2) przen. tracić formę i moc, słabnąć, zanikać
Wiktionary
(1.1) Używany bywa do powlekania powierzchni blach lub naczyń z blachy żelaznej, aby nie rdzewiały, i do stosów galwanicznych, które w ostatnich czasach są stosowane w przyrządach telegraficznych.
(1.2) Co z tego, że masz te wszystkie materiały, książki, linki, skoro z nich nie korzystasz systematycznie, a w konsekwencji Twój niemiecki rdzewieje?
Wiktionary
IPA: ˈrd͡zɛvʲjɛ̇t͡ɕ, AS: rʒevʹi ̯ėć
Wiktionary
rzecz. rdzewienie n., odrdzewianie n., odrdzewienie n., nadrdzewienie n., podrdzewienie n., pordzewienie n., przerdzewienie n., przyrdzewienie n., rdza ż., rdzawienie n., rdzawość ż., zardzewienie n., zerdzewienie n.
czas. odrdzewiać ndk., odrdzewić dk., nadrdzewieć dk., podrdzewieć dk., pordzewieć dk., przerdzewieć dk., przyrdzewieć dk., rdzawić się ndk., zardzewieć dk., zerdzewieć dk.
przym. rdzawy, rdzewny, zardzewiały
Wiktionary
(1.1) korodować; gw-pl|Górny Śląsk|rościeć, róścieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nazwa czynności lub procesu określonego czasownikiem „rdzewieć”
Wiktionary
Korozja (łac. corrosio – zżeranie) – proces stopniowego niszczenia materiałów, zachodzący między ich powierzchnią i otaczającym środowiskiem. Zależnie od rodzaju materiału dominujące procesy mają charakter reakcji chemicznych, procesów elektrochemicznych, mikrobiologicznych lub fizycznych (np. topnienie i inne przemiany fazowe, uszkodzenia przez promieniowanie).
Wikipedia
IPA: rd͡zɛˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: rʒevʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. rdza ż., zardzewienie n., rdzawość ż.
czas. rdzewieć ndk., zardzewieć dk.
przym. rdzawy
przysł. rdzawo
Wiktionary
taki, który podlega procesowi powstawania rdzy; rdzewiejący, korodujący
SJP.pl
odporny na rdzewienie; nierdzewny
SJP.pl
Rdzów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Potworów. Ma status sołectwa.
Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego. W Rdzowie stał dwór Dziedzica, po którym nie ma już śladu. Był to duży dwór w powiecie przysuskim (wcześniej w województwie radomskim). Wieś Rdzów prawdopodobnie wcześniej była w skupieniu, teraz jest podzielona na dzielnice. Gdy wybuchła II wojna światowa, domy oraz dwór zostały spalone zostało tylko kilka domów, a ludność Rdzowa została wywieziona do pracy do Niemiec. Po II wojnie światowej ludność wróciła i odbudowała domy, ale dwór nie został odbudowany, który zajęli Niemcy a następnie spalili. Niedaleko dworku ludność postawiła figurę Św. Jana, która stoi do dziś. W Rdzowie jest wiele kapliczek – najstarsza pochodzi z roku 1847.
Wikipedia
rodzina grzybów z podgromady podstawczaków; bezwzględne pasożyty różnych roślin naczyniowych
SJP.pl
Rdzowate (Pucciniaceae Chevall.) – rodzina grzybów z rzędu rdzowców (Pucciniales).
Wikipedia
o cechach rdzowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
przedstawiciel rzędu grzybów z typu podstawczaków
SJP.pl
Rdzowce (Pucciniales Clem. & Shear) – rząd grzybów należący do klasy rdzy (Pucciniomycetes).
Wikipedia
przedstawiciel rzędu grzybów z typu podstawczaków
SJP.pl
Rdzuchów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Potworów. Ma status sołectwa.
Prywatna wieś szlachecka Rzuchów, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sadach-Kolonii.
Wikipedia
1. solmizacyjna nazwa dźwięku d, des, dis oraz ich enharmonicznych równoważności
2. wyraz naśladujący głos żaby (re, re, kum, kum)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. nazwa solmizacyjna jednego z dźwięków;
Wiktionary
Norwegia:
Włochy:
Osoby:
Inne:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) D
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|re.
uwagi.
(1.1) zoblistę|do|re|mi|fa|sol|la|si|do.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) ре n.
* hawajski: (1.1) kō
* nowogrecki: (1.1) ρε n.
* węgierski: (1.1) ré
źródła.
== re (język albański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chmura
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: rɛ, AS: re
Wiktionary
(1.1) D
Wiktionary
przedrostek
(1.1) znowu, ponownie
Wiktionary
(1.1) reaktywacja, reanimacja, remanent, rezurekcja
Wiktionary
IPA: rɛ, AS: re
Wiktionary
nandu;
1. monotypowy rząd (Rheiformes) i rodzina (Rheidae) ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych; strusie amerykańskie, strusie pampasowe;
2. rodzaj ptaków z rodziny Rheidae, obejmujący 2 gatunki nielotnych ptaków: nandu szare oraz nandu plamiste
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. w mitologii greckiej bóstwo pogańskie, tytanida, bogini płodności;
(1.2) mitrzym. w mitologii rzymskiej jedna z westalek, matka Romulusa i Remusa;
(1.3) astr. drugi co do wielkości księżyc Saturna;
(1.4) geogr. miasto w Stanach Zjednoczonych
(1.5) geogr. miejscowość we Włoszech;
(1.6) geogr. adm. gmina we Włoszech;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Najczęściej spotykanymi symbolami Rei są księżyc i łabędź.
(1.3) Atmosfera Rei jest około 5 bilionów razy mniej gęsta od atmosfery Ziemi.
Wiktionary
(1.1) Reja
(1.2) Ilia
Wiktionary
powrotne wchłonięcie; wchłanianie zwrotne
SJP.pl
Wikipedia
Readaptacja – ponowne przystosowanie człowieka chorego lub niepełnosprawnego do czynnego, samodzielnego życia w społeczeństwie i do pracy zawodowej (readaptacja społeczna i readaptacja zawodowa). O readaptacji społecznej (środowiskowej) mówimy również w znaczeniu powrotu do życia społecznego osób okresowo wyizolowanych z naturalnego życia społecznego.
Wikipedia
związany z readaptacją
SJP.pl
[czytaj: REdin]
1. miasto w Wielkiej Brytanii;
2. miasto w USA
SJP.pl
Reading (wym. /ˈrɛdɪŋ/) – miasto w Wielkiej Brytanii (Anglia), dawny ośrodek administracyjny hrabstwa Berkshire, w dystrykcie (unitary authority) Reading, nad Tamizą. W 2021 roku miasto liczyło 203 795 mieszkańców.
Wikipedia
[czytaj: ridmi] w informatyce: plik, dokument zawierający istotne informacje dla użytkownika programu, z którymi powinien zapoznać się przed rozpoczęciem korzystania z niego
SJP.pl
Readme – plik tekstowy, dołączany zazwyczaj do programu komputerowego.
Zawiera on zwykle dokumentację programu, licencję, prawa autorskie lub informacje techniczne takie jak: wymagania sprzętowe czy opis obsługi programu (np. klawiszologia w grach komputerowych lub skróty klawiaturowe). Zazwyczaj w formacie zwykłego tekstu niesformatowanego (*.txt), czasem w formacie RTF. Często występuje w języku angielskim.
Wikipedia
odmowa władz udzielenia jakiejś osobie azylu i odesłanie jej do państwa, z którego bezpośrednio przybyła
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: redi mejd] w sztuce: gotowy przedmiot użytkowy, używany przez malarza do instalacji lub rzeźby artystycznej; ready made
SJP.pl
[czytaj: redi mejd] w sztuce: gotowy przedmiot użytkowy, używany przez malarza do instalacji lub rzeźby artystycznej; ready made
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ubrania dostępne w sklepach, pochodzące z produkcji seryjnej, a nie szyte na zamówienie
Wiktionary
(1.1) Ready-to-wear ma być przeciwieństwem haute couture, gdzie liczy się ekstrawagancja i fakt, że z reguły są to pojedyncze egzemplarze. (z Internetu)
(1.1) Pokazy ready-to-wear są jedynie preludium do prawdziwej uczty dla oka – niezwykłego show, jakim jest haute couture.
Wiktionary
(1.1) prêt-à-porter
Wiktionary
[czytaj: regan] nazwisko, m.in. Ronald Reagan (1911-2004) - polityk amerykański, prezydent
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. styl konserwatywno-liberalnej polityki realizowanej przez administrację amerykańskiego prezydenta Ronalda Reagana lub ją przypominającej
Wiktionary
(1.1) W 1993 r. konserwatyści przeszli w Kongresie do opozycji; do tego czasu zdążyli odejść nie tylko od reaganizmu, ale do pewnego stopnia i od samej polityki zagranicznej.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. polityka gospodarcza prowadzona w USA za prezydentury Ronalda Reagana, cechująca się obniżaniem podatków, zmniejszaniem wydatków budżetowych, ograniczaniem ingerencji państwa w gospodarkę i ograniczaniem inflacji przez kontrolę ilości pieniędzy w obiegu;
Wiktionary
Reaganomika (z ang. reaganomics – zlepek słów Reagan i economics) – ekonomia podażowa, która była prowadzona w latach osiemdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych za prezydentury Ronalda Reagana, cechująca się obniżaniem podatków, zmniejszaniem wydatków budżetowych, ograniczaniem ingerencji państwa w gospodarkę i ograniczaniem inflacji przez kontrolę ilości pieniędzy w obiegu.
Wikipedia
IPA: ˌrɛɡãnɔ̃ˈmʲika, AS: regãnõmʹika
Wiktionary
substancja podlegająca przemianom chemicznym; substancja reagująca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. każda substancja biorąca udział w reakcji chemicznej;
(1.2) chem. odczynnik
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W stanie równowagi chemicznej stężenia reagentów nie zmieniają się w czasie.
(1.2) Reagentów o wysokiej czystości stosuje się w analizie chemicznej.
Wiktionary
IPA: rɛˈaɡɛ̃nt, AS: reagẽnt
Wiktionary
(1.2) odczynnik
Wiktionary
immunoglobulina należąca do klasy typu E, występująca u osób uczulonych m.in.: na pyłki kwiatów i traw; immunoglobulina E, IgE
SJP.pl
Immunoglobuliny E, IgE – przeciwciała zawierające łańcuch ε, składający się z domen VH + CH1 + CH2 + CH3 + CH4 i niemający rejonu zawiasowego. Wcześniej określano je jako przeciwciała reaginowe.
Immunoglobulina E jest białkiem o masie 190 kilodaltonów, krążącym w surowicy w postaci monomeru, nie przenikając przez łożysko. Jest elementem swoistej odporności humoralnej, jedną z pięciu klas immunoglobulin występujących u człowieka. IgE stanowi poniżej 0.001% stężenia wszystkich pozostałych klas immunoglobulin. W przeciwieństwie do innych immunoglobulin nie jest opsoniną i nie aktywuje dopełniacza na drodze klasycznej. Przeciwciała IgE są termolabilne, co powoduje ich inaktywację w temperaturze 56oC. Surowicze stężenie IgE wynosi 0,4–80 jm./ml (1 jm. odpowiada 2,4 ng przeciwciała), co stanowi 0,004% wszystkich immunoglobulin w surowicy. Czas półtrwania IgE w surowicy jest krótki i wynosi 1–5 dni.
Wikipedia
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zareagować)
(1.1) odpowiadać jakimś zachowaniem na daną sytuację
(1.2) chem. wchodzić w reakcje chemiczne
Wiktionary
(1.1) Naucz się reagować spokojnie.
(1.1) Nie reaguj na te głupie uwagi.
(1.2) Pierwiastek ten jest słabo reaktywny i nie reaguje nawet z tlenem.
Wiktionary
IPA: ˌrɛaˈɡɔvat͡ɕ, AS: reagovać
Wiktionary
rzecz. reagowanie n., reaktor m., reakcja
przym. reakcyjny, reaktywny
czas. zareagować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|reagować.
Wiktionary
czas. reagować ndk.
rzecz. reaktor mrz.
Wiktionary
1. zajęcie jakiegoś stanowiska, działanie będące odpowiedzią na coś;
2. przemiana chemiczna;
3. dążenie do przywrócenia poprzedniego stanu, zmienionego przez rewolucję; opór przeciwko zmianom ustrojowym;
4. odpowiedź żywego organizmu na bodziec zewnętrzny lub wewnętrzny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odpowiedź na coś w formie działania lub postawy
(1.2) zachowanie organizmów żywych w odpowiedzi na bodźce
(1.3) chem. zob. reakcja chemiczna.
(1.4) fiz. proces, przemiana
(1.5) fiz. jedna z sił wywieranych przez ciała zgodnie z trzecią zasadą dynamiki
(1.6) polit. ekon. opór wobec zmian
(1.7) polit. ugrupowanie dążące do powrotu do poprzedniego stanu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zjawia się ona jako reakcja przeciwko zachłanności państwa, jako konieczna obrona samorodnych instytucji, zorganizowanych interesów ekonomicznych i kulturalnych ludu przeciw biurokracji.
(1.5) Na ciało spoczywające na fundamencie, działa reakcja podpory.
(1.7) Nigdy już nie dopuścimy reakcji do władzy.
Wiktionary
IPA: rɛˈakt͡sʲja, AS: reakcʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. przedakcja ż., reakcjonista m., reakcjonizm m., reakcyjność ż., reaktor m.
czas. reagować ndk.
przym. reakcyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. przeciwnik jakichkolwiek zmian społecznych i politycznych
Wiktionary
IPA: ˌrɛakt͡sʲjɔ̇̃ˈɲista, AS: reakcʹi ̯o̊̃ńista
Wiktionary
rzecz. reakcjonizm m., reakcja ż.
:: fż. reakcjonistka ż.
przym. reakcyjny
Wiktionary
(1.1) wstecznik, obskurant, konserwatysta, tradycjonalista; pot. zacofaniec
Wiktionary
doktryna nawołująca do przywrócenia starego, tradycyjnego porządku społeczno-politycznego
SJP.pl
Reakcjonizm – doktryna nawołująca do przywrócenia starego, tradycyjnego porządku społeczno-politycznego. Należy do doktryny konserwatywnej.
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: reakcyjny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest reakcyjne; cecha tych, którzy są reakcyjni
Wiktionary
Reakcyjność stopnia – dowolnej maszyny przepływowej mówi o przemianach energetycznych i termodynamicznych zachodzących w wieńcu wirnikowym i w wieńcu kierowniczym (w stopniu maszyny przepływowej).
W stopniu turbiny – jest to stosunek spadku entalpii w wieńcu wirnikowym do spadku entalpii w całym stopniu, w przypadku rozprężania czynnika według adiabaty odwracalnej (czyli beztarciowo).
Wikipedia
przym. reakcyjny
przysł. reakcyjnie
rzecz. reakcja ż.
Wiktionary
1. mający wrogi stosunek do wszystkiego, co postępowe; wsteczny;
2. przymiotnik od: reakcja
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) chem. fiz. związany z reakcjami
(1.2) pejor. sprzeciwiający się wszelkim zmianom, przeciwny postępowi
Wiktionary
(1.2) Na terenie szkoły wytworzyła się klika, która wytwarza w szkole atmosferę reakcyjną, nacjonalistyczną, wrogą Polsce Ludowej.
Wiktionary
rzecz. przedakcja ż., reakcjonista mos., reakcja ż., reakcyjność ż.
przysł. reakcyjnie
czas. reagować
Wiktionary
opór elektryczny bierny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. wkład do oporności układu elektrycznego pojawiający się przy przepływie prądów zmiennych, związany z obecnością w tym układzie indukcyjności i pojemności; część urojona impedancji;
(1.2) psych. stan napięcia związany z ograniczeniem jednostce możliwości wyboru;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌrɛakˈtãnt͡sʲja, AS: reaktãncʹi ̯a
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. zbiornik, w którym zachodzi reakcja chemiczna;
(1.2) fiz. urządzenie do wyzwalania energii jądrowej;
Wiktionary
Reaktor – zbiornik lub urządzenie, w którym przebiega proces. Może to być reakcja chemiczna, jądrowa lub proces biologiczny.
Rodzaje reaktorów:
Wikipedia
(1.1) Wydajność tego reaktora jest bardzo duża.
(1.2) Jednym ze źródeł energii elektrycznej jest reaktor jądrowy.
Wiktionary
IPA: rɛˈaktɔr, AS: reaktor
Wiktionary
rzecz. reakcja, reagowanie
czas. reagować
przym. reaktorowy
Wiktionary
przymiotnik od: reaktor
SJP.pl
miernik reaktywności reaktora jądrowego
SJP.pl
Reaktymetr – urządzenie pomiarowe dokonujące ciągłego określania reaktywności reaktora jądrowego. Reaktywność reaktora jądrowego jest bardzo ważnym parametrem jego pracy, nie można jej określić bezpośrednio na podstawie gęstości strumienia neutronów w reaktorze.
Wikipedia
1. przywrócenie oficera w stan służby czynnej;
2. odpowiednie ćwiczenia pozwalające osobom niepełnosprawnym możliwość swobodnego ruchu i zdobycie nowego zawodu;
3. wznowienie funkcjonowania, powrót do dawnej działalności (np. zespołu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. umożliwienie inwalidom powrót do sprawności fizycznej i podjęcia pracy poprzez ćwiczenia korekcyjne
(1.2) chem. fiz. ponowienie działania jakiegoś procesu, mechanizmu, organizmu
(1.3) pot. muz. powrót artysty na scenę po długim okresie nieobecności w branży
(1.4) wznowienie jakiejś działalności
Wiktionary
Reaktywacja
Wikipedia
(1.3) Do reaktywacji duetu doszło w jednej z warszawskich kawiarni.
(1.4) Z kolei górnicy pracujący przy reaktywacji kopalń i pokładów powinni być ostrożni..
Wiktionary
rzecz. reaktywowanie n., reaktywator m.
czas. reaktywować ndk.
przym. reaktywacyjny
Wiktionary
związany z reaktywizacją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest reaktywne; cecha tych, którzy są reaktywni
Wiktionary
Reaktywność
Wikipedia
przym. reaktywny
przysł. reaktywnie
Wiktionary
1. zdolny do brania udziału w reakcjach chemicznych;
2. będący reakcją na bodźce zewnętrzne
SJP.pl
wznawiać (wznowić) działalność czegoś, przywracać (przywrócić) istnienie czegoś, ponownie uaktywniać (uaktywnić)
SJP.pl
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) sprawiać, że ktoś lub coś staje się ponownie aktywne
Wiktionary
(1.1) W 1994 roku reaktywowano w Tarnopolu Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”.
Wiktionary
rzecz. reaktywacja ż., reaktywator mrz., reaktywowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|reaktywować.
Wiktionary
rzecz. reaktywacja ż.
czas. reaktywować dk.
Wiktionary
1. jednostka monetarna Brazylii, dzieli się na 100 centavos;
2. moneta bita w XIV-XIX wieku w Hiszpanii i Portugalii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) monet. brazylijska waluta;
(1.2) hist. monet. dawna moneta, bita głównie ze srebra od XIV wieku w Hiszpanii, następnie w Portugalii;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) slang. rzeczywistość fizyczna w opozycji do wirtualnej, cybernetycznej
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈrɛal, AS: real
Wiktionary
(1.1-2)
:: rzecz. realówka ż.
:: przym. realowy
(2.1)
:: rzecz. realność ż., realista m., realistka ż., realizacja ż., nierealność ż., realizowanie n., zrealizowanie n., urealnianie n., urealnienie n.
:: czas. realizować ndk., zrealizować dk., urealniać ndk., urealnik dk.
:: przym. realny, realistyczny, nierealny
:: przysł. realnie, nierealnie
Wiktionary
pomarańczowoczerwony minerał; siarczek arsenu, rubin arsenowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki minerał z grupy siarczków, zbudowany z czterosiarczku czteroarsenu;
Wiktionary
Realgar – minerał z gromady siarczków. Należy do grupy minerałów rzadkich. Zbudowany jest z tetrasiarczku tetraarsenu, As4S4.
Nazwa pochodzi od arab. رهج الغار rahdż al-ghar – „pył (proszek) kopalniany”.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. realgarowy
frazeologia.
etymologia.
etym|arab|رَهْج اَلْغَار. → piach kopalny
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) realgar
* czeski: (1.1) realgár
* francuski: (1.1) réalgar ż.
* hiszpański: (1.1) rejalgar m.
* kataloński: (1.1) realgar
* litewski: (1.1) realgaras
* niderlandzki: (1.1) realgaar
* niemiecki: (1.1) Realgar, Rubinschwefel
* rosyjski: (1.1) реальгар
* rumuński: (1.1) realgar
* słowacki: (1.1) realgár
* słoweński: (1.1) realgar
* szwedzki: (1.1) realgar
* ukraiński: (1.1) реальгар, реальґар
* włoski: (1.1) realgar
źródła.
== realgar (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) miner. realgar
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. realgarowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. realgarowy
frazeologia.
etymologia.
etym|arab|رَهْج اَلْغَار. → piach kopalny
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) realgar
* czeski: (1.1) realgár
* francuski: (1.1) réalgar ż.
* hiszpański: (1.1) rejalgar m.
* kataloński: (1.1) realgar
* litewski: (1.1) realgaras
* niderlandzki: (1.1) realgaar
* niemiecki: (1.1) Realgar, Rubinschwefel
* rosyjski: (1.1) реальгар
* rumuński: (1.1) realgar
* słowacki: (1.1) realgár
* słoweński: (1.1) realgar
* szwedzki: (1.1) realgar
* ukraiński: (1.1) реальгар, реальґар
* włoski: (1.1) realgar
źródła.
== realgar (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) miner. realgar
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. rzeczy realne, konkretne, rzeczywistość, aktualna sytuacja;
2. w dziele literackim, filmie itp.: elementy tworzące tło historyczne, społeczne, obyczajowe itp.
SJP.pl
1. człowiek bezstronnie oceniający rzeczywistość i fakty w oparciu o doświadczenie i rozumowanie, trzeźwo patrzący na świat;
2. artysta wiernie odtwarzający rzeczywistość w dziele;
3. zwolennik takiego kierunku w sztuce i literaturze
SJP.pl
1. kobieta licząca się w swoich poglądach, zamierzeniach i działaniu z konkretną rzeczywistością, z faktami;
2. zwolenniczka, przedstawicielka realizmu w sztuce, w literaturze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: realista
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. realizm m.
:: fm. realista m.
przym. realistyczny
przysł. realistycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
zobtłum rodz|realista.
* białoruski: (1.1) рэалістка ż.
* hiszpański: (1.1) realista m. ż.
* rosyjski: (1.1) реалистка ż.
* słoweński: (1.1) realistka ż.
* ukraiński: (1.1) реалістка ż.
* włoski: (1.1) realista m. ż.
źródła.
== realistka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) realistka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌrɛaˈlʲistka, AS: realʹistka
Wiktionary
rzecz. realizm m.
:: fm. realista m.
przym. realistyczny
przysł. realistycznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. realizm m.
:: fm. realista m.
przym. realistyczny
przysł. realistycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
zobtłum rodz|realista.
* białoruski: (1.1) рэалістка ż.
* hiszpański: (1.1) realista m. ż.
* rosyjski: (1.1) реалистка ż.
* słoweński: (1.1) realistka ż.
* ukraiński: (1.1) реалістка ż.
* włoski: (1.1) realista m. ż.
źródła.
== realistka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) realistka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób realistyczny
Wiktionary
(1.1) Happenig zorganizowano bardzo realistycznie, z dbałością o detale.
Wiktionary
IPA: ˌrɛalʲiˈstɨt͡ʃʲɲɛ, AS: realʹistyčʹńe
Wiktionary
przym. realistyczny
rzecz. realista, realistka, realizm
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: realistycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: realistyczny; bardziej realistyczny
SJP.pl
1. dotyczący realizmu;
2. liczący się w poglądach, zamierzeniach, działaniu z faktami, oparty na trzeźwym sądzie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) oparty na trzeźwym patrzeniu na świat
(1.2) liter. szt. odnoszący się do realizmu
Wiktionary
rzecz. real mrz., realia nmos., realista mos., realistka ż., realizacja ż., realizator mos., realizatorka ż., realizm mrz., realność ż.
czas. realizować ndk., zrealizować dk.
przym. realizacyjny, realizatorski, realny
przysł. realistycznie, realnie
Wiktionary
(1.1) możliwy
Wiktionary
1. wprowadzenie czegoś w życie, zastosowanie w praktyce;
2. film, przedstawienie teatralne itp. powstałe jako efekt czyjejś pracy;
3. zamiana papierów wartościowych, majątku itp. na pieniądze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) doprowadzenie do wykonania czegoś
(1.2) wykonany utwór, film lub przedstawienie
(1.3) spieniężenie papierów wartościowych lub innych dóbr
(1.4) spełnienie planów lub nadziei
Wiktionary
(1.1) Po otrzymaniu i weryfikacji zgłoszenia – przystąpimy do jego realizacji.
Wiktionary
IPA: ˌrɛalʲiˈzat͡sʲja, AS: realʹizacʹi ̯a
Wiktionary
czas. realizować
przym. realizacyjny, realny, realistyczny
przysł. realizacyjnie
rzecz. realizator mrz., zrealizowanie n., realność ż.
Wiktionary
(1.1) urzeczywistnienie, wykonanie
Wiktionary
związany z realizacją
SJP.pl
osoba realizująca jakieś przedsięwzięcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ten, kto coś realizuje lub zrealizował
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. realizacja ż., realizowanie n., zrealizowanie n., realistyczność ż., realizm m.
:: fż. realizatorka ż.
przym. realizować ndk., zrealizować dk.
przym. realistyczny
czas. realizować, zrealizować
Wiktionary
kobieta realizująca jakieś przedsięwzięcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: realizator
Wiktionary
IPA: ˌrɛalʲizaˈtɔrka, AS: realʹizatorka
Wiktionary
rzecz. realizator m.
przym. realizatorski, realistyczny
Wiktionary
1. umiejętność liczenia się w poglądach, zamierzeniach, działaniu z rzeczywistością;
2. w sztuce:
a) dążenie do wiernego odzwierciedlania rzeczywistości;
b) kierunek powstały w XIX wieku we Francji, zakładający zgodność opisu z rzeczywistością;
c) realizm socjalistyczny - kierunek związany z doktryną stalinizmu, głoszący zaangażowanie polityczne i ideowe sztuki; socrealizm;
3. w filozofii: pogląd uznający istnienie jedynie rzeczywistości obiektywnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) postawa opierająca się na trzeźwej ocenie rzeczywistości
(1.2) szt. liter. wierne odtwarzanie rzeczywistości w utworze literackim lub dziele sztuki; także. kierunek literacki i artystyczny wiernie odtwarzający rzeczywistość oraz cechujący się tym kierunek rozwinięty w XIX wieku;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.2) fotorealizm
synonimy.
(1.1) racjonalizm, pragmatyzm
antonimy.
(1.1) idealizm
(1.2) antyrealizm
hiperonimy.
(1.2) kierunek
hiponimy.
(1.1) materializm, utylitaryzm
(1.2) naturalizm
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. realizator mrz., realista m., realistka ż., realistyczność ż., realność ż.
przym. realistyczny, realny
przysł. realistycznie, realnie
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|réalisme.
uwagi.
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) realism
* arabski: (1.1) واقعية ż.
* białoruski: (1.1) рэалізм m.; (1.2) рэалізм m.
* czeski: (1.1) realismus m.
* estoński: (1.1) realism
* fiński: (1.1) realismi
* francuski: (1.1) réalisme m.; (1.2) réalisme m.
* gruziński: (1.1) რეალიზმი
* hebrajski: (1.1) מציאיות ż.
* hiszpański: (1.1) realismo m.
* irlandzki: (1.1) réalachas m.
* jidysz: (1.1) רעאַליזם m.
* kataloński: (1.1) realisme m.; (1.2) realisme m.
* krymskotatarski: (1.1) realizm
* kurmandżi: (1.1) realîzm
* łotewski: (1.1) reālisms m.
* niemiecki: (1.1) Realismus m.; (1.2) Realismus m.
* ormiański: (1.1) իրատեսություն
* portugalski: (1.1) realismo m.; (1.2) realismo m.
* rosyjski: (1.1) реализм m.; (1.2) реализм m.
* rumuński: (1.1) realism
* serbsko-chorwacki: (1.1) realizam m.
* szwedzki: (1.1) realism w.
* ukraiński: (1.1) реалізм m.; (1.2) реалізм m.
* węgierski: (1.1) realizmus
źródła.
== realizm (język krymskotatarski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) realizm
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. realizator mrz., realista m., realistka ż., realistyczność ż., realność ż.
przym. realistyczny, realny
przysł. realistycznie, realnie
Wiktionary
(1.1) racjonalizm, pragmatyzm
Wiktionary
czasownik
(1.1) wcielać w życie, urzeczywistniać coś
(1.2) ekon. zamieniać papiery wartościowe na pieniądze
czasownik zwrotny realizować się
(2.1) stawać się rzeczywistością
(2.2) osiągać dobre wyniki w czymś; spełniać swoje pragnienia, dążenia, ambicje
Wiktionary
(1.1) Większość postulatów strajkowych rząd zobowiązał się realizować.
Wiktionary
IPA: ˌrɛalʲiˈzɔvat͡ɕ, AS: realʹizovać
Wiktionary
rzecz. realizator mrz., realizacja ż., zrealizowanie n., realizowanie n., realność ż.
czas. zrealizować
przym. realizacyjny, realny, realistyczny
przysł. realizacyjnie, realnie
Wiktionary
dający się zrealizować
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) możliwy do zrealizowania, urzeczywistnienia, uskutecznienia
Wiktionary
(1.1) urzeczywistnialny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|realizować.
Wiktionary
czas. realizować ndk.
rzecz. realizator mrz., realność ż.
przysł. realnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób realny
Wiktionary
rzecz. realizm m., realność ż., realizowanie n.
czas. realizować ndk.
przym. realny, realistyczny
Wiktionary
stawać się realnym, faktycznym, rzeczywistym
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: realnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: realny
SJP.pl
1. rzeczywistość; coś rzeczywiście istniejącego, prawdziwego;
2. zgodność ze stanem faktycznym, prawdziwość; możność urzeczywistnienia czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest realne; cecha tych, którzy są realni
(1.2) przest. majątek nieruchomy, budynek lub grunt mający konkretnego właściciela
Wiktionary
rzecz. realistyczność ż., nierealność ż., real m., urealnienie n., urealnianie n., realista m., realistka ż., realizm m., surrealizm m., hiperrealizm m., realizacja ż., surrealistyczność ż., hiperrealistyczność ż., realizowanie n., zrealizowanie n., realia nmos., real m.
czas. realizować ndk., zrealizować dk., urealniać ndk., urealnić dk.
przym. realny, realistyczny, surrealistyczny, hiperrealistyczni, nierealny, nierealistyczny
przysł. realnie, nierealnie, surrealistycznie, hiperrealistycznie, nierealnie, nierealistycznie
Wiktionary
(1.1) faktyczność, rzeczywistość, fizyczność
(1.2) nieruchomość, posiadłość, posesja
Wiktionary
1. rzeczywisty, prawdziwy, faktyczny;
2. możliwy do zrealizowania; osiągalny;
3. liczący się z faktami, rozsądny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzeczywisty, możliwy do wykonania
(1.2) ekon. odniesiony do wzrostu cen
Wiktionary
(1.1) Czy rząd ma realny plan naprawy budżetu państwa?
(1.2) GUS podaje, że w ubiegłym roku realne płace wzrosły o 2,5%, nominalne o 3,4%.
Wiktionary
IPA: rɛˈalnɨ, AS: realny
Wiktionary
rzecz. realizm m., realista m., realność ż., realia nmos., real m., realizacja ż.
czas. realizować ndk., zrealizować dk., urealniać ndk., urealnić dk.
przym. realistyczny
przysł. realnie
Wiktionary
(1.1) prawdziwy, możliwy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z realem (walutą), dotyczący reala
Wiktionary
rzecz. real m.
Wiktionary
RealPlayer – odtwarzacz plików multimedialnych opracowany przez RealNetworks, odtwarzający m.in. formaty RealAudio, RealVideo oraz MP3, MPEG-4, QuickTime itd.
Pierwsza wersja RealPlayer ukazała się w kwietniu 1995. Był to odtwarzacz RealAudio, jeden z pierwszych obsługujących media strumieniowe przez Internet. Do wersji 8 program ten dostępny był jako RealPlayer Plus (komercyjny) lub RealPlayer Basic (darmowy). Kolejna wersja została nazwana RealOne Player. Z czasem powrócono do poprzedniego podziału.
Wikipedia
[czytaj: realpoliTIK] polityka realna, opierająca się tylko na rzeczywistych możliwościach; Realpolitik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. polityka oparta na kalkulacji siły i narodowych interesów, odrzucająca czynniki moralne i etyczne jako zakłócające realistyczne podejście do danej sprawy;
Wiktionary
Realpolitik (z niem. polityka realistyczna) – polityka oparta na kalkulacji siły i interesów narodowych, odrzucająca wpływ czynników ideowych i moralnych na politykę.
Pojęcie Realpolitik wprowadził w 1853 r. do niemieckiej myśli politycznej August Ludwig von Rochau (1810–1873). Było ono niejako nierozerwalnie związane z pojęciem siły jako głównego narzędzia rozwiązywania konfliktów w stosunkach międzynarodowych. Rochau wskazywał, że siła nie stanowi ideologii, lecz w pewnym stopniu jest jej antynomią, gdyż w sytuacjach krytycznych ideologia zawsze musi ustąpić pod jej naporem. W tym ujęciu wojna stawała się nie tylko jednym z wielu możliwych, ale wręcz podstawowych narzędzi realizacji polityki państwa.
Wikipedia
(1.1) Dziś Watykan uprawia prawdziwą Realpolitik w stosunkach zewnętrznych. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌrɛalpɔlʲiˈtʲik, AS: realpolʹitʹik
Wiktionary
(1.1) polityka realna
Wiktionary
wprowadzenie na przestarzałą mapę zmian, jakich wymagają zmiany zaszłe w terenie; unacześnienie mapy
SJP.pl
ponowne przyłączenie przez państwo części lub całości innego państwa; powtórna aneksja
SJP.pl
1. w medycynie: przywracanie do życia osoby znajdującej się w stanie śmierci klinicznej; ożywianie;
2. przenośnie: przywracanie czegoś do dawnego stanu; odnawianie, odbudowywanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przywrócenie do życia kogoś znajdującego się w stanie śmierci klinicznej poprzez zastosowanie zabiegów pobudzających czynność serca, układu krążenia i oddychania
Wiktionary
Reanimacja (z łac. reanimatio – przywrócenie życia) – zespół czynności ratowniczych stosowanych u chorych, u których nastąpiło nagłe zatrzymanie krążenia. Celem reanimacji jest przywrócenie krążenia, oddychania (resuscytacja krążeniowo-oddechowa) oraz czynności ośrodkowego układu nerwowego.
Wikipedia
czas. reanimować ndk.
rzecz. reanimowanie n.
Wiktionary
związany z reanimacją
SJP.pl
lekarz, specjalista w zakresie reanimacji
SJP.pl
Reanimator – czarna komedia z roku 1985 w reżyserii Stuarta Gordona, oparta na powieści Howarda Phillipsa Lovecrafta pt. Herbert West – Reanimator.
Wikipedia
lekarka dokonująca reanimacji, specjalistka w zakresie reanimacji
SJP.pl
1. w medycynie: przywracać, przywrócić do życia osoby znajdujące się w stanie śmierci klinicznej; ożywiać (ożywić);
2. przenośnie: przywracać, przywrócić coś do dawnego stanu; odnawiać (odnowić), odbudowywać (odbudować)
SJP.pl
czasownik
(1.1) med. przeprowadzać reanimację
Wiktionary
rzecz. reanimacja ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. przeprowadzanie reanimacji
Wiktionary
rzecz. reanimacja ż.
przym. reanimacyjny
Wiktionary
ubezpieczenie firmy ubezpieczeniowej w innej takiej firmie w celu rozproszenia podjętego ryzyka; ubezpieczenie wtórne
SJP.pl
Reasekuracja – odstąpienie całości lub części ubezpieczonego ryzyka bądź grupy ryzyk wraz z odpowiednią częścią składek innemu zakładowi ubezpieczeń (reasekuratorowi) w zamian za partycypację w wypłacie potencjalnych świadczeń. Jest to tzw. „ubezpieczenie ubezpieczycieli”, co oznacza cesję (przekazanie) części lub całości (w takim przypadku nazywanej frontingiem) ryzyka wraz z częścią (lub całością) składek innemu ubezpieczycielowi (czyli reasekuratorowi). W zamian reasekurator zobowiązuje się do wypłaty odszkodowania w przypadku zaistnienia zdarzenia losowego, za które odpowiedzialny jest cedent ryzyka.
Wikipedia
związany z reasekuracją
SJP.pl
ubezpieczać firmę ubezpieczeniową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|reasekurować.
Wiktionary
rzecz. niereasekurowanie n.
czas. reasekurować ndk.
Wiktionary
1. streścić, streszczać coś, powtórzyć, powtarzać w zwięźlejszej formie; podsumować (podsumowywać), zrekapitulować (rekapitulować), resumować;
2. poddać, poddawać uchwałę ponownemu rozważeniu
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) powtarzać jakąś wypowiedź w zwięźlejszej formie, przytaczając jej najważniejsze fragmenty
(1.2) praw. poddawać, poddać uchwałę już powziętą ponownemu rozważaniu, jednocześnie unieważniając ją w jej brzmieniu poprzednim
(1.3) przest. wznawiać; powoływać, zwoływać na nowo
czasownik zwrotny niedokonany reasumować się
(2.1) przest. być wznawianym, zostać wznowionym, przywróconym, powołanym na nowo
(2.2) przest. być zniesionym, anulowanym
Wiktionary
IPA: ˌrɛasũˈmɔvat͡ɕ, AS: reasũmovać
Wiktionary
czas. zreasumować dk.
rzecz. reasumowanie n., zreasumowanie n., reasumpcja ż.
przym. reasumpcyjny
Wiktionary
1. powtórne rozpatrzenie jakiejś sprawy, ponowna ocena;
2. w prawodawstwie: ponowne rozpatrzenie podjętej uchwały z jednoczesnym anulowaniem jej dawnego brzmienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ponowne rozpatrzenie czegoś, wyciągnięcie nowych wniosków
(1.2) praw. ponowne przegłosowanie podjętej już uchwały z jednoczesnym unieważnieniem jej w brzmieniu poprzednim
Wiktionary
Reasumpcja (z łac. reasumptio) – ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ połączone z równoczesnym uchyleniem skutków uprzedniego rozstrzygnięcia.
Wikipedia
(1.2) Politycy opozycji informują, że Marek Suski zbierał podpisy pod wnioskiem o reasumpcję głosowania.
Wiktionary
IPA: ˌrɛaˈsũmpt͡sʲja, AS: reasũmpcʹi ̯a
Wiktionary
czas. reasumować ndk., zreasumować dk.
Wiktionary
Réaumur – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Kraj Loary, w departamencie Wandea.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 736 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 33 osoby/km² (wśród 1504 gmin Kraju Loary Réaumur plasuje się na 704. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 473.).
Wikipedia
tytuł grzecznościowy u Żydów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tytuł grzecznościowy używany przez Żydów w stosunku do mężczyzny, odpowiednik polskiej formy pan;
Wiktionary
Reb (z jid. רב) – zwrot grzecznościowy, za pomocą którego zwraca się do szanowanych członków gminy żydowskiej i starszych mężczyzn. Zwykle poprzedza imię i nazwisko.
W języku jidysz wyraz ten stosowany jest do każdego dorosłego Żyda. Poprzedza zawsze albo samo imię (np. reb Chaim), albo imię i nazwisko (reb Chaim Goldman).
Wikipedia
(1.1) Wtedy reb Icie powiedział: „A więc czy ja, reb Icchok Kohen, mogę zabronić człowiekowi, aby nadstawiał głowę za drugiego człowieka?”
Wiktionary
rzecz. rabin mos., rebe mos.
przym. rabinacki
Wiktionary
trzystrunowy instrument smyczkowy, używany w Afryce i Azji; rabab
SJP.pl
Rebab, rubab (arab. رباب „smyczkowy (instrument)”; hindi रुबाब rubab, tur. rebap; uzb. rubob) – odmiana instrumentu strunowego, która rozprzestrzeniła się wraz z kupcami muzułmańskimi od północnej Afryki po Indonezję.
Wikipedia
1. górnik urabiający skałę na przodku w kopalni;
2. pracownik obsługujący rębak do rozdrabniania surowców;
3. dawniej: drwal;
4. dawniej: mężczyzna umiejący dobrze władać szablą, chętnie biorący udział w walkach; rębajło
SJP.pl
dawniej: mężczyzna dobrze i chętnie bijący się, zwłaszcza na szable
SJP.pl
urządzenie do rozdrabniania metodą uderzania, np. pozostałości pozrębowych (gałęzi) na zrębki (małe kawałki drewna)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) maszyna do rozdrabniania drewna
Wiktionary
Rębak – maszyna służąca do rozdrabniania kawałków drewna lub gałęzi. Posiada obracającą się tarczę z nożami, która rozdrabnia wkładany materiał przerabiając go na zrębki. Rębak rozdrabniania ten materiał w stosunku 6:1. Uzyskany z rębaka materiał wykorzystywany jest do produkcji papieru, może być też przeznaczony na ściółkę lub opał.
Wikipedia
rzecz. rąbanka ż.
Wiktionary
wąski pas naszyty na żagiel dla wzmocnienia płótna w miejscu, gdzie znajdują się otwory na przeprowadzenie lin; refbant, rabant
SJP.pl
ponowny chrzest człowieka w niektórych nurtach religijnych
SJP.pl
Rebaptyzacja – akt religijny polegający na ponownym chrzcie człowieka. W przypadku uznania poprzedniego chrztu za nieważny lub niewłaściwy nie można mówić o rebaptyzacji, gdyż sakrament wcześniej nie zaistniał. Rebaptyzacja jest praktykowana zwłaszcza przez ewangelikalnych, którzy odrzucają chrzest dzieci i chrzczą ponownie konwertytów z bardziej tradycyjnych wspólnot chrześcijańskich.
Wikipedia
tytuł, jakim wyznawcy chasydyzmu zwracali się do cadyka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rabin, cadyk
(1.2) gwara. złodziejska sędzia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Chasydzki rebe miał w środowisku gminy pozycję dominującą.
(1.1) Późno wieczorem rebe zawołał do siebie szamesa i kazał sobie powtórzyć nowiny. Wiadomości były okropne. W ciągu dnia zmarło jeszcze stu trzydziestu Żydów.
Wiktionary
rzecz. reb mos., rabin mos.
przym. rabinacki
Wiktionary
smyczkowy instrument muzyczny, wywodzący się z rebabu (rababu), rozpowszechniony w Europie od wczesnego średniowiecza do XVIII wieku; rubeba, rubella
SJP.pl
smyczkowy instrument muzyczny, wywodzący się z rebabu (rababu), rozpowszechniony w Europie od wczesnego średniowiecza do XVIII wieku; rubeba, rubella
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna, żona patriarchy Izaaka;
(1.2) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Rebeka, także jako Ryfka – biblijne imię żeńskie z hebr. riwqah, ribhkah o niejasnym znaczeniu. W Kościele katolickim istnieją święte i błogosławione o tym imieniu.
Rebeka imieniny obchodzi 9 marca, 23 marca i 30 sierpnia.
Wikipedia
(1.1) Wziąwszy Rebekę za żonę, Izaak miłował ją, bo była mu pociechą po matce.
(1.2) W sierpniu skoczymy z Marzeną i Rebeką w Beskidy.
Wiktionary
IPA: rɛˈbɛka, AS: rebeka
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Ryfka ż.
Wiktionary
(1.2) zdrobn. Ryfka
Wiktionary
dawniej: bunt, powstanie zbrojne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zbrojny bunt przeciwko istniejącej władzy
Wiktionary
Powstanie, rebelia (dawniej insurekcja) – zbrojne wystąpienie dużej grupy ludności państwa, miasta lub pewnego obszaru, toczone w celu uzyskania lub obronienia wolności, z reguły skierowane przeciw władzy zaborczej lub okupacyjnej.
Powstania często dążyły do uzyskania niepodległości państwa, autonomii obszaru lub przyłączenia obszaru do innego państwa.
Wikipedia
IPA: rɛˈbɛlʲja, AS: rebelʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. rebeliant m., rebeliantka ż.
przym. rebeliancki
Wiktionary
(1.1) insurekcja, powstanie, rokosz, rewolta
Wiktionary
dotyczący rebelii, rebeliantów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący rebelii lub rebeliantów
Wiktionary
IPA: ˌrɛbɛˈlʲjãnt͡sʲci, AS: rebelʹi ̯ãncʹḱi
Wiktionary
rzecz. rebelia ż., rebeliant mos., rebeliantka ż.
Wiktionary
(1.1) buntowniczy, wywrotowy
Wiktionary
dawniej: buntowniczość, postawa rebelianta
SJP.pl
uczestnik rebelii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) uzbrojony bojownik buntujący się przeciwko istniejącej władzy;
Wiktionary
Rebeliant – partyzant, powstaniec, członek oddziałów paramilitarnych, osoba występująca zbrojnie przeciwko zastanemu porządkowi.
W historii wiele różnych grup było nazywanych rebeliantami, zwłaszcza podczas wojen.Różnica między rebeliantem a terrorystą jest subiektywna. Podczas gdy rebeliant może mieć pozytywne konotacje, terrorysta jest postrzegany wyłącznie destrukcyjnie.
Wikipedia
(1.1) Większość rebeliantów w Syrii to najemnicy.
(1.1) Rebeliantami w Donbasie dowodzą oficerowie, skazani wcześniej za nadużycie władzy.
Wiktionary
IPA: rɛˈbɛlʲjãnt, AS: rebelʹi ̯ãnt
Wiktionary
rzecz. rebelia ż.
:: fż. rebeliantka ż.
przym. rebeliancki
Wiktionary
uczestniczka rebelii
SJP.pl
przestarzałe: rebeliant, buntownik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. etn. gatunek tradycyjnej wokalnej muzyki greckiej, z buzuki jako instrumentem wiodącym, a będącej miksem muzyki bizantyjskiej, zachodniej i orientalnej, zapoczątkowanej w XIX w. przez ludzi z biedoty miejskiej i marginesu społecznego;
(1.2) muz. utwór muzyczny z gatunku rebetiko (1.1)
Wiktionary
Rebetiko lub rembetiko – grecka muzyka ulicy miasta.
Zapoczątkowana pod koniec XIX wieku w kilku miastach greckich. Początki rebetiko są podobne do tanga argentyńskiego lub portugalskiego fado.
W 2017 roku rebetiko zostało wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.
Wikipedia
(1.1) Rebetiko to pieśni greckie, zatem w sposób całkiem naturalny bliskie Jorgosowi Skoliasowi i to słychać w każdym utworze na płycie.
(1.2) Wypatrywał, gdzie siedzą półpijani „Metaxą" Amerykanie otoczeni folderami, mapami i kolorowymi widokówkami, podchodził i zdejmując z plecyeców małe, piskliwie zawodzące baglamas, grał im rebetika — greckie, smutne, więzienne bluesy.
Wiktionary
rzecz. rembetiko n.
Wiktionary
(1.1) rembetiko
Wiktionary
w brydżu: odzywka otwierającego lub odpowiadającego w drugim okrążeniu licytacji
SJP.pl
Rębiechów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie krotoszyńskim, w gminie Kobylin.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) miejscowość wzmiankowana jako Rembichów należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Krotoszyn w rejencji poznańskiej. Rembichów należał do okręgu kobylińskiego tego powiatu i stanowił część majątku Kobylin Stary, którego właścicielem był wówczas Aleksander Mielżyński. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 152 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 12 dymów (domostw).
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rębkowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Winnica. Ma status sołectwa.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi zakroczymskiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Reblino (kaszb. Reblëno, niem. Reblin) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kobylnica przy trasie linii kolejowej Stargard-Słupsk-Gdańsk, z przystankiem Reblino.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
system użytkowania i odnawiania lasu polegający na zupełnym lub częściowym wycinaniu drzew na określonej powierzchni
SJP.pl
Rębnia – system użytkowania i odnawiania lasu. Określa zespół zasad i czynności z zakresu użytkowania lasu, mających na celu stworzenie najkorzystniejszych warunków dla odnowienia lasu o właściwym, z punktu widzenia gospodarki leśnej, składzie gatunkowym drzew i uzyskania pożądanej budowy drzewostanu.
Wikipedia
w leśnictwie: dojrzały do wyrębu, wyznaczony do wycięcia; rębowy (np. las rębny)
SJP.pl
[czytaj: ribut]
1. produkcja filmowa lub gra komputerowa podejmująca tematykę wcześniejszej produkcji filmowej lub gry komputerowej, ale niebędąca jej sequelem ani prequelem;
2. środowiskowo: ponowne uruchomienie komputera; restart
SJP.pl
Wikipedia
Ręboszewo (kaszub. Rãbòszewò) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy, na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego przy drodze wojewódzkiej nr 228. Wieś leżąca obecnie na trasie Drogi Kaszubskiej i szlaku wodnego „Kółko Raduńskie” została umiejscowiona pomiędzy jeziorami Małym Brodnem i Wielkim Brodnem. Ręboszewo jest siedzibą sołectwa, w którego skład wchodzą również Legard i Przybród. Na przełomie czerwca i lipca w okolicach Ręboszewa, u podnóża Złotej Góry, odbywa się tu coroczny festyn kaszubski – Truskawkobranie. Przez miejscowość prowadzi czerwony turystyczny, szlak Kaszubski. Na szczycie wzgórza Sobótka (300 m na pn.-wsch. od mostu na Raduni) znajduje się kawiarnia i punkt widokowy.
Wikipedia
w leśnictwie: dojrzały do wyrębu, wyznaczony do wycięcia; rębny (np. las rębowy)
SJP.pl
[czytaj: reboso] damski szal lub mantyla, noszone w Ameryce Łacińskiej
SJP.pl
przekształcanie wszystkich elementów marki, wiążące się z wdrożeniem nowej strategii firmy
SJP.pl
Rebranding – proces transformacji wszystkich elementów marki, takich jak oferowane produkty i usługi, jakość obsługi oraz sposób komunikacji, w tym wygląd logo, by osiągnąć lepszą pozycję marki na rynku. Samej zmiany wyglądu logo nie można nazwać rebrandingiem, jest to bowiem jedynie zmiana identyfikacji wizualnej, od niewielkiego liftingu po całkowitą zmianę symboli graficznych marki. Natomiast proces rebrandingu strategicznego, wiążącego się z wdrożeniem nowej strategii przedsiębiorstwa, nie musi wiązać się ze zmianą nazwy czy całkowitą wymianą logo.
Wikipedia
przekształcać wszystkie elementy marki handlowej
SJP.pl
w gwarze krakowskiej: łapówka
SJP.pl
gatunek kaktusa o delikatnych cierniach, pochodzący z Argentyny; uprawiany jako roślina ozdobna
SJP.pl
Rebucja (Rebutia K.Schum.) – rodzaj roślin z rodziny kaktusowatych. Przedstawiciele występują w Boliwii, Peru i Argentynie. Nazwę rodzajowi nadał w 1895 Karl Moritz Schumann. Pochodzi ona od nazwiska Pierre'a Rebuta, francuskiego winiarza i hodowcy kaktusów z Lyonu. Gatunkiem typowym jest R. minuscula K. Schumann.
Wikipedia
ilustrowana zagadka składająca się z liter i rysunków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zagadka przedstawiona za pomocą rysunków oraz pojedynczych liter tworzących zaszyfrowane hasło;
Wiktionary
Rebus – łamigłówka pokrewna szaradzie, składająca się z odpowiednio ułożonych rysunków, napisów i znaków. Rozwiązanie rebusu polega na odczytaniu zaszyfrowanego hasła. Podane w rebusie treści są zwykle niejednoznaczne, mające jedynie naprowadzić rozwiązującego na właściwe znaczenie. Duże i skomplikowane rebusy wymagają od rozwiązującego szerokiego zakresu wiedzy, często z wielu niezwiązanych ze sobą dziedzin. Dla ułatwienia zwykle podane są pierwsze litery wyrazów składających się na rozwiązanie.
Wikipedia
(1.1) Przez cały wieczór siedział w swoim pokoju, a nie mając nic do roboty rozwiązywał rebusy z wszystkich starych numerów tygodnika filmowego.
Wiktionary
IPA: ˈrɛbus, AS: rebus
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. rebusik m.
przym. rebusowy
Wiktionary
zdrobnienie od: rebus
SJP.pl
przymiotnik od: rebus
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rebusem, dotyczący rebusa
Wiktionary
rzecz. rebus m.
Wiktionary
skrót od: recenzja
SJP.pl
związany z recenzentem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą recenzenta, dotyczący recenzenta
Wiktionary
rzecz. recenzent mrz., recenzentka ż., recenzja ż., recenzowanie n.
czas. recenzować ndk., zrecenzować dk.
przym. recenzyjny
Wiktionary
autor recenzji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba dokonująca recenzji, także zawodowo
Wiktionary
(1.1) Dla mnie jako dla recenzenta bardziej interesujący wydaje się spór niźli pochwały, tym bardziej, że jest się o co spierać.
Wiktionary
rzecz. recenzja ż., recenzyjka ż., recenzowanie n.
:: fż. recenzentka ż.
przym. recenzencki, recenzyjny
czas. recenzować
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: recenzent
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. recenzja ż., recenzyjka ż., recenzowanie n.
:: fm. recenzent m.
przym. recenzencki, recenzyjny
czas. recenzować
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|recenzent.
* bułgarski: (1.1) рецензентка ż.
* esperanto: (1.1) recenzantino
* słowacki: (1.1) recenzentka ż.
* słoweński: (1.1) recenzentka ż.
* ukraiński: (1.1) рецензентка ż.
źródła.
== recenzentka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) recenzentka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌrɛt͡sɛ̃w̃ˈzɛ̃ntka, AS: recẽũ̯zẽntka
Wiktionary
rzecz. recenzja ż., recenzyjka ż., recenzowanie n.
:: fm. recenzent m.
przym. recenzencki, recenzyjny
czas. recenzować
Wiktionary
fachowe, krytyczne omówienie i ocena np. dzieła literackiego, spektaklu teatralnego, filmu itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) film. muz. liter. ocena wraz z krótkim omówieniem publikacji książkowej, filmu, albumu muzycznego, koncertu, imprezy artystycznej w prasie lub w innych środkach przekazu
Wiktionary
Recenzja (z łacińskiego recensio oznaczającego spis ludności, przegląd, w języku polskim za pośrednictwem niemieckiego Rezension) – analiza i ocena dzieła artystycznego, publikacji naukowej, projektu, przewodnika, poradnika, wystawy, przedstawienia teatralnego, publikacji multimedialnej, filmu, gry komputerowej itp. Pełni funkcję informacyjną, wartościującą i postulatywną, nakłaniającą lub zniechęcającą.
Wikipedia
(1.1) Ten film ma dobrą recenzję.
Wiktionary
IPA: rɛˈt͡sɛ̃w̃zʲja, AS: recẽũ̯zʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. recenzent m., recenzentka ż., recenzowanie n.
:: zdrobn. recenzyjka ż.
czas. recenzować ndk.
przym. recenzencki, recenzyjny
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) poddawać coś recenzji, oceniać coś by podzielić się opinią
Wiktionary
rzecz. recenzja ż., recenzent m., recenzentka ż., recenzowanie n., zrecenzowanie n.
czas. zrecenzować dk.
przym. recenzencki, recenzyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|recenzować.
Wiktionary
rzecz. recenzent m., recenzentka ż., recenzja ż.
czas. recenzować ndk.
przym. recenzencki, recenzyjny
Wiktionary
zdrobnienie od: recenzja
SJP.pl
przymiotnik od: recenzja
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z recenzją, dotyczący recenzji
Wiktionary
rzecz. recenzent mrz., recenzentka ż., recenzja ż., recenzowanie n.
czas. recenzować ndk., zrecenzować dk.
przym. recenzencki
Wiktionary
1. przyjmowanie gości w hotelach i biurach podróży; też: miejsce w hotelu, pensjonacie itp., w którym odbywa się przyjmowanie gości;
2. przyjmowanie lub przyswajanie sobie czegoś (zwykle: od kogoś);
3. przestarzale: oficjalne, galowe przyjęcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hotel. biuro przy wejściu, które obsługuje osoby wchodzące
(1.2) przyjmowanie gości w recepcji (1.1)
(1.3) proces przyswajania czegoś
(1.4) odbieranie bodźców przez zmysły
(1.5) książk. szt. liter. film. muz. odbiór, przyjęcie dzieła, utworu, kierunku w sztuce
(1.6) daw. galowe przyjęcie
(1.7) daw. zaaprobowanie, przyjęcie
Wiktionary
IPA: rɛˈt͡sɛpt͡sʲja, AS: recepcʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. recepcjonista m., recepcjonistka ż.
przym. recepcyjny, recepcjonalny
Wiktionary
(1.1) portiernia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba pracująca w recepcji, np. hotelu
Wiktionary
rzecz. recepcja ż.
:: fż. recepcjonistka ż.
przym. recepcyjny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która pracuje w recepcji
Wiktionary
(1.1) Żeby dorobić, pracowała jako m.in. recepcjonistka, kelnerka i sprzątaczka.
Wiktionary
IPA: ˌrɛt͡sɛpt͡sʲjɔ̇̃ˈɲistka, AS: recepcʹi ̯o̊̃ńistka
Wiktionary
rzecz. recepcja ż.
:: fm. recepcjonista m.
przym. recepcyjny
Wiktionary
związany z recepcją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z recepcją, dotyczący recepcji
Wiktionary
rzecz. recepcja ż., recepcjonista mos., recepcjonistka ż.
Wiktionary
przestarzałe: pokwitowanie odbioru lub nadania przesyłki, listu itp.
SJP.pl
1. pisemne polecenie lekarskie sporządzenia lekarstwa lub wydania gotowego leku przez aptekę;
2. przepis określający sposób wykonania i otrzymania czegoś, np. potrawy;
3. sprawdzony, skuteczny, niezawodny sposób na coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. pisemne zlecenie wydania leku
(1.2) przen. niezawodna metoda, sprawdzony sposób postępowania
Wiktionary
Recepta – pisemne zlecenie lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii, pielęgniarki, położnej, felczera lub farmaceuty dla farmaceuty lub technika farmaceutycznego, a także (w mniejszym stopniu) dla chorego, dotyczące leków, które mają zostać użyte w leczeniu. W Polsce recepty wypisuje się stosując zarówno język polski jak i łaciński.
Wikipedia
(1.2) Zdrowe odżywianie to recepta na zdrowe życie.
Wiktionary
IPA: rɛˈt͡sɛpta, AS: recepta
Wiktionary
rzecz. receptura ż.
przym. receptowy
Wiktionary
(1.2) przepis
Wiktionary
bloczek do wypisywania recept lekarskich
SJP.pl
serwis internetowy umożliwiający uzyskanie recepty
SJP.pl
zakończenie włókien nerwowych lub wyspecjalizowana komórka zmysłowa, które odbierają określony rodzaj bodźców zewnętrznych albo wewnętrznych i przekazują je w formie impulsów do ośrodków nerwowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. wyspecjalizowana komórka lub jej część odbierająca informacje (bodźce) albo substancje z otoczenia;
Wiktionary
Receptory – wyspecjalizowane komórki (lub grupy komórek) odbierające informacje ze środowiska zewnętrznego oraz wewnętrznego, a następnie przekazujące je za pośrednictwem układu nerwowego do odpowiednich ośrodków w celu umożliwienia organizmowi dostosowania się do zachodzących zmian oraz reagowania na nie. Przekształcają one różne rodzaje energii (np. świetlną, mechaniczną) na impulsy nerwowe, przy czym prawie każdy receptor reaguje wyłącznie na jeden rodzaj bodźca, w dodatku zwykle w ograniczonym zakresie (np. ludzkie oko reaguje na światło widzialne).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. receptorowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) sensory receptor
* bułgarski: (1.1) рецептор m.
* kaszubski: (1.1) receptor m.
* niemiecki: (1.1) Rezeptor m.
* rosyjski: (1.1) рецептор m.
* słoweński: (1.1) receptor m.
źródła.
== receptor (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|ɹɪˈsɛptə.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vininn126-receptor.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biol. receptor
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: rɛˈt͡sɛptɔr, AS: receptor
Wiktionary
przym. receptorowy
Wiktionary
przymiotnik od: recepta
SJP.pl
1. nauka o postaciach leku oraz ich sporządzaniu;
2. wzór, przepis normujący ilościowy zestaw składników w celu wytworzenia określonego materiału lub produktu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. wykaz składników, wzór, formuła lub przepis, normujący zestaw składników określonego produktu;
(1.2) farm. nauka o przyrządzaniu leków (na podstawie recepty); dział farmacji
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌrɛt͡sɛpˈtura, AS: receptura
Wiktionary
rzecz. recepta ż.
przym. recepturowy
Wiktionary
cienka gumka przytrzymująca recepty, np. na butelkach, słoikach, pudełkach
SJP.pl
przymiotnik od: receptura
SJP.pl
przyswajany, przyjmowany z zewnątrz, podlegający wpływom zewnętrznym
SJP.pl
ugoda spadkobierców, podział; ew. cofnięcie się (z łaciny recessus)
SJP.pl
1. cofanie się, ustępowanie czegoś;
2. okres stagnacji w koniunkturze gospodarczej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. okres zahamowania i spadku rozwoju gospodarczego
(1.2) cofanie się czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) (…) Recesja wywołuje gniew, napisał noblista Paul Krugman. Ostrzegał, że wrogie nastroje znane z czasu przedwojennego mogą powrócić.
Wiktionary
IPA: rɛˈt͡sɛsʲja, AS: recesʹi ̯a
Wiktionary
przym. recesyjny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od recesja (gospodarcza)
Wiktionary
IPA: ˌrɛt͡sɛˈsɨjnɨ, AS: recesyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. recesja
Wiktionary
1. ogół zjawisk towarzyszących recesji;
2. w genetyce: określenie charakteryzujące taki układ alleli genu, który ujawnia się tylko w przypadku braku allelu dominującego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co recesywne
Wiktionary
Recesywność – niemożliwość zaobserwowania u danego osobnika obecności jednego z pary genów (alleli) z powodu znacznego wpływu lub dominacji genu allelu dominującego. Pomimo iż allel warunkujący cechę recesywną jest obecny w genotypie, to cecha ta nie ujawni się w fenotypie. Recesywne względem danej cechy są zarówno organizmy, które mają oba allele genu warunkującego cechę recesywną, jak i te, u których allel recesywny może być maskowany przez inny allel tego samego genu.
Wikipedia
przym. recesywny
Wiktionary
ustępujący, cofający się
SJP.pl
odłam Izraelitów, gorliwych wyznawców Jahwe; rekabici
SJP.pl
Rechabici (hebr. רֵכָבִים) – wspomniana w Starym Testamencie konserwatywna grupa czcicieli Jahwe.
Należący do plemienia Kenitów Rechabici wywodzili swój ród od Jehonadaba, syna Rechaba (1Krn 2,55; 2Krl 10,15-17). Zachowywali surowe prawo, które zabraniało im spożywania wina i uprawy ziemi. Nie budowali stałych domostw, mieszkając całe życie w namiotach. Żyjąc pośród Izraelitów, byli także gorliwymi wyznawcami jahwizmu. Prorok Jeremiasz przeciwstawił zachowujących praktyki religijne Rechabitów bezbożnym mieszkańcom Judy i Izraela (Jr 35).
Wikipedia
przedstawiciel odłamu Izraelitów, gorliwy wyznawca Jahwe; rekabita
SJP.pl
zdrobnienie od: rechot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od rechot
Wiktionary
(1.1) To nie rechot, lecz tylko mały rechocik.
Wiktionary
rzecz. rechot m.
Wiktionary
1. głos wydawany przez żaby; rechotanie;
2. złośliwy, głośny śmiech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) skrzekliwy odgłos wydawany przez żaby lub ropuchy
(1.2) chrapliwy śmiech, często bezmyślny, z głupiego powodu
Wiktionary
IPA: ˈrɛxɔt, AS: reχot
Wiktionary
rzecz. rechotanie n., rechocik mrz.
czas. rechotać
przym. rechotliwy
przysł. rechotliwie
Wiktionary
(1.1) rzad. rajkot
Wiktionary
1. o żabach: wydawać głos;
2. potocznie: śmiać się
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) o żabie: wydawać charakterystyczny głos
(1.2) pot. śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie
czasownik zwrotny rechotać się
(2.1) pot. śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie
Wiktionary
IPA: rɛˈxɔtat͡ɕ, AS: reχotać
Wiktionary
rzecz. rechotanie n., rechot m.
czas. zarechotać
Wiktionary
(1.2) rżeć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wydawanie przez żaby charakterystycznego dźwięku
(1.2) pot. śmianie się w sposób niski i chrapliwy
Wiktionary
rzecz. rechot m.
przym. rechotliwy
przysł. rechotliwie
czas. rechotać, zarechotać
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: rechotliwie
SJP.pl
przypominający rechot
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
ponowne wprowadzanie religii, pojęć i obyczajów chrześcijańskich
SJP.pl
wydawać głosy jak świnia lub dzik
SJP.pl
(dawniej Pernambuco) miasto w Brazylii
SJP.pl
Wikipedia
napis na receptach oznaczający: przyjmij, weź (w skrócie Rp)
SJP.pl
[czytaj: REczital albo reCZItal] koncert jednego muzyka lub piosenkarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. występ artysty muzycznego stanowiący cały program koncertu;
Wiktionary
Recital – koncert z udziałem solisty (ewentualnie duetu, w przypadku recitalu kameralnego, np. skrzypka i towarzyszącego mu pianisty).Słowo pochodzi z języka angielskiego recital i pierwszy raz zostało użyte przez Ferenca Liszta w 1840 w związku z jego występami pianistycznymi.
Wikipedia
(1.1) Spotkaliśmy się na recitalu Mariana Opani.
Wiktionary
przym. recitalowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. recitalowy
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|recital. < etym|wł.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) recital
* baskijski: (1.1) errezital
* bułgarski: (1.1) рецитал m.
* hiszpański: (1.1) recital m.
* niemiecki: (1.1) Recital n.
* nowogrecki: (1.1) ρεσιτάλ n.
źródła.
== recital (język angielski.) ==
wymowa. audioUS|En-us-recital.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. recital
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: recital
SJP.pl
[czytaj: reczitando] określenie wykonawcze: deklamując, opowiadając
SJP.pl
recytatyw;
1. rodzaj śpiewu przypominającego pod względem rytmicznym i melodycznym deklamację, wykorzystywanego w celu prezentacji akcji w utworach dramatycznych;
2. część utworu instrumentalnego o takich cechach
SJP.pl
Recytatyw (wł. recitativo) – solowa forma wokalna podobna do deklamacji, powstała około 1600. Recytatyw służy przede wszystkim do prezentacji akcji. Pierwsze opery były w całości oparte na recytatywach. Występuje jako elementy większej formy muzycznej takiej jak kantata, oratorium, opera czy pasja.
Wikipedia
dawna prowincja rzymska
SJP.pl
Recja (łac. Raetia lub Rhaetia) – dawna prowincja rzymska utworzona po podboju Retów, obejmująca obecne tereny wschodniej Szwajcarii, Liechtensteinu, zachodniej Austrii (kraje Vorarlberg i Tyrol) oraz południowych Niemiec (część krajów Bawaria i Badenia-Wirtembergia). Głównymi miastami prowincji były Augusta Vindelicorum (dzisiejszy Augsburg) oraz Castra Regina (Ratyzbona).
Wikipedia
przymiotnik od: Recz (miasto w Polsce); redecki
SJP.pl
przymiotnik od: Recz (miasto w Polsce); redecki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Reczem, dotyczący Recza
Wiktionary
rzecz. Recz mrz.
Wiktionary
Recklinghausen – miasto powiatowe w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Münster, siedziba powiatu Recklinghausen. Leży w północnej części Zagłębia Ruhry.
Główny dworzec kolejowy w Recklinghausen to Recklinghausen Hauptbahnhof.
Wikipedia
[czytaj: rekomąDE] napis umieszczany na przesyłkach pocztowych: polecony
SJP.pl
zbrojna walka prowadzona na Półwyspie Iberyjskim w wiekach VIII-XV przez państwa chrześcijańskie dążące do odzyskania ziem zdobytych przez Arabów w wieku VIII; rekonkwista
SJP.pl
Rekonkwista (hiszp., port. reconquista, „ponowne zdobycie”) – walka chrześcijan (Kastylijczyków, Aragończyków i Portugalczyków) o wyparcie Arabów (Maurów) z Półwyspu Iberyjskiego, trwająca od VIII do XV wieku.
Wikipedia
[czytaj: rekte] właściwie, słusznie, poprawnie
SJP.pl
spójnik
(1.1) książk. właściwie
Wiktionary
(1.1) Na sali obok recenzentów i przedstawicieli rady naukowej (recte: rady wydziału) zjawiają się jedynie z kurtuazji krewni oraz przyjaciele i znajomi autora.
Wiktionary
IPA: ˈrɛktɛ, AS: rekte
Wiktionary
[czytaj: rekto] w rękopisach średniowiecznych: pierwsza strona, znajdująca się po prawej stronie czytającego; strona nieparzysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) typogr. pierwsza (prawa) strona karty;
Wiktionary
Recto (łac. „prosto”) i verso (łac. „odwracam”) – określenia dwóch stron kartki papieru, pergaminu, papirusu itp. W rękopisach foliowanych pierwszą stronę określa się mianem recto, a tylną – verso. W otwartej książce recto znajduje się po prawej stronie i z reguły numerowana jest nieparzyście, verso z kolei znajduje się po lewej i jest parzysta.
Wikipedia
(1.1) Strony recto oznaczane są numerami nieparzystymi.
Wiktionary
IPA: ˈrɛktɔ, AS: rekto
Wiktionary
[czytaj: risajkler] osoba trudniąca się utylizacją śmieci; recykler
SJP.pl
Recycler – dziesiąty album studyjny amerykańskiej grupy bluesrockowej ZZ Top wydany w 1990 roku. Na albumie można zauważyć zmianę stylu wypracowanego na poprzednich płytach. Całkowicie zrezygnowano z syntezatorów na rzecz powrotu do wcześniejszego bardziej bluesrockowego/rockowego brzmienia. Mimo to Recycler nie sprzedawał się tak dobrze jak poprzednie dwie płyty i nie osiągnął statusu albumu multiplatynowego. Był to zarazem ostatni album nagrany pod skrzydłami wytwórni Warner Bros. Records. W Polsce ukazało się edycja licencyjna wydana przez Polskie Nagrania „Muza”.
Wikipedia
[czytaj: risajkling] proces odzyskiwania z odpadów substancji, które mogą być powtórnie wykorzystane jako surowce (dotyczy to głównie papieru, szkła, metalu i niektórych tworzyw sztucznych); recykling, recyklizacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. odzyskiwanie surowców wtórnych i wykorzystywanie ich do produkcji;
Wiktionary
Recykling (recyklizacja, recyrkulacja) – proces przetwarzania odpadów (przemysłowych lub domowych) z produktów wycofanych z eksploatacji, w celu ponownego wprowadzenia do obiegu niektórych materiałów i użycia ich do produkcji nowych produktów. Materiały, które nadają się do ponownego wykorzystania, bywają opatrzone symbolem recyklingu. Recykling jest metodą ochrony środowiska naturalnego poprzez ograniczenie zużycia surowców pierwotnych oraz zmniejszenie ilości odpadów.
Wikipedia
(1.1) Polscy eksperci przeszkolili mieszkańców obozów z zakresu gospodarowania odpadami i recyclingu.
Wiktionary
IPA: rʲiˈsajklʲĩŋk, AS: rʹisai ̯klʹĩŋk
Wiktionary
(1.1) recyklizacja
Wiktionary
1. popełnienie przestępstwa przez osobę wcześniej karaną;
2. potocznie: grupa recydywistów;
3. ponowne wystąpienie objawów choroby;
4. powtórzenie się negatywnego zjawiska lbu przyzwyczajenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. powrócenie do wsześniejszego procederu przez skazanego;
(1.2) pot. ogół recydywistów
(1.3) przen. ponowne wystąpienie negatywnego zjawiska
(1.4) med. nawrót objawów chorobowych
Wiktionary
Recydywa (z łac. recidivus „powrotny, powtórny”, od recidere „popadać w coś na nowo, wracać”) – powrót do przestępstwa.
Termin ten jest wieloznaczny, bywa używany w różnych zakresach i aspektach oraz dla różnych celów naukowych czy praktycznych.
Wikipedia
(1.1) Według ustawodawcy nie każdy przypadek recydywy wymaga surowej represji karnej
Wiktionary
rzecz. recydywista mos., recydywistka ż.
czas. recydywować dk./ndk.
Wiktionary
osoba ponownie popełniająca przestępstwo; przestępca, który dostawał wyrok wielokrotnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) praw. przestępca powracający do ponownego popełniania wykroczenia
(1.2) przen. osoba lub zwierzę robiące wciąż coś niepożądanego
Wiktionary
Recydywa (z łac. recidivus „powrotny, powtórny”, od recidere „popadać w coś na nowo, wracać”) – powrót do przestępstwa.
Termin ten jest wieloznaczny, bywa używany w różnych zakresach i aspektach oraz dla różnych celów naukowych czy praktycznych.
Wikipedia
(1.1) Ważnym czynnikiem kryminogennym są częste u recydywistów zaburzenia osobowości i daleko posunięte nieprzystosowanie społeczne, które potęguje długie pobyty w zakładach karnych.
(1.2) Niedźwiedź recydywista kilkakrotnie niszczył nasze ule.
Wiktionary
rzecz. multirecydywista mos., recydywa ż.
:: fż. recydywistka ż.
czas. recydywować dk./ndk.
Wiktionary
kobieta już karana, która powtórnie popełnia przestępstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. przestępczyni powracająca do ponownego popełniania wykroczenia
(1.2) przen. kobieta lub zwierzę robiące wciąż coś niepożądanego
Wiktionary
(1.1) Jako recydywistce grozi jej dziś nawet do 20 lat pozbawienia wolności.
(1.2) Udało nam się zrobić zdjęcie recydywistce, która wciąż zakradała się do naszego kurnika.
Wiktionary
rzecz. recydywa ż.
:: fm. recydywista mos.
czas. recydywować dk./ndk.
Wiktionary
surowiec pozyskany z odpadów poddanych recyklingowi
SJP.pl
osoba trudniąca się utylizacją śmieci; recycler
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie do ponownego przetwarzania odpadów
Wiktionary
przym. recyklingowalny
Wiktionary
proces odzyskiwania z odpadów substancji, które mogą być powtórnie wykorzystane jako surowce (dotyczy to głównie papieru, szkła, metalu i niektórych tworzyw sztucznych); recycling, recyklizacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wykorzystanie odpadów technologicznych i surowców wtórnych w przemyśle;
Wiktionary
Recykling (recyklizacja, recyrkulacja) – proces przetwarzania odpadów (przemysłowych lub domowych) z produktów wycofanych z eksploatacji, w celu ponownego wprowadzenia do obiegu niektórych materiałów i użycia ich do produkcji nowych produktów. Materiały, które nadają się do ponownego wykorzystania, bywają opatrzone symbolem recyklingu. Recykling jest metodą ochrony środowiska naturalnego poprzez ograniczenie zużycia surowców pierwotnych oraz zmniejszenie ilości odpadów.
Wikipedia
rzecz. recyklingowanie n., upcykling mrz.
czas. recyklingować ndk., recyklingować się ndk., zrecyklingować dk.
przym. recyklingowy, recyklingowalny
Wiktionary
(1.1) recyklizacja
Wiktionary
wykorzystywać odpady technologiczne i surowce wtórne w przemyśle; recyklować
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. taki, który można poddać recyklingowi; możliwy do wtórnego wykorzystania
Wiktionary
(1.1) Jak uczynić recyklingowalnymi opakowania z tworzyw sztucznych?
Wiktionary
rzecz. recykling m., recyklingowanie n., zrecyklingowanie n., recykler m.
czas. recyklingować ndk., zrecyklingować dk.
przym. recyklingowy, nierecyklingowalny
Wiktionary
→ recykling; recyclingowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z recyklingiem, dotyczący recyklingu
Wiktionary
rzecz. recykling mrz., recyklingowanie n., upcykling mrz.
czas. recyklingować ndk., recyklingować się ndk., zrecyklingować dk.
przym. recyklingowalny
Wiktionary
proces odzyskiwania z odpadów substancji, które mogą być powtórnie wykorzystane jako surowce (dotyczy to głównie papieru, szkła, metalu i niektórych tworzyw sztucznych); recycling, recykling
SJP.pl
Recykling (recyklizacja, recyrkulacja) – proces przetwarzania odpadów (przemysłowych lub domowych) z produktów wycofanych z eksploatacji, w celu ponownego wprowadzenia do obiegu niektórych materiałów i użycia ich do produkcji nowych produktów. Materiały, które nadają się do ponownego wykorzystania, bywają opatrzone symbolem recyklingu. Recykling jest metodą ochrony środowiska naturalnego poprzez ograniczenie zużycia surowców pierwotnych oraz zmniejszenie ilości odpadów.
Wikipedia
automat recyklikngowy
SJP.pl
wykorzystywać odpady technologiczne i surowce wtórne w przemyśle; recyklingować
SJP.pl
przyswoić lub przyswajać sobie coś
SJP.pl
artystyczne wygłaszanie utworu literackiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wydeklamowanie utworu literackiego
Wiktionary
(1.1) Jurorzy konkursu recytatorskiego wysłuchali już połowę przygotowanych przez licealistów recytacji.
Wiktionary
rzecz. recytator m., recytatorka ż., wyrecytowanie n., recytowanie n.
czas. recytować ndk., wyrecytować dk.
przym. recytacyjny, recytatorski
Wiktionary
(1.1) deklamacja
Wiktionary
związany z recytacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z recytacją, recytowaniem
Wiktionary
rzecz. recytacja ż., recytowanie n.
czas. recytować ndk., wyrecytować dk.
Wiktionary
osoba recytująca, wygłaszająca utwory literackie; deklamator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba deklamująca utwór literacki
Wiktionary
(1.1) Wszyscy recytatorzy nagrodzeni zostali gromkimi brawami.
Wiktionary
rzecz. recytacja ż.
:: fż. recytatorka ż.
czas. recytować ndk., wyrecytować dk.
przym. recytatorski
Wiktionary
kobieta recytująca, wygłaszająca utwory literackie; deklamatorka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący recytatora lub recytacji, związany z recytatorem lub recytacją
Wiktionary
(1.1) Zuza wygrała w zeszłym roku konkurs recytatorski w Katowicach.
Wiktionary
rzecz. recytacja ż., recytator m., recytatorka ż., recytowanie n.
czas. recytować ndk.
przysł. recytatorsko
Wiktionary
recitativo;
1. rodzaj śpiewu przypominającego pod względem rytmicznym i melodycznym deklamację, wykorzystywanego w celu prezentacji akcji w utworach dramatycznych;
2. część utworu instrumentalnego o takich cechach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) deklamacyjna część opery, oratorium, itp., przypominająca mowę
Wiktionary
Recytatyw (wł. recitativo) – solowa forma wokalna podobna do deklamacji, powstała około 1600. Recytatyw służy przede wszystkim do prezentacji akcji. Pierwsze opery były w całości oparte na recytatywach. Występuje jako elementy większej formy muzycznej takiej jak kantata, oratorium, opera czy pasja.
Wikipedia
(1.1) Sopranistka zaśpiewała recytatyw i arię z pierwszego aktu opery.
Wiktionary
IPA: ˌrɛt͡sɨˈtatɨf, AS: recytatyf
Wiktionary
czas. recytować
Wiktionary
mówić coś z pamięci
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. wyrecytować)
(1.1) wygłaszać z pamięci utwór literacki
(1.2) pot. mówić coś płynnie, jakby jednym tchem
Wiktionary
czas. wyrecytować, zarecytować
rzecz. recytacja ż., recytator m., recytatorka ż., recytatyw m., recytowanie n.
przym. recytacyjny, recytatorski
Wiktionary
(1.1) deklamować
(1.2) wyliczać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|recytować.
Wiktionary
czas. recytować ndk., wyrecytować dk.
rzecz. recytacja ż., wyrecytowanie n.
przym. recytatorski, recytacyjny
Wiktionary
(1.1) recytacja
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Recz (niem. Reetz) – miasto w woj. zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, położone nad rzeką Iną. Siedziba miejsko-wiejskiej gminy Recz.
Według danych z 31 grudnia 2009 roku miasto miało 2971 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Recz jest średniowiecznym miastem.
(1.1) W Reczu znajduje się zabytkowy kościół pod wezwaniem Chrystusa Króla.
Wiktionary
IPA: rɛt͡ʃ, AS: reč
Wiktionary
rzecz. reczanin m., reczanka ż.
przym. recki
Wiktionary
(1.1) Recz Pomorski
Wiktionary
mieszkaniec Recza
SJP.pl
mieszkanka Recza
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ręczyć.
Wiktionary
IPA: rɛ̃n͇ˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: rẽṇčẽńe
Wiktionary
czas. ręczyć
rzecz. ręczniczek mrz., rączka ż.
przysł. ręcznie
Wiktionary
przymiotnik od: Ręczno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zob. piłka ręczna.
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. → zob. ręczny.
Wiktionary
(1.1) Kaśka gra w ręczną i co drugi dzień chodzi na treningi.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃n͇t͡ʃna, AS: rẽṇčna
Wiktionary
rzecz. rączęta nmos., ręka, ręczny
przym. ręczny
Wiktionary
potocznie: człowiek handlujący towarem trzymanym na ręku
SJP.pl
zdrobnienie od: ręcznik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od ręcznik
(1.2) mały ręcznik
Wiktionary
Ręczniczek – w liturgii katolickiej złożony kawałek białego lnianego sukna, który ministrant podaje prezbiterowi lub biskupowi do otarcia rąk w czasie tzw. lavabo.
Wikipedia
(1.2) Skrywając męskość mą / w ręczniczek szczupły ciut / i w garści mydła ćwierć / hołubiąc ile sił. / Następny! Następny!
Wiktionary
rzecz. ręcznikowiec mrz., ręczny mrz., ręcznik mrz., ręka ż., rękaw m., podręcznik m., poręczenie n., ręczenie n., zaręczyny nmos.
czas. ręczyć ndk., poręczyć dk., zaręczać ndk., zaręczyć dk.
przym. ręcznikowy, ręczny, podręczny
przysł. ręcznie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) o wykonywaniu jakiejś pracy, czynności przez człowieka: bez użycia maszyn, automatów; czasem bez użycia narzędzi; za pomocą własnych sił
Wiktionary
(1.1) Trzeba ręcznie uruchomić silnik, gdyż nie uruchomi go żaden automat.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃n͇t͡ʃʲɲɛ, AS: rẽṇčʹńe
Wiktionary
rzecz. rączęta nmos., ręczniczek mrz., ręka ż., ręczny m., ręczenie n., poręczenie n., poręcz ż.
czas. ręczyć ndk., poręczyć dk.
przym. ręczny
przysł. odręcznie
Wiktionary
(1.1) manualnie
Wiktionary
1. kawałek materiału do wycierania ciała;
2. pejoratywnie: turban
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gruby kawałek tkaniny przeznaczony do wycierania ciała
Wiktionary
Ręcznik – wyrób z materiału chłonącego wodę: tkaniny (trwały) lub papieru (jednorazowego). Służy przede wszystkim do wycierania ludzkiego ciała po umyciu, czasem także do np. doraźnego okrycia.
Wikipedia
(1.1) Pokojówka nie wymieniła gościowi hotelu brudnych ręczników.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃n͇t͡ʃʲɲik, AS: rẽṇčʹńik
Wiktionary
rzecz. ręka ż., rączka ż., podręcznik m., ręcznikowiec m.
:: zdrobn. ręczniczek m.
przym. ręcznikowy, ręczny, podręczny
Wiktionary
grzejnik łazienkowy umożliwiający wieszanie i osuszanie wilgotnych ręczników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. łazienkowy grzejnik do suszenia ręczników
Wiktionary
rzecz. ręczny mrz., ręka ż., rączka ż., rękaw m., rękawek m., ręcznik m., ręczniczek m., podręcznik m.
przym. ręczny, ręcznikowy, podręczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ręcznikiem, dotyczący ręcznika
Wiktionary
rzecz. ręcznik m., ręczniczek m., ręcznikowiec mrz.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. wykonywany lub obsługiwany ręką;
2. przystosowany do noszenia w ręku
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany ręką, rękami; powstały z pracy rąk (bez użycia maszyn)
(1.2) o narzędziach, przyrządach: uruchamiany za pomocą rąk, nieautomatyczny
(1.3) dostosowany do noszenia w rękach
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. mot. hamulec ręczny
Wiktionary
(1.2) Wypadki z narzędziami ręcznymi często kończą się poważnymi obrażeniami palców i dłoni.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: rẽṇčny
Wiktionary
rzecz. ręcznikowiec mrz., rączęta nmos., ręczniczek mrz., ręka ż., rączka ż., ręczna ż., rękaw m., ręcznik m., poręcz ż.
przym. podręczny, poręczny
przysł. ręcznie
Wiktionary
1. brać na siebie odpowiedzialność za kogoś, za coś;
2. potocznie: być pewnym czegoś, zapewniać o czymś;
3. nie ręczyć za siebie - obawiać się, że się straci panowanie nad sobą
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) odpowiadać za coś lub za kogoś
(1.2) być czegoś pewnym
(1.3) stpol. zabierać czyjeś mienie jako zapłatę za długi
Wiktionary
(1.1) Za jego uczciwość mogę ręczyć, czym tylko chcesz.
(1.2) Jeden leśniczy w leśnej dziczy / (nazwisko, adres się nie liczy) / każdego roku (mniejsza z datą) / na trzeźwo (choć nie ręczę za to), / jak jeleń na polanie ryczy.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃n͇t͡ʃɨt͡ɕ, AS: rẽṇčyć
Wiktionary
rzecz. rączęta nmos., ręczniczek mrz., ręczenie n., rączka ż., rękojmia, poręczyciel, ręka
czas. dk. poręczyć
czas. zaręczać, poręczać
przysł. ręcznie
Wiktionary
(1.1-2) dawać gwarancję, gwarantować, poręczać, oświadczać, potwierdzać, twierdzić
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
osoba poręczająca za kogoś; poręczyciel
SJP.pl
Reczyn – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów.
W skład sołectwa Reczyn i Nowy Reczyn wchodzi także wieś Nowy Reczyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
dziesięcionogi skorupiak krótkoodwłokowy
SJP.pl
specjalnie wyodrębniony obszar wodny przed wejściem do portu, o niewielkiej głębokości, osłonięty od silnych wiatrów i prądów, przeznaczony do kotwiczenia statków oczekujących na wprowadzenie do portu; przedporcie, przedmorze, przedport, awanport, kotwicowisko
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: redakcja, redaktor (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = redakcja
(1.2) = redaktor, redaktorka
Wiktionary
Red. – polski kwartalnik literacki, powstały w roku 2006 w Brzegu. Zawieszony w roku 2013. Redaktorem naczelnym pisma jest Radosław Wiśniewski, zastępcą Sławomir Kuźnicki, a wydawcą Klub Integracji Twórczych „Stowarzyszenie Żywych Poetów”. Jednym z założycieli pisma był Grzegorz Hetman, którym w latach 2006-2008 zajmował się w redakcji działem poetyckim i prowadził działalność krytycznoliteracką.
Wikipedia
(1.1) Tom ukazał się w Bibliotece Poetyckiej Wydawnictwa a5 pod red. Ryszarda Krynickiego jako 119 z serii.
(1.2) Nie zgadzamy się z wnioskami, do których red. Żakowski doszedł po lekturze wywiadu Agnieszki Wiśniewskiej z Tomaszem Lisem w „Krytyce Politycznej”.
Wiktionary
specjalnie wyodrębniony obszar wodny przed wejściem do portu, o niewielkiej głębokości, osłonięty od silnych wiatrów i prądów, przeznaczony do kotwiczenia statków oczekujących na wprowadzenie do portu; przedporcie, przedmorze, przedport, awanport, kotwicowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
(1.2) geogr. rzeka przepływająca przez Redę (1.1);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czy do Redy dojeżdża SKM?
(1.2) Reda ma 45 km (= czterdzieści pięć kilometrów) długości.
Wiktionary
IPA: ˈrɛda, AS: reda
Wiktionary
przym. redzki
Wiktionary
1. opracowywać coś, np. utwór, książkę, artykuł itp., pod względem merytorycznym, stylistycznym i językowym w celu nadania mu ostatecznego, optymalnego kształtu, np. redagować artykuł, tekst depeszy, uchwały, zarządzenia;
2. sprawdzać i poprawiać tekst, przygotowując go do druku;
3. w szkole: pisać coś, tworzyć tekst według ustalonych reguł, np. redagować charakterystykę, opis, list, rozprawkę itp.;
4. kierować redakcją pisma, audycji itp., ponosząc odpowiedzialność za ich treść i formę
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zredagować)
(1.1) opracowywać dany tekst pod względem treści i stylu, na ogół w celu zamieszczenia w druku
(1.2) kierować redakcją czasopisma, dzieła zbiorowego, decydując ostatecznie o jego treści i formie
Wiktionary
rzecz. redagowanie n., redakcja ż., redaktor mos., redaktorka ż.
przym. redakcyjny, redaktorski
przysł. redakcyjnie
Wiktionary
(1.1) opracowywać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. instytucja zajmująca się wydawaniem publikacji, redagowaniem tekstów lub opracowywaniem audycji radiowych i telewizyjnych;
2. opracowanie przygotowanego tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym; redagowanie;
3. wersja tekstu po opracowaniu redakcyjnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) czynność poprawiania, korygowania tekstu pod względem merytorycznym i stylistycznym
(1.2) instytucja lub jej dział, który zajmuje się opracowywaniem publikacji, np. czasopism lub książek
(1.3) wersja tekstu po redakcji (1.1)
(1.4) zmiana w tekście po redakcji (1.1)
(1.5) praca osoby kierującej zespołem, który opracowuje i wydaje czasopismo, dzieło zbiorowe
(1.6) miejsce w którym pracują dziennikarze, redaktorzy
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Ten artykuł został przyjęty przez redakcję do druku.
Wiktionary
rzecz. redaktor m., redaktorka ż., redaktorek m., redagowanie n., zredagowanie n., przeredagowywanie n., przeredagowanie n., współredagowanie n., redaktorstwo n.
czas. redagować ndk., zredagować dk., przeredagowywać ndk., przeredagować dk., współredagować ndk.
przym. redakcyjny, redaktorski
przysł. redakcyjnie, redaktorsko
Wiktionary
(1.1) redagowanie
Wiktionary
związany z redakcją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z redakcją i/lub redaktorami
Wiktionary
rzecz. redaktorka ż., redakcja ż., redagowanie n., redaktor mos.
czas. redagować ndk.
Wiktionary
1. pracownik redakcji wydawniczej, telewizyjnej lub radiowej, zajmujący się przygotowaniem materiału redakcyjnego lub opracowaniem audycji;
2. osoba redagująca, przygotowująca tekst
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik redakcji, który zajmuje się redagowaniem tekstów, opracowywaniem audycji radiowych lub programów telewizyjnych
(1.2) zwrot grzecznościowy wobec dziennikarza
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) pracownica redakcji, która zajmuje się redagowaniem tekstów, opracowywaniem audycji radiowych lub programów telewizyjnych
Wiktionary
Redaktor – osoba dokonująca redakcji tekstu (książki, artykułów w czasopismach, encyklopediach i na stronach WWW, jak również w programach radiowych i telewizyjnych). Często ma znaczny wpływ na ostateczną postać publikacji – a czasami decyduje też o tym, czy daną publikację odrzucić, czy przyjąć do druku. Najważniejszą pozycję wśród redaktorów zajmuje redaktor naczelny, podejmujący strategiczne decyzje w sprawach danego pisma.
Wikipedia
IPA: rɛˈdaktɔr, AS: redaktor
Wiktionary
rzecz. redakcja ż., redaktorskość ż., redaktorowanie n., doredagowanie n., doredagowywanie n., odredagowanie n., podredagowanie n., przeredagowanie n., przeredagowywanie n., redagowanie n., współredagowanie n., wyredagowanie n., wyredagowywanie n., zredagowanie n.
:: zdrobn. redaktorek mos., redaktorunio mos.
:: zgrub. redaktorzyna mos.
:: fż. redaktorka ż.
czas. redaktorować ndk., doredagować dk., doredagowywać ndk., odredagować dk., podredagować dk., przeredagować dk., przeredagowywać ndk., redagować ndk., współredagować ndk., wyredagować dk., wyredagowywać ndk., zredagować dk.
przym. redaktorski, redakcyjny
przysł. redaktorsko, redakcyjnie
Wiktionary
(2.1) redaktorka
Wiktionary
1. pracowniczka redakcji wydawniczej, telewizyjnej lub radiowej, zajmująca się przygotowaniem materiału redakcyjnego lub opracowaniem audycji;
2. kobieta redagująca, przygotowująca tekst
SJP.pl
1. pracowniczka redakcji wydawniczej, telewizyjnej lub radiowej, zajmująca się przygotowaniem materiału redakcyjnego lub opracowaniem audycji;
2. kobieta redagująca, przygotowująca tekst
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta redaktor
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. redakcja ż., redagowanie n.
:: fm. redaktor mos.
przym. redaktorski, redakcyjny
czas. redagować
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|redaktor|-ka.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== redaktorka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) redaktorka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. redakcja ż., redagowanie n.
:: fm. redaktor mos.
przym. redaktorski, redakcyjny
czas. redagować
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. redakcja ż., redagowanie n.
:: fm. redaktor mos.
przym. redaktorski, redakcyjny
czas. redagować
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|redaktor|-ka.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== redaktorka (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) redaktorka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
być redaktorem naczelnym, zarządzać wydawnictwem czasopisma, gazety; redagować, kierować
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący redaktora
Wiktionary
rzecz. redakcja ż., redaktor mos., redaktorka ż., redaktorstwo n.
czas. redagować
Wiktionary
rzadko: zawód, stanowisko, praca redaktora
SJP.pl
pogardliwie lub ironicznie: marny redaktor - osoba pracująca w redakcji prasowej, radiowej lub telewizyjnej; redaktorzyna, redaktorek, dziennikarzyna
SJP.pl
lekceważąco: marny redaktor
SJP.pl
poprzeczny próg w dnie ślizgacza
SJP.pl
Redan – poprzeczny uskok na dolnej powierzchni kadłuba ślizgacza, pływaka wodnosamolotu lub kadłuba łodzi latającej ułatwiający oderwanie się strug wody i umożliwiający osiągnięcie większej prędkości przy ślizganiu się po wodzie, a w przypadku wodnosamolotów - ułatwiający start.
Przez podobieństwo wyglądu, układem redanowym samolotu odrzutowego nazywano układ z dyszą silnika odrzutowego pod ogonową częścią kadłuba (np. Jak-23, PZL TS-11 Iskra).
Wikipedia
plemię słowiańskie
SJP.pl
Redarowie – średniowieczne plemię słowiańskie z grupy plemion lechickich, należące do wieleckiej grupy plemion – Związku wieleckiego – często w nim dominowali. Uznane przez kronikarzy germańskich za najbardziej wojownicze spośród plemion wieleckich.
Wikipedia
Redczyce – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Żnin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 91 mieszkańców. Jest 37. co do wielkości miejscowością gminy Żnin.
Wikipedia
Reddit – serwis internetowy przedstawiający linki do różnorodnych informacji, które ukazały się w Internecie. Serwis jest głównie anglojęzyczny, chociaż jego interfejs został przetłumaczony na wiele języków (w tym polski).
Reddit ma około 174 miliony zarejestrowanych użytkowników i zajmował, na dzień 2 marca 2020, 18. pozycję w rankingu Alexa Internet.
Wikipedia
rzadko: debiutować ponownie, występować (wystąpić) gdzieś po raz drugi, najczęściej po dłuższej przerwie
SJP.pl
przymiotnik od: Recz (miasto w Polsce); recki
SJP.pl
rzadko: określenie czegoś na nowo, nadanie czemuś nowego znaczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) określenie, zdefiniowanie czegoś na nowo, nadanie nowego znaczenia
Wiktionary
IPA: ˌrɛdɛfʲĩˈɲit͡sʲja, AS: redefʹĩńicʹi ̯a
Wiktionary
czas. redefiniować ndk.
Wiktionary
rzadko: określać coś na nowo, nadać czemuś nowego znaczenia; definiować na nowo
SJP.pl
członek Congregatio Sanctissimi Redemptoris (Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela) - katolickiego zakonu założonego w 1732 roku przez świętego Alfonsa Marię Liguoriego w celu głoszenia Ewangelii, zwłaszcza biednym i duchowo opuszczonym
SJP.pl
Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (łac. Congregatio Sanctissimi Redemptoris, siglum: CSsR, pot. redemptoryści) – katolickie zgromadzenie zakonne założone przez świętego Alfonsa Marię Liguoriego 9 listopada 1732 roku. Głównym charyzmatem redemptorystów jest podążanie za przykładem Jezusa Chrystusa w ramach życia apostolskiego, które łączy równocześnie głębokie oddanie się Bogu oraz głoszenie Ewangelii, szczególnie ubogim oraz najbardziej opuszczonym. Ewangelizacja odbywa się szczególnie poprzez prowadzenie rekolekcji, misji ludowych oraz zaangażowanie w misyjną działalność Kościoła na całym świecie. Według danych z 2021 roku redemptoryści posługują w 82 krajach na sześciu kontynentach (Europa, Afryka, Azja, Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Australia i Oceania).
Wikipedia
członek Congregatio Sanctissimi Redemptoris (Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela) - katolickiego zakonu założonego w 1732 roku przez świętego Alfonsa Marię Liguoriego w celu głoszenia Ewangelii, zwłaszcza biednym i duchowo opuszczonym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik ze zgromadzenia założonego przez św. Alfonsa Marię Liguoriego;
Wiktionary
Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (łac. Congregatio Sanctissimi Redemptoris, siglum: CSsR, pot. redemptoryści) – katolickie zgromadzenie zakonne założone przez świętego Alfonsa Marię Liguoriego 9 listopada 1732 roku. Głównym charyzmatem redemptorystów jest podążanie za przykładem Jezusa Chrystusa w ramach życia apostolskiego, które łączy równocześnie głębokie oddanie się Bogu oraz głoszenie Ewangelii, szczególnie ubogim oraz najbardziej opuszczonym. Ewangelizacja odbywa się szczególnie poprzez prowadzenie rekolekcji, misji ludowych oraz zaangażowanie w misyjną działalność Kościoła na całym świecie. Według danych z 2021 roku redemptoryści posługują w 82 krajach na sześciu kontynentach (Europa, Afryka, Azja, Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Australia i Oceania).
Wikipedia
(1.1) W 1787 redemptoryści pojawili się w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. redemptorystka ż.
przym. redemptorystowski
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zakon Najświętszego Odkupiciela
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica z żeńskiej gałęzi zgromadzenia założonego przez św. Alfonsa Marię Liguoriego;
Wiktionary
(1.1) Do Polski siostry redemptorystki przybyły w 1989 r.
Wiktionary
rzecz. redemptorysta m.
przym. redemptorystowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z redemptorystami, dotyczący redemptorystów
Wiktionary
(1.1) Myśli do homilii znajduję na portalu redemptorystowskim.
Wiktionary
rzecz. redemptorysta m., redemptorystka ż.
Wiktionary
środowiskowo: najgrubszy pokład węgla kamiennego w Dąbrowie Górniczej
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: redizajn] zmiana designu
SJP.pl
w chemii: proces ponownego destylowania cieczy, wykonywany w celu uzyskania większej czystości destylatu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
Redgrave – wieś w Anglii, w hrabstwie Suffolk, w dystrykcie Mid Suffolk. Leży 36 km na północ od miasta Ipswich i 123 km na północny wschód od Londynu.
Wikipedia
larwa przywry
SJP.pl
Redia – jedna z larw przywr wnętrzniaków. Żyje w organizmie żywiciela pośredniego. Powstaje w wyniku partenogenetycznego rozmnażania się sporocysty lub poprzedniego pokolenia redii, a czasem z miracidium. Rozmnaża się, podobnie jak sporocysta, dzieworodnie i daje początek kolejnemu pokoleniu redii lub cerkariom. Posiada otwór gębowy, gardziel i zawiązek jelita, a także otwór, przez który potomstwo opuszcza jej organizm.
Wikipedia
[czytaj: redęGOT] redingote;
1. długi płaszcz męski z wysokim kołnierzem i pelerynką, używany dawniej do jazdy konnej lub w czasie podróży;
2. płaszcz damski o podobnym kroju
SJP.pl
[czytaj: redęGOT] redingot;
1. długi płaszcz męski z wysokim kołnierzem i pelerynką, używany dawniej do jazdy konnej lub w czasie podróży;
2. płaszcz damski o podobnym kroju
SJP.pl
rodzaj stalówki do pisania i rysowania tuszem kreślarskim; redisówka
SJP.pl
Redis
Wikipedia
rodzaj stalówki do pisania i rysowania tuszem kreślarskim; redis
SJP.pl
z łaciny: zmartwychwstały, odrodzony
SJP.pl
Redkowice (kaszb. Redkòjce lub też Redkòwice, niem. Rettkewitz) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska.
W latach 1954-1957 wieś była siedzibą gromady Redkowice, po jej zniesieniu w gromadzie Nowa Wieś Lęborska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przenośnik łańcuchowy do zboża
SJP.pl
Redler:
Wikipedia
regionalnie: radlić - obsypywać rośliny okopowe za pomocą radła (regionalnie: redła)
SJP.pl
radlica;
1. robocza część radła
2. robocza część siewnika, żłobiąca bruzdy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. część siewnika, która wykonuje bruzdę dla nasion
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
regionalnie: niewysoki wał ziemi między dwiema bruzdami, usypany przez radlenie; radlina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. nasyp ziemi małej wielkości, znajdujący się między dwiema bruzdami;
Wiktionary
Redlina, radlina – nieduży wał ziemi pomiędzy dwiema bruzdami, ukształtowany sadzarką lub obsypnikiem, np. w uprawie ziemniaka. Dawniej redliny formowano za pomocą radła podczas radlenia (redlenia).
Wikipedia
(1.1) Redlina obok redliny biegły przed siebie, niknąc gdzieś pod lodem. Z kamienistej gleby nie sterczały co prawda żadne pędy, ale miało się wrażenie, że wraz z letnim ociepleniem ziemniaki wzejdą.
Wiktionary
rzecz. radło n., redło n., radełko n., radlenie n., radlina ż., radlica ż., radlaczka ż., radlanka ż., radlonka ż., redlanka ż., redlonka ż.
czas. radlić ndk., redlić ndk., obradlać ndk., obradlić dk., obredlać ndk., obredlić dk.
przym. radlny, radłowy, radlony
Wiktionary
(1.1) war. radlina
Wiktionary
przymiotnik od: redlina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
miasto w USA, gdzie m.in. mieści się siedziba firmy Microsoft
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. redaktor naczelny
Wiktionary
(1.1) Wywiad z rednaczem Arcanów, którego trzeba wysłuchać.
Wiktionary
IPA: ˈrɛdnat͡ʃ, AS: rednač
Wiktionary
Rędocin – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, powiecie skarżyskim, w gminie Bliżyn.
W 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Przez Rędocin przechodzi niebieski szlak turystyczny z Pogorzałego do Kuźniaków.
Wikipedia
rodzaj reakcji chemicznej polegającej na zmianie stopnia utlenienia dwóch lub więcej pierwiastków
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z utlenianiem-redukcją
Wiktionary
Reakcja redoks – każda reakcja chemiczna, w której dochodzi zarówno do redukcji, jak i oksydacji (utleniania); termin jest zbitką wyrazową wspomnianych reakcji.
W praktyce każda rzeczywista reakcja, w której następuje zmiana stopnia utlenienia atomów lub ich grup, jest reakcją redoks, gdyż każdej reakcji redukcji musi towarzyszyć reakcja utleniania i na odwrót.
Wikipedia
(1.1) Kierunek przenoszenia elektronów między dwoma układami redoks zależy od ich potencjałów.
Wiktionary
rzecz. redoksometria ż., redoksymetria ż.
przym. redoksometryczny, redoksymetryczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa wulkaniczna na Morzu Karaibskim, należąca do państwa Antigua i Barbuda;
Wiktionary
Redonda – wyspa leżąca na Morzu Karaibskim, 56,2 km na południowy zachód od Antigui, należąca do państwa Antigua i Barbuda. Znajduje się na niej wygasły wulkan.
Wikipedia
Redostowo (do 1945 Retztow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Osina, na Równinie Nowogardzkiej, nad rzeką Stepnicą, otoczona lasami wschodnich krańców Puszczy Goleniowskiej, przy drodze krajowej nr 6.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
Wikipedia
czeski taniec towarzyski w tempie umiarkowanie szybkim
SJP.pl
Redowa – taniec czeski, przypominający mazurka i polkę.
Termin redowa pochodzi z literatury niemieckojęzycznej, w której rozpowszechnił się w latach 40. i 50. XIX wieku, po przeniknięciu tańca poza terytorium Czech.
Redowa składa się z dwóch części. Od 1829, kiedy po raz pierwszy została wprowadzona jako taniec salonowy w Pradze, były one opisywana dwoma terminami: rejdovák (umiarkowane tempo w metrum 3/4 lub 3/8) i rejdovačka (szybkie tempo w metrum 2/4 lub 4/8).
Wikipedia
przymiotnik od: reda
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z redą, dotyczący redy
Wiktionary
(1.1) Kapitanat zatrzymał statek w obszarze redowym.
Wiktionary
rzecz. reda ż.
Wiktionary
skrót od: Rejon Eksploatacji Dróg Publicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. środ. ktoś przekonany o swoim wyzwoleniu się z opresji, w której tkwią mężczyźni zdominowani przez kobiety
Wiktionary
zabieg medyczny stosowany celem zwiększenia zakresu ruchów stawu lub zmniejszenia jego przykurczów
SJP.pl
w medycynie: mogący spowodować redresję - znieść przykurcz stawu lub zwiększyć zakres jego ruchów; redresyjny
SJP.pl
w medycynie: mogący spowodować redresję - znieść przykurcz stawu lub zwiększyć zakres jego ruchów; redresujący
SJP.pl
organizm cudzożywny; destruent
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ekol. organizm heterotroficzny, który rozkładając i redukując substancje organiczne powoduje ich mineralizację
Wiktionary
Reducenci (łac. redūcō – zmniejszam, niszczę), destruenci (łac. dēstruō – burzę) – organizmy stanowiące końcowy etap łańcucha pokarmowego. Odżywiają się szczątkami innych organizmów i rozkładają złożone związki organiczne na prostsze związki, także nieorganiczne. Do destruentów zalicza się: saprofity, detrytusofagi (detrytusożercy), saprobionty, saproby, nekrofagi.
Wikipedia
(1.1) destruent
Wiktionary
Reduchów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
Reducin – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Górzno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Górznie.
Wikipedia
ciężki olej otrzymywany po oddestylowaniu olejów lekkich
SJP.pl
1. sprowadzenie czegoś do mniejszych rozmiarów; zmniejszenie;
2. zmniejszenie składu personelu instytucji lub zakładu pracy poprzez zwolnienie pracowników;
3. reakcja chemiczna polegająca na odłączeniu tlenu lub przyłączeniu wodoru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sprowadzenie czegoś do mniejszych rozmiarów
(1.2) zmniejszenie składu personelu instytucji lub zakładu pracy poprzez zwolnienie pracowników
(1.3) chem. proces przejścia atomu z wyższego na niższy stopień utlenienia;
(1.4) techn. w hydraulice: kształtka pozwalająca zmienić średnicę kolejnej rury;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: rɛˈdukt͡sʲja, AS: redukcʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. reduktor m., redukowanie n.
czas. redukować, zredukować
przym. redukcyjny
Wiktionary
(1.1) zmniejszenie
(1.2) deetatyzacja
(1.3) elektronacja
(1.4) przejściówka
Wiktionary
zwolennik redukcjonizmu
SJP.pl
pogląd, według którego zjawiska i procesy złożone dadzą się wyjaśniać przez sprowadzenie do zjawisk i procesów prostszych i odpowiadających im praw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. pogląd mówiący, że zrozumienie większego zjawiska można osiągnąć poprzez badanie mniejszej jego części
Wiktionary
Redukcjonizm – pogląd w filozofii nauki, stanowisko metodologiczne przyjmujące, że możliwe i właściwe jest wyjaśnienie i opis własności złożonego układu poprzez opis i wyjaśnienie zachowania jego części. Poglądami alternatywnymi są holizm i emergentyzm.
Wikipedia
rzecz. redukowanie n.
Wiktionary
związany z redukcją
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zredukować)
(1.1) powodować zmniejszenie czego
(1.2) likwidować etaty pracownicze
(1.3) chem. wprowadzać pierwiastek do mniejszej wartościowości wskutek przyłączania elektronów, poprzez odbieranie tlenu lub wprowadzanie wodoru
czasownik zwrotny redukować się (dk. zredukować się)
(2.1) stawać się mniejszym lub mniej licznym
(2.2) chem. oddawać tlen lub przyjmować wodór
Wiktionary
rzecz. redukcja ż., redukowanie n.
Wiktionary
(1.1) obniżać, ograniczać, pomniejszać, skracać, usuwać, uszczuplać, zmniejszać
(1.2) zwalniać, wywalać
(1.3) odtleniać
(2.1) ograniczać się, zmniejszać się
Wiktionary
taki, którego można zredukować
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) możliwy do zredukowania, dający się zredukować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zmniejszanie rozmiarów, liczby lub ilości czegoś
(1.2) kulin. zmniejszenie objętości potrawy i zwiększenie jej gęstości przez dłuższe gotowanie na małym ogniu
Wiktionary
Redukowanie – technika obróbki kulinarnej polegająca na zagęszczaniu potrawy przez odparowanie wody lub innych płynów na małym ogniu. Stosowana w odniesieniu do sosów, konfitur lub dżemów.
Wikipedia
rzecz. zredukowanie n., redukcja ż., redukcjonizm m., redukcjonista m., redukcjonistka ż., reduktor m.
czas. redukować ndk., zredukować dk.
przym. redukcyjny, redukcjonistyczny
Wiktionary
w chemii: substancja oddająca elektrony innym atomom, jonom lub cząsteczkom, redukująca te substancje i sama ulegająca przy tym utlenieniu
SJP.pl
Wikipedia
nadmiar w stosunku do tego, co niezbędne; cecha komunikatu zawierającego więcej informacji, niż minimum niezbędne do przekazania treści
SJP.pl
Redundancja (łac. redundantio „powódź, nadmiar, zbytek”) – nadmiarowość w stosunku do tego, co konieczne lub zwykłe. Określenie może odnosić się zarówno do nadmiaru zbędnego lub szkodliwego, niecelowo zużywającego zasoby, jak i do pożądanego zabezpieczenia na wypadek uszkodzenia części systemu.
Wikipedia
związany z redundacją
SJP.pl
taki, bez którego można się obejść; nadmiarowy, dodatkowy, zapasowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nadmiarowy, niepotrzebny, zbędny
Wiktionary
rzecz. redundancja ż.
Wiktionary
(1.1) nadmiarowy, niepotrzebny, zbędny, zbyteczny; pot. potrzebny jak umarłemu kadzidło, potrzebny jak dziura w moście, potrzebny jak piąte koło u wozu
Wiktionary
powtórzenie danych, zjawisk lub procesów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) powtórzenie
(1.2) jęz. słowotwórcze lub fleksyjne podwojenie rdzenia;
Wiktionary
Reduplikacja (łac. reduplicatio „podwojenie”) – powtórzenie całego wyrazu bądź jego części. W językach pełni funkcję fleksyjną bądź słowotwórczą, jest również środkiem stylistycznym.
Wikipedia
IPA: ˌrɛduplʲiˈkat͡sʲja, AS: reduplʹikacʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) podwojenie
Wiktionary
podwajać (podwoić), powtarzać (powtórzyć) coś
SJP.pl
1. dawne ziemne umocnienie polowe z wałem i fosą, rodzaj szańca;
2. stanowisko obronne;
3. przenośnie: pomysł, działanie wymagające obrony;
4. dawniej: publiczny bal maskowy
SJP.pl
Reduta (wł. ridotta, fr. redoute, ang. redoubt) – rodzaj szańca. Zamknięte, samodzielne dzieło fortyfikacyjne polowe lub półstałe na narysie koła, kwadratu lub innego wieloboku, przeznaczone do samodzielnie prowadzonej obrony. Miała kształt lunety z zamkniętą szyją. Reduty budowano od XVI wieku do początku I wojny światowej. Umiejscawiano je przed linią umocnień obronnych, otaczając wałem ziemnym lub fosą.
Wikipedia
środowiskowo: członek Reduty - stowarzyszenia teatralnego, założonego w 1919 roku przez Juliusza Osterwę, działającego do 1939 roku, obejmującego teatr i szkołę aktorską
SJP.pl
przymiotnik od: reduta
SJP.pl
wyprowadzanie owiec na wypas w góry (r. wiosenny) i sprowadzanie z hali (r. jesienny), zwykle w postaci uroczystego przemarszu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) etn. wyprowadzanie wiosną owiec na hale oraz ich jesienny powrót;
Wiktionary
Redyk – uroczyste wyjście pasterzy ze stadami owiec na wypas na górskich halach (redyk wiosenny), a także ich powrót z wypasu (redyk jesienny).
Redyk jesienny zwany jest gwarowo uosod, co wywodzi się od słowa uosadzić (ôsadzić), osadzić owce z powrotem do poszczególnych gospodarstw. Istnieje również teoria, że wywodzi się ono od słowa uozchod (ôzchod), czyli rozchód, rozejście się owiec pojedynczych gazdōwek (gospodarstw). Mógł w tym słowie zajść całkowity zanik w wymowie ch, które w gwarze podhalańskiej w tego typu pozycjach wymawialne jest jako słabo słyszalne h (tzw. dźwięczne h), podobnie, jak w słowie schować, które po góralsku wymawiane jest jak sować.
Wikipedia
(1.1) Jesienny redyk wedle tradycji powinien zakończyć się w dniu św. Michała (29 września).
Wiktionary
gwarowo: redykować się - przenosić się z owcami na inne pastwiska
SJP.pl
ser produkowany z resztek sera, które nie wystarczyły do wytworzenia oscypka, głównie na Podhalu i w Beskidzie Śląskim
SJP.pl
Redykołka (redykawka) – rodzaj sera wytwarzanego głównie na Podhalu i w Beskidzie Śląskim. W obu tych miejscach pierwsi wytwarzali ją tamtejsi pasterze wołoscy. Redykołka często mylona jest z oscypkiem. Podobieństwo wynika z faktu, że produkowana jest z resztek sera, które nie wystarczyły do wytworzenia oscypka, czyli z resztek przetworzonego bundzu. Redykołka charakteryzuje się zapachem i posmakiem wędzenia oraz pikantnym, lekko słonym smakiem będącym wynikiem moczenia sera w solance.
Wikipedia
w gwarze poznańskiej: rzodkiewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. kulin. gw-pl|Poznań. rzodkiewka
Wiktionary
wtórna sprzedaż weksli zdyskontowanych przed terminem ich płatności
SJP.pl
wtórna sprzedaż weksli zdyskontowanych przed terminem ich płatności
SJP.pl
Redyskonto – przyjęcie przez bank centralny wierzytelności, takich jak weksle, od banków komercyjnych. Banki komercyjne, zastawiając papiery wartościowe, mogą zaciągać kredyty redyskontowe. Bank centralny, ustalając kwotę kredytu, odlicza od wartości nominalnej zdyskontowanych papierów wartościowych ich odsetki, określone przez stopę redyskontową ustaloną właśnie przez ten bank.
Wikipedia
przymiotnik od: redyskonto
SJP.pl
1. ponowna dystrybucja, wtórny podział czegoś, zwykle dóbr materialnych;
2. redystrybucja dochodów - podział przez państwo dochodów obywateli, pobranych od nich w postaci podatków
SJP.pl
Wikipedia
związany z redystrybucją
SJP.pl
podmiot zajmujący się ponownym podziałem dóbr lub usług
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Redy
SJP.pl
mieszkanka Redy
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
gleba powstała ze zwietrzenia skał węglanowych i siarczanowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. płytka gleba powstająca na skałach wapiennych;
Wiktionary
Rędzina – (również gleby darniowe-węglanowe) płytka międzystrefowa gleba kalcymorficzna powstała na skałach wapiennych. Rędziny są na ogół glebami żyznymi, jednakże z powodu trudności w uprawianiu są zakwalifikowane jako gleby klas od IIIa do V. W niektórych systemach klasyfikacji gleb (FAO, WRB) rędziny odpowiadają niektórym typom leptosoli i kambisoli.
Wikipedia
związany z Rędzinami, dotyczący Rędzin
SJP.pl
gleba powstała ze zwietrzenia skał węglanowych i siarczanowych
SJP.pl
Miejscowości podstawowe:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. rzodkiewka
Wiktionary
przymiotnik od: Reda
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Redą, dotyczący Redy
Wiktionary
rzecz. Reda ż.
Wiktionary
narzędzie rolnicze służące do robienia bruzd pomiędzy rzędami upraw roślin okopowych i do ich obsypywania; radło
SJP.pl
Wikipedia
dzielnica Gdyni
SJP.pl
Redłowo (kaszub. Redłowò) – nadmorska dzielnica mieszkalna Gdyni, granicząca z następującymi dzielnicami tegoż miasta: Wzgórze Św. Maksymiliana(od północy), Działki Leśne, Mały Kack (obie od zachodu), Orłowo (od południa), a od wschodu także z Morzem Bałtyckim.
Nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko Gdynia Redłowo o łącznej długości linii brzegowej 200 metrów.
Wieś królewska w powiecie gdańskim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku.
Wikipedia
[czytaj: ribok] produkt marki Reebok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. wyrób firmy Reebok
Wiktionary
Reebok International Limited – amerykańskie przedsiębiorstwo branży odzieżowej, zajmujące się produkcją obuwia, odzieży i akcesoriów sportowych. Jest częścią amerykańskiej Authentic Brands Group.Jego nazwa pochodzi od gatunku południowoafrykańskiej antylopy – ridboka szarego (afr. Vaalribbok, ang. Grey Rhebok).
Wikipedia
(1.1) Widziałeś? Marek miał na treningu nowe reeboki.
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
1. ponowne przekazywanie komuś wiedzy lub uczenie umiejętności w przypadku braków w wykształceniu lub utraty wcześniej zdobytych doświadczeń;
2. działania zmierzające do nauczenia osób o zachwianym systemie wartości (głównie dotyczy to osób skazanych) życia zgodnie z zasadami i normami obowiązującymi w jakimś społeczeństwie
SJP.pl
Wikipedia
związany z reedukacją
SJP.pl
1. osoba, która zawodowo zajmuje się reedukacją - uczeniem kogoś, kto ma braki w wykształceniu;
2. osoba, która zawodowo zajmuje się reedukacją - przywracaniem choremu sprawności fizycznej;
3. pracownik więzienia, zakładu poprawczego, ośrodku leczenia uzależnień itp., niosąca pomoc przestępcom lub osobom uzależnionym, ucząca ich poprawnego zachowania, reguł życia w społeczeństwie itp.
SJP.pl
ponowne wydanie książki, filmu, gry itp.
SJP.pl
Wikipedia
powtórny eksport, wywóz towaru pochodzenia zagranicznego za granicę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. powrotny eksport, wywóz towaru pochodzenia zagranicznego za granicę;
Wiktionary
Reeksport – powrotny eksport, wywóz towaru importowanego za granicę. W transakcjach tych bierze udział najmniej trzech partnerów z różnych krajów: sprzedawca, pośrednik i nabywca. Rozróżnia się reeksport pośredni (zwany też importem równoległym) i bezpośredni.
Wikipedia
IPA: rɛˈːkspɔrt, AS: r•eksport
Wiktionary
czas. reeksportować
rzecz. reeksportowanie
Wiktionary
eksportować (wyeksportować) towary sprowadzone z zagranicy
SJP.pl
powtórny wybór tej samej osoby na określone stanowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. ponowny wybór kogoś na stanowisko wybieralne
Wiktionary
(1.1) Prezydent, znany z głębokiej wiary, zawdzięcza swą reelekcję w znacznej mierze głosom religijnych konserwatystów.
Wiktionary
rzecz. elekcja ż.
Wiktionary
książkowo: powrót do kraju ojczystego; remigracja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) powrót z emigracji do ojczyzny (kraju swego pochodzenia)
Wiktionary
Migracja ludności – zmiana miejsca zamieszkania lub czasowego pobytu, czasem także rozumiana jako zmiana społeczności, w której funkcjonuje dana osoba.
Migracje ludności (a także zwierząt) są procesem naturalnym, który miał miejsce od początku istnienia gatunku ludzkiego. Przemieszczanie się ludności bywa też często sztucznie wywoływane w ramach konfliktów militarnych. Występowało we wszystkich czasach. Migrację wywołują kryzysy gospodarcze (migracje ekonomiczne), polityczne (migracje polityczne) lub są wywoływane militarnie w ramach „broni demograficznej”.
Wikipedia
IPA: ˌrɛɛ̃mʲiˈɡrat͡sʲja, AS: reẽmʹigracʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. reemigrant m., reemigrantka ż., reemigrowanie n.
czas. reemigrować ndk.
przym. reemigracyjny
Wiktionary
(1.1) repatriacja
Wiktionary
związany z reemigracją
SJP.pl
emigrant, który powrócił do ojczystego kraju
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta powracająca do kraju na stałe po okresie emigracji
Wiktionary
ponowna emisja;
1. w ekonomii: ponowne puszczenie w obieg pieniędzy, papierów wartościowych, znaczków pocztowych;
2. ponowne nadanie programu radiowego lub telewizyjnego
SJP.pl
[czytaj: re-indżinirin(g)] metoda radykalnego przeprojektowania procesów w przedsiębiorstwie, w celu usprawnienia jego funkcjonowania, przewidująca m.in. rewolucyjne zmiany w kulturze organizacyjnej
SJP.pl
Reengineering (ang. re-engineering lub business process re-engineering) – koncepcja biznesowa polegająca na wprowadzaniu radykalnych zmian w procesach biznesowych. Celem zmian jest osiągnięcie maksymalnej efektywności organizacji oraz redukcja kosztów.
Wikipedia
Reese – wieś w Stanach Zjednoczonych, w stanie Michigan, w hrabstwie Tuscola.
Wikipedia
dawniej: redyskontować
SJP.pl
rzadko: przywrócenie kontroli państwa we wszystkich dziedzinach życia społecznego; ponowne upaństwowienie
SJP.pl
Wikipedia
dolna część żagla
SJP.pl
Refowanie – zmniejszanie powierzchni ożaglowania stosowane podczas żeglugi w trudnych warunkach wiatrowych w celu zmniejszenia siły aerodynamicznej wytwarzanej na żaglach, obniżenia środka ożaglowania, zmniejszenia przechyłu, a także wywołania nawietrzności lub zawietrzności.
Wikipedia
skrót od: referat (dział instytucji), czytany jako cały odmienny wyraz
SJP.pl
odnawianie sprzętu elektronicznego
SJP.pl
Refabrykacja – działanie polegające na przywróceniu właściwości użytkowych częściom używanym, aby wyglądały one jak nowe.
Może ona mieć charakter obróbki kompleksowej, w wyniku której przywraca się częściom wymagany kształt, wymiary, parametry i właściwości niezbędne do dalszej pracy. To odnowa jakiegoś przedmiotu w celu dalszego użytkowania. Najczęściej spotykanym przykładem refabrykacji są tonery drukarkowe oraz telefony komórkowe.
Wikipedia
odnawiać sprzęt elektroniczny
SJP.pl
1. opust ceny za towar uszkodzony, zareklamowany przez nabywcę;
2. dawniej: obniżka taryfy przy wysyłce dużych ilości towaru
SJP.pl
odsprzedaż osobie trzeciej usług, które wcześniej przedsiębiorca sam nabył
SJP.pl
ponownie fakturować (zafakturować) bez powiększenia wartości sprzedaży o własną marżę, przenosić (przenieść) koszty na osobę trzecią, która faktycznie korzysta z usługi
SJP.pl
rabant; wąski pas naszyty na żagiel dla wzmocnienia płótna w miejscu, gdzie znajdują się otwory na przeprowadzenie lin
SJP.pl
wzmocniony pas żagla; refbant
SJP.pl
Refbanta – wzmocniony pas żagla umożliwiający, dzięki remizkom z przewleczonymi przez nie refsejzingami, refowanie żagla. W zrefowanym żaglu zastępuje lik, napinana jest przez refhals i refszkentlę.
Wikipedia
charakterystyczny dla refektarza, mieszczący się w refektarzu - sali jadalnej w klasztorze lub seminarium duchowym; refektarzowy
SJP.pl
jadalnia w klasztorze lub seminarium duchownym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. pomieszczenie klasztorne przeznaczone do spożywania posiłków;
Wiktionary
Refektarz (łac. refectorium od reficere – odnawiać) – w budynkach klasztornych, seminariach duchownych i dawnych zamkach zakonów rycerskich duże pomieszczenie służące jako jadalnia, charakterystyczne zwłaszcza dla klasztorów średniowiecznych.
Wikipedia
(1.1) Po modlitwie wszyscy mnisi zbierali się w refektarzu.
Wiktionary
IPA: rɛˈfɛktaʃ, AS: refektaš
Wiktionary
rzecz. refektarzowy mos.
przym. refektarzowy
Wiktionary
charakterystyczny dla refektarza, mieszczący się w refektarzu - sali jadalnej w klasztorze lub seminarium duchowym; refektarski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rel. związany z refektarzem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) rel. zakonnik odpowiedzialny za refektarz
Wiktionary
(1.1) W hipermarkecie zakonnice dokupiły do serwisu refektarzowego piętnaście filiżanek.
(2.1) Ludmiła przyniosła świeże kwiaty, które refektarzowy postawił przed figurą Matki Bożej w refektarzu.
Wiktionary
rzecz. refektarz m.
:: fż. refektarzowa ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: refektarz (jadalnia w klasztorze lub seminarium duchowym)
SJP.pl
zdrobnienie od: referat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od referat
Wiktionary
(1.1) To nie referat, lecz tylko mały referacik.
Wiktionary
rzecz. referat m., referowanie n., zreferowanie n.
przym. referatowy
czas. referować
Wiktionary
1. omówienie jakiegoś problemu mające formę pisemną lub przeznaczone do wygłoszenia;
2. grupa pracowników jakiegoś urzędu, instytucji, którzy zajmują się określonym rodzajem spraw; dział tej instytucji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pisemne lub ustne opracowanie danego zagadnienia, często wygłaszane w gronie zainteresowanych osób
(1.2) dział instytucji, który zajmuje się określonymi sprawami
Wiktionary
Referat (łac. referre ‘odnosić: przedstawiać coś, referować’) – forma wypowiedzi, literacka lub literacko-naukowa, prezentująca dane zagadnienie. Wypowiedź pisemna przygotowana do wygłoszenia w kręgu zainteresowanych osób. Może poruszać różnorodną tematykę, jego głównym celem jest przekazanie wiedzy na jakiś temat; nie jest obowiązkowe zachowanie w nim całkowitego obiektywizmu – może zawierać krytyczne uwagi autora.
Osoba wygłaszająca referat to referent.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) wygłaszać referat
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. referent m., referentka ż., referencje nmos., referencja ż., referowanie n., zreferowanie n.
:: zdrobn. referacik m.
czas. referować
przym. referatowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
wikicytaty.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) report; (1.2) office
* bułgarski: (1.1) реферат m.
* esperanto: (1.1) referaĵo
* niemiecki: (1.1) Referat n.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|referat.}}
* rosyjski: (1.1) реферат m.
* ukraiński: (1.1) реферат m.
źródła.
== referat (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) raport
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: rɛˈfɛrat, AS: referat
Wiktionary
rzecz. referent m., referentka ż., referencje nmos., referencja ż., referowanie n., zreferowanie n.
:: zdrobn. referacik m.
czas. referować
przym. referatowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. referent m., referentka ż., referencje nmos., referencja ż., referowanie n., zreferowanie n.
:: zdrobn. referacik m.
czas. referować
przym. referatowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
wikicytaty.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) report; (1.2) office
* bułgarski: (1.1) реферат m.
* esperanto: (1.1) referaĵo
* niemiecki: (1.1) Referat n.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|referat.}}
* rosyjski: (1.1) реферат m.
* ukraiński: (1.1) реферат m.
źródła.
== referat (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) raport
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: referat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z referatem, dotyczący referatów
Wiktionary
rzecz. referat mrz., referacik mrz., referent mos., referentka ż., referencje nmos., referencja ż., referowanie n., zreferowanie n.
czas. referować ndk., zreferować dk.
Wiktionary
1. odesłanie w tekście do innego źródła informacji lub publikacji;
2. w filozofii i semantyce: znaczenie uzupełniające ogólny sens; odniesienie
3. w informatyce: argument funkcji będący wskaźnikiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) inform. wartość, zawierająca informację o położeniu innej wartości w pamięci lub nośniku danych;
(1.2) filoz. znaczenie, które uzupełnia ogólny sens czegoś
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌrɛfɛˈrɛ̃nt͡sʲja, AS: referẽncʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. referencje nmos., referent m., referentka ż., referat m., referowanie n., zreferowanie n.
czas. referować ndk., zreferować dk.
przym. referencyjny, referatowy
przysł. referencyjnie
Wiktionary
(1.2) odniesienie
Wiktionary
referencyjny;
1. → referencja;
2. taki, który jest ustalonym punktem odniesienia; wzorcowy;
3. taki, który jest skutkiem podziału na różne kategorie
SJP.pl
pisemna opinia wystawiana osobie ubiegającej się o pracę; list polecający
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) pisemna opinia wystawiana osobie starającej się o pracę;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) M., B. i W. lm. od: referencja
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W referencjach tej firmy znajduje się Narodowe Centrum Kultury.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɛˈrɛ̃nt͡sʲjɛ, AS: referẽncʹi ̯e
Wiktionary
rzecz. referencja ż., referent m., referentka ż., referat m., referowanie n., zreferowanie n.
czas. referować ndk., zreferować dk.
przym. referencyjny, referatowy
przysł. referencyjnie
Wiktionary
związany z referencją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest ustalony z góry, i który stanowi punkt odniesienia
(1.2) taki, który wynika z podziału na poszczególne kategorie
Wiktionary
rzecz. referencje nmos., referencja ż.
czas. referować
Wiktionary
dotyczący referendum, charakterystyczny dla referendum - wyrażenia swojej opinii w drodze powszechnego głosowania; referendowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z referendum, dotyczący referendum
Wiktionary
rzecz. referendum n.
Wiktionary
przymiotnik od: referendarz
SJP.pl
1. stanowisko urzędnicze w administracji;
2. dawniej: urzędnik, który przesłuchiwał strony w sprawach cywilnych i referował sprawy w kancelarii królewskiej
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący referendum, charakterystyczny dla referendum - wyrażenia swojej opinii w drodze powszechnego głosowania; referendalny
SJP.pl
głosowanie w określonej sprawie, w którym biorą udział wszyscy uprawnieni obywatele
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. głosowanie, którego celem jest rozstrzygnięcie jakiejś kwestii przez ogół obywateli kraju, regionu lub gminy;
Wiktionary
Referendum (głosowanie ludowe) – forma głosowania o charakterze powszechnym, najbliższa ideałowi demokracji bezpośredniej, w której udział mogą brać wszyscy obywatele uprawnieni do głosowania (tj. mający czynne prawo wyborcze). W czasie referendum obywatele całego państwa lub jego części wyrażają swoją opinię w kwestii poddawanej głosowaniu.
Wikipedia
(1.1) Prezydent ogłosił referendum w sprawie przyjęcia konstytucji.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɛˈrɛ̃ndũm, AS: referẽndũm
Wiktionary
przym. referendalny, referendowy
Wiktionary
(1.1) plebiscyt
Wiktionary
1. osoba, która pisze lub wygłasza referat albo przedstawia szerszemu gronu jakąś sprawę;
2. urzędnik kierujący referatem w instytucji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się prowadzeniem określonego referatu w danej instytucji i załatwiająca sprawy z tym związane
(1.2) osoba opracowująca i wygłaszająca referat na dany temat większej grupie osób
Wiktionary
Referent (prowadzący sprawę) – w polskim porządku prawnym osoba (urzędnik) upoważniona do merytorycznego załatwienia danej sprawy.
Wikipedia
IPA: rɛˈfɛrɛ̃nt, AS: referẽnt
Wiktionary
rzecz. referentka ż., referat m., referencja ż., referencje nmos., referowanie n., zreferowanie n.
przym. referatowy
Wiktionary
1. kobieta referent;
2. pieczęć metalowa odciskana w miękkim materiale (np. plastelinie) przy plombowaniu szaf lub pomieszczeń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: referent
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
zob. referent.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|referent.
* esperanto: (1.1) referantino
* słoweński: (1.1) referentka ż.
źródła.
== referentka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) referentka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɛˈrɛ̃ntka, AS: referẽntka
Wiktionary
zob. referent.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
zob. referent.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|referent.
* esperanto: (1.1) referantino
* słoweński: (1.1) referentka ż.
źródła.
== referentka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) referentka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wtórna fermentacja w piwowarstwie
SJP.pl
Refermentacja – termin używany w piwowarstwie oznaczający wtórną fermentację w butelkach. Do sklarowanego i przefiltrowanego piwa dolewa się brzeczki nastawnej i rozlewa do butelek, w których cukier zawarty w brzeczce rozkłada się i zamienia w alkohol oraz dwutlenek węgla. Refermentacja wpływa na zwiększenie stężenia ekstraktu piwa, zwiększenie zawartości dwutlenku węgla i osadów drożdżowych, zmienia również wartość pH piwa. Piwo poddane refermentacji jest bardziej mętne i treściwsze w smaku.
Wikipedia
ponownie fermentować
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zdawać raport, relację z czegoś; przedstawiać coś w formie referatu, sprawozdania
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɛˈrɔvat͡ɕ, AS: referovać
Wiktionary
rzecz. koreferat mrz., referacik mrz., referat mrz., referencja ż., referencje nmos., referowanie n., zreferowanie n.
czas. koreferować ndk., zreferować dk.
przym. referatowy, referencjalny, referencyjny
Wiktionary
(1.1) relacjonować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|referować.
Wiktionary
rzecz. zreferowanie n., referat m., referacik m., referent m., referentka ż., referencja ż., referencje nmos.
czas. referować ndk., zreferować dk.
przym. referatowy
Wiktionary
lina lub wielokrążek do ściągnięcia i umocowania żagla podczas refowania
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zrefinansować)
(1.1) finans. pozyskiwać nowe finansowanie
Wiktionary
rzecz. refinansowanie n.
czas. zrefinansować dk.
Wiktionary
wzrost cen następujący po okresie, w którym kształtowały się one poniżej kosztów produkcji
SJP.pl
Reflacja – zwiększanie skali inflacji będące reakcją na kształtowanie się cen poniżej kosztów produkcji.
Wikipedia
zmiana bandery statku
SJP.pl
1. zdolność szybkiej reakcji na bodźce z otoczenia;
2. reakcja organizmu na jakiś bodziec;
3. odblask, odbicie światła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. rozbłysk odbitego światła
(1.2) zdolność do szybkiej reakcji
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. refleksyjność ż., reflektor m.
czas. zreflektować się, reflektować
przym. refleksyjny, refleksowy
przysł. refleksyjnie
frazeologia. refleks szachisty
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) рефлекс m.
źródła.
== refleks (język turecki.) ==
wymowa. IPA3|ɾef'lecs.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) refleks
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈrɛflɛks, AS: refleks
Wiktionary
rzecz. refleksyjność ż., reflektor m.
czas. zreflektować się, reflektować
przym. refleksyjny, refleksowy
przysł. refleksyjnie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. refleksyjność ż., reflektor m.
czas. zreflektować się, reflektować
przym. refleksyjny, refleksowy
przysł. refleksyjnie
frazeologia. refleks szachisty
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) рефлекс m.
źródła.
== refleks (język turecki.) ==
wymowa. IPA3|ɾef'lecs.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) refleks
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
w językoznawstwie: zaimek zwrotny; reflexivum, refleksiwum
SJP.pl
w językoznawstwie: zaimek zwrotny; reflexivum, refleksivum
SJP.pl
głębsze przemyślenia wywołane silnym przeżyciem; wypowiedź, będąca wynikiem takiego zastanowienia się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. głębsze zastanowienie się
Wiktionary
rzecz. refleksyjność ż.
przym. refleksyjny
przysł. refleksyjnie
Wiktionary
rodzaj rolety, osłona przeciwsłoneczna niezasłaniająca całkowicie widoku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) półprzezroczysta roleta zewnętrzna ograniczająca ilość promieni słonecznych
Wiktionary
osoba usiłująca wyjaśnić wszystkie procesy psychiczne działaniem odruchów fizjologicznych
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) psych. związany z refleksologią, dotyczący refleksologii
Wiktionary
rzecz. refleksologia ż.
Wiktionary
przyrząd do pomiaru czasu reakcji
SJP.pl
terapia uciskowa, w której stymulowane są punkty odpowiadające poszczególnym narządom i układom ludzkiego ciała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. alternatywna metoda terapii, mająca pobudzać organizm do samoleczenia poprzez uciskaniu określonych punktów na ciele
Wiktionary
rzecz. refleksoterapeuta m., refleksoterapeutka ż.
przym. refleksoterapeutyczny
Wiktionary
przymiotnik od: refleks
SJP.pl
1. zdolność szybkiej reakcji na bodźce z otoczenia;
2. reakcja organizmu na jakiś bodziec;
3. odblask, odbicie światła
SJP.pl
Refleksy – polski film animowany z 1979 w reżyserii Jerzego Kuci. Film ukazuje walkę o przetrwanie nowo narodzonego owada, który ledwo wydobywa się z kokonu i zostaje zaatakowany przez innego osobnika. W trakcie walki przeciwnicy wpadają do kałuży, znacząc na wodzie kręgi refleksów. Przez kałużę przechodzi mężczyzna i miażdży splecione w śmiertelnym uścisku owady. Tematem Refleksów jest kruchość istnienia wszelkich bytów ziemskich.
Wikipedia
zdolność do refleksji, głębszych przemyśleń
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest refleksyjne; cecha tych, którzy są refleksyjni
Wiktionary
Wikipedia
przym. refleksyjny
przysł. refleksyjnie
rzecz. refleks mrz., refleksja ż.
Wiktionary
dający do myślenia, prowokujący wysiłek intelektualny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podn. skłonny do głębszych rozważań
(1.2) podn. skłaniający do przemyśleń, pełen refleksji
(1.3) fiz. odbijający fale
Wiktionary
rzecz. refleksja ż., refleks mrz., refleksyjność ż.
przysł. refleksyjnie
Wiktionary
(1.1) myślący
(1.2) filozoficzny, kontemplacyjny, medytacyjny
Wiktionary
zwrotny, np. czasownik refleksywny
SJP.pl
osoba, która reflektuje na coś, ubiega się o coś
SJP.pl
Reflektometr – elektroniczny przyrząd pomiarowy służący głównie do pomiarów długości i tłumienności przewodów miedzianych, a także włókien światłowodowych, stosowanych w torach telekomunikacyjnych.
Reflektometry można podzielić na:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opt. zwierciadło wklęsłe;
(1.2) techn. lampa z reflektorem (1.1) dająca kierunkowy strumień światła
(1.3) astr. teleskop astronomiczny z reflektorem (1.1)
(1.4) fiz. warstwa materiału wokół rdzenia reaktora atomowego, która odbija neutrony;
(1.5) zob. reflektor radarowy.
(1.6) środ. więz. zwykle w lm. oko
Wiktionary
Reflektor – zwierciadło optyczne wklęsłe, służące do sprowadzenia padającej na nie wiązki energii o charakterze falowym (np. promieniowanie elektromagnetyczne, fala akustyczna) do wiązki równoległej lub wąskiego kąta bryłowego.
Reflektor zwiększa gęstość energii danej fali; działa jak soczewka skupiająca. Służy do ułatwienia obserwacji danego zjawiska falowego lub wysłania fal w określonym kierunku.
Wikipedia
(1.2) Oślepił mnie blask reflektorów samochodu z przeciwka.
(1.2) Kiedy słyszę tę muzykę, przed oczami mam ferię jaskrawożółtych reflektorów na koncercie.
Wiktionary
IPA: rɛfˈlɛktɔr, AS: reflektor
Wiktionary
rzecz. reflektometr m., refleks m.
:: zdrobn. reflektorek m.
przym. reflektorowy
Wiktionary
przymiotnik od: reflektor
SJP.pl
1. wyrażać ochotę na coś;
2. reflektować się - zwracać na coś uwagę, spostrzegać coś
SJP.pl
czasownik
(1.1) książk. mieć na coś ochotę, starać się o coś
(1.2) przest. przywoływać kogoś do opamiętania się i rozwagi, nakłaniać do zastanowienia się
czasownik zwrotny reflektować się
(2.1) książk. opamiętać się, zachowywać rozwagę
(2.2) książk. orientować się, zauważać coś, spostrzegać coś
Wiktionary
(1.1) "Czy Pani Przewodnicząca reflektuje na herbatę?" spytała ją słodko Doktorka.
Wiktionary
IPA: ˌrɛflɛkˈtɔvat͡ɕ, AS: reflektovać
Wiktionary
rzecz. refleks mrz., reflektowanie, reflektant, reflektantka
Wiktionary
(1.2) mitygować
(2.1) mitygować się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|reflektować.
Wiktionary
IPA: ˌrɛflɛktɔˈvãɲɛ, AS: reflektovãńe
Wiktionary
czas. reflektować ndk.
Wiktionary
w językoznawstwie: zaimek zwrotny; refleksivum, refleksiwum
SJP.pl
lina zamocowana do tylnego liku żagla
SJP.pl
link promocyjny, który po kliknięciu przynosi dochód promującej go osobie, firmie; link referencyjny
SJP.pl
linka zamocowana do żagla, służąca do obwiązywania zrefowanej części żagla; refsejzing
SJP.pl
Reflinka, refsejzing – krótka lina w olinowaniu ruchomym na jachtach i żaglowcach, głównie z ożaglowaniem skośnym. Reflinki mocowane są w refbancie, wzmocnionym pasie żagla. Służą do zmniejszania powierzchni żagla poprzez skrócenie jego długości czyli refowanie.
W przypadku refowania żagli w ożaglowaniu skośnym, wraz z refsejzingami stosuje się, jako ostatnią w szeregu tych linek mocowanych do bomu, refszkentlę – linkę nie tylko skracającą żagiel, ale i napinającą jego koniec.
Wikipedia
medycyna: cofanie się treści pokarmowej z żołądka do przełyku, z dwunastnicy do żołądka; cofanie się moczu z pęcherza do moczowodu
SJP.pl
Wikipedia
schorzenie polegające na cofaniu się treści żołądka do przełyku
SJP.pl
urządzenie do obracania bomu przy nawijaniu nań żagla podczas refowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zmiana lub szereg zmian mająca na celu ulepszenie dziedziny, której dotyczy;
Wiktionary
Reforma (łac. reformatio – przekształcenie) – proces ewolucyjnego, stopniowego i zwykle długotrwałego mający na celu wprowadzenie zmian. Reformy stanowią przeciwwagę i uzupełnienie zmian rewolucyjnych.
Wprowadzana jest przez uchwalenie lub wydanie jednego lub kilku aktów prawnych (z reguły jest to ustawa parlamentu i rozporządzenia do niej), a następnie przez działania organów władzy wykonawczej.
Wikipedia
(1.1) W 1999 roku w Polsce miały miejsce dwie reformy – zarówno podziału administracyjnego, jak i systemu oświaty.
Wiktionary
IPA: rɛˈfɔrma, AS: reforma
Wiktionary
rzecz. reformowalność ż., reformatorstwo n., reformator m., reformatorka ż., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformacja ż., reformowanie n., zreformowanie n.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformowalny, reformatorski, reformistyczny, reformacyjny, reformowy, formatywny
Wiktionary
antonimy.
(1.1) uwstecznienie, antyreforma
hiperonimy.
(1.1) poprawa
hiponimy.
(1.1) restrukturyzacja, pieriestrojka / pierestrojka
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. reformowalność ż., reformatorstwo n., reformator m., reformatorka ż., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformacja ż., reformowanie n., zreformowanie n.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformowalny, reformatorski, reformistyczny, reformacyjny, reformowy, formatywny
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|réforme. < etym|łac|reformatio. < etym2|łac|reformo|reformare. → reformować
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) reform
* bułgarski: (1.1) реформа ż.
* chorwacki: (1.1) reforma
* czeski: (1.1) reforma
* duński: (1.1) reform w.
* esperanto: (1.1) reformo, reformado
* niemiecki: (1.1) Reform ż.
* norweski (bokmål): (1.1) reform m.
* norweski (nynorsk): (1.1) reform m.
* rosyjski: (1.1) реформа
* słowacki: (1.1) reforma ż.
* szwedzki: (1.1) reform w.
źródła.
== reforma (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reforma
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzadko: członek katolickiego zakonu żebrzącego, utworzonego we Włoszech w XVI wieku; reformata
SJP.pl
Wikipedia
ruch religijno-społeczny zapoczątkowany w XVI wieku w Niemczech przez Marcina Lutra, który dążył do reformy i odbudowy Kościoła katolickiego; doprowadził do rozłamu w chrześcijaństwie i utworzenia nowych wyznań, zwanych protestanckimi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. kult. ruch religijno-polityczno-społeczny w XVI wieku zapoczątkowany w Niemczech przez Marcina Lutra, dążący do wprowadzenia reform w Kościele katolickim;
(1.2) daw. wprowadzanie reformy, reform, reformowanie
(1.3) daw. zabezpieczenie majątkowe żony, w postaci zapisania podwójnej zazwyczaj wartości jej posagu, wiana na części dóbr męża ; po jego śmierci spadkobiercy zwracali wiano wdowie; prawne ubezpieczenie, opatrzenie
Wiktionary
Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa. Był reakcją na negatywne zjawiska, które miały miejsce w katolickiej hierarchii kościelnej, a także stanowił opozycję do katolickiej doktryny dogmatycznej. Podwaliny pod wystąpienie Marcina Lutra położyła działalność Jana Husa na początku XV wieku – ruch husycki (husyci) odegrał ważną rolę w rozwoju reformacji.
Wikipedia
(1.1) Reformacja w Kościele katolickim została zapoczątkowana przez Marcina Lutra w XVI wieku.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɔrˈmat͡sʲja, AS: reformacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. reforma ż., reformowalność ż., reformatorstwo n., reformator mos., reformatorka ż., reformizm mrz., reformista mos., reformistka ż., reformowanie n., zreformowanie n.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformacyjny, reformowalny, reformatorski, reformistyczny, formacyjny, formatywny
przysł. reformacyjnie
Wiktionary
dotyczący reformata
SJP.pl
związany z reformacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z reformacją, dotyczący reformacji
Wiktionary
rzecz. reforma ż., reformatorka ż., reformator mos., reformowanie n., reformacja ż.
przym. formatywny, reformowalny, reformatorski
czas. reformować
Wiktionary
rzadko: członek katolickiego zakonu żebrzącego, utworzonego we Włoszech w XVI wieku; reformata
SJP.pl
rzadko: członek katolickiego zakonu żebrzącego, utworzonego we Włoszech w XVI wieku; reformata
SJP.pl
1. osoba przeprowadzająca jakąś reformę, reformująca coś;
2. działacz reformacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ten, kto reformuje, dokonuje reformy
Wiktionary
(1.1) Król był wielkim reformatorem.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɔrˈmatɔr, AS: reformator
Wiktionary
rzecz. reforma ż., reformatorstwo n., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformowalność ż., reformacja ż., reformowanie n., zreformowanie n.
:: fż. reformatorka ż.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformatorski, reformowalny, reformistyczny, reformacyjny, formacyjny, formatywny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. reforma ż., reformatorstwo n., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformowalność ż., reformacja ż., reformowanie n., zreformowanie n.
:: fż. reformatorka ż.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformatorski, reformowalny, reformistyczny, reformacyjny, formacyjny, formatywny
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|reformować.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) reformer
* bułgarski: (1.1) реформатор m.
* francuski: (1.1) réformateur m.
* interlingua: (1.1) reformator
* niemiecki: (1.1) Reformer m.
* rosyjski: (1.1) реформатор m.
źródła.
== reformator (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) reformator
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. kobieta przeprowadzająca jakąś reformę, reformująca coś;
2. działaczka reformacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: reformator
Wiktionary
(1.1) Na zachodzie Europy Katarzyna II uważana była za reformatorkę i monarchinię oświeconą.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfɔrmaˈtɔrka, AS: reformatorka
Wiktionary
rzecz. reforma ż., reformowalność ż., reformatorstwo n., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformacja ż., reformowanie n., zreformowanie n.
:: fm. reformator m.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformowalny, reformatorski, reformistyczny, reformacyjny, formacyjny, formatywny
Wiktionary
związany z wprowadzaniem reform
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podn. dotyczący reformowania albo reformatora
Wiktionary
rzecz. reformowanie n., reformowalność ż., reforma ż., reformacja ż., reformator mos., reformatorka ż.
czas. reformować
przym. reformacyjny, reformowalny
przysł. reformacyjnie, reformatorsko
Wiktionary
(1.1) innowacyjny
Wiktionary
przyrząd treningowy do pilatesu
SJP.pl
wysokotemperaturowe ogrzewanie ropy naftowej pod zwiększonym ciśnieniem w celu otrzymania paliw o dobrych właściwościach lub węglowodorów aromatycznych
SJP.pl
Reforming (reforming katalityczny, reformowanie benzyny) – proces stosowany wobec lekkich frakcji ropy naftowej lub produktów krakingu w celu otrzymania paliw o wysokiej liczbie oktanowej, w czasie którego zachodzą reakcje izomeryzacji, odwodornienia, cyklizacji, hydrokrakingu i aromatyzacji.
Wikipedia
1. dążenie do wprowadzenia reform w dotychczasową formę działania jakiejś instytucji, organizacji;
2. kierunek w ruchu robotniczym, powstały w Anglii pod koniec XIX wieku, dominujący w II Międzynarodówce, odrzucający rewolucyjne metody walki o socjalizm na rzecz reform ustroju kapitalistycznego
SJP.pl
Reformizm (łac. reformare „przekształcać”) – nurt opowiadający się za reformą istniejącego systemu lub instytucji – często politycznej lub religijnej – w przeciwieństwie do jej zniesienia i zastąpienia poprzez rewolucję.
W ruchu socjalistycznym reformizm jest poglądem, że stopniowe zmiany poprzez istniejące instytucje mogą ostatecznie doprowadzić do fundamentalnych zmian w politycznych i ekonomicznych systemach społeczeństwa. Reformizm jako tendencja polityczna i hipoteza zmiany społecznej wywodzi się z opozycji wobec socjalizmu rewolucyjnego, który twierdzi, że rewolucyjne przewroty są koniecznym warunkiem wstępnym dla strukturalnych zmian niezbędnych do przekształcenia kapitalistycznego systemu w jakościowo odmienny system socjalistyczny. W odpowiedzi na pejoratywne pojmowanie reformizmu jako nietransformacyjnego, filozof André Gorz w 1987 roku stworzył koncepcję reformy niererformistycznej, która kładzie nacisk na potrzeby ludzkie nad potrzebami kapitalistycznymi.
Wikipedia
1. wprowadzać zmiany, ulepszenia; dokonywać reformy, przekształcać, reorganizować;
2. reformować się - być reorganizowanym, przekształcanym; przekształcać się, reorganizować się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zreformować)
(1.1) dokonywać reformy
czasownik zwrotny niedokonany reformować się (dk. zreformować się)
(2.1) podlegać reformie
Wiktionary
rzecz. reformowalność ż., reforma ż., reformacja ż., reformator mos., reformatorka ż., reformista mos., reformizm mrz., reformowanie n., reformy nmos.
czas. zreformować dk.
przym. reformacyjny, reformatorski, reformistyczny, reformowalny, reformowany, formacyjny, formatywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co reformowalne
Wiktionary
rzecz. reforma ż., reformatorstwo n., reformator m., reformatorka ż., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformowanie n., zreformowanie n., reformacja ż.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformowalny, reformatorski, reformistyczny, formatywny
Wiktionary
dający się reformować
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dający się reformować
Wiktionary
rzecz. reformowalność ż., reforma m., reformator m., reformatorka ż., reformatorstwo n., reformacja ż., reformowanie n.
czas. reformować ndk.
przym. reformatorski, reformacyjny, formatywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|reformować.
Wiktionary
(1.1) Mazowiecki dał wolną rękę Balcerowiczowi w reformowaniu gospodarki.
Wiktionary
rzecz. reforma ż., reformizm m., reformista m., reformistka ż., reformatorstwo n., reformator m., reformatorka ż., reformacja ż., reformowalność ż., zreformowanie n.
czas. reformować ndk., zreformować dk.
przym. reformistyczny, reformatorski, reformacyjny, reformowalny, formacyjny, formatywny
Wiktionary
1. wprowadzać zmiany, ulepszenia; dokonywać reformy, przekształcać, reorganizować;
2. reformować się - być reorganizowanym, przekształcanym; przekształcać się, reorganizować się
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z reformą, dotyczący reformy
Wiktionary
rzecz. reforma ż.
przym. formatywny
Wiktionary
1. wprowadzać zmiany, ulepszenia; dokonywać reformy, przekształcać, reorganizować;
2. reformować się - być reorganizowanym, przekształcanym; przekształcać się, reorganizować się
SJP.pl
majtki damskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kobiece szerokie majtki z nogawkami
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|reforma.
Wiktionary
przym. formacyjny
czas. reformować
Wiktionary
zmniejszać powierzchnię żagla za pomocą linek - refów
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) żegl. zmniejszać powierzchnię ożaglowania bez użycia dodatkowych żagli przez częściowe zwijanie lub składanie dolnej części żagla i umocowanie jej za pomocą linek
(1.2) środ. wstawiać przypis
Wiktionary
(1.1) Sztorm idzie, refować żagle!
(1.2) Nie refujemy z tytułów sekcji, a przypis wstawiamy przed kropką bez spacji. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: rɛˈfɔvat͡ɕ, AS: refovać
Wiktionary
rzecz. refowanie
czas. orefować dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|refować.
Wiktionary
Refowanie – zmniejszanie powierzchni ożaglowania stosowane podczas żeglugi w trudnych warunkach wiatrowych w celu zmniejszenia siły aerodynamicznej wytwarzanej na żaglach, obniżenia środka ożaglowania, zmniejszenia przechyłu, a także wywołania nawietrzności lub zawietrzności.
Wikipedia
IPA: ˌrɛfɔˈvãɲɛ, AS: refovãńe
Wiktionary
czas. refować
Wiktionary
przymiotnik od: ref
SJP.pl
załamanie promieni świetlnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. odchylenie kierunku rozchodzenia się fali związana ze zmianą jej prędkości przy przejściu do innego ośrodka;
(1.2) fizj. okresowa niewrażliwość na bodźce komórek pobudliwych (a także błon komórkowych wypustek tych komórek) po przejściu potencjału czynnościowego;
(1.3) zob. refrakcja molowa.;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: rɛfˈrakt͡sʲja, AS: refrakcʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. refraktor m., frakcja ż.
przym. refrakcyjny, frakcyjny
Wiktionary
(1.1) załamanie, załamanie fali
Wiktionary
optyk, specjalista od doboru szkieł korekcyjnych
SJP.pl
związany z refrakcją
SJP.pl
przyrząd optyczny do mierzenia współczynnika załamania światła
SJP.pl
Wikipedia
dział fizyki obejmujący metody pomiaru współczynnika załamania światła za pomocą refraktometru
SJP.pl
Refraktometria – metoda badania własności fizykochemicznych substancji na podstawie pomiarów ich współczynników załamania. Służą temu refraktometry, np. refraktometr Abbego.
Wikipedia
teleskop, w którym elementem skupiającym światło jest soczewka lub układ soczewek
SJP.pl
Teleskop optyczny (gr. teleskopes – dalekopatrzący) – jeden z rodzajów teleskopów; przyrząd optyczny złożony z dwóch elementów optycznych: obiektywu i okularu (teleskop soczewkowy) lub z okularu i zwierciadła (teleskop zwierciadlany), połączonych tubusem. Służy do powiększania odległych obrazów. Zarówno teleskop soczewkowy, jak i teleskop zwierciadlany dają obraz rzeczywisty powiększony, odwrócony lub prosty.
Wikipedia
w pieśni lub piosence powtarzająca się melodia i związany z nią tekst, występujący zwykle po zakończeniu zwrotki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. w utworze śpiewanym jest to powtarzająca się melodia i tekst
Wiktionary
Refren – w pieśni lub piosence jest to powtarzająca się melodia i związany z nią tekst, występujący zwykle po zakończeniu zwrotki. W jazzie często ma zadanie oddzielenia poszczególnych części solowych i grany jest przez cały zespół.Refren jest częścią zwrotki, która składa się z tzw. canta (kanta) i refrenu.Refren zwykle zawiera w pełni rozbudowaną melodię, niekiedy jednak sprowadzony jest do jednego, krótkiego motywu. Na przykład w pieśniach religijnych może się sprowadzać do wyśpiewywanego przez zgromadzenie słowa Amen lub prośby Módl się za nami/Zmiłuj się nad nami (w litaniach) w odpowiedzi na śpiew kantora. Podobną rolę w hiszpańskich piosenkach ludowych odgrywa refren Ole!.
Wikipedia
(1.1) Uwielbiam refren tej piosenki.
Wiktionary
IPA: ˈrɛfrɛ̃n, AS: refrẽn
Wiktionary
rzecz. zdrobn. refrenik
przym. refrenowy
Wiktionary
zdrobnienie od: refren
SJP.pl
przymiotnik od: refren
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. w starożytnym Rzymie i średniowieczu, uczta na grobie zmarłego urządzana ku jego czci
(1.2) rel. w teologii francuskiej XII w. miejsce „ochłody i pocieszenia”, odpoczynku i radosnego oczekiwania dusz na spotkanie z Bogiem; przez niektórych identyfikowane z miejscem, w którym ci, którzy nie zmarli jako męczennicy, czekają na Sąd Ostateczny
Wiktionary
linka zamocowana do żagla, służąca do obwiązywania zrefowanej części żagla; reflinka
SJP.pl
Reflinka, refsejzing – krótka lina w olinowaniu ruchomym na jachtach i żaglowcach, głównie z ożaglowaniem skośnym. Reflinki mocowane są w refbancie, wzmocnionym pasie żagla. Służą do zmniejszania powierzchni żagla poprzez skrócenie jego długości czyli refowanie.
W przypadku refowania żagli w ożaglowaniu skośnym, wraz z refsejzingami stosuje się, jako ostatnią w szeregu tych linek mocowanych do bomu, refszkentlę – linkę nie tylko skracającą żagiel, ale i napinającą jego koniec.
Wikipedia
Ostoja (refugium) – w ekologii i ochronie przyrody jest to obszar wyróżniający się pod względem przyrodniczym, na którym występują rzadkie, ginące, zagrożone gatunki roślin lub zwierząt czy zanikające typy ekosystemów. Przykładowo, refugiami dlaleśnych gatunków roślin w krajobrazie rolniczym mogą być zarośla śródpolne, wyspy leśne itp.
Wikipedia
usypywanie plaży, wzmacnianie wybrzeża itp. przy pomocy piasku pozyskanego z dna morskiego
SJP.pl
Refulacja – prace mające na celu poszerzanie oraz ochronę plaży, terenów brzegowych, wysp, portów i torów podejściowych itp. Polegają na przetransportowaniu (przepompowaniu) m.in. z pogłębiarki rurami lub szalandą piasku z dna morza (akwenu) na plażę i rozgarnięciu go przez maszyny budowlane.
Wikipedia
urządzenie do wydobywania piasku, ziemi, mułu z dna, m.in. w celu pogłębienia dna zbiornika, rzeki
SJP.pl
Refuler – nazwa potoczna pogłębiarki ssącej. Służy do wydobywania piasku i żwiru z obszaru żwirowni lub do pogłębiania szlaków żeglugowych. Refuler jest jednostką pływającą, która zasysa z dna zbiornika wodnego (żwirowni) kruszywo.Dostarczenie urobku na brzeg odbywa się za pomocą systemu rur na pływakach gdzie poddawane jest dalszej obróbce - odwodnieniu i frakcjonowaniu.
Wikipedia
zwrot części lub całości poniesionych przez kogoś kosztów
SJP.pl
związany z refundacją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od: refundacja
Wiktionary
(1.1) - Nowe zasady pozwolą zaoszczędzić około 1 mld złotych - cieszył się szef resortu zdrowia, tuż po podpisaniu zmienionych list refundacyjnych.
Wiktionary
IPA: ˌrɛfũndaˈt͡sɨjnɨ, AS: refũndacyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. refundacja ż.
czas. refundować
Wiktionary
pokrywać (pokryć) koszty poniesione przez kogoś innego
SJP.pl
obywatel radziecki narodowości żydowskiej, któremu odmówiono prawa do emigracji
SJP.pl
obalenie argumentów strony przeciwnej, odparcie czyichś zarzutów; pismo o takiej treści
SJP.pl
przymiotnik od: refutacja
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) książk. odpierać za pomocą dowodów
Wiktionary
rzecz. refutacja ż.
przym. refutacyjny
Wiktionary
skrót od: regionalizm, regionalny
SJP.pl
rzeka w północno-zachodniej Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w województwie zachodniopomorskim;
Wiktionary
Rega – rzeka w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, płynąca przez Pojezierze Zachodniopomorskie i Pobrzeże Szczecińskie, o długości według różnych publikacji od 167,8 km do 199 km.
Jest dwudziestą czwartą pod względem długości rzeką w Polsce. Rega jest jedną z największych rzek przymorza i drugą rzeką woj. zachodniopomorskiego pod względem przepływów. Średnioroczny przepływ w 1997 roku w przekroju ujścia Regi wynosił 21,80 m³/s. Wody rzeki zostały ocenione w latach 2006–2007 na III i IV klasy jakości.
Wikipedia
(1.1) Rega jest czwartą rzeką w Polsce wpadającą do Morza Bałtyckiego.
(1.1) Ujście Regi znajduje się w Mrzeżynie.
Wiktionary
IPA: ˈrɛɡa, AS: rega
Wiktionary
rzecz. Resko n.
przym. reski
Wiktionary
prawo, przywilej przysługujące wyłącznie panującemu
SJP.pl
Regal – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Minnesota, w hrabstwie Kandiyohi.
Wikipedia
1. oznaki, symbole godności królewskiej, np. korona, berło, jabłko; insygnia;
2. w średniowieczu: prawa, przywileje przysługujące wyłącznie panującemu; regale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) hist. insygnia królewskie, symbolizujące władzę królewską
(1.2) hist. prawa i przywileje przysługujące monarsze
Wiktionary
Regalia (łac. regalis = królewski) – oznaki i symbole władzy monarszej, królewskiej, jak: korona, berło, jabłko itp.
Przykłady regaliów:
Także określenie na specjalny ubiór, szczególnie strojny, ozdobny.
Wikipedia
IPA: rɛˈɡalʲja, AS: regalʹi ̯a
Wiktionary
zdrobnienie od: regał
SJP.pl
zwolennik ustroju monarchicznego, stronnik króla; rojalista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. w dawnej Polsce: zwolennik większej władzy króla w czasach demokracji szlacheckiej
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡaˈlʲista, AS: regalʹista
Wiktionary
rzecz. regalistka ż.
przym. regalistyczny
Wiktionary
(1.1) monarchista, rojalista
Wiktionary
dawniej: rojalistyczny
SJP.pl
samochód typu Fiat Regata
SJP.pl
zawodnik biorący udział w regatach
SJP.pl
przymiotnik od: regaty
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z regatami, dotyczący regat
Wiktionary
rzecz. regaty nmos.
Wiktionary
zawody, wyścigi jachtów, łodzi wiosłowych, motorowych, kajaków i kanadyjek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) żegl. wyścig łodzi lub statków;
Wiktionary
Regaty – zawody sportowe prowadzone na wodzie lub lodzie.
Z regat rozgrywanych na wodzie można wyróżnić:
Na powierzchni lodu rozgrywa się pewną odmianę regat żeglarskich w postaci zawodów bojerów.
Wikipedia
IPA: rɛˈɡatɨ, AS: regaty
Wiktionary
rzecz. regatówka ż., regatowiec m.
przym. regatowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. proces zamiany LNG z postaci skroplonej na gazową poprzez ogrzewanie;
Wiktionary
Regazyfikacja - proces przemysłowy polegający na zamianie gazu ziemnego LNG w postaci skroplonej na postać gazową poprzez ogrzewanie skroplonej substancji.
Wikipedia
IPA: ˌrɛɡazɨfʲiˈkat͡sʲja, AS: regazyfʹikacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. regazyfikator
przym. regazyfikacyjny
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od regazyfikacja
Wiktionary
(1.1) Terminal regazyfikacyjny w Świnoujściu ma być otwarty w 2014 roku.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡazɨfʲikaˈt͡sɨjnɨ, AS: regazyfʹikacyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. regazyfikacja, regazyfikator
Wiktionary
mebel z półkami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mebel z półkami
(1.2) muz. rodzaj małych organów
Wiktionary
Regał – mebel biblioteczny służący do przechowywania książek.
Współcześnie regały i pozostałe sprzęty biblioteczne tworzą systemy zintegrowane, czyli zespoły sprzętów zharmonizowanych ze sobą pod względem wymiarów, konstrukcji i formy zewnętrznej.
Wikipedia
IPA: ˈrɛɡaw, AS: regau̯
Wiktionary
rzecz. zdrobn. regalik
przym. regałowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) muz. pot. utwór reggae
Wiktionary
przymiotnik od: regał
SJP.pl
powtórne zamarzania wody powstałej ze stopionego wskutek podwyższonego ciśnienia lodu, jedna z przyczyn przesuwania się lodowców
SJP.pl
Regelacja, przymarzanie lodu – zjawisko topienia lodu pod wpływem zwiększonego ciśnienia i powtórnego zamarznięcia powstałej wody przy obniżeniu ciśnienia do pierwotnej wartości. Powodowane jest ono zmniejszaniem się temperatury topnienia lodu przy zwiększonym ciśnieniu.
Wikipedia
1. rządy jednej lub kilku osób (regentów), ustanowione na okres małoletności lub nieobecności prawowitego władcy; rejencja;
2. okres trwania takich rządów; rejencja;
3. w państwie pruskim oraz na ziemiach polskich zaboru pruskiego: jednostka administracyjna pośrednia między powiatem a prowincją; rejencja;
4. urząd administrujący tą jednostką; rejencja;
5. w dawnej Polsce: urząd, stanowisko regenta - urzędnika dokonującego wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierującego kancelarią królewską i archiwum; regentura, rejentura, rejencja;
6. styl w sztuce zapoczątkowany we Francji (1715-1723), odnoszący się szczególnie do wnętrz, mający cechy pośrednie między barokiem a rokokiem;
7. styl w sztuce angielskiej, rozwijający się w latach 1800-1830 w czasach panowania Jerzego, księcia Walii, charakteryzujący się przenikaniem tendencji neogotyckich, neoklasycystycznych i orientalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. polit. władza sprawowana przez regenta, regentkę
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. regent m., regentka ż.
przym. regencyjny
Wiktionary
przymiotnik od: regent
SJP.pl
związany z regencją
SJP.pl
1. odbudowa utraconych części w żywym organizmie;
2. odzyskiwanie sprawności fizycznej, zdrowia;
3. reperacja, odnawianie zużytych maszyn, narzędzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. odzyskiwanie zdrowia, sprawności, równowagi psychicznej itp.
(1.2) med. odtwarzanie uszkodzonych części ciała, narządów, tkanek albo komórek organizmów żywych
(1.3) techn. odnawianie i naprawianie uszkodzonych lub wyeksploatowanych maszyn lub ich części
(1.4) techn. odzyskiwanie w procesach technologicznych wartościowych substancji, energii; także. przywracanie zużytym substancjom ich oryginalnych własności
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Regeneracja fizjologiczna jest ściśle związana z warunkami życia zwierzęcia czy człowieka. Najprostszym przykładem tej regeneracji jest odnowa naskórka pokrywającego całą powierzchnię ciała ludzkiego.
(1.2) Karczochy nie tylko korzystnie wpływają na pracę naszej wątroby, ale pomagają też w regeneracji jej komórek.
Wiktionary
rzecz. regenerowanie n., zregenerowanie n.
czas. regenerować ndk., zregenerować dk.
przym. regeneracyjny, regeneratywny
Wiktionary
związany z regeneracją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) uruchamiający lub wspomagający proces regeneracji
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡɛ̃nɛraˈt͡sɨjnɨ, AS: regẽneracyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. regeneracja ż., regenerowanie n., zregenerowanie n.
czas. regenerować się, regenerować
przym. regeneratywny
Wiktionary
Regenerat — plastyczny produkt otrzymywany przez depolimeryzację zwulkanizowanych odpadów gumowych, zużytych wyrobów gumowych (opony, dętki, węże gumowe, obuwie itp.).W mieszankach gumowych może on zastąpić część kauczuku. Dodany w ograniczonej ilości wpływa korzystnie na dalsze procesy technologiczne, a ponadto przyczynia się do potanienia wyrobu gumowego.Nadmierny udział regeneratu w gumie powoduje znaczne obniżenie jej własności wytrzymałościowych.
Wikipedia
Regenerator sygnału, wzmacniak, wtórnik, powtarzacz, repeater – urządzenie stosowane w telekomunikacji do regeneracji sygnału.
Zasięg transmisji sygnałów jest ograniczony na skutek zniekształceń, zakłóceń i pochłaniania energii w mediach transmisyjnych. Regeneracja przesyłanych sygnałów w torze transmisyjnym pozwala ten zasięg zwiększyć. Regeneratory działają w warstwie fizycznej sygnałów (pierwsza warstwa modelu OSI) i nie próbują interpretować transmitowanych przezeń danych pod kątem ich poprawności (spójności).
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) sprzyjający regeneracji, prowadzący do regeneracji czegoś
Wiktionary
rzecz. regeneracja ż., regenerator m., regenerant Pm., regenerowanie n., zregenerowanie n., generator m., generowanie n., wygenerowanie n., regeneratywność ż., degeneracja ż., degenerat m., degeneratka ż., degenerowanie n., zdegenerowanie n.
czas. regenerować ndk., zregenerować dk., generować ndk., wygenerować dk.
przym. regeneracyjny, degeneracyjny, degeneratywny
przysł. regeneratywnie, regeneracyjnie, degeneracyjnie
Wiktionary
czasownik niedokonany (dk. zregenerować)
(1.1) odnawiać, odświeżać, odtwarzać
czasownik zwrotny niedokonany (dk. zregenerować się)
(2.1) wracać do pełnego zdrowia i sprawności fizycznej
(2.2) o częściach organizmów żywych: odnawiać się
Wiktionary
(2.2) Leczenie objawowe jest często jedynym postępowaniem, ponieważ w 90% epizodów krwawienia ustaje ono samoistnie, a błona śluzowa regeneruje się w ciągu 72 godzin.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡɛ̃nɛˈrɔvat͡ɕ‿ɕɛ, AS: regẽnerovać‿śe
Wiktionary
rzecz. regeneracja ż., regenerowanie n., zregenerowanie
czas. zregenerować dk.
przym. regeneracyjny, regeneratywny
przysł. regeneracyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dokonywanie regeneracji
Wiktionary
rzecz. zregenerowanie n., regeneracja ż.
czas. regenerować ndk., zregenerować dk.
przym. regeneracyjny, regeneratywny
Wiktionary
odnowiony przez odpowiednie zabiegi mechaniczne albo chemiczne, np. opona regenerowana
SJP.pl
mający działanie odnawiające
SJP.pl
dawniej: przełożony duchownego zakładu naukowego; zarządzający kancelarią konsystorską
SJP.pl
[czytaj: REgensburk] miasto w Niemczech; Ratyzbona
SJP.pl
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
przymiotnik od: Regensburg (Ratyzbona; miasto w Niemczech); ratyzboński
SJP.pl
1. osoba sprawująca rządy w okresie małoletniości, choroby lub dłuższej nieobecności panującego;
2. w dawnej Polsce: urzędnik dokonujący wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierujący kancelarią królewską i archiwum; rejent, notariusz;
3. w dawnej Polsce: sekretarz kanclerza i podkanclerza; rejent, notariusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. ktoś, kto sprawuje władzę za nieobecnego lub młodocianego monarchę;
(1.2) przest. rejent, notariusz
Wiktionary
Regent – uprawniona osoba, sprawująca władzę w imieniu monarchy, gdy ten nie może wykonywać swoich obowiązków, np. z powodu małoletniości, bezkrólewia, nieobecności w kraju lub poważnej choroby. Okres władzy regenta oraz sama władza regenta to regencja. Regent może być także powołany na okres, w którym tron pozostaje nieobsadzony (np. adm. Miklós Horthy na Węgrzech, Francisco Franco w Hiszpanii, Rada Regencyjna w Polsce).
Wikipedia
IPA: ˈrɛɡɛ̃nt, AS: regẽnt
Wiktionary
rzecz. regencja ż.
:: fż. regentka ż.
przym. regencyjny
Wiktionary
(1.1) interrex
Wiktionary
kobieta sprawująca rządy w okresie małoletniości, choroby lub dłuższej nieobecności panującego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. polit. kobieta, która pełni funkcję regenta
Wiktionary
rzecz. regencja ż., regent m.
przym. regencyjny
Wiktionary
w dawnej Polsce: urząd, stanowisko regenta - urzędnika dokonującego wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierującego kancelarią królewską i archiwum; rejentura, rejencja, regencja
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
regesta; dawniej:
1. streszczenie dokumentu lub listu;
2. chronologiczny spis dokumentów ze zwięzłym opisem ich treści i podaniem miejsca ich przechowywania
SJP.pl
Regest – średniowieczne określenie rejestru, z (łac. regestum – księga do zapisywania).
Wikipedia
regesta; dawniej:
1. streszczenie dokumentu lub listu;
2. chronologiczny spis dokumentów ze zwięzłym opisem ich treści i podaniem miejsca ich przechowywania
SJP.pl
Regest – średniowieczne określenie rejestru, z (łac. regestum – księga do zapisywania).
Wikipedia
dawniej:
1. część skali dźwiękowej instrumentu lub głosu; rejestr;
2. spis, lista; rejestr
SJP.pl
registratura;
1. kancelaria gdzie dokonuje się rejestracji, przechowuje dokumenty;
2. zbiór dokumentów bieżących jakiegoś urzędu;
3. spisywanie czegoś
SJP.pl
przymiotnik od: regestr
SJP.pl
[czytaj: rege] muzyka o charakterystycznym, regularnym rytmie, pochodząca z Jamajki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. rodzaj muzyki;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Reggae wywodzi się z Jamajki.
Wiktionary
IPA: ˈrɛɡɛ, AS: rege
Wiktionary
[czytaj: regeton] gatunek muzyczny, połączenie reggae i rapu
SJP.pl
Reggaeton – gatunek muzyczny, będący połączeniem muzyki reggae z muzyką hip-hop i rap, powstały w Portoryko pod koniec lat 90. XX wieku. Jednocześnie o ile w hip-hopie i rapie podkład muzyczny stanowi tło do słów, w reggaetonie jest równie ważny co tekst. Elementem charakterystycznym reggaetonu jest syntezowany perkusyjny rytm, zwany Dem Bow, od utworu Shabba Ranks o tym samym tytule. Utwory są zwykle śpiewane lub rapowane po hiszpańsku.
Wikipedia
w Tatrach: stroma, zalesiona partia gór o wysokości 1000-1500 m; również tatrzański las pokrywający tę partię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. ekol. zalesione partie Tatr na wysokości 1000–1500 m
(1.2) geogr. jedno z lesistych wzniesień położonych po północnej stronie Tatr, poniżej górnej granicy lasu;
Wiktionary
Regiel, regle – określenie wywodzące się z gwary społeczności góralskiej, gdzie oznacza „las rosnący na stromym stoku”. Mimo swojej ludowej genezy sformułowanie przeniknęło szeroko do słownictwa geograficznego, tworząc zestaw różnych pojęć i nazw związanych z górami, głównie z Tatrami.
Wikipedia
(1.2) Ważniejsze regle w polskich Tatrach to m.in. Gęsia Szyja, Kopy Sołtysie, Wielki Kopieniec, Nosal, Krokiew, Sarnia Skała, Łysanki, Hruby Regiel, Kościeliskie Kopki.
Wiktionary
przym. reglowy
Wiktionary
(1.1) piętro reglowe
(1.2) wzniesienie reglowe
Wiktionary
Regielnica (niem. Regelnhof) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Przez wieś przebiega linia EKW.
Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej, należącej do dekanatu Ełk - Matki Bożej Fatimskiej, diecezji ełckiej.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przekazanie otrzymanego prezentu osobie trzeciej
SJP.pl
Regifting – przekazanie otrzymanego prezentu innej osobie, często w roli kolejnego prezentu. Jest to coraz częściej stosowana metoda pozbywania się niechcianych podarunków. W 2005 roku prezenty poddane regiftingowi mogły stanowić nawet jedną piątą wszystkich otrzymanych prezentów, podczas gdy w roku 2004 dotyczyło to tylko co dziesiątego prezentu.
Termin regifting został zapożyczony z kultury amerykańskiej, po raz pierwszy wystąpił w sitcomie Seinfeld telewizji NBC.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od regiment
Wiktionary
(1.1) To nie regiment, lecz tylko mały regimencik.
Wiktionary
rzecz. regiment m.
Wiktionary
1. w historii wojskowości: pułk piechoty lub jazdy np. dragonów, rajtarów cudzoziemskiego autoramentu w wojsku polskim w XVII i XVIII wieku;
2. krótka walcowata laska bez głowicy, będąca oznaką wyższych dowódców na zachodzie Europy, w Polsce używana w wojskach cudzoziemskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. wojsk. pułk cudzoziemskiego zaciągu w wojsku polskim
(1.2) wojsk. odpowiednik polskiego pułku w strukturze sił zbrojnych niektórych krajów
(1.3) hist. wojsk. krótka laska będąca w armiach europejskich XIV-XVIII wieku oznaką naczelnego dowódcy; odpowiednik polskiej buławy
Wiktionary
Regiment (z łac. regimentum „dowództwo”, „kierownictwo” od regere „prostować”; „kierować”) – termin z zakresu wojskowości, używany często wymiennie z terminem pułk, jednak nie zawsze z nim tożsamy.
Jednostka dowodzona przez obersztera w zależności od okresu i armii liczyła od 200 do 2000 żołnierzy. Regiment składał się ze sztabu oraz kilku lub kilkunastu (rzadko dwudziestu kilku) kompanii.
Wikipedia
IPA: rɛˈɟĩmɛ̃nt, AS: reǵĩmẽnt
Wiktionary
rzecz. regimentarz m., regimentarstwo n., regimentarzowanie n., regimencik mrz.
czas. regimentarzować ndk.
przym. regimentowy, regimentarski, reżymowy
Wiktionary
dotyczący regimentarza, regimentarstwa
SJP.pl
1. zastępca hetmana w dawnym wojsku polskim;
2. dowódca pospolitego ruszenia podczas nieobecności właściwego kasztelana lub wojewody
SJP.pl
Regimentarz (łac. regimen – kierowanie, rządzenie od regere – kierować) – w Rzeczypospolitej XVII–XVIII w. zastępca hetmana lub mianowany przez hetmana, króla albo sejm dowódca wydzielonej grupy wojsk, sprawujący swe funkcje okresowo, kiedy hetmani nie mogli wykonywać swoich obowiązków. W XVII w. regimentarzem nazywano także dowódcę pospolitego ruszenia podczas nieobecności właściwego kasztelana czy wojewody. Dowódców wojsk konfederackich nazywano regimentarzami generalnymi.
Wikipedia
przymiotnik od: regiment
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Regimin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Regimin. Leży nad rzeką Łydynia.
W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Regimin, później gminy Regimin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
We wsi był przystanek kolejowy Regimin.
Wikipedia
związany z Regiminem, dotyczący Regimina
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Nowy Meksyk
(1.3) geogr. miasto w Kanadzie;
(1.4) bot. odmiana uprawna poziomki pospolitej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Właśnie wracamy od Reginy.
(1.2) Przybysze w XVII wieku osiedli w Reginie.
(1.3) Banany dostaniemy w sklepie w Reginie.
Wiktionary
IPA: rɛˈɟĩna, AS: reǵĩna
Wiktionary
rzecz. Reginka ż.
Wiktionary
Reginów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Rokiciny.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. dialekt o zasięgu regionalnym;
(1.2) jęz. odmiana językowa będąca formą przejściową między językiem standardowym a gwarą;
Wiktionary
Regiolekt, interdialekt – postdialektalna odmiana językowa, zajmująca pozycję pośrednią między mową miejscową (gwarą) a językiem standardowym. Od standardu odróżnia się naleciałościami gwarowymi, zwykle nieuświadamianymi lub trudno usuwalnymi. Regiolektem posługuje się duża grupa przedstawicieli grupy etnicznej, ponieważ jego terytorium obejmuje obszar szeregu sąsiednich dialektów, w tym nie tylko wsie, ale także miasta i osady typu miejskiego.
Wikipedia
(1.1) narzecze, dialekt regionalny, dialekt terytorialny
(1.2) intergwara, supragwara, interdialekt, supradialekt, subdialekt, interdialekt
Wiktionary
Wikipedia
1. umownie wydzielony obszar, względnie jednorodny, różniący się od terenów sąsiednich cechami naturalnymi bądź nabytymi na przestrzeni dziejów;
2. jednostka podziału administracyjnego w niektórych krajach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. wydzielony, stosunkowo jednorodny obszar odróżniający się od terenów przyległych określonymi cechami naturalnymi lub nabytymi
(1.2) urz. jednostka podziału administracyjnego najwyższego stopnia, mająca zazwyczaj dużą samodzielność zbliżoną do autonomii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Maliniak kraśnicki zwany również wódką malinówką przygotowywany jest z owoców pochodzących tylko z tego regionu.
Wiktionary
IPA: ˈrɛɟɔ̃n, AS: reǵõn
Wiktionary
rzecz. regionalizm m., regionalizacja ż., regionalność ż.
przym. regionalny, wewnątrzregionalny
przysł. regionalnie
skrót reg.
Wiktionary
(1.1) rejon, obszar, dzielnica, obwód, kraina
(1.2) jednostka administracyjna
Wiktionary
materiały, dokumenty oraz dzieła dotyczące danego regionu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urz. podział na regiony
Wiktionary
Regionalizacja – proces wydzielania regionów, forma klasyfikacji, w której występuje dodatkowe kryterium sąsiedztwa przestrzennego. Dokonując regionalizacji wydzielamy większe terytoria złożone z mniejszych obszarów o podobnych, badanych cechach (region strefowy) lub skupione wokół jakiegoś ośrodka (region węzłowy). Procesy międzynarodowej integracji gospodarczej.
Wikipedia
IPA: ˌrɛɟɔ̃nalʲiˈzat͡sʲja, AS: reǵõnalʹizacʹi ̯a
Wiktionary
przym. regionalny
rzecz. region m., regionalizm m.
Wiktionary
(1.1) regionizacja
Wiktionary
1. ruch społeczno-kulturalny dbający o zachowanie tożsamości danego regionu, jego odnowę;
2. zespół cech charakterystycznych dla danego regionu;
3.w językoznawstwie: cecha wymowy, forma gramatyczna, wyraz lub konstrukcja składniowa charakterystyczne dla mowy danego regionu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. element mowy charakterystyczny dla danego regionu, niefunkcjonujący na całym obszarze występowania języka;
(1.2) polit. tendencja rozwoju politycznego współczesnego państwa, która polega na dekoncentracji i decentralizacji władzy państwowej na niższe poziomy systemu politycznego;
(1.3) polit. forma współpracy państw w regionie;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌrɛɟɔ̃ˈnalʲism̥, AS: reǵõnalʹism̦
Wiktionary
rzecz. region m., regionalizacja ż., regionalność ż.
przym. regionalny
przysł. regionalnie
skr. reg.
Wiktionary
(1.1) prowincjonalizm
Wiktionary
1. nadawać cechy regionalne, wiązać z regionem;
2. dzielić na regiony
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób regionalny
Wiktionary
rzecz. region m., regionalizm mrz.
przym. regionalny
Wiktionary
przymiotnik od: region
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od region
Wiktionary
(1.1) Regionalne interesy zaczęły dominować nad interesami republiki.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɟɔ̃ˈnalnɨ, AS: reǵõnalny
Wiktionary
rzecz. region m., regionalizacja ż., regionalizm m., regionalność ż.
przysł. regionalnie
Wiktionary
(1.1) lokalny, miejscowy, tubylczy
Wiktionary
encyklopedia internetowa zawierająca informacje na temat geografii i historii Polski
SJP.pl
Regiopedia – encyklopedia internetowa redagowana przez internautów. Regiopedia miała za zadanie zebrać wiedzę na temat geografii i historii Polski. Oprócz tekstów można było dodawać zdjęcia oraz pliki filmowe. Kierownikiem projektu był Krzysztof Zyzik.
Dnia 5 grudnia 2012 roku encyklopedia zawierała 46 610 haseł.
Wikipedia
internauta tworzący i edytujący Regiopedię
SJP.pl
płyta z kartonu i gipsu stosowana w budownictwie; gips-karton, karton-gips, kartongips, rigips, płyta regipsowa, suchy tynk
SJP.pl
płyta regipsowa - płyta kartonowo-gipsowa stosowana w budownictwie; rigips, regips
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. rozmieszczenie na tej samej wysokości linii tekstu w sąsiednich kolumnach na arkuszu;
(1.2) muz. przełączniki lub cięgła służące do załączania i wyłączania głosów i połączeń organowych;
Wiktionary
Register – cecha estetyczna złamanego tekstu polegająca na takim rozmieszczeniu łamów w kolumnach, aby wiersze w sąsiednich łamach były położone na jednakowej wysokości. Dotyczy to m.in. łamów znajdujących się:
Wikipedia
(1.1) Przestrzeganie registru należy do dobrych zwyczajów typograficznych. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: rɛˈɟistɛr, AS: reǵister
Wiktionary
dawniej: rejestracja
SJP.pl
regestratura;
1. kancelaria gdzie dokonuje się rejestracji, przechowuje dokumenty;
2. zbiór dokumentów bieżących jakiegoś urzędu;
3. spisywanie czegoś
SJP.pl
Wikipedia
miasto w południowych Włoszech
SJP.pl
Reggio di Calabria (potocznie Reggio Calabria, wym. [ˈrɛʤʤo kaˈlabrja], daw. Region, Rhegium, Rhegion) – miasto i gmina w południowych Włoszech, nad Cieśniną Mesyńską, stolica prowincji Reggio Calabria. Zamieszkiwana w 2023 roku przez 170 951 osób.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. regulamin
Wiktionary
IPA: rɛɡˈlãmɛ̃nt, AS: reglãmẽnt
Wiktionary
ograniczenie wprowadzone przez państwo w zakresie niektórych swobód, np. w dostępie do dóbr materialnych, możliwości wyjazdów zagranicznych, pełnieniu jakichś funkcji
SJP.pl
Reglamentacja – wprowadzone czasowo lub na stałe ograniczenie wolnego obrotu pewnymi dobrami lub towarami, spowodowane przeważnie niedostatkiem tych dóbr lub towarów i koniecznością ich racjonowania; zjawisko typowe dla gospodarki okresu wojennego i tuż po wojnie, a także, w różnych formach, dla gospodarek państw socjalistycznych.
Wikipedia
związany z reglamentacją
SJP.pl
podporządkowywać jakąś działalność określonym przepisom prawnym
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zreglamentować)
(1.1) ograniczać produkcję lub sprzedaż pewnych artykułów
Wiktionary
(1.1) Za komuny to nawet szklanki reglamentowali.
Wiktionary
rzecz. reglamentacja ż.
Wiktionary
krój płaszcza, sukni lub bluzki; raglan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzem. krój sukienki, bluzki, płaszcza itp., w którym zwykle szeroki rękaw stanowi jedną część z częścią ramieniową i sięga aż do szyi
(1.2) pot. ubranie (np. płaszcz, sweter) o takim kroju
Wiktionary
IPA: ˈrɛɡlãn, AS: reglãn
Wiktionary
rzecz. raglan
przym. raglanowy, reglanowy
Wiktionary
przymiotnik od: reglan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) środ. regulator prędkości obrotowej
Wiktionary
IPA: ˈrɛɡlɛr, AS: regler
Wiktionary
płytka metalowa lub deseczka drewniana używana przy składaniu tekstu do regulowania odstępów między wierszami
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
regloń płowy - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
przymiotnik od: regiel
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. biol. odnoszący się do regla, mający związek z reglem
Wiktionary
rzecz. regiel mrz.
Wiktionary
dawniej: panujący, władca, monarcha
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Regnów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie rawskim, w gminie Regnów.
Od XIII w. Regnów jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Nawiedzenia NMP.
Wieś królewska w dzierżawie Regnów w ziemi rawskiej województwa rawskiego w 1792 roku. W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Regnów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
zwietrzała i rozdrobniona wierzchnia warstwa skały; glina zwietrzelinowa
SJP.pl
Regolit – warstwa luźnej, zwietrzałej skały pokrywająca Ziemię i inne planety skaliste. Regolit powstaje, gdy lita skała zostaje wyeksponowana na powierzchni planety i poddana długotrwałym procesom fizycznym i chemicznym zmieniającym jej strukturę i skład chemiczny. Można powiedzieć, że pojęcie to obejmuje wszystko to, co znajduje się „między świeżą skałą a świeżym powietrzem”; gleba jest więc częścią ziemskiego regolitu.
Wikipedia
numer statystyczny w systemie informatycznym Głównego Urzędu Statystycznego służący do identyfikacji i rejestracji jednostek administracyjnych gospodarki narodowej; REGON
SJP.pl
skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = adm. krajowy REjestr urzędowy podmiotów GOspodarki Narodowej;
(1.2) pot. numer w systemie REGON (1.1)
Wiktionary
rodzaj prymitywnej gleby; gleba inicjalna luźna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przywracanie czemuś, najczęściej budowli, gotyckiego stylu;
Wiktionary
Regotycyzacja (regotyzacja) – termin odnoszący się do działań o charakterze konserwatorskim, przeprowadzanych na budowlach (najczęściej kościołach) pierwotnie gotyckich, przebudowanych w późniejszym okresie (najczęściej w baroku - patrz barokizacja). Stosowana od XIX w., w zamierzeniu mająca przywrócić budowli czystość stylistyczną. Czasami zabiegi te powodowały zniszczenie późniejszych elementów wystroju architektonicznego.
Wikipedia
(1.1) Daleko posunięta regotycyzacja prezbiterium doprowadziła do usunięcia rokokowych ołtarzy i stalli.
Wiktionary
rzecz. gocki mrz., gotycyzacja ż., regotyzacja ż., gotyzacja ż., gotyk m., gotyckość ż., gotyzacja ż., Got m., Gotka ż., regotycyzowanie n., regotyzowanie n., gotycyzowanie n., gotyzowanie n.
czas. regotycyzować ndk., regotyzować ndk., gotycyzować ndk., gotyzować ndk.
przym. gotycki, gocki
przysł. gotycko
Wiktionary
(1.1) regotyzacja
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przywracanie czemuś, najczęściej budowli, gotyckiego stylu
Wiktionary
Regotycyzacja (regotyzacja) – termin odnoszący się do działań o charakterze konserwatorskim, przeprowadzanych na budowlach (najczęściej kościołach) pierwotnie gotyckich, przebudowanych w późniejszym okresie (najczęściej w baroku - patrz barokizacja). Stosowana od XIX w., w zamierzeniu mająca przywrócić budowli czystość stylistyczną. Czasami zabiegi te powodowały zniszczenie późniejszych elementów wystroju architektonicznego.
Wikipedia
(1.1) Wraz z nastaniem mody na średniowiecze, właściciele dokonali regotyzacji zamku, przy okazji otaczając założenie murem.
Wiktionary
rzecz. gotycyzacja ż., regotycyzacja ż.
czas. regotycyzować ndk., regotyzować ndk.
Wiktionary
(1.1) regotycyzacja
Wiktionary
Regradacja to przywracanie zdegradowanym glebom ich poprzedniej sprawności poprzez usuwanie negatywnych skutków degradacji gleby. Regradacja to odnowienie wysokiej produkcyjności gleby poprzez zwiększenie jej żyzności dzięki odbudowaniu warstwy próchnicznej – dotyczy nie tylko gleb zdegradowanych, także słabszych z natury gleb piaszczystych lub bagiennych.
Wikipedia
substancja stała w postaci granulek, otrzymana w wyniku przetworzenia odpadów technologicznych
SJP.pl
cofanie się, przeciwieństwo rozwoju i postępu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. powrót do wcześniejszego etapu rozwoju czegoś, wiążący się z pogorszeniem jego stanu
(1.2) praw. żądanie zwrotu pieniędzy od osoby przez kogoś, kto wypłacił za nią pewną sumę dłużnikowi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zniszczenia przedmieść (…) spowodowały całkowity regres we wszystkich dziedzinach życia.
Wiktionary
rzecz. regresywność ż., regresja ż.
przym. regresowy, regresyjny, regresywny
przysł. regresywnie
Wiktionary
(1.1) regresja
Wiktionary
technika terapeutyczna polegająca na cofnięciu pacjenta przy pomocy hipnozy w przeszłość poprzedzającą jego narodzenie, używana w celu uwolnienia pacjenta od negatywnych wzorców w umyśle, mających swe źródło w przeszłości; regressing
SJP.pl
1. cofanie się, przeciwieństwo rozwoju i postępu; regres;
2. w psychologii: jeden z mechanizmów obronnych osobowości, polegający na powrocie do wcześniejszych, mniej dojrzałych form zachowania się jednostki;
3. w biologii: zmiany zachodzące w rozwoju jakiegoś organizmu, polegające na redukcji narządów i ograniczeniu jego funkcji w zmieniających się warunkach życia;
4. cofanie się morza z zalanych lądów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cofanie się w rozwoju
(1.2) psych. cofanie się do zachowania charakterystycznego dla wcześniejszego okresu rozwojowego;
(1.3) stat. zmniejszenie liczby wymiarów danych; w szczególności modelowanie zbioru danych za pomocą funkcji;
(1.4) geogr. wycofanie się morza, pustyni lub lodowca z poprzednio zajętych terenów;
(1.5) inform. błąd powstały na skutek wprowadzenia zmiany w pozornie niezwiązanej części kodu;
Wiktionary
Wikipedia
przym. regresyjny, regresywny
przysł. regresyjnie
rzecz. regres mrz., regresywność ż.
Wiktionary
(1.1) regres
Wiktionary
związany z regresem, regresją, wsteczny, cofający się; regresyjny; regresywny
SJP.pl
[czytaj: regresing] technika terapeutyczna polegająca na cofnięciu pacjenta przy pomocy hipnozy w przeszłość poprzedzającą jego narodzenie, używana w celu uwolnienia pacjenta od negatywnych wzorców w umyśle, mających swe źródło w przeszłości; regresing
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co regresyjne
Wiktionary
przym. regresyjny
rzecz. regresywność ż.
Wiktionary
związany z regresem, regresją, wsteczny, cofający się; regresowy; regresywny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z regresją, charakteryzujący się regresją
Wiktionary
rzecz. regresywność ż., regresyjność ż., regresja ż., regres mrz.
przym. regresywny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co regresywne
Wiktionary
rzecz. regresja ż., regres m., regresyjność ż.
przym. regresywny, regresowy, regresyjny
przysł. regresywnie
Wiktionary
związany z regresem, regresją, wsteczny, cofający się; regresyjny; regresowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający tendencję do cofania się, wsteczny, niepostępowy
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡrɛˈsɨvnɨ, AS: regresyvny
Wiktionary
rzecz. regresywność ż., regresja ż., regres m.
przym. regresyjny
Wiktionary
(1.1) regresyjny
Wiktionary
1. ustawienie przyrządu, mechanizmu, urządzenia itp. tak, aby prawidłowo działało;
2. wprowadzenie przepisów, norm; porządkowanie, unormowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. obejmowanie czego przepisami prawa, normami
(1.2) podejmowanie działań w celu poprawy funkcjonowania lub przywrócenia czegoś
(1.3) sterowanie zmianą danej wielkości
(1.4) działania podejmowane nad korytem cieku wodnego celem poprawienia warunków żeglugowych albo przeciwpowodziowych
(1.5) jęz. sprawowanie pieczy nad pewnym standardem językowym;
Wiktionary
Wikipedia
czas. regulować ndk., uregulować dk.
przym. regulacyjny
rzecz. rozregulowanie n.
Wiktionary
(1.1) unormowanie
Wiktionary
1. fakt obejmowania czegoś zasadami, normami, przepisami itp.; regulatywność;
2. cecha czegoś decydującego o wartości jakiegoś parametru
SJP.pl
związany z regulacją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący regulacji
Wiktionary
rzecz. rozregulowanie n., regularność ż., regulacja ż., regulowanie n., regulator m.
czas. regulować ndk.
Wiktionary
zbiór przepisów i rozporządzeń obowiązujących np. pracowników jakiejś instytucji, członków organizacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) adm. zbiór przepisów obowiązujących w danym miejscu, wśród członków jakiejś grupy
Wiktionary
Regulamin – zbiór przepisów normujących zasady postępowania lub prac organu państwowego, instytucji, zakładu lub urządzenia wydany przez organ do tego uprawniony.
Regulaminy określają wewnętrzne zasady postępowania i życia organizacji, instytucji lub grup osobowych. Do najbardziej znanych należą regulaminy wojskowe i regulaminy wewnętrzne instytucji państwowych i samorządowych.
Wikipedia
przym. regulaminowy
przysł. regulaminowo
rzecz. reguła ż.
Wiktionary
przymiotnik od: regulamin
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący regulaminu
Wiktionary
rzecz. regulamin mrz.
przym. mandatowo-regulaminowy
przysł. regulaminowo
Wiktionary
(1.1) przepisowy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób regularny
Wiktionary
(1.1) Regularnie robię ćwiczenia na mięśnie brzucha, żeby nie przytyć.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡuˈlarʲɲɛ, AS: regularʹńe
Wiktionary
czas. regulować
rzecz. reguła, regularność
przym. regularny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: regularnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: regularny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co regularne
Wiktionary
Element regularny półgrupy – element półgrupy (S,\cdot ), mający uogólnioną odwrotność, tj. taki element x\in S, że dla pewnego y\in S zachodzi warunek
Wikipedia
(1.1) Jako krytyk nie widzę w tej chaotycznej kompozycji żadnych regularności.
Wiktionary
rzecz. regulowanie n.
przym. regularny, regulacyjny
przysł. regularnie
czas. regulować
Wiktionary
1. osadzony na pewnych zasadach, regułach, zgodny z nimi, wykonywany według nich; prawidłowy;
2. mający kształty podobne do figur geometrycznych lub ich części; kształtny;
3. odbywający się, powtarzający w jednakowych odstępach czasu; miarowy, jednostajny, systematyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) powtarzający się w stałych odstępach czasu lub przestrzeni
(1.2) gram. posiadający typową odmianę
Wiktionary
(1.1) Regularne odrabianie zadań domowych to obowiązek ucznia.
(1.2) Ten czasownik jest regularny.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡuˈlarnɨ, AS: regularny
Wiktionary
czas. regulować
rzecz. reguła, regularność
przysł. regularnie
Wiktionary
(1.1) stały, notoryczny
Wiktionary
potocznie:
1. gracz regularnie występujący w turniejach;
2. żołnierz wojska regularnego
SJP.pl
wprowadzenie dodatkowej informacji do rozwiązywanego zagadnienia źle postawionego, w celu polepszenia jakości rozwiązania
SJP.pl
Regularyzacja – wprowadzenie dodatkowej informacji do rozwiązywanego zagadnienia źle postawionego w celu polepszenia jakości rozwiązania. Regularyzacja jest często wykorzystywana przy rozwiązywaniu problemów odwrotnych. Spośród opracowanych metod regularyzacji można wyliczyć:
Wikipedia
1. czynnik normujący coś;
2. automatyczne urządzenie znajdujdujące się w maszynach, przyrządach, regulujące ich pracę, różne procesy w nich zachodzące
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) czynnik regulujący
(1.2) techn. urządzenie służące do regulowania przebiegu różnych procesów;
(1.3) ekon. instytucja powołana przez państwo do sprawowania nadzoru nad określonym rynkiem;
Wiktionary
Regulator (ang. controller) − element układu regulacji. Regulator na podstawie sygnałów sterujących i nastaw wewnętrznych generuje sygnały, które sterują obiektem, tak by zachowywał się w pożądany sposób.
Regulator służy do doprowadzenia obiektu do żądanego stanu (Układ regulacji stałowartościowej), podążania za zadanym stanem (Układ regulacji nadążnej) lub poprawy niekorzystnych właściwości obiektu regulowanego. Regulator może przykładowo poprawić dynamikę regulowanego obiektu (np. silnik będzie osiągał żądaną prędkość, przy tym nie przekraczając innych parametrów). Przykładem regulatora poprawiającego dynamikę obiektu (przez mitygowanie opóźnienia czasowego) jest Predyktor Smitha.
Wikipedia
przysł. regulacyjnie
przym. regulacyjny
czas. regulować
Wiktionary
(1.3) regulator rynku
Wiktionary
kobieta sprawująca nad czymś nadzór w przedsiębiorstwie
SJP.pl
przymiotnik od: regulator
SJP.pl
fakt obejmowania czegoś zasadami, normami, przepisami itp.; regulacyjność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. wałek do ciasta
Wiktionary
IPA: rɛ̃ŋˈɡulɛt͡s, AS: rẽŋgulec
Wiktionary
(1.1) wałek; reg. śl. nudelkula.
Wiktionary
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) dozować ilość, moc czegoś
(1.2) kierować ruchem, obrotem czegoś
(1.3) ustalać reguły, zasady
(1.4) techn. nastawiać przyrząd, mechanizm, urządzenie tak, aby działały w pożądany sposób
Wiktionary
(1.1) Potencjometrem regulujemy siłę głosu odbiornika radiowego.
(1.2) Gdy zepsuje się sygnalizacja świetlna, ruch reguluje policjant.
(1.3) Tryb odwołania od decyzji urzędnika reguluje kodeks postępowania administracyjnego.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡuˈlɔvat͡ɕ, AS: regulovać
Wiktionary
rzecz. regulator mrz., reguła ż., regularność ż., regulowanie n., doregulowanie n., wyregulowanie n., wyregulowywanie n., rozregulowanie n., rozregulowywanie n., podregulowanie n., podregulowywanie n., uregulowanie n., regulacja ż.
czas. doregulować dk., wyregulować dk., wyregulowywać ndk., rozregulować dk., rozregulowywać ndk., podregulować dk., podregulowywać ndk., uregulować dk.
przym. regularny, regulacyjny, regulowany, uregulowany
przysł. regularnie
Wiktionary
(1.2) sterować
(1.3) decydować
(1.4) gw-pl|Górny Śląsk|sztalować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|regulować.
Wiktionary
IPA: ˌrɛɡulɔˈvãɲɛ, AS: regulovãńe
Wiktionary
czas. regulować
rzecz. rozregulowanie n., regularność ż., uregulowanie n.
przym. regulacyjny
Wiktionary
określony przepisami; normowany
SJP.pl
głębokie przekopanie ziemi szpadlem w celu jej spulchnienia, zwykle z przerzuceniem warstw wierzchnich na spód
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Regulski (forma żeńska: Regulska; liczba mnoga: Regulscy) – polskie nazwisko.
Wikipedia
pewna zasada określająca sposób postępowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zasada, według której należy postępować
(1.2) rel. zbiór zasad obowiązujących w danym zakonie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W tej grze musisz postępować według pewnych reguł.
(1.2) W pierwszej fazie swojego istnienia zakon krzyżacki jako zakon szpitalny w Jerozolimie kierował się regułą joannitów.
Wiktionary
IPA: ˈrɛɡuwa, AS: reguu̯a
Wiktionary
rzecz. regulamin m.
:: zdrobn. regułka ż.
czas. regulować
przym. regułowy, regularny
przysł. regularnie
Wiktionary
(1.1) norma, zasada
Wiktionary
zdrobnienie od: reguła
SJP.pl
Regułka – ciek w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, prawy dopływ Utraty. Ciek nie jest wymieniany w oficjalnym wykazie wód płynących (Hydronimy cz. 1 ↓), ale jest zaznaczony na mapach Targeo czy UMP.
Wikipedia
1. w prawie: uniewinnienie skazanej uprzednio osoby wskutek ujawnienia nieprawidłowości w procesie;
2. przywrócenie utraconych praw i zatarcie skutków skazania;
3. przystosowanie do normalnego życia w społeczeństwie osób, które utraciły sprawność fizyczną lub psychiczną bądź mają wady wrodzone; rewalidacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. unieważnienie wyroku i przywrócenie osobie skazanej niesłusznie utraconych przez nią praw;
(1.2) książk. przywrócenie dobrego imienia, dobrej opinii, oczyszczenie z zarzutów
(1.3) med. przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej oraz przystosowanie go do zmienionych warunków życia;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W 1992 roku odbyła się oficjalna rehabilitacja Galileusza.
(1.3) Po rehabilitacji Jan wraca do zdrowia.
Wiktionary
IPA: ˌrɛxabʲilʲiˈtat͡sʲja, AS: reχabʹilʹitacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. rehabilitant m., rehabilitantka ż.
czas. rehabilitować ndk., zrehabilitować dk.
przym. rehabilitacyjny
Wiktionary
(1.1-2) uniewinnienie, oczyszczenie
(1.3) rewalidacja
Wiktionary
cecha czegoś służącego do rehabilitacji (terapii)
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) praw. związany z rehabilitacją, dotyczący rehabilitacji
(1.2) med. związany z rehabilitacją, dotyczący rehabilitacji
Wiktionary
rzecz. rehabilitacja ż.
czas. rehabilitować ndk., zrehabilitować dk.
Wiktionary
specjalista prowadzący zajęcia mające na celu przystosowanie do normalnego życia w społeczeństwie osoby, które stały się inwalidami; rehabilitator, rewalidant, rewalidator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w zakresie rehabilitacji
Wiktionary
Rehabilitacja medyczna (rehabilitacja lecznicza) – kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej, a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym. Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna – neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.
Wikipedia
rzecz. rehabilitacja ż.
czas. rehabilitować
Wiktionary
specjalista prowadzący zajęcia mające na celu przystosowanie do normalnego życia w społeczeństwie osoby, które stały się inwalidami; rehabilitant, rewalidant, rewalidator
SJP.pl
1. przywracać (przywrócić) komuś lub czemuś dobrą opinię, uznanie;
2. przystosowywać (przystosować) do życia społecznego osobę, która doznała utraty zdrowia i stała się na stałe lub jakiś czas inwalidą;
3. rehabilitować się -
a) swymi czynami, postępowaniem odzyskiwać (odzyskać) dobre imię, szacunek, uznanie;
b) być rehabilitowanym przez specjalistę - terapeutę
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zrehabilitować)
(1.1) przywracać utracone prawa i dobre imię; przywracać do czczi
czasownik przechodni niedokonany (dk. wyrehabilitować)
(2.1) med. przywracać sprawność
czasownik zwrotny niedokonany rehabilitować się (dk. zrehabilitować się)
(3.1) swoim postępowaniem odzyskiwać dobre imię
czasownik zwrotny niedokonany rehabilitować się (dk. wyrehabilitować się)
(4.1) med. odzyskiwać sprawność dzięki szeregowi zabiegów
Wiktionary
rzecz. rehabilitacja ż., rehabilitant mos., rehabilitantka ż., rehabilitowanie n.
przym. rehabilitacyjny
Wiktionary
[czytaj: rajch] potocznie o państwie niemieckim; Reich, Rajch, rajch
SJP.pl
Niemieckojęzyczny odpowiednik słowa „Rzesza”
Wikipedia
wyspa na Jeziorze Bodeńskim
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: rajsier] nazwisko
SJP.pl
Reicher, Rajcher:
Wikipedia
1. parlament austro-węgierski w latach 1867-1918;
2. wyższa izba Reichstagu (Niemcy) w latach 1919-1934
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: rajchstag]
1. przedstawicielstwo stanów w I Rzeszy Niemieckiej złożone z urzędników i lenników cesarstwa;
2. jednoizbowy parlament w Niemczech w latach 1871-1945
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. adm. sejm rzeski, sejm rzeszowy, parlament, zgromadzenie przedstawicielskie w kolejnych formach państwowości Niemiec od XV w. do 1945 r.;
(1.2) hist. budynek Reichstagu (1.1) w Berlinie;
Wiktionary
Reichstag w języku niemieckim ma kilka znaczeń:
Wikipedia
(1.2) Radziecki żołnierz wywiesił czerwoną flagę na dachu Reichstagu.
Wiktionary
Reichswehra (niem. Reichswehr) – siły zbrojne Republiki Weimarskiej i III Rzeszy, istniejące w latach 1921–1935.
Wikipedia
Australia:
Belgia:
Luksemburg:
Wikipedia
traktowanie czegoś nie będącego rzeczą jako rzecz; uprzedmiotowienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. nadanie istocie żywej lub abstrakcji cech rzeczy
Wiktionary
Reifikacja – proces, w wyniku którego jednostka społeczna postrzega zjawiska i procesy społeczne tak, jakby były one pozaspołeczne, niezależne od działań społecznych. Przykładowo normy prawne mogą być postrzegane jakby nie były wytworem społecznym, lecz upatruje się w nich ingerencji sił wyższych, Boga, bogów lub innych sił.
Wikipedia
rzecz. reifikowanie n.
czas. reifikować ndk., reifikować się ndk.
przym. reifikowany
Wiktionary
(1.1) uprzedmiotowienie, urzeczowienie
Wiktionary
traktować istotę żywą lub ideę jako rzecz; urzeczawiać, urzeczowiać
SJP.pl
[czytaj: rejki] w medycynie alternatywnej:
1. uniwersalna energia życiowa;
2. japoński system uzdrawiania za pomocą energii o tej samej nazwie
SJP.pl
Reiki (jap. 霊気 reiki) – pseudonaukowa metoda bioenergoterapii oparta na przeświadczeniu, że osoba lecząca może ukierunkować leczącą moc przez swoje ręce do organizmu pacjenta. Słowo reiki pochodzi od chińskiego lingqi (chiń. upr. 灵气; chiń. trad. 靈氣). Pojęcie to oznacza duchowy wpływ.
Wikipedia
Reiko (jap. れいこ, レイコ) – żeńskie imię japońskie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekon. wwóz własnego, przedtem wyeksportowanego towaru z zagranicy;
Wiktionary
Reimport – powrotny przywóz własnego, przedtem wyeksportowanego towaru z zagranicy.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(1.1) reeksport
hiperonimy.
(1.1) import, wwóz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. reimportowanie n.
czas. reimportować ndk.
przym. reimportowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) réimportation ż.
* hiszpański: (1.1) reimportación ż.
* niemiecki: (1.1) Reimport m.
* nowogrecki: (1.1) επανεισαγωγή ż.
* słowacki: (1.1) reimport m.
źródła.
== reimport (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) ekon. reimport
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: rɛˈjĩmpɔrt, AS: rei ̯ĩmport
Wiktionary
rzecz. reimportowanie n.
czas. reimportować ndk.
przym. reimportowy
Wiktionary
przymiotnik od: reimport
SJP.pl
formuła zezwolenia władzy i cenzury kościelnej na ponowny przedruk książki o treści religijnej
SJP.pl
[czytaj: ręs] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto we wschodniej części Francji w regionie administracyjnym Grand Est, w departamencie Marna;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W nawach strasburskich jest obecny impuls reimski, jednak idący nie bezpośrednio z Reims, ale z Paryża z pierwszej fazy stylu dworskiego, gdy z impulsu reimskiego wyprowadzono już formy rayonnant.
(1.1) Obiad zjedliśmy w Reims, gdzie podano nam dobre wino.
Wiktionary
IPA: ʁɛ̃s
Wiktionary
przym. rejmski, reimski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Reims, dotyczący Reims
Wiktionary
(1.1) W nawach strasburskich jest obecny impuls reimski, jednak idący nie bezpośrednio z Reims, ale z Paryża z pierwszej fazy stylu dworskiego, gdy z impulsu reimskiego wyprowadzono już formy rayonnant.
(1.1) Czasów Jarosława Mądrego i Kijowa sięga słowiański Ewangeliarz z Reims, występujący również pod nazwą Ewangeliarz reimski (…).
(1.1) Wspomniane dwie osoby to Gerbert z Aurillac, niefortunny arcybiskup reimski i Wojciech, niefortunny biskup praski.
Wiktionary
rzecz. Reims n.
Wiktionary
(1.1) rejmski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ponowny wzmożony rozwój przemysłu w regionie o malejącym uprzemysłowieniu;
Wiktionary
Reindustrializacja – stopniowe przechodzenie w strukturze gałęziowej przemysłu od gałęzi kapitałochłonnych (tzn. o dużym zapotrzebowaniu na surowce, energię i siłę roboczą) do gałęzi „intelektualnie intensywnych”, wymagających dużego zaangażowania nauki i wysoko wykwalifikowanej kadry pracowników.
Wikipedia
(1.1) Polska stała się liderem reindustrializacji Europy.
Wiktionary
rzecz. industrializacja ż.
Wiktionary
[czytaj: rajnert] nazwisko
SJP.pl
Reinfekcja – ponowne zakażenie tym samym zarazkiem, świadczące o braku odporności swoistej na ten patogen.
Wikipedia
związany z reinfekcją
SJP.pl
[czytaj: rajnhart] nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Reginald – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze słów oznaczających „ten, który panuje ze zrządzenia losu”. W XVI wieku wystąpiły formy Rejnold, Reinhold, Ronald. Innymi wariantami są imiona Rajnhold, Rajnold, Ronnie.
Wikipedia
w niektórych religiach: wiara we wcielanie się duszy człowieka po jego śmierci w ciało innej istoty żywej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. pogląd, według którego dusza po śmierci wciela się w nowy byt fizyczny;
Wiktionary
Reinkarnacja (również: metempsychoza, transmigracja; łac. re+in+caro, carnis „ponowne wcielenie”) – pogląd, według którego dusza (bądź świadomość) po śmierci ciała może wcielić się w nowy byt fizyczny. Np. dusza jednego człowieka może przejść w ciało nowo narodzonego dziecka lub zwierzęcia czy nawet według niektórych poglądów rośliny.
Wikipedia
IPA: ˌrɛjĩŋkarˈnat͡sʲja, AS: rei ̯ĩŋkarnacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. karnizm mrz., reinkarnacjonizm m., karnacja ż.
przym. reinkarnacyjny
przysł. reinkarnacyjnie
Wiktionary
(1.1) metempsychoza, transmigracja
Wiktionary
przechodzić reinkarnację (wędrówkę dusz)
SJP.pl
taki, który przeszedł reinkarnację; zreinkarnowany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w informatyce: ponowna instalacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ponowna instalacja
Wiktionary
(1.1) Wyłączenie usług kluczowych dla działania systemu operacyjnego może spowodować uszkodzenie systemu. W takiej sytuacji pozostaje reinstalacja systemu lub skorzystanie z konsoli naprawczej.
Wiktionary
w informatyce: ponownie instalować
SJP.pl
ponowne połączenie w jedną całość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ponowna integracja
Wiktionary
Reintegracja (z łac. re- 'ponownie' i integratio 'odnowienie' od integrare 'odnawiać, odtwarzać' z integer 'nietknięty, cały') – odzyskanie obywatelstwa utraconego wskutek zawarcia małżeństwa z cudzoziemcem lub w związku z zawarciem takiego małżeństwa.
Wikipedia
przym. reintegracyjny
Wiktionary
związany z reintegracją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący reintegracji, związany z reintegracją
Wiktionary
rzecz. reintegracja ż.
Wiktionary
1. ponownie łączyć (połączyć) ze sobą, zacieśniając więzi międzyludzkie;
2. ponownie łączyć (połączyć) w jedną całość
SJP.pl
związany z reinterpretacją
SJP.pl
ponowne wprowadzenie na jakiś teren gatunku zwierząt lub roślin; reintrodukowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. ponowne wprowadzenie gatunku do ekosystemu
Wiktionary
Reintrodukcja – w biologii: ponowne wprowadzenie na stare miejsca bytowania rodzimych gatunków zwierząt i roślin, kiedyś tam żyjących, lecz wcześniej wytępionych. Reintrodukcja jest środkiem do restytucji gatunku, tj. odbudowania jego populacji.
Wikipedia
rzecz. reintrodukowanie n.
czas. reintrodukować
Wiktionary
ponownie wprowadzać (wprowadzić) na jakiś teren gatunek zwierząt lub roślin
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) biol. ponownie wprowadzać wymarłe lub wytrzebione gatunki
czasownik zwrotny niedokonany reintrodukować się (dk. umyć się)
(2.1) biol. ponownie wprowadzać wymarłe lub wytrzebione gatunki
Wiktionary
(1.1) Zwierzęta wyginęły, ale udało się je jednak reintrodukować, czyli wprowadzić tam na nowo.
(2.1) W Polsce gatunki te reintrodukowało się już przed II wojna światową.
Wiktionary
rzecz. reintrodukcja ż., reintrodukowanie n.
czas. introdukować ndk., introdukować się ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) biol. ponowne wprowadzanie wymarłego lub wytrzebionego gatunku
Wiktionary
(1.1) Aktywna działalność MTOŻ, w tym również polskiego oddziału, zaowocowała odsunięciem zagrożenia wyginięcia żubra, a po latach możliwe było reintrodukowanie żubra do środowiska.
Wiktionary
rzecz. reintrodukcja ż.
czas. reintrodukować ndk., reintrodukować się ndk.
Wiktionary
(1.1) reintrodukcja
Wiktionary
Reinwardtia – rodzaj roślin z rodziny lnowatych (Linaceae). Obejmuje trzy gatunki. Rośliny te występują w południowej i południowo-wschodniej Azji. Najszerzej rozprzestrzeniony gatunek Reinwardtia indica introdukowany rośnie także w Japonii. Jest on uprawiany jako roślina ozdobna.
Wikipedia
ponowna inwestycja
SJP.pl
[czytaj: rajzefiber] zdenerwowanie przed podróżą; rajzefiber
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) pot. gorączka przed podróżą
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie mów, że masz reisefieber, przecież leciałaś już samolotem.
Wiktionary
rzecz. rajzefiber mrz., rajzyfiber mrz.
Wiktionary
[czytaj: rejszi lub rejsi] gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych; lakownica żółtawa
SJP.pl
Lakownica żółtawa (Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karst.) – gatunek grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).
Wikipedia
Znajdziesz tu listę herbów szlacheckich. Jeśli poszukujesz informacji ogólnych o herbach, zobacz artykuł: herb szlachecki.
Wikipedia
zwolennik reizmu
SJP.pl
zwolennieczka reizmu
SJP.pl
przymiotnik od: reizm
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z reizmem, dotyczący reizmu
Wiktionary
rzecz. reizm mrz., reista mos., reistka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
pogląd filozoficzny głoszący, że istnieją tylko rzeczy, konkrety, które można w jakiś sposób poczuć, zobaczyć oraz negujący samodzielne istnienie zdarzeń, stosunków; konkretyzm, pansomatyzm
SJP.pl
Reizm (łac. res – rzecz), konkretyzm – odmiana nominalizmu; rozróżnia się jego dwie odmiany:
Wikipedia
dawniej: szereg, rząd, łańcuch, sznur; dziś tylko w związku frazeologicznym: wieść, wodzić rej - górować, mieć przewagę w jakiejś dziedzinie; wieść, wodzić prym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. szereg
(1.2) stpol. przód
Wiktionary
Wikipedia
IPA: rɛj, AS: rei ̯
Wiktionary
poziome drzewce omasztowania, do którego mocuje się górną krawędź żagla prostokątnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. poziome drzewce żaglowca;
Wiktionary
Reja (od niem. Rah, Raa lub Rahe) – poziome drzewce na jednostce żaglowej przytwierdzone do masztu, do której przymocowany jest górny lik prostokątnego żagla rejowego. Współcześnie spotykane rzadko, w większości na żaglowcach szkoleniowych (np. STS Dar Młodzieży, STS Pogoria). W miejscu łączenia rei i masztu występuje okucie zwane rakiem, które umożliwia obracanie (brasowanie) rei wokół masztu w celu ustawienia żagla do optymalnej pracy zgodnie z kursem względem wiatru. Reja może być opuszczana lub podnoszona przy pomocy bejwutu.
Wikipedia
(1.1) Podczas wykonywania czynności na rejach każdy załogant przypięty jest pasem ratunkowym do lajfliny.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. rejka ż.
przym. rejowy
Wiktionary
1. kluska z tartych surowych ziemniaków, mąki i gotowanych ziemniaków;
2. babka pieczona z utartych ziemniaków z mąką, cebulą, usmażonymi kawałkami boczku i innymi dodatkami; bugaj, nagus
SJP.pl
Babka ziemniaczana (babka kartoflana) – babka z utartych surowych ziemniaków wymieszanych ze skwarkami ze świeżo stopionego boczku lub słoniny, pikantnie przyprawionych i zapieczonych w piecu lub piekarniku na złocisto-brązowy kolor. Jest tradycyjną potrawą kuchni białoruskiej.
Wikipedia
potocznie: okulary marki Ray-Ban; rajbany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: reda
SJP.pl
krótkie drzewce zawieszone w skosie na maszcie, pełniące rolę gafla
SJP.pl
dawniej: regencja;
1. rządy jednej lub kilku osób (regentów), ustanowione na okres małoletności lub nieobecności prawowitego władcy;
2. okres trwania takich rządów;
3. w państwie pruskim oraz na ziemiach polskich zaboru pruskiego: jednostka administracyjna pośrednia między powiatem a prowincją;
4. urząd administrujący tą jednostką;
5. w dawnej Polsce: urząd, stanowisko rejenta - urzędnika dokonującego wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierującego kancelarią królewską i archiwum; regentura, rejentura, regencja
SJP.pl
Rejencja (okręg administracyjny, regencja, niem. Regierungsbezirk) – jednostka administracyjna w kilku krajach związkowych Niemiec, podległa rządowi krajowemu. Na czele rejencji stoi prezydent rejencji (Regierungspräsident).
Wikipedia
→ rejencja
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rejencją, dotyczący rejencji
Wiktionary
rzecz. rejencja ż., rejent m.
Wiktionary
notariusz;
1. przestarzałe: urzędnik legitymujący się wykształceniem prawniczym, powołany do sporządzania aktów prawnych, np. umów kupna-sprzedaży, darowizn, uwierzytelniania i poświadczania dokumentów, sporządzania testamentów, przyjmowania dokumentów na przechowanie itp.;
2. w dawnej Polsce: urzędnik dokonujący wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierujący kancelarią królewską i archiwum; regent;
3. w dawnej Polsce: sekretarz kanclerza i podkanclerza; regent
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. praw. notariusz
Wiktionary
Wikipedia
przym. rejencyjny
Wiktionary
przestarzale: urząd, zawód, zajęcie rejenta
SJP.pl
dawniej: córka rejenta
SJP.pl
1. przestarzałe: urząd, stanowisko rejenta - urzędnika legitymującego się wykształceniem prawniczym, powołanego do sporządzania aktów prawnych, np. umów kupna-sprzedaży, darowizn, uwierzytelniania i poświadczania dokumentów, sporządzania testamentów, przyjmowania dokumentów na przechowanie itp.; notariat;
2. w dawnej Polsce: urząd, stanowisko rejenta - urzędnika dokonującego wpisów i wypisów z ksiąg sądowych, kierującego kancelarią królewską i archiwum; regentura, rejencja, regencja
SJP.pl
1. spis, lista;
2. układ w maszynach cyfrowych do zbierania danych;
3. hist. poczet, stan, liczba czegoś;
4. część skali dźwiękowej instrumentu lub głosu;
5. urządzenie w organach do zmieniania głosów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spis danych, wykaz, lista
(1.2) wet. wgłębienie w szkliwie na powierzchni tnącej siekacza konia;
(1.3) hist. poczet
(1.4) jęz. forma języka zarezerwowana dla pewnych celów funkcjonalnych lub pewnej sytuacji komunikatywnej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.
Wiktionary
IPA: ˈrɛjɛstr̥, AS: rei ̯estr̦
Wiktionary
rzecz. rejestratorka ż., rejestracja ż., rejestrowanie n., rejestrator m., registratura ż., regest m., wyrejestrowanie n., wyrejestrowywanie n., zarejestrowanie n.
czas. zarejestrować dk., rejestrować ndk.
przym. rejestrowy, rejestracyjny
Wiktionary
(1.4) styl (językowy), styl funkcjonalny, styl użytkowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wpisywanie kogoś lub czegoś do rejestru
(1.2) miejsce dokonywania rejestracji (1.1)
(1.3) pot. tabliczka na samochodzie lub innym pojeździe, z numerem identyfikacyjnym; tablica rejestracyjna
(1.4) techn. zapisywanie sygnału (np. audio lub wideo) za pomocą urządzeń technicznych
(1.5) muz. operowanie rejestrami w niektórych instrumentach muzycznych
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌrɛjɛˈstrat͡sʲja, AS: rei ̯estracʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. rejestr m., rejestrowanie n., rejestratorka ż., rejestrator mrz./mos., rejestratornia ż.
czas. rejestrować, zarejestrować, wyrejestrować
przym. rejestracyjny, rejestrowy
Wiktionary
(1.1) rejestrowanie, ewidencjonowanie
(1.2) rejestratornia
Wiktionary
związany z rejestracją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący rejestracji
Wiktionary
rzecz. rejestrator mos./mrz., rejestr mrz., rejestracja ż.
Wiktionary
osoba rejestrująca, spisująca coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) urz. osoba prowadząca rejestr, spis czegoś, rejestrująca coś lub kogoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) techn. urządzenie pomiarowe zapisujące przebieg zmian jednej lub kilku wartości fizycznych
Wiktionary
Rejestrator, rejestrator przemysłowy – urządzenie służące do zapisu (archiwizacji) i prezentacji (wizualizacji) informacji o przebiegu parametrów kontrolowanych procesów technologicznych w czasie (np. temperatura, ciśnienie) oraz ewentualnie warunków, w których te procesy są realizowane (np. temperatura otoczenia, wilgotność, zapylenie).
Wikipedia
IPA: ˌrɛjɛˈstratɔr, AS: rei ̯estrator
Wiktionary
rzecz. rejestr m., rejestrowanie n., rejestracja ż.
:: fż. rejestratorka ż.
czas. rejestrować ndk., zarejestrować dk., wyrejestrować dk.
przym. rejestratorski, rejestracyjny, rejestrowy
Wiktionary
kobieta rejestrująca, spisująca coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urz. kobieta prowadząca rejestr, spis czegoś, rejestrująca coś lub kogoś
Wiktionary
(1.1) Rejestratorka powiedziała, że laryngolog już nie przyjmuje.
Wiktionary
IPA: ˌrɛjɛstraˈtɔrka, AS: rei ̯estratorka
Wiktionary
rzecz. rejestracja ż., rejestr m., rejestrowanie n.
:: fm. rejestrator
czas. rejestrować ndk., zarejestrować dk., wyrejestrować dk.
przym. rejestratorski, rejestracyjny, rejestrowy
Wiktionary
1. wpisywać do rejestru;
2. utrwalać na nośniku lub w pamięci;
3. w kategorii zmysłów (wzrok, słuch): odbierać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zarejestrować)
(1.1) wprowadzać do rejestru, wpisywać na listę
(1.2) techn. utrwalać w pamięci urządzenia
(1.3) zapisywać pomiary
czasownik zwrotny niedokonany rejestrować się (dk. zarejestrować się)
(2.1) zgłaszać się do rejestru, spisu, na listę
Wiktionary
rzecz. rejestr m., rejestracja ż., rejestrator m., rejestratorka ż., rejestrowanie n., wyrejestrowanie n., wyrejestrowywanie n., zarejestrowanie n.
przym. rejestracyjny, rejestrowy
czas. zarejestrować
Wiktionary
(1.1) spisywać, wpisywać, zapisywać, zgłaszać
(1.2) nagrywać, zapisywać, wychwytywać
(1.3) notować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rejestrować.
Wiktionary
rzecz. rejestr m., rejestracja ż., rejestrator m., rejestratorka ż., wyrejestrowywanie n., wyrejestrowanie n., zarejestrowanie n.
czas. rejestrować ndk., zarejestrować dk., wyrejestrowywać ndk., wyrejestrować dk.
przym. rejestrowy
Wiktionary
przymiotnik od: rejestr
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rejestrem, dotyczący rejestru
Wiktionary
rzecz. rejestr m., rejestrator m., rejestratorka ż., rejestracja ż., rejestrowanie n., zarejestrowanie n., wyrejestrowywanie n., wyrejestrowanie n., przerejestrowywanie n., przerejestrowanie n., rejestratura ż.
czas. rejestrować ndk., zarejestrować dk., wyrejestrowywać ndk., wyrejestrować dk., przerejestrowywać ndk., przerejestrować dk.
przym. rejestracyjny, rejestratorowy, rejestratorski, rejestrowalny
Wiktionary
zdrobnienie od: rejestr
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
krótkie drzewce zawieszone w skosie na maszcie, pełniące rolę gafla
SJP.pl
Rejka – lekka reja zawieszona na maszcie ukośnie lub równolegle do niego (pionowo). W zależności od typu ożaglowania może być elementem nośnym głównego żagla lub żagla pomocniczego. Rejki są podnoszone z pokładu, w odróżnieniu od rei, które przeważnie wiszą na masztach na stałe (wyjątkiem jest bryfokreja).
Wikipedia
mieszkaniec Rejkiawiku
SJP.pl
mieszkanka Rejkiawiku
SJP.pl
stolica Islandii; Reykjavík
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. Reykjavík
Wiktionary
Reykjavík (dawny polski egzonim: Rejkiawik) – stolica oraz największe miasto Islandii, położone w jej południowo-zachodniej części nad Zatoką Faxa, najbardziej wysunięta na północ stolica świata. Na północ od Reykjavíku w odległości 10 km góruje masyw Esja.
Wikipedia
(1.1) Wynajęcie pokoju w Rejkiawiku to koszt 25 tys. koron islandzkich miesięcznie (…)
Wiktionary
IPA: rɛjˈcavʲik, AS: rei ̯ḱavʹik
Wiktionary
(1.1) Reykjavík
Wiktionary
dotyczący krótkiego drzewca zawieszonego w skosie na maszcie, pełniącego rolę gafla
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. książkowo: obszar wyróżniający się geograficznie, etnograficznie lub gospodarczo; okolica, dzielnica, okręg, region;
2. okręg wyznaczony administracyjnie dla celów zarządzania określonym działem gospodarki lub usług;
3. przenośnie: ograniczony fragment przestrzeni, np. rejony mózgu; okolica, obszar;
4. potocznie: przychodnia rejonowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) obszar, strefa, określona część
(1.2) adm. jednostka podziału administracyjnego w ZSRR, a po jego rozpadzie w byłych republikach Rosji, Ukrainie, Białorusi, Azerbejdżanie, Gruzji, Łotwie, Litwie i Mołdawii;
(1.3) daw. reg. wyznaczona przestrzeń w lesie
Wiktionary
Rejon (ros. i ukr. райо́н, wymawiane [rajon]; azer. rayon; biał. раён; gruz. რაიონი, raioni; łot. rajons; lit. rajonas; rum. raion) – typ jednostki administracyjnej niektórych poradzieckich państw. Określenie pochodzi od francuskiego słowa rayon – plaster miodu, dział, dystrykt. Rejon jest zwykle jednostką dwa szczeble poniżej szczebla państwowego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) Obszar Chronionego Krajobrazu Rejon Mokre-Lewice
(1.2) rejon mukaczewski
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rejonizacja ż.
przym. rejonowy
frazeologia.
etymologia.
etymn|franc|rayon. < etymn|starofranc|rai. z etymn|łac|radius.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) area; (1.2) raion
* arabski: (1.1) منطقة
* czeski: (1.1) rajón m.; (1.2) rajón m.
* duński: (1.1) område n.
* esperanto: (1.1) regiono, areo; (1.2) rajon
* estoński: (1.1) piirkond, ala; (1.2) rajoon
* kaszubski: (1.1) òkòlé n., òbéńda ż.
* łaciński: (1.1) area
* niemiecki: (1.1) Umgebung ż., Gebiet n.; (1.2) Rajon m., Bezirk m.
* rosyjski: (1.1) райо́н m.; (1.2) райо́н m.
* ukraiński: (1.1) райо́н m.; (1.2) райо́н m.
źródła.
== rejon (język wenecki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) region
odmiana.
(1.1) lp. rejon; lm. rejoni
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈrɛjɔ̃n, AS: rei ̯õn
Wiktionary
rzecz. rejonizacja ż.
przym. rejonowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rejonizacja ż.
przym. rejonowy
frazeologia.
etymologia.
etymn|franc|rayon. < etymn|starofranc|rai. z etymn|łac|radius.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) area; (1.2) raion
* arabski: (1.1) منطقة
* czeski: (1.1) rajón m.; (1.2) rajón m.
* duński: (1.1) område n.
* esperanto: (1.1) regiono, areo; (1.2) rajon
* estoński: (1.1) piirkond, ala; (1.2) rajoon
* kaszubski: (1.1) òkòlé n., òbéńda ż.
* łaciński: (1.1) area
* niemiecki: (1.1) Umgebung ż., Gebiet n.; (1.2) Rajon m., Bezirk m.
* rosyjski: (1.1) райо́н m.; (1.2) райо́н m.
* ukraiński: (1.1) райо́н m.; (1.2) райо́н m.
źródła.
== rejon (język wenecki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) region
odmiana.
(1.1) lp. rejon; lm. rejoni
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
potocznie: jednostka, placówka rejonowa, np. szkoła, komenda rejonowa, sąd, szpital rejonowy itp.
SJP.pl
związany z rejonem (okręgiem administracyjnym), działający w pewnym rejonie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z rejonem, obowiązujący w pewnym rejonie
Wiktionary
(1.1) Ks. Adam był rejonowym moderatorem Ruchu Światło-Życie.
(1.1) W naszej szkole odbyły się rejonowe rozgrywki unihokeja dziewcząt i chłopców.
Wiktionary
(1.1) rejon m., rejonizacja ż.
Wiktionary
mieszkaniec Rejowca lub Rejowca Fabrycznego (miast w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Rejowca lub Rejowca Fabrycznego (miast w Polsce)
SJP.pl
statek z omasztowaniem rejowym
SJP.pl
Rejowiec – miasto w Polsce, położone w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Rejowiec.
Leży w historycznej ziemi chełmskiej. Od 1547 do 12 stycznia 1870 Rejowiec był miastem; odzyskał status miasta 1 stycznia 2017. Według danych GUS z 31 grudnia 2019 Rejowiec liczył 2068 mieszkańców. Obok miejscowości przepływa struga Rejka, dopływ Wieprza.
Rejowiec jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Jozafata Kuncewicza w Rejowcu.
Wikipedia
przymiotnik od: Rejowiec Fabryczny, Rejowiec
SJP.pl
taki jak u Reja, właściwy Rejowi, nawiązujący do twórczości Reja itp.
SJP.pl
przymiotnik od: reja, np. ożaglowanie rejowe
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) żegl. związany z reją, dotyczący rei
Wiktionary
rzecz. reja ż., rejka ż.
Wiktionary
podróż statkiem po określonej trasie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mors. podróż statku na danej trasie, od portu początkowego do końcowego
(1.2) lotn. podróż samolotu na danej trasie, od portu początkowego do końcowego
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) monet. dawna jednostka monetarna brazylijska i portugalska
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Podczas rejsu ćwiczebnego na pokładzie żaglowca „Dar Pomorza” często myślałem o Krysi.
Wiktionary
(1.1-2)
przym. rejsowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od rejs
Wiktionary
(1.1) To nie rejs, lecz tylko mały rejsik.
Wiktionary
rzecz. rejs m.
Wiktionary
uczestnik podróży odbywanej statkiem
SJP.pl
uczestniczka podróży odbywanej statkiem
SJP.pl
przymiotnik od: rejs
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rejsem, dotyczący rejsu
Wiktionary
rzecz. rejs m.
Wiktionary
Wikipedia
1. ucieczka, wycofanie się, rezygnacja;
2. dawniej: odwrót, cofanie się wojska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. cofanie się wojska
(1.2) ucieczka albo rezygnacja, wycofanie się z jakichś działań lub zamierzeń
Wiktionary
IPA: ˌrɛjtɛˈrada, AS: rei ̯terada
Wiktionary
rzecz. rejterowanie n., zrejterowanie n.
czas. rejterować ndk., zrejterować dk.
Wiktionary
(1) ewakuacja
(1.1) odwrót
(1.2) ucieczka, dezercja
Wiktionary
przestarzałe:
1. uciekać tchórzliwie np. z pola walki; salwować się ucieczką;
2. o wojsku: wycofywać się;
3. żartobliwie: rezygnować
SJP.pl
czasownik
(1.1) uciekać
Wiktionary
rzecz. rejterowanie n., rejterada ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rejterować.
Wiktionary
rzecz. rejterada ż., zrejterowanie n., Rejterada m./ż.
czas. rejterować ndk., zrejterować dk.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Rejterówka – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Łubnice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Wikipedia
czasownik
(1.1) gw-pl|Mazury. jechać
Wiktionary
potocznie: gwar, zamieszanie, rozgardiasz
SJP.pl
wyprawa łupieżcza, np. krzyżacka
SJP.pl
Rejza – zbrojna wyprawa o charakterze łupieżczym, której celem nie był trwały podbój danego terytorium, lecz przede wszystkim grabież i zdobycie niewolników. Krzyżacy byli organizatorami rejz na Mazowsze, Wielkopolskę, na tereny należące do Prusów oraz na Żmudź i Litwę. Rejzy Krzyżaków przeciwko Litwie nabrały intensywności po opanowaniu przez Zakon Pomorza Gdańskiego i sukcesie, jakim było podpisanie z Królestwem Polskim Pokoju w Kaliszu w 1343 roku. Do czasu „wielkiej wojny” (1409–1411), gdy nasilono fiskalizm, rejzy stanowiły główne źródło dochodów państwa zakonnego.
Wikipedia
drążek do ćwiczeń gimnastycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. podtrzymywany przez słupki lub zawieszony na linach poziomy drążek przeznaczony do wykonywania ćwiczeń gimnastycznych
Wiktionary
Rek (Reck, Recka, Recken, Reka, Reken) – kaszubski herb szlachecki.
Wikipedia
IPA: rɛk, AS: rek
Wiktionary
kończyna górna człowieka i naczelnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. część kończyny górnej człowieka lub małpy człekokształtnej od nadgarstka do końca palców;
(1.2) pot. cała kończyna górna człowieka lub małpy człekokształtnej od barku po palce
(1.3) karc. wszystkie karty, które gracz trzyma w ręce (1.1)
(1.4) sport. w piłce nożnej: niedozwolone zagranie ręką (1.1)
Wiktionary
Ręka (łac. manus) – obwodowa, dystalna część kończyny piersiowej kręgowców, w węższym znaczeniu naczelnych, autopodium, składająca się z trzech, licząc od części proksymalnej, odcinków:
Wikipedia
(1.1) audio|Pl-podaliśmy sobie ręce.ogg. Podaliśmy sobie ręce.
(1.2) audio|Pl-moim najbardziej niemiłym doświadczeniem było otwarte złamanie ręki w zeszłym roku.ogg. Moim najbardziej niemiłym doświadczeniem było otwarte złamanie ręki w zeszłym roku.
(1.3) audio|Pl-w ręce miałem dwa asy króla pik i damę kier.ogg. W ręce miałem dwa asy, króla pik i damę kier.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃ŋka, AS: rẽŋka
Wiktionary
rzecz. ręczny mrz., podręcznik m., ręcznik m., rękaw m., rękawica ż., rękawiczka ż., rękojmia ż., poręczenie n., poręka ż., zaręczyny, zrękowiny, ręczna ż.
:: zdrobn. rączka ż., rąsia ż.
czas. ręczyć ndk., poręczać ndk., wręczać ndk., wyręczać ndk., zaręczać ndk., zaręczać się ndk.
przym. odręczny, podręczny, poręczny, ręczny, zaręczynowy
przysł. ręcznie, odręcznie
Wiktionary
(1.1) garść; pot. łapa, łapka, łapsko, graba; gw-pl|Poznań|pazura.
Wiktionary
odłam Izraelitów, gorliwych wyznawców Jahwe; rechabici
SJP.pl
Rechabici (hebr. רֵכָבִים) – wspomniana w Starym Testamencie konserwatywna grupa czcicieli Jahwe.
Należący do plemienia Kenitów Rechabici wywodzili swój ród od Jehonadaba, syna Rechaba (1Krn 2,55; 2Krl 10,15-17). Zachowywali surowe prawo, które zabraniało im spożywania wina i uprawy ziemi. Nie budowali stałych domostw, mieszkając całe życie w namiotach. Żyjąc pośród Izraelitów, byli także gorliwymi wyznawcami jahwizmu. Prorok Jeremiasz przeciwstawił zachowujących praktyki religijne Rechabitów bezbożnym mieszkańcom Judy i Izraela (Jr 35).
Wikipedia
przedstawiciel odłamu Izraelitów, gorliwy wyznawca Jahwe; rechabita
SJP.pl
Rekalescencja – w metalurgii zjawisko samorzutnego i chwilowego rozżarzania się ciemniejącej w miarę stygnięcia stali, gdy w wyniku przemiany perlitycznej temperatura stygnięcia osiąga ok. 720°C. Przemiana taka zachodzi w wyniku zmian budowy wewnętrznych zachodzących w stali wraz z połączonym wydzielaniem się ciepła.
Wikipedia
ponowne przeliczenie, np. składki ubezpieczeniowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mebl. rodzaj szezlongu z dwoma oparciami wzdłuż krótszych boków, charakterystyczny dla meblarstwa empirowego;
Wiktionary
Rekamiera lub recamiera – szezlong z dwoma wysokimi oparciami wzdłuż krótszych boków, charakterystyczny dla meblarstwa okresu empire'u.
Nazwa pochodzi od nazwiska przedstawionej na portrecie J.L. Davida pani J.F. Récamier, spoczywającej na takim właśnie meblu.
Wikipedia
streszczenie
SJP.pl
podsumowywać dłuższy wywód
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zrekapitulować)
(1.1) książk. czynić coś krótszym i zwięźlejszym; streszczać coś
Wiktionary
(1.1) Rekapitulując, omawiana książka rozczarowuje, mimo niewątpliwie interesujących materiałów.
Wiktionary
rzecz. rekapitulacja ż., rekapitulowanie n.
czas. zrekapitulować dk.
Wiktionary
(1.1) reasumować, podsumowywać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przywracanie na jakimś terenie wiary katolickiej; rekatolizacja
SJP.pl
Rekatolicyzacja, rekatolizacja – ruch religijno-społeczny podejmowany w celu ponownego wprowadzanie wyznania katolickiego wśród społeczności innowierczej na terenach, gdzie wcześniej obowiązywał katolicyzm.
Termin ten ma także znaczenie ideologiczne i historyczne, oznaczające zwrot lub odebranie pod przymusem władzy na rzecz Kościoła katolickiego majątku, kościołów oraz innych obiektów życia religijnego i wyjęcie ich spod władzy i kontroli innego wyznania.
Wikipedia
przywracanie na jakimś terenie wiary katolickiej; rekatolicyzacja
SJP.pl
1. część ubioru okrywająca rękę;
2. rozsuwany korytarz, łączący budynek portu lotniczego bezpośrednio z samolotem;
3. potocznie: długi, wąski tunel umożliwiający bezpieczne przejście;
4. przewód łączący wnętrze powłoki balonu z otaczającym powietrzem;
5. stożkowaty worek z lekkiej tkaniny służący jako wskaźnik kierunku wiatru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. element odzieży przykrywający ręce
(1.2) lotn. ruchomy tunel łączący samolot z terminalem lotniczym
(1.3) lekka, płócienna rura przywiązana jednym końcem do wysokiego masztu, służąca jako wskaźnik wiatru
(1.4) tunel z tkaniny łączący dwa zbiorniki, służący do przesypywania materiałów sypkich, śmieci itp.
(1.5) kulin. rura z cienkiej folii służąca do pieczenia potraw w piekarniku bez utraty wilgoci; piekarnik foliowy
(1.6) wojsk. cel do ćwiczeń strzelania artylerii przeciwlotniczej ciągniony na długiej linie za samolotem
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Niektóre koszulki mają krótkie rękawy, a niektóre długie.
(1.2) Do następnego samolotu wchodziliśmy rękawem.
(1.3) Rękaw pokazywał południowy wiatr.
(1.4) Ziarno przesypywano rękawem do pojemników.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃ŋkaf, AS: rẽŋkaf
Wiktionary
rzecz. ręczniczek mrz., ręka ż., ręczny mrz.
:: zdrobn. rękawek mrz.
przym. ręczny, rękawowy
Wiktionary
Wikipedia
krakowski festyn ludowy, organizowany w pierwszy dzień po Wielkanocy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: rękaw
Wiktionary
IPA: rɛ̃ŋˈkavɛk, AS: rẽŋkavek
Wiktionary
rzecz. rękaw mrz., ręcznikowiec mrz.
Wiktionary
część ubioru chroniąca dłoń, np. przed zimnem lub wysoką temperaturą; rękawiczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież wykonana z materiału lub gumy, nakładana na dłoń, żeby ją chronić od zimna, skaleczeń itp.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pamiętaj, żeby przed rozpoczęciem pracy założyć rękawice i okulary ochronne.
Wiktionary
IPA: ˌrɛ̃ŋkaˈvʲit͡sa, AS: rẽŋkavʹica
Wiktionary
rzecz. ręka ż., rękaw mrz.
:: zdrobn. rękawiczka ż.
przym. odręczny, rękawiczniczy
Wiktionary
(1.1) rękawiczka
Wiktionary
rzemieślnik zajmujący się wyrobem rękawiczek
SJP.pl
część ubioru chroniąca dłoń, np. przed zimnem lub wysoką temperaturą; rękawica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. rękawica
Wiktionary
Rękawiczki – zaliczane do galanterii okrycie dłoni, z różnej długości mankietem zakrywającym przedramię, noszone dla ozdoby, ochrony przed chłodem, brudzącymi lub szkodliwymi substancjami.
Wikipedia
IPA: ˌrɛ̃ŋkaˈvʲit͡ʃka, AS: rẽŋkavʹička
Wiktionary
rzecz. rączęta nmos., rękawicznik mos., ręka ż., rękawica ż.
przym. rękawiczniczy
Wiktionary
(1.1) rękawica
Wiktionary
wyrób rękawiczek
SJP.pl
rzemieślniczka wyrabiająca rękawiczki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rękawicznictwem, dotyczący rękawiczników lub rękawicznictwa
Wiktionary
rzecz. rękawicznictwo n., rękawicznik m., rękawiczarka ż., rękawiczka ż., rękawica ż.
przym. rękawiczkowy
Wiktionary
rzemieślnik produkujący rękawiczki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący rękawiczki
Wiktionary
rzecz. rękawicznictwo n., rękawica ż., rękawiczka ż.
:: fż. rękawiczarka ż.
przym. rękawiczniczy
Wiktionary
Rękawiec – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Budziszewice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
krakowski festyn ludowy, organizowany w pierwszy dzień po Wielkanocy
SJP.pl
Rękawka – krakowskie święto, obchodzone na Wzgórzu Lasoty po pierwszej wiosennej pełni (obecnie najczęściej we Wtorek Wielkanocny), nawiązujące do słowiańskiej tradycji wiosennego święta zmarłych. Do tradycji Rękawki należy m.in. rzucanie oraz toczenie jaj, symbolu nowego życia.
Wikipedia
deska do prasowania rękawów
SJP.pl
związek wyrazowy, w którym wyraz podrzędny przybiera przypadek, jakiego wymaga wyraz nadrzędny; np. rekcja czasownika
SJP.pl
Związek rządu (rekcja) – relacja między powiązanymi elementami zdania, w której jeden musi mieć pewną z góry ustaloną formę, niezależnie od formy drugiego. Związek rządu typowy jest dla endocentryzmu – element centralny narzuca formę pozostałym elementom. Jest to zdolność łączenia elementów nominalnych z określonym przypadkiem.
Wikipedia
potocznie: wymuszanie okupu wobec osób handlujących czymś, zwłaszcza od cudzoziemców podróżujących przez jakiś kraj; rekiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. wymuszanie haraczu od osób handlujących czymś, zwłaszcza od cudzoziemców podróżujących przez jakiś kraj
Wiktionary
osoba wymuszająca haracz od właścicieli sklepów i lokali; rekietier
SJP.pl
potocznie: wymuszanie okupu wobec osób handlujących czymś, zwłaszcza od cudzoziemców podróżujących przez jakiś kraj; reket
SJP.pl
osoba wymuszająca haracz od właścicieli sklepów i lokali; reketier
SJP.pl
1. członek rosyjskiej mafii, czyli rekietu;
2. potocznie: gangster wymuszający okup; reketier
SJP.pl
1. drapieżna ryba morska;
2. osoba rozporządzająca dużymi środkami materialnymi;
3. przenośne urządzenie doprowadzające powietrze do pomieszczeń znajdujących się wewnątrz statku wodnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. drapieżna ryba chrzęstnoszkieletowa żyjąca w ciepłych morzach i oceanach;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przen. potentat finansowy bezwzględny w interesach
(2.2) przen. osoba lub firma mająca bardzo silną pozycję i duże wpływy
Wiktionary
Rekiny (fr. requin) – ogólna nazwa grupy gatunków, rodzajów, a nawet rodzin drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z podgromady spodoustych, charakteryzujących się opływowym, wrzecionowatym tułowiem, heterocerkalną płetwą ogonową, 5–7 otworami skrzelowymi umiejscowionymi tuż za głową.
Wikipedia
(1.1) Rekiny nie mają pęcherza pławnego i gdyby przestały pływać, opadłyby na dno.
Wiktionary
IPA: ˈrɛcĩn, AS: reḱĩn
Wiktionary
rzecz. rekinarium n., rekinowate nmos.
:: zdrobn. rekinek m.
przym. rekini, rekinowaty
Wiktionary
antonimy.
(2.1) płotka
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) długoszpar, raszpla, karcharodon
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rekinarium n., rekinowate nmos.
:: zdrobn. rekinek m.
przym. rekini, rekinowaty
frazeologia.
rekin biznesu • rekin finansjery • łykać jak młody rekin
etymologia.
(1.1) etym|franc|requin.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
wikicytaty|rekin.
tłumaczenia.
* albański: (1.1) peshkaqen m.
* angielski: (1.1) shark; (2.1) shark; (2.2) shark
* arabski: (1.1) قرش m. (qirš)
* baskijski: (1.1) marrazo
* białoruski: (1.1) акула ż.; (2.1) акула ż.
* bośniacki: (1.1) ajkula ż., morski pas m.
* bułgarski: (1.1) акула (akula) ż.
* cebuano: (1.1) iho
* chiński standardowy: (1.1) pupr|鲨鱼. / ptrad|鯊魚. (shāyú)
* chorwacki: (1.1) morski pas m.
* czeski: (1.1) žralok m.
* duński: (1.1) haj w.; (2.1) haj w.
* esperanto: (1.1) ŝarko
* estoński: (1.1) hai
* fidżyjski: (1.1) qio
* fiński: (1.1) hai
* francuski: (1.1) requin m.
* hawajski: (1.1) manō
* hebrajski: (1.1) כריש (karîś) m.
* hiszpański: (1.1) tiburón m.
* ido: (1.1) sharko
* indonezyjski: (1.1) hiu
* islandzki: (1.1) hákarl m.
* japoński: (1.1) 鮫 (サメ, same)
* jidysz: (1.1) הײַפֿיש m. (hajfisz)
* kaszubski: (1.1) rekin m.
* kataloński: (1.1) tauró m.
* koreański: (1.1) 상어 (sangŏ)
* luksemburski: (1.1) hai
* łaciński: (1.1) squalus
* łotewski: (1.1) haizivs ż.
* maltański: (1.1) kelb il-baħar m., xark m.
* maoryski: (1.1) mangō
* niderlandzki: (1.1) haai m.
* niemiecki: (1.1) Hai m., Haifisch m.
* norweski (bokmål): (1.1) hai m.
* norweski (nynorsk): (1.1) hai m.; (2.1) hai m.
* nowogrecki: (1.1) καρχαρίας m., σκυλόψαρο n., σκύλος m.
* nowopruski: (1.1) ājs m.
* portugalski: (1.1) tubarão m.
* rosyjski: (1.1) акула (akula) ż.; (2.1) акула (akula) ż.
* rumuński: (1.1) rechin m.
* serbski: (1.1) ајкула (ajkula) ż.
* słowacki: (1.1) žralok m.
* słoweński: (1.1) morski pes m.
* starogrecki: (1.1) καρχαρίας (karcharijas) m.
* suahili: (1.1) papa
* szwedzki: (1.1) haj w.
* turecki: (1.1) köpek balığı
* tuvalu: (1.1) lokea
* ujgurski: (1.1) ئاكۇلا
* ukraiński: (1.1) акула (akula) ż.
* walijski: (1.1) siarc m.
* węgierski: (1.1) cápa
* włoski: (1.1) squalo m., pescecane m.
źródła.
== rekin (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) icht. rekin
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
akwarium do hodowli i obserwacji życia rekinów
SJP.pl
Rekinarium – część obiektu akwarium, w którym hodowane i demonstrowane są rekiny. Jeszcze niedawno uważano, że organizmy ze strefy bentonicznej (np. rekinkowate) nie są zdolne do przetrwania w sztucznych warunkach akwarium. W 2004 w Monterey Bay Aquarium przetrzymywano rekina przez 198 dni, po czym go wypuszczono na wolność.
Wikipedia
niewielka ryba morska z rzędu rekinów, żyjąca w wodach przybrzeżnych
SJP.pl
Rekinek psi, rekinek (Scyliorhinus canicula) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny rekinkowatych (Scyliorhinidae), spotykana również pod nazwą mały rekinek koci. Poławiany jako ryba konsumpcyjna. Wystawiany w akwariach publicznych. Nie stanowi zagrożenia dla człowieka.
Wikipedia
1. → rekin; rekinowy;
2. sum rekini, wielkook rekini - słodkowodna ryba hodowana w celach konsumpcyjnych, w Polsce często sprzedawana jako panga
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z rekinem; taki jak u rekina
Wiktionary
rzecz. rekin mzw./mos.
Wiktionary
rodzina drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych; rekinowate
SJP.pl
Rekinkowate, rekinowate (Scyliorhinidae) – rodzina drapieżnych, choć niewielkich i mało ruchliwych ryb chrzęstnoszkieletowych, najstarsza rodzina w obrębie rzędu żarłaczokształtnych (Carcharhiniformes).
Wikipedia
o cechach rekinkowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
grupa drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych o wrzecionowatym kształcie ciała z dwiema płetwami grzbietowymi
SJP.pl
Wikipedia
o cechach rekinokształtnych (grupa ryb)
SJP.pl
rodzina drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych; rekinkowate
SJP.pl
Rekinkowate, rekinowate (Scyliorhinidae) – rodzina drapieżnych, choć niewielkich i mało ruchliwych ryb chrzęstnoszkieletowych, najstarsza rodzina w obrębie rzędu żarłaczokształtnych (Carcharhiniformes).
Wikipedia
o cechach rekinowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
1. drapieżna ryba morska;
2. osoba rozporządzająca dużymi środkami materialnymi;
3. przenośne urządzenie doprowadzające powietrze do pomieszczeń znajdujących się wewnątrz statku wodnego
SJP.pl
Rekiny (fr. requin) – ogólna nazwa grupy gatunków, rodzajów, a nawet rodzin drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z podgromady spodoustych, charakteryzujących się opływowym, wrzecionowatym tułowiem, heterocerkalną płetwą ogonową, 5–7 otworami skrzelowymi umiejscowionymi tuż za głową.
Wikipedia
akrobata wykonujący ćwiczenia na reku
SJP.pl
akrobatka wykonująca ćwiczenia na reku
SJP.pl
skrót od: reklamowy
SJP.pl
1. działanie zachęcające potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów;
2. ogłoszenie, film, plakat itp. służące zachęcaniu potencjalnych klientów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) informacja połączona z komunikatem perswazyjnym, mająca zachęcić do kupienia produktu lub skorzystania z usługi;
(1.2) konkretna postać reklamy (1.1), np. plakat
Wiktionary
Reklama (z łac. reclamo, reclamare ‘odzew’; re 'w tył, znów, naprzeciw’ i clamo, clamare ‘wołać’) – informacja połączona z komunikatem perswazyjnym. Zazwyczaj ma na celu skłonienie do nabycia lub korzystania z określonych towarów czy usług, popierania określonych spraw lub idei (np. promowanie marki).
Wikipedia
(1.1) Nie cierpię, gdy mój ulubiony serial w telewizji jest przerywany reklamami pasty do zębów i proszków do prania.
(1.2) Silny wiatr zerwał reklamę z sąsiedniego budynku.
Wiktionary
IPA: rɛkˈlãma, AS: reklãma
Wiktionary
rzecz. rozreklamowanie n., reklamowanie n., reklamiarstwo n., reklamiarz m., reklamodawca m., reklamówka ż.,
czas. reklamować ndk., zareklamować dk., przereklamować dk.
przym. reklamowy, reklamiarski
przysł. reklamowo
Wiktionary
(1.1) anons, ogłoszenie, inserat
Wiktionary
zgłoszenie do dostawcy, producenta, wykonawcy usługi lub towaru skargi, zażalenia na złą jakosć nabytego towaru, wykonanej usługi itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hand. zgłoszenie się ze skargą do producenta, wykonawcy usługi; zwrócenie się w celu przedstawienia wad towaru, usługi;
(1.2) książk. zwolnienie od obowiązku służby wojskowej
Wiktionary
Reklamacja (łac. reclamatio „wołanie, sprzeciw” od reclamare „głośno protestować, odbrzmiewać”; re „w tył, znów, naprzeciw” i clamare „wołać”)” – w znaczeniu potocznym żądanie klienta kierowane do sprzedawcy lub wykonawcy usługi, pozostające w związku z niezadowalającą jakością towaru lub nienależytym wykonaniem usługi – przede wszystkim żądanie wymiany, naprawy towaru lub ponownego wykonania, ewentualnie „poprawienia”, usługi, jak również żądanie zwrotu całości lub części kwoty uiszczonej tytułem ceny/wynagrodzenia.
Wikipedia
(1.1) Po odejściu od kasy reklamacji nie uwzględnia się.
Wiktionary
IPA: ˌrɛklãˈmat͡sʲja, AS: reklãmacʹi ̯a
Wiktionary
czas. reklamować ndk.
przym. reklamacyjny
Wiktionary
(1.1) zażalenie
Wiktionary
związany z reklamacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) praw. związany z reklamacją, dotyczący reklamacji
Wiktionary
rzecz. reklamacja ż.
czas. reklamować ndk.
Wiktionary
w dawnych drukach i rękopisach: pierwsze słowo lub pierwsza sylaba z następnej strony umieszczane na końcu każdej strony, jako wskazówka ułatwiająca zachowanie kolejności kart; przenośnik
SJP.pl
Wikipedia
stosujący przesadną reklamę lub autoreklamę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zlecający opublikowanie lub wyemitowanie reklamy
Wiktionary
rzecz. reklama ż.
Wiktionary
1. zachwalać towar, uczestniczyć w reklamie;
2. zgłaszać reklamacje;
3. odwoływać się od decyzji sądowej lub administracyjnej
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) informować o towarach lub usługach, zachwalać je i sugerować ich kupno
(1.2) żądać naprawy, wymiany lub refundacji wadliwego towaru lub źle wykonanej usługi, często w ramach gwarancji lub rękojmi
czasownik zwrotny reklamować się
(2.1) zachwalać własne towary, usługi, sugerując ich kupno
(2.2) chwalić samego siebie powszechnie
Wiktionary
(1.1) To skandal, że w telewizji reklamują odzież produkowaną w niewolniczych warunkach!
(1.2) Nie będę nawet reklamować tego nieświeżego serka, znów skończy się to scysją w sklepie.
Wiktionary
IPA: ˌrɛklãˈmɔvat͡ɕ, AS: reklãmovać
Wiktionary
(1.1) rzecz. reklama, reklamowanie; przym. reklamowy
(1.2) rzecz. reklamacja, reklamowanie
Wiktionary
(1.2) zgłaszać reklamację
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|reklamować.
Wiktionary
rzecz. niereklamowanie n., reklama ż., reklamówka ż., rozreklamowanie n.
czas. reklamować ndk.
przym. reklamowy
Wiktionary
zdrobnienie od: reklamówka
SJP.pl
specjalista w dziedzinie reklamy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. plastikowyastikowa torba z nadrukiem reklamowym
(1.2) pot. dowolny materiał reklamowy, np. broszura, kalendarzyk, długopis itp.
Wiktionary
Torba foliowa, potocznie reklamówka, foliówka, jednorazówka, siatka lub zrywka – cienka torba wykonana z folii z tworzywa sztucznego. Popularna nazwa wywodzi się z faktu, że znajduje się na niej kolorowy reklamowy nadruk, np. z nazwą sklepu lub inną reklamą. Pod koniec lat 70. i w latach 80. powszechne w krajach Europy Zachodniej i dodawane tam do zakupów bezpłatnie, do Polski natomiast trafiały drogą indywidualnego transportu, często sprzedawane potem na targowiskach i ulicach. Użyteczność toreb „reklamówek” była ograniczona, nadawały się jednak do wielokrotnego użytku tak, że zastępowały powoli mniej wygodne i mniej estetyczne siatki na zakupy. Później także polskie sklepy i polscy producenci zaczęli wytwarzać własne reklamówki, przez co import ich z Zachodu w sposób naturalny wygasł.
Wikipedia
(1.1) Reklamówki są nieekologiczne, powinno się używać papierowych toreb.
Wiktionary
IPA: ˌrɛklãˈmufka, AS: reklãmufka
Wiktionary
rzecz. reklama ż., reklamowiec m., reklamowanie n.
czas. reklamować
przym. reklamowy
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób dotyczący reklamy
Wiktionary
rzecz. reklama ż.
przym. reklamowy
czas. reklamować ndk.
Wiktionary
przymiotnik od: reklama
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z reklamą, dotyczący reklamy; będący reklamą; służący reklamie
Wiktionary
(1.1) Słup reklamowy jest słupem, na którym znajdują się reklamy.
Wiktionary
IPA: ˌrɛklãˈmɔvɨ, AS: reklãmovy
Wiktionary
rzecz. reklama ż., reklamówka ż., reklamowanie n., zareklamowanie n.
czas. reklamować ndk., zareklamować dk.
przysł. reklamowo
Wiktionary
pogardliwie: wypełnianie miejsc publicznych wszelkiego rodzaju reklamami, np. bilbordami, szyldami reklamowymi itp.; szyldoza
SJP.pl
miłośnik reklam telewizyjnych
SJP.pl
1. działanie zachęcające potencjalnych klientów do korzystania z usług lub zakupu towarów;
2. ogłoszenie, film, plakat itp. służące zachęcaniu potencjalnych klientów
SJP.pl
powtórna klasyfikacja
SJP.pl
Reklin (pol. hist. Reklino) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Siedlec.
Wikipedia
Reklinek – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Siedlec. Dawniej osada olęderska.
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Reklin Olendry należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej. Reklin Olendry należał do tuchorskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowił część majątku Karna, który należał wówczas do Jana Bnińskiego. Według spisu urzędowego z 1837 roku Reklin Olendry liczył 143 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 24 dymów (domostw).
Wikipedia
zakonnica zobowiązująca się do nieopuszczania własnej celi i niekontaktowania się z innymi zakonnicami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. osoba konsekrowana żyjąca na stałe we własnej celi zakonnej;
Wiktionary
Rekluz, rekluza – zakonnik lub zakonnica zobowiązujący się do nieopuszczania własnej celi i niekontaktowania się z innymi zakonnikami. Skrajnym rodzajem rekluzji było zamurowanie w celi aż do śmierci.
W monastycyzmie prawosławnym analogiczna forma umartwienia się nosi nazwę zatworniczestwa.
Wikipedia
(1.1) Nie wiem, czy po soborze watykańskim II istnieją jeszcze w katolicyzmie rekluzi, to takie niewspólnotowe.
Wiktionary
rzecz. rekluzorium n.
:: fż. rekluza ż.
Wiktionary
zakonnica zobowiązująca się do nieopuszczania własnej celi i niekontaktowania się z innymi zakonnicami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. daw. zakonnica żyjąca na stałe we własnej celi zakonnej;
Wiktionary
Rekluz, rekluza – zakonnik lub zakonnica zobowiązujący się do nieopuszczania własnej celi i niekontaktowania się z innymi zakonnikami. Skrajnym rodzajem rekluzji było zamurowanie w celi aż do śmierci.
W monastycyzmie prawosławnym analogiczna forma umartwienia się nosi nazwę zatworniczestwa.
Wikipedia
(1.1) Jedna z rekluz codziennie modliła się o powodzenie wyprawy.
Wiktionary
rzecz. rekluzorium n.
:: fm. rekluz m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kośc. daw. miejsce przebywania rekluza lub rekluzy
Wiktionary
(1.1) Wejście do rekluzorium zamurowywano.
Wiktionary
rzecz. rekluz m., rekluza ż.
Wiktionary
1. uderzenie kogoś, pobicie;
2. dawniej: praca ręczna; rękodzieło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) uderzenie kogoś, pobicie
(1.2) przest. praca wykonywana ręcznie
(1.3) pot. żart. masturbacja
Wiktionary
IPA: rɛ̃ŋˈkɔt͡ʃɨ̃n, AS: rẽŋkočỹn
Wiktionary
przym. rękoczynny
Wiktionary
(1.1) mordobicie
(1.2) rękodzieło
Wiktionary
taki, który został do czegoś zobowiązany przez podanie ręki, jako potwierdzenia umowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. taki, który daje porękę; zaangażowany poprzez rękojmię; zobowiązany przez podanie ręki
(1.2) daw. zabezpieczony rękojmią; wynikający z zobowiązania
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. dworzanin dla celów reprezentacyjnych
Wiktionary
(2.1) dworzanin rękodajny
Wiktionary
ręczny wyrób przedmiotów użytkowych lub artystycznych; rękodzieło, rzemiosło, manufaktura
SJP.pl
Rękodzieło – forma drobnej produkcji opartej na pracy ręcznej, posiadająca jednocześnie walory artystyczne.
Wikipedia
kobieta tworząca wyroby artystyczne, zwykle wykonywane ręcznie
SJP.pl
dotyczący rękodzielnictwa, rękodzielnika
SJP.pl
twórca wyrobów artystycznych zwykle wykonywanych ręcznie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która wytwarza ręcznie jakieś przedmioty, uprawia rękodzielnictwo
Wiktionary
Rękodzielnik – dwutygodnik wydawany we Lwowie od ok. 1912 do wybuchu I wojny światowej przez organ instytutu lwowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej i Izby Stowarzyszeń Rękodzielniczych we Lwowie. Rękodzielnik wychodził 1 i 15 każdego miesiąca.
Wikipedia
IPA: ˌrɛ̃ŋkɔˈd͡ʑɛlʲɲik, AS: rẽŋkoʒ́elʹńik
Wiktionary
rzecz. rękodzieło n., rękodzielnictwo n.
:: fż. rękodzielniczka ż.
przym. rękodzielniczy
przysł. rękodzielniczo
Wiktionary
1. wyrób wykonany ręcznie przez artystę ludowego;
2. zbiór takich przedmiotów;
3. ręczny wyrób przedmiotów użytkowych lub artystycznych; rękodzielnictwo, rzemiosło, manufaktura
SJP.pl
Rękodzieło – forma drobnej produkcji opartej na pracy ręcznej, posiadająca jednocześnie walory artystyczne.
Wikipedia
dawniej:
1. uznanie tożsamości rzeczy lub osoby;
2. uznanie, potwierdzenie prawdziwości dokumentu;
3. badanie, rozpoznanie czegoś, zwłaszcza dla celów wojskowych; zwiad
SJP.pl
dawniej:
1. prowadzić zwiad, badać okolicę, zwłaszcza w celach wojskowych; rozpoznawać;
2. stwierdzać tożsamość, prawdziwość czegoś; identyfikować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) część jakiegoś narzędzia, przyrządu lub broni służąca do trzymania;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Hełm umieścili u boku, pęknięty róg, a także rękojeść i szczątki strzaskanego miecza na piersi.
(1.1) Firma handlowała rękojeściami, sprowadzając je z Chin.
Wiktionary
IPA: rɛ̃ŋˈkɔjɛ̇ɕt͡ɕ, AS: rẽŋkoi ̯ėść
Wiktionary
(1.1) uchwyt, trzonek, rączka
Wiktionary
poręka
1. poręczenie, zagwarantowanie, przyrzeczenie czegoś;
2. odpowiedzialność majątkowa sprzedawcy lub wykonawcy za wady rzeczy stanowiącej przedmiot transakcji;
3. kwota pieniężna składana przez osobę przystępującą do przetargu; wadium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poręczenie, gwarancja
(1.2) zapewnienie
(1.3) hand. odpowiedzialność (za wady)
Wiktionary
Rękojmia – ustawowa, czasami obligatoryjna odpowiedzialność sprzedawcy względem kupującego za wady fizyczne oraz prawne rzeczy sprzedanej. Stosowana przy umowie sprzedaży, ma również odpowiednie zastosowanie do innych stosunków prawnych.
Wikipedia
rzecz. rączęta nmos., ręka ż.
czas. ręczyć
Wiktionary
dawniej: praktyka religijna polegająca na odosobnieniu się od świata i refleksjach w celu odnowy moralnej; skupienie ducha
SJP.pl
dawniej: praktyka religijna polegająca na odosobnieniu się od świata i refleksjach w celu odnowy moralnej; skupienie ducha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rel. w katolicyzmie nauki połączone z eucharystią, mające na celu umocnienie wiary i odnowę moralną;
Wiktionary
Rekolekcje (łac. recolligere – zbierać na nowo, powtórnie) – w katolicyzmie kilkudniowy okres poświęcony odnowie duchowej poprzez modlitwę, konferencje oraz spowiedź.
Wikipedia
(1.1) Byłem na rekolekcjach w Medziugorie.
(1.1) Rozpoczęły się rekolekcje dla kapłanów, które w dniach 21-26 lipca 2014 poprowadzi O. John Bashobora, charyzmatyczny kapłan z Ugandy.
(1.1) Jurek co roku spędzał dwa tygodnie pod Tatrami, biorąc udział w rekolekcjach oazowych.
Wiktionary
rzecz. rekolekcjonista mos., rekolektant mos., rekolektantka ż.
przym. rekolekcyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. w katolicyzmie: głoszący rekolekcje
Wiktionary
(1.1) Ks. Stolarczyk jest dobrym rekolekcjonistą.
(1.1) Wszyscy ojcowie rekolekcjoniści spotkali się w klasztorze w Panewnikach.
(1.1) Kościelny odwiózł rekolekcjonistę na stację do Rawicza.
Wiktionary
rzecz. rekolekcje lm nm., rekolektant m., rekolektantka ż.
przym. rekolekcyjny
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z rekolekcjami
Wiktionary
(1.1) Zatrzymały się w domu rekolekcyjnym archidiecezji katowickiej.
(1.1) Następnego dnia panował już rygor rekolekcyjny.
(1.1) Teksty Jutrzni, Nieszporów i Komplety znajdziemy w naszych rekolekcyjnych śpiewnikach.
Wiktionary
rzecz. rekolekcje lm nm., rekolekcjonista m., rekolektant m., rekolektantka ż.
Wiktionary
osoba odprawiająca rekolekcje - czynności religijne mające na celu osiągnięcie skupienia wewnętrznego i pogłębienie wiary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kośc. uczestnik rekolekcji
Wiktionary
(1.1) Każdy rekolektant znalazł na stoliku nocnym ramowy program rekolekcji.
(1.1) Panie kucharki zgotowały rekolektantom nie lada niespodziankę.
(1.1) Rekolektantom bardzo podobały się ojca homilie i konferencje ascetyczne.
Wiktionary
rzecz. rekolekcje nmos., rekolekcjonista m.
:: fż. rekolektantka ż.
przym. rekolekcyjny
Wiktionary
kobieta odprawiająca rekolekcje - czynności religijne mające na celu osiągnięcie skupienia wewnętrznego i pogłębienie wiary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczestniczka rekolekcji
Wiktionary
(1.1) Każda rekolektantka znalazła na stoliku nocnym ramowy plan rekolekcji.
(1.1) Panewnickie kucharki zgotowały rekolektantkom nie lada niespodziankę.
(1.1) Rekolektantkom bardzo podobały się ojca homilie i konferencje ascetyczne.
Wiktionary
rzecz. rekolekcje lm nm., rekolekcjonista m.
:: fm. rekolektant m.
przym. rekolekcyjny
Wiktionary
ponowne zajęcie danego siedliska przez osobniki danego gatunku
SJP.pl
1. występowanie u potomstwa innych kombinacji genów niż u pary rodzicielskiej, a w rezultacie innych zespołów cech;
2. proces łączenia się cząstek o przeciwnym ładunku elektrycznym w obiekty elektrycznie obojętne
SJP.pl
Wikipedia
Rekombinacja genetyczna – proces wymiany materiału genetycznego, w wyniku którego powstają nowe genotypy. Rekombinacja nie zwiększa puli genowej gatunku.
Osobnik (lub pojedyncza komórka) powstały w wyniku rekombinacji to rekombinant.
Wikipedia
1. pisemna lub ustna, pozytywna opinia wydana o kimś lub o czymś; polecenie, zalecenie, wstawiennictwo;
2. ocena wartości papieru wartościowego wydana przez doradcę giełdowego; wytyczna, wskazówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. pozytywna opinia o kimś, pisemna bądź ustna
Wiktionary
(1.1) Przyjąłem tego pracownika z jego rekomendacji.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkɔ̃mɛ̃nˈdat͡sʲja, AS: rekõmẽndacʹi ̯a
Wiktionary
czas. rekomendować ndk., zarekomendować dk.
przym. rekomendacyjny
Wiktionary
(1.1) polecenie
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący rekomendacji
Wiktionary
rzecz. rekomendacja ż., rekomendowanie n.
czas. rekomendować ndk.
Wiktionary
osoba wystawiająca rekomendacje
SJP.pl
polecać
SJP.pl
czasownik
(1.1) dawać pozytywne świadectwo, ocenę; polecać coś komuś
Wiktionary
(1.1) - Miałbym doskonałego kandydata, ale niestety nie mogę go rekomendować - powiedział po chwili - bo jest on bratem mojej żony.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkɔ̃mɛ̃nˈdɔvat͡ɕ, AS: rekõmẽndovać
Wiktionary
rzecz. rekomendowanie n., rekomendacja ż.
przym. rekomendacyjny
Wiktionary
(1.1) zalecać, zachwalać, doradzać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rekomendować.
Wiktionary
czas. rekomendować ndk.
przym. rekomendacyjny
Wiktionary
wyrównanie strat, szkód, wszelkich braków zarówno w sferze materialnej, jak i moralnej; kompensata, kompensacja, rekompensata, zadośćuczynienie
SJP.pl
1. związany z materialnym zadośćuczynieniem za poniesione straty; rekompensatowy, wyrównawczy, odszkodowawczy, kompensacyjny;
2. stanowiący moralne zadośćuczynienie za doznane krzywdy
SJP.pl
wyrównanie strat, szkód, wszelkich braków zarówno w sferze materialnej, jak i moralnej; kompensata, kompensacja, rekompensacja, zadośćuczynienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyrównanie poniesionych strat czy szkód
Wiktionary
(1.1) W ramach rekompensaty zabiorę was do akwaparku.
(1.1) Tysiące górników zostało z pracy zwolnionych, za co zresztą otrzymali sowite rekompensaty.
(1.1) Polska będzie ubiegać się o rekompensatę od Unii Europejskiej za czołgi, które zamierza przekazać w ramach pomocy Ukrainie.
Wiktionary
czas. rekompensować
Wiktionary
(1.1) odszkodowanie, wynagrodzenie, wyrównanie, zadośćuczynienie
Wiktionary
związany z materialnym zadośćuczynieniem za poniesione straty; rekompensacyjny
SJP.pl
wyrównywać braki, należności zarówno w sferze materialnej, jak i moralnej; kompensować, wynagradzać, równoważyć
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) wynagradzać krzywdę, dawać zadośćuczynienie
(1.2) wyrównywać straty, dawać odszkodowanie
Wiktionary
rzecz. rekompensata ż., rekompensowanie n.
przym. rekompensacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rekompensować.
Wiktionary
czas. rekompensować
Wiktionary
zmiana wyglądu sylwetki ciała polegająca na równoczesnym zwiększaniu masy mięśniowej i redukcji tkanki tłuszczowej
SJP.pl
związany z rekomunizacją
SJP.pl
najmniejszy odcinek genu, który może być wymieniony między allelami jednego genu w trakcie procesu crossing-over
SJP.pl
Rekon – jednostka rekombinacji genetycznej, najkrótszy odcinek genu (jedna para nukleotydów), który jest wymieniany między allelami w procesie crossing-over, ale sam jest w tym procesie niepodzielny.
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) ponownie gromadzić coś w jednym miejscu
Wiktionary
(1.1) Doszło do nadmiernego rozproszenia środków i być może dzisiaj trzeba myśleć o tym, jak w ramach większych podmiotów wtórnie je rekoncentrować, tworząc sieci naukowe i konsorcja, porozumienia i związki uczelni.
Wiktionary
1. liturgiczny obrzęd przywracający sakralny charakter sprofanowanym kościołom;
2. dawniej: pojednanie się, zwłaszcza pojednanie się grzesznika z Kościołem po odbyciu pokuty
SJP.pl
Rekoncyliacja (łac. reconciliatio – przywrócenie, od reconciliare – przywrócić, pozyskać na nowo).
Wikipedia
1. sprawdzenie, wstępne rozeznanie;
2. rozpoznanie stanowisk i sił nieprzyjaciela na jakimś terenie;
3. podjazd wojskowy, oddział wysłany na zwiad
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. wstępne rozeznanie w czymś
(1.2) wojsk. rozpoznanie stanowisk i sił nieprzyjaciela na jakimś terenie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz.
:: zdrobn. rekonesansik mrz.
przym. rekonesansowy
przysł. rekonesansowo
Wiktionary
(1.1) rozpoznanie
(1.2) zwiad
(1.3) zwiad
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od rekonesans
Wiktionary
(1.1) To nie rekonesans, lecz tylko mały rekonesansik.
Wiktionary
rzecz. rekonesans m.
Wiktionary
przymiotnik od: rekonesans
SJP.pl
konfederacja utworzona w celu przeciwstawienia się zorganizowanej wcześniej konfederacji i jej celom
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zrekonfigurować)
(1.1) ponownie nadawać czemuś układ, formować
(1.2) ponownie coś przystosowywać do pożądanej pracy
Wiktionary
(1.2) Kliknij przycisk Edytuj, aby rekonfigurować połączenie.
Wiktionary
czas. konfigurować ndk., skonfigurować dk.
rzecz. rekonfiguracja ż., konfiguracja ż.
Wiktionary
zbrojna walka prowadzona na Półwyspie Iberyjskim w wiekach VIII-XV przez państwa chrześcijańskie dążące do odzyskania ziem zdobytych przez Arabów w wieku VIII; reconquista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. trwający od VIII do XV wieku proces odbierania ziem Półwyspu Iberyjskiego spod władania muzułmanów;
Wiktionary
Rekonkwista (hiszp., port. reconquista, „ponowne zdobycie”) – walka chrześcijan (Kastylijczyków, Aragończyków i Portugalczyków) o wyparcie Arabów (Maurów) z Półwyspu Iberyjskiego, trwająca od VIII do XV wieku.
Wikipedia
1. odtworzenie czegoś nieistniejącego lub odnowienie czegoś zniszczonego, zwłaszcza budowli, dzieła sztuki, malowidła itp.;
2. rzecz odtworzona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odtworzenie czegoś opierając się o zachowane fragmenty, informacje, szczątki, przekazy itd.; także. rzecz, która została odtworzona/zrekonstruowana
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Biblijne teksty dotyczące „historii” Izraela są odwzorowaniem wyobraźni historycznej i mitologicznej autorów biblijnych, a nie wierną rekonstrukcją przeszłości.
Wiktionary
rzecz. konstruowanie n., konstrukcja ż., rekonstruowanie n., zrekonstruowanie n., rekonstruktor m., rekonstruktorka ż., rekonstruowalność ż.
czas. konstruować, rekonstruować ndk., zrekonstruować dk.
przym. rekonstrukcyjny, rekonstruowalny, konstrukcyjny
Wiktionary
1. → rekonstrukcja;
2. grupa rekonstrukcyjna - grupa ludzi próbujących odtworzyć wydarzenia historyczne
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący rekonstrukcji
Wiktionary
rzecz. konstruktor mos./mrz., rekonstrukcja ż., rekonstruktor mos., rekonstruowanie n.
czas. rekonstruować ndk.
Wiktionary
kobieta występująca w przedstawieniu będącym rekonstrukcją wydarzeń historycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odtwarzanie pierwotnego wyglądu, kształtu, postaci czegoś
(1.2) odtwarzanie czegoś dawnego na podstawie zachowanych informacji
Wiktionary
rzecz. zrekonstruowanie n., rekonstrukcja ż., rekonstruktor m., rekonstruktorka ż., konstruktor mos.
czas. rekonstruować ndk., zrekonstruować dk.
przym. rekonstrukcyjny
Wiktionary
(1.2) odtwarzanie
Wiktionary
czynność mająca na celu powrót do stanu pierwotnego
SJP.pl
związany z rekonstytucją
SJP.pl
w brydżu: odpowiedź na kontrę przeciwnika pociągająca za sobą podwojenie wygranej lub przegranej w stosunku do już podwojonej stawki przez kontrę
SJP.pl
Rekontra – jedna z zapowiedzi w licytacji w grach karcianych. W podstawowym znaczeniu oznacza, że gracz zobowiązuje się wygrać zapowiedziany kontrakt mimo kontry przeciwnika.
Wikipedia
w grze w brydża: odpowiadać rekontrą na kontrę przeciwnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rekontrować.
Wiktionary
czas. rekontrować ndk.
Wiktionary
1. powrót do zdrowia po przebytej ciężkiej, gorączkowej chorobie, zabiegu chirurgicznym lub ciężkim urazie; zdrowienie;
2. okres między właściwą chorobą a zupełnym wyzdrowieniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) powrót do zdrowia po przebytej chorobie
(1.2) okres, w którym chory powraca do zdrowia
Wiktionary
Rekonwalescencja – okres powrotu do zdrowia i sił po przebytej ciężkiej chorobie, zabiegu chirurgicznym, ciężkim urazie lub wypadku.
Wikipedia
rzecz. rekonwalescent mos., rekonwalescentka ż.
przym. rekonwalescencyjny, rekonwalescencki
Wiktionary
(1.1) daw. konwalescencja
Wiktionary
przymiotnik od: rekonwalescent
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rekonwalescentem, dotyczący rekonwalescenta
Wiktionary
IPA: ˌrɛkɔ̃nvalɛˈst͡sɛ̃nt͡sʲci, AS: rekõnvalescẽncʹḱi
Wiktionary
rzecz. rekonwalescencja ż., rekonwalescent mos., rekonwalescentka ż.
przym. rekonwalescencyjny
Wiktionary
związany z rekonwalescencją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z rekonwalescencją, dotyczący rekonwalescencji
Wiktionary
IPA: ˌrɛkɔ̃nvalɛst͡sɛ̃nˈt͡sɨjnɨ, AS: rekõnvalescẽncyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. rekonwalescencja ż., rekonwalescent mos., rekonwalescentka ż.
przym. rekonwalescencki
Wiktionary
osoba powracająca do zdrowia; ozdrowieniec, uzdrowieniec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. pacjent powracający do zdrowia po przebytej chorobie
Wiktionary
(1.1) Michał jest na specjalnej diecie dla rekonwalescentów.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkɔ̃nvaˈlɛst͡sɛ̃nt, AS: rekõnvalescẽnt
Wiktionary
rzecz. rekonwalescencja ż.
:: fż. rekonwalescentka ż.
przym. rekonwalescencyjny, rekonwalescencki
Wiktionary
(1.1) książk. ozdrowieniec
Wiktionary
kobieta lub dziewczyna odzyskująca zdrowie po przebytej chorobie, zabiegu chirurgicznym lub ciężkim urazie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: rekonwalescent
Wiktionary
(1.1) Pani Joanna po zakończeniu minionych rozgrywek poddała się skomplikowanej operacji kolana i teraz jest rekonwalescentką.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkɔ̃nvalɛˈst͡sɛ̃ntka, AS: rekõnvalescẽntka
Wiktionary
rzecz. rekonwalescencja ż.
:: fm. rekonwalescent mos.
przym. rekonwalescencyjny, rekonwalescencki
Wiktionary
Wikipedia
1. tekst lub zapis nutowy pisany ręcznie; manuskrypt;
2. maszynopis autorski przed wydrukowaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. tekst utworu (lub inny tekst) pisany ręcznie;
(1.2) książk. maszynopis autorski przed publikacją
Wiktionary
Rękopis, in. manuskrypt (z łac. manuscriptum ‘rękopis’, od manus ‘ręka’ i scriptum ‘rzecz napisana’, od scribere ‘rysować, pisać’) – zapisany odręcznie tekst, w odróżnieniu od powielanego mechanicznie. Termin stosowany zwykle w odniesieniu do zabytkowych książek lub dokumentów pochodzących z okresu przed upowszechnieniem się druku. W takim rozumieniu każdy rękopis jest dziełem niepowtarzalnym o indywidualnych cechach. W szerszym znaczeniu, rękopis to każdy tekst zapisywany ręcznie za pomocą np. ołówka, atramentu, tuszu.
Wikipedia
IPA: rɛ̃ŋˈkɔpʲis, AS: rẽŋkopʹis
Wiktionary
rzecz. rękopiśmiennictwo n.
przym. rękopiśmienny, rękopiśmienniczy, rękopisowy
Wiktionary
skr. rkps lub rkp
(1.1) manuskrypt, autograf
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) pisany ręcznie
(1.2) składający się z rękopisów
Wiktionary
(1.1) Liczne zdania w języku polskim zachowały się w rękopiśmiennych księgach sądowych notujących treść procesów, zeznań oraz rot sądowych.
Wiktionary
przym. rękopiśmienniczy
rzecz. rękopis mrz.
Wiktionary
(1.1) rękopiśmienniczy, odręczny
(1.2) manuskryptowy, rękopiśmienniczy
Wiktionary
specjalista badający zabytki rękopiśmienne, utrwalone na miękkim materiale
SJP.pl
związany z dyscypliną badającą zabytki rękopiśmienne, utrwalone na miękkim materiale
SJP.pl
specjalistka badająca zabytki rękopiśmienne, utrwalone na miękkim materiale
SJP.pl
dyscyplina badająca zabytki rękopiśmienne, utrwalone na miękkim materiale
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. najlepszy wynik; największe osiągnięcie w jakiejś dziedzinie;
2. w bazach danych: pojedynczy wpis do bazy;
3. w sportach walki: zestawienie wszystkich wyników danego zawodnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) najlepszy wynik;
(1.2) inform. fragment bazy danych
Wiktionary
Rekord – ekstremalny wynik, najtrudniejszy do osiągnięcia, potwierdzony pomiarem. Zwykle jest to najlepszy wynik osiągnięty w jakiejś dziedzinie (na przykład przebiegnięcie określonego dystansu w najkrótszym, a nie w najdłuższym czasie).
Rekord może zostać osiągnięty na podstawie różnych kryteriów, np. wielkość (największy, najmniejszy), szybkość, czas trwania, odległość itd., często przy wybranych jednocześnie innych kryteriach (na przykład rekord w podnoszeniu ciężarów określoną techniką, w określonej kategorii wagowej zawodnika wśród mężczyzn narodowości polskiej – daje w sumie cztery kryteria dodatkowe).
Wikipedia
(1.1) Wkrótce jednak dzieła poświęcone zakazanej dotąd historii zaczęły ustępować miejsca książkom sensacyjnym oraz literaturze brukowej. Rekordy poczytności należały do Rodziewiczówny, Mniszkówny, Forsytha i MacLeana.
(1.2) Skoro umiemy już tworzyć bazy danych, zakładać w nich tabele i zarządzać rekordami, nauczmy się teraz manipulować uprawnieniami.
Wiktionary
IPA: ˈrɛkɔrt, AS: rekort
Wiktionary
rzecz. rekordzista m., rekordzistka ż.
przym. rekordowy
przysł. rekordowo
Wiktionary
potocznie: mania na punkcie bicia rekordów
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób stanowiący rekord; bijąc rekord
Wiktionary
rzecz. rekord m., rekordzista m., rekordzistka ż.
przym. rekordowy
Wiktionary
przymiotnik od: rekord
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stanowiący rekord, o najwyższym wyniku
Wiktionary
(1.1) Paryżanie przeżyli wczoraj rekordowe zanieczyszczenie powietrza. Meteorolodzy twierdzą, że czekają ich kolejne takie dni.
Wiktionary
rzecz. rekord m., rekordzista m., rekordzistka ż.
przysł. rekordowo
Wiktionary
rząd ssaków łożyskowych, obejmujący około 1100 gatunków; nietoperze
SJP.pl
o cechach rękoskrzydłych (rząd ssaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w województwie zachodniopomorskim;
Wiktionary
Rekowa – rzeka w północno-zachodniej Polsce, prawobrzeżny dopływ Regi o długości 22,01 km. Powierzchnia zlewni Rekowej wynosi 110,4 km².
Rzeka bierze źródło pomiędzy wsią Gardzin a przysiółkiem Gozdno, skąd płynie na zachód. W pobliżu wsi Łabuń Mały skręca w kierunku jeziora Łabuń, do którego wpada od południowego brzegu. Wypływa z jeziora od zachodniego brzegu i płynie na północ. Płynie małym spadkiem 0,2–0,3‰ przez duże powierzchnie łęgów zabagnionych. Pomiędzy osadą Porąbka a wsią Iglice do Rekowej wpada struga Łabunia. Na południe od wsi Wicimice rzeka zakręca dużym łukiem, a następnie odbiera wody ze strugi Wicimicy od prawego brzegu i płynie w kierunku południowo-zachodnim.
Wikipedia
(1.1) W Rekowej pływają pstrągi.
Wiktionary
IPA: rɛˈkɔva, AS: rekova
Wiktionary
Rękowice – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Magnuszew.
Wieś szlachecka Rakowice położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wareckim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Rocha w Mniszewie.
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rekowski (Wantoch-Rekowski, Wotoch-Rekowski, Wantoch, Wentoch, Wotoch, Woytoch, Vandoch, Warnia odmienny) – herb szlachecki, według Przemysława Pragerta niesłusznie uznawany za odmianę herbu Warnia.
Wikipedia
różnorodne formy aktywności podejmowane poza obowiązkami codziennego życia dla odpoczynku, rozrywki i rozwoju własnych zainteresowań
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odnawianie sił poprzez aktywny wypoczynek lub za pomocą różnych form aktywności fizycznej lub psychicznej
Wiktionary
Rekreacja, aktywny wypoczynek (łac. recreo – odnowić, ożywić) – forma aktywności fizycznej (czasami tylko umysłowej) podejmowana poza obowiązkami zawodowymi, społecznymi, domowymi i nauką. Stosowana w celu odpoczynku i rozrywki.
Wikipedia
(1.1) W moim mieście są promowane różne formy rekreacji.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkrɛˈat͡sʲja, AS: rekreacʹi ̯a
Wiktionary
przym. rekreacyjny
przysł. rekreacyjnie
Wiktionary
wolny od zajęć, przeznaczony na odpoczynek, rozrywkę po nauce, po pracy.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący rekreacji, aktywnego wypoczynku
Wiktionary
rzecz. rekreacja ż.
przysł. rekreacyjnie
Wiktionary
związany z rekrutem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący rekruta, związany z rekrutem
Wiktionary
(1.1) Sztabowy rozpocznie szkolenie rekruckie o godz. 10.00.
Wiktionary
rzecz. rekrut mos., rekrutka ż., rekrutowanie n., rekrutacja ż., derekrutacja ż.
czas. rekrutować ndk.
przym. rekrutacyjny
Wiktionary
żołnierz nowo wcielony do wojska, przed złożeniem przysięgi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. nowy żołnierz, świeżo powołany do wojska;
Wiktionary
Rekrut – żołnierz bezpośrednio po wcieleniu do wojska, jeszcze przed złożeniem przysięgi wojskowej. Rekruci podlegają w pierwszym okresie służby szczególnie intensywnemu procesowi przystosowania do zasad życia w koszarach, ćwiczą głównie musztrę wojskową i przechodzą wstępne szkolenie ogólnowojskowe, w tym pierwsze strzelanie z broni osobistej. Każdy rekrut ma stopień wojskowy szeregowego, z tym że studenci uczelni wojskowych oraz odbywający przeszkolenie podczas lub po studiach cywilnych posługują się dodatkowo tytułem podchorążego.
Wikipedia
(1.1) Jako rekruta ostrzygli go na zero.
Wiktionary
IPA: ˈrɛkrut, AS: rekrut
Wiktionary
rzecz. rekrutacja ż.
:: fż. rekrutka ż.
czas. rekrutować ndk.
przym. rekrucki
Wiktionary
(1.1) slang. kot
Wiktionary
1. nabór kandydatów do pracy lub szkoły;
2. zaciąg do wojska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyjmowanie pracowników do zakładów pracy, kandydatów na wyższe uczelnie, kandydatów do szkół itp.;
(1.2) wojsk. nabór żołnierzy do służby wojskowej
Wiktionary
Rekrutacja – w potocznym rozumieniu element procesu zarządzania zasobami ludzkimi, sformalizowany proces naboru osób do organizacji, np. do pracy na wakujące stanowisko lub na studia. Nauki o zarządzaniu definiują rekrutację jako jeden z elementów procesu zatrudnienia, który polega na zachęceniu odpowiednio dużej liczby kandydatów do złożenia aplikacji tj. ubieganiu się o wolne stanowisko pracy. Tak rozumiana rekrutacja umożliwia selekcję (kolejny etap procesu zatrudnienia).
Wikipedia
(1.1) Aktualnie prowadzimy rekrutację na stanowisko głównej księgowej.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkruˈtat͡sʲja, AS: rekrutacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. rekrut mos., rekrutka ż., rekrutowanie n., derekrutacja ż.
czas. rekrutować ndk.
przym. rekrutacyjny, rekrucki
Wiktionary
(1.1) rekrutowanie, nabór, werbowanie
(1.2) pobór, werbunek
Wiktionary
związany z rekrutacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący rekrutacji, związany z rekrutacją
Wiktionary
(1.1) Nasza firma zakończyła okres rekrutacyjny.
Wiktionary
przym. rekrucki
rzecz. rekrutowanie n., rekrutacja ż., derekrutacja ż.
czas. rekrutować ndk.
Wiktionary
osoba odpowiedzialna za nabór kandydatów do pracy
SJP.pl
1. → rekrut;
2. dawniej: kobieta, której męża zabrano do wojska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta powołana do służby mundurowej
(1.2) daw. żona rekruta
Wiktionary
(1.1) W siedzibie policji przygotowano osobne pomieszczenia dla rekrutek.
Wiktionary
rzecz. rekrutacja ż.
:: fm. rekrut mos.
czas. rekrutować ndk.
przym. rekrucki
Wiktionary
1. powoływać, zaciągać do wojska; werbować;
2. przyjmować kandydatów do pracy lub na uczelnię na podstawie ustalonej wcześniej procedury
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) prowadzić nabór, zaciąg do wojska; brać rekruta
(1.2) werbować, przyjmować do pracy, na uczelnię
czasownik zwrotny niedokonany rekrutować się
(2.1) wywodzić się, pochodzić
Wiktionary
(1.1) Wojsko rekrutuje poborowych.
(2.1) Członkowie rady rekrutowali się z mieszczaństwa i ziemiaństwa.
Wiktionary
IPA: ˌrɛkruˈtɔvat͡ɕ, AS: rekrutovać
Wiktionary
rzecz. rekrutacja ż., rekrut mos., rekrutka ż., rekrutowanie n.
przym. rekrutacyjny, rekrucki
Wiktionary
(1.1) werbować
(2.1) pochodzić
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rekrutować.
Wiktionary
czas. rekrutować ndk.
rzecz. rekrutacja ż.
przym. rekrucki, rekrutacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. wystąpienie z zarzutami przeciw komuś; wzajemne obwinianie się
Wiktionary
IPA: ˌrɛkrɨ̃mʲĩˈnat͡sʲja, AS: rekrỹmʹĩnacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. inkryminacja
Wiktionary
1. w chemii: powtórna krystalizacja w celu dalszego oczyszczenia substancji;
2. w geologii: wtórna krystalizacja minerałów w skale lub osadzie;
3. powstawanie z kryształów zgniecionych nowych kryształów w metalach i ich stopach, poddanych wcześniej obróbce plastycznej na zimno
SJP.pl
Wikipedia
związany z rekrystalizacją
SJP.pl
rex;
1. krój pisma drukarskiego o wąskim rysunku liter;
2. rasa królika o brązowej sierści i stojących uszach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) zoonim, popularne imię dla psa
Wiktionary
Reks, właściwie Corey Isiah Christie (ur. 24 sierpnia 1977) – amerykański raper związany z podziemną sceną stanu Massachusetts. Zadebiutował w 2001 roku wydając album Along Came The Chosen. W sumie wydał 11 solowych albumów. Raper kilkukrotnie grał koncerty w Polsce.
Wikipedia
(1.1) Reks tak bardzo cierpiał, że musieli go uśpić.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Reksio m.
Wiktionary
w technice: urządzenie tapicerskie do przymocowywania materiału do ram mebli; zszywacz tapicerski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) zoonim, popularne imię dla psa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasz wierny pies wabi się Reksio.
Wiktionary
IPA: ˈrɛcɕɔ, AS: reḱśo
Wiktionary
rzecz. Reks m.
:: fż. Reksia ż.
przym. reksiowy
Wiktionary
Rększowice – wieś sołecka o charakterze ulicówki w gminie Konopiska w powiecie częstochowskim w województwie śląskim.
Do 1952 roku istniała gmina Rększowice. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie częstochowskim.
Wikipedia
doodbytniczy
SJP.pl
odległość kątowa danego punktu na niebie mierzona wzdłuż równika niebieskiego od punktu równonocy wiosennej (łącznie z deklinacją określa położenie ciała niebieskiego na sferze niebieskiej); rektascensja
SJP.pl
Rektascensja, α (łac. recta ascensio – „wznoszenie proste”) – jedna ze współrzędnych astronomicznych, określających położenie ciała niebieskiego na sferze niebieskiej w układzie współrzędnych astronomicznych zwanym układem równikowym równonocnym.
Wikipedia
odległość kątowa danego punktu na niebie mierzona wzdłuż równika niebieskiego od punktu równonocy wiosennej (łącznie z deklinacją określa położenie ciała niebieskiego na sferze niebieskiej); rektascencja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) astr. jedna ze współrzędnych w układzie współrzędnych równikowych równonocnych;
Wiktionary
Rektascensja, α (łac. recta ascensio – „wznoszenie proste”) – jedna ze współrzędnych astronomicznych, określających położenie ciała niebieskiego na sferze niebieskiej w układzie współrzędnych astronomicznych zwanym układem równikowym równonocnym.
Wikipedia
IPA: ˌrɛktaˈst͡sɛ̃w̃sʲja, AS: rektascẽũ̯sʹi ̯a
Wiktionary
1. osoba zarządzająca uczelnią akademicką;
2. ksiądz w kościele katolickim, zarządzający kościołem nieparafialnym;
3. przełożony domu zakonnego;
4. przełożony seminarium duchownego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. osoba zarządzająca uczelnią akademicką
Wiktionary
Rektor – godność osoby zarządzającej uczelnią. Najczęściej jest to jeden z profesorów tej uczelni.
Wyraz pochodzi od łac. rector – „władca”, „zarządca”; od łac. regere – „rządzić”. Za cesarstwa rzymskiego oznaczał namiestnika podwładnego prefektom, czyli egzarchom. Na przełomie XIX i XX wieku tytuł ten oznaczał zwierzchników niektórych zgromadzeń zakonnych i kościołów oraz przełożonych uniwersytetów, gimnazjów i zakładów naukowych.
Wikipedia
IPA: ˈrɛktɔr, AS: rektor
Wiktionary
rzecz. rektorat m.
przym. rektorski
Wiktionary
1. stanowisko, godność rektora;
2. kadencja rektora;
3. biuro, kancelaria rektora
SJP.pl
kobieta zarządzająca uczelnią akademicką
SJP.pl
potocznie:
1. sprawować władzę rektora - przełożonego szkoły wyższej; zarządzać uczelnią wyższą;
2. sprawować władzę rektora - zwierzchnika seminarium duchownego, a także niektórych domów zakonnych, wspólnot wiernych;
3. sprawować władzę rektora - księdza rezydującego przy kościele nieparafialnym
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub urzędem rektora, dotyczący rektora
Wiktionary
rzecz. rektor mos., rektorat mrz.
Wiktionary
optyczny przyrząd lekarski służący do badania (wziernikowania) odbytnicy
SJP.pl
diagnostyczne badanie lekarskie odbytnicy za pomocą optycznego wziernika - rektoskopu; wziernikowanie odbytnicy
SJP.pl
Rektoskopia (anoskopia, proktoskopia) należy do badań wziernikowych (endoskopowych) końcowego odcinka przewodu pokarmowego wykonywanych sztywnymi wziernikami.
Zależnie od zakresu wziernikowania dolnego odcinka przewodu pokarmowego i zastosowanego sprzętu rozróżnia się następujące badania endoskopowe:
Wikipedia
przymiotnik od: rektoskop
SJP.pl
1. proces rozdzielania mieszanin ciekłych, których składniki mają zbliżone temperatury wrzenia
2. obliczanie długości łuku krzywej
3. dawniej: wyjaśnienie, sprostowanie
SJP.pl
Rektyfikacja – termin oznaczający „prostowanie” lub „wzorcowanie” może odnosić się do jednego z następujących pojęć:
Wikipedia
związany z rektyfikacją
SJP.pl
ciecz surowa uzyskana w procesie rektyfikacji jako produkt końcowy lub pośredni, przez skroplenie wytworzonych par
SJP.pl
Wikipedia
aparat destylacyjny służący do rektyfikacji
SJP.pl
poddawać rektyfikacji
SJP.pl
przywracanie terenom zniszczonym przez człowieka ich naturalnego, pierwotnego charakteru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nadawanie gruntowi walorów użyteczności
Wiktionary
Rekultywacja – przywracanie wartości użytkowych lub przyrodniczych terenom zniszczonym przez działalność człowieka.
Podział metod rekultywacji:
Wybrane metody rekultywacji gruntów:
Wikipedia
rzecz. rekultywator m.
czas. rekultywować ndk., zrekultywować dk.
Wiktionary
związany z rekultywacją
SJP.pl
1. wykorzystywania ciepła gazów odlotowych w przemyśle do celów ogrzewczych;
2. dawniej: ponowne nabycie, odzyskanie czegoś
SJP.pl
Rekuperacja (z łac. recuperatio) – odzyskiwanie energii:
Wikipedia
związany z rekuperacją
SJP.pl
przeponowy wymiennik ciepła stosowany do odzyskiwania ciepła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. rodzaj wymiennika ciepła, w którym jest wykorzystywane ciepło odprowadzanych gazów
Wiktionary
Rekuperator – urządzenie stosowane w systemach wentylacyjnych, które umożliwia rekuperację (odzyskiwanie) ciepła z powietrza wywiewanego z budynku lub instalacji przemysłowej.
Rekuperator jest wymiennikiem ciepła. Do przekazania ciepła z wydmuchiwanego powietrza do nadmuchiwanego stosuje się różne konstrukcje rekuperatorów:
Wikipedia
IPA: ˌrɛkupɛˈratɔr, AS: rekuperator
Wiktionary
rzecz. rekuperacja ż.
przym. rekuperacyjny
czas. rekuperować ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|rekuperować.
Wiktionary
rzecz. rekuperacja ż.
czas. rekuperować ndk.
przym. rekuperacyjny
Wiktionary
w logice, matematyce, programowaniu: procedura pozwalająca obliczyć coś za pomocą wielkości uprzednio znanych; rekursja
SJP.pl
Rekurencja, rekursja (z łac. recurrere, przybiec z powrotem) – odwoływanie się funkcji lub definicji do samej siebie.
W logice wnioskowanie rekurencyjne opiera się na założeniu istnienia pewnego stanu początkowego oraz zdania (lub zdań) stanowiącego podstawę wnioskowania (przy czym, aby cały dowód był poprawny, zarówno reguła, jak i stan początkowy muszą być prawdziwe). Istotą rekurencji jest tożsamość dziedziny i przeciwdziedziny reguły wnioskowania, wskutek czego wynik wnioskowania może podlegać tej samej regule zastosowanej ponownie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest rekurencyjne
Wiktionary
przym. rekurencyjny
przysł. rekurencyjnie
Wiktionary
1. w matematyce, logice, programowaniu: dający się obliczyć, wyrazić za pomocą wielkości uprzednio znanych;
2. w matematyce: wzór rekurencyjny - wzór pozwalający obliczyć wyrazy ciągu na podstawie jednego lub kilku wyrazów poprzedzających
SJP.pl
1. przestarzałe: odwołanie się do wyższej instancji; apelacja;
2. przestarzałe: prawo poszukiwania swej należności wekslowej na żyrancie
SJP.pl
w logice, matematyce, programowaniu: procedura pozwalająca obliczyć coś za pomocą wielkości uprzednio znanych; rekurencja
SJP.pl
Rekurencja, rekursja (z łac. recurrere, przybiec z powrotem) – odwoływanie się funkcji lub definicji do samej siebie.
W logice wnioskowanie rekurencyjne opiera się na założeniu istnienia pewnego stanu początkowego oraz zdania (lub zdań) stanowiącego podstawę wnioskowania (przy czym, aby cały dowód był poprawny, zarówno reguła, jak i stan początkowy muszą być prawdziwe). Istotą rekurencji jest tożsamość dziedziny i przeciwdziedziny reguły wnioskowania, wskutek czego wynik wnioskowania może podlegać tej samej regule zastosowanej ponownie.
Wikipedia
powtarzający się; powtarzalny
SJP.pl
1. odmowa udzielona mężczyźnie starającemu się o rękę kobiety;
2. żartobliwie: odmowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. odrzucenie propozycji małżeństwa przez kobietę
Wiktionary
(1.1) Od rekuzy się nie powieszę, nie pierwszyzna mi, a uraz nie zwykłem chować.
Wiktionary
czas. rekuzować ndk.
Wiktionary
(1.1) przest. odkosz, odprawa
Wiktionary
dawniej:
1. odmawiać, nie przychylać się do czyjejś prośby;
2. o kobiecie: odrzucać propozycję małżeństwa
SJP.pl
1. związany z rekwiem - muzycznym utworem żałobnym;
2. msza rekwialna - msza za zmarłych; rekwiem
SJP.pl
requiem;
1. kościelna pieśń żałobna;
2. msza za zmarłych
SJP.pl
Requiem (łac. „odpoczynek”, wym.: rekwiem), skrót od Missa requiem, Missa pro defunctis, Msza za zmarłych, msza żałobna – kompozycja mszalna wykonywana w dzień zaduszny, jak również podczas uroczystości żałobnych. Należy do typu tzw. mszy wotywnych, czyli takich, które, w związku z teologią katolicką, były zamawiane przez wiernych w intencji ulżenia cierpienia duszom w czyśćcu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od rekwizyt
Wiktionary
rzecz. rekwizyt m.
Wiktionary
zabranie czegoś przez władze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. zabranie przez władze żywności lub innych przedmiotów, zazwyczaj na potrzeby wojska;
Wiktionary
Rekwizycja (z łac. requisitio 'badanie' od requirere 'potrzebować, szukać, pytać o coś') – termin prawniczy oznaczający:
Wikipedia
rzecz. rekwirowanie n.
czas. rekwirować
przym. rekwizycyjny
Wiktionary
związany z rekwizycją
SJP.pl
1. przedmiot potrzebny w danym przedstawieniu teatralnym lub filmie, związany z akcją sztuki albo filmu;
2. przestarzale: przedmiot niezbędny do wykonywania określonej czynności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) teatr. przedmiot sceniczny używany podczas przedstawienia teatralnego lub filmu, którym aktor manipuluje w czasie gry;
Wiktionary
Rekwizyt – element przedmiotowy, który niezależnie od związanej z właściwym mu systemem elementarnym funkcji ilustracyjnej, pełni jeszcze instrumentalną, swoistą dlań rolę.
Rekwizyt to przedmiot, sprzęt niezbędny do wystawienia sztuki teatralnej. Rekwizyty funkcjonują również w filmie i literaturze. Są odpowiedzialne za kreowanie rzeczywistości, warunkują właściwy odbiór sztuki, filmu, książki, nadają klimat. Pomagają w tworzeniu relacji bohater-otoczenie.
Wikipedia
(1.1) Szyfman odstąpił im jedną z dwóch maleńkich garderób na pierwszym piętrze, a sam przeniósł się do drugiej, którą zajmowała jego żona. W obu pokoikach piętrzyły się stosy rekwizytów i trudno się było poruszać.
Wiktionary
IPA: rɛˈkfʲizɨt, AS: rekfʹizyt
Wiktionary
rzecz. rekwizytor mos., rekwizytorka ż., rekwizytornia ż.
:: zdrobn. rekwizycik mrz.
przym. rekwizytowy
Wiktionary
osoba odpowiedzialna za rekwizyty w teatrze, wytwórni filmowej itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) teatr. film. osoba odpowiedzialna za rekwizyty, opiekująca się, dysponująca nimi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do zadań rekwizytora w szczególności należy: obsługa prób i przedstawień – przygotowanie rekwizytów przed próbą lub przedstawieniem. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌrɛkfʲiˈzɨtɔr, AS: rekfʹizytor
Wiktionary
rzecz. rekwizyt m., rekwizytornia ż.
:: fż. rekwizytorka ż.
przym. rekwizytowy
Wiktionary
kobieta odpowiedzialna za rekwizyty w teatrze, wytwórni filmowej itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: rekwizytor
Wiktionary
(1.1) Rekwizytorka odpowiada materialnie za powierzone rekwizyty. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌrɛkfʲizɨˈtɔrka, AS: rekfʹizytorka
Wiktionary
rzecz. rekwizyt m., rekwizytornia ż.
:: fm. rekwizytor m.
Wiktionary
pomieszczenie przeznaczone do przechowywania rekwizytów
SJP.pl
przymiotnik od: rekwizyt
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. wyrażenie poczucia utożsamienia, zgody, potwierdzenia we własnym doświadczeniu
Wiktionary
Rel – amerykański serial telewizyjny (sitcom) wyprodukowany przez Broken Good Productions, Industrial Brothers, Morningside Entertainment oraz 20th Century Fox Television, którego twórcami są Lil Rel Howery, Kevin Barnett i Josh Rabinowitz. Serial był emitowany od 9 września 2018 roku do 13 stycznia 2019 roku przez FOX.
18 kwietnia 2019 roku, stacja FOX anulowała serial po jednym sezonie.
Wikipedia
(1.1) Nie znoszę chemii! — Rel, trauma po całości.
Wiktionary
IPA: rɛl, AS: rel
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|relatable.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) relatable, rel
źródła.
== rel (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) szyna
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
skrót od: religia, religijny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: religia (przedmiot szkolny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. uczn. eduk. religia (przedmiot)
(1.2) pot. uczn. eduk. religia (lekcja)
Wiktionary
(1.2) Nie lubię chodzić na relę.
Wiktionary
IPA: ˈrɛla, AS: rela
Wiktionary
1. książkowo: opowiadanie o jakimś wydarzeniu, zwłaszcza bez zajmowania wobec niego własnego stanowiska; opis, raport;
2. książkowo: zdanie, zdawanie komuś sprawy z przebiegu czegoś; sprawozdanie, referowanie, relacjonowanie;
3. w komunikacji: trasa pociągu lub autobusu, wytyczona od stacji początkowej do końcowej; linia, połączenie;
4. zależność między dwoma lub większą liczbą przedmiotów, pojęć, wielkości itp. danego rodzaju, typu; związek;
5. w psychologii: wzajemne związki, które zachodzą między ludźmi lub grupami społecznymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zależność między dwoma bądź większą liczbą elementów
(1.2) opis zdarzenia, wydarzenia, sytuacji
(1.3) stosunek emocjonalny pomiędzy co najmniej dwiema osobami
(1.4) nazwa lub rodzaj pokrewieństwa, powinowactwa
(1.5) mat. podzbiór iloczynu kartezjańskiego zbiorów, związek pomiędzy elementami tych zbiorów
(1.6) inform. struktura danych w bazach
(1.7) transp. trasa, szlak który pokonuje środek transportu, miejsca które ten środek łączy
Wiktionary
Relacja – odzwierciedlenie oddziaływania między dwoma bądź większą liczbą podmiotów, przedmiotów, cech, obiektów matematycznych, itp.
Wikipedia
(1.2) Przez korek nie zdążyłem na relację z meczu reprezentacji.
(1.7) Ostatni pociąg relacji Wrocław - Warszawa odjeżdża przed północą.
Wiktionary
IPA: rɛˈlat͡sʲja, AS: relacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. relacjonowanie n., relacjonizm, relacyjność
czas. relacjonować, zrelacjonować
przym. relacyjny, relatywny
Wiktionary
(1.1) stosunek, związek
(1.2) transmisja
Wiktionary
przekazywać komuś jakieś informacje na piśmie lub w mowie, zwykle bez zajmowania wobec tego własnego stanowiska; prezentować, przedstawiać, składać relację
SJP.pl
czasownik
(1.1) dokonywać relacji o zdarzeniu, opowiadać
Wiktionary
(1.1) Tam oczywiście powstawały pisane tuszem na jedwabiu kwieciste sprawozdania, które relacjonowały o jeszcze jednym zwycięstwie nad barbarzyńcami.
Wiktionary
rzecz. relacjonowanie n., relacja ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|relacjonować.
Wiktionary
rzecz. zrelacjonowanie n., relacja ż.
czas. relacjonować ndk., zrelacjonować dk.
Wiktionary
(1.1) sprawozdawanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest relacyjne
Wiktionary
rzecz. relacja ż.
przym. relacyjny
przysł. relacyjnie
Wiktionary
związany z relacją
SJP.pl
1. odpoczynek, również w formie rozrywki;
2. odprężenie fizyczne lub psychiczne po ustąpieniu czynników stresujących
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wypoczynek, oderwanie się od codziennych obowiązków
Wiktionary
Relaks, odprężenie, odpoczynek, – stan fizycznego i psychicznego odprężenia. Może być osiągany w procesie relaksacji.
Stan relaksu charakteryzuje się zmniejszeniem napięcia mięśniowego (tonusu), tempa pracy serca i ciśnienia krwi, spowolnieniem oddechu. W stanie relaksu zmienia się aktywność elektryczna mózgu – pojawia się rytm fal alfa.
Wikipedia
(1.1) Ciężko ostatnio pracowałeś, przyda ci się chwila relaksu.
Wiktionary
IPA: ˈrɛlaks, AS: relaks
Wiktionary
przym. relaksowy
przysł. relaksowo
rzecz. relaksik mrz.
Wiktionary
(1.1) odpoczynek, wypoczynek, odprężenie, wytchnienie
Wiktionary
1. w biologii: zwiotczenie tkanek spowodowane brakiem działania bodźca wywołującego w nich stan napięcia;
2. w technice: powolne zmniejszanie się naprężeń w materiale poddanym stałemu długotrwałemu odkształceniu
SJP.pl
Wikipedia
związany z relaksacją
SJP.pl
zdrobnienie od: relaks
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od relaks
Wiktionary
(1.1) To nie relaks, lecz tylko mały relaksik.
Wiktionary
rzecz. relaks m.
Wiktionary
urządzenie służące do badania stopnia odprężenia organizmu
SJP.pl
1. działać na kogoś lub na coś odprężająco, umożliwiać odpoczynek;
2. dawniej: zwalniać, osłabiać, łagodzić;
3. relaksować się odpoczywać, odprężać się, zażywać relaksu;
SJP.pl
przymiotnik od: relaks
SJP.pl
1. działać na kogoś lub na coś odprężająco, umożliwiać odpoczynek;
2. dawniej: zwalniać, osłabiać, łagodzić;
3. relaksować się odpoczywać, odprężać się, zażywać relaksu;
SJP.pl
nazwa leku anksjolitycznego i przeciwpadaczkowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) farm. zob. diazepam.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dostałam zastrzyk z relanium, potem jeszcze jakiś inny, krople, kilkakrotnie podłączano mnie do EKG, zrobiono badania.
Wiktionary
(1.1) diazepam, valium; środ. rolki
Wiktionary
Relator, konektor – nieodmienna część mowy w przypadku gdy pochodzi od przysłówków i odmienna gdy pochodzi od rzeczowników, przymiotników i liczebników. Jest wskaźnikiem zespolenia (relacji) w zdaniach złożonych względnych, tzn. spaja zdanie podrzędne z jednym ze składników zdania bezpośrednio nadrzędnego, nie wchodzi w związki składniowe.
Relator wprowadza części zdania lub określa relacje między nimi.
Wikipedia
zwolennik, przedstawiciel relatywizmu
SJP.pl
zwolenniczka, przedstawicielka relatywizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest relatywistyczne; cecha tych, którzy są relatywistyczni
Wiktionary
przym. relatywistyczny
przysł. relatywistycznie
rzecz. relatywizacja ż.
Wiktionary
1. w filozofii: odnoszący się do relatywizmu, oparty na relatywizmie;
2. w fizyce: zgodny z teorią względności Einsteina, oparty na tej teorii
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) filoz. oparty na relatywizmie
(1.2) fiz. związany z teorią względności
Wiktionary
rzecz. relatywistyczność ż.
Wiktionary
(1.2) względnościowy
Wiktionary
w filozofii: określenie jakiegoś przedmiotu (lub zjawiska) w stosunku, relacji do innych przedmiotów (lub zjawisk), ujmowanie, traktowanie czegoś jako rzeczy względne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. traktowanie czegoś jako rzeczy względnej, czynienie czegoś relatywnym
Wiktionary
(1.1) Ten rodzaj myślenia miałby bowiem ułatwiać poruszanie się w świecie relacji społecznych dzięki relatywizacji logiki, dokonującej się przez uwzględnianie kontekstu występowania danych treści.
Wiktionary
rzecz. relatywność ż., relatywistyczność ż., relatywizm mrz., relatywista mos., relatywizowanie n.
czas. relatywizować ndk., zrelatywizować dk.
przym. relatywny
przysł. relatywnie
Wiktionary
(1.1) relatywizowanie
Wiktionary
1. względność zjawisk;
2. w filozofii: pogląd, według którego wartości oraz normy i oceny z nimi związane zależą od okoliczności;
3. relatywizm moralny - odwoływanie się do tych zasad, które sprzyjają realizacji chwilowych oczekiwań lub interesów;
4. relatywizm teoriopoznawczy - przeświadczenie o względnym charakterze wiedzy ludzkiej
SJP.pl
Relatywizm – pogląd filozoficzny, wedle którego prawdziwość wypowiedzi można oceniać wyłącznie w kontekście systemu, w którym są one wypowiadane. Tym samym relatywizm stwierdza, że nie istnieją zdania niosące absolutną treść, których ocena byłaby identyczna i niezależna od jej kontekstu. Prawdziwość dowolnego sądu zależy od przyjętych założeń, poglądów czy podstaw kulturowych.
Relatywizm przeciwstawiany jest absolutyzmowi.
Wikipedia
czynić względnym, relatywnym, nieścisłym
SJP.pl
przysłówek
(1.1) względnie
Wiktionary
(1.1) Relatywnie bardziej przedsiębiorczy jest Hieronim i choć ma na razie umiarkowaną liczbę osiągnięć, to sprawniej do nich doszedł.
Wiktionary
IPA: ˌrɛlaˈtɨvʲɲɛ, AS: relatyvʹńe
Wiktionary
rzecz. relatywizacja ż., relatywność
przym. relatywny
Wiktionary
(1.1) stosunkowo
Wiktionary
względność, warunkowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest relatywne; cecha tych, którzy są relatywni
Wiktionary
przym. relatywny
przysł. relatywnie
rzecz. relatywizacja ż.
Wiktionary
względny; warunkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zob. względny.
Wiktionary
rzecz. relatywizacja ż., relacja ż., relatywność ż.
przysł. relatywnie
Wiktionary
Wikipedia
1. termin brydżowy: odzywka przejściowa, pytająca partnera o układ;
2. rodzaj przekaźnika
SJP.pl
Poniżej przedstawiono terminologię specyficzną dla brydża:
Wikipedia
przymiotnik od: relay
SJP.pl
usunięcie, wydalenie ze szkoły lub uczelni
SJP.pl
Relegacja (od łac. relegatio) – usunięcie, wydalenie, określenie używane zwłaszcza w odniesieniu do wydalenia ucznia ze szkoły lub studenta z uczelni.
W starożytnym Rzymie, za czasów republiki, było to administracyjne wysłanie z kraju obywatela, który mógł się okazać niebezpiecznym i szkodliwym dla państwa.
Wikipedia
powtórna legalizacja, ponowne uznanie mocy prawnej, wiarygodności czegoś
SJP.pl
ponownie legalizować coś
SJP.pl
usunąć, usuwać kogoś karnie, np. ucznia ze szkoły
SJP.pl
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) książk. usuwać z jakiegoś miejsca, zwłaszcza ucznia ze szkoły lub studenta z uczelni
Wiktionary
(1.1) Nasz ojciec po zakończeniu szkoły dostał się na Politechnikę Warszawską, z której został relegowany już podczas drugiego semestru — za odmowę posługiwania się w kancelarii uczelni językiem rosyjskim.
Wiktionary
rzecz. relegacja ż.
Wiktionary
1. ważność; istotnośc;
2. trafność, zgodność odpowiedzi z postawionym zapytaniem
SJP.pl
Relewancja (ang. relevance z łac. relevantis – popierający) – dorzeczność: związek logiczny z rzeczą, do której zdanie się odnosi. Argument relewantny to taki, który rzeczywiście odnosi się do argumentowanej tezy.
Relewancja to również zasada postulująca wyodrębnienie w opisie języka elementów i cech istotnych w komunikacji językowej.
Wikipedia
trafność, zgodność odpowiedzi z postawionym zapytaniem
SJP.pl
ważny, istotny z pewnego punktu widzenia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ważny z czyjegoś punktu widzenia lub istotny w jakiejś sprawie
(1.2) jęz. istotny dla funkcji komunikatywnej języka
(1.3) praw. mający znaczenie prawne, niosący skutki prawne
Wiktionary
Relewancja (ang. relevance z łac. relevantis – popierający) – dorzeczność: związek logiczny z rzeczą, do której zdanie się odnosi. Argument relewantny to taki, który rzeczywiście odnosi się do argumentowanej tezy.
Relewancja to również zasada postulująca wyodrębnienie w opisie języka elementów i cech istotnych w komunikacji językowej.
Wikipedia
(1.3) W uzasadnieniu wyroku sędzia Sądu Rejonowego w Jarosławiu (…) stwierdził, że zaświadczenia wymagane przez bank są relewantne.
Wiktionary
IPA: ˌrɛlɛˈvãntnɨ, AS: relevãntny
Wiktionary
rzecz. relewantność ż.
Wiktionary
(1.1-2) istotny
Wiktionary
1. przestrzenne opracowanie płaszczyzny którąś z technik rzeźbiarskich;
2. ukształtowanie terenu wraz z jego wypukłościami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) płaskorzeźba;
(1.2) rzeźba terenu
Wiktionary
Relief (płaskorzeźba) – kompozycja rzeźbiarska wykonana na płycie kamiennej, metalowej lub drewnianej z pozostawieniem na niej tła. Dzieło uzyskuje się poprzez rzeźbienie, kucie lub odlewanie. Pomimo że płaskorzeźby powstawały jako dekoracja architektoniczna, to często stanowią odrębne, pełnowartościowe dzieło sztuki.
Wikipedia
IPA: ˈrɛlʲjɛf, AS: relʹi ̯ef
Wiktionary
przym. reliefowy
przysł. reliefowo
Wiktionary
przymiotnik od: relief
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z reliefem, dotyczący reliefu
Wiktionary
rzecz. relief mrz.
przysł. reliefowo
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. łamaga
Wiktionary
Osoby o nazwisku Religa:
Wikipedia
zespół wierzeń w siły nadprzyrodzone oraz związanych z nimi obrzędów (praktyk), zasad moralnych i form organizacji społecznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. system wierzeń i praktyk, określający relację jednostki do różnie pojmowanej sfery sacrum, czyli świętości i sfery boskiej;
(1.2) eduk. przedmiot nauczany w szkole, wpajający uczniom podstawy określonej wiary
Wiktionary
Religia – system wierzeń i praktyk określający relację między różnie pojmowaną sferą sacrum (świętością) i sferą boską a społeczeństwem, grupą lub jednostką. Manifestuje się ona:
Wikipedia
(1.1) Religia jest arcydziełem sztuki tresowania zwierząt, bo szkoli ludzi, jak mają myśleć. (Artur Schopenhauer)
(1.2) W pierwszym roku swojego prezbiteratu uczył dzieci religii.
Wiktionary
IPA: rɛˈlʲiɟja, AS: relʹiǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. antyreligia ż., religijność m., religianctwo n., religiant m., religiantka ż.
przym. religijny, pseudoreligijny, wewnątrzreligijny, religiancki
przysł. religijnie
Wiktionary
1. nawiązujący do religii, sprowadzający różnego rodzaju zagadnienia do spraw religijnych;
2. przesadnie gorliwy w praktykach religijnych; bigoteryjny; dewocyjny
SJP.pl
przesadna, zewnętrzna gorliwość w przestrzeganiu przepisów i praktyk religijnych, sprowadzanie róznego rodzaju zagadnień do spraw religii; bigoteria, dewocja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. pejor. uzasadnianie różnych (i zróżnicowanych) zagadnień względami, zasadami religijnymi; zbyt częste odwoływanie się do religii
Wiktionary
IPA: ˌrɛlʲiˈɟãnt͡stfɔ, AS: relʹiǵãnctfo
Wiktionary
rzecz. religiant m., religia ż., religijność ż.
przym. religiancki, religijny
przysł. religijnie
Wiktionary
(1.1) bigoteria, dewocja, świętoszkowatość
Wiktionary
człowiek przesadnie gorliwy w praktykach religijnych, odwołujący się we wszystkim do religii; bigot, dewot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. pogard. człowiek przesadnie pobożny
Wiktionary
IPA: rɛˈlʲiɟjãnt
Wiktionary
rzecz. religianctwo n., religiantyzm m., religia ż.
:: fż. religiantka ż.
przym. religiancki, religijny
Wiktionary
(1.1) dewot; iron. nabożniś, pobożniś, świętoszek; książk. bigot, zelota
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób religijny; zgodnie z zasadami religii, religijności
Wiktionary
(1.1) Od dobrej koegzystencji tak licznych i odmiennych religijnie, językowo, obyczajowo i prawnie społeczności zależało powodzenie w funkcjonowaniu państwa.
(1.1) Odkąd sięga historyczna pamięć, niemal cała ludzkość żyje religijnie — tego dowodu prawdy i wagi religii nie wolno ignorować.
Wiktionary
IPA: ˌrɛlʲiˈɟijɲɛ, AS: relʹiǵii ̯ńe
Wiktionary
rzecz. religia ż., religijność ż., religianctwo n.
przym. religijny, religiancki
Wiktionary
(1.1) pobożnie
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: religijny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) życie zgodnie z zasadami religii
Wiktionary
(1.1) Religijność chłopska jest ceremonialna, liturgiczna, stanowi bardziej element obyczaju niż światopoglądu.
(1.1) Inne są dziś formy religijności i inaczej sprawowany jest kult świętych.
Wiktionary
IPA: ˌrɛlʲiˈɟijnɔɕt͡ɕ, AS: relʹiǵii ̯ność
Wiktionary
rzecz. religia ż., religianctwo n., religiant m., religiantka ż.
przym. religijny, religiancki
przysł. religijnie, religiancko
Wiktionary
(1.1) pobożność
Wiktionary
1. odnoszący się do religii, dotyczący religii, związany z religią;
2. odznaczajacy się pobożnością; pobożny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący religii, opisujący religię
(1.2) postępujący zgodnie z zasadami religii
Wiktionary
(1.1) On maluje obrazy religijne.
(1.1) Z powodów religijnych nie wolno mi się golić.
(1.2) Rozwój wiedzy został jednak gwałtownie zahamowany w XIV wieku, kiedy religijni fundamentaliści przekonali władców, że należy zdławić naukę i filozofię w całym islamskim imperium, ponieważ nowe odkrycia podważają boską wszechwiedzę.
Wiktionary
IPA: ˌrɛlʲiˈɟijnɨ, AS: relʹiǵii ̯ny
Wiktionary
rzecz. religia ż., religijność ż., religianctwo n., religiant m.
przym. religiancki
przysł. religijnie
Wiktionary
(1.1) duchowy, konfesyjny, wyznaniowy
(1.2) bogobojny, nabożny, pobożny, zbożny
Wiktionary
niechęć wobec religii
SJP.pl
znawca, badacz religii; religioznawca
SJP.pl
nauka o religiach; religioznawstwo
SJP.pl
Religioznawstwo – zespół nauk o religii, których podejście – w odróżnieniu od teologii i od filozofii religii – charakteryzuje się empirycznym (antropologicznym, socjologicznym, historycznym, ekonomicznym) stosunkiem do przedmiotu badań. Często stosowana jest perspektywa porównawcza (fenomenologia religii).
Wikipedia
związany z nauką o religiach; religioznawczy
SJP.pl
skrót od: religioznawstwo
SJP.pl
znawca, badacz religii; religiolog
SJP.pl
Religioznawstwo – zespół nauk o religii, których podejście – w odróżnieniu od teologii i od filozofii religii – charakteryzuje się empirycznym (antropologicznym, socjologicznym, historycznym, ekonomicznym) stosunkiem do przedmiotu badań. Często stosowana jest perspektywa porównawcza (fenomenologia religii).
Wikipedia
związany z nauką o religiach; religiologiczny
SJP.pl
znawczyni, badaczka religii
SJP.pl
nauka o religiach; religiologia
SJP.pl
Religioznawstwo – zespół nauk o religii, których podejście – w odróżnieniu od teologii i od filozofii religii – charakteryzuje się empirycznym (antropologicznym, socjologicznym, historycznym, ekonomicznym) stosunkiem do przedmiotu badań. Często stosowana jest perspektywa porównawcza (fenomenologia religii).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
termin biogeograficzny służący na określenie współczesnych organizmów, zarówno roślinnych jak i zwierzęcych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pozostałość, szczątek z minionych epok
(1.2) biol. gatunek występujący dawniej powszechnie na danym terenie;
Wiktionary
Relikt (od łac. relictum „pozostałość, przeżytek”) – termin biogeograficzny używany na określenie współczesnych organizmów (zarówno roślinnych, jak i zwierzęcych), mających w przeszłości szerszy zasięg geograficzny, lecz obecnie żyjących na terenie znacznie mniejszym (bądź na specjalnie wydzielonych terenach, jak rezerwaty czy parki narodowe). Zmniejszenie zasięgu może świadczyć o tendencji gatunku do wymierania.
Wikipedia
(1.2) Zając bielak jest reliktem glacjalnym w faunie Polski.
Wiktionary
IPA: ˈrɛlʲikt, AS: relʹikt
Wiktionary
przym. reliktowy
rzecz. reliktowce lm nm., reliktowiec mzw.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. reliktowy
rzecz. reliktowce lm nm., reliktowiec mzw.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|relictus. → zostawiony; etym|łac|relictum. → pozostałość
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) relict, holdover, throwback
* białoruski: (1.1) рэлікт m.
* duński: (1.1) relikt w./n.; (1.2) relikt w./n.
* kaszubski: (1.1) relikt m.; (1.2) relikt m.
* niemiecki: (1.1) Relikt n., Überbleibsel n.
* slovio: (1.1) relikt
* szwedzki: (1.1) relikt w.
źródła.
== relikt (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) relikt
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: relikt
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) szczątkowy
Wiktionary
(1.1) Do lat 90. XX wieku reliktowe stanowisko kosodrzewiny znajdowało się w Beskidzie Niskim.
Wiktionary
rzecz. relikt mrz., reliktowce lm nm., reliktowiec mzw.
Wiktionary
dawniej w księgowości: pozostałość z rozliczenia, różnica między dochodem a rozchodem; saldo
SJP.pl
1. fragment szczątków osoby uważanej za świętą, przedmiot z nią związany;
2. droga pamiątka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. kawałki ciała lub płyny ustrojowe osoby uznawanej za świętą, rzadziej fragmenty rzeczy związane z tą osobą, którym jakaś religia przypisuje nadprzyrodzoną moc;
(1.2) książk. przen. rzecz, która ma dla kogoś dużą wartość sentymentalną
Wiktionary
Relikwie (łac. reliquiae „pozostałości, resztki”) – szczątki ciał osób świętych lub przedmioty, z którymi te osoby miały związek w czasie życia, stanowiące przedmioty czci w wielu religiach (np. drewno lub drzazgi z krzyża, na którym umarł Jezus). Są one szczególnie rozpowszechnione w katolicyzmie i prawosławiu, natomiast protestantyzm neguje kult relikwii.
Wikipedia
rzecz. relikwiarz m.
Wiktionary
sprzęt kościelny do przechowywania szczątków świętych (relikwii) lub przedmiotów kultu; lipsanoteka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. przedmiot kultu służący do przechowywania relikwii, zazwyczaj bogato zdobiony;
Wiktionary
Relikwiarz – naczynie kultu religijnego w kształcie krzyża, monstrancji, puszki lub skrzynki do przechowywania doczesnych szczątków – relikwii. Wykonany zazwyczaj z metalu szlachetnego lub kości słoniowej, często zdobiony drogimi kamieniami lub malowidłami.
Wikipedia
(1.1) Na ołtarzu wystawiono relikwiarz św. Antoniego z Padwy.
Wiktionary
IPA: rɛˈlʲikfʲjaʃ, AS: relʹikfʹi ̯aš
Wiktionary
rzecz. relikwia ż., relikwiarstwo n.
:: zdrobn. relikwiarzyk mrz.
przym. relikwiowy, relikwiarski
Wiktionary
zdrobnienie od: relikwiarz
SJP.pl
barierka wokół pokładu statku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. barierka, która biegnie wokół pokładu statku;
(1.2) żegl. niewysoka listwa lub linka zabezpieczająca na krawędzi pokładu jachtu
Wiktionary
Reling – listwa biegnąca wzdłuż krawędzi pokładu jachtu i wystająca na kilka centymetrów ponad pokład. Ułatwia załodze pracę na pokładzie, poprzez możliwość wsparcia czy też zatrzymania na tej listwie stopy ześlizgującej się po gładkim pokładzie przy głębokim przechyle. Zabezpiecza też drobne przedmioty przed spadaniem za burtę. Listwa ta może mieć również otwory, do których można przywiązywać najsłabiej pracujące liny. Relingiem możemy nazwać także wspartą na sztycach stalową linkę, która dodatkowo służy czasami jako tzw. lajflina - czyli marynarz może przypiąć się do niej specjalnymi szelkami, które zapobiegają wypadnięciu za burtę.
Wikipedia
(1.1) nadburcie
Wiktionary
gęsty sos z drobno posiekanymi warzywami lub owocami, np. chutney
SJP.pl
przemieszczenie, zmiana miejsca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. przemieszczenie, przeniesienie, zmiana miejsca, np. przebywania, pobytu
Wiktionary
(1.1) Kolejną fazą będzie więc relokacja i kierowanie inwestycji w stronę nowych gałęzi, które dadzą impuls do dalszego rozwoju.
(1.1) Po masowej akcji osiedlania w połowie 1949 roku na relokację czekało 175 tys. osób.
Wiktionary
przym. relokacyjny
czas. relokować
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący relokacji
Wiktionary
rzecz. relokacja ż.
Wiktionary
przenosić (przenieść) kogoś w inne miejsce pobytu, zamieszkania
SJP.pl
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) sprawić lub sprawiać, że coś lub ktoś zajmuje inne miejsce
Wiktionary
(1.1) Pierwsze prawa miejskie Słupsk uzyskał w roku 1265, natomiast w roku 1310 miasto relokowano na prawie magdeburskim i dlatego Niemcy tę datę uznawali za istotniejszą.
Wiktionary
rzecz. relokacja ż.
Wiktionary
dawniej: szyna kolejowa
SJP.pl
wielkość równa stosunkowi siły magnetomotorycznej do strumienia magnetycznego; opór magnetyczny
SJP.pl
Reluktancja, rezystancja magnetyczna, opór magnetyczny obwodu magnetycznego – opór stawiany strumieniowi magnetycznemu na drodze przepływu.
Pojęcie reluktancji jest analogiczne do rezystancji w obwodach elektrycznych. Reluktancja jest skalarem. Całkowita reluktancja jest stosunkiem siły magnetomotorycznej w pasywnym obwodzie magnetycznym do całkowitego strumienia magnetycznego w tym obwodzie. Jednostką reluktancji w układzie SI jest henr−1. Z definicji może być wyrażona:
Wikipedia
środowiskowo: strawne (pieniądze)
SJP.pl
jednostka pochłoniętej przez organizm dawki promieniowania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka pochłoniętej przez organizm dawki promieniowania jonizującego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dawkę promieniowania wyrażamy w remach.
Wiktionary
IPA: rɛ̃m, AS: rẽm
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|rem. - skrót od wyrażenia: roentgen equivalent in man
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) rem
* baskijski: (1.1) rem
źródła.
== rem (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fiz. rem
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: riMEJK] film lub gra komputerowa stworzone na nowo, z różnym stopniem zmian
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) film. nowa wersja filmu nakręconego przed laty;
Wiktionary
Remake (wym. 'riːmɛɪk, ang. wytwarzać coś ponownie) – termin odnoszący się do filmów i gier komputerowych, które zostały nakręcone bądź stworzone na nowo, z różnym stopniem zmian. Remakiem nie jest zazwyczaj nazywana ponowna adaptacja tego samego materiału źródłowego, np. sztuki, książki, opowiadania, a jedynie utwór stworzony ponownie, na podstawie tego samego, bądź do pewnego stopnia zmienionego scenariusza.
Wikipedia
(1.1) W 2006 roku nakręcono remake filmu „Posejdon”.
Wiktionary
zdrobnienie od: remanent
SJP.pl
spis towarów i materiałów znajdujących się w danej chwili w przedsiębiorstwie lub sklepie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spis dóbr w przedsiębiorstwie
Wiktionary
Remanent – spis faktycznego stanu składników majątkowych.
Ma na celu najpierw zbadanie faktycznej ilości towarów posiadanych przez przedsiębiorstwo, a następnie uzgodnienie tego stanu z ilością wynikającą z odpowiednich dokumentów, takich jak faktury, PZ-ki, raporty kasowe, oraz ze stanami w komputerowym programie handlowo-magazynowym.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) inventura ż.
źródła.
== remanent (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-remanent.wav.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) rzad. pozostały
rzeczownik
(2.1) rzad. pozostałość
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przymiotnik od: remanent
SJP.pl
spis towarów i materiałów znajdujących się w danej chwili w przedsiębiorstwie lub sklepie
SJP.pl
[czytaj: remark] nazwisko, m.in. Erich Maria Remarque (1898-1970) - pisarz niemiecki
SJP.pl
odnowiona wersja gry komputerowej
SJP.pl
komputerowe opracowanie starego nagrania, filmu lub starej gry komputerowej w celu polepszenia jakości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. cyfrowa korekcja i oczyszczenie dźwięku z szumów i trzasków
Wiktionary
Mastering – końcowy etap procesu realizacji produkcji muzycznej, podczas którego wydobywa się niuanse brzmieniowe realizowanego materiału. Ma to na celu ujednolicenie brzmienia wszystkich utworów (zwłaszcza, gdy materiał nagrywany był w różnych studiach) oraz dostosowanie brzmienia materiału do obowiązujących standardów. Podstawą dla masteringu jest poprzednio przeprowadzone, poprawnie brzmiące miksowanie.
Wikipedia
IPA: ˌrɛ̃maˈstɛrʲĩŋk, AS: rẽmasterʹĩŋk
Wiktionary
czas. remasterować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|remasterować.
Wiktionary
rzecz. nieremasterowanie n.
czas. remasterować ndk.
Wiktionary
w językoznawstwie: człon rozwijający wskazujący na to, co się w zdaniu mówi o jakimś wyróżnionym przedmiocie
SJP.pl
Temat–remat – opozycja między tym, czego dotyczy wypowiedź (tematem), a tym, co o temacie jest powiedziane (rematem).
Temat jest znaną, określoną wcześniej częścią wypowiedzi (informacją wyjściową), zaś remat wprowadza nowe informacje. Podział zdania na temat i remat nazywa się aktualnym rozczłonkowaniem zdania. Opozycja temat–remat nie musi mieć bezpośredniego przełożenia na opozycje między częściami zdania ani częściami mowy.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Rembelszczyzna – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie legionowskim, w gminie Nieporęt.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.
Według stanu na dzień 29 października 2008 roku sołectwo posiadało 235 ha powierzchni i 483 mieszkańców.
Wikipedia
1. dzielnica Warszawy;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
Rembertów – dzielnica Warszawy położona w prawobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy.
Jest najmniejszą dzielnicą Warszawy pod względem liczby ludności.
Wikipedia
mieszkaniec Rembertowa
SJP.pl
mieszkanka Rembertowa
SJP.pl
przymiotnik od: Rembertów
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rembieszów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zapolice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wieś o metryce późnośredniowiecznej, będąca gniazdem rodzinnym Rembieskich, a później znajdująca się w rękach m.in. Walewskich i Pstrokońskich. Pierwsza pisana wzmianka o wsi pochodzi z 1391 r. Przetrwała wiadomość o modrzewiowym dworze wzniesionym tu w 1618 r. (i rzekomo stojącym do 1805 r.), znanym z opisu z 1790 r. Następnie stał tu parterowy dwór z przełomu XVIII/XIX w. Został jednak rozebrany po zakończeniu II wojny św.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Rembówko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Opinogóra Górna.
Wieś szlachecka Rębówko położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie ciechanowskim ziemi ciechanowskiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Rembów
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rembowski (Jelita Pruskie, Oszczepy Rembowskich, Rembowski Ia) – polski herb szlachecki, według Alfreda Znamierowskiego odmiana herbu Bełty. Herb używany był w Prusach Królewskich, oraz, być może na Kaszubach.
Wikipedia
[czytaj: rembrant] właściwie Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-69) - holenderski malarz, rysownik i grafik
SJP.pl
Rembrandt Harmenszoon van Rijn (ur. 15 lipca 1606 w Lejdzie, zm. 4 października 1669 w Amsterdamie) – holenderski malarz, rysownik i grafik. Uważany powszechnie za jednego z największych artystów europejskich i światowych.
Wikipedia
[czytaj: rembrantowski] właściwy Rembrandtowi, taki jak w twórczości Rembrandta
SJP.pl
[czytaj: rembridż] żartobliwie: Rembertów (dzielnica Warszawy); Rembridż
SJP.pl
żartobliwie: Rembertów (dzielnica Warszawy); Rembridge
SJP.pl
rodzaj kredytu w handlu zagranicznym, polegający na przyjęciu przez bank weksla sprzedawcy (eksportera), wystawionego na nabywcę (importera), jako zapłaty za towar znajdujący się w drodze, pod warunkiem złożenia dokumentów spedycyjnych
SJP.pl
związany z rembursem - rodzajem kredytu w handlu zagranicznym
SJP.pl
proces oczyszczania środowiska w celu przywrócenia mu wcześniejszych wartości użytkowych
SJP.pl
Remediacja (od łac. remedium – środek zaradczy) – działania zmierzające do usunięcia lub zmniejszenia ilości zanieczyszczeń powierzchni ziemi, wprowadzonych do niej w wyniku działalności człowieka. Celem remediacji jest przywrócenie środowisku – glebie, leżącej pod nią ziemi i wodom gruntowym – jego wcześniejszych wartości użytkowych. Remediacja jest pojęciem węższym od rekultywacji.
Wikipedia
1. lek, lekarstwo;
2. to, co służy do poprawienia złej sytuacji;
3. środek zaradczy;
4. dopuszczalne odchylenie od przepisowych wymiarów i ciężarów monety obiegowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. lek na schorzenie
(1.2) książk. sposób na polepszenie sytuacji
(1.3) ekon. akceptowalne odchylenie od dopuszczalnych wymiarów monety
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Szeptucha szybko znalazła remedium na moją zgagę.
(1.2) Piosenka będzie najlepszym remedium na nudę codzienności.
Wiktionary
rzecz. medium n.
Wiktionary
(1.1) lek, lekarstwo
(1.2) lek, lekarstwo
Wiktionary
rodzaj gry karcianej z dwiema taliami kart i dżokerami; remik, remibrydż
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj gry karcianej z dwiema taliami kart i dżokerami; remik, remi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) karc. gra karciana pomiędzy dowolną liczbą uczestników, której celem jest wyłożenie swoich kart na stół; stosuje się starszeństwo koloru takie samo jak w brydżu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) remi, remik, żolik
Wiktionary
regionalnie: dobry rzemieślnik, mistrz w swoim fachu; fachman, fachowiec, spec, znawca
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Remigia - imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik imienia Remigiusz. Wywodzi się od łacińskiego rzeczownika remigium, oznaczającego "wiosło". Znaczenie imienia to "wytwórca wioseł".
Remigia imieniny obchodzi 13 stycznia, 20 lipca i 18 października.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Remigiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od łacińskiego rzeczownika remigium, oznaczającego „wiosło”. Znaczenie imienia to: „wioślarz” lub „wytwórca wioseł”. W Polsce występuje od XIV wieku. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Remigiusz w 2017 roku zajmował 101. miejsce w grupie imion męskich.
Wikipedia
(1.1) Remigiusz i ja byliśmy razem na plażaaży w Ustce.
Wiktionary
IPA: rɛ̃ˈmʲiɟuʃ, AS: rẽmʹiǵuš
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Remik m.
Wiktionary
Remigiusz z małżonką; Remigiuszowie
SJP.pl
Remigiusz z małżonką; Remigiuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Remigiusza lub z nim związany
SJP.pl
książkowo: powrót do kraju ojczystego; reemigracja
SJP.pl
potocznie: rodzaj gry karcianej z dwiema taliami kart i dżokerami; remi, remibrydż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) karc. jedna z gier karcianych dla wielu osób;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mogliśmy zagrać w brydża, tysiąca, makao albo w remika.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃mʲik, AS: rẽmʹik
Wiktionary
(1.1) remibrydż
Wiktionary
remix;
1. elektroniczna przeróbka utworu muzycznego;
2. kompozycja muzyczna oparta na kilku utworach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektronicznie przerobiony utwór muzyczny w celu uzyskania nowej wersji;
Wiktionary
Remiks – dzieło powstałe w wyniku przerobienia (zremiksowania), polegającego na dodawaniu/usuwaniu lub zmianie elementów oryginału. Remiks zachowuje ślady dzieła pierwotnego – przyswaja jego rozpoznawalne elementy, by stworzyć nową jakość, ale komunikuje swe źródło, np. poprzez tytuły.
Wikipedia
IPA: ˈrɛ̃mʲiks, AS: rẽmʹiks
Wiktionary
czas. remiksować
Wiktionary
osoba opracowująca nową wersję jakiegoś utworu muzycznego
SJP.pl
opracowywać nową wersję jakiegoś utworu muzycznego
SJP.pl
ponowne uzbrajanie państwa rozbrojonego (w którym na mocy umów międzynarodowych zbrojenia zostały ograniczone lub zakazane), powrót do polityki zbrojeń i przygotowań wojennych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. ponowne uzbrajanie się państwa, w którym wcześniej zakazano zbrojeń
Wiktionary
Remilitaryzacja − proces odwrotny do demilitaryzacji, polegający na powtórnym wprowadzeniu wojsk, oraz budowy budynków i maszyn o charakterze wojennym, na obszarze wcześniej poddanym rozbrojeniu, lub powrót do polityki i przygotowań wojennych. Przykładem jest remilitaryzacja Nadrenii w 1936 roku.
Wikipedia
IPA: ˌrɛ̃mʲilʲitarɨˈzat͡sʲja, AS: rẽmʹilʹitaryzacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. militaryzacja, demilitaryzacja
czas. remilitaryzować
przym. remilitaryzacyjny
Wiktionary
w stomatologii: odbudowa mikroubytków, od których rozpoczynają się zmiany próchnicowe
SJP.pl
odbudowywać mikroskopijne ubytki w zębach
SJP.pl
potocznie:
1. typ karabinu odtylcowego;
2. typ maszyny do pisania;
3. typ maszyny do szycia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pistolet lub karabin marki Remington Arms
(1.2) maszyna do pisania marki Remington Rand
Wiktionary
Przedsiębiorstwa:
Ludzie:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
(1.1) Na wyciągniętym do przodu lewym ramieniu oparłem lufę mojego remingtona.
(1.2) Oglądam niewolnicę pod cieniem kolumny. • Murzynkę uśmiechniętą, co na remingtonie • Przepisuje mój sonet o wyblakłym tonie.
Wiktionary
IPA: rɛ̃ˈmʲĩŋktɔ̃n, AS: rẽmʹĩŋktõn
Wiktionary
wspomnienie (np. przeszłości, rzeczy i spraw minionych oraz wszelkie refleksje z nimi związane)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. wspomnienie rzeczy, minionej sprawy i refleksje z nimi związane
(1.2) książk. motyw lub scena, które nawiązuje do motywów lub scen już istniejących w innych dziełach
Wiktionary
Reminiscencja (łac. reminisci „wspominać”) – w psychologii nieświadome wspomnienie, refleksja; paradoksalny efekt poprawy pamięci po upływie pewnego czasu od ostatniej próby zapamiętania. Istota tego zjawiska polega na tym, że ludzie po przekroczeniu pięćdziesiątego roku życia lepiej (w porównaniu z ogólnym przebiegiem krzywej zapominania) pamiętają zjawiska z okresu, kiedy mieli od 10 do 30 lat.
Wikipedia
dotyczący reminiscencji
SJP.pl
stan, w którym nikt nie jest zwycięzcą ani przegranym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wynik jakiejś rywalizacji (np. gry, rozgrywki sportowej), w której żadna ze stron nie została pokonana; także gra nierozstrzygnięta
(1.2) odłożenie sprawy do innego sądu lub na inne jego posiedzenie
(1.3) hand. dozwolone przedłużenie terminu wypłaty, zwolnienie z długu
Wiktionary
Remis – sytuacja w grach sportowych lub w innych sportach, w której żadna ze stron nie odniosła zwycięstwa.
W niektórych grach remis zdarza się częściej (np. w szachach), w innych rzadziej (np. w meczach żużlowych), w niektórych możliwy po regulaminowym czasie gry, ale niedopuszczalny przez regulamin (np. w koszykówce), w niektórych w ogóle nie jest możliwy (np. w siatkówce).
Wikipedia
(1.1) Aby przejść do następnej rundy, muszą wywalczyć w tym meczu przynajmniej remis.
(1.1) Mecz zakończył się niewygodnym dla obu stron remisem 1:1.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃mʲis, AS: rẽmʹis
Wiktionary
rzecz. remisja ż., remisowanie n., zremisowanie n., remitent m., remitowanie n.
czas. ndk. remisować, dk. zremisować, remitować ndk.
przym. remisowy, remisyjny
przysł. remisowo
Wiktionary
(1.1-3) przest. remisja
Wiktionary
w medycynie:
1. chwilowe zahamowanie lub ustąpienie objawów choroby;
2. okres, w którym stwierdzono zahamowanie lub ustąpienie objawów choroby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. ustąpienie lub zahamowanie objawów choroby, niekiedy czasowe;
(1.2) med. okres, w którym stwierdzono osłabienie objawów choroby
(1.3) praw. odesłanie sprawy przez sędziego do sądu niższej instancji
Wiktionary
Remisja (łac. remissio) – okres schorzenia, który charakteryzuje się brakiem objawów chorobowych. Określenie to jest stosowane w odniesieniu do chorób przewlekłych o przebiegu nawracającym (np. hematologia, onkologia, psychiatria, laryngologia, urologia, dermatologia). Używanie pojęcia remisja jest konieczne w przypadku chorób i zaburzeń, w których nie można zdefiniować wprost co oznacza „wyleczenie”, co jest wskaźnikiem „braku choroby”.
Wikipedia
rzecz. remitowanie n., remitent m., remiza ż., remis m., remisowanie n., zremisowanie n.
czas. remitować ndk., remisować ndk.
przym. remisyjny, remisowy
przysł. remisowo
Wiktionary
(1.1) cofnięcie się, osłabienie
(1.2) faza chorobowa
(1.3) oddalenie
Wiktionary
w ekonomii: powiernik zarządzający papierami wartościowymi lub portfelami giełdowymi, działający na rachunek ich właścicieli
SJP.pl
rozgrywać grę, której wynikiem jest remis
SJP.pl
przymiotnik od: remis
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z remisem, dotyczący remisu
Wiktionary
rzecz. remis m., remisja ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Remiszewice (dawniej: Romiszewice, Romiszowice) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Będków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Remiszewski (żeńska forma Remiszewska; liczba mnoga: Remiszewscy) – polskie nazwisko, staropolscy herbowni Jelita oraz Pobóg. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 1820 osób. Podobne nazwiska: Romiszowski, Romiszewski, Remiszowski, Romaszewski, Romuszewski.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Remisław z małżonką; Remisławowie
SJP.pl
Remisław z małżonką; Remisławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Remisława lub z nim związany
SJP.pl
książki wzięte w komis, niesprzedane i zwrócone nakładcy
SJP.pl
osoba na rzecz której ma być wypłacone zobowiązanie z weksla lub czeku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) finans. pierwszy właściciel weksla
(1.2) finans. osoba na rzecz, której ma być wypłacone zobowiązanie z weksla lub z czeku
Wiktionary
Remitent (z łac. remittens dpn. remittentis imiesłów od czasownika remittere 'odsyłać; uwolnić') − osoba, na rzecz której ma być wypłacone zobowiązanie z weksla.
Jest to osoba fizyczna lub prawna, na której zlecenie lub na której rzecz weksel ma być płatny. Kilku remitentów może działać wspólnie lub oddzielnie.
Wikipedia
(1.1) Jestem remitentem tego weksla, ale go odprzedałem.
(1.2) W wekslu na okaziciela remitent jest nieokreślony.
Wiktionary
IPA: rɛ̃ˈmʲitɛ̃nt, AS: rẽmʹitẽnt
Wiktionary
rzecz. remis mrz., remisja ż.
Wiktionary
wskazywać na wekslu osobę, której ma być wypłacona suma wekslowa
SJP.pl
remiks;
1. elektroniczna przeróbka utworu muzycznego;
2. kompozycja muzyczna oparta na kilku utworach
SJP.pl
Remiks – dzieło powstałe w wyniku przerobienia (zremiksowania), polegającego na dodawaniu/usuwaniu lub zmianie elementów oryginału. Remiks zachowuje ślady dzieła pierwotnego – przyswaja jego rozpoznawalne elementy, by stworzyć nową jakość, ale komunikuje swe źródło, np. poprzez tytuły.
Wikipedia
maszyna do remontu nawierzchni dróg asfaltowych; remikser
SJP.pl
niewielki ptak wędrowny z rodziny remizów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. mały ptak budujący zwisające gniazda;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. zob. remiza.
Wiktionary
Remiz – rodzaj ptaków z rodziny remizów (Remizidae).
Wikipedia
IPA: ˈrɛ̃mʲis, AS: rẽmʹis
Wiktionary
(1-2) przym. remizowy
Wiktionary
1. zajezdnia
2. wydzielony teren stanowiący schronienie dla zwierząt w okresie zimowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) budynek straży pożarnej, magazyn sprzętu przeciwpożarowego;
(1.2) pot. remiza (1.1) jako miejsce zabaw
(1.3) zajezdnia tramwajowa, trolejbusowa, autobusowa, itp.
(1.4) łow. miejsce na polu lub łące stanowiące schronienie dla zwierzyny (zwłaszcza zimą) ze względu na obecność drzew i krzewów
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. zob. remiz.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: rɛ̃ˈmʲiza, AS: rẽmʹiza
Wiktionary
przym. remizowy
rzecz. remisja ż.
Wiktionary
1. otwór w żaglu, przez który przewleka się linkę mocującą
2. zdrobnienie od: remiza
SJP.pl
Luwers, Remizka – element stanowiący wzmocnienie brzegu otworu w żaglu, przymocowany do żagla za pomocą obszycia.
Najczęściej luwersem jest obrączka z drutu, przez którą przełożone są fragmenty żagla pochodzące z otworu i przyszyte do reszty żagla. Dodatkowo taki luwers może być wzmocniony remizką. Luwers to także sam otwór wzmocniony za pomocą obszycia. Może być również wykonany poprzez naszycie wokół otworu kawałka mocnej skóry.
Wikipedia
miejsce do przechowywania pojazdów (strażackich, tramwajowych itp.), pełniące jednocześnie funkcję świetlicy
SJP.pl
zdrobnienie od: remont
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od remont
Wiktionary
(1.1) To nie remont, lecz tylko mały remoncik.
Wiktionary
rzecz. remont m.
przym. remontowy
Wiktionary
1. w niektórych państwach: środek prawny w postępowaniu administracyjnym zmierzający do zmiany lub uchylenia decyzji;
2. przestarzałe: przedstawienie (zwykle władzy, zwierzchnikowi) odmiennego punktu widzenia, przedstawienie swego zdania
SJP.pl
członek protestanckiej grupy wyznaniowej, odłamu kalwinizmu w Holandii; arminianin
SJP.pl
Wikipedia
członek protestanckiej grupy wyznaniowej, odłamu kalwinizmu w Holandii; arminianin
SJP.pl
remonstrantyzm sekta kalwińska odrzucająca predystynację i uzależniająca zbawienie człowieka od jego dobrych uczynków; arminianizm
SJP.pl
przestarzałe:
1. przekładać, przedstawiać, tłumaczyć, perswadować;
2. przeciwstawiać się czemuś, przeczyć, odwoływać się
SJP.pl
przywrócenie wartości użytkowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) doprowadzenie do stanu użyteczności
Wiktionary
Remont – przywrócenie wartości użytkowej obiektu (maszyny, urządzenia, budynku).
Należy odróżnić remont i naprawę (remont nieplanowy), która również polega na przywróceniu wartości użytkowej, ale – obiektu uszkodzonego. Racjonalna gospodarka remontowa ma za zadanie nie dopuszczać do uszkodzenia obiektu poprzez stosowanie systemu remontów planowo-zapobiegawczych.
Wikipedia
(1.1) Bez remontu nie będziemy w stanie tutaj mieszkać.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃mɔ̃nt, AS: rẽmõnt
Wiktionary
czas. remontować ndk., wyremontować dk., odremontować dk.
rzecz. remontowanie n., wyremontowanie n., odremontowanie n., remoncik mrz.
przym. remontowy
Wiktionary
(1.1) naprawa, odrestaurowanie, renowacja, restauracja
Wiktionary
dawniej: uzupełnienie liczby koni w wojsku
SJP.pl
w piłce nożnej: nieprawdopodobne odrobienie strat bramkowych; comeback
SJP.pl
roślina ozdobna bądź jagodowa, kwitnąca co najmniej dwa razy do roku
SJP.pl
odmiana róży, kwitnącej kilka razy w ciągu roku
SJP.pl
przeprowadzać remont; naprawiać, reperować
SJP.pl
czasownik
(1.1) przeprowadzać remont
Wiktionary
IPA: ˌrɛ̃mɔ̃nˈtɔvat͡ɕ, AS: rẽmõntovać
Wiktionary
czas. wyremontować
rzecz. remontowanie n., montaż mrz., remont
przym. remontowy
Wiktionary
(1.1) naprawiać, reperować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|remontować.
Wiktionary
czas. remontować ndk.
rzecz. remont mrz.
przym. remontowy
Wiktionary
pracownik zatrudniany przy remoncie jakichś obiektów
SJP.pl
pomieszczenie wyposażone do przeprowadzania remontu różnego rodzaju maszyn, pojazdów itp.
SJP.pl
w budownictwie: dotyczący remontowych prac budowlanych
SJP.pl
1. przymiotnik od: remont;
2. koń remontowy - młody koń (w wieku 3-4 lat) wcielany jako remonta, to jest uzupełnienie stanu koni w wojsku
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z remontem, dotyczący remontu
Wiktionary
rzecz. remont m., remoncik m., remontówka ż., remontowiec m., remontowanie n., wyremontowanie n.
czas. remontować ndk., wyremontować dk.
Wiktionary
ryba okoniokształtna z pierwszą płetwą grzbietową przekształconą w leżącą na głowie przyssawkę; podnawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. ryba z rodziny nazwa systematyczna|Echeneidae|ref=tak.
Wiktionary
Remora – rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny podnawkowatych.
Wikipedia
IPA: rɛ̃ˈmɔra, AS: rẽmora
Wiktionary
(1.1) podnawka; przest. trzymonaw, trzymonawka, ssacz, tarczygłów
Wiktionary
ryba okoniokształtna z pierwszą płetwą grzbietową przekształconą w leżącą na głowie przyssawkę; podnawka
SJP.pl
Podnawkowate, podnawki, remory (Echeneidae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych. Sporadycznie występują w wodach słodkich i słonawych. Przedstawiciele tej rodziny mają wydłużone smukłe ciało i spłaszczoną głowę. Ich żuchwa jest wystająca. Mają one również dwie płetwy grzbietowe, z których pierwsza przekształcona jest w owalną przyssawkę mającą od 10 do 28 poprzecznych ruchomych listew (fałdów czepnych). Przyssawka kontrolowana jest przez złożoną grupę mięśni i elementy szkieletowe, których praca powoduje unoszenie i opadanie listew, dzięki czemu tworzy się ciśnienie ssące. Płetwa odbytowa i druga płetwa grzbietowa mają zazwyczaj po 18–40 miękkich promieni. Płetwa ogonowa jest lekko zaokrąglona. Łuski pokrywające ich ciało są małe, cykloidalne. Ponadto podnawkowate nie mają pęcherza pławnego. Najmniejsze osobniki mają około 17 cm, a największe około 100 cm, choć zdarzają się osobniki do 110 cm. Ubarwienie podnawkowatych jest różnorodne: może być zarówno jednolite, jak i wzorzyste. Rodzina podnawkowatych obejmuje 4 rodzaje, a wśród nich 8 gatunków. Najczęściej jednak wyróżnia się 7 rodzajów.
Wikipedia
[czytaj: remuLAD] rodzaj sosu na bazie majonezu lub oliwy; remulada
SJP.pl
Remulada (fr. rémoulade), sos duński – zimny sos francuski podawany do wędlin i zimnych mięs. Przyrządzany na bazie majonezu z dodatkiem musztardy, drobno posiekanych jaj na twardo i czosnku roztartego z solą.
Według przepisu podanego w dawnej książce kucharskiej Marty Norkowskiej, do masy majonezowo-musztardowej zaleca się też dodawać siekany szczypiorek z koperkiem (a przy jej nadmiernym zgęstnieniu – rozcieńczenie octem) oraz serwowanie tego sosu także do dań rybnych z rusztu. Międzywojenny przepis Elżbiety Kiewnarskiej rekomendował „utłuczenie w moździerzu na masę” posiekanego szczypiorku, koperku, pietruszki i estragonu wraz z trzema jajami gotowanymi na twardo, a po doprawieniu solą i białym pieprzem, rozprowadzenie całości majonezem do odpowiedniej gęstości. W tradycyjnym przepisie kuchni francuskiej dodatkowymi składnikami tego sosu oprócz estragonu, trybuli i natki pietruszki są ponadto drobno posiekane korniszony, osączone z zalewy kapary i odrobina esencji z sardeli.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rempin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Gozdowo. Ma status sołectwa.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzaj sosu na bazie majonezu lub oliwy; remoulade
SJP.pl
Remulada (fr. rémoulade), sos duński – zimny sos francuski podawany do wędlin i zimnych mięs. Przyrządzany na bazie majonezu z dodatkiem musztardy, drobno posiekanych jaj na twardo i czosnku roztartego z solą.
Według przepisu podanego w dawnej książce kucharskiej Marty Norkowskiej, do masy majonezowo-musztardowej zaleca się też dodawać siekany szczypiorek z koperkiem (a przy jej nadmiernym zgęstnieniu – rozcieńczenie octem) oraz serwowanie tego sosu także do dań rybnych z rusztu. Międzywojenny przepis Elżbiety Kiewnarskiej rekomendował „utłuczenie w moździerzu na masę” posiekanego szczypiorku, koperku, pietruszki i estragonu wraz z trzema jajami gotowanymi na twardo, a po doprawieniu solą i białym pieprzem, rozprowadzenie całości majonezem do odpowiedniej gęstości. W tradycyjnym przepisie kuchni francuskiej dodatkowymi składnikami tego sosu oprócz estragonu, trybuli i natki pietruszki są ponadto drobno posiekane korniszony, osączone z zalewy kapary i odrobina esencji z sardeli.
Wikipedia
dawniej: jednorazowa zapłata wyrównawcza; odszkodowanie, rekompensacja, rekompensata
SJP.pl
mit. rzym. bliźni brat Romulusa, zabity przez niego w sporze przy zakładaniu Rzymu
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
jednostka pochłoniętej przez organizm dawki promieniowania
SJP.pl
Francja:
Stany Zjednoczone:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
zwierzę z rodziny jeleniowatych; renifer
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. jedna z najdłuższych rzek w Europie przepływająca przez Niemcy oraz Szwajcarię; rzeka graniczna między Szwajcarią a Liechtensteinem;
Wiktionary
Ren (fr. Rhin, niem. Rhein, niderl. Rijn, ret. Rein, łac. Rhenus) – jedna z najdłuższych rzek w Europie, licząca 1232,7 km. Wypływa z Alp szwajcarskich, płynie przez Jezioro Bodeńskie, dalej na północ, tworząc granicę między Francją a Niemcami. Uchodzi do Morza Północnego na zachód od Rotterdamu w Holandii.
Wikipedia
(1.1) Ren jest najdłuższą rzeką Niemiec.
Wiktionary
IPA: rɛ̃n, AS: rẽn
Wiktionary
rzecz. Nadreńczyk mos., Nadrenka ż., reński mrz., Nadrenia ż.
przym. reński, nadreński
Wiktionary
zwierzę z rodziny jeleniowatych; renifer
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Renaty lub z nią związany
SJP.pl
Renacjonalizacja – powtórna nacjonalizacja, czyli ponowne przejmowanie na rzecz państwa mienia, które kiedyś zostało sprywatyzowane.
Wikipedia
zmieniać własność sprywatyzowaną na państwową
SJP.pl
Szwajcaria:
Osoby:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Renat – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „odrodzony na chrzcie”, „urodzony na nowo”.
W Polsce imię rzadkie. W styczniu 2024 w rejestrze PESEL było 665 mężczyzn o imieniu Renat nadanym jako imię pierwsze.
Renat imieniny obchodzi 12 listopada.
Żeński odpowiednik: Renata.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D. i B. lp. od: Renat
Wiktionary
Renata – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza odrodzona. Imię pojawiło się w Polsce w XVII wieku pod wpływami francuskimi.
Zdrobnienia: Rena, Renatka, Renia. Męski odpowiednik: Renat.
Renata imieniny obchodzi 28 marca, jako wspomnienie bł. Renaty Marii Feillatreau, i 12 listopada, jako wspomnienie św. Renata, biskupa Angers.
Wikipedia
(1.1) Czy pani Renata zajmuje się slawistyką, czy digitalizacją w bibliotece cyfrowej?
Wiktionary
IPA: rɛ̃ˈnata, AS: rẽnata
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Renia ż., Reńka ż., Renatka ż.
:: fm. Renat m.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Renia
Wiktionary
Renate – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Lombardia, w prowincji Monza i Brianza.
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 3731 osób, 1865,5 os./km².
Urodził się tutaj włoski duchowny rzymskokatolicki ks. kardynał Dionigi Tettamanzi.
Wikipedia
zdrobnienie od: Renata (imię żeńskie)
SJP.pl
Wikipedia
Renaturyzacja – proces przywrócenia środowisku stanu naturalnego, możliwie bliskiego stanowi pierwotnemu sprzed wprowadzenia w nim zmian przez człowieka, np. przywrócenie rzece naturalnego, meandrującego koryta. Wymaga realizacji działań technicznych i dlatego dotyczy przedsięwzięć inżynieryjnych (z reguły z zakresu melioracji i hydrotechniki). Może stanowić część rekultywacji.
Wikipedia
Renaud, właśc. Renaud Séchan (ur. 11 maja 1952 w Paryżu) – francuski artysta piosenki autorskiej, twórca piosenek zaangażowanych społecznie i politycznie, aktor.
Wikipedia
[czytaj: reNO, w odmianie - renaulta czytaj: reNOlta] samochód marki Renault
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mot. marka samochodu
Wiktionary
Renault – francuski producent samochodów założony w 1899 roku, będący zarazem jednym z najstarszych przedsiębiorstw samochodowych. Lider pod względem globalnej sprzedaży aut oraz drugi na świecie producent samochodów. Koncern zatrudnia 130 tys. pracowników na całym świecie, z czego 63 tys. we Francji, jednak jedynie około 20% produkcji realizuje we Francji. Odsetek ten jest nieco wyższy w przypadku silników (29%).
Wikipedia
(1.1) Firma posiadała trzy samochody marki Renault.
Wiktionary
rzecz. renault n./mzw.
Wiktionary
ekspresywnie: renta
SJP.pl
osoba otrzymująca rentę, najczęściej z tytułu inwalidztwa; rentobiorca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba pobierająca rentę, najczęściej z powodu niezdolności do pracy
Wiktionary
Renta (z niem. Rente „dochód” od łac. reddere „oddawać”)
Wikipedia
IPA: rɛ̃ɲˈt͡ɕista, AS: rẽńćista
Wiktionary
rzecz. renta ż., rentier m., rentierka ż.
:: fż. rencistka ż.
przym. rentowy, rentierski, rentowny
Wiktionary
→ rencista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta pobierająca rentę
Wiktionary
rzecz. renta ż.
:: fm. rencista m.
przym. rentowny
Wiktionary
ostry gulasz z kokosem, potrawa kuchni indonezyjskiej, malezyjskiej i singapurskiej
SJP.pl
Rendang – ostra potrawa mięsna (rodzaj gulaszu wołowego z kokosem) charakterystyczna dla kuchni indonezyjskiej, malezyjskiej i singapurskiej, wywodząca się z tradycji kulinarnych indonezyjskiego ludu Minangkabau (zachodnia Sumatra). W Indonezji jest daniem narodowym.
Wikipedia
dawniej:
1. księgowy, poborca;
2. urzędnik pilnujący materiałów piśmiennych w dawnej komisji skarbu w Warszawie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w informatyce: proces komputerowego tworzenia trójwymiarowych obrazów
SJP.pl
Renderowanie (ang. rendering) – graficzne przedstawienie treści zapisanej cyfrowo w formie właściwej dla danego środowiska (np. wyświetlenie w oknie przeglądarki strony WWW zapisanej w kodzie HTML). Część programu komputerowego odpowiedzialna za renderowanie nazywana jest mechanizmem renderującym, silnikiem renderującym lub rendererem.
Wikipedia
rodzaj maszyny do szycia; renderówka, kapówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|renderować.
Wiktionary
Renderowanie (ang. rendering) – graficzne przedstawienie treści zapisanej cyfrowo w formie właściwej dla danego środowiska (np. wyświetlenie w oknie przeglądarki strony WWW zapisanej w kodzie HTML). Część programu komputerowego odpowiedzialna za renderowanie nazywana jest mechanizmem renderującym, silnikiem renderującym lub rendererem.
Wikipedia
rzecz. rendering m.
czas. renderować ndk.
Wiktionary
rodzaj maszyny do szycia; renderka, kapówka
SJP.pl
[czytaj: randeWU] z francuskiego, przestarzałe: spotkanie się z kimś w umówionym czasie i miejscu; randka, schadzka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. przest. spotkanie dwojga sympatyzujących ze sobą osób
(1.2) przen. żart. dowolne spotkanie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Aśka się wystroiła, pewnie ma dziś rendez-vous.
(1.1) Przyszłość, jak przystało na damę, która ma rendez-vous w hotelu, była zawoalowana. Nie rozpoznałem jej, ale spędziłem z nią noc.
(1.2) Sprawdzam aktualne dane na temat rendez-vous planetoidaanetoid z Madeleine. Wciąż nic pewnego.
(1.2) Sądzę, panie ministrze, że te sic. nasze rendez-vous zmierza ku końcowi i może to właściwy moment, by zadać najprostsze z możliwych do pomyślenia pytań, tak proste, że aż naiwne.
Wiktionary
(1.1) randka
Wiktionary
francuskie imię męskie
SJP.pl
Francja:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
dotyczący renegata
SJP.pl
przeniewierca, odstępca, zdrajca, odszczepieniec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. człowiek porzucający swoje przekonania, zdradzający dawnych sojuszników
Wiktionary
Renegat (również zaprzaniec) – porzucający swoje przekonania, zdradzający dawnych sojuszników.
Określenie pochodzi od łacińskiego czasownika renegare, oznaczającego „zaprzeczyć”, „odrzucić”, „wyprzeć się” lub „wyrzec się”.
W wielu słownikach „renegat” określany jest również jako przeniewierca, odstępca, zdrajca, odszczepieniec.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) odstępca, zdrajca, judasz
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. renegactwo n.
:: fż. renegatka ż.
przym. renegacki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) renegate
* białoruski: (1.1) рэнегат m.
* bułgarski: (1.1) ренегат m.
* esperanto: (1.1) renegato
* rosyjski: (1.1) ренегат m.
* słoweński: (1.1) renegat
* ukraiński: (1.1) ренегат m.
źródła.
== renegat (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
(1.1) renegat
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. renegactwo n.
:: fż. renegatka ż.
przym. renegacki
Wiktionary
(1.1) odstępca, zdrajca, judasz
Wiktionary
→ renegat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: renegat
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) zdrajczyni
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) odstępczyni
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. renegactwo n.
:: fm. renegat m.
przym. renegacki
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|renegat|-ka.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|renegat.
* białoruski: (1.1) рэнегатка ż.
* bułgarski: (1.1) ренегатка ż.
* esperanto: (1.1) renegatino
* rosyjski: (1.1) ренегатка ż.
* słoweński: (1.1) renegatka ż.
* ukraiński: (1.1) ренегатка ż.
źródła.
== renegatka (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) renegatka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. renegactwo n.
:: fm. renegat m.
przym. renegacki
Wiktionary
(1.1) zdrajczyni
Wiktionary
(zwykle w liczbie mnogiej) powtórne ustalanie wypracowanych wcześniej stanowisk, układów itp.; ponowna negocjacja
SJP.pl
dotyczący renegocjacji
SJP.pl
książkowo: ułożyć się, układać się powtórnie w sprawach, co do których osiągnięto już wcześniej porozumienie; ponownie negocjować
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rennes, dotyczący Rennes
Wiktionary
rzecz. Rennes mrz.
przym. renneński
Wiktionary
(1.1) war. renneński, daw. redoński
Wiktionary
lina zakończona hakiem służąca do przenoszenia ładunku na statek
SJP.pl
skrót od:
1. renesans;
2. renesansowy
SJP.pl
skrót w funkcji rzeczownika
(1.1) = kult. renesans
skrót w funkcji przymiotnika
(2.1) = renesansowy
Wiktionary
rzecz. renesans mrz., Renesans mrz., renesansowość ż., renesansyzm mrz.
przym. renesansowy
przysł. renesansowo
Wiktionary
1. okres w historii kultury europejskiej, trwający od XIV do XVI wieku;
2. styl w sztukach plastycznych i architekturze;
3. odrodzenie się czegoś; odnowienie, rozkwit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) kult. szt. archit. główny kierunek w kulturze środkowo- i zachodnioeuropejskiej, który datuje się na przełom wieku XV i XVI;
Wiktionary
Renesans, odrodzenie (fr. renaissance „odrodzenie”) – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk” oraz koncepcja historiozoficzna odnosząca się do historii kultury włoskiej od Dantego do roku 1520.
Wikipedia
(1.1) Za kolebkę Renesansu historycy sztuki uznają Toskanię.
Wiktionary
rzecz. renesans mrz., renesansowość ż., renesansyzm mrz.
przym. renesansowy
przysł. renesansowo
skr. renes.
Wiktionary
(1.1) odrodzenie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) szt. archit. charakterystycznie dla renesansu
Wiktionary
(1.1) Najbardziej renesansowo brzmią pieśni wykonywane przez naszych solistów.
Wiktionary
rzecz. renesans mrz., Renesans mrz., renesansowość ż., renesansyzm mrz.
przym. renesansowy
skr. renes.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest renesansowe; cecha tych, którzy są renesansowi
Wiktionary
przym. renesansowy
przysł. renesansowie, renesansowo
rzecz. renesans mrz., Renesans mrz., renesansyzm mrz.
skr. renes.
Wiktionary
przymiotnik od: renesans
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kult. szt. archit. dotyczący renesansu, występujący w epoce renesansu; będący w takim stylu
(1.2) mający rozległe zainteresowania i działający na różnych polach, także. świadczący o czyichś szerokich zainteresowaniach
Wiktionary
(1.1) Zapisy kronikarskie świadczą, że część mieszkalna zamku miała charakter budowli renesansowej.
Wiktionary
IPA: ˌrɛ̃nɛsãw̃ˈsɔvɨ, AS: rẽnesãũ̯sovy
Wiktionary
rzecz. Renesans mrz., renesans m., renesansowość ż., renesansyzm m.
skr. renes.
przysł. renesansowo
Wiktionary
(1.2) wszechstronny
Wiktionary
rzadko: zespół cech charakterystycznych dla sztuki renesansu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. archit. zespół cech charakterystycznych dla Renesansu w architekturze i sztuce
Wiktionary
rzecz. renesans mrz., Renesans mrz., renesansowość ż.
przym. renesansowy
przysł. renesansowo
skr. renes.
Wiktionary
odmiana jabłoni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. ogrod. grupa późnych odmian uprawnych jabłoni domowej dających owoce o charakterystycznym winno-kwaskowatym smaku i soczystym miąższu;
(1.2) ogrod. spoż. kulin. cuk. jabłko o charakterystycznym winno-kwaskowatym smaku i soczystym miąższu, owoc renety (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W sadzie rośnie dorodna reneta. Dojrzewa bardzo późno, ale warto czekać na jej owoce.
(1.2) Renety nadają się doskonale na szarlotkę.
(1.2) Księże, nie masz nadziei, że będziemy jedli czerwone renety z mojej szkółki — a spodziewasz się owoców na spróchniałym drzewie!
Wiktionary
rzecz. renetka ż.
Wiktionary
japoński utwór poetycki
SJP.pl
Renga (jap. 連歌 ‘pieśni łączone’ lub ‘wiązane’) – gatunek japońskiej poezji opierający się na łączeniu strof wierszy tanka układanych przez różnych poetów.
Kompozycja rengi opiera się na przemiennym układaniu strof wiersza tanka, przy czym jedna osoba tworzy tzw. strofę górną (5 + 7 + 5 sylab) zaś druga dolną (7 + 7). Renga obejmuje „krótką pieśń łączoną” (tanrenga), uprawianą głównie w okresie Heian (IX–XII w.) oraz „długą pieśń łączoną” (chōrenga), inaczej zwaną „łańcuchową pieśnią łączoną” (kusari renga), w której układaniu mogła uczestniczyć dowolna liczba autorów, uprawianą w okresie Kamakura do początku Edo (XII–XVII w.).
Wikipedia
zdrobnienie od: Renata (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od: Renata
(1.2) imię|polski|ż. zdrobn. od: Teresa
Wiktionary
(1.1) Ta dziewczyna miała na imię Renia i dobrze śpiewała.
(1.2) Jego koleżanka ma na imię Renia i całkiem nieźle tańczy.
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. Renata ż., Renat mos., Reńka ż., Renatka ż.
(1.2)
:: rzecz. Teresa ż., Terenia ż.
Wiktionary
(1.1) Reńka
(1.2) Terenia
Wiktionary
Renice (niem. Rehnitz) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Myślibórz, nad Jeziorem Renickim.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
zwierzę z rodziny jeleniowatych, żyjące w krajach północnych Europy, Azji i Ameryki; ren
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Rangifer tarandus|Linnaeus|ref=tak., ssak z rodziny jeleniowatych, zamieszkujący arktyczną tundrę i lasotundrę;
Wiktionary
Renifer tundrowy, ren, karibu (Rangifer tarandus) – gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych (Cervidae), zamieszkujący arktyczną tundrę i lasotundrę w Eurazji i Ameryce Północnej.
Wikipedia
(1.1) Podczas wędrówki po Laponii natknęliśmy się na stado reniferów.
Wiktionary
IPA: rɛ̃ˈɲifɛr, AS: rẽńifer
Wiktionary
rzecz. reniferzątko n.
:: zdrobn. reniferek m.
przym. reniferowy
Wiktionary
(1.1) ren; gw-pl|Górny Śląsk|rynifer.
Wiktionary
zdrobnienie od: renifer
SJP.pl
przymiotnik od: renifer
SJP.pl
rzadko: samica renifera - ssaka z rodziny jeleniowatych
SJP.pl
renilla piórówka - koralowiec należący do piórówek, występujący u wybrzeży Stanów Zjednoczonych, charakteryzujący się tworzeniem osobnych kolonii osobników żeńskich i męskich
SJP.pl
enzym i hormon zwierzęcy wydzielany przez korę nerek w stanie niedokrwienia
SJP.pl
Renina (angiotensynogenaza; EC 3.4.23.15) – proteolityczny enzym i hormon zwierzęcy wytwarzany przez aparat przykłębuszkowy. Jej działanie skutkuje podniesieniem ciśnienia krwi. Renina jest glikoproteiną.
Wikipedia
dawniej, żartobliwie:
1. złoty reński;
2. gulden
SJP.pl
1. w dawnej Polsce: odmowa powinności, zwykle daniny lub opłaty pieniężnej, ze strony chłopów;
2. dawniej: upór, zacięcie się
SJP.pl
[czytaj: rendziu] odmiana gomoku o nieco bardziej skomplikowanych zasadach dotyczących rozpoczęcia gry oraz sytuacji, w których zwycięzcą zostaje gracz, który nie rozpoczyna gry
SJP.pl
odmiana śliwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. ogrod. gatunek śliwy o okrągłych, zielonożółtych, słodkich owocach
(1.2) kulin. spoż. odmiana śliwki, owoc renklody (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: renkloda
SJP.pl
imię
SJP.pl
oficjalna nazwa waluty Chin
SJP.pl
Renminbi, w skrócie RMB (chiń. upr. 人民币; chiń. trad. 人民幣; pinyin rénmínbì; dosł. „waluta ludowa”) – oficjalna waluta Chińskiej Republiki Ludowej.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Rennes, dotyczący Rennes
Wiktionary
rzecz. Rennes mrz.
przym. reneński
Wiktionary
(1.1) war. reneński, daw. redoński
Wiktionary
[czytaj: ren] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miejscowość i gmina we Francji, w regionie Bretania;
Wiktionary
Rennes (wymowa, bret. Roazhon, gallo Resnn) – miasto i gmina w północno-zachodniej Francji, stolica regionu administracyjnego Bretania oraz departamentu Ille-et-Vilaine, położone nad rzeką Vilaine, przy ujściu Ille
Wikipedia
(1.1) Album został nagrany dwa lata po bombowym występie Daft Punk w Rennes.
Wiktionary
przym. renneński, reneński
Wiktionary
(1.1) daw. Redon
Wiktionary
enzym w soku żołądkowym; podpuszczka; chymozyna
SJP.pl
Podpuszczka (inaczej: rennina, chymozyna) – enzym trawienny, który znajduje się w dużych ilościach w śluzówce żołądków młodych ssaków. Jest ona wykorzystywana w mleczarstwie do produkcji serów podpuszczkowych. Istnieją także podpuszczki roślinne, znajdujące się w niektórych sokach i tkankach roślin oraz grzybów. Od czasów antycznych powszechnie znaną substancją wywołującą proces ścinania mleka jest sok figowy. Obecnie w użyciu znajdują się także podpuszczki syntetyczne.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
renografia izotopowa - radioizotopowa metoda oceny czynności nerek
SJP.pl
[czytaj: renŁAR] nazwisko francuskie, m.in. Auguste Renoir (1841-1919) - malarz; Jean Renoir (1894-1979) - reżyser filmowy
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: renłarowski] taki jak u Renoira, właściwy Renoirowi, nawiązujący do twórczości Renoira itp.
SJP.pl
sława; rozgłos; opinia; ranga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sława, dobra opinia o kimś lub o czymś
Wiktionary
Dom Handlowy Renoma, dawniej: Powszechny Dom Towarowy, znany pod skrótem PDT (PeDeT) (niem.: Warenhaus Wertheim, Dom Towarowy Wertheim) – zabytkowy dom towarowy we Wrocławiu, położony przy ulicy Świdnickiej 40. 25 kwietnia 2009 otwarty ponownie po gruntownej przebudowie i rozbudowie.
Wikipedia
(1.1) Pan Kowalski cieszył się renomą dobrego artysty.
Wiktionary
IPA: rɛ̃ˈnɔ̃ma, AS: rẽnõma
Wiktionary
przym. renomowany
Wiktionary
(1.1) prestiż, wziętość, sława, popularność, rozgłos
Wiktionary
dawniej: wyrażać opinię, wyrokować, osądzać, zachwalać
SJP.pl
solidny, w dobrym gatunku, cieszący się dobrą opinią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający renomę, szeroko rozpowszechnioną dobrą opinię, cieszący się uznaniem
Wiktionary
rzecz. renoma ż.
Wiktionary
(1.1) znany, ceniony, uznany
Wiktionary
w grach karcianych:
1. nieposiadanie przez gracza kart w jednym z czterech kolorów;
2. karty przeznaczone przez gracza do licytacji lub usunięte na bok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) karc. brak kart w danym kolorze
(1.2) karc. karty nie biorące udziału ani w licytacji ani w grze
Wiktionary
(1.1) Przy trzech kartach w kolorze uzgadnianym liczy się 1 punkt za dubleton, 2 punkty za singla i 3 punkty za renons w każdym z pozostałych kolorów.
Wiktionary
czas. renonsować ndk.
Wiktionary
1. w grze w karty: wyzbywać się jakiegoś koloru;
2. dawniej: wyrzekać się, zrzekać się czegoś
SJP.pl
odnawianie, odświeżanie czegoś; restauracja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odnowienie, odświeżenie, restauracja
Wiktionary
Renowacja – odświeżenie, odnowienie. W przypadku budownictwa może dotyczyć elewacji budynku, dachu lub innego elementu. Czasem wyrażenie renowacja używane jest w odniesieniu do restauracji.
Wikipedia
IPA: ˌrɛ̃nɔˈvat͡sʲja, AS: rẽnovacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. renowator m., nów mrz., Nowak mrz.
czas. renowować ndk.
przym. renowacyjny, nowiowy
Wiktionary
przymiotnik od: renowacja
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od renowacja
Wiktionary
IPA: ˌrɛ̃nɔvaˈt͡sɨjnɨ, AS: rẽnovacyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. Nowak mrz., nów mrz., renowacja, renowator
przym. nowiowy
Wiktionary
osoba zawodowo przywracająca czemuś pierwotny wygląd, stan; konserwator
SJP.pl
→ renowator; restauratorka, konserwatorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która zajmuje się renowacją, np. zabytków
Wiktionary
przym. nowiowy
rzecz. nów mrz., Nowak mrz.
Wiktionary
potocznie: samochód marki Renault
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) rzad. odnawiać, odświeżać, wznawiać
Wiktionary
(1.1) Motyw pracy i umiejętności, dzięki którym prostaczek zdobywa rękę posażnej panny, występuje w wątkach ludowych często, lecz w bajce o małym Słowaku, który do Krakowa przybył „z Słowacczyzny — z górnej, chmurnej… Ojczyzny”, być może znalazł wyraz sentyment dla „sławetnych”, a nie „urodzonych” przodków, którzy przybyli do Krakowa renowować kościół Mariacki.
Wiktionary
rzecz. renowacja ż.
Wiktionary
→ ren (pierwiastek chemiczny)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący renu
Wiktionary
rzecz. ren m.
Wiktionary
1. → Ren (rzeka);
2. → Reńska Wieś (wieś w Polsce); reńskowiejski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Renem, dotyczący Renu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) numizm. skrótowo złoty reński;
Wiktionary
(1.1) Pili wino reńskie i jedli żółte sery.
(2.1) Zapłacił za wszystko cztery reńskie.
Wiktionary
rzecz. Nadreńczyk mos., Nadrenka ż., Ren m., Nadrenia ż.
przym. nadreński
Wiktionary
(2.1) floren, gulden; gw-pl|Śląsk Cieszyński|ryński, ryńszczok.
Wiktionary
potocznie: wino reńskie
SJP.pl
1. okresowe lub dożywotnie świadczenia pieniężne niezdolnym do pracy;
2. regularnie otrzymywany dochód z kapitału, majątku, niewymagający wkładu pracy, np. renta gruntowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) długoterminowe świadczenie z ubezpieczeń społecznych
Wiktionary
Renta (z niem. Rente „dochód” od łac. reddere „oddawać”)
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) renta rodzinna
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rentowność ż., rencista mos., rencistka ż.
przym. rentowny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) معاش m.
* białoruski: (1.1) пенсія ż.
* jidysz: (1.1) יאָרגעלט n.
* niemiecki: (1.1) Rente ż.
* nowogrecki: (1.1) σύνταξη ż.
* portugalski: (1.1) renda ż.
* ukraiński: (1.1) пенсія ż.
* węgierski: (1.1) járadék, nyugdíj
* wilamowski: (1.1) rynta ż.
źródła.
== renta (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) emerytura (pieniądze)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃nta, AS: rẽnta
Wiktionary
rzecz. rentowność ż., rencista mos., rencistka ż.
przym. rentowny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. rentowność ż., rencista mos., rencistka ż.
przym. rentowny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) معاش m.
* białoruski: (1.1) пенсія ż.
* jidysz: (1.1) יאָרגעלט n.
* niemiecki: (1.1) Rente ż.
* nowogrecki: (1.1) σύνταξη ż.
* portugalski: (1.1) renda ż.
* ukraiński: (1.1) пенсія ż.
* węgierski: (1.1) járadék, nyugdíj
* wilamowski: (1.1) rynta ż.
źródła.
== renta (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) emerytura (pieniądze)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. jednostka dawki promieniowania gamma lub X;
2. potocznie:
a) prześwietlenie promieniami rentgenowskimi;
b) aparat rentgenowski;
c) rentgenogram
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka dawki promieniowania jonizującego;
(1.2) med. pot. badanie rentgenowskie
(1.3) med. pot. zdjęcie rentgenowskie
(1.4) med. pot. pracownia badań rentgenowskich
(1.5) med. pot. aparatura rentgenowska
(1.6) środ. więz. przesłuchanie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rentgen nie jest jednostką należącą do układu SI.
(1.2) Na jutro jestem umówiony na rentgen nogi.
(1.3) Przed zabiegiem należy wykonać rentgen panoramiczny zębów.
(1.4) Na drugim piętrze mieści się rentgen oraz pracownia USG.
(1.5) Nowy rentgen służy przede wszystkim do wykonywania zdjęć podczas zabiegów operacyjnych.
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃ndɡɛ̃n, AS: rẽndgẽn
Wiktionary
rzecz. roentgen mrz., rentgenizacja ż., rentgenizowanie n.
czas. rentgenizować ndk.
przym. rentgenowski
Wiktionary
(1.1) skr. R
(1.3) rentgenogram, zdjęcie rentgenowskie; skr. RTG, rtg.; pot. prześwietlenie
(1.6) prześwietlenie
Wiktionary
prześwietlanie, naświetlanie promieniami Roentgena
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. prześwietlanie promieniami rentgenowskimi
Wiktionary
rzecz. rentgen mrz., roentgen mrz., rentgenizowanie n.
czas. rentgenizować ndk.
przym. rentgenowski
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) med. prześwietlać promieniami rentgenowskimi
Wiktionary
IPA: ˈrɛ̃ndɡɛ̃ɲiˈzɔvat͡ɕ, AS: rẽndgẽńizovać
Wiktionary
rzecz. rentgen mrz., roentgen mrz., rentgenizacja ż., rentgenizowanie n.
przym. rentgenowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. prześwietlanie promieniami rentgenowskimi
Wiktionary
rzecz. rentgen mrz., roentgen mrz., rentgenizacja ż.
czas. rentgenizować ndk.
przym. rentgenowski
Wiktionary
opis budowy narządów wewnętrznych, kości i stawów na podstawie badań rentgenograficznych; anatomia rentgenowska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. opis budowy kości, stawów i narządów sporządzony na podstawie rentgenogramu
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rentgenodiagnostyką, dotyczący rentgenodiagnostyki
Wiktionary
rzecz. rentgenodiagnostyka ż.
Wiktionary
rozpoznawanie choroby na podstawie obrazu z prześwietlenia lub zdjęcia rentgenowskiego sulfamid
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dział radiologii wykorzystujący promienie rentgenowskie do badań diagnostycznych w medycynie i weterynarii
Wiktionary
przym. rentgenodiagnostyczny
Wiktionary
badanie rentgenowskie polegające na fotografowaniu obrazu powstającego na ekranie fluorescencyjnym podczas prześwietlania; fluorografia, fluororadiografia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. fotografowanie obrazu powstającego na ekranie fluorescencyjnym podczas prześwietlenia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. techn. obraz rentgenowski powstały w wyniku naświetlania na ekranie fluoryzującym
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. med. wykonywanie zdjęć narządów wewnętrznych i części ciała za pomocą promieni rentgenowskich
(1.2) techn. metoda wykrywania wewnętrznych wad lub wewnętrznej struktury przedmiotów za pomocą promieni rentgenowskich
Wiktionary
Wikipedia
przym. rentgenograficzny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rentgenografią, dotyczący rentgenografii
Wiktionary
rzecz. rentgenografia ż.
Wiktionary
obraz fotograficzny otrzymany w wyniku działania promieni rentgenowskich; zdjęcie rentgenowskie, rentgen
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. techn. zdjęcie fotograficzne otrzymane na skutek działania promieni rentgenowskich
Wiktionary
Zdjęcie rentgenowskie, rentgenogram, potocznie rentgen, prześwietlenie, w skrócie RTG, rtg. – dwuwymiarowy obraz rejestrowany podczas prześwietlania wiązką promieniowania rentgenowskiego organów osoby poddanej rentgenografii, będącej jedną z podstawowych technik diagnostycznych w medycynie.
Pierwsze zdjęcie rentgenowskie całego ciała ludzkiego wykonał 1 lipca 1934 roku Arthur Fuchs z amerykańskiej firmy Kodak.
Wikipedia
(1.1) zdjęcie rentgenowskie; skr. RTG, rtg.; pot. rentgen, prześwietlenie
Wiktionary
urządzenie do wykonywania rentgenokimografii (diagnostycznej metody rentgenowskiej); kimograf rentgenowski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. urządzenie do wykonywania rentgenokimografii
Wiktionary
rzecz. rentgenokimografia ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. diagnostyczna metoda rentgenowska, pozwalająca utrwalić na jednym obrazie zarys badanego narządu w różnych fazach jego akcji
Wiktionary
rzecz. rentgenokimograf mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. rentgenowska metoda diagnostyczna polegająca na wykonywaniu na taśmie filmowej zdjęć narządów wewnętrznych za pomocą promieni rentgenowskich
Wiktionary
przym. rentgenokinematograficzny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z rentgenokinematografią, dotyczący rentgenokinematografii
Wiktionary
rzecz. rentgenokinematografia ż.
Wiktionary
specjalista w zakresie rentgenologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. specjalista w zakresie rentgenologii
Wiktionary
rzecz. rentgenologia ż.
przym. rentgenologiczny
przysł. rentgenologicznie
Wiktionary
dział radiologii, nauka o wytwarzaniu promieni rentgenowskich i ich właściwościach oraz zastosowaniu w różnych dziedzinach dla celów badawczych, zwłaszcza w medycynie i technice
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o wytwarzaniu promieni rentgenowskich, ich właściwościach i zastosowaniu do celów badawczych, leczniczych i diagnostycznych
Wiktionary
rzecz. rentgenolog mos.
przym. rentgenologiczny
przysł. rentgenologicznie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) od: rentgenologiczny
Wiktionary
IPA: ˌrɛ̃ndɡɛ̃nɔlɔˈɟit͡ʃʲɲɛ, AS: rẽndgẽnoloǵičʹńe
Wiktionary
rzecz. rentgenologia ż., rentgenolog mos.
przym. rentgenologiczny
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z rentgenologią, dotyczący rentgenologii
Wiktionary
(1.1) Na podstawie badania rentgenologicznego lekarz stwierdził powikłane złamanie prawego nadgarstka.
Wiktionary
IPA: ˌrɛ̃ndɡɛ̃nɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: rẽndgẽnoloǵičny
Wiktionary
rzecz. rentgenologia ż., rentgenolog mos.
przysł. rentgenologicznie
Wiktionary