stopień najwyższy od przymiotnika: reprezentatywny; najbardziej reprezentatywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rezolutnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rezolutny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: robotnie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: robotny (pracowity)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: rojno, rojnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rojny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: romantycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: romantyczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rosły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: równo, równie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: równy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: równomiernie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: równomierny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozciągle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozciągły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozciągliwie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: rozciągliwy; najbardziej rozciągliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozgłośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozgłośny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozkosznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozkoszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozlegle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozległy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozlewnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozlewny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozliczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozmaicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozmaity
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozmownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozmowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: różnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: różny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: różnorodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: różnorodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: różowo
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: różowy; najbardziej różowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozpaczliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozpaczliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozpustnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozpustny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozrzutnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozrzutny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozsądnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozsądny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: roztropnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: roztropny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozumnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozumny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozważnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozważny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozwiąźle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozwiązły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rozwlekle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozwlekły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: rozłożysto, rozłożyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rozłożysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rubasznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rubaszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ruchawy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ruchliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ruchliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rudo
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rumiano
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: rumiany
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rychło
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rychły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rychliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rygorystycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rytmicznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rytmiczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ryzykowniej
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ryzykowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rządnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rządny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzadki
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rzadko
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rzeczowo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzeczywisty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: rzęsiście, rzęsisto
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzęsisty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rzetelnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzetelny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rzewliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzewliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rzewnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzewny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: rzeźwo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: rzeźwy
SJP.pl
potocznie:
1. ładny, fajny;
2. ładnie, fajnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sadystycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: samodzielnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: samodzielny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: samoistnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: samoistny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: samolubnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: samotnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: samotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: samowolnie
SJP.pl
tyle co: najpierw, na początku
SJP.pl
przysłówek
(1.1) przest. najpierw, najprzód
Wiktionary
(1.1) Najsampierw umyj sobie ręce, a potem zasiadaj do jedzenia.
Wiktionary
IPA: najˈsãmpʲjɛrf, AS: nai ̯sãmpʹi ̯erf
Wiktionary
przysł. wpierw
Wiktionary
stopień najwyższy od przysłówka: sarkastycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sążnisty
SJP.pl
przyjść do kogoś nagle, bez zapowiedzi, zjawić się u kogoś gwałtownie
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. nachodzić)
(1.1) dokonany od|nachodzić.
czasownik zwrotny dokonany najść się (ndk. nachodzić się)
(2.1) dokonany od|nachodzić się.
Wiktionary
rzecz. nachodźca m., najście n., nachodzenie n.
czas. nachodzić ndk.
Wiktionary
stopień najwyższy od przysłówka: sceptycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: schematycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: schematyczny; najbardziej schematyczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: schludnie, schludno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: schludny
SJP.pl
przyjść do kogoś nagle, bez zapowiedzi, zjawić się u kogoś gwałtownie
SJP.pl
Najście (fr. À l'intérieur) − francuski film fabularny z 2007 roku w reżyserii Alexandre’a Bustillo oraz Juliena Maury. Zdjęcia kręcono w Paryżu.
Film miał swoją premierę podczas 60. MFF w Cannes. Krytycy pozytywnie odebrali projekt, a jego średnia w serwisie Rotten Tomatoes wynosi 83%.
Wikipedia
stopień najwyższy od przysłówków: ścisło, ściśle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ścisły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sędziwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sędziwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sekretnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sekretny; najbardziej sekretny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: seksownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: seksowny; najbardziej seksowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: selektywnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: selektywny; najbardziej selektywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sennie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: senny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sensownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sensowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sentymentalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sentymentalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: serdecznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: serdeczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: seremno (smutno)
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: setnie
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: sfornie (posłusznie)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: siarczyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: siarczysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sierdziście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: siermiężnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: silnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: silny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sino
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: siwo
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skandalicznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skąpo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skąpy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: skocznie, skoczno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skoczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skory
SJP.pl
przestarzały stopień najwyższy od przysłówka: skoro (prędko, rychło)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: skośnie, skośno
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skrajnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skrajny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skrętny; najbardziej skrętny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skromnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skromny; najbardziej skromny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skrupulatnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skrupulatny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skrycie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skryty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skrzętnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skrzętny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skutecznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skuteczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: skwapliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skwapliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: skwarno, skwarnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skwarny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: składnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: składny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: skłonny; najbardziej skłonny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ślamazarnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ślamazarny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ślicznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: śliczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smacznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smaczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smagle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smagły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smakowicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smakowity
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smarnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smerfnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smerfny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smętnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smętny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: śmiało
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: śmiały; najbardziej śmiały
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przysłówka: śmiertelnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: śmiertelny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: śmiesznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: śmieszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: śmigło, śmigle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: śmigły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smrodliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smrodliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: smukło
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smukły; najbardziej smukły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: smutno, smutnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: smutny; najbardziej smutny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: snadnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: snadny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: śnieżnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: śnieżyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: snobistycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: soczyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: soczysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: solennie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: solenny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: solidarnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: solidarny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: solidnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: solidny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sowicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sowity
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: spazmatycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: specjalny; najbardziej specjalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: specyficznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: specyficzny; najbardziej specyficzny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: spieszno, spiesznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: spieszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: śpiewnie, śpiewno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: śpiewny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: spójnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: spójny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: spokojnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: spokojny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: spolegliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: spolegliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: spontanicznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: spontaniczny; najbardziej spontaniczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sporadycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sporny; najbardziej sporny
SJP.pl
stopień najwyższy od dawnego przysłówka: sporo (ochoczo, szybko, bez ociągania)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sposobnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sposobny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sprawiedliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sprawiedliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sprawnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sprawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sprężyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sprężysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sprośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sprośny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sprytnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sprytny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sprzeczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: srebrzysto, srebrzyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: srebrzysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sromotnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sromotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: srogo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: srogi
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: stabilnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: stabilny
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: stale (trwale)
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: stały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: starannie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: staranny
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: starodawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: staromodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: staromodny; najbardziej staromodny
SJP.pl
przestarzały stopień najwyższy od przymiotnika: starożytny (odwieczny)
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: stary
SJP.pl
Najstarszy (ang. Eldest) – druga część cyklu Dziedzictwo autorstwa Christophera Paoliniego, kontynuacja Eragona. Książka została wydana w 2005 roku kiedy Eragon znalazła się na liście bestsellerów New York Timesa.
Książka opowiada o dalszych przygodach chłopca Eragona i jego smoczycy, Saphiry.
Wikipedia
stopień najwyższy od przysłówka: staro
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: statecznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: stateczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: statycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: stęchle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sterowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: stosownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: stosowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: strachliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: strachliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: straszliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: straszliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: strasznie, straszno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: straszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: strawnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: strawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: strojnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: strojny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: stromo
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: strzelisto, strzeliście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: subiektywnie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: subiektywny; najbardziej subiektywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: subtelnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: subtelny; najbardziej subtelny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: suchy; najbardziej suchy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: suto
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sugestywnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sugestywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sukcesywnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sumiennie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sumienny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: surowo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: surowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sucho
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: suty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: swarliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: swarliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: swawolnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: swawolny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: świadomie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: świątecznie
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: światło (jasno, zrozumiale)
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: światły; najbardziej światły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: świątobliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: świątobliwy
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: święcie (świątobliwie)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: świetliście, świetlisto
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: świetlisty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: świetnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: świetny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: świętobliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: świętobliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: święty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: świeżo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: świeży
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: swobodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: swobodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: swoiście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: syto
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: syfiaście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sympatycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sympatyczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: systematycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: systematyczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: syty; najbardziej syty
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szacowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szalenie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szalony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szanownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szanowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szaro
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczebiotliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczególnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczególny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczegółowo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczegółowy; najbardziej szczegółowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczelnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczelny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczery; najbardziej szczery
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczerze
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczęśliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczęśliwy; najbardziej szczęśliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczęsny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczodrobliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczodrobliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczodrze
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczodry
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczupło
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczupły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szczytnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szczytny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szeroki
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szeroko
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szkaradnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szkaradny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szkodliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szkodliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szlachetnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szlachetny
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: szmatławy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szpetnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szpetny
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: sztucznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sztuczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: sztywno, sztywnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sztywny; najbardziej sztywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: szumno, szumnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szumny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szybko
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szybki
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: szykownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: szykowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słabo
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słabowicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słabowity
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słaby
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sławetny
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: sławnie (świetnie)
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: sławny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słodki
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słodko
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słonecznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słoneczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słono
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: słony; najbardziej słony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: słotnie, słotno
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: słotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słusznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słuszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: służbiście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: słynnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: słynny; najbardziej słynny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tajemnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tajemny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tajnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tajny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: taktownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: taktowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: taktycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tandetnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tandetny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tanio
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tani
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tchórzliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tchórzliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tendencyjnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tendencyjny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tępo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tępy; najbardziej tępy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: tęskno, tęsknie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tęskny; najbardziej tęskny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tęgo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tęgi; najbardziej tęgi
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tkliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tkliwy; najbardziej tkliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: toksycznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tolerancyjnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tolerancyjny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: topornie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: toporny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tradycyjny; najbardziej tradycyjny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trafnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trafny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tragicznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tragiczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tragikomiczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trefnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: treściwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: treściwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: triumfalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: triumfalny; najbardziej triumfalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: troskliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: troskliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trudno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trudny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trwale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trwały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trwożliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trwożliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trwożnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trwożny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tryumfalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tryumfalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trywialnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trywialny; najbardziej trywialny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: trzeźwo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: trzeźwy; najbardziej trzeźwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tubalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tubalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: twardy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: twardo
SJP.pl
czterokołowy pojazd konny z wyplatanym podwoziem; nejtyczanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. czterokołowy pojazd konny z wyplatanym nadwoziem, używany w XIX wieku, rodzaj lekkiej bryczki szczególnie popularny na Kresach Wschodnich;
Wiktionary
Najtyczanka, nejtyczanka (od niem. Neu-Titschein) – rodzaj niedużej bryczki używanej w przeszłości głównie na terenach wiejskich.
Był to czterokołowy pojazd konny, często resorowany, podwyższony z tyłu, z przednim kozłem i wyplatanym nadwoziem (wasągiem), nierzadko wewnątrz wyściełanym i z ochronnymi fartuchami, niekiedy też wyposażonym w budę. W Polsce używano go zwłaszcza na Kresach Wschodnich w XIX wieku i na początku XX wieku.
Wikipedia
rzadki stopień najwyższy od przysłówka: typowo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: typowy; najbardziej typowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: tłocznie, tłoczno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tłoczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tłumnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tłumny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: tłusto
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tłusty; najtłustszy
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: tłusty; najtłuściejszy, najbardziej tłusty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ubogo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ubogi
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ubożuchno
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uchwytnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uchwytny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uciążliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uciążliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uciesznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ucieszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uczciwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uczciwy; najbardziej uczciwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uczenie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uczony; najbardziej uczony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uczynnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uczynny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: udatnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: udatny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: udolnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ufnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ufny; najbardziej ufny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ugodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ukochany
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ukojnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ukośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: układnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: układny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ulegle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uległy; najbardziej uległy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ulewnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ulewny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ulotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ulubiony; najbardziej ulubiony
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: umiarkowany; najbardziej umiarkowany
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: umiejętnie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: umiejętny; najbardziej umiejętny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: umyślnie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: umyślny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uniwersalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uniwersalny; najbardziej uniwersalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uniżenie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uniżony; najbardziej uniżony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: upalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: upalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uparcie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uparty; najbardziej uparty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: upierdliwie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: upierdliwy; najbardziej upierdliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: upiornie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: upiorny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: upojnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: upojny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uporczywie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uporczywy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uprzejmie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uprzejmy; najbardziej uprzejmy
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: uprzykrzony; najbardziej uprzykrzony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: urągliwie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: urągliwy
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: urocznie (uroczo)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uroczyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uroczysty
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: urodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: urodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: urodzajnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: urodzajny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: urodziwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: urodziwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: urokliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: urokliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: usilnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: usilny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ustawny; najbardziej ustawny
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przysłówka: ustępliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ustępliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ustronnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ustronny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uszczypliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uszczypliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: usłużnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: usłużny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: uważnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: uważny; bardziej uważny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: użytecznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: użyteczny; najbardziej użyteczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ułomnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ułomny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ułudnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ułudny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wadliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: walecznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: waleczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: walnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: walny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: warkliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: warkotliwie
SJP.pl
przestarzały stopień najwyższy od przymiotnika: warowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wartościowo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wartościowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: wątło, wątle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wątły
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wątluchny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wątpliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wątpliwy; najbardziej wątpliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ważnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ważny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wcześnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wczesny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wdzięcznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wdzięczny; najbardziej wdzięczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wesoło
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: weselnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotników: wesoły, wesół
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: wewnętrzny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wąsko
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wąski
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wgłębnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wiarogodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wiarogodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wiarygodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wiarygodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: widno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: widny
SJP.pl
1. stopień najwyższy od przysłówka: widocznie;
2. partykuła wprowadzająca wniosek, uważany przez mówiącego za prawdopodobny i możliwy do przyjęcia; zapewne, prawdopodobnie, pewnie, widocznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: widoczny; najbardziej widoczny
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przysłówka: widomie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: dużo (wiele)
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przysłówka: wieczornie
SJP.pl
1. stopień najwyższy od przymiotnika: duży;
2. stopień najwyższy od przymiotnika: wielki
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: wielebny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wielkodusznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wielkoduszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wielmożnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wielobarwnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wieloznacznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wiernie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wierny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wierutnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wierutny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: wietrzno, wietrznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wilgotno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wilgotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: winny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wiosennie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wiotko
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wiotki; bardziej wiotki
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: witalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wnikliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wnikliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wodniście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wolno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wolny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wolnomyślnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wolnomyślny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wonnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wonny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wprawnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wprawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wpływowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wrażliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wrażliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wrednie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wredny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wrzaskliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wrzaskliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wściekle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wściekły; najbardziej wściekły
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wsiąkliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wspaniale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wspaniały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wspaniałomyślnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wspaniałomyślny; najbardziej wspaniałomyślny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: współcześnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: współczesny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wstrętnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wstrętny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wstrzemięźliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wstrzemięźliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wstydliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wstydliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wszechmocnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wszechstronnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wszechstronny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wszechwładnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wszeteczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wulgarnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wulgarny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wybitnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wybitny; najbardziej wybitny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wybornie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyborny; najbardziej wyborny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wybrednie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wybredny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wydajnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wydajny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wydatnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wydatny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wydolnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wydolny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyględny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wygodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wygodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wykrętnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wykrętny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wykwintnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wykwintny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wylewnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wylewny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wymownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wymowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wymyślnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wymyślny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyniośle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyniosły; najbardziej wyniosły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: wypukle, wypukło
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wypukły; najbardziej wypukły
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wypłacalny; najbardziej wypłacalny
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: wyrafinowany; najbardziej wyrafinowany
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyraziście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyrazisty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyraźnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyraźny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyrodnie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: wyrodny; najbardziej wyrodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyrozumiale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyrozumiały
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyrywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyśmienicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyśmienity
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wysmukło
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wysmukły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wystawnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wystawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: występnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: występny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wyszukanie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wyszukany
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wytrawnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wytrawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wytrwale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wytrwały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wytrzymale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wytrzymały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wytwornie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wytworny; najbardziej wytworny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wywrotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wysoko
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wysoki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. jedno z imion Boga w judaizmie
Wiktionary
dawny stopień najwyższy od przysłówka: wyłącznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wzgardliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wzgardliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: względnie
SJP.pl
stopień najwyższy od dawnego przymiotnika: względny (życzliwy, wyrozumiały)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: wzniośle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: wzniosły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: właściwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: właściwy; najbardziej właściwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zabawnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zabawny; najbardziej zabawny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zachłannie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zachłanny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zacięcie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zaciekle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zaciekły; najbardziej zaciekły
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zacięty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zacisznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zaciszny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zacnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zacny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zaczepnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żądny; najbardziej żądny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zadzierzyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zadzierzysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zadziornie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zadziorny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zagorzale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zagorzały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zajadle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zajadły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zajebiście
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zalotnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zalotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zamaszyście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zamaszysty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zamożnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zamożny; najbardziej zamożny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zapalczywie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zapalczywy
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przymiotnika: zapalony (namiętny, zagorzały)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zapalnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zapalny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zapamiętale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zapamiętały
SJP.pl
dawny stopień najwyższy od przymiotnika: zapaśny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zapobiegliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zapobiegliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zaradnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zaradny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zaraźliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zaraźliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żarliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żarliwy; najbardziej żarliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zarozumiale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zarozumiały; najbardziej zarozumiały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żartobliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żarłocznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żarłoczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zasadnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zasadny; najbardziej zasadny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zasiedziały; najbardziej zasiedziały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zasobnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zasobny; najbardziej zasobny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zaszczytnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zaszczytny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zasłużenie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zasłużony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zatwardziale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zatwardziały
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zaufany
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zawiesisty; najbardziej zawiesisty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zawile
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zawiły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zawistnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zawistny; najbardziej zawistny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika zawodny; bardziej zawodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zawołany (doskonały, wytrawny, namiętny)
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zawrotnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zawrotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zawzięcie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zawzięty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zażarcie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zażarty
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zazdrośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zazdrosny; najbardziej zazdrosny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zażyle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zażyły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zażywnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zażywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żałobnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żałościwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żałościwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żałośliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żałośliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żałośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żałosny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zbawiennie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zbawienny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zbędny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zbornie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zbożnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zbożny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zbytkownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zbytkowny; najbardziej zbytkowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdarny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zdatnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdatny
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przysłówka: zdecydowanie
SJP.pl
przestarzały stopień najwyższy od przysłówka: zdobnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdobny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zdolnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdolny; najbardziej zdolny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zdradliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdradliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zdrowo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdrowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zdrożnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zdrożny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żeglowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zelżywie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zelżywy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgiełkliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zgodny; najbardziej zgodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgrabnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zgrabny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgryźliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zgryźliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgrzebnie
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: zgrzebny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgrzytliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zgubnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zgubny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zielono
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zielony; najbardziej zielony
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zimno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zimny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zjadliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zjadliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: żmudnie, żmudno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żmudny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zmyślnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zmyślny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: znacznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: znaczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: znakomicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: znakomity
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: znamienicie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: znamienity
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: znamiennie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: znamienny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: znośnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: znośny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żółto
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żółty; najżółtszy, najbardziej żółty
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żółty; najżółciejszy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zręcznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zręczny; najbardziej zręczny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zrozumiale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zrozumiały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zrywnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zrywny; najbardziej zrywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zrzędliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zrzędliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zrzędnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zrzędny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zuchwale
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zuchwały
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zupełnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zupełny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: zwarto, zwarcie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żwawo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żwawy; najbardziej żwawy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zwiewnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zwiewny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zwięźle
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zwięzły; najbardziej zwięzły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zwinnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zwinny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zwrotnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zwrotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zwyczajnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zwyczajny
SJP.pl
słowo używane dla podkreślenia zwyczajności jakiegoś stanu, czynności, często w wyrażeniu "najzwyklej w świecie" (np. Najzwyklej w świecie przyszedł do klubu i nawet próbował z nią pogadać. Tak trudno przyjść i najzwyklej poprosić?); zwyczajnie, po prostu
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zwykły
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: życzliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: życzliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: zyskownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: zyskowny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żywo
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żywiołowo
SJP.pl
rzadki stopień najwyższy od przymiotnika: żywiołowy; najbardziej żywiołowy
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żywny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żywotnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żywotny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żywy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: żyźnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: żyzny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: złoto
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówków: złocisto, złociście
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: złocisty; najbardziej złocisty
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: złomny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: złośliwie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: złośliwy; najbardziej złośliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: złudnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: złudny
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łachotliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łacno
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łacny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łącznie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: ładnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: ładny
SJP.pl
przestarzały stopień najwyższy od przysłówka: ładownie
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łagodnie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łagodny
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łakomiej
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łakomy
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łamliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łapczywie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łapczywy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łaskawie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łaskawy
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łaskotliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łatwo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łatwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łatwowiernie
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łechtliwy
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łyso
SJP.pl
stopień najwyższy od przysłówka: łzawo
SJP.pl
stopień najwyższy od przymiotnika: łzawy
SJP.pl
potocznie: donieść na kogoś; podkablować, nakapować, zakablować, zakapować
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nakamura – japońskie nazwisko
Wikipedia
1. nalać kropla po kropli;
2. o cieczy: spłynąć skądś kropla po kropli
SJP.pl
potocznie: donieść na kogoś; nakablować, podkablować, zakablować, zakapować
SJP.pl
1. nalewać kropla po kropli;
2. o cieczy: spływać skądś kropla po kropli
SJP.pl
1. zrobić karby, nacięcia; pokarbować, ukarbować, wykarbować;
2. dawniej:
a) dobrze coś zapamiętać; zakarbować;
b) pobić, zadać wiele ciosów
SJP.pl
1. część hełmu chroniąca kark, wykonana z folg lub płatu blachy stalowej;
2. gwarowo: część uprzęży konia
SJP.pl
Nakarczek – część konstrukcyjna hełmu będąca przedłużeniem tylnej części jego dzwonu, zapewniająca ochronę karku. Nakarczek może być wykonany z jednego profilowanego płata blachy lub kilku nitowanych do skórzanego podkładu metalowych folg.
Wikipedia
część uprzęży końskiej, stanowiący pas skórzany opierający się na karku konia
SJP.pl
potocznie: karmić, pożywiać
SJP.pl
1. zaspokoić czyjś głód;
2. nakarmić się:
a) zaspokoić swój głód;
b) zmęczyć się karmieniem kogoś, czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) dokonany od|karmić.
(1.2) dokonany od|nakarmiać.
czasownik zwrotny dokonany nakarmić się
(2.1) dokonany od|karmić się.
(2.2) dokonany od|nakarmiać się.
Wiktionary
rzecz. nakarmianie n., nakarmienie n., karmienie n., pokarm mrz., karmidło n.
czas. nakarmiać, karmić
przym. pokarmowy
Wiktionary
gwarowo: stolik nocny, szafka nocna; nachtkastlik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Poznań., kraków., gw-pl|Górny Śląsk. stolik nocny, małe biureczko stojące przy łóżku
Wiktionary
Szafka nocna (stolik nocny) lub gwarowo nakastlik (z niem. nacht – nocny + kasten – skrzynia, pudło) – niewielki mebel do przechowywania przedmiotów w konstrukcji skrzyniowej lub szkieletowej z pojemnikiem.
Zwykle jako mebel uzupełniający do wyposażenia sypialni lub pokoju hotelowego.
Wikipedia
(1.1) – Nie mogę znaleźć okularów… – A sprawdzałeś na nakastliku?
Wiktionary
(1.1) nakaslik
Wiktionary
wielokrotnie kaszlnąć na kogoś, na coś; nakasłać, nakaszleć
SJP.pl
wielokrotnie kaszlnąć na kogoś, na coś; nakasłać, nakaszlać
SJP.pl
nakaszliwać się - kaszleć przez dłuższy czas, po wiele razy
SJP.pl
wielokrotnie kaszlnąć na kogoś, na coś; nakaszleć, nakaszlać
SJP.pl
głośno i gwałtownie wyrzucać gdzieś powietrze z płuc
SJP.pl
norma działania oparta na zwyczaju i moralności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) norma działania
(1.2) polecenie, któremu powinno się podporządkować
Wiktionary
IPA: ˈnakas, AS: nakas
Wiktionary
rzecz. nakazywanie n., nakazanie n.
czas. nakazywać ndk., nakazać dk.
przym. nakazowy
przysł. nakazowo
Wiktionary
polecić komuś coś zrobić
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakazywać)
(1.1) dokonany od|nakazywać.
Wiktionary
(1.1) Przyszły autor czterotomowej historii I Międzynarodówki nakazał spalenie wszystkich przechowywanych przez siebie dokumentów Bakunina.
(1.1) Nie wiadomo, jakie względy nakazały administracji papieskiej zlecić przykre zadanie eksterminacji kotów zakonnicom z Collegium Teutonicum.
Wiktionary
IPA: naˈkazat͡ɕ, AS: nakazać
Wiktionary
rzecz. nakaz m., nakazanie n., nakazywanie n.
przym. nakazowy
czas. nakazywać ndk.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|niechać.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakazać.
Wiktionary
czas. nakazać, nakazywać
rzecz. nakaz m.
Wiktionary
cecha systemu zarządzania, który polega na odgórnym wydawaniu rozporządzeń
SJP.pl
1. urzędowo: związany z nakazem, dotyczący nakazu (zarządzeniem, rozporządzeniem), np. tryb nakazowy;
2. w ekonomii: gospodarka nakazowa - gospodarka narodowa zarządzana przez administrację państwową; gospodarka centralnie sterowana, gospodarka nakazowo-rozdzielcza;
3. w prawie: postępowanie nakazowe:
a) orzeczenie obowiązku zapłaty należności na wniosek powoda, z możliwością zgłoszenia zarzutów przez pozwanego;
b) postępowanie w sprawie o wykroczenie, w której z uwagi na małą szkodliwość czynu nie ma potrzeby wymierzenia kary innej niż grzywna
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nakazać)
(1.1) wydawać nakaz, polecenie, rozkaz
(1.2) stawiać wymagania
Wiktionary
rzecz. nakaz mrz., nakazanie n., nakazowość ż., nakazywanie n.
czas. nakazać dk.
przym. nakazowy
przysł. nakazujący
Wiktionary
(1.1) kazać, polecać, rozkazywać, rozporządzać, zarządzać, zlecać
(1.2) wymagać, żądać
Wiktionary
waluta Erytrei (1 nakfa = 100 centów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) monet. waluta Erytrei;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) nakfa
* ukraiński: (1.1) накфа
źródła.
== nakfa (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) monet. nakfa
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnakfa, AS: nakfa
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) nakfa
* ukraiński: (1.1) накфа
źródła.
== nakfa (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) monet. nakfa
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
gdzieś jest nakichane - ktoś gdzieś nakichał
SJP.pl
mieszkaniec Nakła (miasta w Polsce); naklanin, nakielczyk
SJP.pl
mieszkanka Nakła (miasta w Polsce); naklanka, nakielka
SJP.pl
mieszkaniec Nakła (miasta w Polsce); naklanin, nakielanin
SJP.pl
mieszkanka Nakła (miasta w Polsce); naklanka, nakielanka
SJP.pl
Nakielnica – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Aleksandrów Łódzki.
Nakielnica uzyskała lokację miejską w 1555 roku, zdegradowana przed 1600 rokiem. Wieś dóbr prestymonialnych kapituły kolegiaty łęczyckiej w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego w końcu XVI wieku. Do 1924 roku istniała gmina Nakielnica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Nakło nad Notecią
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nakła, związany z Nakłem
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Przedstawiciele powiatu nakielskiego niestety nie wzięli udziału w dyskusji.
Wiktionary
rzecz. naklanin mos., naklanka ż., Nakło mrz.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakierowywać)
(1.1) dokonany od|nakierowywać.
Wiktionary
(1.1) Skrzyknęli uczeni na pomoc zbrojnych i mając ich u swego boku, kiedy iskromioty nakierowano, wstąpili w duszną i nieruchomą ciemność statku, oświetlając ją błękitnymi i białymi kryształami.
Wiktionary
IPA: ˌnacɛˈrɔvat͡ɕ, AS: naḱerovać
Wiktionary
rzecz. kierowanie n., kierowca mos., nakierowanie n.
czas. kierować
przym. kierowniczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakierować.
Wiktionary
czas. nakierować
Wiktionary
obrabiarka do nawiercania nakiełków w wałkach metalowych; centrówka
SJP.pl
stożkowe wgłębienie na końcu obrabianego przedmiotu, w które wchodzi kieł obrabiarki
SJP.pl
Nakiełek – baza obróbkowa w postaci otworu nieprzelotowego z podcięciem stożkowym lub łukowym. Stosuje się je do mocowania obracającego się przedmiotu na kle.
Wyróżnia się:
Wikipedia
kipiąc, oblać; wykipieć na coś
SJP.pl
ukisić wiele czegoś
SJP.pl
1. wypełnić kitem;
2. potocznie:
a) nazmyślać, nakłamać, nablagować; nacyganić, naszklić, nabujać;
b) wypełnić coś zbyt dużą ilością czegoś;
c) oddać kał na coś
SJP.pl
nakiwać się - spędzić wystarczająco dużo czasu na kiwaniu się
SJP.pl
potocznie: wypowiedzieć wiele przekleństw, nawymyślać komuś obelżywie; zwymyślać
SJP.pl
mieszkaniec Nakła (miasta w Polsce); nakielanin, nakielczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nakła nad Notecią
Wiktionary
(1.1) Tłum naklan, zgromadzony na nakielskim rynku, wznosił gromkie okrzyki.
Wiktionary
rzecz. Nakło n.
:: fż. naklanka ż.
przym. nakielski
Wiktionary
mieszkanka Nakła (miasta w Polsce); nakielanka, nakielka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nakła nad Notecią
Wiktionary
(1.1) Wczoraj naklankom udało się wygrać z kcyniankami.
Wiktionary
rzecz. Nakło n.
:: fm. naklanin mos.
przym. nakielski
Wiktionary
1. przymocować za pomocą kleju; przykleić;
2. sklejając wytworzyć pewną liczbę czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|naklejać.
Wiktionary
rzecz. naklejanie n., naklejenie n., naklejka ż., klej mrz., naklejeczka ż., naklejanka ż.
czas. kleić, naklejać ndk.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. nakleić)
(1.1) przymocowywać coś na powierzchni czegoś za pomocą substancji klejącej
czasownik zwrotny niedokonany naklejać się (dk. nakleić się)
(2.1) być naklejanym
Wiktionary
rzecz. naklejka ż., naklejeczka ż., naklejanie n., naklejanka ż.
przym. naklejający, naklejany
czas. nakleić
Wiktionary
(1.1) nalepiać
(2.1) nalepiać się
Wiktionary
1. obrazek powstały przez naklejenie na kartonie kolorowych fragmentów papieru lub tkaniny; wyklejanka, wylepianka;
2. wycinanka ludowa z papieru naklejana na ścianę; nalepianka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. pisanka powstająca przez naklejenie na powłokę jajka różnych materiałów
Wiktionary
(1.1) Danka zrobiła zdjęcie pięknej naklejance w muzeum etnograficznym.
Wiktionary
czas. naklejać ndk., nakleić dk.
rzecz. naklejka ż.
Wiktionary
(1.1) oklejanka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: naklejka
Wiktionary
rzecz. naklejka ż., naklejanie n., klejenie n., klej m.
czas. naklejać ndk., nakleić dk., kleić ndk.
przym. klejowy, klejący, kleisty
Wiktionary
przedmiot przeznaczony do naklejania na coś, zwykle z jednej strony pokryty warstwą kleju, z drugiej mający jakiś nadruk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zadrukowany papier lub folia plastikowyastikowa z warstwą kleju na jednej stronie, umożliwiającej przyklejenie do czegoś;
Wiktionary
Naklejka – kawałek folii lub papieru, najczęściej posiadający samoprzylepne właściwości, co umożliwia jej przyczepienie na powierzchnię płaską.
W zależności od rodzaju użytego kleju naklejka ma różne właściwości; kleje stałe na trwale utrzymują naklejkę na powierzchni, kleje o budowie mikrosferycznej umożliwiają przenoszenie oraz bezśladowe usuwanie naklejek.
Wikipedia
(1.1) Jeżeli w aucie znajduje się naklejka zamiast tablicy rejestracyjnej, kierowca naraża się na dość poważne konsekwencje.
(1.1) Nazwa kraju pochodzenia widnieje na naklejce z banana.
Wiktionary
IPA: naˈklɛjka, AS: naklei ̯ka
Wiktionary
rzecz. naklejanka ż., naklejeczka ż., klej mrz., naklejanie n. ndk., naklejenie n. dk.
czas. nakleić dk., naklejać ndk.
przym. naklejkowy
Wiktionary
(1.1) nalepka, gw-pl|Górny Śląsk|abcybilder, abcybinder, abcyjbilder.
Wiktionary
dawniej: nagadać, napleść, napaplać
SJP.pl
1. uderzeniami spłaszczyć, wyrównać jakąś powierzchnię;
2. potocznie: bezmyślnie naopowiadać czegoś
SJP.pl
1. uderzeniami spłaszczać, wyrównywać jakąś powierzchnię;
2. potocznie: bezmyślnie opowiadać coś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. kliknąć wiele razy;
2. naklikać się - zmęczyć się klikaniem myszką komputerową
SJP.pl
owad z rodziny życiorkowatych
SJP.pl
skóra na galanterię
SJP.pl
potocznie: nakoksować się - przyjąć środki dopingujące
SJP.pl
potocznie: taki, który przyjął środki dopingujące
SJP.pl
Nakolanek (nakolannik) – część zbroi (najczęściej płytowej) służąca do ochrony kolana. Nakolanek wchodził w skład bigwantów.
Wikipedia
ochraniacz na kolano używany np. przez sportowców lub podczas pracy wykonywanej w pozycji klęczącej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ochraniacz na kolano
Wiktionary
Nakolannik – rodzaj ochraniacza na kolana, używanego w niektórych dyscyplinach sportu lub podczas pracy wykonywanej w pozycji klęczącej. Wykorzystywany jest również wszędzie tam, gdzie występuje bezpośrednie niebezpieczeństwo uszkodzenia bądź kontuzji kolan.
Nakolannik wykonany jest najczęściej ze skóry lub materiału o dużej wytrzymałości, z miękką wyściółką od środka, aby użytkownik nie odczuwał dyskomfortu.
Wikipedia
IPA: ˌnakɔˈlãɲːik, AS: nakolã•ńik
Wiktionary
rzecz. zakolanówka ż., kolano n., kolanko n., kolanówka ż., podkolanówka ż.
przym. kolanowy, kolankowy
Wiktionary
potocznie: nakolędować się - naczekać się, próbując coś załatwić lub gdzieś się dostać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nakonowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Kowal, przy drodze 265.
Wieś królewska, położona w II połowie XVI wieku w powiecie brzeskokujawskim województwa brzeskokujawskiego. W roku 1848 posesorami wsi byli małżonkowie Roman i Katarzyna Sokołowscy.
Wikipedia
nadymić dymem z papierosów, fajki, pieca, ogniska itp.
SJP.pl
nadymić dymem z papierosów, fajki, pieca, ogniska itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gwara. uczn. but do ćwiczeń, tenisówka
Wiktionary
(1.1) Wpadłem do chaty, spakowałem nakopytniki i poszedłem do szkoły.
Wiktionary
IPA: ˌnakɔˈpɨtʲɲik, AS: nakopytʹńik
Wiktionary
rzecz. kopyto n.
Wiktionary
ściąć kosą pewną ilość zboża, trawy itp.
SJP.pl
twarde zgrubienie kości u młodych koni, powstałe wskutek zapalenia okostnej
SJP.pl
osłona chroniąca kostkę nogi podczas gry w piłkę nożną
SJP.pl
nakołysać się - spędzić dłuższy czas na huśtaniu się lub huśtaniu kogoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) montowany na kranie
Wiktionary
spryskiwać coś kroplami cieczy
SJP.pl
spryskiwać coś kroplami cieczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma kropki, plamkaamki odmiennego koloru
(1.2) pot. żart. taki, któremu towarzyszy alkohol, zwykle w dużych ilościach
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: nakrapiać
Wiktionary
IPA: ˌnakraˈpʲjãnɨ, AS: nakrapʹi ̯ãny
Wiktionary
rzecz. kropka ż., kropidło n., nakrapianie n., nakrapianość ż.
czas. nakrapiać ndk.
Wiktionary
pestka dyni
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nakręcić)
(1.1) kręcąc mocować coś na gwintowanym przedmiocie
(1.2) okręcać lub nawijać coś wokół czegoś
czasownik zwrotny niedokonany nakręcać się (dk. nakręcić się)
(2.1) być mocowanym na gwintowanym przedmiocie poprzez kręcenie
(2.2) być okręcanym lub nawijanym na coś
(2.3) być uruchomianym przez naciąganie sprężyny
(2.4) przen. pot. wzrastać lub nasilać się
(2.5) przen. pot. nabierać coraz więcej zaangażowania emocjonalnego
Wiktionary
(1.1) Talerz szlifierski należy nakręcać na wrzeciono napędowe zawsze ręcznie.
(1.2) W gitarze jest zawsze kilka kołków stroikowych, na które nakręca się struny.
(1.3) Klasyczne metronomy z wahadłem trzeba od czasu do czasu nakręcać, zaś do elektronicznych potrzeba tylko baterii.
(1.3) Rzecki postrzegał świat jako świat marionetek, które lubił nakręcać podczas urządzania wystawy sklepowej.
(1.4) W tym miejscu nakręcano ujęcie z dwoma mężczyznami pijącymi wino na ławce.
(1.4) Wojskowi amerykańscy robili sobie zdjęcia i nakręcali filmy pokazujące, jak pastwią się nad więźniami […]
(1.5) Trzeba pamiętać o tym, że nakręcając spiralę emocji nigdy nie wiadomo, co znajdzie się na jej końcu.
(1.5) Błędne koło, w jakim tkwi autorka, nakręca tylko jej egocentryzm i skupienie się na sobie, na kochaniu tylko siebie…
(1.6) Pani jest uśmiechnięta i energiczna, czym nakręca uczniów do nauki.
(2.1) Zakupiona nakrętka wygląda dobrze, lecz nie nakręca się na oryginalną ośkę.
(2.2) Od tego zależy, jak szybko żyłka będzie nakręcać się na szpulę.
(2.2) Moje włosy nakręcają się najlepiej zaraz po umyciu.
(2.3) Zegarek automatyczny nakręca się sam podczas noszenia na ręku.
(2.4) Wtedy ludzie zaczną więcej kupować i gospodarka będzie się nakręcać.
(2.5) Nie nakręcam się na ten film, bo z reguły wolę książkową wersję, niż ekranizacje.
Wiktionary
rzecz. nakręcenie n., nakręcanie n., nakrętka ż., kręcenie n., zakręt m., krętek m., zakrętka ż.
czas. kręcić ndk., nakręcić dk., zakręcać ndk., zakręcić dk., skręcać ndk., skręcić dk.
przym. nakręcany, kręty, nakrętkowy
przysł. nakręcająco, kręto
Wiktionary
(1.1) przykręcać
(1.2) okręcać, nawijać
(1.4) kręcić, filmować
(1.5) wzmagać, nasilać, potęgować
(1.6) stymulować, mobilizować, motywować, pobudzać
(2.2) okręcać się, nawijać się
(2.4) wzmagać się, nasilać się, potęgować się
(2.5) pobudzać się, zapalać się, podpalać się
Wiktionary
1. potocznie: osoba, której działania powodują wzrost intensywności jakiegoś zjawiska społecznego;
2. potocznie: coś zwiększającego intensywność odczuć lub procesów zachodzących w organizmie;
3. urządzenie do przechowywania zegarka z automatycznym mechanizmem kontrolującym pracę sprężyny napędowej zegarka; rotomat, nakręcarka
SJP.pl
potocznie: budzący silne emocje i skłaniający do jakiegoś działania
SJP.pl
1. dający się nakręcić;
2. o filmie: możliwy do zrealizowania przez zrobienie zdjęć filmowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakręcać.
Wiktionary
IPA: ˌnakrɛ̃nˈt͡sãɲɛ, AS: nakrẽncãńe
Wiktionary
czas. nakręcać ndk., nakręcić dk.
rzecz. nakrętka ż., nakręcenie n.
Wiktionary
1. wyposażony w mechanizm do nakręcania, np. nakręcany zegar;
2. przeznaczony do przymocowania na wierzchu czegoś poprzez kręcenie, np. nakręcany filtr
SJP.pl
urządzenie do przechowywania zegarka z automatycznym mechanizmem kontrolującym pracę sprężyny napędowej zegarka; rotomat, nakręcacz
SJP.pl
potocznie: stan odczuwania silnych emocji zachęcających do jakiegoś zadziałania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakręcić.
Wiktionary
(1.1) Po sukcesie pierwszej części filmu, realizatorzy zapowiedzieli nakręcenie sequelu.
Wiktionary
IPA: ˌnakrɛ̃nˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: nakrẽncẽńe
Wiktionary
czas. nakręcić dk., nakręcać ndk.
rzecz. nakrętka ż., nakręcanie
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakręcać)
(1.1) dokonany od|nakręcać.
Wiktionary
(1.1) Pamiętaj, żeby nakręcić zegar.
Wiktionary
IPA: naˈkrɛ̃ɲt͡ɕit͡ɕ, AS: nakrẽńćić
Wiktionary
rzecz. nakręcanie n., nakręcenie n., nakrętka ż.
czas. nakręcać ndk.
Wiktionary
potocznie: będący pod wpływem silnych emocji zachęcających do jakiegoś zadziałania
SJP.pl
posmarować ciało kremem
SJP.pl
droga statku nakreślona na papierze na podstawie obrazów pojawiających się na ekranie radaru
SJP.pl
przyrząd nawigacyjny do szybkiego oznaczenia pozycji statku na mapie; protraktor
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakreślać.
Wiktionary
IPA: ˌnakrɛɕˈlãɲɛ, AS: nakreślãńe
Wiktionary
czas. nakreślać ndk., nakreślić dk.
rzecz. nakreślenie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakreślić.
Wiktionary
IPA: ˌnakrɛɕˈlɛ̃ɲɛ, AS: nakreślẽńe
Wiktionary
czas. nakreślić dk., nakreślać ndk.
rzecz. nakreślanie n.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakreślać)
(1.1) dokonany od|nakreślać.
Wiktionary
(1.1) Z talentem i z widoczną sympatią nakreślił Gorki postaci przywódców rewolucyjnych – Sincowa, Własowa, Nachodki.
Wiktionary
IPA: naˈkrɛɕlʲit͡ɕ, AS: nakreślʹić
Wiktionary
rzecz. nakreślanie n., nakreślenie n.
czas. nakreślać ndk.
Wiktionary
nakreślik dębowiec - motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
zdrobnienie od: nakrętka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: nakrętka
Wiktionary
IPA: ˌnakrɛ̃nˈtɛt͡ʃka, AS: nakrẽntečka
Wiktionary
1. pierścień o gwintowanym otworze, nakręcany na śrubę; mutra;
2. okrągła pokrywka z gwintem do zamykania pojemników; zakrętka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. element konstrukcyjny o wewnętrznym gwincie
(1.2) pot. nakręcane zamknięcie butelki
Wiktionary
Nakrętka – łącznik w połączeniu śrubowym. Jest pierścieniem z naciętym na całej długości otworu gwintem. Nakręcana jest na wolny koniec trzonu śruby zgodnie z wymaganiami montażowymi.
Ze względu na kształt, wyróżnia się:
Wikipedia
IPA: naˈkrɛ̃ntka, AS: nakrẽntka
Wiktionary
rzecz. nakręcenie n., nakręcanie n.
czas. nakręcać, nakręcić, kręcić
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|muterka.
(1.2) zakrętka
Wiktionary
przeznaczony do nakręcania
SJP.pl
usztywnić tkaninę krochmalem
SJP.pl
ukroić dużą ilość czegoś
SJP.pl
izolacja nakrokwiowa - sposób ocieplenia poddasza
SJP.pl
świerzbik nakropek - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
spryskać coś kroplami cieczy
SJP.pl
1. położyć coś na kimś lub na czymś, osłaniając kogoś lub coś;
2. przyłapać kogoś na czymś, złapać kogoś na gorącym uczynku
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakrywać)
(1.1) osłonić poprzez położenie czegoś na czymś
(1.2) pot. znaleźć kogoś w sytuacji popełniania czegoś zabronionego, złego
czasownik zwrotny dokonany nakryć się (ndk. nakrywać się)
(2.1) osłonić siebie poprzez umieszczenie czegoś na sobie
Wiktionary
rzecz. nakrycie n., nakrywanie n.
czas. nakrywać
Wiktionary
1. położyć coś na kimś lub na czymś, osłaniając kogoś lub coś;
2. przyłapać kogoś na czymś, złapać kogoś na gorącym uczynku
SJP.pl
1. położyć coś na kimś lub na czymś, osłaniając kogoś lub coś;
2. przyłapać kogoś na czymś, złapać kogoś na gorącym uczynku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakryć.
(1.2) coś, co okrywa, zasłania, osłania
(1.3) naczynia i sztućce na stole
Wiktionary
Nakrycie (nakrycie rzutowe) – funkcja ciągła p z przestrzeni topologicznej Y do przestrzeni topologicznej X, taka że każdy punkt w X ma otoczenie otwarte U równomiernie pokryte na skutek działania funkcji p (precyzyjna definicja jest podana niżej).
Wikipedia
IPA: naˈkrɨt͡ɕɛ, AS: nakryće
Wiktionary
rzecz. nakrywanie n., nakrywa ż., nakryw m., nakrywka ż.
czas. kryć, nakryć dk., nakrywać ndk.
przym. nakrywkowy
Wiktionary
(1.3) zastawa
Wiktionary
rzadko: przykrywa, pokrywa, wieko
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nakryć)
(1.1) kłaść coś na wierzchu czegoś / kogoś, osłaniając to
(1.2) układać na stole, przed posiłkiem, zastawę, sztućce, serwetki itp.
(1.3) przyłapywać, zastać kogoś na czymś występnym lub wstydliwym
czasownik zwrotny niedokonany nakrywać się (dk. nakryć się)
(2.1) kłaść coś na samym sobie
(2.2) kryć, skrywać samego siebie zbyt długo lub zbyt często
Wiktionary
IPA: naˈkrɨvat͡ɕ, AS: nakryvać
Wiktionary
rzecz. nakrywanie n., nakrycie n., nakrywa ż., nakryw m., nakrywka ż.
czas. kryć, nakryć dk.
przym. nakrywkowy
Wiktionary
(1.1) przykrywać, nakładać
(1.3) przyłapywać
(2.1) przykrywać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakrywać.
Wiktionary
IPA: ˌnakrɨˈvãɲɛ, AS: nakryvãńe
Wiktionary
rzecz. nakrycie n., nakrywa ż., nakryw m., nakrywka ż.
czas. nakryć dk., nakrywać ndk.
przym. nakrywkowy
Wiktionary
zdrobnienie od: nakrywka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: nakrywka
Wiktionary
IPA: ˌnakrɨˈvɛt͡ʃka, AS: nakryvečka
Wiktionary
nasycić krzemem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. drugi rzut do pieca w piekarni
Wiktionary
IPA: ˈnakʃup, AS: nakšup
Wiktionary
dawniej: nachylać, naginać
SJP.pl
skrzywić wiele czegoś
SJP.pl
1. wyspa na Morzu Egejskim;
2. greckie miasto na wyspie Naksos
SJP.pl
Naksos (gr. Νάξος, też: Náxia lub Áxia) – wyspa na Morzu Egejskim, największa wyspa archipelagu Cyklady, o powierzchni 448 km². W 2001 roku miała 12 089 mieszkańców, choć ich liczba zmienia się silnie w zależności od pory roku. Wschodnie wybrzeże Náxos jest strome, zachodnie płaskie. W kierunku pn. – pd. przebiega przez nią granitowy łańcuch górski (z najwyższym szczytem Oxia 1001 m). Klimat i roślinność śródziemnomorskie. Słynna ze złóż marmuru, eksploatowanych już w III tysiącleciu p.n.e. (kamienne figurki bóstw – idole). Osadnictwo protocykladzkie i mykeńskie. Wyspa była zamieszkana przez neandertalczyków i wcześniejsze hominidy co najmniej 200 tys. lat temu.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Naksos, dotyczący Naksos
Wiktionary
rzecz. Naksos
Wiktionary
podstawa kompasu okrętowego w postaci wąskiej szafki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. wąska szafka stanowiąca podstawę kompasu okrętowego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kapitan schował dziennik pokładowy do naktuzu.
Wiktionary
1. wykuć wiele czegoś;
2. nakuć się - zmęczyć się kuciem czegoś
SJP.pl
kupić czegoś w dużej ilości lub wiele rzeczy jednocześnie; nakupować, nakupywać, pokupić, pokupować
SJP.pl
kupić czegoś w dużej ilości lub wiele rzeczy jednocześnie; nakupić, nakupywać, pokupić, pokupować
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) pot. kupić czegoś dużo, kupić wiele różnych rzeczy
Wiktionary
(1.1) Anka łapnęła jakiegoś bogatego sponsora. Po pierwszej randce nakupował jej ciuchów, perfum i innych gadżetów.
Wiktionary
rzecz. nakupowanie n.
Wiktionary
(1.1) nakupić
Wiktionary
kupić czegoś w dużej ilości lub wiele rzeczy jednocześnie; nakupić, nakupować, pokupić, pokupować
SJP.pl
wulgarnie:
1. bić kogoś dotkliwie;
2. sprawiać komuś ból, boleć;
3. szybko biec;
4. robić coś z zapałem, żarliwie;
5. nakurwiać się - upijać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakurwiać.
Wiktionary
rzecz. kurwa ż., kurewka ż., kurwica ż., wkurwianie n., podkurwianie n., podkurwienie n., kurwienie n., skurwienie n., kurwowanie n., kurwik m.
czas. nakurwiać ndk., wkurwiać ndk., podkurwiać ndk., kurwować ndk., kurwić ndk.
przym. kurewski, kurwi
wykrz. kurwa
partyk. kurwa
Wiktionary
wulgarnie:
1. pobić kogoś dotkliwie;
2. nakurwić się - upić się
SJP.pl
gdzieś jest nakurzone - ktoś gdzieś nakurzył
SJP.pl
wykuwać wiele czegoś
SJP.pl
Nakwasin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Mała Wieś.
Wieś szlachecka Nakwasino położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi wyszogrodzkiej. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
zakwaszać większą liczbę czegoś
SJP.pl
potocznie: nakwękać się - nachorować się, jęcząc, stękając
SJP.pl
nakwietnik trębacz - gatunek owada z rzędu świerszczowatych
SJP.pl
nieżłop nakwietny - gatunek owada z rodziny bzygowatych
SJP.pl
skrót
(1.1) = nakład
Wiktionary
1. suma pieniędzy, ilość pracy, sił, energii itp. włożona w wykonanie jakiegoś przedsięwzięcia
2. liczba egzemplarzy wydawnictwa (książki, czasopisma)
3. ogłoszenie drukiem jakiegoś dzieła; wydanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) suma pieniędzy włożona w jakąś inwestycję
(1.2) liczba egzemplarzy wydanej książki, czasopisma
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dzieło wydane nakładem autora.
(1.2) Książka ukazała się w nakładzie 50 tysięcy egzemplarzy.
Wiktionary
IPA: ˈnakwat, AS: naku̯at
Wiktionary
rzecz. nakładka ż.
czas. nakładać ndk.
Wiktionary
(1.1) suma
(1.2) koszt, fundusz
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. nałożyć)
(1.1) umieszczać przedmiot lub rozprowadzać substancję na innym przedmiocie albo substancji
(1.2) praw. ustanowić dla kogoś lub czegoś określony obowiązek albo karę
(1.3) białystok. zakładać ubranie
czasownik zwrotny niedokonany nakładać się (dk. nałożyć się)
(2.1) przen. mylić lub łączyć ze sobą wrażenia, zjawiska
Wiktionary
(1.1) Na swoją delikatną cerę nakłada tylko niewielką ilość pudru.
(1.2) W średniowieczu nakładano na mieszczan wysokie podatki.
(1.3) Nie wychodź nigdzie tak lekko ubrany, nakładaj drugi sweter.
(2.1) To było dawno temu, moje wspomnienia się nakładają.
Wiktionary
IPA: naˈkwadat͡ɕ, AS: naku̯adać
Wiktionary
aspekt dokonany nałożyć
rzecz. łoże n., nakład, nakładanie, nakładca
przym. nakładczy
czas. kłaść, zakładać, wkładać, rozkładać, odkładać
Wiktionary
(1.1) pokrywać, okładać
(1.3) ubierać, oblekać
Wiktionary
dający się nałożyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakładać.
Wiktionary
IPA: ˌnakwaˈdãɲɛ, AS: naku̯adãńe
Wiktionary
czas. rozkładać, nakładać ndk., nałożyć dk.
Wiktionary
potocznie o kieszeniach, mankietach: przyszywany na wierzchu ubrania; naszywany
SJP.pl
osoba lub instytucja dająca środki na wyprodukowanie czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która daje środki finansowe na wyprodukowanie czegoś
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) instytucja, która daje środki finansowe na wyprodukowanie czegoś
Wiktionary
rzecz.
:: fż. nakładczyni ż.
czas. nakładać
Wiktionary
praca nakładcza - wytwarzanie różnych wyrobów na zlecenie i rachunek nakładcy, z jego surowców, we własnym pomieszczeniu i za pomocą własnych narzędzi
SJP.pl
właścicielka firmy, instytucji dająca środki na wyprodukowanie czegoś
SJP.pl
1. suma pieniędzy, ilość pracy, sił, energii itp. włożona w wykonanie jakiegoś przedsięwzięcia
2. liczba egzemplarzy wydawnictwa (książki, czasopisma)
3. ogłoszenie drukiem jakiegoś dzieła; wydanie
SJP.pl
materiał, tworzywo nakładane w jakiejś formie na inne materiały
SJP.pl
Nakładka
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. relacja pomiędzy ilością pieniędzy i innych środków produkcji zużytych podczas produkcji do wysokości produkcji
(1.2) ekon. potrzeba zużycia dużej ilości pieniędzy i innych środków produkcji na wytworzenie danej rzeczy
Wiktionary
(1.1) W okresie tym wzrost wartości nakładów był w przybliżeniu równy wzrostowi produkcji rolniczej i w rezultacie nakładochłonność produkcji rolniczej nie uległa zauważalnej zmianie.
Wiktionary
IPA: ˌnakwadɔxˈwɔ̃nːɔɕt͡ɕ, AS: naku̯adoχu̯õ•ność
Wiktionary
przym. nakładochłonny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) wymagający zużycia relatywnie dużej ilości pieniędzy i innych środków produkcji do osiągnięcia określonej wysokości produkcji
(1.2) wymagający zużycia dużej ilości pieniędzy i innych środków produkcji do bycia wytworzonym
Wiktionary
IPA: ˌnakwadɔˈxwɔ̃nːɨ, AS: naku̯adoχu̯õ•ny
Wiktionary
rzecz. nakładochłonność
Wiktionary
oparty na nakładzie, stanowiący nakład
SJP.pl
potocznie: powiedzieć wiele kłamliwych rzeczy; nałgać, nazmyślać, nafantazjować
SJP.pl
mówić wiele kłamstw
SJP.pl
1. zachęcać kogoś do czegoś; namawiać; przekonywać;
2. nakłaniać się - okazywać skłonność do czegoś; przekonywać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nakłonić)
(1.1) wywierać na kogoś wpływ, by coś wykonał
czasownik zwrotny niedokonany nakłaniać się (dk. nakłonić się)
(2.1) nakłaniać siebie nawzajem
(2.2) nakłaniać siebie samego
Wiktionary
rzecz. nakłanianie n., nakłonienie n.
czas. nakłonić
Wiktionary
(1.1) namawiać, perswadować, przekonywać, skłaniać, zachęcać
(2.1) namawiać się, przekonywać się, skłaniać się, zachęcać się
(2.2) namawiać się, przekonywać się, skłaniać się, zachęcać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakłaniać.
Wiktionary
IPA: ˌnakwãˈɲä̃ɲɛ, AS: naku̯ãńä̃ńe
Wiktionary
czas. nakłaniać ndk., nakłonić dk.
rzecz. nakłonienie
Wiktionary
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. Nakło nad Notecią - miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi i osad w Polsce
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Irmina wyprowadziła się z Nakła w październiku 1999 roku.
(1.1) Pokazano nam w Nakle szachulcowe spichlerze z XVIII-XIX wieku.
Wiktionary
przym. nakielski
rzecz. naklanin mos., naklanka ż.
Wiktionary
(1.1) Nakło nad Notecią
Wiktionary
1. zachęcić kogoś do czegoś; namówić; przekonać;
2. nakłonić się - przekonać się do czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakłaniać)
(1.1) dokonany od|nakłaniać.
czasownik zwrotny dokonany nakłonić się (ndk. nakłaniać się)
(2.1) dokonany od|nakłaniać się.
Wiktionary
(1.1) Według relacji świadków, syn próbował nakłonić ojca do przekazania majątku.
Wiktionary
IPA: naˈkwɔ̃ɲit͡ɕ, AS: naku̯õńić
Wiktionary
rzecz. nakłanianie n., nakłonienie n.
czas. nakłaniać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakłonić.
Wiktionary
IPA: ˌnakwɔ̃ˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: naku̯õńė̃ńe
Wiktionary
czas. nakłonić dk., nakłaniać ndk.
rzecz. nakłanianie
Wiktionary
przekłuć coś
SJP.pl
zabieg polegający na wprowadzeniu drożnej igły do jamy ciała, narządu, torbieli itp. w celu pobrania tkanki lub płynu do badania albo w celu wyciągnięcia nagromadzonego tam płynu; punkcja
SJP.pl
1. czymś ostrym i cienkim zrobić w czymś niewielki otwór;
2. wbić coś na coś ostrego i cienkiego
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) wbijać coś o cienkim ostrzu, np. igłę, szpilkę
Wiktionary
(1.1) Pielęgniarka nakłuwała jej bąble z ropą.
Wiktionary
IPA: naˈkwuvat͡ɕ, AS: naku̯uvać
Wiktionary
rzecz. nakłuwanie n., nakłucie n., nakłuwacz mrz.
czas. nakłuć dk., kłuć ndk.
Wiktionary
pręt z ostrym końcem, służący do nakłuwania lub rozdrabniania czegoś; szpikulec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biur. biurowy szpikulec do nakłuwania kartek papieru
(1.2) roln. rolniczy przyrząd używany do nakłuwania
(1.3) med. techn. przyrząd używany do nakłuwania palca w celu pobrania krwi na pasek do glukometru
Wiktionary
(1.3) Kupiliśmy w aptece na Piłsudskiego nowy nakłuwacz do glukometru.
Wiktionary
rzecz. nakłucie n., nakłuwanie n., nakłuwak m.
czas. nakłuć dk., nakłuwać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nakłuwać.
Wiktionary
czas. nakłuwać ndk.
rzecz. nakłuwacz mrz.
Wiktionary
napełnić cieczą
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nalewać)
(1.1) dokonany od|nalewać.
(1.2) pot. środ. pobić
Wiktionary
(1.1) Z konduktorem poszłam po wrzątek. Nalałam do wiadra i nagle zobaczyłam gazetę.
Wiktionary
IPA: ˈnalat͡ɕ, AS: nalać
Wiktionary
rzecz. nalewka ż., nalewaczka ż., nalewak m., nalaniec m., nalewanie n., nalanie n.
czas. olać, nalewać ndk.
przym. nalany, nalewny, nalewkowy, nalewkowaty
Wiktionary
(1.1) reg. pozn. gichnąć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nalać.
Wiktionary
rzecz. nalewka ż., nalewaczka ż., nalewak m., nalaniec m., nalewanie n.
czas. olać, nalewać ndk., nalać dk.
przym. nalany, nalewny, nalewkowy, nalewkowaty
Wiktionary
zniekształcony chorobowo płód zwierzęcy
SJP.pl
napełnić cieczą
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nalatać się - potocznie:
1. przebyć długą trasę drogą powietrzną;
2. o ptakach, owadach: zmęczyć się fruwaniem;
3. zmęczyć się bieganiem; naganiać się, nabiegać się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nalczykiem, dotyczący Nalczyka
Wiktionary
(1.1) Do posła do Dumy Gorbunowa przybyło trzech włościan z terskiego obwodu z uchwałą gminy nalczyckiej i przynieśli zdawałoby się nieprawdopodobną wiadomość.
Wiktionary
rzecz. Nalczyk mrz.
Wiktionary
stolica Kabardo-Bałkarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, stolica Republiki Kabardyjsko-Bałkarskiej;
Wiktionary
Nalczyk (ros. Нальчик) – miasto w Rosji, stolica Republiki Kabardyjsko-Bałkarskiej. Powierzchnia miasta wynosi 67 km² (według innych źródeł 131), a w 2020 roku liczyło 239 583 mieszkańców.
Wikipedia
przym. nalczycki
Wiktionary
coś zapożyczonego lub nabytego, ale niewłaściwego dla kogoś lub czegoś, nowy, obcy element lub cecha u kogoś, w jakiejś rzeczy, stylu, języku itp.
SJP.pl
warstwa lodu na powierzchni ziemi tworząca się na mrozie wskutek wypływu wód gruntowych
SJP.pl
Naledź – warstwa lodu, która powstaje zimą przez zamarzanie wody gruntowej, wyciskanej spod wierzchniej warstwy gruntu.
Może także powstawać na rzece lub jeziorze, wtedy woda jest wyciskana spod pokrywy lodowej tworząc nad nią druga taflę. W takim przypadku pomiędzy dwoma płaszczyznami zmarzliny często gromadzi się woda. Zjawisko to spotykane jest m.in. na Syberii.
Wikipedia
1. stanowczo domagać się czegoś, natarczywie czegoś żądać, obstawać przy czymś;
2. przestarzale, o koniach - lekko utykać, kuleć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) mocno lub uparcie domagać się czegoś
(1.2) przest. o zwierzęciu: lekko utykać
Wiktionary
(1.1) Żona nalegała, abym odkurzał codziennie. To było chore!
Wiktionary
rzecz. naleganie n.
Wiktionary
(1.1) domagać się, kłaść nacisk, nagabywać, nakłaniać, namawiać, napierać, nastawać, obstawać, podkreślać, ponaglać, przynaglać, upierać się, zmuszać
(1.2) kuleć
Wiktionary
1. stanowczo domagać się czegoś, natarczywie czegoś żądać, obstawać przy czymś;
2. przestarzale, o koniach - lekko utykać, kuleć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nalegać.
Wiktionary
IPA: ˌnalɛˈɡãɲɛ, AS: nalegãńe
Wiktionary
czas. nalegać ndk.
Wiktionary
część pieca, przypiecek, na którym się wygrzewano i pod którym można było rozpalać ogień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. część pieca, na której się wygrzewano
Wiktionary
Miejscowości:
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
IPA: naˈlɛpa, AS: nalepa
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. nalepka
Wiktionary
przymocowywać coś do czegoś za pomocą kleju
SJP.pl
gatunek wieloszczeta; piaskówka, piasecznica, piasecznik, arenikola
SJP.pl
Piaskówka, nalepian, piasecznica, piasecznik, arenikola (Arenicola marina) – gatunek wieloszczeta z rodziny Arenicolidae, występujący na wybrzeżach Morza Bałtyckiego (w Polsce nie został stwierdzony) i Morza Północnego.
Wikipedia
wycinanka ludowa z papieru naklejana na ścianę; naklejanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. pisanka powstająca przez nalepienie na powłokę jajka różnobarwnych wycinków z papieru
Wiktionary
Pisanka – ogólna, zwyczajowa nazwa jaja (zwykle kurzego, ale także gęsiego czy kaczego) zdobionego różnymi technikami.
Wikipedia
(1.1) Nalepianki popularne są zwłaszcza w dawnym województwie krakowskim i w okolicach Łowicza.
Wiktionary
czas. nalepić dk., nalepiać ndk.
rzecz. nalepka ż.
Wiktionary
przymocować coś do czegoś za pomocą kleju
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etykieta naklejana na towar
(1.2) kartka zawierająca krótką informację naklejana na jakiś przedmiot
(1.3) zdrobn. nalepa
Wiktionary
Naklejka – kawałek folii lub papieru, najczęściej posiadający samoprzylepne właściwości, co umożliwia jej przyczepienie na powierzchnię płaską.
W zależności od rodzaju użytego kleju naklejka ma różne właściwości; kleje stałe na trwale utrzymują naklejkę na powierzchni, kleje o budowie mikrosferycznej umożliwiają przenoszenie oraz bezśladowe usuwanie naklejek.
Wikipedia
(1.1) Sprzedawczyni nakleiła nalepkę na towar.
(1.2) W hurtowni ekspedientka nakleiła nalepkę na towar.
Wiktionary
IPA: naˈlɛpka, AS: nalepka
Wiktionary
(1.1-2)
rzecz. nalepianie ndk., nalepienie dk.
czas. nalepiać ndk., nalepić dk., lepić
(1.3)
rzecz. nalepa
Wiktionary
(1.2) naklejka
Wiktionary
zdrobnienie od: naleśnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: naleśnik
Wiktionary
IPA: ˌnalɛɕˈɲit͡ʃɛk, AS: naleśńiček
Wiktionary
rzecz. naleśnik mrz., naleśnikarnia ż.
przym. naleśnikowy
Wiktionary
potrawa w postaci bardzo cienkiego placka z ciasta usmażonego na patelni, zawiniętego z dowolnym farszem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. spoż. cienki placek z rzadkiego ciasta, z mąki, mleka i jaj, smażony na patelni, podawany zwykle z nadzieniem, zwinięty w rulonik lub złożony w rożek;
(1.2) środ. fot. niewielki, cienki obiektyw
(1.3) pot. żart. beret
(1.4) pot. żart. uderzenie w twarz
(1.5) obraź. kobieta
Wiktionary
Naleśnik – proste danie mączne smażone na patelni.
Nie wiadomo dokładnie, gdzie po raz pierwszy zaczęto przyrządzać naleśniki, prawdopodobnie miało to miejsce już w starożytności. Podaje się je i w Chinach, i w Europie. Włosi twierdzą, że wynaleziono je we Florencji, skąd w XVI wieku Katarzyna Medycejska przywiozła je do Francji, gdy wyszła za mąż za francuskiego króla.
Wikipedia
(1.1) Uwielbiam naleśniki z dżemem truskawkowym.
Wiktionary
IPA: naˈlɛɕɲik, AS: naleśńik
Wiktionary
rzecz. naleśnikarnia ż.
:: zdrobn. naleśniczek m.
przym. naleśnikowy
Wiktionary
(1.1) reg. śl. amolet., reg. śl. amoleta.
Wiktionary
urządzenie kuchenne do robienia naleśników
SJP.pl
lokal, w którym sprzedaje się naleśniki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gastr. miejsce, gdzie serwuje się naleśniki; bar specjalizujący się w naleśnikach
Wiktionary
(1.1) Chodźmy do tej nowej naleśnikarni, tam można się najeść za niewielką kwotę.
Wiktionary
IPA: ˌnalɛɕɲiˈkarʲɲa, AS: naleśńikarʹńa
Wiktionary
rzecz. naleśnik mrz., naleśniczek mrz.
przym. naleśnikowy
Wiktionary
potrawa w postaci bardzo cienkiego placka z ciasta usmażonego na patelni, zawiniętego z dowolnym farszem
SJP.pl
Naleśnik – proste danie mączne smażone na patelni.
Nie wiadomo dokładnie, gdzie po raz pierwszy zaczęto przyrządzać naleśniki, prawdopodobnie miało to miejsce już w starożytności. Podaje się je i w Chinach, i w Europie. Włosi twierdzą, że wynaleziono je we Florencji, skąd w XVI wieku Katarzyna Medycejska przywiozła je do Francji, gdy wyszła za mąż za francuskiego króla.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) od: naleśnik
Wiktionary
(1.1) Gofry robi się z ciasta naleśnikowego.
Wiktionary
IPA: ˌnalɛɕɲiˈkɔvɨ, AS: naleśńikovy
Wiktionary
rzecz. naleśnik m., naleśniczek m., naleśnikarnia ż.
Wiktionary
1. powłoka pokrywająca papier
2. półprodukt do wyrobu wódek gatunkowych i likierów; macerat
SJP.pl
Nalew – roztwór wodnoalkoholowy substancji zapachowo–smakowych wyekstrahowanych z surowców roślinnych, o zawartości alkoholu od 40 do 85% obj.
Stanowi półprodukt przy wyrobie nalewek, wódek smakowych i likierów. Otrzymywany jest przez macerację roztworem spirytusu owoców, ziół, przypraw itd.
Wikipedia
napełniać cieczą
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nalać)
(1.1) napełniać cieczą
Wiktionary
(1.1) Potem wypijali z dziadkiem kieliszeczek, nalewali sobie następny…
Wiktionary
IPA: naˈlɛvat͡ɕ, AS: nalevać
Wiktionary
rzecz. nalewka ż., nalewaczka ż., nalewak m., nalaniec m., nalewanie n., nalanie n.
czas. olać, nalać dk.
przym. nalany, nalewny, nalewkowy, nalewkowaty
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dozownik do napojów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nalewać.
Wiktionary
IPA: ˌnalɛˈvãɲɛ, AS: nalevãńe
Wiktionary
rzecz. nalewka ż., nalewaczka ż., nalewak m., nalaniec m., nalanie n.
czas. olać, nalewać ndk., nalać dk.
przym. nalany, nalewny, nalewkowy, nalewkowaty
Wiktionary
zdrobnienie od: nalewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: nalewka
Wiktionary
IPA: ˌnalɛˈvɛt͡ʃka, AS: nalevečka
Wiktionary
1. napój alkoholowy przyrządzony przez zalanie spirytusem owoców suszonych lub świeżych
2. leczniczy roztwór etanolowy otrzymywany przez ekstrakcję surowców roślinnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. alkoholowy napój przygotowany z owoców, ziół, korzeni, zalanych spirytusem
(1.2) farm. roślinny wyciąg alkoholowy stanowiący lekarstwo
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Świekrucha Danki podarowała nam trzy nalewki własnej roboty: z tarniny, z głogu i z mirabelek.
Wiktionary
IPA: naˈlɛfka, AS: nalefka
Wiktionary
rzecz. nalewaczka ż., nalewak m., nalaniec m., nalewanie n., nalanie n.
czas. olać, nalewać ndk., nalać dk.
przym. nalany, nalewny, nalewkowy, nalewkowaty
Wiktionary
(1.1) likier
Wiktionary
chrząstka nalewkowata - chrząstka budująca szkielet chrzęstny krtani
SJP.pl
1. być przedmiotem zobowiązania (np. "Należy ci się nagana za nieznajomość ZDS.");
2. być elementem jakiegoś zbioru, grupy, społeczności itp.;
3. być czyjąś własnością
SJP.pl
potocznie:
1. naschodzić się, przyleźć tłumnie dokądś;
2. utkwić, dostać się gdzieś w większej ilości
SJP.pl
1. być przedmiotem zobowiązania (np. "Należy ci się nagana za nieznajomość ZDS.");
2. być elementem jakiegoś zbioru, grupy, społeczności itp.;
3. być czyjąś własnością
SJP.pl
czasownik
(1.1) być w posiadaniu czyimś
(1.2) być członkiem jakiejś organizacji, społeczności, elementem zbioru
(1.3) (tylko forma bezosobowa) należy = wypada, powinno się
czasownik zwrotny należeć się
(2.1) (tylko forma bezosobowa) należy się = przysługuje
(2.2) pozostawać przez długi czas w pozycji leżącej
Wiktionary
(1.1) To jest moja książka, czyli (ona) należy do mnie.
(1.2) Zenon nigdy nie należał do żadnej partii.
(1.3) Nie należy pić piwa w teatrze.
(2.1) Adam zasługuje na odpoczynek – należy mu się urlop.
(2.2) Wstawaj, chyba już dosyć się należałeś!
Wiktionary
IPA: naˈlɛʒɛt͡ɕ, AS: naležeć
Wiktionary
(1.1) rzecz. należność; przym. należny
(1.3) przym. należyty; przysł. należycie
Wiktionary
(1.2) uczestniczyć w czymś
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przedstawiciel podklasy mchów rosnących na bezwapiennych skałach
SJP.pl
rodzina mchów z rzędu naleźlinowców
SJP.pl
rząd mchów z klasy naleźlin
SJP.pl
Naleźliny (Andreaeopsida) – klasa mchów. Zalicza się do niej zwykle jeden rodzaj – naleźlina Andreaea z ok. 100 gatunkami. Są to rośliny o zasięgu obejmującym wszystkie kontynenty, spotykane jednak głównie w klimacie okołobiegunowym, umiarkowanym chłodnym i oceanicznym. W Europie występuje 10 gatunków przedstawicieli tego rodzaju, z czego 6 w Polsce. Rosną zwykle na skałach kwaśnych, granitowych.
Wikipedia
kwota, którą trzeba komuś wypłacić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kwota, którą trzeba komuś wypłacić
Wiktionary
Należność – w rachunkowości uprawnienie do otrzymania w określonym terminie świadczenia pieniężnego lub rzeczowego od dłużnika.
W rachunkowości podmiotów gospodarczych należności są kategorią wyłącznie pieniężną i oznaczają wszelkie przewidywane przychody środków pieniężnych, stanowią aktywa podmiotu gospodarczego. W tym przypadku powstanie należności jest efektem prowadzonej działalności gospodarczej i poprzedza przypływ środków pieniężnych do podmiotu gospodarczego. Można je podzielić według różnych kryteriów, wśród których do najważniejszych należą:
Wikipedia
IPA: naˈlɛʒnɔɕt͡ɕ, AS: naležność
Wiktionary
czas. należeć
przym. należny
Wiktionary
(1.1) cena, odpłatność, opłata, wypłata, zapłata
Wiktionary
kwota, którą trzeba komuś wypłacić
SJP.pl
Należność – w rachunkowości uprawnienie do otrzymania w określonym terminie świadczenia pieniężnego lub rzeczowego od dłużnika.
W rachunkowości podmiotów gospodarczych należności są kategorią wyłącznie pieniężną i oznaczają wszelkie przewidywane przychody środków pieniężnych, stanowią aktywa podmiotu gospodarczego. W tym przypadku powstanie należności jest efektem prowadzonej działalności gospodarczej i poprzedza przypływ środków pieniężnych do podmiotu gospodarczego. Można je podzielić według różnych kryteriów, wśród których do najważniejszych należą:
Wikipedia
1. należący się komuś lub czemuś;
2. dawniej:
a) należący do kogoś;
b) należyty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. należący się komuś lub czemuś; przysługujący
Wiktionary
(1.1) Otrzymałem wreszcie należną mi zapłatę.
Wiktionary
IPA: naˈlɛʒnɨ, AS: naležny
Wiktionary
rzecz. należność ż.
czas. należeć
przym. należyty
przysł. należycie
Wiktionary
czasownik modalny (predykatyw) używany dla wyrażenia obowiązku, powinności, stosowności działania; powinno się, wypada, trzeba, potrzeba
SJP.pl
czasownik niefleksyjny nieosobowy
(1.1) powinno się; warto, trzeba, wypada
forma czasownika.
(2.1) 3 os. lp. ter. należeć
Wiktionary
Zbiór (dawniej także mnogość) – pojęcie pierwotne aksjomatycznej teorii mnogości (zwanej też teorią zbiorów) leżące u podstaw całej matematyki; idealizacja intuicyjnie rozumianego zbioru (zestawu, kolekcji) utworzonego z elementów (komponentów, składowych), która jest efektem abstrahowania od wewnętrznej struktury modelowanego obiektu i wzajemnych zależności między jego elementami (np. hierarchii, czy kolejności).
Wikipedia
(1.1) Z ogniem należy się obchodzić bardzo ostrożnie!
Wiktionary
IPA: naˈlɛʒɨ, AS: naležy
Wiktionary
(1.1) trzeba, warto, potrzeba
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) odpowiednio, właściwie
(1.2) dokładnie, porządnie
Wiktionary
(1.1) Jej praca nie została należycie doceniona.
(1.2) Zanim wrócę, podłoga w kuchni ma być należycie wyszorowana.
Wiktionary
IPA: ˌnalɛˈʒɨt͡ɕɛ, AS: naležyće
Wiktionary
czas. należeć
przym. należny, należyty
Wiktionary
(1.2) solidnie, starannie
Wiktionary
przestarzałe lub regionalne: kwota należna do zapłaty; należność
SJP.pl
taki, jak należy; odpowiedni, stosowny, adekwatny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podn. właściwy; taki, jak należy
Wiktionary
(1.1) Powinieneś odnosić się do starszych z należytym szacunkiem.
Wiktionary
IPA: ˌnalɛˈʒɨtɨ, AS: naležyty
Wiktionary
przym. należny
czas. należeć
przysł. należycie
Wiktionary
(1.1) rzetelny, odpowiedni, właściwy
Wiktionary
→ Naliboki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Naliboków, związany z Nalibokami
Wiktionary
Wikipedia
licząc, dochodzić do pewnej liczby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naliczać.
Wiktionary
IPA: ˌnalʲiˈt͡ʃãɲɛ, AS: nalʹičãńe
Wiktionary
czas. naliczać ndk., naliczyć dk.
rzecz. naliczenie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naliczyć.
Wiktionary
IPA: ˌnalʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: nalʹičẽńe
Wiktionary
czas. naliczyć dk., naliczać ndk.
rzecz. naliczanie n.
Wiktionary
w rosyjskim budownictwie ludowym: bogato rzeźbiona listwa drewniana, okrywająca futryny zewnętrzne okien i drzwi jako ich dekoracyjne obramowanie
SJP.pl
licząc, dojść do pewnej liczby
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. naliczać)
(1.1) zob. naliczać.
czasownik zwrotny dokonany naliczyć się (ndk. brak)
(2.1) zmęczyć się liczeniem
Wiktionary
(1.1) Do Morskiego Oka wędrowało średnio 670 turystów dziennie, a w Dolinie Chochołowskiej naliczono 360 osób w ciągu dnia.
Wiktionary
IPA: naˈlʲit͡ʃɨt͡ɕ, AS: nalʹičyć
Wiktionary
rzecz. liczenie n., naliczanie n., naliczenie n.
czas. liczyć, policzyć
Wiktionary
czasownik
(1.1) gw-pl|Poznań. z trudem coś zgromadzić, zebrać
Wiktionary
rzecz. nalinienie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nalinić.
Wiktionary
czas. nalinić
Wiktionary
krępak nalipek - gatunek ćmy z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych, np. naliściak srebrniak (naliściak zielony)
SJP.pl
Naliściak (Phyllobius) – rodzaj chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae. Są polifagicznymi fitofagami. Postacie dorosłe żerują głównie na liściach, a larwy na korzeniach.
Wikipedia
naliścica wierzbowa - gatunek stonki
SJP.pl
nalizać się - zmęczyć się lizaniem
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. nalać
Wiktionary
(1.1) Naloć ci tyju?
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od nalot
Wiktionary
(1.1) To nie nalot, lecz tylko mały nalocik.
Wiktionary
rzecz. nalot m.
Wiktionary
organiczny związek chemiczny używany jako środek opioidowy
SJP.pl
Nalokson – organiczny związek chemiczny, lek opioidowy używany głównie w lecznictwie zamkniętym. Jest odwrotnym agonistą wszystkich trzech receptorów opioidowych(µ > κ ⩾ δ). Znosi działanie ośrodkowe i obwodowe zarówno endogennych, jak i egzogennych opioidów takie jak: depresję oddechową, zwężenie źrenic, niedociśnienie, sedację oraz zaparcia. Lek sam w sobie nie wywołuje silnego efektu farmakologicznego. Nie powoduje uzależnienia ani nie wywołuje zjawiska tolerancji lekowej.
Wikipedia
1. cienka warstwa pojawiająca się na powierzchni czegoś;
2. wpływ pewnej idei czy koncepcji na czyjąś twórczość lub zachowanie;
3. pojawienie się dużej ilości czegoś w krótkim czasie;
4. nadzwyczajna rewizja lub kontrola;
5. atak lotniczy;
6. łączny czas odbytych lotów;
7. młode pokolenie drzew powstałe z samosiewu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. cienka warstwa pyłu, pary itp. osiadła na jakiejś powierzchni
(1.2) chem. warstwa tlenków osiadająca na metalu w wyniku utleniania
(1.3) med. jasna powłoka pokrywająca narząd w wyniku jakiegoś schorzenia
(1.4) książk. przen. widoczny w twórczości artysty lub w czyimś zachowaniu wpływ jakiejś idei, kultury itp.
(1.5) wojsk. atak powietrzny samolotów lub helikopterów na określony cel;
(1.6) środ. lotn. łączny, udokumentowany czas lotów wykonanych przez pilota, odbytych przez samolot bądź silnika
(1.7) środ. leśn. faza rozwoju drzewostanu obejmująca okres życia od samozasiewu do 20 lat, w której drzewka nie przekraczają zazwyczaj wysokości runa leśnego;
(1.8) pot. niespodziewana akcja policji lub służb specjalnych polegająca na wkroczeniu do domu lub lokalu w celu przeprowadzenia kontroli, rewizji, aresztowania przestępców itp.
(1.9) pot. nagłe pojawienie się kogoś lub czegoś w dużej liczbie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nalot kurzu na jego starych meblach był naprawdę duży.
(1.2) Musicie usunąć nalot rdzy z całego tego płotu.
(1.6) W oficjalnych źródłach pojawiły się rozbieżne dane na temat liczby godzin nalotu poszczególnych członków załogi Tu-154M nr 101.
(1.8) Wszyscy stale baliśmy się nalotu policji.
Wiktionary
IPA: ˈnalɔt, AS: nalot
Wiktionary
czas. latać, nalatywać ndk., nalecieć dk.
rzecz. naleciałość ż., lot m., nalocik mrz.
Wiktionary
(1.5) atak z powietrza, bombardowanie, ostrzeliwanie
Wiktionary
sztuczny rodzaj grzybów mitosporowych; sierpik, fuzarium
SJP.pl
żelazny uchwyt w wozie drabiniastym łączący drążek podtrzymujący bok wozu ze stalowymi elementami przytwierdzającymi nadwozie do osi tego wozu
SJP.pl
1. przytwierdzić coś na czymś, lutując;
2. wykonać lutowanie wielu przedmiotów
SJP.pl
lutując, przytwierdzać coś na czymś
SJP.pl
macając natrafić na coś
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: namacalnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest namacalne
Wiktionary
przym. namacalny
przysł. namacalnie
Wiktionary
1. dający się wyczuć dotykiem;
2. niebudzący wątpliwości
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niewątpliwy, oczywisty, pewny
(1.2) możliwy do wyczucia zmysłem dotyku
Wiktionary
(1.1) Z jednej strony oficjalna propaganda zyskiwała dodatkowy argument na rzecz totalnej obrony, dysponując namacalnym dowodem, że wróg chce zniszczyć cały naród.
Wiktionary
rzecz. namacalność ż.
przysł. namacalnie
Wiktionary
(1.1) bezdyskusyjny, bezsporny, bezsprzeczny, ewidentny, jaskrawy, oczywisty, jednoznaczny, niedwuznaczny, niepodważalny, niezaprzeczalny, niezbity, pewny, pozadyskusyjny, zrozumiały sam przez się
(1.2) wyczuwalny, dotykalny, dotykowy, haptyczny, uchwytny
Wiktionary
potocznie: spowodować zamieszanie, nieład, zakłócić spokój; zmącić
SJP.pl
potocznie: spowodować zamieszanie, nieład, zakłócić spokój; zmącić
SJP.pl
rzadko: macając coś długo, wiele razy, natrafić na coś
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) kresy. naciskać, napierać
Wiktionary
(1.1) Namagajcie chłopcy, Kurki wschodzą, świtać zacznie. – Chłopi pochylili się mocniej na wiosłach.
Wiktionary
(1.1) wysilić się, wytężyć się
Wiktionary
1. nadać czemuś własności magnesu stałego;
2. namagnesować się - nabrać własności magnesu stałego
SJP.pl
1. nadać czemuś własności magnesu stałego;
2. namagnesować się - nabrać własności magnesu stałego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namagnesować.
Wiktionary
Magnetyzacja (namagnesowanie) jest właściwością materiałów (m.in. magnesów), która opisuje pole magnetyczne wytwarzane przez materiał. Przez magnetyzację rozumie się także wielkość fizyczną określającą wytwarzane przez materiał pole magnetyczne, definiuje się ją przez określenie momentów magnetycznych wytworzonych w jednostce objętości. Głównymi składnikami magnetyzacji są orbitalne i spinowe momenty magnetyczne elektronów.
Wikipedia
czas. namagnesować
Wiktionary
dawniej: namagnesować
SJP.pl
dawniej: namagnesowywać
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) przedstawić coś malując; zrobić obraz czegoś
Wiktionary
(1.1) Sądząc po wyposażeniu punktu, sejf zamykano na zardzewiałą kłódkę, a kraty w oknach zapewne namalowano.
Wiktionary
IPA: ˌnãmaˈlɔvat͡ɕ, AS: nãmalovać
Wiktionary
rzecz. malarstwo n., malowanie n., namalowanie n., malowidło n., malunek m., malarz m., malarka ż.
czas. malować, pomalować, wymalować, wymalowywać, przemalować, przemalowywać, domalować, domalowywać, zmalować, podmalować, podmalowywać, umalować się
przym. malarski, malowniczy
przysł. malarsko, malowniczo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namalować.
Wiktionary
IPA: ˌnãmalɔˈvãɲɛ, AS: nãmalovãńe
Wiktionary
czas. pomalować, namalować dk., malować ndk.
rzecz. malarz mos., malowanie
przym. malarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto we wschodnim Uzbekistanie, w Kotlinie Fergańskiej, siedziba administracyjna wilajetu namangańskiego;
Wiktionary
Namangan (uzb. cyr. i ros. Наманган) – miasto we wschodnim Uzbekistanie, w Kotlinie Fergańskiej, nad Północnym Kanałem Fergańskim, siedziba administracyjna wilajetu namangańskiego. W 2016 roku liczyło ok. 467,9 tys. mieszkańców. Ośrodek przemysłu bawełnianego, jedwabniczego, obuwniczego, spożywczego, chemicznego, maszynowego oraz materiałów budowlanych. W mieście działają dwa teatry, dwa muzea oraz uniwersytet.
Wikipedia
przym. namangański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Namanganem, dotyczący Namanganu
Wiktionary
rzecz. Namangan mrz.
Wiktionary
układać coś w zmarszczki, w fałdki
SJP.pl
1. przysporzyć komuś dużo zmartwień;
2. namartwić się - nadręczyć się zmartwieniami
SJP.pl
potocznie: namarudzić (się) - spędzić dłuższy czas na marudzeniu
SJP.pl
[czytaj: namar-znięty] taki, który namarznął (namarzł); namarzły, namarźnięty
SJP.pl
[czytaj: namar-zły] taki, który namarzł (namarznął); namarznięty, namarźnięty
SJP.pl
1. naznaczyć olejem podczas sakramentu;
2. posmarować tłuszczem
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) natłuścić, nasmarować
Wiktionary
(1.1) Ksiądz namaścił staruszkę przed śmiercią olejami świętymi.
Wiktionary
czas. namaszczać ndk.
rzecz. namaszczenie n.
Wiktionary
tradycyjne indyjskie pozdrowienie, przywitanie
SJP.pl
Namaste lub Namaskar (hindi नमस्ते) – tradycyjne indyjskie przywitanie, pozdrowienie. Dosłownie tłumaczone znaczy „Pokłon tobie”.
Wypowiadaniu tego pozdrowienia często towarzyszy andźali – gest półukłonu ze złożonymi rękoma na wysokości serca (uważanego w Indiach za siedzibę boskości w człowieku) i palcami wskazującymi do góry. Gest można także wykonać nie odzywając się – ma takie samo znaczenie jak samo wypowiedzenie słów pozdrowienia.
Wikipedia
1. smarować, nacierać czymś tłustym;
2. w obrzędach religijnych:
a) nacierać poświęconym olejem przy udzielaniu sakramentów;
b) nadawać komuś jakąś godność przez naznaczenie poświęconym olejem
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) natłuszczać, nasmarować
Wiktionary
(1.1) Cukiernik namaszcza rogaliki przed włożeniem ich do pieca.
Wiktionary
czas. namaścić dk.
rzecz. namaszczanie n., namaszczenie n.
Wiktionary
1. naznaczyć olejem podczas sakramentu;
2. posmarować tłuszczem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namaścić.
Wiktionary
(1.1) Dziadek Rudolf zmarł zaraz po namaszczeniu.
Wiktionary
rzecz. namaszczanie n., maszczenie n.
czas. namaścić dk., namaszczać ndk.
Wiktionary
oficjalny, uroczysty, pełen powagi
SJP.pl
zachęcać kogoś do czegoś, nakłaniać, przekonywać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. namówić)
(1.1) nakłaniać kogoś do czegoś; przekonywać kogoś, zachęcać
czasownik zwrotny namawiać się
(2.1) pot. porozumiewać się z kimś, omawiać coś, umawiać się na coś
Wiktionary
(1.1) Planował wówczas różne formy protestu, aby przełamać zmowę obojętności. Namawiał grupy Żydów do zbiorowego samobójstwa przed parlamentem brytyjskim w Londynie.
(1.1) Odpowiadam, że oczywiście, i namawiam ją do opracowania tych korespondencji.
Wiktionary
IPA: nãˈmavʲjät͡ɕ, AS: nãmavʹi ̯äć
Wiktionary
rzecz. namowa ż., namawianie n., namówienie n.
czas. namówić dk.
Wiktionary
(1.1) przekonać, skłaniać
Wiktionary
ten, kto kusi, namawia, zachęca do czegoś; kusiciel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namawiać.
Wiktionary
IPA: ˌnãmaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: nãmavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
czas. namawiać ndk., namówić dk.
rzecz. namówienie n., namowa ż.
Wiktionary
obowiązkowa modlitwa muzułmańska odmawiana pięć razy dziennie; salat
SJP.pl
Salat (arab. الصلاة al-ṣalāa, pers. نماز namâz, tur. namaz) – muzułmańska modlitwa rytualna, stanowiąca jeden z pięciu obowiązków każdego muzułmanina (tzw. filarów wiary).
Odmawia się ją pięciokrotnie w ciągu doby, tj. przed wschodem słońca (Fadżr), w południe (Zuhr), po południu (Asr), po zachodzie słońca (Maghrib) i w pierwszej połowie nocy (Isza). Celem salat jest uzyskanie błogosławieństwa Allaha.
Wikipedia
rzeczownik
(1.1) rel. odłam sikhów;
Wiktionary
Namdhari – odłam sikhów wierzących w Satguru Ram Singha jako żyjącego XII guru, (w przeciwieństwie do sikhizmu głównego nurtu, który twierdzi że autorytet guru został po śmierci X guru Gobinda Singha w 1708 roku przelany na świętą księgę Guru Granth Sahib).
Namdhari są ścisłymi wegetarianami, nie uznają posagu i wystawnych wesel.Sikhowie z tradycji namdhari otaczają krowy szczególnym szacunkiem, podobnie jak to ma miejsce w hinduizmie.
Wikipedia
(1.1) Wegetarianami jest obecnie 26 milionów sikhów, sekta namdhari i Ruch Złotej Świątyni (…)
Wiktionary
1. dokuczyć wielu osobom lub sprawić ból wielu osobom bądź zwierzętom;
2. namęczyć się - mieć za sobą wiele trosk, kłopotów
SJP.pl
łuskwiak nameko - gatunek grzybów z rodziny pierścieniakowatych, składnik zupy miso
SJP.pl
potocznie:
1. namieszać;
2. nawyprawiać, narozrabiać, narobić zamieszania
SJP.pl
1. określenie miejsca ulokowania danego obiektu względem północy, przez pomiary odpowiednich kątów; peleng;
2. informacja pozwalająca określić miejsce pobytu kogoś lub usytuowania czegoś
SJP.pl
Namiar, peleng – w nawigacji jest to pojęcie oznaczające wartość kąta pomiędzy kierunkiem odniesienia a kierunkiem, w którym obserwowany jest obiekt namierzany. Kierunkiem odniesienia jest najczęściej kierunek północny lub diametralna (oś) jednostki (statku, samolotu), na której znajduje się obserwator. Wierzchołek kąta stanowi oko obserwatora. Namiaru dokonuje się w celu określenia pozycji, kursu oraz prędkości jednostki.
Wikipedia
produkt zastępczy; surogat; ersatz; erzac
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, co zastępuje inną rzecz, ale nie dorównuje jej jakością
(1.2) spoż. artykuł sporządzony z nieoryginalnych, gorszych surowców
Wiktionary
Wikipedia
IPA: nãˈmʲjastka, AS: nãmʹi ̯astka
Wiktionary
rzecz. namiastkowość ż.
przym. namiastkowy
Wiktionary
(1.1-2) erzac / ersatz, podróbka, surogat, proteza
Wiktionary
pustynia w Namibii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. przybrzeżna pustynia położona na południu Afryki, głównie na terenie Namibii, a także w Angoli i Południowej Afryce;
Wiktionary
Pustynia Namib położona jest głównie w Namibii, w południowo-zachodniej Afryce na wybrzeżu Atlantyku. Rozpoczyna się na terenie Angoli i rozciąga wzdłuż całego wybrzeża Namibii, tj. od ujścia rzeki Kunene na granicy z Angolą na północy po ujście rzeki Oranje na południu, na granicy z RPA. Namib w języku nama oznacza „olbrzymi”, a w innym tłumaczeniu „miejsce, gdzie nic nie ma”. Od tego słowa pochodzi nazwa Namibii.
Wikipedia
rzecz. Namibia ż., Namibijczyk mos., Namibijka ż.
przym. namibski, namibijski
Wiktionary
państwo w Afryce ze stolicą w Windhuku; Republika Namibii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
Wiktionary
Namibia (afr. Namibië), Republika Namibii (ang. Republic of Namibia, afr. Republiek van Namibië, niem. Republik Namibia) – państwo w południowo-zachodniej Afryce. Zajmuje powierzchnię 824 292 km², a zamieszkane jest przez 3 022 401 osób (2023).
Wikipedia
(1.1) W Namibii jest bardzo ciepło.
Wiktionary
IPA: nãˈmʲibʲja, AS: nãmʹibʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Namib mrz., Namibijczyk m., Namibijka ż.
przym. namibijski
Wiktionary
(1.1) Republika Namibii
Wiktionary
mieszkaniec Namibii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Namibii
Wiktionary
IPA: ˌnãmʲiˈbʲijt͡ʃɨk, AS: nãmʹibʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Namibia ż.
:: fż. Namibijka ż.
przym. namibijski
Wiktionary
mieszkanka Namibii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Namibii
Wiktionary
IPA: ˌnãmʲiˈbʲijka, AS: nãmʹibʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Namibia ż.
:: fm. Namibijczyk mos.
przym. namibijski
Wiktionary
przymiotnik od: Namibia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Namibia
Wiktionary
(1.1) Igrzyska w Atenach będą przysłowiowym łabędzim śpiewem namibijskiego sprintera, Franka Fredericksa, którego kariera trwa już dwie dekady.
(1.1) Rolnictwo namibijskie wypracowuje 14 proc. dochodu narodowego brutto.
Wiktionary
IPA: ˌnãmʲiˈbʲijsʲci, AS: nãmʹibʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Namib mrz., Namibia ż., Namibijczyk mos., Namibijka ż.
Wiktionary
→ Namib (pustynia w Namibii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z pustynią Namib, dotyczący Namibu
Wiktionary
rzecz. Namib mrz.
Wiktionary
mleć wystarczającą lub określoną ilość czegoś
SJP.pl
o większej liczbie osób: umierać
SJP.pl
przyrząd nawigacyjny do brania namiarów; pelengator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. przyrząd nawigacyjny służący do wyznaczania namiarów, składający się z celownika optycznego zamontowanego na kompasie
Wiktionary
IPA: nãˈmʲjɛrʲɲik, AS: nãmʹi ̯erʹńik
Wiktionary
rzecz. namiar m., namierzanie n., namierzenie n., miarka ż.
czas. namierzyć, namierzać, mierzyć
przym. namiarowy
Wiktionary
(1.1) pelengator
Wiktionary
1. odmierzać pewną ilość czegoś;
2. wyznaczać, lokalizować położenie statku lub samolotu, ustalać kierunek lotu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namierzać.
Wiktionary
IPA: ˌnãmʲjɛˈʒãɲɛ, AS: nãmʹi ̯ežãńe
Wiktionary
czas. namierzać ndk., namierzyć dk.
rzecz. namiernik mrz., namierzenie, namiar
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namierzyć.
Wiktionary
IPA: ˌnãmʲjɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: nãmʹi ̯ežẽńe
Wiktionary
czas. namierzyć dk., namierzać ndk.
rzecz. namiernik mrz., namierzanie n., namiar m.
Wiktionary
rzadko: pokrywać mierzwą; nagnajać
SJP.pl
rzadko: pokryć mierzwą; nagnoić
SJP.pl
1. odmierzyć pewną ilość czegoś;
2. wyznaczyć położenie statku lub samolotu, ustalić kierunek lotu
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. namierzać)
(1.1) dokonany od|namierzać.
Wiktionary
(1.1) Haker próbował wykorzystać tunel, ale został szybko namierzony.
Wiktionary
IPA: nãˈmʲjɛʒɨt͡ɕ, AS: nãmʹi ̯ežyć
Wiktionary
rzecz. namierzanie n., namierzenie n., namiernik mrz.
Wiktionary
namiestnikostwo;
1. urząd, godność namiestnika;
2. biuro mera;
3. budynek, w którym znajduje się biuro namiestnika;
4. okręg administrowany przez namiestnika
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: zastępczo
SJP.pl
osoba sprawująca władzę w zastępstwie panującego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. osoba sprawująca władzę nad określonym terytorium w imieniu panującego
(1.2) hist. w I Rzeczypospolitej: stopień wojskowy w jeździe polskiego autoramentu, niższy oficer; Gloger|namiestnik.
(1.3) hist. w starożytnym Rzymie: urzędnik, któremu powierzono władzę nad prowincją, miał kompetencje sądownicze i podatkowe
(1.4) przest. zastępca
(1.5) harc. osoba stojąca na czele namiestnictwa
Wiktionary
Wikipedia
rzecz.
:: fż. namiestniczka ż., namiestkini ż., namiestnica ż.
Wiktionary
namiestnictwo;
1. urząd, godność namiestnika;
2. biuro mera;
3. budynek, w którym znajduje się biuro namiestnika;
4. okręg administrowany przez namiestnika
SJP.pl
czasownik
(1.1) stworzyć nieprzyjemną lub zagmatwaną sytuację
Wiktionary
rzecz. mieszadło n., mieszanie n.
czas. mieszać
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób namiętny; w sposób wywołujący pożądanie lub świadczący o pożądaniu
Wiktionary
(1.1) Całowali się długo i namiętnie.
Wiktionary
IPA: nãˈmʲjɛ̃ntʲɲɛ, AS: nãmʹi ̯ẽntʹńe
Wiktionary
rzecz. namiętność, namiętności
przym. namiętny
czas. roznamiętniać
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: namiętnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: namiętny
SJP.pl
1. stan uczuciowy występujący z wielką siłą;
2. silne, jednostronne zainteresowanie jakąś dziedziną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan uczuciowy występujący z wielką siłą, w szczególności w odniesieniu do miłości fizycznej
(1.2) przen. poet. bardzo silne zainteresowanie daną dziedziną, problematyką
Wiktionary
Namiętność – stan silnego odczuwania emocji, bądź uczucie skierowane wobec danej pasji, zainteresowania. Zachodzi wówczas, gdy dyspozycja do pragnień staje się tłem afektów, które człowieka opanowują wbrew głosowi rozsądku.
Pojęcie namiętności w języku polskim najczęściej odnosi się do seksualności i zmysłowości. Wiąże się je ze stanem odczuwania silnego i nieodpartego uczucia do drugiej osoby, które powoduje utratę kontroli intelektualnej nad zachowaniem.
Wikipedia
IPA: nãˈmʲjɛ̃ntnɔɕt͡ɕ, AS: nãmʹi ̯ẽntność
Wiktionary
rzecz. namiętności lm.
czas. roznamiętniać ndk.; roznamiętnić dk.
przym. namiętny
przysł. namiętnie
Wiktionary
(1.1) gorączka, popęd, zapał, żądza, gwałtowność, ogień, pasja, pociąg, skłonność, słabość, zamiłowanie, żar, żarliwość
(1.2) pasja
Wiktionary
1. stan uczuciowy występujący z wielką siłą;
2. silne, jednostronne zainteresowanie jakąś dziedziną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gwałtowne uczucia
forma rzeczownika.
(2.1) D., C., Ms., W. lp. i M., D., B., W. plural|namiętność.
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. namiętność ż.
przym. namiętny
przysł. namiętnie
Wiktionary
przelotna, krótkotrwała namiętność, skłonność; słabostka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) świadczący o pożądaniu
(1.2) o uczuciach, gestach, zachowaniach: pełen gwałtowności, namiętności, intensywności
(1.3) żarliwy, pełen pasji, zamiłowania do czegoś
Wiktionary
(1.1) Usta pomalowane czerwoną szminką uchodzą za bardzo namiętne.
(1.2) Ku swemu zdumieniu wkrótce pokochała Czarny Ląd, jego mieszkańców i tajemniczego myśliwego (…), z którym połączył ją namiętny romans.
(1.3) Był on namiętnym miłośnikiem szachów.
Wiktionary
IPA: nãˈmʲjɛ̃ntnɨ, AS: nãmʹi ̯ẽntny
Wiktionary
przysł. namiętnie
rzecz. namiętność ż., namiętności
czas. roznamiętniać
Wiktionary
(1.1) zmysłowy, gorący
(1.2) gorący
Wiktionary
[czytaj: nejming] środowiskowo: tworzenie nazw w marketingu
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: nejmingowiec] środowiskowo: pracownik działu marketingu zajmujący się tworzeniem nazw
SJP.pl
[czytaj: nejmingowy] środowiskowo: związany z tworzeniem nazw w marketingu
SJP.pl
zdrobnienie od: namiot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. zdrobn. od namiot
Wiktionary
(1.1) To nie namiot, lecz tylko mały namiocik.
Wiktionary
rzecz. namiot m.
przym. namiotowy
Wiktionary
rodzaj przenośnego schronienia używanego przez jedną lub więcej osób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) turyst. wojsk. rodzaj przenośnego schronienia z impregnowanej tkaniny, używanego przez jedną lub więcej osób;
(1.2) ogrod. konstrukcja pokryta folią służąca do hodowli roślin ciepłolubnych
Wiktionary
Namiot – schronienie składające się z tkaniny lub innego materiału, rozpostartego na ramie lub słupkach oraz zazwyczaj rozciągniętej przez linki napinające. W mniejszych namiotach tkanina może obejmować także dół namiotu. Najczęściej zarówno sam namiot, jak i linki napinające przymocowywane są do podłoża przy pomocy wbijanych śledzi lub szpilek.
Wikipedia
(1.1) Postanowiliśmy spędzić urlop pod namiotem.
Wiktionary
IPA: ˈnãmʲjɔt, AS: nãmʹi ̯ot
Wiktionary
rzecz. namiotowisko n., namiotnik m., namiotnica ż., namiotnikowiec m., namiotowanie n.
:: zdrobn. namiocik m.
czas. namiotować ndk.
przym. namiotowy
Wiktionary
(1.2) tunel, foliówka, foliak
Wiktionary
1. gwarowo: nakrycie głowy zamężnych kobiet wiejskich, rodzaj chusty;
2. dawniej: cienkie, rzadkie płótno
SJP.pl
motyl nocny z rodziny namiotnikowców, którego gąsienice tworzą oprzęd w kształcie namiotów, szkodnik drzew owocowych; namiotnik
SJP.pl
motyl nocny z rodziny namiotnikowców, którego gąsienice tworzą oprzęd w kształcie namiotów, szkodnik drzew owocowych; namiotnica
SJP.pl
Namiotnik (Uroderma) – rodzaj ssaków z podrodziny owocnikowców (Stenodermatinae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Wikipedia
rodzina motyli
SJP.pl
o cechach namiotnikowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
przedstawiciel rodziny motyli różnoskrzydłych
SJP.pl
przedstawiciel rodziny motyli różnoskrzydłych
SJP.pl
przymiotnik od: namiot (rodzaj przenośnego schronienia)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z namiotem, dotyczący namiotu
Wiktionary
(1.1) Ponury symbol francuskiej rewolucji znalazł swoje miejsce w samym centrum namiotowego miasteczka, które powstało w proteście przeciw drożyźnie i niesprawiedliwości społecznej w Izraelu.
Wiktionary
rzecz. namiot mrz., namiocik mrz.
Wiktionary
1. zemleć wiele lub wystarczającą ilość czegoś;
2. namleć się - napracować się mieleniem
SJP.pl
namocować się - namęczyć się przy czymś, używać siły, robić coś z wysiłkiem
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. namaczać)
(1.1) wkładać coś na jakiś czas do wody lub innego płynu, aby to nasiąknęło cieczą
czasownik zwrotny dokonany namoczyć się (ndk. namaczać się)
(2.1) będąc zanurzonym przez jakiś czas w płynie, nasiąknąć nim
Wiktionary
rzecz. mocz mrz., namoczenie n., mocznica ż.
czas. moczyć, maczać
Wiktionary
1. potocznie: wymyślić wiele czegoś; nawymyślać;
2. środowiskowo: zmodyfikować wiele części pojazdu
SJP.pl
przesiąknięty płynem, przesycony wilgocią; namokły
SJP.pl
przesiąknięty płynem, przesycony wilgocią; namoknięty
SJP.pl
potocznie: osoba nachalna, natarczywa
SJP.pl
osoba narzucająca się komuś
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: namolnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: namolny
SJP.pl
→ namolny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. cecha tego, co namolne; cecha tych, którzy są namolni
Wiktionary
przym. namolny
przysł. namolnie
Wiktionary
(1.1) natrętność, natarczywość, nachalność; posp. upierdliwość
Wiktionary
potocznie: narzucający się komuś do znudzenia; nachalny, natarczywy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. narzucający się, którego trudno się pozbyć
Wiktionary
IPA: nãˈmɔlnɨ, AS: nãmolny
Wiktionary
rzecz. namolność ż.
przysł. namolnie
Wiktionary
(1.1) natrętny, natarczywy, nachalny; pot. upierdliwy
Wiktionary
1. przestarzale: kaganiec dla psa;
2. żartobliwie: coś utrudniającego swobodę wypowiedzi lub działania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. kaganiec (plecionka zakładana na pysk zwierzętom, zwłaszcza psom)
(1.2) pot. pejor. maseczka ochronna
Wiktionary
(1.1) Obejrzałem się i zobaczyłem rakarza, który schwycił na lasso pięknego rudego spaniela, bo był bez namordnika i nie na smyczy.
Wiktionary
ogólna nazwa każdej rośliny należącej do namorzynów, rodzaju roślin współtworzących mangrowe (lasy namorzynowe odmiany wschodniej)
SJP.pl
Wikipedia
korzeniara namorzyniec - wiecznie zielone drzewo liściaste z rodziny korzeniarowatych, z obszarów tropikalnych, wypuszczające z pnia i gałęzi liczne korzenie podporowe i powietrzne, wchodzące w skład namorzynów, cenione m.in. ze względu na twarde drewno używane jako budulec i do obróbki stolarskiej; korzeniara, srożypląt, ryzofora
SJP.pl
wiecznie zielona formacja roślinna występująca na wybrzeżach strefy międzyzwrotnikowej; mangrowie, mangrowe
SJP.pl
Wikipedia
1. nakłanianie, namawianie do czegoś;
2. narada, debaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przekonywanie, namawianie
Wiktionary
rzecz. namawianie n., namówienie n.
czas. namówić dk., namawiać ndk.
Wiktionary
(1.1) perswazja
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. namawiać)
(1.1) dokonany od|namawiać.
Wiktionary
(1.1) Pewnego niedzielnego przedpołudnia namówiłem więc Halila oraz pana Bieganka z konsulatu na wspólną wycieczkę autobusem do Gizy.
(1.1) Uprosiliśmy Jerzego, aby namówił kierownika zespołu muzycznego do dalszej gry.
Wiktionary
IPA: nãˈmuvʲit͡ɕ, AS: nãmuvʹić
Wiktionary
rzecz. namawianie n., namówienie n., namowa ż.
czas. namawiać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namówić.
Wiktionary
IPA: ˌnãmuˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: nãmuvʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. namówić dk., namawiać ndk.
rzecz. namawianie n., namowa ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. swat
Wiktionary
rzecz. namowy nmos., namówiny nmos.
Wiktionary
taki, który się namozolił
SJP.pl
[czytaj: NAMpo] miasto w Korei Północnej
SJP.pl
Nampo (kor. 남포특별시) – miasto w zachodniej Korei Północnej, w prowincji P’yŏngan Południowy przy ujściu rzeki Taedong-gang do Zatoki Zachodniokoreańskiej. Miasto liczy około 367 tys. mieszkańców.
Znajduje się tu zapora Sŏhaegammun.
Wikipedia
gatunek mrówki
SJP.pl
namruczeć się - spędzić dostatecznie długi czas na mruczeniu
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) daw. odpowiedź na powitanie piekarskie „chusic”
Wiktionary
IPA: ˈnãmʲɕit͡s, AS: nãmʹśic
Wiktionary
o wodzie, rzece itp.: pokrywać mułem, osadzać na czymś muł
SJP.pl
o wodzie, rzece itp.: pokrywać mułem, osadzać na czymś muł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namulać.
Wiktionary
czas. namulać
Wiktionary
o wodzie, rzece itp.: pokryć mułem, osadzić na czymś muł
SJP.pl
namulizna;
1. osad naniesiony przez wodę; namuł;
2. obszar pokryty osadem naniesionym przez wodę
SJP.pl
Namulisko – ogólna nazwa miejsc, w których zbierają się muliste osady, różnie definiowane w zależności od dziedziny.
Wikipedia
przymiotnik od: namulisko
SJP.pl
pokryty namułem; szlamowaty, mulisty
SJP.pl
namulisko;
1. osad naniesiony przez wodę; namuł;
2. obszar pokryty osadem naniesionym przez wodę
SJP.pl
1. roślina rosnąca na mokrych terenach;
2. konstrukcja umieszczana na rzece w celu przyspieszenia namulania koryta rzeki
SJP.pl
Namulnik (Limosella L.) – rodzaj roślin należący do rodziny trędownikowatych. Obejmuje 15 gatunków roślin zielnych występujących na różnych kontynentach w wodach i w siedliskach lądowych. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w Afryce, gdzie rośnie 10 gatunków. W Europie obecne są 3. Do flory Polski należy jeden gatunek – namulnik brzegowy L. aquatica.
Wikipedia
belka drewniana oparta na murze (najczęściej mocowana do wieńca), na której opierają się krokwie; namurnica, murłata, murłat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Belgii, stolica Walonii;
(1.2) geogr. adm. belgijski region z ośrodkiem administracyjnym w Namurze (1.1);
Wiktionary
Namur (nld. Namen, niem. Namür, wa. Nameur) – miasto w Belgii, siedziba administracyjna Regionu Walońskiego, prowincji Namur, oraz okręgu Namur. 1 stycznia 2024 roku liczyło 114 142 mieszkańców. Leży u ujścia rzeki Sambry do Mozy. Pod względem liczby mieszkańców jest największym miastem w prowincji.
Wikipedia
przym. namurski
Wiktionary
namurmuszać się - dawniej: naburmuszać się
SJP.pl
drewniana belka, na której się opiera więźba dachowa; murłat; murłata; namur
SJP.pl
Murłata, namurnica – drewniana belka pozioma, ułożona na murze budynku. Przenosi ona obciążenia z więźby dachowej na ściany. Przekrój murłaty jest zazwyczaj kwadratowy o wymiarach od 10×10 cm do 15×15 cm.
Wikipedia
krótkosz namurnikowy - gatunek mchu z rodziny krótkoszowatych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Namurem, dotyczący Namuru, pochodzący z Namuru
Wiktionary
rzecz. Namur mrz.
Wiktionary
osad płynący z nurtem rzeki i opadający na dno; muł, szlam
SJP.pl
Namuł – rodzaj osadu skalnego w formie zawiesiny. Jest przynoszony przez rzeki bądź nanoszony przez wodę spływającą po stokach. Składa się z mineralnego materiału skalnego wraz z niewielką ilością węglanu wapnia oraz z domieszką humusu.
Ze względu na ilość występujących substancji organicznych namuły można podzielić na: mineralne, mineralno-organiczne i organiczne.
Wikipedia
namułek pospolity - mały ślimak słodkowodny z podgromady przodoskrzelnych
SJP.pl
osad płynący z nurtem rzeki i opadający na dno; muł, szlam
SJP.pl
1. umyć wiele sztuk czegoś;
2. o płynącej wodzie: nanieść jakiś materiał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|namydlać.
Wiktionary
czas. namydlać ndk.
Wiktionary
potocznie: namyśleć się - pomyśleć długo lub wielokrotnie na jakiś temat; namedytować się
SJP.pl
Namyślin (niem. Neumühl) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Boleszkowice, nad rzeką Myślą.
W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Namyślin, po jej zniesieniu w gromadzie Boleszkowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
We wsi jest stacja kolejowa Namyślin.
Wikipedia
rozważanie czegoś, zastanawianie się nad czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rozważenie czegoś w myślach
Wiktionary
(1.1) Zdjął okulary, chciał je rozbić, ale po namyśle włożył z powrotem na nos.
Wiktionary
rzecz. myśl m.
czas. myśleć ndk., namyślać się ndk.
Wiktionary
(1.1) refleksja, przemyślenie
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Namysław – imię męskie, które prawdopodobnie powstało poprzez "poprawienie" staropolskiego imienia Namysł, kiedy świadomość jego pochodzenia zatarła się i błędnie zostało ono uznane za imię kończące się członem -sław (zamiast -mysł).
Namysław imieniny obchodzi 22 sierpnia.
Wikipedia
rozważanie czegoś, zastanawianie się nad czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Namysłów łac. Namislavia, niem. Namslau, śl. Namysłōw) – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, siedziba powiatu namysłowskiego oraz gminy miejsko-wiejskiej Namysłów. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, na Równinie Oleśnickiej, będącą częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez niego rzeka Widawa oraz jej mniejsze dopływy.
Wikipedia
IPA: nãˈmɨswuf, AS: nãmysu̯uf
Wiktionary
rzecz. namysłowianin m., namysłowianka ż.
przym. namysłowski
Wiktionary
mieszkaniec Namysłowa
SJP.pl
mieszkanka Namysłowa
SJP.pl
przymiotnik od: Namysłów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Namysłowem, dotyczący Namysłowa
Wiktionary
rzecz. Namysłów mrz., namysłowianin m., namysłowianka ż.
Wiktionary
stożek napływowy z piasku i żwiru
SJP.pl
o płynącej wodzie: nanosić jakiś materiał
SJP.pl
w rolnictwie: dający dużo ziarna podczas młócenia, obfity w ziarno
SJP.pl
na niego
SJP.pl
forma ściągnięta
(1.1) książk. na niego
Wiktionary
(1.1) Spojrzała nań z wyrzutem.
(1.1) Wtedy Rafał przyczołgał się do niego i runął nań z boku.
(1.1) Mścisław za mały kwadransik zjawi się śród oczekującego nań towarzystwa.
Wiktionary
IPA: nãɲ, AS: nãń
Wiktionary
góry w Chinach; Qilian Shan
SJP.pl
członek ludu tunguskiego zamieszkującego tereny dalekiego wschodu Syberii
SJP.pl
członkini ludu tunguskiego zamieszkującego tereny dalekiego wschodu Syberii
SJP.pl
lud tunguski zamieszkujący tereny dalekiego wschodu Syberii
SJP.pl
Nanajowie (ros. нанайцы), dawna rosyjska nazwa Goldowie – lud tunguski zamieszkujący tereny dalekiego wschodu Syberii (Rosja), nad dolnym Amurem i Ussuri.
Liczebność Nanajów wynosi ok. 17 tysięcy, z czego 12 003 żyje w Federacji Rosyjskiej (według spisu powszechnego z 2010), a 4640 w Chinach (2000). Posługują się językiem nanajskim z grupy tungusko-mandżurskiej. Od XIX wieku prawosławni, lecz zachowali też pierwotne wierzenia animistyczne oraz szamanizm. Nanajowie zajmują się myślistwem, rybołówstwem, hodowlą. Mają dobrze rozwinięte kowalstwo, obróbkę kości i ornamentowanie odzieży.
Wikipedia
dotyczący Nanajów, ludu zamieszkującego dolny Amur i Ussuri
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nanajami, dotyczący Nanajów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język nanajski;
Wiktionary
rzecz. Nanaj mos., Nanajka ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nancy, dotyczący Nancy
Wiktionary
(1.1) Można więc ustalić, że druk nancejski był rozpowszechniony we Francji i wśród polskiej magnaterii.
(1.1) Ogółem w latach 1913 — 1914 pluton nancejski Związku Strzeleckiego liczył kilkunastu członków.
(1.1) Względem zdań, przypuszczeń, domysłów, tak szkoły paryskiej, jak i nancejskiej, zajmujemy stanowisko bezstronne i dlatego nic o nich nie wspominaliśmy w niniejszej pracy.
(1.1) Kiedy powróciłam z matką do Włocławka w paryskim kostiumie i nancejskim kapeluszu, pogodzona z Goncourtami i z szarością Luwru, byłam obywatelką świata.
(1.1) Kościół ten był pierwszym nancejskim dziełem Emmanuela Héré, bogato ozdobiony, wewnątrz zadziwiał swą szczupłością, przy jednoczesnej strzelistości.
Wiktionary
rzecz. Nancy n.
Wiktionary
(1.1) war. nancyjski
Wiktionary
[czytaj: nanczang] miasto w Chinach; Nanczang
SJP.pl
Nanchang (chiń. 南昌; pinyin Nánchāng, wym. [nǎntʂʰɑ́ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, stolica prowincji Jiangxi.
Wikipedia
1. [czytaj: nąS-I] miasto we Francji;
2. [czytaj: nans-i] obce imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto nad rzeką Meurthe we wschodniej Francji;
Wiktionary
Nancy (wymowa, nɑ̃si; niem. Nanzig) – miasto we wschodniej Francji, nad rzeką Meurthe (dopływ Mozeli) i Kanałem Marna-Ren, ośrodek administracyjny regionu Lotaryngia (do 2015) i departamentu Meurthe i Mozela; 104 600 mieszkańców (2004), zespół miejski 331 363 (1999).
Wikipedia
(1.1) Wcześniej, bo już od 1940 r., w północnej strefie okupowanej działało siedem placówkaacówek gestapo: w Paryżu, Nancy, Dijonie, Orleanie, Rouen, Rennes, Bordeaux.
Wiktionary
przym. nancejski
Wiktionary
miasto w Chinach; Nanchang
SJP.pl
Nanchang (chiń. 南昌; pinyin Nánchāng, wym. [nǎntʂʰɑ́ŋ]) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, stolica prowincji Jiangxi.
Wikipedia
lek o działaniu anabolicznym i androgennym
SJP.pl
Wikipedia
1. monotypowy rząd ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych, obejmujący rodzinę Rheidae, w skład której wchodzą tylko 2 gatunki; rea, strusie amerykańskie, strusie pampasowe;
2. rodzaj ptaka z rodziny Rheidae, obejmujący 2 gatunki nielotnych ptaków: nandu szare oraz nandu plamiste; rea;
3. nandu szare - gatunek dużego nielotnego ptaka z rodziny Rheidae, występujący wyłącznie w Ameryce Południowej;
4. nandu plamiste - gatunek dużego nielotnego ptaka z rodziny Rheidae, występujący wyłącznie w Ameryce Południowej, nieco mniejszy od nandu szarego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Rhea|ref=tak., szybki i duży nielot przypominający strusia;
Wiktionary
Nandu, strusie amerykańskie, strusie pampasowe – rząd (Rheiformes) i rodzina (Rheidae) ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) rea
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|hiszp|ñandú. z indiańskiego
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) rhea
* baskijski: (1.1) ñandu
* bułgarski: (1.1) нанду n.
* francuski: (1.1) nandou m.
* hiszpański: (1.1) ñandú m.
* niemiecki: (1.1) Nandu m.
* nowogrecki: (1.1) ρέα ż.
* szwedzki: (1.1) nandu w.
źródła.
== nandu (język słowacki.) ==
thumb|nandu (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ornit. nandu, nazwa systematyczna|Rhea|ref=tak.
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnãndu, AS: nãndu
Wiktionary
(1.1) rea
Wiktionary
gatunek drzew i krzewów uprawianych w Ameryce Północnej i Południowej
SJP.pl
Nanercz (Anacardium L.) – rodzaj roślin z rodziny nanerczowatych. Obejmuje 20 gatunków. Występują one w międzyzwrotnikowej strefie obu kontynentów amerykańskich. Jeden gatunek – nanercz zachodni jest szeroko rozpowszechniony jako roślina uprawna. Dostarcza on tzw. „jabłka nanerczowego” (soczysta szypuła owocu) oraz właściwych owoców, którymi są orzechy nanerczowe zwane też nerkowcami i orzechami cashew.
Wikipedia
rodzina roślin z rzędu mydleńcowców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Anacardiaceae|R. Br.|ref=tak., rodzina roślin z rzędu mydleńcowców;
Wiktionary
Nanerczowate (Anacardiaceae R. Br.) – rodzina roślin z rzędu mydleńcowców (Sapindales). Należy tu ok. 80 rodzajów z co najmniej 873 gatunkami występującymi głównie w tropikach. Nieliczni przedstawiciele rosną w klimacie umiarkowanym na półkuli północnej sięgając po południową Kanadę, południową Europę, Koreę i Japonię; na półkuli południowej sięgają po Patagonię, południowe krańce Afryki, południowo-wschodnią Australię. Niektórzy przedstawiciele rodziny mają duże znaczenie użytkowe. Szeroko rozpowszechniony w uprawie został nanercz zachodni dostarczający tzw. „jabłka nanerczowego” (soczysta szypuła owocu) oraz właściwych owoców, którymi są orzechy nanerczowe zwane też nerkowcami i orzechami cashew. Także owoce innych gatunków z tego rodzaju są jadalne. Mango indyjskie dostarcza owoców zwanych mango i jest bardzo rozpowszechnionym gatunkiem owocowym w tropikach. Jadalne owoce daje także pistacja właściwa (zob. orzeszki pistacjowe) i pistacja atlantycka oraz wiele innych gatunków z tej rodziny. Roślinami z których wytwarza się przyprawy są m.in. sumak garbarski i schinus brazylijski (pieprz brazylijski zwany też czerwonym). Wykorzystuje się żywice i gumy drzew z tego rodzaju, z owoców i galasów niektórych gatunków sumaków wytwarza się barwniki. Szereg gatunków dostarcza cenionego drewna. Liczne gatunki są też uprawiane jako ozdobne, w strefie klimatu umiarkowanego, w tym w Polsce to głównie sumak octowiec i perukowiec podolski, w obszarach cieplejszych także: schinus peruwiański, pistacja chińska, Harpephyllum caffrum, Rhodosphaera rhodanthema, Searsia lancea.
Wikipedia
(1.1) Wiele nanerczowatych posiada duże znaczenie użytkowe.
Wiktionary
rzecz. nanercz mrz., nanerczowaty mrz.
Wiktionary
o cechach nanerczowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. spędzić dłuższy czas na niepokojeniu kogoś;
2. naniepokoić się - niepokoić się przez dłuższy czas
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nanosić)
(1.1) dokonany od|nanosić.
Wiktionary
(1.1) Ponadto na kartogramie naniesiono granice Częstochowskiego Okręgu Rudonośnego, sieć rzeczną, ośrodki miejskie.
Wiktionary
IPA: ˈnãɲɛ̇ɕt͡ɕ, AS: nãńėść
Wiktionary
rzecz. naniesienie n., nanoszenie n., nanos m.
czas. nieść ndk., nanosić ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nanieść.
Wiktionary
(1.1) Zdecydowanie zażądali od projektantów dokładniejszych rysunków i naniesienia w określonych miejscach zabezpieczeń i kładek nad ruchliwą, jak zakładano, trasą.
Wiktionary
czas. nanieść
Wiktionary
dawniej: szlam, muł naniesiony przez wodę
SJP.pl
hipotetyczna maszyna o wielkości nieprzekraczającej 100 nanometrów; nanobot, nanorobot, nanomaszyna
SJP.pl
nawlec coś na nić, sznurek, żyłkę itp.
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nanizywać)
(1.1) książk. nawlec coś na sznurek, nitkę, drut, żyłkę itp.
Wiktionary
(1.1) Nanizałam grzyby na nitkę, będą suszone na zimę jak znalazł.
(1.1) Oryginalną dekoracją stołu są nanizane na giętki drucik wydmuszki z przepiórczych jajek.
Wiktionary
IPA: nãˈɲizat͡ɕ, AS: nãńizać
Wiktionary
rzecz. nanizanie n., nanizywanie n.
czas. nizać ndk., nanizywać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nanizać.
Wiktionary
IPA: ˌnãɲiˈzãɲɛ, AS: nãńizãńe
Wiktionary
czas. nanizać
Wiktionary
wzrost znacznie poniżej średniej w danej populacji; karłowatość
SJP.pl
nawlekać coś na nić, sznurek, żyłkę itp.
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nanizać)
(1.1) niedokonany od|nanizać.
Wiktionary
IPA: ˌnãɲiˈzɨvat͡ɕ, AS: nãńizyvać
Wiktionary
czas. nanizać
rzecz. nanizywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nanizywać.
Wiktionary
IPA: ˌnãɲizɨˈvãɲɛ, AS: nãńizyvãńe
Wiktionary
czas. nanizywać, nanizać
Wiktionary
Nanker, Nankier, właściwie Jan Kołda herbu Oksza (ur. ok. 1270 w Kamieniu, obecnie dzielnicy Piekar Śląskich, zm. 8 kwietnia 1341 w Nysie) – w latach 1320–1326 biskup krakowski, w latach 1326–1341 biskup wrocławski.
Imię Nanker przyjął, zgodnie z ówczesnym zwyczajem, po desygnowaniu na godność biskupią.
Wikipedia
gęste płótno bawełniane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Chinach, port nad dolną Jangcy, dawna stolica;
Wiktionary
Nankin (chiń. 南京; pinyin Nánjīng) – stolica prowincji Jiangsu, port nad dolną Jangcy, dawna stolica Chin.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Nankinu|Ms=Nankinie.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nankińczyk mos., nankinka ż.
przym. nankiński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) Нанкін
* bułgarski: (1.1) Нанкин m., Нандзин m.
* francuski: (1.1) Nankin
* litewski: (1.1) Nankinas
* łotewski: (1.1) Naņdzjina ż., Nankina ż.
* nowogrecki: (1.1) Νανκίνγκ n.
* rosyjski: (1.1) Нанкин
* słowacki: (1.1) Nanking m.
* ukraiński: (1.1) Нанкін
źródła.
== Nankin (język francuski.) ==
wymowa. IPA3|nɑ̃.kɛ̃.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Nankin
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnãŋʲcĩn, AS: nãŋʹḱĩn
Wiktionary
rzecz. nankińczyk mos., nankinka ż.
przym. nankiński
Wiktionary
mieszkaniec Nankinu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nankinu
Wiktionary
rzecz. Nankin mrz.
:: fż. nankinka ż.
przym. nankiński
Wiktionary
mieszkanka Nankinu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nankinu
Wiktionary
rzecz. Nankin mrz.
:: fm. nankińczyk mos.
przym. nankiński
Wiktionary
wykonany z nankinu
SJP.pl
związany z Nankinem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nankinem, dotyczący Nankinu
Wiktionary
rzecz. Nankin mrz., nankińczyk mos., nankinka ż.
Wiktionary
stolica Guangxi, regionu autonomicznego w Chinach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Kuangsi;
Wiktionary
Nanning (chiń. upr. 南宁; chiń. trad. 南寧; pinyin Nánníng) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, stolica regionu autonomicznego Kuangsi zamieszkanego przez mówiących po tajsku Zhuangów.
Port nad rzeką Yu Jiang. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji. W mieście znajduje się stacja kolejowa Nanning.
Wikipedia
przym. nanniński
Wiktionary
→ Nanning (stolica chińskiego regionu Guangxi)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nanningiem, dotyczący Nanningu
Wiktionary
rzecz. Nanning mrz.
Wiktionary
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z małymi rozmiarami lub niskim wzrostem
(1.2) fiz. pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających jednostki miary miliard razy mniejsze od podstawowych
Wiktionary
(1.1) Nanorurki jednowarstwowe zbudowane są z jednej warstwy atomów.
(1.2) Ten proces trwa kilka nanosekund.
Wiktionary
IPA: ˈnãnɔ, AS: nãno
Wiktionary
(1.2) symbol. n
Wiktionary
mała, nitkowata struktura, hipotetycznie będąca śladem najmniejszych form życia, odkryta w skałach w Australii
SJP.pl
Nanoby – małe, nitkowate struktury, odkryte po raz pierwszy w 1996 r. w skałach i osadach w Australii. Pewne hipotezy sugerują, że są to ślady najmniejszych form życia, dziesięć razy mniejszych niż najmniejsze znane dziś bakterie.
Odkrycie nanobów ogłosiła Philipa Uwins z Uniwersytetu Queensland w Australii.
Wikipedia
najmniejsza znana bakteria mająca wielkość średnich i dużych wirusów, będąca najmniejszym autonomicznie replikującym się organizmem na Ziemi
SJP.pl
hipotetyczna maszyna o wielkości nieprzekraczającej 100 nanometrów; nanomaszyna, nanorobot, nanit
SJP.pl
cząstka o wielkości od 1 do 100 nanometrów; nanocząstka
SJP.pl
cząstka o wielkości od 1 do 100 nanometrów; nanocząsteczka
SJP.pl
nanostruktura w postaci drutu o średnicy rzędu nanometra; nanokabel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) termin odnoszący się do komponentów elektronicznych (zwykle tranzystorów) opartych na strukturach nanometrowych;
Wiktionary
Nanoelektronika – termin odnoszący się do komponentów elektronicznych (zwykle tranzystorów) opartych na strukturach nanometrowych. Przy tak małych rozmiarach znaczenie mają efekty kwantowe, takie jak zjawiska spinowe, tunelowanie kwantowe oraz niepodzielność i dyskretność stanów elektronowych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. zimnotrwały krzew lub bylina o wysokości poniżej 2 m;
Wiktionary
Fanerofity (gr. phaneros = jawny, phyton = roślina), rośliny jawnopączkowe – jedna z form życiowych roślin z klasyfikacji opracowanej przez Christena Raunkiæra. Obejmuje rośliny o pędach wzniesionych, odnawiające się z pąków znajdujących się co najmniej 0,5 m nad ziemią. Do grupy tej należą wszystkie drzewa, większe krzewy i liany, zarówno te zrzucające liście na zimę, jak i te o zimozielonych liściach. W klimacie tropikalnym do fanerofitów należą także wieloletnie, wysokie rośliny zielne. W niektórych ujęciach do fanerofitów zaliczane są także epifity, które w nowszych źródłach są wyodrębniane w osobną grupę. Fanerofity odgrywają istotną rolę w formacjach leśnych, przy czym dominują w składzie gatunkowym wilgotnych lasów równikowych, podczas gdy w lasach strefy umiarkowanej ustępują hemikryptofitom.
Wikipedia
rzecz. fanerofit mrz.
Wiktionary
jednostka pojemności elektrycznej równa jednej miliardowej farada (skrót: nF)
SJP.pl
miliardowa część grama
SJP.pl
Kilogram, oznaczenie kg – jednostka masy, w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI) jest jednostką podstawową.
W Międzynarodowym Układzie Miar jest to jedyna jednostka podstawowa posiadająca przedrostek (kilo).
Wikipedia
dział krystalografii badający kryształy nanometrowych rozmiarów
SJP.pl
hipotetyczna maszyna o wielkości nieprzekraczającej 100 nanometrów; nanobot, nanorobot, nanit
SJP.pl
materiały, w których występują regularne struktury na poziomie molekularnym, tj. nieprzekraczającej 100 nanometrów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. polikrystaliczna substancja składająca się z ziaren o rozmiarze nieprzekraczającym 100 nanometrów w przynajmniej jednym wymiarze;
Wiktionary
Nanomateriały – wszelkie materiały, w których występują regularne struktury na poziomie molekularnym, tj. nieprzekraczającej 100 nanometrów. Granica ta może dotyczyć wielkości domen jako podstawowej jednostki mikrostruktury, czy grubości warstw wytworzonych lub nałożonych na podłożu. W praktyce granica, poniżej której mówi się o nanomateriałach jest różna dla materiałów o różnych właściwościach użytkowych i na ogół wiąże się to z pojawieniem szczególnych właściwości po jej przekroczeniu. Zmniejszając rozmiar uporządkowanych struktur materiałów można uzyskać znacznie lepsze właściwości fizyko-chemiczne, mechaniczne itp.
Wikipedia
(1.1) Aby wytwarzanie nanomateriałów było uzasadnione, muszą one nie tylko wykazywać nowe właściwości w stosunku do materiałów konwencjonalnych o tym samym składzie chemicznym, ale także mieć zastosowanie praktyczne.
Wiktionary
IPA: ˌnãnɔ̃maˈtɛrʲjaw, AS: nãnõmaterʹi ̯au̯
Wiktionary
przym. nanomateriałowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od nanomateriał
Wiktionary
IPA: ˌnãnɔ̃matɛrʲjaˈwɔvɨ, AS: nãnõmaterʹi ̯au̯ovy
Wiktionary
rzecz. nanomateriał
Wiktionary
medycyna, w której stosowana jest nanotechnologia
SJP.pl
jednostka długości równa 10^(-9) metra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jednostka długości równa jednej miliardowej metra
Wiktionary
Nanometr (symbol: nm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna miliardowa metra, czyli jedna milionowa milimetra. Jeden nanometr równa się zatem 10−9 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1 E-9 m oznaczający 0,000 000 001 × 1 m. Rzadko stosowana jest również stara nazwa milimikron.
Wikipedia
IPA: nãˈnɔ̃mɛtr̥, AS: nãnõmetr̦
Wiktionary
przym. nanometrowy
Wiktionary
(1.1) milimikron
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od nanometr
Wiktionary
IPA: ˌnãnɔ̃mɛˈtrɔvɨ, AS: nãnõmetrovy
Wiktionary
rzecz. nanometr
Wiktionary
ogół organizmów planktonicznych, których wielkość nie przekracza średnicy oczek standardowej siatki używanej do połowu planktonu; plankton wirówkowy
SJP.pl
Nanoplankton – organizmy planktonowe, których wielkość mieści się w przedziale 0,005 – 0,06 mm. Są one niezatrzymywane przez powszechnie stosowane siatki planktonowe o średnicy 2–20 μm.
Przykłady nanoplanktonu: bakterie, niektóre orzęski, złotowiciowce i glony.
Wikipedia
zabieg prostowania i wygładzania włosów przy użyciu m.in. oleju arganowego, kolagenu, keratyny, witamin i protein
SJP.pl
cząstka plastiku o rozmiarze od 1 do 1000 nanometrów
SJP.pl
powłoka o grubości mierzonej w nanometrach
SJP.pl
hipotetyczna maszyna o wielkości nieprzekraczającej 100 nanometrów; nanobot, nanomaszyna, nanit
SJP.pl
struktura powstała z połączenia atomów lub cząsteczek w formę pustego w środku walca o średnicy rzędu nanometra
SJP.pl
Nanorurki – struktury nadcząsteczkowe, mające postać pustych w środku walców. Współcześnie najlepiej poznane są nanorurki węglowe. Istnieją jednak także niewęglowe nanorurki (m.in. utworzone z siarczku wolframu) oraz nanorurki utworzone z DNA.
Wikipedia
luźny osad tworzący się na dnie; szlam; muł
SJP.pl
Wikipedia
sztuczny satelita bardzo małych rozmiarów
SJP.pl
Nanosatelita, nano-satelita, nanosat – rodzaj bardzo małego sztucznego satelity. Do tej kategorii należą urządzenia o masie od 1 do 10 kg. Nanosatelitami są np.: NanoSail-D2, O/OREOS, czy też, zaprojektowane i zbudowane w Polsce, sztuczne satelity naukowe Lem i Heweliusz.
Wikipedia
jednostka czasu równa jednej miliardowej sekundy (skrót: ns)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miar. jednostka czasu równa jednej miliardowej części sekundy;
Wiktionary
Nanosekunda (ns) – podwielokrotna jednostka czasu w układzie SI, równa jednej miliardowej sekundy:
W nanosekundach mierzy się m.in. czas dostępu do danych znajdujących się w pamięci RAM, który dla najstarszych pamięci DDR-SDRAM wynosi ok. 4 ns. W najnowszych układach GDDR5 stosowanych w kartach graficznych opóźnienie sięga 0,8 ns.
Wikipedia
(1.1) Po przyjęciu sygnału CAS, z opóźnieniem określanym jako czas dostępu do pamięci i wynoszącym we współczesnych pamięciach kilka nanosekund, na szynie danych pojawia się zawartość zaadresowanej komórki.
Wiktionary
przym. nanosekundowy
Wiktionary
(1.1) symbol. ns
Wiktionary
1. wykreślać, zaznaczać coś w tekście, na planie, rysunku, mapie itp.;
2. przenosić z jednego tekstu na drugi
SJP.pl
silnik zbudowany z elementów wielkości kilku nanometrów
SJP.pl
skala odnosząca się do wielkości mierzonych w nanometrach
SJP.pl
ochraniacz na nos
SJP.pl
wzrost znacznie poniżej średniej w danej populacji; karłowatość, nanizm
SJP.pl
srebro o cząsteczkach rozdrobnionych do wielkości od 1 do 5 nanometrów, używane w medycynie niekonwencjonalnej
SJP.pl
struktura substancji lub ciała złożona z cząsteczek wielkości kilku nanometrów
SJP.pl
system zaprojektowany w skali nanometrycznej
SJP.pl
zestaw technik i sposobów tworzenia rozmaitych struktur o rozmiarach nanometrycznych, czyli na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek; nanotechnologia
SJP.pl
Wikipedia
specjalista stosujący techniki i sposoby tworzenia rozmaitych struktur o rozmiarach nanometrycznych, czyli na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek; nanotechnik
SJP.pl
zestaw technik i sposobów tworzenia rozmaitych struktur o rozmiarach nanometrycznych, czyli na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek; nanotechnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. techn. interdyscyplinarna dziedzina nauki zajmująca się tworzeniem i zastosowaniem materiałów oraz urządzeń w skali nanometrycznej (1–100 nm) czyli na poziomie pojedynczych atomów i cząsteczek;
Wiktionary
Wikipedia
jednostka natężenia prądu elektrycznego, miliardowa część wolta
SJP.pl
woltomierz mierzący napięcie elektryczne w nanowoltach
SJP.pl
niezwykle cienka włóknina
SJP.pl
bardzo cienkie włókno o średnicy mniejszej niż 100 nanometrów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. żelazo składające się z ziaren o rozmiarze nieprzekraczającym 100 nanometrów w przynajmniej jednym wymiarze
Wiktionary
(1.1) Zespół pod kierownictwem prof. dra hab. Zenona Foltynowicza i dra inż. Wojciecha Kozaka z Wydziału Towaroznawstwa Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu opracował według swojego know-how zupełnie nowy typ pochłaniaczy tlenu - wykorzystujący nanotechnologię, mianowicie nanożelazo.
Wiktionary
IPA: ˌnãnɔʒɛˈlazɔ, AS: nãnoželazo
Wiktionary
przym. nanożelazowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od nanożelazo
Wiktionary
IPA: ˌnãnɔʒɛlaˈzɔvɨ, AS: nãnoželazovy
Wiktionary
rzecz. nanożelazo mrz.
Wiktionary
złoto o cząsteczkach rozdrobnionych do wielkości od 1 do 5 nanometrów, używane w medycynie niekonwencjonalnej
SJP.pl
właściwy Nansenowi, taki jak u Nansena
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nansena lub z nim związany
SJP.pl
cienka tkanina bawełniana podobna do batystu
SJP.pl
mieszkaniec Nantes (miasta we Francji)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nantes
Wiktionary
rzecz. Nantes n.
:: fż. nantejka ż.
przym. nantejski
Wiktionary
mieszkanka Nantes (miasta we Francji)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nantes
Wiktionary
rzecz. Nantes n.
:: fm. nantejczyk mos.
przym. nantejski
Wiktionary
przymiotnik od: Nantes (miasto we Francji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nantes, dotyczący Nantes
Wiktionary
(1.1) (…) nastroje antyinnowiercze w Rzeczypospolitej były tylko fragmentem ogólniejszego, europejskiego trendu, którego symbolicznym początkiem było odwołanie edyktu nantejskiego przez Ludwika XIV w 1685 roku.
Wiktionary
rzecz. Nantes mrz., nantejczyk mos., nantejka ż.
Wiktionary
[czytaj: nąTER] miasto we Francji
SJP.pl
Nanterre (wymowa) – miasto i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Hauts-de-Seine, w zespole miejskim Paryża, nad Sekwaną.
Wikipedia
[czytaj: nąt] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w zachodniej Francji, port nad Loarą, historyczna stolica Bretanii;
Wiktionary
Nantes (wymowa, bret. Naoned) – miasto w zachodniej Francji, port nad Loarą (w regionie Kraj Loary, w departamencie Loara Atlantycka), historyczna stolica Bretanii.
Wikipedia
(1.1) Żyrondyści nie zachwycili, a zwycięstwo bardziej zawdzięczają słabszemu dniu piłkarzy Nantes niż sobie […]
Wiktionary
rzecz. nantejczyk mos., nantejka ż.
przym. nantejski
Wiktionary
miasto w Chinach; Nantung
SJP.pl
Nantong (chiń. 南通; pinyin Nántōng) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Jiangsu, port przy ujściu Jangcy do Morza Wschodniochińskiego. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 669 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 7 859 908 mieszkańców. Ośrodek hafciarstwa oraz przemysłu bawełnianego, elektronicznego, spożywczego, chemicznego i maszyn włókienniczych.
Wikipedia
miasto w Chinach; Nantong
SJP.pl
Nantong (chiń. 南通; pinyin Nántōng) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, w prowincji Jiangsu, port przy ujściu Jangcy do Morza Wschodniochińskiego. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 669 054. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 7 859 908 mieszkańców. Ośrodek hafciarstwa oraz przemysłu bawełnianego, elektronicznego, spożywczego, chemicznego i maszyn włókienniczych.
Wikipedia
potocznie: wywoływać uczucie nudy swoim działaniem lub gadaniem; zanudzać
SJP.pl
potocznie: wywołać uczucie nudy swoim działaniem lub gadaniem; zanudzić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Nanumanga (lub Nanumaga) – wyspa koralowa o powierzchni ok. 2,78 km² należąca do archipelagu Tuvalu. W 2002 roku liczba mieszkańców wyniosła 589 osób. Wyspa posiada trzy laguny. W największej (Vaiatoa) znajdują się cztery małe wyspy. Europejczycy odkryli atol 5 maja 1781 roku.
Na Nanumanga znajduje się szkoła podstawowa (Lotohoni Primary School) (stan na 2014 rok).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nanumanga
źródła.
== Nanumanga (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Nanumanga
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nanumanga
źródła.
== Nanumanga (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Nanumanga
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa należąca do państwa Tuvalu;
Wiktionary
Nanumea – atol należący do archipelagu Tuvalu, o powierzchni ok. 3,87 km². Liczba mieszkańców: 664 (2002).Atol składa się z co najmniej 6 wysp:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nanumea
źródła.
== Nanumea (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Nanumea
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* tuvalu: (1.1) Nanumea
źródła.
== Nanumea (język tuvalu.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) Nanumea
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
usunąć wierzchnią warstwę z wielu obiektów
SJP.pl
przysłówek
(1.1) na własne oczy, osobiście
(1.2) w sposób widzialny, dostępny dla wzroku, przekonujący
Wiktionary
IPA: naˈɔt͡ʃʲɲɛ, AS: naočʹńe
Wiktionary
przym. naoczny
rzecz. oczęta nmos., oko n., naoczność ż.
Wiktionary
1. taki, który osobiście coś widział;
2. dokonywany za pomocą wzroku
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) widzący coś na własne oczy
Wiktionary
(1.1) O tym co się stało w już mijającym, eksplozywnym dwudziestym stuleciu, czego byłem często naocznym świadkiem, spróbuję opowiedzieć.
Wiktionary
przysł. naocznie
rzecz. oko n., oczęta nmos.
Wiktionary
zdrobnienie od: naokoło; naokoluteńko, naokolutko
SJP.pl
zdrobnienie od: naokoło; naokolutko, naokolusieńko
SJP.pl
zdrobnienie od: naokoło; naokoluteńko, naokolusieńko
SJP.pl
ze wszystkich stron miejsca położonego w środku; naokoło; dokoła; dookoła
SJP.pl
ze wszystkich stron punktu położonego w środku; dokoła; dookoła; naokół
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) ze wszystkich stron punktu położonego w środku
przyimek
(2.1) ze wszystkich stron czegoś
Wiktionary
(1.1) Objechaliśmy całe jezioro naokoło.
(1.1) Pojechaliśmy naokoło jeziora.
Wiktionary
IPA: ˌnaɔˈkɔwɔ, AS: naokou̯o
Wiktionary
przysł.
:: zdrobn. naokolusieńko, naokoluteńko
przyim.
:: zdrobn. naokolusieńko, naokoluteńko
Wiktionary
(1.1) dokoła, dookoła
(2.1) dokoła, dookoła
Wiktionary
potocznie: okraść kogoś wielokrotnie
SJP.pl
wielokrotnie mocno uderzyć kogoś
SJP.pl
potocznie:
1. wielokrotnie, świadomie kogoś okłamać;
2. naokłamywać się - spędzić wiele czasu na świadomym okłamywaniu kogoś
SJP.pl
posmarować olejem
SJP.pl
smarować olejem; oleić
SJP.pl
1. urządzenie do smarowania maszyn olejem; oliwiarka, olejniczka, olejarka;
2. element dostarczający mgły olejowej do elementów narzędzi pneumatycznych
SJP.pl
zaolejować, poolejować;
1. nasycić materiał olejem w celach konserwacyjnych;
2. nałożyć olej na włosy w celach pielęgnacyjnych
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. naoliwić)
(1.1) pokrywać coś warstwą oleju
Wiktionary
(1.1) Czesiek musiał co miesiąc naoliwiać łańcuch rowerowy przed jazdą.
Wiktionary
rzecz. oliwkowate nmos., naoliwianie n., naoliwienie n., oliwienie n., oliwka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naoliwiać.
Wiktionary
IPA: ˌnaɔlʲiˈvʲjä̃ɲɛ, AS: naolʹivʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
czas. naoliwiać ndk., naoliwić dk., oliwić ndk.
rzecz. naoliwienie n., oliwienie n.
przym. oliwny
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. naoliwiać)
(1.1) dokonany od|naoliwiać.
Wiktionary
(1.1) O wszystkich szafach specjalnie często się mówiło: co do której włożyć, co z której przynieść, w której są na półce kancjonały, w której wisi pocztowy mundur dziadka, w której jest karton z zimowymi skarpetami, w której dno odpada, w której zamki trzeba naoliwić, w której zeszłej nocy tańcowały myszy; to, tamto, owo.
Wiktionary
IPA: ˌnaɔˈlʲivʲit͡ɕ, AS: naolʹivʹić
Wiktionary
rzecz. naoliwianie n., naoliwienie n., oliwienie n., oliwa ż./mzw.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naoliwić.
Wiktionary
IPA: ˌnaɔlʲiˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: naolʹivʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. naoliwić dk., naoliwiać ndk., oliwić ndk.
rzecz. oliwa ż./mzw., naoliwianie, oliwienie
Wiktionary
Wikipedia
książkowo: w ustalonym czasie; naówczas, wówczas
SJP.pl
zaimek przysłowny
(1.1) daw./podn. naówczas, wtenczas, wtedy
Wiktionary
(1.1) Mieszkała u pani Marcinowej Zamoyskiej, która naonczas z mężem w Częstochowie bawiła.
Wiktionary
IPA: naˈɔ̃n͇t͡ʃas, AS: naõṇčas
Wiktionary
(1.1) przest. naówczas, natenczas, podówczas, wonczas, wtenczas; wtedy, wówczas, w tym czasie, w owym czasie
Wiktionary
1. orząc, nanieść na coś ziemię;
2. naorać się:
a) orząc, zmęczyć się;
b) potocznie: spędzić dużo czasu na ciężkiej pracy; naharować się;
c) potocznie: upić się; nachlać się, narąbać się, nawalić się
SJP.pl
główna część starożytnej świątyni greckiej, będąca miejscem, w którym umieszczano posągi bóstw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. wewnętrzna część świątyni greckiej
(1.2) rzad. świątynia grecka
Wiktionary
Naos (gr. ναός naós - okręt, nawa), cella (łac. cella - izba) – najważniejsze pomieszczenie w świątyni.
W starożytnej Grecji i Rzymie pomieszczenie, w którym umieszczano posąg bóstwa. Była to zamknięta przestrzeń sanktuarium, najczęściej prostokątna, zwykle poprzedzona przedsionkiem (zwanym pronaos). W większych świątyniach naos był dzielony na trzy części (nawy) i poprzedzony pronaosem w postaci portyku. W jego tylnej części symetrycznie do pronaosu znajdował się często opistodomos, a między opistodomosem i naosem bywał umieszczany adyton.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|gr|ναός.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) naos
* francuski: (1.1) naos m.
* starogrecki: (1.1) ναός m. (naós); (1.2) ναός m. (naós)
źródła.
== naos (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) archit. naos
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|gr|ναός.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) naos
* francuski: (1.1) naos m.
* starogrecki: (1.1) ναός m. (naós); (1.2) ναός m. (naós)
źródła.
== naos (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) archit. naos
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
będący na osi; centralny
SJP.pl
witalnik naostrzak - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. ostrzyć)
(1.1) uczynić ostrym lub ostrzejszym
Wiktionary
rzecz. ostrość ż., ostrzyciel mos., ostrze n., naostrzenie
przym. naostrzony, ostry, ostrzowy
przysł. ostro
Wiktionary
(1.1) zaostrzyć
Wiktionary
książkowo: w owym czasie; wówczas, wtedy
SJP.pl
zatrzask służący do zapinania ubrania
SJP.pl
zatrzask służący do zapinania ubrania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj zatrzasku mocowanego po obu stronach zapinanego ubrania;
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Hrabstwa w USA:
Rzeki w USA:
Technika:
Sport:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) automático m., botón automático m., botón de presión m., botón a presión m.
* włoski: (1.1) bottone automatico m., bottone a pressione m.
źródła.
== napa (język fiński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) anat. pępek
(1.2) środek, centrum, punkt środkowy
(1.3) geogr. biegun
odmiana.
lm. navat
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnapa, AS: napa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Napachania
Wiktionary
rzecz. Napachanie, napachanin
przym. napachański
Wiktionary
naciapać, napaćkać; potocznie:
1. nabrudzić, nachlapać;
2. napisać lub namalować nieporządnie, byle jak;
3. umieścić za wiele jakichś elementów
SJP.pl
dawniej: nabazgrać, nagryzmolić, namazać
SJP.pl
niespodziewane najście, napadnięcie na kogoś lub na coś; atak, agresja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) atak, napaść, zaatakowanie; napadnięcie na kogoś
(1.2) med. atak (choroby, dolegliwości)
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Mam już dość jej napadów histerii.
Wiktionary
IPA: ˈnapat, AS: napat
Wiktionary
rzecz. napadacz mos./mrz., napastnik m., napastniczka ż., napadanie n., napadnięcie n.
czas. napadać ndk.
przym. napadowy
przysł. napastniczo
Wiktionary
(1.1) agresja
Wiktionary
czasownik niedokonany (dk. napaść)
(1.1) dokonywać napadu, niespodziewanie uderzać na coś lub na kogoś
(1.2) gwałtownie występować przeciw czemuś lub komuś
(1.3) nagle opanowywać czyjeś zdrowie lub stan psychiczny
czasownik nieosobowy
(2.1) meteorol. spaść w znacznej ilości
czasownik zwrotny napadać się
(3.1) atakować siebie nawzajem
Wiktionary
rzecz. napadacz mos./mrz., napadanie n., napad m., napaść ż.
przym. napadowy
przysł. napadowo
czas. napaść
Wiktionary
(1.1) atakować, nacierać, najeżdżać, napastować, rzucać się, szturmować, uderzać
Wiktionary
napadacz płaskonogi - gatunek pluskwiaka z rodziny tarczówkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Pinthaeus|ref=tak., monotypowy rodzaj owadów z rodziny tarczówkowatych
(1.2) ent. owad z rodzaju napadacz (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) rzad. ktoś, kto napada
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. napad m., napadzik m., napaść ż., napastnik m., napastniczek m., napastniczka ż., napadanie n., napadnięcie n., napadowość ż., napastliwość ż., pad m., padanie n., padnięcie n., Napadówka ż.
czas. napadać ndk., napaść dk., padać ndk., paść dk.
przym. napadowy, napastliwy, napastniczy, antynapadowy, przeciwnapadowy
przysł. napadowo, napastliwie
Wiktionary
(2.1) napastnik, atakujący
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dokonywanie napadu
Wiktionary
rzecz. napadacz mos./mrz., napad m., napaść ż., napastnik m., napastniczka ż., napadnięcie n.
czas. napadać ndk., napaść dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napaść.
Wiktionary
rzecz. napad mrz., napadanie n., napadacz mos./mrz.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący napadów, charakteryzujący się napadami
Wiktionary
rzecz. napad m., napadacz mos./mrz.
czas. napadać
Wiktionary
nasycać coś płynem; napuszczać, nasączać
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) całkowicie czymś wypełniony, także w znaczeniu metaforycznym
(1.2) pot. mający muskularne ciało
(1.3) pot. najedzony
Wiktionary
rzecz. pakowanie n., pakunek mrz., pakernia ż.
czas. dk. napakować, ndk. pakować, dk. przypakować, dk. spakować, dk. odpakować, ndk. odpakowywać
przym. pakunkowy
Wiktionary
(1.2) umięśniony, muskularny
Wiktionary
wkładać gdzieś dużo czegoś
SJP.pl
potocznie: napalać się - mieć na coś ogromną ochotę, podniecać się kimś lub czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napalać.
Wiktionary
czas. palić, napalać ndk.
Wiktionary
potocznie: osoba podniecona kimś lub czymś, mająca na coś wielką ochotę; entuzjasta, pasjonat
SJP.pl
potocznie:
1. rozpalić ogień, spalić w piecu pewną ilość opału;
2. zadymić pomieszczenie paleniem papierosów;
3. paląc, zniszczyć wiele czegoś;
4. wypalić wiele papierosów, cygar itp.; napalić się;
5. napalić się:
a) nasycić się paleniem papierosów, fajki itp.;
b) nabrać na coś ogromną ochotę, podniecić się kimś lub czymś
SJP.pl
galaretowata substancja palna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. substancja stosowana do zagęszczania lekkich paliw ciekłych w celu zwiększenia ich skuteczności jako bojowych środków zapalających; także gotowa zagęszczona mieszanina paliwowa;
Wiktionary
Napalm – substancja stosowana do zagęszczania lekkich paliw ciekłych w celu skuteczniejszego stosowania ich jako bojowych środków zapalających. Tej samej nazwy używa się również w odniesieniu do gotowej zagęszczonej mieszaniny paliwowej.
Napalmy, dzięki swojej konsystencji, mają zwiększoną przyczepność do podpalanych powierzchni, a jednocześnie słabiej rozpryskują się, wolniej ściekają i gorzej wsiąkają. Wszystko to powoduje, że są bardzo trudne do ugaszenia. Skuteczne są nawet na powierzchniach wilgotnych, pionowych oraz mocno wsiąkliwych (jak piasek). Palą się także na powierzchni wody.
Wikipedia
IPA: ˈnapalm, AS: napalm
Wiktionary
przym. napalmowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) chem. związany z napalmem; wykorzystujący napalm; zawierający napalm
Wiktionary
rzecz. napalm mrz.
Wiktionary
potocznie:
1. rozpalić ogień, spalić w piecu pewną ilość opału;
2. zadymić pomieszczenie paleniem papierosów;
3. paląc, zniszczyć wiele czegoś;
4. wypalić wiele papierosów, cygar itp.; napalić się;
5. napalić się:
a) nasycić się paleniem papierosów, fajki itp.;
b) nabrać na coś ogromną ochotę, podniecić się kimś lub czymś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. rozentuzjazmowany
(1.2) pot. podniecony seksualnie
Wiktionary
(1.2) Jurek był wzorowym mężem, dopóki nie spotkał pewnej napalonej nastolatki.
Wiktionary
IPA: ˌnapaˈlɔ̃nɨ, AS: napalõny
Wiktionary
czas. palić
Wiktionary
(1.2) gorący, podniecony
Wiktionary
płyn otrzymany przez zalanie wrzątkiem ziół, herbaty itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spożywczy, leczniczy lub kosmetyczny płyn otrzymywany po zalaniu ziela (niekiedy owoców, kwiatów) gorącą wodą;
Wiktionary
Napar, herbatka ziołowa (łac. infusum) – forma sporządzania leku ziołowego lub kosmetyku w postaci roztworu, do którego składniki czynne z surowca zielarskiego są ekstrahowane gorącą wodą. Napary stosuje się do użycia wewnętrznego (spożycia) lub zewnętrznego (do kompresów, przemywania powierzchni ciała).
Wikipedia
(1.1) Na przeziębienie dobrze jest pić napar z lipy.
Wiktionary
IPA: ˈnapar, AS: napar
Wiktionary
czas. naparować dk., naparowywać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naprzeć.
Wiktionary
IPA: naˈparʲt͡ɕɛ, AS: naparʹće
Wiktionary
czas. naprzeć dk., napierać ndk.
rzecz. napieranie n.
Wiktionary
poddać działaniu pary wodnej
SJP.pl
zdrobnienie od: naparstek
SJP.pl
1. stożkowaty ochraniacz nakładany na palec podczas ręcznego szycia, aby zapobiec ukłuciu się igłą;
2. w przenośni:
a) maleńki kieliszek; kielonek;
b) odrobina czegoś, zwłaszcza płynu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. metalowa nasadka na palec ułatwiająca wbijanie igieł przy ręcznym szyciu;
(1.2) przen. bardzo mało, odrobinę
Wiktionary
Naparstek – kapturek ochronny nakładany na palec podczas szycia. Zabezpiecza przed ukłuciem się igłą podczas wbijania jej w twardy materiał.
Potocznie naparstkiem nazywa się niewielką ilość cieczy, taką by się zmieściło w naparstku – pojęcie to pochodzi z początków XIX wieku, gdy naparstki stosowano jako miarki do mocnego alkoholu.
Wikipedia
IPA: naˈparstɛk, AS: naparstek
Wiktionary
rzecz. naparstnica ż., naparstniczka ż.
przym. naparstkowy
Wiktionary
(1.2) odrobinę
Wiktionary
digitalis;
1. trująca bylina z rodziny trędownikowatych;
2. środek nasercowy otrzymywany z liści tej rośliny
SJP.pl
Naparstnica (Digitalis L.) – rodzaj roślin z rodziny babkowatych (Plantaginaceae), w systemach XX-wiecznych klasyfikowany zwykle do rodziny trędownikowatych (Scrophulariaceae). Rodzaj obejmuje 19 gatunków (lub 22 po włączeniu tu krzewiastych przedstawicieli rodzaju Isoplexis z wysp Makaronezji) występujących głównie na obszarze śródziemnomorskim, w Afryce Północnej, Europie, Azji Zachodniej i Azji Środkowej. Najbardziej zróżnicowane są na Półwyspie Iberyjskim i w Azji Mniejszej. W Polsce gatunkiem rodzimym jest tylko naparstnica zwyczajna D. grandiflora, ale szereg innych jest uprawianych i dziczejących, przy czym zadomowionym antropofitem jest spośród nich tylko naparstnica purpurowa D. purpurea, przejściowo dziczeją: naparstnica rdzawa D. ferruginea, gładka D. laevigata i wełnista D. lanata.
Wikipedia
rodzaj grzybów z rodziny smardzowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikol. nazwa systematyczna|Verpa|Sw.|ref=tak., naziemny grzyb saprotroficzny z rodziny smardzowatych;
Wiktionary
Verpa Sw. (naparstniczka) – rodzaj grzybów z rodziny smardzowatych (Morchellaceae).
Wikipedia
(1.1) Trzon naparstniczki czasami bywa spłaszczony i przegięty.
Wiktionary
rzecz. naparstek mrz., naparstnica ż.
przym. naparstkowy
Wiktionary
rękawiczka ochronna używana przez łuczników
SJP.pl
Naparstnik to rodzaj rękawiczki ochronnej używanej w łucznictwie (tzw. rękawica łucznika), mającej najczęściej postać skórzanych pochewek zakładanych na końce palców w celu uchronienia skóry przed zdarciem przez cięciwę.
Naparstnik należy do rodzaju powszechnie stosowanych ochraniaczy sportowych.
Wikipedia
potocznie: zrobić wiele rzeczy źle lub nieprofesjonalnie; naknocić, napartolić
SJP.pl
potocznie: zrobić wiele rzeczy źle lub nieprofesjonalnie; naknocić, napartaczyć
SJP.pl
1. zalewać coś wrzątkiem (np. herbatę, kawę) w celu otrzymania naparu;
2. w technice: nagrzewać świeży beton parą w celu przyśpieszenia procesu dojrzewania betonu;
3. potocznie: bić, uderzać kogoś;
4. naparzać się:
a) o ziołach, herbacie itp.: zostać naparzonym;
b) potocznie: bić się wzajemnie, bić jeden drugiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naparzać.
Wiktionary
czas. parzyć, naparzać ndk.
przym. parzelniczy, parzydełkowy
Wiktionary
nawalanka, napierdalanka; potocznie:
1. bójka, bijatyka;
2. strzelanina, wymiana ognia;
3. środowiskowo: strzelanka, zabijanka
SJP.pl
1. zalać coś wrzątkiem (np. herbatę, kawę) w celu otrzymania naparu;
2. (zwykle w aspekcie dokonanym) w technice: nagrzać świeży beton parą w celu przyśpieszenia procesu dojrzewania betonu;
3. naparzyć się - o ziołach, herbacie itp.: zostać naparzonym
SJP.pl
rzadko:
1. dawać zwierzętom paszy;
2. przenośnie: zaspokajać głód; nasycać;
3. napasać się -
a) o zwierzęciu: najadać się;
b) spędzać wiele czasu na pasieniu zwierząt
SJP.pl
czasownik
(1.1) pasać do nasycenia
Wiktionary
1. pozwolić zwierzętom się najeść;
2. dać komuś dużo jeść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwałtowny atak (zbrojny, słowny itp.)
czasownik przechodni dokonany
(2.1) dokonany od|napadać.
(2.2) dokonany od|paść.
czasownik zwrotny dokonany
(3.1) dokonany od|napadać się.
(3.2) dokonany od|paść się.
Wiktionary
(1.1) Aktywiści w różnych częściach świata zaczęli opracowywać oprogramowanie do rozpoznawania twarzy w celu identyfikacji policjantów podejrzewanych o napaści na protestujących.
(2.1) Napadło na mnie dwóch małolatów i ukradli mi portfel.
Wiktionary
IPA: ˈnapaɕt͡ɕ, AS: napaść
Wiktionary
rzecz. napastnik mos., napadanie n., napadacz mos./mrz.
czas. napadać ndk.
przym. napastliwy
przysł. napastniczo
Wiktionary
potocznie: gdzieś jest napaskudzone - ktoś gdzieś napaskudził
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: napastliwie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: napastliwy
SJP.pl
1. skłonny do zaczepek lub kłótni; agresywny;
2. wyrażony lub wyrażający coś w sposób zaczepny i złośliwy; uszczypliwy, dokuczliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) miejący skłonność do zaczepek lub wszczynania kłótni
(1.2) wyrażony lub coś wyrażający w sposób złośliwy
Wiktionary
rzecz. napadacz mos./mrz., napastliwość ż., napaść ż., napastnik mos., napastowanie n.
przysł. napastliwie, napastniczo
czas. napaść
Wiktionary
1. kobieta, która napada, dokonuje zbrojnej napaści;
2. członkini drużyny piłki nożnej
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób napastniczy
Wiktionary
rzecz. napad mrz., napastniczka ż., napastnik mos., napaść ż.
czas. napastować ndk., napaść dk.
przym. napastniczy, napastliwy
przysł. napastnie
Wiktionary
1. ktoś kto napada, dokonuje zbrojnej napaści;
2. piłkarz grający w ataku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) strona atakująca, osoba dokonująca napaści
(1.2) sport. w piłce nożnej: zawodnik mający za zadanie strzelać bramki;
Wiktionary
Napastnik, atakujący (ang. striker lub forward, hiszp. delantero) – zawodnik w piłce nożnej, który gra na pozycji najbliższej do przeciwnej bramki i dlatego w drużynie to on jest głównie odpowiedzialny za zdobywanie bramek.
Wikipedia
(1.1) Napastnik oblał jej futro farbą olejną i popchnął ją ku ścianie.
(1.2) Nasz najlepszy napastnik zwichnął wczoraj nogę.
Wiktionary
IPA: naˈpastʲɲik, AS: napastʹńik
Wiktionary
rzecz. napaść ż., napad m.
:: fż. napastniczka ż., napastnica ż.
czas. napastować ndk., napaść dk.
przym. napastniczy, napastliwy
przysł. napastniczo
Wiktionary
(1.1) agresor
(1.2) atakujący
Wiktionary
narzucać się komuś w sposób natrętny, agresywny
SJP.pl
nasmarować pastą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napastować.
Wiktionary
rzecz. napastliwość ż.
czas. napastować ndk.
przym. napastliwy
Wiktionary
napastwić się - rzadko: okrutnie się z kimś obejść; spastwić się
SJP.pl
potocznie: napataczać się - zjawiać się gdzieś przypadkowo, niespodzianie
SJP.pl
potocznie: napatoczyć się -
1. spotkać kogoś niespodziewanie;
2. pojawić się gdzieś przypadkowo
SJP.pl
przyjrzeć się czemuś dobrze; zaobserwować coś dokładnie; zobaczyć wiele czegoś
SJP.pl
1. książkowo: wywoływać w kimś pewne uczucia, przejmować kogoś czymś, np. dumą, niepokojem;
2. we włókiennictwie: nasycać wyrób włókienniczy roztworem farby w celu uzyskania odpowiedniej barwy, elastyczności, gładkości bądź odpowiedniego połysku;
3. w technice: pokrywać warstwą metalu przedmioty metalowe za pomocą spawania;
4. dawniej: napuszczać, nasycać czymś, powodować przenikanie w coś płynów, wilgoci itp.;
5. dawniej: dawać komuś pić, poić kogoś;
6. napawać się:
a) książkowo; odczuwać przyjemność pod wpływem czegoś; cieszyć się, rozkoszować się;
b) dawniej: pić, opijać się czymś;
c) nasiąkać czymś, nasycać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) książk. przen. wypełniać jakimś uczuciem
(1.2) techn. pokrywać warstwą metalu jednocześnie topiąc podłoże w wysokiej temperaturze
(1.3) włók. nasycać wyrób włókienniczy roztworem barwnika dla uzyskania barwy, elastyczności, gładkości bądź połysku
(1.4) daw. napuszczać, nasycać czymś, powodować wsiąkanie
(1.5) daw. dawać pić
Wiktionary
rzecz. napawanie n.
Wiktionary
(1.4) nasączać
(1.5) poić
Wiktionary
potocznie: taki, który się najadł do syta; najedzony, niegłodny, syty
SJP.pl
1. urządzenie napędzające maszynę;
2. energia wprawiająca w ruch urządzenie techniczne lub jakiś element;
3. wprawianie w ruch urządzenia technicznego lub jakiegoś elementu;
4. potocznie: część komputera odpowiedzialna za obsługę urządzenia do przechowywania danych, np. napęd CD-ROM
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. energia wprawiająca w ruch określony element lub urządzenie techniczne
(1.2) techn. urządzenie służące do nadawania ruchu jakiemuś mechanizmowi
(1.3) coś, co pobudza kogoś lub coś do działania
(1.4) inform. urządzenie odczytujące lub zapisujące dane na tzw. nośnikach optycznych (płytach CD i DVD) lub dyskietkach
Wiktionary
Napęd – energia powodująca ruch określonego elementu lub urządzenia technicznego.
Źródła napędu:
Wikipedia
IPA: ˈnapɛ̃nt, AS: napẽnt
Wiktionary
rzecz. napędzanie n., napędzenie n.
czas. napędzać ndk., napędzić dk.
przym. napędowy
Wiktionary
napedałować się - zmęczyć się kręceniem pedałami roweru, jazdą na rowerze
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z napędem, dotyczący napędu
Wiktionary
rzecz. napęd m., napędzanie n., napędzenie n.
czas. napędzać ndk., napędzić dk.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. napędzić)
(1.1) zaganiając, popychając gromadzić coś w jakimś miejscu
(1.2) przen. przyczyniać się do pojawienia się kogoś, czegoś
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(2.1) powodować funkcjonowanie jakiegoś mechanizmu, wprawiać w ruch
Wiktionary
(1.1) Otworzę drzwi od kurnika, a ty napędzaj kury.
(1.2) Niskie czesne napędzało im co roku studentów z całego regionu.
(2.1) Kupiłam Jasiowi autko napędzane bateriami.
Wiktionary
IPA: naˈpɛ̃nd͡zat͡ɕ, AS: napẽnʒać
Wiktionary
aspekt dokonany napędzić
czas. pędzić ndk., wypędzać ndk., wypędzić dk., zapędzać ndk., zapędzić dk., spędzać ndk., spędzić dk.
rzecz. napęd, napędzanie, napędzenie
przym. napędowy
Wiktionary
(1.1) naganiać
(1.2) naganiać
(2.1) poruszać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napędzać.
Wiktionary
IPA: ˌnapɛ̃nˈd͡zãɲɛ, AS: napẽnʒãńe
Wiktionary
czas. pędzić, napędzać ndk., napędzić dk.
rzecz. napędzenie n., napęd m.
przym. napędowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napędzić.
Wiktionary
IPA: ˌnapɛ̃nˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: napẽnʒẽńe
Wiktionary
czas. pędzić, napędzić dk., napędzać ndk.
rzecz. napędzanie n., napęd m.
przym. napędowy
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. napędzać)
(1.1) dokonany od|napędzać.
czasownik przechodni dokonany (ndk. pędzić)
(2.1) wyprodukować jakąś ilość alkoholu, zwykle domowym sposobem
Wiktionary
(1.1) Nowa reklama napędziła nam tylu klientów, że ledwo wyrabiamy z produkcją.
(1.1) Spójrz na niebo, ile napędziło chmur.
(2.1) W tym roku napędziliśmy z ojcem dwa balony wina.
Wiktionary
IPA: naˈpɛ̃ɲd͡ʑit͡ɕ, AS: napẽńʒ́ić
Wiktionary
rzecz. napęd mrz., napędzanie n., napędzenie n.
czas. napędzać, pędzić
przym. napędowy
Wiktionary
(1.1) naganiać
Wiktionary
Napęków – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Bieliny.
Wikipedia
spryskać perfumami; poperfumować, uperfumować
SJP.pl
naperzać się - dawniej: unosić się gniewem, wpadać w złość; zacietrzewiać się, zaperzać się
SJP.pl
1. sprawiać, aby coś było pełne;
2. wywoływać stany emocjonalne, np. napełniać miłością, goryczą, tęsknotą, żalem itp.;
3. zajmować wszystkie wolne miejsca, np. w teatrze, na stadionie, na parkingu;
4. napełniać się - mieć coraz mniej wolnego miejsca; stawać się pełnym
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. napełnić)
(1.1) sprawiać, że coś staje się pełne
(1.2) wywoływać stany emocjonalne
(1.3) zajmować wszystkie wolne miejsca, np. w teatrze, na stadionie, na parkingu
czasownik zwrotny niedokonany napełniać się (dk. napełnić się)
(2.1) mieć coraz mniej wolnego miejsca wskutek zajęcia go przez coś
Wiktionary
(1.2) Jego listy napełniały ją tęsknotą.
(1.3) Setki manifestantów napełniły plac przed siedzibą firmy.
(2.1) Kościół napełniał się wiernymi.
Wiktionary
IPA: naˈpɛwʲɲät͡ɕ, AS: napeu̯ʹńäć
Wiktionary
przym. pełny, pełen
czas. wypełniać ndk.
rzecz. napełnianie n.
Wiktionary
(1.1) wypełniać, zapełniać
(1.2) napawać, nasycać
(1.3) wypełniać, zapełniać
(2.1) wypełniać się, zapełniać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napełniać.
Wiktionary
IPA: ˌnapɛwʲˈɲä̃ɲɛ, AS: napeu̯ʹńä̃ńe
Wiktionary
czas. napełniać
przym. pełen
Wiktionary
1. sprawić, aby coś było pełne;
2. wywołać jakiś stan emocjonalny, np. napełnić miłością, goryczą, tęsknotą, żalem itp.;
3. zająć wszystkie wolne miejsca, np. w teatrze, na stadionie, na parkingu;
4. napełnić się - stać się pełnym
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. napełniać)
(1.1) dokonany od|napełniać.
czasownik zwrotny dokonany napełnić się (ndk. napełniać się)
(2.1) dokonany od|napełniać się.
Wiktionary
(1.1) Poszedłem do kuchni: butelkę po oranżadzie napełniłem mlekiem, odkroiłem pajdę razowca, kilka plasterekasterków żółtego sera i kawał boczku.
Wiktionary
IPA: naˈpɛwʲɲit͡ɕ, AS: napeu̯ʹńić
Wiktionary
przym. pełen
rzecz. napełnienie n.
przysł. pełno
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napełnić.
Wiktionary
IPA: ˌnapɛwʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: napeu̯ʹńė̃ńe
Wiktionary
czas. napełnić
przym. pełen
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. pełen
Wiktionary
IPA: naˈpɛwʲɲɔ̃n, AS: napeu̯ʹńõn
Wiktionary
1. rozciągnąć albo naciągnąć coś; natężyć; naprężyć
2. doprowadzić coś do stadium bliskiego realizacji
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|napinać.
Wiktionary
rzecz. napinanie n., napięcie n.
czas. napinać ndk.
przym. napięciowy, napięty
Wiktionary
napić się - spożyć coś w postaci płynnej
SJP.pl
upiec dużo czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)
(1.1) pot. upiec dużo czegoś
czasownik zwrotny dokonany napiec się (ndk. brak)
(2.1) pot. spędzić dużo czasu, piekąc, zmęczyć się pieczeniem
Wiktionary
(1.1) Mamo, napiekłaś tych ciast, a my wszyscy jesteśmy na diecie.
(2.1) Napiekłam się tych ciastek, a wy zjedliście po jednym.
Wiktionary
rzecz. napieczenie n., piec mrz.
czas. piec
Wiktionary
1. rozciągnąć albo naciągnąć coś; natężyć; naprężyć
2. doprowadzić coś do stadium bliskiego realizacji
SJP.pl
1. rozciągnąć albo naciągnąć coś; natężyć; naprężyć
2. doprowadzić coś do stadium bliskiego realizacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napiąć.
(1.2) stan psychiczny, podczas którego ktoś jest zaniepokojony, odczuwa obawę przed nadchodzącą sytuacją
(1.3) fiz. elektr. różnica potencjałów pola elektrycznego; pot. potencjał takiego pola względem Ziemi lub innego znanego punktu odniesienia
(1.4) fiz. naprężenie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zbyt mocne napięcie nici spowodowało jej zerwanie.
(1.2) Dobry film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, a następnie napięcie powinno rosnąć.
(1.3) Jednostką napięcia w układzie SI jest wolt.
Wiktionary
IPA: naˈpʲjɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: napʹi ̯ė̃ńće
Wiktionary
(1) czas. napiąć (napinać)
rzecz. napinanie
przym. napięciowy
Wiktionary
(1.2) niepokój, zdenerwowanie, obawa, emocje, stres, strach
(1.3) woltaż
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z napięciem, dotyczący napięcia
Wiktionary
rzecz. napięcie n.
czas. napiąć
Wiktionary
piec dużo czegoś
SJP.pl
napienić się:
1. potocznie: zezłościć się;
2. pokryć się pianą
SJP.pl
taki, który się napienił (nazłościł); nazłoszczony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napieprzać.
Wiktionary
czas. napieprzać ndk.
Wiktionary
potocznie: taki, który się napieprzył (upił się); nawalony, napruty, nastukany, nagwizdany
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napierać.
Wiktionary
IPA: ˌnapʲjɛˈrãɲɛ, AS: napʹi ̯erãńe
Wiktionary
czas. napierać ndk., naprzeć dk.
rzecz. naparcie n., napór mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Napierała – polskie nazwisko pochodzące od czasownika napierać.
Wikipedia
wulgarnie:
1. boleć;
2. uderzać coś;
3. bić kogoś;
4. robić coś bardzo szybko; zapierdalać;
5. grać w coś, na czymś;
6. napierdalać się:
a) śmiać się z kogoś lub z czegoś;
b) upijać się;
c) bić się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wulg. boleć
(1.2) wulg. uderzać mocno
(1.3) wulg. robić coś szybko, sprawnie
(1.4) wulg. grać
czasownik przechodni niedokonany (dk. napierdolić)
(2.1) wulg. bić dotkliwie
(2.2) wulg. nakładać w nadmiarze, niepotrzebnie
czasownik zwrotny niedokonany napierdalać się (dk. napierdolić się)
(3.1) wulg. upijać się
czasownik zwrotny niedokonany napierdalać się (dk. brak)
(4.1) wulg. bić się
Wiktionary
(1.1) Głowa mnie napierdala.
(1.2) Napierdalałem w drzwi aż otworzył.
(1.3) Napierdalamy jak nakręcane samochodziki.
(1.4) Napierdalam na pianinie.
(2.1) Napierdolili mnie w parku.
(2.2) Sąsiad napierdolił mi kamoli do ogródka.
(3.1) Napierdolił się jak ruski czajnik.
(3.1) Kibole napierdalają się z policją.
(4.1) Kibole ciągle się napierdalają.
Wiktionary
IPA: ˌnapʲjɛrˈdalat͡ɕ, AS: napʹi ̯erdalać
Wiktionary
rzecz. napierdalanie n., napierdolenie n., napierdalanka ż., pierdolenie n., pierdoła m./ż.
czas. pierdolić ndk., zapierdalać ndk., zapierdolić dk., napierdolić dk.
przym. pierdolony
Wiktionary
(1.1) eufem. napierdzielać
(1.2) eufem. napierdzielać
(1.3) eufem. napierdzielać
(1.4) eufem. napierdzielać
(2.1) eufem. napierdzielać
(2.2) eufem. napierdzielać
(3.1) uwalać się, (dk.) narąbać się, urżnąć się; eufem. napierdzielać się
(4.1) eufem. napierdzielać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napierdalać.
Wiktionary
IPA: ˌnapʲjɛrdaˈlãɲɛ, AS: napʹi ̯erdalãńe
Wiktionary
rzecz. napierdolenie n.
czas. zapierdalać, pierdolić, napierdalać ndk., napierdolić dk.
Wiktionary
nawalanka, naparzanka; wulgarnie:
1. bójka, bijatyka;
2. środowiskowo: strzelanka, zabijanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wulg. sytuacja, w której grupa osób się bije
Wiktionary
(1.1) Koncerty studenckie są różnie zorganizowane, ale nie ma na nich żadnej przemocy, nie ma jakiejś napierdalanki.
Wiktionary
czas. napierdalać ndk., napierdolić dk.
Wiktionary
(1.1) bijatyka, bitwa; pot. bitka, mordobicie, naparzanka, nawalanka; książk. młócka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napierdolić.
Wiktionary
rzecz. napierdalanie n.
czas. napierdolić dk., napierdalać ndk.
Wiktionary
najebać; wulgaryzm o wielu znaczeniach, m.in.:
1. napierdolić (komuś) - pobić mocno (kogoś);
2. wrzucić, dodać wiele czegoś;
3. napierdolić się:
a) upić się;
b) napracować się
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) dokonany od|napierdalać.
czasownik zwrotny dokonany napierdolić się
(2.1) wulg. pobić dotkliwie jeden drugiego
(2.2) wulg. upić się
Wiktionary
IPA: ˌnapʲjɛrˈdɔlʲit͡ɕ, AS: napʹi ̯erdolʹić
Wiktionary
rzecz. napierdolenie n., napierdalanie n., napierdalanka ż.
czas. napierdalać
Wiktionary
(2.1) napieprzyć się
(2.2) wulg. najebać się, upierdolić się, napieprzyć się; neutr. upić się
Wiktionary
potocznie: jest napierdziane - o powietrzu: jest zanieczyszczone gazami trawiennymi
SJP.pl
potocznie: pozanieczyszczać powietrze gazami trawiennymi
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) eufem. napierdalać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
napierśnica krótkoskrzydła - gatunek owada z rodziny szarańczowatych
SJP.pl
Napierśnica (Arcyptera) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.
Owady o stosunkowo dużych rozmiarach. Głowę podrodzaju nominatywnego cechują słabo zaznaczone, słabo wgłębione i wyraźnie punktowane dołki ciemieniowe. U podrodzaju Pararcyptera dołki te są natomiast wyraźne, czworokątne i niepunktowane. Narząd bębenkowy jest w całości odkryty. Przedplecze charakteryzują 3 bruzdy poprzeczne oraz zwykle słabo zaznaczone, prawie proste listewki boczne. Silnie wygięte listewki boczne obecne są u niektórych przedstawicieli Pararcyptera. Przedpiersie zdobi brodawkowaty wzgórek między odnóżami przednimi. Pokrywy mają przednią kubitalną położoną bliżej medialnej niż tylnej kubitalnej, a pole kubitalne szersze od górnej części medialnego. U samic podrodzaju nominatywnego pokrywy są skrócone. Tylna para skrzydeł u Pararcyptera jest przezroczysta, a u podrodzaju nominatywnego ma czarniawe zabarwienie.
Wikipedia
1. część zbroi osłaniająca piersi; plastron;
2. element stroju sportowego ochraniający klatkę piersiową;
3. ozdoba noszona na klatce piersiowej;
4. część uprzęży otaczająca pierś konia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) górna część fartucha zakrywająca piersi
(1.2) hist. wojsk. pancerz będący częścią zbroi, osłaniającą piersi
(1.3) jeźdz. część rzędu końskiego, która zapobiegająca przesuwaniu się siodła do tyłu;
(1.4) rel. ozdoba noszona na piersi przez duchowieństwo
Wiktionary
Wikipedia
IPA: naˈpʲjɛrʲɕɲik, AS: napʹi ̯erʹśńik
Wiktionary
rzecz. pierś ż., piersiówka ż., piersiątko n., piersióweczka ż., pierśnica ż.
przym. piersiowy, napierśnikowy, piersiasty
Wiktionary
(1.1) bawet
(1.2) plastron
(1.4) pektorał
Wiktionary
1. pieścić długo i wiele razy;
2. napieścić się -
a) pieścić kogoś długo, do przesytu;
b) pieszcząc, sprawić sobie dużą przyjemność;
c) osiągnąć cel, robiąc coś wytrwale, z oddaniem
SJP.pl
nadgarstek, przegub
SJP.pl
1. tylna część buta obejmująca piętę; napiętnik;
2. obcas, piętka;
3. kość w tylnej części stopy; kość skokowa
SJP.pl
1. część buta osłaniająca piętę; napiętek;
2. ochraniacz na piętę
SJP.pl
1. publicznie ostro potępić kogoś lub coś;
2. przestarzale: naznaczyć kogoś albo coś piętnem
SJP.pl
1. publicznie ostro potępić kogoś lub coś;
2. przestarzale: naznaczyć kogoś albo coś piętnem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napiętnować.
Wiktionary
czas. napiętnować
rzecz. piętno n.
Wiktionary
publicznie potępiać; piętnować
SJP.pl
rzadko: cecha czegoś, co jest napięte; napięcie
SJP.pl
spiętrzać;
1. układać, stawiać kolejno jedno na drugim;
2. wznosić się, podnosić poziom
SJP.pl
spiętrzyć;
1. postawić kolejno jedno na drugim;
2. wznieść się, podnieść poziom;
3. o jakichś zjawiskach: zgromadzić się jedno po drugim; nawarstwić
SJP.pl
1. rozciągnąć albo naciągnąć coś; natężyć; naprężyć
2. doprowadzić coś do stadium bliskiego realizacji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wymagający sporego wysiłku i skrupulatnego pilnowania się planu
(1.2) zagrażający wybuchem sprzeczki, powstaniem zatargu, wywołaniem konfliktu
(1.3) przepełniony napięciem psychicznym
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: napiąć
Wiktionary
rzecz. napięcie n.
czas. napiąć dk., napinać ndk.
Wiktionary
(1.3) nerwowy, podminowany, spięty
Wiktionary
spędzić dużo czasu na pilnowaniu kogoś lub czegoś; napilnować się
SJP.pl
naciągać, naprężać coś elastycznego lub pofałdowanego
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. napiąć)
(1.1) naciągać, naprężać coś elastycznego lub pofałdowanego
czasownik zwrotny niedokonany napinać się (dk. napiąć się)
(2.1) naprężać swoje mięśnie
Wiktionary
IPA: naˈpʲĩnat͡ɕ, AS: napʹĩnać
Wiktionary
rzecz. napięcie n., napinanie n.
czas. napiąć dk.
przym. napięty
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szpanować.
Wiktionary
Wikipedia
w sposób napinający; naprężająco, rozciągająco, naciągająco
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napinać.
Wiktionary
IPA: ˌnapʲĩˈnãɲɛ, AS: napʹĩnãńe
Wiktionary
czas. napinać, napiąć
Wiktionary
napięcie; potocznie:
1. stres, niepokój, naprężenie;
2. konfliktowa sytuacja
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
słowo lub tekst umieszczony na czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) napisana informacja o czymś
Wiktionary
Napis – czwarty tom poetycki Zbigniewa Herberta. Wydany przez Wydawnictwo „Czytelnik” w 1969 roku w nakładzie 1780 egzemplarzy.
Wikipedia
(1.1) Nosiła koszulkę z napisem „blondynki są najlepsze”.
Wiktionary
IPA: ˈnapʲis, AS: napʹis
Wiktionary
rzecz. pisarstwo n., napisanie n., napisy nmos., napisik mrz., pisanina ż.
czas. napisać dk.
Wiktionary
1. nakreślić na czymś jakieś litery lub cyfry;
2. wyrazić coś słowami na piśmie
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) wyrazić coś słowami na piśmie
Wiktionary
(1.1) Napisano w gazecie, że ta poetka dawno już niczego nowego nie napisała.
Wiktionary
IPA: naˈpʲisat͡ɕ, AS: napʹisać
Wiktionary
rzecz. pisarczyk mos., pisarstwo n., pisownia ż., pisanina ż., napisy nmos., pisanie n., pisarz mos., pismo n., napisanie n., napis
czas. pisać ndk., pisywać ndk.
przym. pisarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napisać.
Wiktionary
(1.1) Magda szuka pracy i poprosiła mnie o napisanie referencji.
Wiktionary
IPA: ˌnapʲiˈsãɲɛ, AS: napʹisãńe
Wiktionary
czas. napisać dk.
rzecz. pisarczyk mos., pisarstwo n., pisanina ż., pisownia ż., napisy nmos., pisanie n., pisarz mos., napis
Wiktionary
1. zdrobnienie od: napis; napisik;
2. dawniej: etykieta (nalepka)
SJP.pl
zdrobnienie od: napis; napisek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od napis
Wiktionary
rzecz. napis m.
Wiktionary
słowo lub tekst umieszczony na czymś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) film. tekst wyświetlany na ekranie podczas projekcji filmu lub nadawania programu telewizyjnego w celu przetłumaczenia dialogów lub udostępnienia ich osobom niedosłyszącym;
(1.2) film. lista twórców filmu wyświetlana zwykle na jego zakończenie
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) M., B., i W. plural|napis.
Wiktionary
(1.1) Na płycie niestety nie ma polskich napisów do tego filmu.
(1.2) Lubię zostawać w kinie do końca napisów, choć sala już pustoszeje.
Wiktionary
rzecz. napis m., napisanie n., pisanie n., pisanina ż.
czas. pisać ndk., napisać dk.
przym. napisowy
Wiktionary
(1.1) napisy dialogowe
(1.2) napisy końcowe, żart. lista płac
Wiktionary
potocznie: napój, zwykle alkoholowy; trunek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. płyn przeznaczony do picia
Wiktionary
(1.1) Fiksat ten nie zabiegał, jak wszyscy inni, o jadło i napitek, a siedząc na swych kamieniach wciąż coś pośpiewywał samemu sobie.
Wiktionary
rzecz. pijawa ż.
Wiktionary
(1.1) napój; pot. picie; przest. wypitek; daw. trunek
Wiktionary
taki, który się upił; pijany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. pijany
Wiktionary
(1.1) Na rynku Montmartre polscy malarze, a każdy napity.
Wiktionary
(1.1) daw. napiły
Wiktionary
datek pieniężny wręczany zwyczajowo za usługę kelnerom, posłańcom itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pieniądze dodawane przez klienta do właściwej opłaty za usługę;
Wiktionary
Napiwek – zwyczajowa pieniężna gratyfikacja, pozostawiana przez klienta pracownikom lokalu gastronomicznego, jako wyraz zadowolenia z jakości obsługi. Co do zasady nieobowiązkowa, choć w niektórych krajach jest niepisanym przymusem obyczajowym.
Wikipedia
(1.1) Obsługa była fatalna, więc kelnerzy nie zasłużyli na napiwek.
Wiktionary
IPA: naˈpʲivɛk, AS: napʹivek
Wiktionary
rzecz. piwo n.
Wiktionary
(1.1) daw. tryngiel, daw. tryngielt, daw. tryngield, daw. trynkgield, daw. trangielt, daw. trengiel, daw. trynkał; tip m.; gw-pl|Śląsk Cieszyński|trangiel.
Wiktionary
Napiwoda (niem. Napiwodda, 1890–1945 Grünfließ) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica.
Jedna z ważniejszych historycznie osad leśnych puszczy Napiwodzko-Ramuckiej będącej terenem polowań królewskich. W lesie przy linii kolejowej w kierunku Muszak znajduje się tablica poświęcona rosyjskiemu generałowi majorowi Nikołajowi Iwanowiczowi Maczugowskiemu, który był szefem sztabu XV Korpusu generała Martosa i poległ wraz z 18 żołnierzami 30 sierpnia 1914. Przez Napiwodę przepływa Struga Napiwodzka podlegająca zjawisku sufozji w okolicach między tą miejscowością a Moczyskiem. W okolicach tzw. rakerni znajdują się leje sufozyjne.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) daw. taki, który wypił za dużo alkoholu
Wiktionary
(1.1) Potém pić zaczął i napiłego, śpiącego musiano z mogiłek do domu odnosić..
Wiktionary
(1.1) podpity, pijany, napity
Wiktionary
narobić plam
SJP.pl
uplatać wiele czegoś
SJP.pl
część zbroi osłaniająca plecy
SJP.pl
Naplecznik – element zbroi chroniący plecy. Z reguły występujący wyłącznie wespół z napierśnikiem (chroniącym przednią część tułowia), tworząc z nim kirys.
Napleczniki wykonywano z pojedynczego kawałka kutej profilowanej blachy, bądź łączono ze sobą szereg mniejszych płytek na skórzanej podstawie.
Wikipedia
podwójny fałd skóry pokrywający żołądź członka męskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. fałd skórny osłaniający częściowo lub całkowicie żołądź prącia;
(1.2) anat. fałd skórny okrywający łechtaczkę
Wiktionary
Napletek (łac. praeputium) – fałd skórny u ssaków osłaniający częściowo lub całkowicie żołądź prącia. Pełni funkcje ochronne względem wędzidełka i żołędzi, zapewniając odpowiednią wilgotność i osłaniając od uszkodzeń. Może być ściągnięty za żołądź, dlatego można go zsuwać i wsuwać na prącie. Podczas wzwodu w prawidłowych warunkach napletek zsuwa się, odsłaniając bogato unerwioną żołądź. U małych dzieci napletek jest sklejony z żołędzią (konglutynacja). Zjawisko to najczęściej samoczynnie ustępuje przed, bądź w trakcie okresu pokwitania (średnio w wieku 10–11 lat). Niewskazane jest przedwczesne odklejanie napletka. Trudności w zsuwaniu napletka po okresie dojrzewania mogą świadczyć o chorobie (stulejka) i koniecznej wizycie u lekarza.
Wikipedia
(1.1) Powiedzcie Dawidowi, że król nie żąda innej zapłaty, jak stu napletków Filistynów, aby pomścić się na wrogach królewskich.
Wiktionary
IPA: naˈplɛtɛk, AS: napletek
Wiktionary
plunąć na kogoś, na coś albo w coś
SJP.pl
upocić się; napocić się -
1. wiele razy oblać się potem;
2. włożyć w coś dużo wysiłku; namozolić się
SJP.pl
ująć trochę czegoś z jakiejś całości
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. napoczynać)
(1.1) zacząć jakiś temat
(1.2) zjeść część czegoś
(1.3) rzad. rozpocząć coś
Wiktionary
(1.1) Nauczyciel od języka polskiego napoczął wczoraj temat o imiesłowach przymiotnikowych.
(1.2) W czasie kiedy mnie nie było, napocząłeś już to ciasto czy jeszcze nie?
(1.3) Dziś napocząłem czytać świetną książkę.
Wiktionary
rzecz. napoczęcie n.
czas. napoczynać ndk., rozpocząć dk., rozpoczynać ndk., począć dk.
Wiktionary
(1.2) nadgryźć
(1.3) rozpocząć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rozpoczęcie używania, korzystania przez początkowe ujęcie z całości
Wiktionary
rzecz. napoczynanie n.
czas. rozpoczynać, począć, napoczynać ndk., napocząć dk.
Wiktionary
napodróżować się - zaspokoić chęć podróżowania
SJP.pl
dać się komuś napić do syta
SJP.pl
czasownik
(1.1) dać się napić aż do ugaszenia pragnienia
Wiktionary
IPA: na.ˈpɔ.it͡ɕ
Wiktionary
rzecz. napój mrz.
Wiktionary
połączenie powierzchni ze spoiną powstające podczas napawania (spawania)
SJP.pl
1. płynny środek spożywczy;
2. porcja płynu przeznaczonego do picia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. kulin. płyn przeznaczony do picia;
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp., rozk. zob. napoić.
Wiktionary
Napój – płyn przeznaczony do konsumpcji przez człowieka. Napoje oprócz swojej podstawowej funkcji, jaką jest zaspokojenie pragnienia oraz dostarczanie pijącemu wartości odżywczych, mogą pełnić między innymi funkcje lecznicze, obyczajowe i obrzędowe (np. podczas zaślubin czy liturgii).
Wikipedia
(1.1) Ale gorąco! Pójdę kupić jakiś napój!
(2.1) Ja zrobię obiad, a ty w tym czasie napój krowy.
Wiktionary
IPA: ˈnapuj, AS: napui ̯
Wiktionary
rzecz. poidło n., poidełko n., pojenie n., napojenie n.
czas. poić ndk., napoić dk.
Wiktionary
(1.1) trunek, napitek, picie, wypitek
Wiktionary
barczatka napójka - gatunek motyla z rodziny barczatkowatych
SJP.pl
Napójka (Euthrix) – rodzaj motyli z rodziny barczatkowatych.
Wikipedia
1. złota moneta francuska o wartości 20 franków w złocie, emitowana za Napoleona I i za Napoleona III; napoleondor, dwudziestofrankówka;
2. brandy marki Napoleon;
3. ryba morska z rodziny wargaczowatych; wargacz garbogłowy, chelin napoleoński
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.;
(1.2) hist. polit. Napoleon Bonaparte, cesarz Francuzów
Wiktionary
Polska:
Stany Zjednoczone:
Wikipedia
(1.1) Mąż Julii ma na imię Napoleon i pracuje na kortach tenisowych.
(1.2) W Ramli zdenerwowany Napoleon zastrzelił muezina.
Wiktionary
IPA: ˌnapɔˈlɛɔ̃n, AS: napoleõn
Wiktionary
rzecz. napoleonika nmos., napoleonica nmos., napoleoniana nmos., napoleon m., napoleondor m., Napoleoniada m., napoleonista m., napoleonizm m., napoleonka ż., napoleończyk m., napoleońskość ż.
przym. napoleoński
przysł. napoleońsko
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Napoleonek
Wiktionary
dawniej: osoba, która służyła w wojsku pod dowództwem Napoleona Bonapartego
SJP.pl
złota moneta francuska o wartości 20 franków w złocie, emitowana za Napoleona I i za Napoleona III; napoleon, dwudziestofrankówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) numizm. dawna złota moneta francuska;
Wiktionary
Napoleondor, także napoleon (fr. Napoléon d'or - złoty Napoleon) to złota moneta francuska o wartości 20 franków w złocie bita za panowania Napoleona I (od 1803) i Napoleona III. W obiegu do I wojny światowej.
1 napoleondor ważył 6,45161 g i był wykonany ze złota próby 900.
Wikipedia
(1.1) Napoleondory posiadały wizerunek cesarza.
Wiktionary
rzecz. Napoleon mos., napoleon mrz.
Wiktionary
(1.1) napoleon
Wiktionary
wszystko, co dotyczy życia i działalności Napoleona; napoleonika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) druk. księg. wydawnictwa związane z Napoleonem I
Wiktionary
(1.1) Pisarz zgromadził sporą ilość napoleonianów w języku francuskim.
Wiktionary
rzecz. Napoleon mos.
Wiktionary
(1.1) napoleonica, napoleonika
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) druk. księg. wydawnictwa związane z Napoleonem I
Wiktionary
(1.1) Profesor wszystkie napoleonica zapisał wnukowi.
Wiktionary
rzecz. Napoleon mos.
Wiktionary
członek rodziny Bonapartych
SJP.pl
wszystko, co dotyczy życia i działalności Napoleona; napoleoniana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) druk. księg. wydawnictwa związane z Napoleonem I
Wiktionary
(1.1) Biblioteka posiada trochę napoleoników.
Wiktionary
rzecz. Napoleon mos.
Wiktionary
dawniej: stronnik, zwolennik Napoleona Bonapartego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. zwolennik Napoleona
Wiktionary
(1.1) Spotkania polskich napoleonistów odbywały się w tym hotelu.
Wiktionary
rzecz. Napoleon mos.
przym. napoleoński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) hist. kult Napoleona I i jego polityki
Wiktionary
(1.1) Wielką rolę w filozofii moralno-społecznej Mickiewicza odegrał napoleonizm.
Wiktionary
przym. napoleoński
rzecz. Napoleon mos.
Wiktionary
ciastko z francuskiego ciasta przekładanego kremem śmietankowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. ciastko złożone z dwóch płatów ciasta francuskiego, przełożone kremem, zazwyczaj posypane cukrem pudrem;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mecenas był łakomy i trudno wypowiedzieć, jak to było piękne; zawsze wracając z sądu do domu zachodził do cukierni i zjadał tam dwie napoleonki (…)
Wiktionary
rzecz. Napoleon m., napoleon m., Napoleonek m., napoleonek m., napoleończyk m.
przym. napoleoński, napoleonkowy
Wiktionary
(1.1) napoleonek, kremówka
Wiktionary
taki jak u Napoleona; związany z czasami, w których panował Napoleon Bonaparte
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący życia i polityki Napoleona, charakterystyczny, typowy dla Napoleona, taki jak u Napoleona
Wiktionary
(1.1) Na skrzyżowaniu ulic tkwili policjanci z założonemi po napoleońsku rękami i gwarzyli spokojnie.
Wiktionary
rzecz. Napoleon mos., napoleon mrz., napoleonista mos., napoleonizm mrz., napoleonka ż.
przym. Napoleoński, ponapoleoński
Wiktionary
klub piłkarski z Neapolu
SJP.pl
Napoli – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Nowy Jork, w hrabstwie Cattaraugus.
Wikipedia
nasmarować (włosy) pomadą
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. napomnieć)
(1.1) zwracać komuś uwagę
czasownik zwrotny niedokonany napominać się (dk. napomnieć się)
(2.1) zwracać uwagę jeden drugiemu
Wiktionary
rzecz. napomnienie n., napominającość ż., napominanie n.
przym. napominający
przysł. napominająco
Wiktionary
(1.1) pouczać, upominać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napominać.
Wiktionary
rzecz. nienapominanie n., napomnienie n., napominek m.
czas. napominać ndk., napomnieć dk.
przym. napominalny
Wiktionary
(1.1) upominanie
Wiktionary
wspomnieć o czymś, wtrącić przy sposobności
SJP.pl
czasownik
(1.1) książk. wspomnieć o czymś lub o kimś krótko, mimochodem, zrobić aluzję do czegoś lub kogoś
Wiktionary
(1.1) Wychodząc z biura, napomknął o jutrzejszym spotkaniu.
Wiktionary
rzecz. napomknienie n., napomknięcie n., napomykanie n.
Wiktionary
(1.1) nadmienić, wzmiankować, zatrącić
Wiktionary
wspomnieć o czymś, wtrącić przy sposobności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napomknąć.
Wiktionary
rzecz. napomknienie n., napomykanie n.
czas. napomknąć, napomykać ndk.
Wiktionary
wzmianka, aluzja; napomknięcie
SJP.pl
Aluzja (łac. allusio) – nawiązanie do czegoś, kogoś; przywołanie nie wprost danej sprawy. Z reguły aluzje są łatwe do odgadnięcia przez odbiorcę wypowiedzi.
Wikipedia
upomnieć kogoś; zwrócić komuś uwagę
SJP.pl
upomnieć kogoś; zwrócić komuś uwagę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) karcące ostrzeżenie
(1.2) odczasownikowy od|napomnieć.
Wiktionary
IPA: ˌnapɔ̃mʲˈɲɛ̇̃ɲɛ, AS: napõmʹńė̃ńe
Wiktionary
rzecz. napominanie n., napominek m.
czas. napomnieć dk., napominać ndk.
przym. napominalny
Wiktionary
(1.1) upomnienie
Wiktionary
1. pompując, nagromadzić pewną ilość płynu lub gazu;
2. pompując, napełnić coś płynem lub gazem;
3. przenośnie: spowodować nagromadzenie się w kimś jakichś uczuć, emocji itp.
SJP.pl
1. pompując, nagromadzić pewną ilość płynu lub gazu;
2. pompując, napełnić coś płynem lub gazem;
3. przenośnie: spowodować nagromadzenie się w kimś jakichś uczuć, emocji itp.
SJP.pl
napełniać coś płynem lub gazem przez pompowanie
SJP.pl
wspominać o czymś, wtrącać przy sposobności
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. napomknąć)
(1.1) wspominać coś mimochodem, nie wprost, delikatnie zasugerować lub powiedzieć coś krótko i nieformalnie
Wiktionary
(1.1) Podczas rozmowy Ela napomykała o swoich planach na wakacje.
Wiktionary
rzecz. napomknięcie n., napomykanie ż.
Wiktionary
(1.1) nadmieniać
Wiktionary
nasączyć biszkopty, ciasto itp. alkoholem
SJP.pl
dokonać licznych ulepszeń
SJP.pl
gwałtowny silny nacisk, parcie na coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) silna presja fizyczna na coś lub kogoś
(1.2) przen. silne oddziaływanie
(1.3) fiz. siła nacisku jaką ciecz wywiera na powierzchnię;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ogrodzenie runęło pod naporem tłumu protestujących.
(1.2) Nie mógł oprzeć się naporowi, jaki zaczęły na niego wywierać środowiska żydowskie.
(1.3) Płyn w stanie spoczynku wywiera napór hydrostatyczny zarówno na dno, jak i ścianę naczynia.
Wiktionary
rzecz. napieranie n.
czas. napierać ndk., naprzeć dk.
Wiktionary
(1.1) napieranie
(1.2) nacisk, napieranie, oddziaływanie, presja
(1.3) parcie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
część amortyzatora przylegająca bezpośrednio do amortyzującej sprężyny
SJP.pl
grzyby naporostowe - grzyby żyjące na porostach
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: napór
SJP.pl
wysłać gdzieś wiele osób lub rzeczy, jedna za drugą
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. napotykać)
(1.1) dokonany od|napotykać.
Wiktionary
(1.1) Mówiąc krótko - próby zrealizowania europejskiej wizji przyszłości Polski napotkały niechętną postawę polityków państw zachodnich.
Wiktionary
IPA: naˈpɔtkat͡ɕ, AS: napotkać
Wiktionary
rzecz. napotkanie n., napotykanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napotkać.
Wiktionary
(1.1) Ambony ustawiane są na granicy lub w głębi lasu w miejscach, gdzie istnieje duże prawdopodobieństwo napotkania zwierzyny.
Wiktionary
IPA: ˌnapɔtˈkãɲɛ, AS: napotkãńe
Wiktionary
czas. napotkać dk., napotykać ndk.
rzecz. napotykanie n.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) powodując pocenie
Wiktionary
(1.1) Odwar z kory brzozy działa napotnie i odkażająco.
Wiktionary
przym. napotny, potowy, potny
Wiktionary
dany na poty; wywołujący w celach leczniczych wzmożone pocenie się
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. taki, który powoduje intensywniejsze pocenie
Wiktionary
(1.1) Kwiaty bzu są używane jako środek napotny.
Wiktionary
IPA: naˈpɔtnɨ, AS: napotny
Wiktionary
rzecz. pocenie n., pot m., spocenie n., przepocenie n.
czas. pocić się ndk., spocić się dk., przepocić dk.
przym. potowy, potny, przeciwpotowy
przysł. napotnie, przeciwpotowo
Wiktionary
(1.1) diaforetyczny
Wiktionary
napotykać się - spędzić dłuższy czas na potykaniu się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. napotkać)
(1.1) spotykać przypadkiem
(1.2) zdarzać się komuś, czemuś; stawać się częścią doświadczenia życiowego
czasownik zwrotny niedokonany napotykać się (dk. napotkać się)
(2.1) spotykać przypadkiem siebie nawzajem
czasownik zwrotny niedokonany napotykać się (dk. napotknąć się)
(3.1) potykać się długo, wiele razy
Wiktionary
rzecz. napotykanie n., napotkanie n.
Wiktionary
(1.1) natrafiać, spotykać, natykać się
(1.2) doświadczać, doznawać, przytrafiać się, stykać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napotykać.
Wiktionary
IPA: ˌnapɔtɨˈkãɲɛ, AS: napotykãńe
Wiktionary
czas. napotykać ndk., napotkać dk.
rzecz. napotkanie n.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. napowietrzyć)
(1.1) wprowadzać powietrze (w tym tlen) do czegoś, aby poprawić tam warunki
czasownik zwrotny niedokonany napowietrzać się (dk. napowietrzyć się)
(2.1) być napowietrzanym
Wiktionary
(1.1) Napowietrzamy akwarium, by ryby miały wystarczająco tlenu.
Wiktionary
rzecz. napowietrzanie n.
Wiktionary
urządzenie do nasycania powietrzem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napowietrzać.
Wiktionary
rzecz. nienapowietrzanie n., napowietrzenie n., napowietrznik m.
czas. napowietrzać ndk., napowietrzyć dk.
przym. napowietrzny
Wiktionary
znajdujący się, unoszący się lub odbywający się w powietrzu, np. napowietrzna kolejka linowa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znajdujący się, unoszący się w powietrzu, nad ziemią
Wiktionary
rzecz. napowietrzanie n.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. napowietrzać)
(1.1) dokonany od|napowietrzać.
Wiktionary
rzecz. napowietrzanie n., napowietrzenie n.
Wiktionary
rodzaj skóry używanej do wyrobu kurtek, rękawiczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj wyprawionej skóry wytrzymałej na pranie w wodzie
Wiktionary
Nappa – osada w Anglii, w hrabstwie North Yorkshire, w dystrykcie (unitary authority) North Yorkshire. Leży 75 km na zachód od miasta York i 309 km na północny zachód od Londynu.
Wikipedia
1. zbić, pobić kogoś;
2. pobić wiele osób;
3. naprać się - prać bardzo długo, wyprać wiele rzeczy
SJP.pl
napracować się - pracować długo, ciężko, aż do zmęczenia
SJP.pl
1. zbić, pobić kogoś;
2. pobić wiele osób;
3. naprać się - prać bardzo długo, wyprać wiele rzeczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. pijany
Wiktionary
przykleić coś przez prasowanie
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)
(1.1) prasując, nakleić coś
czasownik zwrotny dokonany naprasować się (ndk. brak)
(2.1) włożyć wiele wysiłku w prasowanie, poświęcić na prasowanie dużo czasu
(2.2) zmęczyć się prasowaniem
Wiktionary
rzecz. prasowanie n., prasownica ż., prasownictwo n., prasowacz mos., prasowaczka ż., prasowalność ż., prasa ż., prasówka ż., prasowarka ż., prasowalnia ż., prasownia ż., prasowalnica ż., prasowanko n., doprasowanie n., doprasowywanie n., naprasowanie n., odprasowanie n., odprasowywanie n., poprasowanie n., przeprasowanie n., przeprasowywanie n., przyprasowanie n., przyprasowywanie n., rozprasowanie n., rozprasowywanie n., sprasowanie n., sprasowywanie n., uprasowanie n., wprasowanie n., wprasowywanie n., wyprasowanie n., wyprasowywanie n., zaprasowanie n., zaprasowywanie n.
czas. doprasować dk., doprasowywać ndk., odprasować dk., odprasowywać ndk., poprasować dk., prasować ndk., przeprasować dk., przeprasowywać ndk., przyprasować dk., przyprasowywać ndk., rozprasować dk., rozprasowywać ndk., sprasować dk., sprasowywać ndk., uprasować dk., wprasować dk., wprasowywać ndk., wyprasować dk., wyprasowywać ndk., zaprasować dk., zaprasowywać ndk.
przym. prasowalniczy, prasowniczy, prasowalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) naklejenie czegoś w wyniku prasowania
(1.2) naprasowanie się: włożenie wiele wysiłku w prasowanie, poświęcenie na prasowanie dużej ilości czasu
(1.3) naprasowanie się: zmęczenie prasowaniem
Wiktionary
rzecz. prasowanie n., prasownica ż., prasownictwo n., prasowacz mos., prasowaczka ż., prasowalność ż., prasa ż., prasówka ż., prasowarka ż., prasowalnia ż., prasownia ż., prasowalnica ż., prasowanko n., doprasowanie n., doprasowywanie n., odprasowanie n., odprasowywanie n., poprasowanie n., przeprasowanie n., przeprasowywanie n., przyprasowanie n., przyprasowywanie n., rozprasowanie n., rozprasowywanie n., sprasowanie n., sprasowywanie n., uprasowanie n., wprasowanie n., wprasowywanie n., wyprasowanie n., wyprasowywanie n., zaprasowanie n., zaprasowywanie n.
czas. doprasować dk., doprasowywać ndk., naprasować dk., odprasować dk., odprasowywać ndk., poprasować dk., prasować ndk., przeprasować dk., przeprasowywać ndk., przyprasować dk., przyprasowywać ndk., rozprasować dk., rozprasowywać ndk., sprasować dk., sprasowywać ndk., uprasować dk., wprasować dk., wprasowywać ndk., wyprasować dk., wyprasowywać ndk., zaprasować dk., zaprasowywać ndk.
przym. prasowalniczy, prasowniczy, prasowalny
Wiktionary
nadruk naklejany na czymś przez prasowanie; prasowanka
SJP.pl
przyklejać coś przez prasowanie
SJP.pl
napraszać się - narzucać się komuś z czymś lub wpraszać się
SJP.pl
1. reperacja usterki w urządzeniu;
2. zmiana na lepsze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) doprowadzanie czegoś do właściwego stanu, użyteczności, porządku; usuwanie błędów
(1.2) sprawianie, że coś staje się lepsze, doskonalsze
(1.3) wynagradzanie komuś czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po naprawie samochód śmiga jak należy.
(1.2) Ten rząd z niejasnym, labilnym zapleczem politycznym już wiele nie osiągnie, więc pełny plan naprawy finansów publicznych musi być odłożony na czas po wyborach (albo jeszcze później).
Wiktionary
IPA: naˈprava, AS: naprava
Wiktionary
rzecz. naprawiacz m., naprawiciel m., naprawienie n., naprawianie n.
czas. naprawiać ndk., naprawić dk.
przym. naprawczy, naprawiacki
Wiktionary
(1.1) reparacja
(1.2) odnowa
(1.3) rekompensata
Wiktionary
dotyczący naprawiania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) służący do naprawy; podejmowany aby coś naprawić; związany z naprawą
Wiktionary
rzecz. naprawa ż., naprawiacz mos., naprawianie n.
czas. naprawiać, naprawić
Wiktionary
partykuła podkreślająca prawdziwość komunikowanego w zdaniu sądu, używana z reguły przed wyrażeniem, do którego się odnosi, dodawana do rzeczownika, czasownika, przymiotnika, przysłówka lub liczebnika; zaprawdę, rzeczywiście, istotnie, doprawdy
SJP.pl
partykuła
(1.1) …potwierdzająca, że coś jest zgodne z prawdą, z rzeczywistością
(1.2) …wyrażająca zdziwienie lub niedowierzanie mówiącego
Wiktionary
(1.1) Naprawdę nie wiem, dlaczego nie ma dzisiaj Maćka w szkole.
(1.1) Tu jest naprawdę pięknie!
(1.1) Czego tak naprawdę chcesz?
(1.2) Czy ty naprawdę sądziłeś, że mogłem tak postąpić?
Wiktionary
IPA: naˈpravdɛ, AS: napravde
Wiktionary
przym. prawdziwy
przysł. prawdziwie
rzecz. prawda
wykrz. prawda
partyk. zaprawdę
Wiktionary
(1.1) prawdziwie, rzeczywiście, szczerze, dokładnie, doprawdy; reg. śl. rychtyk., reg. śl. rychtig.
(1.2) istotnie, właściwie
Wiktionary
przywracać czemuś właściwy stan
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. naprawić)
(1.1) likwidować, usuwać uszkodzenia; ponownie doprowadzić coś do użyteczności
(1.2) polepszać stan czegoś
czasownik zwrotny niedokonany naprawiać się (dk. naprawić się)
(2.1) zmieniać się na lepsze
Wiktionary
(1.1) Tata codziennie naprawia samochód.
Wiktionary
IPA: naˈpravʲjät͡ɕ, AS: napravʹi ̯äć
Wiktionary
rzecz. naprawa ż., naprawianie n., naprawienie n., naprawiacz mos.
przym. naprawczy, naprawialny
Wiktionary
(1.1) reperować, poprawiać
(1.2) polepszać
Wiktionary
1. osoba zajmująca się zawodowo naprawianiem przedmiotów;
2. ironicznie: osoba dążąca do ulepszenia czegoś; reformator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która naprawia jakieś urządzenie lub rzecz, usuwa usterkę i przywraca przydatność danego przedmiotu
Wiktionary
(1.1) Zepsuła mi się szafka, więc zatelefonowałam po naprawiacza.
Wiktionary
rzecz. naprawa ż., naprawienie n., naprawianie n.
:: fż. naprawiaczka ż.
czas. naprawiać ndk., naprawić dk.
przym. naprawczy
Wiktionary
(1.1) złota rączka, majsterkowicz, specjalista, ekspert, rzemiecha
Wiktionary
cecha czegoś dającego się naprawić
SJP.pl
dający się naprawić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naprawiać.
Wiktionary
(1.1) Mój kolega jest biegły w naprawianiu samochodów.
Wiktionary
IPA: ˌnapraˈvʲjä̃ɲɛ, AS: napravʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
rzecz. naprawa ż., naprawienie n., naprawiacz mos.
czas. naprawiać ndk., naprawić dk.
przym. naprawczy
Wiktionary
(1.1) naprawa, reperacja, reperowanie
Wiktionary
zmienić coś na lepsze
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. naprawiać)
(1.1) zob. naprawiać.
czasownik zwrotny dokonany naprawić się (ndk. naprawiać się)
(2.1) zob. naprawiać się.
Wiktionary
(1.1) Musisz to naprawić w serwisie.
(2.1) Jest ciężko, ale to się jeszcze naprawi.
Wiktionary
IPA: naˈpravʲit͡ɕ, AS: napravʹić
Wiktionary
rzecz. naprawa ż., naprawianie n., naprawienie n., naprawiacz mos.
przym. naprawczy, naprawialny
Wiktionary
(1.1) reg. śl. sprawić.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naprawić.
Wiktionary
IPA: ˌnapraˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: napravʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. naprawić dk., naprawiać ndk.
rzecz. naprawa ż., naprawianie n., naprawiacz mos.
Wiktionary
(1.1) naprawa
Wiktionary
na poczekaniu, w pośpiechu
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) szybko, na poczekaniu, w pośpiechu
Wiktionary
muchówka z rodziny bzygowatych
SJP.pl
Naprętnik, ceriana (Ceriana) – rodzaj muchówek z rodziny bzygowatych i podrodziny Eristalinae.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naprężać.
Wiktionary
czas. naprężać ndk.
Wiktionary
rozciągnąć albo naciągnąć coś; napiąć; natężyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. stan pozostawania w stanie pomiędzy dwiema lub więcej siłami, które działają w opozycji do siebie
Wiktionary
Naprężenie – w mechanice ośrodków ciągłych jest wielkością fizyczną wyrażającą siły wewnętrzne, jakie sąsiednie cząstki materiału ciągłego wywierają na siebie. Naprężenie reprezentuje równocześnie dwa kierunki: kierunek działania siły oraz kierunek orientacji powierzchni – nie jest więc ani skalarem ani wektorem, lecz tensorem drugiego rzędu.
Wikipedia
urządzenie służące do regulacji naprężenia lub utrzymywania w odpowiednim naprężeniu napowietrznych kabli, taśmy, łańcucha, liny itp.
SJP.pl
rozciągnąć albo naciągnąć coś; napiąć; natężyć
SJP.pl
rozciągnąć albo naciągnąć coś; napiąć; natężyć
SJP.pl
pochodna kwasu propionowego, substancja o działaniu przeciwzapalnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. niesteroidowy lek przeciwzapalny, pochodna kwasu propionowego;
Wiktionary
Naproksen – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu propionowego o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym, zaliczana do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jest inhibitorem dwóch cyklooksygenaz: COX-1 (konstytutywnej) i COX-2 (indukowanej). Hamuje agregację płytek krwi (ale słabiej i krócej niż kwas acetylosalicylowy).
Wikipedia
(1.1) Nie zaleca się stosowania naproksenu u chorych z klirensem kreatyniny <20 ml/min.
Wiktionary
IPA: naˈprɔksɛ̃n, AS: naproksẽn
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napromieniać.
Wiktionary
czas. napromieniać, napromieniować
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. napromieniowywać)
(1.1) poddać działaniu promieniowania
Wiktionary
rzecz. napromienianie n., napromienienie n., napromieniowanie n., napromieniowywanie n., promieniowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napromieniować.
(1.2) dawka jakiegokolwiek rodzaju promieni wchłonięta przez dany przedmiot
Wiktionary
Napromieniowanie (ang. irradiation) H – wielkość w fotowoltaice wyrażana w [J/m²] lub [kW·h/m²] (global irradiation) składająca się z sumy napromieniowania bezpośredniego (nazywanego często nasłonecznieniem), rozproszonego i odbitego. Przedstawia energię padającą na jednostkę powierzchni w ciągu określonego czasu (roku, miesiąca, dnia, godziny).
Wikipedia
(1.2) Otwarcie lub uszkodzenie metalowej osłony oraz uruchomienie defektoskopu przez osoby do tego niepowołane grozi silnym napromieniowaniem promieniami gamma.
Wiktionary
czas. napromieniować dk.
Wiktionary
(1.2) napromienienie
Wiktionary
Atomowe ogrodnictwo – rodzaj hodowli mutacyjnej, w której zmiany w genotypie, a następczo fenotypie, uzyskuje się poprzez ekspozycję roślin na promieniowanie jonizujące, np. promieniowanie gamma, którego źródłem może być cez-137 albo kobalt-60.
Wikipedia
metoda skupiająca się na monitorowaniu i utrzymywaniu zdrowia układu rozrodczego kobiet, oparta głównie na naturalnym planowaniu rodziny
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naprowadzać.
Wiktionary
Naprowadzanie – technika występująca w broni rakietowej.
Określenie organizacji lotu pocisku występujące w technice rakietowej, która jest tak obliczona, żeby osiągnąć maksymalne prawdopodobieństwo rażenia celu.
Występują dwa sposoby naprowadzania:
Wikipedia
(1.1) Współczesne myśliwce mogą być uzbrojone w rakiety z naprowadzaniem laserowym.
Wiktionary
IPA: ˌnaprɔvaˈd͡zãɲɛ, AS: naprovaʒãńe
Wiktionary
czas. naprowadzać ndk., naprowadzić dk.
rzecz. naprowadzenie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naprowadzić.
Wiktionary
IPA: ˌnaprɔvaˈd͡zɛ̃ɲɛ, AS: naprovaʒẽńe
Wiktionary
czas. naprowadzić dk., naprowadzać ndk.
rzecz. naprowadzanie n.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. naprowadzać)
(1.1) dokonany od|naprowadzać.
Wiktionary
IPA: ˌnaprɔˈvad͡ʑit͡ɕ, AS: naprovaʒ́ić
Wiktionary
rzecz. naprowadzanie n., naprowadzenie n.
czas. naprowadzać ndk., prowadzić
Wiktionary
1. napruć się - potocznie: upić się; nastukać się;
2. popruć wiele czegoś
SJP.pl
Naprusewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Ostrowite.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.Miejscowość położona jest nad jeziorem Naprusewskim (Kosewskim), jest miejscem wypoczynkowym, w ostatnich latach powstało tam wiele domków letniskowych i wypoczynkowych.
Wikipedia
potocznie: taki, który się napruł (upił się); nawalony, nastukany, napieprzony, nagwizdany
SJP.pl
spryskać większą powierzchnię
SJP.pl
naprzeciwko;
1. w funkcji przysłówka: po przeciwnej, przeciwległej stronie, np.: W oknie naprzeciw stoją kwiaty.; z drugiej strony;
2. w funkcji przyimka: w miejscu, ku któremu zwrócona jest dana osoba lub rzecz, np.: Mieszkać naprzeciw poczty.; na wprost
SJP.pl
przyimek
(1.1) po drugiej stronie, po przeciwnej stronie
przysłówek
(2.1) po drugiej stronie, po przeciwnej stronie
Wiktionary
(1.1) Siedziała naprzeciw mnie, na drugim końcu mahoniowego stołu, wyprostowana, błądząc spojrzeniem gdzieś poza murami.
Wiktionary
IPA: naˈpʃɛt͡ɕif, AS: napšećif
Wiktionary
przyim. przeciw, naprzeciwko
przysł. naprzeciwko
Wiktionary
(1.1) naprzeciwko
(2.1) naprzeciwko
Wiktionary
naprzeciw;
1. w funkcji przysłówka: po przeciwnej, przeciwległej stronie, np.: W oknie naprzeciwko stoją kwiaty.; z drugiej strony;
2. w funkcji przyimka: w miejscu, ku któremu zwrócona jest dana osoba lub rzecz, np.: Mieszkać naprzeciwko poczty.; na wprost
SJP.pl
przyimek
(1.1) po przeciwnej stronie
(1.2) na wprost, w kierunku opisywanego obiektu
przysłówek miejsca
(2.1) po przeciwnej stronie
(2.2) na wprost, w kierunku opisywanego obiektu
Wiktionary
(1.1) On mieszka naprzeciwko pubu.
(1.1) Najpierw czytałem książkę, a potem rozmawiałem z mężczyzną, który siedział naprzeciwko mnie.
(2.1) Nie mogłem spać przez całą noc z powodu imprezy naprzeciwko.
(2.1) W kamienicy naprzeciwko zamieszkał Rosjanin z rodziną.
Wiktionary
przysł. naprzeciw
przyim. naprzeciw
Wiktionary
(1.1, 2.1) naprzeciw, vis-à-vis
(1.2, 2.2) naprzeciw
Wiktionary
1. znajdujący się naprzeciw czegoś, po przeciwnej stronie czegoś; przeciwległy;
2. kwiaty naprzeciwległe - kwiaty wyrastające z tego samego węzła, na tej samej wysokości, po obu stronach łodygi
SJP.pl
leżący na przemian, na zmianę z innym elementem
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób naprzemienny; na przemian, jeden po drugim lub raz jeden raz drugi
Wiktionary
(1.1) Cyklotymia jest zasadniczo spokrewniona z zaburzeniami dwubiegunowymi, ponieważ również tutaj naprzemiennie występują fazy maniakalne i depresyjne.
(1.1) Samica ptaka znosi zwykle dwa jaja, które wysiadują samiec i samica naprzemiennie przez 28 dni.
Wiktionary
IPA: ˌnapʃɛ̃ˈmʲjɛ̇̃ɲːɛ, AS: napšẽmʹi ̯ė̃•ńe
Wiktionary
rzecz. naprzemienność ż.
przym. naprzemienny
Wiktionary
(1.1) na przemian, na zmianę, raz tak, raz siak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest naprzemienne
Wiktionary
przym. naprzemienny
przysł. naprzemiennie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) następujący po sobie na przemian, zmieniający się kolejno
Wiktionary
rzecz. naprzemienność ż.
przysł. naprzemiennie
Wiktionary
poprześladować wielu ludzi
SJP.pl
1. przewinąć wiele czegoś;
2. naprzewijać się - spędzić dużo czasu na przewijaniu czegoś
SJP.pl
przysłówek
(1.1) do przodu, przed siebie
(1.2) na czele, przed innymi
(1.3) zawczasu, z góry
(1.4) przest. przede wszystkim
wykrzyknik
(2.1) Naprzód! → wojsk. komenda nakazująca ruszenie do przodu
Wiktionary
Naprzód – pismo socjalistyczne PPSD, a następnie PPS wychodzące w latach 1892–1948.
Wikipedia
(1.1) Wykonaj krok naprzód, krok w lewo i obrót.
(1.2) Dzieci niech wyjdą naprzód, inaczej nie będzie ich widać na zdjęciu.
(1.3) Zapłacił mi czynsz trzy miesiące naprzód.
(1.4) Ale wojownicy zbliżywszy się do siebie zatrzymali konie i poczęli naprzód się lżyć wzajemnie.
Wiktionary
IPA: ˈnapʃut, AS: napšut
Wiktionary
rzecz. przód
przym. przedni
Wiktionary
(1.1) do przodu, w przód, przed siebie
(1.2) do pierwszego rzędu
(1.3) z góry, zawczasu
(1.4) przede wszystkim, przest. najsamprzód
Wiktionary
przyczepić wiele czegoś
SJP.pl
taki, który naprzykrza się komuś
SJP.pl
naprzykrzyć się - stać się uciążliwym, znudzić się komuś; uprzykrzyć się
SJP.pl
naprzytulać się - spędzić dłuższy czas na przytulaniu
SJP.pl
potocznie: oddać mocz; nasiusiać, nasikać
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) psocąc zrobić wiele psot
Wiktionary
czas. psocić
rzecz. psota ż.
Wiktionary
program do kupowania plików mp3, niegdyś pierwszy program p2p do kopiowania muzyki przez internet stworzony przez Shawna Fanninga
SJP.pl
Napster – darmowa aplikacja typu peer-to-peer (P2P) umożliwiająca użytkownikom udostępnianie i pobieranie plików muzycznych w formacie MP3.
Została stworzona przez Shawna Fanninga i Seana Parkera i uruchomiona 1 czerwca 1999 roku. Napster szybko zyskał popularność, szczególnie wśród studentów, oferując dostęp do ogromnej bazy utworów muzycznych.
Wikipedia
potocznie:
1. zrobić wiele zdjęć; nacykać;
2. napstrykać się:
a) zmęczyć się robieniem zdjęć;
b) pstryknąć palcami wystarczająco dużo razy
SJP.pl
potocznie: robić wiele fotografii
SJP.pl
popsuć wiele rzeczy
SJP.pl
liczba rodzin pszczelich przypadających na 1 kilometr kwadratowy
SJP.pl
miejsce spuchnięte; nabrzmiałość, obrzmiałość, obrzęk
SJP.pl
pokryć pudrem; upudrować, zapudrować, popudrować
SJP.pl
pokrywać pudrem; zapudrowywać, pudrować
SJP.pl
1. potocznie: pobić kogoś dotkliwie; napieprzyć;
2. napukać się - spędzić pewien czas na pukaniu
SJP.pl
1. pyszny, dumny, nadęty;
2. nienaturalny, sztuczny, pełen przesady
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełen pychy
(1.2) rażący przesadą, sztucznością
Wiktionary
rzecz. napuszanie n., napuszenie n., napuszoność ż.
czas. napuszać ndk., napuszyć dk.
przysł. napuszenie
Wiktionary
(1.1) dumny, nadęty, pyszny, wyniosły, zarozumiały
(1.2) nienaturalny, pompatyczny, pretensjonalny, sztuczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napylać.
Wiktionary
urządzenie do napylania metalu na powierzchnie niemetalowe
SJP.pl
osadzić cienką warstwę metalu na powierzchni niemetalowej
SJP.pl
potocznie: powiedzieć komuś lub o kimś, zwykle podniesionym głosem, przykre, nieprzyjemne słowa
SJP.pl
potocznie:
1. ściągnąć na siebie lub kogoś jakieś nieszczęście, chorobę itp.;
2. napytać się - ciągnąć na siebie jakieś nieszczęście, chorobę itp.; nabawić się
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) pot. rzad. spowodować przeciw sobie lub innym przykre skutki, sprowadzić na siebie lub kogoś coś złego
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. umówić, uprosić
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zaprosić, namówić
(1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zamówić
Wiktionary
potocznie: napytywać sobie biedy - sprowadzać na siebie lub na kogoś coś złego
SJP.pl
potocznie:
1. płacząc przez jakiś czas, wylać łzy;
2. w zwrocie frazeologicznym: tyle, co kot napłakał - bardzo mało;
3. napłakać się:
a) zmęczyć się płakaniem;
b) spędzić pewien czas na lamentowaniu
SJP.pl
1. spłoszyć wiele zwierząt;
2. dawniej: strasząc, odpędzić kogoś; przepłoszyć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. napływać)
(1.1) dokonany od|napływać.
Wiktionary
IPA: naˈpwɨ̃nɔ̃ɲt͡ɕ, AS: napu̯ỹnõńć
Wiktionary
przym. płynny
czas. płynąć, napływać
rzecz. napłynięcie n., napływ mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|napłynąć.
Wiktionary
czas. napłynąć
rzecz. napływ mrz.
Wiktionary
1. obfite zbieranie albo zebranie się gdzieś jakiegoś płynu;
2. liczne przybycie lub przybywanie dokądś;
3. utwór geologiczny powstający z cząstek minerałów i skał naniesionych przez wodę rzeczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pojawianie się / pojawienie się gdzieś sporej ilości płynu
(1.2) liczne gromadzenie / zgromadzenie się w jakimś miejscu czego lub kogo
(1.3) gromadzenie / zgromadzenie się gdzieś substancji lotnej
(1.4) pojawianie się / pojawienie się w kimś doznań, uczuć
Wiktionary
rzecz. napłynięcie n., napływanie n., napływisko n.
czas. pływać, napłynąć dk., napływać ndk.
przym. napływowy
Wiktionary
(1) dopływ, przypływ
Wiktionary
napływać się - zmęczyć się pływaniem, spędzić dużo czasu na pływaniu, popływać do woli
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. napłynąć)
(1.1) płynąc, gromadzić się gdzieś
(1.2) docierać gdzieś, unosząc się nad ziemią
(1.3) przybywać tłumnie
(1.4) być dostarczanym gdzieś
(1.5) psych. powstawać w psychice, rodzić się w świadomości
(1.6) pot. stawać się pełnym treści płynnej
Wiktionary
rzecz. napływ mrz., napływanie n.
czas. pływać, napłynąć dk.
przym. napływowy
Wiktionary
(1.1) gromadzić się, wlewać się, wpływać
(1.2) gromadzić się, docierać, dolatywać, przedostawać się, wlatywać
(1.3) gromadzić się, przybywać
(1.4) docierać, przybywać
(1.5) nawiedzać, ogarniać, rodzić się
(1.6) nabiegać, nabrzmiewać, napełniać się
Wiktionary
1. przybyły z innych stron, np. ludność napływowa;
2. w geologii: naniesiony przez wodę
SJP.pl
prymitywne łóżko do spania; prycza
SJP.pl
Wikipedia
potoczna forma pożegnania; narka, na razie, cześć, pa, strzała
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) posp. slang. zwrot używany przy żegnaniu się z kimś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) To nara! Będę już zmykał!
Wiktionary
przysł. na razie, narcia, narka, naura
wykrz. narka, naura, na razie
rzecz. narka ż.
Wiktionary
(1.1) do widzenia, do zobaczenia, na razie, cześć (na pożegnanie), narcia, narka, pa, do zobaczyska
Wiktionary
rąbiąc, przygotowywać wiele drewna
SJP.pl
1. omawianie jakiejś sprawy w większym gronie osób;
2. spotkanie większej liczby osób zorganizowane w celu omówienia jakiejś sprawy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spotkanie, zwykle służbowe, w celu omówienia pewnych kwestii
Wiktionary
Narada, Narada muni (Sanskryt: नारद मुनी, nārada munī) – inkarnacja, awatara Wisznu, wędrowny mędrzec (ryszi), asceta, syn Brahmy, wieczny brahmaćarin. Zaliczany jest do grupy dewarszich. Podróżując z wynalezionym przez siebie instrumentem - winą - po całym wszechświecie naucza bhaktijogi.
Wikipedia
(1.1) Narada nad tym, co dalej należy zrobić miała miejsce w czasie wyjścia do sklepiku.
Wiktionary
IPA: naˈrada, AS: narada
Wiktionary
rzecz. rada ż., radca ż.
czas. naradzać
Wiktionary
(1.1) zebranie, debata
Wiktionary
roślina jednoroczna lub wieloletnia z rodziny pierwiosnkowatych, rosnąca głównie w Europie na skałach w wyższych rejonach górskich
SJP.pl
Naradka (Androsace L.) – rodzaj roślin należący do rodziny pierwiosnkowatych. Obejmuje co najmniej 164 gatunki. Występują one głównie na półkuli północnej w rejonach o chłodniejszym klimacie. Najwięcej jest ich w rejonie Himalajów i w Chinach, w Europie rosną 22 gatunki (w tym 4 rodzime w Polsce: naradka mlecznobiała A. lactea, północna A. septentrionalis, tępolistna A. obtusifolia i włosista A. chamaejasme), nieliczne gatunki występują także w Ameryce Północnej. Rośliny te zasiedlają zwykle murawy i tereny skaliste w górach, także widne lasy.
Wikipedia
skalnica naradkowata - gatunek rośliny okrytonasiennej z rodziny skalnicowatych
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. naradzić)
(1.1) przest. naradzać się (3.1)
czasownik przechodni niedokonany (dk. naradzić)
(2.1) przest. doradzać coś, udzielać komuś rady w jakiejś sprawie
czasownik zwrotny niedokonany naradzać się (dk. naradzić się)
(3.1) rozmawiając, uzgadniać coś
(3.2) daw. zasięgać czyjejś rady
Wiktionary
(3.1) Wkrótce poszli spać, ale już leżąc, zaczęli się naradzać i jeszcze raz rozważać sprawę przyjazdu do Jasienia.
Wiktionary
IPA: naˈrad͡zat͡ɕ, AS: naraʒać
Wiktionary
rzecz. narada ż., naradzanie n.
Wiktionary
(2.1) doradzać, radzić
(3.1) konsultować się, deliberować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naradzać.
Wiktionary
IPA: ˌnaraˈd͡zãɲɛ, AS: naraʒãńe
Wiktionary
czas. naradzać
Wiktionary
polecić, zarekomendować komuś coś lub kogoś; nastręczyć, zachwalić
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. narajać)
(1.1) pot. polecić coś komuś
(1.2) pot. załatwić coś komuś
(1.3) daw. polecić komuś kogoś na męża
czasownik zwrotny dokonany naraić się (ndk. narajać się)
(2.1) daw. zjawić się
Wiktionary
IPA: naˈrajit͡ɕ, AS: narai ̯ić
Wiktionary
rzecz. narajenie n.
Wiktionary
potocznie: polecać, rekomendować komuś coś lub kogoś; nastręczać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narajać.
Wiktionary
rzecz. nienarajanie n.
czas. narajać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naraić.
Wiktionary
czas. naraić
Wiktionary
naramiennica srebrnica - gatunek ćmy z rodziny garbatkowatych
SJP.pl
Naramiennica (Spatalia) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Motyl o stosunkowo delikatnie jak na garbatkowatego zbudowanym ciele. Głowa jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, krótkie głaszczki i uwstecznioną ssawkę, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Czułki osiągają mniej więcej połowę długości przedniego skrzydła i wykazują znaczny dymorfizm płciowy w budowie, będąc szczeciniastymi u samicy i obustronnie grzebykowanymi u samca. Owłosienie szerokiego tułowia i smukłego odwłoka jest gęste. Ukośnie sterczące ku bokom tegule odznaczają się bardzo gęstym owłosieniem. Skrzydła obu par są szerokie, duże względem ciała. Odnóża tylnej pary mają tylko dwie pary ostróg na goleniach.
Wikipedia
1. umieszczony na ramieniu munduru pasek materiału, służący do zamocowania odznak stopni wojskowych lub innych odznak przynależności;
2. część zbroi osłaniająca ramię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. umieszczony na ramieniu munduru pasek materiału, służący do zamocowania odznak stopni wojskowych lub innych odznak przynależności;
(1.2) wojsk. część zbroi osłaniająca ramię;
Wiktionary
Naramiennik (także: pagon, dawniej: epolet, galon) – element odzieży (zwłaszcza mundurów), w postaci paska materiału umieszczonego na wysokości barku. Często wykorzystywany jako miejsce umieszczania oznaki stopnia wojskowego lub przynależności organizacyjnej.
Wikipedia
IPA: ˌnarãˈmʲjɛ̇̃ɲːik, AS: narãmʹi ̯ė̃•ńik
Wiktionary
rzecz. ramię n.
przym. naramienny
Wiktionary
(1.1) epolet, galon; pot. pagon
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. narosnąć)
(1.1) zwiększać swoje wymiary, intensywność, liczbę
(1.2) biol. powiększać się lub powstawać, rosnąc
Wiktionary
(1.1) Pomimo narastających bólów wątroby piła coraz więcej.
(1.1) Objawy choroby Parkinsona pojawiają się i narastają powoli i stopniowo w ciągu kilku lat.
Wiktionary
rzecz. narastanie n., narośl ż.
Wiktionary
(1.1) zwiększać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narastać.
Wiktionary
rzecz. nienarastanie n., narośl ż.
czas. narastać ndk.
Wiktionary
1. nagle
2. jednocześnie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) nagle, bez ostrzeżenia
(1.2) jednocześnie, razem
Wiktionary
(1.2) Prawdopodobnie także często zmieniasz miejsce pracy, jak i sam wykonywany zawód, lub robisz dwie rzeczy naraz.
Wiktionary
IPA: ˈnaras, AS: naras
Wiktionary
rzecz. raz m.
liczgł. raz
Wiktionary
(1.1) nagle, wtem, raptem
(1.2) jednocześnie, równocześnie
Wiktionary
wystawiać kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego lub sprawiać, że ktoś może doznać nieprzyjemności
SJP.pl
czasownik
(1.1) wystawiać kogoś lub coś na niebezpieczeństwo lub na szkodliwe działanie
Wiktionary
rzecz. narażanie n., narażenie n.
czas. narazić dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narazić.
Wiktionary
(1.1) Dowiedz się, jak technologia powiadomień o narażeniu pomaga w walce z COVID-19.
Wiktionary
rzecz. narażanie n.
czas. narazić dk., narażać ndk.
Wiktionary
wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego lub sprawić, że ktoś doznał nieprzyjemności
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|narażać.
Wiktionary
(1.1) Tu dodać trzeba, że "Wprost" naraził się SdRP kilkoma głośnymi, demaskatorskimi artykułami na temat tzw. sprawy Oleksego.
Wiktionary
IPA: naˈraʑit͡ɕ, AS: naraźić
Wiktionary
rzecz. narażenie n., narażanie n., raz mrz.
czas. narażać ndk.
liczgł. raz
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. podręczny
Wiktionary
IPA: naˈraʑnɨ, AS: naraźny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. blizna
Wiktionary
rzeka w Indiach
SJP.pl
Narbada, Narmada – rzeka w środkowej części subkontynentu indyjskiego (wyżyna Dekan), tworząca granicę pomiędzy Indiami Północnymi i Południowymi.
Źródło Narbady leży w paśmie Majkal (Mekal). Długość to około 1300 km, zaś powierzchnia dorzecza 98 tys. km². Rzeka płynie w głębokiej i wąskiej dolinie między pasmem Windhja i Satpura. Ujście w formie estuarium do Zatoki Kambajskiej na Morzu Arabskim. W dolnym biegu używana do nawadniania. Przez Indusów uważana za rzekę świętą.
Wikipedia
miasto we Francji; Narbonne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Aude;
Wiktionary
Narbona (fr. Narbonne, wymowa; oksyt. Narbona, łac. Narbo) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Aude. Przez gminę przepływa rzeka Aude.
Wikipedia
(1.1) Planując posunięcia swych oddziałów, jak zwykle z najwyższą starannością, Cezar posłał do generała Fabienusa w Narbonie rozkaz przeprowadzenia swych trzech legionów do Hiszpanii i zabezpieczenia przełęczy wiodących przez Pireneje, zanim jeszcze sam tam dotrze.
Wiktionary
rzecz. narbończyk mos., narbonka ż.
przym. narboński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Narbony
Wiktionary
(1.1) W zamian za spełnianie tych funkcji miał prawo do pobierania jednego grosza od każdego funta wartości wszystkich towarów przywożonych przez narbończyków do Pizy.
Wiktionary
rzecz. Narbona ż.
:: fż. narbonka ż.
przym. narboński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Narbony
Wiktionary
rzecz. Narbona ż.
:: fm. narbończyk mos.
przym. narboński
Wiktionary
[czytaj: narBON] miasto we Francji; Narbona
SJP.pl
Narbona (fr. Narbonne, wymowa; oksyt. Narbona, łac. Narbo) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Aude. Przez gminę przepływa rzeka Aude.
Wikipedia
1. → Narbona (miasto we Francji);
2. len narboński - gatunek roślin z rodziny lnowatych;
3. śniedek narboński - gatunek roślin z rodziny szparagowatych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narboną, dotyczący Narbony
Wiktionary
(1.1) Weselu narbońskiemu nadano celowo czysto rzymską oprawę. „Cesarz" Attalus i inni znakomici Rzymianie zadbali o organizacyjną stronę uroczystości, w których brali udział zarówno Rzymianie, jak i Wizygoci.
Wiktionary
rzecz. Narbona ż., narbończyk mos., narbonka ż.
Wiktionary
1. kobieta jeżdżąca na nartach, uprawiająca sport związany z nartami; alpejka;
2. sportowa zimowa czapka używana przez narciarzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: narciarz
Wiktionary
Narciarstwo – forma aktywności fizycznej oraz dyscyplina sportowa polegająca na przemieszczaniu się lub wykonywaniu akrobacji za pomocą sprzętu narciarskiego – nart, a także kijków. Narty mocowane są do butów narciarza za pomocą specjalnych wiązań. Do połowy XIX wieku narty były wykorzystywane głównie do celów transportowych, natomiast w późniejszym okresie upowszechniło się wykorzystywanie nart w celach rekreacyjnych i sportowych.
Wikipedia
IPA: narʲˈt͡ɕarka, AS: narʹćarka
Wiktionary
rzecz. narta ż., narciarstwo n., nartnik m., narty nmos.
:: fm. narciarz m.
przym. narciarski
Wiktionary
1. kobieta jeżdżąca na nartach, uprawiająca sport związany z nartami; alpejka;
2. sportowa zimowa czapka używana przez narciarzy
SJP.pl
pomieszczenie do przechowywania nart
SJP.pl
→ narciarz, → narciarstwo
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla narciarza, przeznaczony dla narciarzy, dotyczący narciarstwa
Wiktionary
(1.1) Przed wyjazdem w góry muszę kupić nowe spodnie narciarskie.
(1.1) Będąc w Wiśle, oglądaliśmy skocznię narciarską.
Wiktionary
IPA: narʲˈt͡ɕarsʲci, AS: narʹćarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. narta ż., narciarz m., narciarka ż., narciarstwo n., nartnik mzw., narty
Wiktionary
1. dyscyplina sportowa;
2. biegi, skoki, zjazdy na nartach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) sport. dyscyplina sportowa obejmująca biegi, skoki, zjazdy na nartach;
Wiktionary
Narciarstwo – forma aktywności fizycznej oraz dyscyplina sportowa polegająca na przemieszczaniu się lub wykonywaniu akrobacji za pomocą sprzętu narciarskiego – nart, a także kijków. Narty mocowane są do butów narciarza za pomocą specjalnych wiązań. Do połowy XIX wieku narty były wykorzystywane głównie do celów transportowych, natomiast w późniejszym okresie upowszechniło się wykorzystywanie nart w celach rekreacyjnych i sportowych.
Wikipedia
(1.1) Zawody w narciarstwie alpejskim rozgrywane były na każdych zimowych igrzyskach olimpijskich od olimpiady w 1936 w Garmisch-Partenkirchen, Niemcy.
Wiktionary
IPA: narʲˈt͡ɕarstfɔ, AS: narʹćarstfo
Wiktionary
rzecz. narciarz m., narciarka ż., narta ż., nartnik m., narty
przym. narciarski
Wiktionary
meżczyzna jeżdżący na nartach, uprawiający sport związany z nartami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. osoba jeżdżąca na nartach – po śniegu lub wodzie; także: zawodnik uprawiający narciarstwo
Wiktionary
Narciarstwo – forma aktywności fizycznej oraz dyscyplina sportowa polegająca na przemieszczaniu się lub wykonywaniu akrobacji za pomocą sprzętu narciarskiego – nart, a także kijków. Narty mocowane są do butów narciarza za pomocą specjalnych wiązań. Do połowy XIX wieku narty były wykorzystywane głównie do celów transportowych, natomiast w późniejszym okresie upowszechniło się wykorzystywanie nart w celach rekreacyjnych i sportowych.
Wikipedia
(1.1) Na stoku szusowało kilku narciarzy.
Wiktionary
IPA: ˈnarʲt͡ɕaʃ, AS: narʹćaš
Wiktionary
rzecz. narta ż., narciarstwo n., nartnik m., narty nmos.
:: fż. narciarka ż.
przym. narciarski
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|narciorz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. sport. narciarz
Wiktionary
(1.1) Narciorz w momyncie sztopnył i polecioł gymbom na doł na skocznia.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. med. chemicznie czysty acetylen stosowany do krótkotrwałej narkozy poprzez inhalację
Wiktionary
(1.1) Narcylen nie posiada zapachu.
Wiktionary
IPA: narˈt͡sɨlɛ̃n, AS: narcylẽn
Wiktionary
(1.1) acetylen, etin, etyn
Wiktionary
osoba zakochana w sobie, mająca bezkrytyczny stosunek do siebie; narcyz
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób narcystyczny
Wiktionary
rzecz. narcyz m., narcyzm m., narcystyczność ż.
przym. narcystyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest narcystyczne; cecha tych, którzy są narcystyczni
Wiktionary
rzecz. narcyz m., Narcyz m., narcyzm m.
przym. narcystyczny
przysł. narcystycznie
Wiktionary
zakochany w sobie i swojej urodzie; nacechowany narcyzmem, narcyzowaty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wyróżniający się narcyzmem, związany z narcyzmem
Wiktionary
(1.1) Narcystyczny polityk, widząc śmiejącego się mu w nos dziennikarza albo czytając w gazecie krytykę własnych poczynań, nie bierze ich pod uwagę. Liczy się to, co sam myśli o własnych dokonaniach.
Wiktionary
rzecz. narcyzm mrz., narcystyczność ż., Narcyz mos., Narcyza ż., narcyz mos./mrz.
przym. narcyzowaty
przysł. narcystycznie
Wiktionary
(1.1) narcyzowaty, samolubny, egocentryczny, egoistyczny
Wiktionary
osoba zakochana w sobie, mająca bezkrytyczny stosunek do siebie; narcysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. piękny młodzieniec ukarany miłością do własnego odbicia;
(1.2) imię|polski|m.;
Wiktionary
Narcyz (Narcissus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny amarylkowatych. Obejmuje 74 gatunki i dużą liczbę mieszańców. Dziko rosną w krajach śródziemnomorskich, w Europie Środkowej i Północnej oraz w zachodniej Azji po Uzbekistan i Afganistan oraz we wschodniej Azji (wschodnie Chiny i Japonia). Są popularnymi roślinami uprawianymi jako ozdobne dla efektownych i pachnących kwiatów. Wyhodowano ponad 10 tysięcy odmian w obrębie rodzaju.
Wikipedia
IPA: ˈnart͡sɨs, AS: narcys
Wiktionary
rzecz. narcyz mos./mrz., narcyzm mrz.
:: fż. Narcyza ż.
przym. narcyzowy, narcyzowaty, narcystyczny
Wiktionary
osoba zakochana w sobie, mająca bezkrytyczny stosunek do siebie; narcysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Narcyz
Wiktionary
Narcyza – imię żeńskie pochodzenia greckiego.
Jest żeńskim odpowiednikiem męskiego imienia Narcyz.
Imię to nie jest zaświadczone w średniowiecznych źródłach polskich; pojawiło się w Polsce w XIX wieku – wówczas było uważane za imię afektowane. W 2001 roku nosiło je 705 Polek.
Narcyza imieniny obchodzi 18 marca.
Formy zdrobniałe: Narcyzia, Cyzia.
Wikipedia
IPA: narˈt͡sɨza, AS: narcyza
Wiktionary
rzecz. narcyzm mrz., Narcyz
przym. narcystyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. gw-pl|Zaolzie. narcyz
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Narcyzy lub z nią związany
SJP.pl
bezkrytyczne uwielbianie samego siebie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. cecha charakteru polegająca na samouwielbieniu i bezkrytycznym stosunku do swojej osoby
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Normalny narcyzm kobiet – czas spędzany przed zwierciadłem, obojętne czy przed potrójnym tremem, czy lusterkiem puderniczki - odnosi się przede wszystkim do twarzy (i jej okola - włosów), gdyż z nią się one identyfikują.
(1.1) Rozwijanie pokory (tj. cechy przeciwstawianej narcyzmowi i roszczeniowości upowszechniającym się w kulturze konsumpcji) podwyższa dobrostan psychiczny i społeczny.
Wiktionary
rzecz. Narcyz m., Narcyza ż., narcyz m., narcystyczność ż.
przym. narcystyczny
przysł. narcystycznie
Wiktionary
(1.1) miłość własna, samouwielbienie
Wiktionary
Narcyz z małżonką; Narcyzowie
SJP.pl
narcyzowy;
1. mający cechy narcyza (kwiatu), podobny do narcyza;
2. zawilec narcyzowaty - roślina z rodziny jaskrowatych, o białych kwiatach i trujących własnościach;
3. odznaczający się narcyzmem, bezkrytycznym zachwytem nad sobą i swoją urodą
SJP.pl
osoba zakochana w sobie, mająca bezkrytyczny stosunek do siebie; narcysta
SJP.pl
narcyzowaty;
1. mający cechy narcyza (kwiatu), podobny do narcyza;
2. zawilec narcyzowaty - roślina z rodziny jaskrowatych, o białych kwiatach i trujących własnościach;
3. odznaczający się narcyzmem, bezkrytycznym zachwytem nad sobą i swoją urodą
SJP.pl
olejek eteryczny z roślin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa roślin z rodzaju kozłek, głównie kozłka lekarskiego (Valeriana officinalis), nardu celtyckiego (Valeriana celtica), a także nardu indyjskiego (Nardostachys Jatamansi), znanych od starożytności, stosowanych do produkcji pachnideł oraz jako składnik mieszanek leczniczych
(1.3) farm. olejek eteryczny uzyskiwany z nardu (1.2) używany w przemyśle farmaceutycznym i perfumeryjnym
Wiktionary
Olejek nardowy, nard, spikanard lub szpikanard – olejek eteryczny otrzymywany z korzenia i łodygi rośliny nardostachys wielkokwiatowy Nardostachys jatamansi, rosnącej w Himalajach na wysokości 3000–4000 m n.p.m. Wytwarzano go przez długotrwałe i powolne gotowanie rozdrobnionych fragmentów tej rośliny w mieszaninie złożonej z wody, wina i oleju oliwkowego. Ma bardzo intensywny zapach, dla współczesnych ludzi jednak mało przyjemny.
Wikipedia
(1.1) Upał stawał się większy; przygrzane słońcem cząbry skał i krzaki nardu poczęły ronić woń mocną i upajającą.
(1.1-3) …dom Winicjusza przybrany był istotnie w zieleń mirtową i bluszcze, z których poczyniono upięcia na ścianach i nad drzwiami. Kolumny okręcono zwojami winogradu. Płonęły ośmio- i dwunastopłomienne kaganki, mające kształt naczyń, drzew, zwierząt, ptaków lub posągów trzymających lampy napełnione wonną oliwą, wykutych z alabastru, z marmuru, ze złoconej miedzi korynckiej, (…) pięknych i przez sławnych mistrzów rzeźbionych. Wszędy rozchodziła się woń nardu, do której Winicjusz przywykł i którą polubił na Wschodzie.
Wiktionary
IPA: nart, AS: nart
Wiktionary
przym. nardowy
Wiktionary
(1.3) olejek nardowy
Wiktionary
→ nard
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący nardu, zawierający nard
Wiktionary
IPA: narˈdɔvɨ, AS: nardovy
Wiktionary
rzecz. nard
Wiktionary
tyle, ile można unieść na ręku; naręcze
SJP.pl
Naręczak – część zbroi płytowej, służąca do ochrony ręki. Składa się z: naramiennika, opachy, nałokcicy i zarękawia (bez rękawicy).
Wikipedia
tyle, ile można unieść na ręku, np. naręcze kwiatów, naręcze drewna; naręcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tyle, ile uda się unieść na rękach
Wiktionary
rzecz. ręka ż.
Wiktionary
Rodzanice, narecznice, sudiczki – w religii Słowian niewidzialne duchy lub bóstwa losu. W źródłach przytaczane najczęściej razem z Rodem. Na ogół wymieniane w liczbie trzech, czasami jednak wymieniane w liczbie czterech, pięciu, siedmiu lub nawet dziewięciu, z czego jedna była „królową”, lub w liczbie pojedynczej. Związane z Dolą, lecz nie wiadomo na jakich zasadach. W polskim folklorze najczęściej występują jako zorze.
Wikipedia
1. przystosowany do noszenia na ręku;
2. znajdujący się na ręce
SJP.pl
dawniej: nareperować - naprawić coś; zreparować
SJP.pl
zreperować;
1. naprawić coś;
2. poprawić stan czegoś, np. zreperować małżeństwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nareperować.
Wiktionary
IPA: ˌnarɛpɛrɔˈvãɲɛ, AS: nareperovãńe
Wiktionary
czas. nareperować dk., zreperować dk., reperować ndk.
rzecz. reperacja, zreperowanie, reperowanie
Wiktionary
(1.1) reperacja, naprawa, naprawienie, zreperowanie
Wiktionary
potocznie: naprawiać coś
SJP.pl
wreszcie, w końcu
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w końcu, wreszcie
Wiktionary
(1.1) Nareszcie doczekałam się odpowiedzi z urzędu.
Wiktionary
IPA: naˈrɛʃʲt͡ɕɛ, AS: narešʹće
Wiktionary
(1.1) w końcu, wreszcie
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. rzeka w Polsce, dopływ Wisły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Wisły;
Wiktionary
Narew – rzeka przepływająca przez północno-wschodnią Polskę.
Narew to prawy dopływ Wisły (do 1962 rzeka była uważana za prawostronny dopływ Bugu; zobacz też: Bugonarew). Długość 484 km, z czego większość w Polsce (448 km), a reszta – na Białorusi, gdzie bierze swój początek. Tylko na odcinku 1 km Narew stanowi granicę polsko-białoruską.
Wikipedia
(1.1) Długość Narwi wynosi 484 km.
Wiktionary
IPA: ˈnarɛf, AS: naref
Wiktionary
przym. narwiański, nadnarwiański
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. rzeka w Polsce
SJP.pl
Narewka (biał. Нараўка, Naraŭka, wymowa miejscowa: Narauka, z akcentem na pierwszą sylabę) – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narewka.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wikipedia
1. przymiotnik od: Narwa - rzeka;
2. przymiotnik od: Narwa - miejscowość
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narwą (rzeką w Rosji i Estonii)
(1.2) związany z Narwą (miastem w Estonii)
Wiktionary
rzecz. Narwa ż.
Wiktionary
rodzaj fajki wodnej; nargile, szisza
SJP.pl
Szisza (arab. شيشة) (nazwa egipska), zwana też nargilami (arab. نرجيلة) (nazwa pochodząca z Libanu) lub argilą (arab. أرجيلة), lub hookah (arab. حقة, urdu حقہ) – rodzaj fajki wodnej do palenia. Pochodzi z Indii, a zyskała popularność zwłaszcza w krajach arabskich.
Wikipedia
rodzaj fajki wodnej; szisza, nargila
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) etn. fajka wodna popularna na muzułmańskim Wschodzie
Wiktionary
Szisza (arab. شيشة) (nazwa egipska), zwana też nargilami (arab. نرجيلة) (nazwa pochodząca z Libanu) lub argilą (arab. أرجيلة), lub hookah (arab. حقة, urdu حقہ) – rodzaj fajki wodnej do palenia. Pochodzi z Indii, a zyskała popularność zwłaszcza w krajach arabskich.
Wikipedia
(1.1) W głębi komnaty stała złocista otomana, a na niej spoczywała piękna królewna, która właśnie paląc nargile ziewała tak czarownie, że nie mogłem oderwać oczu od jej wdzięcznych i porywająco słodkich poziewań.
Wiktionary
IPA: narʲˈɟilɛ, AS: narʹǵile
Wiktionary
(1.1) szisza
Wiktionary
Narie – jezioro w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Morąg, na obszarze Równiny Olsztynka i częściowo Pojezierza Dzierzgońsko-Morąskiego.
Wikipedia
flawonoid występujący w soku z grejpfruta i dojrzałych nasionach brzoskwini
SJP.pl
Naryngenina, naringenina – organiczny związek chemiczny z grupy flawonoidów, występujący w soku z grejpfruta, a także w dojrzałych nasionach brzoskwini. Jest aglikonem narynginy.
Naryngenina działa przeciwzapalnie, wzmacnia naczynia krwionośne, obniża poziom cholesterolu.
Wikipedia
miasto w Rosji, stolica Nienieckiego Okręgu Autonomicznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na północy Federacji Rosyjskiej, stolica Nienieckiego Okręgu Autonomicznego;
Wiktionary
Narjan-Mar (ros. Нарьян-Мар, nieniecki Няръяна мар) – miasto w Rosji, w obwodzie archangielskim, nad Peczorą, 110 km od Morza Barentsa, stolica Nienieckiego Okręgu Autonomicznego. 24 775 mieszkańców (2018). Miejscowość została założona w 1929 r., a prawa miejskie uzyskała w 1935 roku.
Odległość do Moskwy – 1501 km.
W mieście znajduje się dyrekcja Rezerwatu Nienieckiego.
Wikipedia
IPA: ˈnarʲjãn ˈmar, AS: narʹi ̯ãn mar
Wiktionary
przym. narjan-marski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narjan-Marem, dotyczący Narjan-Maru
Wiktionary
rzecz. Narjan-Mar mrz.
Wiktionary
potoczna forma pożegnania; nara, na razie, cześć, pa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) posp. slang. zdrobn. nara, na razie
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) posp. slang. pożegnanie, słowa pożegnania
Wiktionary
Narka – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kansas, w hrabstwie Republic.
Wikipedia
(1.1) No to narka! Spadam już.
(2.1) Puściłem narkę i poleciałem.
Wiktionary
wykrz. nara, naura, na razie
przysł. na razie
Wiktionary
(2.1) slang. NQ, nq
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przestępca powiązany z narkotykami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biznes związany z narkotykami, ich produkcją i sprzedażą
Wiktionary
(1.1) Już wcześniej był on skazany za udział w zorganizowanej grupie przestępczej zajmującej się narkobiznesem.
Wiktionary
IPA: ˌnarkɔˈbʲiznɛs, AS: narkobʹiznes
Wiktionary
rzecz. narkobiznesmen m.
przym. narkobiznesowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. lęk przed narkotykami
Wiktionary
(1.1) Działając wspólnie z kilkudziesięcioma organizacji z kraju i całego świata, staramy się wspólnie zmieniać język debaty publicznej i walczyć z panującą narkofobią, dostarczać racjonalnych i naukowych przesłanek do efektywnej prewencji, edukacji i terapii osób uzależnionych.
Wiktionary
rzecz. narkofob m.
Wiktionary
potocznie: gang narkotykowy
SJP.pl
okulary pokazujące obraz widziany przez osoby odurzone narkotykami
SJP.pl
potocznie: kartel narkotykowy
SJP.pl
choroba o nieznanej etiologii, charakteryzująca się nadmierną sennością w połączeniu z katapleksją (zwiotczeniem mięśni)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba polegająca na nadmiernej senności w ciągu dnia i napadach krótkiego oraz niekontrolowanego snu;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. narkoleptyk m., narkoleptyczka ż.
przym. narkoleptyczny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. kobieta cierpiąca na narkolepsję
Wiktionary
rzecz. narkolepsja ż.
:: fm. narkoleptyk m.
przym. narkoleptyczny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z narkolepsją
Wiktionary
rzecz. narkolepsja ż., narkoleptyczka ż., narkoleptyk m.
Wiktionary
osoba nieoczekiwanie zapadająca w krótki sen
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. człowiek cierpiący na narkolepsję
Wiktionary
rzecz. narkolepsja ż.
:: fż. narkoleptyczka ż.
przym. narkoleptyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. komisarz ludowy (odpowiednik ministra w Związku Radzieckim do 1946);
Wiktionary
Komisarz ludowy (ros. Народный комиссар – akronim narkom) – określenie funkcji ministra w RFSRR i ZSRR w latach 1917–1946, osoby kierującej komisariatem ludowym, odpowiednikiem ministerstwa. Określenie „minister” zostało usunięte przez bolszewików po przejęciu władzy jako burżuazyjne.
Wikipedia
(1.1) Narkomowie, jasna rzecz, orędzi nie czytali, a kierownicy działów gospodarczych zrywali chyba boki: też wyrzut wymyślił – ostatnia wola! A gwizdać nam na przodków! – pracujemy dla potomności.
Wiktionary
potocznie: mafia zajmująca się handlem narkotykami; mafia narkotykowa
SJP.pl
człowiek nałogowo zażywający narkotyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba uzależniona od narkotyków
Wiktionary
Narkomania (gr. narke – odurzenie, mania – szaleństwo) – potoczne określenie odnoszące się do uzależnienia od substancji chemicznych wpływających na czynność mózgu. Narkomania charakteryzuje się:
Wikipedia
(1.1) Narkomani powinni mieć dostęp do czystych strzykawek.
Wiktionary
IPA: narˈkɔ̃mãn, AS: narkõmãn
Wiktionary
rzecz. narkomania ż., narkomaństwo n.
:: fż. narkomanka ż.
przym. narkomański
Wiktionary
(1.1) pot. pejor. ćpun
Wiktionary
nałogowe używanie środków odurzających, nasennych lub narkotyków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nałóg związany z ciągłą potrzebą zażywania narkotyków;
Wiktionary
Narkomania (gr. narke – odurzenie, mania – szaleństwo) – potoczne określenie odnoszące się do uzależnienia od substancji chemicznych wpływających na czynność mózgu. Narkomania charakteryzuje się:
Wikipedia
IPA: ˌnarkɔ̃ˈmãɲja, AS: narkõmãńi ̯a
Wiktionary
rzecz. narkotyk mrz., narkoman m., narkomanka ż., narkomaństwo n.
przym. narkomański
Wiktionary
(1.1) pot. pejor. ćpuństwo
Wiktionary
kobieta nałogowo zażywająca narkotyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta uzależniona od narkotyków
Wiktionary
IPA: ˌnarkɔ̃ˈmãnka, AS: narkõmãnka
Wiktionary
rzecz. narkomania ż., narkomaństwo n.
:: fm. narkoman m.
przym. narkomański
Wiktionary
dotyczący narkomana
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący narkomaństwa lub narkomana
Wiktionary
(1.1) Jakiś czas potem spotkałem ludzi, którzy zajmowali się dziećmi, dziećmi potrzebującymi pomocy, dziećmi z rodzin alkoholowych i narkomańskich. Zapytałem czy mogę spróbować takiej pracy. Zgodzili się.
Wiktionary
rzecz. narkomaństwo n., narkoman m., narkomanka ż., narkomania ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. neol. uzależnienie od narkotyków, zob. narkomania.
Wiktionary
(1.1) Poszukiwanie boskości przez twórczość może doprowadzić do uzależnienia porównywalnego z nałogami - alkoholizmem, hazardem, narkomaństwem.
Wiktionary
rzecz. narkotyk mrz., narkomania ż., narkoman m., narkomanka ż.
przym. narkomański
Wiktionary
przyrząd do wykrywania obecności narkotyków w organizmie; narkotest, narkotester
SJP.pl
Wikipedia
1. test na obecność narkotyków w organizmie;
2. przyrząd do wykrywania obecności narkotyków w organizmie; narkomat, narkotester
SJP.pl
Narkotest – test do wykrywania narkotyków w podejrzanych substancjach (tabletkach, płynach, proszkach), w moczu i w ślinie. Narkotestów używają gł. organy ścigania.
Wikipedia
przyrząd do wykrywania obecności narkotyków w organizmie; narkotest, narkomat
SJP.pl
osoba uprawiająca turystykę powiązaną z przemytem lub zażywaniem narkotyków
SJP.pl
turystyka powiązana z przemytem lub zażywaniem narkotyków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co narkotyczne
Wiktionary
rzecz. narkotyk m., narkoza ż., narkotyzacja ż., narkotyzowanie n.
czas. narkotyzować, narkotyzować się ndk.
przym. narkotyczny, narkotykowy
przysł. narkotycznie
Wiktionary
1. wywołujący narkozę;
2. wywołany przez narkotyki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z narkotykiem, dotyczący narkotyku
(1.2) związany z narkozą, dotyczący narkozy
Wiktionary
IPA: ˌnarkɔˈtɨt͡ʃnɨ, AS: narkotyčny
Wiktionary
rzecz. narkotyk m., narkoza ż., narkotyzowanie n., narkotyczność ż.
czas. narkotyzować się, narkotyzować
przysł. narkotycznie
przym. narkotykowy
Wiktionary
substancja działająca na system nerwowy, powodująca uśpienie, uspokojenie, uśmierzenie bólu, oszołomienie lub euforię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) substancja, którą przyjmowanie powoduje po jakimś okresie używania uzależnienie fizyczne;
(1.2) przen. coś lub ktoś nieodzowny, stale potrzebny
Wiktionary
Narkotyk (gr. narkōtikós ‘oszałamiający’) – potoczna nazwa niektórych substancji psychoaktywnych działających na ośrodkowy układ nerwowy. Ze względu na poglądy społeczne, różnice kulturowe, stany prawne itp. nie ma jednoznacznej definicji słowa narkotyk. Narkotykami nazywa się:
Wikipedia
(1.1) Często narkotyki dzieli się na miękkie i twarde, choć kryterium podziału nie jest jasno ustalone.
Wiktionary
IPA: narˈkɔtɨk, AS: narkotyk
Wiktionary
rzecz. narkoza ż., narkotyczność ż., narkotyzowanie n., narkomanka ż., narkoman m., narkomania ż., narkomaństwo n.
czas. narkotyzować ndk.
przym. narkotyczny, narkotykowy
przysł. narkotycznie
Wiktionary
(1.1) drag
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z narkotykami
Wiktionary
rzecz. narkotyk m., narkotyczność ż., narkotyzowanie n.
czas. narkotyzować się, narkotyzować ndk.
przym. narkotyczny
przysł. narkotycznie
Wiktionary
alkaloid występujący w opium działający przeciwbólowo i przeciwkaszlowo
SJP.pl
Narkotyna (noskapina) – organiczny związek chemiczny, naturalny alkaloid izochinolinowy występujący w opium. Ma działanie przeciwkaszlowe i pobudzające ośrodek oddechowy oraz słabe działanie spazmolityczne. Związek ten wydzielił w postaci czystej, w 1817, Pierre Jean Robiquet, i był stosowany jako lek przeciwkaszlowy (do otrzymania kodeiny w 1832).
Wikipedia
dawniej: anestezjolog
SJP.pl
1. odurzać narkotykami;
2. dawniej: usypiać lub znieczulać za pomocą narkotyków; stosować narkozę;
3. narkotyzować się - zażywać narkotyki; odurzać się narkotykami; ćpać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) odurzać narkotykami
(1.2) przest. usypiać bądź znieczulać, używając narkotyków
czasownik zwrotny niedokonany narkotyzować się
(2.1) zażywać narkotyki, wprawiać się w stan odurzenia narkotykowego
Wiktionary
(2.1) W pobliżu dworca młodzi ludzie narkotyzują się publicznie.
Wiktionary
IPA: ˌnarkɔtɨˈzɔvat͡ɕ, AS: narkotyzovać
Wiktionary
rzecz. narkotyk m., narkoza ż., narkotyzacja ż., narkotyczność ż., narkotyzowanie n.
przym. narkotykowy, narkotyczny
przysł. narkotycznie
temsłow. narko-
Wiktionary
(2.1) pot. ćpać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narkotyzować.
Wiktionary
rzecz. narkotyk m., narkotyzm m., narkotyzacja ż., narkotyczność ż., narkoza ż.
czas. narkotyzować się, narkotyzować ndk.
przym. narkotyczny, narkotykowy
przysł. narkotycznie
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Narkowy (kaszb. Narkòwë) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Subkowy.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
1. sztuczne uśpienie chorego za pomocą środków powodujących utratę świadomości i wrażliwości na ból, stosowane przed zabiegiem operacyjnym; także: sen wywołany w ten sposób;
2. środek służący do wywołania sztucznego snu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. wprowadzenie osoby lub zwierzęcia w stan snu przy użyciu substancji powodujących utratę świadomości i wrażliwości na ból;
(1.2) stan uśpienia spowodowany narkozą (1.1)
(1.3) med. środek stosowany do narkozy (1.1)
(1.4) środ. więz. eufem. ogłuszenie, pobicie do nieprzytomności
Wiktionary
Znieczulenie ogólne (pot. narkoza) – kontrolowane, odwracalne (czasowe) i całkowite zniesienie bólu, świadomości i odruchów obronnych osoby znieczulanej. Od czasu wprowadzenia eteru popularnie nazywane narkozą (nazwa historyczna). Znieczulenie ogólne polega na okresowym zahamowaniu czynności ośrodkowego układu nerwowego przy jednoczesnym utrzymaniu funkcji ośrodków podtrzymujących życie (np. ośrodka oddechowego odpowiadającego za regularne oddychanie). W stan taki wprowadza się pacjentów przed bardzo bolesnymi zabiegami, np.: operacje chirurgiczne, nastawianie złamanych kości, usuwanie zębów i niektóre zabiegi diagnostyczne. Substancje służące do wprowadzania człowieka w stan znieczulenia ogólnego nazywa się anestetykami, a specjalność lekarska zajmująca się znieczuleniami to anestezjologia.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) znieczulenie
(1.2) uśpienie
(1.3) anestetyk, narkotyk
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. narkotyk m., narkotyczność ż., narkotyzacja ż., narkotyzowanie n.
czas. narkotyzować, narkotyzować się
przym. narkotyczny
formsłow. narko-
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|franc|narcose. < etym|gr|νάρκωσις. (nárkōsis)
(1.4) od (1.1)
uwagi.
tłumaczenia.
(1.4) zobtłum|ogłuszenie.
* białoruski: (1.1) наркоз m.
* bułgarski: (1.1) наркоза ż.; (1.2) наркоза ż.; (1.3) наркоза ż.
* francuski: (1.2) narcose ż.; (1.3) anesthésique m.
* górnołużycki: (1) narkoza ż.
* hiszpański: (1.1) anestesia ż. (acción); (1.2) narcosis ż.; (1.3) anestésico m., anestesia ż.
* nowogrecki: (1.1) νάρκωμα n.; (1.2) νάρκωση ż.
* rosyjski: (1.1) наркоз m.
* słoweński: (1.1) narkoza ż.
* ukraiński: (1.1) наркоз m.
źródła.
== narkoza (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. farm. narkoza
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: narˈkɔza, AS: narkoza
Wiktionary
rzecz. narkotyk m., narkotyczność ż., narkotyzacja ż., narkotyzowanie n.
czas. narkotyzować, narkotyzować się
przym. narkotyczny
formsłow. narko-
Wiktionary
(1.1) znieczulenie
(1.2) uśpienie
(1.3) anestetyk, narkotyk
Wiktionary
pochodna kwasu barbiturowego, lek o działaniu nasennym i uspokajającym; ewipan, heksobarbital
SJP.pl
potocznie: narkoman; dragster, ćpun, ćpacz, szprycer, rastman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. narkoman
Wiktionary
IPA: ˈnarkus, AS: narkus
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. fantastyczny świat utworzony przez brytyjskiego pisarza Clive'a Staplesa Lewisa, w którym rozgrywa się akcja jego powieści z cyklu "Opowieści z Narnii";
2. szwedzki zespół muzyczny grający power metal z elementami muzyki klasycznej
SJP.pl
Narnia – fantastyczny świat stworzony przez brytyjskiego pisarza C.S. Lewisa, w którym rozgrywa się akcja jego powieści z cyklu Opowieści z Narnii. Świat ten zawdzięcza swoją nazwę znajdującej się w nim krainie Narnii, wokół której w głównej mierze toczą się opowieści.
Wikipedia
czasownik przechodni dokonany
(1.1) wytworzyć czegoś dużo
(1.2) pot. wydalić gdzieś kał, mocz
czasownik zwrotny dokonany narobić się
(2.1) napracować się
Wiktionary
(1.1) Julia narobiła naleśników jak dla całego pułku.
(1.2) Pies sąsiadki znowu narobił nam na wycieraczkę.
(2.1) Przy tym rozdawaniu ulotek to się chyba zbytnio nie narobiłaś?
Wiktionary
czas. robić ndk.
rzecz. narobienie n.
Wiktionary
(1.2) nawalić
Wiktionary
taki, który się narobił
SJP.pl
1. największe jezioro na Białorusi;
2. rzeka na Białorusi;
3. osiedle wczasowe na Białorusi
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Narocz (jezioro na Białorusi)
SJP.pl
Naroczyce (niem. Nährschütz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Rudna, przy drodze wojewódzkiej nr 111.
Wikipedia
1. duża wspólnota etniczna, przeważnie mówiąca tym samym językiem, związana wspólną historią i kulturą oraz wspólnymi interesami politycznymi i gospodarczymi;
2. potocznie: zgromadzenie, zbiorowisko ludzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) grupa ludzi, których łączy wspólna kultura, język, religia, historia lub pochodzenie etniczne;
(1.2) daw. reg. duża liczba ludzi
(1.3) zob. lud.
Wiktionary
Naród – wspólnota ludzi utworzona w procesie dziejowym na podstawie języka, religii, terytorium, życia społecznego i gospodarczego, przejawiająca się w kulturze i świadomości swych członków. Naród wyróżnia się na tle innych zbiorowości wspólną świadomością narodową, czyli poczuciem przynależności do wspólnoty definiowanej aktualnie jako naród.
Wikipedia
(1.1) Każdy naród ma prawo do posiadania swojego własnego państwa.
(1.2) Ale narodu się tu zjechało!
Wiktionary
IPA: ˈnarut, AS: narut
Wiktionary
rzecz. narodowość ż., narodowiec mos.
czas. narodzić dk., narodzić się dk.
przym. narodowy, narodowościowy
przysł. narodowo
Wiktionary
(1.1) nacja
(1.2) ciżba, czereda, mrowie, rzesza, ćma; pejor. tabun, zgraja
(1.3) proletariat, pospólstwo, plebs; daw. gmin
Wiktionary
zdrobnienie od: naród
SJP.pl
odnoszący się do narodnika lub narodnictwa, właściwy narodnikom
SJP.pl
ruch demokratyczny w Rosji w drugiej połowie XIX wieku
SJP.pl
Narodnicy (ros. народники) – działacze ruchu Narodnictwa (ros. народничество), walczącego na rzecz demokracji w Imperium Rosyjskim.
Wikipedia
uczestnik narodnictwa, ruchu demokratycznego w Rosji w drugiej połowie XIX wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. działacz rosyjskiego ruchu narodowo-demokratycznego z lat 1870-1890;
Wiktionary
Taara – statek pasażersko-towarowy oraz okręt służący w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego (jako Cesariewicz Aleksiej, Riespublikaniec i Narodnik) oraz w Eesti merejõud. Brał udział w wojnie estońsko-bolszewickiej, działając na jeziorze Pejpus. W okresie międzywojennym rozbrojony, pływał pod nazwą Neptun. Zezłomowany po II wojnie światowej.
Wikipedia
rzecz. narodnictwo n.
:: fż. narodniczka ż.
Wiktionary
dążący do tworzenia jednolitego narodu
SJP.pl
zwolennik kierunku narodowego w polityce, członek stronnictwa narodowego; nacjonalista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. zwolennik ruchu narodowego
Wiktionary
rzecz. naród m., narodowość ż.
przym. narodowościowy, narodowy
Wiktionary
(1.1) nacjonalista
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób narodowy
Wiktionary
(1.1) Literatura ta jest delikatnie nacechowana narodowo.
Wiktionary
rzecz. narodowość ż., naród mrz.
przym. narodowy
Wiktionary
przymiotnik od: narodowa demokracja
SJP.pl
przymiotnik od: katolicyzm narodowy
SJP.pl
1. przynależność do danego narodu, poczucie tej przynależności;
2. naród
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przynależność do określonego narodu (np. polskiego, niemieckiego, rosyjskiego), poczucie przynależności do narodu;
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest narodowe; cecha tych, którzy są narodowi
Wiktionary
Narodowość – przynależność do określonego narodu.
Wikipedia
(1.1) Mimo włoskiej narodowości legitymuję się hiszpańskim paszportem.
Wiktionary
IPA: ˌnarɔˈdɔvɔɕt͡ɕ, AS: narodovość
Wiktionary
rzecz. naród m., narodowiec m.
przym. narodowościowy, narodowy
przysł. narodowościowo, narodowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest narodowościowe; cecha tych, którzy są narodowościowi
Wiktionary
przym. narodowościowy, narodowy
przysł. narodowościowo
Wiktionary
→ narodowość, np. lista narodowościowa (volkslista)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący narodowości
Wiktionary
(1.1) W zamian za to Niemcy powinny uzyskać tzw. Korytarz. Sprawy narodowościowe, związane z tą zamianą, miałyby być rozwiązane w drodze przesiedlenia ludności.
Wiktionary
rzecz. narodowość ż., naród m., narodowiec m., narodowościowość ż.
przym. narodowy
Wiktionary
(1.1) narodowy, etniczny
Wiktionary
przymiotnik od: narodowy socjalizm
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z narodowym socjalizmem, dotyczący narodowego socjalizmu
Wiktionary
rzecz. narodowy socjalizm m.
przysł. narodowosocjalistycznie
Wiktionary
(1.1) nazistowski; przen. brunatny
Wiktionary
mający na celu wyzwolenie narodu spod obcego panowania
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający na celu wyswobodzenie narodu
Wiktionary
(1.1) Matatiasz z rodu Hasmoneuszy stanął na czele powstania narodowowyzwoleńczego.
Wiktionary
(1.1) wolnościowy
Wiktionary
1. odnoszący się do narodu, związany z narodem jako wspólnotą etniczną;
2. odnoszący się do kraju, państwa; krajowy, państwowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla danego narodu (lub kraju zamieszkiwanego przez dany naród), związany z danym narodem lub krajem
(1.2) polit. akcentujący w polityce wartość swojego narodu
Wiktionary
(1.1) Dziś jest polskie święto narodowe.
(1.2) Pan Jan jest członkiem partii narodowej.
Wiktionary
IPA: ˌnarɔˈdɔvɨ, AS: narodovy
Wiktionary
rzecz. naród m., narodowiec m., narodowość ż., wynarodowianie n., wynarodowienie n., narodowościowość ż.
czas. wynarodawiać ndk., wynarodowić dk.
przym. narodowościowy
przysł. narodowo, narodowościowo
Wiktionary
(1.1) krajowy, państwowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narodzić.
Wiktionary
Narodzenie (ang. The Nativity Story) − amerykański film religijny na podstawie biblijnej opowieści o narodzinach Jezusa Chrystusa z 2006 roku, w reżyserii Catherine Hardwicke, z Keishą Castle-Hughes i Oscarem Isaacem w rolach głównych.
Wikipedia
(1.1) Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
(1.1) Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły, • wyśpiewują chwałę Bogu żywioły!
Wiktionary
rzecz. rodzenie n., narodziny n., ród mrz.
czas. rodzić ndk., narodzić dk., porodzić dk., urodzić dk.
Wiktionary
(1.1) narodziny, poród, urodzenie
Wiktionary
przyjść na świat; urodzić (się)
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) urodzić wiele dzieci
(1.2) przest. (dziś książk.) urodzić dziecko
czasownik zwrotny narodzić się
(2.1) książk. urodzić się
(2.2) książk. przen. powstać, zacząć istnieć
Wiktionary
(2.1) Czy każdy Lucjusz narodził się o świcie?
(2.1) Narodził się Jezus Chrystus, bądźmy weseli, / chwałę Mu na wysokości nucą Anieli.
Wiktionary
rzecz. ród mrz., naród mrz., narodzenie n., narodziny lm nm., urodziny lm nm.
czas. rodzić ndk., zrodzić dk.
przym. rodzimy
Wiktionary
(2.1) urodzić się, przen. podn. przyjść na świat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) akt przyjścia na świat potomstwa, dziecka
(1.2) przen. powstanie, początek, rozpoczęcie się czegoś
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌnarɔˈd͡ʑĩnɨ, AS: naroʒ́ĩny
Wiktionary
rzecz. narodzenie n., rodzenie n., urodzenie n., rodzic m., rodzicielka n., rodzeństwo n., urodziny nmos., urodzaj m., rodzicielstwo n.
czas. narodzić, narodzić się dk., rodzić ndk., urodzić dk.
przym. narodzinowy, rodzony, rodzicielski, urodzinowy, urodzajny
Wiktionary
(1.1) rodzenie
Wiktionary
1. w gwarze myśliwskiej: jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej;
2. dawniej: tereny pograniczne, kresy
SJP.pl
naroić się -
1. o owadach: rozmnożyć się w dużej liczbie;
2. pojawić się w dużej liczbie
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Narol – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie lubaczowskim; siedziba gminy miejsko-wiejskiej Narol. Miasto położone jest na Roztoczu Wschodnim, nad rzeką Tanwią, w historycznej ziemi bełskiej.
Narol uzyskał lokację miejską w 1592 roku, zdegradowany w 1896 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1996 roku.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 1979 mieszkańców, będąc 44. najludniejszym miastem w województwie.
Wikipedia
IPA: ˈnarɔl, AS: narol
Wiktionary
przym. narolski
Wiktionary
mieszkaniec Narola (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Narola (miasta w Polsce)
SJP.pl
→ Narol
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narolem, dotyczący Narola
Wiktionary
rzecz. Narol mrz.
Wiktionary
potocznie: narośl; naróść
SJP.pl
zgrubienie, pewna zmiana na powierzchni ciała spowodowana jakimś schorzeniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrubienie, pewna wypukła zmiana na powierzchni ciała spowodowana jakimś schorzeniem
Wiktionary
Narośl – u roślin jest to patologiczny twór występujący głównie na korzeniach, bulwach i innych podziemnych częściach pędów. Jest objawem chorobowym, powstającym głównie wskutek działania patogenów i szkodników. Patogeny wytwarzają różnego rodzaju substancje powodujące powstawanie narośli.
Wikipedia
IPA: ˈnarɔɕl̥, AS: narośl̦
Wiktionary
czas. narastać ndk., narosnąć dk.
rzecz. narastanie ndk., narośnięcie dk.
Wiktionary
(1.1) gula, guz, narost
Wiktionary
naroślarz wiklinowy - gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych
SJP.pl
narosły;
1. taki, który zwiększył wielkość lub wartość;
2. taki, który powstał przez rośnięcie;
3. taki, który zwiększył intensywność lub zasięg
SJP.pl
1. coś, co narosło, osadziło się na czymś;
2. roślina żyjąca na innej roślinie, niebędąca jej pasożytem; epifit;
3. uwypuklenie na powierzchni ciała lub narządu organizmu żywego; guz; narośl
SJP.pl
Narost – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Chojna. Narost jest malowniczą miejscowością, w której mieszka ok. 300 osób. Znajdują się tam liczne jeziora polodowcowe największe z nich to jezioro Narost, które jest często odwiedzane przez turystów, zabytkowy kościół pw. Matki Boskiej Królowej Polski z drugiej połowy XIII wieku (Kl.V.-0/135/56 z dnia 28 sierpnia 1956), i park dworski z przełomu XVIII/XIX wieku (Kl.I.5340/9/77 z dnia 21 lipca 1977).
Wikipedia
zwierzę z pochwą rogową wokół kości, chroniącą narostek kości przed uszkodzeniami
SJP.pl
narośnięty;
1. taki, który zwiększył wielkość lub wartość;
2. taki, który powstał przez rośnięcie;
3. taki, który zwiększył intensywność lub zasięg
SJP.pl
przywara, zły nawyk
SJP.pl
Narów – element charakteru konia chowanego, powstały wskutek niekorzystnych i zewnętrznych uwarunkowań środowiskowych (takich jak np. błędy wychowawcze lub wypadki), w wyniku których następuje wytworzenie się określonych reakcji warunkowych, stanowiących często zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, a także zwierząt. Cecha ta jest niepożądana w optyce przyjętych celów procesu układania zwierzęcia i może w istotny sposób obniżyć jego wartość użytkową.
Wikipedia
1. czynić narowistym zwierzę jeździeckie lub pociągowe;
2. powodować, że ktoś jest samowolny i zuchwały
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: narowiście
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest narowiste; cecha tych, którzy są narowiści
Wiktionary
przym. narowisty
przysł. narowistie
Wiktionary
1. o koniu: trudny do prowadzenia; uparty, nieposłuszny;
2. przenośnie o człowieku: samowolny, zuchwały; bezczelny
SJP.pl
dawniej: narowisty
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. nagle
Wiktionary
(1.1) Leci, leci – i naroz pac na ziym.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
część (budynku, bryły) sąsiadująca ze wspólną krawędzią dwóch ścian
SJP.pl
Naroże (na mapie Geoportalu Narozie, 938 m) – szczyt w głównym grzbiecie Pasma Policy, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego, w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego. Znajduje się pomiędzy szczytem Soska (1063 m) i przełęczą Malinowe (około 850 m). Na mapie Compassu i w przewodniku turystycznym Naroże i Soska są zamienione miejscami; Naroże z wysokością 1076 m umiejscowione jest w tym miejscu, gdzie według mapy Geoportalu jest szczyt Soska, natomiast na miejscu Soski jest Naroże.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Narożniak lub Narożnik – skała w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w tzw. Bramie Będkowskiej – wylocie Wąwozu Będkowickiego, tuż u podnóży jego lewych orograficznie zboczy. Jest najniżej położoną i najbardziej na zachód wysuniętą skałą w murze skalnym w lewych zboczach tego wąwozu. Około 40 m na południe od Narożniaka znajduje się skała LXX. Administracyjnie skały znajdują się w granicach wsi Będkowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś.
Wikipedia
nocny motyl z rodziny garbatkowatych
SJP.pl
Narożnica (Phalera) – rodzaj motyli z rodziny garbatkowatych.
Motyle o krępej budowy ciele. Głowa ich jest zaopatrzona w łyse oczy złożone, przyoczka i krótką ssawkę. Tułów jest szeroki, barwnie owłosiony. Skrzydło przedniej pary jest duże i długie, zaś tylnej owalne. W pozycji spoczynkowej skrzydła ściśle przylegają do boków ciała. Gruby odwłok ma cylindryczny kształt. U samca odwłok wieńczą pęczki włosów.
Wikipedia
1. przestrzeń zawarta między zbiegiem trzech płaszczyzn lub dwu linii przecinających się;
2. ozdoba albo okucie służące do umocnienia krawędzi, rogów czegoś;
3. róg ringu;
4. mebel przeznaczony do ustawienia w rogu mieszkania;
5. węgieł; róg; kąt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. miejsce styku dwóch ścian zewnętrznych
(1.2) obiekt wybudowany na narożniku (1.1)
(1.3) narożna część pomieszczenia lub wydzielonej przestrzeni, np. boiska
(1.4) narożna kanapa lub sofa
(1.5) rzad. każdy narożny mebel
(1.6) sport. miejsce na ringu przeznaczone do odpoczynku zawodnika
(1.7) narożna część konstrukcyjna czegoś
Wiktionary
Wikipedia
IPA: naˈrɔʒʲɲik, AS: narožʹńik
Wiktionary
rzecz. róg m., poroże n., rożek mrz., różek mrz.
przym. narożnikowy, narożny, rogowy
Wiktionary
(1.1) węgieł
(1.3) róg
Wiktionary
przymiotnik od: narożnik
SJP.pl
potocznie:
1. roznieść wiele czegoś;
2. rozpowszechnić wiele informacji;
3. naroznosić się - zmęczyć się roznoszeniem wielu rzeczy
SJP.pl
znajdujący się w rogu, na rogu czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znajdujący się, umieszczony w rogu czegoś
Wiktionary
IPA: naˈrɔʒnɨ, AS: narožny
Wiktionary
rzecz. róg m., rożek m., naroże n., narożnica ż., narożnik m., różek mrz.
:: przym. rożny, rogowy
Wiktionary
natrzeć, nasmarować różem (środkiem kosmetycznym); uróżować
SJP.pl
mowić o czymś długo i z ożywieniem
SJP.pl
rozsypać wiele czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) pot. rozwiesić dużo czegoś, często w różnych miejscach
czasownik zwrotny dokonany narozwieszać się
(2.1) pot. spędzić dużo czasu, rozwieszając, zmęczyć się rozwieszaniem
Wiktionary
(1.1) Antek narozwieszał po mieście ogłoszeń o zaginionym psie, ale na razie nikt się nie odezwał.
(1.1) Narozwieszałaś tu prania, a zaraz przychodzą mecenasostwo.
(2.1) Narozwieszałem się tych ogłoszeń, ale nie wiem, czy to coś da.
Wiktionary
rzecz. narozwieszanie n.
Wiktionary
1. sposób wypowiedzi w utworze epickim polegający na przedstawianiu ciągu następujących po sobie zdarzeń;
2. potocznie: określony, subiektywny sposób przedstawienia rzeczywistości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. film. sposób wypowiedzi w epickim utworze literackim lub w filmie prezentującej świat przedstawiony;
(1.2) książk. opowiadanie, relacjonowanie
Wiktionary
Istnieją dwa ściśle powiązane rozumienia tego pojęcia, rozróżniane jednak w językach obcych:
Wikipedia
(1.2) Ledwo Janek rozpoczął narrację, już wszyscy pękali ze śmiechu.
Wiktionary
rzecz. narrator m., narratorka ż., narracyjność ż., narratologia ż., narratywizm m., antynarracja ż.
przym. narracyjny, narratorski, narratologiczny, narratywistyczny
przysł. narracyjnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest narracyjne; cecha tych, którzy są narracyjni
Wiktionary
przym. narracyjny
przysł. narracyjnie
rzecz. narracja ż.
Wiktionary
związany z narracją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liter. przedstawiający sobą występujące po kolei zdarzenia; stanowiący narrację
Wiktionary
rzecz. narracja ż., narrator mos., narratorka ż., narracyjność ż.
przym. narratorski
przysł. narracyjnie
Wiktionary
(1.1) gawędziarski
Wiktionary
specjalista w zakresie narratologii
SJP.pl
Narratologia (fr. narratologie) – dział nauki poświęcony badaniom nad opowiadaniem fabuł (literackim – ustnym bądź pisanym, filmowym, komiksowym i każdym innym). Pojęcie zostało zaproponowane po raz pierwszy przez Tzvetana Todorova w 1969 roku i jest zaliczane do poddziedzin semiotyki.
Wikipedia
osoba opowiadająca wydarzenia w utworach literackich, najczęściej prozatorskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) postać fikcyjna powołana przez autora w celu opowiedzenia określonej fabuły
Wiktionary
Narrator – termin z teorii literatury. Podmiot narracji, osoba opowiadająca o wydarzeniach przedstawionych w książce. Narrator jest ośrodkiem sytuacji narracyjnej, w obrębie której sytuuje się wobec świata przedstawionego i wobec adresata narracji. Głos narratora nie musi być identyczny z głosem autora dzieła.
Wikipedia
IPA: narˈːatɔr, AS: na•rator
Wiktionary
rzecz. narracja ż.
:: fż. narratorka ż.
przym. narracyjny, narratorski
Wiktionary
kobieta opowiadająca wydarzenia w utworach literackich, najczęściej prozatorskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: narrator
Wiktionary
(1.1) Narratorką jest bibliotekarka, której zaproponowano przygotowanie referatu o seksie w starej literaturze arabskiej. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌnarːaˈtɔrka, AS: na•ratorka
Wiktionary
rzecz. narrator m., narracja ż.
przym. narratorski, narracyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. zagęszczony sok, syrop lub sos z dojrzałych granatów popularny na Bliskim Wschodzie, w Turcji, Gruzji, Azerbejdżanie, na Ukrainie
Wiktionary
(1.1) Granaty są słodkie, a jednocześnie nieco cierpkie – narszarab jest mocno kwaśny, ale wiele też w nim z naturalnej słodyczy owoców.
Wiktionary
podłużna płoza służąca do jazdy po śniegu lub wodzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. długa listwa wygięta z przodu do góry, ze specjalnym wiązaniem służącym do przymocowania do buta (zwykle też specjalnego), przeznaczona do jeżdżenia po śniegu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na wyprzedaży kupiłam nowe narty i buty narciarskie.
Wiktionary
IPA: ˈnarta, AS: narta
Wiktionary
rzecz. narciarstwo n., narty nmos., narciarz m., narciarka ż., nartnik m.
przym. narciarski
Wiktionary
(1.1) daw. łyż
Wiktionary
długi, wąski przedsionek w kościele
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: narta
SJP.pl
drapieżny pluskwiak nawodny strefy równikowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. owad z rodziny nazwa systematyczna|Gerridae|ref=tak., nartnikowatych, z podrzędu pluskwiaki różnoskrzydłeuskwiaków różnoskrzydłych, który potrafi chodzić po powierzchni wody
Wiktionary
Nartnikowate (Gerridae) – rodzina pluskwiaków (Hemiptera) z podrzędu różnoskrzydłych (Heteroptera) i infrarzędu pluskwiaków półwodnych (Gerromorpha, syn. Amphibicorisae).
Wikipedia
IPA: ˈnartʲɲik, AS: nartʹńik
Wiktionary
rzecz. narta ż., narciarz m., narciarka ż., narciarstwo n., nartnikowate nmos.
przym. nartnikowy, narciarski
Wiktionary
drapieżny pluskwiak nawodny strefy równikowej
SJP.pl
Nartnikowate (Gerridae) – rodzina pluskwiaków (Hemiptera) z podrzędu różnoskrzydłych (Heteroptera) i infrarzędu pluskwiaków półwodnych (Gerromorpha, syn. Amphibicorisae).
Wikipedia
o cechach nartnikowatych (rodzina pluskwiaków)
SJP.pl
Nartnikowate (Gerridae) – rodzina pluskwiaków (Hemiptera) z podrzędu różnoskrzydłych (Heteroptera) i infrarzędu pluskwiaków półwodnych (Gerromorpha, syn. Amphibicorisae).
Wikipedia
o cechach nartnikowatych (rodzina pluskwiaków)
SJP.pl
narta wyposażona w rolki
SJP.pl
narta wyposażona w rolki
SJP.pl
Nartorolki – urządzenie do symulacji jazdy na nartach (biegowych lub zjazdowych). Alternatywa dla narciarstwa latem.
Jest to sprzęt sportowy do uprawiania narciarstwa biegowego w warunkach bezśnieżnych. Z uwagi na krótsze zimy nartorolki można użytkować do 10 miesięcy w ciągu roku. Na nartorolki składa się komplet dwóch ram, na końcach których zainstalowane się specjalne koła.
Wikipedia
sanki z rozszerzonymi płozami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) sport. pojazd przypominający sanki mający wysokie siodełko, dwie szerokie płozy po bokach i jedną krótką z przodu, wyposażony w hamulec i kierownicę
Wiktionary
IPA: ˌnartɔˈsãnʲci, AS: nartosãnʹḱi
Wiktionary
rzecz. sanki nmos.
Wiktionary
trasa wyznaczona do jazdy na nartach
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj krótkiej, szerokiej narty, przymocowanej do rolek, służącej do jazdy na jednej nodze
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
podłużna płoza służąca do jazdy po śniegu lub wodzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) sport. pot. jazda na nartach
forma rzeczownika.
(2.1) lm. od zob. narta.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈnartɨ, AS: narty
Wiktionary
rzecz. narta ż., narciarz m., narciarka ż., narciarstwo n.
przym. narciarski
Wiktionary
wulgarnie:
1. odbyć wiele stosunków seksualnych;
2. w gwarze uczniowskiej: nazbierać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. naruszyć)
(1.1) zakłócać porządek, postępować wbrew regułom lub prawu
(1.2) ujmować pewną część z całości
(1.3) rozpocząć do tej pory nie podejmowane sprawy
Wiktionary
(1.1) Wiesz, że naruszałeś szkockie prawo, wkraczając bez pozwolenia do lasu i zbierając kurki?
(1.2) Nie będę naruszał tych butelek z różnymi nalewkami, dopóki goście się nie zjawią.
Wiktionary
IPA: naˈruʃat͡ɕ, AS: narušać
Wiktionary
rzecz. naruszanie n., naruszenie n.
Wiktionary
(1.1) łamać, przekraczać, pogwałcać, dezorganizować, zakłócać, wdzierać się, osaczać, podmywać, zarastać
(1.2) burzyć, uszkadzać
(1.3) rozpoczynać, rozdziewiczać
Wiktionary
dający się naruszyć, łatwy do naruszenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naruszać.
Wiktionary
IPA: ˌnaruˈʃãɲɛ, AS: narušãńe
Wiktionary
czas. naruszać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naruszyć.
Wiktionary
IPA: ˌnaruˈʃɛ̃ɲɛ, AS: narušẽńe
Wiktionary
czas. naruszyć, naruszać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Naruszewo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Naruszewo. Leży nad Naruszewką dopływem Wkry.
Miejscowość jest siedzibą gminy Naruszewo.
We wsi znajduje się parafia pw. św. Tekli oraz Zespół Szkół w skład którego wchodzą:Publiczne Gimnazjum im. papieża Jana Pawła II oraz Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej.
Wikipedia
przymiotnik od: Naruszewo
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. naruszać)
(1.1) dokonany od|naruszać.
Wiktionary
(1.1) Putrament naruszył tabu i nazwał po imieniu «narodowościowe» motywy sprzeciwu wobec kandydatury Zambrowskiego.
Wiktionary
IPA: naˈruʃɨt͡ɕ, AS: narušyć
Wiktionary
rzecz. naruszenie n.
Wiktionary
ktoś, kto coś narusza, niszczy, łamie
SJP.pl
kobieta, która coś narusza, niszczy, łamie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Norwegii; Narwik
SJP.pl
Narwik (norw. Narvik) – norweskie miasto i gmina leżąca w regionie Nordland.
Narwik jest 29. norweską gminą pod względem powierzchni. Miasto o charakterze portowym położone jest ok. 240 km za kołem polarnym nad Morzem Norweskim na wybrzeżu Ofotfjordu; ponad 19 tys. mieszkańców.
Wikipedia
1. miasto w Estonii;
2. rzeka w Estonii;
3. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-wschodniej Estonii, na granicy z Rosją, nad rzeką Narwą (1.2);
(1.2) geogr. rzeka graniczna oddzielająca Estonię od Rosji, łączy jezioro Pejpus z Zatoką Fińską;
Wiktionary
est. Narva
Miejscowość w Estonii
Klub sportowy
Stadion
Obraz
Wikipedia
przym. narewski
Wiktionary
1. rwąc, zgromadzić pewną ilość czegoś;
2. zmęczyć się;
3. wystawić się na niebezpieczeństwo;
4. postępować w sposób niezrównoważony
SJP.pl
ssak morski z rodziny o tej samej nazwie, żyjący w morzach arktycznych, poławiany ze względu na mięso i tłuszcz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Monodon monoceros|ref=tak., duży ssak morski z charakterystycznym pojedynczym, spiralnie skręconym kłem, żyjący w morzach arktycznych;
Wiktionary
Narwal jednozębny, narwal (Monodon monoceros) – gatunek ssaka morskiego z rodziny narwalowatych (Monodontidae).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) jednorożec
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|narval. < etym|duń|narhval. → wieloryb padlinożerny < etym|duń|nar|hval. → trup + wieloryb
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) narwhal
* duński: (1.1) narhval w.
* fiński: (1.1) sarvivalas
* grenlandzki: (1.1) qilalugaq qernertaq
* hiszpański: (1.1) unicornio de mar m., unicornio marino m.
* kataloński: (1.1) narval m.
* węgierski: (1.1) narvál
* włoski: (1.1) unicorno m.
źródła.
== narwal (język niderlandzki.) ==
wymowa.
audio|Nl-narwal.ogg.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. narwal
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnarval, AS: narval
Wiktionary
(1.1) jednorożec
Wiktionary
ssak morski z rodziny o tej samej nazwie, żyjący w morzach arktycznych, poławiany ze względu na mięso i tłuszcz
SJP.pl
rodzina ssaków morskich z kladu waleni
SJP.pl
Narwalowate (Monodontidae) – rodzina ssaków morskich z parvordo zębowców (Odontoceti) w obrębie infrarzędu waleni (Cetacea). Są blisko spokrewnione z delfinowatymi i są zbliżone do nich anatomicznie, mają jednak od nich znacznie mniej zębów, a ich płetwa grzbietowa jest śladowa.
Wikipedia
o cechach narwalowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
potocznie: człowiek niezrównoważony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pejor. lub żart. człowiek narwany, niezrównoważony
Wiktionary
(1.1) nerwus, postrzeleniec
Wiktionary
potocznie: postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy, nieobliczalny; postrzelony, zwariowany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. pejor. albo żart. (o człowieku) postępujący w sposób niezrównoważony, porywczy, nieobliczalny
(1.2) pot. (np. o pomyśle) będący wynikiem skłonności do niespodziewanych i nieprzemyślanych zachowań
forma czasownika.
(2.1) zob. narwać.
Wiktionary
(1.1-2) niezrównoważony, postrzelony, zwariowany, zbzikowany
Wiktionary
1. mieszkaniec Narwy (miasta w Estonii);
2. mieszkaniec Narwy (wsi w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Narwy (miasta w Estonii);
2. mieszkanka Narwi (wsi w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Narew (rzeka i miejscowość)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narwią, dotyczący Narwi
Wiktionary
rzecz. Narew ż.
Wiktionary
→ Narwik (miasto w Norwegii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narwikiem, dotyczący Narwiku
Wiktionary
(1.1) O godz. 6.15 norweski pułkownik Sundlo, komendant miasta Narwik, od dawna podejrzany o sympatie proniemieckie, poddał garnizon narwicki bez jednego strzału.
Wiktionary
rzecz. Narwik mrz.
Wiktionary
miasto w Norwegii; Narvik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe w Norwegii, położone za kołem podbiegunowym;
Wiktionary
Narwik (norw. Narvik) – norweskie miasto i gmina leżąca w regionie Nordland.
Narwik jest 29. norweską gminą pod względem powierzchni. Miasto o charakterze portowym położone jest ok. 240 km za kołem polarnym nad Morzem Norweskim na wybrzeżu Ofotfjordu; ponad 19 tys. mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Myśmy tutaj szli z Narwiku!
My przez Węgry! A my z Czech!
Nas tu z Syrii jest bez liku
A nas z Niemiec zwiało trzech!
(…)
Daleka jest droga
W zawiejach i mgłach
Od śniegów Narwiku
W libijski piach
Wiktionary
przym. narwicki
Wiktionary
prymitywne łóżko do spania; prycza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) daw. prymitywne leże, zbity z desek pomost do spania
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W większych pomieszczeniach zwykle spali po kilku na szerokich, niskich narach.
Wiktionary
(1.1) legowisko, prycza
Wiktionary
1. młode ryby, wpuszczone do jezior i stawów dla zarybienia ich;
2. przenośnie: młode pokolenie rozpoczynające działalność w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
rzeczownik zbiorowy, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) icht. młode ryby (do ukończenia pierwszego roku życia), które po zużyciu zawartości woreczka żółtkowego rozpoczęły samodzielne zdobywanie pokarmu;
(1.2) przen. nowa, młoda kadra w jakimś środowisku
Wiktionary
Narybek, zarybek – młode, małe ryby (do ukończenia pierwszego roku życia), które po zużyciu zawartości woreczka żółtkowego rozpoczęły samodzielne zdobywanie pokarmu. W rozwoju narybku wyróżniane są dwa stadia: letnie (lipcówka) i wiosenne. W pierwszym stadium – od ukończenia stadium larwalnego do połowy pierwszego sezonu wegetacyjnego – narybek ma całkiem inny wygląd niż dorosłe ryby. Nie można rozróżnić płci u tak młodych ryb. W drugim stadium ryby stają się w pełni ukształtowane.
Wikipedia
IPA: naˈrɨbɛk, AS: narybek
Wiktionary
rzecz. rybactwo n., ryba ż., rybka ż., rybeczka ż., rybsko n., rybak m., rybaczki nmos., Ryba ż., Ryby nmos., rybeńka ż., rybność ż., rybaczenie n., wieloryb m., wielorybek m., zarybianie n., zarybienie n., rybaczówka ż., rybny m., zarybek m., rybik m., rybitwa ż.
czas. rybaczyć ndk., zarybiać ndk., zarybić dk.
przym. rybi, rybacki, rybny, wielorybi
Wiktionary
przymiotnik od: narybek
SJP.pl
1. ryjąc, narobić wiele dołów w ziemi;
2. wyryć wiele czegoś;
3. naryć się -
a) zmęczyć się ryciem;
b) potocznie: spędzić dłuższy czas na pilnym uczeniu się czegoś
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Poznań. przygotować
Wiktionary
czas. podrychtować, rychtować, wyrychtować
przym. rychtyczny, wyrychtowany
przysł. rycht, rychtyg
rzecz. narychtowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narychtować.
Wiktionary
czas. narychtować dk.
Wiktionary
1. gwarowo: przygotowywać, przyrządzać;
2. dawniej: nakierowywać, nastawiać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Kirgistanie i Uzbekistanie, po połączeniu z Kara-darią tworzy Syr-darię;
(1.2) geogr. miasto w Kirgistanie;
Wiktionary
Wikipedia
przym. naryński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Narynem, dotyczący Narynu
Wiktionary
rzecz. Naryn mrz.
Wiktionary
potocznie:
1. dodając po kolei, zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu; nawalić;
2. narypać się - upić się; nawalić się, narąbać się, napruć się
SJP.pl
potocznie:
1. dodając po kolei, zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu; nawalić;
2. narypać się - upić się; nawalić się, narąbać się, napruć się
SJP.pl
1. kreska nakreślona czymś ostrym lub twardym
2. rzut geometryczny punktów danej figury na płaszczyznę poziomą
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. rysować)
(1.1) dokonany od|rysować.
Wiktionary
IPA: ˌnarɨˈsɔvat͡ɕ, AS: narysovać
Wiktionary
czas. rysować
rzecz. rysownica ż., rysowniczka ż., rysownik mos., rysunek mrz., zarys m., narysowanie n., rysa ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narysować.
Wiktionary
IPA: ˌnarɨsɔˈvãɲɛ, AS: narysovãńe
Wiktionary
czas. narysować
Wiktionary
wyodrębniona morfologicznie część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego spełniająca określone funkcje; organ
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część organizmu, ciała, spełniająca określone funkcje;
Wiktionary
Narząd, organ (łac. organum) – część organizmu wielokomórkowego o określonej budowie i funkcjach.
Organami są między innymi: żołądek, oko, serce, nerka, wątroba, korzeń, liść, słupek, łodyga, kwiat.
Narząd jest zespołem tkanek oraz częścią układu narządów.
Wikipedia
(1.1) Ucho jest narządem słuchu.
Wiktionary
IPA: ˈnaʒɔ̃nt, AS: nažõnt
Wiktionary
przym. narządowy, wewnątrznarządowy
Wiktionary
(1.1) organ
Wiktionary
wyodrębniona morfologicznie część organizmu ludzkiego, zwierzęcego lub roślinnego spełniająca określone funkcje; organ
SJP.pl
Narząd, organ (łac. organum) – część organizmu wielokomórkowego o określonej budowie i funkcjach.
Organami są między innymi: żołądek, oko, serce, nerka, wątroba, korzeń, liść, słupek, łodyga, kwiat.
Narząd jest zespołem tkanek oraz częścią układu narządów.
Wikipedia
w dawnej Polsce: danina na rzecz księcia, uiszczana w nierogaciźnie, czasem też w bydle i owcach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. średniowieczna danina na ziemiach polskich pobierana na rzecz księcia od zagród chłopskich, głównie w nierogaciźnie
Wiktionary
Prawo książęce (łac. ius ducale) – pojawiająca się w 1. poł. XIII wieku na ziemiach polskich nazwa określająca władzę książęcą nad ludźmi i dobrami, w zakresie sądowniczym oraz w możliwości egzekucji różnych świadczeń: danin, posług, służby wojskowej, w ustanawianiu miru książęcego oraz regaliów. Były to z reguły ciężary, jakie ponosiła ludność tak w dobrach książęcych, kościelnych, jak i prywatnych na rzecz władcy. Prawo książęce rozkładało się na warianty grupowe, regulujące „wieczyste” powinności oraz statusowe uprawnienia poszczególnych kategorii ludności chłopskiej w gospodarczej organizacji państwa, regulowało jej dziedziczne obowiązki i przywileje. W literaturze definiowane często jako pojęcie pełni władzy książęcej, która „nie znała żadnych ścisłych granic”.
Wikipedia
IPA: ˈnaʒas, AS: nažas
Wiktionary
w językoznawstwie: odmiana języka ogólnego (narodowego) charakterystyczna dla jakiegoś terytorium, np. narzecze słowiańskie, Indian Amazonii; gwara, dialekt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) język, mowa
(1.2) jęz. swoista odmiana języka;
(1.3) jęz. mowa terytorialna, odmienna od języka standardowego;
(1.4) jęz. mowa terytorialna o zasięgu szerszym niż dialekt i gwara;
Wiktionary
Narzecze – odmiana językowa właściwa dla danej grupy użytkowników języka. Może to być synonim terminu dialekt, czyli określenie na różne niestandardowe, inne niż ogólnonarodowe formy języka, czy też ogólne określenie na każdą wyodrębnioną odmianę języka (o standardzie mowa wówczas jako o narzeczu ogólnym lub kulturalnym).
Wikipedia
(1.1) Z każdym potrafił się porozumieć w jego ojczystym narzeczu
Wiktionary
IPA: naˈʒɛt͡ʃɛ, AS: nažeče
Wiktionary
rzecz. narzeczona ż.
Wiktionary
(1.2) dialekt
(1.3) dialekt, gwara
Wiktionary
para po zaręczynach; narzeczeństwo
SJP.pl
dotyczący narzeczonego, narzeczonej, narzeczonych lub związany z okresem narzeczeństwa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący narzeczeństwa, związany z narzeczeństwem
Wiktionary
(1.1) Powymyślali imiona dla dzieci już w okresie narzeczeńskim.
Wiktionary
rzecz. narzeczeństwo n., narzeczona ż., narzeczony m.
Wiktionary
okres od zaręczyn do ślubu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres, w którym jest się narzeczonym i narzeczoną, okres od zaręczyn do ślubu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) para zaręczonych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wydaje się, że etap narzeczeństwa nastaje tak po prostu, znienacka. Nikt z badanych nie wspominał o decyzji poprzedzonej głębokimi przemyśleniami, czy to na pewno ten jedyny/ta jedyna.
Wiktionary
rzecz. narzeczony m., narzeczona ż.
przym. narzeczeński
Wiktionary
kobieta zaręczona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która jest w stanie narzeczeństwa, jest zaręczona
(1.2) pot. kobieta będąca w związku
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tego wieczora przyjdę do ciebie z moją narzeczoną.
(1.2) Na imprezie był Rafał z nową narzeczoną.
Wiktionary
IPA: ˌnaʒɛˈt͡ʃɔ̃na, AS: nažečõna
Wiktionary
rzecz. narzeczeństwo n., narzecze n.
:: fm. narzeczony m.
czas. rzec dk.
przym. narzeczeński
Wiktionary
(1.1) nupturientka, daw. oblubienica; gw-pl|Górny Śląsk|libsta, lipsta.
(1.2) dziewczyna
Wiktionary
mężczyzna zaręczony, w okresie narzeczeństwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna w okresie narzeczeństwa
(1.2) pot. eufem. konkubin, konkubent
Wiktionary
(1.1) Długo stała z narzeczonym przed sklepem jubilera.
Wiktionary
rzecz. narzeczeństwo n.
:: fż. narzeczona ż.
przym. narzeczeński
Wiktionary
(1.1) daw. nupturient, gw-pl|Śląsk Cieszyński|galan., gw-pl|Górny Śląsk|szac.
Wiktionary
przymiotnik od: narzecze
SJP.pl
instrumentalis; w językoznawstwie:
1. piąty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: z (za, pod, przed, nad) kim? z (za, pod, przed, nad) czym?, który w zdaniu może pełnić funkcje dopełnienia bliższego, dalszego, okolicznika oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. piąty przypadek deklinacji polskiej, odpowiada na pytania (z) kim? (z) czym?;
Wiktionary
Narzędnik (łac. instrumentalis) – w językoznawstwie przypadek używany m.in. dla określenia narzędzia (naprawił telewizor śrubokrętem, przyjechałem pociągiem), sposobu wykonania czynności (osiągnąłem to sprytem) itp. Przy czasownikach oznaczających rządzenie oznacza dopełnienie bliższe (dyrygent kieruje orkiestrą), przy niektórych innych dopełnienie dalsze (Maria handluje kwiatami). Łączy się z niektórymi przyimkami, np. z, pod, nad. Odpowiada na pytania kim? czym?.
Wikipedia
(1.1) W języku niemieckim nie ma formy narzędnika.
Wiktionary
IPA: naˈʒɛ̃ndʲɲik, AS: nažẽndʹńik
Wiktionary
rzecz. narzędzie n.
przym. narzędnikowy
Wiktionary
(1.1) instrumentalis
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. związany z narzędnikiem, dotyczący narzędnika
Wiktionary
rzecz. narzędnik mrz.
Wiktionary
magazyn narzędzi
SJP.pl
Narzędziownia lub narzędziarnia – budynek lub wydzielona część zakładu przemysłowego, służąca jako magazyn, wypożyczalnia oraz warsztat do utrzymywania narzędzi i przyrządów technicznych (np. pomiarowych) we właściwym stanie technicznym. W niektórych dużych przedsiębiorstwach narzędziownia posiada również laboratorium do przeprowadzania szczegółowych badań technicznych użytkowanych narzędzi.
Wikipedia
prosty w obsłudze przedmiot służący do bezpośredniego oddziaływania na coś, czego zwykły człowiek nie mógłby wykonać gołymi rękami lub z większym trudem niż z owym narzędziem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. urządzenie zazwyczaj trzymane w ręku, służące do wykonywania danej czynności lub zadania;
(1.2) inform. program komputerowy służący do wykonywania danej czynności lub zadania
(1.3) przen. metoda, sposób na wykonanie czegoś
(1.4) przen. osoba wykorzystywana bez swojej wiedzy
Wiktionary
Narzędzie – przedmiot lub urządzenie służące do bezpośredniego oddziaływania w procesie pracy na przedmiot pracy stanowiące wyposażenie człowieka lub maszyny. Większość prostych narzędzi jest maszynami prostymi. Narzędzie pozwala wykonać to, czego przeciętny człowiek nie byłby w stanie wykonać samymi rękoma, lub ułatwia to, co może wykonać sam.
Wikipedia
(1.1) Przy domu dobudowałem szopę na narzędzia.
Wiktionary
IPA: naˈʒɛ̃ɲd͡ʑɛ, AS: nažẽńʒ́e
Wiktionary
rzecz. narzędziowiec m., narzędnik m., narzędziownia ż.
przym. narzędziowy
Wiktionary
(1.1) przyrząd
Wiktionary
specjalista pracujący przy produkcji lub naprawie narzędzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) techn. pracownik narzędziowni, fachowiec zajmujący się produkcją lub naprawą narzędzi
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) środ. żegl. żart. radziecki statek
Wiktionary
IPA: ˌnaʒɛ̃ɲˈd͡ʑɔvʲjɛt͡s, AS: nažẽńʒ́ovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. narzędzie, narzędziownia
przym. narzędziowy
Wiktionary
dział zakładu produkcyjnego zajmujący się wykonywaniem i konserwacją narzędzi i przyrządów
SJP.pl
Narzędziownia lub narzędziarnia – budynek lub wydzielona część zakładu przemysłowego, służąca jako magazyn, wypożyczalnia oraz warsztat do utrzymywania narzędzi i przyrządów technicznych (np. pomiarowych) we właściwym stanie technicznym. W niektórych dużych przedsiębiorstwach narzędziownia posiada również laboratorium do przeprowadzania szczegółowych badań technicznych użytkowanych narzędzi.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. związany z narzędziem, dotyczący narzędzia
Wiktionary
IPA: ˌnaʒɛ̃ɲˈd͡ʑɔvɨ, AS: nažẽńʒ́ovy
Wiktionary
rzecz. narzędzie n., narzędziowiec mos./mzw.
Wiktionary
mówić z niezadowoleniem o czymś, wypowiadać żale; utyskiwać; skarżyć się; biadać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) mówić w sposób wyrażający niezadowolenie
Wiktionary
(1.1) Przez cały wieczór Helena narzekała na niewygodny stanik.
(1.1) Dzisiaj wiele kobiet narzeka na swoich mężów.
Wiktionary
IPA: naˈʒɛkat͡ɕ, AS: nažekać
Wiktionary
rzecz. narzekacz m., narzekanie n.
przym. narzekliwy, rzeczony
Wiktionary
(1.1) marudzić, psioczyć, skarżyć się, uskarżać się, utyskiwać, daw. kawęczyć; gw-pl|Śląsk Cieszyński|szymrzikować.
Wiktionary
potocznie: skłonność do narzekania
SJP.pl
potocznie: ten, kto stale narzeka, utyskuje
SJP.pl
skarga, żal, utyskiwanie
SJP.pl
skarga, żal, utyskiwanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narzekać.
(1.2) skarga, utyskiwanie
Wiktionary
(1.2) Przygnębiasz mnie swoim ciągłym narzekaniem.
Wiktionary
IPA: ˌnaʒɛˈkãɲɛ, AS: nažekãńe
Wiktionary
czas. narzekać ndk.
Wiktionary
mucha z rodziny narzępikowatych, pasożytująca na bydle, koniach i świniach
SJP.pl
rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich, obejmująca około 800 gatunków; wpleszczowate
SJP.pl
Narzępikowate, wpleszczowate (Hippoboscidae) – rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich. Obejmuje blisko 800 gatunków, od w pełni uskrzydlonych do całkiem bezskrzydłych. Są hematofagicznymi ektopasożytami ssaków i ptaków. Charakteryzuje je larworodność. Większość rozwoju larwalnego ma miejsce w organizmie matki. Larwa po jego opuszczeniu natychmiast zmienia się w poczwarkę.
Wikipedia
o cechach narzępikowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny storczykowatych; cymbidium
SJP.pl
wyrzeźbić wiele czegoś
SJP.pl
1. rzucać coś na coś, nakładać do czegoś, na coś;
2. okrywać się pośpiesznie, nakładać jakieś okrycie na ramiona;
3. zmuszać kogoś do przyjęcia czegoś, do określonego postępowania, wymuszać coś na kimś;
4. narzucać się - zmuszać kogoś do przebywania w swoim towarzystwie, wpraszać się gdzieś
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. narzucić)
(1.1) rzucać przedmioty na jakąś powierzchnię
(1.2) zmuszać kogoś do akceptacji czegoś
(1.3) pośpiesznie ubierać się w coś, okrywać sobie ramiona
czasownik zwrotny niedokonany narzucać się (dk. narzucić się)
(2.1) być nachalnym, zmuszać kogoś do przebywania i często również interakcji ze sobą
Wiktionary
(1.1) Narzucił koc na łóżko.
(1.2) On bardzo często narzuca swoje zdanie.
(1.3) Narzuć na siebie jakąś cieplejszą bluzkę!
Wiktionary
IPA: naˈʒut͡sat͡ɕ, AS: nažucać
Wiktionary
rzecz. narzuta ż., narzucanie n., narzucenie n.
czas. narzucić dk.
przym. narzutowy
Wiktionary
(2.1) wprosić się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narzucać.
Wiktionary
IPA: ˌnaʒuˈt͡sãɲɛ, AS: nažucãńe
Wiktionary
czas. narzucać (się) ndk., narzucić (się) dk.
rzecz. narzut m., narzuta ż., narzucenie n.
przym. narzutowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|narzucić.
Wiktionary
IPA: ˌnaʒuˈt͡sɛ̃ɲɛ, AS: nažucẽńe
Wiktionary
czas. narzucić (się) dk., narzucać (się) ndk.
rzecz. narzut, narzuta, narzucanie
Wiktionary
1. rzucić coś na coś, nałożyć do czegoś, na coś;
2. okryć się pośpiesznie, nałożyć jakieś okrycie na ramiona;
3. zmusić kogoś do przyjęcia czegoś, do określonego postępowania, wymusić coś na kimś;
4. narzucić się - zmusić kogoś do przebywania w swoim towarzystwie, wprosić się gdzieś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. narzucać)
(1.1) rzucić przedmioty na jakąś powierzchnię
(1.2) zmusić kogoś do akceptacji czegoś
(1.3) pośpiesznie ubrać się w coś, okryć sobie ramiona
czasownik zwrotny dokonany narzucić się (ndk. narzucać się)
(2.1) zmusić kogoś do swojego towarzystwa
Wiktionary
(1.3) Staruszka narzuciła na ramiona chustę i wyszła na ganek.
Wiktionary
IPA: naˈʒut͡ɕit͡ɕ, AS: nažućić
Wiktionary
rzecz. narzucanie n., narzucenie n., narzuta ż.
czas. narzucać
Wiktionary
1. sposób tynkowania;
2. zewnętrzna warstwa tynku;
3. technika rzeźbiarska;
4. dodatkowa kwota doliczana do ceny podstawowej
SJP.pl
Wikipedia
nakrycie wykonane z tkaniny na kanapę lub tapczan; kapa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nakrycie na łóżko, tapczan, kanapę, często ozdobne
Wiktionary
(1.1) Kupiłam wczoraj beżową, dwustronną narzutę na tapczan.
Wiktionary
rzecz. rzut mrz., narzucanie n., narzucenie n., narzut m. zdrobn. narzutka ż.
czas. narzucać ndk., narzucić dk.
przym. narzutowy
Wiktionary
(1.1) kapa
Wiktionary
zdrobnienie od: narzuta
SJP.pl
duży fragment skalny przyniesiony przez lodowiec; głaz narzutowy, narzutowiec
SJP.pl
dawniej: narzucający coś
SJP.pl
duży fragment skalny przyniesiony przez lodowiec; głaz narzutowy, narzutniak
SJP.pl
przymiotnik od: narzut
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od narzut
Wiktionary
(1.1) Wrząca Wielka to wieś położona na północny wschód od Koła. Jej osobliwością jest owiany legendami głaz narzutowy - piaskowiec kwarcytowy o obwodzie 8.5 m i wysokości 1 m.
Wiktionary
IPA: ˌnaʒuˈtɔvɨ, AS: nažutovy
Wiktionary
rzecz. narzut m., narzuta ż., narzutka ż., narzucanie n.
czas. narzucać
Wiktionary
potocznie: gdzieś jest narzygane - ktoś gdzieś narzygał
SJP.pl
przyrząd, narzędzie do narzynania; narzynaczka
SJP.pl
przyrząd, narzędzie do narzynania; narzynacz
SJP.pl
dawniej: przyrząd, narzędzie do narzynania; narzynaczka, narzynacz
SJP.pl
narzędzie skrawające do kalibrowania lub nacinania gwintów zewnętrznych
SJP.pl
Narzynka – narzędzie wieloostrzowe służące do nacinania gwintów zewnętrznych. Działa analogicznie do nakrętki z tą jednak różnicą, że jest wyposażona w nacinające ostrza, które wykonują gwint na przedmiocie (najczęściej walcu), na który jest nakręcana.
Odmianą narzynki jest gwintownica, służąca do nacinania gwintów zewnętrznych rur. Często posiada przestawne ostrza, umożliwiające nacinanie gwintów na rurach o różnych średnicach.
Wikipedia
[czytaj: nasa] (skrót od: ang. National Aeronautics and Space Administration) amerykańska agencja aeronautyki, organ rządowy USA prowadzący działania związane z badaniami kosmicznymi, rozwojem astronautyki i lotnictwa cywilnego; Nasa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) adm. astronaut. amerykańska Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej, zajmująca się planowaniem, koordynacją i realizacją badań nad kosmosem;
Wiktionary
(1.1) Pod koniec września br. próbnik wystrzelony przez amerykańską agencję kosmiczną NASA w ramach misji Double Asteroid Redirection Test (DART) uderzył w moonletkę (księżyc planetoidaanetoidy) Dimoprhos, okrążającą planetoidaanetoidę Didymos.
Wiktionary
IPA: ˈnasa, AS: nasa
Wiktionary
1. powoli, stopniowo nawilżać coś;
2. nalewać coś wolno, po kropelce
SJP.pl
1. powoli, stopniowo nawilżyć coś;
2. nalać coś wolno, po kropelce
SJP.pl
1. część, w której jest coś osadzone; rękojeść, trzonek;
2. element nasadzony, nałożony na coś; pokrywa, nakładka;
3. w botanice: część liścia łącząca jego ogonek lub samą blaszkę z łodygą rośliny;
4. w językoznawstwie: zespół narządów mowy złożony z jamy ustnej, gardłowej i nosowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) część, na której coś jest osadzone czy umocowane, stanowiąca podstawę
(1.2) część nasadzona na coś
(1.3) bot. element liścia łącząca blaszkę lub ogonek z łodygą
(1.4) jęz. zespół narządów mowy obejmujący jamę ustną, gardło i jamę nosową
Wiktionary
Nasada – element armatury wodnej, służący do połączenia węży pożarniczych z rozdzielaczem, pompą, hydrantem, prądownicą, zbieraczem.
Wikipedia
(1.1) U nasady wzgórza rosną piękne cyprysy.
Wiktionary
IPA: naˈsada, AS: nasada
Wiktionary
rzecz. nasadka ż.
czas. nasadzać ndk.
przym. nasadowy
Wiktionary
(1.1) oprawa, obsada, podstawa, rękojeść, trzonek
(1.2) nakładka, nasadka, pokrywa, pokrywka
Wiktionary
przedmiot lub przyrząd nakładany na coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: nasada
(1.2) pokrywka nasadzana na coś
(1.3) łow. sidło, wnyk
(1.4) fot. pryzmat nakładany na obiektyw aparatu fotograficznego
(1.5) ornit. samica wysiadująca jaja
Wiktionary
rzecz. nasada ż.
czas. nasadzać ndk.
przym. nasadkowy
Wiktionary
(1.5) nasiadka
Wiktionary
przymiotnik od: nasadka
SJP.pl
kamienny blok między głowicą kolumny a sklepieniem lub arkadą, typowe dla architektury bizantyjskiej; impost
SJP.pl
Impost, nasadnik – w architekturze, element w formie płyty lub bloku, stanowiący przejście między głowicą podpory a dźwiganym przez nią elementem (np. łukiem arkady). Impost mógł przybrać formę głowicy i podpora w efekcie otrzymywała podwójną głowicę (tzn. na jedną głowicę nasadzona była druga, zwana nasadnikową).
Impost znany był od starożytnego Rzymu, popularny w architekturze bizantyjskiej, rozpowszechniony w czasach renesansu, baroku i klasycyzmu.
Wikipedia
rząd ślimaków płucodysznych
SJP.pl
Nasadooczne (Basommatophora) – rząd ślimaków płucodysznych (Pulmonata), u których występują niewciągalne czułki (zwykle jedna para), a oczy są położone u ich podstawy. U przedstawicieli kilku rodzin czułki i oczy są zredukowane. Muszla spiralnie zwinięta, a jej rozmiary i kształt zróżnicowane – od około 1 mm do 10 cm, wieżyczkowata, czapeczkowata lub jajowata. U dorosłych osobników niektórych gatunków otwór muszli zamyka rogowe wieczko.
Wikipedia
potocznie: umieścić wiele osób na miejscach siedzących
SJP.pl
1. nałożyć coś na coś lub osadzić w czymś przedmiot, narzędzie;
2. posadzić wiele roślin
SJP.pl
związany z nasadzaniem
SJP.pl
1. nałożyć coś na coś lub osadzić w czymś przedmiot, narzędzie;
2. posadzić wiele roślin
SJP.pl
inaczej: na początku, najpierw
SJP.pl
przysłówek
(1.1) daw. o czym mówiący chce przekazać przed wszystkim innym, co jest dla niego najistotniejsze
Wiktionary
(1.1) Coraz częściej więc dochodzę do przekonania, że zdiagnozowaniu i ewaluacji winien nasamprzód podlegać nie tyle zespół cech kandydatów do zawodu nauczycielskiego czy ich kształcenie, lecz sam zawód nauczyciela jako taki!
Wiktionary
przym. przedni
Wiktionary
(1.1) przede wszystkim, w pierwszej kolejności; książk. pierwej, wpierw; przest. najpierwej, najsampierw, pierw, wprzód, przódy, wprzódy; gw-pl|Górny Śląsk|pierwyj.
Wiktionary
wykrzyknienie dawne lub gwarowe: masz! weź!
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) daw. masz! weź!
Wiktionary
(1.1) (…) a to mi paciorki przywieźli, a to często gęsto bułkę z miasta i mówili: „Naści, Jewuś, naści, boś mi najmilejsza…”
Wiktionary
IPA: ˈnaɕt͡ɕi, AS: naśći
Wiktionary
potocznie: kilkanaście
SJP.pl
liczebnik nieokreślony
(1.1) pot. kilkanaście
Wiktionary
(1.1) Kiedy miałem naście lat, podkochiwałem się w swojej nauczycielce.
Wiktionary
IPA: ˈnaɕt͡ɕɛ, AS: naśće
Wiktionary
licz. nasty
temsłow. -naście
Wiktionary
naściełać;
1. ścieląc, nakładać gdzieś dużo czegoś;
2. ścieląc, przygotowywać wiele miejsc do spania
SJP.pl
mocowany na ścianie
SJP.pl
naścierwek rudonogi - gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych
SJP.pl
naścielać;
1. ścieląc, nakładać gdzieś dużo czegoś;
2. ścieląc, przygotowywać wiele miejsc do spania
SJP.pl
płód ludzki, który może na podstawie przepisu ustawy nabyć określone prawo pod warunkiem, że urodzi się jako żywe dziecko
SJP.pl
Wikipedia
ang. National Association of Securities Dealers Automated Quotations, rynek akcji w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
Nasdaq Stock Market, NASDAQ (ang. National Association of Securities Dealers Automated Quotations) – giełda papierów wartościowych w Stanach Zjednoczonych, z filiami w Kanadzie, Chinach, Japonii i Dubaju, zarządzana przez NASDAQ OMX Group, nadzorowana przez Financial Industry Regulatory Authority (FINRA).
Wikipedia
wywołujący sen
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywołujący sen
Wiktionary
IPA: naˈsɛ̃nːɨ, AS: nasẽ•ny
Wiktionary
przysł. nasennie
Wiktionary
(1.1) usypiający
Wiktionary
środki nasercowe - środki lecznicze działające pobudzająco lub hamująco na pracę serca
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który oddziałuje na pracę serca
Wiktionary
przekleństwo używane zwłaszcza na Śląsku i Kaszubach
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) przekleństwo źle, marnie, byle jak
Wiktionary
rzecz. nasermatyzm m.
Wiktionary
zwolennik naseryzmu - arabskiej wersji socjalizmu
SJP.pl
doktryna polityczna rewolucji republikańskiej w Egipcie z 1952 roku wprowadzona w życie przez rząd z Gamelem Abdelem Naserem jako premierem
SJP.pl
Naseryzm – arabska socjalistyczna i nacjonalistyczna doktryna polityczna, bazująca na myśli byłego egipskiego prezydenta Gamala Abdela Nasera. Naseryzm wywierał największy wpływ na politykę panarabską w latach 50. i 60. XX wieku, potem przerodził się częściowo w inne nacjonalistyczne ruchy w latach 70. Sam Naser zmarł w 1970 roku.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: nasi] drzewo z rodziny różowatych; także owoc tego drzewa, mający kształt podobny do jabłka i smak przypominający gruszkę; nasi, gruszka piaskowa, gruszka japońska
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: neszwil] miasto w USA, stolica stanu Tennessee
SJP.pl
Nashville – miasto w Stanach Zjednoczonych, stolica stanu Tennessee, położone nad rzeką Cumberland. Należy do najszybciej rozwijających się dużych miast w Stanach Zjednoczonych. Obszar metropolitalny Nashville–Davidson–Murfreesboro–Franklin liczy 2,1 mln mieszkańców. Jest stolicą hrabstwa Davidson (miasto i hrabstwo ma jeden samorząd od 1963).
Wikipedia
zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu "my"
SJP.pl
Wikipedia
powrzucać ziarno do gleby; ponasiewać
SJP.pl
pomieszczenie, w którym siedzą na jajkach kury, kaczki itp.
SJP.pl
1. potocznie: zaczynać ostro krytykować;
2. pokrywać jakąś powierzchnię w wielkiej ilości
SJP.pl
samica ptaka wysiadująca jaja; nasadka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. samica ptaka wysiadująca jaja
Wiktionary
(1.1) Artur zrobił doskonałe zdjęcia nasiadki pliszkaiszki.
Wiktionary
czas. nasiadać ndk.
Wiktionary
(1.1) nasadka
Wiktionary
potocznie, zgrubienie od: nasiadówka; długa, rozwlekła narada
SJP.pl
1. potocznie: długa, rozwlekła narada;
2. kąpiel lecznicza; kąpiel nasiadowa;
3. specjalna wanna do leczniczych kąpieli podbrzusza
SJP.pl
nasycać się płynem, wilgocią; wchłaniać płyn, wilgoć
SJP.pl
Nasiąkliwość – zdolność do wchłaniania wody przez dany materiał, maksymalne nasycenie wodą danego materiału.
Nasiąkliwość może być:
Wikipedia
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. nasiąkać)
(1.1) dokonany od|nasiąkać.
Wiktionary
(1.1) Czym prędzej wziąłem ją na ręce, ciężką od wody, którą nasiąkło jej futerko.
Wiktionary
IPA: naˈɕɔ̃ŋknɔ̃ɲt͡ɕ, AS: naśõŋknõńć
Wiktionary
rzecz. nasiąknięcie n., nasiąkanie n.
czas. nasiąkać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasiąknąć.
Wiktionary
czas. nasiąknąć
Wiktionary
nasiąkły;
1. przepojony, przesycony płynem, wilgocią itp.;
2. przesycony jakimś zapachem;
3. przenośnie: taki, który nabrał jakiegoś wyrazu, charakteru
SJP.pl
nasiąknięty;
1. przepojony, przesycony płynem, wilgocią itp.;
2. przesycony jakimś zapachem;
3. przenośnie: taki, który nabrał jakiegoś wyrazu, charakteru
SJP.pl
pokrywać wierzchnią warstwę przedmiotu siarką w celu uodpornienia na korozję i zwiększenia wytrzymałości zmęczeniowej; siarkować
SJP.pl
pokryć wierzchnią warstwę przedmiotu siarką w celu uodpornienia na korozję i zwiększenia wytrzymałości zmęczeniowej
SJP.pl
1. potocznie: zacząć ostro krytykować;
2. rzadko: nacisnąć coś, siadając
SJP.pl
o kole wodnym: takie, w którym napędzająca je woda napływa od góry
SJP.pl
1. siekąc, ścinając nagromadzić wiele, dostateczną ilość czegoś;
2. przestarzałe: pozabijać, pomordować wiele osób lub zwierząt przy użyciu broni białej
SJP.pl
Nasiechowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Miechów.
Wikipedia
nasiedzieć się - potocznie:
1. spędzić długi czas na siedzeniu, zmęczyć się siedzeniem;
2. przebywać gdzieś przez dłuższy czas, aż do zmęczenia, np. nasiedzieć się na wsi;
3. być czymś zaabsorbowanym przez dłuższy czas, aż do zmęczenia, np. nasiedzieć się nad książką
SJP.pl
znieczulenie nasiękowe - znieczulenie polegające na wyłączeniu włókien i zakończeń nerwowych
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Nasielsk (wymowa) – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nasielsk, położone 50 km na północ od Warszawy, nad Nasielną, w dawnej ziemi zakroczymskiej historycznego Mazowsza.
Wikipedia
IPA: ˈnaɕɛlsk, AS: naśelsk
Wiktionary
przym. nasielski
Wiktionary
przymiotnik od: Nasielsk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nasielskiem, dotyczący Nasielska
Wiktionary
rzecz. Nasielsk mrz., nasielszczanin m., nasielszczanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Nasielska
SJP.pl
mieszkanka Nasielska
SJP.pl
nowotwór złośliwy jądra, wywodzący się z niezróżnicowanych komórek płciowych, dający wcześnie przerzuty do węzłów chłonnych, płuc
SJP.pl
Wikipedia
1. organ rozrodczy roślin nasiennych; nasiono;
2. dawniej: ród, potomstwo, dziecko; dziś tylko w wyrażeniu "dziadowskie (złodziejskie, podłe itp.) nasienie" - wyzwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) fizj. płyn zawierający plemniki, wytwarzany przez narządy rozrodcze mężczyzn i samców zwierząt;
(1.2) bot. organ rozrodczy roślin nasiennych;
(1.3) daw. ród, potomstwo, dziecko
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wytrysk nasienia następuje w czasie stosunku płciowego, masturbacji bądź polucji.
Wiktionary
IPA: naˈɕɛ̇̃ɲɛ, AS: naśė̃ńe
Wiktionary
rzecz. nasiono n., nasiennictwo n., nasiennik m., nasiennia ż., nasionnica ż., nasianie n., nasiewanie n.
:: zdrobn. nasionko n.
czas. siać, nasiać dk., nasiewać ndk.
przym. nasienny, nasienniczy
Wiktionary
(1.1) sperma, ejakulat; u ryb i mięczaków: mlecz
(1.2) nasiono
Wiktionary
patologiczne wydalanie spermy, bez seksualnych bodźców; zmaza dzienna
SJP.pl
Nasieniotok (łac. spermatorrhöe) – mimowolny wypływ nasienia bez towarzyszącego orgazmu. Według Dorland's Illustrated Medical Dictionary termin przestarzały, równoznaczny z polucją.
Wikipedia
uczestniczący w wytwarzaniu nasienia w organizmie samca; nasieniodajny
SJP.pl
każdy z dwóch przewodów wyprowadzających nasienie z jądra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. parzysty przewód wyprowadzający plemniki z jąder
Wiktionary
Nasieniowody, przewody nasienne (łac. ductus deferens) – przewody wyprowadzające plemniki z męskich gruczołów płciowych – jąder. U kręgowców nasieniowody wychodzą z najądrza i mają ujście na zewnątrz albo w cewce moczowej. Ponadto u kręgowców nasieniowody wytwarzają pewne substancje zwiększające ruchliwość plemników. U ssaków nasieniowody współtworzą powrózek nasienny.
Wikipedia
(1.1) U ssaków nasieniowody współtworzą powrózek nasienny.
Wiktionary
(1.1) przewód nasienny
Wiktionary
w botanice: łupina nasienia, powstająca ze zmienionych okryw zalążka, który przekształca się w nasienie
SJP.pl
dział hodowli roślin w celu pozyskiwania materiału siewnego
SJP.pl
Nasiennictwo – dział produkcji roślinnej mający za zadanie wytworzenie materiału siewnego do dalszego rozmnażania, lub zespół form organizacyjnych mających na celu hodowlę roślin uprawnych.
Wikipedia
1. dojrzałe drzewo pozostawione dla odnowienia lasu przez samosiew;
2. roślina uprawiana w celu uzyskania nasion
SJP.pl
wytwarzający nasiona
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. związany z nasionami
(1.2) anat. dotyczący nasienia męskiego
Wiktionary
rzecz. nasienie n., nasiennictwo n., nasiono n., nasionko n., nasiewanie n.
przym. nagonasienny
Wiktionary
(1.2) spermowy
Wiktionary
cienka, łącznotkankowa błona pokrywająca z zewnątrz mięsień sercowy, stanowiąca wewnętrzną blaszkę osierdzia; epicardium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. błona surowicza pokrywająca z zewnątrz mięsień sercowy, stanowiąca wewnętrzną blaszkę osierdzia;
Wiktionary
Nasierdzie (łac. epicardium) – błona surowicza stanowiąca wewnętrzną (trzewną) warstwę osierdzia. Składa się głównie z tkanki łącznej, która spełnia funkcję warstwy ochronnej.
Osierdzie trzewne produkuje płyn osierdziowy, który w cyklu pracy serca zmniejsza tarcie pomiędzy zewnętrzną i wewnętrzną blaszką osierdzia. Podczas skurczu komór fala depolaryzacji porusza się od wsierdzia do nasierdzia.
Wikipedia
IPA: naˈɕɛrʲd͡ʑɛ, AS: naśerʹʒ́e
Wiktionary
przym. nasierdziowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od nasierdzie
Wiktionary
(1.1) Tłuszcz nasierdziowy łatwo uwidocznić w tomografii komputerowej (CT, computed tomography) i w rezonansie magnetycznym (MRI, magnetic resonance imaging), jednak szerokie zastosowanie tych metod dla jego oceny jest niepraktyczne.
Wiktionary
IPA: ˌnaɕɛrʲˈd͡ʑɔvɨ, AS: naśerʹʒ́ovy
Wiktionary
rzecz. nasierdzie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nasierszyca brzozówka - gatunek motyla z rodziny nasierszycowatych
SJP.pl
o cechach nasierszycowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
o cechach nasierszycowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
rozsypywanie wielu ziaren w spulchnioną glebę; nasiewanie
SJP.pl
1. siejąc, pokrywać czymś; zasiewać, usiewać;
2. nasiewać się - o roślinie: wyrastać, nie będąc zasianym przez człowieka; zasiewać się
SJP.pl
1. siejąc, pokrywać czymś; zasiewać, usiewać;
2. nasiewać się - o roślinie: wyrastać, nie będąc zasianym przez człowieka; zasiewać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzucanie nasion na glebę
Wiktionary
rzecz. nasianie n., nasiono n., nasienie n., nasionko n., nasiennictwo n., nasiennik m., nasiennia ż., nasionnica ż.
czas. nasiewać ndk., nasiać dk.
przym. nasienny, nasienniczy
Wiktionary
gatunek paproci; języcznik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Ophioglossum|L.|ref=tak. rodzaj roślin z rodziny nasięźrzałowatych (nazwa systematyczna|Ophioglossaceae|ref=tak.);
Wiktionary
Nasięźrzał (Ophioglossum L.) – rodzaj roślin z rodziny nasięźrzałowatych (Ophioglossaceae). Obejmuje ok. 25–30 do 34 gatunków.
Zasięg występowania rodzaju jest rozległy – są to rośliny niemal kosmopolityczne, przy czym w większości rosną w strefie tropikalnej i subtropikalnej i na półkuli północnej. W Ameryce Północnej rośnie 7 gatunków, w Chinach – 9, w Europie – 3. W Polsce spotykany jest jeden gatunek – nasięźrzał pospolity O. vulgatum, nasięźrzał azorski O. azoricum uznawany jest za błędnie stwierdzony w Polsce, a nasięźrzał wielolistny O. polyphyllum ma niejasny status.
Wikipedia
rodzina roślin z klasy psylotowych
SJP.pl
Nasięźrzałowce (Ophioglossales) – monotypowy rząd roślin; dawniej włączany do sztucznej grupy paprotników, we współczesnych systemach filogenetycznych jest jednym z dwóch rzędów nasięźrzałowych, stanowiących najstarszą żyjącą linię rozwojową w obrębie monilofitów. Do rzędu należy jedna rodzina: nasięźrzałowate (Ophioglossaceae Martinov, Tekhno-Bot. Slovar: 438. 3 Aug 1820). Przedstawiciele nasięźrzałowców występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego, nieliczne gatunki spotykane są w strefie klimatu tropikalnego. Rośliny głównie naziemne (kilka gatunków epifitycznych).
Wikipedia
o cechach nasięźrzałowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
monotypowy rząd roślin z klasy psylotowych
SJP.pl
Nasięźrzałowce (Ophioglossales) – monotypowy rząd roślin; dawniej włączany do sztucznej grupy paprotników, we współczesnych systemach filogenetycznych jest jednym z dwóch rzędów nasięźrzałowych, stanowiących najstarszą żyjącą linię rozwojową w obrębie monilofitów. Do rzędu należy jedna rodzina: nasięźrzałowate (Ophioglossaceae Martinov, Tekhno-Bot. Slovar: 438. 3 Aug 1820). Przedstawiciele nasięźrzałowców występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego, nieliczne gatunki spotykane są w strefie klimatu tropikalnego. Rośliny głównie naziemne (kilka gatunków epifitycznych).
Wikipedia
SJP.pl
Nasięźrzałowe (Ophioglossidae) – podklasa roślin, jedna z czterech linii rozwojowych w obrębie klasy paproci Polypodiopsida, młodsza od skrzypowych Equisetidae, a starsza od strzelichowych Marattiidae. Odpowiada psylotowym Psilotopsida wyróżnianym w niektórych systemach z początków XXI wieku w takim samym ujęciu. Obejmuje dwa monotypowe rzędy współczesne nasięźrzałowce Ophioglossales i psylotowce Psilotales, z 12 rodzajami i ok. 129 gatunkami. Rośliny te mają niemal kosmopolityczny zasięg (przy czym nasięźrzałowce są najbardziej zróżnicowane w strefach umiarkowanych i borealnych, a psylotowce koncentrują się w strefie międzyzwrotnikowej). Ich gametofit rozwija się pod ziemią i jest bezzieleniowym myko-heterotrofem, a sporofit jest asymilującą rośliną naziemną (głównie u nasięźrzałowców) lub epifitem (głównie psylotowce).
Wikipedia
potocznie: oddać mocz; nasiusiać, nasiurać
SJP.pl
potocznie: gdzieś jest nasikane - ktoś gdzieś nasikał; nasiusiane
SJP.pl
potocznie: oddawać mocz na coś, do czegoś
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) czynić silniejszym, intensywniejszym
czasownik zwrotny niedokonany nasilać się
(2.1) stawać się silniejszym, intensywniejszym
Wiktionary
rzecz. nasilanie n., nasilenie n., siła ż.
czas. nasilić dk.
licz. siła
Wiktionary
natężenie; intensywność; spotęgowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasilić., intensyfikacja, wzrost
(1.2) siła jakiegoś zjawiska
Wiktionary
rzecz. nasilanie n., siła ż.
czas. nasilać ndk., nasilić dk.
licz. siła
Wiktionary
natężyć; spotęgować
SJP.pl
natężyć; spotęgować
SJP.pl
zdrobnienie od: nasienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: nasiono
Wiktionary
IPA: naˈɕɔ̃nkɔ, AS: naśõnko
Wiktionary
rzecz. nasiono n., nasienie n., nasiennictwo n., nasiennik m., nasiennia ż., nasionnica ż., nasianie n., nasiewanie n.
czas. nasiać dk., nasiewać ndk.
przym. nasienny, nasienniczy
Wiktionary
mały owad z rzędu muchówek, szkodnik drzew owocowych
SJP.pl
mały owad z rzędu muchówek, szkodnik drzew owocowych
SJP.pl
rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich
SJP.pl
Nasionnicowate (Tephritidae) – rodzina owadów z rzędu muchówek.
Nasionnicowate są małych i średnich rozmiarów, często mają jaskrawe ubarwienie. Larwy żyją w kwiatach, łodygach lub owocach.
Wikipedia
o cechach nasionnicowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
rzadko: organ rozrodczy roślin nasiennych; nasienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. organ roślin nasiennych składający się z zarodka, tkanki zapasowej i łupiny nasiennej;
Wiktionary
Nasiono, nasienie (łac. semen) – organ roślin nasiennych powstający z zapłodnionego zalążka i składający się z zarodka otoczonego tkanką zapasową i osłoniętego łupiną nasienną. Zarodek jest nowym organizmem roślinnym. Tkanka spichrzowa umożliwia wzrost zarodka w pierwszym okresie rozwoju, a łupina nasienna pełni funkcję ochronną.
Poznaniem budowy nasion zajmowała się początkowo botanika ogólna. Z czasem wyodrębniły się odrębne nauki: karpologia i nasionoznawstwo.
Wikipedia
(1.1) Żołnierze asyryjscy są dobrze wyćwiczeni. Gdy zaciągają się do wojska zasadzają nasiona drzew i codziennie skaczą ponad miejscem, gdzie je zasadzili.
Wiktionary
IPA: naˈɕɔ̃nɔ, AS: naśõno
Wiktionary
rzecz. nasienie n., nasiennictwo n., nasiennik m., nasiennia ż., nasionnica ż., nasianie n., nasiewanie n.
:: zdrobn. nasionko n.
czas. siać, nasiać dk., nasiewać ndk.
przym. nasienny, nasienniczy
Wiktionary
(1.1) ziarno
Wiktionary
specjalista w dziedzinie nauki o właściwościach nasion roślin
SJP.pl
nauka o właściwościach nasion roślin
SJP.pl
Nasionoznawstwo – nauka z obszaru nauk rolniczych, zajmująca się poznaniem morfologii, anatomii, a także procesów fizjologicznych i biochemicznych zachodzących w nasionach roślin dzikich, uprawnych i chwastów podczas ich dojrzewania i spoczynku.
Wikipedia
potocznie: oddać mocz; nasikać, nasiusiać
SJP.pl
potocznie: oddać mocz; nasikać, nasiurać
SJP.pl
potocznie: gdzieś jest nasiusiane - ktoś gdzieś nasiusiał; nasikane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasiusiać.
Wiktionary
czas. nasiusiać dk.
Wiktionary
nasiłować się - zmęczyć się siłowaniem
SJP.pl
Nasiłowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Bytoń.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Wieś sołecka.
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 151 mieszkańców. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Bytoń.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Nasiłowscy herbu Półkozic – polski ród szlachecki wywodzący się z Podlasia.
Udokumentowane początki rodu sięgają XV wieku. Najstarszy zapis dotyczy Jakuba z Nasiłowa z bratem Andrzejemz 1474 r.
Obecnie mieszka w Polsce 1808 osób o nazwisku Nasiłowski. Na terytorium dawnego województwa siedleckiego jest ich 846.
Wikipedia
Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa
SJP.pl
rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny pielęgnicowatych
SJP.pl
Szczelinowce – nazwa grupy ryb z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae) z afrykańskiego Jeziora Tanganika charakteryzująca się specyficznym – przebiegającym w szczelinach skalnych – przebiegiem tarła oraz opieki nad ikrą i narybkiem. Szczelinowce wykazują rozmaite upodobania pokarmowe. U niektórych zaobserwowano zwyczaj zakładania rodzin złożonych z wielu osobników.
Wikipedia
1. znajdujący się na skale;
2. roślina naskalna - roślina żyjąca bezpośrednio na skale; epilit
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który znajduje się na skale
Wiktionary
(1.1) Pozostawione przez niego wspaniałe malowidła jaskiniowe i ryty naskalne, przedstawiające stada mamutów, koni, bawołów i jeleni, świadczą, że znał dobrze zwyczaje i charakter wielu gatunków zwierząt.
Wiktionary
IPA: naˈskalnɨ, AS: naskalny
Wiktionary
rzecz. skalnica ż., skała ż., skałka ż.
przym. skalny, skalisty
Wiktionary
naskamleć się - o psie: spędzić dużo czasu na skamleniu; naskamlać się, naskamłać się, naskomleć się, naskomlić się
SJP.pl
naskamłać się - o psie: spędzić dużo czasu na skamlaniu; naskamlać się, naskamleć się, naskomleć się, naskomlić się
SJP.pl
oznajmić o czyimś przewinieniu; obwinić, donieść na kogoś
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. naumyślnie
Wiktionary
zaimek dzierżawczy
(1.1) gwara. nasz
Wiktionary
(1.1) Naski kuń to by nawet kamienia wielkiego uwiózłi.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== naski (język baskijski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q8752 (eus)-Xabier Cañas-naski.wav.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) może
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. skoczyć na kogoś lub na coś;
2. potocznie: zarzucić coś komuś w sposób gwałtowny i szorstki
SJP.pl
1. potocznie: zaatakowanie kogoś słownie;
2. w gimnastyce: odbicie się obunóż po rozbiegu
SJP.pl
naskomleć się - o psie: spędzić dużo czasu na skomleniu; naskamlać się, naskamłać się, naskamleć się, naskomlić się
SJP.pl
naskomlić się - o psie: spędzić dużo czasu na skomleniu; naskamlać się, naskamłać się, naskamleć się, naskomleć się
SJP.pl
1. u kręgowców nabłonek wielowarstwowy płaski, rogowaciejący, pokrywający skórę; u bezkręgowców jednowarstwowy nabłonek; epiderma;
2. u roślin: warstwa kutyny pokrywająca powierzchnie skórki na liściach; kutykula
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) najbardziej zewnętrzna warstwa skóry;
Wiktionary
Naskórek, epiderma (łac. epidermis), u bezkręgowców także hipoderma (łac. hypodermis) – najbardziej zewnętrzny i jednocześnie najcieńszy nabłonek okrywający powłokę ciała organizmu zwierzęcego, pochodzenia ektodermalnego, u kręgowców składający się z kilku warstw komórek, a u bezkręgowców z jednej.
Wikipedia
IPA: naˈskurɛk, AS: naskurek
Wiktionary
rzecz. skóra ż.
przym. naskórkowy
Wiktionary
(1.1) epiderma
Wiktionary
przypominający budową naskórek, podobny do naskórka
SJP.pl
osoba odczuwająca coś tylko powierzchownie, niewnikająca w istotę rzeczy
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. dotyczący naskórka
przymiotnik jakościowy
(2.1) przen. cechujący się powierzchownością
Wiktionary
rzecz. naskórek m., naskórkowość ż.
przysł. naskórkowo
Wiktionary
(2.1) powierzchowny
Wiktionary
rodzaj pokrywy lodowej w terenie
SJP.pl
skręcić wiele czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. oskrobać czegoś dużo;
2. potocznie: napisać coś byle jak, np. list, wypracowanie
SJP.pl
1. wydać wiele dźwięków podobny do skrzypienia, trzeszczenia;
2. potocznie: przez dłuższy czas mówić piskliwym, chrypliwym głosem;
3. naskrzeczeć się - spędzić dostatecznie długi czas na mówieniu piskliwym, chrypliwym głosem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) powodujący skurcze
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) powtarzać po kimś jakąś czynność
(1.2) stpol. iść za kimś
Wiktionary
IPA: ˌnaɕlaˈdɔvat͡ɕ, AS: naśladovać
Wiktionary
rzecz. naśladownik mos., ślad m., naśladowca m., naśladownictwo n., naśladowanie n., naśladowniczka ż.
przysł. naśladowczo
przym. naśladowczy
Wiktionary
(1.1) imitować, udawać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wzorowanie się w postępowaniu, działaniu na zachowaniu innych, postępowanie w sposób podobny jak robią coś inni
Wiktionary
Teoria społecznego uczenia się Alberta Bandury jest rozwinięciem teorii uczenia się. Według Bandury uczenie się zachowań zachodzi jednak nie tylko poprzez warunkowanie reaktywne i warunkowanie sprawcze, ale także poprzez obserwowanie zachowań innych ludzi, dotyczy mechanizmów, za pośrednictwem których dochodzi do pojawienia się nowych sposobów zachowania, ich podtrzymywania, zmiany i zaniku. Teoria zakłada, że nowe zachowania nabywane są na mocy dwóch głównych mechanizmów:
Wikipedia
rzecz. naśladownictwo n., naśladowca m., naśladowczyni ż., naśladownik m., naśladowniczka ż., naśladowniczość ż.
czas. naśladować ndk.
przym. naśladowczy, naśladowniczy, naśladowny
przysł. naśladowczo
Wiktionary
(1.1) imitowanie, kopiowanie; pot. małpowanie, papugowanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która kogoś naśladuje, wzoruje się na kimś
Wiktionary
Naśladowca (ang. Bloodline) – powieść kryminalna brytyjskiego pisarza Marka Billinghama z 2009. Polskie wydanie książki ukazało się w 2012 w tłumaczeniu Roberta P. Lipskiego.
Wikipedia
(1.1) Wegetarianizm to opcja, której naśladowcami są przede wszystkim buddyści.
Wiktionary
rzecz. naśladownictwo n., naśladowanie n.
:: fż. naśladowczyni ż.
przym. naśladowczy, naśladowniczy
czas. naśladować
przysł. naśladowczo
Wiktionary
(1.1) imitator, odtwórca
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób naśladowczy
Wiktionary
(1.1) Absolutne miary i ich stosunki widział Durer w naturze, lecz nie uważał, że wystarczy odtworzyć naśladowczo kształty naturalne. Naturę trzeba poznać i z poznanych zasad (miar) kształtujących zbudować własny układ.
Wiktionary
rzecz. naśladowca m., naśladowczyni ż., naśladowanie n., naśladownictwo n.
czas. naśladować ndk.
przym. naśladowczy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) właściwy naśladowaniu i naśladowcy
Wiktionary
rzecz. naśladowanie n., naśladowca m., naśladowczyni ż., naśladownictwo n.
czas. naśladować ndk.
przysł. naśladowczo
Wiktionary
kobieta naśladująca kogoś, wzorująca się na kimś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: naśladowca
Wiktionary
IPA: ˌnaɕladɔfˈt͡ʃɨ̃ɲi, AS: naśladofčỹńi
Wiktionary
zob. naśladowca.
Wiktionary
wzorowanie się; rzeczy wykonywane na wzór czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) naśladowanie kogoś, wzorowanie się na kimś
Wiktionary
Naśladownictwo lub imitacja – zachodzący podczas socjalizacji proces uczenia się zachowań, polegający na powtarzaniu przez jednostkę zaobserwowanych zachowań innych. W węższym znaczeniu odnosi się ono do powtarzania zachowań przedstawicieli własnego gatunku i wykorzystywania ich do tych samych celów. W podejściu memetycznym naśladownictwo jest procesem, w wyniku którego replikują się memy będące instrukcjami zachowań dla jednostek.
Wikipedia
(1.1) (…) sięgnął do myśli francuskiego klasyka (…), który twierdził, że spoistość społeczna opiera się na naśladownictwie. Istnieją dwie podstawowe formy naśladownictwa: obyczaj i moda.
Wiktionary
rzecz. naśladowca m., naśladowczyni ż., naśladowanie n.
czas. naśladować ndk.
przym. naśladowczy
przysł. naśladowczo
Wiktionary
naśladowczyni, kontynuatorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. ta, która naśladuje
(1.2) przen. uczennica, zwolenniczka
Wiktionary
(1.1) Nauczyciel na próżno szukał u uczennic naśladowniczek w swojej pasji do entomologii.
Wiktionary
rzecz. naśladowanie n.
:: fm. naśladownik m.
czas. naśladować ndk.
Wiktionary
urządzenie naśladujące działanie urządzenia rzeczywistego lub realnych warunków np. atmosferycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. naśladowca
Wiktionary
(1.1) Pan Antoni miał w swoich synach prawdziwych naśladowników.
Wiktionary
rzecz. naśladowanie n.
:: fż. naśladowniczka ż.
czas. naśladować ndk.
Wiktionary
(1.1) naśladowca
Wiktionary
rodzina pająków
SJP.pl
Naśladownikowate (Mimetidae) – rodzina pająków z podrzędu Opisthothela. Zarówno polską, jak i łacińską nazwę naukową zawdzięczają zdolnościom mimetycznym. W Polsce występują 4 gatunki: guzoń pajęczarz (Ero furcata), guzoń garbusek (Ero aphana), Ero cambridgei, Ero tuberculata.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara. następca
Wiktionary
naślepić się - potocznie: natrudzić się intensywnym lub długim patrzeniem
SJP.pl
mocno zwilżać śliną
SJP.pl
1. mocno zwilżyć, pobrudzić śliną; uślinić;
2. naślinić się -
a) wydzielić dużą ilość śliny;
b) spędzić dużo czasu na zwilżaniu śliną;
c) potocznie: zbyt otwarcie okazać ochotę na coś; poślinić się
SJP.pl
naśliwiec lilipucik - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
Naśłiwiec (Tetrops) – rodzaj chrząszczy z rodziny kózkowatych i podrodziny zgrzypikowych.
Wikipedia
potocznie: dmuchając, nanieść na coś wydzielinę z nosa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasmarkać.
Wiktionary
rzecz. nienasmarkanie n.
czas. nasmarkać dk.
Wiktionary
1. powlekać czymś powierzchnię czegoś przez smarowanie;
2. nasmarowywać się - powlekać czymś powierzchnię swojego ciała przez smarowanie
SJP.pl
porozrzucać, nanosić śmieci, narobić nieporządku
SJP.pl
gdzieś jest naśmiecone - ktoś gdzieś naśmiecił
SJP.pl
posmarować lub nasycić smołą; wysmołować, osmołować, zasmołować
SJP.pl
potocznie: gdzieś jest nasmrodzone - ktoś gdzieś nasmrodził
SJP.pl
rozsypywać sztuczny śnieg na jakimś terenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wytwarzanie i dosypywanie sztucznego śniegu
Wiktionary
IPA: ˌnaɕɲɛˈʒãɲɛ, AS: naśńežãńe
Wiktionary
rzecz. naśnieżenie n., śnieg m.
czas. naśnieżać ndk., naśnieżyć dk.
przym. śnieżny, śniegowy, zaśnieżony
Wiktionary
organizm naśnieżny - roślina lub zwierzę żyjące na śniegu; organizm niwalny, organizm hiemalny
SJP.pl
rozsypać sztuczny śnieg na jakimś terenie
SJP.pl
1. snując namotać;
2. nasnuć się - o obłokach, mgle: snując się pokryć lub przesłonić coś
SJP.pl
nasnuwać się - o obłokach, mgle: snując się wytwarzać się, pokrywać coś
SJP.pl
gatunek pająka z rodziny osnuwikowatych
SJP.pl
potocznie: nawymyślać komuś; naurągać, naubliżać
SJP.pl
noszony na sobie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) noszony na własnym ciele (np. na głowie, piersi, u pasa)
Wiktionary
zaprawić solą, włożyć sól w celu zakonserwowania; wsolić
SJP.pl
zaprawić solą, włożyć sól w celu zakonserwowania; wsolić
SJP.pl
nasosznik trzęś - mały pająk z rodziny nasosznikowatych
SJP.pl
rodzina pająków
SJP.pl
Nasosznikowate (Pholcidae) – rodzina pająków z grupy Araneomorphae. Jest jedną z najbardziej zróżnicowanych grup współczesnych pająków; obejmuje dużą liczbę przeważnie tropikalnych sieciowych pająków. Według The World Spider Catalog Normana Platnicka z 2012 roku należy do niej 90 rodzajów obejmujących 1288 gatunków. W Polsce występują trzy gatunki - nasosznik trzęś (Pholcus phalangioides), nasosznik drobny (Pholcus opilionoides) i Psilochorus simoni. Według analiz przeprowadzonych przez Hubera (2011) rodzinę można podzielić na pięć monofiletycznych podrodzin:Ninetinae, Arteminae, Modisiminae, Smeringopinae i Pholcinae.
Wikipedia
o cechach nasosznikowatych (rodzina pająków)
SJP.pl
gleby tworzące się zazwyczaj wzdłuż klifowych wybrzeży morskich w wyniku nawiewania materiału piaszczystego w głąb lądu przez wiatry wiejące od morza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. poszwa
Wiktionary
Naspy – gleby tworzące się zazwyczaj wzdłuż klifowych wybrzeży morskich w wyniku nawiewania materiału piaszczystego w głąb lądu przez wiatry wiejące od morza. Równoległy rozwój roślinności powoduje, że górna część profilu wykazuje mniej lub bardziej wyraźne warstwowanie.
Zasięg nasp w głąb lądu wynosi od kilku do ponad 100 metrów. Naspy rozwijają się na innych typach gleb, co znajduje odzwierciedlenie w ich nazewnictwie - np. naspy nardzawe (rozwinięte na glebach rdzawych).
Wikipedia
IPA: ˈnaspa, AS: naspa
Wiktionary
naspać się - spać bardzo długo, do woli
SJP.pl
naspacerować się -
1. spędzić jakiś czas na spacerze;
2. zmęczyć się spacerowaniem
SJP.pl
nanieść na coś przez spawanie
SJP.pl
1. zgromadzić wielu ludzi lub wiele zwierząt w jednym miejscu; nazganiać;
2. przeżyć dłuższy czas w jednym miejscu
SJP.pl
naspierać się - spędzić dłuższy czas na spieraniu się
SJP.pl
naśpiewać się - spędzić dłuższy czas na śpiewaniu; wyśpiewać się
SJP.pl
spisać wiele czegoś
SJP.pl
1. spleść wiele czegoś; napleść;
2. potocznie: opowiedzieć dużo rzeczy nieprawdziwych lub głupich; naopowiadać
SJP.pl
nasprzątać się - napracować się przy sprzątaniu
SJP.pl
nasprzeczać się - spędzić dłuższy czas na sprzeczaniu się
SJP.pl
wulgarnie: oddać kał na coś, w jakimś miejscu
SJP.pl
wulgarnie: gdzieś jest nasrane - ktoś gdzieś nasrał
SJP.pl
1. nadawać czemuś srogi wygląd;
2. nastroszać, głównie dla nadania sobie srogiego wyglądu;
3. nasrożać się - przybierać nieprzystępny, srogi wygląd
SJP.pl
1. nadać czemuś srogi wygląd;
2. nastroszyć, głównie dla nadania sobie srogiego wyglądu;
3. nasrożyć się - przybrać nieprzystępny, srogi wygląd
SJP.pl
wulgarnie: oddawać kał na coś, w jakimś miejscu
SJP.pl
1. wessać do czegoś płyn;
2. nassać się - ssać długo, do syta; zmęczyć się ssaniem
SJP.pl
[czytaj: nassał] stolica Bahamów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Bahamów;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈnasːaw, AS: na•sau̯
Wiktionary
rzecz. nassauczyk mos., nassauka ż.
przym. nassauski
Wiktionary
[czytaj: nassałczyk] mieszkaniec Nassau
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nassau
Wiktionary
IPA: nasˈːawt͡ʃɨk, AS: na•sau̯čyk
Wiktionary
rzecz. Nassau n.
:: fż. nassauka ż.
przym. nassauski
Wiktionary
[czytaj: nassałka] mieszkanka Nassau
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nassau, stolicy Bahamów
Wiktionary
IPA: nasˈːawka, AS: na•sau̯ka
Wiktionary
rzecz. Nassau n.
:: fm. nassauczyk mos.
przym. nassauski
Wiktionary
[czytaj: nassałski] przymiotnik od: Nassau (stolica Bahamów)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Nassau
Wiktionary
IPA: nasˈːawsʲci, AS: na•sau̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nassau n., nassauczyk mos., nassauka ż.
Wiktionary
nastać się - spędzić długi czas na staniu, zmęczyć się staniem
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. nastawać)
(1.1) zacząć się w jakimś czasie, okresie
(1.2) objąć funkcję, urząd
Wiktionary
(1.1) W sali nastała grobowa cisza.
(1.1) Minęła noc i nastał nowy dzień.
Wiktionary
rzecz. nastanie n., nastawanie n.
czas. nastawać, postawić
Wiktionary
(1.1) nastąpić, przyjść, rozpocząć się, zacząć się
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: zahartowywać żelazo do twardości podobnej do stali
SJP.pl
dawniej: zahartować żelazo do twardości podobnej do stali
SJP.pl
1. pojawić się po czymś, być po czymś w kolejności
2. stanąć na czymś, nadepnąć
3. wydarzyć się, nastać, zajść
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. następować)
(1.1) nadepnąć na coś; wejść, trafić na coś
(1.2) zdarzyć się, odbyć się, dojść do skutku
(1.3) wystąpić po sobie kolejno
Wiktionary
(1.2) Chciał uprzejmością zatrzeć nieprzyjemną scenę przesłuchania, która zapewne teraz nastąpi.
Wiktionary
IPA: naˈstɔ̃mpʲit͡ɕ, AS: nastõmpʹić
Wiktionary
rzecz. następstwo n., następca m., następczyni ż., następowanie n., nastąpienie n.
przysł. następnie
czas. następować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nastąpić.
Wiktionary
czas. nastąpić
przysł. następnie
Wiktionary
nastarać się - starać się długo, wiele razy
SJP.pl
zapewniać potrzebną ilość czegoś
SJP.pl
zapewnić potrzebną ilość czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. część ołtarza;
2. wartość wielkości nastawiona z góry w urządzeniu
SJP.pl
1. część ołtarza;
2. wartość wielkości nastawiona z góry w urządzeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. wartość wielkości (np. czasu, kąta) nastawiona z góry w danym urządzeniu
(1.2) archit. rel. kośc. zob. nastawa ołtarzowa.
(1.3) hist. określona ilość miodu z pasieki, oddawana przez bartników do starostwa bartnego albo do dworu
Wiktionary
(1.1) W przypadku silnika z zapłonem samoczynnym, przy ustalonej nastawie pompy wtryskowej, w czasie każdego suwu ssania do cylindra jest doprowadzana ta sama dawka paliwa.
(1.2) Została ukończona stalowa konstrukcja za głównym ołtarzem, do której jest zamocowana cała nastawa drewniana oraz obraz Matki Bożej Wniebowziętej, naszej patronki, który powrócił na swoje miejsce.
Wiktionary
(1.1) nastawienie
(1.3) nadstawa
Wiktionary
1. o różnych okresach czasu, porach, wydarzeniach ich dotyczących: mieć miejsce, rozpoczynać się;
2. książkowo: domagać się czegoś natarczywie; nalegać;
3. książkowo: zagrażać komuś lub czemuś, czyhać, dybać na kogoś lub na coś;
4. potocznie: obejmować jakąś funkcję
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. nastać)
(1.1) zaczynać być w jakimś czasie
(1.2) rozpoczynać gdzieś sprawowanie jakiejś funkcji
czasownik nieprzechodni niedokonany (brak dk.)
(2.1) usilnie domagać się czegoś
(2.2) działać na czyjąś szkodę
Wiktionary
rzecz. nastawanie n.
czas. nastać, postawić
Wiktionary
(1.1) nadchodzić, następować, przychodzić, rozpoczynać się, zaczynać się
(2.2) zagrażać
Wiktionary
służący do nastawiania; nastawniczy
SJP.pl
1. regulować tak, aby poprawnie działało
2. kłaść na palniku na kuchence celem zagotowania
3. kierować coś w daną stronę
4. odpowiednio umiejscawiać zwichniętą kość, składać złamaną kość
5. przygotowywać psychicznie kogoś na coś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nastawić)
(1.1) kierować coś w daną stronę
(1.2) włączać coś, regulować coś w taki sposób, aby działało w pożądany sposób
(1.3) kłaść na palniku na kuchence celem zagotowania
(1.4) naprowadzać zwichnięte kości na prawidłowe miejsce, także: składać złamane kości
(1.5) przygotowywać psychicznie kogoś na coś
Wiktionary
(1.2) Do północy tańczyliśmy przy orkiestrze Jana Cajmera, a gdy Polskie Radio szło spać, nastawialiśmy Luksemburg, który nazywaliśmy "rozgłośnią Róży Luksemburg".
Wiktionary
IPA: naˈstavʲjät͡ɕ, AS: nastavʹi ̯äć
Wiktionary
czas. postawić, stawiać, nastawić dk.
rzecz. nastawnik mrz., nastaw m., nastawnia ż., nastawianie n. ndk., nastawienie n. dk.
przym. nastawny
Wiktionary
dający się nastawiać; nastawny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nastawiać.
Wiktionary
IPA: ˌnastaˈvʲjä̃ɲɛ, AS: nastavʹi ̯ä̃ńe
Wiktionary
czas. nastawiać, postawić
rzecz. nastawnia ż., nastawnik mrz.
przym. nastawny
Wiktionary
1. uregulować tak, aby poprawnie działało
2. postawić na palniku na kuchence celem zagotowania
3. skierować coś w daną stronę
4. odpowiednio umiejscowić zwichniętą kość, złożyć złamaną kość
5. przygotować psychicznie kogoś na coś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nastawiać)
(1.1) odpowiednio umiejscowić zwichniętą kość, złożyć złamaną kość
(1.2) przygotować psychicznie kogoś na coś
(1.3) zacząć gotować
(1.4) skierować coś w daną stronę
(1.5) włączyć coś
Wiktionary
(1.1) Lekarz nastawił złamaną rękę, a pielęgniarka przygotowała gips.
(1.2) Nastawił ją wrogo do rodzeństwa.
(1.3) Nastaw, proszę, wodę na kawę.
Wiktionary
IPA: naˈstavʲit͡ɕ, AS: nastavʹić
Wiktionary
czas. nastawiać, postawić, stawiać ndk., stawić dk.
rzecz. nastawienie n., nastawnia ż., nastawnik mrz.
przym. nastawny
Wiktionary
(1.1) zestawić
(1.4) zwrócić w jakimś kierunku
Wiktionary
psychiczne przygotowanie, podejście, stosunek do czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nastawić.
(1.2) osobisty stosunek co czegoś
(1.3) element konfiguracji jakiegoś urządzenia
Wiktionary
(1.3) Przy tych nastawieniach radio odbiera sygnały z Ameryki.
Wiktionary
IPA: ˌnastaˈvʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: nastavʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. nastawić, nastawiać, postawić
rzecz. nastawnia ż., nastawnik mrz.
przym. nastawny
Wiktionary
(1.2) stosunek, podejście
(1.3) ustawienie
Wiktionary
pomieszczenie lub budynek, gdzie znajdują się urządzenia sterujące i kontrolne, umożliwiające sterowanie pracą zespołu maszyn, linii technologicznej, stacji kolejowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kolej. budynek z urządzeniami sterowania ruchem kolejowym;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) On pracuje na nastawni.
Wiktionary
IPA: naˈstavʲɲa, AS: nastavʹńa
Wiktionary
rzecz. nastawiacz m., nastawniczy m., nastawnik m., nastawnica ż., nastawność ż., nastawianie n., nastawienie n.
czas. nastawiać ndk., nastawić dk., ponastawiać dk.
przym. nastawniczy, nastawny
Wiktionary
urządzenie do nastawiania semaforów i zwrotnic
SJP.pl
pracownik kolei zajmujący się ustawianiem zwrotnic
SJP.pl
Nastawniczy – pracownik kolei bezpośrednio związany z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego, pracujący w nastawniach.
Dyżurny ruchu może prowadzić ruch pociągów za pośrednictwem nastawniczych, którzy pracują w osobnych nastawniach wykonawczych, albo razem z dyżurnymi ruchu w nastawniach dysponujących. Nastawniczowie mogą nastawiać sygnały zezwalające dla pociągów na semaforach wyłącznie na polecenie dyżurnego. Nastawniczy może samodzielnie prowadzić manewry.
Wikipedia
urządzenie w maszynach elektrycznych służące do przełączania zasilania przy sterowaniu ich pracą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektr. techn. przyrząd sterowniczy, używany w tramwajach, lokomotywach, dźwigach elektrycznych itp., służący do przełączania w określonej kolejności obrotów zasilania maszyn i urządzeń elektrycznych przy sterowaniu ich pracą
Wiktionary
Nastawnik (Starik) – we wspólnotach bezpopowców osoba, która prowadzi nabożeństwa i przewodniczy życiu religijnemu gminy wyznaniowej.
Wikipedia
(1.1) Maszynista przez ruch korbki nastawnika uruchamia lokomotywę, przyspiesza szybkość jazdy, hamuje elektrycznie oraz zmienia kierunek jazdy.
Wiktionary
rzecz. nastawnia ż., nastawiacz m., nastawniczy m., nastawnica ż., nastawność ż., nastawianie n., nastawienie n.
czas. nastawiać ndk., nastawić dk., ponastawiać dk.
przym. nastawniczy, nastawny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) możliwy do nastawienia
Wiktionary
rzecz. nastawiacz m., nastawianie n., nastawienie n., nastawnia ż., nastawność ż., nastawnik mrz.
czas. nastawiać ndk., nastawić dk.
przym. nastawialny
Wiktionary
(1.1) nastawialny
Wiktionary
Nastazin – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Maszewo.
W skład sołectwa Nastazin wchodzi kolonia Kłodniki.
We wsi świątynia prostego kształtu zrekonstruowana po 1996 na wzór gotyckiego kościoła ze wschodnim szczytem z blendami i niską, XV wieczną wieżą.
Wikipedia
owad drapieżny strefy tropikalnej
SJP.pl
owad drapieżny strefy tropikalnej
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych
SJP.pl
Nastecznikowate (Pompilidae) – rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych.
W polskiej faunie stwierdzono m.in. rodzaje: Priocnemis, Caliadurgus, Dipogon, Auplopus, Homonotus, Arachnospila, Agenioideus, Evagetes, Anoplius.
Wikipedia
o cechach nastecznikowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
potocznie: nastolatek
SJP.pl
dźwignia nożna, część tokarni, kołowrotka, miecha lub podobnych konstrukcji, która naciskana nogą wprawia tę konstrukcję w ruch; pedał, stopka
SJP.pl
ktoś obejmujący, dziedziczący po kimś jakąś funkcję, posadę, urząd itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś obejmujący, dziedziczący po kimś jakąś funkcję, posadę, urząd itp.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: naˈstɛ̃mpt͡sa, AS: nastẽmpca
Wiktionary
rzecz. następowanie n.
:: fż. następczyni ż.
czas. następować ndk., nastąpić dk.
przym. następny
Wiktionary
następujący po czymś, będący następstwem czegoś
SJP.pl
kobieta obejmująca dane stanowisko po kimś, następująca po kimś; sukcesorka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta obejmująca, dziedzicząca po kimś jakąś funkcję, posadę, urząd itp.
Wiktionary
rzecz. następowanie n.
:: fm. następca m.
czas. nastąpić, następować
Wiktionary
ta, która następuje po innym
SJP.pl
przysłówek
(1.1) później, w chwili następnej
Wiktionary
(1.1) Policjanci z Mokotowa zatrzymali dwóch z pięciu mężczyzn, którzy w autobusie pobili dwóch kontrolerów biletów a następnie próbowali ukraść im komórkę
(1.1) Następnie pod pretekstem remontu komina bez pytania mnie o zdanie wyciął dwa metry gałęzi z mojego drzewa, dzięki czemu zamiast widoku zielonej ściany mam widok na kominy i kłęby dymu zachęcające do opuszczenia mojego domu.
Wiktionary
IPA: naˈstɛ̃mpʲɲɛ, AS: nastẽmpʹńe
Wiktionary
rzecz. następowanie n., nastąpienie n., następstwo n., następny mos.
czas. następować ndk., nastąpić dk.
przym. następny
Wiktionary
(1.1) później, po, potem, wówczas, wtedy, dalej, od tego miejsca
Wiktionary
1. w filozofii: drugi z dwu sądów kategorycznych składających się na sąd hipotetyczny
2. w gramatyce: nadrzędna część okresu warunkowego
3. w matematyce: drugi człon stosunku albo proporcji
SJP.pl
występujący, mający miejsce po czymś; kolejny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający nastąpić, kolejny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) ten, kto jest następny (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ja jestem pierwszy w kolejce, następna jest ta pani, a za nią jeszcze jest jeden pan.
(1.1) Następna próba dopiero za tydzień.
Wiktionary
IPA: naˈstɛ̃mpnɨ, AS: nastẽmpny
Wiktionary
rzecz. następca m., następnik m., następstwo n., następowanie n., następna ż.
czas. następować ndk.
przysł. następnie
Wiktionary
(1.1) kolejny
Wiktionary
1. mieć miejsce po czymś, być po czymś w kolejności
2. stawać na czymś, nadeptywać
3. wydarzać się, nastawać, zachodzić
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. nastąpić)
(1.1) idąc wchodzić, trafiać na coś
(1.2) zdarzać się, stać się, odbywać się, dochodzić do skutku
(1.3) występować po sobie kolejno
Wiktionary
(1.3) Lipiec następuje po czerwcu.
Wiktionary
IPA: ˌnastɛ̃mˈpɔvat͡ɕ, AS: nastẽmpovać
Wiktionary
rzecz. następny mos., następstwo n., następca mos., następczyni ż., następowanie n.
czas. stąpać, nastąpić dk.
przym. następny
przysł. następnie
Wiktionary
(1.2) nadejść, nastać
Wiktionary
zdolność do występowania czegoś w czasie lub przestrzeni zaraz po czymś; następstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|następować.
Wiktionary
IPA: ˌnastɛ̃mpɔˈvãɲɛ, AS: nastẽmpovãńe
Wiktionary
czas. następować ndk., nastąpić dk.
rzecz. następny mos., następczyni ż., następstwo, następca
przym. następny
przysł. następnie
Wiktionary
1. konsekwencja czegoś; skutek, pokłosie;
2. następowanie czegoś po czymś; kolejność w czasie, sekwencja, porządek;
3. prawo do następowania po kimś, obejmowania po kimś majątku lub stanowiska; sukcesja, dziedzictwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) skutek, rezultat czegoś; zdarzenie następujące w konsekwencji innego zdarzenia/działania
(1.2) następowanie po sobie
Wiktionary
Następstwo (ang. corollary), twierdzenie o mniejszym znaczeniu, które można łatwo wywnioskować z poprzedniego (ogólniejszego lub bardziej godnego uwagi) twierdzenia. Następstwem może być np. twierdzenie, które zostaje przypadkowo udowodnione podczas dowodzenia innego twierdzenia; można go również używać w odniesieniu do czegoś, czemu towarzyszy.
Wikipedia
IPA: naˈstɛ̃mpstfɔ, AS: nastẽmpstfo
Wiktionary
czas. następować, nastąpić
rzecz. następowanie n., następny mos.
przym. następny
przysł. następnie
Wiktionary
(1.1) wynik, rezultat, konsekwencja
(1.2) następowanie
Wiktionary
taki, jak będzie podany, przytoczony niżej (używane przy wymienianiu, opisywaniu czegoś)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który następuje, który będzie zaraz wymieniony
Wiktionary
przysł. następująco
Wiktionary
(1.1) niżej wymieniony
Wiktionary
rzadko: skierowywać coś w jakimś kierunku, w jakąś stronę; nakierowywać
SJP.pl
reakcja ruchowa organów roślin pod wpływem bodźca, np. zamykanie się i otwieranie kwiatów pod wpływem zmian oświetlenia
SJP.pl
Nastie, ruchy nastyczne – reakcje turgorowe, rzadziej wzrostowe, roślin niezależne od kierunku działania bodźca. Są związane z różnym tempem wzrostu różnych części organu lub (częściej) ze zmianami turgoru niektórych komórek. Nastie występują także jako formy behawioralne zwierząt, przyjmowane u form o promienistej symetrii ciała.
Wikipedia
system filozoficzno-religijny odrzucający autorytet Wed i istnienie świata transcendentnego
SJP.pl
Nastika (dewanagari नास्तिक) – pojęcie filozofii indyjskiej oznaczające negację słowa astika i tworzące z nią parę przeciwieństw analogiczną do pary ateizm – teizm. Do systemów nastika zalicza się buddyzm i dżinizm.
Wikipedia
potocznie: nastolatka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. Anastazja
Wiktionary
(1.1) Plecak Nastki wciąż leży pod biurkiem.
Wiktionary
rzecz. Anastazja ż.
Wiktionary
dawniej: na odwrót, do góry nogami, dnem do góry
SJP.pl
lekarstwo uzyskane z ziół zalanych spirytusem, albo zaparzonych wrzątkiem; napar; wyciąg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. nalewka
Wiktionary
ekspresywnie: nastolatek
SJP.pl
ekspresywnie: nastolatek
SJP.pl
potocznie: chłopiec w wieku od 11 do 19 lat; kilkunastolatek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) chłopiec w wieku od jedenastu do dziewiętnastu lat
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: nastolatka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Skończył studia, założył rodzinę, ale wciąż był nieodpowiedzialny jak nastolatek.
Wiktionary
IPA: ˌnastɔˈlatɛk, AS: nastolatek
Wiktionary
rzecz. nastoletniość ż.
:: fż. nastolatka ż.
przym. nastoletni
Wiktionary
(1.1) młokos, młodzieniec, efeb; daw. młodzieńczyk, młodzic, młodzik, junosz, junosza, okrzos
Wiktionary
potocznie: dziewczyna w wieku od 11 do 19 lat; kilkunastolatka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziewczyna w wieku od jedenastu do dziewiętnastu lat
forma rzeczownika.
(2.1) D., B. lp. od: nastolatek
Wiktionary
(1.1) Kiedy ci się wreszcie znudzi bajerowanie nastolatek?
Wiktionary
IPA: ˌnastɔˈlatka, AS: nastolatka
Wiktionary
rzecz. nastolatek m.
przym. nastoletni, nastolatkowy
Wiktionary
potocznie: dziewczyna w wieku od 11 do 19 lat; kilkunastolatka
SJP.pl
Wikipedia
mający kilkanaście lat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) będący w wieku od jedenastu do dziewiętnastu lat
(1.2) charakterystyczny dla nastolatka
Wiktionary
(1.1) Milicja zidentyfikowała nastoletniego żartownisia, który zadzwonił z informacją o bombie w szkole.
(1.2) Pomagajmy młodzieży w ich nastoletniej depresji.
Wiktionary
IPA: ˌnastɔˈlɛtʲɲi, AS: nastoletʹńi
Wiktionary
rzecz. nastolatek mos., nastolatka ż., nastoletniość ż.
przym. nastolatkowy
Wiktionary
(1.1) dorastający, kilkunastoletni
(1.2) młodociany
Wiktionary
bycie osobą w wieku dojrzewania, mającą kilkanaście lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nastoletnie; cecha tych, którzy są nastoletni
Wiktionary
przym. nastoletni
przysł. nastoletnio
rzecz. nastolatek mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. odprzym. cecha tego, co jest nastoletnie; cecha tych, którzy są nastoletni
Wiktionary
potocznie: najeżyć, nastroszyć; nastopyrczyć
SJP.pl
ochraniacz na stopy
SJP.pl
stawiać na sztorc; jeżyć, stroszyć
SJP.pl
potocznie: najeżyć, nastroszyć; nastoperczyć
SJP.pl
osoba dorosła zachowująca się w sposób niedojrzały; dzieciorosły, kidult
SJP.pl
1. regulować instrument, tak aby wydawał odpowiednie dźwięki
2. wprawiać kogoś w jakiś nastrój
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) nadawać właściwy ton instrumentowi muzycznemu
(1.2) wprowadzić kogoś w jakiś nastrój; powodować dane samopoczucie u kogoś
Wiktionary
(1.1) …myśl o nocy na tym cmentarzu nieszczególnie mnie nastraja.
Wiktionary
IPA: naˈstrajät͡ɕ, AS: nastrai ̯äć
Wiktionary
rzecz. strój mrz., nastrojenie n., nastrajanie n., nastrój
czas. nastroić dk.
Wiktionary
dawniej: osoba obmyślająca coś w tajemnicy, planująca coś złego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. regulowanie instrumentu muzycznego w celu uzyskania właściwego brzmienia
Wiktionary
rzecz. nastrojenie n., nastrój mrz., strój mrz.
czas. nastrajać ndk., nastroić dk.
Wiktionary
(1.1) strojenie
Wiktionary
wywoływać w kimś strach; przestraszać, wystraszać
SJP.pl
wywołać u kogoś strach; przestraszyć
SJP.pl
powodować, dostarczać, nasuwać (np. "Pisanie w warunkach nieważkości nastręcza podobnych kłopotów, jak np. pisanie długopisem na suficie.")
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nastręczać.
Wiktionary
rzecz. nienastręczanie n.
czas. nastręczać ndk.
Wiktionary
spowodować, dostarczyć, nasunąć (np. "Pisanie w warunkach nieważkości nastręczyło mu podobnych kłopotów, jak np. pisanie długopisem na suficie.")
SJP.pl
1. uregulować instrument, tak aby wydawał odpowiednie dźwięki
2. wprawić kogoś w jakiś nastrój
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nastrajać)
(1.1) dokonany od|nastrajać.
Wiktionary
(1.1) Trzeba nastroić instrumenty przed koncertem.
Wiktionary
IPA: naˈstrɔjit͡ɕ, AS: nastroi ̯ić
Wiktionary
rzecz. nastrój mrz., nastrojenie n., nastrajanie n., strój mrz.
czas. nastrajać ndk.
Wiktionary
zdrobnienie od: nastrój
SJP.pl
chwilowy stan psychiczny, w którym ktoś się znajduje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. utrzymujący się jakiś czas stan psychiczny;
(1.2) pot. chęć na coś
(1.3) wrażenia emocjonalne charakterystyczne dla danego utworu, filmu czy miejsca
(1.4) stpol. instrument muzyczny
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: nastroić
Wiktionary
Nastrój – utrzymujące się przez dłuższy okres zabarwienie emocjonalne wszystkich przeżyć, zarówno doświadczane subiektywnie i relacjonowane, jak również możliwe do obserwacji przez otoczenie.
Nastrój (ang. mood) jest składową temperamentu i wykazuje stałe i zindywidualizowane cechy; u osoby zdrowej psychicznie waha się zależnie od wpływu rozmaitych czynników zewnętrznych i wewnętrznych, nie przekraczając granic płytkiej subdepresji i słabo nasilonej hipomanii.
Wikipedia
(1.1) Mam dziś bardzo wesoły nastrój.
(1.2) Nie mam teraz nastroju do zwierzeń.
(1.3) W całym mieście panował nastrój grozy.
Wiktionary
IPA: ˈnastruj, AS: nastrui ̯
Wiktionary
rzecz. nastrajanie n., nastrojenie n.
:: zdrobn. nastroik m.
czas. nastrajać ndk., nastroić dk.
przym. nastrojowy
przysł. nastrojowo
Wiktionary
(1.3) atmosfera
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. wyregulowanie instrumentu muzycznego w celu uzyskania właściwego brzmienia
(1.2) usposobienie kogoś w jakiś sposób
Wiktionary
rzecz. nastrój m., nastrajanie n., strój mrz.
czas. nastrajać ndk., nastroić dk.
przym. nastrojowy
Wiktionary
osoba łatwo ulegająca nastrojom, kierująca się nastrojami
SJP.pl
stan miłego spokoju, rozmarzenia, intymności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nastrojowe; cecha tych, którzy są nastrojowi
Wiktionary
rzecz. nastrój m., strój mrz.
przym. nastrojowy
przysł. nastrojowo
Wiktionary
(1.1) liryczność
Wiktionary
wprowadzający w spokojny, miły nastrój; odznaczający się takim nastrojem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dający miły, intymny nastrój
Wiktionary
(1.1) Przesłuchaliśmy kilka nastrojowych płyt.
Wiktionary
rzecz. strój mrz., nastrojenie n., nastrojowość ż., nastrój mrz.
przysł. nastrojowo
Wiktionary
(1.1) romantyczny
Wiktionary
1. roślina z rodziny nastroszowatych; szczytnica, rzęst;
2. nastrosz pawik - duży motyl nocny, o skrzydłach przednich jasnoszarych i tylnych w pawie oczka
SJP.pl
1. zwykle o włosach, sierści, piórach: podnosić, najeżać
2. nastroszać się:
a) zwykle o włosach, piórach, sierści: podnosić się, stawać na sztorc
b) przenośnie: przyjmować obronną postawę, stawać się nieufnym, nieprzystępnym
SJP.pl
mech z rodziny szurpkowatych, którego wszystkie gatunki objęte są ochroną w Polsce
SJP.pl
taki, który przyjął obronną postawę, stał się nieufny, nieprzystępny
SJP.pl
rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych; szczytnicowate
SJP.pl
o cechach nastroszowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. zwykle o włosach, sierści, piórach: podnieść, najeżyć;
2. nastroszyć się:
a) zwykle o włosach, piórach, sierści: podnieść się, stanąć na sztorc;
b) przenośnie: przyjąć obronną postawę, stać się nieufnym, nieprzystępnym
SJP.pl
potocznie w niektórych sportach: nieumyślnie trafiać w kogoś lub coś piłką, krążkiem itp.
SJP.pl
potocznie w niektórych sportach: nieumyślnie trafić w kogoś lub coś piłką, krążkiem itp.
SJP.pl
ilość wełny uzyskana od owcy w jednej strzyży lub w określonym czasie
SJP.pl
wprowadzanie solanki do mięsa przy pomocy strzykawki
SJP.pl
maszyna do wstrzykiwania substancji do surowca mięsnego
SJP.pl
nalać strzyknięciem
SJP.pl
nastukać się - potocznie: upić się; napruć się
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) zrobić coś, wielokrotnie stukając
(1.2) zbić kogoś
czasownik zwrotny dokonany nastukać się
(2.1) slang. odurzyć się marihuaną
Wiktionary
(1.1) Gdy pisałem inne moje książki, musiałem wyłączyć w komputerze licznik słów, bo mnie denerwowało, kiedy widziałem, że muszę ich jeszcze nastukać ze czterdzieści tysięcy.
(2.1) Ja wolę się nastukać // znaleźć się na wyżynie // Ty wiesz o czym mówię // słowo za słowem płynie.
Wiktionary
rzecz. nastukanie n., stukanie n., stuknięcie n., stuk m., wystukiwanie n., wystukanie n.
czas. nastukiwać ndk., stukać ndk., stuknąć dk., wystukać dk., wystukiwać ndk.
przym. nastukany
wykrz. stuk
Wiktionary
(2.1) najarać się, ujarać się, upalić się
Wiktionary
potocznie: taki, który się nastukał (upił się); nawalony, napruty, napieprzony, nagwizdany
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: nastukać
przymiotnik
(2.1) slang. pod wpływem marihuany, odurzony marihuaną
Wiktionary
(2.1) Człowieku, ja od rana do wieczora chodziłam nastukana i wszyscy myśleli, że taka wyluzowana jestem, tylko mój chłopak nie mógł się ze mną dogadać.
Wiktionary
rzecz. nastukanie n., stukanie n., stuknięcie n., stuk m., wystukiwanie n., wystukanie n.
czas. nastukać dk., nastukiwać ndk., stukać ndk., stuknąć dk., wystukać dk., wystukiwać ndk.
wykrz. stuk
Wiktionary
(2.1) upalony, zjarany, najarany, nabakany
Wiktionary
roślina zielna z rodziny nasturcjowatych o żółtych, pomarańczowych lub czerwonych kwiatach, uprawiana w ogrodach i na balkonach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Tropaeolum|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny nasturcjowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju nasturcji (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
IPA: naˈsturt͡sʲja, AS: nasturcʹi ̯a
Wiktionary
przym. nasturcjowy
Wiktionary
o cechach nasturcjowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach nasturcjowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od nasturcja
Wiktionary
(1.1) W tej części osiedla wszystkie nazwy ulic związane są z kwiatami i drzewami: Nasturcjowa, Storczykowa, Jarzębinowa czy Lipowa.
Wiktionary
IPA: ˌnasturˈt͡sʲjɔvɨ, AS: nasturcʹi ̯ovy
Wiktionary
rzecz. nasturcja ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Anastazy (imię męskie)
SJP.pl
o kimś lub o czymś stanowiącym kilkunasty składnik zbioru lub będącym w kilkunastej kolejności
SJP.pl
"Nasty" – pierwszy singel brytyjskiego zespołu the Prodigy z nadchodzącego szóstego albumu studyjnego The Day is My Enemy, który miał premierę 12 stycznia 2015 w radiu Zane'a Lowe'a. Singel zapowiedziany został 29 grudnia 2014 na oficjalnych profilach zespołu na Facebook i Instagram.
Wikipedia
przymiotnik od: nastia
SJP.pl
napiętnować coś; naznaczyć coś piętnem, stygmatem
SJP.pl
1. suwając, umieścić coś na czymś
2. naprowadzić kogoś na jakąś myśl, przyczynić się do powstania jakiejś myśli, pomysłu
3. nasunąć się:
a) przyjść na myśl
b) znaleźć się na czymś, przykryć, zasłonić coś
SJP.pl
nakładka naklejana na kobiecy sutek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nakładka naklejana na pierś by zasłonić sutek
Wiktionary
Nasutowo (niem. Natztow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 348 mieszkańców.
Wieś wchodząca w skład sołectwa:
Wikipedia
1. suwając, umieszczać coś na czymś;
2. naprowadzać kogoś na jakąś myśl, przyczyniać się do powstania jakiejś myśli, pomysłu;
3. nasuwać się:
a) przychodzić na myśl;
b) sunąc przykrywać, zasłaniać coś;
c) bić jeden drugiego; tłuc się
SJP.pl
przyrząd w postaci równi pochyłej, służący do podnoszenia wykolejonych wozów
SJP.pl
taki, który nasuwa się na coś, np. złączka nasuwna
SJP.pl
1. popełnić wiele uczynków swawolnych; napłatać figli, napsocić;
2. naswawolić się - odczuć zmęczenie lub satysfakcję z popełnionych uczynków swawolnych, psot, figli
SJP.pl
1. poddawać coś działaniu promieni słonecznych lub sztucznych;
2. wyjaśniać coś;
3. poddawać materiały światłoczułe działaniu światła
SJP.pl
1. poddawać coś działaniu promieni słonecznych lub sztucznych;
2. wyjaśniać coś;
3. poddawać materiały światłoczułe działaniu światła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naświetlać.
(1.2) pojedynczy zabieg polegający na naświetlaniu (1.1)
Wiktionary
Naświetlenie – proces padania światła na materiał światłoczuły, dzięki czemu powstaje na nim obraz utajony. Prawidłowe naświetlenie jest kluczowym elementem w procesie powstawania zdjęcia. Jeśli światła naświetlającego jest za mało, zdjęcie będzie za ciemne, niedoświetlone. Analogicznie, gdy światła jest za dużo, zdjęcie będzie prześwietlone.
Wikipedia
IPA: ˌnaɕfʲjɛˈtlãɲɛ, AS: naśfʹi ̯etlãńe
Wiktionary
czas. naświetlać ndk.
rzecz. światło n.
przym. świetlany, światły
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) druk. poligr. urządzenie przeznaczone do naświetlania klisz lub blach przy pomocy lasera;
Wiktionary
Naświetlarka, fotonaświetlarka – urządzenie wykorzystywane w poligrafii do nanoszenia metodą optyczną obrazu drukowego bezpośrednio na formę drukową lub na formę kopiową służącą później do wykonania formy drukowej.
Wyróżnia się kilka typów naświetlarek.
Wikipedia
(1.1) Po sprawdzeniu poprawności merytorycznej i technicznej następuje produkcja klisz, czyli naświetlenie z wykorzystaniem naświetlarki. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌnaɕfʲjɛˈtlarka, AS: naśfʹi ̯etlarka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. wąskie okienko ponad framugą drzwi albo okna
(1.2) archit. okienko przy obrysie budynku wpuszczające światło do piwnic
Wiktionary
(1.1) nadświetle
(1.2) doświetlacz
Wiktionary
1. ilość energii przekazana powierzchni przez promieniowanie (świetlne); ekspozycja;
2. sposób prezentacji lub interpretacji czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naświetlić.
Wiktionary
Naświetlenie – proces padania światła na materiał światłoczuły, dzięki czemu powstaje na nim obraz utajony. Prawidłowe naświetlenie jest kluczowym elementem w procesie powstawania zdjęcia. Jeśli światła naświetlającego jest za mało, zdjęcie będzie za ciemne, niedoświetlone. Analogicznie, gdy światła jest za dużo, zdjęcie będzie prześwietlone.
Wikipedia
czas. naświetlić
rzecz. światło n.
przym. świetlany, światły
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. naświetlać)
(1.1) dokonany od|naświetlać.
Wiktionary
IPA: naˈɕfʲjɛtlʲit͡ɕ, AS: naśfʹi ̯etlʹić
Wiktionary
rzecz. światło n., naświetlenie n.
przym. świetlany, światły
Wiktionary
kabina w kopalni z lampami kwarcowymi do naświetlania górników
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. świnić)
(1.1) pot. zrobić nieporządek
(1.2) pot. narobić świństw
(1.3) pot. naopowiadać świństw
Wiktionary
(1.1) Jak tu naświnisz, to będziesz po sobie sprzątał!
Wiktionary
rzecz. świntuch mos., świniarka ż., naświnienie n., świnia ż., świniak mzw., świniarz mos., świnina ż.
czas. uświnić, świnić ndk.
przym. świni, świński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. zrobienie nieporządku
(1.2) pot. narobienie lub naopowiadanie świństw
Wiktionary
rzecz. świntuch mos., świnia ż., świnienie n.
czas. naświnić dk., świnić ndk.
przym. świni, świński
Wiktionary
potocznie: gdzieś jest naświnione - ktoś gdzieś naświnił; nasyfione
SJP.pl
potocznie:
1. zrobić coś niezgodnego z obowiązującymi normami obyczajowymi;
2. nabrudzić, naśmiecić
SJP.pl
rzadko: naświstać się - spędzić dłuższy czas na świstaniu
SJP.pl
1. zaspokajać czyjś głód
2. o wilgoci, zapachu itp.: wypełniać całą przestrzeń, przepajać
3. powodować wchłanianie jakiejś substancji
4. nasycać się:
a) zaspokajać głód; najadać się
b) być nasycanym czymś, np. wilgocią
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nasycić)
(1.1) czynić kogoś sytym, zaspokajać czyjś głód, karmić, poić do syta
(1.2) zadowalać, zaspokajać jakieś uczucie, pragnienie
(1.3) o wilgoci, zapachu itp.: przepajać, przenikać, napełniać
czasownik zwrotny niedokonany nasycać się (dk. nasycić się)
(2.1) używać czegoś do woli; zadowalać, rozkoszować się czymś
Wiktionary
(2.1) Nasycał się pięknym krajobrazem.
Wiktionary
IPA: naˈsɨt͡sat͡ɕ, AS: nasycać
Wiktionary
rzecz. nasycenie n., nasycanie n.
czas. nasycić dk.
przym. nasycony
Wiktionary
pomieszczenie wraz z odpowiednimi urządzeniami do nasycania (impregnowania) drewnianych podkładów kolejowych, słupów telefonicznych itp.
SJP.pl
zbiornik przeznaczony do nasycania drewna impregnatem
SJP.pl
dający się nasycić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasycać.
Wiktionary
IPA: ˌnasɨˈt͡sãɲɛ, AS: nasycãńe
Wiktionary
czas. nasycać ndk., nasycić dk.
rzecz. nasycenie dk.
przym. nasycony
Wiktionary
urządzenie do nasycania nasiąkliwych materiałów cieczami impregnującymi; impregnarka
SJP.pl
1. zaspokoić czyjś głód;
2. o wilgoci, zapachu itp.: wypełnić całą przestrzeń, przepoić;
3. spowodować wchłonięcie jakiejś substancji;
4. nasycić się:
a) zaspokoić głód; najeść się;
b) wypełnić, przepoić się czymś, np. wilgocią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasycić.
Wiktionary
Nasycenie może oznaczać:
Wikipedia
czas. nasycać, nasycić dk.
rzecz. nasycanie n.
przym. nasycony
Wiktionary
1. zaspokoić czyjś głód;
2. o wilgoci, zapachu itp.: wypełnić całą przestrzeń, przepoić;
3. spowodować wchłonięcie jakiejś substancji;
4. nasycić się:
a) zaspokoić głód; najeść się;
b) wypełnić, przepoić się czymś, np. wilgocią
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|nasycać.
Wiktionary
(1.1) Jeszcze w XVI w. nawet w oknach pałacowych umieszczano często błony zwierzęce nasycone olejem.
Wiktionary
IPA: naˈsɨt͡ɕit͡ɕ, AS: nasyćić
Wiktionary
czas. nasycać ndk.
przym. nasycony, syt
rzecz. sytość ż., nasycenie dk., nasycanie ndk.
Wiktionary
1. roztwór nasycony - roztwór, w którym substancja rozpuszczona nie wytrąca się, ale nie można rozpuścić jej więcej;
2. o związku chemicznym: taki, w którym atomy połączone są między sobą pojedynczymi wiązaniami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełen czego; będący w stanie sytości
(1.2) chem. zawierający największą ilość czystej substancji
(1.3) chem. mający między atomami węgla oraz między nimi a innymi atomami jedynie wiązania pojedyncze
(1.4) szt. pełen wyraźnego koloru
Wiktionary
(1.3) Tłuszcze właściwe są estrami glicerolu i kwasów tłuszczowych, które mogą być nasycone, czyli niezawierające podwójnych wiązań, oraz nienasycone, posiadające od jednego (kwasy jednonienasycone) do sześciu (kwasy wielonienasycone) podwójnych wiązań między atomami węgla.
(1.4) Gdy letnie dni stają się krótkie, a wieczory i ranki chłodne, na rabatach rozkwitają cynie. Wyróżniają się nasyconymi barwami i wytworną posturą. Kochają je motyle i pszczoły.
Wiktionary
rzecz. nasycanie n., nasycenie n.
czas. nasycać ndk., nasycić
Wiktionary
(1.1) pełny, syty, wypełniony
(1.2) intensywny, stężony, wysycony
(1.3) parafinowy
(1.4) głęboki, intensywny, soczysty, świeży
Wiktionary
wiele razy syknąć na kogoś, na coś
SJP.pl
potocznie: nabrudzić, naśmiecić; naświntuszyć, naświnić, nagnoić, napaprać
SJP.pl
potocznie: gdzieś jest nasyfione - ktoś gdzieś nasyfił; naświnione
SJP.pl
wał, skarpa usypana z ziemi lub piasku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. wał usypany w celu podniesienia terenu w danym miejscu;
(1.2) techn. rozdrobniony materiał ścierny wykorzystywany do wyrobu części roboczych narzędzi ściernych, past i płynów szlifierskich
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp. rozk. od: nasypać
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Staw znajduje się za nasypem kolejowym.
Wiktionary
IPA: ˈnasɨp, AS: nasyp
Wiktionary
rzecz. nasypanie n., nasypywanie n.
czas. nasypać dk., nasypywać ndk.
przym. nasypowy
Wiktionary
(1.1) wał
(1.2) ścierniwo
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. nasypywać)
(1.1) sypiąc, umieścić coś wewnątrz lub na powierzchni czegoś
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)
(2.1) o śniegu: spaść
czasownik zwrotny dokonany nasypać się (ndk. nasypywać się)
(3.1) sypiąc się, dostać się do wnętrza lub na powierzchnię czegoś
Wiktionary
(1.1) Wuj nasypał sobie cukru do połowy szklanki i chłeptał głośno, nie wyjmując łyżeczki.
(2.1) Najpierw przy silnym mrozie nasypało dużo sypkiego śniegu.
(3.1) Skrawkiem papieru zdjął pajęczyny z drewnianego sufitu, odsunął łóżko, pod łóżko z czasem nasypały się i plewaewy, […]
Wiktionary
rzecz. nasyp m.
czas. zasypywać, usypać, sypać, nasypywać ndk.
przym. nasypowy
Wiktionary
duży, ziemny kopiec; nasyp
SJP.pl
1. przestarzale:
a) to, co zostało nasypane;
b) mała wsypa;
2. środowiskowo: nasypywanie
SJP.pl
1. skrzynia górnicza z otwierającym się dnem, służąca do nasypywania urobku;
2. przyrząd ułatwiający nasypywanie jagód do łubianek
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nasypem, dotyczący nasypu
Wiktionary
rzecz. nasyp m.
czas. nasypać, nasypywać
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. nasypać)
(1.1) sypiąc, umieszczać coś wewnątrz lub na powierzchni czegoś
czasownik zwrotny niedokonany nasypywać się (dk. nasypać się)
(2.1) sypiąc się, dostawać się do wnętrza lub na powierzchnię czegoś
Wiktionary
(1.1) Jedni nasypują piach na pobocze, inni skrupulatnie układają brukową kostkę.
(1.1) Glebę przekopujemy i nasypujemy żyznej ziemi, formując z niej niewysoki kopiec.
(2.1) Piach mnie wkurza. Nasypuje się do butów, przykleja do wszystkiego.
Wiktionary
rzecz. nasyp m.
czas. nasypać dk.
przym. nasypowy
Wiktionary
1. robotnik zatrudniony przy nasypywaniu czegoś
2. w hutnictwie: ten, kto ładuje na górnym pomoście rudę do pieca prażalnego
SJP.pl
wciągać, wsysać do czegoś płyn za pomocą pompy, tłoka
SJP.pl
1. wyprawiać kogoś, aby zrobił komuś coś złego
2. kierować do kogoś osobę, z którą spotkania unika
SJP.pl
zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu "my"
SJP.pl
zaimek dzierżawczy
(1.1) 1. os. lm. (należący do nas lub mający związek z nami)
Wiktionary
(1.1) Nasi piłkarze znów przegrali mecz.
Wiktionary
IPA: naʃ, AS: naš
Wiktionary
rzecz. naszość ż.
Wiktionary
znajdujący się na szafce
SJP.pl
naszaleć się - potocznie: szalejąc, wyładować swoją energię; wyszaleć się, wyszumieć się, naszumieć się
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) grub. pot. nasikać
Wiktionary
rzecz. szczanie n., naszczanie n., szczaw mos./mrz.
czas. szczać dk.
Wiktionary
gdzieś jest naszczane - ktoś gdzieś naszczał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naszczać.
Wiktionary
rzecz. szczaw mrz., szczyl mzw.
czas. naszczać, szczać
Wiktionary
szczekanie psa oznajmujące pojawienie się zwierzyny albo znalezienie jej legowiska; naszczekiwanie
SJP.pl
głos, jaki wydaje pies szczekający od czasu do czasu
SJP.pl
głos, jaki wydaje pies szczekający od czasu do czasu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naszczekiwać.
Wiktionary
czas. naszczekiwać
Wiktionary
o niektórych zwierzętach: pokazywać, wystawiać kły, zęby
SJP.pl
szczując, zachęcać do gonienia, chwytania kogoś
SJP.pl
1. szczypać wiele razy;
2. szczypiąc, narywać wiele czegoś
SJP.pl
dawniej: podstawa w balustradzie, kolumnie; akroterium
SJP.pl
element ozdobny wieńczący narożniki frontonu budowli antycznych; akroterion; akroterium
SJP.pl
wulgarnie: oddawać mocz na coś, w jakimś miejscu
SJP.pl
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. odwiedzić
Wiktionary
zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu "my"
SJP.pl
część uprzęży zwierząt domowych, pas lub łańcuch łączący uprząż na szyi zwierzęcia pociągowego z końcem dyszla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część uprzęży zwierzęcia w postaci pasa lub łańcucha, który łączy uprząż na szyi z końcem dyszla
Wiktionary
IPA: naˈʃɛlʲɲik, AS: našelʹńik
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. szkicować)
(1.1) szt. wykonać szkic, tj. rysunek lub malunek tylko w zarysach
(1.2) przedstawić w ogólnych zarysach
Wiktionary
rzecz. naszkicowanie n., szkic mrz., szkicowanie n.
czas. szkicować
Wiktionary
1. potocznie: nazmyślać, nakłamać, nablagować; nabujać, nakitować, nacyganić;
2. oszklić wiele czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
powierzchnia skamieniałości sztucznie wypolerowana w celu pokazania jej budowy wewnętrznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nasze; cecha tych, którzy są nasi
Wiktionary
Akcja Alternatywna „Naszość” – grupa happeningowa powstała w końcu lat 80. Działa głównie w Poznaniu oraz innych miastach Polski, m.in. w Warszawie, Wrocławiu, Krakowie, Gdańsku czy Węgorzewie. Głównym ośrodkiem powstawania ruchu było VII Liceum Ogólnokształcące im. Dąbrówki w Poznaniu.
Wikipedia
przym. nasz
zaim. nasz
Wiktionary
w gwarze śląskiej: naciągnąć, usztywnić (np. linę)
SJP.pl
obrobić kamień, wykruszając go przy pomocy specjalnej dyszy oraz wody pod wysokim ciśnienie; wyszpicować
SJP.pl
potocznie: wypełniony, pokryty czymś w dużej ilości, przesycony czymś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wypełniony, pokryty czym w dużej ilości
(1.2) pot. przen. taki, który wprowadził do swojego organizmu leki lub inne substancje w dużych ilościach
Wiktionary
(1.2) Chyba musimy się przyzwyczaić do tego, że ofertę kulturalną naszego miasta kształtują naszpikowane sterydami[,] agresywne półgłówki w dresach.
(1.2) Owiany legendą program „The Rolling Stones Rock and Roll Circus” nie doczekał się jednak emisji ze względu na kompromitującą postawę Briana Jonesa, tak naszpikowanego narkotykami, że nie był w stanie nawiązać kontaktu z resztą ekipy.
(1.2) Heine będzie miał 20 lat. Jest bez pracy. Nie mogę kupić świątecznych prezentów. Jeśli Caritas nie dałby mi 10 marek [niemieckich ≈ 5 euro], wszystko wyglądałoby jeszcze gorzej. Jak miło nasze Niemcy potrafią nas traktować. Tutaj nie mogę się uspokoić, jestem naszpikowana tabletkami, żeby ostatecznie zapomnieć.
Wiktionary
(1.2) nafaszerowany, naszprycowany
Wiktionary
szpikować; potocznie:
1. podawać leki lub narkotyki w dużych ilościach; naszprycowywać;
2. umieszczać w czymś wiele czegoś; szpikować
SJP.pl
potocznie:
1. podać w dużych ilościach używki lub lekarstwa;
2. naszprycować się - zażyć w dużych ilościach używki lub lekarstwa
SJP.pl
potocznie:
1. podawać leki lub narkotyki w dużych ilościach; naszpikowywać;
2. wprowadzać do środka czegoś substancję za pomocą szprycy;
3. naszprycowywać się - narkotyzować się
SJP.pl
wypełnić kontur rysunku równoległymi kreskami; zakreskować
SJP.pl
naszumieć się - potocznie: bawiąc się, wyładować swoją energię; wyszumieć się, wyszaleć się, naszaleć się
SJP.pl
dawniej:
1. natrzeć buty szuwaksem (czarną pastą); wyszuwaksować, poszuwaksować, naszwarcować, wyszwarcować, poszwarcować;
2. wetrzeć w wąsy lub we włosy szuwaks (czarną farbę); wyszuwaksować
SJP.pl
1. szyjąc, przytwierdzić coś do wierzchniej strony tkaniny;
2. uszyć wiele czegoś;
3. naszyć się - zmęczyć się szyciem
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. naszywać)
(1.1) przyszyć coś na wierzchu tkaniny
Wiktionary
rzecz. naszywka ż.
Wiktionary
coś przytwierdzonego do wierzchniej strony tkaniny poprzez szycie
SJP.pl
1. wytworzyć wiele ubrań przy pomocy szydełka; naszydłować;
2. naszydełkować się - spędzić dużo czasu na wytwarzaniu ubrań przy pomocy szydełka; naszydłować się
SJP.pl
1. wytworzyć wiele ubrań przy pomocy szydełka; naszydełkować;
2. naszydłować się - spędzić dużo czasu na wytwarzaniu ubrań przy pomocy szydełka; naszydełkować się
SJP.pl
ozdoba noszona przez kobiety na szyi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzem. jubil. element biżuterii w postaci ozdoby na szyję;
(1.2) hist. część zbroi rycerskiej osłaniająca szyję
(1.3) daw. obroża nakładana na szyję więźniom
(1.4) przest. obroża kolczasta dla psa
Wiktionary
Naszyjnik – ozdoba na szyję noszona zazwyczaj przez kobiety, rzadziej przez mężczyzn; ze względu na wartość materialną często zaliczana do biżuterii.
Najczęściej wytwarzany z metalu w formie łańcuszka, który ma postać różnych splotów (m.in. „pancerki”, „kostki”), często połączonego z medalionem albo wisiorkiem. W różnych kulturach i cywilizacjach wyrabiano też naszyjniki ze sznurków, rzemieni, tkanin i podobnie różnorodnych materiałów. Łączone bywały z kamieniami (również szlachetnymi), muszlami, nasionami roślin bądź z elementami drewnianymi różnych kształtów i rozmiarów.
Wikipedia
(1.1) Gabrysia miała na sobie przepiękny naszyjnik z howlitów.
Wiktionary
IPA: naˈʃɨjɲik, AS: našyi ̯ńik
Wiktionary
(1.1) daw. kanak
(1.4) kolczatka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naszykować.
(1.2) przygotowanie na zapas
Wiktionary
(1.2) Naszykowanie menu na cały tydzień na dwie osoby to duże wyzwanie.
Wiktionary
czas. naszykować dk.
rzecz. szyk mrz.
Wiktionary
przygotowywać coś tak, by było gotowe na czas; przyszykowywać
SJP.pl
kawałki skóry lub tkaniny naszywane na ubranie dla ozdoby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wszelki element naszywany na ubranie jako ozdobna część stroju
(1.2) naszyty na odzież (w szczególności na mundur) niewielki kawałek tkaniny z napisem lub znakiem, jako emblemat wyróżniający
Wiktionary
IPA: naˈʃɨfka, AS: našyfka
Wiktionary
rzecz. naszywanie n., naszycie n., szycie n.
czas. naszyć dk., naszywać ndk., szyć ndk.
Wiktionary
czasownik
(1.1) stpol. osłabnąć
Wiktionary
IPA: naˈswabʲjɛ̇t͡ɕ, AS: nasu̯abʹi ̯ėć
Wiktionary
rzecz. słabość
czas. słabnąć, osłabnąć
przym. słaby
przysł. słabo
Wiktionary
1. ścieląc, przygotować dużo miejsc do spania;
2. rozłożyć gdzieś dużo czegoś (np. słomy)
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nasyłać)
(1.1) dokonany od|nasyłać.
Wiktionary
IPA: ˈnaswat͡ɕ, AS: nasu̯ać
Wiktionary
rzecz. nasłanie n.
Wiktionary
nasładzać się - potocznie:
1. nasycać się czymś słodkim;
2. spędzać dużo czasu na słodzeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nasłać.
Wiktionary
czas. nasłać
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Nasław – staropolskie imię męskie. Imię to składa się z dwóch członów: na ("na"; jedno ze znaczeń na nazywało "kogoś, ze względu na kogo coś się działo", poza tym na oznaczało "na" i mogło także oznaczać naj-) oraz -sław ("sława"). Mogło ono więc oznaczać "ten, dzięki któremu przychodzi sława". Notowane na Pomorzu, po raz pierwszy w 1280 (1277) roku. Możliwe staropolskie zdrobnienia: Nach, Naszon, Naszan, Naszko, Naszętka (masc.), Naszotek.
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
Nasław z małżonką; Nasławowie
SJP.pl
Nasław z małżonką; Nasławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nasława lub z nim związany
SJP.pl
wystawić na działanie promieni słonecznych
SJP.pl
wystawić na działanie promieni słonecznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) metrol. wielkość fizyczna, średnia moc promieniowania słonecznego przypadającą na jednostkę powierzchni poziomej;
Wiktionary
Insolacja, nasłonecznienie – wielkość fizyczna określająca średnią moc promieniowania słonecznego przypadającą na jednostkę powierzchni poziomej.
Jest ona równa stosunkowi energii promieniowania słonecznego, padającego w określonym czasie na daną powierzchnię do pola tej powierzchni i czasu. Jednostką w układzie SI jest W/m², w technice stosuje się też jednostkę kWh/rok/m².
Wikipedia
(1.1) Na telebimie wyświetlono mapę nasłonecznienia powierzchni południa Polski.
Wiktionary
rzecz. nasłonecznianie n., Słońce n., słońce n.
czas. nasłoneczniać ndk., nasłonecznić dk.
Wiktionary
(1.1) insolacja
Wiktionary
1. ciągły odbiór informacji wysyłanych przez określony nadajnik lub pochodzących z określonego kierunku;
2. zapis zebranych w ten sposób informacji
SJP.pl
nasłuchać się - słuchać czegoś długo lub usłyszeć coś wiele razy
SJP.pl
taki, który się nasłuchał
SJP.pl
wytężać słuch, aby coś usłyszeć
SJP.pl
związany z nasłuchem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nasłuchem, dotyczący nasłuchu
Wiktionary
rzecz. nasłuch m.
Wiktionary
przeznaczony do wieszania na słupie
SJP.pl
szew biegnący wzdłuż korpusu włoka
SJP.pl
Nat (skr. od ang. natural unit "jednostka naturalna"; czasami także nit lub nepit, skr. od Neper unit "jednostka Nepera") – logarytmiczna jednostka miary ilości informacji. 1 nat jest ilością informacji zawartą w wiadomości o zajściu zdarzenia, którego prawdopodobieństwo równe jest 1/e. Ilość informacji wyraża się w postaci logarytmu naturalnego liczby możliwych wariantów zdarzenia.
Wikipedia
potocznie: natachać się - zmęczyć się; namachać się, narobić się
SJP.pl
indyjski klasyczny dramat heroiczny o treści opartej na mitach
SJP.pl
1. miasto w Brazylii;
2. dawna prowincja RPA;
3. dawne państwo burskie w południowej Afryce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Natalki lub z nią związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Natalia (łac. Dies natalis Domini, tj. w dniu urodzin Pana) – imię żeńskie wywodzące się od męskiego imienia Natalis. W Polsce to imię jest poświadczane w formie Natalia w XIV wieku. Dawniej nadawane osobom urodzonym w dniach chrześcijańskich świąt Bożego Narodzenia. Patronką imienia jest św. Natalia z Nikomedii, męczennica.
Wikipedia
(1.1) Nasza Natalia lubi stokrotki i bławatki.
Wiktionary
IPA: naˈtalʲja, AS: natalʹi ̯a
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Natalka ż., Natka ż.
:: fm. Natal m.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Natalka, Natka
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Natalian z małżonką; Natalianowie
SJP.pl
Natalian z małżonką; Natalianostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nataliana lub z nim związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Natalii lub z nią związany
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Natalii lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Natal, (łac.) Natalis – dies natalis Domini – w dniu urodzin Pana, tj. Jezusa Chrystusa – imię męskie pochodzenia łacińskiego, nadawane początkowo osobom urodzonym w dniach chrześcijańskich świąt Bożego Narodzenia. Patronami imienia są św. Natal, biskup Mediolanu i Natal z Casale Monferrato.
Wikipedia
(1.1) Wczoraj widziano Natalisa na przystanku w Cieszynie.
(1.1) Złożywszy Natalisowi życzenia, rozeszli się do swoich zajęć.
Wiktionary
przym. Natalisowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. Natalisowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Natalis. < etym|łac|nascor., od dies natalis Domini → dosł. „w dniu urodzin Pana” (w domyśle „urodzony w dniu narodzin Chrystusa” czyli w Boże Narodzenie)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Natalis
* rosyjski: (1.1) Наталий m.
* włoski: (1.1) Natale m.
źródła.
== Natalis (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Natalis
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: Natalia (imię żeńskie)
SJP.pl
posypać coś białym pudrem (talkiem); potalkować
SJP.pl
przymiotnik od: Natal, prowincja w RPA zamieszkana głównie przez Murzynów grupy ludów Bantu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Natalem, dotyczący Natalu (krainy w Południowej Afryce)
(1.2) związany z Natalem, dotyczący Natalu (miasta w Brazylii)
Wiktionary
(1.1) W złożach natalskich jakość węgla zbliżona jest do antracytu, lecz w stosunku do całkowitych zasobów stanowią one zaledwie 2%.
(1.1) Wojska brytyjskie okupują Natal, i ponieważ nie były zbyt lotne w dziedzinie geografii Południowej Afryki, poszły znacznie dalej poza granice Natalu, zajmując jeszcze kawałek ziemi wasala natalskiego, królestwa Zululandu.
(1.2) Ostatnim wzrokowym kontaktem z Brazylią były sygnałowe światła lotniska natalskiego – zielone i czerwone, jak szmaragdy i rubiny wciśnięte w pogłębiającą się przepaść.
Wiktionary
rzecz. Natal mrz.
Wiktionary
biblijny prorok króla Dawida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna;
(1.2) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) W minionym roku w Polsce przyszło na świat 1065 Natanów i 4968 Zofii.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Natanek mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. Natanek mos.
frazeologia.
etymologia. etym|łac|Nathan. < etym|gr|Ναθάν. < etym2|hebr|נתן|נָתָן. (natán)
uwagi.
(1.2) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nathan; (1.2) Nathan
* hiszpański: (1.1) Natán m.
* łaciński: (1.1) Nathan m.; (1.2) Nathan m.
* niemiecki: (1.1) Natan m.; (1.2) Nathan m.
* portugalski: (1.1) Natã m.; (1.2) Natan m.
* rosyjski: (1.2) Нафан m.
* starogrecki: (1.1) Ναθάν m.
* włoski: (1.1) Natan m.; (1.2) Natan m.
źródła.
== Natan (język maltański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|maltański|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m., jedno z imion biblijnych;
Wiktionary
Natanael (hebr. Bóg dał) – imię hebrajskie, znaczeniowo przypomina takie imiona, jak greckie z pochodzenia Teodor czy polskie Bożydar.
W Nowym Testamencie, w Ewangelii św. Jana nosi je jeden z pierwszych dwunastu apostołów identyfikowany z apostołem występującym w pozostałych Ewangeliach kanonicznych jako Bartłomiej (por. Jezus ujrzał jak Natanael zbliżał się do Niego i mówi o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita – bez podstępu”. Mówi do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?” – J 1, 47-48).
Wikipedia
(1.1) Pracującemu na Wschodzie Natanaelowi, wysłaliśmy ciepłe rękawiczki i czapkę.
(1.1) Apostoł Natanael pochodził z Kany w Galilei.
Wiktionary
IPA: ˌnatãˈnaɛl, AS: natãnael
Wiktionary
przym. Natanaelowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. Natanaelowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|Nathanael., etym|łac|Nathanahel. < etym|gr|Ναθαναήλ. < etym|hebr|נתנאל. → dosł. „Bóg dał” por|Bożydar|Teodor.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nathanael, Nathaniel
* francuski: (1.1) Nathanaël m.
* rosyjski: (1.1) Нафанаил m.
* włoski: (1.1) Natanaele m.
źródła.
== Natanael (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Natanaela
Wiktionary
(1.1) W Natanaelowej szopie stał czerwony ciągnik.
Wiktionary
rzecz. Natanael m.
Wiktionary
potocznie: natańcować się - zaspokoić chęć tańczenia poprzez długie, intensywne tańce; wytańcować się, wytańczyć się, natańczyć się, otańcować się, otańczyć się, stańcować się, stańczyć się
SJP.pl
natańczyć się - zaspokoić chęć tańczenia poprzez długie, intensywne tańce; wytańcować się, wytańczyć się, natańcować się, otańcować się, otańczyć się, stańcować się, stańczyć się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna w Prusach, obejmująca w ziemie między Łyną a Pregołą, zamieszkana przez plemię Natangów;
Wiktionary
Natangia – terytorium historyczne położone na terenie krainy historycznej Prusy Dolne. Pierwotnie obejmowało obszar zamieszkany przez jedno z plemion pruskich – Natangów, położony pomiędzy Sambią (od której oddzielała ją Pregoła), Warmią, Barcją i być może Nadrowią. Granice terytorium plemiennego znane są tylko w przybliżeniu. Nie wiadomo, czy Natangia obejmowała ziemię Sclunien i sięgała do Zalewu Wiślanego, podobnie jak nie jest pewne, czy obejmowała ziemię Unsatrapis nad dolną Łyną (późniejszy teren wokół zamku Wohnsdorf). Na terenie Natangii plemiennej prawdopodobnie położony był ośrodek kultu Romowe.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Natanael (hebr. Bóg dał) – imię hebrajskie, znaczeniowo przypomina takie imiona, jak greckie z pochodzenia Teodor czy polskie Bożydar.
W Nowym Testamencie, w Ewangelii św. Jana nosi je jeden z pierwszych dwunastu apostołów identyfikowany z apostołem występującym w pozostałych Ewangeliach kanonicznych jako Bartłomiej (por. Jezus ujrzał jak Natanael zbliżał się do Niego i mówi o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita – bez podstępu”. Mówi do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?” – J 1, 47-48).
Wikipedia
osoba o skrajnie konserwatywnych poglądach na religię katolicką
SJP.pl
Natansonowie – rodzina polskich finansistów i przemysłowców pochodzenia żydowskiego, która miała duże znaczenie w Królestwie Polskim. Nazwisko powstało w XIX wieku i zostało nadane przez władze pruskie porządkujące nazwiska żydowskie.
Protoplastą rodu był syn Natana z Leszna, z polska zwany Leskim, urodzony w 1795 kupiec bławatny Samuel Natanson (Seelig Natanson), który ze swą żoną Leokadią Weinreb miał 12 dzieci. Nie wszyscy potomkowie rodu pozostali przy religii mojżeszowej, część przyjęła wyznania chrześcijańskie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; stanie na jednej nodze z drugą uniesioną do góry i ramieniem skierowanym do góry i chwytającym stopę
Wiktionary
(1.1) pozycja tancerza, pozycja króla tańca, tancerz, król tańca
Wiktionary
1. gwałtowne uderzenie na przeciwnika;
2. potarcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odprzym. od nacierać
(1.2) wojsk. zaczepny manewr wojenny z zamiarem rozbicia wojsk przeciwnika i opanowania jego terenu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Natarcie komuś uszu śniegiem to głupi dowcip.
Wiktionary
rzecz. nacieranie n., tarcie n., tarcica ż.
czas. nacierać ndk., natrzeć dk., trzeć ndk.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób natarczywy
Wiktionary
rzecz. natarczywość ż.
przym. natarczywy
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: natarczywie
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co natarczywe; cecha tych, którzy są natarczywi
Wiktionary
rzecz. natarczywiec m.
przym. natarczywy
przysł. natarczywie
Wiktionary
(1.1) natrętność, namolność, nachalność; posp. upierdliwość
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: natarczywy
SJP.pl
1. natrętnie czegoś żądający; narzucający się, nieustępliwy, agresywny;
2. w przenośni: drażniący zmysły ale trudny do uniknięcia, np. ostry zapach, przykry dźwięk; dokuczliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) żądający coś w sposób natrętny
Wiktionary
(1.1) Samiczki potrafią doskonale radzić sobie ze zbyt natarczywymi samcami.
Wiktionary
rzecz. natarczywość ż.
przysł. natarczywie
Wiktionary
(1.1) narzucający się, nieustępliwy, upierdliwy, namolny, nachalny, nalegający, uparty
Wiktionary
poszarpać, potarmosić coś wiele razy lub poszarpać wiele rzeczy
SJP.pl
natarzać się - znużyć się, zmęczyć długotrwałym tarzaniem
SJP.pl
[czytaj: natasza] obce imię żeńskie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Natalia (łac. Dies natalis Domini, tj. w dniu urodzin Pana) – imię żeńskie wywodzące się od męskiego imienia Natalis. W Polsce to imię jest poświadczane w formie Natalia w XIV wieku. Dawniej nadawane osobom urodzonym w dniach chrześcijańskich świąt Bożego Narodzenia. Patronką imienia jest św. Natalia z Nikomedii, męczennica.
Wikipedia
(1.1) Na szczęście Natasza już rozkładała na kocu podręczną apteczkę.
Wiktionary
IPA: naˈtaʃa, AS: nataša
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nataszy lub z nią związany
SJP.pl
tropikalny mięczak z rzędu nagoskrzelnych
SJP.pl
1. poddać jakąś myśl, jakiś pomysł, pobudzić do działania;
2. wzbudzić w kimś jakieś uczucie
SJP.pl
1. zapał twórczy;
2. wpływ wywierany na kogoś, sugestia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stan umysłowy twórczego ożywienia
(1.2) coś, co powoduje twórcze działanie
Wiktionary
(1.1) Młodemu kompozytorowi natchnienia starczyło ledwie na klucz wiolinowy i trzy pierwsze takty na pięciolinii.
Wiktionary
czas. natchnąć
rzecz. natchnieniec m.
przym. natchniony
Wiktionary
(1.1) olśnienie, wena, poryw / zryw twórczy, trans
(1.2) inspiracja, bodziec, impuls, stymulant
Wiktionary
1. powodujący się natchnieniem, tworzący pod jego wpływem;
2. stworzony pod wpływem natchnienia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywołany lub wyrażony natchnieniem
(1.2) tworzący pod wpływem natchnienia
Wiktionary
IPA: naˈtxʲɲɔ̃nɨ, AS: natχʹńõny
Wiktionary
czas. natchnąć
rzecz. natchnienie n.
Wiktionary
zainspirowany
Wiktionary
przysłówek
(1.1) daw. wówczas, wtedy
Wiktionary
polski serwis internetowy
SJP.pl
naostrzyć koniec ołówka, kredki lub innego przedmiotu; zatemperować
SJP.pl
przestarzałe: w określonym punkcie czasu przeszłego; wówczas; wtedy
SJP.pl
zaimek przysłowny
(1.1) przest. w tym momencie
Wiktionary
(1.1) Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty swój róg bawoli, długi cętkowany, kręty (…).
Wiktionary
IPA: naˈtɛ̃n͇t͡ʃas, AS: natẽṇčas
Wiktionary
(1.1) przest. naówczas, naonczas, podówczas, wonczas, wtenczas; wtedy, wówczas, w tym czasie, w owym czasie
Wiktionary
1. rozciągnąć albo naciągnąć coś; napiąć; naprężyć
2. wzmocnić, wytężyć, uczynić mocniejszym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nasilenie danej cechy w odniesieniu do określonej normy lub skali
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bel to bardzo duża jednostka, odpowiadająca bardzo dużym zmianom w natężeniu dźwięku, dlatego w praktyce używa się mniejszej jednostki – dziesiątej części bela, czyli decybela.
Wiktionary
IPA: ˌnatɛ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ, AS: natẽũ̯žẽńe
Wiktionary
1. rozciągnąć albo naciągnąć coś; napiąć; naprężyć
2. wzmocnić, wytężyć, uczynić mocniejszym
SJP.pl
Nathalie – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wirginia, w hrabstwie Halifax.
Wikipedia
indyjski taniec teatralny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) choreogr. teatr. taniec indyjski
Wiktionary
Natja – indyjski taniec teatralny obejmujący skodyfikowany system pozycji ciała i gestów rąk i palców.
Wikipedia
NN Group N.V. – przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe z siedzibą w Holandii.
Wikipedia
łodyżki roślin okopowych z listkami; nać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. od: Natalia
Wiktionary
rzecz. Natalia ż.
Wiktionary
1. utkać dużo tkanin;
2. wsadzić dużo czegoś, wtykając gęsto;
3. natkać się - poświęcić dużo czasu na tkanie, zmęczyć się tkaniem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
natknąć się - wpaść, natrafić na kogoś, na coś, spotkać kogoś lub coś niespodziewanie; napotkać
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) przest. rzad. dokonany od|natykać.
czasownik zwrotny dokonany natknąć się (ndk. natykać się)
(2.1) dokonany od|natykać się.
Wiktionary
rzecz. natknięcie n., zestyk mrz., przetykacz mrz., tknięcie n.
czas. wytknąć, wytykać, zetknąć, stykać
Wiktionary
stan nasycenia tlenem, obecność tlenu
SJP.pl
North Atlantic Treaty Organization; pakt północnoatlantycki
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński lub nijaki
(1.1) Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego;
Wiktionary
(1.1) Polska wstąpiła do NATO razem z Czechami i Węgrami w 1999 roku.
Wiktionary
IPA: ˈnatɔ, AS: nato
Wiktionary
przym. natowski, pozanatowski, NATO-wski
Wiktionary
(1.1) wojsk. polit. Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego, Pakt Północnoatlantycki
Wiktionary
związany z NATO; natowski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący NATO, związany z NATO
Wiktionary
(1.1) Przecież Polska jest już długo w strukturach NATO-wskich.
Wiktionary
rzecz. NATO n.
skr. NATO
Wiktionary
(1.1) war. natowski
Wiktionary
Natolewice (niem. Natelfitz) – wieś o metryce średniowiecznej, położona w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Płoty.
Wikipedia
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. dzielnica mieszkaniowa w Warszawie
SJP.pl
Wikipedia
środowiskowo: członek konserwatywnej koterii w PZPR wyłonionej w 1956 roku
SJP.pl
Natolińczycy (również frakcja natolińska) – jedna z nieformalnych rywalizujących o władzę w kierownictwie PZPR frakcji (opozycyjna wobec „puławian”), która wyłoniła się na początku 1956 roku. Nazwa pochodzi od miejsca, gdzie odbywały się jej spotkania – pałacyku rządowego w Natolinie.
Wikipedia
środowiskowo: członek konserwatywnej koterii w PZPR wyłonionej w 1956 roku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. członek nieformalnej frakcji rywalizującej o władzę w PZPR głoszącej hasła antysemickie i sprzeciwiającej się liberalizacji reżimu;
Wiktionary
(1.1) Natolińczycy w zasadzie nie chcieli zmieniać niczego, natomiast puławianie uważali, że należy uzyskać przynajmniej częściowe poparcie społeczeństwa, m.in. dla większej niż dotychczas samodzielności PRL-u.
Wiktionary
→ Natolin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Natolinem, dotyczący Natolina
Wiktionary
rzecz. Natolin mrz.
Wiktionary
za to, zaś, przeciwnie
SJP.pl
spójnik
(1.1) w kontraście do tego, co powiedziano wcześniej
Wiktionary
(1.1) Lubię jazz, natomiast moja żona woli rock.
(1.1) Kiedy wypił, robił się agresywny. Nigdy natomiast nie uderzył dziecka.
Wiktionary
IPA: naˈtɔ̃mʲjast, AS: natõmʹi ̯ast
Wiktionary
(1.1) a, ale, aliści, atoli, choć, jakkolwiek, jednak, niemniej jednak, jednakowoż, jednakże, lecz, mimo to, podczas gdy, pomimo tego, przeciwnie, tymczasem, zaś, za to
Wiktionary
spójnik "natomiast" wraz z cząstką trybu przypuszczającego
SJP.pl
roślina z rzędu jungermaniowców, występująca w 5 gatunkach
SJP.pl
związany z NATO; NATO-wski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący NATO, związany z NATO
Wiktionary
(1.1) Przecież Polska jest już długo w strukturach natowskich.
Wiktionary
rzecz. NATO n.
skr. NATO
Wiktionary
(1.1) war. NATO-wski
Wiktionary
krasanka natrawka - gatunek pluskwiaka z rodziny krasankowatych
SJP.pl
mściel natrawny - gatunek pluskwiaka z rodziny tasznikowatych
SJP.pl
zgrubienie od: natręt; osoba naprzykrzająca się, intruz
SJP.pl
Objaw nerwic charakteryzujący się myślami i czynnościami natrętnymi, od których chory nie może się uwolnić; obsesja
SJP.pl
Obsesje (inaczej: myśli natrętne, łac. obsessio) – objaw psychopatologiczny oznaczający występowanie uporczywie powracających myśli, wyobrażeń lub impulsów o specyficznych cechach. Obsesje są objawami, które pojawiają się wbrew woli chorego (są ego-dystoniczne). Najczęściej pacjentom towarzyszy przekonanie o niedorzeczności i irracjonalności przeżywanych obsesji. Niemniej jednak, nie ustępują one pomimo starań pacjentów zmierzających do uwolnienia się od nich. Często powodują one narastanie napięcia emocjonalnego (np. niepokoju, obaw, poczucia winy), zaś próby zredukowania go oraz uwolnienia się od obsesji, prowadzą do wykonywania tzw. czynności natrętnych (kompulsji) – objawów, które często współwystępują z obsesjami.
Wikipedia
Objaw nerwic charakteryzujący się myślami i czynnościami natrętnymi, od których chory nie może się uwolnić; obsesja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) natarczywość, naprzykrzanie się komuś
(1.2) psych. zob. obsesja.
Wiktionary
Obsesje (inaczej: myśli natrętne, łac. obsessio) – objaw psychopatologiczny oznaczający występowanie uporczywie powracających myśli, wyobrażeń lub impulsów o specyficznych cechach. Obsesje są objawami, które pojawiają się wbrew woli chorego (są ego-dystoniczne). Najczęściej pacjentom towarzyszy przekonanie o niedorzeczności i irracjonalności przeżywanych obsesji. Niemniej jednak, nie ustępują one pomimo starań pacjentów zmierzających do uwolnienia się od nich. Często powodują one narastanie napięcia emocjonalnego (np. niepokoju, obaw, poczucia winy), zaś próby zredukowania go oraz uwolnienia się od obsesji, prowadzą do wykonywania tzw. czynności natrętnych (kompulsji) – objawów, które często współwystępują z obsesjami.
Wikipedia
(1.1) (…) jej natręctwo musiało działać na nerwy nie tylko jemu, ale każdemu innemu, kto kiedykolwiek miał z nią styczność. Chyba że był jedyną osobą na świecie, co do której Maja zachowywała się tak maniakalnie nadopiekuńczo.
(1.2) Wszystkie natręctwa możemy sprowadzić zasadniczo do trzech rodzajów — w zależności od ich stosunku do działania: 1. Myśli lub obrazy natrętne; 2. Natręctwa impulsywne; 3. Fobie.
Wiktionary
rzecz. natręt m., natrętność ż.
przym. natrętny
przysł. natrętnie
Wiktionary
człowiek nieproszony, natrętny; intruz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek natrętny, nahalny, narzucający się, niemile widziany
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈnatrɛ̃nt, AS: natrẽnt
Wiktionary
przym. natrętny
przysł. natrętnie
rzecz. natręctwo n., natrętność ż.
:: fż. natrętka ż.
Wiktionary
(1.1) importun
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób natrętny
Wiktionary
rzecz. natręctwo n., natręt m., natrętność ż.
przym. natrętny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: natrętnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: natrętny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest natrętne; cecha tych, którzy są natrętni
Wiktionary
rzecz. natręctwo n., natręt m., natrętnik m., natrętnica ż.
przym. natrętny
przysł. natrętnie
Wiktionary
1. naprzykrzający się komuś, natarczywie domagający się czegoś, wtrącający się do nie swoich spraw; natarczywy, namolny;
2. niedający spokoju, absorbujący umysł, drażniący zmysły; uprzykrzony, uciążliwy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który się komuś naprzykrza, taki, który nie daje spokoju, powraca lub powtarza się
Wiktionary
(1.1) Przechodząc koło bazaru słyszałem natrętny krzyk przekupek.
Wiktionary
IPA: naˈtrɛ̃ntnɨ, AS: natrẽntny
Wiktionary
rzecz. natrętność ż., natręctwo n., natręt mos./mrz., natręcik mos./mrz., natrętnik mos., natręciuch mos., natrętnica ż.
przysł. natrętnie
Wiktionary
(1.1) pot. natarczywy, namolny, nachalny; posp. upierdliwy
Wiktionary
łacińska nazwa sodu (pierwiastka chemicznego)
SJP.pl
Sód (Na, łac. natrium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11, metal z I grupy układu okresowego, należący do grupy metali alkalicznych. Miękki, srebrzystobiały, silnie reaktywny. Pojedynczy elektron na powłoce walencyjnej szybko przekazuje, stając się kationem Na+
. Jedyny stabilny izotop sodu to 23
Na. W przyrodzie pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym; można go otrzymać z tworzonych przezeń związków. Sód jest szóstym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w skorupie ziemskiej. Występuje w wielu minerałach, takich jak: skaleń, sodalit, czy sól kamienna (chlorek sodu, NaCl).
Wikipedia
w medycynie: nadmierne wydzielanie sodu z moczem
SJP.pl
minerał, siarczan sodu i żelaza; krystalizuje w układzie trygonalnym
SJP.pl
Natrojarosyt – minerał klasy siarczanów.
Nazwa nawiązuje do jego składu z dominującym sodem (łac. natrium) i podobieństwa do jarosytu.
Wikipedia
minerał z grupy zeolitów, uwodniony glinokrzemian sodu
SJP.pl
Natrolit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od łac. natrium = sód i lithos = kamień (skała), nawiązuje do składu chemicznego tego minerału (pierwiastek sód pełni w nim bardzo istotną rolę).
Wikipedia
minerał, uwodniony węglan sodu; soda rodzima; natryt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. bezbarwny minerał, uwodniony węglan sodu;
Wiktionary
Natron (inaczej natryt, soda rodzima, soda naturalna, soda krystaliczna) – minerał węglanu sodu. Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału (arab. natron = soda). Minerał rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Wikipedia
(1.1) W starożytnym Egipcie natron był używany do mumifikacji zwłok.
Wiktionary
IPA: ˈnatrɔ̃n, AS: natrõn
Wiktionary
przym. natronowy
Wiktionary
(1.1) natryt, soda krystaliczna, soda naturalna, soda rodzima
Wiktionary
natroszczyć się - troszczyć się przez dłuższy czas; namartwić się, naniepokoić się
SJP.pl
natrupek niebieski - gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych
SJP.pl
Natrupek (Korynetes) – rodzaj chrząszczy z rodziny przekraskowatych i podrodziny Korynetinae.
Chrząszcze o wypukłym, szerokim ciele ubarwionym metalicznie niebiesko, fioletowo, zielono lub czarno. Porośnięte owłosieniem. Jedenastoczłonowe czułki zwieńczone są buławkami zbudowanymi z luźno zestawionych członów mniej więcej jednakowych długości. Oczy złożone są wyraźnie wykrojone, mocniej niż u rodzaju Opetiopalpus. Zarówno głaszczki szczękowe jak i wargowe mają szczytowe człony toporowato rozszerzone. Przedplecze jest znacznie węższe od nasady pokryw, obrzeżone na całym obwodzie. Jego boki są zaokrąglone pośrodku i zwężone ku nasadzie. Zarys pokryw jest dość krótki, o równoległych bokach. Powierzchnia pokryw cechuje się wyraźnie nabrzmiałymi barkami i wyniesionym szwem.
Wikipedia
1. prysznic;
a) urządzenie, w którym strumień wody rozpryskuje się, przepływając przez specjalne sito;
b) polewanie ciała wodą z tego urządzenia; tusz;
2. nakładanie na coś cienkiej warstwy innej substancji za pomocą przyrządu rozpylającego; natryskiwanie;
3. warstwa powstała w ten sposób
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. zabieg hydroterapeutyczny polegający na obmywaniu ciała strumieniem wody
(1.2) urządzenie do hydroterapii
(1.3) techn. pokrywanie przedmiotów warstwą substancji ochronnej
(1.4) techn. warstwa substancji ochronnej
(1.5) prysznic
Wiktionary
Słowo natrysk może oznaczać:
Wikipedia
(1.5) Po treningu wskoczę jeszcze pod natrysk i potem możemy ruszać.
Wiktionary
rzecz. natryskiwanie n., natryskiwacz m., natryskownica ż., natryskowania ż.
czas. natryskiwać ndk., natrysnąć dk.
przym. natryskowy
przysł. natryskowo
Wiktionary
(1.5) prysznic, tusz; reg. śl. brauza.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|natryskiwać.
Wiktionary
czas. natryskiwać
rzecz. natrysk mrz.
Wiktionary
pomieszczenie, w którym znajdują się prysznice
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z natryskiem, dotyczący natrysku
Wiktionary
rzecz. natrysk m.
Wiktionary
polać coś wytryskującym skądś strumieniem cieczy
SJP.pl
minerał, uwodniony węglan sodu; soda rodzima; natron
SJP.pl
Natron (inaczej natryt, soda rodzima, soda naturalna, soda krystaliczna) – minerał węglanu sodu. Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału (arab. natron = soda). Minerał rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Wikipedia
natrząsać się - wyśmiewać się z kogoś lub czegoś; szydzić, wykpiwać
SJP.pl
potocznie: zrobić dużo czegoś, np. zdjęć; trzasnąć
SJP.pl
rozciągnik natrzcinny - gatunek pająka
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nacierać)
(1.1) dokonany od|nacierać.
czasownik zwrotny dokonany natrzeć się (ndk. nacierać)
(2.1) dokonany od|nacierać się.
Wiktionary
rzecz. nacieranie n., natarcie n.
czas. wycierać, nacierać ndk.
Wiktionary
trzepiąc, nakładać
SJP.pl
potrawa ze sfermentowanych ziaren soi, tradycyjne danie kuchni japońskiej
SJP.pl
Natto, nattō (jap. 納豆) – tradycyjna japońska potrawa przygotowywana ze sfermentowanych przez Bacillus subtilis ziaren soi. Popularna od okresu Nara.
Wikipedia
kultura natufijska - kultura mezolitu występująca na terenach Bliskiego Wschodu; kultura natufska
SJP.pl
natufska kultura - kultura mezolitu występująca na terenach Bliskiego Wschodu
SJP.pl
1. cechy wrodzone i usposobienie człowieka;
2. przyroda wraz z zachodzącymi w niej zjawiskami i procesami;
3. przyroda jako siła sprawcza, kształtująca organizmy, zwłaszcza ludzi;
4. stan pierwotny środowiska, niezmieniony przez cywilizację;
5. cechy charakterystyczne dla określonych rzeczy, zjawisk itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyroda i wszystko, co w niej zachodzi z wyłączeniem produktów działalności człowieka;
(1.2) ogół cech człowieka lub zwierzęcia
(1.3) daw. produkty stanowiące środek płatniczy
Wiktionary
Przyroda, in. natura (łac. natura ‘przyroda’, stgr. φύσις [physis] ‘natura’) – w najszerszym znaczeniu wszechświat, rzeczywistość. Termin ten obejmuje także zjawiska fizyczne oraz życie – bez uwzględnienia wytworów i oddziaływania ludzi.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) obcowanie z naturą • dary natury
(1.2) natura ludzka
synonimy.
(1.1) przyroda
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. naturalizacja ż., naturysta mos., naturyzm mrz., naturalność ż., naturalizowanie n., naturalista mos.
czas. naturalizować ndk.
przym. naturalny
przysł. naturalnie
wykrz. naturalnie
frazeologia. przyzwyczajenie jest drugą naturą
etymologia.
etym|łac|natura.
uwagi.
nie mylić z|matura.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nature
* arabski: (1.1) طبيعة ż.; (1.2) خلق
* asturyjski: (1.1) natura
* baskijski: (1.1) natura
* białoruski: (1.1) натура ż., прырода ż.; (1.2) натура ż.
* chiński standardowy: (1.1) 大自然 (dàzìrán)
* duński: (1.1) natur w.; (1.2) natur w.
* esperanto: (1.1) naturo
* francuski: (1.1) nature
* gudźarati: (1.2) કુદરત ż. (kudarata)
* japoński: (1.2) 気立て
* kaszubski: (1.1) nôtëra ż.
* kataloński: (1.1) natura ż.
* łaciński: (1.1) natura ż.
* niemiecki: (1.1) Natur ż.; (1.2) Natur ż.; (1.3) Naturalien lm.
* norweski (bokmål): (1.1) natur m.; (1.2) natur m.
* norweski (nynorsk): (1.1) natur m.; (1.2) natur m.
* rosyjski: (1.1) природа ż.; (1.2) натура ż.
* szwedzki: (1.1) natur w.; (1.2) natur w., läggning w., sinnelag n., lynne n.; (1.3) natura
* tahitański: (1.1) nātura
* ukraiński: (1.1) приро́да ż.; (1.2) нату́ра ż.
* wilamowski: (1.1) natur ż., natūər ż., natür ż.; (1.2) natur ż., natūər ż., natür ż.
* włoski: (1.1) natura ż.
źródła.
== natura (język asturyjski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q29507 (ast)-Limotecariu-natura.wav.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) natura
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: naˈtura, AS: natura
Wiktionary
rzecz. naturalizacja ż., naturysta mos., naturyzm mrz., naturalność ż., naturalizowanie n., naturalista mos.
czas. naturalizować ndk.
przym. naturalny
przysł. naturalnie
wykrz. naturalnie
Wiktionary
(1.1) przyroda
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. filozof, który głosi poglądy w nurcie naturalizmu
(1.2) liter. pisarz, który tworzy w nurcie naturalizmu literackiego
(1.3) szt. artysta, który tworzy w nurcie naturalizmu
(1.4) daw. przyrodnik
Wiktionary
(1.1) Tymczasem naturalista zaprzecza, jakoby odpowiedzi na nurtujące człowieka pytania moralne egzystowały antecedentnie, że są niezależne od indywidualnych odpowiedzi lub zdolności do ich udzielania, że ich nośnikiem jest wspólnota.
(1.4) Sławny naturalista M. Audubon doniósł z odległości 100 mil do portu Union, pod szer. półn. 49°,10, że odkrył zwierzę ssące, któreby stać się mogło wielce użytecznem. Zwierzę to podobne jest do kangura. sic.
Wiktionary
IPA: ˌnaturaˈlʲista, AS: naturalʹista
Wiktionary
rzecz. natura ż., naturalność ż., naturyzm m., naturysta m., naturystka ż., naturalizm m., naturalizowanie n., wynaturzanie n., wynaturzenie n.
:: fż. naturalistka ż.
czas. naturalizować ndk., wynaturzać ndk., wynaturzyć dk.
przym. naturalistyczny, naturalny
przysł. naturalistycznie, naturalnie
wykrz. naturalnie
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy naturalizmowi, charakteryzujący się naturalizmem
Wiktionary
rzecz. naturalizm m., naturalista m., naturalistka ż., naturalizacja ż., naturalizowanie n.
czas. naturalizować ndk.
Wiktionary
nadanie cudzoziemcowi obywatelstwa państwa, w którym zamieszkał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. nadanie cudzoziemcowi obywatelstwa państwa, na terytorium którego się osiedlił;
(1.2) biol. proces utrwalania się obcego gatunku w nowym środowisku;
Wiktionary
Naturalizacja (fr. naturalisation) – nadanie cudzoziemcowi obywatelstwa państwa, na terytorium którego się osiedlił. Naturalizacja najczęściej dotyczy imigrantów przybywających z przyczyn ekonomicznych, ale także uchodźców uciekających ze swojego kraju w obawie przed prześladowaniem oraz współmałżonków w związku, w którym jedna ze stron jest cudzoziemcem. Naturalizacja jest dobrowolna, a proces naturalizacyjny wszczynany na wniosek osoby zainteresowanej uzyskaniem obywatelstwa.
Wikipedia
(1.1) Moja rodzina od 20 lat żyje w Niemczech i jest po naturalizacji.
Wiktionary
IPA: ˌnaturalʲiˈzat͡sʲja, AS: naturalʹizacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. natura ż., naturalizm m., naturalista m., naturalistka ż., naturalizowanie n., znaturalizowanie n., naturyzm ż., naturysta m., naturystka ż.
czas. naturalizować ndk., znaturalizować dk.
przym. naturalizacyjny, naturalistyczny, naturalny, naturystyczny
przysł. naturalnie, naturalistycznie, naturystycznie
wykrz. naturalnie
Wiktionary
1. kierunek w literaturze i sztuce powstały w drugiej połowie XIX w., którego głównym założeniem było wierne rejestrowanie zjawisk życia, bez ich selekcji i oceny;
2. uwydatnienie czegoś nieprzyjemnego, brutalnego, brzydkiego;
3. w filozofii: kierunek filozoficzny tłumaczący całość zjawisk, również duchowych, działaniem praw przyrody;
4. w pedagogice: kierunek głoszący konieczność dostosowania działań wychowawczych do natury dziecka; bioetyka;
5. w socjologii: kierunek powstały w drugiej połowie XIX w., głoszący podobieństwo praw rozwoju społecznego do praw przyrody i zakładający możliwość stosowania w socjologii metod nauk przyrodniczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. uwypuklenie czegoś brutalnego
(1.2) filoz. kierunek usiłujący tłumaczyć wszystkie zjawiska działaniem praw natury;
(1.3) liter. szt. kierunek powstały we Francji w XIX w., zakładający jak najwierniejsze ukazywanie życia, podkreślający czynniki biologiczne towarzyszące człowiekowi; ;
(1.4) pedag. kierunek oparty na założeniu, że pracę wychowawczą należy przystosować do psychologicznej natury dziecka
(1.5) socjol. kierunek zakładający, że społeczeństwo jest integralną częścią przyrody, a jej prawa rządzą procesami społecznymi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Moja siostra zrezygnowała z czytania tej książki. Powiedziała, że nie mogła znieść naturalizmu wielu scen.
(1.4) Nasza nowa przedszkolanka opiera swoją pracę z dziećmi na zasadach naturalizmu – wydaje mi się, że widać już dobre efekty.
Wiktionary
IPA: ˌnatuˈralʲism̥, AS: naturalʹism̦
Wiktionary
rzecz. naturalista m., naturalistka ż., naturalizacja ż., naturalizowanie n.
przym. naturalistyczny
przysł. naturalistycznie
czas. naturalizować
Wiktionary
(1.3) weryzm
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. znaturalizować)
(1.1) powodować naturalizację
czasownik zwrotny niedokonany naturalizować się
(2.1) podlegać naturalizacji
Wiktionary
(1.1) Nieco ponad połowę wyznawców buddyzmu stanowią Szwajcarzy […], a wśród nich wiele naturalizowanych kobiet z Tajlandii – żon Szwajcarów.
Wiktionary
rzecz. naturalizacja ż., natura ż., naturalizm m., naturalista m., naturalistka ż., naturalizowanie n., znaturalizowanie n., naturyzm ż., naturysta m., naturystka ż.
czas. znaturalizować dk.
przym. naturalizacyjny, naturalistyczny, naturalny, naturystyczny
przysł. naturalnie, naturalistycznie, naturystycznie
wykrz. naturalnie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naturalizować.
Wiktionary
rzecz. naturalizacja ż., natura ż., naturalizm m., naturalista m., naturalistka ż., znaturalizowanie n., naturyzm ż., naturysta m., naturystka ż.
czas. naturalizować ndk., znaturalizować dk.
przym. naturalizacyjny, naturalistyczny, naturalny, naturystyczny
przysł. naturalnie, naturalistycznie, naturystycznie
wykrz. naturalnie
Wiktionary
taki, który się naturalizował, np. naturalizowana cudzoziemka
SJP.pl
1. właściwy naturze, przyrodzie, zgodny z prawami natury, utworzony, powstały, odbywający bez udziału człowieka;
2. niesztuczny, prawdziwy;
3. wynikający z czyjejś natury; wrodzony; szczery; niewymuszony;
4. zrobiony z surowców występujących w naturze
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób naturalny, zgodnie z naturą
(1.2) w sposób oczywisty
wykrzyknik
(2.1) wykrzyknik wyrażający aprobatę, potwierdzenie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nawet jeśli publiczność sądziła, że „dzicy” zachowują się całkowicie „naturalnie” – jedli, kąpali się, tańczyli, robili dłubankę z pnia drzewa – widowisko było w dużej mierze reżyserowane.
(1.1) Kwas mlekowy jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych kwasów w przyrodzie, powstaje także naturalnie w naszym organizmie.
(1.2) W celach obronnych osadnicy wybrali naturalnie tereny wysoko położone.
(2.1) – Pożyczysz mi stówę? / – Naturalnie! Łącznie będziesz mi winny osiemset złotych.
Wiktionary
IPA: ˌnatuˈralʲɲɛ, AS: naturalʹńe
Wiktionary
rzecz. naturalizowanie n., naturalizacja ż., naturalność ż., natura ż., naturalista mos.
czas. naturalizować ndk.
przym. naturalny
Wiktionary
(1.2) oczywiście
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: naturalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: naturalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co naturalne
Wiktionary
IPA: ˌnatuˈralnɔɕt͡ɕ, AS: naturalność
Wiktionary
rzecz. natura ż., naturalista mos.
przym. naturalny
przysł. naturalnie
wykrz. naturalnie
Wiktionary
1. właściwy naturze, przyrodzie, zgodny z prawami natury, utworzony, powstały, odbywający bez udziału człowieka;
2. niesztuczny, prawdziwy;
3. wynikający z czyjejś natury; wrodzony; szczery; niewymuszony;
4. zrobiony z surowców występujących w naturze
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla natury
(1.2) wykonany z surowców występujących w naturze
(1.3) najbardziej powszechny, zwykły
(1.4) mat. będący liczbą naturalną, czyli nieujemną (albo według innych definicji dodatnią) liczbą całkowitą.
(1.5) mat. o logarytmie: o podstawie e=2,718281828…
(1.6) kulin. o nabiale: bez dodatków smakowych, np. owoców
Wiktionary
(1.1) Naturalny instynkt łososia każe mu na czas rozrodu płynąć w górę rzeki.
(1.2) Chciałbym mieszkać w domu z surowców naturalnych, a nie z betonu i plastiku.
(1.3) Naturalny porządek rzeczy jest taki, że najpierw chodzimy do szkoły, a później do pracy.
(1.4) Potęga o wykładniku naturalnym daje się przedstawić jako wielokrotne mnożenie.
(1.6) Kup mi kefir naturalny, nie lubię owocowych.
Wiktionary
IPA: ˌnatuˈralnɨ, AS: naturalny
Wiktionary
rzecz. natura ż., naturalność ż., naturalizacja ż., naturalizowanie n., naturalista mos.
przysł. naturalnie
wykrz. naturalnie
czas. naturalizować
Wiktionary
(1.1) prawdziwy, rzeczywisty, przyrodniczy
(1.3) normalny, standardowy, zwyczajny
Wiktionary
Nature – jedno z najstarszych i najbardziej prestiżowych czasopism naukowych. Ukazuje się jako ilustrowany tygodnik. Zostało założone przez Normana Lockyera. Pierwszy numer ukazał się 4 listopada 1869 roku – poruszone w nim tematy obejmowały m.in. zapylanie kwiatów kwitnących w zimie, spotkanie niemieckich przyrodników i lekarzy w Innsbrucku, stan podróżnika Davida Livingstone’a czy otwarcie Kanału Sueskiego. Aktualnie wydawcą „Nature” jest firma Nature Publishing Group, należąca do wydawnictwa Macmillan Publishers. Oprócz „Nature” wydaje ona także miesięczniki naukowe, prowadzi serwis internetowy news@nature.com oraz serwis rekrutacyjny Nature Jobs.
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który stawia naturę, przyrodę w centrum ważności i uwagi
Wiktionary
rzecz. naturocentryczność ż., naturocentryzm m.
przysł. naturocentrycznie
Wiktionary
(1.1) ekocentryczny, biocentryczny
Wiktionary
osoba lecząca metodami naturalnymi
SJP.pl
Naturopatia to forma medycyny komplementarnej i holistycznej, opierająca się na założeniu, że ciało, umysł, emocje i dusza tworzą nierozerwalną całość, a celem terapii jest przywrócenie równowagi na wszystkich poziomach życia poprzez usuwanie przyczyn chorób, a nie tylko ich objawów.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. terapia bez wykorzystywania leków na receptę i chirurgii
Wiktionary
1. osoba biorąca udział w filmie lub przedstawieniu niebędąca zawodowym aktorem;
2. osoba zajmująca się jakąś dziedziną bez wykształcenia zawodowego w tym kierunku
SJP.pl
Aktor niezawodowy, in. naturszczyk (ros. натурщик ‘model’) – nieprofesjonalny odtwórca roli aktorskiej w filmie. Udział aktorów niezawodowych charakterystyczny był dla pewnych gatunków oraz nurtów w historii kinematografii (m.in. radziecka szkoła montażu, neorealizm włoski, czechosłowacka nowa fala). Wykorzystanie aktorów niezawodowych ma na celu zaakcentowanie realizmu opowiadanej historii, a także uwypuklenie cech postaci typowych dla danego środowiska, grupy zawodowej, klasy społecznej itp.
Wikipedia
osoba przebywająca na zewnątrz nago dla kontaktu z naturą
SJP.pl
przebywanie nago na świeżym powietrzu w wieloosobowych grupach, w myśl idei życia zgodnego z prawami natury
SJP.pl
Wikipedia
osoba potrafiąca nastawiać kręgi kręgosłupa tak, aby nie uciskały korzonków nerwowych; kręgarz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Natusiewicz
Wikipedia
1. tworząc, powodować powstanie czegoś w dużej liczbie;
2. obmyślać zbyt wiele czegoś
SJP.pl
w tej samej chwili, bezzwłocznie, momentalnie
SJP.pl
przysłówek
(1.1) bardzo szybko, bez zwłoki
Wiktionary
(1.1) Natychmiast musisz jechać do szpitala!
Wiktionary
IPA: naˈtɨxmʲjast, AS: natyχmʹi ̯ast
Wiktionary
rzecz. natychmiastowość
przym. natychmiastowy
przysł. natychmiastowo
Wiktionary
(1.1) niezwłocznie, od razu, teraz, bezzwłocznie; gw-pl|Śląsk Cieszyński|oroz.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) od razu, teraz
(1.2) bardzo szybko, błyskawicznie, nagle
Wiktionary
(1.1) Albo podacie sobie teraz ręce na zgodę, albo wynocha! Natychmiastowo!
(1.1) Jak informuje sędzia Łyś, w przypadku pozytywnego rozpatrzenia sprawy dla byłego posła, decyzja o możliwości opuszczenia zakładu karnego wydawana jest natychmiastowo.
Wiktionary
IPA: ˌnatɨxmʲjaˈstɔvɔ, AS: natyχmʹi ̯astovo
Wiktionary
przym. natychmiastowy
przysł. natychmiast
rzecz. natychmiastowość ż.
Wiktionary
(1.1) natychmiast
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest natychmiastowe
Wiktionary
przym. natychmiastowy
przysł. natychmiastowo, natychmiast
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dziejący się natychmiast, bardzo szybko po jakimś wydarzeniu
Wiktionary
(1.1) Ksenofobiczny artykuł spotkał się z natychmiastową reakcją ambasady.
(1.1) Nowa technologia pozwala na natychmiastowe uruchomienie komputera.
Wiktionary
rzecz. natychmiastowość ż.
przysł. natychmiast, natychmiastowo
Wiktionary
(1.1) bezzwłoczny, niezwłoczny, błyskawiczny, momentalny, piorunujący, rychły
Wiktionary
natykać się - wpadać, natrafiać na kogoś, na coś, spotykać kogoś lub coś niespodziewanie; napotykać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. natknąć)
(1.1) przest. nawsadzać czego wiele
czasownik zwrotny niedokonany natykać się (dk. natknąć się)
(2.1) spotykać niespodziewanie
(2.2) daw. zderzać się
Wiktionary
rzecz. zestyk mrz., przetykacz mrz., tknięcie n.
czas. wytknąć, wytykać, zetknąć, stykać
Wiktionary
(1.1) nadziewać, wtykać
(2.1) napotykać, natrafiać, spotykać
Wiktionary
część uprzęży umożliwiająca hamowanie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bud. taki, który umieszczono na tynku
Wiktionary
IPA: ˌnatɨ̃ŋˈkɔvɨ, AS: natỹŋkovy
Wiktionary
rzecz. tynk mrz., tynkarz mos.
Wiktionary
potocznie: natyrać się - bardzo się zmęczyć, utrudzić się czymś; utyrać się, zatyrać się, natrudzić się, spracować się
SJP.pl
potocznie: taki, który się natyrał, zmęczył się wykonywaniem ciężkiej pracy; uharowany, sterany, styrany, zatyrany, spracowany
SJP.pl
1. w filozofii, psychologii: pogląd, według którego pewne pojęcia i wiedza jest człowiekowi wrodzona, wcześniejsza od tej nabytej z doświadczeniem;
2. ruch polityczny uznający wyższość praw autochtonicznej ludności jakiegoś terytorium nad prawami późniejszych imigrantów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) teoria, która zakłada istnienie w umyśle idei wrodzonych
Wiktionary
Wikipedia
przym. natywny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest natywne; cecha tych, którzy są natywni
Wiktionary
przym. natywny
przysł. natywnie
Wiktionary
1. wywodzący się z danego ludu, domu, kraju; rodzimy;
2. właściwy danemu obszarowi;
3. naturalnie występujący w organizmie żywym;
4. właściwy danemu środowisku informatycznemu, programowi, językowi programowania itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, jak w warunkach naturalnych
(1.2) inform. właściwy danemu środowisku informatycznemu, programowi, językowi programowania itd.
(1.3) rodzimy
Wiktionary
IPA: naˈtɨvnɨ, AS: natyvny
Wiktionary
rzecz. natywizm m., natywista m., natywność ż.
Wiktionary
(1.1) naturalny
(1.2) standardowy
(1.3) macierzysty, rodzimy
Wiktionary
1. powodować przemieszczanie się dużej ilości czegoś dzięki wytwarzanemu ciśnieniu;
2. odciskać trójwymiarowy wzór na powierzchni czegoś; wytłaczać;
3. natarczywie przychodzić na myśl w dużej liczbie; natłaczać się;
4. natłaczać się - gromadzić się stopniowo w dużej ilości lub liczbie
SJP.pl
pierścień lub opaska z elastycznego materiału, stosowane do uszczelnienia tłoków, cylindrów i rur; manszeta
SJP.pl
ogrom, nawał czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bardzo duża ilość przedmiotów lub ludzi zgromadzona w jakimś miejscu
(1.2) nagłe pojawienie się czegoś w dużym nasileniu
Wiktionary
(1.1) Natłok ludzi na tym koncercie był tak duży, że musieliśmy wyjść.
(1.2) Natłok reklam stał się nie do zniesienia.
Wiktionary
rzecz. tłok mrz., tłoczarnia ż.
czas. tłoczyć
Wiktionary
(1.1) rzesza, czereda
(1.2) ogrom, nawał
Wiktionary
1. tłukąc, rozbić wiele czegoś;
2. zabić wiele zwierząt;
3. pobić kogoś
SJP.pl
1. dużo tłumaczyć, przetłumaczyć wiele tekstów
2. natłumaczyć się - dać wiele wyjaśnień, zmęczyć się tłumaczeniem
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. natłuszczać)
(1.1) dokonany od|natłuszczać.
Wiktionary
IPA: naˈtwuɕt͡ɕit͡ɕ, AS: natu̯uśćić
Wiktionary
rzecz. natłuszczanie n., natłuszczenie n., tłuszcz mrz., tłuścioszek m.
przym. tłusty
Wiktionary
smarować coś tłuszczem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|natłuszczać.
Wiktionary
IPA: ˌnatwuʃˈt͡ʃãɲɛ, AS: natu̯uščãńe
Wiktionary
czas. natłuszczać ndk., natłuścić dk.
rzecz. natłuszczenie n., tłuszcz m., tłuszczak m.
przym. tłusty
przysł. tłusto
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|natłuścić.
Wiktionary
IPA: ˌnatwuʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: natu̯uščẽńe
Wiktionary
czas. natłuścić dk., natłuszczać ndk.
rzecz. natłuszczanie, tłuszcz
przym. tłusty
przysł. tłusto
Wiktionary
nawymyślać komuś; naurągać, nawyzywać
SJP.pl
czasownik
(1.1) uczyć; przekazywać komuś wiedzę
Wiktionary
(1.1) Nauczyciel nauczył chłopców grać w piłkę.
Wiktionary
IPA: naˈwut͡ʃat͡ɕ, AS: nau̯učać
Wiktionary
czas. uczyć, pouczać
rzecz. nauczanka ż., naukowość ż., naukowiec mos., nauka ż., nauczanie n., nauczenie n., nauczyciel m., nauczycielka ż., uczeń m., uczony mos., nauczka ż.
przym. nauczycielski, uczony, uczniowski
Wiktionary
taki, z którego można się czegoś nauczyć, nadający się do nauczania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nauczać.
Wiktionary
Nauczanie – proces dydaktyczny w działalności wykwalifikowanego nauczyciela, o charakterze planowym, celowej pracy z podmiotem kształcenia, ukierunkowanej na wyposażenie słuchaczy czy uczniów w treści nauczania, umiejętności i nawyki oraz rozwijanie tych uzdolnień.Nauczanie jest związane w relacją nauczyciel i uczeń, słuchacz uczeniem się, obydwa te pojęcia tworzą wspólnie pojęcie kształcenia.
Wikipedia
IPA: ˌnawuˈt͡ʃãɲɛ, AS: nau̯učãńe
Wiktionary
czas. nauczać, uczyć
rzecz. nauczanka ż., naukowość ż., naukowiec mos., nauczenie n., nauczycielka ż., nauka ż., uczeń m., nauczyciel mos., uczony mos.
przym. naukowy, nauczycielski, uczony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. środ. nauczycielka klas 1–3
Wiktionary
(1.1) Pojawiło się więc kolejne wyzwanie dla nauczanki. Co zrobię, gdy we wrześniu sytuacja epidemiologiczna pogorszy się i przyjdzie mi prowadzić zdalne nauczanie z pierwszoklasistami?!
(1.1) Najwięcej dostawało się nauczycielom wczesnoszkolnym, wiadomo, w końcu to one, nauczanki, rozpoczynały szkolną edukację i uczyły dzieci podstaw „wszystkiego”.
Wiktionary
rzecz. nauczanie n., nauczyciel mos., nauczycielka ż., nauczycielstwo n.
przym. nauczycielski
czas. nauczać ndk., nauczyć dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przekazanie komuś wiedzy
Wiktionary
IPA: ˌnawuˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: nau̯učẽńe
Wiktionary
czas. nauczyć dk., nauczać ndk., uczyć ndk.
rzecz. naukowość ż., nauczyciel m., nauczycielka ż., nauczanie n.
przym. wyuczalny
Wiktionary
przestroga powstała w wyniku przykrego doświadczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przestroga na przyszłość powstała w wyniku przykrego doświadczenia
Wiktionary
rzecz. naukowość ż., nauka ż., naukowiec m., uczeń mos.
czas. nauczać
przym. naukowy
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany (ndk. uczyć)
(1.1) przekazać komuś wiedzę
czasownik zwrotny dokonany nauczyć się (ndk. uczyć się)
(2.1) zdobyć pewną wiedzę lub umiejętność
Wiktionary
(2.1) Uczniowie lepiej opanują wiedzę historyczną, jeżeli na lekcjach geografii nauczą się czytania mapy, będą znać ukształtowanie lub klimat terenów, na których rozgrywały się ważne wydarzenia historyczne.
Wiktionary
IPA: naˈwut͡ʃɨt͡ɕ, AS: nau̯učyć
Wiktionary
rzecz. nauczanka ż., naukowość ż., nauczenie n., uczeń mos., uczony mos., nauczyciel mos., nauka ż.
czas. uczyć ndk.
przym. uczony, wyuczalny, uczniowski
Wiktionary
1. osoba, która zawodowo zajmuje się edukacją - uczeniem, kształceniem kogoś; edukator;
2. przenośnie: czynnik kształtujący czyjąś świadomość, np.: Doświadczenie jest najlepszym nauczycielem.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się nauczaniem;
Wiktionary
Nauczyciel (feminatyw nauczycielka) – osoba zajmująca się nauczaniem, obdarzona odpowiednim autorytetem jako kompetentna do przekazywania wiedzy. Zazwyczaj odpowiednio przygotowany specjalista wykonujący pracę zawodowo.
Wikipedia
(1.1) Nauczyciele czuli się bardzo zmęczeni po wycieczce.
(1.1) Nasi nauczyciele darzyli nas, mimo wszystko, ogromnym zaufaniem.
Wiktionary
IPA: ˌnawuˈt͡ʃɨt͡ɕɛl, AS: nau̯učyćel
Wiktionary
rzecz. nauczycielstwo n., nauczanie n., nauczenie n., nauka ż., uczeń m., uczenie n.
:: fż. nauczycielka ż.
czas. nauczać ndk., nauczyć dk., uczyć ndk.
przym. nauczycielski, wyuczalny
przysł. nauczycielsko, uczenie
Wiktionary
(1.1) daw. bakalarz, metr, pot. belfer, pot. psor
Wiktionary
osoba będąca jednocześnie nauczycielem i wychowawcą
SJP.pl
kobieta trudniąca się zawodowo uczeniem kogoś, udzielaniem lekcji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. kobieta, która zajmuje się nauczaniem
Wiktionary
Nauczyciel (feminatyw nauczycielka) – osoba zajmująca się nauczaniem, obdarzona odpowiednim autorytetem jako kompetentna do przekazywania wiedzy. Zazwyczaj odpowiednio przygotowany specjalista wykonujący pracę zawodowo.
Wikipedia
(1.1) Moi rodzice poprosili nauczycielkę, aby zwracała większą uwagę na moje problemy z ortografią.
(1.1) Obie nauczycielki były dla siebie jak siostry.
Wiktionary
IPA: ˌnawut͡ʃɨˈt͡ɕɛlka, AS: nau̯učyćelka
Wiktionary
rzecz. uczenie n., nauczanie n., nauczenie n., nauczycielstwo n., nauka ż., uczeń m.
:: fm. nauczyciel m.
czas. uczyć ndk., nauczać ndk.
przym. nauczycielski, wyuczalny
przysł. nauczycielsko, uczenie
Wiktionary
przestarzałe: taki, który należy do nauczyciela lub jest związany z nauczycielem; belferski, bakalarski, nauczycielski
SJP.pl
dotyczący nauczyciela, związany z nauczycielem
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do nauczyciela
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący nauczyciela, związany z nauczycielem
Wiktionary
(1.1) Zaraz panu pokażę, gdzie znajduje się pokój nauczycielski.
(1.1) Wybacz sąsiedzie, ale skąd z jednej nauczycielskiej pensji i korepetycji oraz z kredytem za dom wzìęlibyśmy pieniądze na drugi samochód?
Wiktionary
IPA: ˌnawut͡ʃɨˈt͡ɕɛlsʲci, AS: nau̯učyćelsʹḱi
Wiktionary
rzecz. nauczanka ż., nauka ż., nauczycielstwo n., nauczanie n., nauczyciel mos., nauczycielka ż.
czas. nauczać ndk., uczyć ndk.
przysł. nauczycielsko
Wiktionary
(1.1) profesorski
(2.1) dydaktyczny, pedagogiczny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób nauczycielski
Wiktionary
rzecz. nauczyciel mos., nauczycielka ż.
przym. nauczycielski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. zbiorowość nauczycieli
(1.2) zaw. zawód, zajęcie nauczyciela
Wiktionary
(1.1) Nowelizacja Karty nauczyciela została oprotestowana przez Związek Nauczycielstwa Polskiego.
(1.2) Przez dwa lata zajmował się nauczycielstwem.
Wiktionary
IPA: ˌnawut͡ʃɨˈt͡ɕɛlstfɔ, AS: nau̯učyćelstfo
Wiktionary
rzecz. nauczanka ż., nauczyciel mos., nauczycielka ż.
przym. nauczycielski
czas. uczyć
Wiktionary
skrót od: nauka, naukowy, naukoznawstwo, naukoznawczy
SJP.pl
1. kształcenie, pouczanie
2. usystematyzowana wiedza ludzka
3. zbiór myśli, poglądów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. usystematyzowana, wielokrotnie rzeczowo weryfikowana i rzetelna wiedza;
(1.2) proces uczenia (siebie lub kogoś)
(1.3) zespół poglądów, doktryna
(1.4) pouczenie, rada
(1.5) rel. nauczanie lub wykład w kościele
Wiktionary
Nauka – różnie definiowany element kultury, odznaczający się dążeniem do wiedzy. Pojęcie nauki jest wieloznaczne z kilku przyczyn:
Wikipedia
(1.1) Botanika to nauka o roślinach.
(1.2) Dziś wieczorem mam sporo nauki.
(1.5) Zaraz po nauce rekolekcyjnej po dzieci przyjedzie autobus szkolny.
Wiktionary
IPA: naˈwuka, AS: nau̯uka
Wiktionary
rzecz. uczony mos., uczeń mos., naukowiec mos., nauczanie n., nauczyciel mos., nauczycielka ż., naukoznawstwo n., naukowość ż., nieuk m.
:: zdrobn. nauczka ż.
czas. nauczać ndk., nauczyć dk., douczać ndk., douczyć dk., wyuczać ndk., wyuczyć dk.
przym. naukowy, uczony, nauczycielski, wyuczany
przysł. naukowo, uczenie
Wiktionary
(1.2) uczenie się
(1.5) katecheza, konferencja, egzorta
Wiktionary
silący się na naukowość
SJP.pl
autobus wyposażony w sprzęt naukowy
SJP.pl
wymagający przeprowadzenia wielu badań naukowych
SJP.pl
Naukometria – ilościowe badania rozwoju nauki jako procesu informacyjnego.
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zawodowo zajmująca się działalnością naukową
Wiktionary
(1.1) Naukowczyni już od dekady zajmuje się badaniem mechanizmów rozwoju ssaków i ich zarodków.
Wiktionary
(1.1) badaczka, uczona
Wiktionary
osoba pracująca naukowo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek zajmujący się nauką;
Wiktionary
Naukowiec, uczony – osoba pracująca naukowo, ekspert w pewnej dziedzinie nauki, stosujący w prowadzonych przez siebie badaniach odpowiednie metody naukowe, osoba „poszukująca odpowiedzi na pytania, na które dotychczas nikt nie odpowiedział, za pomocą metod umożliwiających udowodnienie odpowiedzi”.
Wikipedia
(1.1) Naukowiec nie jest twórcą prawdy, ale jej odkrywcą.
Wiktionary
IPA: ˌnawuˈkɔvʲjɛt͡s, AS: nau̯ukovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. nieuk mos., naukowość ż., nauczka ż., nauka ż., nauczanie n.
czas. nauczać ndk.
przym. naukowy
przysł. naukowo
Wiktionary
(1.1) uczony
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób naukowy
Wiktionary
(1.1) W naszej klinice stosujemy wyłącznie najnowsze, naukowo udokumentowane metody leczenia.
Wiktionary
rzecz. naukowiec mos., nauka ż., naukowość ż., uczeń mos.
przym. naukowy
Wiktionary
naukowy i badawczy
SJP.pl
naukowy i dydaktyczny
SJP.pl
naukowy i literacki
SJP.pl
naukowy i mistyczny
SJP.pl
naukowy i pedagogiczny
SJP.pl
naukowy i produkcyjny
SJP.pl
naukowy i szkoleniowy
SJP.pl
naukowy i techniczny
SJP.pl
naukowy i wychowawczy
SJP.pl
dotyczący informacji naukowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest naukowe
Wiktionary
rzecz. nauka ż., nauczka ż., naukowiec m., nauczanie n., nauczenie n.
czas. nauczać ndk., nauczyć dk.
przym. naukowy
przysł. naukowo
Wiktionary
1. związany z nauką, zgodny z zasadami, metodami nauki;
2. związany z kształceniem się, mający na celu nauczanie; szkolny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nauką
Wiktionary
(1.1) Ten artykuł to przykład naukowego bełkotu, nic z niego nie wynika, ale brzmi mądrze.
Wiktionary
IPA: ˌnawuˈkɔvɨ, AS: nau̯ukovy
Wiktionary
rzecz. naukowiec mos., nauka ż., uczeń mos., naukowość ż., nauczanie n., nauczka ż.
przysł. naukowo
Wiktionary
specjalista w dziedzinie wiedzy obejmującej m.in. historię i teorię nauki oraz metodologię nauk
SJP.pl
związany z dziedziną wiedzy obejmującą m.in. historię i teorię nauki oraz metodologię nauk
SJP.pl
specjalistka w dziedzinie wiedzy obejmującej m.in. historię i teorię nauki oraz metodologię nauk
SJP.pl
dziedzina wiedzy obejmująca m.in. historię i teorię nauki oraz metodologię nauk
SJP.pl
Naukoznawstwo – termin rozumiany dwojako:
Naukoznawstwo zajmuje się problematyką racjonalnego wpływania na rozwój nauk (w pożądanym kierunku) środkami społecznymi; dokładniej jest to zestaw takich badań nad naukami, jakie mają zwiększyć potencjał i efektywność w wykorzystaniu kapitału intelektualnego (ludzkiego i strukturalnego). Zadaniem naukoznawstwa jest opracowywanie rekomendacji dla ludzi, którzy w ramach rozmaitych instytucji i urzędów praktycznie zajmują się sprawami nauki i polityki naukowej w skali globalnej, międzynarodowej, krajowej, regionalnej i instytucjonalnej.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
widowisko przedstawiające bitwę morską, urządzane na jeziorach w starożytnym Rzymie
SJP.pl
Naumachia (łac. z gr. ναυμαχία naumachía, dosł. „wojna morska”; lm naumachiae) – w starożytnym Rzymie urządzane dla szerokiej publiczności widowisko przedstawiające bitwę morską, często odbywające się w specjalnie przystosowanym amfiteatrze. Także amfiteatralna konstrukcja wyposażona w rozległy basen dla rozgrywania pokazowych bitew.
Wikipedia
potocznie: taki, który się naumiał (nauczył się czegoś)
SJP.pl
naumieć się - potocznie, żartobliwie: nauczyć się
SJP.pl
żartobliwie: naumiewać się - wyuczać się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
egipskie prabóstwo wyobrażane w postaci węża, uosabiające wody ziemskiego praoceanu
SJP.pl
Naunet (Nunut) (eg. N’wnt) – egipskie prabóstwo żeńskie uosabiające prawody (praocean) w chaosie heliopolitańskiego systemu wierzeń.
W wierzeniach hermopolitańskich wyobrażane w postaci węża. Razem ze swoją męską formą (Nun) Naunet stanowiła pierwszą z par hermopolitańskiej Ogdoady, tworząc razem androgyniczną jedność. Wśród bóstw kosmogonii memfickiej, te aspekty męsko-żeńskie łączył w sobie Ptah, określany jako bóstwo „prastare”.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe w Grecji, we wschodniej części Peloponezu;
Wiktionary
Nauplion (także Nafplion/Nafplio; ngr. Ναύπλιο, staroż. Ναυπλία Nauplía) – miasto w Grecji, na Peloponezie, w administracji zdecentralizowanej Peloponez, Grecja Zachodnia i Wyspy Jońskie, w regionie Peloponez, w jednostce regionalnej Argolida. Siedziba gminy Nauplion. W 2011 roku liczyło 14 203 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Nafplio, Nafplion
Wiktionary
pelagiczna larwa wielu skorupiaków; pływik
SJP.pl
Wikipedia
upchnąć wiele czegoś; poupychać
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) slang. młodzież. zwrot używany przy żegnaniu się z kimś
Wiktionary
(1.1) Naura, idę do śpiulkolotu!
Wiktionary
przysł. na razie, narcia, narka, nara
wykrz. narka, nara, na razie
rzecz. narka, nara ż.
Wiktionary
(1.1) do widzenia, do zobaczenia, na razie, cześć (na pożegnanie), narcia, narka, pa, do zobaczyska, nara, narazicho
Wiktionary
[czytaj: nałrańczyk] obywatel Nauru; Nauruańczyk
SJP.pl
[czytaj: nałranka] obywatelka Nauru; Nauruanka
SJP.pl
→ Nauru; nauruański
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Nauru, wywodzący się z Nauru
Wiktionary
(1.1) Ten naurański sztangista odnosi sukcesy na arenie międzynarodowej
Wiktionary
IPA: ˌnawuˈrãj̃sʲci, AS: nau̯urãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nauru n., Nauruańczyk mos., Nauruanka ż.
Wiktionary
[czytaj: nałru] język Naurańczyków - mieszkańców Nauru, kraju w Oceanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa w Oceanii
(1.2) geogr. polit. państwo w Oceanii na wyspie Nauru (1.1);
Wiktionary
Nauru (ang. Nauru, naur. Naoero), oficjalnie Republika Nauru (ang. Republic of Nauru, nauruański Republik Naoero) wcześniej nazywana Pleasant Island – wyspiarskie mikropaństwo położone w zachodniej części Oceanu Spokojnego, w Mikronezji, w odległości około 42 km na południe od równika. Jest najmniejszą republiką na świecie, zarówno pod względem wielkości (21,3 km²), jak i liczby ludności oraz trzecim, po Watykanie i Monako, najmniejszym państwem na świecie. Wielkość wyłącznej strefy ekonomicznej wynosi 308 480 km², natomiast powierzchnia wód terytorialnych to 41 km².
Wikipedia
IPA: naˈwuru, AS: nau̯uru
Wiktionary
rzecz. Nauruańczyk mos., Nauruanka ż., Naurańczyk mos., Nauranka ż., nauruański mrz.
przym. nauruański, naurański
Wiktionary
(1.2) urz. Republika Nauru
Wiktionary
[czytaj: nałruańczyk] obywatel Nauru; Naurańczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Nauru
Wiktionary
IPA: ˌnawuruˈwãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: nau̯uruu̯ãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Nauru n.
:: fż. Nauruanka ż.
przym. nauruański, naurański
Wiktionary
[czytaj: nałruanka] obywatelka Nauru; Nauranka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Nauru
Wiktionary
IPA: ˌnawuruˈwãŋka, AS: nau̯uruu̯ãŋka
Wiktionary
rzecz. Nauru n.
:: fm. Nauruańczyk m.
przym. nauruański, naurański
Wiktionary
→ Nauru; naurański
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Nauru
(1.2) odnoszący się do wyspy Nauru
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Nauru,
Wiktionary
IPA: ˌnawuruˈwãj̃sʲci, AS: nau̯uruu̯ãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nauru n., Nauruańczyk mos., Nauruanka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem nauruańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem nauruańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku nauruańskim
Wiktionary
IPA: ˌnawuruˈwãj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: nau̯uruu̯ãĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
1. urwać wiele czegoś;
2. naurywać się - namęczyć się urywaniem
SJP.pl
1. urznąć wiele czegoś;
2. naurzynać się - namęczyć się urzynaniem
SJP.pl
modraszek nausitous - gatunek motyla dziennego z rodziny modraszkowatych
SJP.pl
1. usunąć wiele czegoś;
2. nausuwać się - namęczyć się usuwaniem
SJP.pl
osłona na ucho; część hełmu lub czapki okrywająca ucho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) każda z dwóch osłon na uszy
(1.2) hist. wojsk. część hełmu osłaniająca ucho
Wiktionary
IPA: naˈwuʃʲɲik, AS: nau̯ušʹńik
Wiktionary
rzecz. nausznica ż., ucho n., uszko n.
przym. nausznikowy, uszny
przysł. na ucho
Wiktionary
osłona na ucho; część hełmu lub czapki okrywająca ucho
SJP.pl
zakładany na uszy, znajdujący się na uszach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. miasto w Peru
Wiktionary
1. głowonóg czteroskrzelny o wielokomorowej, spiralnie zwiniętej muszli, występujący w kilku gatunkach; łodzik;
2. puchar o czaszy z wypolerowanej i zdobionej muszli, używany w XVI-XVIII w.
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) szt. dekoracyjny puchar, którego czaszę stanowi muszla ślimaka morskiego.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ozdobą kolekcji muzealnej jest nautilus wykonany w norymberskim warsztacie.
Wiktionary
IPA: naˈwtʲilus, AS: nau̯tʹilus
Wiktionary
przyr. -nauta
Wiktionary
Nautofon (nazywany też czasami buczkiem mgłowym) – urządzenie stosowane na statkach i stałych znakach nawigacyjnych, służące do nadawania sygnałów dźwiękowych na morzu w czasie mgły. Jego dźwięk słychać w odległości do 20 km.
Dźwięk wytwarzany jest przez membranę pobudzaną do drgań elektromagnesem.
Wikipedia
specjalista badający historię rozwoju portów, żeglugi i stoczni
SJP.pl
dziedzina nauki badająca historię rozwoju portów, żeglugi i stoczni
SJP.pl
Nautologia (od gr. nautikós = okrętowy, żeglarski i logos = słowo, myśl, rozumowanie) – nauka o rozwoju żeglugi, jej historii (również o portach i stoczniach) i związanych z nią dziedzinach pokrewnych.
Wikipedia
związany z żeglarstwem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mar. żegl. związany z nautyką, dotyczący nautyki
Wiktionary
rzecz. nautyka ż.
przyr. -nauta
Wiktionary
dziedzina wiedzy związana z żeglarstwem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. żegl. nauka o żeglowaniu;
(1.2) żegl. cechy jednostki pływającej decydujące o jej żeglowności
Wiktionary
Nautyka inaczej wiedza nautyczna (od gr. nautikós = okrętowy, żeglarski i naús = statek) – dziedzina wiedzy, obejmująca dewiację, locję, nawigację, astronomię nautyczną, meteorologię i wiedzę żeglarską, potrzebną do bezpiecznej żeglugi.
Wikipedia
przym. nautyczny
przyr. -nauta
Wiktionary
nautykać się - namęczyć się utykaniem, nachodzić się
SJP.pl
antykwariat sprzedający przedmioty związane z marynistyką i żeglarstwem
SJP.pl
naużalać się - pożalić się na kogoś lub coś przez pewien czas; poużalać się
SJP.pl
bohaterka "Odysei", córka Alkinoosa; Nauzykaa
SJP.pl
bohaterka "Odysei", córka Alkinoosa; Nauzyka
SJP.pl
Nauzykaa (Ναυσικάα Nausikáa) – w mitologii greckiej królewna Feaków. Jest bohaterką jednego z epizodów Odysei autorstwa Homera.
Była córką króla Alkinoosa i Arete. W Odysei Atena posłużyła się dziewczyną, aby pomóc Odyseuszowi w powrocie na Itakę, po tym gdy fale wyrzuciły rozbitka na nieznaną wyspę, którą Homer nazwał Scheria (prawdopodobnie jest to wyspa Kerkyra).Zesłała sen Nauzykai, w którym koleżanka nakłaniała ją, by szła nad rzekę, aby wyprać bieliznę rodzinie. Na drugi dzień wraz ze służebnymi rzeczywiście pojechała nad rzekę i dziewczęta wyprały odzież, rozłożyły ją na trawie, żeby wyschła, a same zaczęły grać w piłkę. Piłka wpadła do wody. Krzyki dziewcząt obudziły śpiącego Odyseusza.
Wikipedia
samochód typu Nissan Navara
SJP.pl
[czytaj: nawarę] potrawa w postaci duszonej baraniny z warzywami i korzeniami
SJP.pl
Navarin (fr. ragoût d'agneau) – francuska potrawa mięsno-warzywna, rodzaj ragoût.
Znana również w kuchni międzynarodowej potrawa serwowana najczęściej w okresie wiosennym. Przyrządzana z duszonej w tłuszczu jagnięciny (z łopatki) oraz z młodych wiosennych warzyw. Jako dodatki służą pokrojone w cząstki pomidory i niewielkie glazurowane cebulki (navets) z ziemniakami.
Wikipedia
Nawarra;
1. kraina historyczna w Pirenejach hiszpańskich i francuskich, zamieszkiwana przez Basków;
2. region autonomiczny w Hiszpanii w krainie Navarra
SJP.pl
Nawarra (hiszp. Navarra, fr. Navarre, bask. Nafarroa) – kraina historyczna w zachodniej części Pirenejów na pograniczu Hiszpanii i Francji. Pod zwierzchnictwem Nawarry znajdowała się niegdyś również część francuskiego departamentu Pyrénées-Atlantiques, obecnie znana jako Dolna Nawarra (fr. Basse-Navarre).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grupa asan polegających na uniesieniu wyprostowanych nóg
Wiktionary
(1.1) pozycja okrętu, okręt
Wiktionary
zaświadczenie wydawane w czasie wojny w państwie neutralnym przez przedstawicieli dyplomatycznych strony wojującej, stwierdzające, że statek i jego ładunek sprawdzono i że może on płynąć do portu neutralnego; nawicert
SJP.pl
1. część kościoła, w której zwykle ustawione są ławki dla wiernych;
2. dawniej: statek, okręt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. główna, wydzielona dla wiernych część kościoła pomiędzy kruchtą, przy wejściu, a prezbiterium;
(1.2) daw. podn. okręt, statek
(1.3) podn. ogół grupy społecznej, narodowej lub religijnej w specjalnych wyrażeniach
Wiktionary
Nawa – część kościoła położona między prezbiterium a kruchtą, przeznaczona dla wiernych.
Oprócz świątyń jednonawowych występują dwu-, trzy-, pięcio- oraz siedmionawowe. Nawy są zazwyczaj rozdzielone rzędem podpór – słupów, filarów lub kolumn. Średniowieczne kościoły bazylikowe były trój- lub pięcionawowe, o nawie głównej dwa razy szerszej i dwa razy wyższej od naw bocznych (trójnawowe – katedra w Chartres, katedra w Reims; pięcionawowe – kościół St. Sernin w Tuluzie, katedra w Paryżu). Późnogotyckie kościoły dwunawowe mogły mieć symetryczne nawy równej szerokości (kościół NMP w Wiślicy) i prezbiterium umieszczone na osi filarów międzynawowych lub niesymetryczne nawy różnej szerokości (układ spotykany w budownictwie zakonów żebraczych – dominikanów i franciszkanów).
Wikipedia
(1.1) Ciotka Lucyna siada przeważnie w nawie bocznej.
(1.2) Zapieniła się woda pod dziobem nawy kupieckiej.
(1.3) Nie straszne są Nawie Piotrowej odmęty libertynizmu.
Wiktionary
IPA: ˈnava, AS: nava
Wiktionary
przym. nawowy
rzecz. podnawka ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) przestrzeń
(1.2) statek
(1.3) ogół
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. nawowy
rzecz. podnawka ż.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|navis. → łódź, statek
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) nave (nawa główna), aisle (nawa boczna)
* arabski: (1.1) صحن
* czeski: (1.1) loď
* fiński: (1.1) laiva
* francuski: (1.1) nef ż.
* hiszpański: (1.1) nave ż.
* nowogrecki: (1.1) κλίτος n.
* szwedzki: (1.1) skepp n.
* ukraiński: (1.1) нава ż.
* włoski: (1.1) navata ż.
źródła.
== nawa (język malajski.) ==
wymowa.
znaczenia.
liczebnik główny
(1.1) dziewięć
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nabab;
1. człowiek bardzo bogaty, majętny; bogacz, krezus, rokefeler;
2. dawny zarządca prowincji lub władca ksiąstewka w północnych Indiach
SJP.pl
Nabab, nawab – tytuł muzułmańskiego księcia w Indiach, zwłaszcza w Bengalu, potocznie bogacz. Tytuł nadawany przez władców mogolskich namiestnikom prowincji.
Wikipedia
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawodnić)
(1.1) doprowadzać wodę
(1.2) nasycać wodą
czasownik zwrotny niedokonany nawadniać się (dk. nawodnić się)
(2.1) zabezpieczać całkowicie w zapotrzebowanie na wodę
Wiktionary
(1.1) Nida nawadnia bory w naszym powiecie.
(1.2) Trenując, pamiętaj o tym, żeby odpowiednio nawadniać swoje ciało.
Wiktionary
rzecz. wodniczka ż., bezwodzie n., nawadnianie n., woda ż.
Wiktionary
(1.1) nawodniać
(2.1) nawodniać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawadniać.
Wiktionary
Irygacja (nawadnianie, system irygacyjny) – jeden z systemów melioracji polegający na dostarczaniu wody do gleby w celu zapewnienia odpowiednich warunków wegetacji roślin uprawnych.
Wikipedia
IPA: ˌnavadʲˈɲä̃ɲɛ, AS: navadʹńä̃ńe
Wiktionary
czas. nawadniać
rzecz. wodniczka ż., bezwodzie n., woda ż.
Wiktionary
ryba z rodziny dorszowatych
SJP.pl
Nawaga europejska, nawaga (Eleginus nawaga) – gatunek ławicowej ryby oceanicznej z rodziny dorszowatych (Gadidae), blisko spokrewniony z gatunkami rodzaju Gadus.
Wikipedia
członkini plemienia indiańskiego
SJP.pl
związany z Nawaho, plemieniem indiańskim
SJP.pl
plemię indiańskie; Nawahowie
SJP.pl
Wikipedia
Indianie Ameryki Północnej
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Nawakszut (stolica Mauretanii)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Nawakszut
Wiktionary
IPA: ˌnavaˈkʃut͡sʲci, AS: navakšucʹḱi
Wiktionary
rzecz. Nawakszut mrz., nawakszutczyk m., nawakszutka ż.
Wiktionary
stolica Mauretanii (dawna polska nazwa: Nuakszott)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Mauretanii;
Wiktionary
Nawakszut (arab. نواكشوط, Nawākšūṭ; fr. Nouakchott) – stolica Mauretanii, położona w zachodniej części kraju, 4 km od wybrzeża Atlantyku. Nawakszut jest również stolicą wydzielonego dystryktu stołecznego w Mauretanii. W 2013 roku miasto liczyło ok. 958 tys. mieszkańców.
W mieście istnieją zakłady odsalania wody morskiej, działa tu też międzynarodowy port lotniczy. Nawakszut charakteryzuje się także niską zabudową i brakiem wieżowców.
Wikipedia
IPA: naˈvakʃut, AS: navakšut
Wiktionary
rzecz. nawakszutczyk mos., nawakszutka ż.
przym. nawakszucki
Wiktionary
mieszkaniec Nawakszutu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nawakszutu
Wiktionary
IPA: ˌnavaˈkʃuṭt͡ʃɨk, AS: navakšuṭčyk
Wiktionary
rzecz. Nawakszut mrz.
:: fż. nawakszutka ż.
przym. nawakszucki
Wiktionary
mieszkanka Nawakszutu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nawakszutu
Wiktionary
IPA: ˌnavaˈkʃutka, AS: navakšutka
Wiktionary
rzecz. Nawakszut mrz.
:: fm. nawakszutczyk mos.
przym. nawakszucki
Wiktionary
czasownik niedokonany (dk. nawalić)
(1.1) niedokonany od|nawalić.
czasownik zwrotny niedokonany nawalać się
(2.1) pot. bić się
Wiktionary
czas. nawalić się, nawalić
rzecz. nawalność ż., nawalony mos., nawalanie n., nawalanka ż.
przym. nawalny, nawalony
Wiktionary
ktoś, kto nawala, nie wywiązuje się z obowiązków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawalać.
Wiktionary
czas. nawalać, nawalić
rzecz. nawalność ż.
Wiktionary
1. potocznie: bójka;
2. potocznie: niewywiązywanie się z powierzonego zadania
SJP.pl
1. potocznie: bójka;
2. potocznie: niewywiązywanie się z powierzonego zadania
SJP.pl
nawalczyć się - zmęczyć się długą walką; nawojować się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawalić.
Wiktionary
czas. nawalić
rzecz. nawał mrz., nawalność ż.
Wiktionary
1. waląc jedno po drugim zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu
2. potocznie:
a) zawieść; zepsuć się
b) nawalić się - zebrać się w wielkiej liczbie, ilości; dużo wypić
SJP.pl
czasownik dokonany (ndk. nawalać)
(1.1) pot. zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy
(1.2) pot. zepsuć się
(1.3) pot. nazrzucać, naukładać, zgromadzić wiele rzeczy w jednym miejscu; także: przybyć gdzieś w dużej liczbie
(1.4) posp. pot. wydalić odchody
czasownik zwrotny dokonany nawalić się
(2.1) pot. upić się
Wiktionary
(1.2) Gdyby „Nord” miała radiostację, to po awarii akumulatorów i popsuciu się wszystkiego, co mogłoby nawalić, szukano by nas już od miesiąca.
(2.1) - Musiałem się mocno nawalić – przerwał niecierpliwie tancerz – skoro nie pamiętam naszego spotkania.
Wiktionary
rzecz. nawalność ż., nawalony mos., nawalanie n., nawalenie n., nawał mrz., nawała ż.
czas. nawalać ndk.
ims. nawalony
przym. nawalony, nawalny
Wiktionary
(1.1) pot. schrzanić, pot. zawalić, pot. spieprzyć, wulg. zjebać, wulg. spierdolić
(1.2) pot. spieprzyć się, pot. schrzanić się, wulg. zjebać się, wulg. spierdolić się
(1.3) wulg. najebać, wulg. nakurwić
(1.4) pot. narobić, wulg. nasrać, wulg. najebać
(2.1) pot. schlać się, pot. nabzdryngolić się, spić się, wulg. najebać się, wulg. napierdolić się, wulg. nakurwić się
Wiktionary
przysłówek
(1.1) przest. z gwałtownością
(1.2) przest. w gromadzie
Wiktionary
rzecz. nawalność ż., nawalony mos., nawał mrz., nawała ż.
przym. nawalny, nawalony
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: nawalnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. burzliwość, dzikość
(1.2) daw. gwałtowna burza
(1.3) daw. przen. sytuacja kryzysowa
(1.4) daw. najechanie, zajęcie
Wiktionary
rzecz. nawalanie n., nawalenie n., nawalony mos.
czas. nawalać ndk., nawalić dk.
przym. nawalny, nawalony
przysł. nawalnie
Wiktionary
(1.2) nawałnica
(1.4) nawała
Wiktionary
1. zwykle o opadach atmosferycznych: bardzo silny, gwałtowny;
2. dawniej:
a) gromadny, występujący w dużej ilości;
b) natarczywy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) uderzający silnie, z gwałtownością
(1.2) daw. pojawiający się gromadnie, w dużej ilości
(1.3) daw. nacechowany nieustępliwością, bardzo natrętny
Wiktionary
(1.1) Nad kościołem katedralnym / Śnieżnobiałe ptaki lecą, / Jak gwiazd deszczem lśnią nawalnym, / Jak liljami błękit kwiecą.
Wiktionary
rzecz. nawałnica ż., nawalony mos., nawalność ż., nawał mrz., nawała ż.
czas. nawalać ndk., nawalić dk.
przym. nawalony
przysł. nawalnie
Wiktionary
1. waląc jedno po drugim zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu
2. potocznie:
a) zawieść; zepsuć się
b) nawalić się - zebrać się w wielkiej liczbie, ilości; dużo wypić
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posp. będący pod wpływem alkoholu lub narkotyków
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) posp. osoba nietrzeźwa
Wiktionary
(1.1) Jego nawalona babka awanturuje się w sklepie.
(1.1) Na imprezie u Kazka najbardziej nawalony był chyba Michał.
(2.1) Jakiś nawalony leżał na przystanku.
Wiktionary
rzecz. nawalność ż., nawał mrz., nawała ż.
czas. nawalać ndk., nawalić dk., nawalić się dk.
przym. nawalny
przysł. nawalnie
Wiktionary
(1.1) pijany, wulg. najebany
(2.1) pijany, pijak
Wiktionary
substancja dodawana do bezwonnego paliwa gazowego; odorant
SJP.pl
Wikipedia
przystosowany do umocowania bezpośrednio obok wanny, np. parawan nawannowy
SJP.pl
1. nawieźć glebę nawozem wapniowym w celu jej odkwaszenia; zwapnować;
2. w cukrownictwie: poddać sok buraczany działaniu wapna;
3. nasycić wodę wapniem w celu oczyszczenia jej ze szkodliwych substancji
SJP.pl
lśniś nawapnik - gatunek pająka z rodziny skakunowatych
SJP.pl
skała krzemionkowa powstająca w pobliżu gejzerów
SJP.pl
Kamień kotłowy – osad składający się głównie z węglanów wapnia (CaCO
3) i magnezu (MgCO
3), powstający w wyniku termicznego rozkładu wodorowęglanów wapnia (Ca(HCO
3)
2) i magnezu (Mg(HCO
3)
2), zawartych w wodzie, zwłaszcza twardej. Inne ważniejsze składniki to siarczan wapnia (CaSO
4), wodorotlenek żelaza(III) (Fe(OH)
3) i krzemionka (SiO
2).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
o psie: wiele razy warknąć na kogoś, na coś
SJP.pl
mieszkaniec Nawarry (krainy historycznej i regionu w Hiszpanii)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nawarry
Wiktionary
(1.1) Nawarczyk powiedział to, Nawarczyk zrobił tamto, Nawarczyk zbytnio się zbliżył z delfinem, Nawarczyk knuje intrygi z takim a takim dostojnikiem z Wielkiej Rady.
(1.1) Niemiec, podobnie jak Bretończyk czy Nawarczyk, oznaczał mieszkańca prowincji o odrębnej kulturze, a nie przedstawiciela innego narodu. W epoce przedrewolucyjnej nie posługiwano się we Francji kategorią narodu.
Wiktionary
rzecz. Nawarra ż.
:: fż. Nawarka ż.
przym. nawarski
Wiktionary
mieszkanka Nawarry (krainy historycznej i regionu w Hiszpanii)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nawarry
Wiktionary
rzecz. Nawarra ż.
:: fm. Nawarczyk mos.
przym. nawarski
Wiktionary
Navarra;
1. kraina historyczna w Pirenejach hiszpańskich i francuskich, zamieszkiwana przez Basków;
2. region autonomiczny w Hiszpanii w krainie Nawarra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna nad Zatoką Biskajską, niegdyś samodzielne królestwo, obecnie podzielona między Francję i Hiszpanię;
(1.2) geogr. adm. wspólnota autonomiczna w Hiszpanii
Wiktionary
Nawarra (hiszp. Navarra, fr. Navarre, bask. Nafarroa) – kraina historyczna w zachodniej części Pirenejów na pograniczu Hiszpanii i Francji. Pod zwierzchnictwem Nawarry znajdowała się niegdyś również część francuskiego departamentu Pyrénées-Atlantiques, obecnie znana jako Dolna Nawarra (fr. Basse-Navarre).
Wikipedia
(1.1) Stolicą Nawarry jest Pampeluna.
Wiktionary
IPA: naˈvarːa, AS: nava•ra
Wiktionary
rzecz. Nawarczyk mos., Nawarka ż.
przym. nawarski
Wiktionary
przymiotnik od: Nawarra (Navarra)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nawarrą, dotyczący Nawarry, pochodzący z Nawarry
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nowe partie prawicowe, które uzyskały tylko 41 mandatów, wraz z monarchistami i katolikami stworzyły tak zwaną „mniejszość agrarną”, a karliści i baskijscy nacjonaliści – koalicję baskijsko-nawarską.
Wiktionary
rzecz. Nawarra ż., Nawarczyk mos., Nawarka ż.
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) daw. (współcz. gwara.) nagotować
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. ugotować
(1.3) gw-pl|Zaolzie. narobić (kłopotów)
Wiktionary
rzecz. warzywo n.
Wiktionary
zadana ilość substancji odmierzona przy pomocy wagi
SJP.pl
potocznie: ważąc, przygotować odpowiednią ilość czegoś
SJP.pl
1. natłok, przytłaczające mnóstwo;
2. napad; natarcie; nacierające wojsko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. przytłaczająca, duża ilość, mnóstwo czegoś
(1.2) daw. fala
Wiktionary
rzecz. nawalony mos., nawała ż., nawałnica ż., nawalenie n.
czas. nawalić dk.
przym. nawalny, nawalony
przysł. nawalnie
Wiktionary
(1.1) natłok, nawałnica
Wiktionary
1. mnóstwo, natłok; nawał;
2. nacierające wojsko; atak, natarcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podn. nacierające wrogie wojska
(1.2) wojsk. intensywny atak na rodzime pozycje
(1.3) książk. nagromadzenie przytłaczającego mnóstwa
(1.4) przest. silna ulewa
Wiktionary
(1.1) Wieśniacy szukali schronienia przed nawałą dzikusów w grodach za rzeką.
(1.2) Część zabudowy runęła pod nawałą artyleryjską w sobotnie popołudnie.
(1.3) Skrzyżowanie zostało zablokowane nawałą riksz.
(1.4) Podczas wtorkowej nawały ulice Jerozolimy zamieniły się w potoki.
Wiktionary
rzecz. nawał mrz., nawalony mos.
przym. nawalny, nawalony
przysł. nawalnie
czas. nawalić
Wiktionary
(1.1) nawałnica
(1.3) nawał
(1.4) nawałnica
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. gwałtowne zjawisko atmosferyczne połączone z silnym wiatrem, np. ulewa, burza, gradobicie, śnieżyca, wichura; zawierucha;
2. wstrząs dziejowy; rewolucja, rebelia;
3. gwałtowny atak wojska lub napierającego tłumu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. gwałtowna burza połączona z silnym wiatrem
(1.2) książk. bardzo obfity gwałtowny deszcz, śnieg, wiatr itp.
(1.3) książk. przen. o wstrząsie dziejowym
(1.4) książk. o atakującym wojsku; także o napierającym tłumie ludzi
Wiktionary
Szkwał – nagły wzrost prędkości wiatru o co najmniej 8 m/s od prędkości początkowej powyżej 10 m/s. Może osiągać do 9 stopni w skali Beauforta. Szkwał trwa krótko, do kilku minut i może nieść ze sobą śnieg lub deszcz. Powstaje zazwyczaj tam, gdzie stykają się dwie masy powietrza o dużej różnicy temperatur. Bardzo często to zjawisko związane jest z chmurą cumulonimbus. Ostrzeżeniem przed możliwym szkwałem jest obecność na przodzie chmury burzowej tak zwanego wału szkwałowego. Szkwały mogą być związane z nawałnicą.
Wikipedia
IPA: ˌnavawʲˈɲit͡sa, AS: navau̯ʹńica
Wiktionary
rzecz. nawał mrz.
przym. nawałnicowy, nawalny
Wiktionary
(1.1) burza, huragan, orkan, szkwał, sztorm, wichura
(1.2) buran, śnieżyca, zadymka, zamieć, zawierucha
(1.3) nawał, nawała
(1.4) atak, najście, napaść, napór, nawała, szturm
Wiktionary
ptak z rodziny nawałników, podobny do mewy; burzyk
SJP.pl
o cechach nawałnikowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
Nawałniki, nawałnikowate (Hydrobatidae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu rurkonosych (Procellariiformes).
Wikipedia
o cechach nawałnikowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. nawałnica: gwałtowna burza, podczas której następuje nagły wzrost prędkości wiatru w połączeniu z nagłą zmianą jego kierunku; także gwałtowna ulewa, śnieżyca, wichura, zawierucha, huragan
(1.2) daw. gwałtowny napór, impet; gwałtowność, burzliwość
Wiktionary
(1.1-2) [Szlachcic z rubieży, wychowany w ciągłej grozie kozackiej i tatarskiej, przejęty myślą o niebezpieczeństwach, jakie ojczyźnie od buntów, od zagonów i od całej potęgi tureckiej groziły, widział w tych zamysłach niemal zbawienie ojczyzny, wierzył święcie, że uwielbiany przez niego, jak i przez wszystkich kresowców hetman, ani na chwilę się nie zawaha, gdy o pomnożenie potęgi Rzeczypospolitej chodzi, więc] jechał z radością w sercu[,] mimo zawiei, błędnych dróg[,] i nawałności.
(1.1) [Kiedy] wielką nawałnością, [/ Kiedy wielką fal przewagą /] Bici, na morskich rozruchach[,] / Utraciliśmy armadę; [/ Gdy infant został w łańcuchach; / Gdy te wieści, jędze blade, / Rozkołysane przez dzwony, / Przyleciały do Lizbony / Z wiatrem, co po morzu dyszał; / Kiedy król o nich usłyszał, / To bez żadnéj sic. prawie skargi / Wpadł w melancholie serdeczne, / A z melancholii w letargi, / A z letargów we sny wieczne.]
(1.1) ​Nawałność w piękną odmienił pogodę, / [Ucichły burze, i w pomyślnym biegu / Cieszą się, patrząc na spokoyną sic. [spokojną] wodę, / Za styrem Pana przybili do brzegu.]
(1.1) Gdybyć zawsze człowiek pamiętał na nawałność i burzę, toć by nigdy nie trzeba mu puszczać się na morze.
(1.1) Wtem ze wszystkich stron nagła nawałność się wzruszy, rzuca nawą tu, owdzie i boki jej kruszy.
(1.1) przen.
(1.2) [Zawrzało w chmurach, zasrebrniały strugi / Dżdżu z głośnym szumem, jak wezbrane rzeki, / A] choć nawałność burzy poszła stroną, / Dzień nastał słotny [i z twarzą zgaszoną.]
(1.2) przen.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawcinać.
Wiktionary
czas. nawcinać dk.
Wiktionary
ryba denna z rodziny żabnicowatych; żabnica
SJP.pl
Żabnica, nawęd, żabnica nawęd (Lophius piscatorius) – ryba morska z rodziny żabnicowatych (Lophiidae), nazywana też diabłem morskim. Poławiana gospodarczo dla smacznego, białego mięsa, cenionego w stanie świeżym i wędzonym.
Wikipedia
nawędrować się - nasycić się, zmęczyć się wędrowaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawęglać.
Wiktionary
Nawęglanie – zabieg cieplny polegający na dyfuzyjnym nasyceniu węglem warstwy powierzchniowej obrabianego materiału. Nawęglaniu poddaje się stale niskowęglowe (do 0,25% zawartości węgla), by zmodyfikować własności warstwy wierzchniej materiału w dalszych fazach obróbki np. zwiększyć jej twardość, a co za tym idzie odporność na zużycie ścierne, przy równoczesnym pozostawieniu miękkiego, elastycznego rdzenia stali niskowęglowej. Zawartość węgla w strefie nawęglania wzrasta do 1–1,3%, a głębokość nawęglania wynosi najczęściej 0,5 do 2 mm.
Wikipedia
czas. nawęglać
Wiktionary
nadto, także, również
SJP.pl
partykuła
(1.1) …wyrażająca zdziwienie mówiącego wywołane jakąś nietypową lub nieoczekiwaną sytuacją
(1.2) …wyrażająca obojętność mówiącego wobec czyjegoś wyboru
Wiktionary
Nawet – siódmy studyjny, solowy, a ósmy w ogóle (nie licząc płyty z 2000 roku pt. „Kawałek Cienia” wydanej w ramach projektu „Złota kolekcja”) album polskiego wykonawcy poezji śpiewanej Grzegorza Turnaua, wydany w 2002 roku przez Pomaton EMI. Nagrania przeprowadzono między czerwcem a wrześniem 2002 roku w Studio Nieustraszonych Łowców Dźwięków oraz Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie.
Wikipedia
(1.1) Nawet chleba nie było.
(1.2) Jeśli chcesz jechać, to proszę bardzo, możesz polecieć nawet do Australii.
Wiktionary
IPA: ˈnavɛt, AS: navet
Wiktionary
(1.1) reg. śl. aji.
Wiktionary
dawniej: czółenko, narzędzie kościane złożone z dwóch płytek połączonych w środku słupkiem, na który nawija się nici
SJP.pl
amulet słowiański chroniący przed magią i zapewniający szczęście jego posiadaczowi
SJP.pl
Nawęza – amulet słowiański.
Nawęzy należały do elementów magii biernej, a ich zadaniem była ochrona przed urokiem, czarami i zapewnienie posiadaczowi szczęścia. Nawęzami mogły być kły dzikich zwierząt, płaskie kamyki z naturalnymi otworami, muszle (zwłaszcza kauri, Cypraea moneta), kości, a także skamieniałe belemnity, które uważano za strzałki piorunowe. Za nawęzy uważano też niektóre rośliny, szczególnie te, którym przypisywano ponadnaturalne oddziaływanie (lubczyk, alrauna itp).
Wikipedia
środowiskowo: nawigacja samochodowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitsłow. określenie zaświatów
Wiktionary
Nawie (majki, mawki, nawki) – w wierzeniach słowiańskich określenie dusz zmarłych.
Niektóre teorie zakładają, że termin Nawia (najprawdopodobniej tożsama z Wyrajem) odnosi się do nazwy zaświatów, choć fakt ten nie został bezpośrednio potwierdzony.
Wikipedia
1. potocznie: uciec;
2. nanieść czegoś, napędzić siłą prądu powietrza, nadmuchać;
3. powiać na coś lub kogoś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nawiewać)
(1.1) przemieścić do wewnątrz czegoś ruchem powietrza
(1.2) pot. opuścić pospiesznie jakieś miejsce, w którym nie chce się przebywać
Wiktionary
(1.1) W ciągu trzech ostatnich dni nawiało tu jeszcze więcej śniegu.
(1.2) To u niej poznałem Dawida Burluka, starszego kolegę Majakowskiego, poetę i malarza, który miał forsę i finansował go za młodu, a po rewolucji szczęśliwie nawiał do Ameryki.
Wiktionary
czas. nawiewać ndk.
Wiktionary
(1.1) nadmuchać
(1.2) uciec; pot. zwiać
Wiktionary
1. znak pisarki, zwykle w kształcie pary łuków, który oddziela wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi;
2. każdy z tych łuków;
3. w matematyce: znak matematyczny mający kształt pary łuków lub klamer, który wydziela część wyrażenia algebraicznego i wskazuje, jaka powinna być kolejność działań w tym wyrażeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. mat. parzysty znak graficzny w postaci łuków lub klamer zwróconych w przeciwne strony, który grupuje lub wyodrębnia tekst lub symbole i pełni pewną umowną rolę – piśmienniczą, matematyczną, programistyczną, w zapisie chemicznym itp.;
(1.2) typogr. każdy z dwóch łuków będących elementem nawiasu (1.1)
Wiktionary
Nawiasy – znaki pisarskie, używane z reguły parzyście, przeznaczone do ujmowania między nie tekstu lub symboli.
Nawiasów używa się w tekstach do logicznego wydzielenia ich mniej ważnych fragmentów. W nawiasy ujmuje się komentarze, wyjaśnienia, uzupełnienia tekstu głównego. Generalnie jednak nadużywanie nawiasów w polskim tekście jest niewskazane. Zaleca się użycie raczej innych znaków interpunkcyjnych jak przecinki czy myślniki.
Wikipedia
(1.1) Ten tekst w nawiasie trzeba poprawić, bo jest prawie niezrozumiały.
(1.2) Działania matematyczne w nawiasach wykonujemy zawsze w pierwszej kolejności.
Wiktionary
IPA: ˈnavʲjas, AS: navʹi ̯as
Wiktionary
przym. nawiasowy
rzecz. nawiasik mrz.
Wiktionary
1. znak pisarki, zwykle w kształcie pary łuków, który oddziela wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi;
2. każdy z tych łuków;
3. w matematyce: znak matematyczny mający kształt pary łuków lub klamer, który wydziela część wyrażenia algebraicznego i wskazuje, jaka powinna być kolejność działań w tym wyrażeniu
SJP.pl
zdrobnienie od: nawias
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od nawias
Wiktionary
rzecz. nawias m.
Wiktionary
problem nawiasowania ciągu macierzy - problem znalezienia takich nawiasów dla iloczynu macierzy, by zminimalizować łączny koszt wszystkich mnożeń
SJP.pl
pozostający z czymś w luźnym związku; przygodny, uboczny, wtrącony
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nawiązywać)
(1.1) dokonany od|nawiązywać.
czasownik zwrotny dokonany nawiązać się (ndk. nawiązywać się)
(2.1) dokonany od|nawiązywać się.
Wiktionary
czas. wiązać, nawiązywać ndk.
rzecz. nawiązanie n., nawiązka ż., nawiązywanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawiązać.
Wiktionary
(1.1) Telewizja poinformowała o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych pomiędzy Republiką Botswany i Republiką Kamerunu.
Wiktionary
rzecz. nawiązywanie n., nawiązka ż.
czas. nawiązywać ndk., nawiązać dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś, co przekracza konieczną ilość, zwłaszcza przewidywany zysk lub należną płatność
(1.2) kara pieniężna stanowiąca odszkodowanie za wyrządzoną krzywdę
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: nawiązek
Wiktionary
Nawiązka – środek kompensacyjny będący reakcją na popełnienie czynu zabronionego.
Wikipedia
rzecz. nawiązanie n., nawiązywanie n.
czas. nawiązać
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawiązać)
(1.1) przyczepiać wiązaniem coś do czegoś
(1.2) zaczynać lub wznawiać kontakt, stosunki
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. nawiązać)
(2.1) przywoływać jako wzór
czasownik zwrotny niedokonany nawiązywać się (dk. nawiązać się)
(3.1) o relacjach wytwarzać obustronnie pozytywne więzi
Wiktionary
rzecz. nawiązanie n., nawiązywanie n.
czas. nawiązać
Wiktionary
(1.1) łączyć, przyczepiać, przywiązywać
(1.2) zaczynać
(2.1) odnosić się, odwoływać się, przywoływać
(3.1) powstawać, rodzić się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawiązywać.
Wiktionary
rzecz. nawiązanie n., nawiązka ż.
czas. nawiązywać ndk., nawiązać dk.
Wiktionary
1. uwić wiele czegoś;
2. nawić się - zmęczyć się wiciem czegoś
SJP.pl
zaświadczenie wydawane w czasie wojny w państwie neutralnym przez przedstawicieli dyplomatycznych strony wojującej, stwierdzające, że statek i jego ładunek sprawdzono i że może on płynąć do portu neutralnego; navicert
SJP.pl
dawniej: nawiedzić;
1. o kataklizmach, nieszczęściach itp.: wydarzyć się, przynieść szkody;
2. przybyć w odwiedziny, odwiedzić
SJP.pl
1. o kataklizmach, nieszczęściach itp.: wydarzać się, przynosić szkody;
2. o uczuciach, myślach, snach: pojawiać się, nękać;
3. książkowo: pojawiać się w odwiedzinach;
4. o mocach nadprzyrodzonych: obdarzać łaską, napełniać natchnieniem lub powodować opętanie, dotykać szaleństwem
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawiedzić)
(1.1) pojawiać się jako dramatyczna sytuacja zewnętrzna
(1.2) pojawiać się w świadomości
(1.3) przybywać i oddziaływać jako siła nadprzyrodzona
(1.4) podn. przychodzić z wizytą
Wiktionary
rzecz. nawiedzanie n.
Wiktionary
(1.1) dotykać, nękać, ogarniać
(1.2) chwytać, nękać, ogarniać, prześladować
(1.4) odwiedzać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawiedzać.
Wiktionary
czas. nawiedzić, nawiedzać ndk.
Wiktionary
1. o kataklizmach, nieszczęściach itp.: wydarzyć się, przynieść szkody;
2. o uczuciach, myślach, snach: pojawić się, doświadczyć;
3. książkowo: pojawić się w odwiedzinach;
4. o mocach nadprzyrodzonych: obdarzyć łaską, napełnić natchnieniem lub spowodować opętanie, dotknąć szaleństwem
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) dokonany od|nawiedzać.
Wiktionary
rzecz. nawiedzanie n., nawiedzenie n.
Wiktionary
kobieta niezrównoważona psychicznie, podejrzana o opętanie przez złe moce
SJP.pl
opanowany jakąś manią; fanatyczny
SJP.pl
Wikipedia
1. wykonywanie płytkiego wgłębienia wiertłem; nawiercanie;
2. płytkie wgłębienie wykonane za pomocą wiertła
SJP.pl
krótki, metalowy pręt używany przy nawiercaniu otworów
SJP.pl
Nawiertak (wiertło centrujące) - jest narzędziem obrotowym służącym do nawierceń pod później wykonywane otwory. Stosuje się go w przypadku konieczności wiercenia na pochyłych powierzchniach lub gdy powierzchnia nie jest płaska lub w przypadku wiercenia narzędziami wiotkimi, mającymi tendencje do bicia poprzecznego.
Wikipedia
mechanizm umożliwiający przewiercanie rur wodociągowych i kanalizacyjnych bez zamykania przepływu cieczy
SJP.pl
urządzenie do wykonywania płytkich wgłębień, głównie w kruchym materiale
SJP.pl
górna warstwa jezdni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) górna część drogi, placu, chodnika;
Wiktionary
Nawierzchnia drogowa – warstwa wierzchnia (lub zespół warstw) drogi kołowej.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury do celów statystycznych rozróżnia się:
Wikipedia
(1.1) Śliska nawierzchnia może być przyczyną groźnych wypadków.
(1.1) Jazda po mokrej nawierzchni wydłuża drogę hamowania.
Wiktionary
IPA: naˈvʲjɛʃxʲɲa, AS: navʹi ̯ešχʹńa
Wiktionary
rzecz. wierzch m.
przym. nawierzchniowy, wierzchni
Wiktionary
przymiotnik od: nawierzchnia
SJP.pl
ściągnąć, skierować, naprowadzić wiele czegoś, przywieść
SJP.pl
nawiesić się - dawniej: zwiesić się nad czymś
SJP.pl
wieszając, umieszczać gdzieś, na czymś wiele czegoś
SJP.pl
nawiesić się - dawniej: zwiesić się nad czymś
SJP.pl
strona statku lub łodzi wystawiona w kierunku, z którego wieje wiatr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mors. żegl. burta od strony wiatru
Wiktionary
(1.1) Na nawietrznej powoli płynęła fregata.
Wiktionary
IPA: naˈvʲjɛṭʃna, AS: navʹi ̯eṭšna
Wiktionary
przym. nawietrzny
Wiktionary
urządzenie wykorzystujące energie wiatru lub zasadę działania różnicy temperatur w celu spowodowania napływu powietrza do pomieszczeń
SJP.pl
Nawietrzność – zjawisko występujące na statkach z napędem żaglowym, polegające na dążeniu jednostki do skręcania w kierunku, z którego wieje wiatr (ostrzenia), mimo neutralnego położenia steru. Zachowanie takie jest spowodowane brakiem zrównoważenia żaglowego, co może być stałą cechą jednostki, lub skutkiem celowego działania.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) mors. żegl. znajdujący się po stronie, na którą wieje wiatr
(1.2) mors. żegl. mający tendencję do samoistnego obracania dzioba w stronę wiatru
Wiktionary
IPA: naˈvʲjɛṭʃnɨ, AS: navʹi ̯eṭšny
Wiktionary
rzecz. nawietrzna ż., wiatr m.
przym. nawietrzna
Wiktionary
dostarczanie świeżego powietrza do pomieszczenia
SJP.pl
o prądzie powietrza: nanosić, napędzać, nasypywać czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawiać)
(1.1) przemieszczać do wewnątrz czegoś ruchem powietrza
(1.2) pot. opuszczać pospiesznie jakieś miejsce, w którym nie chce się przebywać
Wiktionary
(1.1) Śnieg nawiewany przez wiatr przyczynił się również do wypadku w podczęstochowskich Łojkach.
(1.2) Węgry natomiast okazały się pierwszym w Unii krajem, który otrzymał międzynarodową pomoc w ub.r., aby uniknąć bankructwa, gdy inwestorzy poczęli masowo nawiewać z tego kraju.
Wiktionary
rzecz. nawiew m.
czas. nawiać dk.
przym. nawiewny, nawiewowy
Wiktionary
(1.1) nadmuchiwać
(1.2) uciekać; pot. zwiewać
Wiktionary
urządzenie do wentylacji pomieszczeń
SJP.pl
Anemostat – element nawiewny (nawiewnik) lub wywiewny (wywiewnik) do montowania w suficie, jest to zakończenie sieci wentylacyjnej mechanicznej, umożliwiające kształtowanie strugi powietrza nawiewanego w pożądany sposób.
W zależności od kierunku przepływu powietrza rozróżniamy:
Wikipedia
1. potocznie: nagromadzić wiele osób lub wiele osób w jednym miejscu;
2. użyźnić glebę nawozem; wynawozić, znawozić (środowiskowo)
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) roln. dokonany od|nawozić.
(1.2) dokonany od|nawozić. (wożąc, zbierać coś)
Wiktionary
czas. nawozić
rzecz. nawóz mrz.
Wiktionary
(1.1) użyźnić
Wiktionary
1. żegluga wodna lub powietrzna;
2. dziedzina nauki o sposobach prowadzenia statku lub samolotu według wyznaczonej trasy, określania ich położenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) astr. lotn. żegl. nauka o prowadzeniu statków wodnych lub powietrznych
(1.2) astronaut. lotn. żegl. prowadzenie statku, samolotu lub pojazdu kosmicznego
(1.3) pot. urządzenie do prowadzenia pojazdu
Wiktionary
Nawigacja (łac. navigatio "żegluga" od navigare "żeglować" z navis "statek") – dział wiedzy zajmujący się określaniem bieżącego położenia oraz optymalnej drogi do celu dla ludzi, statków, pojazdów lądowych i innych przemieszczających się obiektów.
Wikipedia
(1.2) Systemy nawigacji satelitarnej stają się coraz bardziej przystępnymi cenowo i łatwo dostępnymi narzędziami.
Wiktionary
czas. nawigować
rzecz. nawigator m., nawigraf m., nawigowanie n.
przym. nawigacyjny
Wiktionary
(1.2) żegluga, żeglowanie
Wiktionary
związany z nawigacją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z nawigacją, dotyczący nawigacji, mający zastosowanie w nawigacji, odpowiedni do nawigacji
Wiktionary
(1.1) - Głowę bym dał, że to jakiś przyrząd nawigacyjny - rzekł półgłosem.
Wiktionary
IPA: ˌnavʲiɡaˈt͡sɨjnɨ, AS: navʹigacyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. nawigacja ż., nawigowanie n., nawigator m., nawigatorka ż.
czas. nawigować ndk.
przysł. nawigacyjnie
Wiktionary
1. członek załogi statku wyspecjalizowany w zakresie zagadnień nawigacji;
2. dawniej: żeglarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) żegl. lotn. oficer na pokładzie statku lub samolotu zajmujący się nawigacją
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) urządzenie wyznaczające trasę, położenie
Wiktionary
Nawigacja (łac. navigatio "żegluga" od navigare "żeglować" z navis "statek") – dział wiedzy zajmujący się określaniem bieżącego położenia oraz optymalnej drogi do celu dla ludzi, statków, pojazdów lądowych i innych przemieszczających się obiektów.
Wikipedia
(1.1) Nawigator przeszedł kurs kartograficzny.
Wiktionary
IPA: ˌnavʲiˈɡatɔr, AS: navʹigator
Wiktionary
rzecz. nawigacja ż., nawigowanie n.
:: fż. nawigatorka ż.
czas. nawigować ndk.
przym. nawigacyjny
przysł. nawigacyjnie
Wiktionary
członkini załogi statku wodnego lub powietrznego odpowiedzialna za zadania związane z zagadnieniami nawigacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalistka nawigacji
Wiktionary
przym. nawigacyjny
rzecz. nawigator mos./mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawigować.
Wiktionary
rzecz. nawigacja ż., nawigator m., nawigatorka ż.
czas. nawigować ndk.
przym. nawigacyjny
przysł. nawigacyjnie
Wiktionary
(1.1) sterowanie
Wiktionary
urządzenie na statku do wyznaczania prędkości wiatru
SJP.pl
1. okręcać, zwijać coś na czymś;
2. potocznie: mówić długo i bez przerw
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawinąć)
(1.1) zwijać coś na coś
czasownik nieprzechodni niedokonany
(2.1) pot. mówić dużo i nieprzerwanie
(2.2) pot. starać się komuś zaimponować
czasownik zwrotny niedokonany nawijać się (dk. nawinąć się)
(3.1) być nawijanym na coś
(3.2) pot. pojawiać się niespodziewanie w chwili, gdy jest się potrzebnym
(3.3) pot. znajdować się przypadkowo w danym miejscu
Wiktionary
rzecz. nawijak m., nawijadło n., nawijalnia ż., nawijarka ż., nawijacz m., nawijaczka ż., nawijka ż., nawijanie n., nawinięcie n.
czas. nawinąć dk.
Wiktionary
(1.1) motać, nakręcać, okręcać, owijać
(2.1) bajdurzyć, gadać (godzinami), ględzić
(2.2) bajerować
(3.2) nadarzać się
Wiktionary
przyrząd do nawijania nici, przędzy
SJP.pl
element urządzenia zwijający, rolujący coś, np. przędzę, papier
SJP.pl
miejsce w fabryce, w którym odbywa się nawijanie wyprodukowanego towaru na nawijarkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawijać.
Wiktionary
Toasting – rytmiczna, często improwizowana, melorecytacja na tle utworu z gatunku ska, rocksteady, ragga, jungle lub reggae. Zastosowany po raz pierwszy w latach sześćdziesiątych XX wieku przez DJ-ów jamajskich sound systemów. Uważa się, że jamajscy emigranci uprawiający toasting dali początek gatunkowi hip-hop.
Wikipedia
rzecz. nawijak m., nawijadło n., nawijalnia ż., nawijarka ż., nawijacz m., nawijaczka ż., nawijka ż., nawinięcie n.
czas. nawijać ndk., nawinąć dk.
Wiktionary
1. potocznie: rozmowa;
2. środowiskowo: płynne wykonywanie utworów hip-hopowych; flow
SJP.pl
naczynie do przechowywania kadzidła, przypominające łódkę
SJP.pl
przesiąkać wilgocią
SJP.pl
czynić wilgotnym, nasycać wilgocią; nawilżać, wilżyć, zwilżać, zawilgacać, uwilgotniać
SJP.pl
przyrząd do nasycania wilgocią słomy, lnu itp. w roszarniach
SJP.pl
taki, który nawilgnął; nawilgły
SJP.pl
uczynić wilgotnym, nasycić wilgocią; nawilżyć, zwilżyć, nawilgotnić, zawilgocić, uwilgotnić
SJP.pl
uczynić wilgotnym, nasycić wilgocią; nawilżyć, zwilżyć, nawilgotnić, zawilgocić, uwilgotnić
SJP.pl
uczynić wilgotnym, nasycić wilgocią; nawilżyć, zwilżyć, nawilgocić, zawilgocić, uwilgotnić
SJP.pl
taki, który nawilgł; nawilgnięty
SJP.pl
czynić wilgotnym, nasycać wilgocią; wilżyć, nawilgacać, zawilgacać, uwilgotniać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawilżyć)
(1.1) nasycać coś wilgocią; sprawiać, że powierzchnia czegoś staje się lekko wilgotna
Wiktionary
IPA: naˈvʲilʒat͡ɕ, AS: navʹilžać
Wiktionary
rzecz. odwilż ż., nawilżacz m., nawilżarka ż., nawilżenie n., nawilżanie n.
Wiktionary
czynić wilgotnym, nasycać wilgocią; wilżyć, nawilgacać, zawilgacać, uwilgotniać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawilżać.
Wiktionary
IPA: ˌnavʲilˈʒãɲɛ, AS: navʹilžãńe
Wiktionary
rzecz. nawilżenie n., odwilż ż.
czas. nawilżać ndk., nawilżyć dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawilżyć.
Wiktionary
IPA: ˌnavʲilˈʒɛ̃ɲɛ, AS: navʹilžẽńe
Wiktionary
czas. nawilżyć dk., nawilżać ndk.
rzecz. nawilżanie n., odwilż ż.
Wiktionary
uczynić wilgotnym, nasycić wilgocią; zwilżyć, nawilgotnić, nawilgocić, zawilgocić, uwilgotnić
SJP.pl
okręcić, zwinąć coś na czymś
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) dokonany od|nawijać.
czasownik zwrotny dokonany nawinąć się
(2.1) zostać nawiniętym
(2.2) pot. zjawić się tam gdzie się jest potrzebnym
Wiktionary
IPA: naˈvʲĩnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: navʹĩnõńć
Wiktionary
rzecz. nawijak m., nawijadło n., nawijalnia ż., nawijarka ż., nawijacz m., nawijaczka ż., nawijka ż., nawijanie n., nawinięcie n.
czas. nawijać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawinąć.
Wiktionary
rzecz. nawijak m., nawijadło n., nawijalnia ż., nawijarka ż., nawijacz m., nawijaczka ż., nawijka ż., nawijanie n.
czas. nawijać ndk., nawinąć dk.
Wiktionary
Nawino (niem. Naffin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Białogard. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 142 mieszkańców.
Wikipedia
1. zwieszająca się część czegoś
2. część kadłuba statku wodnego na dziobie lub rufie wychylona ponad powierzchnię wody
SJP.pl
Wikipedia
nisko się zwieszający, wiszący nad kimś lub czymś; zwisający, nawisły
SJP.pl
dawniej: miły, przyjazny
SJP.pl
nisko się zwieszający, wiszący nad kimś lub czymś; zwisający, nawiśnięty
SJP.pl
nawitać się - nasycić się, zmęczyć się witaniem
SJP.pl
środowiskowo: nawigacja samochodowa
SJP.pl
potocznie: nawkurzać się - być zdenerwowanym często lub przez dłuższy czas; nazłościć się
SJP.pl
1. nanizać coś na coś długiego, cienkiego;
2. potocznie: nagromadzić, ściągnąć dużo czegoś, np. nawlec drzewa na ognisko
SJP.pl
regionalnie: poszewka na poduszkę, pierzynę; powłoczka
SJP.pl
wlać wiele czegoś
SJP.pl
wnieść wiele czegoś
SJP.pl
nawodnik rzeczny - gatunek gąbek słodkowodnych
SJP.pl
rodzina roślin okrytonasiennych
SJP.pl
1. położony, wznoszący się na wodzie;
2. żyjący nad wodą, na wodzie
SJP.pl
1. napełnić wodą zbiornik parowozu lub wagonu kolejowego; zwodować;
2. spuścić dużo statków na wodę
SJP.pl
dawniej:
1. naprowadzać, nakierowywać;
2. powlekać, zabarwiać, napuszczać czymś
SJP.pl
Nawodzice – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Klimontów.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nawodzice, po jej zniesieniu w gromadzie Klimontów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
We wsi znajdował się przystanek kolejowy Nawodzice.
Wikipedia
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Uzbekistanie, położone w dolinie Zarafszanu;
Wiktionary
Nawoi (uzb. Navoiy, ros. Навои, Nawoj; do 1958 Kermine) – miasto w Uzbekistanie, 150 km na północny zachód od Samarkandy, stolica wilajetu nawojskiego, w dolinie Zarafszanu. Miasto w starożytności leżało na Szlaku Jedwabnym.
Wikipedia
przym. nawojski
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Nawoj – staropolskie imię męskie. Imię to składa się z dwóch członów: "na" ("naj") oraz "woj" ("wojownik"). Miało ono charakter życzący i miało sprawić, że ten, kto je nosi, będzie dobrym (najlepszym) wojownikiem. Jego żeńskim odpowiednikiem jest imię Nawoja.
Imię Nawoj nosił rycerz Nawoj. Mieszkał on w Nowym Sączu i bronił zamku w teraźniejszej Nawojowej (nazwa miejscowości pochodzi od jego imienia).
Nawoj imieniny obchodzi 11 marca oraz 20 kwietnia.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Nawojki lub z nią związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Nawojka – na wpół legendarna postać z XV wieku uchodząca za pierwszą polską studentkę, a zarazem nauczycielkę.
W 1414 roku studia w Uniwersytecie Krakowskim rozpoczął piętnastoletni Jakub (lub Andrzej, spotykana jest też taka wersja). W rzeczywistości była to przebrana za chłopca Nawojka, która pochodziła z zamożnego wielkopolskiego rodu. Według innych źródeł była córką burmistrza Dobrzynia nad Wisłą.
Wikipedia
wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim
SJP.pl
Nawojowa – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Nawojowa. Siedziba gminy Nawojowa na granicy Beskidu Sądeckiego i Beskidu Niskiego.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nawojowa. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
mieszkaniec Nawojowej
SJP.pl
mieszkanka Nawojowej
SJP.pl
przymiotnik od: Nawojowa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nawoi (miastem w Uzbekistanie)
Wiktionary
rzecz. Nawoi
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: nawa, np. korpus nawowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z nawą, dotyczący nawy
Wiktionary
(1.1) Wywiercą otwory w murach nawowych tuż pod witrażami.
Wiktionary
rzecz. nawa ż.
Wiktionary
zbiór niezbędnych dla roślin składników, podawany najczęściej do gleby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ogrod. roln. środek pochodzenia organicznego służący do polepszania jakości gleby;
(1.2) ogrod. roln. środek pochodzenia nieorganicznego służący do polepszania jakości gleby
Wiktionary
Nawozy – środki używane w uprawie roślin (nawożenie) celem zwiększenia wysokości i jakości plonowania dzięki wzbogaceniu gleby w składniki pokarmowe niezbędne dla roślin i polepszeniu jej właściwości fizycznych, fizykochemicznych, chemicznych i biologicznych, pochodzenia mineralnego lub organicznego. Nawozami są również produkty przeznaczone do zwiększania żyzności stawów rybnych.
Wikipedia
IPA: ˈnavus, AS: navus
Wiktionary
rzecz. nawożenie n.
czas. nawozić ndk., nawieźć dk., przenawozić dk.
przym. nawozowy
Wiktionary
(1.1) nawóz naturalny
(1.2) nawóz sztuczny
Wiktionary
użyźniać glebę nawozem
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawieźć)
(1.1) roln. wzbogacać glebę nawozem
(1.2) wożąc, zbierać co w jakimś miejscu
czasownik zwrotny dokonany nawozić się
(2.1) spędzić dużo czasu na wożeniu i zmęczyć się tym
Wiktionary
rzecz. nawiezienie n., nawożenie n., nawóz mrz.
czas. nawieźć dk.
Wiktionary
(1.1) użyźniać
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wydając okrzyki, przywoływać kogoś lub coś
Wiktionary
rzecz. nawoływanie n.
czas. wołać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawoływać.
Wiktionary
czas. nawoływać
Wiktionary
wulgaryzm o wielu znaczeniach, m.in.:
1. nawrzucać;
2. nawpierdalać się - zjeść, spożyć dużą ilość (czegoś)
SJP.pl
wpuścić wiele osób lub wiele czegoś
SJP.pl
1. wepchnąć po kolei, wiele razy; powpychać;
2. nawpychać się -
a) potocznie: najeść się;
b) o wielu: wejść dokądś siłą; powpychać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nawrócić)
(1.1) kierować do poprzedniej drogi, w uprzednie miejsce
(1.2) rel. pobudzać wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. nawrócić)
(2.1) zmieniać kierunek na poprzedni
czasownik zwrotny niedokonany nawracać się (dk. nawrócić się)
(3.1) rel. pobudzać własną wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary; stawać się religijnym
Wiktionary
rzecz. nawracanie n., nawrócenie n., nawrót mrz., nawrócony mos.
przym. nawracający, nawrotowy, nawrócony
czas. nawrócić, wracać
Wiktionary
(1.1) cofać, zawracać
(2.1) cofać się, wracać
Wiktionary
kobieta próbująca nawracać innych
SJP.pl
związany z nawracaniem na jakąś wiarę; nawróceniowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawracać.
(1.2) zob. pronacja.
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. nawrócenie n., nawrót m., nawrócony mos., nawracacz mrz.
czas. nawracać dk., nawrócić dk.
przym. nawrócony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) skierowanie na poprzednie miejsce; ponowne pojawienie się
(1.2) nawiązanie do czegoś, co się poprzednio mówiło, myślało
(1.3) rel. powrót do wiary lub zmiana wyznania
(1.4) zmiana wyznawanych poglądów;
Wiktionary
Nawrócenie (od gr. ἐπιστρέφω, epistrefo „zawracać”) – przemiana duchowa, przyjęcie jakiegoś systemu wartości, poglądów i zasad.
Wikipedia
(1.3) W autobiograficznym wierszu „Bibrowski” Gałczyński próbował podsumować swój skręt na prawo czy wręcz nawrócenie.
Wiktionary
rzecz. nawracanie n., nawrót m., nawrócony mos.
czas. nawracać dk., nawrócić dk.
przym. nawrócony
Wiktionary
(1.4) metanoja
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. ktoś, kto zmienił wyznanie
Wiktionary
związany z nawracaniem na jakąś wiarę; nawracalny
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nawracać)
(1.1) skierować na poprzednią drogę, w uprzednie miejsce
(1.2) rel. pobudzić wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. nawracać)
(2.1) zmienić kierunek na poprzedni
czasownik zwrotny dokonany nawrócić się (ndk. nawracać się)
(3.1) rel. pobudzić własną wiarę przez przyjęcie nowej religii lub poprzez powrót do życia zgodnego z zasadami swojej wiary; stać się religijnym
Wiktionary
rzecz. nawracanie n., nawrócenie n., nawrót mrz., nawrócony mos.
czas. nawracać ndk.
przym. nawracający, nawrotowy, nawrócony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Ludzie noszący nazwisko Nawrocki:
Wikipedia
Nawrocko (niem. Liebenfelde) – wieś w Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Myślibórz.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nawrocko, po jej zniesieniu w gromadzie Myślibórz. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Wikipedia
taki, który się nawrócił
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: nawrócić
przymiotnik
(2.1) wyznający nową wiarę
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(3.1) mężczyzna wyznający nową wiarę lub ponownie wierzący
Wiktionary
Nawrócony – nowela Bolesława Prusa po raz pierwszy publikowana na łamach Kalendarza humorystycznego „Muchy” dla porządnych ludzi na rok 1881. Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1946 roku.
Wikipedia
rzecz. nawracanie n., nawrócenie n.
czas. nawracać ndk., nawrócić dk.
Wiktionary
roślina lecznicza z rodziny szorstkolistnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. ponowne wystąpienie czegoś, powtórzenie się
(1.2) sport. zwrot do tyłu
(1.3) techn. przywrócenie poprzedniego kierunku ruchu maszyny
(1.4) rzad. miejsce zawrócenia
(1.5) daw. zwrócenie czegoś, zadośćuczynienie czemuś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po tygodniu nastąpił nagły nawrót choroby.
(1.1) Tak, to nawrót twojej miłości w Wenecji stał się przyczyną mej rozpaczy i mojej zbrodni.
Wiktionary
czas. nawracać ndk., nawrócić dk.
przym. nawrotny, nawrotowy
rzecz. nawracanie n., nawrócenie n.
Wiktionary
potocznie: zmiana kierunku jazdy na przeciwny
SJP.pl
potocznie: zmiana kierunku jazdy na przeciwny
SJP.pl
1. roślina z rodziny różowatych;
2. dawniej: naganiacz zwierzyny w kierunku myśliwego
SJP.pl
Nawrotnik (ang. reverser) – przełącznik przeznaczony do zmiany kierunku wirowania silnika w ruchu.
Wikipedia
dawniej:
1. taki, który nasiąknął czymś;
2. taki, który się czymś przejął;
3. taki, który przywyknął do czegoś
SJP.pl
wątlak nawrzosak - gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gwara. teren wsi nienależący do nikogo (np. droga między zabudowaniami, pastwisko)
(1.2) gwara. łąka przy drodze
(1.3) gwara. pusta przestrzeń wsi służąca najczęściej za pastwisko
Wiktionary
Nawsie – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Wielopole Skrzyńskie. Wieś ma status sołectwa. Leży nad rzeką Wielopolką dopływem Wisłoki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.
Miejscowość jest siedzibą parafii św. Andrzeja Boboli, należącej do dekanatu Wielopole Skrzyńskie, diecezji rzeszowskiej.
Wikipedia
1. wstrząsnąć wiele razy;
2. nawstrząsać się - zmęczyć się wstrząsaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Zaolzie. odwiedziny, goście
Wiktionary
czas. nawszczywić dk.
Wiktionary
czasownik dokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. odwiedzić
Wiktionary
rzecz. nawszczywa nmos.
Wiktionary
nawtrajać się - pospolicie: zjeść dużo czegoś; nawtranżalać się
SJP.pl
nawtranżalać się - pospolicie: zjeść dużo czegoś; nawtrajać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. najedzenie się do syta
Wiktionary
rzecz. wtranżolenie n., wtranżalanie n.
czas. wtranżolić dk., wtranżalać ndk., nawtranżalać się dk.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) pot. powkładać dużo jakichś elementów
(1.2) pot. posp. powiedzieć komuś wiele przykrych rzeczy
czasownik zwrotny dokonany nawtykać się
(2.1) pot. posp. najeść się
(2.2) pot. spędzić dużo czasu, zmęczyć się wtykaniem czegoś
Wiktionary
(2.1) Nawtykałem się plindzami.
Wiktionary
IPA: naˈftɨkat͡ɕ, AS: naftykać
Wiktionary
rzecz. nawtykanie n., wetknięcie n., wtykanie n.
Wiktionary
(1.2) zwymyślać
(2.1) nawtranżalać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nawtykać.
Wiktionary
IPA: ˌnaftɨˈkãɲɛ, AS: naftykãńe
Wiktionary
czas. nawtykać dk., wtykać ndk.
rzecz. wetknięcie n., wtykanie n.
Wiktionary
wyciąć wiele czegoś
SJP.pl
potocznie: nawyk, zwykle szkodliwy
SJP.pl
przyzwyczajenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. nabyta skłonność do mechanicznego wykonywania jakiejś czynności, wynikająca z częstego jej wykonywania, także: sama ta czynność;
Wiktionary
Nawyk – w terminologii psychologii zautomatyzowana czynność (sposób zachowania, reagowania), którą nabywa się w wyniku ćwiczenia (głównie przez powtarzanie).
Nawyk zautomatyzowany to wyuczony składnik zachowania się jednostki utworzony przez świadome uczenie się, poprzez z góry zamierzone ustalenie i automatyzację czynności pierwotnie nieautomatyzowanej. W glottodydaktyce tego rodzaju nawyki oprócz wspomnianego terminu nazywane są także: nawykami świadomymi (szkoła rosyjska) i nawykami generatywnymi (szkoła amerykańska)
Wikipedia
(1.1) Złym nawykiem jest odkładanie nauki na potem. Zawsze się to kończy źle.
(1.1) Alkoholizm to uzależnienie od alkoholu, silna potrzeba picia i utrata kontroli nad nawykami związanymi z piciem.
Wiktionary
IPA: ˈnavɨk, AS: navyk
Wiktionary
rzecz. nawyczka ż.
czas. nawykać ndk., nawyknąć dk.
przym. nawykły, nawykowy
przysł. nawykowo
Wiktionary
(1.1) przyzwyczajenie, zwyczaj, obyczaj, nałóg, nawyczka, maniera
Wiktionary
przyzwyczajać się
SJP.pl
nabrać jakiegoś nawyku, przyzwyczajenia
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób nawykowy
Wiktionary
rzecz. nawyk m., nawykowość ż.
przym. nawykowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nawykowe
Wiktionary
przym. nawykowy
przysł. nawykowo
Wiktionary
zwykle w terminologii medycznej: wielokrotnie powtarzany lub powtarzajacy się, będący wynikiem nawyku, np. kaszel nawykowy
SJP.pl
dawniej: nawyk, przyzwyczajenie
SJP.pl
taki, który nawykł; przyzwyczajony
SJP.pl
nawylegiwać się - spędzić dużo czasu na wylegiwaniu się
SJP.pl
nawymądrzać się - spędzić dłuższy czas na wymądrzaniu się
SJP.pl
wypisać wiele czegoś
SJP.pl
zrobić wiele czegoś złego lub niemądrego
SJP.pl
1. wyrzekać wiele razy, przez dłuższy czas;
2. nawyrzekać się:
a) spędzić odpowiednią ilość czasu na narzekaniu lub wyrzekaniu;
b) poświęcić się wiele razy; powyrzekać się
SJP.pl
nawysłuchiwać się - wysłuchać wiele czegoś
SJP.pl
wytłuc w większej liczbie
SJP.pl
wiele czegoś wywieźć lub wywieźć wiele razy
SJP.pl
1. obopólnie, dwustronnie; wzajemnie;
2. odwzajemniając się za coś;
3. tak samo, także;
4. dawniej: na odwrót
SJP.pl
przysłówek
(1.1) o wykonywaniu czynności przez podmiot zbiorowy każdy tak samo dla innego
(1.2) przy podziękowaniu za życzenia używany do życzenia tego samego życzącemu
Wiktionary
(1.1) Witający się podawali sobie nawzajem dłonie.
(1.2) – Smacznego! / – Dziękuję, nawzajem!
Wiktionary
IPA: naˈvzajɛ̃m, AS: navzai ̯ẽm
Wiktionary
rzecz. wzajemność ż.
przym. wzajemny
przysł. wzajemnie, wzajem
Wiktionary
(1) = wzajemnie
(1.2) również, także
Wiktionary
nawzdychać się - wzdychając długo i wiele razy, dać wyraz silnym emocjom; wywzdychać się
SJP.pl
ozdobna bylina o żółtych kwiatach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. wieloletnia roślina rosnąca na polanach, w zaroślach i widnych lasach;
Wiktionary
Nawłoć (Solidago L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do niego ponad 130 gatunków. Większość z nich występuje w Ameryce Północnej, pojedyncze gatunki rosną naturalnie w Europie, Azji i Ameryce Południowej. W Polsce rodzimym gatunkiem jest tylko nawłoć pospolita S. virgaurea, w niektórych ujęciach systematycznych wyodrębniana jest z niej także nawłoć alpejska S. alpestris. W Eurazji inwazyjnie rozprzestrzeniają się introdukowane z Ameryki północnej gatunki – zwłaszcza nawłoć kanadyjska S. canadensis i nawłoć późna S. gigantea.
Wikipedia
(1.1) Kąpiel z dodatkiem nawłoci działa korzystnie na zwiotczałą skórę i mięśnie.
Wiktionary
dawniej: grubsza igła do nawlekania
SJP.pl
1. w łowiectwie: gruby sznur do nawlekania i ściągania sieci rybackich lub łowieckich;
2. gwarowo: rodzaj sznurka do przywiązywania kierpców
SJP.pl
Nawłoka (biał. Навалака; ros. Наволока) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Nowy Pohost.
Inna używana nazwa – Nawłóka.
Wikipedia
[czytaj: nejpjido] stolica Mjanmy
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Mjanmy;
Wiktionary
Naypyidaw ( – nèpjìdɔ̀; birm. królewska stolica, siedziba królów, zapisywane czasem również jako Nay Pyi Taw) – stolica Mjanmy od listopada 2005. Oficjalną nazwę nowej stolicy ogłoszono 27 marca 2006 roku, w święto wojska birmańskiego. Pod względem liczby ludności Naypyidaw jest trzecim, po Rangunie i Mandalaju, miastem w Mjanmie.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Naypyidaw|Ms=Naypyidaw.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Naypyidaw
* koreański: (1.1) 네피도
* niemiecki: (1.1) Naypyidaw n.
* szwedzki: (1.1) Naypyidaw
źródła.
== Naypyidaw (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geogr. Naypyidaw
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
skrót od: nazwisko, nazwa
SJP.pl
1. ściąć odpowiednią ilość czegoś;
2. nażąć się - namęczyć się przy żęciu
SJP.pl
1. gwarowo: z powrotem, do tyłu;
2. okrzyk kierujący konia do tyłu
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) komenda używana do konia w zaprzęgu, nakazująca jazdę do tyłu
przysłówek sposobu
(2.1) wstecz, za siebie, w tył
(2.2) z powrotem
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
tam i nazad • co ptakiem z gęby wyleci, wołem nazad nie wciągniesz
etymologia.
(1.1) etymn|pol|na|zad.
uwagi.
(1.1) zoblistę|wio|wiśta|hejta|nazad|prrr.
tłumaczenia.
(2.2) zobtłum|z powrotem.
* czeski: (1.1) huj
* rosyjski: (2.1) наза́д; (2.2) наза́д
* wilamowski: (1.1) cyryk; (2.1) cyryk; (2.2) cyryk
źródła.
== nazad (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|nâzaːd.
dzielenie|na|zad.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) wstecz
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈnazat, AS: nazat
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
tam i nazad • co ptakiem z gęby wyleci, wołem nazad nie wciągniesz
etymologia.
(1.1) etymn|pol|na|zad.
uwagi.
(1.1) zoblistę|wio|wiśta|hejta|nazad|prrr.
tłumaczenia.
(2.2) zobtłum|z powrotem.
* czeski: (1.1) huj
* rosyjski: (2.1) наза́д; (2.2) наза́д
* wilamowski: (1.1) cyryk; (2.1) cyryk; (2.2) cyryk
źródła.
== nazad (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|nâzaːd.
dzielenie|na|zad.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) wstecz
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
następnego dnia; jutro
SJP.pl
przysłówek
(1.1) książk. na drugi dzień, kolejnego dnia
Wiktionary
Zobacz też: Pojutrze (ang. The Day After Tomorrow)
Wikipedia
(1.1) Nazajutrz o świcie karawana gotowa była do pochodu.
Wiktionary
IPA: naˈzajuṭʃ, AS: nazai ̯uṭš
Wiktionary
czas. jutrać
rzecz. jutro n.
przysł. jutro
Wiktionary
(1.1) następnego dnia
Wiktionary
artykulacja dodatkowa głoski z udziałem jamy nosowej; przejęcie nosowości
SJP.pl
Nazalizacja – w najszerszym znaczeniu unosowienie, czyli przyjęcie przez głoskę cech nosowości, na przykład w otoczeniu innych głosek nosowych (zob. asymilacja fonetyczna).
W węższym znaczeniu jest to tzw. przesłonięcie (irl. uru) – regularna wymiana spółgłosek na początku wyrazu, charakterystyczna zwłaszcza dla języków celtyckich, zachodząca w określonych warunkach syntaktycznych i morfologicznych. W językach irlandzkim i szkockim wprowadzenia jej wymagają na przykład niektóre stojące przed rzeczownikiem przyimki, liczebniki oraz rodzajnik określony.
Wikipedia
w językoznawstwie: nadawać głosce rezonans głosowy
SJP.pl
nazaplatać się - potocznie: zmęczyć się zaplataniem czegoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Nazar, zwany też okiem Fatimy lub okiem proroka – amuletmający chronić przed „złym okiem”. Nazwa nazar jest pochodzenia arabskiego i znaczy tyle co spojrzenie.
Amulety nazar wykonuje się najczęściej ze szkła. Mają one formę błękitnej kropli lub tarczy z namalowanymi koncentrycznie okręgami na przemian białymi jasnoniebieskimi i ciemnoniebieskimi. Z tego względu bywają czasem nazywane „błękitnym okiem”.
Wikipedia
uzyskać wystarczającą ilość pieniędzy
SJP.pl
1. nazwa nadana chrześcijanom przez dawnych Żydów, Greków i Rzymian;
2. członek sekty chrześcijańskiej istniejącej do IV wieku, która zachowała prawo mojżeszowe i niektóre żydowskie tradycje obrzędowe, np. obrzezanie
SJP.pl
Nazarejczycy (nazorejczycy) – nazwa nadana pierwszym chrześcijanom w Dziejach Apostolskich; później, w IV wieku, także jedna z sekt chrześcijańskich wywodzących się z Jerozolimy, zachowująca prawo mojżeszowe i żydowskie tradycje obrzędowe jak na przykład obrzezanie; podobna do sekt ebionickich, z tą różnicą, że nie odrzucała wiary w dziewicze poczęcie Jezusa. Obecnie nazwą tą określani są chrześcijanie należący do protestanckiego Kościoła Nazarejczyka.
Wikipedia
1. nazwa nadana chrześcijanom przez dawnych Żydów, Greków i Rzymian;
2. członek sekty chrześcijańskiej istniejącej do IV wieku, która zachowała prawo mojżeszowe i niektóre żydowskie tradycje obrzędowe, np. obrzezanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kult. daw. Jezus Chrystus
(1.2) kult. daw. określenie chrześcijanina stosowane przez żydów
(1.3) rel. członek sekty judeochrześcijańskiej;
(1.4) rel. członek metodystycznego Kościoła Nazarejczyka
(1.5) rel. wtajemniczony kapłan w mandaizmie
Wiktionary
(1.1) Tak miało się spełnić słowo Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem.
(1.2) Stwierdziliśmy, że człowiek ten jest przywódcą sekty nazarejczyków, szerzy zarazę i wzbudza niepokoje wśród wszystkich Żydów na świecie.
(1.3) Opis nazarejczyków z IV wieku podaje Epifaniusz z Salaminy.
Wiktionary
rzecz. Nazaret m., nazaretańczyk m., nazaretanka ż.
:: fż. nazarejka ż.
przym. nazaretański, nazarejski
Wiktionary
(1.1) Galilejczyk
(1.2) goj
(1.3) judeochrześcijanin
Wiktionary
mieszkanka Nazaretu; nazaretanka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. nazaretański
Wiktionary
(1.1) Jezusie Nazarejski, co jest nie tak z tymi ludźmi?
Wiktionary
rzecz. Nazaret m., nazarejczyk m., nazaretańczyk m.
przym. nazareński, nazaretański
Wiktionary
(1.1) nazareński, nazaretański
Wiktionary
grupa niemieckich i austriackich artystów, działających w Rzymie w pierwszej połowie XIX wieku
SJP.pl
Nazareńczycy (niem. Nazarener) – stowarzyszenie malarzy, głównie niemieckich i austriackich, działających w Rzymie, a następnie w innych częściach Europy, od 1818 roku do lat 40. XIX wieku.
Wikipedia
członek grupy niemieckich i austriackich artystów, działających w Rzymie w pierwszej połowie XIX wieku
SJP.pl
kierunek w malarstwie pierwszej połowy XIX wieku, nawiązujący do klasycznej i idyllicznej stylistyki, eksponujący motywy religijne i patriotyczne
SJP.pl
→ Nazaret; nazaretański
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. nazaretański
Wiktionary
(1.1) I rzekł do mnie: Jam jest Jezus Nazareński, którego ty prześladujesz.
Wiktionary
rzecz. Nazaret m.
przym. nazarejski, nazaretański
Wiktionary
(1.1) nazarejski
Wiktionary
miasto w Izraelu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnym Izraelu;
Wiktionary
Nazaret (hebr. נצרת, Nacerat; arab. الناصرة, An-Nasira) – największe miasto Dystryktu Północnego w Izraelu.
Jest to największe arabskie miasto w kraju i dlatego często jest nazywane „arabską stolicą Izraela”. Stanowi gospodarczą, polityczną, kulturalną i medialną stolicę izraelskich Arabów. Nastroje panujące w mieście są ważnym wskaźnikiem nastrojów panujących w arabskiej społeczności Izraela.
Wikipedia
(1.1) Karol przez jakiś czas mieszkał u klarysek w Nazarecie.
Wiktionary
IPA: naˈzarɛt, AS: nazaret
Wiktionary
rzecz. nazaretańczyk mos., nazaretanka ż., nazarejczyk mos.
przym. nazaretański, nazarejski, nazareński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Izrael
meronimy.
pokrewne.
rzecz. nazaretańczyk mos., nazaretanka ż., nazarejczyk mos.
przym. nazaretański, nazarejski, nazareński
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|Nazareth. < etym|koine|Ναζαρέθ. < etym|aram|נצרת. (naṣrath)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Nazareth
* arabski: (1.1) الناصرة ż.
* baskijski: (1.1) Nazaret
* białoruski: (1.1) Назарэт m.
* bułgarski: (1.1) Назарет m.
* czeski: (1.1) Nazaret m.
* esperanto: (1.1) Nazareto
* francuski: (1.1) Nazareth m.
* hiszpański: (1.1) Nazaret m.
* kaszubski: (1.1) Nazaret m.
* litewski: (1.1) Nazaretas m.
* łaciński: (1.1) Nazareth ż.
* macedoński: (1.1) Назарет m.
* portugalski: (1.1) Nazaré m.
* rosyjski: (1.1) Назарет m.
* serbski: (1.1) Назарет m.
* słowacki: (1.1) Nazaret m.
* starogrecki: (1.1) Ναζαρέθ ż.
* ukraiński: (1.1) Назарет m.
* węgierski: (1.1) Názáret
* włoski: (1.1) Nazaret ż.
źródła.
== Nazaret (język baskijski.) ==
thumb|Nazaret (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. bibl. Nazaret
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkaniec Nazaretu
SJP.pl
mieszkaniec Nazaretu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Nazaretu
Wiktionary
(1.1) Dowódca wypłacił nazaretańczykom należny żołd.
Wiktionary
rzecz. Nazaret m.
:: fż. nazaretanka ż.
przym. nazaretański, nazarejski
Wiktionary
(1.1) nazarejczyk
Wiktionary
1. mieszkanka Nazaretu; nazarejka;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Nazaretu
(1.2) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu
Wiktionary
(1.2) W izbie pamięci w klasztorze nazaretanek można obejrzeć liczne pamiątki po Prymasie Tysiąclecia.
Wiktionary
rzecz. Nazaret mrz.
:: fm. nazaretańczyk mos., nazarejczyk mos.
przym. nazaretański
Wiktionary
1. mieszkanka Nazaretu; nazarejka;
2. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu
SJP.pl
Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu (potocznie Nazaretanki, skrót CSFN) (Congregatio Sororum Sacrae Familiae de Nazareth) – żeńskie katolickie zgromadzenie zakonne założone przez Franciszkę Siedliską.
Wikipedia
→ Nazaret; nazareński
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nazaretu, związany z Nazaretem
(1.2) rel. odnoszący się do nazaretanek, związany z nazaretankami
Wiktionary
(1.1) Przez dłuższy czas Domek Nazaretański, zwany obecnie Loretańskim, stał na wolnym powietrzu.
Wiktionary
rzecz. Nazaret mrz., nazaretańczyk mos., nazarejczyk mos., nazaretanka ż.
przym. nazarejski, nazareński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
pospolicie: najedzony, syty; obżarty
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
załatwić wiele czegoś
SJP.pl
1. zebrać czegoś wiele lub dostateczną ilość;
2. nazbierać się: zebrać się, zgromadzić się w dużej ilości, liczbie
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany
(1.1) zebrać wiele, dostateczną ilość lub liczbę czego
czasownik zwrotny dokonany nazbierać się
(2.1) zebrać się w dużej ilości lub liczbie
(2.2) zostać zebranym w dużej ilości lub liczbie
Wiktionary
(1.1) uzbierać, zgromadzić
Wiktionary
za bardzo, przesadnie, w dużym stopniu
SJP.pl
przysłówek
(1.1) zbyt, nadmiernie
Wiktionary
płaskowyż w Peru
SJP.pl
Wikipedia
1. znajdujący się na zębach;
2. kamień nazębny - złogi soli wapiennych wydzielających się na szyjkach zębów
SJP.pl
nałożyć żel na włosy; wyżelować
SJP.pl
potocznie: nażerać się - jeść dużo i łapczywie
SJP.pl
nazwy miejscowe i osobowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. ogół nazw własnych, tj. osobowych i miejscowych oraz dział językoznawstwa zajmujący się nimi
(1.2) nauk. ogół nazw w danej dziedzinie
Wiktionary
Nazewnictwo (inaczej nomenklatura) – zbiór zasad określający reguły nadawania charakterystycznych nazw dla danej dziedziny. Umożliwia standaryzację nazw, pozwalając tym samym na łatwe dodawanie nowych elementów do słownika.
Systematyczne nazewnictwo jest bardzo ważne w chemii (szczególnie w chemii organicznej) oraz biologii (szczególnie w systematyce organizmów żywych).
Wikipedia
przym. nazewniczy
rzecz. nazywanie n., nazwisko n., nazwa ż.
czas. nazywać
Wiktionary
(1.1) onomastyka
(1.2) mianownictwo, nomenklatura, terminologia
Wiktionary
dotyczący nazewnictwa
SJP.pl
potocznie: zgromadzić wielu ludzi lub wiele zwierząt w jednym miejscu; naspędzać
SJP.pl
1. zgarnąć dużo jakiegoś materiału;
2. potocznie: zdobyć dużo czegoś wartościowego
SJP.pl
Upiory Pierścienia (ang. Ringwraiths, CM Nazgûle, qya. Úlairi) – postacie ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, słudzy Saurona. Zwani również Czarnymi Jeźdźcami lub Dziewięcioma Jeźdźcami, uważani za „najokrutniejsze sługi Saurona”. Po raz pierwszy występują we Władcy Pierścieni.
Wikipedia
[czytaj: nac-i lub naz-i] członek Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP); nazista, faszysta, hitlerowiec
SJP.pl
rzadko: ziębnąć przez dłuższy czas; zmarznąć, zziębnąć
SJP.pl
rzadko: ziębnąć przez dłuższy czas; zmarznąć, zziębnąć
SJP.pl
pyrgun nazielny - gatunek pająka z rodziny skakunów
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny naziemkowatych
SJP.pl
Albatrellus (naziemek lub bielaczek) – rodzaj grzybów z rodziny naziemkowatych (Albatrellaceae).
Wikipedia
o cechach naziemkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Naziemkowate (Albatrellaceae Nuss) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie gołąbkowców (Russulales).
Wikipedia
o cechach naziemkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
światłówka naziemnica - gatunek motyla z rodziny sówkowatych
SJP.pl
krzeczek naziemnik - gatunek pająka z rodziny pogońcowatych
SJP.pl
o cechach naziemnopączkowych (grupa roślin)
SJP.pl
o cechach naziemnopączkowych (grupa roślin)
SJP.pl
1. znajdujący się, odbywający się lub wykonywany na powierzchni ziemi;
2. mający pędy lub korzenie wyrastające nad powierzchnię ziemi;
3. o niektórych gatunkach zwierząt: żyjący na ziemi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o umiejscowieniu na powierzchni ziemi
(1.2) bot. rosnący nad powierzchnią ziemi
(1.3) zool. prowadzący tryb życia na powierzchni ziemi, a nie na drzewach czy innych poziomach
Wiktionary
rzecz. ziemia ż.
przym. ziemny
Wiktionary
(1.1) nadziemny
Wiktionary
1. w gwarze myśliwskiej: młody zając urodzony w jesieni
2. zwierzę domowe nie mające jeszcze roku, zostawione na zimę do hodowania
SJP.pl
Wikipedia
potocznie, pogardliwie: nazista lub neonazista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. neol. nazista, nacjonalista
Wiktionary
(1.1) Bo wszystko się może zdarzyć, jeżeli tolerowani na co dzień naziole potraktują przemarsz Rosjan, jak mają w zwyczaju traktować Paradę Równości.
Wiktionary
rzecz. naziolstwo n., nazizm m., nazista m., nazistka n.
:: fż. naziolka ż.
przym. naziolski, nazistowski
Wiktionary
potocznie:
1. bycie nazistą;
2. ogół nazistów
SJP.pl
1. ukształtowanie pionowe lub poziome powierzchni ziemi
2. grunt przylegający do bocznych ścian fundamentu
3. grunt pokrywający strop budowli podziemnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pogard. lekcew. nacjonalista
Wiktionary
rzecz. naziol m., nazizm mrz.
Wiktionary
(1.1) naziol
Wiktionary
w literaturze Bliskiego i Środkowego Wschodu: utwór poetycki nawiązujący do fabuł i wątków tematycznych podejmowanych w poemacie innego, najczęściej wybitnego, autora
SJP.pl
rzadko: skin będący jednocześnie nazistą
SJP.pl
członek Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP); nazi, faszysta, hitlerowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. zwolennik nazizmu
Wiktionary
Nazizm (niem. Nazismus, skrót od Nationalsozialismus), również narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm – ideologia Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. NSDAP) założonej po I wojnie światowej. Niemiecka, skrajna odmiana faszyzmu, zaliczana do skrajnej prawicy.
Wikipedia
(1.1) Do znudzenia już niejednokrotnie była mowa o tym, że magicznych nazistów wymyślono, genialnie zresztą, za czasów kanclerza Adenauera, by odium winy za zbrodnie zdjąć z niemieckiego narodu. […] Nie ma zbrodni niemieckich, są nazistowskie. […] Kim byli naziści? Tego bliżej nie wiadomo.
Wiktionary
IPA: naˈʑista, AS: naźista
Wiktionary
rzecz. nazizm m., nacysta m., nazi m., naziol m.
:: fż. nazistka ż.
przym. nazistowski, nacystowski
Wiktionary
(1.1) nazi, nacysta, hitlerowiec; pot. naziol
Wiktionary
członkini niemieckiej partii narodowosocjalistycznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: nazista
Wiktionary
(1.1) W młodości była nazistką, a po wojnie udawała filantropkę.
Wiktionary
IPA: naˈʑistka, AS: naźistka
Wiktionary
rzecz. nazizm m.
:: fm. nazista m.
przym. nazistowski
Wiktionary
dotyczący nazizmu lub nazistów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany z nazizmem lub nazistami, dotyczący nazizmu lub nazistów
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla nazizmu lub nazistów
Wiktionary
(1.1) Antysemityzm objęty był programem partii hitlerowskiej i głoszony przez nazistowską naukę.
(1.1) Niemcy przegrały wojnę, przestały stanowić cesarstwo, poniosły straty terytorialne na zachodzie na rzecz Francji, na wschodzie – na rzecz odrodzonej Polski, ale zachowały tożsamość państwową i narodową. Niemieckie „my” pozostało to samo, a gorycz wielkiej przegranej przerodziła się w straszny nacjonalistyczny rewanżyzm – psychologiczne źródło nazistowskiego obłędu.
Wiktionary
rzecz. nazizm m., nazista m., nazistka ż., nazistowskość ż., naziol m., naziolka ż., naziolstwo n.
przym. naziolski, pronazistowski
Wiktionary
(1.1) narodowosocjalistyczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co nazistowskie
Wiktionary
przym. nazistowski
rzecz. nazizm mrz.
Wiktionary
zbrodnicza doktryna i nacjonalistyczny ruch polityczny stworzone przez Adolfa Hitlera; narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm (rzadko)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. polit. doktryna polityczna i ideologia państwowa III Rzeszy niemieckiej, charakteryzująca się m.in. nacjonalizmem, rasizmem, antykomunizmem, antyparlamentaryzmem, korporacjonizmem i kultem wodza;
Wiktionary
Nazizm (niem. Nazismus, skrót od Nationalsozialismus), również narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm – ideologia Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. NSDAP) założonej po I wojnie światowej. Niemiecka, skrajna odmiana faszyzmu, zaliczana do skrajnej prawicy.
Wikipedia
(1.1) Mimo że nazizm był skrajnie antykomunistyczny, Niemcy zawarły pakt o nieagresji ze Związkiem Radzieckim.
(1.1) W 1942 roku ekspatryda Tomasz Mann tłumaczył Amerykanom, że źródeł nazizmu należy szukać w oszalałej inflacji po I wojnie światowej.
Wiktionary
IPA: ˈnaʑism̥, AS: naźism̦
Wiktionary
rzecz. nazistowskość m., nazista m., nazistka ż., naziol m., naziołek m.
przym. nazistowski
przysł. nazistowsko
Wiktionary
(1.1) nacyzm, narodowy socjalizm, brunatny faszyzm, hitleryzm
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) staroż. mieszkaniec Nazjanzu
(1.2) staroż. osoba pochodząca z Nazjanzu, urodzona w Nazjanzie
Wiktionary
rzecz. Nazjanz mrz.
przym. nazjański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Nazjanzu, związany z Nazjanzem
Wiktionary
rzecz. nazjańczyk m., Nazjanz mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytne miasto w Kapadocji w Azji Mniejszej;
Wiktionary
Nazjanz (gr. Ναζιανζός, łac. Nazianzus) – starożytne miasto w zachodniej Kapadocji, w Azji Mniejszej.
Wikipedia
(1.1) W chwili narodzin Grzegorza biskupem Nazjanzu był jego własny ojciec.
Wiktionary
rzecz. nazjańczyk mos.
przym. nazjański
Wiktionary
potocznie: powiedzieć wiele kłamliwych rzeczy; nakłamać, nałgać, nafantazjować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naznaczać.
Wiktionary
Stygmatyzacja, naznaczanie – proces nadawania określeń dotyczących zachowania jednostkom, grupom społecznym lub kategoriom społecznym, w wyniku czego przyjmują one nadane im cechy i zaczynają działać zgodnie z przypisanymi im etykietami.
Wikipedia
czas. naznaczać ndk.
Wiktionary
czasownik przechodni dokonany
(1.1) pot. nosząc coś, zgromadzić czegoś dużo w jakimś miejscu
Wiktionary
(1.1) Tata naznosił do domu jakichś rupieci. Mówi, że będzie składał motolotnię.
Wiktionary
rzecz. naznoszenie n.
czas. przenosić
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. nazad, z powrotem
Wiktionary
stolica Inguszetii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Inguszetii;
Wiktionary
Nazrań (ros. Назра́нь, ing. Наьсара) – miasto w Rosji, na zachodzie Niziny Czeczeńskiej. Stolica Inguszetii do 2000 roku. Populacja: 122 261 (2020). W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, elektrotechniczny oraz dziewiarski.
Wikipedia
(1.1) Gwałcone kobiety, zmasakrowane dzieci, to, że ciałami naszych poległych karmili świnie, że do Nazrania przyjeżdżały całe transporty zwłok, wypatroszonych, bez organów wewnętrznych – wspomina Marieta.
Wiktionary
przym. nazrański, nazranowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nazraniem, dotyczący Nazrania
Wiktionary
rzecz. Nazrań mrz.
przym. nazrański
Wiktionary
(1.1) nazrański
Wiktionary
przymiotnik od: Nazrań (miasto w Rosji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nazraniem, dotyczący Nazrania
Wiktionary
rzecz. Nazrań mrz.
przym. nazranowski
Wiktionary
(1.1) nazranowski
Wiktionary
nażreć się - o zwierzętach lub wulgarnie o ludziach: najeść się do syta, zjeść dużo i łapczywie
SJP.pl
zrzucić wiele czegoś
SJP.pl
skrót od: nazwisko
SJP.pl
wyraz lub kilka wyrazów oznaczających kogoś lub coś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyraz lub termin określający coś
Wiktionary
Nazwa – obok zdania i funktora jedna z trzech głównych kategorii syntaktycznych, wyróżnionych w teorii kategorii syntaktycznych. Nazwa to każde wyrażenie złożone lub proste, które przy danym jego rozumieniu może pełnić funkcję podmiotu lub orzecznika w zdaniu podmiotowo-orzecznikowym. Niekiedy określa się nazwy jako wyrażenia mogące pełnić funkcję podmiotu, nie funkcję podmiotu i orzecznika.
Bardziej ścisłe definicje nazw przedstawili m.in. Tadeusz Kotarbiński i Tadeusz Czeżowski.
Wikipedia
(1.1) Przedstawiony w niniejszej książce przegląd zagadnień mieszczących się pod zbiorczą nazwą "odory" na pewno nie usatysfakcjonuje przedstawicieli wszystkich dziedzin nauki (…)
Wiktionary
IPA: ˈnazva, AS: nazva
Wiktionary
rzecz. nazwisko n., nazewnictwo, nazwanie, nazywanie
czas. nazywać ndk., nazwać dk.
Wiktionary
(1.1) imię, tytuł, miano, określenie
Wiktionary
nadać komuś lub czemuś nazwę; nadać imię
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nazywać)
(1.1) dokonany od|nazywać.
Wiktionary
(1.1) W kilku miejscowościach Sandomierszczyzny Ignacy Boerner z ramienia PPS usunął władze carskie i zaprowadził polski język urzędowania; nazwano ten epizod "republiką ostrowiecką".
Wiktionary
IPA: ˈnazvat͡ɕ, AS: nazvać
Wiktionary
rzecz. nazwanie n., nazywanie n., nazwa ż., przezwisko n., nazwisko n.
Wiktionary
nadać komuś lub czemuś nazwę; nadać imię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nazwać.
Wiktionary
(1.1) Znany polityk musiał dwukrotnie przepraszać za nazwanie dziennikarza chłystkiem.
Wiktionary
IPA: naˈzvãɲɛ, AS: nazvãńe
Wiktionary
czas. nazwać dk., nazywać ndk.
rzecz. nazwa, nazwisko, nazywanie
Wiktionary
nazwa rodowa, wspólne dla całej rodziny miano, które dzieci biorą zazwyczaj po ojcu, a żona po mężu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nazwa własna rodziny, do której dana osoba należy;
(1.2) daw. nazwa, określenie czegoś
Wiktionary
Nazwisko – nazwa rodziny, do której dana osoba należy. Wspólnie z imieniem (imionami) stanowi podstawę identyfikacji osoby w większości kultur i ludów.
Wikipedia
(1.1) Możesz przeliterować swoje nazwisko?
Wiktionary
IPA: naˈzvʲiskɔ, AS: nazvʹisko
Wiktionary
rzecz. nazwanie n., nazywanie n., nazwa ż., nazewnictwo n.
czas. nazywać ndk., nazwać dk.
Wiktionary
(1.1) godność, imionisko
Wiktionary
potocznie: zgromadzić dużo czegoś z wielu miejsc; naściągać
SJP.pl
wpływający na tworzenie nazw, tworzący nazwę
SJP.pl
nażyć się - doświadczyć wiele w życiu, przeżyć wiele
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nazyfikować.
Wiktionary
czas. nazyfikować ndk.
Wiktionary
zżynać pewną, dostateczną ilość czegoś
SJP.pl
w Izraelu: osoba umartwiająca się, poświęcająca się Bogu; nazira
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. nazwać)
(1.1) określać nazwą, mianem
(1.2) nadawać nazwę lub imię
czasownik zwrotny niedokonany nazywać się (dk. nazwać się)
(2.1) nosić dane imię, nazwisko lub nazwę, być znanym pod tym imieniem
Wiktionary
(1.1) Wszyscy nazywali go szczęściarzem.
(2.1) — Jak się nazywa ta kobieta? — Ona się nazywa Angelika.
Wiktionary
IPA: naˈzɨvat͡ɕ, AS: nazyvać
Wiktionary
rzecz. przezwisko n., nazewnictwo, nazwa, nazwisko, pozew, wyzwisko, zew, nazwanie, nazywanie
czas. pozywać ndk., pozwać dk., wyzywać ndk., wyzwać dk.
Wiktionary
(1.1) zwać, określać
(2.1) zwać się, mieć na imię, nosić imię, być nazywanym
Wiktionary
dający się nazwać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nazywać.
Wiktionary
IPA: ˌnazɨˈvãɲɛ, AS: nazyvãńe
Wiktionary
rzecz. nazwa ż., nazwisko n., nazwanie n., nazewnictwo n.
czas. nazywać ndk., nazwać dk.
przym. nazewniczy
Wiktionary
paprotnik z rodziny Marattiaceae (rzędu Marattiales)
SJP.pl
nazłazić się -
1. zleźć się w dużej liczbie;
2. zmęczyć się schodzeniem
SJP.pl
potocznie: nażłopać się - napić się dużo, do syta; opić się, ożłopać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nażłopać.
Wiktionary
czas. nażłopać dk.
Wiktionary
potocznie: taki, który się nażłopał (upił); ożłopany
SJP.pl
taki, który się nazłościł; napieniony
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. naładowywać)
(1.1) dokonany od|naładowywać.
Wiktionary
(1.1) Miernikiem intensywności promieniowania, na które jest narażony noszący dozymetr, jest szybkość rozładowywania się naładowanego uprzednio elektroskopu.
Wiktionary
IPA: ˌnawaˈdɔvat͡ɕ, AS: nau̯adovać
Wiktionary
rzecz. ładowarka ż., naładowanie n., ładowanie n.
czas. ładować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|naładować.
Wiktionary
IPA: ˌnawadɔˈvãɲɛ, AS: nau̯adovãńe
Wiktionary
czas. naładować dk., ładować dk.
rzecz. ładowarka, ładowanie, ładunek
Wiktionary
przestarzale:
1. zwymyślać, zganić ostro;
2. nałajać się:
a) zwymyślać, zganić długo, do woli;
b) zganić się wzajemnie
SJP.pl
połamać wiele czegoś
SJP.pl
rzadko: łamać wiele czegoś
SJP.pl
nałanek kłosiec - gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych
SJP.pl
potocznie:
1. naprzykrzać się komuś, nachodzić kogoś;
2. nasuwać się na coś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. biała chustka, narzucana zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem rycerzowi przez dziewczynę, w celu uratowania go przed katowskim toporem, co zobowiązywało jednocześnie rycerza do poślubienia wybawicielki; nałęczka;
2. rodzaj ręcznika, wstęgi, podpaski;
3. element dekoracyjny w kształcie łuku, umieszczony nad drzwiami lub oknami, stanowiący część składową arkady; archiwolta
SJP.pl
Wikipedia
biała chustka, narzucana zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem rycerzowi przez dziewczynę, w celu uratowania go przed katowskim toporem, co zobowiązywało jednocześnie rycerza do poślubienia wybawicielki; nałęcz
SJP.pl
Nałęczka – staropolska nazwa chusty służącej jako kobiecy zawój na głowę lub ręcznik.
W architekturze nałęczka oznacza obłe obrzeżenie na czole sklepienia albo wokół sklepionego łuku.
Wikipedia
1. biała chustka, narzucana zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem rycerzowi przez dziewczynę, w celu uratowania go przed katowskim toporem, co zobowiązywało jednocześnie rycerza do poślubienia wybawicielki; nałęczka;
2. rodzaj ręcznika, wstęgi, podpaski;
3. element dekoracyjny w kształcie łuku, umieszczony nad drzwiami lub oknami, stanowiący część składową arkady; archiwolta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w województwie lubelskim;
Wiktionary
Nałęczów (dawniej: Nałęczów-Zdrój) – miasto w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nałęczów. Historycznie położony jest w Małopolsce (początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej). Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Nałęczów liczył 3753 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Przez Nałęczów przepływają dwie rzeki: Bystra i Bochotniczanka.
Wiktionary
IPA: naˈwɛ̃n͇t͡ʃuf, AS: nau̯ẽṇčuf
Wiktionary
rzecz. nałęczowianin m., nałęczowianka ż.
przym. nałęczowski
Wiktionary
mieszkaniec Nałęczowa
SJP.pl
1. mieszkanka Nałęczowa;
2. woda mineralna
SJP.pl
Nałęczowianka – akratopega wydobywana z ujęcia położonego w warstwie wodonośnej poziomu paleoceńsko – górnokredowego.
Nałęczowianka jest wodą niskosodową, średniozmineralizowaną, z przewagą wodorowęglanów wapnia i magnezu. Charakteryzuje się prawie zerową zawartością azotanów i azotynów, co świadczy o jej czystości chemicznej.
Wydobywana jest z ujęcia „Nałęczowianka” w uzdrowisku Nałęczów.
Wikipedia
przymiotnik od: Nałęczów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Nałęczowa, związany z Nałęczowem
Wiktionary
rzecz. Nałęczów m., nałęczowianin m., nałęczowianka ż.
Wiktionary
potocznie: powiedzieć wiele kłamliwych rzeczy; nakłamać, nazmyślać, nafantazjować
SJP.pl
nałkać się - zmęczyć się płakaniem; napłakać się, naryczeć się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. coś często powtarzanego, szkodliwego dla zdrowia
2. potocznie: przyzwyczajenie, nawyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. chroniczna potrzeba dostarczania szkodliwych bodźców do organizmu człowieka, zwykle sprzeczna z jego wolą i intelektem;
(1.2) zakorzeniony nawyk lub upodobanie zazwyczaj oceniane negatywnie
Wiktionary
Uzależnienie – nabyty stan zaburzenia zdrowia psychicznego i fizycznego, który charakteryzuje się okresowym lub stałym przymusem wykonywania określonej czynności lub zażywania psychoaktywnej substancji chemicznej.
Termin „uzależnienie” jest stosowany m.in. w odniesieniu do takich zaburzeń psychicznych, jak uzależnienie od narkotyków (narkomanii), leków (lekomanii), alkoholu (alkoholizmu) czy papierosów (nikotynizmu). W szerszym rozumieniu termin „uzależnienie” stosowany także w odniesieniu do wielu innych przymusowych zachowań, m.in. kompulsywnych zakupów, oglądania telewizji, seksu, masturbacji, korzystania z gier hazardowych lub komputerowych czy też nadmiernego korzystania z internetu. Współczesna psychologia traktuje pojęcie „uzależnienie” szeroko i zakłada, że może ono obejmować także inne czynności, nad którymi dana osoba utraciła kontrolę.
Wikipedia
(1.1) Palenie, alkohol, hazard i inne nałogi zmieniły go we wrak człowieka.
Wiktionary
IPA: ˈnawuk, AS: nau̯uk
Wiktionary
rzecz. nałogowiec m.
przym. nałogowy
przysł. nałogowo
Wiktionary
(1.1) uzależnienie, nawyk
Wiktionary
osoba ulegająca jakiemuś nałogowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek mający nałóg
Wiktionary
rzecz. nałóg m.
przym. nałogowy
przysł. nałogowo
Wiktionary
(1.1) uzależniony
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób nałogowy
Wiktionary
rzecz. nałóg m., nałogowiec m., nałogowość ż.
przym. nałogowy
Wiktionary
rzadko:
1. cecha osoby, która ma nałóg - szkodliwy dla zdrowia nawyk, np. nałogowość palacza;
2. cecha osoby, która ma nałóg - zakorzenione przyzwyczajenie, np. nałogowość karciarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nałogowe; cecha tych, którzy są nałogowi
Wiktionary
przym. nałogowy
przysł. nałogowo
Wiktionary
1. taki, który ma nałóg - szkodliwy dla zdrowia nawyk, np. nałogowy palacz;
2. taki, który ma nałóg - zakorzenione przyzwyczajenie, np. nałogowy karciarz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący nałogu, z nałogiem
(1.2) powodujący nałóg
Wiktionary
(1.1) Moja babcia jest nałogową palaczką, potrafi wypalić nawet dwie paczki dziennie.
Wiktionary
rzecz. nałóg m., nałogowiec m., nałogowość ż.
przysł. nałogowo
Wiktionary
ochraniacz nakładany na staw łokciowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ochraniacz nakładany na łokieć
Wiktionary
Nałokietnik (ang. elbow pad) – rodzaj ochraniacza nakładanego na łokieć, używanego podczas uprawiania niektórych sportów lub przy wykonywaniu niektórych prac. Stosuje się go przede wszystkim tam, gdzie istnieje bezpośrednie lub pośrednie niebezpieczeństwo uszkodzenia bądź kontuzji łokci.
Wikipedia
IPA: ˌnawɔˈcɛtʲɲik, AS: nau̯oḱetʹńik
Wiktionary
zob. łokieć.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|nałożyć.
Wiktionary
IPA: ˌnawɔˈʒɛ̃ɲɛ, AS: nau̯ožẽńe
Wiktionary
czas. rozkładać, nałożyć dk.
Wiktionary
przestarzałe: kobieta żyjąca z mężczyzną w nieślubnym związku; konkubina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kobieta żyjąca bez ślubu z mężczyzną, który stoi wyżej w hierarchii społecznej
Wiktionary
Harem (z arab. ulga, zakaz); od arab. حريم harim („miejsce zakazane lub święte”) inaczej perski: sarāy, zenana – prywatna strefa w tradycyjnym muzułmańskim domu. Część tradycyjnego domu muzułmańskiego zamieszkana przez kobiety, żony i nałożnice muzułmanina oraz ich dzieci tam mieszkające. Do części domu określonej jako harem nie mają wstępu obcy mężczyźni. Termin odnosi się również do kobiet przebywających w haremie.
Wikipedia
(1.1) A te nałożnice nie były przypadkiem twoimi żonami? Znowu coś mi się nie zgadzało w stosunku do dawnych kronik. – Były… Jednak wielożeństwo nie było w Europie modne.
(1.1) Mężczyzni mogli prawnie mieć trzy żony, ale niekażdy ich tyle mógł utrzymać razem, możni tylko oprócz prawej małżonki, utrzymywali nałożnice (…).
Wiktionary
rzecz. łoże n., łóżko n.
Wiktionary
(1.1) konkubina
Wiktionary
mężczyzna utrzymujący stosunki seksualne z kobietą bez zawarcia związku małżeńskiego; kochanek, utrzymanek, amant
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. nakładać)
(1.1) dokonany od|nakładać.
czasownik zwrotny dokonany nałożyć się (ndk. nakładać się)
(2.1) dokonany od|nakładać się.
Wiktionary
(1.1) Nałożyła mu na talerz uczciwy kawał mięsa.
Wiktionary
IPA: naˈwɔʒɨt͡ɕ, AS: nau̯ožyć
Wiktionary
rzecz. nakładanie n., nałożenie n., łoże n.
czas. nakładać, rozkładać, odłożyć
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny winoroślowatych, obejmujący 34 gatunki
SJP.pl
Nałużyn (Leea) – rodzaj roślin z rodziny winoroślowatych (Vitaceae), czasem wyodrębniany w monotypową rodzinę nałużynowate Leeaceae. Obejmuje 45 gatunków. Rośliny te występują głównie w południowo-wschodniej Azji, ale zasięg rodzaju obejmuje też północną Australię, dwa gatunki rosną w tropikalnej Afryce i na Madagaskarze.
Niektóre gatunki wykorzystywane są lokalnie jako rośliny lecznicze i uprawiane jako rośliny ozdobne.
Wikipedia
o cechach nałużynowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Nałużyn (Leea) – rodzaj roślin z rodziny winoroślowatych (Vitaceae), czasem wyodrębniany w monotypową rodzinę nałużynowate Leeaceae. Obejmuje 45 gatunków. Rośliny te występują głównie w południowo-wschodniej Azji, ale zasięg rodzaju obejmuje też północną Australię, dwa gatunki rosną w tropikalnej Afryce i na Madagaskarze.
Niektóre gatunki wykorzystywane są lokalnie jako rośliny lecznicze i uprawiane jako rośliny ozdobne.
Wikipedia
o cechach nałużynowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
nałykać się -
1. połknąć dużą ilość czegoś;
2. spędzić dłuższy czas na wdychaniu czegoś; nawdychać się;
3. doznać silnego przykrego uczucia; najeść się;
4. przyswoić szybko wiele treści;
5. odczuć zadowolenie lub skutki wywołane intensywnymi emocjami
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: pijany
SJP.pl
symbol niobu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Niob (Nb, łac. niobium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa pochodzi od Niobe, córki Tantala z mitologii greckiej. W anglosaskiej literaturze dotyczącej metalurgii spotykana jest nazwa Columbium z symbolem Cb.
Wikipedia
skrót od:
1. notabene; n.b. (rzadziej);
2. nabój; nab.
SJP.pl
skrót
(1.1) = notabene
(1.2) = nieobecny, skrót stosowany głównie na listach obecności
Wiktionary
nb. – drugi album polskiej grupy chłopiecej 4Dreamers, wydany 1 marca 2019 przez Universal Music Polska. Nominacja do Fryderyka 2020 w kategorii «Album Roku Muzyka Dziecięca i Młodzieżowa».
Wikipedia
(1.1) Reżyserem filmu jest Władysław Pasikowski, nb. mój kolega ze szkoły.
(1.2) Adamski Józef – ob.
Baczyński Artur – ob.
Czuma Jan – nb.
Wiktionary
[czytaj: en-bi-EJ] skrót od: ang. National Basketball Association - Narodowe Stowarzyszenie Koszykówki, amerykańska zawodowa liga koszykówki
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. amerykańsko-kanadyjska liga koszykarska;
Wiktionary
(1.1) W początkach lat 70. Mark Cuban, wówczas 12-letni chłopiec, przekonywał swoich rodziców, że zostanie gwiazdorem amerykańskiej ligi koszykówki NBA.
Wiktionary
amerykańska sieć telewizyjna
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = ekon. narodowy bank centralny
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿bɛ‿ˈt͡sɛ, AS: ẽn‿be‿ce
Wiktionary
Narodowy Bank Polski
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) = adm. ekon. Narodowy Bank Polski;
Wiktionary
Narodowy Bank Polski (NBP) – polski bank centralny z siedzibą główną w Warszawie. NBP jest bankiem centralnym Rzeczypospolitej Polskiej. Wypełnia zadania określone w Konstytucji RP, ustawie o Narodowym Banku Polskim i ustawie Prawo bankowe. Wymienione akty prawne gwarantują niezależność NBP od innych organów państwa. NBP pełni trzy podstawowe funkcje: banku emisyjnego, banku banków oraz centralnego banku państwa.
Wikipedia
(1.1) Prezes NBP może uczestniczyć w posiedzeniach Sejmu i Rady Ministrów.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿bɛ‿ˈpɛ, AS: ẽn‿be‿pe
Wiktionary
przym. enbepowski
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = adm. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju;
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = Niemiecki Czerwony Krzyż
(1.2) = Nowohuckie Centrum Kultury
(1.3) = Nadbałtyckie Centrum Kultury
(1.4) = Narodowe Centrum Kultury
Wiktionary
skrót od: National Central Library - Narodowa Biblioteka Centralna
SJP.pl
symbol neodymu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = polit. Narodowa Demokracja;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) ND powstało z inicjatywy Dmowskiego.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ˈdɛ, AS: ẽn‿de
Wiktionary
rzecz. endecja ż., endek m., endeczka ż., endeckość ż.
przym. endecki, endekoidalny, proendecki, antyendecki
przysł. endecko
Wiktionary
skrót od: niedziela; ndz., niedz.
SJP.pl
skrót
(1.1) = nie dotyczy
Wiktionary
język afrykański z grupy bantu, jeden z języków urzędowych RPA
SJP.pl
Ndebele (Ndebele Południowi) – grupa ludów zamieszkujących prowincje Transwal, Limpopo, Mpumalanga i Gauteng w Republice Południowej Afryki. W 2001 roku ich liczebność wynosiła ok. 700 tysięcy. Ich odłamem są Matabele (Ndebele Północni) z Zimbabwe.
Wikipedia
skrót od: niedokonany
SJP.pl
skrót od: nieodmienny (zgodnie ze zwyczajem); ndm. (rzadko)
SJP.pl
skrót od: nieodmienny (zgodnie z zasadami); ndm (częściej)
SJP.pl
[skrót czytany jako całe, odmienne wyrażenie albo potocznie: en-de-pe] nieodpowiednie (ocena szkolna z zachowania); ndp. (skrót może być zakończony kropką - zgodnie z regułą, lub nie - zgodnie ze zwyczajem)
SJP.pl
[skrót czytany jako całe, odmienne wyrażenie albo potocznie: en-de-pe] nieodpowiednie (ocena szkolna z zachowania); ndp (skrót może być zakończony kropką - zgodnie z regułą, lub nie - zgodnie ze zwyczajem)
SJP.pl
[skrót czytany jako całe, odmienne wyrażenie lub potocznie: en-de-es-te] niedostateczny (ocena szkolna); ndst. (skrót może być zakończony kropką - zgodnie z regułą, lub nie - zgodnie ze zwyczajem)
SJP.pl
skrót
(1.1) = niedostateczny
(1.2) = niedostatecznie
Wiktionary
(1.1) Nauczycielka oddała klasówki. Na mojej było napisane: 1 punkt, ndst.
Wiktionary
(1.1) ndst.
Wiktionary
[skrót czytany jako całe, odmienne wyrażenie lub potocznie: en-de-es-te] niedostateczny (ocena szkolna); ndst (skrót może być zakończony kropką - zgodnie z regułą, lub nie - zgodnie ze zwyczajem)
SJP.pl
skrót od: niedziela; niedz., nd.
SJP.pl
stolica Czadu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Czadu;
Wiktionary
Ndżamena (arab. نجامينا, fr. Ndjamena, także: N’Djamena) – stolica i największe miasto Czadu, położone w południowo-zachodniej części kraju, na prawym brzegu rzeki Szari, niedaleko ujścia rzeki Logone.
Ndżamena jest głównym ośrodkiem politycznym, administracyjnym, gospodarczym, naukowym i kulturalnym kraju. Stanowi ważny węzeł komunikacyjny Afryki Środkowej, przy czym ze względu na słaby rozwój utwardzonych dróg dominującą rolę odgrywa transport lotniczy. Znajdują się tu siedziby prezydenta, zgromadzenia narodowego, Rady Ministrów oraz innych władz centralnych. Ndżamena jest ośrodkiem dystryktu stołecznego (fr. Ville de Ndjamena).
Wikipedia
(1.1) Walki ucichły w stolicy Czadu Ndżamenie.
Wiktionary
IPA: n͇d͡ʒãˈmɛ̃na, AS: ṇǯãmẽna
Wiktionary
rzecz. ndżameńczyk mos., ndżamenka ż.
przym. ndżameński
Wiktionary
mieszkaniec Ndżameny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ndżameny
Wiktionary
IPA: n͇d͡ʒãˈmɛ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: ṇǯãmẽĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Ndżamena ż.
:: fż. ndżamenka ż.
przym. ndżameński
Wiktionary
mieszkanka Ndżameny (stolicy Czadu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ndżameny
Wiktionary
IPA: n͇d͡ʒãˈmɛ̃nka, AS: ṇǯãmẽnka
Wiktionary
rzecz. Ndżamena ż.
:: fm. ndżameńczyk mos.
przym. ndżameński
Wiktionary
przymiotnik od: Ndżamena
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Ndżamena
Wiktionary
IPA: n͇d͡ʒãˈmɛ̃j̃sʲci, AS: ṇǯãmẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Ndżamena ż., ndżameńczyk mos., ndżamenka ż.
Wiktionary
1. symbol neonu, pierwiastka chemicznego;
2. skrót od: Księga Nehemiasza - jedna z ksiąg biblijnych, wchodząca w skład Starego Testamentu
SJP.pl
symbol
(1.1) chem. neon (pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 10)
skrót
(2.1) = Księga Nehemiasza
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Neon to pierwiastek o symbolu Ne i liczbie atomowej 10 w układzie okresowym.
Wiktionary
IPA: ɛ̃n‿ˈɛ, AS: ẽn‿e
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
(2.1) BibliaPL.
tłumaczenia.
* angielski: (2.1) Neh, Ne
* esperanto: (2.1) Neĥ
* hiszpański: (2.1) Neh
* włoski: (2.1) Ne
źródła.
== Ne (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = bibl. Book of Nehemiah → Ne, Księga Nehemiasza
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) Book of Nehemiah; skr. Neh
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
(2.1) BibliaPL.
tłumaczenia.
* angielski: (2.1) Neh, Ne
* esperanto: (2.1) Neĥ
* hiszpański: (2.1) Neh
* włoski: (2.1) Ne
źródła.
== Ne (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = bibl. Book of Nehemiah → Ne, Księga Nehemiasza
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) Book of Nehemiah; skr. Neh
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. niewielka dolina w Niemczech, w okolicach Düsseldorfu; miejsce odnalezienia pierwszego szkieletu neandertalczyka;
Wiktionary
Neandertal (niem. Neandertal, przed reformą pisowni w roku 1901: Neanderthal) – dolina rzeki Düssel, około 10 km od Düsseldorfu w Nadrenii Północnej-Westfalii w Niemczech. Nazwę zawdzięcza Joachimowi Neanderowi, nauczycielowi, teologowi i kompozytorowi z Düsseldorfu, który się często przechadzał w tej okolicy szukając natchnienia. Dolinę nazwano tak na początku XIX wieku, wcześniej nazywano ją po prostu „Die Gesteine” („Skały”) albo „Das Hundsklipp” („Psie Urwiska”).
Wikipedia
rzecz. neandertalczyk mos., neandertalka ż.
przym. neandertalski
Wiktionary
1. pierwotny człowiek żyjący w okresie plejstocenu (400-24 tys. lat temu), uważany za poprzednika lub przodka homo sapiens;
2. w przenośni: ktoś nieokrzesany; brutal, gbur
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) paleoantrop. nazwa systematyczna|Homo neanderthalensis|ref=tak., wymarły gatunek z rodzaju człowiek (nazwa systematyczna|Homo|ref=tak.) lub podgatunek człowieka rozumnego;
(1.2) przen. ekspr. osoba nieokrzesana
Wiktionary
Człowiek neandertalski, neandertalczyk (Homo neanderthalensis) – wymarły przedstawiciel rodzaju Homo (człowiek), znany z plejstocenu (ok. 400 000 do ok. 24 500 lat temu), w zależności od autorów klasyfikowany jako podgatunek człowieka rozumnego – Homo sapiens neanderthalensis – lub odrębny od niego gatunek – Homo neanderthalensis.
Wikipedia
(1.1) Już neandertalczycy opanowali umiejętność rozniecania ognia.
(1.2) Co za neandertalczyk! Nie dość, że podczas kolacji cały czas śmiał się głupkowato z otwartą gębą, to jeszcze na koniec kazał mi za nas oboje zapłacić, bo „nie miał pieniędzy”!
Wiktionary
IPA: ˌnɛãndɛrˈtalt͡ʃɨk, AS: neãndertalčyk
Wiktionary
rzecz. Neandertal m.
:: fż. neandertalka ż.
przym. neandertalski
Wiktionary
(1.1) człowiek neandertalski
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) paleoantrop. samica człowieka neandertalskiego
Wiktionary
rzecz. Neandertal m.
:: fm. neandertalczyk mos.
przym. neandertalski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dosł. związany z Neandertalem
(1.2) antrop. związany z neandertalczykami
Wiktionary
(1.1) Była m.in. zupa rybna z pulpetami, łazanki z kapustą po neandertalsku, miodowy orzeszek, przysmak z daktylami i pierogi z kominków.
Wiktionary
IPA: ˌnɛãndɛrˈtalsʲci, AS: neãndertalsʹḱi
Wiktionary
rzecz. neandertalczyk mos., Neandertal m., neandertalka ż.
Wiktionary
miasto w południowych Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowych Włoszech położone nad Zatoką Neapolitańską; stolica Kampanii;
Wiktionary
Neapol (wł. Napoli (['na:poli], Wymowa), nap. Nàpule, łac. Neapolis z gr. he nea polis (wymowa ['na:pələ] lub ['na:pulə]), dosł. „nowe miasto”) – miasto położone w południowych Włoszech, nad Zatoką Neapolitańską. Stolica regionu Kampania oraz Prowincji Neapol. Miasto położone jest u podnóża Wezuwiusza. Neapol liczący w 2021 r. 922 094 mieszkańców jest trzecim pod względem populacji miastem Włoch, ustępując pod tym względem Rzymowi oraz Mediolanowi. Neapol wraz z okolicznymi miastami i okolicami tworzy aglomerację liczącą według różnych źródeł ok. 3 mln mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Wakacje chcemy spędzić w Neapolu.
(1.1) Zapewne mało kto z Czytelników wie, że Neapol jest najbardziej faszystowskim miastem świata. Tu na MSI i AN od zakończenia Wojny regularnie głosowało 40-45% elektoratu. Idąc tedy wybrzeżem Santa Lucia i patrząc na zamek Jajko (Castel dell'Ovo) należy pamiętać, że co drugi mijający nas Włoch to… faszysta!
(1.1) Wprawdzie Neapol został założony przez Greków i język grecki wciąż był tam powszechnie używany, lecz w neapolitańskim regionie Kampanii osiedlono wielu rzymskich weteranów z inicjatywy Cezara, a jeszcze liczniejsi oczekiwali na przyznanie działek ziemi.
Wiktionary
IPA: nɛˈapɔl, AS: neapol
Wiktionary
rzecz. neapolitańczyk mos., neapolitanka ż., daw. neapolczyk mos.
przym. neapolitański, neapolski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. lub rzad. neapolitańczyk, mieszkaniec Neapolu
Wiktionary
rzecz. Neapol m., neapolitańczyk mos.
:: fż. neapolitanka ż.
przym. neapolitański, neapolski
Wiktionary
(1.1) neapolitańczyk
Wiktionary
mieszkaniec Neapolu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mieszkaniec Neapolu
Wiktionary
(1.1) Mieszkaniec Mediolanu nigdy nie zrozumie neapolitańczyka.
Wiktionary
IPA: ˌnɛapɔlʲiˈtãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: neapolʹitãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Neapol m.
:: fż. neapolitanka ż.
przym. neapolitański
Wiktionary
mieszkanka Neapolu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Neapolu
Wiktionary
IPA: ˌnɛapɔlʲiˈtãnka, AS: neapolʹitãnka
Wiktionary
rzecz. Neapol mrz.
:: fm. neapolitańczyk mos.
przym. neapolitański
Wiktionary
przymiotnik od: Neapol
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Neapolem lub neapolitańczykami
Wiktionary
(1.1) Oprócz operowych arii Carreras śpiewał słynne neapolitańskie pieśni.
Wiktionary
IPA: ˌnɛapɔlʲiˈtãj̃sʲci, AS: neapolʹitãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. neapolczyk mos., Neapol m., neapolitańczyk m., neapolitanka ż.
przym. neapolski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem neapolitańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem neapolitańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku neapolitańskim
Wiktionary
IPA: ˌnɛapɔlʲiˈtãj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: neapolʹitãĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. lub daw. związany z Neapolem, dotyczący Neapolu, pochodzący z Neapolu
Wiktionary
(1.1) W czerwcu 1443 r., podczas przygotowań do kampanii antytureckiej, Cesarini obiecywał królowi Władysławowi pomoc floty m.in. papieskiej, weneckiej, aragońskiej i neapolskiej, burgundzkiej, mediolańskiej i joannitów z Rodos.
Wiktionary
rzecz. Neapol mrz., neapolczyk mos.
przym. neapolitański
Wiktionary
(1.1) neapolitański
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Nearktyki, związany z Nearktyką
Wiktionary
(1.1) Ponadto zawleczony został do nearktycznej Ameryki Północnej.
Wiktionary
rzecz. Nearktyka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. zool. obszar zoogeograficzny obejmujący część Meksyku, Amerykę Północną i Grenlandię;
Wiktionary
Kraina nearktyczna, Nearktyka – kraina zoogeograficzna obejmująca północną część Meksyku, Amerykę Północną i Grenlandię. Ze względu na duże podobieństwo do Palearktyki bywa czasem łączona z nią w jedną krainę holarktyczną.
Nearktyka leży w strefie klimatu zimnego i umiarkowanego. Fauna przypomina w ogólnym zakresie palearktyczną, zwłaszcza na obszarach porośniętych tundrą i tajgą. Jest to pozostałość z czasów epoki lodowcowej, kiedy to gatunki rozprzestrzeniały się między Eurazją a Ameryką dzięki połączeniu obu kontynentów w rejonie Cieśniny Beringa.
Wikipedia
(1.1) W tundrach Nearktyki występuje piżmowół.
Wiktionary
przym. nearktyczny
Wiktionary
(1.1) kraina nearktyczna
Wiktionary
półdługowłosa odmiana kota rosyjskiego niebieskiego
SJP.pl
babiloński bóg opiekuńczy pisarzy i piśmiennictwa; Nabu
SJP.pl
Nazwa biblijna:
Wikipedia
Nebokadnezar II - władca Babilonu; Nabuchodonozor II
SJP.pl
→ Nebraska (stan w USA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan USA ze stolicą w Lincoln i największym miastem Omaha;
Wiktionary
Nebraska (wymowa:/nəˈbræskə/) – stan w środkowej części Stanów Zjednoczonych. Ustanowiony w 1867 roku, był 37. stanem, który przystąpił do federacji. W 2024 roku osiągnął 2 mln mieszkańców. Stolicą stanu jest Lincoln, największym miastem – Omaha.
Wikipedia
IPA: nɛˈbraska, AS: nebraska
Wiktionary
przym. nebraski, nebraskański
Wiktionary
→ Nebraska (stan w USA)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Nebraską, dotyczący Nebraski
Wiktionary
(1.1) Pięć dni na nebraskiej wsi, w czyjejś chatce nad błotnistym brzegiem rzeki.
Wiktionary
rzecz. Nebraska ż.
przym. nebraskański
Wiktionary