Garizim (język samarytański hebrajski: Ar-garízim; arab.: جبل جرزيم Dżabal Dżarizīm, język tyberiadzki hebrajski: הַר גְּרִזִּים Har Gərizzîm; hebr.: הַר גְּרִיזִּים Har Gərizzim) – jedna z dwóch gór wznoszących się na południe od miasta Nablus w Samarii, w centralnej części Izraela. Góra wznosi się na wysokość 881 m n.p.m.
Leży na terytorium Autonomii Palestyńskiej.
Wikipedia
garnkotłuk;
1. pogardliwie o kucharzu lub kucharce;
2. lekceważąco o prymitywnej kobiecie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) żart. gw-pl|Warszawa. kobieta
Wiktionary
podrzędna restauracja, jadłodajnia; traktiernia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lekcew. podrzędna, tania jadłodajnia
(1.2) lekcew. sprzęty kuchenne
Wiktionary
Garkuchnia (z niem. Garküche) – tania jadłodajnia wydająca jedną lub kilka prostych potraw przygotowywanych na zapas w dużych kotłach.
Wikipedia
IPA: ɡarˈkuxʲɲa, AS: garkuχʹńa
Wiktionary
(1.1) daw. traktiernia
Wiktionary
[czytaj: garLEND] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny gołębiowatych
SJP.pl
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. miejsce wyrobu i sprzedaży zimnych dań obiadowych i przekąsek;
2. wyroby garmażeryjne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. dania gotowe lub półgotowe dostarczane do lokali gastronomicznych
(1.2) pot. zakład produkujący, sprzedający lub dostarczający dania gotowe i półgotowe
Wiktionary
Garmaż, potocznie wyroby garmażeryjne, garmażerka – ogół gotowych lub na pół gotowych potraw dostarczanych do sklepów oraz lokali gastronomicznych.
Wikipedia
(1.1) W Monopolu funkcjonowała nie tylko restauracja, ale także cukiernia i bar, w którym stołowali się zazwyczaj stoczniowcy. W ciągu dnia sprzedawano w nim nawet 400 porcji, głównie garmażu.
(1.2) W delikatesach były kukułki, a w spożywczym nie, tym bardziej że to przecież był warzywniak, a może nawet garmaż.
Wiktionary
rzecz. garmażer m., garmażeria ż., garmażerka ż.
przym. garmażeryjny
Wiktionary
osoba zajmujące się garmażerką
SJP.pl
garmażernia;
1. zakład lub dział restauracyjny produkujący półfabrykaty spożywcze lub potrawy (głównie zimne potrawy, przystawki mięsne, rybne i inne);
2. sklep lub dział sklepowy sprzedający takie artykuły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakład lub dział w restauracji, w którym produkuje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy
(1.2) sklep, gdzie sprzedaje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy
Wiktionary
IPA: ˌgarmaˈʒɛrʲja, AS: garmažerʹi ̯a
Wiktionary
przym. garmażeryjny
rzecz. garmaż mrz.
Wiktionary
(1.1-2) garmażernia
Wiktionary
1. specjalistka w przygotowywaniu potraw dla garmażerii;
2. wyroby garmażeryjne
SJP.pl
Garmaż, potocznie wyroby garmażeryjne, garmażerka – ogół gotowych lub na pół gotowych potraw dostarczanych do sklepów oraz lokali gastronomicznych.
Wikipedia
garmażeria;
1. zakład lub dział restauracyjny produkujący półfabrykaty spożywcze lub potrawy (głównie zimne potrawy, przystawki mięsne, rybne i inne);
2. sklep lub dział sklepowy sprzedający takie artykuły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakład lub dział w restauracji, w którym produkuje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy
(1.2) sklep, gdzie sprzedaje się półfabrykaty spożywcze i gotowe potrawy
Wiktionary
IPA: ˌgarmaˈʒɛrʲɲa, AS: garmažerʹńa
Wiktionary
przym. garmażeryjny
Wiktionary
(1.1-2) garmażeria
Wiktionary
przymiotnik od: garmażer
SJP.pl
przymiotnik od: garmażeria (garmażernia), np. sklep garmażeryjny, produkty garmażeryjne
SJP.pl
[czytaj: garmisz partenkirchen] miejscowość w Niemczech
SJP.pl
Garmisch-Partenkirchen – powiatowa gmina targowa i uzdrowisko w południowych Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Oberland, siedziba powiatu Garmisch-Partenkirchen. Miejscowość nie ma statusu miasta. Leży w Alpach na trójstyku trzech pasm - Ammergauer Alpen, Bayerische Voralpen oraz Wettersteingebirge. Jest znanym ośrodkiem narciarskim.
Wikipedia
rozmiar czcionki o wielkości 10 punktów typograficznych (3,760 mm); garmont, korpus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. druk. w systemie miar typograficznych Didota stopień czcionki odpowiadający dziesięciu punktom (3,759 mm)
Wiktionary
IPA: ˈɡarmɔ̃nt, AS: garmõnt
Wiktionary
przym. garmondowy
Wiktionary
rozmiar czcionki o wielkości 10 punktów typograficznych (3,760 mm); garmond, korpus
SJP.pl
gatunek antylopy z rodziny pustorożców występujący we wschodnich Indiach
SJP.pl
Antylopa indyjska, dawniej: garna (Antilope cervicapra) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju antylopa (Antilope). Gatunek dawniej bardzo liczny. Czerwona księga gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) zalicza gatunek do grupy gatunków najmniejszej troski (least concern – LC).
Wikipedia
1. przysuwać do siebie; obejmować, przytulać;
2. przenośnie: zjednywać, przyciągać, brać pod opiekę
SJP.pl
rzemieślniczka wyrabiająca garnki
SJP.pl
rzemieślniczka wyrabiająca garnki
SJP.pl
zakład produkujący wyroby garncarskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pracownia garncarska; zakład wytwarzający ceramikę z gliny
Wiktionary
rzecz. gar mrz., garniec mrz., garnek mrz., garncarz mos., garncarstwo n.
przym. garncarski
Wiktionary
dotyczący garncarstwa, garncarza
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący garncarstwa albo garncarza
Wiktionary
rzecz. gar mrz., garniec mrz., garnek mrz., garncarz mos., garncarstwo n., garncarnia ż., garnuszek mrz.
przym. garncarzowy
Wiktionary
rzemiosło i technika wyrabiania naczyń glinianych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzemiosło zajmujące się ręcznym wyrobem naczyń glinianych;
Wiktionary
Garncarstwo – jedno z najstarszych rzemiosł (znane od neolitu). Jest to rękodzielniczy wyrób ceramicznych naczyń i przedmiotów codziennego użytku.
Rzemieślnik zajmujący się garncarstwem to garncarz albo garncarka.
Wikipedia
IPA: ɡarn̥ˈt͡sarstfɔ, AS: garn̦carstfo
Wiktionary
rzecz. garnek m., garnuszek m., garncarz m., garncarnia ż.
przym. garncarski
Wiktionary
1. rzemieślnik wyrabiający garnki;
2. regionalnie: zdun;
3. środowiskowo: perkusista;
4. ptak średniej wielkości, żyjący w Ameryce Południowej; tęgoster
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzem. rzemieślnik wykonujący garnki i inne naczynia ceramiczne
(1.2) gw-pl|Poznań. także zdun
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Furnarius rufus|ref=tak., gatunek małych ptaków o szarordzawym upierzeniu, które budują gniazda z gliny, wyglądające jak gliniane garnki;
(2.2) ornit. osobnik z gatunku garncarzy (2.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po wyschnięciu garncarz wstawia garnki do pieca.
(2.2) Samiczka garncarza wyściela gniazdo trawą i pierzem.
Wiktionary
IPA: ˈɡarn̥t͡saʃ, AS: garn̦caš
Wiktionary
rzecz. garnek m., garniec m., garnuszek m., garncarstwo n., garncarka ż., garncarzowate nmos., garncarnia ż.
przym. garnkowy, garncarski
Wiktionary
(1.1) reg. śl. garcorz.
(2.1) garncarz rdzawy
(2.2) garncarz rdzawy
Wiktionary
rodzina ptaków z rzędu wróblowych
SJP.pl
Garncarzowate (Furnariidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca około dwustu trzydziestu gatunków ptaków, występujących wyłącznie w krainie neotropikalnej.
Wikipedia
o cechach garncarzowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
naczynie o pojemności jednego garnca
SJP.pl
związany z garncem
SJP.pl
zdrobnienie od: garnek; garczek, garnuszek, garneczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. mały garnek
(1.2) pot. zawartość garnczka (1.1)
Wiktionary
rzecz. garnek mrz.
Wiktionary
zdrobnienie od: garnek; garnuszek, garnczek, garczek
SJP.pl
naczynie wykonane z metalu lub gliny służące do gotowania pożywienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ognioodporny pojemnik do przygotowywania i przechowywania ciepłych potraw;
(1.2) przen. środ. mot. cylinder
(1.3) środ. bud. pustak stropowy
Wiktionary
Garnek – naczynie kuchenne służące do gotowania lub duszenia potraw, najczęściej w kształcie cylindra z dnem i z dwoma uchwytami na zewnętrznych ścianach. Zwykle wyposażony jest w pokrywkę z uchwytem.
Wikipedia
(1.1) Do garnka trzeba wlać trzy litry wody i zagotować.
Wiktionary
IPA: ˈɡarnɛk, AS: garnek
Wiktionary
rzecz. garncarstwo n., garncarz mos., garncarka ż.
:: zdrobn. garnczek mrz., garnuszek mrz.
:: zgrub. gar mrz., garniec mrz.
przym. garncarski, garnkowy
Wiktionary
(1.1) gar; gw-pl|Górny Śląsk|gornak.
(1.2) gar
Wiktionary
jadalny rak morski z podrzędu krewetek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Crangon crangon|ref=tak., krewetka żyjąca w wodach przybrzeżnych północnego Atlantyku
Wiktionary
Crangon crangon – jadalny gatunek morskiej, drapieżnej krewetki z rodziny Crangonidae. W Polsce posiada wiele nazw: garnela, garnela pospolita, krewetka piaskowa, garnela właściwa, garnela nakrapiana. Nazwą "garnela" określa się również rodzaj Crangon.
Wikipedia
IPA: ɡarˈnɛla, AS: garnela
Wiktionary
(1.1) garnela pospolita, krewetka piaskowa, garnela właściwa, garnela nakrapiana
Wiktionary
grupa skorupiaków obejmująca około 30 rodzin dziesięcionogów; krewetkowce
SJP.pl
przedstawiciel grupy skorupiaków obejmującej około 30 rodzin dziesięcionogów; krewetkowiec
SJP.pl
potocznie:
1. garnitur; gajer;
2. mężczyzna noszący garnitur
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. garnitur
Wiktionary
rzecz. garnitur mrz., garniturek mrz.
przym. garniturowy
Wiktionary
(1.1) gajer, gajerek
Wiktionary
[czytaj: garNI] o potrawach: z przybraniem
SJP.pl
dawna polska miara objętości, dziś zwykle o czymś tej objętości
SJP.pl
Garniec – jednostka objętości stosowana w Europie od średniowiecza, podstawowa jednostka objętościowa późnego okresu wieków średnich. Nazwę wzięła od glinianego naczynia.
Wikipedia
von Garnier – śląska rodzina szlachecka pochodzenia francuskiego. Czeskie szlachectwo i inkolat od 1729 r. Od 1840 r. z tytułem pruskiego hrabiego (primogenitura) von Garnier-Turawa.
Wikipedia
minerał, uwodniony krzemian niklu i magnezu
SJP.pl
Garnieryt – rzadki minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy serpentynów. Jest kruchy, przeświecający.
Jego nazwa pochodzi od nazwiska odkrywcy – francuskiego geologa Juliusza Garniera.
Wikipedia
to, czym dana rzecz (najczęściej potrawa, dawniej także brzegi materiału) jest ugarnirowana (ozdobiona); garnirunek, garnirowanie
SJP.pl
1. ozdabiać potrawę lub naczynie z potrawą; przybierać;
2. dawniej: obszywać coś koronkami, wstążkami, futrem; ozdabiać brzegi; lamować; bramować
SJP.pl
czasownik
(1.1) kulin. ozdabiać jedzenie (np. zieleniną)
(1.2) przest. obszywać coś tasiemką, lamówką itp.
Wiktionary
IPA: ˌɡarʲɲiˈrɔvat͡ɕ, AS: garʹńirovać
Wiktionary
(1.1) garnirunek
(1.1-2) rzecz. garnirowanie
Wiktionary
(1.2) lamować
Wiktionary
to, czym dana rzecz (najczęściej potrawa, dawniej także brzegi materiału) jest ugarnirowana (ozdobiona); garnirunek, garnir
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. ozdabianie, przybranie, dekorowanie jedzenia;
(1.2) zob. garnirunek.
Wiktionary
Garnirowanie (z fr. garnir – ozdabiać) – przybranie, dekorowanie potraw i naczyń, na których są podane, za pomocą niewielkiej (dodatkowej) porcji żywności – rzeźbionej, artystycznie ciętej lub/oraz odpowiednio zaaranżowanej. Dodatki, którymi się zdobi potrawę zwie się garnirunkiem lub także garnirowaniem.
Wikipedia
IPA: ˌɡarʲɲirɔˈvãɲɛ, AS: garʹńirovãńe
Wiktionary
czas. garnirować
rzecz. garnirunek
Wiktionary
to, czym dana rzecz (najczęściej potrawa, dawniej także brzegi stroju) jest ugarnirowana (ozdobiona); garnirowanie, garnir
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. przybranie potrawy, dodatki ją zdobiące
Wiktionary
IPA: ˌɡarʲɲiˈrũnɛk, AS: garʹńirũnek
Wiktionary
rzecz. garnirowanie n.
czas. garnirować ndk.
Wiktionary
(1.1) garnirowanie
Wiktionary
ubiór męski, składający się ze spodni i marynarki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) odzież. kraw. eleganckie ubranie męskie;
(1.2) grupa osób o zbliżonym poziomie kompetencji, ważności lub wpływów
(1.3) komplet przedmiotów stanowiących pewną całość lub służących do jednego celu
(1.4) odzież. pot. ubranie damskie złożone z żakietu i długich spodni
Wiktionary
Garnitur – męski ubiór jedno-, dwu- lub trzyczęściowy, składający się ze spodni, marynarki i kamizelki (w niektórych garniturach kamizelka bywa pomijana).
Zazwyczaj wszystkie trzy elementy uszyte są z tego samego materiału (tkaniny), czasami stosuje się również kamizelkę w innym kolorze (np. w ciekawy wzór – kraty, prążki, etc., lub gładkie) i wykończone w podobny sposób. Dopełnieniem garnituru zwykle są odpowiednio dobrane: koszula, krawat, skarpetki i półbuty na cienkiej skórzanej podeszwie. Inicjatorem garnituru w modzie męskiej był w XVIII w. Brytyjczyk George Bryan „Beau” Brummell.
Wikipedia
(1.1) Czy mogę założyć na ślub jasnobeżowy garnitur w delikatne ciemne prążki?
(1.2) Tej rocznicy nie uświetni pełen garnitur ambasadorów.
(1.3) Z pełnym garniturem lśniących zębów warto się uśmiechać.
Wiktionary
IPA: ɡarʲˈɲitur, AS: garʹńitur
Wiktionary
rzecz. garniak m.
:: zdrobn. garniturek m.
przym. garniturowy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|ancug, gangol.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kraw. garnitur dziecięcy
Wiktionary
(1.1) Pojedziemy zamówić garniturek komunijny dla Macieja.
(1.1) Myślę, że jest ci do twarzy w tym sztruksowym garniturku.
Wiktionary
rzecz. garniak mrz., garnitur mrz.
przym. garniturowy
Wiktionary
potocznie: osoba chodząca w garniturze
SJP.pl
związany z garniturem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) kraw. związany z garniturem, dotyczący garnituru
Wiktionary
(1.1) Czy tafta nadaje się na materiał garniturowy?
(1.1) Chcielibyśmy kupić kilka metrów materiału garniturowego.
Wiktionary
rzecz. garniak mrz., garnitur mrz., garniturek mrz.
Wiktionary
marny albo stary garnitur
SJP.pl
1. formacja wojskowa stacjonująca w określonym mieście lub twierdzy;
2. miejsce przebywania walczących; baza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. oddział wojska stacjonujący w danym miejscu
(1.2) wojsk. miejsce stałego stacjonowania garnizonu (1.1)
(1.3) wojsk. okres stałego stacjonowania garnizonu (1.1)
Wiktionary
Garnizon – określenie korpusu wojsk stacjonujących w określonym miejscu, dawniej w celu jego ochrony, obecnie zaś miejsce stacjonowania jest wykorzystywane jako baza wojskowa. Garnizonem nazywa się również miejscowość lub kilka położonych obok siebie miejscowości, w których stale lub czasowo rozmieszczone są jednostki wojskowe.
Wikipedia
(1.1) Stacjonujący w Katowicach garnizon wycofano do Krakowa.
(1.2) Jeszcze przed wybuchem wojny trafił do garnizonu w Cieszynie.
(1.3) Podczas letniego garnizonu w stolicy żołnierze pomogli w translokacji niektórych oddziałów szpitala.
Wiktionary
rzecz. garnizonowy mos.
przym. garnizonowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. garnizonowy mos.
przym. garnizonowy
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|garnison. < etym|franc|garnir.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) garrison; (1.2) garrison
* baskijski: (1.1) garnizio
* bułgarski: (1.1) гарнизон m.; (1.2) гарнизон m.
* francuski: (1.1) garnison ż.; (1.2) garnison ż.
* hiszpański: (1.2) guarnición ż.
* kataloński: (1.1) guarnició m.
* niemiecki: (1.1) Garnison ż.
* portugalski: (1.1) guarnição ż.; (1.2) guarnição ż., caserna ż.
* węgierski: (1.1) helyőrség, garnizon
* włoski: (1.1) guarnigione ż.; (1.2) guarnigione ż., caserma ż.
źródła.
== garnizon (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) przest. wojsk. garnizon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) helyőrség
Wiktionary
związany z garnizonem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z garnizonem, należący do garnizonu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przest. żołnierz pełniący służbę w garnizonie
Wiktionary
(1.1) Celina poszła na mszę do kościoła garnizonowego.
(2.1) Twierdza posiadała zbyt małą liczbę garnizonowych.
Wiktionary
rzecz. garnizon m., garnizonówka ż.
Wiktionary
dawniej: człowiek prowadzący wygodne życie na cudzy koszt; pieczeniarz, darmozjad, pasożyt
SJP.pl
garkotłuk;
1. pogardliwie o kucharzu lub kucharce;
2. lekceważąco o prymitywnej kobiecie
SJP.pl
związany z garnkiem
SJP.pl
zdrobnienie od: garnuszek
SJP.pl
zdrobnienie od: garnek; garnczek, garneczek, garczek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) małe naczynie, z którego się pije
(1.2) pojemność, zawartość garnuszka (1.1)
Wiktionary
rzecz. garnek mrz., garncarstwo n., garncarz mos.
przym. garncarski
Wiktionary
(1.1) kubek; gw-pl|Górny Śląsk|gorczek, gornczek.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
związany z garnuszkiem
SJP.pl
garnusznica bukowa - gatunek muchówki z rodziny pryszczarkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) etn. lud zamieszkujący stan Meghalaya w Indiach oraz przygraniczne obszary Bangladeszu;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) mężczyzna z ludu Garo (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) kobieta z ludu Garo (1.1)
Wiktionary
Garo – lud zamieszkujący stan Meghalaya w Indiach oraz przygraniczne obszary Bangladeszu. Nazywają sami siebie Achik-Mande (w języku garo: achik „wzgórze”, mande „lud”). Są drugim liczbowo ludem w Meghalaya i stanowią około jednej trzeciej populacji stanu. Ocenia się, że w sumie w Indiach i Bangladeszu mieszkają 2 miliony Garo (2001).
Garo wyznawali tradycyjną animistyczną religię Songsarek, obecnie jednak większość jest chrześcijanami, z przewagą baptyzmu.
Wikipedia
rzeka w południowo-zachodniej Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w południowo-zachodniej Francji;
Wiktionary
Garonna (fr. Garonne [ɡa.ʁɔn]) – rzeka w południowo-zachodniej Francji. Jej źródła znajdują się w Pirenejach na terytorium Hiszpanii.
W dużej części jej bieg znajduje się na terytorium Gujenny.
Wikipedia
IPA: ɡaˈrɔ̃nːa, AS: garõ•na
Wiktionary
przym. garoński
Wiktionary
przymiotnik od rzeki: Garonna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Garonną, dotyczący Garonny
Wiktionary
rzecz. Garonna ż.
Wiktionary
garrota;
1. średniowieczne narzędzie tortur - obręcz zaciskana na szyi
2. w dawnej Hiszpanii: kara śmierci przez uduszenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) broń mająca postać cienkiego paska materiału lub linki do uchwycenia oburącz i zaciśnięcia na szyi ofiary;
(1.2) urządzenie do wykonywania kary śmierci w Hiszpanii i Portugalii w XIX i XX wieku
Wiktionary
Garota (hiszp. garrote) – broń wykorzystywana od czasów starożytności przez zabójców do szybkiego duszenia ofiar. Jest to kawałek dość cienkiego, lecz wytrzymałego materiału, do uchwycenia oburącz i zaciskania na szyi ofiary.
Garota może być użyta do samoobrony, mimo iż w założeniu służy do nagłego ataku od tyłu. Jest bardzo łatwa do ukrycia.
Wikipedia
(1.1) Garota jest bronią wykorzystywaną do szybkiego duszenia ofiar.
Wiktionary
IPA: ɡaˈrɔta, AS: garota
Wiktionary
1. o cieście: rosnąć, fermentować;
2. o wietrze: wiać z boku, z ukosa;
3. nastawiać żagle odpowiednio do kierunku wiatru
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) kulin. o cieście: będąc pozostawionym na pewien czas, powiększać swoją objętość
(1.2) reg-pl|Poznań. przen. leżeć w łóżku, spać
(1.3) przen. środ. przebywać w więzieniu
(1.4) gw-pl|Łódź. środ. o cieście: rosnąć
Wiktionary
(1.1) Pączki trzeba zawsze garować w cieple.
(1.2) Będziesz do południa garował?! Też bym chciała garować tyle co ty.
(1.3) Zbychu garuje we Wronkach od lutego.
Wiktionary
rzecz. garowanie n.
Wiktionary
(1.2) wylegiwać się, polegiwać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|garować.
Wiktionary
IPA: ˌɡarɔˈvãɲɛ, AS: garovãńe
Wiktionary
czas. garować
Wiktionary
pomieszczenie w piekarni, w którym rośnie ciasto; gara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. pomieszczenie w piekarni, w którym rośnie ciasto na chleb
Wiktionary
IPA: ɡaˈrɔvʲɲa, AS: garovʹńa
Wiktionary
przymiotnik od: gar
SJP.pl
potrawa kuchni nigeryjskiej, przygotowywana z kassawy (mączki otrzymywanej z manioku)
SJP.pl
Garri albo gari – popularny zachodnioafrykański rodzaj żywności robiony z bulw manioku zwanej częściej kassawa. Słowo gari używane jest głównie w Nigerii (szczególnie przez ludzi Joruba) i w Ghanie.
Wikipedia
garota;
1. średniowieczne narzędzie tortur - obręcz zaciskana na szyi
2. w dawnej Hiszpanii: kara śmierci przez uduszenie
SJP.pl
1. dłoń jako narzędzie do złapania, nabrania czegoś;
2. pojemność garści, tyle, ile się w niej zmieści;
3. przenośnie: trochę, odrobinę, niewiele; kilku, paru, niewielu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dłoń złożona tak, aby móc coś zaczerpnąć lub chwycić
(1.2) ilość mieszcząca się w garści (1.1)
Wiktionary
(1.2) Pożyczyłem od sąsiada garść soli.
Wiktionary
IPA: ɡarʲɕt͡ɕ, AS: garʹść
Wiktionary
rzecz. nadgarstek m.
:: zdrobn. garstka ż., garsteczka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: garSĄ lub garSON] dawniej:
1. chłopak na posyłki w hotelu
2. kelner w restauracji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. chłopiec na posyłki, do drobnych posług w hotelu, restauracji, na statku pasażerskim, do pomocy w sklepie
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) boy
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|franc|garçon.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== garson (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) młodzian, młodzik
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡarˈsɔ̃w̃, AS: garsõũ̯
Wiktionary
(1.1) boy
Wiktionary
zdrobnienie od: garsonka
SJP.pl
przestarzale:
1. mieszkanie jednopokojowe; kawalerka;
2. małe mieszkanie mężczyzny do celów towarzyskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) małe mieszkanie dla jednej osoby
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. garsonka ż.
Wiktionary
(1.1) kawalerka
Wiktionary
1. dwuczęściowa sukienka, składająca się ze spódnicy i żakietu;
2. fryzura kobieca modna w latach dwudziestych XX wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odzież. kraw. ubiór damski złożony z żakietu i spódnicy
(1.2) daw. krótka kobieca fryzura
(1.3) gw-pl|Warszawa. kelnerka
Wiktionary
(1.1) Moja córka założyła tę garsonkę tylko raz, na wesele.
Wiktionary
IPA: ɡarˈsɔ̃nka, AS: garsõnka
Wiktionary
rzecz. garsoniera ż.
Wiktionary
(1.1) kostium
(1.2) na chłopczycę
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: garstka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: garstka
Wiktionary
IPA: ɡarˈstɛt͡ʃka, AS: garstečka
Wiktionary
rzecz. garść ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: garść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: garść
(1.2) niewiele
Wiktionary
(1.2) Na jego ostatni wykład przyszła garstka studentów.
Wiktionary
IPA: ˈɡarstka, AS: garstka
Wiktionary
rzecz. garść ż.
Wiktionary
rodzaj grzybów z rzędu kustrzebkowców
SJP.pl
Geopyxis (Pers.) Sacc. (garstnica) – rodzaj grzybów należący do rodziny Pyronemataceae.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mit. rel. hinduistyczne i buddyjskie bóstwo przedstawiane w postaci orła, zwykle o ludzkim ciele w złotych lub czerwonych barwach;
Wiktionary
Garuda – jedno z bóstw w hinduizmie i buddyzmie tybetańskim.
Garuda jest malezyjską odmianą Feniksa; w Japonii bóstwo to nosi nazwę Karura. Ten mityczny ptak widnieje w godłach Tajlandii i Indonezji, ponadto narodowe linie lotnicze w Indonezji to Garuda Indonesia.
Wikipedia
(1.1) I tak mężni, obdarzeni straszną mocą, a w szybkości dorównujący złotopióremu Garudzie dwaj groźni giganci podobni księżycowi i słońcu na niebie zmagali się, wyczekując uchybień nieprzyjaciela.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; pozycja stojąca, w której ugięte nogi są skrzyżowane w taki sposób, że prawe kolano znajduje się nad lewym (lub odwrotnie), a szczyt prawej stopy znajduje się za lewą łydką; plecy są wyprostowane; ramiona skrzyżowane są z przodu tułowia, tak aby lewe ramię było ponad prawym (lub odwrotnie przy odwrotnym splocie nóg), przedramiona ułożone są prostopadle do podłogi, a grzbiety dłoni przykrywają się
Wiktionary
(1.1) pozycja orła, orzeł
Wiktionary
1. wiatr wiejący z boku;
2. bieg statku w momencie, gdy wiatr dmie z boku żagla; gara
SJP.pl
Garuga – rodzaj roślin z rodziny osoczynowatych. Obejmuje cztery gatunki. Występują one w południowo-wschodniej Azji oraz w Australii i w zachodniej części Oceanii. Rośliny te zawierają kremowo lub różowo zabarwioną żywicę. Drzewa wykorzystywane jako źródło surowca drzewnego.
Wikipedia
słony sos ze sfermentowanych ryb, używany w kuchni starożytnego Rzymu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. hist. słony sos o wyrazistym smaku, sporządzany ze sfermentowanych ryb i wielu przypraw; podstawowy składnik wykwintnej kuchni starożytnego Rzymu;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) sos rybny
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|garum. < etym|gr|γάρον.
uwagi.
(1.1) por|hallec|allec.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) garum
* francuski: (1.1) garum m.
* hebrajski: (1.1) גארום
* łaciński: (1.1) garum n., liquamen n.
* niemiecki: (1.1) Garum n., Liquamen
* rosyjski: (1.1) гарум m.
* ukraiński: (1.1) гарум m.
źródła.
== garum (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. hist. garum
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) sos rybny
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|garum. < etym|gr|γάρον.
uwagi.
(1.1) por|hallec|allec.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) garum
* francuski: (1.1) garum m.
* hebrajski: (1.1) גארום
* łaciński: (1.1) garum n., liquamen n.
* niemiecki: (1.1) Garum n., Liquamen
* rosyjski: (1.1) гарум m.
* ukraiński: (1.1) гарум m.
źródła.
== garum (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. hist. garum
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Garus – regionalnie gęsta, słodka zupa owocowa, przyrządzana najczęściej z rozgotowanych gruszek, a także jabłek lub śliwek z dodatkiem mleka, jajek, mąki i przypraw, w odróżnieniu od większości innych słodkich zup podawana z okraszonymi ziemniakami.
Wikipedia
dawniej: gęsty i lepki, kleisty; mazisty, maziowaty
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
miasto i gmina w województwie mazowieckim nad rzeką Wilgą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Garwolin – miasto w województwie mazowieckim, siedziba władz gminy miejskiej Garwolin, gminy wiejskiej Garwolin i powiatu garwolińskiego.
Miasto położone jest nad rzeką Wilgą, przy skrzyżowaniu dróg S17 z 76.
Garwolin uzyskał lokację miejską przed 1423 rokiem. Miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego, położone w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego.
Wikipedia
IPA: ɡarˈvɔlʲĩn, AS: garvolʹĩn
Wiktionary
rzecz. garwolinianin m., garwolinianka ż.
przym. garwoliński
Wiktionary
mieszkaniec Garwolina
SJP.pl
mieszkanka Garwolina
SJP.pl
przymiotnik od: Garwolin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Garwolina, związany z Garwolinem
Wiktionary
rzecz. Garwolin m., garwolinianin m., garwolinianka ż.
Wiktionary
lokalnie: garwoliński
SJP.pl
duży garnek
SJP.pl
Gary – imię męskie wywodzące się z języków staroangielskiego i germańskiego wywodzące się od słowa „włócznia” lub „włócznik”. Inne odmiany tego imienia to Garry, Garri lub Garrie.
Wikipedia
garibaldczyk;
1. służący pod dowództwem gen. Giuseppe Garibaldiego w czasie walk narodowowyzwoleńczych we Włoszech
2. żołnierz utworzonego we Francji w 1914 roku legionu włoskiego, dowodzenego przez syna Giuseppe Garibaldiego - Ricciottiego
SJP.pl
przestarzałe:
1. rodzaj dwuosobowej gry w karty;
2. mały kapelusik damski z wywiniętym rondem;
3. czerwona koszula noszona przez powstańców Garibaldiego
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Garzyn (niem. Gelsendorf)– wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Krzemieniewo.
W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rolne – Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej Garzyn.
W miejscowości był przystanek kolejowy Garzyn.
Wikipedia
1. odmiana gołębia domowego, mającego zdolność bardzo silnego rozdymania wola; wolak, gardłacz;
2. stalowa tuleja nakładana na wylot lufy karabinu do strzelania granatami, używana w I wojnie światowej; gardłacz;
3. dawna ręczna broń palna mająca lejkowato rozszerzony wylot lufy; gardłacz;
4. ozdobne zakończenie rynny, najczęściej w kształcie paszczy zwierzęcej lub smoczej; gargulec, rzygacz, rzygulec, plwacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. wojsk. krótka ręczna broń palna z trąbkowatym wylotem lufy, strzelająca siekańcami, używana w Europie w XVII–XVIII wieku;
(1.2) wojsk. nasadka karabinowa do wystrzeliwania granatów, stosowana podczas I wojny światowej i w okresie międzywojennym;
(1.3) archit. dekoracyjne zakończenie rynny dachowej, rozpowszechnione w budownictwie gotyku i renesansu;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. hodowlana odmiana gołębia domowego, rasy zaliczane do grupy gołębi dętych
Wiktionary
Garłacz (także: gardłacz, szturmak, tromblon) – odprzodowa broń strzelecka wyposażona w lufę z charakterystycznym rozszerzeniem przy wylocie, w formie spłaszczonego lub zaokrąglonego lejka. Rodzaj dawnej strzelby, używanej głównie w XVI–XVIII wieku.
Wikipedia
(1.1) gardłacz, tromblon, szturmak, muszkieton, espingola
(1.2) granatnik karabinowy, granatnik nasadkowy
(1.3) gargulec, pluwacz, plwacz, rzygacz
Wiktionary
Gerlach; Gierlach; masyw górski w Tatrach Wysokich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. daw. najwyższy masyw górski w Tatrach;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Młodzież słuchała opowieści o wejściach na Garłucha.
Wiktionary
(1.1) Gerlach, Gierlach
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. ulica
Wiktionary
Gasa (dżong. མགར་ས་རྫོང་ཁག) – jeden z 20 dystryktów (dzongkhagów) w Bhutanie. Znajduje się w północnej części kraju, położony jest w obrębie Himalajów, graniczy z Tybetańskim Regionem Autonomicznym. W granicach tego dystryktu mieszczą się najwyższe szczyty górskie kraju, w tym Gankhar Puensum, czyli najwyższy niezdobyty szczyt świata. Powierzchnia Gasa wynosi 3081.77 km², zaś populacja liczy 2970 osób.
Wikipedia
IPA: ˈɡasa, AS: gasa
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Gąsawy (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Gąsawy (miasta w Polsce)
SJP.pl
antymonek galu
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) stpol. grać (na harfie, na dudach)
Wiktionary
(1.1) Apollo gądł na lutni, a boginie mu przyśpiewawały. sic.
Wiktionary
IPA: ɡɔ̃w̃ɕt͡ɕ, AS: gõũ̯ść
Wiktionary
czas. gędzić ndk., gądać ndk., gędlić ndk.
przym. gędziebny, gędcowy, gędziecki
rzecz. gędźba ż., gędziec m., gędca m., gędzenie n., gędzienie n., gęśle
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: gąska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: gąska
Wiktionary
IPA: ɡɔ̃w̃ˈsɛt͡ʃka, AS: gõũ̯sečka
Wiktionary
rzecz. gęsiówka ż., gęś ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) białystok. skórzany łącznik bijaka z trzymakiem w cepach
Wiktionary
rzecz. gązwa ż.
Wiktionary
Gąsewo – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów.
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa płockiego.
Wikipedia
pisklę gęsi; gąsię; gęsię
SJP.pl
1. przerywać palenie się, świecenie czegoś;
2. przerywać pracę urządzenia mechanicznego lub elektrycznego;
3. powodować blednięcie, ciemnienie czegoś;
4. tłumić, osłabiać;
5. pozbawiać kogoś pewności siebie; onieśmielać;
6. przewyższać kogoś pod jakimś względem; zaćmiewać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przerywać palenie
(1.2) zmniejszać blask
(1.3) techn. wyłączać urządzenie
(1.4) zaspokajać głód, pożądanie, potrzebę
(1.5) tłumić
(1.6) pot. speszyć, pozbawić pewności siebie
(1.7) sport. przyhamować piłkę
(1.8) o wapnie palonym: łączyć z wodą
Wiktionary
(1.1) Strażacy dzielnie gaszą pożar.
(1.1) No, gaś tego papierosa!
(1.2) Czarne chmury gaszą blask księżyca.
(1.3) Gaś natychmiast to radio! Mały zasypia.
(1.4) Gasili swe pragnienie długo i namiętnie.
(1.5) Łącznik głowicy z ramą jest kluczowym elementem gaszącym wibracje motocykla Junak.
(1.6) Franek strasznie zapalił się do tego pomysłu, ale szef go gasił na każdym kroku.
Wiktionary
IPA: ˈɡaɕit͡ɕ, AS: gaśić
Wiktionary
rzecz. gasidło n., gaśnik mrz., gaśnica ż., gaszenie n., dogaszanie n., dogaszenie n., pogaszenie n., wygaszanie n., wygaszenie n., zagaszanie n., zagaszenie n., zgaszanie n., zgaszenie n.
czas. dogaszać ndk., dogasić dk., pogasić dk., wygaszać ndk., wygasić dk., zagaszać ndk., zagasić dk., zgaszać ndk., zgasić dk.
przym. gaśniczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) narzędzie do gaszenia świec w formie metalowego stożka niejednokrotnie umocowywanego na kiju;
(1.2) daw. żart. nos
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po zakończeniu mszy wyszedł ministrant z gasidłem i zgasił wszystkie świece na ołtarzu.
Wiktionary
rzecz. gasiciel mos., gaszenie n., gaśnik mrz.
czas. gasić ndk., zgasić dk.
Wiktionary
(1.1) gaśnik
Wiktionary
pisklę gęsi; gęsię; gąsiątko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zool. pisklę gęsi
Wiktionary
IPA: ˈɡɔ̃w̃ɕɛ, AS: gõũ̯śe
Wiktionary
rzecz. gęsiówka ż., gęsina ż., gęś ż., gąsior m.
przym. gęsi
przysł. gesięgo
Wiktionary
(1.1) gąsiątko, gąska
Wiktionary
roślina śródziemnomorska z rodziny motylkowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. larwa motyla; także każdy owad o wielu odnóżach i bez skrzydeł;
(1.2) mot. techn. metalowa taśma umieszczana na spodzie niektórych pojazdów zastępująca koła i umożliwiająca im poruszanie się w trudnym terenie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po liściu chodziła jakaś obrzydliwa gąsienica.
(1.2) Wybuch miny uszkodził gąsienicę czołgu.
Wiktionary
IPA: ˌɡɔ̃w̃ɕɛ̇̃ˈɲit͡sa, AS: gõũ̯śė̃ńica
Wiktionary
rzecz. gąsienicznik mzw., gąsieniczniki lm nm., gąsienicznikowate lm nm.
:: zdrobn. gąsieniczka ż.
przym. gąsienicowy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|gónsióna.
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny liszkojadów
SJP.pl
podobny z wyglądu do gąsienicy
SJP.pl
potocznie: urządzenie poruszające się na gąsienicach
SJP.pl
przymiotnik od: gąsienica
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gąsienicą (larwa owada), dotyczący gąsienicy
(1.2) związany z gąsienicą (stalową taśmą), dotyczący gąsienicy
Wiktionary
IPA: ˌɡɔ̃w̃ɕɛ̇̃ɲiˈt͡sɔvɨ, AS: gõũ̯śė̃ńicovy
Wiktionary
rzecz. gąsienica ż., gąsieniczka ż., gąsienicznik m.
Wiktionary
1. mała gąsienica;
2. zdrobnienie od: gąsienica
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych; gąsienicznikowate
SJP.pl
o cechach gąsieniczkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
owad pasożytniczy z rodziny błonkówek
SJP.pl
Gąsienicznik (Ichneumon) – rodzaj błonkoskrzydłych z rodziny gąsienicznikowatych i podrodziny Ichneumoninae.
Przedstawiciele rodzaju są parazytoidami, których larwy rozwijają się w ciele żywicieli. Większość gatunków to endopasożyty porażające poczwarki motyli z grupy Macrolepidoptera. W rodzaju tym przeważają idiobionty, ale znaleźć tu można również koinobionty, które porażają larwę zanim ta przeobrazi się w poczwarkę. Istnieją zarówno gatunki wysoko polifagiczne, jak i ograniczone do jednego gatunku żywiciela.
Wikipedia
rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych; gąsieniczkowate
SJP.pl
Gąsienicznikowate (Ichneumonidae) – rodzina owadów z rzędu błonkoskrzydłych licząca ok. 30 tys. gatunków, w Polsce występuje ok. 3200.
Owady dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem kwiatowym, larwy są parazytoidami larw innych owadów. Samice gąsieniczników mają pokładełko, przy pomocy którego umieszczają jaja wewnątrz ciał ofiar. Gatunki wyposażone w krótkie pokładełko składają jaja w larwach żerujących na roślinach, natomiast samice gąsieniczników wyposażone w długie pokładełko potrafią zaatakować także larwy żerujące pod korą w drewnie.
Wikipedia
o cechach gąsienicznikowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
przestarzale: gąsienicowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
układ elektryczny zabezpieczający styki łączeniowe przed nadmiernym iskrzeniem
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: stokrotka
SJP.pl
Pacierzyczka, gąsionka (Scorpiurus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Obejmuje co najmniej 3 gatunki, poza tym wymieniane są w jego obrębie 4 do 8 gatunków. Występują w obszarze śródziemnomorskim, na północy sięgając do Europy Środkowej. W polskiej florze rodzaj nie ma swych przedstawicieli.
Wikipedia
1. samiec gęsi; gęsior
2. rodzaj dachówki w kształcie korytka, służąca do krycia kalenic i grzbietów dachów;
3. duże szklane naczynie, w którym przechowuje się wino lub sok;
4. w dawnej Polsce: kłoda drewniana krępująca ręce i szyję skazanego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. samiec gęsi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pękate naczynie szklane z wąską szyjką służące do przechowywania płynów oraz do produkcji win lub nalewek;
(2.2) bud. rodzaj dachówki;
(2.3) hist. narzędzie, w którym umieszczano ręce i szyję w celu wymierzenia kary;
(2.4) choreogr. etn. śląski taniec ludowy
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wzbija się kurzawa na piaszczystej drodze, wrzask gęsi miesza się z pokrzykiwaniem pastuszków, klaskanie biczów rozlega się szeroko w powietrzu, a nad całym tym gwarem panuje przeraźliwy krzyk sołtysowego gąsiora, który idzie, machając skrzydłami, przed stadem jakby wódz przed wojskiem.
(2.1) Zupełnie szpetne były pudła i pudełka, które ściśle przy sobie na półkach stojąc, okrywały ściany pstrokacizną barw wyblakłych lub zaśniedziałych, lecz przewyższały je w szpetności butle, butelki, gąsiory i słoje, płynami kolorów nijakich napełnione, a okrywające stoły, na których jeszcze więdły cytryny, gniły jabłka, czerstwiały bułki i spaloną żółtością od pstrego tła odznaczały się aż ku brudnej podłodze zwieszające się wieńce obwarzanków.
Wiktionary
IPA: ˈɡɔ̃w̃ɕɔr, AS: gõũ̯śor
Wiktionary
rzecz. gąsię n., gęsina ż.
:: zdrobn. gąsiorek m.
:: fż. gęś ż.
przym. gąsiorowy, gęsi
Wiktionary
(1.1) rzad. war. gęsior
(2.1) bania, baniak
Wiktionary
1. zdrobnienie od: gąsior;
2. niewielki ptak wędrowny z rodziny dzierzbowatych
SJP.pl
Gąsiorek, dzierzba gąsiorek (Lanius collurio) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny dzierzb (Laniidae). Zamieszkuje Europę i Azję, zimuje w Afryce. W Polsce liczny ptak lęgowy. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
podobny z wyglądu do gąsiora
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawniej: przyrząd gaszący świeczkę w chwili dopalania się jej do oznaczonego miejsca
SJP.pl
materiał do gaszenia łuku elektrycznego w łączniku
SJP.pl
1. mała gęś; zdrobnienie od: gęś;
2. lekceważąco o kobiecie ograniczonej umysłowo, naiwnej;
3. późnojesienny grzyb jadalny z rodziny bedłkowatych; zielonka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: gęś
(1.2) mikol. grzyb z rodzaju nazwa systematyczna|Tricholoma|ref=tak.;
(1.3) techn. hutn. półwyrób hutniczy odlewany z surówki
Wiktionary
Tricholoma (Fr.) Staude (gąska) – rodzaj grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae).
Wikipedia
(1.1) Sierotka Marysia pasła gąski na łące.
(1.2) Wybraliśmy się do lasu na gąski.
Wiktionary
IPA: ˈɡɔ̃w̃ska, AS: gõũ̯ska
Wiktionary
zob. gęś.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. lub rzad. mężczyzna z Gaskonii
Wiktionary
rzecz. Gaskonia ż., Gaskończyk mos., gaskonada ż., gaskoński mrz.
:: fż. Gaskonka ż.
przym. gaskoński
Wiktionary
(1.1) współcz. Gaskończyk
Wiktionary
pyszałkowate zachowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. chełpliwość, pyszałkowatość, bufonada, samochwalstwo
Wiktionary
(1.1) Do tych przede wszystkim kartek odnosi się opinia Mikulskiego o „biograficznej gaskonadzie" Pola. Wiarygodność ich kwestionował również Stanisław Pigoń.
Wiktionary
IPA: ˌɡaskɔ̃ˈnada, AS: gaskõnada
Wiktionary
rzecz. gaskoński mrz., Gaskończyk mos., Gaskon mos., Gaskonka ż.
przym. gaskoński
Wiktionary
mieszkaniec lub ktoś pochodzący z Gaskonii (historycznej dzielnicy Francji)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna z Gaskonii
Wiktionary
rzecz. Gaskonia ż., Gaskon mos., gaskonada ż., gaskoński mrz.
:: fż. Gaskonka ż.
przym. gaskoński
Wiktionary
(1.1) daw. lub rzad. Gaskon
Wiktionary
kraina historyczna we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji;
Wiktionary
Gaskonia (fr. Gascogne, gask. Gasconha) – kraina historyczna w południowo-zachodniej Francji, która przed rewolucją francuską (1789) miała status prowincji. Współcześnie jej terytorium znajduje się w regionie administracyjnym Nowa Akwitania. Na jej obszarze znajdują się departamenty: Landy, Pireneje Atlantyckie, Gers, Pireneje Wysokie (w całości), południowa część departamentu Lot i Garonna, południowo-zachodnia departamentu Tarn i Garonna i zachodnia departamentu Górna Garonna. Jej historyczną stolicą jest miasto Auch.
Wikipedia
rzecz. gaskoński mrz., Gaskończyk mos., Gaskonka ż., Gaskon mos.
przym. gaskoński
Wiktionary
mieszkanka Gaskonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta z Gaskonii; mieszkanka tej krainy
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Gaskonia ż., gaskonada ż., gaskoński mrz.
:: fm. Gaskończyk mos.
przym. gaskoński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Gaskończyk.
* białoruski: (1.1) гасконка ż.
* czeski: (1.1) Gaskoňka ż.
* francuski: (1.1) Gasconne ż.
* rosyjski: (1.1) гасконка ż.
* słowacki: (1.1) Gaskonka ż.
* słoweński: (1.1) Gaskonjka ż.
* ukraiński: (1.1) гасконка ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. Gaskonia ż., gaskonada ż., gaskoński mrz.
:: fm. Gaskończyk mos.
przym. gaskoński
Wiktionary
przymiotnik od: Gaskonia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gaskonią lub Gaskończykami, dotyczący Gaskonii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. dialekt używany w Gaskonii;
Wiktionary
IPA: ɡaˈskɔ̃j̃sʲci, AS: gaskõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gaskon mos., Gaskonia ż., Gaskończyk mos., Gaskonka ż., gaskonada ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem gaskońskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem gaskońskim
(1.3) spisany, stworzony w języku gaskońskim
Wiktionary
IPA: ɡaˈskɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: gaskõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
o cechach gąskowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Gąskowate (Tricholomataceae R. Heim ex Pouzar) – rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców (Agaricales).
Wikipedia
o cechach gąskowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
[czytaj: gaslajter] manipulator stosujący gaslighting
SJP.pl
[czytaj: gaslajterka] manipulatorka stosująca gaslighting
SJP.pl
[czytaj: gaslajting] przemoc psychiczna polegająca na manipulowaniu drugą osobą w taki sposób, że ofiara przestaje ufać własnym osądom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. manipulacja polegająca na wpieraniu komuś problemów psychicznych lub niewłaściwego rozumienia rzeczywistości;
Wiktionary
Gaslighting – forma psychologicznej manipulacji, w której osoba lub grupa osób umyślnie tworzy w osądzie ofiary wątpliwości wobec własnej pamięci czy percepcji, często wywołując u niej dysonans poznawczy i inne stany, takie jak niskie poczucie własnej wartości.
Wikipedia
1. przestawać się palić, płonąć, świecić;
2. tracić intensywność;
3. tracić na wartości lub na ważności w porównaniu z kimś albo z czymś;
4. tracić zapał, energię, pewność siebie;
5. tracić siły, umierać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zgasnąć)
(1.1) o źródle światła lub ciepła, o uczuciach zanikać, zmniejszać swoją moc, siłę
Wiktionary
(1.1) Ognisko już gaśnie. Zaraz będzie można upiec ziemniaki.
Wiktionary
IPA: ˈɡasnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: gasnõńć
Wiktionary
czas. zgasnąć dk., przygasać ndk., przygasnąć dk., wygasać ndk., wygasnąć dk.
przym. gaśniczy
rzecz. gaśnięcie n., wygaśnięcie n.
Wiktionary
przenośny zbiornik zawierający środki gaśnicze, używany do gaszenia pożarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. przenośny przyrząd do gaszenia pożaru;
(1.2) środ. więz. nos
Wiktionary
Gaśnica – urządzenie (najczęściej przenośne) służące do gaszenia pożarów. Mniejsze gaśnice stosuje się w samochodach, większe w obiektach publicznych i przemysłowych. Istnieją także agregaty gaśnicze złożone z jednej lub większej liczby dużych gaśnic zaopatrzonych we wspólną dyszę i umieszczonych na dwukołowym podwoziu oraz zestawy gaśnicze na wózku trolley2 - zestawy takie składają się z kilku gaśnic przez co zwiększona jest skuteczność gaśnicza.
Wikipedia
(1.1) Ogień można zagasić gaśnicą lub zdusić kocem.
Wiktionary
IPA: ɡaɕˈɲit͡sa, AS: gaśńica
Wiktionary
rzecz. gaśnicowy m., gaszenie n.
czas. gasić ndk.
przym. gaszący, gaśniczy, gaśnicowy
Wiktionary
→ gaśnica
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gaśnicą
Wiktionary
rzecz. gaśnica ż.
Wiktionary
stosowany przy gaszeniu pożaru
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przeznaczony do gaszenia pożarów
Wiktionary
(1.1) Wkrótce rozpoczęto akcję gaśniczą, gdy po okolicznych wsiach zajęczały syreny.
(1.1) Największą atrakcją była finałowa kąpiel w pianie gaśniczej, wytworzonej przez specjalny agregat.
Wiktionary
IPA: ɡaɕˈɲit͡ʃɨ, AS: gaśńičy
Wiktionary
rzecz. gaśnica ż., gaszenie n., gaśnięcie n.
czas. gasić, gasnąć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gasnąć.
Wiktionary
IPA: ɡaɕˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: gaśńė̃ńće
Wiktionary
czas. gasnąć
przym. gaśniczy
rzecz. wygaśnięcie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stożkowate narzędzie do gaszenia świec
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Najpopularniejszym i najprostszym gaśnikiem był jednak wykonany z blachy stożek na drewnianej rączce.
Wiktionary
czas. gasić ndk., zgasić dk.
rzecz. gasidło n.
Wiktionary
Gąsocin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim, w gminie Sońsk.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gąsocin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
rodzaj grzybów podstawkowych z rzędu bedłkowców
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: gaspaczo] hiszpańska zupa, chłodnik przyrządzany z warzyw; gazpacho
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
dawny, miękki kapelusz pilśniowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gaspol S.A. (stylizowane GASPOL S.A.) − przedsiębiorstwo specjalizujące się w dostarczaniu energii. Pod marką GASPOL sprzedaje rozwiązania oparte na gazie płynnym (LPG), skroplonym gazie ziemnym (LNG), a także systemy hybrydowe. Spółka należy do koncernu SHV Energy z siedzibą w Hoofddorp (Holandia).
Wikipedia
z języka niemieckiego: śpiewka uliczna, szlagier
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) buddyjski gest złożenia i podniesienia rąk, wyrażający pozdrowienie i wdzięczność;
Wiktionary
Gasshō (jap. 合掌) – (1) składanie rąk do modlitwy, modlić się do Buddy poprzez złożenie płasko dłoni na wysokości głowy lub piersi, w postawie stojącej; (2) trójkątna rama dachu krytego strzechą
W Reiki złożone dłonie, jak do modlitwy chrześcijańskiej, podniesione na wysokość serca.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
obcokrajowiec zatrudniony czasowo w kraju wysoko rozwiniętym, najczęściej jako tania siła robocza; gastarbeiter
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) obcokrajowiec będący czasowo na emigracji zarobkowej (często jako tania siła robocza) w kraju wysoko rozwiniętym
Wiktionary
IPA: ˌɡastarˈbajtɛr, AS: gastarbai ̯ter
Wiktionary
[czytaj: gastarbajter] obcokrajowiec zatrudniony czasowo w kraju wysoko rozwiniętym, najczęściej jako tania siła robocza; gastarbajter
SJP.pl
Gastarbeiter (wym. MAF: [ˈɡastʔaʁˌbaɪ̯tɐ], posłuchaj; z niem. „pracownik gościnny”) – określenie robotników cudzoziemskich przybywających do Republiki Federalnej Niemiec (Niemiec Zachodnich) na pobyt tymczasowy w celu podjęcia pracy.
Wikipedia
rząd roślin, sukulentów z rodziny złotogłowowatych (dawniej: aloesowatych), niektóre gatunki uprawiane są w celach ozdobnych
SJP.pl
Gasteria (Gasteria Duval) – rodzaj sukulentów z rodziny złotogłowowatych. Obejmuje 26 gatunków. Występują one głównie w przylądkowej części południowej Afryki, w większości rosnąc w Karru. Sprowadzone zostały wcześnie do Europy – uprawiane są w Anglii od 1730 roku. Ze względu na łatwość tworzenia mieszańców – mnóstwo ich uzyskano w wyniku hodowli.
Nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiego słowa gaster = żołądek i nadana została ze względu na kształt kwiatów.
Wikipedia
skrót od: gastronomia, gastronomiczny
SJP.pl
ból brzucha połączony z niestrawnością
SJP.pl
jama gastralna - przestrzeń w ciele jamochłonów, w której odbywa się wstępne trawienie pokarmu; jama chłonąco-trawiąca
SJP.pl
zabieg operacyjny polegający na częściowym lub całkowitym wycięciu żołądka, wykonywany najczęściej w wyniku jego owrzodzenia lub w przebiegu choroby nowotworowej
SJP.pl
Gastrektomia (łac. gastrectomia, gr. gastěr = żołądek + ektomě = wycięcie) – całkowita lub prawie całkowita resekcja żołądka w wyniku chirurgicznego zabiegu operacyjnego.
Gastrektomię wykonuje się w przypadkach leczenia nowotworu lub perforacji ściany żołądka przez wrzód. Pierwszą udaną gastrektomię wykonał w 1881 roku Theodor Billroth w przypadku choroby raka żołądka.
Wikipedia
preparat magnezowy stosowany w leczeniu nadkwaśności
SJP.pl
nieżyt żołądka
SJP.pl
potocznie:
1. wzmożony apetyt po zażyciu środków odurzających; gastrofaza;
2. branża gastronomiczna
SJP.pl
wewnętrzna jama gastruli mająca postać worka, którego ściany tworzy endoderma; archenteron, prajelito, jelito pierwotne
SJP.pl
Gastrocel, jama gastruli – ograniczona endodermą pierwotna jama ciała występująca w rozwoju zarodkowym na etapie gastruli powstająca w pierwszej fazie gastrulacji. Wraz z pragębą i ograniczającą gastrocel endodermą tworzą prajelito.
Wikipedia
preparat ziołowy, stosowany w dolegliwościach układu pokarmowego
SJP.pl
Gastroderma – wewnętrzna warstwa komórek u niższych zwierząt:
Odpowiednikiem gastrodermy parzydełkowców jest u innych wyższych zwierząt entoderma.
Wikipedia
przedstawienie teatralne, w którym jedzenie odgrywa znaczną rolę
SJP.pl
specjalista w zakresie gastroenterologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. zob. gastrolog.
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka specjalistka gastroenterologii
Wiktionary
Gastroenterologia (ang. gastroenterology) – dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Badaniem samego żołądka zajmuje się gastrologia.
Wikipedia
(1.1) Muszę iść do gastroenterologa, żeby zrobić gastroskopię.
(2.1) Żona Kowalewskiego jest gastroenterologiem.
Wiktionary
IPA: ˌɡastrɔɛ̃ntɛˈrɔlɔk, AS: gastroẽnterolok
Wiktionary
rzecz. gastroenterologia ż.
:: fż. gastroenterolożka ż.
przym. gastroenterologiczny
przysł. gastroenterologicznie
Wiktionary
(1.1) gastrolog
Wiktionary
dział medycyny zajmujący się fizjologią, rozpoznawaniem i leczeniem chorób układu pokarmowego, najczęściej żołądka i jelit; gastrologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego i gruczołów trawiennych;
Wiktionary
Gastroenterologia (ang. gastroenterology) – dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Badaniem samego żołądka zajmuje się gastrologia.
Wikipedia
(1.1) Gastroenterologia to nauka o chorobach żołądka, dwunastnicy, jelita cienkiego i grubego, a także wątroby, trzustki oraz dróg żółciowych.
Wiktionary
rzecz. gastroenterolog m.
przym. gastroenterologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gastroenterolog m.
przym. gastroenterologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gastroenterology
* baskijski: (1.1) gastroenterologia
* duński: (1.1) gastroenterologi w.
* hiszpański: (1.1) gastroenterología ż.
* niemiecki: (1.1) Gastroenterologie ż.
* rosyjski: (1.1) гастроэнтерология ż.
* włoski: (1.1) gastroenterologia ż.
źródła.
== gastroenterologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. gastroenterologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z gastroenterologią, dotyczący gastroenterologii
Wiktionary
rzecz. gastroenterologia ż., gastroenterolog mos. / ż.
przysł. gastroenterologicznie
Wiktionary
(1.1) gastrologiczny
Wiktionary
potocznie: wzmożony apetyt po zażyciu środków odurzających; gastro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. wilczy głód, wzmożony apetyt występujący głównie po zażyciu narkotyków (paleniu marihuany) lub po wypiciu alkoholu
Wiktionary
(1.1) (…) tam to tylko po imprezie na gastrofazę – napchać się, popić i zapomnieć.
Wiktionary
rodzaj fiberoskopu do badania wnętrza żołądka oraz operacyjnych zabiegów endoskopowych
SJP.pl
badanie lekarskie obrazujące górny odcinek przewodu pokarmowego; panendoskopia, gastroskopia
SJP.pl
granulat ziołowy, stosowany przy dolegliwościach żołądkowych
SJP.pl
specjalista w dziedzinie gastrologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób układu pokarmowego, gruczołów trawiennych i dróg żółciowych
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka specjalistka gastrologii
Wiktionary
(1.1) Zamiast ciągle brać krople żołądkowe, może powinieneś iść do gastrologa?
(2.1) Córka Wiśniewskiego jest gastrologiem.
Wiktionary
IPA: ɡaˈstrɔlɔk, AS: gastrolok
Wiktionary
rzecz. gastrologia ż.
przym. gastrologiczny
przysł. gastrologicznie
Wiktionary
(1.1) gastroenterolog
Wiktionary
1. dział medycyny zajmujący się fizjologią, rozpoznawaniem i leczeniem schorzeń układu pokarmowego, najczęściej żołądka i jelit; gastroenterologia;
2. oddział gastrologiczny w szpitalu
SJP.pl
Gastroenterologia (ang. gastroenterology) – dziedzina medycyny zajmująca się czynnościami i schorzeniami układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, odbytu i gruczołów trawiennych (wątroba, trzustka) oraz dróg żółciowych. Badaniem samego żołądka zajmuje się gastrologia.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z gastrologią, dotyczący gastrologii
Wiktionary
rzecz. gastrologia ż., gastrolog mos.
Wiktionary
(1.1) gastroenterologiczny
Wiktionary
1. pracownik zakładu gastronomicznego
2. specjalista w dziedzinie sztuki kulinarnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kulin. specjalista w dziedzinie gastronomi
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gastronomia ż.
przym. gastronomiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* duński: (1.1) gastronom w.
źródła.
== gastronom (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
(1.1) gastronom
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. gastronomia ż.
przym. gastronomiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gastronomia ż.
przym. gastronomiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* duński: (1.1) gastronom w.
źródła.
== gastronom (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
(1.1) gastronom
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. ogół barów, restauracji i innych miejsc, gdzie odpłatnie podaje się posiłki, napoje;
2. sztuka przyrządzania smacznych, wykwintnych potraw; sztuka kulinarna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) działalność produkcyjno-usługowa, obejmująca prowadzenie restauracji, barów itp.
(1.2) sztuka przyrządzania potraw
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gastronomiczny, gastryczny
frazeologia.
mała gastronomia
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gastronomy
* bułgarski: (1.2) гастрономия ż.
* niemiecki: (1.1) Gastronomie ż.; (1.2) Gastronomie ż.
* rosyjski: (1.2) гастрономия ż.
* ukraiński: (1.1) гастрономія ż.
* węgierski: (1.2) gasztronómia
źródła.
== gastronomia (język baskijski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q8752 (eus)-Xabier Cañas-gastronomia.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gastronomia, sztuka kulinarna
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɡastrɔ̃ˈnɔ̃mʲja, AS: gastrõnõmʹi ̯a
Wiktionary
przym. gastronomiczny, gastryczny
Wiktionary
1. związany z ogółem zakładów żywieniowych, barów, restauracji, bufetów, stołówek;
2. związany z tajnikami przyrządzania potraw
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gastronomią, dotyczący gastronomii
Wiktionary
(1.1) Podczas EKOPIKNIKU czynne było również zaplecze gastronomiczne, gdzie oferowano bigos, grochówkę, ciastka i napoje.
(1.1) Zaplanowano parkingi dla samochodów osobowych i autobusów, pawilon gastronomiczny, magazyn sprzętu, modernizację istniejącego budynku.
Wiktionary
IPA: ˌɡastrɔ̃nɔ̃ˈmʲit͡ʃnɨ, AS: gastrõnõmʹičny
Wiktionary
rzecz. gastronom m., gastronomia ż., gastronomik m.
przysł. gastronomicznie
Wiktionary
(1.1) kulinarny, kucharski
Wiktionary
gastronom;
1. pracownik zakładu gastronomicznego;
2. specjalista w dziedzinie sztuki kulinarnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) eduk. szkoła zawodowa o profilu gastronomicznym
Wiktionary
przym. gastronomiczny
Wiktionary
w medycynie: chirurgiczne zmniejszenie żołądka
SJP.pl
[czytaj: gastropTO-zis] w medycynie: opadnięcie, obniżenie żołądka
SJP.pl
potocznie: miejsce, w którym można szybko coś zjeść; punkt gastronomiczny
SJP.pl
przyrząd optyczny umożliwiający oglądanie wnętrza żołądka i wykonywanie zabiegów; wziernik żołądkowy
SJP.pl
Gastroskop – urządzenie służące do wykonywania gastroskopii, czyli wziernikowania żołądka.
Początkowo, pod koniec XIX w., gastroskop był długą (ok. 65 cm), sztywną rurą o średnicy ok. 9–10 mm. Następnie zaczęto używać instrumentów półsztywnych, a wreszcie giętkich. Wraz z pojawieniem się panendoskopów - giętkich endoskopów ze sterowaną końcówką - używania gastroskopów zarzucono, jako mniej wygodnych, niebezpiecznych i nie umożliwiających obejrzenia całego przełyku i żołądka oraz niedających w ogóle możliwości zbadania dwunastnicy.
Wikipedia
badanie lekarskie obrazujące górny odcinek przewodu pokarmowego; panendoskopia, gastrofiberoskopia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wziernikowanie górnego odcinka przewodu pokarmowego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dolegliwości towarzyszące gastroskopii zmniejsza miejscowe znieczulenie gardła.
Wiktionary
(1.1) gastrofiberoskopia, panendoskopia
Wiktionary
zabieg operacyjny polegający na wytworzeniu sztucznej przetoki (kanału) przez powłoki brzuszne do żołądka, umożliwiający choremu bezpośrednie podawanie pokarmów i płynów
SJP.pl
Gastrostomia – przetoka między środowiskiem zewnętrznym a żołądkiem. Jest stosowana w celu podawania substancji odżywczych u osób z niedrożnym przełykiem, na przykład w wyniku nowotworu lub powikłań po oparzeniu. Gastrostomia zakładana jest również przy schorzeniach neurologicznych z zaburzonym aktem połykania i u osób w śpiączkach.
Wikipedia
technika związana z działalnością firm gastronomicznych
SJP.pl
metoda diagnostyczna do oznaczania kwaśności soku żołądkowego
SJP.pl
operacyjne otwarcie żołądka poprzez nacięcie jego ściany, wykonywane w celu oceny jego wnętrza lub ewentualnego przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego
SJP.pl
osoba zwiedzająca miejsca powiązane z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw
SJP.pl
kobieta zwiedzająca miejsca powiązane z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw
SJP.pl
związany ze zwiedzaniem miejsc powiązanych z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw
SJP.pl
zwiedzanie miejsc powiązanych z jedzeniem w celu smakowania nowych potraw
SJP.pl
wczesne stadium rozwojowe zarodka zwierząt i człowieka następujące po blastuli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. wczesne stadium rozwojowe zarodka większości zwierząt oraz człowieka;
Wiktionary
Gastrula – stadium rozwojowe zarodka większości zwierząt (w tym człowieka) powstające z blastuli w procesie gastrulacji.
U dwuwarstwowców (Diblastica), w tym gąbek (Porifera), jest zbudowana z dwóch warstw komórek: ektodermy (z której powstaje powłoka ciała) i endodermy (z której powstaje prajelito) nazywanych listkami zarodkowymi. Otaczają one pierwotną jamę ciała, czyli gastrocel. W obrębie endodermy tworzy się prajelito z otworem – pragębą (gastropor).
Wikipedia
(1.1) Proces tworzenia się gastruli (z blastuli) nosi nazwę gastrulacji.
Wiktionary
IPA: ɡaˈstrula, AS: gastrula
Wiktionary
rzecz. gastrulacja ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zarodek
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gastrulacja ż.
frazeologia.
etymologia. etym|gr|γαστήρ. → brzuch, żołądek
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gastrula
* baskijski: (1.1) gastrula
* czeski: (1.1) gastrula ż.
* francuski: (1.1) gastrula ż.
* hiszpański: (1.1) gástrula ż.
* litewski: (1.1) gastrulė
* portugalski: (1.1) gástrula ż.
* rosyjski: (1.1) гаструла ż.
* słowacki: (1.1) gastrula ż.
* ukraiński: (1.1) гаструла ż.
źródła.
== gastrula (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biol. gastrula
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
proces przekształcania się zarodka zwierząt i człowieka ze stadium blastuli w gastrulę
SJP.pl
Gastrulacja (ang. gastrulation) – faza w rozwoju zarodka zwierząt, następująca po bruzdkowaniu. W wyniku gastrulacji powstaje gastrula. W procesie gastrulacji dochodzi do zgrupowania komórek pełniących podobne funkcje w organizmie.
Istotą gastrulacji jest wytworzenie dwóch lub trzech listków zarodkowych z pojedynczej warstwy blastuli. Może to zachodzić na następujące sposoby:
Wikipedia
dotyczący żołądka, wspomagający żołądek itp. (np. lek gastryczny, zaburzenia gastryczne); żołądkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) żołądkowy
(1.2) spowodowany niestrawnością
Wiktionary
rzecz. gastronomia ż.
Wiktionary
osoba chora przewlekle na żołądek lub jelita
SJP.pl
osoba chora przewlekle na żołądek lub jelita
SJP.pl
hormon przewodu pokarmowego, pobudzający komórki gruczołowe żołądka do wydzielania soku żołądkowego
SJP.pl
Gastryna – hormon produkowany przez komórki G zlokalizowane w części odźwiernikowej żołądka oraz w początkowej części dwunastnicy. Gastryna nie jest jednolitym hormonem, składa się z mieszanki różnych związków. Do głównych jej działań fizjologicznych zalicza się stymulację wydzielania kwasu solnego oraz wpływ na prawidłowy stan błony śluzowej żołądka.
Wikipedia
w gwarze łowieckiej: kuper u ptaków
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. gęste skupisko roślin; gęstwina, gąszcz (r. żeński);
2. nagromadzenie osób lub rzeczy w jednym miejscu; gęstwina;
3. nadmierna i nieuporządkowana ilość jakichś informacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński
(1.1) gęste skupienie drzew lub krzewów
(1.2) kulin. gęsty sos pochodzenia indyjskiego, owocowo-warzywny, na bazie octu lub wina, często z dodatkiem rodzynek, śliwek lub fig
(1.3) przen. nieuporządkowane zbiorowisko przedmiotów, osób, faktów, zjawisk
Wiktionary
Gąszcz – polski telewizyjny film fabularny z 1974 r., w reżyserii Andrzeja Konica. Film ten należy do cyklu Najważniejszy dzień życia.
Wikipedia
IPA: ɡɔ̃w̃ʃt͡ʃ, AS: gõũ̯šč
Wiktionary
rzecz. gęstość ż., gęstwina ż., gęstnienie n., gąszczak m., Gąszczówka ż., Gąszcze nmos., Gąszczyk m./ż., gąszczaki nmos., zagęstnik mrz.
:: zdrobn. gąszczyk m.
czas. zagęścić, gęstnieć ndk.
przym. gęsty, gęstawy
przysł. gęsto, gęstawo
Wiktionary
(1.1) gęstwina
(1.2) czatnej, chutney
Wiktionary
rodzaj ptaków śpiewających
SJP.pl
zdrobniale o gachu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gasić.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Za bohaterstwo podczas akcji gaszenia pożaru dostał medal.
Wiktionary
IPA: ɡaˈʃɛ̃ɲɛ, AS: gašẽńe
Wiktionary
rzecz. gasidło n., gaśnica ż., zgaszenie n., dogaszanie n., dogaszenie n.
czas. gasić ndk., zgasić dk., dogaszać ndk., dogasić dk.
przym. gaśniczy
przysł. gaśniczo
Wiktionary
masyw górski w Karakorum
SJP.pl
Gaszerbrum lub Gasherbrum – masyw górski w Karakorum na granicy Chin i Pakistanu. Leży na wschód od lodowca Baltoro.
W skład grupy wchodzi siedem głównych szczytów (w tym 3 ośmiotysięczniki):
Wikipedia
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gaszowice
SJP.pl
Gaszyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wieluń.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Gaszyński:
Wikipedia
starożytne miasto w Palestynie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. pas, przepaska na biodra
(1.2) stpol. spodnie
Wiktionary
Gat (hebr. גַּת) – jedno z pięciu starożytnych filistyńskich miast-państw, mieszczące się w północno-wschodniej części Filistei. Miasto jest często wymieniane w Biblii, ponadto jego istnienie potwierdzają również źródła egipskie.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.2) gace
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gacny
rzecz. gace, gacica, gacie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== gat (język afrykanerski.) ==
thumb|gat (1.1)
wymowa.
audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-gat.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) otwór
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡat, AS: gat
Wiktionary
przym. gacny
rzecz. gace, gacica, gacie
Wiktionary
(1.2) gace
Wiktionary
skrót od: gatunek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w środkowej części obwodu leningradzkiego;
Wiktionary
Gatczyna (ros. Гатчина) – miasto w Rosji, w centralnej części obwodu leningradzkiego, 45 km na południowy zachód od Petersburga. Centrum administracyjne rejonu gatczyńskiego. Pierwsze wzmianki z 1499. Prawa miejskie 11 listopada 1796. Powierzchnia miasta wynosi 29 km². 89,3 tys. mieszkańców (2021). Gatczyna jest przemysłowym, naukowym, kulturalnym i edukacyjnym centrum obwodu leningradzkiego. Gatczyński Państwowy artystyczno-architektoniczny pałacowo-parkowy muzeum-rezerwat Gatczyna, a także historyczne centrum miasta znajdują się na Liście światowego dziedzictwa UNESCO
Wikipedia
przym. gatczyński
Wiktionary
(1.1) Trock (1923-1929), Krasnogwardiejsk (1929-1944)
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gatczyną, dotyczący Gatczyny
Wiktionary
(1.1) Jednym z pierwszych posunięć nowego monarchy było wydanie jego gatczyńskim batalionom przywileju triumfalnego wkroczenia do Petersburga.
Wiktionary
rzecz. Gatczyna ż.
Wiktionary
[czyta: gejt] bramka kontrolna na lotnisku
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) socjol. koncepcja według której dziennikarz przy selekcji oraz przekazywaniu informacji nie kieruje się jedynie zasadą obiektywizmu, lecz również swoimi doświadczeniami oraz subiektywnym gustem;
Wiktionary
Gatekeeping (selekcja informacji) – hasło po raz pierwszy zastosował David Manning White (1917–1993). W jego koncepcji, przy selekcji oraz przekazywaniu informacji dziennikarz nie kieruje się jedynie zasadą obiektywizmu, lecz także swoimi doświadczeniami oraz subiektywnym gustem.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|gatekeeping.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gatekeeping
* ukraiński: (1.1) гейткіпінг m.
źródła.
== gatekeeping (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) socjol. gatekeeping
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|gatekeeping.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gatekeeping
* ukraiński: (1.1) гейткіпінг m.
źródła.
== gatekeeping (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) socjol. gatekeeping
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
maszyna służąca do przecierania kłód drzewnych na tarcicę i elementy drewniane; trak; tracznica
SJP.pl
Pilarka ramowa (trak ramowy, gater) – maszyna stosowana w tartakach w celu przecierania drewna okrągłego na tarcicę obrzynaną oraz nieobrzynaną. Przecieranie odbywa się za pomocą jednej lub wielu pił rozpiętych na ramie poruszającej się ruchem posuwisto-zwrotnym. W zależności od kierunku ruchu piły rozróżnia się pilarki ramowe pionowe i poziome.
Wikipedia
[czytaj: gejts] nazwisko, m.in. Bill Gates (właść. William Henry Gates III), amerykański przedsiębiorca, współzałożyciel firmy Microsoft
SJP.pl
Osoby
Wikipedia
[czytaj: gejtłej] komputer, urządzenie lub program umożliwiający współpracę różnych typów sieci
SJP.pl
Kultura:
Wikipedia
[czytaj: gata albo gatha] rodzaj liturgicznych hymnów religijnych zawartych w świętych księgach religii staroirańskiej
SJP.pl
Gāthā (chiń. jie (偈); kor. ge (게); jap. ge; wiet. kệ * chiń. jiatuo (伽陀); kor. kat'a (gata) (가타); jap. kata; wiet. già-đà) – w sanskrycie dosłownie wiersz, hymn.
Typ najczęściej czterowersowego wiersza lub dłuższego hymnu. Hymny były częścią składową sutr. Gatha jako krótszy wiersz była używana przez patriarchów linii medytacyjnej buddyzmu (chin. chan; jap. zen) do ukazywania swojego zrozumienia buddyzmu. Gatha służyła więc wyrażeniu swego oświecenia. Wypowiadano ją także w czasie przekazu Dharmy przez mistrza uczniowi. Dlatego też jest gatha ściśle związana z zenem i każdy uczeń w chwili oświecenia tworzył wiersz.
Wikipedia
Wikipedia
zdrobnienie od: gacie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zdrobn. od gacie
Wiktionary
IPA: ˈɡatʲci, AS: gatʹḱi
Wiktionary
rzecz. gacie nmos., gaciowy mos.
przym. gaciowy
czas. gacić
Wiktionary
związany z gatrem, pracujący przy gatrze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki
(1.1) kulin. południowoafrykańska przekąska, rodzaj wielkiej kanapki z frytkami i różnymi dodatkami i sosem piri-piri
Wiktionary
(1.1) Gatsby to ogromna bułka, licząca spokojnie ponad 40 centymetrów długości, która w wersji wypasionej zawiera ogromną ilość frytek, mięsa, jajek, warzyw i sosów.
Wiktionary
skrót od: General Agreement on Tariffs and Trade, Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu, porozumienie regulujące handel międzynarodowy, zobowiązujące sygnatariuszy do stosowania jednakowych zasad i przestrzegania taryf oraz innych ograniczeń handlowych i mechanizmów konsultacji
SJP.pl
przydomek Erasma di Narni, kondotiera weneckiego
SJP.pl
Gattamelata (właśc. Erasmo da Narni, ur. ok. 1370 r. w Narni, zm. 16 stycznia 1443 r. w Padwie) – włoski kondotier, od 1424 w wojskach Florencji, od 1427 w służbie papieskiej, a od 1434 – w służbie Wenecji. Był jednym z najsłynniejszych najemnych dowódców wojskowych późnego średniowiecza (przydomek Gattamelata oznacza "Słodka kotka") i znanym mecenasem sztuki.
Wikipedia
przymiotnik od: GATT; GATT-owski
SJP.pl
1. rodzaj, typ;
2. jakość, wartość;
3. podstawowa jednostka systematyczna w biologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) odmiana czegoś, typ, rodzaj
(1.2) biol. najniższa jednostka klasyfikacji organizmów żywych;
Wiktionary
Gatunek to w znaczeniu potocznym kategoria albo jakość materiału. Ściślejsze znaczenie ma w nauce i technice, szczególnie tam gdzie spotykamy się z klasyfikacją pewnych obiektów.
Wikipedia
(1.1) Jest wiele gatunków jabłek.
(1.1) Z jakiego gatunku drewna zrobią ci ten parkiet?
(1.2) Latanie na paralotni daje poczucie bycia ptakiem, ale nie należy zapominać, że wszystkie gatunki ptaków wykorzystujących termikę, starannie omijają chmury.
Wiktionary
IPA: ɡaˈtũnɛk, AS: gatũnek
Wiktionary
rzecz. gatunkowizm mrz., gatunkowość ż.
przym. gatunkowy, wewnątrzgatunkowy, wysokogatunkowy
przysł. gatunkowo
Wiktionary
(1.1) typ, klasa, model, rodzaj, odmiana, wariant, wersja; gw-pl|Górny Śląsk|zorta.
(1.2) skrót gat.
Wiktionary
tworzący gatunki
SJP.pl
stawianie interesów gatunku ludzkiego ponad interesami innych gatunków; szowinizm gatunkowy, dyskryminacja gatunkowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. szowinizm gatunkowy.
Wiktionary
Dyskryminacja gatunkowa, szowinizm gatunkowy, specyzm (proponowane są również nazwy gatunkizm, gatunkowizm; ang. speciesism) – postawa stawiająca interesy własnego gatunku (w domyśle: Homo sapiens) ponad interesami innych gatunków. Określenie to zostało utworzone na zasadzie analogii do rasizmu i seksizmu przez bioetyków, a podjęte zostało głównie przez zwolenników praw zwierząt.
Wikipedia
IPA: ˌɡatũŋˈkɔvʲism̥, AS: gatũŋkovʹism̦
Wiktionary
rzecz. gatunek m., gatunkizm m.
przym. gatunkowy
przysł. gatunkowo
Wiktionary
(1.1) gatunkizm, dyskryminacja gatunkowa
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest gatunkowe
Wiktionary
przym. gatunkowy
przysł. gatunkowo
rzecz. gatunek mrz.
Wiktionary
związany z gatunkiem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gatunek (gatunkami), dotyczący gatunku
(1.2) pot. dobrego gatunku, jakości; stylowy, markowy
Wiktionary
IPA: ˌɡatũŋˈkɔvɨ, AS: gatũŋkovy
Wiktionary
rzecz. gatunek m., gatunkizm m., gatunkowizm m., gatunkowość ż.
przysł. gatunkowo
Wiktionary
[czytaj: gatłyk]
1. miejscowość pod Londynem;
2. duży port lotniczy w pobliżu tej miejscowości; London-Gatwick
SJP.pl
Port lotniczy Londyn-Gatwick (ang. London Gatwick Airport, kod IATA: LGW, kod ICAO: EGKK) – drugi najruchliwszy międzynarodowy port lotniczy Londynu (po Heathrow). Położony jest 40 km na południe od centrum stolicy Wielkiej Brytanii i 40 km na północ od miasta Brighton znajdującego się nad kanałem La Manche,
Wikipedia
Gau (goc. gawi, hol. Gouw) – w średniowiecznych Niemczech jednostka administracyjno-sądownicza.
Terminem „Gau” określano również terytorium zasiedlone przez grupy germańskich plemion na wzór słowiańskiego opola (jednostkę osadniczą).
Wikipedia
[czytaj: gałczański] dotyczący gauchów (pasterzy południowoamerykańskich, gauczów), charakterystyczny dla gauchów; gauczański
SJP.pl
[czytaj: gałczo] urugwajski lub argentyński pasterz bydła; gauczo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) południowoamerykański konny pasterz;
Wiktionary
Gaucho (l.mn. gauchowie) – południowoamerykański pasterz bydła (podobny północnoamerykańskiemu kowbojowi), pracujący na pampach, czyli trawiastych równinach Argentyny, Urugwaju, Paragwaju, południowego Chile oraz południowej Brazylii. W języku portugalskim słowo pisane jest jako gaúcho.
Wikipedia
rzecz. gauczo m.
przym. gauczański, gauchański
Wiktionary
(1.1) gauczo
Wiktionary
[czytaj: gałczański] dotyczący gauczów (pasterzy południowoamerykańskich, gauchów), charakterystyczny dla gauczów; gauchański
SJP.pl
urugwajski lub argentyński pasterz bydła; gaucho
SJP.pl
z łaciny: radujmy się; początek tradycyjnej pieśni studenckiej, śpiewanej na uroczystościach akademickich
SJP.pl
Gaudeamus – wymarły rodzaj małych afrykańskich gryzoni (infrarząd: jeżozwierzokształtne), występujący w późnym eocenie i we wczesnym oligocenie na terenie obecnego Egiptu oraz we wczesnym oligocenie na obszarze Libii i Omanu.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Gaudencja – żeński odpowiednik imienia Gaudenty. Patronką tego imienia jest św. Gaudencja, zm. w Rzymie.
Gaudencja imieniny obchodzi 30 sierpnia.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
Gaudenty z małżonką; Gaudentowie
SJP.pl
Gaudenty z małżonką; Gaudentostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gaudentego lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: gauDI] nazwisko, np. Antoni Gaudí (1852 - 1926), architekt kataloński
SJP.pl
Antoni Plàcid Guillem Gaudí i Cornet (ur. 25 czerwca 1852 w Reus, zm. 10 czerwca 1926 w Barcelonie) – kataloński (hiszpański) architekt i inżynier secesyjny słynący z wyjątkowych projektów, tercjarz franciszkański, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Wikipedia
[czytaj: goGĘ albo goGEN] nazwisko, m.in. Paul Gauguin (1848-1903) - malarz francuski
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: gałlajter] naczelnik regionu partii hitlerowskiej lub gubernator prowincji w Niemczech w latach 1933-45
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko francuskie, m.in. Charles de Gaulle [czytaj: szarl deGOL] - francuski mąż stanu, generał, szef rządu, prezydent
SJP.pl
[czytaj: golista] zwolennik generała Charles'a de Gaulle'a i jego polityki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany z gaullizmem, dotyczący gaullizmu
Wiktionary
(1.1) Sarkozy zebrał więc zarówno prawicę liberalną, jak i prawicę gaullistowską, a także prawicę chrześcijańską.
Wiktionary
IPA: ˌɡɔlʲiˈstɔfsʲci, AS: golʹistofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. gaullizm mrz., gaullista mos., gaullistka ż.
przysł. gaullistowsko
Wiktionary
[czytaj: golizm] ukierunkowanie polityki francuskiej za rządów generała Charles'a de Gaulle'a na przywrócenie Francji mocarstwowej pozycji i uczynienia jej głównym decydentem w bloku państw zachodnioeuropejskich, z ograniczeniem wpływów USA i Wlk. Brytanii w Europie Zachodniej; w polityce wewnętrznej - dążenie do wzmocnienia roli prezydenta kosztem parlamentu
SJP.pl
Gaullizm – myśl polityczna i ruch polityczny, którego podstawy stworzył Charles de Gaulle (1890–1970), generał, polityk, prezydent V Republiki Francuskiej w latach 1959–1969. Doktryna gaullizmu łączyła liczne elementy nadające jej prawicowość w powojennej historii Francji.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. młodsza epoka geologiczna dolnej kredy
Wiktionary
rodzaj rośliny okrytozalążkowej z rodziny wrzosowatych; golteria, starzęśla
SJP.pl
wytwórnia filmowa, która nazwę zaczerpnęła od jej założyciela
SJP.pl
Gaumont – francuskie przedsiębiorstwo z branży kinematograficznej, założone w 1895 roku przez Léona Gaumonta. Jest to jedna z najstarszych wytwórni filmowych na świecie. W swojej historii firma zajmowała się wytwarzaniem sprzętu fotograficznego i filmowego, a także produkcją i dystrybucją filmową.
Wikipedia
brązowoczarny, dziko żyjący ssak z rodziny krętorogich, zamieszkujący głównie górskie lasy południowej i południowo-wschodniej Azji; jego udomowioną formą jest gajal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Bos gaurus|ref=tak., gatunek dużego, ciemnego wołu występującego w południowej Azji;
(1.2) zool. zwierzę z gatunku gaurów (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) stpol. giaur
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɡawr, AS: gau̯r
Wiktionary
brązowoczarny, dziko żyjący ssak z rodziny krętorogich, zamieszkujący głównie górskie lasy południowej i południowo-wschodniej Azji; jego udomowioną formą jest gajal
SJP.pl
Gaura (lit. Gaurė) – miasteczko na Litwie, położone w okręgu tauroskim w rejonie tauroskim, 16 km na północny wschód od Taurogów, 468 mieszkańców (2001). Siedziba starostwa Gaura.
Znajduje się tu kościół parafialny katolicki, szkoła, poczta, pomnik partyzantów i 2 km od miasteczka grodzisko o wysokości 9 m i rozmiarach 29 × 19 metrów.
Od 2004 roku miasteczko posiada własny herb nadany dekretem prezydenta Republiki Litewskiej.
Wikipedia
jednostka natężenia pola magnetycznego
SJP.pl
Gaus, symbol Gs lub G – jednostka indukcji magnetycznej w układzie CGS.Pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Carla Gaussa.
Gaus był przejściowo legalny w układzie SI – jednostką indukcji magnetycznej jest w nim tesla (T) – ale niezalecany z powodu zbieżności symbolu z gigasekundą.
Przelicznik:
Wikipedia
element półprzewodnikowy o rezystancji silnie zależnej od pola magnetycznego; magnetorezystor
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: goTJE] nazwisko francuskie
SJP.pl
Gautier – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Missisipi, w hrabstwie Jackson.
Wikipedia
[czytaj: gawROSZ] imię męskie, m.in. imię jednego z bohaterów powieści "Nędznicy" W. Hugo; Gawrosz
SJP.pl
Gavroche – fikcyjna postać z powieści Wiktora Hugo Nędznicy.
Wikipedia
[czytaj: gałejn] rycerz Okrągłego Stołu i towarzysz króla Artura
SJP.pl
Sir Gawain (nazywany również: Gwalchmei, Gawan, Gavein, Gauvain lub Walewein) – jeden z bohaterów Legendy Arturiańskiej, rycerz Okrągłego Stołu i wierny towarzysz króla Artura.
Gawain w legendach arturiańskich jest siostrzeńcem Króla Artura (synem Morgause i Lota, króla Orkadów i Lothian – późniejszego wroga Artura). Jego braćmi byli: Agravain, Gaheris, Gareth i Mordred. W niektórych opowieściach Gawain miał również siostry. Sam często jest przedstawiany jako wspaniały rycerz, oddany swojemu królowi i rodzinie. Jest przyjacielem młodych rycerzy, obrońcą biednych i ulubieńcem dam. W niektórych opowieściach jego siły rosną razem ze wschodem słońca, osiągając swój szczyt w samo południe. Gawain znał się na ziołach i to uczyniło z niego sławnego uzdrowiciela.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
swobodna rozmowa, opowieść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. swobodna, towarzyska rozmowa
(1.2) książk. opowiadanie, opowieść, pogadanka
(1.3) liter. krótki utwór, mający charakter swobodnego, bezpretensjonalnego opowiadania
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. pogawędka ż., gawędziarz mos.
czas. gawędzić ndk., pogawędzić dk.
przym. gawędziarski
Wiktionary
(1.1) pogawędka, gawędzenie
Wiktionary
związany z gawędą
SJP.pl
kobieta lubiąca gawędzić, mówić długo i ze swadą
SJP.pl
dotyczący gawędy, gawędzenia albo gawędziarza
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gadatliwy
(1.2) mający cechy gawędy
Wiktionary
rzecz. gawęda ż.
czas. gawędzić
Wiktionary
1. skłonność do gadulstwa, gawędzenia; gawędzenie;
2. twórczość gawędziarska
SJP.pl
osoba lubiąca gawędzić, mówić długo i ze swadą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) autor lub znawca gawęd, łatwo i z zamiłowaniem opowiadający anegdoty, różne historie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. gawęda ż., gawędziarstwo n.
:: fż. gawędziarka ż.
czas. gawędzić
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) prowadzić luźną rozmowę
(1.2) przest. prowadzić opowiastkę
Wiktionary
(1.1) Ględzą i nudzą, bredzą i plotkowaćotkują, gawędzą, narzekają, opowiadają i wymieniają doświadczenia wyłącznie na jeden temat.
Wiktionary
rzecz. gawęda ż., gawędzenie n., gawędziarka ż., gawędziarstwo n., gawędziarz mos., pogawędka ż.
przym. gawędowy, gawędziarski
przysł. gawędziarsko
Wiktionary
(1.1) czatować, gadać, prowadzić pogawędkę, gwarzyć, plotkować
(1.2) bajać, gwarzyć, opowiadać, pleść, prawić; gw-pl|Górny Śląsk|berać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Gawenda:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Gaweł – imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzi się od słowa Gallus oznaczającego „Galijczyk”, mieszkaniec Galii z łac. gallus, 'kogut') lub celt. słowa Calleh, 'Galijczyk' utworzonego od ghas-los, 'przybysz', 'obcy'.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Gaweł i jestem górnikiem ze Śląska.
(1.1) 16 października przypadają imieniny Gawła.
(1.1) Pojechaliśmy z Gawłem Nowakiem na Mazury.
Wiktionary
IPA: ˈɡavɛw, AS: gaveu̯
Wiktionary
rzecz. Gawłowa ż., Gawlikowa ż., Gawlikówna ż.
:: zdrobn. Gawełek m., Gawlik m., Gawliczek m.
:: fż. Galla ż.
przym.
:: przest. gwara. Gawłowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Gawełek, Gawlik, Gawliczek
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
gatunek ptaka; mewa trójpalczasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na południowej Litwie i zachodniej Białorusi, prawy dopływ Niemna;
Wiktionary
Gawia (lit. Gauja; biał. Гаўя, Hauja; ros. Гавья, Gawja) – rzeka w południowej Litwie (okręg wileński) i zachodniej Białorusi (obwód grodzieński), prawy dopływ Niemna w zlewisku Morza Bałtyckiego. Długość – 100 km (32 km na Litwie, 68 km na Białorusi), powierzchnia zlewni – 1680 km², średni przepływ u ujścia – 13,6 m³/s, średnie nachylenie – 0,9‰. Źródła w południowo-wschodniej części Garbu Oszmiańskiego koło Solecznik, skąd płynie na południe przez Równinę Nadniemeńską i uchodzi do Niemna na 713. kilometrze od ujścia. Na odcinku białoruskim mała elektrownia wodna (0,2 MWh).
Wikipedia
krokodyl indyjski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. gad z gatunku gawial gangesowy;
Wiktionary
Gawial gangesowy, gawial (Gavialis gangeticus) – gatunek krokodyla z rodziny gawialowatych (Gavialidae), obejmującej jeszcze krokodyla gawialowego. Występuje w Azji Południowej, jest krytycznie zagrożony wyginięciem.
Wikipedia
rzecz. gawialowate nmos.
przym. gawialowy, gawialowaty
Wiktionary
(1.1) gawial gangesowy
Wiktionary
rodzina krokodyli, do której należy obecnie tylko jeden gatunek - gawial gangesowy
SJP.pl
Gawialowate (Gavialidae) – rodzina krokodyli reprezentowana współcześnie przez dwa gatunki – gawiala gangesowego (Gavialus gangeticus) i krokodyla gawialowego (Tomistoma schlegelii). Te dwa gatunki są do siebie podobne, ale ich areał występowania nie pokrywa się. Do Gavialidae należy także m.in. wymarły Rhamphosuchus, jeden z największych krokodyli w historii.
Wikipedia
tłum, pospólstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lekcew. lub pogard. duża grupa natrętnych gapiów
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. drób
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Gawkowski (forma żeńska Gawkowska, liczba mnoga Gawkowscy) – polskie nazwisko. Nosi je około 933 osób. Najwięcej osób o tym nazwisku mieszka na terenie Ostrowa Mazowieckiego, Warszawy i Wołomina.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. góra w Beskidzie Śląskim
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z Wisły wybierzemy się na Gawlasi.
Wiktionary
rzecz. Gawlas m.
Wiktionary
(1.1) Gawlasi Groń
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gawlik – polskie nazwisko. 27 stycznia 2022 roku nosiło je 11 152 polskich obywateli.
Osoby o nazwisku Gawlik:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawniej: gaworzenie, rozmowa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gaworzyć.
Wiktionary
Gaworzenie – wczesny etap rozwoju mowy po krzyku i głużeniu, pojawiający się ok. 6 miesiąca życia. Niektórzy badacze twierdzą, że okres gaworzenia obejmuje okres od trzeciego do dwunastego miesiąca życia (choć pojawia się ono u nielicznych dzieci jeszcze ok. drugiego roku życia). Gaworzenie polega na łączeniu samogłosek, które dziecko wymawiało do tej pory, ze spółgłoskami (ga-ga, ma-ma-ma, ugh-ugh itp.). Pojawiają się w ten sposób pierwsze dowolnie wymawiane sylaby, które nie mają jednak żadnej treści ani znaczenia dla dziecka. Umiejętność gaworzenia związana jest ze zwiększeniem kontroli przepływu powietrza przez struny głosowe oraz większą kontrolą nad wargami i językiem.
Wikipedia
(1.1) Z łóżeczka dobiegało gaworzenie naszego bobasa.
(1.1) Około 3. miesiąca życia potykamy u dziecka swoiste zjawisko głosowe zwane gaworzeniem.
Wiktionary
czas. gaworzyć ndk.
Wiktionary
o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki, będące początkami mowy
SJP.pl
czasownik
(1.1) pot. o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki, będące zalążkiem mowy artykułowanej
(1.2) przest. gwarzyć, gawędzić, mówić, rozprawiać
Wiktionary
(1.1) Była córką uczonego filologa, więc wcześnie uwzięła się kwilić i gaworzyć; przyznaję, zupełnie na jej punkcie zwariowaliśmy.
Wiktionary
rzecz. gaworzenie n.
przysł. gwarno
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Gaworzyce (niem. Quaritz, 1937–1945 Oberquell) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie polkowickim, w gminie Gaworzyce.
Wikipedia
przymiotnik od: Gaworzyce
SJP.pl
starofrancuski taniec salonowy oraz muzyka do tego tańca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) choreogr. folk. starofrancuski taniec ludowy w tempie umiarkowanym, w takcie parzystym
Wiktionary
Wikipedia
zimowe legowisko niedźwiedzia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zimowe legowisko niedźwiedzi;
Wiktionary
Gawra (z rum. gaura) – zimowe legowisko niedźwiedzi, wykrot leśny lub jaskinia w miejscu niedostępnym i ukrytym. Jest to też miejsce, w którym na świat przychodzą młode niedźwiedzie.
Legowisko dzienne niedźwiedzia nazywane jest barłogiem.
Wikipedia
(1.1) Posuwają się nawet do czynności oficjalnie zabronionych, np. kłucia leżącego w gawrze niedźwiedzia, by go obudzić.
Wiktionary
IPA: ˈɡavra, AS: gavra
Wiktionary
czas. gawrować
Wiktionary
(1.1) barłóg
Wiktionary
pospolity, kolonijny ptak z rodziny krukowatych o smoliście czarnym upierzeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Corvus frugilegus|Linnaeus|ref=tak., gatunek ptaka o czarnym upierzeniu z rodziny krukowatych, ale mniejszy od kruka;
(1.2) ornit. ptak z gatunku gawronów (1.1)
Wiktionary
Gawron, gapa (Corvus frugilegus) – gatunek dużej wielkości ptaka synantropijnego z rodziny krukowatych (Corvidae), zamieszkujący Eurazję. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
(1.2) Rydwan słoneczny, poprzedzony jutrzenką, zaczynał wjeżdżać na niebo, wrony i gawrony witały go krakaniem, kiedy nasz szarak, zachowując wszelkie środki ostrożności, powracał do kotliny pod pniakiem sosnowym.
Wiktionary
IPA: ˈɡavrɔ̃n, AS: gavrõn
Wiktionary
rzecz. Wronka ż., gawronię n., gawroniątko n., gawronizm m., gawronienie n., gawronada ż.
czas. gawronieć ndk.
przym. gawroni
Wiktionary
(1.2) pot. gapa; łódź|reg. pozn. glapa.
Wiktionary
gapienie się na coś, marnowanie czasu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. gapienie się
(1.2) przest. włóczenie się
Wiktionary
(1.2) Tracił czas na długich gawronadach po ulicach Rzymu.
Wiktionary
rzecz. gawron mrz., gawroniątko n., gawronienie n., gawronię n., gawronizm mrz.
czas. gawronieć ndk., gawronić ndk.
przym. gawroni
Wiktionary
→ gawron
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla gawrona; dotyczący, odnoszący się do gawrona
Wiktionary
(1.1) O tej swojej przyjaźni raz w cieniu dąbrowy / Kiedy gadali, łącząc swoje czułe mowy / Do kukań zozul i krakań gawronich, – / Alić ryknęło raptem coś koło nich.
Wiktionary
IPA: ɡavˈrɔ̃ɲi, AS: gavrõńi
Wiktionary
rzecz. gawronię n., gawron m., gawronada ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: gawronię - młode gawrona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: gawronię (młody gawron)
Wiktionary
(1.1) Lisica chapnęła gawroniątko i pobiegła do nory.
Wiktionary
rzecz. gawron mrz., gawronię n., gawronada ż.
Wiktionary
(1.1) gawronię
Wiktionary
młode gawrona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ornit. młode gawrona
Wiktionary
(1.1) Leśniczy podniósł gawronię, które wypadło z gniazda.
Wiktionary
rzecz. gawron mrz., gawronada ż., gawronienie n., gawronizm mrz.
:: zdrobn. gawroniątko n.
czas. gawronieć ndk., gawronić ndk.
przym. gawroni
Wiktionary
przestarzałe: bezmyślne gapienie się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
osoby o nazwisku Gawroński:
Wikipedia
ulicznik paryski; urwis, łobuziak
SJP.pl
1. niewielka chustka na szyję w kształcie trójkąta; apaszka
2. dziewczyna ulicznik (zwłaszcza paryski); urwis, łobuziak
SJP.pl
Gawroszka – rodzaj apaszki, najczęściej jedwabnej, ręcznie malowanej.
Obecnie noszona przede wszystkim przez kobiety, pierwotnie – w niedbałym ubiorze uliczników, zwłaszcza paryskich, zwanych gawroszami. Określenie pochodzące od Gavroche'a, postaci ulicznika z powieści Victora Hugo Nędznicy.
Wikipedia
o niedźwiedziu: zimować w gawrze
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gawryś – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 2985 osoby. Wywodzi się z pochodnej imienia Gawrzyjał, ludowej formy Gabriela.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Gawrysiak – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 1827 osoby. Wywodzi się z pochodnej imienia Gawrzyjał, ludowej formy Gabriela.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Krzysztof Gawryszczak ps. Ali (ur. 5 maja 1948 w Gdańsku, zm. 6 kwietnia 2012 w Gdyni) – polski działacz społeczny, obrońca praw ojca.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. imię męski, wariant imienia Gabriel;
2. nazwisko
SJP.pl
Gabriel (hebr. גַּבְרִיאֵל, arab. جبريل / جبرائيل) – imię męskie pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego słowa oznaczającego „mąż boży” albo „Bóg jest moim męstwem”. Imię jednego z archaniołów, który zwiastował Najświętszej Marii Pannie, a jeszcze wcześniej przepowiedział Zachariaszowi narodziny jego syna – Jana Chrzciciela. Według islamu to Gabriel (Dżibril) podyktował Koran prorokowi Mahometowi. Gabriel jest patronem: telegrafu, radia, telewizji, teledetekcji, dyplomatów i posłańców. W Polsce imię występuje od XIII wieku w formach: Gabryjał, Gabrzyjał, Gabryjel.
Wikipedia
Gaweł z małżonką; Gawłowie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gawła lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Gawła
Wiktionary
(1.1) Przed Gawłowym domem rosną dwa stare orzechy.
(1.1) Sąsiadował z Gawłową zagrodą z jednej strony i z Pawłowym polem z drugiej.
Wiktionary
rzecz. Gawełek mos., Gawłowa ż., Gawłowski mos., Gawłowska ż., Gawlikowski mos., Gawlikowska ż., Gawliński mos., Gawlińska ż., Gawlik mos./ż., Gawliczek mos./ż., Gawłowicz mos./ż., Galla ż.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Gawłuszowice – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, siedziba gminy Gawłuszowice}.
Wieś leżąca w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego wchodziła w XVII wieku w skład kompleksu mieleckiego dóbr Zbigniewa Ossolińskiego.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gawłuszowice. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie rzeszowskim.
Wikipedia
[czytaj: gej] potocznie: homoseksualista; gej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. (anglosaskie)
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(2.1) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w USA
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W „New York Post” była o nim cała strona, w tym rozmowa z pisarzem Gayem Talese, u którego Kosiński był na przyjęciu w noc poprzedzającą śmierć.
Wiktionary
[czytaj: gej frendli] przyjazdy dla osób homoseksualnych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) środ. marketingowe: taki, który tworzy środowisko przyjazne dla LGBT;
Wiktionary
(1.1) W Warszawie coraz więcej hoteli etykietuje się jako gay-friendly.
Wiktionary
[czytaj: ge lüSAK albo ge liSAK] nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Astronomia:
Fizyka i chemia:
Wikipedia
ciało lotne, jeden z trzech stanów skupienia materii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) marka radzieckiego samochodu osobowego, terenowego i ciężarowego;
(1.2) samochód marki GAZ (1.1)
Wiktionary
Gaz – stan skupienia materii, w którym ciało fizyczne łatwo zmienia kształt i zajmuje całą dostępną mu przestrzeń. Właściwości te wynikają z własności cząsteczek, które w fazie gazowej mają pełną swobodę ruchu. Wszystkie one cały czas przemieszczają się w przestrzeni zajmowanej przez gaz i nigdy nie zatrzymują się w jednym miejscu. Między cząsteczkami nie występują żadne oddziaływania dalekozasięgowe, a jeśli, to bardzo słabe. Jedyny sposób, w jaki cząsteczki na siebie oddziałują, to zderzenia. Oprócz tego, jeśli gaz jest zamknięty w naczyniu, to jego cząsteczki stale zderzają się ze ściankami tego naczynia, wywierając na nie określone i stałe ciśnienie.
Wikipedia
rzecz.
:: zdrobn. gazik m.
Wiktionary
skrót od: gazeta
SJP.pl
płótno bawełniane do opatrywania ran
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wynagrodzenie za pracę artysty scenicznego (aktora, muzyka)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Za rolę w tym filmie aktor dostał najwyższą gażę w życiu.
Wiktionary
IPA: ˈɡaʒa, AS: gaža
Wiktionary
czas. angażować/zaangażować
Wiktionary
(1.1) płaca, wynagrodzenie
Wiktionary
utwór poetycki w literaturze Wschodu; gazel
SJP.pl
Gazel (gazela, ghazal, gazal) – liryczny utwór poetycki, znany przede wszystkim w literaturze perskiej, głównie rozwinięty w języku urdu; monorytmiczny i monorymiczny, składa się z 4–15 bajtów (bejtów) czyli podwójnych półwersów, zwanych także sher, z których każdy stanowi osobną całość. W ostatnim bajcie często wymieniony przydomek literacki autora. Mistrzem gazel w języku perskim był Hafez, XIV-wieczny najwybitniejszy poeta perski, mistrz opisów przyrody i miłości ("Gazele wybrane Hafiza" 1957). W języku urdu za mistrza gazel uchodzi Mirza Ghalib (Mirza Asadullah beg Khan, 1797-1869).
Wikipedia
mieszkaniec Strefy Gazy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Strefy Gazy
Wiktionary
(1.1) Większość Gazańczyków pochodzi z pobliskich miast należących dziś do Izraela (…). Jak na ironię, rakiety Hamasu padają na rodzinne miasta Gazańczyków. A ci ciągle zapowiadają, że jeszcze do nich wrócą.
Wiktionary
rzecz. Gaza ż.
przym. gazański
Wiktionary
(1.1) Gazejczyk
Wiktionary
roślina ozdobna pochodzenia afrykańskiego, należąca do rodziny astrowatych; pawica
SJP.pl
Gazania (Gazania Gaertn.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Należy do niego kilkanaście gatunków roślin pochodzących z Afryki Południowej i tropikalnych obszarów Afryki. Nazwa rodzaju nadana została dla upamiętnienia średniowiecznego uczonego Teodora z Gazy.
Odmiany uprawne mieszańcowego pochodzenia określane są zbiorową nazwą gazanii lśniącej G. × splendens.
Wikipedia
przymiotnik od: Gaza, Strefa Gazy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Gazy lub Strefy Gazy, związany z Gazą lub Strefą Gazy
Wiktionary
(1.1) Charakterystyczny pod tym względem jest np. epizod, kiedy to jednej z opisywanych gazańskich Polek „taksówkarz powiedział, żeby ostatnie sto metrów do apteki przeszła pieszo, bo on boi się bombardowań i nie podjedzie pod same drzwi”.
Wiktionary
rzecz. Gaza ż., Gazańczyk m.
Wiktionary
właściciel gospodarstwa wiejskiego na Podhalu; gospodarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. gw-pl|Podhale. gw-pl|Śląsk Cieszyński. gospodarz wiejski na Podhalu i w Cieszyńskiem;
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) stpol. zagroda
Wiktionary
Gazda – właściciel gospodarstwa wiejskiego na Podhalu i w Beskidach Zachodnich. Bogaty gospodarz to hruby gazda, żona gazdy to gaździna, jego gospodarstwo gazdostwo lub gazdówka, a gospodarzyć to gazdować.
Słowo gazda występuje także w tym samym znaczeniu w językach: rumuńskim, serbskim, słowackim, ukraińskim i węgierskim. Zostało prawdopodobnie zaczerpnięte od pasterzy wołoskich w ramach kolonizacji wołoskiej.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) rolnik, góral
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
(1.1)
rzecz. gazdostwo n., gazdówka ż., gazdowanie n.
:: fż. gaździna ż.
czas. gazdować ndk.
przym. gazdowy, gazdowski
frazeologia.
(1.1) jazda, panie gazda
etymologia.
(1.1) etym|węg|gazda. → ‘gospodarz, właściciel, zamożny wieśniak’
uwagi. por|baca|bacza.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|gospodarz.
źródła.
== gazda (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
(1.1) roln. gospodarz
(1.2) gospodarz, właściciel
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɡazda, AS: gazda
Wiktionary
(1.1)
rzecz. gazdostwo n., gazdówka ż., gazdowanie n.
:: fż. gaździna ż.
czas. gazdować ndk.
przym. gazdowy, gazdowski
Wiktionary
1. gospodarstwo wiejskie na Podhalu;
2. gazdowanie, bycie gazdą (właścicielem gospodarstwa wiejskiego na Podhalu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gospodarstwo rolne na Podhalu
Wiktionary
rzecz. gaździna ż.
Wiktionary
być gazdą (właścicielem gospodarstwa wiejskiego na Podhalu); gaździć, gospodarzyć
SJP.pl
1. podhalańskie gospodarstwo;
2. zajęcie gazdy, podhalańskiego gospodarza; gazdowanie
SJP.pl
przymiotnik od: gazda
SJP.pl
przestarzałe: żona gazdy; gaździna
SJP.pl
góralska gospodyni; gaździna
SJP.pl
być gazdą (właścicielem gospodarstwa wiejskiego na Podhalu); gazdować, gospodarzyć
SJP.pl
żona gazdy; gospodyni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. żona gazdy, gospodyni na Podhalu i w Cieszyńskiem
Wiktionary
(1.1) Znajoma gaździna zawsze częstowała herbatką z prądem.
Wiktionary
IPA: ɡaʑˈd͡ʑĩna, AS: gaźʒ́ĩna
Wiktionary
rzecz. gazdostwo n., gazdówka ż., gazdowanie n.
:: fm. gazda m.
czas. gazdować ndk.
przym. gazdowy, gazdowski
Wiktionary
zdrobnienie od: gaździna
SJP.pl
Mydliczek mały, gaździnka (Gazza minuta) – gatunek małej morskiej ryby okoniokształtnej z rodziny mydliczkowatych (Leiognathidae). Ma niewielkie znaczenie gospodarcze jako ryba konsumpcyjna.
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która sprzedaje gazety
Wiktionary
rzecz. gazeciarstwo n.
:: fm. gazeciarz m.
przym. gazeciarski, gazetowy
Wiktionary
tyczący się gazeciarza
SJP.pl
zawód sprzedawcy gazet
SJP.pl
człowiek sprzedający, roznoszący gazety
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hand. człowiek, który sprzedaje lub dostarcza gazety
(1.2) daw. dziennikarz, reporter
Wiktionary
Gazeciarz (ang. paperboy) – osoba zajmująca się sprzedażą gazet na ulicy lub roznosząca prasę. Zwykle jest to przemieszczający się rowerem nastolatek, który dostarcza drukowaną gazetę codzienną do domów lub biur prenumeratorów. Z reguły chłopcy zajmowali się dystrybucją dzienników przed i po szkole.
Wikipedia
IPA: ɡaˈzɛt͡ɕaʃ, AS: gazećaš
Wiktionary
rzecz. gazeciarstwo n., gazeta ż., gazetka ż., gazecisko n., gazecidło n., gazetówka ż.
:: fż. gazeciarka ż.
przym. gazeciarski, gazetowy, gazeciany
Wiktionary
pogardliwie: gazeta podająca głównie wiadomości mało ważne, sensacyjne i nie zawsze prawdziwe; bulwarówka, szmatławiec, tabloid, piśmidło
SJP.pl
lekceważąco: marna, licha gazeta
SJP.pl
zgrubienie od: gazeta
SJP.pl
splot gazejski - splot tkacki, który powstaje przez wzajemne okręcanie się nitek osnowy przeplatanych nitkami wątku
SJP.pl
poetycki utwór liryczny w literaturze perskiej; gazal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. liryczny utwór poetycki, znany przede wszystkim w literaturze perskiej;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: gazela
Wiktionary
Gazel (gazela, ghazal, gazal) – liryczny utwór poetycki, znany przede wszystkim w literaturze perskiej, głównie rozwinięty w języku urdu; monorytmiczny i monorymiczny, składa się z 4–15 bajtów (bejtów) czyli podwójnych półwersów, zwanych także sher, z których każdy stanowi osobną całość. W ostatnim bajcie często wymieniony przydomek literacki autora. Mistrzem gazel w języku perskim był Hafez, XIV-wieczny najwybitniejszy poeta perski, mistrz opisów przyrody i miłości ("Gazele wybrane Hafiza" 1957). W języku urdu za mistrza gazel uchodzi Mirza Ghalib (Mirza Asadullah beg Khan, 1797-1869).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) gazal
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|turecki|gazel. < etym|arabski|غزل. (ġazal) → flirt, miłość, poezja miłosna
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== gazel (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) zool. gazela
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɡazɛl, AS: gazel
Wiktionary
(1.1) gazal
Wiktionary
bardzo szybkie i zwinne zwierzę azjatyckie lub afrykańskie z podrodziny antylop, żyjące na pustyniach, stepach i górskich łąkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. mała afrykańska antylopa;
(1.2) liter. gazel
Wiktionary
Gazela (Gazella) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Wikipedia
(1.1) Pawie, flamingi, łabędzie i strusie, gazele i antylopy z Afryki, jelenie i sarny, służące za ozdobę ogrodów, poszły pod nóż tłuszczy.
(1.2) Jeszcze w uniwersytecie czytałem jakąś gazelę arabską, porównującą siłę miłości do siły piekielnych kleszczów.
Wiktionary
IPA: ɡaˈzɛla, AS: gazela
Wiktionary
(1.2) gazel, ghazel
Wiktionary
poetycki utwór liryczny w literaturze perskiej; gazal
SJP.pl
rodzaj ssaków kopytnych z podrodziny antylop
SJP.pl
Gazelka (Nanger) – rodzaj ssaków kopytnych z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Wikipedia
rodzaj ssaków z podrodziny antylop
SJP.pl
Gazelopka (Eudorcas) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).
Wikipedia
potocznie: bardzo szybko, natychmiast
SJP.pl
potocznie: pijak, ochlaptus, gazownik, pijus
SJP.pl
rodzaj wydawnictwa ciągłego, czasopismo ukazujące się częściej niż raz w tygodniu, najczęściej codziennie - w rozumieniu wszystkich dni roboczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) drukowany środek przekazu informacji, zazwyczaj ukazujący się codziennie;
(1.2) pot. uczn. koszulka wystająca spod odzieży wierzchniej
Wiktionary
Gazeta – rodzaj wydawnictwa ciągłego, ukazującego się codziennie (dziennik) lub co najmniej dwa razy w tygodniu, przekazującego odbiorcom informacje o bieżących powszechnych wydarzeniach (z reguły bez zawężania tematyki).
Wikipedia
(1.1) Artykuły Jana ukazują się w miejscowej gazecie.
(1.1) W gazecie napisano, że od jutra zdrożeje cukier.
(1.1) Czytał gazetę, a jego żona robiła w kuchni jedzenie.
(1.2) Gazety ci wystają.
Wiktionary
IPA: ɡaˈzɛta, AS: gazeta
Wiktionary
rzecz. gazeciarstwo n., gazeciarz mos., gazeciarka ż., gazetówka ż.
:: zdrobn. gazetka ż.
:: zgrub. gazecisko n., gazecidło n.
przym. gazetowy, gazeciany, gazeciarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: gazeta
(1.2) tablica do wieszania ogłoszeń i bieżących materiałów w szkole, w zakładzie pracy
(1.3) gazeta zawierająca jedynie reklamę; forma reklamy
(1.4) daw. środ. polit. gazeta „Robotnik”
Wiktionary
(1.3) W nowoczesnym społeczeństwie reklamy znajdują się wszędzie - na autobusach i taksówkach, w gazetach, tygodnikach, radiu, telewizji, Internecie, roznoszonych po domach gazetkach reklamowych i broszurach.
Wiktionary
rzecz. gazeta ż., gazecisko n., gazecidło n., gazetówka ż., gazeciarstwo n., gazeciarz m., gazeciarka ż.
przym. gazetowy, gazeciany, gazeciarski
Wiktionary
pojemnik na czasopisma; gazetownik
SJP.pl
tabloid, brukowiec, szmatławiec;
1. gazeta podająca sensacyjne treści, plotki;
2. potocznie: gazeta bezwartościowa, na niskim poziomie
SJP.pl
automat do sprzedaży czasopism; prasomat
SJP.pl
związany z gazetą
SJP.pl
pojemnik na czasopisma; gazetnik
SJP.pl
związany z gazetą
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) poligr. związany z gazetą, dotyczący gazety
Wiktionary
(1.1) Przyniósł kawał mięcha owinięty w papier gazetowy.
Wiktionary
rzecz. gazeciarstwo n., gazeciarz mos., gazeciarka ż., gazecidło n., gazecisko n., gazeta ż., gazetka ż., gazetówka ż.
przym. gazeciany, gazeciarski
Wiktionary
wykaz nazw geograficznych
SJP.pl
zdrobnienie od: gązwa
SJP.pl
roślina z rodziny gązewnikowatych, półpasożyt na gałęziach drzew
SJP.pl
Gązewnik (Loranthus) – rodzaj roślin z rodziny gązewnikowatych (Loranthaceae). Dawniej zaliczano tu nawet ok. 500 gatunków rozprzestrzenionych głównie w strefie tropikalnej, ale współcześnie klasyfikowane są one w odrębne rodzaje, a tu zalicza się tylko dwa gatunki. Gązewnik europejski L. europaeus rośnie w Europie południowo-wschodniej, na zachodzie sięgając do Włoch, a na północy do południowych Niemiec (Pirna), w Azji Mniejszej i południowej Azji oraz w Japonii. Zawleczony rozprzestrzenia się też gdzie indziej, np. w Anglii. W 1872 gatunek ten podany został na podstawie przekazu ustnego także z Polski (stanowisko miało znajdować się między Pankami, Blachownią i Częstochową), ale współcześnie uznawane jest to za informację fałszywą. Drugi gatunek z rodzaju – Loranthus odoratus – rośnie na Sumatrze i Celebesie.
Wikipedia
rodzina roślin dwuliściennych pasożytujących na drzewach, zwłaszcza na dębach
SJP.pl
Gązewnikowate (Loranthaceae) – rodzina roślin z rzędu sandałowców licząca 77 rodzajów i ok. 950 gatunków. Centrum występowania przedstawicieli rodziny stanowi półkula południowa i strefa tropików. Najdalej na północ sięgają do Meksyku, Europy południowej i Japonii.
Wikipedia
o cechach gązewnikowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
[czytaj: gazJANtep] miasto w Turcji
SJP.pl
Gaziantep – miasto w południowej Turcji, ośrodek administracyjny prowincji Gaziantep. Około 2 069 tys. mieszkańców. Miasto znane z pistacji i robionej z nich baklawy.
Miasto położone jest przy linii kolejowej ze stacją Gaziantep prowadzącej do Mosulu w Iraku.
Wikipedia
1. inkasent z gazowni;
2. robotnik nadzorujący instalację pieców koksowniczych
SJP.pl
1. potocznie: mały samochód terenowy; łazik, dżip, jeep;
2. tamponik z gazy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: gaz
(1.2) med. kawałek gazy opatrunkowej złożony w tamponik
(1.3) pot. żart. lekkie upicie się
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) pot. mały, wojskowy samochód terenowy marki GAZ
Wiktionary
GAZ (ros. ГАЗ, skrót od Горьковский автомобильный завод) – marka radzieckich i rosyjskich samochodów produkowanych przez fabrykę Gorkowskij Awtomobilnyj Zawod (Gorkowska Fabryka Samochodów) w Niżnym Nowogrodzie (w latach 1932–1990 noszącym nazwę Gorki, stąd nazwa fabryki). Pod marką GAZ produkowane są samochody osobowe, ciężarowe i terenowe. Fabryka wytwarzała również pojazdy wojskowe.
Wikipedia
IPA: ˈɡaʑik, AS: gaźik
Wiktionary
(1.1) rzecz. gaza ż.
Wiktionary
(1.2) wacik
(2.1) łazik, dżip
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. żart. mechanik zajmujący się montażem i serwisem instalacji gazowych w samochodach
(1.2) daw. osoba zajmująca się utrzymywaniem oświetlenia gazowego
Wiktionary
(1.1) […] jak trafisz na dobrego gazmajstra, to on sam Ci powie co on może założyć (jaki zestaw), albo odeśle do konkurencji i przy takim radzę pozostać.
Wiktionary
(1.2) daw. gazownik
Wiktionary
urządzenie do wytwarzania mieszanki paliwa i powietrza w silnikach; karburator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mot. urządzenie do wytwarzania mieszanki paliwa i powietrza w silnikach spalinowych z zapłonem iskrowym
Wiktionary
Gaźnik (karburator) – urządzenie wytwarzające mieszankę paliwowo-powietrzną o odpowiednim składzie w silnikach spalinowych o zapłonie iskrowym. W gaźniku następuje dozowanie paliwa, jego rozpylenie w celu odparowania i wymieszanie oparów paliwa z powietrzem, a następnie dostarczenie tak wytworzonej mieszanki w odpowiedniej ilości poprzez kolektor dolotowy do cylindra. Gaźnik jest częścią układu zasilania silnika spalinowego.
Wikipedia
(1.1) Silnik składa się z gaźnika, tłoków, wału, chłodnicy i wielu innych elementów.
Wiktionary
rzecz. gaźnikowiec mos.
przym. gaźnikowy
Wiktionary
(1.1) karburator
Wiktionary
potocznie: specjalista od gaźników samochodowych
SJP.pl
związany z gaźnikiem
SJP.pl
lekki materiał budowlany; beton komórkowy
SJP.pl
Beton komórkowy (ABK) – materiał budowlany, rodzaj lekkiego betonu otrzymywanego poprzez wprowadzenie gazu, zwykle powietrza pod odpowiednim ciśnieniem do plastycznej mieszanki cementowej, w wyniku czego powstają w nim jednorodne pory, zwane komórkami.
Wikipedia
wytwórnia gazobetonu
SJP.pl
związany z gazobetonem
SJP.pl
dziedzina technologii chemicznej obejmująca produkcję, badanie oraz przeróbkę surowców chemicznych otrzymanych z gazu ziemnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. rurociąg do transportu gazu;
Wiktionary
Gazociąg – specjalnie zaprojektowana i zbudowana sieć rur przesyłająca gaz (najczęściej gaz ziemny) na różne odległości.
Wikipedia
(1.1) Czy po zamknięciu gazociągu jego ponowne uruchomienie przebiegnie bez komplikacji?
Wiktionary
IPA: ɡaˈzɔt͡ɕɔ̃ŋk, AS: gazoćõŋk
Wiktionary
przym. gazociągowy
Wiktionary
związany z gazociągiem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gazociągiem, dotyczący gazociągu
Wiktionary
rzecz. gazociąg mrz.
Wiktionary
urządzenie do wytwarzania gazu z węgla, drzewa, koksu lub torfu przez niezupełne spalanie; czadnica; gazownica
SJP.pl
Wikipedia
związany z gazogeneratorem
SJP.pl
związany z gazogipsem
SJP.pl
paliwo silnikowe, mieszanka bioetanolu i benzyny, zwykle w proporcji 1:9; benzohol
SJP.pl
wytwórnia gazu i koksu
SJP.pl
mieszanina węglowodorów: propanu, butanu oraz izobutanu, tzw. gaz płynny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. techn. zob. gaz płynny.
Wiktionary
Skroplony gaz petrochemiczny (ang. liquefied petroleum gas, LPG), gazol – produkt rafinacji ropy naftowej lub gazu ziemnego, używany jako gaz, ale przechowywany i transportowany w pojemnikach pod ciśnieniem w postaci ciekłej. W obrocie najczęściej propan lub mieszanina propanu i butanu o różnym składzie, najczęściej z niewielką zawartością innych alkanów. Należy do najbardziej wszechstronnych źródeł energii. Stosowany jest głównie jako:
Wikipedia
IPA: ˈɡazɔl, AS: gazol
Wiktionary
(1.1) gaz płynny, LPG
Wiktionary
mieszanina najlżejszych ciekłych węglowodorów wyodrębnionych z gazu ziemnego lub gazów rafineryjnych, stosowana głównie jako dodatek do benzyny silnikowej (podnosi liczbę oktanową)
SJP.pl
Wikipedia
zakład przemysłowy, w którym otrzymuje się gazolinę
SJP.pl
1. aparat stosowany do pomiaru ciśnienia parcjalnego gazów, np. tlenu i dwutlenku węgla we krwi;
2. urządzenie do przechowywania i dozowania gazów w laboratoriach
SJP.pl
diagnostyczne badanie laboratoryjne krwi, umożliwiające monitorowanie wymiany gazowej organizmu
SJP.pl
Gazometria – diagnostyczne badanie laboratoryjne krwi umożliwiające rozpoznanie i monitorowanie zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej i wymiany gazowej organizmu. Polega na pobraniu krwi, najczęściej tętniczej (z tętnicy promieniowej lub udowej) albo kapilarnej (z opuszki palca lub płatka ucha), do specjalnej heparynizowanej strzykawki. Po pobraniu krwi strzykawkę należy szczelnie zamknąć, aby krew w strzykawce nie miała kontaktu z powietrzem.
Wikipedia
miernik objętości przepływającego gazu
SJP.pl
Wikipedia
trawnik w parkach, ogrodach itp., zazwyczaj ozdobiony kwiatami i krzewami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ozdobny trawnik w kształcie prostokąta, koła lub owalu znajdujący się na podjeździe do pałacu lub dworu, otoczony wokół drogą dojazdową kończącą się bezpośrednio przed wejściem do rezydencji;
Wiktionary
Gazon (fr. le gazon – darń, murawa) – duży, ozdobny trawnik w kształcie prostokąta, koła lub owalu znajdujący się na podjeździe do pałacu lub dworu, otoczony wokół drogą dojazdową kończącą się bezpośrednio przed wejściem do rezydencji. Gazon może być ozdobiony klombami kwiatowymi, kompozycjami krzewów, ew. pojedynczymi drzewami, oraz fontanną lub innymi drobnymi formami architektonicznymi.
Wikipedia
(1.1) Pośrodku gazonu stała marmurowa fontanna.
Wiktionary
IPA: ˈɡazɔ̃n, AS: gazõn
Wiktionary
rzecz. gazonik mrz.
Wiktionary
mały gazon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od gazon
Wiktionary
(1.1) To nie gazon, lecz tylko mały gazonik.
Wiktionary
rzecz. gazon m.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sumaryczny udział zawartości metanu, wyższych węglowodorów gazowych oraz dwutlenku węgla w węglu, mierzony w m3 na 1 tonę czystej substancji węglowej (węgla bez popiołów i wilgoci)
Wiktionary
(1.1) Obszary o dużym zagrożeniu wyrzutami gazów i skał oraz o dużej gazonośności węgla stwarzały potencjalnie największe gazowe zagrożenie dla powierzchni.
Wiktionary
IPA: ˌɡazɔ̃ˈnɔɕnɔɕt͡ɕ, AS: gazõnośność
Wiktionary
przym. gazonośny
Wiktionary
obfitujący w gaz; dostarczający gazu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) o terenach, skałach itp. zawierający złoża gazu ziemnego
Wiktionary
IPA: ˌɡazɔ̃ˈnɔɕnɨ, AS: gazõnośny
Wiktionary
rzecz. gazonośność
Wiktionary
związany z gazonem
SJP.pl
korzystanie z gazociągu bez uiszczania opłat za gaz
SJP.pl
człowiek korzystający z gazociągu bez uiszczania opłat za gaz
SJP.pl
port, w którym odbierane są dostawy gazu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) port służący do przeładunku skroplonego gazu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do bałtyckich gazoportów przypływa coraz więcej gazowców z Ameryki.
Wiktionary
przepuszczający gazy
SJP.pl
dioda lampowa gazowana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektron. lampa gazowana posiadająca dwie elektrody: anodę i katodę;
Wiktionary
Gazotron – rodzaj prostownika, gazowanej lampy elektronowej wykorzystywanej głównie jako dioda prostownicza w zasilaczach większej mocy.
Budowa gazotronu jest zbliżona do normalnej diody próżniowej - lampa również posiada gorącą katodę i anodę, jednak szczegóły konstrukcyjne są odmienne.
Wikipedia
(1.1) Głównym przeznaczeniem gazotronów jest prostowanie prądu zmiennego.
Wiktionary
przym. gazotronowy
Wiktionary
tworzący gaz
SJP.pl
1. wpuszczać gaz do pomieszczenia;
2. dezynfekować coś gazem;
3. potocznie: przyspieszać; dodawać gazu
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zagazować)
(1.1) nasycać gazem ciecz
(1.2) truć gazem
czasownik nieprzechodni niedokonany
(2.1) przyspieszać samochodem, „dodawać gazu”
(2.2) pot. biec
Wiktionary
(1.1) Podczas ładowania akumulator zaczął mocno gazować.
(1.2) Naziści natomiast (…) strzelali do ludzi w polu, gazowali w bunkrach, dusili w piwnicach.
(2.1) Kierowca gazuje i nagle zmienia pas.
Wiktionary
rzecz. gaz m., gazówka ż., gazownia ż., gazowanie n., zagazowanie m., gazownik m., gazowiec mrz.
czas. zagazować dk.
przym. gazowy, gazowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gazować.
Wiktionary
czas. gazować
przym. gazowany
rzecz. gazowiec mrz., zagazowanie n., gaz mrz.
Wiktionary
nasycony dwutlenkiem węgla
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) ims. przymiotnikowy bierny od: gazować
przymiotnik
(2.1) spoż. nasycony dwutlenkiem węgla
Wiktionary
rzecz. gaz m., gazówka ż., gazownia ż., gazownik m., gazowanie n., zagazowanie m.
czas. gazować ndk., zagazować dk.
przym. gazowy
Wiktionary
(2.1) musujący
Wiktionary
statek służący do przewozu materiałów gazowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. statek przeznaczony do transportu skroplonego gazu;
Wiktionary
Gazowiec – statek przeznaczony do transportu skroplonego gazu ziemnego – LNG (ang. Liquefied Natural Gas) lub skroplonego gazu porafinacyjnego – LPG (ang. Liquefied Petroleum Gas). Statki tego typu są w krajach anglojęzycznych nazywane LNG/LPG carrier, a w krajach frankofońskich odpowiednio Méthanier/Propanier.
Wikipedia
(1.1) Do bałtyckich gazoportów przypływa coraz więcej gazowców z Ameryki.
Wiktionary
IPA: ɡaˈzɔvʲjɛt͡s, AS: gazovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. gaz n., gazowanie n., gazownia ż.
przym. gazowy
czas. gazować ndk.
Wiktionary
potocznie:
1. pistolet gazowy;
2. kąpiel gazowa;
3. cienka chustka z tiulu;
4. samochód napędzany gazem;
5. kuchenka gazowa
SJP.pl
potocznie:
1. pistolet gazowy;
2. kąpiel gazowa;
3. cienka chustka z tiulu;
4. samochód napędzany gazem;
5. kuchenka gazowa
SJP.pl
zakład przemysłowy wytwarzający gaz węglowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) firma sprzedająca gaz ziemny
Wiktionary
Gazownia – przedsiębiorstwo zajmujące się jedną lub kilkoma gałęziami przemysłu: odgazowywaniem węgla i wytwarzaniem z niego gazu koksowniczego, przesyłaniem gazu do odbiorców, zakład zasilający urządzenia w paliwo gazowe. W powszechnym znaczeniu pod terminem gazownia rozumie się zakład przesyłający gaz do odbiorców. W Polsce zajmuje się tym Polska Spółka Gazownictwa, spółka-córka PGNiG.
Wikipedia
rzecz. gaz mrz., gazowiec mrz., zagazowanie n.
przym. gazowany, gazowniczy
czas. gazować
Wiktionary
urządzenie do wytwarzania gazu z węgla, drzewa, koksu lub torfu przez niezupełne spalanie; gazogenerator; czadnica
SJP.pl
dział przemysłu zajmujący się produkcją i przesyłaniem gazu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dziedzina zajmująca się wytwarzaniem i przesyłaniem gazu
Wiktionary
rzecz. gaz mrz., zagazowanie n.
przym. gazowniczy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący gazownictwa
Wiktionary
(1.1) Według zapewnień spółki gazowniczej prace te mają się zakończyć w połowie tego roku.
Wiktionary
rzecz. gaz m., gazownia ż., gazownictwo n., zagazowanie n.
przym. gazowy
Wiktionary
1. pracownik gazowni;
2. potocznie: człowiek nadużywający alkoholu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pracownik gazowni
Wiktionary
rzecz. gaz mrz., zagazowanie n.
przym. gazowany
czas. gazować
Wiktionary
przymiotnik od: gaz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gazem, dotyczący gazu
(1.2) wypełniony gazem
(1.3) włók. związany z gazą; zrobiony z gazy
Wiktionary
(1.1) Koło lodówki wiało chłodem, zaś bliżej kuchenki gazowej było zbyt gorąco.
Wiktionary
IPA: ɡaˈzɔvɨ, AS: gazovy
Wiktionary
(1.1-2)
:: rzecz. gaz m., gazówka ż., gazownia ż., gazownik m., gazowiec mrz., zagazowanie n.
:: czas. gazować, zagazować, odgazować
:: przym. gazowany, gazowniczy
:: przysł. gazowo
(1.3)
:: rzecz. gaza ż., gazik mrz.
Wiktionary
związany z działem chemii badającym właściwości gazów
SJP.pl
dział chemii badający właściwości gazów
SJP.pl
zawiesina w gazie cząstek koloidowych stałych (dym) lub ciekłych (mgła)
SJP.pl
Aerozol – układ koloidalny, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest gaz (często powietrze), a cząstkami koloidalnymi są substancje ciekłe lub stałe. Aerozole dzieli się na mgły (cząstki ciekłe) i dymy (cząstki stałe).
Przykładami aerozoli są: aerozol soli morskiej, sadza, pyły mineralne, smog. Natomiast mgła, krople chmurowe, kryształy lodu są przykładami hydrometeorów i nie są zwyczajowo klasyfikowane jako aerozole w meteorologii i fizyce atmosfery, mimo że mieszczą się w powyższej definicji.
Wikipedia
[czytaj: gaspaczo] hiszpańska zupa, chłodnik przyrządzany z warzyw; gaspacho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. hiszpański chłodnik z surowych warzyw z dodatkiem suchego rozmoczonego chleba doprawiony oliwą i winnym octem;
Wiktionary
Gazpacho – hiszpańska zupa, wywodząca się z Andaluzji.
Wikipedia
IPA: ɡasˈpat͡ʃɔ, AS: gaspačo
Wiktionary
Gazprom (ros. ПАО «Газпром») – rosyjski koncern państwowy, największy światowy wydobywca gazu ziemnego.
Wikipedia
potocznie: kawałek rury używany do zadawania ciosów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. fragment rury stosowanej w instalacjach gazowych, używany w bójkach i napadach jako broń
Wiktionary
(1.1) Gdańska policja zatrzymała dwudziestoosobową grupę nastolatków, którzy wyposażeni w kije bejsbolowe, sztachety i gazrurki szykowali się do starcia z uczniami konkurencyjnej podstawówki.
Wiktionary
wykrzyknienie zachęcające do szybkiej jazdy lub biegu
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) ponaglenie
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: gaz
Wiktionary
(1.1) Trzeba stąd spadać! Gazu!
Wiktionary
rzecz. gaz m.
Wiktionary
(1.1) czadu!, dawaj! / dawajcie!
Wiktionary
1. wiązanie skórzane łączące dzierżak z bijakiem u cepa;
2. w uprzęży wołów: żelazna klamra łącząca jarzmo z dyszlem;
3. pętla rzemienna przy chomącie;
4. połączenie przegubowe dwu sztang napędowych w kieracie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. roln. część cepa, rzemienny element łączący bijak z dzierżakiem
(1.2) daw. roln. w uprzęży wołów: żelazna klamra łącząca jarzmo z dyszlem
(1.3) rzemienna pętla przy chomącie
Wiktionary
Gązwa (niem. Gonswen, 1938–1945 Gansen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska Jana Gązwy, założyciela wsi. Pierwotnie wieś miała kształt ulicówki, później jednak, po separacji gruntów wiejskich, powstały kolonie w rozproszonej zabudowie.
Wikipedia
rzecz. gązwia ż., Gązwa ż.
:: zdrobn. gązewka ż., białystok|gąsewka. ż.
Wiktionary
(1.1) gązwia
Wiktionary
potocznie: substancje lotne o przykrej woni wytwarzające się w jelitach na skutek zaburzeń w procesie trawienia, u niektórych zwierząt wytwarzane w celach obronnych; wiatry
SJP.pl
1. przyłączenie do sieci gazowniczej;
2. gazyfikacja węgla - proces chemiczny, w którym z węgla kamiennego otrzymuje się gazy palne, zwykle tlenek węgla i wodór
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gazyfikować.
Wiktionary
rzecz. niegazyfikowanie n., gazyfikacja ż.
czas. gazyfikować ndk.
przym. gazyfikacyjny
Wiktionary
1. potocznie o oku (zwykle w liczbie mnogiej: gały - oczy);
2. duża gałka;
3. potocznie: piłka;
4. środowiskowo: ocena niedostateczna; pała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. duża gałka
(1.2) zwykle w lm. pot. posp. oko
(1.3) środ. najniższa ocena szkolna
(1.4) sport. pot. piłka nożna
(1.5) białystok. nieudacznik, gapa, ciapa
Wiktionary
(1.1) Zjadłeś trzy gały lodów, wystarczy na dziś.
(1.2) Co tak wytrzeszczasz te gały?
(1.3) Dopiero pierwszy miesiąc szkoły, a ja już załapałem trzy gały.
Wiktionary
IPA: ˈɡawa, AS: gau̯a
Wiktionary
rzecz. gałeczka ż., gałka ż.
Wiktionary
(1.3) niedostateczny, lufa, pała, gol, bania
Wiktionary
przymiotnik od: Gałacz (miasto w Rumunii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gałaczem, dotyczący Gałacza
Wiktionary
rzecz. Gałacz mrz.
Wiktionary
miasto w Rumunii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we wschodniej Rumunii, położone na lewym brzegu Dunaju;
(1.2) geogr. okręg we wschodniej Rumunii;
Wiktionary
Gałacz (rum. Galați) – jedno z największych miast we wschodniej Rumunii, położone na lewym brzegu Dunaju, pomiędzy ujściami Prutu i Seretu, stolica okręgu.
Wikipedia
przym. gałacki
Wiktionary
jezioro w Polsce
SJP.pl
Gaładuś (lit. Galadusys) – drugie pod względem wielkości jezioro Suwalszczyzny.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl;
2. urzędowo: dział nauki, gospodarki itp.;
3. książkowo: boczna linia rodu;
4. w medycynie: odgałęzienie jakiegoś organu, jakiejś części organizmu;
5. w łowiectwie: odnoga w wieńcu jelenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. boczny pęd drzewa lub krzewu
(1.2) przen. dział gospodarki, nauki itp.
(1.3) przen. odgałęzienie, odnoga, rozgałęzienie czegoś
Wiktionary
Gałąź – fragment pędu stanowiący boczne odgałęzienie pnia roślin drzewiastych. Grube gałęzie odchodzące bezpośrednio od pnia nazywane są konarami.
Sposób wzrostu gałęzi ma istotny wpływ na kształt korony drzewa. Zwykle kąt nachylenia gałęzi zmienia się od ostrego w górnej części korony, poprzez zbliżony do prostego w środkowej części korony, po opadające gałęzie w dolnej części. Położenie gałęzi ulega zmianie w trakcie ontogenezy. Młode odgałęzienia zwykle odrastają pod kątem ostrym w stosunku do pnia. W miarę wzrostu uginają się zwiększając kąt do rozwartego. Nierzadko końce gałęzi ponownie wznoszą się ku górze zapewniając liściom odpowiedni dostęp do światła.
Wikipedia
(1.1) Podczas ostatniej nawałnicy gałęzie wielu drzew w arboretum zostały poważnie uszkodzone.
(1.2) Fizyka jądrowa to stosunkowo nowa gałąź nauki.
(1.3) Na rysunku zaznaczono główne gałęzie układu nerwowego człowieka.
(1.3) Adam wnikliwie bada liczne gałęzie swojej rodziny.
Wiktionary
IPA: ˈɡawɔ̃w̃ɕ, AS: gau̯õũ̯ś
Wiktionary
rzecz. gałązka ż., gałązeczka ż., gałęzatka ż., gałęziarka ż., odgałęzienie n., podgałąź ż., rozgałęzienie n., rozgałęźnik mrz., gałęźniak mrz., gałęźnik mrz., gałęziak m., gałęziówka ż.
czas. rozgałęziać ndk., odgałęziać ndk., odgałęzić dk., rozgałęzić dk.
przym. gałęziasty, gałązkowy, gałęziowy, międzygałęziowy, wewnątrzgałęziowy, rozgałęźny, odgałęziony, odgałęziający, ugałęziony
przysł. gałęzisto
Wiktionary
(1.1) konar, odrośl; gw-pl|Górny Śląsk|asta.
(1.2) dział
(1.3) odnoga, linia boczna
Wiktionary
zdrobnienie od: gałązka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: gałązka
Wiktionary
IPA: ˌɡawɔ̃w̃ˈzɛt͡ʃka, AS: gau̯õũ̯zečka
Wiktionary
zob. gałąź.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: gałąź
(1.2) mała gałąź
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na gałązce nie było już ani jednego listka.
Wiktionary
IPA: ɡaˈwɔ̃w̃ska, AS: gau̯õũ̯ska
Wiktionary
rzecz. gałąź ż., gałęziak mzw./mrz.
Wiktionary
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|astka.
Wiktionary
piewik gałązkowiec - gatunek pluskwiaka z rodziny piewikowatych
SJP.pl
1. związany z gałązką;
2. jeden ze ściegów ozdobnych wykonywanych igłą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od gałązka
Wiktionary
(1.1) Jesienią przemija moda na farbowane chryzantemy gałązkowe zwane potocznie koreankami
Wiktionary
IPA: ˌɡawɔ̃w̃ˈskɔvɨ, AS: gau̯õũ̯skovy
Wiktionary
zob. gałąź.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Gałczyński (forma żeńska: Gałczyńska; liczba mnoga: Gałczyńscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 2200 osób.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zimowa zabawa, uczta organizowana przez i dla kawalerów
Wiktionary
IPA: ˈɡawda, AS: gau̯da
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Gałecki (forma żeńska: Gałecka; liczba mnoga: Gałeccy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiły je 4753 osoby.
Wikipedia
zdrobnienie od: gałka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: gałka
Wiktionary
Gałeczka (Sphaerius) – rodzaj chrząszczy z podrzędu Myxophaga i rodziny gałeczkowatych. Ma zasięg kosmopolityczny, przy czym większość gatunków występuje w krainie orientalnej. Wiele gatunków jest półwodnych, ale niektóre są całkowicie lądowe.
Wikipedia
IPA: ɡaˈwɛt͡ʃka, AS: gau̯ečka
Wiktionary
rzecz. gałka ż., gała ż.
przym. gałkowy
Wiktionary
o cechach gałecznicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Gałecznicowate (Balanophoraceae Rich.) – rodzina bezzieleniowych roślin z rzędu sandałowców (Santalales) obejmująca 17 rodzajów z ok. 50 gatunkami. Ze względu na przystosowanie do pasożytniczego trybu życia gałecznicowate odbiegają znacznie swym wyglądem od innych roślin – przypominają grzyby i nazywane były „wariactwem w świecie roślin”. W większości występują w runie wilgotnych lasów równikowych pasożytując na roślinach reprezentujących różnorodne rodziny.
Wikipedia
o cechach gałecznicowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
gałecznik czteroplamek - gatunek chrząszcza z rodziny biedronek
SJP.pl
1. kulisty mały przedmiot, okrągłe zakończenie czegoś;
2. pokrętło do regulacji jakiegoś urządzenia
SJP.pl
gatunek jamochłona przypominający rozgałęziony krzew, występujący w wodach morskich i słodkich; kladofora, kordylofora
SJP.pl
Gałęzatka (Cladophora) – rodzaj wielokomórkowych glonów z gromady zielenic, należących do rzędu gałęzatkowców, występujących w wodach śródlądowych oraz w morzach.
Wikipedia
rząd wielokomórkowych glonów z gromady zielenic
SJP.pl
przedstawiciel rzędu wielokomórkowych glonów z gromady zielenic
SJP.pl
bezlistna gałązka u niektórych roślin, przystosowana do pełnienia roli organu asymilującego, zastępująca blaszki liściowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. podrośnięte, nielotne pisklę sowy, które opuściło już gniazdo i przesiaduje na gałęzi lub na ziemi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bot. zmodyfikowana, płaska łodyga o zielonej barwie, która przejęła funkcje liścia;
(2.2) mikol. zob. koralówka.
Wiktionary
Gałęziak – zmodyfikowana, spłaszczona łodyga barwy zielonej, która przejmuje funkcje liścia (przeprowadza fotosyntezę) i jest do niego podobna z kształtu. U roślin wytwarzających gałęziaki liście właściwe są zwykle silnie zredukowane, wykształcają się jako ciernie lub łuski, często szybko opadające. U niektórych roślin cała łodyga wykształca się w formie gałęziaków, u innych tylko część pędów, zazwyczaj końcowa, jest zmodyfikowana (np. u myszopłocha, szparaga, kokietnika).
Wikipedia
rzecz. gałąź ż., gałązka ż., gałązeczka ż., gałęzatka ż., gałęziarka ż., odgałęzienie n., podgałąź ż., rozgałęzienie n., rozgałęźnik m., gałęźniak m., gałęźnik m.
czas. rozgałęziać ndk., odgałęziać ndk., odgałęzić dk., rozgałęzić dk.
przym. gałęziasty, gałązkowy, gałęziowy, międzygałęziowy, wewnątrzgałęziowy, rozgałęźny, odgałęziony, odgałęziający, ugałęziony
przysł. gałęzisto
Wiktionary
karma z pędów drzew liściastych ususzonych razem z liśćmi; liściarka
SJP.pl
gałęzisty;
1. mający kształt gałęzi;
2. mający bujne gałęzie, krzaczasty
SJP.pl
podobny z wyglądu do gałęzi
SJP.pl
w leśnictwie: drewno opałowe w postaci gałęzi odciętych od pnia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) leśn. drewn. drobne drewno opałowe, najczęściej z gałęzi, zbierane podczas ścinki;
(1.2) środ. techn. leśn. kompaktowa, rzadziej jednoręczna, pilarka
Wiktionary
Gałęziówka – drobne drewno, odpad pozyskiwany podczas ścinki drzew, wykorzystywany jako opał.
Najczęściej są to gałęzie o grubości do 7 cm w korze i 5 cm bez kory.
Gałęziówka po pocięciu na odpowiednią długość, staje się drewnem opałowym.
Wikipedia
rzecz. gałąź ż., gałązka ż.
przym. gałęziowy
czas. rozgałęziać ndk., rozgałęzić dk.
Wiktionary
związany z gałęzią
SJP.pl
środowiskowo: zwierzę żywiące się liśćmi i gałęziami bezpośrednio z drzewa
SJP.pl
gałęziasty;
1. mający kształt gałęzi;
2. mający dużo gęsto rosnących gałęzi
SJP.pl
potocznie: młody ptak hodowany jako ptak łowny, niezdolny jeszcze do samodzielnego dłuższego lotu; gałęźnik
SJP.pl
potocznie: młody ptak hodowany jako ptak łowny, niezdolny jeszcze do samodzielnego dłuższego lotu; gałęźniak
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
łobuz, urwis, psotnik, łobuziak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zniszczony kawałek tkaniny, strzęp odzieży
(1.2) pot. ubranie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) przest. łobuziak, nicpoń; obdartus
Wiktionary
(1.1) Po całym ich mieszkaniu walały się różnobarwne, ale brudne gałgany.
(1.2) Szwagierka poszła właśnie do lumpeksu kupić sobie jakiś gałgan.
(2.1) Dzięki temu siostra nie może ani palcem ruszyć we własnym majątku, bo gałgan Kunik ma pełnię władzy.
Wiktionary
IPA: ˈɡawɡãn, AS: gau̯gãn
Wiktionary
rzecz. gałganiarz m., gałganek mrz.
Wiktionary
(1.1) łachman, szmata
(1.2) ciuch, łach
(2.1) hultaj, niecnota, ladaco, łachmyta, łachudra, łapserdak; oberwaniec, szmaciarz
Wiktionary
1. mały kawałek materiału;
2. zwykle w liczbie mnogiej: stroje, fatałaszki;
3. zdrobnienie od: gałgan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. kawałek, skrawek tkaniny
Wiktionary
IPA: ɡawˈɡãnɛk, AS: gau̯gãnek
Wiktionary
rzecz. gałgan m., gałganiarz m.
przym. gałganiarski
Wiktionary
grupa gałganów, hultajów, nicponiów
SJP.pl
1. chodzenie w starym, zniszczonym ubraniu; łachmaniarstwo;
2. czyn nieetyczny; gałgaństwo, łajdactwo;
3. cecha kogoś, kto postępuje nieetycznie; łajdactwo;
4. wykonywanie jakiejś czynności niestarannie; bylejakość
SJP.pl
1. człowiek nędznie ubrany, zaniedbany, brudny; łachmyta, obszarpaniec, oberwaniec, obdartus;
2. potocznie: człowiek dziwacznie ubrany; dziwak, cudak, oryginał;
3. handlarz szmatami; łaciarz, szmaciarz, łachmaniarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto trudni się zbieraniem starych szmat, gałganów
(1.2) handlarz starymi, zniszczonymi ubraniami
(1.3) ktoś nędznie albo dziwacznie ubrany
Wiktionary
rzecz. gałgan m., gałganek m.
:: fż. gałganiara ż.
przym. gałganowy, gałgankowy
Wiktionary
(1.1) szmaciarz
(1.2) szmaciarz
(1.3) szmaciarz
Wiktionary
potocznie:
1. kobieta niemoralna, nieuczciwa; łajdaczka, hultajka;
2. kobieta lekkich obyczajów; ladacznica, nierządnica
SJP.pl
stawać się gałganem, łobuzem, nicponiem
SJP.pl
zgrubienie od: gałgan
SJP.pl
związany z gałgankiem
SJP.pl
potocznie:
1. nieco podarty, zniszczony;
2. mający pewne cechy gałgana, łajdaka
SJP.pl
przymiotnik od: gałgan
SJP.pl
potocznie:
1. lekceważenie przyjętych norm etycznych i społecznych; łobuzerka;
2. grupa gałganów, hultajów, nicponiów; gałganeria
SJP.pl
1. kulisty mały przedmiot, okrągłe zakończenie czegoś;
2. pokrętło do regulacji jakiegoś urządzenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mały, kulisty przedmiot lub kuliste zakończenie przedmiotu
(1.2) porcja lodów w kształcie kulki
(1.3) regulator danych funkcji w urządzeniach mechanicznych, elektrycznych i elektronicznych
(1.4) daw. kulka używana w głosowaniach
(1.5) kulka ze śniegu, śnieżka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ojciec włożył czarny surdut (nieco wytarty na szwach) i wydobył z kąta laskę ze srebrną gałką.
(1.2) Adaś kupił dwie gałki lodów waniliowych.
(1.3) Mimo dłuższego kręcenia gałką nie udało mu się dostroić aparatu.
(1.4) Czarna gałka oznaczała głos przeciw.
Wiktionary
IPA: ˈɡawka, AS: gau̯ka
Wiktionary
rzecz. gała ż.
:: zdrobn. gałeczka ż.
przym. gałkowy, wewnątrzgałkowy
Wiktionary
(1.2) kulka
(1.3) regulator, pokrętło, potencjometr
(1.5) śnieżka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
kulisty, podobny do gałki
SJP.pl
Gałkówka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Miastkowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Różańcowej w Miastkowie.
Wikipedia
łyżka do nabierania lodów; porcjoner
SJP.pl
Gałkowo (niem. Galkowen) – wieś w Polsce, w sołectwie Gałkowo, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
związany z gałką
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający cechy gałki
Wiktionary
rzecz. gałka ż., gałeczka ż.
Wiktionary
Wikipedia
roślina z rodziny selerowatych, o drobnych, białych lub różowych kwiatach; kropidło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał odkryty w 2009 roku;
Wiktionary
Gałuskinit – minerał odkryty w 2009 r. w skałach kontaktowych nad jeziorem Bajkał przez mineralogów z międzynarodowego zespołu, kierowanego przez niemieckiego krystalografa Thomasa Armbrustera z Uniwersytetu w Bernie.
Nowy minerał został nazwany na cześć pracowników Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego Iriny i Jewgienija Gałuskinów za ich wkład w mineralogię wysokotemperaturowych skarnów.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. woda po gotowaniu klusek
Wiktionary
rzecz. gałuszka ż.
Wiktionary
gatunek paproci wodnej należący do rodziny marsyliowatych, rosnący w środkowej i południowej Europie, w Polsce występujący rzadko na Śląsku i Pomorzu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kulin. kluska z mąki lub ziemniaków
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. gałuszczónka ż.
Wiktionary
(1.1) gwara. hałuska, hałuszka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zob. gała.
Wiktionary
IPA: ˈɡawɨ, AS: gau̯y
Wiktionary
symbol gilberta, jednostki siły magnetomotorycznej
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) stpol. duże naczynie na płyn
Wiktionary
skrót od: Górnośląski Bank Gospodarczy SA
SJP.pl
skrót od: Gliwicki Bank Handlowy
SJP.pl
skrót od: Główna Biblioteka Lekarska
SJP.pl
skrót od: ang. Great Britain Pound - funt szterling
SJP.pl
skrót od: Great Britain - Wielka Brytania; GB
SJP.pl
dawniej na północy Polski: zamożny chłop
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. człowiek opryskliwy, nieobyty towarzysko
(1.2) hist. w XV-XIX w.: gospodarz, zamożny chłop, posiadający własne duże gospodarstwo (tzw. gburstwo), od jednego do dwóch łanów, w większości wolny;
(1.3) reg-pl|Mazury. bogaty rolnik
(1.4) reg-pl|Warmia, Mazury. gospodarz
Wiktionary
Gburzy, gburowie (st. wys. niem. giburo) – na Pomorzu w wiekach XV – XIX gospodarze, zamożni chłopi, posiadający własne duże gospodarstwa (tzw. gburstwa), od jednego do dwóch łanów, w większości wolni.
Wikipedia
(1.1) Z niego jest straszny gbur – wchodząc nie powiedział nawet „Dzień dobry”.
Wiktionary
IPA: ɡbur, AS: gbur
Wiktionary
rzecz. gburostwo n., gburstwo n., gburzysko n.
:: fż. gburka ż.
przym. gburowaty
przysł. gburowato
Wiktionary
(1.1) cham, impertynent, arogant
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
obraźliwie: kobieta ordynarna, nieobyta; prostaczka, chamka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. kobieta opryskliwa, nieobyta towarzysko
(1.2) daw. reg. chłopka
Wiktionary
(1.1) Wpuścili taką gburkę i poobrażała wszystkich.
Wiktionary
rzecz. gburostwo n., gburzysko n., gburstwo n.
:: fm. gbur m.
przym. gburowaty
Wiktionary
(1.1) chamka, impertynentka, arogantka
(1.2) chłopka
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: gburliwie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: gburliwy
SJP.pl
zachowujący się jak gbur; nieokrzesany, prostacki, chamski, gburowaty
SJP.pl
stawać się gburem, nieokrzesańcem; chamieć
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób typowy dla gbura
Wiktionary
rzecz. gbur mos., gburowatość ż.
przym. gburowaty
Wiktionary
(1.1) chamsko, grubiańsko, jędzowato, mrukliwie, niedelikatnie, niegrzecznie, nieprzyjemnie, niestosownie, opryskliwie, ordynarnie, prostacko, surowo, szorstko, zgryźliwie
Wiktionary
zachowanie nieuprzejme, niegrzeczne, niedelikatne; ordynarność; grubiaństwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tych, którzy są gburowaci
Wiktionary
przym. gburowaty
przysł. gburowato
Wiktionary
zachowujący się jak gbur; nieokrzesany, prostacki, chamski, gburliwy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) zachowujący się w sposób niegrzeczny, szorstki
Wiktionary
(1.1) Myślę, że Heniek jest bardziej gburowaty niż Sebastian.
Wiktionary
rzecz. gbur mos., gburka ż., gburowatość ż.
przysł. gburowato
Wiktionary
(1.1) borsukowaty, burkliwy, chamski, grubiański, jędzowaty, mrukliwy, naburmuszony, niedelikatny, niegrzeczny, nieokrzesany, niestosowny, nieuprzejmy, opryskliwy, ordynarny, prostacki, surowy, szorstki, zgryźliwy
Wiktionary
zgrubienie od: gbur
SJP.pl
skrót od: Gospodarczy Bank Wielkopolski
SJP.pl
gigakaloria
SJP.pl
symbol gadolinu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Wikipedia
skrót
(1.1) = gdański
Wiktionary
wykrzyknik naśladujący odgłos wydawany przez kurę
SJP.pl
1. o kurze: wydawać charakterystyczny dźwięk;
2. potocznie: dużo mówić
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. gdaknąć / zagdakać)
(1.1) o kurze: wydawać głos
Wiktionary
(1.1) Od rana słychać było, jak kury gdaczą w kurniku.
Wiktionary
IPA: ˈɡdakat͡ɕ, AS: gdakać
Wiktionary
rzecz. gdakanie n.
Wiktionary
(1.1) kwokać
Wiktionary
1. o kurze: wydawać charakterystyczny dźwięk;
2. potocznie: dużo mówić
SJP.pl
1. o kurze: wydawać charakterystyczny dźwięk;
2. potocznie: dużo mówić
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gdakać.
(1.2) odgłos będący efektem czynności gdakania (1.1)
Wiktionary
IPA: ɡdaˈkãɲɛ, AS: gdakãńe
Wiktionary
czas. gdakać ndk.
Wiktionary
skrót od: gdański
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gdaniec – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Grzmiąca.
Wikipedia
wieża stojąca poza murami obronnymi, pełniąca oprócz funkcji obronnych również funkcje sanitarne; dansker
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) archit. wieża pełniąca funkcję latryny, budowana w pewnej odległości od zamku, połączona z nim krytym przejściem na arkadach
Wiktionary
Gdanisko (dansker, danzker) – wykusz lub wieża usytuowana na zewnątrz linii murów obronnych i połączona z zamkiem krytym, biegnącym na wysokości pierwszego piętra, gankiem, który miał formę krytego przejścia wspartego na arkadach. Gdanisko występowało w średniowiecznych przede wszystkim krzyżackich zamkach warownych i pełniło funkcję wieży ustępowej (latryny). Zaopatrzone w strzelnice pełniły również funkcje obronne spełniając rolę dodatkowej wieży, wysuniętej przed obwód murów zamkowych.
Wikipedia
(1.1) Gdanisko pełniło rolę toalety zamkowej.
Wiktionary
(1.1) dansker, wieża latrynowa
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północnej Polsce, stolica województwa pomorskiego;
Wiktionary
Gdańsk (kaszub. Gduńsk; niem. Danzig; łac. Gedania, Gedanum, Dantiscum; niderl. Danswijk) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim u ujścia Motławy do Wisły nad Zatoką Gdańską, największe pod względem powierzchni miasto w kraju. Centrum kulturalne, naukowe i gospodarcze oraz węzeł komunikacyjny północnej Polski, stolica województwa pomorskiego. Ośrodek gospodarki morskiej z drugim co do wielkości portem handlowym Morza Bałtyckiego.
Wikipedia
(1.1) Obywatelstwo Gdańska dawało przywilej do posiadania ziemi.
(1.1) Fontanna Neptuna w Gdańsku stoi na Długim Targu.
Wiktionary
IPA: ɡdãj̃sk, AS: gdãĩ ̯sk
Wiktionary
rzecz. Gdańszczanka ż., Gdańszczanin mos., gdańszczanin mos., gdańszczanka ż.
przym. gdański, podgdański
Wiktionary
rzadko: wódka gdańska
SJP.pl
przymiotnik od: Gdańsk, Gdańskie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gdańskiem, dotyczący Gdańska
Wiktionary
(1.1) Jan Heweliusz, gdański astronom, uchodzi za twórcę nowożytnej selenografii.
Wiktionary
IPA: ˈɡdãj̃sʲci, AS: gdãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gdańszczanka ż., Gdańszczanin mos., gdańszczanin mos., gdańszczanka ż., Gdańsk mrz., Gdańskie n.
przym. podgdański
Wiktionary
rzadko: wódka gdańska
SJP.pl
mieszkaniec Gdańska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Wolnego Miasta Gdańska
(1.2) osoba pochodząca z Wolnego Miasta Gdańska, urodzona w Wolnym Mieście Gdańsku
Wiktionary
IPA: ɡdãj̃ʃˈt͡ʃãɲĩn, AS: gdãĩ ̯ščãńĩn
Wiktionary
rzecz. gdańszczanin mos.
rzecz. Gdańsk m.
:: fż. Gdańszczanka ż.
:: przym. gdański
Wiktionary
mieszkanka Gdańska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Wolnego Miasta Gdańska
(1.2) kobieta pochodząca z Wolnego Miasta Gdańska, urodzona w Wolnym Mieście Gdańsku
Wiktionary
IPA: ɡdãj̃ʃˈt͡ʃãnka, AS: gdãĩ ̯ščãnka
Wiktionary
rzecz. gdańszczanka ż.
rzecz. Gdańsk mrz.
:: fm. Gdańszczanin mos.
przym. gdański
Wiktionary
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego, nazwa własna
(1.1) = adm. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad;
Wiktionary
przestarzale: mężczyzna, który stale narzeka, utyskuje; gderacz, zrzęda, narzekacz
SJP.pl
potocznie: dokuczliwie i ustawicznie narzekać; zrzędzić, kwasić
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. narzekać w sposób nużący i męczący
Wiktionary
rzecz. gderacz mos., gderanie n., gderliwość ż.
Wiktionary
(1.1) marudzić, zrzędzić, przest. mantyczyć
Wiktionary
potocznie: dokuczliwe i męczące narzekanie; gderanina
SJP.pl
narzekacz, zrzęda
SJP.pl
rzadko: lubiący gderać, ciągle gderający; gderliwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gderać.
Wiktionary
rzecz. gderała m./ż., gdera m./ż., gderacz m., gderalski m., gderanina ż., gderliwość ż.
czas. gderać
przym. gderliwy, gderalski
Wiktionary
(1.1) zrzędzenie, burczenie
Wiktionary
stałe narzekanie, utyskiwanie, gderanie
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: gderliwie
SJP.pl
→ gderliwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. cecha tego, co gderliwe; cecha tych, którzy są gderliwi
Wiktionary
(1.1) Bądźcie wyrozumiali dla gderliwości i braku humoru starszych.
Wiktionary
rzecz. gderała m./ż., gdera m./ż., gderacz m., gderalski m., gderanina ż., gderanie n.
czas. gderać
przym. gderliwy, gderalski
Wiktionary
(1.1) zrzędliwość
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: gderliwy
SJP.pl
skłonny do gderania
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś gminna w województwie małopolskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś gminna w Polsce
Wiktionary
Gdów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Gdów.
Gdów uzyskał lokację miejską przed 1794 rokiem, zdegradowany przed 1880 rokiem. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Gdów. W latach 1945–1975 należał administracyjnie do „dużego”, a w latach 1975–1998 do „małego” województwa krakowskiego.
Wikipedia
(1.1) Gdów znajduje się na Pogórzu Wielickim
Wiktionary
rzecz. gdowianin m., gdowianka ż.
przym. gdowski
Wiktionary
mieszkaniec Gdowa
SJP.pl
mieszkanka Gdowa
SJP.pl
przymiotnik od: Gdów (wieś w Małopolsce)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Gdowa, związany z Gdowem, pochodzący z Gdowa
(1.2) dotyczący Gdowa, związany z Gdowem (Gdow w Rosji nad jeziorem Pejpus)
Wiktionary
rzecz. Gdów m., Gdow mrz.
Wiktionary
fiołek alpejski; cyklamen; gduła
SJP.pl
Gdula – amerykański zespół i konstruktor wyścigowy, założony przez Eda Gdulę i uczestniczący w Indianapolis 500 w latach 1947–1951 (jako konstruktor) i 1953 oraz 1957–1958 (wyłącznie jako zespół).
Wikipedia
fiołek alpejski; cyklamen; gdula
SJP.pl
spójnik; kiedy
SJP.pl
spójnik
(1.1) …rozpoczynający zdanie podrzędne określające czas zajścia czynności ze zdania głównego
Wiktionary
(1.1) Gdy wróciliśmy do domu, przestało padać.
Wiktionary
IPA: ɡdɨ, AS: gdy
Wiktionary
rzecz. gdybanie n.
czas. gdybać ndk.
przysł. nigdy, niegdyś
sp. gdyby, gdyż
partyk. gdybyż
Wiktionary
(1.1) kiedy; jeżeli
Wiktionary
potocznie: formułować wiele przypuszczeń, zastanawiać się nad tym, co mogło się wydarzyć; hipotetyzować
SJP.pl
potocznie: skłonny do formułowania przypuszczeń, rozwodzenia się nad czymś
SJP.pl
potocznie: formułowanie przypuszczeń, rozwodzenie się nad czymś; gdybanina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gdybać.
(1.2) spekulacja, przypuszczenia
Wiktionary
czas. gdybać ndk.
Wiktionary
potocznie: formułowanie przypuszczeń, rozwodzenie się nad czymś; gdybalstwo
SJP.pl
1. spójnik rozpoczynający zdania lub ich równoważniki oznaczające możliwość, nie spełniony warunek realizacji tego, o czym mowa w innym zdaniu
2. partykuła rozpoczynająca zdania lub ich równoważniki oznaczające gorące pragnienie czegoś
SJP.pl
spójnik
(1.1) …wprowadzający w zdaniu podrzędnym warunek, który w danej sytuacji nie jest możliwy do spełnienia
Wiktionary
(1.1) Gdyby autobus się nie spóźnił, byłbym tu na czas.
(1.1) Gdybym był zdrowy, mógłbym jeździć na rowerze.
(1.1) Chętnie bym ci pomógł, gdybym tylko miał czas.
Wiktionary
IPA: ˈɡdɨbɨ, AS: gdyby
Wiktionary
(1.1) jeśli, jeżeli, reg. śl. dyby.
Wiktionary
partykuła wprowadzająca pragnienie lub życzenie
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. dzielnica Brodnicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Polsce;
Wiktionary
Gdynia (wymowa, kaszub. Gdiniô, niem. Gdingen) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce, w województwie pomorskim, położone nad Morzem Bałtyckim, na Pobrzeżu Gdańskim i Pojezierzu Wschodniopomorskim. Wchodzi w skład Trójmiasta (wraz z Gdańskiem i Sopotem), jest zatem jednym z miast centralnych aglomeracji Trójmiasta. Według stanu na 30 czerwca 2024 roku Gdynia liczy ok. 240,5 tys. mieszkańców (dwunaste miejsce w Polsce). Po nowym podziale działek terenu morskiego zwiększyła powierzchnię do 391 km² (wcześniej 135,1 km²) z czego 66 proc. obejmuje obszar morski. Jest najludniejszym w Polsce miastem niewojewódzkim.
Wikipedia
(1.1) Miasta Gdańsk, Sopot i Gdynia tworzą aglomerację zwaną Trójmiastem.
Wiktionary
IPA: ˈɡdɨ̃ɲa, AS: gdỹńa
Wiktionary
rzecz. gdynianin m., gdynianka ż.
przym. gdyński, podgdyński
Wiktionary
mieszkaniec Gdyni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gdyni
(1.2) osoba pochodząca z Gdyni, urodzona w Gdyni
Wiktionary
IPA: ɡdɨ̃ˈɲä̃ɲĩn, AS: gdỹńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Gdynia ż.
:: fż. gdynianka ż.
przym. gdyński
Wiktionary
mieszkanka Gdyni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gdyni
(1.2) kobieta pochodząca z Gdyni, urodzona w Gdyni
Wiktionary
IPA: ɡdɨ̃ˈɲãnka, AS: gdỹńãnka
Wiktionary
rzecz. Gdynia ż.
:: fm. gdynianin mos.
przym. gdyński
Wiktionary
damski but na płaskim obcasie
SJP.pl
gatunek lekkiego obuwia damskiego na płaskim obcasie
SJP.pl
przymiotnik od: Gdynia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Gdyni, związany z Gdynią, pochodzący z Gdyni
Wiktionary
(1.1) Widywałem go więc w porcie szczecińskim i gdyńskim, spotykałem w Hamburgu i Antwerpii, w Las Palmas i Casablance, a w roku 1987 nawet w Kanale Sueskim
Wiktionary
IPA: ˈɡdɨ̃j̃sʲci, AS: gdỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Gdynia ż., gdynianin mos., gdynianka ż.
Wiktionary
potocznie: spójnik "gdy" połączony z końcówką czasownikową "-ś" (np. "Widziałem cię, gdyś tamtędy przechodził.", "Lubię, gdyś jest zadowolony.")
SJP.pl
gwarowo: dawny, miniony, przeszły; zaszły, ówczesny
SJP.pl
ponieważ, albowiem, bo
SJP.pl
spójnik
(1.1) …wyrażający przyczynę czegoś
(1.2) przest. …rozpoczynający zdanie podrzędne określające czas zajścia czynności ze zdania głównego; wzmocniony spójnik gdy
Wiktionary
(1.1) Nie mogę przyjść do szkoły, gdyż jestem chory.
(1.1) Zlitujcie się, przyjaciele, zlitujcie, / gdyż Bóg mnie dotknął swą ręką.
Wiktionary
IPA: ɡdɨʃ, AS: gdyš
Wiktionary
sp. gdy
Wiktionary
(1.1) ponieważ, bo
Wiktionary
"gdyż" połączone z "by", partykułą trybu przypuszczającego
SJP.pl
zaimek zastępujący określenie miejsca, w którym coś się dzieje lub znajduje; najczęściej występuje na początku zdań pytajnych
SJP.pl
zaimek pytajny
(1.1) służący do tworzenia pytań o lokalizację
(1.2) pot. służący do tworzenia pytań o kierunek
(1.3) pot. służący do tworzenia pytań o przebieg trasy
zaimek
(2.1) …względny, zastępujący określenie miejsca
(2.2) gdzieś (miejsce nie określone bliżej)
partykuła
(3.1) …podkreślająca nierealność
wykrzyknik
(4.1) …do przeganiania intruza albo zahamowania czyjegoś niewłaściwego zachowania
Wiktionary
(1.1) Gdzie kupiłaś tę broszę?
(1.1) Szukam w kuchni mąki. Gdzie ona jest?
(1.2) Gdzie idziesz?
(1.3) Gdzie idziesz!? Nie widzisz, że jest mokro i grząsko?
(2.1) Pójdę, gdzie mnie oczy poniosą.
(2.2) Nie mam gdzie zostawić dziecka; babcia jest zajęta.
(3.1) Gdzie tam wam do nas!
(4.1) Gdzie! Wypad z mojego domu!
Wiktionary
IPA: ɟd͡ʑɛ, AS: ǵʒ́e
Wiktionary
przysł. gdzieniegdzie, gdziekolwiek
zaim. gdzież, gdziekolwiek
partyk. gdzież
Wiktionary
(1.1) gdzież
(1.2) dokąd; daw. kędy
(1.3) którędy
(3.1) gdzież; daw. kędy
(1.1, 2.1-2, 3.1) gw-pl|Śląsk, Częstochowa|kaj., gw-pl|Śląsk|kany.
Wiktionary
partykuła, np. Gdzieby on skłamał!
SJP.pl
zaimek nieokreślony
(1.1) (wskazuje na) bliżej nieokreślone miejsce
(1.2) w jakimkolwiek miejscu
zaimek względny
(2.1) na początku zdań podrzędnych, wskazując na niesprecyzowane miejsce lub każdy fragment jakiegoś obszaru
Wiktionary
(1.1) Czy gdziekolwiek spotkałeś dzika?
(1.2) Muzyki mogę słuchać gdziekolwiek, nawet w pracy.
(2.1) Gdziekolwiek stąpnąłem, roiło się od węży zbożowych i żmij.
Wiktionary
IPA: ɟd͡ʑɛˈkɔlvʲjɛk, AS: ǵʒ́ekolvʹi ̯ek
Wiktionary
zaim. gdzie
partyk. gdzie
wykrz. gdzie
Wiktionary
(1.1) byle gdzie, gdzie bądź, obojętnie gdzie, dokądkolwiek
(1.2) wszędzie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gdziekolwiek, w jakimkolwiek miejscu
Wiktionary
(1.1) Mój pies potrafi zasnąć gdzieniebądź, nawet na twardej podłodze.
(1.1) Możemy usiąść gdzieniebądź, wszystkie miejsca mają równie piękny widok na morze.
(1.1) Jak jesteś zmęczony, usiądź gdzieniebądź i odpocznij.
Wiktionary
w niektórych miejscach
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w niektórych miejscach
Wiktionary
(1.1) Deszcz przestał nareszcie padać i tylko gdzieniegdzie pozostały spore kałuże.
Wiktionary
IPA: ɟd͡ʑɛ̇̃ˈɲɛ̇ɟd͡ʑɛ, AS: ǵʒ́ė̃ńėǵʒ́e
Wiktionary
zaim. gdzie
partyk. gdzie
wykrz. gdzie
Wiktionary
(1.1) tu i ówdzie, miejscami; gw-pl|Śląsk Cieszyński|ponikandy, ponikany.
Wiktionary
zaimek oznaczający określone miejsce, którego mówiący nie potrafi zidentyfikować lub którego nie chce wskazać
SJP.pl
zaimek nieokreślony
(1.1) w pewnym miejscu
(1.2) pot. używany do podkreślenia przybliżonego określania jakiejś wielkości
Wiktionary
(1.1) Wczoraj gdzieś zgubiłem okulary.
(1.2) Mój profesor jest gdzieś koło czterdziestki.
Wiktionary
IPA: ɟd͡ʑɛ̇ɕ, AS: ǵʒ́ėś
Wiktionary
(1.1) zaim. gdzie
Wiktionary
(1.1) reg. śl. kajś., reg. śl. kajsi., reg. śl. kańsi.
(1.2) coś, jakoś; reg. śl. kajś., reg. śl. kajsi., reg. śl. kańsi.
Wiktionary
zaimek pytający lub wskazujący "gdzie" wzmocniony partykułą "-ż"
SJP.pl
zaimek
(1.1) …pytajny, służący do tworzenia pytań o lokalizację; książk. gdzie
partykuła
(2.1) …podkreślająca nierealność; książk. gdzie
Wiktionary
(1.1) Gdzież ty byłaś? Czekałam na ciebie cały dzień!
(2.1) Lubią się z uczonością popisywać, szczycą się nią, choć gdzież im do uczoności poważnej, wymagającej całych lat pracy ciężkiej i studyów!
Wiktionary
IPA: ɟd͡ʑɛʃ, AS: ǵʒ́eš
Wiktionary
zaim. gdzie
partyk. gdzie
wykrz. gdzie
Wiktionary
(1.1, 2.1) gdzie, reg. śl. kanyż.
Wiktionary
tyle co: czyżby (partykuła retoryczno-pytajna)
SJP.pl
wzmocniony zaimek "gdzież" połączony z końcówką czasownikową "-eś" (np. "Gdzieżeś zgubił tę książkę?")
SJP.pl
wzmocnione "gdzież"
SJP.pl
symbol germanu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) wykrzyknik naśladujący gęganie gęsi
Wiktionary
Osoby:
Wikipedia
czas. gęgać
rzecz. gęganie
Wiktionary
[czytaj: żeAN] hipermarket sieci Géant
SJP.pl
Géant Casino – sieć hipermarketów, supermarketów oraz dyskontów (występujących pod marką Leader Price), będąca częścią grupy Casino. Na giełdę w Paryżu weszła w 1910. W lipcu 2006 Casino sprzedała wszystkie 19 sklepów Géant w Polsce niemieckiej firmie Metro AG za kwotę 224 milionów euro. Markety zostały włączone do sieci sklepów Real.
Wikipedia
łańcuch lub masyw górski (również podwodny) wypiętrzony w obrębie geosynkliny w następstwie ruchów fałdujących; geoantyklina; kordyliera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. anat. usta
(1.2) pot. twarz człowieka lub pysk zwierzęcia
(1.3) pot. osoba będąca na czyimś utrzymaniu, osoba do wykarmienia
(1.4) pot. niezgodny ze stanem faktycznym sposób, w jaki ktoś lub coś jest odbierane i oceniane; fałszywy wizerunek
(1.5) łow. pysk żubra, muflona, kozicy oraz zwierzyny płowej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z otwartą gębą wyglądamy niepoważnie.
(1.1) Sięgnęła do łyżnika, wzięła kopyść i w ogniu nią grzebać zaczęła, aż chłopaki gęby na nią porozdziawiały jako wrony (…)
(1.2) (…) Cygan jako Cygan, czarny na gębie (…)
(1.3) Ale ryb dla tylu gęb nie starczy (…)
(1.4) Nie ma ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę, a przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka.
(1.4) (…) Właśnie wtedy dziennikarze, nie do końca zasłużenie, przyprawili mi gębę rozrabiaki, która przylgnęła do mnie na dobre i towarzyszyła mi przez długie lata.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃mba, AS: gẽmba
Wiktionary
rzecz. gębacz m., pragęba ż.
:: zdrobn. gębusia ż.
czas. gębować
przym. gębowy
Wiktionary
(1.1) pot. jadaczka, kopara, usta
(1.2) pysk, morda, ryj
(1.4) wizerunek
Wiktionary
ryba akwariowa z rodziny pielęgnicowatych
SJP.pl
Pyszczak, gębacz – nazwa stosowana w odniesieniu do ryby (głównie z rodziny pielęgnicowatych), która inkubuje (wylęga) ikrę we własnej jamie gębowej, a dokładniej w worku gardzielowym. Początkowo nazwa pyszczak była stosowana jedynie do gatunków pielęgnic (głównie afrykańskich tilapii sensu lato), których samice inkubowały ikrę w pysku, a nazwą gębacz określano ryby z rodzaju Haplochromis. Inkubację w pysku zaobserwowano również u gatunków z innych rodzin, a także u samców niektórych gatunków (m.in. samce z rodziny Ariidae).
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny paszczaków
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: geBETner] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Gebhard – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od połączenia słów geb i hard oznaczających "podarunek" i "dzielny, hardy". Nosił je m.in. X-wieczny biskup, Gebhard z Salzburga.
Gebhard imieniny obchodzi 27 sierpnia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gębice
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. rzadkie określenie ust;
2. przestarzałe: gąbka
SJP.pl
pospolicie: bójka, bicie po twarzy; mordobicie
SJP.pl
przestarzałe: mówić o czymś dużo i głośno; gardłować
SJP.pl
dotyczący gęby, związany z gębą
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z pobieraniem pokarmu
Wiktionary
(1.1) Kręgouste mają otwór gębowy w kształcie okrągłej przyssawki.
(1.1) Częściowo strawiony pokarm powraca z żołądka przeżuwacza do jamy gębowej, by być przeżutym jeszcze raz.
Wiktionary
rzecz. gęba ż., gębusia ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
pieszczotliwie, z przymrużeniem oka o gębie, buzi, twarzy
SJP.pl
zdrobnienie od: gębula
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. urodziny
Wiktionary
zdrobnienie od: gęba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od gęba
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃mˈbuɕa, AS: gẽmbuśa
Wiktionary
rzecz. gęba ż.
przym. gębowy
Wiktionary
Gechazi (hebr. גֵּיחֲזִי) – postać biblijna ze Starego Testamentu, sługa proroka Elizeusza.
Po raz pierwszy pojawia się w historii o kobiecie z Szunem (2Krl 4,12-36). Gdy Elizeusz zastanawiał się, jak wynagrodzić gościnną Szunemitkę, Gechazi wspomniał iż jest ona bezdzietna. Prorok oświadczył jej wówczas, iż zostanie obdarowana synem. Kobieta rok później urodziła dziecko, które po niedługim czasu zmarło. Szunemitka udała się wówczas do proroka, prosząc o pomoc, Gechazi próbował ją jednak przepędzić. Prorok rozkazał mu udać się do domu kobiety i uzdrowić chłopca poprzez położenie swojej laski na jego czole. Sługa wrócił jednak oświadczając, iż jego działania okazały się bezskuteczne. Wtedy Elizeusz sam wskrzesił chłopca.
Wikipedia
[czytaj: geko] skrót od: General Electric (Company); GE
SJP.pl
łacińska nazwa Gdańska
SJP.pl
Gedania – łacińska nazwa Gdańska. Stądː
Wikipedia
jasnozłocista odmiana bursztynu bałtyckiego
SJP.pl
Gedanit (łac. Gedanum – Gdańsk) – rzadka odmiana żywicy kopalnej niezawierająca kwasu bursztynowego. Nazwa pochodzi od miejsc znajdowania żywicy – okolic Gdańska.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Gedeon – imię męskie pochodzenia hebrajskiego.
Gedeon imieniny obchodzi 1 września.
Wikipedia
(1.1) W tekście godzinek wymienieni zostali Samson i Gedeon.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈdɛɔ̃n, AS: gedeõn
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* rosyjski: (1.1) Гедеон m.
* węgierski: (1.1) Gedeon
źródła.
== Gedeon (język węgierski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|węgierski|m. Gedeon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Gedeon z małżonką; Gedeonowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gedeona lub z nim związany
SJP.pl
minerał, odmiana antofyllitu, w której magnez i żelazo są częściowo podstawione przez glin
SJP.pl
Gedryt – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy amfiboli. Jest minerałem rzadkim.
Jego nazwa pochodzi od miejscowości Gèdres we Francji (występuje w dolinie Héas, znajdującej się niedaleko od Gèdres). Odkryty został w 1836 roku.
Wikipedia
1. poetycko: muzyka towarzysząca recytacji lub śpiewowi;
2. dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gęśle, gędźby;
3. rzadziej: muzykanci, grajkowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. dziś poet. muzyka, gra na instrumencie; Gloger.
(1.2) stpol. muz. zob. gęśle.
(1.3) daw. rzad. grajkowie, muzykanci
Wiktionary
(1.1) Cmentarz jakby się napełniał cieniami… tłumem widm… gąszczem mrocznych zarysów… gędźbą rozjęczonych a cichych głosów… […]
(1.3) A że w izbie miejsca wkrótce nie stało, chłopcy i dziewczęta koło wiedli w podwórku, gdzie i gędźba usiadła na przyzbie.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃ɲd͡ʑba, AS: gẽńʒ́ba
Wiktionary
czas. gędzić ndk., gąść ndk.
rzecz. gędźbiarz m., gędzenie n., gędziec m., gęśle
Wiktionary
dawniej: grajek, muzykant; gądka, gądek, gędziec
SJP.pl
dawniej: granie na gędźbie
SJP.pl
dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gęśle, gędźba
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) stpol. daw. grać na instrumencie
Wiktionary
(1.1) Dał wieszczbiarzowi znak, żeby gędził.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃ɲd͡ʑit͡ɕ, AS: gẽńʒ́ić
Wiktionary
rzecz. gędźba ż., gędźbiarz m., gędziec m., gęśle
czas. gąść
Wiktionary
dawniej:
1. grajek, muzykant; gądka, gądek, gędźbiarz;
2. poetycko: poeta, pieśniarz, śpiewak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. grajek, muzykant
(1.2) dziś poet. zob. łabędź.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃ɲd͡ʑɛt͡s, AS: gẽńʒ́ec
Wiktionary
czas. gędzić, gąść
rzecz. gędźba ż.
Wiktionary
(1.1) gędźbiarz
Wiktionary
[czytaj: giczka]
1. kobieta fanatycznie oddana poszerzaniu swojej wiedzy z danej dziedziny (najczęściej informatyki oraz nauk ścisłych); ekspertka;
2. maniakalna fanka internetu, spędzająca większość czasu przed komputerem
SJP.pl
[czytaj: gik]
1. osoba fanatycznie oddana poszerzaniu swojej wiedzy z danej dziedziny (najczęściej informatyki oraz nauk ścisłych); ekspert;
2. maniakalny fan internetu, spędzający większość czasu przed komputerem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) slang. człowiek, który dąży do pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności w jakiejś dziedzinie (najczęściej informatyce oraz naukach ścisłych) w stopniu daleko wykraczającym poza zwykłe hobby;
Wiktionary
Geek, gik – człowiek, który dąży do pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności w jakiejś dziedzinie w stopniu daleko wykraczającym poza zwykłe hobby.
Wikipedia
przym. geekowski
Wiktionary
(1.1) nerd, hacker
Wiktionary
[czytaj: gieelowiec, możliwe też: geelowiec] członek GL (Gwardii Ludowej); GL-owiec
SJP.pl
[czytaj: gieelowski, możliwe też: geelowski] przymiotnik od: GL (Gwardia Ludowa); GL-owski
SJP.pl
[czytaj: gie-ES] pojedynczy sklep prowadzony przez Gminną Spółdzielnię "Samopomoc Chłopska"; GS
SJP.pl
[czytaj: gieesowski, możliwe też geesowski] GS-owski; przymiotnik od:
a) GS (Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska");
b) GS, gees (pojedynczy sklep)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pochodzący z geesu
Wiktionary
język etiopski klasyczny z rodziny semickich; gyyz
SJP.pl
niski stopień wojskowy w wojsku niemieckim, odpowiadający w przybliżeniu starszemu szeregowemu; frajter; gefrejter
SJP.pl
Gefrajter (niem. Gefreiter, „starszy szeregowy”, dosłownie „uwolniony”), potocznie frajter – stopień wojskowy; w wojsku polskim od XVI do XVII wieku doświadczony żołnierz, weteran kilku kampanii, dobrze wyszkolony, dysponujący dużym doświadczeniem i odpornością psychiczną. Nazwa nawiązywała do zwolnienia żołnierza z części obowiązków, przede wszystkim ze służby wartowniczej.
Wikipedia
dawny stopień wojskowy w niektórych armiach, odpowiadający starszemu szeregowcowi; frajter; gefrajter
SJP.pl
lęk przed przekroczeniem mostu
SJP.pl
Gefyrofobia (gr. γέφυρα most) jest to fobia związana ze strachem przed mostami. Z powodu strachu oraz paniki wywołanej strachem przed mostami, chorzy na gefyrofobię starają się unikać dróg, które mogą prowadzić przez mosty.
Osoby z gefyrofobią podczas przejazdu przez most mają podobne objawy jak chorzy na lęk wysokości.
Wikipedia
odgłos wydawany przez gęsi; gęgot; gęganie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) głos wydawany przez gęsi i kaczki
Wiktionary
rzecz. gęganie n.
czas. gęgać
Wiktionary
(1.1) gęganie, gęgot
Wiktionary
1. o gęsiach: wydawać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot; gęgotać;
2. rzadkie:
a) mówić przez nos, niewyraźnie;
b) gadać bez sensu albo nieciekawie
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. gęgnąć)
(1.1) o gęsiach: wydawać głos
(1.2) pot. mówić bezmyślnie albo nudno
(1.3) gwara radiowa: mówić do mikrofonu, prowadzić audycję
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃ŋɡat͡ɕ, AS: gẽŋgać
Wiktionary
rzecz. gęg m., gęgot m. gęgawa ż., gęgacz m., gęganie n., gęgotanie n., gęgnięcie n., zagęganie n.
czas. gęgnąć dk., zagęgać dk., gęgotać ndk.
przym. gęgliwy, gęgotliwy
wykrz. gę
Wiktionary
(1.1) gęgotać
Wiktionary
człowiek, który bardzo dużo mówi
SJP.pl
1. o gęsiach: wydawać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot; gęgotać;
2. rzadkie:
a) mówić przez nos, niewyraźnie;
b) gadać bez sensu albo nieciekawie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wydawanie charakterystycznego głosu przez gęsi
(1.2) pot. mówienie w sposób bezmyślny albo nudny
Wiktionary
rzecz. gęg m., gęgot m., gęgawa ż., gęgacz m., gęgotanie n., gęgnięcie n., zagęganie n.
czas. gęgać ndk., gęgotać ndk., gęgnąć dk.
przym. gęgliwy, gęgotliwy
wykrz. gę
Wiktionary
(1.1) gęg, gęgot, gęgotanie
Wiktionary
gatunek dzikiej gęsi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Anser anser|ref=tak., pospolity gatunek gęsi, gniazdujący również w Polsce, przodek gęsi domowej;
Wiktionary
Gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser) – gatunek dużego, wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Przodek gęsi domowej, od której jest nieco mniejsza. Zamieszkuje Eurazję. Zimuje głównie w basenie Morza Śródziemnego oraz w środkowej, południowej i wschodniej Azji. Tylko gęgawy z Wielkiej Brytanii nie migrują. Przeloty w lutym–marcu i wrześniu–listopadzie.
Wikipedia
IPA: ɡɛ̃ŋˈɡava, AS: gẽŋgava
Wiktionary
rzecz. gęganie n.
czas. gęgać
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gegami, dotyczący Gegów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. dialekt gegijski języka albańskiego
Wiktionary
rzecz. Gegowie lm m.
Wiktionary
gęgający, przypominający gęganie
SJP.pl
1. o gęsiach: wydać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot;
2. rzadkie:
a) powiedzieć coś przez nos, niewyraźnie;
b) powiedzieć coś bezsensownego albo nieciekawego
SJP.pl
1. o gęsiach: wydać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot;
2. rzadkie:
a) powiedzieć coś przez nos, niewyraźnie;
b) powiedzieć coś bezsensownego albo nieciekawego
SJP.pl
głos gęsi; gęg; gęganie
SJP.pl
o gęsiach: wydawać charakterystyczny dla siebie głos, gęgot; gęgać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: geografia; gera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. eduk. geografia (jako przedmiot lub godzina lekcyjna)
Wiktionary
(1.1) Nasz profesor od gegry to straszna żyła.
Wiktionary
1. długotrwałe cierpienia, bolesne przeżycia
2. dawniej: piekło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. przen. męczarnia, wielkie cierpienia, ciężkie przejścia
(1.2) daw. piekło
Wiktionary
Gehenna (hebr. גי(א)-הינום Gehinnôm, Dolina Hinnom) – dolina, która w czasach starożytnych wyznaczała granice miasta Jerozolimy. Znajdowała się za bramą miasta zwaną Hersit i była pierwotnie wysypiskiem śmieci, miejscem kremacji zwłok przestępców oraz tych, którym odmówiono z różnych względów normalnego pogrzebu.
Wikipedia
(1.1) Dla ciebie to zabawne, a dla mnie to gehenna. Nie masz za grosz wyczucia.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈxɛ̃nːa, AS: geχẽ•na
Wiktionary
minerał, glinokrzemian wapniowy
SJP.pl
Melilit – minerał z gromady krzemianów grupowych. Nazwa pochodzi z gr. meli czyli miód oraz lithos czyli skała/kamień.
Melility to krzemiany grupowe Ca2Mg i Ca2Al oraz ich analogon strukturalny Ca2Zn (hardystonit). Skrajnymi ogniwami szeregu melilitów są:
Wikipedia
Wikipedia
homoseksualista; gay
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) homoseksualny mężczyzna;
Wiktionary
Gej – mężczyzna o orientacji homoseksualnej, czyli taki, który odczuwa romantyczny i seksualny pociąg tylko do innych mężczyzn, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi mężczyznami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.
Wikipedia
(1.1) Tato, jestem gejem, a Tomek to mój chłopak.
Wiktionary
IPA: ɡɛj, AS: gei ̯
Wiktionary
przym. gejowski, gejowy, antygejowski
rzecz. gejoza ż.
Wiktionary
(1.1) med. homoseksualista, pederasta; przest. uranista; wulg. pedał, ciota, pedzio; war. gay
Wiktionary
potocznie: klub gejowski
SJP.pl
potocznie: lesbijka; les, lesba, lejba
SJP.pl
rzadko: czynnik powodujący radykalną zmianę w dotychczasowym postępowaniu; gamechanger, game changer
SJP.pl
1. bycie gejem; homoseksualizm, pederastia;
2. ogół homoseksualistów
SJP.pl
pedalski, ciotowaty, ciotowski, gejowski; pogardliwie:
1. przypominający wyglądem lub zachowaniem homoseksualistę;
2. charakterystyczny dla homoseksualisty
SJP.pl
→ gej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy gejowi lub przeznaczony dla gejów
Wiktionary
(1.1) Turystyka gejowska stanowi spory udział w dochodach branży hotelarskiej na hiszpańskim wybrzeżu.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈjɔfsʲci, AS: gei ̯ofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. gej m., gejowskość ż.
przym. gejowy, gejowaty
Wiktionary
(1.1) queerowy, kampowy; przest. uranistyczny, pejor. pederastyczny; wulg. pedalski
Wiktionary
związany z gejem; gejowski, gejski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. pogard. ogół zachowań charakterystycznych dla homoseksualizmu
Wiktionary
rzecz. gej mos., gejostwo n.
Wiktionary
związany z gejem; gejowski, gejowy
SJP.pl
w starożytnej architekturze klasycznej: gzyms wieńczący belkowanie ponad fryzem
SJP.pl
w kulturze japońskiej, dziewczyna do towarzystwa, umilająca czas; na ogół świetnie wykształcona w technikach tańca, muzyce, elokwentna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) w kulturze Japonii, kobieta do towarzystwa o umiejętnościach artystycznych – konwersacji, tańca, gry na instrumentach, dobrych manier, literatury, poezji itp.;
Wiktionary
Gejsza (jap. 芸者 geisha; także geiko (芸子) lub geigi (芸妓)) – w Japonii kobieta o umiejętnościach artystycznych, bawiąca gości rozmową, tańcem, śpiewem i grą na instrumentach (np. na shamisenie, koto czy shakuhachi).
Wikipedia
(1.1) Aby uzyskać uznanie w swym zawodzie, gejsza musi być albo bardzo ładna, albo bardzo sprytna.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛjʃa, AS: gei ̯ša
Wiktionary
lina służąca do podciągania rogów żagla do rei przy zwijaniu żagla; gajtawa; gejtawa
SJP.pl
Wikipedia
lina służąca do podciągania rogów żagla do rei przy zwijaniu żagla; gajtawa; gejtaw
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj gorącego źródła, powstałego dzięki ogrzewaniu wód podziemnych w wyniku ich kontaktu z magmą; charakteryzuje się okresowym wyrzucaniem gorącej wody i pary wodnej, często w pewnych stałych odstępach czasu np. słynny Old Faithful z parku Yellowstone wybucha co godzinę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. źródło tryskające gorącą wodą i parą;
(1.2) przen. gwałtowny strumień, np. ognia, cieczy
(1.3) przen. obfite źródło czegoś
Wiktionary
Gejzer – rodzaj gorącego źródła, które okresowo wyrzuca gwałtownie strumień gorącej wody i pary wodnej.
Woda gejzerów ogrzewana jest w procesie hydrotermalnym w wyniku czynnej lub niedawno wygasłej aktywności wulkanicznej. Wybuchy gejzerów są dość regularne, ale dla każdego źródła odstępy pomiędzy kolejnymi wybuchami są inne. Woda wyrzucana jest zazwyczaj na wysokość 30–60 m.
Wikipedia
IPA: ˈɡɛjzɛr, AS: gei ̯zer
Wiktionary
rzecz. gejzeryt mrz.
:: zdrobn. gejzerek mrz.
przym. gejzerowy, gejzeryczny
Wiktionary
1. → gejzer;
2. nagły i dynamicznie zwiększający swoją intensywność, np. gejzerowy rozwój
SJP.pl
skała osadowa, nawar krzemionkowy
SJP.pl
Gejzeryt – rodzaj martwicy krzemionkowej, tworzącej się wokół gejzerów. Termin wprowadził w roku 1812 Jean Claude Delamétherie.
Wikipedia
gatunek jaszczurki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) herp. jaszczurka z rodziny gekonowatych o palcach umożliwiających wspinanie się po gładkich ścianach
(1.2) herp. zob. gekonowate.
Wiktionary
Gekonowate, gekony (Gekkonidae) – najbogatsza w gatunki rodzina małych i średniej wielkości jaszczurek z infrarzędu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Obejmuje około 60 rodzajów i ponad 1500 gatunków opisanych naukowo. Gekony są gadami o najbardziej prymitywnej wśród jaszczurek budowie. Są popularnymi wśród terrarystów zwierzętami domowymi.
Wikipedia
(1.1) Dzieci złapały w szopie gekona.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛkɔ̃n, AS: gekõn
Wiktionary
rzecz. gekonowate nmos., gekonek mzw.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: gekon
(1.2) mały gekon
Wiktionary
rzecz. gekon mzw.
Wiktionary
rodzina jaszczurek obejmująca ponad 100 rodzajów i ponad 1200 gatunków opisanych naukowo; gekony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) herp. nazwa systematyczna|Gekkonidae|ref=tak., rodzina niewielkich jaszczurek licząca około 1200 gatunków;
Wiktionary
Gekonowate, gekony (Gekkonidae) – najbogatsza w gatunki rodzina małych i średniej wielkości jaszczurek z infrarzędu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Obejmuje około 60 rodzajów i ponad 1500 gatunków opisanych naukowo. Gekony są gadami o najbardziej prymitywnej wśród jaszczurek budowie. Są popularnymi wśród terrarystów zwierzętami domowymi.
Wikipedia
rzecz. gekon mzw.
Wiktionary
o cechach gekonowatych (rodzina jaszczurek)
SJP.pl
rodzina jaszczurek obejmująca ponad 100 rodzajów i ponad 1200 gatunków opisanych naukowo; gekonowate
SJP.pl
Gekonowate, gekony (Gekkonidae) – najbogatsza w gatunki rodzina małych i średniej wielkości jaszczurek z infrarzędu Gekkota w obrębie rzędu łuskonośnych (Squamata). Obejmuje około 60 rodzajów i ponad 1500 gatunków opisanych naukowo. Gekony są gadami o najbardziej prymitywnej wśród jaszczurek budowie. Są popularnymi wśród terrarystów zwierzętami domowymi.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. odnoszący się do papieża Gelazego I; ,
Wiktionary
(1.1) Manuskrypt sakramentarza gelazjańskiego jest bezcenny.
Wiktionary
rzecz. Gelazy mos., Gelazjusz mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego.
Wiktionary
rzecz. Gelazy mos.
przym. gelazjański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Gelazy – imię męskie pochodzenia greckiego, od gr. Gelàsios – "błyszczący, jaśniejący" (łac. Gelasius) lub od nazwy greckiego miasta na Sycylii Gela. Istnieje ponad 10. świętych katolickich o tym imieniu.
Gelazy imieniny obchodzi 27 marca, 21 listopada i 23 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Gelazego przypada 21 listopada.
Wiktionary
rzecz. Gelazjusz mos.
przym. gelazjański
Wiktionary
mieszanina kwasu azotowego(V), kwasu siarkowego(VI), soli kuchennej oraz sadzy; stosowana do czyszczenia przedmiotów metalowych
SJP.pl
miejsce, w którym się gelbrynuje mosiądz
SJP.pl
czyścić mosiądz gelbryną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna położona na terenie obecnej holenderskiej prowincji Geldria (1.2) oraz niemieckiego powiatu Kleve;
(1.2) geogr. adm. największa prowincja Holandii, jej stolicą jest Arnhem;
Wiktionary
Geldria (niderl. Gelderland, Provincie Gelderland) – największa prowincja Holandii położona pomiędzy rzekami IJssel, Moza i Ren.
Nazwa prowincji pochodzi od Geldrii, krainy historycznej na terenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego.
Struktura wyznaniowa
Wikipedia
przym. geldryjski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z Geldrią, pochodzący z Geldrii
Wiktionary
(1.1) Znanym wydarzeniem, nagłośnionym przez Krzyżaków w Europie, był napad w 1388 roku na oddział rycerski księcia geldryjskiego Wilhelma, zdążającego do Malborka i uwięzienie go na zamku w Złocieńcu.
(1.1) – Wielu może geldryjskich rycerzy znajduje się po tamtej stronie – odrzekł de Lorche – ale jam panu memu, księciu Januszowi, służby z Długolasu powinien.
Wiktionary
rzecz. Geldria ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wypłata
Wiktionary
(1.1) geltak
Wiktionary
[czytaj: żeLE] z francuskiego: galaretka, np. owocowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. - osoba nieporządna, niezdarna, powolna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poręcz, balustrada
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gelendżykiem, dotyczący Gelendżyku
Wiktionary
rzecz. Gelendżyk mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, popularny kurort na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego;
Wiktionary
Gelendżyk (ros. Геленджик) – miasto w Rosji, w Kraju Krasnodarskim, popularny kurort na kaukaskim wybrzeżu Morza Czarnego.
Miasto położone 25 km na południowy wschód od Noworosyjska, nad Zatoką Gelendżycką. Aglomeracja wynosi około 116 tys. osób (2020).
Wikipedia
przym. gelendżycki
Wiktionary
minerał zaliczany do krzemianów
SJP.pl
[czytaj: gelman] nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Geller:
Osoby noszące nazwisko Gellér:
Wikipedia
specjalista w dziedzinie gelologii
SJP.pl
dziedzina medycyny badająca wpływ śmiechu na ludzki organizm; gelotologia
SJP.pl
dotyczący gelologii
SJP.pl
sztuka wróżenia ze śmiechu
SJP.pl
dziedzina medycyny badająca wpływ śmiechu na ludzki organizm; gelologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) terapia śmiechem;
Wiktionary
Gelotologia (gr. gelos – śmiech) – dziedzina badań nad śmiechem i jego wpływem na zdrowie. Gelotologia bada wpływ śmiechu na organizm z perspektywy psychologicznej i fizjologicznej.
Termin ten jest często używany także w znaczeniu terapia śmiechem.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γέλως. (gélōs) → śmiech
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gelotology
* arabski: (1.1) علاج بالضحك m.
* chiński standardowy: (1.1) 笑理學
* francuski: (1.1) gélothérapie ż.
* hebrajski: (1.1) גלוטולוגיה
* hiszpański: (1.1) gelotología ż.
* indonezyjski: (1.1) gelotologi
* kataloński: (1.1) gelotologia ż.
* niemiecki: (1.1) Gelotologie ż.
* portugalski: (1.1) gelotologia ż.
* słoweński: (1.1) gelotologija ż.
* szwedzki: (1.1) gelotologi w.
* turecki: (1.1) gelotoloji
* ukraiński: (1.1) сміхотерапія ż., гелотологія ż.
* włoski: (1.1) gelotologia ż.
źródła.
== gelotologia (język portugalski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gelotologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γέλως. (gélōs) → śmiech
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gelotology
* arabski: (1.1) علاج بالضحك m.
* chiński standardowy: (1.1) 笑理學
* francuski: (1.1) gélothérapie ż.
* hebrajski: (1.1) גלוטולוגיה
* hiszpański: (1.1) gelotología ż.
* indonezyjski: (1.1) gelotologi
* kataloński: (1.1) gelotologia ż.
* niemiecki: (1.1) Gelotologie ż.
* portugalski: (1.1) gelotologia ż.
* słoweński: (1.1) gelotologija ż.
* szwedzki: (1.1) gelotologi w.
* turecki: (1.1) gelotoloji
* ukraiński: (1.1) сміхотерапія ż., гелотологія ż.
* włoski: (1.1) gelotologia ż.
źródła.
== gelotologia (język portugalski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gelotologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: gelzenkirszien] miasto w Niemczech
SJP.pl
Gelsenkirchen – miasto na prawach powiatu położone w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Münster, w Zagłębiu Ruhry (niem. Ruhrgebiet). Siedziba klubu piłkarskiego FC Schalke 04.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. dzień wypłaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. wypłata
Wiktionary
(1.1) geldtag
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poręcz, balustrada
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|gelender.
Wiktionary
część seta w tenisie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) sport. część seta w tenisie
Wiktionary
Gem (ang. game, fr. un jeu) – najmniejsza część rozgrywki w meczu tenisa ziemnego, część seta.
Wikipedia
(1.1) Miałem trzy gemy przewagi, ale przegrałem seta.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃m, AS: gẽm
Wiktionary
dawny szeregowiec w wojsku polskim cudzoziemskiego autoramentu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. w XVII-XVIII wieku: szeregowiec w wojsku polskim autoramentu cudzoziemskiego
Wiktionary
Gemajn (niem. gemein - zwyczajny, pospolity) – żołnierz, szeregowy w wojsku polskim autoramentu cudzoziemskiego w XVII i XVIII wieku. Uzbrojeni w pikę lub muszkiet rekrutowani byli przede wszystkim wśród chłopstwa i plebsu miejskiego. Miejscem werbunku była zazwyczaj Wielkopolska i Mazowsze. Odpowiednik polskiego draba i węgierskiego hajduka.
Wikipedia
zbiór komentarzy i objaśnień uzupełniających Misznę
SJP.pl
Wikipedia
reguła pozwalająca kojarzyć między sobą słowa i zwroty, których litery mają w sumie tę samą wartość liczbową
SJP.pl
Gematria (hebr. גימטריה z grec. γεωμετρια) – system numerologii opierający się na języku i alfabecie hebrajskim, zaś samo słowo gematria pochodzi od greckiego słowa geometria. Istnieje kilka form gematrii, między innymi "odkryta" i "mistyczna".
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
genetyk zajmujący się bliźniętami
SJP.pl
nauka o bliźniętach
SJP.pl
określenie wykonawcze: jęcząc
SJP.pl
w językoznawstwie: podwojenie głosek
SJP.pl
Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski.
Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms).
Wikipedia
spółgłoska podwojona w wyrazie, np. w słowie wanna, manna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. podwojona spółgłoska w wyrazie
Wiktionary
Geminata – spółgłoska podwojona, np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski.
Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms).
Wikipedia
(1.1) Geminata występuje w wyrazach: „allegro”, „buddyzm”, „libretto” i „wanna”.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃mʲĩˈnata, AS: gẽmʹĩnata
Wiktionary
rzecz. geminacja
Wiktionary
1. dawny program lotów kosmicznych prowadzony przez USA przed lotem człowieka na Księżyc, mający na celu badanie organizmu człowieka w warunkach kosmicznych;
2. rodzaj amerykańskiego dwuosobowego statku kosmicznego;
3. trzeci gwiazdozbiór zodiakalny; Bliźnięta
SJP.pl
Wikipedia
rój meteorów
SJP.pl
Geminidy (004 GEM) – rój meteorów, o radiancie w okolicy Kastora, jednej z najjaśniejszych gwiazd w gwiazdozbiorze Bliźniąt, powstały w wyniku rozpadu planetoidy (3200) Phaethon. Obiekt ten o średnicy 5 km zbliża się do Słońca co 1,43 lat na odległość zaledwie 0,14 au.
Wikipedia
Gemius – międzynarodowa firma badawczo-technologiczna działająca na rynkach Europy, Afryki i Azji.
Firma oferuje badania dotyczące zachowania internautów na witrynach internetowych, profilu społeczno-demograficznego użytkowników sieci oraz skuteczności kampanii reklamowych prowadzonych w Internecie. Gemius jest prekursorem w dziedzinie badań Internetu i przez Internet w Europie. Oprócz własnych badań realizuje również badania na zlecenie klienta. W ofercie firmy znajduje się również badanie zachowań użytkowników odtwarzających materiały multimedialne w sieci, a także badanie umożliwiające błyskawiczny pomiar i prezentację wszystkich akcji dokonanych przez internautów na danej witrynie. Przetwarzając 3 petabity danych miesięcznie i analizując 450 tys. stron rocznie, Gemius wyznacza standard pomiaru oglądalności witryn i aplikacji internetowych w blisko połowie państw europejskich. Firma zajmuje się także dostarczaniem rozwiązań dla digital marketingu. W swojej ofercie ma rozwiązania pozwalające na emisję reklam oraz mierzenie ich efektywności w czasie rzeczywistym.Ma również narzędzia pozwalające na monitorowanie konkurencji poprzez badania dostarczające informacji na temat wszystkich kampanii, które zostały wyemitowane w danym okresie.Jest największym podmiotem badawczo-technologicznym zajmującym się Internetem w Europie.
Wikipedia
kamień szlachetny lub półszlachetny z miniaturowym reliefem, używany jako pieczęć lub ozdoba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po krótkim czasie Gemma została uzdrowiona.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃mːa, AS: gẽ•ma
Wiktionary
specjalista w dziedzinie gemmologii
SJP.pl
dział mineralogii, nauka o kamieniach szlachetnych i ozdobnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miner. nauka o kamieniach szlachetnych;
Wiktionary
Gemmologia (z łac. gemma i gr. logos) – nauka o kamieniach szlachetnych i ozdobnych stosowanych w jubilerstwie i zdobnictwie, czyli o kamieniach jubilerskich. Gemma – słowo to oznaczało najpierw każdy kamień szlachetny, następnie kamień grawerowany służący do pieczętowania, a później kamień noszony także jako ozdoba. Gemma miała płaskorzeźbę rżniętą wypukło (kamea) lub wklęsło (intaglio). Logos – oznacza naukę, mowę.
Wikipedia
(1.1) Od kilku lat interesuję się gemmologią, ale to tylko moje hobby.
Wiktionary
rzecz. gemmolog m.
przym. gemmologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gemmolog m.
przym. gemmologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gemmology, gemology
* bułgarski: (1.1) гемология ż.
* francuski: (1.1) gemmologie ż.
* hiszpański: (1.1) gemología ż.
* ido: (1.1) gemologio
* kataloński: (1.1) gemmologia ż.
* nowogrecki: (1.1) γεμολογία ż.
* portugalski: (1.1) gemologia ż.
* rosyjski: (1.1) геммоло́гия ż.
* rumuński: (1.1) gemologie ż.
* ukraiński: (1.1) гемоло́гія ż.
* włoski: (1.1) gemmologia ż.
źródła.
== gemmologia (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miner. gemmologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dotyczący kamieni szlachetnych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) miner. związany z gemmologią, dotyczący gemmologii
Wiktionary
rzecz. gemmologia ż.
Wiktionary
gemula;
1. przetrwalnikowa postać gąbek słodkowodnych;
2. w teorii dziedziczności Darwina: cząsteczka ciała przekazująca potomstwu cechy rodziców
SJP.pl
Wikipedia
związany z gemem
SJP.pl
1. instrument muzyczny, róg zwierzęcy (zwykle kozi) z nawierconymi otworami;
2. głos organowy o piszczałkach zwężających się górze, o barwie fletowej lub smyczkowej; kozi róg
SJP.pl
gemmula;
1. przetrwalnikowa postać gąbek słodkowodnych;
2. w teorii dziedziczności Darwina: cząsteczka ciała przekazująca potomstwu cechy rodziców
SJP.pl
Gemula, pączek wewnętrzny (łac. słowo gemmula oznacza mały pączek) – kulista forma przetrwalnikowa służąca rozmnażaniu bezpłciowemu większości gąbek słodkowodnych i niektórych morskich. Stanowi też stadium dyspersyjne przenoszone przez ptaki do zamkniętych zbiorników wodnych. Powstaje w mezohylu (u gąbek brak mezenchymy, z uwagi na niewystępowanie trzeciego listka zarodkowego), w okresach niesprzyjających (gwałtowne zmiany temperatury, brak wody). Osiąga średnicę 0,3–1 mm.
Wikipedia
[czytaj: gemytliś] przytulny, przyjemny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) reg-pl|Poznań. śmietnik, bałagan
(1.2) reg-pl|Poznań. śmieci, brud
Wiktionary
(1.1) W życiu żem większego szuszwola nie widzioł, taką mioł gemylę pod wyrem!
Wiktionary
(1.1-2) gemela, gimela, gymela
Wiktionary
podstawowa materialna jednostka dziedziczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. część chromosomów jądra komórkowego, podstawowa jednostka dziedziczności odpowiedzialna za przekazanie cech dziedzicznych organizmu;
Wiktionary
Gen (gr. γένος – ród, pochodzenie) – pojęcie teoretyczne stosowane w wielu działach biologii oraz innych dziedzinach wiedzy. Słowo ma różne znaczenie zmieniające się w czasie oraz zależne od przedmiotu badań biologów. Dwie główne koncepcje to gen ewolucyjny oraz gen molekularny. Obie są rozwijane i dyskutowane. W koncepcji ewolucyjnej geny są konkurującymi odcinkami kwasu nukleinowego, których reprezentacja w kolejnych pokoleniach ulega zmianie. Koncepcja molekularna za geny uznaje odcinki DNA ulegające ekspresji realizowanej przez syntezę RNA lub białek. Geny należy odróżnić od pseudogenów, które są niedziałającymi kopiami genów.
Wikipedia
(1.1) W końcowych odcinkach genów występuje nadreprezentacja kodonów lizyny.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃n, AS: gẽn
Wiktionary
rzecz. genetyk m., genetyka ż., genotyp m.
przym. genowy, genetyczny
przysł. genowo, genetycznie
Wiktionary
skrót od:
1. generał;
2. generalny; gener.
SJP.pl
skrót
(1.1) = generał
Wiktionary
Generał – wysoki stopień wojskowy, a także grupa stopni generalskich.
Wikipedia
(1.1) gen. bryg. w st. sp. Tadeusz Jastrzębski ps. "Jabłoński" (= generał brygady w stanie spoczynku … pseudonim …) (Wikipedia)
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛraw, AS: gẽnerau̯
Wiktionary
rzecz. generał mzw./mos./mrz.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Genadiusz, również Gennadiusz, Genady – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od nazwiska Γενναδιος (Gennadios), prawdopodobnie pochodzącego od γενναδας (gennadas) – „szlachetny, hojny”.
Żeńskim odpowiednikiem jest Genadia.
Genadiusz, Genady imieniny obchodzi 5 czerwca.
Genadiusz, Gennadiusz, Genady w innych językach:
Wikipedia
Genadiusz z małżonką; Genadiuszowie
SJP.pl
Genadiusz z małżonką; Genadiuszostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Genadiusza lub z nim związany
SJP.pl
rodzaj żagla, asymetryczna odmiana spinakera
SJP.pl
Genaker – żagiel, jedna z asymetrycznych odmian spinakera.
Jego asymetryczność polega na tym, że w genakerze, podobnie jak w foku, wyróżnia się róg halsowy, szotowy i fałowy (brak jest, występującej w spinakerze, linii symetrii przechodzącej przez róg fałowy i połowę długości liku dolnego żagla). Na tym typie żagla pływa się tylko baksztagami. Na kursie fordewind genaker nie może pracować efektywnie, gdyż jest wtedy zasłaniany przez grot.
Wikipedia
1. roślina zielna z rodziny goryczkowatych; goryczka, goryczuszka;
2. ciemnofioletowy płyn o działaniu ściągającym, wysuszającym i przeciwbakteryjnym
SJP.pl
Gencjana, fiolet gencjanowy, fiolet goryczki, pioktanina (łac. Violetum Gentianae, Pyoctaninum coeruleum FP III) – 0,5–2% wodny lub spirytusowy roztwór fioletu gencjanowego, czyli farmakopealnego surowca farmaceutycznego (FP III) mieszaniny fioletu krystalicznego i fioletu metylowego. Według charakterystyki produktu leczniczego składnikiem czynnym jest chlorek metylorozanilinowy (fiolet krystaliczny).
Wikipedia
zdrobnienie od: gencjana
SJP.pl
przymiotnik od: gencjana
SJP.pl
disacharyd składający się z dwóch cząsteczek glikozy, połączonych wiązaniem beta-glikozydowym
SJP.pl
Gencjobioza – organiczny związek chemiczny z grupy disacharydów, zbudowany z dwóch cząsteczek D-glukozy połączonych wiązaniem β-(1→6)-glikozydowym. Krystaliczne ciało stałe, rozpuszczalne w wodzie i gorącym metanolu.
Ester digencjobiozowy krocetyny nosi nazwę krocyny i jest głównym barwnikiem szafranu; występuje też w kwiatach dziewanny.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: dżender]
1. społeczna i kulturowa tożsamość płci człowieka;
2. nurt w refleksji humanistycznej oparty na przekonaniu, że tożsamość płci człowieka jest ukształtowana społecznie i kulturowo; genderyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. gendst. zespół zachowań, norm i wartości, przypisanych kulturowo i społecznie do każdej z płci
przymiotnik
(2.1) związany z gender (1.2)
Wiktionary
Gender (ang. gender, czyt. dżender; płeć kulturowa, płeć społeczna, płeć kulturowo-społeczna, płeć/rodzaj, czasami także jako płeć psychologiczna lub psychiczna) – zespół zachowań, norm i wartości przypisanych przez kulturę do każdej z płci. Jest to suma cech osobowości, stereotypów i ról płciowych, rozumianych w danym społeczeństwie jako kobiece lub męskie, przyjmowanych przez kobiety i mężczyzn w zakresie danej kultury w drodze socjalizacji, niewynikających bezpośrednio z biologicznych różnic w budowie ciała między płciami, czyli dymorfizmu płciowego.
Wikipedia
(1.1) O tym jak wyglądam decyduje moja płeć, ale o tym jak powinienem się ubrać i kim mam szansę zostać decyduje gender.
Wiktionary
rzecz. genderyzm m., agenderyzm m., genderowiec m., genderysta m., genderystka ż., genderowość ż.
przym. genderowy
przysł. genderowo
Wiktionary
(1.1) płeć kulturowa, płeć społeczna, społeczno-kulturowa tożsamość płciowa
(1.2) genderyzm
(2.1) genderowy
Wiktionary
[czytaj: dżender]
1. społeczna i kulturowa tożsamość płci człowieka;
2. nurt w refleksji humanistycznej oparty na przekonaniu, że tożsamość płci człowieka jest ukształtowana społecznie i kulturowo; genderyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest genderowe; cecha tych, którzy są genderowi
Wiktionary
rzecz. gender m.
przym. genderowy
przysł. genderowo
Wiktionary
[czytaj: dżenderkłir] ogół tożsamości płciowych, które wykraczają poza podział na mężczyznę i kobietę; niebinarność
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) nie będący ani kobietą, ani mężczyzną, wykraczający ze swoją płcią poza to rozróżnienie
Wiktionary
Niebinarność, także: genderqueer, niebinarne tożsamości płciowe – zbiorcze określenie spektrum tożsamości płciowych (gender identity), które nie są wyłącznie męskie lub kobiece, i wychodzą w ten sposób poza tę polaryzację i binarność.
Wikipedia
(1.1) niebinarny, genderqueerowy
Wiktionary
[czytaj: dżenderkłirowy] środowiskowo: taki, którego tożsamość płciowa wykracza poza podział na mężczyznę i kobietę; niebinarny
SJP.pl
[czytaj: dżengerysta] badacz społecznej i kulturowej tożsamości płci człowieka
SJP.pl
[czytaj: dżengerystka] badaczka społecznej i kulturowej tożsamości płci człowieka
SJP.pl
nurt w refleksji humanistycznej oparty na przekonaniu, że tożsamość płci człowieka jest ukształtowana społecznie i kulturowo; gender
SJP.pl
Binaryzm płciowy, także binaryzm płci (od ang. gender „płeć społeczno-kulturowa”) – podział płci na dwie odrębne, przeciwstawne względem siebie rodzaje – męską i żeńską – czy to przez system społeczny, czy przez wierzenia kulturowe.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie genealogii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nauk. historyk badający dzieje rodów z uwzględnieniem koligacji
(1.2) amator gromadzący informacje o genealogii rodzinnej
Wiktionary
Genealogia (z gr. γενεά, genos – „ród” oraz λόγος, logos – „słowo”, „wiedza”) – jedna z nauk pomocniczych historii, zajmująca się badaniem więzi rodzinnych między ludźmi na bazie zachodzącego między nimi pokrewieństwa i powinowactwa. W szczególności przedmiotem zainteresowania genealogii są wybrane rodziny i rody, ich pochodzenie, historia oraz wzajemne relacje rodzinne i losy poszczególnych członków rodziny.
Wikipedia
(1.1) Prowadzeniem badań genealogicznych zajmuje się genealog.
Wiktionary
rzecz. genealogia ż., genealogista mos.
przym. genealogiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) naukowiec
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. genealogia ż., genealogista mos.
przym. genealogiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) genealogist
* francuski: (1.1) généalogiste m.
* hiszpański: (1.1) genealogista m.
* niemiecki: (1.1) Genealoge m.
* portugalski: (1.1) genealogista m.
* rumuński: (1.1) genealogist m.
* słoweński: (1.1) genealog m.
* węgierski: (1.1) genealógus
* włoski: (1.1) genealogista m.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. historia rodu, pisana albo zachowana w tradycji ustnej; rodowód;
2. nauka pomocnicza historii o stosunkach pokrewieństwa między ludźmi oraz określająca daty narodzin, ślubów i zgonów;
3. historia lub pochodzenie czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geneza rodu uwzględniająca następstwo pokoleń i koligacje
(1.2) hist. nauka pomocnicza historii zajmująca się dziejami rodów
(1.3) pochodzenie czegoś
Wiktionary
Genealogia (z gr. γενεά, genos – „ród” oraz λόγος, logos – „słowo”, „wiedza”) – jedna z nauk pomocniczych historii, zajmująca się badaniem więzi rodzinnych między ludźmi na bazie zachodzącego między nimi pokrewieństwa i powinowactwa. W szczególności przedmiotem zainteresowania genealogii są wybrane rodziny i rody, ich pochodzenie, historia oraz wzajemne relacje rodzinne i losy poszczególnych członków rodziny.
Wikipedia
(1.1) W ewangelijnej genealogii Jezusa wymieniona została Batszeba.
(1.2) Badaniem stopnia pokrewieństwa i powinowactwa w rodach zajmuje się genealogia, będąca nauką pomocniczą historii.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɛaˈlɔɟja, AS: gẽnealoǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. genealog mos., genealogista mos.
przym. genealogiczny
Wiktionary
(1.1) rodowód
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z genealogią
Wiktionary
(1.1) Źródło genealogiczne to osoba, miejsce lub rzecz, za pomocą której uzyskałeś daną informację.
Wiktionary
rzecz. genealogista mos., genealogia ż., genealog m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. genealog
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɛalɔˈɟista, AS: gẽnealoǵista
Wiktionary
rzecz. genealog mos., genealogia ż.
przym. genealogiczny
Wiktionary
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genio, Gienio
SJP.pl
skrót od: generalny; gen.
SJP.pl
1. ogół ludzi, zwierząt lub roślin żyjących w tym samym okresie i będących w podobnym wieku; pokolenie;
2. grupa urządzeń technicznych lub programów komputerowych skonstruowanych według technologii z pewnego etapu rozwoju;
3. wywoływanie jakiegoś zjawiska fizycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogół osobników żyjących w tym samym czasie, będących mniej więcej w tym samym wieku
(1.2) techn. grupa urządzeń konstruowanych na określonym szczeblu rozwoju technologii
(1.3) fiz. elektr. wytwarzanie napięcia prądu
Wiktionary
Pokolenie (generacja – łac. generatio „rodzenie, tworzenie”) – termin posiadający kilka konotacji związanych z urodzeniem, tworzeniem i prokreacją.
Wikipedia
(1.1) Następna generacja w większości będzie musiała swoje stare lata spędzić w domach dla seniorów.
(1.2) W zeszłym kwartale firma ta zaczęła uruchamiać produkcję nowej generacji telefonów.
Wiktionary
czas. generować
rzecz. generowanie n., kogeneracja ż.
przym. generacyjny
Wiktionary
(1.1) pokolenie
Wiktionary
przymiotnik od: generacja
SJP.pl
Assicurazioni Generali S.p.A. – międzynarodowa instytucja finansowa założona 26 grudnia 1831 roku w Trieście, w ówczesnym Cesarstwie Austriackim (dziś Włochy), działająca w sektorze ubezpieczeniowym oraz inwestycyjnym.
Wikipedia
1. sprawy ogólne, zasadnicze;
2. koszty ogólne jakichś robót, maszyn, produkcji itp.;
3. dzieła ogólne w klasyfikacji bibliotecznej;
4. akta dotyczące ogólnych spraw związanych z jakimś procesem lub osobą;
5. przestarzale: dane, na które składają się imię, nazwisko i data urodzenia; personalia
SJP.pl
ogół lub korpus najwyższych oficerów armii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. korpus generałów
Wiktionary
rzecz. generalka ż., generał m., generałowa ż., generałówna ż., generalissimus m.
przym. generalski
Wiktionary
zgrubienie od: generał; poufale o generale
SJP.pl
[czytaj: generaLISs-imus] najwyższy stopień wojskowy naczelnego wodza w niektórych armiach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. naczelny wódz w niektórych armiach;
Wiktionary
Generalissimus (łac. „najgłówniejszy, najbardziej nadrzędny”; stopień najwyższy od generalis, „ogólny, główny”) – stopień nadawany w niektórych państwach generałowi lub marszałkowi pełniącemu obowiązki naczelnego wodza, zwłaszcza na czas wojny, związany z szerokimi pełnomocnictwami. Nadawany też dowodzącym armiami sojuszniczymi, a także w wielu wypadkach w przeszłości osobom z rodzin królewskich i działaczom państwowym jako stopień honorowy.
Wikipedia
(1.1) Ale generalissimus Franco zwodził Hitlera. Stawiał niemożliwe do spełnienia żądania finansowe, domagał się tak wielkich dostaw surowców strategicznych, że nie wytrzymałaby tego niemiecka gospodarka.
(1.1) Kotielnikow postanowił być szczery i zaryzykować nawet gniew i niełaskę generalissimusa, ale pomysł był idiotyczny, a jego realizacja mogła na lata zaabsorbować będący i tak w fatalnym stanie przemysł stoczniowy.
Wiktionary
rzecz. generalicja ż.
przym. generalski, jeneralski
Wiktionary
1. osoba mająca wiedzę lub zdolności w wielu dziedzinach;
2. potocznie: lekarz ogólny
SJP.pl
książkowo: poszerzenie pewnego twierdzenia, prawa, zasady itp. na większy zakres zjawisk; uogólnienie
SJP.pl
Wikipedia
kwantyfikator w logice, przekształca funkcję zdaniową w zdanie ogólne
SJP.pl
uogólniać, pomijać mniej ważne szczegóły by najważniejsze były bardziej widoczne
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) uogólniać
Wiktionary
rzecz. generalka ż., generalność ż., generalizowanie n., generalizacja ż.
Wiktionary
w sposób rozszerzający pewne twierdzenie, prawo itp. na większy zakres zjawisk
SJP.pl
potocznie:
1. w zawodach sportowych: klasyfikacja generalna;
2. strajk generalny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. coś, co jest określane jako „generalne”
Wiktionary
rzecz. generał m., generalicja ż., generalność ż., generalizowanie n.
czas. generalizować ndk.
przym. generalny, generalski
przysł. generalnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na ogół, powszechnie
(1.2) zazwyczaj, najczęściej
(1.3) przest. ogólnie, z grubsza
Wiktionary
(1.2) Generalnie prezbiterzy odprawiają jedną mszę dziennie.
(1.3) Ubrania mieli generalnie potargane, jak u stracha na wróble.
Wiktionary
przym. generalny, generalski, jeneralski
rzecz. generalka ż., generalność ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: generalnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest generalne
Wiktionary
rzecz. generalka ż., generalizacja ż., generalizowanie n.
czas. generalizować ndk.
przym. generalny, generalski, jeneralski
przysł. generalnie
Wiktionary
1. dotyczący ogółu, powszechny;
2. zasadniczy, główny, podstawowy, naczelny;
3. dawniej: stany generalne - przedstawicielstwo narodu w przedrewolucyjnej Francji
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który odnosi się do czegoś ogólnego, powszechnie obowiązującego
(1.2) taki, który odnosi się do czegoś zasadniczego, naczelnego
Wiktionary
(1.2) Związki zawodowe zwołują strajk generalny na początek przyszłego miesiąca.
Wiktionary
rzecz. generał m., generałowa ż., generałówna ż., ganaralstwo n., generalka ż., generalność ż.
przysł. generalnie
przym. generalski, jeneralski
Wiktionary
(1.1) ogólny, powszechny; przest. jeneralny
(1.2) zasadniczy, główny, podstawowy, naczelny; przest. jeneralny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z generałem, dotyczący generała
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) taki, który należy do generała, będący jego własnością
Wiktionary
(1.1) Po 1989 roku wiele osób zmieniało przekonania jak rękawiczki, ale korpus generalski bił tu wszelkie rekordy.
(2.1) Głównodowodzący admirał przekazał okręt flagowy na kwaterę generała, na pokład wniesiono bagaże, a na banderę wciągnięto generalski sztandar.
Wiktionary
rzecz. generalka ż., generał m., jenerał m., generałowa ż., jenerałowa ż., generałówna ż., jenerałówna ż., generałek m., generalik m., generalność ż., generalissimus m., generalisko n., generałowanie n., jenerał m., generalicja ż.
czas. generałować ndk.
przym. jeneralski, generałowy, generalny
przysł. generalnie
Wiktionary
(1.1) przest. jeneralski
(2.1) generałowy; przest. jeneralski
Wiktionary
urządzenie lub maszyna do wytwarzania określonego rodzaju energii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) elektr. prądnica, szczególnie o dużej mocy;
(1.2) urządzenie, które coś wytwarza (generuje)
Wiktionary
Generator – maszyna lub urządzenie do wytwarzania:
Wikipedia
(1.1) Generatory umożliwiają wytwarzanie energii elektrycznej.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɛˈratɔr, AS: gẽnerator
Wiktionary
rzecz. generowanie n., wygenerowanie n., degenerowanie n., zdegenerowanie n.
:: zdrobn. generatorek m.
czas. generować ndk., wygenerować dk., degenerować ndk., zdegenerować dk.
przym. generatorowy, degeneracyjny, regeneratywny
Wiktionary
(1.1) prądnica, dynamo
(1.2) wytwornica
Wiktionary
przymiotnik od: generator
SJP.pl
przymiotnik od: generatywizm
SJP.pl
teoria języka traktująca język jako nieskończony zbiór zdań, który można ściśle opisać za pomocą formalnych reguł gramatyki
SJP.pl
związany z rozmnażaniem płciowym; rozrodczy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. bot. związany z rozrodem
(1.2) jęz. gram. związany z generatywizmem
(1.3) inform. związany z generowaniem (np. obrazu, tekstu)
Wiktionary
(1.3) Generatywna SI działa na zasadzie uczenia się z dużych zbiorów danych.
Wiktionary
rzecz. generatywizm mrz., generatywista mos.
Wiktionary
(1.1) rozrodczy, płciowy
Wiktionary
1. najwyższy oficerski stopień wojskowy; osoba nosząca ten stopień;
2. najwyższy zwierzchnik w niektórych zakonach katolickich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. wysoki stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych;
(1.2) rel. główny przełożony w niektórych zakonach katolickich;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) środ. harc. pionowo wbity palik podtrzymujący stos ogniska
(2.2) środ. w grze w kości: układ polegający na wyrzuceniu pięciu jednakowych kości
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) daw. pot. banknot o nominale 50 złotych z wizerunkiem Karola Świerczewskiego
Wiktionary
Generał – wysoki stopień wojskowy, a także grupa stopni generalskich.
Wikipedia
(1.1) Sprzeciw generałów odnotowano w telawiwskiej prasie.
(3.1) Miałem w kieszeni marynarki sporo bilonu i ze trzech „generałów”.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛraw, AS: gẽnerau̯
Wiktionary
rzecz. generalka ż., generałowa ż., generalicja ż.
przym. generalski, jeneralski, generalny
skr. gen.
Wiktionary
(1.1) przest. jenerał; skr. gen.
Wiktionary
w dawnej Rosji: zarządca prowincji podlegający bezpośrednio carowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. adm. administrator prowincji w carskiej Rosji
Wiktionary
(1.1) W 1813 r. Aleksander I Romanow ustanowił generała-gubernatora Księstwa Warszawskiego.
Wiktionary
rzecz. generał-gubernatorstwo n.
Wiktionary
1. w barokowych utworach instrumentalnych lub instrumentalno-wokalnych: najniższy basowy głos; basso continuo;
2. dawny sposób notowania toku harmonicznego kompozycji za pomocą głosu basowego i umieszczanych nad nim umownych cyfr, oznaczających różne akordy; bas akordowy
SJP.pl
Basso continuo (bas generalny, bas cyfrowany, generałbas, b.c.)
Wikipedia
generał z żoną
SJP.pl
żona generała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona generała
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɛraˈwɔva, AS: gẽnerau̯ova
Wiktionary
rzecz. generał m., generalicja ż.
przym. generalski, jeneralski, generalny
Wiktionary
(1.1) przest. jenerałowa
Wiktionary
dawniej: córka generała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka generała
Wiktionary
przym. jeneralski, generalny, generalski
rzecz. generalicja ż.
Wiktionary
tworzyć; wytwarzać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. wygenerować)
(1.1) być miejscem wytwarzania, przyczyną czegoś
(1.2) fiz. wytwarzać pewien nośnik energii albo przekształcać jakąś postać energii w inną
(1.3) techn. wytwarzać pewne wielkości fizyczne lub matematyczne
(1.4) jęz. tworzyć nieskończony zbiór zdań za pomocą skończonej liczby zasad gramatycznych
Wiktionary
(1.1) Antykoncepcja nieuchronnie generuje też swoistą mentalność utylitarystyczną — dążenie do maksymalizacji przyjemności.
(1.2) Lasery impulsowe generują błyski trwające tylko 250 as.
Wiktionary
rzecz. generowanie n., generacja ż., generator mrz.
przym. regeneratywny
Wiktionary
(1.1) powodować, wytwarzać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|generować.
Wiktionary
czas. generować ndk.
rzecz. generator mrz., generacja ż.
przym. regeneratywny
Wiktionary
1. lek generyczny - odpowiednik leku oryginalnego o takiej samej substancji czynnej i identycznym działaniu; generyk, zamiennik, lek odtwórczy;
2. w informatyce: możliwy do użycia w szerokim polu zastosowań, akceptujący różne typy argumentów, przetwarzanych danych itp.;
3. dawniej: właściwy całemu rodzajowi, gatunkowi; rodzajowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przest. właściwy rodzajowi lub typowi rzeczy
Wiktionary
(1.1) Takiém się nam zdaje to, którego sprawą rodzą się owe twory mięszane, nazwane przez nas generycznym mianem fantazij.
Wiktionary
rzecz. generyczność ż.
przysł. generycznie
Wiktionary
(1.1) gatunkowy, rodzajowy
Wiktionary
odpowiednik leku oryginalnego o takiej samej substancji czynnej i identycznym działaniu; zamiennik, lek odtwórczy
SJP.pl
Lek generyczny, lek odtwórczy, generyk – określenie leku będącego zamiennikiem leku oryginalnego, zawierającym tę samą substancję czynną. Leki generyczne, aby mogły być wprowadzone do obrotu, muszą mieć udowodniony:
Wikipedia
1. [czytaj: genez-is] pierwsza księga biblijnego Pięcioksięgu; Księga Rodzaju;
2. [czytaj: dżenes-is] brytyjski zespół muzyczny założony w 1967 r.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) bibl. Księga Rodzaju
Wiktionary
Technika:
Wikipedia
(1.1) Opis stworzenia w Genesis ma podwójną redakcję.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) księga
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Biblia, Pismo Święte
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|łac|genesis. < etym|gr|γένεσις. (génesis) → pochodzenie
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Genesis
* hiszpański: (1.1) Génesis m.
* włoski: (1.1) Genesi ż.
źródła.
== Genesis (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Genesis.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) amer. imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: żöNE albo żeNE] nazwisko, m.in. Jean Genet (1910-1986) - pisarz francuski
SJP.pl
Genet, osobnik genetyczny, sekset – pojedyncza roślina powstała z jednej zygoty.
Genetem może być osobnik wyraźnie odrębny od innych, najczęściej jednak pojęcie to stosowane jest wobec osobników rozprzestrzeniających się wegetatywnie (klonalnie) i tworzących kolejne moduły. Budowa modułowa przejawia się wykształcaniem poszczególnych pędów, mniej lub bardziej od siebie oddalonych, określanych mianem ramet. Poszczególne ramety pod względem morfologicznym i fizjologicznym stanowią jedną całość. Poszczególne moduły wyglądają jak odrębne osobniki. Czasem nazywane są odrostami.
Wikipedia
skrót od: genetyka, genetyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
genetyw, genetiwus, dopełniacz; w językoznawstwie:
1. drugi przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? czego?, który w zdaniu może pełnić funkcje przydawki, dopełnienia, okolicznika czasu oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka;
3. przypadek występujący m.in. w języku łacińskim, będący przybliżonym odpowiednikiem polskiego dopełniacza
SJP.pl
Dopełniacz (łac. genetivus) – drugi przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? czego?. Używany w relacjach przynależności, jak np. w wyrażeniu kot Ali. W języku polskim ma o wiele szersze zastosowanie – używany jest zamiast biernika przy czasownikach w formie przeczącej, przy wielu innych, np. udzielić wywiadu. Oprócz mianownika jest najczęściej występującym przypadkiem w języku polskim.
Wikipedia
genetivus, genetyw, dopełniacz; w językoznawstwie:
1. drugi przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? czego?, który w zdaniu może pełnić funkcje przydawki, dopełnienia, okolicznika czasu oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka;
3. przypadek występujący m.in. w języku łacińskim, będący przybliżonym odpowiednikiem polskiego dopełniacza
SJP.pl
wiersz urodzinowy w poezji antycznej, pisany pięknym, kunsztownym stylu
SJP.pl
zwierzę futerkowe z rodziny łasz; żeneta
SJP.pl
Żeneta (Genetta) – rodzaj ssaka z podrodziny Genettinae w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).
Wikipedia
specjalistka w zakresie genetyki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób dotyczący genetyki / genów
Wiktionary
(1.1) Przynajmniej siedemdziesiąt procent owczarków cierpi na genetycznie uwarunkowane problemy z oczami, a 10% ostatecznie traci wzrok.
Wiktionary
rzecz. gen m., genetyka ż., genetyk m.
przym. genetyczny, genowy
Wiktionary
1. dotyczący dziedziczenia cech przez potomstwo; uwarunkowany dziedzicznie;
2. związany z pochodzeniem, genezą czegoś
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biol. dotyczący genetyki, związany z genetyką
(1.2) książk. dotyczący pochodzenia, genezy czegoś
Wiktionary
(1.1) Z punktu widzenia genetycznego cyklofrenia jest więc chorobą heterogenną.
(1.1) Układ ten zapewnia utrzymanie genetycznej integralności wewnętrznego środowiska organizmu, wypełniając funkcję rozpoznawania "swojego" i "obcego".
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɛˈtɨt͡ʃnɨ, AS: gẽnetyčny
Wiktionary
rzecz. gen m., genotyp m., genetyka ż., genetyk m., geneza ż.
przysł. genetycznie
przym. genetycznie, genowy
Wiktionary
(1.1) częściowo dziedziczny
Wiktionary
specjalista w zakresie genetyki
SJP.pl
Genetyka (od starogreckiego: γένεσις genesis – „pochodzenie”) – nauka o dziedziczności i zmienności organizmów, które są oparte na informacji zawartej w podstawowych jednostkach dziedziczności – genach.
Wikipedia
nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów żywych; biogenetyka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dziedzina naukowa zajmująca się badaniami nad dziedzicznością;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: genetyk
Wiktionary
Genetyka (od starogreckiego: γένεσις genesis – „pochodzenie”) – nauka o dziedziczności i zmienności organizmów, które są oparte na informacji zawartej w podstawowych jednostkach dziedziczności – genach.
Wikipedia
(1.1) Do Warszawy przyjechali specjaliści z wielu ośrodków zajmujących się genetyką.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛtɨka, AS: gẽnetyka
Wiktionary
rzecz. gen m., genetyk m.
przym. genetyczny, genetycznie, genowy
przysł. genetycznie
Wiktionary
genetivus, genetiwus, dopełniacz; w językoznawstwie:
1. drugi przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kogo? czego?, który w zdaniu może pełnić funkcje przydawki, dopełnienia, okolicznika czasu oraz orzecznika;
2. forma wyrazowa tego przypadka;
3. przypadek występujący m.in. w języku łacińskim, będący przybliżonym odpowiednikiem polskiego dopełniacza
SJP.pl
genetyczne wyjaśnienie zjawisk społeczno-historycznych
SJP.pl
[czytaj: jenever lub genever] holenderska jałowcówka
SJP.pl
Jenever (Genievre, Jenever) – gin o bardzo gęstej konsystencji, produkowany z melasy z dodatkiem szyszkojagód jałowca pospolitego. Jest to tradycyjny napój alkoholowy w Holandii i Flandrii. W XVI wieku był stosowany w medycynie.
Wikipedia
1. miasto w Szwajcarii;
2. kanton w Szwajcarii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Szwajcarii;
(1.2) adm. geogr. kanton w Szwajcarii;
Wiktionary
Genewa (fr. Genève; niem. Genf; gsw. Gämf, Gänf; frp. Geneva; wł. Ginevra; rm. Genevra) – miasto w Szwajcarii, drugie pod względem liczby mieszkańców, siedziba administracyjna kantonu Genewa. 18,6% mieszkańców miasta stanowią milionerzy (2018). Po Zurychu jest najważniejszym centrum finansowym kraju.
Wikipedia
(1.1) W Genewie znajduje się europejska siedziba Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛva, AS: gẽneva
Wiktionary
rzecz. genewczyk m., genewka ż., genewianin m., genewianka ż.
przym. genewski
Wiktionary
mieszkaniec Genewy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Genewy
Wiktionary
(1.1) Ważną postacią tego okresu był Guillaume Henri Dufour, genewczyk, któremu Szwajcaria zawdzięcza wprowadzenie narodowej flagi – białego krzyża na czerwonym tle.
(1.1) Niesłychany sukces Nowej Heloizy, apologia miłości, kobiecości, uczuć, nie mogą jednak przesłonić przesłania innego z dzieł wielkiego genewczyka - Emila, traktatu w pięciu księgach, poświęconego wychowaniu dzieci.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛft͡ʃɨk, AS: gẽnefčyk
Wiktionary
rzecz. Genewa ż., genewianin mos.
:: fż. genewka ż., genewianka ż.
przym. genewski
Wiktionary
(1.1) rzad. genewianin
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Genewy
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɛˈvʲjãnka, AS: gẽnevʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Genewa ż.
:: fm. genewianin mos., genewczyk mos.
przym. genewski
Wiktionary
mieszkanka Genewy
SJP.pl
związany z Genewą
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Genewy, związany z Genewą
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛfsʲci, AS: gẽnefsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Genewa ż., genewczyk m., genewka ż., genewianka ż.
Wiktionary
pochodzenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zespół czynników prowadzących do powstania czegoś
Wiktionary
(1.1) Jaka jest geneza tej książki?
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnɛza, AS: gẽneza
Wiktionary
przym. genetyczny
Wiktionary
(1.1) przyczyna, źródło, powód, początek
Wiktionary
jezioro w Izraelu i Syrii; Jezioro Tyberiadzkie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Jezioro Tyberiadzkie.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po Genezarecie popłynęliśmy statkiem wycieczkowym wynajętym przez arabskie biuro podróży.
(1.1) Jordan uchodzi do Genezaretu od strony północnej.
(2.1) Do Genezaret, tak jak do Kafarnaum, przybywały tłumy z całej okolicy.
(2.1) Kibuc Ginnosar bierze swą nazwę od starożytnego Genezaret, które kwitło w I w. n.e. na zachodnim brzegu jeziora.
Wiktionary
(1.1) Jezioro Tyberiadzkie, Morze Galilejskie, Jezioro Galilejskie
(2.1) Kinneret, Ginnosar
Wiktionary
dawny przymiotnik od: geneza
SJP.pl
dotyczący sposobu powstania świata i człowieka, opisanego w księgach religijnych lub przekazywanego w mitach
SJP.pl
zdrobnienie od: Genowefa, Eugenia (imiona żeńskie); Gienia, Gieńka
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: genialnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: genialny
SJP.pl
→ genialny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co genialne
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈɲalnɔɕt͡ɕ, AS: gẽńalność
Wiktionary
rzecz. geniusz m., geniuszek m., przegenialność ż., kongenialność ż.
przym. genialny
przysł. genialnie
Wiktionary
(1.1) geniusz
Wiktionary
1. wyjątkowo utalentowany;
2. świetny, doskonały
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) wybitnie uzdolniony
(1.2) znakomity
Wiktionary
(1.1) Było wielu dobrych, czy też popularnych kompozytorów, ale tylko nieliczni zasługują na miano genialnych.
(1.2) Fabuła tego filmu dopracowana jest w każdym szczególe: genialne dialogi, genialny dobór aktorów, no i świetne poczucie humoru…
Wiktionary
rzecz. geniusz m., genialność ż., kongenialność ż., przegenialność ż.
przym. kongenialny, przegenialny
przysł. genialnie, kongenialnie, przegenialnie
Wiktionary
(1.2) wyjątkowo dobry, nadzwyczajnie dobry, wyjątkowo dobry, znakomity
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na południu Ukrainy, w obwodzie chersońskim, na brzegu Morza Azowskiego;
Wiktionary
Geniczesk (ukr. Генічеськ, Henicześk, ros. Геническ, Gieniczesk) – miasto na południu Ukrainy, w obwodzie chersońskim, na brzegu Morza Azowskiego. 21,6 tys. mieszkańców. Od lutego 2022 pod okupacją rosyjską, od 12 listopada tego roku administracyjna stolica rosyjska okupowanej części obwodu chersońskiego.
Wikipedia
przym. geniczeski
Wiktionary
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Genek, Genio, Gienio
SJP.pl
niskocukrowy składnik glikozydów, aglikon
SJP.pl
Aglikon, genina – niecukrowy składnik glikozydów, podstawnik połączony z cukrem wiązaniem glikozydowym. Aglikonami może być wiele związków występujących w przyrodzie (np. alkohole, kwasy karboksylowe, fenole).
Wikipedia
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genek, Gienio
SJP.pl
Genio z małżonką
SJP.pl
Genisteina – organiczny związek chemiczny z grupy flawonoidów (dokładniej izoflawonów). Występuje w roślinach z rodziny bobowatych, w tym w ziarnie soi (Soiae semen). W roślinach występuje w postaci wolnej (jako aglikon) lub związana glikozydowo (genistyna).
Wikipedia
zewnętrzne narządy płciowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) anat. narządy płciowe, narządy rozrodcze;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Cierpiał na różne problemy z genitaliami.
(1.1) Kronos obciął Uranosowi genitalia i wrzucił je do morza.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃ɲiˈtalʲja, AS: gẽńitalʹi ̯a
Wiktionary
przym. genitalny
Wiktionary
dotyczący zewnętrznych narządów płciowych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z genitaliami, dotyczący genitaliów
Wiktionary
rzecz. genitalia nmos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie)
SJP.pl
1. osoba wybitnie inteligentna, uzdolniona, zdolna osiągać nadzwyczajnie wysokie efekty w swojej działalności; fenomen, wirtuoz, znakomitość;
2. w mitologii: duch przestawiany jako uskrzydlona postać ludzka, która sprawuje kontrolę nad losem człowieka od chwili urodzenia; duch opiekuńczy, dobry duch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba wybitna, o nieprzeciętnych zdolnościach
(1.2) mitrzym. liter. duch sprawujący pieczę nad człowiekiem, społecznością lub miejscem
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) czyjeś nieprzeciętne zdolności, umiejętności, czyjś wybitny talent
(2.2) pot. ponadprzeciętność, wybitność czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Już wtedy było jasne, że chłopak jest geniuszem.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃ɲjuʃ, AS: gẽńi̯uš
Wiktionary
rzecz. genialność ż.
:: zdrobn. geniuszek m.
przym. genialny
przysł. genialnie
Wiktionary
(2.1) wybitny talent
(2.2) genialność
Wiktionary
archiwum w synagodze
SJP.pl
Geniza (hebr. גניזה, schowek) – w judaizmie specjalne pomieszczenie, schowek, rodzaj składnicy, w którym umieszcza się zniszczone, nieużywane bądź wycofane z obiegu święte księgi. Konieczność istnienia takiej składnicy wynika z ogromnego szacunku, którym Żydzi otaczają teksty święte tj. Tanach, księgi liturgiczne i modlitewniki, ze względu na obecność w nich imienia Boga.
Wikipedia
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genio, Gienio
SJP.pl
[czytaj: DŻEnosajd] działanie mające za zadanie zniszczenie danej grupy religijnej, etnicznej lub rasowej
SJP.pl
Genocide – trzeci album polskiej grupy deathmetalowej Yattering. Wydawnictwo ukazało się 25 marca 2003 roku nakładem Candlelight Records. Nagrania zostały zarejestrowane w 2002 roku w gdańskim Red Studio we współpracy z producentem muzycznym Piotrem Łukaszewskim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzad. nauk. działania polegające na celowym wyniszczaniu całych narodów lub ich części (grup etnicznych / religijnych / rasowych) poprzez zabójstwa jak i tworzenie warunków życia obliczonych na fizyczne wyniszczenie
Wiktionary
(1.1) Zatrudniono go w dziale prawnym Departamentu Wojny. W wydanej w 1944 roku książce zaproponował zupełnie nowy termin: genocyd (ang. genocide) od greckiego słowa genos – „rasa”, „plemię” i łacińskiego caedere – „zabijać”. W języku polskim przyjął się w formie „ludobójstwo”.
(1.1) Jak wskazują badacze genocydu, bardzo ważnym elementem definicji jest intencja ludobójcza. Nie chodzi bowiem o masowe zabijanie (np. w wyniku działań wojennych) albo o masową umieralność (np. w wyniku głodu) spowodowaną nieudolnością władz. Aby mówić o ludobójstwie, trzeba wykazać, że sprawca podjął działania mające na celu świadomą eksterminację określonej grupy.
(1.1) Można, rzecz jasna, doszukiwać się niekompletności stworzonego przez łódzkiego badacza katalogu przerażających masowych zbrodni i postulować jego poszerzenie na przykład o stalinowskie ludobójstwo na Ukrainie, rzeź wołyńską, zbrodnie Czerwonych Khmerów, masakry w Rwandzie (te genocydy są w książce jedynie wzmiankowane), ale nie odbiera to znaczenia tej imponującej swoim zakresem monografii.
Wiktionary
(1.1) ludobójstwo
Wiktionary
środowiskowo: dieta oparta na analizie informacji zapisanych w DNA
SJP.pl
u organizmów prokariotycznych materiał genetyczny w postaci zwiniętej nici kwasu nukleinowego (RNA lub DNA), znajdujący się w cytoplazmie komórkowej; chromosom bakteryjny
SJP.pl
Nukleoid (prokarion) – obszar cytoplazmy komórek prokariotycznych, w którym znajduje się kolista nić kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) w postaci genoforu. Jej odpowiednikiem u eukariontów jest jądro komórkowe, które dodatkowo otoczone jest błoną jądrową.
Wikipedia
schemat przekazów transgeneracyjnych w rodzinie, podobny do drzewa genealogicznego
SJP.pl
Genogram – graficzny schemat przekazów transgeneracyjnych w rodzinie, podobny do drzewa genealogicznego. Ilustruje związki i relacje między krewnymi oraz ważne daty z życia członków rodziny. Informuje też o wizji życia rodzinnego jakie dana osoba otrzymała od swojej rodziny, wskazując prawdopodobne przyczyny jej aktualnej sytuacji życiowej.
Wikipedia
badacz rodzajów, gatunków i odmian literackich w powiązaniu ze zjawiskami historyczno-literackimi
SJP.pl
Genologia (z gr. génos – pochodzenie, gatunek i logia – zbiór, lógos – myśl) – dział poetyki badający rodzaje literackie, gatunki literackie, ich odmiany i przekształcenia. Bada ich cechy strukturalne, rolę w komunikacji literackiej, ewolucję w toku procesu historycznoliterackiego.
Wikipedia
kompletny zespół czynników dziedziczenia zawarty w zredukowanej liczbie chromosomów osobnika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. materiał genetyczny zawarty w podstawowym (haploidalnym) zespole chromosomów;
forma rzeczownika.
(2.1) C. plural|gen.
Wiktionary
Genom (nazwa z połączenia słów gen i chromosom) – kompletna informacja genetyczna żywego organizmu lub wirusa. W przypadku organizmów eukariotycznych termin ten odnosi się zwykle do materiału genetycznego zawartego w podstawowym, pojedynczym (haploidalnym) zespole chromosomów. W przypadku organizmów prokariotycznych odnosi się on do zawartego w nich pojedynczego chromosomu, a w przypadku wirusów – do ich cząsteczki materiału genetycznego.
Wikipedia
IPA: ˈɡɛ̃nɔ̃m, AS: gẽnõm
Wiktionary
przym. genomowy
Wiktionary
gałąź nauki ściśle powiązana z bioinformatyką, zajmująca się analizą genomu organizmów
SJP.pl
Genomika – dziedzina biologii molekularnej i biologii teoretycznej (pokrewna genetyce i ściśle związana z bioinformatyką), zajmująca się analizą genomu organizmów. Głównym celem genomiki jest poznanie sekwencji materiału genetycznego oraz mapowanie genomu, ale również określenie wszelkich zależności i interakcji wewnątrz genomu.
Wikipedia
taki, którego genom został zmieniony za pomocą inżynierii genetycznej; zmodyfikowany genetycznie
SJP.pl
leczenie polegające na wprowadzeniu kwasów nukleinowych do komórek; terapia genowa
SJP.pl
cecha czegoś, co powoduje uszkodzenie genów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bezpośrednia reakcja rakotwórczych związków chemicznych z kwasem deoksyrybonukleinowym (DNA);
Wiktionary
Genotoksyczność – bezpośrednia reakcja rakotwórczych związków chemicznych z kwasem deoksyrybonukleinowym (DNA). Działanie dzieli się na bezpośrednie lub pośrednie następujące dopiero po aktywacji (tzw. prokancerogeny).
Genotoksyczość skutkuje aberracjami chromosomowymi (uszkodzenia genetyczne), adduktami DNA u osób eksponowanych na kancerogeny. Niektóre związki genotoksyczne mogą posiadać dawki progowe, na co wskazują najnowsze dane.
Wikipedia
przym. genotoksyczny
przysł. genotoksycznie
Wiktionary
powodujący uszkodzenie genów
SJP.pl
kompletny zapis genetyczny
SJP.pl
Genotyp (gr. γένος - ród, pochodzenie + τύπος - odbicie) – zespół genów danego osobnika warunkujących jego właściwości dziedziczne. Pojęcie genotypu odnosi się czasem także do genów wirusa. Jest to sparowany układ alleli (często myli się go z genomem, czyli składem genetycznym podstawowego (monoploidalnego) zestawu chromosomów). Można go wyrazić symbolicznie za pomocą oznaczeń aa, AA lub Aa, gdzie aa i AA oznaczają homozygotę pod względem tego genu, a Aa oznacza heterozygotę.
Wikipedia
przymiotnik od: genotyp
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Siwa, szczupła pani, która na długotrwałe dzwonienie otworzyła wreszcie drzwi, przez chwilę wyglądała, jakby musiała się przyzwyczaić do widoku Genowefy. – Przyszłam na obiadek – powtórzyła Genowefa niepewnie. Siwa pani uśmiechnęła się do niej. – Dobrze trafiłaś. Dziś pierogi. – Z czym? – poinformowała się Genowefa.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nɔˈvɛfa, AS: gẽnovefa
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Genia ż., Genka ż., Geniusia ż.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Genowefy lub z nią związany
SJP.pl
związany z genem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. med. związany z genem, genami, dotyczący genów
Wiktionary
rzecz. gen mrz., genetyka ż., genetyk m.
przym. genetyczny
przysł. genetycznie
Wiktionary
[czytaj: żąr lub żanr] rzadko: genre, żanr;
1. styl gry, twórczości charakterystyczny dla artysty;
2. gatunek twórczości literackiej, muzycznej lub plastycznej o specyficznych cechach;
3. rzeźba lub malarstwo rodzajowe przedstawiające sceny z życia codziennego
SJP.pl
[czytaj: żąr lub żanr] żanr;
1. styl gry, twórczości charakterystyczny dla artysty;
2. gatunek twórczości literackiej, muzycznej lub plastycznej o specyficznych cechach;
3. rzeźba lub malarstwo rodzajowe przedstawiające sceny z życia codziennego
SJP.pl
sekretarz generalny w partii komunistycznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. pierwszy sekretarz partii komunistycznej (zwykle o sekretarzu generalnym w ZSRR)
Wiktionary
Sekretarz generalny (także pierwszy sekretarz) – tytuł przywódcy partii politycznej, a także urzędnika administracyjnego w różnego typu organizacjach międzynarodowych, stowarzyszeniach, partiach politycznych, gremiach nieformalnych, itp.
Wikipedia
(1.1) Sto lat dla genseka wyzwoliciela!
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃w̃sɛk, AS: gẽũ̯sek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) antybiotyk aminoglikozydowy zabijający bakterie tlenowe, wytwarzany przez promieniowce;
Wiktionary
Gentamycyna – organiczny związek chemiczny, antybiotyk aminoglikozydowy o działaniu bakteriobójczym, wykazujący działalność jedynie wobec bakterii tlenowych, zwłaszcza pałeczek Gram-ujemnych. Produkt promieniowców z rodzaju Micromonospora.
Wikipedia
(1.1) Używając gentamycyny należy pamiętać o jej potencjalnym działaniu nefrotoksycznym.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃ntãmɨˈt͡sɨ̃na, AS: gẽntãmycỹna
Wiktionary
rzecz. gentamycynooporność ż., gentamycynowrażliwość ż.
przym. gentamycynooporny, gentamycynowrażliwy ż.
Wiktionary
międzynarodowa usługa telegraficzna działająca w oparciu o sieć dalekopisową; gentex
SJP.pl
roślina zielna z rodziny goryczkowatych; gencjana, goryczka
SJP.pl
Wikipedia
w łowiectwie: sokół złowiony w miesiącach letnich
SJP.pl
Gentil – miasto i gmina w Brazylii, w stanie Rio Grande do Sul. Znajduje się w mezoregionie Noroeste Rio-Grandense i mikroregionie Passo Fundo.
Wikipedia
[czytaj: żętiJOM] z francuskiego:
1. dawniej: mężczyzna dobrze urodzony; szlachcic, arystokrata;
2. mężczyzna dobrze wychowany, uprzejmy, kurtuazyjny; dżentelmen
SJP.pl
[czytaj: dżentilmente] określenie wykonawcze: delikatnie, łagodnie
SJP.pl
[czytaj: dżentelmen] dżentelmen;
1. dobrze wychowany mężczyzna;
2. mężczyzna wytworny, gustownie ubrany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) inna pisownia wyrazu dżentelmen
Wiktionary
Dżentelmen (ang. gentleman, fr. gentilhomme, hiszp. gentilhombre, wł. gentiluomo) – współcześnie mężczyzna o dobrym, uprzejmym, wspaniałomyślnym i kurtuazyjnym zachowaniu, bardzo miły.
Termin ten stosowany jest także jako synonim mężczyzny w ogóle (np. w przypadku oznaczeń urządzeń osobnych dla mężczyzn i kobiet).
Wikipedia
(1.1) Nic, kochani, więcej z nas nie wyciągniecie, • gentlemani oraz damy, • a o takich dziś śpiewamy, • o szczegółach nie powiedzą za nic w świecie!
(1.1) Mój mąż jest to grzeczny i delikatny gentleman, dyplomata, prawnik, nawet prawodawca, amator sztychów, akwafort, akwatint i innych jakichś tam jeszcze grawiur.
Wiktionary
rzecz. dżentelmen m.
Wiktionary
charakterystyczny dla dżentelmena (gentlemana); taktowny, grzeczny, dżentelmeński
SJP.pl
[czytaj: dżentelmeński] charakterystyczny dla gentlemana (dżentelmena), taktowny, grzeczny; dżentelmeński
SJP.pl
[czytaj: dżentry]
1. bogate mieszczaństwo angielskie;
2. w średniowiecznej Anglii: drobna szlachta
SJP.pl
Gentry – ziemiaństwo angielskie lub inne rodziny żyjące na pewnym poziomie majątkowym nieposiadające tytułów szlacheckich.
Do gentry zalicza się:
Wikipedia
proces zmiany charakteru części miasta w bardziej skomercjalizowany, zdominowany przez osoby o wyższym statusie materialnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archit. proces renowacji miasta
Wiktionary
Gentryfikacja (ang. gentrification) – pojęcie wywodzące się od angielskiego słowa gentry, oznaczające zmianę charakteru części miasta. Gentryfikacja najczęściej dotyczy zmiany charakteru dzielnicy mieszkalnej, pierwotnie zamieszkanej przez szerokie spektrum lokatorów, w strefę zdominowaną przez mieszkańców o stosunkowo wysokim statusie materialnym.
Wikipedia
(1.1) Wiele dzielnic Warszawy doświadcza procesu gentryfikacji.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃ntrɨfʲiˈkat͡sʲja, AS: gẽntryfʹikacʹi ̯a
Wiktionary
zmieniać charakter części miasta w bardziej skomercjalizowany, zdominowany przez osoby o wyższym statusie materialnym
SJP.pl
trójkątny żagiel rozpinany na jachtach zamiast foka, który umożliwia wyzyskanie słabych wiatrów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Włoszech, stolica regionu Liguria;
Wiktionary
Genua (wł. Genova, lig. Zena) – miasto w północno-zachodniej części Włoch nad Morzem Liguryjskim (Morze Śródziemne), u stóp Apeninu Liguryjskiego i Alp Liguryjskich. Stolica i główne miasto regionu administracyjno-historycznego Liguria. Obszar administracyjny ma powierzchnię 243 km² i liczbę ludności 595 025, będąc szóstym co do wielkości miastem Włoch.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) hist. Republika Genui • kolokacje miejscowość|D=Genui|Ms=Genui.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. genua ż., Genueńczyk mos., genueńczyk mos., genuenka ż.
przym. genueński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Genoa
* arabski: (1.1) جنوة
* białoruski: (1.1) Генуя ż.
* bułgarski: (1.1) Генуа ż.
* chorwacki: (1.1) Genova
* czeski: (1.1) Janov
* esperanto: (1.1) Ĝenovo
* estoński: (1.1) Genova
* francuski: (1.1) Gênes
* friulski: (1.1) Gjenue
* gruziński: (1.1) გენუა
* hiszpański: (1.1) Génova ż.
* interlingua: (1.1) Genua
* kalabryjski: (1.1) Genua
* korsykański: (1.1) Genuva
* liguryjski: (1.1) Zena
* łaciński: (1.1) Genua
* neapolitański: (1.1) Genova
* niemiecki: (1.1) Genua n.
* nowogrecki: (1.1) Γένοβα ż.
* piemoncki: (1.1) Génoa
* portugalski: (1.1) Génova
* sardyński: (1.1) Genova
* słowacki: (1.1) Janov m.
* słoweński: (1.1) Genova ż.
* sycylijski: (1.1) Gènuva
* ukraiński: (1.1) Генуя ż.
* węgierski: (1.1) Genova
* włoski: (1.1) Genova
źródła.
== Genua (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Genua
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃ˈnuwa, AS: gẽnuu̯a
Wiktionary
rzecz. genua ż., Genueńczyk mos., genueńczyk mos., genuenka ż.
przym. genueński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. genua ż., Genueńczyk mos., genueńczyk mos., genuenka ż.
przym. genueński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Genoa
* arabski: (1.1) جنوة
* białoruski: (1.1) Генуя ż.
* bułgarski: (1.1) Генуа ż.
* chorwacki: (1.1) Genova
* czeski: (1.1) Janov
* esperanto: (1.1) Ĝenovo
* estoński: (1.1) Genova
* francuski: (1.1) Gênes
* friulski: (1.1) Gjenue
* gruziński: (1.1) გენუა
* hiszpański: (1.1) Génova ż.
* interlingua: (1.1) Genua
* kalabryjski: (1.1) Genua
* korsykański: (1.1) Genuva
* liguryjski: (1.1) Zena
* łaciński: (1.1) Genua
* neapolitański: (1.1) Genova
* niemiecki: (1.1) Genua n.
* nowogrecki: (1.1) Γένοβα ż.
* piemoncki: (1.1) Génoa
* portugalski: (1.1) Génova
* sardyński: (1.1) Genova
* słowacki: (1.1) Janov m.
* słoweński: (1.1) Genova ż.
* sycylijski: (1.1) Gènuva
* ukraiński: (1.1) Генуя ż.
* węgierski: (1.1) Genova
* włoski: (1.1) Genova
źródła.
== Genua (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Genua
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkaniec Genui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. obywatel Rzeczypospolitej (Republiki) Genueńskiej
Wiktionary
rzecz. Genua ż., genueńczyk mos., genuenka ż., genua ż.
przym. genueński
Wiktionary
mieszkanka Genui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Genui, kobieta pochodząca z tego miasta
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nuˈwɛ̃nka, AS: gẽnuu̯ẽnka
Wiktionary
rzecz. Genua ż., genua ż.
:: fm. genueńczyk mos.
przym. genueński
Wiktionary
związany z Genuą, dotyczący Genui
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Genui, związany z Genuą, pochodzący z Genui
Wiktionary
(1.1) Niemniej jednak układ ten podpisany w Warszawie, choć nie ratyfikowany, odegrał doraźnie określoną rolę. Stał się atutem dyplomacji polskiej na konferencji genueńskiej.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛ̃nuˈwɛ̃j̃sʲci, AS: gẽnuu̯ẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Genueńczyk mos., Genua ż., genueńczyk mos., genuenka ż., genua ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. w topologii: liczba otworów w rozmaitości topologicznej
Wiktionary
Genus – niezmiennik topologiczny, liczba całkowita charakteryzująca rozmaitość topologiczną równa liczbie otworów w rozmaitości. Tak więc dla sfery jest to 0, dla torusa 1, dla precelka 3 itp.
Genus powiązany jest z charakterystyką Eulera wzorem \chi =2-2g dla powierzchni orientowalnych, dla nieorientowalnych zachodzi właściwość \chi =2-g.
Wikipedia
(1.1) Genus jest niezmiennikiem topologicznym – nie można go zmienić bez rozrywania i sklejania.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃nus, AS: gẽnus
Wiktionary
król Wandalów żyjący w latach 390-477
SJP.pl
Genzeryk (także Gejzeryk, Gaiserich, Geiserich, Genseryk; ur. ok. 390, zm. 25 stycznia 477) – król Wandalów i Alanów w latach 428–477. Wyznawca arianizmu.
Był nieślubnym synem Godigisela i niewolnicy. W 428 roku, po śmierci przyrodniego brata Gunderyka, został królem Wandalów.
Wikipedia
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z ziemią
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) geografia • geobotanika • geocentryzm • geociepłownia • geodezja
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γεω-. < etym|gr|γῆ. → ziemia
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) геа-
* bułgarski: (1.1) гео-
* rosyjski: (1.1) гео-
* słoweński: (1.1) geo-
* ukraiński: (1.1) гео-
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γεω-. < etym|gr|γῆ. → ziemia
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) геа-
* bułgarski: (1.1) гео-
* rosyjski: (1.1) гео-
* słoweński: (1.1) geo-
* ukraiński: (1.1) гео-
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
łańcuch lub masyw górski wynurzający się w obrębie geosynkliny w wyniku ruchów fałdujących; kordyliera; geantyklina
SJP.pl
specjalista w dziedzinie geoarcheologii
SJP.pl
dział archeologii badający pozostałości materialne dawnych społeczeństw
SJP.pl
paranauka badająca zależności między zjawiskami geologicznymi a organizmami żywymi
SJP.pl
organizm, którego środowiskiem jest gleba
SJP.pl
Geobiont (gr. gé ‘ziemia’, bióo ‘żyję’) – organizm stale lub prawie stale żyjący w glebie. Geobionty wykazują liczne przystosowania do życia w środowisku glebowym (np. narządy ruchu ułatwiające grzebanie, zanik narządu wzroku), zwykle unikają światła słonecznego oraz wysokich temperatur. Organizmy te stanowią znaczny udział w masie gleby, napowietrzają ją, mieszają, a także biorą udział w rozkładzie szczątków organicznych, przez co przyczyniają się do obiegu pierwiastków.
Wikipedia
[czytaj: geobloking] blokowanie dostępności do stron lub usług internetowych z określonych lokalizacji; geoblokada
SJP.pl
blokowanie dostępności do stron lub usług internetowych z określonych lokalizacji; geoblocking
SJP.pl
przysłówek
(1.1) pod względem geobotanicznym
Wiktionary
(1.1) Nietulisko Duże geobotanicznie należy do Okręgu Sandomiersko-Opatowskiego Krainy Miechowsko-Sandomierskiej (obszar prawobrzeżny).
Wiktionary
rzecz. geobotaniczka ż., geobotanik mos., geobotanika ż.
przym. geobotaniczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. związany z geobotaniką, dotyczący geobotaniki
Wiktionary
(1.1) Obszar Żuław jako jednostki fizjograficznej zbliżony jest do obszaru wydzielanej w geobotanicznym podziale Polski krainy Żuławy Wisły.
Wiktionary
rzecz. geobotaniczka ż., geobotanik mos., geobotanika ż.
przysł. geobotanicznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bot. specjalista w zakresie geobotaniki
Wiktionary
Geobotanika – dział botaniki zajmujący się wzajemnymi stosunkami między roślinami i środowiskiem geograficznym. Obejmuje: florystykę, geografię roślin, ekologię roślin i fitosocjologię. Termin „geobotanika” bywa także używany jako synonim geografii roślin lub fitosocjologii.
Wikipedia
rzecz. geobotanika ż.
:: fż. geobotaniczka ż.
przym. geobotaniczny
przysł. geobotanicznie
Wiktionary
dział botaniki badający zależności między roślinami a środowiskiem geograficznycm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. dział botaniki badający wzajemne oddziaływanie roślinności i środowiska geograficznego;
Wiktionary
Geobotanika – dział botaniki zajmujący się wzajemnymi stosunkami między roślinami i środowiskiem geograficznym. Obejmuje: florystykę, geografię roślin, ekologię roślin i fitosocjologię. Termin „geobotanika” bywa także używany jako synonim geografii roślin lub fitosocjologii.
Wikipedia
(1.1) Profesor napisał kilka opracowań dotyczących geobotaniki i dendrologii.
Wiktionary
rzecz. geobotaniczka ż., geobotanik mos.
przym. geobotaniczny
przysł. geobotanicznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) schowek, skrzynka do geocachingu
Wiktionary
Geocaching (gr. geo – Ziemia, ang. cache /kæʃ/ – chować, skrytka, schowek, kryjówka) – gra terenowa dla użytkowników odbiorników GPS, polegająca na poszukiwaniu tzw. skrytek, pojemników, keszy (ang. geocache) uprzednio ukrytych przez innych uczestników tej zabawy.
Wikipedia
[czytaj: geokeszing] gra terenowa polegająca na szukaniu skarbów za pomocą GPS-u
SJP.pl
Geocaching (gr. geo – Ziemia, ang. cache /kæʃ/ – chować, skrytka, schowek, kryjówka) – gra terenowa dla użytkowników odbiorników GPS, polegająca na poszukiwaniu tzw. skrytek, pojemników, keszy (ang. geocache) uprzednio ukrytych przez innych uczestników tej zabawy.
Wikipedia
zespół organizmów roślinnych i zwierzęcych żyjących wspólnie w pewnym środowisku; biocenoza; żywostan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) astr. cecha tego, co geocentryczne
Wiktionary
rzecz. geocentryzm mrz.
przym. geocentryczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) astr. używający Ziemi jako punktu odniesienia
Wiktionary
rzecz. geocentryzm mrz., geocentryczność ż.
Wiktionary
teoria naukowa uznająca Ziemię za środek wszechświata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) astr. teoria o centralnym położeniu Ziemi we wszechświecie;
Wiktionary
Teoria geocentryczna (z gr. geo „Ziemia”) – zdezaktualizowana teoria budowy Wszechświata, której istotą jest założenie, że Ziemia znajduje się w centrum Wszechświata, jest nieruchoma, a wokół niej krążą pozostałe ciała niebieskie: Księżyc, planety, Słońce oraz sfera gwiazd stałych.
Wikipedia
(1.1) Zastąpiła ona ptolemeuszowy geocentryzm, który głosił, że Ziemia jest centrum wszechświata
Wiktionary
rzecz. geocentryczność ż.
przym. geocentryczny
Wiktionary
nauka zajmująca się badaniem rozmieszczenia pierwiastków chemicznych na Ziemi i ich udziału w procesach geologicznych
SJP.pl
Geochemia – gałąź nauk geologicznych zajmująca się historią naturalną Ziemi z chemicznego punktu widzenia.
Geochemia stawia sobie następujące główne cele:
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z geochemią, dotyczący geochemii
Wiktionary
(1.1) Georóżnorodność dotyczy różnych aspektów wiążących się na przykład z tłem geochemicznym, które ma istotne reperkusje, wywiera bardzo istotny wpływ na chemizm wód wykorzystywanych przez podmioty gospodarcze czy też ludność.
Wiktionary
rzecz. geochemia ż., geochemik mos.
Wiktionary
specjalista w dziedzinie geochemii
SJP.pl
geolog zajmujący się ustalaniem sekwencji zdarzeń geologicznych i ich datowaniem
SJP.pl
dziedzina geologii zajmująca się badaniami związanymi z ustaleniem sekwencji zdarzeń geologicznych i ich datowaniem
SJP.pl
Geochronologia – dyscyplina naukowa zajmująca się ustalaniem wieku skał i skamieniałości skorupy ziemskiej oraz umieszczaniem w czasie pewnych wydarzeń geologicznych i biologicznych. Geochronologia umożliwia rekonstrukcję historii geologicznej Ziemi. Formalne jednostki geochronologiczne to:
Jednostki geochronologiczne odpowiadają określonym jednostkom chronostratygraficznym.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) geol. związany z geochronologią, dotyczący geochronologii
Wiktionary
rzecz. geochronologia ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ciepłownia wykorzystująca ciepło wnętrza Ziemi
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔt͡ɕɛpˈwɔvʲɲa, AS: geoćepu̯ovʹńa
Wiktionary
(1.1) ciepłownia geotermiczna
Wiktionary
skrót od: geodezja, geodezyjny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skupienie kryształów wypełniające w niektórych skałach wolną przestrzeń, zwykle o kształcie kulistym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miner. wnęka w masie skalnej, której ściany obrośnięte są minerałem;
Wiktionary
Geoda – przestrzeń masy skalnej wypełniona minerałem. Powstaje wskutek krystalizacji minerałów w wolnych, pustych miejscach w skałach. Geody mają często owalną formę. Na ścianach jej kulistej wnęki tworzą się najpierw współśrodkowe warstwy, następnie szczotki kryształów skierowanych swoimi końcami ku środkowi geody.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie geodezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się geodezją
Wiktionary
Geodeta – osoba zajmująca się geodezją.
Przed II wojną światową zawód geodety polegał na zajmowaniu się geodezją jako dyscypliną naukową (dziedziną wiedzy), natomiast osoba zajmująca się miernictwem – wykonująca prace geodezyjne związane z pomiarami małych powierzchni (geodezja niższa) – nazywała się mierniczym przysięgłym i była osobą wykonującą zawód zaufania publicznego. Taki podział należał do polskiej tradycji i został zmieniony z powodów politycznych po 1945.
Wikipedia
(1.1) Mój starszy brat jest geodetą.
(1.1) Geodeta odmierza linijką odległość miast na mapie.
(1.1) Każdy geodeta powinien znać chociaż podstawy kartografii.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔˈdɛta, AS: geodeta
Wiktionary
rzecz. geodezja ż.
:: fż. geodetka ż.
przym. geodezyjny, geodetyczny
Wiktionary
(1.1) daw. geometra
Wiktionary
→ geodeta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta zajmująca się geodezją
Wiktionary
rzecz. geodezja ż.
:: fm. geodeta mos.
przym. geodezyjny
Wiktionary
nauka zajmująca się badaniem wielkości i kształtu powierzchni Ziemi za pomocą pomiarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. eduk. nauka o pomiarach Ziemi;
Wiktionary
Geodezja (gr. γῆ gē „ziemia”, δαίω daiō „dzielę”) – nauka zajmująca się gromadzeniem, przetwarzaniem i przekazywaniem danych o Ziemi oraz określaniem położenia i wzajemnych relacji przestrzennych punktów na jej powierzchni.
Zadaniem geodezji jest stworzenie modelu powierzchni Ziemi oraz matematycznego opisu punktów na jej powierzchni, pozwalającego na ich jednoznaczne określenie w przestrzeni.
Wikipedia
(1.1) Mój kolega studiuje geodezję.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔˈdɛzʲja, AS: geodezʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. geodeta m., geodetka ż.
przym. geodezyjny, geodetyczny
przysł. geodezyjnie, geodetycznie
Wiktionary
w matematyce: krzywa geodezyjna
SJP.pl
Linia geodezyjna (krótko nazywana geodezyjną) – krzywa w przestrzeni metrycznej (ściślej: w G-przestrzeni), stanowiąca najkrótszą drogę pomiędzy dwoma punktami dostatecznie bliskimi. W sposób równoważny linie geodezyjne definiuje się jako krzywe o zerowej krzywiznie geodezyjnej. Dla przestrzeni euklidesowej geodezyjne są zwykłymi prostymi.
Wikipedia
związany z geodezją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący geodezji, związany z geodezją
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔdɛˈzɨjnɨ, AS: geodezyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. geodezja ż., geodeta m., geodetka ż.
Wiktionary
urządzenie służące do wytwarzania stałych drgań przenoszonych na grunt w celu określenia cech sprężystych podłoża budowlanego
SJP.pl
Geodyn – urządzenie badawcze używane w geologii inżynierskiej do generowania stałych drgań przenoszonych na grunt. Pozwala na badanie prędkości rozchodzenia się drgań i ich charakteru, a w konsekwencji na określanie cech sprężystych podłoża budowlanego.
Wikipedia
dziedzina nauki zajmująca się analizą sił działających we wnętrzu Ziemi
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie geoekologii
SJP.pl
nauka analizująca elementy składowe krajobrazu i zachodzące między nimi interakcje; ekologia krajobrazu
SJP.pl
Geoekonomia – dyscyplina zajmująca się polityką oraz strategią, jaką należy się posłużyć aby wzmocnić konkurencyjność kraju. Termin ten wprowadził w końcu lat 80. XX w. amerykański ekonomista Edward Luttwak, według którego po zakończeniu zimnej wojny, siły militarne państwa przestały być głównym czynnikiem determinującym klasyfikację ważności na scenie międzynarodowej. Według Luttwaka siła militarna zostaje zastąpiona przez zdolności i siłę ekonomiczną.
Wikipedia
elektrownia gazowa
SJP.pl
Elektrownia geotermiczna (inaczej geoelektrownia) – rodzaj elektrowni, wytwarzającej prąd elektryczny z energii geotermalnej (ciepło wnętrza Ziemi).Elektrownie geotermalne pracują w wielu krajach świata i uzyskują sprawność około 25%.Największe to:
Wikipedia
Geoelektryka jest gałęzią geofizyki, która wykorzystuje własności fizyczne skał związane z przebiegiem zjawisk elektromagnetycznych. Do własności tych należą:
Do grupy geoelektrycznych metod badań należą takie metody jak:
Wikipedia
energetyka oparta na gorących źródłach podziemnych; energetyka geotermalna
SJP.pl
Geoenergetyka – dział energetyki cieplnej obejmujący pozyskiwanie i przetwarzanie energii geotermalnej z wnętrza Ziemi. Globalnie geoenergetyka ma niewielkie znaczenie praktyczne, gdyż dotychczas wykorzystywana jest jedynie energia gorących źródeł powierzchniowych i podziemnych przetwarzana w geotermicznych zakładach energetycznych. Jednak w sprzyjających warunkach (np. Islandia) energia geotermalna może zaspokajać większość zapotrzebowania na energię cieplną.
Wikipedia
chorobliwa skłonność do zjadania produktów niebędących żywnością (np. ziemia, kreda, węgiel) lub nieprzetworzonych składniki żywności (np. mąka, surowe ziemniaki); ziemiożerstwo
SJP.pl
[czytaj: geofens-ing] technologia umożliwiająca utworzenie wirtualnej granicy wokół jakiegoś obszaru geograficznego i wysyłanie powiadomienia w razie jej przekroczenia
SJP.pl
w biologii: organizm przebywający, żyjący w pewnych okresach w glebie
SJP.pl
Geofil (gr. gé ‘ziemia’, philéo ‘lubić’), dawniej też pedofil – organizm, który część swego życia spędza w glebie (na przykład rozmnaża się w niej lub chroni podczas okresu zimowego).
Geofilami są larwy wielu owadów (zaciosek zmiennobarwny, tęcznik mniejszy, a także larwy z rodziny bąkowatych), jak również niektóre płazy (ropucha szara, grzebiuszka ziemna), gady i ssaki.
Wikipedia
roślina, której pączki odnowieniowe przetrzymują niesprzyjającą porę roku pod ziemią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. ziemnopączkowa roślina z organami wegetatywnymi odnawiającymi się pod ziemią;
Wiktionary
Geofity, rośliny ziemnopączkowe – jedna z form życiowych roślin. Obejmuje byliny posiadające pączki odnawiające, które spędzają niekorzystny dla wegetacji okres roku w organach podziemnych – bulwach, kłączach i cebulach. Geofity są jedną z grup kryptofitów.
Wikipedia
(1.1) W Europie środkowej geofity rosną głównie w lasach liściastych zrzucających liście na zimę.
Wiktionary
przym. geofityczny
przysł. geofitycznie
Wiktionary
(1.1) roślina ziemnopączkowa
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) tak jak geofity
Wiktionary
(1.1) Gatunek ten rośnie geofitycznie na poboczu, w pełnym słońcu.
Wiktionary
rzecz. geofit m.
przym. geofityczny
Wiktionary
skrót od: geofizyka, geofizyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący geofizyki
Wiktionary
rzecz. geofizyka ż., geofizyk m.
Wiktionary
specjalista w dziedzinie geofizyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) naukowiec zajmujący się geofizyką
Wiktionary
Geofizyka (z gr. γῆ gē – „ziemia”, oraz φύσις physis – „natura”) – dyscyplina nauk o Ziemi, która bada Ziemię jako planetę metodami naukowymi używanymi w fizyce. Obecnie terminem tym często określa się też badania innych planet podobnymi metodami.
Wikipedia
(1.1) W artykule opublikowanym ostatnio w prasie naukowej grupa geofizyków dowodzi, że sadza może aż w jednej trzeciej odpowiadać za wzrost ziemskich temperatur na Ziemi.
Wiktionary
rzecz. geofizyka ż.
przym. geofizyczny
Wiktionary
dziedzina nauki stosująca metody i zasady fizyki w badaniu Ziemi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. nauka badająca procesy i zjawiska fizyczne zachodzące kiedykolwiek we wszystkich geosferach kuli ziemskiej
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: geofizyk
Wiktionary
Geofizyka (z gr. γῆ gē – „ziemia”, oraz φύσις physis – „natura”) – dyscyplina nauk o Ziemi, która bada Ziemię jako planetę metodami naukowymi używanymi w fizyce. Obecnie terminem tym często określa się też badania innych planet podobnymi metodami.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) geofizyka jądrowa / geofizyka poszukiwawcza / geofizyka stosowana / Międzynarodowa Unia Geodezji i Geofizyki
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geofizyk mos.
przym. geofizyczny
frazeologia.
etymologia. etymn|pol|geo-|fizyka.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geophysics
* białoruski: (1.1) геафізіка ż.
* bułgarski: (1.1) геофизика ż.
* francuski: (1.1) géophysique ż.
* kaszubski: (1.1) geofizyka ż.
* niderlandzki: (1.1) geofysica ż.
* niemiecki: (1.1) Geophysik ż.
* portugalski: (1.1) geofísica ż.
* rosyjski: (1.1) геофизика ż.
* ukraiński: (1.1) геофізика ż.
* węgierski: (1.1) geofizika
źródła.
== geofizyka (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. geofizyka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. geofizyk mos.
przym. geofizyczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geofizyk mos.
przym. geofizyczny
frazeologia.
etymologia. etymn|pol|geo-|fizyka.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geophysics
* białoruski: (1.1) геафізіка ż.
* bułgarski: (1.1) геофизика ż.
* francuski: (1.1) géophysique ż.
* kaszubski: (1.1) geofizyka ż.
* niderlandzki: (1.1) geofysica ż.
* niemiecki: (1.1) Geophysik ż.
* portugalski: (1.1) geofísica ż.
* rosyjski: (1.1) геофизика ż.
* ukraiński: (1.1) геофізика ż.
* węgierski: (1.1) geofizika
źródła.
== geofizyka (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. geofizyka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) geofizyka jądrowô
synonimy.
Wiktionary
przyrząd do rejestrowania sztucznie wywołanych drgań skorupy ziemskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. rejestrator sztucznie wywoływanych drgań skorupy ziemskiej
Wiktionary
Geofon – urządzenie wykorzystywane w geofizyce, służące do rejestrowania drgań sejsmicznych i przetwarzania ich na impulsy elektryczne. Jest to w zasadzie rodzaj sejsmografu.
Geofon jest czujnikiem, przetwarzającym drgania podłoża (częstotliwość i amplitudę), do którego jest przytwierdzony, na napięcie elektryczne. Podstawowym elementem geofonu jest cewka oraz bezwładna masa. Dzięki zjawisku indukcji elektrycznej, wzajemne przemieszczenia cewki oraz masy powodują powstawanie na zaciskach geofonu napięcia proporcjonalnego do prędkości względnego ruchu cewki i masy.
Wikipedia
gatunek małpy szerokonosej z rodziny czepiakowatych; czepiak czarnoręki
SJP.pl
geogr.; skrót od:
1. geografia;
2. geograficzny; geograf.
SJP.pl
dawna nauka badająca pochodzenie i zmiany zachodzące w skorupy ziemskiej; geogonia
SJP.pl
sporych rozmiarów rysunek, wzór lub figura na powierzchni ziemi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) szt. dużych rozmiarów wzór utworzony przez ludzi na powierzchni ziemi poprzez usypanie ze skał, ziemi lub innych trwałych elementów krajobrazu;
Wiktionary
Geoglif (z gr. γῆ gē "ziemia", γλύφω glyphō "piszę, rzeźbię, wycinam") – rysunek, figura lub wzór na ziemi sporych rozmiarów (zwykle większy niż 4 metry). Najczęściej tworzony poprzez wykopanie niewielkich rowków, ułożenie kamieni, lub w inny sposób umożliwiający odróżnienie powstałych linii od reszty gruntu stanowiącego w tym przypadku tło dla powstałego w ten sposób obiektu.
Wikipedia
(1.1) Przypuszcza się, że geoglif ten stworzyli Celtowie.
Wiktionary
przestarzale: geologia
SJP.pl
Geologia (ze stgr. γῆ gē – „ziemia” oraz λόγος lógos – „słowo, nauka”) – jedna z nauk o Ziemi, która zajmuje się budową, własnościami i historią Ziemi oraz procesami zachodzącymi w jej wnętrzu i na jej powierzchni, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom. W szerszym znaczeniu geologia dotyczy również innych planet skalistych.
Wikipedia
dawna nauka badająca pochodzenie i zmiany zachodzące w skorupy ziemskiej; geogenia
SJP.pl
geog.; skrót od:
1. geografia;
2. geograficzny; geograf.
SJP.pl
specjalista w dziedzinie geografii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba zajmująca się geografią lub ucząca geografii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) kobieta zajmująca się geografią lub ucząca geografii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Był on pierwszym geografem, który opisał Indie.
(1.1) Jedziemy na wycieczkę w Góry Stołowe z naszym geografem.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈɔɡraf, AS: geograf
Wiktionary
rzecz. geografia ż.
:: fż. geografka ż.
przym. geograficzny
przysł. geograficznie
Wiktionary
(1.1) stpol. krajopis, daw. ziemiopisarz, daw. ziemiopis
(2.1) geografka
Wiktionary
skrót od: geograficzny; geog., geogr.
SJP.pl
1. nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem Ziemi;
2. wydział lub kierunek na wyższej uczelni;
3. przedmiot nauczania w szkole; lekcja tego przedmiotu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. nauka zajmująca się badaniem zjawisk przyrodniczych i społecznych na powierzchni Ziemi;
(1.2) eduk. przedmiot szkolny przybliżający zagadnienia z dziedziny geografii (1.1)
(1.3) eduk. lekcja geografii (1.2)
Wiktionary
Geografia – nauka przyrodnicza i społeczna zajmująca się badaniem powłoki ziemskiej (przestrzeni geograficznej), jej zróżnicowaniem przestrzennym pod względem przyrodniczym i społeczno-gospodarczym, a także powiązaniami pomiędzy środowiskiem przyrodniczym a działalnością społeczeństw ludzkich. Nazwa geografia (gr. γεωγραφία) pochodzi od słów γῆ ge – „ziemia” i γράφω grapho – „piszę”. Za twórcę terminu uważa się Eratostenesa z Cyreny. Ze względu na różnorodność przedmiotu geografii i urozmaiconej metodologii częste są dyskusje wokół jej definicji oraz zakresu badawczego; proponuje się używanie w miejsce dotychczasowej nazwy „geografia” terminu „nauki geograficzne”.
Wikipedia
(1.1) Geografia poznawcza próbuje odpowiedzieć na pytania typu: Dlaczego Kopenhaga jest postrzegana jako centrum, skoro miasto jest fizycznie i geograficznie położone na peryferiach?
(1.1) Moja siostra studiuje geografię.
(1.3) Mam w tym roku dwie geografie w tygodniu.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔˈɡrafʲja, AS: geografʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. geograf m., geografka ż., geografizm m.
przym. geograficzny
przysł. geograficznie
Wiktionary
(1.1) daw. ziemiopismo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. uczn. nielubiana nauczycielka geografii
Wiktionary
nauczycielka geografii
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób odnoszący się do geografii
Wiktionary
(1.1) Geografia poznawcza próbuje odpowiedzieć na pytania typu: Dlaczego Kopenhaga jest postrzegana jako centrum, skoro miasto jest fizycznie i geograficznie położone na peryferiach?
Wiktionary
rzecz. geografia ż., geograf m., geografka ż.
Wiktionary
związany z kulturą i geografią czegoś; kulturalno-geograficzny, geograficzno-kulturowy
SJP.pl
związany z kulturą i geografią czegoś; kulturalno-geograficzny, geograficzno-kulturalny
SJP.pl
związany z geografią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z geografią, odnoszący się do geografii
Wiktionary
(1.1) Sprawdź położenie tego miasta w atlasie geograficznym.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔɡraˈfʲit͡ʃnɨ, AS: geografʹičny
Wiktionary
rzecz. geografia ż., geograf m., geografka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kobieta zajmująca się geografią lub ucząca geografii
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔˈɡrafka, AS: geografka
Wiktionary
rzecz. geografia ż.
:: fm. geograf m.
przym. geograficzny
przysł. geograficznie
Wiktionary
(1.1) geograf
Wiktionary
1. dział geologii obejmujący badanie wód podziemnych: ich pochodzenia, właściwości fizyczne i chemiczne, sposobów występowania, rozprzestrzenienia, krążenia w skałach skorupy ziemskiej oraz przemian, którym ulegały w dziejach Ziemi; hydrogeologia;
2. nauka o hydrologii globu ziemskiego jako całości
SJP.pl
teoretyczna powierzchnia przedstawiająca kształt Ziemi - kula obustronnie spłaszczona na biegunach
SJP.pl
Geoida – w geologii powierzchnia w każdym miejscu prostopadła do pionu wyznaczonego przez siłę ciężkości.
Geoida jest teoretyczną powierzchnią, na której potencjał siły ciężkości Ziemi jest stały, równy potencjałowi siły ciężkości na średnim poziomie mórz otwartych i przedłużoną umownie pod powierzchnią lądów. Ponieważ zawiera ona lustro wody w morzach i oceanach, nazywana jest też geoidą zerową. Jako powierzchnia ekwipotencjalna, geoida w każdym swym punkcie jest prostopadła do kierunku siły ciężkości (lokalnego pionu). Pojęcie wprowadził w 1873 roku niemiecki matematyk Johann Benedict Listing.
Wikipedia
Geoinformacja – dyscyplina naukowa w obrębie nauk geograficznych redefiniująca i rozwijająca dotychczasowe, uznane i przyjęte koncepcje, teorie i poglądy nauk geograficznych w kategoriach informatycznych, dających nowe możliwości interpretacyjne.
Wikipedia
Wikipedia
zjawisko polegające na dojrzewaniu owoców pod powierzchnią ziemi
SJP.pl
Wikipedia
zjawisko polegające na tym, że w górnej atmosferze nadfioletowe promieniowanie słoneczne rozkłada znajdujące się tam resztki pary wodnej i metanu
SJP.pl
w geologii: okres geokratyczny - okres w historii Ziemi charakteryzujący się niskim poziomem wód mórz i oceanów i znacznym zasięgiem lądów; okres epejrokratyczny
SJP.pl
Geoksen – organizm spotkany w glebie, który w odróżnieniu od geofili czy geobiontów, nie jest typowym elementem edafonu, ale znalazł się w niej przypadkowo (np. larwa owada żyjąca wśród koron drzew, która spadła na ziemię lub organizm żyjący na powierzchni gleby, który wpadł do szczeliny), albo przebywa tam sporadycznie (np. składając jaja, chroniąc się przed niekorzystną pogodą lub w pogoni za potencjalną zdobyczą).
Wikipedia
skrót od: geologia, geologiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
specjalista w zakresie geologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. geol. specjalista w dziedzinie geologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) eduk. geol. specjalistka w dziedzinie geologii
Wiktionary
Geolog – zawód uzyskiwany po ukończeniu studiów wyższych w dziedzinie geologii lub nauk geologicznych. Geolog to specjalista, który zajmuje się studiami i badaniem budowy Ziemi oraz analizą procesów geologicznych, którym ona ulega. Jako teoretyk, geolog porusza się w dziedzinie geologii podstawowej, jako praktyk zaś - w dziedzinie geologii stosowanej.
Jeszcze na początku XIX w. geologa nazywano geognostykiem.
Wikipedia
IPA: ɡɛˈɔlɔk, AS: geolok
Wiktionary
rzecz. geologia ż.
przym. geologiczny
przysł. geologicznie
Wiktionary
nauka zajmująca się badaniem dziejów i budowy Ziemi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka zajmująca się budową, własnościami i historią Ziemi;
Wiktionary
Geologia (ze stgr. γῆ gē – „ziemia” oraz λόγος lógos – „słowo, nauka”) – jedna z nauk o Ziemi, która zajmuje się budową, własnościami i historią Ziemi oraz procesami zachodzącymi w jej wnętrzu i na jej powierzchni, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom. W szerszym znaczeniu geologia dotyczy również innych planet skalistych.
Wikipedia
(1.1) Moja siostra studiuje geologię.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔˈlɔɟja, AS: geoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. geolog m.
przym. geologiczny
przysł. geologicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
(1.1) geofizyka, hydrogeologia, krystalografia, mineralogia, petrografia, speleologia, stratygrafia, tektonika, wulkanologia
pokrewne.
rzecz. geolog m.
przym. geologiczny
przysł. geologicznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) geologie
* angielski: (1.1) geology
* arabski: (1.1) جيولوجيا
* aragoński: (1.1) cheolochía
* białoruski: (1.1) геалогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) геалёгія ż.
* bośniacki: (1.1) geologija ż.
* bułgarski: (1.1) геология ż.
* chiński standardowy: (1.1) 地质学
* chorwacki: (1.1) geologija ż.
* czeski: (1.1) geologie ż.
* duński: (1.1) geologi w.
* esperanto: (1.1) geologio
* estoński: (1.1) geoloogia
* fiński: (1.1) geologia
* francuski: (1.1) géologie ż.
* galicyjski: (1.1) xeoloxía
* hebrajski: (1.1) גאולוגיה
* hiszpański: (1.1) geología ż.
* ido: (1.1) geologio
* indonezyjski: (1.1) geologi
* interlingua: (1.1) geologia
* islandzki: (1.1) jarðfræði ż.
* japoński: (1.1) 地質学
* kataloński: (1.1) geologia
* koreański: (1.1) 지질학
* litewski: (1.1) geologija
* łaciński: (1.1) geologia
* niderlandzki: (1.1) geologie
* niemiecki: (1.1) Geologie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) geologi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) geologi m.
* nowogrecki: (1.1) γεωλογία ż.
* paszto: (1.1) چاپېريال پوهنه
* perski: (1.1) زمینشناسی
* portugalski: (1.1) geologia
* rosyjski: (1.1) геоло́гия ż.
* rumuński: (1.1) geologie
* serbski: (1.1) геологија ż.
* słowacki: (1.1) geológia ż.
* sundajski: (1.1) géologi
* szwedzki: (1.1) geologi
* tagalski: (1.1) heolohiya
* tajski: (1.1) ธรณีวิทยา
* turecki: (1.1) jeoloji
* ukraiński: (1.1) геологія ż.
* volapük: (1.1) talav
* walijski: (1.1) daeareg
* węgierski: (1.1) földtan, geológia
* włoski: (1.1) geologia ż.
źródła.
== geologia (język baskijski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q8752 (eus)-Xabier Cañas-geologia.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) nauk. odnosząc się do geologii
Wiktionary
rzecz. geolog mos., geologia ż.
przym. geologiczny
Wiktionary
dotyczący geologii
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z geologią
Wiktionary
(1.1) Perm to najmłodszy okres geologiczny paleozoiku.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: geoloǵičny
Wiktionary
rzecz. geolog m., geologia ż.
przysł. geologicznie
Wiktionary
ustalenie pozycji geograficznej lub adresu jakiegoś miejsca lub osoby poprzez wykorzystanie GPS lub adresu IP
SJP.pl
Geolokalizacja – położenie oraz proces określania geograficznego położenia fizycznych przedmiotów lub osób typowo za pomocą GPS, bądź adresu IP urządzenia. Położenie zwykle określane jest poprzez współrzędne geograficzne, ale także innego rodzaju dane adresowe (kod pocztowy, miasto, ulica i numer domu). Geolokalizacja jest ściśle powiązana z pozycjonowaniem, jak czasem nazywany jest proces ustalania samych współrzędnych geograficznych.
Wikipedia
skrót od: geometria, geometryczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
Ziemskie pole magnetyczne – pole magnetyczne występujące naturalnie wewnątrz i wokół Ziemi. Odpowiada ono w przybliżeniu polu dipola magnetycznego z jednym biegunem geomagnetycznym w pobliżu geograficznego bieguna północnego i z drugim biegunem geomagnetycznym w pobliżu bieguna południowego. Linia łącząca bieguny geomagnetyczne tworzy z osią obrotu Ziemi kąt 9,98°. Pole magnetyczne rozciąga się na kilkadziesiąt tysięcy kilometrów od Ziemi, a obszar, w którym ono występuje nazywa się ziemską magnetosferą.
Wikipedia
1. tradycyjna wiedza dotycząca takiego usytuowania budynków, aby jak najlepiej wykorzystać pozytywne oddziaływanie otoczenia;
2. metoda wróżenia polegająca na rozsypywaniu ziemi, kamieni itp. i odczytywaniu kształtów jakie utworzyły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niepotwierdzona naukowo tradycyjna praktyka wykorzystania właściwego usytuowania obiektów budowlanych, ogródków itd., tak, by jak najlepiej wyczerpać dobre oddziaływanie otoczenia, danego terenu;
(1.2) wróżenie w oparciu o wzór ułożony przez rozrzucone kamienie, żwir czy patyczki
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌɡɛɔ̃ˈmãnt͡sʲja, AS: geõmãncʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. geomanta m.
Wiktionary
skrót od: geometryczny
SJP.pl
specjalista mierzący grunty; mierniczy; geodeta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mat. specjalista z dziedziny geometrii
(1.2) daw. zob. geodeta.
Wiktionary
Geometra (przest.), mierniczy – osoba, najczęściej inżynier lub technik, zajmująca się pomiarami gruntów i sporządzaniem planów. W starożytności Wielkim Geometrą nazywano Apoloniusza z Pergi.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) matematyk
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.
czas. geometryzować ndk.
przym. geometryczny, geometryzacyjny
przysł. geometrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.2) zobtłum|geodeta.
* bułgarski: (1.1) геометър m., геометрик m.
* interlingua: (1.2) agrimensor, geometra
* włoski: (1.1) geometra m.; (1.2) geometra m.
źródła.
== geometra (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geometra
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔ̃ˈmɛtra, AS: geõmetra
Wiktionary
rzecz. geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.
czas. geometryzować ndk.
przym. geometryczny, geometryzacyjny
przysł. geometrycznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) matematyk
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.
czas. geometryzować ndk.
przym. geometryczny, geometryzacyjny
przysł. geometrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.2) zobtłum|geodeta.
* bułgarski: (1.1) геометър m., геометрик m.
* interlingua: (1.2) agrimensor, geometra
* włoski: (1.1) geometra m.; (1.2) geometra m.
źródła.
== geometra (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geometra
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dział matematyki badający figury geometryczne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. dział matematyki badający figury geometryczne i zależności między nimi
(1.2) mat. szerzej: dział matematyki badający dla wybranych przekształceń ich niezmienniki;
Wiktionary
Geometria (gr. γεωμετρία; geo – ziemia, metria – miara) – jedna z głównych dziedzin matematyki; tradycyjnie i nieformalnie definiowana jako nauka o przestrzeni i jej podzbiorach zwanych figurami. W znaczeniu precyzyjnym i ogólnym jest to nauka badająca dla wybranych przekształceń ich niezmienniki, zwłaszcza inne niż moc zbioru czy niezmienniki topologiczne. W zależności od rodzaju przestrzeni i przekształceń mówi się o różnych rodzajach geometrii.
Wikipedia
(1.1) Kątami zajmuje się geometria i trygonometria
(1.2) W geometrii analitycznej objętość jest wyrażana za pomocą całki potrójnej.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔ̃ˈmɛtrʲja, AS: geõmetrʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. geometra m., geometryczność ż.
przym. geometryczny
przysł. geometrycznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.2) matematyka
meronimy.
(1.2) planimetria, aksonometria, stereometria
pokrewne.
rzecz. geometra m., geometryczność ż.
przym. geometryczny
przysł. geometrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Matematyka
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) geometrie, meetkunde
* albański: (1.1) gjeometri ż.
* angielski: (1.1) geometry; (1.2) geometry
* arabski: (1.1) هندسة رياضية (1.2) ;هندسة رياضية
* asturyjski: (1.1) xeometría ż.
* azerski: (1.1) həndəsə
* baskijski: (1.1) geometria; (1.2) geometria
* bengalski: (1.1) জ্যামিতি (jyāmiti)
* białoruski: (1.1) геаметрыя ż. (hieamietryja); (1.2) геаметрыя ż. (hieamietryja)
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) геамэтрыя ż.; (1.2) геамэтрыя ż.
* birmański: (1.1) ဂျီသြမေတြီ (gyisra.metri)
* bośniacki: (1.1) geometrija ż.
* bułgarski: (1.1) геометрия ż.
* chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 幾何 / uproszczony 几何 (jǐhé); tradycyjny 幾何學 / uproszczony 几何学 (jǐhéxué)
* chorwacki: (1.1) geometrija ż.
* czeski: (1.1) geometrie ż.
* duński: (1.1) geometri w.; (1.2) geometri w.
* esperanto: (1.1) geometrio; (1.2) geometrio
* estoński: (1.1) geomeetria
* farerski: (1.1) rúmlæra ż., rúmfrøði ż.
* fiński: (1.1) geometria
* francuski: (1.1) géométrie ż.
* fryzyjski: (1.1) mjitkunde
* galicyjski: (1.1) xeometría ż.
* gruziński: (1.1) გეომეტრია (geomeṭria)
* gudźarati: (1.1) ભૂમિતિ ż. (bhūmiti)
* haitański: (1.1) jeyometri
* hebrajski: (1.1) גאומטריה ż.
* hindi: (1.1) ज्यामिति ż. (jyāmiti)
* hiszpański: (1.1) geometría ż.; (1.2) geometría ż.
* ido: (1.1) geometrio
* igbo: (1.1) jiometrị
* indonezyjski: (1.1) geometri, ilmu ukur
* interlingua: (1.1) geometria; (1.2) geometria
* irlandzki: (1.1) céimseata, geoiméadracht ż.
* islandzki: (1.1) rúmfræði ż.
* japoński: (1.1) 幾何学 (きかがく, kikagaku)
* jidysz: (1.1) געאָמעטריע ż. (geometrye)
* kannada: (1.1) ಬಿಂದುಗಳು (bindugaḷu)
* kataloński: (1.1) geometria ż.
* kazachski: (1.1) геометрия (geometrïya)
* kirgiski: (1.1) геометрия (geometriya)
* koreański: (1.1) 기하학 (gihahak)
* korsykański: (1.1) geomitria ż.
* laotański: (1.1) ເລຂາຄະນິດ (lē khā kha nit)
* litewski: (1.1) geometrija ż.
* luksemburski: (1.1) Geometrie ż.
* łaciński: (1.1) geometria ż.
* łotewski: (1.1) ģeometrija ż.
* macedoński: (1.1) геометрија ż. (geometrija)
* malajalam: (1.1) ജ്യാമിതി (jyāmiti)
* malajski: (1.1) geometri
* maltański: (1.1) ġeometrija ż.
* maoryski: (1.1) āhuahanga
* marathi: (1.1) भूमिती (bhūmitī)
* mongolski: (1.1) геометр (gyeomyetr)
* nepalski: (1.1) ज्यामिति (jyāmiti)
* niderlandzki: (1.1) geometrie ż., meetkunde ż.
* niemiecki: (1.1) Geometrie ż.; (1.2) Geometrie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) geometri m.
* norweski (nynorsk): (1.1) geometri m.
* norweski (riksmål): (1.1) geometri w.
* nowogrecki: (1.1) γεωμετρία ż. (geometría); (1.2) γεωμετρία ż. (geometría)
* ormiański: (1.1) երկրաչափություն (yerkrach’ap’ut’yun)
* paszto: (1.1) هندسې
* pendżabski: (1.1) ਜੁਮੈਟਰੀ (jumaiṭarī)
* perski: (1.1) هندسه (hendese)
* portugalski: (1.1) geometria ż.
* rosyjski: (1.1) геометрия ż.; (1.2) геометрия ż.
* rumuński: (1.1) geometrie ż.
* serbski: (1.1) геометрија ż. (geometrija)
* sindhi: (1.1) جاميٽري
* słowacki: (1.1) geometria ż.; (1.2) geometria ż.
* słoweński: (1.1) geometrija ż.
* somalijski: (1.1) joomateri
* suahili: (1.1) jiometri
* sundajski: (1.1) géométri
* syngaleski: (1.1) ජ්යාමිතිය (jyāmitiya)
* szkocki gaelicki: (1.1) geoimeatraidh
* szwedzki: (1.1) geometri w.; (1.2) geometri w.
* tadżycki: (1.1) геометрия (geometrija)
* tagalski: (1.1) heometrya
* tajski: (1.1) เรขาคณิต (rek̄hākhṇit)
* turecki: (1.1) geometri
* ukraiński: (1.1) геометрія ż. (heometriya); (1.2) геометрія ż. (heometriya)
* uzbecki: (1.1) geometriya
* walijski: (1.1) geometreg ż.
* węgierski: (1.1) geometria, mértan; (1.2) geometria, mértan
* wietnamski: (1.1) hình học
* włoski: (1.1) geometria ż.; (1.2) geometria ż.
źródła.
== geometria (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mat. geometria
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) nauk. mat. według geometrii
Wiktionary
rzecz. geometra mos., geometria ż., geometryczność ż., geometryzacja ż.
czas. geometryzować ndk.
przym. geometryczny, geometryzacyjny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest geometryczne
Wiktionary
rzecz. geometria ż., geometra m.
przym. geometryczny
przysł. geometrycznie
Wiktionary
dotyczący geometrii
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mat. dotyczący geometrii
(1.2) składający się z elementów będących figurami geometrycznymi
Wiktionary
(1.2) Niezwykłe malowidła z XV w. zawierają ponad 100 scen oraz 640 niepowtarzalnych motywów geometrycznych, tkaninowych i zwierzęcych.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔ̃mɛˈtrɨt͡ʃnɨ, AS: geõmetryčny
Wiktionary
rzecz. geometra m., geometria ż., geometryczność ż.
przysł. geometrycznie
Wiktionary
stosowanie w sztukach plastycznych form i motywów geometrycznych lub nadawanie czemuś kształtów geometrycznych
SJP.pl
przymiotnik od: geometryzacja
SJP.pl
specjalista w dziedzinie geomorfologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie geomorfologii; badacz kształtu terenu, jego powstania oraz zmian, które zachodzą w czasie, zarówno naturalnych, jak i wpływających na niego działalności człowieka
Wiktionary
Geomorfologia – nauka o formach rzeźby powierzchni Ziemi oraz procesach je tworzących i przekształcających. Zajmuje się opisem (morfografia), pomiarem (morfometria), genezą (morfogeneza) i wiekiem (morfochronologia) form powierzchni Ziemi. Bada ona zarówno pojedyncze formy (wydzielając genetyczne typy form) jak i zespoły form (wydzielając genetyczne typy rzeźby).
Wikipedia
rzecz. geomorfologia ż.
przym. geomorfologiczny
Wiktionary
nauka o formach powierzchni Ziemi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. nauka o formach rzeźby powierzchni Ziemi, ich wyglądzie zewnętrznym, właściwościach, pochodzeniu, rozwoju i rozmieszczeniu;
Wiktionary
Geomorfologia – nauka o formach rzeźby powierzchni Ziemi oraz procesach je tworzących i przekształcających. Zajmuje się opisem (morfografia), pomiarem (morfometria), genezą (morfogeneza) i wiekiem (morfochronologia) form powierzchni Ziemi. Bada ona zarówno pojedyncze formy (wydzielając genetyczne typy form) jak i zespoły form (wydzielając genetyczne typy rzeźby).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geomorfolog m.
przym. geomorfologiczny
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|geo-|morfologia. < etym|gr|γῆ|μορφή|λόγος. (ge + morfe + logos) → ziemia + kształt + słowo, przemowa
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geomorphology
* arabski: (1.1) شكلياء الأرض
* azerski: (1.1) geomorfologiya
* baskijski: (1.1) geomorfologia
* białoruski: (1.1) геамарфалогія ż.
* bułgarski: (1.1) геоморфология ż.
* czeski: (1.1) geomorfologie ż.
* duński: (1.1) geomorfologi w.
* francuski: (1.1) géomorphologie ż.
* hiszpański: (1.1) geomorfología ż.
* kataloński: (1.1) geomorfologia ż.
* niemiecki: (1.1) Geomorphologie ż.
* nowogrecki: (1.1) γεωμορφολογία ż.
* portugalski: (1.1) geomorfologia ż.
* rosyjski: (1.1) геоморфология ż.
* słowacki: (1.1) geomorfológia ż.
* słoweński: (1.1) geomorfologija ż.
* szwedzki: (1.1) geomorfologi w.
* ukraiński: (1.1) геоморфологія ż.
* włoski: (1.1) geomorfologia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔ̃mɔrfɔˈlɔɟja, AS: geõmorfoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. geomorfolog m.
przym. geomorfologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geomorfolog m.
przym. geomorfologiczny
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|geo-|morfologia. < etym|gr|γῆ|μορφή|λόγος. (ge + morfe + logos) → ziemia + kształt + słowo, przemowa
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geomorphology
* arabski: (1.1) شكلياء الأرض
* azerski: (1.1) geomorfologiya
* baskijski: (1.1) geomorfologia
* białoruski: (1.1) геамарфалогія ż.
* bułgarski: (1.1) геоморфология ż.
* czeski: (1.1) geomorfologie ż.
* duński: (1.1) geomorfologi w.
* francuski: (1.1) géomorphologie ż.
* hiszpański: (1.1) geomorfología ż.
* kataloński: (1.1) geomorfologia ż.
* niemiecki: (1.1) Geomorphologie ż.
* nowogrecki: (1.1) γεωμορφολογία ż.
* portugalski: (1.1) geomorfologia ż.
* rosyjski: (1.1) геоморфология ż.
* słowacki: (1.1) geomorfológia ż.
* słoweński: (1.1) geomorfologija ż.
* szwedzki: (1.1) geomorfologi w.
* ukraiński: (1.1) геоморфологія ż.
* włoski: (1.1) geomorfologia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) geol. związany z geomorfologią, dotyczący geomorfologii
Wiktionary
rzecz. geomorfologia ż., geomorfolog m.
Wiktionary
pseudonim utworzony od nazwy geograficznej
SJP.pl
obszar chroniony o istotnym znaczeniu naukowym dla geologii
SJP.pl
Geopark – obszar o dokładnie wyznaczonych granicach, obejmujący stanowiska dziedzictwa geologicznego (często geostanowiska) o istotnym znaczeniu naukowym dla geologii, jak również obiekty unikatowe lub piękne, reprezentatywne dla danego regionu i jego historii geologicznej. Geopark to nie tylko walory geologiczne, obszar ten może być cenny także z archeologicznego, ekologicznego, historycznego czy kulturowego punktu widzenia.
Wikipedia
płyta z umocowanymi na stałe kołkami, tworząca sieć kwadratową układu współrzędnych, wykorzystywana do prezentacji figur geometrycznych płaskich, wykresów funkcji matematycznych itp.
SJP.pl
specjalistka w dziedzinie geoplastyki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie geoplastyki
SJP.pl
sporządzanie map geograficznych w postaci modelu z gliny, gipsu itp., mające na celu odtworzenie powierzchni danego obszaru
SJP.pl
dziedzina badań kulturowych poświęcona związkom literatury i geografii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. syntetyczny polimer, glinokrzemian;
Wiktionary
Wikipedia
przysłówek
(1.1) polit. w sposób dotyczący geopolityki
Wiktionary
(1.1) Sytuacja Izraela geopolitycznie jest trochę inna niż Polski, która jest częścią Unii Europejskiej i nigdy nie będzie takim języczkiem u wagi jak Izrael dla Amerykanów, bo chociażby mają oni Niemców ze swoimi bazami tuż obok nas.
Wiktionary
rzecz. geopolityka ż.
przym. geopolityczny
Wiktionary
1. dotyczący położenia geograficznego jakiegoś terenu, które wpływa na jego pozycję polityczną;
2. związany z teorią zakładającą, że funkcjonowanie państw zależy od ich położenia geograficznego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący położenia geograficznego danego obszaru, które wpływa na jego sytuację polityczną
(1.2) związany z geopolityką, zgodny z doktryną geopolityki
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔpɔlʲiˈtɨt͡ʃnɨ, AS: geopolʹityčny
Wiktionary
rzecz. geopolityka ż.
przysł. geopolitycznie
Wiktionary
1. koncepcja polityczna, według której polityka państwa wynika z jego położenia geograficznego;
2. nauka badająca zależność polityki państw od ich położenia geograficznego;
3. położenie geograficzne jakiegoś obszaru wpływające na jego sytuację polityczną
SJP.pl
1. koncepcja polityczna, według której polityka państwa wynika z jego położenia geograficznego;
2. nauka badająca zależność polityki państw od ich położenia geograficznego;
3. położenie geograficzne jakiegoś obszaru wpływające na jego sytuację polityczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. doktryna polityczna, która głosi, że warunki geograficzne wyznaczają procesy i fakty polityczne
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: geopolityk
Wiktionary
Geopolityka – termin wprowadzony w 1916 r. przez szwedzkiego teoretyka państwa, Rudolfa Kjelléna, odnoszący się do zależności zagadnień geograficznych i politycznych.
Wikipedia
(1.1) Żyjemy w czasach, w których geopolityka, czyli zabiegi o zasoby ustępuje technopolityce
Wiktionary
rzecz. geopolityk m.
przym. geopolityczny
przysł. geopolitycznie
Wiktionary
związany z potencjałem siły ciężkości
SJP.pl
dotyczący określonej lokalizacji lub określonego obszaru geograficznego
SJP.pl
urządzenie emitujące fale elektromagnetyczne i jednocześnie rejestrujące odbite fale od anomalii w badanej strukturze
SJP.pl
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
[czytaj: dżordż]
1. anglosaskie imię męskie;
2. nazwisko obce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. Jerzy
Wiktionary
Kanada:
Południowa Afryka:
Stany Zjednoczone:
Wikipedia
(1.1) Do końca lutego miną dwa lata odkąd Pauline pracuje w firmie George'a.
Wiktionary
[czytaj: żorż] francuskie imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. Jerzy
Wiktionary
(1.1) Przyjmuje się, że twórcą puentylizmu był Georges Seurat.
Wiktionary
[czytaj: dżordżtałn]
1. stolica Gujany; Demerara;
2. miasto w Malezji; Penang;
3. stolica Kajmanów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Gujany;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu miast, dzielnic miast i gmin w krajach anglojęzycznych;
Wiktionary
Georgetown – stolica, główny port i największe miasto Gujany, położone na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, nad ujściem rzeki Demerary. Ok. 235 tys. mieszkańców (2012, szacunkowo).
Poprzez port eksportuje się stąd cukier, drewno, boksyty, złoto i diamenty.
Wikipedia
[czytaj: dżordżja, możliwe też: georgja] stan w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan w południowo-wschodniej części USA, ze stolicą w Atlancie;
(1.2) geogr. toponim, nazwa miejscowości i trzech gmin w USA
(1.3) geogr. zob. Georgia Południowa.
Wiktionary
Georgia (wymowa:/ˈdʒɔrdʒə/) – stan w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, największy na wschód od Missisipi. Nazwa stanu została nadana na cześć króla Wielkiej Brytanii Jerzego II Hanowerskiego (ang. George II).
Wikipedia
(1.1) Nigdy nie byłem w Georgii.
Wiktionary
rzecz. Georgina ż.
Wiktionary
[czytaj: dżordżiański] przymiotnik od: Georgia (stan w USA lub wyspa na Atlantyku)
SJP.pl
[czytaj: georgika] poemat Wergiliusza opiewający pracę rolnika; Georgika, Georgiki
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
poemat sławiący wieś w starożytnych: Grecji i Rzymie
SJP.pl
poemat sławiący wieś w starożytnych: Grecji i Rzymie
SJP.pl
Georgiki – poemat dydaktyczny o tematyce rolniczej, autorstwa tworzącego w I w. p.n.e. poety rzymskiego Wergiliusza.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po dłuższej przerwie Georgina Tarasiuk postanowiła nagrać nową płytę.
Wiktionary
rzecz. georgika ż.
:: zdrobn. Georginka ż., Gina ż.
przym. Georginin
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Georginka, Gina
Wiktionary
roślina ozdobna z rodziny astrowatych; dalia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. zob. dalia.
Wiktionary
Dalia, georginia (Dahlia Cav.) – rodzaj roślin nasiennych należących do rodziny astrowatych. Obejmuje 41 gatunków. Występują one w Ameryce Centralnej (od Meksyku po Panamę) oraz w Kolumbii, przy czym najbardziej zróżnicowane są w Meksyku. Rosną głównie na obszarach górskich, zarówno w formacjach leśnych, jak i nieleśnych.
Wikipedia
IPA: ˌɡɛɔrʲˈɟĩɲja, AS: georʹǵĩńi ̯a
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. zróżnicowanie nieożywionych elementów przyrody;
Wiktionary
Georóżnorodność (ang. geodiversity) – różnorodność przyrody nieożywionej oraz procesy zachodzące na powierzchni Ziemi, w morzach i oceanach.
Termin „georóżnorodność” nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji. Niektóre ze stosowanych definicji to:
Wikipedia
(1.1) Georóżnorodność dotyczy różnych aspektów wiążących się na przykład z tłem geochemicznym, które ma istotne reperkusje, wywiera bardzo istotny wpływ na chemizm wód wykorzystywanych przez podmioty gospodarcze czy też ludność.
Wiktionary
koncentryczna sfera wchodząca w skład kuli ziemskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. powłoka globu ziemskiego;
Wiktionary
Geosfera (z gr. γῆ gē „ziemia”, σφαῖρα sphaîra „kula”) – każda z kilku umownych, koncentrycznych warstw, wchodzących w skład kuli ziemskiej.
Geosferami są:
Wikipedia
(1.1) Geosfery dzielą się na cieńsze powłoki.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) atmosfera, hydrosfera, litosfera
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γῆ|σφαῖρα.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geosphere
* baskijski: (1.1) geosfera
* bułgarski: (1.1) геосфера ż.
* estoński: (1.1) geosfäär
* francuski: (1.1) géosphère ż.
* niemiecki: (1.1) Geosphäre ż.
* nowogrecki: (1.1) γεώσφαιρα ż.
* portugalski: (1.1) geosfera ż.
* ukraiński: (1.1) геосфера ż.
* włoski: (1.1) geosfera ż.
źródła.
== geosfera (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geol. geosfera
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pogląd o przybliżonej kulistości Ziemi;
Wiktionary
Geosferyzm – pogląd, że Ziemia jest w przybliżeniu kulą. Pojawił się najpóźniej w starożytnej Grecji i został udowodniony przez jej uczonych; przez kolejne stulecia upowszechnił się w Europie, krajach islamskich i Indiach. Nowożytne odkrycia geograficzne umożliwiły przedstawienie go pozostałym kulturom.
Wikipedia
(1.1) Dowody geosferyzmu były znane w starożytnej Grecji.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z geostatyką, dotyczący geostatyki
Wiktionary
rzecz. geostatyka ż.
Wiktionary
dział statystyki matematycznej poświęcony procesom stochastycznym
SJP.pl
Geostatystyka – zespół metod estymacji wykorzystywany do rozwiązywania problemów w takich dyscyplinach jak nauki o Ziemi, geologia, hydrogeologia, geofizyka, geodezja, geotechnika, meteorologia, rolnictwo.Geostatystyka zajmuje się opisem zmiennej zregionalizowanej przy pomocy wariogramu lub kowariancji.
Wikipedia
dziedzina geopolityki, w której strategia państwa uzależniona jest od elementów geograficznych
SJP.pl
Geostrategia – dziedzina geopolityki, w której strategia państwa, w tym polityka zagraniczna i polityka bezpieczeństwa, są podporządkowane elementom geograficznym według zasady, że „geografia jest matką geostrategii”. Geostrategia jest rozpatrywana zawsze z perspektywy określonego państwa, a zatem bierze pod uwagę, jego cele, zasoby, kulturę, gospodarkę itd.
Wikipedia
podłużne zagłębienie w skorupie ziemskiej: oceanicznej lub kontynentalnej
SJP.pl
Geosynklina – podłużne zagłębienie w skorupie ziemskiej (np. rowy oceaniczne lub inna część oceanu bądź morza przybrzeżnego), w którym gromadziły się osady. Dominującą cechą jest duża i zmienna głębokość oraz rozciągłość, przy stosunkowo małej szerokości. W trakcie sedymentacji osady były ściskane i deformowane, a później wydźwignięte tworząc łańcuch górski. Towarzyszyły temu zjawiska wulkaniczne i plutoniczne – eugeosynkliny. W miogeosynklinach nie występowały zjawiska wulkaniczne.
Wikipedia
produkt polimerowy o wysokiej trwałości wbudowywany w grunt
SJP.pl
o cechach geosyrysowatych (podrodzina roślin)
SJP.pl
o cechach geosyrysowatych (podrodzina roślin)
SJP.pl
reakcja ruchowa swobodnie poruszającego się organizmu (najczęściej jednokomórkowego) na bodziec kierunkowy - przyciąganie ziemskie
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem gruntów dla celów budowlanych
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem gruntów dla celów budowlanych
SJP.pl
Geotechnika – gałąź inżynierii ściśle związana z inżynierią lądową. Jest to nauka zajmująca się właściwościami gruntu pod kątem projektowania i wykonawstwa budowli ziemnych i podziemnych oraz fundamentów budynków i nawierzchni drogowych. Jest to nauka interdyscyplinarna, wykorzystująca gruntoznawstwo, mechanikę gruntów, fundamentowanie, geologię – w szczególności inżynierską, chemię, fizykę, mechanikę budowli, reologię etc.
Wikipedia
technolog zajmujący się zagadnieniami z zakresu geologii, górnictwa, geochemii i technologii chemicznej
SJP.pl
specjalista w dziedzinie geotektoniki
SJP.pl
specjalista w dziedzinie geotektoniki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. nauka o ruchach skorupy ziemskiej i ułożenie mas skalnych
Wiktionary
Geotektonika – dział tektoniki zajmujący się procesami zachodzącymi w skorupie ziemskiej w skali globalnej lub regionalnej.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) tektonika
meronimy.
pokrewne.
przym. geotektoniczny
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|geo-|tektonika.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) geotektonika
* bułgarski: (1.1) геотектоника ż.
* hiszpański: (1.1) geotectónica ż.
* słowacki: (1.1) geotektonika ż.
źródła.
== geotektonika (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geol. geotektonika
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛɔtɛkˈtɔ̃ɲika, AS: geotektõńika
Wiktionary
przym. geotektoniczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) tektonika
meronimy.
pokrewne.
przym. geotektoniczny
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|geo-|tektonika.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) geotektonika
* bułgarski: (1.1) геотектоника ż.
* hiszpański: (1.1) geotectónica ż.
* słowacki: (1.1) geotektonika ż.
źródła.
== geotektonika (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geol. geotektonika
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wykorzystanie ziemi w celach terapeutycznych, np. okłady z określonego rodzaju błota lub gliny, relaksacyjna uprawa ziemi w ogródku, stosowane w starożytności leczenie przez podawanie do jedzenia sprasowanej ziemi
SJP.pl
elektrownia lub ciepłownia geotermiczna (geotermalna)
SJP.pl
związany z ciepłem płynącym z wnętrza Ziemi; geotermiczny
SJP.pl
wykorzystywanie ciepła płynącego z wnętrza Ziemi do produkcji energii elektrycznej i ogrzewania
SJP.pl
Energia geotermalna (energia geotermiczna, geotermia) – energia cieplna skał, wody i gruntu pod powierzchnią Ziemi, zaliczana do odnawialnych źródeł energii. Proces odnawiania źródeł geotermalnych jest jednak powolny, stąd przy małym strumieniu ciepła geotermalnego pobieranie dużej ilości ciepła może doprowadzić do wychłodzenia skał lub spadku ciśnienia w zbiorniku. Energia geotermalna jest udostępniana za pomocą wierceń zbliżonych technologią wykonania do odwiertów naftowych, jednak odbiegających od nich w szczegółach wykonania i umiejscowienia. Energia geotermalna może być pobierana za pomocą gruntowych pomp ciepła lub głębszych odwiertów, które z reguły służą eksploatacji głęboko położonych warstw wodonośnych z gorącą wodą. Alternatywnie, możliwe jest wykorzystanie energii cieplnej skał nieprzepuszczalnych lub słabo zawodnionych, do których wtłaczana jest chłodna woda i po nagrzaniu odbierana gorąca. Jednym z przejawów obecności energii geotermalnej są źródła termalne.
Wikipedia
związany z ciepłem płynącym z wnętrza Ziemi; geotermalny
SJP.pl
Geotermika – dział geofizyki zajmujący się badaniem procesów cieplnych wnętrza kuli ziemskiej, m.in. procesów przenoszenia ciepła oraz procesów stygnięcia Ziemi. Nauka ta pomaga wykorzystać energię geotermiczną dla potrzeb energetyki.
Wikipedia
ustawienie części roślin wynikające z oddziaływania pola grawitacyjnego, np. liści lub kwiatów tą samą stroną do góry
SJP.pl
ukierunkowany ruch roślin spowodowany działaniem przyciągania ziemskiego; grawitropizm; barotropizm
SJP.pl
Geotropizm (grawitropizm) – reakcja organów roślinnych na zmianę ich położenia względem wektora grawitacji.
Przykładem może być umieszczenie rośliny w położeniu horyzontalnym, jej pęd główny wzniesie się w górę, a korzeń skieruje się w dół. Reakcja pędu jest skierowana odwrotnie do kierunku działania siły grawitacji, mówimy tu o grawitropizmie ujemnym. Korzeń główny wygina się zgodnie z działaniem siły grawitacji jest to grawitropizm dodatni.W odczytywaniu bodźca grawitacyjnego podstawową rolę spełniają ziarna skrobi zawarte w amyloplastach, które przemieszczają się w komórkach z siłą ciężkości i uciskają siateczki śródplazmatyczne znajdujące się w pobliżu plazmolemmy.
Wikipedia
forma danego gatunku różniąca się pod względem genetycznym od innych form tego gatunku i oddzielona od nich barierami topograficznymi (np. morzem)
SJP.pl
Geotyp – takson niższy od gatunku (zwykle utożsamiany z podgatunkiem), służący do wyodrębniania form w obrębie danego gatunku różniących się genetycznie i oddzielonych barierami geograficznymi (np. morza, góry).
Wikipedia
tkanina syntetyczna z włókien polipropylenowych lub poliestrowych
SJP.pl
Geowłókniny – płaskie geosyntetyki, wykonane z włókien polipropylenowych lub poliestrowych połączone mechanicznie - w wyniku igłowania (lub przeszywania) lub termicznie w wyniku zgrzewania. Mają zastosowanie jako separacja słabego podłoża nasypów w celu poprawy jego stateczności oraz przyspieszenia konsolidacji. Wykonuje się z nich warstwy rozdzielające między gruntami lub kruszywami o różnym uziarnieniu oraz warstwy podkładowe utrzymujące grunt pod geosiatkami, georusztami, geokratami, gabionami, przy budowie wzmocnionych skarp i nasypów. Stosowane są do zabezpieczenia brzegów rzek, ochrony wybrzeży, odzyskiwania lądu oraz przy budowie wałów i zbiorników wodnych. Służą do osłony systemów drenarskich w celu zabezpieczenia ich przed zamuleniem gruntem drobnoziarnistym. Zapewniają długotrwałą ochronę geomembran przy budowie składowisk odpadów, tuneli i zbiorników wodnych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geol. zjawisko wynikające z dynamicznych procesów zachodzących w obrębie atmosfery, pedosfery, litosfery i hydrosfery, które stanowi zagrożenie dla życia ludzi i zwierząt;
Wiktionary
(1.1) Geozagrożeniem są przede wszystkim zjawiska ekstremalne, tzn. takie, które dalece wykraczają poza przyjęte normy i średnie, zdarzają się rzadko i mogą rodzić wielkie niebezpieczeństwo lub przynosić poważne straty.
Wiktionary
drapieżne zwierzę z rodziny kotowatych o żółtym ubarwieniu w czarne cętki, żyjące na stepach Azji i Afryki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. drapieżny ssak z rodziny kotowatych;
Wiktionary
Gepard (Acinonyx) – rodzaj drapieżnych ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).
Wikipedia
(1.1) Ciało geparda jest smukłe i muskularne z długimi nogami, mimo iż wygląda na wątłego i delikatnego.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛpart, AS: gepart
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. gepardziątko n.
:: fż. gepardzica ż.
przym. gepardzi
Wiktionary
(1.1) gepard grzywiasty
Wiktionary
→ gepard
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do geparda
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z gepardem, dotyczący geparda
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla geparda, mający cechy geparda
Wiktionary
(1.1) Zza skały wystawał gepardzi ogon.
Wiktionary
rzecz. gepard mzw., gepardziątko n., gepardzica ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) młode geparda; mały, młody gepard
Wiktionary
(1.1) Za matką dreptało gepardziątko.
Wiktionary
rzecz. gepard mzw., gepardzica ż.
przym. gepardzi
Wiktionary
samica geparda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica geparda
Wiktionary
(1.1) Na wybiegu przebywa obecnie gepardzica z młodym.
Wiktionary
rzecz. gepardziątko n.
:: fm. gepard m.
przym. gepardzi
Wiktionary
członek ludu germańskiego
SJP.pl
członek ludu germańskiego
SJP.pl
Gepidowie (łac. Gepidae, Gipedae, gr. Γετίπαιδες – dzieci Gotów) – grupa dawnych plemion wschodniogermańskich, blisko spokrewniona z Gotami.
Wikipedia
lud germański; Gepidowie
SJP.pl
Gepidowie (łac. Gepidae, Gipedae, gr. Γετίπαιδες – dzieci Gotów) – grupa dawnych plemion wschodniogermańskich, blisko spokrewniona z Gotami.
Wikipedia
członek GPU (dawnej radzieckiej służby bezpieczeństwa)
SJP.pl
Zobacz też Göppert
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Ger może dotyczyć:
Wikipedia
miasto w Niemczech
SJP.pl
Gera – miasto na prawach powiatu we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Turyngia, nad Białą Elsterą, ok. 60 km na południe od Lipska, ok. 80 km na wschód od Erfurtu, przy autostradzie A4. Po Erfurcie i Jenie trzecie co do wielkości miasto kraju związkowego Turyngia. 31 grudnia 1988 roku miasto liczyło 134 834 mieszkańców, a 31 grudnia 2014 roku już tylko 94 492 mieszkańców.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Gerald – imię męskie pochodzenia germańskiego. Stanowi złożenie członów: ger- ("oszczep") i -wald/-walt, ("władać, panować"), oznaczającego władający oszczepem, władający włócznią. W Polsce imię potwierdzone w formie Gerald, Gierołt (1393) oraz jako zawołanie heraldyczne.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje imię m.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* rosyjski: (1.1) Геральд m.
źródła.
== Gerald (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gerald.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Gerald
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛralt, AS: geralt
Wiktionary
Gerald z małżonką; Geraldowie
SJP.pl
Gerald z małżonką; Geraldostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Geralda lub z nim związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Geraldyna – żeński odpowiednik imienia Gerald.
Geraldyna imieniny obchodzi: 13 października i 5 grudnia.
Znane osoby o imieniu Geraldyna:
Wikipedia
(1.1) Moja nauczycielka historii i wiedzy o społeczeństwie ma na imię Geraldyna.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Geraldynia ż., Geraldynka ż., Geraldysia ż., Dyna ż.
Wiktionary
geranium;
1. rodzaj roślin jednorocznych z rodziny bodziszkowatych; bodziszek;
2. gatunek rośliny z rodziny bodziszkowatych; anginka, anginowiec, pelargonia pachnąca, ruzyndla
SJP.pl
alkohol nienasycony występujący w wielu olejkach eterycznych, bezbarwna ciecz o zapachu róż, stosowany jako składnik olejków zapachowych i smakowych
SJP.pl
Geraniol – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi terpenowych. Występuje w olejkach eterycznych. Ma intensywny zapach kojarzący się ze świeżością i pelargoniami, dlatego stosuje się go często w wielu kompozycjach zapachowych stosowanych w perfumach. Jest głównym składnikiem olejku różanego, pelargoniowego i cytrynowego. Jest izomerem geometrycznym (o konfiguracji E) nerolu.
Wikipedia
przymiotnik od: gerania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z geranium
(1.2) kosmet. otrzymany z odpowiedniego rodzaju pelargonii
Wiktionary
(1.2) Olejek geraniowy ma silny, słodki zapach, barwę jasnozieloną. Jest otrzymywany z liści pelargonii. Ma on działanie antydepresyjne i aseptyczne oraz ściągające.
Wiktionary
rzecz. geranium n.
Wiktionary
gerania;
1. rodzaj roślin jednorocznych z rodziny bodziszkowatych; bodziszek;
2. gatunek rośliny z rodziny bodziszkowatych; anginka, anginowiec, pelargonia pachnąca, ruzyndla
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) choreogr. mit. taniec żurawia
Wiktionary
(1.1) Najbardziej tajemniczym momentem w przygodach Tezeusza jest geranos, magiczny taniec labiryntu.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈrãnɔs, AS: gerãnos
Wiktionary
(1.1) taniec żurawia, taniec labiryntu
Wiktionary
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Gerard – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów oznaczających „oszczep”, „silny” lub „odważny”.
Forma Kai funkcjonująca w Niemczech jest prawdopodobnie fryzyjskim dziecięcym spieszczeniem Gerarda.
Gerard imieniny obchodzi: 30 stycznia, 12 lutego, 23 kwietnia, 13 maja, 13 czerwca, 24 września, 3 października, 16 października, 30 października, 24 listopada i 29 grudnia.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje imię m.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* rosyjski: (1.1) Герард m.
* szwedzki: (1.1) Gerard w., Gerhard
* węgierski: (1.1) Gellért
źródła.
== Gerard (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gerard.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Gerard
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛrart, AS: gerart
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* rosyjski: (1.1) Герард m.
* szwedzki: (1.1) Gerard w., Gerhard
* węgierski: (1.1) Gellért
źródła.
== Gerard (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gerard.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Gerard
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Gerarda – imię żeńskie; żeński odpowiednik germańskiego imienia Gerard, złożonego z członów ger–, gari– – „oszczep”, i –hard – „mężny, mocny, trwały”.
W Polsce imię jest rzadkie. W styczniu 2024 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 69 kobiet o imieniu Gerarda nadanym jako imię pierwsze.
Wikipedia
1. roślina zielna z rodziny akantowatych;
2. roślina z rodziny zarazowatych
SJP.pl
Gerard z małżonką; Gerardowie
SJP.pl
[czytaj: żeRAR, w odmianie: Gérarda - czytaj: żeRARda itd.] francuskie imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gerarda lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gerardy lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. stanowisko archeologiczne w północnej Jordanii, w starożytności ośrodek miejski;
Wiktionary
Dżarasz (arab. جرش, także Jerash, Jerasz, Dżerasz), starożytna Geraza – miasto w Jordanii, ośrodek administracyjny muhafazy Dżarasz. Odległe ok. 50 km na północ od Ammanu.
Znane z odbywających się w lipcu festiwali kultury i sztuki z udziałem artystów z całego świata.
Wikipedia
(1.1) Rozkwit Gerazy przypadł na lata panowania cesarza Trajana.
Wiktionary
roślina kwiatowa o różnokolorowych kwiatach osadzonych na długich łodygach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Gerbera|ref=tak., rodzaj bylin z rodziny astrowatych;
(1.2) bot. ogrod. roślina z rodzaju gerbera (1.1)
(1.3) kwiat gerbery (1.2)
Wiktionary
Gerbera (Gerbera L.) – rodzaj bylin należący do rodziny astrowatych. Liczy około 22–29 gatunków. Rośliny te występują w stanie dzikim w południowo-wschodniej Afryce i na Madagaskarze oraz w tropikalnych rejonach Azji i na Tasmanii. Nazwę roślinie, dla upamiętnienia niemieckiego botanika Traugotta Gerbera, nadał w 1735 roku Jan Frederik Gronovius.
Wikipedia
(1.3) Z okazji Dnia Nauczyciela wychowawczyni ich klasy dostała piękny bukiet gerber.
Wiktionary
IPA: ɡɛrˈbɛra, AS: gerbera
Wiktionary
przym. gerberowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gerberowy
frazeologia.
etymologia.
od nazwiska Traugotta Gerbera
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gerbera; (1.2) gerbera; (1.3) gerbera
* hiszpański: (1.1) gerbera ż.; (1.2) gerbera ż.; (1.3) gerbera ż.
* niemiecki: (1.1) Gerbera ż.; (1.2) Gerbera ż.; (1.3) Gerbera ż.
* rosyjski: (1.1) гербера ż.; (1.2) гербера ż.; (1.3) гербера ż.
* słowacki: (1.1) gerbera ż.
* ukraiński: (1.1) гербе́ра ż.; (1.2) гербе́ра ż.; (1.3) гербе́ра ż.
* włoski: (1.1) gerbera ż.; (1.2) gerbera ż.; (1.3) gerbera ż.
źródła.
== gerbera (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bot. gerbera
(1.2) gerbera (kwiat)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
potocznie: produkt spożywczy dla dzieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Gerda (Gerd) – w mitologii nordyckiej piękna córka olbrzyma Gymira, która została żoną Frejra.
Początkowo nie chciała oddać mu swej ręki ani za dające nieśmiertelność złote jabłka, ani pod groźbą odcięcia głowy. Uległa, dopiero gdy wysłannik Frejra Skirnir zagroził jej żądzą, której nic nie byłoby w stanie zaspokoić, głodem, którego nic nie mogłoby nasycić, i uwięzieniem u bram piekła.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* szwedzki: (1.1) Gerd, Gerda
* węgierski: (1.1) Gerda
źródła.
== Gerda (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛrda, AS: gerda
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* szwedzki: (1.1) Gerd, Gerda
* węgierski: (1.1) Gerda
źródła.
== Gerda (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: gier] nazwisko
SJP.pl
Gere – szwedzki torpedowiec z lat 80. XIX wieku, jedna z trzech zbudowanych jednostek typu Munin. Okręt został zwodowany w 1887 roku w krajowej stoczni Finnboda Varv w Sztokholmie i w tym samym roku wcielono go do służby w Svenska marinen. W 1915 roku okręt został przeklasyfikowany na patrolowiec i oznaczony Vedettbåt n:r 18. Jednostka została skreślona z listy floty w 1923 roku.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zarządca, osoba sprawująca administrację; pełnomocnik handlowy lub polityczny
SJP.pl
rodzaj antylopy z rodziny wołowatych
SJP.pl
Gerenuk długoszyi (Litocranius walleri) – gatunek antylopy z rodziny wołowatych (Bovidae), jedyny przedstawiciel rodzaju gerenuk (Litocranius).
Wikipedia
małpa wąskonosa z rodziny koczkodanów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Colobus|Illiger|ref=tak., rodzaj niewielkiej małpy z rodziny koczkodanowatych;
(1.2) zool. małpa z rodzaju gerez (1.1)
Wiktionary
Gereza (Colobus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
(1.1) Twarze gerez są pozbawione owłosienia.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈrɛza, AS: gereza
Wiktionary
rzecz. gerezy lm nm.
Wiktionary
rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny gerez
SJP.pl
Gerezanka (Piliocolobus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
Gerard – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów oznaczających „oszczep”, „silny” lub „odważny”.
Forma Kai funkcjonująca w Niemczech jest prawdopodobnie fryzyjskim dziecięcym spieszczeniem Gerarda.
Gerard imieniny obchodzi: 30 stycznia, 12 lutego, 23 kwietnia, 13 maja, 13 czerwca, 24 września, 3 października, 16 października, 30 października, 24 listopada i 29 grudnia.
Wikipedia
osoba specjalizująca się w zakresie geriatrii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem, profilaktyką i leczeniem chorób wieku podeszłego
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka specjalistka geriatrii
Wiktionary
Geriatria – priorytetowa dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami wieku podeszłego. Historycznie wywodzi się z interny, jako „królowej nauk medycznych”, ale aktualnie obejmuje również inne zagadnienia związane ze schorzeniami wieku podeszłego, czerpiąc m.in. z medycyny rodzinnej, neurologii czy psychiatrii. Geriatrii nie należy mylić z gerontologią, która jest nauką o procesach starzenia się.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) wizyta u geriatry • gabinet / konsultacja / porada geriatry • anamneza / wywiad lekarski geriatry
synonimy.
antonimy.
(1.1) pediatra
hiperonimy.
(1.1) lekarz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geriatria ż.
przym. geriatryczny
przym. geriatrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geriatrician
* esperanto: (1.1) geriatro, geriatristo
* rosyjski: (1.1) гериатр m.
* ukraiński: (1.1) геріатр m.
źródła.
== geriatra (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. geriatra
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡɛrʲˈjatra, AS: gerʹi ̯atra
Wiktionary
rzecz. geriatria ż.
przym. geriatryczny
przym. geriatrycznie
Wiktionary
antonimy.
(1.1) pediatra
hiperonimy.
(1.1) lekarz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geriatria ż.
przym. geriatryczny
przym. geriatrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geriatrician
* esperanto: (1.1) geriatro, geriatristo
* rosyjski: (1.1) гериатр m.
* ukraiński: (1.1) геріатр m.
źródła.
== geriatra (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. geriatra
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dział medycyny zajmujący się zapobieganiem i leczeniem chorób wieku podeszłego i starczego oraz badaniem biologicznych podstaw procesów starzenia się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. dział medycyny, który zajmuje się schorzeniami wieku podeszłego;
(1.2) pot. med. oddział szpitala, kliniki lub szkoły medycznej, który zajmuje się geriatrią (1.1)
Wiktionary
Geriatria – priorytetowa dziedzina medycyny zajmująca się schorzeniami wieku podeszłego. Historycznie wywodzi się z interny, jako „królowej nauk medycznych”, ale aktualnie obejmuje również inne zagadnienia związane ze schorzeniami wieku podeszłego, czerpiąc m.in. z medycyny rodzinnej, neurologii czy psychiatrii. Geriatrii nie należy mylić z gerontologią, która jest nauką o procesach starzenia się.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(1.1) pediatria
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geriatra mos.
przym. geriatryczny
przysł. geriatrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) por|gerontologia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geriatrics
* baskijski: (1.1) geriatria
* białoruski: (1.1) герыятрыя ż.
* esperanto: (1.1) geriatrio
* estoński: (1.1) geriaatria
* fiński: (1.1) geriatria
* francuski: (1.1) gériatrie ż.
* hebrajski: (1.1) גריאטריה
* hiszpański: (1.1) geriatría ż.
* japoński: (1.1) 老人医学
* kataloński: (1.1) geriatria ż.
* litewski: (1.1) geriatrija
* niderlandzki: (1.1) geriatrie
* niemiecki: (1.1) Geriatrie ż., Altersheilkunde ż.
* norweski (bokmål): (1.1) geriatri
* nowogrecki: (1.1) γηριατρική ż.
* perski: (1.1) پیرپزشکی
* portugalski: (1.1) geriatria ż.
* rosyjski: (1.1) гериатрия ż.
* rumuński: (1.1) geriatrie
* słowacki: (1.1) geriatria ż.
* szwedzki: (1.1) geriatrik
* ukraiński: (1.1) геріатрія ż.
* węgierski: (1.1) geriátria
* włoski: (1.1) geriatria ż.
źródła.
== geriatria (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. geriatria
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡɛrʲˈjatrʲja, AS: gerʹi ̯atrʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. geriatra mos.
przym. geriatryczny
przysł. geriatrycznie
Wiktionary
antonimy.
(1.1) pediatria
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. geriatra mos.
przym. geriatryczny
przysł. geriatrycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) por|gerontologia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) geriatrics
* baskijski: (1.1) geriatria
* białoruski: (1.1) герыятрыя ż.
* esperanto: (1.1) geriatrio
* estoński: (1.1) geriaatria
* fiński: (1.1) geriatria
* francuski: (1.1) gériatrie ż.
* hebrajski: (1.1) גריאטריה
* hiszpański: (1.1) geriatría ż.
* japoński: (1.1) 老人医学
* kataloński: (1.1) geriatria ż.
* litewski: (1.1) geriatrija
* niderlandzki: (1.1) geriatrie
* niemiecki: (1.1) Geriatrie ż., Altersheilkunde ż.
* norweski (bokmål): (1.1) geriatri
* nowogrecki: (1.1) γηριατρική ż.
* perski: (1.1) پیرپزشکی
* portugalski: (1.1) geriatria ż.
* rosyjski: (1.1) гериатрия ż.
* rumuński: (1.1) geriatrie
* słowacki: (1.1) geriatria ż.
* szwedzki: (1.1) geriatrik
* ukraiński: (1.1) геріатрія ż.
* węgierski: (1.1) geriátria
* włoski: (1.1) geriatria ż.
źródła.
== geriatria (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. geriatria
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
związany z podeszłym wiekiem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. dotyczący geriatrii lub geriatrów
(1.2) dotyczący wieku starczego, właściwy takiemu wiekowi
Wiktionary
przym. geriatra mos. / ż., geriatria ż.
przysł. geriatrycznie
Wiktionary
handlowa nazwa witaminowo-mineralnego suplementu diety
SJP.pl
roztwór chlorowodorku prokainy o właściwościach regeneracyjnych w niektórych zaburzeniach okresu starczego, stosowany dla łagodzenia objawów starości; gerovital
SJP.pl
produkt marki Gerlach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;
Wiktionary
Gerlach (główny egzonim) lub Gierlach (egzonim wariantowy), dawniej też Garłuch (słow. Gerlachovský štít, Gerlachovka, niem. Gerlsdorfer Spitze, Gerlach, węg. Gerlachfalvi-csúcs), 2655 m n.p.m. – najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat i jednocześnie Słowacji, położony w bocznej grani Tatr Wysokich. Szczyt ten należy do Korony Europy, Wybitnej Korony Tatr oraz Wielkiej Korony Tatr.
Wikipedia
(1.1) Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków.
Wiktionary
rzecz. Gerlachów m., Mały Gerlach m., Pośredni Gerlach m., Zadni Gerlach m.
przym. gerlachowski
Wiktionary
(1.1) Gierlach, daw. Garłuch
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Gerlachu, związany z Gerlachem
Wiktionary
rzecz. Gerlach m.
Wiktionary
(1.1) gierlachowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
skrót od: germański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w rejonie borszczowskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Germakówka (ukr. Гермаківка) – wieś w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Germakówka w powiecie borszczowskim województwa tarnopolskiego. Wieś liczy 1854 mieszkańców.
Mieszkańcy obrządku rzymskokatolickiego należeli do parafii w Krzywaczu. W 1907 r. przy wsparciu finansowym hr. Michała Baworowskiego (1860-1933) wzniesiono we wsi kościół filialny pw. św. Michała. W 1936 utworzono też ochronkę sióstr służebniczek starowiejskich.
Wikipedia
przym. germakówecki
Wiktionary
(1.1) hist. war. Giermakówka
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32, należący do grupy węglowców, wykorzystywany m.in. jako składnik stopów specjalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
German (Ge, łac. germanium) – pierwiastek chemiczny z bloku p układu okresowego. Jest twardym, błyszczącym, srebrzystoszarym półmetalem o właściwościach chemicznych podobnych do innych węglowców, przede wszystkim krzemu i cyny. Tworzy wiele związków organicznych.
Wikipedia
IPA: ˈɡɛrmãn, AS: germãn
Wiktionary
rzecz. germanizm mrz., fż. Germana
Wiktionary
nazwa terenów położonych na wschód od Renu i na północ od górnego i środkowego Dunaju, używana przez starożytnych Rzymian
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytna nazwa ziem na wschód od Renu i na północ od Dunaju;
(1.2) książk. apoteoza, personifikacja Niemiec lub Niemców w patriotycznych utworach literackich, dziełach malarskich;
(1.3) astr. planetoida o numerze katalogowym 241 z pasa głównego asteroid;
Wiktionary
Germania (łac. Germania) – nazwa nadana przez starożytnych Rzymian ziemiom na wschód od Renu i na północ od górnego i środkowego Dunaju. Obszary te były zamieszkane przez Germanów, a także inne niegermańskie ludy.
Za czasów Oktawiana Augusta Rzymianie podbili Germanię, przejściowo aż po Łabę. Pod koniec I wieku n.e. zdołali także opanować tereny między górnym Renem a Dunajem (tak zwane Agri Decumates). Utworzono wtedy dwie nowe prowincje rzymskie: Germanię Górną (Germania Superior) i Germanię Dolną (Germania Inferior).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germańskość ż., germanizm m., germanizowanie n., zgermanizowanie n., Germanin m., Germanka ż., german m.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
temsłow. germano-
przysł. germańsko
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Germania., prawdopodobnie z terminu galijskiego oznaczającego „sąsiedztwo” lub etym|stfranc|germain. → „blisko spokrewniony” < etym|łac|germanus. → „swój, braterski”
uwagi.
(1.2) por|Polonia|Italia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Germania
* francuski: (1.1) Germanie ż.
* łaciński: (1.1) Germania ż.
* niemiecki: (1.1) Germanien n.
* słowacki: (1.1) Germánia ż.
* szwedzki: (1.1) Germania
źródła.
== Germania (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Germania
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡɛrˈmãɲja, AS: germãńi ̯a
Wiktionary
rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germańskość ż., germanizm m., germanizowanie n., zgermanizowanie n., Germanin m., Germanka ż., german m.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
temsłow. germano-
przysł. germańsko
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germańskość ż., germanizm m., germanizowanie n., zgermanizowanie n., Germanin m., Germanka ż., german m.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
temsłow. germano-
przysł. germańsko
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Germania., prawdopodobnie z terminu galijskiego oznaczającego „sąsiedztwo” lub etym|stfranc|germain. → „blisko spokrewniony” < etym|łac|germanus. → „swój, braterski”
uwagi.
(1.2) por|Polonia|Italia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Germania
* francuski: (1.1) Germanie ż.
* łaciński: (1.1) Germania ż.
* niemiecki: (1.1) Germanien n.
* słowacki: (1.1) Germánia ż.
* szwedzki: (1.1) Germania
źródła.
== Germania (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Germania
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Ge i liczbie atomowej 32, należący do grupy węglowców, wykorzystywany m.in. jako składnik stopów specjalnych
SJP.pl
Germanie (łac. Germani), in. Germanowie – odłam Indoeuropejczyków żyjący w północnej i środkowo-północnej Europie, na północ od ludów celtyckich. Posługują się językami germańskimi.
Germanami przyjęło się nazywać grupę ludów z indoeuropejskiej rodziny językowej. Praojczyzną tych ludów jest obszar dzisiejszej Danii, południowej Skandynawii i Szlezwiku. Nazwy Germanie po raz pierwszy użył Poseidonios, a w ślad za nim Juliusz Cezar.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) żart. Niemiec
Wiktionary
(1.1) Ziutek strzelił germańcowi między oczy.
Wiktionary
rzecz. Germania ż., Germanin mos., Germanka ż.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
Wiktionary
(1.1) Niemiec; pogard. adolf, szkop, szwab, fryc, helmut, niemiaszek, przest. niemczura
Wiktionary
Gaius Claudius Drusus Caesar Germanicus (ur. 24 maja 15 p.n.e., zm. 10 października 19 n.e.) – wódz rzymski, członek dynastii julijsko-klaudyjskiej (wnuk Liwii, żony cesarza Augusta). Bratanek cesarza Tyberiusza, ojciec cesarza Kaliguli, brat Klaudiusza. Poślubił wnuczkę Oktawiana Augusta, Agryppinę.
Wikipedia
mieszkaniec Germanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Germanii
(1.2) etn. członek plemięemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy;
Wiktionary
(1.2) Początkowo Germanie byli zorganizowani w grupy rodzinno-plemiennyemienne.
Wiktionary
rzecz. Germania ż.
:: fż. Germanka ż.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
temsłow. germano-
przysł. germańsko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. jęz. znawca języka, literatury i kultury niemieckiej
(1.2) zaw. eduk. nauczyciel języka niemieckiego
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) filolog
(1.2) nauczyciel, lektor
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż.
:: fż. germanistka ż.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) germanista
* białoruski: (1.1) германіст m.
* bułgarski: (1.1) германист m.
* czeski: (1.1) germanista m.
* duński: (1.1) germanist w.; (1.2) tysklærer w.
* niemiecki: (1.1) Germanist m.; (1.2) Deutschlehrer m.
* rosyjski: (1.1) германист m.
* słowacki: (1.1) germanista ż.
* ukraiński: (1.1) германіст m.
* włoski: (1.1) germanista m.
źródła.
== germanista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) germanista
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛrmãˈɲista, AS: germãńista
Wiktionary
rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż.
:: fż. germanistka ż.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) filolog
(1.2) nauczyciel, lektor
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż.
:: fż. germanistka ż.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) germanista
* białoruski: (1.1) германіст m.
* bułgarski: (1.1) германист m.
* czeski: (1.1) germanista m.
* duński: (1.1) germanist w.; (1.2) tysklærer w.
* niemiecki: (1.1) Germanist m.; (1.2) Deutschlehrer m.
* rosyjski: (1.1) германист m.
* słowacki: (1.1) germanista ż.
* ukraiński: (1.1) германіст m.
* włoski: (1.1) germanista m.
źródła.
== germanista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) germanista
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. eduk. znawczyni języka, literatury i kultury niemieckiej
(1.2) eduk. nauczycielka języka niemieckiego
Wiktionary
rzecz. germanizm mrz., Germania ż., Germanin mos., Germanka ż., germanistyka ż., germanizowanie n.
:: fm. germanista m.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germański, germanistyczny, germanizacyjny
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z germanistyką
Wiktionary
(1.1) Aż czworo uczniów naszej szkoły znalazło się na liście laureatów tegorocznej edycji Konkursu Germanistycznego zorganizowanego przez Instytut Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego.
Wiktionary
rzecz. germaniec mos., germanistyka ż., Germania ż., Germanin m., Germanka ż., germanista mos., germanistka ż., germanizacja ż., germanizm mrz.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanizacyjny, germański
Wiktionary
1. nauka o języku, kulturze i literaturze niemieckiej;
2. wydział lub kierunek na uniwersytecie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą niemiecką i językiem niemieckim
(1.2) pot. studia obejmujące germanistykę (1.1) na wyższej uczelni
Wiktionary
Filologia germańska, także: filologia niemiecka, germanistyka – dyscyplina naukowa wchodząca w zakres nauk humanistycznych oraz kierunek studiów humanistycznych zajmujące się językiem, literaturą i kulturą krajów niemieckiego obszaru językowego.
Wikipedia
(1.2) Honorata ukończyła germanistykę w Hamburgu.
Wiktionary
rzecz. Germania ż., germanista mos., germanistka ż., germanizacja ż., germanizm mrz., germanizowanie n.
przym. germanistyczny, germański, germanizacyjny
Wiktionary
(1.1-2) filologia niemiecka, filologia germańska
Wiktionary
minerał germanowy
SJP.pl
poddawanie wpływom niemieckim, nadawanie czemuś cech typowo niemieckich; germanizowanie, zniemczanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) narzucanie lub dobrowolne przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. germanizator m., germanizatorka ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n., germanizm m., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., Germania ż., Germanin m., Germanka ż.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanizatorski, germanizacyjny, germanistyczny, germański
Wiktionary
(1.1) niemczenie, zniemczenie
Wiktionary
przymiotnik od: germanizacja
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z germanizacją, dotyczący germanizacji, narzucający język lub kulturę niemiecką
Wiktionary
rzecz. germanizatorka ż., zgermanizowanie n., germaniec mos., Germanka ż., Germanin mos., germanizacja ż., germanizowanie n., germanizator m., germanizm m., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., Germania ż.
czas. zgermanizować, germanizować ndk.
przym. germanizatorski, germański, germanistyczny
Wiktionary
osoba narzucająca kulturę niemiecką, język i cechy właściwe Niemcom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba prowadząca germanizację
Wiktionary
(1.1) Kartuzi bowiem, z jednej strony rozwijając kulturalną działalność godną uznania, z drugiej okazali się germanizatorami, tak dalece, że nawet w okresie panowania Rzeczypospolitej, na Kaszubach szerzyli niemieckość i nawet szereg wsi obsadzili niemieckimi i luterskimi kolonistami.
Wiktionary
rzecz. Germanin mos., germanizacja ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n.
:: fż. germanizatorka ż.
czas. germanizować ndk., germanizować się ndk., zgermanizować dk., zgermanizować się dk.
przym. germanizacyjny, germański
temsłow. germano-
Wiktionary
kobieta, która germanizuje, dąży do zniemczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta prowadząca germanizację
Wiktionary
rzecz. Germanin mos., germanizacja ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n.
:: fm. germanizator mos.
czas. germanizować ndk., germanizować się ndk., zgermanizować dk., zgermanizować się dk.
przym. germanizacyjny
temsłow. germano-
Wiktionary
wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa wzorowane na języku niemieckim albo z niego przejęte
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka niemieckiego;
Wiktionary
Germanizm (od Germania – łacińska nazwa Niemiec, także teutonizm) – wyraz, zwrot lub konstrukcja składniowa zapożyczona z języka niemieckiego.
Wyróżnia się germanizmy
Wikipedia
IPA: ɡɛrˈmãɲism̥, AS: germãńism̦
Wiktionary
rzecz. German mos., Germania ż., Germanik mos., Germanin mos., germanista mos., germanistka ż., germanistyka ż., germanizacja ż., germanizator mos., germanizatorka ż., germanizatorskość ż., germanizowanie n., Germanka ż., germańskość ż., zgermanizowanie n.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
Wiktionary
1. narzucać kulturę niemiecką, zaszczepiać język i cechy właściwe Niemcom;
2. germanizować się - przyjmować kulturę, język i cechy właściwe Niemcom
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zgermanizować)
(1.1) książk. narzucać kulturę i język niemiecki
(1.2) nadawać czemuś charakter niemiecki
czasownik zwrotny niedokonany germanizować się (dk. zgermanizować się)
(2.1) przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem
Wiktionary
(1.1) Prusaki nie będą już germanizować naszych dzieci!
(1.2) Okupanci zza Odry masowo germanizowali słowiańskie nazwy.
(1.2) Reszta zaś, wzorem Prusaków, przekręcających na swój sposób odwieczne nazwy słowiańskie, imię Orzeszkowej tak dalece germanizuje, iż z czasem poznać go nie będziemy mogli.
(2.1) Wsie germanizowały się z wielkim trudem.
Wiktionary
rzecz. germanizm mrz., germanistka ż., germanista mos., germaniec mos., Germanka ż., Germania ż., Germanin mos., germanizacja ż., germanizator mos., germanizatorka ż., germanizowanie n., zgermanizowanie n.
czas. zgermanizować dk., zgermanizować się dk.
przym. germanizacyjny, germański, germanistyczny
temsłow. germano-
Wiktionary
(1.1) niemczyć, zniemczać
(2.1) niemczeć, niemczyć się, zniemczać się
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) narzucanie lub przyswajanie kultury niemieckiej i języka niemieckiego
Wiktionary
rzecz. germanizatorka ż., zgermanizowanie n., germanizacja ż., germanizator m., germanizm m., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., Germania ż.
czas. zgermanizować, germanizować ndk.
przym. germanizacyjny, germanizatorski, germański
Wiktionary
(1.1) niemczenie, zniemczanie
Wiktionary
mieszkanka Germanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Germanii
(1.2) etn. członkini plemięemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy
Wiktionary
rzecz. Germania ż.
:: fm. Germanin m.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z Niemcami lub niemieckością
Wiktionary
rzecz. germanizatorka ż., germanizator mos., zgermanizowanie n., german mrz., Germania ż., Germanin mos.
przym. germański
przysł. germańsko
czas. germanizować, zgermanizować
Wiktionary
zwolennik, sympatyk tego, co niemieckie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zwolennik Niemców i wszystkiego, co niemieckie
Wiktionary
rzecz. germanofilstwo n., germanofilia ż.
:: fż. germanofilka ż.
przym. germanofilski
Wiktionary
(1.1) prusofil
Wiktionary
sympatia dla Niemców i tego, co niemieckie; germanofilstwo, germanofilizm
SJP.pl
sympatia dla Niemców i tego, co niemieckie; germanofilia, germanofilstwo
SJP.pl
sympatia dla Niemców i tego, co niemieckie; germanofilia, germanofilizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pejor. faworyzowanie tego, co niemieckie; zauważalna przychylność Niemcom
Wiktionary
rzecz. germanofil mos., germanofilia ż., germanofilka ż.
przym. germanofilski
Wiktionary
(1.1) germanofilia
Wiktionary
osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; niemcożerca, germanożerca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba mająca niechętny stosunek do wszystkiego co niemieckie
Wiktionary
niechętny lub wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; prusofobia
SJP.pl
kobieta mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie
SJP.pl
przesadna sympatia do wszystkiego, co niemieckie; germanofilia, germanofilstwo, germanofilizm
SJP.pl
przymiotnik od: german
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący germanu
Wiktionary
osoba mająca wrogi stosunek do wszystkiego, co niemieckie; niemcożerca, germanofob
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaciekły wróg Niemców
Wiktionary
IPA: ˌɡɛrmãnɔˈʒɛrt͡sa, AS: germãnožerca
Wiktionary
przymiotnik od: Germania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Germanów lub Germanii
(1.2) jęz. dotyczący germańskiej rodziny językowej
(1.3) książk. niemiecki
Wiktionary
(1.1) Adelina to imię germańskiego pochodzenia.
Wiktionary
IPA: ɡɛrˈmãj̃sʲci, AS: germãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. germaniec mos., Germania ż., Germanin m., Germanka ż., germanizm m., germańskość ż., germanistyka ż., germanista m., germanistka ż., germanizacja ż., germanizator m., germanizowanie n., zgermanizowanie n.
czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
przym. germanizacyjny, germanistyczny, germanizatorski
temsłow. germano-
przysł. germańsko
Wiktionary
(1.3) niemiecki, teutoński
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób germański, po germańsku
Wiktionary
rzecz. german mrz., Germania ż., Germanin mos.
przym. germański
temsłow. germano-
Wiktionary
1. posługujący się językiem germańskim;
2. napisany w języku germańskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem germańskim
SJP.pl
kiełkowanie nasion
SJP.pl
Kiełkowanie (germinacja) – zespół procesów zachodzących wewnątrz nasiona, które prowadzą do aktywacji zarodka. Rozpoczęcie wzrostu siewki jest zakończeniem kiełkowania i rozpoczęciem następnej fazy rozwojowej. Makroskopowym objawem zakończonego kiełkowania jest pojawienie się korzonka zarodkowego, co jest już objawem wzrostu. Kiełkowanie polega na przemianie nasienia w siewkę.
Wikipedia
[czytaj: żerminAL] siódmy miesiąc francuskiego kalendarza republikańskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nazwa siódmego miesiąca we francuskim kalendarzu rewolucyjnym;
Wiktionary
Wikipedia
zarodkowy, np. nowotwór germinalny
SJP.pl
osoba przejawiająca chorobliwy lęk przed brudem, zarazkami; mizofob, zarazkofob
SJP.pl
Gero (?-965), margrabia Marchii Wschodniej od roku 937
SJP.pl
Wikipedia
pogląd, że starszy mężczyzna może się odmłodzić poprzez utrzymywanie kontaktów fizycznych z młodymi dziewczętami
SJP.pl
[czytaj: heROnimo] wódz Apaczów Chiricahua
SJP.pl
Geronimo właściwie Goyahkla lub Goyathlay (w języku apache Ten, który ziewa) (ur. 16 czerwca 1829 w Bedonkohe, zm. 17 lutego 1909 w Fort Sill) – jeden z wodzów Indian Chiricahua.
Wikipedia
członek rady starców w niektórych państwach starożytnej Grecji, wybierany po 60 roku życia, pełniący funkcję dożywotnio
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię|polski|m.
Wiktionary
Gerontiusz – wódz wojsk zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, który początkowo poparł uzurpację Konstantyna III, a później opowiedział się po stronie uzurpatora Maksymusa.
Wikipedia
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy ze starością, starcami
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) gerontofilia • gerontokracja • gerontologia • gerontopsychiatria
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γέρων. > D. γέροντος → starzec
uwagi.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) геронто-
* francuski: (1.1) géronto-
* hiszpański: (1.1) geronto-
* nowogrecki: (1.1) γεροντο-
* portugalski: (1.1) geronto-
* rosyjski: (1.1) геронто-
* włoski: (1.1) geronto-
źródła.
== geronto- (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|xe.ˈɾon̦.to.
znaczenia.
przedrostek
(1.1) geronto-
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɡɛˈrɔ̃ntɔ, AS: gerõnto
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|γέρων. > D. γέροντος → starzec
uwagi.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) геронто-
* francuski: (1.1) géronto-
* hiszpański: (1.1) geronto-
* nowogrecki: (1.1) γεροντο-
* portugalski: (1.1) geronto-
* rosyjski: (1.1) геронто-
* włoski: (1.1) geronto-
źródła.
== geronto- (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|xe.ˈɾon̦.to.
znaczenia.
przedrostek
(1.1) geronto-
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
osoba odczuwająca pociąg seksualny do osób w podeszłym wieku
SJP.pl
Gerontofilia (gr. γήρον, γήροντος géron, gérontos – „starość”, filia – „miłość”) – rodzaj zaburzenia preferencji seksualnych (zob. parafilia), w którym osiąganie satysfakcji seksualnej możliwe jest tylko poprzez kontakty z osobami w wieku starczym.
Wikipedia
pociąg seksualny do osób w podeszłym wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. pociąg seksualny do osób starszych;
Wiktionary
Gerontofilia (gr. γήρον, γήροντος géron, gérontos – „starość”, filia – „miłość”) – rodzaj zaburzenia preferencji seksualnych (zob. parafilia), w którym osiąganie satysfakcji seksualnej możliwe jest tylko poprzez kontakty z osobami w wieku starczym.
Wikipedia
(1.1) Psycholog wyjaśnił różnicę między gerontofilią, a innymi parafiliami.
(1.1) Pacjent przyznał się terapeucie do swojej gerontofilii, co pomogło w dalszej terapii.
(1.1) Specjaliści próbują zrozumieć, skąd bierze się gerontofilia u niektórych osób.
Wiktionary
1. w niektórych państwach starożytnej Grecji (m.in. w Sparcie): sprawowanie władzy przez radę starców (gerontów);
2. potocznie: ustrój państwowy oparty na rządach ludzi w wieku podeszłym; grupa ludzi starych sprawująca władzę
SJP.pl
Gerontokracja – w niektórych państwach starożytnej Grecji (m.in. w Sparcie) sprawowanie władzy przez radę starców (gerontów); pot. ustrój państwowy oparty na rządach ludzi w wieku podeszłym.
Wikipedia
pejoratywnie: stary człowiek sprawujący władzę
SJP.pl
specjalista w dziedzinie gerontologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. osoba specjalizująca się w gerontologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) kobieta gerontolog (1.1)
Wiktionary
Gerontologia – nauka o procesach starzenia się. Jest to interdyscyplinarny splot biologii, medycyny, kulturoznawstwa, psychologii i zasadniczo antropologii kulturowej w terenie. Gerontologii nie należy mylić z geriatrią, która jest nauką o chorobach wieku podeszłego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(2.1) gerontolożka
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gerontologia ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gerontologist
* duński: (1.1) gerontolog w.
* norweski (bokmål): (1.1) gerontolog m.
* norweski (nynorsk): (1.1) gerontolog m.
* szwedzki: (1.1) gerontolog w.
źródła.
== gerontolog (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
(1.1) gerontolog
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. gerontologia ż.
Wiktionary
(2.1) gerontolożka
Wiktionary
nauka o starzeniu się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka badająca wpływ procesów starzenia się na organizm człowieka;
Wiktionary
Gerontologia – nauka o procesach starzenia się. Jest to interdyscyplinarny splot biologii, medycyny, kulturoznawstwa, psychologii i zasadniczo antropologii kulturowej w terenie. Gerontologii nie należy mylić z geriatrią, która jest nauką o chorobach wieku podeszłego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gerontolog w.
przym. gerontologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gerontology
* duński: (1.1) gerontologi w.
* norweski (bokmål): (1.1) gerontologi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) gerontologi m.
* szwedzki: (1.1) gerontologi w.
źródła.
== gerontologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. gerontologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. gerontolog w.
przym. gerontologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gerontolog w.
przym. gerontologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gerontology
* duński: (1.1) gerontologi w.
* norweski (bokmål): (1.1) gerontologi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) gerontologi m.
* szwedzki: (1.1) gerontologi w.
źródła.
== gerontologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. gerontologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z gerontologią, dotyczący gerontologii
Wiktionary
rzecz. gerontologia ż.
Wiktionary
rzadko: gerontokracja;
1. w niektórych państwach starożytnej Grecji: sprawowanie władzy przez radę starców (gerontów);
2. potocznie: ustrój państwowy oparty na rządach ludzi w wieku podeszłym; grupa ludzi starych sprawująca władzę
SJP.pl
roztwór chlorowodorku prokainy o właściwościach regeneracyjnych w niektórych zaburzeniach okresu starczego, stosowany dla łagodzenia objawów starości; geriocain
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. fermentować
Wiktionary
1. [czytaj: dżeri] obce imię męskie;
2. nazwisko, m.in. Elbridge Gerry [czytaj: elbridż geri] (1744-1814) - polityk amerykański, wiceprezydent USA
SJP.pl
Gerry – amerykański film fabularny z 2002 roku w reżyserii Gusa Van Santa, z udziałem Matta Damona i Caseya Afflecka. Jest to pierwszy film „Trylogii śmierci” Van Santa. Wszystkie trzy filmy oparte są na zgonach, które miały miejsce w prawdziwym życiu. Pozostałe dwa tytuły to Elephant (2003) i Last Days (2005). Opowieść o losie przyjaciół zagubionych na pustyni.
Gerry jest często cytowany jako przykład kina nienarracyjnego.
Wikipedia
minerał, siarczek niklu i arsenu
SJP.pl
Gersdorffit – minerał z gromady siarczków. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Wikipedia
[czytaj: gerszłin] nazwisko angielskie, m.in. George Gershwin (1898-1937), amerykański kompozytor i pianista
SJP.pl
1. Wojciech Gerson (1851-1901), malarz polski;
2. Johannes Gerson (właściwie Jean Charlier) (1363-1429), francuski teolog i filozof
SJP.pl
Wikipedia
Gerszon (hebr. גרשון) – postać biblijna ze Starego Testamentu.
Najstarszy syn Lewiego. Miał dwóch synów - Libniego i Szimei, którzy wraz ze swoimi potomkami tworzyli jedną z trzech grup lewitów. W niektórych fragmentach Biblii jest on również nazywany imieniem Gerszom.
Wikipedia
zdrobnienie od: Gertruda
SJP.pl
zdrobnienie od: Gertruda
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Gertruda – imię żeńskie pochodzenia germańskiego, złożone z członu Ger-: stwniem. gēr – „włócznia z ostrym żelaznym grotem”, „oszczep”, oraz trut, od germ. thrūdi („moc, siła”) pomieszanego z drūda, stwniem. trūt, drūt („ukochany, miły”; por. Ermentruda). Można je tłumaczyć jako „silna w walce oszczepem”.
Wikipedia
(1.1) Nazywam się Gertruda i jestem bibliotekarką z Katowic.
Wiktionary
IPA: ɡɛrˈtruda, AS: gertruda
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Gertrudes. < etym|germ.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Gertrude
* francuski: (1.1) Gertrude ż.
* grenlandzki: (1.1) Jarti, Qittoora, Qitura
* łaciński: (1.1) Gertrudes ż.
* portugalski: (1.1) Gertrudes ż.
* rosyjski: (1.1) Гертруда ż.
* słowacki: (1.1) Gertrúda ż.
* szwedzki: (1.1) Gertrud
* węgierski: (1.1) Gertrúd
* włoski: (1.1) Geltrude ż.
źródła.
== Gertruda (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|ż. Gertruda
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gertrudy lub z nią związany
SJP.pl
w językoznawstwie: rzeczownik odczasownikowy
SJP.pl
Rzeczownik odczasownikowy, rzeczownik odsłowny, gerundium, odsłownik – rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle będący nazwą czynności lub stanu.
Wikipedia
imiesłów bierny czasu przyszłego występujący w gramatyce łacińskiej, wyrażający czynność, która powinna zostać spełniona; gerundiwum
SJP.pl
imiesłów bierny czasu przyszłego występujący w gramatyce łacińskiej, wyrażający czynność, która powinna zostać spełniona; gerundivum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. łaciński imiesłów bierny czasu przyszłego, który określa czynność, jaka powinna zostać wykonana
Wiktionary
(1.1) war. gerundivum
Wiktionary
główny organ władzy w oligarchii greckiej, składający się z dwóch królów (dziedzicznie) i rady 28 starszych (wybieranych przez Zgromadzenie Ludowe); rada starców
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Gerwazy z małżonką; Gerwazowie
SJP.pl
Gerwazy z małżonką; Gerwazostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gerwazego lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Gerwazy – imię męskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „czczony”, „szanowany”.
Imię niezbyt popularne w Polsce. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 72 mężczyzn o imieniu Gerwazy nadanym jako imię pierwsze.
Gerwazy imieniny obchodzi: 18 czerwca i 19 czerwca, jako wspomnienie św. Gerwazego.
Wikipedia
(1.1) Bóg raczy wiedzieć, dlaczego Paschazjuszowi nie spodobały się żarty Gerwazego.
Wiktionary
IPA: ɡɛrˈvazɨ, AS: gervazy
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Gerwin – imię męskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów Ger- ("oszczep, dzida") i -win ("przyjaciel"). W Polsce pierwszy raz notowane w 1264 roku u osoby o niejasnej narodowości. Istnieje dwóch świętych katolickich o tym imieniu.
Gerwin imieniny obchodzi 3 marca.
Żeński odpowiednik: Gerwina.
Wikipedia
1. ozdobny, drewniany słupek pod świecznik lub wazę;
2. mały, narożnikowy stolik o jednej nodze, na drobiazgi, kwiaty itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. wysoka ozdobna podstawa pod świecznik, wazę, tacę itp., stosowana w XVI-XVII wieku
(1.2) daw. niewielki okrągły stolik, jedno- lub trójnożny, używany w wyposażeniu wnętrz w XVIII-XIX wieku jako podręczny mebel śniadaniowy, także na kwiaty lub bibeloty;
Wiktionary
Gerydon (z franc. guéridon) – reprezentacyjna wysoka podstawa pod wazę, tacę, świecznik itp.; później mały, podręczny stolik gabinetowy.
Nazwą tą początkowo określano we Francji rzeźbioną w drewnie postać Murzyna dzierżącego pochodnię lub podtrzymującego tacę dla świecznika, rozpowszechnioną w okresie baroku i rokoka. Pochodzi ona od imienia Guéridon – występującego w XVII-wiecznych farsach sługi trzymającego świecznik (m.in. przy wejściu do Comédie-Française). Wykonywany był także w postaci dzieci albo nimf (jak w Wersalu czy paryskiej École des Beaux-Arts). Jako zwykły postument gerydon miał formę ozdobnego (profilowanego) słupka, zazwyczaj drewnianego, rzadziej odlewanego z brązu w bardziej dekoracyjnym kształcie. Stosowany we Włoszech od końca XVI stulecia, w Europie rozpowszechniony był zwłaszcza w drugiej połowie XVII wieku.
Wikipedia
(1.1) Na gerydonach spoczywały piramidy owoców, wiązanki kwiatów i różnych kształtów puchary do picia.
(1.2) Na dwóch gerydonach po kątach ustawiono mnóstwo porcelany różnego rodzaju, srebrną cukiernicę, srebrne lichtarze, robione kwiatki, woskowe owoce, maselniczkę w kształcie baranka i różne drobne graciki.
Wiktionary
hiszpański partyzant, biorący udział w wojnie zwłaszcza z Napoleonem I
SJP.pl
walczyć na tyłach wroga, działać w zbrojnych oddziałach ochotniczych
SJP.pl
wojna podjazdowa; partyzantka
SJP.pl
Wikipedia
dźwięk g obniżony o pół tonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. ptak z rodziny kaczkowatych;
(1.2) roln. ornit. gęś domowa;
(1.3) kulin. potrawa z mięsa gęsi (1.2), rzadziej gęsi (1.1)
(1.4) przen. pot. pogard. kobieta ograniczona, naiwna, głupia, niedoświadczona
(1.5) daw. kawał przetopionego żelaza
Wiktionary
Ges (G♭) – dźwięk, którego częstotliwość dla ges¹ wynosi około 370 Hz. Stanowi tonikę gam Ges-dur i ges-moll. Jest to obniżony za pomocą bemola dźwięk g. Enharmonicznie dźwięki o tej samej wysokości to: eisis oraz fis.
Wikipedia
(1.1) Wtem z gór orzeł nadleciał, miał dziób, szpony krzywe, gęsiom szyje poskręcał – i padły nieżywe, pozabijane.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃w̃ɕ, AS: gẽũ̯ś
Wiktionary
rzecz. gąsiątko n., gęsię n., gąsię n., gęsina ż., gęsiarnia ż., gąsiorek m., gęsiówka ż., gęśnica ż., gąsówka ż., Gęsiówka ż.
:: zdrobn. gąska ż., gąseczka ż.
:: fm. gąsior m.
przym. gęsi, gęsiny
przysł. gęsiego
Wiktionary
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk|ganś, gynś.
(1.3) gęsina; gw-pl|Górny Śląsk|ganś, gynś.
Wiktionary
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku ges
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. gama lub tonacja durowa zaczynająca się od dźwięku ges (w zapisie nutowym z sześcioma bemolami)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) muz. akord durowy oparty na tonice tonacji Ges-dur (1.1)
Wiktionary
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku ges
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) ornit. gęsi, gęsiowate, podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych
Wiktionary
Gęsi, gęsiowate (Anserinae) – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat. Te duże ptaki (najmniejsze mają 50 cm długości i 1 kg masy) charakteryzują się brakiem różnic w ubarwieniu między samcem i samicą.
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: gęsto
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: gęsty; gęstszy
SJP.pl
zdrobnienie od: gest
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od gest
Wiktionary
rzecz. gest m.
Wiktionary
zdrobnienie od: gęsty; gęściutki
SJP.pl
zdrobnienie od: gęsty; gęściuchny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: gęsty
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃w̃ɕˈt͡ɕutʲci, AS: gẽũ̯śćutʹḱi
Wiktionary
dźwięk g obniżony o dwa półtony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. dźwięk g obniżony o cały ton;
Wiktionary
Geses – dźwięk, którego częstotliwość dla geses¹ wynosi około 349,6 Hz. Jest to obniżony za pomocą podwójnego bemola dźwięk g. Enharmonicznie dźwięki o tej samej wysokości to: eis i f.
Wikipedia
IPA: ˈɡɛsɛs, AS: geses
Wiktionary
związany z gęsią, charakterystyczny dla gęsi, pochodzący od gęsi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gęsią, dotyczący gęsi
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do gęsi, będący jej własnością
przymiotnik jakościowy
(3.1) taki jak u gęsi, charakterystyczny dla gęsi
forma rzeczownika.
(4.1) D., C., Ms. i W. lp.; M., D., B. i W. lm. od: gęś
Wiktionary
Gęsi, gęsiowate (Anserinae) – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Obejmuje gatunki wodne, zamieszkujące cały świat. Te duże ptaki (najmniejsze mają 50 cm długości i 1 kg masy) charakteryzują się brakiem różnic w ubarwieniu między samcem i samicą.
Wikipedia
(2.1) Na podwórku było pełno gęsich piór.
(2.1) A niechaj narodowie wżdy postronni znają, • Iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają!
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃w̃ɕi, AS: gẽũ̯śi
Wiktionary
rzecz. gęś ż., gąsię n., gąsior mrz., gęsina ż., gęsiarz mos./mzw., gęsiarka ż., gęsiareczka ż., gęśle nmos.
przysł. gęsiego
Wiktionary
→ gęsiarek; pastuszka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: gęsiarka
Wiktionary
Gęsiareczka (Die Gänsemagd) – niemiecka baśń ludowa spisana po raz pierwszy przez braci Grimm, wchodząca w skład drugiego tomu ich zbioru Baśni wydanego w 1815 roku (tom 2, nr 89).
Wikipedia
rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gęsię n., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż., gęsiarz m., gęsiarka ż.
:: fm. gęsiarek m.
przym. gęsi, gęsiarski
przysł. gęsiego
Wiktionary
dawniej: chłopiec zajmujący się pasaniem gęsi; pastuszek
SJP.pl
dawniej: kobieta zajmująca się pasaniem gęsi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. dziewczyna, która zajmuje się pasieniem gęsi
(1.2) kulin. duża, owalna brytfanna z pokrywą, taka aby pomieścić pieczoną gęś
Wiktionary
Gęsiarka – dawniej dziewczyna wypasająca gęsi.
Wikipedia
rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gęsię n., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż.
:: zdrobn. gęsiareczka ż.
:: fm. gęsiarz m., gęsiarek m.
przym. gęsi, gęsiarski
przysł. gęsiego
Wiktionary
pomieszczenie dla gęsi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pomieszczenie przeznaczone do hodowli gęsi
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. gęś ż., gęsiarka ż., gęsiareczka ż.
:: zdrobn. gąska ż.
przym. gęsi
Wiktionary
1. przestarzałe: chłopiec, który pasie gęsi;
2. w łowiectwie: list o futrze rdzaworudawym, nakrapianym białymi włosami;
3. w łowiectwie: wilk, który poluje na gęsi pasące się na pastwisku * forma dopełniacza l.mn. "gęsiarzów" przestarzała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) roln. chłopiec, który pasa gęsi
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) łow. lis o rudym futrze nakrapianym biało
(2.2) łow. wilk, który poluje na gęsi na pastwisku
Wiktionary
rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gęsię n., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż.
:: zdrobn. gęsiarek m.
:: fm. gęsiarka ż., gęsiareczka ż.
przym. gęsi, gęsiarski
przysł. gęsiego
Wiktionary
pisklę gęsi; gąsiątko, gęsię, gąsię
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
pisklę gęsi; gąsię; gąsiątko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pisklę gęsi
Wiktionary
rzecz. gęś ż., gąska ż., gąsior m., gąsiorek m., gęsina ż., gęsiarstwo n., gęsiówka ż., gęsiarz m., gęsiarka ż., gęsiarek m., gęsiareczka ż.
przym. gęsi, gęsiarski
przysł. gęsiego
Wiktionary
gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych; gęsiec gambijski
SJP.pl
Gęsiec, gęsiec gambijski (Plectropterus gambensis) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), spokrewniony z gęsiami i kaczkami. Odróżnia się od nich jednak odrębnymi cechami anatomicznymi i dlatego włącza się go do osobnej podrodziny Plectropterinae lub też nie umieszcza w żadnej z podrodzin. Jedyny przedstawiciel rodzaju Plectropterus. Występuje na mokradłach całej subsaharyjskiej Afryki.
Wikipedia
wzdłuż jednej linii, jeden za drugim
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) o sposobie poruszania się: jeden za drugim, kolejno
forma przymiotnika.
(2.1) D., B. m. lp. i D. n. lp. od gęsi
Wiktionary
(1.1) Dzieci gęsiego szły do parku.
(1.1) Ludzie z dalszych folwarków szli gęsiego przez pola, ścieżkami w zbożu, które, lubo jeszcze zielone, wyrosło już tej wczesnej wiosny dość wysoko.
(1.1) Ścieżka była wąska więc szli gęsiego.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃w̃ˈɕɛɡɔ, AS: gẽũ̯śego
Wiktionary
(1.1) zob. gęś.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. mięso gęsi
2. pogardliwie, z politowaniem o lichej gęsi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. kulin. mięso z gęsi
(1.2) pot. z politowaniem o chudej, nędznej gęsi
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɡɛ̃w̃ˈɕĩna, AS: gẽũ̯śĩna
Wiktionary
rzecz. gęsiówka ż., gąska ż., gąsiątko n., gąsior m., gąsię n., gęś ż., gęsiarka ż., gęsiarek m., gęsiarstwo n., gęsiarz m., gęsiareczka ż., gęsię n.
przym. gęsi, gęsiarski
przysł. gęsiego
Wiktionary
przestarzałe: miejsce ogrodzone, wybieg dla gęsi
SJP.pl
Gęsiniec (cz. Husinec; niem. Hussinetz, od 1937 do 1945: Friedrichstein) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Strzelin.
Wikipedia
zyfia gęsiogłowa - gatunek ssaka morskiego z rodziny zyfiowatych; wal Cuviera
SJP.pl
samiec gęsi; gąsior
SJP.pl
zdrobnienie od: gęsior
SJP.pl
w rolnictwie: dwustronne radło w kultywatorach i w urządzeniach pielących
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny kapustowatych; rzeżusznik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Alopochen aegyptiaca|L.|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych
(1.2) ornit. ptak z gatunku gęsiówek (1.1)
(1.3) syst. bot. nazwa systematyczna|Arabis|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny kapustowatych;
(1.4) bot. roślina z rodzaju gęsiówek (1.3)
(1.5) podłużna, duża brytfanna z pokrywą, służąca do pieczenia gęsi
Wiktionary
Gęsiówka (Arabis L.) – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych. W miarę uściślania relacji filogenetycznych, liczba gatunków tu zaliczanych, sięgająca na przełomie XX i XXI wieku około 180, systematycznie maleje (gatunki klasyfikowane są do innych rodzajów). Rodzaj we współczesnym ujęciu wciąż jest taksonem parafiletycznym obejmującym kilka kladów, wśród których zagnieżdżone są inne rodzaje (głodek Draba i żagwin Aubrieta). Wciąż zaliczanych jest tu ok. 100 gatunków (w węższych ujęciach ok. 60) szeroko rozprzestrzenionych na półkuli północnej, z centrum zróżnicowania i zasięgiem kilku kladów w obszarze śródziemnomorskim.
Wikipedia
(1.1) Kazarki nazywane też są gęsiówkami albo gęsiami egipskimi.
(1.3) Niektóre gatunki gęsiówki osiągają wysokość do jednego metra.
(1.4) W maju kwitnęły gęsiówki na działce u cioci Michalinki.
Wiktionary
rzecz. gąsiątko n., gęsię n., gęś ż., gąsię n., gęsina ż., gęsiarnia ż., gąsiorek mzw./mrz., gęśnica ż., gąsówka ż., Gęsiówka ż., gęsiarka ż., gąsior mrz.
:: zdrobn. gąska ż., gąseczka ż.
:: fm. gąsior mzw.
przym. gęsi, gęsiny
przysł. gęsiego
Wiktionary
(1.1) gęsiówka egipska, kazarka, kazarka egipska, gęś egipska
(1.5) gęsiarka
Wiktionary
1. dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśle, gędźba, gędźby;
2. dawniej: pieśń liryczna śpiewana przy udziale gęśli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lud. muz. proste ludowe skrzypce z trzema strunami;
(1.2) lud. muz. podhalańskie skrzypce z drewna jaworowego ze ślimakiem w kształcie głowy gęsi
(1.3) daw. pieśń śpiewana z akompaniamentem gęśli (1.1)
Wiktionary
Gęśle – grupa staropolskich, ludowych instrumentów muzycznych strunowych o niesprecyzowanej konstrukcji, na których grano szarpiąc struny palcami, plektronem, lub przeciągając po nich smyczkiem.
Wikipedia
rzecz. gęśla ż., gęśle lm. nmos., gęśliki lm. nmos., gęś ż.
przym. gęsi
Wiktionary
przestarzale: gęśle - dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gędźba, gędźby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. zob. gęśl.
Wiktionary
Gęśle – grupa staropolskich, ludowych instrumentów muzycznych strunowych o niesprecyzowanej konstrukcji, na których grano szarpiąc struny palcami, plektronem, lub przeciągając po nich smyczkiem.
Wikipedia
rzecz. gęśliki nmos., gęśle nmos., gęśl ż.
Wiktionary
osoba grająca na gęślach
SJP.pl
dawny, ludowy instrument smyczkowy; gęśl, gędźba, gędźby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) muz. ludowy instrument smyczkowy;
Wiktionary
Gęśle – grupa staropolskich, ludowych instrumentów muzycznych strunowych o niesprecyzowanej konstrukcji, na których grano szarpiąc struny palcami, plektronem, lub przeciągając po nich smyczkiem.
Wikipedia
(1.1) Opowiadał też dziwy o kobietach jak śnieg białych, z oczyma jak węgiel czarnymi, które przedziwnie na gęślach grały i śpiewały.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃j̃ɕlɛ, AS: gẽĩśle
Wiktionary
rzecz. gęśliki nmos., gęśl ż., gęśla ż., gędźba ż., gęślarz m., gędźbiarz m., gędźba ż.
czas. gędzić ndk., gąść ndk.
przym. gęsi
Wiktionary
małe, podłużne gęśle czyli drewniane instrumenty ludowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zdrobn. od: gęśle
(1.2) muz. małe gęśle
Wiktionary
(1.2) Baca zagrał na gęślikach smutny kawałek.
Wiktionary
rzecz. gęśl ż., gęśla ż., gęśle lm. nmos., gęś ż.
przym. gęsi
Wiktionary
roślina z rodziny ostrojowatych
SJP.pl
rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców
SJP.pl
Calocybe Kühner ex Donk (gęśnica) – rodzaj grzybów z rodziny kępkowcowatych (Lyophyllaceae).
Wikipedia
budynek przeznaczony do hodowli gęsi
SJP.pl
Myszka (Gęśnik, Kanał Myszka - Gęślik, niem. Maugscht) – kanał, prawobrzeżny dopływ Łączy o długości 11,11 km. Źródła ma na wschodzie Zielonej Góry (jedno w okolicach kampusu A Uniwersytetu Zielonogórskiego, drugie – w dzielnicy Stary Kisielin).
Wikipedia
Osoby noszące nazwisko Gessler:
Inne:
Wikipedia
1. ruch ręki towarzyszący mowie, czasem ją zastępujący; skinienie; znak;
2. mieć gest - być hojnym, wspaniałomyślnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ruch ciała, zazwyczaj dłoni, podkreślający treść wypowiedzi
(1.2) książk. czyn wspaniałomyślny, dokonany w sposób podniosły lub dla zwrócenia uwagi, dla efektu
Wiktionary
Gest – dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający określone znaczenie.
Zazwyczaj gesty są rozumiane tylko przez pewną grupę osób, które wywodzą się z tego samego środowiska lub tego samego kręgu kulturowego. Niektóre gesty stanowią też rodzaj znaku, umożliwiającego rozpoznanie odpowiednich osób. Typowym przykładem jest poprawne salutowanie w wojsku, które w każdej armii różni się nieco szczegółami wykonania.
Wikipedia
(1.1) Kloss wypił tego wieczoru dużo, pozbawiało go to zwykłej pewności siebie, musiał być czujny, musiał kontrolować każdy swój gest.
(1.2) Hrabiego stać było na wielki gest: wybudował szpital dla biedoty, czym zyskał sympatię córki księcia.
Wiktionary
IPA: ɡɛst, AS: gest
Wiktionary
rzecz. gestykulacja ż.
:: zdrobn. geścik mrz.
czas. gestykulować ndk.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gestykulacja ż.
:: zdrobn. geścik mrz.
czas. gestykulować ndk.
frazeologia.
mieć gest
etymologia.
etym|łac|gestus.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gesture
* baskijski: (1.1) keinu
* białoruski: (1.1) жэст m.; (1.2) жэст m.
* chiński standardowy: (1.2) 表示 (biǎoshì)
* duński: (1.1) gestus, gebærde
* esperanto: (1.1) gesto
* fiński: (1.1) ele
* hiszpański: (1.1) gesto m.
* islandzki: (1.1) látbragð n., látæði n., hreyfing ż.
* jidysz: (1.1) זשעסט m. (żest), תּנועה ż. (tnue)
* kataloński: (1.1) gest m.
* łaciński: (1.1) gestus m., motus m.
* niderlandzki: (1.1) gebaar n., handgebaar n.
* niemiecki: (1.1) Geste ż., Gebärde ż.
* rosyjski: (1.1) жест m.; (1.2) жест m.
* szwedzki: (1.1) gest w., åtbörd w., tecken n.
* ukraiński: (1.1) жест m.
* włoski: (1.1) gesto m.
źródła.
== gest (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) gest
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
żeński hormon z grupy progesteronów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fizj. żeński hormon płciowy, hormon podtrzymujący ciążę
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gestagenny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gestagen
* niemiecki: (1.1) Gestagen n.
* słowacki: (1.1) gestagén m.
źródła.
== gestagen (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fizj. gestagen
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. gestagenny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gestagenny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gestagen
* niemiecki: (1.1) Gestagen n.
* słowacki: (1.1) gestagén m.
źródła.
== gestagen (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) fizj. gestagen
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) fizj. dotyczący gestagenu
Wiktionary
rzecz. gestagen m.
Wiktionary
[czytaj: geszTALT] Gestalt;
1. kierunek w psychologii, zakładający, że życie psychiczne należy traktować jako twór złożony z pewnych całości, niedających się sprowadzić do ich części składowych; psychologia postaci, gestaltyzm;
2. podejście psychoterapeutyczne, w którym problemy człowieka analizowane są w kontekście jego sytuacji zewnętrznej; psychoterapia postaci
SJP.pl
Gestalt (niem. «postać») – zaproponowana przed II wojną światową w Niemczech teoria percepcji alternatywna wobec innych znanych i akceptowanych na początku XX wieku. Ze względu na swoje oryginalne podejście do opisu zjawiska percepcji doczekała się kontynuacji i została rozwinięta.
Wikipedia
zwolennik gestaltyzmu
SJP.pl
kierunek w psychologii, zakładający, że życie psychiczne należy traktować jako twór złożony z pewnych całości, niedających się sprowadzić do ich części składowych; psychologia postaci, gestalt, Gestalt
SJP.pl
Psychologia postaci (gestaltyzm, konfiguracjonizm, niem. Gestaltpsychologie, ang. Gestalt psychology) – kierunek w psychologii o charakterze holistycznym przeciwstawiający się koncepcji życia psychicznego jako kompleksu żywiołów składowych – zjawisk. W zamian za to proponuje koncepcję opowiadającą się za tym, aby życie psychiczne traktować jako niepodzielną całość, z naciskiem na przetwarzanie całych wzorów i konfiguracji, a nie tylko pojedynczych komponentów. Pierwotnie teoria Gestalt stanowiła zaproponowaną przed II wojną światową w Niemczech teorię percepcji, alternatywną do innych znanych i akceptowanych na początku XX w.
Wikipedia
1. funkcjonariusz(e) policji politycznej w III Rzeszy;
2. siedziba policji politycznej w III Rzeszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. gestapo.
Wiktionary
Gestapo (niem. Geheime Staatspolizei, Tajna Policja Państwowa; do 1936 również Gestapa, od Geheimes Staatspolizeiamt – Urząd Tajnej Policji Państwowej) – tajna policja utworzona w III Rzeszy 26 kwietnia 1933, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu, rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą.
Wikipedia
(1.1) (…) zbrodnia miała być bestialskim odwetem za zgładzenie (…) podłego szpicla i sługusa niemieckiego Gestapo (…)
Wiktionary
IPA: ɡɛˈstapɔ, AS: gestapo
Wiktionary
rzecz. gestapowiec mos., gestapówka ż.
przym. gestapowski
Wiktionary
członek gestapo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. funkcjonariusz gestapo
(1.2) pogard. obraź. nielubiana osoba, wredna, autorytatywna
Wiktionary
Gestapo (niem. Geheime Staatspolizei, Tajna Policja Państwowa; do 1936 również Gestapa, od Geheimes Staatspolizeiamt – Urząd Tajnej Policji Państwowej) – tajna policja utworzona w III Rzeszy 26 kwietnia 1933, która w sposób bezwzględny zwalczała wszelkie przejawy oporu, rozwiązana wraz z upadkiem III Rzeszy w 1945. Przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze uznana za organizację zbrodniczą.
Wikipedia
(1.1) Z wyroków sądów podziemnych ginęli konfidenci, szmalcownicy, gorliwi gestapowcy i policjanci, urzędnicy gestapo i administracji okupanta, strażnicy z Pawiaka, a także szczególnie znienawidzeni funkcjonariusze Urzędów Pracy.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛstaˈpɔvʲjɛt͡s, AS: gestapovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. gestapo n., Gestapo n.
przym. gestapowski
Wiktionary
(1.2) menda, faszysta, nazista
Wiktionary
→ gestapo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gestapo lub gestapowcami, dotyczący gestapo
Wiktionary
rzecz. gestapo n., Gestapo n., gestapowiec mos., gestapówka ż.
Wiktionary
dość gęsty, nieco zbity
SJP.pl
potocznie: zawiesiste składniki jakiejś potrawy, zwykle zupy
SJP.pl
kierowanie czyimiś interesami z upoważnienia; administracja; zarząd
SJP.pl
rzadziej: gęstnieć
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób zwarty, spoisty, zawiesisty
(1.2) powtarzając się raz po raz, w małych odstępach czasu lub przestrzeni
Wiktionary
(1.2) By nie zdradzać wszystkiego, wszak to thriller, powiem tylko, że trup ściele się gęsto.
Wiktionary
rzecz. zagęszczacz mos./mrz., zagęszczenie n., gęstość ż., gęstwa ż., gąszcz m., gęstwina ż., gęstnienie n., zgęstnienie n., zagęstnik mrz.
czas. zagęścić, gęstnieć ndk., zgęstnieć dk.
przym. gęstawy, gęsty, gęstawy
Wiktionary
(1.1) ściśle
(1.2) częstokroć, tłumnie
Wiktionary
dźwięk tworzony ruchami ciała, np. klaskaniem, tupaniem
SJP.pl
1. tojeść gęstokwiatowa - gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych;
2. sosna gęstokwiatowa - gatunek drzewa z rodziny sosnowatych;
3. pieprzyca gęstokwiatowa - gatunek rośliny z rodziny kapustowatych
SJP.pl
mający gęste liście, np. wierzba gęstolistna
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych
SJP.pl
Pycnoporus P. Karst (gęstoporek) – rodzaj grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). Według Index Fungorum jest to synonim rodzaju Trametes.
Wikipedia
w technice: gęstość w stanie ciekłym
SJP.pl
w technice: gęsty w stanie ciekłym
SJP.pl
dysponent, zarządca
SJP.pl
dysponentka, zarządczyni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha gęstych substancji
(1.2) fiz. stosunek masy do objętości;
(1.3) mat. fiz. ilość danej wielkości fizycznej przypadająca na jednostkę objętości, powierzchni lub długości
Wiktionary
Gęstość, masa właściwa – stosunek masy pewnej ilości substancji do zajmowanej przez nią objętości.
W przypadku substancji jednorodnych porcja ta może być wybrana dowolnie. Jeśli masa równa jest m, a jej objętość V, to gęstość substancji wynosi:
Wikipedia
(1.2) Lód ma mniejszą gęstość niż płynna woda, więc może unosić się na powierzchni płynu.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃w̃stɔɕt͡ɕ, AS: gẽũ̯stość
Wiktionary
rzecz. zagęszczacz mos./mrz., zagęszczanie n., zagęszczenie n., gęstwina ż., gąszcz mrz., zagęstnik mrz., zgęstnienie n.
przym. gęsty
przysł. gęsto
czas. zagęścić
Wiktionary
(1.2) masa właściwa
Wiktionary
przyrząd do mierzenia gęstości cieczy lub stężenia roztworu (używany m.in. do pomiaru gęstości elektrolitu w akumulatorach samochodowych); densymetr; areometr
SJP.pl
Areometr – urządzenie służące do mierzenia gęstości cieczy, w którym wykorzystuje się siłę wyporu, z jaką ciecz działa na zanurzone w niej ciało stałe.
Wikipedia
rzadziej: gęstwa
SJP.pl
mający gęste włosy lub bujną sierść
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma gęste, bujne włosy lub takąż sierść
Wiktionary
(1.1) bujnowłosy
Wiktionary
choroba występująca w okresie ciąży, objawiająca się uporczywymi nudnościami w pierwszym trymestrze (gestoza wczesna) lub obrzękami kończyn, wysokim ciśnieniem tętniczym oraz zwiększeniem wydalania białka z moczem w trzecim trymestrze (gestoza późna)
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: gęsty; gęściejszy, bardziej gęsty
SJP.pl
1. gęste skupienie roślin, gąszcz
2. gęste włosy
3. tłum, ciżba
SJP.pl
Gęstwa – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim, w gminie Ostrzeszów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
1. gąszcz drzew, krzewów, gęste zarośla; gęstwa;
2. nagromadzenie, stłoczenie rzeczy lub ludzi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gęste skupienie roślin, zwłaszcza krzewów i drzew
Wiktionary
Gęstwina (niem. Stöckicht) – część wsi Podlesie w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy.
W latach 1975–1998 Gęstwina należała administracyjnie do województwa opolskiego.
Wikipedia
(1.1) Ranny zając zaszył się w gęstwinie.
Wiktionary
IPA: ɡɛ̃w̃ˈstfʲĩna, AS: gẽũ̯stfʹĩna
Wiktionary
rzecz. zagęszczacz mos./mrz., gęstość ż., gąszcz m., gęstnienie n., zagęstnik mrz.
czas. gęstnieć, zagęścić
przym. gęsty
przysł. gęsto
Wiktionary
(1.1) gąszcz
Wiktionary
1. zwarty, zbity, stłoczony, ścisły;
2. częsty, powtarzający się raz po raz, z bardzo małymi przerwami
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który składa się z wielu części (cząstek), umieszczonych blisko siebie
(1.2) przen. taki, który jest intensywny lub zdarza się często
(1.3) (o płynach) skondensowany
(1.4) (o włosach lub sierści) bujny
(1.5) (o splotach) mający bardzo drobne oczka
Wiktionary
(1.1) Lubię gęsty sos.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛ̃w̃stɨ, AS: gẽũ̯sty
Wiktionary
rzecz. zagęszczacz mos./mrz., zagęszczenie n., gęstość ż., gęstwina ż., gąszcz mrz., zagęstnik mrz.
przysł. gęsto
czas. zagęszczać, zagęścić
Wiktionary
(1.1) zwarty
Wiktionary
związany z gestem , gestykulacją; gestykulacyjny
SJP.pl
sztuka wyrażania uczuć i myśli za pomocą gestykulacji, stosowana jako element gry aktorskiej
SJP.pl
1. część mowy ciała, ruchy rąk podkreślające treść wypowiedzi;
2. wykonywanie gestów, posługiwanie się gestami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ruchy rąk, które uwypuklają treść wypowiedzi, wykonywanie gestów
Wiktionary
Gest – dowolny ruch wykonany przez kogoś świadomie lub nieświadomie, mający określone znaczenie.
Zazwyczaj gesty są rozumiane tylko przez pewną grupę osób, które wywodzą się z tego samego środowiska lub tego samego kręgu kulturowego. Niektóre gesty stanowią też rodzaj znaku, umożliwiającego rozpoznanie odpowiednich osób. Typowym przykładem jest poprawne salutowanie w wojsku, które w każdej armii różni się nieco szczegółami wykonania.
Wikipedia
rzecz. gest m., gestyka ż., gestykulowanie n.
czas. gestykulować ndk.
przym. gestykulacyjny
przysł. gestykulacyjnie
Wiktionary
(1.1) gestyka
Wiktionary
wyrażający się gestem (gestami), związany z gestem; gestyczny
SJP.pl
1. wykonywać ruchy rękoma, podkreślając treść wypowiedzi;
2. wykonywać gesty, posługiwać się gestami
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) poruszać rękoma w celu podkreślenia swojej wypowiedzi, pokazania czegoś, dania komuś jakiegoś znaku
Wiktionary
(1.1) Gwałtownie gestykulując daje znak, aby mężczyzna przerwał pracę.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛstɨkuˈlɔvat͡ɕ, AS: gestykulovać
Wiktionary
rzecz. gest mrz., gestykulacja ż., gestykulowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gestykulować.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛstɨkulɔˈvãɲɛ, AS: gestykulovãńe
Wiktionary
czas. gestykulować
rzecz. gestykulacja ż.
Wiktionary
przymiotnik od: geszefciarz
SJP.pl
zajmowanie się geszeftami; spekulacja; szachrajstwo
SJP.pl
człowiek zajmujący się geszeftem, drobny spekulant
SJP.pl
zdrobnienie od: geszeft
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od geszeft
Wiktionary
rzecz. geszeft m.
Wiktionary
potocznie, slangowo: interes do zrobienia, często nieuczciwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwara. żyd., pot. przest. interes, zwykle nieuczciwy
Wiktionary
rzecz. geszefciarstwo
:: zdrobn. geszefcik, geszefciarz
przym. geszefciarski
Wiktionary
(1.1) szwindel
Wiktionary
Geszem – postać biblijna ze Starego Testamentu.
Wpływowy Arab, który próbował powstrzymać Nehemiasza przed odbudową murów Jerozolimy.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna w południowej części Golanu, na wschód od Jeziora Galilejskiego;
Wiktionary
Geszur – region i miasto w południowej Syrii, zarazem nazwa aramejskiego królestwa z przełomu XI i X wieku p.n.e.
Źródła biblijne (2 Księga Samuela 3,3; 13,37a) wspominają o Talmaju, królu Geszur, teściu izraelskiego króla Dawida.
Wikipedia
(1.1) Joab powstał i udał się do Geszur, i sprowadził Absaloma do Jerozolimy.
Wiktionary
miasto biblijne
SJP.pl
Get (hebr. i aram. גט, dokument) – w judaizmie list rozwodowy, niezbędny do zakończenia i rozwiązania małżeństwa. Podstawą biblijną jego wystawienia jest Księga Powtórzonego Prawa, rozdział 24, wersety 1–4.
Get wystawiany jest przed sądem rabinackim złożonym z 3 rabinów. Wypisuje go zazwyczaj tzw. sofer, czyli pisarz. Podpisuje go dwoje świadków. Obecność żony przy wystawianiu dokumentu nie jest wymagana. Get spisany musi być na pergaminie lub papierze, w języku aramejskim, literami hebrajskimi (takimi samymi jak przy zapisywaniu rodału), przy użyciu gęsiego pióra i czarnego atramentu.
Wikipedia
japońskie drewniane chodaki wyjściowe
SJP.pl
Wikipedia
Getafe (wym. /xeˈtafe/) – jest jednym z okręgów miejskich na południu prowincji Madryt. Jest jednym z najbardziej zaludnionych i uprzemysłowionych miast w strefie metropolitalnej stolicy. Na znaczenie Getafe ma także wpływ obecność wojskowej bazy lotniczej, jednej z najstarszych w Hiszpanii, jak również w Cerro de los Ángeles, uważany za centrum geograficzne Półwyspu Iberyjskiego oraz Uniwersytet Karola III (Universidad Carlos III), którego rektorat znajduje się w mieście.
Wikipedia
substancja pochłaniająca gazy (zwykle magnez lub bar); getter
SJP.pl
Wikipedia
nazwa banku
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. cholewka z filcu, sukna lub innego materiału, wkładana na obuwie dla ochrony nogi przed zimnem; kamasz;
2. podkolanówka bez stóp
SJP.pl
1. cholewka z filcu, sukna lub innego materiału, wkładana na obuwie dla ochrony nogi przed zimnem; kamasz;
2. podkolanówka bez stóp
SJP.pl
cholewki zakładane na buty, zabezpieczające nogi przed niską temperaturą, śniegiem, deszczem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) odzież. podkolanówki bez stóp;
(1.2) odzież. podobna do spodni część ubioru z elastycznej tkaniny lub dzianiny, obcisła, z gumką w pasie
(1.3) odzież. sport. skarpety do kolan stanowiące część stroju sportowego piłkarzy
(1.4) odzież. obuw. używane dawniej ochraniacze z filcu lub grubego sukna, wkładane na wierzch obuwia i sięgające kostek
Wiktionary
Getry, gamasze – dawniej cholewki z płótna, filcu lub sukna, wkładane zwykle na obuwie jako zabezpieczenie przed chłodem. Używane głównie w XIX w. i na początku XX w.
Ocieplacze na nogi zostały pierwotnie zaprojektowane do praktycznego użytku przez tancerzy, aby ogrzewać nogi podczas prób i występów. W świecie tańca ważne jest, aby artyści utrzymywali elastyczność i zapobiegali sztywności mięśni, szczególnie podczas ćwiczeń rozgrzewających lub między układami. Getry okazały się w tym celu wygodnym rozwiązaniem.
Wikipedia
(1.2) legginsy, leginsy
Wiktionary
bibilijny ogród u stóp Góry Oliwnej w Jerozolimie, w którym pojmano Chrystusa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. bibl. miejsce kultu i ogród u stóp Góry Oliwnej w Jerozolimie;
Wiktionary
Ogród Oliwny, Getsemani, Ogrójec (hebr. גת שמנים = Gat Szemanim, dosłownie „tłocznia oliwek”, tradycyjnie tłumaczone jako „ogród oliwny”) – miejsce w Jerozolimie, w którym Jezus miał przebywać na czuwaniu modlitewnym razem z Apostołami w wieczór przed pojmaniem.
Wikipedia
(1.1) A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani, rzekł Jezus do swoich uczniów: «Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem będę się modlił».
Wiktionary
(1.1) Ogród Oliwny, Ogrójec
Wiktionary
substancja pochłaniająca gazy (zwykle magnez lub bar); geter
SJP.pl
Wikipedia
usuwać resztki gazów po ich wypompowaniu z urządzeń próżniowych za pomocą getterów
SJP.pl
1. dzielnica miasta zamieszkana z wyboru lub przymusu przez mniejszości, np. etniczne; w okresie II wojny światowej: przymusowo zamknięta dzielnica żydowska;
2. miejsce, środowisko lub grupa społeczna izolująca się od otoczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) w średniowieczu i później: zwarte skupisko, dzielnica miejska odseparowana od pozostałych części miasta i zamieszkiwana przez mniejszość etniczną, zwykle żydowską, pozwalająca im na zachowanie odrębności etnicznej i religijnej
(1.2) hist. dzielnica przymusowego zamknięcia Żydów w czasie drugiej wojny światowej
(1.3) dzielnica biedoty, zwykle zamieszkana w większości przez jedną grupę etniczną lub religijną (np. Murzynów, Chińczyków, Portorykańczyków w USA)
(1.4) przen. miejsce, środowisko lub grupa społeczna (etniczna, religijna lub kulturowa) izolująca się od otoczenia, żyjąca w izolacji od otoczenia
Wiktionary
Getto – odizolowana część miasta, przeznaczona dla zamieszkania mniejszości narodowej, etnicznej, kulturowej bądź religijnej, poza którą nie wolno tejże społeczności zamieszkiwać. Od średniowiecza do XX wieku przez getto rozumiano wydzielony obszar miasta, zamieszkany przez Żydów lub przedstawicieli innych narodów. W wielu europejskich miastach do XIX wieku getta pozostawały dla Żydów i innych mniejszości przymusowym miejscem osiedlania.
Wikipedia
(1.1) Terminu „getto” użyto po raz pierwszy na określenie dobrowolnie utworzonego skupiska ludności żydowskiej w Wenecji na początku XVI w.
(1.2) Pierwszym utworzonym przez nazistów przymusowym gettem w Polsce było powstałe 8 października 1939 roku getto w Piotrkowie Trybunalskim.
(1.3) Jedno z najsłynniejszych gett współczesnych tworzą dzielnice nędzy w Rio de Janeiro.
(1.4) Castro, Dzielnica San Francisco, to getto homoseksualistów.
Wiktionary
IPA: ˈɡɛtːɔ, AS: ge•to
Wiktionary
rzecz. gettoizacja ż., gettoizowanie n., zgettoizowanie n.
czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.
przym. gettowy
Wiktionary
Wiktionary
gettyzacja;
1. izolowanie grup etnicznych od społeczeństwa w wydzielonych dzielnicach miasta;
2. proces tworzenia się zamkniętych dzielnic, zamieszkiwanych przez grupy mniejszościowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) socjol. proces tworzenia się gett, homogenicznych obszarów zamieszkiwanych przez grupy mniejszościowe, które nie współżyją ze społeczeństwem większościowym;
Wiktionary
Getto – odizolowana część miasta, przeznaczona dla zamieszkania mniejszości narodowej, etnicznej, kulturowej bądź religijnej, poza którą nie wolno tejże społeczności zamieszkiwać. Od średniowiecza do XX wieku przez getto rozumiano wydzielony obszar miasta, zamieszkany przez Żydów lub przedstawicieli innych narodów. W wielu europejskich miastach do XIX wieku getta pozostawały dla Żydów i innych mniejszości przymusowym miejscem osiedlania.
Wikipedia
(1.1) Efektem odrzucania ofert pomocy i braku własnej inicjatywy na rzecz integracji jest postępująca gettoizacja obcokrajowców, szczególnie w większych miastach (…), i powstawanie funkcjonujących równolegle, obcych sobie obyczajowo, językowo, kulturowo i religijnie środowisk.
(1.1) Wypędzenia i gettoizacja w marcu 1941 roku rozpoczęły się, gdy wynikła potrzeba osiedlania żołnierzy Wermachtu, przygotowujących się do ataku na ZSRR, w pobliżu linii demarkacyjnej rozdzielającej obszary okupowanej Polski.
Wiktionary
IPA: ˌɡɛtːɔjiˈzat͡sʲja, AS: ge•toi ̯izacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. getto n., gettyzacja ż.
czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.
przym. gettowy
Wiktionary
(1.1) gettyzacja, izolacja, marginalizacja społeczna
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. zgettoizować)
(1.1) tworzyć getta
Wiktionary
rzecz. getto n., gettoizacja ż., gettyzacja ż.
czas. zgettoizować dk.
przym. gettowy
Wiktionary
przymiotnik od: getto
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gettem, dotyczący getta
Wiktionary
rzecz. getto n., gettoizacja ż., gettyzacja ż.
czas. gettoizować ndk., zgettoizować dk.
Wiktionary
[czytaj: GEtizberg]
1. miasto w stanie Pensylwania;
2. miasto w stanie Dakota Południowa;
3. wieś w stanie Ohio
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gettysburg
SJP.pl
gettoizacja;
1. izolowanie grup etnicznych od społeczeństwa w wydzielonych dzielnicach miasta;
2. proces tworzenia się zamkniętych dzielnic, zamieszkiwanych przez grupy mniejszościowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Getyngi
Wiktionary
rzecz. Getynga ż.
przym. getyński
Wiktionary
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Niemczech;
Wiktionary
Getynga (niem. Göttingen, dolnoniem. Chöttingen) – akademickie miasto powiatowe w Niemczech, nad rzeką Leine, na południowym krańcu kraju związkowego Dolna Saksonia, siedziba powiatu Getynga. W roku 2013 miasto liczyło 116 891 mieszkańców. Jeden z głównych ośrodków naukowych kraju (ponad 30 tys. studentów), siedziba Dolnosaksońskiej Akademii Nauk. Liczące się centrum turystyczne oraz kulturalne.
Wikipedia
(1.1) Getynga zatrudniała trzydziestu lampucerów w 1870 roku.
Wiktionary
rzecz. getyńczyk mos.
przym. getyński
Wiktionary
mieszkaniec Getyngi
SJP.pl
mieszkanka Getyngi
SJP.pl
przymiotnik od: Getynga
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Getyngą, dotyczący Getyngi
Wiktionary
rzecz. Getynga ż., getyńczyk mos.
Wiktionary
uwodniony tlenek żelaza, minerał o barwie brunatnej; goethyt
SJP.pl
Goethyt, getyt – pospolity minerał z gromady wodorotlenków. Należy do grupy diaspora. Chemicznie jest to tlenek wodorotlenek żelaza(III), FeO(OH), w polimorficznej formie α.
Został nazwany w 1806 r. na cześć niemieckiego poety i kolekcjonera minerałów Johanna Wolfganga von Goethego. Nazwa dotyczyła początkowo lepidokrokitu, minerału o tym samym składzie chemicznym, lecz o innej strukturze krystalicznej. Wraz z lepidokrokitem goethyt tworzy mieszaninę zwaną limonitem.
Wikipedia
[czytaj: gec] nazwisko
SJP.pl
gigaelektronowolt
SJP.pl
1. dom targowy cechów sukienniczych;
2. niemiecka orkiestra symfoniczna z Lipska
SJP.pl
Orkiestra Gewandhaus w Lipsku (niem. Gewandhausorchester) – niemiecka orkiestra symfoniczna z Lipska.
Nazwa pochodzi od zabytkowych sukiennic (niem. Gewandhaus), w których orkiestra występowała od 1781 r. Odbywały się tam pierwsze stałe koncerty w Niemczech.Na organach umieszczono motto orkiestry: res severa verum gaudium („powaga jest prawdziwą radością”). Jeszcze w pierwszej połowie XIX wieku podczas koncertów mężczyźni i kobiety siedzieli osobno, podobnie jak w kościele.
Wikipedia
jasna, porowata skała osadowa
SJP.pl
Wikipedia
Gezer (hebr. תל גזר) – ruiny starożytnego miasta kananejskiego położone przy kibucu Gezer, w połowie drogi między Jerozolimą a Jafą, w środkowej części Izraela.
Wikipedia
[czytaj: gie-gie] skrót od:
1. Generalna Gubernia;
2. Generalne Gubernatorstwo;
3. Gadu-Gadu
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego, nazwa własna
(1.1) = hist. adm. Generalne Gubernatorstwo, Generalna Gubernia
(1.2) = inform. Gadu-Gadu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== GG (język angielski.) ==
wymowa.
audioAU|En-au-GG.ogg.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = good game → dobra gra
odmiana.
przykłady.
(1.1) GG MF → dobra gra, przyjacielu
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== GG (język angielski.) ==
wymowa.
audioAU|En-au-GG.ogg.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = good game → dobra gra
odmiana.
przykłady.
(1.1) GG MF → dobra gra, przyjacielu
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = med. biochem. ang. gamma-glutamyltransferase / gamma-glutamyl transpeptidase → gamma-glutamylotranspeptydaza / γ-glutamylotranspeptydaza / γ-glutamylotransferaza, gamma-glutamylotransferaza
Wiktionary
[czytaj: gana]
1. państwo w Afryce ze stolicą w Akrze; Republika Ghany;
2. dawne państwo w Sudanie Zachodnim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce ze stolicą w Akrze;
(1.2) geogr. adm. okręg administracyjny w dystrykcie miejskim Mbeya, w regionie Mbeya w Tanzanii
Wiktionary
Ghana (Republika Ghany, ang. Republic of Ghana) – państwo w zachodniej Afryce nad Oceanem Atlantyckim. Graniczy z Togo, Burkina Faso i Wybrzeżem Kości Słoniowej. Nazwa kraju w języku Asante oznacza „Król – Wojownik”.
Wikipedia
(1.1) Głównym produktem eksportowym Ghany jest ziarno kakaowca.
Wiktionary
IPA: ˈɡãna, AS: gãna
Wiktionary
rzecz. Ghańczyk mos., Ghanka ż.
przym. ghański
Wiktionary
(1.1) ofic. urz. Republika Ghany
Wiktionary
[czytaj: gańczyk] obywatel Ghany; Ghanin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Ghany
Wiktionary
(1.1) Ghańczycy świętują często i chętnie.
Wiktionary
IPA: ˈɡãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: gãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Ghana ż.
:: fż. Ghanka ż.
przym. ghański
Wiktionary
mieszkanka Ghany; Ghanka
SJP.pl
mieszkaniec Ghany; Ghańczyk
SJP.pl
[czytaj: ganka] obywatelka Ghany; Ghanijka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Ghany
Wiktionary
IPA: ˈɡãŋka, AS: gãŋka
Wiktionary
rzecz. Ghana ż.
:: fm. Ghańczyk mos.
przym. ghański
Wiktionary
związany z Ghaną
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Ghana
Wiktionary
(1.1) Ghańska flaga jest czerwona, żółta, czarna i zielona.
Wiktionary
IPA: ˈɡãj̃sʲci, AS: gãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Ghana ż., Ghańczyk mos., Ghanka ż.
Wiktionary
kamienne schody wzdłuż rzeki, gdzie są wykonywane rytualne ablucje lub palone zwłoki; ghaty
SJP.pl
Ghat (arab. غات) – miasto w południowo-zachodniej Libii, w oazie na Saharze w pobliżu granicy z Algierią, ośrodek administracyjny gminy Ghat. Pierwotnie tuareskie miasto było w przeszłości ważnym przystankiem na trasie karawan kupieckich. Współcześnie Ghat przyciąga wielu turystów ze względu na malowidła naskalne na pobliskiej pustyni Tadrart Akakus, a także spektakularne krajobrazy libijskiej pustyni.
Wikipedia
kamienne schody wzdłuż rzeki, gdzie są wykonywane rytualne ablucje lub palone zwłoki; ghaty
SJP.pl
Ghaty (dewanagari: घाट bengalski: ঘাট, transliteracja ghaţ, dosłownie stopnie) – ciąg kamiennych schodów prowadzący w dół ku rzece. Występuje w wielu miejscach Azji.
Wikipedia
[czytaj: gaz-i] wojownik muzułmański walczący z niewiernymi
SJP.pl
Okręty:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto we wschodnim Afganistanie;
(1.2) geogr. adm. jednostka administracyjna w Afganistanie;
Wiktionary
Ghazni (Ġazni, Ghazna; pers.: غزنی) – miasto we wschodnim Afganistanie, położone nad rzeką Ghazni, przy drodze samochodowej Kabul – Kandahar. Jest ośrodkiem administracyjnym prowincji Ghazni. W roku 2021 liczyło ponad 190 tys. mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Przeprowadziłam się do Ghazni na wiosnę 2021.
(1.2) W skład prowincji Ghazni wchodzi 19 powiatów.
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = biol. chem. glikohemoglobina;
(1.2) = biol. chem. kwas γ-hydroksymasłowy, składnik tzw. pigułki gwałtu;
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) hemoglobina glikowana
(1.2) kwas 4-hydroksybutanowy
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.2) etym|ang|GHB. < etym|ang|gamma-hydroxybutyric acid.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.2) GHB
źródła.
== GHB (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = chem. biol. gamma-hydroxybutyric acid → kwas γ-hydroksymasłowy
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) hemoglobina glikowana
(1.2) kwas 4-hydroksybutanowy
Wiktionary
[czytaj: ghi] masło wyrabiane ze zsiadłego mleka bawolic, popularne w Indiach; ghi
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: geldeROD] nazwisko
SJP.pl
masło wyrabiane ze zsiadłego mleka bawolic, popularne w Indiach; ghee
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) indyjskie masło klarowane;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ghi jest często używane do celów religijnych w rytuałach wedyjskich.
Wiktionary
(1.1) ghee
Wiktionary
[czytaj: girlanDAjo] nazwisko
SJP.pl
Domenico Ghirlandaio, właściwie Domenico di Tommaso Bigordi (ur. 1449 we Florencji, zm. 11 stycznia 1494 we Florencji), włoski malarz z okresu quattrocento, przedstawiciel szkoły florenckiej.
Dominik Ghirlandaio urodził się w rodzinie Tomasza, znanego florenckiego złotnika, którego przydomek Ghirlandaio, znaczył twórca girland, ozdoby kobiecej głowy, którą wymyślił. Za namową ojca, uczył się złotnictwa, które porzucił na rzecz malarstwa i nauki u Alessio Baldovinettiego i Andrei del Verrocchio. Współpracował ze swymi młodszymi braćmi, Benedetto i Davide. Warsztat Ghirladaio był najbardziej znanym i najlepiej prosperującym warsztatem malarskim we Florencji, który zyskiwał wiele intratnych zleceń. Jego najważniejsze dzieła to freski chóru kościoła Santa Maria Novella, freski w Pizie, San Gimignano i w rzymskiej Kaplicy Sykstyńskiej, obraz Starzec i chłopiec.
Wikipedia
[czytaj: gołsting] nagłe kończenie komunikacji i unikanie kontaktu z drugą osobą bez żadnego wyjaśnienia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) psych. socjol. zachowanie polegające na zrywaniu relacji z bliską osobą – natychmiastowym, całkowitym, bez podawania powodów
(1.2) inform. wada klawiatury polegająca na braku prawidłowej odpowiedzi na wciśnięcie kilku przycisków jednocześnie lub w krótkim czasie, zwykle podczas gry komputerowej
Wiktionary
rzecz. anty-ghosting m.
Wiktionary
[czytaj: gołstować] nagle i niespodziewanie kończyć komunikację i unikać kontaktu z drugą osobą bez żadnego wyjaśnienia
SJP.pl
[czytaj: gołstować] nagle i niespodziewanie kończyć komunikację i unikać kontaktu z drugą osobą bez żadnego wyjaśnienia
SJP.pl
wyraz powstały jedynie przez pomyłkę zaistniałą w druku lub wypowiedzi
SJP.pl
[czytaj: gołstrajter] osoba pisząca teksty za wynagrodzeniem, które są później publikowane pod nazwiskiem zleceniodawcy
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: gul] gul;
1. w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii: zły duch, demon, zwykle rodzaju żeńskiego, pojawiający się pod postacią zwierząt (głównie hien), potworów lub wiedźm;
2. w fantastyce: nieumarła istota żywiąca się ludzkimi zwłokami, ożywiona po śmierci za pomocą czarnej magii albo przez zło, którego dokonała za życia, występująca najczęściej w miejscach obfitujących w zwłoki, np. nekropoliach, cmentarzach, kryptach, w pobliżu kurhanów oraz na polach bitew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mit. w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch zamieszkujący cmentarze, bezczeszczący groby i pożerający trupy; postać często występująca w grach i literaturze fantastycznej;
Wiktionary
Ghul, ghula (arab. غول) – w wierzeniach przedmuzułmańskiej Arabii zły duch pustynny (pojawiający się także w innych odosobnionych miejscach, na przykład na cmentarzach), demon, zwykle rodzaju żeńskiego, wywodzący się z arabskiego folkloru. Ghule zwabiały, napadały i zabijały podróżnych (zwykle potem pożerały swoje ofiary) oraz okradały groby z umarłych (w następstwie tego słowo ghoul odnosi się także do ludzi okradających groby). Pojawiały się pod postacią zwierząt (głównie hien), potworów lub wiedźm.
Wikipedia
(1.1) Masywny, szczerzący kły ghul zmierzał w jej stronę z wyraźnie złymi zamiarami.
(1.1) Ghule niekiedy chwytają ich, by posilić się ich mięsem.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|arab|غول. (ḡūl)
uwagi.
inna pisownia: gul
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ghoul
* arabski: (1.1) غول m. (ḡūl)
* bułgarski: (1.1) гул m.
* czeski: (1.1) ghúl m.
* francuski: (1.1) goule ż.
* hebrajski: (1.1) ע'ול m.
* hiszpański: (1.1) gul m.
* japoński: (1.1) グール (gūru)
* koreański: (1.1) 식시귀 (siksigwi)
* węgierski: (1.1) gúl
* włoski: (1.1) ghul m.
źródła.
== ghul (język włoski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mit. gul, ghul
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
gigaherc
SJP.pl
kimono używane w sportach walki, np. w karate, judo, jiujitsu
SJP.pl
Gi (także Cesarzowa Ki; hangul: 기황후;lub Cesarzowa Qi /Ch’i: chiń. 奇皇后), mong. Öljei Khutuk (Өлзий хутуг) (1315-1369/1370) – cesarzowa Chin z dynastii Yuan jako małżonka Togona Temüra i matka chana Biligtü (Ayushiridary). Pochodziła z arystokratycznej rodziny z Goryeo.
Wikipedia
1. nadawać czemuś załamany kształt
2. schylać, pochylać ku dołowi
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zginać
czasownik zwrotny niedokonany giąć się (dk. brak)
(2.1) być giętkim
Wiktionary
IPA: ɟɔ̇̃ɲt͡ɕ, AS: ǵo̊̃ńć
Wiktionary
rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., giętarka ż., gięcie n., zginanie n., zgięcie n., giętkość ż.
czas. wygiąć dk.
przym. giętki, wygięty
Wiktionary
[czytaj: dżjakomo] włoskie imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) film. nurt filmów grozy we włoskiej kinematografii lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w.;
(1.2) film. film w nurcie giallo (1.1)
Wiktionary
Giallo (z wł. "żółty") – popularny, głównie w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, nurt we włoskim kinie grozy. Mianem giallo określano krwawe kryminały wzorowane po części na tanich powieściach sensacyjnych i filmach Alfreda Hitchcocka.Fabuła gialli opiera się głównie na zawikłanej zagadce kryminalnej, brutalnych morderstwach i poszukiwaniu ich sprawcy, w którym często biorą udział przypadkowe osoby – świadkowie działalności zbrodniarza. Częstym znakiem rozpoznawczym giallo są czarne rękawiczki noszone przez mordercę.
Wikipedia
(1.1) spaghetti thriller
Wiktionary
[czytaj: dżjańi] włoskie imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
wiciowiec wywołujący lambliozę; lamblia
SJP.pl
zakażenie pierwotniakiem należącym do wiciowców - lamblia jelitowa; lamblioza
SJP.pl
Giardioza, lamblioza (łac. giardiosis) – choroba pasożytnicza jelita cienkiego wywoływana przez pierwotniaki z gatunku Giardia intestinalis (ogoniastek jelitowy). Inne łacińskie nazwy tego pasożyta to Giardia duodenalis oraz, stosowana głównie w Stanach Zjednoczonych, Giardia lamblia. Występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych, tak samo często w krajach wysoko rozwiniętych, jak i rozwijających się.
Wikipedia
pogardliwa nazwa nadawana innowiercom przez wyznawców islamu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. (pejor.) muzułmańskie określenie innowiercy, szczególnie chrześcijanina
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) …korsarstwo u Maurów nie było wcale rzeczą hańbiącą, ale czynem bohaterskim, rycerskim. Więc sami nawet członkowie rodziny sułtańskiej wysyłali statki na chwytanie i łupienie giaurów (psów chrześcijańskich).
(1.1) Ci prawdziwi synowie pustyni witali nas wszędzie z radością, i z wschodnią iście gościnnością przyjmowali w swych namiotach. Znają oni wszyscy Blunta, uważają go za swojego, a nienawidząc wszystkiego co angielskie, pokochali tego giaura, który sercem i duszą do nich przylgnął.
Wiktionary
IPA: ɟawr, AS: ǵau̯r
Wiktionary
przym. giaurski
Wiktionary
(1.1) kafir, daw. dziaur, dżaur,dżawr, gawur, gaur, kaur
Wiktionary
→ giaur
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z giaurem, dotyczący giaura
Wiktionary
rzecz. giaur mos.
Wiktionary
1. przechylać, przeginać
2. gibać się - zginać się, wyginać się na bok, w przód lub do tyłu; przechylać się, kołysać się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. przechylać, przeginać
2. gibać się - zginać się, wyginać się na bok, w przód lub do tyłu; przechylać się, kołysać się
SJP.pl
Gibała (dawniej niem. Giballen) – osada leśna w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Warlity Małe. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Leśniczówka położona nad rzeką Drwęcą. W 2005 r. mieszkały tu 4 osoby.
Wikipedia
wąskonosa małpa człekokształtna z rodziny gibonowatych; gibon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. przedstawiciel rodziny małp człekokształtnych o długich kończynach przednich i bez ogona
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) gibon
Wiktionary
rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych
SJP.pl
Gibboniec (Nomascus) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae).
Wikipedia
o cenach gibbonowatych (rodzina małp); gibonowate
SJP.pl
Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.
Wikipedia
o cenach gibbonowatych (rodzina małp); gibonowate
SJP.pl
rodzina małp człekokształtnych; gibony, gibonowate
SJP.pl
Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.
Wikipedia
Wikipedia
minerał, wodorotlenek glinu; hydrargilit, hydrargiryt
SJP.pl
Gibbsyt (hydrargilit) Al(OH)3 – minerał, odmiana polimorficzna wodorotlenku glinu o zawartości 65,4% Al2O3, może zawierać domieszki SiO2, Fe2O3, MgO i inne. Występuje w skupieniach zbitych, blaszkowatych lub o budowie promienistej; czasem w postaci naskorupień i form naciekowych. Nazwa pochodzi o nazwiska amerykańskiego mineraloga George Gibbs (1776–1833).
Wikipedia
Gibea, Gibea Beniamina, Gibea' Saula – rodzinne miasto i stolica Saula, króla Izraela.
Wikipedia
członek partii stronników władzy cesarskiej we Włoszech w czasach walki cesarzy z papiestwem i miastami w XII i XIII wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. polit. zwolennik cesarstwa w średniowiecznych Włoszech;
Wiktionary
(1.1) Siena była w rękach gibelinów.
(1.1) Gwelfowie walczyli mężnie z gibelinami.
Wiktionary
rzecz. gibelinizm m.
przym. gibeliński
Wiktionary
członek partii stronników władzy cesarskiej we Włoszech w czasach walki cesarzy z papiestwem i miastami w XII i XIII wieku
SJP.pl
Gibelini i gwelfowie – stronnictwa polityczne rywalizujące we Włoszech na przełomie XII i XIII wieku, głównie w okresie zmagań cesarza Fryderyka II z papiestwem.
Nazwa gwelfowie wywodzi się od włoskiej formy nazwiska popieranych przez nich książąt bawarskich Welf. Welfowie współpracowali z Państwem Kościelnym w walce przeciwko Świętemu Cesarstwu Rzymskiemu, a od XIII wieku byli przeciwnikami władzy cesarskiej we Włoszech.
Wikipedia
→ gibelin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gibelinami, dotyczący gibelinów
Wiktionary
rzecz. gibelin mos., gibelinizm mrz.
Wiktionary
Gibeon (hebr. גבעון) – jedno z najstarszych miast Kanaanu, wielokrotnie wzmiankowane w Biblii. Gibeon identyfikowany jest ze współczesnym el-Dżib, zlokalizowanym 13 km na północny zachód od Jerozolimy.
Wikipedia
przymiotnik od: giberelina
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biochem. związany z gibereliną, dotyczący gibereliny
Wiktionary
rzecz. giberelina ż.
Wiktionary
Gibereliny (GA1-GAn) – związki będące zarówno właściwymi fitohormonami, jak i produktami ich przemian, zaliczane często do regulatorów wzrostu i rozwoju roślin. Gibereliny należące do fitohormonów regulują wzrost i dojrzewanie roślin. Najbardziej rozpowszechnioną gibereliną jest kwas giberelinowy (GA3).
Wikipedia
mieszkaniec wsi: Giby
SJP.pl
mieszkanka wsi: Giby
SJP.pl
zwinny, giętki, sprężysty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. giętki, zwinny
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. szybki
Wiktionary
(1.2) Ten twój synek jest bardzo gibki.
Wiktionary
IPA: 'gʲipkʲi, AS: ǵipḱi
Wiktionary
przysł. gibko, gibem
rzecz. gibkość ż.
Wiktionary
(1.1) sprężysty
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. szybko
Wiktionary
(1.1) Pyjter rano gibko poszoł po świeże żymły.
Wiktionary
IPA: 'gʲipkɔ, AS: ǵipko
Wiktionary
przym. gibki
przysł. gibem
rzecz. gibkość ż.
Wiktionary
→ gibki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest gibkie; cecha tych, którzy są gibcy
Wiktionary
Gibkość – zdolność człowieka do osiągania dużej amplitudy w wykonywanych ruchach. Ćwiczenie gibkości ma za zadanie przygotowanie aparatu ruchu do realizacji zadań startowych oraz opanowanie racjonalnej techniki.
Do czynników wpływających na rozwój gibkości zalicza się:
Wikipedia
przym. gibki
przysł. gibko
Wiktionary
(1.1) giętkość, elastyczność, prężność, sprężystość
Wiktionary
1. przechylić, przegiąć
2. gibnąć się - zgiąć się, wygiąć się na bok, w przód lub do tyłu; przechylić się
SJP.pl
wąskonosa małpa człekokształtna, z rodziny gibonowatych; gibbon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. przedstawiciel rodziny małp człekokształtnych o długich kończynach przednich i bez ogona
(1.2) środ. mot. Fiat 126p;
(1.3) slang. skręt z marihuany; joint
Wiktionary
(1.1) Co chwilę gibon jakiś lub magot, z ohydnie gołym, czerwonym pośladkiem, wyciągał przez kratę rękę kosmatą, usiłując dla psoty dosięgnąć piór w ogonie ptaków królewskich; papugi wieszały się na prętach przegrody i rozdziawiając dzioby, karykaturalnie do orlich podobne, wtórowały zgiełkliwym krzykiem miauczeniu wykrzywiających się małp.
(1.2) Widziałaś nowego gibona Gabryśki? Zaparkowała przed instytutem.
(1.3) Machniemy gibona?
Wiktionary
IPA: ˈɟibɔ̃n, AS: ǵibõn
Wiktionary
(1.1)
rzecz. gibonowate lm nm.
przym. gibonowaty
Wiktionary
(1.2) kaszlak, maluch
Wiktionary
o cechach gibonowatych (rodzina małp)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Hylobatidae|Gray|ref=tak., rodzina średniej wielkości małp człekokształtnych;
Wiktionary
Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.
Wikipedia
(1.1) Spośród człekokształtnych gibonowate są najlepiej przystosowane do nadrzewnego trybu życia.
Wiktionary
rzecz. gibon mzw.
Wiktionary
o cechach gibonowatych (rodzina małp)
SJP.pl
rodzina małp człekokształtnych; gibonowate, gibbony
SJP.pl
Gibbonowate, gibonowate, gibony, gibbony (Hylobatidae) – rodzina średniej wielkości ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) w obrębie infrarzędu małpokształtnych (Simiiformes) o długich kończynach wyspecjalizowanych w życiu nadrzewnym. W zapisie kopalnym znane od miocenu.
Wikipedia
1. terytorium zależne Wielkiej Brytanii położone na krańcu Półwyspu Iberyjskiego;
2. stolica tego terytorium i port morski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. skalisty półwysep na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego
(1.2) geogr. polit. terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii na Gibraltarze (1.1);
(1.3) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Stanach Zjednoczonych i w Wenezueli
Wiktionary
Gibraltar (zniekształcone arab. جبل طارق – Dżabal Tarik, „góra Tarika”) – brytyjskie terytorium zamorskie na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, w Europie Południowej. Zajmuje powierzchnię 6,55 km² i jest zamieszkiwany przez 34 003 mieszkańców. Położony jest nad Zatoką Gibraltarską, niedaleko wyjścia Morza Śródziemnego na Ocean Atlantycki (Cieśnina Gibraltarska). Od północy graniczy z hiszpańskim miastem La Línea de la Concepción i zarazem comarką Campo de Gibraltar. Charakterystycznym obiektem górującym nad terytorium jest Skała Gibraltarska. W przeszłości ważna baza Royal Navy, obecnie gospodarka terytorium bazuje głównie na turystyce, handlu, usługach finansowych, sektorze żeglugi morskiej oraz podatku od zakładów bukmacherskich.
Wikipedia
(1.1) Gibraltar został zdobyty przez wodza Berberów Tarika (stąd nazwa Gebel Tariq, Dżebel Tarik – „góra Tarika”), który zbudował tu twierdzę.
Wiktionary
IPA: ɟiˈbraltar, AS: ǵibraltar
Wiktionary
rzecz. Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż., gibraltarczyk m., gibraltarka ż.
przym. gibraltarski
Wiktionary
mieszkaniec Gibraltaru (stolicy Gibraltaru)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Gibraltaru (stolicy terytorium Gibraltar)
Wiktionary
IPA: ˌɟibralˈtart͡ʃɨk, AS: ǵibraltarčyk
Wiktionary
rzecz. Gibraltar m., Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż.
:: forma żeńska gibraltarka ż.
przym. gibraltarski
Wiktionary
mieszkanka Gibraltaru (stolicy terytorium o tej samej nazwie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Gibraltaru (stolicy terytorium Gibraltar)
Wiktionary
IPA: ˌɟibralˈtarka, AS: ǵibraltarka
Wiktionary
rzecz. Gibraltar m., Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż.
:: forma męska gibraltarczyk m.
przym. gibraltarski
Wiktionary
związany z Gibraltarem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Gibraltarem, dotyczący Gibraltaru
Wiktionary
rzecz. Gibraltar m., Gibraltarczyk m., Gibraltarka ż., gibraltarczyk m., gibraltarka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Giby, wieś gminna w województwie podlaskim
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) reg-pl|Poznań. wysoki człowiek
(1.2) daw. gw-pl|Warszawa. cylinder
Wiktionary
(1.1) ginol
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Giby (lit. Gibai) – wieś o charakterze letniskowym w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, siedziba gminy Giby (dawniej gminy Pokrowsk). Leży pomiędzy jeziorami Gieret i Pomorze, przez tereny wsi przepływa rzeka Marycha. Leży przy drodze krajowej nr 16.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
czasownik
(1.1) poznań. wylać, nalać, oblać
Wiktionary
rzecz. gichanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gichać.
Wiktionary
czas. gichać ndk.
Wiktionary
czasownik
(1.1) gw-pl|Poznań. oblać, lunąć, nalać
Wiktionary
Gichon – jedna z czterech odnóg rzeki wypływającej z biblijnego Edenu. W przeciwieństwie do Tygrysu i Eufratu, nie udało się jednoznacznie stwierdzić, jaką dokładnie rzekę miał na myśli autor Księgi Rodzaju.Na temat położenia Gichonu funkcjonowało wiele teorii. Na przykład w XVII wieku Peter Heyleyn sugerował, że Gichon był zachodnią odnogą Eufratu, a nie – jak powszechnie sądzono – inaczej nazwanym Nilem.
Współcześnie nazwą tą określa się Źródło Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie.
Wikipedia
dawniej:
1. podagra;
2. gościec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. wsad do pieca hutniczego
(1.2) techn. górny otwór pieca hutniczego
Wiktionary
(1.3) Wieża, zwana gichtą, służyła do wyciągania za pomocą ręcznego dźwigu wsadu – czyli darniowej rudy żelaza, węgla drzewnego i topników – na sporą wysokość, aby zasypać nim zbudowany w pobliżu cylindryczny wielki piec.
Wiktionary
(1.1) wsad
(1.3) wieża wyciągowa
Wiktionary
[czytaj: żyKLE] wysokiej jakości technika wykonywania odbitki, używana w fotografii kolekcjonerskiej
SJP.pl
część goleni cielęcej; potrawa z tej części
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. część goleni cielęcia, jagnięcia lub innego zwierzęcia
(1.2) spoż. kulin. potrawa z giczy (1.1)
Wiktionary
potocznie: noga; giczała, giczoła, giczoł
SJP.pl
potocznie: noga; giczała, giczoła, giczoł
SJP.pl
zdrobnienie od: gicz
SJP.pl
potocznie: noga; giczała, giczoła, giczał
SJP.pl
potocznie: noga; giczała, giczoła, giczał
SJP.pl
1. członek XVIII-wiecznego oddziału konnego dostarczającego przewodników wojskom lub służącego jako eskorta;
2. osoba oprowadzająca turystów, przewodnik; guide
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) numer identyfikacyjny biletu w systemie rezerwacji
Wiktionary
[czytaj: żid] nazwisko francuskie, m.in. André Gide (1869-1951), pisarz francuski; Charles Gide (1847-1932), francuski ekonomista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. wysoka kobieta
Wiktionary
(1.1) gidyja
Wiktionary
przymiotnik od: Gidle (wieś w województwie łódzkim)
SJP.pl
Gideon – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Oklahoma, w hrabstwie Cherokee.
Wikipedia
regionalnie: bardzo wysoka i szczupła dziewczyna
SJP.pl
mieszkaniec wsi: Gidle
SJP.pl
mieszkanka wsi: Gidle
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Gidle – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle.
4 września 1939 niemieccy żołnierze Wehrmachtu zamordowali 3 mieszkańców wsi, Wincentego Chojnackiego, Mariana Ociepę i Józefa Turka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
koń półkrwi angloarabskiej, zaprzęgowy
SJP.pl
Gidran – jedna z ras konia domowego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poznań. wysoka kobieta
Wiktionary
(1.1) gidea
Wiktionary
1. nazwa litery G;
2. eufemistycznie: gówno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. eufem. gówno, tandeta, szajs
Wiktionary
(1.1) Ten film to wielkie gie.
Wiktionary
IPA: ɟjɛ, AS: ǵi ̯e
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
od wymowy pierwszej litery słowa gówno
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) eme ż.
źródła.
== gie (język szkocki.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) dać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
od wymowy pierwszej litery słowa gówno
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) eme ż.
źródła.
== gie (język szkocki.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) dać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zakład lub dział zakładu produkcyjnego wykonujący meble gięte; giętarnia, giętownia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|giąć.
Wiktionary
Gięcie – rodzaj technologii obróbki materiałów (najczęściej metalowych) polegający na trwałej zmianie krzywizn przedmiotu obrabianego.
Jeżeli w wyniku tej obróbki otrzymuje się przedmiot zakrzywiony to mówimy o wyginaniu. Jeżeli gięcie powoduje wyprostowanie obrabianego materiału to mówi się o prostowaniu. Odmianą wyginania jest zwijanie. Rodzaje gięcia: sprężyste, plastyczne oraz dotłaczanie.
Wikipedia
IPA: ˈɟɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ǵė̃ńće
Wiktionary
czas. giąć, zagiąć
rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., wyginanie n., giętarka ż., giętkość ż.
przym. giętki, wygięty
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Giecz (u Galla Anonima Gdech, u Kosmasa według tzw. rękopisu budziszyńskiego Gradec; lub według rękopisu sztokholmskiego Gdec) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie średzkim, w gminie Dominowo leżąca nad Moskawą. Jeden z najstarszych i najważniejszych ośrodków grodowych wzniesiony około 865 roku, związany z początkami państwa polskiego, który typuje się na prawdopodobną siedzibę rodową pierwszych Piastów.
Wikipedia
Gieczno – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Zgierz.
Przez Gieczno przebiega droga wojewódzka nr 702 łącząca Zgierz i Kutno.
Gieczno uzyskało lokację miejską przed 1543 rokiem, zdegradowane przed 1575 rokiem.
Wikipedia
nazwisko, np. Jerzy Giedroyc (Giedroyć) (1906-2000), polski wydawca, publicysta, prawnik
SJP.pl
Giedroyć, l. mn. Giedroyciowie, ż. (panna) Giedroyciówna, (pani) Giedroyciowa (oboczności: Giedrojć, Giedroyc) – polskie nazwisko pochodzenia litewskiego. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nazwisko Giedroyć nosiły 84 osoby.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Giedymin, także Gedymin, lit. Gediminas (ur. ok. 1275, zm. w grudniu 1341 pod Wieloną) – wielki książę litewski w latach 1316–1341, założyciel dynastii Giedyminowiczów, dziad Jagiełły.
Wikipedia
rzeczownik
(1.1) lwów. kufel
Wiktionary
gielas dziesięcioplamek, gielas czternastoplamek - gatunki chrząszczy z rodziny biedronek
SJP.pl
[czytaj: gilgud] nazwisko, m.in. sir John Gielgud (właściwie Arthur Gielgud) (1904-2000), angielski aktor i reżyser
SJP.pl
Giełgud, Gielgud:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
Gielniów – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Gielniów oraz rzymskokatolickiej parafii bł. Władysława z Gielniowa.
Miejscowość ma status sołectwa.
Gielniów uzyskał lokację miejską około 1455 roku. Został pozbawiony praw miejskich 13 stycznia 1870 i włączony do gminy Smogorzów w powiecie opoczyńskim, którą przekształcono w gminę Goździków. W latach 1870–1954 w wiejskiej gminie Goździków, 1954–1972 siedziba gromady Gielniów (od 1956 w powiecie przysuskim), a od 1973 nowej gminy Gielniów. W latach 1975–1998 należał administracyjnie do województwa radomskiego. 1 stycznia 2024 odzyskał status miasta.
Wikipedia
mieszkaniec Gielniowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Gielniowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. poufała forma imienia Grzegorz
Wiktionary
Giemlice (niem. Gemlitz) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, od 2 lipca 1976 w gminie Cedry Wielkie na obszarze Żuław Gdańskich.
W latach 1945–1954 Giemlice należały do województwa gdańskiego a w latach 1975–1998 do małego województwa gdańskiego. W latach 1945–1954 i 1973–1976 należały do gminy Suchy Dąb. W latach 1954–1972 należały do gromady Cedry Wielkie.
Wikipedia
1. wyprawiona skóra kozia, używana w galanterii; szewro
2. ssak górski z rodziny pustorożców; kozica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. kozica
(1.2) rzem. wyprawiona skóra kozia
(1.3) środ. klapa, kres
Wiktionary
Giemza (z niem. Gämse), inaczej zamsz lub szewro (franc. chamois [kozica, giemza], chèvre [koza]) – skóra kozia w procesie wyprawiania garbowana chromowo. Bardzo cienka i miękka, stosowana głównie do produkcji galanterii (rękawiczki, obuwie) luksusowej. Dawniej najwyżej ceniono skórę kozic dziś będących w Europie pod ścisłą ochroną.
Giemza mylona jest często z irchą, która jest skórą owczą poddaną procesowi garbowania tłuszczowego.
Wikipedia
(1.1) Polowaliśmy na giemzy w Alpach.
(1.2) Do produkcji tych mokasynów użyto giemzę przywiezioną z Włoch.
(1.3) Nie udało ci się skombinować biletów, no to giemza.
Wiktionary
przym. giemzowy
Wiktionary
(1.2) szewro
Wiktionary
przymiotnik od: giemza
SJP.pl
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Genek, Geniek, Genio, Gienio
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., forma poufała imienia Eugeniusz
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Gienek i jestem księgowym z Opola.
Wiktionary
rzecz. Eugeniusz mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Genowefa, Eugenia (imiona żeńskie); Genia, Gieńka
SJP.pl
Gienia – mały nadajnik używany przez podziemne Radio „Solidarność”, wyprodukowany podobno w Gdańsku.
Wikipedia
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Gienek, Geniek, Genek, Genio
SJP.pl
zdrobnienie od:
1. Eugenia;
2. Genowefa
SJP.pl
zdrobnienie od: Eugeniusz (imię męskie); Genek, Geniek, Genio, Gienio
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Osoby o imieniu Giennadij
Wikipedia
rosyjskie imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. posag
Wiktionary
IPA: ɟɛˈrada, AS: ǵerada
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w gminie Nowogrodziec;
(1.2) geogr. zob. Stary Gierałtów.
(1.3) geogr. zob. Nowy Gierałtów.
Wiktionary
Gierałtów (niem. Gersdorf a. Queis) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Nowogrodziec.
Gierałtów to duża wieś leżąca na północnym skraju Pogórza Izerskiego, nad północnym biegiem Czernej Wielkiej, na wysokości około 220–230 m n.p.m.
Wikipedia
rzecz. gierałtowianin m., gierałtowianka ż.
przym. gierałtowski
Wiktionary
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gierałtowice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gierałtowem, dotyczący Gierałtowa
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzecz. Gierałtów m.
Wiktionary
czasownik
(1.1) neol. slang. długo grać w gry komputerowe
Wiktionary
(1.1) To prawdziwy nolife, cały dzień siedzi przed ekranem i tylko giercuje.
Wiktionary
IPA: ɟɛrˈt͡sɔvat͡ɕ, AS: ǵercovać
Wiktionary
rzecz. giercowanie n.
przym. growy
Wiktionary
(1.1) grać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|giercować.
Wiktionary
czas. giercować ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie:
1. grać w grę elektroniczną;
2. grać na instrumencie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. powiat gierdawski - dawny pruski powiat istniejący w latach 1818-1945 w Prusach Wschodnich;
2. → Gierdawy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Gierdawami, dotyczący Gierdaw
Wiktionary
rzecz. Gierdawy mrz.
Wiktionary
kolonia w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Żeleznodorożnyj (historyczna nazwa miasta w Prusach Wschodnich, obecnie egzonim wariantowy);
Wiktionary
Żeleznodorożnyj, Gierdawy (ros. Железнодорожный; dawn. niem. Gerdauen) – osiedle typu miejskiego w Rosji, w obwodzie królewieckim, w rejonie prawdinskim. W 2006 roku liczyło ok. 2,9 tys. mieszkańców.
Wikipedia
przym. gierdawski
Wiktionary
potocznie: intrygi, podstęp
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. zdrobnienie od: gra;
2. chwyt aktorski przejaskrawiający, banalizujący, wulgaryzujący grę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od gra
Wiktionary
rzecz. przygrywka ż., grajek mos., gracz mos., gra ż.
czas. grać
przym. growy, grywalny
Wiktionary
potocznie: intrygi, podstęp
SJP.pl
Gierki (biał. Геркі; ros. Герки) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Ludwinów.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. hist. sposób uprawiania polityki właściwy Edwardowi Gierkowi
Wiktionary
(1.1) To Donald Tusk ponownie odkrył możliwość wykorzystania gierkizmu dla krótkotrwałego sukcesu politycznego.
Wiktionary
rzecz. gierkowszczyzna ż.
przym. gierkowski
Wiktionary
potocznie: fascynacja Edwardem Gierkiem, pierwszym sekretarzem PZPR
SJP.pl
potocznie o drodze Warszawa-Katowice
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zbudowana w latach siedemdziesiątych XX wieku droga szybkiego ruchu łącząca Warszawę z Katowicami;
Wiktionary
Gierkówka – potoczna nazwa drogi szybkiego ruchu łączącej Warszawę z Katowicami, zbudowanej w latach 1972–1976, pochodząca od osoby Edwarda Gierka, I sekretarza KC PZPR, który był inicjatorem jej budowy.
Wikipedia
(1.1) Wczoraj wróciłem z Katowic dopiero o siódmej, bo na gierkówce były straszne korki.
Wiktionary
IPA: ɟɛrˈkufka, AS: ǵerkufka
Wiktionary
dotyczący Edwarda Gierka i czasów jego rządów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z okresem sprawowania władzy przez Edwarda Gierka
Wiktionary
(1.1) Dla zakładu lata gierkowskie były okresem największej prosperity.
Wiktionary
rzecz. gierkizm mrz., gierkowszczyzna ż.
Wiktionary
1. okres władzy Edwarda Gierka (1971-1980);
2. styl sprawowania władzy przypominający tamtą epokę
SJP.pl
przestarzałe: masyw górski w Tatrach Wysokich; Garłuch; Gerlach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;
Wiktionary
Gerlach (główny egzonim) lub Gierlach (egzonim wariantowy), dawniej też Garłuch (słow. Gerlachovský štít, Gerlachovka, niem. Gerlsdorfer Spitze, Gerlach, węg. Gerlachfalvi-csúcs), 2655 m n.p.m. – najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat i jednocześnie Słowacji, położony w bocznej grani Tatr Wysokich. Szczyt ten należy do Korony Europy, Wybitnej Korony Tatr oraz Wielkiej Korony Tatr.
Wikipedia
(1.1) Zaraz na początku maja wspięli się na Gierlach.
Wiktionary
przym. gierlachowski
Wiktionary
(1.1) Gerlach, daw. Garłuch
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący Gierlachu, związany z Gierlachem
Wiktionary
rzecz. Gierlach m.
Wiktionary
(1.1) gerlachowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w średniowieczu: młodzieniec, który towarzyszył rycerzowi na wojnie, by pomagać mu w ekwipażu, a także by zasłużyć sobie na zaszczyt pasowania na rycerza; sługa
SJP.pl
Giermek (od węg. gyermek – dziecko) – pomocnik średniowiecznego rycerza, młodzieniec towarzyszący rycerzowi i szkolący się w służbie wojskowej. Jego służba była traktowana jako przygotowanie do stanu rycerskiego.
Wikipedia
[czytaj: gieROJ] ironicznie: osoba pozornie lub niepotrzebnie odważna
SJP.pl
potocznie: bohaterka; heroina
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko polskie, m.in. Jędrzej Giertych (1903-92), działacz polityczny, publicysta
SJP.pl
Rodzina polskich polityków:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Gierzwałd (niem. Geierswalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Grunwald.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
W latach 1954–1971 wieś była siedzibą gromady Gierzwałd.
Wieś jest siedzibą gminy Grunwald.
We wsi znajduje się Szkoła Podstawowa im. Mikołaja Kopernika oraz Gminny Ośrodek Kultury. Jest tu także ochotnicza straż pożarna.
Wikipedia
przymiotnik od: Gierzwałd; gierzwałdzki
SJP.pl
przymiotnik od: Gierzwałd; gierzwałdowski
SJP.pl
W Polsce
Wikipedia
środowiskowo: gram narkotyku
SJP.pl
urządzenie ręczne lub mechaniczne służące do wyginania stali zbrojeniowej, używane w budownictwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. urządzenie, często ręczne, służące do wyginania prętów lub metalowych pasków
Wiktionary
IPA: ɟɛ̃nˈtarka, AS: ǵẽntarka
Wiktionary
rzecz. odgiętka ż., gięcie n., giętarz m., gięciarz m., zgięcie n., zginanie n., zagięcie n., zaginanie n., wygięcie n., wyginanie n., giętkość ż.
czas. giąć ndk., zgiąć dk.
Wiktionary
zakład lub dział zakładu produkcyjnego wykonujący meble gięte; gięciarnia, giętownia
SJP.pl
robotnik obsługujący giętarkę (maszynę do nadawania krzywizny elementom metalowym)
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: giętko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dający się łatwo wyginać, elastyczny, sprężysty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) coś dające się łatwo wyginać
(1.2) przen. ktoś łatwo poddający się zewnętrznym wpływom, umiejący się przystosować w zależności od okoliczności
(1.3) przen. ktoś sprawnie działający, myślący
Wiktionary
IPA: ˈɟɛ̃ntʲci, AS: ǵẽntʹḱi
Wiktionary
rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., giętkość ż., gięcie n.
czas. giąć, ugiąć, uginać, pogiąć, powyginać, zgiąć, zginać, wygiąć, wyginać
przysł. giętko
Wiktionary
(1.1) elastyczny
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób giętki, dający się uginać
Wiktionary
IPA: ˈɟɛ̃ntkɔ, AS: ǵẽntko
Wiktionary
przym. giętki
rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., giętkość
Wiktionary
(1.1) elastycznie, sprężyście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co daje się giąć, zginać
(1.2) przen. zdolność łatwego dostosowywania się do warunków, szybkie uleganie wpływom zewnętrznym
(1.3) przen. zdolność sprawnego myślenia, mówienia i działania
Wiktionary
rzecz. odgiętka ż., wygięcie n., gięcie n., giętarka ż.
czas. giąć ndk.
przym. giętki
przysł. giętko
Wiktionary
gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pierzastowąsowatych
SJP.pl
Giętkoząb (Brachysynodontis batensoda) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pierzastowąsowatych (Mochokidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Brachysynodontis.
Wikipedia
zakład lub dział zakładu produkcyjnego wykonujący meble gięte; gięciarnia, giętarnia
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Gietrzwałd (dawniej niem. Dietrichswalde) – wieś w Polsce położona na Warmii w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, siedziba gminy Gietrzwałd, przy drodze krajowej nr 16 Olsztyn – Ostróda, 20 km na południowy zachód od Olsztyna.
Wikipedia
przymiotnik od: Gietrzwałd; gietrzwałdzki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gietrzwałdem, dotyczący Gietrzwałdu
Wiktionary
rzecz. Gietrzwałd m., gietrzwałdzianin m., gietrzwałdzianka ż.
przym. gietrzwałdzki
Wiktionary
(1.1) gietrzwałdzki
Wiktionary
mieszkaniec wsi: Gietrzwałd
SJP.pl
mieszkanka wsi: Gietrzwałd
SJP.pl
przymiotnik od: Gietrzwałd; gietrzwałdowski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gietrzwałdem, dotyczący Gietrzwałdu
Wiktionary
(1.1) Zygmunt wyobraził sobie grupkę klęczących. Pobrzękiwali szabelkami, modląc się do plastikowyastikowej konewki w kształcie Matki Boskiej Gietrzwałdzkiej.
Wiktionary
rzecz. Gietrzwałd m., gietrzwałdzianin m., gietrzwałdzianka ż.
przym. gietrzwałdowski
Wiktionary
(1.1) gietrzwałdowski
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: giętki
SJP.pl
1. nadawać czemuś załamany kształt
2. schylać, pochylać ku dołowi
SJP.pl
Giewartów – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, w gminie Ostrowite.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Giewartów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Giewontem, dotyczący Giewontu
Wiktionary
rzecz. Giewont mrz., giewont mrz.
przym. giewontowy
Wiktionary
1. masyw górski w Tatrach Zachodnich obejmujący Mały Giewont (1728 m n.p.m.), Długi Giewont (1867 m n.p.m.) i Giewont Wielki (1895 m n.p.m.);
2. gł. wierzchołek masywu o tej samej nazwie, zw. Wielkim;
3. marka papierosów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;
Wiktionary
Giewont – masyw górski w Tatrach Zachodnich o wysokości 1895 m n.p.m. i długości 2,7 km. Jego główny wierzchołek, Wielki Giewont, jest zazwyczaj uznawany za najwyższy szczyt Tatr Zachodnich położony w całości na terenie Polski; choć wyższa jest Twarda Kopa w Czerwonych Wierchach, pomija się ją ze względu na niewielką wybitność.
Wikipedia
(1.1) Szła po ruchomej i sypkiej granicy między dobrem i złem, jakby po grani wapiennej Giewontu.
(1.1) Dzisiaj na Giewoncie piorun poraził grupę turystów.
Wiktionary
IPA: ˈɟɛvɔ̃nt, AS: ǵevõnt
Wiktionary
rzecz. giewont mrz.
przym. giewoncki, giewontowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Giewontem, dotyczący Giewontu
Wiktionary
rzecz. Giewont mrz., giewont mrz.
przym. giewoncki
Wiktionary
Wikipedia
owad, którego larwy rozwijają się w organizmie niektórych zwierząt parzystokopytnych (głównie bydła)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. owad podobny do muchy, pasożyt, kąsa głównie bydło i konie;
Wiktionary
Francja:
Szwajcaria:
Inne:
Wikipedia
IPA: ɟɛs, AS: ǵes
Wiktionary
czas. gzić się
Wiktionary
(1.1) bąk, ślepak
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej, zdrobnienie od: giezło
SJP.pl
luźna koszula kobieca z cienkiego płótna, noszona w okresie średniowiecza i renesansu; gzło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. koszula, także. długie ubranie płócienne, obszerna szata lniana (także. zasłona), kitel, całun, alba
Wiktionary
(1.1) Penelopa narodów, co utkała to pruła, zalotników zachłanność dopełniła jej los. Za czym pracę podjęła Dejanira nieczuła, szyjąc giezła śmiertelne rzeszom Herkulesów na stos.
Wiktionary
IPA: ˈɟɛzwɔ, AS: ǵezu̯o
Wiktionary
(1.1) gzło
Wiktionary
skrót od: giełdowy
SJP.pl
instytucja publiczna, w której kupcy i pośrednicy (maklerzy) kupują lub sprzedają papiery wartościowe i niektóre towary masowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. finans. instytucja publiczna, w której kupcy i pośrednicy (maklerzy) kupują lub sprzedają papiery wartościowe i niektóre towary masowe;
(1.2) ekon. hand. stałe lub okresowe miejsce zorganizowanej detalicznej lub hurtowej sprzedaży towarów określonego rodzaju
(1.3) stpol. grupa ludzi, biesiadująca za wspólne pieniądze
(1.4) stpol. miejsce, w którym spotykali się kupcy
(1.5) stpol. pejor. karczma, miejsce o złej sławie
(1.6) stpol. zbieranina, zgraja
Wiktionary
Giełda – miejsce, gdzie w ustalonym czasie dokonywane są transakcje kupna/sprzedaży określonych instrumentów. Transakcje na giełdach zawierane są zgodnie z obowiązującym regulaminem, między członkami giełdy pośredniczącymi w zawieraniu transakcji.
Wikipedia
(1.1) Adam długo korzystał z hossy na giełdzie, ale Stefan nie potrafił na tym korzystać.
(1.1) Grając na giełdzie, straciłem cały swój majątek.
(1.2) Używane części do peceta znajdziesz tanio na giełdzie komputerowej.
(1.4) Panowie kupcy, jak się z sobą o pewnej godzinie przed giełdą, albo w saméy giełdzie, o cenie namówią, tak cenę trzymaią. sic.
(1.5) Teraz dwory pańskie są wszeteczeństwa i wszelakiey niepobożności sromotnemi giełdami. sic.
Wiktionary
IPA: ˈɟɛwda, AS: ǵeu̯da
Wiktionary
rzecz. giełdowicz m., giełdziarz m., giełdowiec m., giełdziara ż., gildia ż.
przym. giełdowy, giełdziarski; stpol. giełdziany
przysł. giełdowo
Wiktionary
(1.6) hałastra, gawiedź, tłok
Wiktionary
mania na punkcie giełdy, nałogowe granie na giełdzie
SJP.pl
osoba handlująca na giełdzie, np. samochodowej, kwiatowej; giełdziarz
SJP.pl
potocznie: gracz giełdowy; giełdziarz
SJP.pl
przymiotnik od: giełda
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od: giełda
Wiktionary
IPA: ɟɛwˈdɔvɨ, AS: ǵeu̯dovy
Wiktionary
rzecz. giełda ż., giełdziara ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Warszawa. sprzedawczyni na targowisku
Wiktionary
rzecz. giełda ż., giełdowicz m., giełdziarz m., giełdowiec m.
przym. giełdowy, giełdziarski, stpol. giełdziany
Wiktionary
przymiotnik od: giełdziarz
SJP.pl
potocznie: gracz, spekulant giełdowy
SJP.pl
Antoni Giełgud (1792-1831), generał polski, uczestnik powstania listopadowego
SJP.pl
Giełgud, Gielgud:
Wikipedia
zaburzenie mowy polegające na nieświadomym zakłóceniu percepcji, artykułowania i formułowania wypowiedzi
SJP.pl
Giełkot, tudzież mowa bezładna (inne określenia fachowe: trzepotanie mowy, paplanie, bataryzm, polten, bredouillement, cluttering, tumultus (łac.), sermonis, paraphrasia [parafrazja], praeceps) – zaburzenie płynności mowy objawiające się zmiennym tempem i zbyt długimi przerwami w trakcie mówienia, często również innymi zaburzeniami mowy, błędami fonetycznymi oraz deficytami uwagi. Giełkot jest często mylony z jąkaniem.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. potocznie: obrazek lub krótka, zapętlona animacja;
2. plik graficzny w formacie GIF
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) adm. farm. Główny Inspektorat Farmaceutyczny;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) inform. nazwa jednego ze standardów zapisu obrazów i animacji bitmapowych;
(2.2) inform. obraz lub krótki film zapisany w standardzie GIF (2.1)
Wiktionary
GIF (ang. Graphics Interchange Format) – format pliku graficznego z kompresją bezstratną (opis niżej), stworzony w 1987 roku przez firmę CompuServe. Pliki tego typu są powszechnie używane na stronach WWW, gdyż pozwalają na tworzenie prostych animacji ze zdefiniowanym kolorem tła jako przezroczystym i określonym opóźnieniem przy odtwarzaniu poszczególnych klatek animacji.
Wikipedia
(2.2) gif
Wiktionary
dawniej: część rękojeści broni białej osłaniająca rękę; garda, jelec
SJP.pl
1. wiosłowa łódź okrętowa o ściętej rufie
2. jednokonny powozik dwukołowy, używany dawniej w Anglii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. mors. wąska, szybka łódź wiosłowa o ściętej rufie
(1.2) hist. jednokonny powozik dwukołowy
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ɟik, AS: ǵik
Wiktionary
(1.1) bąk
Wiktionary
gigue; jig;
1. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii;
2. część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do tego tańca
3. dawny instrument muzyczny smyczkowy
SJP.pl
Giga (G) – przedrostek jednostki miary oznaczający mnożnik 1 000 000 000 = 109(miliard).
Wikipedia
w informatyce: jednostka pojemności pamięci równa 1024 megabajtom (skrót: GB)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. jednostka ilości informacji: zapisywanej, przetwarzanej lub przesyłanej; również jednostka pojemności pamięci operacyjnej komputera i nośników danych;
Wiktionary
Gigabajt (skrót GB) lub gibibajt (skrót GiB) – jednostki używane w informatyce oznaczające odpowiednio miliard (1 000 000 000 = 109) bajtów i 230, czyli 1 073 741 824 = 10243 bajtów.
Stosowana m.in. do określania pojemności dużych pamięci masowych. Współczesne dyski twarde posiadają pojemność liczoną w setkach, a nawet tysiącach gigabajtów.
Wikipedia
(1.1) 1 gigabajt to 1024 megabajty.
(1.1) Ta karta pamięci ma 8 gigabajtów.
Wiktionary
rzecz. bajt mrz.
przym. gigabajtowy
Wiktionary
(1.1) skr. GB
Wiktionary
jednostka informacji równa 1 073 741 824 bitom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. jednostka ilości informacji, 230 bitów
Wiktionary
Gigabit – jednostka informacji, w skrócie Gb lub Gbit.
1 Gbit = 109 = 1 000 000 000 bitów.
Przykładowe przeliczenia na inne jednostki:
Zwykle jednak:
Wikipedia
(1.1) 1 gigabit to 1024 megabity.
Wiktionary
(1.1) Gb
Wiktionary
Gigabyte Technology Co., Ltd. – tajwańskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją sprzętu komputerowego.
Przedsiębiorstwo powstało w 1986, jego obecnym prezesem jest Pei-Chen Yeh. Gigabyte jest producentem sprzętu komputerowego znanym głównie z produkcji płyt głównych oraz kart graficznych bazujących na GPU firm Nvidia i AMD. Gigabyte produkuje ponadto urządzenia peryferyjne do komputerów osobistych, notebooków i serwerów oraz urządzenia sieciowe.
Wikipedia
jednostka pracy i energii równa miliardowi dżuli
SJP.pl
Dżul (J) (ang. Joule) – jednostka pracy i energii – w tym ciepła – w układzie SI. Jeden dżul to praca wykonana przez siłę o wartości 1 N przy przesunięciu punktu przyłożenia siły o 1 m w kierunku równoległym do kierunku działania siły
Wikipedia
jednostka pracy i energii równa miliardowi elektronowoltów (skrót: GeV)
SJP.pl
Elektronowolt (eV) – jednostka energii stosowana w fizyce.
Jeden elektronowolt to energia, jaką uzyskuje bądź traci elektron, który przemieścił się w próżni w polu elektrycznym o różnicy potencjałów równej 1 woltowi. Jego wartość wyrażona w dżulach to 1 wolt pomnożony przez elektryczny ładunek elementarny e:
Wikipedia
jednostka mocy obliczeniowej komputerów równa miliardowi flopów; gigaflops
SJP.pl
jednostka mocy obliczeniowej komputerów równa miliardowi flopsów; gigaflop
SJP.pl
jednostka częstotliwości równa miliardowi herców (skrót: GHz)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miar. jednostka częstotliwości równa miliardowi herców
Wiktionary
Herc (Hz) (niem. Hertz) – jednostka miary częstotliwości w układzie SI (jednostka pochodna układu SI) i w wielu innych, np. CGS, MKS i MKSA. Definiuje się ją jako liczbę cykli na sekundę:
Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Heinricha Hertza, zajmującego się m.in. badaniem fal elektromagnetycznych.
Wikipedia
(1.1) oznaczenie GHz; rzad. gigacykl
Wiktionary
pozaukładowa jednostka ciepła równa miliardowi kalorii (skrót: Gcal)
SJP.pl
jednostka długości równa 1 000 000 000 metrów (symbol: Gm)
SJP.pl
Gigametr (symbol: Gm) – wielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden gigametr to 1 000 000 000 m. Jednostka może być zapisana w notacji naukowej jako 1 E+9 m (notacja wykładnicza) lub 1×109 m (notacja inżynieryjna), co równa się 1 000 000 000 × 1 m.
Wikipedia
gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych; koliber wielki
SJP.pl
Gigancik, koliber wielki (Patagona gigas) – gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), będący największym przedstawicielem całej rodziny, wielkością zbliżony do szpaka. Jest jedynym przedstawicielem monotypowej podrodziny gigancików (Patagoninae) i rodzaju Patagona. Występuje wzdłuż łańcuchów górskich Andów – od południowo-zachodniej Kolumbii do południowego Chile.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z gigantem, gigantami, dotyczący giganta; taki jak gigant
Wiktionary
rzecz. gigant mos. / mrz.
przym. gigantyczny
Wiktionary
1. w mitologii greckiej: olbrzym, wielkolud;
2. człowiek o olbrzymim wzroście i wielkiej sile; także o kimś obdarzonym niezwykłymi zdolnościami w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mitgr. każdy z olbrzymów o wężowych splotach zamiast nóg, synów Uranosa i Gai;
(1.2) zob. olbrzym.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) przen. coś (także organizacja) dużego i silnego
(2.2) slang. młodzieńcza ucieczka – z domu, z zakładu opiekuńczego lub poprawczaka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bogowie olimpijscy wygrali walkę z gigantami.
(1.1) Wielu gigantów zginęło przygniecionych rzuconymi na nich głazami, które utworzyły wyspy.
(1.2) Wszyscy mieszkańcy wioski bali się górskich gigantów.
(2.1) Drobni sklepikarze przegrywają z handlowymi gigantami.
Wiktionary
IPA: ˈɟiɡãnt, AS: ǵigãnt
Wiktionary
rzecz. gigantka ż., gigantyzm mrz., gigantyczność ż.
przym. gigantyczny, gigancki
Wiktionary
(1.2) olbrzym, kolos
(2.2) ucieczka, zrywka, dzida
Wiktionary
potocznie:
1. kobieta cierpiąca na gigantyzm;
2. kobieta o olbrzymim wzroście i wielkiej sile; tytanka;
3. kobieta obdarzona niezwykłymi zdolnościami w jakiejś dziedzinie; tytanka
SJP.pl
megafon wielkiej mocy, zwykle złożony z wielu głośników, wykorzystywany do nagłaśniania dużych, otwartych przestrzeni
SJP.pl
Gigantofon (z gr. gigant + fōnē = ogromny + głos) – rodzaj megafonu szczególnie wielkiej mocy, na ogół liczonej w tysiącach watów. Budowany jako zestaw wielu głośników, często w postaci „ściany” głośników, wykorzystywany m.in. podczas koncertów odbywanych na otwartej przestrzeni (stadiony sportowe itp.)
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. walka gigantów z bogami olimpijskimi;
Wiktionary
Gigantomachia (gr. Γιγαντομαχία Gigantomachía) – w mitologii greckiej walka bogów olimpijskich z gigantami.
Giganci zrodzili się wraz z Eryniami i meliadami z rozlanej krwi Uranosa, którego ranił sierpem (bądź nożem) Kronos. Były to istoty o ludzkiej postaci z wyjątkiem nóg zakończonych wężowymi ogonami. Giganci mając wsparcie swojej matki Gai postanowili zdobyć Olimp, a tym samym władzę nad światem, dzierżoną do tej pory przez bogów olimpijskich. Aby mieć dogodną pozycję do walki, Giganci zajęli pozycje na Pallene, jednym z półwyspów Chalkidiki, oddzielonym od góry Olimp wodami zatoki. Ich przywódcą był Porfyrion, jednak najdzielniejszym wojownikiem Alkyoneus, który odzyskiwał siły przy każdym kontakcie z rodzinną ziemią. Bogów olimpijskich znacznie wzmocniły: Hekate – bogini magii i Mojry, które jako boginie przeznaczenia decydowały o losie, na który żaden bóg ani inna istota nie miały wpływu. Matka Gigantów – Ziemia uodporniła jednak swoich synów na ciosy zadawane przez bogów. Wtedy Atena wiedząc, że nie dotyczy to też śmiertelników, sprowadziła Heraklesa. Zeus wtedy rozkazał Heliosowi, Eos i Selene, by słońce i księżyc nie świeciły, a sam pod osłoną ciemności wyrwał magiczne ziele, które dzięki Gai miało dać Gigantom nieśmiertelność. Wtedy to ogromny Alkyoneus, który ciskał wielkie głazy i odłamy skalne na pozycje Olimpijczyków, został porwany przez Heraklesa do obcego kraju i tam zabity. Walka była bardzo zacięta, ostatecznie jednak:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|amazonomachia|centauromachia|tyfonomachia|tytanomachia.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gigantomachy
* słowacki: (1.1) gigantomachia ż.
źródła.
== gigantomachia (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. gigantomachia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌɟiɡãntɔ̃ˈmaxʲja, AS: ǵigãntõmaχʹi ̯a
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|amazonomachia|centauromachia|tyfonomachia|tytanomachia.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gigantomachy
* słowacki: (1.1) gigantomachia ż.
źródła.
== gigantomachia (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitgr. gigantomachia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. osoba skłonna do tworzenia rzeczy gigantycznych, niepotrzebnie wielkich;
2. osoba skłonna do podejmowania przedsięwzięć na wielką skalę
SJP.pl
1. skłonność do tworzenia rzeczy gigantycznych, niepotrzebnie wielkich;
2. skłonność do podejmowania przedsięwzięć na wielką skalę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mania budowania rzeczy gigantycznych, ponad potrzeby
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gigantomański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gigantomania
* białoruski: (1.1) гігантаманія ż.
* niderlandzki: (1.1) gigantomanie ż.
* niemiecki: (1.1) Gigantomanie ż.
* rosyjski: (1.1) гигантомания ż.
* słowacki: (1.1) gigantománia ż.
* turecki: (1.1) gigantomani
* ukraiński: (1.1) гігантоманія ż.
źródła.
== gigantomania (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Flame, not lame-gigantomania.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gigantomania
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. gigantomański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. gigantomański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gigantomania
* białoruski: (1.1) гігантаманія ż.
* niderlandzki: (1.1) gigantomanie ż.
* niemiecki: (1.1) Gigantomanie ż.
* rosyjski: (1.1) гигантомания ż.
* słowacki: (1.1) gigantománia ż.
* turecki: (1.1) gigantomani
* ukraiński: (1.1) гігантоманія ż.
źródła.
== gigantomania (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Flame, not lame-gigantomania.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gigantomania
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. kobieta skłonna do tworzenia rzeczy gigantycznych, niepotrzebnie wielkich;
2. kobieta skłonna do podejmowania przedsięwzięć na wielką skalę
SJP.pl
przymiotnik od: gigantomania
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakteryzujący się gigantomanią
Wiktionary
rzecz. gigantomania ż.
Wiktionary
małpa kopalna żyjąca we wczesnym plejstocenie
SJP.pl
Gigantopitek (Gigantopithecus) – wymarły rodzaj ssaków naczelnych z rodziny człowiekowatych (Hominidae), który żył milion do trzystu tysięcy lat temu, na obszarze dzisiejszych Chin, Indii i Wietnamu obok innych gatunków hominidów. Zachowane skamieniałości sugerują, że Gigantopithecus blacki był największą małpą człekokształtną, jaka kiedykolwiek żyła, osiągającą do 3 m wysokości i 540 kg masy ciała.
Wikipedia
kopalny stawonóg, rak olbrzymi
SJP.pl
potężny, mięsożerny dinozaur o długiej szyi i długim ogonie, żyjący na terenach Ameryki Południowej we wczesnej kredzie
SJP.pl
Gigantozaur (Gigantosaurus) – rodzaj znanego z nielicznych skamieniałości zauropoda o niepewnej pozycji filogenetycznej, żyjącego w późnej jurze (kimeryd) na terenach dzisiejszej Anglii; jego gatunek typowy, G. megalonyx (znany z kręgu krzyżowego, kości promieniowej, kości strzałkowej i kości piszczelowej odkrytych w osadach formacji Kimmeridge Clay w hrabstwie Cambridgeshire), jest obecnie uznawany za nomen dubium. Opisano też trzy afrykańskie gatunki zaliczone pierwotnie do tego rodzaju; obecnie jednak zaliczane są one do odrębnych rodzajów (janenszja, malawizaur, tornieria).
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób gigantyczny; przeogromnie
Wiktionary
IPA: ˌɟiɡãnˈtɨt͡ʃʲɲɛ, AS: ǵigãntyčʹńe
Wiktionary
zob. gigantyczny.
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: gigantyczny
SJP.pl
niespotykanie wielki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ogromny, bardzo duży
Wiktionary
(1.1) Sięgnęła do torebki i wyjęła pocztówkę z widokiem budynków Marina City przypominających gigantyczne kaczany kukurydzy.
(1.1) Modernizacji ronda Zesłańców Syberyjskich warszawscy kierowcy czekają jak kania dżdżu – codziennie tworzą się tam gigantyczne korki.
(1.1) Na Alasce rybacy wyłowili gigantycznego okonia.
Wiktionary
IPA: ˌɟiɡãnˈtɨt͡ʃnɨ, AS: ǵigãntyčny
Wiktionary
rzecz. gigant m., gigantyzm m.
przysł. gigantycznie
przym. gigancki
Wiktionary
(1.1) wielki, monstrualny, olbrzymi, kolosalny
Wiktionary
nadmierny rozmiar ciała, przekraczający normę charakterystyczną dla danej populacji, spowodowany nadmiarem hormonu wzrostu bądź niedoborem estrogenów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gigantyczne rozmiary czegoś
(1.2) ogromne rozmiary ciała osiągnięte w toku ewolucji przez przedstawiciela danego gatunku
(1.3) ogromny wzrost człowieka spowodowany nadmiernym wydzielaniem hormonu wzrostu
Wiktionary
Gigantyzm – ogromne rozmiary ciała na skutek nadmiernego wzrostu całego kośćca i masy tkanek, mocno przekraczającego normy dla danej rasy.
U ludzi gigantyzm jest chorobą objawiającą się nadmiernym wzrostem ciała (powyżej 97 centyla dla danej populacji). Wyróżnia się dwie zasadnicze odmiany gigantyzmu: gigantyzm przysadkowy i gigantyzm eunuchoidalny. Nadmierny wzrost może być też objawem innych chorób, jak: zespół Marfana, zespół Beckwitha i Wiedemanna, zespół Sotosa.
Wikipedia
rzecz. gigant mos./mrz.
Wiktionary
astronomiczna jednostka długości równa miliardowi parseków
SJP.pl
Parsek – jednostka odległości używana w astronomii. Jest to odległość, dla której kąt paralaksy (równy połowie kąta całkowitej rocznej zmiany) położenia Ziemi widzianej prostopadle do płaszczyzny orbity wynosi 1 sekundę łuku. Parsek można równoważnie opisać jako odległość, z jakiej połowa wielkiej osi orbity ziemskiej (czyli 1 au) jest widoczna jako łuk (na firmamencie obserwującego) o długości 1 sekundy kątowej.
Wikipedia
jednostka ciśnienia równa miliardowi paskali
SJP.pl
budynek, w którym znajduje się wiele sal kinowych; multikino, multipleks, gigaplex
SJP.pl
budynek, w którym znajduje się wiele sal kinowych; multikino, multipleks, gigapleks
SJP.pl
glon z typu krasnorostów
SJP.pl
jednostka masy równa miliardowi ton (skrót: Gt)
SJP.pl
Równoważnik trotylowy – masa trotylu, przy wybuchu której wydzieli się taka sama ilość energii, jak przy wybuchu danego ładunku. Jest podstawowym parametrem broni jądrowej, stosowany jednak także do określania siły innych zdarzeń, na przykład uderzeń meteorytów. Często nazywany jest mocą wybuchu.
Wikipedia
jednostka mocy równa 1 000 000 000 watów
SJP.pl
Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) elektr. ilość energii elektrycznej równa pracy wykonywanej przez prąd o mocy 1 gigawata w ciągu jednej godziny; milion kilowatogodzin
Wiktionary
(1.1) Ta nowa farma wiatrowa dostarcza 200 gigawatogodzin prądu na rok.
Wiktionary
IPA: ˌɟiɡavatɔɡɔˈd͡ʑĩna, AS: ǵigavatogoʒ́ĩna
Wiktionary
(1.1) skrót GWh
Wiktionary
delikatnie dotykać, pocierać opuszkami palców lub jakimiś przedmiotami, np. piórem, wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, powodując śmiech u tego kogoś; gilgotać, łaskotać, gilgać; smyrać
SJP.pl
czasownik
(1.1) poznań. łaskotać
Wiktionary
rzecz. giglanie n., niegiglanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|giglać.
Wiktionary
IPA: ɟiɡˈlãɲɛ, AS: ǵiglãńe
Wiktionary
czas. giglać
Wiktionary
[czytaj: dżili] nazwisko, np. Beniamino Gigli (1890-1957), tenor włoski
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: ŻIgolo lub DŻIgolo] płatny partner do tańca w nocnych lokalach rozrywkowych; żigolo; fordanser
SJP.pl
[czytaj: żi:g] giga; jig;
1. taniec ludowy pochodzenia angielskiego, żywy, skoczny, popularny do dziś w Irlandii;
2. część klasycznej suity o melodyce zbliżonej do tego tańca
3. dawny instrument muzyczny smyczkowy
SJP.pl
Jig (czytaj dżig) (w językach francuskim i włoskim można spotkać się z formami gigue lub giga) – rodzaj pieśni i tańca ludowego z okresu baroku. Wywodzi się z terenów Szkocji, Irlandii i Anglii. W okresie późniejszym często występował w formie stylizowanej, stając się końcową częścią suity klawesynowej.
Wikipedia
[czytaj: hihON] miasto w Hiszpanii
SJP.pl
Gijón (hiszp. Gijón [xiˈxon]; astur. Xixón [ʃiˈʃon]) – miasto w północnej Hiszpanii, największe we wspólnocie autonomicznej Asturia.
Wikipedia
poziome ruchome drzewce służące do mocowania dolnego liku żagla; bom
SJP.pl
Wikipedia
1. ptak z rodziny łuszczaków, trochę większy od wróbla, o barwnym upierzeniu, w Polsce gniazdowy, zimujący jako gość z północy;
2. potocznie: wydzielina spływająca z nosa; smark
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Pyrrhula|ref=tak., barwny ptak wielkości wróbla, z rodziny łuszczakowatych;
(1.2) ornit. jedna z ras gołębia o czerwonym upierzeniu, pochodząca z Albanii;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(2.1) pot. śluzowy wyciek z nosa
Wiktionary
Ptaki:
Wikipedia
(1.1) Tam to, niżej, obok ścieżki wysadzonej agrestowymi i porzeczkowymi krzewy, których tylko najwyższe czubki wyglądały ku słońcu, tuliły się pomiędzy sobą i gile, i szczygły, mocno cienkimi łapkami obejmując zimne pręty.
(2.1) A nasz Janek w złym sosie, bo ma gila na nosie.
Wiktionary
IPA: ɟil, AS: ǵil
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. giluszek mzw.
przym. gilowy
Wiktionary
(2.1) glut, smark
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. pogilać)
(1.1) pot. delikatnie pieścić i łaskotać
czasownik zwrotny gilać się
(2.1) pot. delikatnie pieścić i łaskotać samego siebie
(2.2) pot. delikatnie pieścić i łaskotać siebie wzajemnie
Wiktionary
rzecz. gilgotka ż., gilanie n., gilgotanie n., pogilanie n., pogilgotanie n.
czas. gilgotać ndk., pogilać dk., pogilgotać dk.
wykrz. gili gili
Wiktionary
(1.1) gilgotać, łaskotać
Wiktionary
gilak pustynny, gilak ciemnogłowy, gilak blady - gatunki małych ptaków z rodziny łuszczakowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gilać.
Wiktionary
Gilianie – irańska ludność zamieszkująca północny Iran, głównie ostan Gilan, nad Morzem Kaspijskim. Mówią językiem gilańskim, blisko spokrewnionym z językiem mazanderańskim, który, dzięki oddzieleniu od reszty Iranu górami Elburs, nie był w ciągu swej historii poddany takiemu wpływowi języka arabskiego, jak język perski – przez to lepiej zachował prairańskie słownictwo. Społeczność Gilanów liczy ponad 2 mln osób, zdecydowana większość z nich to muzułmanie.
Wikipedia
czas. gilać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
jednostka napięcia magnetycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Gilbert – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słów gisel – przysięga i beracht – jasny. Imię zostało wprowadzone do języka angielskiego przez Normanów, a potem spopularyzowane dzięki XII-wiecznemu św. Gilbertowi.
Wikipedia
(1.1) Chłopak mojej siostry ma na imię Gilbert.
Wiktionary
IPA: ˈɟilbɛrt, AS: ǵilbert
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Gilbert
* rosyjski: (1.1) Гильберт m.
* węgierski: (1.1) Gilbert
* włoski: (1.1) Gilberto m.
źródła.
== Gilbert (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Gilbert.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Gilberto, właśc. Gilberto da Silva Melo (ur. 25 kwietnia 1976 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Brazylii, obecnie zawodnik brazylijskiej Vitórii Salvador.
Wikipedia
Gilbert z małżonką; Gilbertowie
SJP.pl
Gilbert z małżonką; Gilbertostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Gilberta lub z nim związany
SJP.pl
Geograficzne nazwy biblijne:
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
w średniowiecznej Europie: stowarzyszenie o charakterze religijnym, społecznym lub politycznym; gildia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
(1.2) imię|polski|ż., zdrobnienie od Hermenegilda
Wiktionary
Wikipedia
rzecz.
:: fm. Gildo m.
Wiktionary
1. w średniowiecznej Europie: stowarzyszenie o charakterze religijnym, społecznym lub politycznym; gilda;
2. środowiskowo: grupa osób grających w określoną wieloosobową grę komputerową przez Internet;
3. dawniej: organizacja kupiecka w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. w średniowiecznej Europie stowarzyszenie o charakterze obronnym, religijnym lub towarzyskim, w szczególności łączące interesy kupców i innych grup zawodowych;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈɟildʲja, AS: ǵildʹi ̯a
Wiktionary
przym. gildyjny
rzecz. giełda ż.
Wiktionary
(1.1) konfraternia
Wiktionary
przymiotnik od: gildia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od gildia
Wiktionary
IPA: ɟilˈdɨjnɨ, AS: ǵildyi ̯ny
Wiktionary
rzecz. gildia ż.
Wiktionary
odmiana reformizmu; ruch robotniczy w Anglii zwłaszcza po pierwszej wojnie światowej zrzeszający inteligencję z robotnikami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region w starożytnej Palestynie, pomiędzy rzekami Arnon i Jarmuk;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Stanach Zjednoczonych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) rzad. imię|polski|m., jedno z imion biblijnych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na przełomie er Gilead podupadł.
(1.1) W miastach Gileadu osiedlali się Żydzi.
(2.1) Czy Gilead miał jakieś potomstwo?
(2.1) Biblia odnotowuje istnienie trzech Gileadów.
Wiktionary
rzecz. Gileadczyk m., Gileadka ż.
przym. gileadzki, Gileadowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
delikatnie dotykać, pocierać opuszkami palców lub jakimiś przedmiotami, np. piórem, wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, powodując śmiech u tego kogoś; gilgotać, łaskotać, giglać; smyrać
SJP.pl
Wikipedia
półlegendarny władca sumeryjskiego miasta Uruk, bohater eposu babilońsko-asyryjskiego powstałego około roku 2000 p.n.e.; prawdopodobnie król miasta Uruk w latach 2700-2660 p.n.e.
SJP.pl
Gilgamesz, Bilgamesz (sum. dgiš-bil/bil2-ga-mes, późniejsze dgiš i dgiš-gin2-maš; akad. Gilgameš) – na wpół legendarny król sumeryjskiego miasta Unug (akadyjskie Uruk). Mityczny bohater kilku sumeryjskich utworów literackich, które stały się kanwą słynnego akadyjskiego Eposu o Gilgameszu.
Wikipedia
delikatnie dotykać, pocierać opuszkami palców lub jakimiś przedmiotami, np. piórem, wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, powodując śmiech u tego kogoś; łaskotać, gilgać, smyrać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gilgotać.
Wiktionary
rzecz. niegilgotanie n.
czas. gilać, gilgotać ndk.
Wiktionary
łaskotki, łachotki;
1. delikatne dotykanie, pocieranie wrażliwych na dotyk miejsc na czyimś ciele, mające wywołać śmiech u tego kogoś;
2. skłonność do śmiania się wskutek łaskotania, zwykle w wyrażeniu "mieć gilgotki"
SJP.pl
rodzaj roślin z rodziny wielosiłowatych, obejmujący ponad 40 gatunków
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Giliakami, dotyczący Giliaków (Niwchów)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język giliacki;
Wiktionary
rzecz. Giliak mos.. Giliaczka
Wiktionary
(1.1) niwchijski
(2.1) niwchijski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Gilanem, dotyczący Gilanu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język giliański;
Wiktionary
rzecz. Gilan mrz.
Wiktionary
[czytaj: gil] nazwisko
SJP.pl
Gminy w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: żil] francuskie imię męskie
SJP.pl
Gilles – miejscowość i gmina we Francji, w Regionie Centralnym, w departamencie Eure-et-Loir, w kantonie Anet.
Według danych na rok 2013 gminę zamieszkiwało 545 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 75 osób/km².
Wikipedia
Osoby o nazwisku Gillespie:
Wikipedia
[czytaj: dżiLET albo żiLET] produkt marki Gillette
SJP.pl
Gillette – marka maszynek i innych akcesoriów do golenia należąca do Procter & Gamble. Gillette była jedną z kilku marek należących do koncernu The Gillette Company, który w 2005 roku został przejęty przez Procter & Gamble.
The Gillette Company została założona w 1901 roku przez Kinga C. Gillette’a. Siedziba przedsiębiorstwa mieściła się w Bostonie w stanie Massachusetts w Stanach Zjednoczonych.
Wikipedia
rysunek z przeplatających się linii krzywych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) poligr. bank. rysunek złożony z kombinacji przeplatających się linii krzywych, stosowany na papierach wartościowych i dokumentach, np. banknotach czy świadectwach szkolnych, utrudniający ich podrobienie
(1.2) pot. środ. pusty arkusz pokryty giloszem (1.1) służący do wydrukowania świadectwa
(1.3) techn. maszyna do wytłaczania takiego rysunku
(1.4) rzem. ornament ciągły, żłobiony ze wstęg przeplatających się ze sobą; motyw dekoracyjny w architekturze i meblarstwie
Wiktionary
Gilosz (z fr. guilloché) – zawiły rysunek ornamentowy wykonany z wielu cienkich linii krzywych, zestawionych w różnorodnych kombinacjach, posiadający cechy uporządkowania i konsekwencji oraz zbliżoną gęstość na całej powierzchni, stosowany jako trudne do podrobienia tło. Gilosz jest rysunkiem nienarzucającym się swoim wyglądem, zestawionym z jasnych linii, często kolorowych i umożliwia czytelne nadrukowywanie na nim tekstów nawet w małym stopniu pisma.
Wikipedia
(1.2) Podczas drukowania świadectw drukarka uszkodziła dwa gilosze.
Wiktionary
rzecz. giloszer mos.
Wiktionary
zawiły rysunek wykonany z wielu cienkich linii krzywych, zestawionych w różnorodnych kombinacjach; np. na banknotach
SJP.pl
rzemieślnik zajmujący się giloszowaniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. mężczyzna zajmujący się giloszowaniem
Wiktionary
rzecz. gilosz m., giloszowanie n.
czas. giloszować ndk.
Wiktionary
rysować lub wytłaczać gilosz
SJP.pl
1. urządzenie ścinające głowę skazańca przy użyciu ostrza spadającego z góry na szyję, stosowane do wykonywania wyroków śmierci;
2. urządzenie do cięcia blachy, papieru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urządzenie służące do wykonywania kary śmierci przez ścięcie głowy;
(1.2) przyrząd służący do cięcia papieru, blachy itp.
Wiktionary
Gilotyna – przyrząd służący do wykonywania kary śmierci poprzez ścięcie głowy za pomocą dużego, ciężkiego (ok. 40 kg) noża o skośnym ostrzu, który opada pionowo pod wpływem grawitacji na szyję skazańca, unieruchomionego w ramie gilotyny.
Wikipedia
(1.1) W kwietniu 1794 roku rewolucyjny terror we Francji osiągnął punkt kulminacyjny. Kilka dni wcześniej zginął na gilotynie Danton, parę miesięcy później ten sam los spotkał Robespierre`a.
Wiktionary
IPA: ˌɟilɔˈtɨ̃na, AS: ǵilotỹna
Wiktionary
rzecz. zdrobn. gilotynka
czas. gilotynować, zgilotynować
przym. zgilotynowany, gilotynowy
Wiktionary
urządzenia do przycinania czegoś; obcinarka
SJP.pl
ścinać głowę skazańcowi za pomocą gilotyny
SJP.pl
przymiotnik od: gilotyna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gilotyną, dotyczący gilotyny; wykorzystujący mechanizm podobny do gilotyny
Wiktionary
rzecz. gilotyna ż.
Wiktionary
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Gilowice
SJP.pl
nazwisko polskie, m.in. Paweł Gilowski (1543-1595) - teolog i kaznodzieja kalwiński
SJP.pl
związany z gilem (ptakiem)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Gilson – osada w Anglii, w hrabstwie Warwickshire, w dystrykcie North Warwickshire. Leży 27 km na północ od miasta Warwick i 156 km na północny zachód od Londynu.
Wikipedia
obligacje państwowe będące w obrocie na giełdzie londyńskiej, mające gwarancję wypłaty oprocentowania oraz terminowego wykupu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie amurskim Rosji, prawy dopływ Zei w dorzeczu Amuru
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Carpodacus sibiricus|ref=tak., gatunek ptaków z rodzaju Carpodacus
(1.2) ornit. ptak z gatunku giluszków (1.1)
Wiktionary
Giluszek (Carpodacus sibiricus) – gatunek małego, przeważnie osiadłego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje w Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Wikipedia
IPA: ɟiˈluʃɛk, AS: ǵilušek
Wiktionary
rzecz. gil m.
przym. giluszkowy, gilowy
Wiktionary
1. łuska naboju;
2. rurka z bibułki do papierosów; tutka, zwijka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. metalowa łuska naboju;
(1.2) bibułkowa rurka do samodzielnego wyrobu papierosów
(1.3) techn. utwardzona tuleja dla nawijania zrolowanego papieru;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pełno rozsypanych gilz leżało wokół dawnego stanowiska strzeleckiego.
(1.2) Wziął tłoczek i starannie zaczął nim upychać tytoń do nałożonej na foremkę gilzy.
Wiktionary
(1.1) łuska
(1.2) tutka, zwijka
Wiktionary
skrót od: gimnazjum
SJP.pl
gimbus; lekceważąco:
1. gimnazjalista;
2. osoba zachowująca się niedojrzale;
3. osoba mało doświadczona w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) lekcew. gimnazjalista
Wiktionary
(1.1) Znowu zebrały się gimby na boisku…
Wiktionary
rzecz. gimnazjum n., gimbus mzw., gimbaza ż.
przym. gimbusiarski, gimnazjalny
Wiktionary
(1.1) gimnazjalista; lekcew. gimbus
Wiktionary
stabilizator do aparatu fotograficznego lub kamery
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) techn. stabilizator obrazu do kamery lub aparatu
(1.2) hist. starożytny kałamarz nie wylewający inkaustu
(1.3) mar. mechanizm mocujący do kompasu na statkach
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gimbal
źródła.
== gimbal (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-SchwaSoup-gimbal.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) techn. gimbal
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gimbal
źródła.
== gimbal (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-SchwaSoup-gimbal.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) techn. gimbal
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
młodzieżowo:
1. gimnazjum;
2. uczniowie gimnazjum;
3. nauka w gimnazjum;
4. osoby zachowujące się niedojrzale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. pokolenie gimnazjalistów
(1.2) slang. ludzie o mentalności gimnazjalisty, nieskomplikowani, ślepo podążający za modą i popkulturą
(1.3) slang. gimnazjum
Wiktionary
IPA: ɟĩmˈbaza, AS: ǵĩmbaza
Wiktionary
rzecz. gimbus m., gimb m., gimbusiara ż.
przym. gimbusiarski
Wiktionary
gimbusiara; lekceważąco:
1. gimnazjalistka;
2. dziewczyna zachowująca się niedojrzale
SJP.pl
samozwańczy, zwykle młody patriota, u którego górują emocje nad rozsądkiem
SJP.pl
autobus dowożący uczniów do gimnazjum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. autobus szkolny
(1.2) pot. lekcew. gimnazjalista
Wiktionary
Autobus szkolny (w Polsce zwany potocznie gimbusem) – autobus przeznaczony do przewozu dzieci do szkoły. W Polsce są one barwy pomarańczowej, oznakowane z przodu i z tyłu prostokątnymi tablicami barwy białej z czarnym napisem „autobus szkolny”. Często posiadają one jednak zupełnie inne malowanie. Autobus szkolny jest używany w wielu krajach, m.in. w Polsce, Stanach Zjednoczonych i innych. Autobusy szkolne w Polsce są używane na terenach wiejskich, gdzie zła pogoda i duże odległości między miejscami zamieszkania uczniów a miejscowością, w której położona jest szkoła, mogłyby skutecznie uniemożliwić realizację obowiązku szkolnego. W niektórych gminach mankamentem funkcjonowania gimbusów jest mała częstotliwość ich kursów, co jest spowodowane kosztami. Może ona utrudniać dzieciom korzystanie z zajęć pozalekcyjnych w szkołach w przypadku, gdy jedyny powrotny autobus odjeżdża wkrótce po zakończeniu zajęć obowiązkowych.Wymagania techniczne autobusu szkolnego są nieco inne niż normalnego autobusu, między innymi:
Wikipedia
(1.1) Ten gimbus znowu się spóźnia.
(1.2) Wszystkie gimbusy z tej szkoły to wandale i chuligani!
Wiktionary
IPA: ˈɟĩmbus, AS: ǵĩmbus
Wiktionary
rzecz. gimb mzw., gimbaza ż.
przym. gimbusiarski
Wiktionary
(1.2) gimb
Wiktionary
gimbiara; lekceważąco:
1. gimnazjalistka;
2. dziewczyna zachowująca się niedojrzale
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) slang. charakterystyczny dla gimbusa, gimbazy
Wiktionary
(1.1) Należy wspomnieć o przeklinaniu i gimbusiarskich tekstach typu „swag” i „yolo”.
Wiktionary
IPA: ˌɟĩmbuˈɕarsʲci, AS: ǵĩmbuśarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. gimb mzw., gimbus mzw., gimbaza ż.
Wiktionary
(1.1) gimnazjalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. środ. śmietnik
(1.2) pot. środ. bałagan w pomieszczeniu
Wiktionary
koktajl z wódki lub dżinu z dodatkiem soku z cytryny
SJP.pl
skrót od: gimnastyka, gimnastyczny
SJP.pl
1. nauczyciel wychowania fizycznego w starożytniej Grecji;
2. sędzia na igrzyskach sportowych w starożytnej Grecji
SJP.pl
środowiskowo: rosyjska bluza wojskowa przypominająca rubaszkę
SJP.pl
Wikipedia
1. zawodniczka uprawiająca gimnastykę;
2. nauczycielka gimnastyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. kobieta lub dziewczyna uprawiająca gimnastykę – sportową, akrobatyczną lub artystyczną
Wiktionary
IPA: ˌɟĩmnaˈstɨt͡ʃka, AS: ǵĩmnastyčka
Wiktionary
rzecz. gimnastyka ż., gimnastykowanie n., gimnazjum n., gimnazjon m.
:: forma męska gimnastyk m.
czas. gimnastykować, pogimnastykować, wygimnastykować, rozgimnastykować
przym. gimnastyczny, wygimnastykowany, gimnazjalny
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z gimnastyką, służący gimnastyce
Wiktionary
(1.1) Koniecpolski zapewnił, że LPR wyśle do Egiptu 40-osobowy oddział gimnastyczny Młodzieży Wszechpolskiej.
Wiktionary
IPA: ˌɟĩmnaˈstɨt͡ʃnɨ, AS: ǵĩmnastyčny
Wiktionary
rzecz. gimnastyka ż., gimnastyk m., gimnastyczka ż., nagimnastykowanie n.
czas. gimnastykować się
Wiktionary
1. zawodnik uprawiający gimnastykę;
2. nauczyciel gimnastyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sportowiec uprawiający gimnastykę sportową
(1.2) pot. nauczyciel gimnastyki
Wiktionary
(1.1) Nasz gimnastyk zdobył złoto na równoważni.
Wiktionary
IPA: ɟĩmˈnastɨk, AS: ǵĩmnastyk
Wiktionary
rzecz. gimnastyka ż., gimnazjon m., gimnazjum n.
:: fż. gimnastyczka ż.
czas. gimnastykować
przym. gimnastyczny, wygimnastykowany, gimnazjalny
Wiktionary
1. zawodnik uprawiający gimnastykę;
2. nauczyciel gimnastyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. ogół ćwiczeń rozciągających i poprawiających sprawność fizyczną
(1.2) sport. grupa dyscyplin sportowych związanych z pokazem sprawności ciała
(1.3) sport. eduk. szkolne zajęcia sportowe, zwłaszcza w młodszych klasach
forma rzeczownika|rodzaj=męskoosobowy.
(2.1) D., B. lp. od: gimnastyk
Wiktionary
Gimnastyka (grec. γυμναστική gymnastike, trening sportowy od gymnos nagi) – dyscyplina sportowa, wywodząca się ze starożytnej Grecji, w ramach której zawodnicy wykonują specjalne układy, z wykorzystaniem różnych sprzętów. Gimnastyka może być uprawiana zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn.
Wikipedia
(1.1) Poranna gimnastyka poprawia mi nastrój na cały dzień.
(1.3) Od wtorku zaczynają się zajęcia gimnastyki na sali sportowej w naszej szkole.
Wiktionary
IPA: ɟĩmˈnastɨka, AS: ǵĩmnastyka
Wiktionary
rzecz. gimnazjum n., gimnazjalista mos., gimnastyk m., gimnastyczka ż., gimnastykowanie n., nagimnastykowanie n.
czas. gimnastykować ndk.
przym. gimnastyczny, gimnazjalny
Wiktionary
dawniej: gimnazjalista; gimnazjasta
SJP.pl
dawniej: uczennica gimnazjum
SJP.pl
uczeń gimnazjum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. uczeń gimnazjum
Wiktionary
Gimnazjum (łac. gymnasium z gr. gymnásion, „miejsce służące gimnastyce”) – typ szkoły występujący w systemach edukacji niektórych państw świata.
Współcześnie, począwszy od czasów renesansu gimnazja to różnego typu szkoły średnie, ogólnokształcące i zawodowe, między innymi w Austrii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii. W Polsce gimnazja pojawiły się po reformie w latach trzydziestych XX wieku i funkcjonowały do roku 1948 oraz w latach 1999–2019 jako etap w procesie kształcenia pomiędzy szkołą podstawową i szkołą ponadpodstawową. Słownik języka polskiego wydawnictwa PWN definiuje gimnazjum jako szkołę ponadpodstawową przygotowującą uczniów do nauki w liceum lub szkole zawodowej. Na przestrzeni wieków gimnazja kształciły w zasadzie tylko młodzież męską. Gimnazja dla dziewcząt powstały w XIX wieku.
Wikipedia
IPA: ˌɟĩmnazʲjaˈlʲista, AS: ǵĩmnazʹi ̯alʹista
Wiktionary
rzecz. gimnazjum n., gimnastyka ż.
:: fż. gimnazjalistka ż.
przym. gimnazjalny
Wiktionary
uczennica gimnazjum
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. uczennica gimnazjum
Wiktionary
IPA: ˌɟĩmnazʲjaˈlʲistka, AS: ǵĩmnazʹi ̯alʹistka
Wiktionary
rzecz. gimnazjum n., gimnazjon m., gimnazista m., gimnazistka ż.
:: fm. gimnazjalista m.
przym. gimnazjalny
Wiktionary
(1.1) przest. gimnazistka
Wiktionary
→ gimnazjum, np. egzamin gimnazjalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) eduk. związany z gimnazjum, dotyczący gimnazjum (szkoły ponadpodstawowej)
Wiktionary
(1.1) Jestem w trzeciej klasie gimnazjalnej.
Wiktionary
rzecz. gimnazjum mrz., gimb mzw., gimnastyka ż., gimnastyczka ż., gimnastyk mos., gimnazjalista mos., gimnazjalistka ż.
Wiktionary
w starożytnej Grecji:
1. osoba, która utrzymywała gimnazjon - szkołę przeznaczoną dla dorastających Ateńczyków;
2. obywatel zobowiązany do przygotowania i wyćwiczenia zawodników na igrzyska oraz zapewnienia im utrzymania
SJP.pl
dawniej: gimnazjalista; gimnazista
SJP.pl
w starożytnej Grecji: kompleks obiektów służący głównie do uprawiania (często pod okiem trenera) ćwiczeń fizycznych; gymnasion
SJP.pl
Gimnazjon (gr. γυμνάσιον, gymnasion od γυμνός, gymnos 'nagi', gdyż ćwiczono nago) – zespół częściowo krytych budowli w starożytnej Grecji, które były przeznaczone do ćwiczeń fizycznych. Jego centralną część stanowił kompleks bieżni, boisk i portyków. W gimnazjonie znajdowały się też palestra i stadion. Plan gimnazjonu zrekonstruowano na podstawie wykopalisk prowadzonych w Delfach, na Delos, Epidauros, Aleksandrii i Olimpii.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) eduk. rodzaj szkoły ogólnokształcącej, występujący w przeszłości w Polsce i współcześnie w systemach oświaty wielu innych państw;
Wiktionary
Gimnazjum (łac. gymnasium z gr. gymnásion, „miejsce służące gimnastyce”) – typ szkoły występujący w systemach edukacji niektórych państw świata.
Współcześnie, począwszy od czasów renesansu gimnazja to różnego typu szkoły średnie, ogólnokształcące i zawodowe, między innymi w Austrii, Niemczech, Danii, Szwecji, Norwegii. W Polsce gimnazja pojawiły się po reformie w latach trzydziestych XX wieku i funkcjonowały do roku 1948 oraz w latach 1999–2019 jako etap w procesie kształcenia pomiędzy szkołą podstawową i szkołą ponadpodstawową. Słownik języka polskiego wydawnictwa PWN definiuje gimnazjum jako szkołę ponadpodstawową przygotowującą uczniów do nauki w liceum lub szkole zawodowej. Na przestrzeni wieków gimnazja kształciły w zasadzie tylko młodzież męską. Gimnazja dla dziewcząt powstały w XIX wieku.
Wikipedia
(1.1) Gimnazjum przygotowuje do nauki w liceum lub w szkole zawodowej.
Wiktionary
IPA: ɟĩmˈnazʲjũm, AS: ǵĩmnazʹi ̯ũm
Wiktionary
rzecz. gimb mzw., gimnastyka ż., gimnastyczka ż., gimnastyk mos., gimnazjalista mos., gimnazjalistka ż., progimnazjum n.
przym. gimnazjalny, wewnątrzgimnazjalny, wokółgimnazjalny, przygimnazjalny
Wiktionary
w starożytnej Grecji: lekkozbrojny wojownik walczący pieszo
SJP.pl
w starożytnej Grecji: lekkoatletyczny (w odniesieniu do zawodów sportowych)
SJP.pl
o owocniku: taki, którego warstwa zarodnikotwórcza nie jest osłonięta
SJP.pl
pasmo z przędzy bawełnianej oplecione nitką jedwabną, wełnianą lub metalową, używane do wyrobu ozdobnych sznurów i frędzli
SJP.pl
[czytaj: dżin] wódka o smaku i zapachu jałowca; dżin, dżyn, jałowcówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. rodzaj wysokoprocentowego alkoholu o smaku jałowca;
Wiktionary
Gin – destylowany napój alkoholowy, którego charakterystyczny smak pochodzi od szyszkojagód jałowca pospolitego.
Po destylacji powinien zawierać 35% – 40% alkoholu. Dry gin i London dry gin to jego dwa najpopularniejsze rodzaje.
Wikipedia
(1.1) Sącząc gin bez toniku marzymy skacząc po dziurach w chodniku.
Wiktionary
IPA: d͡ʒʲĩn, AS: ǯʹĩn
Wiktionary
(1.1) dżin, jałowcówka
Wiktionary
[czytaj: dżinsen] żeń-szeń, żeńszeń, ginseng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny
SJP.pl
skrót od: ginekologiczny, ginekolog, ginekologia; ginek.
SJP.pl
potocznie: ginekolog
SJP.pl
Wikipedia
1. o istotach żywych: tracić życie; umierać;
2. stawać się coraz słabiej widocznym; zanikać, rozpływać się, gubić się;
3. niszczyć się, ulegać degradacji;
4. o zjawiskach abstrakcyjnych: odchodzić w niepamięć, tracić na znaczeniu; zanikać;
5. gubić się, przepadać, zapodziewać się;
6. być kradzionym
SJP.pl
czasownik nieprzechodni
(1.1) gubić się, zostawać zgubionym
(1.2) umierać, zdychać (o pojedynczych organizmach)
(1.3) wymierać (o dużej grupie organizmów)
(1.4) przestawać być widocznym, słyszalnym itp.
Wiktionary
(1.1) Ciągle ginie mi gdzieś ołówek.
(1.2) Żołnierze masowo ginęli pod ostrzałem cekaemów.
(1.3) Dinozaury wyginęły miliony lat temu.
(1.4) Uciekinier zginął w tłumie.
Wiktionary
IPA: ˈɟĩnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: ǵĩnõńć
Wiktionary
(1) rzecz. ginięcie
(1.1) rzecz. zginięcie, zaginięcie
(1.2) rzecz. zginięcie
(1.3) rzecz. wyginięcie
Wiktionary
(1.1) gubić się, o stworzeniach żywych zabłądzić
(1.2) umierać, zdychać, padać
(1.3) wymierać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
w medycynie: upodobnienie zewnętrznych narządów płciowych kobiety do narządów męskich, polegające na przeroście łechtaczki i zrośnięciu warg sromowych; obojnactwo rzekome żeńskie, gynandria
SJP.pl
w biologii: osobnik o zewnętrznych cechach płciowych męskich i żeńskich, rozmieszczonych chaotycznie lub oddzielnie na połowach ciała wskutek nieprawidłowości zapłodnienia jaja lub nieprawidłowości rozwoju
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: ginandromorfizm
SJP.pl
w biologii: występowanie u osobnika zewnętrznych cech płciowych męskich i żeńskich, rozmieszczonych chaotycznie lub oddzielnie na połowach ciała, zdarzające się sporadycznie u skorupiaków, owadów, ryb i ptaków wskutek nieprawidłowości zapłodnienia jaja lub nieprawidłowości rozwoju
SJP.pl
Wikipedia
Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego
SJP.pl
w starożytnej Grecji: część domu przeznaczona dla kobiet; gyneceum, gynaeceum
SJP.pl
skrót od: ginekologiczny, ginekolog, ginekologia; gin.
SJP.pl
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kobietą, samicą, kobiecością
Wiktionary
IPA: ɟĩˈnɛkɔ, AS: ǵĩneko
Wiktionary
(1.1) gyno-, gino-
Wiktionary
obrazowanie kobiecych dróg rodnych na zdjęciu rentgenowskim
SJP.pl
specjalista w dziedzinie ginekologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) med. lekarz specjalista ginekologii
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) med. lekarka specjalistka ginekologii
Wiktionary
Ginekologia – dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: zaburzenia miesiączkowania, stany zapalne pochwy, antykoncepcja, niepłodność, nowotwory narządów rodnych. Ściśle związana z położnictwem.
Wikipedia
(1.1) Ginekolodzy są także położnikami.
(2.1) Żona jest ginekologiem w szpitalu bielańskim.
(2.1) Ginekolog Kowalska zdecydowała się na wykonanie u pacjentki cesarskiego cięcia.
Wiktionary
IPA: ˌɟĩnɛˈkɔlɔk, AS: ǵĩnekolok
Wiktionary
rzecz. ginekologia ż., ginekologiczność ż.
:: fż. ginekolożka ż.
przym. ginekologiczny
przysł. ginekologicznie
Wiktionary
(1.1) lekarz chorób kobiecych; wulg. pizdogrzeb
(2.1) lekarka chorób kobiecych; pot. ginekolożka
Wiktionary
dział medycyny zajmujący się budową, czynnością i schorzeniami układu rodnego kobiety
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. med. dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką, rozpoznawaniem i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego;
(1.2) pot. med. oddział szpitala, kliniki lub uczelni medycznej, który zajmuje się ginekologią (1.1)
Wiktionary
Ginekologia – dziedzina medycyny zajmująca się profilaktyką i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego. Najczęstsze problemy, jakimi zajmują się ginekolodzy, to: zaburzenia miesiączkowania, stany zapalne pochwy, antykoncepcja, niepłodność, nowotwory narządów rodnych. Ściśle związana z położnictwem.
Wikipedia
(1.1) Ginekologia, jedna z dziedzin medycyny, jest nierozerwalnie związana z położnictwem.
(1.2) Szpital dementuje pogłoski o kłopotach na ginekologii.
Wiktionary
IPA: ˌɟĩnɛkɔˈlɔɟja, AS: ǵĩnekoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. ginekolog mos., ginekolożka ż., ginekologiczność ż.
przym. ginekologiczny
przysł. ginekologicznie
Wiktionary
antonimy.
(1.1) andrologia
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. ginekolog mos., ginekolożka ż., ginekologiczność ż.
przym. ginekologiczny
przysł. ginekologicznie
frazeologia.
etymologia.
(1.1-2) etymn|pol|gineko-|-logia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gynaecology, gynecology
* arabski: (1.1) علم أمراض النساء
* baskijski: (1.1) ginekologia
* bengalski: (1.1) স্ত্রীরোগবিদ্যা
* białoruski: (1.1) гінекалогія ż.; (1.2) гінекалогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) гінэкалёгія ż.; (1.2) гінэкалёгія ż.
* bułgarski: (1.1) гинекология ż.
* czeski: (1.1) gynekologie ż.; (1.2) gynekologie ż., slang. gynda ż.
* fiński: (1.1) gynekologia, naistentautioppi
* francuski: (1.1) gynécologie ż.
* hiszpański: (1.1) ginecología ż.
* japoński: (1.1) furi|婦人科学|ふじんかがく.
* litewski: (1.1) ginekologija ż.
* niemiecki: (1.1) Gynäkologie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) gynekologi
* nowogrecki: (1.1) γυναικολογία ż.
* portugalski: (1.1) ginecologia ż.
* rosyjski: (1.1) гинекология ż.; (1.2) гинекология ż.
* rumuński: (1.1) ginecologie ż.
* słowacki: (1.1) gynekológia ż.; (1.2) gynekológia ż., slang. gynda ż.
* ukraiński: (1.1) гінекологія ż.; (1.2) гінекологія ż.
* węgierski: (1.1) nőgyógyászat
* włoski: (1.1) ginecologia ż.
źródła.
== ginekologia (język baskijski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q8752 (eus)-Eneko Arruabarrena Sanchez-ginekologia.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. ginekologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z ginekologią, dotyczący ginekologii
Wiktionary
(1.1) Podczas akcji pacjentki są poddawane badaniu cytologicznemu, wszechstronnemu ginekologicznemu, a także gruczołów piersiowych i ekosystemu pochwy.
Wiktionary
IPA: ˌɟĩnɛkɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: ǵĩnekoloǵičny
Wiktionary
rzecz. ginekologia ż., ginekolog m., ginekolożka ż.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. lekarka specjalistka w zakresie ginekologii
Wiktionary
rzecz. ginekologia ż., ginekologiczność ż.
:: fm. ginekolog mos.
przym. ginekologiczny
przysł. ginekologicznie
Wiktionary
(1.1) ginekolog, lekarka chorób kobiecych
Wiktionary
nadmierny rozwój gruczołów piersiowych u mężczyzn wskutek zaburzeń hormonalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. rozrost tkanki gruczołowej sutka u mężczyzny, objawiające się jego powiększeniem
Wiktionary
Ginekomastia, przerost sutka u mężczyzn (łac. gynaecomastia) – powiększenie się sutka u mężczyzny, w wyniku rozrostu tkanki gruczołowej, włóknistej i tłuszczowej. Gruczoł piersiowy ulega jednostronnemu lub obustronnemu powiększeniu, jest obrzmiały i może być bolesny. Ginekomastia spowodowana jest zaburzeniami hormonalnymi, najczęściej wskutek leczenia hormonalnego (leczenie raka stercza).
Wikipedia
(1.1) W ginekomastii sutki mogą być bolesne.
Wiktionary
IPA: ˌɟĩnɛkɔ̃ˈmastʲja, AS: ǵĩnekõmastʹi ̯a
Wiktionary
żona legendarnego króla Artura, władcy Brytanii
SJP.pl
Ginewra (walij. Gwenhwyfar, ang. Guinevere) – postać z legend arturiańskich, żona króla Artura, w niemal wszystkich wersjach legendy bezdzietna. Była córką jego przyjaciela i sojusznika Leodegrance'a (Leodegana), króla Cameliard, i miała siostrę o imieniu Gwenhwyfach.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. fitoskładnik imbiru
Wiktionary
(1.1) Przyprawę zwaną imbirem otrzymuje się z kłączy krzewu podzwrotnikowego o tej samej nazwie. Charakterystyczny smak i zapach pochodzi głównie z gingerolu.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|gingerol.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gingerol
* chiński standardowy: (1.1) 姜辣素 (jiānglàsù)
* francuski: (1.1) gingérol m.
* japoński: (1.1) ギンゲロール (gingerōru)
* włoski: (1.1) gingerolo m.
źródła.
== gingerol (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biochem. gingerol
odmiana.
(1.1) lp. gingerol; lm. gingerols
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|ginąć.
Wiktionary
IPA: ɟĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: ǵĩńė̃ńće
Wiktionary
czas. ginąć
Wiktionary
rozwój bez zapłodnienia komórki jajowej, ale wymagający stymulacji przez plemnik
SJP.pl
Ginogeneza, gynogeneza, pseudogamia – specyficzna odmiana partenogenezy spotykana u niektórych płazińców, nicieni, pierścienic, ryb i płazów polegająca na indukowaniu rozwoju jaja przez plemniki innego gatunku bez procesu kariogamii. Plemniki jednak nie wnikają do komórki jajowej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poznań. wysoki człowiek
Wiktionary
(1.1) gibus
Wiktionary
Ginsberg, Ginzburg – nazwisko pochodzące od nazwy miasta Günzburg
Ginsberg
Wikipedia
[czytaj: dżinsen] żeń-szeń, żeńszeń, gin-seng;
1. gatunek rośliny z rodziny araliowatych, której korzeń używany jest w lecznictwie i kosmetyce;
2. korzeń żeń-szenia - rośliny
SJP.pl
Wszechlek żeń-szeń, żeń-szeń właściwy (Panax ginseng C.A. Meyer) – gatunek byliny z rodziny araliowatych.
Kiedyś dziko występował na północy Półwyspu Koreańskiego, północno-wschodnich Chinach, Japonii i wschodniej części Rosji (Kraj Nadmorski i zlewnia rzeki Ussuri), jednak przez intensywny zbiór jego naturalny obszar występowania skurczył się do zaledwie trzech siedlisk znajdujących się na terenie Rosji i Chin. Od 1975 roku żeń-szeń znajduje się w Rosji w czerwonej księdze jako gatunek zagrożony.
Wikipedia
1. nazwisko;
2. obce imię męskie
SJP.pl
Guncerz, Gonciarz, Ginter, Gunter – imię męskie pochodzenia germańskiego, składające się z członów gund – „walka, wojna, bitwa” i heri, co jako drugi człon imienia oznaczało „dowódca wojskowy”. W Polsce imię to nadawane było od średniowiecza, nosił je m.in. biskup płocki Gunter, który był jednym z inicjatorów sprowadzenia do Polski zakonu krzyżackiego. Notowane w formach: Guncerz, Guncarz, Kuncerz, lat. Guncerus, Gunter, Ginter, łac. Guntherus, lat. Gunterus, Ginterus, Cuntherus; ze zdrobnieniami: Gincyl, Guncel, Guncyl, Gunt, Guntek, Guntko, Gun, Gusz, Gusza, Guszek, Guszko.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. język ginuchijski;
Wiktionary
ginura pomarańczowa - roślina ozdobna z rodziny astrowatych
SJP.pl
Ginura (Gynura) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Obejmuje co najmniej 54 gatunki. Występują w strefie międzyzwrotnikowej Afryki, Azji i Australii.
Wikipedia
Ginsberg, Ginzburg – nazwisko pochodzące od nazwy miasta Günzburg
Ginsberg
Wikipedia
[czytaj: dżjoakino] włoskie imię męskie
SJP.pl
[czytaj: dżjokonda] potocznie: kobieta o tajemniczym uśmiechu, pełnym spokoju i słodyczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) szt. kobieta sportretowana na słynnym obrazie Leonarda da Vinci
Wiktionary
(1.1) Nudna jest baba, mówiąc szczerze • Siedzi, uśmiecha się Gioconda • Jakoś to robi, że to bierze • I wcale na to nie wygląda
Wiktionary
(1.1) Mona Lisa
Wiktionary
[czytaj: dżokozo] określenie wykonawcze: wesoło, żartobliwie
SJP.pl
[czytaj: gjodo] skrót od: Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) = adm. generalny inspektor ochrony danych osobowych (funkcja lub urząd);
Wiktionary
[czytaj: dżojozo] określenie wykonawcze: pogodnie, wesoło
SJP.pl
skrót od: Główny Inspektorat Ochrony Pracy
SJP.pl
Giorgio – utwór szwajcarskiej wokalistki Lys Assi, napisany przez Paula Burkharda i Fridolina Tschudiego, a nagrany i wydany w 1958 roku. Singiel reprezentował Szwajcarię podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji w tym samym roku.
Podczas konkursu, który odbył się 12 marca 1958 roku, utwór został wykonany jako ostatni, dziesiąty w kolejności i ostatecznie zajął drugie miejsce, zdobywając 24 punkty i przegrywając jedynie z propozycją „Dors, mon amour” reprezentanta Francji, André Claveau. Dyrygentem orkiestry podczas występu wokalistki był Burkhard.
Wikipedia
właściwie Giorgio da Castelfranco, malarz włoski, przedstawiciel renesansu
SJP.pl
Giorgione, właśc. Giorgio Barbarelli da Castelfranco lub Zorzi di Castelfranco (ur. w 1478 lub 1479 w Castelfranco Veneto, zm. przed 25 października 1510 w Wenecji) – włoski malarz, przedstawiciel renesansu.
O życiu i twórczości Giorgionego wiemy bardzo mało. Jest jednym z najbardziej zagadkowych malarzy czasów nowożytnych. Wiadomo, że urodził się w Castelfranco Veneto i był uczniem Giovanni Belliniego. Miał wpływ na innych malarzy, z którymi się zetknął, m.in. Tycjana i Sebastiana del Piombo. Zmarł przedwcześnie w okresie zarazy.
Wikipedia
[czytaj: dżotto] nazwisko, np. Giotto di Bonde (ok. 1267-1337), włoski architekt i malarz, przedstawiciel trecenta
SJP.pl
Giotto di Bondone, właśc. Angiolo di Bondone, zdrobniale Angiolotto (ur. ok. 1266, zm. 8 stycznia 1337 we Florencji) – włoski malarz i architekt, tercjarz franciszkański.
Do najważniejszych jego dzieł należą: freski w kaplicy Scrovegnich w Padwie, w kościele Santa Croce we Florencji i w bazylice św. Franciszka w Asyżu.
Wikipedia
[czytaj: dżiowanna] obce imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj koronki klockowej bez tiulowego tła, o dużych, nieregularnych oczkach i wypukłym wzorze
2. ręczny haft na batyście
SJP.pl
przymiotnik od: gipiura
SJP.pl
1. minerał, uwodniony siarczan wapnia;
2. usztywniający opatrunek z gipsu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy siarczanów, dwuwodny siarczan wapnia; także skała osadowa której głównym składnikiem jest dwuwodny siarczan wapnia, dodatkowo może ona zawierać anhydryt, iły, różne węglany;
(1.2) bud. materiał budowlany, półwodny siarczan wapnia
(1.3) pot. opatrunek unieruchamiający wykonany z gipsu
(1.4) środ. figura, odlew gipsowy
(1.5) pot. sport. drobny, suchy śnieg utrudniający jazdę na nartach
Wiktionary
Gips − nazwa pochodzi od gr. gypsos (γύψος) (łac. gypsum) oznaczającego czynność gipsowania, a także kredę lub cement. Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia:
Wikipedia
(1.1) Te gleby są bogate w gips.
(1.2) Idź do magazynu i przynieś worek gipsu.
(1.3) Adam przewrócił się i ma teraz rękę w gipsie.
(1.4) Ech, te wszystkie gipsy są do wyrzucenia.
(1.5) Po tym gipsie nie da się jeździć, wracamy do hotelu.
Wiktionary
IPA: ɟips, AS: ǵips
Wiktionary
rzecz. gipsówka ż., gipsoteka ż., gipsowanie n., zagipsowanie n., gipsiarz m.
czas. gipsować ndk., zagipsować dk.
przym. gipsowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) minerał
(1.2) materiał budowlany
(1.3) opatrunek
(1.5) śnieg
hiponimy.
(1.1) alabaster, gips włóknisty
holonimy.
meronimy.
(1.1) siarczan wapnia
pokrewne.
rzecz. gipsówka ż., gipsoteka ż., gipsowanie n., zagipsowanie n., gipsiarz m.
czas. gipsować ndk., zagipsować dk.
przym. gipsowy
frazeologia.
ładny gips • taki gips
etymologia.
(1.1) etym|łac|gypsum. < etym|gr|γύψος.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) gypsum
* arabski: (1) zweryfikuj|جبس, جص.
* baskijski: (1.1) igeltsu; (1.2) igeltsu; (1.3) igeltsu
* bułgarski: (1.1) гипс m.; (1.2) гипс m.; (1.3) гипс m.
* hiszpański: (1.1) yeso m.
* interlingua: (1.1) gypso
* kataloński: (1.2) guix m.
* łotewski: (1.1) ģipsis
* niemiecki: (1.1) Gips m.
* nowogrecki: (1.1) γύψος m.; (1.3) γύψος m.
* rosyjski: (1.1) гипс
* słowacki: (1.1) sadrovec m.
* suahili: (1.1) chokaa
* szkocki gaelicki: (1.2) plastair m.; (1.3) plastair m.
* szwedzki: (1.1) gips w.; (1.3) gips w.
* węgierski: (1.1) gipsz; (1.2) gipsz; (1.3) gipsz
źródła.
== gips (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) gips
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
płyta z kartonu i gipsu stosowana w budownictwie; karton-gips, kartongips, regips, rigips, płyta regipsowa, suchy tynk
SJP.pl
ozdoba architektoniczna z gipsu lub stiuku; sztukateria
SJP.pl
przymiotnik od: gipsatura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. gipsowany sufit
Wiktionary
zakład produkujący gips; gipsownia
SJP.pl
artysta lub rzemieślnik zajmujący się wykonywaniem sztukaterii i innych prac ze stiuku; sztukator
SJP.pl
mały gips
SJP.pl
Gipsobeton (beton gipsowy) – związana i stwardniała masa będąca mieszanką gipsu, kruszywa i wody.
Kruszywo mogą stanowić np. piasek, wapień, gruz ceglany, żużel paleniskowy, trociny. Ze względu na zastosowane tworzywo gipsobetony dzielą się na:
Wikipedia
automat do sprzedaży gipsu ortopedycznego
SJP.pl
1. technika graficzna druku wypukłego;
2. odbitka wykonana tą techniką
SJP.pl
Gipsoryt — technika graficzna druku wypukłego, w której matryca wykonana jest z gipsu; także odbitka wykonana tą techniką. Gipsoryty wykonywane są od XIX wieku. Technika została opisana przez francuskiego grafika Maxime Lalanne (1827–1886). Na nowo odkryta i rozwijana była w latach 30. XX wieku w paryskim studiu graficznym Atelier 17 założonym przez Stanleya Williama Haytera.
Wikipedia
zbiór gipsowych odlewów rzeźb antycznych
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) nakładać na coś gips
Wiktionary
IPA: ɟipˈsɔvat͡ɕ, AS: ǵipsovać
Wiktionary
rzecz. gips m., gipsówka ż., gipsoteka ż., gipsowanie n.
czas. zagipsować dk.
przym. gipsowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|gipsować.
Wiktionary
IPA: ˌɟipsɔˈvãɲɛ, AS: ǵipsovãńe
Wiktionary
czas. gipsować
przym. gipsowy
rzecz. gips mrz.
Wiktionary
przypominający gęstością gips
SJP.pl
roślina z goździkowatych, o białych kwiatach i lancetowatych liściach; waplinek; łyszczec wiechowaty
SJP.pl
Łyszczec, gipsówka (Gypsophila L.) – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych. Obejmuje ok. 145 gatunków. Rośliny te występują w Europie, północnej Afryce, Azji i Australii, poza tym są szeroko rozprzestrzenione jako rośliny introdukowane. W Polsce rosną cztery gatunki rodzime, kilka innych dziczeje przejściowo, dwa gatunki introdukowane są zadomowione.
Wikipedia
zakład produkujący gips; gipsiarnia
SJP.pl
biały o odcieniu gipsu
SJP.pl
przymiotnik od: gips
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany z gipsu
(1.2) związany z gipsem, dotyczący gipsu
Wiktionary
(1.1) Pamiętam gipsową figurę Matki Boskiej w niebieskiej szacie, obok konfesjonału.
(1.1) Ten dwupiętrowy obiekt wewnątrz wyłożony został ściankami gipsowymi.
Wiktionary
IPA: ɟipˈsɔvɨ, AS: ǵipsovy
Wiktionary
rzecz. gips mrz., gipsiarz mos., gipsówka ż., gipsowanie n., zagipsowanie n., gipsoryt mrz., gipsoteka ż.
czas. gipsować ndk., zagipsować dk.
przysł. gipsowo
Wiktionary
potocznie: noga; syra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. posp. noga
(1.2) gw-pl|Poznań. kulin. golonka
(1.3) lm. giry – góry. płaty na chomąta, zwykle czerwone
(1.4) lm. giry – reg. wsch. wielkie wagi
(1.5) lm. giry – reg. wsch. wielkie ciężary do wag
Wiktionary
Gira, istniejący od 1905 niemiecki producent sprzętu elektrotechnicznego. Firma została założona w Wuppertalu, ale w 1912 jej siedziba została przeniesiona do Radevormwaldu. Początkowo GIRA produkowała wszelkiego rodzaju łączniki elektryczne i osprzęt konwencjonalny. Od samego początku firma odznaczała się dobrą jakością oferowanych produktów oraz szerokim asortymentem wyglądu urządzeń.
Wikipedia
(1.1) Ale ci giry śmierdzą!
Wiktionary
IPA: ˈɟira, AS: ǵira
Wiktionary
rzecz. girsko n.
Wiktionary
(1.1) szwaja, syra, szkita, szłapa, kryka, giczała
Wiktionary
Osoby:
Wikipedia
[czytaj: żirarDO] nazwisko
SJP.pl
Girardot – miasto w środkowej Kolumbii, w departamencie Cundinamarca, nad rzeką Magdalena, przy linii kolejowej łączącej Bogotę z Neivą. Około 120 tys. mieszkańców w 2003 r.
Wikipedia
zdrobnienie od: gira
SJP.pl
podwieszony w dwóch końcach zwój kwiatów lub liści, ujęty kokardami lub wstęgami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dekoracyjny łańcuch z kwiatów lub liści;
Wiktionary
Girlanda – dekoracyjny, roślinny ornament w formie podwieszonej wiązanki kwiatów, liści i owoców.
Girlanda zaczepiona jest w dwóch punktach po bokach.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) feston
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) ornament, ozdoba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|guirlande.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) garland
* czeski: (1.1) girlanda
* ido: (1.1) girlando
* niderlandzki: (1.1) slinger
* niemiecki: (1.1) Girlande
* rosyjski: (1.1) гирлянда
* sango: (1.1) girilânde
źródła.
== girlanda (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) girlanda
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) feston
Wiktionary
przymiotnik od: girlanda
SJP.pl
tancerka rewiowa; girlsa
SJP.pl
tancerka rewiowa; girlsa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) młoda tancerka w rewii
Wiktionary
IPA: ɡɛrˈlaska, AS: gerlaska
Wiktionary
(1.1) tancerka, girlsa
Wiktionary
[czytaj: gerlsa] tancerka rewiowa; girlaska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tancerka w rewii
Wiktionary
IPA: ˈɡɛrl̥sa, AS: gerl̦sa
Wiktionary
(1.1) tancerka, girlaska
Wiktionary
[czytaj: gerlsbend] wokalny zespół muzyki pop złożony z dziewcząt; girls band
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. neol. grupa muzyczna składająca się wyłącznie z dziewczyn
Wiktionary
Girls band (girlsband, także girl group) – młodzieżowy, żeński zespół wokalny muzyki pop.
Utwory wykonywane przez girls bandy są skierowane do nastoletniej młodzieży. Girls bandy przeważnie tworzone są od podstaw przez producentów wybierających kandydatki w czasie przesłuchań. Nazwa grupy, jak i prawa autorskie do piosenek zwykle należą do producenta. Na sukces grupy pracuje sztab fachowców: kompozytorów, autorów tekstów, projektantów mody, choreografów, stylistów itp. oraz specjalistów z dziedziny public relations i marketingu. Członkiniom grup często tworzy się fikcyjne osobowości. Wymaga się też od nich dyscypliny i podporządkowania producentom. Praca w tego typu grupach jest intensywna – zwykle jest to napięty program koncertów oraz innych wydarzeń medialnych, w których idole mają obowiązek brać udział – wszystko nastawione na osiągnięcie maksymalnej popularności i sprzedaży płyt w celu osiągnięcia jak największych zysków.
Wikipedia
(1.1) Była siedemnastoletnią wokalistką w girlsbandzie grającym progresywną mieszankę technopunku i jazzu.
Wiktionary
poręczenie wekslowe; żyro
SJP.pl
autobus napędzany energią kinetyczną wirującego koła zamachowego o dużej bezwładności; żyrobus
SJP.pl
Żyrobus (girobus) – autobus czerpiący energię z koła zamachowego o dużym momencie bezwładności. Autobus na przystankach podłączał się do sieci energetycznej i za pomocą silnika elektrycznego rozkręcał koło zamachowe, akumulując w ten sposób energię potrzebną do dalszej jazdy.
Wikipedia
[czytaj: żyrobusola] przyrząd nawigacyjny w postaci obracającego się wokół własnej osi pierścienia, służący do określania kursu statku powietrznego lub wodnego; żyrobusola, żyrokompas, girokompas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. elektromechaniczne urządzenie służące do wskazywania kursu, wykorzystujące właściwości żyroskopu;
Wiktionary
IPA: ˌʒɨrɔbuˈsɔla, AS: žyrobusola
Wiktionary
(1.1) żyrokompas, girokompas, żyrobusola, kompas żyroskopowy
Wiktionary
przyrząd do określania kąta nachylenia samolotu; żyroklinometr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. przyrząd służacy do określania kąta nachylenia samolotu
Wiktionary
IPA: ˌʒɨrɔklʲĩˈnɔ̃mɛtr̥, AS: žyroklʹĩnõmetr̦
Wiktionary
(1.1) żyroklinometr
Wiktionary
[czytaj: żyrokompas] przyrząd nawigacyjny w postaci obracającego się wokół własnej osi pierścienia, służący do określania kursu statku powietrznego lub wodnego; girobusola, żyrobusola, żyrokompas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. elektromechaniczne urządzenie służące do wskazywania kursu, wykorzystujące właściwości żyroskopu;
Wiktionary
IPA: ˌʒɨrɔˈkɔ̃mpas, AS: žyrokõmpas
Wiktionary
(1.1) żyrokompas, żyrobusola, girobusola, kompas żyroskopowy
Wiktionary
potrawa grecka; gyros
SJP.pl
sztywny przedmiot, najczęściej krążek, szybko obracający się dookoła własnej osi symetrii, stosowany m.in. w urządzeniach nawigacyjnych; żyroskop
SJP.pl
Żyroskop (giroskop; stgr. γῦρος – obrót, σκοπέω – obserwować) – urządzenie do pomiaru lub utrzymywania orientacji przestrzennej, działające na podstawie zasady zachowania momentu pędu. Został wynaleziony przez francuskiego fizyka Jeana Foucaulta w 1852 roku.
Wikipedia
przymiotnik od: giroskop; żyroskopowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zob. żyroskopowy.
Wiktionary
rzecz. giroskop mrz., żyroskop mrz.
przym. żyroskopowy
Wiktionary
przyrząd żyroskopowy utrzymujący w równowadze ciała, w których jest umieszczony, np. ustawiony na statku spełnia rolę stabilizatora przeciwdziałającego kołysaniu, umieszczony wewnątrz wagonu kolei jednoszynowej zapewnia mu trwałą równowagę; żyrostat
SJP.pl
przyrząd do pomiaru prędkości kątowej; żyrotron
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dźwięk g podwyższony o pół tonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. dźwięk g podwyższony o półton;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) symbol. G♯
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|geses|ges|g|gis|gisis.
(1.1) por|as.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) G-sharp
* niemiecki: (1.1) Gis n.
* słowacki: (1.1) gis n.
źródła.
== gis (język afrykanerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mikol. kulin. drożdże
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɟis, AS: ǵis
Wiktionary
(1.1) symbol. G♯
Wiktionary
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku gis
SJP.pl
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku gis
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. gama lub tonacja molowa zaczynająca się od dźwięku gis (w zapisie nutowym z pięcioma krzyżykami)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) muz. akord molowy oparty na tonice tonacji gis-moll (1.1)
Wiktionary
IPA: ˈɟis‿mɔl, AS: ǵis‿mol
Wiktionary
[czytaj: żisKAR] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: żiskardowski] przymiotnik od: Giscard d'Estaing
SJP.pl
[czytaj: żiskardysta] zwolennik Valéry'ego Giscarda d'Estaing lub jego polityki
SJP.pl
wykwalifikowany robotnik pracujący w odlewni żelaza, szkła; topiarz (dawniej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. osoba zajmująca się zawodowo odlewaniem czcionek i matryc drukarskich;
Wiktionary
Giser – dawniej rzemieślnik zajmujący się odlewaniem metalowych przedmiotów; wykwalifikowany pracownik giserni, a także jej właściciel.
Giserami byli rzemieślnicy-artyści odlewający w metalu na zlecenie artystów-projektantów ich dzieła sztuki, np. popiersia, pomniki.
Wikipedia
(1.1) Produkcja księgi nie mogła zacząć się bez gisera, który czcionki odlewał z ołowiu.
Wiktionary
IPA: ˈɟisɛr, AS: ǵiser
Wiktionary
rzecz. gisernia ż., giserstwo n., giserz mos.
przym. giserski
Wiktionary
(1.1) formierz
Wiktionary
1. dział drukarni
2. przestarzale: odlewnia
SJP.pl
Gisernia (z niem. Gieserei) – specjalistyczny warsztat odlewniczy, zajmujący się odlewaniem z metalu gotowych wyrobów końcowych, zazwyczaj jednostkowych (gisernia nie zajmuje się wytopem metalu z rud). W giserni można odlewać wszelkiego rodzaju metale i stopy metali. W zależności od specjalizacji, w giserni są odlewaneczcionki, dzwony, pomniki itd. oraz wszelkiego rodzaju formy odlewnicze i matryce.
Wikipedia
przymiotnik od: giser
SJP.pl
wykonywanie odlewów z metalu; lejarstwo
SJP.pl
[czytaj: gis-is] dźwięk g podwyższony o dwa półtony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. dźwięk g podwyższony o cały ton;
Wiktionary
Gisis – dźwięk, którego częstotliwość dla gisis¹ wynosi 440 Hz. Jest to podwyższony za pomocą podwójnego krzyżyka dźwięk g. Dźwięki enharmonicznie równoważne to: a i heses.
Wikipedia
IPA: ˈɟisʲis, AS: ǵisʹis
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. podlewaczka
(1.2) reg-pl|Poznań. konewka
Wiktionary
(1.1) konewka
(1.2) gizkana
Wiktionary
Gislaved – miejscowość (tätort) w Szwecji, w regionie administracyjnym (län) Jönköping, w gminie Gislaved.
Według danych Szwedzkiego Urzędu Statystycznego liczba ludności wyniosła: 10 180 (31 grudnia 2015), 10 389 (31 grudnia 2018) i 10 404 (31 grudnia 2019).
Wikipedia
skrót od: Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych
SJP.pl
Giszowiec (1979–1990 Osiedle im. Stanisława Staszica; niem. Gieschewald) – zabytkowe osiedle patronackie, część oraz dzielnica Katowic, położona we wschodniej części miasta, nad Boliną.
Giszowiec składa się z budynków wielorodzinnych z wielkiej płyty oraz zabytkowych domów, przeważnie jedno- i dwurodzinnych, stanowiących niegdyś zwarte osiedle górnicze, które do dziś jest unikatowe w skali europejskiej i znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego. Zostało ono wybudowane dla górników pracujących w kopalni „Giesche” (późniejszej kopalni „Wieczorek”) przez koncern Georg von Giesches Erben na zlecenie dyrektora spółki Antona Uthemanna w latach 1907–1910. Projektantami osiedla byli Georg i Emil Zillmannowie. Osiedle górnicze w dwóch trzecich uległo wyburzeniu w latach 70. XX wieku na skutek rozwoju budownictwa mieszkaniowego wielokondygnacyjnego z wielkiej płyty dla pracowników powstałej w 1964 roku kopalni „Staszic”.
Wikipedia
przedstawiciel polskiej podkultury młodzieżowej lat siedemdziesiątych, czerpiącej wzorce ze środowiska przestępczego; gitowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara więzienna słowo-klucz; osoba grypsująca, będąca członkiem subkultury więziennej;
(1.2) pot. posp. zob. gitowiec.
przysłówek sposobu
(2.1) pot. super, w porządku
w użyciu przymiotnikowym
(3.1) pot. świetny, bez zarzutu
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) — Masz wszystko? — Tak mam, chodźmy, będzie git.
(2.1) — Kupiłeś piwo? — Tak, mam też otwieracz. – No to git.
(3.1) To była git impreza.
Wiktionary
IPA: ɟit, AS: ǵit
Wiktionary
przym. gitesowy, gitowy, gitny
przysł. gites
Wiktionary
(2.1) super, ekstra, elegancko
(3.1) wspaniały, świetny
Wiktionary
przedstawiciel polskiej podkultury młodzieżowej lat siedemdziesiątych, czerpiącej wzorce ze środowiska przestępczego; git, gitowiec
SJP.pl
skrót od: gitara, gitarowy
SJP.pl
[czytaj: chitana] energiczny taniec cygański z kastanietami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) choreogr. żywiołowy taniec cygański wykonywany z kastanietami
Wiktionary
1. sześcio-, rzadziej siedmiostrunowy instrument muzyczny szarpany;
2. gitara powietrzna - udawanie gry na gitarze za pomocą gestów;
3. dźwignia w obrabiarce do gwintów i uzębień do osadzania osi kół zmianowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. strunowy instrument muzyczny;
Wiktionary
Gitara (hiszp. guitarra) – instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym, gryfem i progami na podstrunnicy. Zazwyczaj ma 6 strun, lecz można spotkać również gitary z czterema, pięcioma, siedmioma, ośmioma, dziesięcioma lub dwunastoma strunami. Instrument ten odgrywa ważną rolę w muzyce bluesowej, country, flamenco, rockowej oraz w wielu formach popu.
Wikipedia
(1.1) Wydobywa spod łóżka gitarę, dostraja ją i wziąwszy kilka akordów, zaczyna śpiewać przez nos pieśń bardzo romantyczną.
(1.1) W sklepie obejrzałem kilka gitar, ale żadna mi się nie spodobała.
Wiktionary
IPA: ɟiˈtara, AS: ǵitara
Wiktionary
rzecz. gitarzysta m., gitarzystka ż., gitarówka ż.
:: zdrobn. gitarka ż.
przym. gitarowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) gitara elektryczna, gitara hawajska
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. gitarzysta m., gitarzystka ż., gitarówka ż.
:: zdrobn. gitarka ż.
przym. gitarowy
frazeologia.
zawracać gitarę
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) kitaar
* albański: (1.1) kitarë
* angielski: (1.1) guitar
* arabski: (1.1) قيثارة
* azerski: (1.1) gitara
* baskijski: (1.1) gitarra
* bengalski: (1.1) গিটার
* białoruski: (1.1) гітара ż.
* bułgarski: (1.1) китара ż.
* chorwacki: (1.1) gitara ż.
* czeski: (1.1) kytara ż.
* dolnołużycki: (1.1) gitara
* duński: (1.1) guitar w.
* esperanto: (1.1) gitaro
* estoński: (1.1) kitarr
* fiński: (1.1) kitara
* francuski: (1.1) guitare ż.
* gruziński: (1.1) გიტარა
* hebrajski: (1.1) גיטרה ż. (gitara)
* hindi: (1.1) गिटार
* hiszpański: (1.1) guitarra ż.
* interlingua: (1.1) gitarra
* islandzki: (1.1) gítar m.
* japoński: (1.1) ギター
* jidysz: (1.1) גיטאַרע ż. (gitare), גיטאַר ż. (gitar)
* kannada: (1.1) ಗಿಟಾರ್
* kaszubski: (1.1) gitara ż.
* kataloński: (1.1) guitarra ż.
* koreański: (1.1) 기타
* kornijski: (1.1) gitar m.
* litewski: (1.1) gitara ż.
* łaciński: (1.1) cithara
* macedoński: (1.1) гитара
* niemiecki: (1.1) Gitarre ż.
* nowogrecki: (1.1) κιθάρα ż.
* ormiański: (1.1) կիթառ
* osetyjski: (1.1) гитарӕ
* perski: (1.1) گیتار
* rosyjski: (1.1) гитара ż.
* słowacki: (1.1) gitara ż.
* szwedzki: (1.1) gitarr w.
* tajski: (1.1) กีตาร์
* tamilski: (1.1) கிதார்
* turecki: (1.1) gitar
* tuvalu: (1.1) kitala
* tybetański: (1.1) རྒྱུད་དྲུག
* ukraiński: (1.1) гітара ż.
* wenecki: (1.1) chitara
* węgierski: (1.1) gitár
* wilamowski: (1.1) gitaor ż., gitar ż.
* włoski: (1.1) chitarra ż.
źródła.
== gitara (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. gitara
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
koncert gitarowy, festiwal gitarzystów
SJP.pl
zdrobniale o gitarze
SJP.pl
osoba bardzo lubiąca grę na gitarze
SJP.pl
przymiotnik od: gitara
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z gitarą, dotyczący gitary
Wiktionary
IPA: ˌɟitaˈrɔvɨ, AS: ǵitarovy
Wiktionary
rzecz. gitara ż., gitarka ż., gitarówka ż., gitarzysta m., gitarzystka ż.
Wiktionary
1. osoba grająca na gitarze;
2. widmowy gitarzysta - środowiskowo: osoba symulująca grę na gitarze przy pomocy gestów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk, który gra na gitarze
Wiktionary
Gitarzysta – osoba grająca na gitarze, muzyk, instrumentalista, członek zespołu muzycznego lub artysta solowy. Popularnie gitarzystów dzieli się na rytmicznych i prowadzących.
Rodzaje gitar:
Wikipedia
(1.1) Na koncercie było kilku znanych gitarzystów.
(1.1) Gitarzysta siedział na krzesełku i powoli szarpał struny, akompaniując śpiewaczce.
Wiktionary
IPA: ˌɟitaˈʒɨsta, AS: ǵitažysta
Wiktionary
rzecz. gitara ż., gitarka ż., gitarówka ż.
:: fż. gitarzystka
przym. gitarowy
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która gra na gitarze
Wiktionary
Gitarzysta – osoba grająca na gitarze, muzyk, instrumentalista, członek zespołu muzycznego lub artysta solowy. Popularnie gitarzystów dzieli się na rytmicznych i prowadzących.
Rodzaje gitar:
Wikipedia
(1.1) Mamy w zespole nową gitarzystkę.
Wiktionary
IPA: ˌɟitaˈʒɨstka, AS: ǵitažystka
Wiktionary
rzecz. gitara ż., gitariada ż.
:: fm. gitarzysta m.
przym. gitarowy
Wiktionary
git; potocznie:
1. w porządku, dobrze; okej, fajnie, gitara;
2. oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitowy, gitesowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) pot. super!
Wiktionary
(1.1) Na imprezie było gites.
Wiktionary
IPA: ˈɟitɛs, AS: ǵites
Wiktionary
(1.1) git
Wiktionary
(1.1) super, extra, elegancko
Wiktionary
potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski
SJP.pl
GitHub – hostingowy serwis internetowy przeznaczony do projektów programistycznych wykorzystujących system kontroli wersji Git. Stworzony został przy wykorzystaniu frameworka Ruby on Rails i języka Erlang. Serwis działa od kwietnia 2008 roku. GitHub udostępnia darmowy hosting programów otwartoźródłowych i prywatnych repozytoriów (część funkcji w ramach prywatnych repozytoriów jest płatna). W czerwcu 2018 ogłoszono, iż serwis zostanie przejęty przez przedsiębiorstwo Microsoft za kwotę 7,5 miliarda dolarów.
Wikipedia
potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitesowy, gitowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski
SJP.pl
przedstawiciel polskiej podkultury młodzieżowej lat siedemdziesiątych, czerpiącej wzorce ze środowiska przestępczego; git
SJP.pl
1. potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitowy, gitesowy, fajowy, fajny, fajowski;
2. związany z gitowcami
SJP.pl
potocznie: oceniany pozytywnie, świetny, porządny; gitny, gitesowy, gitowski, fajowy, fajny, fajowski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Giuliano, właśc. Giuliano Victor de Paula (ur. 31 maja 1990 w Kurytybie) – brazylijski piłkarz, grający na pozycji pomocnika w tureckim klubie İstanbul Başakşehir, reprezentant Brazylii.
Wikipedia
Giulio – srebrna, groszowa moneta włoska bita przez papieża Juliusza II, przedstawiająca na awersie popiersie albo herb papieski, zaś na rewersie postacie św. Piotra i Pawła. Masa monety wynosiła 3,87 grama.
W późniejszym okresie nazwa gulio była używana w odniesieniu do różnych groszowych monet włoskich, z których ostatnią było papieskie podwójne gulio z 1823 r.
Wikipedia
[czytaj: dżjuzepe] włoskie imię męskie
SJP.pl
[czytaj: dżjustamente] określenie wykonawcze: w tempie właściwym dla utworu; giusto
SJP.pl
[czytaj: dżjusto] określenie wykonawcze: w tempie właściwym dla utworu; giustamente
SJP.pl
[czytaj: żiwąSZI] nazwisko
SJP.pl
Givenchy – francuskie przedsiębiorstwo kosmetyczne i dom mody założony w roku 1952 przez projektanta Huberta de Givenchy.
Od 1988 r. przedsiębiorstwo należy do francuskiej grupy dóbr luksusowych LVMH.
Wikipedia
potocznie: broń palna, zwłaszcza karabin
SJP.pl
Giwer (kiwer) – rodzaj wojskowego nakrycia głowy, wykonanego z ciemnego filcu. Wysoka czapka w kształcie ściętego, lekko zwężającego się ku górze stożka, z daszkiem opuszczanym z przodu lub (w starszej odmianie) z przodu i z tyłu.
Używane w Polsce od końca XVIII wieku do XIX wieku. Wprowadzone do umundurowania po 1775 roku – m.in. było nakryciem głowy pocztowych Kawalerii Narodowej. Później, w zbliżonej do czaka formie stosowane w oddziałach Legii Księstwa Warszawskiego.
Wikipedia
potocznie: broń palna, zwłaszcza karabin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. broń palna
Wiktionary
IPA: ɟiˈvɛra, AS: ǵivera
Wiktionary
miasto w Egipcie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Egipcie;
Wiktionary
Giza (arab. الجيزة, Al-Ǧīza; egip. arab. Ig-Gīza) – miasto w Egipcie, na zachodnim brzegu Nilu, naprzeciw Kairu. W 2006 roku liczyło ok. 3,1 mln mieszkańców, co czyni je trzecim pod względem liczby ludności miastem w kraju. Wchodzi w skład aglomeracji Kairu.
Wikipedia
(1.1) Przejeżdżaliśmy przez Gizę o poranku.
Wiktionary
broń drzewcowa o długim, płaskim grocie osadzonym na drzewcu długości 2-2,5 metra, używana przez piechotę
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Giżałki
SJP.pl
wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim
SJP.pl
Gizałki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pleszewskim, w gminie Gizałki, nad Prosną, przy skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 442 i 443.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ktoś obrzydliwy, niedarzony sympatią
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. smarkacz, urwipołeć
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk., reg-pl|Małopolska. niechluj
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) gw-pl|Górny Śląsk. daw. gad
Wiktionary
(1.1) I daremnie złośliwy gizd pokrywał swą twarz coraz przymilniejszymi uśmiechami. Nic nie wskórał.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|gid.
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński|gid.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
Gizewo (niem. Giesewen, 1938–1945 Giesenau) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Sorkwity. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
mieszkaniec Giżycka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Giżycka
(1.2) osoba pochodząca z Giżycka, urodzona w Giżycku
Wiktionary
(1.1) Giżycczanie przy zdjęciu zmarłego, tak jak w miastach całego kraju, ustawiali znicze w kształt serca.
Wiktionary
rzecz. Giżycko n.
:: fż. giżycczanka ż.
przym. giżycki
Wiktionary
mieszkanka Giżycka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Giżycka
(1.2) kobieta pochodząca z Giżycka, urodzona w Giżycku
Wiktionary
rzecz. Giżycko n.
:: fm. giżycczanin m.
przym. giżycki
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Giżycko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) od Giżycko
Wiktionary
Osoby o nazwisku Giżycki:
Wikipedia
rzecz. Giżycko n., giżycczanin m., giżycczanka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Giżycko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto powiatowe w województwie warmińsko-mazurskim;
Wiktionary
Giżycko (niem. Lötzen, pol. (dawniej) Łuczany, Lec, prus. Lēcai) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, siedziba powiatu giżyckiego i gminy wiejskiej Giżycko. Miasto jest położone pomiędzy jeziorami Kisajno i Niegocin.
Wikipedia
(1.1) Giżycko leży w sercu Mazur.
Wiktionary
IPA: ɟiˈʒɨt͡skɔ, AS: ǵižycko
Wiktionary
rzecz. giżycczanin m., giżycczanka ż.
przym. giżycki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w obwodzie magadańskim Rosji, uchodzi do Zatoki Giżygińskiej Morza Ochockiego
Wiktionary
Giżyga (ros. Гижига) – wieś w Rosji, w obwodzie magadańskim, w rejonie siewiero-eweńskim. W 2021 liczyła 98 mieszkańców.
Wikipedia
przym. giżygiński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Giżygą, dotyczący Giżygi
Wiktionary
rzecz. Giżyga ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj serbskiego, bośniackiego lub bułgarskiego gulaszu, składającego się z ryżu, mięsa, warzyw, przypraw oraz z małej ilości rosołu
SJP.pl
skrót od: Główny Komitet Kultury Fizycznej
SJP.pl
Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki
SJP.pl
skrót od: Górniczy Klub Sportowy
SJP.pl
skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = Górniczy Klub Sportowy;
(1.2) = Gminny Klub Sportowy;
Wiktionary
(1.1) Od najmłodszych lat trenuję piłkę nożną w GKS.
(1.2) Od najmłodszych lat trenuję piłkę nożną w GKS-ie.
Wiktionary
IPA: ɟɛ‿ka‿ˈɛs, AS: ǵe‿ka‿es
Wiktionary
skrót od: Gwardia Ludowa - organizacja zbrojna Polskiej Partii Robotniczej
SJP.pl
członek GL (Gwardii Ludowej); geelowiec
SJP.pl