francowaty

potocznie: taki, który wywołuje niechęć lub irytację; wkurzający


SJP.pl


francuski

związany z Francją


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Francji lub Francuzów; związany lub wywodzący się z Francji

 (1.2) odnoszący się do języka francuskiego (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język urzędowy Francji, części Belgii, Szwajcarii, Kanady oraz kilkunastu innych państw;

Wiktionary

Język francuski (fr. langue française lub français) – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 67 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Quebec, Ontario i Nowy Brunszwik. Około 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Międzynarodowej Organizacji Frankofonii), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym w krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kupiłem dzisiaj wyborne francuskie wino.

 (2.1) We Francji francuski ma status języka urzędowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãnˈt͡susʲci, AS: frãncusʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francja ż., francuszczyzna ż., Francuz m., francuz m., Francuzka ż., Francuzek m., franca ż., francuskość ż.

 czas. sfrancuzić, francuzieć

 przysł. po francusku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galijski

 (2.1) francuszczyzna, język francuski

Wiktionary


francusko-polski

dotyczący Francji i Polski


SJP.pl


francuskojęzyczny

1. posługujący się językiem francuskim;
2. napisany w języku francuskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem francuskim


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) posługujący się językiem francuskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem francuskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku francuskim

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Suzanne całe godziny siedziała z uchem przy radiu, słuchając francuskojęzycznych stacji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãnˈt͡suskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: frãncuskoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


francuskość

zespół cech charakterystycznych dla Francji


SJP.pl


francuszczyzna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. język francuski

 (1.2) ogół rzeczy pochodzących z Francji lub wykonywanych na sposób francuski

 (1.3) postawa charakteryzujący się zapatrzeniem w osiągnięcia kultury francuskiej;

Wiktionary

Francuszczyzna – trend w kulturze polskiej, w różnych okresach, przejawiający się egzaltowanym przywiązaniem do wszelkich osiągnięć kultury francuskiej (moda, język). Prowadził niekiedy do wynaturzeń: na przykład sfrancuziała szlachta więcej rozmawiała po francusku niż po polsku.

Moda na francuszczyznę nie ominęła też innych klas społecznych, na przykład mieszczaństwa, a nie idąc w parze z wykształceniem, prowadziła często do śmieszności.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. francuski

 rzecz. francuski mrz.

 czas. francuzieć

Wiktionary


francuz

potocznie:
1. żółtobrązowy owad żyjący w domach, składach, magazynach, mogący przenosić choroby; prusak;
2. klucz francuski;
3. wino francuskie;
4. bułka francuska;
5. seks oralny;
6. samochód produkcji francuskiej;
7. język francuski (przedmiot w szkole);
8. rodzaj warkocza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek narodowości francuskiej, obywatel Francji, mieszkaniec Francji

Wiktionary

Francuzi (fr. Français) – naród romański zamieszkujący głównie Francję (ok. 64 mln), Wielką Brytanię (ok. 100 tys.), Katalonię (ok. 4 tys.) oraz nieliczni w Belgii, Andorze, Luksemburgu, Monako i Szwajcarii. Poza tym Francuzi żyją głównie w swoich byłych koloniach w Afryce oraz we własnych terytoriach zamorskich w Oceanii i na innych kontynentach. Około 10 milionów osób francuskiego pochodzenia mieszka w Stanach Zjednoczonych, a 5 milionów w Kanadzie. Ich ojczystym językiem jest francuski. Większość Francuzów to katolicy (chrystianizacja w II – IV wieku). Dzisiaj wielu potomków byłych imigrantów uważa się za część narodu francuskiego, są to przeważnie osoby pochodzenia afrykańskiego i arabskiego. Pozostają oni obywatelami państwa francuskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jean jest Francuzem.

 (1.1) Co te Francuzy znowu powymyślały?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrãnt͡sus, AS: frãncus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francja ż., francuski m., franca ż.

:: zdrobn. Francuzik m.

:: fż. Francuzka ż.

 przym. francuski

 czas. francuzieć

 przysł. po francusku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. pogard. lub lekcew. żabojad

Wiktionary


francuzeczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: Francuzka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Waldek stał przy barze i gruchał z jasnowłosą Francuzeczką.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francuz mos., Francuzka ż., Francuzica ż.

:: fm. Francuzik mos.

 czas. francuzić ndk., francuzieć ndk.

Wiktionary


francuzić

1. poddawać wpływom francuskim, rozszerzać wpływy francuskie, nadawać czemuś cechy typowo francuskie;
2. francuzić się - nabierać cech francuskich


SJP.pl


francuzica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od Francuzka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Królowa przywiozła ze sobą Francuzicę, która ma królewskie dzieci uczyć.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francuzik mos., Francuzeczka ż., Francuz mos., Francuzka ż.

Wiktionary


francuzieć

czasownik nieprzechodni

 (1.1) przejmować zwyczaje francuskie kosztem rodzimych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francuzik mos., Francuzeczka ż., francuszczyzna ż., Francja ż., Francuzka ż., Francuz m., francuski mrz.

 przym. francuski

Wiktionary


francuzik

pogardliwie: Francuz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. lekcew. albo pogard. Francuz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kaśka przywiozła sobie Francuzika i chce za niego wychodzić.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francuz mos., Francuzka ż., Francuzica ż.

:: fż. Francuzeczka ż.

 czas. francuzić ndk., francuzieć ndk.

Wiktionary


francuzisko

pogardliwie o Francuzie


SJP.pl


francuzka

obywatelka Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości francuskiej, obywatelka Francji

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãnˈt͡suska, AS: frãncuska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Francja ż., francuski mrz.

:: fm. Francuz mos.

 przym. francuski

 czas. francuzieć

 przysł. po francusku

Wiktionary


francyjo

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. geogr. Francja

Wiktionary


franczak

nazwisko


SJP.pl

  • Franczak – polskie nazwisko.

Wikipedia


franczeska

imię żeńskie


SJP.pl


franczuk

nazwisko


SJP.pl


franczyk

nazwisko


SJP.pl


franczyny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Franki lub z nią związany


SJP.pl


franczyza

współpraca między przedsiębiorcami polegająca na odpłatnym udostępnieniu jednej ze stron marki oraz pomysłu na biznes


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ekon. rodzaj współpracy gospodarczej pomiędzy samodzielnymi podmiotami, w ramach której franczyzobiorca prowadzi swoje przedsiębiorstwo pod marką i według koncepcji franczyzodawcy;

 (1.2) w przemyśle rozrywkowym: zbiór powiązanych ze sobą dzieł kultury masowej, najczęściej chronionych prawem autorskim;

Wiktionary

Franczyza (również franchising, fr. franchise) – system sprzedaży towarów, usług lub technologii, który jest oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi i niezależnymi przedsiębiorstwami: franczyzodawcą i jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Franczyza zakłada też przepływ know-how od franczyzodawcy do franczyzobiorcy przez cały czas obowiązywania umowy franczyzowej. Istotą jest udzielenie praw (i przyjęcie obowiązków) poprzez zawarcie umowy franczyzy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Często w treści umowy franczyzy znajdują się zastrzeżenia ograniczające swobodę działań franczyzobiorcy w ramach prowadzonej przez niego działalności, takie jak wskazanie określonych kontrahentów, od których franczyzobiorca nabywać ma towary lub usługi, czy też określonych reguł lub receptur, według których franczyzobiorca ma prowadzić produkcję lub dystrybucję.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. franczyzodawca mos., franczyzobiorca mos.

 przym. franczyzowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) franchising

Wiktionary


franczyzer

dawca systemu franczyzowego, strona umowy franczyzy, która udziela praw biorcy systemu franczyzowego i która nakłada nań obowiązki; organizator sieci franchisingowej, franchisodawca, franchisedawca, franchisingodawca, beneficjent, franczyzodawca, franszizer


SJP.pl


franczyzing

prowadzenie własnej działalności gospodarczej we współpracy z franczyzodawcą, firmą udzielająca wsparcia marketingowego i logistycznego oraz prawa do używania swojej marki; franczyza, franchising


SJP.pl


franczyzobiorca

biorca franczyzowego systemu współpracy gospodarczej, strona umowy franczyzy uzyskująca prawo i przyjmująca obowiązek prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z koncepcją franczyzodawcy, jednak działająca we własnym imieniu i na własny rachunek; franchisebiorca, franchisobiorca, franchisingobiorca, beneficjariusz, franczyzant, franszyzobiorca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ekon. osoba prowadząca działalność gospodarczą na podstawie umowy franczyzy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Franczyzobiorcy płacą też co miesiąc tysiąc złotych za wsparcie marketingowe.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. franczyza ż., franczyzodawca m.

Wiktionary


franczyzodawca

podmiot, który na podstawie umowy z daną firmą lub osobą pozwala na sprzedawanie swoich towarów i usług oraz korzystanie ze swojego znaku firmowego; franchisodawca, franszyzodawca


SJP.pl


franczyzowy

franczyza


SJP.pl

Patrz:

franczyza

franek

zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie); Franuś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) imię|polski|m.; zdrobn. Franciszek

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kiedyś pojedziemy z Frankiem na grzyby.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrãnɛk, AS: frãnek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frank mos./mrz., Franciszek mos., franciszkanin mos., franciszkanka ż.

 przym. franciszkański

Wiktionary


franglais

[czytaj: fręgLE] francuszczyzna zawierająca wiele słów, zwrotów i konstrukcji pochodzących z angielskiego


SJP.pl


frangula

roślina z rodziny szakłakowatych; kruszyna


SJP.pl

Kruszyna (Frangula Mill.) – rodzaj krzewu należący do rodziny szakłakowatych (Rhamnaceae). Jest siostrzany względem rodzaju szakłak Rhamnus i w wielu ujęciach systematycznych do niego włączany. Obejmuje 56 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach półkuli północnej – w całej Europie po Syberię, w Azji Środkowej i Wschodniej na obszarze od Półwyspu Indochińskiego po Japonię, w rejonie Kaukazu i Azji Mniejszej, w północno-zachodniej Afryce oraz na rozległych obszarach obu kontynentów amerykańskich, włączając w to całą strefę międzyzwrotnikową. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Nowym Świecie. W Polsce pospolicie na całym niżu i w niższych położeniach górskich występuje jeden gatunek – kruszyna pospolita F. alnus.

Wikipedia


frania

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż., poufała forma imienia Franciszka

Wiktionary

Frania – polska elektryczna pralka wirnikowa, najbardziej popularna przed upowszechnieniem się w latach 80. XX w. bębnowych pralek automatycznych, produkowana do dziś.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie będziemy zapraszać żadnych Frań ani Ań, pojedziemy sobie we dwie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franciszek mos., Franciszka ż., frania ż.

Wiktionary


franiak

nazwisko


SJP.pl


franik

nazwisko


SJP.pl


franiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Frani lub z nią związany


SJP.pl


franio

zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Franciszek

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na Gwiazdkę kupiliśmy Franiowi kolejkę elektryczną.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franciszek mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Franek, Franuś

Wiktionary


franiowie

Franio z małżonką


SJP.pl


franiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Frania (Frani) lub z nim (z nią) związany


SJP.pl


franiu

zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie)


SJP.pl


frank

dawna lub obecna jednostka monetarna wielu krajów europejskich i afrykańskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. przedstawiciel zachodniogermańskiego plemięemienia powstałego w III wieku;

 (1.2) hist. Europejczyk (nazwa używana w Lewancie, u Greków i muzułmanów)

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (2.1) imię|polski|m., odpowiednik polskiego imienia Franciszek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (3.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w gminie Kaliska;

Wiktionary

Nazwisko
  • Anne Frank
  • Hans Frank
  • Jakub Frank
  • Karl Hermann Frank
  • Oswald Frank – generał brygady WP
  • Ilja Frank – rosyjski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki
Jednostka monetarna
  • frank albański
  • frank belgijski – BEF – (do wprowadzenia euro)
  • frank burundyjski
  • frank Dżibuti – DJF
  • frank francuski – FRF – (do wprowadzenia euro)
  • frank gwinejski – GNF
  • frank komoryjski – KMF
  • frank kongijski – CDF
  • frank luksemburski – LUF – (do wprowadzenia euro)
  • frank malgaski – MGF
  • frank malijski
  • frank Nowych Hebrydów
  • frank rwandyjski – RWF
  • frank szwajcarski – CHF
  • frank tunezyjski
  • frank CFA

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Uznał on, że imię Piast oznacza piastuna, człowieka, który na dworze Popiela zajmował się wychowaniem jego synów, a zarazem pełnił funkcję porównywalną do majordomów w merowińskim królestwie Franków.

 (2.1) Frank złamał nogę, więc nie może grać z nami w piłkę nożną.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãŋk, AS: frãŋk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankista m., Franciszek m., Franciszka ż., Franek m., Frankonia ż.

:: fż. Frankijka ż.

 przym. frankijski, frankowy, Frankowy, frankoński

 czas. ofrankować

Wiktionary


franka

dawna lub obecna jednostka monetarna wielu krajów europejskich i afrykańskich


SJP.pl

  • Święta Franka (1170-1218) – ascetka
  • Franka Batelić (ur. 1992) – piosenkarka
  • Franka Dietzsch (ur. 1968) – dyskobolka
  • Franka Potente (ur. 1974) – aktorka

Wikipedia


frankatura

opłata za list lub przesyłkę pocztową, dokonywana z góry


SJP.pl

Frankatura – znaki opłaty pocztowej znajdujące się na przesyłce.

Rodzaje frankatury w filatelistyce:

  • frankatura dachówkowa,
  • frankatura dwupaństwowa,
  • frankatura fantazyjna,
  • frankatura mechaniczna,
  • frankatura mieszana,
  • frankatura nadmierna (przefrankowanie),
  • frankatura pojedyncza,
  • frankatura prowizoryczna,
  • frankatura wielokrotna,
  • frankatura zastępcza,
  • frankatura znaczkowa.

Wikipedia


frankenstein

[czytaj: FRANkensztajn] o kimś bardzo brzydkim, odrażającym fizycznie


SJP.pl

Frankenstein (ang. Frankenstein; or, The Modern PrometheusFrankenstein, czyli współczesny Prometeusz; /fræŋ.kən.ʃta͜in/ lub, angielska /ˈfræŋ.kən.staɪn/) – powieść angielskiej pisarki i poetki okresu romantyzmu Mary Wollstonecraft Shelley z 1818 roku. Pisarz SF Brian Aldiss uważał Frankensteina za pierwszą powieść SF lub przynajmniej zapowiedź tego gatunku.

Wikipedia


frankfurcki

przymiotnik od: Frankfurt


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Frankfurtem nad Menem

 (1.2) związany z Frankfurtem nad Odrą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na frankfurckim dworcu głównym ponad 300.000 podróżnych dziennie spieszy do swoich pociągów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankfurtczyk mos., frankfurtka ż., frankfurterka ż., Frankfurt mrz.

Wiktionary


frankfurt

1. miasto w Niemczech; Frankfurt nad Odrą;
2. miasto w Niemczech; Frankfurt nad Menem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. zob. Frankfurt nad Menem.

 (1.2) geogr. zob. Frankfurt nad Odrą.

Wiktionary

Niemcy:

  • Frankfurt nad Menem (Frankfurt am Main)
  • Frankfurt nad Odrą (Frankfurt an der Oder)

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. frankfurtczyk mos., frankfurtka ż., frankfurterka ż., frankfurtereczka ż.

 przym. frankfurcki

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Frankfurt

* hiszpański: (1.1) Fráncfort ż., Fráncfort del Meno ż.; (1.2) Fráncfort ż., Fráncfort del Óder ż.

* niemiecki: (1.1) Frankfurt n.; (1.2) Frankfurt n.

źródła.

== Frankfurt (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Frankfurt.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Frankfurt nad Menem

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrãŋkfurt, AS: frãŋkfurt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankfurtczyk mos., frankfurtka ż., frankfurterka ż., frankfurtereczka ż.

 przym. frankfurcki

Wiktionary


frankfurtczyk

mieszkaniec Frankfurtu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Frankfurtu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frankfurt mrz., frankfurterka ż.

:: fż. frankfurtka ż.

 przym. frankfurcki

Wiktionary


frankfurtereczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: frankfurterka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankfurterka ż., Frankfurt m.

Wiktionary


frankfurterka

cienka, sucha kiełbaska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. spoż. cienka, parzona kiełbaska z mielonego mięsa, podawana najczęściej na gorąco;

Wiktionary

Frankfurterki – krótkie, cienkie kiełbaski z wieprzowiny, wywodzące się z Niemiec. Kiełbaski produkowane najczęściej jako wędzone, parzone. Nazwa pochodzi od niemieckiego miasta Frankfurt, gdzie rozpoczęto ich produkcję. Podawane najczęściej na gorąco.

Znane są już od XIII wieku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podane na gorąco frankfurterki nie cieszyły się dużym wzięciem.

 (1.1) Poproszę kilo tych frankfurterek i czterdzieści deko skrojonej szynki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrãŋkfurˈtɛrka, AS: frãŋkfurterka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frankfurt mrz., frankfurtczyk mos., frankfurtka ż.

:: zdrobn. frankfurtereczka ż.

 przym. frankfurcki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frankfurter

Wiktionary


frankfurtka

mieszkanka Frankfurtu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Frankfurtu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frankfurt mrz.

:: fm. frankfurtczyk mos.

 przym. frankfurcki

Wiktionary


frankiewicz

nazwisko


SJP.pl


frankijka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. przedstawicielka zachodniogermańskiego plemięemienia powstałego w III wieku;

 (1.2) daw. Europejka (nazwa używana w Lewancie, z perspektywy Greków i muzułmanów)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Rudowłosa Frankijka zaciskała bowiem pięści z taką furią, że aż jej kłykcie bielały, a spojrzenie, którym przeszywała ludzi Baliana, było wścieklejsze od ogni piekielnych.

 (1.2) Gdy zajęty byłem sprzedażą reszty lnu, przeszła koło mnie Frankijka; zwyczajem zaś Frankijek chodziła po targowisku bez zasłony na twarzy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frankonia ż., Frankończyk mos., Frankonka ż.

:: fm. Frank mos.

 przym. frankijski, frankoński

Wiktionary


frankijski

dotyczący Franków (dynastia), charakterystyczny dla Franków


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) hist. staroż. - średniow. właściwy Frankom, związany z Frankami (germańskim plemięemieniem)

 (1.2) hist. właściwy Frankom, związany z Frankami (jak nazywano Europejczyków na obszarze Lewantu, u Greków i muzułmanów)

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Podobnie jak bizantyńscy kronikarze Teofilakt przedstawia okoliczności przyjęcia przez Borysa chrztu. Mówi o zewnętrznym zagrożeniu (frankijskim!) i o głodzie, który dotknął Bułgarów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãŋʲˈcijsʲci, AS: frãŋʹḱii ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frank m., Frankijka ż., Frankonia ż., Frankończyk mos., Frankonka ż.

Wiktionary


frankista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. zwolennik Jakuba Franka, członek żydowskiej grupy religijnej działającej od 2. poł. XVIII w. Polsce, Czechach, Austrii, Turcji, Rumunii i Niemiec;

 (1.2) polit. zwolennik dyktatury i doktryny politycznej generała Francisco Franco popularyzowanej od lat 30. XX w. w Hiszpanii;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankizm m., Frank m., frank m.

:: fż. frankistka ż.

 przym. frankistowski, frankowy

 czas. ofrankować

Wiktionary


frankistka

frankista


SJP.pl

Patrz:

frankista

frankistowski

dotyczący ugrupowania skupionego wokół hiszpańskiego dyktatora generała F. Franco (1892-1975)


SJP.pl


frankizm

Frankizm – doktryna polityczna i społeczna wywodząca się od hiszpańskiego wojskowego i dyktatora Francisca Franco, czerpiąca z ideologii faszystowskiej i przez dużą część badaczy klasyfikowana jako hiszpańska gałąź tej ideologii, choć nie przez wszystkich. Rządy frankistowskie zakończyły się w 1975 w momencie rozpoczęcia transformacji ustrojowej w Hiszpanii.

Wikipedia


franklin

jednostka ładunku elektrycznego w układzie CGS


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) fiz. jednostka ładunku elektrycznego;

Wiktionary

  • franklin – jednostka ładunku elektrycznego

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W szczególności Debye jest pomiarem cząsteczki dwuatomowej. Dwa ładunki w cząsteczce dwuatomowej są oddzielone odległością jednego angstremu. Oba ładunki mają pomiar 10–10 franklinów lub statcoulombów.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Fr

Wiktionary


franklinia

franklinia amerykańska - drzewo z rodziny herbatowatych (kameliowatych)


SJP.pl

Franklinia amerykańska (Franklinia alatamaha Marshall) – gatunek z rodziny herbatowatych (Theaceae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Franklinia W. Bartram ex H. Marshall, 1785.

Gatunek odkryty został w 1765 przez amerykańskich botaników – Johna i Williama Bartramów. Jedyne miejsce, gdzie niewielka liczba krzewów tej rośliny rosła w naturze, znajdowało się nad Altamaha River w pobliżu Fortu Barrington w stanie Georgia. Odkrywcy pozyskali nasiona i sadzonki tego „osobliwego krzewu” i uprawiali go w ogrodzie w Filadelfii, gdzie mieszkali. Część nasion wysłali także do Londynu do Johna Fothergilla. Roślina została opisana jako zupełnie nowy gatunek i rodzaj w 1787. Niedługo później widziana była na pierwotnym stanowisku po raz ostatni – w 1803 roku. Jedyna znana w naturze populacja zniszczona została według niektórych źródeł z powodu rozrastania się plantacji bawełny, powodzi i pożarów, według innych z powodu nadmiernego pozyskania roślin ze względu na zapotrzebowanie z ogrodów europejskich. Gatunek uznany został za wymarły w stanie dzikim. W uprawie pozostają rośliny znajdujące się i rozpowszechniane, głównie w amerykańskich, ale też europejskich i nowozelandzkich arboretach i ogrodach botanicznych w strefie ciepłego klimatu umiarkowanego. Na przełomie XX i XXI wieku w uprawie znajdowało się ok. 2 tys. roślin tego gatunku. W Polsce obecne są między innymi w arboretum w Glinnej oraz w Arboretum Leśnym im. prof. Stefana Białoboka w Stradomi Dolnej.

Wikipedia


franklinit

minerał, tlenek żelaza i cynku


SJP.pl


franknowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Franknowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franknowo n.

:: fż. franknowianka ż.

 przym. franknowski

Wiktionary


franknowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Franknowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franknowo n.

:: fm. franknowianin m.

 przym. franknowski

Wiktionary


franknowo

Franknowo (niem. Frankenau) – wieś warmińska w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Jeziorany.

Do 1954 roku siedziba gminy Franknowo. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Franknowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Wikipedia


franknowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Franknowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franknowo n., franknowianin m., franknowianka ż.

Wiktionary


franko

wolny od opłaty; franco


SJP.pl

Osoby:

  • Franko – biskup poznański
  • Franko – jeden z pseudonimów Roberta M
  • Iwan Franko (1856–1916) – ukraiński poeta i pisarz.
  • Petro Franko (1890–1941) – ukraiński pedagog i pisarz.

Inne:

  • Franko: The Crazy Revenge – komputerowa gra zręcznościowa

Zobacz też:

  • Franco

Wikipedia


franko-prowansalski

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. język franko-prowansalski;

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) arpitański

Wiktionary


frankofil

zwolennik, entuzjasta tego, co francuskie; gallofil, galloman


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) miłośnik kultury francuskiej, zwolennik Francji, Francuzów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãŋˈkɔfʲil, AS: frãŋkofʹil

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofilstwo n., frankofilia ż.

 przym. frankofilski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gallofil

Wiktionary


frankofilia

sympatia dla wszystkiego, co francuskie; frankofilstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) umiłowanie wszystkiego, co francuskie; sympatia do Francuzów lub ich kultury

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrãŋkɔˈfʲilʲja, AS: frãŋkofʹilʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofil m.

 przym. frankofilski

Wiktionary


frankofilka

frankofil; gallomanka, gallofilka


SJP.pl


frankofilski

frankofilstwo


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z frankofilią, charakterystyczny dla frankofila

Wiktionary

Patrz:

frankofilstwo

Wymowa:

IPA: ˌfrãŋkɔˈfʲilsʲci, AS: frãŋkofʹilsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofilstwo n., frankofil m., frankofilia ż.

Wiktionary


frankofilstwo

sympatia dla wszystkiego, co francuskie; frankofilia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) postawa wyrażania zamiłowania do tego co francuskie, co jest związane z Francją

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jego frankofilstwo objawiało się nie tylko w znajomości języka, ale i w zamiłowaniu do francuskiego kina oraz kuchni.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofil mos., frankofilka ż.

 przym. frankofilski

Wiktionary


frankofob

osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; gallofob


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba niechętna do wszystkiego co francuskie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofobia m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gallofob

Wiktionary


frankofobia

niechęć do wszystkiego co francuskie; gallofobia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) niechęć do wszystkiego, co francuskie; niechęć do Francuzów lub ich kultury

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrãŋkɔˈfɔbʲja, AS: frãŋkofobʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofob m.

 przym. frankofobiczny

Wiktionary


frankofobka

kobieta mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; gallofobka


SJP.pl


frankofon

osoba, która posługuje się językiem francuskim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto mówi po francusku i żyje w społeczności posługującej się tym językiem, szczególnie w miejscu, w którym mówi się dwoma lub więcej językami

Wiktionary

Powiązane:

 przym. frankofoński

Wiktionary


frankofonia

Wikipedia


frankofonka

frankofon


SJP.pl

Patrz:

frankofon

frankofoński

posługujący się językiem francuskim jako podstawowym


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z frankofonami, dotyczący społeczności francuskojęzycznej

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankofon mos., frankofonia ż.

Wiktionary


frankolin

łowny ptak z rodziny bażantów (kurowatych)


SJP.pl


frankomania

entuzjazm, uwielbienie dla wszystkiego, co francuskie


SJP.pl


frankończyk

mieszkaniec Frankonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Frankonii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frankonia ż.

:: fż. Frankonka ż.

 przym. frankoński, frankijski

Wiktionary


frankonia

niemiecka kraina historyczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowych Niemczech, obecnie w większości w północnej Bawarii;

Wiktionary

Frankonia (niem. Franken) – kraina historyczna w południowych Niemczech.

Obecnie Frankonia stanowi część Bawarii (trzy rejencje: Górna, Środkowa i Dolna Frankonia), Badenii-Wirtembergii (region Heilbronn-Franken) i Turyngii (powiaty Schmalkalden-Meiningen, Hildburghausen, Sonneberg, Wartburg).Największe miasta Frankonii to Norymberga, Würzburg, Fürth.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Frankończyk mos., Frankonka ż., Frank mos./mrz.

 przym. frankoński

Wiktionary


frankonka

mieszkanka Frankonii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. mieszkanka Frankonii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frankonia ż.

:: fm. Frankończyk mos.

 przym. frankoński, frankijski

Wiktionary


frankoński

przymiotnik od: Frankonia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Frankonią lub Frankończykami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frank mos./mrz./ż.

Wiktionary


frankotyp

pocztowe urządzenie drukujące stempel na kopercie, zastępujące nalepiony znaczek


SJP.pl


frankować

opłacać z góry przesyłkę pocztową lub bagażową


SJP.pl


frankowicz

potocznie: osoba, która wzięła kredyt we frankach szwajcarskich; frankowiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) publ. ekon. neol. osoba, która zaciągnęła kredyt powiązany z kursem franka szwajcarskiego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Frankowicze apelują do Rzecznika Praw Obywatelskich, by przygotował w ich imieniu negocjacje z organami rządowymi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frank mrz., frankista mos., frankowanie n., frankownica ż., ofrankowanie n., ofrankowywanie n.

:: fż. frankowiczka ż.

 czas. frankować ndk., ofrankować dk., ofrankowywać ndk.

 przym. frankowy

Wiktionary


frankowiczka

kobieta, która wzięła kredyt mieszkaniowy rozliczany we frankach szwajcarskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. ekon. neol. kobieta z zaciągniętym kredytem powiązanym z kursem franka szwajcarskiego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Frankowiczka skarży do TSUE rozporządzenie KE.

 (1.1) Ta starsza frankowiczka nigdy nie da za wygraną.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frank mrz., frankista mos., frankowanie n., frankownica ż., ofrankowanie n., ofrankowywanie n.

:: fm. frankowicz mos.

 czas. frankować ndk., ofrankować dk., ofrankowywać ndk.

 przym. frankowy

 skr. fr.

Wiktionary


frankowie

1. Franek z małżonką;
2. dawny lud germański;
3. ogólna nazwa przybyszów z Europy Zachodniej nadawana w Bizancjum i na Bliskim Wschodzie w wiekach XI-XIII


SJP.pl

Wikipedia


frankowiec

potocznie: osoba, która wzięła kredyt we frankach szwajcarskich; frankowicz


SJP.pl


frankówka

Frankówka (słow. Malá Franková) – wieś (obec) w powiecie Kieżmark na Zamagurzu na Słowacji. Położona jest w dolinie Frankowskiego Potoku i na dwóch jego zboczach utworzonych przez dwa grzbiety górskie będące bocznymi odgałęzieniami Magury Spiskiej. Od zachodniej strony jest to północno-wschodni grzbiet Magurki opadający do doliny Osturniańskiego Potoku, od wschodniej dłuższy grzbiet odchodzący w rejonie Małej Polany na północ do Przełęczy Hanuszowskiej oraz krótki Pośredni Grzbiet. Do miejscowości prowadzi szosa z Frankowej.

Wikipedia


frankownica

maszyna zastepująca znaczki listowe, drukuje opłatę pocztową na listach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. urządzenie masowo przygotowujące listy do wysyłki przez drukowanie na nich opłaty pocztowej oraz danych adresowych i loga nadawcy;

Wiktionary

Frankownica – urządzenie do nanoszenia znaku opłaty pocztowej (frankowania) zamiast ręcznego naklejania znaczków pocztowych, stosowane do masowej wysyłki korespondencji pocztowej.

Urządzenie nanosi na kopertę następujące odciski matryc:

  • odcisk datownika
  • wartość opłaty pocztowej
  • nazwa i adres firmy (nadawcy)

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌfrãŋkɔvʲˈɲit͡sa, AS: frãŋkovʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frankowanie n., frankowicz m., frankowiczka ż., frank m.

 czas. ofrankować, frankować ndk.

 przym. frankowy

Wiktionary


frankowski

nazwisko


SJP.pl

Frankowski (forma żeńska: Frankowska, liczba mnoga: Frankowscy) – polskie nazwisko. Według danych z 27 stycznia 2022 roku nazwisko to nosi 5214 polek i 4930 Polaków. Łącznie nazwisko to nosi 10 144 Polaków.

Wikipedia


frankowy

frank


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) taki, który należy do Franka

Wiktionary

Patrz:

frank

Przykłady

 (1.1) To chyba Frankowy plecak leży koło drzwi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franek mos., franciszkanin mos., Franciszek mos., Frank mos./mrz.

Wiktionary


frans

promieniotwórczy pierwiastek chemiczny o symbolu Fr i liczbie atomowej 87, metal należący do grupy litowców, otrzymywany sztucznie w reakcjach jądrowych, nietrwały


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Fr i liczbie atomowej 87;

Wiktionary

Frans (Fr, łac. francium) – pierwiastek chemiczny, przypuszczalnie najaktywniejszy metal alkaliczny, dawniej znany jako eka-cez lub aktyn-K.

Nazwa pochodzi od nazwy państwa – Francji. Odkryty w produktach rozpadu uranu-235 w 1939 roku we Francji przez Marguerite Perey.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma frans?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frãw̃s, AS: frãũ̯s

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fransowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Fr

Wiktionary


fransowy

przymiotnik

 (1.1) dotyczący fransu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frans m.

Wiktionary


franszizer

dawca systemu franczyzowego, strona umowy franczyzy, która udziela praw biorcy systemu franczyzowego i która nakłada nań obowiązki; organizator sieci franchisingowej, franchisodawca, franchisedawca, franchisingodawca, beneficjent, franczyzodawca, franczyzer


SJP.pl


franszizing

prowadzenie własnej działalności gospodarczej we współpracy z franczyzodawcą, firmą udzielająca wsparcia marketingowego i logistycznego oraz prawa do używania swojej marki; franczyza, franchising


SJP.pl


franszyza

zastrzeżone ograniczenie sumy odszkodowania ubezpieczeniowego w zakładach ubezpieczeń


SJP.pl

Franszyza (zwane klauzulą umowną) – postanowienie umowy ubezpieczenia przerzucające na ubezpieczającego część poniesionej szkody. Stosowana w ubezpieczeniach majątkowych, pozwala na obniżenie składki albo poprzez eliminację dużej liczby drobnych szkód, albo poprzez obniżenie kwoty każdego odszkodowania.

Wikipedia


franszyzobiorca

biorca franczyzowego systemu współpracy gospodarczej, strona umowy franczyzy uzyskująca prawo i przyjmująca obowiązek prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z koncepcją franczyzodawcy, jednak działająca we własnym imieniu i na własny rachunek; franchisebiorca, franchisobiorca, franchisingobiorca, beneficjariusz, franczyzant, franczyzobiorca


SJP.pl


franszyzodawca

podmiot, który na podstawie umowy z daną firmą lub osobą pozwala na sprzedawanie swoich towarów i usług oraz korzystanie ze swojego znaku firmowego; franchisodawca, franczyzodawca


SJP.pl


franszyzowy

franszyza


SJP.pl

Patrz:

franszyza

frant

dawniej:
1. wędrowny komik; komediant, błazen;
2. człowiek przebiegły, cwany; spryciarz, filut;
3. osoba rozmiłowana w eleganckich strojach i hulaszczym życiu; birbant, hulaka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. człowiek chytry, przebiegły, często nieuczciwy

 (1.2) hist. w dawnej Polsce: wędrowny komediant, błazen

 (1.3) przest. człowiek dbający o wygląd i spędzający czas na hulankach

 (1.4) przest. przen. człowiek lubiący błaznować

Wiktionary

Frant – wieś w Anglii, w hrabstwie East Sussex, w dystrykcie Wealden. Leży 53 km na południowy wschód od Londynu. W 2007 miejscowość liczyła 1367 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Moglibyśmy także Holendrom posłać takich frantów, że dosyć na którego spojrzeć, żeby się złapać za kieszeń.

 (1.2) Zewsząd przepędzany, stał się nasz autor wędrownym frantem, nowym sowizdrzałem.

 (1.3) I po chwili przyprowadził jej franta w modnym surducie, który nawet do jedzenia nie zdejmował rękawiczek.

 (1.4) Ale jest to w naturze wieczne napomknienie, które w żarty frant kładzie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frantostwo n., frantówka ż.

 czas. frantować

 przym. frantowski, frantowny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) spryciarz, filut, cwaniak, łgarz, oszust

 (1.3) hulaka, birbant, elegant

Wiktionary


frantka

frantka zębouda - gatunek pszczoły


SJP.pl


frantowski

frant; frantowy


SJP.pl


frantowy

frant; frantowski


SJP.pl


franuś

zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie); Franek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Franciszek

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zapalimy znicz dziadkowi Franusiowi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franciszek mos.

 przym. Franusiowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Franek, Franio

Wiktionary


franusia

zdrobnienie od: Franciszka (imię żeńskie); Franka


SJP.pl


franusiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Franusi lub z nią związany


SJP.pl


franusiowie

Franuś z małżonką


SJP.pl


franusiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Franusia lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) taki, który należy do Franusia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pozbieraj, proszę, Franusiowe zabawki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Franuś mos., Franciszek mos.

Wiktionary


franz

[czytaj: franc] obce imię męskie


SJP.pl


frapować

wywierać wrażenie, wzbudzać zainteresowanie; zaciekawiać, intrygować


SJP.pl


frapowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) metoda oziębiania wina za pomocą kubełka z lodem, zimną wodą oraz solą

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrapɔˈvãɲɛ, AS: frapovãńe

Wiktionary


frappé

[czytaj: fraPE]
1. napój z mrożonej kawy z mlekiem i lodem, ubijany w celu uzyskania pianki;
2. deser mleczny podawany na lodzie;
3. likier podawany z utłuczonym lodem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) grecki napój przyrządzany z mrożonej kawy ubijanej w celu uzyskania wysokiej pianki

Wiktionary

Frappé (kawa frappé; gr. καφές φραπέ – kawa mrożona) – napój kawowy, sporządzany na bazie kawy rozpuszczalnej, lodu i mleka. Została wymyślona przez przypadek w Grecji, przez pracownika Nestlé, który – nie mając dostępu do gorącej wody – wsypał kawę do zimnej wody i przelewał między szklankami aż do powstania piany. Bardzo podobnym napojem do kawy frappé jest cold brew nazywane „kawowym orzeźwieniem”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeżeli mamy specjalną kawę do frappe rozpuszczamy ją w zimnej wodzie.

Wiktionary


frapujący

intrygujący, interesujący, ciekawy


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) bardzo interesujący, wywierający silne wrażenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Trzeba przyznać, że z każdego występu przed kamerami potrafił zrobić frapujący spektakl.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. frapować

 przysł. frapująco

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) intrygujący

Wiktionary


fraś

nazwisko


SJP.pl


frascati

[czytaj: fraskati] rodzaj białego wina włoskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wytrawne, białe wino pochodzące z Castelli Romani

Wiktionary

Frascati – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Rzym. Popularny ośrodek wypoczynkowy.

Siedziba centrum obserwacji ziemi ESRIN Europejskiej Agencji Kosmicznej i jednego z laboratoriów narodowych Narodowego Instytutu Fizyki Jądrowej.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 19 303 osoby, 877,4 os./km².

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* niemiecki: (1.1) Frascati m.

* włoski: (1.1) frascati

źródła.

== frascati (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) (wino) frascati

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frasˈt͡satʲi, AS: frascatʹi

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* niemiecki: (1.1) Frascati m.

* włoski: (1.1) frascati

źródła.

== frascati (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) (wino) frascati

odmiana.

 (1.1) nieodm.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fraser

[czytaj: frejzer] nazwisko


SJP.pl

  • Fraser – klan szkocki
  • Peter Fraser – nowozelandzki polityk
  • Fraser – rzeka w Kanadzie, w Kolumbii Brytyjskiej
  • Fraser T. Smith – producent muzyczny
  • Fraser Island - Wielka Wyspa Piaszczysta

Miejscowości w USA:

  • Fraser – miejscowość w stanie Kolorado, w hrabstwie Grand
  • Fraser – miasto w stanie Iowa, w hrabstwie Boone
  • Fraser – miasto w stanie Michigan, w hrabstwie Macomb

Wikipedia


fraserowski

[czytaj: frejzer albo frezer] taki jak u Frasera, charakterystyczny dla Frasera; frazerowski


SJP.pl


frasobliwiej

stopień wyższy od przysłówka: frasobliwie


SJP.pl


frasobliwość

skłonność do smucenia się, martwienia się


SJP.pl


frasobliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: frasobliwy


SJP.pl


frasobliwy

zmartwiony, zasmucony; przestarzałe:
1. martwiący się, przejmujący się czymś;
2. wyrażający smutek, przygnębienie, np. frasobliwe myśli


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) daw. smutny, zmartwiony

 (1.2) daw. taki, który jest smutny przez zło jakie spotyka kogoś lub coś o które się troszczy

 (1.3) daw. taki, który jest w głębokim zadumaniu nad losem ludzkim

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mały rycerz, Ketling, Myśliszewski i Kwasibrocki odpowiadali z zamków na ogień turecki. Pan generał podolski raz w raz do nich zaglądał i chodził wśród gradu kul frasobliwy, ale na niebezpieczeństwo nie baczący".

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frasobliwość ż., frasunek mrz.

 przysł. frasobliwie, niefrasobliwie

 przym. niefrasobliwy

 czas. frasować się, ufrasować się

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zasmucony, smutny, posmutniały, przygaszony, minorowy, strapiony

 (1.2) zatroskany, przejęty

Wiktionary


frasować

przestarzale:
1. martwić, trapić, niepokoić; turbować;
2. frasować się - martwić się; turbować się


SJP.pl

czasownik zwrotny frasować się

 (1.1) martwić się, przejmować się

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Strasznie się tym frasował.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frasowanie n.

Wiktionary


frasowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|frasować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. niefrasowanie n.

 czas. frasować ndk.

Wiktionary


frasunek

zmartwienie, kłopot, zgryzota


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. także gw-pl|Górny Śląsk. zmartwienie

Wiktionary

Frasunek – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski. Wchodzi w skład sołectwa Jeżewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. ufrasować się, frasować się

 przym. frasobliwy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zgryzota, zmartwienie

Wiktionary


frasunkiewicz

nazwisko


SJP.pl


frasyniuk

nazwisko


SJP.pl

Władysław Frasyniuk (ur. 25 listopada 1954 we Wrocławiu) – polski związkowiec, przedsiębiorca i polityk, działacz opozycji demokratycznej i więzień polityczny w PRL. Przewodniczący Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna (1990–1991), Unii Wolności (2001–2005) oraz Partii Demokratycznej (2005–2006), poseł na Sejm I, II i III kadencji.

Wikipedia


frąszczak

nazwisko


SJP.pl


fraszczyk

nazwisko


SJP.pl


fraszka

1. krótki, zwykle żartobliwy wiersz, rodzaj epigramatu;
2. rzecz lub sprawa błaha, niezbyt ważna; błahostka, drobnostka, faramuszka;
3. dawniej, zwykle w liczbie mnogiej: małe przedmioty służące do zabawy lub ozdoby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) liter. krótki żartobliwy wierszyk;

 (1.2) pot. błahostka

 (1.3) daw. drobny przedmiot, bibelot

Wiktionary

Fraszka (wł. frasca – gałązka, drobiazg, bagatela, błahostka) – krótki utwór liryczny, zazwyczaj rymowany lub wierszowany, o różnorodnej tematyce, często humorystycznej lub ironicznej (satyrycznej). Często kończy się wyraźną puentą.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do Księgi Koheleta nawiązuje Jan Kochanowski we fraszce „O Żywocie ludzkim: Na koniec niefortuna albo śmierć przypadnie”.

 (1.2) Dla niektórych życie jest fraszką.

 (1.3) Zbierała porcelanowe figurki, wszystkie te fraszki trzymała poustawiane na konsoli pod ścianą.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fraszkowy

Wiktionary


fraszkopis

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. autor fraszek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fraszkopisarstwo n., fraszkopisarz m., fraszkopisarka ż.

 przym. fraszkopisarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rzad. fraszkopisarz

Wiktionary


fraszkopisarski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z fraszkopisarstwem, dotyczący fraszkopisarstwa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fraszkopis mos., fraszkopisarstwo ż.

Wiktionary


fraszkopisarstwo

1. sztuka pisania fraszek;
2. twórczość obejmująca fraszki


SJP.pl


fraszkopisarz

osoba pisząca fraszki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzad. autor fraszek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fraszkopisarstwo n., fraszkopis mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fraszkopis

Wiktionary


fraszkowy

przymiotnik od: fraszka


SJP.pl


fraszyński

nazwisko


SJP.pl


frątczak

nazwisko


SJP.pl

Frątczak (forma żeńska: Frątczak; liczba mnoga: Frątczakowie, potocznie lub gwarowo Frątczaki) – W Polsce są 6653 osoby o nazwisku Frątczak.

Nazwisko pochodzi od słowa frant; etym. - od czes. imienia własnego František, zdr. Franta, przeniesionego na lisa.

Wikipedia


frater

dawniej: zakonnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. rel. brat, zakonnik nie mający święceń kapłańskich;

Wiktionary

Frater – marka piwa produkowana w latach 2004–2009 przez Browar Kielce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Powiem fratrowi coś w zaufaniu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfratɛr, AS: frater

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fraternia ż., fraternizacja ż., konfraternia ż.

 czas. fraternizować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) brat, brat zakonny

Wiktionary


fraternia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) archit. pomieszczenie w klasztorze mniszym, miejsce wspólnej pracy braci zakonników;

 (1.2) daw. rzad. braterska zażyłość, zbratanie

Wiktionary

Fraternia (od frater - brat) – miejsce wspólnej pracy braci zakonników. Kiedy w tym pomieszczeniu przepisywano księgi, pełniło rolę skryptorium.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. frater m., fraternizacja ż., fraternizowanie n., konfraternia ż., fratria ż.

 czas. fraternizować ndk.

Wiktionary


fraternistyczny

bratający się z kimś nadmiernie; spoufalający się


SJP.pl


fraternité

[czytaj: fraterniTE] z francuskiego: braterstwo; w wyrażeniu: liberté, égalité, fraternité (wolność, równość, braterstwo) - hasło Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1793 roku


SJP.pl


fraternizacja

nawiązywanie bliskich stosunków, bratanie się


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bratanie się, zaprzyjaźnianie się, zwłaszcza niestosowne i niewłaściwe ze względu na osoby lub okoliczności

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfratɛrʲɲiˈzat͡sʲja, AS: fraterʹńizacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. konfraternia ż., fraternia ż., fraternizowanie n., frater mos.

 czas. fraternizować

Wiktionary


fraternizować

fraternizować się - nawiązywać z kimś przyjazne stosunki; bratać się, spoufalać się


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. sfraternizować)

 (1.1) przest. bratać się, przyjaźnić się z kimś

czasownik zwrotny niedokonany fraternizować się (dk. sfraternizować się)

 (2.1) forma wzmocniona czas. fraternizować (1.1)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frater mos., fraternia ż., fraternizacja ż., fraternizowanie n., konfraternia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) współcz. przyjaźnić się, kolegować się; pot. kumplować się, kumać się; książk. bratać się, spoufalać się, poufalić się; być za pan brat, trzymać sztamę

Wiktionary


fraternizowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fraternizować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fraternizacja ż., fraternia ż.

 czas. fraternizować ndk.

Wiktionary


fratria

w starożytnej Attyce: związek kilku rodów o charakterze religijnym lub społeczno-politycznym


SJP.pl

Fratria – część plemienia powstała prawdopodobnie z podziału z jednego rodu na kilka rodów. Termin wprowadzony przez L.H. Morgana na oznaczenie związku rodów składających się na plemię. Utożsamiana bywa z moiety.

Wikipedia


fraucymer

pokoje dla dam dworskich; również: damy dworskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kobiety/dziewczęta, należące do dworu możnej kobiety (np. królowej)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frawˈt͡sɨ̃mɛr, AS: frau̯cmer

Wiktionary


fraunhofer

Joseph von Fraunhofer (1787-1826), fizyk niemiecki


SJP.pl


frawaszi

w mazdaizmie: anioł stróż człowieka, pomagający mu w realizacji jego wzniosłych celów


SJP.pl

Frawaszi (awest. fravaši) – w zaratusztrianizmie wieczna dusza każdego bytu (nawet Ahura Mazda ma swoją frawaszi), bliska koncepcji Anioła Stróża. W Aweście porównywana jest do ptaka z pięknymi skrzydłami.

Odegrały ważną rolę w czasie walk z Arymanem, podczas których zstąpiły na ziemię stając się jednymi z pięciu dusz ludzi, które nie giną w momencie ich śmierci. Każdy z wcielonych frawaszi ma w Niebie swój pierwotny, niebiański odpowiednik.

Wikipedia


fraz.

skrót od: frazeologia, frazeologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl


fraza

1. fragment utworu muzycznego;
2. jednostka frazeologiczna mająca postać zdania


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. związek dwóch lub więcej wyrazów tworzący całość znaczeniową i intonacyjną;

 (1.2) muz. sekwencja dwóch lub więcej motywów muzycznych, stanowiących całość w obrębie utworu

 (1.4) daw. beztreściwy frazes

Wiktionary

  • fraza w muzyce – fragment utworu muzycznego
  • fraza w lingwistyce – związek wyrazów
  • fraza w fonologii – zwykle definiowana jako grupa wyrazów fonologicznych będąca składnikiem struktury prozodycznej wypowiedzi
  • fraza (programowanie) – opcjonalny fragment większej jednostki składniowej
  • „Fraza” – ogólnopolskie czasopismo literacko-artystyczne publikowane w Rzeszowie

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Fraza – to odpowiednik zdania, to taka jednostka frazeologiczna, w której jeden z członów jest podmiotem, a drugi orzeczeniem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frazes mrz.

 przym. frazowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) grupa syntaktyczna

 (1.2) dwutakt

Wiktionary


frazem

podstawowa jednostka we frazeologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. względnie trwała forma językowa, której stereotypowo używa się w podobnych do siebie sytuacjach

Wiktionary

Związek frazeologiczny, frazeologizm – ustabilizowane w danym języku połączenie wyrazów, całkowicie lub częściowo zleksykalizowane, którego znaczenie jest zazwyczaj odmienne od tego, które wynikałoby ze znaczeń poszczególnych wyrazów składających się na związek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Językoznawcy uznają za frazemy na przykład wyrażenia takie jak „uśmiech, proszę” (u fotografa), „takie jest życie”, „świeżo malowane” (na wywieszkach).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrazɛ̃m, AS: frazẽm

Wiktionary


frazeol.

skrót od: frazeologiczny


SJP.pl


frazeolog

językoznawca badający wyrażenia i zwroty


SJP.pl


frazeologia

1. dział językoznawstwa badający wyrażenia i zwroty
2. czcza gadanina, piękne słowa bez pokrycia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jęz. zasób wyrażeń;

 (1.2) jęz. nauka o frazeologii (1.1)

 (1.3) przen. lekcew. frazesy

Wiktionary

Frazeologia – określenie mające kilka znaczeń:

  1. dział językoznawstwa, pokrewny leksykologii, zajmujący się badaniem połączeń wyrazowych, których znaczenie nie odpowiada sumie znaczeń poszczególnych wyrazów składających się na związek;
  2. zasób charakterystycznych dla danego języka związków frazeologicznych (frazeologizmów);
  3. specyficzny sposób wyrażania myśli (w sensie stylistycznym), właściwy dla danej osoby lub danego środowiska (np. frazeologia dziennikarska, frazeologia ekonomiczna).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Niektórzy traktują frazeologię jako dział leksykologii, inni – jako autonomiczną dziedzinę nauki.

 (1.3) Zapewne Binjamin Netanjahu znowu użyje frazeologii.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frazeologizm mrz., frazeologizacja ż.

 przym. frazeologiczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) idiomatyka

 (1.3) banał

Wiktionary


frazeologiczny

taki, który odnosi się do ustabilizowanych w danym języku związków wyrazowych, których końcowe znaczenie nie wynika ze znaczeń poszczególnych jego członów, np. związek, słownik frazeologiczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) jęz. związany z frazeologią, dotyczący frazeologii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jeżeli jakiś wyraz sprawia nam kłopoty gramatyczne, etymologiczne, ortograficzne, stylistyczne, frazeologiczne, wystarczy sięgnąć po Miodka.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frazeologia ż., frazeologizm m., frazeologizacja ż.

Wiktionary


frazeologizm

związek dwóch lub więcej wyrazów o utrwalonym, stałym znaczeniu, np. "zakochać się na zabój"; związek frazeologiczny, wyrażenie zleksykalizowane


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. związek frazeologiczny.

Wiktionary

Związek frazeologiczny, frazeologizm – ustabilizowane w danym języku połączenie wyrazów, całkowicie lub częściowo zleksykalizowane, którego znaczenie jest zazwyczaj odmienne od tego, które wynikałoby ze znaczeń poszczególnych wyrazów składających się na związek.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Aby utworzyć zdanie, trzeba je uzupełnić składnikiem typu rzeczownikowego, który określi, do kogo lub czego frazeologizm się odnosi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrazɛɔˈlɔɟism̥, AS: frazeoloǵism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frazeologia ż., frazeologizacja ż.

 przym. frazeologiczny

Wiktionary


frazeologizować

łączyć wyrazy w związki frazeologiczne


SJP.pl


frazer

Miejscowości w USA:

  • Frazer – jednostka osadnicza w stanie Montana, w hrabstwie Valley
  • Frazer – jednostka osadnicza w stanie Pensylwania, w hrabstwie Chester
  • Frazer Corners – jednostka osadnicza w stanie Wisconsin, w hrabstwie Shawano

Gminy w USA:

  • Frazer (ang. Frazer Township) – gmina w stanie Pensylwania, w hrabstwie Allegheny

Osoby:

  • James George Frazer
  • Frazer Richardson

Wikipedia


frazerowski

[czytaj: frejzer albo frezer] taki jak u Frazera, charakterystyczny dla Frazera; fraserowski


SJP.pl


frazes

1. to, co jest oczywiste, powszechnie znane; banał, komunał, truizm;
2. stereotypowe połączenie wyrazów;
3. dawniej: zdanie, wyrażenie, zwrot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) często powtarzane, wyszukane powiedzenie, pozbawione jednak głębszego sensu

 (1.2) oklepane wyrażenie, stereotypowe połączenie wyrazów

 (1.3) daw. zdanie, wyrażenie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niestety, ogół emigrantów, wielce czuły na bogoojczyźniany frazes i radykalną retorykę, dawał się w ten sposób dzielić, skłócać i prowadzać na manowce (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrazɛs, AS: frazes

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fraza ż.

:: zdrobn. frazesik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) banał, komunał, liczman, oczywistość, ogólnik, slogan, truizm; pot. stara śpiewka

 (1.3) fraza

Wiktionary


frazesik

zdrobnienie od: frazes


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od frazes

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie frazes, lecz tylko mały frazesik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frazes m.

Wiktionary


frazesowicz

osoba posługująca się często frazesami


SJP.pl


frazesowiczka

kobieta często posługująca się frazesami


SJP.pl


frazesowy

przymiotnik od: frazes


SJP.pl


frażet

wyrób platerowany


SJP.pl


frażetowski

frażet


SJP.pl

Patrz:

frażet

frażetowy

związany z frażetem


SJP.pl


frazować

1. prowadzić melodię w obrębie mniejszych odcinków muzycznych (fraz);
2. uwydatniać strukturę frazową wiersza


SJP.pl


frazowy

związany z frazą


SJP.pl


freak

[czytaj: frik]
1. w muzyce rockowej: impertynencka, arogancka maniera wykonawcza;
2. osoba o niekonwencjonalnym i nowatorskim stylu bycia; oryginał


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) środ. osoba zachowująca się dziwnie i niekonwencjonalnie

Wiktionary

  • Freak – album grupy Armia
  • Freak – singel grupy LFO
  • Freak – singel duetu Lexy & K-Paul
  • Freak – singel Estelle
  • Freak - singel zespołu Silverchair


Wikipedia

Wymowa:

IPA: frʲik, AS: frʹik

Wiktionary


freakfightowy

freak fight [czytaj: frikfajtowy]


SJP.pl


freakowy

freak [czytaj: frikowy]


SJP.pl


freblanka

przestarzale o przedszkolance


SJP.pl


freblówka

dawniej: przedszkole


SJP.pl


freblowski

zgodny z systemem pedagogicznym F. Fröbla, niemieckiego nauczyciela


SJP.pl


frechkunda

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. bezczelna kobieta

Wiktionary


frechowny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Poznań. zarozumiały, bezczelny, arogancki

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. bezczelny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie wiem, od kiedy on taki frechowny się zrobił.

Wiktionary


fred

zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imiona męskie); Fredek, Fredzio


SJP.pl

  • Fred (Frederico Rodrigues de Oliveira, 1949-2022) – piłkarz brazylijski
  • Fred (Frederico Chaves „Fred” Guedes, ur. 1983) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika
  • Fred (Frederico „Fred” Rodrigues Santos, ur. 1993) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika
  • Fred – kot, tajny agent nowojorskiej policji

Wikipedia


freda

zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imiona męskie); Fredek, Fredzio


SJP.pl

Freda – osiedle Kowna, na Aleksocie, nad Niemnem, obejmuje Fredę Górną i Fredę Dolną; pełni funkcje przemysłowo-rekreacyjne.

Dwór Józefa Godlewskiego opisany został przez R. Aftanazego w „Dziejach rezydencji”.

Na Fredzie znajduje się Ogród Botaniczny Uniwersytetu Witolda Wielkiego (1923) oraz ruiny cerkwi św. Sergiusza z Radoneża (1891), położonej w dawnej Twierdzy Kowno.

Wikipedia


freddamente

określenie wykonawcze: chłodno, obojętnie


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) muz. ozięble, obojętnie

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) freddo

antonimy.

 (1.1) frenetico

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|włoski.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== freddamente (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przysłówek

 (1.1) zimno

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) freddo

Wiktionary


freddie

[czytaj: fredi] obce imię męskie


SJP.pl

Freddie – czwarty album studyjny amerykańskiego rapera Freddiego Gibbsa. Został wydany 22 czerwca 2018 r. przez ESGN i Empire Distribution.

Tytuł i grafika albumu jest inspirowana albumem Teddy Teddy'ego Pendergrass'a z 1979 roku.

Wikipedia


freddo

przysłówek

 (1.1) muz. ozięble, obojętnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) freddamente

Wiktionary


freddy

Freddy, właśc. Frederico Castro Roque dos Santos (ur. 14 sierpnia 1979 w Malanje) − angolski piłkarz występujący na pozycji napastnika. W reprezentacji Angoli zadebiutował w 2004 roku. W latach 2004–2005 rozegrał w niej 11 meczów, w których zdobył jedną bramkę.

Wikipedia


fredegunda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.

Wiktionary

Fredegunda (łac. Fredegundis) (zm. 597) – żona frankijskiego króla Neustrii, Chilperyka I.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wracającego z wyprawy króla witał dwór Fredegundy i miejscowy biskup.

Wiktionary


fredek

zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poufała forma imienia Ferdynand

 (1.2) poufała forma imienia Fryderyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Alfred mos.

Wiktionary


frederic

Miejscowości w USA:

  • Frederic – wieś w stanie Wisconsin, w hrabstwie Polk

Gminy w USA:

  • Frederic (ang. Frederic Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Crawford

Wikipedia


frederick

  • angielski odpowiednik imienia Fryderyk
  • Frederick – piąty singel Patti Smith

Miejscowości w USA:

  • Frederick – miejscowość w stanie Kolorado, w hrabstwie Weld
  • Frederick – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Rice
  • Frederick – miasto w stanie Maryland, w hrabstwie Frederick
  • Frederick – miasto w stanie Oklahoma, w hrabstwie Tillman
  • Frederick – miejscowość w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Brown

Wikipedia


fredeswinda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Fredeswinda – imię żeńskie pochodzenia anglosaskiego, złożone ze staroangielskich członów frið – „pokój” i swiðe – „silny”. Patronką tego imienia jest św. Fredeswinda z Anglii (VIII wiek).

Fredeswinda imieniny obchodzi 19 października.

Wikipedia


fredka

zdrobnienie od: Alfred, Manfred (imię męskie)


SJP.pl


fredkowie

Fredek z małżonką


SJP.pl


fredkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredka lub z nim związany


SJP.pl


frednowianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Frednowów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frednowy nmos.

:: fż. frednowianka ż.

 przym. frednowski

Wiktionary


frednowianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Frednowów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frednowy nmos.

:: fm. frednowianin m.

 przym. frednowski

Wiktionary


frednowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Frednowów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frednowy nmos., frednowianin m., frednowianka ż.

Wiktionary


fredostwo

Fred z małżonką; Fredowie


SJP.pl


fredowie

Fred z małżonką; Fredostwo


SJP.pl


fredreum

amatorski teatr w Przemyślu


SJP.pl

Towarzystwo Dramatyczne Fredreum – najstarszy polski teatr amatorski założony w Przemyślu w 1869. Jest najprawdopodobniej również najstarszym teatrem amatorskim w Europie. Patronem jest od 1912 polski komediopisarz Aleksander Fredro, który pochodził z Ziemi Przemyskiej.

Wikipedia


fredro

nazwisko polskie, m.in.:
1. Aleksander (1793-1876), komediopisarz, poeta;
2. Andrzej Maksymilian (ok. 1620-1679), pisarz, moralista;
3. Jan Aleksander (1829-91), komediopisarz;
4. Jan Maksymilian (1784-1846), dramatopisarz, poeta


SJP.pl

Osoby o nazwisku Fredro:

  • Aleksander Fredro – komediopisarz, pamiętnikarz i poeta
  • Aleksander Antoni Fredro – biskup przemyski i chełmski
  • Andrzej Maksymilian Fredro – filozof i polityk
  • Jacek Fredro – szlachcic
  • Konstanty Fredro – duchowny
  • Fredro Hrabia

Osoby o imieniu Fredro:

  • Fredro Starr – raper

Wikipedia


fredrolog

specjalista w zakresie fredrologii (dziedzinie zajmującej się twórczością Aleksandra Fredry)


SJP.pl


fredrologia

badania nad twórczością Aleksandra Fredry


SJP.pl


fredropol

wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w powiecie przemyskim;

Wiktionary

Fredropol – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol; siedziba gminy Fredropol.

Fredropol uzyskał lokację miejską około 1720 roku, zdegradowany przed 1880 rokiem.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Fredropol, po reformie gminy Fredropol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: frɛˈdrɔpɔl, AS: fredropol

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fredropolanin mos., fredropolanka ż.

 przym. fredropolski

Wiktionary


fredropolanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fredropola

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fredropol m.

:: fż. fredropolanka ż.

 przym. fredropolski

Wiktionary


fredropolanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fredropola

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fredropol m.

:: fm. fredropolanin m.

 przym. fredropolski

Wiktionary


fredropolski

przymiotnik od: Fredropol


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fredropola

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fredropol m., fredropolanin m., fredropolanka ż.

Wiktionary


fredrowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredry lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) należący do Aleksandra Fredry

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Instytucja gromadziła przez pół wieku archiwalia Fredrowskie.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fredrowski

Wiktionary


frędzel

zwykle w liczbie mnogiej: luźno zwisające nitki lub sznureczki będące zakończeniem brzegów serwet, chustek, firanek itp.; frędzla


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kraw. zwisający fragment materiału przymocowany do tkaniny

Wiktionary

Frędzla, frędzel (z niem. Franse, Fränsel) – luźno zwisające nitki, będące ozdobnym wykończeniem ubioru i innych wyrobów tkackich. Także wyrób pasmanteryjny wykonywany z różnych rodzajów przędzy w postaci taśmy z luźno zwisającymi z jednaj strony nitkami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ona ma piękną bluzkę z frędzlami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɛ̃nd͡zɛl, AS: frnʒel

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frędzla ż., frędzelka ż., frędzelek ż.

 czas. frędzlować ndk.

 przym. frędzelkowaty, frędzlasty, frędzlisty, frędzlowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frędzla, frędzelka, frędzelek

Wiktionary


frędzelek

zdrobnienie od: frędzel


SJP.pl


frędzelka

zdrobnienie od: frędzla


SJP.pl


frędzelkowany

berłóweczka frędzelkowana, gwiazdosz frędzelkowany - gatunki grzybów z rodziny gwiazdoszowatych


SJP.pl


frędzelkowaty

podobny kształtem do frędzli, strzępiasty


SJP.pl


frędzelkowy

mający małe frędzle


SJP.pl


fredzia

zdrobnienie od: Fryderyka (imię żeńskie)


SJP.pl


fredziny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredzi lub z nią związany


SJP.pl


fredzio

zdrobnienie od: Alfred, Manfred, Fryderyk (imiona męskie); Fredziu


SJP.pl


fredziowie

Fredzio z małżonką


SJP.pl


fredziowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fredzia (Fredzi) lub z nim (z nią) związany


SJP.pl


fredziu

zdrobnienie od: Alfred, Manfred, Fryderyk (imiona męskie); Fredzio


SJP.pl


frędzla

1. pęczek nici, włosia; chwast; kita;
2. zwykle w liczbie mnogiej: luźno zwisające nitki lub sznureczki będące zakończeniem brzegów serwet, chustek, firanek itp.; frędzel


SJP.pl

Frędzla, frędzel (z niem. Franse, Fränsel) – luźno zwisające nitki, będące ozdobnym wykończeniem ubioru i innych wyrobów tkackich. Także wyrób pasmanteryjny wykonywany z różnych rodzajów przędzy w postaci taśmy z luźno zwisającymi z jednaj strony nitkami.

Wikipedia


frędzlasty

frędzlisty;
1. przypominający kształtem frędzle, strzępiasty;
2. ozdobiony frędzlami


SJP.pl


frędzlisty

frędzlasty;
1. przypominający kształtem frędzle, strzępiasty;
2. ozdobiony frędzlami


SJP.pl


frędzlować

ozdabiać frędzlami


SJP.pl


frędzlowaty

podobny kształtem do frędzli, strzępiasty


SJP.pl


frędzlowy

frędzel, frędzla


SJP.pl

Patrz:

frędzel, frędzla

free

[czytaj: fri] określenie produktów spożywczych niezawierających jakichś składników


SJP.pl

  • Free – grupa muzyczna
  • Free – raperka
  • Free – wydany w 2007 roku album skrzypka Davida Garretta
  • Free – studyjny album amerykańskiej grupy Office of Strategic Influence
  • Free – album studyjny Ricka Astleya, wydany w 1991 roku
  • Free – album muzyczny Kate Ryan
  • Free – album muzyczny Gavina DeGraw
  • Free – album muzyczny Iggy’ego Popa
  • Free – singel brytyjskiej wokalistki Natalii Kills
  • Free – singel brytyjskiej grupy Rudimental i szkockiej wokalistki Emeli Sandé
  • Free – singel szkockiego DJ-a Calvina Harrisa i brytyjskiej wokalistki Ellie Goulding
  • free – polecenie w systemach uniksopodobnych

Wikipedia


freeboard

[czytaj: fribord]
1. oświetlona tablica reklamowa na metalowym słupie;
2. deskorolka z sześcioma kółkami, odwzorowująca zachowanie snowboardu podczas jazdy


SJP.pl

Freeboard – rodzaj deskorolki zaprojektowanej, tak aby możliwie dokładnie odwzorować zachowanie snowboardu. Oprócz czterech standardowych kółek, posiada jeszcze dwa dodatkowe, umieszczone wzdłuż osi deski. Centralne kółka są w stanie obracać się we wszystkich kierunkach, co umożliwia freeboardowi jazdę bokiem. Poprzez wywieranie nacisku na zewnętrzne kółka, freeboarder jest w stanie kontrolować zachowanie deski. W odniesieniu do snowboardu, centralne kółka mają naśladować jego ślizg, a kółka zewnętrzne – krawędzie.

Wikipedia


freebsd

FreeBSD – system operacyjny z rodziny Unix. Oparty na BSD, gałęzi Uniksa stworzonej przez Computer Systems Research Group (CSRG) na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

Pierwsza wersja wydana została 30 listopada 1993. Najnowsza wersja to 14.2.

Wikipedia


freediver

[czytaj: fridajwer] osoba nurkująca na wstrzymanym oddechu, zwykle przy użyciu specjalnej płetwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. osoba uprawiająca freediving

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freediving m.

:: fż. freediverka ż.

 przym. freedivingowy

Wiktionary


freediverka

[czytaj: fridajwerka] kobieta nurkująca na wstrzymanym oddechu, zwykle przy użyciu specjalnej płetwy


SJP.pl


freediving

[czytaj: fridajwing] swobodne nurkowanie na wstrzymanym oddechu, zwykle przy użyciu specjalnej płetwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. dyscyplina sportu i aktywności polegająca na nurkowaniu na wstrzymanym oddechu;

Wiktionary

Freediving (z ang. free „wolny, swobodny”; diving „nurkowanie”) – nurkowanie na wstrzymanym oddechu. Podczas zanurzenia nurek nie używa akwalungu, przez co freediving często jest nieściśle nazywany nurkowaniem bezsprzętowym. Nie jest to do końca prawda, ponieważ freediverzy korzystają ze sprzętu takiego jak maski/okulary, specjalne płetwy, pianki/skóry pływackie, balast itp.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) nurkowanie swobodne

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) nurkowanie

hiponimy.

 (1.1) skandalopetra

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. freediver m., freediverka ż.

 przym. freedivingowy

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|freediving.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) freediving, free-diving, free diving

* duński: (1.1) fridykning w.

* fiński: (1.1) vapaasukellus

* francuski: (1.1) plongée en apnée ż.

* hiszpański: (1.1) apnea ż.

* niemiecki: (1.1) Apnoetauchen n., Freitauchen n.

* nowogrecki: (1.1) ελεύθερη κατάδυση ż.

* ukraiński: (1.1) фридайвінг m.

źródła.

== freediving (język angielski.) ==

thumb|freediving (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) sport. freediving

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freediver m., freediverka ż.

 przym. freedivingowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nurkowanie swobodne

Wiktionary


freedivingowy

freediving [czytaj: fridajwingowy]


SJP.pl


freeganin

[czytaj: friganin] osoba żywiąca się jedzeniem ze śmietnika i wyproszonym od sprzedawców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba hołdująca freeganizmowi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Lidka chodziła z jednym freeganinem, ale jadał dziwne rzeczy i go zostawiła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeganizm n.

:: fż. freeganka ż.

 przym. freegański

Wiktionary


freeganizm

[czytaj: friganizm] żywienie się jedzeniem ze śmietnika i wyproszonym od sprzedawców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) antykonsumpcyjny styl życia;

Wiktionary

Freeganizm – antykonsumpcyjny styl życia, polegający na ograniczaniu udziału w konwencjonalnej ekonomii. Nazwa tego ruchu powstała w USA jako zbitka słów free – wolny, darmowy, i veganism – weganizm (jednak nie wszyscy jego członkowie są weganami czy wegetarianami).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zapewne ktoś uzna freeganizm za rodzaj współczesnego franciszkanizmu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeganin mos., freeganka ż.

 przym. freegański

Wiktionary


freeganka

[czytaj: friganka] kobieta żywiąca się jedzeniem ze śmietnika i wyproszonym od sprzedawców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zwolenniczka freeganizmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dobrze, że zerwałeś z tą freeganką, będziemy mogli nareszcie zjeść razem coś normalnego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeganizm n.

:: fm. freeganin mos.

 przym. freegański

Wiktionary


freegański

freeganin [czytaj: frigański]


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z freeganizmem, dotyczący freeganizmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zaczął nienawidzić jej i tego całego freegańskiego stylu życia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeganin mos., freeganka ż., freeganizm mrz.

Wiktionary


freejazzowy

free jazz [czytaj: fridżezowy]


SJP.pl


freelancer

[czytaj: frilanser]
1. osoba wykonująca wolny zawód; wolny strzelec;
2. osoba zdobywająca zlecenia na internetowej aukcji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) osoba pracująca bez etatu, wykonująca projekty na zlecenie, przedstawiciel wolnych zawodów

Wiktionary

Freelancer (pol. wolny strzelec) – osoba pracująca bez etatu, realizująca zadania na zlecenie.

Do profesji szczególnie popularnych wśród wolnych strzelców należą m.in. fotografia, dziennikarstwo, copywriting, tłumaczenie, programowanie, malarstwo, grafika, doradztwo i inne zawody, głównie związane z pracą twórczą. Określenia „wolny strzelec” zazwyczaj nie używa się w stosunku do osób wykonujących prace fizyczne.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) wolny strzelec

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. freelance

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|ang|freelancer.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== freelancer (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-freelancer.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) freelancer

odmiana.

 (1.1) lp. freelancer; lm. freelancers

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freelance

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wolny strzelec

Wiktionary


freelancerka

[czytaj: frilanserka]
1. kobieta wykonująca wolny zawód; wolny strzelec;
2. praca bez etatu, realizowanie projektów na zlecenie; freelancing, freelancerstwo


SJP.pl


freelancerski

freelancer [czytaj: frilanserski]


SJP.pl


freelancerstwo

[czytaj: frilanserstwo] praca bez etatu, realizowanie projektów na zlecenie; freelancerka, freelancerstwo


SJP.pl


freelancing

[czytaj: frilans-ing] praca bez etatu, realizowanie projektów na zlecenie; freelancerka, freelancerstwo


SJP.pl

Freelancer (pol. wolny strzelec) – osoba pracująca bez etatu, realizująca zadania na zlecenie.

Do profesji szczególnie popularnych wśród wolnych strzelców należą m.in. fotografia, dziennikarstwo, copywriting, tłumaczenie, programowanie, malarstwo, grafika, doradztwo i inne zawody, głównie związane z pracą twórczą. Określenia „wolny strzelec” zazwyczaj nie używa się w stosunku do osób wykonujących prace fizyczne.

Wikipedia


freelancingowy

freelancing [czytaj: frilansingowy]


SJP.pl


freelander

[czytaj: frilender] samochód typu Land Rover Freelander


SJP.pl


freelansować

[czytaj: frilansować] pracować bez etatu, realizować projekty na zlecenie; frilansować


SJP.pl


freemail

[czytaj: frimejl] usługa internetowa udostępniająca za darmo konta pocztowe


SJP.pl


freeman

Miejscowości w USA:

  • Freeman – miasto w stanie Missouri, w hrabstwie Cass
  • Freeman – miasto w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Hutchinson
  • Freeman – miasto w stanie Wisconsin, w hrabstwie Crawford

Gminy w USA:

  • Freeman (ang. Freeman Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Pope
  • Freeman (ang. Freeman Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Woodruff
  • Freeman (ang. Freeman Township) – gmina w stanie Iowa, w hrabstwie Clay
  • Freeman (ang. Freeman Township) – gmina w stanie Michigan, w hrabstwie Clare
  • Freeman (ang. Freeman Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Freeborn
  • Freeman (ang. Freeman Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Richland
  • Freeman (ang. Freeman Town) – gmina w stanie Wisconsin, w hrabstwie Crawford

Wikipedia


freemium

[czytaj: FRImjum] usługa darmowa w podstawowej wersji, a płatna w pełnej wersji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hand. model biznesowy sprzedaży usługi lub produktu, w którym rozdaje się darmową wersję podstawową i nakłania do kupna opcjonalnej, pełnej wersji premium;

 (1.2) hand. produkt oferowany w modelu biznesowym freemium (1.1)

Wiktionary

Freemium – model biznesowy, w którym produkt lub usługa (najczęściej oprogramowanie, gra komputerowa, usługa internetowa) jest dostępna za darmo, ale korzystanie z zaawansowanych funkcji lub uzyskanie niektórych wirtualnych dóbr wymaga wykupienia wersji premium. Słowo „freemium” to kontaminacja łącząca dwa aspekty modelu biznesowego: „free” (za darmo) i „premium”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wraz z rozwojem rynków SaaS oraz mobile popularność zaczął zdobywać model freemium, który umożliwiał osiąganie lepszych wyników konwersji sprzedażowej oraz szybsze budowanie społeczności odbiorców aplikacji.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) freekonomia

Wiktionary


freeride

[czytaj: frirajd] ekstremalna jazda w trudnym terenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. nieformalna dyscyplina sportów ekstremalnych;

Wiktionary

Freeride – nieformalna dyscyplina sportów ekstremalnych, bardzo podobna do dyscypliny downhill, polegająca na zjazdach przy pomocy specjalnego, przystosowanego do tego roweru. W ostatnich latach rozwija się błyskawicznie i stała się najbardziej popularną dyscypliną kolarstwa ekstremalnego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przy freeridzie chętnie korzystam ze sprzętu wspinaczkowego, zjeżdżam na linie w rynnach, aby dotrzeć do najlepszego puchu.

 (1.1) Wyrażenie „freeride” stosowane jest również w windsurfingu, snowboardzie, narciarstwie do określenia ekstremalnej „jazdy” w trudnym terenie – duże zafalowanie, poza przygotowanymi trasami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freerider m., freeriderka ż.

 przym. freeridowy

Wiktionary


freerider

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. osoba uprawiająca freeride

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Leśnicy będą pilnować, by freeriderzy nie niszczyli zagajników.

 (1.1) Jurek nie jest zwykłym kolarzem, on jest freeriderem.

 (1.1) Uważajcie, podchodząc z boku stoku, mnóstwo tam freeriderów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeride m., freeriderka ż.

 przym. freeridowy

Wiktionary


freeriderka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. kobieta uprawiająca freeride

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W zimowej olimpiadzie wzięły udział freeriderki ze Szwajcarii i Włoch.

 (1.1) Górale zaproponowali freeriderkom grzaniec.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeride m., freerider m.

 przym. freeridowy

Wiktionary


freeridowy

przymiotnik

 (1.1) związany z freeridem, odnoszący się do freeride’u

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Panewnikach otwarto nowy sklep ze sprzętem freeridowym.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freeride m., freerider m., freeriderka ż.

Wiktionary


freeskier

[czytaj: fri ski-er] narciarz wykonujący w powietrzu ewolucje (triki)


SJP.pl


freeskierka

[czytaj: fri ski-erka] narciarka wykonująca w powietrzu ewolucje (triki)


SJP.pl


freeskiing

[czytaj: fri ski-ing] narciarstwo z wykonywaniem w powietrzu ewolucji (trików)


SJP.pl

Freeskiing (Newschool Skiing) – narciarstwo polegające na skakaniu na skoczniach i wykonywaniu w powietrzu ewolucji (trików) takich jak: obroty, salta, graby (chwyty za nartę w locie) oraz na ślizganiu się po poręczach (railach) i boksach (jibbing).

Wikipedia


freeskiingowy

freeskiing [czytaj: friskijingowy]


SJP.pl


freestyle

[czytaj: fristajl] wolny styl; styl rymowania z pamięci w utworach hiphopowych


SJP.pl

  • Freestyle (snowboarding)
  • Freestyle (spadochroniarstwo)
  • Freestyle (deskorolka)
  • Freestyle (rap)
  • Freestyle (styl taneczny)
  • Freestyle (wspinaczka)
  • Freestyle (windsurfing)
  • Freestyle (narciarstwo)
  • Kraul – styl pływania nazywany czasem freestylem.
  • Freestyle basketball
  • Freestyle football
  • Freestyle (Pen spinning)
  • Freestyle (Broń biała)
  • Freestyle (kajakarstwo)
  • Freestyle (kolarstwo)
  • Freestyle (Motocross)

Wikipedia


freestyle'owy

freestyle [czytaj: fristajlowy]; freestylowy


SJP.pl


freestyler

[czytaj: fristajler]
1. raper śpiewający stylem wolnym;
2. środowiskowo: osoba wykonująca sztuczki piłkarskie


SJP.pl

Freestyler – singel fińskiej grupy Bomfunk MC’s wydany w 1999 roku. Singel umieszczono w albumie In Stereo. Teledysk do „Freestylera” został nakręcony na fińskiej stacji metra helsińskiego Hakaniemi. Mimo ogromnego sukcesu, jaki utwór zdobył w Europie, nigdy nie znalazł się na 1. miejscu w rodzimej Finlandii.

Wikipedia


freestylerka

[czytaj: fristajlerka]
1. raperka śpiewająca stylem wolnym;
2. środowiskowo: wykonawczyni sztuczek piłkarskich


SJP.pl


freestylerski

freestyler [czytaj: fristajlerski]


SJP.pl


freestylowiec

[czytaj: fristajlowiec] osoba rymująca z pamięci w utworach hiphopowych


SJP.pl


freestylowy

freestyle [czytaj: fristajlowy]; freestyle'owy


SJP.pl


freeter

[czytaj: friter] osoba, zwykle młoda, niezatrudniona nigdzie na stałe, podejmująca się różnych prac dorywczych


SJP.pl

Freeter (jap. フリーター furītā) – japońskie określenie młodych ludzi pozostających bez stałego zatrudnienia – Japońskie Ministerstwo Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej do grupy „freeter” zalicza ludzi pomiędzy 15. a 34. rokiem życia zatrudnionych czasowo lub na pół etatu, poszukujących pracy czasowej lub na pół etatu oraz bezrobotnych (z wyłączeniem gospodyń domowych i studentów), którzy chcieliby podjąć pracę czasową lub na pół etatu.

Wikipedia


freetown

[czytaj: fritałn] stolica Sierra Leone


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Sierra Leone;

Wiktionary

Freetown – stolica i największe miasto Sierra Leone, położone w zachodniej części kraju, na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego. Ludność: 836 574 (2010).

Miasto jest głównym ośrodkiem politycznym, administracyjnym, gospodarczym, naukowym i kulturalnym kraju. Jest ważnym portem morskim, przez który przechodzi większość towarów eksportowych kraju. Znajdują się tu siedziby prezydenta, zgromadzenia narodowego, Rady Ministrów oraz innych władz centralnych. Freetown jest ośrodkiem administracyjnym Obszaru Zachodniego, który jest wydzielonym terytorium kraju, posiadającym status prowincji.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje miejscowość|D=Freetown|Ms=Freetown.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) nazwa pochodzi od etym|ang|free. wskazującego na uwolnionych niewolników, którzy założyli miasto

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Freetown

* arabski: (1.1) فريتاون

* czeski: (1.1) Freetown

* koreański: (1.1) 프리타운

* szwedzki: (1.1) Freetown n.

źródła.

== Freetown (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Freetown.wav.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Freetown

odmiana.

przykłady.

Wiktionary


freetrader

[czytaj: fritrejder] zwolennik wolnego handlu, opowiadający się za Ligą przeciw ustawom zbożowym - organizacją walczącą w Anglii w latach 1838-46 o zniesienie ceł na zboże importowane


SJP.pl


freeware

[czytaj: friłer] oprogramowanie niekomercyjne


SJP.pl

Freeware – licencja oprogramowania umożliwiająca bezpłatne rozprowadzanie aplikacji bez ujawnienia kodu źródłowego. Czasami licencja freeware zawiera dodatkowe ograniczenia (np. część freeware jest całkowicie darmowa jedynie do użytku domowego).

Wikipedia


fregare

przysłówek

 (1.1) muz. trąc, pocierając

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fɾe.ˈɣa.ɾe

Wiktionary


fregata

1. statek żaglowy;
2. dawny, dobrze uzbrojony okręt wojenny;
3. okręt eskortowy z II wojny światowej;
4. obecnie: duży okręt bojowy uzbrojony w rakiety;
5. duży ptak z rodziny o tej samej nazwie, zamieszkujący oceany strefy tropikalnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żegl. żaglowiec mający co najmniej trzy maszty; wszystkie maszty niosą ożaglowanie rejowe;

 (1.2) mar. wojsk. średniej wielkości, pomocniczy okręt wojenny, współcześnie o wyporności w granicach 1500-2500 ton;

 (1.3) ornit. szerokoskrzydły, szybujący ptak oceaniczny z rodziny fregatowatych;

Wiktionary

  • Fregata (klasa okrętów):
    • fregata – okręt żaglowy
    • fregata pancerna
    • fregata – okręt eskortowy
    • fregata rakietowa
  • fregata, pełnorejowiec – typ ożaglowania
  • fregata – ptak z rodziny fregat:
    • fregata mała
    • fregata średnia
    • fregata białobrzucha
    • fregata wielka
    • fregata orla

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na nawietrznej powoli płynęła fregata.

 (1.3) Na niebie dostojnie szybowała fregata.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɛˈɡata, AS: fregata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fregatowate nmos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pełnorejowiec

Wiktionary


fregaton

mała fregata


SJP.pl


fregatowate

o cechach fregatowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fregatidae|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu pełnopłetwych;

Wiktionary

Fregaty, fregatowate (Fregatidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌfrɛɡatɔˈvatɛ, AS: fregatovate

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fregata ż.

Wiktionary


fregatowaty

o cechach fregatowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


fregaty

1. statek żaglowy;
2. dawny, dobrze uzbrojony okręt wojenny;
3. okręt eskortowy z II wojny światowej;
4. obecnie: duży okręt bojowy uzbrojony w rakiety;
5. duży ptak z rodziny o tej samej nazwie, zamieszkujący oceany strefy tropikalnej


SJP.pl

Fregaty, fregatowate (Fregatidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).

Wikipedia


freiberg

nazwisko


SJP.pl

Freiberg – miasto powiatowe we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Chemnitz, siedziba powiatu Mittelsachsen (do 31 lipca 2008 w powiecie Freiberg), u podnóża Rudaw. Do 31 grudnia 2011 siedziba wspólnoty administracyjnej Freiberg, która dzień później została rozwiązana. Liczy ok. 41,7 tys. mieszkańców.

Wikipedia


freiberger

[czytaj: frajberger] rasa lekkich zimnokrwistych koni domowych, pochodząca ze Szwajcarii


SJP.pl

Freiberger, franc. Franches-Montagnes – rasa konia domowego, lekkiego zimnokrwistego pochodząca ze Szwajcarii.

Wikipedia


freiherr

[czytaj: frajherr]
1. w średniowiecznych Niemczech: tytuł panów feudalnych podległych bezpośrednio suzerenowi
2. od XV wieku: tytuł szlachty niemieckiej równoznaczny z tytułem barona


SJP.pl

Freiherr (z niem. wolny pan) – najniższy i jeden z najstarszych niemieckich tytułów arystokratycznych odpowiadający baronowi, niższy od grafa (hrabiego).

Nadawany przez cesarza jako Reichsfreiherr, nadawany przez władców poszczególnych państw Cesarstwa (Rzeszy) jako Freiherr. Freiherr był podporządkowany bezpośrednio sądom cesarskim, z wyłączeniem sądów lokalnych państw Rzeszy. Napoleon zrównał tytuł Freiherra z baronem w 1806 r. wraz ze zniesieniem I Rzeszy.

Wikipedia


freikorps

Freikorps (z niem. wolny korpus) – ochotnicze, nacjonalistyczne formacje paramilitarne działające w Niemczech w latach 1918–1922, założone przez zdemobilizowanych żołnierzy, uczestniczące w walkach z powstańcami polskimi (I powstanie śląskie, III powstanie śląskie), w tłumieniu rewolucji w Niemczech i w walkach o Rygę.

Wikipedia


frej

nazwisko


SJP.pl

Frejr (także Frej, Frey, Freyr, Yngwe) – bóstwo falliczne z rodu Wanów, bóg urodzaju, roślinności, pokoju, płodności, bogactwa i radości, syn Njörðra i Skadi (albo nieznanej z imienia siostry Njörda), brat Frei. Władca świetlistych Alfów, jego małżonką jest uosabiająca ziemię Gerda.

Wikipedia


freja

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) nordycka bogini z rodu wanów asgardskich, bóstwo wegetacji, miłości, płodności, magii i wojny;

 (1.2) imię|polski|ż.

Wiktionary

Freja (także Freyja, Freya, Frøya, od staronord. Valfreyja lub Vanadís (Vanadis), co oznacza Pani Wanów) – bogini nordycka należąca do wanów asgardzkich, bliźniacza siostra Frejra. Była bóstwem wegetacji, miłości, płodności i magii. Ponadto patronowała wojnie, połowa poległych wojowników podlegała jej władzy na polach Fólkvangr (reszta należała do Odyna – w Walhalli). Jej mężem był Od (letnie słońce), córkami Hnoss („skarb”) i Gersimi („klejnot”). Ona, jej brat Frejr, ojciec Njörðr i matka są członkami Vaniru.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy klątwy rzucać, czy palić ofiary? / Czy zabić kogo piekielnymi czary? / Z jakim to widmem skandynawskiej Frei / Grafini dzieło zaczyna Medei.

 (1.2) Na najwyższej skale stała tam Freja cała w bieli, podobna w swym hełmie do kobiecego wojennego posągu o różanej twarzy (…)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɛja, AS: frei ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 forma męska Frej m.

 rzecz. Freya ż., Frija ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) Freya, Frija

Wiktionary


frejlak

nazwisko


SJP.pl


frejlina

w Rosji carskiej: tytuł damy dworu nadawany córkom dostojników


SJP.pl

Dama dworu, także dworka lub dwórka, panna dworska – kobieta należąca do świty dworskiej żony lub córki władcy albo wysoko postawionej arystokratki. Powinna pochodzić ze szlacheckiego rodu. Jej zadaniem jest m.in. usługiwanie królowej czy księżnej przy oficjalnych okazjach.

Wikipedia


frejm

pojedyncza partia w snookerze; frame


SJP.pl

Frame, lub w spolszczonej wersji frejm (z ang. rama) – pojedyncza partia w snookerze. Zwykle trwa około 15–30 minut, chociaż teoretycznie może trwać w nieskończoność, bo nie ma ograniczonego czasu gry, a we wszystkich turniejach rankingowych nie ma również ograniczonego czasu na pojedyncze uderzenie. Frame’a wygrywa zawodnik, który w momencie, gdy na stole nie ma już bil, ma więcej punktów. Jednak w praktyce, gdy zawodnik przegrywający potrzebuje więcej niż 3 snookery plus wszystkie bile ze stołu, frame najczęściej jest poddawany. Punkty zdobywa się poprzez wbijanie bil i faule (popełniane przez przeciwnika: np. wbicie białej bili do kieszeni). Frame może zostać poddany przez gracza, który aktualnie jest przy stole. Ze względów grzecznościowych i praktycznych (aby nie przerwać breaka), nie można się poddać, gdy gra przeciwnik.

Wikipedia


frejr

Frejr (także Frej, Frey, Freyr, Yngwe) – bóstwo falliczne z rodu Wanów, bóg urodzaju, roślinności, pokoju, płodności, bogactwa i radości, syn Njörðra i Skadi (albo nieznanej z imienia siostry Njörda), brat Frei. Władca świetlistych Alfów, jego małżonką jest uosabiająca ziemię Gerda.

Wikipedia


frekwencja

1. uczęszczanie, napływ, liczba widzów, gości, zwiedzających itp. w jakimś miejscu publicznym w określonym czasie;
2. częstość występowania jakiegoś zjawiska;
3. frekwencja wyborcza - liczba osób biorących głosujących w wyborach w stosunku do całkowitej liczby osób uprawnionych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fiz. częstotliwość

 (1.2) częstotliwość dziania się czegoś

 (1.3) liczba osób biorących udział w jakimś zdarzeniu / znajdujących się w jakimś miejscu

Wiktionary

Frekwencja (łac. frequentia „częstotliwość”) – najczęściej wyrażany procentowo stosunek liczby osób, które wzięły udział w konkretnym zdarzeniu, np.: wybory parlamentarne, rozgrywki sportowe, zajęcia lekcyjne – do liczby osób, które były zaproszone lub miały prawo wziąć udział w danym zdarzeniu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Frekwencja uczniów ma duży wpływ na wyniki nauczania oraz jakość pracy szkoły.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɛˈkfɛ̃nt͡sʲja, AS: frekfncʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frekwencyjność

 czas. frekwentować

 przym. frekwencyjny

 przysł. frekwencyjnie

Wiktionary


frekwencyjność

frekwencyjny


SJP.pl

Patrz:

frekwencyjny

frekwencyjny

frekwencja


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z frekwencją, dotyczący frekwencji

Wiktionary

Patrz:

frekwencja

Powiązane:

 rzecz. frekwencja ż.

Wiktionary


frekwentacja

dawniej: frekwencja


SJP.pl


frekwentować

dawniej: uczęszczać


SJP.pl


frela

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dziewczyna

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dziołcha

Wiktionary


frelek

nazwisko


SJP.pl


frelichów

Frelichów (cz. Frelichov, niem. Fröhlichhof) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Chybie. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego, geograficznie zaś leży w regionie Dolina Górnej Wisły, na południe od Jeziora Goczałkowickiego. Powierzchnia wynosi 294 ha, a liczba ludności 627, co daje gęstość zaludnienia równą 213,3 os./km².

Wikipedia


frelichowski

nazwisko


SJP.pl


frenalgia

reumatyczny ból głowy


SJP.pl


frencz

krótka kurtka o prostym kroju


SJP.pl


frendziara

potocznie: przyjaciółka; psiapsióła


SJP.pl


frenetico

określenie wykonawcze: z wściekłością, szaleńczo


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) muz. szaleńczo, z wściekłością

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

 (1.1) freddo, freddamente

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|włoski.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== frenetico (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) szaleńczy, szalony, frenetyczny

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

 (1.1) freddo, freddamente

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|włoski.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== frenetico (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) szaleńczy, szalony, frenetyczny

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


frenetyczniej

stopień wyższy od przysłówka: frenetycznie


SJP.pl


frenetyczny

książkowo: wyrażający uczucie zachwytu, radosnego uniesienia, podniecenia; euforyczny, ekstatyczny, entuzjastyczny, owacyjny


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) książk. entuzjastyczny, burzliwy, wyrażający wręcz szalony zapał

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrɛ̃nɛˈtɨt͡ʃnɨ, AS: frnetyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frenezja ż., frenetyczność ż.

 przysł. frenetycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) owacyjny, gwałtowny, żywiołowy, gorący, frenezyjny

Wiktionary


frenezja

wielka ekscytacja, uniesienie; entuzjazm, zapał


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. zapał

Wiktionary

Frenezja romantyczna (z fr. frénétique – gwałtowny, szaleńczy) – cecha utworów literackich, odznaczająca się obfitością motywów okropności, zbrodni i szaleństwa, a także rozmiłowaniem autorów w opisywaniu makabrycznych scen. W utworach frenetycznych bohaterowie ulegają nikczemnym namiętnościom, pogardliwie odrzuciwszy prawdziwe wartości, co kończy się dla nich tragicznie. Częsta jest też ingerencja piekielnych mocy w losy ludzi.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. frenetyczny

Wiktionary


frenolog

specjalista w zakresie frenologii


SJP.pl


frenologia

przestarzała, błędna teoria, według której poszczególne części mózgu odpowiadają za konkretne cechy psychiczne człowieka, a na podstawie budowy czaszki można je określić; kraniologia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. obecnie uznawana za pseudonaukową dziedzina wiedzy badająca związek między ukształtowaniem czaszki człowieka a jego cechami psychicznymi;

Wiktionary

Frenologia (gr. phrēn – rozum) – pseudonaukowa teoria neuropsychologiczna, wedle której kora mózgu jest podzielona na odrębne ośrodki, z których każdy zapewniał fizykalne podstawy zjawisk psychicznych.

Opracowali ją w XVIII i XIX wieku Franz Joseph Gall i Johann Spurzheim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dzięki dzisiejszym badaniom wiemy, że frenologia to teoria wyssana z palca.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frenolog m., frenologista m.

 przym. frenologiczny

 przysł. frenologicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) pseudonauka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. frenolog m., frenologista m.

 przym. frenologiczny

 przysł. frenologicznie

frazeologia.

etymologia.

 internacjonalizm (por. etymn|ang|phrenology., etymn|franc|phrénologie., etymn|niem|Phrenologie.), od etym|gr|φρήν. (phrḗn, → umysł) + etymn|pol|-logia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) phrenology

* białoruski: (1.1) фрэнало́гія ż.

* bułgarski: (1.1) френология ż.

* francuski: (1.1) phrénologie ż.

* hiszpański: (1.1) frenología ż.

* kataloński: (1.1) frenologia ż.

* niemiecki: (1.1) Phrenologie ż.

* portugalski: (1.1) frenologia ż.

* rosyjski: (1.1) френоло́гия ż.

* słowacki: (1.1) frenológia ż.

* ukraiński: (1.1) френоло́гія ż.

* węgierski: (1.1) frenológia

* włoski: (1.1) frenologia ż.

źródła.

== frenologia (język włoski.) ==

wymowa.

 IPA|fre.no.lo.ˈʤi.a.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. frenologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


frenologiczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z frenologią, dotyczący frenologii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frenologia ż., frenolog mos.

Wiktionary


frenopatologia

dawniej: psychiatria (nauka zajmująca się badaniem warunków powstania, profilaktyką oraz leczeniem zaburzeń psychicznych)


SJP.pl


frenotron

rodzaj lampy elektronowej wynalezionej w latach 20. ubiegłego wieku


SJP.pl


freon

związek węgla z fluorem i chlorem, stosowany jako czynnik chłodzący w chłodziarkach i jako rozpuszczalnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) grupa chloro- i fluoropochodnych węglowodorów alifatycznych;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Freony charakteryzują się dużą prężnością pary w niskich temperaturach i dużym ciepłem parowania, co umożliwia wykorzystanie ich jako substancji chłodzących do produkcji urządzeń chłodniczych, tworzyw sztucznych i aerozoli.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɛɔ̃n, AS: freõn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. freonowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chlorofluorowęglowodór

Wiktionary


freonowy

przymiotnik od: freon


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. związany z freonem, dotyczący freonu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. freon mrz.

Wiktionary


freony

związek węgla z fluorem i chlorem, stosowany jako czynnik chłodzący w chłodziarkach i jako rozpuszczalnik


SJP.pl

Wikipedia


frescamente

przysłówek

 (1.1) muz. świeżo, żwawo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fresco

Wiktionary


fresco

[czytaj: fresko] muzyczne określenie wykonawcze: świeżo


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) muz. świeżo, żwawo

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) frescamente

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|włoski.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== fresco (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-I learned some phrases-fresco.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) szt. fresk

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frescamente

Wiktionary


frescobaldi

[czytaj: freskobaldi] nazwisko, m.in.: Girolamo Frescobaldi (1583-1643), włoski kompozytor


SJP.pl


fresk

1. technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na wilgotnym podkładzie farbami zmieszanymi z wodą, pozwalająca na uzyskanie bardzo trwałych malowideł; alfresko, al fresco;
2. malowidło wykonane tą techniką


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szt. technika malarska nakładania farby na świeży tynk;

 (1.2) szt. malowidło ścienne wykonane techniką fresku (1.1)

Wiktionary

Fresk (z wł. fresco – świeży) – technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku farbami odpornymi na alkaliczne działanie zawartego w zaprawie wapna. Inne nazwy to al fresco i buon fresco.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: frɛsk, AS: fresk

Wiktionary

Powiązane:

 przym. freskowy

Wiktionary


fresko

lekka, przewiewna tkanina ubraniowa


SJP.pl

Fresko – gra planszowa z gatunku eurogier wydana w 2010 roku przez Queen Games. Gra była nominowana do nagrody Spiel des Jahres, została laureatem Deutscher Spiele Preis.

Tematem gry jest odnowa renesansowego fresku znajdującego się na suficie katedry. Na wezwanie biskupa do miasta zjeżdżają wybitni renowatorzy, z których każdy chce udowodnić swoją wyższość nad pozostałymi.

Wikipedia


freskowy

przymiotnik od: fresk


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) szt. związany z freskami, dotyczący fresków

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fresk mrz.

Wiktionary


fresno

Fresno – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w dolinie San Joaquin, 260 km na południowy wschód od San Francisco. Według spisu z 2020 roku liczy 542,1 tys. mieszkańców, oraz ponad 1 mln w obszarze metropolitalnym.

Znajdują się tu wielkie winnice oraz sady. Handel winem i owocami (rodzynki, pomarańcze). W mieście rozwinął się przemysł spożywczy oraz maszynowy.

Tu w ostatnich latach życia mieszkał ormiański bohater narodowy, generał Andranik Ozanian.

Wikipedia


fretka

udomowiony drapieżnik z rodziny łasicowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Mustela putorius furo|ref=tak., udomowiony, hodowlany drapieżnik spokrewniony z tchórzem;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈfrɛtka, AS: fretka

Wiktionary


freud

[czytaj: frojd] nazwisko niemieckie, m.in. Sigmund Freud (1856-1939), austriacki twórca teorii psychoanalizy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) nazwisko austriackiego lekarza i twórcy psychoanalizy żydowskiego pochodzenia

Wiktionary

  • Sigmund Freud – austriacki neurolog i psychiatra
  • Anna Freud – terapeutka, córka Zygmunta Freuda
  • Lucian Freud – malarz, wnuk Zygmunta Freuda
  • (4342) Freud – planetoida
  • Punk Freud – album muzyczny
  • Pink Freud – polski zespół muzyczny
  • Doktor Freud – amerykański film biograficzny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Epokowe odkrycia Freuda dowiodły, że przejawy zazdrości budowy nie należą do rzadkości i pojęcie penis envy (zazdrość o członek) weszło do tradycyjnej psychoanalizy, a także kultury. Uczniowie Freuda byli przekonani, że zazdrość o członek występuje powszechnie u kobiet (…)

Wiktionary


freudowski

taki jak u Freuda, charakterystyczny dla Freuda


SJP.pl


freudysta

[czytaj: frojdysta] zwolennik freudyzmu, psychoanalitycznej teorii Freuda


SJP.pl


freudystka

freudysta


SJP.pl

Patrz:

freudysta

freudyzm

[czytaj: frojdyzm] teoria z zakresu psychoanalizy głosząca, iż motorem życia ludzkiego jest popęd seksualny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. teoria w psychologii, która zakłada, że popęd seksualny jest motorem postępowania człowieka

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. freudysta mos., freudystka ż.

 przym. Freudowski, freudowski

Wiktionary


frexit

potocznie: hipotetyczne wyjście Francji z Unii Europejskiej; franxit


SJP.pl


frez

1. narzędzie do obróbki metalu lub drewna, w postaci obracającej się tarczy z krawędziami tnącymi;
2. maszyna do kruszenia i usuwania twardych materiałów; freza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. narzędzie skrawające do obróbki powierzchni

Wiktionary

Frez – wieloostrzowe narzędzie skrawające o ruchu obrotowym. Frezy są używane we frezarkach. Służą do obróbki powierzchni płaskich i kształtowych przedmiotów metalowych, drewnianych i z tworzyw sztucznych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dzisiejsze frezy produkowane są z dobrych materiałów. Są drogie, ale za to dokładne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɛs, AS: fres

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frezarka ż., frezer m., frezowanie n.

 czas. frezować ndk.

Wiktionary


freza

1. narzędzie do obróbki metalu lub drewna, w postaci obracającej się tarczy z krawędziami tnącymi;
2. maszyna do kruszenia i usuwania twardych materiałów; freza


SJP.pl


frezarka

maszyna do obróbki metalu lub drewna, wygryzająca w materiale zagłębienia za pomocą frezu (gryzu); gryzarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. obrabiarka skrawająca, służąca do obróbki płaszczyzn, powierzchi kształtowych, wgłębień itp. za pomocą frezu;

Wiktionary

Frezarka – obrabiarka przeznaczona do obróbki skrawaniem powierzchni płaskich i kształtowych takich jak rowki, gwinty, koła zębate. Narzędziem obróbczym stosowanym na frezarce jest frez. Głównym ruchem powodującym skrawanie, jest ruch obrotowy i posuwisty narzędzia względem obrabianego przedmiotu. Obróbka na frezarkach nazywa się frezowaniem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przy użyciu nowoczesnej frezarki można wykonać elementy o bardzo skomplikowanych kształtach.

 (1.1) Frezując musimy trzymać frezarkę pewnie i poruszać ją zdecydowanie (…).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɛˈzarka, AS: frezarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frezowanie n., frez mrz., frezik mrz., frezer m., sfrezowanie n., wyfrezowanie n.

 czas. frezować ndk., sfrezować dk., wyfrezować dk.

 przym. frezowy

Wiktionary


frezarkowy

frezarka; frezarski


SJP.pl


frezarski

związany z frezowaniem; frezerski


SJP.pl


frezer

wykwalifikowany robotnik obsługujący frezarkę


SJP.pl

Frezer (feminatyw: frezerka) – mistrz rzemiosła zajmujący się obsługą frezarki lub każdy pracownik, który pracuje używając frezu.

Wikipedia


frezerka

kobieta zajmująca się obróbką przedmiotów metalowych, drewnianych lub wykonanych z tworzyw sztucznych na frezarce


SJP.pl


frezerski

frezer


SJP.pl

Patrz:

frezer

frezerstwo

Frezowanie – rodzaj obróbki skrawaniem, w której ruch obrotowy zawsze wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy (w zależności od konstrukcji obrabiarki, na której jest prowadzona obróbka) wykonywany jest również przez narzędzie lub przez przedmiot obrabiany.

Obrabiarka, na której wykonuje się frezowanie nazywa się frezarką.

Wikipedia


frezja

roślina ozdobna, bylina należąca do rodziny kosaćcowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Freesia|ref=tak., rodzaj bylin ozdobnych z rodziny kosaćcowatych, mających silnie pachnące, na ogół dzwonkowate kwiaty;

 (1.2) kwiat frezji (1.1)

Wiktionary

Frezja (Freesia Eckl. ex Klatt) – rodzaj bylin należący do rodziny kosaćcowatych. Należy do niego ok. 6 gatunków roślin pochodzących z południowej Afryki, z Przylądka Dobrej Nadziei. Nazwa naukowa nadana przez Friedricha Klatta i wywodząca się z niej nazwa zwyczajowa w języku polskim utworzona została od nazwiska Friedricha Freese – lekarza z zawodu i botanika z zamiłowania, choć bywa też błędnie uznawane za uhonorowanie Eliasa Magnusa Friesa.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Jutro damy Annie bukiet frezji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɛzʲja, AS: frezʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. frezjowy

Wiktionary


frezjowy

przymiotnik od: frezja


SJP.pl


fręźlica

rodzaj roślin z rodziny storczykowatych, obejmujący ponad 160 gatunków


SJP.pl


frezol

mieszanina związków z grupy fenoli oraz substancji olejowych, wykorzystywana do konserwacji drewna i do ogrzewania


SJP.pl


frezować

obrabiać metal lub drewno na frezarce


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) masz. obrabiać coś mechanicznie przy użyciu frezarki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Frezując musimy trzymać frezarkę pewnie i poruszać ją zdecydowanie […]

 (1.1) W ortopedii operacja nieco przypomina proces produkcyjny – trzeba ciąć, frezować i wiercić twardą tkankę kostną, której kształt i położenie jest dobrze znane.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɛˈzɔvat͡ɕ, AS: frezovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frezowanie n., frez mrz., frezik mrz., frezarka ż., frezer m., sfrezowanie n., wyfrezowanie n.

 czas. sfrezować dk., wyfrezować dk.

 przym. frezowy

Wiktionary


frezowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|frezować.

Wiktionary

Frezowanie – rodzaj obróbki skrawaniem, w której ruch obrotowy zawsze wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy (w zależności od konstrukcji obrabiarki, na której jest prowadzona obróbka) wykonywany jest również przez narzędzie lub przez przedmiot obrabiany.

Obrabiarka, na której wykonuje się frezowanie nazywa się frezarką.

Wikipedia

Powiązane:

 czas. frezować ndk.

 rzecz. frez mrz., frezarka ż.

Wiktionary


frezowy

frez (narzędzie skrawające), np. rębak frezowy, rozdrabniacz frezowy


SJP.pl


friczjella

glon występujący w Afryce i Indiach


SJP.pl


frida

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. imię|polski|ż. Elfryda

Wiktionary

Frida – amerykańsko-kanadyjsko-meksykański film biograficzny z 2002 roku, w reżyserii Julie Taymor, opowiadający o życiu meksykańskiej malarki Fridy Kahlo. Scenariusz został napisany na podstawie książki Haydena Herrery Frida: A Biography of Frida Kahlo. Zdjęcia kręcono w Meksyku (m.in. San Luis Potosí, miasto Meksyk).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. niemieckiego zdrobnienie odpowiednika Elfriede

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|Elfryda.

źródła.

== Frida (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. niemieckiego zdrobnienie odpowiednika Elfriede

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|Elfryda.

źródła.

== Frida (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fridek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Fryderyk

Wiktionary


friedman

[czytaj: fridman] nazwisko obce


SJP.pl


friedrich

[czytaj: fridrych] imię męskie, m.in.: Friedrich Hebbel, niemiecki dramaturg


SJP.pl

  • Friedrich (przed 937-954) – arcybiskup Moguncji
  • Arne Friedrich – niemiecki piłkarz
  • Caspar David Friedrich – niemiecki malarz
  • Dragutin Friedrich – chorwacki piłkarz
  • Götz Friedrich – niemiecki reżyser operowy
  • Robert Friedrich – polski gitarzysta, kompozytor i producent muzyczny
  • Rudolf Friedrich – szwajcarski polityk

Wikipedia


friendsie

[czytaj: frends-i] selfie ze znajomymi


SJP.pl


friendzona

[czytaj: frend-zona] potocznie: relacja dwóch osób, w której tylko jedna chce być dla drugiej kimś więcej niż przyjacielem; friendzone


SJP.pl


friendzone

[czytaj: frend-zon] potocznie: relacja dwóch osób, w której tylko jedna chce być dla drugiej kimś więcej niż przyjacielem; friendzona


SJP.pl


friendzonować

[czytaj: frend-zonować] utrzymywać relację przyjacielską lub koleżeńską z osobą, która chciałaby zostać naszym partnerem życiowym


SJP.pl


frigidarium

sala do zimnych kąpieli w starożytnych łaźniach rzymskich


SJP.pl

Frigidarium (od łac. frigidus – zimny; gr. psychrolusion) – pomieszczenie do kąpieli w basenach z zimną wodą w rzymskich termach.

Frigidarium będące jedną z zasadniczych części łaźni publicznej (thermae) i znajdujące się w części bardziej rozbudowanej, przeznaczonej dla mężczyzn, poprzedzane było obszernym apodyterium (szatnia, rozbieralnia), w którym pozostawiano odzież przed przejściem do pomieszczenia z wodą zimną. Dokonywano tam pierwszych ablucji w basenie wypełniającym niemal całą salę (często wyposażonej też w labrum) bądź poprzedzając przejście wprost do sali ciepłej (tepidarium), gdzie stopniowo przystosowywano się do podwyższonej temperatury łaziebnej. Powracając odwrotnie do frigidarium z gorącego caldarium czy potni (laconicum), można było zakończyć cały pobyt w termach zimną kąpielą.

Wikipedia


frigiditas

oziębłość płciowa


SJP.pl


frigoria

jednostka ilości ciepła ujemnego, stosowana w chłodnictwie; frygoria


SJP.pl


friksos

Wikipedia


frilansować

pracować bez etatu, realizować projekty na zlecenie; freelansować


SJP.pl


frimaire

[czytaj: friMER] trzeci miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nazwa trzeciego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;

Wiktionary

Frimaire (z fr. frimas = 'mróz') – trzeci miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym, trzeci i ostatni miesiąc jesienny. Trwał od 21 listopada do 20 grudnia.

Po frimaire następował nivôse.

Wikipedia


frisbee

[czytaj: frizbi]
1. mały krążek z plastiku, szybujący na dość dużą odległość po wyrzuceniu w powietrze;
2. gra zespołowa polegająca na rzucaniu i łapaniu takiego krążka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gra, w której grający rzucają między sobą nawzajem lekkim plastikowym dyskiem

 (1.2) dysk do gry w frisbee (1.1)

Wiktionary

Frisbee – dysk używany w sporcie i rekreacji. Sama nazwa frisbee jest zastrzeżonym znakiem towarowym firmy Wham-O, dla produktów opartych na pomyśle Freda Morrisona.

Typowe frisbee ma kształt talerza o średnicy od 20 do 25 cm i jest wykonane z tworzywa sztucznego. W zależności od zastosowań frisbee mogą się znacznie różnić rozmiarem, ciężarem, twardością materiału i innymi parametrami, które wpływają na zachowanie się dysku w locie.

Wikipedia


frisch

[czytaj: frisz] nazwisko


SJP.pl

Osoby
  • Anton von Frisch (1849 – 1917), austriacki chirurg
  • Arno Frisch (* 1975), austriacki aktor
  • Céline Frisch (* 1974), austriacki lekarz
  • Cyrus Frisch (* 1969), reżyser holenderski
  • Edmond (Gustave) Frisch de Fels (1858 – 1951), książę Heffingen
  • Frankie Frisch (1898 – 1973)
  • Jean-Christophe Frisch, francuski dyrygent
  • Johann Leonhard Frisch (1666 – 1743), niemiecki przyrodnik i entomolog
  • Just Leopold Frisch (1714 – 1789), niemiecki przyrodnik
  • Karl (Ritter) von Frisch (1886 – 1982), austriacki zoolog
  • Marie von Frisch (1844 – 1925), żona Anton von Frisch
  • Max Frisch (1911 – 1991), szwajcarski architekt i pisarz
    • Cena Maxe Frische

    Wikipedia


frish

[czytaj: frisz] nazwisko


SJP.pl


friss

szybsza część czardasza (verbunga), tańca węgierskiego


SJP.pl


frisztik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Mazury. śniadanie

Wiktionary


frittata

włoska potrawa z jajek z dodatkiem mięsa, warzyw i sera


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. włoska odmiana omleta zapiekana na patelni na maśle, z mieszanką warzywną, serem, niekiedy z czosnkiem lub anchois

Wiktionary

Frittata jest włoską potrawą na bazie jajek, zbliżoną do omletu oraz quiche. Jest zwykle wzbogacona dodatkowymi składnikami, jak mięso, sery lub warzywa, choć może być też przygotowana w wersji bez dodatków. Bazę tworzy się z ubitych jajek i oleju, oliwy lub masła.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przeglądając zdjęcia w komputerze, znalazłam stare zdjęcie frittaty z kurczakiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frʲitˈːata, AS: frʹi•tata

Wiktionary


fritz

[czytaj: fric] obce imię męskie


SJP.pl

  • Fritz – imię męskie
  • Fritz – nazwisko

Wikipedia


friuli

Friuli (wł. Friuli, friul. Friûl, słoweń. Furlanija, niem. Friaul) – kraina historyczna oraz region geograficzny w północno-wschodnich Włoszech i zachodniej Słowenii o łącznej powierzchni 8240 km².

Definiowane, jako obszar pomiędzy rzeką Livenza na zachodzie i rzeką Timavo na wschodzie. Nazwa pochodzi z czasów starorzymskich, od jego historycznie najważniejszego miasta – Cividale del Friuli.

Wikipedia


friulski

przymiotnik od: Friuli (kraina)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) charakterystyczny dla regionu Friuli-Wenecja Julijska, związany lub wywodzący się z regionu Friuli-Wenecja Julijska

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język friulski;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrʲjulsʲci, AS: frʹi ̯ulsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. friulański, furlański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) friulański, furlański

 (2.1) friulański, furlański

Wiktionary


friulskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem friulskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem friulskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku friulskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrʲjulskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: frʹi ̯ulskoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


frizea

roślina doniczkowa


SJP.pl

Frizea (Vriesea Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae). Obejmuje w szerokim ujęciu ok. 265 gatunków, ale w XXI wieku podejmowane są próby ich reklasyfikacji i w proponowanych ujęciach liczba gatunków tu zaliczanych jest mniejsza. Zasięg rodzaju w szerokim ujęciu obejmuje obszar od Meksyku i Antyli po Argentynę i Urugwaj, przy czym stosunkowo nieliczni jego przedstawiciele rosną w Amazonii. W wąskim ujęciu (Vriesea s.s.) zaliczane są tu niemal wyłącznie gatunki występujące w południowej Brazylii, zwłaszcza w Mata Atlântica.

Wikipedia


frj

Federacyjna Republika Jugosławii, państwo utworzone w roku 1992 przez Serbię i Czarnogórę


SJP.pl


frodo

imię bohatera fantastycznej powieści J.R.R. Tolkiena


SJP.pl

Wikipedia


froelich

nazwisko


SJP.pl


fromage

[czytaj: froMAŻ] synekura, ciepła posadka


SJP.pl


fromażeria

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) spoż. hand. sklep, który specjalizuje się w sprzedaży sera

Wiktionary


fromborczanin

mieszkaniec Fromborka; fromborczyk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fromborka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrɔ̃mbɔrˈt͡ʃãɲĩn, AS: frõmborčãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frombork m.

:: fż. fromborczanka ż.

 przym. fromborski

Wiktionary


fromborczanka

mieszkanka Fromborka; fromborka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Fromborka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrɔ̃mbɔrˈt͡ʃãnka, AS: frõmborčãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frombork m.

:: fm. fromborczanin m.

 przym. fromborski

Wiktionary


fromborczyk

mieszkaniec Fromborka; fromborczanin


SJP.pl


frombork

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim;

Wiktionary

Frombork (niem. Frauenburg, hist. łac. Castrum Dominae Nostrae, „Zamek Naszej Pani”, Civitas Warmiensis, „Miasto Warmińskie”) – miasto na Warmii w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Frombork. Jest położony na Równinie Warmińskiej, nad Zalewem Wiślanym, na północnym krańcu Wysoczyzny Elbląskiej. W miejscowości znajduje się port morski oraz morskie przejście graniczne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pierwsza wzmianka o Fromborku pochodzi z roku 1278. Nazwa miasta wywodzi się od patronki katedry fromborskiej – z niemieckiego „Frauneburg“ – Gród Pani.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɔ̃mbɔrk, AS: frõmbork

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fromborczanin m., fromborczanka ż.

 przym. fromborski

Wiktionary


fromborka

mieszkanka Fromborka; fromborczanka


SJP.pl


fromborski

przymiotnik od: Frombork


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Fromborka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pierwsza wzmianka o Fromborku pochodzi z roku 1278. Nazwa miasta wywodzi się od patronki katedry fromborskiej – z niemieckiego „Frauneburg“ – Gród Pani.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɔ̃mˈbɔrsʲci, AS: frõmborsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frombork m., fromborczanin m., fromborczanka ż.

Wiktionary


fronc

nazwisko


SJP.pl


froncek

zdrobnienie od: Franciszek (imię męskie); Francek, Franek


SJP.pl


froncik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od front

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. front m.

Wiktionary


fronczak

nazwisko


SJP.pl


fronczek

nazwisko


SJP.pl


fronczewski

nazwisko


SJP.pl


fronczyk

nazwisko


SJP.pl


fronda

1. grupa rozłamowa wewnątrz stronnictwa
2. grupa opozycyjna wrogo nastawiona ku panującemu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) opozycja wewnątrz grupy, partii albo wobec państwa

 (1.2) hist. w XVII-wiecznej Francji: opozycja występująca przeciwko rządom Anny Austriaczki i Juliusza Mazariniego

Wiktionary

  • fronda – bunty mieszczan i feudałów francuskich przeciwko absolutyzmowi i regencji Mazariniego pełniącego funkcję pierwszego ministra
  • Fronda – kwartalnik literacko-społeczny o profilu konserwatywnym
  • Fronda – wydawnictwo
  • Fronda.pl – portal
  • Fronda 1908 – antyrosyjska frakcja Ligi Narodowej

Wikipedia


frondibola

dawna maszyna oblężnicza do miotania pocisków; katapulta


SJP.pl

Trebusz – starożytna i średniowieczna broń artyleryjska; barobalistyczna machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni, miotająca pociski stromotorowo ze znaczną celnością. Trebusz był stosowany dość powszechnie i stąd ma w różnych językach różne miejscowe nazwy: trebuszet, trebuczet, trabutium, frondibola, perier, bleide, tribock, petraria itd. Dla przykładu francuską nazwę frondibola utworzono z połączenia francuskiego słowa fronde (proca) i greckiego bolis (pocisk).

Wikipedia


frondować

dawniej: działać w opozycji, występować przeciwko władzy; oponować, sprzeciwiać się


SJP.pl


frondowiec

1. użytkownik portalu Fronda.pl;
2. czytelnik Frondy - społeczno-politycznego kwartalnika o profilu konserwatywnym


SJP.pl


frondysta

członek frondy


SJP.pl


frondystka

frondysta


SJP.pl

Patrz:

frondysta

froński

nazwisko


SJP.pl


front

1. przednia część; przód;
2. wychodząca na ulicę, reprezentacyjna część budynku;
3. miejsce działań wojennych walczących armii;
4. związek kilku armii objęty wspólnym dowództwem;
5. wspólna działalność w celu osiągnięcia wyznaczonego celu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. rejon działań wojennych;

 (1.2) bud. przód budynku

 (1.3) meteorol. strefa między dwiema masami powietrza;

 (1.4) zgromadzenie partii lub osób pod jednym wspólnym programem

 (1.5) przód, przednia część

 (1.6) związek kilku armii objętych połączonym dowództwem

Wiktionary

  • front – przód (np. budynku, zob. elewacja)
  • front – pojęcie z zakresu wojskowości
  • Front – miejscowość i gmina we Włoszech
  • front atmosferyczny
  • Front Ludowy
  • Front Morges
  • The Front (Figurant) – amerykańska tragikomedia z 1976 roku
  • Front architects – poznańska grupa projektowa

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jego brat zginął na froncie podczas II wojny światowej.

 (1.1) Po bitwie moskiewskiej front przesunął się na zachód.

 (1.2) Właściciel pomalował front kamienicy na różowo.

 (1.3) Nad wschodnią częścią kraju będzie jeszcze przemieszczał się zimny front.

 (1.4) Wczoraj powołany został front jedności narodowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɔ̃nt, AS: frõnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fronton m., frontowiec m., froncik mrz., frontalność ż.

 przym. frontowy, przyfrontowy

 przysł. frontalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) fronton

Wiktionary


frontale

w średniowieczu: zasłona górnej części ołtarza; antependium; antepedium


SJP.pl

Antepedium (również antependium, frontale) – bogato zdobione zakrycie lub zasłona zakrywająca podstawę (stipes) stałego ołtarza chrześcijańskiego.

Wikipedia


frontalizm

w plastyce: zasada kompozycyjna polegająca na przedstawianiu postaci ludzkiej od przodu, w układzie symetrycznym, stosowana zwłaszcza w sztuce starożytnej


SJP.pl

Frontalizm – zasada kompozycyjna stosowana w sztukach plastycznych, polegająca na przedstawianiu postaci ludzkiej od przodu, w układzie ściśle symetrycznym, dzięki czemu dzieło zyskuje charakter monumentalny i hieratyczny. W związku z tym kompozycję frontalną nadawano przede wszystkim wyobrażeniom kultowym i portretom oficjalnym, wystawionym na widok publiczny.

Wikipedia


frontalnie

przysłówek

 (1.1) w sposób frontalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. front m., frontalność ż.

 przym. frontalny

Wiktionary


frontalność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest frontalne

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) „Łączy natomiast obie płyty charakterystyczna dla włoskiej sztuki nagrobnej frontalność i bezwzględny spokój w koncepcji postaci.”

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. front m., frontowiec m.

 przym. frontalny

 przysł. frontalnie

Wiktionary


frontalny

1. znajdujący się na przedzie, ustawiony przodem;
2. skierowany ku przodowi kogoś lub czegoś;
3. atak frontalny - zmasowany atak na czoło frontu przeciwnika


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) czołowy, przedni

 (1.2) zwrócony w przód

 (1.3) rozstawiony wzdłuż frontu

 (1.4) wojsk. idący wprost na pozycje przeciwnika, nieoskrzydlający, nieomijający

 (1.5) zool. odnoszący się do czoła zwierzęcia

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frontalność ż.

 przysł. frontalnie

Wiktionary


frontczak

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Ignacy Frontczak – działacz komunistyczny i związkowy
  • Jan Frontczak – polski siatkarz i lekarz

Wikipedia


frontem

1. przednia część; przód;
2. wychodząca na ulicę, reprezentacyjna część budynku;
3. miejsce działań wojennych walczących armii;
4. związek kilku armii objęty wspólnym dowództwem;
5. wspólna działalność w celu osiągnięcia wyznaczonego celu


SJP.pl


frontend

w informatyce: część aplikacji odpowiedzialna za interakcję z użytkownikiem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) inform. część systemu informatycznego stanowiąca interfejs użytkownika, prezentująca dane oraz realizująca komunikację z backendem

Wiktionary

Front-end i back-end – początkowe oraz końcowe stadium procesu. Front-end jest odpowiedzialny za pobieranie danych od użytkownika oraz przekazanie ich do back-endu. Następnie back-end na podstawie tych danych wykonuje określone zadanie. Opcjonalnie front-end może pokazać użytkownikowi wyniki otrzymane od back-endu. Często stosowanym tłumaczeniem jest „fasada” i „wnętrze”.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. frontendowiec mos.

 przym. frontendowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. front-end, front end

Wiktionary


frontendowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) środ. inform. programista zajmujący się frontendem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W naszym zespole pracuje 4 backendowców i 2 frontendowców.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frontend mrz.

 przym. frontendowy

Wiktionary


frontendowo

frontendowy


SJP.pl

Patrz:

frontendowy

frontendowy

frontend


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) środ. inform. związany z frontendem, dotyczący frontendu

Wiktionary

Patrz:

frontend

Przykłady

 (1.1) Programistka cały dzień szukała błędu w komponencie frontendowym.

 (1.1) Po ukończeniu trzymiesięcznego kursu, udało mi się zdobyć pracę jako programista frontendowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frontend mrz., frontendowiec mos.

Wiktionary


frontera

samochód typu Opel Frontera


SJP.pl

Frontera – miasto w Meksyku, w stanie Tabasco, siedziba władz gminy Centla. Miasto położone jest w odległości około 10 km od wybrzeża Zatoki Meksykańskiej w pobliżu lejkowatego ujścia rzeki Usumacinta. W 2010 roku ludność miasta liczyła 22 795 osób natomiast gminy 102 110 mieszkańców.

Wikipedia


frontispis

Frontyspis (z fr. frontispice) – strona poprzedzająca kartę tytułową książki, zawierająca niekiedy spis dzieła, portret autora, ilustrację lub tytuł ogólny wydania. Przeobrażał się pod wpływem zmian stylowych. Wczesną formą była ramka arabeskowa naśladująca obramowanie okna lub portalu. Rozwój frontyspisu przypada na XVII–XVIII w.

Wikipedia


frontman

[czytaj: frontmen] frontmen;
1. najważniejszy muzyk w zespole, utrzymujący kontakt z publicznością w czasie koncertu;
2. osoba najbardziej aktywna w jakiejś organizacji, zespole, grupie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. muz. główny muzyk zespołu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podczas koncertu frontman został zasztyletowany.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. frontmanka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lider; war. frontmen

Wiktionary


frontmanka

frontman [czytaj: frontmenka]; frontmenka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. muz. liderka zespołu muzycznego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wokalistka została frontmanką formacji po roku 2000.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. frontman mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) liderka; war. frontmenka

Wiktionary


frontmen

frontman;
1. najważniejszy muzyk w zespole, utrzymujący kontakt z publicznością w czasie koncertu;
2. osoba najbardziej aktywna w jakiejś organizacji, zespole, grupie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. muz. lider zespołu muzycznego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zespół znalazł nowego frontmena przed następną trasą koncertową.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. frontmenka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lider; war. frontman

Wiktionary


frontmenka

frontmen; frontmanka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. muz. liderka zespołu muzycznego

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wokalistka została frontmenką kapeli po roku 2000.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. frontmen mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) liderka; war. frontmanka

Wiktionary


frontogenetyczny

frontogeneza


SJP.pl

Patrz:

frontogeneza

frontolityczny

frontoliza


SJP.pl

Patrz:

frontoliza

frontoliza

procesy prowadzące do osłabienia albo całkowitego zaniku frontu atmosferycznego


SJP.pl

Frontoliza – proces zanikania lub osłabiania frontu atmosferycznego.

Na mapach synoptycznych front ulegający frontolizie oznacza się linią przerywaną, zaznaczając symbole rodzaju frontu na co drugim odcinku.

Wikipedia


fronton

1. frontowa ściana budynku, fasada
2. trójkątne zwieńczenie fasady lub ryzalitu budowli antycznej lub klasycystycznej; przyczółek, naczółek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. przednia ściana budynku

 (1.2) archit. trójkątne zwieńczenie fasady lub ryzalitu budynku;

Wiktionary

Fronton, przyczółek – niski szczyt nad portykiem, o różnym kształcie, ograniczony krawędziami bocznymi dachu dwuspadowego. Stosowany w świątyniach greckich od ok. 650 r. p.n.e. Wewnętrzne pole frontonu, gładkie lub wypełnione dekoracją rzeźbiarską, nosi nazwę tympanonu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Staliśmy na rynku, podziwiając fronton zabytkowego ratusza.

 (1.2) W architekturze nowożytnej spotkać można również frontony stanowiące segment kręgu, półowalne, przerywane lub gierowane.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. frontonik mrz.

 przym. frontonowy, frontowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fasada, front

 (1.2) przyczółek

Wiktionary


frontonik

zdrobnienie od: fronton


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fronton

 (1.2) archit. mały fronton

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Nad wejściem od strony ogrodów architekt umieścił niewielki frontonik ze scenką idylliczną.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fronton mrz.

 przym. frontonowy

Wiktionary


frontonowy

związany z frontonem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z frontonem, dotyczący frontonu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zamierzamy jeszcze wymienić okna frontonowe.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fronton mrz., frontonik mrz.

Wiktionary


frontowiec

żołnierz walczący na froncie; żołnierz oddziałów frontowych


SJP.pl


frontowy

związany z frontem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który znajduje się z przodu

 (1.2) wojsk. związany z frontem wojennym, dotyczący frontu wojennego

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɔ̃nˈtɔvɨ, AS: frõntovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. front m., frontowiec m., fronton m.

 przym. przyfrontowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przedni

 (1.2) liniowy

Wiktionary


frontpage

Microsoft FrontPage – nierozwijany pakiet webmasterski firmy Microsoft, dostępny jako oddzielna aplikacja lub jako część pakietu Microsoft Office, także w polskiej wersji językowej. Program był dostępny także w środowisku Mac OS w 1998, ale nie dorównywał wtedy konkurencji i od tego czasu Microsoft go w tym środowisku nie aktualizował. Od wersji 2002 dostępny w polskiej wersji językowej.

Wikipedia


frontyspis

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ilustracja umieszczana na karcie przedtytułowej książki, zazwyczaj będąca ryciną przedstawiającą autora

 (1.2) osobna strona, na której połączono rysunek i wkomponowany w niego tytuł publikacji

 (1.3) daw. ozdobny miedzioryt

Wiktionary

Frontyspis (z fr. frontispice) – strona poprzedzająca kartę tytułową książki, zawierająca niekiedy spis dzieła, portret autora, ilustrację lub tytuł ogólny wydania. Przeobrażał się pod wpływem zmian stylowych. Wczesną formą była ramka arabeskowa naśladująca obramowanie okna lub portalu. Rozwój frontyspisu przypada na XVII–XVIII w.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Być może inspiracją dla Panka stał się rysunek głowy Dantego autorstwa Tadeusza Kulisiewicza, wydrukowany na frontyspisie jubileuszowego wydania Boskiej komedii. (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɔ̃nˈtɨspʲis, AS: frõntyspʹis

Wiktionary

Synonimy:

frontispis

Wiktionary


frosinone

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum;

 (1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w regionie Lacjum;

Wiktionary

Frosinone – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Lacjum, w prowincji Frosinone.

Według danych na rok 2023 gminę zamieszkiwało 43 325 osób, 924,75 os./km².

W mieści swoją siedzibę ma klub piłkarski Frosinone Calcio, który w sezonie 2023/2024 występuje w Serie A.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przebywszy rzekę z saperami w gumowym pontonie, znalazłem Frosinone ciepłe jeszcze od Niemców, ale ich ani śladu.

 (1.1) Naczelnik zezwolił też Dąbrowskiemu na wręczenie wyróżniającym się żołnierzom obrączek insurekcyjnych z napisem „Ojczyzna Obrońcy Swemu” (…). Jedną z nich otrzymał mjr Józef Nadolski za wdarcie się podczas szturmu jako pierwszy do włoskiego miasta Frosinone; drugą uhonorowany został gen. Karol Kniaziewicz za odznaczenie się w bitwie pod Civita Castellana.

Wiktionary


frost

nazwisko


SJP.pl

  • Frost – perkusista grupy Satyricon
  • Frost – album norweskiej grupy vikingmetalowej Enslaved
  • Frost – program komputerowy
  • David Frost – angielski dziennikarz
  • Frederick Frost (pseudonim) – Frederick Schiller Faust (1892–1944) – pisarz i dziennikarz amerykański
  • Robert Frost – amerykański poeta

Wikipedia


frota

miękka, bawełniana lub bawełnopodobna tkanina pętelkowa; frote, frotte, frotté


SJP.pl


frotaż

technika odciskania faktury przedmiotów na papierze przez mocne pocieranie ołówkiem; frottage


SJP.pl

Frottage, frotaż (fr. tarcie) – technika odciskania faktury dowolnych przedmiotów (np. drewna, tkaniny, liści, kamieni) na powierzchni papieru przez przyłożenie papieru do danej rzeczy i mocne pocieranie go ołówkiem (lub innym podobnym narzędziem).

Wikipedia


frote

[czytaj: froTE lub FROte]
1. miękka, bawełniana lub bawełnopodobna tkanina pętelkowa; frota, frotte, frotté;
2. wykonany z tkaniny frote; frotowy


SJP.pl


froter

czyściciel posadzek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna zajmujący się zawodowo froterowaniem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. froterowanie n., wyfroterowanie n., froterka ż., froteryzm m., froterysta m.

 czas. froterować ndk., wyfroterować dk.

 przym. froterski

Wiktionary


froterka

1. przyrząd elektryczny do froterowania, polerowania podłóg;
2. dawniej: czynność froterowania, zajęcie frotera


SJP.pl

Froterka elektryczna – urządzenie elektryczne, służące do polerowania wypastowanych podłóg wykonanych z PCW (PVC), paneli podłogowych, parkietu, drewna, kamienia i tym podobnych.

Zasadniczym elementem tego narzędzia są ruchome, napędzane silnikiem komutatorowym szczotki. Pierwsze froterki były dość dużymi urządzeniami z dwoma lub trzema szczotkami napędzanymi za pomocą paska.

Niektóre urządzenia tego rodzaju wyposażone są w worek na śmieci zebrane przy froterowaniu.

Wikipedia


froterować

czyścić posadzkę, podłogę; polerować zapastowaną podłogę


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) polerować zapastowaną podłogę froterką lub miękką tkaniną

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W oczekiwaniu na hydraulika froterowałem dziś trochę podłogę w kuchni, żeby nie było wstydu, jak przyjdzie i zobaczy, jak tu u nas nieposprzątane.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrɔtɛˈrɔvat͡ɕ, AS: froterovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. froter, froterka, froterowanie

 przym. froterski

 czas. wyfroterować

Wiktionary


froterowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|froterować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. froterować

 rzecz. froter mos.

Wiktionary


froterski

froter


SJP.pl

Patrz:

froter

frotka

1. opaska, wykonana najczęściej z bawełny, noszona przez sportowców na ręce, służąca do wycierania potu;
2. gumka z frotté, służąca do wiązania włosów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fryzj. gumka do włosów obciągnięta materiałem;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ania kupiła kolorowe frotki dla swoich córeczek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɔtka, AS: frotka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frotté

 przym. frotté, frotowy

Wiktionary


frotowy

wykonany z frotté - miękkiej, bawełnianej lub bawełnopodobnej tkaniny pętelkowej


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wykonany z tkaniny frotté

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Za ciepłe frotowe skarpetki trzeba było zapłacić 6-9 złotych, a za wełnianą czapkę 5 złotych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɔˈtɔvɨ, AS: frotovy

Wiktionary

Powiązane:

 przym. frotté

 rzecz. frotté, frotka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frotté

Wiktionary


frottage

[czytaj: froTAŻ] technika odciskania faktury przedmiotów na papierze przez mocne pocieranie ołówkiem; frotaż


SJP.pl

Frottage, frotaż (fr. tarcie) – technika odciskania faktury dowolnych przedmiotów (np. drewna, tkaniny, liści, kamieni) na powierzchni papieru przez przyłożenie papieru do danej rzeczy i mocne pocieranie go ołówkiem (lub innym podobnym narzędziem).

Wikipedia


frotte

[czytaj: froTE lub FROte]
1. miękka, bawełniana lub bawełnopodobna tkanina pętelkowa; frota, frote, frotté;
2. wykonany z tkaniny frotte; frotowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) włók. bawełniana lub bawełnianopodobna tkanina o strukturze pętelkowej

przymiotnik

 (2.1) włók. wykonany z tkaniny frotté (1.1)

Wiktionary

Frotte – tkanina z okrywą pętelkową, wytwarzana na specjalnych krosnach. Tkanina tworzona jest z dwóch osnów, podstawowej i pętelkowej, oraz wątku. Osnowa podstawowa tworząca strukturę tkaniny jest wykonana z bardzo mocnej, gładkiej przędzy i jest mocno naprężona. Osnowa pętelkowa natomiast jest wykonana z przędzy miękkiej, puszystej, chłonnej i elastycznej. W trakcie tkania minimalnie naprężona.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. frotka ż.

 przym. frotowy

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) frotowy

Wiktionary


frottola

wesoła wielogłoskowa piosenka zwrotkowa z refrenem, czasem z towarzyszeniem instrumentów, popularna we Włoszech w XV i XVI wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. włoska piosenka o tematyce miłosnej lub satyrycznej popularna XV-XVI wieku;

Wiktionary

Frottola – pieśń strofkowa o treści miłosnej lub satyrycznej, popularna we Włoszech w XV i XVI wieku.

Najczęściej była 3- lub 4-głosowa, z linią melodyczną umieszczoną w najwyższym głosie. Śpiewano ją z towarzyszeniem 2 lub 3 instrumentów, stanowiących jej harmoniczne dopełnienie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miejscem powstania właściwej frottoli była Mantua (ok. 1400).

Wiktionary


frou-frou

[czytaj: fru-fru] taki, który wydaje lekki, delikatny dźwięk zbliżony do szelestu liści, sukien, jedwabnych halek itd. lub jest wykonany z powiewnych tkanin; froufrou, fru-fru


SJP.pl

Frou-Frou (także Froufrou) – francuska komedia w pięciu aktach autorstwa Henriego Meilhaca i Ludovica Halévy’ego z 1869.

Wikipedia


froufrou

[czytaj: fru-fru] taki, który wydaje lekki, delikatny dźwięk zbliżony do szelestu liści, sukien, jedwabnych halek itd. lub jest wykonany z powiewnych tkanin; frou-frou, fru-fru


SJP.pl


frr

wyraz oznaczający furkotanie, łopotanie, zwłaszcza skrzydeł ptaków podrywających się do lotu; frrr


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) naśladowanie odgłosu wydawanego przez skrzydła ptaka, który podrywa się do lotu

 (1.2) imitacja dźwięku łopoczącej na wietrze chorągwi

Wiktionary

Powiązane:

 czas. fruwać

Wiktionary


frrr

wyraz oznaczający furkotanie, łopotanie, zwłaszcza skrzydeł ptaków podrywających się do lotu; frr


SJP.pl


fru

1. wyraz oznaczający lot, machanie skrzydłami itp.
2. potocznie o lekkim, powiewnym stroju lub jego części;
3. wykrzyknik nazywający czynność wykonywaną nagle, szybko, z impetem; sru


SJP.pl


fru-fru

taki, który wydaje lekki, delikatny dźwięk zbliżony do szelestu liści, sukien, jedwabnych halek itd. lub jest wykonany z powiewnych tkanin; froufrou, frou-frou


SJP.pl


fructidor

[czytaj: fruktiDOR] dwunasty miesiąc francuskiego kalendarza republikańskiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nazwa dwunastego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;

Wiktionary

Fructidor (z łac. fructus = 'owoce' + z gr. doron = 'dar') – dwunasty miesiąc we francuskim kalendarzu rewolucyjnym, trzeci i ostatni miesiąc lata – tym samym ostatni miesiąc roku. Trwał od 18 sierpnia do 16 września.

W 1797 roku we fructidorze miał miejsce zamach stanu 18 fructdiora.

Wikipedia


fructus

z łaciny: owoc; określenie spotykane głównie na receptach


SJP.pl


fruczak

gatunek motyla, ćmy dziennej; zawisak, fruczak gołąbek


SJP.pl


frug

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) rockandrollowy taniec towarzyski, w którym różne części ciała poruszają się rytmicznie z wyjątkiem stóp spoczywających nieruchomo

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|frug.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) frug

źródła.

== frug (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-frug.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) frug

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fruk, AS: fruk

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|frug.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) frug

źródła.

== frug (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-frug.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) frug

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


frugo

napój owocowy marki Frugo


SJP.pl

Frugo – marka napojów owocowych, stworzona przez firmę Alima Gerber, obecnie należąca do FoodCare.

Wikipedia


fruitarianin

osoba odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; frutarianin, fruktarianin


SJP.pl


fruitarianizm

odżywianie się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; frutarianizm, fruktarianizm


SJP.pl

Wikipedia


fruitarianka

[czytaj: frutarianka] kobieta odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; frutarianka


SJP.pl


frukacz

nazwisko


SJP.pl


frukcik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od frukt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frukt m.

Wiktionary


frukt

dawniej:
1. owoc;
2. przenośnie: owoc pracy, zysk, korzyść


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. owoc

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frukt, AS: frukt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frukcik mrz.

Wiktionary


frukta

przestarzale: owoce (przede wszystkim płody drzew, krzewów, np. jabłka); frukty


SJP.pl


fruktan

związek pochodzenia roślinnego, występujący w kłączach, bulwach, dolnych częściach roślin i rzadko w liściach


SJP.pl


fruktarianin

osoba odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianin, frutarianin


SJP.pl


fruktarianizm

odżywianie się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianizm, frutarianizm


SJP.pl

Wikipedia


fruktooligosacharyd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. związek organiczny składający się z kilku cząsteczek fruktozy połączonych z sacharozą

Wiktionary


fruktowit

gazowany napój orzeźwiający, produkowany z naturalnych soków owocowych


SJP.pl


fruktowy

dawniej: owocowy


SJP.pl

Fruktowy (biał. Фруктовы; ros. Фруктовый) – osiedle na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kobryńskim, w sielsowiecie Batcze. Od wschodu graniczy z Kobryniem.

Osiedle powstało po II wojnie światowej. Wcześniej te tereny należały do folwarku Patryki.

Wikipedia


fruktoza

związek organiczny, monosacharyd, występujący w owocach i miodzie; cukier owocowy, lewuloza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny z grupy ketoz, naturalnie występujący w stanie wolnym w owocach, miodzie, nektarze kwiatów;

Wiktionary

Fruktoza, cukier owocowy (z łac. fructus, owoc) – organiczny związek chemiczny z grupy ketoz. W stanie wolnym występuje naturalnie w owocach, miodzie, nektarze kwiatów i spermie ssaków. Reszty fruktozy wchodzą w skład szeregu di-, oligo- i polisacharydów, na przykład sacharozy (glukoza + fruktoza), rafinozy (glukoza + fruktoza + galaktoza) lub inuliny.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) cukier owocowy

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) cukier

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. fruktozowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|fructus. → owoc

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) fructose

* baskijski: (1.1) fruktosa

* bułgarski: (1.1) фруктоза ż., плодова захар ż.

* chorwacki: (1.1) fruktoza ż.

* czeski: (1.1) fruktóza ż.

* estoński: (1.1) fruktoos

* francuski: (1.1) fructose m.

* hiszpański: (1.1) fructosa ż.

* kataloński: (1.1) fructosa ż.

* litewski: (1.1) fruktozė ż.

* niemiecki: (1.1) Fructose ż., Fruktose ż.

* nowogrecki: (1.1) φρουκτόζη ż.

* portugalski: (1.1) frutose ż.

* rosyjski: (1.1) фруктоза ż.

* rumuński: (1.1) fructoză ż.

* słowacki: (1.1) fruktóza ż.

* słoweński: (1.1) fruktoza ż.

* ukraiński: (1.1) фруктоза ż.

* węgierski: (1.1) fruktóz

* włoski: (1.1) fruttosio m.

źródła.

== fruktoza (język chorwacki.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. fruktoza

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fruktozowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) cukier owocowy

Wiktionary


fruktozamina

produkt glikacji białek osocza


SJP.pl

Nazwą fruktozamina, lub także izoglukozamina określa się białka osocza krwi, głównie albuminy, które uległy procesowi glikacji białek. Ponieważ stężenie fruktozaminy koreluje ze stopniem wyrównania glikemii w przebiegu cukrzycy jest ono wykorzystywane w monitorowania efektów leczenia tego schorzenia.

Wikipedia


frukty

dawniej: owoce (przede wszystkim płody drzew, krzewów, np. jabłka); frukta


SJP.pl


fruktyfikować

przynosić owoce, lub w przenośni: przynosić zysk


SJP.pl


frullando

przysłówek

 (1.1) muz. trzepocząc językiem na instrumentach dętych w celu uzyskania drżącego brzmienia przypominającego ćwierkanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frullato, frull.

Wiktionary


frullato

efekt uzyskiwany w grze na flecie przez wibrację języka, taką jak przy wymawianiu głosek frrr


SJP.pl

Frullato (wł. trząść), także Flatterzunge (niem. trzepoczący język) - technika gry możliwa na niektórych instrumentach dętych, dająca efekt podobny do tremolo, ale wykonywana na nieprzerywanym dźwięku i bez zmiany jego wysokości.

Wikipedia


frumencjusz

imię męskie


SJP.pl

Frumencjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Zostało utworzone od rzeczownika frumentum (zboże, żyto, pszenica). Imię Frumencjusz oznacza zatem „hodowca zboża” lub „dostawca zboża”.

Imię to nosił Frumencjusz z Aksum, święty chrześcijański, apostoł Etiopii.

Frumencjusz imieniny obchodzi 27 października.

Wikipedia


frunąć

o istotach, np. ptakach: poruszać się w powietrzu przy użyciu skrzydeł; fruwać, latać


SJP.pl


frunze

sowiecka nazwa Biszkeku, stolicy Kirgistanu


SJP.pl

  • Michaił Frunze (1885-1925) – rosyjski dowódca wojskowy i działacz bolszewicki

Okręty:

  • "Frunze" – radziecki pancernik z okresu międzywojennego (ex. "Połtawa")
  • „Frunze” – radziecki niszczyciel z okresu międzywojennego i II wojny światowej (ex. "Bystryj")
  • "Frunze" – radziecki krążownik lekki z okresu powojennego projektu 68
  • "Admirał Łazariew" (ex. "Frunze") – rosyjski krążownik atomowy

Wikipedia


frunzeńczyk

mieszkaniec Frunze


SJP.pl


frunzenka

mieszkanka Frunze


SJP.pl


frunzeński

przymiotnik od: Frunze


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. związany z Frunze, dotyczący Frunze (współcz. Biszkek)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frunze n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) współcz. biszkekański, biszkecki

Wiktionary


frustracja

stan rozdrażnienia i rozgoryczenia występujący u kogoś na skutek niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby lub osiągnięcia celu, często połączony z poczuciem bezsilności


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) psych. stan nieprzyjemnego napięcia emocjonalnego wynikły z niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby albo osiągnięcia danego celu;

Wiktionary

Frustracja (łac. frustratio - zawód, udaremnienie) – zespół przykrych emocji związanych z niemożliwością realizacji potrzeby lub osiągnięcia określonego celu. Czasem frustrację definiuje się jako każdą sytuację, która wywołuje nieprzyjemne reakcje: ból, gniew, złość, nudę, irytację, lęk i inne formy dyskomfortu. Frustracja bywa rozumiana jako reakcja na niemożliwość osiągnięcia celu, pomimo dążenia do niego. Uczucie frustracji łączy się z nakładem pracy nie doprowadzającej do osiągnięcia celu. Są to swego rodzaju wyrzuty sumienia wobec siebie samego znajdujące ujście pod postacią frustracji, kompulsji, przeniesienia lub natręctwa – jest to mechanizm spontaniczny, instynktowny i nieświadomy wynikający z jednostkowych uwarunkowań i doświadczeń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kolejną koncepcją agresji (…), jest ujęcie agresji jako reakcji na frustrację.

 (1.1) W rzeczywistości frustracja i głębokie zadowolenie są ze sobą ściśle związane; trudno sobie wyobrazić intensywną przyjemność bez jakiejś poprzedzającej jej frustracji.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frustrat m., frustratka ż., sfrustrowanie n., frustrowanie n.

 czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.

 przym. frustracyjny

Wiktionary


frustracje

stan rozdrażnienia i rozgoryczenia występujący u kogoś na skutek niemożności zaspokojenia jakiejś potrzeby lub osiągnięcia celu, często połączony z poczuciem bezsilności


SJP.pl


frustracyjny

przymiotnik od: frustracja; będący wynikiem, objawem frustracji


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z frustracją, dotyczący frustracji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frustracja ż., frustrat m., frustratka ż., sfrustrowanie n., frustrowanie n.

 czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.

Wiktionary


frustrat

człowiek będący w stanie frustracji lub łatwo popadający w ten stan


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna, który przejawia frustrację

Wiktionary

Frustracja (łac. frustratio - zawód, udaremnienie) – zespół przykrych emocji związanych z niemożliwością realizacji potrzeby lub osiągnięcia określonego celu. Czasem frustrację definiuje się jako każdą sytuację, która wywołuje nieprzyjemne reakcje: ból, gniew, złość, nudę, irytację, lęk i inne formy dyskomfortu. Frustracja bywa rozumiana jako reakcja na niemożliwość osiągnięcia celu, pomimo dążenia do niego. Uczucie frustracji łączy się z nakładem pracy nie doprowadzającej do osiągnięcia celu. Są to swego rodzaju wyrzuty sumienia wobec siebie samego znajdujące ujście pod postacią frustracji, kompulsji, przeniesienia lub natręctwa – jest to mechanizm spontaniczny, instynktowny i nieświadomy wynikający z jednostkowych uwarunkowań i doświadczeń.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie wierzcie frustratom czy dewiantom psychicznym, którzy swoje problemy psychiczne odreagowują na narodzie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frustracja ż., sfrustrowanie n., frustrowanie n.

:: fż. frustratka ż.

 czas. frustrować ndk., sfrustrować dk.

 przym. sfrustrowany, frustracyjny

Wiktionary


frustratka

kobieta przeżywająca stan frustracji, lub łatwo popadająca w ten stan


SJP.pl


frustrować

frustrować się lub kogoś; odczuwać porażkę w dążeniu do celu; zawodzić się


SJP.pl

czasownik

 (1.1) wywoływać frustrację u kogoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ta sprawa, chociaż interesująca, trochę frustruje.

 (1.1) Brak środków frustruje lekarzy i opóźnia leczenie, a czas oczekiwania na wizytę wynosi już nawet do sześciu lat.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frustracja ż., frustrat m., frustratka ż., frustrowanie n.

 przym. sfrustrowany, frustrujący, frustracyjny

 przysł. frustrująco

Wiktionary


frustrujący

taki, który powoduje frustrację; irytujący, denerwujący


SJP.pl


frutarianin

osoba odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianin, fruktarianin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba stosująca frutarianizm, odżywiająca się tylko owocami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frutarianizm m.

:: fż. frutarianka ż.

 przym. frutariański

Wiktionary


frutarianizm

odżywianie się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianizm, fruktarianizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sposób żywienia dopuszczający spożywanie wyłącznie owoców i warzyw, których zerwanie nie powoduje zniszczenia rośliny;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. frutarianin m., frutarianka ż.

 przym. frutariański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fruktarianizm, fruitarianizm, fruktorianizm

Wiktionary


frutarianka

kobieta odżywiająca się wyłącznie owocami, których zbiór nie prowadzi do obumarcia rośliny; fruitarianka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta stosująca frutarianizm, odżywiająca się tylko owocami

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frutarianizm m.

:: fm. frutarianin m.

 przym. frutariański

Wiktionary


frutariański

frutarianizm


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący frutarian i frutarianizmu

Wiktionary

Patrz:

frutarianizm

Powiązane:

 rzecz. frutarianizm m., frutarianin m., frutarianka ż.

Wiktionary


frutos

nazwisko


SJP.pl


frutti

z włoskiego: płody, owoce; frukty, frukta


SJP.pl


fruwać

frunąć, lecieć;
1. o istotach: przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu dzięki skrzydłom;
2. poruszać się na wietrze;
3. potocznie, przenośnie:
a) o rzeczach: unosić się, być rzucanym;
b) oddalać się, wyjeżdżać


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. frunąć)

 (1.1) poruszać się w powietrzu za pomocą skrzydeł

 (1.2) unosić się pod wpływem pędu powietrza

 (1.3) pot. przemieszczać się gdzieś niby lekkim wydatkiem energetycznym lub szybko

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Motyl fruwa sobie z kwiatka na kwiatek.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fruwanie n.

 czas. frunąć dk.

 wykrz. frr

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) latać, lecieć, reg. śl. furgać.

 (1.2) powiewać, reg. śl. furgać.

Wiktionary


fruwający

frunąć, lecieć;
1. o istotach: przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu dzięki skrzydłom;
2. poruszać się na wietrze;
3. potocznie, przenośnie:
a) o rzeczach: unosić się, być rzucanym;
b) oddalać się, wyjeżdżać


SJP.pl

Patrz:

fruwać

frużelina

deser sporządzony z całych lub krojonych owoców, zatopionych w żelu, z możliwymi innymi dodatkami, np. z bitą śmietaną


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. półprodukt cukierniczy sporządzony z całych lub krojonych owoców zatopionych w żelu;

Wiktionary

Frużelina − przetwór owocowy sporządzony z kawałków owoców zatopionych w żelu o konsystencji przypominającej tężejącą galaretkę lub kisiel. Jest to popularny dodatek do różnego rodzaju ciast, gofrów czy lodów.

Owoce często wykorzystywane do przyrządzania frużeliny to na przykład wiśnie, truskawki, maliny.

Frużelina jest zastrzeżoną nazwą produktów przedsiębiorstwa Prospona, jednak na drodze pospolicenia weszła do języka potocznego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jak podkreślają, wykonane są one tylko z naturalnych składników — biszkopt wypiekany jest na świeżych jajkach, panie same przygotowują frużeliny owocowe, kremy i inne dodatki.

Wiktionary


fryburczyk

1. mieszkaniec Fryburga (miasta w Szwajcarii);
2. mieszkaniec Fryburga Bryzgowijskiego (miasta w Niemczech)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec kantonu Fryburg

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryburg mrz., fryburczyk mos., fryburka ż.

:: fż. Fryburka ż., Fryburżanka ż.

 przym. fryburski

Wiktionary


fryburg

1. kanton w Szwajcarii;
2. miasto w Szwajcarii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Szwajcarii nad rzeką Sarine, stolica kantonu Fryburg (1.2);

 (1.2) geogr. adm. jeden z kantonów Szwajcarii;

 (1.3) geogr. adm. rejencja w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia;

Wiktionary

Niemcy:

  • Fryburg (niem. Freiburg) – rejencja w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia
  • Fryburg Bryzgowijski (niem. Freiburg im Breisgau) – miasto w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia

Szwajcaria:

  • Fryburg (niem. Freiburg im Üechtland) – miasto
  • Fryburg – kanton

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pojedziemy do Fryburga w przyszłym roku.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fryburski

 rzecz. fryburczyk mos., fryburżanka ż., Fryburczyk mos., Fryburżanka ż.

Wiktionary


fryburka

fryburżanka;
1. mieszkanka szwajcarskiego miasta Fryburg;
2. mieszkanka niemieckiego miasta Fryburg Bryzgowijski


SJP.pl


fryburski

1. związany z Fryburgiem (szwajcarskie miasto, kraina i kanton);
2. związany z Fryburgiem Bryzgowijskim (miasto w Niemczech)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Fryburgiem Bryzgowijskim

 (1.2) związany z Fryburgiem (miastem w Szwajcarii) lub kantonem Fryburg

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryburg mrz., Fryburczyk mos., Fryburżanka ż.

Wiktionary


fryburżanka

fryburka;
1. mieszkanka szwajcarskiego miasta Fryburg;
2. mieszkanka niemieckiego miasta Fryburg Bryzgowijski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka kantonu Fryburg

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryburg mrz., fryburczyk mos., fryburka ż., Fryburka ż.

:: fm. Fryburczyk mos.

 przym. fryburski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Fryburka ż.

Wiktionary


fryc

1. pogardliwie o Niemcu; Szwab;
2. przestarzale: ktoś początkujący w danym zawodzie, niedoświadczony; żółtodziób, nowicjusz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m., forma imienia Fryderyk

 (1.2) lekcew. o Niemcu

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Patryk Fryc – polski piłkarz
  • Stefan Fryc – polski piłkarz, olimpijczyk
  • Fryc – zdrobnienie imienia Fryderyk

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Z dawna u nas są zwyczaje • I stała zasada: Fryc wyrabia, Szmul sprzedaje, • A zaś Maciek zjada.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨt͡s, AS: fryc

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryderyk m., Frycek m., Fryderyka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Frycek

 (1.2) Frycek, Helmut, szwab, szkop

Wiktionary


frycek

zdrobnienie od: Fryderyk (imię męskie)


SJP.pl


frycowe

strata poniesiona z powodu popełnienia błędu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. szkoda lub koszt wynikły z błędu popełnionego przez brak doświadczenia w jakiejś dziedzinie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryc mos.

Wiktionary


frycówka

dawniej:
1. przyjęcie nowego kolegi po fachu do swego grona, odbywające się według tradycyjnego ceremoniału;
2. dowcip spłatany nowicjuszowi przez starszych kolegów


SJP.pl


frycz

nazwisko


SJP.pl

  • Frycz – imię męskie
  • Frycz – nazwisko
  • Frycz – herb szlachecki
  • osoby noszące nazwisko Frycz:
    • Gabriela Frycz – polska aktorka
    • Jan Frycz – polski aktor, ojciec Gabrieli i Olgi Frycz
    • Karol Frycz – polski malarz, scenograf i reżyser teatralny
    • Olga Frycz – polska aktorka
    • Sebastian Frycz – polski kierowca rajdowy

Wikipedia


fryda

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Fryda – skrócona forma imienia Fryderyka, Elfryda, Alfreda, Fredegunda lub Frydolina.

Fryda imieniny obchodzi: 18 lutego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Faceci kochali Frydę za jej poczucie humoru.

 (1.1) Pięć obrazów Frydy zakupiło muzeum państwowe.

Wiktionary


frydecko-mistecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Frydkiem-Mistkiem, dotyczący Frydka-Mistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydek-Mistek mrz.

Wiktionary


frydek

zdrobnienie od: Zygfryd (imię męskie)


SJP.pl

  • Frydek (cz. Frýdek) – dawniej samodzielne miasto na Śląsku Cieszyńskim, obecnie część miasta Frydek-Mistek w Czechach
  • Frydek – wieś w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Austin
W Polsce
  • Frydek – wieś w powiecie pszczyńskim
  • Frydek – gromada
  • Frydek – jezioro w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim w mieście Wąbrzeźno

Wikipedia


frydek-mistek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Republice Czeskiej, w granicach historycznego regionu Śląska Cieszyńskiego;

Wiktionary

Frydek-Mistek (cz. Frýdek-Místek, wym. [ˈfriːdɛk ˈmiːstɛk], niem. Friedeck-Mistek) – miasto powiatowe w Czechach, w kraju morawsko-śląskim, nad Ostrawicą (dopływ Odry), na skraju Ostrawsko-Karwińskiego Zagłębia Węglowego, na granicy Śląska Cieszyńskiego (Frýdek) i Moraw (Místek), ok. 30 km od granicy polsko-czeskiej, u stóp Beskidu Morawsko-Śląskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. frydecko-mistecki

Wiktionary


fryderycjański

odnoszący się do czasów Fryderyka Wielkiego w Niemczech


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) hist. mający związek z panowaniem cesarza Fryderyka II Wielkiego

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryderyk m., Fryderyka ż.

Wiktionary


fryderyczek

zdrobnienie od: Fryderyk (imię męskie)


SJP.pl


fryderyk

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. plural|Fryderyka.

Wiktionary

  • Fryderyk (imię) – imię męskie
  • Fryderyk – polska nagroda muzyczna
  • Fryderyk (ok. 1020-1084) – biskup Münsteru
  • Fryderyk (1142–1189) – książę Czech 1172–1173 i 1178–1189
  • Fryderyk – hrabia Alteny 1180–1198
  • Fryderyk – książę Brunszwiku 1373–1400
  • Fryderyk Pobożny – książę Lüneburga 1434–1457
  • Fryderyk – książę brunszwicko-lüneburski na Celle 1636–1648
  • Fryderyk (1673-1715) – książę Saksonii-Weißenfels-Dahme
  • Fryderyk (1703–1732) – książę badeński
  • Fryderyk (1763-1834) – książę Saksonii-Hildburghausen
  • Fryderyk (Friedrich Hermann Otto, 1776-1838) – książę Hohenzollern-Hechingen
  • Fryderyk (Fryderyk von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, 1891-1965) – książę Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Fryderyk nie może pracować ze względu na zły stan zdrowia.

 (1.1) Pomożemy Fryderykowi nazbierać chrustu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈdɛrɨk, AS: fryderyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Fryc mos., Fryderyczek mos.

:: fż. Fryderyka ż.

 przym. fryderycjański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Fryc, Fryderyczek

Wiktionary


fryderyka

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

 (1.2) hist. geogr. historyczna kolonia robotnicza na terenie katowickiej dzielnicy Wełnowiec;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lm. od Fryderyk

Wiktionary

Fryderyka – żeński odpowiednik imienia Fryderyk.

Fryderyka imieniny obchodzi 27 maja i 18 lipca i 6 października.

Znane osoby o imieniu Fryderyka:

  • Federica Brignone – włoska narciarka alpejska
  • Fryderyka Hanowerska – księżniczka hanowerska, królowa Grecji
  • Augusta Fryderyka Hanowerska – księżniczka hanowerska, księżna Brunszwiku-Wolfenbüttel
  • Fryderyka Reden – mecenas sztuki
  • Friederike Mayröcker – austriacka poetka
  • Federica Mogherini – włoska polityk
  • Fryderyka Aleksandra Moszyńska (1709–84) – nieślubna córka króla Polski Augusta II Mocnego i hrabiny Cosel
  • Federica Pellegrini – włoska pływaczka, medalistka olimpijska
  • Frederica Sagor Maas – amerykańska scenarzystka filmowa pochodzenia rosyjskiego
  • Fredrika Stahl – szwedzka wokalistka i autorka tekstów
  • Paulina Fryderyka Wirtemberska (1810–56) – księżniczka wirtemberska, księżna Nassau
  • Luiza z Hesji-Kassel, właśc. Luiza Wilhelmina Fryderyka Maria Karolina Augusta Julia – królowa Danii w latach 1863–98

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ukochanej Fryderyce kompozytor dedykował jedną z symfonii.

 (1.2) Mieszkanką Fryderyki była również moja teściowa, pracownica huty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrɨdɛˈrɨka, AS: fryderyka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryc mos., Fryderyczek mos.

:: fm. Fryderyk mos.

 przym. fryderycjański

Wiktionary


fryderykostwo

Fryderyk z małżonką; Fryderykowie


SJP.pl


fryderykowie

Fryderyk z małżonką; Fryderykostwo


SJP.pl


fryderykowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fryderyka (Fryderyki) lub z nim (z nią) związany


SJP.pl


fryderyksborski

koń fryderyksborski - rasa konia domowego, pochodząca z Danii


SJP.pl


frydland

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. Prawdinsk (egzonim wariantowy);

Wiktionary

Prawdinsk, Frydland (ros. Правдинск; niem. Friedland in Ostpreußen; lit. Romuva) – miasto w obwodzie królewieckim w Rosji na terenie Barcji (4 tys. mieszkańców w 2021).

Miejscowość położona nad rzeką Łyną, około 30 km na północny wschód od Bagrationowska i 25 km na południe od Gwardiejska, 10 km od granicy z Polską.

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. frydlandzki

Wiktionary


frydlandzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Frydlandem, dotyczący Frydlandu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydland mrz.

Wiktionary


frydmanianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Frydmana

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydman m.

:: fż. frydmanianka ż.

 przym. frydmański

Wiktionary


frydmanianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Frydmana

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydman m.

:: fm. frydmanianin m.

 przym. frydmański

Wiktionary


frydmański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Frydmana

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydman m., frydmanianin m., frydmanianka ż.

Wiktionary


frydolin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Frydolin – imię męskie pochodzenia germańskiego. Nosił to imię św. Frydolin.

Frydolin imieniny obchodzi 6 marca.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nazywam się Frydolin i jestem pszczelarzem z Tarnowa.

Wiktionary


frydrych

nazwisko


SJP.pl


frydrychowice

Frydrychowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Wieprz.

Wikipedia


frydrychowicki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Frydrychowic

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydrychowice nmos., frydrychowiczanin m., frydrychowiczanka ż.

Wiktionary


frydrychowicz

nazwisko


SJP.pl

  • Bart Frydrychowicz – kanadyjski gitarzysta, członek metalowej grupy Quo Vadis
  • Joanna Frydrychowicz – polska artystka plastyk
  • Johann Frydrychowicz – w latach 1888–1900 ostatni przewodniczący rady gminy Jeżyce
  • Krzysztof Frydrychowicz – polski dziennikarz komputerowy, redaktor naczelny tygodnika Computerworld
  • Mikołaj Frydrychowicz – polski działacz społeczny, pacyfistyczny i antywojenny, dziennikarz prasy niezależnej
  • Romuald Frydrychowicz – polski duchowny katolicki, historyk regionalny
  • Stefan Frydrychowicz – polski psycholog, wykładowca na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz na Akademii Ignatianum w Krakowie

Wikipedia


frydrychowiczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Frydrychowic

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydrychowice nmos.

:: fż. frydrychowiczanka ż.

 przym. frydrychowicki

Wiktionary


frydrychowiczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Frydrychowic

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frydrychowice nmos.

:: fm. frydrychowiczanin m.

 przym. frydrychowicki

Wiktionary


frydzio

zdrobnienie od: Fryderyk (imię męskie); Fredzio


SJP.pl


fryg

1. zabawka dziecięca; bąk, cyga;
2. w przenośni: ktoś ruchliwy


SJP.pl


fryga

1. zabawka dziecięca; bąk, cyga;
2. w przenośni: ktoś ruchliwy


SJP.pl

Fryga – zabawka dziecięca, rodzaj bąka na sznurku, dawniej nazywana cygą. Od tradycyjnego bąka różni się sposobem wprawiania w ruch obrotowy. Fryga ma rączkę do trzymania do której przymocowany jest element wirujący (bąk). Jest wprawiana w ruch obrotowy za pomocą sznurka nawiniętego na wystający element w kształcie cienkiego i wydłużonego walca.

Wikipedia


frygać

1. potocznie:
a) szybko chodzić, biegać;
b) rzucać czymś;
c) krzątać się zwinnie;
2. regionalnie: jeść szybko, z apetytem


SJP.pl


frygana

formacja twardolistnych, kolczastych zarośli krzewów i roślin zielnych, zrzucających liście w okresie suszy; występuje w suchych, skalistych siedliskach wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego; garig


SJP.pl

Wikipedia


frygia

w starożytności kraina w Azji Mniejszej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej ze stolicą w Gordionie, niezależne królestwo a później prowincja rzymska;

Wiktionary

Frygia (gr. Φρυγία Phrygía, łac. Phrygia) – starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej, położona między Bitynią, Myzją, Lidią, Karią, Licją, Pizydią, Likaonią i Galacją.

Znana z bardzo rozwiniętego rolnictwa i chowu bydła, a także z cennych surowców kopalnych (kopalnie złota oraz kamieniołomy marmuru). Zamieszkiwali ją spokrewnieni z Trakami indoeuropejscy Frygijczycy, przybyli na te ziemie około 1000 r. p.n.e. Tradycyjną stolicą ich państwa było Gordion. Aż do najazdu Kimerów (około 700 p.n.e.) Frygia pozostawała niezależnym królestwem. Rozkwit jej sztuki przypadł właśnie w IX i VIII w. p.n.e.; wywierała również silny kulturowy wpływ w sferze ówczesnych wierzeń – w klasycznej religii grecko-rzymskiej niektóre z greckich mitów mają bezsprzeczne pochodzenie frygijskie. Jako bóstwa rodzime czczono szczególnie Mena, Kybele, Attisa i Sabazjosa, których kult rozprzestrzenił się później szerzej w regionie śródziemnomorskim.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Swym zasięgiem Myzja obejmowała krainy Frygię i Troadę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryg mos., Frygijczyk mos., Frygijka ż., frygijka ż., frygijski mrz.

 przym. frygijski

Wiktionary


frygidian

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nazywam się Frygidian i jestem garncarzem z Żor.

Wiktionary


frygidyt

minerał z gromady siarkosoli, tetraedryt z domieszką niklu


SJP.pl


frygijczyk

mieszkaniec Frygii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. etn. mieszkaniec Frygii

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Antiochii Pizydyjskiej osiedlali się Frygijczycy i przybysze z Magnezji.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frygia ż., frygijka ż., frygijski mrz.

:: fż. Frygijka ż.

 przym. frygijski

Wiktionary


frygijka

czapka frygijska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. etn. mieszkanka Frygii

Wiktionary

Czapka frygijska (czapka wolności) – rodzaj wełnianej lub filcowej czapki o kształcie wysokiego stożka z opadającym zwieńczeniem. Męskie nakrycie głowy znane już w starożytności, w XVIII/XIX wieku spopularyzowane przez ruchy rewolucyjne jako symbol wolności.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) O wskazanie drogi mędrzec poprosił Frygijkę napotkaną na skraju gaju oliwnego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frygia ż., frygijka ż., frygijski mrz.

:: fm. Frygijczyk m.

 przym. frygijski

Wiktionary


frygijski

przymiotnik od: Frygia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. hist. związany z Frygią, dotyczący Frygii, pochodzący z Frygii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język frygijski, wymarły indoeuropejski język Frygów (Frygijczyków), używany w starożytnej Anatolii;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frygia ż., Frygijczyk mos., Frygijka ż., frygijka ż.

Wiktionary


frygnąć

potocznie:
1. rzucić, cisnąć czymś;
2. pobiec, szybko przemieścić się; śmignąć


SJP.pl


frygoria

jednostka ilości ciepła ujemnego, stosowana w chłodnictwie; frigoria


SJP.pl

Kaloria (łac. calor – ciepło), skrót cal – wspólna nazwa różnych jednostek ciepła; historycznie definiowana jako ciepło potrzebne do ogrzania grama wody o jeden stopień Celsjusza. Definicja ta jest nieprecyzyjna przez zależność ciepła właściwego wody od temperatury, ciśnienia i składu izotopowego, przez co powstały różne warianty tej jednostki, zdefiniowane ściślej.

Wikipedia


frygoryfit

roślina wodna lub lądowa, rosnąca w środowisku o niskich temperaturach (bliskich zeru stopni Celsjusza)


SJP.pl


fryjerka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. kokietka, zalotnica

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈjɛrka, AS: fryi ̯erka

Wiktionary


frykadelka

kotlecik z mięsa mielonego


SJP.pl


frykadelki

niewielkie klopsiki z mieszanego mięsa


SJP.pl


frykando

potrawa z cielęciny


SJP.pl


frykas

częściej w liczbie mnogiej - przysmaki, smakołyki, łakocie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) coś smacznego, wykwintna potrawa

 (1.2) daw. kulin. francuska potrawka z pokrojonych mięs

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na urodzinach Misi będę pochłaniach jeden frykas za drugim.

 (1.1) W naszym karmniku sikorka zawsze znajdzie jakiś frykas dla siebie.

 (1.1) Że też ci babcia naznosi zawsze tych frykasów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frykasowanie n.

:: zdrobn. frykasek m., frykasik m.

 czas. frykasować ndk.

 przym. frykasowany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) przysmak, smakołyk, rarytas, smaczny kąsek

Wiktionary


frykasik

zdrobnienie od: frykas (przysmak, smakołyk)


SJP.pl


frykasy

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) specjały, wyszukane potrawy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Że też ci babcia naznosi zawsze te frykasy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈkasɨ, AS: frykasy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frykas m.

Wiktionary


frykatywność

frykatywny


SJP.pl

Patrz:

frykatywny

frykatywny

spółgłoska frykatywna - spółgłoska szczelinowa, np. polskie: ch, f, ś; spirant


SJP.pl


frykcja

wcieranie, nacieranie


SJP.pl


frykcyjny

przymiotnik od: frykcja


SJP.pl


fryksos

Wikipedia


frymarczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|frymarczyć.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. frymarczyć

Wiktionary


frymarczyć

kupczyć przedmiotami nie na sprzedaż


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przest. uprawiać handel zamienny

 (1.2) przest. czynić przedmiotem targu rzeczy, na których nie powinno się zarabiać

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wśród oficerów pokutuje wizja polityków, którzy przy okazji partyjnych sporów będą frymarczyć sprawami armii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨ̃ˈmart͡ʃɨt͡ɕ, AS: frỹmarčyć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frymarczenie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) handlować

 (1.2) kupczyć

Wiktionary


frymark

1. w dawnej Polsce (gł. w XVI wieku) zamiana dóbr szlacheckich na królewskie, z reguły niekorzystna dla króla;
2. dawniej: handel zamienny, kupczenie;
3. dawniej: czynienie przedmiotem handlu lub targu czegoś, co nie powinno być źródłem zysku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. handel wymienny

Wiktionary

Frymark (niem. Freimarkt – „wolny targ”) – w dawnej Polsce zamiana dóbr szlacheckich na dobra królewskie, dokonywana przez władcę. Nosiła znamiona nieekwiwalentnej wymiany, gdyż niejednokrotnie skarb królewski wymieniał dobra dziesięciokrotnie mniej warte, co stanowiło niekiedy ukrytą formę wynagradzania zwolenników królewskich. Doprowadziło to w połowie XVI wieku do znacznego uszczuplenia królewszczyzn.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈfrɨ̃mark, AS: frmark

Wiktionary


frymuśniej

stopień wyższy od przysłówka: frymuśnie


SJP.pl


frymuśniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: frymuśny


SJP.pl


frymuśny

potocznie, przestarzałe: wymyślny, fikuśny, fantazyjny, oryginalny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. niekonwencjonalny, wymyślny, fantazyjny

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. frymuśnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nieprzeciętny, nietypowy, fikuśny

Wiktionary


fryne

Fryne (gr. Phrýnē, IV w. p.n.e.) – grecka hetera z Aten, bohaterka wielu anegdot antycznych pisarzy. Z tego powodu bywa uznawana za najsłynniejszą heterę starożytnej Grecji.

Przyjmuje się, iż była kochanką Praksytelesa, któremu pozowała do rzeźby Afrodyty z Knidos, jak i zapewne kilku innych dzieł. Liczne przekazy mówią o jej wyjątkowej urodzie, dowcipie i bogactwie, aczkolwiek wiarygodność wielu spośród nich budzi wątpliwości. Zdarzeniem historycznym, którego autentyczność budziła wątpliwości, był proces Fryne przed ateńskim sądem, kiedy to oskarżono ją o bezbożność, a uniewinnienie miał zapewnić gest obrońcy, Hyperejdesa, który odsłonił jej piersi, by wpłynąć na sędziów (najpewniej jednak nic takiego nie miało miejsca, a jest to jedynie późniejsze ubarwienie całego procesu).

Wikipedia


frynosoma

rodzaj jaszczurek z rodziny legwanowatych


SJP.pl


frys

rodzaj flaneli


SJP.pl


frysiak

nazwisko


SJP.pl


fryszer

dawniej: robotnik zatrudniony przy fryszowaniu


SJP.pl


fryszerka

dawny piec do fryszowania surówki żelaza; piec fryszerski


SJP.pl

Fryszerka lub fryszernia (od niem. Frischen) – funkcjonujący od XVII do XIX w. zakład metalurgiczny (lub piec), w którym surówka wielkopiecowa przerabiana była na stal. Nazwa ta zwykle obejmowała zabudowanie, w którym znajdowało się jedno lub kilka ognisk fryszerskich, miechy oraz młoty napędzane kołami wodnymi.

Wikipedia


fryszerski

piec fryszerski - dawny piec do fryszowania surówki żelaza; fryszerka


SJP.pl


fryszkowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Andrzej Fryszkowski – polski matematyk
  • Antoni Fryszkowski – polski wojskowy
  • Dariusz Fryszkowski – polski siatkarz i trener

Wikipedia


fryszny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. świeży

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) świyży

Wiktionary


fryszować

świeżyć surówkę żelaza przez wypalanie w wysokiej temperaturze zawartych w niej domieszek


SJP.pl


frysztacki

przymiotnik od: Frysztak, wieś gminna w województwie podkarpackim


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Frysztaka

 (1.2) dotyczący Frysztata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frysztak m., Frysztat m., frysztaczanin m., frysztaczanka ż.

Wiktionary


frysztaczanin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Frysztaka

 (1.2) mieszkaniec Frysztaka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frysztak m., Frysztat m.

:: fż. frysztaczanka ż.

 przym. frysztacki

Wiktionary


frysztaczanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Frysztaka

 (1.2) mieszkanka Frysztata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Frysztak m., Frysztat m.

:: fm. frysztaczanin m.

 przym. frysztacki

Wiktionary


frysztak

wieś w Polsce


SJP.pl

Frysztak (niem. Freistadt) – wieś (dawne miasto) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Frysztak.

Leży na wzgórzu nad doliną Wisłoka, w pobliżu ujścia do niego potoku Gogołówka.

Frysztak uzyskał lokację miejską w 1366 r., zdegradowany w 1934 r. wraz z innymi mniejszymi miastami.

Wikipedia


fryta

1. szkło przetopione z krzemionką; składnik masy ceramicznej lub niskotopliwego szkliwa ceramicznego;
2. zgrubienie od: frytka


SJP.pl

Wikipedia


fryteczka

zdrobnienie od: frytka


SJP.pl


frytek

zwykle w l. mnogiej: kartofle krajane w paseczki, smażone w dużej ilości tłuszczu; frytka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzecy lub męskorzeczowy

 (1.1) kulin. usmażony w tłuszczu pasek ziemniaka

forma rzeczownika.

 (2.1) D. plural|frytka.

 (2.2) D. plural|frytki.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Widziałaś, mewa porwała dziecku frytka i uciekła.

 (1.1) Mogę od ciebie skubnąć dosłownie jednego frytka?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frytkownica ż., frytka ż., frytki lm nm., frytkarnia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. frytka

Wiktionary


frytka

zwykle w l. mnogiej: kartofle krajane w paseczki, smażone w dużej ilości tłuszczu; frytek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. cienki słupek z krojonego ziemniaka usmażony na głębokim tłuszczu;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mam ochotę na wielki talerz frytek z keczupem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɨtka, AS: frytka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frytek mrz., frytkownica ż., frytura ż., frytkarnia ż., frytki lm nm.

:: zgrub. fryta ż.

 przym. frytkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frytek

Wiktionary


frytkarnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) punkt gastronomiczny sprzedający frytki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frytek mrz., frytka ż., frytkownica ż., frytura ż.

 czas. frytkować ndk.

Wiktionary


frytki

zwykle w l. mnogiej: kartofle krajane w paseczki, smażone w dużej ilości tłuszczu; frytek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) kulin. potrawa ze smażonych na oleju pociętych ziemniaków

 (1.2) hand. porcja frytek (1.1)

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: frytek

 (2.2) D. lp., M., B.i W. lm. od: frytka

Wiktionary

Frytki (fr. pommes de terre frites, czyli ziemniaki smażone) – pokrojone w kształt słupków i smażone w głębokim tłuszczu ziemniaki albo inne warzywa, które są rzadziej stosowane (np. marchewki lub buraki). Podawane jako samodzielny posiłek typu fast food lub jako dodatek do potraw pieczonych lub smażonych, np. ryb.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zamówiłam ci frytki z ketchupem.

 (1.1) Pod względem dietetycznym frytki są potrawą ciężkostrawną.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frytek mrz., frytka ż.

:: zgrub. fryty lm.

Wiktionary


frytkoholik

osoba uwielbiająca jeść frytki


SJP.pl


frytkomat

automat do sprzedaży frytek


SJP.pl


frytkownica

frytownica;
1. urządzenie do smażenia frytek;
2. urządzenie do krojenia ziemniaków w cienkie słupki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. kulin. urządzenie do smażenia frytek;

 (1.2) techn. urządzenie do cięcia kartofli w cienkie słupki

Wiktionary

Frytkownica (frytownica) – urządzenie służące do smażenia potraw w gorącym oleju (fryturze), używane przede wszystkim do smażenia frytek. Nazwą tą określa się także urządzenie do cięcia ziemniaków w słupki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na obiad zjedliśmy frytki usmażone we frytkownicy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frytek m., frytka ż., frytkarnia ż.

 czas. frytkować ndk.

Wiktionary


frytkowski

nazwisko


SJP.pl


frytkowy

frytka, frytek


SJP.pl

Patrz:

frytka, frytek

frytowanie

pierwsze stadium wytapiania surowców przy wyrobie szkła i szkliw ceramicznych, dające w wyniku frytę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|frytować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. frytować

Wiktionary


frytownica

frytkownica;
1. urządzenie do smażenia frytek;
2. urządzenie do krojenia ziemniaków w cienkie słupki


SJP.pl

Frytkownica (frytownica) – urządzenie służące do smażenia potraw w gorącym oleju (fryturze), używane przede wszystkim do smażenia frytek. Nazwą tą określa się także urządzenie do cięcia ziemniaków w słupki.

Wikipedia


frytura

tłuszcz jadalny odporny na działanie wysokiej temperatury


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. tłuszcz do smażenia w wysokiej temperaturze przez długi czas

Wiktionary

Frytura – tłuszcz jadalny o dużej odporności na działanie wysokiej temperatury. Najczęściej stanowi mieszaninę tłuszczów (oleju rzepakowego, słonecznikowego, palmowego, rzadziej łoju wołowego) używaną do wielokrotnego smażenia pączków, faworków, frytek itd. w temperaturze 180–220 °C. Dobra frytura osiąga punkt dymienia po przekroczeniu temperatury 235 °C, co oznacza, że można na niej bezpiecznie smażyć bez obaw o uciążliwe dymienie, szczypanie w oczy i wdychanie trujących substancji.

Wikipedia


frywolita

dawna niciana koronka lub koronkowa serwetka wykonana szydełkiem lub czółenkami; frywolitka, frywolitek


SJP.pl


frywolitek

dawna niciana koronka lub koronkowa serwetka wykonana szydełkiem lub czółenkami; frywolitka, frywolita


SJP.pl


frywolitka

dawna niciana koronka lub koronkowa serwetka wykonana szydełkiem lub czółenkami; frywolitek, frywolita


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj koronki lub koronkowej serwetki wykonanej z delikatnej nici za pomocą specjalnych czółenek lub igły i szydełka, mającej wzór z kółek, łuków, gwiazdek itp.;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfrɨvɔˈlʲitka, AS: fryvolʹitka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. frywolitkowy

 przysł. frywolnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frywolitek

Wiktionary


frywolnie

przysłówek

 (1.1) w sposób frywolny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frywolność ż., frywolitka ż.

 przym. frywolny

Wiktionary


frywolniej

stopień wyższy od przysłówka: frywolnie


SJP.pl


frywolniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: frywolny


SJP.pl


frywolność

nadawanie czemuś żartobliwego podtekstu erotycznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, kto frywolny; cecha tego, co frywolne

Wiktionary

Powiązane:

 przym. frywolny

 przysł. frywolnie

Wiktionary


frywolny

1. mający luźny, żartobliwy stosunek do erotyki;
2. świadczący o takim stosunku;
3. płochy, kokieteryjny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o osobie: swawolny, o swobodnym podejściu do spraw erotyki

 (1.2) świadczący o frywolności

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Ale nie wszystkie jego wiersze są tak cierpkie. Bywają również bardziej radosne, a nawet frywolne - niecenzuralne.

 (1.2) Wydawało mi się, że żartem – może nieco frywolnym – odpowiadam na żart.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈvɔlnɨ, AS: fryvolny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. frywolność ż.

 przysł. frywolnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) swobodny

Wiktionary


fryz

1. w architekturze: środkowa część belkowania;
2. ornament w postaci poziomego pasa, zdobiący np. ściany, naczynia;
3. deska z drzewa liściastego używana m.in. do wyrobu boazerii;
4. potocznie: fryzura


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. przedstawiciel narodu germańskiego (hist. plemięemienia) zamieszkującego Fryzję, jej pogranicze oraz Szlezwik-Holsztyn;

Wiktionary

Fryz (wł. fregio) – pośredni, poziomy człon belkowania z reguły położony między architrawem i gzymsem; ogólnie – każdy poziomy pas dekoracyjny.

W architekturze często zdobiony płaskorzeźbami, był jednym z najbardziej ozdobnych elementów antycznych świątyń. W porządku doryckim składał się z następujących na przemian po sobie metop i tryglifów (tzw. fryz metopowo-tryglifowy lub tryglifon). W porządku jońskim jest to już fryz ciągły ozdobiony reliefem o tematyce mitologicznej, religijnej lub historycznej. Jeden z najwspanialszych fryzów doryckich pochodzi z Partenonu. W innych porządkach architektonicznych fryz może być gładki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W razie zabójstwa wolnego Fryza 2/3 wergeldu przypadały w udziale jego bezpośrednim spadkobiercom, czyli najbliższej rodzinie, a 1/3 należała do pozostałych krewnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryzja ż., Fryzyjczyk mos., fryz mzw., fryzyjskość ż.

:: fż. Fryzyjka ż.

 przym. fryzyjski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Fryzyjczyk

Wiktionary


fryza

fałdowany kołnierz noszony w XVI i XVII wieku; kryza; kreza


SJP.pl


fryzarnia

dział fabryki, zajmujący się wyrobem fryzów (desek z drzew liściastych); fryzernia


SJP.pl


fryzernia

dział fabryki, zajmujący się wyrobem fryzów (desek z drzew liściastych); fryzarnia


SJP.pl


fryzja

europejska kraina historyczna


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w północno-zachodniej Europie, położona wzdłuż wybrzeży Morza Północnego, obecnie w granicach Niemiec, Danii i Holandii;

 (1.2) geogr. adm. prowincja w północnej Holandii;

Wiktionary

Holandia:

  • Fryzja (nld. Friesland) – prowincja

Niemcy:

  • Fryzja Wschodnia – region

Inne:

  • Fryzja – kraina historyczna w Holandii i Niemczech

Zobacz też:

  • Friesland
  • Królestwo Fryzyjskie
  • Państwo Fryzji (Heerlijkheid Friesland)

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Fryzyjczyk mos., Fryzyjka ż., Fryz mos., fryz mzw., fryzyjskość ż., fryzyjski mrz.

 przym. fryzyjski

Wiktionary


fryzjer

człowiek zajmujący się zawodowo strzyżeniem, goleniem, czesaniem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się obcinaniem włosów, ich czesaniem i pielęgnacją; u mężczyzn również goleniem

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. zakład fryzjerski

Wiktionary

Fryzjer (dawniej golarz) – rzemieślnik zajmujący się zgodnie z życzeniami klientów strzyżeniem włosów, ich pielęgnacją, układaniem, farbowaniem, myciem, dekoloryzacją.

Zawód fryzjera należy do grupy zawodów usługowych. Dzięki posiadanym umiejętnościom fryzjer może prowadzić własny zakład usługowy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój fryzjer jest kreatywny. Zawsze zaproponuje mi jakąś nową fryzurę.

 (2.1) Obok mojego domu otwarto nowego fryzjera.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfrɨzʲjɛr, AS: fryzʹi ̯er

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjerstwo n., fryzura ż., fryzurka ż., fryz m., fryzowanie n., ufryzowanie n., fryzjernia ż., fryzjerczyk m., fryzjerskość ż.

:: fż. fryzjerka ż.

 czas. fryzować ndk., ufryzować dk.

 przym. fryzjerski

 przysł. fryzjesko

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) rzad. fryzjernia

Wiktionary


fryzjerczyk

uczeń fryzjera, praktykant fryzjerski, młody fryzjer


SJP.pl


fryzjereczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: fryzjerka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjerka ż.

Wiktionary


fryzjerka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) forma żeńska od: fryzjer

 (1.2) bycie fryzjerem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Fryzjerka zrobiła mi trwałą, ale trochę ją przypaliła.

 (1.2) Od wielu lat trudnił się fryzjerką.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈzʲjɛrka, AS: fryzʹi ̯erka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjerstwo n., fryzjernia ż., fryzura ż., fryzurka ż.

:: fm. fryzjer m.

 przym. fryzjerski

Wiktionary


fryzjernia

zakład fryzjerski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rzad. zakład fryzjerski

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjerstwo n., fryzjer m., fryzjerka ż.

 przym. fryzjerski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zakład fryzjerski; pot. fryzjer

Wiktionary


fryzjerowa

żona fryzjera


SJP.pl


fryzjerski

przymiotnik

 (1.1) związany z fryzjerstwem lub fryzjerami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Co tydzień chodzę do zakładu fryzjerskiego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈzʲjɛrsʲci, AS: fryzʹi ̯ersʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjernia ż., fryzjerstwo n., fryzjer m., fryzjerka ż., fryzura ż.

Wiktionary


fryzjerstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zawód fryzjera, zajmowanie się zawodowo strzyżeniem i czesaniem włosów

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈzʲjɛrstfɔ, AS: fryzʹi ̯erstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjernia ż., fryzjer m., fryzjerka ż., fryzura ż.

 przym. fryzjerski

Wiktionary


fryzka

dawniej: zdrobnienie od fryza (falbana u czepców i kołnierzy)


SJP.pl


fryźlewicz

nazwisko


SJP.pl


fryzon

zewnętrzna warstwa oprzędu jedwabnika


SJP.pl


fryzować

przestarzałe:
1. układać, kręcić włosy; trefić;
2. fryzować się - układać, kręcić sobie włosy; robić sobie fryzurę u fryzjera


SJP.pl


fryzowy

fryz, fryza


SJP.pl

Patrz:

fryz, fryza

fryzura

odpowiednio uczesane włosy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fryzj. efekt uczesania, ułożenia lub ścięcia włosów w charakterystyczny sposób;

Wiktionary

Fryzura – charakterystyczny sposób uczesania włosów, zwykle zgodny z wymogami panującej mody. Uchodzi za ważny element autoprezentacji.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Chcę sobie zmienić fryzurę i zapuścić brodę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈzura, AS: fryzura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjer m., fryzjerka ż., fryzjerstwo n.

 przym. fryzjerski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) uczesanie

Wiktionary


fryzurka

zdrobnienie od: fryzura


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: fryzura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fryzjer mos./mzw.

Wiktionary


fryzurowy

fryzura


SJP.pl

Patrz:

fryzura

fryzyjczyk

koń fryzyjski; fryz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Fryzji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryzja ż., Fryz mos., fryz mzw., fryzyjskość ż.

:: fż. Fryzyjka ż.

 przym. fryzyjski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Fryz

Wiktionary


fryzyjka

mieszkanka Fryzji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. mieszkanka Fryzji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryzja ż.

:: fm. Fryz mos., Fryzyjczyk mos.

 przym. fryzyjski

Wiktionary


fryzyjski

1. przymiotnik od: Fryzja
2. język fryzyjski - język z zachodniej grupy języków germańskich używany przez Fryzów mieszkających w Holandii i Niemczech oraz na Wyspach Fryzyjskich


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący Fryzji albo Fryzów (Fryzyjczyków)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język zachodniogermański, którym posługują się Fryzowie

Wiktionary

Przykłady

 (2.1) Nie mówię po fryzyjsku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fryzja ż., Fryz mos., Fryzyjczyk mos., Fryzyjka ż., fryz mzw., fryzyjskość ż.

Wiktionary


fryzyjskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem fryzyjskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem fryzyjskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku fryzyjskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: frɨˈzɨjskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: fryzyi ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


fs

[czytaj: ef-ES]
1. skrót od: fundusze strukturalne;
2. skrót od: Fundusz Spójności


SJP.pl


fsb

skrótowiec

 (1.1) = Federalna Służba Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛf‿ɛz‿ˈbɛ, AS: ef‿ez‿be

Wiktionary


fsc

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki

 (1.1) = hist. mot. Fabryka Samochodów Ciężarowych;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mój kuzyn Mietek pracował w FSC przy produkcji żuków.

Wiktionary


fsh

hormon produkowany przez przysadkę mózgową; folikulostymulina, folikulotropina, FSH


SJP.pl


fsm

skrót od:
1. Fabryka Samochodów Małolitrażowych;
2. Franciszkańskie Spotkanie Młodych


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = Fabryka Samochodów Małolitrażowych

Wiktionary

  • FSM – Fundacja Solidarności Międzynarodowej
  • FSM – Fabryka Samochodów Małolitrażowych
  • FSM – Fordońska Spółdzielnia Mieszkaniowa
  • FSM – Franciszkańskie Spotkanie Młodych
  • FSM (z ang. Finite State Machine) – automat skończony
  • FSM (z ang. Flying Spaghetti Monster) – Latający Potwór Spaghetti
  • FSM (z fr. Fédération Syndicale Mondiale i hiszp. Federación Sindical Mundial) – Światowa Federacja Związków Zawodowych
  • FSM – skrótowiec z ang. full-spectrum microbiota (pełne spektrum drobnoustrojów przewodu pokarmowego), typ preparatów stosowanych do leczenia zakażenia Clostridioides difficile uzyskiwany po filtracji i liofilizacji wyselekcjonowanej próbki kału
  • FSM – kod ISO 3166-1 alfa-3 dla Mikronezji

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jej mąż pracował w FSM-ie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛf‿ɛs‿ˈɛ̃m, AS: ef‿es‿m

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) od połowy lat 70. nazywana Fiatem

tłumaczenia.

źródła.

== FSM (język angielski.) ==

thumb|FSM (1.1)

thumb|FSM (1.2)

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) = rel. Flying Spaghetti Monster → Latający Potwór Spaghetti

 (1.2) = mat. finite state machine → automat skończony

 (1.3) = mat. folded spectrum method

 (1.4) = lotn. flight safety manual

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) od połowy lat 70. nazywana Fiatem

tłumaczenia.

źródła.

== FSM (język angielski.) ==

thumb|FSM (1.1)

thumb|FSM (1.2)

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec

 (1.1) = rel. Flying Spaghetti Monster → Latający Potwór Spaghetti

 (1.2) = mat. finite state machine → automat skończony

 (1.3) = mat. folded spectrum method

 (1.4) = lotn. flight safety manual

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fso

Fabryka Samochodów Osobowych


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = mot. Fabryka Samochodów Osobowych;

Wiktionary


fso-wiec

pracownik Fabryki Samochodów Osobowych (FSO); efesowiec


SJP.pl


fso-wski

FSO (Fabryka Samochodów Osobowych); efesowski


SJP.pl


fszmp

skrótowiec

 (1.1) = hist. polit. Federacja Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej;

Wiktionary


ft

skrót od: foot (stopa, anglosaska jednostka długości równa 30,48 cm lub 12 cali)


SJP.pl

  • stopa angielska (ft)
  • featuring (ft.)
  • Forint (Ft)
  • Financial Times (FT)
  • France Télécom (FT)

Wikipedia


ftalan

dowolna sól lub ester kwasu ftalowego


SJP.pl


ftalanowy

ftalan


SJP.pl

Patrz:

ftalan

ftalany

grupa substancji chemicznych obejmująca sole i estry kwasu ftalowego; substancje (zwłaszcza estry) używane np. do produkcji klejów czy nietoksycznych rozpuszczalników do lakierów


SJP.pl

Ftalany – sole i estry kwasu ftalowego. Są m.in. stosowane do produkcji żywic ftalanowo-glicerynowych (tzw. gliftali), które stanowią bazę dla lakierów i farb ftalowych, klejów (syntetyczna guma arabska) oraz niektórych laminatów. Używane również jako plastyfikatory.

Wikipedia


ftaleina

barwnik syntetyczny stosowany jako wskaźnik w analizie chemicznej


SJP.pl


ftaleinowy

ftaleina


SJP.pl

Patrz:

ftaleina

ftalen

barwnik syntetyczny


SJP.pl


ftalimid

imid kwasu ftalowego, powstający wskutek reakcji amoniaku z bezwodnikiem ftalowym


SJP.pl

Ftalimid – organiczny związek chemiczny z grupy imidów.

Powstaje w reakcji amoniaku z bezwodnikiem ftalowym:

Wykorzystywany jest m.in. do produkcji fungicydów.

Wikipedia


ftalocyjanina

barwnik syntetyczny


SJP.pl

Ftalocyjanina – organiczny związek chemiczny o budowie zbliżonej do występującej w przyrodzie porfiryny. Jej pochodne, szczególnie jej kompleksy z kobaltem, niklem i miedzią, są stosowane jako barwniki o barwach od czerwonej po granatową. Szacuje się, że ok. 25% przemysłowo stosowanych barwników to różne pochodne ftalocyjaniny.

Wikipedia


ftalocyjaninowy

błękit ftalocyjaninowy - niebieski pigment do produkcji farb malarskich, pigmentowego druku papieru, gumy, tkanin itp.


SJP.pl


ftalowy

1. zawierający bezwodnik ftalowy (bezbarwną substancję otrzymywaną przez utlenianie naftalenu, stosowaną w przemyśle chemicznym) lub jego pochodne;
2. kwas ftalowy - kwas organiczny; kwas benzeno-1,2-dikarboksylowy


SJP.pl


ftanit

odmiana kwarcu


SJP.pl


ftira

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. tradycyjny maltański chleb na zakwasie w formie pierścienia;

Wiktionary

Ftira (l.mn. ftajjar) – maltański chleb na zakwasie, w formie pierścienia, przeważnie jedzony z nadzieniem z sardynek, tuńczyka, ziemniaków, świeżych pomidorów, cebuli, kaparów i oliwek. Z regionalnych odmian popularna jest ftira gozańska, która serwowana jest raczej jak pizza niż sandwich. Ftira z Gozo jest podawana otwarta (przekrojona wzdłuż) z cienko pokrojonymi pomidorami na wierzchu, lub zawinięta jak calzone.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) chleb

hiponimy.

holonimy.

 (1.1) kuchnia maltańska

meronimy.

 (1.1) mąka, zakwas

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|malt|ftira.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) ftira

* maltański: (1.1) ftira ż.

źródła.

== ftira (język angielski.) ==

thumb|ftira (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) kulin. ftira

odmiana.

 (1.1) lp. ftira; lm. ftiras

przykłady.

Wiktionary


ftp

[czytaj: ef-te-PE] skrót od: File Transfer Protocol (protokół transferu plików) - protokół umożliwiający przesyłanie plików na serwer oraz ich pobieranie z serwera poprzez sieć TCP/IP; ftp


SJP.pl


ftyz.

skrót od: ftyzjatria, ftyzjatryczny


SJP.pl


ftyzjatra

lekarz zajmujący się gruźlicą płuc; ftyzjolog


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. med. pulmonolog, w szczególności specjalista leczenia gruźlicy

Wiktionary

Pulmonologia, pneumonologia – dział medycyny zajmujący się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób układu oddechowego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Masz okropny kaszel, że chyba nawet ftyzjatra już ci nie pomoże.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ftɨˈzʲjatra, AS: ftyzʹi ̯atra

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ftyzjatria ż.

:: fż. ftyzjatryczka ż.

 przym. ftyzjatryczny

 przysł. ftyzjatrycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pneumonolog, lekarz chorób płuc

Wiktionary


ftyzjatria

nauka zajmująca się badaniem i leczeniem gruźlicy płuc; ftyzjologia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. med. pulmonologia, w szczególności w zakresie leczenia gruźlicy

Wiktionary

Gruźlica (łac. tuberculosis, TB – tubercule bacillus) – powszechna i potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna, wywoływana przez prątka gruźlicy (Mycobacterium tuberculosis). Gruźlica dotyczy najczęściej płuc (gruźlica płucna), ale może również atakować ośrodkowy układ nerwowy, układ limfatyczny, naczynia krwionośne, układ kostno-stawowy, moczowo-płciowy oraz skórę. Inne mykobakterie takie jak Mycobacterium bovis, Mycobacterium africanum, Mycobacterium canetti czy Mycobacterium microti wywołują choroby zwane mykobakteriozami i z reguły nie infekują zdrowych osób dorosłych, natomiast są często spotykane u osób z upośledzeniem odporności, np. w przebiegu AIDS.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. ftyzjatra mos., ftyzjatryczka ż.

 przym. ftyzjatryczny

 przysł. ftyzjatrycznie

 skr. ftyz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pneumonologia

Wiktionary


ftyzjatryczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z ftyzjatrią, dotyczący ftyzjatrii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ftyzjatria ż., ftyzjatra m., ftyzjatryczka ż.

 przysł. ftyzjatrycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pulmonologiczny

Wiktionary


ftyzjochirurg

osoba specjalizująca się w ftyzjochirurgii


SJP.pl


ftyzjochirurgia

dział medycyny zajmujący się leczeniem gruźlicy płuc


SJP.pl


ftyzjochirurgiczny

przymiotnik od: ftyzjochirurgia


SJP.pl


ftyzjolog

lekarz zajmujący się gruźlicą płuc; ftyzjatra


SJP.pl


ftyzjologia

nauka zajmująca się leczeniem gruźlicy płuc; ftyzjatria


SJP.pl


ftyzjopneumonolog

specjalista w dziedzinie ftyzjopneumonologii


SJP.pl


ftyzjopneumonologia

nauka o rozpoznawaniu i leczeniu gruźlicy płuc


SJP.pl


ftyzjopneumonologiczny

powiązany z ftyzjopneumonologią (nauką zajmującą się rozpoznawaniem i leczeniem gruźlicy płuc), odnoszący się do ftyzjopneumonologii


SJP.pl


fu

1. wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, pfe, pfu, fe, fuj, pfuj, ble, fee;
2. chińska forma literacka, rodzaj poematów pisanych prozą rytmiczną, opisujących krajobrazy, architekturę itp.


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) wykrzyknik wyrażający obrzydzenie

rzeczownik, rodzaj męski

 (2.1) liter. chiński poemat opisujący krajobraz lub architekturę rytmiczną prozą

Wiktionary

  • Fu – gatunek chińskiej poezji
  • Fu – brązowe naczynie używane w starożytnych Chinach
  • Fu – miejscowość w zachodnim Nepalu
  • Fu, właśc. Łukasz Gaweł – polski raper
  • Fu – żona cesarza Chin Ai
  • Fu – dwudziesty ósmy znak japońskich sylabariuszy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Fu, co za nieprzyjemny zapach!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fu, AS: fu

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== fu (język ama.) ==

thumb|fu (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) zool. świnia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fucha

potocznie:
1. dorywcza, dodatkowa praca, często nielegalna;
2. wykonanie czegoś niedbale, byle jak; fuszerka


SJP.pl

  • fucha – praca wykonywana nielegalnie
  • Fucha – brytyjski film z 1982 w reżyserii Jerzego Skolimowskiego
  • Fucha – polski film z 1983 w reżyserii Michała Dudziewicza

Wikipedia


fuchs

nazwisko


SJP.pl

Osoby:

  • Alfred Fuchs (1870-1927) – austriacki lekarz
  • Annika Fuchs (ur. 1987) – niemiecka lekkoatletka
  • Benjamin Fuchs (ur. 1983) – austriacki piłkarz
  • Bernadetta Fuchs – polska prawnik
  • Bohuslav Fuchs (1895-1972) – czeski architekt
  • Bruno Fuchs (ur. 1999) – brazylijski piłkarz, medalista olimpijski
  • Christian Fuchs (ur. 1986) – austriacki piłkarz
  • Erich Fuchs (1890-1983) – niemiecki malarz
  • Erich Fuchs (1902-1980) – nazista, zbrodniarz hitlerowski
  • Erika Fuchs (1906-2005) – niemiecka tłumaczka
  • Ernst Fuchs (1851–1930) – austriacki okulista
  • Ernst Fuchs (1930–2015) – austriacki malarz
  • Florian Fuchs (ur. 1991) – niemiecki hokeista na trawie, medalista olimpijski
  • Franciszek Ksawery Fuchs (1798-1885) – polski kupiec i przemysłowiec
  • Fritz Fuchs (ur. 1943) – niemiecki piłkarz
  • Gilbert Fuchs (1871-1952) – niemiecki łyżwiarz figurowy
  • Gottfried Fuchs (1889-1972) – niemiecki piłkarz
  • James Fuchs (1927-2010) – amerykański lekkoatleta, medalista olimpijski
  • Jeando Fuchs (ur. 1997) – kameruński piłkarz
  • Jenő Fuchs (1882-1955) – węgierski szermierz, medalista olimpijski
  • Jerzy Fuchs (1920-1942) – polski malarz
  • Johann Nepomuk Fuchs (1842-1899) – austriacki kompozytor i dyrygent
  • Johann Nepomuk von Fuchs (1774-1856) – niemiecki chemik i mineralog
  • Josef Fuchs (ur. 1948) – szwajcarski kolarz torowy i szosowy
  • Julian Fuchs (1846-1894) – polski przemysłowiec
  • Karol Fuchs (1887-1940) – podinspektor Policji Państwowej, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej
  • Klaus Fuchs (1911-1988) – niemiecki fizyk, szpieg sowiecki
  • Lazarus Fuchs (1833-1902) – niemiecki matematyk
  • Leonhart Fuchs (1501-1566) – niemiecki botanik
  • Leonhard Fuchs (zm. 1546) – burmistrz Neuenburga
  • Łukasz Alfred Fuchs (1840-1916) – polski nauczyciel
  • Mario Fuchs (ur. 1976) – austriacki snowboardzista
  • Marlene Fuchs (ur. 1942) – niemiecka lekkoatletka
  • Paul Fuchs (1908-1983) – nazista, zbrodniarz hitlerowski
  • Radovan Fuchs (ur. 1953) – chorwacki polityk i minister edukacji
  • Robert Fuchs (1847-1927) – austriacki kompozytor
  • Robert Fuchs (ur. 1991) – polski wioślarz
  • Ruth Fuchs (ur. 1946) – wschodnioniemiecka lekkoatletka, medalistka olimpijska
  • Salome Fuchs (ur. 1993) – szwajcarska skoczkini narciarska
  • Samuel Fuchs (ur. 1984) – brazylijski siatkarz, medalista olimpijski
  • Tim Fuchs (ur. 1997) – niemiecki skoczek narciarski
  • Uwe Fuchs (ur. 1966) – niemiecki piłkarz
  • Werner Fuchs (1948-1999) – niemiecki piłkarz
  • Wilhelm Fuchs (1898-1947) – nazista, zbrodniarz hitlerowski
  • Virginia Fuchs (ur. 1988) – amerykańska bokserka

Wikipedia


fuchsyt

odmiana muskowitu zasobna w chrom


SJP.pl

Fuchsyt (fuksyt, muskowit chromowy) – odmiana muskowitu zasobna w chrom. Minerał należy do grupy minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego mineraloga Johanna Nepomuka von Fuchsa.

Wikipedia


fuchtla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. roln. młynek do czyszczenia zboża

Wiktionary


fuchtowny

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. wilgotny, mokry

Wiktionary


fucien

prowincja w Chinach; Fujian


SJP.pl

Fujian (wymowa; chiń. 福建; pinyin Fújiàn; Wade-Giles Fu-chien; pe̍h-ōe-jī Hok-kiàn) – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśniną Tajwańską.

Wikipedia


fucking

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Austrii, w kraju związkowym Górna Austria, w gminie Tarsdorf;

Wiktionary

Fugging (wym. [ˈfʊɡɪŋ], przed 1 stycznia 2021 Fucking (wym. [ˈfʊkɪŋ])) – niewielka austriacka miejscowość położona w Górnej Austrii, w powiecie Braunau am Inn, w gminie Tarsdorf.

Nazwa Fucking pochodziła od nazwy osobowej Focko i była znana co najmniej od 1070 roku, chociaż według innej wersji jej założycielem był Adalpert von Vucckingen.

Wikipedia


fuckup

[czytaj: fakap] młodzieżowo: wpadka, niepowodzenie, spartaczenie czegoś; wtopa, fakap


SJP.pl


fuczeć

1. potocznie: prychać, parskać; fukać;
2. wyrzucać z siebie parę, dym itp.; fukać;
3. dawniej: szumieć, huczeć


SJP.pl


fud

skrót od: Fabryka Urządzeń Dźwigowych


SJP.pl


fud.

skrót od: fudit (z łaciny: odlał - napis na odlewach)


SJP.pl


fudala

nazwisko


SJP.pl

  • Fudala – nazwisko
  • Jan Fudala (1951–2008) – polski malarz, poeta, działacz kultury
  • Wojciech Fudala (ur. 1988) – polski wiolonczelista, pedagog, członek zespołu Polish Cello Quartet

Wikipedia


fudalej

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Beata Fudalej (ur. 1966) – polska aktorka i pedagog
  • Marcin Fudalej (ur. 1976) – polski lekkoatleta
  • Rafał Fudalej (ur. 1985) – polski aktor

Wikipedia


fudała

nazwisko


SJP.pl


fudit

z łaciny: odlał - napis na odlewach


SJP.pl


fudżajra

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, położone nad Zatoką Omańską, stolica emiratu Fudżajra;

Wiktionary

  • Fudżajra – jeden z emiratów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.
  • Fudżajra – miasto w Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

Wikipedia


fudżi

wulkan na wyspie Honsiu, najwyższy szczyt Japonii; Fudżi-san, Fudżi-jama


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wulkan i zarazem najwyższy szczyt Japonii leżący na wyspie Honsiu;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nadeszła wiosna i śnieg na górze Fudżi zaczął topnieć.

 (1.1) Spalenie eliksiru nieśmiertelności na szczycie góry Fudżi miało tłumaczyć, dlaczego dym unosi się z jej szczytu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfud͡ʒʲi, AS: fuǯʹi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fudżyjski

Wiktionary


fudżi-jama

wulkan na wyspie Honsiu, najwyższy szczyt Japonii; Fudżi, Fudżi-san


SJP.pl


fudżyjczyk

mieszkaniec Fudżi


SJP.pl


fudżyjka

mieszkanka Fudżi


SJP.pl


fudżyjski

przymiotnik od: Fudżi


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z górą Fudżi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fudżi n.

Wiktionary


fuentes

Fuentes – gmina w Hiszpanii, w prowincji Cuenca, w Kastylii-La Mancha, o powierzchni 107,6 km². W 2011 roku gmina liczyła 492 mieszkańców.

Wikipedia


fuet

wyrabiana ręcznie kiełbasa wieprzowa w naturalnym flaczku z jelita cienkiego, tradycyjny wyrób kataloński


SJP.pl

Fuet – wyrabiana ręcznie kiełbasa wieprzowa w naturalnym flaczku z jelita cienkiego, charakteryzująca się długim, wąskim kształtem, chropowatą powierzchnią oraz słodkim, lekko pieprzowym smakiem. Do produkcji fuet stosuje się także boczek, a jako przyprawy dodawane są: pieprz czarny, czosnek, goździki i nasiona kolendry siewnej. Na wyprodukowanie 100 gramów fuet zużywa się 155 g świeżego mięsa. Podczas suszenia i dojrzewania pokrywa się pleśnią Penicillium, która wzbogaca jej pikantny smak. Pleśń na fuet należy do tego samego gatunku (Penicillium camemberti), co pleśń spotykana na serach: camembert i brie. Pleśń jest żywa i wymaga dostępu powietrza. Brak wystarczającej ilości tlenu powoduje obumieranie pędzlaka i zanikanie warstwy pleśniowej. Ze względu na wysuszenie kiełbasę cechuje duża twardość. Bywa przyrównywana do salami.

Wikipedia


fufajka

potocznie: ciepła, watowana kurtka; kufajka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. ciepła, drelichowa, watowana kurtka;

Wiktionary

Fufajka lub kufajka lub waciak (z ros. фуфайка, куфайка – nazwa ta ma jednak starszy rodowód i wywodzi się od mongolsko-tatarskiego słowa фофудья („fofudia”) oznaczającego ciepłą odzież, fufajkę, waciak) – ciepły ubiór wierzchni w formie grubej obustronnie pikowanej kurtki chroniący przed mrozem i chłodem. Szyty głównie na watolinie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: fuˈfajka, AS: fufai ̯ka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) waciak, kufajka

Wiktionary


fuga

1. szczelina między płytkami ceramicznymi, cegłami lub podobnymi materiałami, wypełniona zaprawą; spoina;
2. zaprawa do wypełniania fug - szczelin;
3. małe wgłębienie wzdłuż krawędzi deski, paneli podłogowej lub płyty kamiennej, na które nachodzi wypukłość dopasowanej do niej innej deski, paneli lub płyty;
4. instrumentalny lub wokalny utwór muzyczny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmują temat;
5. samochód typu Nissan Fuga;
6. przestarzale: reakcja ucieczkowa na przykre bodźce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. rodzaj formy muzycznej;

 (1.2) bud. spoina w murze pomiędzy cegłami lub między płytkami ceramicznymi ułożonymi na ścianie lub podłodze

Wiktionary

  • fuga – forma muzyczna
  • fuga – rodzaj spoiny w budownictwie
  • fuga – rodzaj zaburzenia nerwicowego
  • Fuga – polski film w reżyserii Agnieszki Smoczyńskiej z 2018 roku

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 czas. fugować ndk.

 przym. fugowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Fuge.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) fugue; (1.2) joint

* bułgarski: (1.1) фуга ż.; (1.2) фуга ż.

* chorwacki: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż.

* niemiecki: (1.1) Fuge ż.; (1.2) Fuge ż.

* słoweński: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż., reža ż.

* wilamowski: (1.1) fu̇g ż.; (1.2) fu̇g ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfuɡa, AS: fuga

Wiktionary

Powiązane:

 czas. fugować ndk.

 przym. fugowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 czas. fugować ndk.

 przym. fugowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Fuge.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) fugue; (1.2) joint

* bułgarski: (1.1) фуга ż.; (1.2) фуга ż.

* chorwacki: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż.

* niemiecki: (1.1) Fuge ż.; (1.2) Fuge ż.

* słoweński: (1.1) fuga ż.; (1.2) fuga ż., reža ż.

* wilamowski: (1.1) fu̇g ż.; (1.2) fu̇g ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fugara

organowy głos pryncypałowo-smyczkowy; fogara


SJP.pl


fugas

prowizoryczna mina wykonana z materiałów wybuchowych, pocisków artyleryjskich lub bomb lotniczych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. improwizowany ładunek wybuchowy, prowizoryczna mina lądowa;

Wiktionary

Fugas (z fr. fougasse) – improwizowana, prowizoryczna mina lądowa, zakopana w ziemi, wybuchająca pod wpływem nacisku lub przez zdalne odpalenie, wykonana z materiałów zastępczych, jak saperskie materiały wybuchowe, pociski artyleryjskie, bomby lotnicze, głowice torpedowe, granaty, różne niewybuchy lub niewypały itp.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zdetonowany zapalnikiem o działaniu naciągowym fugas wyrzucał słup ognia na wysokość 8 metrów, rażąc płonącym płynem na powierzchni 300 metrów kwadratowych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfuɡas, AS: fugas

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fugasowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) środ. wojsk. ajdik

Wiktionary


fugasówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Fugasówka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 791. Po wschodniej stronie drogi leży część składająca się z intensywnej zabudowy jednorodzinnej, a po zachodniej stronie znajduje się przysiółek Markowizna, który wchodzi w skład sołectwa Fugasówka. Pozostała część terenu to dolina Czarnej Przemszy, łąki i podmokłe tereny.

Wikipedia


fugasowy

związany z fugasem


SJP.pl


fugato

fragment utworu muzycznego stanowiący jednorazowe imitacyjne przeprowadzenie fugowe tematu


SJP.pl

Fugato – fragment utworu homofonicznego wykorzystujący techniki typowe dla fugi, zwłaszcza imitację tematu w kolejnych głosach.

Najbardziej popularne było w okresie klasycyzmu, zazwyczaj stosowane w zakończeniu ostatniej części utworu cyklicznego.

Przykładem może być Fugato w Marszu żałobnym z III Symfonii Ludwiga van Beethovena.

Wikipedia


fugatywność

łatwość parowania substancji chemicznych, określanie stopnia ich lotności


SJP.pl

Lotność, aktywność ciśnieniowa, fugatywność – termodynamicznie efektywne ciśnienie (lub ciśnienie cząstkowe) gazu. Gaz rzeczywisty wykazuje ciśnienie inne niż wynikające z praw gazu doskonałego (dla którego lotność jest równa ciśnieniu). Stosunek lotności i ciśnienia to współczynnik lotności (współczynnik aktywności ciśnieniowej), który może być zarówno większy, jak i mniejszy od jedności:

f=\phi p,

Wikipedia


fuggerowie

Fuggerowie – ród niemiecki osiadły od roku 1367 w Augsburgu. Linia Fuggerów od Lilii zyskała we wczesnym okresie nowożytnym ogromne znaczenie w handlu światowym, jej członkowie przeszli do historii jako bankierzy ówczesnych papieży oraz cesarzy. W roku 1514 Fuggerowie uzyskali tytuł hrabiów cesarstwa (Reichsgraf), niektóre powstałe później linie boczne uzyskały zaś tytuł książąt Rzeszy (w 1803) i książąt Bawarii (w 1913).

Wikipedia


fughetta

[czytaj: fugetta] mała forma muzyczna zbliżona do fugi


SJP.pl


fugiel

nazwisko


SJP.pl


fuglewicz

nazwisko


SJP.pl

Fuglewicz:

  • Aleksandra Fuglewicz z domu Micewicz (1927–2007) – polska działaczka podziemia antyhitlerowskiego.
  • Jacek Fuglewicz (1948–2016) – polski radiowiec.
  • Jan Fuglewicz (1900–1958) – żołnierz Legionów Polskich.
  • Josef Fuglewicz (1876–1972) – austriacki inżynier, profesor górnictwa.
  • Ludwik Fuglewicz (1859–1943) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.
  • Piotr Władysław Fuglewicz (1954–) – polski informatyk, pisarz i przewodnik po Śląsku.
  • Wiesław Fuglewicz (1934–1982) – polski pisarz, dziennikarz i rysownik.

Wikipedia


fugować

1. zespalać z sobą elementy posiadające fugi; uszczelniać;
2. nadawać elementom zewnętrznym, spoinom żądany kształt; spoinować


SJP.pl


fugowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fugować.

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 czas. fugować ndk.

Wiktionary


fugówka

narzędzie do wykańczania wewnętrznych naroży podłóg i ścian pokrytych płytkami ceramicznymi; kielnia fugowa


SJP.pl


fugownik

narzędzie do wydrążenia rowka w grzbiecie deski, która będzie częścią fugi (tu: instrumentu muzycznego)


SJP.pl


fugowy

przymiotnik od: fuga


SJP.pl


fugu

tropikalna ryba oceaniczna o ciele pokrytym kolcami, nadymająca się w sytuacji zagrożenia, podawana jako przysmak w kuchni japońskiej pomimo swej toksyczności; rozdymka, takifugu


SJP.pl

Takifugu – rodzaj głównie morskich ryb z rodziny rozdymkowatych.

Wikipedia


führer

[czytaj: firer] tytuł Adolfa Hitlera jako głowy państwa niemieckiego


SJP.pl

Führer (z niem. wódz) – tytuł używany przez Adolfa Hitlera, przywódcę nazistowskich Niemiec po przejęciu pełni władzy w kraju po śmierci prezydenta Rzeszy Paula von Hindenburga 2 sierpnia 1934. Sam Hitler nie przyznawał się do autorstwa tytułu, wyrażając się o nim: Tytuł Führer jest najpiękniejszy, bo wyrasta z ducha języka.

Wikipedia


fuj

wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fuu, fu, pfe, fe, pfu, pfuj, ble, fee


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) pot. wyrażanie obrzydzenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Fuj, ale się spierdziałeś!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ble, fu!

Wiktionary


fujak

nazwisko


SJP.pl


fujara

duża fujarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) duża fujarka

 (1.2) pot. o człowieku ślamazarnym, niezaradnym

 (1.3) posp. członek męski

Wiktionary

  • fujara – polski instrument muzyczny
  • fujara słowacka, także fujara pasterska, fujara, słowacka fujara pasterska – słowacki instrument muzyczny tamtejszych pasterzy
  • Fujara – nazwisko m.in. polskie, pochodzące z języka rumuńskiego

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Słuchaj pan, albo pan jesteś mężczyzną, albo miękką fujarą bez kości.

 (1.3) Zakryj się i wreszcie schowaj swą fujarę, bo jeszcze się ktoś zgorszy!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fujarka ż.

 czas. fujarkować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dutka, piszczałka

 (1.2) trąba

 (1.3) fiut, fajfus

Wiktionary


fujareczka

zdrobnienie od: fujarka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: fujarka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfujaˈrɛt͡ʃka, AS: fui ̯arečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fujarka ż.

 czas. fujarkować

Wiktionary


fujarka

ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów wargowych, przypominający niewielki flet z bocznymi otworami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: fujara

 (1.2) muz. drewniany instrument muzyczny w postaci rurki z otworami, rodzaj fletu prostego;

 (1.3) przen. eufem. pot. penis

 (1.4) przen. ktoś mało inteligentny, niezdarny

Wiktionary

Fujarka, fujara (gwarowo: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea) i należą do najstarszych instrumentów muzycznych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Ej koleś, fujarka ci wystaje z kąpielówek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈjarka, AS: fui ̯arka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fujarkowanie n., fujarzenie n.

:: zdrobn. fujareczka ż.

:: zgrub. fujara ż.

 czas. fujarkować ndk., fujarzyć ndk.

 przym. fujarkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fujareczka, piszczałeczka, flecik

 (1.2) piszczałka, dutka

 (1.3) fiut, fiutek, ptaszek, siusiak, wacek, interes, mały

 (1.4) fujara, pierdoła, gamoń

Wiktionary


fujarkować

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) przen. eufem. rzad. wykonywać fellatio

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mój współlokator z akademika bosko mi fujarkuje wieczorami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfujarˈkɔvat͡ɕ, AS: fui ̯arkovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fujarka ż., fujareczka ż., fujara ż., fujarkowanie n., fujarzenie n.

 czas. fujarzyć ndk.

 przym. fujarkowy

Wiktionary


fujarkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fujarkować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfujarkɔˈvãɲɛ, AS: fui ̯arkovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. fujarkować

 rzecz. fujarka ż.

Wiktionary


fujarkowy

związany z fujarką, dotyczący fujarki


SJP.pl


fuji

[czytaj: fudżi] produkt firmy Fuji


SJP.pl

Miejsca w Japonii
  • Fudżi − góra, najwyższy szczyt kraju
  • Fuji − rzeka
  • Fuji − miasto w prefekturze Shizuoka
  • Fuji International Speedway − tor wyścigowy
Przedsiębiorstwa
  • Fujifilm − producent filmów i aparatów fotograficznych
  • Fuji Heavy Industries − japoński koncern motoryzacyjno-lotniczy, od 2017 roku noszący nazwę Subaru Corporation
  • Fuji − producent rowerów (firma założona w 1899 roku w Japonii)

Wikipedia


fujian

[czytaj: fucien] prowincja w Chinach; Fucien


SJP.pl

Fujian (wymowa; chiń. 福建; pinyin Fújiàn; Wade-Giles Fu-chien; pe̍h-ōe-jī Hok-kiàn) – prowincja w południowo-wschodnich Chinach nad cieśniną Tajwańską.

Wikipedia


fujitsu

Fujitsū (jap. 富士通株式会社 Fujitsū Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo z siedzibą w Tokio, specjalizujące się w usługach informatycznych oraz produkcji półprzewodników, komputerów (superkomputerów, komputerów osobistych, serwerów, telekomunikacji i usługach). Przedsiębiorstwo zatrudnia około 140 tysięcy pracowników w 100 państwach.

Wikipedia


fuk

nazwisko


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) daw. to mi wszystko jedno

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuk, AS: fuk

Wiktionary


fukać

potocznie:
1. prychać, parskać, będąc złym, zaniepokojonym itp.;
2. potocznie: mówić coś opryskliwie, ze złością; prychać, parskać;
3. wyrzucać z siebie parę, dym, ogień


SJP.pl


fukacz

środowiskowo, w kopalni: nagły wydmuch nagromadzonego tlenku węgla


SJP.pl

Fukacz (ang. squealer) – nagły wybuch tlenku węgla, któremu towarzyszy wyrzucenie bardzo dużych ilości miału węglowego; bywają również fukacze metanowe.

Wikipedia


fukanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fukać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. niefukanie n.

 czas. fukać ndk.

Wiktionary


fukier

nazwisko, np. Henryk Fukier (1886 - 1959), polski przedsiębiorca, właściciel winiarni i składu win w Warszawie


SJP.pl

Fukierowie – rodzina kupców warszawskich, spokrewnionych z augsburskimi Fuggerami.

W 1810 r. Florian Fukier (1772–1836) nabył kamienicę przy Rynku Starego Miasta, która odtąd stanowiła dziedziczną własność rodziny. Ostatni z rodu, Henryk Maria Fukier, zmarł bezpotomnie w 1959 r.

Wikipedia


fukierowie

nazwisko, np. Henryk Fukier (1886 - 1959), polski przedsiębiorca, właściciel winiarni i składu win w Warszawie


SJP.pl

Fukierowie – rodzina kupców warszawskich, spokrewnionych z augsburskimi Fuggerami.

W 1810 r. Florian Fukier (1772–1836) nabył kamienicę przy Rynku Starego Miasta, która odtąd stanowiła dziedziczną własność rodziny. Ostatni z rodu, Henryk Maria Fukier, zmarł bezpotomnie w 1959 r.

Wikipedia


fukierowski

przymiotnik dzierżawczy - należący do Fukiera lub z nim związany


SJP.pl


fuknąć

potocznie:
1. prychnąć, parsknąć, będąc złym, zaniepokojonym itp.;
2. potocznie: powiedzieć coś opryskliwie, ze złością; prychnąć, parsknąć;
3. wyrzucić z siebie parę, dym, ogień


SJP.pl


fukoid

geologiczny twór z wodorostów morskich o kształcie gałązki, występujący licznie w Karpatach


SJP.pl


fukoksantyna

żółty pigment występujący w niektórych wodorostach


SJP.pl

Fukoksantyna (łac. fucus – morszczyn, gr. ksanthós – żółty) – organiczny związek chemiczny z grupy ksantofili, naturalny ciemnoczerwony lub brązowy barwnik, występujący w komórkach okrzemek, brunatnic oraz złotowiciowców. W połączeniu z chlorofilem (jeśli jest go dostatecznie dużo) nadaje komórkom brunatne zabarwienie. Fukoksantyna absorbuje światło od żółto-zielonej do żółto-niebieskiej części spektrum.

Wikipedia


fukoza

rodzaj monosacharydu, heksoza należąca do aldoz


SJP.pl

Wikipedia


fuks

1. ktoś początkujący w danym zawodzie, robiący coś po raz pierwszy; nowicjusz, żółtodziób, fryc;
2. szczęśliwy traf, przypadek;
3. przypadkowy zwycięzca zawodów, zwłaszcza koń, na którego nikt nie stawiał;
4. nieprzewidziana wygrana


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) koń wyścigowy, na którego nikt nie liczył

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. niespodziewane szczęście, powodzenie

Wiktionary

  • fuks – niepełnoprawny członek korporacji akademickiej
  • Fuks – amerykański serial telewizyjny
  • Fuks – polska komedia sensacyjna z 1999 r. w reżyserii Macieja Dutkiewicza
  • Chaim Lejb Fuks – polsko-żydowski poeta, pisarz i dziennikarz
  • Ladislav Fuks – czeski prozaik
  • Lazar Fuks – dziennikarz prasy żydowskiej

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Zdałem egzamin na prawko tylko fuksem.

 (3.2) Opisuje, jak ze zawiązanymi oczami fuksy i fuksice przechodzili przez różne pokoje (…).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuks, AS: fuks

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuksiarz m., fuksiara ż., fuksówka ż., fuksica ż.

:: zdrobn. fuksik m.

 przym. fuksiarski, fuksówkowy

 przysł. fuksiarsko

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) fart

 (2.2) szczęśliwy traf

 (3.1) nowicjusz

Wiktionary


fuksem

potocznie: przez przypadek, przez zbieg okoliczności, niespodziewanie; fartem


SJP.pl


fuksiara

fuksiarz


SJP.pl

Patrz:

fuksiarz

fuksiarski

potocznie: mający szczęście, pomyślny; fartowny, fartowy


SJP.pl


fuksiarz

1. osoba mająca szczęście; człowiek, któremu sprzyja los;
2. ten, kto liczy na szczęśliwy zbieg okoliczności


SJP.pl


fuksica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. studentka pierwszego roku studiów artystycznych przed zakończeniem otrzęsin

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Opisuje, jak ze zawiązanymi oczami fuksy i fuksice przechodzili przez różne pokoje (…).

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuks, fuksówka

 przym. fuksówkowy

 czas. fuksować

Wiktionary


fuksik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od fuks

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie fuks, lecz tylko mały fuksik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuks m.

Wiktionary


fuksja

1. krzew z rodziny wiesiołkowatych, o dwubarwnych, zwisających kwiatach, rosnący w Meksyku i Ameryce Południowej, hodowany jako roślina doniczkowa; ułanka
2. fiolet z różem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Fuchsia|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych o zwisających kwiatach, często biało-czerwonych lub fioletowych;

 (1.2) fioletowo-czerwony kolor

Wiktionary

Fuksja, ułanka (Fuchsia L.) – rodzaj roślin z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Obejmuje 108 gatunków. Rośliny te występują w naturze głównie w Ameryce Środkowej i Południowej z centrum zróżnicowania w Andach, tylko pojedyncze gatunki pochodzą spoza tego obszaru – cztery z Nowej Zelandii i jeden z Tahiti. Rośliny te występują głównie w formacjach leśnych i zaroślowych. Ich kwiaty zapylane są głównie przez kolibrowate (ornitogamiczne). Także nasiona są zwykle rozprzestrzeniane przez ptaki żywiące się soczystymi owocami zawierającymi drobne nasiona.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kupiłam sobie śliczną fuksję w doniczce.

 (1.2) Uważam, że w fuksji jest ci zupełnie nie do twarzy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfuksʲja, AS: fuksʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fuksjowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ułanka

 (1.2) magenta

Wiktionary


fuksjowy

fuksja


SJP.pl

Patrz:

fuksja

fuksówka

środowiskowo: chrzest nowych studentów w niektórych uczelniach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) środ. zwyczaj w szkołach artystycznych, otrzęsiny studentów pierwszego rocznika

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Coraz więcej uczelni zabrania przeprowadzania fuksówki nie tylko ze względu na niebezpieczne incydenty, do których podczas nich dochodziło (…), ale również coraz głośniejsze głosy, że nie jest to „uroczyste powitanie” nowych studentów, a festiwal przemocy, nękania i wyżywania się na młodszych.

 (1.1) Fuksówka bywa fajną zabawą i później może być miłym wspomnieniem, ale kiedy nestor ma skłonności do przemocy, może zapewnić komuś traumę na wiele lat.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuks m., fuksica ż.

 przym. fuksówkowy

 czas. fuksować

Wiktionary


fuksówkowy

przymiotnik

 (1.1) środ. dotyczący fuksówki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nikt nawet nie zapytał o powód tego, że nie chciał podejść do fuksówkowych „zabaw”.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuksówka, fuks, fuksica

 czas. fuksować

Wiktionary


fuksyna

syntetyczny, czerwony barwnik zasadowy, wykorzystywany do barwienia lakierów spirytusowych i tuszów; rozanilina


SJP.pl

Fuksyna (rozanilina) – mieszanina organicznych związków chemicznych z grupy barwników trifenylometylowych (trytylowych) i jednocześnie anilinowych, składająca się z chlorowodorków pararozaniliny (triaminotrytylu bez podstawników metylowych), rozaniliny (z jednym pierścieniem toluidynowym) i wyższych homologów zawierających 2 lub 3 pierścienie toluidynowe. Ma czerwony kolor i zielony, metaliczny połysk. Jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od koloru kwiatów rodzaju fuksja. Po raz pierwszy została zsyntetyzowana w roku 1858 przez polskiego chemika Jakuba Natansona jako jeden z pierwszych barwników syntetycznych.

Wikipedia


fukszwanc

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. piła płatnica

Wiktionary


fukugo

jedna ze sztuk walk będąca połączeniem kata i kumite


SJP.pl


fukuoka

miasto w Japonii


SJP.pl

Fukuoka (jap. 福岡市 Fukuoka-shi) – największe miasto japońskiej wyspy Kiusiu (Kyūshū), leżące w jej północnej części, nad zatoką Hakata, ośrodek administracyjny prefektury Fukuoka.

Wikipedia


fukus

glon morski; kelp; morszczyn


SJP.pl


fukushima

Fukushima (jap. 福島市 Fukushima-shi) – stolica prefektury o tej samej nazwie, położona w Regionie Tōhoku w Japonii. Fukushimę dzieli od Tokio 250 kilometrów, a od Sendai 80 km. Ma powierzchnię 767,72 km². W 2020 r. mieszkały w nim 282 693 osoby, w 121 655 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 292 590 osób, w 112 854 gospodarstwach domowych).

Wikipedia


fukuyama

Fukuyama (jap. 福山市 Fukuyama-shi) – miasto w Japonii, na wyspie Honsiu, nad rzeką Ashida, w prefekturze Hiroszima.

Wikipedia


ful

full;
1. układ kart w pokerze
2. układ oczek w grze w kości
3. potocznie: piwo pełne jasne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. język regionu Afryki Zachodniej używany przez ludy Fula;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) karc. układ kart w pokerze i oczek w grze w kości: trójka z parą

 (2.2) pot. piwo pełne, jasne

liczebnik nieokreślony

 (3.1) pot. pełno, do pełna

 (3.2) pot. mnóstwo

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wśród dialektów zachodnio-bantuidalnych stanowisko odrębne zajmuje ful, język, który pod wpływem narzeczy semicko-chamickich i ngo-nke oddalił się znacznie od pierwotnego typu rodziny.

 (2.1) Pamiętam pewne rozdanie, gdy na stole piętrzyła się całkiem spora sterta banknotów, i autora „Całej jaskrawości”, który zgarnął to wszystko na „śmiertelnego fula”.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ful, AS: ful

Wiktionary

Powiązane:

 (2.1-2) (3.1)

 rzecz. full m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) język ful, fula, fulani, fulfulde

 (2.1) full

 (2.2) full

 (3.1) pełno

 (3.2) mnóstwo

Wiktionary


fula

język zachodniej grupy rodziny bantuidalnej; fulani, fufulde, ful


SJP.pl

  • Fulbe, Fulanie – grupa etniczna zamieszkująca Gwineę
  • Fula – zachodnioafrykański flet poprzeczny

Wikipedia


fulać

czasownik niedokonany

 (1.1) reg-pl|Górny Śląsk. mówić głupoty, kłamać

Wiktionary


fulandryna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. plotkarka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|klebetnica, lejana.; gw-pl|Górny Śląsk|drzistula, fyrtula, klachula, klachulino, klapaczka, klebetnica, klekotka, klyta, melikot, paploła, tyrtula, tyrtulino, tyrtyna.

Wiktionary


fulani

język z rodziny kongo-kordofańskiej; fulfulde


SJP.pl

Fulbe (zwani także: Fulanie, Fulbeje, Fula, Foulah, Peulh i Peul) – grupa ludów zamieszkujących głównie kraje Afryki Zachodniej. Są to m.in. Burkina Faso, Kamerun, Nigeria, Niger, Mali, Mauretania, Gwinea, Gwinea Bissau, Senegal, Gambia, Benin. Są spokrewnieni z ludem Tukulerów żyjącym współcześnie nad rzeką Senegal. Ich dokładna liczebność jest trudna do określenia – różne źródła podają różne szacunki, od 24 do 40 mln. Najwięcej przedstawicieli tego ludu zamieszkuje Nigerię.

Wikipedia


fulanie

lud afrykański


SJP.pl

Fulbe (zwani także: Fulanie, Fulbeje, Fula, Foulah, Peulh i Peul) – grupa ludów zamieszkujących głównie kraje Afryki Zachodniej. Są to m.in. Burkina Faso, Kamerun, Nigeria, Niger, Mali, Mauretania, Gwinea, Gwinea Bissau, Senegal, Gambia, Benin. Są spokrewnieni z ludem Tukulerów żyjącym współcześnie nad rzeką Senegal. Ich dokładna liczebność jest trudna do określenia – różne źródła podają różne szacunki, od 24 do 40 mln. Najwięcej przedstawicieli tego ludu zamieszkuje Nigerię.

Wikipedia


fulanin

przedstawiciel ludu afrykańskiego


SJP.pl


fulanka

przedstawicielka ludu afrykańskiego


SJP.pl


fulański

Fulanie (lud afrykański)


SJP.pl


fular

1. rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej lub półjedwabnej;
2. chusteczka z tego materiału


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) włók. rodzaj cienkiej tkaniny jedwabnej

 (1.2) kraw. apaszka, lekka jedwabna chustka z fularu (1.1)

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) tkanina

 (1.2) chustka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|foulard.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) foulard; (1.2) foulard

* baskijski: (1.2) fular

* francuski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.

* hiszpański: (1.1) fular m.; (1.2) fular m.

* nowogrecki: (1.2) φουλάρι n.

* ukraiński: (1.1) фуляр m.

* włoski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.

źródła.

== fular (język baskijski.) ==

thumb|fular (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) fular

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) tkanina

 (1.2) chustka

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|foulard.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) foulard; (1.2) foulard

* baskijski: (1.2) fular

* francuski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.

* hiszpański: (1.1) fular m.; (1.2) fular m.

* nowogrecki: (1.2) φουλάρι n.

* ukraiński: (1.1) фуляр m.

* włoski: (1.1) foulard m.; (1.2) foulard m.

źródła.

== fular (język baskijski.) ==

thumb|fular (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) fular

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fulara

nazwisko


SJP.pl

  • Fulara, gwarowe określenie rodzaju polskiej fujarki, instrumentu ludowego,
  • Fulara, nazwisko, w obecnej Polsce, około tysiąca osób.

Wikipedia


fularczyk

nazwisko


SJP.pl


fulard

napawarka; urządzenie stosowane w przemyśle włókienniczym do nasycania wyrobów np. apreturą


SJP.pl


fularek

mała chusteczka zrobiona z fularu


SJP.pl


fularowy

przymiotnik od: fular


SJP.pl


fulbright

[czytaj: fulbrajt] nazwisko angielskie, np. J. William Fulbright (1905 - 1995), amerykański prawnik i polityk, założyciel systemu stypendiów na uczelniach amerykańskich


SJP.pl


fulcjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Liturgiczne wspomnienie św. Fulcjusza Kościół obchodzi 26 października.

Wiktionary


fulda

1. miasto w Niemczech;
2. rzeka w Niemczech


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, położone nad rzeką Fuldą (1.2);

 (1.2) geogr. hydrol. rzeka w Hesji, w Niemczech, wraz z Werrą tworzy Wezerę;

Wiktionary

Fulda – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Hesja, w rejencji Kassel, siedziba powiatu Fulda, nad rzeką Fuldą.

Fulda to miasto o szczególnym statusie (Sonderstatusstadt), co oznacza, że przejęło niektóre zadania powiatu.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. fuldzki, fuldajski, fuldański

Wiktionary


fuldański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Fuldą, dotyczący Fuldy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fulda ż.

 przym. fuldzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fuldzki

Wiktionary


fuldzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Fuldą, dotyczący Fuldy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Fulda ż.

 przym. fuldański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fuldański

Wiktionary


fulengia

rodzaj dinozaura z podrzędu zauropodomorfów


SJP.pl

Fulengia – rodzaj dinozaura odkrytego w Chinach (Junnan).

Wikipedia


fuleren

alotropowa odmiana węgla


SJP.pl

Fulereny, fullereny – cząsteczki składające się z parzystej liczby atomów węgla, tworzące zamkniętą, pustą w środku bryłę geometryczną. Cząsteczki fulerenów zawierają od 28 do około 1500 atomów węgla.

Właściwości chemiczne fulerenów są zbliżone pod wieloma względami do węglowodorów aromatycznych. Fuleren C
60
, czyli buckminsterfulleren, podobnie jak inne fulereny, jest odmianą alotropową węgla.

Wikipedia


fulerski

ziemia fulerska - skała osadowa używana jako środek oczyszczający i odbarwiający


SJP.pl


fulfa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. nalana, pełna twarz

Wiktionary


fulfulde

język z rodziny kongo-kordofańskiej; fulani


SJP.pl


fulgencjusz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.

Wiktionary

Fulgencjusz, Fulgenty – imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające "błyszczący" (od łac. fulgens).

Fulgencjusz (Fulgenty) imieniny obchodzi 1 stycznia.

Wikipedia


fulguracja

zakłócenie procesu dziejowego, okres przyspieszonego dziania się, kiedy to objawiają się nowe drogi, perspektywy w rozwoju sztuki, kultury itp.


SJP.pl


fulguryt

kwarcowy pręt powstały z piasku lub skały, stopionych od uderzenia pioruna; piorunowiec


SJP.pl

Fulguryt (z łac. fulguritus „ugodzony piorunem”), piorunowiec, strzałka piorunowa – nieregularny twór rurkowaty lub wypełniony szkliwem krzemionkowym powstały wskutek stopienia piasku kwarcowego po uderzeniu pioruna. Osiąga do kilku centymetrów średnicy i nawet do ok. 1 metra długości. Jego struktura wewnętrzna jest zazwyczaj regularna lub wypełniona bąbelkami. Powierzchnia jest chropowata pokryta drobinkami piasku. Wyglądem przypomina korzeń z odgałęzieniami lub małymi wgłębieniami.

Wikipedia


fulham

Fulham – dzielnica w zachodnim Londynie, położona na terenie gminy London Borough of Hammersmith and Fulham.

Wikipedia


fulik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od ful

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ful m.

Wiktionary


full

ful;
1. układ kart w pokerze
2. układ oczek w grze w kości
3. potocznie: piwo pełne jasne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) karc. układ kart w pokerze i oczek w grze w kości: trójka z parą

 (1.2) pot. piwo pełne, jasne

Wiktionary

Geografia

Szwajcaria

  • Full-Reuenthal – gmina w kantonie Argowia, w okręgu Zurzach

Osoby

  • Gottlieb Full – niemiecki sędzia

Inne

  • Full – album Maryli Rodowicz
  • Full contact – formuła walki sportowej w kick-boxingu
  • Full HD – tryb wideo
  • Full Metal Jacket – amerykański dramat wojenny
  • Full Suspension – typ roweru górskiego

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ful, AS: ful

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ful m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ful

 (1.2) ful

Wiktionary


full-contact

[czytaj: ful kontakt] formuła walki sportowej w niektórych sportach walki, w której uderza się pełną siłą


SJP.pl


full-print

[czytaj: FULprint] ozdobne pokrywanie całej tkaniny nadrukiem; full print, fullprint, FullPrint, Full-Print


SJP.pl


fulleren

odmiana alotropowa węgla, półprzezroczyste ciało stałe o metalicznym połysku


SJP.pl

  • Fulereny – jedna z odmian alotropowych węgla
  • Fulleren – miejscowość i gmina we Francji, w departamencie Haut-Rhin

Wikipedia


fullprint

[czytaj: FULprint] ozdobne pokrywanie całej tkaniny nadrukiem; full print, full-print, FullPrint, Full-Print


SJP.pl


fullprintowy

[czytaj: fulprintowy] ozdobiony nadrukiem pokrywającym całą powierzchnię ubioru lub przedmiotu z tkaniny; full printowy


SJP.pl


fulmar

ptak morski z rzędu rurkonosych; petrel


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fulmarus|Stephens|ref=tak., duży ptak morski z rodziny burzykowatych;

Wiktionary

Fulmar (zwyczajny), petrel (Fulmarus glacialis) – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Zamieszkuje Ocean Arktyczny, północny Atlantyk i Pacyfik, granica zasięgu wciąż przesuwa się na południe – tereny lęgowe znajdują się w Wielkiej Brytanii, a nawet na wybrzeżach Francji. W Polsce obserwowany sporadycznie, wyłącznie na wybrzeżu Bałtyku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Rozpiętość skrzydeł fulmarów wynosi 102–120 cm.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfulmar, AS: fulmar

Wiktionary


fulmenit

kruszący materiał wybuchowy, stosowany w górnictwie węglowym


SJP.pl


fulminacja

dawniej:
1. trzask, szczęk, łoskot, grzmot;
2. wygłaszanie klątwy kościelnej


SJP.pl


fultograf

aparat umożliwiający odbiór świetlnych obrazów przez radio


SJP.pl

Fultograf – skonstruowane w latach 20. XX wieku urządzenie do odbierania obrazów przesyłanych za pośrednictwem fal radiowych. Obraz był przenoszony na papier w procesie elektrochemicznym, poprzez zaciemnienie odpowiednich obszarów na papierze owiniętym wokół obracającego się cylindra. Urządzenie zostało skonstruowane przez Otho Fultona i było w użyciu na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku do nadawania obrazów do domów drogą radiową.

Wikipedia


fulton

Osoby:

  • Robert Fulton (1765–1815) – amerykański inżynier i wynalazca.

Miejscowości w USA:

  • Fulton – miejscowość w stanie Alabama, w hrabstwie Clarke
  • Fulton – miasto w stanie Arkansas, w hrabstwie Hempstead
  • Fulton – miasto w stanie Illinois, w hrabstwie Whiteside
  • Fulton – miejscowość w stanie Indiana, w hrabstwie Fulton
  • Fulton – jednostka osadnicza w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sonoma
  • Fulton – miasto w stanie Kansas, w hrabstwie Bourbon
  • Fulton – miasto w stanie Kentucky, w hrabstwie Fulton
  • Fulton – jednostka osadnicza w stanie Maryland, w hrabstwie Howard
  • Fulton – miasto w stanie Missisipi, w hrabstwie Itawamba
  • Fulton – miasto w stanie Missouri, w hrabstwie Callaway
  • Fulton – miasto w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Oswego
  • Fulton – wieś w stanie Ohio, w hrabstwie Morrow
  • Fulton – miejscowość w stanie Dakota Południowa, w hrabstwie Hanson
  • Fulton – miejscowość w stanie Teksas, w hrabstwie Aransas
  • Fulton – miejscowość w stanie Wisconsin, w hrabstwie Rock

Wikipedia


fulwen

żółta oleista substancja chemiczna, często wykorzystywana w procesie syntezy organicznej


SJP.pl


fulweny

grupa związków cyklopentadienu z aldehydami lub ketonami o czerwonopomarańczowej barwie


SJP.pl


fum

fuma; zwykle w liczbie mnogiej: fumy - grymasy, wybrzydzanie, fochy


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = masz. Fabryka Urządzeń Mechanicznych

Wiktionary


fuma

fum; zwykle w liczbie mnogiej: fumy - grymasy, wybrzydzanie, fochy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przest. próżność, pycha

 (1.2) przest. grymas, foch, dąs

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) w chłopskiej chatce albo pod warsztatem się to rodzi, od czyszczenia bucików poczyna, szlachcie bakę świeci i tumani przez całe życie, a na koniec i herb się skądeś tam bierze, i szabelka przy boku, i dziedzictwo nie małe: a już fuma potem i pogarda dla drugich, że w kąt i szlachcic od Bolesławów i Senator mu za nic! sic.

 (1.2) Imć Zug tyle już nadoświadczał fąfrów od jenerałowej Elżbiety Grabowskiej, już oficjalnej metresy królewskiej a także niejednej fumie księżnej marszałkowej Izabelli Lubomirskiej przy budowie Mon Coteau, że komenderowania księżnej Heleny Radziwiłłowej już rajem mu się zdawały.

 (1.3) Ja ze swoją fumą nie mam problemów: wiadomo, że nie będę jechał ciągle 70 ani 60 km/h, ale to 40-45 jest osiągalne.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfũma, AS: fũma

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fum m., fumarium n., perfumy nmos., perfuma ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fum, próżność, pycha

 (1.2) grymas, focha, dąs, urojenie

 (1.3) wueska

Wiktionary


fumages

[czytaj: fiMAŻ] technika malarska wykorzystująca efekt powstały po podpaleniu lub zadymieniu papieru świecą oraz rozdmuchaniu rozlanej farby czy sadzy na płótnie


SJP.pl


fumaran

zjonizowana forma kwasu fumarowego


SJP.pl

Kwas fumarowy (kwas trans-butenodiowy) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alifatycznych kwasów dikarboksylowych. Występuje w mchach i grzybach. Jest produktem ubocznym metabolizmu węglowodanów. Jego forma zjonizowana (fumaran) występuje jako produkt pośredni w cyklu kwasu cytrynowego (cyklu Krebsa).

Wikipedia


fumaranowy

fumaran


SJP.pl

Patrz:

fumaran

fumaraza

enzym


SJP.pl

Fumaraza, Hydrataza fumaranowa (EC 4.2.1.2) – enzym z grupy liaz katalizujący odwracalną reakcję uwodnienia fumaranu do L-jabłczanu. Cechuje się bardzo wysoką swoistością, przekształca fumaran o konfiguracji trans, natomiast nie wykazuje aktywności do jego izomeru o konfiguracji cis - maleinianu. Działając w stronę odwrotną jest swoista tylko do L-jabłczanu, nie przekształca D-jabłczanu.

Wikipedia


fumarium

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) hist. pomieszczenie, w którym wędzi się mięso lub trzyma się dojrzewające wino

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuma ż., perfumy nmos., perfuma ż.

Wiktionary


fumarola

ekshalacja gorących (200-800°) gazów i par wulkanicznych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geol. gorący wyziew gazów wulkanicznych, głównie chlorowodoru, dwutlenku siarki i pary wodnej, towarzyszący czynnym wulkanom;

Wiktionary

Fumarola – rodzaj ekshalacji wulkanicznych towarzyszących czynnym wulkanom. Przez fumarole wydostają się gazy, spośród których najważniejsze to chlorowodór, dwutlenek siarki i para wodna pochodzenia wulkanicznego o temperaturze od 300 do 1000 °C, bogate w różne składniki chemiczne. Występuje najbliżej erupcji.

Fumarole spotyka się m.in. na Antarktydzie, Alasce, Kamczatce, w Parku Yellowstone.

Fumarola to także otwór, z którego wydobywają się te ekshalacje.

Wikipedia


fumarowy

kwas fumarowy - nienasycony kwas dikarboksylowy posiadający cztery atomy węgla w cząsteczce; izomer trans kwasu maleinowego


SJP.pl


fumator

urządzenie służące do wytwarzania zasłony dymnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. urządzenie do wytwarzania zasłon dymnych

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== fumator (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) palacz (tytoniu)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũˈmatɔr, AS: fũmator

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== fumator (interlingua.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) palacz (tytoniu)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


fumiasty

kapryśny, grymaśny, wybredny


SJP.pl


fumigacja

zwalczanie szkodników w pomieszczeniach zamkniętych za pomocą substancji gazowych (fumigantów)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poddanie działaniu gazów celem pozbycia się szkodliwych organizmów z obiektu;

Wiktionary

Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. fumigator m., fumigant m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gazowanie

Wiktionary


fumigacyjny

przymiotnik od: fumigacja


SJP.pl


fumigant

środek do ochrony roślin stosowany w postaci dymów, par lub gazów


SJP.pl

Fumigacja (późn. łac. fumigatio – dymienie z łac. fumigatus od fumigare – dymić, kadzić) – zwalczanie szkodników (np. owadów i gryzoni) za pomocą substancji chemicznych w formie dymu, pary lub gazu. Substancje te zwane są fumigantami. Do niedawna powszechnie stosowanym fumigatorem był bromek metylu (CH3Br), który obecnie jest zastępowany innymi substancjami ze względu na powodowanie efektu cieplarnianego. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność w zwalczaniu szkodników drewna oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału. Najczęściej stosowanym fumigatorem jest fosforowodór.

Wikipedia


fumigować

zwalczać szkodniki i drobnoustroje chorobotwórcze w zamkniętych pomieszczeniach, a także w glebie, za pomocą trujących gazów


SJP.pl


fumologia

nauka zajmująca się zagadnieniami związanymi z paleniem tytoniu


SJP.pl


fun

[czytaj: fan] młodzieżowo: zabawa, rozrywka, np. zrobić coś dla funu


SJP.pl

Fun (zapisywany również jako fun.) – amerykański zespół grający indie pop, założony w Nowym Jorku przez Nate Ruessa, byłego członka The Format oraz Andrew Dosta z Anathallo i Jacka Antonoffa z Steel Train. Obecnie do zespołu należą również Rob Kroehler, Emily Moore, Nate Harold oraz Jon „Jonny Whunder” Goldstein.Fun nagrało swój debiutacki album Aim and Ignite w sierpniu 2009 wraz z producentem Stevenem McDonaldem i Rogerem Josephem Manningiem, byłym keyboardzistą Jellyfish.

Wikipedia


funabashi

miasto w Japonii


SJP.pl

Funabashi (jap. 船橋市 Funabashi-shi) – miasto w Japonii, w prefekturze Chiba, w środkowej części głównej wyspy Honsiu (Honshū). Ma powierzchnię 85,62 km². W 2020 r. mieszkały w nim 642 972 osoby, w 289 027 gospodarstwach domowych (w 2010 r. 609 081 osób, w 261 239 gospodarstwach domowych).

Wikipedia


funafuti

największy atol w państwie Tuvalu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;

Wiktionary

Funafuti – najgęściej zaludniony i najludniejszy atol w archipelagu Tuvalu, położony na Oceanie Spokojnym, o powierzchni około 2,79 km². Laguna atolu nosi nazwę Te Namo.

W 2002 roku atol zamieszkiwało 4492 osób, w tym 2281 mężczyzn i 2211 kobiet, według spisu w 2012 roku mieszkańców było już 6025. Największą wyspą jest Fongafale. Na niej znajduje się stolica kraju – Vaiaku. Władzę Tuvalu (wówczas administrujących brytyjskie Wyspy Lagunowe) przeniosły się na atol 1 stycznia 1976 roku.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* arabski: (1.1) فونافوتي

* tuvalu: (1.1) Funafuti

źródła.

== Funafuti (język tuvalu.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) Funafuti

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* arabski: (1.1) فونافوتي

* tuvalu: (1.1) Funafuti

źródła.

== Funafuti (język tuvalu.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) Funafuti

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


funambulizm

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) akrobacja cyrkowa polegająca na spacerowaniu po linie, niekiedy połączonym z akrobacjami lub np. jazdą na rowerze

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chodzenie po linie, taniec na linie

Wiktionary


funboard

[czytaj: fanbord] rodzaj deski surfingowej


SJP.pl


funboardowy

przymiotnik od: funboard


SJP.pl


funchal

[czytaj: funSZAL] miasto w Portugalii, na południowym wybrzeżu wyspy Madera, ważny port handlowy i rybacki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Madery,

Wiktionary

Funchal (wym. [fũˈʃaɫ], odm.: D. Funchalu, Mc. Funchalu) – miasto w Portugalii, na południowym wybrzeżu wyspy Madera, ośrodek administracyjny Regionu Autonomicznego Madery (Região Autónoma da Madeira).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy w Funchalu są jakieś tanie hotele?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũw̃ˈʃal, AS: fũũ̯šal

Wiktionary


funciak

potocznie: funt (pieniądz)


SJP.pl


funcik

1. zdrobnienie od: funt;
2. dawniej: papierowy zwitek w kształcie lejka służący do pakowania drobnych przedmiotów


SJP.pl


fund-raising

[czytaj: fand rejz-ing] pozyskiwanie funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fund raising, fundraising


SJP.pl


fund.

skrót od: fundacja


SJP.pl


funda

żartobliwie, potocznie: pokrycie kosztów związanych z zaproszeniem kogoś dokądś; fundowanie


SJP.pl

Funda – miasto w Angoli, w prowincji Luanda.

Wikipedia


fundacja

1. instytucja założona przez fundatora w celu realizacji celów społecznych;
2. przeznaczenie jakiegoś majątku do użytku społecznego;
3. majątek przekazany w ten sposób;
4. dawniej: założenie miasta, klasztoru itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) praw. organizacja zbierająca pieniądze na cel dobroczynny;

 (1.2) ufundowanie, sfinansowanie, zbudowanie czegoś z własnych funduszy

Wiktionary

Fundacja (łac. fundatio ‘założenie; fundament’ od fundare 'umocnić; założyć fundament, utwierdzić’ z fundus ‘grunt, posiadłość, majątek’) – forma prawna organizacji pozarządowej, której istotnym substratem jest kapitał przeznaczony na określony cel oraz statut zawierający reguły dysponowania tym kapitałem. Fundacje są po stowarzyszeniach drugą co do popularności formą prawną wśród organizacji pozarządowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jestem wolontariuszem miejscowej fundacji.

 (1.2) Król Kazimierz Wielki dokonał fundacji Akademii Krakowskiej, pierwszego polskiego uniwersytetu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũnˈdat͡sʲja, AS: fũndacʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fundacyjny

 rzecz. fundowanie, fundator, fundusz

 czas. fundować, ufundować

Wiktionary


fundacjonalizm

pogląd, że wnioski z poznania zmysłowego są prawdami niepodważalnymi, na których opiera się wiedza o świecie; fundamentalizm


SJP.pl

Fundamentalizm epistemologiczny, z ang. nazywany też (według części autorów nieprawidłowo) fundacjonalizmem lub fundacjonizmem – stanowisko epistemologiczne dotyczące sposobów uzasadniania sądów, zdań czy przekonań składających się na wiedzę. Fundamentalizm głosi, że istnieją sądy bazowe, które stanowią fundament poznania i nie wymagają uzasadnienia za pomocą innych sądów. Przeciwstawnym stanowiskiem jest koherencjonizm, zgodnie z którym nie istnieje klasa uprzywilejowanych sądów, będących podstawą całej wiedzy.

Wikipedia


fundacyjny

przymiotnik od: fundacja


SJP.pl


fundamencik

zdrobnienie od: fundament


SJP.pl


fundament

element konstrukcyjny budowli, przenoszący obciążenie na podłoże gruntowe


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bud. wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna, dolny element konstrukcyjny budowli lub urządzenia przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń;

 (1.2) przen. baza, podwalina czegoś

Wiktionary

Fundament (posadowienie) – budowlany element konstrukcyjny przekazujący na podłoże gruntowe całość obciążeń budowli lub maszyn (w przypadku fundamentu pod maszynę lub urządzenie), wykonany z betonu, żelbetu, murowany z cegieł lub kamieni, rzadziej z drewna (budowle lekkie). Pod wpływem przekazywanych obciążeń dochodzi do odkształceń gruntu, co z kolei powoduje osiadanie budowli. W związku z tym dobór odpowiedniego rozwiązania fundamentu (sposobu posadowienia budynku) ma zapewnić:

  • minimalne i równomierne osiadanie budowli oraz jej stateczność;
  • właściwą głębokość posadowienia (na warstwie gruntu o odpowiedniej nośności i poniżej głębokości przemarzania gruntu);
  • łatwość wykonania;
  • zabezpieczenie budowli przed zawilgoceniem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mieliście już ściany stawiać, a dopiero fundament wylaliście?

 (1.2) Jego badania stały się fundamentem współczesnej paleontologii.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũnˈdãmɛ̃nt, AS: fũndãmẽnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundamentowanie n.

 czas. fundamentować ndk.

 przym. fundamentalny, fundamentowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) podłoże, podstawa, oparcie, podpora

Wiktionary


fundamentalia

prawdy podstawowe; rudyment


SJP.pl


fundamentalista

osoba rygorystycznie trzymająca się zasad religii, ideologii; ortodoks, ortodoksa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek rygorystycznie przestrzegający jakichś zasad, norm, zwłaszcza w dziedzinie religii i polityki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) O zamach podejrzewa się marksistowskich fundamentalistów.

 (1.1) Rozwój wiedzy został jednak gwałtownie zahamowany w XIV wieku, kiedy religijni fundamentaliści przekonali władców, że należy zdławić naukę i filozofię w całym islamskim imperium, ponieważ nowe odkrycia podważają boską wszechwiedzę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfũndãmɛ̃ntaˈlʲista, AS: fũndãmẽntalʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundamentalizm m.

:: fż. fundamentalistka ż.

 przym. fundamentalistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) integrysta, ortodoks, maniak, radykalista

Wiktionary


fundamentalistka

fundamentalista


SJP.pl

Patrz:

fundamentalista

fundamentalistyczny

fundamentalizm; ortodoksyjny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący fundamentalizmu lub fundamentalisty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfũndãmɛ̃ntalʲiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: fũndãmẽntalʹistyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundamentalizm m., fundamentalista m., fundamentalistka ż.

 przysł. fundamentalistycznie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) integrystyczny, konserwatywny, ortodoksyjny, tradycyjny, wsteczny, zachowawczy

Wiktionary


fundamentalizm

1. ortodoksyjny i bezkrytyczny stosunek do wyznawanej religii, bliski fanatyzmowi religijnemu;
2. radykalizm ideowy, niepozostawiający miejsca do dyskusji;
3. w filozofii: pogląd, według którego jedynymi prawdami są te, które wynikają bezpośrednio z doznań zmysłowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pozbawiony refleksji rygoryzm w przestrzeganiu zasad jakiejś religii albo ideologii, oparty na najbardziej dosłownej ich interpretacji

Wiktionary

Fundamentalizm – rygorystyczne trzymanie się zasad i norm wyznaczonych przez daną religię (fundamentalizm religijny), doktrynę polityczną (fundamentalizm polityczny) lub ideologię (np. fundamentalizm „światopoglądu naukowego” w komunizmie).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. fundamentalista mos.

 przym. fundamentalistyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ortodoksja

Wiktionary


fundamentalnoteologiczny

odnoszący się do teologicznych podstaw wiary chrześcijańskiej


SJP.pl


fundamentalny

będący podstawą, bazą czegoś; podstawowy, zasadniczy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) podstawowy, stanowiący podstawę, elementarny, zasadniczy

 (1.2) przest. silny, mocny, masywny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Oxford English Dictionary to fundamentalny dla języka angielskiego, dwudziestotomowy słownik, nad którym prace rozpoczęto jeszcze w XIX wieku. [...].

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfũndãmɛ̃nˈtalnɨ, AS: fũndãmẽntalny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundament m., fundamencik m., fundamentowanie n.

 przym. fundamentowy

 przysł. fundamentalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) istotny, podstawowy, elementarny, zasadniczy, główny

Wiktionary


fundamentowy

związany z fundamentem, dotyczący fundamentu


SJP.pl


fundamentyzm

w filozofii: pogląd, według którego jedynymi prawdami są te, które wynikają bezpośrednio z doznań zmysłowych; fundamentalizm


SJP.pl


fundator

1. twórca fundacji, osoba, która z własnych środków finansuje budowę budynków o znaczeniu społecznym, np. kościoła, uczelni; donator, darczyńca, ofiarodawca;
2. potocznie: ktoś, kto ponosi koszty poczęstunku, rozrywki, kto coś komuś funduje


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) ktoś, kto coś ufundował lub dał czemuś początek;

 (1.2) ktoś, kto płaci za poczęstunek, funduje nagrodę w teleturnieju, itp.

Wiktionary

Fundator (łac. fundatio – podwalina) – inicjator budowli użytku publicznego (kościoła, klasztoru, szpitala, biblioteki) albo dzieła sztuki (pomnika, ołtarza, obrazu), finansujący również koszt jego powstania.

W obszarze prawosławia określany jako ktitor (od stgr. κτήτωρ); w terminologii niemieckiej – Stifter. Nierzadko mylony z donatorem (łac. dawca, dający). Działanie jego miało zasadniczo cechy charytatywne bądź charakter filantropijny. Był nim także założyciel fundacji, kulturalny, dobroczynny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Popiersie fundatora stało na postumencie w rogu auli.

 (1.2) Fundatorem dzisiejszej nagrody jest firma kaletnicza z Cieszyna.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũnˈdatɔr, AS: fũndator

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundowanie n., fundusz m.

:: fż. fundatorka ż.

 czas. fundować ndk., ufundować dk., zafundować dk.

 przym. fundatorski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) sponsor

Wiktionary


fundatorka

1. kobieta fundująca coś, częstująca czymś;
2. założycielka fundacji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta, która coś ufundowała lub dała czemuś początek

 (1.2) kobieta, która płaci za poczęstunek, funduje nagrodę w teleturnieju, itp.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Portret fundatorki wisi w sali obrad.

 (1.2) Fundatorka nagrody chce pozostać anonimowa.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundowanie n., fundusz m.

:: fm. fundator m.

 czas. fundować ndk., ufundować dk., zafundować dk.

 przym. fundatorski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) założycielka

 (1.2) sponsorka

Wiktionary


fundatorski

fundator


SJP.pl

Patrz:

fundator

fundlandzki

Nowa Fundlandia; nowofundlandzki


SJP.pl


fundnąć

potocznie: kupić coś dla kogoś za własne pieniądze, zapłacić za inną osobę w kinie, restauracji itp.; zafundować, postawić


SJP.pl

czasownik dokonany

 (1.1) pot. zafundować, sprawić coś (sobie lub komuś)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szef fundnął mi nowy komputer. (z Internetu)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfũndnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: fũndnõńć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundnięcie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zafundować, sprawić, reg. pozn. lajsnąć.

Wiktionary


fundnięcie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fundnąć.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. fundnąć

Wiktionary


fundować

1. budować (rzadziej zbudować), zakładać (rzadziej założyć) coś swoim kosztem dla użytku publicznego;
2. potocznie: kupować (rzadziej kupić) coś komuś w prezencie


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) zakładać i opłacać instytucje

 (1.2) pot. zapraszać i płacić za poczęstunek

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Jest maniakiem punktualności. - Za pięciominutowe spóźnienie na próbę delikwent funduje kawę całej grupie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundusz m., fundacja ż., fundator mos., fundatorka ż., fundowanie n., funda ż., fundowanie n., ufundowanie n.

 przym. fundatorski

 czas. zafundować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sponsorować, erygować, wznosić

 (1.2) stawiać, raczyć

Wiktionary


fundowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fundować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. zafundować, fundować ndk.

 rzecz. fundacja ż., fundator mos., fundatorka ż., ufundowanie n.

Wiktionary


fundowicz

nazwisko


SJP.pl


fundraiser

[czytaj: fandrejzer] pracownik instytucji pozarządowej pozyskujący fundusze od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej


SJP.pl

Fundraiser (również specjalista do spraw pozyskiwania funduszy) – osoba specjalizująca się w pozyskiwaniu funduszy (fundraisingiem) lub darowizn rzeczowych na cele społeczne, np. dla organizacji pozarządowych, naukowych, sportowych, młodzieżowych, religijnych, domów dziecka, szpitali, hospicjów, szkół, uczelni czy instytucji kulturalnych.

Organizacją zrzeszającą fundraiserów w Polsce jest Polskie Stowarzyszenie Fundraisingu.

Wikipedia


fundraiserka

[czytaj: fandrejzerka] pracownica instytucji pozarządowej pozyskująca fundusze od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej


SJP.pl


fundraiserski

[czytaj: fandrejzerski] związany z pozyskiwaniem funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fundraisingowy


SJP.pl


fundraising

[czytaj: fandrejz-ing] pozyskiwanie funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fund raising, fund-raising


SJP.pl

Wikipedia


fundraisingowy

[czytaj: fandrejz-ingowy] związany z pozyskiwaniem funduszy od osób indywidualnych, firm, fundacji itp. zwykle w celu pokrycia kosztów działalności społecznej przez instytucję pozarządową; fundraiserski


SJP.pl


fundum

dawniej: główny folwark lub też grunt przy zamku


SJP.pl


fundus

prefabrykowany element scenograficzny, z którego buduje się dekorację teatralną lub filmową


SJP.pl


fundusik

zdrobnienie od: fundusz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: fundusz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundusz mrz.

Wiktionary


fundusz

1. środki majątkowe przeznaczone na określony cel, np. fundusz amortyzacyjny, dyspozycyjny, powierniczy;
2. potocznie: zasób gotówki, pieniądze;
3. dawniej: zapisanie w testamencie majątku instytucji lub osobie niebędącej spadkobiercą;
4. dawniej: zabawianie się czyimś kosztem;
5. dawniej: fundusz żelazny - kapitał nienaruszalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekon. wyodrębniony zasób finansowy przeznaczony na określone cele

 (1.2) pot. duża suma pieniędzy

Wiktionary

Fundusz – wydzielone środki pieniężne, przeznaczone na określony cel.

Samo określenie „fundusz” pochodzi od łac. fundus i oznacza tyle co grunt, podłoże, podstawa, fundament.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niemcy i Francja zakładają u siebie fundusze antykryzysowe, powstające z przymusowych potrąceń ze środków banków i wzywają partnerów do pójścia w ich ślady.

 (1.2) Projekt upadł z powodu braku funduszy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfũnduʃ, AS: fũnduš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fundusik mrz., fundatorka ż., fundator mos., fundacja

 czas. fundować

Wiktionary


fundusze

1. środki majątkowe przeznaczone na określony cel, np. fundusz amortyzacyjny, dyspozycyjny, powierniczy;
2. potocznie: zasób gotówki, pieniądze;
3. dawniej: zapisanie w testamencie majątku instytucji lub osobie niebędącej spadkobiercą;
4. dawniej: zabawianie się czyimś kosztem;
5. dawniej: fundusz żelazny - kapitał nienaruszalny


SJP.pl


funduszowy

związany z funduszem


SJP.pl


fundy

żartobliwie, potocznie: pokrycie kosztów związanych z zaproszeniem kogoś dokądś; fundowanie


SJP.pl

  • Fundy – zatoka Oceanu Atlantyckiego, u wybrzeży Kanady i Stanów Zjednoczonych
  • Fundy – park narodowy nad tą zatoką

Wikipedia


funebralny

odnoszący się do pogrzebu, żałoby; funeralny


SJP.pl


funeralia

przedmioty związane z pogrzebem


SJP.pl


funeralny

odnoszący się do pogrzebu, żałoby


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z pogrzebem i żałobą

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żałobny, pogrzebowy

Wiktionary


fungicyd

środek chemiczny do zwalczania grzybów pasożytniczych roślin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. mikol. środek mający działanie grzybobójcze;

Wiktionary

Fungicydy (łac. fungus – grzyb, caedo – zabijam), środki grzybobójcze – związki chemiczne (najczęściej związki organiczne siarki i miedzi) mające zastosowanie w zwalczaniu grzybów atakujących rośliny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wśród różnych środków ochrony roślin to zwłaszcza sprzedaż tak zwanych fungicydów, czyli środków grzybobójczych, szła dobrze, odnotowując wzrost obrotów o 20,7 proc.

 (1.1) 2,4,6-Trichlorofenol jest fungicydem.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fungicydalny

 przysł. fungicydalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) środek grzybobójczy

Wiktionary


fungicydalny

zwalczający grzyby; grzybobójczy


SJP.pl


fungicydyna

antybiotyk o działaniu mykostatycznym i grzybobójczym, stosowany w leczeniu grzybic i drożdżyc; mykostatyna; nystatyna


SJP.pl


fungin

błonnik grzybów nietrawiony przez ludzki organizm


SJP.pl


fungować

dawniej: sprawować urząd


SJP.pl

czasownik

 (1.1) daw. pełnić urząd

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũŋˈɡɔvat͡ɕ, AS: fũŋgovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fungowanie n.

Wiktionary


fungowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fungować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. fungować ndk.

Wiktionary


funiculaire

[czytaj: finikiLER] szynowa kolej linowo-terenowa


SJP.pl


funikular

kolej linowo-terenowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) terenowa szynowa kolej linowa z wagonem na stałe przymocowanym do liny napędowej;

Wiktionary

Kolej linowo-terenowa – kolej szynowa, a zarazem kolej linowa, w której ruch pojazdu wywołany jest liną napędową.

Stosowana jest zazwyczaj w terenach górzystych do pokonywania spadków terenu, oraz w komunikacji miejskiej. Wagon porusza się po torze za pomocą liny napędowej, zaś ta przesuwa się na kółkach podporowych między szynami. Istnieją dwa zasadnicze rodzaje tych kolei:

  • ze stałym zamocowaniem wagonu do liny napędowej, przerzuconej przez blok na szczycie wzgórza i obciążonej przeciwwagą. Przeciwwagę stanowi zazwyczaj drugi wagon. Wagony poruszają się wówczas ruchem wahadłowym, zazwyczaj po jednym torze z mijanką w środku długości toru;
  • z liną napędową w ruchu ciągłym – wówczas ruch wagonów następuje po doczepieniu się do liny (a zatrzymanie po odczepieniu). Technologia ta jest typowa dla tramwajów linowych (np. w San Francisco); w Polsce nie była stosowana.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Do położonego na szczycie sanatorium dotarliśmy funikularem.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. funikularny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kolej funikularna, kolej linowo-terenowa

Wiktionary


funikularny

linowy, np. kolejka linowa


SJP.pl


funikulus

wydłużony twór u roślin okrytonasiennych, poprzez który zalążek jest przyrośnięty do zalążni


SJP.pl


funk

[czytaj: fank] styl w muzyce odwołujący się do jazzu i muzyki afrykańskiej


SJP.pl

Funk, funky – gatunek muzyki rozrywkowej, powstały w Ameryce w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, kiedy muzycy pochodzenia afroamerykańskiego połączyli muzykę soul, jazz, rhythm and blues, tworząc nowy, rytmiczny i energetyczny styl muzyczny.

Wikipedia


funkcja

1. zadanie, znaczenie kogoś lub czegoś w jakichś okolicznościach;
2. zajmowane przez kogoś stanowisko lub zakres wykonywanych obowiązków;
3. możliwość wykonania czegoś przez urządzenie lub program komputerowy;
4. książkowo: wzajemny stosunek zjawisk lub stanów, związek przyczynowo-skutkowy między nimi;
5. w matematyce: sposób przyporządkowania elementów pewnego zbioru elementom innego zbioru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przeznaczenie, zadanie jakiegoś urządzenia lub osoby, cel jego działania;

 (1.2) mat. przyporządkowanie każdemu elementowi ze zbioru dokładnie jednego elementu z innego zbioru; pot. wykres, rysunek takiego przyporządkowania;

 (1.3) inform. podprogram; wydzielona część programu wykonująca określone zadanie;

 (1.4) inform. możliwość oferowana przez program, cecha użytkowa

Wiktionary

Funkcja (łac. functio, -onis „odbywanie, wykonywanie, czynność”), odwzorowanie, przekształcenie, transformacja ze zbioru X do zbioru Y, która każdemu elementowi zbioru X przypisuje (odwzorowuje) dokładnie jeden element zbioru Y.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Piorunochron pełni funkcję zabezpieczenia przed wyładowaniami atmosferycznymi.

 (1.2) Tę zależność opisuje bardzo skomplikowana funkcja.

 (1.3) Program zawiesza się podczas wykonywania tej funkcji.

 (1.3) W kodzie tej funkcji musi być błąd, zawsze zwraca zero niezależnie od tego, jakie podam jej parametry.

 (1.4) Najnowszą wersję aplikacji wyposażono w funkcję rozpoznawania mowy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfũŋkt͡sʲja, AS: fũŋkcʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przym. funkcyjny, funkcjonalny

 przysł. funkcyjnie

 czas. funkcjonować

 rzecz. funkcyjny mos., funkcjonariuszka ż., funkcjonalność ż., funkcjonariusz mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) przyporządkowanie, zależność, odwzorowanie, operator, funkcjonał

Wiktionary


funkcjolekt

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. odmiana językowa wydzielona ze względu na funkcję, jaką spełnia w procesie porozumiewania się między ludźmi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szacuje się, że w obrębie każdej wysoko rozwiniętej wspólnoty językowej funkcjonuje dziś co najmniej 300 takich funkcjolektów lub technolektów.

Wiktionary


funkcjonalista

zwolennik funkcjonalizmu w sztuce, prawie, socjologii itp.


SJP.pl


funkcjonalistka

funkcjonalista


SJP.pl

Patrz:

funkcjonalista

funkcjonalistyczny

funkcjonalizm


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z funkcjonalizmem, charakterystyczny dla funkcjonalizmu

Wiktionary

Patrz:

funkcjonalizm

Powiązane:

 rzecz. funkcjonalista mos., funkcjonalizm mrz.

Wiktionary


funkcjonalizacja

zwiększanie użyteczności, funkcjonalności czegoś


SJP.pl


funkcjonalizm

1. w architekturze, sztuce użytkowej: kierunek, którego założeniem jest uznanie nadrzędności funkcji użytkowej nad formą; modernizm;
2. w prawie: kierunek w stanowieniu norm prawnych, w którym eksponuje się społeczne skutki aktów prawnych; realizm prawny;
3. w psychologii: podejście wysuwające na pierwszy plan wyjaśnianie funkcji zjawisk psychologicznych;
4. w socjologii: kierunek dążący do wyjaśniania faktów, zjawisk i procesów społecznych przez ustalanie ich funkcji w kulturze danego społeczeństwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) antrop. nurt uznający rolę najmniejszego nawet zjawiska dla rozwoju i zachodzących przemian;

 (1.2) archeol. nurt podkreślający wagę analizy znalezisk z funkcjonalistycznego punktu widzenia;

 (1.3) archit. szt. nurt uwydatniający nadrzędność funkcji użytkowej dzieła

 (1.4) przest. archit. polski modernizm

 (1.5) filoz. nurt podkreślający rolę przyczyn i skutków w analizie filozoficznej

 (1.6) praw. nurt w teorii prawa podkreślający rolę skutków społecznych wprowadzonych norm prawnych

 (1.7) psych. kierunek badań podkreślający funkcje zjawisk psychologicznych;

 (1.8) socjol. nurt podkreślający rolę funkcji pełnionych przez fakty, zjawiska i procesy społeczne;

Wiktionary

  • funkcjonalizm (antropologia)
  • funkcjonalizm (archeologia)
  • funkcjonalizm (architektura)
    • określenie zwykle równoznaczne z głównym prądem modernizmu (zobacz też styl międzynarodowy)
    • przestarzałe określenie całości polskiego modernizmu, używane w okresie międzywojennym
  • funkcjonalizm (filozofia)
  • funkcjonalizm (prawo)
  • funkcjonalizm (psychologia)
  • funkcjonalizm (socjologia)
  • funkcjonalizm (sztuka)


Wikipedia

Przykłady

 (1.3) Zgodnie z modernistyczną historiografią, funkcjonalizm był fundamentem nowoczesnej architektury.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcjonalista m.

 przym. funkcjonalistyczny

 czas. funkcjonować

Wiktionary


funkcjonalniej

stopień wyższy od przysłówka: funkcjonalnie


SJP.pl


funkcjonalniejszy

stopień wyższy od przymiotnika: funkcjonalny


SJP.pl


funkcjonalność

1. przydatność, użyteczność, ergonomiczność;
2. zespół funkcji i usług systemu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co jest funkcjonalne

 (1.2) funkcja, cecha użytkowa programu lub urządzenia

Wiktionary

Funkcjonalność (ang. functionality) – zbiór atrybutów urządzenia, oprogramowania lub systemu określających zdolność do dostarczenia funkcji zaspokajających wyznaczone i zakładane potrzeby, podczas używania w określonych warunkach.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnalnɔɕt͡ɕ, AS: fũŋkcʹi ̯õnalność

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcja ż., funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.

 czas. funkcjonować

 przym. funkcjonalny

 przysł. funkcjonalnie

Wiktionary


funkcjonalny

1. dobrze spełniający swoją funkcję; praktyczny, użyteczny;
2. mający jakąś funkcję w czymś, np. urządzeniu, systemie;
3. w matematyce: odnoszący się do funkcjonału


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z funkcjonowaniem

 (1.2) bardziej użytkowy niż estetyczny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcja ż., funkcjonalność ż., funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.

 przysł. funkcjonalnie

 czas. funkcjonować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) poręczny, praktyczny, użytkowy

Wiktionary


funkcjonariusz

pracownik, urzędnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) adm. pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej;

 (1.2) polit. działacz partii rządzącej piastujący wysokie stanowisko

Wiktionary

  • funkcjonariusz międzynarodowy – stanowisko pracy
  • funkcjonariusz publiczny
    • osoba będąca organem jednoosobowym lub członkiem organu kolegialnego
    • urzędnik
    • żołnierz zawodowy
    • funkcjonariusz służb państwowych

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Znajomy mojego brata jest funkcjonariuszem Policji.

 (1.1) (…) funkcjonariusze z Bogatyni (woj. dolnośląskie) dorabiali, handlując narkotykami we Wrocławiu, Wałbrzychu, Jeleniej Górze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnarʲjuʃ, AS: fũŋkcʹi ̯õnarʹi ̯uš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcja ż., funkcjonowanie n., zafunkcjonowanie n., funkcyjność ż., funkcjonalność ż.

:: fż. funkcjonariuszka ż.

 czas. funkcjonować ndk., zafunkcjonować dk.

 przym. funkcyjny, funkcjonalny

 przysł. funkcjonalnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) aparatczyk

Wiktionary


funkcjonariuszka

pracowniczka, urzędniczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) adm. pracowniczka służb państwowych, zwykle mundurowych, np. policji lub SOK-u

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do przedziału weszły dwie funkcjonariuszki SOK-u.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcja ż., funkcjonowanie n., zafunkcjonowanie n., funkcyjność ż., funkcjonalność ż.

:: fm. funkcjonariusz m.

 czas. funkcjonować ndk., zafunkcjonować dk.

 przym. funkcyjny, funkcjonalny

 przysł. funkcjonalnie

Wiktionary


funkcjonał

funkcja, której argumentami są funkcje, a wartościami liczby rzeczywiste lub zespolone


SJP.pl

Funkcjonał – wieloznaczne pojęcie matematyczne, opisujące różne typy funkcji; przeważnie są definiowane przeciwdziedziną, a czasem też dziedziną w sensie zbioru argumentów. Według różnych autorów funkcjonał to funkcja:

  1. o wartościach liczbowych;
  2. o wartościach liczbowych na zbiorze funkcji;
  3. rzeczywista lub zespolona określona na dowolnym zbiorze;
  4. rzeczywista lub zespolona na dowolnym zbiorze funkcji;
  5. z przestrzeni liniowej w ciało jej skalarów;
  6. powyższego typu będąca jednocześnie przekształceniem liniowym;
  7. rzeczywista na przestrzeni liniowej nad ciałem liczb rzeczywistych;
  8. rzeczywista na przestrzeni Banacha lub jej podzbiorze.

Wikipedia


funkcjonować

1. pełnić jakąś funkcję; działać, pracować;
2. być sprawnym; działać, pracować;
3. być stosowanym lub postrzeganym w określonej roli;
4. o przekonaniu, micie itp.: być powszechnie znanym oraz uznawanym


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany

 (1.1) działać, wykonywać czynności w sposób właściwy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten aparacik nie funkcjonuje przy zbyt wysokiej wilgotności powietrza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃ˈnɔvat͡ɕ, AS: fũŋkcʹi ̯õnovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcyjny mos., funkcjonalność ż., funkcja ż., funkcjonalizm m., funkcjonowanie n., funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.

 przym. funkcjonalny, niefunkcjonalny, funkcyjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) działać, pracować; gw-pl|Śląsk Cieszyński|szwóngować.

Wiktionary


funkcjonowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) działanie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie tego portalu, czasami umieszczamy na komputerze użytkownika (bądź innym urządzeniu) małe pliki – tzw. cookies („ciasteczka”).

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfũŋkt͡sʲjɔ̃nɔˈvãɲɛ, AS: fũŋkcʹi ̯õnovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funkcjonariusz mos., funkcjonariuszka ż.

 czas. funkcjonować

Wiktionary


funkcyjna

kobieta pełniąca funkcję o charakterze porządkowym, zwykle w wojsku, więzieniu itp.


SJP.pl


funkcyjność

funkcyjny


SJP.pl

Patrz:

funkcyjny

funkcyjny

przymiotnik od: funkcja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba pełniąca funkcje porządkowe

Wiktionary

Funkcyjny – żołnierz wchodzący w skład drużyny, działonu, obsługi i załogi, np.:

  • w skład obsługi działa wchodzą:
    • celowniczy,
    • zamkowy,
    • ładowniczy,
    • amunicyjni,
    • kierowca;
  • w skład załoga czołgu zaś:
    • działonowy,
    • ładowniczy (tylko w niektórych typach czołgów),
    • kierowca.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. funkcjonariuszka ż., funkcjonariusz mos., funkcja ż.

 czas. funkcjonować

Wiktionary


funkia

roślina z rodziny liliowatych; hosta; ślubojawka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Hosta|Tratt.|ref=tak., wieloletnia roślina zielna z rodziny szparagowatych, pochodząca z Azji Wschodniej;

Wiktionary

Funkia, hosta (Hosta Tratt.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae), liczący około 20 gatunków roślin zielnych pochodzących z Azji Wschodniej – Japonii, Chin, Korei i Rosji.

Gatunek funkia rozdęta (Funkia ventricosa) został introdukowany do wschodnich Stanów Zjednoczonych, a gatunek funkia babkolistna (F. plantaginea) do Europy, Uzbekistanu i Pensylwanii.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pylniki funkii pękają do wewnątrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hosta

Wiktionary


funkować

[czytaj: fankować] grać, śpiewać muzykę funkową


SJP.pl


funkowiec

miłośnik funka


SJP.pl


funkowy

funk [czytaj: fankowy]


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) muz. dotyczący funka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Odnajdywałem w nich elementy ze starych płyt i ani wątki jazzowe, ani funkowe nie były dla mnie żadnym zaskoczeniem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funk m.

Wiktionary


funktor

w logice: wyrażenie, które w połączeniu z pewnymi innymi wyrażeniami, nazywanymi jego argumentami, tworzy nazwę lub zdanie


SJP.pl

Funktor – pojęcie z zakresu teorii kategorii semantycznych oznaczające wyrażenie, które nie jest nazwą ani zdaniem, służące do konstrukcji wyrażeń bardziej złożonych – nazw, zdań lub bardziej złożonych funktorów. Wyrażenie, wraz z którym dany funktor tworzy wyrażenie bardziej złożone, to argument funktora.

Wikipedia


funky

[czytaj: fanki]
1. styl w muzyce rozrywkowej, odmiana funku;
2. mający cechy tego stylu


SJP.pl

Funk, funky – gatunek muzyki rozrywkowej, powstały w Ameryce w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, kiedy muzycy pochodzenia afroamerykańskiego połączyli muzykę soul, jazz, rhythm and blues, tworząc nowy, rytmiczny i energetyczny styl muzyczny.

Wikipedia


funt

pound;
1. jednostka wagi, używana powszechnie w Europie (także w Polsce) do XIX wieku, w różnym czasie i na różnych obszarach równa wadze od 350 do 560 gramów, obecnie używana w krajach anglosaskich, o wadze 453 gramów (skrót: lb.);
2. jednostka monetarna niektórych państw, m.in. Wielkiej Brytanii i Egiptu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) monet. waluta niektórych państw

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) anglosaska, pozaukładowa jednostka masy równa 0,453 592 37 kg;

 (2.2) daw. europejska jednostka masy

 (2.3) gw-pl|Górny Śląsk. pół kilo

 (2.4) muz. pot. gwara. akord

Wiktionary

Jako waluta, w Europie używana od VIII wieku i zaadaptowana w innych krajach:

  • Funt egipski,
  • Funt falklandzki,
  • Funt gibraltarski,
  • Funt Guernsey,
  • Funt Jersey,
  • Funt libański,
  • Funt sudański,
  • Funt syryjski,
  • Funt szkocki,
  • Funt szterling,
  • Funt manx,
  • Funt Świętej Heleny;

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Sprowadź mi dwadzieścia funtów drutu miedzianego, takiego, jaki był ostatnio

 (2.4) „Knockin' on Heaven's Door” Boba Dylana to dość łatwy do zagrania utwór. Trzy czy cztery funty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fũnt, AS: fũnt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. funciak m.

 przym. funtowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. funciak m.

 przym. funtowy

frazeologia.

 niewart funta kłaków • lepszy funt szczęścia niż cetnar rozumu

etymologia.

 (1.1, 2.1, 2.2) etym|śwn|funt., z etym2|łac|pondo|pondō. (o wadze 1 libry)

 (2.3) etym|niem|Pfund.

uwagi.

 (1.1) zoblistę|CYP|EGP|GBP|IEP|LBP.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) pound; (2.1) pound

* arabski: (1.1) جنيه

* baskijski: (1.1) libera; (2.1) libra

* duński: (1.1) pund n.; (2.1) pund n.; (2.2) pund n.

* esperanto: (1.1) pundo

* francuski: (1.1) livre ż.

* hawajski: (2.1) paona

* hiszpański: (1.1) libra; (2.1) libra

* kataloński: (1.1) lliura ż.

* niderlandzki: (1.1) pond n.

* niemiecki: (1.1) Pfund n.

* ukraiński: (1.1) фунт m.

* wilamowski: (1.1) funt n.; (2.3) funt n.

* wolof: (2.1) liibar; (2.2) liibar

źródła.

== funt (esperanto (morfem).) ==

wymowa.

znaczenia.

morfem|eo.

 (1.1) funt (jednostka masy)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


funtowy

związany z funtem


SJP.pl


fura

1. potocznie:
a) wóz konny do przewozu ciężarów; furmanka;
b) ilość towaru mieszcząca się na takim wozie;
2. potocznie: wielka ilość czegoś;
3. potocznie: samochód dobrej marki;
4. w grze w oczko: zdobycie liczby punktów większej niż 21


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pojazd ciągnięty przez konie;

 (1.2) ilość ładunku mieszcząca się na wozie konnym

 (1.3) środ. mot. pot. samochód

 (1.4) duża ilość czegoś

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Do domu przyjechaliśmy na furze siana.

 (1.3) Jak się ma mieszkanie za dwie bańki, to trzeba podjechać pod nie furą za trzy bańki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfura, AS: fura

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furmanka ż.

:: zdrobn. furka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furmanka

 (1.4) mnóstwo, masa, co niemiara, bez liku

Wiktionary


furagina

pochodna nitrofuranu, lek przeciwbakteryjny działający na wiele szczepów bakteryjnych w obrębie układu moczowego, wydalany z moczem w postaci niezmienionej; furazydyna


SJP.pl

Furazydyna, furagina – organiczny związek chemiczny, pochodna nitrofuranu. Stosowana jako lek przeciwbakteryjny, działa na wiele szczepów bakteryjnych w obrębie układu moczowego. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej.

Wikipedia


furan

związek heterocykliczny, lotna, bezbarwna ciecz o zapachu chloroformu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. ciekły, łatwopalny węglowodór aromatyczny o wzorze sumarycznym C4H4O, mający zapach zbliżony do chloroformu;

Wiktionary

Furan, furfuran – heterocykliczny związek chemiczny z endocyklicznym atomem tlenu, cykliczny eter o charakterze aromatycznym.

Jest znacznie bardziej reaktywny w substytucji elektrofilowej niż benzen. Podstawienie elektrofilowe zachodzi głównie w pozycji 2 w stosunku do atomu tlenu. W środowisku kwasowym polimeryzuje.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) furfuran

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|furfur. → otręby, patrz: furfural

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) furan

* francuski: (1.1) furane m.

* hiszpański: (1.1) furano m.

* niemiecki: (1.1) Furan n.

* nowogrecki: (1.1) φουράνιο n.

* portugalski: (1.1) furano m.

* węgierski: (1.1) furán

* włoski: (1.1) furano m.

źródła.

== furan (język rohingya.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) stary

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furfuran

Wiktionary


furanokumaryna

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. organiczny związek chemiczny wytwarzany przez niektóre rośliny w celach obronnych

Wiktionary


furanowy

związany z furanem


SJP.pl


furanoza

monosacharyd zawierający sześcioczłonowy pierścień cykliczny z atomem tlenu i półacetalowym atomem węgla


SJP.pl


furanozowy

furanoza


SJP.pl

Patrz:

furanoza

furaż

dawniej: pasza, obrok, zwłaszcza dla koni wojskowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. wojsk. obrok (pasza) dla koni wojskowych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Dlatego żandarmi pełnili służbę we własnym departamencie, nie pobierając żołdu. Wydawano im jedynie z magazynów państwowych żywność i furaż, czyli paszę i obrok dla koni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfuraʃ, AS: furaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furażer m., furażerówka ż., furażowanie n.

 czas. furażować ndk.

 przym. furażowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) obrok

Wiktionary


furażer

dawniej: żołnierz mający za zadanie gromadzenie i dostarczanie furażu - paszy dla koni wojskowych; furażowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. wojsk. żołnierz zajmujący się dostarczaniem furażu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈraʒɛr, AS: furažer

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furaż m., furażerówka ż., furażowanie n.

 czas. furażować ndk.

 przym. furażowy

Wiktionary


furażerka

miękka, podłużnie składana czapka bez daszka; furażka, pierożek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miękka podłużna czapka bez daszka;

Wiktionary

Furażerka (pierożek) – rodzaj miękkiej, sukiennej czapki bez daszka, o podłużnym kształcie, stosowanej najczęściej w wojsku. Niekiedy – w wersji zimowej – ocieplana, lub futrzana. W wojsku stosowano ją, gdy nie obowiązywało wkładanie kapelusza, czako, czapki lub hełmu.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌfuraˈʒɛrka, AS: furažerka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pierożek

Wiktionary


furażerówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. zdobywanie furażu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfuraʒɛˈrufka, AS: furažerufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furaż, furażer, furażowanie

 czas. furażować

 przym. furażowy

Wiktionary


furażka

miękka, podłużnie składana czapka bez daszka; furażerka, pierożek


SJP.pl


furazolidon

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. lek przeciwbakteryjny, pochodna nitrofuranu;

Wiktionary

Furazolidon (łac. Furazolidonum) – lek przeciwbakteryjny, pochodna nitrofuranu. Działa bakteriobójczo wobec wielu szczepów bakterii, w tym na bakterie najczęściej wywołujące zakażenia jelitowe.

Wikipedia


furażować

dawniej: dostarczać paszę dla koni wojskowych; zdobywać furaż


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) zdobywać furaż

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ponadto dochodziło do scysji między żołnierzami obu armii, gdyż na furażujących Szwedów często napadali Węgrzy lub Kozacy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfuraˈʒɔvat͡ɕ, AS: furažovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furaż, furażer, furażerówka, furażowanie

 przym. furażowy

Wiktionary


furażowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|furażować.

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌfuraʒɔˈvãɲɛ, AS: furažovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furaż, furażer, furażerówka

 czas. furażować ndk.

 przym. furażowy

Wiktionary


furażowy

przestarzałe: taki, który dotyczy furażu - paszy, zwłaszcza dla koni wojskowych


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) daw. dotyczący furażu

 (1.2) daw. dotyczący furażera

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfuraˈʒɔvɨ, AS: furažovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furaż, furażer, furażerówka, furażowanie

 czas. furażować

Wiktionary


furczeć

furkać;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki; furkotać;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru; furkotać;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać, furkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu; furkotać;
5. wyrażać dźwiękami swoją złość lub niezadowolenie


SJP.pl


furda

dawniej: rzecz mało ważna, głupstwo, błahostka


SJP.pl

wykrzyknik

 (1.1) daw. dźwięk. o rzeczy błahej

przymiotnik

 (2.1) daw. błahy

Wiktionary


furdyga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Kresy. przest. areszt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furdygarnia

Wiktionary


furdygarnia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Lwów. więzienie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furdyga ż.

Wiktionary


furdyment

Furdyment (kosz, garda) – rozbudowany typ rękojeści w niektórych typach bocznej broni białej (pałasze, szable, szpady).

System gęsto splecionych z sobą kabłąków i obłęków tworzących pełną osłonę dłoni. Wykonywany najczęściej ze zgrzewanych prętów lub wycinany ażurowo z blachy. Wnętrze furdymentu było często wyściełane płatem skóry lub tkaniny. Rękojeści tego typu zapewniały doskonałą ochronę dłoni walczącego, lecz w znacznym stopniu ograniczały ruchy nadgarstka.

Wikipedia


fureczka

zdrobnienie od: fura


SJP.pl


furfancki

furfant


SJP.pl

Patrz:

furfant

furfant

przestarzałe:
1. krętacz, oszust;
2. zarozumialec, fanfaron


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. krętacz, oszust, frant, blagier

 (1.2) daw. samochwał, fanfaron, pyszałek, zarozumialec

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Co pan chcesz? Bombastein jest furfant jakiego świat nie widział, szalbierz, oszust, nawet sprytu wielkiego nie ma, tylko szczęście osobliwe.

 (1.1) Podstoli w furię wpadł. – A łajdak! a furfant! a złodziej! wisielec jakiś – patrz, jak mi się ślicznie wywdzięczył za to żem go z błota wyciągnął.

 (1.2) – To furfant – dodał wikary – ja go nie lubię, ma się za wielkiego człowieka dlatego, że wierszydła klei, a próżny, a nadęty i do niczego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furfantka ż., furfanteria ż.

 przym. furfancki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) filut, szelma, szachraj, przechera, macher, szalbierz

 (1.2) bufon, megaloman

Wiktionary


furfural

aldehyd heterocykliczny, pochodna furanu; furfurol


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. heterocykliczny aldehyd o wzorze sumarycznym C5H4O2, pozyskiwany z otrębów i innych odpadów przemysłu celulozowego;

Wiktionary

Furfural (dawna nazwa: furfurol) – organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów. Jest związkiem heterocyklicznym z 5-członowym pierścieniem zawierającym atom tlenu (formalnie pochodna furanu). Nazwa związku pochodzi od surowca, z którego furfural jest otrzymywany (łac. furfur – otręby).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) furoaldehyd, daw. furfurol

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|furfur. → otręby

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== furfural (język słowacki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

 (1.1) biochem. furfural

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furoaldehyd, daw. furfurol

Wiktionary


furfurol

aldehyd heterocykliczny, pochodna furanu; furfural


SJP.pl

  • Furfurol – alkohol furfurylowy
  • Furfurol – dawna nazwa furfuralu

Wikipedia


furfurylowy

furfurol, furfural


SJP.pl

Patrz:

furfurol, furfural

furgać

czasownik niedokonany

 (1.1) góry. gw-pl|Śląsk Cieszyński. fruwać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furganie n.

Wiktionary


furgalski

nazwisko


SJP.pl


furganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. latanie

Wiktionary

Powiązane:

 czas. furgać ndk.

Wiktionary


furgał

nazwisko


SJP.pl


furgała

nazwisko


SJP.pl


furgon

duży, kryty wóz ciężarowy


SJP.pl

Nadwozie furgonowe (krótko furgon) – zamknięte nadwozie samochodów dostawczych i ciężarowych posiadających sztywny dach i ściany, odchylane drzwi tylne i często odchylane lub przesuwane drzwi boczne. Furgon służy do przewożenia towarów. Furgony mogą powstawać na bazie konstrukcji samochodów osobowych, a z kolei na ich bazie także może powstać odmiana osobowa. Przykładowo Volkswagen Caddy Maxi ma osobową odmianę Volkswagen Caddy Maxi Life.

Wikipedia


furgonetka

mały samochód ciężarowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mot. samochód dostawczy; odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego

Wiktionary

Samochód dostawczy (dostawczak) – odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego, przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków. Przyjmuje się, że samochód dostawczy ma dopuszczalną masę całkowitą do 3,5 tony, co praktycznie przekłada się na 1000–1500 kg jego maksymalnej ładowności. Z tego też względu do kierowania samochodem dostawczym w Polsce wystarcza prawo jazdy kategorii B.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Marian podjechał furgonetką i zabraliśmy wszystkie graty za jednym razem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfurɡɔ̃ˈnɛtka, AS: furgõnetka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dostawczak, półciężarówka, pikap, pick-up

Wiktionary


furgonowy

przymiotnik od: furgon


SJP.pl


furgot

gwarowo: furkot


SJP.pl


furgotać

trzepotać, łopotać na wietrze; furczeć; furkotać


SJP.pl


furgotliwy

taki, który trzepocze na wietrze; furkotliwy, furgoczący, furkoczący


SJP.pl


furia

1. napad gniewu, złości
2. szał jako objaw niektórych psychoz
3. rzymska bogini zemsty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) złość, wściekłość, gniew

 (1.2) uosobienie złości, wściekłości, gniewu

Wiktionary

Filmy:

  • Furia – amerykański film z 1978 roku w reżyserii Briana De Palmy
  • Furia – francuski film z 1999 roku w reżyserii Alexandre'a Aja
  • Furia: Carrie 2 – amerykański film fabularny z 1999 roku i sequel filmu Carrie (film 1976)
  • Furia – amerykański film z 2010 roku w reżyserii Martina Campbella z Melem Gibsonem w roli głównej
  • Furia – amerykański film z 2014 roku z Bradem Pittem w roli głównej, w reżyserii Davida Ayera
  • Furia – wietnamski film z 2019 roku z Ngô Thanh Vân w roli głównej, w reżyserii Lê Văn Kiệt

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój przyjaciel wpadł w furię.

 (1.2) Te kobiety były jak szalejące furie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfurʲja, AS: furʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furiat m., furiatka ż.

 przym. furiacki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) amok, szał, wściekłość, biała gorączka, szewska pasja, pasja, irytacja; wulg. kurwica

Wiktionary


furiacki

przymiotnik od: furiat


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z furią lub furiatem, odnoszący się do furii lub furiata

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jego furiackie wybryki negatywnie odbiły się na opinii o naszej placówkaacówce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furia ż., furiat mos., furiatka ż.

Wiktionary


furiant

żywy czeski taniec ludowy


SJP.pl

Furiant (reg. sedlák) – czeski taniec ludowy w tempie od umiarkowanego do szybkiego, w metrum trójdzielnym z hemiolami. Jest jednym z elementów tradycyjnego czeskiego tańca salonowego o nazwie beseda.

Furianta tańczy się w parach. Tancerz imituje postać dumnego chłopa; opierając ręce na biodrach i tupiąc nogami, podąża za tancerką, poruszającą się zwinnie i z gracją po okręgach. Pod koniec tancerze obejmują się i przez dłuższy czas dostojnie wirują.

Wikipedia


furiat

1. osoba chora psychicznie, dostająca ataków furii;
2. osoba porywcza, łatwo wpadająca w gniew; szaleniec, wariat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba wpadająca w furię, także jako objaw choroby psychicznej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przyklejono politykowi łatkę furiata, ale nie wiem, czy słusznie...

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furia ż.

:: fż. furiatka ż.

 przym. furiacki

Wiktionary


furiatka

kobieta łatwo wpadająca w furię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta wpadająca w furię, także jako objaw choroby psychicznej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zgłosiliśmy sprawę na policję, ale furiatka się wszystkiego wyparła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furia ż.

:: fm. furiat mos.

 przym. furiacki

Wiktionary


furier

dawniej: podoficer zajmujący się zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności; kwatermistrz


SJP.pl

Furier – podoficerski stopień wojskowy w dawnym wojsku polskim. Niższym stopniem był kapral, a wyższym sierżant. Zajmował się przede wszystkim zakwaterowaniem wojska i dostarczaniem żywności.

Wikipedia


furierowski

oparty o dokonania matematyczne Fouriera, zwłaszcza związany z rozkładem zjawisk okresowych na szereg trygonometryczny; fourierowski


SJP.pl


furierysta

zwolennik furieryzmu


SJP.pl


furieryzm

odmiana socjalizmu utopijnego, której program sformułowany został przez K. Fouriera


SJP.pl

Wikipedia


furioso

[czytaj: furiozo] określenie wykonawcze: porywczo, namiętnie


SJP.pl

Furioso – rasa koni półkrwi, wyhodowana metodą selekcji w państwowej stadninie koni w Mezőhegyes na Węgrzech, gdzie znajdowały się klacze pochodzące od konia pełnej krwi angielskiej oraz klacze czystej krwi arabskiej. Były one stanowione słynnym ogierem pełnej krwi Furioso. Został on wyhodowany ok. 1836 w węgierskiej stadninie hrabiego Karolyi.

Wikipedia


furka

zdrobnienie od: fura


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. fura

Wiktionary

Przełęcz Furka (niem. Furkapass, wł. Passo della Furka) – przełęcz położona na wysokości 2436 m n.p.m., na granicy szwajcarskich kantonów Valais i Uri. Oddziela ona Alpy Lepontyńskie od Alp Berneńskich. Przełęcz Furka łączy miejscowość Realp w kantonie Uri na północnym wschodzie z Oberwaldem w kantonie Valais na południowym zachodzie.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. fura, furman

Wiktionary


furkać

furczeć;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki; furkotać;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru; furkotać;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać, furkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu; furkotać;
5. wyrażać dźwiękami swoją złość lub niezadowolenie


SJP.pl


furkacja

podział szkoły średniej na zróżnicowane programowo równoległe klasy, sekcje, kierunki, wydziały według zainteresowań i uzdolnień młodzieży; profilowanie


SJP.pl

Wikipedia


furkadło

narzędzie do ręcznego wiercenia małych otworów


SJP.pl

Wikipedia


furkot

dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot


SJP.pl

Furkot (słow. Furkotský štít, węg. Furkota-csúcs, niem. Furkotaspitze) – szczyt o wysokości 2402 m n.p.m. (według wcześniejszych pomiarów 2404 lub 2405 m) w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania.

Wikipedia


furkotać

furkać, furczeć;
1. wydawać dźwięk powstający przy uderzaniu skrzydłami przez ptaki;
2. wydawać dźwięk powstający przy szybkim poruszaniu się jakiegoś materiału, np. papieru;
3. wydawać dźwięk charakterystyczny dla działających maszyn lub ich części; warkotać;
4. wydawać niskie, charczące dźwięki spowodowane nieprawidłowym przepływem powietrza lub zaburzeniami w trawieniu


SJP.pl


furkotanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|furkotać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. niefurkotanie n.

 czas. furkotać ndk.

Wiktionary


furkotliwy

taki, który trzepocze na wietrze; furgotliwy, furgoczący, furkoczący


SJP.pl


furlana

włoski taniec zalotny w szybkim tempie i takcie 6/4 albo 6/8, modny zwłaszcza na początku XVII wieku; forlana


SJP.pl


furlanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. przedstawicielka romańskiej grupy etnicznej zamieszkującej północno-wschodnie Włochy (w szczególności Friuli)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Furlanin mos.

 przym. furlański

Wiktionary


furlong

stara anglosaska jednostka długości, równa ok. 200 metrom


SJP.pl

Furlong – skrót fur, anglosaska, archaiczna jednostka długości.

Furlong obejmuje 1/8 mili, 10 łańcuchów, 40 prętów, 220 jardów lub 660 stóp, co daje 201,168 metra.

Podobną jednostką są staropolskie staje oraz starożytny stadion; na morzu kabel.

Wikipedia


furman

osoba przewożąca towary wozem konnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek powożący zaprzęgiem konnym, zwykle furmanką

Wiktionary

osoby
  • Andrzej Furman (ur. 1951) – polski przedsiębiorca farmaceutyczny i filantrop
  • Ashrita Furman (ur. 1954) – amerykański rekordzista Guinnessa
  • Dean Furman (ur. 1988) – piłkarz południowoafrykański
  • Dominik Furman (ur. 1992) – polski piłkarz
  • Dorota Furman (?) – polska choreograf, reżyser i aktorka
  • Kostiantyn Furman (ur. 1976) – ukraiński koszykarz
  • Rafał Furman (ur. 1985) – polski kolarz
  • Siemion Furman (1920-1978) – rosyjski szachista

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈfurmãn, AS: furmãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furmanka ż., furmaneczka ż., fura ż., furka ż., furmanienie n., furmaństwo n., Furman m., Furmanów m., Furmaniec m., Furmany nmos.

 czas. furmanić ndk.

 przym. furmański, furmankowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) woźnica, stangret, kuczer, wozak

Wiktionary


furmańczyk

nazwisko


SJP.pl


furmaneczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. furmanka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfurmãˈnɛt͡ʃka, AS: furmãnečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furman m., furmanka ż., furmanienie n., furmaństwo n.

 czas. furmanić

 przym. furmański

Wiktionary


furmanek

1. wóz konny slużący do przewożenia towarów;
2. zawartość tego wozu


SJP.pl


furmaniak

nazwisko


SJP.pl


furmanić

wykonywać pracę woźnicy, kierować wozem konnym przewożącym towary


SJP.pl

czasownik niedokonany

 (1.1) być furmanem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Michał nadal furmanił, zaś jego żona gospodarowała na ziemi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: furˈmãɲit͡ɕ, AS: furmãńić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmanienie n., furmaństwo n.

 przym. furmański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) powozić

Wiktionary


furmanienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|furmanić.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfurmãˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: furmãńė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmaństwo n.

 czas. furmanić

 przym. furmański

Wiktionary


furmanka

1. wóz konny slużący do przewożenia towarów;
2. zawartość tego wozu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) towarowy wóz konny;

 (1.2) zawartość furmanki (1.1)

 (1.3) zawód furmana

 (1.4) daw. cztery konie różnej maści używane do zaprzęgu

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: furˈmãnka, AS: furmãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furman mos., furmanienie n., furmaństwo n.

:: zdrobn. furmaneczka ż.

 czas. furmanić ndk.

 przym. furmański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) fura, wóz

 (1.3) furmaństwo

Wiktionary


furmankiewicz

nazwisko


SJP.pl


furmański

furman


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący furmana

Wiktionary

Patrz:

furman

Wymowa:

IPA: furˈmãj̃sʲci, AS: furmãĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmanienie n., furmaństwo n.

 czas. furmanić

Wiktionary


furmaństwo

furmanienie;
1. zajęcie furmana, przewóz towarów wozem konnym;
2. dawniej: transport towarów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zawód furmana

 (1.2) daw. ogólnie transport

Wiktionary

Wymowa:

IPA: furˈmãj̃stfɔ, AS: furmãĩ ̯stfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furman m., furmanka ż., furmaneczka ż., furmanienie n.

 czas. furmanić

 przym. furmański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furmanka

Wiktionary


furminator

przyrząd do usuwania podszerstka psów, kotów i koni


SJP.pl


furol

rozpuszczalnik, produkt uboczny przeróbki ropy naftowej


SJP.pl


furor

szał, wściekłość, pasja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. furia, szał

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfurɔr, AS: furor

Wiktionary


furora

tylko w wyrażeniu: zrobić (robić) furorę - zdobyć (zdobywać) niebywałe powodzenie, odnieść (odnosić) sukces, wprawić (wprawiać) otoczenie w podziw, w zachwyt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) powodzenie, sukces, wzbudzony podziw

Wiktionary


furosemid

organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) farm. lek odwadniający i przeciwnadciśnieniowy, diuretyk pętlowy

Wiktionary

Furosemid (łac. Furosemidum) – organiczny związek chemiczny z grupy sulfonamidów, lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy należący do grupy diuretyków pętlowych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zapomniałem dzisiaj przyjąć furosemid i boję się, że znów pojawi się duszność.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfurɔˈsɛ̃mʲit, AS: furosmʹit

Wiktionary


furry

[czytaj: FUry] środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; futrzak, furrys


SJP.pl

Furry (z ang. „futrzak, futrzastość”) – termin określający osobę, która interesuje się lub zajmuje się twórczością związaną z tzw. sztuką futrzastą, skupioną wokół antropomorficznych zwierząt czy też fikcyjnych stworzeń. Jest to też pojęcie opisujące społeczność, subkulturę, składającą się z osób o wyżej wymienionych upodobaniach lub pasjach. Czasami odnosi się również do postaci łączących cechy ludzi i zwierząt, występujących w kilku formach:

  • Antropomorficznej (ang. anthropomorphic, anthro) – zwierzę mające cechy ludzkie, w tym humanoidalne ciało.
  • Nieantropomorficznej (ang. non-anthropomorphic, non-anthro) lub niemorficznej (ang. nonmorphic), zwanych także feral – zwierzę mające ludzkie cechy (np. zachowanie, mowa), jednakże posiadające ciało zwierzęce, niehumanoidalne

Wikipedia


furrys

środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; futrzak, furry


SJP.pl


furt

potocznie: ciągle, stale


SJP.pl

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Poznań, Łódź, Śląsk Cieszyński, Lwów. nadal, ciągle, ustawicznie

 (1.2) białystok. ponownie

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) gw-pl|Lwów|furtem.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|niem|in einem fort.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|nadal.

 (1.2) zobtłum|znowu.

źródła.

== furt (język czeski.) ==

wymowa.

znaczenia.

przysłówek

 (1.1) pot. wciąż, ciągle

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Lwów|furtem.

Wiktionary


furta

jednoskrzydłowe drzwi w ogrodzeniu, bramie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ciężkie, jednoskrzydłowe drzwi, np. w murze

 (1.2) główne wejście do klauzury klasztornej

 (1.3) żegl. wrota w kadłubie statku typu Ro-Ro;

Wiktionary

  • Furta – miejscowość na Węgrzech
  • furtka
  • furta w żeglarstwie
  • furta klasztorna – główne wejście do klasztoru

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈfurta, AS: furta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furtian m., furtianka ż.

:: zdrobn. furtka ż., furteczka ż.

 przym. furtowy, furtkowy

Wiktionary


furtak

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Furtak – polski mechanik, rolnik i polityk
  • Kazimierz Furtak – polski inżynier budownictwa
  • Misia Furtak – polska wokalistka i basistka
  • Zygmunt Furtak – polski działacz polityczny

Wikipedia


furteczka

zdrobnienie od: furtka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: furtka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: furˈtɛt͡ʃka, AS: furtečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furta ż., furtian mos., furtianka ż.

Wiktionary


furtem

przysłówek sposobu

 (1.1) gw-pl|Kresy. ciągle

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) On pieniądze od lokatorów furtem ciągnie, a czy mu to dom prosi jeść albo pić?

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furt

Wiktionary


furtian

zakonnik będący odźwiernym klasztoru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zakonnik pełniący dyżur lub stałą funkcję przy furcie;

Wiktionary

Furtian – zakonnik będący odźwiernym (klucznikiem) klasztoru, posiadający klucze do furty klasztornej oraz nadzorujący i pilnujący porządku przy wchodzeniu i wychodzeniu z niego. Każdy zakon ma ściśle określone reguły, kto może wchodzić lub opuszczać mury klasztorne.

W zakonach męskich funkcję tę pełni brat furtian, a w zakonach żeńskich siostra furtianka.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podjechawszy ku murom klasztoru karawana wozów zatrzymała się, albowiem wyrwany ze snu furtian nie kwapił się z otworzeniem bramy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfurtʲjãn, AS: furtʹi ̯ãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furta ż., furtka ż., furteczka ż.

:: fż. furtianka ż.

 przym. furtowy, furtkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furtowy

Wiktionary


furtianka

zakonnica pełniąca dyżur przy drzwiach (furcie) klasztoru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zakonnica pełniąca dyżur lub stałą funkcję przy furcie

Wiktionary

Furtian – zakonnik będący odźwiernym (klucznikiem) klasztoru, posiadający klucze do furty klasztornej oraz nadzorujący i pilnujący porządku przy wchodzeniu i wychodzeniu z niego. Każdy zakon ma ściśle określone reguły, kto może wchodzić lub opuszczać mury klasztorne.

W zakonach męskich funkcję tę pełni brat furtian, a w zakonach żeńskich siostra furtianka.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Faustyna pracowała ciężko i bez wytchnienia w kuchni, w ogrodzie, w piekarni i wreszcie, gdy jej siły zaczęły słabnąć, jako furtianka w klasztorze krakowskim.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: furˈtʲjãnka, AS: furtʹi ̯ãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furta ż., furtka ż., furteczka ż.

:: fm. furtian m.

 przym. furtowy, furtkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furtowa, odźwierna

Wiktionary


furtka

1. niewielkie drzwi w ogrodzeniu lub murze; bramka;
2. awaryjne wyjście z trudnej sytuacji, obejście jakiegoś problemu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: furta

 (1.2) mała furta, jednoskrzydłowe wejście, np. na ogrodzony teren

 (1.3) przen. zapasowe wyjście z jakiejś sytuacji, zostawione na kłopoty

Wiktionary

Furtka lub furta – wąskie przejście w ogrodzeniu zamykane najczęściej drzwiczkami. Często stawiana w pobliżu bramy albo w samej bramie. Również wąskie przejście w murach (fortyfikacjach). Umożliwia ruch pieszy (bez otwierania bramy).

Furta w klasztorze to także wejście, strzeżone przez zakonników (furtiana lub furtiankę), przeznaczone do komunikacji klasztoru ze światem zewnętrznym.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈfurtka, AS: furtka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. furta ż., furtian m., furtianka ż.

 przym. furtowy, furtkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bramka

 (1.3) plan B

Wiktionary


furunkuloza

rozsianie się czyraka na większej powierzchni ciała, będące wynikiem osłabionej odporności organizmu lub braku higieny; czyraczność


SJP.pl


furunkuł

ropno-zgorzelinowe zapalenie mieszka włosowego, wywołane zakażeniem gronkowcami lub paciorkowcami; czyrak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. czyrak, zgorzel

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na przedramieniu zrobił mu się bolesny furunkuł.

Wiktionary


fus

męt (w znaczeniu osadu, zawiesiny)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. fusy.

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) reg-pl|Mazowsze. knur

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fus, AS: fus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fusy nmos.

 przym. fusiasty, fusowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) męt

Wiktionary


fusbal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. sport. piłka nożna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Grou'ech w fusbal cołk dźyń.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fusbalista mos.

Wiktionary


fusbalista

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sport. piłkarz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fusbal mrz.

Wiktionary


fusekla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. skarpeta

Wiktionary


fushun

[czytaj: fuszun] miasto w Chinach; Fuszun


SJP.pl

Fushun (chiń. 抚顺; pinyin Fǔshùn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, w pobliżu miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 417 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 269 093 mieszkańców.

Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Fushun.

W mieście Fushun do 1950 roku więziony był przez chińskie władze ostatni cesarz Puyi.

Wikipedia


fusiasty

potocznie: zawierający fusy


SJP.pl


fusilli

rodzaj makaronu w kształcie świderków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) spoż. makaron świderki

Wiktionary

Fusilli (także: eliche, tortiglioni, spirali) – rodzaj południowowłoskiego makaronu w formie spirali wykonanej z płaskiego kawałka ciasta (semoliny). Wywodzi się z Kampanii. Wyglądem przypomina świdry i stąd bywa też w Polsce nazywany świdrami lub świderkami.

Wikipedia


fusin

[czytaj: FUs-in] miasto w Chinach; Fuxin


SJP.pl

Fuxin (chiń. 阜新; pinyin Fùxīn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na północny zachód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 702 802. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 913 652 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu chemicznego, odzieżowego i spożywczego; w mieście znajduje się duża elektrownia cieplna.

Wikipedia


fusion

[czytaj: fjużyn]
1. styl muzyczny łączący elementy jazzu i rocka;
2. kuchnia łącząca elementy tradycji kulinarnych różnych narodów;
3. samochód typu Ford Fusion


SJP.pl

  • Fusion – gra komputerowa firmy Bullfrog
  • AMD Fusion – mikroprocesor
  • Extreme Fusion – system zarządzania treścią (CMS)
  • Ford Fusion (Europa) – marka samochodów produkowanych przez Forda
  • Ford Fusion (USA) – marka samochodów produkowanych przez Forda
  • Jazz fusion (Jazz-rock) – gatunek muzyczny
  • Multimedia Fusion – program do tworzenia aplikacji firmy Clickteam
  • PHP-Fusion – system zarządzania treścią (CMS) na licencji typu Open Source

Wikipedia


fusknecht

piechur w wojsku krzyżackim


SJP.pl


fusowaty

podobny do fusów


SJP.pl


fusta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. mar. rodzaj lekkiej galery;

Wiktionary

Fusta (fustas) - lekka galera turecka, ale używana również w innych państwach, np. na Malcie, przede wszystkim w okresie renesansu; w XVI wieku jej konstrukcja stała się przestarzała. Jej głównymi atutami były szybkość i zwrotność, jednak ze względu na sylwetkę fusty raczej nie brały udziału w bezpośredniej walce, przydatne jako okręty posiłkowe, trzymane w rezerwie, pozostawały za głównymi siłami uderzeniowymi.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈfusta, AS: fusta

Wiktionary


fustaż

regionalnie: opakowanie towaru, wartość tego opakowania


SJP.pl


fusti

dawniej w handlu: potrącenie za zanieczyszczenie towaru lub niewłaściwe przymieszki; refakcja


SJP.pl


fusy

rodzaj osadu pozostającego zwykle na dnie szklanki, np. z kawy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) stały osad osadzający się w jakimś płynie, zwłaszcza w parzonej kawie lub herbacie

 (1.2) reg-pl|Śląsk Cieszyński. gw-pl|Górny Śląsk. wąsy

Wiktionary

Fusy (łac. fusus – płynny) – popularna nazwa zawiesiny w niewyklarowanym płynie lub osadów będących efektem sedymentacji w płynach spożywczych, głównie parzonych – otrzymywanych z zalania wrzątkiem liści herbaty, ziół np. mięty lub zmielonych ziaren kawy. Uważane najczęściej za obiekt niepożądany.

Fusy miały swoje znaczenie kulturowe w wielu rejonach świata. Najprawdopodobniej ze starożytnych Chin wywodzi się tasenografia, czyli wróżenie z fusów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na dnie szklanki zostały tylko fusy.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. fusowaty, fusiasty

 rzecz. fus mrz.

Wiktionary


fuszara

nazwisko


SJP.pl


fuszer

1. człowiek, który robi coś źle, niedbale; partacz, knociarz, patałach, brakorób;
2. dawniej: rzemieślnik spoza cechu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. osoba wykonująca swą pracę niedbale, niefachowo, byle jak

 (1.2) daw. rzem. rzemieślnik niewyzwolony, pracujący bez cechowego zezwolenia

Wiktionary

  • Fuszer – potrawa z ugotowanych na miękko ziemniaków
  • Fuszer – rzemieślnik, nienależący do cechu

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. fuszerka ż.

 czas. fuszerować

 przym. fuszerski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) partacz, gw-pl|Poznań. papracz, papudrak, patyrok, psujamajster

Wiktionary


fuszera

potocznie: praca źle wykonana; fuszerka, fucha


SJP.pl


fuszerka

potocznie: praca źle wykonana; fuszera, fucha


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) praca wykonana źle, niedbale czy świadomie z błędami

 (1.2) rezultat fuszerki (1.1)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sam widziałem, że cała ich dwutygodniowa robota u nas wyglądała na sprytną fuszerkę.

 (1.2) Moja praca dyplomowa była fuszerką, bo mam inną pasję.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fuszer m.; fuszerowanie n.

 czas. fuszerować

 przym. fuszerowany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) partanina, gw-pl|Poznań|klamizera.

Wiktionary


fuszerować

potocznie: robić coś niedbale, byle jak; partaczyć


SJP.pl


fuszerski

fuszer


SJP.pl

Patrz:

fuszer

fuszerstwo

potocznie:
1. złe, niedbałe wykonywanie swojej pracy; fuszerowanie;
2. efekt takiej pracy; fuszera, fuszerka


SJP.pl


fuszun

miasto w Chinach; Fushun


SJP.pl

Fushun (chiń. 抚顺; pinyin Fǔshùn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, w pobliżu miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 417 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 269 093 mieszkańców.

Siedziba rzymskokatolickiej diecezji Fushun.

W mieście Fushun do 1950 roku więziony był przez chińskie władze ostatni cesarz Puyi.

Wikipedia


fuszuński

Fuszun


SJP.pl

Patrz:

Fuszun

fut.

skrót od: futurum (w językoznawstwie: czas przyszły)


SJP.pl


futbol

1. popularny sport zespołowy; football, piłka nożna;
2. futbol amerykański - gra w piłkę, połączenie rugby i piłki nożnej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. zob. piłka nożna.

 (1.2) sport. zob. futbol amerykański.

 (1.3) sport. zob. futbol australijski.

Wiktionary

Futbol – nazwa stosowana do grupy sportów mających wspólne pochodzenie, polegających na zdobyciu większej ilości punktów (bramek) za pomocą okrągłej lub owalnej piłki. Jedynie piłka nożna i rugby rozpowszechniły się na całym świecie, pozostałe odmiany mają znaczenie lokalne, głównie w byłych koloniach brytyjskich. W Polsce słowo futbol najczęściej odnosi się do piłki nożnej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wielka gwiazda futbolu, Lionel Messi, jest nowym posiadaczem «Złotej Piłki» za 2009 rok.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfudbɔl, AS: fudbol

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futbolistka ż., futbolista m., futbolówka ż., futbolik mrz.

 przym. futbolowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) piłka nożna

Wiktionary


futbolik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od futbol

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futbol m.

Wiktionary


futbolista

1. sportowiec trenujący futbol (piłkę nożną); piłkarz (nożny);
2. sportowiec trenujący football amerykański


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. zawodnik grający w piłkę nożną

 (1.2) sport. zawodnik grający w futbol amerykański

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfudbɔˈlʲista, AS: fudbolʹista

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futbol m., futbolówka ż.

:: forma żeńska futbolistka

 przym. futbolowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) piłkarz

Wiktionary


futbolistka

kobieta trenująca futbol (piłkę nożną); piłkarka (nożna)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. zawodniczka uprawiająca futbol

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfudbɔˈlʲistka, AS: fudbolʹistka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futbol m., futbolówka ż.

:: fm. futbolista m.

 przym. futbolowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) piłkarka

Wiktionary


futbolówka

potocznie: piłka do gry w futbol


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. sport. piłka używana podczas gry w futbol

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Trener przyniósł nową futbolówkę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futbol m., futbolistka ż., futbolista m.

 przym. futbolowy

Wiktionary


futbolowy

przymiotnik od: futbol


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z futbolem, dotyczący futbolu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futbolówka ż., futbol m., futbolista mos., futbolistka ż.

Wiktionary


futer

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk, Poznań. pokarm, jedzenie

 (1.2) gw-pl|Warmia. pasza dla koni

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od: futro

Wiktionary

Powiązane:

 czas. nafutrować dk.

Wiktionary


futeralik

zdrobnienie od: futerał


SJP.pl


futerał

1. pokrowiec na okulary; etui;
2. puzderko do przechowywania drobiazgów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ochronne opakowanie do przechowywania przedmiotów, które mogą ulec uszkodzeniu

 (1.2) środ. trumna

Wiktionary

Futerał – rodzaj pojemnika do przechowywania i przenoszenia przedmiotów wymagających ostrożnego obchodzenia się z nimi, jak okulary, skrzypce (i inne instrumenty muzyczne), broń (np. na broń myśliwską), aparat fotograficzny, urządzenia optyczne (np. obiektywy, lunety), telefon komórkowy itp.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ten futerał chroni komórkę od uderzeń i od kurzu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈtɛraw, AS: futerau̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. futeralik m.

Wiktionary


futerbach

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. włók. flanela

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. włók. barchan

Wiktionary

Powiązane:

 przym. futerbachowy

Wiktionary


futerbachowy

przymiotnik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. flanelowy

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk. barchanowy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futerbach mrz.

Wiktionary


futerko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zdrobn. od: futro

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kot ma miękkie futerko.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. futerkowy, futrzany, futrzarski, futrzasty

 rzecz. futro n.

Wiktionary


futerkowy

związany z futerkiem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) okryty futrem

 (1.2) uszyty lub zrobiony z futra

 (1.3) nadający się do wyprawienia na futro

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do zwierząt futerkowych zalicza się też jenoty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futro n., futerko n., futrzak m., futrzarstwo n.

 przym. futrzany, futrzarski, futrzasty

Wiktionary


futernia

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. miejsce przeznaczone do przygotowywania posiłków dla zwierząt; magazyn pasz

Wiktionary

Powiązane:

 czas. futrować

Wiktionary


futhark

najstarszy alfabet runiczny używany przez plemiona germańskie do XIII wieku


SJP.pl

Fuþark lub futhark – nazwa jednego z alfabetów runicznych.

Nazwa alfabetu „fuþark” powstała z początkowych liter sześciu pierwszych run:FehuUruzÞurisazAnsuzRaidoKaunan

Był to najstarszy typ pisma północnoeuropejskiego, używany przez plemiona germańskie. W Skandynawii (w Norwegii, na Gotlandii i na wyspach duńskich) odnaleziono najstarsze zapiski pochodzące z III i IV w.

Wikipedia


futomaki

rodzaj sushi (grube rolki z minimum czterema składnikami owiniętymi w ryż i nori)


SJP.pl


futomianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Futomy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Futoma ż.

:: fż. futomianka ż.

 przym. futomski

Wiktionary


futomianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Futomy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Futoma ż.

:: fm. futomianin m.

 przym. futomski

Wiktionary


futomski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Futomy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Futoma ż., futomianin m., futomianka ż.

Wiktionary


futon

japońskie posłanie składające się z materaca i kołdry, układane na tatami


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) tradycyjne japońskie posłanie złożone z materaca i kołdry

 (1.2) zwijany materac do spania w stylu materaca z japońskiego futonu (1.1)

 (1.3) mebl. rodzaj sofy z materacem zginanym w dzień do siedzenia i rozkładanym na noc

Wiktionary

Futon (jap. 布団) – tradycyjne japońskie posłanie.

Składa się z materaca (敷き布団 shiki-buton) i kołdry (掛け布団 kake-buton). Niekiedy materac owinięty jest pokrowcem. Tradycyjny futon wypełniony jest naturalnym wypełnieniem, np. bawełną lub włóknami kokosowymi. W zależności od rodzaju wypełnienia uzyskuje się pożądaną twardość futonu.

Wikipedia


futor

osiedle lub stanica kozacka; chutor


SJP.pl

Wikipedia


futorowy

futor; chutorowy


SJP.pl


futramina

barwnik, amin aromatyczny stosowany do barwienia futer; ursol


SJP.pl


futrega

nazwisko


SJP.pl


futro

1. sierść pokrywająca skórę wielu ssaków;
2. skóra wraz z sierścią;
3. okrycie wierzchnie uszyte ze skór zwierzęcych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. sierść na zwierzęciu

 (1.2) odzież. kraw. odzież (np. kurtka, płaszcz) wykonana ze skór zwierzęcych posiadających sierść

 (1.3) kraw. wyprawiona skórka zwierzęcia pokryta sierścią służąca do produkcji odzieży bądź sama stanowiąca np. ozdobę, okrycie czy dywan

 (1.4) pot. zarost na klatce piersiowej

 (1.5) herald. jeden z rodzajów tynktury heraldycznej;

 (1.6) gw-pl|Bukowina. pokarm dla koni

Wiktionary

Futro, inaczej sierść – gruba warstwa włosów, która pokrywa skórę wielu zwierząt. Jest to cecha charakterystyczna dla ssaków. Składa się z wierzchniej warstwy natłuszczonych włosów okrywowych i grubej warstwy podszerstka pod spodem. Włosy okrywowe utrzymują odpowiednią wilgotność, a podszerstek działa jak materiał izolacyjny, który zapewnia zwierzęciu ciepło.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nasz stary Reksio miał wyliniałe futro.

 (1.2) Kobiety okropnie wyglądają w futrach.

 (1.3) Poproszę kuśnierza, aby z tego futra zrobił mi kołnierz.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfutrɔ, AS: futro

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1-5)

 rzecz. futrzak m., futrzarstwo n.

:: zdrobn. futerko n.

 przym. futrzany, futrzarski, futerkowy, futrzasty

 (1.6)

 rzecz. futrowanie n., nafutrowanie n.

 czas. futrować ndk., nafutrować dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) norki (lm.), lisy (lm.), szynszyle (lm.), błam; reg. śl. pelcmantel.

 (1.4) futerko, moher

 (1.5) kuśnierka

Wiktionary


futropodobny

przypominający futro


SJP.pl


futroteks

produkt o wyglądzie zewnętrznym podobnym do skór owczych wyprawionych lub barwionych, otrzymywany w wyniku przyklejenia do tkaniny runa owczego


SJP.pl


futrować

1. uszczelniać, okładać ściany trocinami, deskami, gipsem, gliną lub podobnymi materiałami;
2. gwarowo: pożerać, jeść łapczywie, z apetytem


SJP.pl

czasownik

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk., reg-pl|Kresy. karmić zwierzęta

 (1.2) pot., także gw-pl|Górny Śląsk.

 (1.5) besztać, łajać

 (1.6) reg-pl|Poznań. jeść

 (1.7) reg-pl|Poznań. karmić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futrowanie n., futernia ż., futrówka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) pałaszować, zajadać, wcinać

Wiktionary


futrowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|futrować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. futrować

Wiktionary


futrówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. bud. drewniana okładzina używana na ścianach budynku

 (1.2) techn. bud. ogniotrwały materiał służące jako wewnętrzne obmurowanie pieca lub kadzi

 (1.3) techn. rzem. wyściółka w obuwiu wykonana ze skóry lub tkaniny

 (1.4) techn. żegl. zewnętrzne i wewnętrzne obicie statku

 (1.5) pot. żart. jedzenie, wyżywienie

Wiktionary

Przykłady

 (1.3) Muszę iść do szewca, żeby mi wymienił futrówkę, bo mi się potargała.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈtrufka, AS: futrufka

Wiktionary

Powiązane:

 czas. futrować

Wiktionary


futryna

rama przylegająca do ościeża drzwiowego lub okiennego; ościeżnica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bud. umocowana w ścianie rama, do której przymocowuje się okna lub drzwi

Wiktionary

Ościeżnica – nieruchoma rama osadzona w ościeży, czyli wewnętrznej krawędzi otworu ściany budynku – w otworze okiennym lub drzwiowym. Ościeżnica drzwiowa różni się od okiennej tym, że ma tylko trzy boki: dwa stojaki i nadproże. Czwarty bok tworzy tzw. ślepy próg. Do ościeżnicy montuje się na zawiasach skrzydła drzwiowe, okienne lub bramowe, rzadziej bezpośrednio przeszklenie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: fuˈtrɨ̃na, AS: futrna

Wiktionary

Powiązane:

 przym. futrynowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) framuga, ościeżnica, daw. uszak

Wiktionary


futrynowy

przymiotnik od: futryna


SJP.pl


futrzaczek

zdrobnienie od: futrzak


SJP.pl


futrzak

1. zwierzę pokryte futrem;
2. zabawka z futra;
3. dywan lub narzuta z szytych ścinków futra;
4. środowiskowo: osoba interesująca się postaciami łączącymi cechy ludzi i zwierząt; furry, furrys


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) żart. pot. zwierzę posiadające futro

Wiktionary

Futrzak sulaweski (Eropeplus canus) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący endemicznie w Indonezji w prowincji Celebes Środkowy na wyspie Celebes. Gatunek należy do monotypowego rodzaju futrzak (Eropeplus).

Futrzak sulaweski zamieszkuje lasy deszczowe, w górach na wysokości 1800–2300 m n.p.m. Jest foliofagiem, wiedzie naziemny tryb życia. Gatunek występuje na terenie Parku Narodowego Lore Lindu.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. futerkowy, futrzany, futrzasty

Wiktionary


futrzany

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zrobiony z futra

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie lubię tej futrzanej czapki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futro n., futerko n., futrzak m., futrzarstwo n.

 przym. futerkowy, futrzarski, futrzasty

Wiktionary


futrzarski

dotyczący futrzarza, wyprawiania skór oraz szycia z nich ubiorów itp.


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z osobą lub pracą futrzarza, dotyczący futrzarza lub futrzarstwa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futrzarz mos., futrzarstwo n., futro n., futerko n.

 przym. futrzany, futerkowy, futrzasty

Wiktionary


futrzarstwo

Futrzarstwo – gałąź gospodarki obejmująca pozyskiwanie skór futerkowych ze zwierząt futerkowych, upolowanych lub hodowanych, ocenę tych skór, obrót zakonserwowanymi skórami, wyprawianie futer i ich uszlachetnienie. Terminem tym w potocznym rozumieniu określane bywa także konfekcjonowanie futer na odzież i galanterię skórzaną (kuśnierstwo). Przedmiotem oceny, skupu i obrotu handlowego są skóry surowe konserwowane, tzn. poddane po oczyszczeniu z resztek mięsa i tłuszczu (mizdra), odpowiedniemu wysuszaniu, przetarciu w trocinach (dębowych, bukowych) lub soleniu. Ocena i klasyfikacja skór futerkowych ze względu na:

  • gatunek lub rasę zwierzęcia futerkowego,
  • pochodzenie,
  • sposób zdjęcia (defekty),
  • wstępną obróbkę,
  • wielkość skóry,
  • jakość okrywy włosowej (odbywa się w punktach skupu, przez klasyfikatorów według ustalonych norm).

Wikipedia


futrzasty

pokryty przyjemnym w dotyku futrem, jedwabistą sierścią


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) pokryty futrem

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futro n., futrzak m., futrzarstwo n., futerko n.

 przym. futrzany, futrzarski, futerkowy

Wiktionary


futsal

odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali; halówka, piłka nożna halowa pięcioosobowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) sport. halowa piłka nożna;

Wiktionary

Futsal (dawniej używana w Polsce oficjalna nazwa piłka nożna halowa pięcioosobowa lub potocznie halówka) – zespołowa gra sportowa, odmiana piłki nożnej rozgrywana w hali. Jej nazwa pochodzi od portugalskiego futebol de salão i hiszpańskiego fútbol sala lub fútbol de salón, co można przetłumaczyć jako halowa piłka nożna.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W pierwotnym zamyśle futsal przeznaczony był dla dzieci i młodzieży, bowiem rozmiary placów gry dostosowano do ich potrzeb oraz możliwości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfutsal, AS: futsal

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futsalowy m., futsalowiec m.

 przym. futsalowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. futsalowy m., futsalowiec m.

 przym. futsalowy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) futsal

* baskijski: (1.1) areto-futbol

* czeski: (1.1) futsal m.

* esperanto: (1.1) futsalo

* hiszpański: (1.1) fútbol sala

źródła.

== futsal (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-futsal.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) sport. futsal

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


futsalista

osoba grająca w futsal


SJP.pl


futsalistka

futsalista


SJP.pl

Patrz:

futsalista

futsalowiec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sportowiec uprawiający futsal

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Andrzej Szłapa to najlepszy polski futsalowiec.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfutsaˈlɔvʲjɛt͡s, AS: futsalovʹi ̯ec

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futsal m.

 przym. futsalowy

Wiktionary


futsalowy

futsal


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z futsalem, dotyczący futsalu

Wiktionary

Patrz:

futsal

Powiązane:

 rzecz. futsal m., futsalowiec mos.

Wiktionary


futura

krój pisma drukarskiego należący do grupy grotesków; Futura


SJP.pl

  • Futura − czcionka bezszeryfowa
  • Futura International Airways − hiszpańskie linie lotnicze
  • Futura (album) - drugi album studyjny rapera schaftera

Wikipedia


future

[czytaj: fjuczer] kontrakt kupna lub sprzedaży aktywów w przyszłości po ustalonej cenie; kontrakt terminowy


SJP.pl

  • Future (raper)
  • „Future” – utwór muzyczny Madonny i Quavo

Wikipedia


futurolog

specjalista w dziedzinie futurologii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mężczyzna przewidujący przyszłość cywilizacji w oparciu o przesłanki naukowe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futurologia ż.

:: fż. futurolożka ż.

 przym. futurologiczny

Wiktionary


futurologia

ogół badań, rozważań na temat możliwych zdarzeń w bliższej i dalszej przyszłości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dziedzina wiedzy zajmująca się przyszłością, próbująca opisać dalszy rozwój ludzkości, cywilizacji i technologii;

Wiktionary

Futurologia (niem. Futurologie, od łac. futurus ‘przyszły’), in. prognostyka, studia nad przyszłością – dyscyplina wiedzy zajmująca się historycznie przewidywaniem i prognozowaniem przyszłości, m.in. w dziedzinie techniki, przyrostu naturalnego, gospodarki, geopolityki, kultury czy też środowiska przyrodniczego, a współcześnie analizą możliwych przyszłości i wyobrażeń na ich temat.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. futurolog mos.

 przym. futurologiczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|futurus. + etym|grec|λόγος. (lógos) → przyszły + nauka

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) futurology

* białoruski: (1.1) футуралогія ż.

* bułgarski: (1.1) футурология ż.

* fiński: (1.1) futurologia

* hiszpański: (1.1) futurología ż.

* niemiecki: (1.1) Futurologie ż., Zukunftsforschung ż.

* portugalski: (1.1) futurologia ż.

* rosyjski: (1.1) футурология ż.

* słoweński: (1.1) futurologija ż.

* ukraiński: (1.1) футурологія ż.

* węgierski: (1.1) jövőkutatás, futurológia

* włoski: (1.1) futurologia ż.

źródła.

== futurologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) futurologia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfuturɔˈlɔɟja, AS: futuroloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futurolog mos.

 przym. futurologiczny

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. futurolog mos.

 przym. futurologiczny

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|futurus. + etym|grec|λόγος. (lógos) → przyszły + nauka

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) futurology

* białoruski: (1.1) футуралогія ż.

* bułgarski: (1.1) футурология ż.

* fiński: (1.1) futurologia

* hiszpański: (1.1) futurología ż.

* niemiecki: (1.1) Futurologie ż., Zukunftsforschung ż.

* portugalski: (1.1) futurologia ż.

* rosyjski: (1.1) футурология ż.

* słoweński: (1.1) futurologija ż.

* ukraiński: (1.1) футурологія ż.

* węgierski: (1.1) jövőkutatás, futurológia

* włoski: (1.1) futurologia ż.

źródła.

== futurologia (język baskijski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) futurologia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


futurologiczny

futurologia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z futurologią, dotyczący futurologii

Wiktionary

Patrz:

futurologia

Powiązane:

 rzecz. futurologia ż., futurolog m., futurolożka ż.

 przysł. futurologicznie

Wiktionary


futurolożka

futurolog


SJP.pl

Patrz:

futurolog

futurum

w językoznawstwie: czas przyszły


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gram. zob. czas przyszły.

Wiktionary

Futurum – drugi album studyjny polskiego rapera Fu. Wydawnictwo ukazało się 20 września 2002 roku nakładem wytwórni muzycznej Pomaton EMI. Płytę poprzedził wydany 27 lipca tego samego roku singel pt. Anioł stróż. Produkcji nagrań podjęli się sam Fu oraz Majki, Korzeń, Doniu, Karton, L.A., Sqra, Piooro i DJ Decks. Z kolei wśród gości na płycie znaleźli się m.in. Pono, Koras i Sokół.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wydaje się, że gdyby posadzić polityków razem i zabronić im używania perfectum, czasu przeszłego, więcej, nakazać używania futurum, to nie byliby w stanie nic powiedzieć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈturũm, AS: futurũm

Wiktionary


futurysta

artysta tworzący według zasad futuryzmu; zwolennik lub przedstawiciel futuryzmu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) szt. artysta, twórca, który tworzy w nurcie futuryzmu

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. futuryzm m., futuryzowanie n.

:: fż. futurystka ż.

 czas. futuryzować ndk.

 przym. futurystyczny

 przysł. futurystycznie

Wiktionary


futurystka

artystka tworząca według zasad futuryzmu; zwolenniczka lub przedstawicielka futuryzmu


SJP.pl


futurystycznie

przysłówek

 (1.1) w sposób futurystyczny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futuryzm m., futurysta m., futurystyczność ż.

 przym. futurystyczny

Wiktionary


futurystyczność

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest futurystyczne; cecha tych, którzy są futurystyczni

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futuryzm m., futurysta m., futurystka ż.

 przym. futurystyczny

 przysł. futurystycznie

Wiktionary


futurystyczny

1. zgodny z ideami futurystów;
2. mający nowoczesny wygląd, kojarzący się z techniką przyszłości


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) taki, który wygląda jakby był wytworem techniki przyszłości

 (1.2) szt. związany z futuryzmem, dotyczący futuryzmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niemałą rolę w wyborze futurystycznych, wysoce spektakularnych problemów badawczych odegrało zainteresowanie MITI tzw. "wielką nauką".

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌfuturɨˈstɨt͡ʃnɨ, AS: futurystyčny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futuryzm m., futurysta m., futurystka ż., futurystyczność ż.

 czas. futuryzować ndk.

 przysł. futurystycznie

Wiktionary


futurystyka

kierunek w literaturze i sztuce początku XX wieku, głoszący idee anarchicznego buntu przeciw normom życia społecznego, tradycji kulturowej i tradycyjnym formom sztuki; futuryzm


SJP.pl

Wikipedia


futuryzm

kierunek w literaturze i sztuce początku XX wieku, głoszący idee anarchicznego buntu przeciw normom życia społecznego, tradycji kulturowej i tradycyjnym formom sztuki; futurystyka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) liter. szt. muz. awangardowy kierunek w sztuce dwudziestowiecznej powstały we Włoszech na początku XX w. manifestujący fascynację techniką, mechanizacją i dynamizmem wielkomiejskim;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podobają mi się obrazy włoskiego futuryzmu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈturɨsm̥, AS: futurysm̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. futurysta m., futurystka ż., futurystyczność ż.

 przym. futurystyczny

 przysł. futurystycznie

Wiktionary


fuu

wykrzyknik wyrażający wstręt, obrzydzenie, niesmak; fu, pfe, pfu, fe, fuj, pfuj, ble, fee


SJP.pl


fuxin

[czytaj: FUs-in] miasto w Chinach; Fusin


SJP.pl

Fuxin (chiń. 阜新; pinyin Fùxīn) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning, na północny zachód od miasta Shenyang. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 702 802. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 1 913 652 mieszkańców. Ośrodek wydobycia węgla kamiennego oraz przemysłu chemicznego, odzieżowego i spożywczego; w mieście znajduje się duża elektrownia cieplna.

Wikipedia


fuzą

przysłówek

 (1.1) śrpol. bezużytecznie, marnie

 (1.2) śrpol. szybko, bez śladu

Wiktionary


fuzarioza

choroby różnych roślin wywoływane przez grzyby z rodzaju Fusarium


SJP.pl

Fuzariozy (ang. Fusariosis) – zbiorcza nazwa chorób roślin wywołanych przez niektóre gatunki grzybów z rodziny gruzełkowatych (Nectriaceae). Dawniej opisywano je jako gatunki z rodzaju Fusarium, stąd nazwa tych chorób. W aktualnych jednak ujęciach taksonomicznych według Index Fungorum gatunki wywołujące te choroby należą również do innych rodzajów (Gibberella, Microdochium i in.).

Wikipedia


fuzarium

grzyb, który wywołuje choroby roślin


SJP.pl


fuzaryjny

fuzarium


SJP.pl

Patrz:

fuzarium

fuzbal

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zob. fusbal.

Wiktionary


fuzekla

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. skarpetka

Wiktionary


fuzel

produkt uboczny fermentacji alkoholowej; niedogon


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. oleista, lotna, trująca ciecz o nieprzyjemnym smaku i zapachu, uboczny produkt fermentacji alkoholowej

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 przym. fuzlowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) niedogon, olej fuzlowy

Wiktionary


fuzja

1. długa broń palna, używana w XVII-XIX wieku;
2. potocznie: myśliwska strzelba na śrut; flinta;
3. połączenie spółek, przedsiębiorstw lub partii politycznych; zjednoczenie;
4. w fizyce: fuzja jądrowa, fuzja termojądrowa - łączenie jąder lżejszych pierwiastków w bardziej masywne jądra pierwiastków cięższych; synteza jądrowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) rodzaj długiej broni strzeleckiej z zamkiem skałkowym, wynalezionej w II połowie XVII wieku we Francji; dziś potoczna nazwa strzelby myśliwskiej;

 (1.2) połączenie kilku rzeczy w jedną

 (1.3) fiz. reakcja, której głównym efektem jest połączenie dwóch jąder atomowych w jedno cięższe

Wiktionary

  • fuzja – w ekonomii połączenie przedsiębiorstw
  • fuzja jądrowa – synteza jądrowa, reakcja termojądrowa
  • zimna fuzja jądrowa – cel eksperymentów, zmierzających do kontrolowanej syntezy jąder atomu
  • fuzja – dawna nazwa karabinu
  • fuzja – w okulistyce proces umożliwiający złączenie obrazów odbieranych przez dwoje oczu w jeden
  • fuzja (ang. merge) – połączenie projektów informatycznych, zwykle open source, po pewnym czasie od rozdzielenia projektu, tzw. forku
  • fuzja informacji, integracja informacji – synergiczne połączenie w spójną całość informacji pochodzących z różnych, na ogół fizycznie odseparowanych źródeł. Wyróżnia się fuzję bezpośrednią i pośrednią. Pod pojęciem fuzji bezpośredniej rozumie się zwykle połączenie informacji z wielu źródeł wraz z ich historią, natomiast fuzja pośrednia uwzględnia także wiedzę a priori dotyczącą np. typowych zachowań systemu, własności otoczenia, ograniczeń fizycznych itp.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Punk rock to fuzja muzyki rockowej i punkowej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈfuzʲja, AS: fuzʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) fuzyjka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) synteza, reakcja termojądrowa

Wiktionary


fuzjonistka

fuzjonista


SJP.pl

Patrz:

fuzjonista

fuzlówka

dawniej: źle oczyszczona wódka


SJP.pl


fuzlowy

przymiotnik od: fuzel


SJP.pl


fuzulina

wymarły pierwotniak


SJP.pl


fuzulinowy

związany z fuzuliną, dotyczący fuzuliny


SJP.pl


fuzuliny

wymarły pierwotniak


SJP.pl


fuzyjczyna

ekspresywnie: licha, nędzna fuzja (broń palna)


SJP.pl


fuzyjka

mała strzelba myśliwska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. fuzja

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) A co? Krzyknął Asesor kręcąc strzelby rurą. A co? Fuzyjka moja? Górą nasi, górą! A co? Fuzyjka moja? Niewielka ptaszyna, a jak się popisała? To jej nie nowina. (A. Mickiewicz Pan Tadeusz)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: fuˈzɨjka, AS: fuzyi ̯ka

Wiktionary


fuzyjny

przymiotnik od: fuzja


SJP.pl


fuzynit

składnik mikroskopijny węgla


SJP.pl

Fuzynit – macerał z grupy inertynitu.

  • w węglach brunatnych o budowie tkankowej, który w węglu brunatnym powstał najczęściej na skutek pożarów, charakteryzuje się wysoką refleksyjnością, jasnoszarą lub białą barwą i brakiem fluorescencji. Często widać fragmenty komórek (ścianki komórek lub styk komórek).
  • w węglach kamiennych budowa komórkowa (wyraźna), przy czym może być ona pokruszona pod wpływem ciężaru (fuzynit o budowie gwiaździstej lub łukowej), barwa jasnoszara do żółtawo-białej, wysoka refleksyjność, jego komórki mogą być puste lub wypełnione innymi macerałami np. żelinitem, mikrynitem, bądź materią mineralną np. minerały ilaste, piryt. Odmiany:
    • pirofuzynit – jego geneza związana jest z pożarami. Ma on żółtawo-białą barwę, bardzo wysoką refleksyjność, nigdy nie wykazuje fluorescencji, często ma cienkie ścianki.

    Wikipedia


fuzyt

jeden ze składników węgla kamiennego; węgiel włóknisty


SJP.pl

Fuzyn - odmiana petrograficzna humusowego węgla kamiennego. Głównym jego składnikiem jest fuzyt.

Wikipedia


fuzytowy

przymiotnik od: fuzyt


SJP.pl


fuławka

nazwisko


SJP.pl


fwp

Fundusz Wczasów Pracowniczych, instytucja organizująca wiele różnych form wypoczynku


SJP.pl

skrótowiec

 (1.1) = Fundusz Wczasów Pracowniczych;

 (1.2) = Front Wyzwolenia Palestyny;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) FWP zorganizował wczasy dla matek z dziećmi.

 (1.1) FWP zorganizowało wczasy dla matek z dziećmi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɛv‿ːu‿ˈpɛ, AS: e•‿vu‿pe

Wiktionary


fwp-owski

FWP (Fundusz Wczasów Pracowniczych); efwupowski


SJP.pl


fx

  • FX – „efekty”, jako szeroko rozumiane tzw. efekty specjalne, ale również jako wydzielone efekty dźwiękowe, czy efekty gitarowe
  • FX – Kod linii IATA amerykańskich towarowych linii lotniczych FedEx Express, należące do FedEx Corporation
  • FX – Forex (ang. Foreign Exchange), międzynarodowy rynek walutowy
  • FX – stacja telewizyjna
  • FX – kanał telewizyjny
  • FX (od ang. Fox eXtended) – międzynarodowa sieć telewizyjna należąca do News Corporation
  • FX – kod ISO 3166-1 alfa-2 przypisany Francji metropolitarnej
  • FX – limitowany komiks autorstwa Wayne’a Osborne’a i Johna Byrne'a
  • FX – tytuł piosenki grupy Black Sabbath z albumu Black Sabbath, Vol. 4
  • F/X – film prod. USA z roku 1986 w reżyserii Roberta Mandela
  • F/X – serial tv bazujący na filmie F/X
  • Fx – przeglądarka internetowa Mozilla Firefox
  • Lista procesorów AMD FX – lista mikroprocesorów produkowanych przez firmę AMD
  • Athlon 64 FX – mikroprocesor produkowany przez firmę AMD
  • Infiniti FX – luksusowy SUV średniej wielkości, produkowany przez Nissana
  • Ferrari FX – inaczej Ferrari Enzo
  • SBO FX – model gitary elektrycznej firmy SBO Custom Guitars
  • WinFX – API i nazwa kodowa Microsoft .NET Framework 3.0

Wikipedia


fyda

nazwisko


SJP.pl


fydrych

nazwisko


SJP.pl

Waldemar Andrzej Fydrych, ps. „Major” (ur. 8 kwietnia 1953 w Toruniu) – polski artysta, happener, lider Pomarańczowej Alternatywy, autor książek.

Wikipedia


fygon

silny fungicyd stosowany głównie do zaprawiania ziarna siewnego oraz jako substancja wzrostowa roślin, działająca na ukorzenienie


SJP.pl


fyi

akronim od: for your information - dla twojej informacji


SJP.pl


fyjderbiksa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. piórnik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. śl. fyjderkasta.

Wiktionary


fyjderkasta

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. piórnik

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. śl. fyjderbiksa.

Wiktionary


fykolog

specjalista w zakresie fykologii (algologii); algolog


SJP.pl


fykologia

dział botaniki zajmujący się glonami; algologia


SJP.pl

Fykologia, fikologia, inaczej algologia – dział botaniki, nauka o glonach (Algae), zajmujący się opisywaniem taksonów glonów, ich biologią, ekologią i znaczeniem gospodarczym.

Do działów fykologii należą m.in. zajmujące się poszczególnymi grupami glonów:

  • diatomologia – okrzemki

Wikipedia


fykologiczny

dotyczący fykologii (np. konferencja fykologiczna)


SJP.pl


fyla

1.fyle, fila; w starożytnej Attyce:
a) gmina składająca się z kilku związków rodowych (fratrii);
b) oddział żołnierzy wystawiony przez fylę - gminę;
2. fyla językowa - jednostka klasyfikacji genetycznej języka; gromada językowa


SJP.pl

Fyla (gr. φυλή phylē, lm φυλαί phylai) – terytorialna jednostka podziału ludności w starożytnej Grecji.

Wikipedia


fyle

(r. żeński) fila, fyla; w starożytnej Attyce:
1. gmina składająca się z kilku związków rodowych (fratrii);
2. oddział żołnierzy wystawiony przez fylę - gminę


SJP.pl


fylgia

w mitologii nordyckiej: duch opiekuńczy człowieka lub całego rodu


SJP.pl

Fylgia amazonica – gatunek ważki z rodziny ważkowatych (Libellulidae); jedyny przedstawiciel rodzaju Fylgia. Występuje na terenie Ameryki Południowej; stwierdzony w Wenezueli, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Brazylii i Peru.

Wikipedia


fylit

fyllit, skała łupkowa


SJP.pl


fylitowy

fylit


SJP.pl

Patrz:

fylit

fyllit

łupek ilasty składający się z kwarcu, serycytu i chlorytu; fylit


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) drobnoziarnisty łupek krystaliczny należący do skał metamorficznych;

Wiktionary

Fyllit – drobnoziarnisty łupek krystaliczny należący do skał metamorficznych. Jest zwykle koloru szarego lub szarozielonego. Składa się głównie z kwarcu i serycytu oraz mniejszych ilości chlorytu, albitu, biotytu i pyłu grafitowego. Struktura może być granolepidoblastyczna, rzadziej granoblastyczna, tekstura jest łupkowa. Występuje tu charakterystyczna podzielność na cienkie płytki z widocznymi warstewkami mikowo-chlorytowymi oraz kwarcowymi lub kwarcowo-skaleniowymi, znaczącymi laminację. Warstewki te często powyginane są w mikrofałdy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Fyllit jest zwykle koloru szarego lub szarozielonego.

Wiktionary


fyllitowy

fyllit


SJP.pl

Patrz:

fyllit

fyllodium

forma liścia o zredukowanej blaszce liściowej (jej funkcje przejmuje spłaszczony ogonek liściowy)


SJP.pl

  • fyllodium (liściak) – rozszerzony i spłaszczony ogonek liściowy upodobniony do blaszki liściowej
  • fyllodium – część kwiatu patologicznie przekształcona w strukturę podobną do liścia

Wikipedia


fylloid

część plechy glonu listownicy


SJP.pl


fyllokladium

  • fyllokladium (gałęziak) – u roślin przekształcona łodyga spełniająca funkcję liścia
  • fyllokladium – u niektórych porostów struktura podobna do liścia

Wikipedia


fyllonit

łupkowa skała metamorficzna


SJP.pl

Fyllonit – drobnoziarnisty łupek krystaliczny należący do skał metamorficznych. Podobny do fyllitu, lecz powstały w wyniku diaftorezy, przede wszystkim mylonityzacji grubiejziarnistych (grubiejblastycznych) skał metamorficznych (gnejsów, amfibolitów). Głównymi procesami są chlorytyzacja ciemnych minerałów, albityzacja plagioklazów. Struktura może być granolepidoblastyczna, granonematonlastyczna, rzadziej granoblastyczna, tekstura jest łupkowa.

Wikipedia


fynsterbret

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. parapet

Wiktionary


fyrać

gwara poznańska:
1. uciekać;
2. biec


SJP.pl

czasownik

 (1.1) poznań. uciekać, szybko odchodzić

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Fyrają z listą tytułów wew łapie od jedny księgarni do drugi i odłażą często z kwitkiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. fyranie n.

Wiktionary


fyranie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|fyrać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. fyrać ndk.

Wiktionary


fyrgol

motyw koronkarski; rodzaj rozetki


SJP.pl


fyrkać

potocznie: parskać, prychać


SJP.pl


fyrknąć

gwarowo: pofrunąć, wzlecieć


SJP.pl


fyrląd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. dawniej Korfantów w województwie opolskim

Wiktionary

Korfantów (daw. Fyrląd, Fryląd, niem. Friedland, Friedland in Oberschlesien, śl. Fyrlōnd, dś. Friedland) – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, w powiecie nyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Korfantów.

Wikipedia


fyrnąć

gwara poznańska:
1. uciec;
2. pobiec


SJP.pl


fyrnajs

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. bud. pokost, werniks

Wiktionary


fyrniok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żart. nos

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. żart. twarz

Wiktionary


fyrtel

w gwarze poznańskiej: część miasta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gw-pl|Poznań. dzielnica, kwartał miejski, okolica

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wszyscy oni to wiara rycht z mojego fyrtla.

Wiktionary


fyrtula

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. plotkarka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|drzistula, klachula, klachulino, klapaczka, klebetnica, klekotka, klyta, melikot, paploła, tyrtula, tyrtulino, tyrtyna.; gw-pl|Śląsk Cieszyński|fulandryna, klebetnica, lejana.

Wiktionary


fytoftoroza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) fitopatol. ogrod. groźna choroba zwłaszcza roślin iglastych, owocowych i ozdobnych, wywoływana przez grzyby glebowe nazwa systematyczna|Phytophthora|De Bary|ref=tak.;

Wiktionary

Fytoftoroza (ang. Phytophthora diseases, Phytophthorosis) – grupa chorób roślin wywołana przez gatunki grzybopodobnych lęgniowców zaliczane do rodzaju Phytophthora. Opisano już około 120 gatunków zaliczanych do tego rodzaju. Jest to groźna choroba atakująca liczne gatunki uprawianych roślin rolniczych, warzyw, roślin ozdobnych, a także rośliny sadownicze oraz drzewa i krzewy leśne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W czołówce najgroźniejszych chorób spotykanych w ogrodach znajduje się fytoftoroza, za którą odpowiedzialny jest patogen grzybopodobny o nazwie Phytophthora.

Wiktionary


fz

skrót od: forzando (forzato)


SJP.pl


g

1. jedna z liter polskiego alfabetu
2. tylnojęzykowa, dźwięczna spółgłoska
3. piąty dźwięk skali diatonicznej liczonej od c; w skali solmizacyjnej: sol
4. skrót od: gram (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) jęz. majuskuła dziesiątej litery alfabetu

Wiktionary

G (wymowa: gie, minuskuła: g) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.

Wywodzi się z greckiej litery gamma (Γ). Pojawiła się w łacinie klasycznej w IV wieku p.n.e. – wcześniej do oznaczania głoski [ɡ], tak jak [k] używano tej samej litery C. Dodanie do znaku C kreski umożliwiającej powstanie litery G przypisuje się Appiuszowi Klaudiuszowi Cenzorowi (312 r. p.n.e.). Współcześnie używana jest najczęściej do oznaczania głoski [ɡ], ale w zależności od języka przed e lub i może też oznaczać np. [ʤ], [ʒ], [j],[x] lub [h]. W języku samoańskim oznacza dźwięk /ŋ/.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) alfabet polski.

tłumaczenia.

* amerykański język migowy: (1.1) 30px

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|G.}}

źródła.

== G (język afar.) ==

wymowa.

 IPA|ɡ.

znaczenia.

litera

 (1.1) Ga, majuskuła czternastej litery alfabetu afarskiego

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɟjɛ, AS: ǵi ̯e

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) alfabet polski.

tłumaczenia.

* amerykański język migowy: (1.1) 30px

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|G.}}

źródła.

== G (język afar.) ==

wymowa.

 IPA|ɡ.

znaczenia.

litera

 (1.1) Ga, majuskuła czternastej litery alfabetu afarskiego

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) minuskuła: g

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) alfabet polski.

tłumaczenia.

* amerykański język migowy: (1.1) 30px

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|G.}}

źródła.

== G (język afar.) ==

wymowa.

 IPA|ɡ.

znaczenia.

litera

 (1.1) Ga, majuskuła czternastej litery alfabetu afarskiego

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) minuskuła: g

Wiktionary


g-dur

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku "g"


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku g (w zapisie nutowym z jednym krzyżykiem)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) muz. akord durowy oparty na tonice tonacji G-dur (1.1)

Wiktionary


g-moll

w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku "g"


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku g (w zapisie nutowym z dwoma bemolami)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) muz. akord molowy oparty na tonice tonacji g-moll (1.1)

Wiktionary


g.

skrót od: godzina (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = góra

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== g. (język litewski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) = gatvė → ul., ulica

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== g. (język litewski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) = gatvė → ul., ulica

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) g-vė

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== g. (język litewski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrót

 (1.1) = gatvė → ul., ulica

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) g-vė

Wiktionary


g.-łuż.

skrót od: górnołużycki


SJP.pl


g.p.p.

skrót od: gościec przewlekle postępujący


SJP.pl


g8

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) ekon. polit. forum polityczno-gospodarcze zrzeszające osiem najbardziej wpływowych państw świata, tj. Wielką Brytanię, Francję, Niemcy, Włochy, Japonię, Stany Zjednoczone, Kanadę i Rosję;

Wiktionary

G7 (ang. Group of Seven), G8 (w latach 1997–2014), G6 (w latach 1975–1976) – grupa siedmiu państw (międzyrządowe forum polityczne), które tworzą największe rozwinięte gospodarki i demokracje na świecie: Stany Zjednoczone, Japonia, Niemcy, Wielka Brytania, Francja, Włochy i Kanada (od 1976). Przywódcy państw należących do G7 oraz przewodniczący Rady Europejskiej i przewodniczący Komisji Europejskiej (jako przedstawiciele Unii Europejskiej) spotykają się co roku na szczytach polityczno-gospodarczych. Lokalizacja szczytu zmieniała się rotacyjnie według następującej kolejności: Francja, Stany Zjednoczone (USA), Wielka Brytania, Niemcy, Japonia, Włochy, Kanada. W 2014 gospodarzem szczytu była Unia Europejska, a odbył się on w Brukseli. Od 1997 do 2014 członkiem grupy była także Rosja (w tym czasie grupa działała jako G8). Po aneksji Krymu przez Rosję i rozpoczęciu wojny w Donbasie pozostałe państwa grupy postanowiły zawiesić członkostwo Rosji, powracając do formuły G7. W czerwcu 2014 nie odbył się szczyt G8 w Rosji (w Soczi), ale – zamiast niego – szczyt G7 (bez udziału Rosji) w Brukseli. Formalnie Rosja została zawieszona 24 marca 2014.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wszystkie bez wyjątku kraje G8 zbudowały swą obecną siłę gospodarczą za wysokim murem taryf celnych, wyraźnego protekcjonizmu i interwencji rządowych – czyli polityki potępianej przez te same kraje, które wcześniej entuzjastycznie ją stosowały, aby osiągnąć swój dzisiejszy stan zamożności.

Wiktionary


ga

1. symbol galu, pierwiastka chemicznego;
2. skrót od: List do Galatów - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Nowego Testamentu


SJP.pl

skrót

 (1.1) = bibl. List świętego Pawła do Galatów

Wiktionary

  • Gal – pierwiastek chemiczny
  • Ga – grupa etniczna w Ghanie
  • Ga – gigaannus, jednostka czasu równa miliardowi (109) lat
  • Ga – siglum biblijne Listu do Galatów
  • Ga – dawny dystrykt Ghany
  • Ga East – dystrykt w regionie Wielka Akra w Ghanie
  • Ga West – dystrykt w regionie Wielka Akra w Ghanie
  • .ga – domena internetowa przypisana do Gabonu
  • ga – kod ISO 639-1 dla języka irlandzkiego

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 BibliaPL.

tłumaczenia.

* esperanto: (1.1) Gal

źródła.

== Ga (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) jęz. ga (język z rodziny kwa, używany w Ghanie)

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈlʲistʲ ɕfʲjɛ̃nˈtɛɡɔ ˈpavwa ˌdɔ‿ɡaˈlatuf, AS: lʹistʹ śfʹi ̯ẽntego pavu̯a do‿galatuf

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 BibliaPL.

tłumaczenia.

* esperanto: (1.1) Gal

źródła.

== Ga (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) jęz. ga (język z rodziny kwa, używany w Ghanie)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 BibliaPL.

tłumaczenia.

* esperanto: (1.1) Gal

źródła.

== Ga (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) jęz. ga (język z rodziny kwa, używany w Ghanie)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gaas

arsenek galu


SJP.pl

Gaas – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Landy.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 342 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 37 osób/km² (wśród 2290 gmin Akwitanii Gaas plasuje się na 843. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1118.).

Wikipedia


gab

dawniej: wiąz


SJP.pl

Gab – amerykański portal społecznościowy.

Wersja beta serwisu została uruchomiona w 2016 roku, a publiczna wersja serwisu wystartowała w maju 2017 roku.

Portal określa się jako sieć „broniąca wolności słowa, wolności jednostki i swobodnego przepływu informacji w sieci”.

W ciągu miesiąca witryna odnotowuje ponad 3 mln wizyt. W rankingu Alexa była notowana globalnie na miejscu: 7574 (listopad 2020), w Stanach Zjednoczonych: 1884 (listopad 2020).

Wikipedia


gaba

zdrobnienie od: Gabriela


SJP.pl


gabać

czasownik

 (1.1) stpol. (dzisiaj gw-pl|Śląsk Cieszyński.) dręczyć, nagabywać, nalegać, nękać, niepokoić, prześladować

 (1.2) stpol. praw. oskarżać, pozywać (do sądu)

 (1.3) stpol. chcieć zagarnąć coś, zabiegać usilnie o coś

 (1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. sięgać

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡabat͡ɕ, AS: gabać

Wiktionary

Powiązane:

 czas. nagabywać ndk., nagabać ndk.

 rzecz. gabanie n.

Wiktionary


gabanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) stpol. praw. oskarżenie, wniesienie skargi, pozwanie do sądu

 (1.2) stpol. dręczenie, napastowanie, prześladowanie

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gabać

Wiktionary


gabara

nazwisko


SJP.pl


gabardyna

wełniana lub bawełniana tkanina o skośnym splocie, używana na płaszcze, mundury itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) włók. tkanina o splocie skośnym, najczęściej wełniana, używana do szycia płaszczy, garniturów itp.

Wiktionary

Gabardyna – nazwa średnio grubej, mocno utkanej tkaniny o ukośnym splocie. Gabardyna używana jest w produkcji płaszczy, garsonek, garniturów, spodni kostiumów i innych części garderoby, a przede wszystkim mundurów galowych.

Włókno używane do wyrobu tej tkaniny jest tradycyjnie wełną, lecz może to też być włókno bawełniane, syntetyczne, bądź mieszanka wymienionych włókien.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kupiłam dzisiaj płaszcz z zielonej gabardyny.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabarˈdɨ̃na, AS: gabardna

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gabardynowy

Wiktionary


gabardynowy

zrobiony z gabardyny (np. płaszcz gabardynowy)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) włók. uszyty z tkaniny z przędzy czesankowej, o skośnym splocie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gabardyna ż.

Wiktionary


gabarycik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od gabaryt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gabaryt m.

Wiktionary


gabaryjok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. etn. pasek w stroju górali beskidzkich, zwisający na wysokości pośladków

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Żodyn nie wiy, czemu tyn gabaryjok musi wisieć na dupie.

Wiktionary


gabaryt

1. zewnętrzny wymiar przedmiotu, urządzenia lub osoby;
2. w architekturze: najwyższa linia poziomu zasadniczej części budynku lub zespołu budynków;
3. przenośnie: rozmiar, wielkość kogoś lub czegoś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wymiar zewnętrzny

Wiktionary

Gabaryt (skrajnia) – obrys przekroju (zazwyczaj poprzecznego) budynku lub budowli podawany w jej maksymalnych wymiarach zewnętrznych; również każdy z maksymalnych wymiarów zewnętrznych innych obiektów, np. pojazdów.

W prawie budowlanym gabaryt projektowanego obiektu jest uzależniony od planu zagospodarowania obowiązującego na terenie, na którym ma zostać wybudowany oraz od przepisów ogólnobudowlanych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie gabaryty ma ten samochód?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈbarɨt, AS: gabaryt

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gabarytówka ż., gabarycik mrz.

 przym. gabarytowy

 przysł. gabarytowo

Wiktionary


gabarytówka

lampa gabarytowa


SJP.pl


gabarytowy

przymiotnik od: gabaryt (np. gabarytowe rozmiary budynków, lampa gabarytowa)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do wymiarów zewnętrznych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gabaryt m., gabarytówka ż.

 przysł. gabarytowo

Wiktionary


gabaryty

1. zewnętrzny wymiar przedmiotu, urządzenia lub osoby;
2. w architekturze: najwyższa linia poziomu zasadniczej części budynku lub zespołu budynków;
3. przenośnie: rozmiar, wielkość kogoś lub czegoś


SJP.pl


gabber

[czytaj: gaber] odmiana muzyki techno o bardzo szybkim tempie


SJP.pl

  • Gabber – gatunek muzyki elektronicznej
  • Gabber – klient Jabbera
  • Gabber2 – klient Jabbera

Wikipedia


gąbczak

roślina zielna jednoroczna z rodziny dyniowatych; luffa; trukwa


SJP.pl

  • gąbczak, gwiaździak włosowatokomórkowy (Astrocytoma pilocyticum) – nowotworowy guz mózgu
  • gąbczak, trukwa (Luffa) – rodzaj pnączy z rodziny dyniowatych
  • gąbczak (Spongipellis) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych

Wikipedia


gąbczastość

gąbczasty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co gąbczaste

Wiktionary

Patrz:

gąbczasty

Powiązane:

 przysł. gąbczasto

 rzecz. gąbkarz mos.

Wiktionary


gąbczasty

podobny budową do gąbki; miękki i porowaty


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający budowę charakterystyczną dla gąbki, podobny do gąbki: porowaty, miękki i sprężysty

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wysoka trawa pętała nogi biegnących, coraz wyższa, już sięgała po pas, a grunt podpływał wodą, gąbczasty, grząski.

 (1.1) Wykopanie dostatecznie głębokiego dołu w gąbczastej glebie trwało bardzo krótko.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɔ̃mpˈt͡ʃastɨ, AS: gõmpčasty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąbkarz mos., gąbka ż., gąbeczka ż.

 przym. gąbkowy

 przysł. gąbczasto

Wiktionary


gąbczeć

stawać się gąbczastym, takim jak gąbka


SJP.pl


gąbeczka

zdrobnienie od: gąbka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: gąbka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡɔ̃mˈbɛt͡ʃka, AS: gõmbečka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gąbczasty

 rzecz. gąbkarz mos.

Wiktionary


gąbeczkowy

gąbeczka


SJP.pl

Patrz:

gąbeczka

gabi

zdrobnienie od: Gabriela (imię żeńskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Gabriela

Wiktionary

  • Gabi – hiszpański piłkarz (ur. 1983)
  • Gabi – brazylijska siatkarka (ur. 1994)
  • Gabi – pies stróżujący w belgradzkim zoo

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dlaczego poszłaś z tym do Gabi a nie do mnie?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabriela ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Gabriela ż.

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|Gabriela.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum zdrobn|Gabriela.

źródła.

== Gabi (język węgierski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|węgierski|m. Gabryś

 (1.2) imię|węgierski|ż. Gabi, Gabrysia

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gabin

miasto gminne w województwie mazowieckim


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Polsce w województwie mazowieckim;

 (1.2) geogr. hist. Gusiew (nazwa historyczna miasta w Prusach, a obecnie egzonim wariantowy);

Wiktionary

Gawin – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od imienia Gabinus oznaczającego "pochodzący z Gabinum", miasta w Italii. św. Gawin był męczennikiem żyjącym w II wieku na Sardynii

Gawin imieniny obchodzi 19 lutego i 30 maja.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡɔ̃mbʲĩn, AS: gõmbʹĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąbinianin m., gąbinianka ż.

 przym. gąbiński

Wiktionary


gabineciara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prostytutka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabʲĩnɛˈt͡ɕara, AS: gabʹĩnećara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zdrobn. gabineciarka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. prostytutka.

Wiktionary


gabineciarka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od gabineciara

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabʲĩnɛˈt͡ɕarka, AS: gabʹĩnećarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gabineciara

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. prostytutka.

Wiktionary


gabinecik

zdrobnienie od: gabinet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od gabinet

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie gabinet, lecz tylko mały gabinecik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gabinet m.

 przym. gabinetowy

Wiktionary


gabinet

1. lokal przeznaczony do wykonywania specjalistycznego zawodu
2. sala przeznaczona do wystawiania np. okazów
3. pokój przeznaczony do pracy umysłowej lub dla osoby na wysokim stanowisku
4. rada ministrów w niektórych krajach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) lokal przeznaczony do wykonywania specjalistycznego zawodu

 (1.2) sala przeznaczona do wystawiania np. okazów

 (1.3) pokój przeznaczony do pracy umysłowej

 (1.4) pokój przeznaczony dla osoby na wysokim stanowisku

 (1.5) przen. rada ministrów

Wiktionary

Architektura

  • Gabinet – termin architektoniczny
    • Pomieszczenie przeznaczone do pracy umysłowej, audiencji, do przechowywania kolekcji zbiorów lub podręcznych ksiąg, pomocy naukowych itp. Pojawiło się w architekturze pałacowej w XVI wieku, szczególnie popularne od XVIII do XIX wieku.
    • Specjalistyczne pomieszczenie pracy zawodowej, pracownia: gabinet lekarski, zabiegowy, kosmetyczny itp.
    • Pomieszczenie z eksponatami: gabinet osobliwości (panoptikum), gabinet figur woskowych. W muzealnictwie określenie to stosowane jest do wyodrębnionych zbiorów np. gabinet grafiki, numizmatyki itp.

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.5) W przypadku, gdy rząd utraci większość w parlamencie, wtedy najczęściej dochodzi do upadku gabinetu.

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: ɡaˈbʲĩnɛt, AS: gabʹĩnet

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. gabinetówka ż., gabinetowiec m.

    :: zdrobn. gabinecik m.

     przym. gabinetowy

    Wiktionary

    Synonimy:

     (1.5) rząd, rada ministrów

    Wiktionary


gabinetowy

związany z gabinetem


SJP.pl


gąbinianin

mieszkaniec Gąbina


SJP.pl


gąbinianka

mieszkanka Gąbina


SJP.pl


gabiński

nazwisko


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gąbinem, dotyczący Gąbina

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gąbin mrz.

Wiktionary


gabion

element budowlany wzmacniający skarpę, nasyp ziemny bądź brzeg rzeki; kosz szańcowy


SJP.pl

Gabion (wł. gabbione – duża klatka, inaczej kosz szańcowy) – prostopadłościenny element budowlany wzmacniający skarpę, nasyp ziemny bądź brzeg rzeki. Używany jest też jako ozdobny element architektoniczny w budownictwie drogowym i wodnym.

Wikipedia


gabionowy

gabion


SJP.pl

Patrz:

gabion

gąbka

1. porowata, wodochłonna poduszeczka używana przede wszystkim do mycia;
2. prymitywne zwierzę wielokomórkowe żyjące głównie na dnie mórz;
3. przestarzale, pieszczotliwie albo żartobliwie: usta albo twarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) najczęściej miękki, piankowy przedmiot wchłaniający wodę, wykorzystywany do utrzymania czystości ludzkiego ciała i przedmiotów;

 (1.2) zool. prymitywne, beztkankowe zwierzę wodne;

 (1.3) daw. zdrobn. gęba

Wiktionary

Gąbka – przedmiot mający wodochłonne właściwości,wykorzystywany najczęściej do utrzymania czystości ludzkiego ciała, używany podczas kąpieli po uprzednim naniesieniu mydła, np. poprzez wcieranie lub nanoszenie płynu. W minionych wiekach stosowano gąbki naturalne, obecnie zwykle wytworzone są z materiałów tekstylnych, mogą mieć różne kształty, kolory i wielkości. Oprócz gąbek do mycia ciała spotyka się gąbki do mycia samochodów, do ścierania tablic, do mycia naczyń oraz gąbki do masażu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Uczeń ścierał tablicę gąbką.

 (1.2) Jeden niósł lekkie gąbki, więc kroczył wesoły; / Drugi, na bat nie zważał i wlókł się powoli, / Bowiem dźwigał ciężkie paki, / Pełne soli.

 (1.2) Woda z drobnym pokarmem do wnętrza gąbki wpływa za pośrednictwem porów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɔ̃mpka, AS: gõmpka

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1-2)

 rzecz. gąbczastość ż., gąbki lm nm., gąbkarz mos.

:: zdrobn. gąbeczka ż.

 przym. gąbczasty

 rzecz. gęba ż., gębusia ż.

 przym. gębowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) gębusia

Wiktionary


gąbkarz

rzadko: osoba trudniąca się wyławianiem gąbek (prymitywnych zwierząt wielokomórkowych)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. rzad. osoba zajmująca się wyławianiem gąbek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąbka ż., gąbczastość ż., gąbki lm nm.

:: zdrobn. gąbeczka ż.

 przym. gąbczasty

Wiktionary


gąbki

1. typ osiadłych bezkręgowców, uważanych za najprymitywniejsze zwierzęta wielokomórkowe;
2. gąbki wapienne - gromada zwierząt należąca do typu gąbki;
3. gąbki szklane, gąbki szkliste - gromada zwierząt należąca do typu gąbki;
4. gąbki pospolite - gromada zwierząt należąca do typu gąbki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Porifera|Grant|ref=tak., typ prymitywnych, beztkankowych zwierząt wyłącznie wodnych, obejmujący około 9 tysięcy poznanych dotąd gatunków;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: gąbka

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Niewątpliwie gąbki znane są od początku kambru.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąbkarz mos., gąbka ż.

 przym. gąbkowy

Wiktionary


gąbkowaty

przypominający wyglądem gąbkę, porowaty, miekki; gąbczasty


SJP.pl


gąbkowiec

rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców


SJP.pl

Climacocystis Kotl. & Pouzar (gąbkowiec) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).

Wikipedia


gąbkowy

związany z gąbką


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący gąbek, wykonany z gąbek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gąbka ż., gąbki lm nm.

 przym. gąbczasty

Wiktionary


gable

rodzaj wideł o zębach zakończonych kulkami


SJP.pl

rzeczownik

 (1.1) rodzaj wideł o zębach zakończonych kulkami;

Wiktionary

Gable (niem. Gabel – widelec) – rolnicze szerokie widły z długimi zębami zakończonymi kulkami, przeznaczone do przerzucania roślin okopowych. Zęby gabli uformowane są tak, że tworzą formę dużej łopaty. Gable do ziemniaków mają zęby rozmieszczone gęsto, a do buraków – rzadziej.Gable ze względu na lekką konstrukcję oraz gęsto ułożone zęby mogą być również używane do sprawnego przerzucania węgla.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡablɛ, AS: gable

Wiktionary


gablota

1. oszklona szafka, regał służący do wystawiania różnego rodzaju eksponatów, zbiorów, towarów itp.
2. potocznie o samochodzie osobowym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) oszklona tablica informacyjna

 (1.2) oszklona szafka, w której są umieszczane eksponaty lub towary

 (1.3) slang. mot. samochód, szczególnie jeśli drogi, duży

 (1.4) slang. klatka piersiowa

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Podszedłem do gabloty, aby sprawdzić, czy są nowe ogłoszenia o pracy.

 (1.4) Moher na gablocie — git.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈblɔta, AS: gablota

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. gablotka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) fura, bryka

Wiktionary


gablotka

mała gablota


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: gablota

 (1.2) przeszklona tablica informacyjna, szczególnie w szkole

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈblɔtka, AS: gablotka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gablota ż.

Wiktionary


gablotowy

gablota


SJP.pl

Patrz:

gablota

gabnyć

czasownik nieprzechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Zaolzie. dotknąć, sięgnąć

Wiktionary


gabo

zdrobnienie od: Gabriela


SJP.pl


gabon

Republika Gabońska; państwo w Afryce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;

 (1.2) geogr. pot. Estuaire de Gabon, wspólne estuarium rzek Komo i Ebe w Gabonie (1.1)

Wiktionary

Gabon, Republika Gabońska (fr. République Gabonaise) – państwo położone w środkowej Afryce nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Gwineą Równikową, Kamerunem (na północy) i Kongiem (na wschodzie). Stolicą i największym miastem Gabonu jest Libreville.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gabon nie jest silnie zaangażowany w politykę międzynarodową.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡabɔ̃n, AS: gabõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabończyk mos., Gabonka ż.

 przym. gaboński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. urz. Republika Gabońska

Wiktionary


gabończyk

obywatel Gabonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Gabonu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Czy Gabończycy w Gabonie mówią po gabońsku, czy po francusku?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈbɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: gabõĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabon mrz.

:: fż. Gabonka ż.

 przym. gaboński

Wiktionary


gabonka

obywatelka Gabonu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Gabonu

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Gabon mrz.

:: fm. Gabończyk mos.

 przym. gaboński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* białoruski: (1.1) габонка ż.

* esperanto: (1.1) gabonanino

* hiszpański: (1.1) gabonesa ż.

* kataloński: (1.1) gabonesa ż.

* rosyjski: (1.1) габонка ż.

* słowacki: (1.1) Gabončanka ż.

* słoweński: (1.1) Gabonka ż.

* włoski: (1.1) gabonese ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈbɔ̃ŋka, AS: gabõŋka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabon mrz.

:: fm. Gabończyk mos.

 przym. gaboński

Wiktionary


gaboński

związany z Gabonem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Gabonu, państwa w Afryce

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Najlepszym klientem był jednak gaboński dyktator Omar Bongo, który co roku zamawiał garnitury u mistrza za 2-3 mln franków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈbɔ̃j̃sʲci, AS: gabõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabon mrz., Gabończyk mos., Gabonka ż.

Wiktionary


gabor

1. imię męskie;
2. nazwisko, m.in. Zsa Zsa Gabor - amerykańska aktorka węgierskiego pochodzenia


SJP.pl

  • Gabor – węgierska forma imienia Gabriel.
  • Dennis Gabor – węgierski fizyk mieszkający w Anglii, laureat Nagrody Nobla
  • Zsa Zsa Gabor – amerykańska aktorka węgierskiego pochodzenia
  • Viki Gabor – polska piosenkarka

Wikipedia


gaborończyk

mieszkaniec Gaborone


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Gaborone

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: gaborõĩ ̯ṇčyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaborone n.

:: fż. gaboronka ż.

 przym. gaboroński

Wiktionary


gaborone

(do 1969 Gaberones) stolica Botswany


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. stolica Botswany;

Wiktionary

Gaborone – stolica i największe miasto Botswany, ośrodek administracyjny Dystryktu South East.

W 2022 roku liczba mieszkańców wynosiła 246 325.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

 (1.1) kolokacje miejscowość|D=Gaborone|Ms=Gaborone.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gaborończyk mos., gaboronka ż.

 przym. gaboroński

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Gaborone

* arabski: (1.1) جابورون

* baskijski: (1.1) Gaborone

* czeski: (1.1) Gaborone

* koreański: (1.1) 가보로네

* słowacki: (1.1) Gaborone n.

* szwedzki: (1.1) Gaborone

* ukraiński: (1.1) Габороне

źródła.

== Gaborone (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Gaborone

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃nɛ, AS: gaborõne

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaborończyk mos., gaboronka ż.

 przym. gaboroński

Wiktionary


gaboronka

mieszkanka Gaborone


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Gaborone

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃nka, AS: gaborõnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaborone n.

:: fm. gaborończyk mos.

 przym. gaboroński

Wiktionary


gaboroński

przymiotnik od: Gaborone (stolica Botswany)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do miasta Gaborone

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡabɔˈrɔ̃j̃sʲci, AS: gaborõĩ ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaborone n., gaborończyk mos., gaboronka ż.

Wiktionary


gabriel

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od Gabriela

Wiktionary

  • Gabriel – jeden z aniołów w tradycji chrześcijańskiej, judaistycznej i islamskiej, archanioł
  • Gabriel – męskie imię pochodzenia semickiego
Osoby
  • Gabriel od Matki Bożej Bolesnej (Franciszek Possenti 1838-1862) – zakonnik, święty Kościoła katolickiego
  • Gabriel (Grigorie Bănulescu-Bodoni, 1746-1821) – rumuński biskup prawosławny
  • Gabriel (ur. 1963) – duchowny Koptyjskiego Kościoła Ortodoksyjnego
  • Gabriel – duchowny Koptyjskiego Kościoła Ortodoksyjnego, od 2004 biskup Austrii
  • Gabriel (Gheorghe Călmașul, 1710-1786) – rumuński biskup prawosławny
  • Gabriel (Gieorgij Lwowicz Czemodakow, ur. 1961) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji
  • Gabriel (Grigorij Markiełłowicz Czepur, 1874-1933) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel (Eduardo Henrique Pinto da Rocha, 1938-1997) – portugalski duchowny prawosławny, metropolita Portugalii, Hiszpanii i Brazylii
  • Gabriel (Guido de Vylder (1946-2013) – arcybiskup Komany, zwierzchnik Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich w jurysdykcji patriarchatu Konstantynopola
  • Gabriel (Cwetan Metodiew Dinew (ur. 1950) – bułgarski biskup prawosławny
  • Gabriel (Jerzy Giba, 1962-2018) – polski duchowny prawosławny, archimandryta, doktor nauk teologicznych
  • Gabriel (Grigorij Wasiljewicz Gołosow, 1838?1839-1916) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel (Jegor Iwanowicz Gorodkow, 1785-1862) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel(imię świeckie Petros Iyasu, ur. 1940) – duchowny Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego
  • Gabriel (Gerasim Maksimowicz Kikodze, 1825-1896) – gruziński biskup i święty prawosławny
  • Gabriel (Hryhorij Fedorowycz Kremenecki, 1708-1783) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
  • Gabriel (Jarosław Wasylowycz Kryzyna (ur. 1973) – duchowny Kościoła Prawosławnego Ukrainy
  • Gabriel (Gabriel Baldwin, ur. 2003) – książę Królestwa Belgii
  • Gabriel (Książę Gabriel z Nassau, ur. 2006) – luksemburski książę
  • Gabriel (Dmitrij Iwanowicz Ogorodnikow (1890-1971) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel (Jeorjos Papanikolau, ur. 1976) – grecki duchowny prawosławny
  • Gabriel (Pietr Pietrowicz Pietrow-Szaposznikow, 1730-1801) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel (Gabriel Raftopulos, ur. 1957) – grecki duchowny prawosławny w jurysdykcji Patriarchatu Aleksandrii
  • Gabriel (Wasilij Fiodorowicz Rozanow, 1781-1858) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel (Grigorij Russki, zm. 1753) – rosyjski biskup prawosławny
  • Gabriel (Jurij Grigorjewicz Stebluczenko, 1940-2016) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
  • Gabriel (Grigorij Dmitrijewicz Wojewodin, 1868?1869-1937) – rosyjski biskup prawosławny

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój młodszy brat ma na imię Gabriel.

 (1.1) Wśród polityków jest kilku naukowców, jak Władysław Grabski, Ignacy Mościcki, Gabriel Narutowicz, Leszek Balcerowicz czy Zbigniew Brzeziński, ludzi z tytułami profesorskimi znajdujemy w niemal każdej grupie.

 (1.1) W szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego zwanego Nazaret.

 (1.1) W Kościele katolickim na 29 września przypada wspomnienie św. Gabriela Archanioła, wysłannika i interpretatora Bożej woli.

 (1.1) Zapraszamy na spotkanie z niezwykłym człowiekiem, z archimandrytą o. Gabrielem ze wsi Odrynki nad Narwią (woj. podlaskie), który jest prawosławnym mnichem, zielarzem, budowniczym drewnianej cerkwi i prawosławnej pustelni, duchowym przewodnikiem.

 (1.1) Gabrielowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 29 września, a także 24 marca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡabrʲjɛl, AS: gabrʹi ̯el

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabrielowa ż., Gabrielówna ż., Gabrielostwo lm m., Gabrielów mrz., Gabrielówka ż., gabriela ż.

:: zdrobn. Gabryś mos., Gabrielek mos.

:: fż. Gabriela ż.

 przym. Gabrielowy, Gabrysiowy, Gabrielkowy

 zob. Gabriela.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Gabryś, Gabrielek

Wiktionary


gabriela

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od: Gabriel

Wiktionary

Gabriela – żeńskie imię pochodzenia semickiego, żeński odpowiednik imienia Gabriel. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Gabriela w 2014 r. zajmowała 19. miejsce w grupie imion żeńskich.

Gabriela imieniny obchodzi:

  • 8 lutego, jako wspomnienie bł. Józefiny Gabrieli Bonino,
  • 23 kwietnia, jako wspomnienie bł. Marii Gabrieli Sagheddu,
  • 6 listopada, jako wspomnienie bł. Gabrieli de San Juan de la Cruz, jednej z 498 męczenników hiszpańskich,
  • 18 listopada, jako wspomnienie bł. Marii Gabrieli Hinojosy
  • 27 lutego razem z Gabrielem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wieczorem Gabrieli kazano pogasić wszystkie światła.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈbrʲjɛla, AS: gabrʹi ̯ela

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. Gabriel mos.

:: zdrobn. Gabi ż., Gabrysia ż., Gabryśka ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: fm. Gabriel mos.

:: zdrobn. Gabi ż., Gabrysia ż., Gabryśka ż.

frazeologia.

etymologia.

 etymn|pol|Gabriel|-a.

uwagi.

 (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia.

* chorwacki: (1.1) Gabrijela ż.

* francuski: (1.1) Gabrielle ż.

* rosyjski: (1.1) Гавриила ż., Гаврила ż., Габриела ż.

* słowacki: (1.1) Gabriela ż.

* szwedzki: (1.1) Gabriella

* włoski: (1.1) Gabriella ż., Gabriela ż., Gabbriella ż.

źródła.

== Gabriela (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) imię|angielski|ż. Gabriela

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gabrieliny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabrieli lub z nią związany


SJP.pl


gabrielka

zdrobnienie od: Gabriela


SJP.pl


gabriella

imię źeńskie


SJP.pl


gabrielle

imię źeńskie


SJP.pl

Gabrielle, właśc. Louise Gabrielle Bobb (ur. 16 lipca 1969 w Londynie) – brytyjska wokalistka.

Wikipedia


gabrielostwo

Gabriel z małżonką; Gabrielowie


SJP.pl


gabrielowie

imię męskie


SJP.pl


gabrielowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabriela lub z nim związany


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. taki, który należy do Gabriela

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Na ganku suszą się Gabrielowe skarpety.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabriel mos., Gabryś mos.

Wiktionary


gabro

rodzaj skały magmowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) geol. miner. magmowa skała głębinowa, gruboziarnista, barwy czarnej lub ciemnozielonej;

Wiktionary

Gabro – zasadowa skała głębinowa, średnio lub gruboziarnista. Należy do grupy diorytoidów i gabroidów. Zawiera >90% plagioklazów w stosunku do skaleni potasowych (do 10%), do 5% kwarcu, 25–60% minerałów ciemnych. Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF gabro zajmuje wraz z diorytem pole 10.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gabra zawierające do 20% kwarcu nazywane są gabrami kwarcowymi.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gabrowy

Wiktionary


gabrowo

Gabrowo (bułg. Габрово) – miasto w północnej Bułgarii, siedziba administracyjna obwodu Gabrowo i gminy Gabrowo. Położone w dolinie rzeki Jantry, na północnych stokach środkowej Starej Płaniny. Według Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 marca 2016 roku miejscowość liczyła 58337 mieszkańców.

Wikipedia


gabrowski

Gabrowo


SJP.pl

Gabrowski (forma żeńska: Gabrowska, liczba mnoga: Gabrowscy) – polsko-bułgarskie nazwisko, po raz pierwszy notowane w 1692 roku. Na początku lat 90 XX wieku w Polsce mieszkało 140 osób o tym nazwisku,

Wikipedia

Patrz:

Gabrowo

gabrowy

przymiotnik od: gabro (skała magmowa)


SJP.pl


gabrusewicz

nazwisko


SJP.pl


gabrych

nazwisko


SJP.pl


gabryelczyk

nazwisko


SJP.pl


gabryjelski

nazwisko


SJP.pl


gabryś

zdrobnienie od: Gabriel (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od Gabriel

Wiktionary

  • Herbert Gabryś – polski polityk, inżynier, poseł na Sejm
  • Jan Rudolf Gabryś – polski generał
  • Jan Gabryś – polski generał
  • Krzysztof Gabryś – polski lekarz
  • Maria Gabryś – polska pianistka

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Codziennie podwoziłam Gabrysia do szkoły.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabriel mos., Gabriela ż.

 przym. Gabrielowy

Wiktionary


gabrysia

zdrobnienie od: Gabriela (imię żeńskie); Gabryśka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Gabriela

forma rzeczownika.

 (2.1) D., B. lp. od Gabryś

Wiktionary

Gabriela – żeńskie imię pochodzenia semickiego, żeński odpowiednik imienia Gabriel. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Gabriela w 2014 r. zajmowała 19. miejsce w grupie imion żeńskich.

Gabriela imieniny obchodzi:

  • 8 lutego, jako wspomnienie bł. Józefiny Gabrieli Bonino,
  • 23 kwietnia, jako wspomnienie bł. Marii Gabrieli Sagheddu,
  • 6 listopada, jako wspomnienie bł. Gabrieli de San Juan de la Cruz, jednej z 498 męczenników hiszpańskich,
  • 18 listopada, jako wspomnienie bł. Marii Gabrieli Hinojosy
  • 27 lutego razem z Gabrielem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zostawiłaś chyba torebkę u Gabrysi na rogówce.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabriela ż., Gabryśka ż.

Wiktionary


gabrysiak

nazwisko


SJP.pl


gabrysiny

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabrysi lub z nią związany


SJP.pl


gabrysiostwo

Gabryś z małżonką; Gabrysiowie


SJP.pl


gabrysiowie

zdrobnienie od: Gabriel (imię męskie)


SJP.pl


gabrysiowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gabrysia lub z nim związany


SJP.pl


gabryśka

zdrobnienie od: Gabriela; Gabrysia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od: Gabriela

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Oddaj Gabryśce jej bluzę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gabriela ż., Gabrysia ż.

Wiktionary


gabrysz

nazwisko


SJP.pl


gabryszak

nazwisko


SJP.pl


gabryszewski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Gabryszewski (1839–1898) – polski prawnik
  • Antoni Gabryszewski (1864–1917) – polski lekarz
  • Roman Gabryszewski – polski urzędnik
  • Tadeusz Gabryszewski – polski inżynier

Wikipedia


gabun

okumé, okume, okoumé, okoume;
1. gatunek afrykańskiego drzewa z rodziny osoczynowatych;
2. lekkie drewno pozyskiwane z drzewa okumé


SJP.pl


gac

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. toponim, nazwa kilkunastu wsi i osad w Polsce

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku rzek w Polsce

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Antoni Gac – polski wojskowy
  • Grzegorz Gac – polski pilot rajdowy, komentator sportowy

Zobacz też:

  • Przepękla indochińska (gac)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) 20 lutego mieszkańcy Gaci i Redęcina, dwóch wsi w gminie Słupsk wezmą udział w lokalnym referendum.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacie nmos., gać ż., gacenie n., ogacenie n., gaciowy m.

 czas. gacić ndk., ogacić dk.

 przym. Gaciowy, gaciowy

Wiktionary


gace

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) stpol. gacie, spodnie

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gacny, gaciowy

 rzecz. gaciowy mos., gacica, gacie, gat

Wiktionary


gacek

nietoperz z rodziny mroczkowatych - gacek wielkouch


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Plecotus|ref=tak., rodzaj wielkouchego nietoperza z podrodziny mroczków;

 (1.2) zool. nietoperz z rodzaju gacków (1.1)

 (1.3) pot. nietoperz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) reg. rzemienna część cepa łącząca obydwa kije

Wiktionary

Zwierzęta

  • gacek – rodzaj ssaka z podrodziny mroczków w obrębie rodziny mroczkowatych z podrzędu mroczkokształtnych w obrębie rzędu nietoperzy
  • Gacek – kot będący atrakcją turystyczną Szczecina

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Spłoszone gacki gromadnie wylatywały z otworu jaskini.

 (1.3) No wiesz, byle gacek może cały strych zabrudzić.

 (2.1) Podczas młócki przetarł się gacek i cep tymczasowo nadawał się do wyrzucenia.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacki lm nm.

:: zdrobn. gacuś mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) nietoperz

Wiktionary


gacenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gacić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gacić

 rzecz. gacie nmos., gaciowy mos., Gać mos./ż.

 przym. gaciowy

Wiktionary


gach

lekceważąco (czasem pogardliwie) o kochanku, zwłaszcza o kochanku mężatki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. pogard. lub żart. kochanek, szczególnie kochanek mężatki

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) środ. łow. samiec zająca

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mąż przyłapał Mariolę z jakimś gachem.

 (2.1) Olek złapał gacha jakimś sposobem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡax, AS: gaχ

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kochanek, fagas

Wiktionary


gacianin

mieszkaniec wsi: Gać


SJP.pl


gacianka

mieszkanka wsi: Gać


SJP.pl


gaciara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) grub. prostytutka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈt͡ɕara, AS: gaćara

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacie nmos., gaciowy mos.

 przym. gaciowy

 czas. gacić

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. prostytutka.

Wiktionary


gacić

uszczelniać budynek przez okładanie ścian mchem, słomą lub liśćmi; również: naprawiać groblę, tamę


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. ogacić)

 (1.1) przest. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) okładać coś (np. ściany domu, kopiec, drzewko owocowe) mchem, słomą itp.

 (1.2) daw. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) robić pomost, groblę na rzece z drewna i faszyny

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tamować obrót bębna w młockarni (o zbożu)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Idzie zima, trzeba by już gacić drzewka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡat͡ɕit͡ɕ, AS: gaćić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacenie n., gać ż., Gać ż., gacie nmos., gaciówka ż., gaciara ż., gaciarz m., gaty nmos., gatki nmos., gaciowy mos.

 czas. ogacić dk., ogacać ndk.

 przym. gaciowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ogacać

Wiktionary


gacica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. anat. pośladek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gace, gacie, gat, gać

 przym. gacny

Wiktionary


gacie

potocznie o majtkach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) pot. posp. majtki, kalesony, każda dolna bielizna męska lub kobieca

 (1.2) pot. posp. spodnie

 (1.3) daw. futro okrywające nogi niedźwiedzia

 (1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gw-pl|Bukowina. kalesony

forma rzeczownika.

 (2.1) plural|gać.

Wiktionary

Kalesony (fr. caleçon „majtki, spodenki, gacie”, wł. calzoni „spodnie”) – rodzaj ciepłej bielizny męskiej, długie spodnie zakładane pod ubrania wierzchnie (najczęściej spodnie) wykonane z przyjaznego dla ciała trykotu w celu ochrony nóg przed wyziębieniem, przeznaczone głównie do noszenia w chłodne dni. Poza ochroną wewnętrznych warstw ubrania przed zabrudzeniem, kalesony są noszone również dla komfortu lub higieny. Kalesony, jako określenie bielizny wojskowej, wyparły wcześniej obowiązującą nomenklaturę: wewnętrzne burki (Ispodnije briuki) obowiązującą w latach 1907–1920, a następnie spodnie wewnętrzne – od 1921 roku do połowy lat 70. XX wieku.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡat͡ɕɛ, AS: gaće

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gać ż., gacenie n., gaciówka ż., gaciara ż., gaciarz m., gaciowy m., gaciodziej m., gacionosz m., gace nmos., gaty nmos., gatka ż.

:: zdrobn. gatki nmos., gaczki nmos.

:: zgrub. gaty nmos., gacina ż.

 czas. gacić, ogacić, ogacać

 przym. gaciowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) majtki, majtochy, slipy, kalesony, bielizna; daw. ineksprymable, niewymowne, napoleonki, pludry, famurały; reg. pozn. jegiery.

 (1.2) spodnie, portki, porcięta

Wiktionary


gaciok

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. młode drzewko iglaste

Wiktionary


gaciory

potocznie: majtki; gatki


SJP.pl


gaciowy

potocznie: sierżant lub jego pomocnik wydający żołnierzom bieliznę i mundury


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) pot. dotyczący gaci, odnoszący się do gaci

 (1.2) przest. dotyczący gacenia

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) slang. wojsk. sierżant lub jego pomocnik-magazynier wydający żołnierzom m.in. bieliznę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Muszę kupić gdzieś jutro metr gaciowej gumki.

 (2.1) Ej kocie, powiedz gaciowemu, żeby wydał zaraz wojsku atramentki i mydło, bo kompania idzie do łaźni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈt͡ɕɔvɨ, AS: gaćovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacie nmos., gać ż., gacenie n., gaciówka ż., gaciara ż., gaciarz m., gaciodziej m., gacionosz m., gace nmos., gaty nmos.

:: zdrobn. gatki nmos., gaczki nmos.

:: zgrub. gaty nmos., gacina ż.

 czas. gacić, ogacić, ogacać

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) szef kompanii

Wiktionary


gacki

przymiotnik od nazwy miejscowości: Gać


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. spodenki

Wiktionary

W Polsce
  • Gacki – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. świeckim, w gminie Drzycim
  • Gacki – przysiółek wsi Zelków w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Zabierzów
  • Gacki – część wsi Jelcza w woj. małopolskim, w pow. miechowskim, w gminie Charsznica
  • Gacki – część wsi Lelowice-Kolonia w woj. małopolskim, w pow. proszowickim, w gminie Pałecznica
  • Gacki – przysiółek wsi Liw w woj. mazowieckim, w pow. węgrowskim, w gminie Liw
  • Gacki – część wsi Markowice w woj. śląskim, w pow. myszkowskim, w gminie Koziegłowy
  • Gacki – kolonia wsi Grzegorzowice w woj. śląskim, w pow. raciborskim, w gminie Rudnik
  • Gacki – część wsi Przybyszowy w woj. świętokrzyskim, w pow. koneckim, w gminie Końskie
  • Gacki – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. pińczowskim, w gminie Pińczów
  • Gacki – część wsi Bilcza w woj. świętokrzyskim, w pow. sandomierskim, w gminie Obrazów
  • Gacki – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. staszowskim, w gminie Szydłów
  • Gacki – część wsi Kobierno w woj. wielkopolskim, w pow. krotoszyńskim, w gminie Krotoszyn
  • Gacki – dawna gmina

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gacie lm. nmos.

Wiktionary


gackowski

nazwisko


SJP.pl


gackożer

gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych


SJP.pl

Gackożer (Macheiramphus alcinus) – gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Macheiramphus. Występuje w Afryce Subsaharyjskiej, Azji Południowo-Wschodniej i na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem. Nazwa pochodzi od jego diety, która składa się głównie z nietoperzy. Do polowania potrzebuje otwartej przestrzeni, ale może żyć w różnych siedliskach, od gęstego lasu deszczowego po półpustynie.

Wikipedia


gacoperz

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) gw-pl|Łowicz. zool. nietoperz

Wiktionary


gacopiyr

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. nietoperz

Wiktionary


gacopiyrz

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. gw-pl|Zaolzie. nietoperz

Wiktionary


gacuś

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od: gacek

 (1.2) mały gacek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gacek mzw., gacki lm nm.

Wiktionary


gacz

gacz parafinowy - produkt przeróbki ropy naftowej, mieszanina węglowodorów będąca półproduktem w procesie wytwarzania parafiny


SJP.pl


gaczek

nazwisko


SJP.pl


gaczyński

nazwisko


SJP.pl


gad

1. kręgowiec lądowy oddychający płucami, o skórze pokrytej łuskami, płytkami lub tarczkami;
2. pogardliwie: o podłym człowieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rel. w Biblii jeden z synów Jakuba;

Wiktionary

  • gad – zwierzę z gromady gadów
  • G.A.D. – album wokalisty Artura Gadowskiego
  • Gad – postać biblijna, syn Jakuba i Zilpy
  • Gad – prorok biblijny
  • Gad 250 – marka motocykla sportowego
  • Gad 500 – prototyp małego, sportowego, polskiego samochodu opracowany w 1953 r.
  • GAD (z ang. generalized anxiety disorder) – zaburzenie lękowe uogólnione
  • Gad – miejscowość w USA, w stanie Zachodnia Wirginia
  • Gad – miejscowość w USA, w stanie Wisconsin
  • Gad – miejscowość w Rumunii
  • Gad – semickie imię męskie
  • GAD Records – polskie wydawnictwo muzyczne

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡat, AS: gat

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gadyci

Wiktionary


gadać

potocznie: mówić


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

 (1.1) pot. mówić, lekcew. rozmawiać

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mówić językiem literackim, nie gwarą

czasownik zwrotny niedokonany gadać się (dk. brak)

 (2.1) przest. kłócić się

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zamiast tyle gadać moglibyście się wziąć do roboty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡadat͡ɕ, AS: gadać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadulstwo n., gadatliwość ż., gadałka ż., gadanie n., gadanina ż., gadka ż., gaduła m./ż., dogadywanie n., dogadanie n., obgadywanie n., obgadanie n., pogadanie n., pogadanka ż., przegadywanie n., przegadanie n., rozgadywanie n., rozgadanie n., ugadywanie n., ugadanie n., wygadywanie n., wygadanie n., zagadywanie n., zagadanie n., przygadywanie n., przygadanie n., niedogadywanie n., niedogadanie n., zgadywanie n., zgadnięcie n., zagadka ż., zagadkowość ż.

 czas. dogadywać ndk., dogadać dk., obgadywać ndk., obgadać dk., pogadać dk., przegadywać ndk., przegadać dk., rozgadywać ndk., rozgadać dk., ugadywać ndk., ugadać dk., wygadywać ndk., wygadać dk., zagadywać ndk., zagadać dk., zgadać dk., zgadywać ndk., zgadnąć dk.

 przym. gadany, gadatliwy, pogadankowy, zagadkowy

 przysł. zagadkowo, gadatliwie

 wykrz. gadanie, gadu-gadu

Wiktionary


gadacz

nazwisko


SJP.pl


gadamer

Hans-Georg Gadamer (ur. 11 lutego 1900 w Marburgu, zm. 13 marca 2002 w Heidelbergu) – niemiecki filozof, humanista, historyk filozofii, filolog, współtwórca XX-wiecznej hermeneutyki filozoficznej. Autor „Wahrheit und Methode” (polski tytuł: „Prawda i metoda”), rozprawy o kluczowym znaczeniu dla zrozumienia współczesnej filozofii.

Wikipedia


gadane

w potocznym wyrażeniu "mieć gadane" - być rozmownym, mieć łatwość komunikacji międzyludzkiej


SJP.pl


gadanie

potocznie: mówić


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mówienie, prowadzenie rozmowy, zwłaszcza na błahe tematy

 (1.2) odczasownikowy od|gadać.

 (1.3) pot. narzekanie

wykrzyknik

 (2.1) gadanie! = nie wierzę!

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zamknij się wreszcie! Już nie mogę słuchać twojego gadania!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈdãɲɛ, AS: gadãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadałka ż., gadanina ż., gaduła m./ż., gadulstwo n., gadatliwość ż., gadka ż., wygadywanie n., wygadanie n., zagadywanie n., zagadanie n., zgadanie n., ugadywanie n., ugadanie n., obgadywanie n., obgadanie n.

 czas. wygadywać ndk., wygadać dk., gadać ndk., zagadywać ndk., zagadać dk., zgadać dk., ugadywać ndk., ugadać dk., obgadywać ndk., obgadać dk.

 przym. gadatliwy, wygadany

 przysł. gadatliwie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rozmawianie, plotkowanie; pot. bajtlowanie, brechanie, klekotanie, klepanie, kłapanie dziobem, nadawanie, nawijanie, paplanie, pytlowanie, terkotanie, trajkotanie, trajlowanie, trzepanie; posp. pitolenie

Wiktionary


gadanina

mówienie o czymś nieważnym, błahym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. mówienie o czymś nieważnym, błahym

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡadãˈɲĩna, AS: gadãńĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaduła m./ż., gadanie n., gadka ż.

 czas. gadać ndk., wygadać dk., wygadywać ndk.

 przym. gadatliwy

 wykrz. gadanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gadanie, pot. ględzenie, pot. mielenie jęzorem, paplanie, paplanina, wulg. pieprzenie, wulg. pierdolenie, pot. pitolenie

Wiktionary


gadara

dawne miasto starożytnego Dekapolu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii, w starożytności ośrodek miejski;

Wiktionary

Gadara (arab. أم قيس, Umm Qais, hebr. גדרה, gad´a-ra, gr. Γάδαρα, Gádara bądź Αντιόχεια της Σεμίραμης, Antiochia Semiramis; niekiedy też Seleucja) – stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii. Na części obszaru starożytnego miasta należącego w okresie rzymskim do Dekapolu, znajduje się dzisiaj arabska osada Umm Kajs, licząca w 2015 r. 6124 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przewodnik opowiadał o historii Gadary i innych miast Dekapolu.

Wiktionary


gadareńczyk

mieszkaniec Gadary (starożytnego miasta Dekapolu)


SJP.pl


gadareński

przymiotnik od: Gadara; w mitologii: gadareńskie wieprze - istoty pędzące na oślep ku swojej zgubie


SJP.pl


gadatliwiej

stopień wyższy od przysłówka: gadatliwie


SJP.pl


gadatliwość

rozmowność występująca w nadmiarze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tych, którzy są gadatliwi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadka ż., gadanina ż., gadulstwo n., gaduła m./ż., gadułka m./ż., gadacz m., gadaczka ż., gadanie n.

 czas. gadać ndk., gadulić ndk.

 przym. gadatliwy, gadulski

 wykrz. gadu-gadu, gadanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gadulstwo, rozmowność, wielomówność, elokwencja

Wiktionary


gadatliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: gadatliwy


SJP.pl


gadatliwy

lubiący dużo mówić; wielomówny


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) taki, który dużo i chętnie mówi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Chociaż z natury nieco gadatliwy, bystry Rusin dobrze wiedział, kiedy należy trzymać język za zębami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡadaˈtlʲivɨ, AS: gadatlʹivy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadałka ż., gadanina ż., gaduła m./ż., gadatliwość ż., gadanie n.

 czas. gadać, wygadać, wygadywać

 przysł. gadatliwie

 wykrz. gadanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) elokwentny, rozgadany, rozmowny, rozszczebiotany, roztrajkotany, szczebiotliwy, terkotliwy, wielomówny

Wiktionary


gadałka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. osoba zajmująca się wróżbiarstwem

 (1.2) daw. środ. w okresie PRL: audycja opozycyjnego radia odtwarzana publicznie z magnetofonu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈdawka, AS: gadau̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaduła m., gadulec m., gadanie n., gadka ż., gadulnik m.

 czas. gadać, pogadać, wygadać, wygadywać

 przym. gadatliwy

 wykrz. gadanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) wróżka, wieszczka

 (1.2) gadała

Wiktionary


gadecki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Olivia Gadecki – australijska tenisistka
  • Zygmunt Gadecki – polski piłkarz, olimpijczyk

Wikipedia


gądek

nazwisko


SJP.pl

Gądek – osada krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.

Wikipedia


gadget

[czytaj: gadżet] mały efektowny przedmiot, będący często nowością techniki; gadżet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. zob. gadżet.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Sam mam kilka gadgetów: stację pogodową, budzik mówiący, biurkowy wyświetlacz zdjęć.

Wiktionary


gadka

1. potocznie: rozmowa, pogawędka lub plotkowanie
2. bajka, opowieść


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. rozmowa, mowa, mówienie

 (1.2) pot. plotka, pogłoska

 (1.3) daw. bajka, podanie, opowieść

Wiktionary

gadka:

  1. rozmowa, mowa, powiedzenie
  2. plotka, pogłoska
  3. dawniej: bajka, podanie, opowieść
W Polsce
  • Gadka – wieś ww woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Piątek
  • Gadka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. otwockim, w gminie Kołbiel
  • Gadka – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. starachowickim, w gminie Mirzec
  • Gadka – gromada

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wykańcza mnie ta cała gadka o zdrowiu i bezpieczeństwie.

 (1.3) Gawęda, ludowa gadka jest niejako „zarezerwowana” dla opowieści w wersji mówionej.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadanie n., gadana ż., gadanina ż., gadatliwość ż., gadałka ż., gadulstwo n.

 czas. zagadać, wygadywać, wygadać, gadać ndk., pogadać dk.

 wykrz. gadu-gadu, gadanie

Wiktionary


gadkować

środowiskowo: rozmawiać, prowadzić mało istotną rozmowę; bajtlować, gawędzić, ględzić, paplać


SJP.pl


gadokształtne

gromada kręgowców; zauropsydy


SJP.pl


gadokształtny

o cechach gadokształtnych (gromada kręgowców)


SJP.pl


gadolin

pierwiastek chemiczny o symbolu Gd


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) chem. srebrzystobiały metal; pierwiastek chemiczny o symbolu Gd i liczbie atomowej 64;

Wiktionary

Gadolin (Gd, łac. gadolinium) – pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców w układzie okresowym, posiadający silne własności ferromagnetyczne. Nazwa pochodzi od nazwiska fińskiego mineraloga i chemika Johana Gadolina. Został odkryty w 1880 r. przez Jeana Charles’a Galissarda de Marignac.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma gadolin?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈdɔlʲĩn, AS: gadolʹĩn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gadolinowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) symbol. Gd

Wiktionary


gadolinit

promieniotwórczy minerał, krzemian itru, żelaza i berylu, występujący w pegmatytach


SJP.pl

Gadolinit (daw. iterbit, od miejscowości Ytterby) – minerał należący do gromady krzemianów z grupy minerałów rzadkich. Nazwa minerału pochodzi od nazwiska fińskiego chemika, Johana Gadolina, który wyizolował z niego tlenek itru i jest uznawany za odkrywcę pierwiastka itru.

Wikipedia


gadolinitowy

związany z gadolinitem


SJP.pl


gadolinowy

gadolin


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący gadolinu

Wiktionary

Patrz:

gadolin

Powiązane:

 rzecz. gadolin m.

Wiktionary


gadomski

nazwisko


SJP.pl

Osoby:

  • Bohdan Gadomski – polski dziennikarz
  • Feliks Gadomski (ur. 26 sierpnia 1896, zm. 13 kwietnia 1940) – kapitan, ofiara zbrodni w Katyniu
  • Feliks Gadomski (ur. 26 sierpnia 1898, zm. 25 sierpnia 1998) – polski prawnik i dziennikarz, działacz emigracyjny Stronnictwa Demokratycznego
  • Jan Gadomski (ur. 16 maja 1859, zm. 10 października 1906) – polski pisarz i wydawca Gazety Polskiej
  • Jan Gadomski – polski astronom
  • Jan Wojciech Gadomski – polski dziennikarz i publicysta
  • Romuald Gadomski – podpułkownik, funkcjonariusz PRL-owskich organów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego
  • Sławomir Gadomski – polski menedżer i urzędnik państwowy
  • Stanisław Gadomski – polski fotografik
  • Stanisław Kostka Gadomski (ur. 1718, zm. 1797) – marszałek sejmu
  • Tadeusz Gadomski – polski malarz
  • Walery Gadomski – polski rzeźbiarz
  • Witold Gadomski – polski dziennikarz, publicysta Gazety Wyborczej, były poseł na Sejm RP
  • Witold Rajmund Gadomski – dwukrotny olimpijczyk (1988, 1992 -szermierka) i dwukrotny mistrz Polski w szpadzie
  • Wojciech Jerzy Gadomski – fizyk, profesor zwyczajny, kierownik Zakładu Fizyki i Radiochemii, Uniwersytet Warszawski

Wikipedia


gadoptak

kopalne zwierzę z okresu jury, posiadające cechy gadzie i ptasie; praptak, archeopteryks


SJP.pl


gądów

Gądów (niem. Polnisch Gandau, od 1889 Alt Gandau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kąty Wrocławskie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Do 31 grudnia 2024 integralną część miejscowości stanowił przysiółek Jaszkotle.

Wikipedia


gadówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. trujący grzyb

Wiktionary


gadowski

nazwisko


SJP.pl

  • Artur Gadowski (ur. 1967) – polski muzyk, wokalista
  • Krzysztof Gadowski (ur. 1962) – polski polityk
  • Walenty Gadowski (1861-1956) – polski ksiądz, taternik
  • Witold Gadowski (ur. 1964) – polski dziennikarz, poeta

Wikipedia


gadożer

krótkoszpon gadożer; drapieżny ptak z rodziny sokołów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Circaetus gallicus|ref=tak., duży, leśny ptak drapieżny żywiący się płazami i gadami;

Wiktionary

Gadożer (zwyczajny), krótkoszpon (Circaetus gallicus) – gatunek dużego, przeważnie wędrownego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡaˈdɔʒɛr, AS: gadožer

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) krótkoszpon

Wiktionary


gadu

w wyrażeniu "gadu, gadu" - rozmowa, gawędzenie, ploteczki (np. Przez to ich gadu, gadu spóźniliśmy się do cioci.); używane w funkcji czasownika (np. My tu gadu, gadu, a obiad już dawno wystygł.); gadu-gadu


SJP.pl


gadu-gadu

rozmowa, gawędzenie, ploteczki (np. Przez to ich gadu-gadu spóźniliśmy się do cioci.); używane w funkcji czasownika (np. My tu gadu-gadu, a obiad już dawno wystygł.); gadu, gadu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) inform. polski tekstowy komunikator internetowy;

Wiktionary

Gadu-Gadu (skrót GG) – polski komunikator internetowy, opracowany przez firmę GG Network, którego obecnym właścicielem jest firma Fintecom. W 2025 przekształcił się w serwis społecznościowy GGapp.

Pomysłodawcą i twórcą GG jest informatyk Łukasz Foltyn. W 2011 roku Gadu-Gadu miało około 7 milionów unikatowych użytkowników, którzy wysyłali do 300 milionów wiadomości dziennie, a dziennie powstawało ponad 500 nowych kont.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡadu‿ˈɡadu, AS: gadu‿gadu

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skr. GG; pot. gadulec

Wiktionary


gadulec

potocznie: Gadu-Gadu (komunikator internetowy)


SJP.pl


gadulska

potocznie: lubiący dużo mówić; gadatliwy


SJP.pl


gadulski

potocznie: lubiący dużo mówić; gadatliwy


SJP.pl


gadulstwo

gadatliwość, plotkarstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. mówienie zbyt dużo, zbędne gadanie

 (1.2) pot. skłonność do nadmiernego mówienia, gadania

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) …unikaj zbędnego gadulstwa, nie wdawaj się w plotkaotki, nie oceniaj bez sprawdzania, nie podpisuj bez czytania - a będziesz spokojny i zadowolony.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈdulstfɔ, AS: gadulstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadka ż., gadanina ż., gadatliwość n., gaduła m./ż., gadułka m./ż., gadacz m., gadaczka ż., gadanie n.

 czas. gadać ndk., gadulić ndk.

 przym. gadatliwy, gadulski

 wykrz. gadu-gadu, gadanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gadanina, paplanina, paplanie

 (1.2) gadatliwość, wielomówność, rozmowność, elokwencja

Wiktionary


gaduła

(r. męski) potocznie: człowiek gadatliwy, lubiący dużo mówić o byle czym; pleciuch, plociuch, pleciuga, papla


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński

 (1.1) osoba nadmiernie rozmowna; osoba, która dużo mówi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jeśli zaprosimy dziś wieczorem Julię, nie porozmawiamy zbyt dużo. Prawdziwa z niej gaduła.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈduwa, AS: gaduu̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadatliwość ż., gadałka ż., gadanina ż., gadulstwo n., gadanie n.

 przym. gadatliwy, gadulski

 czas. gadać, wygadać, wygadywać

 wykrz. gadanie, gadu-gadu

Wiktionary


gadułka

1. bułgarski instrument strunowy z grupy smyczkowych;
2. zdrobnienie od: gaduła


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. bułgarski instrument ludowy;

 (1.2) zdrobn. gaduła

Wiktionary

Gydułka, gadułka (bułg. Гъдулка) – bułgarski instrument strunowy z grupy smyczkowych. Składa się z pudła rezonansowego (wyżłobionego z jednego kawałka drewna i zakrytego jedną deską), stosunkowo krótkiego i bezprogowego gryfu, trzech metalowych strun głównych i dziesięciu rezonujących (burdonowych). W połowie XX wieku pojawiła się idea standaryzacji tegoż instrumentu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Mały chłopczyk, gadułka zdrowy, szczęśliwy, wesół i rozśpiewany, biegnie ścieżkami tego ogrodu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈduwka, AS: gaduu̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadatliwość ż., gadulstwo n.

Wiktionary


gady

1. kręgowiec lądowy oddychający płucami, o skórze pokrytej łuskami, płytkami lub tarczkami;
2. pogardliwie: o podłym człowieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. herp. nazwa systematyczna|Reptilia|Laurenti|ref=tak., parafiletyczna grupa zmiennocieplnych owodniowców, klasyfikowana w linneuszowskiej klasyfikacji kręgowców jako gromada;

forma rzeczownika.

 (2.1) M., B. i W. lm. od: gad

Wiktionary

Gady (Reptilia, od łac. repto – czołgać się) – parafiletyczna grupa zmiennocieplnych owodniowców. Współczesne gady są pozostałością po znacznie większej grupie zwierząt, której największy rozkwit przypadł na erę mezozoiczną. Obecnie żyją tylko cztery rzędy gadów, ich pozostałe znane linie ewolucyjne wymarły. Niektóre kopalne gady naczelne, czyli archozaury (takie jak pterozaury i dinozaury), były prawdopodobnie zwierzętami stałocieplnymi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obecnie żyją tylko cztery rzędy gadów, ich pozostałe znane linie ewolucyjne wymarły.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gadzi

 rzecz. gad mzw.

Wiktionary


gadzała

nazwisko


SJP.pl


gadżeciara

potocznie: miłośniczka, amatorka gadżetów


SJP.pl


gadżeciarski

gadżet; gadżetowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) od: gadżet; mający cechy gadżetu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Widziałeś mój gadżeciarski telefon, z aparatem fotograficznym, latarką i Wi-Fi?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡad͡ʒɛˈt͡ɕarsʲci, AS: gaǯećarsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadżet m., gadżeciarz m., gadżeciara ż.

Wiktionary


gadżeciarstwo

gadżetomania; potocznie:
1. rozdawanie gadżetów;
2. zamiłowanie do gadżetów


SJP.pl


gadżeciarz

potocznie: miłośnik, amator gadżetów; gadżetomaniak, gadżetowiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba lubiąca urządzenia elektroniczne

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gadżeciarski

 rzecz. gadżet mrz.

Wiktionary


gadżecik

zdrobnienie od: gadżet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: gadżet

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Kupiłem sobie nowy gadżecik na pocieszenie po zerwaniu z dziewczyną.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈd͡ʒɛt͡ɕik, AS: gaǯećik

Wiktionary

Powiązane:

 zob. gadżet.

Wiktionary


gadżet

mały efektowny przedmiot, będący często nowością techniki; gadget


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) neol. przedmiot, urządzenie będące nowością techniki, zazwyczaj małe, często niepotrzebne, służący z reguły zaimponowaniu innym, rozbawieniu lub reklamie;

Wiktionary

Gadżet (ang. fr. gadget) – przyrząd, urządzenie; niewielki przedmiot, czasem niepełniący funkcji użytkowej. Gadżetami mogą być reklamówki, figurki, podstawki, przyciski do papieru, długopisy, breloczki, itp. Gadżet oznacza również nowe urządzenie techniczne o kwestionowanej funkcjonalności lub użyteczności. W Prywatnym leksykonie współczesnej polszczyzny występuje określenie durnostojki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Robert ma w biurze pełno gadżetów różnych firm, które zachęcają go do współpracy.

 (1.1) Lubił kupować najnowsze elektroniczne gadżety.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡad͡ʒɛt, AS: gaǯet

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadżeciarz m.

:: zdrobn. gadżecik m.

 przym. gadżeciarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bajer

Wiktionary


gadżetoholiczka

kobieta o wielkim zamiłowaniu do posiadania gadżetów


SJP.pl


gadżetoholik

osoba o wielkim zamiłowaniu do posiadania gadżetów


SJP.pl


gadżetoholizm

zamiłowanie do posiadania gadżetów


SJP.pl


gadżetomania

gadżeciarstwo; potocznie:
1. zamiłowanie do gadżetów;
2. rozdawanie gadżetów do sprzedawanych produktów w celu pozyskania klientów


SJP.pl


gadżetomaniak

osoba lubująca się w posiadaniu i używaniu gadżetów, efektownych przedmiotów, nowinek technicznych


SJP.pl


gadżetowiec

potocznie: miłośnik, amator gadżetów; gadżetomaniak, gadżeciarz


SJP.pl


gadżetowy

gadżet


SJP.pl

Patrz:

gadżet

gadzi

taki jak gad


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) należący do gada

 (1.2) charakterystyczny dla gada

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Co zjadają surykatki? Owady, węże, jaszczurki, jaja ptasie i gadzie – ale to tylko w naturze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡad͡ʑi, AS: gaʒ́i

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gad m., gadzina ż., gadzinówka ż., gady nmos., gadzinka ż.

 przysł. gadzio

Wiktionary


gądziel

roślina zielna z rodziny wargowych; dąbrówka


SJP.pl


gadzimski

nazwisko


SJP.pl


gadzina

1. potocznie: zwierzę pełzające;
2. przenośnie: człowiek podstępny, nikczemny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. pełzające zwierzę

 (1.2) obraź. podły człowiek

 (1.3) gwara. zwierzęta domowe

 (1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. drób

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈd͡ʑĩna, AS: gaʒ́ĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gadzinka ż., gad m., gadzinówka ż.

 przym. gadzi

Wiktionary


gadzinka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. gadzina

 (1.2) gw-pl|Bukowina. żaba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gad m., gadzina ż., gadzinówka ż.

 przym. gadzi

Wiktionary


gadzinowaty

1. podobny do gadziny, właściwy gadzinie;
2. złośliwy, zjadliwy


SJP.pl


gadzinówka

pogardliwie o gazetach wydawanych przez Niemców w okupowanej Polsce w czasie II wojny światowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. gwara. konspiracyjno-partyzancka: polskojęzyczna gazeta wydawana przez Niemców w czasie okupacji

 (1.2) przen. dowolny środek przekazu publikujący przekaz reżimu

Wiktionary

Prasa gadzinowa (również pismo gadzinowe, gadzinówka, gadzinowiec, szmata, szmatławiec, kurwar i ścierwoniak) – powszechne w czasach okupacji niemieckiej i sowieckiej określenie polskojęzycznej prasy, wydawanej przez administrację okupacyjną w Generalnym Gubernatorstwie oraz zachodnich obwodach ZSRR, w miejsce zlikwidowanych polskich tytułów prasowych.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. gad m., gadzina ż., gadzinka ż.

 przym. gadzi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) reżimówka, propagandówka

Wiktionary


gadzinowski

nazwisko


SJP.pl


gadzinowy

1. związany z gadziną;
2. gadzinowe pismo, prasa gadzinowa - prasa, pismo propagandowe szerzące kłamliwe informacje, zwykle będące na usługach okupanta lub reżimu


SJP.pl


gadziński

nazwisko


SJP.pl


gadzio

w kulturze romskiej: osoba niebędąca członkiem romskiej grupy etnicznej; nie-Cygan, nie-Rom


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) nie-Rom dla społeczności romskiej;

przysłówek sposobu

 (2.1) w sposób gadzi, charakterystycznie dla gadów

Wiktionary

Gadzio (pisownia w innych językach – rom.: gadžo, ang. i fr.: gadjo, niem.: gadscho, węg.: gadzso; r.ż. w rom.: gadži, lmn. r.ż. i m. rom.: gadže) – według tradycji romskiej „obcy”, „nie-Rom”, określenie stosowane do osób uznawanych za nienależące do społeczności romskiej.

Wikipedia

Powiązane:

 (2.1)

:: przym. gadzi

Wiktionary


gadziogłówka

rodzaj ważek z rodziny gadziogłówkowatych


SJP.pl


gadziogłówkowate

rodzina ważek


SJP.pl

Gadziogłówkowate (Gomphidae) – rodzina owadów z rzędu ważek należąca do podrzędu ważek różnoskrzydłych (Anisoptera). Występują na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Ich nazwa wzięła się od kształtu ich głowy przypominającej głowę gadów. W ubarwieniu dominuje zieleń, żółć i czerń.

Wikipedia


gadziomiednicowe

o cechach gadziomiednicznych (rząd gadów kopalnych); gadziomiedniczny


SJP.pl


gadziomiednicowy

o cechach gadziomiednicznych (rząd gadów kopalnych); gadziomiedniczny


SJP.pl


gadziomiedniczne

rząd gadów kopalnych z nadrzędu dinozaurów; gadziomiednicowe


SJP.pl

Dinozaury gadziomiedniczne (Saurischia) – rząd dinozaurów, u których budowa miednicy przypominała tę u współczesnych gadów, gdzie obie kości łonowe są zwrócone w dół i do przodu, a kości kulszowe w dół i do tyłu, dla odróżnienia od ptasiomiednicznych. Pomimo nazwy, ptaki należą do dinozaurów gadziomiednicznych (ściślej: teropodów), a podobna budowa miednicy jest przykładem ewolucji równoległej.

Wikipedia


gadziomiedniczny

1. posiadający miednicę o kształcie charakterystycznym dla gadów;
2. o cechach gadziomiednicznych (rząd gadów kopalnych); gadziomiednicowe


SJP.pl


gaecki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gaetą, dotyczący Gaety

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaeta ż.

 przym. gaetański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gaetański

Wiktionary


gaelic

[czytaj: gelik lub galik] język szkocki gaelicki, z grupy języków celtyckich


SJP.pl

  • język gaelicki szkocki
  • język irlandzki – irlandzki gaelicki, iryjski
  • język manx – manx gaelicki

Wikipedia


gaelicki

język szkocki gaelicki: język z grupy języków celtyckich wywodzący się z języka iryjskiego (irlandzkiego)


SJP.pl


gaelski

języki gaelskie - podgrupa języków celtyckich, np. irlandzki, szkocki; języki goidelskie


SJP.pl


gaertner

Gärtner – niemieckie słowo oznaczające ogrodnik; popularne nazwisko (niekiedy zapisywane jako Gaertner).

Osoby noszące nazwisko Gärtner

  • Andreas Gärtner (1654–1727) – górnołużycki przyrodnik, wynalazca
  • Friedrich von Gärtner (1791–1847) – niemiecki architekt
  • Heinrich Gärtner (1828–1909) – niemiecki malarz pejzażysta
  • Jerzy Gert, właściwie Józef Gärtner (1908–1968) – polski dyrygent i kompozytor
  • Joseph Gärtner (1732–1791) – niemiecki lekarz i botanik, w oznaczeniach gatunków "Gaertn."
  • Karl Friedrich von Gärtner (1772–1850) – niemiecki lekarz i botanik
  • Katarzyna Gärtner (ur. 1942) – polska kompozytorka, pianistka i aranżerka

Wikipedia


gaeta

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto portowe we Włoszech, na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego, w regionie Lacjum, prowincji Latina;

Wiktionary

Gaeta (łac. Caieta) – niewielkie portowe miasto we Włoszech, na wybrzeżu Morza Tyrreńskiego, w regionie Lacjum, prowincji Latina. Nazwa pochodzi najprawdopodobniej od "kaiàdas" lub "kaiètas", czyli jaskinia. Od miasta pochodzi imię Kajetan. Mieści się tu baza operacji morskich NATO.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gaeta wznosiła się na cyplu skalnym, wdzierającym się 600 m w morze. Liczyła ponad 3000 mieszkańców, ale część z nich opuściła miasto ze strachu przed Francuzami. Była to jedna z najpotężniejszych twierdz Europy.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gaecki, gaetański

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. gaecki, gaetański

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* francuski: (1.1) Gaète ż.

* łaciński: (1.1) Caieta ż.

* włoski: (1.1) Gaeta

źródła.

== Gaeta (język włoski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. Gaeta

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gaetański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gaetą, dotyczący Gaety

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gaeta ż.

 przym. gaecki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gaecki

Wiktionary


gaf

drzewce biegnące ukośnie w stosunku do masztu, służące do podnoszenia czworokątnego żagla; gafel; rożec


SJP.pl


gafa

nietaktowne, niezręczne zachowanie; pomyłka


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) = finans. Google, Apple, Facebook, Amazon

Wiktionary

Gafa (faux-pas z fr. „niewłaściwy krok”, wym. [fo pa]) – nieświadomie popełniony nietakt, pogwałcenie niepisanych reguł danej społeczności. To, co jest przyjęte w jednej kulturze, może być uznane za gafę w innej.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|GAFA.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) GAFA

źródła.

== GAFA (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec, rzeczownik

 (1.1) = ekon. Google, Apple, Facebook, Amazon → GAFA

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|ang|GAFA.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) GAFA

źródła.

== GAFA (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

skrótowiec, rzeczownik

 (1.1) = ekon. Google, Apple, Facebook, Amazon → GAFA

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gafel

drzewce biegnące ukośnie w stosunku do masztu, służące do podnoszenia czworokątnego żagla; gaf; rożec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) żegl. ukośne drzewce stawiane razem z żaglem gaflowym;

Wiktionary

Gafel (rożec) – ukośne drzewce stawiane razem z żaglem gaflowym. Jest charakterystycznym elementem w ożaglowaniu gaflowym, które wzięło od niego nazwę. Jest jednym z nielicznych drzewc stosowanych na jednostkach żaglowych, które nie są zorientowane ani w pionie, ani w poziomie. Jeden z końców gafla opiera się o maszt w jego górnej części, a sam gafel jest skierowany skośnie do góry. Do gafla przylega górny lik czworokątnego żagla gaflowego. Zadaniem gafla jest usztywnienie tego liku w linii prostej, co umożliwia stosowanie większych żagli (szerszych w górnej części) niż w podobnym typie ożaglowania zwanym ożaglowaniem bermudzkim. Gafel podnosi się i opuszcza razem z żaglem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Huragan wytrzepał w sekundzie i wyrwał z lików grot wraz z gaflem, strzeliły napięte liny i żagiel, szybując poziomo nad wodą, zniknął nam z oczu.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) rożec

Wiktionary


gafelfał

lina, która wraz z pikfałem służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego; gardafał; fał gafla


SJP.pl

Gardafał, gafelfał, fał gafla – element olinowania ruchomego występujący na jednostkach z ożaglowaniem gaflowym. Służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego poprzez zmianę wysokości przymasztowego końca gafla. Gardafał mocowany jest do gardy gafla.

Wikipedia


gaflowy

związany z gaflem (np. ożaglowanie gaflowe, żagiel gaflowy)


SJP.pl


gaftopsel

żagiel trójkątny lub czworokątny, rozpinany między stengą a gaflem


SJP.pl


gag

chwyt komediowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) film. chwyt komediowy wywołujący u widza efekt komiczny oparty na sytuacjach wizualnych

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|gag.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) (visual) gag

* baskijski: (1.1) gag

* duński: (1.1) gag w./n.

* francuski: (1.1) gag m.

* hiszpański: (1.1) gag m. (visual)

* japoński: (1.1) 冗談 (jōdan)

* jidysz: (1.1) שפּאַס m. (szpas), הלצה ż. (haloce)

* niemiecki: (1.1) Gag m.

* włoski: (1.1) gag ż.

źródła.

== gag (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-gag.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) knebel

 (1.2) gag

czasownik

 (2.1) kneblować

 (2.2) dławić się

odmiana.

przykłady.

 (2.2) She gagged on the smell but she controlled the reflex. → Zaczęła się dławić od zapachu, ale opanowała odruch.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡak, AS: gak

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia. etym|ang|gag.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) (visual) gag

* baskijski: (1.1) gag

* duński: (1.1) gag w./n.

* francuski: (1.1) gag m.

* hiszpański: (1.1) gag m. (visual)

* japoński: (1.1) 冗談 (jōdan)

* jidysz: (1.1) שפּאַס m. (szpas), הלצה ż. (haloce)

* niemiecki: (1.1) Gag m.

* włoski: (1.1) gag ż.

źródła.

== gag (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-gag.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) knebel

 (1.2) gag

czasownik

 (2.1) kneblować

 (2.2) dławić się

odmiana.

przykłady.

 (2.2) She gagged on the smell but she controlled the reflex. → Zaczęła się dławić od zapachu, ale opanowała odruch.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gaga

[czytaj: gaGA] z francuskiego: zdziecinniały, zramolały


SJP.pl


gagaku

tradycyjna japońska muzyka dworska


SJP.pl

Wikipedia


gagarin

nazwisko, np. Jurij Gagarin (1934-1968), radziecki kosmonauta, pierwszy człowiek w kosmosie


SJP.pl

Gagarin – rosyjskie nazwisko; żeński odpowiednik – Gagarina

Wikipedia


gagat

czarny, lśniący minerał, odmiana węgla brunatnego; dżet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) miner. bitumiczna odmiana węgla brunatnego o zbitej, jednorodnej budowie;

Wiktionary

Gagat (ang. jet, dżet) – bitumiczna odmiana węgla brunatnego o zbitej, jednorodnej budowie.

Nazwa pochodzi od rzymskiej nazwy miasta i rzeki Gagas w starożytnej Licji (Likii) w Azji Mniejszej (dzisiejsza Turcja), gdzie po raz pierwszy znaleziono gagat (gr. lithos gagates = kamień z Gagas).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gagat wykorzystuje się do wyrobu biżuterii żałobnej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaɡat, AS: gagat

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gagatowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dżet, jet

Wiktionary


gagatek

1. potocznie: człowiek lekkomyślny, zdolny do nieodpowiedzialnych wybryków i drobnych wykroczeń; urwis, ancymonek, numerant, ziółko;
2. dawniej: człowiek, zwłaszcza dziecko faworyzowane przez rodziców; beniaminek, maminsynek, ulubieniec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pot. spryciarz, cwaniak

 (1.2) daw. maminsynek

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) miner. daw. gagat

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Znowu się temu gagatkowi upiekło.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ananas, ziółko, ptaszek

 (1.2) ulubieniec, pieszczoch

Wiktionary


gagatowy

zrobiony z gagatu, związany z gagatem (np. gagatowy naszyjnik, gagatowa biżuteria)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący gagatu, zrobiony z gagatu, związany z gagatem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡaɡaˈtɔvɨ, AS: gagatovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gagat mrz.

Wiktionary


gagauski

związany z Gagauzją (autonomiczne terytorium Mołdawii), Gagauzami (ludność zamieszkująca głównie południową Mołdawię)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Gagauzów i Gagauzji, związany z Gagauzami i Gagauzją

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język Gagauzów, ludu pochodzenia tureckiego, osiadłego w większości w południowej Mołdawii w Gagauzji;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaɡaˈwusʲci, AS: gagausʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gagauzja ż., Gagauz mos., Gagauzka ż., gagauskość ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (2.1) język gagauski

Wiktionary


gagauskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem gagauskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem gagauskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku gagauskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈɡawskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: gagau̯skoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


gagauz

przedstawiciel Gagauzów, ludu zamieszkującego tereny Mołdawii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek narodu zamieszkującego Gagauzję

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gagauzja ż., gagauski mrz.

:: fż. Gagauzka ż.

 przym. gagauski

Wiktionary


gagauzi

lud zamieszkujący tereny Mołdawii


SJP.pl

Gagauzi (Gagauzlar) – grupa etniczna pochodzenia tureckiego posługująca się językiem gagauskim z grupy języków turkijskich, a na obszarze Autonomii Gagauskiej (Gagauz Yeri) także językiem rosyjskim. Zamieszkują Gagauzję w południowej Mołdawii, tereny Ukrainy, mniej licznie północno-wschodnie tereny Bułgarii, w Rumunii i Kazachstanie. Podawane są bardzo rozbieżne dane co do ich liczebności – od 150 do 235 tysięcy. Na terenie Mołdawii Gagauzi identyfikują się jako oddzielny naród.

Wikipedia


gagauzja

terytorium autonomiczne w Mołdawii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. obszar autonomiczny, położony w południowej części Mołdawii;

Wiktionary

Gagauzja, Terytorium Autonomiczne Gagauzji (rum. Găgăuzia, gag. Gagauz Yeri, ros. Гагаузия) – obszar autonomiczny, położony w południowej części Mołdawii.

Gagauzja nie stanowi jednego spójnego obszaru, obejmuje teren pomiędzy miastami Komrat i Ceadîr-Lunga (Çadır Lunga) na północy oraz okolice miasta Vulcănești (Valkaneş) na południu, a także dwie enklawy o charakterze wiejskim (Karbalia oraz Kıpçak).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Gagauz mos., Gagauzka ż., gagauski mrz.

 przym. gagauski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. Terytorium Autonomiczne Gagauzji; śląsk. Gagauzyjo

Wiktionary


gagauzka

przedstawicielka Gagauzów, ludu zamieszkującego tereny Mołdawii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Gagauzji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gagauzja ż.

:: fm. Gagauz mos.

 przym. gagauski

Wiktionary


gągała

nazwisko


SJP.pl


gagliarda

[czytaj: galiarda] taniec dworski, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu; gaillarde; galiarda; galarda


SJP.pl


gagman

pracownik wytwórni filmowej specjalizujący się w tworzeniu gagów


SJP.pl


gagowy

przymiotnik od: gag (np. komedia gagowa, sytuacja gagowa)


SJP.pl


gągoł

ptak z rodziny kaczek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. zob. gągoł.

Wiktionary

Gągoł, gągoł krzykliwy (Bucephala clangula) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Winne były zwierzęta, i duże i małe, kojot, tapir, szlachar, zaskroniec i gągół. (P. Czerniawski: Popol Vuh)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡɔ̃ŋɡuw, AS: gõŋguu̯

Wiktionary


gągołek

gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Bucephala albeola|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych zamieszkujący kontynent amerykański;

Wiktionary

Gągołek (Bucephala albeola) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony.

Wikipedia

Powiązane:

 (1.1) gągoł mzw.

Wiktionary


gagra

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Abchazji, położone nad Morzem Czarnym, u stóp Kaukazu;

Wiktionary

Gagra (gruz. გაგრა, abch. Гагра, ros. Гагра, Гагры) – miasto w Abchazji, położone nad Morzem Czarnym, u stóp Kaukazu. Popularny kurort z okresu Związku Radzieckiego. Drugie co do wielkości miasto Abchazji, które w 2011 roku liczyło 12 364 mieszkańców.

W latach 1903−1918 w mieście działała linia tramwajowa. W okresie lat 1917–1921 w Gagrze funkcjonowała polska placówka o charakterze konsularnym.

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gagryjski

Wiktionary


gagryjski

przymiotnik

 (1.1) związany z Gagrą (miastem w Gruzji)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gagra ż.

Wiktionary


gągulski

nazwisko


SJP.pl


gahnit

minerał występujący w skałach magmowych i metamorficznych; spinel cynkowy


SJP.pl

Gahnit, spinel cynkowy – minerał z gromady tlenków, należy do grupy spineli. Tlenek cynku i glinu o wzorze chemicznym ZnAl2O4. Należy do minerałów rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego chemika Johana Gottlieba Gahna (1745–1818).

Po raz pierwszy wyodrębniony i opisany w 1807 r. z kopalni Falun w Szwecji.

Wikipedia


gaić

1. ubierać zielenią, zadrzewiać;
2. inaczej: mówić, nawijać;
3. dawniej: rozpoczynać, inaugurować;
4. gaić się - o roślinach: rozrastać się szeroko, okrywać się zielenią


SJP.pl


gaiczek

zdrobnienie od: gaik


SJP.pl


gaidzin

jap. cudzoziemiec (cudzoziemcy), obcy


SJP.pl


gaige

chiń. dogłębna, rewolucyjna reforma społeczno-gospodarcza, pieriestrojka


SJP.pl


gaijin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) dla Japończyków: ktoś obcy, z zewnątrz, cudzoziemiec, nie-Japończyk, zwłaszcza pochodzący z Zachodu;

Wiktionary

Gaijin (jap. 外人) lub gaikokujin (jap. 外国人) – dwa różne japońskie słowa o bliskim znaczeniu: „cudzoziemiec”, „obcokrajowiec”, „nie-Japończyk”, „obcy”. Są one często używane zamiennie, a określenie gaijin bywa mylnie uznawane za skróconą, prostszą formę słowa gaikokujin.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|jap|外人. (gaijin)

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gaijin

* francuski: (1.1) gaijin m.

źródła.

== gaijin (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-gaijin.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gaijin

odmiana.

 (1.1) lp. gaijin; lm. gaijins

przykłady.

Wiktionary


gaik

1. mały gaj;
2. gałąź lub drzewko przybrane ozdobami, obnoszone po wsi w czasie słowiańskiego obrzędu witania wiosny; maik


SJP.pl

  • gaik – mały gaj
  • gaik – zielona gałąź lub drzewko przybrane ozdobami, obnoszone po wsi podczas słowiańskiego obrzędu witania wiosny
W Polsce
  • Gaik – część wsi Mników w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Liszki
  • Gaik – część wsi Gaj w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Mogilany
  • Gaik – część wsi Czechy w woj. małopolskim, w pow. krakowskim, w gminie Słomniki
  • Gaik – część wsi Wilkowisko w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Jodłownik
  • Gaik – część wsi Stara Wieś w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Limanowa
  • Gaik – część wsi Zaryszyn w woj. małopolskim, w pow. miechowskim, w gminie Książ Wielki
  • Gaik – przysiółek wsi Brzezowa w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Dobczyce
  • Gaik – część wsi Boszczynek w woj. świętokrzyskim, w pow. kazimierskim, w gminie Skalbmierz
  • Gaik – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. pińczowskim, w gminie Działoszyce
  • Gaik – przysiółek wsi Winiary w woj. świętokrzyskim, w pow. pińczowskim, w gminie Pińczów

Wikipedia


gaikowy

związany z gaikiem


SJP.pl


gailardia

dwuletnia roślina ozdobna z rodziny astrowatych; gajlardia; dzianwa


SJP.pl

Gailardia, dzianwa (Gaillardia Foug.) – rodzaj z rodziny astrowatych. Należy do niego 21 gatunków. Występują one głównie w Ameryce Północnej (od Kanady po Meksyk), dwa tylko gatunki pochodzą z Ameryki Południowej. Rosną na prerii i w formacjach leśnych.

Niektóre gatunki i mieszańce uprawiane są jako rośliny ozdobne: gailardia nadobna G. pulchella, gailardia oścista G. aristata, gailardia ogrodowa G. hybrida i gailardia wielkokwiatowa G. ×grandiflora.

Wikipedia


gaillarde

[czytaj: gajARD] taniec dworski o takcie trójdzielnym, rytmie często punktowym, tempie żywym i skocznym, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu i baroku; gagliarda; galiarda; galarda


SJP.pl


gaiman

nazwisko


SJP.pl

Gaiman – miasto w Argentynie, w prowincji Chubut, w departamencie o tej samej nazwie.

Według danych szacunkowych na rok 2010 miejscowość liczyła 4 730 mieszkańców.

Wikipedia


gainsborough

[czytaj: gejnzBOro] nazwisko


SJP.pl

  • Gainsborough – miejscowość w hrabstwie Lincolnshire (Anglia)
  • Gainsborough – miejscowość w hrabstwie Suffolk (Anglia)
  • Thomas Gainsborough
  • Bitwa pod Gainsborough
  • Okręg wyborczy Gainsborough
  • Hrabia Gainsborough
  • Aeris Gainsborough
  • (8236) Gainsborough

Wikipedia


gainward

Gainward – tajwański producent kart graficznych opartych na procesorach NVIDIA.

W 2005 roku firma Gainward została przejęta przez firmę Palit, również produkującą karty graficzne oparte na procesorach NVIDIA.

Wikipedia


gaio

[czytaj: gajo] określenie wykonawcze: żywo, wesoło


SJP.pl


gaj

mały las; zagajnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) książk. niewielki las lub grupa drzew, przeważnie dziko rosnących

 (1.2) plantacja owocowych drzew egzotycznych

 (1.3) gw-pl|Bukowina. przydomowy ogródek z kwiatami

Wiktionary

  • gaj – nazwa małego liściastego lasu
W Polsce
  • Gaj – nieistniejąca wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. ostrowieckim, w gminie Waśniów, miejsce urodzenia poety Wespazjana Kochowskiego
Miejscowości w II RP
  • kolonia Gaj (potocznie nazywana Stary Gaj) – położona w gminie Wielick w powiecie kowelskim województwa wołyńskiego. Miejscowość obecnie nie istnieje, została zniszczona przez banderowców w 1943 r., a mieszkańcy wymordowani.
  • Gaj – gromada w powiecie koneckim
  • Gaj – gromada w powiecie łęczyckim
Miejscowości poza granicami Polski
  • Gaj – wieś w Armenii, w prowincji Armawir

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pani zabija pana, zabiwszy grzebie w gaju.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaj, AS: gai ̯

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gajowy m., gajówka ż., gajowiec m., zagajnik m.

:: zdrobn. gaik m.

 przym. gajowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lasek, zagajnik

Wiktionary


gaja

lina lub łańcuch służący do kierowania bomem ładowniczym (żurawiem przymasztowym)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) mitgr. kosmologiczna grecka bogini, personifikacja matki-ziemi;

 (1.2) imię|polski|ż.;

 (1.3) geogr. miejscowość w stanie Bihar, w zachodniej części Indii;

Wiktionary

  • Gaja (Ge, Ziemia-Matka) – w mitologii greckiej bogini i uosobienie Ziemi
  • Gaja – imię żeńskie
  • gaja – element olinowania ruchomego na jednostce pływającej o napędzie żaglowym
  • Gaja – miejscowość w stanie Bihar, w Indiach
  • Port lotniczy Gaja – port lotniczy położony w Gaja, w stanie Bihar
  • Bodh Gaja – miejscowość w północno-wschodnich Indiach (stan Bihar)
  • Gaja-et-Villedieu – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania
  • Gaja-la-Selve – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania
  • Klub Gaja – jedna z najstarszych niezależnych organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną środowiska naturalnego i prawami zwierząt w Polsce
  • Gaja Gaj – profesor, komkor, dowódca Korpusu Kawalerii podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920
  • Gaja Grzegorzewska – polska pisarka
  • Mariana Gajá – meksykańska aktorka
  • Gaja Gamini – bollywoodzki film z 2000 roku
  • Hipoteza Gai – teoria z dziedziny biologii
  • „Gaja” – singel Justyny Steczkowskiej

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W teogonii orfickiej Ananke uchodziła za córkę Hydrosa i Gai oraz matkę Mojr i Adrastei.

 (1.2) Gdzie ty Gajuszu, tam ja Gaja.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaja, AS: gai ̯a

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) Kaja

Wiktionary


gajal

udomowiona odmiana gaura


SJP.pl

Gajal udomowiony (Bos frontalis) – ssak z rodziny wołowatych zaliczany do bawołów.

Wikipedia


gajcy

nazwisko, m.in. Tadeusz Gajcy (1922-1944) - poeta polski


SJP.pl

Tadeusz Stefan Gajcy, ps. Karol Topornicki, Roman Oścień, Topór (ur. 8 lutego 1922 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 1944 tamże) – polski poeta czasu wojny, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski.

Wikipedia


gajda

ludowy instrument dęty, składający się z mieszka skórzanego i piszczałek, do których wtłacza się powietrze; gajdy, dudy, duda


SJP.pl

  • Gajda – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 17 491 osób;
  • Gajda – wieś w Albanii położona w gminie Poshnje, w okręgu Berat, w obwodzie Berat;
  • gajda – dęty instrument muzyczny.

Wikipedia


gajdar

nazwisko


SJP.pl


gajdosz

regionalnie: muzyk grający na gajdach, ludowym instrumencie muzycznym zbudowanym z worka wypełnianego powietrzem i dwóch lub trzech piszczałek; dudziarz, koziarz


SJP.pl


gajdus

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gwara małopolska przest. ktoś głupi, nieporadny, ospały lub niezdarny, często otyły lub chudy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡajdus, AS: gai ̯dus

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ciamajda, fajtłapa, niezdara, głupek

Wiktionary


gajdy

ludowy instrument dęty, składający się z mieszka skórzanego i piszczałek, do których wtłacza się powietrze; gajdy, dudy, duda


SJP.pl

  • Gajdy (dudy) – instrument muzyczny dęty drewniany
  • Gajdy śląskie – instrument muzyczny, rodzaj dud
  • Gajdy – część wsi Czerce w Polsce, w woj. podkarpackim, w pow. przeworskim, w gminie Sieniawa
  • Gajdy – część wsi Dzielna w Polsce, w woj. śląskim, w pow. lublinieckim, w gminie Ciasna
  • Gajdy – wieś w Polsce, w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Zalewo
  • Gajdy – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim
  • Twierdzenie Hyersa-Rassiasa-Gajdy – twierdzenie teorii równań funkcyjnych

Wikipedia


gajdzica

mała, melodyczna piszczałka w dudach (gajdach)


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jura Gajdzica – chłop z Cisownicy, rolnik, furman, bibliofil, autor pamiętników, twórca pierwszego polskiego ekslibrisu chłopskiego
  • Zenon Gajdzica – polski pedagog

Wikipedia


gajdzik

nazwisko


SJP.pl


gajdziński

nazwisko


SJP.pl


gajecki

nazwisko


SJP.pl


gajek

nazwisko


SJP.pl


gajer

potocznie: garnitur; garniak


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) kraków. także pot. garnitur

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) garniak

Wiktionary


gajerek

zdrobnienie od gajer


SJP.pl

Gajerek – osiedle domków jednorodzinnych położone w zachodniej części Iławy. Rozciąga się między: południowym brzegiem jeziora Jeziorak a ul. Wiejską (na południu, ul. Biskupską (na zachodzie) i ul. 1 Maja (na wschodzie).

Wikipedia


gajewniki

Gajewniki – wieś w środkowej Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Zduńska Wola. Leży około 4 kilometry na północny wschód od Zduńskiej Woli oraz 37 kilometrów na południowy zachód od stolicy województwa – Łodzi. W bliskim sąsiedztwie leży także wieś Gajewniki-Kolonia. Populacja wsi wynosi 179 osób.

Wikipedia


gajewo

W Polsce
  • Gajewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń
  • Gajewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. świeckim, w gminie Nowe
  • Gajewo – wieś w woj. lubuskim, w pow. gorzowskim, w gminie Lubiszyn
  • Gajewo – część wsi Laudańszczyzna w woj. podlaskim, w pow. sokólskim, w gminie Suchowola
  • Gajewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. giżyckim, w gminie Giżycko
  • Gajewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Czarnków
  • Gajewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. śremskim, w gminie Dolsk
  • Gajewo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. drawskim, w gminie Drawsko Pomorskie
  • Gajewo – osada w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Manowo

Wikipedia


gajewski

nazwisko


SJP.pl

osoby o nazwisku Gajewski:

  • Adam Gajewski (1902–1984), żołnierz Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie
  • Adam Gajewski (1904–), pułkownik, funkcjonariusz NKWD i NKGB, MBP
  • Adam Gajewski (1909–1972), major Ludowego Wojska Polskiego, sędzia
  • Andrzej Gajewski (ujednoznacznienie)
  • Antoni Gajewski (zm. 1775) – starosta
  • Bonawentura Gajewski (zm. po 1812) – komisarz, rotmistrz
  • Bronisław Gajewski (1904–1942) – działacz komunistyczny
  • Dariusz Gajewski (ur. 1964) – reżyser
  • Franciszek Gajewski (ujednoznacznienie)
  • Grzegorz Gajewski (ur. 1985) – szachista
  • Jacek Gajewski (ur. 1948) – fizyk
  • Jan Nepomucen Gajewski – poseł
  • Jarosław Gajewski (ur. 1961) – aktor
  • Józef Gajewski (1948–2010) – samorządowiec
  • Krzysztof Gajewski – polski policjant
  • Krzysztof Gajewski - polski pływak długodystansowy, rekordzista
  • Łukasz Gajewski (zm. 1708) – kasztelan
  • Marek Gajewski (1945–1995) – aktor
  • Paweł Gajewski (1889–1950) – malarz
  • Paweł Gajewski (ur. 1992) – polityk
  • Piotr Gajewski (1902–1975) – polityk socjalistyczny, działacz związkowy, poseł na Sejm
  • Piotr Gajewski – amerykański dyrygent polskiego pochodzenia
  • Piotr Gajewski (ujednoznacznienie)
  • Rafał Tadeusz Gajewski (1714–1776) – kasztelan
  • Roman Gajewski (ur. 1954) – malarz
  • Ryszard Gajewski (ur. 1947) – socjolog
  • Ryszard Gajewski (ur. 1952) – aktor
  • Ryszard Gajewski (ur. 1954) – himalaista
  • Stanisław Gajewski (1912–1995) – dyplomata
  • Sylwester Gajewski (ur. 1950) – polityk
  • Teodor Gajewski (1902–1948) – rzeźbiarz
  • Wacław Gajewski (1911–1997) – genetyk
  • Wacław Maurycy Gajewski (1888–1968) – działacz niepodległościowy, samorządowiec
  • Włodzimierz Gajewski – polski lotnik, porucznik obserwator
  • Wojciech Gajewski (zm. 1657) – kasztelan
  • Wojciech Gajewski (ur. 1963) – polski historyk, pastor, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Wikipedia


gajkowicz

nazwisko


SJP.pl


gajkowski

nazwisko


SJP.pl


gajlardia

dwuletnia roślina ozdobna z rodziny astrowatych; gailardia; dzianwa


SJP.pl


gajlewicz

nazwisko


SJP.pl


gajniczek

mech z rodziny gajnikowatych, którego jedynym przedstawicielem jest objęty ochroną w Polsce gajniczek krótkodzióbkowy


SJP.pl


gajnik

gajnik lśniący; mech typowy dla lasów wysokogórskich Europy, gatunek o charakterystycznej lśniącej darni z wyraźną piętrową budową


SJP.pl

Gajnik (niem. Hain) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie, w Rowie Górnej Nysy.

Wikipedia


gajnikowate

rodzina mchów


SJP.pl


gajos

nazwisko


SJP.pl

  • Janusz Gajos
  • Maciej Gajos

Wikipedia


gajowiak

nazwisko


SJP.pl


gajowicki

nazwisko


SJP.pl


gajowiec

gajowiec żółty - bylina z rodziny jasnotowatych, w Polsce pospolita


SJP.pl

Jasnota gajowiec, gajowiec żółty, rzadziej zwany też ziejcem (Lamium galeobdolon (L.) L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jasnotowatych. W zależności od ujęcia systematycznego zaliczany jest do rodzaju jasnota Lamium lub wyodrębniany jest do osobnego rodzaju gajowiec Lamiastrum lub Galeobdolon. Występuje w lasach liściastych w Europie i Azji. W Polsce jest rośliną szeroko rozpowszechnioną.

Wikipedia


gajówka

1. budynek, w którym mieszka gajowy
2. (gajówki) rodzina ptaków z rzędu wróblowatych; pokrzewki
3. mały ptak przelotny z rodziny o tej samej nazwie; pokrzewka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) leśn. dom gajowego

 (1.2) ornit. nazwa systematyczna|Sylvia borin|ref=tak., mały, niepozorny ptak leśny o melodyjnym głosie;

Wiktionary

Gajówka – budynek, zazwyczaj położony w lesie, pełniący funkcję mieszkania służbowego dla funkcjonariuszy pomocniczej Służby Leśnej – podleśniczych lub gajowych.

Niektóre gajówki przestały pełnić swoją pierwotną funkcję, a w przypadkach, gdy w pobliżu gajówki wzniesiono też inne budynki mieszkalne, powstawała miejscowość o statusie śródleśnej osady.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡaˈjufka, AS: gai ̯ufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaj m., gajowy, gajowiec m.

 przym. gajowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) pokrzewka ogrodowa

Wiktionary


gajowniczek

nazwisko


SJP.pl


gajownik

nazwisko


SJP.pl


gajowy

przymiotnik od: gaj


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gajem

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) leśn. pracownik nadleśnictwa opiekujący się określoną częścią lasu

Wiktionary

  • gajowy – inaczej: leśnik, pracownik Służby Leśnej
  • Gajowy – inaczej: Leszy, słowiański demon leśny

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Patrzy na dom gajowego i z zadowoleniem kręci sumiasty wąs.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈjɔvɨ, AS: gai ̯ovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaj m., gajówka ż., gajowiec m.

Wiktionary


gajtawa

lina służąca do podciągania rogów żagla do rei przy zwijaniu żagla; gejtawa; gejtaw


SJP.pl


gajtkowski

nazwisko


SJP.pl


gajus

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Gajusz – jurysta rzymski
  • Gajusz Juliusz Cezar – rzymski polityk, przywódca i dyktator
  • Gajusz – imię
  • Fundacja Gajusz – fundacja pomagająca ciężko i przewlekle chorym dzieciom oraz ich rodzinom

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) Gajusz, Kajus, Kajusz

Wiktionary


gajusz

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

  • Gajusz – jurysta rzymski
  • Gajusz Juliusz Cezar – rzymski polityk, przywódca i dyktator
  • Gajusz – imię
  • Fundacja Gajusz – fundacja pomagająca ciężko i przewlekle chorym dzieciom oraz ich rodzinom

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdzie ty Gajuszu, tam ja Gaja.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡajuʃ, AS: gai ̯uš

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Gajus, Kajus, Kajusz

Wiktionary


gal

pierwiastek chemiczny o symbolu Ga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec starożytnej Galii;

Wiktionary

Gal (Ga, łac. gallium) – pierwiastek chemiczny z bloku p układu okresowego, o liczbie atomowej 31. Jest twardym i kruchym metalem o kolorze srebrzystobiałym. Ma przełam muszlowy podobny do szkła. Topi się w temperaturze 29,76 °C, trzymany w dłoni zamienia się w ciecz.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Helweci męstwem prześcigają innych Galów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡal, AS: gal

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galia ż., galijski m., gal m.

:: fż. Galijka ż.

 przym. galijski, antygalijski, progalijski

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Galia ż., galijski m., gal m.

:: fż. Galijka ż.

 przym. galijski, antygalijski, progalijski

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* baskijski: (1.1) galiar

* duński: (1.1) galler w.

* francuski: (1.1) Gaulois m.

* hiszpański: (1.1) galo m.

* niemiecki: (1.1) Gallier m.

* rosyjski: (1.1) Галл m.

* słowacki: (1.1) Gal m.

* węgierski: (1.1) gall

źródła.

== Gal (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. od imienia męskiego Garfield

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gala

1. uroczystość z udziałem oficjalnych gości;
2. elegancki, uroczysty strój;
3. dekoracja masztu flagowego banderami, proporcami i flagami w czasie uroczystości;
4. impreza sportowa z udziałem specjalnie zaproszonych sportowców, organizowana w ciągu jednego wieczoru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) przyjęcie, na którym pojawiają się znane osoby

 (1.2) uroczyste strój/ubranie

Wiktionary

  • gala – uroczystość z udziałem oficjalnych gości, przyjęcie
  • gala banderowa – uroczyste ozdobienie okrętu
  • gala flagowa – uroczyste ozdobienie statku
  • gala – rodzaj gry w szachy
  • Gala – polskie czasopismo wydawane w latach 2001-2021
  • Gala – odmiana jabłoni
  • Gala (1894–1982) – Gala Dalí, żona Salvadora Dalí
  • Gala (ur. 1975) – Gala Rizzatto, włoska piosenkarka
  • Global Advertising Lawyers Alliance (GALA) – organizacja non-for-profit
  • Gala – wieś w Chorwacji, w żupanii splicko-dalmatyńskiej, w gminie Otok

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡala, AS: gala

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galowy

 rzecz. galówka ż.

Wiktionary


galabija

wierzchnia szata noszona przez Arabów; dżalabija


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) arabskie ubranie męskie, rodzaj długiej, białej szaty albo płaszcza z rękawami;

Wiktionary

Galabija, dżalabija (z arab. dżallabijja) – tradycyjna szata mężczyzn arabskich.

Szerokie, luźne okrycie noszone przez arabskich mężczyzn. Przypomina nieco europejską koszulę nocną.

Zwykle biała, odbijająca promienie słoneczne, lecz zdarzają się też bogato zdobione różnego rodzaju cekinami.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) dżalabija

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) szata, ubranie

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 etym|arab|جلابية.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) dżalabija

Wiktionary


galacja

starożytny region w Azji Mniejszej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. starożytna kraina w centralnej Azji Mniejszej;

Wiktionary

Galacja (gr. Galatike, łac. Gallograecia) – w starożytności kraina w centralnej Azji Mniejszej, położona wokół dzisiejszej Ankary, nazwana tak przez Rzymian od nazwy Galatów, przybyłego w ten rejon w III w. p.n.e. odłamu celtyckiej armii Brennusa, która splądrowała w roku 279 roku p.n.e. Macedonię, Tesalię i Epir. Po klęsce zadanej Celtom przez Antygona Gonatasa w bitwie pod Lizymachią część wojowników z rodzinami (ok. 20 tys. ludzi) przeprawiła się do Azji Mniejszej. W 275 roku p.n.e. Antioch I Soter, w wyniku zwycięskiej bitwy, zepchnął Galatów na tereny, na których powstała później Galacja.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Celtycka Galacja nie miała jednolitej organizacji państwowej.

 (1.1) Język celtycki przetrwał w Galacji do IV wieku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galatyjski mrz., Galata mos., Galatka ż., Galacjanin mos., Galcjanka ż., galacki mrz.

 przym. galacki, galatyjski

Wiktionary


galacki

przymiotnik

 (1.1) geogr. hist. dotyczący Galacji lub Galatów; pochodzący z Galacji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język używany przez Galatów

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) List do Galatów, trochę wcześniejszy od Listu do Rzymian, ujmie je tylko na konkretnym odcinku galackim i w ogniu gorącej polemiki.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galacja ż., Galata mos., Galatka ż., Galacjanin mos., Galcjanka ż., galatyjski mrz.

 przym. galatyjski

Wiktionary


galago

małpiatka występująca w kilku gatunkach, najmniejszy wielkości wiewiórki, największy - królika


SJP.pl

Galago (Galago) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny Galaginae w obrębie rodziny galagowatych (Galagidae).

Wikipedia


galagowate

o cechach galagowatych (rodzina ssaków)


SJP.pl

Galagowate, galago (Galagidae) – rodzina południowoafrykańskich, nadrzewnych ssaków naczelnych z infrarzędu lorisokształtnych (Lorisiformes) o nocnym trybie życia, wcześniej zaliczanych do lorisowatych jako podrodzina Galaginae. Wiele gatunków pozostaje słabo poznanych, niektóre narażone są na wyginięcie.

Wikipedia


galagowaty

o cechach galagowatych (rodzina ssaków)


SJP.pl


galahad

Sir Galahad – jeden z Rycerzy Okrągłego Stołu, nieślubny syn Lancelota, który spłodził go nieświadomie z Elaine z Corbenic – jedną z czarodziejek pilnujących świętego Graala, myśląc, że to Ginewra. Jako najczystszy spośród rycerzy zdobył świętego Graala. Galahad był niezwyciężony w boju i pozostał jedynym rycerzem, który zdołał wysadzić z siodła Lancelota w bezpośrednim starciu. Według niektórych interpretacji jest rycerskim symbolem Jezusa.

Wikipedia


galaktitol

Galaktitol jest alkoholem cukrowym, produkt redukcji galaktozy. Ma lekko słodki smak. U chorych na formę galaktozemii wywołaną brakiem galaktokinazy, gromadzący się galaktitol wykazuje działanie neurotoksyczne, wywołując zmętnienie soczewki oka (zaćmę).

Wikipedia


galaktodendron

drzewo z rodziny morwowatych pochodzące z Wenezueli; mlekowiec


SJP.pl


galaktokinaza

enzym katalizujący fermentacje galaktozy


SJP.pl

Wikipedia


galaktolipid

organiczny związek chemiczny, występujący m.in. w mózgu i we krwi; cerebrozyd


SJP.pl


galaktologia

dawniej: wiedza o mleku i produktach z niego otrzymywanych


SJP.pl


galaktometr

przyrząd służący do pomiaru gęstości mleka; laktometr; laktodensymetr; mlekomierz


SJP.pl

Laktodensymetr (galaktometr) – areometr służący do pomiaru gęstości mleka. Na jego skali podane są stopnie umowne (°Ld), zwykle od 20 do 40, wskazujące tysięczne części gęstości mleka. Niekiedy laktodensymetry wyskalowane są na pomiar w temperaturze odniesienia (20 °C) przy działce 0,1 i zakresie od 1015 do 1045 g/cm. Z wykorzystaniem laktodensymetru można wykazać, czy badana próbka mleka była rozcieńczana wodą lub innym roztworem wodnym.

Wikipedia


galaktooligosacharyd

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biochem. związek organiczny składający się z kilku cząsteczek galaktozy połączonych z laktozą

Wiktionary


galaktoskop

przyrząd do badania jakości mleka


SJP.pl


galaktoza

związek organiczny, monosacharyd (cukier prosty) powstający w gruczole mlecznym, stosowany w syntezach chemicznych i w medycynie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biochem. cukier prosty pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, wchodzacy w skład m.in. laktozy i agarozy;

Wiktionary

Galaktoza – organiczny związek chemiczny z grupy cukrów prostych (monosacharydów), aldoheksoza. Występuje powszechnie u roślin i zwierząt. Jest składnikiem niektórych oligosacharydów (np. laktozy), polisacharydów (np. agar-agar), glikoprotein, gangliozydów oraz cerebrozydów.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. galaktozowy, galaktyczny

 rzecz. galaktyka ż.

Wiktionary


galaktozamina

aminowa pochodna glukozy


SJP.pl


galaktozemia

wrodzony błąd metaboliczny uniemożliwiający przekształcenie galaktozy w glukozę


SJP.pl

Galaktozemia – choroba genetyczna, dziedziczona w sposób autosomalnie recesywny, wynikająca z gromadzenia się nadmiaru galaktozy i galaktozo-1-fosforanu z powodu braku enzymów odpowiadających za ich metabolizm. Galaktoza, obok glukozy, wchodzi w skład laktozy obecnej w mleku kobiecym i krowim.

Chorobę jako pierwszy w 1917 roku opisał pochodzący z Górnego Śląska niemiecki pediatra Friedrich Göppert.

Wikipedia


galaktozowy

związany z galaktozą (np. promotor galaktozowy, próba galaktozowa)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący galaktozy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galaktoza ż.

Wiktionary


galaktozuria

chorobowa obecność galaktozy w moczu, występująca głównie przy galaktozemii


SJP.pl

Cukromocz – obecność cukru w moczu.

W zależności od rodzaju cukru w moczu można rozróżnić:

  • glukozuria – przy obecności glukozy
  • melituria – obecność innego niż glukoza cukru w moczu:
    • galaktozuria – przy obecności galaktozy
    • fruktozuria – przy obecności fruktozy
    • laktozuria – przy obecności laktozy
    • pentozuria – przy obecności cukrów z grupy pentoz takich jak: ryboza, rybuloza, ksyloza, ksyluloza

Wikipedia


galakturia

wydzielanie galaktozy razem z moczem, występujące głównie przy galaktozemii


SJP.pl


galaktyczny

dotyczący galaktyki (np. współrzędne galaktyczne)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z galaktyką, dotyczący galaktyki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) O istnieniu ciemnej materii świadczą między innymi obserwacje ruchów gwiazd, wchodzących w skład galaktycznego dysku.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galaktyka ż., galaktyka ż., galaktoza ż., galaktozemia ż.

Wiktionary


galaktyka

układ gwiazd i materii międzygwiezdnej wiązany siłą grawitacji, obracający się wokół centrum


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) astr. galaktyka spiralna z poprzeczką, w której znajduje się m.in. Układ Słoneczny

Wiktionary

Galaktyka (z gr. γάλα, gála – mleko) – duży, grawitacyjnie związany układ gwiazd, pyłu i gazu międzygwiazdowego oraz niewidocznej ciemnej materii. Typowa galaktyka zawiera od 107 do 1012 gwiazd orbitujących wokół wspólnego środka masy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Liczne układy planetarne są rozrzucone w naszej Galaktyce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlaktɨka, AS: galaktyka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galaktyczny

 rzecz. galaktyka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Droga Mleczna

Wiktionary


galaktyt

natrolit, w którym część sodu została zastąpiona przez wapń


SJP.pl


galalit

tworzywo sztuczne otrzymywane w wyniku utwardzenia kazeiny (wyodrębnionej z mleka) za pomocą formaliny, znajdujące zastosowanie do wyrobu ozdobnej galanterii i przedmiotów użytkowych; sztuczny róg


SJP.pl

Galalit (sztuczny róg, kazeinit, kalolit, laktelit) – tworzywo sztuczne otrzymywane z kazeiny, która zostaje poddana procesowi homogenizacji i zahartowana w formalinie; wyglądem przypomina masę rogową. Po raz pierwszy wytworzone przypadkowo przez Wilhelma Krischego w 1897 roku.

Wikipedia


galalitowy

wykonany z galalitu (np. grzebień galalitowy, guziki galalitowe)


SJP.pl


galan

każda substancja należąca do grupy związków chemicznych, obejmującej sole powstające w wyniku reakcji galu z wodorotlenkami litowców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. chłopak, narzeczony

Wiktionary

Galan – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Pireneje Wysokie.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 849 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 60 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Galan plasuje się na 392. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 815.).

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: fż. galanka ż.

frazeologia.

etymologia. etym|niem|Galan.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|chłopak|narzeczony.

źródła.

== galan (język starosaksoński.) ==

wymowa.

znaczenia.

czasownik

 (1.1) śpiewać

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fż. galanka ż.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: fż. galanka ż.

frazeologia.

etymologia. etym|niem|Galan.

uwagi.

tłumaczenia.

 (1.1) zobtłum|chłopak|narzeczony.

źródła.

== galan (język starosaksoński.) ==

wymowa.

znaczenia.

czasownik

 (1.1) śpiewać

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


galancie

przysłówek

 (1.1) łódź. dużo

 (1.2) łódź. ładnie, dobrze

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Już galancie tego było. → Już dość dużo tego było.

 (1.2) Poredzały dziabiąc motyczkami ziemię i kopiasto obsypując grzędy, galancie wyrosłe. (W. Reymont Chłopi rozdz. 4)

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galanty

 przysł. (reg. pozn. warszawa|.) galantnie

Wiktionary


galanciej

stopień wyższy od przysłówków: galancie, galanto


SJP.pl


galangal

przyprawa o imbirowo-pieprzowym smaku, używana do zup i curry


SJP.pl

Galangal, galanga – przyprawa o imbirowo-pieprzowym smaku, stosowana w kuchni tajskiej i kuchni indonezyjskiej do zup i curry. Surowcem jest kilka gatunków roślin z rodziny imbirowatych, różniących się rozmiarami kłączy, barwą i smakiem:

  • Alpinia galanga, czyli galangal większy
  • Alpinia officinarum, czyli galangal mniejszy
  • Kaempferia galanga (kencur)
  • Boesenbergia pandurata

Wikipedia


galanina

polipeptyd uwalniany w trzustce i jelicie, hamujący wydzielanie insuliny i pobudzający wydzielanie glukagonu


SJP.pl


galanka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna, narzeczona

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: fm. galan m.

Wiktionary


galant

człowiek odznaczający się wyszukaną grzecznością, szczególnie w stosunku do kobiet


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) człowiek odnoszący się grzecznie do kobiet, dżentelmen

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡalãnt, AS: galãnt

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galanty, galanteryjny

 rzecz. galanteria ż.

Wiktionary


galantamina

alkaloid występujący naturalnie w cebulach przebiśniegu


SJP.pl

Galantamina (łac. galantaminum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid, inhibitor acetylocholinoesterazy, występujący naturalnie w cebulach przebiśniegu.

Wikipedia


galanteria

1. uprzejmość, grzeczność, szczególnie w stosunku do kobiet; dżentelmeneria, wytworność, elegancja;
2. drobne przedmioty stanowiące dodatki do ubrania, np. rękawiczki, paski itd.;
3. drobne przedmioty o charakterze użytkowym lub zdobniczym;
4. wyroby jakiejś gałęzi przemysłu, np. galanteria cukiernicza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) wyszukana uprzejmość w stosunku do kogoś

 (1.2) drobne dodatki do ubrań

 (1.3) drobne wyroby, np. cukiernicze, dekoracyjne

Wiktionary

Galanteria – najczęściej tym terminem są określane niewielkie wyroby mające charakter zdobniczy lub dodatkowy do odzieży. Pierwotnie, jako uzupełnienie ubraniowe, wytwarzane były ze skóry i tkanin w połączeniu z ozdobami, jak np. kamieniami, metalami drogocennymi i in. Przykładem mogą być wstążki, koronki, rękawiczki, paski, torebki itp. Rozróżnia się dla tego typu przedmiotów galanterię damską i męską. Wyroby te są sprzedawane w sklepach galanteryjnych, potocznie nazywanych skrótowo i nieprecyzyjnie galanteriami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Dział galanterii znajduje się na piątym piętrze.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalãnˈtɛrʲja, AS: galãnterʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galant m., galantka ż.

 przym. galanteryjny

 przysł. galanteryjnie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szarmanckość, wytworność

Wiktionary


galanterka

lekki but damski na wysokim obcasie


SJP.pl


galanterki

damskie lekkie obuwie wyjściowe


SJP.pl


galanteryjny

przymiotnik od: galanteria (dziś w znaczeniu drobnych przedmiotów, np. wyroby galanteryjne, sklep galanteryjny)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) daw. lub rzad. odnoszący się do galanterii, powiązany z galanterią (grzecznością, wytwornością)

 (1.2) odnoszący się do galanterii (drobnych wyrobów)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galant mos., galanteria ż.

Wiktionary


galantka

grzecznisia, elegantka


SJP.pl


galantomia

przestarzałe: wyszukana galanteria w postępowaniu; grzeczność, dżentelmeneria


SJP.pl


galanty

człowiek odznaczający się wyszukaną grzecznością, szczególnie w stosunku do kobiet


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) gwara. elegancki, ładny, porządny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galant

 przysł. galancie, galantnie

Wiktionary


galantyna

drobiowa, mięsna lub rybna rolada podawana na zimno w galarecie


SJP.pl

Galantyna (z franc. Galantines) - danie z kawałków gotowanego mięsa bez kości z jarzynami, podawane w galarecie na zimno, jako samodzielne danie lub przekąska. Ponieważ przygotowanie farszu jest czasochłonne, galantyna uważana jest za raczej wyszukane danie.

Wikipedia


galany

grupa związków chemicznych obejmująca sole powstające w wyniku reakcji galu z wodorotlenkami litowców


SJP.pl


galapagos

grupa wysp na Oceanie Spokojnym; Wyspy Żółwie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. archipelag na Oceanie Spokojnym, na zachód od wybrzeża Ameryki Południowej;

 (1.2) geogr. adm. jedna z prowincji w Ekwadorze;

Wiktionary

Galapagos, także Wyspy Żółwie (hiszp. Islas Galápagos, nazwa urzędowa: Archipiélago de Colón, czyli „Archipelag Kolumba”) – archipelag pochodzenia wulkanicznego na Oceanie Spokojnym, na wysokości równika, ok. 1000 km na zachód od wybrzeża Ameryki Południowej. Wyspy należą do Ekwadoru, a ich powierzchnia wynosi ok. 8 tys. km².

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Archipelag Galapagos składa się z dziewiętnastu wysp oraz towarzyszących im wysepek.

 (1.1) Na Galapagos nie ma w ogóle płazów i ryb słodkowodnych.

 (1.2) W stolicy Galapagos mieszka prawie 5000 mieszkańców.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galapagoski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Wyspy Żółwie

Wiktionary


galapagoski

1. Galapagos;
2. albatros galapagoski - gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny albatrosowatych


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Galapagos, dotyczący Galapagos

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Obejrzeliśmy film o galapagoskich gatunkach fauny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galapagos n.

Wiktionary


galar

płaskodenny statek wiosłowy, rozpowszechniony w XVIII wieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. płaskodenny, wiosłowy statek rzeczny do przewodu towarów;

Wiktionary

  • galar – dawny polski rzeczny, płaskodenny, bezpokładowy statek wiosłowy
  • Galar – gmina w Hiszpanii, w Nawarze
  • Galar – postać z mitologii nordyckiej

Wikipedia

Powiązane:

 przym. galarowy

Wiktionary


galarda

1. nadbudowane podwyższenie na dziobach dawnych statków, w którym znajdowało się pomieszczenie dla załogi; forkasztel; kasztel przedni;
2. taniec dworski o takcie tródzielnym, rytmie często punktowym, tempie żywym i skocznym, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu i baroku; gaillarde; gagliarda; galiarda


SJP.pl


galareta

masa o żelowej konsystencji otrzymywana przez wygotowanie owoców, ryb lub kości


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kulin. potrawa w postaci stałej, półprzezroczystej masy, robiona z kości, ryb lub owoców, czasem z dodatkiem żelatyny

 (1.2) pot. każda substancja w postaci podobnej do galarety (1.1)

 (1.3) kulin. spoż. skrzepły roztwór żelatyny używany w gastronomii i cukiernictwie

 (1.4) chem. elastyczna, półprzezroczysta masa w postaci żelu o dużej zawartości fazy ciekłej

Wiktionary

Galaretka – wyrób spożywczy o galaretowatej konsystencji, powstały dzięki właściwościom żelującym dodatków – żelatyny, pektyny lub agaru. Podawany zawsze na zimno, gdyż pod wpływem wysokiej temperatury galaretka upłynnia się. Skrobia, jako zagęstnik zastępujący żelatynę, nie ma pożądanych właściwości – produkt nią zagęszczony traci przezroczystość, która jest podstawową cechą estetyczną galaretki.

Galaretki dzielą się na słodkie i słone.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Babcia robi bardzo smaczną rybę w galarecie.

 (1.2) W morzu złapałem jakąś galaretę, ale tata powiedział, że to meduza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalaˈrɛta, AS: galareta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galaretek mzw., galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka

 przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty

 czas. galaretowacieć, galaretować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galat, galart, zimne nóżki

 (1.4) liożel

Wiktionary


galaretek

zdrobniale galareta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) mikol. nazwa systematyczna|Pseudohydnum gelatinosum|ref=tak., jadalny grzyb o na ogół białawym owocniku z kolczastym hymenoforem i miąższem o konsystencji galarety;

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od galaretka

Wiktionary

Galaretek kolczasty (Pseudohydnum gelatinosum (Scop.) P. Karst.) – gatunek grzybów z rzędu uszakowców (Auriculariales).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡalaˈrɛtɛk, AS: galaretek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretować, galaretowacieć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galaretek kolczasty

Wiktionary


galaretka

zdrobniale galareta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: galareta

 (1.2) kulin. deser lub słodycze przyrządzone z wywaru z owoców z dodatkiem żelatyny, podawane na zimno;

 (1.3) spoż. sproszkowane składniki tej potrawy; także: porcja tego proszku w opakowaniu

 (1.4) zdrobn. potrawa mięsna; zob. galareta.

Wiktionary

Galaretka – wyrób spożywczy o galaretowatej konsystencji, powstały dzięki właściwościom żelującym dodatków – żelatyny, pektyny lub agaru. Podawany zawsze na zimno, gdyż pod wpływem wysokiej temperatury galaretka upłynnia się. Skrobia, jako zagęstnik zastępujący żelatynę, nie ma pożądanych właściwości – produkt nią zagęszczony traci przezroczystość, która jest podstawową cechą estetyczną galaretki.

Galaretki dzielą się na słodkie i słone.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Na deser podano galaretkę z bitą śmietaną.

 (1.3) Kupiłam cztery galaretki.

 (1.4) Jeśli dodasz trochę octu, galaretka będzie smaczniejsza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalaˈrɛtka, AS: galaretka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galaretek m., galareta ż., galaretnica ż., galaretowatość ż., galaretowacenie n., galaretowanie n., galaretówka ż.

 czas. galaretowacieć, galaretować

 przym. galaretowy, galaretkowy, galaretowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) gw-pl|Górny Śląsk|żilyj, żilej.

 (1.4) gw-pl|Górny Śląsk|galert.

Wiktionary


galaretkowiec

ciasto z kolorowymi galaretkami


SJP.pl


galaretkowy

przymiotnik

 (1.1) przym. od galaretka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛtˈkɔvɨ, AS: galaretkovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretowy, galaretowaty

 czas. galaretowacieć, galaretować

Wiktionary


galaretnica

glon z rodziny trzęsidłowatych, o kulistej, galaretowatej plesze, występujący pospolicie w wodach słodkich i w miejscach wilgotnych; trzęsidło


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. rodzaj sinic tworzących nici ułożone w galaretowatym śluzie o wielkości do kilku centymetrów, występujących głównie w siedliskach słodkowodnych, ale także w słonawych wodach, w glebie i innych miejscach;

Wiktionary

  • galaretnica (Ascocoryne) – rodzaj grzybów
  • galaretnica (Collema) – rodzaj porostów

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛtʲˈɲit͡sa, AS: galaretʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretować, galaretowacieć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) trzęsidło

Wiktionary


galaretować

czasownik

 (1.1) powodować tworzenie się galarety, powodować przekształcanie się w galaretę

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛˈtɔvat͡ɕ, AS: galaretovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretowacieć

Wiktionary


galaretowacenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|galaretowacieć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛtɔvaˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: galaretovacńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretować, galaretowacieć

Wiktionary


galaretowacieć

czasownik

 (1.1) stawać się galaretką, stawać się masą podobną do galaretki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jest ciemnego koloru, galaretowacieje i w tym stanie daje się przechowywać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛtɔˈvat͡ɕɛ̇t͡ɕ, AS: galaretovaćėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretować

Wiktionary


galaretowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|galaretować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛtɔˈvãɲɛ, AS: galaretovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretować, galaretowacieć

Wiktionary


galaretowatość

galaretowaty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest galaretowate

Wiktionary

Patrz:

galaretowaty

Powiązane:

 rzecz. galareta ż., galaretka ż., galaretnica ż., galaretowacenie n., galaretowanie n., galaretówka ż., galaretek m.

 czas. galaretować ndk., galaretowacieć ndk.

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 przysł. galaretowato

Wiktionary


galaretowaty

podobny do galarety


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) podobny do galarety, przypominający galaretę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Scyzorykami wierciliśmy w skorupkach małe dziurki i z zapałem wciągaliśmy w usta galaretowatą zawartość.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛtɔˈvatɨ, AS: galaretovaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretowy, galaretkowy

 czas. galaretowacieć, galaretować

Wiktionary


galaretówka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. grzyb o galaretowatych, żelatynowatych owocnikach, występujący na martwych i okorowanych pniach i gałęziach drzew

 (1.2) bot. czerwony krasnorost występujący we wszystkich morzach

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛˈtufka, AS: galaretufka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty, galaretowy

 czas. galaretować, galaretowacieć

Wiktionary


galaretowy

związany z galaretą


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) przym. od galareta

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalarɛˈtɔvɨ, AS: galaretovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galareta, galaretka, galaretnica, galaretowatość, galaretowacenie, galaretowanie, galaretówka, galaretek

 przym. galaretkowy, galaretowaty

 czas. galaretowacieć, galaretować

Wiktionary


galarowy

galar


SJP.pl

Patrz:

galar

galart

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) reg-pl|Poznań. galareta mięsna

 (1.2) reg-pl|Poznań. strach

Wiktionary

Zimne nóżki, także: auszpik, reg. pozn. galart, reg. łódz. drygle, reg. kuj. zylc, reg. studzienina, pot. meduza – zimna przekąska, galareta mięsna przyrządzana z nóżek wieprzowych lub wołowych i warzyw, tradycyjnie podawana z octem lub sokiem z cytryny.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Podawali tu wyśmienitego tatara albo zimne nóżki w galarecie, nie wiedzieć czemu przez miejscowych zwane galartem.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galat, galareta, zimne nóżki

Wiktionary


galarypa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. - kalarepa

Wiktionary


galas

1. narośl na liściach lub łodygach roślin; galasówka, orzech galasowy;
2. substancja pozyskiwana z pęcherzyka żółciowego wołu, używana jako odplamiacz;
3. przestarzale: zupa ze świeżych lub suszonych owoców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. narośl na liściach roślin, spowodowana przez złożenie w nich owadzich jaj;

Wiktionary

Galas, cecydium, galasówka (łac. galla) – w szerszym ujęciu do utworów galasowych zaliczane są patologiczne narośle powstałe w wyniku rozrostu tkanki roślinnej na liściach, łodydze lub korzeniach. Szczególnym utworem są galasy wytwarzane u roślin zaatakowanych przez owady – galasówki. Galasy to także brodawki korzeniowe oraz struktury określane jako czarcie miotły. Powstawanie galasów może być indukowane przez wirusy, bakterie, grzyby, nicienie, roztocze lub owady. Ponadto mianem galasów określa się wyrośla na koralowcach wywoływane przez niektóre kraby z rodziny Cryptochiridae.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Dziś na lekcji biologii uczyliśmy się o galasach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡalas, AS: galas

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galasówka ż.

 przym. galasowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galasówka, orzech galasowy, lm. knopry

Wiktionary


galasówka

1. drobny owad z rzędu błonkówek, którego larwy pasożytują na roślinach, głównie dębach, wytwarzając narośl - galas;
2. narośl na liściach lub łodygach roślin; galas, orzech galasowy


SJP.pl


galasówki

nadrodzina drobnych owadów z rzędu błonkówek obejmująca kilka rodzin, których larwy pasożytują w owadach lub są roślinożerne


SJP.pl

Wikipedia


galasówkowate

rodzina owadów z podrzędu stylikowców


SJP.pl

Wikipedia


galasówkowaty

o cechach galasówkowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


galasowy

związany z galasem


SJP.pl


galata

Celt (Gal), który wtargnął do Grecji na początku III w. p.n.e. i osiedlił się w Azji Mniejszej, zachowując etniczną odrębność


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. mieszkaniec Galacji;

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) geogr. dzielnica Stambułu położona na europejskim brzegu Bosforu;

Wiktionary

Galata (dawniej także Pera) – dzielnica Stambułu, położona w europejskiej części miasta, na północnym brzegu Złotego Rogu.

Galata jest połączona ze starym Konstantynopolem przez trzy mosty, most Galata (zbudowany w 1836 roku), most Atatürka i most Haliç. W dokumentach historycznych Galata często nazywana jest Pera, co pochodzi od starej greckiej nazwy tego miejsca, Peran en Sykais, dosłownie „Pole Figowe po drugiej stronie”.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Tu, obok dzieł takich jak Wenus Kapitolińska czy Umierający Galata, można przyjrzeć się marmurowym obliczom rzymskich imperatorów i greckich filozofów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galacja ż.

:: fż. Galatka ż.

 przym. galacki, galatyjski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Galacjanin

Wiktionary


galatea

postać z mitologii greckiej


SJP.pl

  • Galatea (mitologia)
  • Galatea (księżyc)
  • Galatea (romans pasterski)
  • Galatea – rodzaj małży z rodziny urąbkowatych
  • Galatea – imię androida z filmu Człowiek przyszłości
  • planetoida (74) Galatea
  • szachownica galatea – gatunek motyla
  • Galatea – stacja metra w Katanii

Wikipedia


galatka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. mieszkanka Galacji

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galacja ż.

:: fm. Galata m.

 przym. galacki, galatyjski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Galacjanka

Wiktionary


galatowie

Celtowie (Galowie), którzy wtargnęli do Grecji na początku III w. p.n.e. i osiedlili się w Azji Mniejszej, zachowując etniczną odrębność; Galaci


SJP.pl

Galatowie, Galaci – grecka nazwa nadana Celtom, którzy wtargnęli do Grecji i Macedonii na początku III w. p.n.e. i osiedlili się w Azji Mniejszej (głównie w północnej i środkowej części, w regionie nazwanym później Galacją) zachowując etniczną odrębność.

Wikipedia


galatyjski

przymiotnik

 (1.1) geogr. hist. dotyczący Galacji lub Galatów; pochodzący z Galacji

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język używany przez Galatów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galacki mrz., Galacja ż., Galata mos., Galatka ż., Galacjanin mos., Galcjanka ż.

 przym. galacki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galacki

 (2.1) galacki

Wiktionary


galaxy

samochód typu Ford Galaxy


SJP.pl

  • Galaxy – centrum handlowe w Szczecinie
  • Lockheed C-5 Galaxy – amerykański samolot transportowy
  • Galaxy – czasopismo science fiction
  • Galaxy – producent kart graficznych
  • Galaxy – seria produkcyjna firmy Samsung
  • Galaxy – model samochodu osobowego Forda

Wikipedia


galbraith

[czytaj: galbret] nazwisko


SJP.pl

  • Declan Galbraith (ur. 1991) – angielski piosenkarz
  • John Kenneth Galbraith (1908–2006) – amerykański ekonomista kanadyjskiego pochodzenia
  • Patrick Galbraith (ur. 1967) – amerykański tenisista


  • (4089) Galbraith – planetoida

Wikipedia


galczak

nazwisko


SJP.pl


galczewski

nazwisko


SJP.pl


galeas

inaczej galiot: typ niewielkiego, na ogół przybrzeżnego, żaglowca towarowego używanego popularnego na przełomie XIX i XX wieku na M. Bałtyckim i M. Północnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. mar. rodzaj okrętu wiosłowo-żaglowego używanego od końca XVI wieku do połowy XVIII wieku;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. galeasa ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galeasa

Wiktionary


galeasa

rodzaj statku wiosłowo-żaglowego, używanego w XVII-XVIII w. jako okręt wojenny; galeas


SJP.pl

Wikipedia


galeina

barwnik stosowany do barwienia wełny; barwnik ksantenowy, dihydroksyfluoresceina


SJP.pl


galek

nazwisko


SJP.pl


galen

minerał, siarczek ołowiu z domieszkami srebra; galenit; błyszcz ołowiu


SJP.pl

Galen (gr. Κλαύδιος Γαληνός, ur. 129/ok. 130 w Pergamonie, zm. ok. 200/ok. 216) – rzymski lekarz greckiego pochodzenia, anatom, filozof, utalentowany badacz i pisarz, jeden z najznakomitszych starożytnych lekarzy, miał olbrzymi wpływ na postrzeganie nauk medycznych w średniowieczu i odrodzeniu.

Wikipedia


galena

minerał, siarczek ołowiu z domieszkami srebra; galenit; błyszcz ołowiu


SJP.pl

Galena – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym, pod względem chemicznym jest to siarczek ołowiu(II). Nazwa pochodzi od łac. galena = ruda ołowiu.

Wikipedia


galenit

minerał, siarczek ołowiu z domieszkami srebra; galena; błyszcz ołowiu


SJP.pl

Galena – minerał z gromady siarczków. Jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym, pod względem chemicznym jest to siarczek ołowiu(II). Nazwa pochodzi od łac. galena = ruda ołowiu.

Wikipedia


galenitowy

związany z galenitem


SJP.pl


galenowy

związany z galeną


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) farm. o leku sporządzonym z naturalnych surowców pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, mineralnego;

 (1.2) związany z galeną, dotyczący galeny (siarczku ołowiu)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galena ż., Galen m.

Wiktionary


galeon

żaglowy okręt wojenny z przełomu XVI i XVII wieku, silnie uzbrojony; galeona (rzadziej)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) hist. mar. XVI-XVII-wieczny, żaglowy statek wojenny albo handlowy, cechujący się wysoką zwężającą się ku górze nadbudówką rufową oraz galionem - figurą na dziobie okrętu, z reguły uosabiającą jego nazwę;

Wiktionary

Galeon – żaglowy okręt wojenny lub statek handlowy, cechujący się wysoką, zwężającą się ku górze nadbudówką rufową oraz galionem – figurą na dziobie okrętu, z reguły uzasadniającą jego nazwę. Okres świetności galeonów przypadał na XVI–XVII w., choć funkcjonowały jeszcze w XVIII w.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Potrzebny im był galeon do przetransportowania złota.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlɛɔ̃n, AS: galeõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galeonik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. galeonik mrz.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) argosy, galleon

* baskijski: (1.1) galeoi

* duński: (1.1) galeon w.

* esperanto: (1.1) galiono

* hiszpański: (1.1) galeón m.

* ido: (1.1) galiono

* interlingua: (1.1) galeon

* niemiecki: (1.1) Galeone ż.

* słowacki: (1.1) galeóna ż.

źródła.

== galeon (interlingua.) ==

thumb|galeon (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) hist. mar. galeon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


galeona

żaglowy okręt wojenny z przełomu XVI i XVII wieku, silnie uzbrojony; galeon (częściej)


SJP.pl


galeonik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od galeon

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galeon m.

Wiktionary


galeota

nieduży żaglowiec handlowy w XVI-XVII wieku; galiot, galiota


SJP.pl

Galeota (galiot, wł. galeotta) – mały okręt żaglowo-wiosłowy używany od końca XVI wieku do końca XVIII wieku.

Galeota była małym, szybkim okrętem typu galery, właściwie półgalerą, gdyż posiadała 16-23 wioseł (po 2-3 ludzi na wiosło), ale w odróżnieniu od typowych galer mających ożaglowanie łacińskie, na 1-2 masztach miała ożaglowanie rejowe. Jak każdy okręt wiosłowo-żaglowy używana była na morzach śródlądowych - czyli na Morzu Śródziemnym i na Bałtyku.

Wikipedia


galera

1. dawny statek wojenny
2. zwykle w l. mnogiej: ciężka praca przy wiosłowaniu na galerze


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. żegl. wiosłowy statek lub okręt używany w czasach od starożytności do odrodzenia;

Wiktionary

Galera – okręt o napędzie wiosłowym, często wspomaganym przez żagle. Używany był przede wszystkim na Morzu Śródziemnym od czasów starożytnych (Egipt, Fenicja, Grecja, Kartagina, Rzym, Bizancjum) aż do XIX wieku. Do wiosłowania często wykorzystywano niewolników, jeńców lub skazańców, zwanych galernikami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W bitwie morskiej chrześcijańskie karawele zatopiły wszystkie tureckie galery.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlɛra, AS: galera

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galernik mos., galery nmos.

 przym. galerowy, galerniczy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) statek

hiponimy.

 (1.1) fusta

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. galernik mos., galery nmos.

 przym. galerowy, galerniczy

frazeologia.

etymologia.

 etym|wł|galera.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) galley

* asturyjski: (1.1) galera ż.

* baskijski: (1.1) galera

* bułgarski: (1.1) галера ż.

* duński: (1.1) galej w.

* francuski: (1.1) galère m.

* hiszpański: (1.1) galera ż.

* interlingua: (1.1) galera

* niemiecki: (1.1) Galeere ż.

* nowogrecki: (1.1) γαλέρα ż.

* słowacki: (1.1) galeja ż., galéra ż.

* staroegipski: (1.1) bꜣw

* szwedzki: (1.1) galär w.

* węgierski: (1.1) gálya

* włoski: (1.1) galera ż.

źródła.

== galera (język asturyjski.) ==

thumb|galery (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) galera

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


galeria

1. muzeum z kolekcją dzieł sztuki;
2. salon wystawowy z dziełami sztuki na sprzedaż;
3. wąska sala oświetlona z jednej strony rzędem dużych okien;
4. kryte przejście łączące budowle;
5. podziemny korytarz w kopalni;
6. kryty pasaż handlowy;
7. ostatnie rzędy balkonu w teatrze; jaskółka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szt. kolekcja dzieł sztuki, np. w muzeum

 (1.2) szt. miejsce, w którym prezentuje się i sprzedaje dzieła sztuki

 (1.3) hand. kryty dachem pasaż handlowy

 (1.4) teatr. najwyższa kondygnacja widowni w teatrze; również publiczność ją zajmująca

 (1.5) archit. długi balkon biegnący wewnątrz lub na zewnątrz budynku

 (1.6) archit. przejście łączące dwa budynki lub dwie części jednego

 (1.7) przen. zbiór jednostek, przedmiotów charakterystycznych, odznaczających się osobliwymi cechami

 (1.8) archit. długa reprezentacyjna sala w pałacach z XVII i XVIII w., oświetlona z jednej strony rzędem wysokich okien i łącząca dwie grupy pomieszczeń albo dwie części budowli

Wiktionary

  • galeria – rodzaj pomieszczenia lub element w budynku
  • galeria – rodzaj formacji skalnej
  • Galeria – serial telewizyjny
  • Galeria – spektakl wrocławskiego Teatru Muzycznego (2004 r.) złożony z piosenek Jacka Kaczmarskiego
  • Galeria – program telewizyjny TVP Bydgoszcz

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) W oświęcimskiej galerii Pro Arte dobiegł końca trzynastodniowy plener Art'01.

 (1.3) Czy możemy na chwilę wstąpić do galerii, żeby sprawdzić, czy są jakieś wyprzedaże?

 (1.5) (…) orkiestron nie pomieścił wszystkich muzyków i zająć musieli też obie boczne galerie.

 (1.7) W Internecie można obejrzeć galerię sław.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlɛrʲja, AS: galerʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galerianka ż., galerzysta m., galerysta m., galerzystka ż., gelerystka ż., galeriowiec m.

:: zdrobn. galeryjka ż.

 przym. galeryjny, galeriowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. galerianka ż., galerzysta m., galerysta m., galerzystka ż., gelerystka ż., galeriowiec m.

:: zdrobn. galeryjka ż.

 przym. galeryjny, galeriowy

frazeologia.

etymologia.

 etym|franc|galerie.

uwagi.

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gallery

* baskijski: (1.2) galeria

* bułgarski: (1.1) галерия ż.; (1.2) галерия ż.; (1.4) галерия ż.

* duński: (1.1) galleri n.; (1.2) galleri n.; (1.4) galleri n.; (1.5) svalegang w.; (1.6) galleri n.; (1.7) galleri n.

* kaszubski: (1.1) galeriô ż.; (1.2) galeriô ż.

* niemiecki: (1.1) Galerie ż.; (1.2) Galerie ż., Kunstgalerie ż., Gemäldegalerie ż.

* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.?) {{PJM|galeria.}}

* rosyjski: (1.1) галерея ż.; (1.2) галерея ż.; (1.3) галерея ż.; (1.4) галёрка ż.; (1.6) галерея ż.; (1.7) галерея ż.; (1.8) галерея ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


galerianka

potocznie: niepełnoletnia dziewczyna uprawiająca prostytucję w galeriach handlowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. dziewczyna, która prostytuuje się za upominki, zakupy w galerii handlowej

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Większość galerianek chce szybkiego seksu, by od razu iść do butiku i wybrać bluzkę.

 (1.1) Socjologowie z Uniwersytetu Łódzkiego, którzy planowaćanują przeprowadzenie badań dotyczących galerianek, alarmują, że sprzedawanie się młodocianych dziewcząt to jedno z najgroźniejszych zjawisk naszych czasów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalɛrʲˈjãŋka, AS: galerʹi ̯ãŋka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galeria ż.

 przym. galeryjny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sponsorówka, utrzymanka

Wiktionary


galeriowiec

budynek z galeriami na każdym piętrze, z których wchodzi się do mieszkań


SJP.pl

We współczesnej typologii architektury mieszkaniowej określa się następujące typy, w zależności od przestrzennego usytuowania mieszkań:

Wikipedia


galeriowy

galeria; galeryjny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z galerią, dotyczący galerii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galeria ż.

Wiktionary


galerniczy

1. przymitnik od: galera (dawny statek wojenny);
2. galernicza praca - ciężka, niewolnicza praca


SJP.pl


galernik

człowiek obsługujący wiosło na statku o napędzie wiosłowym (galerze), najczęściej więzień lub niewolnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. wioślarz, przykładowo więzień lub niewolnik, pracujący przymusowo na galerze

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przez pięć lat Abel wiosłował jako galernik w Afryce.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlɛrʲɲik, AS: galerʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galera ż., galery nmos.

 przym. galerniczy

Wiktionary


galerowy

związany z galerą


SJP.pl


galert

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. galaretka

Wiktionary


galery

ciężka praca przy wiosłowaniu na galerze; także: kara polegająca na zesłaniu do tej pracy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hist. kara polegająca na zmuszeniu kogoś do pracy jako wioślarz na galerze

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp., M., B., W. lm. od galera

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Galery były bardzo ciężką karą i skazani rzadko mogli dożyć jej końca.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galernik mos., galera ż.

 przym. galerowy

Wiktionary


galeryjka

1. podłużny balkonik lub niewielkie kryte przejście;
2. balustrada, ozdobne ogrodzenie lub poręcz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: galeria

 (1.2) mała galeria

Wiktionary

Galeryjka – wielki zachód skośnie przecinający północną ścianę Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego w polskich Tatrach Wysokich. Prowadzi nim znakowany szlak turystyczny na Przełęcz pod Chłopkiem. W XIX wieku była to perć tylko dla taternickiej elity. Franciszek Henryk Nowicki pisał: przepyszne przejście, prawdziwa kozia droga. Przejście to opisywał także Stanisław Witkiewicz w książce Na przełęczy i Kazimierz Przerwa-Tetmajer w Legendzie Tatr.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Z tyłu za domem dobudował małą przeszklona galeryjkę, by urządzać w niej zimą zimowy ogród.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galeria ż.

Wiktionary


galeryjność

galeryjny


SJP.pl

Patrz:

galeryjny

galeryjny

galeria; galeriowy


SJP.pl


galerysta

środowiskowo: właściciel galerii sztuki; galerzysta


SJP.pl


galerystka

galerysta; galerzystka


SJP.pl


galerzysta

środowiskowo: właściciel galerii sztuki; galerysta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) środ. właściciel galerii sztuki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galeria ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galerysta m.

Wiktionary


galerzystka

galerzysta; galerystka


SJP.pl


galewice

wieś w Polsce


SJP.pl

Galewice – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Galewice, w Kotlinie Grabowskiej. Wieś jest podzielona na 2 sołectwa: Galewice i Galewice A.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Wikipedia


galewicki

przymiotnik od: Galewice


SJP.pl


galewicz

nazwisko


SJP.pl

  • Janusz Galewicz – reżyser i scenarzysta
  • Martyna Galewicz – biegaczka
  • Włodzimierz Galewicz – filozof

Wikipedia


galewski

nazwisko


SJP.pl


galezy

imię męskie


SJP.pl

Galezy – imię o nieznanym pochodzeniu. Zniekształcona forma imienia noszonego przez papieża Gelazjusza

Galezy imieniny obchodzi 18 listopada.

Wikipedia


galgant

bylina z rodziny imbirowatych


SJP.pl


galia

teren zamieszkany w starożytności przez plemiona celtyckie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. kraina historyczna w Europie Zachodniej zamieszkiwana przez plemięemiona celtyckie

Wiktionary

Galia (łac. Gallia) – kraina historyczna w Europie Zachodniej, obecnie tereny Francji, Belgii, Szwajcarii i północno-zachodnich Włoch, zamieszkana przez plemiona celtyckie. Termin ten, wprowadzony przez Rzymian, do czasu podboju przez Juliusza Cezara w latach 58–51 p.n.e. nie miał pokrycia w rzeczywistej organizacji państwowej ani międzyplemiennej. Istniały tylko pewne luźne podobieństwa kulturowe i niezbyt intensywne związki ekonomiczne między poszczególnymi plemionami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cesarz Oktawian August podzielił Galię na kilka prowincji.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡalʲja, AS: galʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gal mos., Galijka ż., galijski mrz.

 przym. galijski

Wiktionary


galiarda

taniec dworski o takcie tródzielnym, rytmie często punktowym, tempie żywym i skocznym, rozpowszechniony w Europie w okresie renesansu i baroku; gagliarda; gaillarde; galarda


SJP.pl

Galiarda (wł. gagliarda) – renesansowy taniec dworski oraz forma muzyczna stosowana w muzyce późnego renesansu i baroku.

Galiarda pochodzi z Włoch lub Francji. Zazwyczaj posiada metrum trójdzielne, szybkie tempo, jest tańcem żywym i skocznym. Ma również budowę trzyczęściową (rzadziej dwu-), prostą fakturę akordową i nieskomplikowany rytm.

Wikipedia


galic.

skrót od: galicyjski


SJP.pl


galica

nazwisko


SJP.pl


galicia

[czytaj: galisja] kraina historyczna w północno-zachodniej Hiszpanii, obecnie stanowiąca okręg autonomiczny; Galicja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. region autonomiczny i kraina historyczna w płn.-zach. Hiszpanii

Wiktionary

Galicja, Galicia

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. galisyjski

 rzecz. Galisyjczyk, Galisyjka, galisyjski

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) nie mylić z|Galicja.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Galicia

* baskijski: (1.1) Galizia

* esperanto: (1.1) Galegio

* hiszpański: (1.1) Galicia ż.

* portugalski: (1.1) Galiza

* szwedzki: (1.1) Galicien

* ukraiński: (1.1) Галісія ż.

* węgierski: (1.1) Galicia

źródła.

== Galicia (język angielski.) ==

wymowa.

 audioUS|En-us-Galicia-2.ogg., audioUS|En-us-Galicia.ogg.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. Galicia

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galisyjski

 rzecz. Galisyjczyk, Galisyjka, galisyjski

Wiktionary


galicja

1. potoczna nazwa ziem dawnej Rzeczypospolitej pod zaborem austriackim (1772-1918), obecnie używana często dla określenia terenów Małopolski;
2. kraina historyczna w północno-zachodniej Hiszpanii, obecnie stanowiąca okręg autonomiczny; Galicia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. ziemie dawnej Rzeczypospolitej, które znalazły się w latach 1772–1918 pod zaborem austriackim;

 (1.2) hist. kraina historyczna na północnym zachodzie Półwyspu Iberyjskiego, graniczy z Portugalią, Kastylią i Leónem oraz Asturią;

Wiktionary

Galicja, Galicia

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) 16 listopada 1918, wobec objęcia zarządu Galicji przez Polską Komisję Likwidacyjną, Rada Narodowa w Zakopanem rozwiązała się i Rzeczpospolita Zakopiańska przestała istnieć po dwutygodniowej niepodległości.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlʲit͡sʲja, AS: galʹicʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1)

:: rzecz. Galicjanin mos., Galicjanka ż.

:: przym. galicyjski

 (1.2)

:: rzecz. Galisyjczyk mos., Galisyjka ż.

:: przym. galisyjski, galicyjski

Wiktionary


galicjanin

mieszkaniec Galicji


SJP.pl


galicjanizm

dawniej: rodzaj regionalizmu, wyraz, zwrot lub forma gramatyczna używana tylko w dawnej Galicji, południowo-wschodniej części Polski


SJP.pl


galicjanka

mieszkanka Galicji


SJP.pl


galicki

dawniej: galijski - odnoszący się do Galii


SJP.pl


galicyjczyk

mieszkaniec Galicii (krainy w Hiszpanii); Galisyjczyk


SJP.pl


galicyjka

mieszkanka Galicii (krainy w Hiszpanii); Galisyjka


SJP.pl


galicyjski

1. przymiotnik od: Galicja
2. język galicyjski - język z grupy romańskiej, język urzędowy Hiszpanii wraz z kastylijskim i hiszpańskim; posługuje się nim ok. 3 mln mieszkańców hiszpańskiej Galicji


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Galicji, związany z Galicją, pochodzący z Galicji (części Polski pod zaborami)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalʲiˈt͡sɨjsʲci, AS: galʹicyi ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galisyjka ż., Galisyjczyk mos., Galicja ż., Galicjanin m., Galicjanka ż.

Wiktionary


galicyjskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem galicyjskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem galicyjskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku galicyjskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalʲiˈt͡sɨjskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: galʹicyi ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


galicyjskość

galicyjski


SJP.pl

Patrz:

galicyjski

galicyzm

wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku francuskim albo z niego przejęte


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka francuskiego;

Wiktionary

Galicyzm – wyraz lub zwrot zapożyczony z języka francuskiego.

W polszczyźnie wyrazy francuskojęzyczne zaczęły się pojawiać w XVII i XVIII wieku, co związane przede wszystkim było z uniwersalnością języka francuskiego oraz licznymi koneksjami ówczesnej Polski z Królestwem Francji. Galicyzmów używały zwłaszcza wyższe warstwy społeczne: arystokracja i szlachta. Wplatano słowa lub wyrażenia w zdanie, prowadzono również całe rozmowy po francusku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Galicyzmy, które zadomowiły się w polszczyźnie, to np. rendez-vous, vis-à-vis, à propos, déjà vu, adres, biżuteria czy parasol.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈlʲit͡sɨsm̥, AS: galʹicysm̦

Wiktionary


galidia

rodzaj ssaków z rodziny falanrukowatych


SJP.pl

Galidia kasztanowata (Galidia elegans) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny galidii (Galidiinae) w obrębie rodziny falanrukowatych (Eupleridae).

Wikipedia


galijka

mieszkanka Galii


SJP.pl


galijski

przymiotnik od: Galia


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Galią lub Galami, dotyczący Galii lub Galów

 (1.2) przen. charakterystyczny dla Francji lub Francuzów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. kontynentalny język celtycki używany od VI wieku p.n.e. najdalej do V wieku n.e.;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie zauważyłem żadnego kura galijskiego na czubku tej wieży.

 (2.1) Galijski był językiem fleksyjnym o dosyć swobodnym szyku wyrazów w zdaniu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galia ż., Gal m., Galijka ż., Galat m., gallikański m., galijskość ż., gal m., galizm m.

 przym. gallikański, galowy

 temsłow. galijsko-

Wiktionary


galik

nazwisko


SJP.pl


galikowski

nazwisko


SJP.pl


galilea

kraina historyczna w Izraelu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hist. bibl. kraina historyczna na obszarze Palestyny i północnego Izraela, pomiędzy Morzem Śródziemnym a rzeką Jordan;

 (1.2) geogr. gmina w Hiszpanii, w prowincji La Rioja;

Wiktionary

Galilea (hebr. ‏הַגָּלִיל‎ ha-Galil; arab. ‏الجليل‎ al-Dżalil; gr. Γαλιλαία) – kraina historyczna w północnym Izraelu i w południowym Libanie, między Morzem Śródziemnym a rzeką Jordan.

Jako arena działalności Jezusa Chrystusa, opisanej w Ewangeliach, stanowi kolebkę chrześcijaństwa.

Tradycyjnie dzieli się na trzy regiony:

  • Górna Galilea
  • Dolna Galilea
  • Zachodnia Galilea.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Apostoł Natanael pochodził z Kany w Galilei.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalʲiˈlɛa, AS: galʹilea

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galilejczyk mos., Galilejka ż., Galileusz mos., Galileo mos., galileoskop mrz.

 przym. galilejski

 przysł. galilejsko

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. Galilejczyk mos., Galilejka ż., Galileusz mos., Galileo mos., galileoskop mrz.

 przym. galilejski

 przysł. galilejsko

frazeologia.

etymologia.

 etym|łac|Galilaea. < etym|gr|Γαλιλαία. < etym|hebr|גליל.

uwagi.

tłumaczenia.

* albański: (1.1) Galilea

* angielski: (1.1) Galilee; (1.2) Galilea

* arabski: (1.1) الجليل

* baskijski: (1.1) Galilea; (1.2) Galilea

* białoruski: (1.1) Галілея ż.

* chiński standardowy: (1.1) 加利利

* czeski: (1.1) Galilea ż.

* duński: (1.1) Galilæa

* esperanto: (1.1) Galileo

* estoński: (1.1) Galilea

* fiński: (1.1) Galilea

* francuski: (1.1) Galilée ż.; (1.2) Galilea ż.

* gruziński: (1.1) გალილეა

* hebrajski: (1.1) הגליל

* hiszpański: (1.1) Galilea ż.; (1.2) Galilea ż.

* ido: (1.1) Galilea

* interlingua: (1.1) Galilea

* islandzki: (1.1) Galílea ż.

* japoński: (1.1) ガリラヤ

* kataloński: (1.1) Galilea ż.; (1.2) Galilea ż.

* koreański: (1.1) 갈릴리

* kurmandżi: (1.1) Celîle

* luksemburski: (1.1) Galiläa

* łaciński: (1.1) Galilaea ż., Galileia ż.

* mongolski: (1.1) Галил

* niderlandzki: (1.1) Galilea

* niemiecki: (1.1) Galiläa n.

* norweski (bokmål): (1.1) Galilea

* nowogrecki: (1.1) Γαλιλαία ż.

* ormiański: (1.1) Գալիլեա

* perski: (1.1) الجلیل

* portugalski: (1.1) Galileia ż.; (1.2) Galilea ż.

* rosyjski: (1.1) Галилея ż.; (1.2) Галилея ż.

* rumuński: (1.1) Galileea ż.

* słowacki: (1.1) Galilea ż.

* słoweński: (1.1) Galileja ż.

* staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Галꙇлєꙗ ż.

* starogrecki: (1.1) Γαλιλαία ż.

* szwedzki: (1.1) Galileen

* turecki: (1.1) Celile

* ukraiński: (1.1) Галілея ż.; (1.2) Галілея ż.

* węgierski: (1.1) Galilea

* włoski: (1.1) Galilea ż.; (1.2) Galilea ż.

źródła.

== Galilea (język albański.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. Galilea (kraina)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


galilejczyk

mieszkaniec Galilei


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Galilei

 (1.2) kult. daw. jedno z określeń Jezusa

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Apostoł Tomasz nie był Galilejczykiem, jak inni apostołowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalʲiˈlɛjt͡ʃɨk, AS: galʹilei ̯čyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galilea ż., Galileusz m., Galileo m.

:: fż. Galilejka ż.

 przym. galilejski

 przysł. galilejsko

Wiktionary


galilejka

mieszkanka Galilei


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Galilei

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalʲiˈlɛjka, AS: galʹilei ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galilea ż., Galileusz m., Galileusz m., Galileo m., galileoskop m.

:: fm. Galilejczyk m.

 przym. galilejski

 przysł. galilejsko

Wiktionary


galilejski

przymiotnik od: Galilea


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z Galileą, dotyczący Galilei

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡalʲiˈlɛjsʲci, AS: galʹilei ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galilea ż., Galilejczyk m., Galilejka ż., Galileusz m.

 przym. galilejsko

 przysł. galilejsko

Wiktionary


galilejsko

przysłówek

 (1.1) na sposób galilejski, po galilejsku

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galilea ż., Galilejczyk mos., Galilejka ż., Galileusz mos., galileoskop mrz.

 przym. galilejski

Wiktionary


galileoskop

Galileoskop – instrument optyczny, rodzaj teleskopu refrakcyjnego, o konstrukcji zbliżonej do lunety, jaką dysponował Galileusz. Średnica obiektywu wynosi 50 mm, a średnica okularu – 20 mm. W zależności od konfiguracji (możliwe jest korzystanie z układu 4, 6 lub 8 soczewek – dzięki opcji zmiany okularu) galileoskop oferuje 17-, 25- lub 50-krotne powiększenie.

Wikipedia


galileusz

(1564-1642, właściwie: Galileo Galilei) włoski fizyk, astronom i filozof


SJP.pl

Galileusz, właśc. Galileo Galilei (ur. 15 lutego 1564 w Pizie, zm. 8 stycznia 1642 w Arcetri) – włoski uczony: astronom, astrolog, matematyk, fizyk doświadczalny, inżynier-wynalazca i filozof, pionier nowożytnej fizyki i astronomii oraz popularyzator tych nauk. W co najmniej dwóch rankingach fizyków znalazł się w pierwszej dziesiątce wszech czasów, a w jednym z nich znalazł się na czwartym miejscu – zaraz za podium obejmującym Newtona, Einsteina i Maxwella.

Wikipedia


galileuszowy

taki jak u Galileusza, charakterystyczny dla Galileusza


SJP.pl


galimatias

zamieszanie, zamęt, rozgardiasz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. ogólny zamęt, zakręcona sytuacja

 (1.2) uczucie nieuporządkowania myśli

 (1.3) niezrozumiała gadanina

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zrobił się z tego taki galimatias, że słowa jednego wyraźnie nie można było usłyszeć.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. galimatiasik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chaos

 (1.2) zamęt

Wiktionary


galimatiasik

zdrobnienie od: galimatias


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) pot. żart. ogólny zamęt

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Młody rottweiler wywołał w kurniku niezły galimatiasik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galimatias mrz.

Wiktionary


galin

nazwisko


SJP.pl

  • Galin – wieś w Chorwacji, w żupanii karlowackiej, w mieście Ozalj

Osoby:

  • Carmen Galin – rumuńska aktorka
  • Dmitri Galin – rosyjski piłkarz nożny
  • Galin – rumuński piosenkarz
  • Mitchell Galin – amerykański producent filmowy
  • Pierre Galin – francuski teoretyk muzyczny

Zobacz też:

  • Gallin

Wikipedia


galina

nazwisko


SJP.pl


galindia

dawna kraina w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) hist. geogr. kraina historyczna w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów;

Wiktionary

Galindia – jedna z krain leżących w południowej części Prus, zamieszkana przez plemię Galindów.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. galindzki, galindyjski

 rzecz. galindyjski mrz.

Wiktionary


galindyjski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Galindią lub Galindami, dotyczący Galindii lub Galindów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język galindyjski;

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galindia ż., Galindowie lm m.

 przym. galindzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galindzki

Wiktionary


galindzki

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Galindią lub Galindami, dotyczący Galindii lub Galindów

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galindyjski mrz., Galindia ż., Galindowie lm m.

 przym. galindyjski

Wiktionary


galinizm

metoda ułatwiająca początkową naukę muzyki


SJP.pl


galiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Galiński (1866-1927) – generał brygady Wojska Polskiego
  • Eugeniusz Galiński ps. „Soból” (ur. 1906) – oficer Armii Krajowej
  • Cezary Galiński (ur. 1967) – inżynier, specjalista w projektowaniu, budowie i badaniach samolotów
  • Jacek Galiński – pisarz
  • Marcel Galiński ps. „Junior Stress” (ur. 1985) – muzyk reggae i dancehall
  • Marek Galiński (ujednoznacznienie)
  • Leszek Piotr Galiński (ur. 1959) – choreograf
  • Tadeusz Galiński (1914-2013) – dziennikarz, polityk, minister
  • Wincenty Galiński ps. „Bystry” (1885-1938) – działacz samorządowy, członek Polskiej Organizacji Wojskowej

Wikipedia


galion

ozdobna figura na dziobie statku; aflaston


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) żegl. ozdoba dziobu żaglowca, często w kształcie postaci kobiecej lub zwierzęcej;

Wiktionary

  • galion – rzeźba na dziobie żaglowca
  • Galion – miasto w USA, w stanie Ohio
  • Galion – wieś w południowej Dominice, w parafii św. Marka
  • Galion – wieś we Wspólnocie Dominikany
  • Galion – postać z powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Galion tego statku był w kształcie głowy barana.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡalʲjɔ̃n, AS: galʹi ̯õn

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galionowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) aflaston

Wiktionary


galiot

nieduży żaglowiec handlowy w XVI-XVII wieku; galiota, galeota


SJP.pl

Galeota (galiot, wł. galeotta) – mały okręt żaglowo-wiosłowy używany od końca XVI wieku do końca XVIII wieku.

Galeota była małym, szybkim okrętem typu galery, właściwie półgalerą, gdyż posiadała 16-23 wioseł (po 2-3 ludzi na wiosło), ale w odróżnieniu od typowych galer mających ożaglowanie łacińskie, na 1-2 masztach miała ożaglowanie rejowe. Jak każdy okręt wiosłowo-żaglowy używana była na morzach śródlądowych - czyli na Morzu Śródziemnym i na Bałtyku.

Wikipedia


galiota

nieduży żaglowiec handlowy w XVI-XVII wieku; galiot, galeota


SJP.pl


galipot

żywica otrzymywana z drzew iglastych, służy głównie do fabrykacji lakierów


SJP.pl


galisyjczyk

mieszkaniec Galicii (krainy w Hiszpanii); Galicyjczyk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Galicji (na Półwyspie Iberyjskim)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galicja ż.

:: fż. Galisyjka ż.

 przym. galisyjski, galicyjski

Wiktionary


galisyjka

mieszkanka Galicii (krainy w Hiszpanii); Galicyjka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Galicji (na Półwyspie Iberyjskim)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galicja ż.

:: fm. Galisyjczyk mos.

 przym. galisyjski, galicyjski

Wiktionary


galisyjski

przymiotnik od: Galicia


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Galicją, dotyczący Galicji (na Półwyspie Iberyjskim)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język galisyjski (galicyjski);

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Galicia ż., Galicja ż., Galisyjczyk mos., Galisyjka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) galicyjski

 (2.1) galicyjski

Wiktionary


galla

dialekt kuszycki zaliczany do odłamu górnokuszyckiego, używany w Etiopii i południowym Egipcie


SJP.pl

  • Galla – imię żeńskie
  • Gaulo Galla – doża wenecji (755-756)
  • Elia Galla Placydia
  • Ryszard Galla – poseł niezrzeszony na Sejm RP
  • Galla – grupa etniczna, odłam Kuszytów
  • Galla – sumeryjski demon

Wikipedia


gallagher

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aidan Gallagher – amerykański aktor i piosenkarz
  • Leo Gallagher – amerykański komik
  • Liam Gallagher – angielski wokalista i autor tekstów
  • Noel Gallagher – angielski muzyk
  • Rory Gallagher – irlandzki gitarzysta bluesowy i rockowy

Wikipedia


galland

Osoby o tym nazwisku:

  • Adolf Galland – niemiecki pilot
  • Antoine Galland – francuski orientalista, archeolog i numizmatyk
  • Yves Galland – francuski polityk, samorządowiec, prawnik i menedżer

Wikipedia


gallikanin

sympatyk gallikanizmu


SJP.pl


gallikanizm

ruch religijno-polityczny we Francji XIV w. głoszący hasła ograniczenia uprawnień papieskich na rzecz państwa


SJP.pl

Gallikanizm – ruch polityczno-religijny we Francji, zmierzający do uniezależnienia Kościoła francuskiego od władzy papieskiej, ograniczenia uprawnień papieża wobec Królestwa Francji i wpływu papiestwa na państwo francuskie, na rzecz powiększenia uprawnień króla Francji w sferze kontroli nad kościołami i związkami wyznaniowymi, jak również uznania wyższości władzy świeckiej nad duchowną.

Wikipedia


gallikański

dotyczący gallikanizmu, gallikanów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) hist. rel. związany z gallikanizmem i gallikanami, dotyczący gallikanizmu

przymiotnik jakościowy

 (2.1) hist. rel. charakterystyczny dla autonomicznego Kościoła rzymskokatolickiego we Francji

Wiktionary

Powiązane:

 przym. galijski

 rzecz. galijski mrz.

Wiktionary


gallimard

Éditions Gallimard – francuskie wydawnictwo założone w 1911 w Paryżu przez Gastona Gallimarda. Na jego czele stoi obecnie Antoine Gallimard, a firma jest największym wydawnictwem niezależnym we Francji.

31 maja 1911 Gaston Gallimard stanął na czele wydawnictwa La Nouvelle Revue française (NRF) na prośbę jego twórców: André Gide'a i Jeana Schlumbergera. Inauguracyjnym przedsięwzięciem nowej firmy było wydanie książek Gide'a i Paula Claudela, do których następnie dołączyli inni autorzy – m.in. Proust, Supervielle, Malraux, Saint-Exupéry.

Wikipedia


gallina

imię żeńskie


SJP.pl

Gallina – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Nowy Meksyk, w hrabstwie Rio Arriba.

Wikipedia


gallio

Gallio – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Vicenza.

Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwało 2331 osób, 49,6 os./km².

Wikipedia


gallipoli

  • Gallipoli – półwysep na Morzu Egejskim
  • Gallipoli – miasto w Turcji
  • Gallipoli – miejscowość we Włoszech
    • Gallipoli – stacja kolejowa w Gallipoli
  • Gallipoli – film Petera Weira
  • Bitwa o Gallipoli

Wikipedia


gallo

imię żeńskie


SJP.pl

Gallo – język romański z grupy langues d’oïl, posługują się nim Bretończycy – we Francji.

Nie należy go mylić z językiem bretońskim, należącym do grupy języków celtyckich

Wikipedia


gallofil

zwolennik, entuzjasta tego, co francuskie; frankofil, galloman


SJP.pl


gallofilka

gallofil; frankofilka, gallomanka


SJP.pl


gallofob

osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; frankofob


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba niechętna do wszystkiego co francuskie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gallofobia ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) frankofob

Wiktionary


gallofobia

frankofobia; niechęć do wszystkiego co francuskie


SJP.pl


gallofobka

kobieta mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co francuskie; frankofobka


SJP.pl


galloman

zwolennik, entuzjasta tego, co francuskie; frankofil, gallofil


SJP.pl


gallomania

przesadna sympatia do wszystkiego, co francuskie


SJP.pl


gallomanka

galloman; gallofilka, frankofilka


SJP.pl


gallon

dawniej: galon (jednostka objętości)


SJP.pl


galloper

samochód typu Hyundai Galloper


SJP.pl

Galloper – dawny południowokoreański producent samochodów terenowych, sportowych i minivanów z siedzibą w Seulu działający w latach 1991–2003. Należał do południowokoreańskiego koncernu Hyundai Motor Group.

Wikipedia


galloway

[czytaj: galułej] rasa szkockiego bydła mięsnego


SJP.pl

Wikipedia


gallowie

kapłani Kybele i Attisa


SJP.pl

Gallowie – kapłani eunuchowie bogini Kybele i jej małżonka Attisa.

Nazwę „gallów” (łac. galli, lp. gallus) nadali im Rzymianie, kiedy ich senat oficjalnie w 204 p.n.e. uznał kult Kybele za państwowy. Gallowie dokonywali samokastracji podczas ekstatycznych uroczystości, zwanych Dies sanguinis w dniu 24 marca. Czynili to na pamiątkę samookaleczenia Attisa. Ubierali się w stroje kobiece, ozdabiali bogatą biżuterią, nosili długie, rozjaśniane włosy, a twarze malowali kosmetykami (transwestytyzm).

Wikipedia


galluks

dawniej: marka sklepów z elegancką odzieżą i obuwiem; Gallux


SJP.pl


galluksowy

o odzieży, obuwiu: elegancki, taki jak ze sklepu Galluks


SJP.pl


gallup

Gallup – miasto w Stanach Zjednoczonych, w zachodniej części stanu Nowy Meksyk, w hrabstwie McKinley.

Wikipedia


galluryjka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. mieszkanka Gallury, krainy na północy Sardynii

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gallura ż.

:: fm. Gallur mos.

 przym. gallurski, galluryjski

Wiktionary


gallux

dawniej: marka sklepów z elegancką odzieżą i obuwiem; Galluks


SJP.pl


galman

ruda cynku będąca mieszaniną węglanu i krzemianu cynku


SJP.pl

Galman – górnicze określenie utlenionych rud cynku, przeważnie mieszaniny smithsonitu i hemimorfitu (kalaminu).

Wikipedia


galmanowy

związany z galmanem


SJP.pl


galon

1. srebrna albo złota naszywka na mundurach lub liberiach; szewron;
2. taśma przy portierach i meblach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) naszywka ze złotej lub srebrnej taśmy na mundurach lub liberiach;

 (1.2) miar. jednostka objętości używana w krajach anglosaskich;

Wiktionary

  • Galon – miara objętości
  • Galon – pasmanteria
  • Galon – utożsamiany z naramiennikiem na mundurze
  • Galon – kibuc w Izraelu

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡalɔ̃n, AS: galõn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galonik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pagon

Wiktionary


galonek

zdrobnienie od: galon; galonik


SJP.pl


galonik

zdrobnienie od: galon; galonek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od galon

Wiktionary

Galonik – stosowana w falerystyce nazwa podkładki wykonana z galonu (rzadziej metalowa), umieszczana pod rozetką w celu odróżnienia poszczególnych klas orderu lub markowania ich na stroju cywilnym (samodzielnie bez wstążki lub na miniaturkach orderowych) lub mundurze (na baretkach) w niektórych krajach. Zwykle stosowany jest w klasie I (krzyż wielki lub wielka wstęga), II (komandor z gwiazdą lub wielki oficer) i III (komandor). W przypadku odznaczeń stosuje się go dla oznaczenia stopnia i ilości nadań.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. galon m.

Wiktionary


galonowy

związany z galonem


SJP.pl


galop

1. skoczny taniec o parzystym metrum, szczególnie popularny w XIX wieku;
2. muzyka do tego tańca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jeźdz. szybki, trzytaktowy chód konia;

 (1.2) choreogr. szybki taniec w takcie 2/4, pochodzący z Francji;

Wiktionary

  • galop (chód) – sposób poruszania się zwierząt czworonożnych
  • galop (jeździectwo) – chód konia
  • galop (taniec) – rodzaj tańca

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na prostej za zakrętem, koń z kłusa przeszedł w galop.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡalɔp, AS: galop

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galopada ż., galopka ż., kontrgalop m., galopowanie n.

 czas. galopować ndk.

 przym. galopowy

 przysł. galopem

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) chód, bieg

 (1.2) taniec

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. galopada ż., galopka ż., kontrgalop m., galopowanie n.

 czas. galopować ndk.

 przym. galopowy

 przysł. galopem

frazeologia.

etymologia.

 etym|francuski|galop. < etym|francuski|galoper. lub etym|wł|galoppo.

uwagi.

 zoblistę|stęp|kłus|galop|cwał|inochód.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) canter

* esperanto: (1.1) galopo

* francuski: (1.1) galop m.

* hiszpański: (1.1) galope m.; (1.2) galop m., galopa ż.

* niemiecki: (1.1) Galopp m.

* nowogrecki: (1.1) καλπασμός m.

* rosyjski: (1.1) галоп m.; (1.2) галоп m.

* węgierski: (1.1) galopp; (1.2) galopp

* wilamowski: (1.1) galöp m., galöpp m., galop m.

* włoski: (1.1) galoppo m.; (1.2) galoppo m., galop m.

źródła.

== galop (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) muz. galop (taniec)

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


galopada

1. dawny taniec;
2. szybkie zmiany, szybki bieg


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) jeźdz. szybka jazda na koniu

 (1.2) pot. szybki bieg

 (1.3) przen. ruszanie się z miejsca na miejsce, pośpiesznie wykonując wymagające tego czynności

 (1.4) przen. szybkie tempo narastania, nasilania lub występowania zjawisk po sobie

 (1.5) choreogr. muz. utwór muzyczny lub taniec o szybkim rytmie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W dali ucichła galopada kucyków i słychać było przechwalających się małych jeźdźców, piskliwe głosiki i strofowanie matek, które siedziały w cieniu akacji na rozścielonych pledach, nie spuszczały oczu z rozfiglowanej dzieciarni.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galop mrz., galopka ż., kontrgalop m., galopowanie n.

 czas. galopować ndk., pogalopować dk., zagalopować dk.

 przym. galopowy

 przysł. galopem

Wiktionary


galopant

przestarzałe, żartobliwie: zalotnik, konkurent, amant


SJP.pl


galopem

wykrzyknik nawołujący do bardzo szybkiego wykonania czegoś, pośpieszenia się, przyspieszenia; pędem


SJP.pl

przysłówek

 (1.1) jeźdz. o biegu: prędko

 (1.2) pot. bardzo szybko

forma rzeczownika.

 (2.1) N. lp. od: galop

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ogier galopem popędził przez równinę.

 (1.2) No, biegnijcie po pozostałych, tylko galopem!

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galop m., galopada ż.

 czas. galopować ndk.

Wiktionary


galopka

szybki taniec wirowy; polka galopka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) szybki, wirowy taniec ludowy

Wiktionary


galopować

1. o koniu: biec galopem (szybki bieg, w którym następuje równoczesne oderwanie wszystkich czterech kończyn od ziemi);
2. o jeźdźcu: jechać na galopującym koniu;
3. potocznie: biec szybko


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pogalopować, zagalopować)

 (1.1) jeźdz. zool. biec galopem

 (1.2) sport. biec bardzo szybko

 (1.3) następować szybko po sobie; dziać się prędko

 (1.4) pot. spieszyć się w wykonywaniu czegoś

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jadąc dzisiaj rowerem widziałem na łące galopującego źrebaka.

 (1.3) Jednak panuje silne przekonanie, że woda wyparowała w wyniku galopującego efektu cieplarnianego, który przemienił Wenus w rozżarzony glob o temperaturze powierzchni sięgającej czterystu stopni.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galop mrz., galopowanie n., galopada ż.

 przysł. galopem

Wiktionary


galopowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|galopować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galop m., galopek m., galopada ż., galopka ż., galopant m.

 czas. galopować ndk.

Wiktionary


galopowy

związany z galopem


SJP.pl


galopujący

1. o koniu: biec galopem (szybki bieg, w którym następuje równoczesne oderwanie wszystkich czterech kończyn od ziemi);
2. o jeźdźcu: jechać na galopującym koniu;
3. potocznie: biec szybko


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) biegnący bardzo szybko

Wiktionary

Patrz:

galopować

galoty

potocznie: spodnie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. spodnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Moplikiem se jada na szychta, moplikiem se wracom z roboty, na gowie mom gogle Carrera, zicherką mom spięte galoty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galotki lm nm.

Wiktionary


galowicz

uczestnik gali


SJP.pl


galówka

potocznie: galowa impreza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. uroczystość, ważny obchód

 (1.2) pot. strój galowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W najbliższą środę, ze względu na galówkę urząd pocztowy pozostanie zamknięty.

 (1.2) Chłopcy ubrani w galówki wyglądali jak regiment.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gala ż.

 przym. galowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gala

 (1.2) gala

Wiktionary


galowy

przymiotnik od: gal, gala


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący galu

 (1.2) dotyczący gali

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) rzecz. gal m.

 (1.2) rzecz. gala ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) uroczysty

Wiktionary


galtonia

galtonia biała, hiacynt letni - gatunek z rodziny liliowatych, pochodzący z południowej Afryki; ozdobna roślina rabatowa, rzadziej doniczkowa


SJP.pl

  • Galtonia – rodzaj kopalnego archozaura
  • galtonia Galtonia – wyróżniany dawniej rodzaj roślin z rodziny szparagowatych, współcześnie synonim śniedka Ornithogalum

Wikipedia


galuba

nazwisko


SJP.pl


galus

nazwisko


SJP.pl


galusowy

kwas galusowy - organiczny związek chemiczny (trihydroksylowy kwas aromatyczny), który jest ciałem stałym, krystalicznym, rozpuszczalnym w gorącej wodzie, występujący w galasówkach dębu, chińskiej herbacie i innych surowcach roślinnych, stosowany przy wyrobie atramentu, barwników, środków farmaceutycznych oraz w fotografii; kwas 3,4,5-trihydroksybenzoesowy


SJP.pl


galut

wygnanie, przymusowe wypędzenie Żydów z kraju i ich pobyt na obczyźnie; w myśl tradycji biblijnej, galut zakończy się wraz z przyjściem Mesjasza


SJP.pl

Galut (hebr. גלות) – wygnanie, wypędzenie Żydów z kraju (Palestyna, Izrael) i ich pobyt na obczyźnie.

Diaspora żydowska rozpoczęła się w VI wieku p.n.e. niewolą babilońską, a następnie w 135 roku, kiedy upadło powstanie Szymona Bar Kochby, a cesarz Hadrian wydał Żydom zakaz wstępu do Jerozolimy, w rezultacie czego zostali rozproszeni po całym Imperium Rzymskim.

Wikipedia


galw.

skrót od: galwanizacja, galwanizacyjny


SJP.pl


galwaniczny

1. prąd galwaniczny - prąd o niskim napięciu i natężeniu;
2. związany z techniką wykorzystującą taki prąd, zwłaszcza z tworzeniem metalowych powłok metodą elektrolityczną


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) chem. elektr. fiz. techn. związany z galwanizmem, dotyczący galwanizmu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do ładowarek, w których powinny być ładowane wyłącznie akumulatorki, nie wolno wsadzać baterii galwanicznych, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo eksplozji.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galwanizacja ż.

Wiktionary


galwanizacja

1. dział galwanotechniki, obejmujący sposoby elektrolitycznego osadzania metali na powierzchni wyrobów wykonanych z innego metalu lub niemetalowych; galwanostegia;
2. stosowanie prądu stałego o niskim napięciu i niskim natężeniu do leczenia schorzeń nerwów i mięśni; galwanoterapia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) techn. powlekanie wyrobu metalowego warstwą innego metalu

 (1.2) med. galwanoterapia

Wiktionary

Galwanizacja – potoczna nazwa galwanostegii, czyli elektrolitycznych metod wytwarzania powłok na różnych materiałach.

Najczęściej galwanizacja odnosi się do jednego z podstawowych zagadnień galwanostegii, czyli praktycznego wykonywania trwale przylegających cienkich powłok metalicznych poprzez osadzanie jednego metalu na innym (np. chromowanie, cynkowanie, cynowanie, kadmowanie, miedziowanie, niklowanie, złocenie).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. galwanizm m., galwanizerstwo n., galwanizernia ż., galwanizer m., galwanizator m.

 czas. galwanizować ndk.

 przym. galwanizacyjny, galwanizerski, galwaniczny

 przysł. galwanicznie

Wiktionary


galwanizacyjny

przymiotnik od: galwanizacja


SJP.pl


galwanizator

fachowiec w zakresie galwanizacji; galwanizer


SJP.pl


galwanizatorski

przymiotnik od: galwanizator


SJP.pl


galwanizer

fachowiec w zakresie galwanizacji, nakładania warstw metalu metodą elektrolityczną; galwanizator


SJP.pl


galwanizerka

galwanizer


SJP.pl

Patrz:

galwanizer

galwanizernia

dział fabryki, w którym galwanizuje się przedmioty metalowe


SJP.pl


galwanizm

1. zjawisko powstałe w organizmie żywym pod wpływem działania prądu elektrycznego;
2. dawniej: nazwa działu fizyki zajmującego się działaniem prądu elektrycznego


SJP.pl


galwanizować

pokrywać dany przedmiot metalowy warstwą metalu szlachetniejszego metodą elektrolityczną


SJP.pl


galwano

klisza miedziana wykonana sposobem galwanicznym


SJP.pl


galwanochromia

barwienie wyrobów metalowych za pomocą elektrolizy


SJP.pl


galwanofaradyzacja

zabieg terapeutyczny wykonywany jednocześnie prądem stałym i faradycznym


SJP.pl


galwanometr

przyrząd do pomiaru prądu o bardzo małym napięciu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. przyrząd do pomiaru słabego prądu elektrycznego;

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 przym. galwanometryczny

Wiktionary


galwanometryczny

przymiotnik relacyjny

 (1.1) fiz. elektr. związany z galwanometrem; wykorzystujący galwanometr lub metodę działania galwanometru

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galwanometr mrz.

Wiktionary


galwanoplastyczny

galwanoplastyka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z galwanoplastyką, dotyczący galwanoplastyki

Wiktionary

Patrz:

galwanoplastyka

Powiązane:

 rzecz. galwanoplastyka ż.

 przysł. galwanoplastycznie

Wiktionary


galwanoplastyka

elektrolityczne osadzanie metali na powierzchni przedmiotu celem otrzymania dokładnej kopii - jeden z działów galwanotechniki


SJP.pl

Galwanoplastyka – jeden z dwóch podstawowych działów galwanotechniki (drugim jest galwanostegia). Galwanoplastyka zajmuje się wytwarzaniem przedmiotów z metalu, cienkościennych, o skomplikowanych kształtach, zachowujących wiernie kształt podłoża, na którym są wytwarzane metodą osadzania elektrolitycznego.

Wikipedia


galwanopunktura

terapia polegająca na niszczeniu tkanek prądem płynącym między elektrodami wkłutymi w skórę


SJP.pl


galwanoskop

przyrząd do wykrywania prądu w obwodzie i wskazywania kierunku jego przepływu


SJP.pl

Galwanoskop – przyrząd pomiarowy, który służy do wykrywania przepływu i wyznaczania kierunku bardzo słabego, stałego prądu elektrycznego. Wynalazcą galwanoskopu był Luigi Galvani, który wykorzystał do tego przewodzenie prądu w nodze żaby. Urządzenie wynaleziono w roku 1780. Jest to uproszczona wersja galwanometru.

Wikipedia


galwanostegia

dział galwanotechniki, obejmujący sposoby elektrolitycznego osadzania metali na powierzchni wyrobów metalowych lub niemetalowych; galwanizacja


SJP.pl

Galwanostegia — jeden z dwóch podstawowych działów galwanotechniki (drugim jest galwanoplastyka). Zajmuje się elektrolitycznymi procesami powodującymi uzyskanie na powierzchni metali szeregu trwałych powłok różnych rodzajów (metalicznych lub niemetalicznych).

Galwanostegia różni się od galwanoplastyki tym, że wytworzone powierzchnie są trwale związane z podłożem, podczas gdy w galwanoplastyce wytwarzane są powłoki oddzielane od powierzchni obrabianego przedmiotu.

Wikipedia


galwanotaksja

reakcja ruchowa swobodnie poruszających się organizmów (np. pierwotniaków) lub komórek (np. plemników) na przepływ prądu w danym środowisku; elektrotaksja


SJP.pl


galwanotechnik

specjalista w dziedzinie galwanotechniki


SJP.pl


galwanotechnika

specjalista w dziedzinie galwanotechniki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) dział techniki zajmujący się teoretycznymi aspektami oraz praktycznymi metodami elektrolitycznego wytwarzania powłok na rozmaitych podłożach

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: galwanotechnik

Wiktionary

Galwanotechnika – dział techniki zajmujący się teoretycznymi aspektami oraz praktycznymi metodami elektrolitycznego wytwarzania powłok na rozmaitych podłożach. Galwanotechnika zajmuje się wytwarzaniem powłok zarówno metodą osadzania na podłożu substancji pochodzących z elektrolitu, jak i metodą przetwarzania materiału podłoża.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌɡalvãnɔˈtɛxʲɲika, AS: galvãnoteχʹńika

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. galwanotechnik m.

 przym. galwanotechniczny

 przysł. galwanotechnicznie

Wiktionary


galwanoterapia

stosowanie prądu stałego o niskim napięciu i niskim natężeniu do leczenia schorzeń nerwów i mięśni; galwanizacja


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. metoda leczenia, polegająca na zastosowaniu prądu stałego o niskim napięciu i natężeniu

Wiktionary

Galwanoterapia – grupa zabiegów leczniczych polegających na działaniu na organizm człowieka stałym prądem elektrycznym za pomocą przyłożonych do ciała elektrod metalowych.

Dwa najbardziej znane zabiegi to:

  • jontoforeza – polegająca na wprowadzaniu do organizmu zjonizowanych form leku za pomocą przyłożonego prądu;
  • galwanizacja – polegająca na działaniu samym prądem elektrycznym.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) galwanizacja

Wiktionary


galwanotropizm

Elektrotropizm, galwanotropizm – rodzaj tropizmu, w którym ruch warunkowany jest przez pole elektryczne. Reakcję ruchową tego typu wykazują: neurony, komórki mięśni, fibroblasty, komórki nabłonka, zielone glony, zarodniki, łagiewka pyłkowa.

Wikipedia


gama

1. określone następstwo dźwięków
2. cały szereg, paleta odmian barw, uczuć itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) muz. odpowiedni szereg dźwięków ze skali muzycznej, zaczynający się od dowolnego dźwięku;

 (1.2) przen. szereg odmian czegoś do wyboru

Wiktionary

Gama – szereg dźwięków ułożonych według reguł danej skali muzycznej, zaczynający się od konkretnego dźwięku, który zazwyczaj nadaje nazwę tak utworzonej gamie.

Gama różni się tym od tonacji, że mówiąc o niej, ma się na myśli jej uszeregowane dźwięki (np. dla C-dur: c1, d1, e1, f1, g1, a1, h1, c2). Tonacja zaś określa podstawowy materiał dźwiękowy dla utworu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy potrafisz zagrać ten utwór w innej gamie niż C-dur?

 (1.1) Początkującemu instrumentaliście ćwiczenie gam i pasaży pomaga osiągnąć precyzję i biegłość w wykonywaniu kolejnych dźwięków i odnaleźć ich czystą barwę. Doświadczony muzyk stosuje gamy i pasaże bardziej jako wprawki, rozgrzewki na początek muzycznego treningu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãma, AS: gãma

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) skala, zakres

 (1.2) wybór, przekrój, zestaw, skala, zbiór, paleta, arsenał, bogactwo, mnogość, repertuar, wachlarz, spektrum, rozpiętość, panorama

Wiktionary


gamaja

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) poznań. - gimnazjum

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) „Gamaja Fryca”, jak nazwali szkołę polscy uczniowie, znalazła siedzibę w przebudowanej kamienicy przy ul. Strzałowej. (Piotr Dutkiewicz)

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) liceum, buda, zob. też szkoła

Wiktionary


gamajda

(r. męski) potocznie: mężczyzna ociężały, powolny, ślamazarny; niedołęga, niedorajda, gamoń


SJP.pl


gamaliel

Gamaliel, Gamaliel Starszy (I w. p.n.e./I w. n.e.) – faryzeusz, wnuk Hillela, członek Sanhedrynu, nauczyciel Pawła z Tarsu, tannaita z pierwszej generacji. Jest nazywany Starszym dla odróżnienia od jego wnuka o tym samym imieniu.

W Dz 5,34 został nazwany faryzeuszem i szanowanym przez cały naród uczonym w Prawie. Jego działalność przypada na lata 25–50 po Chrystusie. W Pirke Awot przypisuje się mu słowa: „Znajdź sobie nauczyciela, a będziesz się trzymał z dala od spraw wątpliwych”. On też przekazuje słowa, które dotyczą czystości rytualnej i rzucają znamienne światło na faryzejską mądrość. Pisma talmudyczne podkreślają jego wierność przepisom Prawa i surowość obyczajów. Mówiono, że po jego śmierci w Izraelu zaginął szacunek dla Prawa.

Wikipedia


gamba

rodzaj dawnego instrumentu smyczkowego z rodziny wiol, opierany na nogach; viola da gamba


SJP.pl

  • Gamba – miasto w Gabonie w prowincji Ogowe Nadmorskie
  • Gamba – powiat we południowej części Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, w prefekturze Xigazê
  • Gamba Osaka (jap. ガンバ大阪 Ganba Ōsaka) – japoński klub piłkarski z Suity, w północno-wschodniej części Prefektury Osaka
  • Alberto Gambarotta – piłkarz brazylijski znany jako Gamba

Wikipedia


gambeciara

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) prostytutka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡãmbɛˈt͡ɕara, AS: gãmbećara

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. prostytutka.

Wiktionary


gambeson

gruby, pikowany kaftan średniowieczny, zakładany pod zbroję; przeszywanica, aketon


SJP.pl

Przeszywanica (aketon, gambeson) – gruby, pikowany kaftan zakładany pod zbroję w średniowieczu.

Przeszywanica wykonana była z wielu warstw płótna (lnianego lub jutowego) albo skóry, zszytych ze sobą (stąd nazwa). Najczęściej zakładano ją pod kolczugę, w celu pochłonięcia energii ciosu i ochrony ciała przed obrażeniami miażdżonymi, przed czym nie bronił giętki pancerz kolczy. Biedniejsi wojownicy (głównie piechota) często używali przeszywanicy jako jedynej ochrony tułowia. Także pod zbroje płytowe zakładano przeszywanicę, często wzmocnioną naszytą nań plecionką kolczą w miejscach niechronionych przez zbroję.

Wikipedia


gambetta

  • Léon Gambetta
  • Gambetta (stacja metra w Paryżu)
  • Gambetta (stacja metra w Lille)

Wikipedia


gambia

1. państwo w Afryce ze stolicą w Bandżulu; Republika Gambii;
2. rzeka w Gwinei, Senegalu i Gambii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;

 (1.2) geogr. rzeka w Afryce;

Wiktionary

Gambia (pełna nazwa ang. Republic of The Gambia, pol. Republika Gambii; dawniej Islamska Republika Gambii) – państwo położone w zachodniej części kontynentu afrykańskiego. Od północy, południa i wschodu graniczy z Senegalem. Od zachodu ma dostęp do Oceanu Atlantyckiego, przy ujściu rzeki Gambii. Dawniej kolonia brytyjska, niepodległość uzyskała w 1965 r. Stolicą jest Bandżul (ang. Banjul). Obecnie członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gambia to najmniejsze pod względem powierzchni państwo kontynentalnej Afryki.

 (1.2) W dorzeczu Gambii znajduje się kilka parków narodowych.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãmbʲja, AS: gãmbʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gambijczyk mos., Gambijka ż.

 przym. gambijski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. urz. Republika Gambii

Wiktionary


gambijczyk

obywatel Gambii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) obywatel Gambii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡãmˈbʲijt͡ʃɨk, AS: gãmbʹii ̯čyk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gambia ż.

:: fż. Gambijka ż.

 przym. gambijski

Wiktionary


gambijka

obywatelka Gambii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) obywatelka Gambii

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡãmˈbʲijka, AS: gãmbʹii ̯ka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gambia ż.

:: fm. Gambijczyk mos.

 przym. gambijski

Wiktionary


gambijski

związany z Gambią


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Gambii, państwa w Afryce

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Flaga gambijska składa się z czterech kolorów: białego, czerwonego, zielonego i błękitnego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡãmˈbʲijsʲci, AS: gãmbʹii ̯sʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gambia ż., Gambijczyk mos., Gambijka ż.

Wiktionary


gambir

cierniste pnącze z rodziny marzanowatych; czepota


SJP.pl


gambista

muzyk grający na gambie, dawnym instrumencie z rodziny wiol


SJP.pl


gambistka

kobieta grająca na gambie


SJP.pl


gambit

w szachach: sposób rozpoczęcia partii, polegający na poświęceniu pionka lub figury, w celu uzyskania korzystniejszej pozycji na szachownicy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) szach. otwarcie, w którym poświęca się jedną lub kilka bierek, w zamian za uzyskanie lepszej pozycji;

 (1.2) przen. działanie ryzykowne

Wiktionary

Gambit – otwarcie szachowe, w którym gracz poświęca bierkę (w szczególnych sytuacjach dwie lub więcej) w zamian za uzyskanie większej aktywności figur. W większości gambitów poświęca się piona, lecz znane są również bardziej ryzykowne, które polegają na oddaniu skoczka lub gońca.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przyjęcie gambitu z reguły prowadzi do otwartej, kombinacyjnej i ryzykownej gry.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãmbʲit, AS: gãmbʹit

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gambitowy

Wiktionary


gambitowy

1. gambit;
2. stwarzający możliwość osiągnięcia celu, ale narażający na stratę niepowodzenie


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) szach. charakterystyczny dla gambitu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gambit m.

Wiktionary


gambo

włókno pozyskiwane z łodyg ketmii (konopiowatej, jadalnej i piżmowej), używane m.in. do wyrobu nici, sznurków i worków; kenaf, gambo, juta jawajska, juta afrykańska, konopie bombajskie


SJP.pl


gambrinus

legendarny król, uważany za wynalazcę piwa


SJP.pl

Gambrinus – legendarna postać uznawana za patrona piwowarów i miłośników piwa, kojarzona z radosnym stylem życia. Utożsamiana jest zwykle z Janem I (Jan Primus), księciem Brabancji żyjącym w XIII w.

Bohater ten występuje w wielu różnych legendarnych opowieściach. Według jednej z nich miał otrzymać dar umiejętności produkcji piwa bezpośrednio od egipskiej bogini Izydy.

Na jego cześć nazwano nieistniejący już browar w Będzinie założony w XIX w.

Wikipedia


gambuzja

żarłoczna ryba żyjąca w wodach słodkich Ameryki Środkowej i Południowej, żywiąca się larwami komarów


SJP.pl


gamdzyk

nazwisko


SJP.pl


gamebook

[czytaj: gejmbuk] gra książkowa polegająca na czytaniu opisów i dokonywaniu wyborów, z których każdy odsyła do danego paragrafu w książce; gra paragrafowa, paragrafówka


SJP.pl


gameboy

[czytaj: gejmboj] potocznie: mała, przenośna konsola do gier


SJP.pl

Game Boy (jap. ゲーム ボーイ) – seria przenośnych konsoli do gier produkowana przez japońską firmę Nintendo w latach 1989-2008. Konsole z serii charakteryzowały się posiadaniem kontrolera krzyżakowego wzorowanego na konsoli Nintendo Entertainment System oraz miejsca na kartridże z grami. Konsole Game Boy przyczyniły się do zwiększenia popularności przenośnych konsol. Ich następcą jest wprowadzona w 2004 roku seria konsol Nintendo DS.

Wikipedia


gamechanger

[czytaj: gejmczendżer lub gejmczejndżer] czynnik powodujący radykalną zmianę w dotychczasowym postępowaniu; game changer, gejmczendżer


SJP.pl


gamedev

[czytaj: gejmdew] tworzenie gier


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) środ. tworzenie gier komputerowych

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Do gamedevu wchodzą młodzi ludzie, którzy są w stanie znieść crunch czy złe warunki pracy, byle robić to, co kochają.

Wiktionary


gamedevowy

gamedev


SJP.pl

Patrz:

gamedev

gamelan

indonezyjska orkiestra ludowa


SJP.pl

Gamelan (nazwa jest utworzona od słowa gamel „uderzać” i przyrostka an, który nadaje wyrazowi znaczenie rzeczownika zbiorowego) – grupa stylów muzycznych na Jawie oraz wyspie Bali, a także rodzaj indonezyjskiego zespołu muzyki tradycyjnej. Zespół gamelanu składa się z:

  • idiofonów (metalofonów, ksylofonu i gongów),
  • membranofonów (bębnów)
  • instrumentów strunowych
  • aerofonu

Wikipedia


gamepad

[czytaj: gejmpad] urządzenie do sterowania, używane w grach konsolowych i komputerowych; pad


SJP.pl

Gamepad (także joypad, pad) – typ kontrolera gier zaprojektowany do trzymania oburącz, posiadający wiele przycisków oraz od jednego do kilku mini-joysticków. Zostały wprowadzone na rynek jako urządzenia peryferyjne umożliwiające graczowi interakcję z konsolą gier.

Wikipedia


gameplay

[czytaj: gejmplej]
1. rozgrywka z gry komputerowej;
2. materiał wideo zawierający rozgrywkę z gry komputerowej


SJP.pl

Wikipedia


gameplayowy

gameplay [czytaj: gejmplejowy]


SJP.pl


gamer

[czytaj: gejmer] profesjonalny lub zatwardziały gracz jakiejś gry elektronicznej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaawansowany lub profesjonalny gracz w gry elektroniczne

Wiktionary

Gamer – amerykański film fantastycznonaukowy w reżyserii Marka Neveldine’a i Briana Taylora.

W weekend otwierający emisję w Stanach Zjednoczonych przychody ze sprzedaży biletów wyniosły 9 156 057 dolarów amerykańskich.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gaming m.

:: fż. gamerka ż.

 przym. gamerski, gamingowy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gamer

* hiszpański: (1.1) videojugador m.

* rosyjski: (1.1) ге́ймер m.

* ukraiński: (1.1) ге́ймер m.

źródła.

== gamer (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Persent101-gamer.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gracz, graczka

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gaming m.

:: fż. gamerka ż.

 przym. gamerski, gamingowy

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gaming m.

:: fż. gamerka ż.

 przym. gamerski, gamingowy

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gamer

* hiszpański: (1.1) videojugador m.

* rosyjski: (1.1) ге́ймер m.

* ukraiński: (1.1) ге́ймер m.

źródła.

== gamer (język angielski.) ==

wymowa.

 audio|LL-Q1860 (eng)-Persent101-gamer.wav.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) gracz, graczka

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gamerka

gamer [czytaj: gejmerka]


SJP.pl


gamerski

gamer [czytaj: gejmerski]


SJP.pl


gamescom

[czytaj: gejmskom] targi gier komputerowych odbywające się w Niemczech


SJP.pl

gamescom – targi gier komputerowych odbywające się od 2009 roku w centrum wystawienniczym Koelnmesse w Kolonii w Niemczech. Organizowane są przez Bundesverband Interaktive Unterhaltungssoftware (German Federal Association of Interactive Entertainment Software), od 2018 roku przez game – Verband der deutschen Games-Branche.

Wikipedia


gameta

dojrzała komórka płciowa mająca połowę liczby chromosomów w stosunku do pozostałych komórek ciała; gameta męska - plemnik i żeńska - jajo łączą się w czasie zapłodnienia w zygotę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. komórka służąca do rozmnażania płciowego;

Wiktionary

Gameta (komórka płciowa, komórka rozrodcza) – komórka służąca do rozmnażania płciowego.

Gameta u zwierząt powstaje na drodze mejozy (wyjątkowo na drodze mitozy u haploidalnych samców pszczół) w gametogenezie z gametocytów. Może uczestniczyć w procesie zapłodnienia, łącząc się z gametą innej płci i tworząc zygotę.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡãˈmɛta, AS: gãmeta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gametangium n.

 przym. gametyczny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) jajo

Wiktionary


gametangiofor

miejsce położenia gametangiów u niektórych roślin (np. u porostnicy wielokształtnej)


SJP.pl


gametangiogamia

zapłodnienie poprzez zlewanie się zawartości gametangiów (charakterystyczne dla workowców)


SJP.pl

Gametangiogamia – typ rozmnażania płciowego polegający na łączeniu się całych gametangiów – lęgni i plemni. Zachodzi np. u protistów grzybopodobnych (lęgniowców Oomycota) i grzybów należących do gromad workowców (Ascomycota) i sprzężniaków (Zygomycota).

Wikipedia


gametangium

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) biol. organ lub komórka, w którym są wytwarzane gamety;

Wiktionary

Gametangium (l. mn.: gametangia) – komórka lub wielokomórkowy narząd, w którym wytwarzane są gamety. Wyróżnia się dwa rodzaje gametangiów:

  • gametangia męskie to plemnie (anteridium),
  • jednokomórkowe gametangia żeńskie to lęgnie (oogonium), wielokomórkowe to rodnie (archegonium)

Gametangia występują u wielu wielokomórkowych protistów oraz glonów, grzybów i na gametoficie roślin.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gametangia występują m.in. w glonach i grzybach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡãmɛˈtãŋʲɟũm, AS: gãmetãŋʹǵũm

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gameta ż.

Wiktionary


gametocyt

komórka, z której po podziałach powstają gamety


SJP.pl


gametofit

płciowe pokolenie u roślin, u których w cyklu rozwojowym występuje przemiana pokoleń


SJP.pl

Wikipedia


gametofitowy

związany z gametofitem


SJP.pl


gametofor

Wikipedia


gametogeneza

proces powstawania komórek płciowych


SJP.pl

Gametogeneza – złożony proces powstawania i różnicowania gamet (komórek rozrodczych). W zależności od rodzaju wytwarzanych gamet wyróżnia się:

  • oogenezę – wytwarzanie komórek jajowych,
  • spermatogenezę – wytwarzanie plemników.

Wikipedia


gametopatia

wada rozwojowa wywołana nieprawidłowością komórki rozrodczej o charakterze dziedzicznym bądź nabytym na drodze mutacji


SJP.pl


gamifikacja

[czytaj: gejmifikacja] wykorzystanie mechanizmów znanych z gier, takich jak punkty, nagrody, wyzwania, w celu zwiększenia zaangażowania i motywacji osób w innych obszarach; gryfikacja, grywalizacja


SJP.pl

Grywalizacja (również gamifikacja, gryfikacja z ang. gamification) – wykorzystanie elementów gier i technik projektowania gier w kontekście niezwiązanym z grami, mające na celu angażowanie ludzi, motywowanie do działania, pobudzanie do nauki i rozwiązywania problemów przy osiąganiu przy tym pożądanych zachowań lub innych założonych celów.

Wikipedia


gamifikacyjny

gamifikacja [czytaj: gejmifikacyjny]


SJP.pl


gamifikator

[czytaj: gejmifikator] osoba wykorzystująca mechanizmy znane z gier w innych obszarach; grywalizator


SJP.pl


gamifikować

[czytaj: gejmifikować] wykorzystywać mechanizmy znane z gier, takie jak punkty, nagrody, wyzwania, w celu zwiększenia zaangażowania i motywacji osób w innych obszarach; grywalizować


SJP.pl


gaming

[czytaj: gejming] rozrywka polegająca na graniu w gry komputerowe


SJP.pl

Austria:

  • Gaming – gmina targowa w kraju związkowym Dolna Austria, w powiecie Scheibbs

Inne:

  • SK Gaming – drużyna e-sportowa

Zobacz też:

  • Pro-Gaming

Wikipedia


gamingowy

gaming [czytaj: gejmingowy]


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) środ. związany z grami komputerowymi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gamer mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) growy; książk. ludyczny

Wiktionary


gamma

nazwa trzeciej litery alfabetu greckiego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) nazwa trzeciej litery alfabetu greckiego, γ;

Wiktionary

Gamma (gr. γάμμα, pisana Γγ) – trzecia litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 3.

Gamma pochodzi od litery alfabetu fenickiego gimel (𐤂). Od gammy pochodzą litery łacińskie C i G oraz cyrylickie Г i Ґ.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nauczyciel oznaczył kąt gammą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãmːa, AS: gã•ma

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gamma

* arabski: (1.1) غاما

* asturyjski: (1.1) gama ż.

* baskijski: (1.1) gamma

* białoruski: (1.1) га́ма ż.

* duński: (1.1) gamma n.

* francuski: (1.1) gamma m.

* hiszpański: (1.1) gamma ż.

* interlingua: (1.1) gamma

* niemiecki: (1.1) Gamma n.

* nowogrecki: (1.1) γάμμα n., γάμα n.

* rosyjski: (1.1) га́мма ż.

* ukraiński: (1.1) га́мма ż.

* włoski: (1.1) gamma m.

źródła.

== gamma (język angielski.) ==

wymowa. audioUS|En-us-gamma.ogg.

 IPA|ɡæmə.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) litera grecka gamma

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gamma-globulina

preparat zawierający globuliny osocza krwi ludzkiej


SJP.pl


gammaencefalograf

Gammaencefalografia (GEG) - izotopowa metoda diagnostyczna medycyny nuklearnej służąca do obrazowania ośrodkowego układu nerwowego za pomocą wskaźników promieniotwórczych emitujących pozytony. Anihilacja pozytonów w tkankach powoduje wyzwalanie promieniowania gamma podlegającego rejestrowaniu, tworząc gammaencefalogram.

Wikipedia


gammografia

metoda badania niektórych narządów, polegająca na ocenie rozmieszczenia i natężenia promieniowania wprowadzonej do organizmu substancji promieniotwórczej


SJP.pl


gamogenia

rzadko: rozród płciowy, rozmnażanie płciowe


SJP.pl


gamon

specyficzna substancja chemiczna wydzielana przez dojrzałe komórki rozrodcze, powodująca wzrost aktywności plemników oraz przyciąganie chemotaktyczne gamet męskich i żeńskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

 (1.1) pot. lekcew. człowiek nierozgarnięty, niezaradny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Te gamonie wszystko zepsuły!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãmɔ̃ɲ, AS: gãmõń

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gamoniowatość ż.

 czas. gamać

 przym. gamoniowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bawół, ciamajda, ciamcia, ciapa, ciapciak, cielę, cielęcina, cielak, cielątko, ciemięga, ciepłe kluski / ciepłe kluchy, cipa, cztery litery, dupa, dupa wołowa, dziumdzia, ecie-pecie, faja, fajtłapa, fujara, gamajda, gapa, impotent, kaleka, kapcan, lebiega, lewus, łajza, łamaga, mumia, niedołęga, niedojda, niedorajda, niemota, niemrawiec, nieudacznik, niezdara, niezgraba, niezgrabiasz, niezguła, noga, oferma, śpiąca królewna, ofiara, ofiara losu, paralityk, patafian, pierdoła, pipa, platfus, popapraniec, safanduła, sierota, trąba jerychońska, trąba

Wiktionary


gamoniostwo

potocznie: nierozgarnięcie, niezdarność, nieuważność; gamoniowatość


SJP.pl


gamoniowatość

potocznie: nierozgarnięcie, niezdarność, nieuważność; gamoniostwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest gamoniowate; cecha tych, którzy są gamoniowaci

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gamoń m.

 przym. gamoniowaty

 przysł. gamoniowato

Wiktionary


gamoniowaty

tumanowaty, gapowaty, gapiowaty; potocznie:
1. nierozgarnięty, niezdarny, nieuważny;
2. świadczący o nierozgarnięciu, niezdarności, nieuważności, np. gamoniowaty wyraz twarzy


SJP.pl


gamont

organizm jednokomórkowy rozmnażający się płciowo


SJP.pl


gamów

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w województwie śląskim, powiecie raciborskim, gminie Rudnik;

Wiktionary

Gamów (niem. Gammau) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Rudnik.Zabytkiem jest kościół który został zbudowany w 1728.

Miejscowość jest położona w południowo-zachodniej części gminy. Posiada powierzchnię 5,16 km² oraz ponad czterystu pięćdziesięciu mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gamów należy do gminy Rudnik.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãmuf, AS: gãmuf

Wiktionary


gamowy

gama


SJP.pl

Patrz:

gama

gamrat

nazwisko


SJP.pl

Gamrat SA – przedsiębiorstwo w Jaśle zajmujące się przetwórstwem tworzyw sztucznych, głównie polichlorku winylu i polietylenu, działa w formie spółki akcyjnej.

Przedsiębiorstwo specjalizuje się w produkcji materiałów dla budownictwa takich jak systemy rynnowe, podsufitki, węże zbrojone, przewody elastyczne, odwodnienia liniowe, systemy rurowe i deski tarasowe.

Wikipedia


gamratka

dawniej: kobieta lekkich obyczajów; prostytutka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. kobieta lekkich obyczajów, uprawiająca nierząd; kochanka, nałożnica; prostytutka

 (1.2) wykonawczyni stosunku płciowego heteroseksualnego

Wiktionary

Gamratka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, w gminie Mińsk Mazowiecki. Leży w zachodniej części gminy między Kędzierakiem a Rudą.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Co to? grozisz aspan? aspan mnie?… dla jednej gamratki?

 (1.1) Nigdy nie przystanę, żeby Barbara na złą drogę zeszła i waściną gamratką została!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡãmˈratka, AS: gãmratka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gamrat m., gamratowanie n., Gamrat m.

 czas. gamratować ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) stpol. dorotka, mercha, duchna, duchniczka, pani duszka, daw. kortezanka, ladacznica, nierządnica, wszetecznica; zob. prostytutka.

Wiktionary


gamuła

(r. męski) dawniej: mężczyzna niezdarny, nieporadny; gamoń, niezdara


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Poznań. przest. pogard. niezdara, gamoń

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten gamuła Julek sprzeczał się ze mną, że nie będę miała śmiałości iść do dworu

Wiktionary


gan

rodzaj sieci do łowienia ryb; słęp


SJP.pl

  • Gan – miejscowość i gmina we Francji
  • Gan – miejscowość na Malediwach, na atolu Addu
  • Gan – miejscowość na Malediwach, na atolu Gaafu Dhaalu
  • Gan – miejscowość na Malediwach, na atolu Laamu
  • gan – jeden z języków chińskich
  • Gan – sieć rybacka
  • GaN – azotek galu, materiał półprzewodnikowy
  • GAN – polski zespół muzyczny
  • Generic Access Network – protokół sieci ogólnego dostępu
  • Sieć generatywna GAN – model uczenia maszynowego

Wikipedia


ganache

[czytaj: ganasz] krem czekoladowy stosowany jako masa lub polewa do ciast; ganasz


SJP.pl

Ganasz lub ganache – krem składający się ze śmietanki i rozpuszczonej czekolady, używany jako masa do mazurka lub polewa do ciast, tortów itp. Ganache czekoladowy może być również wykorzystany jako nadzienie do makaroników, pralin, pączków czy trufli.

Wikipedia


ganas

nazwisko


SJP.pl


ganasz

krem czekoladowy stosowany jako masa lub polewa do ciast; ganache


SJP.pl

Ganasz lub ganache – krem składający się ze śmietanki i rozpuszczonej czekolady, używany jako masa do mazurka lub polewa do ciast, tortów itp. Ganache czekoladowy może być również wykorzystany jako nadzienie do makaroników, pralin, pączków czy trufli.

Wikipedia


ganasze

płaskie, półokrągłe kości czaszki konia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) hipol. wet. szerokie, wydatne, parzyste części w tyle żuchwy końskiej, wypełnione mięśniem żwacza; umięśnione obrzeże dolnej szczęki konia;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wałach nieśpiesznie przeżuwał paszę, miarowo ruszając ganaszami.

Wiktionary


ganaszować

w jeździectwie: ustawiać pozycję głowy i szyi konia przez ściąganie wodzy i nacisk łydek na boki


SJP.pl


gańba

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) daw. nagana, potępienie

 (1.2) daw.) hańba, wstyd

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãɲba, AS: gãńba

Wiktionary

Powiązane:

 czas. ganić ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|ganiba.

Wiktionary


ganc

przysłówek

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. całkiem, zupełnie

Wiktionary


gancarczyk

nazwisko


SJP.pl

Gancarczyk – polskie nazwisko, w Polsce nosi je około 1500 osób.

Osoby noszące to nazwisko:

  • Janusz Gancarczyk (ur. 1984) – polski piłkarz, zawodnik Zagłębia Lubin; brat Marka
  • Marek Gancarczyk (ur. 1966) – polski ksiądz katolicki, redaktor naczelny tygodnika „Gość Niedzielny”
  • Marek Gancarczyk (ur. 1983) – polski piłkarz, zawodnik Chojniczanki Chojnice
  • Roman Gancarczyk (ur. 1963) – polski aktor teatralny i filmowy oraz pedagog
  • Seweryn Gancarczyk (ur. 1981) – polski piłkarz, zawodnik Lecha Poznań
  • Anna Radwan-Gancarczyk (ur. 1966) – polska aktorka

Wikipedia


gancarski

nazwisko


SJP.pl


gancarz

nazwisko


SJP.pl

Gancarz (798 m) – szczyt we wschodniej części Beskidu Małego. Znajduje się w północno-zachodnim grzbiecie Gronia Jana Pawła II w Beskidzie Małym, pomiędzy Czubą a Czołem. Północne stoki Gancarza opadają do doliny Rzyczanki, natomiast w północno-wschodnim kierunku odchodzi od Gancarza boczny grzbiet oddzielający dolinę Choczenki od doliny Ponikiewki. Mający trzy grzbiety Gancarz wznosi się więc nad trzema miejscowościami i trzema dolinami: Rzyki w dolinie Rzyczanki, Kaczyna w dolinie Choczenki i Ponikiew w dolinie Ponikiewki.

Wikipedia


gancpomada

potocznie: wszystko jedno


SJP.pl


gancyklowir

Gancyklowir (łac. Ganciclovir) – lek wirostatyczny, pochodna acyklowiru. Zaburza replikację DNA wirusów. Wrażliwość na jego działanie wykazuje między innymi wirus różyczki i cytomegalowirus.

Wikipedia


ganczarski

nazwisko


SJP.pl


gandalf

imię męskie


SJP.pl

Gandalf – postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, jeden z głównych bohaterów powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem i Władca Pierścieni. Jest czarodziejem, jednym z Istarich, którzy przybyli do Śródziemia w Trzeciej Erze.

Wikipedia


gandawa

miasto w Belgii


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Belgii;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡãnˈdava, AS: gãndava

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gandawczyk mos., gandawka ż.

 przym. gandawski

Wiktionary


gandawczyk

mieszkaniec Gandawy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Gandawy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Piter stał sobie ze skrzyżowanymi nogami na placu Broni, pod rozłożystym platanem, i przyjmował audiencje całych kolejek gandawczyków, żądnych opowiadań o czynach naszej dywizji.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gandawa ż.

:: fż. gandawka ż.

 przym. gandawski

Wiktionary


gandawka

mieszkanka Gandawy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Gandawy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gandawa ż.

:: fm. gandawczyk mos.

 przym. gandawski

Wiktionary


gandawski

przymiotnik od: Gandawa


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gandawą, dotyczący Gandawy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gandawa ż., gandawczyk mos., gandawka ż.

Wiktionary


gandhara

kraina historyczna obejmująca północno-wschodni Afganistan i północno-zachodni Pakistan


SJP.pl

Gandhāra (skt गन्धार; paszt. ګندهارا; chiń. Gantuoluo (乾陀羅 ); kor. Kantara (간다라); jap. Kantara (カンタラ); wiet. Càn-đà-la) – sanskrycka nazwa dawnego państwa położonego częściowo na terenach dzisiejszych Afganistanu i Pakistanu.

Rejon ten był twierdzą buddyzmu i odegrał ważną rolę w ewolucji doktryny mahajany. Pomiędzy II w. n.e a przełomem VI i VII w. n.e. rozwijała się na tych terenach sztuka buddyjska, zwłaszcza rzeźba, która łączyła tradycje stylów indyjskiego, irańskiego i grecko-rzymskiego Azji Mniejszej.

Wikipedia


gandharski

[czytaj: gandarski] przymiotnik od: Gandhara (prowincja w starożytnych Indiach)


SJP.pl


gandharwa

półbóg, niebiański muzyk


SJP.pl

Gandharwa (sanskryt: गंधर्व, gandharva, pali: gandhabba) – w mitologii indyjskiej klasa nadnaturalnych istot, żywiących się pięknym zapachem drzew i kwiatów (गंध gandha – "zapach").

Wikipedia


gandhi

[czytaj: gandi] nazwisko, m.in. Mahatma Gandhi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

 (1.1) jeden z twórców współczesnej państwowości indyjskiej i propagator pacyfizmu jako środka walki politycznej;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obok oficjalnej listy awatarów istnieją wierzenia nieortodoksyjne. Za awatar Boga uważano często Gandhiego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaːn.d̪ʱi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Mahatma

Wiktionary


gandysta

zwolennik, wyznawca gandyzmu


SJP.pl


gandystka

gandysta


SJP.pl

Patrz:

gandysta

gandyzm

1. stworzony przez Gandhiego system poglądów filozof., społ. i politycznych i związana z nim strategia walki o niepodległość Indii bez używania przemocy
2. sposób politycznego działania, masowych ruchów politycznych bez używania przemocy


SJP.pl

Gandyzm (dewanagari गांधीवाद, trl. gandhīvād, ang. Gandhism) – doktryna społeczno-polityczna stworzona przez Mohandasa Karamchanda Gandhiego, przywódcę ruchu niepodległościowego w Indiach. Istotą gandyzmu jest dążenie do podporządkowania wszystkich dziedzin działalności ludzkiej (w tym także polityki) ideom moralnym. Moralne i filozoficzne treści gandyzmu nawiązują przede wszystkim do buddyzmu i hinduizmu.

Wikipedia


gandża

potocznie: marihuana; ganja, gańdźa, gandzia, marycha, maryśka, staf, stuff


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w zachodnim Azerbejdżanie, położone na północnych stokach Małego Kaukazu;

Wiktionary

Gandża (dawniej Giandża, azer. Gəncə) – miasto w zachodnim Azerbejdżanie, położone na północnych stokach Małego Kaukazu na wysokości około 440 m n.p.m. Przez miasto przepływa niewielka rzeka Gəncəçay, dopływ Kury. Gandża to drugie pod względem liczby ludności miasto kraju, po stolicy Baku. Jest jednym z jedenastu miast wydzielonych (şəhər).

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gandżyński

Wiktionary


gandzia

potocznie: marihuana; ganja, gandża, gańdźa, marycha, maryśka, staf, stuff


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) slang. marihuana

Wiktionary

Marihuana (z hiszp. marihuana; z hindi गांजा trl. gāndźā) – susz pozyskiwany z roślin z rodzaju konopi (Cannabis), zawierający substancje psychoaktywne, stosowany głównie w celach rekreacyjnych i leczniczych. Do jej produkcji wykorzystuje się suszone i czasem sfermentowane żeńskie kwiatostany (niejednokrotnie z niewielką domieszką liści). Za działanie psychotropowe marihuany odpowiada głównie tetrahydrokannabinol (THC), który jest jednym z 483 znanych składników rośliny, włączając w to 65 innych kannabinoidów. Są one agonistami receptorów kannabinoidowych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡãɲd͡ʑa, AS: gãńʒ́a

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. trawa.

Wiktionary


gandziowy

gandzia; marihuanowy, marychowy


SJP.pl


gandżyński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gandżą

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W Elizabetpolu są prócz tego w obiegu dawne monety gandżyńskie: dżewatchański rubel albo besz-abaz (71 kop. sr.) on-szagi (42 kop.) besz-szagi (21 kop.) abaz (17 kop.).

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gandża ż.

Wiktionary


ganeczek

zdrobnienie od: ganek


SJP.pl


ganek

przybudówka przed wejściem do budynku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przybudówka przed wejściem do budynku, składająca się z daszka wspartego na słupach i schodów

Wiktionary

  • ganek – jednostka miary
  • ganek – element budynku
  • Ganek – jedna z turni w masywie Trzech Koron w Pieninach
  • Ganek – szczyt w Tatrach Wysokich

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Staruszka narzuciła na ramiona chustę i wyszła na ganek.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãnɛk, AS: gãnek

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) portyk

Wiktionary


ganeś

Ganeśa (dewanagari गणेश ; transliteracja Gaṇeśa, ang. Ganesha) znany też jako Ganapati i Winajaka (skt. Pan Zastępów) – w mitologii indyjskiej przywódca ganów (pośrednich bóstw), dew mądrości i sprytu, patron uczonych i nauki, opiekun ksiąg, liter, skrybów i szkół. Syn Parwati. Uważany za patronującego fragmentowi przestrzeni sakralnej w ćakrze muladhara.

Wikipedia


ganeśa

Ganeśa (dewanagari गणेश ; transliteracja Gaṇeśa, ang. Ganesha) znany też jako Ganapati i Winajaka (skt. Pan Zastępów) – w mitologii indyjskiej przywódca ganów (pośrednich bóstw), dew mądrości i sprytu, patron uczonych i nauki, opiekun ksiąg, liter, skrybów i szkół. Syn Parwati. Uważany za patronującego fragmentowi przestrzeni sakralnej w ćakrze muladhara.

Wikipedia


gang

grupa przestępcza; banda


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) grupa przestępcza

Wiktionary

Gang – wieloczłonowa, hierarchiczna struktura, której celem jest prowadzenie ciągłej działalności przestępczej i czerpanie z niej zysków.

Charakteryzuje się wyraźnym podziałem zadań między członkami. Cechą wyróżniającą gang jest specyficzny styl życia osób do niego należących. Zaliczyć do niego można: negowanie norm obyczajowych i prawnych, określony ubiór, określony sposób spędzania wolnego czasu, przebywanie w wyznaczonych miejscach oraz kontrola przestrzeni (na przykład dzielnic).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) On był przywódcą gangu, ale został aresztowany.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡãŋk, AS: gãŋk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gangster m., gangsterstwo n., gangsteryzm mrz.

 przym. gangsterski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) banda, szajka

Wiktionary


gangbang

rodzaj seksu grupowego, w którym jedna osoba odbywa jednocześnie lub po kolei stosunki płciowe z co najmniej trzema partnerami


SJP.pl

Gang bang (lub gangbang) – rodzaj seksu grupowego, w którym jedna osoba – niezależnie od płci – odbywa jednocześnie bądź po kolei stosunki płciowe z co najmniej trzema partnerami, z których każdy odbywa stosunek tylko z tą jedną osobą. Odróżnia to gang bang od pozostałych form seksu grupowego. Nie należy gang bangu mylić z triolizmem, w którym biorą udział wyłącznie trzy osoby.

Wikipedia


ganges

1. rzeka w Indiach i Bangladeszu;
2. miejscowość i gmina we Francji


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Indiach;

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (2.1) geogr. miasto i gmina we Francji;

Wiktionary

Ganges (hindi गंगा IPA: [ˈɡəŋɡa:], sanskryt गङ्गा) – rzeka w południowej Azji, przepływająca przez Indie i Bangladesz. Jej długość wynosi 2700 km, a powierzchnia dorzecza 1125 tys. km² (z Brahmaputrą 2060 tys. km²). Ganges uchodzi do Zatoki Bengalskiej będącej częścią Oceanu Indyjskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obmyję ciało w świętych wodach Gangesu, a duszę utopię w kontemplacji!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãŋɡɛs, AS: gãŋges

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gangesowy, gangeski

Wiktionary


gangeski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gangesem, dotyczący Gangesu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) odkrycie Nowego Świata potwierdziło istnienie antypodów, ponieważ znajduje się on „po przeciwnej stronie Indii Gangeskich".

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ganges mrz.

 przym. gangesowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gangesowy

Wiktionary


gangesowy

przymiotnik od: Ganges


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Gangesem, dotyczący Gangesu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ganges mrz.

 przym. gangeski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gangeski

Wiktionary


ganglion

1. zwój komórek nerwowych;
2. kulista zmiana wypełniona płynem, występująca w okolicy stawów lub na powierzchni ścięgien grzbietu ręki lub stopy; torbiel galaretowata


SJP.pl

Torbiel galaretowata, ganglion (łac. ganglion) – pseudotorbiel łącznotkankowa występująca w okolicach torebek stawowych oraz ścięgien. Jest to jama patologiczna o ścianach wyściełanych tkanką łączną, wypełniona płynem lub galaretowatą substancją. Najczęstszą lokalizacją jest okolica nadgarstka i stopy, rzadko kolana lub innych stawów (jak np. stawu skroniowo-żuchwowego).

Wikipedia


ganglionizacja

proces skupiania komórek w zwojach nerwowych


SJP.pl


ganglioplegia

blokada zwojów autonomicznego układu nerwowego przez podanie odpowiednich leków, wykorzystywana m.in. w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji


SJP.pl


gangol

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. żart. garnitur

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ma za to droższy gangol, lepsze taxi i więcej ochroniarzy. (z Internetu)

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. garnitur.

Wiktionary


gangrena

1. śmierć komórek żywych organizmu pod wpływem bakterii gnilnych; zgorzel
2. przenośnie o zepsuciu moralnym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. proces gnilny tkanek wywołany w żywym organizmie przez bakterie gnilne;

 (1.2) przen. upadek moralny, zepsucie

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

 (2.1) pogard. o człowieku irytującym, dokuczliwym

Wiktionary

Zgorzel, gangrena – typ martwicy tkanek powodowanej w żywym organizmie przez anaerobowe (beztlenowe) bakterie gnilne z rodzaju Clostridium. Przyczyną gangreny jest obecność ogniska martwicy, dostępnego dla bakterii. Odpowiednie warunki istniejące w ognisku martwicy, takie jak wilgotność, temperatura i brak dostępu tlenu, sprzyjają rozwojowi beztlenowców. Zgorzel powstaje tylko w tych miejscach organizmu, które mają połączenie ze światem zewnętrznym (przez co stają się dostępne dla bakterii), dlatego występuje głównie:

  • w powłokach skórnych (po zmiażdżeniach);
  • w płucach;
  • miazdze próchniejącego zęba;
  • w jelitach (gdzie bakterie te przebywają stale jako komensale).

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Gangrena korupcji zżera straż miejską!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡãŋˈɡrɛ̃na, AS: gãŋgrna

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gangrenowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zgorzel, martwica

 (1.2) bagno, degeneracja, degrengolada, deprawacja, patologia, rozkład, szambo, zepsucie, zgnilizna

 (2.1) zob. łajdak.

Wiktionary


gangrenować

wywoływać gangrenę, rozkładać


SJP.pl


gangrenowaty

1. dotknięty gangreną;
2. zdemoralizowany


SJP.pl


gangrenowy

związany z gangreną (np. rana gangrenowa)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) med. związany z gangreną (zgorzelą), dotyczący gangreny (zgorzeli)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gangrena ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zgorzelowy

Wiktionary


gangsta

gangsta, gangsta rap - odmiana muzyki rap, charakteryzująca się tekstami piosenek pełnymi przemocy, o tematyce przestępczej


SJP.pl

Gangsta (zapis stylizowany: GANGSTA.) – manga autorstwa Kohske, publikowana na łamach magazynu „Gekkan Comic @BUNCH” wydawnictwa Shinchōsha od marca 2011. Na jej podstawie studio Manglobe wyprodukowało serial anime, który był emitowany od lipca do września 2015.

W Polsce manga ukazuje się nakładem wydawnictwa Waneko.

Wikipedia


gangstarapowy

gangsta rap


SJP.pl

Patrz:

gangsta rap

gangster

1. członek gangu
2. przenośnie o kimś postępującym bezwzględnie, idącym po trupach do celu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba należąca do gangu

 (1.2) przen. człowiek bezwzględny i brutalny

Wiktionary

Gang – wieloczłonowa, hierarchiczna struktura, której celem jest prowadzenie ciągłej działalności przestępczej i czerpanie z niej zysków.

Charakteryzuje się wyraźnym podziałem zadań między członkami. Cechą wyróżniającą gang jest specyficzny styl życia osób do niego należących. Zaliczyć do niego można: negowanie norm obyczajowych i prawnych, określony ubiór, określony sposób spędzania wolnego czasu, przebywanie w wyznaczonych miejscach oraz kontrola przestrzeni (na przykład dzielnic).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Policji nowojorskiej udało się ująć kolejnych dwóch gangsterów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡãŋkstɛr, AS: gãŋkster

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gang m., gangsterstwo n., gangsteryzm n.

 przym. gangsterski

 przysł. gangstersko

Wiktionary


gangsterka

1. członkini zorganizowanej grupy przestępczej;
2. ogół gangsterów;
3. przestępcza działalność gangsterów; gangsterstwo, gangsteryzm


SJP.pl


gangsterski

przymiotnik od: gangster (np. film gangsterski, gra gangsterska)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z gangsterem, charakterystyczny dla gangstera

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) I doszło do tego, że zatarły się różnice między metodami organizacji gangsterskiej, mafijnej, a metodami policji.

 (1.1) A czy pan słyszał o związkach pana Matusewicza ze światem gangsterskim?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gangster mos., gang mrz., gangsterstwo n., gangsteryzm mrz.

 przysł. gangstersko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mafijny

Wiktionary


gangstersko

przysłówek sposobu

 (1.1) w sposób typowy dla gangstera

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gangster mos., gangsterka ż.

 przym. gangsterski

Wiktionary


gangsterstwo

gangsteryzm;
1. przestępcza działalność gangsterów; gangsterka;
2. bezwzględna, brutalna działalność jakiejś osoby lub grupy osób


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przestępczość gangsterska

 (1.2) agresywna działalność, często przestępcza, jakiejś osoby lub grupy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Władze osiągnęły doskonałe wyniki w zwalczaniu gangsterstwa w naszej metropolii.

 (1.2) Na gangsterstwo niektórych podmiotów gospodarczych nie ma mocnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gang mrz., gangster mos., gangsteryzm mrz.

 przym. gangsterski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gangsteryzm, bandytyzm

 (1.2) gangsteryzm, bandytyzm

Wiktionary


gangsteryzm

gangsterstwo;
1. przestępcza działalność gangsterów; gangsterka;
2. bezwzględna, brutalna działalność jakiejś osoby lub grupy osób


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zob. gangsterstwo.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Władze odnoszą sukcesy w zwalczaniu gangsteryzmu na terytoriach zależnych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gang mrz., gangster mos., gangsterstwo n.

 przym. gangsterski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gangsterstwo

Wiktionary


gangsterzyna

lekceważąco: marny, lichy gangster


SJP.pl


gangtocki

przymiotnik od: Gangtok


SJP.pl


gangtok

miasto w Indiach


SJP.pl

Gangtok (hindi, nepalski गंगटोक, trb.: Gangtok, trl.: Gāṁgtok; ang. Gangtok) – miasto w północnych Indiach, w Himalajach (na wysokości 1700 m n.p.m.). Jest stolicą stanu Sikkim.

W mieście działa Instytut Tybetański, a także ośrodek kultu religijnego buddystów. Liczba mieszkańców w 2003 roku wynosiła ok. 30 tys.

Wikipedia


gangus

potocznie: gangster


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) gangster (członek gangu)

Wiktionary


ganiać

1. potocznie: ubiegać się o coś
2. popędzać, poganiać
3. ścigać kogoś lub coś
4. pędzić, biegać
5. przenośnie: zmuszać do czegoś, przynaglać
6. ganiać się - ganiać siebie wzajemnie


SJP.pl


ganiący

zwracać uwagę na złe zachowanie, krytykować itp.


SJP.pl

Patrz:

ganić

ganianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|ganiać.

Wiktionary


ganiany

1. podobny do krakowiaka taniec polski, rozpowszechniony w XVI i XVII wieku; goniony;
2. zabawa dziecięca; berek


SJP.pl

Berek lub ganiany, goniany – dziecięca gra ruchowa.

Wikipedia


ganić

zwracać uwagę na złe zachowanie, krytykować itp.


SJP.pl

czasownik niedokonany (dk. zganić)

 (1.1) wyrażać słownie dezaprobatę, udzielać słownej krytyki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. ganienie n., gańba ż.

 przym. nienaganny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) besztać, karcić, krytykować, łajać, ochrzaniać, potępiać, udzielać nagany, wulg. opieprzać, wulg. opierdalać

Wiktionary


ganicz

nazwisko


SJP.pl


ganienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) udzielanie nagany

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ciągłe ganienie tylko rozżala podopiecznych.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zganienie n.

 czas. ganić ndk., zganić dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karcenie, krytykowanie

Wiktionary


ganimedes

1. słynny z urody młodzieniec; mit. gr. piękny młodzieniec, uniesiony przez Zeusa pod postacią orła na Olimp w celu usługiwania wspólnie z Hebe bogom przy ucztach;
2. astr.
a) satelita Jowisza;
b) jedna z planetoid


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) mitgr. piękny młodzieniec, ukochany boga Zeusa; królewicz trojański; podczaszy na Olimpie; syn Trosa i Kalliroe;

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (2.1) astr. największy księżyc Jowisza; największy księżyc w Układzie Słonecznym; jeden z księżyców galileuszowych;

Wiktionary

  • Ganimedes (Ganimed, Ganymed, gr. i łac. Ganymedes) – w mitologii greckiej piękny młodzieniec, syn Trosa, kochanek Zeusa, podczaszy na Olimpie
  • Ganimedes – księżyc Jowisza
  • Ganimedes – królewski eunuch, piastun i doradca Arsinoe IV

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Atmosfera Ganimedesa składa się niemal wyłącznie z tlenu.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡãɲĩˈmɛdɛs, AS: gãńĩmedes

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|gr|Γανυμήδης. (Ganymḗdēs)

 (2.1) od (1.1)

uwagi.

 (2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia

 

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Ganymede; (2.1) Ganymede

* bułgarski: (1.1) Ганимед m.; (2.1) Ганимед m.

* esperanto: (1.1) Ganimedo; (2.1) Ganimedo

* kataloński: (2.1) Ganimedes

źródła.

== Ganimedes (język kataloński.) ==

thumb|Ganimedes (1.1)

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) astr. Ganimedes

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


ganja

[czytaj: gandzia albo gandża] potocznie: marihuana; gandzia, gandża, gańdźa, marycha, maryśka, staf, stuff


SJP.pl

  • Ganja (czyt. gandża, gandzia) – potocznie marihuana
  • Gandża (Ganja w kilku językach, w tym ang.) – miasto w Azerbejdżanie
  • Ganja – planeta pozasłoneczna
  • Ganja Karuppu, indyjski aktor

Wikipedia


gankowy

związany z gankiem


SJP.pl


ganoid

ryba o szkielecie chrząstkowym i wydłużonym ciele


SJP.pl


ganoina

szklista substancja nieorganiczna łącząca rybie łuski


SJP.pl


ganowicz

nazwisko


SJP.pl


ganś

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ornit. kulin. gęś

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|gynś.

Wiktionary


gansu

prowincja w Chinach; Kansu


SJP.pl

Wikipedia


gant

wieś w Polsce


SJP.pl

Gant (niem. Ganthen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Sołectwo Gant składa się z dwóch wsi Gant i Gajne. Nazwa wsi prawdopodobnie wzięła się od jeziora Gant, wymienianego w dokumentach z 1576 pod nazwą Gandt.

Wikipedia


gaolan

roślina jednoroczna z rodziny wiechlinowatych, podobna do kukurydzy, hodowana jako roślina jadalna i pastewna w Azji, Afryce i południowej Europie; gaolian, kaolian, sorgo japońskie


SJP.pl


gaolian

roślina jednoroczna z rodziny wiechlinowatych, podobna do kukurydzy, hodowana jako roślina jadalna i pastewna w Azji, Afryce i południowej Europie; gaolan, kaolian, sorgo japońskie


SJP.pl


gaon

dawniej: honorowy tytuł uzyskiwany przez najwyższe autorytety w sprawach wiary i interpretacji Talmudu; osoba nosząca ten tytuł


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) hist. rel. honorowy tytuł przyznawany rabinom z dwóch akademii talmudycznych w babilońskich miastach Sura i Pumbedita w VII-XIII w.;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|hebr|גאון. → geniusz, znakomitość, blask

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gaon

źródła.

== gaon (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) hist. rel. gaon

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaɔ̃n, AS: gaõn

Wiktionary

Powiązane:

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|hebr|גאון. → geniusz, znakomitość, blask

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gaon

źródła.

== gaon (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) hist. rel. gaon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|hebr|גאון. → geniusz, znakomitość, blask

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) gaon

źródła.

== gaon (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) hist. rel. gaon

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


gaoxiong

miasto w Chinach; Kaosiung


SJP.pl

Kaohsiung (także Gaoxiong, chiń. 高雄; pinyin Gāoxióng; pe̍h-ōe-jī Ko-hiông) – miasto w południowo-zachodnim Tajwanie, nad Morzem Południowochińskim. Ma status miasta wydzielonego. W 2010 roku liczyło 2 773 483 mieszkańców. Główny port handlowy Tajwanu. Ośrodek przemysłu elektronicznego, informatycznego, hutniczego, maszynowego, stoczniowego i petrochemicznego.

Wikipedia


gap

człowiek gapiący się na coś


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba bezmyślnie patrząca na pewne wydarzenie, zjawisko

 (1.2) gap niebieskonogi – inna nazwa głuptaka niebieskonogiego, dużego ptaka morskiego z rodziny głuptaków.

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: gapić (się)

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: gapa

Wiktionary

Francja
  • Gap – okręg
  • Gap – miasto
    • Gare de Gap – stacja kolejowa w Gapie
Stany Zjednoczone
  • Gap – jednostka osadnicza w stanie Pensylwania, w hrabstwie Lancaster
  • Gap (ang. Gap Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Montgomery
Inne
  • Gap – diecezja
  • Gap Inc. – odzieżowa sieć handlowa

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Obok rozbitego samochodu stał tłum gapiów, ale nikt nie udzielił rannym pomocy.

 (2.1) Jacek, nie gap się tak ostentacyjnie na tę dziewczynę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡap, AS: gap

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gapić się

Wiktionary


gapa

(r. żeński)
1. kobieta nierozgarnięta, nieuważna, nieostrożna; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym; gamoń, oferma
2. gwarowo o wronie lub gawronie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. osoba mało spostrzegawcza lub mająca trudności w orientacji

 (1.2) poznań. kruk, gawron, wrona

 (1.3) pot. pogard. godło używane w III Rzeszy

 (1.4) pot. żart. odznaka pilota lub spadochroniarza w kształcie orła

 (1.5) mikol. czubajka kania

Wiktionary

Gapa – potocznie odznaka przedstawiająca stylizowanego orła, czasem w locie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ta gapa znów zgubiła klucze!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡapa, AS: gapa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gapowatość ż., gapowicz m., gapowiczka ż., gapiostwo n., gapowe, gapienie się n.

 czas. zagapić się dk., gapić się ndk.

 przym. gapowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lwów|ślipundyr., oferma, fujara

 (1.2) glapa

Wiktionary


gapcia

zdrobnienie od: gapa


SJP.pl


gapcio

pieszczotliwie: gapa, ciapa


SJP.pl


gapić

gapić się - patrzyć na kogoś, coś, zwykle bezmyślnie


SJP.pl


gapiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jacek Gapiński – polski fizyk
  • Tadeusz Gapiński – polski piłkarz
  • Tomasz Gapiński – polski żużlowiec
  • Wacław Gapiński – rzymskokatolicki ksiądz

Wikipedia


gapiostwo

roztargnienie, nieuwaga, zaniedbywanie czegoś


SJP.pl


gapiowatość

gapiowaty


SJP.pl

Patrz:

gapiowaty

gapiowaty

bezmyślny, głupi; gapowaty


SJP.pl


gapiowski

gapa


SJP.pl

Patrz:

gapa

gapowatość

gapowaty


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest gapowate; cecha tych, którzy są gapowaci

Wiktionary

Patrz:

gapowaty

Powiązane:

 rzecz. gapa ż., gapowicz mos.

 przym. gapowaty, gapiowaty

 przysł. gapowato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gapiowatość

Wiktionary


gapowaty

bezmyślny, nieuważny; gapiowaty


SJP.pl


gapowe

potocznie o stracie wynikającej z braku doświadczenia i należytej troski, staranności


SJP.pl


gapowicz

1. potocznie: pasażer jadący na gapę
2. osoba przypatrująca się czemuś bezmyślnie; gap


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pasażer podróżujący bez biletu

 (1.2) osoba przyglądająca się (bezmyślnie)

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Konduktorzy złapali w przedziale obok dwóch gapowiczów.

 (1.2) Dookoła pełno było gapowiczów z aparatami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡaˈpɔvʲit͡ʃ, AS: gapovʹič

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gapa ż., gapiostwo n., gapowatość ż.

:: fż. gapowiczka ż.

 czas. gapić się ndk.

 przym. gapiowaty, gapowaty

 przysł. na gapę

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. ślepy pasażer

 (1.2) gap, ciekawski

Wiktionary


gapowiczka

1. potocznie: pasażerka jadąca na gapę
2. kobieta przypatrująca się czemuś bezmyślnie


SJP.pl


gapski

nazwisko


SJP.pl


gar

duży garnek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) kulin. ognioodporny pojemnik do przygotowywania ciepłych potraw

 (1.2) środ. mot. cylinder

 (1.3) techn. dolna część szybu wielkiego pieca, znajdują się w niej otwory spustowe, przez które okresowo spuszczane są surówka i żużel

Wiktionary

Okręty podwodne typu Tambor – typ amerykańskich okrętów podwodnych używanych podczas II wojny światowej, które były zaliczane do grupy typów fleet submarine. Okręty typu Tambor były rozwinięciem poprzedniego typu – Salmon. Powstały na bazie 20 lat rozwoju konstrukcyjnego, typ Tambor stanowił w czasie wejścia do służby w 1939 roku, szczytowe osiągnięcie techniki podwodnej na świecie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie mam co do gara włożyć!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡar, AS: gar

Wiktionary

Powiązane:

 (1.1) rzecz. garowanie n., garnek mrz., garnczek mrz., garnuszek mrz., garnuszeczek mrz., garniec mrz., garncarz mos., garncarka ż., garncarnia ż., garncarstwo n.; przym. garncowy, garncarski; czas. garować ndk.

Wiktionary


gara

1. proces rośnięcia ciasta;
2. część piekarni, w której pozostawia się ciasto do wyrośnięcia;
3. lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej;
4. bieg statku, gdy wiatr wieje w żagle z boku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Poznań. sen, drzemka

 (1.2) gw-pl|Bukowina. dworzec kolejowy

 (1.3) daw. gw-pl|Kraków. jednostka miary

 (1.4) daw. gw-pl|Kraków. skrzynia na wozie

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lp. od: gar

Wiktionary

Gara – wieś i gmina w południowej części Węgier, w pobliżu miasta Baja. Gmina liczy 2476 mieszkańców (styczeń 2011) i zajmuje obszar 59,96 km².

Wikipedia

Przykłady

 (2.1) Nie zazdroszczę im pieniędzy. Mam co włożyć do gara.

Wiktionary

Powiązane:

 (1.5) garować

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) stacja, wokzał

Wiktionary


garamond

krój pisma drukarskiego


SJP.pl


garancyna

barwnik do farbowania otrzymywany z korzeni marzanny farbiarskiej


SJP.pl


garaż

pomieszczenie do przechowywania samochodów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wydzielony budynek lub część budynku służąca do parkowania pojazdów i zapewniająca im ochronę przed środowiskiem zewnętrznym i złodziejami;

Wiktionary

Garaż – samodzielny obiekt budowlany lub część innego obiektu, przeznaczony do przechowywania i niezawodowej obsługi pojazdów mechanicznych.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przed wjazdem do garażu proszę okazać dowód opłaty.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡaraʃ, AS: garaš

Wiktionary

Powiązane:

 czas. garażować ndk.

 przym. garażowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) parking podziemny

Wiktionary


garażówka

potocznie: wyprzedaż garażowa


SJP.pl

Garażówka – kompilacja płockiej formacji punkrockowej Farben Lehre wydana w 1996 przez wytwórnię Psy Wojny Records. Nagrania dokonano w różnych miejscach i pochodzą z lat 1986–1990. Mastering archiwalnych nagrań dokonali muzycy zespołu w studiu M. Sztomberskiego w Płocku w 1996.

Wikipedia


garażowy

związany z garażem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z garażem, dotyczący garażu

 (1.2) działający (odbywający się) w prowizorycznych warunkach, amatorski

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garaż mrz.

 czas. garażować ndk.

Wiktionary


garb

1. silne skrzywienie kręgosłupa tworzące wypukłość na plecach lub klatce piersiowej;
2. wypukłość na grzbiecie wielbłąda wypełniona tłuszczem;
3. jakakolwiek wypukłość, nierówność, wybrzuszenie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. skrzywienie kręgosłupa polegające na jego zaokrągleniu;

 (1.2) wypukłość na jakimś przedmiocie

 (1.3) zool. anat. wypukłość na grzbiecie zwierzęcia, zwykle wypełniona tłuszczem

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: garbić

Wiktionary

  • garb – rodzaj wady w budowie ciała
  • Garb – skała na wzgórzu Biakło na Wyżynie Częstochowskiej
  • Garb – szczyt (404 m n.p.m.) w Górach Kaczawskich
  • Garb – szczyt (701 m n.p.m.) w Karkonoszach
  • Garb – szczyt (1087 m n.p.m.) w Karkonoszach, w obrębie Śląskiego Grzbietu
  • Garb – szczyt w Bieszczadach Zachodnich
  • Garb – kilkadziesiąt innych nazw geograficznych

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jeśli będziesz się garbił, to będziesz miał taki garb jak twój dziadek.

 (1.2) Odkąd zbudowali te nowe garby na jezdni, wszyscy muszą jeździć wolniej.

 (1.3) Czy to możliwe, aby wielbłąd miał trzy garby?

 (2.1) Janku, nie garb się przy jedzeniu!

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarp, AS: garp

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbatkowate nmos., garbaty mos., garbus mos./mzw., garbuska ż., garbatość ż., garbusik mzw., garbienie n.

 czas. garbić się ndk., zgarbić się dk.

 przym. garbaty

 przysł. garbato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kifoza, reg. śl. pukiel, pukel.

 (1.2) wybrzuszenie, wypukłość

Wiktionary


garbaciak

nazwisko


SJP.pl


garbaciej

stopień wyższy od przysłówka: garbato


SJP.pl


garbacik

nazwisko


SJP.pl


garbacki

nazwisko


SJP.pl


garbacz

garbacz hełmiasty - gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych


SJP.pl

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 5, w tym 1 podstawowa
  • Garbacz – część wsi Ropica Polska w woj. małopolskim, w pow. gorlickim, w gminie Gorlice
  • Garbacz – część wsi Stróżówka w woj. małopolskim, w pow. gorlickim, w gminie Gorlice
  • Garbacz – część wsi Zagórzany w woj. małopolskim, w pow. gorlickim, w gminie Gorlice
  • Garbacz – przysiółek wsi Sylczno w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Parchowo
  • Garbacz – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. ostrowieckim, w gminie Waśniów

Wikipedia


garbad

esencja przyprawowa wykorzystywana w przemyśle rolno-spożywczym


SJP.pl


garbarczyk

nazwisko


SJP.pl


garbarek

nazwisko


SJP.pl


garbarnia

pomieszczenie lub zakład, w którym garbuje się (wyprawia) skóry


SJP.pl

Garbarnia – zakład przemysłowy, w którym odbywa się proces wyprawiania skór.

Wikipedia


garbarski

dotyczący garbarstwa lub garbarza


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z garbarstwem albo garbarzem, dotyczący garbarstwa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbienie n., garbarstwo n., garbarz mos., garbarka ż., garbarnia mrz., garbnik mrz., garbowanie n., wygarbowanie n.

 czas. garbować ndk., wygarbować dk.

 przym. garbowany

Wiktionary


garbarstwo

gałąź przemysłu zajmująca się wyprawianiem skór


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzem. wyprawianie skór;

Wiktionary

Garbarstwo – dziedzina rzemiosła lub przemysłu zajmująca się wyprawianiem skór. Garbarstwo zajmuje się zarówno chemiczną, jak i fizyczną obróbką skór.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡarˈbarstfɔ, AS: garbarstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbienie n., garbarz

 czas. garbować, wygarbować

 przym. garbarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) garbowanie

Wiktionary


garbary

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) odzawodowa nazwa cześci Poznania wokół ulicy o tej samej nazwie

Wiktionary

  • Garbary – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Michałowo
  • Garbary – dawna jurydyka, posiadająca własny ratusz; obecnie krakowski Piasek
  • Garbary – część poznańskiego Starego Miasta
    • Poznań Garbary – stacja kolejowa
  • Garbary – ulica we Wrocławiu na Starym Mieście

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ɡarˈbarɨ, AS: garbary

Wiktionary


garbarz

specjalista w zakresie garbarstwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zaw. rzem. rzemieślnik lub robotnik zajmujący się garbowaniem skór

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡarbaʃ, AS: garbaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbarnia ż., garbarstwo n., garbowanie n., wygarbowanie n., garbnik m., garbienie n.

:: fż. garbarka ż.

 czas. garbować ndk., wygarbować dk.

 przym. garbarski, garbnikowy

Wiktionary


garbata

kobieta garbata


SJP.pl

Garbata – część wsi Tempoczów-Rędziny w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Skalbmierz.

W latach 1975–1998 Garbata administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wikipedia


garbatamente

określenie wykonawcze: z wdziękiem


SJP.pl


garbatecki

przymiotnik od: Garbatka Letnisko


SJP.pl


garbatek

łokaś garbatek - gatunek chrząszcza


SJP.pl


garbatka

łokaś garbatek - gatunek chrząszcza


SJP.pl

Biologia
  • garbatka (Toninia) – rodzaj porostów
  • garbatka (Gibbaeum) – rodzaj roślin z rodziny pryszczyrnicowatych
  • garbatka (Limia nigrofasciata) – gatunek ryby z rodziny piękniczkowatych
  • garbatka – człon rodzajowy zwyczajowych nazw gatunkowych niektórych motyli z rodziny garbatkowatych:
    • garbatka brzozówka (Pheosia gnoma)
    • garbatka dromaderka, garbatka wielbłądka (Notodonta dromedarius)
    • garbatka karbica (Gluphisia crenata)
    • garbatka łańcuchówka (Leucodonta bicoloria)
    • garbatka miesięcznica (Notodonta tritophus)
    • garbatka osinówka (Pheosia tremula)
    • garbatka pomianówka (Notodonta torva)
    • garbatka sierpówka, garbatka rudorożka, garbatka guślarka (Drymonia ruficornis)
    • garbatka wyrocznica (Drymonia dodonaea)
    • garbatka zygzakówka, garbatka wieniawka (Notodonta ziczac)
    • garbatka zaczepka (Peridea anaceps)

    Wikipedia


garbatkowate

rodzina motyli


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Notodontidae|Stephens|ref=tak., rodzina motyli;

Wiktionary

Garbatkowate (Notodontidae) – rodzina motyli z podrzędu Glossata. Obejmuje około 3800 opisanych gatunków.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Błona bębenkowa u garbatkowatych zwrócona jest brzusznie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garb mrz., garbatka ż., garbatość ż., garbaty mos.

 przym. garbaty

 przysł. garbato

Wiktionary


garbatkowaty

o cechach garbatkowatych (rodzina motyli)


SJP.pl


garbato

przysłówek

 (1.1) pot. od: garbaty

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarˈbatɔ, AS: garbato

Wiktionary

Powiązane:

 przym. garbaty

 rzecz. garb mrz., garbatkowate nmos., garbuska ż., garbienie n.

Wiktionary


garbatość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co garbate; cecha tych, którzy są garbaci

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbatkowate nmos., garb m., garbek m., garbus m., garbusek m., garbuska ż., garbienie n.

 czas. garbić się

 przym. garbaty

Wiktionary


garbaty

1. mający garb;
2. mający naturalną wypukłość lub narośl na grzbiecie;
3. pagórkowaty


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) z widocznym skrzywieniem kręgosłupa; z garbem

 (1.2) mający wypukłość, wybrzuszenie, zgrubienie lub skrzywienie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Chłopcze, ależ ty jesteś garbaty!

 (1.2) […] na białych atłasach i koronkach leżała papużka nieżywa, z czerwonemi skrzydłami, z szarym czubem nad głową, z garbatym dziobem, żałośnie opadłym na pierś puszystą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarˈbatɨ, AS: garbaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbatkowate nmos., garb m., garbus m., garbuska ż., garbatość ż., garbienie n.

 czas. garbić, garbić się

 przysł. garbato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|puklaty.

Wiktionary


garbek

mała wypukłość, wzniesienie, wybrzuszenie, nierówność


SJP.pl

Garbek (dawniej Nowy Dwór, kaszub. Nowi Dwór, niem. Neuhof) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Przechlewo.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Obecna urzędowa nazwa wsi to nazwa sztuczna utworzona przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych.

Wikipedia


garbiak

kuliste uwypuklenia gałki ocznej mogące powstać w obrębie przedniego odcinka oka wskutek urazu


SJP.pl


garbić

1. rzadkie: pochylać, zginać;
2. garbić się:
a) pochylać się, zginać się;
b) rzadkie: tworzyć garby, być pokrytym garbami; wyginać się


SJP.pl


garbicz

nazwisko


SJP.pl

Garbicz (niem. Görbitsch) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Torzym.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Miejscowość letniskowa położona na południe od drogi krajowej nr 92, pomiędzy dwoma jeziorami: Kręcko i Wielicko.

Od 2013 roku odbywa się tutaj Festiwal Muzyki i Sztuki Garbicz Festival.

Wikipedia


garbik

1. rodzaj niedużych, morskich ryb z rodziny garbikowatych;
2. zdrobnienie od: garb; garbek


SJP.pl


garbikowate

rodzina ryb z rzędu okoniokształtnych


SJP.pl

Garbikowate (Pomacentridae) – rodzina małych (do 35 cm), głównie morskich ryb okoniokształtnych. Często hodowane w akwariach morskich. W warunkach hodowlanych wykazują dużą odporność na warunki sztucznego środowiska oraz silny terytorializm. Niektóre gatunki uznawane za bardzo agresywne wobec współmieszkańców.

Wikipedia


garbikowaty

o cechach garbikowatych (rodzina ryb)


SJP.pl


garbipłat

roślina z rodziny motylkowatych (bobowatych), występująca w około 150 gatunkach; wigna


SJP.pl

Garbipłat, wspięga, fasolnik (Vigna Savi) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Ponieważ to rośliny blisko spokrewnione i podobne do fasoli – były włączane do tego rodzaju i szereg gatunków nadal zwyczajowo zwanych jest fasolą. Stosowana dla rodzaju jest też nazwa wspięga, która z kolei jest myląca ze względu na jej używanie także w odniesieniu do rodzaju Lablab. Rodzaj obejmuje ponad 90 gatunków (105 według Plants of the World). Dawniej zaliczano tu ok. 150 gatunków, ale szereg z nich wyodrębnionych zostało do osobnych rodzajów (Ancistrotropis, Cochliasanthus, Condylostylis, Leptospron).

Wikipedia


garbnica

ciecz ze świeżym garbnikiem


SJP.pl


garbnik

1. substancja chemiczna mająca zdolność łączenia się z substancją białkową skóry zwierzęcej, stosowana w garbarstwie;
2. roślina stosowana w zielarstwie


SJP.pl

Garbniki – substancje służące do garbowania skóry. Ich garbujące działanie przejawia się w wiązaniu się z białkiem występującym w skórze (kolagenem), przez co jest ono neutralizowane lub usuwane ze skóry, która staje się skórą wyprawioną.

Ze względu na pochodzenie garbniki można podzielić na:

  • garbniki nieorganiczne (mineralne):
    • związki chromu(III), cyrkonu(IV), tytanu(IV), glinu, żelaza(III), rtęci(II), molibdenu(III), krzemu, wanadu(V), wolframu(V) i molibdenu(VI), a także kwasy polifosforowe

    Wikipedia


garbnikodajny

dostarczający garbnika


SJP.pl


garbnikowy

związany z garbnikiem


SJP.pl


garbno

wieś w woj. warmińsko-mazurskim


SJP.pl

W Polsce
  • Garbno – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. kętrzyńskim, w gminie Barciany
  • Garbno – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. kętrzyńskim, w gminie Korsze
  • Garbno – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Polanów
  • Garbno – gromada w powiecie kętrzyńskim
  • Garbno – gromada w powiecie koszalińskim
Inne
  • Garbno - oficjalna nazwa wsi Niebrzydowo Wielkie w latach 1945–46.

Wikipedia


garbo

  • Greta Garbo – szwedzko-amerykańska aktorka filmowa i teatralna
  • Juan Pujol, ps. „Garbo” – brytyjski podwójny agent w czasie II wojny światowej

Wikipedia


garbogrzbiet

rodzaj wodnych ssaków z rodziny delfinowatych


SJP.pl

Garbogrzbiet (Sousa) – rodzaj wodnych ssaków z podrodziny Delphininae w obrębie rodziny delfinowatych (Delphinidae).

Wikipedia


garbogłowy

wargacz garbogłowy - ryba morska z rodziny wargaczowatych; napoleon, chelin napoleoński


SJP.pl


garbonosy

o garbatym profilu (np. niektóre rasy koni)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) o ludziach: mający nos z garbem

 (1.2) o zwierzętach: mający wypukłość na pysku lub dziobie

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡarbɔ̃ˈnɔsɨ, AS: garbõnosy

Wiktionary


garbów

1. silne skrzywienie kręgosłupa tworzące wypukłość na plecach lub klatce piersiowej;
2. wypukłość na grzbiecie wielbłąda wypełniona tłuszczem;
3. jakakolwiek wypukłość, nierówność, wybrzuszenie


SJP.pl

W Polsce
  • Garbów – wieś w woj. lubelskim, w pow. lubelskim, siedziba gminy Garbów
  • Garbów – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie Bedlno
  • Garbów – wieś w woj. łódzkim, w pow. łódzkim wschodnim, w gminie Tuszyn
  • Garbów – wieś w woj. łódzkim, w pow. sieradzkim, w gminie Błaszki
  • Garbów – osada w woj. opolskim, w pow. brzeskim, w gminie Lubsza

Wikipedia


garbować

poddawać skórę zwierzęcą specjalnej obróbce w celu nadania jej miękkości i trwałości; wyprawiać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) wyprawiać skórę zwierzęcą, poddając ją działaniu garbników lub środków syntetycznych

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbarstwo n., garbnik m., garbarz mos., garbowanie n.

 przym. garbarski

 czas. wygarbować

Wiktionary


garbowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|garbować.

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 czas. wygarbować, garbować ndk.

 rzecz. garbarz m., garbienie n.

 przym. garbarski

Wiktionary


garbowianin

mieszkaniec Garbowa (wsi w Polsce)


SJP.pl


garbowianka

mieszkanka Garbowa (wsi w Polsce)


SJP.pl


garbowiny

odpadki garbarskie, używane jako nawóz lub na opał


SJP.pl


garbówka

kora dębowa, odpowiednio spreparowana, używana do garbowania skóry


SJP.pl

Struga Kurowska – struga, lewostronny dopływ Kurówki o długości 6,35 km i powierzchni zlewni 32,08 km²

Struga przepływa przez Klementowice i Kurów. Jej dopływem jest Potok Klementowicki.

Wikipedia


garbowski

przymiotnik od: Garbów


SJP.pl

  • Jan Garbowski (1888-1940) – lekarz
  • Ludwik Garbowski (1872-1954) – botanik. fitopatolog
  • Roman Garbowski (ur. 1935) – aktor
  • Tadeusz Garbowski (1869-1940) – zoolog
  • Tomasz Garbowski (ur. 1979) – polityk

Wikipedia


garbunek

wyprawianie skór; garbowanie


SJP.pl


garbus

potocznie: osoba garbata


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. człowiek z garbem (kifozą)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) pot. mot. jeden z modeli samochodu marki Volkswagen

Wiktionary

  • Volkswagen Garbus – potoczna polska nazwa niemieckich samochodów osobowych Volkswagen Typ 1.
  • Garbus – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a o Sherlocku Holmesie
  • Garbus – powieść przygodowa Paula Févala (tytuł alternatywny: Kawaler de Lagardère)
  • Garbus – francuski film kostiumowy z 1959

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przed kościołem żebrał jakiś garbus.

 (2.1) Zdaniem wielu garbusy to najpiękniejsze samochody.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarbus, AS: garbus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garbaty m., garb m., garbatość ż.

:: fż. garbuska ż.

:: zdrobn. garbusik m.

 czas. garbić się ndk., zgarbić się dk., przygarbić się dk.

 przym. garbaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) garbaty

 (2.1) chrząszcz, chrabąszcz

Wiktionary


garbusek

zdrobnienie od: garbus


SJP.pl


garbuska

potocznie: kobieta garbata


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pogard. kobieta garbata

 (1.2) pot. mot. warszawa

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Kazik pucował swoją garbuskę od samego rana.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ɡarˈbuska, AS: garbuska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garb mrz., garbusek m., garbatość ż., garbienie n.

:: fm. garbus m.

 czas. garbić ndk., garbić się ndk.

 przym. garbaty

 przysł. garbato

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) pot. warszawka

Wiktionary


garcia

[czytaj: Gars-ija]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko


SJP.pl

García lub Garcia może się odnosić do:

  • García – (XII w.) wielki mistrz zakonu Calatrava
  • Garcia I (919?-970)
  • García II zwany „Tchórzem” (zm. 1004 lub 1005) – król Nawarry i hrabia Aragonii
  • Adam Gabriel Garcia – tancerz, aktor filmowy i telewizyjny
  • Adela Garcia – zawodniczka fitness, kulturystka
  • Adrián García Arias – meksykański piłkarz
  • Alan García Pérez – peruwiański polityk, dwukrotny prezydent Peru
  • Alberto García – meksykański piłkarz
  • Alejandro García – meksykański piłkarz
  • Alfonso García Robles – meksykański polityk i dyplomata, laureat pokojowej nagrody Nobla
  • Andrés García Jr. – meksykański aktor telewizyjny i filmowy, model
  • Andrés Luis García Jasso – meksykański duchowny katolicki
  • Andy García – aktor filmowy
  • Eduardo Horacio García – argentyński duchowny katolicki, biskup
  • Eric García – hiszpański piłkarz
  • Federico García Lorca – hiszpański poeta i dramaturg; był także malarzem, pianistą i kompozytorem
  • Fernando García Cadiñanos – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, biskup
  • Francisco García Pimienta – hiszpański trener i piłkarz
  • Antonio Ignacio Velasco García – wenezuelski duchowny katolicki, arcybiskup Caracas, kardynał
  • Carlos García Camader – peruwiański duchowny katolicki, biskup
  • Caroline Garcia – francuska tenisistka
  • Gabriel García Márquez – kolumbijski powieściopisarz, dziennikarz i działacz społeczny
  • Ginés García – hiszpański kolarz szosowy
  • Gonzalo García Vivanco – meksykański aktor filmowy i telewizyjny, model
  • Gregorio María Aguirre y García – hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii, kardynał
  • Iván García (lekkoatleta) – kubański lekkoatleta, sprinter
  • Jorge Garcia – amerykański aktor
  • José Antonio García Calvo – hiszpański piłkarz
  • José Luis Fernández García – hiszpański szachista, arcymistrz
  • José Luis García – gwatemalski zapaśnik
  • José Luis García Raya – hiszpański polityk i samorządowiec
  • José Luis García Sánchez – hiszpański reżyser, scenarzysta i producent filmowy
  • José Maurício Nunes Garcia – brazylijski kompozytor
  • Julián García Valverde – hiszpański ekonomista, przedsiębiorca i polityk
  • Julián García Vargas – hiszpański polityk i ekonomista
  • Leonardo García – meksykański aktor telewizyjny
  • Luis Alberto García – meksykański piłkarz
  • Luis Ángel García – meksykański piłkarz
  • Luis Armelio García – kubański trener piłkarski
  • Luis de García – panamski zapaśnik
  • Luis Francisco García – meksykański piłkarz
  • Luis García – hiszpański lekkoatleta, długodystansowiec
  • Luis García Berlanga – hiszpański reżyser i scenarzysta
  • Luis García Fernández – hiszpański piłkarz, zawodnik Espanyolu
  • Luis García Meza Tejada – prezydent Boliwii
  • Luis García-Ochoa Ibáñez – hiszpański malarz, rytownik i ilustrator
  • Luis García Plaza – hiszpański trener i piłkarz
  • Luis García Postigo – meksykański piłkarz
  • Luis Javier García Sanz – hiszpański piłkarz, zawodnik Panathinaikos AO
  • Luis Prado García – hiszpański męczennik
  • Luis Yáñez-Barnuevo García – hiszpański i andaluzyjski polityk oraz lekarz
  • Manuel Pablo García – argentyński piłkarz
  • Melchor Rodríguez García – polityk hiszpański
  • Miguel García – meksykański piłkarz
  • Néstor García – wenezuelski zapaśnik
  • Néstor García Veiga – były argentyński kierowca wyścigowy
  • Pablo García – urugwajski piłkarz
  • Raúl García – meksykański zapaśnik
  • René Isidoro García – były meksykański piłkarz, obecnie trener
  • Ricardo García García – peruwiański duchowny katolicki, biskup
  • Roberto García – argentyński lekkoatleta, sprinter
  • Rodrigo García – wielki mistrz zakonu Calatrava
  • Rodrigo García – reżyser
  • Rutilio Grande García – salwadorki zakonnik, jezuita, męczennik, błogosławiony Kościoła katolickiego
  • Salvador Piñeiro García-Calderón – peruwiański duchowny katolicki, arcybiskup
  • Wilfredo García – kubański zapaśnik w stylu wolnym
  • Xavier García – salwadorski piłkarz
  • Yoel García – kubański lekkoatleta, trójskoczek
  • Garcia – zespół muzyczny
  • Garcia (Gustavo Garcia dos Santos, ur. 2002) – brazylijski piłkarz
  • Garcia – gmina w Hiszpanii, w prowincji Tarragona, w Kataloni

Wikipedia


garcorz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. garncarz

Wiktionary


garcynia

1. rodzaj tropikalnych roślin z rodziny kluzjowatych; mangostan;
2. gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny kluzjowatych; mangostan właściwy, smaczelina, żółtopla, żółciecz


SJP.pl


garcz

nazwisko


SJP.pl

Garcz, dodatkowa nazwa w j. kaszubskim Gôrcz, (niem. Gartsch) – wieś kaszubska w Polsce na Pojezierzu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego nad Jeziorem Łapalickim. W Garczu na skrzyżowaniu z drogą wojewódzką nr 211 bierze swój początek Droga Kaszubska.

W części wsi Garcz, Dziewczej Górze, osadzona jest oś powieści Martyny Bundy "Nieczułość".

Wikipedia


garczarczyk

nazwisko


SJP.pl


garczarek

nazwisko


SJP.pl


garczek

mały garnek; garnczek, garneczek, garnuszek


SJP.pl


garczyk

nazwisko


SJP.pl


garczyn

Garczyn (kaszb. Gôrczëno) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Liniewo, na wschodnim krańcu Pojezierza Kaszubskiego, nad Jeziorem Dużym. Na zachód od Garczyna znajduje się rezerwat leśny Orle nad Jeziorem Dużym, a w samym Garczynie ferma strusi afrykańskich.

Wikipedia


garczyński

nazwisko


SJP.pl

Garczyński (Garczynski, Sas Pruski odmienny) – polski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Sas Pruski. Używany przez rodzinę pochodzenia kaszubskiego.

Wikipedia


gard

rodzaj liny; garda


SJP.pl

  • Gard – departament we Francji
  • Gard – rzeka we Francji
  • gród – na Pomorzu częściej jako gard.

Wikipedia


garda

1. ustawienie rąk osłaniające głowę i żołądek przed ciosem;
2. część rękojeści broni siecznej i szermierczej, osłaniająca dłoń i przegub;
3. w żeglarstwie:
a) koniec gafla obejmujący maszt;
b) lina do podciągania innej liny lub drzewca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. w boksie: ustawienie rąk osłaniające głowę i żołądek

 (1.2) sport. wojsk. część rękojeści broni siecznej osłaniająca dłoń

 (1.3) żegl. rozwidlony koniec gafla obejmujący maszt

Wiktionary

  • Garda Síochána – policja w Irlandii
  • garda – ustawienie rąk w sportach walki umożliwiające obronę przed ciosami przeciwnika i wyprowadzanie własnych
  • garda – w brazylijskim jiu-jitsu klincz (chwyt) wykonywany nogami z pozycji leżącej
  • garda – w szermierce metalowa osłona dłoni przy rękojeści broni białej
  • garda – w żeglarstwie
  • garda – we wspinaczce rodzaj węzła stosowanego m.in. do podchodzenia na linie
  • Garda – miejscowość i gmina we Włoszech
  • Garda – jezioro w północnych Włoszech

Wikipedia

Synonimy:

 (1.2) jelec

Wiktionary


gardafał

lina, która wraz z pikfałem służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego; gafelfał; fał gafla


SJP.pl

Gardafał, gafelfał, fał gafla – element olinowania ruchomego występujący na jednostkach z ożaglowaniem gaflowym. Służy do stawiania i zrzucania żagla gaflowego poprzez zmianę wysokości przymasztowego końca gafla. Gardafał mocowany jest do gardy gafla.

Wikipedia


gardan

złożony lek przeciwbólowy zawierający aminofenazon i metamizol


SJP.pl


gardasiewicz

nazwisko


SJP.pl


gardeja

wieś w Polsce


SJP.pl

Gardeja (niem. Garnsee) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Gardeja

Wieś leży przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 55 z drogą wojewódzką nr 523.

Siedziba gminy Gardeja. Dawniej miasto; uzyskała lokację miejską w 1334 roku, zdegradowana w 1945 roku. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gardeja. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Wikipedia


gardejski

przymiotnik od: Gardeja


SJP.pl


gardenal

pochodna kwasu barbiturowego; lek nasenny, uspokajający i przeciwepileptyczny; fenobarbital, luminal


SJP.pl


gardenia

drzewo lub krzew z rodziny szorstkolistnych; przepyszlin


SJP.pl

  • Gardenia – imię
  • Gardenia – rodzaj roślin z rodziny marzanowatych
  • Gardenia – polska grupa rockowa działająca od 1987
  • Gardenia – singel Malice Mizer

Wikipedia


garderoba

1. ogół posiadanej odzieży;
2. większa szafa lub niewielkie pomieszczenie do przechowywania ubrań;
3. dawniej: pokój, gdzie przechowywano odzież i gdzie przebywały służące, które się nią opiekowały; ubieralnia;
4. pokój, w którym się ubierają i charakteryzują artyści przed wyjściem na scenę; przebieralnia;
5. rzadko: przechowalnia ubrań; szatnia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ogół odzieży, ubrań, które się posiada

 (1.2) teatr. w teatrze, pokój w którym ubierają i charakteryzują się aktorzy

 (1.3) pomieszczenie służące do przechowywania odzieży

 (1.4) daw. pomieszczenie w którym przechowywano ubrania i w którym przebywały służące zajmujące się nimi

Wiktionary

Garderoba (od fr. garde-robe) – pomieszczenie przeznaczone do przechowywania odzieży (komora). Bywa projektowane i budowane w domach jednorodzinnych, czasem także w większych mieszkaniach. Jeśli jest połączone z sypialnią, wówczas często jest także przeznaczone do wykonywania zabiegów toaletowych, ubierania się, czesania (gotowalnia).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miał przy sobie całą swoją garderobę.

 (1.2) W garderobie było już kilku aktorów przygotowujących się do występu.

 (1.3) Z sypialni wchodziło się do garderoby pełnej ubrań.

 (1.4) Służąca wróciła do garderoby po suknię.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡardɛˈrɔba, AS: garderoba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garderobiana ż., garderobiany mos.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) szatnia

Wiktionary


garderobiana

1. kobieta pomagająca aktorom przy ubieraniu się i charakteryzacji;
2. dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobna, garderobianka, garderobka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pracownica teatru odpowiedzialna za kostiumy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garderoba ż., garderobiany mos.

Wiktionary


garderobianka

dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobna, garderobiana, garderobka


SJP.pl


garderobiany

garderoba, np. zakupy garderobiane


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. służący odpowiedzialny za garderobę

 (1.2) teatr. mężczyzna obsługujący garderobę aktorską

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) W połowie spektaklu garderobiani oczekują już w garderobach.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. garderoba ż.

:: fż. garderobiana ż.

Wiktionary


garderobka

1. zdrobnienie od: garderoba; garderóbka;
2. dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobiana, garderobianka, garderobna


SJP.pl


garderobna

dawniej: służąca zajmująca się garderobą i pomagająca przy ubieraniu się; garderobiana, garderobianka, garderobka


SJP.pl


gardełko

zdrobnienie od: gardło; gardziołko


SJP.pl


gardina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zasłonka, firana

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz.

:: zdrobn. gardinka ż.

frazeologia.

etymologia.

 etym|niem|Gardine.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. gardinka ż.

Wiktionary


gardinka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. firanka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gardina ż., gardinsztanga ż.

Wiktionary


gardinsztanga

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. karnisz

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gardina ż., gardinka ż.

Wiktionary


gardlany

dotyczący gardła; odnoszący się do gardła


SJP.pl


gardner

Osoby:

  • Alexander Gardner – szkocki fotograf działający głównie w USA
  • Anthony Gardner – angielski piłkarz, grający na pozycji obrońcy
  • Arthur Gardner – amerykański aktor i producent filmowy
  • Ava Gardner – amerykańska aktorka i piosenkarka
  • Brett Gardner – amerykański baseballista występujący na pozycji zapolowego
  • Chet Gardner – amerykański kierowca wyścigowy
  • Chris Gardner – amerykański milioner, inwestor, mówca i filantrop
  • Cory Gardner – amerykański polityk, senator ze stanu Kolorado
  • Craig Gardner – angielski piłkarz występujący na pozycji pomocnika
  • Craig Shaw Gardner – amerykański pisarz
  • Dale Gardner – amerykański astronauta i lotnik
  • Davante Gardner – amerykański koszykarz, grający na pozycji silnego skrzydłowego
  • Ed Gardner – amerykański aktor, producent filmowy i komik
  • Elizabeth Gardner – australijska narciarka dowolna
  • English Gardner – amerykańska lekkoatletka specjalizująca się w biegach sprinterskich
  • Erle Stanley Gardner – amerykański prawnik i pisarz
  • Eva Gardner – amerykańska basistka
  • Frank Gardner – australijski kierowca wyścigowy
  • Frederick Gardner Cottrell – amerykański chemik fizyczny, wynalazca elektrofiltra
  • Gabriel Gardner – amerykański siatkarz grający na pozycji atakującego
  • Gardner Ackley – amerykański ekonomista, przewodniczący Zespołu Doradców Ekonomicznych
  • Gardner Boultbee – kanadyjski żeglarz sportowy, medalista olimpijski
  • Gardner Dozois – amerykański pisarz i wydawca literatury science fiction
  • Gardner Williams – amerykański pływak, uczestnik Letnich Igrzysk Olimpijskich 1896
  • Gary Gardner – angielski piłkarz grający na pozycji środkowego pomocnika
  • George Gardner – irlandzki bokser zawodowy
  • Gerald Brosseau Gardner – dziennikarz, okultysta
  • Guy Gardner – amerykański oficer lotnictwa i astronauta
  • Helen Gardner – angielska filolog i krytyk literacka, dama
  • Howard Gardner – amerykański psycholog
  • Isabella Stewart Gardner – amerykańska kolekcjonerka sztuki, filantropka i mecenas sztuki
  • James Alan Gardner – kanadyjski pisarz, twórca literatury science fiction
  • Janet Gardner – amerykańska piosenkarka i gitarzystka rockowa
  • John Gardner – amerykański pisarz
  • John Gardner – angielski kompozytor
  • Keith Gardner – jamajski lekkoatleta, płotkarz i sprinter
  • Landon Gardner – amerykański narciarz, specjalista narciarstwa dowolnego
  • Laurence Gardner – brytyjski genealog, pisarz
  • Lisa Gardner – amerykańska pisarka współczesna
  • Martin Gardner – amerykański dziennikarz naukowy
  • Maureen Gardner – brytyjska lekkoatletka
  • Meredith Gardner – kanadyjska narciarka, uprawiająca narciarstwo dowolne
  • Monica Mary Gardner – angielska polonistka
  • Murray Gardner – nowozelandzki narciarz alpejski, olimpijczyk
  • Packey Gardner – hongkoński hokeista na trawie
  • Peter Gardner – australijski lekkoatleta, płotkarz
  • Rebekah Gardner – amerykańska koszykarka występująca na pozycjach rzucającej oraz niskiej skrzydłowej
  • Ricardo Gardner – piłkarz jamajski grający na pozycji lewego pomocnika lub obrońcy
  • Rob Gardner – perkusista rockowy
  • Robyn Grey-Gardner – australijska wioślarka, brązowa medalistka olimpijska z Los Angeles
  • Rulon Gardner – amerykański zapaśnik w stylu klasycznym
  • Rupert Gardner – brytyjski lekkoatleta specjalizujący się w biegach płotkarskich
  • Sally Gardner – brytyjska pisarka literatury dziecięcej i młodzieżowej
  • Speed Gardner – amerykański kierowca wyścigowy
  • Sue Gardner – kanadyjska dziennikarka, dyrektorka wykonawcza Wikimedia Foundation
  • Virginia Gardner – amerykańska aktorka i modelka
  • Wayne Gardner – australijski motocyklista i kierowca wyścigowy
  • William Gardner Smith – amerykański dziennikarz
  • William Gardner Smith – brytyjski botanik i ekolog

Wikipedia


gardno

nazwa kilku wsi i jezior w Polsce


SJP.pl

Gardno (dawniej Jezioro Gardeńskie, Jezioro Gorda; kaszub. Gardno, niem. Garder See) – poligenetyczne jezioro przybrzeżne, jezioro przymorskie położone na Wybrzeżu Słowińskim w województwie pomorskim.

Wikipedia


gardocki

nazwisko


SJP.pl

Gardocki – nazwisko polskie.

Z zakończeniem –cki męskie, z zakończeniem –cka żeńskie.

Wikipedia


gardomir

imię męskie


SJP.pl

Gardomir – staropolskie imię męskie. Składa się z członu Gardo- ("dumny, wyniosły", wtórnie: "budzący grozę, okropny") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Mogło zatem oznaczać "ten, który budzi grozę i zapewnia pokój" lub in.

Gardomir imieniny obchodzi 11 października.

Wikipedia


gardomirostwo

Gardomir z małżonką; Gardomirowie


SJP.pl


gardomirowie

imię męskie


SJP.pl


gardomirowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Gardomira lub z nim związany


SJP.pl


gardulski

nazwisko


SJP.pl


gardyna

dawniej: firanka u okna


SJP.pl


gardzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|gardzić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. gardzić, pogardzać, pogardzić

Wiktionary


gardzić

pogardzać;
1. świadomie traktować kogoś lub coś bez szacunku, nisko kogoś lub coś cenić; lekceważyć;
2. nie przywiązywać wagi do czegoś, uznawać coś za błahostkę; lekceważyć, bagatelizować;
3. wyrzekać się czegoś, rezygnować z czegoś


SJP.pl

czasownik

 (1.1) myśleć o kimś lub postępować z nim z pogardą

 (1.2) lekceważyć, bagatelizować

 (1.3) odrzucać, rezygnować, odtrącać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Gardzę tymi, którzy kłamią by funkcjonować i nie mają odwagi przyznać się do oszustwa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarʲd͡ʑit͡ɕ, AS: garʹʒ́ić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. pogarda, gardzenie

 czas. pogardzić, pogardzać, wzgardzić

 przym. pogardliwy, wzgardliwy

 przysł. wzgardliwie

Wiktionary

Synonimy:

pogardzać

Wiktionary


gardziel

gardło zwierząt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. zool. odpowiednik gardła u zwierząt; rzadziej określenie ludzkiego gardła

 (1.2) przen. wąskie przejście

 (1.3) techn. mot. część gaźnika, gdzie zachodzi rozpylenie paliwa przez rozpylacz

 (1.4) hutn. element dużego pieca z otworem, przez który piec się napełnia

Wiktionary

Gardziel (łac. fauces) – u człowieka jest to trójkątna przestrzeń zawarta pomiędzy łukami podniebienno-językowymi a podniebienno-gardłowymi. Znajdują się w niej migdałki podniebienne. Granica pomiędzy jamą ustną a gardłem nie jest precyzyjnie określona. Według niektórych są nią fałdy podniebienno-językowe, zdaniem innych fałdy podniebienno-gardłowe. W ostatnim przypadku cieśń gardzieli zaliczana jest do jamy ustnej. Jest uważana przez większość biologów za określenie całego gardła.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. gardzielowy, gardłowy

 rzecz. gardło n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) przesmyk, ujście

Wiktionary


gardzielewski

nazwisko


SJP.pl


gardzielowy

związany z gardzielą


SJP.pl


gardzienice

1. Gardzienice Pierwsze – wieś w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim;
2. Gardzienice Drugie – wieś w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim


SJP.pl

Gardzienice – historyczna nazwa wsi, obecnie obejmuje wsie Gardzienice Pierwsze i Gardzienice Drugie, w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Piaski.

Wikipedia


gardzienicki

Gardzienice


SJP.pl

Patrz:

Gardzienice

gardziński

nazwisko


SJP.pl


gardziołek

zdrobniale: gardło


SJP.pl


gardziołko

zdrobnienie od: gardło; gardełko


SJP.pl


gardłacz

garłacz;
1. odmiana gołębia domowego, mającego zdolność bardzo silnego rozdymania wola; wolak;
2. stalowa tuleja nakładana na wylot lufy karabinu do strzelania granatami, używana w I wojnie światowej;
3. dawna ręczna broń palna mająca lejkowato rozszerzony wylot lufy


SJP.pl

Garłacz (także: gardłacz, szturmak, tromblon) – odprzodowa broń strzelecka wyposażona w lufę z charakterystycznym rozszerzeniem przy wylocie, w formie spłaszczonego lub zaokrąglonego lejka. Rodzaj dawnej strzelby, używanej głównie w XVI–XVIII wieku.

Wikipedia


gardło

1. odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego, który znajduje się między jamą ustną a przełykiem; gardziel;
2. utrata życia przez powieszenie lub ścięcie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) anat. odcinek między przełykiem a jamą ustną, mieszczący się w przedniej części szyi;

Wiktionary

Gardło (łac. pharynx) – w anatomii człowieka miejsce krzyżowania się drogi pokarmowej z oddechową. Jest to maczugowata cewa włóknisto-mięśniowa, rozciągająca się od podstawy czaszki do VI kręgu szyjnego. Długość gardła u dorosłego człowieka wynosi średnio 12–13 cm. Jego najszersza część znajduje się na wysokości kości gnykowej i wynosi 5 cm.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Po tych wczorajszych lodach trochę boli mnie dzisiaj gardło.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡardwɔ, AS: gardu̯o

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gardziel ż., gardłowanie n.

 czas. gardłować

 przym. gardłowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gardziel

Wiktionary


gardłopłetwe

nadrząd ryb promieniopłetwych; wężorowe


SJP.pl

Gardłopłetwe, wężorowe (Stenopterygii) – nadrząd ryb promieniopłetwych z infragromady doskonałokostnych (Teleostei) obejmujący jeden rząd:

  • wężorokształtne (Stomiiformes).

Gardłopłetwe żyją w morskich głębinach, gdzie panują wieczne ciemności i ogromne ciśnienie. Są doskonale przystosowane do tego nieprzyjaznego środowiska. Większość gatunków poluje z wykorzystaniem świetlnego wabika, który przyciąga ofiary. Wiele wężorokształtnych ma duży otwór gębowy, uzbrojony w długie, ostre zęby. Część przedstawicieli nadrzędu odbywa regularne wędrówki pionowe: noce spędza w głębinach, w dzień natomiast bytuje w płytszych wodach. Jednym z przystosowań gardłopłetwych do życia w takim, a nie innym środowisku jest obojnactwo, bowiem w ciemnych głębinach trudno jest znaleźć partnera.

Wikipedia


gardłopłetwy

o cechach gardłopłetwych (nadrząd ryb)


SJP.pl


gardłosz

rodzaj jadalnych ryb z rodziny gardłoszowatych


SJP.pl


gardłoszowate

rodzina słodkowodnych ryb promieniopłetwych


SJP.pl

Gardłoszowate (Trachichthyidae) – rodzina morskich ryb beryksokształtnych (Beryciformes).

Wikipedia


gardłować

potocznie: mówić o czymś dużo i głośno; gębować


SJP.pl


gardłowość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest gardłowe

Wiktionary

Powiązane:

 przym. gardłowy

 przysł. gardłowo

Wiktionary


gardłowy

1. związany z gardłem;
2. sprawa gardłowa - sprawa bardzo poważna w skutkach


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z gardłem, dotyczący gardła

 (1.2) fonet. artykułowany gardłem

 (1.3) o dźwięku: chrapliwy lub niski

 (1.4) daw. zagrożony karą śmierci, pociągający za sobą karę śmierci

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gardłowość ż., gardło mrz., gardziel ż., gardłowanie n.

 czas. gardłować

 przysł. gardłowo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) faryngalny

Wiktionary


garecki

nazwisko


SJP.pl


garewicz

nazwisko


SJP.pl


garfield

[czytaj: garfild]
1. popularny komiks, którego główną postacią jest kot o takim imieniu;
2. nazwisko angielskie, np. James Abram Garfield (1831 - 1881), dwudziesty prezydent USA


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) film. liter. postać filmowa, bardzo tłusty pomarańczawy kot;

Wiktionary

Garfield – popularny komiks stworzony przez Jima Davisa, którego tytułowym bohaterem jest antropomorficzny rudy kocur, odznaczający się lenistwem, narcyzmem i słabością do lasagni. Jego towarzyszami są: niezbyt rozgarnięty pies Odie oraz ich ułomny pod względem towarzyskim właściciel, Jon Arbuckle. Kocur odziedziczył imię po dziadku Jima Davisa, który z kolei był tak nazwany dla upamiętnienia prezydenta Stanów Zjednoczonych Jamesa Garfielda.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Ciekawe, ile myszy upolował Garfield w swoim życiu?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈɡarfʲilt, AS: garfʹilt

Wiktionary


gargamel

potocznie: brzydki budynek niepasujący do pobliskiego otoczenia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) film. liter. zły czarodziej z komiksów i filmów o smerfach

Wiktionary

Gargamel – fikcyjna postać z komiksu oraz animowanego serialu Smerfy; pechowy, zły czarodziej mieszkający w zrujnowanym zamku na obrzeżach lasu Smerfów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kot złego Gargamela nazywał się Klakier.

Wiktionary


gargamela

potocznie: brzydki budynek niepasujący do pobliskiego otoczenia


SJP.pl


gargantua

rubaszny olbrzym, opisany w powieści François Rabelais'go "Życie Gargantui i Pantagruela"


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) liter. imię olbrzyma z fantastyczno-satyrycznej epopei powieściowej François Rabelais; gigantyczny, rubaszny żarłok i opój o dobrotliwym usposobieniu;

Wiktionary

  • Gargantua – postać z powieści François Rabelais'ego "Gargantua i Pantagruel"
  • Gargantua – polski zespół rockowy
  • Gargantua – debiutancki album zespołu Gargantua
  • Gargantua – serial animowany
  • Gargantua – postać komiksowa
  • Gargantua – film japoński
  • Gargantua – rzeka
  • Gargantua - nazwa czarnej dziury w filmie "Interstellar", reż. Christopher Nolan

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gdy się tak naradzali, Gargantua włożył ich wraz z sałatą w salaterkę wielką jak beczka cytyjska i zaprawiwszy oliwą, octem i solą, zjadł wszystko, aby się nieco orzeźwić przed wieczerzą: owo połknął już pięciu pielgrzymów, szósty zaś był w salaterce ukryty pod liściem sałaty, z wyjątkiem kostura który sterczał ku górze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. gargantuizm m., gargantuiczność ż.

 przym. gargantuiczny, Gargantuiński

 przysł. gargantuicznie

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. gargantuizm m., gargantuiczność ż.

 przym. gargantuiczny, Gargantuiński

 przysł. gargantuicznie

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|franc|Gargantua.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) Gargantua

* azerski: (1.1) Qarqantua

* baskijski: (1.1) Gargantua

* białoruski: (1.1) Гарганцюа m.

* bośniacki: (1.1) Gargantua m.

* bretoński: (1.1) Gargantua

* bułgarski: (1.1) Гаргантюа m.

* czeski: (1.1) Gargantua m.

* duński: (1.1) Gargantua

* esperanto: (1.1) Gargantuo

* estoński: (1.1) Gargantua

* fiński: (1.1) Gargantua

* francuski: (1.1) Gargantua m.

* hiszpański: (1.1) Gargantúa m.

* ido: (1.1) Gargantua

* interlingua: (1.1) Gargantua

* islandzki: (1.1) Gargantúi

* kataloński: (1.1) Gargantua m.

* litewski: (1.1) Gargantiua m.

* łaciński: (1.1) Gargantua m.

* łotewski: (1.1) Gargantija m.

* macedoński: (1.1) Гаргантуа m.

* niderlandzki: (1.1) Gargantua

* niemiecki: (1.1) Gargantua m.

* norweski (bokmål): (1.1) Gargantua m.

* norweski (nynorsk): (1.1) Gargantua m.

* nowogrecki: (1.1) Γαργαντούας m.

* portugalski: (1.1) Gargântua m.

* rosyjski: (1.1) Гаргантюа m.

* rumuński: (1.1) Gargantua m.

* serbski: (1.1) Гаргантуа m.

* słowacki: (1.1) Gargantua m.

* szwedzki: (1.1) Gargantua

* turecki: (1.1) Gargantua

* ukraiński: (1.1) Гаргантюа m.

* węgierski: (1.1) Gargantua

* włoski: (1.1) Gargantua m.

źródła.

== Gargantua (język angielski.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, nazwa własna

 (1.1) liter. Gargantua

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

 (1.1) Gargantua and Pantagruel

synonimy.

Wiktionary


gargantuiczność

gargantuiczny


SJP.pl

Patrz:

gargantuiczny

gargantuiczny

taki jak Gargantua: wielki, ogromny, gigantyczny, a przy tym rubaszny i niezwykle żarłoczny


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) wielki, żarłoczny i rubaszny, taki jaki był książkowy Gargantua

 (1.2) cecha o wielkim, straszliwym natężeniu

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gargantua mos., gargantuizm mrz.

 przysł. gargantuicznie

Wiktionary


gargantuizm

obżarstwo, opilstwo i rubaszność


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) skrajne obżarstwo i opilstwo wraz z rubasznością; jedzenie i picie w ilościach takich, jak legendarny Gargantua

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌɡarɡãnˈtujism̥, AS: gargãntui ̯ism̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Gargantua m., gargantuiczność ż.

 przym. gargantuiczny, Gargantuiński

 przysł. gargantuicznie

Wiktionary


gargas

nazwisko


SJP.pl

  • Gargas (Górna Garonna) – francuska gmina w regionie Midi-Pireneje
  • Gargas (Vaucluse) – francuska gmina w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
  • Gargas (jaskinia) – jaskinia w południowej Francji

Jako nazwisko:

  • Anita Gargas

Wikipedia


gargoilizm

wrodzona choroba przemiany materii objawiająca się brakiem enzymu rozkładającego cukry złożone, co skutkuje uszkodzeniem narządów wewnętrznych i groteskowym wyglądem; mukopolisacharydoza, maszkaronizm


SJP.pl

Zespół Hurler, zwany również mukopolisacharydozą typu I, MPS I, chorobą maszkaronów (maszkaronizm) lub gargoilizmem (Gargantua – król, bohater powieści Rabelaisego ogromnych rozmiarów) – zaburzenie genetyczne objawiające się niedoborem alfa-L iduronidazy, która jest enzymem rozszczepiającym mukopolisacharydy. Brak tego enzymu powoduje wbudowywanie do organizmu siarczanu heparanu oraz siarczanu dermatanu co powoduje uszkodzenie narządów (m.in. serca, wątroby, mózgu). Zaburzenie metabolizmu mukopolisacharydów wywołuje upośledzenie umysłowe i fizyczne (duża głowa, groteskowe, grube rysy twarzy). Śmierć następuje najpóźniej około 10. roku życia.

Wikipedia


gargulec

1. ozdobne zakończenie rynny, najczęściej w kształcie paszczy zwierzęcej lub smoczej; rzygacz, rzygulec, garłacz, plwacz;
2. w fantastyce: skrzydlate stworzenie o kamiennym ciele, często zastygające w bezruchu i udające rzeźby


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) archit. rzygacz

Wiktionary

Rzygacz, inaczej gargulec (łac. gargulio „gardło”), także: garłacz, pluwacz, plwacz – dekoracyjne, ozdobne, wystające poza lico muru, zakończenie rynny dachowej, z którego woda deszczowa ma swobodny odpływ wodospadowy.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) rzygacz, garłacz, pluwacz, plwacz

Wiktionary


garibaldczyk

garybaldczyk;
1. służący pod dowództwem gen. Giuseppe Garibaldiego w czasie walk narodowowyzwoleńczych we Włoszech
2. żołnierz utworzonego we Francji w 1914 roku legionu włoskiego, dowodzenego przez syna Giuseppe Garibaldiego - Ricciottiego


SJP.pl


garibaldi

nazwisko włoskie:
1. Giuseppe (1807-82), wł. bohater nar., bojownik o wyzwolenie i zjednoczenie Włoch, generał;
2. Anita (właśc. A. Ribeira da Silva) (1821-49), żona G., z pochodzenia Brazylijka;
3. Ricciotti (1847-1924), syn G., generał


SJP.pl

Postacie

  • Giuseppe Garibaldi – włoski rewolucjonista, żołnierz i polityk, działacz i bojownik na rzecz zjednoczenia Włoch
  • Menotti Garibaldi – generał polski i włoski
  • Michael Garibaldi – jedna z fikcyjnych postaci telewizyjnego serialu Science fiction Babilon 5
  • Silvano Raggio Garibaldi – włoski piłkarz
  • Jonathan Garibaldi – brytyjski naukowiec

Wikipedia


garig

formacja twardolistnych, kolczastych zarośli krzewów i roślin zielnych, zrzucających liście w okresie suszy; występuje w suchych, skalistych siedliskach wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego; frygana


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) ekol. bot. zimozielona formacja roślinna wtórna po wycięciu lasów, występująca w okolicach Morza Śródziemnego

Wiktionary

Garig (z francuskiego garigue lub garrigue) – formacja roślinna występująca w klimacie śródziemnomorskim. Składa się głównie z zimozielonych, liściastych krzewów lub małych drzew. Kształtuje się na obszarach z podłożem skalistym lub wapiennym. Wiele z występujących tu krzewów jest kolczastych oraz aromatycznych (mięta, mirt czy wawrzynowate).

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈɡarʲik, AS: garʹik

Wiktionary