łałok

obwisła skóra przedniej części szyi wołów i żubrów


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) łow. luźna, obwisła skóra podgardla żubra, również skóra gardłowa innych zwierząt

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szyja wilczarza irlandzkiego jest średniej długości, bardzo silna i muskularna, wysklepiona, bez łałoka lub luźnej skóry.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwawɔk, AS: u̯au̯ok

Wiktionary


łc.

skrót od: łacina, łaciński; łac.


SJP.pl


łe

wykrzyknik

 (1.1) pot. onomatopeja imitująca nieprzyjemny głośny śpiew

 (1.2) pot. onomatopeja imitująca grymas niezadowolenia lub obrzydzenia

 (1.3) gw-pl|Poznań. o!, oj!

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Łe, dużego tego pokoju nie masz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) łee, łeee

Wiktionary


łeb

1. potocznie: głowa ludzka;
2. głowa dużego zwierzęcia;
3. kończąca, wystająca itp. część jakiegoś przedmiotu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) głowa zwierzęcia

 (1.2) przen. posp. głowa człowieka

 (1.3) górna, szersza część nitu, śruby

 (1.4) gwara. anat. czoło

 (1.5) gwara. techn. piasta

 (1.6) gwara. techn. część wału wiatracznego, w której osadzone są śmigi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jeździec poklepał z wdzięcznością konia po łbie.

 (1.2) Ja pierniczę, ale mnie łeb boli.

 (1.3) Zbyt mocne dokręcenie może zerwać łeb śruby.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɛp, AS: u̯ep

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łebkarz m.

:: zdrobn. łebek m., łepek m.

 przym. łebski

 przysł. łebsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) głowa

 (1.2) głowa, łepetyna, czaszka, czacha, mózgownica, globus, czerep, makówka, pała

 (1.3) główka

Wiktionary


łeba

1. miasto w Polsce;
2. rzeka w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

 (1.2) geogr. rzeka w Polsce;

Wiktionary

Łeba (kaszub. Łeba, niem. Leba) – miasto w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, położone na Wybrzeżu Słowińskim, nad rzekami Łebą i Chełstem, miejscowość wypoczynkowa z portem morskim i kąpieliskami.

Według danych GUS na 30 czerwca 2024 r. Łeba liczyła 3029 mieszkańców.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W tym roku pojedziemy nad morze, do Międzyzdrojów albo do Łeby.

 (1.2) Lębork leży nad Łebą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɛba, AS: u̯eba

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łebianin m., łebianka ż.

 przym. łebski

Wiktionary


łebeczek

zdrobnienie od: łeb; łepeczek


SJP.pl


łebek

łepek;
1. głowa małego zwierzęcia;
2. ekspresywnie: głowa człowieka;
3. górna, zaokrąglona część czegoś; główka;
4. ktoś podejrzany, niegodny zaufania; typek;
5. potocznie: pojedyncza osoba w kalkulacjach; głowa


SJP.pl


łebianin

mieszkaniec Łeby


SJP.pl


łebianka

mieszkanka Łeby


SJP.pl


łebień

wieś w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łebień – wieś w woj. pomorskim, w pow. lęborskim, w gminie Nowa Wieś Lęborska
  • Łebień – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Damnica
  • Łebień – dawna gmina
  • Łebień – gromada

Wikipedia


łebkarz

potocznie o kierowcy samochodu wiozącym pasażerów na łebka


SJP.pl


łebkowski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Łebkowski – polski inżynier ogrodnik
  • Kamil Łebkowski – polski zawodnik mieszanych sztuk walki
  • Mirosław Łebkowski – polski pisarz, tłumacz i autor tekstów piosenek

Wikipedia


łebkowy

łebek; łepkowy


SJP.pl


łebno

wieś w Polsce


SJP.pl

Łebno (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Łebnie) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Szemud przy drodze wojewódzkiej nr 224.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łebno, po jej zniesieniu w gromadzie Szemud. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Wikipedia


łebski

potocznie: mądry, sprytny, zdolny; łepski


SJP.pl


łebsko

potocznie: mądry, sprytny, zdolny; łepski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

 (1.1) geogr. przybrzeżne jezioro na północy Polski, w województwie pomorskim;

Wiktionary

Łebsko (kaszub. Łebskò, niem. Lebasee) – jezioro przybrzeżne w województwie pomorskim (na terenie gmin Wicko oraz Smołdzino) na Wybrzeżu Słowińskim, trzecie pod względem powierzchni jezioro w Polsce.

Jest jeziorem eutroficznym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Leżąc na terenie Słowińskiego Parku Narodowego Łebsko stanowi 21,8 procent całkowitej jego powierzchni.

Wiktionary


łechtać

1. łaskotać;
2. mile podrażniać, pobudzać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. połechtać)

 (1.1) wywoływać przyjemne podrażnienie, dotykając miejsc wrażliwych

 (1.2) przen. sprawiać komuś przyjemność, zaspokajając czyjeś ego lub emocje

czasownik zwrotny niedokonany łechtać się (dk. połechtać się)

 (2.1) łechtać siebie nawzajem

 (2.2) łechtać samego siebie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łechce mnie to w stopę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łechtaczka ż., łechtanie n.

 czas. połechtać dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łaskotać, giglać, gilgotać, łachotać, smyrać

 (1.2) pochlebiać

Wiktionary


łechtaczka

żeński zewnętrzny narząd płciowy; clitoris; klitoris


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. nieparzysty, zewnętrzny narząd płciowy samic ssaków;

 (1.2) środ. inform. grub. trackpoint;

Wiktionary

Łechtaczka (łac. clitoris) – nieparzysty, zewnętrzny narząd płciowy samic ssaków. Znajduje się w pobliżu przedniego połączenia warg sromowych mniejszych (labia minora pudendis). Część widoczna znajduje się powyżej pochwy. Odgrywa podstawową rolę w pobudzeniu seksualnym i orgazmie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɛxˈtat͡ʃka, AS: u̯eχtačka

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łechtaczkowy

 czas. łechtać

Wiktionary


łechtaczkowy

łechtaczka; klitoralny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z łechtaczką, dotyczący łechtaczki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łechtaczka ż.

Wiktionary


łechtański

nazwisko


SJP.pl


łechtliwszy

stopień wyższy od przymiotnika: łechtliwy


SJP.pl


łęcina

łodyga, nać kartofli; łęt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łodyga ziemniaka

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) (…) ziemniaki zaś, choć zrazu niezgorzej ruszyły, ledwie okrywały ziemię chudemi łęcinami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęt m., łętowina ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łęt, łętowina

Wiktionary


łęciny

łodygi, nać kartofli; łęty


SJP.pl

Łęciny (niem. Langstein) – kolonia w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Olsztynek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś leżąca w odległości dwóch km na wschód od Elgnówka, nad rzeką Młynówką, w otoczeniu lasów sosnowych. Łęciny opisał w swej książce Erwin Kruk, który miał tutaj rodzinę. We wsi nie ma sklepu ani szkoły, dzieci uczęszczają do szkoły w Elgnówku.

Wikipedia


łęcki

przymiotnik od: Łęka Opatowska, Łęki Małe, Łęki Szlacheckie, Łęki Kościelne


SJP.pl


łęczaczek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. od łęczak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęczak m.

Wiktionary


łęczak

ptak wędrowny z rodziny bekasowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Tringa glareola|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny bekasowatych;

Wiktionary

Łęczak, brodziec leśny, trawnik (Tringa glareola) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɛ̃n͇t͡ʃak, AS: u̯ṇčak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęg m.

:: zdrobn. łęczaczek m.

 przym. łęczakowy, łęgowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) brodziec leśny, trawnik

Wiktionary


łęczeński

przymiotnik od: Łęczna; łęczyński, łęczniański


SJP.pl


łęczna

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. część miasta Nowy Dwór Mazowiecki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łęczna – miasto w Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu łęczyńskiego i gminy miejsko-wiejskiej Łęczna. Położone na Wyżynie Lubelskiej w widłach dwóch rzek: Wieprza, która wyznacza jego zachodnią granicę i Świnki, będącą północną granicą miasta. Stanowi część aglomeracji lubelskiej.

Według danych GUS z 30 czerwca 2024 r. miasto miało 17 500 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɛ̃n͇t͡ʃna, AS: u̯ṇčna

Wiktionary


łęcznianin

mieszkaniec Łęcznej


SJP.pl


łęcznianka

mieszkanka Łęcznej


SJP.pl


łęczniański

przymiotnik od: Łęczna; łęczyński, łęczeński


SJP.pl


łęczyca

1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce;
3. część Ursynowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie łódzkim;

 (1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce

Wiktionary

Łęczyca – miasto w centralnej Polsce, w województwie łódzkim, siedziba powiatu łęczyckiego. Leży przy łączącej północ z południem drodze krajowej nr 91. Miasto rozciąga się na pograniczu Niziny Mazowieckiej i Niziny Wielkopolskiej nad Bzurą (lewym dopływem Wisły), a dokładnie przy ujściu doliny Bzury do pradoliny warszawsko-berlińskiej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɛ̃n͇ˈt͡ʃɨt͡sa, AS: u̯ẽṇčyca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęczycanin m., łęczycanka ż.

 przym. łęczycki

Wiktionary


łęczycanin

mieszkaniec Łęczycy; łęczyczanin


SJP.pl


łęczycanka

mieszkanka Łęczycy; łęczyczanka


SJP.pl


łęczyce

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łęczyce – wieś w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Łęczyce
  • Łęczyce – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. nowotomyskim, w gminie Opalenica
  • Łęczyce – gmina
  • Łęczyce – gromada

Wikipedia


łęczycki

przymiotnik od: Łęczyca, Łęczyce


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Łęczycy, związany z Łęczycą

 (1.2) dotyczący Łęczyc, związany z Łęczycami

Wiktionary

Łęczycki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Paprotnia. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Łęczyca ż., Łęczyce nmos., łęczyczanin m., łęczyczanka ż.

Wiktionary


łęczyckie

przymiotnik od: Łęczyca, Łęczyce


SJP.pl


łęczyczanin

mieszkaniec Łęczycy; łęczycanin


SJP.pl


łęczyczanka

mieszkanka Łęczycy; łęczycanka


SJP.pl


łęczyn

Miejscowości w Polsce

  • Łęczyn – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Dobiegniew
  • Łęczyn – wieś w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Łęczyce

Wikipedia


łęczyński

przymiotnik od: Łęczna; łęczeński, łęczniański


SJP.pl


łęczysko

część łuku sporządzona z drewna, metalu, rogu lub tworzyw kombinowanych, sklejanych warstwami, mająca dwa ramiona zaopatrzone w zaczepy dla założenia cięciwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. sprężysty pręt łuku lub kuszy;

Wiktionary

Łęczysko (także: łuczysko) – część składowa neurobalistycznych broni miotających. Ma postać pręta ze sprężynującego materiału, który magazynuje energię wynikającą z naciągu broni. Do końców łęczyska przymocowuje się cięciwę, która pośredniczy w przekształceniu energii potencjalnej łęczyska w energię kinetyczną pocisku. Do najprostszych broni wykorzystujących łęczysko należą łuk i kusza.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Cięciwę przymocowuje się do łęczyska, na obu jego końcach.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. łuczysko

Wiktionary


łędzewicz

nazwisko


SJP.pl


łee

wykrzyknik

 (1.1) pot. onomatopeja imitująca grymas niezadowolenia lub obrzydzenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łee, tamte były lepsze!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łe, łeee

Wiktionary


łeee

wykrzyknik

 (1.1) pot. onomatopeja imitująca grymas niezadowolenia lub obrzydzenia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łeee, dalej leje!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łe, łee

Wiktionary


łęg

łąg;
1. podmokła łąka, często porośnięta krzewami lub wikliną; łąka łęgowa;
2. las liściasty o gęstym poszyciu i bujnym runie; las łęgowy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) ekol. podmokła łąka;

 (1.2) ekol. leśn. dendr. typ lasów występujących na glebach mokrych, wilgotnych, często wzdłuż cieków;

Wiktionary

  • łąka łęgowa
  • las łęgowy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Gleby na łęgach są zwykle madami.

 (1.2) W drzewostanie łęgów występują m.in.: olcha, topola, wierzba, wiąz, jesion, dąb.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęczak mzw., Łęg mrz., łęgowatość ż.

 przym. łęgowaty, łęgowy

Wiktionary


łęgno

2 miejscowości w Polsce:

  • Łęgno – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto
  • Łęgno – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Nowogard

Wikipedia


łęgnowo

Łęgnowo – osiedle położone w granicach miasta Bydgoszczy, w dzielnicy Górny (Łęgnowo I) i Dolny Taras (Łęgnowo II). Liczba mieszkańców nie przekracza 3 tys. osób. Nazwa Łęgnowo pochodzi od Łęg.

Osiedle dzieli się na dwa obszary:

  • Łęgnowo I – włączone do miasta w 1920 (dawna wieś Ściersko lub Czersk Polski, niem. Brahnau) i 1954 (powojenne osiedle z fabryką),
  • Łęgnowo II – włączone do miasta w 1969 (64,46 ha) i 1977 (dawna wieś Łęgnowo lub Czersk Niemiecki, niem Grünbach i Langenau).

Wikipedia


łęgowaty

mający kształt łęku; kabłąkowaty; łękowaty


SJP.pl


łęgowo

wieś w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łęgowo – wieś w woj. lubuskim, w pow. strzelecko-drezdeneckim, w gminie Stare Kurowo
  • Łęgowo – wieś w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Sulechów
  • Łęgowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. gdańskim, w gminie Pruszcz Gdański
  • Łęgowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Kisielice
  • Łęgowo – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Kisielice
  • Łęgowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. oleckim, w gminie Olecko
  • Łęgowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Wągrowiec

Wikipedia


łęgowski

Łęgowo


SJP.pl

osoby o nazwisku Łęgowski:

  • Edward Łęgowski ur. 1947, polski lekkoatleta
  • Ewa Lewicka-Łęgowska 1952-2008, polityk, posłanka
  • Janina Łęgowska ur. 1929, polityk, posłanka
  • Józef Łęgowski 1852-1930, historyk, etnograf, językoznawca

zobacz też

  • Lasek Łęgowski

Wikipedia

Patrz:

Łęgowo

łęgowy

1. przymiotnik od: łęg, łąg (podmokła łąka, często porośnięta krzewami lub wikliną; łąka łęgowa);
2. przymiotnik od: łęg, łąg (las liściasty o gęstym poszyciu i bujnym runie; las łęgowy)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łęgiem, dotyczący łęgu

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W świebodzickim rezerwacie przyrody ochroną objęto kwaśne buczyny, lasy łęgowe, grądy i ciepłolubne dąbrowy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęczak mzw., łęg mrz., Łęg mrz., łęgowatość ż.

 przym. łęgowaty

Wiktionary


łęgwarowo

Łęgwarowo (niem. Lingwarowen, Berglingen) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, w gminie Węgorzewo, sołectwo Rudziszki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Ośrodek zabudowy wsi leży w odległości około 1 km od granicy państwowej z Rosją.

Wikipedia


łęk

1. przednia lub tylna część siodła, wygięta do góry
2. wklęsła część fałdu skorupy ziemskiej mająca wnętrze zbudowane ze skał najmłodszych; synklina
3. metalowy uchwyt wystający z konia gimnastycznego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jeźdz. część siodła wygięta do góry;

 (1.2) jeźdz. siodło z przednią i tylną częścią wygiętymi do góry

 (1.3) archit. element konstrukcyjny lub dekoracyjny w formie łuku;

 (1.4) sport. uchwyt w kadłubie konia gimnastycznego

 (1.5) geol. wklęsły fałd warstw skalnych;

 (1.6) techn. jarzmo wahliwe łukowe

Wiktionary

  • Łęk (architektura)
  • Łęk (mechanika), kulisa – jarzmo wahliwe łukowe
  • Łęk (synklina) – część fałdu.
  • Łęk (element siodła)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łęk tylny jest zazwyczaj dłuższy i bardziej płaski od łęku przedniego.

 (1.3) Gurty pojawiły się w sklepieniu kolebkowym jako tzw. łęki jarzmowe.

 (1.4) Podczas ćwiczeń na koniu z łękami jeden z zawodników zwichnął bark.

 (1.5) W geologii wklęsły fałd skalny nazywamy łękiem albo synkliną.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łękowaty, łękowy

 rzecz. przełęcz ż., łękotka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.5) synklina

Wiktionary


łęka

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 8, w tym 7 podstawowych
  • Łęka – część miasta Dąbrowa Górnicza
  • Łęka – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Puławy
  • Łęka – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Łęczyca
  • Łęka – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Piątek
  • Łęka – wieś w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Korzenna
  • Łęka – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim, w gminie Stanisławów
  • Łęka – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. buskim, w gminie Nowy Korczyn
  • Łęka – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Kościelec

Wikipedia


łękawica

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

  • łękawica – element herbu szlacheckiego
W Polsce
  • Łękawica – rzeka, dopływ Bystrzycy
  • Łękawica – rzeka, dopływ Wieprzy
  • Łękawica – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Skrzyszów
  • Łękawica – wieś w woj. małopolskim, w pow. wadowickim, w gminie Stryszów
  • Łękawica – wieś w woj. mazowieckim, w pow. kozienickim, w gminie Grabów nad Pilicą
  • Łękawica – wieś w woj. mazowieckim, w pow. mińskim, w gminie Siennica
  • Łękawica – część wsi Zajączki Drugie, w woj. śląskim, w pow. kłobuckim, w gminie Krzepice
  • Łękawica – wieś w woj. śląskim, w pow. żywieckim, w gminie Łękawica

Wikipedia


łękawicki

Łękawica


SJP.pl

Patrz:

Łękawica

łęki

półkoliste metalowe uchwyty wmontowane w kadłub konia gimnastycznego, umożliwiające wykonywanie na nim specjalnych ćwiczeń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) geogr. wieś w Polsce w województwie małopolskim;

Wiktionary

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 12, w tym 7 podstawowych
  • Łęki – wieś w woj. łódzkim, w pow. bełchatowskim, w gminie Zelów
  • Łęki – część wsi Mierzyce w woj. łódzkim, w pow. wieluńskim, w gminie Wierzchlas
  • Łęki – wieś w woj. małopolskim, w pow. brzeskim, w gminie Borzęcin
  • Łęki – wieś w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Myślenice
  • Łęki – wieś w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Łososina Dolna
  • Łęki – wieś w woj. małopolskim, w pow. oświęcimskim, w gminie Kęty
  • Łęki – część wsi Zręczyce w woj. małopolskim, w pow. wielickim, w gminie Gdów
  • Łęki – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Opinogóra Górna
  • Łęki – wieś w woj. mazowieckim, w pow. siedleckim, w gminie Kotuń
  • Łęki – część wsi Zbydniów w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Zaleszany
  • Łęki – część wsi Lechów w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Bieliny
  • Łęki – część wsi Krajno Drugie w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Górno

Wikipedia


łekieński

Łekno


SJP.pl

Patrz:

Łekno

łekneński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łeknem, dotyczący Łekna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łekno n.

Wiktionary


łęknica

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. potok, dopływ Nysy Łużyckiej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łęknica (niem. Lugknitz, łuż. Wjeska, 1945–1946 Lubanica) – miasto w Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, nad Nysą Łużycką.

Pod względem historycznym Łęknica leży na Górnych Łużycach. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa zielonogórskiego.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɛ̃ŋʲcˈɲit͡sa, AS: u̯ẽŋʹḱńica

Wiktionary


łęknicki

przymiotnik od: Łęknica


SJP.pl


łękniczanin

mieszkaniec Łęknicy (miasta w Polsce)


SJP.pl


łękniczanka

mieszkanka Łęknicy (miasta w Polsce)


SJP.pl


łekno

wieś w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łekno – część miasta Szczecin
  • Łekno – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Wągrowiec
  • Łekno – wieś w woj. zachodniopomorskim, pow. koszalińskim, gminie Będzino
  • Łekno – dawna gmina
  • Łekno – gromada
  • Łekno – jezioro wytopiskowe w Polsce

Wikipedia


łękomir

staropolskie imię męskie


SJP.pl

Łękomir – staropolskie imię męskie, złożone z członów Łęko- (łęka – "zdrada, obłuda, przebiegłość, chytrość") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Być może oznaczało "ten, który ustanawia pokój dzięki swojej chytrości".

Łękomir imieniny obchodzi 26 września

Zobacz też:

  • Łukomierz

Wikipedia


łękotka

tarczka zbudowana z chrząstki włóknistej, znajdująca się między powierzchniami stawowymi w niektórych stawach (np. kolanowym), odgrywająca rolę amortyzatora; łąkotka, menisk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. chrząstka wchodząca w skład stawu kolanowego;

Wiktionary

Staw kolanowy (łac. articulatio genus) – w anatomii człowieka staw kończyny dolnej, będący największym stawem ciała człowieka. Jest to staw złożony (zawiasowy zmodyfikowany) – łączą się tu kość udowa i kość piszczelowa (kość strzałkowa nie buduje stawu kolanowego). Staw współtworzy trzeszczka w postaci rzepki. Staw posiada dwie łącznotkankowe łąkotki dopasowujące do siebie powierzchnie stawowe w czasie ruchów. Funkcjonalnie jest to staw zawiasowy, umożliwiający ruchy zginania i prostowania, ale w zgięciu (z wyjątkiem maksymalnego) możliwe są również ruchy rotacyjne. Wzmocniony jest więzadłami zewnętrznymi (pobocznymi oraz torebki stawowej) oraz dodatkowo bardzo silnymi więzadłami wewnętrznymi – więzadłem krzyżowym przednim i tylnym.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɛ̃ŋˈkɔtka, AS: u̯ẽŋkotka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łęk m.

 przym. łękotkowy, łąkotkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) menisk, łąkotka

Wiktionary


łękotkowy

łąkotka; łąkotkowy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łękotką, dotyczący łękotki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łąkotka ż., łękotka ż.

Wiktionary


łękowaty

mający kształt łęku; kabłąkowaty; łęgowaty


SJP.pl


łękowy

przymiotnik od: łęk (zwykle w znaczeniu: wklęsła część fałdu skorupy ziemskiej mająca wnętrze zbudowane ze skał najmłodszych; synklina), np. warstwy łękowe; synklinalny


SJP.pl


łemkini

członkini grupy etnicznej zamieszkującej Beskid Niski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. członkini wschodniosłowiańskiej grupy etnicznej żyjącej w rozproszeniu na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Artysta namalował Łemkinię w stroju ludowym.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łemkowski

 przysł. łemkowsko

 rzecz. łemkowskość ż., łemkowszczyzna ż., Łemkowszczyzna ż.

:: fm. Łemko m.

Wiktionary


łemko

członek grupy etnicznej występującej na obszarze Karpat


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. członek wschodniosłowiańskiej grupy etnicznej żyjącej w rozproszeniu na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pierwotnym miejscem zamieszkania Łemków był tzw. obszar Łemkowszczyzny.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łemkowskość ż., łemkowszczyzna ż., Łemkowszczyzna ż.

:: fż. Łemkini ż.

 przym. łemkowski

 przysł. łemkowsko

Wiktionary


łemkowie

wschodniosłowiańska grupa etniczna wywodząca się z obszaru Karpat


SJP.pl

Łemkowie – wschodniosłowiańska grupa etniczna identyfikująca się jako część narodu rusińskiego (karpatoruskiego) bądź jako część narodu ukraińskiego. Ich historyczna ojczyzna, Łemkowszczyzna, obejmuje głównie tereny południowo-wschodniej Polski (Beskid Niski, wschodnią część Beskidu Sądeckiego i zachodnie Bieszczady) oraz północno-wschodniej Słowacji. Do 1947 roku Łemkowie zamieszkiwali te obszary w zwartych skupiskach. Ich sytuacja zmieniła się radykalnie w wyniku powojennych wysiedleń – przymusowej repatriacji do ZSRR (1944–1946) oraz akcji „Wisła” (1947), podczas której rozproszono ich na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Współcześnie w Polsce działają organizacje łemkowskie kultywujące tradycje tej grupy, a status mniejszości etnicznej przysługuje Łemkom od 2005 roku. Na Słowacji są uznawani za odrębną grupę etnograficzną Rusinów.

Wikipedia


łemkowski

dotyczący Łemków, właściwy Łemkom


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Łemków, związany z Łemkami

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Poprzedni spis powszechny z 2002 wykazał 5850 obywateli polskich narodowości łemkowskiej.

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. łemkowsko

 rzecz. Łemko mos., Łemkini ż., łemkowskość ż., łemkowszczyzna ż., Łemkowszczyzna ż.

Wiktionary


łemkowsko

przysłówek

 (1.1) w sposób charakterystyczny dla Łemków

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łemkowski

 rzecz. Łemko mos., Łemkini ż., łemkowskość ż., łemkowszczyzna ż., Łemkowszczyzna ż.

Wiktionary


łemkowskość

łemkowski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) cecha tego, co łemkowskie; łemkowski charakter czegoś

Wiktionary

Patrz:

łemkowski

Przykłady

 (1.1) Pochodzenie mojej babki zadecydowało o łemkowskości wigilii w naszym domu rodzinnym.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łemkowski

 przysł. łemkowsko

 rzecz. Łemko mos., Łemkini ż., łemkowszczyzna ż., Łemkowszczyzna ż.

Wiktionary


łemkowszczyzna

obszar zamieszkiwany przez Łemków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) geogr. hist. ziemie zamieszkiwane przez Łemków przed II wojną światową

Wiktionary

Łemkowszczyzna (łem. Лемковина, ukr. Лемківщина) – potoczna nazwa obszaru zamieszkiwanego przez Łemków.

Po polskiej stronie Karpat był to teren od Wysokiego Działu w Bieszczadach, po dolinę Popradu w Beskidzie Sądeckim, oraz tzw. Ruś Szlachtowska na pograniczu Małych Pienin i Beskidu Sądeckiego, natomiast po stronie słowackiej – pas Beskidów.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Z Krakowa profesor często wyjeżdżał na Łemkowszczyznę.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łemkowski

 przysł. łemkowsko

 rzecz. Łemko mos., Łemkini ż., łemkowskość ż., łemkowszczyzna ż.

Wiktionary


łempicki

nazwisko


SJP.pl

  • Łempiccy herbu Junosza – polska rodzina szlachecka i ziemiańska

Wikipedia


łepak

potocznie: człowiek zdolny, pomysłowy; tęga głowa; spryciarz


SJP.pl


łepeczek

zdrobnienie od: łepek; łebeczek


SJP.pl


łepek

łebek;
1. głowa małego zwierzęcia;
2. ekspresywnie: głowa człowieka;
3. górna, zaokrąglona część czegoś; główka;
4. ktoś podejrzany, niegodny zaufania; typek;
5. potocznie: pojedyncza osoba w kalkulacjach; głowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od: łeb

 (1.2) mały łeb, mała głowa

 (1.3) małe, kuliste zakończenie czegoś

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) pogard. o chłopcu lub młodym mężczyźnie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łeb m., łepetyna ż., łebek m., łepetynka ż.

 przym. łbisty, łepkowy, łebkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łebek, łepetynka

 (1.2) łebek, główka, łepetynka

 (1.3) łebek, główka

 (2.1) łebek, szczawik, gówniarz, smarkacz

Wiktionary


łepeta

łepetyna, głowa


SJP.pl


łepetyna

potocznie: głowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. głowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łepek mos./mrz.

Wiktionary


łepetynka

zdrobnienie od: łepetyna


SJP.pl


łepkowski

nazwisko


SJP.pl

  • Józef Łepkowski (-1778), duchowny greckokatolicki
  • Józef Łepkowski (1826-1894), archeolog i historyk, filozof, działacz społeczny, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  • Karol Łepkowski (1866-1925), marszałek rady powiatu sanockiego, właściciel dóbr
  • Maksymilian Łepkowski (1817-1893), poseł do Rady Państwa, właściciel dóbr, działacz społeczny
  • Stanisław Łepkowski (1892-1961), urzędnik, dyplomata
  • Tadeusz Łepkowski (1927-1989), historyk
  • Wincenty Łepkowski (1866-1935), lekarz stomatolog

Wikipedia


łepkowy

łepek; łebkowy


SJP.pl


łepski

potocznie: mądry, sprytny, zdolny; łebski


SJP.pl


łesiów

nazwisko


SJP.pl


łęski

Łąg (wieś w Borach Tucholskich)


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jacek Łęski – polski dziennikarz i specjalista od public relations
  • Janusz Łęski – polski reżyser i scenarzysta filmowy
  • Zygmunt Łęski – polski nauczyciel, harcmistrz, żołnierz Armii Krajowej, samorządowiec

Wikipedia


łęt

łodyga, nać kartofli; łęcina


SJP.pl


łętowice

  • Łętowice – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Wierzchosławice
  • Łętowice – osada w woj. pomorskim, w pow. puckim, w gminie Krokowa

Wikipedia


łętowina

łodyga kartofli, łęcina


SJP.pl


łętowo

W Polsce
  • Łętowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Bodzanów
  • Łętowo – osada w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Choczewo
  • Łętowo – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. mrągowskim, w gminie Piecki
  • Łętowo – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. sławieńskim, w gminie Sławno
Zobacz też
  • Krajewo-Łętowo, Łętowo-Dąb

Wikipedia


łętowski

nazwisko


SJP.pl

Łętowski (Landten, Landtow, Lantosch, Lantoske, Lantow, Ostrzew odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Ostrzew.

Wikipedia


łęty

łodyga, nać kartofli; łęcina


SJP.pl


łeż

dawniej: kłamstwo, łgarstwo


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. kłamstwo, nieprawda

 (1.2) stpol. podstęp, zasadzka

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łgać ndk.

 rzecz. łganie n., łgarz mos., łgarstwo n.

 przym. łgarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) war. łża

Wiktionary


łężanin

mieszkaniec miejscowości: Łąg


SJP.pl


łężanka

mieszkanka miejscowości: Łąg


SJP.pl


łezka

1. mała łza;
2. dekolt sukienki lub bluzki przypominający kształtem kroplę wody;
3. w architekturze: rodzaj elementu dekoracyjnego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: łza

 (1.2) mała łza

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Dziewczynce spłynęła po policzku łezka.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łzawnica ż., łza ż.

 czas. łzawić ndk.

 przym. łzawy, łzowy

Wiktionary


łezkowaty

przypominający łezkę, łzę


SJP.pl


łężkowice

Łężkowice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Kłaj. Zabudowania i pola Łężkowic znajdują się w rozległej równinie nad lewym brzegiem Raby, na obszarze Podgórza Bocheńskiego.

Wikipedia


łężyce

W Polsce
  • Łężyce – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. kłodzkim, w gminie Szczytna
  • Łężyce – wieś w woj. pomorskim, w pow. wejherowskim, w gminie Wejherowo
  • Łężyce – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. opatowskim, w gminie Sadowie
  • Łężyce – gromada

Wikipedia


łgać

kłamać;
1. świadomie mówić nieprawdę;
2. dawniej: udawać coś, stwarzać pozory czegoś, np. łgać radość


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zełgać)

 (1.1) książk. kłamać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wychodzę kupić kilka tych pism, które są właściwie pismami niemieckimi po francusku, z tą różnicą, że łżą jeszcze bardziej, aniżeli prawdziwe niemieckie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɡat͡ɕ, AS: u̯gać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łganie n., łgarstwo n., łgarz m., łeż mos./ż.

 przym. łgarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kłamać

Wiktionary


łganie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łgać.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɡãɲɛ, AS: u̯gãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łgać

 rzecz. łeż mos./ż.

Wiktionary


łgarski

dotyczący łgarza, łgarstwa; kłamliwy


SJP.pl


łgarstwo

kłamstwo; nieprawda; blaga


SJP.pl


łgarz

człowiek świadomie mówiący nieprawdę; kłamca, blagier, oszust


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba, która łże

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po tym, jak po raz drugi przyłapano Józefa na kłamstwie, przylgnęła do niego opinia łgarza.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɡaʃ, AS: u̯gaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łgarstwo n., arcyłgarz m.

:: fż. łgarka ż.

 czas. łgać ndk.

 przym. łgarski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zob. kłamca.

Wiktionary


łiskacz

potocznie: whisky, whiskey; whiskacz, łyskacz


SJP.pl


łk

skrót od: Ewangelia według świętego Łukasza - jedna z czterech Ewangelii Nowego Testamentu


SJP.pl

skrót

 (1.1) = rel. Ewangelia według świętego Łukasza, Ewangelia Łukasza

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwukaʃ|ˌɛvãŋˈɡɛlʲja ˈvɛdwuc ɕfʲjɛ̃nˈtɛɡɔ wuˈkaʃa, AS: u̯ukaš|evãŋgelʹi ̯a vedu̯uḱ śfʹi ̯ẽntego u̯ukaša

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Łuk.

Wiktionary


łkać

1. szlochać, popłakiwać, chlipać;
2. wydawać płaczliwe, smutne dźwięki


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. załkać)

 (1.1) książk. wydawać krótkie, urywane dźwięki podczas płaczu przez zachłystywanie się powietrzem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Twoje słowa są twarde, tak twarde i ostre, że mogą kamień rozłupać, ale niech Bóg ci je wybaczy. Dlaczego i za co mnie niszczysz? Co się z tobą stało? - łkała.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. załkać dk.

 rzecz. łkanie n.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szlochać

Wiktionary


łkająco

1. wydając smutne, płaczliwe dźwięki;
2. wydając krótkie, urywane dźwięki w czasie płaczu


SJP.pl


łkania

1. szlochać, popłakiwać, chlipać;
2. wydawać płaczliwe, smutne dźwięki


SJP.pl


łkanie

1. szlochać, popłakiwać, chlipać;
2. wydawać płaczliwe, smutne dźwięki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łkać.

 (1.2) dźwięk powstający podczas łkania (1.1)

 (1.3) przen. dźwięk instrumentu muzycznego, podobny do łkania (1.2)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈw̥kãɲɛ, AS: u̯̦kãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łkać ndk.

Wiktionary


łks

1. Łódzki Klub Sportowy;
2. Łódzki Klub Seniora


SJP.pl

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) = sport. Łódzki Klub Sportowy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Swoje gole napastnik ŁKS zadedykował leżącemu w szpitalu koledze Markowi Saganowskiemu.

 (1.1) Na mecze ŁKS chodziłem już 20 lat temu i sentyment pozostanie mi pewnie do końca życia.

 (1.1) Partyka często bywa na stadionach ŁKS-u i Widzewa, ale sercem jest związany z tym pierwszym klubem.

Wiktionary


łks-owiec

rzadko: zawodnik, działacz lub kibic ŁKS-u (najczęściej w odniesieniu do Łódzkiego Klubu Sportowego); ełkaesowiec, ełkaesiak (częściej)


SJP.pl


ło

wykrzyknik

 (1.1) pot. onomatopeja imitująca przeciągły wyraz uczucia i emocji

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ło, to cię musiało dużo kosztować?!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łoo

Wiktionary


łobacz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Stefan Łobacz – polski lekarz, publicysta i polityk
  • Witalij Łobacz – białoruski wioślarz

Wikipedia


łobaczewski

nazwisko, np. Nikołaj Iwanowicz Łobaczewski (1792-1856), matematyk rosyjski


SJP.pl

  • Nikołaj Łobaczewski (1792-1856) – rosyjski matematyk
  • Erazm Łobaczewski (1835-1899) – polski doktor prawa, adwokat, burmistrz Sanoka i Przemyśla, właściciel Zagórza, działacz społeczny
  • Stanisław Łobaczewski – syn Erazma, polski ziemianin, prawnik
  • Wawrzyniec Łobaczewski (1875-1940) – syn Erazma, polski pułkownik kawalerii Wojska Polskiego II RP
  • Zygmunt Łobaczewski (1869-?) – syn Erazma, polski pułkownik kawalerii Wojska Polskiego
  • Zygmunt Łobaczewski (-1919) – polski major kawalerii Wojska Polskiego

Wikipedia


łobdowo

Łobdowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Dębowa Łąka.

Wieś królewska położona była w 1664 roku w starostwie golubskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 319 mieszkańców. Jest piątą co do wielkości miejscowością gminy Dębowa Łąka.

Wikipedia


łobeski

przymiotnik od: Łobez (miasto)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łobzem, dotyczący Łobza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Powiat łobeski, który powstał zaledwie trzy miesiące temu, już odnotował stopę bezrobocia sięgającą 38,2 proc.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łobez m., łobzianin m., łobzianka ż.

Wiktionary


łobez

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce;
3. jezioro w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim;

 (1.2) geogr. wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim;

 (1.3) geogr. jezioro rynnowe na Pojezierzu Drawskim;

Wiktionary

Łobez (niem. Labes) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Łobez, położone nad rzeką Regą na Wysoczyźnie Łobeskiej.

Z woli rodu Borcke Łobez (Labes) został miastem w roku 1275.

Według danych GUS z 30 czerwca 2021 r. Łobez liczył 9977 mieszkańców i był pod względem liczby ludności 24. miastem w województwie zachodniopomorskim.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔbɛs, AS: u̯obes

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łobzianin m., łobzianka ż.

 przym. łobeski

Wiktionary


łobocki

nazwisko


SJP.pl


łobocyć

czasownik przechodni dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. zobaczyć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|badnonć.

Wiktionary


łoboda

wielogatunkowa roślina zielna lub półkrzew z rodziny komosowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. rodzaj rośliny podobnej do komosy;

Wiktionary

  • łoboda – rodzaj roślin z rodziny komosowatych
  • Łoboda – wieś w województwie kujawsko-pomorskim
  • Roman Łoboda – polski literat
  • Switłana Łoboda – ukraińska piosenkarka

Wikipedia


łobodnica

agatówka łobodnica - gatunek motyla z rodziny sówkowatych


SJP.pl


łobodno

W Polsce
  • Łobodno – wieś w woj. śląskim, w powi. kłobuckim, w gminie Kłobuck
  • Łobodno – osada leśna w woj. śląskim, w powi. kłobuckim, w gminie Kłobuck
  • Łobodno – gromada

Wikipedia


łobodowski

nazwisko


SJP.pl


łobodziński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Łobodziński
  • Piotr Łobodziński
  • Filip Łobodziński
  • Wojciech Łobodziński

Wikipedia


łobrus

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. obrus

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) reg. śl. tisztuch.

Wiktionary


łobuz

1. urwis, psotnik;
2. łajdak, nicpoń, drab


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zachowująca się źle

Wiktionary

Łobuz (fr. Le voyou, wł. La canaglia) – francusko-włoski film kryminalny z 1970 roku w reżyserii Claude'a Leloucha.

Zdjęcia kręcono w Paryżu, Brukseli oraz w departamencie Yvelines (Gazeran, Rambouillet).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Znów jakiś łobuz stłukł żarówkę i w korytarzu panują egipskie ciemności.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔbus, AS: u̯obus

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łobuziak m., łobuzeria ż.

 czas. łobuzować ndk.

 przym. łobuzerski

 przysł. łobuzersko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łobuziak, psotnik, urwis, rozrabiaka, nicpoń, ancymon, ancymonek, reg. śl. gid., reg. śl. gizd.; chuligan; łajdak, łotr, gw-pl|Poznań. rojber, ejber

Wiktionary


łobuzeria

1. grupa łobuzów;
2. chuligański tryb życia; hulanka; łobuzerka


SJP.pl


łobuzerka

łobuzostwo, łobuzerstwo;
1. chuligańskie, hultajskie zachowanie;
2. akt chuligaństwa, podły czyn


SJP.pl


łobuzerski

przymiotnik

 (1.1) o nastawieniu żartobliwym i figlarnym

 (1.2) o nastawieniu chuligańskim

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) — A no — dobrze zrobiłam? — zapytała, topiąc w jego oczach swe boskie, smoliste, pełne mroku i arcy-łobuzerskie oczy.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łobuz mos., łobuzerka ż., łobuziak mos., łobuzerstwo n.

 czas. łobuzować ndk.

 przysł. łobuzersko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) figlarny, kpiarski, szelmowski, zuchowaty, żartobliwy

 (1.2) chuligański, hultajski

Wiktionary


łobuzerskość

łobuzerski


SJP.pl

Patrz:

łobuzerski

łobuzerstwo

łobuzostwo, łobuzerka;
1. chuligańskie, hultajskie zachowanie;
2. akt chuligaństwa, podły czyn


SJP.pl


łobuziak

zdrobnienie od: łobuz; łobuzik


SJP.pl


łobuziara

kobieta zachowująca się niezgodnie z jakimiś regułami lub obyczajami, lubiąca psocić, dokazywać; rozrabiara, psotnica, urwiska


SJP.pl


łobuzik

zdrobnienie od: łobuz; łobuziak


SJP.pl


łobuzina

z politowaniem o łobuzie, łobuziaku


SJP.pl


łobuzka

łobuz


SJP.pl

Patrz:

łobuz

łobuzostwo

łobuzerstwo, łobuzerka;
1. chuligańskie, hultajskie zachowanie;
2. akt chuligaństwa, podły czyn


SJP.pl


łobuzowaty

zachowujący się jak łobuz


SJP.pl


łobuzowski

dawniej: łobuzerski, szelmowski, figlarny


SJP.pl


łobżenica

miasto w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łobżenica (niem. Lobsens) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie pilskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Łobżenica, w Krajnie, nad rzeką Łobżonką, na Pojezierzu Krajeńskim, ok. 24 km na południowy zachód od Złotowa.

Według danych z 1 stycznia 2023 roku miasto liczyło 2812 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌwɔbʒɛ̃ˈɲit͡sa, AS: u̯obžẽńica

Wiktionary


łobżenicki

przymiotnik od: Łobżenica


SJP.pl


łobżeniczanin

mieszkaniec Łobżenicy (miasta w Polsce)


SJP.pl


łobżeniczanka

mieszkanka Łobżenicy (miasta w Polsce)


SJP.pl


łobzianin

mieszkaniec Łobza


SJP.pl


łobzianka

mieszkanka Łobza


SJP.pl


łobzów

wieś w Polsce


SJP.pl

Łobzów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Wolbrom.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Osoby związane z Łobzowem

  • Jan Trzaska – uczestnik kampanii wrześniowej, członek ZWZ, żołnierz Gwardii Ludowej, dowódca oddziału Armii Ludowej, autor książki pt. „Partyzanckie ścieżki”.

Wikipedia


łobzować

czasownik niedokonany

 (1.1) bić, grzmocić, łomotać

 (1.2) seks. uprawiać seks

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔbˈzɔvat͡ɕ, AS: u̯obzovać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łobzowanie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łubzować, łubcować

Wiktionary


łobzowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łobzować.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔbzɔˈvãɲɛ, AS: u̯obzovãńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łobzować

Wiktionary


łobzowianin

mieszkaniec Łobzowa


SJP.pl


łobzowianka

mieszkanka Łobzowa


SJP.pl


łobzowiec

Łobzowiec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Jaraczewo.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

We wsi jest wiejska świetlica i przystanek kolejowy Łobzowiec.

Wikipedia


łobzowo

W Polsce
  • Łobzowo – wieś w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Kołczygłowy
  • Łobzowo – osada w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. bartoszyckim, w gminie Sępopol
  • Łobzowo – gromada

Wikipedia


łobzowski

przymiotnik od: Łobzów


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łobzowem, dotyczący Łobzowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łobzów m.

Wiktionary


łochów

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łochów – miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Łochów. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa siedleckiego.

W 2011 miasto liczyło 6761 mieszkańców.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔxuf, AS: u̯oχuf

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łochowski

Wiktionary


łochowianin

mieszkaniec Łochowa


SJP.pl


łochowianka

mieszkanka Łochowa


SJP.pl


łochowice

2 miejscowości w Polsce:

  • Łochowice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Białe Błota
  • Łochowice – wieś w woj. lubuskim, w pow. krośnieńskim, w gminie Krosno Odrzańskie

Wikipedia


łochowo

W Polsce
  • Łochowo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Białe Błota
  • Łochowo – osada leśna w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. bydgoskim, w gminie Białe Błota
  • Łochowo – osada w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Świdnica
  • Łochowo – część wsi Kije w woj. lubuskim, w pow. zielonogórskim, w gminie Sulechów
  • Łochowo – gromada
Zobacz też
  • Łochów

Wikipedia


łochowski

przymiotnik od: Łochów


SJP.pl


łochtusza

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. duża biała chusta (w stroju góralki)

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. prześcieradło

Wiktionary


łochwa

zimowe legowisko niedźwiedzia; gawra


SJP.pl

Łachwa (biał. Лахва; ros. Лахва; pol. hist. Łochwa) – rzeka na Białorusi, w obwodzie mohylewskim. Prawy dopływ Dniepru. Należy do zlewiska Morza Czarnego.

Wikipedia


łochynia

gatunek borówki; borówka bagienna, pijanica


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. pot. roślina z gatunku nazwa systematyczna|Vaccinium uliginosum|L.|ref=tak., borówka bagienna

 (1.2) bot. spoż. pot. owoc łochyni (1.1), w medycynie ludowej stosowany jako lek przeciw hemoroidom i żylakom

Wiktionary

Łochynia – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Mykanów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Wuj nazbierał w lesie duży słój łochyni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈxɨ̃ɲa, AS: u̯oχńa

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) borówka bagienna, pijanica, bagnówka, durnica, włochynia, łochina, łochinia, mochynia, ochynia, wołochy, zajęcza jagoda

Wiktionary


łoczyga

roślina roczna z rodziny złożonych


SJP.pl

Łoczyga pospolita (Lapsana communis L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Reprezentuje monotypowy rodzaj łoczyga Lapsana, aczkolwiek z powodu znacznej zmienności w niektórych ujęciach podgatunki bywają podnoszone do rangi osobnych gatunków. Zasięg szeroko ujmowanego gatunku obejmuje całą Europę, północno-zachodnią Afrykę i zachodnią Azję. W Polsce jest pospolity. Rośnie w różnych siedliskach zaroślowych i leśnych, także ruderalnych i jako chwast w uprawach.

Wikipedia


łódczysko

stara, licha łódź


SJP.pl


łódeczka

zdrobnienie od: łódka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: łódka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuˈdɛt͡ʃka, AS: u̯udečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łódka ż., łódź ż.

 przym. łódkowy

Wiktionary


łódeczkowaty

podobny kształtem do łódeczki


SJP.pl


łodej

nazwisko


SJP.pl


łódka

1. mała łódź;
2. podłużny dekolt w sukniach i bluzkach damskich;
3. dolna część korony niektórych roślin; łódeczka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od łódź

 (1.2) mała łódź

 (1.3) zabawka w formie łodzi

Wiktionary

  • Łódka – rzeka w Łodzi,
  • Łódka – lokalna moneta emitowana w Łodzi
  • Łódka – naczynie liturgiczne.
  • Łódka – łącznik naboi ułatwiający ładowanie,

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Janek płynie łódką po jeziorze.

 (1.3) Janek puszcza łódki po jeziorze.

 (1.3) W internecie widziałem tutorial składania łódek z papieru i w tym roku złożyłem kilka.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwutka, AS: u̯utka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łódź ż., łódeczka ż.

 przym. łódkowy, łódkowaty, łódeczkowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łódeczka

Wiktionary


łódkarz

osoba, której praca związana jest z łódką, np. przewoźnik


SJP.pl


łódkonóg

drobny mięczak morski o ciele okrytym rurkowatą muszlą; walconóg


SJP.pl


łódkonogi

drobny mięczak morski o ciele okrytym rurkowatą muszlą; walconóg


SJP.pl

Łódkonogi, walconogi (Scaphopoda) – nieliczna w gatunki i mało zróżnicowana gromada morskich mięczaków zaliczanych do muszlowców, charakteryzujących się jednoczęściową, obustronnie otwartą, rurkowatą muszlą. Są spokrewnione z małżami. Przykładowym przedstawicielem gromady jest zębik pospolity (Antalis vulgaris).

Wikipedia


łódkować

pływać łódką


SJP.pl


łódkowaty

podobny kształtem do łódki


SJP.pl


łódkowy

łódka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łódką, dotyczący łódki

Wiktionary

Patrz:

łódka

Powiązane:

 rzecz. łódeczka ż., łódka ż.

Wiktionary


łodwigowo

Łodwigowo (niem. Ludwigsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Grunwald. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

W czasach krzyżackich wieś pojawia się w dokumentach w roku 1321, podlegała pod komturię w Dąbrównie, były to dobra rycerskie o powierzchni 40 włók.

Wikipedia


łodyga

podłużna część rośliny, z której wyrastają liście


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) biol. nadziemna część rośliny naczyniowej;

 (1.2) uczn. żart. chudzielec

Wiktionary

Łodyga – osiowa część rośliny naczyniowej, która wraz z umiejscowionymi na niej liśćmi, pąkami, kwiatami i owocami stanowi pęd. Powstaje w wyniku podziałów i różnicowania komórek stożka wzrostu.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zewnętrzną warstwę łodygi stanowi skórka pędu, w której znajdują się aparaty szparkowe. (Wikipedia)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈdɨɡa, AS: u̯odyga

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. zdrobn. łodyżka ż.

 przym. łodygowy, bezłodygowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|sztyngel.

Wiktionary


łodygowaty

podobny kształtem do łodygi


SJP.pl


łodygowice

wieś w Polsce


SJP.pl

Łodygowice – wieś w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, siedziba gminy Łodygowice.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łodygowice.

Wikipedia


łodygowicki

Łodygowice


SJP.pl

Patrz:

Łodygowice

łodygowiczanin

mieszkaniec Łodygowic (wsi w Polsce)


SJP.pl


łodygowiczanka

mieszkanka Łodygowic (wsi w Polsce)


SJP.pl


łodygowo

wieś w województwie warmińsko-mazurskim


SJP.pl

Mmiejscowości w Polsce
  • Łodygowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. iławskim, w gminie Kisielice
  • Łodygowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. piskim, w gminie Biała Piska
Inne w Polsce
  • Łodygowo – jezioro położone na Pojezierzu Iławskim
  • Łodygowo – nieistniejący przystanek kolejowy w Limży, w gminie Kisielice, w powiecie iławskim, w województwie warmińsko-mazurskim

Wikipedia


łodygowy

łodyga; łodyżny


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łodygą, dotyczący łodygi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szybko rozwijały się liliowce łodygowe, stanowiąc jedną z najczęstszych skamieniałości triasu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łodyga ż., łodyżka ż.

Wiktionary


łodyżka

mała łodyga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od łodyga

 (1.2) mała, cienka łodyga

 (1.3) uczn. żart. chudzielec

Wiktionary

Łodyżka, niby-łodyżka – organ roślin nienaczyniowych funkcjonalnie i morfologicznie podobny do łodyg roślin naczyniowych, różniący się brakiem tkanki przewodzącej.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łodyga ż.

 przym. bezłodygowy, łodygowy

Wiktionary


łodyżny

łodyga (dawniej); łodygowy


SJP.pl


łódź

mały statek wodny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w centralnej Polsce;

 (1.2) geogr. wieś w Wielkopolsce;

Wiktionary

Łódź – miasto na prawach powiatu w środkowej Polsce. Większość dzisiejszej Łodzi znajduje się w historycznej ziemi łęczyckiej, a niewielka część miasta (na lewym brzegu Neru) w ziemi sieradzkiej. Siedziba władz województwa łódzkiego, powiatu łódzkiego wschodniego oraz gminy Nowosolna, przejściowa siedziba władz państwowych w 1945 roku.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Pojechałem do Łodzi zobaczyć Manufakturę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wut͡ɕ, AS: u̯uć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łódź ż., łodzianin mos., łodzianka ż., łodziak mos.

 przym. łódzki, podłódzki

 przysł. łódzko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Ziemia Obiecana, bawełniany gród

Wiktionary


łodzia

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) herald. nazwa herbu szlacheckiego

Wiktionary

  • Łodzia – dawna nazwa Łodzi, miasta biskupów włocławskich
  • Łodzia – herb szlachecki
  • Łodzia – osada w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zduńskowolskim, w gminie Szadek
  • Łodzia – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Sadki

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jest łódź żółta czyli złota po cztery deski na bokach mająca przybite gwoździami, w czerwonym polu, jakby po krwi nieprzyjacielskiej pływająca bez masztu i żaglów na kształt bani do głębokich rzek przebycia sposobnej, na hełmie pięć piór pawich, i druga na nich takoż Łodzia.

Wiktionary


łodziaczek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) zdrobn. od łodziak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łodziak m.

Wiktionary


łodziak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) łódź. mieszkaniec Łodzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jestem łodziakiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łódź ż.

:: zdrobn. łodziaczek m.

:: fż. łodzianka ż., łodzianeczka ż.

 przym. łódzki, podłódzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łodziok, łodzianin

Wiktionary


łodzianin

mieszkaniec Łodzi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Łodzi

 (1.2) osoba z tego miasta

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łódź ż., łodziak mos.

:: fż. łodzianka ż.

 przym. łódzki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łódź|łodziak.

Wiktionary


łodzianka

mieszkanka Łodzi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Łodzi

 (1.2) kobieta z tego miasta

Wiktionary

Łodzianka – polska, socjalistyczna pieśń hymniczna, autorstwa Bolesława Lubicza-Zahorskiego, powstała w Łodzi, w 1909, na bazie tekstu Warszawianki 1905 Wacława Święcickiego i wykorzystująca jej melodię.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Łódź ż., łodziak m.

:: fm. łodzianin mos.

 przym. łódzki

Wiktionary


łodzik

1. jednokomórkowy glon morski lub słodkowodny z gromady okrzemek, występujący w kilkuset gatunkach;
2. głowonóg czteroskrzelny o wielokomorowej, spiralnie zwiniętej muszli, występujący w kilku gatunkach; nautilus


SJP.pl

Polska nazwa rodzajów:

  • Nautilus – mięczak z rzędu łodzików
  • Scaphidium – chrząszcz
  • Navicula – okrzemka

Wikipedia


łodzikowate

gromada drapieżnych oceanicznych głowonogów czteroskrzelnych o dwuwarstwowej muszli zewnętrznej, prowadzących nocny tryb życia; szczególnie rozpowszechnione od karbonu do ordowiku, dziś 6 gatunków


SJP.pl

  • łodzikowate (Nautilidae) – rodzina głowonogów
  • łodzikowate (Nautiloidea) – podgromada głowonogów
  • łodzikowate (Scaphidiinae) – podrodzina (dawniej rodzina) chrząszczy
  • łodzikowate (Naviculaceae) – rodzina okrzemek

Wikipedia


łodzikowaty

o cechach łodzikowatych


SJP.pl


łodziński

nazwisko


SJP.pl


łódzki

przymiotnik od: Łódź, Łódzkie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Łodzi

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przedwczoraj łódzka policja złapała groźnego przestępcę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwut͡sʲci, AS: u̯ucʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łodziak mos., Łódź ż., łodzianin mos., łodzianka ż.

Wiktionary


łódzkie

przymiotnik od: Łódź, Łódzkie


SJP.pl

Województwo łódzkie – jedno z 16 województw Polski, położone w centralnej części kraju. Obejmuje obszar o powierzchni 18 218,98 km². Według danych z 1 stycznia 2023 roku województwo zamieszkiwały 2 378 483 osoby. Ma najmniejszą lesistość w kraju. Siedzibą władz województwa jest Łódź.

Wikipedia


łódzkość

łódzki


SJP.pl

Patrz:

łódzki

łogacizna

narośl kostna na wewnętrznej stronie stawu skokowego konia; włogacizna, łogawizna, szpat


SJP.pl


łogawizna

narośl kostna na wewnętrznej stronie stawu skokowego konia; włogacizna; szpat


SJP.pl


łogawy

o koniu: mający szpat (kostną narośl na stawie skokowym); włogawy


SJP.pl


łogowa

łogowa wschodnia, sezam indyjski, sezam wschodni, kunżut - jednoroczna roślina oleista o rozgałęzionej łodydze, uprawiana na obszarach tropikalnych i subtropikalnych dla nasion służących do wyrobu oleju sezamowego, chałwy itp.


SJP.pl

Sezam, łogowa (Sesamum L.) – rodzaj krótko żyjących bylin lub roślin jednorocznych z rodziny połapkowatych (sezamowatych), obejmujący, w zależności od ujęcia taksonomicznego, od 10 do 21 gatunków. Sezam indyjski jest jedną z najstarszych roślin oleistych uprawianych przez człowieka.

Wikipedia


łogowate

rodzina roślin tropikalnych, najbardziej znany: sezam


SJP.pl


łogowaty

o cechach łogowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


łoić

1. potocznie: bić kogoś mocno, sprawiać lanie lub wygrywać z kimś wyraźnie;
2. przestarzałe: powlekać coś łojem


SJP.pl

czasownik

 (1.1) przest. smarować, powlekać coś łojem

 (1.2) pot. bić kogoś

 (1.3) pot. pokonywać kogoś w rywalizacji

 (1.4) slang wspinaczkowy wspinać się

 (1.5) pot. grykomp. żarliwie uczestniczyć w jakiejś grze, rozgrywce

 (1.6) pot. muz. dynamicznie grać na gitarze lub perkusji

 (1.7) pot. spożywać dużo alkoholu

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Milva, odpasawszy z bioder gruby skórzany pas, chwyciwszy za klamrę, owinąwszy wokół napięstka, dopadła wojowników i zaczęła ich łoić, od ucha, z całej siły, nie żałując ni rzemienia, ni ręki.

Wiktionary

Powiązane:

 (1.2)

:: rzecz. łój m., łojenie n.

 (1.3)

:: rzecz. łojant m.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) bić, tłuc, przest. ćwiczyć

Wiktionary


łoisty

przymiotnik

 (1.1) rzad. zawierający dużo łoju; tłusty

Wiktionary


łój

1. wydzielina gruczołów łojowych skóry ssaków
2. tłuszcz uzyskiwany z tkanki tłuszczowej bydła, owiec i cieląt


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. tłusta i płynna wydzielina gruczołów łojowych

 (1.2) techn. spoż. tłuszcz zwierzęcy o twardej konsystencji

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp., rozk. od łoić

Wiktionary

  • łój (surowiec zwierzęcy)
  • łój skórny

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) łój skórny, sebum

antonimy.

hiperonimy.

 (1.1) tłuszcz

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 rzecz. łojenie n., łojotok mrz., łojówka ż.

 czas. łoić ndk.

 przym. łojotokowy, łojowy

frazeologia.

etymologia. etym|prasł|*lojь.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) sebum; (1.2) suet, tallow

* bułgarski: (1.1) себум m.; (1.2) лой ż.

* czeski: (1.1) maz m., kožní maz m.; (1.2) lůj m.

* duński: (1.1) talg w./n., tælle w.; (1.2) talg w./n., tælle w.

* francuski: (1.1) sébum m.; (1.2) suif m.

* górnołużycki: (1.1) łój m.; (1.2) łój m.

* hiszpański: (1.1) sebo m.; (1.2) manteca ż.

* łaciński: (1.1) arvina ż., sebum n.

* niemiecki: (1.1) Talg m.; (1.2) Talg m.

* norweski (bokmål): (1.2) talg m./ż.

* norweski (nynorsk): (1.2) talg m./ż.

* słowacki: (1.2) loj m.

* szwedzki: (1.1) talg w.

* ukraiński: (1.1) лій m.

* włoski: (1.1) sebo m.; (1.2) sugna ż.

źródła.

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łojenie n., łojotok mrz., łojówka ż.

 czas. łoić ndk.

 przym. łojotokowy, łojowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łój skórny, sebum

Wiktionary


łojak

rodzaj guza zawierającego łojowatą substancję


SJP.pl


łojciec

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ojciec

Wiktionary


łojek

przestarzale: talk


SJP.pl

  • łojek (Sebacina) – rodzaj grzybów

Osoby o tym nazwisku:

  • Emilia Łojek – polska psycholog
  • Jerzy Łojek – polski historyk
  • Leopold Łojek – polski lekarz i wojskowy
  • Piotr Łojek – polski muzyk

Wikipedia


łojenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łoić.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łój mrz.

Wiktionary


łojewo

3 miejscowości w Polsce:

  • Łojewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Inowrocław
  • Łojewo – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Damnica
  • Łojewo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. braniewskim, w gminie Płoskinia

1 miejscowość w Rosji:

  • Łojewo – dieriewnia w obwodzie smoleńskim.

Wikipedia


łojewski

nazwisko


SJP.pl


łojka

przestarzale: talk


SJP.pl


łojko

nazwisko


SJP.pl


łojny

przymiotnik

 (1.1) łow. tłusty, zawierający dużo łoju; łoisty

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Odróżniamy sztuki [jeleni] cienkie, słabe lub spadłe; tłuste zwiemy kraśnymi lub łojnymi.

Wiktionary


łojodajny

wydzielający łój - tłustą wydzielinę


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) taki, który daje łój (z którego pozyskuje się łój)

Wiktionary


łojotok

wzmożone wydzielanie łoju przez skórę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) nadmierne wydzielanie łoju na skórze;

Wiktionary

Łojotok – nadmierne wydzielanie łoju wytwarzanego przez gruczoły łojowe na powierzchnię skóry. Występuje w łojotokowym zapaleniu skóry, a także łojotokach dziecięcych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɔˈjɔtɔk, AS: u̯oi ̯otok

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łojotokowy

 rzecz. łój mrz.

Wiktionary


łojowaty

podobny do łoju; zawierający łój


SJP.pl


łojóweczka

zdrobnienie od: łojówka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: łojówka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔjuˈvɛt͡ʃka, AS: u̯oi ̯uvečka

Wiktionary


łojowice

1. wieś w województwie dolnośląskim;
2. wieś w województwie świętokrzyskim


SJP.pl

W Polsce
  • Łojowice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. strzelińskim, w gminie Wiązów
  • Łojowice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. sandomierskim, w gminie Samborzec
  • Łojowice – gromada

Wikipedia


łojówka

potocznie:
1. świeczka zrobiona z łoju;
2. rodzaj mięso wołowego niższej wartości;
3. wyprysk łojowy na skórze


SJP.pl

Exidiopsis (Bref.) Möller (łojówka) – rodzaj grzybów z rodziny uszakowatych (Auriculariaceae).

Wikipedia


łojowy

1. przymiotnik od: łój, np. gruczoły łojowe;
2. w przemyśle spożywczym: zawierający łój (tłuszcz jadalny lub przemysłowy), wytworzony z łoju, np. świeca łojowa


SJP.pl


łokaj

nazwisko


SJP.pl


łokaś

chrząszcz z rodziny biegaczy, szkodnik zbóż


SJP.pl


łokciowanie

potrącanie kogoś łokciami, bezwzględne przepychanie się


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łokciować.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łokciować

 rzecz. łokietek mos./mrz.

Wiktionary


łokciowe

rodzaj dawnego podatku miejskiego


SJP.pl

Łokciowe (kaszb. Łokcewé, Łokcowé lub też Łokc, niem. Lochzen) – stara osada słowińska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino na Wybrzeżu Słowińskim. Wieś jest siedzibą sołectwa Łokciowe w którego skład wchodzi również miejscowość Przybynin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

W 2011 roku miejscowość liczyła 171 mieszkańców.

Wikipedia


łokciowizna

towary tekstylne


SJP.pl


łokciowy

przymiotnik

 (1.1) anat. dotyczący łokcia

 (1.2) daw. mający długość łokcia

 (1.3) daw. sprzedawany na łokcie (w częściach o wymiarze będącym wielokrotnością łokcia), naliczany od łokcia długości

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Masaż przedramienia przeprowadzamy od stawu nadgarstkowego do stawu łokciowego.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔcˈt͡ɕɔvɨ, AS: u̯oḱćovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łokieć m., łokietek m.

Wiktionary


łokieć

1. staw łączący ramię z przedramieniem, a także część ręki nad tym stawem po stronie zewnętrznej;
2. dawna jednostka długości równa około 0,457 m


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) anat. staw łączący ramię z przedramieniem

 (1.2) hist. dawna miara długości (od 0,5 do 0,8 metra)

Wiktionary

  • łokieć – jednostka miary długości
  • łokieć – potoczna nazwa stawu łokciowego
  • Łokieć – grzbiet w słowackich Tatrach Zachodnich
  • Łokieć – nieistniejąca już wieś w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska
  • Łokieć – część wsi Rybnik na Ukrainie w rejonie drohobyckim

osoby o nazwisku Łokieć:

  • Motel Łokieć – krawiec, działacz komunistyczny i związkowy


Wikipedia

Przykłady

 (1.1) By dostać się do autobusu, wbiła łokieć w bok wsiadającego współpasażera.

 (1.2) Strawę postawiono dwa łokcie od łożnicy i hrabina nie mogła jej dosięgnąć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔcɛ̇t͡ɕ, AS: u̯oḱėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łokciowanie n.

:: zdrobn. łokietek mrz.

 przym. łokciowy

Wiktionary


łokietek

osoba niskiego wzrostu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. człowiek bardzo małego wzrostu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) rzad. zdrobn. od: łokieć

Wiktionary

  • Władysław I Łokietek – król polski
  • pseudonim gen. Jarosława Dąbrowskiego
  • inna nazwa jeziora Dratów na Lubelszczyźnie

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łokciowanie n., łokieć mrz.

 przym. łokciowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) karzeł, liliput

Wiktionary


łokietkówna

Elżbieta Łokietkówna (1305-80), królowa węgierska w latach 1320-42, córka Władysława I Łokietka


SJP.pl


łokietnica

Łokietnica – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Gostynin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


łoknica

Łoknica – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Bielsk Podlaski.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka o tej samej nazwie – Łoknica, dopływ Narwi.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszej Opatrzności Bożej w Bielsku Podlaskim.

Wikipedia


łokno

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. okno

Wiktionary

Łakno, Łokno (biał. Лакно, ros. Локно) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie grodzieńskim, w sielsowiecie Jeziory, nad jeziorem o tej samej nazwie.

Wikipedia


łoktusza

gwarowo: duża chustka zarzucana na plecy, noszona przez wieśniaczki w niektórych regionach Polski


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. płachta

 (1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. duża biała chusta (w stroju góralki)

 (1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. prześcieradło

Wiktionary

Łoktusza, (także naramiennik, gwarowo: łoktuszka, oktuska) – stara nazwa płachty, rańtucha, szala, którym kobiety w niektórych regionach Polski okrywały ramiona, plecy, a także łokcie – stąd wzięła się nazwa łoktuszy. Dawne łoktusze były to duże chusty z białego grubego płótna.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɔkˈtuʃa, AS: u̯oktuša

Wiktionary


łom

1. stalowy pręt, drąg służący do wyważania, podważania, rozbijania czegoś
2. blok skalny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) techn. narzędzie mające postać żelaznego pręta zaostrzonego lub spłaszczonego na końcu, służące do podważania ciężarów, rozbijania, kruszenia itp.;

 (1.2) daw. zwykle w lm.: kamieniołom

 (1.3) daw. odłam skały

 (1.4) daw. pokruszone lub odłupane kawałki czegoś, szczątki, złom

Wiktionary

  • ŁOM - Łódzki Obszar Metropolitalny
  • łom – dawna nazwa kamieniołomu
  • łom – narzędzie
  • Łom – miasto w Bułgarii
  • Łom – gmina w Bułgarii
  • Łom – rzeka w Bułgarii
  • Akcja Łom – polska akcja dywersyjna z 1938

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wprawnie posługiwał się łomem, zarówno w rozbijaniu głów, jak i zamków.

 (1.2) Najważniejsze znane łomy wapienia budowlanego w naszym kraju są: Dębniki pod Krakowem, Mikołajów pod Stryjem […]

 (1.4) Mniejszą znaleźli sklepioną izbę, ale pełną łomu, który leżąc długo zbutwiał, porozsypywał się i pyłem porósł grubo.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔ̃m, AS: u̯õm

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łomowy

 rzecz. łomik mrz., Łomża ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. sztamajza, reg. pozn. brechsztanga.

 (1.4) rumowisko

Wiktionary


łomaski

przymiotnik od: Łomazy


SJP.pl


łomazy

wieś w Polsce


SJP.pl

Łomazy – wieś gminna w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Łomazy. Leży na obszarze Zaklęsłości Łomaskiej, przy drodze wojewódzkiej nr 812.

Duża wieś, na północ od Wisznic, na dawnym trakcie królewskim Kraków – Lublin – Wilno. Dawniej miasto królewskie na prawie magdeburskim z herbem i licznymi przywilejami, centrum klucza gospodarczego. Znana na początku XV w. jako wieś, którą król Kazimierz IV Jagiellończyk w 1447 r. odłączył od starostwa parczewskiego i przyłączył do ziemi brzeskiej. Dwukrotnie miejsce obrad sejmu (w 1451 i 1464). W 1568 król Zygmunt August nadał miejscowości przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim.

Wikipedia


łomczewo

Łomczewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Okonek.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

W południowo-zachodniej części miejscowości znajduje się grupa dębów, pomników przyrody. W centrum wsi zabytkowy kościół Wniebowstąpienia Pańskiego.

Wikipedia


łomianczanin

mieszkaniec Łomianek (miasta w Polsce)


SJP.pl


łomianczanka

mieszkanka Łomianek (miasta w Polsce)


SJP.pl


łomianecki

przymiotnik od: Łomianki; łomiankowski


SJP.pl


łomianka

roślina z rodziny komosowatych; chrząstkowiec


SJP.pl

Strumień (Łomianka, Lisie Wody) – rzeka, lewy dopływ Odry o długości 27,81 km. Płynie w województwie lubuskim w powiecie krośnieńskim, w gminach Krosno Odrzańskie i Gubin. Do Odry uchodzi nieco powyżej ujścia Nysy Łużyckiej. Rzeka odwadnia znaczną część Wzniesień Gubińskich (północne stoki).

Główne dopływy:

  • prawe
    • Lisie Wody
  • lewe
    • Jeziornica
    • Steklnik

Wikipedia


łomianki

roślina z rodziny komosowatych; chrząstkowiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łomianki – miasto w Polsce w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Łomianki. Zaliczane do aglomeracji warszawskiej.

Miasto Łomianki powstało 1 stycznia 1989 roku z obszarów należących do sześciu wsi:

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto liczyło 18 226 mieszkańców, będąc 29. najludniejszym miastem w województwie.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Znaczna część Łomianek leży na terenie zalewowym w starorzeczu Wisły, w którym znajduje się kilka jezior. (z Wikipedii)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔ̃ˈmʲjãnʲci, AS: u̯õmʹi ̯ãnʹḱi

Wiktionary


łomiankowski

przymiotnik od: Łomianki; łomianecki


SJP.pl


łomiarz

rzadko: bandyta z łomem


SJP.pl


łomić

czasownik

 (1.1) stpol. łamać, kruszyć

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔ̃mʲit͡ɕ, AS: u̯õmʹić

Wiktionary


łomignat

ostrzyż łomignat - duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, o upierzeniu ciemnobrązowym, na głowie i ogonie - białym; bielik, birkut


SJP.pl


łomik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od łom

Wiktionary

Łomik (1267 m) – wierzchołek w grzbiecie Spaleniec w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to wschodni z dwóch grzbietów opadających spod Sarniej Skały do Kotliny Zakopiańskiej i oddzielający Dolinę Białego od doliny Spadowiec. Łomik jest zwornikiem; grzbiet Spaleniec rozgałęzia się w nim na dwa grzbiety (obydwa o nazwie Spaleniec) obejmujące swoimi ramionami dolinę Spadowiec.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) To nie łom, lecz tylko mały łomik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łom m.

Wiktionary


łomikost

1. choroba zwierząt polegająca na rozmiękczaniu kości;
2. dawniej: gatunek marglu stosowany w lecznictwie ludowym przy złamaniach kości


SJP.pl

Łomikost – choroba zwierzęca wywołana zaburzeniami przemian wapniowo-fosforowych.

Występuje przede wszystkim u krów. Objawia się odwapnieniem kości, co prowadzi do ich łamliwości i wykrzywień. Jednym z pierwszych objawów jest lizawość. Przy łomikoście wypadają też zęby. Leczy się przyczyny. Brak terapii prowadzi do wyniszczenia organizmu i śmierci zwierzęcia.

Wikipedia


łominos

roślina kwiatowa z rodziny jaskrowatych, wykorzystywana w lecznictwie, w Polsce prawnie chroniona; powojnik prosty


SJP.pl


łomna

W Polsce
  • Łomna – wieś w woj. małopolskim, w pow. bocheńskim, w gminie Nowy Wiśnicz
  • Łomna – wieś w woj. mazowieckim, w pow. nowodworskim, w gminie Czosnów
  • Łomna – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Kosów Lacki
  • Łomna – osada w woj. podkarpackim, w pow. przemyskim, w gminie Bircza
  • Łomna – dawna gmina

Wikipedia


łomnica

1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. szczyt w Tatrach Wysokich;
3. rzeka, dopływ Bobru;
4. rzeka, dopływ Nysy Kłodzkiej;
5. rzeka, dopływ Dniestru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. masyw górski w Tatrach;

 (1.2) geogr. nazwa kilku miejscowości w Polsce

 (1.3) geogr. nazwa kilku cieków wodnych w Europie

 (1.4) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, prawy dopływ Dniestru;

Wiktionary

Miejscowości w Polsce

  • Łomnica – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. karkonoskim, w gminie Mysłakowice
  • Łomnica – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. wałbrzyskim, w gminie Głuszyca
  • Łomnica – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. zgorzeleckim, w gminie Zgorzelec
  • Łomnica – wieś w woj. lubelskim, w pow. włodawskim, w gminie Urszulin
  • Łomnica – wieś w woj. mazowieckim, w pow. garwolińskim, w gminie Żelechów
  • Łomnica – wieś w woj. mazowieckim, w pow. siedleckim, w gminie Wodynie
  • Łomnica – wieś w woj. opolskim, w pow. oleskim, w gminie Olesno
  • Łomnica – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Trzcianka
  • Łomnica – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Trzcianka
  • Łomnica – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. nowotomyskim, w gminie Zbąszyń

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W stokach masywu Łomnicy znajdują się liczne żleby.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łomnicki

Wiktionary


łomnica-zdrój

wieś w Polsce


SJP.pl

Łomnica-Zdrój – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Piwniczna-Zdrój.

Wieś królewska Łomnica, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie nowosądeckim. Wieś ma charakter turystyczny.

Wikipedia


łomnicki

przymiotnik od: Łomnica, Łomnica-Zdrój


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Łomnicy, związany z Łomnicą

Wiktionary

  • Adam Łomnicki – polski biolog ewolucyjny i ekolog
  • Antoni Łomnicki – polski matematyk
  • Beata Łomnicka – dziennikarka telewizyjna, scenarzystka
  • Jacek Łomnicki – polski operator filmowy
  • Jarosław Łomnicki – polski entomolog
  • Jan Łomnicki – polski reżyser i scenarzysta filmowy
  • Marian Łomnicki – polski geolog i zoolog
  • Tadeusz Łomnicki – polski aktor, reżyser teatralny i pedagog

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W dolnej części doliny, na wysokości 1751 m n.p.m. znajduje się Łomnicki Staw z okresowo pojawiającą się wodą.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łomnica ż.

Wiktionary


łomny

przymiotnik jakościowy

 (1.1) daw. łamliwy, kruchy

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔ̃mnɨ, AS: u̯õmny

Wiktionary


łomocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od łomot

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie łomot, lecz tylko mały łomocik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łomot m.

Wiktionary


łomografia

nurt w fotografii polegający na używaniu analogowych aparatów kompaktowych; lomografia


SJP.pl

Lomografia, łomografia – powstały na początku lat 90. XX w. w Wiedniu nurt w fotografii polegający na użyciu starych, tradycyjnych aparatów kompaktowych, przeważnie produkcji radzieckiej. Nazwa nurtu pochodzi od nazwy radzieckiej marki Łomo. Liczebność nurtu ocenia się na 500 000 osób.

Mimo że lomografia to przede wszystkim aparaty analogowe, istnieją także obiektywy z plastikowych aparatów takich jak Holga czy Diana przeznaczone do aparatów cyfrowych.

Wikipedia


łomonosow

nazwisko, np. Michaił Wasiljewicz Łomonosow (1711-65), rosyjski przyrodnik, filozof, filolog i poeta


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, znajdujące się pod administracyjną jurysdykcją Petersburga, leżące na południowym wybrzeżu Zatoki Fińskiej;

Wiktionary

  • Łomonosow – miasto w Rosji
  • Michaił Łomonosow – rosyjski uczony, poeta

Wikipedia

Powiązane:

 przym. łomonosowski

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. Oranienbaum (do 1948 roku)

Wiktionary


łomonosowski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łomonosowem, dotyczący Łomonosowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łomonosow mrz.

Wiktionary


łomot

łomoty;
1. zwielokrotniony hałas spowodowany np. upadkiem czegoś;
2. ciąg takich odgłosów;
3. bicie, pobicie kogoś; lanie, cięgi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) głuchy odgłos upadku albo uderzenia

 (1.2) ciąg głuchych odgłosów

 (1.3) gwara. więz. pot. bicie, pobicie kogoś

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔ̃mɔt, AS: u̯õmot

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łomotanie n., łomotanina ż., łomocik mrz.

 czas. łomotać ndk., łomotnąć dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) lanie

Wiktionary


łomotać

1. uderzać w coś gwałtownie; bić, stukać, dobijać się;
2. bić kogoś dotkliwie; spuszczać manto


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. łomotnąć)

 (1.1) pot. stukać, dobijać się, powodować powstawanie łomotu

 (1.2) pot. o sercu: bić mocno

 (1.3) pot. bić, uderzać kogoś

czasownik zwrotny niedokonany łomotać się (dk. brak)

 (2.1) rzad. forma wzmocniona czas. łomotać (1.1-3)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łomot mrz., łomotanina ż., łomotanie n., łomotnięcie n., nałomotanie n., wyłomotanie n., załomotanie n.

 czas. łomotnąć dk., nałomotać dk., wyłomotać dk., załomotać dk.

Wiktionary


łomotnąć

uderzyć gwałtownie w kogoś lub coś; trzasnąć, palnąć, stuknąć


SJP.pl


łomoty

łomoty;
1. zwielokrotniony hałas spowodowany np. upadkiem czegoś;
2. ciąg takich odgłosów;
3. bicie, pobicie kogoś; lanie, cięgi


SJP.pl


łomowy

łom


SJP.pl

Patrz:

łom

łomża

1. miasto w Polsce;
2. marka piwa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie podlaskim;

 (1.2) geogr. adm. gmina wiejska w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim;

Wiktionary

Łomża – miasto na prawach powiatu w północno-wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, nad rzeką Narew. Pomimo administracyjnej przynależności do województwa podlaskiego, Łomża stanowi część historycznego Mazowsza. Była stolicą dawnej ziemi łomżyńskiej. Łomża to główny ośrodek gospodarczy, edukacyjny i kulturowy ziemi łomżyńskiej.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔ̃mʒa, AS: u̯õmža

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łomżanin m., łomżanka ż., łomżyniak m., łomżynianka ż., Łomżyczka ż., Łomżyca ż., łom m.

 przym. łomżyński, łomżański, podłomżyński

Wiktionary


łomżanin

mieszkaniec Łomży; łomżyniak; łomżynianin (rzadko)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Łomży

 (1.2) osoba pochodząca z Łomży, urodzona w Łomży

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łomża ż., łomżyniak m., łomżynianka ż.

:: fż. łomżanka ż.

 przym. łomżyński, łomżański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1-2) pot. łomżyniak

Wiktionary


łomżanka

mieszkanka Łomży; łomżynianka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Łomży

 (1.2) kobieta pochodząca z Łomży, urodzona w Łomży

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łomża ż., Łomżyńskie n., łomżyniak m., łomżynianka ż.

:: fm. łomżanin m.

 przym. łomżyński

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łomżynianka

Wiktionary


łomżański

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łomżaninem lub łomżaninami, dotyczący łomżanina lub łomżan

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łomżanin m., Łomża ż.

Wiktionary


łomżyniak

mieszkaniec Łomży; łomżanin; łomżynianin (rzadko)


SJP.pl


łomżynianin

(rzadko) mieszkaniec Łomży; łomżyniak; łomżanin


SJP.pl


łomżynianka

mieszkanka Łomży; łomżanka


SJP.pl


łomżyński

przymiotnik od: Łomża


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łomżą, dotyczący Łomży

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łomżanka ż., łomżanin mos., Łomża ż.

Wiktionary


łomżyńskie

przymiotnik od: Łomża


SJP.pl

Województwo łomżyńskie – jedno z 49 województw Polski powstałe w wyniku podziału administracyjnego z 1975 roku, a zlikwidowane w wyniku przeprowadzenia kolejnej reformy administracyjnej w 1999 roku, kiedy to zostało włączone do województwa podlaskiego i mazowieckiego (kilka gmin).

Wikipedia


łoni

przysłówek czasu

 (1.1) przest. gwara. w zeszłym roku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Cięższy on latoś niźli łoni.

 (1.1) A ma to ona już lata? Widzi mi się, że jeszcze łoni krowy pasała!

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łoński

Wiktionary


łoniak

(zwykle w liczbie mnogiej) potocznie: włos porastający okolicę narządów płciowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) slang. włos łonowy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łono n.

 przym. łonowy

Wiktionary


łoniewo

Miejscowości w Polsce
  • Łoniewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płockim, w gminie Radzanowo
  • Łoniewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. leszczyńskim, w gminie Osieczna
  • Łoniewo – osada leśna w woj. wielkopolskim, w pow. leszczyńskim, w gminie Osieczna

Wikipedia


łoniewski

nazwisko


SJP.pl


łoniów

wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim


SJP.pl

Łoniów – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Łoniów.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łoniów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Historycznie położony jest w Małopolsce, w ziemi sandomierskiej.

Miejscowość jest siedzibą gminy wiejskiej Łoniów oraz rzymskokatolickiej parafii św. Mikołaja.

Wikipedia


łoniowski

Łoniów


SJP.pl

Patrz:

Łoniów

łonka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. łąka

Wiktionary


łono

1. książkowo:
a) wnętrze brzucha kobiety ciężarnej;
b) zewnętrzna, dolna część ludzkiego brzucha;
2. poetycko: pierś, piersi


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) wnętrze brzucha kobiety w ciąży

 (1.2) dolna, zewnętrzna część brzucha

 (1.3) poet. pierś (matki)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔ̃nɔ, AS: u̯õno

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoniak m., łonówka ż., łonowiec m.

 przym. łonowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) macica

 (1.2) podbrzusze

Wiktionary


łonówka

dawniej: bardzo krótka spódniczka, ledwo zasłaniająca łono


SJP.pl


łonowy

przymiotnik od: łono (zewnętrzna, dolna część ludzkiego brzucha), np. włosy łonowe


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z łonem, dotyczący łona (dolnej części brzucha)

 (1.2) związany z łonem, dotyczący łona (macicy)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔ̃ˈnɔvɨ, AS: u̯õnovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łono n., łoniak m., łonówka ż., łonowiec m.

Wiktionary


łoński

gwarowo: zeszłoroczny; o roku: ubiegły


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) daw. dziś gwara. ubiegłoroczny, o roku: zeszły

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Juści, szło im akuratnie o nich co o ten śnieg łoński.

 (1.1) Siostra zaś moja łońskiego roku pokochała niejakiego młodzieńca i wśród igraszek, śmiechów, miękkich uścisków i pocałunków, z czego się wtenczas śmiała, teraz opłakuje brzemienność.

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. łoni

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przysł. łoni

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

 (1.1) dziś zwykle w wyrażeniu „łońskiego roku”

tłumaczenia.

* czeski: (1.1) loňský

* dolnołużycki: (1.1) łoński

* słowacki: (1.1) vlaňajší

źródła.

== łoński (język dolnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

przymiotnik

 (1.1) ubiegłoroczny

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


łoo

wykrzyknik

 (1.1) pot. onomatopeja imitująca przeciągły wyraz uczucia i emocji

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łoo, to cię musiało dużo kosztować?!

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ło

Wiktionary


łopacianka

wieś w Polsce


SJP.pl

Łopacianka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Borowie. Leży przy trasie drogi krajowej nr 76.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Borowiu.

Wikipedia


łopaciarz

1. potocznie: robotnik kopiący łopatą; kopacz;
2. samiec łosia i daniela o porożu w kształcie łopat; łopatacz;
3. dawniej: rzemieślnik wyrabiający łopaty


SJP.pl

Łopaciarz – polska nazwa dwóch podobnych do siebie rodzajów okazałych, morskich skorupiaków o charakterystycznym kształcie ciała.

  • Łopaciarz – rodzaj morskich skorupiaków o charakterystycznym kształcie ciała, należący do podrodziny Scyllaridae.
  • Łopaciarz – rodzaj morskich skorupiaków o charakterystycznym kształcie ciała, należący do podrodziny Arctidinae.

Wikipedia


łopacin

  • Łopacin – wieś w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie ciechanowskim
  • Łopacin – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie pińskim
  • Łopacin – wieś na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, w rejonie mścisławskim

Wikipedia


łopaciński

nazwisko


SJP.pl

  • Antoni Łopaciński (1907–1991) – ksiądz katolicki, dziekan 1 Armii Wojska Polskiego, pułkownik LWP
  • Antoni Stanisław Łopaciński (ok. 1720 – ok. 1777) – sędzia ziemski, marszałek konfederacji barskiej
  • Bolesław Łopaciński (1832–1904) – historyk
  • Euzebiusz Łopaciński (1882–1961) – polski historyk, badacz archiwów
  • Hieronim Rafał Łopaciński (1860–1906) – polski etnograf, językoznawca, badacz regionu lubelskiego
  • Ignacy Błażej Łopaciński (1722–1776) – pamiętnikarz, dramatopisarz, pisarz skarbowy litewski
  • Ignacy Dominik Łopaciński (1822–1882) – ziemianin, członek władz powstańczych 1863
  • Jan Dominik Łopaciński (1708–1778) – biskup żmudzki
  • Jan Nikodem Łopaciński (1747–1819) – starosta miński i mścisławski
  • Józef Leon Łopaciński (1751–1803) – sufragan żmudzki
  • Mikołaj Tadeusz Łopaciński (1715–1878) – wojewoda brzeskolitewski, pisarz wielki litewski
  • Stanisław Jan Łopaciński (1851–1933) – ziemianin, poseł do Rady Państwa Imperium Rosyjskiego
  • Wacław Łopaciński (1530 – ok. 1595) – instygator Wielkiego Księstwa Litewskiego, poseł do Moskwy w 1579
  • Wincenty Franciszek Łopaciński (1886–1939) – polski historyk, archiwista

Wikipedia


łopaciuk

nazwisko


SJP.pl


łopacki

nazwisko


SJP.pl


łopalewski

nazwisko


SJP.pl


łopata

1. narzędzie ręczne do kopania lub przesypywania;
2. element maszyny do kopania;
3. część poroża łosia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) narzędzie zazwyczaj obsługiwane dwoma rękami, służące do kopania lub nabierania sypkich materiałów;

 (1.2) narzędzie do wsuwania oraz wyjmowania pieczywa do/z pieca

 (1.3) część maszyny służąca do kopania

 (1.4) część maszyny kształtem przypominająca narzędzie do kopania

 (1.5) ilość materiału mieszcząca się na łopacie (1.1)

 (1.6) lotn. płaska część śmigła

 (1.7) jedno ramię śruby okrętowej

 (1.8) łow. poroże łosia lub daniela

Wiktionary

  • łopata – narzędzie
  • łopata – pojedyncze ramię wirnika śmigłowca
  • łopata – pojedyncze ramię śruby okrętowej
  • łopata – forma poroża łosia zwanego łopataczem
Miejscowości w Polsce
  • Łopata – część wsi Jaśkowice, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Skawina
  • Łopata – część wsi Orlikowo, w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Jedwabne
  • Łopata – część wsi Zdanowice, w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Nagłowice
  • Łopata – część wsi Węgleszyn-Dębina, w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Oksa
  • Łopata (SIMC 0269104) – kolonia w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Słupia
  • Łopata (SIMC 0269191) – kolonia w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Słupia
  • Łopata – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Wojciechowice

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Narzędziem grabarza jest łopata.

 (1.2) Łopata piekarza musi być długa, bo inaczej piekarz się poparzy.

 (1.3) Koparka bez łopaty to zwykły traktor.

 (1.5) Jeszcze cztery łopaty piachu i taczka będzie pełna.

 (1.6) Kąt nachylenia łopat w wirniku helikoptera jest zmienny.

 (1.7) Śruba cięła wodorosty łopatami' jak mikser.

 (1.8) Mam nad kominkiem łeb łosia z pięknymi łopatami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈpata, AS: u̯opata

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopatacz mzw., łopatka

 przym. łopatowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) sipa, szpadel, szufla, saperka

 (1.3) łyżka, naczynie, naczynie urabiające, czerpak, chwytak, zbierak

Wiktionary


łopatacz

samiec łosia i daniela o porożu w kształcie łopat; łopaciarz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) łow. samiec łosia z porożem przypominającym łopaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopata

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) byk, rosochacz

Wiktionary


łopateczka

zdrobnienie od: łopatka


SJP.pl

Cyphellostereum D.A. Reid (łopateczka) – rodzaj grzybów z klasy pieczarniaków (Agaricomycetes).

Wikipedia


łopatka

1. zdrobnienie od: łopata
2. jedna z kości stawu barkowego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. kość pasa barkowego połączona z kością ramienną i obojczykiem;

 (1.2) mięso przylegające do łopatki (1.1) zwierząt z uboju

 (1.3) zdrobn. od łopata

 (1.4) mała łopata – narzędzie lub zabawka

 (1.5) roboczy element śmigła, turbiny lub śruby napędowej

Wiktionary

Łopatka (łac. scapula) – kość płaska, w przybliżeniu trójkątna. Wyróżnia się na niej powierzchnię przednią – żebrową i tylną – grzbietową.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przednia lekko wklęsła powierzchnia łopatki pokrywa część żeber.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈpatka, AS: u̯opatka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopata ż.

 przym. łopatkowy

Wiktionary


łopatkiewicz

nazwisko


SJP.pl


łopatkowaty

podobny kształtem do łopatki; płaski


SJP.pl


łopatkowe

dawny podatek płacony przez rzeźników


SJP.pl


łopatkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łopatką, dotyczący łopatki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopatka ż.

Wiktionary


łopatologia

potocznie, żartobliwie: wytłumaczenie, wyjaśnienie czegoś w sposób możliwie najprostszy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) żart. pot. wyjaśnienie czegoś w sposób bardzo prosty, łatwy do zrozumienia dla wszystkich (szczególnie dla osób mało pojętnych)

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔpatɔˈlɔɟja, AS: u̯opatoloǵi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 przysł. łopatologicznie

 przym. łopatologiczny

Wiktionary


łopatologicznie

przysłówek sposobu

 (1.1) pot. w sposób łopatologiczny

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Słuchaj, dasz sobie radę, instrukcja do tej komórki jest napisana tak łopatologicznie, że każdy głupi załapie, o co biega.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔpatɔlɔˈɟit͡ʃʲɲɛ, AS: u̯opatoloǵičʹńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopatologia

 przym. łopatologiczny

Wiktionary


łopatologiczny

mający cechy łopatologii


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) pot. bardzo prosty, łatwy do zrozumienia dla wszystkich

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nie rozumiem tej definicji z wykładu, możesz mi to powiedzieć tak w łopatologiczny sposób?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔpatɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: u̯opatoloǵičny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopatologia

 przysł. łopatologicznie

Wiktionary


łopatonogi

gromada skorupiaków


SJP.pl

Łopatonogi (Remipedia) – gromada skorupiaków (Crustacea) opisana na podstawie okazów kopalnych Enantiopoda (dolny pensylwan). W roku 1979 odkryto pierwsze współcześnie żyjące łopatonogi. Do roku 2011 poznano nieco 18 gatunków żyjących obecnie. Zamieszkują one głównie Karaiby i Australię. Wszystkie współczesne gatunki są ślepe i żyją w głębokich jaskiniach wypełnionych wodą morską. Wyniki analiz filogenetycznych stawiają łopatonogi blisko sześcionogów (owadów i ich najbliższych krewnych); łopatonogi i sześcionogi mogą być kladami siostrzanymi.

Wikipedia


łopatonos

Scaphirhynchus – rodzaj słodkowodnych ryb promieniopłetwych z rodziny jesiotrowatych (Acipenseridae), blisko spokrewniony z nibyłopatonosami.

Wikipedia


łopatowaty

podobny kształtem do łopaty


SJP.pl


łopatowski

nazwisko


SJP.pl


łopatowy

łopata


SJP.pl

Patrz:

łopata

łopian

roślina dwuletnia o korzeniu leczniczym, w Polsce pospolita


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Arctium|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny astrowatych;

 (1.2) bot. roślina z rodzaju łopian (1.1)

Wiktionary

Łopian (Arctium L.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. W tradycyjnym ujęciu liczył 6 gatunków, które jednak były zagnieżdżone w rodzaju Cousinia, a różnice między tymi rodzajami były nieostre. Proponowano dołączanie do rodzaju Arctium kolejnych gatunków (do ok. 10) lub wskazywano na celowość scalenia tych rodzajów. W wyniku badań molekularnych w XXI wieku ustalono podział gatunków między problematycznymi rodzajami, zaliczając do rodzaju Arctium ok. 40 gatunków. Występują one jako rośliny rodzime w Europie, północno-zachodniej Afryce i na rozległych obszarach Azji, a jako introdukowane i zadomowione także w Ameryce Północnej, Południowej i w Australii.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔpʲjãn, AS: u̯opʹi ̯ãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łopian m., Łopianów m., Łopianka ż.

:: zgrub. łopuch m.

 przym. łopianowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) reg. dziady, rzep

Wiktionary


łopianowaty

podobny do łopianu


SJP.pl


łopianowy

przymiotnik od: łopian


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z łopianu, dotyczący łopianu

 (1.2) zrobiony z łopianu

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Pod łopianowym liściem ukryły się dwa skrzaty.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopian m., łopuch mzw./mrz.

Wiktionary


łopiennicki

przymiotnik od: Łopiennik Górny


SJP.pl


łopienno

Łopienno – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Mieleszyn, nad jeziorem Łopienno Południowe.

Dawniej miasto; uzyskało lokację miejską w 1519 roku, zdegradowane w 1888 roku. W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łopienno, w powiecie wągrowieckim po jej zniesieniu w gromadzie Mieścisko w powiecie gnieźnieńskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wikipedia


łopiński

nazwisko


SJP.pl


łopoczno

Łopoczno – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, w gminie Józefów nad Wisłą. Leży wzdłuż prawego brzegu Wisły przy DW 825

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.

Wieś wraz ze Starymi Kaliszanami tworzy sołectwo w gminie Józefów nad Wisłą. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 133 mieszkańców.

Wikipedia


łopot

1. odgłos uderzania powietrza o jakąś płaszczyznę, np. skrzydła, flagi, żagle;
2. w żeglarstwie: ustawienie żagli statku w linii wiatru


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) dźwięk wytwarzany przez poruszany powietrzem materiał

 (1.2) mocne bicie serca pod wpływem emocji

 (1.3) żegl. ustawienie statku umożliwiające hamowanie żaglami

Wiktionary

Łopot (Abszlang) – polski herb szlachecki.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W pewnym momencie było już tylko słychać łopot chorągwi.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopotanie n.

 czas. łopotać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) furkot, łopotanie

 (1.2) łopotanie

Wiktionary


łopotać

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. załopotać)

 (1.1) książk. wytwarzać charakterystyczny dźwięk poprzez szybkie poruszanie przedmiotem

 (1.2) książk. wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym

 (1.3) książk. poruszać skrzydłami w górę i w dół

 (1.4) książk. o sercu bić mocniej pod wpływem emocji

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Podniósł się ranny, chłodny wietrzyk i łopotał chorągwiami nad głowami rycerzy.

 (1.1) Lekki wiaterek łopotał nad moją głową płótniskami kliwrów.

 (1.2) Po bokach pozatykane były chorągwie emirów, które łopotały na wietrze, mieniąc się i grając wszelkiemi barwami, jak wielkie kwiaty.

 (1.3) Łopocą skrzydłami godziny zleciałe w próżnię, wypełzają ze skrytek pamięci gady pobudek tajemnych, ścielą się całuny chmur nieodegnanych, pod któremi więdły marnie szmaty dnia, pękały sprężyny siły.

 (1.4) I niktby nie odgadł, iż w tej wązkiej, wyschłej piersi łopotało serce spragnione ciągłych wzruszeń.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopot mrz., łopotanie n.

 czas. załopotać dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) trzepotać

 (1.2) furkotać, furczeć, trzepotać się, trzepotać

 (1.3) trzepotać

 (1.4) trzepotać

Wiktionary


łopotanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) książk. wytwarzanie charakterystycznego dźwięku poprzez szybkie poruszanie przedmiotem

 (1.2) książk. wytwarzanie charakterystycznego dźwięku będąc szybko poruszanym

 (1.3) książk. poruszanie skrzydłami w górę i w dół

 (1.4) książk. mocne bicie serca pod wpływem emocji

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Woda na Bajkale była jak szyba, cisza panowała uroczysta i słychać było tylko łopotanie kół nabierających wodę, a za statkiem widniał długi i głęboki gościniec i dwie groble z wodą spienioną — to droga, którędy przechodził statek.

 (1.3) Dzień był zimny, wilgotny, ale jasny; powietrze roiło się od kawek, które zamieszkiwały dachy i szczyty baszt, a które spłoszone niezwykłym ruchem, kołowały z wielkiem łopotaniem skrzydeł nad zamkiem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopot mrz., załopotanie n.

 czas. łopotać ndk., załopotać dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łopot

 (1.2) łopot

 (1.3) łopot

Wiktionary


łopotliwy

rzadko: łopoczący, migoczący, skłonny do łopotania; trzepotliwy


SJP.pl


łopuch

gatunek łopianu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

 (1.1) zgrub. od: łopian

 (1.2) pot. bot. łopian większy

Wiktionary

Łopian większy (Arctium lappa L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Inne (ludowe) nazwy: łopuch, głowacz, kostropień, topień, dziady. Występuje w Europie, na Syberii, w Himalajach, Chinach, Japonii, Azji Mniejszej, na Kaukazie, a jako gatunek zawleczony również w Ameryce Północnej i Południowej. Jest pospolity na terenie całej Polski. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jak mi krowa zjadła ubranie, to dwie godziny siedziałem nago w łopuchach.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔpux, AS: u̯opuχ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łopian m.

 przym. łopianowy, łopuchowy

Wiktionary


łopucha

gatunek rzodkwi, pospolity chwast zbożowy


SJP.pl

Rzodkiew świrzepa, łopucha (Raphanus raphanistrum L.) – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych.

Wikipedia


łopuchowo

W Polsce
  • Łopuchowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Tykocin
  • Łopuchowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. sejneńskim, w gminie Krasnopol
  • Łopuchowo – wieś w woj. podlaskim, w pow. suwalskim, w gminie Jeleniewo
  • Łopuchowo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. poznańskim, w gminie Murowana Goślina
  • Łopuchowo – gromada
  • Łopuchowo – przystanek kolejowy

Wikipedia


łopuchowy

przymiotnik od: łopuch


SJP.pl


łopuski

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Edmund Łopuski – polski żołnierz
  • Jan Łopuski – polski prawnik
  • Mikołaj Łopuski – polski hokeista

Wikipedia


łopuszanin

1. mieszkaniec Łopuszna;
2. mieszkaniec Łopusznej


SJP.pl


łopuszanka

1. mieszkanka Łopuszna;
2. mieszkanka Łopusznej


SJP.pl

W Polsce
  • Łopuszanka – potok, lewy dopływ Dunajca, we wsi Łopuszna
  • Łopuszanka – struga, lewy dopływ Wieprza
Na Ukrainie
  • Łopuszanka (Łopuszanka Lechniowa) – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie samborskim, w hromadzie Turka
  • Łopuszanka – dawna wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim
  • Łopuszanka – wieś w obwodzie zakarpackim, w rejonie mukaczewskim, w hromadzie Swalawa
  • Łopuszanka – przystanek kolejowy w miejscowości Strzyłki, w pobliżu miejscowości Łopuszanka Chomina, w rejonie samborskim, w obwodzie lwowskim

Wikipedia


łopuszański

przymiotnik od: Łopuszna, Łopuszno; łopuszeński


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Jan Łopuszański – polski inżynier, minister
  • Jan Łopuszański – polski fizyk teoretyk
  • Jan Łopuszański – polski polityk, poseł na Sejm
  • Mieczysław Łopuszański – polski inżynier kolejowy i działacz związkowy.
  • Tadeusz Łopuszański – polski pedagog, minister

Wikipedia


łopuszeński

przymiotnik od: Łopuszna, Łopuszno; łopuszański


SJP.pl


łopuszna

wieś w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim


SJP.pl

Łopuszna – wieś w gminie Nowy Targ, powiecie nowotarskim w województwie małopolskim przy drodze wojewódzkiej nr 969 z Nowego Targu do Krościenka.

W latach 1934–1954 oraz 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Łopuszna. W latach 1975–1998 Łopuszna położona była w województwie nowosądeckim.

Wikipedia


łopusznianin

mieszkaniec Łopuszna (miasta w Polsce)


SJP.pl


łopusznianka

mieszkanka Łopuszna (miasta w Polsce)


SJP.pl


łopuszno

1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi na Ukrainie


SJP.pl

Łopuszno – miasto w Polsce, położone w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno. Miasto jest siedzibą gminy Łopuszno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego. W 2023 otrzymała prawa miejskie.

Wikipedia


łopuszyński

nazwisko


SJP.pl


łor

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) kraków. prostak

Wiktionary


łoś

zwierzę z rodziny jeleniowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. nazwa systematyczna|Alces alces|ref=tak., gatunek największego, roślinożernego ssaka kopytnego z rodziny jeleniowatych, o rozłożystym porożu;

 (1.2) zool. zwierzę z gatunku łoś (1.1)

 (1.3) pot. samiec łosia (1.2)

 (1.4) pot. obraź. pogard. naiwny, nierozgarnięty, łatwo dający się oszukać lub wykorzystywać człowiek

 (1.5) pot. obraź. pogard. niedouczony, nieznający się na rzeczy człowiek

Wiktionary

Łoś euroazjatycki (Alces alces) – największy współcześnie żyjący gatunek ssaka kopytnego z rodziny jeleniowatych, wyróżniający się charakterystycznym porożem i wyjątkowo długimi kończynami. Żyje w podmokłych lasach północnej Eurazji i Ameryki Północnej. Występujący w Polsce podgatunek A. a. alces – łoś europejski jest największą żyjącą w Polsce zwierzyną łowną. Rzadki i objęty całorocznym okresem ochronnym.

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Przeszło niebawem opodal Zbyszka stadko dzików z wielkim hałasem i fukaniem, a potem kłusowały łosie długim rzędem, trzymając jeden drugiemu łeb na ogonie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔɕ, AS: u̯oś

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoszak mzw., łosina ż., łosica ż., łosza ż.

:: zdrobn. łosiek mzw.

 przym. łosi, łosiowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łoś euroazjatycki

 (1.3) byk

 (1.4) baran, ciołek, jełop, osioł, tłuk

Wiktionary


łosewo

W Polsce
  • Łosewo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. pułtuskim, w gminie Pokrzywnica
  • Łosewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. grajewskim, w gminie Grajewo
  • Łosewo – wieś w woj. podlaskim, w pow. kolneńskim, w gminie Kolno
  • Łosewo – gromada

Wikipedia


łosi

łoś; łosiowy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) dotyczący łosia, pochodzący z łosia, należący do łosia

 (1.2) zrobiony z wyprawionej skóry łosia

forma rzeczownika.

 (2.1) D. lm. od łoś

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔɕi, AS: u̯ośi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łosza ż., łoszak mzw., łoś m., łosiątko n., łosica ż., łosię n., łosik m., łosina ż.

 przym. łosiowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łosiowy

Wiktionary


łosiak

nazwisko


SJP.pl


łosiątko

mały, młody łoś; łoszak, łosię, łoszę, łosik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) młody łoś

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łosi

 rzecz. łosza ż.

Wiktionary


łosica

w łowiectwie: samica łosia; łosza, klępa


SJP.pl


łosice

w łowiectwie: samica łosia; łosza, klępa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łosice – miasto w województwie mazowieckim, nad rzeką Toczną, w powiecie łosickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Łosice. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa bialskopodlaskiego.

Łosice uzyskały lokację miejską w 1505 roku, zdegradowane w 1869 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1919 roku. Były miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego w starostwie łosickim ziemi mielnickiej województwa podlaskiego w 1795 roku.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɔˈɕit͡sɛ, AS: u̯ośice

Wiktionary


łosicki

przymiotnik od: Łosice


SJP.pl


łosiczanin

mieszkaniec Łosic


SJP.pl


łosiczanka

mieszkanka Łosic


SJP.pl


łosię

mały, młody łoś; łoszak, łoszę, łosiątko, łosik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) młody łoś

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łosi

 rzecz. łosza ż.

Wiktionary


łosiek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zdrobn. łoś

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoś mzw., łosza ż.

Wiktionary


łosień

W Polsce
  • Łosień – dzielnica Dąbrowy Górniczej w województwie śląskim,
  • Łosień – wieś w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wysokie
  • Łosień – wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Piekoszów
  • Łosień – gmina
  • Łosień – gromada w powiecie będzińskim
  • Łosień – gromada w powiecie kieleckim
  • Łosień – herb szlachecki

Wikipedia


łosienice

Łosienice – dawna wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca.

1 stycznia 2024 nazwa miejscowości została zniesiona. Wcześniejsze części wsi stały się miejscowościami podstawowymi.

Wieś była siedzibą sołectwa Łosienice.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

31 grudnia 2014 r. wieś miała 301 stałych mieszkańców.

Wikipedia


łosieniec

Łosieniec – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz.

Prywatna wieś szlachecka Łosiniec położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Liczba ludności wsi wynosi 134 osoby.

Wikipedia


łosiewice

Łosiewice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Łochów. Ma status sołectwa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Kostki w Jerzyskach

Wikipedia


łosiewicz

nazwisko


SJP.pl


łosik

mały, młody łoś; łoszak, łoszę, łosiątko, łosię


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Oleg Łosik – radziecki dowódca wojskowy
  • Tomasz Łosik – polski malarz, grafik, rzeźbiarz

Wikipedia


łosina

mięso łosia


SJP.pl


łosiniec

W Polsce
  • Łosiniec – wieś w woj. lubelskim, w pow. łukowskim, w gminie Stoczek Łukowski
  • Łosiniec – wieś w woj. lubelskim, w pow. tomaszowskim, w gminie Susiec
  • Łosiniec – wieś w woj. podlaskim, w pow. sokólskim, w gminie Korycin
  • Łosiniec – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Skoki
  • Łosiniec – nieoficjalna nazwa części miasta Lipiany w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Lipiany
  • Łosiniec – gromada

Wikipedia


łosinno

Łosinno – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Wyszków. Ma status sołectwa.

Prywatna wieś szlachecka Łosino położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Izydora w Woli Mystkowskiej.

Wikipedia


łosiński

nazwisko


SJP.pl


łosiów

pogardliwie:
1. osoba naiwna i mało inteligentna; jeleń, frajer;
2. wyzwisko kierowane do mężczyzn


SJP.pl

Łosiów (niem. Lossen) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Lewin Brzeski

Północno-zachodnia część wsi wznosi się na jednym z dwóch najwyższych na Ziemi Brzeskiej wzgórzu o wysokości około 181 m n.p.m. (Wał Łosiowsko-Michałowski).

Wikipedia


łosiowy

łoś; łosi


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający cechy łosia

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łosi

 rzecz. łoś mzw.

Wiktionary


łoskocik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od łoskot

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) To nie łoskot, lecz tylko mały łoskocik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoskot m.

Wiktionary


łoskot

1. odgłos uderzenia, upadku itp.;
2. ciągły hałas, łomot


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) głuchy odgłos powstający przy uderzaniu o siebie ciężkich przedmiotów

Wiktionary

Łoskot – polski zespół jazzowy związany ze sceną yassową, powstały w lecie 1993 roku. Łoskot zadebiutował na pierwszym festiwalu Gdynia Summer Jazz Days. Założycielem grupy jest Mikołaj Trzaska, równolegle muzyk Miłości.

Łoskot występował na festiwalach w kraju i za granicą: Warsaw Summer Jazz Days, Jazz Fair Poznań, I Yass Festiwal Kraków, Polens-Volens Berlin 1999, Jazz in Kiev 2000 i dawał liczne koncerty indywidualne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W tej samej chwili rozległ się rozdzierający gwizd i łoskot przelatującego parowozu, z okienka pomostu wrzasnęła twarz maszynisty, dziko wykrzywiona strachem i wściekłością.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. łoskocik m.

 czas. łoskotać ndk.

Wiktionary


łoskotliwy

sprawiający łoskot; hałaśliwy


SJP.pl


łoskotnik

strzel łoskotnik - gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych


SJP.pl


łośnica

Łośnica (niem. Lasbeck, Kreis Belgard) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Połczyn-Zdrój.

Wikipedia


łosoś

ryba z rodziny łososiowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. ryba o różowym mięsie żyjąca na północnym Atlantyku;

 (1.2) kulin. mięso łososia (1.1)

Wiktionary

Łosoś szlachetny, łosoś atlantycki, łosoś pospolity, łosoś europejski, łosoś (Salmo salar) – ryba z rodziny łososiowatych (Salmonidae).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łososie wędrują na czas rozrodu z mórz do rzek.

 (1.2) Na kolację będzie dziś łosoś z grilla ze szparagami.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔsɔɕ, AS: u̯osoś

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łososiowy

Wiktionary


łososik

zdrobnienie od: łosoś


SJP.pl


łososina

Rzeki:

  • Łososina – lewy dopływ Dunajca
  • Łososina – nazwa oboczna Wiernej Rzeki, lewego dopływu Białej Nidy

Miejscowości w Polsce:

  • Łososina Dolna
  • Łososina Górna

Inne:

  • Łososina – specjalny obszar ochrony siedlisk sieci Natura 2000

Wikipedia


łososiński

przymiotnik od: Łososina, Łososina Dolna


SJP.pl


łososiokształtne

rząd ryb promieniopłetwych


SJP.pl

Łososiokształtne (Salmoniformes) – rząd ryb promieniopłetwych, z grupy przedkolcopłetwych (Protacanthopterygii). Dawniej zaliczane były w randze podrzędu łososiowców (Salmonoidei) do śledziokształtnych.

Wikipedia


łososiokształtny

o cechach łososiokształtnych (rząd ryb)


SJP.pl


łososiowate

rodzina ryb zamieszkujących słone i słodkie wody Europy, północnej Azji i Ameryki Północnej


SJP.pl

Łososiowate (Salmonidae) – rodzina ryb łososiokształtnych (Salmoniformes). Większość gatunków to ryby anadromiczne, spędzające część życia w wodach morskich, tarło odbywają w rzekach i strumieniach. Niektóre są słodkowodne. Mają duże znaczenie gospodarcze.

Wikipedia


łososiowaty

o cechach łososiowatych (rodzina ryb)


SJP.pl


łososiowice

Łososiowice (niem. Losswitz, Loßwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.

Wikipedia


łososiowobrązowy

brązowy o łososiowym odcieniu


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) brązowy o łososiowym odcieniu

Wiktionary


łososioworóżowy

różowy o łososiowym odcieniu


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) różowy o łososiowym odcieniu

Wiktionary


łososiowy

1. łosoś;
2. różowy o pomarańczowym odcieniu


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) kulin. spoż. icht. dotyczący łososia, odnoszący się do łososia, związany z łososiem, zrobiony z łososia, zawierający łososia, przyrządzony z łososia, z dodatkiem łososia

 (1.2) książk. mający kolor pomarańczoworóżowy, taki jak kolor mięsa łososia

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Marta kupiła pastę łososiową do kanapek.

 (1.2) Weronika przyszła w ślicznej łososiowej sukience.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔsɔˈɕɔvɨ, AS: u̯osośovy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łosoś mzw., łososik mzw., łososiowatość ż., łososiowość ż., łososiowate nmos.

 przym. łososiowaty

Wiktionary


łosośnica

Łosośnica (niem. Lasbeck, Kreis Regenwalde) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Resko.

Przy zachodniej części wsi płynie struga Łosośnica.

W latach 1945–1954 siedziba gminy Żerzyno. W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łosośnica, po jej zniesieniu w gromadzie Resko. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Wikipedia


łosośniki

2 miejscowości w Polsce:

  • Łosośniki – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. mogileńskim, w gminie Mogilno
  • Łosośniki – wieś w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Miastko

Wikipedia


łosowski

nazwisko


SJP.pl

Kombi Łosowski (pisownia stylizowana: KOMBI Łosowski) – polski zespół muzyczny, założony w 2004 roku przez Sławomira Łosowskiego, występujący początkowo pod nazwą Łosowski, a po jej zmianie w 2013 jako Kombi Łosowski. Grupa jest kontynuacją zespołu Kombi i pod taką nazwą występowała w latach 2014–2022. Na mocy wyroku wydanego przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, od 2022 ponownie stale występuje jako Kombi Łosowski.

Wikipedia


łosprawiać

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. opowiadać

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Bez cołko droga młynorz łosprawioł mi roztomajte bery i bojki abo tyż groł na łorgankach. (z Wikipedii)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łosprawianie n.

Wiktionary


łosprawianie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łosprawiać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łosprawiać ndk.

Wiktionary


łostówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Łostówka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Mszana Dolna.

W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łostówka, po jej zniesieniu w gromadzie Mszana Górna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Wikipedia


łosuń

grzyb jadalny; sarna


SJP.pl


łosza

w łowiectwie: samica łosia; łosica, klępa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zool. łow. samica łosia

Wiktionary

Klępa, łosza – określenie samicy łosia w gwarze myśliwskiej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łosza ocierała szyję o drzewo; małe, trochę za matką ukryte, skubało gałązki.

 (1.1) Przewodnik w rezerwacie wskazał na ślady łoszy niedaleko strumienia.

 (1.1) Wczesnym rankiem na polanie stała samotna łosza.

 (1.1) Na spacerze w lesie natknęliśmy się na odpoczywającą łoszę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoś mzw., łosię n., łosiek m., łosiątko n., łoszak m.

 przym. łosi, łoszowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) klępa

Wiktionary


łoszak

mały, młody łoś; łosię, łoszę, łosiątko, łosik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) łow. młody łoś, cielę łosia

 (1.2) mały koń tatarski

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔʃak, AS: u̯ošak

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoś m., łosza ż.

 przym. łosi

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łosię

Wiktionary


łoszę

1. mały, młody łoś; łoszak, łosię, łosiątko, łosik;
2. regionalnie: młody koń; źrebak, źrebię


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) zool. młode łosia; cielę łosia

 (1.2) reg. młody koń

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W lesie zauważono samotne łoszę.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. łosię

 (1.2) źrebak, źrebię

Wiktionary


łoszewski

nazwisko


SJP.pl


łot.

skrót od: łotewski


SJP.pl

skrót

 (1.1) = łotewski

Wiktionary

Język łotewski (łot. latviešu valoda) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się w sumie ok. 2 mln osób, głównie na Łotwie.

Wikipedia


łotewka

obywatelka Łotwy; Łotyszka


SJP.pl


łotewski

przymiotnik od: Łotwa (państwo w Europie), związany z Łotwą, Łotyszami; łotyski (rzadko)


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) odnoszący się do Łotwy

 (1.2) odnoszący się do języka łotewskiego (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język urzędowy Łotwy;

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Proces uzyskania łotewskiego paszportu obejmuje ocenę integracji z łotewskim społeczeństwem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈtɛfsʲci, AS: u̯otefsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łotwa ż., Łotysz mos., Łotyszka ż.

 przysł. po łotewsku

Wiktionary


łotewskojęzyczny

przymiotnik

 (1.1) taki, który posługuje się językiem łotewskim

 (1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem łotewskim

 (1.3) spisany, stworzony w języku łotewskim

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈtɛfskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: u̯otefskoi ̯ẽũ̯zyčny

Wiktionary


łotewskość

łotewski


SJP.pl

Patrz:

łotewski

łotka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ogrod. doniczka

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|blumentop, blumtopa.

Wiktionary


łotoć

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) lud. bot. nazwa systematyczna|Caltha palustris|ref=tak., knieć błotna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Nad strumieniami wezbranemi jeszcze resztką wiosennéj powodzi, złociły się łotocie, jak bogate szycie na zielonym kobiercu.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) knieć błotna, kaczeniec, kaczyniec, kaczyniec błotny

Wiktionary


łotocki

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Ołeksandr Łotocki – ukraiński polityki i historyk
  • Kazimierz Łotocki – polski malarz, grafik, pedagog
  • Lech Łotocki – polski aktor teatralny i filmowy
  • Wojciech Łotocki – polski oficer
  • Zygmunt Łotocki – polski łucznik, pisarz i publicysta, oficer rezerwy

Wikipedia


łotok

1. koryto, np. drewniane, doprowadzające wodę do młyna wodnego tartaku;
2. dawniej: kanał odprowadzający wodę; ściek


SJP.pl

Łotok – ostatnia, drewniana część koryta wodnego zlokalizowana bezpośrednio przed kołem wodnym np. w tartaku, czy młynie wodnym.

W obrębie łotoku znajdują się zastawki (klapy) służące do uruchamiania lub zatrzymywania koła wodnego. Łotok wsparty jest na kobylicach drewnianych lub murowanych. W przypadku funkcjonowania kilku kół w łotoku strumień wodny rozdzielany był na poszczególne koła.

Na Żuławach łotokiem nazywano kanał odprowadzający nadmiar wód lub ścieki.

Wikipedia


łotr

łajdak, niegodziwiec


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pejor. ktoś popełniający czyny haniebne, niegodziwe

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) W końcu dorwali tego łotra i powiesili.

 (1.1) Razem z Chrystusem ukrzyżowano dwóch łotrów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔtr̥, AS: u̯otr̦

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łotrostwo n., łotrowanie n.

:: zdrobn. łotrzyk mos.

:: fż. łotrzyca ż.

 czas. łotrować ndk.

 przym. łotrowski, łotrzykowski

 przysł. łotrowsko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nikczemnik, niegodziwiec, łajdak, przestępca, szelma, nicpoń, złoczyńca

Wiktionary


łotrostwo

postępowanie właściwe ludziom niegodziwym, łotrom


SJP.pl

Łotrostwo - funkcjonujące w średniowieczu określenie zawodowo uprawianego rozboju i kradzieży.

Wikipedia


łotrować

dawniej: hulać, lumpować, łajdaczyć się


SJP.pl


łotrowaty

rzadko: przypominający wyglądem lub zachowaniem łotra


SJP.pl


łotrowski

haniebny, nieuczciwy, niegodziwy; drański, łajdacki, nikczemny


SJP.pl


łotrzyca

kobieta popełniająca czyny haniebne, niegodziwe, prowadząca życie niemoralne


SJP.pl


łotrzyk

1. ironicznie lub lekceważąco: łotr; szelma;
2. dawniej: rabuś; obwieś


SJP.pl


łotrzykowski

powieść, opowieść łotrzykowska, romans łotrzykowski: romans awanturniczy, którego głównym bohaterem jest bezdomny włóczęga przedstawiony w satyrycznym obrazie epoki; powieść szelmowska (romans szelmowski), powieść pikarejska (romans pikarejski)


SJP.pl


łotwa

państwo w Europie ze stolicą w Rydze; Republika Łotewska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. polit. państwo w Europie;

Wiktionary

Łotwa (łot. Latvija), Republika Łotewska (łot. Latvijas Republika) – państwo w Europie Północnej, jeden z krajów bałtyckich, położony w przeważającej części w dorzeczu Dźwiny. Od północy Łotwa graniczy z Estonią, od wschodu z Rosją i Białorusią, a od południa z Litwą. Łączna długość granic lądowych wynosi 1370 km. Większość zachodniej granicy Łotwy wyznacza wybrzeże Morza Bałtyckiego. Powierzchnia administracyjna Łotwy wynosi 64 573 km², co daje jej 124. miejsce na świecie i 24. w Europie. Zamieszkana przez niecałe dwa miliony ludzi (2017), zajmuje pod względem liczby ludności 147. miejsce na świecie, a 32. w Europie. Łotwa jest państwem unitarnym, w skład którego wchodzi pięć krain historycznych: Liwonia, Łatgalia, Kurlandia, Semigalia i Selonia. Administracyjnie podzielona jest na siedem miast wydzielonych oraz 36 powiatów. Jej największym miastem i stolicą jest Ryga. Inne większe miasta to Dyneburg, Lipawa, Jełgawa, Jurmała i Windawa.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łotwa to jedno z państw nadbałtyckich.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔtfa, AS: u̯otfa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łotysz m., Łotyszka ż., łotewski m.

 przym. łotewski, antyłotewski, prołotewski

 przysł. po łotewsku

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ofic. Republika Łotewska

Wiktionary


łotyski

przymiotnik od: Łotysz (obywatel Łotwy), związany z Łotyszami, Łotwą; łotewski (częściej)


SJP.pl


łotysz

obywatel Łotwy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. człowiek narodowości łotewskiej, obywatel Łotwy, mieszkaniec Łotwy

Wiktionary

Łotysze (łot. latvieši) – naród bałtycki, stanowiący większość (około 62%) ludności Łotwy posługujący się językiem łotewskim.

Współczesny naród łotewski powstał z połączenia ugrofińskiego plemienia Liwów z bałtyckimi plemionami Zemgalów, Zelów, Kurów i Łatgalów, od których pochodzi nazwa Łotwy.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zdesperowani pogłębiającym się kryzysem gospodarczym Łotysze wyszli na ulice Rygi. Chcą zmusić prezydenta do odwołania parlamentu i przeprowadzenia przedterminowych wyborów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔtɨʃ, AS: u̯otyš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łotwa ż., łotewski m.

:: fż. Łotyszka ż.

 przym. łotewski

 przysł. po łotewsku

Wiktionary


łotyszka

obywatelka Łotwy; Łotewka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta narodowości łotewskiej

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈtɨʃka, AS: u̯otyška

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łotwa ż., łotewski m.

:: fm. Łotysz m.

 przym. łotewski

 przysł. po łotewsku

Wiktionary


łów

dawniej:
1. polowanie na zwierzęta;
2. łowienie, połów;
3. ułowiona zwierzyna lub ryba;
4. miejsce, gdzie prowadzone są połowy; łowisko;
5. intensywne szukanie;
6. rzecz uzyskana po intensywnym poszukiwaniu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) polowanie

forma czasownika.

 (2.1) 2. os. lp. rozk. od: łowić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łowca m., łowczyni ż., połów m., odłów m., odławianie n., odłowienie n., łowiectwo n., łowiec m., łowienie n., złowienie n., łowczy m., łowik m., łowisko n., wyławianie n., wyłowienie n., poławianie n., poławiacz m., Łówkowiec m., Łowcze nmos., Łowczyce nmos., Łówcza ż., Łówkowice nmos., Łowczyń m., Łowicz m., Łowiń m., Łowiska nmos., Łowinia ż., łowczyc mos.

 czas. łowić ndk., złowić dk., wyławiać ndk., wyłowić dk., poławiać ndk., odławiać ndk., odłowić dk.

 przym. łowny, łowiecki, łowczy, połowowy

 przysł. łowiecko, łownie

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) polowanie

Wiktionary


łow.

skrót od: łowiectwo, łowiecki (czytany jako cały, odmienny wyraz)


SJP.pl

skrót

 (1.1) = łowiecki

 (1.2) = łowicki

Wiktionary


łować

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w obwodzie witebskim Białorusi oraz pskowskim i nowogrodzkim Rosji, uchodząca do jeziora Ilmen;

Wiktionary

Łować (ros. Ловать, Łowat´, biał. Ловаць, Łować) – rzeka w obwodzie witebskim na Białorusi oraz pskowskim i nowogrodzkim obwodach Rosji. Długość 530 km. Zlewnia 21 900 km², średni przepływ przy ujściu 169 m³/s. Wpływa do jeziora Ilmień, należy do dorzecza rzeki Wołchow i zlewiska Bałtyku.

We wczesnym średniowieczu biegł nią szlak handlowy od Waregów do Greków.

Wikipedia


łowca

myśliwy, człowiek polujący na zwierzynę


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) łow. myśliwy

 (1.2) przen. osoba poszukujący czegoś bądź kogoś dla pieniędzy lub przyjemności

Wiktionary

  • łowca – myśliwy
  • Łowca – francuski film z 1976
  • Łowca – amerykański film z 1980
  • Łowca – amerykański film z 1986
  • Łowca – australijski film z 2011

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔft͡sa, AS: u̯ofca

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łów m., łowienie n., łowczy m., łowiectwo n., łowisko n., łowiec mzw./mos.

 czas. łowić ndk.

 przym. łowczy, łowny, łowiecki

Wiktionary


łowczak

łowczak niebieskawy - gatunek muchówki z rodziny łowikowatych


SJP.pl


łowczanka

córka łowczego


SJP.pl

Łowczy – we wczesnośredniowiecznej Polsce urzędnik królewski zajmujący się organizacją łowów monarchy.

Urząd ten utrzymał się po przemianach ustrojowych (monarchia stanowa, później demokracja szlachecka) i stał się dożywotnim i honorowym, a więc nie pociągającym za sobą żadnych obowiązków. W I Rzeczypospolitej wykształciły się dwa urzędy dworskie: łowczy wielki koronny i łowczy wielki litewski. W hierarchii urzędów ziemskich inny urząd łowczego był niższym urzędem ziemskim.

Wikipedia


łowczostwo

dawniej: urząd, stanowisko łowczego


SJP.pl


łowczów

Łowczów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Tuchów. Pod względem geograficznym znajduje się na Pogórzu Ciężkowickim w dolinie rzeki Biała.

Według danych z 2011 roku wieś liczy 470 mieszkańców.

Wikipedia


łowczy

związany z łowami, z łowieniem zwierzyny, szczególnie ryb; łowiecki


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) łow. związany z łowami

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) łow. członek związku łowieckiego nadzorujący dany obszar

 (2.2) hist. łow. urzędnik na dworze polskim odpowiedzialny za organizację polowań

Wiktionary

Łowczy – we wczesnośredniowiecznej Polsce urzędnik królewski zajmujący się organizacją łowów monarchy.

Urząd ten utrzymał się po przemianach ustrojowych (monarchia stanowa, później demokracja szlachecka) i stał się dożywotnim i honorowym, a więc nie pociągającym za sobą żadnych obowiązków. W I Rzeczypospolitej wykształciły się dwa urzędy dworskie: łowczy wielki koronny i łowczy wielki litewski. W hierarchii urzędów ziemskich inny urząd łowczego był niższym urzędem ziemskim.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łowiec mzw./mos., połów mrz., łowca mos., łowczanka ż., łowczyc mos., łowczyna ż., łowczyni ż., łowiectwo n., łowisko n., łów mrz.

 przym. łowiecki, łowny

 czas. łowić ndk., złowić dk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łowiecki, myśliwski

Wiktionary


łowczyc

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. syn łowczego

Wiktionary

Łowczy – we wczesnośredniowiecznej Polsce urzędnik królewski zajmujący się organizacją łowów monarchy.

Urząd ten utrzymał się po przemianach ustrojowych (monarchia stanowa, później demokracja szlachecka) i stał się dożywotnim i honorowym, a więc nie pociągającym za sobą żadnych obowiązków. W I Rzeczypospolitej wykształciły się dwa urzędy dworskie: łowczy wielki koronny i łowczy wielki litewski. W hierarchii urzędów ziemskich inny urząd łowczego był niższym urzędem ziemskim.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łowczy m., łowczyna ż., łowczanka ż., łowiectwo n., łowienie n., złowienie n., łów m., łowik m.

 czas. łowić ndk., złowić dk.

 przym. łowiecki, łowny, łowczy

Wiktionary


łowczyk

rodzaj ptaków z rodziny zimorodkowatych


SJP.pl


łowczyni

kobieta biorąca udział w łowach, polowaniu


SJP.pl


łowęcice

2 miejscowości w Polsce:

  • Łowęcice – wieś w woj. dolnośląskim, w pow. średzkim, w gminie Miękinia
  • Łowęcice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. jarocińskim, w gminie Jaraczewo

Wikipedia


łowęcin

Łowęcin – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

Wieś szlachecka Łowęczino położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego.

Wikipedia


łowić

1. łapać, chwytać, polować na kogoś lub coś
2. (słuchem, wzrokiem) natężać uwagę, bacznie słuchać, uważać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. złowić)

 (1.1) łapać, chwytać w sieć lub na wędkę

 (1.2) natężać uwagę, bacznie słuchać, uważać, aby coś usłyszeć lub dostrzec

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Staszek łowi ryby w każdą sobotę.

 (1.1) Gdzie pan łowi ryby?

 (1.1) Hiszpanie i Grecy dużo łowią, ale nie mają zorganizowanego przetwórstwa.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɔvʲit͡ɕ, AS: u̯ovʹić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łowienie n., łowisko n., połów m., poławianie n., odłów m., odławianie n., łowiec m., łowca m., łowczyni ż., łowczy m., łów mrz., łowczyc mos., łowiectwo n.

 czas. poławiać, odławiać, odłowić, wyławiać, wyłowić, złowić

 przym. łowny, łowiecki, łowczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) chwytać, łapać

Wiktionary


łowicki

przymiotnik od: Łowicz, Łowickie


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Łowicza, związany z Łowiczem

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈvʲit͡sʲci, AS: u̯ovʹicʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łowicz m., łowiczanin m., łowiczanka ż., Łowiczanin m., Łowiczanka ż., Łowickie n.

Wiktionary


łowickie

przymiotnik od: Łowicz, Łowickie


SJP.pl


łowicz

1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w województwie łódzkim;

Wiktionary

Łowicz – miasto w Polsce w województwie łódzkim, siedziba powiatu łowickiego oraz gminy wiejskiej Łowicz.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔvʲit͡ʃ, AS: u̯ovʹič

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łowiec mzw./mos., łowiczanin m., łowiczanka ż., Łowiczanin m., Łowiczanka ż., Łowickie n.

 przym. łowicki

Wiktionary


łowiczanin

mieszkaniec Łowicza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Łowicza

 (1.2) osoba pochodząca z Łowicza, urodzona w Łowiczu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwɔvʲiˈt͡ʃãɲĩn, AS: u̯ovʹičãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łowicz m., Łowickie n., Łowiczanin m., Łowiczanka ż.

:: fż. łowiczanka ż.

 przym. łowicki

Wiktionary


łowiczanka

mieszkanka Łowicza


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Łowicza

 (1.2) kobieta pochodząca z Łowicza, urodzona w Łowiczu

Wiktionary

Łowiczanka – struga, lewostronny dopływ Skawy o długości 10,38 km.

Struga płynie w powiecie oświęcimskim, w korycie nieobwałowanym do zbiornika wyrównawczego pompowni w Przeciszowie – Podlesiu, z którego istnieje możliwość grawitacyjnego odpływu przepustem wałowym w okresie normalnych stanów wody w rzece Skawie. Zlewnia górnego odcinka Łowiczanki do przekroju drogi Zator – Oświęcim wynosi 11,0 km².

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌwɔvʲiˈt͡ʃãnka, AS: u̯ovʹičãnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łowicz m., Łowickie n., Łowiczanin m., Łowiczanka ż.

:: fm. łowiczanin m.

 przym. łowicki

Wiktionary


łowiec

przestarzałe: łowca


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) przest. łowca, myśliwy

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (2.1) ornit. ptak z podrodziny łowców (nazwa systematyczna|Halcyoninae|ref=tak.)

 (2.2) ent. nazwa systematyczna|Machimus|ref=tak., rodzaj owadów z rzędu muchówek;

 (2.3) ent. owad z rodzaju łowców (2.2)

Wiktionary

Łowiec (Machimus) – rodzaj owadów z rzędu muchówek.

Występowanie
W Polsce występuje kilka trudnych do rozróżnienia gatunków. Występują na suchych i otwartych terenach oraz na skraju lasów. Są dość liczne. W zachodniej Europie występuje m.in. Machimus cowini, początkowo opisany jako Epitriptus cowini i przez jakiś czas uważany za endemiczny dla wyspy Man.
Charakterystyka
Średniej wielkości lub duże muchówki (16–25 mm) z odnóżami wyposażonymi w liczne ciernie. Mają smukły odwłok, u samic jest on wydłużony i zakończony zaostrzonym pokładełkiem. Są drapieżnikami. Dorosłe owady czyhają na owady w zasadzce. Polują na owady mniejsze od siebie lub nawet dorównujące im wielkością. Atakują nawet osy i pszczoły. Łapią przelatujące owady wyposażonymi w ciernie odnóżami. Ze złapaną zdobyczą powracają do swojej czatowni, gdzie ją wysysają. Larwy łowców rozwijają się na ziemi, odżywiając się drobnymi bezkręgowcami.
Gatunki występujące w Polsce
  • Machimus atricapillus – łowiec czarniawy (łowik czarniawy)
  • Machimus annulipes
  • Machimus chrysitis
  • Machimus fimbriatus
  • Machimus gonatistes
  • Machimus setibarbis

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łowca m., łowczyni ż., łów m., łowczy m., łowienie n., łowiectwo n., łowce nmos., łowik m., Łowicz m., łowisko n., Łowinek m., Łowiczek m.

:: zdrobn. łowczyk m.

 czas. łowić ndk.

 przym. łowczy, łowiecki, łowny

Wiktionary


łowiecki

związany z łowcą lub łowiectwem


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) łow. odnoszący się do łowiectwa i łowcy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) 66-letni mężczyzna, który w zeszłym roku zastrzelił wilka, został skazany na 40 dni pozbawienia wolności w zawieszeniu, a jego licencję łowiecką cofnięto na dwa lata.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łowca mos., łowiectwo n., łowczy mos., łowczyc mos., łów mrz., łowiec mzw./mos.

 przym. łowczy

 czas. łowić

Wiktionary


łowiectwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) łow. gospodarka łowiecka;

 (1.2) daw. urząd łowczego

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łowca mos., łowczy mos., łowczyc mos., łów mrz., połów mrz., łowiec mzw./mos.

 czas. łowić ndk., złowić dk.

 przym. łowiecki, łowny, łowczy

 przysł. łowiecko

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) myślistwo

Wiktionary


łowienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łowić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łowić

 rzecz. łowiec mzw./mos., łowca ż., łów mrz., łowczyc mos.

 przym. łowny

Wiktionary


łowik

drapieżny owad z rzędu muchówek


SJP.pl


łowikowate

rodzina owadów z rzędu muchówek, żywiących się innymi owadami


SJP.pl

Łowikowate (Asilidae) – rodzina owadów z rzędu muchówek licząca ponad 7 tys. gatunków.

Charakterystyka
Mają długie i mocne odnóża. Występuje u nich twarda kłujka. Ciemieniowa część głowy jest obniżona. Wszystkie są drapieżnikami polującymi na inne owady (muchówki, błonkówki – w tym również na pszczołę miodną). Polują w locie lub z zasadzki pochwycając ofiarę swoimi długimi odnóżami. Polując z zasadzki usadawiają się w jakimś nasłonecznionym miejscu i przyjmują postawę nieruchomą. Punktem, gdzie oczekują na ofiarę może być kwiat na łące, pień drzewa, skała itp. Gdy zauważą ofiarę błyskawicznie zrywają się do lotu i atakują chwytając i zabijając ofiarę w locie. Zabijają swoje ofiary przebijając jej ciało kłujką i do jego wnętrza wlewają kropelkę śliny, co powoduje natychmiastowy paraliż lub śmierć. Drapieżne są również ich larwy żyjące w glebie i spróchniałym drewnie.
Systematyka
W Polsce łowikowate należą do czterech podrodzin:
  • Leptogasterinae
  • Asilinae
  • Laphriinae
  • Dasypogoninae

Wikipedia


łowikowaty

o cechach łowikowatych (rodzina owadów)


SJP.pl


łowisko

miejsce, gdzie prowadzone są połowy


SJP.pl

  • Łowisko – jednostka przyrodnicza o określonych w miarę jednorodnych warunkach środowiskowych, i granicach wyznaczonych w sposób naturalny. Rozróżniamy np.: łowisko leśne, polne, wodne, górskie. Zobacz: obwód łowiecki
    • Łowisko – miejsce połowu ryb i innych zwierząt wodnych
  • Łowisko – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Kamień
  • Łowisko – gromada

Wikipedia


łowiskowy

łowisko


SJP.pl

Patrz:

łowisko

łowiyńzi

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. wołowe

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łowiyńzina, owiyńzina, bydle

Wiktionary


łowiyńzina

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. wołowe

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łowiyńzi, łowiyzi, bydle

Wiktionary


łowiyzi

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. spoż. wołowe

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łowiyńzina, owiyńzina, bydle

Wiktionary


łowkowice

W Polsce
  • Łowkowice – wieś w woj. opolskim, w pow. kluczborskim, w gminie Kluczbork
  • Łowkowice – wieś w woj. opolskim, w pow. krapkowickim, w gminie Strzeleczki
  • Łowkowice – dawna gmina
  • Łowkowice – dawna gromada
  • Łowkowice – przystanek kolejowy

Wikipedia


łownia

pułapka do odławiania żywcem grubej zwierzyny


SJP.pl


łownica

Łownica – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Lipnik.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

Wikipedia


łowność

zdolność łowienia


SJP.pl


łowny

1. taki, który może być przedmiotem łowów;
2. umiejący dobrze łowić (np. łowny kot)


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) będący przedmiotem łowów

 (1.2) umiejący dobrze polować, łowić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łowiec mzw./mos., łowczy mos., łowiectwo n., łowczyc mos., łowca mos., połów mrz., łowy nmos., łów mrz., łowienie n., łowność ż.

 czas. łowić ndk., złowić dk.

 przym. łowczy

Wiktionary


łowy

podniośle: polowanie; łów (rzadziej), połów, łowienie


SJP.pl

Łowy – część wsi Turbia położona w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie stalowowolskim, w gminie Zaleszany.

W latach 1975–1998 Łowy należały administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Wikipedia


łoza

1. krzew z rodziny wierzbowatych; wierzba szara;
2. wierzbowe zarośla; łozina;
3. długa gałązka, zwłaszcza wierzbowa, witka, wić; łozina


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Salix cinerea|ref=tak., krzew z rodziny wierzbowatych, wierzba szara;

 (1.2) zarośla wierzbowe

Wiktionary

  • łoza (wierzba szara) – gatunek krzewu z rodziny wierzbowatych

Wikipedia


łoże

1. duże łóżko (zwykle zdobione); dawniej: w ogóle o łóżku, posłaniu;
2. podstawa, do której przymocowuje się maszynę, lufę broni itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) szerokie, okazałe łóżko

 (1.2) daw. każde łóżko

 (1.3) podstawa broni palnej, mocująca lufę – karabinu, działa, armaty itp.

 (1.4) podstawa, na której wspiera się ciężka maszyna, np. obrabiarka

 (1.5) zob. łoże siewne.;

Wiktionary

  • łoże – mebel służący do spania
  • łoże – element broni strzeleckiej
  • łoże – element kuszy
  • łoże – element działa, dzielący się na:
    • łoże dolne
    • łoże górne
  • łoże sprawiedliwości – narzędzie tortur
  • łoże siewne – wierzchnia warstwa roli przygotowana do siewu
  • łoże – korpus główny obrabiarki
  • Łoże władcy – albański film fabularny z roku 1973

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɔʒɛ, AS: u̯ože

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łożysko n., łożnica ż., nałożnik m., nałożnica ż., położna ż., połóg m., leże n., leżak m.

:: zdrobn. łóżko n., łóżeczko n.

 czas. łożyć, położyć, pokładać, założyć, zakładać, złożyć, nałożyć, nakładać, zlec

 przym. łożowy, łóżkowy, łóżeczkowy, łożyskowy, położniczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) laweta

 (1.4) korpus

Wiktionary


łóżeczko

zdrobniale o łóżku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) pot. zdrobn. od: łóżko; małe łóżko

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuˈʒɛt͡ʃkɔ, AS: u̯užečko

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łóżeczkowy, łóżkowy

 rzecz. łóżko n., łoże n.

Wiktionary


łóżeczkowy

przymiotnik

 (1.1) związany z łóżeczkiem, dotyczący łóżeczka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoże n., łóżeczko n., łóżko n.

Wiktionary


łozewrzyć

czasownik dokonany

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. szeroko otworzyć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. rozwieranie n., rozwarcie n., rozwartość ż.

 czas. rozwierać ndk., rozewrzeć dk., gwara. ozewrzyć dk., ozewrzić dk.

 przym. rozwarty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gwara. ozewrzyć, ozewrzić

Wiktionary


łożgol

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) poznań. wysoki mężczyzna

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) A żeś jest łożgol to ci jakumś gidyję znajdymy…

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ożgol

Wiktionary


łozienica

Łozienica (do 1945 Neuhof bei Gollnow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.

Wieś leży na skraju Puszczy Goleniowskiej, zabudowa rozproszona, niedaleko Drogi ekspresowej S3.

Wikipedia


łozina

1. wierzbowe zarośla; łoza;
2. długa gałązka, zwłaszcza wierzbowa, witka, wić; łoza;
3. gatunek wierzby podobny do łozy; wierzba szara; wierzba uszata (Salix aurita)


SJP.pl

Łozina (do 21 listopada 1958 Łosina) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.

Wikipedia


łozinowy

1. przymiotnik od: łozina (wierzbowe zarośla; łoza), np. zarośla łozinowe; łozowy;
2. przymiotnik od: łoza (długa gałązka, zwłaszcza wierzbowa, witka, wić; łozina), np. łozinowy kosz; łozowy


SJP.pl


łoziński

nazwisko


SJP.pl

  • Adam Łoziński (1953–), nauczyciel, polityk, samorządowiec
  • Bronisław Łoziński (1848–1911), prawnik, historyk prawa
  • Bronisław Feliks Łoziński (1895–), major piechoty Wojska Polskiego
  • Emanuel Łoziński (1886–1954), nauczyciel, dziennikarz
  • Jan Łoziński (1908–1967), oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej
  • Jerzy Łoziński (1925–1996), historyk sztuki
  • Jerzy Łoziński (1947–), tłumacz
  • Józef Łoziński (1807–1889), ksiądz greckokatolicki
  • Józef Łoziński (1945–), prozaik
  • Krzysztof Łoziński (1948–), pisarz, publicysta, alpinista, mistrz i instruktor wschodnich sztuk walki, działacz opozycji antykomunistycznej w okresie PRL.
  • Marcel Łoziński (1940–), reżyser, dokumentalista
  • Marian Łoziński (1913–1988), oficer Wojska Polskiego
  • Mikołaj Łoziński (1980–), pisarz, fotografik
  • Paweł Łoziński (1965–), reżyser, dokumentalista
  • Romuald Łoziński (1940–2005), filozof
  • Walery Łoziński (1837–1861), pisarz, publicysta
  • Walery Władysław Łoziński (1880–1944), geolog, geograf
  • Władysław Łoziński (1843–1913), powieściopisarz, historyk
  • Włodzimierz Łoziński (1911–1959), aktor teatralny i filmowy
  • Włodzimierz Łoziński (1932–2015), dziennikarz
  • Zygmunt Łoziński (1870–1932), biskup rzymskokatolicki

Wikipedia


łózka

zdrobnienie od: łoza


SJP.pl


łóżko

1. mebel przeznaczony do leżenia i spania
2. potocznie o seksie
3. (zwykle w liczbie mnogiej) miejsce w szpitalu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) mebel przeznaczony do spania;

 (1.2) daw. zdrobn. od: łoże

 (1.3) przen. miejsce w szpitalu

 (1.4) przen. seks

Wiktionary

Łóżko – mebel służący do spania lub odpoczynku w pozycji leżącej. Łóżka mają różne kształty i wymiary, są robione także z wielu materiałów, zazwyczaj z drewna. Zwykle przeznaczone jest dla jednej lub dwóch osób, rzadziej dla większej liczby osób (patrz łóżko rodzinne). Części ramy łóżka to: boki, stelaż, zagłówek i zanóżek. Zagłówek jest na ogół stosowany, rzadziej zanóżek, który częściej jest obecny w starych łóżkach.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mój dziadek pali papierosy w łóżku przed snem.

 (1.1) Pod jego łóżkiem było dużo brudu.

 (1.3) Na onkologii zwolniło się łóżko, więc Staszek może iść na leczenie.

 (1.4) Jemu chodziło tylko o łóżko.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwuʃkɔ, AS: u̯uško

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łożysko n., łożnica n., położna n., nałożnik m., nałożnica ż.

:: zdrobn. łóżeczko n.

:: zgrub. łoże n.

 czas. położyć dk., łożyskować ndk.

 przym. łóżkowy, łóżeczkowy, łożyskowy, położniczy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łoże, gwara. kojo

Wiktionary


łóżkowiec

potocznie: sprzedawca towarów na rozkładanym łóżku


SJP.pl


łóżkowy

1. łóżko;
2. potocznie: związany z życiem płciowym


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z łóżkiem, dotyczący łóżka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoże n., łóżko n., łóżeczko n.

Wiktionary


łoźnica

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. sypialnia

Wiktionary

  • Łoźnica – struga w woj. zachodniopomorskim
  • Łoźnica – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. goleniowskim, w gminie Przybiernów
  • Łoźnica – przystanek kolejowy
  • Łożnica Wąskotorowa – nieczynna stacja kolei wąskotorowej

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɔʒʲˈɲit͡sa, AS: u̯ožʹńica

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoże n., łóżko n.

Wiktionary


łozówka

niewielki ptak z rodziny pokrzewek


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Acrocephalus palustris|ref=tak., mały ptak zamieszkujący gęsto zarośnięte tereny wilgotne, naśladujący odgłosy innych ptaków;

Wiktionary

Łozówka (Acrocephalus palustris) – gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae), wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych (Sylviidae). Jest to gatunek monotypowy.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɔˈzufka, AS: u̯ozufka

Wiktionary


łozowo

  • Łozowo – wieś w Macedonii Północnej, siedziba gminy Łozowo
  • Łozowo – wieś w Polsce, w województwie podlaskim, w powiecie sokólskim, w gminie Dąbrowa Białostocka
  • Łozowo – dawniej wieś. Obecnie część Kurzeńca na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Kurzeniec.
  • Łozowo – dawna osada młyńska na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Kurzeniec.

Wikipedia


łozowski

nazwisko


SJP.pl


łozowy

1. przymiotnik od: łoza (wierzbowe zarośla; łozina), np. zarośla łozowe; łozinowy;
2. przymiotnik od: łoza (długa gałązka, zwłaszcza wierzbowa, witka, wić; łozina), np. łozowe witki; łozinowy


SJP.pl


łoźwa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji, prawy dopływ Tawdy

Wiktionary


łożyć

ponosić koszty czegoś, opłacać coś albo czyjeś wydatki


SJP.pl


łożyński

nazwisko


SJP.pl


łożysko

1. koryto, zagłębienie utworzone przez płynącą wodę;
2. narząd łączący zarodek ze ścianą macicy matki w rozwoju zarodkowym ssaków;
3. zespół części maszyny służący do podtrzymywania toczących się wałów lub walców


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) techn. część urządzenia technicznego podtrzymująca (łożyskująca) inną jego część (łożyskowaną) w sposób umożliwiający jej względny ruch obrotowy;

 (1.2) anat. przejściowy narząd płodowy występujący u ssaków łożyskowych, który łączy zarodek ze ścianą macicy i umożliwia wymianę między matką a płodem;

 (1.3) bot. miejsce wykształcenia się i rozwoju zalążków w zalążni słupka;

 (1.4) geogr. część dna doliny rzecznej, która jest zalewana przez wody powodziowe;

 (1.5) stpol. legowisko

Wiktionary

  • łożysko – techn. część mechaniczna podtrzymująca inną jego część, umożliwiająca jej względny ruch obrotowy
  • łożysko – anat. przejściowy narząd płodowy występujący u ssaków łożyskowych
  • łożysko – bot. miejsce wykształcenia się i rozwoju zalążków w zalążni słupka
  • łożysko rzeki – część dna doliny rzecznej

Wikipedia

Przykłady

 (1.2) Po upływie osiemnastu do dwudziestu tygodni łożysko jest już w pełni wykształcone.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɔˈʒɨskɔ, AS: u̯ožysko

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoże n., łóżko n., łożyskowanie n., łożyskowce nmos., łożyskowiec mzw.

 czas. łożyskować ndk.

 przym. łożyskowy

Wiktionary


łożyskowce

przedstawiciel szczepu ssaków żyworodnych; ssak wyższy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Placentalia|Owen|ref=tak., infragromada ssaków, u których występuje łożysko;

forma rzeczownika.

 (2.1) lm. od: łożyskowiec

Wiktionary

Łożyskowce (Placentalia) – takson klasyfikowany w randze infragromady (czasem podgromady lub szczepu), obejmujący żyworodne, u których występuje łożysko. Należy do nich ok. 95% gatunków współczesnych ssaków (wszystkie z wyjątkiem stekowców i torbaczy).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) U łożyskowców doszło do wykształcenia łożyska, które zapewnia kontakt między organizmem matki i rozwijającym się płodem, uniezależniając płód od środowiska zewnętrznego.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łożysko n., łożyskowiec mzw.

Wiktionary


łożyskowiec

przedstawiciel szczepu ssaków żyworodnych; ssak wyższy


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) zool. ssak, u którego w rozwoju płodowym występuje łożysko

Wiktionary

Łożyskowce (Placentalia) – takson klasyfikowany w randze infragromady (czasem podgromady lub szczepu), obejmujący żyworodne, u których występuje łożysko. Należy do nich ok. 95% gatunków współczesnych ssaków (wszystkie z wyjątkiem stekowców i torbaczy).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jamraj pręgowany nie jest łożyskowcem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łożysko mrz., łożyskowanie n., łożyskowce lm nm., łożyskowość ż.

 czas. łożyskować ndk., ułożyskować dk.

 przym. łożyskowy

Wiktionary


łożyskowy

przymiotnik

 (1.1) związany z łożyskiem, dotyczący łożyska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łoże n., łożysko n., łóżko n., łożyskowiec mzw.

Wiktionary


łszczyć

czasownik

 (1.1) stpol. lśnić, błyszczeć

Wiktionary

Wymowa:

IPA: w̥ʃt͡ʃɨt͡ɕ, AS: u̯̦ščyć

Wiktionary


łub

kora drzewna zdejmowana z lipy lub innych drzew, używana dawniej do wytwarzania przedmiotów użytkowych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. kora, zwł. lipowa

 (1.2) przest. gwara. kosz z pasów kory

 (1.3) przest. łubiana budka na wozie lub saniach

 (1.4) przest. dawny wóz z łubianą budką

 (1.5) przest. lud. obręcz z kory do upinania ubioru głowy w stroju ludowym

Wiktionary

Łub, łuba drzewna, dartka drzewna – kora drzewna zdejmowana w okresie krążenia soków z wiązu, lipy, sosny. Dawniej używana do wyplatania wozów, pudełek, współcześnie – łubianek na owoce.

Wikipedia

Przykłady

 (1.4) Tymczasem czeladź, z rozkazu pana stolnika, pakowała zwolna łuby do drogi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wup, AS: u̯up

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łubianka ż., łubie n.

:: zdrobn. łubek mrz.

 przym. łubiany, łubowy

Wiktionary


łuba

nazwisko


SJP.pl

Łuba – jezioro w Polsce, położone województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Włocławek, na południowy zachód od Włocławka o powierzchni 12,5 ha i głębokości 2,6 m.

Wikipedia


łubczyk

nazwisko


SJP.pl


łubek

1. niewielki nieduży element łączący końce jakiejś konstrukcji;
2. cienka deska do unieruchamiania złamanej kończyny;
3. gwarowo: pudło, koszyk z łubu; łubka, łubianka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) jedna z deszczułek stosowanych do unieruchomienia złamanej ręki lub nogi

 (1.2) techn. płaska płytka z żelaza, łącząca części maszyn, szyny itp.

 (1.3) przest. cienka kora drzewa

 (1.4) przest. kółko z łubu, stanowiące formę do plecenieecenia wieńca

 (1.5) przest. koszyk lub pudełko z łubu

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwubɛk, AS: u̯ubek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łub mrz., łubki

 przym. łubkowy

Wiktionary


łubianecki

przymiotnik od: Łubianka (jedna z 6 wsi w Polsce o tej samej nazwie)


SJP.pl


łubianka

1. koszyk z łubu, zwykle na owoce;
2. gwarowo: wóz kryty łubem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kanciasty koszyk z zaplatanych pasów łyka, zwykle używany do owoców

 (1.2) pot. zawartość łubianki (1.1)

Wiktionary

  • łubianka – prostokątny, otwarty koszyk na owoce; też: ilość owoców mogąca zmieścić się w takim koszyku. Czasami stosowana też jest nazwa kobiałka.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łub mrz.

 przym. łubiany

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) kobiałka, piekiełko

 (1.2) kobiałka, piekiełko

Wiktionary


łubiankarz

osoba wytwarzająca łubianki, koszyki z łupanych listewek


SJP.pl


łubiański

Łubianka


SJP.pl

Patrz:

Łubianka

łubiany

przestarzale: zrobiony z łubu, pokryty łubem


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) zrobiony z kory (zwł. lipowej)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łub mrz., łubianka ż.

Wiktionary


łubice

Łubice – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Wyszki.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Andrzeja Apostoła w Wyszkach.

Wikipedia


łubiec

Wikipedia


łubień

element kopuły o kształcie pierścienia kołowego, ograniczający otwór w szczycie kopuły


SJP.pl

Łubień (biał. Лубень; ros. Лубень) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Derewno.

Wikipedia


łubienica

Miejscowości w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Pokrzywnica:

  • Łubienica – wieś
  • Łubienica – osada
  • Łubienica-Superunki – wieś

Wikipedia


łubienko

Łubienko – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Tarnowiec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Wikipedia


łubieński

przymiotnik od: Łubna


SJP.pl

  • Łubieński – nazwisko

osoby o nazwisku Łubieński:

  • Alfred Łubieński, h. Pomian (1902–1944), inżynier, rolnik, porucznik Armii Krajowej.
  • Bernard Alojzy Łubieński, h. Pomian (1846–1933, Warszawa), redemptorysta, pisarz, kaznodzieja i misjonarz
  • Bogusław Łubieński, h. Pomian (1666–1740) kasztelan sandomierski
  • Feliks Franciszek Łubieński, h. Pomian (1758–1848), działacz polityczny
  • Florian Łubieński, h. Pomian (1705–1760), wojewoda poznański
  • Henryk Ignacy Łubieński, h. Pomian (1901–1960), polski dziennikarz i publicysta
  • Henryk Józef Łubieński, h. Pomian (1893–1949), pisarz i dziennikarz
  • Henryk Łubieński, h. Pomian (1793–1883), ziemianin
  • Jan Łubieński, h. Pomian (1788–1878), poseł, filantrop
  • Józef Łubieński, h. Pomian (1797–1885), przedsiębiorca
  • Kazimierz Łubieński, h. Pomian (1652–1719), biskup chełmski
  • Konstanty Ireneusz Łubieński, h. Pomian (1825–1869), biskup sejneński
  • Konstanty Łubieński (1910–1977), działacz katolicki, poseł
  • Ludwik Ksawery Łubieński, h. Pomian (1839–1892), adwokat, powstaniec styczniowy, autor tekstu piosenki „Ostatni mazur”
  • Maciej Łubieński herbu Pomian (1572–1652), prymas Polski
  • Maciej Łubieński, aktor i historyk
  • Michał Tomasz Łubieński, h. Pomian (1896–1967), dyplomata
  • Piotr Łubieński, h. Pomian (1786–1867), członek Rady Stanu Królestwa Polskiego
  • Stanisław Łubieński, h. Pomian (1573–1640), biskup płocki
  • Stanisław Łubieński, (ur. 1983), publicysta, ornitolog
  • Tadeusz Łubieński, h. Pomian (1794–1861), sufragan wrocławski
  • Tadeusz Łubieński (1872–1942), ziemianin, publicysta, podpułkownik
  • Tomasz Andrzej Łubieński, h. Pomian (1784–1870), generał
  • Tomasz Łubieński (1938-2024), literat
  • Władysław Aleksander Łubieński, h. Pomian (1703-1767), prymas Polski
  • Wojciech Łubieński, h. Pomian (1565-1640), kanonik

Wikipedia


łubin

roślina pastewna z rodziny motylkowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) bot. nazwa systematyczna|Lupinus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny bobowatych;

 (1.2) bot. roślina z rodzaju łubin (1.1)

Wiktionary

Łubin (Lupinus L.) – rodzaj roślin należących do rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 220–230 gatunków, ale według Plants of the World online nawet ponad 600.

Największe zróżnicowanie gatunkowe występuje w zachodniej części Ameryki Północnej (tylko w Kalifornii rosną 82 gatunki) oraz w Andach w Ameryce Południowej. Mniej liczne gatunki występują we wschodniej części Ameryki Południowej, w strefie śródziemnomorskiej sięgając po Azję południowo-zachodnią (głównie rośliny jednoroczne), z czego 6 rośnie w południowej Europie. Nieliczne gatunki rosną też na obszarach górskich w równikowej Afryce. W Polsce liczne gatunki są uprawiane, a łubin trwały jest zadomowionym antropofitem.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Łubin m., Łubinka ż.

 przym. łubinowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) wilczy groch

Wiktionary


łubinianka

pasza lub kompost z łodygami, liśćmi i kwiatami łubinu


SJP.pl


łubiński

nazwisko


SJP.pl


łubka

gwarowo: pudło, koszyk z łubu; łubek, łubianka


SJP.pl

Łubka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Siemień.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

Wikipedia


łubki

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, liczba mnoga

 (1.1) med. deszczułki stosowane do unieruchomienia kończyn

Wiktionary

  • Łubki – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Radomin
  • Łubki – wieś w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wojciechów
  • Łubki – wieś w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Zbrosławice
  • Łubki – kolonia w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Zbrosławice
  • Łubki – gromada w powiecie bełżyckim
  • Łubki – gromada w powiecie płockim

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwupci

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łubek mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) szyna

Wiktionary


łubkowski

nazwisko


SJP.pl


łubkowy

łubki


SJP.pl

Patrz:

łubki

łubna

  • Łubna – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria
  • Łubna – wieś w woj. pomorskim, w pow. chojnickim, w gminie Czersk
  • Łubna – składowisko odpadów we wsi Baniocha, w pobliżu wsi Łubna (województwo mazowieckie)

Wikipedia


łubniański

Łubniany


SJP.pl

Patrz:

Łubniany

łubniany

wieś w województwie opolskim, w powiecie opolskim


SJP.pl

Łubniany (dodatkowa nazwa w j. niem. Lugnian, 1936-1945 Lugendorf) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim, w gminie Łubniany, której jest siedzibą, 14 km w kierunku północno-wschodnim od Opola. Miejscowość składa się z 1 części: Krzyżula. Nieformalnie wyróżnia się też 2. część: Kąt (ul. Osowska). Łubniany zajmują 1070 hm² (ha), w tym 44 hm² (ha), ok. 4,1%, to lasy i mieszkają w nich 1592 osoby (stan na 2002 rok).

Wikipedia


łubniasty

dawniej: obrosły łubem, korą


SJP.pl


łubnica

  • Łubnica – wieś w województwie łódzkim, w powiecie łęczyckim, w gminie Piątek
  • Łubnica – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Wielichowo
  • Łubnica – przysiółek wsi w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Gryfino
  • Łubnica – dawna gromada w województwie poznańskim, w powiecie kościańskim
  • Łubnica – zlikwidowana wąskotorowa stacja kolejowa w Łubnicy, powiecie grodziskim, w województwie wielkopolskim

Wikipedia


łubnice

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łubnice – wieś w woj. łódzkim, w pow. wieruszowskim, w gminie Łubnice
  • Łubnice – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. staszowskim, w gminie Łubnice
  • Łubnice – gmina wiejska w województwie łódzkim
  • Łubnice – gmina wiejska w województwie świętokrzyskim
  • Łubnice – gromada w powiecie buskim
  • Łubnice – gromada w powiecie wieruszowskim

Wikipedia


łubnicki

przymiotnik od: Łubnice


SJP.pl


łubnie

element kopuły o kształcie pierścienia kołowego, ograniczający otwór w szczycie kopuły


SJP.pl

Łubnie (ukr. Лубни, Łubny) – miasto na Ukrainie, w obwodzie połtawskim, nad Sułą, siedziba rejonu łubieńskiego oraz hromady Łubnie. W 2019 roku liczyło ok. 45 tys. mieszkańców.

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy, chemiczny, włókienniczy, spożywczy oraz meblarski.

Dawny ośrodek kompleksu zadnieprzańskich dóbr Wiśniowieckich i ich rezydencja.

Wikipedia


łubniki

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowa
  • Łubniki – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Zabłudów
  • Łubniki – osada wsi Mścice w woj. zachodniopomorskim, w pow. koszalińskim, w gminie Będzino

Wikipedia


łubno

W Polsce
  • Łubno – wieś w woj. lubelskim, w pow. parczewskim, w gminie Jabłoń
  • Łubno – wieś w woj. łódzkim, w pow. łęczyckim, w gminie Daszyna
  • Łubno – wieś w woj. mazowieckim, w pow. żyrardowskim, w gminie Wiskitki
  • Łubno – wieś w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, w gminie Dynów
  • Łubno – osada w woj. pomorskim, w pow. bytowskim, w gminie Kołczygłowy
  • Łubno – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Piekoszów
  • Łubno – część wsi Nasuty w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. gołdapskim, w gminie Gołdap
  • Łubno – część wsi Cząstków w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Kłodawa
  • Łubno – dawna gmina
  • Łubno – gromada

Wikipedia


łubok

ulotka, broszura, ogłoszenie itp., przedstawiające drzeworyty lub miedzioryty, najczęściej barwne i wzbogacone o tekst, ukazujące się w Rosji w XVII i XVIII wieku


SJP.pl

Łubok (ros.) – rosyjska grafika ludowa, drukowana techniką drzeworytniczą, rzadziej miedziorytniczą i litograficzną. Treścią takich grafik były bajki ludowe, opowieści o władcach i legendarnych bohaterach, o dalekich krajach. Zdarzały się grafiki o charakterze satyrycznym lub piętnującym nierówności społeczne. Osobną kategorię stanowiły grafiki religijne o charakterze kultowo-dewocyjnym.

Wikipedia


łubowice

W Polsce
  • Łubowice – wieś w woj. śląskim, w pow. raciborskim, w gminie Rudnik
  • Łubowice – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. gnieźnieńskim, w gminie Kiszkowo
  • Łubowice – dawna gmina
  • Łubowice – gromada

Wikipedia


łubowo

wieś w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łubowo – jezioro zlokalizowane w Puszczy Drawskiej, przylegające do wsi Lubiewo w gminie Drezdenko
  • Łubowo – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Łubowo
  • Łubowo – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo
  • Łubowo – gmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim
  • Łubowo – dawna gmina wiejska w województwie szczecińskim i koszalińskim
  • Łubowo – gromada w powiecie gnieźnieńskim
  • Łubowo – gromada w powiecie szczecineckim
  • Łubowo – stacja kolejowa w Łubowie w województwie zachodniopomorskim, w powiecie szczecineckim, w gminie Borne Sulinowo

Wikipedia


łubowski

przymiotnik od: Łubowo


SJP.pl


łubowy

rzadko: przymiotnik od: łub, np. włókno łubowe


SJP.pl


łubudu

wykrzyknik naśladujący odgłos spadania czegoś ciężkiego; bęc, buch, jebudu


SJP.pl


łucczanin

mieszkaniec Łucka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Łucka

 (1.2) osoba pochodząca z Łucka, urodzona w Łucku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Spora grupa łucczan zorganizowała obronę.

 (1.2) Pan Leopold, łucczanin z dziada pradziada niestety zmarł rok temu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łuck mrz.

:: fż. łucczanka ż.

 przym. łucki

Wiktionary


łucczanka

mieszkanka Łucka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Łucka

 (1.2) kobieta pochodząca z Łucka, urodzona w Łucku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niewielu łucczankom udało się uniknąć wywozu na roboty do Rzeszy.

 (1.2) Witalis ożenił się z rodowitą łucczanką zaraz po wojnie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łuck mrz.

:: fm. łucczanin mos.

 przym. łucki

Wiktionary


łucewicz

nazwisko


SJP.pl


łucik

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdrobn. od łut

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łut m.

Wiktionary


łucja

imię żeńskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|ż.;

Wiktionary

Łucja, Lucja – żeński odpowiednik imienia Łucjusz lub Lucjusz. Oznacza dziewczynkę narodzoną o wschodzie słońca.

W dokumentach staropolskich figuruje jako Łucyja (1208), Łuc(z)a (1431). Literatura w XIX wieku sprawiła, że imię stało się nieco bardziej powszechne.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Łucja i jestem aktorką z Wrocławia.

 (1.1) Łucja Prus śpiewała piosenki, które na długo pozostają w pamięci.

 (1.1) W Kościele katolickim na 13 grudnia przypada wspomnienie św. Łucji z Syrakuz, patronki niewidomych, chorych na oczy, pisarzy i poetów.

 (1.1) Łucje dzień swej patronki, czyli imieniny, obchodzą 13 grudnia, a także 25 czerwca i 9 lipca.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwut͡sʲja, AS: u̯ucʹi ̯a

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz.

:: zdrobn. Łusia ż., Łuśka ż., Łucka ż., Łucysia ż.

:: stpol. przest. gwara. Łucyja ż.

:: reg. śl. Łuca. ż.

:: fm. Łucjusz mos.

 przym. Łucjin, Łucjowy, Łusin, Łusiowy, Łuśczyn, Łuśkowy, Łuckowy, Łucysin, Łucysiowy

 zob. Łucjusz, Lucja, Lucjusz, Łucjana, Łucjan, Lucjana, Lucjan.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. Lucja; zdrobn. Łusia, Łuśka, Łucka; reg. śl. Łuca.

Wiktionary


łucjan

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Łucjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Imię to jest polską wersją łacińskiego Lucianus, co oznacza „należący do Lucjusza, wywodzący się od Lucjusza” (w dawnym języku polskim imiona pochodzenia łacińskiego zaczynające się od L zapisywało się jako zaczynające się od Ł).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Mam na imię Łucjan i od dziś będę waszym katechetą.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwut͡sʲjãn, AS: u̯ucʹi ̯ãn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lucjan m., Lucjusz m., Łucjusz m., Łucjanowo n.

:: zdrobn. Łucek m.

:: fż. Łucja ż.

 przym. Łucjanowy

Wiktionary


łucjanek

zdrobnienie od: Łucjan (imię męskie)


SJP.pl


łucjankowie

zdrobnienie od: Łucjan (imię męskie)


SJP.pl


łucjankowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Łucjanka lub z nim związany


SJP.pl


łucjanostwo

Łucjan z małżonką


SJP.pl


łucjanowo

Łucjanowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Wronki.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego.

Wikipedia


łucjanowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Łucjana lub z nim związany


SJP.pl


łucjusz

imię męskie


SJP.pl

Lucjusz, Łucjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego, należące do nielicznej grupy najstarszych imion rzymskich (imion właściwych, praenomen, por. Marek, Tyberiusz, Aulus, Maniusz, Gajusz, Kwintus, Publiusz, Tytus), oznaczające „urodzony o brzasku” (prima luce natus).

Żeńską formą tego imienia jest Łucja.

Lucjusz i Łucjusz imieniny obchodzą: 8 lutego, 11 lutego, 24 lutego, 4 marca i 3 grudnia.

Wikipedia


łuck

miasto na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w zachodniej części Ukrainy, historyczna stolica Wołynia;

Wiktionary

Łuck (ukr. Луцьк, Łućk) – miasto w zachodniej części Ukrainy, nad Styrem, siedziba administracyjna obwodu wołyńskiego i rejonu łuckiego. Liczy ok. 215 tys. mieszkańców. Historyczna stolica Wołynia.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na przedmieściach Łucka masowo mordowano Polaków.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łucczanin mos., łucczanka ż.

 przym. łucki

Wiktionary


łucki

przymiotnik od: Łuck


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Łucka, związany z Łuckiem

przymiotnik jakościowy

 (2.1) charakterystyczny dla Łucka lub łucczan, mający cechy lub właściwości przypisywane Łuckowi lub łucczanom

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pani Janina została ochrzczona w łuckim kościele Świętego Krzyża.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łuck mrz., łucczanin mos., łucczanka ż.

Wiktionary


łuckiewicz

nazwisko


SJP.pl


łucyja

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) stpol. przest. gwara. Łucja

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łucja ż.

Wiktionary


łuczak

nazwisko


SJP.pl

Łuczak (forma żeńska: Łuczak/Łuczakowa, w liczbie mnogiej: Łuczakowie) – nazwisko polskie, którym posługuje się ponad 20 tysięcy osób.

Geneza nazwiska jest trudna do ustalenia. Może ono pochodzić od staropolskiego słowa łuczyć, co znaczy rzucać do celu, ugodzić. Możliwy jest jednak związek z imionami z rdzeniem łucz-, np. staropolskie Łuczaj (współcześnie Lucjan), Łukasz bądź Łucja.

Wikipedia


łuczek

zdrobnienie od: łuk


SJP.pl

Łuczek (również Potok Gliczarowski) – kanał płynący w gminie Baranów Sandomierski; dopływ Trześniówki.

Kanał wypływa z południowo-wschodniej części Knapów, a do Trześniówki wpada w okolicy Ślęzaków. Jednym z dopływów Łuczka jest Knapski Rów.

Wikipedia


łuczka

zdrobnienie od: łuk


SJP.pl

Łuczka – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego, nad Seretem.

Wikipedia


łuczkiewicz

nazwisko


SJP.pl


łuczkowski

nazwisko


SJP.pl


łucznica

Łucznica – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Pilawa.

Wieś królewska położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Znajduje się tu zabytkowy dwór oraz park założony w XIX wieku.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Osiecku.

Wikipedia


łucznictwo

dyscyplina sportowa


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. dyscyplina sportowa, w której strzela się z łuku do tarczy

 (1.2) sztuka posługiwania się łukiem

Wiktionary

Łucznictwo – umiejętność i praktyka posługiwania się łukiem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Czy znasz olimpijczyków z Londynu w łucznictwie?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wut͡ʃʲˈɲit͡stfɔ, AS: u̯učʹńictfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuk, łucznik, łuczniczka

 przym. łuczniczy, łuczny

 przysł. łukiem

Wiktionary


łuczniczka

kobieta strzelająca z łuku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) kobieta strzelająca z łuku

Wiktionary

  • Hala sportowo-widowiskowa "Łuczniczka" w Bydgoszczy
  • "Łuczniczka", pomnik ufundowany przez Lewina Louisa Aronsohna, symbol Bydgoszczy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łuczniczki Amazonek wybiły cały oddział Greków.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wut͡ʃʲˈɲit͡ʃka, AS: u̯učʹńička

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuk m., łucznictwo n.

:: fm. łucznik

 przym. łuczny

 przysł. łukiem

Wiktionary


łuczniczy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łucznictwem, dotyczący łucznictwa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łucznictwo n.

 przym. łuczny

 przysł. łukiem

Wiktionary


łucznik

1. człowiek strzelający z łuku, sportowiec w konkurencjach łuczniczych;
2. dawniej: żołnierz uzbrojony w łuk;
3. producent łuków i kusz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) wojsk. żołnierz, myśliwy posługujący się łukiem;

 (1.2) osoba zawodowo lub sportowo zajmująca się strzelaniem z łuku;

 (1.3) daw. rzemieślnik wytwarzający łuki lub kusze

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) pot. zamek nawierzchniowy do drzwi

 (2.2) maszyna do szycia produkcji radomskiej fabryki „Łucznik”

Wiktionary

  • Fabryka Broni „Łucznik”
  • łucznik – żołnierz uzbrojony w łuk
  • sportowiec uprawiający łucznictwo
  • Łucznik (statuetka)
  • Józef Łucznik – nauczyciel i działacz polonijny, przewodniczący Związku Polaków na Białorusi

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na wyspie widać bitewne przygotowania. Nad brzegiem pojawiają się łucznicy i procarze. W dalszych szeregach miotacze oszczepów i ciężkozbrojni.

 (2.1) Czy te drzwi zamykają się na łucznik?

 (2.2) Widzę ją, jak wieczorem nad maszyną do szycia zdmuchuje z oczu grzywkę, jak z wysiłkiem zagryza usta, bo przecież szycie tym rozjechanym łucznikiem to też spory wysiłek fizyczny […]

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwut͡ʃʲɲik, AS: u̯učʹńik

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuk m., łucznictwo n.

:: fż. łuczniczka ż.

 przym. łuczny

 przysł. łukiem

Wiktionary


łuczny

przymiotnik

 (1.1) stpol. uzbrojony w łuk

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwut͡ʃnɨ, AS: u̯učny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuk m., łucznictwo n., łucznik m., łuczniczka ż.

 przym. łuczniczy

Wiktionary


łuczyce

Lokalizacje w Polsce

  • Łuczyce – wieś w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Kocmyrzów-Luborzyca
  • Łuczyce – wieś w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl
  • Łuczyce – przystanek kolejowy w Łuczycach, w województwie małopolskim

Wikipedia


łuczycki

nazwisko


SJP.pl


łuczydłowate

rodzina roślin jednoliściennych


SJP.pl

Wikipedia


łuczydłowaty

o cechach łuczydłowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


łuczyk

nazwisko


SJP.pl


łuczynów

2 miejscowości w Polsce:

  • Łuczynów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. kozienickim, w gminie Kozienice
  • Łuczynów – wieś w woj. mazowieckim, w pow. zwoleńskim, w gminie Policzna

Wikipedia


łuczyński

nazwisko


SJP.pl


łuczysko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. sprężysty pręt łuku lub kuszy;

Wiktionary

Łęczysko (także: łuczysko) – część składowa neurobalistycznych broni miotających. Ma postać pręta ze sprężynującego materiału, który magazynuje energię wynikającą z naciągu broni. Do końców łęczyska przymocowuje się cięciwę, która pośredniczy w przekształceniu energii potencjalnej łęczyska w energię kinetyczną pocisku. Do najprostszych broni wykorzystujących łęczysko należą łuk i kusza.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łuk mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. łęczysko

Wiktionary


łuczysta

malarz abstrakcjonista, tworzący zgodnie z założeniami łuczyzmu


SJP.pl


łuczystka

łuczysta


SJP.pl

Patrz:

łuczysta

łuczywko

zdrobnienie od: łuczywo


SJP.pl


łuczywno

Łuczywno – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Osiek Mały.

Łuczywno znajduje się w odległości 27 km od Konina, 14 km od Koła i 13 km od Sompolna.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łuczywno, po jej zniesieniu w gromadzie Osiek Mały. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.

Wikipedia


łuczywo

smolisty kawałek drewna używany dawniej do oświetlania i do rozpalania w piecu; szczapa; drzazga


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. kawałek smolnego drzewa, używanego dawniej do oświetlania;

Wiktionary

Łuczywo – kawałek smolnego, przesyconego żywicą drzewa iglastego lub strugane szczapki z drzew liściastych, dobrze wysuszone, używane do oświetlenia izb wiejskich w Polsce do końca XIX wieku.

Drewno z drzew żywicznych spalając się było źródłem dużej ilości dymu i kopcia. Z czasem zaczęto więc używać łuczywa z innych gatunków drzew: buka, brzozy, olszyny, leszczyny, grabu, cisa. Pozyskanie takiego łuczywa było pracochłonne. Cienkie, wąskie deseczki o długości 30–40 cm łupano siekierą lub darto za pomocą specjalnego struga ze świeżego drewna. Taki hebel na Żywiecczyźnie i u górali śląskich zwany „kocurem” obsługiwały zwykle trzy osoby. Gruba deska, z której strugano szczapki we wsi Sól w województwie śląskim nazywana była „sędziołem”. Następnie pozyskane drzazgi były wiązane po kilkanaście sztuk i suszone przez rok.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Żołnierze pogasili teraz łuczywo, natomiast każdy ściągnął z ramienia to muszkiet, to piszczel, to guldynkę i nuż grzmieć na powitanie pani.

 (1.1) Tak jak przed trzema miesiącami, kobieta siadła znowu na ziemi i skrzynkę otworzyła, a parobczak stojący za nią trzymał w ręku palące się łuczywo.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuˈt͡ʃɨvɔ, AS: u̯učyvo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pochodnia

Wiktionary


łuczyzm

nurt w malarstwie abstrakcyjnym; rajonizm


SJP.pl

Rajonizm, rayonizm, rayism, łuczyzm – efemeryczny kierunek awangardowy, pierwszy kierunek artystyczny o rosyjskich początkach oparty na realizacji założeń programowych. Powołany do życia około 1911 przez Michaiła Łarionowa we współpracy z jego żoną Natalią Gonczarową. Nazwa kierunku pochodzi od słowa „promień”, śledzenie odblasków i promieni świetlnych było inspiracją malarza-rajonisty.

Wikipedia


łudząco

o dużym stopniu podobieństwa


SJP.pl


łudzenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łudzić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łudzić

 przym. złudny

Wiktionary


łudzić

1. zwodzić kogoś nadziejami; mamić;
2. łudzić się - wmawiać sobie coś pomyślnego, dawać się zwodzić nadziejami, obietnicami


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany

 (1.1) książk. zwodzić kogoś, dając mu fałszywe nadzieje

czasownik zwrotny niedokonany łudzić się

 (2.1) książk. łudzić (1.1) samego siebie, żyć fałszywą nadzieją

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łudził pracowników obietnicami większych zarobków, żeby zostawali po godzinach.

 (2.1) Przestań się wreszcie łudzić, że on się kiedykolwiek zmieni.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwud͡ʑit͡ɕ, AS: u̯uʒ́ić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łudzenie n., złudzenie n.

 czas. judzić

 przym. złudny

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mamić, zwodzić

 (2.1) żyć nadzieją, oszukiwać się

Wiktionary


łudzień

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przest. rzecz łudząca, zwodnicza

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwud͡ʑɛ̇̃ɲ, AS: u̯uʒ́ė̃ń

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ułuda, złuda

Wiktionary


łudzigrosz

dawniej: osoba wyłudzająca od kogoś pieniądze; wydrwigrosz, wyciskajgrosz, łapigrosz


SJP.pl


łudzik

nazwisko


SJP.pl


łudzikwiat

rzeczownik, rodzaj męski

 (1.1) daw. reg. kwiecień

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łżykwiat, reg. łżekwiat

Wiktionary


łudziński

nazwisko


SJP.pl


ług

1. substancja żrąca, wodny roztwór wodorotlenku sodu lub potasu;
2. środek wybielający zawierający ług sodowy oraz sól;
3. roztwór będący pozostałością po niektórych procesach technologicznych;
4. dawniej: podmokły, trudno dostępny teren; łęg, łąg


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. niewielka rzeka na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, prawy dopływ Bugu;

Wiktionary

  • ług – wodny roztwór zasady, zazwyczaj sodowej lub potasowej

Wikipedia


ługa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka płynąca przez obwód leningradzki i nowogrodzki Rosji, uchodząca do Zatoki Fińskiej;

 (1.2) geogr. miasto w Rosji, w obwodzie leningradzkim, położone nad rzeką Ługa (1.1);

Wiktionary

Ługa (ros. Луга) – miasto w Rosji, centrum administracyjne osiedla miejskiego Ługa i okręgu miejskiego Ługa w obwodzie leningradzkim. Miasto jest położone nad rzeką Ługa (o tej samej nazwie) i znajduje się 136 km na południe od Petersburga.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. łużski

Wiktionary


ługanda

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) żart. pejor. polit. Ługańska Republika Ludowa

 (1.2) żart. pejor. Ługańsk

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Elity "Donbabwe i Ługandy" skompromitowały się wielokrotnie, obecnie rejterują, a ich ostatnie flirty z eksprezydentem Miedwiediewem były niestrawne nawet dla jastrzębi.

Wiktionary


ługańsk

miasto na Ukrainie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Ukrainie, administracyjne centrum obwodu ługańskiego;

Wiktionary

Ługańsk (ukr. Луганськ, Łuhansk; ros. Луга́нск, Ługansk) – miasto we wschodniej części Ukrainy, przy granicy z Rosją. Stolica obwodu ługańskiego. Leży w Donieckim Zagłębiu Węglowym. W latach 1935–1958 i 1970–1991 nosił nazwę Woroszyłowgrad. Od 2014 miasto okupowane przez prorosyjskich separatystów, w 2022 anektowane przez Federację Rosyjską, co nie zostało uznane międzynarodowo.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W 1896 r. otwarto w Ługańsku fabrykę parowozów.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ługańszczyzna ż., Ługanka ż., Łuhanka ż., Ługań m., Łuhań m.

 przym. ługański

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) hist. Woroszyłowgrad (1935–1958 i 1970–1990), żart. pejor. Ługanda

Wiktionary


ługański

1. Ługańsk;
2. obwód ługański - jeden z 24 obwodów Ukrainy


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ługańskiem, dotyczący Ługańska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ługańsk mrz., Ługańszczyzna ż.

Wiktionary


ługoodporny

niewrażliwy na działanie ługu


SJP.pl


ługować

rozpuszczać sole lub inne substancje rozpuszczalne działając na nie wodą lub inną cieczą


SJP.pl


ługowacz

rzadko: osoba zatrudniona przy ługowaniu roztworów


SJP.pl


ługowaty

podobny do ługu


SJP.pl


ługowice

Ługowice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Mogielnica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Wikipedia


ługówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Ługówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa warszawskiego.

Wikipedia


ługownia

wyrobisko górnicze w kopalniach soli, poddawane co jakiś ługowaniu


SJP.pl


ługownik

urządzenie do ługowania


SJP.pl


ługowski

nazwisko


SJP.pl


ługowy

przymiotnik od: ług (zwykle w odniesieniu do ługu potasowego lub ługu sodowego), np. roztwór ługowy


SJP.pl


łuk

1. broń strzelecka, dziś tylko sportowa
2. krzywizna, wygięcie czegoś
3. element konstrukcyjny lub dekoracyjny
4. ozdobnik muzyczny
5. część okręgu łącząca dwa punkty na tym okręgu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) wojsk. sport. sprężysta broń miotająca strzały dzięki napięciu łączącej oba jej końce cięciwy, która nadaje pociskowi energię lotu;

 (1.2) archit. element budowli w kształcie łuku (1.1);

 (1.3) każdy kształt przypominający łuk (1.1)

 (1.4) mat. różniczkowalny odcinek krzywej

 (1.5) fiz. widoczny przepływ prądu elektrycznego między dwoma elektrodami;

Wiktionary

Technika i sztuka

  • łuk – broń miotająca
  • łuk – element konstrukcyjny
  • łuk – element architektoniczny
  • łuk triumfalny
  • łuk – symbol w notacji muzycznej

Matematyka

  • Łuk krzywej
    • Łuk okręgu

    Wikipedia

    Przykłady

     (1.1) Żołnierz napiął łuk i wystrzelił.

     (1.2) Wejście katedry zdobiły łuki.

     (1.3) Rzeka otaczała pastwiska szerokim łukiem.

     (1.4) Trudno jest dokładnie obliczyć długość łuku.

     (1.5) Między przewodami pojawił się łuk.

    Wiktionary

    Wymowa:

    IPA: wuk, AS: u̯uk

    Wiktionary

    Powiązane:

     rzecz. łucznik m., łuczniczka ż., łucznictwo n.

    :: zdrobn. łuczek m.

     przym. łukowy, łukowaty, łuczny

     przysł. łukowo, łukiem

    Wiktionary

    Synonimy:

     (1.5) wyładowanie, zwarcie

    Wiktionary


łuk.

skrót

 (1.1) = Ewangelia według świętego Łukasza

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwukaʃ|ˌɛvãŋˈɡɛlʲja ˈvɛdwuc ɕfʲjɛ̃nˈtɛɡɔ wuˈkaʃa, AS: u̯ukaš|evãŋgelʹi ̯a vedu̯uḱ śfʹi ̯ẽntego u̯ukaša

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Łk

Wiktionary


łuka

nazwisko


SJP.pl

W Polsce
  • Łuka – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. szczycieńskim, w gminie Rozogi
  • Łuka – nieistniejąca wieś w woj. podlaskim, w pow. hajnowskim, w gminie Narewka
Na Białorusi
  • Łuka – agromiasteczko w obwodzie brzeskim, w rejonie kobryńskim, w sielsowiecie Ostromecz
  • Łuka – wieś w obwodzie brzeskim, w rejonie stolińskim, w sielsowiecie Glinka

Wikipedia


łukacz

nazwisko


SJP.pl


łukanowice

Łukanowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Wojnicz, na zachodnim brzegu Dunajca.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Wikipedia


łukasiak

nazwisko


SJP.pl


łukasiewicz

nazwisko, m.in. Ignacy Łukasiewicz (1822-1882) - aptekarz, twórca polskiego przemysłu naftowego


SJP.pl

Osoby

  • Antoni Łukasiewicz – podpułkownik Wojska Polskiego, oficer naukowo-oświatowy, ofiara zbrodni katyńskiej
  • Antoni Łukasiewicz – piłkarz, reprezentant Polski
  • Ignacy Łukasiewicz – chemik i farmaceuta
  • Jacek Łukasiewicz – krytyk literacki
  • Jan Łukasiewicz – architekt zamieszkały w Urugwaju
  • Jan Łukasiewicz – logik, matematyk i filozof, rektor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1922–1923 i 1931–1932
  • Jan Łukasiewicz – pilot wojskowy
  • Jan Łukasiewicz – prawnik
  • Jerzy Józef Łukasiewicz – założyciel Fundacji „Żyć z chorobą Parkinsona"
  • Juliusz Łukasiewicz – dyplomata
  • Juliusz Łukasiewicz – specjalista od aerodynamiki
  • Mariusz Łukasiewicz – biznesmen
  • Milena Łukasiewicz – dyplomatka
  • Piotr Łukasiewicz – socjolog
  • Piotr Łukasiewicz – pułkownik, b. ambasador Polski w Afganistanie, chargé d’affaires na Ukrainie
  • Stanisław Franciszek Łukasiewicz – architekt
  • Sławomir Łukasiewicz – historyk
  • Stanisław Łukasiewicz – profesor mechaniki

Wikipedia


łukasik

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Anna Łukasik – polska menedżer opieki zdrowotnej, urzędnik
  • Damian Łukasik – polski piłkarz
  • Daniel Łukasik – polski piłkarz
  • Edward Łukasik – polski wojskowy, działacz państwowy i partyjny, polityk
  • Justyna Łukasik – polska siatkarka
  • Piotr Łukasik – polski siatkarz
  • Martyna Łukasik – polska siatkarka
  • Ryszard Łukasik – polski wojskowy
  • Ryszard Łukasik – polski piłkarz
  • Seweryn Łukasik – polski lekarz
  • Zbigniew Łukasik – polski inżynier

Wikipedia


łukasiński

nazwisko


SJP.pl


łukasiuk

nazwisko


SJP.pl


łukasz

imię męskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) imię|polski|m.;

Wiktionary

Łukasz – imię męskie pochodzące od gr. Loukas, co z kolei jest zhellenizowaną formą rzymskiego imienia Lucius, a w związku z tym tak jak Lucjusz, pochodzi od łacińskiego lucius, czyli urodzony o świcie. Inne znaczenie to nosiciel światła, ze względu na pochodzenie imienia od łacińskiego lux które oznacza światło.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łukasz to bardzo miły chłopiec.

 (1.1) Honorata z Łukaszem pojechali na narty.

 (1.1) Kiedy Łukasz obchodzi imieniny?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwukaʃ, AS: u̯ukaš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łukaszowa ż., Łukaszówna ż., Łukaszostwo lm m.

:: zdrobn. Łukaszek mos., Łuki mos.

 przym. Łukaszowy, Łukaszkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) zdrobn. Łukaszek

Wiktionary


łukaszczyk

nazwisko


SJP.pl


łukaszek

1. nazwisko;
2. zdrobnienie od: Łukasz (imię męskie)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

 (1.1) zdrobn. Łukasz

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Łukaszku, przynieś babci okulary.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łukasz m., Łukaszewicz ż./mos.

 przym. Łukaszowy

Wiktionary


łukaszenka

nazwisko


SJP.pl

  • Alaksandr Łukaszenka (ur. 1954) – białoruski polityk, prezydent Białorusi od 1994 roku
  • Halina Łukaszenka (ur. 1955) – białoruska historyk, żona Alaksandra
  • Wiktar Łukaszenka (ur. 1975) – białoruski polityk, doradca prezydenta ds. bezpieczeństwa narodowego, syn Alaksandra
  • Dzmitryj Łukaszenka (ur. 1980) – białoruski działacz sportowy, syn Alaksandra

Wikipedia


łukaszenko

nazwisko


SJP.pl

  • Łukaszenko – rosyjska forma zapisu białoruskiego nazwiska Łukaszenka
  • Wiktor Awraamowycz Łukaszenko (ur. 1937) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski

Wikipedia


łukaszenkowski

dotyczący Alaksandra Łukaszenki i jego rządów


SJP.pl


łukaszewicz

nazwisko


SJP.pl


łukaszewo

Miejscowości w Polsce i ich części

  • Łukaszewo – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. golubsko-dobrzyńskim, w gminie Zbójno
  • Łukaszewo – część wsi Płonkowo, w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. inowrocławskim, w gminie Rojewo
  • Łukaszewo – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. jarocińskim, w gminie Jaraczewo

Wikipedia


łukaszewski

nazwisko


SJP.pl


łukaszkowy

przymiotnik dzierżawczy - należący do Łukaszka lub z nim związany


SJP.pl


łukaszostwo

Łukasz z małżonką; Łukaszowie


SJP.pl


łukaszowie

imię męskie


SJP.pl


łukaszówka

wieś w Polsce


SJP.pl

Łukaszówka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Kraśniczyn.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Kraśniczyn. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 78 mieszkańców.

Wikipedia


łukaszowy

taki jak u Łukasza, charakterystyczny dla Łukasza


SJP.pl

przymiotnik dzierżawczy

 (1.1) przest. gwara. należący do Łukasza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przed Łukaszowym domem rosną rosochate orzechy.

 (1.1) W opisie bogacza z Łukaszowej przypowieści uderza to, że jest on całkowicie skupiony na sobie.

 (1.1) Sąsiadował z Mateuszową zagrodą z jednej strony i z Łukaszowym polem z drugiej.

 (1.1) Łukaszowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łukasz mos., Łukaszek mos., Łukaszowa ż., Łukaszewski mos., Łukaszewska ż., Łukaszyński mos., Łukaszyńska ż., Łukaszewicz mos./ż.

Wiktionary


łukaszuk

nazwisko


SJP.pl

  • Łukaszuk – polskie nazwisko

Wikipedia


łukaszyk

nazwisko


SJP.pl


łukawica

W Polsce
  • Łukawica – wieś w woj. lubelskim, w pow. puławskim, w gminie Baranów
  • Łukawica – wieś w woj. podkarpackim, w pow. lubaczowskim, w gminie Narol
  • Łukawica – wieś w woj. podkarpackim, w pow. leskim, w gminie Lesko
  • Łukawica – część wsi Laskówka w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, w gminie Dynów
  • Łukawica – wieś w woj. podlaskim, w pow. białostockim, w gminie Poświętne
  • Łukawica – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. staszowskim, w gminie Staszów

Wikipedia


łukawiec

W Polsce
  • Łukawiec – wieś w woj. podkarpackim, w pow. lubaczowskim, w gminie Wielkie Oczy
  • Łukawiec – wieś w woj. podkarpackim, w pow. rzeszowskim, w gminie Trzebownisko
  • Łukawiec – gromada w powiecie lubaczowskim
  • Łukawiec – gromada w powiecie rzeszowskim
  • Łukawiec – projektowany specjalny obszar ochrony siedlisk, położony na Płaskowyżu Tarnogrodzkim
Ukraina
  • Łukawiec – wieś w obwodzie lwowskim

Wikipedia


łukawski

nazwisko


SJP.pl


łukcianin

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) mieszkaniec Łukty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łukta m.

:: fż. łukcianka ż.

 przym. łukciański

Wiktionary


łukcianka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) mieszkanka Łukty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łukta m.

:: fm. łukcianin m.

 przym. łukciański

Wiktionary


łukciański

przymiotnik od: Łukta


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) dotyczący Łukty, związany z Łuktą

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łukta ż., łukcianin m., łukcianka ż.

Wiktionary


łukęcin

Łukęcin (niem. Lüchenthin) – osada letniskowa w północno-zachodniej Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów, położona między Dziwnówkiem a Pobierowem, na Wybrzeżu Trzebiatowskim.

Według danych z 31 grudnia 2009 r. osada miała 146 stałych mieszkańców.

Wikipedia


łukiem

przysłówek sposobu

 (1.1) po zakrzywionej linii przypominającej kształtem łuk

forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.

 (2.1) N. lp. od: łuk

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Po 5 min. asfalt kończy się, a droga łukiem w prawo obniża się do pot. Lipnik.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuk m., łuczek m., łucznik m., łuczniczka ż., łucznictwo

 przym. łukowaty, łukowy, łuczniczy

 przysł. łukowato

Wiktionary


łukieski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) daw. związany z Lukką, dotyczący Lukki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Niezbyt dawno czytałem w pewnym czasopiśmie naukowym, że „dolina Nievole leży w prowincji lukajskiej Królestwa Włoskiego”. Pomijając fatalne podobieństwo w brzmieniu pomiędzy przymiotnikami, „lukajski” i „lokajski” to zacny pisarz (…) według prawideł gramatyki (…) powinien był napisać „w prowincji luckiej” (…). Wprawdzie nie byłby wtedy uchybił gramatyce, ale byłby zgrzeszył przeciwko dawnemu zwyczajowi, który każe nam mówić i pisać łukieski. (…) Lecz autor, tak jak tylu innych przed nim i po nim, uczył się zapewne geografii w języku obcym uwsp..

 (1.1) Rzeczpospolita Łukieska przystąpiła także do ligi potencji sprzymierzonych. Jedna tylko Genua i Wenecja z całych Włoch zostają dotąd w neutralności. W Toskanii osobliwie Anglia rozkazuje równie jak Moskwa w Polsce uwsp..

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Lukka ż.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) lukkański, daw. luceński

Wiktionary


łukiew

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka na Ukrainie, prawobrzeżny dopływ Dniestru;

Wiktionary

Łukiew (ukr. Луква Łukwa) – rzeka w zachodniej części Ukrainy, prawy dopływ Dniestru. Długość – 72 km, powierzchnia zlewni – 368 km². Wpływa do Dniestru w Haliczu.

Wikipedia

Synonimy:

 (1.1) hist. war. Łukwa

Wiktionary


łukjanienko

nazwisko


SJP.pl


łuknajno

Łuknajno lub Łuknajny (niem. Lucknainer See) – jezioro położone ok. 5 km od Mikołajek, w województwie warmińsko-mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Jest jedną z najważniejszych europejskich ostoi ptactwa wodnego.

Wikipedia


łukocin

Łukocin (niem. Lukoschin) – wieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie tczewskim, w gminie Tczew.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Przez wieś przebiega autostrada A1, a w pobliżu Łukocina znajduje się węzeł drogowy Stanisławie autostrady A1 z drogą wojewódzką nr 224.

Wikipedia


łukoil

największa rosyjska firma naftowa


SJP.pl

Łukoil, Lukoil, ŁUKoil, właściwie OAO Nieftianaja kompanija „ŁUKOJŁ” (ros. ПАО «Нефтяная компания „Лукойл“») – drugie pod względem wielkości rosyjskie przedsiębiorstwo naftowe. Powstało w 1991 roku z połączenia trzech zakładów państwowych: „Łangiepasnieftiegaz”, „Urajnieftiegaz” i „Kogałymnieftiegaz”. Ich nazwy pochodziły od miast w zachodniej Syberii: Łangiepas, Uraj i Kogałym. Pierwotnie przedsiębiorstwo nazywało się „ŁangiepasUrajKogałymnieft (ŁUKOJŁ)” (ЛангепасУрайКогалымнефть (ЛУКОЙЛ)). W 1993 przedsiębiorstwo przekształcono w spółkę akcyjną (OAO, „otwarte towarzystwo akcyjne”) pod obecną nazwą. Skrótowiec „ŁUKoil” powstał z pierwszych liter połączonych jednostek oraz angielskiego słowa oil („ropa naftowa”).

Wikipedia


łukomin

Łukomin – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Krzeszyce.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Wikipedia


łukomski

nazwisko


SJP.pl

  • Łukomski – polski herb książęcy

Osoby o tym nazwisku:

  • Adam Łukomski – polski prawnik, poseł na Sejm
  • Grzegorz Łukomski – polski historyk
  • Jarosław Łukomski – polski lektor, szkoleniowiec i trener biznesowy
  • Józef Łukomski (1895-1975) – generał brygady Wojska Polskiego
  • Józef Łukomski (1920-1996) – polski malarz i rzeźbiarz
  • Marek Łukomski – polski koszykarz
  • Mikołaj Antoni Łukomski – rzymskokatolicki ksiądz, opat, sekretarz królewski, mecenas sztuki i filozof
  • Stanisław Kostka Łukomski – rzymskokatolicki biskup
  • Wiktor Łukomski – polski laryngolog

Wikipedia


łukosz

nazwisko


SJP.pl


łukoszyn

Łukoszyn – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Mochowo. Ma status sołectwa.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łukoszyn, po jej zniesieniu w gromadzie Brudzeń Duży. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


łuków

1. broń strzelecka, dziś tylko sportowa
2. krzywizna, wygięcie czegoś
3. element konstrukcyjny lub dekoracyjny
4. ozdobnik muzyczny
5. część okręgu łącząca dwa punkty na tym okręgu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. miasto w Polsce;

Wiktionary

Łuków – miasto będące gminą miejską w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim; siedziba władz powiatu łukowskiego i gminy wiejskiej Łuków. Węzeł kolejowy ze stacją węzłową, przemysł obuwniczy, mięsny, spożywczy, lokalny ośrodek usługowy rolnictwa, największy ośrodek miejski między Lublinem, Siedlcami, Puławami a Białą Podlaską.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwukuf, AS: u̯ukuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łukowianin m., łukowianka ż.

 przym. łukowski

Wiktionary


łukowa

1. przymiotnik od: łuk (krzywizna, wygięcie czegoś), np. łukowy kształt;
2. przymiotnik od: łuk (element konstrukcyjny lub dekoracyjny), np. okno łukowe;
3. przymiotnik od: łuk (część okręgu łącząca dwa punkty na tym okręgu), np. miara łukowa kąta;
4. związany z łukiem elektrycznym, np. lampa łukowa


SJP.pl

W Polsce
  • Łukowa – wieś w woj. lubelskim, w pow. biłgorajskim, w gminie Łukowa
  • Łukowa – wieś w woj. małopolskim, w pow. tarnowskim, w gminie Lisia Góra
  • Łukowa – wieś w woj. podkarpackim, w pow. leżajskim, w gminie Nowa Sarzyna
  • Łukowa – wieś w woj. świętokrzyskim, w pow. kieleckim, w gminie Chęciny

Wikipedia


łukować

w żeglarstwie o statku stojącym na kotwicy: zataczać koła pod wpływem zmiany kierunku wiatru lub prądu


SJP.pl


łukowaty

wygięty w kształcie łuku


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) mający kształt łuku, podobny do łuku, wygięty w kształcie łuku

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Rysopis sprawcy: wiek około 19 lat, wzrost 175 cm, bardzo szczupłej budowy ciała, twarz pociągła, włosy krótkie proste, brwi łukowate, nos prosty krótki, uszy przylegające.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwukɔˈvatɨ, AS: u̯ukovaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuk mrz., łuczek mrz., łukowatość ż.

 przym. łukowy

 przysł. łukowato, łukiem

Wiktionary


łukówek

Łukówek – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Sawin.

W latach 1867–1954 miejscowość należała do gminy Bukowa. W XIX-XX w. miejscowość dzieliła się na odrębne jednostki osadnicze: Łukówek Piękny, Łukówek Górny, Kolonia Łukówek Górny, Kolonia Łukówek Piękny. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Wikipedia


łukowiak

nazwisko


SJP.pl


łukowianin

mieszkaniec Łukowa


SJP.pl


łukowianka

mieszkanka Łukowa


SJP.pl


łukowica

1. wieś w Polsce;
2. potok w Polsce


SJP.pl

  • Łukowica – wieś w woj. małopolskim, w pow. limanowskim, w gminie Łukowica
  • Łukowica – potok, prawy dopływ potoku Słomka
  • Łukowica – gmina wiejska w woj. małopolskim, w pow. limanowskim
  • Łukowica – gromada

Wikipedia


łukowice

Miejscowości i ich części w Polsce

Wg TERYT jest ich 2, w tym 1 podstawowa
  • Łukowice – część wsi Rożnowice w woj. małopolskim, w pow. gorlickim, w gminie Biecz
  • Łukowice – wieś w woj. zachodniopomorskim, w pow. gryfińskim, w gminie Cedynia

Wikipedia


łukowicki

przymiotnik od: Łukowica


SJP.pl


łukowicz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Łukowicz – polski aktor i przedsiębiorca teatralny
  • Jerzy Łukowicz – polski pianista, kameralista, profesor sztuk muzycznych
  • Stefan Łukowicz – polski działacz niepodległościowy

Wikipedia


łukowożarowy

dotyczący wyładowania elektrycznego w powietrzu, gazie lub parze między elektrodami węglowymi lub metalowymi, związanego z silnym świeceniem gazu i elektrod


SJP.pl


łukowski

przymiotnik od: Łukowa, Łuków


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Łukowa, związany z Łukowem

Wiktionary

Osoby o tym nazwisku:

  • Aleksander Łukowski – urzędnik ziemski I Rzeczypospolitej
  • Baltazar Łukowski – urzędnik ziemski I Rzeczypospolitej
  • Dariusz Łukowski (ur. 1964) – polski wojskowy
  • Jakub Łukowski (ur. 1996) – polski piłkarz
  • Jan Łukowski (1946–1970) – polski aktor i reżyser
  • Stanisław Andrzej Łukowski (1940–2021) – polski poeta i prozaik
  • Wojciech Łukowski – polski politolog

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. Łuków mrz., łukowianin mos., łukowianka ż.

Wiktionary


łukowy

1. przymiotnik od: łuk (krzywizna, wygięcie czegoś), np. łukowy kształt;
2. przymiotnik od: łuk (element konstrukcyjny lub dekoracyjny), np. okno łukowe;
3. przymiotnik od: łuk (część okręgu łącząca dwa punkty na tym okręgu), np. miara łukowa kąta;
4. związany z łukiem elektrycznym, np. lampa łukowa


SJP.pl


łukta

1. wieś w Polsce;
2. rzeka w Polsce


SJP.pl

Łukta (niem. Locken) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta. Miejscowość jest siedzibą gminy Łukta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wikipedia


łukum

słodki przysmak wschodni o galaretowatej konsystencji; rachatłukum


SJP.pl


łuna

poświata silnego światła, ognia itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) silne światło odbite

Wiktionary

Księżyc

  • Staropolska i prasłowiańska nazwa Księżyca

Programy badań Księżyca

  • Program Łuna
  • Program Łuna-Głob

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|prasł|*luna. → księżyc

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) glow

* rosyjski: (1.1) за́рево n.

* wilamowski: (1.1) łuna ż.

* włoski: (1.1) bagliore m.

źródła.

== łuna (język wilamowski.) ==

thumb|łuna (1.1)

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łuna

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwũna, AS: u̯ũna

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

 (1.1) etym|prasł|*luna. → księżyc

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) glow

* rosyjski: (1.1) за́рево n.

* wilamowski: (1.1) łuna ż.

* włoski: (1.1) bagliore m.

źródła.

== łuna (język wilamowski.) ==

thumb|łuna (1.1)

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) łuna

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


łunica

łunica czerwona - gatunek ważki z rodziny łątkowatych


SJP.pl


łuniewski

nazwisko


SJP.pl


łunnik

radziecki pojazd kosmiczny, wysyłany w kierunku Księżyca dla dokonania badań


SJP.pl


łunochod

radziecki zdalnie sterowany, bezzałogowy pojazd księżycowy


SJP.pl

Łunochod (ros. Луноход – chodzący po księżycu; technicznie 8EŁ) – bezzałogowy, sterowany z Ziemi radziecki pojazd przeznaczony do badań Księżyca (skał i gruntu oraz do robienia zdjęć). Był odpowiedzią ZSRR na sukces załogowych misji amerykańskich na przełomie lat 60. i 70. Były to pierwsze łaziki używane w badaniach kosmicznych.

Wikipedia


łup

1. zdobycz (wojenna albo pochodząca z grabieży)
2. trofeum myśliwskie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) zdobycz wojenna lub pochodząca z rabunku, grabieży

 (1.2) coś, co zostało zdobyte, zwykle w nieuczciwy sposób

wykrzyknik

 (2.1) …naśladujący uderzenie, zwykle nagłe i mocne

forma czasownika.

 (3.1) 2. os. lp., rozk. od: łupić

 (3.2) 2. os. lp., rozk. od: łupać

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wup, AS: u̯up

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupienie n., łupież ż.

 czas. łupić ndk., złupić dk.

Wiktionary


łupa

regionalnie:
a) łupina, skorupa
b) duży kawał czegoś odłupany od większej całości
c) szczapa, polano


SJP.pl


łupać

1. rozbijać na kawałki; rozdrabniać, odłupywać;
2. zdejmować z czegoś łupiny, skorupy; łuskać;
3. potocznie: mocno uderzać, bić; walić, trzaskać;
4. przenikliwie, rozdzierająco boleć;
5. potocznie: łupać się:
a) mocno się uderzać, obijać;
b) uderzać, bić jeden drugiego;
c) ulegać rozbiciu na kawałki, kruszyć się;
d) dawać się łuskać


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. łupnąć)

 (1.1) dzielić na części przez uderzanie ciężkim lub ostrym przedmiotem

 (1.2) usuwać twardą łupinę z czegoś

 (1.3) pot. mocno uderzać coś lub kogoś

 (1.4) pot. strzelać z broni palnej

 (1.5) pot. głośno wybuchać

 (1.6) pot. głośno rozbrzmiewać

 (1.7) pot. sprawiać bardzo silny ból

 (1.8) pot. robić (używane jako ekspresywny zamiennik czasownika robić)

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. łupnąć)

 (2.1) pot. głośno wypuszczać z siebie pociski

czasownik zwrotny niedokonany łupać się (dk. łupnąć się)

 (3.1) ulegać podziałowi na części

 (3.2) pot. mocno uderzać się nawzajem

 (3.3) wulg. odbywać stosunek seksualny

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łupków mrz., łupież m., łupek m., łupina ż., łupinka ż., łupanie n., łupienie n., łupnięcie n.

 czas. łupić ndk., łupnąć dk., złupić dk.

 przym. łupinowy, łupkowy

Wiktionary


łupacz

plamiak, ryba atlantycka z rzędu dorszowatych


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) icht. nazwa systematyczna|Melanogrammus aeglefinus|L.|ref=tak., gatunek morskiej ryby z rodziny dorszowatych;

Wiktionary

Plamiak, łupacz, wątłusz srebrzysty (Melanogrammus aeglefinus) – gatunek morskiej ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Melanogrammus. Popularny konsumpcyjnie w krajach anglosaskich, gdzie razem z dorszem tworzy podstawę dania fish and chips. Mało popularny w kuchni polskiej. Łatwo rozpoznawalny ze względu na czarną linię boczną.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łupacz to bliski krewny dorsza i mintaja.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) plamiak, wątłusz srebrzysty

Wiktionary


łupak

nazwisko


SJP.pl


łupanica

odłupany kawał, odłam, bryła


SJP.pl


łupanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łupać.

Wiktionary

Łupanie – obróbka polegająca na dzieleniu materiału wzdłuż płaszczyzn najmniejszej spoistości.

  • Łupanie drewna (pot. batonowanie) – dzielenie drewna równolegle do przebiegu włókien za pomocą łuparki do drewna lub przez wbijanie siekiery lub klinów w płaszczyznę boczną drewna.
  • Łupanie kamienia – dzielenie bloków skalnych na bryły bardziej regularnego kształtu (za pomocą klina, dłuta lub łuparki do kamienia).

Podatność na łupanie określa się jako łupliwość.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. niełupanie n., łupek mrz., łupina ż.

 czas. łupać ndk.

Wiktionary


łupanka

1. z niechęcią o muzyce z bardzo mocnym beatem, np. techno, disco polo; rąbanka;
2. w budownictwie: kamienne płytki elewacyjne


SJP.pl


łuparka

siekiera mechaniczna


SJP.pl

  • Łuparka (do drewna) – siekiera mechaniczna do łupania drewna (dzielenia wzdłuż włókien).
  • Łuparka (do kamienia) – obrabiarka służąca do mechanicznego łupania kamienia.
  • Łuparka węglowa – maszyna górnicza urabiająca węgiel udarowo, przy pomocy grotów.

Wikipedia


łupaszka

pseudonim noszony przez dowódców partyzanckich:

  • podpułkownika Jerzego Dąbrowskiego
  • majora Zygmunta Szendzielarza

Wikipedia


łupawa

W Polsce
  • Łupawa – rzeka w województwie pomorskim.
  • Łupawa – wieś położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Potęgowo
  • Łupawa – gromada
  • Łupawa – dawna gmina

Wikipedia


łupawsko

Łupawsko (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Łëpawskò) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka, na Pojezierzu Bytowskim.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Wieś położona nad zachodnim brzegu jeziora Jasień w obszarze Parku Krajobrazowego Dolina Słupi. Wieś jest częścią składową sołectwa Jasień. Łupawsko leży przy trasie nieistniejącej już linii kolejowej (Lębork-Bytów).

Wikipedia


łupek

skała osadowa o budowie warstwowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geol. skała osadowa lub metamorficzna wykazująca dobrą łupkowatość;

 (1.2) bud. materiał budowlany, głównie na pokrycie dachu, z łupka (1.1)

forma rzeczownika|rodzaj=żeński.

 (2.1) D. lm. od: łupka

Wiktionary

Łupek – dość niejednoznaczne pojęcie opisujące grupę skał, wykazujących dobrą łupkowatość (złupkowacenie). Najczęściej określenie to dotyczy skał metamorficznych (łupek metamorficzny lub też łupek krystaliczny), lecz jest także powszechnie stosowane do skał osadowych o podobnym wyglądzie (łupek osadowy).
Polski termin łupek odpowiada angielskim określeniom shale, slate, schist, niemieckiemu Schiefer lub czeskim břidlice i svor.
Jest to skała o zróżnicowanym składzie i o charakterystycznej teksturze łupkowej. Tekstura łupków osadowych jest spowodowana pierwotnym uwarstwieniem sedymentacyjnym lub wtórnym złupkowaceniem.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Miąższość łupków pstrych wynosi dwadzieścia metrów.

 (1.1) Łupki mikowe łatwo dzielą się na blaszki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwupɛk, AS: u̯upek

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupkowatość ż., złupkowacenie n., Łupków m., łupanie n., połupanie n., łupina ż., Łupki nmos., łupliwość ż., Łupawa ż., łupka ż.

 czas. łupać ndk., połupać dk.

 przym. łupkowy, łupliwy

Wiktionary


łupiarka

  • Łuparka (do drewna) – siekiera mechaniczna do łupania drewna (dzielenia wzdłuż włókien).
  • Łuparka (do kamienia) – obrabiarka służąca do mechanicznego łupania kamienia.
  • Łuparka węglowa – maszyna górnicza urabiająca węgiel udarowo, przy pomocy grotów.

Wikipedia


łupić

1. zabierać bezprawnie i siłą mienie; ograbiać; rabować;
2. potocznie: walić, łoić, tłuc;
3. przestarzałe: zdzierać skórę ze zwierzęcia


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. złupić)

 (1.1) przywłaszczać bezprawnie

 (1.2) niegodziwie pozbawiać pieniędzy

 (1.3) daw. zdzierać skórę ze zwierzęcia

czasownik zwrotny niedokonany łupić się (dk. złupić się)

 (2.1) wyzyskiwać się nawzajem

 (2.2) być obieranym ze skorupy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupiestwo n., łupieżca mos., łup mrz., łupienie n.

 przym. łupieski, łupieżczy

 wykrz. łup

 czas. łupać

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) grabić, ograbiać, rabować, szabrować

 (1.2) wyzyskiwać

 (2.1) wyzyskiwać się

 (2.2) obierać się, obłupywać się

Wiktionary


łupień

potocznie: dotkliwy, mocny cios; silne uderzenie


SJP.pl


łupienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łupić.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łupać, łupić ndk.

 rzecz. łup mrz.

 wykrz. łup

Wiktionary


łupieski

łupiestwo; przestarzałe: grabieżczy, rabunkowy, łupieżczy


SJP.pl


łupiestwo

przestarzałe: kradzież, rabunek, grabież; złodziejstwo, łupież


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) przest. grabież, rabunek, rozbój

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupieżca m.

 czas. łupić

Wiktionary


łupież

1. choroba skóry głowy polegająca na łuszczeniu się powierzchniowej warstwy naskórka;
2. drobne płatki łuszczącego się na głowie naskórka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) med. kosmet. choroba skóry głowy, charakteryzująca się złuszczaniem zrogowaciałej warstwy naskórka;

 (1.2) kosmet. drobne płatki łuszczącego się naskórka

 (1.3) stpol. łup

Wiktionary

Łupież (łac. pityriasis capillitii) – choroba skóry głowy objawiająca się drobnopłatowym złuszczaniem zrogowaciałej warstwy naskórka z mniej lub bardziej nasilonym łojotokiem. Pojawia się często u dzieci pomiędzy 6. i 10. rokiem życia, najczęściej jako łupież zwykły. Łupież może dotykać osób w każdym wieku, ale najczęściej stwierdza się go u nastolatków i starszych (szczyt zachorowań – 20. r.ż. i później). Może on prowadzić do przedwczesnego łojotokowego wyłysienia między 20. a 30. rokiem życia. W miarę łysienia łupież i łojotok ulegają zmniejszeniu. Jest to też schorzenie sezonowe – z największym nasileniem w okresie zimowym, a najmniejszym w lecie.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwupʲjɛʃ, AS: u̯upʹi ̯eš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupieżnik m., łupieżca m., łup mrz.

 przym. łupieżowy

 wykrz. łup

 czas. łupać

Wiktionary


łupieżca

przestarzale o rabusiu


SJP.pl


łupieżczy

grabieżczy; rabunkowy; łupieski


SJP.pl


łupieżność

dawniej: kradzież, rabunek, grabież; łupiestwo, złodziejstwo, łupież


SJP.pl


łupina

1. skórka, zdrewniała powłoka okrywająca owoc, warzywo, nasienie;
2. mała łódź;
3. ciężka, żelbetowa konstrukcja budowlana, spełniająca funkcję sklepienia i dachu, stosowana do przykrywania hal fabrycznych, sportowych, stadionów itp.


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) skórka albo zdrewniała powłoka okrywająca owoc, korzeń jadalny lub nasiono

 (1.2) pot. przen. mała łódź, zwłaszcza w porównaniu do dużych statków

 (1.3) bud. archit. powłoka konstrukcyjna

Wiktionary

  • łupina konstrukcyjna
  • łupina nasienna
  • łupina orzecha (owocu)
  • Andrzej Łupina – Polski działacz państwowy i dyplomata, ambasador RP w Zairze, Algierii i Senegalu.
  • Zygmunt Łupina – Polski polityk, historyk, poseł na Sejm X kadencji.
  • Małgorzata Łupina – Polski reżyser, operator

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wuˈpʲĩna, AS: u̯upʹĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupek mrz., łupanie n., łupnięcie n., ołupianie n., ołupienie n.

:: zdrobn. łupinka ż.

 czas. łupać ndk., łupnąć dk., ołupiać ndk., ołupić dk.

 przym. łupinowy, łupkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szupa.

Wiktionary


łupinka

1. mała, cienka łupina;
2. w przenośni: łódka, statek


SJP.pl


łupiński

nazwisko


SJP.pl


łupka

regionalnie:
a) łupinka, skorupka
b) szczapka, polanko


SJP.pl


łupkoporyt

Łupkoporyt – kruszywo lekkie wytwarzane ze spieczonych odpadów powęglowych, które pozyskiwane są głównie ze starych, przepalonych hałd powęglowych.

Odpady powęglowe używane do produkcji kruszywa powinny mieć powyżej 75% skał ilastych i mniej niż 0,8% siarki całkowitej, natomiast ich kaloryczność winna wynosić 2200-3500 kJ/kg, przy czym najlepiej, gdy jest to 2500-2900 kJ/kg.

Materiał posiada właściwości fizyczne zbliżone do cegły.

Wikipedia


łupków

skała osadowa o budowie warstwowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) toponim, nazwa osady i stacji kolejowej w województwie podkarpackim;

Wiktionary

  • Nowy Łupków (do 2011 Łupków) – osada w woj. podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza
  • Stary Łupków – osada leśna w woj. podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza

Obiekty kolejowe:

  • Łupków – stacja kolejowa w Starym Łupkowie
  • Nowy Łupków – przystanek kolejowy w Nowym Łupkowie

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Buduję sobie dom w Łupkowie.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwupkuf, AS: u̯upkuf

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupek m.

 czas. łupać ndk., połupać dk.

 przym. łupkowy, łupkowski

Wiktionary


łupkowacieć

o skałach: dzielić się na cienkie, równoległe płytki


SJP.pl


łupkowatość

Łupkowatość (złupkowacenie) – cecha niektórych skał, przede wszystkim osadowych i metamorficznych polegająca na zdolności do mechanicznego rozwarstwiania się na cienkie równoległe płytki. Łupkowatość jest często skutkiem kompresji skały spowodowanej ciśnieniem wywołanym przez leżące wyżej warstwy skał, co powoduje zmniejszenie porowatości i usuwanie wody (kompakcja).

Łupkowatość jest główną cechą wyróżniającą łupki.

Wikipedia


łupkowaty

kruchy, łatwo się łupiący w cienkie płytki; podobny do łupku


SJP.pl


łupkowski

przymiotnik od: Łupków


SJP.pl


łupkowy

1. podzielony na cienkie, równoległe płytki;
2. wykonany z łupków dachowych


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geol. związany z łupkami, dotyczący łupków

przymiotnik

 (2.1) bud. wykonany z łupka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łupek mrz., Łupków mrz., łupina ż.

 czas. łupać

Wiktionary


łupkoząb

gad z rzędu ryjogłowych, podobny do jaszczurki, zamieszkuje skaliste wybrzeża Nowej Zelandii i kilku wysp w Cieśninie Cooka; tuatara; hatteria


SJP.pl

Hatteria, tuatara, łupkoząb (Sphenodon) – rodzaj gadów z rodziny hatteriowatych (Sphenodontidae) występujących endemicznie na Nowej Zelandii.Mimo że wyglądem najbardziej przypominają jaszczurkę, w rzeczywistości reprezentują odrębną linię ewolucyjną lepidozaurów – sfenodonty. Hatterie są jedynymi współczesnymi przedstawicielami tej grupy. Ich najbliżsi krewni to łuskonośne (jaszczurki, amfisbeny i węże). Z tego powodu hatterie wzbudzają zainteresowanie naukowców badających ewolucję jaszczurek i węży oraz rekonstruujących wygląd i zwyczaje najwcześniejszych diapsydów.

Wikipedia


łupliwość

Łupliwość – zdolność minerału do pękania i podziałów wzdłuż określonych kierunków zwanych płaszczyznami łupliwości pod wpływem uderzenia lub nacisku.

Liczba kierunków łupliwości oraz kątów, które one tworzą, jest zmienna, ale stała dla wszystkich osobników tego samego rodzaju minerału.

Wikipedia


łupliwy

dający się łatwo rozbijać na części


SJP.pl


łupnąć

1. mocno uderzyć; trzasnąć; spaść z hukiem;
2. strzelić; gruchnąć; wypalić;
3. potocznie: wychylić porcję napoju; golnąć


SJP.pl


łupniak

młot kamieniarski stosowany do nacinania rys w twardych gatunkach kamienia


SJP.pl


łupnięcie

1. mocno uderzyć; trzasnąć; spaść z hukiem;
2. strzelić; gruchnąć; wypalić;
3. potocznie: wychylić porcję napoju; golnąć


SJP.pl


łupność

łupny; łupliwość


SJP.pl


łupny

dający się łatwo łupać; łupliwy


SJP.pl


łupu-cupu

łup-cup;
1. żartobliwie o biciu;
2. wykrzyknienie mające oddać odgłos rytmicznych uderzeń


SJP.pl


łupy

regionalnie:
a) łupina, skorupa
b) duży kawał czegoś odłupany od większej całości
c) szczapa, polano


SJP.pl


łuseczka

zdrobnienie od: łuska


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) pot. zdrobn. od: łuska

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuˈsɛt͡ʃka, AS: u̯usečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuska

 przym. łuskowaty, łuskowy

 czas. łuszczyć (się)

Wiktionary


łuseczkowaty

składający się z łusek, przypominający łuski


SJP.pl


łusiak

nazwisko


SJP.pl


łuska

1. płytka kostna lub rogowa, pokrywająca ciało ryb, płazów i gadów;
2. stwardniała okrywa niektórych nasion lub owoców;
3. kawałek zrogowaciałego i złuszczającego się naskórka;
4. deformacja struktury tektonicznej;
5. tylna część naboju


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) bot. okrywa niektórych nasion lub owoców

 (1.2) bot. przekształcony liść

 (1.3) zool. płytki pokrywające ciało niektórych zwierząt

 (1.4) wojsk. część naboju służąca do umieszczenia w niej ładunku miotającego i spłonki

 (1.5) wojsk. element zbroi

 (1.6) geol. deformacja struktury tektonicznej

 (1.7) med. złuszczająca się warstwa rogowa naskórka

 (1.8) techn. cienka zewnętrzna warstwa metalu lub tlenków niezwiązana z wyrobem

Wiktionary

  • łuska – kostne lub rogowe płytki pokrywające ciała zwierząt
  • łuska – złuszczająca się warstwa rogowa naskórka
  • łuska – główna część naboju
  • łuska – niewielka jednostka tektoniczna

inne:

  • w płatnerstwie: element zbroi łuskowej
  • w botanice: okrywa niektórych nasion lub owoców, łupina
  • w botanice: przekształcony liść
  • w metalurgii: cienka zewnętrzna warstwa metalu lub tlenków niezwiązana z wyrobem

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwuska, AS: u̯uska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuszczyca ż., łuszczak m., złuszczanie n., złuszczenie n., łuszczenie n., wyłuszczenie n., łuskanie n., wyłuskanie n.

:: zdrobn. łuseczka ż.

 czas. łuszczyć ndk., wyłuszczyć dk., łuskać ndk., wyłuskać dk., złuszczać ndk., złuszczyć dk.

 przym. łuskowaty, łuskowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łupina

 (1.4) daw. gilza

Wiktionary


łuskać

usuwać łuski, wydobywać z łuski, ze strąków


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyłuskać)

 (1.1) wydobywać z łuski

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuseczka ż., łuska ż., łuskanie n., łuskowiec mzw.

 czas. łuszczyć

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) obierać, obłuskiwać, wyłuskiwać

Wiktionary


łuskacz

człowiek zajmujący się łuskaniem


SJP.pl

Łuskacz (Notacanthus chemnitzii) – gatunek morskiej, głębokowodnej ryby łuskaczokształtnej z rodziny łuskaczowatych (Notacanthidae). Ma niewielkie znaczenie gospodarcze.

Gatunek kosmopolityczny, spotykany w większości wód oceanicznych, poza strefą tropikalną. Przebywa na głębokościach 125–3285 m, zwykle 125–1000 m.

Wikipedia


łuskanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łuskać.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuskacz m., łuskarka ż., łuska ż., łuskowiec mzw.

 czas. łuszczyć, łuskać ndk.

Wiktionary


łuskarka

łuszczarka;
1. w przemyśle drzewnym: maszyna do otrzymywania łuszczki
2. maszyna do oczyszczania ziarna z łuski
3. bezkłowa tokarka do obtaczania długich prętów


SJP.pl


łuski

1. płytka kostna lub rogowa, pokrywająca ciało ryb, płazów i gadów;
2. stwardniała okrywa niektórych nasion lub owoców;
3. kawałek zrogowaciałego i złuszczającego się naskórka;
4. deformacja struktury tektonicznej;
5. tylna część naboju


SJP.pl

  • łuska – kostne lub rogowe płytki pokrywające ciała zwierząt
  • łuska – złuszczająca się warstwa rogowa naskórka
  • łuska – główna część naboju
  • łuska – niewielka jednostka tektoniczna

inne:

  • w płatnerstwie: element zbroi łuskowej
  • w botanice: okrywa niektórych nasion lub owoców, łupina
  • w botanice: przekształcony liść
  • w metalurgii: cienka zewnętrzna warstwa metalu lub tlenków niezwiązana z wyrobem

Wikipedia


łuskiewnik

euroazjatycka roślina pasożytnicza z rodziny trędownikowatych


SJP.pl

Wikipedia


łuskodrzew

kopalne, olbrzymie drzewo z klasy widłaków różnozarodnikowych, o pniu pokrytym bliznami po opadłych liściach, przypominającymi łuski ryb, rosnące pospolicie na bagnach w okresie karbonu; lepidodendron


SJP.pl


łuskolistowate

rodzina mszaków z rzędu meszkowców


SJP.pl


łuskonośne

rząd należący do gromady gadów, obejmujący zwierzęta o ciele zwykle wydłużonym, pokrytym rogowymi łuskami i tarczkami; łuskoskóre


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Squamata|ref=tak., rząd w obrębie gromady gadów, obejmujący zwierzęta o ciele pokrytym łuskami;

Wiktionary

Łuskonośne, łuskoskóre (Squamata) – rząd w obrębie gromady gadów, obejmuje zwierzęta o ciele pokrytym łuskami: węże, amfisbeny i jaszczurki (około 7,5 tysiąca współcześnie żyjących gatunków).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Padalec należy do rzędu łuskonośnych.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łuskoskóre

Wiktionary


łuskonośny

1. przedstawiciel rzędu gadów należącego do diapsydów
2. noszący łuski na ciele


SJP.pl


łuskopłetwy

papużak łuskopłetwy - ryba z rodziny strzępielowatych


SJP.pl


łuskoskóre

rząd należący do gromady gadów, obejmujący zwierzęta o ciele zwykle wydłużonym, pokrytym rogowymi łuskami i tarczkami; łuskonośne


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Squamata|ref=tak., rząd w obrębie gromady gadów, obejmujący zwierzęta o ciele pokrytym łuskami;

Wiktionary

Łuskonośne, łuskoskóre (Squamata) – rząd w obrębie gromady gadów, obejmuje zwierzęta o ciele pokrytym łuskami: węże, amfisbeny i jaszczurki (około 7,5 tysiąca współcześnie żyjących gatunków).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Wszystkie łuskoskóre odznaczają się cienką skórą.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łuskonośne

Wiktionary


łuskoskóry

o cechach łuskoskórych (rodzina gadów)


SJP.pl


łuskoskrzydłe

rząd owadów o wydłużonym ciele, dwóch parach błoniastych skrzydeł okrytych barwnymi łuskami, narządach gębowych ssących, żywiących się nektarem kwiatów; motyle


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ent. nazwa systematyczna|Lepidoptera|ref=tak., rząd owadów należących do stawonogów;

Wiktionary

Motyle, inaczej łuskoskrzydłe (Lepidoptera – z stgr. λεπίς lepis, dopełniacz λεπίδος lepidos – „łuska” i πτερόν pteron – „skrzydło”) – rząd owadów uskrzydlonych, blisko spokrewniony z chruścikami.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zaraz po chrząszczach łuskoskrzydłe stanowią drugą pod względem liczebności grupę owadów.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) motyle

Wiktionary


łuskoskrzydły

o cechach łuskoskrzydłych (rodzina owadów)


SJP.pl


łuskowany

część nazwy systematycznej wielu gatunków ptaków, np. żółtook łuskowany, wikłacz łuskowany, gołąbek łuskowany


SJP.pl


łuskowaty

przypominający łuskę; pokryty łuskami


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) podobny do łuski, przypominający łuskę

 (1.2) pokryty łuskami

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwuskɔˈvatɨ, AS: u̯uskovaty

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuska, łuseczka

 przym. łuskowy

 przysł. łuskowato

 czas. łuszczyć (się)

Wiktionary


łuskowce

1. niewielki ptak z rodziny łuszczaków;
2. grzyb blaszkowaty występujący w wielu gatunkach, m.in. ł. omszony, ł. wierzbowy, ł. jeleni;
3. ogólna nazwa każdego ssaka należącego do rzędu łuskowców (ssaki o ciele pokrytym łuskami)


SJP.pl

Łuskowce (Pholidota) – rząd afrykańskich i południowoazjatyckich ssaków z infragromady łożyskowców (Placentalia) w obrębie podgromady żyworodnych (Theria) wyróżniających się dachówkowato ułożonymi łuskami pokrywającymi ich ciało oraz bardzo długim językiem. Żywią się mrówkami i termitami, czym przypominają amerykańskie mrówkojady (Myrmecophagidae) i australijskie kolczatkowate (Tachyglossidae). Łuskowce są słabo zachowane w zapisie kopalnym. Za najwcześniejszego przedstawiciela tego rzędu uważa się †Eomanis ze środkowego eocenu Europy, jednak jego przynależność do łuskowców nie jest pewna.

Wikipedia


łuskowcowate

o cechach łuskowcowatych (rodzina ssaków)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) mikol. nazwa systematyczna|Pluteaceae|ref=tak., rodzina grzybów należąca do rzędu pieczarkowców;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łuskowcowate są grzybami kapeluszowymi rosnącymi na ziemi lub na drewnie.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) drobnołuszczakowate

Wiktionary


łuskowcowaty

o cechach łuskowcowatych (rodzina ssaków)


SJP.pl


łuskowiec

1. niewielki ptak z rodziny łuszczaków;
2. grzyb blaszkowaty występujący w wielu gatunkach, m.in. ł. omszony, ł. wierzbowy, ł. jeleni;
3. ogólna nazwa każdego ssaka należącego do rzędu łuskowców (ssaki o ciele pokrytym łuskami)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) ornit. ptak z rodziny ziarnojadów, nazwa systematyczna|Pinicola enucleator|ref=tak.,

Wiktionary

  • łuskowiec, łuskowiec zwyczajny (Pinicola enucleator) – gatunek ptaka z rodziny łuszczaków (Fringillidae);
  • łuskowiec, drobnołuszczak (Pluteus) – rodzaj grzybów z rodziny łuskowcowatych (Pluteaceae).
  • łuskowce (Pholidota) – rząd afrykańskich i południowoazjatyckich ssaków łożyskowych wyróżniających się dachówkowato ułożonymi łuskami pokrywającymi ich ciało oraz bardzo długim językiem.
  • Łuskowiec – rodzaj ssaka z rodziny łuskowcowatych

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łuska ż., łuseczka ż., łuszczyca ż., łuskanie n., wyłuskanie n.

 czas. łuskać ndk., wyłuskać dk.

 przym. łuskowy, łuszczycowy

Wiktionary


łuskowina

wada walcówki lub drutu, w kształcie rybiej łuski odpadającej lub częściowo związanej z podłożem albo w postaci długiego zadzioru; powstaje w czasie odlewania lub walcowania wlewków


SJP.pl


łuskowo

Łuskowo (niem. Lüskow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin.

Według danych z 1 stycznia z 2011 roku wieś liczyła 188 mieszkańców.

Wikipedia


łuskowy

łuska


SJP.pl

Patrz:

łuska

łuskwiak

rodzaj grzybów z rodziny pierścieniakowatych


SJP.pl

Pholiota (Fr.) P. Kumm. (łuskwiak) – rodzaj grzybów z rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae).

Wikipedia


łuskwina

1. zdrewniała powłoka okrywająca owoc lub korzeń jadalny; łupina;
2. okrywa gniazda nasiennego owocu; łuska


SJP.pl


łust

łust głąbigroszek - jadalna roślina strączkowa uprawiana w tropikach


SJP.pl


łuszcz

rodzaj ptaków z rodziny kardynałów


SJP.pl

To strona ujednoznaczniająca

  • łuszcz czarnogłowy – gatunek małego, przeważnie wędrownego ptaka z rodziny kardynałów
  • łuszcz strojny – gatunek małego, wędrownego ptaka z rodziny kardynałów
  • Łuszcz – polskie nazwisko

Wikipedia


łuszczak

ptak z rodziny łuszczaków


SJP.pl

  • łuszczak (Kuehneromyces) – rodzaj grzybów z rodziny Strophariaceae
  • łuszczak (Psora) – rodzaj grzybów z rodziny Psoraceae
  • ptak z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae)

Wikipedia


łuszczaki

ptak z rodziny łuszczaków


SJP.pl

Łuszczakowate, ziarnojady, ziębowate (Fringillidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes) obejmująca ponad 220 gatunków. Zasiedlają różnorodne środowiska, od lasów po obszary pustynne lub zurbanizowane.

Wikipedia


łuszczakowate

rodzina ptaków z rzędu wróblowych; łuszczaki, ziarnojady, ziębowate


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

 (1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Fringillidae|Leach|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu wróblowych;

Wiktionary

Łuszczakowate, ziarnojady, ziębowate (Fringillidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes) obejmująca ponad 220 gatunków. Zasiedlają różnorodne środowiska, od lasów po obszary pustynne lub zurbanizowane.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W okresie lęgowym łuszczakowate dietę uzupełniają owadami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuszczak mzw.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) ziarnojady, ziębowate

Wiktionary


łuszczakowaty

o cechach łuszczakowatych (rodzina ptaków)


SJP.pl


łuszczanówek

Łuszczanówek – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie gostynińskim, w gminie Pacyna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.

Wikipedia


łuszczanowice

Łuszczanowice – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Kleszczów. W 2011 roku liczba mieszkańców we wsi Łuszczanowice wynosiła 890.

Uszczanowice (Łuszczanowice) były wsią królewską w tenucie radomszczańskiej w powiecie radomszczańskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Wikipedia


łuszczarka

łuskarka;
1. w przemyśle drzewnym: maszyna do otrzymywania łuszczki
2. maszyna do oczyszczania ziarna z łuski
3. bezkłowa tokarka do obtaczania długich prętów


SJP.pl


łuszczarnia

pomieszczenie lub dział zakładu przemysłowego przeznaczone do oczyszczania, najczęściej ziarna z łusek


SJP.pl

Łuszczarnia – zakład przemysłowy rolno-spożywczy wyposażony w maszyny i urządzenia przeznaczone do przeróbki różnych nasion, głównie ryżu i grochu, w mniejszym stopniu używany przy przeróbce soi i fasoli.

W łuszczarni na maszynach łuszczarkach odbywało się oddzielanie ziaren z zanieczyszczeń, wyłuskiwanie ich jak i wstępne sortowanie nasion. Część z nich przeznaczane były na przemiał, pozostałe przeznaczano na kaszę.

Wikipedia


łuszczarski

polegający na łuszczeniu, nadający się do łuszczenia


SJP.pl


łuszczarz

robotni pracujący w łuszczarni


SJP.pl


łuszczasty

pokryty łuską, łuskowaty


SJP.pl


łuszczatka

rodzaj roślin z rodziny storczykowatych


SJP.pl


łuszczek

zmętnienie górnej części rogówki, występujące przy jaglicy


SJP.pl


łuszczeńcowate

o cechach łuszczeńcowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl

Łuszczeńcowate (Rhytismataceae Chevall.) – rodzina grzybów z rzędu łuszczeńcowców (Rhytismatales).

Wikipedia


łuszczeńcowaty

o cechach łuszczeńcowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl


łuszczenie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łuszczyć.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuʃˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: u̯uščńe

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łuszczyć ndk., wyłuszczyć dk.

 rzecz. łuska

 przym. łuszczycowy

Wiktionary


łuszczeniec

Rhytisma Fr. (łuszczeniec) – rodzaj grzybów z rodziny łuszczeńcowatych (Rhytismataceae)

Wikipedia


łuszczewo

Łuszczewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Skulsk.

Wikipedia


łuszczewski

nazwisko


SJP.pl


łuszczka

zmętnienie górnej części rogówki, występujące przy jaglicy


SJP.pl

Łuszczka (łac. lodiculae) – u gatunków z rodziny wiechlinowatych drobny delikatny listek wewnętrznego okółka okwiatu. W okresie kwitnienia łuszczki pęcznieją rozchylając plewki i ułatwiając wydostanie się na zewnątrz pręcików. Większość gatunków posiada dwie łuszczki w kwiecie, wyjątkowo występuje jedna (mietlica) lub trzy (ostnica, bambus, ryż). Łuszczek nie mają gatunki, których plewki podczas kwitnienia nie rozchylają się (np. wyczyniec, tomka).

Wikipedia


łuszczyć

czasownik niedokonany

 (1.1) wybierać ziarna z łupin, kolb lub innych owocostanów

 (1.2) zdejmować płatami wierzchnią warstwę czegoś

 (1.3) obtaczać drągi w łuszczarce

 (1.4) daw. żart. bijąc powodować wyrwy w szeragach

 (1.5) daw. rabować, obdzierać

czasownik zwrotny niedokonany łuszczyć się

 (2.1) odpadać samorzutnie płatami od jakiejś powierzchni

 (2.2) rzad. połyskiwać jakby łuskami

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwuʃt͡ʃɨt͡ɕ, AS: u̯uščyć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuska ż., łuseczka ż., łuszczenie n., łuskanie n., łuszczyca ż., łuszcz m., łuskacz m., łuskarka ż., łuszczarka ż., łuskownica ż.

 czas. łuskać, wyłuskać, wyłuskiwać

 przym. łuskowy, łuskowany, łuskowaty, łuszczycowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łuskać

 (2.1) odłupywać się

Wiktionary


łuszczyca

przewlekłe, niezakaźne schorzenie skóry polegające na nieprawidłowym rogowaceniu naskórka, zwykle na kolanach, łokciach i okolicy krzyżowej; psoriasis


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) med. przewlekła, nawracająca choroba skóry, która charakteryzuje się występowaniem na skórze łuszczących się wykwitów;

Wiktionary

Łuszczyca (łac. psoriasis) – przewlekła, nawracająca choroba układowa mediowana immunologicznie (należy do chorób autoimmunizacyjnych), w której procesy zapalne charakteryzują się obecnością objawów skórnych – łuszczących się wykwitów – i stawowo-ścięgnistych. Wedle niektórych źródeł dotyka 2–4% populacji, wedle innych ocenia się, że dotyczy 16 osób na 1000 populacji ogólnej. Nie stwierdza się predykatyw co do płci. Łuszczyca jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie o dziedziczeniu wielogenowym. Stwierdzone zachorowanie u jednego z bliźniąt jednojajowych daje 70–80% szans na wystąpienie tej przypadłości u drugiego. Wśród bliźniąt dwujajowych ryzyko spada do 15–25%. Łuszczyca u jednego rodzica obarcza potomstwo ryzykiem zachorowania w 25%. Gdy dotyczy obojga rodziców, zagrożenie sięga 60%.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łuszczyca jest schorzeniem niezakaźnym i niezłośliwym.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuʃˈt͡ʃɨt͡sa, AS: u̯uščyca

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łuszczyć (się)

 przym. łuszczycowy

Wiktionary


łuszczycowaty

podobny do łuszczycy (choroba skóry)


SJP.pl


łuszczycowy

przymiotnik

 (1.1) med. związany z łuszczycą

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łuszczyca ż., łuszczenie n., łuskowiec m.

 czas. łuszczyć ndk.

Wiktionary


łuszczyk

rodzaj ptaków z rodziny kardynałów


SJP.pl


łuszczykiewicz

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Piotr Łuszczykiewicz – polski literaturoznawca
  • Włodzimierz Łuszczykiewicz – polski dziennikarz radiowy, aktor, felietonista, autor tekstów piosenek, scenarzysta
  • Wojciech Łuszczykiewicz – polski piosenkarz, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów piosenek i dziennikarz

Wikipedia


łuszczyna

owoc suchy wielu roślin z rodziny krzyżowych


SJP.pl

Łuszczyna (siliqua) – suchy, pękający owoc wyróżniany jako szczególna forma torebki, powstający z dwóch zrośniętych owocolistków. W stanie dojrzałym owocolistki te oddzielają się zazwyczaj dwuklapowo od ramy zawierającej łożysko.

Łuszczyna bywa definiowana szeroko jako każda podłużna, otwierająca się dwuklapowo torebka (np. występująca u glistnika z rodziny makowatych) lub definiowana jest wąsko jako owoc charakterystyczny wyłącznie dla rodziny kapustowatych (Brassicaceae). W tym drugim przypadku do cech typowych dla łuszczyny zaliczana jest błoniasta przegroda fałszywa tworząca się między ramą, na której osadzone są nasiona. Przegroda powstaje w wyniku wtórnego wrastania tkanki owocolistka do pojedynczej komory zalążniowej.

Wikipedia


łuszczynka

owoc roślin z rodziny krzyżowych, znacznie krótszy i szerszy od łuszczyny


SJP.pl

Łuszczynka (ang. siliqua, silique, łac. silicula) – rodzaj suchego, pękającego owocu będący krótką łuszczyną. Występuje u roślin z rodziny kapustowatych (Brassicaceae) (np. u tasznika, miesiącznicy, tobołków). Jest to łuszczyna, której długość jest równa lub krótsza od trzykrotności jej szerokości. Są to owoce dwukomorowe, z wewnętrzną fałszywą przegrodą rozpiętą między dwoma łożyskami, na których umocowane są nasiona.

Wikipedia


łuszczynowaty

podobny do łuszczyny (owoc suchy wielu roślin)


SJP.pl


łuszczyński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o nazwisku Łuszczyński:

  • Michał Łuszczyński (ur. 1948) – polski muzyk
  • Kazimierz Łuszczyński (1921–1946) – karmelita trzewiczkowy z Krakowa, ogrodnik klasztorny, żołnierz NZW i NSZ.

Wikipedia


łuszkowo

Łuszkowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Krzywiń.

Wieś duchowna, własność opata benedyktynów w Lubiniu pod koniec XVI wieku leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego.

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Luszkowo należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej. Luszkowo należało do majątku Jerka, którego właścicielem był wówczas (1846) rząd pruski w Berlinie (w Jerce znajdował się urząd pruski). W skład majątku Jerka wchodziło łącznie 16 wsi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Luszkowo liczyło 280 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 37 dymów (domostw).

Wikipedia


łut

jednostka wagi używana do pierwszych lat XX wieku, równa 1/32 funta, czyli 13,67 grama


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. metrol. jednostka miary masy używana w krajach europejskich, równa 1/16 grzywny lub 1/32 funta;

 (1.2) przen. mała ilość

Wiktionary

Łut (niem. Lot, dawniej Loth) – dawna jednostka miary masy używana w Europie od średniowiecza do końca XIX wieku, stosowana m.in. do określania wagi monet i wagi probierczej srebra. Stanowił 1/16 część grzywny i 1/32 część funta.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Nie była już wtenczas droga: za sześć groszy miedzianych dostał filiżanki kawy z mlekiem i cukrem, lecz też taka była i kawa: łut kawy dla zapachu, cztery łuty pszenicy palonej, trocha faryny cukrowej, łyżka mleka roztworzonego wodą – smakowało to jednak prostactwu, nie znającemu smaku czystej kawy, dobrze sporządzonej.

 (1.2) Na funt wątpliwości można mieć łut nadziei, że przyłączone do przedstawienia zdanie przychylne sprowadzi przychylną odpowiedź.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wut, AS: u̯ut

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łutowy

 rzecz. łucik mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.2) ciut, odrobina, szczypta

Wiktionary


łutowiec

Łutowiec – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa.

W 1595 roku wieś Ultowiec położona w powiecie lelowskim województwa krakowskiego była własnością Aleksandra Myszkowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. W Łutowcu działa największa w okolicy kopalnia piasku.

Wikipedia


łutówka

odmiana wiśni


SJP.pl

Wiśnia 'Łutówka' – odmiana uprawna (kultywar) wiśni o późnej porze dojrzewania owoców. Jest bardzo stara, nieznanego pochodzenia, najprawdopodobniej francuskiego lub holenderskiego. Uprawiana we wszystkich krajach, w których uprawia się wiśnie. W Polsce jest znana od dawna i bardzo popularna. Jest najczęściej uprawianą wiśnią, zarówno w uprawie towarowej jak i amatorskiej.

Wikipedia


łutowy

przymiotnik od: łut


SJP.pl


łutynowo

Wikipedia


łuza

otwór na bile w stole bilardowym


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Rosji, w obwodzie kirowskim, Republice Komi i obwodzie wołgogradzkim, prawy dopływ rzeki Jug w dorzeczu Dwiny;

Wiktionary

Łuza, nazywana również rękawem (ang. pocket, dosłownie „kieszeń”) to w terminologii bilardowej otwór umieszczony na krawędziach stołu bilardowego, do którego powinno się wbijać bile. Zwykły stół bilardowy ma sześć łuz. Niektóre odmiany bilardu (np. karambol) w ogóle nie mają łuz.

Wikipedia


łużeński

przymiotnik od: Łużna; łużyński


SJP.pl


łuzki

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. nazwa dwóch wsi w województwie mazowieckim;

Wiktionary

Miejscowości w Polsce

Wg TERYT jest ich 2
  • Łuzki – wieś w woj. mazowieckim, w pow. łosickim, w gminie Łosice
  • Łuzki – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sokołowskim, w gminie Jabłonna Lacka

Zobacz też

  • Łuzki-Kolonia


Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwusʲci, AS: u̯usʹḱi

Wiktionary


łużna

wieś w Polsce


SJP.pl

Łużna – wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim. Miejscowość, leżąca w dolinie Łużnianki, jest siedzibą gminy Łużna oraz parafii św. Marcina Biskupa. Przez Łużną przebiega droga wojewódzka nr 977.

W roku 2021 we wsi mieszkało 3254 osób, z czego 50.1% stanowiły kobiety, a 49.9%- mężczyźni.

Wikipedia


łużnianin

mieszkaniec wsi: Łużna


SJP.pl


łużnianka

mieszkanka wsi: Łużna


SJP.pl

Łużnianka (Łużnianeczka, Bieśnianka, Zborowianka) – potok przepływający przez powiaty gorlicki i tarnowski w województwie małopolskim.

Źródła potoku znajdują się w Moszczenicy (gm. Moszczenica). Następnie ciek przepływa przez Łużną, Biesną (gm. Łużna), Sędziszową (gm. Bobowa) i Zborowice (gm. Ciężkowice), gdzie uchodzi do Białej. Należy do zlewiska Morza Bałtyckiego dorzecza Wisły. Potok ma 16,6 km długości, powierzchnia jego zlewni wynosi 56 km².

Wikipedia


łużnik

1. rodzaj roślin z rodziny łużnikowatych;
2. dawniej: kosz do cedzenia ługu


SJP.pl

Łużnik – potok przepływający w dolnym biegu przez Jaworzno, lewy dopływ Koziego Brodu o długości 11,61 km i powierzchni zlewni 36,61 km².

Wikipedia


łużniki

1. rodzaj roślin z rodziny łużnikowatych;
2. dawniej: kosz do cedzenia ługu


SJP.pl

  • Stadion Łużniki – stadion w Moskwie
  • Hala Sportowa Łużniki – hala w Moskwie

Wikipedia


łużnikowate

rodzina roślin z rzędu mydleńcowców


SJP.pl

Wikipedia


łużnikowaty

o cechach łużnikowatych (rodzina roślin)


SJP.pl


łuzowy

rzadko: przymiotnik od: łuza, np. bilard łuzowy


SJP.pl


łużski

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Ługą, dotyczący Ługi (rzeki lub miasta)

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Ługa ż.

Wiktionary


łużyce

kraina historyczna zamieszkana przez Serbołużyczan, Niemców i Polaków


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. region w Niemczech i częściowo w Polsce, zamieszkany przez Niemców i Słowian;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na wielu terenach Dolnych Łużyc poza językiem niemieckim używany jest także język dolnołużycki, tak w formie pisanej, jak i w potocznej, mówionej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuˈʒɨt͡sɛ, AS: u̯užyce

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łużycki mrz., Łużyczanin mos., Łużyczanka ż.

 przym. łużycki

Wiktionary


łużycki

przymiotnik od: Łużyce


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łużycami lub Łużyczanami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) jęz. język słowiański, którym mówi się na Łużycach;

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wuˈʒɨt͡sʲci, AS: u̯užycʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łużyce nmos., Łużyczanin mos., Łużyczanka ż.

Wiktionary


łużyckość

zespół cech charakterystycznych dla Łużyczan i Łużyc


SJP.pl


łużyczanie

mieszkaniec Łużyc (krainy); Serbołużyczanin


SJP.pl

Łużyczanie (łac. Lusitzi) – plemię słowiańskie, które zamieszkiwało teren Dolnych Łużyc w dorzeczu Sprewy i Nysy Łużyckiej. Jednym z najstarszych grodów, wokół których skupiały się plemiona Łużyczan było Lubnjow. Łużyczanie należeli do plemion Serbów łużyckich i są oni przodkami dzisiejszych Dolnych Łużyczan (w odróżnieniu od Łużyczan Górnych, których przodkami są Milczanie). Pierwszej wzmianki o Łużyczanach dokonał Geograf Bawarski w połowie IX wieku wyliczając dwadzieścia osad grodowych.

Wikipedia


łużyczanin

mieszkaniec Łużyc (krainy); Serbołużyczanin


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) etn. przedstawiciel mniejszości słowiańskiej zamieszkującej Łużyce

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˌwuʒɨˈt͡ʃãɲĩn, AS: u̯užyčãńĩn

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łużyce nmos.

:: fż. Łużyczanka ż.

 przym. łużycki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Serbołużyczanin, Serb łużycki

Wiktionary


łużyczanka

mieszkanka Łużyc (krainy); Serbołużyczanka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) etn. słowiańska mieszkanka Łużyc

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łużyce nmos.

:: fm. Łużyczanin mos.

 przym. łużycki

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) Serbołużyczanka

Wiktionary


łużyński

przymiotnik od: Łużna; łużeński


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Bazyli (Łużyński) – rosyjski duchowny prawosławny
  • Wiesław Łużyński – rzymskokatolicki duchowny i teolog

Wikipedia


łybacki

nazwisko


SJP.pl


łybak

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) osoba zajmująca się dawniej zbieraniem i gromadzeniem ropy naftowej z naturalnych wycieków i dołów kopalnianych za pomocą końskich ogonów, szmat i sitowia

Wiktionary


łycha

1. zgrubienie od: łyżka; łyga;
2. środowiskowo: niedozwolone ułożenie ręki podczas siłowania się na ręce, polegające na zgięciu dłoni


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zgrub. od: łyżka

 (1.2) duża łyżka, zwłaszcza drewniana

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨxa, AS: u̯yχa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżeczka, łyżka

 przym. łyżkowy

Wiktionary


łychów

Wikipedia


łyczak

nazwisko


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. powróz wykonany z łyka

 (1.2) kraw. tkanina z włókna konopii

 (1.3) obuw. but wykonany z łyka

Wiktionary

Panus Fr. (łyczak) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales).

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łyko n.

 przym. łyczakowy

Wiktionary


łyczaków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Kazimierza Wielka;

 (1.2) geogr. dzielnica Lwowa;

Wiktionary

Polska

  • Łyczaków (Polska)

Ukraina

  • Łyczaków (Lwów)
  • Łyczaków (stacja)

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Kazimierz wybudował willę pod Łyczakowem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyczakowianin mos., łyczakowianka ż.

 przym. łyczakowski

Wiktionary


łyczakowski

Łyczaków


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) odnoszący się do Łyczakowa, związany z Łyczakowem

Wiktionary

Patrz:

Łyczaków

Przykłady

 (1.1) Rotmistrza pochowano na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łyczaków mrz., łyczakowianin mos., łyczakowianka ż.

Wiktionary


łyczanka

wieś w Polsce


SJP.pl

  • Łyczanka – dolny bieg potoku Spólnik
  • Łyczanka – wieś w woj. małopolskim, w pow. myślenickim, w gminie Siepraw
  • Łyczanka – wieś w woj. małopolskim, w pow. nowosądeckim, w gminie Łososina Dolna
  • Łyczanka– wieś na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie buczańskim, w hromadzie Dmytriwka

Wikipedia


łyczeć

rzadko: stawać się łykiem (mieszczaninem, mieszczuchem)


SJP.pl


łyczek

dawniej: pogardliwie o mieszczaninie, mieszczuchu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) daw. pogard. zdrobn. od: łyk (mieszczanin)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) zdrobn. od: łyk (przełknięcie drobnej ilości płynu)

 (2.2) mały łyk

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: łyczka

 (3.2) D. lm. od: łyczko

Wiktionary

Przykłady

 (2.2) Wysączyła maleńki łyczek soku i odkaszlnęła.

 (2.2) U Basi wypiliśmy łyczkiem gorącą herbatę.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyk mos./mrz., łykanie n., łyknięcie n.

 czas. łykać ndk., przełykać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) mieszczanin

Wiktionary


łyczko

zdrobnienie od: łyko


SJP.pl


łyczkowiec

wieloletnia, naziemnopączkowa roślina z rodziny okolnicowatych, występująca w Ameryce Środkowej i Południowej; batożyca


SJP.pl

Łyczkowiec, karludowika, batożyca (Carludovica Ruiz & Pav.) – rodzaj wieloletnich, naziemnopączkowych roślin z rodziny okolnicowatych, obejmujący 4 gatunki, występujące w tropikalnej Ameryce, od południowo-wschodniego Meksyku do Peru i Boliwii oraz Wenezueli i północnej Brazylii. Jeden gatunek, łyczkowiec dłoniasty, naturalizowany na Karaibach, jest ważną rośliną włóknodajną, na której oparty jest ekwadorski przemysł produkcji kapeluszy Panama.

Wikipedia


łyczkowski

nazwisko


SJP.pl


łycznik

rodzaj grzybów z rodziny grzybówkowatych


SJP.pl

Panellus P. Karst. (łycznik) – rodzaj grzybów należący do rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae).

Wikipedia


łyczyn

2 miejscowości w Polsce:

  • Łyczyn – wieś w woj. mazowieckim, w pow. piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna
  • Łyczyn – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Stawiszyn

Wikipedia


łyda

zgrubienie od: łydka


SJP.pl


łydeczka

zdrobnienie od: łydka


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: łydka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łydka ż.

 przym. łydkowy

Wiktionary


łydka

tylna umięśniona część nogi pomiędzy kolanem a stopą


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) anat. tylna część nogi człowieka, między kolanem a stopą;

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Na łydce mam ślady kocich pazurów.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨtka, AS: u̯ytka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyda ż.; zdrobn. łydeczka ż.; zgrub. łydzisko n.

 przym. łydkowy

Wiktionary


łydkowy

łydka


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z łydką, dotyczący łydki

Wiktionary

Patrz:

łydka

Powiązane:

 rzecz. łydka ż., łyda ż., łydeczka ż., łydzisko n.

Wiktionary


łydkowłosy

nocek łydkowłosy - gatunek nietoperza z rodziny mroczkowatych


SJP.pl


łyga

zgrubienie od: łyżka; łycha


SJP.pl

Łyga (bułg. Лъга) – wieś w Bułgarii, w obwodzie sofijskim, w gminie Etropole. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2022 roku miejscowość liczyła 221 mieszkańców.

Wikipedia


łyjak

nazwisko


SJP.pl


łyk

1. łyknięcie;
2. ilość płynu łykana za jednym razem;
3. wdychanie powietrza;
4. ilość powietrza wdychana za jednym razem;
5. dawniej, pogardliwie: mieszczanin; mieszczuch


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) przełknięcie, łyknięcie pewnej ilości płynu

 (1.2) ilość płynu, jaką przełyka się za jednym razem

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (2.1) przest. pogard. mieszczuch, mieszczanin

forma rzeczownika.

 (3.1) D. lm. od: łyko

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) Wypiłem dwa łyki kawy.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨk, AS: u̯yk

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łykanie n., łyknięcie n.

:: zdrobn. łyczek mos./mrz.

 czas. łykać ndk., przełykać ndk.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk|szluk.

 (1.2) haust

Wiktionary


łykać

1. połykać;
a) przesuwać do żołądka kęsy, łyki dzięki ruchom odpowiednich mięśni znajdujących się w przewodzie pokarm.;
b) jeść pośpiesznie, bez należytego przeżucia;
2. rzadkie: popijać sobie, pić (alkohol)
3. pot. znosić, wytrzymywać coś


SJP.pl

czasownik przechodni niedokonany (dk. łyknąć)

 (1.1) przesuwać co do gardła, przełyku, żołądka

 (1.2) pot. jeść pospiesznie

 (1.3) pot. wypijać alkohol

 (1.4) przen. łatwo przyswajać wiedzę

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Ten lek jest sprzedawany też w płynie, ale pani, zdaje się, woli łykać pigułki?

 (1.3) Łykał piwo z kufla, aż grdyka mu tańczyła.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łykanie n., łyk mrz., łyczek mos./mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) połykać

 (1.2) jeść, wcinać

 (1.3) dziabnąć, pić

 (1.4) chłonąć, pochłaniać

Wiktionary


łykawiec

miejsce całkowitego lub częściowego wpływu wód pod powierzchnię terenu na obszarach krasowych; ponor


SJP.pl


łykawość

wada koni polegająca na nawykowym obciąganiu w dół krtani i wpuszczaniu przy tym powietrza do przełyku


SJP.pl

Łykawość – jedno z zaburzeń stereotypicznych koni (obok m.in. tkania, obgryzania drewna, chodzenia po boksie, kopania lub grzebania nogami w boksie), które objawia się skurczami niektórych mięśni szyi. W wyniku skurczów następuje obciąganie krtani ku dołowi, co powoduje wpadanie powietrza do gardła z charakterystycznym szumem.

  • łykawość z podparciem – wymagająca oparcia przednich, górnych zębów konia o płaską powierzchnię, a następnie pociągnięcia całego ciała w tył,
  • łykawość bez podparcia – niewymagająca oparcia, koń jest w stanie "łykać" jedynie poprzez lekkie uniesienie głowy i odpowiednie rozwarcie zębów.

Wikipedia


łykawy

o koniu: dotknięty wadą łykawości


SJP.pl


łyknąć

1. połknąć;
a) przesunąć do żołądka kęsy, łyki dzięki ruchom odpowiednich mięśni znajdujących się w przewodzie pokarm.;
b) zjeść pośpiesznie, bez należytego przeżucia;
2. rzadkie: popić sobie (alkoholu)
3. pot. znieść, wytrzymać coś


SJP.pl

czasownik przechodni

 (1.1) dokonany od|łykać.

Wiktionary


łyko

tkanka roślinna drzew i krzewów przewodząca wodę i inne substancje organiczne; floem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. żywa, włóknista tkanka roślin naczyniowych, rodzaj tkanki przewodzącej, która transportuje związki organiczne powstałe podczas fotosyntezy;

 (1.2) włók. włókno wykonane z łyka (1.1) niektórych roślin i używane na maty, sznurki, obuwie, itp.

Wiktionary

Łyko, in. floem (łac. phloem, z gr. φλοιός, phlóios) – żywa tkanka roślinna niejednorodna, wchodząca w skład zespołu tkanek przewodzących, pełniących funkcję przewodzącą w roślinach naczyniowych. Łyko przewodzi produkty fotosyntezy, czyli związki organiczne.

Ze względu na pochodzenie wyróżnia się łyko pierwotne i łyko wtórne.

Wikipedia

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

 (1.1) floem

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

 przym. łykowy

 rzecz. łyczak mrz.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

* angielski: (1.1) liber, phloem; (1.2) bast

* bułgarski: (1.1) лико n. (liko); (1.2) лико n. (liko)

* chorwacki: (1.1) liko n.

* czeski: (1.1) lýko n.; (1.2) lýko n.

* dolnołużycki: (1.1) łyko n.; (1.2) łyko n.

* duński: (1.2) bast w.

* francuski: (1.1) phloème m.

* górnołużycki: (1.1) łyko n.; (1.2) łyko n.

* hiszpański: (1.2) líber

* łaciński: (1.1) phloem

* słowacki: (1.1) lyko n.; (1.2) lyko n.

* staroangielski: (1.2) bæst m.

* średnioangielski: (1.2) bast

* ukraiński: (1.1) лико n.; (1.2) лико n.

źródła.

== łyko (język dolnołużycki.) ==

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) bot. łyko

 (1.2) włók. łyko

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łykowy

 rzecz. łyczak mrz.

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) floem

Wiktionary


łykoszyn

Łykoszyn – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Telatyn.

Wieś jest sołectwem w gminie Telatyn. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 283 mieszkańców.

W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łykoszyn, po jej zniesieniu w gromadzie Telatyn. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wikipedia


łykowaty

podobny do łyka; włóknisty


SJP.pl


łykowo

Łykowo (niem.: Leikow, Kreis Kolberg-Körlin) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Dygowo.

Według danych z 1 stycznia 2011 r. wieś miała 91 mieszkańców.

Wikipedia


łykowski

nazwisko


SJP.pl


łykowy

przymiotnik od: łyko, np. włókna łykowe


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łykiem, dotyczący łyka

 (1.2) związany z Łykowem, dotyczący Łykowa

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyko n., łyczko n., łyczek mos., łyczka ż.

Wiktionary


łyna

rzeka w Polsce


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. rzeka w Polsce i Rosji, lewy dopływ Pregoły,

 (1.2) geogr. wieś w Polsce;

Wiktionary

Łyna (ros. Лава, Ława, niem. Alle, prus. Alna) – rzeka w północno-wschodniej Polsce (województwo warmińsko-mazurskie) i Rosji (obwód królewiecki). Lewy dopływ Pregoły. Płynie przez Pojezierze Olsztyńskie i Nizinę Sępopolską.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Przez Olsztyn przepływa Łyna.

Wiktionary


łyp

potoczne słowo, czasem powtórzone, odpowiadające formom osobowym czasownika "łypać" (np. Marek co chwilę łyp na biust Irki.) lub "łypnąć" (Łyp w stronę Antka i już wszystko było dla mnie jasne.)


SJP.pl


łypa

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) białystok. warga

Wiktionary

Przykłady

składnia.

kolokacje.

synonimy.

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== łypa (język wilamowski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) wargi

odmiana.

przykłady.

Wiktionary

Synonimy:

antonimy.

hiperonimy.

hiponimy.

holonimy.

meronimy.

pokrewne.

frazeologia.

etymologia.

uwagi.

tłumaczenia.

źródła.

== łypa (język wilamowski.) ==

ortografie.

wymowa.

znaczenia.

rzeczownik

 (1.1) wargi

odmiana.

przykłady.

składnia.

kolokacje.

synonimy.

Wiktionary


łypać

spoglądać nagle, rzucać okiem


SJP.pl

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. łypnąć)

 (1.1) pot. spoglądać groźnie lub ukradkiem

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Przestań na mnie łypać tymi ślepiami!

 (1.1) Kosmata bestia łypała na wiedźmina spode łba.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łypanie n., łypnięcie n.

 czas. łypnąć dk.

Wiktionary


łypanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) groźne spoglądanie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Krokodyle łypanie ślepiami wywołuje u mnie dreszcze.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łypnięcie n.

 czas. łypać ndk., łypnąć dk.

Wiktionary


łypnąć

spojrzeć groźnie lub ukradkiem


SJP.pl

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. łypać)

 (1.1) dokonany od|łypać.

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) – Racja. Prześpij się, chłopcze – poparł ją Cal i groźnie łypnął na Briana. – Z tobą jeszcze porozmawiam.

 (1.1) – Będziemy mieli ich z karku raz na zawsze! – nienawistnie łypnął Arasybo ku mnie okiem.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨpnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: u̯ypnõńć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łypanie n., łypnięcie n.

 czas. łypać

Wiktionary


łypnięcie

spojrzeć groźnie lub ukradkiem


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) groźne spoglądnięcie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Wystarczy jedno łypnięcie w jej stronę i zaraz się uspokaja.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łypanie n.

 czas. łypać ndk., łypnąć dk.

Wiktionary


łysa

1. o człowieku: częściowo lub całkowicie niemający włosów na głowie;
2. o zwierzęciu: częściowo lub całkowicie niemający sierści;
3. potocznie:
a) pozbawiony roślinności (np. łysa polana) lub w ogóle czegoś pozbawiony (np. łysa opona - opona o zdartym bieżniku);
b) o koniu: mający łysinę - biały pas biegnący od czoła do nozdrzy


SJP.pl

  • Łysa – ostaniec skalny w grupie Łysych skał na Wyżynie Olkuskiej
  • Łysa – ostaniec skalny na Wyżynie Olkuskiej
  • Łysa – ostaniec skalny w miejscowości Łutowiec(w Grupie Łysej) na Wyżynie Częstochowskiej
  • Łysa – szczyt w Gorganach
  • Łysa – szczyt w Górach Sokolich
  • Łysa – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie podhajeckim

Wikipedia


łysak

1. rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców;
2. gatunek ptaka z rodziny szpakowatych


SJP.pl

  • łysak – ptak z rodziny szpakowatych
  • łysak – rodzaj grzybów
  • Łysak – wieś w województwie warmińsko-mazurskim, w gminie Wielbark
  • Łysak – wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej

Wikipedia


łysakówek

Łysakówek – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Borowa.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

W pobliżu wsi zachowały się wały czworokątnej fortyfikacji bastionowej z XVII lub XVIII wieku.

Wikipedia


łysakowo

W Polsce
  • Łysakowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ciechanowskim, w gminie Grudusk
  • Łysakowo – wieś w woj. mazowieckim, w pow. sierpeckim, w gminie Gozdowo
  • Łysakowo – wieś w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. nidzickim, w gminie Nidzica
  • Łysakowo – gromada w powiecie ciechanowskim
  • Łysakowo – gromada w powiecie nidzickim

Wikipedia


łysakowski

nazwisko


SJP.pl


łysanki

Łysanki – wybitny reglowy masyw w Tatrach Zachodnich, wznoszący się pomiędzy Doliną Strążyską a Doliną Małej Łąki. Najwyższy szczyt, również o nazwie Łysanki, ma wysokość 1447 m (na niektórych mapach podawane 1445 m).

Wikipedia


łysawy

1. nieco łysy, mający zaczątki łysiny;
2. rzadko porośnięty roślinnością


SJP.pl

przymiotnik jakościowy

 (1.1) częściowo łysy, nieco łysiejący

 (1.2) pot. niemal pozbawiony roślinności

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨˈsavɨ, AS: u̯ysavy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysina ż., łysinka ż., łysol m., łysy m., łysienie n., wyłysienie n., łysek m.

 czas. łysieć ndk., wyłysieć dk.

 przym. łysy

 przysł. łyso, łysawo

Wiktionary


łyse

1. o człowieku: częściowo lub całkowicie niemający włosów na głowie;
2. o zwierzęciu: częściowo lub całkowicie niemający sierści;
3. potocznie:
a) pozbawiony roślinności (np. łysa polana) lub w ogóle czegoś pozbawiony (np. łysa opona - opona o zdartym bieżniku);
b) o koniu: mający łysinę - biały pas biegnący od czoła do nozdrzy


SJP.pl

W Polsce
  • Łyse – wieś w woj. mazowieckim, w pow. ostrołęckim, w gminie Łyse (na Kurpiach)
  • Łyse – wieś w woj. podlaskim, w pow. bielskim, w gminie Wyszki
  • Łyse – dawna osada leśna, obecnie na terenie wsi Łyse w województwie mazowieckim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Łyse
  • Łyse – dawna gromada

Wikipedia


łysek

żartobliwie o łysym człowieku


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

 (1.1) geogr. wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w gminie Wierzbinek;

 (1.2) geogr. zob. Łysek-Sosnówka.

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna

 (2.1) zoonim, imię dla konia, rzadziej psa

Wiktionary

Łysek – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Wierzbinek, nad Notecią.

W sąsiedztwie wsi znajduje się stanowisko pomiarowe na 339,1 km biegu Noteci.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego. W roku 2009 wieś wraz z miejscowością Łysek-Sosnówka liczyła 348 mieszkańców, w tym 168 kobiet i 180 mężczyzn.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɨsɛk, AS: u̯ysek

Wiktionary


łysenkizm

teoria ukraińskiego agrobiologa Trofima Łysenki, odrzucająca prawo dziedziczności, będące podstawą współczesnej genetyki; łysenkoizm


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) biol. radziecki, pseudonaukowy pogląd zaprzeczający istnieniu genów i uznający dziedziczną zmienność środowiskową za główny czynnik przystosowawczy;

Wiktionary

Łysenkizm – ogół pseudonaukowych teorii i poglądów, których autorem był Trofim Łysenko. Istotą łysenkizmu było zaprzeczenie istnienia genów i uznanie dziedzicznej zmienności środowiskowej za główny czynnik przystosowawczy. Przez zwolenników łysenkizm określany był jako „nowa biologia” lub „twórczy darwinizm radziecki”. „Nowa biologia” była „jedynie słusznym” kierunkiem w biologii, który zdobył akceptacje KPZR, komunistycznych partii Bloku Wschodniego i niepodzielnie panował w naukach przyrodniczych od 1948 do prawie 1965 r.

Wikipedia


łysenko

Łysenko:

  • Lubow Żylcowa-Łysenko – ukraińska szachistka
  • Ludmiła Łysenko – ukraińska lekkoatletka
  • Mykoła Łysenko – ukraiński kompozytor i pianista
  • Ołeksandr Łysenko – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika
  • Paweł Karpowicz Łysenko – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
  • Tetiana Łysenko – ukraińska gimnastyczka
  • Trofim Łysenko – radziecki uczony agrobiolog i agronom
    • Łysenkizm

    Wikipedia


łysenkoizm

teoria ukraińskiego agrobiologa Trofima Łysenki, odrzucająca prawo dziedziczności, będące podstawą współczesnej genetyki; łysenkizm


SJP.pl


łysiak

nazwisko


SJP.pl

  • Grzegorz Łysiak (ur. 1961) – polski naukowiec, profesor nauk rolniczych i ogrodniczych
  • João Pedro Łysiak, polski i brazylijski piłkarz
  • Pawło Łysiak (1887–1948) – poseł Sejmu II RP V kadencji
  • Tadeusz Łysiak (ur. 1993) – polski reżyser filmowy i scenarzysta, syn Tomasza Łysiaka, wnuk Waldemara Łysiaka
  • Tomasz Łysiak (ur. 1970) – polski aktor i dziennikarz, syn Waldemara, ojciec Tadeusza Łysiaka
  • Waldemar Łysiak (ur. 1944) – polski pisarz, ojciec Tomasza, dziadek Tadeusza Łysiaka

Wikipedia


łysica

dawniej: dzika kaczka


SJP.pl

  • Łysica (614 m n.p.m.) – najwyższy szczyt w Górach Świętokrzyskich,
  • Łysica (666 m n.p.m.) – szczyt w Górach Wałbrzyskich,
  • Łysica (157,7 m n.p.m.) – wzniesienie na Równinie Wałeckiej, położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek
  • Łysica (76,5 m n.p.m.) – wzniesienie na Równinie Gryfickiej, położone w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Gościno
  • Łysica – dawna nazwa miasta Krynica Morska
  • Łysica – gromada z siedzibą w obecnej Krynicy Morskiej
  • Łysica (704 m n.p.m.) – masyw w Beskidzie Śląskim, położony w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Rajcza
  • Łysica (722 m) – szczyt w Beskidzie Żywiecko-Kisuckim

Wikipedia


łysiczka

rodzaj grzybów z rodziny pierścieniakowatych, o działaniu halucynogennym


SJP.pl

Psilocybe (Fr.) P. Kumm., łysiczka – rodzaj grzybów psylocybinowych należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae).

Wikipedia


łysiec

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wyłysieć)

 (1.1) o ludziach: tracić włosy na głowie, stawać się łysym

 (1.2) o zwierzętach: tracić sierść

Wiktionary

  • Łysiec – wieś w Polsce położona w województwie śląskim
  • Łysiec – szczyt w Górach Bialskich w Sudetach Wschodnich
  • Łysiec – dawna gmina
  • Łysiec – miejscowość w obwodzie iwanofrankiwskim Ukrainy
  • Łysiec – wieś w obwodzie chmielnickim Ukrainy

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) W mojej rodzinie wszyscy mężczyźni łysieją już od szkoły średniej.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨɕɛ̇t͡ɕ, AS: u̯yśėć

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysy mos./mrz., łysienie n., łysina ż., łysinka ż., łysek m., łyska ż., wyłysienie n., łysol mos.

 czas. wyłysieć dk.

 przym. łysy, łysawy

 przysł. łyso

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) żart. linieć

Wiktionary


łysiej

1. stawać się łysym;
2. tracić sierść;
3. stawać się pustym, pozbawionym roślinności


SJP.pl


łysielec

ironicznie o człowieku łysym


SJP.pl


łysienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) med. utrata znacznej ilości włosów poprzez ich stopniowe wypadanie;

Wiktionary

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɨˈɕɛ̇̃ɲɛ, AS: u̯yśė̃ńe

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysina ż., łysol m., wyłysienie n., łysy m.

 czas. łysieć ndk., wyłysieć dk.

 przym. łysy, łysawy

 przysł. łyso

Wiktionary


łysik

nazwisko


SJP.pl


łysina

1. potocznie: wyłysiała głowa; glaca;
2. miejsce na głowie człowieka lub ciele zwierzęcia pozbawione włosów lub sierści


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) miejsce na głowie pozbawione włosów

 (1.2) gw-pl|Łowicz. czoło (niekoniecznie bez włosów)

Wiktionary

  • łysina – nadmierne wypadanie włosów
  • Łysina – skała w Zimnym Dole na Garbie Tenczyńskim
  • Łysina – szczyt w Beskidzie Małym
  • Łysina – szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny
  • Łysina – wzniesienie w Pieninach
  • Łysina – wzniesienie w Górach Kamiennych
  • Łysina – wieś w województwie śląskim, gminie Łękawica

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɨˈɕĩna, AS: u̯yśĩna

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysol m., łysek m., łyska ż., łysy m., łysa ż., łysienie n.

:: zdrobn. łysinka ż.

 czas. łysieć, wyłysieć

 przym. łysy, łysawy

 przysł. łyso

Wiktionary


łysinka

1. zdrobnienie od: łysina;
2. część narzędzia skrawającego


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: łysina

Wiktionary

Łysinka – obszar przejaśnienia na hodowlach tkankowych lub bakteryjnych, powstający w wyniku lizy komórek, będącej skutkiem działania wirusów.

Ponieważ każda łysinka powstaje na skutek namnażania pojedynczego, wyjściowego wirionu, policzenie ilości łysinek umożliwia wyliczenie stężenia wirusów w roztworze (PFU). W związku z tym jest to termin analogiczny do kolonii bakteryjnej.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Zauważyłaś, że Robert ma lekką łysinkę?

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨˈɕĩnka, AS: u̯yśĩnka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysina, łysol, łysek, łyska, łysy, łysa

 przym. łysy, łysawy

 przysł. łyso

 czas. łysieć, wyłysieć

Wiktionary


łysiutki

pieszczotliwie: łysy


SJP.pl


łysk

dawniej: błysk


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) stpol. łydka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨsk, AS: u̯ysk

Wiktionary


łyska

1. gatunek wędrownego ptaka wodnego z rodziny chruścieli;
2. klacz z charakterystyczną białą plamą na czole (tzw. łysinką)


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) ornit. nazwa systematyczna|Fulica atra|ref=tak., wędrowny ptak nurkujący o czarnym upierzeniu oraz jasnym dziobie i czole;

 (1.2) zool. jeźdz. klacz z łysiną na czole

forma rzeczownika.

 (2.1) D. i B. lp. od: łysek

Wiktionary

Łyska (zwyczajna) (Fulica atra) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny chruścieli (Rallidae). W zachodniej i południowej części zasięgu osiadły i koczujący, północne populacje migrują jesienią na południe lub południowy zachód. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Wikipedia

Patrz:

Łyse

Przykłady

 (1.1) Najdłużej żyjąca łyska, której wiek oznaczył człowiek, miała 18 lat

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨska, AS: u̯yska

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysek mos./mzw., łysina ż., łysinka ż., łyskanie n.

 czas. łysnąć dk., łyskać ndk.

 przym. łysy

 przysł. łyso

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łyska zwyczajna

Wiktionary


łyskać

rzadko: błyskać


SJP.pl

czasownik

 (1.1) stpol. błyskać, świecić

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Olo spojrzał na wyszczerzone zęby łyskających z taśmy naboi.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨskat͡ɕ, AS: u̯yskać

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyskanie n., łyska ż.

Wiktionary


łyskacz

potocznie: whisky, whiskey; whiskacz, łiskacz


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

 (1.1) pot. żart. whisky

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Szwagier przywiózł mi ze Stanów łyskacza.

Wiktionary


łyskanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łyskać.

Wiktionary

Powiązane:

 czas. łyskać ndk.

 rzecz. łyska ż.

Wiktionary


łyskawa

nazwisko


SJP.pl


łyski

Łyse


SJP.pl

Łyski – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Choroszcz.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.

W 1921 roku wieś liczyła 29 domów i 150 mieszkańców, w tym 108 katolików i 42 prawosławnych.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela i św. Szczepana w Choroszczy, a prawosławni mieszkańcy miejscowości należą do parafii Opieki Matki Bożej w Choroszczy.

Wikipedia

Patrz:

Łyse

łyskowo

W Polsce
  • Łyskowo – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Gostycyn
  • Łyskowo – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce
Rosja
  • Łyskowo – miasto w obwodzie niżnonowogrodzkim
  • Łyskowo – wieś w Rosji, w rejonie mieżdurieczeńskim obwodu wołogodzkiego
Zobacz też
  • Łysków

Wikipedia


łysnąć

błysnąć


SJP.pl


łyso

przysłówek

 (1.1) pot. w odniesieniu do uczuć, doznań psychicznych: nijako, głupio, nieprzyjemnie

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Jest ci teraz łyso?

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysina ż., łysinka ż., łysa ż., łysol m., łysek m., łyska ż., łysienie n., łysy mos./mrz.

 czas. łysieć ndk., wyłysieć dk.

 przym. łysy, łysawy, wyłysiały

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) nieswojo

Wiktionary


łysogórski

przymiotnik od: Łysa Góra, Łysogóry


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) geogr. dotyczący Łysogór, związany z Łysogórami, pochodzący z Łysogór

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Pieśni Łysogórskie zabrzmiały w sobotni wieczór w klasztorze na Świętym Krzyżu.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łysogóry nmos., Łysa Góra ż.

 przym. podłysogórski

Wiktionary


łysogóry

najwyższe pasmo Gór Świętokrzyskich


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

 (1.1) geogr. najwyższe pasmo Gór Świętokrzyskich;

Wiktionary

Łysogóry – najwyższe pasmo Gór Świętokrzyskich o długości około 25 km. Jedno z nielicznych w Górach Świętokrzyskich pasm, których wysokości względem otaczających je dolin są większe niż 300 m. Najwyższym szczytem jest Łysica o wysokości 614 m n.p.m. Pasmo rozpoczyna się na północnym zachodzie od przełomu rzeki Lubrzanki, a kończy się na południowym wschodzie w okolicach Nowej Słupi.

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Najwyższym szczytem Łysogór jest Łysica, licząca 612 m n.p.m..

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łysa Góra ż.

 przym. łysogórski

Wiktionary


łysogłowy

mający łysą głowę


SJP.pl


łysol

potocznie: łysy człowiek; łysoń


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) pogard. łysy mężczyzna lub chłopak, w szczególności skin

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysina ż., łysek m., łysienie n., łysinka ż., łysy mos./mrz., łyska ż.

 czas. łysieć ndk.

 przym. łysy, łysawy

 przysł. łyso

Wiktionary


łysomice

nazwa dwóch wsi w Polsce


SJP.pl

W Polsce
  • Łysomice – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. toruńskim, w gminie Łysomice
  • Łysomice – wieś w woj. pomorskim, w pow. słupskim, w gminie Dębnica Kaszubska
  • Łysomice – gmina w powiecie toruńskim
  • Łysomice – przystanek kolejowy
  • Łysomice – gromada

Wikipedia


łysomicki

przymiotnik od: Łysomice


SJP.pl


łysoń

potocznie: łysy człowiek; łysol


SJP.pl


łysość

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) odprzym. cecha tego, co jest łyse; cecha tych, którzy są łysi

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łysy

 przysł. łyso

 rzecz. łysy mos./mrz.

Wiktionary


łysostopek

rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców


SJP.pl

Gymnopus (Pers.) Roussel (łysostopek) – rodzaj grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.

Wikipedia


łyst

rzeczownik

 (1.1) stpol. łydka

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨst, AS: u̯yst

Wiktionary


łyśwa

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

 (1.1) geogr. adm. miasto w Rosji, w Kraju Permskim;

Wiktionary

Łyśwa (ros. Лы́сьва) – miasto w Rosji, w Kraju Permskim.

Leży na Uralu, nad rzeką Łyśwą (dorzecze Kamy). Została założona w 1785, prawa miejskie uzyskała w 1926. Jest ośrodkiem hutnictwa żelaza i przemysłu metalowego oraz przemysłu maszynowego (turbogeneratory), materiałów budowlanych, odzieżowego i dziewiarskiego.

Wikipedia

Powiązane:

 przym. łyświeński

Wiktionary


łyświeński

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z Łyśwą, dotyczący Łyświ

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. Łyśwa ż.

Wiktionary


łysy

1. o człowieku: częściowo lub całkowicie niemający włosów na głowie;
2. o zwierzęciu: częściowo lub całkowicie niemający sierści;
3. potocznie:
a) pozbawiony roślinności (np. łysa polana) lub w ogóle czegoś pozbawiony (np. łysa opona - opona o zdartym bieżniku);
b) o koniu: mający łysinę - biały pas biegnący od czoła do nozdrzy


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) całkowicie lub częściowo pozbawiony włosów na głowie

 (1.2) o zwierzęciu: pozbawiony sierści

 (1.3) pot. o powierzchni lub przedmiocie: pozbawiony właściwych sobie elementów

 (1.4) pot. pozbawiony wysokiej roślinności, lasu

 (1.5) pot. o koniu: mający biały, podłużny pas, idący od czoła do nozdrzy

 (1.6) gw-pl|Łowicz. liliowy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (2.1) łyse (1.1) zwierzę

 (2.2) pot. żart. księżyc, zwłaszcza w pełni

 (2.3) środ. łow. jeleń bez poroża

 (2.4) środ. karc. as

 (2.5) środ. więz. członek męski, penis

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (3.1) łysy (1.1) człowiek

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨsɨ, AS: u̯ysy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łysina ż., łysinka ż., łysa ż., łysol m., łysek m., łyska ż., łysienie n., wyłysienie n., łysość ż.

 czas. łysieć ndk., wyłysieć dk.

 przym. łysawy

:: zdrobn. łysiuchny, łysiutki

 przysł. łyso, łysawo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) bezwłosy, nieowłosiony; eufem. z wysokim czołem, z ministerskim czołem; gw-pl|Górny Śląsk|glacaty.

 (1.2) wyliniały

 (1.3) goły

Wiktionary


łyszczak

roślina z rodziny pierwiosnkowatych


SJP.pl


łyszczarz

nazwisko


SJP.pl


łyszczec

roślina roczna z rodziny goździkowatych; łyszczec wiechowaty - gipsówka, waplinek


SJP.pl

Łyszczec, gipsówka (Gypsophila L.) – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych. Obejmuje ok. 145 gatunków. Rośliny te występują w Europie, północnej Afryce, Azji i Australii, poza tym są szeroko rozprzestrzenione jako rośliny introdukowane. W Polsce rosną cztery gatunki rodzime, kilka innych dziczeje przejściowo, dwa gatunki introdukowane są zadomowione.

Wikipedia


łyszczyk

ogólna nazwa każdego minerału z pewnej grupy pospolitych minerałów skałotwórczych, tworzących kryształy dające się dzielić na blaszki, stosowanych (nie wszystkie) m.in. jako materiał izolacyjny w elektrotechnice; mika


SJP.pl

Miki, łyszczyki – grupa minerałów zaliczana do gromady krzemianów. Nazwa „mika” pochodzi od łac. mica (ziarno) lub micare (błyszczeć).

Wikipedia


łyszczynka

rodzaj chrząszcza z rodziny łyszczynkowatych


SJP.pl

Łyszczynka (Nitidula) – rodzaj chrząszczy z rodziny łyszczynkowatych i podrodziny Nitidulinae.

Wikipedia


łyszczynkowate

rodzina niewielkich drapieżnych lub roślinożernych chrząszczy obejmująca prawie 3 tysiące gatunków


SJP.pl

Łyszczynkowate (Nitidulidae) – rodzina chrząszczy z podrzędu wielożernych.

Wikipedia


łyszczynkowaty

o cechach łyszczynkowatych


SJP.pl


łyszczyński

nazwisko


SJP.pl

Łyszczyński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Korczak.

Wikipedia


łyszkowice

nazwa kilku wsi w Polsce


SJP.pl

  • Łyszkowice – wieś w województwie łódzkim, w powiecie łowickim, w gminie Łyszkowice
  • Łyszkowice – wieś w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Pęczniew
  • Łyszkowice – wieś w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koniusza
  • Łyszkowice – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie łowickim
  • Łyszkowice – nieczynny przystanek osobowy w Łyszkowicach, w województwie małopolskim
  • Łyszkowice – dawna gromada w powiecie łowickim w województwie łódzkim

Wikipedia


łyszkowicki

Łyszkowice


SJP.pl

Patrz:

Łyszkowice

łyszkowiczanin

mieszkaniec Łyszkowic (wsi w Polsce)


SJP.pl


łyszkowiczanka

mieszkanka Łyszkowic (wsi w Polsce)


SJP.pl


łyszkowski

nazwisko


SJP.pl


łyża

krótka, szeroka narta do chodzenia po śniegu


SJP.pl


łyżczysko

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) gw-pl|Górny Śląsk. duża łyżka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżka ż.

 przym. łyżkowy

Wiktionary


łyżeczka

1. mała łyżka;
2. zawartość łyżeczki;
3. narzędzie precyzyjne do wygładzania powierzchni
4. instrument medyczny


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: łyżka

 (1.2) mała łyżka

 (1.3) porcja substancji nabrana łyżeczką (1.2)

Wiktionary

Łyżeczka – jeden ze sztućców zastawy stołowej, zwykle używana do mieszania herbaty lub kawy.

Łyżeczka jest również jedną ze zwyczajowych jednostek objętości oraz, pośrednio, także masy, a także miarką do ich odmierzania. Jest jedną z jednostek używanych w przepisach kulinarnych, ale także w innych recepturach stosowanych w gospodarstwie domowym. W przypadku produktów sypkich stosowane są m.in. takie określenia, jak: „płaska łyżeczka”, lub „z czubem”. Podobnie w domowej aptece jest jednostką do odmierzania lekarstw. Zwykle w powyższych zastosowaniach chodzi o „przeciętną” łyżeczkę do mieszania herbaty, której pojemność nie jest precyzyjnie określona. Z tego powodu wiele firm farmaceutycznych dołącza do leków specjalne łyżeczki pozwalające na dokładne odmierzanie porcji leków.

Według źródeł angielskojęzycznych 1 łyżeczka ≈ 5 mililitrów (cm³).

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Jacusiu, jeszcze tylko dwie łyżeczki rosołku i będzie koniec obiadku.

 (1.2) Na spodku obok filiżanki kawy leżała łyżeczka.

 (1.3) Herbatę słodzę dwoma łyżeczkami cukru.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨˈʒɛt͡ʃka, AS: u̯yžečka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżka ż., łycha ż., łyżeczkowanie n., łyżnik m., łyżkowiec m., łyżeczunia ż.

 czas. łyżeczkować ndk.

 przym. łyżkowy, łyżeczkowy, łyżeczkowaty

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łyżeczunia

Wiktionary


łyżeczkować

usuwać łyżeczką chirurgiczną zniszczoną lub chorą tkankę


SJP.pl


łyżeczkowanie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łyżeczkować.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. wyłyżeczkowanie n., łyżeczka ż., łyżka ż.

 czas. łyżeczkować ndk., wyłyżeczkować dk.

 przym. łyżkowy

Wiktionary


łyżeczkowy

przymiotnik relacyjny

 (1.1) związany z łyżeczką, dotyczący łyżeczki

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżeczka ż.

Wiktionary


łyżewka

zdrobnienie od: łyżwa


SJP.pl


łyżka

1. przedmiot do spożywania pokarmów, przede wszystkim płynnych; zawartość takiej łyżki;
2. część koparki służąca do czerpania i przenoszenia materiału;
3. narzędzie wiertnicze wykorzystywane w górnictwie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) gastr. rodzaj sztućca, narzędzie do nabierania pokarmów płynnych lub półpłynnych

 (1.2) miara objętości substancji mieszczącej się w łyżce (1.1)

 (1.3) techn. część maszyny budowlanej służąca do czerpania i przenoszenia materiałów, przeważnie sypkich

 (1.4) miara objętości substancji mieszczącej się w łyżce (1.3)

 (1.5) łow. ucho zwierzyny płowej, także muflona, kozicy, żubra

Wiktionary

  • Łyżka – góra w Beskidzie Wyspowym
  • łyżka – sztuciec stołowy do pobierania pokarmów
Technika
  • łyżka – osprzęt, robocza część koparki, czerparki lub ładowarki (zobacz: Ładowarka łyżkowa)
  • łyżka wiertnicza=czerpadło wiertnicze – górnicze narzędzie wiertnicze przeznaczone do usuwania urobku z otworu wiertniczego (zobacz też: świder łyżkowy=szapa=szlamówka)
  • łyżka – część granatu ręcznego
  • łyżeczka do spalań
  • łyżeczka tłumikowa fortepianu

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łyżkę stołową należy umieścić po prawej stronie talerza.

 (1.2) Zjedz chociaż dwie łyżki zupy!

 (1.5) Sarna dostrzegła w gęstwinie ruch i czujnie nastawiła swe łyżki.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwɨʃka, AS: u̯yška

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżeczkowanie n., łyżkarstwo n., łyżkarz mos., łyżnik m., łyżkowiec m.

:: zdrobn. łyżeczka ż., łyżunia ż.

:: zgrub. łycha ż., łyżczysko n.

 czas. łyżkować ndk., łyżeczkować ndk.

 przym. łyżkowy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) pot. żart. wiosło

Wiktionary


łyżkarstwo

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) rzem. produkowanie łyżek

Wiktionary

Wikipedia

Przykłady

 (1.1) Łemkowie trudnili się łyżkarstwem.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżka ż., łyżkarz mos.

Wiktionary


łyżkarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) rzem. osoba wytwarzająca łyżki

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Zarówno mój dziad jak i ojciec byli łyżkarzami.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżka ż., łyżkarstwo n.

Wiktionary


łyżkodzioby

biegus łyżkodzioby - gatunek ptaka z rodziny bekasowatych


SJP.pl


łyżkować

w górnictwie: usuwać urobek za pomocą łyżki wiertniczej


SJP.pl


łyżkowaty

podobny kształtem do łyżki


SJP.pl


łyżkowce

przedstawiciel rodziny ryb z rzędu jesiotrokształtnych


SJP.pl

Wiosłonosowate, łyżkowce, jesiotry wiosłonose (Polyodontidae) – rodzina słodkowodnych, rzadziej słonawowodnych ryb promieniopłetwych z rzędu jesiotrokształtnych (Acipenseriformes). Występują w Ameryce Północnej. Są poławiane dla smacznego mięsa.

Wikipedia


łyżkowidelec

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) rodzaj sztućca, połączenie łyżki i widelca;

Wiktionary

Łyżkowidelec (ang. spork) – narzędzie należące do kategorii sztućców, powstałe jako modyfikacja łyżki na końcu której wycięto zęby upodabniające je do widelca. Łyżkowidelce są zazwyczaj używane na kempingu przez turystów w czasie rajdów czy wycieczek rowerowych.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˌwɨʃkɔvʲiˈdɛlɛt͡s, AS: u̯yškovʹidelec

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) widłyżka, łyżkelec

Wiktionary


łyżkowiec

przedstawiciel rodziny ryb z rzędu jesiotrokształtnych


SJP.pl


łyżkowy

przymiotnik od: łyżka


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) związany z łyżką, dotyczący łyżki (sztućca)

 (1.2) techn. związany z łyżką, dotyczący łyżki koparki

 (1.3) mający kształt lub przekrój łyżki

Wiktionary

Przykłady

 (1.2) [...] ekipa wodociągowców szybko wykopała za pomocą koparki łyżkowej głęboki dół.

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżka ż., łycha ż., łyżczysko n., łyżeczka ż., łyżunia ż., łyżeczkowanie n., łyżnik m., łyżkowiec m.

 czas. łyżkować ndk., łyżeczkować ndk.

Wiktionary


łyżniak

nazwisko


SJP.pl


łyżnik

w domach wiejskich: drewniana półeczka z otworami na łyżki


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) półeczka z drewna z otworami na sztućce

Wiktionary

Łyżnik – półka służąca do zawieszania łyżek.

Łyżniki występowały w całej Polsce. Były różnej konstrukcji: z pojedynczej listwy, szafeczkowe, lub dwu, oraz trzy-poziomowe.

Łyżniki – pośród pozostałych przedmiotów domowych – były najbardziej zróżnicowane i bardzo bogato zdobione. Przeważały ornamenty geometryczne, rzadziej motywy roślinne, brzegi były profilowane. Listwa zasłaniająca właściwą osadkę na łyżki zdobiona była ornamentem w układzie pasowym w kilku rzędach.

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łyżeczka ż., łyżka ż.

 przym. łyżkowy

Wiktionary


łyżwa

(zazwyczaj w lm - łyżwy) metalowa, wąska płoza służąca do jazdy na lodzie


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. stalowa, wąska płoza przymocowana do wysokiego, sztywnego buta, służąca do jazdy po lodzie;

Wiktionary

Łyżwy – sprzęt sportowy służący do przemieszczania się po lodzie, którego podstawowym elementem są metalowe płozy przymocowywane do butów. Wykorzystuje się je w celach sportowo-wyczynowych, rekreacyjnych bądź także transportowych. Sporty wykorzystujące łyżwy określa się mianem łyżwiarstwa.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɨʒva, AS: u̯yžva

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżwiarz, łyżwiarka, łyżwiarstwo, łyżewka

 przym. łyżwiarski, łyżwowy

Wiktionary


łyżwiareczka

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) zdrobn. od: łyżwiarka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżwiarka ż.

Wiktionary


łyżwiarka

1. kobieta jeżdżąca na łyżwach;
2. środowiskowo: narciarka biegowa specjalizująca się w technice łyżwowej


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) sport. kobieta lub dziewczyna, która uprawia łyżwiarstwo

Wiktionary

Łyżwiarz – osoba poruszająca się na łyżwach po tafli lodu, zwanej lodowiskiem, bądź osoba uprawiająca łyżwiarstwo. Łyżwiarz porusza się tak samo jak wrotkarz, a jedyną różnicą w sposobie jazdy jest specjalne obuwie, jak i powierzchnia po której się porusza. Ze względu na różne dziedziny łyżwiarstwa, wśród łyżwiarzy zawodowych można wyróżnić m.in. łyżwiarzy figurowych wraz z tanecznymi i synchronicznymi, wyścigowych oraz hokeistów

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɨʒˈvʲjarka, AS: u̯yžvʹi ̯arka

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżwa ż., łyżwiarstwo n.

:: fm. łyżwiarz m.

 przym. łyżwiarski

Wiktionary


łyżwiarski

przymiotnik od: łyżwiarz


SJP.pl

przymiotnik

 (1.1) sport. dotyczący łyżwiarstwa lub łyżwiarza

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Mój syn bierze udział w zawodach łyżwiarskich.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: wɨʒˈvʲjarsʲci, AS: u̯yžvʹi ̯arsʹḱi

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżwiarstwo n., łyżwiarz m., łyżwiarka ż., łyżwa ż.

Wiktionary


łyżwiarstwo

dyscyplina sportowa; jazda na łyżwach


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) sport. zbiór dyscyplin sportowych, w których zawodnik porusza się po lodzie za pomocą łyżew;

Wiktionary

Łyżwiarstwo – grupa dyscyplin sportowych i rekreacyjnych, w których zawodnik porusza się po lodzie na specjalnych stalowych płozach (ostrza), przymocowanych do butów, zwanych łyżwami. Zarówno łyżwy, jak i same buty, różnią się między sobą, w zależności od dyscypliny, do jakiej są wykorzystywane.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wɨʒˈvʲjarstfɔ, AS: u̯yžvʹi ̯arstfo

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżwa ż., łyżwiarz m., łyżwiarka ż.

 przym. łyżwiarski

Wiktionary


łyżwiarz

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

 (1.1) sport. osoba jeżdżąca na łyżwach, także zawodnik wyczynowo uprawiający łyżwiarstwo;

Wiktionary

Łyżwiarz – osoba poruszająca się na łyżwach po tafli lodu, zwanej lodowiskiem, bądź osoba uprawiająca łyżwiarstwo. Łyżwiarz porusza się tak samo jak wrotkarz, a jedyną różnicą w sposobie jazdy jest specjalne obuwie, jak i powierzchnia po której się porusza. Ze względu na różne dziedziny łyżwiarstwa, wśród łyżwiarzy zawodowych można wyróżnić m.in. łyżwiarzy figurowych wraz z tanecznymi i synchronicznymi, wyścigowych oraz hokeistów

Wikipedia

Wymowa:

IPA: ˈwɨʒvʲjaʃ, AS: u̯yžvʹi ̯aš

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łyżwa ż., łyżwiarstwo n.

:: fż. łyżwiarka ż.

 przym. łyżwiarski

Wiktionary


łyżwiński

nazwisko


SJP.pl

Osoby o tym nazwisku:

  • Józef Łyżwiński, później Żymierski (1902-1982) – pułkownik Wojska Polskiego
  • Michał Łyżwiński, później Żymierski (1890-1989) – oficer, Marszałek Polski, polityk
  • Stanisław Łyżwiński (1954-) – polityk, związkowiec, rolnik, przedsiębiorca
Zobacz też
  • Barbara Matynia-Łyżwińska (1922-2010) – architektka, pedagog
  • Wanda Łyżwińska (1953-) – polityk, rolnik

Wikipedia


łyżworolka

wrotka, w której kółka umieszczone są w jednym szeregu; roller


SJP.pl


łyżworolkarka

kobieta jeżdżąca na łyżworolkach; rolkarka, rolkowiczka, rollerka


SJP.pl


łyżworolkarz

osoba jeżdżąca na łyżworolkach; łyżworolkowiec, rolkowicz, roller, rolkarz, rolkowiec


SJP.pl


łyżworolki

wrotka, w której kółka umieszczone są w jednym szeregu; roller


SJP.pl

Łyżworolki (wrotki jednośladowe) – sprzęt sportowy i rekreacyjny mający postać kółek mocowanych do butów w sposób trwały w jednym rzędzie, analogicznie do płozy w łyżwach (stąd nazwa).

Wikipedia


łyżworolkowiec

osoba jeżdżąca na łyżworolkach; łyżworolkarz, rolkowicz, roller, rolkarz, rolkowiec


SJP.pl


łyżworolkowy

łyżworolka


SJP.pl

Patrz:

łyżworolka

łyżwowrotka

rzadko: łyżworolka - wrotka, w której kółka umieszczone są w jednym szeregu; roller


SJP.pl


łyżwowy

przymiotnik od: łyżwa


SJP.pl


łyżwy

(zazwyczaj w lm - łyżwy) metalowa, wąska płoza służąca do jazdy na lodzie


SJP.pl

Łyżwy – sprzęt sportowy służący do przemieszczania się po lodzie, którego podstawowym elementem są metalowe płozy przymocowywane do butów. Wykorzystuje się je w celach sportowo-wyczynowych, rekreacyjnych bądź także transportowych. Sporty wykorzystujące łyżwy określa się mianem łyżwiarstwa.

Wikipedia


łza

kropla słonawej, wodnistej cieczy wydostającej się z oka głównie w czasie płaczu


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) stpol. kłamstwo

Wiktionary

Łza, ciecz łzowa – substancja nawilżająca, oczyszczająca, zabezpieczająca (przed zarazkami) powierzchnię rogówki i spojówki oka. Składa się głównie z wody, niewielkiej ilości soli (chlorku sodu) oraz białek, w tym substancji bakteriobójczych (lizozym, defensyny). Przezroczysta ciecz łzowa produkowana jest przez gruczoły łzowe. Rozprowadzanie jej odbywa się podczas mrugania powiekami. Występujący w normalnych warunkach nadmiar cieczy łzowej w sposób niezauważalny doprowadzany jest do jamy nosowej kanalikami łzowymi w powiekach.

Wikipedia

Wymowa:

IPA: wʒa, AS: u̯ža

Wiktionary

Powiązane:

 przym. łżywy

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) war. łeż

Wiktionary


łzawić

o oczach: wydzielać łzy w większej ilości niż zwykle, z powodu choroby, przemęczenia, podrażnienia przez coś (dym, ciało obce)


SJP.pl

czasownik

 (1.1) o oczach: wydzielać nadmiernie łzy

Wiktionary

Przykłady

 (1.1) Moje oczy zawsze łzawią, gdy kroję cebulę.

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwzavʲit͡ɕ, AS: u̯zavʹić

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łezka ż., łza ż., łzawienie n., łzawość ż., łzawnica ż.

 przym. łzawy, łzowy

 przysł. łzawo

Wiktionary


łzawica

1. łzawnica ogrodowa - azjatycki gatunek trawy; łzawica łzy Hioba, proso jerozolimskie;
2. w starożytności: naczynie przeznaczone symbolicznie do przechowywania łez przelanych na czyimś grobie; łzawnica, łzawnik


SJP.pl

Łzawnica ogrodowa, łzawnica łzy Hioba, koiks łzy Hioba, proso jerozolimskie (Coix lacryma-jobi) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jest to jednoroczna trawa pochodząca z południowej Azji. Uprawiana jako ozdobna dla dużych ziarniaków, z których wyrabiane są korale i różańce. W środkowoeuropejskich warunkach klimatycznych uprawiana pod szkłem lub w pojemnikach. Dla wydania nasion wymaga długiego i gorącego okresu wegetacyjnego.

Wikipedia


łzawieć

przestarzale o oczach: zachodzić łzami; łzawić


SJP.pl


łzawiej

stopień wyższy od przysłówka: łzawo


SJP.pl


łzawienie

rzeczownik, rodzaj nijaki

 (1.1) odczasownikowy od|łzawić.

Wiktionary

Wikipedia

Powiązane:

 czas. łzawić

 rzecz. łza ż., łzawnica ż.

 przym. łzawy, łzowy

Wiktionary


łzawnica

w starożytności: naczynie przeznaczone symbolicznie do przechowywania łez przelanych na czyimś grobie; łzawnik


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj żeński

 (1.1) hist. starożytne naczynie przeznaczone do symbolicznego przechowywania łez przelanych na czyimś grobie

 (1.2) bot. nazwa systematyczna|Coix|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych;

 (1.3) bot. roślina z rodzaju łzawnica (1.2)

Wiktionary

  • łzawnica – rodzaj grzybów z monotypowej rodziny Dacryonaemataceae
  • łzawnica – rodzaj roślin z rodziny wiechlinowatych

Wikipedia

Powiązane:

 rzecz. łza ż., łzawienie n., załzawienie n., łzawnik m., łezka ż.

 czas. łzawić ndk., załzawić dk.

 przym. łzowy, łzawy

 przysł. łzawo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łzawnik

Wiktionary


łzawnik

1. w starożytności: naczynie przeznaczone symbolicznie do przechowywania łez przelanych na czyimś grobie; łzawnica
2. rowek lub podcięcie w spodzie elementu wystającego poza lico ściany, zapobiegające ściekaniu wody po ścianie


SJP.pl

Dacrymyces Nees (łzawnik) – rodzaj grzybów należący do rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae).

Wikipedia


łzawnikowate

rodzina grzybów z typu podstawczaków


SJP.pl

Łzawnikowate (Dacrymycetaceae J. Schröt.) – rodzina grzybów z typu podstawczaków (Basidiomycota).

Wikipedia


łzawnikowaty

o cechach łzawnikowatych (rodzina grzybów)


SJP.pl


łzawość

łatwość wywoływania łez; ckliwość


SJP.pl


łzawszy

stopień wyższy od przymiotnika: łzawy


SJP.pl


łzawy

powodujący wzruszenie, wylewanie łez


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) przepełniony smutkiem, żalem

 (1.2) wywołujący łzy

 (1.3) iron. o czymś co przesadnie działa środkami wywołującymi łzy, wzruszenie, żal, współczucie

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łza ż., łezka ż., łzawnica ż., łzawnik mrz., łzawienie n., załzawienie n.

 czas. łzawić ndk., załzawić dk.

 przym. łzowy

 przysł. łzawo

Wiktionary

Synonimy:

 (1.3) ckliwy, rzewny

Wiktionary


łże-elita

określenia polityków opozycyjnych uprawiających zdaniem rządu Jarosława Kaczyńskiego kłamliwą propagandę; łżeelita


SJP.pl


łżedziennik

fałszywy dziennik


SJP.pl


łżeelita

określenia polityków opozycyjnych uprawiających zdaniem rządu Jarosława Kaczyńskiego kłamliwą propagandę; łże-elita


SJP.pl


łzotok

wiele płynących łez


SJP.pl


łzowy

przymiotnik od: łza


SJP.pl

przymiotnik relacyjny

 (1.1) anat. związany z łez, dotyczący łzy, łzawienia

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łza ż., łzawnica ż., łzawnik mrz., łzawienie n., załzawienie n., łezka ż.

 czas. łzawić ndk., załzawić dk.

 przym. łzawy

 przysł. łzawo

Wiktionary


łzs

skrótowiec

 (1.1) = łojotokowe zapalenie skóry

Wiktionary


łzy

kropla słonawej, wodnistej cieczy wydostającej się z oka głównie w czasie płaczu


SJP.pl

Łzy – polski zespół muzyczny grający muzykę z gatunku pop-rock, założony w 1996 w Pszowie.

Zespół wydał osiem albumów studyjnych, z czego dwa – W związku z samotnością (2000) i Nie czekaj na jutro (2003) – uzyskały status platynowej płyty za wysoką sprzedaż w Polsce. Do największych przebojów grupy należą utwory: „Agnieszka już dawno...”, „Narcyz się nazywam”, „Jestem jaka jestem”, „Oczy szeroko zamknięte”, „Gdybyś był” oraz „Puste słowa”.

Wikipedia


łżykwiat

staropolska nazwa miesiąca kwietnia


SJP.pl

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

 (1.1) daw. kwiecień

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwʒɨkfʲjat, AS: u̯žykfʹi ̯at

Wiktionary

Synonimy:

 (1.1) łudzikwiat

Wiktionary


łżywy

przymiotnik

 (1.1) stpol. kłamliwy, fałszywy

 (1.2) stpol. podstępny

Wiktionary

Wymowa:

IPA: ˈwʒɨvɨ, AS: u̯žyvy

Wiktionary

Powiązane:

 rzecz. łża

 czas. łżeć

Wiktionary