chwast zbożowy, przytulia czepna
SJP.pl
Lepczyca rozesłana (Asperugo procumbens L.) – gatunek rośliny należący do monotypowego rodzaju lepczyca (Asperugo L.) z rodziny ogórecznikowatych. Występuje w kontynentalnej Europie, północnej Afryce oraz na rozległych obszarach Azji (bez części południowej, tropikalnej). Jako gatunek introdukowany obecny w Ameryce Północnej. W Polsce spotykany głównie na nizinach.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
chata ulepiona z gliny i słomy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) budynek wykonany z niewypalonej gliny lub mułu
Wiktionary
Lepianka – dom, chata, szałas i tym podobna budowla mieszkalna albo gospodarcza wykonana z niewypalanej gliny w połączeniu ze słomą.
Wikipedia
IPA: lɛˈpʲjãnka, AS: lepʹi ̯ãnka
Wiktionary
czas. lepić
przym. lepki
rzecz. zlepieniec mrz., lepienie n., lepidło n., lepiszcze n., polepa ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
lepiarka jedwabniczka, lepiarka wiosenna - gatunki błonkówki z rodziny lepiarkowatych
SJP.pl
o cechach lepiarkowatych (rodzina błonkówek)
SJP.pl
Lepiarkowate (Colletidae) - rodzina z nadrodziny pszczół (Apoidae), do której należy pięć podrodzin, ok. 54 rodzaje i ok. 2000 gatunków. W Polsce stwierdzono występowanie 41 przedstawicieli tej rodziny (stan na 2003). Najwięcej z nich żyje na kontynencie australijskim. W strefie umiarkowanej półkuli północnej występują tylko 2 rodzaje:lepiarka (Colletes) i samotka (Hylaeus).
Wikipedia
o cechach lepiarkowatych (rodzina błonkówek)
SJP.pl
nęczyn lepiarkowiec - gatunek pszczoły
SJP.pl
1. kształtować coś z plastycznego materiału
2. sklejać coś
3. lepić się: być lepkim, kleić się do czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) kształtować coś z plastycznyastycznego materiału
(1.2) sklejać coś, przyklejać
czasownik zwrotny niedokonany lepić się
(2.1) być lepkim, kleić się do czegoś
Wiktionary
(1.1) Najlepsze garnki mistrz lepił z gliny.
(1.1) Po lekcjach dzieci lepiły bałwana.
(1.2) Lepili plakaty wyborcze na słupach i płotach.
(2.1) Po wykopaniu rowu robotnik lepił się od potu.
Wiktionary
IPA: ˈlɛpʲit͡ɕ, AS: lepʹić
Wiktionary
rzecz. lepiszcze n., oblepicha ż., lepidło n., lep mrz., lepienie n., lepik m., lepianka ż., lepkość ż., nalepka ż., lepa ż., polepa ż., zlepieniec mrz.
czas. nalepić dk., przylepić dk., ulepić dk., zalepić dk.
przym. lepki
przysł. lepko
Wiktionary
(1.2) kleić, przyklejać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
kopalne, olbrzymie drzewo z klasy widłaków różnozarodnikowych, o pniu pokrytym bliznami po opadłych liściach, przypominającymi łuski ryb, rosnące pospolicie na bagnach w okresie karbonu; łuskodrzew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. wymarłe drzewo o wysokości do 30 metrów z gromady widłaków rosnące w karbonie i permie;
Wiktionary
Lepidodendron (Lepidodendron) – wymarły późnokarboński rodzaj widłaka z rzędu lepidofitów.
Nazwa łacińska pochodzi od greckich słów lepido – łuska i dendron – drzewo, toteż w XIX w. i na początku XX w. funkcjonowała polska nazwa lepidodendrona łuskodrzew, obecnie zarzucona.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) łuskodrzew
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== lepidodendron (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
(1.1) paleont. lepidodendron, łuskodrzew
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌlɛpʲidɔˈdɛ̃ndrɔ̃n, AS: lepʹidodẽndrõn
Wiktionary
(1.1) łuskodrzew
Wiktionary
Lepidofity, lepidodendrowce, łuszczydłowce (Lepidophytales, Lepidodendrales) – rząd roślin kopalnych należący do klasy widłaków różnozarodnikowych. Przedstawiciele lepidofitów wymarły z końcem okresu karbońskiego.
Wikipedia
wymarła roślina z rzędu widłaków nasiennych
SJP.pl
minerał, wodorotlenek żelaza
SJP.pl
Lepidokrokit – minerał z gromady wodorotlenków. Chemicznie jest to tlenek wodorotlenek żelaza(III), FeO(OH) w polimorficznej formie γ. Jego nazwa pochodzi z języka greckiego, od połączenia wyrazów λεπίς, czyli „łuska”, oraz κροκη – „kosmyk”, nawiązuje do wyglądu tworzonych przez minerał skupień.
Wikipedia
minerał z grupy łyszczyków, glinokrzemian potasu i litu
SJP.pl
Lepidolit – rzadki minerał należący do gromady krzemianów, zaliczany do grupy mik litowych. Jest rozpowszechniony tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od gr. lepis (lepidon) = łuska i lithos = skała (kamień); nawiązuje do częstych drobnołuseczkowych skupień tego minerału.
Wikipedia
specjalista w zakresie lepidopterologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista zawodowo zajmujący się badaniem motyli;
Wiktionary
Lepidopterolog – naukowiec zajmujący się badaniem owadów z rzędu motyli (Lepidoptera). Jedna z popularniejszych specjalności entomologii. W badaniach terenowych lepidopterolodzy posługują się tradycyjnymi akcesoriami entomologicznymi, m.in. siatką entomologiczną i metodami odłowu do światła.
Wikipedia
IPA: ˌlɛpʲidɔptɛˈrɔlɔk, AS: lepʹidopterolok
Wiktionary
rzecz. lepidopterologia ż.
:: fż. lepidopterolożka ż.
przym. lepidopterologiczny
Wiktionary
dział entomologii, nauka o motylach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. dział entomologii, nauka o motylach;
Wiktionary
Lepidopterologia (z gr. λεπίδος 'łuska', πτερόν 'skrzydło i -λογία) – dział entomologii (zoologii) zajmujący się badaniem owadów z rzędu motyli (Lepidoptera), tradycyjnie dzielonych na motyle dzienne (Rhopalocera) i motyle nocne (Heterocera). Osoba zajmująca się lepidopterologią jest nazywana lepidopterologiem.
Wikipedia
IPA: lɛˈpʲidɔˌptɛrɔˈlɔɟja, AS: lepʹidopteroloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. lepidopterolog m., lepidopterolożka ż.
przym. lepidopterologiczny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od lepidopterologia
Wiktionary
IPA: ˌlɛpʲidɔptɛrɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: lepʹidopteroloǵičny
Wiktionary
rzecz. lepidopterologia, lepidopterolog
Wiktionary
przedstawiciel nadrzędu zauropsydów z podgromady diapsydów, obejmującego ponad 7000 współczesnych gatunków
SJP.pl
nadrząd zauropsydów z podgromady diapsydów, obejmujący ponad 7000 współczesnych gatunków
SJP.pl
Lepidozaury (Lepidosauria) – klad diapsydów obejmujący ponad 7000 współczesnych gatunków należących do dwóch głównych grup – sfenodontów i łuskonośnych. Są one rozprzestrzenione na całym świecie i żyją w bardzo różnorodnych ekosystemach.
Termin Lepidosauria został ukuty w 1866 roku przez Ernsta Haeckla dla grupy odpowiadającej obecnie rozumianym łuskonośnym, jednak z jego późniejszych prac wynika, że hatterię uważał za formę blisko z nimi spokrewnioną. Alfred Romer używał tej nazwy dla grupy diapsydów niebędących archozaurami – taki takson byłby jednak parafiletyczny, a wiele taksonów uznawanych za lepidozaury później uznano za bazalne archozauromorfy. Według definicji filogenetycznej przedstawionej przez Jacques’a Gauthiera i współpracowników (1988) lepidozaury obejmują ostatniego wspólnego przodka hatterii i łuskonośnych oraz wszystkich jego potomków. Monofiletyzm tej grupy jest mocno wspierany przez analizy morfologiczne i nowsze analizy genetyczne.
Wikipedia
Marek Emiliusz Lepidus - polityk rzymski
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. farm. lek na skórę o lepkiej konsystencji
(1.2) rzad. techn. substancja klejąca lub spajająca
Wiktionary
rzecz. oblepicha ż., lepik m., lepkość ż., lepienie n., ulepienie n., zlepianie n., zlepienie n., wylepianie n., wylepienie n., wlepianie n., wlepienie n., dolepianie n., dolepienie n., polepa ż., lep m., lepa ż., lepiężnik m., lepnica ż., lepiota ż., zlep m., zlepek m., zlepieniec m., przylepianie n., przylepienie n., wlepka ż., ulepa ż., ulep m., podlepianie n., podlepienie n., lepiszcze n., lepianka ż., lepianeczka ż., przylepa ż., przylepka ż., polepienie n., nalepianie n., nalepienie n., nalepka ż., zalepianie n., zalepienie n., przylepiec m., lepioszka ż., lepionka ż., odlepianie n., odlepienie n.
czas. lepić ndk., ulepić dk., zlepiać ndk., zlepić dk., wylepiać ndk., wylepić dk., wlepiać ndk., wlepić dk., dolepiać ndk., dolepić dk., przylepiać ndk., przylepić dk., podlepiać ndk., podlepić dk., polepić dk., nalepiać ndk., nalepić dk., zalepiać ndk., zalepić dk., zalepiać ndk., zalepić dk., przylepiać ndk., przylepić dk., odlepiać ndk., odlepić dk.
przym. lepki, półlepki, zlepkowy, lepikowy, przylepny, samoprzylepny, zlepieńcowy, zlepieńcowaty
przysł. lepko
Wiktionary
(1.2) lepik, klej
Wiktionary
przylepiec;
1. taśma pokryta z jednej strony substancją klejącą, często zawierająca środek leczniczy, służąca do umocowania opatrunku; plaster, leukoplast;
2. biurowa lub pakunkowa taśma klejąca
SJP.pl
przestarzale: tatarak; ajer
SJP.pl
1. stopień wyższy od przysłówka: dobrze;
2. potocznie: raczej;
3. wykładnik sugestii używany zwykle do radzenia lub grożenia
SJP.pl
przysłówek sposobu, stopień wyższy
(1.1) zob. dobrze.
przysłówek, zwykle w użyciu czasownikowym
(2.1) powinno się (coś zrobić)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(3.1) żart. rymowane zdanie złożone, składające się z dwóch części, w których pierwsza zaczyna się od słowa „lepiej” (1.1), a druga (często tematycznie zupełnie niezwiązana z pierwszą) od „niż”, wyrażające krytykę tej drugiej części;
Wiktionary
Lepiej, inaczej lepiuch – krótki, jednozdaniowy, często nonsensowny, groteskowy wierszyk, standardowo składający się z dwóch wersów. Wynalezienie tej formy przypisuje się Wisławie Szymborskiej, natomiast nazwę temu gatunkowi nadał jej sekretarz Michał Rusinek. Pierwszy wers lepieja zazwyczaj opisuje jakieś bardzo przykre w skutkach zdarzenie, drugi natomiast stwierdza, że jest ono i tak lepsze od czegoś (pozornie) nieszkodliwego.
Wikipedia
(1.1) Miał się już lepiej, ale musi poleżeć.
(1.1) Ludziom będzie się lepiej żyło.
(2.1) Lepiej nie otwierać tego okna, bo może wypaść szyba.
Wiktionary
IPA: ˈlɛpʲjɛ̇j, AS: lepʹi ̯ėi ̯
Wiktionary
(3.1) lepiuch
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lepić.
Wiktionary
IPA: lɛˈpʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: lepʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
rzecz. polepa ż., oblepicha ż., lepidło n., lep m., lepianka ż., lepik m., lepiszcze n., lepkość ż., zlepieniec mrz.
czas. lepić ndk., ulepić dk., zlepić dk., przylepić dk.
przym. lepowy, lepki
przysł. lepko
Wiktionary
potok, dopływ Czarnego Dunajca
SJP.pl
Wikipedia
infekcja genitaliów
SJP.pl
roślina zielna z rodziny astrowatych, o nerkowatych liściach (do 1 m długości) i rurkowatych kwiatach w koszyczkach zebranych w wiechy, rosnąca w strefie umiarkowanej Eurazji
SJP.pl
Wikipedia
rozpucz lepiężnikowiec - największy chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. odnoszący się do lepiężnika, mający związek z lepiężnikiem
Wiktionary
rzecz. lepiężnik mrz.
Wiktionary
substancja używana do klejenia papy itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bud. produkt używany w budownictwie do klejenia papy
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. polepa ż., lepa, lepidło, lepienie, lepiszcze, oblepicha, zlepieniec
czas. lepić
przym. lepki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) pitch, cement
źródła.
== lepik (język kurmandżi.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rękawica
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. polepa ż., lepa, lepidło, lepienie, lepiszcze, oblepicha, zlepieniec
czas. lepić
przym. lepki
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. polepa ż., lepa, lepidło, lepienie, lepiszcze, oblepicha, zlepieniec
czas. lepić
przym. lepki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) pitch, cement
źródła.
== lepik (język kurmandżi.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) rękawica
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rodzaj ssaków naczelnych z rodziny lepilemurowatych
SJP.pl
Lepilemurowate (Lepilemuridae) – monotypowa rodzina niewielkich ssaków z podrzędu lemurowych (Strepsirrhini) w rzędzie naczelnych (Primates) prowadzących wyłącznie nocny tryb życia.
Wikipedia
o cechach lepilemurowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
Lepilemurowate (Lepilemuridae) – monotypowa rodzina niewielkich ssaków z podrzędu lemurowych (Strepsirrhini) w rzędzie naczelnych (Primates) prowadzących wyłącznie nocny tryb życia.
Wikipedia
o cechach lepilemurowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. lepki
Wiktionary
IPA: lɛˈpʲistɨ, AS: lepʹisty
Wiktionary
substancja spajająca ciała sypkie w zwartą masę; spoiwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) miner. techn. spoiwo łączące materiały sypkie w jedną masę;
(1.2) książk. coś jednoczącego ludzi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gumę arabską stosuje się jako lepiszcze przy wytwarzaniu tabletek.
(1.2) Natomiast lepiszczem demokracji amerykańskiej są pieniądze i określony standard życia.
Wiktionary
rzecz. oblepicha ż., lepidło mrz., lepik m., lepkość ż., lepienie n., ulepienie n., zlepianie n., zlepienie n., wylepianie n., wylepienie n., wlepianie n., wlepienie n., dolepianie n., dolepienie n., polepa ż., lep m., lepa ż., lepiężnik m., lepnica ż., lepiota ż., zlep m., zlepek m., zlepieniec m., przylepianie n., przylepienie n., wlepka ż., ulepa ż., ulep m., podlepianie n., podlepienie n., lepianka ż., lepianeczka ż., przylepa ż., przylepka ż., polepienie n., nalepianie n., nalepienie n., nalepka ż., zalepianie n., zalepienie n., przylepiec m., lepioszka ż., lepionka ż., odlepianie n., odlepienie n.
czas. lepić ndk., ulepić dk., zlepiać ndk., zlepić dk., wylepiać ndk., wylepić dk., wlepiać ndk., wlepić dk., dolepiać ndk., dolepić dk., przylepiać ndk., przylepić dk., podlepiać ndk., podlepić dk., polepić dk., nalepiać ndk., nalepić dk., zalepiać ndk., zalepić dk., zalepiać ndk., zalepić dk., przylepiać ndk., przylepić dk., odlepiać ndk., odlepić dk.
przym. lepki, półlepki, zlepkowy, lepikowy, przylepny, samoprzylepny, zlepieńcowy, zlepieńcowaty
Wiktionary
mający właściwości klejące; kleisty
SJP.pl
dawniej: osoba wykładająca (wylepiająca) czymś ściany, piece itp.
SJP.pl
mający właściwości klejące; kleisty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający właściwości kleju
(1.2) przen. pot. nadmiernie spoufalający się
(1.3) fiz. o płynie wykazujący lepkość, mający niezerowy opór wewnętrzny przeciwko płynięciu
Wiktionary
(1.1) Kartka, którą przełożyłem, była wyraźnie lepka.
(1.3) Umiesz rozwiązać to zadanie przy założeniu, że ciecz jest lepka?
Wiktionary
IPA: ˈlɛpʲci, AS: lepʹḱi
Wiktionary
rzecz. lepidło n., lep m., lepik m., lepiszcze n., lepa ż., lepianka ż., lepianeczka ż., polepa ż., przylepa ż., przylepka ż., zlepek m., zlepieniec m., zlep m., zlepka ż., lepienie n., lepkość ż.
czas. lepić, ulepić, zlepić, wylepić, przylepić, oblepić
przym. przylepny, samoprzylepny
przysł. lepko
Wiktionary
(1.1) kleisty, klejący, lepiący, przylepny, czepliwy, klajstrowaty
(1.2) lgnący
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) posiadając lepkość; w sposób lepki
Wiktionary
(1.1) W miejscach gdzie wyleje się coś słodkiego jest zawsze lepko.
Wiktionary
rzecz. zlepieniec mrz., polepa ż., lepienie n., lepidło n., lepkość ż.
przysł. lepki
czas. lepić
przym. lepki
Wiktionary
(1.1) kleiście
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. tarcie pomiędzy poruszającymi się względem siebie warstwami cieczy lub plastycznyastycznego ciała stałego
(1.2) zdolność lepienia się, bycie kleistym
Wiktionary
Lepkość (wiskoza, z łac. viscosus ‘lepki’) – właściwość płynów i plastycznych ciał stałych, charakteryzująca ich tarcie wewnętrzne wynikające z przesuwania się względem siebie warstw płynu podczas przepływu (nie jest to natomiast opór przeciw płynięciu powstający na granicy płynu i ścianek naczynia, w warstwie granicznej). Lepkość jest jedną z najważniejszych cech płynów (cieczy i gazów).
Wikipedia
rzecz. lepkościomierz mrz., lepienie n., lepidło n., lepiszcze n., polepa ż.
czas. lepić
przym. lepki
przysł. lepko
Wiktionary
(1.1) tarcie wewnętrzne, wiskoza
(1.2) kleistość
Wiktionary
przyrząd do pomiaru lepkości cieczy; wiskozymetr
SJP.pl
Wikipedia
łatwo się lepiący
SJP.pl
gatunek smaru narciarskiego
SJP.pl
roślina zielna występująca w około 400 gatunkach (w Polsce 14)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Silene|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny goździkowatych obejmujący ponad 850 gatunków;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lepidło n., lepiszcze n.
Wiktionary
rodzaj wieloletnich roślin z rodziny kosaćcowatych; iksja
SJP.pl
górska roślina o białych kwiatach
SJP.pl
Lepnik (Lappula) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje ok. 60–75 gatunków. Rośliny te występują głównie w Azji, poza tym w Europie (6 gatunków), w północnej Afryce i Ameryce Północnej (5 gatunków). W Polsce rośnie dziko jeden gatunek – lepnik zwyczajny L. squarrosa, poza tym kilka gatunków bywa uprawianych lub zawlekanych (lepnik otwarty L. patula i różnokolcowy L. heteracantha).
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny krwawnicowatych; kufea
SJP.pl
książeczka zrobiona z arkusza złożonego jak harmonijka, spotykana jako wydawnictwo dziecięce, lub reklamowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) publikacja w formie tekturowej lub papierowej taśmy złożonej w harmonijkę, stosowana najczęściej do książek dla dzieci, reklam itp.;
Wiktionary
Leporello, format leporello, harmonijka, parawanik –
Wikipedia
zwierzę powstałe ze skrzyżowania zająca i królika; zającokrólik, zajęczak
SJP.pl
Królik domowy (Oryctolagus cuniculus f. domesticus) – udomowiona forma królika europejskiego (Oryctolagus cuniculus), zajęczaka z rodziny zającowatych. Prawdopodobnie po raz pierwszy udomowiony w Hiszpanii. Po podbiciu Hiszpanii przez Rzymian hodowla królików została przeniesiona na teren cesarstwa rzymskiego.
Wikipedia
nakładać opaski lub pierścienie z lepu na pnie drzew w celu uniemożliwienia szkodliwym owadom przedostania się do koron drzew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lepować.
Wiktionary
czas. lepować
Wiktionary
zrobiony z lepu, dotyczący lepu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lepem, dotyczący lepu
Wiktionary
rzecz. lep mrz., lepienie n.
Wiktionary
nazwisko, np. Andrzej Lepper (1954-2011), polski polityk, przewodniczący Samoobrony
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) społ. polit. publ. okres w polskiej polityce przypadający na największą aktywność Andrzeja Leppera i inspirowanych przez niego ruchów społecznych
(1.2) społ. polit. publ. głośny, bezpardonowy protest inspirowany lub organizowany przez Andrzeja Leppera i ugrupowanie Samoobrona
(1.3) polit. publ. konwencja wyborcza, zjazd, zebranie lub wiec organizowany przez Samoobronę i jej lidera
(1.4) przen. polit. publ. populizm bazujący na najprostszych mechanizmach takich jak straszenie czy popieranie postaw roszczeniowych
Wiktionary
rzecz. Lepper m./ż., lepperyzm m.
przym. lepperowski
Wiktionary
przewlekła choroba zakaźna skóry i zakończeń nerwowych, wywoływana przez bakterie pokrewne prątkowi gruźlicy, prowadząca do poważnych zniekształceń ciała; trąd; choroba Hansena
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. trąd
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) choroba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. leprozorium n.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Choroby i dolegliwości
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) leprosy
źródła.
== lepra (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. trąd
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɛpra, AS: lepra
Wiktionary
rzecz. leprozorium n.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) choroba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. leprozorium n.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Choroby i dolegliwości
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) leprosy
źródła.
== lepra (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. trąd
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) legenar
Wiktionary
[czytaj: LEpryko:n] mały, złośliwy krasnoludek z irlandzkiej mitologii
SJP.pl
Leprechaun (wym /ˈlɛpɹəkɔːn/, irl. leipreachán) – w mitologii irlandzkiej zamieszkujący Irlandię rodzaj skrzata.
Wikipedia
zamknięty zakład leczniczy dla osób dotkniętych trądem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) izolowany zakład leczniczy dla chorych na trąd lub kolonia dla trędowatych;
Wiktionary
Leprozorium (z łac. lepra „trąd”) – kolonia trędowatych lub dom dla chorych na trąd. Najbardziej liczne w średniowieczu, służyły zarówno pomocy chorym, jak i ich odizolowaniu od reszty społeczeństwa. Istnieją do dzisiaj w regionach, w których trąd nadal jest obecny, zwłaszcza w Azji i Afryce.
Wikipedia
(1.1) Chorego na trąd umieszczano w leprozorium, aby odizolować go od zdrowych ludzi.
Wiktionary
IPA: ˌlɛprɔˈzɔrʲjũm, AS: leprozorʹi ̯ũm
Wiktionary
rzecz. lepra ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) neol. publ. polit. postawa, w której „wszystko co jest nasze, jest lepsze niż wasze”, w kontekście apodyktycznego sprawowania władzy i przywilejów osób rządzących
Wiktionary
(1.1) Lepsizm pana prezesa słyszałam już parę razy wtedy, kiedy wchodził na ten cmentarz, kiedy ja wejść nie mogłam, bo wtedy jego ból był większy od mojego.
Wiktionary
pogardliwie: kobieta źle prowadząca się
SJP.pl
1. to, co jest bardziej wartościowe, szlachetniejsze; dobro;
2. pomyślny obrót zdarzeń; szczęście
SJP.pl
Lepsze – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Zakrzewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.
Wieś sołecka – zobacz jednostki pomocnicze gminy Zakrzewo w BIP.
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: dobry
SJP.pl
1/100 drachmy, greckiej jednostki monetarnej zastąpionej w 2002 r. przez euro
SJP.pl
Lepton (od gr. λεπτός leptós „mały, drobny; słaby; cienki”, l. mn. lepta) –
Wikipedia
studium rozwojowe ryb węgorzokształtnych w postaci przezroczystej larwy o kształcie listka wierzby
SJP.pl
Leptocefal (leptocephalus) – stadium larwalne ryb zaliczanych do nadrzędu Elopomorpha (elopsopodobne). Wśród pelagicznych larw typu leptocephalus obserwuje się znaczne różnice morfologiczne. Powoduje to problemy z identyfikacją gatunku.Przez wiele lat nie był znany związek pomiędzy larwą tego typu a osobnikiem dorosłym, dlatego leptocefale uważano za odrębne gatunki ryb, a nawet utworzono dla nich rodzaj Leptocephalus. Nazwa Leptocephalus nie jest akceptowana jako nazwa rodzajowa, a jedynie jako określenie typu larwy, i pisana jest od małej litery: leptocephalus. Obecność larwy tego typu w rozwoju osobniczym jest cechą diagnostyczną taksonu Elopomorpha.
Wikipedia
czworonożny, roślinożerny przedstawiciel ceratopsów
SJP.pl
Leptoceratops (Leptoceratops) – wymarły rodzaj dinozaurów, ceratopsów z rodziny leptoceratopsów.
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny jastrzębiowatych
SJP.pl
Leptodon – rodzaj ptaków z podrodziny orłosępów (Gypaetinae) w obrębie rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Wikipedia
wydłużona, żywa komórka przystosowana do przewodzenia asymilatów (związków organicznych) w łodygach niektórych mchów
SJP.pl
Leptoidy – komórki przystosowane do przewodzenia związków organicznych w rdzeniu gametoforów mchów, np. z podklasy płonniki (Polytrichidae). Otaczają centralnie położone hydroidy i tworzą wraz z nimi prostą wiązkę przewodzącą.
Komórki te są żywe, zawierają dużo białek i cukrów. Ich końce są zwężone i skośne, a na styku z innymi komórkami znaleźć można liczne otworki z plazmodesmami tworzące rodzaj sita. Leptoidy pełnią rolę podobną do floemu (łyka) u roślin naczyniowych.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) stat. dotyczący rozkładu statystycznego o wyraźnie spiczastym wierzchołku i cienkich ogonach; mający większą kurtozę niż rozkład normalny
Wiktionary
(1.1) Rozkład wyników był wyraźnie leptokurtyczny, z dużym skupieniem danych wokół średniej.
Wiktionary
w botanice: zespół elementów przewodzących substancje organiczne u roślin
SJP.pl
lekka cząstka elementarna: mion, elektron lub neutrino
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. cząstka elementarna będąca fermionem, lecz niebędąca kwarkiem;
(1.2) hist. moneta miedziana bita w starożytnej Grecji;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlɛptɔ̃n, AS: leptõn
Wiktionary
rzadko w psychologii: człowiek odznaczający się smukłą i wątłą budową ciała, egocentrycznym usposobieniem, nieufnością w stosunku do ludzi, nieśmiałością i drażliwością; typ leptosomiczny, astenik, typ asteniczny, leptosomatyk
SJP.pl
w psychologii: kobieta odznaczająca się smukłą i wątłą budową ciała, charakteryzująca się egocentrycznym usposobieniem, nieufnością w stosunku do ludzi, nieśmiałością i drażliwością; typ leptosomiczny; asteniczka
SJP.pl
dotyczący leptosomatyka, charakterystyczny dla leptosomatyka; asteniczny
SJP.pl
w psychologii: człowiek odznaczający się smukłą i wątłą budową ciała, egocentrycznym usposobieniem, nieufnością w stosunku do ludzi, nieśmiałością i drażliwością; typ leptosomiczny, astenik, typ asteniczny, leptosom
SJP.pl
w psychologii: wątła, smukła budowa ciała właściwa dla leptosomatyka
SJP.pl
w psychologii: charakteryzujący się leptosomią (wątłą, smukłą budową ciała), mający usposobienie charakterystyczne dla astenika; asteniczny
SJP.pl
krętek chorobotwórczy przenoszony najczęściej przez gryzonie polne i szczury, powodujący ostrą chorobę zakaźną - leptospirozę
SJP.pl
Leptospira (gr. leptos czyli cienki, łac. spira czyli spiralny) – rodzaj bakterii Gram-ujemnych, należący do typu krętków. Występują gatunki pasożytnicze, saprofityczne oraz takie, które posiadają cechy obu.
Leptospira mają od 6 do 20 mikrometrów długości. Posiadają dwie rzęski na obu końcach, dzięki czemu możliwe jest ich poruszanie. Są bakteriami tlenowymi. Rosną na wzbogaconych podłożach. Najlepsza temperatura do ich wzrostu to 28–30 °C.
Wikipedia
choroba zakaźna człowieka i zwierząt, wywoływana najczęściej przez śrubowate, tlenowe bakterie - leptospiry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. odzwierzęca choroba bakteryjna wywoływana przez krętki z rodzaju Leptospira;
Wiktionary
Leptospirozy, krętkowice, choroba Weila – grupa chorób odzwierzęcych wywołanych przez krętki z rodzaju Leptospira. Dla człowieka patogenny jest gatunek Leptospira interrogans. Obejmuje on szereg serotypów, które wywołują choroby o zbliżonym obrazie klinicznym.
Wikipedia
(1.1) Leptospirozy spotykane są na całym świecie, z wyjątkiem regionów polarnych i subpolarnych.
Wiktionary
(1.1) krętkowica, choroba Weila
Wiktionary
choroba zakaźna człowieka i zwierząt, wywoływana najczęściej przez śrubowate, tlenowe bakterie - leptospiry
SJP.pl
Leptospirozy, krętkowice, choroba Weila – grupa chorób odzwierzęcych wywołanych przez krętki z rodzaju Leptospira. Dla człowieka patogenny jest gatunek Leptospira interrogans. Obejmuje on szereg serotypów, które wywołują choroby o zbliżonym obrazie klinicznym.
Wikipedia
hormon białkowy produkowany głównie przez komórki tłuszczowe
SJP.pl
Leptyna – białko zbudowane z 146 aminokwasów o masie cząsteczkowej 16 kDa, wydzielane głównie przez komórki tłuszczowe (adipocyty) odgrywające rolę w regulacji pobierania pokarmu i gospodarki energetycznej organizmu.
Leptyna to hormon wytwarzany głównie w białej tkance tłuszczowej (podskórnej). Działa poprzez receptory leptynowe znajdujące się głównie w podwzgórzu. Po związaniu leptyny z receptorami w podwzgórzu neurony przestają wytwarzać neurotransmiter - neuropeptyd Y, który jest stymulatorem apetytu. W ten sposób hormon ten zmniejsza apetyt oraz pobudza układ sympatyczny. Zaburzenia wytwarzania tego hormonu bądź niewrażliwość receptorów dla tego hormonu prowadzi często do nadwagi i otyłości.Leptyna informuje mózg o zasobach energetycznych organizmu, jej stężenie we krwi jest proporcjonalne do masy tkanki tłuszczowej. Jest ona sygnałem, którego "zanik" pociąga za sobą nastawienie organizmu na przetrwanie głodu. Dlatego wtedy organizm rezygnuje z procesów energochłonnych, jakimi są reprodukcja, termogeneza, wzrost organizmu itd.
Wikipedia
skała pochodzenia metamorficznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jasna skała pochodzenia metamorficznego, bogata w kwarc i skaleń;
Wiktionary
Leptyt – skała pochodzenia metamorficznego (wysoki stopień metamorfizmu), odmiana gnejsu wieku prekambryjskiego. Zwykle jasnej barwy, drobnoblastyczna (drobnoziarnista), o teksturze bazładnej, niekiedy słabo kierunkowej. Zbudowana prawie wyłącznie z kwarcu i skleni oraz niewielkich ilości muskowitu, hornblendy i granatu. Ze względu na rodzaj skalenia wyróżnia się leptyty potasowe – zawierające skaleń potasowy i leptyty sodowe – zawierające albit. Czasem zawiera skupienia rud żelaza.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
ptak z rzędu wróblowatych; skowronek borowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Lullula arborea|ref=tak., gatunek ptaka z rodziny skowronków;
Wiktionary
Lerka, skowronek borowy (Lullula arborea) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae), jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju Lullula. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
(1.1) skowronek borowy
Wiktionary
nazwisko, np. Michaił Lermontow (1814-1841), pisarz rosyjski
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. market francuskiej sieci Leroy Merlin
Wiktionary
(1.1) Wszystkie leroje są otwarte w soboty.
Wiktionary
Osoby:
Zobacz też:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie: lesbijka
SJP.pl
Andora:
Belgia:
Wikipedia
Lesage – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Wirginia Zachodnia, w hrabstwie Cabell.
Wikipedia
pogardliwie: homoseksualistka; lesbija, pedałka, pederastka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. lesbijka
Wiktionary
rzecz. Lesbos ż., lesbijka ż., lesbianizm m.
przym. lesbijski, lesbejski
Wiktionary
(1.1) homoseksualistka; książk. córa Safony
Wiktionary
popęd płciowy kobiety do innej kobiety; safonizm, safizm, lesbijstwo, lesbizm, miłość lesbijska
SJP.pl
pogardliwie: homoseksualistka; lesba, pedałka, pederastka
SJP.pl
mieszkaniec wyspy Lesbos
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lesbos
Wiktionary
rzecz. Lesbos n.
:: fż. Lesbijka ż.
przym. lesbijski
Wiktionary
kobieta odczuwająca popęd płciowy do innych kobiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lesbos
Wiktionary
Lesbijka (rzadziej safonka lub trybada) – kobieta o orientacji homoseksualnej, czyli taka, która odczuwa romantyczny i seksualny pociąg do innych kobiet, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi kobietami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.
Wikipedia
rzecz. Lesbos n.
:: fm. Lesbijczyk mos.
przym. lesbijski
Wiktionary
1. przymiotnik od: Lesbos
2. dotyczący lesbijek, charakterystyczny dla lesbijek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący lesbijek, właściwy lesbijkom
(1.2) związany z Lesbos, dotyczący Lesbos
Wiktionary
(1.1) Szczególne miejsce zajmuje w literaturze kobiecej, a także w feminizmie jako zjawisku społecznym, miłość lesbijska (…).
Wiktionary
rzecz. Lesbijka ż., Lesbijczyk mos., lesbijka ż., lesba ż., Lesbos ż.
Wiktionary
popęd płciowy kobiety do innej kobiety; safonizm, safizm, lesbizm, lesbianizm, miłość lesbijska
SJP.pl
popęd płciowy kobiety do innej kobiety; safonizm, safizm, lesbijstwo, lesbianizm, miłość lesbijska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. społ. dyskryminacja objawiająca się niechęcią lub agresją wobec lesbijek;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) homofobia, fobia specyficzna
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lesbofobiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) por|seksizm|heteroseksizm|homofobia|lesbofobia|transfobia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lesbophobia
* bułgarski: (1.1) лесбофобия ż.
* chorwacki: (1.1) lezbofobija ż.
* esperanto: (1.1) lesbofobio
* estoński: (1.1) lesbofoobia
* francuski: (1.1) lesbophobie ż.
* hebrajski: (1.1) לסבופוביה ż.
* hiszpański: (1.1) lesbofobia ż.
* kataloński: (1.1) lesbofòbia ż.
* niemiecki: (1.1) Lesbophobie ż.
* nowogrecki: (1.1) λεσβοφοβία ż.
* perski: (1.1) لزبینهراسی
* portugalski: (1.1) lesbofobia ż.
* serbski: (1.1) лезбофобија ż.
* szwedzki: (1.1) lesbofobi w.
* ukraiński: (1.1) лесбофобія ż.
* włoski: (1.1) lesbofobia ż.
źródła.
== lesbofobia (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. społ. lesbofobia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. lesbofobiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) homofobia, fobia specyficzna
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lesbofobiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) por|seksizm|heteroseksizm|homofobia|lesbofobia|transfobia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lesbophobia
* bułgarski: (1.1) лесбофобия ż.
* chorwacki: (1.1) lezbofobija ż.
* esperanto: (1.1) lesbofobio
* estoński: (1.1) lesbofoobia
* francuski: (1.1) lesbophobie ż.
* hebrajski: (1.1) לסבופוביה ż.
* hiszpański: (1.1) lesbofobia ż.
* kataloński: (1.1) lesbofòbia ż.
* niemiecki: (1.1) Lesbophobie ż.
* nowogrecki: (1.1) λεσβοφοβία ż.
* perski: (1.1) لزبینهراسی
* portugalski: (1.1) lesbofobia ż.
* serbski: (1.1) лезбофобија ż.
* szwedzki: (1.1) lesbofobi w.
* ukraiński: (1.1) лесбофобія ż.
* włoski: (1.1) lesbofobia ż.
źródła.
== lesbofobia (język hiszpański.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. społ. lesbofobia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wyspa na Morzu Egejskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. grecka wyspa na Morzu Egejskim;
(1.2) geogr. adm. prefektura grecka (nomos) na Lesbos (1.1);
Wiktionary
Lesbos (gr. Λέσβος, Leswos; starogr. Lésbos) – grecka wyspa w północno-wschodniej części Morza Egejskiego, u wybrzeża Turcji, w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Północne. Wraz z pobliskimi bezludnymi wysepkami tworzy jednostkę regionalną Lesbos i gminę Lesbos. W 2011 roku liczyła 86 436 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Alkajos razem z Safoną mieszkał na Lesbos.
Wiktionary
rzecz. Lesbijka ż., Lesbijczyk mos., lesbijka ż., lesba ż., lesbianizm m.
przym. lesbejski, lesbijski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. chytrość, podstęp
Wiktionary
IPA: lɛɕt͡ɕ, AS: leść
Wiktionary
przym. obleśny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w gminie Garbów, w powiecie lubelskim, w województwie lubelskim, w Polsce;
Wiktionary
Leśce – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Garbów.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wikipedia
(1.1) W Leścach znajduje się zabytkowy dwór z 1855 roku.
Wiktionary
rzecz. lesieczczanin mos., lesieczczanka ż.
przym. lesiecki
Wiktionary
w starożytnych miastach greckich budowla będąca rodzajem klubu
SJP.pl
[czytaj: lejzedrama] sztuka teatralna przeznaczona do czytania, nienadająca się do wystawienia na scenie; dramat niesceniczny
SJP.pl
osoba wyznająca zasadę wolności wyboru jednostki
SJP.pl
koncepcja afirmująca rynkowy ład ekonomiczny, przyznająca państwu jedynie obowiązek czuwania nad przestrzeganiem reguł gry rynkowej, postulująca pełną swobodę działania podmiotom gospodarczym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dawanie komuś swobody działania, nie przeszkadzanie, nie pouczanie i nie wtrącanie się
Wiktionary
Leseferyzm (fr. laissez faire – pozwólcie działać; laissez passer – pozwólcie przechodzić, laissez aller) – sformułowany przez francuskich fizjokratów, ale najpełniej zrealizowany w dziewiętnastowiecznej Wielkiej Brytanii pogląd filozoficzno-ekonomiczny głoszący wolność jednostki w wymiarze społeczno-ekonomicznym.
Wikipedia
IPA: ˌlɛsɛˈfɛrɨsm̥, AS: leseferysm̦
Wiktionary
rzecz. leseferysta m.
Wiktionary
[czytaj: lejzelider] w średniowiecznej poezji religijnej: utwory do samodzielnego czytania i rozmyślania
SJP.pl
potocznie: osoba leniwa, niepracowita; leń, obibok
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto wymiguje się od pracy
Wiktionary
rzecz.
:: fż. leserka ż.
Wiktionary
(1.1) obibok, leń, leniuch; wulg. opierdalacz
Wiktionary
kobieta uchylająca się od pracy
SJP.pl
potocznie: uchylać się od pracy; próżnować, leniuchować
SJP.pl
potocznie: uchylanie się od pracy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Lech, Leszek, Lesław (imiona męskie); Leś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Leszek
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czytaliście „Lesia” Chmielewskiej?
Wiktionary
rzecz. Leszek m., Leś m.
Wiktionary
Lesio z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lesia lub z nim związany
SJP.pl
wyrażony procentowo stosunek powierzchni pokrytej lasem do całkowitej powierzchni danego obszaru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) leśn. wskaźnik pokrycia lasem określonej powierzchni;
Wiktionary
Lesistość (również wskaźnik lesistości) – wskaźnik dotyczący stopnia pokrycia lasem określonej powierzchni; jest to stosunek procentowy powierzchni porośniętej lasami do całkowitej powierzchni danego obszaru.
W dniu 31 grudnia 2018 powierzchnia lasów w Polsce wynosiła 9 254 900 ha, co odpowiada lesistości 29,6%.
Wikipedia
(1.1) Polska ma większą lesistość niż Wielka Brytania czy Irlandia.
Wiktionary
rzecz. leśnik mos., leśny mos., las mrz., lasek mrz.
przym. lesisty, leśny
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: lesisty
SJP.pl
obfitujący w las, porośnięty lasem
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) obfitujący w lasy, pokryty lasami
Wiktionary
(1.1) Z okna mojego domu roztacza się widok na lesiste pagórki.
Wiktionary
IPA: lɛˈɕistɨ, AS: leśisty
Wiktionary
rzecz. leśnik mos., leśny mos., las mrz., lasek mrz., lesistość ż.
przym. leśny, polesisty
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. LGBT: lesbijka
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlɛska, AS: leska
Wiktionary
przymiotnik od: Lesko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący miasta Lesko, związany z Leskiem
(1.2) dotyczący Królów Lasu
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) M. lm. od leska
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.2) królowoleski
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
(1.1) rzecz. Lesko
(1.2) rzecz. las
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== leski (język fiński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) wdowiec
(1.2) wdowa
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɛsʲci, AS: lesʹḱi
Wiktionary
(1.1) rzecz. Lesko
(1.2) rzecz. las
Wiktionary
(1.2) królowoleski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Lesko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie podkarpackim, w powiecie leskim;
Wiktionary
Lesko (do 1931 roku Lisko, hebr. לסקו), ukr. Лісько – miasto w woj. podkarpackim, siedziba powiatu leskiego oraz gminy miejsko-wiejskiej Lesko. Położone nad Sanem, na obszarze Gór Sanocko-Turczańskich.
Leży w historycznej ziemi sanockiej. Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1469 roku położone było w XVI wieku w województwie ruskim.
Wikipedia
(1.1) W synagodze w Lesku babiniec znajdował się na piętrze.
Wiktionary
IPA: ˈlɛskɔ, AS: lesko
Wiktionary
rzecz. leszczanin mos., leszczanka ż.
przym. leski
Wiktionary
(1.1) hist. Lisko
Wiktionary
Miejscowości w USA:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Bolesław Leśmian (pierwotnie: Lesman) (ok. 1878-1937), polski poeta
SJP.pl
Wikipedia
wyraz, wyrażenie lub styl pisania charakterystyczne dla twórczości Bolesława Leśmiana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. neologizm charakterystyczny dla twórczości Bolesława Leśmiana;
Wiktionary
przym. leśmianowski, Leśmianowski
Wiktionary
taki jak u Bolesława Leśmiana, charakterystyczny dla Bolesława Leśmiana
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący życia i twórczości Bolesława Leśmiana, charakterystyczny, typowy dla Leśmiana lub jego twórczości, taki jak u Leśmiana
Wiktionary
rzecz. leśmianizm m.
przym. Leśmianowski
Wiktionary
skrót od: leśnictwo, leśniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
należący do lasu, związany z lasem; lasowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Leśna (górnołuż. Lěsna, niem. Marklissa) – miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie lubańskim, położone na Pogórzu Izerskim nad Kwisą. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Leśna. Historycznie leży na Górnych Łużycach, których wschodnią granicę stanowi Kwisa. Leśna uzyskała lokację miejską w 1329 roku, zdegradowana w 1945 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1962 roku.
Wikipedia
(1.1) Największą atrakcją Leśnej i okolic jest Zamek Czocha.
Wiktionary
IPA: ˈlɛɕna, AS: leśna
Wiktionary
kosternik leśniak - gatunek motyla z rodziny powszelatkowatych
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Leśnej
SJP.pl
mieszkanka Leśnej
SJP.pl
Leśnianka (też: Leśna, Zimnik lub Twardorzeczka) – potok, lewobrzeżny dopływ Soły{ o długości 14,65 km.
Płynie we wschodniej części Beskidu Śląskiego i w południowo-zachodniej części Kotliny Żywieckiej. Jej źródliska znajdują się w Beskidzie Śląskim na wysokości ok. 1050 m n.p.m. na wschodnich stokach obszernego kotła, ograniczonego grzbietami biegnącymi od Magurki Wiślańskiej przez Zielony Kopiec i Malinowską Skałę po Kościelec. Spływa początkowo w kierunku północno-wschodnim. Na wysokości ok. 560 m n.p.m., koło gajówki Ostre, przyjmuje pierwszy ważniejszy dopływ – lewobrzeżny Malinowski Potok. W rejonie wsi Ostre opuszcza Beskid Śląski i dalej płynie już w kierunku wschodnim, łagodnie meandrując w płytkiej dolinie w dnie Kotliny Żywieckiej. We wsi Twardorzeczka, na wysokości ok. 460 m n.p.m., przyjmuje swój największy dopływ prawobrzeżny, potok Twardorzeczka. W żywieckiej dzielnicy Pawlusie, tuż na północ od browaru „Żywiec”, uchodzi na wysokości 353 m n.p.m. do Soły.
Wikipedia
przymiotnik od: Leśna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
(1.2) geogr. nazwa sześciu cieków wodnych w Polsce;
Wiktionary
Leśnica (słow. Lesnica, niem. Leschnitz, węg. Erdős, do 1902 Lesnicz) – wieś w północnej Słowacji (w historycznym regionie Spisz), położona w powiecie Lubowla. W 2011 liczyła 522 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: lɛɕˈɲit͡sa, AS: leśńica
Wiktionary
przymiotnik od: Leśnica
SJP.pl
1. dział gospodarki obejmujący utrzymanie lasów i zagadnienia z tym związane;
2. wydział szkoły wyższej;
3. dział nauki o gospodarce leśnej;
4. obszar leśny stanowiący jednostkę administracyjną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nauk. zespół nauk leśnych zajmujący się całokształtem zagadnień związanych z gospodarką leśną
(1.2) urz. dział gospodarki zajmujący się zagospodarowaniem, ochroną i użytkowaniem zasobów leśnych
(1.3) jednostka administracyjna obszaru leśnego
(1.4) siedziba leśnictwa (1.3)
(1.5) eduk. wydział lub kierunek studiów
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lɛɕˈɲit͡stfɔ, AS: leśńictfo
Wiktionary
rzecz. las m., lasek m., leśniczy m., leśnik m., leśniczówka ż., leśny mos.
czas. wylesiać
przym. leśny, leśniczy, laskowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Leśnicy
SJP.pl
mieszkanka Leśnicy
SJP.pl
1. urząd, funkcja leśniczego (zarządcy wyznaczonego obszaru leśnego);
2. dawniej: leśniczówka
SJP.pl
przestarzale: żona leśniczego; leśniczyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. leśniczówka
(1.2) gwara. stud. samogon
Wiktionary
IPA: ˌlɛɕɲiˈt͡ʃuva, AS: leśńičuva
Wiktionary
rzecz. leśniczówka ż., Leśniczówka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu polskich miejscowości lub ich części;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Spędziłem trzy tygodnie w osadzie Leśniczówka na Śląsku Opolskim.
(1.1) Przygoda nie ominęła też dzieciaków z Ligoty i Leśniczówki.
Wiktionary
IPA: ˌlɛɕɲiˈt͡ʃufka, AS: leśńičufka
Wiktionary
rzecz. leśniczówka ż., lasek m., las m., leśniczy m., leśnik m., leśny mos.
:: zgrub. leśniczówa ż.
przym. leśniczy, leśny
Wiktionary
zarządca wyznaczonego obszaru leśnego; leśnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. leśn. pracownik zajmujący się gospodarowaniem lasu, odpowiedzialny za obszar leśnictwa
przymiotnik
(2.1) leśn. związany z leśnictwem, dotyczący leśnictwa
Wiktionary
Leśniczy – osoba, która zarządza, organizuje i nadzoruje prace z zakresu gospodarki leśnej: nasiennictwa, szkółkarstwa, hodowli, ochrony i użytkowania lasu. Zajmuje się także zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego, odpowiada za sprzedaż drewna. Swoje działania opiera na instrukcjach ochrony, użytkowania, hodowli i ochrony przeciwpożarowej lasu.
Wikipedia
(1.1) W porębie spotkaliśmy leśniczego z Sokółki.
Wiktionary
IPA: lɛɕˈɲit͡ʃɨ, AS: leśńičy
Wiktionary
rzecz. leśny mos., leśnik m., leśniczyna ż., lasek m., las m., leśnictwo n., leśniczówka ż., podleśniczy m., nadleśniczy m., Leśniczówka ż.
czas. wylesiać ndk., wylesić dk., zalesiać ndk., zalesić dk.
przym. leśny, laskowy
Wiktionary
(1.1) reg. śl. feszter.
Wiktionary
żona leśniczego; leśniczowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona leśniczego
(1.2) leśn. pracownica zajmująca się gospodarowaniem lasu
Wiktionary
IPA: ˌlɛɕɲiˈt͡ʃɨ̃na, AS: leśńičỹna
Wiktionary
rzecz. las m., lasek m., leśniczy m., leśnik m.
przym. leśniczy
Wiktionary
przymiotnik od: Leśna, Leśna Podkowa
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Leśniewski:
Wikipedia
1. zarządca wyznaczonego obszaru leśnego; leśniczy;
2. specjalista od gospodarki leśnej;
3. pracownik leśnictwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. leśn. pracownik lub urzędnik zajmujący się zagospodarowaniem lasu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zostałem leśnikiem, ponieważ pochodzę z rodziny o leśniczych tradycjach.
Wiktionary
IPA: ˈlɛɕɲik, AS: leśńik
Wiktionary
rzecz. las m., leśnictwo n., nadleśnictwo n., leśniczy m., leśniczyna ż., leśniczówka ż., leśny m., Leśnik m., Leśniki nmos., Polesie n.
:: fż. leśniczka ż.
przym. leśny, leśniczy, lesisty
przysł. leśno, lesiście
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dzielnica niewielkiego miasta Żarki w województwie śląskim, słynna ze względu na sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica miasta Żarki;
(1.2) geogr. toponim odpowiadający dwom wsiom w Polsce;
Wiktionary
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
(1.1) Celinka wraca w piątek z Leśniowa.
(1.2) W pobliżu Leśniowa złapała nas ulewa.
Wiktionary
przym. leśniowski
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. wieś na Ukrainie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Leśniowice, Leśniowice-Kolonia
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
należący do lasu, związany z lasem; lasowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do lasu, mający związek z lasem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) gwara. konspiracyjno-partyzancka: partyzant
Wiktionary
(1.1) W małym leśnym domku mieszka gajowy.
(1.1) Robię zdjęcia zwierzętom leśnym.
(2.1) Idą, idą leśni, kompas mają z gwiazd. • Nikt nie słyszy pieśni, tylko jeden las.
Wiktionary
IPA: ˈlɛɕnɨ, AS: leśny
Wiktionary
rzecz. lesistość ż., las mrz., lasek mrz., leśnictwo n., leśniczy mos., leśnik mos., leśniczówka ż., Leśniczówka ż.
czas. wylesiać ndk., wylesić dk., zalesiać ndk., zalesić dk.
przym. lesisty, leśniczy, poleśny
Wiktionary
(1.1) przest. lasowy
Wiktionary
roślina morska z klasy brunatnic
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gwara. łagrowa: miejsce wyrębu w lesie
Wiktionary
IPA: ˌlɛsɔˈpɔvaw, AS: lesopovau̯
Wiktionary
[czytaj: lesoto] państwo w Afryce ze stolicą w Maseru; Lesoto, Królestwo Lesotho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
Wiktionary
Lesotho (wcześniej Basuto) – państwo w południowej Afryce, będące enklawą w Republice Południowej Afryki.
Wikipedia
(1.1) W 1966 r. Lesotho uzyskało niepodległość i zostało przyjęte do ONZ.
Wiktionary
IPA: lɛˈsɔtɔ, AS: lesoto
Wiktionary
rzecz. Lesotyjczyk m., Lesotyjka ż., Sotyjczyk m., Sotyjka ż., Sotho m./ż., sotho, sesotho
przym. lesotyjski, sotyjski
Wiktionary
(1.1) hist. Basuto
Wiktionary
państwo w Afryce ze stolicą w Maseru; Lesotho, Królestwo Lesotho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. zob. Lesotho.
Wiktionary
Lesotho (wcześniej Basuto) – państwo w południowej Afryce, będące enklawą w Republice Południowej Afryki.
Wikipedia
(1.1) Wraz z czarnymi żołnierzami z Ugandy płynąłem do Afryki Południowej - dzisiejsze Lesoto - następnie do Durbanu, a później trzy dni pociągiem do Rodezji Północnej.
Wiktionary
rzadko: obywatel Lesoto; Lesotyjczyk, Sotyjczyk
SJP.pl
rzadko: obywatelka Lesoto; Lesotyjka, Sotyjka
SJP.pl
rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego z dolnej jury
SJP.pl
Lesotozaur (Lesothosaurus) – rodzaj niewielkiego dinozaura ptasiomiednicznego z dolnej jury. Został opisany w 1978 roku przez Petera Galtona, jego nazwa oznacza „jaszczur z Lesotho”. Obejmuje jeden gatunek – Lesothosaurus diagnosticus.
Wikipedia
obywatel Lesoto; Sotyjczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Lesotho
Wiktionary
IPA: ˌlɛsɔˈtɨjt͡ʃɨk, AS: lesotyi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Lesotho n., Sotyjczyk m., Sotyjka ż.
:: fż. Lesotyjka ż.
przym. lesotyjski, sotyjski
Wiktionary
(1.1) Sotyjczyk
Wiktionary
obywatelka Lesoto; Sotyjka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Lesotho
Wiktionary
IPA: ˌlɛsɔˈtɨjka, AS: lesotyi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Lesotho n., Sotyjczyk m., Sotyjka ż.
:: fm. Lesotyjczyk
przym. lesotyjski, sotyjski
Wiktionary
(1.1) Sotyjka
Wiktionary
przymiotnik od: Lesoto; sotyjski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Lesotho, odnoszący się do państwa Lesotho
Wiktionary
IPA: ˌlɛsɔˈtɨjsʲci, AS: lesotyi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lesotho n., Lesotyjczyk m., Lesotyjka ż., Sotho m./ż., Basuto n., sotho, sesotho
Wiktionary
(1.1) sotyjski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Rosji, w Kraju Nadmorskim nad rzeką Ussuri;
Wiktionary
Lesozawodzk (ros. Лесозаводск) – miasto w Rosji (Kraj Nadmorski), nad rzeką Ussuri.
Liczba mieszkańców w 2003 roku wynosiła ok. 44 tys.
W mieście rozwinął się przemysł drzewny, odzieżowy oraz spożywczy.
Wikipedia
przym. lesozawodzki
Wiktionary
Lespedeza (Lespedeza Michx.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae). Obejmuje 45 gatunków. Większość z nich rośnie we wschodniej i południowej Azji sięgając po Nową Gwineę i wschodnią Australię. Około 12 gatunków rośnie też we wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie zarejestrowano ok. 30 mieszańców między nimi. Największe zróżnicowanie gatunkowe rodzaju jest na Półwyspie Koreańskim i Wyspach Japońskich. L. juncea jest uciążliwym gatunkiem inwazyjnym w Ameryce Północnej.
Wikipedia
jasnożółta, nawiana skała osadowa, używana do wyrobu cegieł; loess
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. pylasta skała osadowa pochodzenia eolicznego;
Wiktionary
Less – pylasta skała osadowa, wyselekcjonowana i deponowana na drodze eolicznej, a więc w warunkach względnie suchego klimatu, na co wskazuje m.in. rozmieszczenie strefowe lub związek lessu z określonym piętrem hipsometrycznym. W obszarach wilgotniejszych osad o takich cechach nie wyodrębnia się spośród innych piaszczysto-gliniastych produktów denudacji i akumulacji.
Wikipedia
(1.1) Less jest skałą macierzystą dla urodzajnych czarnoziemów.
Wiktionary
IPA: lɛs, AS: les
Wiktionary
przym. lessowy, lessowaty
Wiktionary
Lesseps – stacja metra w Barcelonie, na linii 3. Stacja została otwarta w 1924.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
→ less; loessowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lessem, dotyczący lessu, zbudowany z lessu
Wiktionary
rzecz. less m.
przym. lessowaty
Wiktionary
jasnożółta, nawiana skała osadowa, używana do wyrobu cegieł; loess
SJP.pl
Lessy – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Grand Est, w departamencie Mozela.
Według danych na rok 1456 gminę zamieszkiwały 763 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 268 osób/km² (wśród 2335 gmin Lotaryngii Lessy plasuje się na 456. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1187.).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Lestek, Leszek, niepoprawnie (forma zlatynizowana) Lestko – drugi książę Polan z dynastii Piastów, o którym wspomina Gall Anonim w swej kronice. Syn Siemowita i ojciec Siemomysła. Większość historyków przyjmuje autentyczność tej postaci.
Wikipedia
(1.1) Jedynym pewnym dzieckiem Lestka jest syn Siemomysł, który objął po nim rządy.
Wiktionary
rzecz. Lestkowo n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
w technice:
1. popiół z miałem węglowym;
2. tłuczeń żużlowy stosowany do wysypywania dróg dojazdowych, boisk, placów itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) popiół z miałem węglowym
(1.2) tłuczeń żużlowy
Wiktionary
Lesz (Nebria) – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny leszowych.
Wikipedia
(1.1) W podstawówce mieliśmy boisko z leszu.
Wiktionary
IPA: lɛʃ, AS: leš
Wiktionary
przym. leszowy
Wiktionary
1. ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych, średniej wielkości (4-5 kg), o wysokim, spłaszczonym bocznie tułowiu, brunatnym ubarwieniu, występujący w jeziorach i rzekach Europy na północ od Alp, poławiana ze względu na smaczne, choć ościste mięso;
2. potocznie, pogardliwie: osoba niewiele znacząca w danej hierarchii; leszczyk, frajer, płotka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Abramis brama|ref=tak., eurazjatycka duża spłaszczona ryba słodkowodna;
Wiktionary
Leszcz (Abramis brama) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).
Wikipedia
(1.1) […] sadzawki w ogrodzie kopane, gdzie leszcze, karpie, pstrągi pięknie malowane […]
Wiktionary
IPA: lɛʃt͡ʃ, AS: lešč
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Leska
SJP.pl
mieszkanka Leska
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
1 miejscowość na Białorusi:
Wikipedia
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
ćma z rodziny garbatkowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. ryba z rodziny karpiowatych, o ciele z silnie spłaszczonymi bokami, grzbietem koloru ciemnobrunatnego, o brzuchu srebrzystym, występująca głównie w jeziorach, rzekach, zbiornikach zaporowych, a także w wodach przybrzeżnych zalewów i zatok morskich; krąp, krump, podleszczyk, picuś;
2. niewielki leszcz - ryba z rodziny karpiowatych;
3. potocznie, pogardliwie: osoba niewiele znacząca w danej hierarchii; leszcz, frajer, płotka
SJP.pl
1. roślina z rodziny brzozowatych o jadalnych owocach, zwanych orzechami laskowymi;
2. gęste skupisko leszczyn - krzewów;
3. drewno leszczyny - krzewu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. nazwa systematyczna|Corylus|L.|ref=tak., rodzaj krzewów i drzew o jadalnych owocach, zwanych orzechami laskowymi;
(1.2) zarośla leszczyny (1.1)
(1.3) drewno leszczyny (1.1)
Wiktionary
Leszczyna (Corylus L.) – rodzaj drzew i krzewów klasyfikowany do rodziny brzozowatych (dawniej często do wyodrębnianej rodziny leszczynowatych). Należy tu ok. 16–17 gatunków. Występują one w strefie umiarkowanej półkuli północnej, z centrum zróżnicowania w Azji Wschodniej na obszarze od Himalajów po Japonię. Trzy gatunki rosną w Europie, a dwa w Ameryce Północnej. W Polsce dziko rośnie leszczyna pospolita C. avellana, często uprawiana jest leszczyna turecka C. colurna (rozsiewa się także w parkach) i leszczyna południowa C. maxima, inne gatunki są spotykane rzadko w kolekcjach botanicznych. W naturze leszczyny rosną w lasach i zaroślach, często tworząc podszyt, ale gatunki drzewiaste są też lokalnie ważnym składnikiem drzewostanów. Leszczyny kwitną przed rozwinięciem liści, często jeszcze zimą. Kwiaty zapylane są przez wiatr.
Wikipedia
IPA: lɛʃˈt͡ʃɨ̃na, AS: leščỹna
Wiktionary
rzecz. Leszczyński m., Leszczyńska ż., leszczynówka ż., Leszczyniec m.
przym. leszczynowy
Wiktionary
(1.1) lud. laska
Wiktionary
1. dzielnica Gdyni;
2. wieś w woj. pomorskim
SJP.pl
Leszczynek – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Kutno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
W roku 1822 przebywał tutaj, jako guwerner u pułkownika Franciszka Górskiego, Józef Bohdan Zaleski, poeta romantyczny zaliczany do tzw. ukraińskiej szkoły poetów, przyjaciel Adama Mickiewicza i Fryderyka Chopina.
Wikipedia
rączyk leszczyniak, szypleć leszczyniak - gatunki motyla z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
Leszczyniak – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Wikipedia
mieszkaniec Leszczyn, Leszczyn Dużych, Leszczyn Małych lub Starych Leszczyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Leszna
Wiktionary
(1.1) Pan Tomek jest rodowitym leszczynianinem.
Wiktionary
rzecz. Leszno mrz., lesznianin m.
:: fż. leszczynianka ż.
przym. leszczyński
Wiktionary
(1.1) lesznianin
Wiktionary
mieszkanka Leszczyn, Leszczyn Dużych, Leszczyn Małych lub Starych Leszczyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Leszna
Wiktionary
(1.1) Pani Edmunda jest rodowitą leszczynianką.
Wiktionary
rzecz. Leszno mrz., lesznianin m., lesznianka ż.
:: fm. leszczynianin mos.
przym. leszczyński
Wiktionary
(1.1) lesznianka
Wiktionary
Wikipedia
zdrobnienie od: leszczyna
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
1. dzielnica Gdyni;
2. wieś w woj. pomorskim
SJP.pl
Zobacz też: Leszczyna, Leszczyno, Leszczyny.
Wikipedia
rodzina drzew i krzewów z rzędu leszczynowców
SJP.pl
Leszczynowate (Corylaceae Mirb.) – rodzina drzew i krzewów wyróżniona w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych, we współczesnych systemach APG z 1998, 2003 i 2009 odpowiada podrodzinie leszczynowych Coryloideae w obrębie brzozowatych. Zalicza się tu ok. 60 gatunków rosnących w klimacie umiarkowanym i subtropikalnym Eurazji, Ameryki Północnej i Środkowej.
Wikipedia
o cechach leszczynowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
1. przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych;
2. oszynda leszczynowiec - gatunek chrząszcza wielożernego z rodziny podryjowatych
SJP.pl
Leszczynowiec (Corylopsis) – rodzaj roślin z rodziny oczarowatych. Obejmuje od 24 do ok. 29 gatunków. 20 z nich jest endemitami Chin, a zasięg całego rodzaju obejmuje w Azji obszar od Bhutanu, poprzez północno-wschodnie Indie, Mjanmę, po Półwysep Koreański i Japonię. Są to szybko rosnące krzewy i niskie drzewa rosnące w lasach i na ich skrajach, w zaroślach, często na górskich zboczach.
Wikipedia
połacica leszczynówka - gatunek motyla z rodziny sówkowatych
SJP.pl
Leszczynówka (ukr. Ліщи́нівка) – wieś na Ukrainie; leży kilka kilometrów na północny zachód od Humania, w rejonie humańskim obwodu czerkaskiego.
W czasie rozbiorów przypisana była do powiatu humańskiego guberni kijowskiej Imperium Rosyjskiego i wchodziła w skład dóbr Tulczyn. Należała do Jana Krechowieckiego, utrzymującego przyjacielskie relacje z Sewerynem Goszczyńskim, który często odwiedzał majątek. Później wieś przeszła na własność porucznika Franciszka Łozińskiego (ok.1805–1845), następnie jego syna Henryka Łozińskiego (prawdopodobnie zm. 1905), fundatora zachowanego współcześnie dworku (bud.1902). Po 1905 roku w dokumentach dotyczących Leszczynówki, jako właściciel figuruje syn Henryka – Kazimierz.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) składający się z leszczyny
(1.2) wykonany z drewna lub innej części leszczyny
(1.3) odnoszący się do leszczyny, mający związek z leszczyną
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do leszczyny, będący częścią leszczyny
Wiktionary
rzecz. leszczyna ż.
Wiktionary
(2.1) laskowy
Wiktionary
przymiotnik od: Leszczyny, Leszno (dawniejsze Leszczno)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od Leszno
(1.2) przym. od Leszczyna
(1.3) przym. od Leszczyny
Wiktionary
Leszczyńscy herbu Wieniawa – polski ród magnacki wywodzący się z południowej Wielkopolski. Nazwisko rodziny pochodzi od osady Leszczno (późniejsze miasto Leszno). Na przełomie XVI i XVII wieku należeli do najznaczniejszych zwolenników reformacji w Koronie, potem jednak wrócili do katolicyzmu. Najbardziej znanym przedstawicielem rodu byli król Polski, wielki książę litewski, książę Lotaryngii i Baru Stanisław Leszczyński oraz jego młodsza córka, Maria, królowa Francji jako żona Ludwika XV.
Wikipedia
IPA: lɛʃˈt͡ʃɨ̃j̃sʲci, AS: leščỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. leszczynianka ż., leszczynianin mos., Leszczyńskie n., Leszno, lesznianin, lesznianka
Wiktionary
przymiotnik od: Leszczyny, Leszno (dawniejsze Leszczno)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. region w zachodniej Polsce
Wiktionary
Leszczyńskie (biał. Ляшчынск; ros. Лещинск) − wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Narocz.
Wikipedia
(1.1) W Leszczyńskiem wystąpiły liczne podtopienia.
Wiktionary
rzecz. Leszno n., leszczynianin mos., leszczynianka ż.
przym. leszczyński
Wiktionary
1. roślina z rodziny brzozowatych o jadalnych owocach, zwanych orzechami laskowymi;
2. gęste skupisko leszczyn - krzewów;
3. drewno leszczyny - krzewu
SJP.pl
Wikipedia
1. imię męskie;
2. zdrobnienie od: Lech (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Leszek – staropolskie imię męskie. Występuje też jako zdrobnienie imienia Lech.
W dokumentach występowało ono w formach Lestek i Lestko – prawdopodobnie jako zdrobnienie niepoświadczonych pełnych imion Lścimir i Lścisław, wywodzących się od słowa lście, oznaczającego „chytrość”.
Wikipedia
(1.1) Na kiedy przypadają imieniny Leszka?
Wiktionary
IPA: ˈlɛʃɛk, AS: lešek
Wiktionary
rzecz. Lech ż./mrz./mos., Lesław m., Leszkowa ż., Leszkówna ż., Leszkostwo lm m., Lesia ż.
:: zdrobn. Lesio m.
:: fż. Leszka ż.
przym. Leszkowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Leszko (bułg. Лешко) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Błagojewgrad. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 grudnia 2018 roku miejscowość liczyła 212 mieszkańców.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. imię męskie;
2. zdrobnienie od: Lech (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Leszka lub z nim związany
SJP.pl
Leszkowy (niem. Letzkau) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Cedry Wielkie na obszarze Żuław Gdańskich. Wieś jest siedzibą sołectwa Leszkowy w którego skład wchodzi również miejscowość Leszkowy-Wybudowania.
Wikipedia
mieszkaniec Leszna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Leszna
Wiktionary
(1.1) Pan Józef jest rodowitym lesznianinem.
Wiktionary
IPA: lɛʃʲˈɲä̃ɲĩn, AS: lešʹńä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Leszno n.
:: fż. lesznianka ż.
przym. leszniański, lesznieński, leszczyński
Wiktionary
(1.1) leszczynianin
Wiktionary
mieszkanka Leszna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Leszna
Wiktionary
Lesznianka – potok płynący na granicy Beskidu Śląskiego z Pogórzem Cieszyńskim, w Polsce i w Czechach, prawobrzeżny dopływ Olzy. Długość ok. 9,8 km. W różnych źródłach występuje pod nazwami Lesznianka, Leśnica, Lesznica, czes. Lyšnice, Líštnice.
Wikipedia
(1.1) Pani Ada jest rodowitą lesznianką.
Wiktionary
IPA: lɛʃʲˈɲãnka, AS: lešʹńãnka
Wiktionary
rzecz. Leszno n.
:: fm. lesznianin mos.
przym. leszniański, lesznieński, leszczyński
Wiktionary
(1.1) leszczynianka
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Leszna, związany z Lesznem
Wiktionary
(1.1) Spacerowaliśmy chwilę po leszniańskim rynku.
Wiktionary
rzecz. Leszno n., lesznianin mos., lesznianka ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Leszna, związany z Lesznem
Wiktionary
(1.1) Spacerowaliśmy chwilę po lesznieńskim rynku.
Wiktionary
rzecz. Leszno n., lesznianin mos., lesznianka ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce;
3. gmina wiejska w Polsce;
4. Leszno Górne - wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa szeregu miejscowości w Polsce;
Wiktionary
Leszno (łac. Lessna Polonorum, niem. Lissa, Lissen) – miasto na prawach powiatu w województwie wielkopolskim, położone w zachodniej części Polski, pomiędzy dwoma dużymi centrami gospodarczymi – Poznaniem i Wrocławiem. Siedziba władz powiatu leszczyńskiego.
Wikipedia
(1.1) Do atrakcji turystycznych Leszna należy wiatrak z 1705 roku.
Wiktionary
IPA: ˈlɛʃnɔ, AS: lešno
Wiktionary
rzecz. lesznianin mos., lesznianka ż., leszczynianin mos., leszczynianka ż., Leszczyńskie n.
przym. leszczyński, leszniański, lesznieński
Wiktionary
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Lesznowola
SJP.pl
pokrywać leszem ścieżki, boiska, place
SJP.pl
przymiotnik od: lesz
SJP.pl
w technice:
1. popiół z miałem węglowym;
2. tłuczeń żużlowy stosowany do wysypywania dróg dojazdowych, boisk, placów itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mitsłow. demon lasu;
Wiktionary
Leszy, borowy, także laskowiec, boruta, borowiec, gajowy, lasowy, leśnik, leśny dziad, dziad borowy, wilczy pasterz – w wierzeniach słowiańskich demon lasu, jego pan i władca zwierząt w nim żyjących. Czczony także jako wielkoruski demon dusz ludzi zmarłych.
Wikipedia
(1.1) — Różne rzeczy w życiu widziałem, ale ani gizdrów, ani leszych jak do tej pory nigdy nie spotkałem.
Wiktionary
(1.1) borowy, laskowiec, boruta
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Lesław – imię męskie pochodzenia słowiańskiego.
Żeńska forma: Lesława
Lesław imieniny obchodzi 28 listopada.
Wikipedia
IPA: ˈlɛswaf, AS: lesu̯af
Wiktionary
rzecz. Leszek m.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Lesława – żeński odpowiednik imienia Lesław pochodzenia literackiego, powstałego w XIX wieku na wzór staropolskich imion złożonych.
W 1994 imię to nosiły 721 kobiety w Polsce.
Lesława imieniny obchodzi 28 listopada.
Wikipedia
zdrobnienie od: Lesław (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lesławka lub z nim związany
SJP.pl
Lesław z małżonką; Lesławowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lesława lub z nim związany
SJP.pl
1. w fizyce: skrót od: Linear Energy Transfer, energia przekazywana przez poruszającą się cząstkę na jednostce jej toru;
2. czeska (wcześniej - czechosłowacka) wytwórnia lotnicza w Kunovicach
SJP.pl
śmiertelność
SJP.pl
Dawka śmiertelna (ang. lethal dose, LD, łac. dosis letalis) – oznaczenie toksyczności danej substancji lub szkodliwości promieniowania jonizującego. Wartość LD oznacza dawkę potrzebną do spowodowania śmierci określonego procenta badanych zwierząt określonego gatunku po jej wchłonięciu daną drogą. Dawkę śmiertelną zapisuje się zazwyczaj jako:
Wikipedia
śmiertelny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. biol. prowadzący do śmierci
Wiktionary
(1.1) Temperatura przekraczająca górną termiczną granicę letalną, utrzymująca się przez określony czas, powoduje śmierć owada.
Wiktionary
rzecz. letalność ż.
przym. półletalny
przysł. letalnie
Wiktionary
stan podobny do głębokiego snu, w którym jedynym objawem życia jest bicie serca; śmierć pozorna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. stan pozornej śmierci, polegający na głębokim śnie, w którym zanikają reakcje na bodźce;
(1.2) apatia, bezwład
Wiktionary
1. Letarg (stgr. λήθη „zapomnienie” i ἀργία „bezczynność” od ἀ- „bez-” ἔργον „praca”) – stan organizmu charakteryzujący się bezwładem, brakiem reakcji na bodźce, z wyjątkiem elektrycznych. Procesy życiowe są przy stanie letargu w znacznym stopniu zahamowane. Występuje m.in. w przebiegu chorób, np. śpiączki afrykańskiej czy niektórych chorób mózgu. Letarg jest nazywany także stanem śmierci pozornej; historycznie zdarzało się, że lekarze stwierdzali omyłkowo zgon osoby będącej w letargu.
Wikipedia
(1.1) Uszkodzenie ośrodka oddechowego, np. na skutek apopleksji, może powodować objawy podobne do letargu.
Wiktionary
przym. letargiczny
Wiktionary
właściwy letargowi; mający cechy letargu; senny, będący w stanie połowicznego (lub całościowego) uśpienia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. związany z letargiem, dotyczący letargu; właściwy letargowi
(1.2) książk. przen. taki jak w letargu: senny, ospały, apatyczny, bezwładny
Wiktionary
rzecz. letarg mrz.
Wiktionary
(1.1) senny
Wiktionary
rzadko: powodować zapadanie w letarg
SJP.pl
w mitologii greckiej: rzeka zapomnienia w Hadesie
SJP.pl
Lete (także Leta; gr. Λήθη Lḗthē ‘zapomnienie’, łac. Lethe) – w mitologii greckiej jedna z pięciu rzek Hadesu, obok Styksu, Kokytos (z której brała początek), Acherontu i Pyriflegetonu. Wypicie wody z Lete miało powodować całkowitą utratę pamięci. Niektóre greckie wierzenia mówiły o tym, że dusze musiały to czynić przed reinkarnacją, aby nie pamiętać swoich przeszłych żywotów.
Wikipedia
fiński taniec towarzyski, tańczony zbiorowo i w korowodzie; letkajenkka
SJP.pl
[czytaj: letkajenka] fiński taniec towarzyski, tańczony zbiorowo i w korowodzie; letkajenka
SJP.pl
Letkajenkka (inne formy pisowni: Letkaienka, Letka-Enka, inne spotykane nazwy: Letkis, Letkiss; także Let's kiss) – taniec towarzyski pochodzenia fińskiego, w metrum 4/4,popularny w Europie w latach sześćdziesiątych XX w. Błędnie nazywany np. „Let’s kiss”.
Wikipedia
potocznie: człowiek lekkomyślny, lekkoduch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. ktoś lekkomyślny
Wiktionary
IPA: lɛtʲˈcɛvʲit͡ʃ, AS: letʹḱevʹič
Wiktionary
(1.1) lekkoduch
Wiktionary
1. związany z latem
2. potocznie: lekko ciepły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który odbywa się w lecie, odnosi się do lata; jest przystosowany do lata
(1.2) o substancji: ciepły, lecz nie gorący
(1.3) przen. taki, który nie ma wyższych uczuć, nie ma temperamentu, gorliwości; umiarkowany
Wiktionary
Letni, dawniej Letni, Chamski Podryw – polski duet popowo-hip-hopowy założony w 2009 roku przez Macieja Piotrowskiego i Dawida Antonkiewicza.
Wikipedia
IPA: ˈlɛtʲɲi, AS: letʹńi
Wiktionary
rzecz. polecie n., lata nmos., letnisko n., letniość ż., lato
przysł. letnio
przym. letniskowy
Wiktionary
(1.1) wiosenny; reg. śl. latowy.
(1.2) ciepławy
Wiktionary
potocznie: utwór na lato
SJP.pl
1. dawniej: letnik, osoba przebywająca na letnich wakacjach poza miastem;
2. w gwarze złodziejskiej: kradzież w mieszkaniu, którego mieszkańcy wyjechali na wakacje;
3. na letniaka - potocznie: będąc lekko ubranym
SJP.pl
Dacza (z ros. да́ча), domek letniskowy, dom wakacyjny – dom, zwykle nieduży i otoczony działką, znajdujący się poza miastem, ale najczęściej w jego pobliżu, służący celom wypoczynkowym.
Dacze są bardzo popularne na terenie dawnych republik radzieckich, gdzie były swoistym symbolem pozycji społecznej. W przeszłości wydzielano specjalne tereny dla dacz prominentów: polityków, artystów, naukowców.
Wikipedia
dzielnica Gdańska
SJP.pl
Wikipedia
dawniej:
1. letnia sukienka;
2. altanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. sukienka letnia
Wiktionary
(1.1) (…) Już letniczek pisany I uploteczki wniwecz, i paski złocone, (…)
Wiktionary
IPA: lɛtʲˈɲit͡ʃɛk, AS: letʹńiček
Wiktionary
kobieta spędzająca letnie wakacje na letnisku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: letnik
Wiktionary
IPA: lɛtʲˈɲit͡ʃka, AS: letʹńička
Wiktionary
zob. letnik.
Wiktionary
osoba spędzająca letnie wakacje na letnisku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która spędza letnie wakacje w jakiejś miejscowości
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) stpol. kontusz z rękawami
Wiktionary
(1.1) Wczoraj przyjechali do nas pierwsi letnicy.
Wiktionary
IPA: ˈlɛtʲɲik, AS: letʹńik
Wiktionary
rzecz. lato n., letnisko n.
:: fż. letniczka ż.
przysł. latem, letnio
przym. letniskowy
Wiktionary
Letnin – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Pyrzyce.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) typowo dla lata
Wiktionary
(1.1) Dlaczego przyszedłeś tak letnio ubrany?
Wiktionary
rzecz. lato n., letnik m., letnisko n., lata nmos., polecie n.
przym. letni, leciwy, letniskowy
przysł. latoś
przyr. -letni
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha, tego co letnie, średnie, bez temperamentu, bez wyrazu
Wiktionary
(1.1) Podoba mi się gniew Jarosława Kaczyńskiego i tego mi brakuje w młodym pokoleniu. Drażni mnie ten rodzaj letniości.
Wiktionary
IPA: ˈlɛtʲɲɔ̇ɕt͡ɕ, AS: letʹńȯść
Wiktionary
rzecz. lato n., letnisko n., polecie n.
przym. letni, letniskowy
przyr. letni
Wiktionary
miejscowość służąca wypoczynkowi letniemu; również urlop spędzany poza miastem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) osada lub miejscowość o funkcji wypoczynkowej, często zamieszkała tylko sezonowo;
(1.2) letni pobyt poza miastem w celach wypoczynkowych
Wiktionary
Letnisko – miejscowość wypoczynkowa, odznaczająca się atrakcyjnością turystyczną. Przeważnie jest położona w lesie, w górach, nad morzem lub nad jeziorem. Ma korzystne warunki klimatyczne oraz zaplecze pomieszczeniowo-gospodarcze. Jest dogodnie połączona komunikacyjnie z dużymi ośrodkami miejskimi lub przemysłowymi. W pewnych porach roku, cechy te powodują napływ mieszkańców miast do letniska w celach wypoczynkowych.
Wikipedia
rzecz. polecie n., lato n., letniość ż., latko n., letnik mos., letniczka ż.
przym. letni, letniskowy
przysł. letnio
Wiktionary
związany z letniskiem, miejscem spędzania letnich wakacji
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z letniskiem, odnoszący się do letniska
Wiktionary
(1.1) Nad jeziorem stały murowane domki letniskowe i zabudowa przystani.
Wiktionary
rzecz. polecie n., lato n., letnisko n., letniość ż., latko n., letnik mos., letniczka ż.
przym. letni
przysł. letnio
Wiktionary
dawniej: wiek, liczba lat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. wiek, ilość lat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. matka Apollina i Artemidy;
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 68;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Leto porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
Wiktionary
IPA: ˈlɛtɔ, AS: leto
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|gr|Λητώ. (Leto)
(1.2) prawdopodobnie od etym|niem|Leto. (1.1)
uwagi.
(1.1) por|Latona.; zoblistę|Asteria|Astrajos|Atlas|Eos|Epimeteusz|Helios|Menojtios|Pallas|Perses|Prometeusz|Selene|Indeks:Polski - Mitologia grecka.
(1.2) zoblistę|Indeks:Polski - Astronomia|Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Leto; (1.2) Leto
* łaciński: (1.1) Latona ż.; (1.2) Leto ż.
* nowogrecki: (1.1) Λητώ ż.
* słowacki: (1.1) Léto ż., Lato ż., Latona ż.; (1.2) Leto ż.
* starogrecki: (1.1) Λητώ ż.
źródła.
== Leto (slovio.) ==
ortografie. Лето
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lato
odmiana.
(1.1) lm. Letos
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
(1.1) Latona
Wiktionary
regionalnie: letnisko; latowisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. wóz drabiniasty
(1.2) daw. drabina u wozu
(1.3) daw. wojsk. front bastionu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Leiter. → drabina
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== letra (język baskijski.) ==
wymowa. IPA3|'letra.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litera
(1.2) ekon. weksel
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlɛtra, AS: letra
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Leiter. → drabina
uwagi.
współczesna.
tłumaczenia.
źródła.
== letra (język baskijski.) ==
wymowa. IPA3|'letra.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litera
(1.2) ekon. weksel
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kilkuzwrotkowy wiersz erotyczny w poezji hiszpańskiej
SJP.pl
zwolennik letryzmu, awangardowego nurtu poetyckiego w połowie XX w.
SJP.pl
kierunek w poezji francuskiej od 1945, nawiązujący do dadaizmu; głosił, że istotą poezji są jednostki fonetyczne, które nie muszą tworzyć wyrazów
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Letycja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego (od nazwy rodu Laetitia), oznacza piękno, wesołość, wdzięk. Na cześć św. Letycji odbywa się co roku we wrześniu kilkudniowe święto w hiszpańskim Ayerbe.
Wikipedia
letyniec szysznica - błonkówka z rodziny galasówek
SJP.pl
lej, leja;
1. jednostka monetarna Rumunii (1 leu = 100 banów);
2. jednostka monetarna Mołdawii (1 leu = 100 banów)
SJP.pl
Saint Leu to w języku francuskim św. Lupus
Wikipedia
typ budowy ciała u gąbek, charakteryzujący się skomplikowanym, silnie rozbudowanym systemem komór
SJP.pl
Leukon – jeden z typów morfologicznych gąbek (Porifera), który charakteryzuje się największą komplikacją planu budowy ciała.
Gąbki typu leukon cechują się znaczną rozbudową mezohylu, obejmującego znaczną liczbą komór zasiedlanych przez choanocyty. Gąbkę taką podzielić można na dwie części. Część zewnętrzną stanowi ektosom, w którym nie uświadczy się komór wiciowych. Ma on za to membranę dermalną i przestrzeń subdermalną, określaną również mianem westibulum. Z westibulum woda przedostaje się dopiero do komór wiciowych. Drugą częścią, wewnętrzną, jest endosom określany mianem choanosomu. Tam właśnie lokują się wspomniane wcześniej komory. Może ich być dość dużo, przykładowo w rodzaju Ephydatia 7600 takich koszyczków mieści się w 1 mm³. W sumie może ich być 2,25 miliona, jak u Leuconia spera, u której ich łączna powierzchnia sięga 52,5 cm². W komorach tych, określanych także jako koszyczki, znajdują się choanocyty. Na jedną komorę przypada ich od 20 do 1400, najczęściej zaś między 50 a 100. Choanocyty zaopatrzone są w wici o bocznych chorągiewkach zwanych vanae. Między choanocytami okresowo tworzą się otwory wpływowe zwane prosopyle, jest ich w koszyczku od 2 do 4. Istnieje także otwór wypływowy, określany jako apopyle. Tworzą go pinakocyty w formie owalnego wieńca. Otwór ten może się otwierać i zamykać. Woda przepływa od otworu wpływowego do wypływowego, a pomaga jej w tym ruch należących do choanocytów witek. Do komór dochodzą w dużej liczbie kanaliki, które drążą w mezohylu. Kanaliki odprowadzające prowadzą wodę do atrium, centralnej przestrzeni, skąd wydostaje się na zewnątrz przez oskulum.
Wikipedia
aminokwas alifatyczny, egzogenny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, kodowany aminokwas alifatyczny;
Wiktionary
Leucyna (skróty: Leu, L) – organiczny związek chemiczny, jest kodowanym aminokwasem alifatycznym, o rozgałęzionym łańcuchu bocznym, obojętnym elektrycznie. Odkryta przez francuskiego chemika L. J. Prousta. Występuje we wszystkich białkach, duże ilości w albuminach i ciałach występujących w osoczu.
Wikipedia
(1.1) Izomerem leucyny jest izoleucyna.
Wiktionary
rzecz. izoleucyna ż.
przym. leucystyczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. wet. dotknięty leucyzmem
(1.2) związany z leucyzmem, dotyczący leucyzmu
Wiktionary
rzecz. leucyzm m., leucyna ż., leucyt m., leucytyt m.
przym. leucytowy
temsłow. leuko-
Wiktionary
minerał występujący w skałach pochodzenia wulkanicznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki, skałotwórczy minerał z gromady krzemianów, o białawej barwie;
Wiktionary
Leucyt – minerał skałotwórczy z gromady krzemianów, zaliczany do grupy skaleniowców. Jest minerałem zliczanym do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od gr. leukos = biały, nawiązuje do częstej barwy tego minerału.
Wikipedia
przym. leucystyczny
Wiktionary
skała magmowa wulkaniczna zaliczana do foidytów
SJP.pl
Leucytyt (leumafit) – należąca do foidytów skała magmowa, wulkaniczna o strukturze drobnoziarnistej i porfirowej. Głównymi minerałami są leucyt (podstawowy minerał jasny) i augit, rzadziej melilit i oliwin (podstawowe mineały ciemne). Większość odmian leucytytów zawiera 40–70% minerałów ciemnych (odmiany te nazywa się melaleucytytem), odmiany jasne, mające poniżej 40% składników ciemnych zwą się leukoleucytytem.
Wikipedia
Wikipedia
choroba układu krwiotwórczego o charakterze nowotworowym, polegająca na nadmiernym, niekontrolowanym tworzeniu się oraz nieprawidłowym dojrzewaniu krwinek białych (leukocytów); białaczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zob. białaczka.
Wiktionary
Białaczka (łac. leucaemia) – grupa nowotworów złośliwych o różnym przebiegu i objawach, która jest spowodowana patologicznym klonalnym rozrostem komórek układu krwiotwórczego o różnym stopniu dojrzałości w szpiku kostnym, a także w węzłach chłonnych i narządach krwiotwórczych okresu płodowego (wątroba, śledziona), a w późniejszym etapie również w innych tkankach. W konsekwencji choroby dochodzi do zaburzeń ilościowych i jakościowych komórek krwi obwodowej.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) choroba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|leucaemia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|białaczka.
źródła.
== leukemia (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|luˈkimiə.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-leukemia.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. białaczka
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lɛwˈkɛ̃mʲja, AS: leu̯kẽmʹi ̯a
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) choroba
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|leucaemia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|białaczka.
źródła.
== leukemia (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|luˈkimiə.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-leukemia.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) med. białaczka
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rodzaj odporności, zjawisko polegające na zbijaniu się białych ciałek krwi w czasie stanów patologicznych, ciąży lub nadmiernych wysiłków
SJP.pl
filozof grecki z V w. p.n.e.; Leucyp z Miletu
SJP.pl
Leukippos z Miletu (stgr. Λεύκιππος Leukippos) – filozof grecki z V w. p.n.e., uznawany za twórcę atomizmu – teorii budowy materii, głoszącej, że jest ona zbudowana z małych, niepodzielnych, niezmiennych i nieprzenikliwych cząstek (atomów), otoczonych próżnią i różniących się między sobą kształtem, położeniem i porządkiem.
Wikipedia
jeden z elementów morfotycznych krwi, krwinka biała
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. biol. komórka krwi pełniąca funkcję ochronną;
Wiktionary
Leukocyty, krwinki białe – elementy morfotyczne krwi. Są niemal bezbarwne i mniej liczne od erytrocytów, posiadają zdolność ruchu. Żyją od kilku dni (granulocyty) nawet do 20 lat (limfocyty B pamięci immunologicznej). Ich zadaniem jest ochrona organizmu przed patogenami, takimi jak wirusy i bakterie. Wszystkie leukocyty wykazują ekspresję cząsteczki CD45.
Wikipedia
(1.1) Otrzymane wyniki wskazują na podwyższony poziom leukocytów u badanych osób z nieprawidłowym poziomem TG
Wiktionary
rzecz. leukocytoza ż., leukopenia ż.
przym. leukocytowy
Wiktionary
(1.1) krwinka biała, białe ciałko krwi
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z leukocytami, dotyczący leukocytów
Wiktionary
rzecz. leukocyt mrz.
Wiktionary
w medycynie: nadmiar leukocytów we krwi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nieprawidłowa liczba krwinek białych, powyżej górnej granicy normy;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌlɛwkɔt͡sɨˈtɔza, AS: leu̯kocytoza
Wiktionary
rzecz. leukocyt mrz.
Wiktionary
chorobowa obecność leukocytów w moczu
SJP.pl
Leukocyturia – zwiększona liczba leukocytów w moczu.
W warunkach fizjologicznych (prawidłowych) leukocyty wydalane są z moczem. Przyjmuje się, że w moczu dobowym, liczba wydalonych leukocytów powinna być mniejsza niż 3 000 000.Liczba większa niż 3 miliony nazywana jest leukocyturią i może być określona podczas wyznaczania liczby Addisa.
Wikipedia
brak lub niedobór barwników melaninowych u człowieka i zwierząt; albinizm; bielactwo
SJP.pl
produkt długotrwałego wietrzenia minerałów zawierających tytanit
SJP.pl
Leukoksen (z greckiego leukoxenos = obcy) – to mieszanina minerałów o zbitej skrytokrystalicznej postaci będącej produktem przemian tytanitu. Jest zasobny w rutyl, anataz i brookit. Produkt długotrwałego wietrzenia minerałów zawierających tytanit, takich jak ilmenit, perowskit, tytanit, rutyl. Proces wietrzenia ilmenitu powoduje usunięcie ze składu żelaza i podwyższenie zawartości TiO2, co prowadzi do powstania leukoksenu.
Wikipedia
białawe zmętnienie rogówki oka na skutek choroby lub urazu, powodujące upośledzenie widzenia lub całkowitą utratę wzroku; bielmo
SJP.pl
zasada organiczna zawierająca azot, występująca w tkance mięśniowej
SJP.pl
najbardziej złożony typ planu budowy gąbek; leucon
SJP.pl
Leukon – jeden z typów morfologicznych gąbek (Porifera), który charakteryzuje się największą komplikacją planu budowy ciała.
Gąbki typu leukon cechują się znaczną rozbudową mezohylu, obejmującego znaczną liczbą komór zasiedlanych przez choanocyty. Gąbkę taką podzielić można na dwie części. Część zewnętrzną stanowi ektosom, w którym nie uświadczy się komór wiciowych. Ma on za to membranę dermalną i przestrzeń subdermalną, określaną również mianem westibulum. Z westibulum woda przedostaje się dopiero do komór wiciowych. Drugą częścią, wewnętrzną, jest endosom określany mianem choanosomu. Tam właśnie lokują się wspomniane wcześniej komory. Może ich być dość dużo, przykładowo w rodzaju Ephydatia 7600 takich koszyczków mieści się w 1 mm³. W sumie może ich być 2,25 miliona, jak u Leuconia spera, u której ich łączna powierzchnia sięga 52,5 cm². W komorach tych, określanych także jako koszyczki, znajdują się choanocyty. Na jedną komorę przypada ich od 20 do 1400, najczęściej zaś między 50 a 100. Choanocyty zaopatrzone są w wici o bocznych chorągiewkach zwanych vanae. Między choanocytami okresowo tworzą się otwory wpływowe zwane prosopyle, jest ich w koszyczku od 2 do 4. Istnieje także otwór wypływowy, określany jako apopyle. Tworzą go pinakocyty w formie owalnego wieńca. Otwór ten może się otwierać i zamykać. Woda przepływa od otworu wpływowego do wypływowego, a pomaga jej w tym ruch należących do choanocytów witek. Do komór dochodzą w dużej liczbie kanaliki, które drążą w mezohylu. Kanaliki odprowadzające prowadzą wodę do atrium, centralnej przestrzeni, skąd wydostaje się na zewnątrz przez oskulum.
Wikipedia
w medycynie: niedobór leukocytów we krwi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. niedobór leukocytów we krwi; zmniejszona liczba krwinek białych we krwi obwodowej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po tej chemioterapii obserwowaliśmy u chorego długotrwałą leukopenię.
Wiktionary
rzecz. leukocyt mrz.
Wiktionary
(1.1) war. leukocytopenia
Wiktionary
biała, nieregularna (stwardniała) zmiana o rozmaitej powierzchni, umiejscowiona najczęściej na błonie śluzowej jamy ustnej, niekiedy w krtani oraz na narządach płciowych; rogowacenie białe
SJP.pl
Leukoplakia (rogowacenie białe, łac. leukoplakia) – zmiana przedrakowa w obrębie błony śluzowej najczęściej jamy ustnej charakteryzująca się obecnością białych plam lub smug na powierzchni błony śluzowej. Ścisła definicja WHO określa leukoplakię następująco: określenie kliniczne do opisu białych plam o niejasnym ryzyku, wtedy gdy inne specyficzne choroby, jednostki i zmiany przednowotworowe zostały wykluczone.
Wikipedia
1. drobne, kuliste lub wrzecionowate ciałko pozbawione barwnika, występujące w komórkach roślinnych, magazynujące substancje zapasowe;
2. taśma pokryta z jednej strony substancją klejącą, często zawierająca środek leczniczy, służąca do umocowania opatrunku; przylepiec, plaster
SJP.pl
Leukoplasty (gr. leukos - biały) – bezbarwne, niefotosyntetyzujące plastydy o średnicy zwykle nie większej niż 2μm. Pojęcie leukoplast jest dwojako stosowane przez autorów. Może dotyczyć plastydów występujących we wszystkich niefotosyntetyzujących tkankach stałych i nie gromadzących materiałów zapasowych lub też plastydów występujących w tkance spichrzowej i gromadzących substancje zapasowe.
Wikipedia
1. drobne, kuliste lub wrzecionowate ciałko pozbawione barwnika, występujące w komórkach roślinnych, magazynujące substancje zapasowe;
2. taśma pokryta z jednej strony substancją klejącą, często zawierająca środek leczniczy, służąca do umocowania opatrunku; przylepiec, plaster
SJP.pl
Leukoplasty (gr. leukos - biały) – bezbarwne, niefotosyntetyzujące plastydy o średnicy zwykle nie większej niż 2μm. Pojęcie leukoplast jest dwojako stosowane przez autorów. Może dotyczyć plastydów występujących we wszystkich niefotosyntetyzujących tkankach stałych i nie gromadzących materiałów zapasowych lub też plastydów występujących w tkance spichrzowej i gromadzących substancje zapasowe.
Wikipedia
wytwarzanie białych krwinek w narządach krwiotwórczych
SJP.pl
Leukopoeza – proces powstawania leukocytów, u których występują ziarnistości w cytoplazmie, czyli granulocytów, w skład których wchodzą neutrofile (granulocyty obojętnochłonne), eozynofile (granulocyty kwasochłonne) oraz bazofile (granulocyty zasadochłonne).
Wikipedia
choroba brzoskwiń, śliw, moreli i wiśni, wywoływana przez pasożytnicze grzyby Leucostoma; objawia się chlorozą, więdnięciem liści i zasychaniem młodych pędów
SJP.pl
minerał, bezbarwna odmiana szafiru
SJP.pl
czynnik obniżający zdolność leukocytów do fagocytozy
SJP.pl
zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu istoty białej mózgu w przedniej części płatów czołowych; lobotomia
SJP.pl
Lobotomia przedczołowa, zwana także lobotomią (z gr. λοβός (lobos) 'płat', i τομή (tomē) 'cięcie, sekcja') lub lobotomią czołową albo leukotomią przedczołową – zabieg neurochirurgiczny polegający na przecięciu połączeń kory przedczołowej z innymi strukturami mózgowia, jedna z metod leczenia chorych na schizofrenię i inne ciężkie choroby psychiczne.
Wikipedia
lipid, przekaźnik biorący udział w reakcji zapalenia alergicznego, np. w astmie oskrzelowej
SJP.pl
Leukotrieny - lipidy związane z układem immunologicznym. Biorą udział w mechanizmach odpornościowych i procesach zapalnych, m.in. związanych z astmą i alergicznym nieżytem nosa. Przewodzą sygnały na drodze autokrynnej (sygnalizując w ten sposób do tej samej komórki, które je wyprodukowały) i parakrynnej (przekazując sygnał do niewielkiej liczby sąsiadujących komórek).
Wikipedia
rodzaj wielocukru, materiał zapasowy występujący w niektórych roślinach, zwłaszcza w brunatnicach
SJP.pl
[czytaj: lejtnant] lejtnant;
1. niższy stopień oficerski w niektórych armiach;
2. oficer mający taki stopień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. stopień wojskowy odpowiadający porucznikowi lub podporucznikowi w wojsku polskim;
Wiktionary
(1.1) Do tej pory leutnant postępował spolegliwie i nawet wytypowano go do awansu.
Wiktionary
rzecz. lejtnant mos.
Wiktionary
Levallois-Perret (wymowa) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Hauts-de-Seine. Przez miejscowość przepływa Sekwana.
Wikipedia
Levante Unión Deportiva (wal. Llevant Unió Esportiva) – hiszpański klub piłkarski z siedzibą w Walencji.
Wikipedia
lewel; środowiskowo w grach komputerowych:
1. poziom postaci;
2. etap gry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) slang. poziom w grze
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
IPA: ˈlɛvɛl, AS: level
Wiktionary
Leverkusen – miasto na prawach powiatu w zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Kolonia, nad Renem, niedaleko Kolonii. Liczy 165 748 mieszkańców (2022).
Z tego miasta wywodzi się przedsiębiorstwo chemiczno-farmaceutyczne Bayer AG oraz klub piłkarski – Bayer 04 Leverkusen.
Stacje kolejowe w mieście: Leverkusen Mitte, Opladen, Leverkusen-Küppersteg, Leverkusen-Rheindorf, Leverkusen-Schlebusch, Leverkusen Waldsiedlung.
Wikipedia
Levi – jeden z największych ośrodków narciarskich w Finlandii, w Laponii, w mieście Kittilä. Można się do niego dostać korzystając z regionalnego portu lotniczego Kittilä i stacji kolejowej Kolari.
Góra Levi ma wysokość 531 m n.p.m. Znajduje się na niej 48 tras narciarskich (15 sztucznie oświetlonych) z 26 wyciągami narciarskimi. Miejscowość jest jedną z dwóch placówek narciarskich w Finlandii, która posiada wyciągi gondolowe.
Wikipedia
Levi Strauss & Co. – prywatne amerykańskie przedsiębiorstwo odzieżowe z siedzibą w San Francisco, znane z produkcji spodni dżinsowych oraz innych produktów odzieżowych, takich jak koszulki, kurtki, buty i torby.
Wikipedia
Levin (maor. Taitoko) – miasto w Nowej Zelandii w regionie Manawatu-Wanganui. Według danych szacunkowych na rok 2006 liczy 19 134 mieszkańców. Ośrodek przemysłowy.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
potocznie o spodniach marki Levi's; lewisy
SJP.pl
[czytaj: lewitikus] Księga Kapłańska - trzecia księga Pięcioksięgu
SJP.pl
Księga Kapłańska [Kpł], Trzecia Księga Mojżeszowa [3 Mojż], (hebr. ויקרא (Wajikra) – „zawołał" – od pierwszych słów księgi, gr. Λευιτικόν Leuitikon z Septuaginty, w nawiązaniu do Lewitów) – trzecia księga Pisma św. (przed nią jest Księga Wyjścia) i Pięcioksięgu, a tym samym Starego Testamentu.
Wikipedia
duży ssak drapieżny z rodziny kotów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny zimą i wiosną;
(1.2) astr. astrol. piąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 23 lipca do 22 (23) sierpnia;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(2.1) pot. osoba urodzona pod znakiem Lwa (1.2)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(3.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Lew afrykański, lew (Panthera leo) – gatunek mięsożernego ssaka lądowego z podrodziny panter (Pantherinae) w rodzinie kotowatych (Felidae), drugi po tygrysie – co do wielkości – wśród pięciu wielkich kotów. Jedyny kot żyjący w zorganizowanych grupach socjalnych, zaliczany do tzw. wielkiej piątki Afryki – pięciu najbardziej niebezpiecznych zwierząt afrykańskich (słoń, nosorożec, bawół, lew i lampart). Samiec lwa, łatwo rozpoznawalny po grzywie, może ważyć 150–200 kg. Największy znany samiec ważył 375 kg, był to lew o imieniu Simba, żył on do 1970 roku w Colchester Zoo. Samice są znacznie mniejsze, ważą 120–180 kg (największe 185 kg) i nie mają grzywy. Samce zajmują się zdobywaniem i obroną terytorium oraz ochroną stada i zapładnianiem samic. Samice polują i opiekują się lwiątkami. Lwy zamieszkiwały niegdyś Afrykę, Azję i Europę, a jeśli uznać lwy amerykańskie za podgatunek Panthera leo – to również Amerykę Północną i Południową. Współcześnie występują tylko w Afryce, gdzie są narażone na wyginięcie i szczątkowo w Indiach, gdzie ich stan liczebny określony został jako krytyczny.
Wikipedia
(1.1) Lew bywa w legendach identyfikowany z lwem nemejskim, którego pokonał Herakles.
(1.1) Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Lwa jest Regulus.
(1.1) Konstelacja Lwa góruje o północy w marcu, zawiera liczne galaktyki.
(1.1) W Lwie leży czerwony karzeł posiadający planeta pozasłonecznaanetę pozasłoneczną o masie zbliżonej do Neptuna.
(1.2) Lew to jeden ze znaków zodiaku, który występuje po Raku, a przed Panną.
(1.2) Pod koniec lipca Słońce wchodzi w znak Lwa.
(1.2) Lwem, jednym z letnich, ognistych i stałych znaków zodiaku, rządzi Słońce.
(2.1) Ona zachowuje się jak typowy Lew.
(2.1) Mój tata jest zodiakalnym Lwem, a mama – zodiakalną Wagą
(3.1) Mam na imię Lew i studiuję filologię rosyjską w Instytucie Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego.
(3.1) Lew Tołstoj był sławnym rosyjskim pisarzem, publicystą i myślicielem religijnym.
(3.1) Lew Landau został w 1962 roku laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki.
Wiktionary
IPA: lɛf, AS: lef
Wiktionary
rzecz. lew mzw., lewek mzw., lwisko n., lwica ż., lwiątko n.
:: zdrobn. Lewek mos., Lewuś mos.
przym. lwi
Wiktionary
(1.1) skr. Leo
(1.2) symbol. ♌
(3.1) war. pol. Leon; zdrobn. Lewek, Lewuś
Wiktionary
karta lub karty jednorazowo zdobyte w czasie gry w karty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) karc. karty wzięte przez gracza na jednym etapie rozgrywki
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: lewy
Wiktionary
Lewa (czasem też bitka, wziątka lub sztych) – zestaw kilku kart wyłożonych pojedynczo przez wszystkich graczy w jednej "rundzie".
Lewa jest zabierana przez gracza, który dołożył najbardziej wartościową kartę i zwykle odwracana koszulką do góry. Najbardziej wartościową kartą w lewie jest najstarszy atut lub też, jeżeli w lewie nie ma atutów, najstarsza karta w kolorze pierwszej zagranej karty. Gracz, który zdobył lewę wychodzi do następnej lewy itd.
Wikipedia
(1.1) W niektórych grach chodzi o to, żeby wziąć jak najwięcej lew, zaś w innych – jak najmniej.
Wiktionary
IPA: ˈlɛva, AS: leva
Wiktionary
(1.1) sztych, wziątka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. pogardliwie: mający lub prezentujący poglądy inne niż prawicowe;
2. mający lub prezentujący skrajnie lewicowe poglądy;
3. charakterystyczny dla działań osób o takich poglądach, np. lewacki ekstremizm
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lewactwem, dotyczący lewactwa
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do lewactwa, będący jego własnością
przymiotnik jakościowy
(3.1) skrajnie lewicowy
Wiktionary
(1.1) Po 1968 roku państwa zachodniej Europy zmagały się z falą lewackiego terroryzmu politycznego.
Wiktionary
IPA: lɛˈvat͡sʲci, AS: levacʹḱi
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewaczek mos., lewactwo n., lewackość ż., lewak m., lewica ż., lewicowość ż., lewicowiec m.
Wiktionary
→ lewacki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co lewackie; cecha tych, którzy są lewaccy
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewaczek mos., lewactwo n., lewak m., lewicowość ż.
przym. lewacki
Wiktionary
pogardliwie:
1. skrajnie lewicowe poglądy;
2. ludzie o takich poglądach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) polit. pogard. poglądy skrajnie lewicowe
(1.2) polit. pogard. ludzie, ugrupowania o poglądach skrajnie lewicowych
Wiktionary
(1.1) Leninowskie idee są nie do pogodzenia z reformizmem, oportunizmem, lewactwem i innymi przejawami wrogich marksizmowi tendencji.
Wiktionary
IPA: lɛˈvat͡stfɔ, AS: levactfo
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewaczek mos., lewackość ż., lewak m., lewaczka ż., lewica ż., lewicowość ż., lewicowiec m., lewo n., lewicowanie n.
czas. lewicować ndk.
przym. lewacki, lewy, lewicowy
przysł. lewacko, lewo, lewicowo
Wiktionary
(1.1) skrajna lewica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. od lewak
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od lewaczka
Wiktionary
rzecz. lewo n., lewak m., lewaczka ż., lewus m., lewuska ż., lewicowiec m., lewactwo n., lewicowość ż., lewackość ż., lewica ż., lewizna ż., lewicowanie n.
czas. lewicować ndk.
przym. lewy, lewicowy, lewacki
przysł. lewo, w lewo, na lewo, lewicowo, lewacko
Wiktionary
→ lewak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. pejor. pot. kobieta o (skrajnie) lewicowych poglądach
Wiktionary
rzecz.
:: fm. lewak
Wiktionary
zmuszenie konia do wspięcia się na tylne nogi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) figura ujeżdżeniowa, polegająca na uniesieniu przednich nóg konia, przenosząc w ten sposób cały ciężar na zgięte tylne;
(1.2) łąka lub polana okolona drzewami
Wiktionary
Lewada – element klasycznego dresażu; figura polegająca na uniesieniu przez konia przednich nóg i przeniesieniu w ten sposób całego ciężaru ciała na wyraźnie ugięte nogi tylne. Podczas wykonywania lewady ciało konia ustawione jest pod kątem 30–35 stopni w stosunku do podłoża. Lewada nie jest wymagana w żadnej klasie sportowych zawodów ujeżdżeniowych. Zalicza się ją do elementów „szkoły nad ziemią” nauczanych w jeździectwie klasycznym i świadczy o najwyższym stopniu zebrania konia, czyli przeniesieniu całego ciężaru ciała na ugięte tylne nogi, a tym samym uzyskaniu maksymalnej lekkości przodu. Wymaga od konia dużej siły, pełnej mobilizacji a zarazem rozluźnienia i posłuszeństwa. W klasycznym jeździectwie jest przygotowaniem konia do wykonania figur nad ziemią (skoku). Zazwyczaj uczona jest najpierw z ziemi, a następnie z jeźdźcem na grzbiecie.
Wikipedia
IPA: lɛˈvada, AS: levada
Wiktionary
lewus;
1. pogardliwie: osoba o poglądach innych niż prawicowe;
2. potocznie:
a) osoba o poglądach skrajnie lewicowych;
b) potocznie: osoba leworęczna; mańkut
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. pejor. osoba o skrajnie lewicowych poglądach
(1.2) daw. środ. górn. człowiek leworęczny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) hist. duży sztylet o zamkniętej rękojeści
Wiktionary
Lewak – duży sztylet używany wespół z bronią główną, trzymany w ręce niewiodącej (u osób praworęcznych w lewej – stąd nazwa). Jego funkcją jako broni drugorzędnej było zarówno parowanie i blokowanie ciosów przeciwnika, jak i wykonywanie ataków (w sprzyjających okolicznościach). Najczęściej używany wespół z rapierem lub szpadą, niekiedy docelowo wytwarzany jako komplet z bronią główną.
Wikipedia
(1.1) W sprawach zagranicznych Mao jest większym lewakiem niż Czou, w sprawach wewnętrznych jest wprost przeciwnie.
Wiktionary
IPA: ˈlɛvak, AS: levak
Wiktionary
rzecz. lewackość ż., lewactwo n., lewica ż., lewicowość ż., lewicowiec m., lewo n.
:: fż. lewaczka ż.
:: zdrobn. lewaczek m.
czas. lewicować ndk.
przym. lewacki, lewy, lewicowy
przysł. lewacko, lewo, lewicowo
Wiktionary
(1.1) lewicowy ekstremista, ultralewicowiec
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przymiotnik od: Levallois-Perret (miejscowość i gmina we Francji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) daw. geogr. związany z Lewantem, dotyczący Lewantu
Wiktionary
(1.1) Handel, zwłaszcza lewancki, po większej części jest w rękach cudzoziemców, mianowicie Anglików.
Wiktionary
rzecz. lewantyna ż., Lewant m., Lewantyńczyk m., Lewantynka ż.
przym. lewantyński
Wiktionary
(1.1) współcz. lewantyński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko, np. Robert Lewandowski, polski piłkarz
SJP.pl
Lewandowski (żeński: Lewandowska, l. mn. Lewandowscy) – polskie nazwisko. Obecnie jest to siódme pod względem popularności nazwisko w Polsce. Według bazy PESEL 19.01.2024 r. nosiło je 46 640 Polek i 44 891 Polaków.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Kurpie. lawendowy
Wiktionary
polski statek towarowy, przeznaczony do przewozu ładunków do krajów leżących na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) książk. geogr. określenie krajów leżących na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego (Syria, Jordania, Liban, Izrael oraz Autonomia Palestyńska);
Wiktionary
Lewant (od wł. levante – wschód) – określenie państw leżących na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego. Granice wyznaczają: Morze Śródziemne, Taurus, Mezopotamia, pustynie Półwyspu Arabskiego i Morze Czerwone. Obszar ten obejmuje dzisiejsze państwa: Liban, Syria, Izrael, Jordania oraz Autonomia Palestyńska. W szerszym znaczeniu do Lewantu zalicza się również Azję Mniejszą (Turcja) i Egipt.
Wikipedia
(1.1) W szerszym znaczeniu do Lewantu zalicza się również Azję Mniejszą (Turcja) i Egipt.
Wiktionary
IPA: ˈlɛvãnt, AS: levãnt
Wiktionary
rzecz. lewantyna ż., Lewantyńczyk m., Lewantynka ż.
przym. lewantyński, lewancki
Wiktionary
dawniej: tkanina jedwabna o splocie skośnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. rodzaj tkaniny jedwabnej o skośnym splocie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Lewant m., Lewantyńczyk m., Lewantynka ż.
przym. lewancki, lewantyński
Wiktionary
mieszkaniec Lewantu (Bliskiego Wschodu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lewantu
Wiktionary
rzecz. Lewant mrz.
:: fż. Lewantynka ż.
przym. lewantyński, lewancki
Wiktionary
mieszkanka Lewantu (Bliskiego Wschodu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lewantu
Wiktionary
rzecz. Lewant mrz.
:: fm. Lewantyńczyk mos.
przym. lewantyński, lewancki
Wiktionary
przymiotnik od: Lewant
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Lewantem, dotyczący Lewantu
Wiktionary
rzecz. Lewant mrz., Lewantyńczyk mos., Lewantynka ż., lewantyna ż.
przym. lewancki
Wiktionary
(1.1) daw. lewancki
Wiktionary
1. urządzenie do podnoszenia ciężkich przedmiotów;
2. zakrzywiona rurka do przelewania cieczy z innego naczynia;
3. narzędzie finansowe umożliwiające inwestowanie lub kontrolowanie środków znacznie przewyższających własny kapitał; dźwignia finansowa;
4. potocznie: osoba o poglądach skrajnie lewicowych; lewak, lewus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. mech. rodzaj dźwigni do podnoszenia ciężarów
(1.2) techn. rurka do przelewania cieczy
(1.3) pot. ekon. dźwignia finansowa
(1.4) pot. pejor. eduk. stud. osoba obijająca się, nieprzykładająca się do nauki
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lewarowanie n.
:: zdrobn. lewarek m.
czas. lewarować ndk., lewarować się ndk.
przym. lewarowy, lewarowany
Wiktionary
(1.1) stpol. jewar, hewar
(1.2) stpol. jewar, hewar
(1.4) leń, obibok, bumelant, nierób
Wiktionary
zdrobnienie od: lewar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zdrobn. od: lewar
(1.2) techn. mech. niezbyt dużych rozmiarów często poręczny rodzaj dźwigni do podnoszenia ciężarów
(1.3) techn. zdrobn. lewar (rurka do przelewania cieczy)
(1.4) stomat. przyrząd do usuwania zębów
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lɛˈvarɛk, AS: levarek
Wiktionary
rzecz. lewar m., lewarowanie n.
czas. lewarować ndk., lewarować się ndk.
przym. lewarowy, lewarowany
Wiktionary
(1.2) lewar, dźwignik, stpol. jewar, hewar
(1.3) lewar, lewar hydrauliczny, lewarek hydrauliczny; stpol. jewar, hewar
Wiktionary
1. podnosić ciężar za pomocą lewara lub dźwigni;
2. w finansach: wspomagać się dźwignią finansową w procesie inwestycyjnym, inwestować środki przekraczające własne zasoby wykorzystując finansowe instrumenty kredytowania
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) techn. podnosić ciężar za pomocą lewara
(1.2) ekon. wspomagać się dźwignią finansową w procesie inwestycyjnym – inwestować środki przekraczające własne zasoby, wykorzystując instrumenty kredytowe, generować duże zyski przy niewielkim własnym wkładzie finansowym
Wiktionary
rzecz. lewar m., lewarek m., lewarowanie n.
przym. lewarowy, lewarowany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. podnoszenie ciężaru za pomocą lewara lub lewarka
(1.2) ekon. inwestowanie przy użyciu dźwigni finansowej, tj. kredytu lub pożyczki
Wiktionary
Dźwignia finansowa (ang. financial leverage) – jest to bezpośredni wpływ struktury kapitału, a w konsekwencji kosztów finansowych (odsetek od kredytów i pożyczek – czyli kosztu kapitału obcego), na efektywność wykorzystania kapitałów własnych mierzoną wskaźnikiem rentowności kapitału własnego – ROE.
Wikipedia
rzecz. lewar m., lewarek m.
czas. lewarować ndk., lewarować się ndk.
przym. lewarowy, lewarowany
Wiktionary
przymiotnik od: lewar
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Lewartowski – polski herb baronowski, odmiana herbu Lewart, nadany wraz z tytułem w Galicji.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zabieg polegający na wprowadzeniu do odbytnicy ciepłej wody, często z dodatkiem soli lub leków, w celu spowodowania wypróżnienia; wlew doodbytniczy; klizma; enema
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zabieg leczniczy polegający wprowadzenie do odbytnicy ciepłej wody, czasem z dodatkiem leków lub soli, w celu wywołania wypróżnienia;
Wiktionary
Lewatywa (łac. enema) – zabieg medyczny polegający na wlewaniu przez odbyt płynu do jelita grubego w celu usunięcia mas kałowych.
W medycynie lewatywy znajdują zastosowanie jako:
Wikipedia
IPA: ˌlɛvaˈtɨva, AS: levatyva
Wiktionary
(1.1) enema, klizma, irygacja okrężnicy; eufem. hydrokolonoterapia
Wiktionary
zdrobnienie od: lewatywa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
młody lew
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: lew
(1.2) młode lwa
Wiktionary
(1.2) Basia zrobiła zdjęcie lewkowi w zoo.
Wiktionary
rzecz. Lew mzw./mos., lew m., lwisko n., lwiątko n., lwię n., lwica ż.
przym. lwi
Wiktionary
(1.1) zdrobn. lwiątko, lwię
Wiktionary
level; środowiskowo w grach komputerowych:
1. poziom postaci;
2. etap gry
SJP.pl
niwelator; członek radykalnego angielskiego ugrupowania głoszącego w XVIIw ideę powszechnej równości obywateli
SJP.pl
niwelator; członek radykalnego angielskiego ugrupowania głoszącego w XVIIw ideę powszechnej równości obywateli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. gw-pl|Tykocin. dobytek, inwentarz
Wiktionary
1. znajdujący się po stronie serca bądź ręki będącej bliżej serca;
2. niezgodny z prawem, nielegalny, fałszywy;
3. o wewnętrznej stronie tkaniny, ubioru;
4. mający radykalne poglądy; lewicowy;
5. wyglądający podejrzanie;
6. nienadający się do czegoś z powodu braku jakichś umiejętności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna, protoplasta lewitów;
(1.2) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Lewi (hebr. לֵוִי) – postać biblijna z Księgi Rodzaju.
Jest to trzeci syn Jakuba i Lei. Jego potomkowie utworzyli plemię Lewitów. Zostali oni wybrani na miejsce wszystkich pierworodnych Izraelitów, by służyć Bogu w Przybytku, a później w Świątyni.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.2) kolokacje imię m|D=Lewiego.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lewita mos.
przym. lewicki
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|łac|Levi. < etymn|gr|Λευΐ. < etym|hebr|לוי. → dosł. „łączący”
(1.2) od (1.1)
uwagi.
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Levi
* baskijski: (1.1) Lebi
* czeski: (1.1) Lévi m.
* francuski: (1.1) Lévi m.
* hebrajski: (1.1) לוי m.
* łaciński: (1.1) Levi m.
* niemiecki: (1.1) Levi m.
* rosyjski: (1.1) Левий m.; (1.2) Левий m.
* słowacki: (1.1) Lévi m.
* starogrecki: (1.1) Λευΐ m.
* włoski: (1.1) Levi m.
źródła.
== Lewi (język hawajski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|hawajski|m.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. lewita mos.
przym. lewicki
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lewita mos.
przym. lewicki
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|łac|Levi. < etymn|gr|Λευΐ. < etym|hebr|לוי. → dosł. „łączący”
(1.2) od (1.1)
uwagi.
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Levi
* baskijski: (1.1) Lebi
* czeski: (1.1) Lévi m.
* francuski: (1.1) Lévi m.
* hebrajski: (1.1) לוי m.
* łaciński: (1.1) Levi m.
* niemiecki: (1.1) Levi m.
* rosyjski: (1.1) Левий m.; (1.2) Левий m.
* słowacki: (1.1) Lévi m.
* starogrecki: (1.1) Λευΐ m.
* włoski: (1.1) Levi m.
źródła.
== Lewi (język hawajski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|hawajski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
ogromny potwór biblijny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) bibl. mityczny potwór morski wzmiankowany w Starym Testamencie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Bóg umieścił lewiatana w głębiach oceanu.
Wiktionary
1. postępowy, radykalny kierunek polityczno-społeczny; termin powstały w czasie walk mieszczaństwa z feudalizmem i upowszechniony w XIX wieku;
2. partia polityczna lub organizacja zrzeszająca członków o lewicowych poglądach;
3. dawniej: lewa ręka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. określenie na ogół sił politycznych dążących do zmian polityczno-ustrojowych, społecznych i gospodarczych, przeciwstawiających się tzw. tradycyjnemu porządkowi społecznemu, przeciwieństwo prawicy;
(1.2) książk. lewa dłoń, lewa ręka
Wiktionary
Lewica – określenie pochodzące z okresu rewolucji francuskiej, używane w odniesieniu do ruchów żądających zmian polityczno-ustrojowych, społecznych i gospodarczych. Głównym założeniem lewicy jest dążenie do równości społecznej, egalitaryzmu, często w opozycji do hierarchii społecznej.
Wikipedia
(1.1) Na lewicy przez długi czas baliśmy się mówić o naszych wartościach i to przyczyniło się m.in. do tego, że lewica dziś jest rozbita i boi się własnego cienia.
Wiktionary
IPA: lɛˈvʲit͡sa, AS: levʹica
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewaczek mos., lewicowość ż., lewactwo n., lewak m., lewo n., lewicowiec m.
czas. lewicować ndk.
przym. lewicowy, lewacki, lewy
przysł. lewicowo, lewacko
Wiktionary
przedstawiciel jednej z grup kapłańskich w starożytnym judaizmie, według Biblii wywodzącej się z pokolenia Lewiego, syna Jakuba
SJP.pl
Lewici – współczesna grupa żydowskich mężczyzn deklarujących pochodzenie w linii męskiej od starotestamentowego plemienia Lewiego.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lewitami lub ich działalnością
Wiktionary
Lewicki – polskie nazwisko.
Wikipedia
(1.1) Gdyby więc doskonałość została osiągnięta przez kapłaństwo lewickie, lud bowiem otrzymał Prawo, oparte na nim, to po co było potrzeba ustanawiać jeszcze innego kapłana na wzór Melchizedeka, a nie na wzór Aarona?
Wiktionary
rzecz. Lewi mos., lewita mos.
Wiktionary
potocznie: z niechęcią o kobiecie wyznającej lewicowe poglądy
SJP.pl
ironicznie: skłaniać się ku lewicowym poglądom społecznym i politycznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lewicować.
Wiktionary
czas. lewicować ndk.
rzecz. lewaczek mos., lewicowość ż., lewactwo n.
Wiktionary
potocznie o zwolenniku lewicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) polit. zwolennik lewicy
Wiktionary
Lewica – określenie pochodzące z okresu rewolucji francuskiej, używane w odniesieniu do ruchów żądających zmian polityczno-ustrojowych, społecznych i gospodarczych. Głównym założeniem lewicy jest dążenie do równości społecznej, egalitaryzmu, często w opozycji do hierarchii społecznej.
Wikipedia
(1.1) Zwolennikami równouprawnienia poligamii są natomiast zarówno postępowi lewicowcy, którzy w jej zabranianiu widzą „rasistowskie prześladowanie mniejszości”, jak i prawicowi liberałowie, którzy podobny zakaz uważają za „niebezpieczną ingerencję państwa w życie prywatne jednostki”.
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewaczek mos., lewica ż., lewactwo n., lewicowość ż., lewak m., lewaczka ż.
czas. lewicować ndk.
przym. lewicowy, lewacki, lewy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co lewicowe; cecha tych, którzy są lewicowi
Wiktionary
Lewica – określenie pochodzące z okresu rewolucji francuskiej, używane w odniesieniu do ruchów żądających zmian polityczno-ustrojowych, społecznych i gospodarczych. Głównym założeniem lewicy jest dążenie do równości społecznej, egalitaryzmu, często w opozycji do hierarchii społecznej.
Wikipedia
(1.1) Tak się złożyło, że w Polsce tzw. klasa robotnicza odrzuca lewicowość, popiera kapitalizm (niezły paradoks), a w stronę rządzących, kimkolwiek by byli, wykrzykuje: „Precz z komuną!”
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewo n., lewaczek mos., lewica ż., lewicowiec m., lewackość ż., lewactwo n., lewak m., lewaczka ż., lewicowanie n.
czas. lewicować ndk.
przym. lewicowy, lewacki, lewy
przysł. lewicowo, lewacko, lewo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) polit. związany z lewicą, właściwy lewicy, charakterystyczny dla idei lewicy
Wiktionary
(1.1) Był okres, kiedy pewną rolę odgrywały partie lewicowe, jak socjalistyczna, komunistyczna i inne.
Wiktionary
IPA: ˌlɛvʲiˈt͡sɔvɨ, AS: levʹicovy
Wiktionary
rzecz. lewica ż., lewicowiec m., lewactwo n., lewak mrz./mos.
Wiktionary
(1.1) lewy; pogard. czerwony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
środowiskowo: lewicowy i uznawany przez to za właściwy, odpowiedni
SJP.pl
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lewina Brzeskiego (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Lewina Brzeskiego (miasta w Polsce)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
obowiązek poślubienia wdowy przez brata zmarłego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) etn. rel. zwyczajowe prawo małżeńskie nakazujące poślubienie wdowy przez brata lub nawet przez spadkobiercę jej zmarłego męża (nawet jeśli jest żonaty), w celu zapewnienia ciągłości rodu, obowiązujące u ludów Azji (Arabów, Hindusów, Mongołów) oraz plemięemion afrykańskich;
Wiktionary
Lewirat (łac. levir „brat męża”) – poślubienie wdowy przez brata (albo niekiedy spadkobiercę) jej zmarłego męża, stanowiące u niektórych ludów (np. starożytni Izraelczycy, Hindusi, Arabowie) zwyczaj obowiązujący dla zapewnienia ciągłości rodu.
Zwyczaj ten jest rozpowszechnionym rodzajem asekuracji na życie, nigdzie jednak nie funkcjonuje na zasadzie formalnego prawa.
Wikipedia
(1.1) Potomek męski mężczyzny, który poddał się prawu lewiratu, jest traktowany jako syn zmarłego brata.
Wiktionary
IPA: lɛˈvʲirat, AS: levʹirat
Wiktionary
(1.1) jibum
Wiktionary
Osoby o nazwisku Lewis:
Wikipedia
potocznie o spodniach marki Levi's; levisy
SJP.pl
przedstawiciel jednej z grup kapłańskich w starożytnym judaizmie, według Biblii wywodzącej się z pokolenia Lewiego, syna Jakuba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bibl. pomocnik kapłanów w świątyni jerozolimskiej;
(1.2) daw. środ. polit. członek lewicy, lewicowiec
Wiktionary
Lewici – potomkowie Lewiego (jednego z dwunastu synów Jakuba), a ściślej jego trzech synów: Gerszona, Kehata i Merariego. Od nich pochodzą trzy „rody" lewickie: Gerszonici, Kehatyci i Meraryci.
Wikipedia
(1.1) Teraz wiem, że mi Pan będzie błogosławił, gdyż mam lewitę za kapłana.
Wiktionary
rzecz. Lewi m.
przym. lewicki
Wiktionary
unoszenie się nad powierzchnią Ziemi z pominięciem prawa ciążenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) unoszenie się wbrew grawitacji, dzięki zjawiskom paranormalnym;
(1.2) fiz. unoszenie się dzięki oddziaływaniu sił równoważących siłę grawitacji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po możliwościach, jakie przed chwilą zademonstrował ojciec Jerzy, niewiele mogło go już zaskoczyć. Może lewitacja, może przenikanie ścian?
Wiktionary
rzecz. lewitowanie n.
czas. lewitować
Wiktionary
1. unosić się w powietrzu wbrew prawu ciążenia;
2. środowiskowo: mieć wizje po zażyciu narkotyków; być na haju
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) unosić się wbrew grawitacji, dzięki zjawiskom paranormalnym;
(1.2) fiz. unosić się dzięki oddziaływaniu sił równoważących siłę grawitacji;
Wiktionary
(1.1) Może rzeczywiście lewitował, a może tylko ulegliśmy zbiorowej psychozie, ostatecznie zdarza się to częściej niż fruwanie nad ziemią, nie uważasz?.
Wiktionary
rzecz. lewitacja ż., lewitowanie n.
Wiktionary
(1.1-2) unosić się (w powietrzu)
Wiktionary
rodzaj roślin doniczkowych pochodzących z Ameryki Północnej
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: coś nielegalnego, niezgodnego z prawem
SJP.pl
półkrzew, roczna lub dwuletnia roślina ozdobna z rodziny kapustowatych (krzyżowych), mająca kwiaty o różnorodnej barwie, silnie pachnących zebranych w grona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Matthiola|R. Br.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny kapustowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju lewkonia (1.1)
(1.3) kwiat lewkonii (1.2)
Wiktionary
Lewkonia (Matthiola R. Br.) – rodzaj należący do rodziny kapustowatych. Obejmuje 55 gatunków. Pochodzą one głównie z Europy, Afryki Północnej oraz środkowej i południowo-zachodniej Azji. Dwa gatunki uprawia się powszechnie jako rośliny ozdobne. Nazwa naukowa upamiętnia Pietro Andreę Matthioliego (1500–1577) – włoskiego artystę i botanika.
Wikipedia
(1.2) Zróżnicowanie odmianowe sprawia, że lewkonia może stać się atrakcją letniej rabaty, balkonu oraz tarasu.
(1.3) Myśleliście, że bukiet lewkonii załatwi sprawę?
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Znane osoby noszące nazwisko „Lewkowicz”:
Wikipedia
Lewkowiec – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski, przy północnej granicy Ostrowa.
Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim, w latach 1975-1998 w województwie kaliskim, w latach 1932–1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) w wyrażeniach przyimkowych: lewa strona
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od: lewa
Wiktionary
(1.1) Na lewo patrz! (komenda w wojsku)
Wiktionary
IPA: ˈlɛvɔ, AS: levo
Wiktionary
rzecz. lewus mrz., lewaczek mos., lewicowość ż., lewak m., lewaczka ż., lewactwo n., lewica
przym. lewy
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z lewą stroną czegoś
Wiktionary
IPA: ˈlɛvɔ, AS: levo
Wiktionary
teren położony na lewym brzegu rzeki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hydrol. znajdujący się po lewej stronie brzegu patrząc w kierunku ujścia
Wiktionary
(1.1) Nysa Łużycka jest lewobrzeżnym dopływem Odry.
Wiktionary
naturalny aminokwas, prekursor dopaminy
SJP.pl
Lewodopa (łac. levodopum), L-DOPA – organiczny związek chemiczny, naturalny aminokwas, enancjomer D-DOPA o konfiguracji L (co odpowiada konfiguracji S w konwencji CIP), amina katecholowa. Powstaje w organizmie w wyniku hydroksylacji L-tyrozyny, podczas reakcji katalizowanej przez hydroksylazę tyrozynową. Będąc prekursorem dopaminy, jest metabolitem pośrednim w szlaku syntezy adrenaliny:
Wikipedia
odnoszący się do lewej komory serca
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest lewonożne; cecha tych, którzy są lewonożni
Wiktionary
przym. lewonożny
przysł. lewonożnie
Wiktionary
taki, który posługuje się lewą nogą sprawniej niż prawą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest lewooczne; cecha tych, którzy są lewooczni
Wiktionary
przym. lewooczny
przysł. lewoocznie
Wiktionary
notoryczne jeżdżenie skrajnym lewym pasem jezdni bez uzasadnienia
SJP.pl
potocznie: kierowca, który uparcie jedzie lewym pasem na wielopasmowej jezdni
SJP.pl
kobieta posługująca się przede wszystkim lewą ręką; leworęka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) z wykorzystaniem lewej ręki
Wiktionary
rzecz. leworęczność ż., leworęczny m., leworęki m.
przym. leworęczny, leworęki
Wiktionary
wyższa sprawność ręki lewej od prawej, wykonywanie większości czynności lewą ręką; mańkuctwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) posługiwanie się głównie lewą ręką, jej większa sprawność;
Wiktionary
Leworęczność, dawniej mańkuctwo – preferencja wyboru lewej dłoni, wykazującej wyższą funkcjonalność i sprawność niż prawa. Około 8–15% ludności jest leworęczna. W odróżnieniu od praworęcznych używają lewej dłoni do pisania, rysowania, jedzenia i czynności wymagających precyzji. Prawa ręka służy im jako „uchwyt”, pełniący funkcję pomocniczą np. podczas dźwigania ciężkich przedmiotów lub podawania ich do sprawniejszej dłoni. Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala do około 2. roku życia.
Wikipedia
(1.1) Leworęczność wykazują te osoby, u których dominuje prawa półkula mózgu.
Wiktionary
IPA: ˌlɛvɔˈrɛ̃n͇t͡ʃnɔɕt͡ɕ, AS: levorẽṇčność
Wiktionary
przym. leworęczny
rzecz. leworęczny mos.
przysł. leworęcznie
Wiktionary
(1.1) mańkuctwo
Wiktionary
mężczyzna posługujący się przede wszystkim lewą ręką; leworęki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się głównie lewą ręką
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) osoba leworęczna (1.1)
Wiktionary
IPA: ˌlɛvɔˈrɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: levorẽṇčny
Wiktionary
rzecz. leworęczność ż.
przysł. leworęcznie
Wiktionary
(1.1) leworęki
(2.1) mańkut, leworęki, reg. pozn. szmaja, szmania., białystok|lewszun.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Hemibelideus|Collett|ref=tak., torbacz z podrodziny leworków
Wiktionary
(1.1) Nadrzewne leworki występują we wschodniej Australii.
Wiktionary
rzecz. leworki nmos.
Wiktionary
posługujący się przede wszystkim lewą ręką; leworęczny
SJP.pl
posługujący się przede wszystkim lewą ręką; leworęczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Hemibelideinae||ref=tak., podrodzina ssaków z rodziny pseudopałankowatych;
Wiktionary
Leworki (Hemibelideinae) – podrodzina ssaków z rodziny pseudopałankowatych (Pseudocheiridae).
Wikipedia
(1.1) Przedstawicielami leworków są leworek i wolatucha.
Wiktionary
rzecz. leworek mzw.
Wiktionary
skręt w lewo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co lewoskrętne
Wiktionary
Lewoskrętność – kierunek obrotu przeciwny do prawoskrętności.
Wskutek efektu Coriolisa wiatry cyklonalne (to znaczy wiejące dokoła niżów barycznych) nad półkulą północną cechują się lewoskrętnością. Wskutek tego samego efektu nad półkulą południową lewoskrętne są antycyklony (wokół wyżów barycznych).
Wikipedia
rzecz. lewoskręt m.
przym. lewoskrętny
przysł. lewoskrętnie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który skręca się odwrotnie do ruchu wskazówek zegara
(1.2) taki, który posiada gwint lewoskrętny (1.1)
Wiktionary
IPA: ˌlɛvɔˈskrɛ̃ntnɨ, AS: levoskrẽntny
Wiktionary
rzecz. lewoskrętność ż.
przysł. lewoskrętnie
Wiktionary
zawodniczka grająca na lewym skrzydle w grach zespołowych
SJP.pl
taki, który gra na lewym skrzydle w grach drużynowych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lewym skrzydłem, dotyczący lewego skrzydła
(1.2) sport. związany z lewym skrzydłem drużyny w grze zespołowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) sport. zawodnik i pozycja gry na lewym skrzydle swojej drużyny
Wiktionary
(1.1) W kilka godzin później przeszły do natarcia ugrupowania lewoskrzydłowe i środkowe.
(1.2) Jesteśmy bardzo szczęśliwi z pozyskania doświadczonego lewoskrzydłowego zawodnika, który zna ligę niemiecką bardzo dobrze jeszcze z czasów gry w Bayerze Leverkusen.
(2.1) W reprezentacji Polski występował najczęściej na pozycji lewoskrzydłowego, ale w klubie był szczypiornistą niemalże uniwersalnym (…)
Wiktionary
rzecz. lewoskrzydłowość ż.
:: fż. lewoskrzydłowa ż.
przym. lewoskrzydły
przysł. lewoskrzydłowo
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co lewostronne
Wiktionary
przym. lewostronny
przysł. lewostronnie
Wiktionary
1. znajdujący się po lewej stronie, odnoszący się do lewej strony;
2. przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znajdujący się lub odbywający się po lewej stronie
Wiktionary
(1.1) Pilica jest lewostronnym dopływem Wisły.
(1.1) W Japonii obowiązuje ruch lewostronny.
Wiktionary
IPA: ˌlɛvɔˈstrɔ̃nːɨ, AS: levostrõ•ny
Wiktionary
rzecz. lewostronność ż.
przysł. lewostronnie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
o silniku: mający zawór umieszczony po lewej stronie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) białystok. mańkut
Wiktionary
(1.1) leworęczny, leworęki, mańkut, reg. pozn. szmania, szmaja.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
kwas lewulinowy - organiczny związek chemiczny, rodzaj ketokwasu, wykorzystywany w farmacji i przemyśle tworzyw sztucznych
SJP.pl
związek organiczny, monosacharyd, występujący w owocach i miodzie; cukier owocowy, fruktoza
SJP.pl
1. potocznie:
a) człowiek o podejrzanym wyglądzie, budzący niechęć;
b) osoba niezaradna, mająca ze wszystkim problemy; gamoń, nieudacznik, fajtłapa;
2. osoba leworęczna; lewak, mańkut;
3. pogardliwie lub potocznie:
a) osoba o poglądach innych niż prawicowe; lewak;
b) osoba o poglądach skrajnie lewicowych; lewak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. pejor. ktoś podejrzanie wyglądający
(1.2) pot. pogard. ktoś niezdarny
(1.3) pot. pogard. mężczyzna źle wykonujący powierzone mu zadanie
(1.4) pot. leworęczny
(1.5) pot. polit. pogard. osoba o lewicowych poglądach
Wiktionary
(1.2) […] ja jakoś sobie nie mogę wyobrazić doświadczonego żołnierza, który świadomie robi taką głupotę i poważnie ryzykuje uczynienie siebie ślepcem i lewusem za jednym zamachem.
(1.5) Pan, przepraszam - lewus czy prawus? Tak pytam. Trudno ustalić, kto jest kim. Jeszcze trudniej - kto był kim… Nomenklatury się przemieszały.
Wiktionary
rzecz. lewackość ż., lewactwo n., lewica ż., lewicowość ż., lewicowiec m., lewo n., lewaczka ż., lewaczek m.
:: zdrobn. lewusek mos.
:: fż. lewuska ż.
czas. lewicować ndk.
przym. lewacki, lewy, lewicowy
przysł. lewacko, lewo, lewicowo
Wiktionary
(1.1) pot. typ
(1.2) pot. oferma, fajtłapa, niezdara
(1.3) nieudacznik
(1.4) pot. mańkut
(1.5) pogard. lewak
Wiktionary
pejoratywnie:
1. kobieta niezaradna, mająca ze wszystkim problemy; nieudacznica;
2. kobieta o poglądach skrajnie lewicowych; lewaczka
SJP.pl
1. znajdujący się po stronie serca bądź ręki będącej bliżej serca;
2. niezgodny z prawem, nielegalny, fałszywy;
3. o wewnętrznej stronie tkaniny, ubioru;
4. mający radykalne poglądy; lewicowy;
5. wyglądający podejrzanie;
6. nienadający się do czegoś z powodu braku jakichś umiejętności
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) znajdujący się po tej stronie, po której znajduje się serce człowieka
(1.2) pot. o dokumentach, interesach: nielegalny
(1.3) pot. o człowieku, interesach: podejrzany
(1.4) pot. o stronie tkaniny: wewnętrzny
(1.5) środ. LGBT: homoseksualny
(1.6) pot. o człowieku: nie potrafiący niczego dobrze zrobić
(1.7) polit. lewicowy
Wiktionary
(1.1) W Polsce fotel kierowcy znajduje się zwykle po lewej stronie samochodu.
(1.2) Mam nadzieję, że policja nie zauważy, że mam lewe prawo jazdy.
(1.3) On jest jakiś lewy, nie ufam mu.
Wiktionary
IPA: ˈlɛvɨ, AS: levy
Wiktionary
przysł. lewo
rzecz. lewak mrz./mos., lewactwo n., lewo n., lewica, lewizna
Wiktionary
1. uchwała w starożytnym Rzymie, zwłaszcza w okresie republikańskim, ustanowiona przez kompetentny organ prawodawczy
2. konstytucja cesarska od czasów końca pryncypatu
SJP.pl
Wikipedia
Lexmark (Lexmark International Inc.) – dostawca szerokiej gamy produktów do druku i skanowania obrazu, programów, rozwiązań i usług. Częścią Lexmarka jest Perceptive Software, dostawca oprogramowania do inteligentnego wczytywania dokumentów i do zarządzania treścią. W 2012 r. Lexmark sprzedał produkty w ponad 170 krajach i odnotował przychody w wysokości około 3,8 mld USD.
Wikipedia
samochód marki Lexus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mot. samochód marki Lexus
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pół godziny później obejmują nas miękkie, pokryte jasnobeżową, perforowaną skórą fotele lexusa.
Wiktionary
Leyte – filipińska wyspa w środkowej części kraju. Położona między wyspami: Bohol i Cebu (na zachodzie), Samar (północny wschód) i Mindanao (na południu). Górzysta, liczne wygasłe wulkany. Najwyższy szczyt 1350 m n.p.m.
Panuje tu klimat równikowy, wilgotny. Zachowało się niewiele naturalnych obszarów leśnych. Podstawą gospodarki jest rolnictwo. Uprawia się trzcinę cukrową, banany, tytoń szlachetny, ryż i kukurydzę. Ludność zajmuje się rybołówstwem. Występują złoża manganu. Głównymi miastami są: Tacloban i Ormoc. Leyte jest połączona mostem San Juanico biegnącym nad cieśniną San Juanico z wyspą Samar.
Wikipedia
w rumlu: więcej niż połowa lew
SJP.pl
Leza – gmina w Hiszpanii, w prowincji Araba, w Kraju Basków, o powierzchni 9,92 km². W 2011 roku gmina liczyła 218 mieszkańców.
Wikipedia
1. kobieta, która leży, zwykle zabita;
2. kobieta chora, który leży
SJP.pl
przestarzałe: w pozycji leżącej; dziś tylko w wyrażeniu "na leżąco"
SJP.pl
1. człowiek, który leży, zwykle zabity;
2. człowiek chory, który leży
SJP.pl
zdrobnienie od: leżak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od leżak
Wiktionary
rzecz. leżak m.
Wiktionary
kareta podróżna, której przednia skrzynia umożliwiała kilku pasażerom spanie w czasie jazdy
SJP.pl
Dormeza, leżajka (fr. dormeuse – kanapka, leżanka) – kryty powóz, rodzaj karety, służący do odbywania dalszych podróży i przystosowany do spania w czasie jazdy. Używany w XIX-wiecznej Francji.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. marka piwa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Leżajsk – miasto w Polsce, w północnej części województwa podkarpackiego, siedziba powiatu leżajskiego. Leży w dolinie Sanu, na skraju dawnej Puszczy Sandomierskiej, w dawnej ziemi przemyskiej. W czasach I Rzeczypospolitej Leżajsk był częścią powiatu przeworskiego z centrum w Przeworsku.
Według danych GUS z 31 grudnia 2024 r. Leżajsk liczył 12 564 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: ˈlɛʒajsk, AS: ležai ̯sk
Wiktionary
rzecz. leżajszczanin m., leżajszczanka ż.
przym. leżajski
Wiktionary
przymiotnik od: Leżajsk
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Leżajsk
Wiktionary
IPA: lɛˈʒajsʲci, AS: ležai ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Leżajsk, leżajszczanin, leżajszczanka
Wiktionary
mieszkaniec Leżajska
SJP.pl
mieszkanka Leżajska
SJP.pl
1. składany fotel lub łóżko;
2. w piwowarstwie: piwo sklarowane przez odstanie;
3. potocznie: produkt zalegający na półce magazynowej, sklepowej itp.;
4. dawniej: drewno lub drzewo leżące w lesie; leża, leżałka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rodzaj fotela, służący do leżenia; zwykle składany, co umożliwia jego łatwy transport
(1.2) spoż. jasne piwo dolnej fermentacji (rodzaj piwa)
(1.3) środ. sport. strzelectwo strzelanie na leżąco
Wiktionary
Leżak – składane krzesło do leżenia.
Leżaki mogą być wykonane z wielu różnych materiałów. Dzięki możliwości złożenia są łatwe w transporcie, można również układać je jeden na drugim, co ułatwia magazynowanie.
Leżaki, z racji ciągłego narażenia na trudne warunki pogodowe, muszą być odporne na wilgoć i zmienne temperatury. W przypadku leżaków drewnianych, za najbardziej trwały meteriał uznaje się głównie drewno pochodzące z drzew gatunków egzotycznych: eukaliptus, bangkirai czy drewno tekowe. Do produkcji leżaka można jednak użyć również rodzimych gatunków: sosny, świerku, dębu, buku, brzozy, olchy czy akacji. Należy je wcześniej dobrze zabezpieczyć i regularnie konserwować.
Wikipedia
(1.1) Czasami leżak na balkonie musi zastąpić leżak na plażaaży.
Wiktionary
IPA: ˈlɛʒak, AS: ležak
Wiktionary
rzecz. leżenie n., leżakowanie n., leżanka ż., leże n., łoże n.
:: zdrobn. leżaczek m.
przym. leżakowy, leżakowany
czas. leżakować ndk., leżeć ndk.
Wiktionary
(1.2) lager
Wiktionary
1. odpoczywać lub opalać się na leżaku;
2. o winach: dojrzewać w piwnicach
SJP.pl
czasownik
(1.1) odpoczywać, leżąc na leżaku
(1.2) enol. dojrzewać będąc długo przechowywanym
Wiktionary
(1.2) Mocz, który w wielkich kadziach leżakował około dwóch tygodni, był potem obficie używany w foluszu, przy spilśnianiu sukna.
Wiktionary
IPA: ˌlɛʒaˈkɔvat͡ɕ, AS: ležakovać
Wiktionary
rzecz. leżak m., leżakowanie n.
przym. leżakowy, leżakowany
czas. leżeć
Wiktionary
(1.2) sezonować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|leżakować.
Wiktionary
Wikipedia
czas. leżakować ndk.
rzecz. leżak mrz.
Wiktionary
pomieszczenie, w którym leżakuje w beczkach wino, piwo itp.
SJP.pl
dawniej: miejsce (zwykle taras) do leżakowania, przeznaczone dla chorych
SJP.pl
w leśnictwie: drewno nadpsute wskutek długiego leżenia w lesie
SJP.pl
wąski, nieduży tapczan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mebel przypominający fotel, służący do leżenia
Wiktionary
Leżanki – meble przeznaczone do odpoczynku w ciągu dnia w pozycji półleżącej, wzorowane na meblach starożytnych (greckich kline). W Europie ponownie rozpowszechnione od XVII wieku. Początkowo leżanki to twarde, wyplatane łoża, które stały się wygodnymi tapicerowanymi meblami, bogato dekorowanymi, ustawianymi w salonach. W XX wieku pojawiły się leżanki o prostej budowie skrzyniowej lub szkieletowej bez oparć z dającym się układać pod różnym kątem wezgłowiem.
Wikipedia
dawniej: drewno lub drzewo leżące w lesie; leża, leżak
SJP.pl
potocznie: iść, wchodzić na górę, wspinać się, wdrapywać się
SJP.pl
czasownik
(1.1) pot. iść bardzo powoli
(1.2) pot. iść
Wiktionary
(1.1) Pająk lezie po stole.
(1.2) Grzesiek tu lezie niestety.
Wiktionary
czas. doleźć, przeleźć, przyleźć, wleźć, wyleźć, zleźć, przyłazić
Wiktionary
(1.2) iść
Wiktionary
1. przestarzałe: miejsce do leżenia, spania; legowisko, posłanie;
2. miejsce snu, schronienie zwierząt; legowisko, nora;
3. kwatera, stanowisko wojska
SJP.pl
1. spoczywać (leżąc)
2. zajmować miejsce, znajdować się gdzieś, być położonym, usytuowanym
3. być odłożonym, niewykonywanym
4. pot. znajdować się w sytuacji bez wyjścia
SJP.pl
czasownik nieprzechodni
(1.1) zachowywać pozycję poziomą
(1.2) znajdować się
(1.3) o ubraniu dobrze się układać na kimś
(1.4) pot. być w beznadziejnej sytuacji
(1.5) być pochowanym
Wiktionary
(1.1) Kot leży na parapecie.
(1.2) Polska leży w Europie.
(1.3) Ten garnitur bardzo dobrze na panu leży.
Wiktionary
IPA: ˈlɛʒɛt͡ɕ, AS: ležeć
Wiktionary
rzecz. leżenie n., leżak mrz.
czas. półleżeć, wyleżeć dk., poleżeć dk., leżakować ndk., zlec dk., zlegnąć dk.
przym. rozległy
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|lygać.
(1.2) znajdować się
(1.3) pasować
Wiktionary
Leżenica – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo.
Wieś królewska starostwa wałeckiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Zobacz też: Leżenica-Kolonia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zachowywanie pozycji poziomej
(1.2) znajdowanie się
(1.3) o ubraniu dobre układanie się na kimś
(1.4) pot. bycie w beznadziejnej sytuacji
(1.5) bycie pochowanym
Wiktionary
IPA: lɛˈʒɛ̃ɲɛ, AS: ležẽńe
Wiktionary
czas. zlec, leżeć ndk., poleżeć dk., wyleżeć dk.
rzecz. leże, leżak, leżanka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
członek ludu zamieszkującego tereny Azerbejdżanu i Dagestanu
SJP.pl
lud zamieszkujący tereny Azerbejdżanu i Dagestanu
SJP.pl
Lezgini (lezgiński: Лезгияр, IPA: lezgijar) – kaukaska grupa etniczna, żyjąca głównie w południowo-wschodnim Dagestanie (gdzie stanowi ok. 10–11% ludności) i północnym Azerbejdżanie, używająca języka lezgińskiego. Liczba Lezginów jest szacowana na około 800–900 tys. osób.
Wikipedia
narodowy taniec kaukaskiego ludu Lezginów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) członkini ludu Lezginów
Wiktionary
Lezginka (zwana też islamey lub czeczenką, lezgiński. Лезги кьуьл, ros. лезгинка) – tradycyjny, ludowy taniec kaukaski, o tempie żywym, w metrum 6/8. Wywodzi się od ludu Lezginów, zamieszkujących południowo-wschodni Dagestan na północnym Kaukazie i północny Azerbejdżan, a obecnie znany jest w wielu rozmaitych wersjach, często charakterystycznych dla poszczególnych regionów Kaukazu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lezgiński mrz.
:: fm. Lezgin mos.
przym. lezgiński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Lezgin.
* rosyjski: (1.1) лезгинка ż.
* słowacki: (1.1) Lezginka ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. lezgiński mrz.
:: fm. Lezgin mos.
przym. lezgiński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lezgiński mrz.
:: fm. Lezgin mos.
przym. lezgiński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Lezgin.
* rosyjski: (1.1) лезгинка ż.
* słowacki: (1.1) Lezginka ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: Lezgin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lezginami, dotyczący Lezginów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język lezgiński;
Wiktionary
rzecz. Lezgin mos., Lezginka ż., lezginka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem lezgińskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem lezgińskim
(1.3) spisany, stworzony w języku lezgińskim
Wiktionary
IPA: lɛzʲˈɟĩj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: lezʹǵĩĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
żartobliwie:
1. odpoczynek w pozycji leżącej;
2. leżenie na plaży; plażing
SJP.pl
przyrząd bartniczy wspomagający wspinanie się do wyżej położonych barci; łaziwo
SJP.pl
Leziwo – w bartnictwie urządzenie służące do wspinania się na drzewa bartne i siedzenia lub stania podczas prac przy barci.
Urządzenie składało się z następujących elementów: leziwo właściwe (z czego sznur podwójny to 16,5 metra, a sznur pojedynczy – 14 metrów), leżja (sznur – 15 metrów) i ławeczka do siedzenia. Sznury specjalne, wykonywane z konopi i łyka lipowego, służyły do wspinaczki na drzewo, zaś ławeczka pozwalała siedzieć podczas pracy przy barci. Ławeczkę o lekko wklęsłym kształcie i długości około 50 cm wykonywano np. z drewna lipowego. Powrozy przytwierdzone były do ławeczki i zarzucane na drzewo w pętlę. Po dodaniu dodatkowych drążków o długości 3–3,5 m bartnik mógł na leziwie stać zamiast siedzieć, co było przydatne w trakcie drążenia barci w pniu.
Wikipedia
uszkodzenie narządu bądź tkanki, patologiczne lub dokonane sztucznie, w celach doświadczalnych
SJP.pl
Lezja (łac. laesio – uszkodzenie) – patologiczne lub sztuczne (w celu doświadczalnym) uszkodzenie narządu lub tkanki.
Lezją może być nazwana zmiana nadżerkowa, owrzodzenie, zanikowe zmiany zapalne.
W terminologii psychologicznej oznacza usunięcie określonego obszaru mózgu, przecięcie połączeń bądź zniszczenie tkanki mózgowej w celach badawczych.
Wikipedia
drewniana belka, na której się opiera więźba dachowa; murłata; namurnica; namur
SJP.pl
Leżnia (hypothalus) – u śluzowców (Myxomycota) jest to cienka warstwa resztek plazmodium (śluźni) i odrzuconych przez nie substancji, powstająca w momencie, gdy śluzowiec przystępuje do wytwarzania zarodni. Stanowi dolną część zarodni, pozostającą na podłożu po otwarciu się zarodni i uwolnieniu zarodników. W dosłownym tłumaczeniu z języka łacińskiego słowo hypothallus oznacza podplesze.
Wikipedia
element rusztowania roboczego, wykonany zwykle z desek, łączący ukośne sąsiednie stojaki lub drabiny i usztywniający rusztowanie
SJP.pl
Leźno (kaszub. Lezno) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Żukowo. Wieś jest siedzibą sołectwa Leźno w którego skład wchodzą również miejscowość Lniska, oraz przysiółki Wydmuchów i Jagodowe Wzgórze. Do 15 grudnia 2017 w skład sołectwa wchodziła też wieś Czaple.
Wikipedia
dawniej: leniuch, leń
SJP.pl
[czytaj: el-DŻI] koreański koncern i marka produktów (m.in. elektronicznych)
SJP.pl
Logarytm (łac. [now.] logarithmus – stosunek, z gr. λόγ- log-, od λόγος logos – zasada, rozum, słowo, i ἀριθμός árithmós – liczba) – dla danych liczb a,b>0,\;a\neq 1 liczba oznaczana \log _{a}b będąca rozwiązaniem równania a^{x}=b. Taka definicja logarytmu została zdefiniowana przez Eulera. Liczba a nazywana jest podstawą (zasadą) logarytmu, liczba b liczbą logarytmowaną (niekiedy antylogarytmem swojego logarytmu, patrz: antylogarytm). Jest to więc wykładnik potęgi, do jakiej należy podnieść podstawę a, aby otrzymać liczbę logarytmowaną b.
Wikipedia
skrót od: Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender - lesbijki, geje, osoby biseksualne, osoby transpłciowe; osoby o orientacji seksualnej innej niż heteroseksualna lub tożsamości płciowej innej niż płeć biologiczna
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = społ. lesbijki, geje, osoby biseksualne i transpłciowe – jako zbiorowość;
Wiktionary
(1.1) Ruch emancypacyjny LGBT rozpoczął się pod koniec lat 60. w USA.
Wiktionary
(1.1) queer, LGBTQ, GLBT, LGBT+, LGBTQ+
Wiktionary
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) społ. inkluzywna wersja akronimu LGBT, obejmująca całe spektrum osób nieheteronormatywnych: queer (gender fluid), niebinarne, interseksualne, aseksualne, panseksualne i in., a także osoby sojusznicze
Wiktionary
(1.1) Każda osoba LGBT+, która nie ma gdzie mieszkać, bo jest odrzucana przez rodzinę i bliskich może się tam zgłosić i uzyskać tymczasowy dom na 3 miesiące.
Wiktionary
przytulać się do drugiej osoby
SJP.pl
przymiotnik od: Lgota Wielka
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Lgoczanka – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Z Lgoczanki pochodził o. Edmund Morawiec (1930-2019), redemptorysta, filozof, profesor zwyczajny, wieloletni wykładowca Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Wyższego Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie i Krakowie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. ulga
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlɡɔta, AS: lgota
Wiktionary
1. lutropina, hormon luteinizujący;
2. skrót od: liceum handlowe
SJP.pl
Lh – dwuznak występujący w języku portugalskim. Oznacza dźwięk odpowiadający hiszpańskiemu ll i włoskiemu gl.
Wikipedia
[czytaj: lasa] stolica Tybetu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Chinach, stolica Tybetańskiego Regionu Autonomicznego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlasa, AS: lasa
Wiktionary
[czytaj: lasyjczyk] mieszkaniec Lhasy (stolicy Tybetu)
SJP.pl
[czytaj: lasyjka] mieszkanka Lhasy (stolicy Tybetu)
SJP.pl
szczyt w Himalajach; Lhotse
SJP.pl
szczyt w Himalajach; Lhoce
SJP.pl
Wikipedia
skrótowiec
(1.1) = Linia Hutniczo-Siarkowa
(1.2) = Linia Hutnicza Szerokotorowa
Wiktionary
(1.1) LHS została zbudowana w latach siedemdziesiątych XX wieku.
(1.2) LHS jest najdalej na zachód wysuniętą linią szerokotorową w Europie.
Wiktionary
IPA: ɛl‿xa‿ˈɛs, AS: el‿χa‿es
Wiktionary
1. przestarzale: wyłącznie, jedynie;
2. chińska jednostka długości;
3. chińska jednostka masy;
4. pojęcie w filozofii chińskiej
SJP.pl
partykuła pytająca
(1.1) daw. czy
partykuła
(2.1) daw. też, również
(2.2) daw. -kolwiek, bądź
partykuła wzmacniająca
(3.1) daw. -że, -no, -ci, -to
spójnik
(4.1) daw. jeżeli
przysłówek sposobu
(5.1) daw. tylko, wyłącznie, jedynie, jeno
rzeczownik
(6.1) miar. chińska jednostka długości licząca 500 m.;
Wiktionary
Belgia:
Wikipedia
(1.1) Możeszli mi pomóc?
(1.1) Znaszli ten kraj?
(3.1) Zostań więc w spokoju i pomyśl, czyli godziłoby ci się prześladować dłużej Ligię, którą pozbawiłeś opiekunów, dachu - i nas, którzyśmy ci dobrym za złe wypłacili?
Wiktionary
IPA: lʲi, AS: lʹi
Wiktionary
(2.2) stpol. le
(5.1) stpol. le
(6.1) mila chińska
Wiktionary
[czytaj: lajFAJ lub liFI] bezprzewodowa technologia transmisji danych przy pomocy światła widzialnego
SJP.pl
Li-Fi (Light Fidelity) – w pełni bezprzewodowa technologia przesyłu danych wynaleziona przez profesora Haralda Haasa. Li-Fi jest podzbiorem optycznej komunikacji bezprzewodowej OWC i może być uzupełnieniem komunikacji radiowej (Wi-Fi, sieci komórkowej) lub wymiany w kontekstach transmisji danych. Li-Fi osiąga prędkość do 224 gigabitów na sekundę.
Wikipedia
skrót od: litowo-jonowy
SJP.pl
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca nucenie kołysanki
Wiktionary
(1.1) lu-lu
Wiktionary
[czytaj: ljezą] w języku francuskim: wymawianie spółgłoski wygłosowej, zwykle niemej, w pozycji przed samogłoską nagłosową
SJP.pl
chińska jednostka masy równa 37,3 g; liang
SJP.pl
Liang (chiń. upr. 两; chiń. trad. 兩; pinyin liǎng) – dawna (używana również współcześnie) chińska jednostka masy, odpowiadająca około 37,3 gramom, na Tajwanie 37,5 grama.
Wikipedia
1. roślina o łodygach w formie długich, giętkich pnączy, rosnąca w lasach tropikalnych;
2. samochód typu Suzuki Liana
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. roślina o długim pędzie czepnym, rosnąca głównie w lasach tropikalnych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Liany wykorzystują inne rośliny lub przedmioty martwe jako podpory.
Wiktionary
IPA: ˈlʲjãna, AS: lʹi ̯ãna
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) pnącze
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) liana
* baskijski: (1.1) liana
* białoruski: (1.1) ліяна ż.
* bułgarski: (1.1) лиана ż.
* francuski: (1.1) liane
* rosyjski: (1.1) лиана ż.
* słowacki: (1.1) liana ż.
* ukraiński: (1.1) ліана ż.
* węgierski: (1.1) lián
* włoski: (1.1) liana
źródła.
== liana (język angielski.) ==
wymowa.
IPA3|lɪˈɑːnə.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-liana.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) bot. liana
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) liane
Wiktionary
chińska jednostka masy równa 37,3 g; lian
SJP.pl
Wikipedia
typ sawanny zalewowej, formacja roślinna o charakterze szuwarowym z pojedynczymi drzewami, występująca w dolinach rzecznych Ameryki Południowej; llano, llanos, llanosy
SJP.pl
prowincja w Chinach
SJP.pl
Wikipedia
najstarsza epoka jury
SJP.pl
Lias – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Gers.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 204 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 19 osób/km² (wśród 3020 gmin regionu Midi-Pireneje Lias plasuje się na 859. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 1032.).
Wikipedia
amerykańska roślina z rodziny astrowatych
SJP.pl
Liatra, bezmian (Liatris Gaertn. ex Schreb.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje 42 gatunki. Występują one w środkowej i wschodniej części Ameryki Północnej (w północno-wschodnim Meksyku, w Stanach Zjednoczonych na wschód od Kordylierów i w południowej Kanadzie od Alberty po Quebec oraz na Bahamach). Większość gatunków rośnie w miejscach suchych, w formacjach bezdrzewnych, niektóre związane są z brzegami cieków.
Wikipedia
rodzaj katalizatora reakcji chemicznych
SJP.pl
rodzaj katalizatora reakcji chemicznych
SJP.pl
Liazy (EC 4) – klasa enzymów katalizujących rozrywanie wiązań C−C, C−O, C−N, C−S, C−X (X = halogen), P−O i innych w sposób inny niż hydroliza lub utlenianie. Pękaniu wiązania towarzyszy powstanie nowego wiązania podwójnego lub pierścienia w rozszczepianej cząsteczce, np.:
Wikipedia
w chemii: klasa enzymów katalizujących reakcje powstawania lub rozpadu wiązań podwójnych pomiędzy atomami odpowiednich pierwiastków (np. węgla i azotu)
SJP.pl
Liazy (EC 4) – klasa enzymów katalizujących rozrywanie wiązań C−C, C−O, C−N, C−S, C−X (X = halogen), P−O i innych w sposób inny niż hydroliza lub utlenianie. Pękaniu wiązania towarzyszy powstanie nowego wiązania podwójnego lub pierścienia w rozszczepianej cząsteczce, np.:
Wikipedia
1. uczta pijacka; biba, pijatyka
2. ofiara składana bogom w starożytności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. rel. zwyczaj wylewania alkoholu, oliwy lub innych cennych płynów na ofiarę bogu;
(1.2) uczta skoncentrowana wokół picia alkoholu w dużych ilościach;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lʲiˈbat͡sʲja, AS: lʹibacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. libacyjka ż.
Wiktionary
(1.2) pijatyka; pot. balanga, biba, bibka, melanż, ochlaj, ochlejstwo, popijawa
Wiktionary
zdrobnienie od: libacja
SJP.pl
1. państwo w Azji; Republika Libańska;
2. pasmo górskie w Libanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w zachodniej Azji ze stolicą w Bejrucie;
(1.2) geogr. pasmo górskie rozciągające się wzdłuż zachodniego wybrzeża Morza Śródziemnego;
(1.3) geogr. kamieniołom wapienia w Krakowie na zrębie Krzemionki Podgórskie;
Wiktionary
Liban (arab. لبنان, trb. Lubnān), oficjalnie Republika Libańska (arab. الجمهوريّة اللبنانيّة, trb. al-Jumhūrīya al-Lubnānīya, wym. w dialekcie libańskim: [elˈʒʊmhuːɾɪjje l.ˈlɪbneːnɪjje]) – państwo położone w zachodniej Azji, na obszarze Bliskiego Wschodu, nad Morzem Śródziemnym, graniczące z Syrią i Izraelem.
Wikipedia
(1.1) Cedr jest drzewem-symbolem Libanu i jest przedstawiony na libańskiej fladze.
Wiktionary
IPA: ˈlʲibãn, AS: lʹibãn
Wiktionary
rzecz. Libańczyk m., Libanka ż., Antyliban m., libańskość ż., libanka ż.
przym. libański, antylibański, prolibański
Wiktionary
(1.1) ofic. Republika Libańska
Wiktionary
obywatel Libanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Libanu
Wiktionary
(1.1) Chociaż wielu Libańczyków określa się przede wszystkim przez ich przynależność do danego wyznania, niektórzy z nich odmawiają przyzwolenia na to, by ich wyznanie wyznaczało ich życie osobiste.
Wiktionary
IPA: lʲiˈbãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: lʹibãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Liban mrz.
:: fż. Libanka ż.
przym. libański
Wiktionary
podział państwa między walczące ze sobą frakcje religijne lub polityczne, dysponujące własnymi siłami bojowymi
SJP.pl
obywatelka Libanu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Libanu
Wiktionary
IPA: lʲiˈbãŋka, AS: lʹibãŋka
Wiktionary
rzecz. Liban m.
:: fm. Libańczyk
przym. libański
Wiktionary
związany z Libanem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Liban
Wiktionary
IPA: lʲiˈbãj̃sʲci, AS: lʹibãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Liban m., Libańczyk m., Libanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. Lipawa
Wiktionary
Wikipedia
przym. libawski
Wiktionary
obraźliwie: liberał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) środ. lekcew. polit. zwolennik lub członek partii liberalnej
Wiktionary
Lubek (pot. Libek) – wzniesienie na Mierzei Helskiej, w powiecie puckim. Najwyższa (12,5 m n.p.m.) wydma w pasie między Kuźnicą i Jastarnią. Nazwa Lubek pochodzi od statku Lübeck, który wszedłszy na mieliznę, rozbił się tutaj prawdopodobnie w pierwszej połowie XVII w.
Wikipedia
(1.1) Libki i medialne cytrynki płaczą, bo Margot śmiała pokazać fakulca.
Wiktionary
rzecz. liberalizm m., liberalność ż., liberał m., liberałka ż., liberalizowanie n., zliberalizowanie n.
czas. liberalizować ndk., zliberalizować dk.
przym. liberalny
przysł. liberalnie
Wiktionary
proste narzędzia pomiarowe do wyznaczania pionów, poziomów i pochyleń; libella
SJP.pl
1. przyrząd do określania poziomego położenia płaszczyzn; poziomnica, poziomica, waserwaga;
2. przestarzale:
a) mała książka;
b) paszkwil - publiczna wypowiedź szkalująca lub zniesławiająca kogoś;
c) w starożytnym Rzymie: podanie do władz
SJP.pl
Libella, libela – przyrząd pomiarowy do wyznaczania małych kątów pochylenia prostych lub płaszczyzn w odniesieniu do kierunku poziomego lub pionowego, używany do ustawiania tych prostych i płaszczyzn w żądanym położeniu, najczęściej poziomym lub pionowym.
Wikipedia
staroitalski bóg urodzaju, utożsamiany z greckim Dionizosem, tworzył triadę bóstw rolniczych
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Liberaty lub z nią związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
starorzymskie święto
SJP.pl
Liberalia (łac. Liberaliensis) – stolica historycznej diecezji we Cesarstwie rzymskim w prowincji Numidia. Współcześnie w Algierii. Obecnie katolickie biskupstwo tytularne.
Wikipedia
dawniej: liberał
SJP.pl
1. przyjmowanie postawy tolerancyjnej wobec poglądów lub działań innych ludzi, bez względu na to, czy uznaje się je za słuszne;
2. osłabienie rygoru, zmniejszenie rygoryzmu, złagodzenie norm, przepisów itp.;
3. wprowadzanie i stosowanie zasad liberalizmu politycznego lub ekonomicznego
SJP.pl
1. koncepcja polityczna, według której wolność jednostki jest nadrzędną wartością;
2. wyrozumiały stosunek wobec poglądów i postaw innych ludzi; tolerancyjność, pobłażliwość;
3. w ekonomii: pogląd, że państwo powinno pozostawić podmiotom gospodarczym jak największą swobodę działania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. ideologia i kierunek polityczny, według którego wolność jest nadrzędną wartością;
(1.2) tolerancyjność wobec poglądów i postaw innych ludzi
Wiktionary
Liberalizm (łac. liberalis – wolnościowy od łac. liber – wolny) – ideologia i kierunek polityczny, według którego wolność jest nadrzędną wartością. Liberalizm ma charakter indywidualistyczny i przeciwstawia się kolektywizmowi. Innymi wartościami cenionymi przez liberałów są wartości demokratyczne i prawa obywatelskie czy własność prywatna i wolny rynek.
Wikipedia
(1.1) W czasie wyborów parlamentarnych niewielką liczbę głosów otrzymały partie głoszące zasady liberalizmu w kwestiach społecznych i gospodarczych.
Wiktionary
IPA: ˌlʲibɛˈralʲism̥, AS: lʹiberalʹism̦
Wiktionary
rzecz. libek mzw., liberalność ż., liberał m., liberalizacja ż., liberalizowanie n.
czas. liberalizować ndk.
przym. liberalny
przysł. liberalnie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. libek mzw., liberalność ż., liberał m., liberalizacja ż., liberalizowanie n.
czas. liberalizować ndk.
przym. liberalny
przysł. liberalnie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) liberalism
* arabski: (1.1) ليبرالية ż., تحررية ż.
* aragoński: (1.1) liberalismo m.
* azerski: (1.1) liberalizm
* baskijski: (1.1) liberalismo
* białoruski: (1.1) лібералізм m.; (1.2) лібералізм m.
* francuski: (1.1) libéralisme m.
* hindi: (1.1) उदारतावाद
* hiszpański: (1.1) liberalismo m.
* kataloński: (1.1) liberalisme m.
* koreański: (1.1) 자유주의
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|liberalizm.}}
* turecki: (1.1) liberalizm
* ukraiński: (1.1) лібералізм m.; (1.2) лібералізм m.
* węgierski: (1.1) liberalizmus; (1.2) liberalizmus
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. zliberalizować)
(1.1) wprowadzać lub zwiększać swobodę; luzować ograniczenia
Wiktionary
(1.1) Rząd postanowił liberalizować przepisy dotyczące handlu zagranicznego.
Wiktionary
rzecz. liberał mos., libek mzw., liberalizm mrz., liberalizowanie n., liberalność ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|liberalizować.
Wiktionary
czas. liberalizować ndk.
rzecz. libek mzw., liberał mos., liberalizm mrz., liberalność ż.
Wiktionary
skłaniający się ku liberalizmowi politycznemu lub gospodarczemu, np. liberalizujący dziennikarz
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób liberalny
Wiktionary
rzecz. libek mzw., liberalizm m., liberał m., liberalność ż.
przym. liberalny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: liberalnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: liberalny
SJP.pl
tolerancja, niestosowanie przymusu, brak rygorystyczności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest liberalne; cecha tych, którzy są liberalni
Wiktionary
rzecz. libek mzw., liberalizm m., liberał m., liberalizacja ż., liberalizowanie n.
czas. liberalizować ndk.
przym. liberalny
przysł. liberalnie
Wiktionary
1. w polityce i ekonomii: opowiadający się za jak największą swobodą działań ludzi i podmiotów gospodarczych; głoszący liberalizm;
2. tolerancyjny, przyzwalający
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nieuznający przymusu, tolerancyjny
(1.2) polit. dotyczący liberalizmu w polityce i gospodarce
Wiktionary
(1.1) Według mnie stosujecie wobec syna zbyt liberalne metody wychowawcze.
Wiktionary
IPA: ˌlʲibɛˈralnɨ, AS: lʹiberalny
Wiktionary
rzecz. libek mzw., liberalność ż., liberalizm m., liberał m.
przysł. liberalnie
Wiktionary
(1.1) tolerancyjny, wyrozumiały, pobłażliwy
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Liberat – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego "wyzwolony". Istnieje kilku świętych patronów tego imienia.
Żeńskim odpowiednikiem jest Liberata.
Liberat imieniny obchodzi: 17 sierpnia, 6 września, 30 października i 20 grudnia.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
Liberata – żeński odpowiednik imienia Liberat oznaczające osobę "uwolnioną", "wyzwoloną". Patronką tego imienia jest m.in. św. Liberata z Como, żyjąca w VI wieku i św. Liberata z Luzytanii żyjąca w II wieku.
Liberata imieniny obchodzi 18 stycznia, 5 lipca, 23 września, 12 grudnia.
Wikipedia
Liberat z małżonką; Liberatowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Liberata lub z nim związany
SJP.pl
środowiskowo: rodzaj literacki, w którym książka i tekst stanowią nierozłączną część dzieła
SJP.pl
Liberatura (łac. liber – książka, wolny) – rodzaj literatury totalnej, w której tekst i forma książki stanowią integralną całość.
W utworach liberackich ważny jest nie tylko tekst, warstwa słowna, ale również typografia, konstrukcja, format i kształt. Ich przekaz nie ogranicza się do sfery werbalnej, a nośnikiem informacji mogą być: krój pisma, niezadrukowana powierzchnia stron, wszelkie elementy graficzne, ilustracje nierozerwalnie połączona z tekstem, rodzaj papieru bądź innego materiału. Znaczenie może mieć także liczba stron, słów lub znaków danego utworu. Dzieła należące do liberatury przyjmują dowolny wygląd, a więc mogą odbiegać od tradycyjnej budowy i wyglądu książki jako kodeksu. Głównym założeniem jest, aby było to dzieło autorskie, autonomiczne, w którym pisarz lub artysta wymyśla i projektuje książkę od początku do końca, z premedytacją wybierając wymienione wcześniej elementy. Liberatura nie jest równa książce artystycznej, której jest bliżej do sztuk plastycznych niż literatury.
Wikipedia
1. osoba mająca tolerancyjny stosunek do cudzych poglądów i zachowań;
2. zwolennik liberalnych koncepcji gospodarczych i społecznych; wolnorynkowiec;
3. członek partii liberalnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna tolerancyjny wobec cudzych poglądów i zachowań
(1.2) polit. zwolennik liberalizmu
(1.3) polit. członek partii liberalnej
Wiktionary
Liberalizm (łac. liberalis – wolnościowy od łac. liber – wolny) – ideologia i kierunek polityczny, według którego wolność jest nadrzędną wartością. Liberalizm ma charakter indywidualistyczny i przeciwstawia się kolektywizmowi. Innymi wartościami cenionymi przez liberałów są wartości demokratyczne i prawa obywatelskie czy własność prywatna i wolny rynek.
Wikipedia
(1.1) Zwolennikami równouprawnienia poligamii są natomiast zarówno postępowi lewicowcy, którzy w jej zabranianiu widzą "rasistowskie prześladowanie mniejszości", jak i prawicowi liberałowie, którzy podobny zakaz uważają za "niebezpieczną ingerencję państwa w życie prywatne jednostki".
Wiktionary
rzecz. libek mzw., liberalność ż., liberalizm m., liberalizacja ż., liberalizowanie n., zliberalizowanie n.
czas. liberalizować ndk., zliberalizować dk.
przym. liberalny
przysł. liberalnie
Wiktionary
potocznie:
1. kobieta mająca tolerancyjny stosunek do cudzych poglądów i zachowań;
2. zwolenniczka liberalnych koncepcji gospodarczych i społecznych;
3. członkini partii liberalnej
SJP.pl
miasto w Czechach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Czechach;
Wiktionary
Liberec (niem. Reichenberg, rom. Libercys) – miasto w północnych Czechach nad Nysą Łużycką, stolica kraju libereckiego, ośrodek sportów zimowych położony u podnóży Ještěda. W 1577 roku miejscowość otrzymała prawa miejskie.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. liberecki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Liberec
* słowacki: (1.1) Liberec m.
źródła.
== Liberec (język czeski.) ==
wymowa. audio|Cs-Liberec.ogg.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
(1.1) geogr. Liberec
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲiˈbɛrɛt͡s, AS: lʹiberec
Wiktionary
przym. liberecki
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. liberecki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Liberec
* słowacki: (1.1) Liberec m.
źródła.
== Liberec (język czeski.) ==
wymowa. audio|Cs-Liberec.ogg.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
(1.1) geogr. Liberec
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
→ Liberec (miasto w Czechach)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Libercem, dotyczący Liberca
Wiktionary
rzecz. Liberec mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. dawny ubiór noszony przez służbę na dworach wielkich panów, zwykle o kolorystyce charakterystycznej dla pańskiego herbu;
2. strój noszony przez służbę hotelową, restauracyjną itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
(1.2) imię|polski|ż.
Wiktionary
Liberia (Republika Liberii – Republic of Liberia) – państwo położone w Afryce Zachodniej. Sąsiaduje z Gwineą, Wybrzeżem Kości Słoniowej oraz Sierra Leone. Pod koniec lat 80. XX wieku sytuacja gospodarcza i polityczna tego kraju stała się niestabilna, co było skutkiem przewrotów wojskowych i dwóch wojen domowych (1989–1996 i 1999–2003). Członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.
Wikipedia
(1.1) Sierra Leone graniczy z Gwineą, Liberią i Atlantykiem.
Wiktionary
IPA: lʲiˈbɛrʲja, AS: lʹiberʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Liberyjczyk m., Liberyjka ż.
przym. liberyjski
Wiktionary
(1.1) Republika Liberii
Wiktionary
rodzaj kawy
SJP.pl
ubierać w liberię
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Liberiusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa liber oznaczającego wolny.
Nosił je święty Liberiusz żyjący w II wieku, papież Liberiusz z IV wieku oraz inni święci.
Liberiusz imieniny obchodzi 18 maja i 30 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Za pontyfikatu papieża Liberiusza w sierpniu spadł w Rzymie śnieg.
Wiktionary
Liberiusz z małżonką; Liberiuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Liberiusza lub z nim związany
SJP.pl
1. w piłce nożnej: stoper grający najbliżej bramki, kierujący całą obroną; ostatni obrońca (stoper);
2. w siatkówce: zawodnik mogący grać jedynie w obronie, wyróżniający się innym kolorem koszulki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. w piłce nożnej: stoper grający najbliżej bramki, kierujący całą obroną
(1.2) sport. w siatkówce: zawodnik mogący brać udział jedynie w obronie, wyróżniający się spośród kolegów z zespołu innym kolorem koszulki
Wiktionary
Libero (wł. wolny) – zawodnik w piłce siatkowej, którego zadaniem jest tylko gra obronna, ubrany jest w koszulkę innego koloru w celu odróżnienia od pozostałych graczy.
Wikipedia
IPA: lʲiˈbɛrɔ, AS: lʹibero
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Libert – alternatywna forma imienia Liberat.
Libert imieniny obchodzi 7 kwietnia i 23 września.
Zobacz też: Święty Libert
Wikipedia
dawniej:
1. uwolnienie od pańszczyźnianego poddaństwa; emancypacja, wyzwolenie;
2. zwolnienie od podatków lub innych obowiązkowych świadczeń publicznych
SJP.pl
Libertacja – w I Rzeczypospolitej zwolnienie od określonych obowiązków, m.in. podatków, innych ciężarów w stosunku do miejsca lub osoby.
Wikipedia
skrajna postać liberalizmu przeciwna jakimkolwiek ograniczeniom swobody działania jednostek; libertarianizm; ultraliberalizm; anarcho-liberalizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. doktryna uznająca wolność osobistą i wolność ekonomiczną za najwyższe wartości w polityce
Wiktionary
Libertarianizm (fr. libertaire, łac. libertas – wolność) – zbiór doktryn i filozofii politycznych uznających wolność jednostki za nadrzędną wartość. Oznacza to położenie nacisku na swobodę zrzeszania się i podejmowania wszelkich interakcji międzyludzkich. Libertarian łączy niechęć do władzy odgórnej jako konceptu, są oni jednak bardzo zróżnicowani w jej krytyce. Poszczególne nurty libertarianizmu prezentują szeroki zakres poglądów, różniących się tym, jak daleko powinna sięgać władza rządu i nietykalność prawna, w tym prawa własności.
Wikipedia
(1.1) libertarianizm
Wiktionary
zwolennik skrajnej postaci liberalizmu przeciwnej jakimkolwiek ograniczeniom swobody działania jednostek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. polit. zwolennik libertarianizmu
Wiktionary
rzecz. libertarianizm m.
:: fż. libertarianka ż.
przym. libertariański
Wiktionary
skrajna postać liberalizmu przeciwna jakimkolwiek ograniczeniom swobody działania jednostek; libertalizm; ultraliberalizm; anarcho-liberalizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) filoz. doktryna uznająca wolność osobistą i wolność ekonomiczną za najwyższe wartości w polityce;
(1.2) filoz. koncepcja wolnej woli zakładająca możliwość podjęcia przez osobę różnych ścieżek działania w tych samych okolicznościach
Wiktionary
Libertarianizm (fr. libertaire, łac. libertas – wolność) – zbiór doktryn i filozofii politycznych uznających wolność jednostki za nadrzędną wartość. Oznacza to położenie nacisku na swobodę zrzeszania się i podejmowania wszelkich interakcji międzyludzkich. Libertarian łączy niechęć do władzy odgórnej jako konceptu, są oni jednak bardzo zróżnicowani w jej krytyce. Poszczególne nurty libertarianizmu prezentują szeroki zakres poglądów, różniących się tym, jak daleko powinna sięgać władza rządu i nietykalność prawna, w tym prawa własności.
Wikipedia
rzecz. libertarianin mos.
przym. libertariański
Wiktionary
(1.1) libertalizm
Wiktionary
zwolenniczka skrajnej postaci liberalizmu przeciwnej jakimkolwiek ograniczeniom swobody działania jednostek
SJP.pl
→ libertarianizm, → libertarianin
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z libertarianizmem, dotyczący libertarianizmu
Wiktionary
(1.1) Uczyniła to w imię jakiegoś libertariańskiego konstruktu ideologicznego, który sprawdzoną metodę izolacji toksycznych aktywów każe nazywać równią pochyłą prowadzącą do socjalizmu.
(1.1) Czy zamierza rozszerzyć swoją ekspansję na USA, przede wszystkim wśród libertariańskiej lewicy czy kręgów ekologicznych i New Age’owych?
Wiktionary
rzecz. libertarianizm m., libertarianin m., libertarianka ż.
Wiktionary
[czytaj: liberTE] z francuskiego: wolność; w wyrażeniu: liberté, égalité, fraternité (wolność, równość, braterstwo) - hasło Wielkiej Rewolucji Francuskiej w 1793 roku
SJP.pl
Liberté – fr. wolność
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Libertów – wieś w Polsce położona na progu Pogórza Wielickiego, osiągającego tam wysokość 335 m n.p.m., w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Mogilany.
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Libertów, po jej zniesieniu w gromadzie Mogilany. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wikipedia
[czytaj: LIberty]
1. połyskujący atłas używany np. na suknie;
2. samochód typu Dodge Liberty
SJP.pl
Wikipedia
sceptyk w sprawach religijnych, wolnomyśliciel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) filoz. zwolennik libertynizmu
(1.2) przest. bezbożnik
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do nich, możecie rościć sobie wszelkie prawa, libertyni bez serca i sumienia.
Wiktionary
rzecz. libertynizm mrz.
:: fż. libertynka ż.
przym. libertyński, libertynistyczny
Wiktionary
(1.1) farmazon, wolnomyśliciel
(1.2) ateista, ateusz
Wiktionary
przymiotnik od: libertynizm
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z libertynizmem, dotyczący libertynizmu
Wiktionary
rzecz. libertyn mos., libertynizm mrz.
przym. libertyński
Wiktionary
1. brak zasad moralnych, zwłaszcza w kwestiach seksu; libertyństwo;
2. ruch społeczno-polityczny działający w XVII i XVIII wieku w Europie, głównie we Francji, kwestionujący tradycyjną moralność i dominację religii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. filoz. europejski XVIII-wieczny ruch antykościelny oparty na odrzuceniu tradycyjnej obyczajowości;
(1.2) amoralność poglądów, nihilizm moralny
Wiktionary
Libertynizm – nieformalny ruch społeczno-polityczny działający w XVII i XVIII wieku w Europie – głównie we Francji. Współcześnie słowem tym opatruje się najczęściej poglądy uzasadniające różnie rozumianą wolność w skrajnych postaciach.
Pierwotnie libertynami nazywano odłam anabaptystów holenderskich, który odrzucił niektóre normy obyczajowe swoich czasów, uważając je za niezgodne z Biblią. Holenderscy libertyni głosili powrót do natury, polegający m.in. na bardziej swobodnym podejściu do spraw seksu i nagości.
Wikipedia
(1.1) W epoce narodzin libertynizmu zaczęto łamać prawa obywatelskie jednostek.
Wiktionary
rzecz. libertyn mos.
przym. libertyński, libertynistyczny
Wiktionary
sceptyczka w sprawach religijnych, wolnomyślicielka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) forma żeńska od: libertyn
Wiktionary
IPA: ˌlʲibɛrˈtɨ̃ŋka, AS: lʹibertỹŋka
Wiktionary
zob. libertyn.
Wiktionary
związany z libertynem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z libertynizmem
(1.2) niemoralny
Wiktionary
IPA: ˌlʲibɛrˈtɨ̃j̃sʲci, AS: lʹibertỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. libertynizm m., libertyn m., libertyństwo n.
przym. libertynistyczny
Wiktionary
(1.1) wolnomyślicielski
Wiktionary
amoralność, zwłaszcza w kwestiach obyczajowości i seksu; libertynizm
SJP.pl
mieszkaniec Liberii (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Liberii
Wiktionary
IPA: ˌlʲibɛˈrɨjt͡ʃɨk, AS: lʹiberyi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Liberia ż.
:: fż. Liberyjka
przym. liberyjski
Wiktionary
mieszkanka Liberii (miasta)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Liberii
Wiktionary
Liberyjka brązowa (Liberiictis kuhni) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny Mungosinae w obrębie rodziny mangustowatych (Herpestidae).
Wikipedia
IPA: ˌlʲibɛˈrɨjka, AS: lʹiberyi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Liberia ż.
:: fm. Liberyjczyk
przym. liberyjski
Wiktionary
1. przymiotnik od: liberia;
2. ubrany w liberię, noszący liberię
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z liberią, dotyczący liberii (stroju)
(1.2) ubrany w liberię
Wiktionary
rzecz. liberia ż.
Wiktionary
związany z Liberią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Liberia
Wiktionary
(1.1) „Millennium”- 11-piętrowy amerykański wycieczkowiec pływa pod banderą liberyjską.
Wiktionary
IPA: ˌlʲibɛˈrɨjsʲci, AS: lʹiberyi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Liberia ż., Liberyjczyk m., Liberyjka ż.
Wiktionary
państwo w Afryce ze stolicą w Trypolisie; Wielka Arabska Libijska Dżamahirijja Ludowo-Socjalistyczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce;
(1.2) staroż. Afryka
(1.3) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Libia (arab. ليبيا, trl. Lībiyā, trb. Libija), oficjalnie Państwo Libia (arab. دولة ليبيا, trl. Dawlat Lībiyā, trb. Daulat Libija) – państwo położone w Afryce Północnej, nad zatoką Wielka Syrta (Morze Śródziemne), ze stolicą w Trypolisie. Graniczy z Egiptem, Sudanem, Czadem, Nigrem, Algierią i Tunezją.
Wikipedia
(1.1) Libia wydobywa ok. 1,6 mln baryłek dziennie (…) i stanowi ważne źródło ropy dla krajów Europy, szczególnie Włoch, Niemiec, Hiszpanii i Francji.
Wiktionary
IPA: ˈlʲibʲja, AS: lʹibʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Libijczyk m., Libijka ż.
przym. libijski
Wiktionary
(1.1) ofic. Państwo Libia
(1.3) Liba
Wiktionary
przymiotnik od: Libiąż
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Libiąża, związany z Libiążem
Wiktionary
(1.1) Zygfryd znalazł zatrudnienie w libiąskiej kopalni.
Wiktionary
rzecz. Libiąż mrz., libiążanin mos., libiążanka ż.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim;
(1.2) geogr. część miasta Gorzów Śląski w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie oleskim
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przełomem w historii Libiąża było odkrycie u schyłku XIX wieku bogatych złóż węgla kamiennego.
(1.1) W Libiążu wydobywa się dolomit.
Wiktionary
IPA: ˈlʲibʲjɔ̃w̃ʃ, AS: lʹibʹi ̯õũ̯š
Wiktionary
rzecz. libiążanin mos., libiążanka ż.
przym. libiąski
Wiktionary
mieszkaniec Libiąża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Libiąża
(1.2) osoba pochodząca z Libiąża, urodzona w Libiążu
Wiktionary
(1.1) Kilkudziesięciu libiążan wzięło udział w powstaniu.
(1.2) Że też przyszło mi spędzać życie z rodowitym libiążaninem.
Wiktionary
rzecz. Libiąż mrz.
:: fż. libiążanka ż.
przym. libiąski
Wiktionary
mieszkanka Libiąża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Libiąża
(1.2) kobieta pochodząca z Libiąża, urodzona w Libiążu
Wiktionary
(1.1) Ośrodek zdrowia zaoferował libiążankom bezpłatne badania.
(1.2) Matka Zenka, będąc rodowitą libiążanką, znała w mieście każdy kątek.
Wiktionary
rzecz. Libiąż mrz.
:: fm. libiążanin mos.
przym. libiąski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
taki, który odnosi się do seksualności człowieka i jest nią uwarunkowany; libidynalny, panseksualny, intymny
SJP.pl
psychiczna chęć do zaspokojenia potrzeby bliskości cielesnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) seks. pożądanie, dążenie do zaspokojenia seksualnego;
(1.2) psych. elementarna siła witalna i twórcza o podłożu seksualnym
Wiktionary
Libido, potocznie popęd seksualny – chęć zaspokojenia potrzeb seksualnych. Popęd seksualny można zdefiniować jako emocję i stan motywacji charakteryzujący się zainteresowaniem obiektami lub czynnościami seksualnymi, a także dążeniem do poszukiwania obiektów seksualnych czy angażowania się w czynności seksualne. Na libido mają wpływ czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczne. Pod względem biologicznym, hormony płciowe i związane z nimi neuroprzekaźniki, które działają na jądro półleżące (głównie testosteron i dopamina, odpowiednio) regulują libido u ludzi.
Wikipedia
IPA: lʲiˈbʲidɔ, AS: lʹibʹido
Wiktionary
(1.1) chuć, popęd seksualny, pożądanie seksualne
Wiktionary
taki, który odnosi się do seksualności człowieka i jest nią uwarunkowany; libidinalny, panseksualny, intymny
SJP.pl
obywatel Libii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Libii
Wiktionary
(1.1) Książę Ramzes wsparł obie ręce o krawędź wozu i z wysokości pagórka patrzył na Libijczyków i swoje wojsko jak żółtogłowy orzeł na pstre kuropatwy.
Wiktionary
IPA: lʲiˈbʲijt͡ʃɨk, AS: lʹibʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Libia ż.
:: fż. Libijka ż.
przym. libijski
Wiktionary
obywatelka Libii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Libii
Wiktionary
IPA: lʲiˈbʲijka, AS: lʹibʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Libia ż.
:: fm. Libijczyk mos.
przym. libijski
Wiktionary
związany z Libią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Libii
Wiktionary
(1.1) Inwestycja libijska jest jednak nieco kłopotliwa, bo Libia jest obłożona sankcjami ONZ.
Wiktionary
IPA: lʲiˈbʲijsʲci, AS: lʹibʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
zob. Libia.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Zobacz też: Libiszów-Kolonia
Wikipedia
Libna (biały; hebr. : לִבְנָה; łac. : Lobna) – miasto biblijne w centralnej Palestynie. Kananejskie miasto królewskie zdobyte przez wojska Jozuego podczas podboju Szefeli i południowej Palestyny, po bitwie pod Gideonem. Za króla Dawida miasto lewickie. Oblegane przez Asyryjczyków w 701 p.n.e. Utożsamiane z Tel Burna.
Miasta nie należy mylić z miejscowością o tej samej nazwie, utożsamianą z Tell Abu Hawam i leżącą w północnej Palestynie.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Liboriusz – imię męskie, powstałe od zlatynizowanego hebrajskiego Libba, co oznacza "natchniony". Patronem tego imienia jest m.in. św. Liboriusz, biskup Le Mans (zm. w IV wieku).
Liboriusz imieniny obchodzi 23 lipca i 9 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Miał na imię Liboriusz i pochodził z Würzburga.
Wiktionary
skrót od: libretto
SJP.pl
1. miara papieru równa 24 lub 25 arkuszom, później 100 arkuszom
2. rodzaj wagi
3. jednostka masy w starożytnym Rzymie i średniowiecznej Europie
SJP.pl
Wikipedia
oscylacyjne, nieregularne ruchy księżyca lub planety, pozwalające obejrzeć więcej niż połowę jego powierzchni
SJP.pl
Wikipedia
punkt libracyjny - miejsce w płaszczyźnie orbity izolowanego układu dwóch mas, w którym ciało o pomijalnej masie może pozostawać w spoczynku względem ciał układu; punkt libracji, punkt Lagrange'a
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) śrpol. biblioteka
(1.2) śrpol. skrzynia lub półka w ścianie na biblioteczkę
(1.3) śrpol. drukarnia, księgarnia
Wiktionary
IPA: ˌlʲibraˈrɨja, AS: lʹibraryi ̯a
Wiktionary
(1.1) śrpol. biblijoteka
(1.3) śrpol. księgarnia
Wiktionary
Libretto – tekst stanowiący podstawę dzieł sceniczno-muzycznych, takich jak opera, operetka, kantata, musical czy balet.
Wikipedia
1. tekst słowny do scenicznego utworu muzyczno-wokalnego (opery, oratorium)
2. scenariusz baletu, pantomimy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tekst utworu muzycznego (opery, operetki, oratorium), scenariusz baletu lub pantomimy;
Wiktionary
Libretto – tekst stanowiący podstawę dzieł sceniczno-muzycznych, takich jak opera, operetka, kantata, musical czy balet.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. librecista m., librecistka ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) libreto
* białoruski: (1.1) лібрэта n.
* bułgarski: (1.1) либрето n.
* duński: (1.1) libretto w.
* interlingua: (1.1) libretto
* niemiecki: (1.1) Libretto n.
* ormiański: (1.1) լիբրետո
* rosyjski: (1.1) либретто n.
* ukraiński: (1.1) лібретто n.
* węgierski: (1.1) szövegkönyv, librettó
* włoski: (1.1) libretto m.
źródła.
== libretto (język angielski.) ==
wymowa.
bryt. IPA|lɪˈbɹɛt.əʊ.
amer. IPA|lɪˈbɹɛt.oʊ.
audioUS|En-us-libretto.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) szt. libretto
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲiˈbrɛtːɔ, AS: lʹibre•to
Wiktionary
rzecz. librecista m., librecistka ż.
Wiktionary
[czytaj: libreWIL] stolica Gabonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Gabonu;
Wiktionary
Libreville – stolica i największe miasto Gabonu, położone na północnym zachodzie kraju, nad rzeką Gabon w Afryce Równikowej. Centrum przemysłu i handlu. Liczy ok. 580 tys. mieszkańców (2005 r.).
Wikipedia
(1.1) W Libreville znajduje się gabońska szkoła administracji.
Wiktionary
rzecz. librewilczyk mos., librewilka ż.
przym. librewilski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. librewilczyk mos., librewilka ż.
przym. librewilski
frazeologia.
etymologia. etym|franc|Libreville.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) ليبرفيل
* baskijski: (1.1) Libreville
* czeski: (1.1) Libreville
* koreański: (1.1) 리브르빌
* rosyjski: (1.1) Либревиль m.
* słowacki: (1.1) Libreville m.
* szwedzki: (1.1) Libreville n.
* ukraiński: (1.1) Лібревіль
* włoski: (1.1) Libreville ż.
źródła.
== Libreville (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Libreville
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkaniec Libreville
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Libreville
Wiktionary
IPA: ˌlʲibrɛˈvʲilt͡ʃɨk, AS: lʹibrevʹilčyk
Wiktionary
rzecz. Libreville n.
:: fż. librewilka ż.
przym. librewilski
Wiktionary
mieszkanka Libreville
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Libreville
Wiktionary
IPA: ˌlʲibrɛˈvʲilka, AS: lʹibrevʹilka
Wiktionary
rzecz. Libreville n.
:: fm. librewilczyk mos.
przym. librewilski
Wiktionary
przymiotnik od: Libreville (stolica Gabonu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Libreville
Wiktionary
IPA: ˌlʲibrɛˈvʲilsʲci, AS: lʹibrevʹilsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Libreville n., librewilczyk mos., librewilka ż.
Wiktionary
lek o działaniu uspokajającym, nasennym i rozkurczowym; elenium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ukochana, narzeczona, kochanka
Wiktionary
rzymski okręt wojenny
SJP.pl
Liburna, liburnica (łac. navis Liburnae, stgr. λιβυρνίς lub λιβυρνόν) – typ lekkiego okrętu rzymskiego z dwoma rzędami wioseł, o wydłużonym, wąskim kadłubie i niewielkiej wyporności.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica Cieszyna
Wiktionary
(1.1) Zatwierdzono plan dla terenów Liburnii.
Wiktionary
rzecz. liburnianin mos., liburnianka ż.
przym. liburnicki, podliburnicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Liburnii
Wiktionary
(1.1) Zośka wyszła za liburnianina.
Wiktionary
rzecz. Liburnia ż.
:: fż. liburnianka ż.
przym. liburnicki, podliburnicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Liburnii
Wiktionary
(1.1) Na przystanku stało kilka liburnianek.
Wiktionary
rzecz. Liburnia ż.
:: fm. liburnianin m.
przym. liburnicki, podliburnicki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Liburnii, związany z Liburnią
Wiktionary
(1.1) Ktoś powyłączał latarnie na liburnickich ulicach.
Wiktionary
rzecz. Liburnia ż., liburnianin mos., liburnianka ż.
przym. podliburnicki
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Libuszy lub z nią związany
SJP.pl
skrót od: licencjat (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = licencjat
Wiktionary
potocznie:
1. liceum;
2. uczniowie liceum
SJP.pl
dawniej: lico;
1. twarz, oblicze, policzek;
2. zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów;
3. zewnętrzna powierzchnia ściany lub bryły budynku;
4. dawniej: dowód rzeczowy
SJP.pl
Lice – miasto w Turcji, w prowincji Diyarbakır. W 2019 roku liczyło 9229 mieszkańców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. uczeń liceum
Wiktionary
IPA: ˌlʲit͡sɛaˈlʲista, AS: lʹicealʹista
Wiktionary
rzecz. liceum n.
:: fż. licealistka ż.
przym. licealny, licejski
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) uczennica liceum
Wiktionary
(1.1) Będąc licealistką, Ania nosiła jeszcze warkocze.
Wiktionary
IPA: ˌlʲit͡sɛaˈlʲistka, AS: lʹicealʹistka
Wiktionary
rzecz. liceum m.
:: fm. licealista m.
przym. licealny, licejski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący liceum
Wiktionary
rzecz. liceum n., licealista m., licealistka ż.
przym. licejski
Wiktionary
przestarzałe: uczeń liceum
SJP.pl
dawniej: licealny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. licealny
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. liceum n., licealista mos., licealistka ż.
przym. licealny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|licealny.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. liceum n., licealista mos., licealistka ż.
przym. licealny
Wiktionary
1. urzędowe zezwolenie na wykonywanie jakiegoś zawodu; koncesja;
2. prawo do korzystania z cudzej własności intelektualnej, np. wynalazku, projektu, dzieła artystycznego itp.;
3. swoboda do odstępstwa od ogólnie przyjętych reguł i form, zwłaszcza w dziedzinie sztuki;
4. wpisanie zwierzęcia hodowlanego na specjalną listę, poświadczające jego wysoką wartość rasową
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. umowa określająca warunki korzystania z jakiegoś dobra, np. patentu albo programu komputerowego;
(1.2) zezwolenie, pozwolenie na korzystanie z czegoś, na wykonywanie czegoś
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Zgodnie z ustawą komendant wojewódzki ma prawo cofnąć licencję w momencie, gdy uzna, że osoba straciła wiarygodność do rzetelnego wykonywania zawodu.
Wiktionary
IPA: lʲiˈt͡sɛ̃nt͡sʲja, AS: lʹicẽncʹi ̯a
Wiktionary
czas. licencjonować ndk.
przym. licencyjny
Wiktionary
(1.1) zezwolenie, upoważnienie, koncesja
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od licencjat
Wiktionary
(1.1) To nie licencjat, lecz tylko mały licencjacik.
Wiktionary
rzecz. licencjat m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rzad. osoba pisząca pracę licencjacką
Wiktionary
rzecz. licencjat
:: fż. licencjantka
Wiktionary
osoba, która ukończyła wyższe studia zawodowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) eduk. w Polsce tytuł zawodowy przysługujący osobie, która ukończyła studia I stopnia
(2.2) osoba posiadająca tytuł lub stopień licencjata (1.2)
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. licencjacki
rzecz. licencjacik mrz., licencjant mos.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Lizentiat. < etym|ang|licentiate. < etym|nłac|licentiatus.
uwagi.
por. bakałarz • bachelor • специалист • inżynier
tłumaczenia.
* angielski: (1.2) licentiate degree
* esperanto: (1.2) licencio; (2.2) licenciulo
* kaszubski: (1.1) licencjat m.
* niemiecki: (1.1) Bachelor m.
* polski język migowy: PJM-ukryj| {{PJM|licencjat.}}
źródła.
== licencjat (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) nauk. licencjat
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲiˈt͡sɛ̃nt͡sʲjat, AS: lʹicẽncʹi ̯at
Wiktionary
przym. licencjacki
rzecz. licencjacik mrz., licencjant mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. licencjacki
rzecz. licencjacik mrz., licencjant mos.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Lizentiat. < etym|ang|licentiate. < etym|nłac|licentiatus.
uwagi.
por. bakałarz • bachelor • специалист • inżynier
tłumaczenia.
* angielski: (1.2) licentiate degree
* esperanto: (1.2) licencio; (2.2) licenciulo
* kaszubski: (1.1) licencjat m.
* niemiecki: (1.1) Bachelor m.
* polski język migowy: PJM-ukryj| {{PJM|licencjat.}}
źródła.
== licencjat (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) nauk. licencjat
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
absolwentka wyższej szkoły zawodowej
SJP.pl
dawniej: licencjat (stopień naukowy)
SJP.pl
osoba lub instytucja uzyskująca urzędowe zezwolenie na użytkowanie opatentowanego wynalazku lub na wykonywanie określonej działalności
SJP.pl
rzadko: uzyskiwanie urzędowego zezwolenia na użytkowanie opatentowanego wynalazku lub na wykonywanie określonej działalności
SJP.pl
związany z licencją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z licencją, dotyczący licencji, związany z działalnością albo produkcją w ramach licencji
Wiktionary
rzecz. licencja ż.
przym. licencjonowany
Wiktionary
z łaciny: wolno, zezwala się
SJP.pl
rodzaj szkoły średniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) eduk. szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa, przygotowująca do studiów uniwersyteckich;
(1.2) hist. eduk. dwie ostatnie klasy sześcioletniej szkoły średniej w latach 1932–1948 w Polsce
(1.3) hist. szkoła przygotowująca do studiów uniwersyteckich od czasów humanizmu do XIX w.
(1.4) hist. szkoła filozoficzna założona przez Arystotelesa;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przed rokiem 2000 do liceum szło się po szkole podstawowej i trwało ono 4 lata, teraz do liceum idzie się po gimnazjum, a nauka trwa 3 lata.
Wiktionary
IPA: lʲiˈt͡sɛwũm, AS: lʹiceu̯ũm
Wiktionary
rzecz. licealista m., licealistka ż.
przym. licealny, licejski
Wiktionary
(1.4) Liceum, lykeion, lykejon, likejon
Wiktionary
zgrubienie od: liszka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie: nico lichy, niewiele wart; kiepskawy
SJP.pl
dawniej:
1. rodzaj mchu, porost;
2. przenośnie: liszaj
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Strzelce Krajeńskie;
(1.2) pot. geogr. Licheń Stary
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mieszkaliśmy w Licheniu od 2001 roku.
Wiktionary
rzecz. lichenianin mos., lichenianka ż.
Wiktionary
substancja podobna do celulozy, otrzymywana z mchu islandzkiego, mająca właściwości przeciwnowotworowe
SJP.pl
w mineralogii: kamień z odciskami porostu, kamień porostowy
SJP.pl
specjalista w dziedzinie lichenologii
SJP.pl
dział botaniki, nauka o porostach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. dział botaniki, nauka o porostach;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌlʲixɛ̃nɔˈlɔɟja, AS: lʹiχẽnoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. lichenolog mos., lichenolożka ż.
przym. lichenologiczny
Wiktionary
dotyczący lichenologii
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lichenologią, dotyczący lichenologii
Wiktionary
rzecz. lichenologia ż., lichenolog mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) metoda szacowania wieku budowli i badania zmian klimatycznych na podstawie porostów;
Wiktionary
Lichenometria – metoda naukowa, służąca do badania zmian klimatycznych, do określania tempa odsłaniania skał, tempa topnienia lodowców oraz tempa sukcesji ekologicznej. Za pomocą metody lichenometrii ustala się także czas powstania starych budowli. Podstawą metody lichonometrii jest badanie tempa rocznego przyrostu plech różnych jednostek systematycznych porostów.
Wikipedia
→ Licheń, → Licheń Stary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Lichenia, związany z Licheniem, pochodzący z Lichenia
Wiktionary
IPA: lʲiˈxɛ̃j̃sʲci, AS: lʹiχẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Licheń mrz.
Wiktionary
przestarzałe zdrobnienie od: lichwa
SJP.pl
ryba z rodziny ostroboków, występująca w Morzu Śródziemnym i przy atlantyckich wybrzeżach Europy
SJP.pl
Lichia – rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny ostrobokowatych (Carangidae).
Wikipedia
mieszkaniec Lichnów
SJP.pl
mieszkanka Lichnów
SJP.pl
przymiotnik od: Lichnowo, Lichnowy
SJP.pl
Lichnowscy (niem. Lichnowsky, czes. Lichnovští z Voštic) – ród nie do końca znanego pochodzenia, prawdopodobnie z Górnego Śląska, Polski lub Czech, ale możliwe również, że z Burgundii.
Wikipedia
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. w dawnych wierzeniach: zły duch, diabeł;
2. niepowodzenie, bieda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zły duch, diabeł;
(1.2) przen. coś złego, co przynosi nieszczęście
(1.3) daw. liczba nieparzysta
przysłówek sposobu
(2.1) źle, marnie, biednie
Wiktionary
Licho – postać z wierzeń dawnych Słowian, zły demon personifikujący nieszczęście, zły los i choroby.
Licho miało rzadko ukazywać się ludziom. Gdy już to czyniło, przybierało postać przeraźliwie wychudzonej kobiety z jednym okiem.
Licho wędrowało po świecie w poszukiwaniu miejsc, w których ludzie żyją szczęśliwie. Zazwyczaj podpalało budynki, zsyłało głód, biedę i choroby, po czym odchodziło. Czasem zatrzymywało się jednak wśród ludzi na dłużej. Męczyło wówczas gospodarzy, między innymi nastając na ich życie, wyrywając szczeble z drabiny bądź obluzowując ostrza siekier.
Wikipedia
(1.2) Biedna Anusia, której piękny Babinicz nieco w głowie zawrócił, żegnała się z nim bardzo czule, ale on się trzymał ostro i dopiero na samem odjezdnem rzekł jej:
:: — Żeby nie jedno licho, które w sercu jako cierń siedzi, tobym się był pewnie w waćpannie na umor rozkochał.
:: Anusia pomyślała sobie, że niemasz takiej drzazgi, którejby nie można przy cierpliwości igiełką wydłubać, lecz że i bała się trochę tego Babinicza, więc nie rzekła nic — westchnęła cicho i odjechała.
Wiktionary
IPA: ˈlʲixɔ, AS: lʹiχo
Wiktionary
rzecz. Licheń mrz., lichota ż., lichotka ż., lichość ż.
przym. lichawy, lichy, lichutki
przysł. lichutko
Wiktionary
(1.1) czart, diabeł
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
→ lichy; marność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co liche
Wiktionary
przym. lichy
przysł. licho
rzecz. licho n., Licheń mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. nędza
(1.2) stpol. nieprawość, złość
Wiktionary
IPA: lʲiˈxɔta, AS: lʹiχota
Wiktionary
rzecz. licho n., Licheń mrz.
przym. lichy
przysł. licho
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: lichy; bardziej lichy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. latarnia
Wiktionary
świecznik na jedną świecę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) świecznik na jedną świecę;
(1.2) podstawka do osadzania świecy
Wiktionary
Lichtarz (z niem. Leuchter) − stojący świecznik na jedną świecę.
Wikipedia
(1.1) Obraz przedstawia starca w szlafmycy i z lichtarzem w dłoni.
(1.1) Służba wyczyściła już lichtarze i odkurzyła meble.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. lichtarzyk m.
Wiktionary
zdrobnienie od: lichtarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: lichtarz
Wiktionary
(1.1) Porszę, postaw lichtarzyki na stoliku.
Wiktionary
rzecz. lichtarz
Wiktionary
przymiotnik od: lichtarzyk
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) zob. liechtensteiński.
Wiktionary
IPA: ˌlʲixtɛ̃w̃ˈʃtajj̃sʲci, AS: lʹiχtẽũ̯štai ̯ĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Liechtenstein mrz.
Wiktionary
częściowo lub całkowicie rozładowywać statek poprzez przeniesienie ładunku na statek pomocniczy
SJP.pl
barka portowa używana do przeładowywania towarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. barka portowa przeznaczona do rozładowania statku w celu zmniejszenia zanurzenia
Wiktionary
Lichtuga (niem.: Leichtung = ulżenie) – mała jednostka pływająca przeznaczona do rozładowania statku w celu zmniejszenia zanurzenia np. przed wejściem do portu albo ściągnięciem z mielizny. Także jednostka o małym zanurzeniu i płaskim dnie, przewożąca ładunek ze statku do portu albo bezpośrednio na brzeg.
Wikipedia
(1.1) Kilka siedemsettonowych pełnomorskich lichtug zakupiono dla portu w Tczewie.
Wiktionary
zdrobnienie od: lichy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: lichy
Wiktionary
(1.1) Takie jakieś lichutkie albo dogmatem zalatujące masz argumenty (…)
(1.1) Widok czerwono-niebieskiego plecaczekecaczka z lichutkiego materiału przypominającego ortalion z koszmarnie pstrokatymi naszywkami na chwilę odebrał mnie i żonie mowę.
Wiktionary
IPA: lʲiˈxutʲci, AS: lʹiχutʹḱi
Wiktionary
rzecz. licho n., Licheń mrz.
przym. lichy
przysł. licho
Wiktionary
pożyczanie pieniędzy na bardzo wysoki, niedozwolony przez prawo procent; również ten procent i odsetki od pożyczonej sumy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. forma stosunków kredytowych między wierzycielem a dłużnikiem, polegająca na pobieraniu wygórowanych procentów za pożyczone pieniądze;
(1.2) stpol. zysk
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Lichwa jest zabroniona przez prawo muzułmańskie, przez wieki była też potępiana przez Kościół katolicki.
Wiktionary
IPA: ˈlʲixfa, AS: lʹiχfa
Wiktionary
rzecz. lichwiarstwo n., lichwiarz m., lichwiarka ż.
przym. lichwiarski
Wiktionary
kobieta trudniąca się lichwą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pejor. kobieta udzielająca pożyczkę na wysoki procent
Wiktionary
rzecz. lichwiarz mos., lichwa ż.
przym. lichwiarski
Wiktionary
dotyczący lichwiarza lub lichwiarstwa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pejor. dotyczący lichwy albo lichwiarza
Wiktionary
(1.1) To jest przede wszystkim efekt lichwiarskiego mechanizmu, który został uruchomiony w Polsce.
(1.1) Kredytów udzielano głównie na spłatę lichwiarskich długów, na dokupienie gruntu oraz na inwestycje.
Wiktionary
rzecz. lichwa ż., lichwiarstwo n., lichwiarz m., lichwiarka ż.
Wiktionary
uprawianie lichwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) udzielanie pożyczek na wysoki procent
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lichwiarz mos., lichwa ż.
przym. lichwiarski
Wiktionary
osoba, która pożycza pieniądze na bardzo wysoki procent, zwykle niedozwolony przez prawo, wykorzystując w ten sposób złą sytuację finansową pożyczkobiorców; zdzierca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. człowiek udzielający pożyczek na wysoki procent
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lichwa ż., lichwiarstwo n.
:: fż. lichwiarka ż.
przym. lichwiarski
Wiktionary
będący złej jakości; nędzny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. będący w złym stanie, złej jakości, w złym gatunku
(1.2) pot. mały, drobny, niepozorny
(1.3) pot. małej wartości moralnej lub artystycznej
(1.4) stpol. płochy
Wiktionary
(1.1) Tam można kupić tylko liche produkty.
(1.2) Chociaż był lichy, miał powodzenie u kobiet.
(1.3) Jego obrazy były po prostu liche.
Wiktionary
IPA: ˈlʲixɨ, AS: lʹiχy
Wiktionary
rzecz. Licheń mrz., lichość ż., licho n., lichota ż.
przym. lichutki
przysł. licho
Wiktionary
(1.1) kiepski, marny, nędzny
Wiktionary
licinek tarninaczek - gatunek motyla z rodziny namiotnikowców
SJP.pl
starożytna kraina znajdująca się na półwyspie Azja Mniejsza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina znajdująca się w południowo-zachodniej części Azji Mniejszej, między Karią a Pamfilią;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Licyjczyk mos., Licyjka ż., licyjski mrz.
przym. licyjski
Wiktionary
(1.1) war. Likia
Wiktionary
1. poetycko: twarz, oblicze, policzek;
2. zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów;
3. zewnętrzna powierzchnia ściany lub bryły budynku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. anat. twarz, oblicze, policzek
(1.2) bud. zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów
(1.3) bud. zewnętrzna powierzchnia ściany albo bryły budynku
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1-3) war. lice
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. licówka ż.
czas. licować ndk.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) face; (1.2) face, front, skóry grain; (1.3) face
* niemiecki: (1.1) Antlitz n., Angesicht n.; (1.2) Vorderseite ż.; (1.3) Stirnseite ż., Frontseite ż.
* rosyjski: (1.1) лицо n.
* rumuński: (1.1) obraz m.
* slovio: (1.1) lico (лицо)
źródła.
== lico (slovio.) ==
ortografie. лицо
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) twarz
odmiana.
(1.1) lm. licos
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlʲit͡sɔ, AS: lʹico
Wiktionary
rzecz. licówka ż.
czas. licować ndk.
Wiktionary
(1.1-3) war. lice
Wiktionary
1. dobrze z czymś harmonizować;
2. pokrywać ściany budynku jakimś materiałem np. cegłą, kamieniem
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) nadawać gładkość i połysk powierzchni skóry w procesie jej garbowania
(1.2) pokrywać zewnętrzną powierzchnię ściany budynku warstwą ochronną lub ozdobną
(1.3) przen. być odpowiednim, pasować do czegoś
Wiktionary
rzecz. lico n., liczko n., licówka ż., licowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|licować.
Wiktionary
Licowanie – pokrywanie powierzchni – w budownictwie ścian, w protetyce stomatologicznej zębów – (zewnętrznych lub wewnętrznych) innym materiałem – w budownictwie okładziną z płytek lub płyt (ceramicznych, szklanych itp.) bądź cegieł (np. klinkierowych), w protetyce licówkami ceramicznymi.
Wikipedia
czas. licować ndk.
Wiktionary
1. w budownictwie: element ceramiczny używany do licowania budowli; cegła licowa;
2. w stomatologii: nakładka przytwierdzona do chorego lub brzydkiego zęba w celu poprawienia jego wyglądu;
3. doświadczona samica kozicy północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bud. element: kamienny, ceramiczny, szklany; używany do licowania budowli
(1.2) stomat. cienka płytka: porcelanowa, ceramiczna, kompozytowa; umieszczana z przodu zęba w celu: jego rozjaśnienia, skorygowania kształtu, zasłonięcia przerw między zębami
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ściany wyprowadzone są z cegły czerwonej, licówki.
(1.3) W okresie rykowiska byk staje się mniej ostrożnym. (…) W tym stanie rzeczy pieczę nad chmarą obejmie czujna w dwójnasób łania–licówka[,] ostrożniejsza teraz niż kiedykolwiek.
Wiktionary
rzecz. lico n.
czas. licować
Wiktionary
(1.1-2) olicowanie
Wiktionary
1. stanowiący zewnętrzną lub prawą (właściwą) stronę czegoś;
1. używany do licowania zewnętrznych powierzchni budowli
SJP.pl
mieszkaniec Licji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Licji
Wiktionary
rzecz. Licja ż.
:: fż. Licyjka ż.
przym. licyjski
Wiktionary
mieszkanka Licji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Licji
Wiktionary
rzecz. Licja ż., licyjski mrz.
:: fm. Licyjczyk mos.
przym. licyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Licja (kraina w Azji Mniejszej)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Licją, dotyczący Licji
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język licyjski;
Wiktionary
rzecz. Licja ż., Licyjczyk mos., Licyjka ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Licynia – żeńska wersja łacińskiego imienia Licyniusz. Najbardziej znaną kobietą o tym imieniu była Licynia Eudoksja, córka cesarza wschodniorzymskiego Teodozjusza II i żona cesarza rzymskiego Walentyniana III.
Licynia imieniny obchodzi 7 sierpnia.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Licynii lub z nią związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Licyniusz (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Licyniuszka lub z nim związany
SJP.pl
Licyniusz z małżonką; Licyniuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Licyniusza lub z nim związany
SJP.pl
1. publiczna sprzedaż, w której nabywcą zostaje płacący najwyższą kwotę; aukcja; przetarg;
2. wstępna część gry w karty, w której gracze deklarują ile punktów lub lew zamierzają zdobyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) praw. publiczna sprzedaż, w której nabywcą zostaje oferujący najwyższą kwotę;
(1.2) karc. zabieganie o pierwszeństwo w jakiejś fazie gry, o wzięcie, zagranie, wyjście;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kupiłem na licytacji kolejny obraz.
(1.2) W brydżu następuje licytacja.
Wiktionary
IPA: ˌlʲit͡sɨˈtat͡sʲja, AS: lʹicytacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. dolicytowanie n., licytant mos., licytantka ż., licytator mos., licytatorka ż., licytowanie n., przelicytowanie n., przelicytowywanie n., wylicytowanie n., zalicytowanie n., zlicytowanie n.
czas. dolicytować dk., licytować ndk., przelicytować dk., przelicytowywać ndk., wylicytować dk., zalicytować dk., zlicytować dk.
przym. licytacyjny, licytatorski
Wiktionary
(1.1) aukcja, przetarg
Wiktionary
związany z licytacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z licytacją, dotyczący licytacji
Wiktionary
rzecz. licytacja ż., dolicytowanie n., licytant mos., licytantka ż., licytator mos., licytatorka ż., licytowanie n., przelicytowanie n. przelicytowywanie n., wylicytowanie n., zalicytowanie n., zlicytowanie n.
czas. dolicytować dk., licytować ndk., przelicytować dk., przelicytowywać ndk., wylicytować dk., zalicytować dk., zlicytować dk.
przym. licytatorski
Wiktionary
osoba biorąca udział w licytacji, ubiegająca się o kupno licytowanych przedmiotów
SJP.pl
osoba sprzedająca przedmioty wystawiane na licytację
SJP.pl
kobieta sprzedająca przedmioty wystawiane na licytację
SJP.pl
1. sprzedawać coś publicznie, zwłaszcza majątek niewypłacalnego dłużnika, na drodze aukcji;
2. deklarować sumę, za którą chce się kupić coś wystawionego do publicznej sprzedaży;
3. w niektórych grach karcianych: zapowiadać kolejno coraz wyższą grę lub podnosić stawkę gry;
4. licytować się - prześcigać się nawzajem w deklarowaniu czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|licytować.
Wiktionary
rzecz. zlicytowanie n., licytacja ż., licytacyjka ż., licytant m., licytator m.
czas. licytować ndk., zlicytować dk.
przym. licytacyjny
Wiktionary
skrót od: liczebnik
SJP.pl
1. rachować
2. wymieniać kolejne liczby
3. sumować
4. składać się z czegoś
5. brać pod uwagę podczas liczenia
6. brać zapłatę
7. przypuszczać
8. wierzyć
9. liczyć się:
a) być liczonym
b) być cenionym, uwzględnianym
c) brać coś pod uwagę
SJP.pl
1. rachować
2. wymieniać kolejne liczby
3. sumować
4. składać się z czegoś
5. brać pod uwagę podczas liczenia
6. brać zapłatę
7. przypuszczać
8. wierzyć
9. liczyć się:
a) być liczonym
b) być cenionym, uwzględnianym
c) brać coś pod uwagę
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dawniej: dający się liczyć, policzyć
SJP.pl
środowiskowo: maszyna licząca banknoty
SJP.pl
pracownik zajmujący się liczeniem, sortowaniem i pakowaniem gotówki
SJP.pl
1. podstawowe pojęcie matematyczne wyrażane najczęściej za pomocą cyfr;
2. kategoria gramatyczna dotycząca niektórych części mowy;
3. stan liczebny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. pojęcie będące w najprostszym przypadku abstrakcyjną reprezentacją liczebności zbioru lub poziomu jakiejś wielkości (np. fizycznej);
(1.2) zapis liczby (1.1)
(1.3) jęz. gram. w deklinacji: kategoria gramatyczna wynikająca z liczności elementów, które dany wyraz określa
(1.4) grupa o określonej liczebności
(1.5) stpol. rachunek, liczenie
Wiktionary
Liczba – pojęcie abstrakcyjne, jedno z najczęściej używanych w matematyce. Pierwotnie liczby służyły do porównywania wielkości zbiorów przedmiotów (liczby naturalne), później także wielkości ciągłych (miary i wagi), obecnie w matematyce są rozważane jako twory abstrakcyjne, w oderwaniu od ewentualnych fizycznych zastosowań.
Wikipedia
(1.1) Dział matematyki, który zajmuje się podzielnością liczb to teoria liczb.
(1.1) Liczba 235 jest większa od liczby 129.
(1.2) Ta czerwona liczba oznacza stratę na koniec kwartału.
(1.3) Większość polskich rzeczowników ma zarówno liczbę pojedynczą, jak i mnogą.
(1.4) Duża liczba ludzi w Afryce to analfabeci.
Wiktionary
IPA: ˈlʲid͡ʒba, AS: lʹiǯba
Wiktionary
rzecz. liczebność ż., liczydło n., liczenie n., policzenie n., licznik m., liczebnik m., zliczanie n., zliczenie n., liczman m., liczność ż., nieliczność ż., odliczanie n., odliczenie n., niedoliczanie n., niedoliczenie n., policzalność ż., niepoliczalność ż.
czas. liczyć ndk., policzyć dk., zliczać ndk., zliczyć dk., odliczać ndk., odliczyć dk., niedoliczać ndk., niedoliczyć dk.
przym. liczbowy, liczebny, liczny, policzalny, niepoliczalny
przysł. liczbowo, liczebnie, licznie
Wiktionary
(1.1) wielkość
(1.2) numer
Wiktionary
przysłówek
(1.1) za pomocą liczb, cyfr
(1.2) ilościowo, liczebnie
Wiktionary
(1.1) Zmniejszenie wymiarów odlewu nazywamy powszechnie skurczem i wyrażamy je liczbowo w procentach.
(1.1) Chciałem tylko zwrócić uwagę na elementarne i najbardziej zasadnicze wielkości, charakteryzujące liczbowo stan gospodarki na progu tego roku.
(1.1) Skala pozwala ująć liczbowo różnice w natężeniu każdej obserwowalnej kompetencji.
(1.1) Czy uczony, próbując uchwycić liczbowo zjawiska losowe, których przecież nie da się przewidzieć, nie wkracza przypadkiem na teren zarezerwowany dla Pana Boga?
(1.1) Skala zjawiska jest bardzo duża. Trudno jest ją określić liczbowo[,] ponieważ w mieście nie były prowadzone żadne badania socjologiczne tego zjawiska.
(1.2) Z danych statystycznych[,] wynika niezbicie, że panie górują — przynajmniej liczbowo — nad płcią brzydką.
(1.2) W Amsterdamie, imigranci liczbowo już zdominowali rdzennych mieszkańców, i co na to powiesz?
(1.2) W należących do NATO państwach europejskich proamerykańskie odłamy społeczeństwa są nieraz niewiele słabsze liczbowo i opiniotwórczo niż przeciwnicy czy krytycy Ameryki.
Wiktionary
rzecz. liczebność ż., liczba ż.
przym. liczbowy, liczny
Wiktionary
(1.1) numerowo, numerycznie
(1.2) ilościowo, liczebnie
Wiktionary
wyrażony za pomocą liczb, mający związek z liczbami; numeryczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z liczb, wyrażony, zawarty w liczbach, określany ze względu na liczbę; mający związek z liczbą, liczbami
Wiktionary
(1.1) Rząd obiecał, że loteria liczbowa zasili działalność artystyczną, sportową i charytatywną (…).
Wiktionary
rzecz. liczba ż., liczebność ż.
przym. liczny
czas. policzyć
przysł. liczbowo
Wiktionary
(1.1) numeryczny, numerowy, cyfrowy
Wiktionary
skrót od: liczebnik
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób wyrażający liczbę
Wiktionary
rzecz. liczba ż., liczebność ż.
przym. liczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: liczebnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: liczebny
SJP.pl
część mowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. nazwa liczby
(1.2) daw. techn. przyrząd do mierzenia obrotów maszyny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. ten, kto liczy; rachmistrz
Wiktionary
Liczebnik – część mowy określająca cechy ilościowe desygnatu: liczbę, ilość, liczebność, wielokrotność lub kolejność. Odpowiadają na pytania: ile? który z kolei?
Liczebniki występują w większości języków świata. Za wyjątek uchodzi język pirahã z dżungli amazońskiej. W języku tym występują tylko wyrazy hoi – mało i baagiso – dużo. Nie występuje też liczba mnoga rzeczowników i zaimków.
Wikipedia
(1.1) Znajomość liczebników jest podstawą nauki każdego języka obcego.
Wiktionary
IPA: lʲiˈt͡ʃɛbʲɲik, AS: lʹičebʹńik
Wiktionary
rzecz. liczba ż., licznik mrz., liczebność ż.
przym. liczebnikowy, liczny
czas. policzyć
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) jęz. mający cechy liczebnika lub mający związek z liczebnikiem
Wiktionary
IPA: ˌlʲit͡ʃɛbʲɲiˈkɔvɨ, AS: lʹičebʹńikovy
Wiktionary
rzecz. licznik mrz., liczebnik
przysł. liczebnikowo
przym. liczny
czas. policzyć
Wiktionary
liczba osobników danego gatunku (populacji) zasiedlających pewien obszar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan liczebny, ilość czegoś
(1.2) biol. liczba osobników danego gatunku (populacji) zasiedlających pewien obszar
Wiktionary
Liczebność populacji – liczba osobników w populacji.
Zmiany liczebności zależą od: liczby osobników przybywających do populacji przez rozród lub imigrację, liczby osobników ubywających z populacji na drodze wymierania lub emigracji. Liczebność populacji zmienia się w czasie (zob. dynamika liczebności populacji).
Okresowo ustalane są liczebności populacji gatunków chronionych i ginących oraz populacje dużych roślin i zwierząt (zob. np. metoda wielokrotnych złowień).
Wikipedia
(1.2) Chciano usilnie zwiększyć liczebność łosia na obszarze puszczy.
Wiktionary
IPA: lʲiˈt͡ʃɛbnɔɕt͡ɕ, AS: lʹičebność
Wiktionary
rzecz. liczba ż., liczydło n., liczenie n., licznik mrz., liczebnik mrz.
czas. liczyć ndk., policzyć dk.
przym. liczbowy, liczebny, liczny
przysł. liczbowo, liczebnie, licznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mogący być wyrażonym liczbami
Wiktionary
rzecz. liczba ż., liczebność ż., licznik mrz.
przym. liczny
czas. policzyć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|liczyć.
Wiktionary
Liczenie – posługiwanie się liczbami, przede wszystkim oznaczanie obiektów kolejnymi liczebnikami, zaczynając od 1, z których ostatni określa liczbę wszystkich obiektów (moc zbioru).
Wikipedia
IPA: lʲiˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: lʹičẽńe
Wiktionary
rzecz. liczydło n., liczba ż., licznik mrz., liczebność ż.
czas. liczyć ndk., policzyć dk., wyliczać ndk., wyliczyć dk., zliczać ndk., zliczyć dk., naliczać ndk., naliczyć dk.
przym. liczny
przysł. licznie
Wiktionary
wiecznie zielone drzewo uprawiane w Chinach i Indiach; śliwka chińska; litchi
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od lico
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. zdrobn. od lico albo lice (twarz, oblicze; policzek)
(1.2) techn. powierzchnia skóry od strony włosia; gładka, górna powierzchnia wyprawionej skóry
(1.3) techn. zewnętrzna, nie okorowana powierzchnia przeciętego wzdłuż pręta wikliny używanego do wyplatania koszów
Wiktionary
(1.1) Mama promieniała patrząc na różane liczka Ignasiunia, na długie złociste włosy, które niecierpliwie odgarniał z czoła.
(1.1) Miał król córkę jedyną, królewnę modrooką, ślicznego była liczka, kochano ją głęboko.
(1.1) U tych tam baletniczek / Kochają gładkość liczek.
(1.1) Oczy Basi zabłysły; śliczne liczko rumieńcem się pokryło.
(1.2) Skóry świńskie odznaczają się bardzo ładnym i trwałym liczkiem.
Wiktionary
czas. licować
Wiktionary
pracownik w porcie liczący ilość ładowanego towaru; liczmen
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przedmiot przypominający monetę służący do innych celów niż płacenie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. liczydło n., liczba ż.
Wiktionary
pracownik w porcie liczący ilość ładowanego towaru; liczman
SJP.pl
Liczmen, liczman – osoba, która zajmuje się w porcie liczeniem przeładowywanych towarów.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w dużej grupie osób
Wiktionary
(1.1) Dziękuję wam wszystkim, że zgromadziliście się tak licznie na naszej uroczystości.
Wiktionary
rzecz. liczność ż., liczba ż., liczebność ż., liczenie n.
czas. liczyć ndk.
przym. liczny, rozliczny
przysł. liczniej, liczno
Wiktionary
(1.1) tłumnie, gromadnie, daw. liczno
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: licznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: liczny
SJP.pl
1. przyrząd pomiarowy;
2. w matematyce: liczba znajdująca się nad kreską ułamkową w ułamku zwykłym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie służące do pomiaru jakiejś wielkości naliczanej w czasie;
(1.2) mat. część ułamka znajdująca się nad kreską ułamkową;
(1.3) inform. zmienna zliczająca coś
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Już przed południem licznik prądu znów brzęczał.
(1.2) Każdy ułamek jest ilorazem licznika i mianownika.
(1.3) Licznik wzrasta o jeden za każdym razem gdy gracz zdobywa punkt.
Wiktionary
IPA: ˈlʲit͡ʃʲɲik, AS: lʹičʹńik
Wiktionary
czas. policzyć dk., liczyć ndk., liczbować ndk.
rzecz. liczenie n., liczydło n., liczarka ż., liczarz m., liczebność ż., liczebnik m., liczba ż., liczność ż., liczydełko n.
przym. licznikowy, liczalny, liczny, liczeniowy, liczebny, liczebnościowy, liczebnikowy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) daw. licznie
Wiktionary
przysł. licznie
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający wiele kwiatów
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest liczne; cecha tych, którzy są liczni
Wiktionary
Wikipedia
przym. liczny
przysł. licznie
rzecz. licznik mrz., liczba ż.
czas. policzyć
Wiktionary
składający się z wielu jednostek; często się zdarzający
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) (o rzeczownikach zbiorowych) składający się z wielu jednostek
(1.2) (tylko w lm.) występujący w dużej liczbie
Wiktionary
(1.1) Do miasta zbliżała się liczna armia.
(1.2) Liczni żołnierze gromadzili się przy ogniskach.
Wiktionary
IPA: ˈlʲit͡ʃnɨ, AS: lʹičny
Wiktionary
rzecz. licznik m., liczenie n., przeliczenie n., liczba ż., liczebnik m., liczarka ż., liczebność ż., liczność ż., liczydło n., liczydełko n., zliczarka ż., przelicznik m., wyliczanka ż., wyliczenie n.
czas. liczyć, policzyć, zliczać, zliczyć, przeliczać, przeliczyć, wyliczać, wyliczyć, liczbować
przym. liczebny, liczbowy, policzalny, przeliczalny, liczebnikowy, licznikowy, liczydłowy, przelicznikowy, rozliczny
przysł. liczbowo, liczebnie, liczebnikowo, licznie
Wiktionary
(1.1-2) książk. mnogi, rozliczny
Wiktionary
1. rachować
2. wymieniać kolejne liczby
3. sumować
4. składać się z czegoś
5. brać pod uwagę podczas liczenia
6. brać zapłatę
7. przypuszczać
8. wierzyć
9. liczyć się:
a) być liczonym
b) być cenionym, uwzględnianym
c) brać coś pod uwagę
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. policzyć)
(1.1) określać liczbę elementów składających się na dany zbiór
(1.2) włączać do zbioru
(1.3) zawierać w sobie określoną ilość elementów
(1.4) wykonywać działania matematyczne, przetwarzać dane numeryczne
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. policzyć)
(2.1) wymawiać liczby
(2.2) spodziewać się
(2.3) pokładać swoje zaufanie
czasownik zwrotny niedokonany liczyć się (dk. policzyć się)
(3.1) brać pod uwagę, respektować
(3.2) mieć duże znaczenie
Wiktionary
(1.1) Zawsze liczę pieniądze, które wypłacam z banku, żeby być pewnym, że dostałem tyle, ile trzeba.
(1.2) – Trzy osoby jadą. – Licz mnie też. – Czyli cztery, ktoś jeszcze?
(1.3) Ta grupa liczy sześć osób.
(1.4) Ten komputer liczy dwa razy szybciej niż poprzedni.
(1.4) Księgowy siedział przy biurku zawalonym papierami i liczył zawzięcie.
(2.1) Gramy w chowanego. Adam liczy na głos do dziesięciu, a my się chowamy
(2.1) Licz do dziesięciu i powiedz „szukam”!
(2.2) Musisz zrobić to sam i nie licz na moją pomoc!
(2.3) Wiem, że moja mama mnie kocha i zawsze mogę na nią liczyć.
(3.1) Licz się ze zdaniem ojca!
(3.2) Dobrze wiesz, że liczy się dla mnie tylko zdanie ojca. To on zadecyduje, czy mam wyjechać, czy nie.
Wiktionary
IPA: ˈlʲit͡ʃɨt͡ɕ, AS: lʹičyć
Wiktionary
rzecz. liczebność ż., licznik mrz., zliczenie n., zliczanie n., policzenie n., liczenie n., liczba, liczydło
czas. naliczyć, obliczyć, podliczyć, przeliczyć, rozliczyć, wyliczyć, zaliczyć, zliczyć, policzyć, przeliczać, zaliczać
przym. liczny, policzalny, obliczeniowy
przysł. licznie
Wiktionary
(1.4) kalkulować, rachować
(2.1) odliczać, rachować
(2.2) czekać, nastawiać się, przewidywać
(2.3) polegać, pokładać nadzieję, ufać, wierzyć, żywić zaufanie
Wiktionary
małe liczydło
SJP.pl
prosty przyrząd stosowany do obliczeń; początkowo tablica z rozsypanym piaskiem, na którym zapisywano litery lub cyfry, później ramka z równoległymi rzędami koralików (zwykle 10) na drucie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mat. przyrząd w postaci ramy z pręcikami, na których umieszczone są ruchome koraliki, wspomagający wykonywanie prostych obliczeń;
(1.2) techn. mot. mechanizm wskazujący licznika
Wiktionary
Liczydło – przyrząd służący do wykonywania prostych działań arytmetycznych, najczęściej w postaci ramki z umieszczonymi wewnątrz prętami na które nawleczone są ruchome koraliki. Obliczeń dokonywano poprzez odpowiednie przesuwanie koralików po prętach odpowiadających określonej potędze dziesięciu. Jego pierwowzorem był starożytny abakus, natomiast współcześnie liczydła zostały całkowicie wyparte przez kalkulatory.
Wikipedia
(1.1) W pierwszej klasie posługiwaliśmy się liczydłem.
Wiktionary
IPA: lʲiˈt͡ʃɨdwɔ, AS: lʹičydu̯o
Wiktionary
rzecz. liczba ż., liczenie n., liczman m.
:: zdrobn. liczydełko
przym. liczydłowy, liczny
czas. policzyć, liczyć ndk.
Wiktionary
człowiek skąpy; dusigrosz, liczykrupa, kutwa
SJP.pl
(r. żeński) o kobiecie: skąpiec, dusigrosz, przesadnie ostrożny w wydatkach; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
(1.1) pot. pogard. skąpiec
Wiktionary
IPA: ˌlʲit͡ʃɨˈkrupa, AS: lʹičykrupa
Wiktionary
rzecz. liczykrupstwo n.
przym. liczykrupi
Wiktionary
(1.1) pot. centuś, chytrus, kutwa, skąpiradło, żyła; reg. śl. dziurdziuch.; przest. żyd; chciwiec, harpagon
Wiktionary
rzadko, pogardliwie: niechęć do wydawania pieniędzy nawet na podstawowe potrzeby; skąpstwo, sknerstwo
SJP.pl
w śląskich baśniach: duch Karkonoszy
SJP.pl
Wikipedia
część wstępna artykułu prasowego; lead
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pierwszy, wprowadzający akapit artykułu lub informacji prasowej, ze streszczeniem treści i zachętą do zapoznania się z całością;
Wiktionary
Lead lub lid (wym. [li:d]; ang. lead – prowadzić, być na czele, przodować) – pierwszy graficznie wyodrębniony akapit tekstu, przede wszystkim artykułu prasowego, następujący bezpośrednio po tytule lub podtytule. Jego celem jest wprowadzenie czytelnika w zagadnienie, dlatego zazwyczaj podaje w formie skróconej najistotniejsze informacje, a często także i konkluzje, dając czytelnikowi poczucie zrozumienia tematu tekstu.
Wikipedia
(1.1) Mając gazetę w ręku, najpierw przeglądam lidy. Dzięki temu od razu wiem kto, co, gdzie i kiedy.
Wiktionary
IPA: lʲit, AS: lʹit
Wiktionary
(1.1) wstęp, wprowadzenie, nagłówek
Wiktionary
miasto na Białorusi
SJP.pl
Lida (biał. Ліда, lit. Lyda) – miasto na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, siedziba rejonu lidzkiego i drugie pod względem wielkości miasto Wileńszczyzny.
Niegdyś miasto powiatowe w granicach I Rzeczypospolitej. Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie lidzkim województwa wileńskiego. Miejsce obrad sejmików ziemskich powiatu lidzkiego od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku. W latach 1921–1945 w Polsce, w województwie nowogródzkim, siedziba powiatu lidzkiego.
Wikipedia
urządzenie optyczne stosowane w meteorologii głównie do badania chmur
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do pomiaru odległości poprzez oświetlanie laserem i pomiar odbicia za pomocą czujnika;
Wiktionary
Lidar (od angielskiego akronimu LIDAR, utworzonego od wyrażenia: Light Detection and Ranging) – metoda pomiaru odległości poprzez oświetlanie celu światłem laserowym i pomiar odbicia za pomocą czujnika. Różnice w czasie powrotu wiązki lasera oraz zmiana długości fali mogą być następnie wykorzystane do tworzenia trójwymiarowego modelu.
Wikipedia
przym. lidarowy
Wiktionary
→ lidar
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lidarem, dotyczący lidaru
Wiktionary
rzecz. lidar m.
Wiktionary
Lod lub Lidda (hebr. לוֹד, arab. اللُّدّ trb. Al-Ludd; w starożytności nazywane też Diospolis, wymowa lokalna Lud) – miasto położone w Dystrykcie Centralnym w Izraelu.
Wikipedia
zdrobnienie od: Lidia (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Lidia
Wiktionary
(1.1) Narzeczony Lideczki śpiewa falsetem.
Wiktionary
rzecz. Lidia ż., Lidka ż., Lidzia ż.
Wiktionary
(1.1) Lidka, Lidzia
Wiktionary
leader;
1. zawodnik lub zespół prowadzący w wyścigu, będący na pierwszym miejscu;
2. przywódca partii politycznej lub organizacji społecznej;
3. przedsiębiorstwo zajmujące czołowe miejsce w produkcji i sprzedaży wyrobów z jakiejś dziedziny;
4. potocznie: osoba przewodząca innym; dowódca, przywódca, wódz;
5. środowiskowo: czołowy muzyk w zespole, piszący teksty i muzykę do piosenek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba dowodząca, zarządzająca pracą zespołu
(1.2) sport. sportowiec lub drużyna zajmująca czołowe miejsce w zawodach lub rozgrywkach
(1.3) przedsiębiorstwo wyróżniające się w swojej dziedzinie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Paweł jest liderem grupy.
(1.3) Firma należy do liderów na polskim rynku w branżach, w których oferuje swoje usługi.
Wiktionary
IPA: ˈlʲidɛr, AS: lʹider
Wiktionary
rzecz. liderowanie n.
:: fż. liderka ż.
czas. liderować ndk.
przym. liderski
Wiktionary
(1.1) leader, wódz, przywódca
Wiktionary
→ lider; leaderka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta dowodząca, zarządzająca pracą zespołu
(1.2) sport. zawodniczka zajmująca czołowe miejsce w zawodach lub rozgrywkach
(1.3) zool. samica dominująca w stadzie
Wiktionary
(1.2) Pozycja liderki w rankingu jest niezagrożona.
(1.3) Wadera jest liderką grupy.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. lider m.
czas. liderować ndk.
Wiktionary
(1.3) przywódczyni
Wiktionary
być na czele, przewodzić
SJP.pl
czasownik
(1.1) przewodzić, być liderem
Wiktionary
IPA: ˌlʲidɛˈrɔvat͡ɕ, AS: lʹiderovać
Wiktionary
rzecz. liderowanie n., leader mos., lider, liderka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|liderować.
Wiktionary
czas. liderować ndk.
rzecz. lider mos.
Wiktionary
→ lider; liderowy, leaderski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z liderem, dotyczący lidera; właściwy liderowi
Wiktionary
rzecz. lider mos.
Wiktionary
(1.1) przywódczy
Wiktionary
bycie liderem; leaderstwo
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) geogr. hist. starożytna kraina i państwo w zachodniej Azji Mniejszej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Lidia imieniny obchodzi 27 marca i 3 sierpnia.
(1.2) W którym wieku Rzymianie zajęli Lidię?
Wiktionary
IPA: ˈlʲidʲja, AS: lʹidʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. lidyjski mrz., Lidka ż., Lidzia ż., Lideczka ż., Lidyjczyk m., Lidyjka ż., lidyt m.
przym. lidyjski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.2) kraina
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lidyjski mrz., Lidka ż., Lidzia ż., Lideczka ż., Lidyjczyk m., Lidyjka ż., lidyt m.
przym. lidyjski
frazeologia.
etymologia.
etymn|łac|Lydia. < etymn|gr|Λυδία.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lydia; (1.2) Lydia
* baskijski: (1.1) Lide, Lidia; (1.2) Lidia
* białoruski: (1.1) Лідзія ż., Ліда ż.; (1.2) Лідыя ż.
* czeski: Lýdie
* francuski: Lydie
* hiszpański: (1.1) Lidia; (1.2) Lidia
* łotewski: (1.1) Lidija ż.
* niemiecki: (1.1) Lydia ż.; (1.2) Lydien n.
* nowogrecki: (1.1) Λυδία; (1.2) Λυδία
* rosyjski: (1.1) Лидия ż.; (1.2) Лидия ż.
* słowacki: (1.1) Lýdia ż.; (1.2) Lýdia ż.
* słoweński: Lidija
* szwedzki: (1.1) Lydia
* ukraiński: (1.1) Лідія ż.; (1.2) Лідія ż.
* węgierski: (1.1) Lídia
* włoski: (1.1) Lidia ż.; (1.2) Lidia ż.
źródła.
== Lidia (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Powiedziałem Lidianowi o piątkowym spotkaniu.
Wiktionary
zdrobnienie od: Lidia (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Lidia
Wiktionary
(1.1) Chłopak Lidki studiuje w Katowicach.
(1.1) Podrzucimy Lidkę do biblioteki.
Wiktionary
rzecz. Lidia ż., Lidzia ż., Lideczka ż.
Wiktionary
sieć handlowa
SJP.pl
Lidl Stiftung & Co. KG – niemiecka sieć sklepów dyskont, należąca do Schwarz-Gruppe (również właściciel sklepów Kaufland).
Wikipedia
piaszczysty wał przybrzeżny oddzielający zatokę od morza
SJP.pl
Wikipedia
lek o działaniu znieczulającym; lignokaina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. organiczny związek chemiczny, używany jako środek miejscowo znieczulający;
Wiktionary
Lidokaina (łac. lidocainum), lignokaina, ksylokaina – organiczny związek chemiczny, pochodna acetanilidu. Stosowana jako środek miejscowo znieczulający. Przeważnie podawana jest przezskórnie w formie aerozolu lub żelu. W stomatologii najczęściej używany w postaci dwuprocentowego roztworu chlorowodorku lidokainy w ampułkach (w czystej postaci albo z dodatkiem adrenaliny lub noradrenaliny). W lecznictwie lidokaina stosowana jest zarówno w postaci wolnej zasady, jak i w postaci chlorowodorku.
Wikipedia
IPA: ˌlʲidɔkaˈjĩna, AS: lʹidokai ̯ĩna
Wiktionary
mieszkaniec Lidii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. mieszkaniec Lidii
Wiktionary
rzecz. Lidia ż., lidyjski mrz.
:: fż. Lidyjka ż.
przym. lidyjski
Wiktionary
mieszkanka Lidii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lidii
Wiktionary
rzecz. Lidia ż., lidyjski mrz.
:: fm. Lidyjczyk mos.
przym. lidyjski
Wiktionary
przymiotnik od: Lidia (starożytna kraina)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Lidią, pochodzący z Lidii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język lidyjski;
Wiktionary
rzecz. Lidia ż., Lidyjczyk m., Lidyjka ż.
Wiktionary
skała osadowa, czarna, zbita, bardzo twarda
SJP.pl
Lidyt – osadowa skała krzemionkowa należąca do grupy skał organogenicznych, barwy czarnej lub ciemnoszarej, skrytokrystaliczna lub bardzo drobno krystaliczna.
Składa się głównie z chalcedonu i mikrokrystalicznego kwarcu i substancji organicznych oraz często pirytu. Zawartość minerałów ilastych oraz składników piroklastycznych powoduje warstwowanie. Podczas diagenezy, wskutek rekrystalizacji chalcedonu powstają żyłki kwarcu przecinające skałę w różnych kierunkach. Substancja organiczna znajdująca się w lidytach, jest substancją węglistą o wysokim stopniu uwęglenia. Skała drobnoziarnista, zwięzła i twarda, krucha, pospolita wśród osadów paleozoicznych.
Wikipedia
mieszkaniec Lidzbarka, Lidzbarka Warmińskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lidzbarka lub Lidzbarka Warmińskiego
(1.2) osoba pochodząca z Lidzbarka lub Lidzbarka Warmińskiego, urodzona w Lidzbarku lub Lidzbarku Warmińskim
Wiktionary
rzecz. Lidzbark m.
:: fż. lidzbarczanka ż.
przym. lidzbarski
Wiktionary
mieszkanka Lidzbarku, Lidzbarku Warmińskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lidzbarka lub Lidzbarka Warmińskiego
(1.2) kobieta Lidzbarka lub Lidzbarka Warmińskiego, urodzona w Lidzbarku lub Lidzbarku Warmińskim
Wiktionary
rzecz. Lidzbark m.
:: fm. lidzbarczanin m.
przym. lidzbarski
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim;
Wiktionary
Lidzbark (pot. Lidzbark Welski, niem. Lautenburg, prus. Welliskas Lēcbargs) – miasto w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie działdowskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lidzbark.
Miasto posiada status miasta turystycznego, ma rozwiniętą bazę noclegową i gastronomiczną. Od 1997 r. patronem miasta jest św. Wojciech. Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. Lidzbark liczył 7182 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: ˈlʲid͡zbark, AS: lʹiʒbark
Wiktionary
rzecz. lidzbarczanin m., lidzbarczanka ż.
przym. lidzbarski
Wiktionary
przymiotnik od: Lidzbark, Lidzbark Warmiński
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Lidzbarka lub Lidzbarka Warmińskiego
Wiktionary
rzecz. lidzbarczanka ż., Lidzbark m., lidzbarczanin m., lidzbarczanin ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Lidia (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Lidia
Wiktionary
(1.1) Pożyczyłam Lidzi twój podręcznik.
Wiktionary
rzecz. Lidia ż., Lidka ż., Lideczka ż.
Wiktionary
(1.1) Lidka, Lideczka
Wiktionary
mieszkaniec Lidy
SJP.pl
mieszkanka Lidy
SJP.pl
przymiotnik od: Lida (miasto na Białorusi)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Lidy, związany z Lidą
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Liebermann, Lieberman:
Wikipedia
Liebermann, Lieberman:
Wikipedia
Liebert:
Wikipedia
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: LICHtensztajn] państwo w Europie; Księstwo Liechtensteinu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. małe państwo w Europie między Szwajcarią a Austrią;
Wiktionary
Liechtenstein ([ˈlixtɛnʂtajn], wymowa polska), Księstwo Liechtensteinu (niem. [ˈfʏɐstəntuːm ˈliːçtənʃtaɪn], Fürstentum Liechtenstein) – państwo unitarne położone w Europie Zachodniej, w dolinie górnego Renu, w Alpach Retyckich, między Austrią a Szwajcarią.
Wikipedia
(1.1) Liechtenstein jest niepodległym księstwem w Alpach, w Europie Środkowej, położonym pomiędzy Szwajcarią i Austrią.
Wiktionary
IPA: ˈlixtɛnʂtajn
Wiktionary
rzecz. Liechtensteińczyk mos., Liechtensteinka ż.
przym. liechtensteiński, lichtensztajński
Wiktionary
(1.1) urz. ofic. Księstwo Liechtensteinu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Liechtensteinu
Wiktionary
rzecz. Liechtenstein mrz.
:: fż. Liechtensteinka ż.
przym. liechtensteiński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Liechtensteinu
Wiktionary
rzecz. Liechtenstein mrz.
:: fm. Liechtensteińczyk mos.
przym. liechtensteiński
Wiktionary
→ Liechtenstein [czytaj: lichtensztajński]
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Liechtenstein
Wiktionary
(1.1) Liechtensteińscy piłkarze po raz kolejny przegrali z Anglią.
Wiktionary
IPA: ˌlʲixtɛ̃w̃ˈʃtajj̃sʲci, AS: lʹiχtẽũ̯štai ̯ĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Liechtensteińczyk mos., Liechtensteinka ż., Liechtenstein
Wiktionary
(1.1) war. lichtensztajński
Wiktionary
Liège (nld. Luik; niem. Lüttich; wal. Lidje; lb. Léck; ksh. Lück; la. Leodium, Leodicum; do 1949 Liége) – miasto we wschodniej Belgii, w Regionie Walońskim, siedziba administracyjna prowincji Liège, oraz okręgu Liège. Leży nad Mozą, w pobliżu granicy z Niderlandami i Niemcami. Największy ośrodek francuskiego obszaru językowego w Belgii. Pod względem liczby mieszkańców jest największym miastem w prowincji. Mieszkaniec miasta, prowincji lub okręgu to Leodyjczyk. Wytwarzane są tutaj tradycyjne gofry cukrowe.
Wikipedia
określenie wykonawcze: wesoło, radośnie
SJP.pl
Lieto (szw. Lundo) – gmina w Finlandii, położona w południowo-zachodniej części kraju, należąca do regionu Varsinais-Suomi.
Wikipedia
[czytaj: lajfhak] potocznie: sprytny sposób, trik ułatwiający jakąś czynność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. pomysł, trick ułatwiający życie, rozwiązujący problem bądź przyspieszający codzienną czynność;
Wiktionary
Lifehack – ogólna nazwa sposobów i trików używanych do ułatwiania sobie życia. W szczególności są to pomysły programistów, którzy próbują przenosić idee i koncepcje informatyczne na codzienne życie.
Wikipedia
(1.1) 20-latek znalazł lifehack na darmowe jedzenie. To studia online, bo mieszka z rodzicami.
Wiktionary
IPA: ˈlajfxak, AS: lai ̯fχak
Wiktionary
[czytaj: lajfhaker] potocznie: osoba wykorzystująca triki na ułatwienie sobie życia
SJP.pl
Lifehacker – blog poświęcony ciekawostkom ze świata techniki i optymalizacji życia codziennego.
Lifehacker został założony w 2005 roku. W ciągu miesiąca witrynę odwiedza ponad 14 mln użytkowników.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. hand. pośrednik w dostarczaniu towarów, dostawca (zwłaszcza dla wojska)
Wiktionary
(1.1) liwerant
Wiktionary
[czytaj: lajfstajl]
1. styl życia; lajfstajl;
2. w marketingu: dopasowanie wyrobów do wyobrażeń potencjalnego konsumenta o nim samym i o jego stylu życia
SJP.pl
Styl życia – zakres i formy codziennych zachowań jednostek lub grup, specyficzne dla ich usytuowania społecznego, tzn. manifestujące położenie społeczne oraz postrzegane jako charakterystyczne dla tego położenia, a dzięki temu umożliwiające szeroko rozumianą społeczną lokalizację innych ludzi. Pojęcie to obejmuje nie tylko zachowania ludzkie, ale i mechanizmy psychofizyczne leżące u podstaw tych zachowań: motywacje, potrzeby, akceptowane wartości.
Wikipedia
[czytaj: lajfstajlowy] zgodny z wybranym stylem życia; lajfstajlowy
SJP.pl
metoda wyceny rozchodu zapasów, polegająca na księgowaniu rozchodu począwszy od ostatniej jednostki przyjętej do magazynu; LIFO
SJP.pl
1. odbicie piłki z równoczesnym nadaniem jej rotacji;
2. winda towarowa lub osobowa
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: liftbek] hatchback;
1. typ nadwozia samochodu osobowego;
2. samochód o takim nadwoziu
SJP.pl
Liftback – typ nadwozia samochodu osobowego, zbliżonego konstrukcyjnie do samochodu typu sedan, różniącego się nieznacznie – bardziej pochyloną szybą i (czasem niewielkim) nawisem nadwozia za tylnym kołem. W obu przypadkach szyba unosi się jako integralny element pokrywy bagażnika. W wielu krajach pojęcie tożsame z hatchback, aczkolwiek mianem hatchback określa się auta klas niższych, często modele miejskie.
Wikipedia
1. chirurgiczno-kosmetyczny zabieg naciągania skóry twarzy i szyi w celu likwidacji zmarszczek; face lifting;
2. potocznie: odnowienie sprzętu, głównie poprawienie wyglądu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. med. chirurgiczna likwidacja zmarszczek na twarzy i szyi
Wiktionary
Wikipedia
przym. liftingowy, liftingujący
Wiktionary
(1.1) face lifting
Wiktionary
naciągać skórę twarzy i szyi w celu likwidacji zmarszczek
SJP.pl
1. w tenisie: odbijać piłkę w taki sposób, by spadła ona wcześniej na kort i zaskoczyła przeciwnika;
2. środowiskowo: podnosić samochód w celu zamontowania większych kół
SJP.pl
1. w tenisie: odbijać piłkę w taki sposób, by spadła ona wcześniej na kort i zaskoczyła przeciwnika;
2. środowiskowo: podnosić samochód w celu zamontowania większych kół
SJP.pl
1. system rozgrywek sportowych; również wydzielona grupa drużyn lub zawodników grających w tym systemie;
2. nazwa niektórych organizacji
SJP.pl
Lig – wieś w Słowenii, w gminie Kanal ob Soči. W 2018 roku liczyła 128 mieszkańców.
Wikipedia
1. system rozgrywek sportowych; również wydzielona grupa drużyn lub zawodników grających w tym systemie;
2. nazwa niektórych organizacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zrzeszenie osób, organizacji lub państw
(1.2) sport. klasa rozgrywek w sportach zespołowych, np. w piłce nożnej, siatkówce, hokeju, itp.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Od kilku lat działam w Lidze Ochrony Przyrody.
(1.2) Miejscowy zespół zagra po raz drugi w pierwszej lidze siatkówki.
Wiktionary
IPA: ˈlʲiɡa, AS: lʹiga
Wiktionary
(1.2) przym. ligowy
Wiktionary
ligać się - w gwarze poznańskiej: ślizgać się
SJP.pl
czasownik niedokonany (dk. lignąć)
(1.1) daw. wierzgać, kopać
czasownik zwrotny niedokonany ligać się
(2.1) gw-pl|Poznań. ślizgać się
Wiktionary
(2.1) Każdej zimy ligaliśmy się z bracholem na ligawie za domem.
Wiktionary
rzecz. ligawa
Wiktionary
proces łączenia dwóch fragmentów lub końców nici DNA za pomocą ligazy
SJP.pl
Ligacja (z ang. ligation) – proces łączenia dwóch fragmentów lub końców nici DNA za pomocą ligazy. Proces ligacji wymaga energii w postaci ATP lub NAD (w zależności od ligazy).
Wikipedia
1. włókniste spojenie kości szkieletu; wiązadło;
2. przepaska chirurgiczna zakładana na złamaną kość lub uszkodzony staw
SJP.pl
jon lub elektrycznie obojętna cząsteczka połączone w związkach kompleksowych z jonem centralnym za pomocą specjalnego typu wiązania chemicznego; addend; podstawnik; grupa skoordynowana
SJP.pl
Wikipedia
1. znak graficzny łączący dwie lub trzy litery;
2. w muzyce: łuk nad nutami, które się gra legato
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. typogr. znak będący połączeniem kilku liter, na przykład ß, æ, Æ;
(1.2) muz. znak graficzny oznaczający następstwo dwu lub więcej nut;
(1.3) med. nić służąca do podwiązywania naczyń krwionośnych w czasie operacji
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.2) łuk
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|łac|ligatura. → połączenie, związanie
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ligature; (1.2) ligature
* białoruski: (1.1) лігатура ż.; (1.3) лігатура ż.
* duński: (1.1) ligatur w.
* francuski: (1.1) ligature
* hiszpański: (1.1) ligado m. (de letras) (1.2) ligado m.; (1.3) ligadura
* interlingua: (1.1) ligatura
* łaciński: (1.2) ligatura ż.
* niemiecki: (1.1) Ligatur ż.
* nowogrecki: (1.2) λεγκάτο n.
* rosyjski: (1.1) лигатура; (1.2) лигатура; (1.3) лигатура
* rumuński: (1.1) ligatură
* ukraiński: (1.1) лігатура ż.; (1.3) лігатура ż.
* włoski: (1.1) legatura ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌlʲiɡaˈtura, AS: lʹigatura
Wiktionary
(1.2) łuk
Wiktionary
1. regionalnie: ślizgawka;
2. rodzaj mięsa wołowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. gatunek wołowiny, stanowiący mięsień utrzymujący kręgosłup w części krzyżowej; odpowiednik schabu wieprzowego;
(1.2) gw-pl|Poznań. ślizgawka
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lʲiˈɡava, AS: lʹigava
Wiktionary
(1.2) ligać się
Wiktionary
(1.2) ślizgawka, przest. szlichtada, reg. pozn. {{daw. glazejka}}
Wiktionary
ludowy dęty instrument muzyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. etn. ludowy instrument dęty wykonany z wydrążonego, przeciętego wzdłuż pnia drzewa, np. olchy, owiniętego łykiem; wydaje przenikliwy, donośny dźwięk; podobny do trombity i bazuny;
(1.2) żart. członkini Ligi Kobiet
Wiktionary
Ligawka – polski instrument ludowy z grupy drewnianych aerofonów ustnikowych, spotykany na Mazowszu, Podlasiu, Kurpiach (Kurpie Zielone i Kurpie Białe) i na Powiślu Lubelskim. Wywodzi się z tradycji łowieckiej, współcześnie związany jest z tradycją grania podczas adwentu.
Wikipedia
(1.1) Potem spod boru, spod ciemnego ozwała się przeciągle ligawka…
(1.1) Ligawka miała dziwny głos płaczu i skargi, jakby jęk duszy tych wierzbin, tych drzew tęskniących za słońcem, za wichrem, co buja po polach […]
(1.1) Wyznaję, że ta ligawka pięknie gra.
(1.1) (…) tony ligawek pastuszych się odzywały i śpiewały żale jakieś prostacze, dziecięce, jakby żale dzieci, co pogubiły ojców […]
Wiktionary
IPA: lʲiˈɡafka, AS: lʹigafka
Wiktionary
enzym biorący udział w biosyntezie; syntetaza
SJP.pl
Ligazy, syntetazy (EC 6) – klasa enzymów katalizujących powstawanie wiązań chemicznych między cząsteczkami, przy wykorzystaniu do tego energii pochodzącej z hydrolizy ATP.
Ligazy dzielą się na podklasy według klasyfikacji numerycznej EC, w zależności od typu tworzonego wiązania (C−O, C−S, C−N lub C−C). Ligazy DNA uczestniczą w łączeniu nici kwasu deoksyrybonukleinowego, karboksylaza pirogronianowa katalizuje przyłączenie dwutlenku węgla do anionu pirogronianowego – tworzenie szczawiooctanu. Ich działanie można przedstawić ogólnie jako: A + B → AB.
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: lajt]
1. produkt spożywczy o zredukowanej liczbie kalorii;
2. papieros o niewielkiej ilości nikotyny
SJP.pl
Light – album zespołu DachaBracha wydany w 2010 roku nakładem wytwórni Shugar Studio.
Wikipedia
[czytaj: lajtowy] potocznie:
1. niskokaloryczny;
2. lekki, łatwy; lajtowy
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. zob. Ligeja.
(1.2) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Mam na imię Ligia i studiuję filologię klasyczną na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego.
(1.2) 11 sierpnia przypadają imieniny Ligii.
(1.2) Pani Ligio, proszę nas jutro odwiedzić.
Wiktionary
IPA: ˈlʲiɟja, AS: lʹiǵi ̯a
Wiktionary
polifenol znajdujący się w roślinach
SJP.pl
impregnacja celulozowych ścian komórkowych drewna
SJP.pl
Drewnienie (lignifikacja) – biologiczny proces inkrustacji ściany komórkowej drzewnikiem (ligniną), dzięki czemu ściana komórkowa uzyskuje sztywność utrzymującą się nawet po obumarciu zawartości komórki. Dzięki wysyceniu ligniną wzrasta nie tylko wytrzymałość mechaniczna ściany komórkowej, lecz także odporność na działanie mikroorganizmów i zdolność do pęcznienia.
Wikipedia
1. naturalny związek organiczny występujący oprócz celulozy w zdrewniałych częściach roślin; drzewnik;
2. produkt pochodzenia roślinnego odznaczający się dużą chłonnością, stosowany jako materiał opatrunkowy; wata celulozowa; wata drzewna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. med. miękkie sprasowane arkusze celulozowe, dobrze wchłaniające ciecze;
(1.2) biochem. nierozpuszczalna w wodziesubstancja organiczna, budulec ściany komórkowej roślin;
Wiktionary
Lignina, drzewnik – organiczny związek chemiczny, heterogenny polimer zbudowany głównie z monomerów alkoholu p−kumarylowego oraz jego pochodnych: alkoholu koniferylowego i synepinowego. Jeden z podstawowych składników drewna (obok celulozy i hemiceluloz), w którym występuje w ilości ok. 20%. Buduje ścianę komórkową (zwłaszcza wtórną) u roślin (stanowi 17–25% suchej masy drewna drzew liściastych oraz nawet 25–34% u drzew iglastych). Jest nierozpuszczalna w wodzie.
Wikipedia
(1.1) Kto z panów ją obmyje / Najlepiej płukać octem / A pocałunki zdjąć / Ligniną / Jałowioną
(1.2) Niekiedy wykorzystuje się ligninę jako lepiszcze w linoleum.
Wiktionary
(1.1) wata celulozowa
(1.2) drzewnik
Wiktionary
młoda odmiana węgla brunatnego wykazująca wyraźną strukturę drewna; ksylit
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lignitem, dotyczący lignitu
Wiktionary
rzecz. lignit mrz.
Wiktionary
odpadowy produkt w przemyśle drzewnym, wykorzystywany jako opał
SJP.pl
Lignofol – materiał kompozytowy, drewnopochodny, uzyskany przez sklejenie cienkich warstw drewna (forniru), syntetycznym klejem pod wysokim (ok. 300 bar) ciśnieniem.
Materiał ten występuje w postaci płyt o różnych grubościach. Lignofol posiada właściwości (twardość i wytrzymałość) wielokrotnie przewyższające właściwości drewna. W zależności od układu włókien (słojów) drewna w płycie, otrzymuje się produkty o różnych właściwościach. Stosuje się układ włókien równoległy, krzyżowy i gwiaździsty.
Wikipedia
lek o działaniu znieczulającym; lidokaina
SJP.pl
Lidokaina (łac. lidocainum), lignokaina, ksylokaina – organiczny związek chemiczny, pochodna acetanilidu. Stosowana jako środek miejscowo znieczulający. Przeważnie podawana jest przezskórnie w formie aerozolu lub żelu. W stomatologii najczęściej używany w postaci dwuprocentowego roztworu chlorowodorku lidokainy w ampułkach (w czystej postaci albo z dodatkiem adrenaliny lub noradrenaliny). W lecznictwie lidokaina stosowana jest zarówno w postaci wolnej zasady, jak i w postaci chlorowodorku.
Wikipedia
materiał powstały poprzez nasycenia drewna tworzywami sztucznymi; drewno modyfikowane
SJP.pl
tworzywo uzyskiwane przez sprasowanie litego drewna pod wysokim ciśnieniem i w podwyższonej temperaturze; drewno prasowane, drewno utwardzone
SJP.pl
Wikipedia
1. rodzaj dynamitu zawierający trociny nasycone saletrą i nitrogliceryną;
2. naturalny związek organiczny występujący, obok celulozy, w zdrewniałych częściach roślin; lignina; drzewnik
SJP.pl
Lignoza (łac. lignum – drewno) – materiał wybuchowy, rodzaj dynamitu. Zawiera drewniane trociny nasycone saletrą i nitrogliceryną.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ligoty
Wiktionary
(1.1) Radni nie zostawili na ligocianach suchej nitki.
Wiktionary
rzecz. Ligota ż.
:: fż. ligocianka ż.
przym. ligocki, podligocki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ligoty
Wiktionary
(1.1) Ligocianki lubią spacerować z wózkami po alejkach panewnickiej kalwarii.
Wiktionary
rzecz. Ligota ż.
:: fm. ligocianin mos.
przym. ligocki, podligocki
Wiktionary
przymiotnik od: Ligota
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Ligoty, związany z Ligotą
Wiktionary
(1.1) Staropanewniczanki robią zakupy na ligockim targowisku.
(1.1) Ligocki szpital to największy w Polsce ośrodek transplantacji rogówki, wykonujący kilkaset zabiegów rocznie.
Wiktionary
rzecz. Ligota ż., ligocianin m., ligocianka ż.
przym. podligocki
Wiktionary
1. odmiana jabłoni;
2. owoc tej jabłoni
SJP.pl
Wikipedia
żartobliwie: mania na punkcie ligowej lokaty zajmowanej przez drużynę sportową
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. część dzielnicy Ligota-Panewniki w Katowicach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. część dzielnicy lub dzielnica kilku polskich miast, nazwa kilku polskich wsi;
Wiktionary
Ligota – osada założona na surowym korzeniu z zastosowaniem dla jej nowych mieszkańców ulgi na zagospodarowanie.
Wikipedia
(1.1) W katowickiej Ligocie jest kilka akademików.
Wiktionary
rzecz. ligocianin mos., ligocianka ż.
przym. ligocki, podligocki
Wiktionary
1. zawodnik wchodzący w skład drużyny ligowej;
2. dawniej: członek ligi - organizacji społecznej lub politycznej
SJP.pl
Ligowiec – część wsi Bogucin w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz, przy trasie linii kolejowej Poznań-Gniezno-Inowrocław (przystanek osobowy PKP Ligowiec).
W latach 1975–1998 Ligowiec administracyjnie należał do województwa poznańskiego.
Wikipedia
→ liga
SJP.pl
Ligowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Mochowo. Ma status sołectwa.
Do 1954 miejscowość była siedzibą gminy Ligowo. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Ligowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
→ liga
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) sport. związany z ligą, dotyczący ligi
Wiktionary
(1.1) Natomiast ekstraklasowy Piast Gliwice zaprosił Ukraińców do bezpłatnego oglądania na stadionie meczu ligowego z Lechią Gdańsk (12 marca).
Wiktionary
rzecz. ekstraliga ż., liga ż.
przym. ekstraligowy
Wiktionary
frakcja ropy naftowej, używana jako rozpuszczalnik lub płyn hydrauliczny; benzyna ciężka
SJP.pl
Ligroina – mieszanina węglowodorów (głównie alkanów) pochodząca z procesu rektyfikacji ropy naftowej o różnie określanym składzie i temperaturze wrzenia:
Wikipedia
1. mały, błoniasty wyrostek na granicy między pochwą a blaszką liściową u traw; języczek
2. wyrostek na górnej stronie liścia u widłaków różnozarodnikowych; języczek
3. tasiemiec z podgromady tasiemców właściwych
SJP.pl
Wikipedia
choroba pasożytnicza ryb, głównie karpiowatych, wywoływana przez larwy tasiemca rzemieńca; często epizootyczna
SJP.pl
region w zachodnich Włoszech, ze stolicą w Genui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. region administracyjny w zachodnich Włoszech;
Wiktionary
Liguria – region administracyjny oraz kraina historyczna w północno-zachodnich Włoszech. Region zajmuje powierzchnię 5416 km² i liczy 1,7 miliona mieszkańców, a jego stolicą jest Genua (727 000 mieszkańców) – największy port Włoch. Gęstość zaludnienia 325 osób na km².
W skład Ligurii wchodzą 4 jednostki administracyjne niższego rzędu: Miasto metropolitalne Genua (do roku 2014 prowincja Genua) oraz prowincje La Spezia, Savona i Imperia.
Wikipedia
(1.1) Stolicą Ligurii jest Genua.
Wiktionary
IPA: lʲiˈɡurʲja, AS: lʹigurʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. liguryjski mrz., Ligurowie lm m., Liguryjczyk mos., Liguryjka ż., liguryt mrz.
przym. liguryjski
Wiktionary
starożytny lud
SJP.pl
Ligurowie (stgr. Λίγυες Ligyes, łac. Ligures) – w starożytności ludy północno-zachodniej Italii, obejmującej północną Toskanię, Ligurię, Piemont, Korsykę oraz część Lombardii. Teksty antyczne wspominają również o Ligurach w okolicach dzisiejszej Marsylii. Spośród ich plemion najbardziej znane to:
Wikipedia
mieszkaniec Ligurii (regionu we Włoszech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Ligurii
Wiktionary
rzecz. Liguria ż.
:: fż. Liguryjka ż.
przym. liguryjski
Wiktionary
mieszkanka Ligurii (regionu we Włoszech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Ligurii
Wiktionary
rzecz. Liguria ż.
:: fm. Liguryjczyk mos.
przym. liguryjski
Wiktionary
przymiotnik od: Liguria
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Ligurią, wywodzący się z Ligurii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. dialekt używany w Ligurii
Wiktionary
IPA: ˌlʲiɡuˈrɨjsʲci, AS: lʹiguryi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Liguria ż., Liguryjczyk mos., Liguryjka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem liguryjskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem liguryjskim
(1.3) spisany, stworzony w języku liguryjskim
Wiktionary
IPA: ˌlʲiɡuˈrɨjskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: lʹiguryi ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
minerał podobny barwą do bursztynu i magnetycznych właściwościach
SJP.pl
krzew lub niskie drzewo, sadzony głównie na żywopłoty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Ligustrum|L.|ref=tak., rodzaj roślin krzewiastych lub drzew z rodziny oliwkowatych, często używanych jako ozdobne;
Wiktionary
Ligustr (Ligustrum L.) – rodzaj roślin należący do rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Liczy 45 gatunków. Większość występuje w południowo-wschodniej i wschodniej Azji, jeden gatunek – ligustr pospolity L. vulgare rośnie w Europie, rejonie Kaukazu i północno-zachodniej Afryce, także jeden gatunek – Ligustrum australianum występuje w Queensland w północnej Australii. Różne gatunki zawleczone poza obszar naturalnego występowania są uciążliwymi gatunkami inwazyjnymi. L. robustum zaliczony został do 100 najbardziej inwazyjnych gatunków na świecie.
Wikipedia
przedstawiciel rzędu roślin obejmującego około 400 gatunków drzew, krzewów i pnączy
SJP.pl
przedstawiciel rzędu roślin obejmującego około 400 gatunków drzew, krzewów i pnączy
SJP.pl
przymiotnik od: ligustr
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko obce, np. A. Lijphart - twórca teorii konsensualizmu
SJP.pl
1. krawędź żagla zwykle obszyta linką (likliną);
2. lina przymocowująca sieć rybacką; lina osadowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. stan liczebny, ilość
(1.2) daw. wyliczanie
(1.3) daw. miara czegoś
(1.4) żegl. brzeg żagla;
Wiktionary
Lik – brzeg żagla.
Wikipedia
(1.1) Wielkopolan nieustannie napływały tłumy, pomiędzy którymi Nałęczów lik wielki.
Wiktionary
IPA: lʲik, AS: lʹik
Wiktionary
(1.1-3)
rzecz. likowitość ż., bezlik m.
przym. likowity
licz. bez liku
(1.4)
rzecz. liklina ż.
Wiktionary
w wierzeniach, fantastyce: postać mogąca przemieniać się w wilka; wilkołak
SJP.pl
nocna przemiana człowieka w zwierzę przypominające wilka, które przed świtem powraca do ludzkich kształtów; lykantropia, wilkołactwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. mit. wierzenie obecne w rozmaitych kulturach, zgodnie z którym człowiek może w określonych okolicznościach przeobrazić się w zwierzę, zwłaszcza w wilka
(1.2) urojenie polegające na przekonaniu, że jest się zwierzęciem, zwłaszcza wilkiem
Wiktionary
Wilkołak, także wilkołek – w wielu mitologiach (m.in. słowiańskiej i germańskiej) i legendach człowiek, który przemieniał się z własnej woli lub wskutek klątwy w wilka lub postać będącą połączeniem tego zwierzęcia z człowiekiem. Zdolność tę nazywa się wilkołactwem lub likantropią.
Wikipedia
(1.2) Już od XVI wieku we Francji i w Niemczech likantropia, czyli wilkołactwo, była chorobą diagnozowaną przez ówczesnych medyków, a niewykształcony lud uważał, że wilkołakami zostają ludzie, którzy zaprzedają duszę diabłu.
Wiktionary
rzecz. likantrop m.
Wiktionary
(1.1) rzad. lykantropia, teriantropia
(1.2) rzad. lykantropia, wilkołactwo
Wiktionary
w wierzeniach, fantastyce: kobieta mogąca przemieniać się w wilka; wilkołaczka, wilkołaczyca
SJP.pl
afrykański ssak drapieżny z rodziny psowatych; simir
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Lycaon pictus|ref=tak., gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Likaony zamieszkują suche obszary na południe od Sahary.
(1.1) Pysk i zewnętrzne części uszu likaona są czarne.
(1.1) Blisko 80 procent wszystkich polowań likaonów kończy się sukcesem.
Wiktionary
rzecz. Likaon m., Likaonia ż., Likaończyk m., Likaonka ż., Likaonida m.
przym. likaoński
Wiktionary
(1.1) simir
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna w Azji Mniejszej;
Wiktionary
Likaonia, Lycaonia – starożytna kraina leżąca we wnętrzu Azji Mniejszej, na północ od gór Taurus. Jej najważniejszym miastem było Ikonium (Ikonia, Konya). W II lub I wieku podbita i przekształcona w prowincję rzymską.
Według 14 rozdziału Dziejów Apostolskich Likaonię nawiedził w I wieku Św. Paweł wraz z Barnabą.
Wikipedia
(1.1) Paweł i Barnaba uciekli do Likaonii z Ikonium, gdy się dowiedzieli, że niektórzy Żydzi i poganie postanowili ich ukamienować.
(1.1) Będąc w Turcji, jechaliśmy przez tę twoją Likaonię, sucho tam i buro.
Wiktionary
rzecz. Likaończyk m., Likaonka ż., Likaonida m., Likaon m., likaon m.
przym. likaoński
Wiktionary
(1.1) war. Lykaonia
Wiktionary
→ likaon
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Likaonią, dotyczący Likaonii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. wymarły język z anatolijskiej rodziny językowej
Wiktionary
rzecz. likaon mzw., Likaonia ż., Lykaonia ż.
przym. lykaoński
Wiktionary
(1.1) lykaoński
(2.1) lykaoński
Wiktionary
[czytaj: lajk] internetowe oznaczenie posta informujące, że przypadł nam do gustu lub że się z nim zgadzamy; lajk
SJP.pl
Like – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie tuzlańskim, w mieście Srebrenik. W 2013 roku liczyła 243 mieszkańców, z czego większość stanowili Boszniacy.
Wikipedia
gimnazjum w starożytnych Atenach
SJP.pl
Lykeion, lykejon, likejon (gr. Λύκειον, Lýkeion) – szkoła filozoficzna (przy czym przez filozofię rozumiano wtedy ogół racjonalnej wiedzy) założona przez ucznia Platona – Arystotelesa w IV wieku p.n.e.
Od V w. p.n.e. nad Ilissosem przy świątyni Apollina Likejosa na wschodnich obrzeżach Aten istniał gimnazjon (gymnásion) – w ogrodach zwanych Lykejonem od imienia patronującego świątyni boga. Przy gimnazjonie tym Arystoteles założył własną szkołę. Powstała ona prawdopodobnie na skutek konfliktów o objęcie kierownictwa Akademii (zob. Speuzyp) w 335 p.n.e., gdy Arystoteles powrócił do Aten. Szkołę nazywano też perypatetycką, od mającego tam panować zwyczaju przechadzania się w czasie wykładów.
Wikipedia
Likiec – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Skępe.
Wikipedia
słodki, aromatyczny napój alkoholowy o różnych smakach, wyrabiany od XV w. głównie we Francji i Włoszech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. słodki i mocny napój alkoholowy;
(1.2) spoż. porcja likieru (1.1)
(1.3) chem. techn. tłusta mieszanina używana przy natłuszczaniu skór
(1.4) środ. przestępcze wódka
Wiktionary
Likier (fr. liqueur) – wysokoprocentowy napój alkoholowy o słodkim smaku owocowym, korzennym lub korzenno-ziołowym i zawartości alkoholu 23%–45%; pokrewnym napojem jest nalewka.
Wikipedia
(1.1) Zjadł obiad mięsny, wypił później w cukierni filiżankę kawy czarnej z likierem, około godziny czwartej znowu się posilił i już o szóstej był na dworcu.
Wiktionary
IPA: ˈlʲicɛr, AS: lʹiḱer
Wiktionary
rzecz. likiernictwo n., likiernik m., likierówka ż.
:: zdrobn. likierek m., likiereczek m.
przym. likierowy
Wiktionary
zdrobnienie od: likierek
SJP.pl
zdrobnienie od: likier
SJP.pl
1. → likier;
2. wino likierowe - wino, do którego podczas produkcji dodano destylowany alkohol
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z likierem, dotyczący likieru
Wiktionary
rzecz. likier m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
linka używana do obszywania lików żagli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. lina na brzegu (liku) żagla wprowadzana do likszpary;
Wiktionary
Liklina – lina wszyta w lik (czyli krawędź) żagla. Służy wzmocnieniu brzegu żagla, przeciwdziałając jego rozciągnięciu, oraz chroniąc przed pęknięciem, czy rozdarciem. W niektórych typach żagli wykorzystywana jest także do mocowania żagla do drzewca ruchomego, a bywa, że i bezpośrednio do masztu (w likszparę).
Wikipedia
rzecz. likszpara ż.
Wiktionary
postać larwalna tasiemca
SJP.pl
nienasycony węglowodór, karotenoid, przeciwutleniacz, czerwony barwnik pomidora i arbuza
SJP.pl
Likopen, E160d – organiczny związek chemiczny z grupy karotenów, węglowodór nienasycony o budowie podobnej do kauczuku naturalnego. Należy do rodziny naturalnych pigmentów występujących u roślin i zwierząt. Ma silne właściwości przeciwutleniające.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. bot. trujący alkaloid stosowany również jako lek, występujący w roślinach z rodziny amarylkowatych
Wiktionary
obszywać brzegi żagla linką (likliną)
SJP.pl
gatunek rekina głębinowego, charakteryzujący się bioluminescencją
SJP.pl
Wikipedia
rowek w tylnej części masztu jachtu, w który wchodzi liklina; szlic
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. szczelina w maszcie lub w bomie, w którą wprowadza się brzeg (czyli lik) żagla;
Wiktionary
Likszpara, szlic – jedno z rozwiązań stosowanych do mocowania żagla na jednostkach pływających o napędzie żaglowym. Jest to specjalny rowek w powierzchni drzewca lub specjalnego elementu osprzętu żaglowego, ciągnący się w linii prostej na ich znacznej lub całej długości, posiadający węższą szczelinę za to szersze wnętrze, służący do wprowadzania w to wnętrze specjalnie przystosowanego brzegu (liku) żagla obszytego grubą likliną o średnicy dostosowanej do wnętrza tego rowka. Przez szczelinę likszpary przechodzi płaszczyzna żagla.
Wikipedia
rzecz. lik mrz., liklina ż.
Wiktionary
wykonawca wyroków sądowych w starożytnym Rzymie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rzymski niższy funkcjonariusz państwowy, stanowiący ochronę urzędników;
Wiktionary
Liktor (łac. lictor, lm lictores) – niższy funkcjonariusz administracji rzymskiej, który podczas publicznych wystąpień poprzedzał początkowo królów (rex), a następnie niektórych wyższych urzędników oraz cesarzy.
Zgodnie z tradycją zostali w liczbie 12 wprowadzeni przez Romulusa na wzór Etrusków, u których każde z 12 ich miast reprezentowane było przez liktora.
Wikipedia
(1.1) Na lewym ramieniu liktorzy nosili wiązki rózg z wetkniętymi w nie toporami.
Wiktionary
przym. liktorski
Wiktionary
dotyczący liktora
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z liktorem, dotyczący liktora
Wiktionary
(1.1) Marek Lucjusz pełnił przy konsulu urząd liktorski.
Wiktionary
rzecz. liktor mos.
Wiktionary
Likud (hebr. ליכוד; dosłownie: Unia, Zjednoczenie lub Konsolidacja) – prawicowa, nacjonalistyczno-konserwatywna partia polityczna w Izraelu.
Korzenie Likudu sięgają tzw. syjonizmu rewizjonistycznego, którego początki to lata 20. XX wieku i działalność Ze’ewa Żabotyńskiego. Kontynuatorem jego myśli w powstałym w 1948 roku Izraelu był Menachem Begin, twórca partii Herut (חירות, hebr. Wolność), która pozostawała w opozycji do centrolewicowej partii Mapai. Antagonizm ten spotęgowała różnica zdań podczas konfliktu Żydów z Brytyjczykami, który miał miejsce w Palestynie przed i po II wojnie światowej. Założona przez rewizjonistów i dowodzona później przez Begina organizacja bojowa Irgun dążyła do usunięcia siłą wojsk brytyjskich z Palestyny, co kontestowała bardziej umiarkowana syjonistyczna lewica skupiona wokół Dawida Ben Guriona.
Wikipedia
domniemany prawodawca i twórca ustroju Sparty
SJP.pl
Wikipedia
rozdzielanie się magmy pod wpływem siły ciężkości na dwie frakcje ciekłe o różnym składzie mineralnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pozbycie się
(1.2) mot. usunięcie
(1.3) polit. praw. zniesienie
(1.4) ekon. praw. zamknięcie
(1.5) przen. eufem. zabicie
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌlʲikfʲiˈdat͡sʲja, AS: lʹikfʹidacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. likwidator m., likwidatorka ż., likwidowanie n., zlikwidowanie n.
czas. likwidować ndk., zlikwidować dk.
przym. likwidacyjny, likwidatorski
Wiktionary
(1.5) zabicie, pozbycie się
Wiktionary
związany z likwidacją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z likwidacją, dotyczący likwidacji
Wiktionary
rzecz. likwidator mos., likwidacja ż., likwidowanie n., zlikwidowanie n.
czas. likwidować ndk., zlikwidować dk.
przym. likwidatorski
Wiktionary
1. urzędnik zajmujący się rozwiązywaniem problemów finansowych;
2. urzędnik przeprowadzający likwidację przedsiębiorstwa;
3. likwidator szkód - urzędnik wyceniający szkody;
4. osoba zajmująca się zabijaniem; zabójca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) urzędnik zajmujący się likwidacją przedsiębiorstwa
(1.2) osoba, która przyczyniła się do zniesienia lub zniszczenia czegoś
(1.3) osoba zajmująca się zabijaniem na zlecenie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po sporządzeniu wyceny zakładu rozpoczniemy negocjacje z likwidatorem.
Wiktionary
rzecz. likwidacja ż.
:: fż. likwidatorka
czas. likwidować ndk., zlikwidować dk.
przym. likwidacyjny, likwidatorski
Wiktionary
urzędniczka przeprowadzająca likwidację przedsiębiorstwa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z likwidatorem, dotyczący likwidatora; właściwy likwidatorowi
Wiktionary
rzecz. likwidator mos., likwidacja ż., likwidowanie n., zlikwidowanie n.
czas. likwidować ndk., zlikwidować dk.
przym. likwidacyjny
Wiktionary
dział instytucji zajmujący się obliczaniem i spłacaniem należności
SJP.pl
1. pozbywać się czegoś, usuwać coś
2. rozwiązywać instytucję, organ, kończyć działalność przedsiębiorstwa
3. eufemistycznie, potocznie: zabijać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zlikwidować)
(1.1) usuwać, znosić lub rozwiązywać coś
(1.2) pot. eufem. zabijać, pozbawiać życia
Wiktionary
(1.1) Prawie dwieście osób przemaszerowało w poniedziałek ulicami Nowego Targu w obronie likwidowanej Szkoły Podstawowej nr 1.
Wiktionary
IPA: ˌlʲikfʲiˈdɔvat͡ɕ, AS: lʹikfʹidovać
Wiktionary
rzecz. likwidacja ż., likwidowanie n., zlikwidowanie n., likwidator m.
przym. likwidacyjny, likwidatorski
Wiktionary
(1.1) kasować, zwijać, anulować
(1.2) mordować, zabijać, pozbywać się, uciszać, wysyłać na tamten świat, zamykać komuś buzię
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|likwidować.
Wiktionary
czas. likwidować
rzecz. likwidacja ż.
przym. likwidacyjny, likwidatorski
Wiktionary
linia na wykresie fazowym, na której zaczyna się przemiana cieczy (np. roztworu lub stopu) w ciało stałe (np. krystalizacja składnika)
SJP.pl
Likwidus – linia lub powierzchnia na wykresie fazowym, na której zaczyna się przemiana cieczy w ciało stałe (koniec tej przemiany określa solidus). Po jednej stronie tej granicy znajduje się ciecz, a po drugiej dwie fazy: ciało stałe (kryształy soli lub metalu) i roztwór nasycony (ciekły lub stały) względem składników fazy stałej. Likwidus jest linią dla układów dwuskładnikowych, a powierzchnią dla układów trójskładnikowych.
Wikipedia
napój alkoholowy, zazwyczaj słodka wódka lub nalewka; likier
SJP.pl
Likier (fr. liqueur) – wysokoprocentowy napój alkoholowy o słodkim smaku owocowym, korzennym lub korzenno-ziołowym i zawartości alkoholu 23%–45%; pokrewnym napojem jest nalewka.
Wikipedia
zdrobnienie od: likwor
SJP.pl
gatunek słodkiej wódki
SJP.pl
przymiotnik od: likwor
SJP.pl
osoba odżywiająca się wyłącznie płynami
SJP.pl
1. kolor różowoniebieski, jasnofioletowy
2. mający taki kolor (np. sweter w kolorze lila, mieczyki lila); liliowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. Liliana
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Kiedy zobaczyłem Lilę, trafiła mnie strzała Amora, a właściwie to był deszcz strzał.
Wiktionary
rzecz. Liliana ż.
Wiktionary
(1.1) Lilka
Wiktionary
błękit o liliowym odcieniu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liliowobłękitny
Wiktionary
(1.1) Moja stara wymyśliła sobie sufit lilabłękit... Macie taką farbę?
Wiktionary
IPA: ˌlʲilabˈwɛ̃ŋʲcit, AS: lʹilabu̯ẽŋʹḱit
Wiktionary
(1.1) liliowobłękitny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od lilak
Wiktionary
rzecz. lilak m.
Wiktionary
potoczna nazwa bzu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Syringa|L.|ref=tak., rodzaj krzewów lub drzew z rodziny oliwkowatych;
Wiktionary
Lilak (Syringa L.) – rodzaj roślin z rodziny oliwkowatych. Rodzaj liczy w zależności od ujęcia od 12 do ok. 30 gatunków. Rośliny te występują w południowej i wschodniej Azji (od Afganistanu po Japonię, głównie w Chinach) oraz w południowo-wschodniej Europie (dwa gatunki – lilak pospolity S. vulgaris i lilak Josiki S. josikaea). W naturze rośliny te rosną w zaroślach, często na zboczach gór i urwiskach, zwłaszcza na podłożu wapiennym. Potocznie lilaki nazywane są „bzami”, jednak jest to określenie błędne, gdyż nazwa ta odnosi się do roślin z rodzaju Sambucus.
Wikipedia
(1.1) To dekoracyjne kwiatostany sprawiają, że lilak należy do najbardziej lubianych i rozpoznawalnych roślin ozdobnych.
Wiktionary
IPA: ˈlʲilak, AS: lʹilak
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. lilaczek m.
przym. lilakowy, lilakowaty
Wiktionary
(1.1) pot. bez
Wiktionary
jednostka pieniężna Suazi (Ngwane), 1 lilangeni = 100 centów
SJP.pl
Lilangeni – jednostka monetarna Eswatini. 1 lilangeni = 100 centów.W obiegu znajdują się:
Lilangeni jest połączone sztywnym kursem z randem, dolarem namibijskim i loti w relacji 1:1.
Wikipedia
1. mający kolor różowy z liliowym odcieniem; lilioworóżowy;
2. tak jak kolor różowy z liliowym odcieniem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) lilioworóżowy
Wiktionary
(1.1) Moja stara wymyśliła sobie sufit lilaróż... Macie taką farbę?
Wiktionary
IPA: lʲiˈlaruʃ, AS: lʹilaruš
Wiktionary
(1.1) lilioworóżowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Lilki lub z nią związany
SJP.pl
roślina cebulkowa z rodziny liliowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. rodzaj roślin z rodziny liliowatych;
(1.2) pot. kwiat lilii (1.1)
(1.3) herald. figura heraldyczna w kształcie stylizowanej lilii (1.1)
(1.4) zob. lilia wodna.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W sztuce lilia jest symbolem dziewictwa i czystości.
Wiktionary
IPA: ˈlʲilʲja, AS: lʹilʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. liliowiec mzw./mrz., liliowate lm nm.
:: zdrobn. lilijka ż.
czas. liliowieć ndk., zliliowieć dk.
przym. liliowy, liliowaty
przysł. liliowo
Wiktionary
(1.1) przest. lilija; stpol. lelija; reg. śl. leluja.
(1.2) reg. śl. leluja.
Wiktionary
kibitnik liliakowiaczek - motyl z rodziny kibitnikowatych
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Liliana, Lilianna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa „lilia”.
Liliana, Lilianna imieniny obchodzi 14 lutego i 4 września.
Wikipedia
(1.1) Liliana powoli otworzyła opuchnięte powieki.
Wiktionary
IPA: lʲiˈlʲjãna, AS: lʹilʹi ̯ãna
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Lila ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. Lila ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) Лиляна ż.
* francuski: (1.1) Liliane ż.
* rosyjski: (1.1) Лилиана ż.
* ukraiński: (1.1) Ліліяна ż.
* włoski: (1.1) Liliana ż., Lilliana ż.
źródła.
== Liliana (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Liliana.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Liliany lub z nią związany
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Liliana, Lilianna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa „lilia”.
Liliana, Lilianna imieniny obchodzi 14 lutego i 4 września.
Wikipedia
(1.1) Niektórzy wypowiadali się o Liliannie w samych superlatywach.
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|lilium.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lilianna
* rosyjski: (1.1) Лилианна ż.
źródła.
== Lilianna (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
(1.1) Liliana
Wiktionary
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) archaiczna forma słowa → lilia
Wiktionary
Lelija - ludowa melodia dudziarska pochodząca z Wielkopolski. W kraju znana jest lepiej w opracowaniu Jerzego Krzemińskiego, który użył jej w piosence Te opolskie dziouchy napisanej dla zespołu No To Co. Ze względu na tę aranżację, melodię często błędnie uważa się za śląską.Piosenka ma 2 znane teksty: wielkopolski i śląski.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) lelija
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|łac.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|lilia.
źródła.
== lilija (język łotewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. lilia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲiˈlʲija, AS: lʹilʹii ̯a
Wiktionary
(1.1) lelija
Wiktionary
zdrobnienie od: lilia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od lilia
(1.2) harc. znak harcerski kształtem przypominający lilię;
Wiktionary
Lilijka – jeden z symboli harcerstwa (skautingu).
Wikipedia
IPA: lʲiˈlʲijka, AS: lʹilʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. liliowce nmos., liliowate nmos., lilia ż.
Wiktionary
przypominający kształtem lilię
SJP.pl
1. o cechach liliowatych (rodzina roślin);
2. mający odcień różowoniebieski lub bladofioletowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Liliaceae|Juss.|ref=tak., rodzina roślin z rzędu liliowców;
Wiktionary
Liliowate (Liliaceae Juss.) – rodzina roślin należąca do klasy jednoliściennych. Obejmuje we współczesnych systemach klasyfikacyjnych 15 rodzajów z ok. 700–705 gatunkami. Zasięgi wszystkich przedstawicieli mieszczą się na półkuli północnej, głównie w strefie klimatu umiarkowanego, ale część gatunków rośnie także w północnej Afryce, w Indiach, w południowych Chinach i na Luzonie. Największe zróżnicowanie gatunkowe występuje w Azji. Rośliny te zasiedlają głównie formacje trawiaste – stepy i łąki subalpejskie.
Wikipedia
(1.1) Do rodziny liliowatych należy m.in. szachownica kostkowata.
Wiktionary
rzecz. lilia ż., lilijka ż., liliowe lm nm., liliowce lm nm., liliowiec mzw./mrz.
czas. liliowieć ndk., zliliowieć dk.
przym. liliowy, liliowaty
przysł. liliowo
Wiktionary
1. o cechach liliowatych (rodzina roślin);
2. mający odcień różowoniebieski lub bladofioletowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Liliales|Perleb|ref=tak., rząd roślin zielnych należący do klasy jednoliściennych;
(1.2) plural|liliowiec.
Wiktionary
Liliowce (Liliales Perleb) – rząd roślin zielnych należący do klasy jednoliściennych. Obejmuje 10 rodzin z 67 rodzajami i 1558 gatunkami. Rośliny te spotykane są na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy). Są to głównie rośliny wieloletnie, wytwarzające zwykle jako organy przetrwalnikowe kłącza, bulwy lub cebule. Do cech charakterystycznych należy brak fitomelaniny, obecność kwasu chelidonowego oraz fruktanów w łodydze.
Wikipedia
(1.1) Pędy liliowców są zazwyczaj nagie.
Wiktionary
rzecz. lilia ż., lilijka ż., liliowate lm nm., liliowe lm nm., liliowiec mzw./mrz.
czas. liliowieć ndk., zliliowieć dk.
przym. liliowy, liliowaty, liliowcowy
przysł. liliowo
Wiktionary
1. dotyczący lilii, zrobiony z lilii (np. liliowe wieńce)
2. będący koloru różowoniebieskiego, jasnofioletowego; lila
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Liliidae|ref=tak., podklasa roślin należąca do klasy jednoliściennych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do liliowych zaliczane są m.in. szparagowce i agawowce.
Wiktionary
rzecz. liliowce nmos., lilia ż., liliowate lm nm., liliowatość ż.
czas. liliowić się ndk.
przym. liliowaty, liliowy
przysł. liliowato
Wiktionary
1. przedstawiciel gromady z typu szkarłupni; krynoid
2. bylina z rodziny liliowatych, rosnąca w Europie i w Azji
SJP.pl
Liliowiec, dzienna lilia, pajęcza lilia (Hemerocallis L.) – rodzaj bylin z rodziny złotogłowowatych (Asphodelaceae). Obejmuje 16 gatunków. Rośliny te rosną w większości w Azji Wschodniej, zwłaszcza w Japonii, jeden gatunek (liliowiec żółty H. lilioasphodelus) także w Europie (południowo-wschodnia część Alp i tereny przyległe), a kolejny – liliowiec rdzawy H. fulva – od wschodniej części basenu Morza Śródziemnego po Indie. Liczne gatunki i mieszańce między nimi uprawiane są jako rośliny ozdobne dla dużych i barwnych kwiatów, otwierających się sukcesywnie i kwitnących przez jeden dzień. W Chinach i Japonii rośliny te uprawiane są od tysięcy lat. Współcześnie znanych jest ponad 38 tys. odmian. Czasem odmiany uprawne bywają określane jako liliowiec ogrodowy (Hemerocallis ×hybrida hort.). W Polsce kolekcję ponad 3,5 tys. odmian i gatunków można oglądać w Arboretum Wojsławice na Dolnym Śląsku.
Wikipedia
biały o odcieniu liliowym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) biały z liliowym odcieniem
Wiktionary
(1.1) Coś ty zrobił z moją liliowobiałą apaszką?
Wiktionary
IPA: ˌlʲilʲjɔvɔˈbʲjawɨ, AS: lʹilʹi ̯ovobʹi ̯au̯y
Wiktionary
błękitny o odcieniu liliowym
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) błękitny z liliowym odcieniem
Wiktionary
(1.1) Jesteście pewni, że liliowobłękitny sufit pasuje do tej pomarańczowej ściany?
Wiktionary
IPA: ˌlʲilʲjɔvɔbwɛ̃ŋʲˈcitnɨ, AS: lʹilʹi ̯ovobu̯ẽŋʹḱitny
Wiktionary
(1.1) lilabłękit
Wiktionary
czerwony o odcieniu liliowym
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) czerwony z liliowym odcieniem
Wiktionary
(1.1) Kwiaty o liliowoczerwonych płatkach są piękne.
Wiktionary
IPA: ˌlʲilʲjɔvɔt͡ʃɛrˈvɔ̃nɨ, AS: lʹilʹi ̯ovočervõny
Wiktionary
turak liliowoczuby - gatunek ptaka z rodziny turakowatych
SJP.pl
granatowy o liliowym odcieniu
SJP.pl
niebieski o odcieniu liliowym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) niebieski z liliowym odcieniem
Wiktionary
(1.1) Od tego liliowoniebieskiego tła całość wygląda niestety mdło.
Wiktionary
IPA: ˌlʲilʲjɔvɔ̃ɲɛˈbʲjɛsʲci, AS: lʹilʹi ̯ovõńebʹi ̯esʹḱi
Wiktionary
purpurowy o liliowym odcieniu
SJP.pl
przysłówek sposobu
(1.1) z użyciem lilioworóżowej barwy
Wiktionary
(1.1) Nasze różaneczniki kwitną na lilioworóżowo.
Wiktionary
przym. lilioworóżowy
Wiktionary
różowy o odcieniu liliowym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) różowy z liliowym odcieniem
Wiktionary
(1.1) Na biszkopty wyłóż przygotowany wcześniej lilioworóżowy krem z płatków róż.
Wiktionary
IPA: ˌlʲilʲjɔvɔruˈʒɔvɨ, AS: lʹilʹi ̯ovoružovy
Wiktionary
przysł. lilioworóżowo
Wiktionary
(1.1) lilaróż
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: liliowy
SJP.pl
1. dotyczący lilii, zrobiony z lilii (np. liliowe wieńce)
2. będący koloru różowoniebieskiego, jasnofioletowego; lila
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący lilii, należący do lilii, zrobiony z lilii, związany z lilią
(1.2) poet. przypominający kolorem lilię
Wiktionary
IPA: lʲiˈlʲjɔvɨ, AS: lʹilʹi ̯ovy
Wiktionary
rzecz. liliowce nmos., liliowate nmos., liliowe nmos., lilia ż., liliowość ż.
przym. lila, liliowaty
przysł. liliowo, liliowato, lila
czas. liliowieć ndk., liliowić się ndk.
Wiktionary
(2.1) przest. rzad. lilowy
Wiktionary
naśliwiec lilipucik - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) przest. lilipuci
Wiktionary
rzecz. liliput m., liliputka ż., liliputek m.
przym. lilipuci
Wiktionary
człowiek bardzo niskiego wzrostu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. człowiek bardzo małego wzrostu
(1.2) coś, co ma rozmiary dużo mniejsze niż przeciętne
Wiktionary
Liliput (z ang.) – karzełek, człowiek niewielkiego wzrostu.
Słowo pochodzi z powieści Jonathana Swifta Podróże Guliwera (1726), w której tytułowy bohater podróżuje do krainy Liliputów – ludzików o małym wzroście. W języku polskim słowo to przyjęło się jako ogólne określenie bardzo niskiej osoby.
Wikipedia
IPA: lʲiˈlʲiput, AS: lʹilʹiput
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. liliputek m.
:: fż. liliputka ż.
przym. lilipuci, lilipucki
Wiktionary
(1.1) karzeł; pot. grzdyl, karakan, knypek, konus, kurdupel; wulg. wypierdek
Wiktionary
zdrobnienie od: liliput
SJP.pl
Lilith – w folklorze żydowskim upiorzyca groźna dla kobiet w ciąży i niemowląt w pierwszych tygodniach ich życia; uważana za pierwszą żonę biblijnego Adama, wywodząca się najprawdopodobniej z tradycji mezopotamskiej.
Wikipedia
Lilith – w folklorze żydowskim upiorzyca groźna dla kobiet w ciąży i niemowląt w pierwszych tygodniach ich życia; uważana za pierwszą żonę biblijnego Adama, wywodząca się najprawdopodobniej z tradycji mezopotamskiej.
Wikipedia
zdrobnienie od: Liliana (imię żeńskie)
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Lilla – imię żeńskie, które pochodzi od łacińskiego wyrazu lilium - "lilia". Spopularyzował je Juliusz Słowacki w Lilli Wenedzie.
Lilla imieniny obchodzi: 30 kwietnia i 27 lipca.
Znane osoby noszące imię Lilla:
Wikipedia
[czytaj: lil]
1. nazwisko, m.in. Ludwik Lille (1897-1957), malarz, grafik, scenograf;
2. miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Francji;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lilski
frazeologia.
etymologia. etym|franc|Lille.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) ليل
* czeski: (1.1) Lille n.
* francuski: (1.1) Lille
* łaciński: (1.1) Insula
* niderlandzki: (1.1) Rijsel
* rosyjski: (1.1) Лилль m.
* słowacki: (1.1) Lille
* włoski: (1.1) Lilla ż.
źródła.
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
przym. lilski
Wiktionary
miasto w Norwegii
SJP.pl
Lillehammer – norweskie miasto i gmina leżąca w okręgu Innlandet, nad jeziorem Mjøsa.
Lillehammer jest 211. norweską gminą pod względem powierzchni. Znajdują się tam skocznie narciarskie Lysgårdsbakken. W 1994 roku odbyły się tu XVII Zimowe Igrzyska Olimpijskie.
Wikipedia
stolica Malawi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Malawi;
Wiktionary
Lilongwe – stolica Malawi. Według spisu z 2018 roku liczy 989,3 tys. mieszkańców.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Lilongwe|Ms=Lilongwe.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lilongwejczyk mos., lilongwejka ż.
przym. lilongwejski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lilongwe
* baskijski: (1.1) Lilongwe
* białoruski: (1.1) Лілонгве m.
* bułgarski: (1.1) Лилонгве
* czeski: (1.1) Lilongwe
* hiszpański: (1.1) Lilongüe m.
* koreański: (1.1) korpłd|릴롱궤., korpłn|리롱웨.
* rosyjski: (1.1) Лилонгве m.
* słowacki: (1.1) Lilongwe n.
* szwedzki: (1.1) Lilongwe n.
* ukraiński: (1.1) Лілонгве n.
* włoski: (1.1) Lilongwe ż.
źródła.
== Lilongwe (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Lilongwe.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Lilongwe
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. lilongwejczyk mos., lilongwejka ż.
przym. lilongwejski
Wiktionary
mieszkaniec Lilongwe (stolicy Malawi)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lilongwe
Wiktionary
IPA: ˌlʲilɔ̃ŋɡˈvɛjt͡ʃɨk, AS: lʹilõŋgvei ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Lilongwe n.
:: fż. lilongwejka ż.
przym. lilongwejski
Wiktionary
mieszkanka Lilongwe (stolicy Malawi)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lilongwe
Wiktionary
IPA: ˌlʲilɔ̃ŋɡˈvɛjka, AS: lʹilõŋgvei ̯ka
Wiktionary
rzecz. Lilongwe n.
:: fm. lilongwejczyk mos.
przym. lilongwejski
Wiktionary
przymiotnik od: Lilongwe
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Lilongwe
Wiktionary
IPA: ˌlʲilɔ̃ŋɡˈvɛjsʲci, AS: lʹilõŋgvei ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lilongwe n., lilongwejczyk mos., lilongwejka ż.
Wiktionary
Lilpopowie – mieszczańska rodzina zegarmistrzów, przemysłowców, handlowców, artystów związanych szczególnie z Warszawą.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lille, dotyczący Lille
Wiktionary
(1.1) Wolter uznał, że lilska publiczność jest najbardziej obyta w świecie.
(1.1) W wieku XIII obejmowała ona 15 miast, które dzieliły się na trzy grupy — brugijską, iprską i walońską (lilską).
(1.1) Słysząc, że poeta zamieszkał w pobliskim „Hotelu Lilskim” oraz że jest bardzo przejęty wypadkami w Polsce i nie ma zamiaru dłużej zatrzymać się w Paryżu, natychmiast pospieszył ze złożeniem mu wizyty.
(1.1) „Une province polonaise” – nazywają Francuzi okręg lilski. Istotnie taki procent Polaków, jaki jest w Lens ma chyba Poznań uwsp..
Wiktionary
rzecz. Lille n.
Wiktionary
(1.1) war. lillski
Wiktionary
[czytaj: lili] obce imię żeńskie
SJP.pl
Wikipedia
limeta, limetta;
1. krzew lub niskie drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych, uprawiane głównie w krajach tropikalnych;
2. owoc tej rośliny, podobny do cytryny, ale mniejszy; limon, limona
SJP.pl
Lim (serb. Лим) – rzeka na Bałkanach, największy dopływ Driny w dorzeczu Dunaju. Przepływa przez Czarnogórę, Albanię, Serbię i Bośnię i Hercegowinę. Długość – 220 km, powierzchnia zlewni – 5963 km². Lim nie jest żeglowny. Największe dopływy – Lješnica w Czarnogórze, Uvac w Serbii, Poblačnica i Radojna w Bośni.
Wikipedia
limeta, limetta;
1. krzew lub niskie drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych, uprawiane głównie w krajach tropikalnych;
2. owoc tej rośliny, podobny do cytryny, ale mniejszy; limon, limona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica i największe miasto Peru;
(1.2) geogr. adm. region w Peru
(1.3) geogr. miasto w Szwecji;
(1.4) geogr. rzeka w Hiszpanii i Portugalii;
(1.5) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości i gmin w Stanach Zjednoczonych
(1.6) mit. bóstwo rzymskie, towarzyszące Janusowi, opiekunka progów budynków;
Wiktionary
Lima – stolica i największe miasto Peru, położone nadOceanem Spokojnym, 12 km na wschód od portu Callao.
Wikipedia
(1.1) Redaktorzy dyżurni wielkich dzienników pilnymi telefonami przynaglali swych korespondentów w Limie do zdobycia szczegółowych informacji.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩma, AS: lʹĩma
Wiktionary
rzecz. limianin mos., limianka ż.
przym. limski
Wiktionary
drzewo z rodziny wiązowatych, pospolite w Polsce w lasach liściastych, szczególnie w łęgach; wiąz szypułkowy
SJP.pl
Wiąz szypułkowy, limak (Ulmus laevis) – gatunek drzewa należący do rodziny wiązowatych. Inne nazwy: wiąz gładki, wiąz rozpierzchły.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie limakologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zool. specjalista zajmujący się limakologią
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) biol. specjalistka z dziedziny limakologii
Wiktionary
rzecz. limakologia ż.
przym. limakologiczny
Wiktionary
nauka o ślimakach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. nauka o ślimakach;
Wiktionary
Limakologia (od łac. limax – ślimak + gr. logos – nauka) – nauka zajmująca się ślimakami.
Wikipedia
IPA: ˌlʲĩmakɔˈlɔɟja, AS: lʹĩmakoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. limakolog m.
przym. limakologiczny
Wiktionary
dotyczący limakologii
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zool. związany z limakologią, dotyczący limakologii
Wiktionary
rzecz. limakologia ż., limakolog mos.
Wiktionary
płytka zatoka morska, odcięta od pełnego morza mierzeją
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. rodzaj płytkiej zatoki powstałej u ujścia rzeki do morza;
Wiktionary
Liman – płytka zatoka, która powstała z zalanego, ujściowego odcinka głębokiej doliny rzecznej (jaru). Część limanów ma połączenie z pełnym morzem (np. Zatoka Jahorłycka), a inne są częściowo odcięte piaszczystym wałem, który jest zwany kosą (np. liman Dniestru).
Limany całkowicie zamknięte zmieniają się w nabrzeżne jeziora limanowe (np. Tiligulski Liman koło Odessy). Limany często występują na wybrzeżach Morza Czarnego i Morza Azowskiego.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zatoka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. limanowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|liman.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) liman
* czeski: (1.1) liman m.
* estoński: (1.1) limaan
* hiszpański: (1.1) limán m.
* niemiecki: (1.1) Liman m.
* słowacki: (1.1) liman m.
* węgierski: (1.1) limán
źródła.
== liman (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geogr. liman
odmiana.
(1.1) lp. liman; lm. limans
przykłady.
Wiktionary
przym. limanowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zatoka
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. limanowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|liman.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) liman
* czeski: (1.1) liman m.
* estoński: (1.1) limaan
* hiszpański: (1.1) limán m.
* niemiecki: (1.1) Liman m.
* słowacki: (1.1) liman m.
* węgierski: (1.1) limán
źródła.
== liman (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geogr. liman
odmiana.
(1.1) lp. liman; lm. limans
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rodzaj ryb z rodziny flądrowatych
SJP.pl
Limanda – rodzaj ryb z rodziny flądrowatych (Pleuronectidae).
Wikipedia
przymiotnik od: liman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim;
Wiktionary
Limanowa – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba powiatu limanowskiego oraz gminy wiejskiej Limanowa.
Wikipedia
(1.1) W 1846 r. w czasie rzezi galicyjskiej na Limanową uderzył duży oddział chłopski.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmãˈnɔva, AS: lʹĩmãnova
Wiktionary
rzecz. limanowianin mos., limanowianka ż.
przym. limanowski
Wiktionary
mieszkaniec Limanowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Limanowej
(1.2) osoba pochodząca z Limanowej, urodzona w Limanowej
Wiktionary
(1.1) Proboszcz podziękował limanowianom za wsparcie akcji pomocowej dla powodzian.
(1.2) Będąc rodowitym limanowianinem, dobrze znał tę ulicę.
Wiktionary
rzecz. Limanowa ż.
:: fż. limanowianka ż.
przym. limanowski
Wiktionary
mieszkanka Limanowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Limanowej
(1.2) kobieta pochodząca z Limanowej, urodzona w Limanowej
Wiktionary
rzecz. Limanowa ż.
:: fm. limanowianin mos.
przym. limanowski
Wiktionary
przymiotnik od: Limanowa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Limanowej, związany z Limanową
Wiktionary
Osoba:
Inne:
Wikipedia
(1.1) Wystawę w Muzeum Regionalnym Ziemi Limanowskiej otwarł wojewoda małopolski.
Wiktionary
rzecz. Limanowa ż., limanowianin mos., limanowianka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Limanowa
SJP.pl
przymiotnik od: liman
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z limanem, dotyczący limanu; pochodzący z przekształcenia limanu; złożony z limanów
Wiktionary
rzecz. liman m.
Wiktionary
miasto na południu Cypru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. drugie co do wielkości miasto Cypru, położone na południowym wybrzeżu wyspy nad Morzem Śródziemnym;
Wiktionary
Limassol (gr. Λεμεσός trl. Lemesós; tur. Limasol lub Leymosun) – największe miasto Cypru położone na południowym wybrzeżu wyspy nad Morzem Śródziemnym, u podnóża Gór Trodos. Stanowi ośrodek administracyjny dystryktu Limassol. W 2021 roku liczyło 108 105 mieszkańców, natomiast w całej aglomeracji 237 000 mieszkańców. Sąsiaduje z brytyjskim terytorium zamorskim i bazą Akrotiri.
Wikipedia
(1.1) Wojska mameluków najechały Limassol jeszcze raz w 1426.
Wiktionary
1. obrębiony brzeg materiału; lamówka;
2. w astronomii: skraj tarczy Słońca, Księżyca lub planety
SJP.pl
Limb (łac. limbus – „obrąb, rąbek, brzeg, obręcz, granica”) – nazwa łacińskiego pochodzenia spotykana w astronomii, gdzie oznacza skraj tarczy Słońca, Księżyca lub planety, charakteryzujący się w przypadku ciał promieniujących efektem pociemnienia brzegowego, ze względu na niższą energię promieniowania wydostającego się spod takiej samej warstwy powierzchni na obrzeżu widocznej tarczy ciała niebieskiego w porównaniu z jej środkiem – umożliwiającym badanie temperatur poszczególnych warstw kulistego ciała niebieskiego, mimo niemożliwości bezpośredniego „zajrzenia” w głąb niego.
Wikipedia
1. gatunek sosny wysokogórskiej o jadalnych nasionach rosnącej w Alpach, Karpatach, na Syberii
2. instrument muzyczny używany w Mongolii, rodzaj fletu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dendr. drzewo z gatunku sosna limba;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲĩmba, AS: lʹĩmba
Wiktionary
przym. limbowy
Wiktionary
taniec karaibski
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: limba
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. dotyczący limby
Wiktionary
rzecz. limba ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. kraina historyczna we wschodnich Niderlandach, obecnie podzielona między Belgię i Holandię;
(1.2) geogr. adm. prowincja w północno-wschodniej Belgii;
(1.3) geogr. adm. prowincja w południowo-wschodniej Holandii;
Wiktionary
Belgia:
Niderlandy:
Osoby:
Inne:
Wikipedia
(1.1) Ta droga prowadzi prosto do Limburgii.
Wiktionary
rzecz. limburski mrz., Limburczyk mos., Limburka ż., limburczyk mos., limburka ż.
przym. limburgijski, limburski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od Limburgia
Wiktionary
rzecz. limburski mrz., Limburgia ż., Limburgijczyk m., Limburgijka ż.
przym. limburski
Wiktionary
(1.1) limburski
Wiktionary
czarna magmowa skała żyłowa lub wylewna
SJP.pl
Limburgit – skała wulkaniczna magm teralitowych, z oliwinem, augitem i hornblendą jako prakryształami. Pobocznie zawiera magnetyt, ilmenit, apatyt, nefelin i sodalit. Ponadto charakteryzuje się zawartością szkliwa z potencjalnym nefelinem jako jednym ze składników. To klasyfikuje go wedle obowiązującej nomenklatury nazewnictwa skał magmowych i wulkanicznych jako hyalobazaltoid.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Limburgią, dotyczący Limburgii, pochodzący z Limburgii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język (dialekt) limburski;
Wiktionary
(1.1) Od zapachu sera można się uzależnić. Silna woń wydzielana przez płynny już camembert, odorek limburskiego.
Wiktionary
IPA: lʲĩmˈbursʲci, AS: lʹĩmbursʹḱi
Wiktionary
rzecz. Limburgia ż.
przym. limburgijski
Wiktionary
(1.1) rzad. limburgijski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem limburskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem limburskim
(1.3) spisany, stworzony w języku limburskim
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmburskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: lʹĩmburskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
1. koło z naniesioną podziałką stopniową, część składowa instrumentu mierniczego do pomiarów kątowych;
2. w średniowiecznej teologii chrześcijańskiej: miejsce pobytu dusz ludzi zmarłych bez chrztu
SJP.pl
Wikipedia
intensywny, obsesyjny stan zakochania z pragnieniem wzajemności uczucia
SJP.pl
[czytaj: LImerik] miasto w Irlandii
SJP.pl
Limerick (wym. [ˈlɪmrɪk]; irl. Luimneach, wym. [ˈl̪imʲɨnʲəx]) – miasto w środkowo-zachodniej Irlandii (prowincja Munster), położony nad estuarium rzeki Shannon, 195 km na zachód od Dublina. Ośrodek administracyjny hrabstwa Limerick. Trzecie co do liczby ludności miasto Republiki Irlandii.
Wikipedia
humorystyczny, często absurdalny, nieprzyzwoity wierszyk
SJP.pl
Limeryk (ang. limerick, od miasta Limerick w Irlandii) – miniaturka liryczna; nonsensowny, groteskowy wierszyk o skodyfikowanej budowie:
Wikipedia
1. granica; wielkość do której zmierza ciąg liczbowy lub funkcja;
2. granica między polami, gruntami; także umocniony pas granicy państwa
SJP.pl
Wikipedia
lima, limetta;
1. krzew lub niskie drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych, uprawiane głównie w krajach tropikalnych;
2. owoc tej rośliny, podobny do cytryny, ale mniejszy; limon, limona
SJP.pl
Lima, limona, limonka, limetka, limeta kwaśna (Citrus aurantifolia) – gatunek rośliny należącej do rodziny rutowatych. Przypuszczalnie pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, powszechnie uprawiana w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Najwięksi producenci: Indie, Meksyk, Argentyna, Brazylia.
Wikipedia
zdrobnienie od: limeta; limonka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. zob. lima.
Wiktionary
Lima, limona, limonka, limetka, limeta kwaśna (Citrus aurantifolia) – gatunek rośliny należącej do rodziny rutowatych. Przypuszczalnie pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, powszechnie uprawiana w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Najwięksi producenci: Indie, Meksyk, Argentyna, Brazylia.
Wikipedia
IPA: lʲĩˈmɛtka, AS: lʹĩmetka
Wiktionary
lima, limeta;
1. krzew lub niskie drzewo cytrusowe z rodziny rutowatych, uprawiane głównie w krajach tropikalnych;
2. owoc tej rośliny, podobny do cytryny, ale mniejszy; limon, limona
SJP.pl
płyn ustrojowy krążący w układzie limfatycznym, odgrywający znaczną rolę w wymianie składników pomiędzy krwią a tkankami; chłonka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fizj. płyn ustrojowy pośredniczący w wymianie składników między krwią i tkankami; chłonka;
Wiktionary
Chłonka, limfa (łac. lympha) – płyn tkankowy spływający do naczyń chłonnych, tworzących układ naczyń limfatycznych (układ chłonny). Chłonka jest zbierana przez naczynia chłonne aferentne, ślepo zakończone, zaczynające się w tkankach. Transportowana jest do węzłów chłonnych, skąd z kolei przy pomocy naczyń chłonnych eferentnych wyprowadzana jest do krwiobiegu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) osocze limfy
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. limfocyt mrz., limfocytoza ż.
przym. limfatyczny, limfoidalny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lymph
* baskijski: (1.1) linfa
* bułgarski: (1.1) лимфа ż.
* duński: (1.1) lymfe w.
* hiszpański: (1.1) linfa ż.
* ido: (1.1) limfo
* litewski: (1.1) limfa ż.
* niemiecki: (1.1) Lymphe ż.
* norweski (bokmål): (1.1) lymfe m.
* norweski (nynorsk): (1.1) lymfe ż.
* nowogrecki: (1.1) λέμφος ż.
* rosyjski: (1.1) лимфа ż.
* słowacki: (1.1) lymfa ż., miazga ż.
* staroczeski: (1.1) voda kalná ż.
* szwedzki: (1.1) lymfa w.
* ukraiński: (1.1) лімфа ż.
* węgierski: (1.1) nyirok
* włoski: (1.1) linfa ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. limfocyt mrz., limfocytoza ż.
przym. limfatyczny, limfoidalny
Wiktionary
radiologiczne badanie układu limfatycznego po wprowadzeniu środa kontrastowego
SJP.pl
Limfografia – badanie radiologiczne układu chłonnego, polegające na uwidocznieniu naczyń chłonnych (limfangiografia) i węzłów chłonnych (limfadenografia) po ich zakontrastowaniu środkiem cieniującym.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. powiększenie węzłów chłonnych
Wiktionary
Limfadenopatia (łac. lymphadenopathia) – powiększenie węzłów chłonnych na skutek stymulacji antygenowej. Prawidłowe węzły chłonne u ludzi nie przekraczają 1–2 cm średnicy, większość jest jednak znacznie mniejsza. Są ruchome względem otoczenia oraz niebolesne w badaniu palpacyjnym.
Wikipedia
(1.1) adenopatia
Wiktionary
taki, który ma związek z limfą (np. płyn limfatyczny, naczynia limfatyczne)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z limfą, dotyczący limfy
(1.2) przest. związany z limfatykiem, dotyczący limfatyka
Wiktionary
(1.1) Z pozostałej prawej górnej części ciała i prawej kończyny górnej chłonka spływa pniami limfatycznymi, podobnie jak po stronie lewej, do pnia chłonnego prawego, który uchodzi do prawego kąta żylnego.
Wiktionary
(1.1)
:: rzecz. limfa ż.
(1.2)
:: rzecz. limfatyk mos.
Wiktionary
niedojrzała komórka przekształcająca się w limfocyt
SJP.pl
Limfoblast – termin oznaczający zwykle niedojrzałą komórkę, będąca prekursorem limfocytu T lub B, powstającą w trakcie limfopoezy. Są to duże komórki (10–18 μm) o szybkim tempie podziałów komórkowych, okrągłym lub owalnym jądrze, zasadochłonną cytoplazmą, której objętość stanowi około 25% objętości jądra oraz z 1-2 jąderkami.
Wikipedia
rodzaj białego ciałka krwi o dużym, owalnym jądrze komórkowym, występującego we krwi i limfie oraz w otoczeniu miejsc infekcji, mającego zdolność do wytwarzania przeciwciał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. typ komórki znajdującej się we krwi i limfie, podklasa leukocytów;
Wiktionary
Limfocyty – komórki układu odpornościowego należące do agranulocytów z grupy leukocytów, uczestniczące i będące podstawą odpowiedzi odpornościowej swoistej. Są to komórki o średnicy 6–15 μm, posiadające duże jądro i skąpą cytoplazmę. Stężenie limfocytów we krwi obwodowej człowieka wynosi 1,1–3,5 × 109 komórek na litr, co stanowi 25–35% populacji leukocytów.
Wikipedia
IPA: lʲĩw̃ˈfɔt͡sɨt, AS: lʹĩũ̯focyt
Wiktionary
rzecz. limfa ż., limfocytoza ż.
przym. limfocytowy
Wiktionary
zmniejszenie liczby limfocytów we krwi obwodowej; limfopenia
SJP.pl
→ limfocyt; limfocytarny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z limfocytem, dotyczący limfocytu
Wiktionary
rzecz. limfocyt m.
Wiktionary
podwyższony poziom białych krwinek (limfocytów) we krwi obwodowej, spotykany w niektórych chorobach przewlekłych (np. gruźlicy) lub podczas rekonwalescencji po infekcji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nadmiar limfocytów we krwi
Wiktionary
Limfocytoza - zwiększenie liczby limfocytów we krwi obwodowej. Jest objawem trwania w organizmie procesów zapalnych, naruszających równowagę układu odpornościowego organizmu i w okresie rekonwalescencji po wszelkich chorobach infekcyjnych lub przy przebiegających łagodnie zakażeniach swoistych, jak gruźlica lub kiła. Bardzo duża limfocytoza jest objawem białaczek limfatycznych.
Limfocytozę wykazuje się podczas badania morfologii krwi.
Wikipedia
rzecz. limfa ż., limfocyt mrz., limfopenia ż.
przym. limfatyczny, limfocytarny, limfoidalny
Wiktionary
masaż pobudzający krążenie krwi i limfy, który usuwa obrzęki i zastoje
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. fizj. masaż, którego celem jest stymulacja układu limfatycznego poprzez ruchy i techniki powodujące udrażnianie, przepychanie limfy w odpowiednim kierunku
Wiktionary
(1.1) Dzięki limfodrenażowi możemy usunąć z ciała zgromadzone substancje toksyczne, które są szkodliwe dla ludzkiego organizmu.
Wiktionary
(1.1) drenaż limfatyczny
Wiktionary
badanie radiologiczne naczyń i węzłów limfatycznych poddanych działaniu środka cieniującego
SJP.pl
Limfografia – badanie radiologiczne układu chłonnego, polegające na uwidocznieniu naczyń chłonnych (limfangiografia) i węzłów chłonnych (limfadenografia) po ich zakontrastowaniu środkiem cieniującym.
Wikipedia
Chłoniak Hodgkina, choroba Hodgkina, ziarnica złośliwa, limfogranulomatoza, HL (od ang. Hodgkin’s lymphoma), HD (od ang. Hodgkin’s disease) – choroba nowotworowa układu chłonnego cechująca się obecnością olbrzymich nowotworowych komórek Reed-Sternberga o wielopłatowym jądrze i jednojądrzastych komórek Hodgkina, które indukują nienowotworową proliferację i naciek innych limfocytów, monocytów, histiocytów i makrofagów.
Wikipedia
chemiczny przekaźnik wytwarzany przez limfocyty (rodzaj krwinek białych), przenoszący informacje między komórkami układu immunologicznego
SJP.pl
Wikipedia
wywołujący lub zwiększający wydzielanie się limfy
SJP.pl
zmniejszenie liczby limfocytów we krwi obwodowej; limfocytopenia
SJP.pl
Wikipedia
specjalistyczne badanie radioizotopowe węzłów chłonnych
SJP.pl
Limfoscyntygrafia – badanie scyntygraficzne polegające na podaniu podskórnie preparatu znakowanego izotopowo. Najczęściej wykorzystuje się mikrokoloid znakowany 99mTc. Znacznik poprzez naczynia limfatyczne przechodzi do węzłów chłonnych. Pierwsze obrazowanie wykonuje się po podaniu znacznika, następne w zależności od wskazań. W prawidłowych warunkach normalnie funkcjonujący węzeł chłonny jest szybko uwidoczniany. Brak uwidocznienia węzłów chłonnych w badaniu może być spowodowany ich zmianami zapalnymi bądź nowotworowymi.
Wikipedia
mieszkaniec Limy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Limy
Wiktionary
IPA: lʲĩˈmʲjä̃ɲĩn, AS: lʹĩmʹi ̯ä̃ńĩn
Wiktionary
rzecz. Lima ż.
:: fż. limianka ż.
przym. limski
Wiktionary
mieszkanka Limy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Limy
Wiktionary
IPA: lʲĩˈmʲjãnka, AS: lʹĩmʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Lima ż.
:: fm. limianin mos.
przym. limski
Wiktionary
znajdowanie się w stanie zawieszenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stan zawieszenia pomiędzy dwoma stanami
Wiktionary
przym. liminalny
Wiktionary
stan liminalny - stan zawieszenia
SJP.pl
pewna liczba czegoś, pewna granica, której nie należy lub nie można przekroczyć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) granica niemożliwa do przekroczenia
Wiktionary
(1.1) Limit prędkości w terenie zabudowanym wynosi 50 km/h.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩmʲit, AS: lʹĩmʹit
Wiktionary
rzecz. limitowanie n.
czas. limitować ndk.
przym. limitowy, bezlimitowy
Wiktionary
(1.1) granica, kres, ograniczenie, próg, zakres, zasięg
Wiktionary
w dawnej Polsce: odroczenie, zawieszenie działalności sądu lub obrad sejmu; limitacja
SJP.pl
Limita – odraczanie obrad Sejmu na późniejszy termin przy zachowaniu w mocy uchwał podjętych przed odroczeniem oraz przy utrzymaniu ważności mandatów członków izby poselskiej. Limitowanie sejmów zostało wprowadzone w 1712 roku i miało za zadanie przeciwdziałać próbom zrywania sejmów.
Wikipedia
ustalenie limitu, ograniczenie
SJP.pl
ograniczający, restrykcyjny; limitatywny
SJP.pl
ograniczający, restrykcyjny; limitacyjny
SJP.pl
określenie firmy, której właściciele częściowo odpowiadają za jej zobowiązania finansowe; z ograniczoną odpowiedzialnością
SJP.pl
Limiter – rodzaj kompresora dynamiki, którego zadaniem jest najczęściej zapobieganie przesterowaniom sygnału poprzez ograniczanie poziomu dźwięku, o poziomie wyższym niż wyznaczony, do tego wyznaczonego poziomu.
Najczęściej spotykane parametry, które może regulować użytkownik, to poziom wejściowy (input) i wyjściowy (output) oraz czas ataku (attack) i uwolnienia (release).
Wikipedia
potocznie: produkt lub seria produktów w ograniczonej liczbie
SJP.pl
czasownik
(1.1) wyznaczać limit
(1.2) stpol. zawiesić
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmʲiˈtɔvat͡ɕ, AS: lʹĩmʹitovać
Wiktionary
rzecz. limit m., limitowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|limitować.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmʲitɔˈvãɲɛ, AS: lʹĩmʹitovãńe
Wiktionary
czas. limitować
rzecz. limit
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z limitem, dotyczący limitu
Wiktionary
rzecz. limit m.
Wiktionary
rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny piękniczkowatych
SJP.pl
Wikipedia
cytrus słodki, krzyżówka limonki i kumkwatu
SJP.pl
słodkowodny; śródlądowy
SJP.pl
samopiszące urządzenie do rejestrowania zmian poziomu wód; limnograf
SJP.pl
Limnigraf – urządzenie rejestrujące zmiany poziomu wód stojących lub płynących poprzez zapis liniowy (tzw. limnigram) kreślony automatycznie na specjalnie wyskalowanym pasku papieru.
Wikipedia
przyrząd do pomiaru poziomu lustra wody; wodowskaz
SJP.pl
rodzina roślin
SJP.pl
Wikipedia
o cechach limnocharysowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Limnofit – roślina słodkowodna. Limnofity to zarówno mikrolity (mikroflora), jak i makrofity. Limnofitom przeciwstawiane są euhalinofity.
Wikipedia
samopiszące urządzenie do rejestrowania zmian poziomu wód; limnigraf
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nauk. odnoszący się do limnografii
Wiktionary
(1.1) Limnograficzne badania mogą dotyczyć zmian poziomu wody w jeziorze w zależności od sezonu.
Wiktionary
rzecz. limnografia ż.
Wiktionary
specjalista w zakresie limnologii
SJP.pl
dział hydrologii dotyczący jezior
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. hydrol. dział hydrobiologii i hydrologii badający życie organizmów wodnych w zbiornikach śródlądowych jak też właściwości chemiczne i fizyczne tego środowiska;
Wiktionary
Limnologia (gr. λίμνη – staw, jezioro słodkowodne oraz λογια – nauka), hydrologia jezior – nauka z zakresu hydrologii zajmująca się badaniem wód zbiorników śródlądowych. Opisuje ich bilans wodny, ustrój termiczny i ustrój lodowy, zajmuje się procesami kształtowania brzegów, jak i sedymentacją, prądami i falami w zbiornikach, które stanowią przedmiot jej zainteresowania.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) hydrologia, hydrobiologia
meronimy.
pokrewne.
rzecz. limnolog mos.
przym. limnologiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|λίμνη. → jezioro, laguna + etymn|-logia.
uwagi.
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) limnology
* baskijski: (1.1) limnologia
* białoruski: (1.1) лімналогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) лімнолёгія ż.
* francuski: (1.1) limnologie
* hiszpański: (1.1) limnología m.
* niemiecki: (1.1) Limnologie ż.
* nowogrecki: (1.1) λιμνολογία ż.
* portugalski: (1.1) limnologia
* rosyjski: (1.1) лимнология ż.
* ukraiński: (1.1) лімнологія ż.
* włoski: (1.1) limnologia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmnɔˈlɔɟja, AS: lʹĩmnoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. limnolog mos.
przym. limnologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) hydrologia, hydrobiologia
meronimy.
pokrewne.
rzecz. limnolog mos.
przym. limnologiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|λίμνη. → jezioro, laguna + etymn|-logia.
uwagi.
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) limnology
* baskijski: (1.1) limnologia
* białoruski: (1.1) лімналогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) лімнолёгія ż.
* francuski: (1.1) limnologie
* hiszpański: (1.1) limnología m.
* niemiecki: (1.1) Limnologie ż.
* nowogrecki: (1.1) λιμνολογία ż.
* portugalski: (1.1) limnologia
* rosyjski: (1.1) лимнология ż.
* ukraiński: (1.1) лімнологія ż.
* włoski: (1.1) limnologia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zool. związany z limnologią, dotyczący limnologii
Wiktionary
(1.1) Zwiedzanie miejscowości zaczynamy od wizyty w muzeum limnologicznym, poświęconemu w głównej mierze Bajkałowi.
Wiktionary
rzecz. limnologia ż., limnolog mos.
Wiktionary
kopalna małpa człekokształtna z dolnego miocenu (ok. 20 mln lat temu)
SJP.pl
plankton jezior składający się z drobnych organizmów roślinnych (głównie glonów) i zwierzęcych (np. pierwotniaków, wrotek)
SJP.pl
Limnoplankton – plankton wód słodkich, obecny w jeziorach i dużych zbiornikach zaporowych.
W obrębie limnoplanktonu można wyróżnić (różnią się one zarówno składem gatunkowym, jak i obfitością):
Wikipedia
gwarowo, potocznie: podbite oko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. podbite oko
forma rzeczownika.
(2.1) W. lp. od: lima
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲĩmɔ, AS: lʹĩmo
Wiktionary
(1.1) białystok|fanar.
Wiktionary
organiczna substancja nierozpuszczalna w wodzie, występująca w wielu kolorach i używana jako barwnik
SJP.pl
[czytaj: liMOŻ] miasto we Francji
SJP.pl
Limoges (wymowa, limɔʒ; oksyt. Limòtges) – miasto i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Haute-Vienne.
Wikipedia
owoc limety, podobny do cytryny, ale mniejszy; lima, limeta, limetta, limona
SJP.pl
Wikipedia
owoc limety, podobny do cytryny, ale mniejszy; lima, limeta, limetta, limon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. lima.
Wiktionary
Lima, limona, limonka, limetka, limeta kwaśna (Citrus aurantifolia) – gatunek rośliny należącej do rodziny rutowatych. Przypuszczalnie pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, powszechnie uprawiana w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Najwięksi producenci: Indie, Meksyk, Argentyna, Brazylia.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== limona (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. cytryna
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲĩˈmɔ̃na, AS: lʹĩmõna
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== limona (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. cytryna
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
węglowodór terpenowy o zapachu cytrusów
SJP.pl
Limonen (4-izopropenylo-1-metylocykloheksen) – organiczny związek chemiczny z grupy monoterpenów, zawiera jedno centrum chiralności i co za tym idzie, występuje w formie dwóch enancjomerów. Odpowiedzialny jest za zapach cytryn, znajduje się głównie w jej skórce.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. cytryna
(1.2) daw. sok cytrynowy
Wiktionary
Feronia słoniowa(Limonia acidissima L.) – gatunek drzewa z rodziny rutowatych. Jedyny gatunek z monotypowego rodzaju feronia (Limonia). Pochodzi z Azji południowej i południowo-wschodniej. Strefy mrozoodporności: 9-11.
Wikipedia
dawniej: lemoniada
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) śrpol. cytryna (owoc cytryny zwyczajnej)
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmɔ̃ˈɲija, AS: lʹĩmõńii ̯a
Wiktionary
przym. limonijowy
Wiktionary
(1.1) śrpol. cytr, cytryna, cytrynat, limunija
Wiktionary
mieszanina miner. składająca się z wodorotlenków żelaza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. żółtobrązowa bądź ciemnobrunatna bardzo drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina minerałów (tlenków i wodorotlenków żelaza);
Wiktionary
Limonit (żelaziak brunatny) – bardzo drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina minerałów (tlenków i wodorotlenków żelaza), kiedyś uważana za odrębny minerał. Według dzisiejszych podziałów jest to rodzaj skały.Substancja bardzo pospolita, rozpowszechniona i spotykana w miejscach występowania goethytu.
Wikipedia
IPA: lʲĩˈmɔ̃ɲit, AS: lʹĩmõńit
Wiktionary
przym. limonitowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zrobiony z limonitu, składający się z limonitu, zawierający limonit
Wiktionary
(1.1) W zależności od zastosowanego rodzaju kruszywa ciężkiego betony ciężkie przybierają nazwy, np.: betonów magnetytowych, limonitowych czy barytowych.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmɔ̃ɲiˈtɔvɨ, AS: lʹĩmõńitovy
Wiktionary
rzecz. limonit
Wiktionary
zdrobnienie od: limona; limetka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: limona
(1.2) kolor jasnozielony
Wiktionary
Lima, limona, limonka, limetka, limeta kwaśna (Citrus aurantifolia) – gatunek rośliny należącej do rodziny rutowatych. Przypuszczalnie pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, powszechnie uprawiana w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Najwięksi producenci: Indie, Meksyk, Argentyna, Brazylia.
Wikipedia
(1.1) Zamówiłem drinka z limonką.
Wiktionary
IPA: lʲĩˈmɔ̃nka, AS: lʹĩmõnka
Wiktionary
przym. limonkowy
Wiktionary
(1.1) zob. lima.
Wiktionary
→ limonka; limetkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający intensywny jasnozielony kolor z domieszką żółtego
(1.2) zrobiony z limonki, związany z limonką
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩmɔ̃ŋˈkɔvɨ, AS: lʹĩmõŋkovy
Wiktionary
rzecz. limonka
Wiktionary
[czytaj: limuz-in] francuska rasa bydła domowego z regionu Limousin; limousine
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki lub męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. kraina historyczna, przedrewolucyjna prowincja francuska położona w środkowej części kraju, w północno-wschodniej części Masywu Centralnego z historyczną stolicą w Limoges;
(1.2) adm. geogr. hist. dawny region administracyjny we Francji, zniesiony w 2015 roku
Wiktionary
Limousin (wym. [limuzɛ̃]) – kraina historyczna i w latach 1982–2015 region administracyjny Francji. Stolicą jest Limoges.
Region położony jest w środkowej części Francji. Graniczy z innymi regionami: od wschodu z Owernią, od południa z Midi-Pireneje, od zachodu z Akwitanią i Poitou-Charentes a od północy z Regionem Centralnym.
Wikipedia
(1.1) Za panowania Ludwika XV zaczął się ziemniak pojawiać w Anjou i Limousinie.
(1.1) W górach Gesandanu, w dolinach Owernii, Limousinu, więcej niż w dwudziestu wsiach ani jednej żyjącej duszy; wszędzie trupy niepochowane.
Wiktionary
rzecz. limuzyński m., limousin m.
przym. limuzyjski, limuzyński
Wiktionary
(1.1) daw. war. Limuzyn; hist. Lemowik
Wiktionary
[czytaj: limuZ-IN] francuska mięsna rasa bydła domowego, pochodząca z regionu Limousin; limousin
SJP.pl
Limousine – francuska mięsna rasa bydła domowego, pochodząca z regionu Limousin o surowym klimacie i skalistym podłożu. Te trudne warunki środowiskowe wpłynęły niewątpliwie na takie cechy dzisiejszych zwierząt jak: zdrowie, kondycja, zdolności adaptacyjne.
Wikipedia
(w górnym biegu: Rzeka Krokodyla) rzeka w Afryce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w południowo-wschodniej Afryce, wypływająca z Witwatersrandu w RPA, przepływająca przez Botswanę, Zimbabwe i Mozambik, a uchodząca do Oceaniu Indyjskiego w Zatoce Delagoa;
(1.2) geogr. adm. prowincja w północno-wschodniej części RPA ze stolicą w Polokwane;
Wiktionary
Wikipedia
rodzaj mchów z rodziny krzywoszyjowatych
SJP.pl
przymiotnik od: Lima (stolica Peru)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Lima
(1.2) odnoszący się do zatoki i doliny Lim w Chorwacji
Wiktionary
(1.2) Wędrując po Istrii nie sposób ominąć Limskiego Kanału, cudu natury.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩmsʲci, AS: lʹĩmsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lima ż., limianka ż., limianin m.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Limousin, dotyczący Limousin (hist. Limuzyn)
Wiktionary
rzecz. Limousin n./mrz., Limuzyn mrz.
przym. limuzyński
Wiktionary
(1.1) limuzyński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) daw. geogr. hist. Limousin (francuska kraina historyczna)
Wiktionary
(1.1) Prawdziwą uroczystością w tem kółku, było pojawienie się znakomitego Turgota, gdy ten przyjeżdżał do Paryża z prowincyi, z Limuzynu, którego był intendentem, czyli gubernatorem.
(1.1) Bernard de Ventadorn (ok. 1140—1195) • Pochodził z Limuzynu, z zamku Ventadorn. Był człekiem ubogiego rodu, synem piekarczyka zamkowego. Wyrósł dorodny i zdatny, umiał tworzyć i śpiewać, był dworny i uczony.
Wiktionary
przym. limuzyjski, limuzyński
rzecz. limuzyński mrz.
Wiktionary
luksusowy samochód osobowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mot. luksusowy samochód;
Wiktionary
Limuzyna – luksusowy samochód, najczęściej spotykany w kolorze czarnym lub białym.
Nadwozie zamknięte, czterodrzwiowe. Klasyczny układ napędowy. Może mieć od czterech do kilkunastu miejsc siedzących, czasem dwa lub trzy dodatkowe składane siedzenia. Siedzenia z przodu: kierowcy i pasażera mogą być oddzielone od tylnej części kabiny (siedzenia "VIP") szybą lub ścianką - wtedy nazywamy to samochodem dual cowl. Mianem limuzyny określić można również samochód luksusowy o nadwoziu typu sedan, takim jak np. BMW serii 7, Mercedes-Benz klasy S czy Lincoln, w których brak ścianki z szybą oddzielającej siedzenia kierowcy i pasażera od tylnych miejsc przeznaczonych dla klientów.
Wikipedia
przym. limuzynowy
Wiktionary
→ limuzyna
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z limuzyną, dotyczący limuzyny
Wiktionary
rzecz. limuzyna ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Limousinem (hist. Limuzynem)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. dialekt limuzyński języka francuskiego;
Wiktionary
rzecz. Limousin n./mrz., Limuzyn mrz.
przym. limuzyjski
Wiktionary
(1.1) limuzyjski
Wiktionary
słodkowodna ryba z rodziny karpiowatych; kaliniak, pszenicznik, oczeretniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. słodkowodna ryba;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: lina
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) pszenicznik, oczeretniak, kaliniak
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|prasł|*linъ.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) tench
* białoruski: (1.1) лінь m.
* bułgarski: (1.1) лин m.
* esperanto: (1.1) tinko
* fiński: (1.1) suutari
* francuski: (1.1) tanche ż.
* hiszpański: (1.1) tenca ż.
* litewski: (1.1) lynas m.
* nowogrecki: (1.1) γλινάρι n., γλινί n., γλίνι n.
* rosyjski: (1.1) линь m.
* szwedzki: (1.1) sutare w.
* ukraiński: (1.1) лин m.
* węgierski: (1.1) compó
* wilamowski: (1.1) šlȧj ż.
* włoski: (1.1) tinca ż.
źródła.
== lin (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
audio|LL-Q143 (epo)-Lepticed7-lin.wav. audio|LL-Q143 (epo)-Robin van der Vliet-lin.wav.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) len
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲĩn, AS: lʹĩn
Wiktionary
(1.1) pszenicznik, oczeretniak, kaliniak
Wiktionary
rodzaj grubego sznura
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|ż.;
Wiktionary
Lina – elastyczne cięgno mogące przenosić głównie siły rozciągające. W niektórych przypadkach przenosi również siły poprzeczne (np. jako prowadnica w górniczych wyciągach szybowych).
Elementami liny są skręcone (zawite) śrubowo druty (włókna) lub żyły ze skręconych uprzednio drutów (włókien), albo liniska ze skręconych uprzednio żył. Przeważnie wewnątrz znajduje się rdzeń. Lina może być też splatana lub zszywana, z linisk lub żył.Lina połączona swoimi końcami (np. poprzez splecenie) tworzy linę bez końca mającą zastosowanie np. w transporcie linowym.
Wikipedia
(1.1) W czwartek Lina wróciła z siłowni o ósmej.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩna, AS: lʹĩna
Wiktionary
rzecz. Linus mos.
przym. Linusowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Linus mos.
przym. Linusowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lina
* hebrajski: (1.1) לינה ż.
* koreański: (1.1) 리나
* niemiecki: (1.1) Lina ż., Line ż.
* włoski: (1.1) Lina ż.
źródła.
== Lina (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Lina
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
olejek eteryczny o zapachu cytrusowym, stosowany w przemyśle perfumeryjnym
SJP.pl
organiczny związek chemiczny, terpen o zapachu konwalii
SJP.pl
Linalol, 3,7-dimetylooktadi-1,6-en-3-ol – organiczny związek chemiczny, nienasycony alkohol alifatyczny, należący do grupy terpenów. Ma zapach podobny do olejku bergamotowego lub lawendowego. Jest mieszaniną dwóch stereoizomerów: koriandrolu (S-(+)-linalolu) i likareolu (R-(−)-linalolu).
Wikipedia
organiczny związek chemiczny, nienasycony alkohol alifatyczny z grupy terpenów, o zapachu konwalii; linalol
SJP.pl
minerał, zasadowy siarczan ołowiu
SJP.pl
Linaryt – minerał z grupy siarczanów.
Wikipedia
przymiotnik od: Linz (miasto w Austrii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Linzem, dotyczący Linzu, pochodzący z Linzu
Wiktionary
rzecz. Linz mrz.
Wiktionary
[czytaj: linkoln]
1. miasto w Anglii;
2. miasto w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
Wikipedia
samosąd polegający na zabiciu przez tłum osoby posądzonej o przestępstwo; lynch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. rodzaj samosądu, wymierzenie przez tłum kary (szczególnie śmierci) na osobie posądzanej o przestępstwo bez przeprowadzenia sprawy sądowej
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Linczów dokonywano zwłaszcza w XVIII i XIX w. na Murzynach w południowych stanach USA.
(1.1) Kilkanaście osób podejrzanych o rozprzestrzenianie cholery przy użyciu czarów padło ofiarą linczu. Ciała ofiar zostały rozsiekane maczetami, a następnie spalone.
Wiktionary
IPA: lʲĩn͇t͡ʃ, AS: lʹĩṇč
Wiktionary
rzecz. lynch m., linczowanie n., zlinczowanie n.
czas. linczować ndk., zlinczować dk.
przym. linczowy
Wiktionary
(1.1) samosąd, rzad. lynch
Wiktionary
dokonywać egzekucji na osobie podejrzanej o popełnienie zbrodni
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zlinczować)
(1.1) książk. dokonywać linczu
Wiktionary
(1.1) Podobno dość niedawno linczowano na Haiti czarowników oskarżonych o rozprzestrzenianie cholery.
Wiktionary
IPA: lʲĩn͇ˈt͡ʃɔvat͡ɕ, AS: lʹĩṇčovać
Wiktionary
rzecz. lincz (lynch) m.
czas. zlinczować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|linczować.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩn͇t͡ʃɔˈvãɲɛ, AS: lʹĩṇčovãńe
Wiktionary
czas. linczować
rzecz. lincz mrz.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z linczem, dotyczący linczu
Wiktionary
rzecz. lincz m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na płycie znalazły się utwory w całości napisane przez Lindę […] Wikipedia
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩnda, AS: lʹĩnda
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* francuski: (1.1) Linda ż.
* łotewski: (1.1) Linda ż.
* słowacki: (1.1) Linda ż.
* szwedzki: (1.1) Linda
źródła.
== Linda (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Grendelkhan-Linda.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż. Linda
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
środek owadobójczy stosowany do zwalczania szkodników upraw rolnych, w sadownictwie i higienie sanitarnej
SJP.pl
Lindan, γ-heksachlorocykloheksan – organiczny związek chemiczny, jeden z izomerów heksachlorocykloheksanu. Stosowany jako pestycyd, jest aktywnym składnikiem preparatów do zwalczania szkodników, głównie w leśnictwie i w uprawach roślin przemysłowych.Substancja krystaliczna o słabym zapachu stęchlizny. Wykazuje własności owadobójcze (działa jako trucizna kontaktowa i żołądkowa). Stosowano go też do ochrony zielników przed owadami.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Rzeki o nazwie Linde:
Osoby o nazwisku Linde:
Wikipedia
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny linderniowatych, dawniej zaliczany do rodziny trędownikowatych
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
William Lindley (1808-1900), inżynier angielski
SJP.pl
Miasta w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Wikipedia
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
W Wielkiej Brytanii:
Wikipedia
[czytaj: lint] produkt marki Lindt
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
samochód typu Fiat Linea
SJP.pl
powtarzalna, liniowo-równoległa cecha skały widoczna zarówno wewnątrz skały, jak i na jej powierzchni
SJP.pl
Lineacja – uporządkowanie niektórych minerałów w skałach magmowych i metamorficznych wzdłuż linii o określonym kierunku. Dotyczy to liniowego ułożenia wydłużonych ziaren mineralnych (słupki, igiełki) wzdłuż linii o określonym przebiegu. Kryształy słupkowe lub igiełkowe ułożone są wzdłuż dłuższej osi lub niektóre minerały skupione są wzdłuż określonych kierunków.
Wikipedia
→ linearny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co linearne
Wiktionary
rzecz. linearyzm m.
przym. linearny
przysł. linearnie
Wiktionary
(1.1) liniowość
Wiktionary
1. mający charakter linii, dający określić się linią; liniowy;
2. przebiegający w równomierny sposób
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) określony linią, wyrażony za pomocą linii
(1.2) taki, który przebiega w sposób równomierny i ciągły
Wiktionary
(1.2) Nie zachodzi w filozofii postęp linearny, analogiczny do postępu w naukach szczegółowych.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩnɛˈarnɨ, AS: lʹĩnearny
Wiktionary
rzecz. linearność ż., linia ż., linijka ż., liniał m., liniowanie n.
czas. liniować ndk.
przym. liniowy, linowy
przysł. linearnie
Wiktionary
[czytaj: lajn-art] grafika bez cieni i kolorów, składająca się wyłącznie z konturów; line art
SJP.pl
Linearyzacja – polega na przybliżeniu modelu układu nieliniowego za pomocą modelu układu liniowego.
Szczególnie podatne dla idei linearyzacji są układy z nieliniowością części statycznej.
Wikipedia
Linearyzm – tendencja w malarstwie lub grafice polegająca na wydobyciu kształtu, plastyki i ekspresji przedstawionego przedmiotu czy postaci przez akcentowanie wartości dekoracyjnych, głównie konturu i linii.
Wikipedia
grupa pochodzeniowa, w skład której wchodzą osoby wywodzące się od rzeczywistego przodka w linii prostej
SJP.pl
Lineaż - termin określający wszystkich przodków w linii prostej, począwszy od pewnego konkretnego, wybranego w przeszłości.
Wikipedia
przybór rysunkowy służący do wykreślania linii prostych; liniał
SJP.pl
zdrobnienie od: lin (ryba)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. mały lin
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: linka
Wiktionary
(1.1) Nic dziś nie złapałem, tylko dwa małe linki i trzy okonki.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩnɛk, AS: lʹĩnek
Wiktionary
[czytaj: lajner]
1. potocznie: tusz do malowania brzegów powiek; eyeliner, eye-liner;
2. slogan reklamowy stacji radiowej
SJP.pl
Liner – slogan reklamowy stacji radiowej, powtarzany co jakiś czas na antenie (w przerwach między piosenkami, reklamami itd.)
Liner ma za zadanie podkreślenie oferty programowej danej rozgłośni. Co jakiś czas slogany są zmieniane.
Wikipedia
wizażysta wykonujący makijaże permanentne
SJP.pl
wizażystka wykonująca makijaże permanentne
SJP.pl
przestarzałe: cienka linka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) farm. lek przeciwbakteryjny, pochodna oksazolidynonu; stosowany w infekcjach wywołanych przez wielolekooporne szczepy bakterii wliczając paciorkowce i gronkowca złocistego;
Wiktionary
Linezolid – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, syntetyczny antybiotyk z grupy oksazolidynonów stosowany w infekcjach wywołanych przez wielolekooporne szczepy bakterii wliczając paciorkowce i gronkowca złocistego: MRSA (opornego na metycylinę), a w szczególności VRSA (opornego na wankomycynę).
Wikipedia
(1.1) Panie ordynatorze, czy w tym zakażeniu nie musimy już sięgnąć po linezolid?
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩnɛˈzɔlʲit, AS: lʹĩnezolʹit
Wiktionary
w hinduizmie: falliczny symbol boga Śiwy; lingam
SJP.pl
Linga – termin z metafizyki hinduizmu. W najstarszych tekstach śiwaizmu linga obrazowana jest jako Pierwotne Kosmiczne Jajo z którego powstaje cały wszechświat i wszystkie stworzenia. Również jako forma świetlistego słupa, będąca przejawieniem Śiwy dającego początek światom. Kamienny hinduistyczny lingam to najczęściej obiekt kultu boga Śiwy, czyli śiwalingam.
Wikipedia
język z grupy bantu, używany głównie w Demokratycznej Republice Konga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. język z rodziny bantu, używany przez około 2 miliony osób w północno-zachodniej Demokratycznej Republice Konga oraz północnym i środkowym Kongu;
Wiktionary
Język lingala, także: kingala, ngala – język z rodziny bantu, używany jako język ojczysty przez około 2 miliony osób w północno-zachodniej Demokratycznej Republice Konga oraz północnym i środkowym Kongu. Rozprzestrzeniony jest także jako język wehikularny po całym terytorium wspomnianych państw oraz w południowej części Republiki Środkowoafrykańskiej i północnej Angoli. W sumie językiem tym posługuje się około 10 milionów osób.
Wikipedia
(1.1) Szacuje się, że lingala posługuje się około 10 milionów osób na całym świecie.
Wiktionary
(1.1) kingala, ngala
Wiktionary
w hinduizmie: falliczny symbol boga Śiwy; linga
SJP.pl
Linga – termin z metafizyki hinduizmu. W najstarszych tekstach śiwaizmu linga obrazowana jest jako Pierwotne Kosmiczne Jajo z którego powstaje cały wszechświat i wszystkie stworzenia. Również jako forma świetlistego słupa, będąca przejawieniem Śiwy dającego początek światom. Kamienny hinduistyczny lingam to najczęściej obiekt kultu boga Śiwy, czyli śiwalingam.
Wikipedia
program udzielający informacji, świadczący usługi poprzez rozmowę (chat); chat bot
SJP.pl
1. gramofon z płytami zawierającymi kurs jakiegoś języka;
2. komplet płyt służących do systematycznej nauki języków obcych
SJP.pl
dotyczący lingwafonu
SJP.pl
automatyczne urządzenie telefoniczne do nauki języków obcych
SJP.pl
w farmacji: tabletka do ssania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. porcja sprasowanego sproszkowanego leku umieszczana pod językiem;
Wiktionary
Lingwetka (łac. lingua) – tabletka do ssania, zwykle umieszczana pod językiem, co sprzyja szybkiemu wchłonięciu leku przez organizm.
Wikipedia
specjalista w zakresie nauki o językach; językoznawca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) jęz. językoznawca
Wiktionary
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od łac. lingua „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju. Język jako złożone, wieloaspektowe zjawisko społeczne można badać z różnych perspektyw i przy użyciu różnych podejść metodycznych.
Wikipedia
(1.1) Ta uczelnia wykształciła znakomitych lingwistów.
Wiktionary
IPA: lʲĩŋɡˈvʲista, AS: lʹĩŋgvʹista
Wiktionary
rzecz. lingwistyka ż.
:: fż. lingwistka ż.
przym. lingwistyczny
przysł. lingwistycznie
Wiktionary
(1.1) językoznawca
Wiktionary
specjalistka w zakresie nauki o językach; językoznawczyni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. specjalistka w zakresie lingwistyki
Wiktionary
rzecz. lingwistyka ż.
:: fm. lingwista m.
przym. lingwistyczny
przysł. lingwistycznie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) jęz. w sposób odnoszący się do lingwistyki
Wiktionary
rzecz. lingwista mos., lingwistka ż., lingwistyka ż.
przym. lingwistyczny
Wiktionary
związany z nauką o językach; językoznawczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nauk. związany z lingwistyką lub dotyczący lingwisty
(1.2) przest. związany z językiem lub dotyczący języka
Wiktionary
rzecz. lingwistyka ż., lingwista m., lingwistka ż.
przysł. lingwistycznie
Wiktionary
(1.1) językoznawczy
Wiktionary
nauka o językach; językoznawstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. eduk. jęz. nauka o języku
Wiktionary
Językoznawstwo, inaczej lingwistyka (od łac. lingua „język”) – nauka badająca język pod kątem jego jednostek, struktury, funkcji i rozwoju. Język jako złożone, wieloaspektowe zjawisko społeczne można badać z różnych perspektyw i przy użyciu różnych podejść metodycznych.
Wikipedia
(1.1) W skład lingwistyki teoretycznej wchodzą takie dziedziny jak gramatyka, semantyka, morfologia czy fonologia.
Wiktionary
IPA: lʲĩŋɡˈvʲistɨka, AS: lʹĩŋgvʹistyka
Wiktionary
rzecz. lingwista mos., lingwistka ż.
przym. lingwistyczny
przysł. lingwistycznie
Wiktionary
(1.1) językoznawstwo, glottologia, nauka o języku
Wiktionary
kierunek literacki, w którym forma językowa dominuje nad treścią utworu
SJP.pl
Poezja lingwistyczna – nurt we współczesnej poezji polskiej związany z awangardą i eksperymentem literackim. Czas jej wstępnego kształtowania i rozwoju przypada na lata 1959–1965.
Tematem tych wierszy jest język jako narzędzie komunikacji na wszystkich poziomach. Celem było natomiast zwrócenie uwagi na wieloznaczeniowość słów i zestawienie ich w taki sposób, aby tworzyły nowe, zaskakujące sensy.
Wikipedia
potocznie: coś trudnego do wymówienia; łamaniec językowy
SJP.pl
1. kreska;
2. droga, połączenie;
3. kształt, zarys;
4. szereg przodków;
5. wyznaczony kierunek działania;
6. pozycje zajęte przez wojsko na polu walki;
7. szyk, kolumna; szereg;
8. przyrząd do kreślenia linii prostych; liniał;
9. jednostka długości;
10. ciąg technologiczny maszyn produkujących jakieś towary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kształt dający się narysować jednym pociągnięciem ołówka
(1.2) trasa dla środków lokomocji
(1.3) wiersz tekstu
(1.4) umowna granica czegoś
(1.5) grupa towarów o podobnym przeznaczeniu występująca pod wspólną marką
(1.6) dawna jednostka długości, równa 1/12 cala;
(1.7) pot. figura, sylwetka, wygląd osoby, postawa
(1.8) sposób podejścia, kierunek postępowania
(1.9) pot. określenie na mat. krzywą
(1.10) szereg następujących po sobie pokoleń;
(1.11) trasa przesyłu czegoś
(1.12) szach. poziomy rząd szachownicy, oznaczony cyfrą
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ta linia wskazuje miejsce cięcia.
(1.2) MPK uruchomiło nową linię autobusową na kampus.
(1.3) Redakcja skróciła twój artykuł o kilka linii.
(1.5) Francuska firma wprowadziła na rynek nową linię kosmetyków dla mężczyzn.
(1.7) Nie mogę jeść czekolady… Przed Sylwestrem muszę naprawdę dbać o linię.
(1.9) Wyjmijcie linijki i narysujcie linię prostą.
(1.10) On jest moim krewnym szóstego stopnia w linii bocznej.
(1.12) Wieża jest mocna na siódmej linii.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩɲja, AS: lʹĩńi ̯a
Wiktionary
rzecz. linijeczka ż., linijka ż., liniowiec mrz.
przym. liniowy, linijny, linearny
przysł. liniowo
Wiktionary
(1.1) kreska
(1.2) trasa, droga, szlak, kurs
(1.3) linijka (tekstu), wiersz, wers
(1.7) sylwetka, figura
Wiktionary
dyblik liniaczek - motyl z rodziny miernikowcowatych
SJP.pl
ssak w okresie linienia albo ptak w okresie pierzenia się; leniak
SJP.pl
Zbiorniki wodne w Polsce:
Inne:
Wikipedia
przyrząd do wykreślania linii w zeszytach, księgach drukarskich itp.
SJP.pl
dawniej: powroźnik - rzemieślnik wyrabiający liny, sznurki
SJP.pl
układ linii w zeszycie
SJP.pl
Wikipedia
1. przybór rysunkowy służący do wykreślania linii prostych; lineał;
2. żeliwny odlew w kształcie prostokąta przeznaczony do kontrolowania płaskości i prostoliniowości powierzchni; nasuwacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przyrząd do rysowania linii prostych, linijka bez podziałki
Wiktionary
(1.1) W geometrii nie używa się linijki, a liniału, zaś odcinki można mierzyć cyrklem.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩɲaw, AS: lʹĩńau̯
Wiktionary
(1.1) zob. linijka.
Wiktionary
(1.1) lineał
Wiktionary
o zwierzętach: zmieniać sierść; o gadach: zrzucać skórę; o ptakach: zmieniać upierzenie; o owadach: zmieniać powłokę chitynową; o rakach: zrzucać pancerz; lenieć
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Liniewo (kaszb. Lëniewò lub Liniewò, niem. Lienfelde) − wieś pogranicza kaszubsko-kociewskiego w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Liniewo na wschodnim, krańcu Pojezierza Kaszubskiego.Wieś jest siedzibą sołectwa Liniewo obejmującego również miejscowość Małe Liniewo. Na wschód od wsi znajduje się Jezioro Liniewskie.
Wikipedia
→ Liniewo (wieś w Polsce)
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: linijka
Wiktionary
rzecz. linijka ż., linia ż.
Wiktionary
długi, płaski kawałek plastiku, metalu lub drewna z podziałką, służący do rysowania i mierzenia linii prostych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyrząd służący do kreślenia linii i odmierzania odległości;
(1.2) rodzaj lekkiego, czterokołowego pojazdu zaprzęgowego z wzdłużną deską służącą do siadania okrakiem lub bokiem ;
Wiktionary
Linijka – mały liniał rysunkowy, prosty przyrząd kreślarski o kształcie prostokąta i przekroju trapezu. Najczęściej z naniesioną podziałką mianowaną, jednostronną. Używana do kreślenia linii prostych. Linijka z podziałką bywa nazywana przymiarem rysunkowym.
Wikipedia
(1.1) Geodeta odmierzał linijką odległości punktów pomiarowych na mapie.
(1.2) Dziedzic kazał podać linijkę, na którą ochoczo wsiadło trzech myśliwych, a powoził leśniczy.
Wiktionary
IPA: lʲĩˈɲijka, AS: lʹĩńii ̯ka
Wiktionary
rzecz. linia ż., liniał m., liniowanie n., poliniowanie n.
:: zdrobn. linijeczka ż.
czas. liniować ndk., poliniować dk.
przym. liniowy, linearny, linowy
Wiktionary
(1.1) przymiar kreskowy
Wiktionary
cecha czegoś mającego formę linii; liniowość
SJP.pl
liniowy;
1. mający formę linii;
2. zmieniający się systematycznie i w sposób możliwy do przewidzenia
SJP.pl
maść lecznicza do stosowania na skórę; linimentum
SJP.pl
maść lecznicza do stosowania na skórę; liniment
SJP.pl
rysować linie w równych odległościach
SJP.pl
żołnierz walczący na pierwszej linii frontu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. statek regularnie kursujący między danymi punktami;
(1.2) lotn. samolot regularnie kursujący między danymi punktami
(1.3) wojsk. okręt liniowy, zwykle drewniany
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) wojsk. żołnierz walczący na linii frontu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Trwały spory, czy nowy liniowiec ma się nazywać „Król Stefan Batory”, czy też „Polonia”.
Wiktionary
IPA: lʲĩˈɲɔvʲjɛt͡s, AS: lʹĩńovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. linia ż., linijka ż., liniał m., liniarka ż., liniowość ż., liniowanie n.
czas. liniować ndk.
przym. liniowy, linijny
przysł. liniowo
Wiktionary
1. cecha czegoś mającego formę linii; linijność;
2. cecha czegoś zmieniającego się systematycznie i w sposób możliwy do przewidzenia
SJP.pl
Przekształcenie liniowe (homomorfizm liniowy, operator liniowy, odwzorowanie liniowe, transformacja liniowa) – w algebrze liniowej jest to funkcja \mathrm {f} \colon U\to V między przestrzeniami liniowymi U, V zachowująca ich działania w tym sensie, że (dokładna definicja – patrz niżej):
Wikipedia
1. odnoszący się do linii, przypominający linie, zwłaszcza linię prostą;
2. sędzia liniowy - w niektórych sportach: pomocniczy sędzia stwierdzający przekroczenie przez piłkę linii autowej;
3. okręt liniowy - duży okręt artyleryjski;
4. w matematyce:
a) równanie liniowe - równanie algebraiczne pierwszego stopnia;
b) przestrzeń liniowa - zbiór obiektów, które mogą być dodawane między sobą i mnożone przez liczby; przestrzeń wektorowa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający związek z linią
Wiktionary
IPA: lʲĩˈɲjɔvɨ, AS: lʹĩńi ̯ovy
Wiktionary
rzecz. linia ż., linijka ż., liniał m., liniowość ż., linijność ż., liniowiec m.
przym. linijny, linearny
przysł. liniowo
Wiktionary
(1.1) linijny, regularny, równy, linearny, kolinearny
Wiktionary
1. zgrubienie od: lin;
2. zgrubienie od: lina
SJP.pl
szablon w grube linie lub kratkę podkładany pod czystą kartkę w celu równego pisania; ryga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) poligr. kartka z nadrukowanymi liniami
Wiktionary
Ryga, inaczej liniuszek – pomoc szkolna w postaci arkusza sztywnego papieru formatu A4 lub A5, obecnie rzadko używana.
Ryga zadrukowana jest z jednej strony liniami oddalonymi od siebie o 1 cm, a z drugiej kratką o odstępie pomiędzy liniami 5 mm. Przyrząd stosuje się w przypadku pisania w zeszytach zawierających strony niezadrukowane ani liniami, ani kratką (tzw. czystych, gładkich), podkładając go pod czystą kartkę, aby można było na niej pisać równo.
Wikipedia
(1.1) ryga
Wiktionary
fragment strony internetowej lub dokumentu elektronicznego odsyłający do innego fragmentu strony, innego dokumentu lub innej strony internetowej; hiperlink, hiperłącze, odsyłacz, odnośnik, hiperodnośnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. odnośnik w dokumencie elektronicznym (np. na stronie WWW) prowadzący do innego dokumentu elektronicznego lub do innego miejsca w tym samym dokumencie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) By dowiedzieć się więcej o tej książce, kliknij na poniższy link.
Wiktionary
IPA: lʲĩŋk, AS: lʹĩŋk
Wiktionary
rzecz. linkowanie m., linkownia ż.
czas. linkować ndk., olinkować dk., podlinkować dk.
Wiktionary
(1.1) hiperłącze, łącze
Wiktionary
1. cienka lina;
2. rzadko: proces linienia; wylinka;
3. żartobliwie: link
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cienka lina
Wiktionary
Linienie, linka (łac. ecdysis) – proces okresowego zrzucania zewnętrznych warstw ciała – naskórka, oskórka, pancerza, piór lub włosów – u niektórych zwierząt.
Wikipedia
IPA: ˈlʲĩnka, AS: lʹĩnka
Wiktionary
rzecz. lina ż.
przym. linowy
Wiktionary
1. Bronisław Wojciech Linke (1906-62), malarz, rysownik;
2. Karl Linke (1884-1938), pedagog austriacki
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Linke
Wikipedia
LinkedIn – międzynarodowy serwis społecznościowy. Jest platformą mediów społecznościowych skoncentrowaną na biznesie i zatrudnieniu, działającą za pośrednictwem stron internetowych oraz aplikacji mobilnych.
Serwis założony w grudniu 2002 roku i uruchomiony 5 maja 2003 roku przez Reid Hoffman, Allen Blue, Konstantin Guericke, Eric Ly oraz Jean-Luc Vaillant.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. narzędzie dokonujące łączenia skompilowanych modułów programu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲĩŋkɛr, AS: lʹĩŋker
Wiktionary
czas. linkować ndk.
rzecz. linkowanie m.
Wiktionary
(1.1) konsolidator
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. antybiotyk z grupy linkozamidów
Wiktionary
Linkomycyna – antybiotyk z grupy linkozamidów uzyskiwany naturalnie ze szczepów Streptomyces linconiensis. Spektrum działania, jakkolwiek ogólnie słabsze, jest bardzo zbliżone do klindamycyny. Istnieje krzyżowa oporność bakterii na oba antybiotyki. Wchłanianie, dystrybucja leku oraz działania niepożądane są bardzo zbliżone do występujących po podaniu klindamycyny. Lek stosowany jest co 6-8 godzin w formie doustnej (zwykle 500 mg) a co 12 godzin w formie domięśniowej lub dożylnej (600 mg).
Wikipedia
IPA: ˌlʲĩŋkɔ̃mɨˈt͡sɨ̃na, AS: lʹĩŋkõmycỹna
Wiktionary
potocznie: łączyć strony internetowe za pomocą hiperłączy, umieszczać hiperłącza na stronie internetowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) środ. czynność wstawiania linków;
(1.2) inform. proces łączenia skompilowanych modułów i tworzenia pliku wykonywalnego lub innego pliku obiektowego
Wiktionary
Linkowanie (ang. link building) – zestaw działań związanych z optymalizacją dla wyszukiwarek internetowych wewnątrz i na zewnątrz strony internetowej, których celem jest poprawienie pozycji witryny w wyszukiwarkach internetowych, a pośrednio zwiększenie ilości wejść na daną stronę lub linków zwrotnych. Poprawna implementacja linkowania może zwiększyć ilość wysokiej jakości odniesień do danej strony internetowej, co z kolei może przełożyć się na wyższą pozycję w rankingu wyszukiwarek internetowych. Wykorzystywane jest także jako strategia w kampaniach marketingowych, których celem jest zwiększenie świadomości marki, jak również zbudowanie dobrego jakościowo profilu linków serwisu, co może mieć bezpośrednie przełożenie na pozycjonowanie go w wynikach wyszukiwania.
Wikipedia
(1.1) Jest faktem, że linkowanie poprawia użyteczność strony internetowej.
(1.2) Podczas linkowania, wszystkie moduły są łączone w celu wygenerowania programu.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩŋkɔˈvãɲɛ, AS: lʹĩŋkovãńe
Wiktionary
rzecz. link m., linkownia ż., linker mrz.
czas. linkować, olinkować, podlinkować
Wiktionary
(1.2) konsolidacja, dołączanie, łączenie
Wiktionary
Linkowo (niem. Schrengen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Linkowo jest sołectwem (2008) do którego należą: Kotkowo i Owczarki.
W Linkowie jest przystanek PKP (trasa Kętrzyn – Olsztyn)
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
materiał podobny do linoleum, stosowany do wykładania ścian
SJP.pl
minerał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. stalowoszary lub srebrzysty minerał; siarczek kobaltu (Co3S4)
Wiktionary
Linneit – rzadki minerał klasy siarczków, będący siarczkiem kobaltu.
Nazwa pochodzi od nazwiska szwedzkiego botanika i geologa Karola Linneusza.
Wikipedia
IPA: lʲĩnˈːɛjit, AS: lʹĩ•nei ̯it
Wiktionary
takson wyróżniony na podstawie morfologii, stosowany zwykle przy większych gatunkach, opisywanych przez dawnych przyrodników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) biol. spolszczone nazwisko szwedzkiego przyrodnika Karola Linneusza;
Wiktionary
Karol Linneusz (szw. Carl von Linné, łac. Carolus Linnaeus; ur. 12 maja?/23 maja 1707 w Råshult, zm. 10 stycznia 1778 w Uppsali) – szwedzki przyrodnik i lekarz, profesor Uniwersytetu w Uppsali.
Wikipedia
(1.1) Nie zastosowała się jednak do zaleconej przez Linneusza kuracji – wypicia ciekłego dziegciu, lecz wolała kurować się wódką, która, jak twierdziła, uspokajała żaby.
Wiktionary
przym. linneuszowski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) biol. dotyczący życia i dzieła Karola Linneusza, charakterystyczny, typowy dla Linneusza lub jego twórczości, taki jak u Linneusza
Wiktionary
(1.1) Gady zostały sklasyfikowane w linneuszowskiej klasyfikacji kręgowców jako gromada.
Wiktionary
rzecz. Linneusz mos.
Wiktionary
linoryt;
1. graficzna technika wypukła, polegająca na rytowaniu obrazu w miękkim podłożu (np. linoleum) za pomocą noży, igieł i dłut;
2. odbitka wykonana tą techniką
SJP.pl
tania, jutowa wykładzina podłogowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bud. wodoodporny materiał zrobiony z płótna pokrytego masą z utwardzonego oleju lnianego stosowany do wykładania podłóg;
Wiktionary
Linoleum – materiał składający się z warstwy barwionej w masie, utwardzonej masy plastycznej (o podstawowym składzie: włókna lniane, olej lniany, kalafonia, mączka drzewna lub korkowa, pigment), nałożonej wałkiem w postaci cienkiej jak tkanina lub tapeta warstwy na osnowę z tkaniny jutowej płótno jutowe (lub podobną tkaninę). Linoleum zostało wynalezione przez Anglika, Fredericka Waltona w 1863 roku. Nie zdołał on jednak zarejestrować nazwy jako zastrzeżonego znaku towarowego. Produkowany w Anglii już od 1864 r. W latach 90 XIX wieku linoleum drukowano już w wielu wzorach a jednym z najpopularniejszych był wzór „marmurkowy”. Stosowana głównie jako wykładzina podłogowa, ale również jako materiał na matryce linorytowe. Na początku XX wieku wprowadzono linoleum na osnowie z filcu pod nazwą handlową congoleum. Mimo iż w drugiej połowie XX wieku wykładziny PCW niemal całkowicie zastąpiły linoleum, nazwa wciąż znajduje się w powszechnym użyciu.
Wikipedia
(1.1) Na podłodze w kuchni było położone linoleum.
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩnɔˈlɛwũm, AS: lʹĩnoleu̯ũm
Wiktionary
przym. linoleumowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z linoleum, dotyczący linoleum
Wiktionary
rzecz. linoleum n.
Wiktionary
kwas linolowy - nienasycony kwas tłuszczowy o osiemnastu atomach węgla i dwóch wiązaniach podwójnych w cząsteczce
SJP.pl
stosowany w różnych formach lek (krem, maść, płyn, zasypka), zawierający m.in. witaminę F, podawany przy różnych schorzeniach skóry (odleżyny, łojotok, łuszczyca itd.)
SJP.pl
wysokogatunkowe, cienkie płótno lniane, półlniane lub bawełniane
SJP.pl
Linon − wysokogatunkowe, cienkie płótno lniane, rzadziej półlniane lub bawełniane.
Wikipedia
linoleoryt;
1. graficzna technika wypukła, polegająca na rytowaniu obrazu w miękkim podłożu (np. linoleum) za pomocą noży, igieł i dłut;
2. odbitka wykonana tą techniką
SJP.pl
Linoryt – technika graficzna należąca do technik druku wypukłego, w której matryca wykonana jest z linoleum; także odbitka wykonana tą techniką.
Linoryt podobny jest do drzeworytu wzdłużnego (langowego) z tą różnicą, że rysunek zamiast w drewnie żłobi się w linoleum. Jest ono łatwe do obróbki i odporne na uszkodzenia, a rycie możliwe we wszystkich kierunkach. Do opracowania matrycy używa się dłut, nożyków, igieł (tzw. linoryt punktowy) i innych narzędzi umożliwiających cięcie materiału. Odbitki wykonuje się na prasie ręcznej lub za pomocą kostki introligatorskiej.
Wikipedia
człowiek występujący z pokazem ćwiczeń akrobatycznych na linie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) cyrkowiec wykonujący ćwiczenia gimnastyczne na wysoko zawieszonej linie
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩnɔˈskɔt͡ʃɛk, AS: lʹĩnoskoček
Wiktionary
rzecz.
:: fż. linoskoczkini ż.
Wiktionary
człowiek występujący z pokazem ćwiczeń akrobatycznych na linie
SJP.pl
urządzenie elektroniczne do składu fotograficznego
SJP.pl
maszyna poligraficzna do składania i odlewania całych wierszy
SJP.pl
Linotyp (ang. line of type) – urządzenie do maszynowego składu tekstów, skonstruowane w 1884 roku przez amerykańskiego zegarmistrza Ottmara Mergenthalera. Był pierwszym urządzeniem do zmechanizowanego składu tekstu. Linotyp dał początek zecerstwu.
Wikipedia
1. przypominający kształtem linę;
2. przypominający wyglądem lina
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
budynek wykonany technologią podnoszenia na linach gotowych stropów, a następnie stawiania ścian zewnętrznych i wewnętrznych
SJP.pl
Wikipedia
Linówko – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Ińsko, położona 5,5 km na południowy zachód Ińska (siedziby gminy) i 30 km na północny wschód od Stargardu (siedziby powiatu).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
Linowno, dawniej Linowo (niem. Woltersdorf) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Drawsko Pomorskie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 315 mieszkańców. Najbardziej na wschód położona miejscowość gminy.
Działa tu zespół ludowy "Radość".
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: lina
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) skonstruowany przy pomocy lin
(1.2) związany z linami, dotyczący lin
Wiktionary
rzecz. lina ż., linka ż., olinowanie n., linijka ż.
przym. linearny
Wiktionary
urządzenie do rozwieszania wypranej bielizny
SJP.pl
Wikipedia
1. krótkie włókno nieprzędne porastające nasiona bawełny; linters
2. maszyna służąca do zdejmowania tych włókien z nasion bawełny oraz do wyrobu waty opatrunkowej i niektórych gatunków włókien sztucznych
SJP.pl
Belgia:
Niemcy:
Inne:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. liter. neol. literatura internetu, internet literatury
Wiktionary
(1.1) Ze współpracownikami kontaktują się przez sieć, wydają miesięcznik internetowy, zajmują się literaturą sieci (linternetem), pomogli [Sławomirowi] Shutemu zrobić w sieci pierwszą polską powieść hipertekstową „Blok”.
Wiktionary
IPA: lĩnˈtɛrnɛt, AS: lĩnternet
Wiktionary
krótkie włókno nieprzędne porastające nasiona bawełny; linter
SJP.pl
Linters − krótkie, nieprzędne włókna porastające nasiona bawełny używane jako surowiec do produkcji celulozy oraz jako wyściółka tapicerska.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. inform. użytkowniczka Linuksa
Wiktionary
rzecz. Linux
:: fm. linuksiarz m.
przym. linuksowy
Wiktionary
środowiskowo: użytkownik, miłośnik Linuksa; linuksowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. inform. użytkownik Linuksa
Wiktionary
IPA: lʲĩˈnucɕaʃ, AS: lʹĩnuḱśaš
Wiktionary
rzecz. linuksowiec, Linux
:: fż. linuksiara ż.
przym. linuksowy
Wiktionary
środowiskowo: użytkownik, miłośnik Linuksa; linuksiarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) użytkownik Linuksa
Wiktionary
(1.1) Linuksowcem nie jestem, sam siedzę na Windowsie ze względu na kierunek studiów i wymagań dotyczących oprogramowania, ale bardzo cenię sobie ten system. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩnuˈksɔvʲjɛt͡s, AS: lʹĩnuksovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. linuksiarz, Linux
przym. linuksowy
Wiktionary
(1.1) linuksiarz
Wiktionary
→ Linux
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. związany z systemem operacyjnym Linux, dotyczący tego systemu operacyjnego, z zainstalowanym systemem operacyjnym Linux
Wiktionary
IPA: ˌlʲĩnuˈksɔvɨ, AS: lʹĩnuksovy
Wiktionary
rzecz. linuksiarz mos., linuksowiec mos., Linux m., linuksiara ż.
Wiktionary
roślina zielna z rodziny lnowatych; len
SJP.pl
Wikipedia
nazwa zwyczajowa herbicydu z grupy pochodnych mocznika
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) hist. imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Czasy, kiedy Linus obejmował rządy w Kościele Chrystusa, były niełatwe.
Wiktionary
IPA: ˈlʲĩnus, AS: lʹĩnus
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Lina ż.
przym. Linusowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Linusa
Wiktionary
rzecz. Linus mos., Lina ż.
Wiktionary
system operacyjny rozwijany na zasadach open-source
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) inform. każdy system operacyjny z rodziny systemów zapoczątkowanej w latach 90. XX w. przez Linusa Torvaldsa i opartych na stworzonym przez niego jądrze;
Wiktionary
Linux (/ˈlɪnəks/) – rodzina uniksopodobnych systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. Linux jest jednym z przykładów wolnego i otwartego oprogramowania (FLOSS): jego kod źródłowy może być dowolnie wykorzystywany, modyfikowany i rozpowszechniany. Od kwietnia 2017 roku Android (z zaadaptowanym jądrem Linuxa) oficjalnie jest najpopularniejszym systemem operacyjnym na świecie.
Wikipedia
(1.1) W zasadzie po instalacji Linux już powinien być poprawnie skonfigurowany.
Wiktionary
rzecz. linuksiara ż., linuksowiec mos., linuksiarz
przym. linuksowy
Wiktionary
[czytaj: linc] miasto w Austrii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto we wschodniej Austrii, siedziba kraju związkowego Górna Austria;
Wiktionary
Linz (cz. Linec) – miasto statutarne w północno-wschodniej Austrii, siedziba kraju związkowego Górna Austria oraz powiatów: Linz-Land oraz Urfahr-Umgebung, do których miasto jednak nie należy. Leży nad Dunajem, założone przez Rzymian pod nazwą Lenthia. 5 marca 1684 powołano w Linzu antyturecką Ligę Świętą. Współcześnie rozwinięty przemysł metalowy (huta żelaza), maszynowy i chemiczny. Ważny węzeł komunikacyjny. Ośrodek turystyczny (m.in. zamek z XVI-XVII w., barokowe pałace i kościoły, liczne muzea). Liczy 210 118 mieszkańców (1 stycznia 2023), jest trzecim pod względem liczby ludności miastem w Austrii.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Linzu|Ms=Linzu.
synonimy.
(1.1) daw. Liniec
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lincki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Linz
* białoruski: (1.1) Лінц
* czeski: (1.1) Linec
* francuski: (1.1) Linz
* hiszpański: (1.1) Linz
* kataloński: (1.1) Linz
* litewski: (1.1) Lincas
* niemiecki: (1.1) Linz n.
* rosyjski: (1.1) Линц
* słowacki: (1.1) Linz m.
* słoweński: (1.1) Linz
* ukraiński: (1.1) Лінц
* włoski: (1.1) Linz
źródła.
== Linz (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Linz
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. lincki
Wiktionary
(1.1) daw. Liniec
Wiktionary
rodzaj drapieżnych ssaków z rodziny linzangów, występujący w Azji Południowo-Wschodniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. drapieżny ssak
Wiktionary
Linzangi (Prionodontidae) – monotypowa rodzina drapieżnych ssaków z podrzędu kotokształtnych (Feliformia) w obrębie rzędu drapieżnych (Carnivora).
Wikipedia
(1.1) A co to jest za zwierzę, ten cały linzang?
Wiktionary
technologia konserwacji, polegająca na suszeniu zamrożonej substancji w niskim ciśnieniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. techn. proces suszenia poprzez sublimację;
Wiktionary
Liofilizacja – suszenie sublimacyjne zamrożonych substancji. W metodzie tej rozpuszczalnik jest usuwany w obniżonej temperaturze i pod zmniejszonym ciśnieniem. Umożliwia suszenie produktów termolabilnych (nieodpornych na ogrzewanie).
Liofilizację w technologii żywności zastosowano po raz pierwszy w trakcie II wojny światowej na zlecenie rządu Stanów Zjednoczonych w celu wyprodukowania dla wojska racji żywności o niewielkiej wadze.
Wikipedia
rzecz. liofilizat m., liofilizator m., liofilizowanie n.
przym. liofilizacyjny
przysł. liofilizacyjnie
czas. liofilizować ndk.
Wiktionary
związany z liofilizacją
SJP.pl
produkt poddany procesowi liofilizacji
SJP.pl
Liofilizacja – suszenie sublimacyjne zamrożonych substancji. W metodzie tej rozpuszczalnik jest usuwany w obniżonej temperaturze i pod zmniejszonym ciśnieniem. Umożliwia suszenie produktów termolabilnych (nieodpornych na ogrzewanie).
Liofilizację w technologii żywności zastosowano po raz pierwszy w trakcie II wojny światowej na zlecenie rządu Stanów Zjednoczonych w celu wyprodukowania dla wojska racji żywności o niewielkiej wadze.
Wikipedia
urządzenie do liofilizacji - suszenia zamrożonej substancji w niskim ciśnieniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) urządzenie do przeprowadzania liofilizacji
Wiktionary
Liofilizacja – suszenie sublimacyjne zamrożonych substancji. W metodzie tej rozpuszczalnik jest usuwany w obniżonej temperaturze i pod zmniejszonym ciśnieniem. Umożliwia suszenie produktów termolabilnych (nieodpornych na ogrzewanie).
Liofilizację w technologii żywności zastosowano po raz pierwszy w trakcie II wojny światowej na zlecenie rządu Stanów Zjednoczonych w celu wyprodukowania dla wojska racji żywności o niewielkiej wadze.
Wikipedia
rzecz. liofilizacja ż.
Wiktionary
wysuszać coś przez oziębianie w próżni
SJP.pl
Liofilowość - cecha niektórych cząstek koloidalnych, oraz wielkich cząsteczek polimerów polegająca na zdolności do adsorpcji na ich powierzchni cząsteczek rozpuszczalnika (czyli substancji rozpraszającej). Zdolność ta zapobiega sklejaniu się cząstek oraz nadaje trwałość układom koloidalnym.
Przeciwieństwem liofilowości jest liofobowość. Nie należy mylić z pojęciem lipofilowość.
Zobacz też: hydrofilowość, hydrofobowość.
Wikipedia
w chemii: koloidy liofilowe - roztwory koloidowe, w których cząstki fazy rozproszonej wykazują zdolność przyłączania cząsteczek cieczy stanowiącej ośrodek rozpraszający
SJP.pl
reakcja podwójnej wymiany zachodząca pomiędzy substancją rozpuszczoną a rozpuszczalnikiem, który pełni funkcję drugiego reagenta; solwoliza
SJP.pl
Solwoliza – reakcja chemiczna, w wyniku której dany związek chemiczny znajdujący się w roztworze reaguje z rozpuszczalnikiem (np. typu ROH), jonem lioniowym (odpowiednio ROH+2) lub jonem liatowym (odpowiednio RO−
). Zazwyczaj termin ten odnosi się do reakcji, w których cząsteczka rozpuszczalnika działa jako czynnik nukleofilowy.
Wikipedia
[czytaj: lajon] baton marki Lion
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Lyon.
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. liończyk mos., lionka ż.
przym. lioński, lyoński
Wiktionary
mieszkaniec Lyonu; lyończyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lyonu
Wiktionary
(1.1) W istocie, gatunek ludzki upadł: brak w nim wyraźnych ras, nikt nie jest podobny do nikogo, ani śladu żadnej cechy, która pozwoliłaby wam powiedzieć: oto Limuzyńczyk, oto liończyk, oto paryżanin!
(1.1) Jednym z najstarszych rodów konsularnych była rodzina sukienników i maklerów o nazwisku Varay. (…) Wśród pięćdziesięciu obywateli, których liończycy wybrali do walki z arcybiskupem o przyłączenie miasta do Francji, aż ośmiu nosiło to nazwisko.
Wiktionary
rzecz. Lyon mrz.
:: fż. lionka ż.
przym. lioński
Wiktionary
Lionel to brydżowa konwencja licytacyjna opracowana przez nowozelandczyka Lionela Wrighta, jedna z wielu form obrony po otwarciu 1BA przeciwników. Lionel powstał jako obrona po słabym 1BA ale według autora konwencji można jej używać bez żadnych modyfikacji także po silnym otwarciu 1BA. Podstawowe założenia Lionela to:
Wikipedia
mieszkanka Lyonu; lyonka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lyonu
Wiktionary
rzecz. Lyon mrz.
:: fm. liończyk mos.
przym. lioński
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: Lyon; lyoński
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lyonem, dotyczący Lyonu
Wiktionary
(1.1) W telewizji pokazali młode pandy z liońskiego zoo.
Wiktionary
rzecz. liończyk mos., Lyon mrz., Lion mrz., lionka ż.
przym. lyoński
Wiktionary
(1.1) lyoński
Wiktionary
bogaty w ciesz żel powstający w procesie żelatynowania
SJP.pl
płyn, będący mieszaniną krezoli i mydła, mający zastosowanie jako środek dezynfekcyjny do odkażania pomieszczeń, podłóg i sanitariatów
SJP.pl
Liozol – układ koloidalny, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest substancja w ciekłym stanie skupienia materii, a cząstkami koloidalnymi są substancje ciekłe, stałe lub gazowe.
Termin ten jest dość rzadko stosowany, najczęściej w ujęciu systematyki układów koloidalnych, częściej jest jednym ze znaczeń terminu zol i tutaj szukaj więcej informacji na temat liozoli.
Wikipedia
[czytaj: lip s-ink] ruszanie ustami do muzyki i udawanie, że się śpiewa; lip sync
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) poruszanie wargami synchronicznie z podłożonym dźwiękiem, co sprawia wrażenie, że ktoś jest wykonawcą np. piosenki lub filmu komediowego
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|lip-sync.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lip sync
źródła.
== lip-sync (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) śpiewać z playbacku
odmiana.
(1.1) lip-sync, lip-synced, lip-synced, lip-syncs, lip-syncing
przykłady.
Wiktionary
1. długowieczne drzewo strefy umiarkowanej półkuli północnej;
2. potocznie: kłamstwo, bujda;
3. potocznie: coś źle, tandetnie wykonanego;
4. zdawkowa moneta chorwacka (100 lip = 1 kuna);
5. gwara więzienna: okno
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Styru;
Wiktionary
Lipa (Tilia) – rodzaj drzew należący do podrodziny lipowych z rodziny ślazowatych. Obejmuje 31 gatunków. Rośliny te występują w umiarkowanej strefie półkuli północnej. W Ameryce Północnej (wschodnie Stany Zjednoczone i Meksyk) rośnie jeden gatunek (lipa amerykańska T. americana); w Europie i zachodniej Azji – trzy (lipa drobnolistna T. cordata, szerokolistna T. platyphyllos i srebrzysta T. tomentosa), z czego dwa pierwsze rosną w stanie dzikim w Polsce; pozostałe gatunki rosną w Azji Wschodniej, gdzie jest centrum zróżnicowania rodzaju (15 gatunków jest endemitami Chin).
Wikipedia
rzecz. lipa ż.
Wiktionary
magmowa skała wulkaniczna; ryolit, riolit
SJP.pl
Liparyt, ryolit, riolit – kwaśna skała magmowa wylewna lub subwulkaniczna, o składzie odpowiadającym plutonicznemu granitowi. Synonim ryolitu.
Nazwa pochodzi od Wysp Liparyjskich pochodzenia wulkanicznego. Po raz pierwszy użył jej Justus Roth w (1861).
Nazwa popularna w literaturze rosyjskiej i niemieckiej. Obecnie w literaturze polskiej nieużywana.
Wikipedia
miasto na Łotwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto portowe na Łotwie, w Kurlandii, nad Morzem Bałtyckim;
Wiktionary
Lipawa (łot. Liepāja, niem. Libau, lit. Liepoja, ros. Либава (do 1920), teraz Лиепая, est. Liibavi, jid. ליבאַװע) – miasto w zachodniej części Łotwy, w Kurlandii, nad Morzem Bałtyckim i Jeziorem Lipawskim, miasto wydzielone, 78 144 mieszkańców (2014), trzecie co do wielkości łotewskie miasto, drugie pod względem wielkości miasto portowe Łotwy (za Rygą), największe miasto Kurlandii.
Wikipedia
przym. lipawski
Wiktionary
(1.1) hist. Libawa
Wiktionary
przymiotnik od: Lipawa, miasto w zachodniej części Łotwy
SJP.pl
enzym należący do klasy hydrolaz, wytwarzany przez trzustkę, wątrobę i ścianę jelita
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. enzym rozkładający tłuszcze;
Wiktionary
Lipazy – grupa enzymów należących do hydrolaz. Hydrolazy wykazują niewielką specyficzność i katalizują rozkład estrów, utworzonych przez kwasy o krótkim i długim łańcuchu, nasycone i nienasycone, oraz alkohole mające łańcuch krótki lub długi, jedno- lub wielowodorotlenowe. Najważniejszą z nich jest lipaza trzustkowa (EC 3.1.1.3).
Wikipedia
siódmy miesiąc roku kalendarzowego
SJP.pl
Wikipedia
1. alergiczne zapalenie skóry u koni, występujące w okresie letnim;
2. wycieczka za miasto odbywająca się w lipcu;
3. drzewo owocujące w lipcu;
4. karp złowiony w lecie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) turyst. wycieczka za miasto organizowana w lipcu
Wiktionary
Lipcówka (inaczej: lipcówka, mucha, letni wyprysk, letnia egzema) – to sezonowe alergiczne zapalenie skóry u koni występujące w okresie letnim, wywoływane kilkoma różnymi czynnikami. Choroba występuje z różnym nasileniem na całym świecie i nazywana jest różnie, w zależności od kraju. W Polsce najczęściej używa się nazw: lipcówka, mucha, letni wyprysk albo letnia egzema. Nazwa lipcówka wynika z faktu, że dolegliwości te nasilają się u koni w lipcu.
Wikipedia
IPA: lʲipˈt͡sufka, AS: lʹipcufka
Wiktionary
rzecz. lipiec m.
przym. lipcowy
Wiktionary
przymiotnik od: lipiec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z lipcem, dotyczący lipca
Wiktionary
(1.1) Miedza, po lipcowej akademii, poprosił Myszkę o wypożyczenie harmonii.
Wiktionary
IPA: lʲipˈt͡sɔvɨ, AS: lʹipcovy
Wiktionary
rzecz. lipiec m., lipcówka ż., lipa m., lipka ż., Lipce nmos.
przym. lipowy
Wiktionary
mieszkaniec Lipiec Reymontowskich (wsi w województwie łódzkim)
SJP.pl
mieszkanka Lipiec Reymontowskich (wsi w województwie łódzkim)
SJP.pl
wałkarz lipczyk - gatunek chrząszcza z rodziny żukowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: lipdab] wideoklip, w którym osoby poruszają ustami do piosenki puszczanej z playbacku; lip dub
SJP.pl
Lip dub lub lipdub – rodzaj teledysku, w którym występujące osoby poruszają wargami do odtwarzanej z playbacku piosenki. Lip dub często przedstawia osobę lub osoby przemieszczające się po pomieszczeniach.
Wikipedia
wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim
SJP.pl
Lipe – wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Blizanów.
Wikipedia
przymiotnik od: Lipka
SJP.pl
zmętnienie krwi w wynikające z nieprawidłowego poziomu tłuszczów
SJP.pl
lipia trójlistna - gatunek krzewu z rodziny werbenowatych, pochodzący z Argentyny, Chile i Urugwaju; cukrownica trójlistna, miłowonka trójlistna
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lipian
SJP.pl
mieszkanka Lipian
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Lipiany
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lipiany (niem. Lippehne) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w południowo-zachodniej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie pyrzyckim, położone na Pojezierzu Myśliborskim, pomiędzy jeziorami Lipiańskim i Kościelnym. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Lipiany i dekanatu Lipiany. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
(1.1) Gdy wybiła północ, burmistrz Lipian złożył wszystkim zgromadzonym na placu noworoczne życzenia.
Wiktionary
IPA: lʲiˈpʲjãnɨ, AS: lʹipʹi ̯ãny
Wiktionary
(1.1) przym. lipiański
Wiktionary
miejscowość w Słowenii
SJP.pl
Lipica (do 1945 r. niem. Lindenau) – wieś nadgraniczna w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś jest siedzibą sołectwa Lipica, w którego skład wchodzą również miejscowości Smodajny, Melejdy, Romaliny i Gaj. We wsi znajduje się zabytkowy, gotycki kościół.
Wikipedia
austriacka rasa koni wyhodowana w stadninie Lipizza na potrzeby dworu cesarskiego w Wiedniu; koń lipicki, koń lipicański, lipicaner
SJP.pl
austriacka rasa koni wyhodowana w stadninie Lipizza na potrzeby dworu cesarskiego w Wiedniu; koń lipicki, koń lipicański, lipican
SJP.pl
1. → Lipica;
2. koń lipicański - austriacka rasa koni wyhodowana w stadninie Lipizza na potrzeby dworu cesarskiego w Wiedniu; koń lipicki, lipican, lipicaner
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dosł. związany z Lipicą (wsią w Słowenii, znanej z hodowli koni)
(1.2) związany z lipicanem (koniem lipicańskim)
Wiktionary
rzecz. Lipica ż., lipican mzw.
Wiktionary
Wikipedia
koń lipicki - austriacka rasa koni wyhodowana w stadninie Lipizza na potrzeby dworu cesarskiego w Wiedniu; koń lipicański, lipican, lipicaner
SJP.pl
naturalny związek organiczny, wchodzący w skład struktury każdej komórki organizmów roślinnych i zwierzęcych; lipoid; tłuszczowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. związek chemiczny tworzący cząsteczki hydrofobowe albo amfifilne, służący głównie do magazynowania energii lub jako substrat budulcowy komórek i tkanek;
Wiktionary
Lipidy (gr. λίπος, tłuszcz) – szeroka grupa występujących w naturze związków chemicznych. Zalicza się do nich tłuszcze, woski, sterole (w tym cholesterol), rozpuszczalne w tłuszczach witaminy (A, D, E, K), monoacyloglicerole, diacyloglicerole, fosfolipidy i wiele innych substancji. Główne biologiczne funkcje lipidów to magazynowanie energii, tworzenie błon biologicznych i udział w przesyłaniu sygnałów. Chociaż człowiek i zwierzęta mają różnorodne szlaki metaboliczne zdolne do syntezy i rozkładu lipidów, niektóre kluczowe z nich nie mogą powstawać w ten sposób i muszą być dostarczane z dietą.
Wikipedia
(1.1) Do lipidów poza tłuszczami należy dużo więcej różnych związków, ale czasem pospolicie są nazywane właśnie tłuszczami.
Wiktionary
IPA: ˈlʲipʲit, AS: lʹipʹit
Wiktionary
rzecz. lipidemia ż., lipidogram m., lipidologia ż.
przym. lipidowy
Wiktionary
(1.1) tłuszczowiec, tłuszcz
Wiktionary
badanie laboratoryjne określające gospodarkę tłuszczową (stężenie lipidów) w organizmie
SJP.pl
Lipidogram – badanie lipidów w osoczu krwi dostarczające informacji na temat stężenia poziomu całkowitego cholesterolu (TC), triglicerydów oraz stężenia frakcji lipoprotein wysokiej gęstości (HDL) i niskiej gęstości (LDL). Standardowo oznaczane są trzy pierwsze parametry, natomiast stężenie LDL jest obliczane przy użyciu wzoru Friedewalda.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do lipidu, związany z lipidem
Wiktionary
(1.1) Ponieważ kaweole mają specyficzny skład lipidowy, odmienny od statystycznie średniego składu błony, uważa się je za jeden z rodzajów raftów lipidowych.
Wiktionary
rzecz. lipid mrz.
Wiktionary
choroba związana z zaburzeniem metabolizmu związków tłuszczowych, z towarzyszącym ich gromadzeniem się w komórkach
SJP.pl
naturalny związek organiczny, wchodzący w skład struktury każdej komórki organizmów roślinnych i zwierzęcych; lipoid; tłuszczowiec
SJP.pl
Lipidy (gr. λίπος, tłuszcz) – szeroka grupa występujących w naturze związków chemicznych. Zalicza się do nich tłuszcze, woski, sterole (w tym cholesterol), rozpuszczalne w tłuszczach witaminy (A, D, E, K), monoacyloglicerole, diacyloglicerole, fosfolipidy i wiele innych substancji. Główne biologiczne funkcje lipidów to magazynowanie energii, tworzenie błon biologicznych i udział w przesyłaniu sygnałów. Chociaż człowiek i zwierzęta mają różnorodne szlaki metaboliczne zdolne do syntezy i rozkładu lipidów, niektóre kluczowe z nich nie mogą powstawać w ten sposób i muszą być dostarczane z dietą.
Wikipedia
1. długowieczne drzewo strefy umiarkowanej półkuli północnej;
2. potocznie: kłamstwo, bujda;
3. potocznie: coś źle, tandetnie wykonanego;
4. zdawkowa moneta chorwacka (100 lip = 1 kuna);
5. gwara więzienna: okno
SJP.pl
Wikipedia
siódmy miesiąc roku kalendarzowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) siódmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego i juliańskiego);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Lipiec jest moim ulubionym miesiącem.
(1.1) Od lipca sytuacja zmieniła się diametralnie.
Wiktionary
IPA: ˈlʲipʲjɛt͡s, AS: lʹipʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. lipka ż., lipcówka ż., lipa ż.
przym. lipcowy, lipowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto obwodowe w europejskiej części Rosji, nad rzeką Woroneż;
Wiktionary
Lipieck (ros. Липецк) – miasto obwodowe w Rosji, nad Woroneżem. Liczy 508 573 mieszkańców (2020).
W lesie w pobliżu Lipiecka w 1879 powołano do życia rewolucyjną organizację terrorystyczną Narodnaja Wola.
Na mocy układu z Rapallo zawartego 16 kwietnia 1922 roku między Rosją Sowiecką i Niemiecką Republiką Weimarską Reichswehra w ośrodku szkoleniowym WIVUPAL szkoliła od 1926 swoich pilotów wojskowych obchodząc ograniczenia wersalskie.
Wikipedia
przym. lipiecki
Wiktionary
przymiotnik od: Lipce
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Lipieckiem, dotyczący Lipiecka
Wiktionary
rzecz. Lipieck m.
Wiktionary
ceniona w wędkarstwie pięknie ubarwiona ryba rzeczna; odżywia się głównie owadami i drobnymi skorupiakami wodnymi; w Polsce występuje lipień europejski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Thymallus|ref=tak., słodkowodna ryba z rodziny łososiowatych;
(1.2) daw. współcz. reg. lipiec
Wiktionary
Lipień pospolity, lipień europejski, lipień (Thymallus thymallus) – gatunek słodkowodnej, zimnolubnej ryby łososiokształtnej, gatunek typowy lipieniowatych (Thymallinae).
Wikipedia
IPA: ˈlʲipʲjɛ̇̃ɲ, AS: lʹipʹi ̯ė̃ń
Wiktionary
rzecz. lipa ż.
przym. lipowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. nazwa pięciu wsi w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌlʲipʲjɛ̇̃ˈɲit͡sa, AS: lʹipʹi ̯ė̃ńica
Wiktionary
rodzina ryb słodkowodnych, zamieszkujących wody Europy, Azji i Ameryki Północnej
SJP.pl
Wikipedia
o cechach lipieniowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
roślina z rodziny storczykowatych; w Polsce gatunek zagrożony
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Lipno; lipnowski
SJP.pl
1. drewno lipy;
2. rzadko: drzewa lipowe, lipy
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Lipinki, Lipinki Łużyckie
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Lipiny
SJP.pl
Osoby o nazwisku Lipiński:
Wikipedia
1. drewno lipy;
2. rzadko: drzewa lipowe, lipy
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Lipionka – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Gniewkowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
1. nieduża, młoda lipa;
2. lipka pokojowa - doniczkowa roślina ozdobna, krzew o białych kwiatach i miękko owłosionych liściach; sparmania, jeżatka afrykańska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: lipa
(1.2) zob. lipka pokojowa.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲipka, AS: lʹipka
Wiktionary
rzecz. lipa ż., lipiec m.
przym. lipowy, lipcowy, lipny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lipkanami, dotyczący Lipkan
Wiktionary
rzecz. Lipkany nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnej Mołdawii, w Besarabii, nad brzegiem Prutu;
Wiktionary
Lipkany (rum. Lipcani) – miasto w Mołdawii liczące około 5 tysięcy mieszkańców. Położone w Besarabii, gdzie spotykają się granice Ukrainy, Mołdawii i Rumunii.
Lipkany są położone na brzegu rzeki Prut, która stanowi granicę z Rumunią. Granica z Ukrainą jest również tylko kilka kilometrów na północ. Największe ośrodki miejskie koło Lipkan to Suczawa w Rumunii, Czerniowce na Ukrainie i Bielce w Mołdawii. Lipkany położone są w odległości około 40 kilometrów od Chocimia na Ukrainie.
Wikipedia
przym. lipkański
Wiktionary
1. nieduża, młoda lipa;
2. lipka pokojowa - doniczkowa roślina ozdobna, krzew o białych kwiatach i miękko owłosionych liściach; sparmania, jeżatka afrykańska
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Obiekty geograficzne:
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Lipna
SJP.pl
mieszkanka Lipna
SJP.pl
1. nazwa kilkunastu wsi w Polsce;
2. nazwa kilku rzek w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
stopień wyższy od przysłówka: lipnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: lipny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. dawniej wieś, a obecnie dzielnica Bielska-Białej;
(1.2) hist. dawny majątek w Gdańsku;
(1.3) hist. geogr. historyczna dzielnica Królewca;
(1.4) geogr. toponim odpowiadający kilkunastu miejscowościom w Polsce;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W Lipniku znajduje się neogotycki kościół parafialny.
(1.2) Lipnik był położony w gdańskiej dzielnicy Brętowo.
(1.3) Na miejscu Lipnika przebiega prospekt Moskiewski.
(1.4) W Polsce jest dwanaście miejscowości o nazwie Lipnik.
Wiktionary
IPA: ˈlʲipʲɲik, AS: lʹipʹńik
Wiktionary
rzecz. lipniczanin m., lipniczanka ż.
przym. lipnicki
Wiktionary
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa wielu wsi w Polsce;
3. część miasta Prudnik;
4. nazwa kilku jezior w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa miast w Polsce, Czechach, Ukrainie oraz licznych wsi;
(1.2) geogr. nazwa kilku jezior w Polsce
Wiktionary
Lipno – miasto w Polsce położone w województwie kujawsko-pomorskim, siedziba powiatu lipnowskiego oraz gminy wiejskiej Lipno.
W XIX w. za czasów zaboru rosyjskiego miasto powiatowe guberni płockiej, następnie w województwie warszawskim (1919–1938) i pomorskim (1938–1939). W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Jastrzębie. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa włocławskiego. Od 1999 r. po reformie administracyjnej jest siedzibą powiatu lipnowskiego.
Wikipedia
IPA: ˈlʲipnɔ, AS: lʹipno
Wiktionary
rzecz. lipnianin m., lipnianka ż.
przym. lipieński, lipnowski
Wiktionary
potocznie:
1. niezgodność z prawdą; fałsz, nieprawdziwość, nieautentyczność;
2. brak jakiejkolwiek wartości; bylejakość, lichość, niesolidność
SJP.pl
przymiotnik od: Lipno; lipieński
SJP.pl
potocznie:
1. niezgodny z prawdą; lewy, nieprawdziwy, fałszywy;
2. mający niską wartość lub złą jakość; lipowaty, tandetny, marny, badziewny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. nieprawdziwy, fałszywy
(1.2) pot. kiepskiej jakości
Wiktionary
IPA: ˈlʲipnɨ, AS: lʹipny
Wiktionary
rzecz. lipa ż., lipka ż.
przym. lipowy
Wiktionary
(1.1) oszukańczy
(1.2) tandetny, marny
Wiktionary
rzeczownik
(1.1) łódź. podbite oko
(1.2) gwara. więz. okno w celi
Wiktionary
(1.1) Adam wrócił z dyskoteki z wielkim lipem.
Wiktionary
IPA: ˈlʲipɔ, AS: lʹipo
Wiktionary
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na związek znaczeniowy z tłuszczem
Wiktionary
(1.1) lipo- + toksyczność = lipotoksyczność
(1.1) lipo- + sukcja = liposukcja
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. amid kwasu liponowego
Wiktionary
(1.1) W kolejnym etapie następuje przeniesienie grupy acetylowej, która powstała po utlenieniu grupy hydroksyetylenowej, na lipoamid.
Wiktionary
rzecz. lipoamidaza ż.
przym. lipoamidowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. enzym katalizujący rozpad wiązań między białkami a resztami kwasu liponowego
Wiktionary
(1.1) Spożywając te produkty organizm przyswaja ALA początkowo w postaci lipolizyny, ta zaś dzięki enzymowi lipoamidazie jest hydrolizowana we krwi do kwasu liponowego.
Wiktionary
rzecz. lipoamid m.
przym. lipoamidowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) biochem. związany z lipoamidem
Wiktionary
(1.1) […] zaobserwowali, że SIRT4 jest zdolna do hamowania aktywności podjednostki E2 (transacetylaza dihydrolipoilowa) poprzez hydrolizę jej lipoamidowego kofaktora oraz wykazali jej działanie jako lipoamidazy […], która reguluje działanie kompleksu PDH.
Wiktionary
rzecz. lipoamid m., lipoamidaza ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zanik podskórnej tkanki tłuszczowej;
Wiktionary
Lipodystrofia, lipoatrofia (ang. lipodystrophy) – wieloprzyczynowe zaburzenia, które charakteryzują się miejscowym lub uogólnionym zanikiem tkanki tłuszczowej.
Przykładem może być lipoatrofia poinsulinowa, czyli zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny, ale może się także zdarzać w miejscach odległych. Mechanizm tego zjawiska nie jest do końca poznany, ale przypisuje się mu tło autoimmunologiczne.
Wikipedia
(1.1) Interesujące jest, że lipoatrofia może także się pojawić po wstrzykiwaniu innych niż preparaty insuliny substancji, dotyczyć może np. narkomanów lub karłów leczonych wstrzykiwaniami preparatów hormonu wzrostu.
Wiktionary
przym. lipoatroficzny
Wiktionary
czerwony lub żółty barwnik pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, biorący udział w fotosyntezie; karotenoid
SJP.pl
zanik tkanki tłuszczowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zespół zaburzeń charakteryzujących się miejscowym lub uogólnionym zanikiem, nieprawidłowym stanem lub rozmieszczeniem tkanki tłuszczowej;
Wiktionary
Lipodystrofia, lipoatrofia (ang. lipodystrophy) – wieloprzyczynowe zaburzenia, które charakteryzują się miejscowym lub uogólnionym zanikiem tkanki tłuszczowej.
Przykładem może być lipoatrofia poinsulinowa, czyli zanik tkanki tłuszczowej w miejscu wstrzykiwania insuliny, ale może się także zdarzać w miejscach odległych. Mechanizm tego zjawiska nie jest do końca poznany, ale przypisuje się mu tło autoimmunologiczne.
Wikipedia
IPA: ˌlʲipɔdɨˈstrɔfʲja, AS: lʹipodystrofʹi ̯a
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) rozpuszczalny w tłuszczach
Wiktionary
wewnątrzkomórkowy brązowy barwnik, wytwarzany podczas procesów utleniania lipidów i lipoprotein
SJP.pl
Lipofuscyny – zbiorcza nazwa barwników, odkładanych wewnątrzlizosomalnie w komórkach postmitotycznych. Są one wewnątrzkomórkowym markerem starzenia się. Ziarna lipofuscyny obecne są w komórkach nerek, serca, nadnerczy i tkanki nerwowej. Tzw. "plamy wątrobowe" na skórze są złogami lipofuscyny w komórkach skóry.
Wikipedia
proces biosyntezy kwasów tłuszczowych i trójglicerydów w organizmach żywych
SJP.pl
Lipogeneza – anaboliczny proces estryfikacji, polegający na syntezie triacylogliceroli z wykorzystaniem kwasów tłuszczowych pochodzących z chylomikronów i lipoprotein lub powstałych w wyniku liponeogenezy. Proces zachodzi w warunkach dodatniego bilansu energetycznego, głównie w tkance tłuszczowej.
Wikipedia
wypowiedź złożona z takich wyrazów, w których nie pojawia się ani razu określona głoska (zwłaszcza - częsta w danym języku)
SJP.pl
Lipogram – środek stylistyczny, forma instrumentacji głoskowej polegająca na takiej budowie tekstu, aby składał się on z wyrazów, w których nie występuje określona głoska, szczególnie częsta w danym języku. Julian Tuwim przytoczył w swojej książce „Pegaz dęba” kilkudziesięciowierszowy fragment, w którym ani razu nie pojawiła się głoska „r”:
W dalszej części tekstu występuje opis burzy, w którym nie ma takich wyrazów jak piorun, grom, chmury.
Wikipedia
naturalny związek organiczny, wchodzący w skład struktury każdej komórki organizmów roślinnych i zwierzęcych; lipid; tłuszczowiec
SJP.pl
hydrolityczny rozkład trójglicerydów z udziałem lipaz w tkance tłuszczowej
SJP.pl
Lipoliza – enzymatyczny proces rozkładu hydrolitycznego triacylogliceroli (trójglicerydów) przebiegający z udziałem lipaz w tkance tłuszczowej prowadzący do powstania kwasów tłuszczowych i glicerolu, które uwolnione do krwiobiegu, wychwytywane są przez większość tkanek i estryfikowane do acylogliceroli lub utleniane jako główne źródło energetyczne do dwutlenku węgla i wody.
Wikipedia
niebolesny i niezłośliwy nowotwór, guz powstający z tkanki tłuszczowej podskórnej; tłuszczak
SJP.pl
Tłuszczak (łac. lipoma) – łagodny nowotwór zbudowany z tkanki tłuszczowej.
Tłuszczaki są miękkie w dotyku, czasami przesuwalne i ogólnie bezbolesne. Rosną bardzo wolno. Większość tłuszczaków jest mała, ale mogą wzrosnąć do rozmiarów ponad 6 cm.
Tłuszczaki występują najczęściej u osób w wieku 40 do 60 lat, ale mogą wystąpić również u dzieci. Tłuszczaki występują u 1% populacji.
Wikipedia
mania prześladowcza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. powiększenie sutków u mężczyzny związane z nagromadzeniem się i przerostem tkanki tłuszczowej
Wiktionary
Lipomastia (także pseudoginekomastia, steatomastia, ginekomastia tłuszczowa) – przerost tkanki tłuszczowej w męskich piersiach. Na przypadłość tę cierpią przede wszystkim mężczyźni z nadwagą, a także tacy, którzy w krótkim czasie stracili dużo na wadze. Lipomastia polega na znacznym powiększeniu piersi w wyniku nagromadzenia się w nich nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej.
Wikipedia
(1.1) W lipomastii piersi są miękkiej konsystencji.
Wiktionary
IPA: ˌlʲipɔ̃ˈmastʲja, AS: lʹipõmastʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) pseudoginekomastia, steatomastia
Wiktionary
skrócenie wersu o jedną sylabę lub stopę w porównaniu z wzorcem realizowanym w danym wierszu
SJP.pl
Lipometria (gr. leípō – opuszczam i métron – miara) – zabieg z dziedziny literatury polegający na skróceniu metrum wersu o jedną sylabę lub stopę, a tym samym odejście od wzoru rytmicznego danego utworu. Takie skrócenie stanowi przeciwieństwo hipermetrii. Regularnym typem lipometrii jest kataleksa.
Wikipedia
kwas liponowy – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów karboksylowych, ośmiowęglowy, nasycony kwas tłuszczowy
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Lipoproteina – wielkocząsteczkowy kompleks hydrofobowego rdzenia lipidowego, który zawiera estry cholesterolu i trójglicerydy oraz polarnej powłoki zawierającej fosfolipidy, wolny cholesterol i białka, określane mianem apolipoprotein, które odgrywają ważną rolę w metabolizmie i transporcie lipidów.
Wikipedia
kulista cząstka lipidowa, wnikająca w najgłębsze warstwy skóry, wykorzystywana w produkcji kosmetyków
SJP.pl
Liposomy, pęcherzyki fosfolipidowe – struktury powstające samoistnie z fosfolipidów. Mają postać pęcherzyków (o wielkości 0,01–1 μm) wypełnionych wodą (lub wodnym roztworem), a otoczonych podwójną warstwą lipidową o grubości ok. 5 nm. Otoczka liposomów jest zbudowana analogicznie do błon biologicznych. Liposomy występują w organizmach żywych, np. we krwi oraz są produkowane przemysłowo.
Wikipedia
[czytaj: liposakszyn] operacja plastyczna polegająca na odsysaniu tkanki tłuszczowej; liposukcja
SJP.pl
zabieg chirurgiczny polegający na odsysaniu tłuszczu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zabieg odsysania tkanki tłuszczowej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Niemożliwe! Nie wierzę, że tyle schudła. Chyba musiała iść na liposukcję!
Wiktionary
IPA: ˌlʲipɔˈsukt͡sʲja, AS: lʹiposukcʹi ̯a
Wiktionary
ogół enzymów w proszku do prania, zwiększających skuteczność usuwania tłustych plam z odzieży
SJP.pl
bezwład członków przy sprawnie działającym umyśle
SJP.pl
1. zrobiony z lipy
2. będący barwy lipy
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych rozpowszechnionych głównie w okolicach zwrotnikowych
SJP.pl
Wikipedia
1. potocznie: mający niską wartość lub złą jakość; lipny, tandetny, marny, badziewny;
2. o cechach lipowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
mieszkaniec Lipowej
SJP.pl
mieszkanka Lipowej
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lipowicz:
Wikipedia
1. nastrosz lipowiec - gatunek motyla z rodziny zawisakowatych;
2. rzemlik lipowiec - gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa kilkudziesięciu miejscowości lub ich części w Polsce;
(1.2) geogr. miasto w Ukrainie
(1.3) geogr. nazwa kilku wzniesień w Polsce
(1.4) geogr. nazwa rzeki w Rosji, dopływu Donu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Konrad spędził miłe chwile w Lipowcu w sierpniu zeszłego roku.
Wiktionary
rzecz. lipowczanin mos., lipowczanka ż.
przym. lipowiecki
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Lipowina (niem. Lindenau) – osada w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Braniewo, przy drodze wojewódzkiej nr 507.
W latach 1975–1998 osada administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Lipowa
SJP.pl
Wikipedia
1. zrobiony z lipy
2. będący barwy lipy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) składający się z lip
(1.2) wykonany z drewna lub innej części lipy
(1.3) będący częścią lipy
Wiktionary
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
(1.3) Tym materialnym przedmiotem dla Marcela Prousta były małe, pulchne ciasteczka, zwane magdalenkami. Zamoczone w herbacie lub naparze z kwiatu lipowego, przywoływały wspomnienia z dzieciństwa i przynosiły szczęście.
Wiktionary
IPA: lʲiˈpɔvɨ, AS: lʹipovy
Wiktionary
rzecz. lipa ż., lipka ż., lipiec m., lipień m., lipina ż., Lipiny nmos., Lipce nmos.
przym. lipny, lipcowy
Wiktionary
lippia trójlistna - gatunek rośliny z rodziny werbenowatych; cukrownica
SJP.pl
Lippia (Lippia L.) – rodzaj roślin z rodziny werbenowatych (Verbenaceae). Obejmuje 174 gatunki. Występują one w strefie międzyzwrotnikowej obu kontynentów amerykańskich oraz w Afryce, jako rośliny introdukowane obecne są także na subkontynencie indyjskim i w północnej Australii.
Wikipedia
sprzęt do przechowywania relikwii; relikwiarz
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Niemczech, w Saksonii;
(1.2) geogr. adm. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lipsk (niem. Leipzig; górnołuż. Lipsk; cz. Lipsko; łac. Lipsia) – miasto na prawach powiatu, najliczniejszy ośrodek Saksonii i drugi po Berlinie we wschodniej części Niemiec. Położony jest nad Białą Elsterą. Miasto należy do aglomeracji Lipsk-Halle, która liczy w przybliżeniu milion mieszkańców. Pod koniec 2023 roku, z liczbą mieszkańców wynoszącą ponad 620 tys., Lipsk zajmował ósme miejsce w Niemczech pod względem liczby ludności.Urząd Statystyczny Miasta Lipsk
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1-2) kolokacje miejscowość|D=Lipska|Ms=Lipsku.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
(1.2) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lipszczanin mos., lipszczanka ż.
przym. lipski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Leipzig
* białoruski: (1.1) Лейпцыг m.
* bułgarski: (1.1) Лайпциг m.
* czeski: (1.1) Lipsko
* dolnołużycki: (1.1) Lipsk m.
* górnołużycki: (1.1) Lipsk m.
* łaciński: (1.1) Lipsia ż.
* niemiecki: (1.1) Leipzig n.
* rosyjski: (1.1) Лейпциг m.
* słowacki: (1.1) Lipsko n.
* wilamowski: (1.1) Leipcyk n.
* włoski: (1.1) Lipsia ż.
źródła.
== Lipsk (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) Lipsk
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲipsk, AS: lʹipsk
Wiktionary
rzecz. lipszczanin mos., lipszczanka ż.
przym. lipski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
(1.2) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lipszczanin mos., lipszczanka ż.
przym. lipski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Leipzig
* białoruski: (1.1) Лейпцыг m.
* bułgarski: (1.1) Лайпциг m.
* czeski: (1.1) Lipsko
* dolnołużycki: (1.1) Lipsk m.
* górnołużycki: (1.1) Lipsk m.
* łaciński: (1.1) Lipsia ż.
* niemiecki: (1.1) Leipzig n.
* rosyjski: (1.1) Лейпциг m.
* słowacki: (1.1) Lipsko n.
* wilamowski: (1.1) Leipcyk n.
* włoski: (1.1) Lipsia ż.
źródła.
== Lipsk (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) Lipsk
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od miejscowości: Lipie, Lipsk i Lipsko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Lipskiem, dotyczący Lipska
(1.2) związany z Lipiem, dotyczący Lipia
(1.3) związany z miejscowością Lipsko, dotyczący miejscowości Lipsko
Wiktionary
Lipski – polskie nazwisko
Wikipedia
IPA: ˈlʲipsʲci, AS: lʹipsʹḱi
Wiktionary
(1.1)
rzecz. Lipsk m.
(1.2-3)
rzecz. Lipie n., Lipsko n.
Wiktionary
przymiotnik od miejscowości: Lipie, Lipsk i Lipsko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Lipsko – miasto w Polsce w woj. mazowieckim, w powiecie lipskim. Położone nad rzeką Krępianką, na Wzniesieniach Południowomazowieckich, historycznie i kulturowo leży w Małopolsce, w ziemi radomskiej.
Miejscowość jest siedzibą powiatu, miejsko-wiejskiej gminy Lipsko i rzymskokatolickiej parafii Świętej Trójcy.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lipszczanin m., lipszczanka ż.
przym. lipski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Lipsko (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. Lipsk
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlʲipskɔ, AS: lʹipsko
Wiktionary
rzecz. lipszczanin m., lipszczanka ż.
przym. lipski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lipszczanin m., lipszczanka ż.
przym. lipski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Lipsko (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. Lipsk
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. narzeczona
Wiktionary
1. mieszkaniec Lipska (miasta w Polsce);
2. mieszkaniec Lipska (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lipska
Wiktionary
rzecz. Lipsk mrz.
:: fż. lipszczanka ż.
przym. lipski
Wiktionary
mieszkanka Lipska (miasta w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lipska
Wiktionary
rzecz. Lipsk mrz.
:: fm. lipszczanin mos.
przym. lipski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Lipszyc, Lipšic, Lipschitz:
Wikipedia
góral z Liptowa
SJP.pl
Wikipedia
węgiel kopalny utworzony w warunkach beztlenowych w wyniku selektywnego rozkładu roślinnej masy organicznej
SJP.pl
producent herbat
SJP.pl
Lipton – marka brytyjska produkująca zarówno herbatę tradycyjną, jak i gotową do spożycia herbatę mrożoną. W Polsce Lipton pojawił się na rynku w 1993 roku.
Wikipedia
kraina historyczna na Słowacji
SJP.pl
Liptów (słow. Liptov, łac. Liptovium, niem. Liptau, węg. Liptó) – kraina historyczna (dawny komitat, żupa) w dawnych północnych (tzw. Górnych) Węgrzech i jednocześnie region, zajmujący środkowo-północną część obecnej Słowacji, w dorzeczu górnego Wagu.
Wikipedia
mieszkaniec Liptowa (krainy historycznej na Słowacji)
SJP.pl
mieszkanka Liptowa (krainy historycznej na Słowacji)
SJP.pl
przymiotnik od: Liptów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Liptowem, dotyczący Liptowa
Wiktionary
Ser liptowski – pasta serowa wytwarzana z białego sera owczego, koziego, krowiego lub ich mieszaniny z dodatkiem przypraw i innych składników. Jest składnikiem kuchni regionalnych Słowacji, Węgier, Austrii, północnych Włoch i krajów bałkańskich.
Jego nazwa pochodzi od Liptowa na Słowacji.
Wikipedia
rzecz. Liptów mrz., Liptowianin mos., Liptowianka ż.
Wiktionary
chorobowe występowanie tłuszczu w moczu; tłuszczomocz
SJP.pl
wieś w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim
SJP.pl
Lipusz (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Lëpùsz; niem. Lippusch) – wieś kaszubska o charakterze małomiasteczkowym położona w północnej Polsce w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Lipusz nad rzeką Wdą. Na północ od Lipusza znajduje się jezioro Lubiszewskie.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lipusz.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. szminka
Wiktionary
[czytaj: likłid] płyn do e-papierosów z niewielkim stężeniem nikotyny; e-liquid
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) podgrzewany w elektronicznym papierosie płyn, mieszanina glikolu propylenowego, gliceryny, aromatów oraz nikotyny lub kanabidiolu itp.
Wiktionary
Liquid – pierwszy singel z trzeciego albumu fińskiego zespołu The Rasmus – Hell of a Tester.
Wikipedia
IPA: ˈlʲikwʲit, AS: lʹiku̯ʹit
Wiktionary
(1.1) e-liquid
Wiktionary
[czytaj: likwide] łac. w językoznawstwie: spółgłoski płynne "r", "l" i przedniojęzykowo-zębowe "ł"
SJP.pl
niedawna jednostka monetarna Włoch, San Marino i Watykanu (1 lir = 100 centesimów), zastąpiona w 2002 r. przez euro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) hist. monet. waluta Włoch w latach 1861–2002;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: lira
Wiktionary
Lir ("morze") – w mitologii celtyckiej bóg morza. Jego rodzicami byli Danu i Beli, a dziećmi (wszystkie ze związku z Penarddun - Manannan mac Lir, Bran i Branwen. Jego tożsamość z Learem/Lirem, ojcem dzieci zamienionych według legendy "Dzieci Lira" - "Clann Lir" ("Children of Lir") w łabędzie przez ciotkę macochę nie jest do końca pewna. Do czwórki tych dzieci należała Fionnuala. (Imię jej matki to: "Aoibh" a jej siostry - czarownicy macochy - to: "Aoife", imiona trzech braci Fionnuali to: Aodh, Fiachra i Conn).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lirowy
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|lira.
uwagi.
(1.1) nie mylić z|lira.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lira
* arabski: (1.1) ليرة
* bułgarski: (1.1) лира ż.
* esperanto: (1.1) liro
* hiszpański: (1.1) lira ż.
* kataloński: (1.1) lira ż.
* włoski: (1.1) lira
źródła.
== lir (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) lira
(1.2) lir
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲir, AS: lʹir
Wiktionary
przym. lirowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. lirowy
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|lira.
uwagi.
(1.1) nie mylić z|lira.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lira
* arabski: (1.1) ليرة
* bułgarski: (1.1) лира ż.
* esperanto: (1.1) liro
* hiszpański: (1.1) lira ż.
* kataloński: (1.1) lira ż.
* włoski: (1.1) lira
źródła.
== lir (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) lira
(1.2) lir
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. instrument muzyczny strunowy, szarpany (dawniej również smyczkowy)
2. ogon cietrzewia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) astr. zob. Lutnia.;
Wiktionary
Lira – instrument muzyczny strunowy z grupy chordofonów. Składa się z korpusu rezonansowego o kształcie płaskiego pudełka lub miski, i umocowanych w nim dwóch ramion połączonych w górnej części jarzmem (poprzeczką, poziomą belką). Struny (najczęściej 4 lub 7) rozciągnięte są między korpusem (czasami wyposażonym w strunociąg) a poprzeczką. Zazwyczaj szarpane są palcami lub plektronem, rzadziej pocierane smyczkiem.
Wikipedia
IPA: ˈlʲira, AS: lʹira
Wiktionary
(1.1) Lutnia; skr. Lyr
Wiktionary
rodzaj drzew z rodziny magnoliowatych; tulipanowiec
SJP.pl
Tulipanowiec (Liriodendron L., z gr. λείριον leirion – „lilia”, δένδρον dendron – „drzewo”) – rodzaj drzew z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae). Obejmuje dwa gatunki współczesne, z których tulipanowiec amerykański L. tulipifera występuje we wschodniej części Ameryki Północnej (od Vermont i Ontario po Florydę i Luizjanę), a tulipanowiec chiński L. chinense w środkowych i południowych Chinach oraz w północnym Wietnamie. Mimo rozdzielenia geograficznego obu gatunków od co najmniej 10 milionów lat, są zdolne do krzyżowania się choć mieszaniec L. ×sinoamericanum jest sterylny.
Wikipedia
liriope szafirkowata - roślina ozdobna pochodząca ze wsch. Azji
SJP.pl
Wikipedia
mała lira
SJP.pl
zawód lirnika
SJP.pl
gatunek rybki akwariowej
SJP.pl
Księżniczka z Burundi, lirniczka (Neolamprologus brichardi) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych. Bywa hodowana w akwariach.
Wikipedia
1. ukraiński bajarz ludowy przygrywający sobie na lirze;
2. dawniej: poeta piszący liryki; liryk
SJP.pl
Lirnik – muzykant grający na lirze. Od XV w. określenie to stosowane jest przede wszystkim jako nazwa ukraińskich wędrownych śpiewaków ludowych i z XVII w. białoruskich (nazywanych też niekiedy dziadami), grających na lirze korbowej lub bandurze.
Wikipedia
gatunek ptaka podobnego do bażanta, występującego w Australii; u samców ogon o kształcie podobnym do liry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rzędu wróblowych występujący na kontynencie australijskim;
Wiktionary
Lirogony (Menuridae) – monotypowa rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Wikipedia
rzecz. lira ż.
Wiktionary
gatunek ptaka z rodziny cudowronek; ozdobnik lirogłowy
SJP.pl
Ozdobnik lirogłowy, lirogłów (Lophorina superba) – gatunek ptaka z rodziny cudowronek (Paradisaeidae), zamieszkujący Nową Gwineę.
Wikipedia
ozdobnik lirogłowy - gatunek ptaka z rodziny cudowronek; lirogłów
SJP.pl
południowoazjatycki nietoperz
SJP.pl
Lironos (Megaderma) – rodzaj ssaków z rodziny lironosowatych (Megadermatidae).
Wikipedia
o cechach lironosowatych (rodzina nietoperzy)
SJP.pl
Lironosowate, lironosy (Megadermatidae) – rodzina ssaków z podrzędu rudawkokształtnych (Pteropodiformes) w obrębie rzędu nietoperzy (Chiroptera).
Wikipedia
o cechach lironosowatych (rodzina nietoperzy)
SJP.pl
podobny kształtem do liry
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający kształt liry
Wiktionary
rzecz. lira ż.
przym. lirowy
Wiktionary
Liroy, właśc. Piotr Krzysztof Liroy-Marzec (ur. 12 lipca 1971 w Busku-Zdroju jako Piotr Krzysztof Marzec) – polski raper, producent muzyczny, przedsiębiorca i polityk. Członek sekcji muzyki rozrywkowej Akademii Fonograficznej ZPAV, poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
poetka pisząca liryki
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób liryczny
Wiktionary
rzecz. liryka ż., liryk m., liryczność ż., lira ż., liryzm mrz.
przym. liryczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: lirycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: liryczny; bardziej liryczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. nastrojowość, liryzm w utworze lub zachowaniu osób
Wiktionary
(1.1) Źródłem liryczności tej poezji jest subiektywność, eksponowanie prawdy, że świat dociera do nas za pośrednictwem zmysłów.
(1.1) Napiszecie rozprawkę o liryczności późnooświeceniowego poematu dydaktycznego.
Wiktionary
rzecz. liryka ż., liryk m., lira ż., liryzm m.
przym. liryczny
przysł. lirycznie
Wiktionary
(1.1) liryzm, nastrojowość, sentymentalność
Wiktionary
1. związany z liryką, odnoszący się do niej;
2. nastrojowy, uczuciowy, pełen liryzmu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) liter. związany z liryką, lirykiem
(1.2) muz. głos, który ma zdolności do ekspresji, właściwy do wykonywania utworów muzycznych tego typu
(1.3) książk. pełny liryzmu, uczuciowości lub poetyczności
Wiktionary
(1.2) Przede wszystkim jednak znany był jego liryczny głos i jego przeboje, wśród których dominowały piosenki o miłości.
Wiktionary
IPA: lʲiˈrɨt͡ʃnɨ, AS: lʹiryčny
Wiktionary
rzecz. liryka ż., liryk m., liryzm m., lira ż., liryczność ż.
przysł. lirycznie
Wiktionary
(1.3) poetyczny, poetycki, nastrojowy
Wiktionary
rój meteorów związany z kometą Thatchera
SJP.pl
Lirydy (006 LYR) – rój meteorów związany z kometą Thatchera (C/1861 G1). Ich radiant znajduje się na granicy gwiazdozbiorów Lutni i Herkulesa. Aktywność roju wypada pomiędzy 16 a 25 kwietnia z maksimumwystępującym w okolicach 21-22 kwietnia z aktywnością na poziomie ZHR=18. Prędkość Lirydów wynosi 49 km/s, są więc zjawiskamidość szybkimi.
Wikipedia
poeta piszący liryki; lirnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) autor utworów lirycznych
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) liter. utwór liryczny
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od: liryka
Wiktionary
Wiersz (także: mowa wiązana, oratio vincta) – sposób organizacji tekstu polegający na powtarzaniu się w nim odcinków o takich samych właściwościach strukturalnych; przeciwieństwo prozy; utwór o swoistej kompozycji językowej, w której wers (linijka wiersza wyodrębniona intonacyjnie i graficznie) pełni funkcję wierszotwórczą, wykorzystuje środki stylistyczne w funkcji poetyckiej, impresywnej lub ekspresywnej.
Wikipedia
(1.1) Liryków, którzy przyjechali na sympozjum o poezji Herberta, odwieziono do hotelu.
(2.1) Liryki napisane przez poetę w Krakowie opublikowano dopiero po jego śmierci.
Wiktionary
rzecz. liryka ż., liryzm m., lira ż., liryczność ż.
przym. liryczny
przysł. lirycznie
Wiktionary
(1.1) poeta
(2.1) wiersz
Wiktionary
jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. rodzaj literacki;
(1.2) liter. pierwiastek uczuciowy, liryzm
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: liryk
Wiktionary
Liryka (gr. λυρικóς lyrikós „odnoszący się do liry”) – jeden z trzech rodzajów literackich, obok dramatu i epiki.
Obejmuje utwory, których głównym przedmiotem przedstawienia są przeżycia wewnętrzne, przekazywane za pośrednictwem wypowiedzi monologicznej (rzadziej dialogu), odznaczającej się subiektywizmem, podporządkowanej funkcji ekspresywnej oraz funkcji poetyckiej języka. Centralnym elementem utworu lirycznego jest tzw. podmiot liryczny. Niezależnie od gatunku język liryki oznacza się (w porównaniu z dramatem i epiką) wysokim zmetaforyzowaniem.
Wikipedia
(1.1) Niektóre gatunki liryki wywodzą się ze Starego Testamentu.
Wiktionary
rzecz. liryk mos./mrz., liryzm mrz., lira ż., liryczność ż.
przym. liryczny
przysł. lirycznie
Wiktionary
(1.1) poezja
(1.2) liryzm
Wiktionary
uczynienie czegoś lirycznym; przepojenie liryzmem
SJP.pl
uczuciowość i nastrojowość przejawiająca się w dziełach sztuki lub w czyimś zachowaniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. pierwiastek uczuciowy w utworze lub zachowaniu osób
Wiktionary
(1.1) W jego utworach dominuje liryzm i groteska.
Wiktionary
rzecz. liryka ż., liryk m., lira ż., liryczność ż.
przym. liryczny
przysł. lirycznie
Wiktionary
(1.1) liryczność, nastrojowość, sentymentalność
Wiktionary
ssak z rodziny psowatych
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Liga i Samoobrona
Wiktionary
Lis – nazwa zwyczajowa oznaczająca drapieżnego ssaka z rodzaju Vulpes, najczęściej stosowana w odniesieniu do gatunku Vulpes vulpes (w języku polskim zwanego lisem pospolitym, lisem rudym lub po prostu lisem), a także przedstawicieli innych gatunków, podobnych do lisa, a zaliczanych do rodzajów: Alopex, Dusicyon i Urocyon.
Wikipedia
IPA: lʲis, AS: lʹis
Wiktionary
ssak z rodziny psowatych
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Lisak – kolonia w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Wikipedia
organ roślin naczyniowych służący m.in. do asymilowania dwutlenku węgla z powietrza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. element budowy sporofitu rośliny naczyniowej, pełniący funkcje odżywcze dzięki zawartości chlorofilu;
(1.2) przen. inform. węzeł drzewa, który nie posiada potomków;
(1.3) pot. przen. uderzenie otwartą dłonią w twarz
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z drzewa spadł już ostatni liść.
(1.1) Liście traw dzielą się na pochwy i języczki.
(1.2) W drzewie katalogów liśćmi są pliki.
(1.3) Gdy wyznał jej, że od dłuższego czasu ma kochankę, dała mu z liścia w twarz.
Wiktionary
IPA: lʲiɕt͡ɕ, AS: lʹiść
Wiktionary
rzecz. liścień m., listowie n., przylistek m., ulistnienie n., liściec m., liśćcowate nmos., liściak m.
:: zdrobn. listek m., listeczek m.
przym. liściasty, liściowy, ulistniony, listny
Wiktionary
(1.3) policzek, spoliczkowanie
Wiktionary
1. glon morski o plesze przypominającej liść; filofora
2. zmodyfikowany liść u roślin siedlisk suchych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archeol. paleolityczny podłużny i ostro zakończony krzemienny wiór ukształtowany na grot strzały;
(1.2) bot. przekształcony ogonek liściowy upodobniony do liścia;
Wiktionary
Liściak, fylodium (łac. phyllodium) – rozszerzony i spłaszczony ogonek liściowy, upodobniony do blaszki liściowej (zob. kształt liścia). Przejmuje on funkcję asymilacyjną liści, najczęściej u roślin, u których blaszki liściowe uległy zredukowaniu lub przekształceniom i spełniają inne funkcje. Liściak niekiedy do złudzenia przypomina blaszkę liściową. Liściaki są sztywniejsze i ułatwiają przetrwanie roślinom w środowisku o ograniczonej dostępności wody. Liściaki wykształcają się np. u niektórych gatunków akacji (Acacia) i u owadożernych dzbaneczników (Nepenthes).
Wikipedia
rzecz. liść mrz.
Wiktionary
liścianek sektornik - gatunek pająka z rodziny krzyżakowatych
SJP.pl
karma z pędów drzew liściastych ususzonych razem z liśćmi; gałęziarka
SJP.pl
Liściarka – sucha karma objętościowa dla zwierzyny płowej. Jeden z typowych – obok snopówki – rodzajów karmy dla jeleni, saren i danieli wykładanej przez myśliwych we wszystkich porach roku poza najtrudniejszym dla zwierzyny okresem zimowym, gdy zastępuje ją karma treściwa.
Wikipedia
drzewa i krzewy mające liście
SJP.pl
1. mający liście, pokryty liśćmi; obficie ulistniony;
2. składający się z drzew lub krzewów mających liście;
3. przypominający kształtem liść;
4. pochodzący z roślin mających liście
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. mający liście, złożony z drzew lub krzewów mających liście
(1.2) kulin. w postaci liści
(1.3) leśn. dotyczący drzew liściastych (1.1)
(1.4) bot. zob. liściowy.
Wiktionary
(1.1) Buk jest drzewem liściastym.
Wiktionary
IPA: lʲiɕˈt͡ɕastɨ, AS: lʹiśćasty
Wiktionary
zob. liść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. poet. kilka lub dużo liści, ogół liści; listowie
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: liść
(2.2) Ms. i W. lp. od: list
(2.3) C. i Ms. lp. od: lista
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Leci liście z drzewa, / Co wyrosło wolne (…).
(1.1) Szczęśliwy, kto marzy / Pod liściem rozłożystym tej szerokiej gruszy, / Gdy lawiną kamieni grobowiec się kruszy / I spada z wielkim hukiem.
(1.1) Gościu, siądź pod mym liściem a odpocznij sobie (…).
Wiktionary
(1.1) listowie
Wiktionary
duży, roślinożerny owad tropikalny z rzędu straszyków, przypominający wyglądem zielony liść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Phyllium|ref=tak., rodzaj owadów z rzędu straszyków, stosujących mimetyzm;
(1.2) ent. owad z rodzaju liściec (1.1)
Wiktionary
Liściec (Phyllium) – rodzaj owadów z rzędu straszyków.
Liśćce do złudzenia przypominają nadgryziony liść, co pozwala być niewidocznym wśród wielu drzew liściastych. Przybierają kolor i wygląd zależnie od otoczenia, w którym się znajdują. Chronią się w ten sposób przed drapieżnikami. Kiedy poczują się zagrożone zaczynają kołysać się na boki udając kołyszący się na wietrze liść, kiedy zostaną podrażnione opadają bezwładnie na ziemię pozostając w bezruchu.
Wikipedia
rzecz. liść m., liśćcowate nmos., liścień m., listowie n., przylistek m., ulistnienie n., listek m., listeczek m.
przym. liściasty, liściowy, ulistniony, listny
Wiktionary
1. pierwszy liść na rozwijającym się pędzie siewki roślin nasiennych, powstający z zarodka, najczęściej krótko żyjący; liść zarodkowy;
2. nieduża ryba hodowana w akwariach, której poruszanie przypomina opadający liść
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. pierwszy liść rośliny nasiennej;
Wiktionary
Liścień, liść zarodkowy – liść powstający w rozwijającym się zarodku. U niektórych roślin są to jedyne liście obecne w dojrzałym nasieniu, u innych (np. u fasoli) między liścieniami powstaje pączek z zawiązkami kolejnych liści. Liścienie są krótkowieczne i szybko odpadają po rozwinięciu przez roślinę kolejnych liści.
Wikipedia
(1.1) W procesie kiełkowania liścienie wydostają się na zewnątrz nasienia.
Wiktionary
IPA: ˈlʲiɕt͡ɕɛ̇̃ɲ, AS: lʹiśćė̃ń
Wiktionary
rzecz. listeczek m., listek m., liść m., liściec mzw.
Wiktionary
zdrobnienie od: list
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: list
Wiktionary
IPA: ˈlʲiɕt͡ɕik, AS: lʹiśćik
Wiktionary
rzecz. list m., listowy mos.
przym. listowy
Wiktionary
Liściokwiat (Phyllanthus) – rodzaj roślin należący do rodziny liściokwiatowatych (Phyllanthaceae). Należy do niego ok. 600 gatunków występujących na obszarach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie. Gatunkiem typowym jest Phyllanthus niruri L.
Wikipedia
liściolubka selerowa - gatunek owada z rodziny nasionnicowatych
SJP.pl
przedstawiciel podgromady skorupiaków z gromady skrzelonogów
SJP.pl
podgromada skorupiaków z gromady skrzelonogów
SJP.pl
Liścionogi (Phyllopoda) – podgromada skrzelonogów (Branchiopoda). Występują głównie w wodach słodkich. Żywią się detrytusem lub drobnym planktonem.
Głowę i grzbietową część tułowia tych skorupiaków, a u części gatunków całe ciało, okrywa pancerz. Długie cylindryczne ciało składa się z kilkunastu lub kilkudziesięciu (do 40) segmentów. Do poruszania służą liściokształtne, spłaszczone, dwugałęziste odnóża tułowiowe z ruchliwymi wyrostkami pokrytymi wewnątrz włoskami, które w czasie pływania wyłapują z wody cząstki pożywienia.
Wikipedia
duży nietoperz z rodziny liścionosów występujący w Ameryce Środkowej i Południowej; na nosie charakterystyczna narośl; wampir wielki
SJP.pl
Liścionos (Phyllostomus) – rodzaj ssaków z podrodziny liścionosów (Phyllostominae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Wikipedia
o cechach liścionosowatych (rodzina nietoperzy)
SJP.pl
Liścionosowate (Phyllostomidae) – rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes) w obrębie rzędu nietoperzy (Chiroptera) obejmująca ok. 150 gatunków charakteryzujących się osadzonym na nosie fałdem skórnym w kształcie przypominającym liść.
Wikipedia
o cechach liścionosowatych (rodzina nietoperzy)
SJP.pl
duży nietoperz z rodziny liścionosów występujący w Ameryce Środkowej i Południowej; na nosie charakterystyczna narośl; wampir wielki
SJP.pl
Liścionosy (Phyllostominae) – podrodzina ssaków z rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Wikipedia
przypominający liść
SJP.pl
ślad w postaci blizny pozostającej na powierzchni pędu po opadnięciu liścia
SJP.pl
podobny kształtem do liścia; listkowaty
SJP.pl
rodzaj ptaka z rodziny garncarzowatych
SJP.pl
→ liść; listny, liściasty, liściany
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z liśćmi, dotyczący liści
Wiktionary
(1.1) – Niech Władzia robi analizę zawartości azotu w materiale liściowym.
Wiktionary
rzecz. liść mrz., listek mrz., listowie n., list mrz., ulistnienie n., przylistek mrz., listeczek mrz., liściec mzw.
przym. listny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zool. zwierzę żywiące się liścmi
Wiktionary
rzecz. liściożerność ż.
przym. liściożerny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. żywienie się liśćmi
Wiktionary
(1.1) Przykładem ewolucji kwantowej może być przejście koniowatych na początku trzeciorzędu od liściożerności do trawożerności.
Wiktionary
rzecz. liściożerca m.
przym. liściożerny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zool. żywiący się liśćmi
Wiktionary
IPA: ˌlʲiɕt͡ɕɔˈʒɛrnɨ, AS: lʹiśćožerny
Wiktionary
rzecz. liściożerca m., liściożerność ż.
Wiktionary
zwijanie się liści w rurkę lub rynienkę wzdłuż nerwu głównego będące objawem chorobowym roślin
SJP.pl
rodzaj płazów bezogonowych z rodziny drzewołazowatych
SJP.pl
1. zgrubienie od: list;
2. zgrubienie od: liść
SJP.pl
przestarzale: listowie (ulistnienie)
SJP.pl
mały lis
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba północnego;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲisɛk, AS: lʹisek
Wiktionary
(1.1) Lis, skr. Vul
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
[czytaj: lizEz] lekki kaftanik damski wkładany na nocną bieliznę; lizeska
SJP.pl
Lisewiec (kaszb. Lisewc) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Kolbudy.
Wieś stanowi sołectwo Lisewiec.
W obszar wsi wchodzi zniesiony przysiółek Krymki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
nazwa wielu wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
→ Lisewo (wieś w Polsce)
SJP.pl
Lisewski (Lisowski, Lissow, Lissowski, Leliwa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Leliwa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) żart. slang. lis
Wiktionary
przymiotnik od: lis; lisowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla lisa; dotyczący, odnoszący się do lisa
(1.2) pot. wykonany z lisiego (1.1) futra
(1.3) przen. chytry, postępujący nieszczerze
(1.4) meteorol. zob. lisia czapa.
Wiktionary
Lisi (gr.: Λύση, tur.: Akdoğan) – miasto i jedna z gmin (gr.: Δήμος) dystryktu Famagusta. Populacja wynosi 50000 mieszkańców (2006).
Gmina de facto pod zarządem Cypru Północnego.
Wikipedia
(1.1) Pod starym dębem zauważyliśmy lisią norę.
(1.2) Założę dziś to lisie futerko.
(1.3) „Stój, stój, odpowié, hardy młokosie, / Pomnę, co ojciec rzekł stary: / Słowicze wdzięki w mężczyzny głosie, / A w sercu lisie zamiary […].”
Wiktionary
IPA: ˈlʲiɕi, AS: lʹiśi
Wiktionary
rzecz. lis mzw., lisek mzw., niedolisek mzw.
Wiktionary
(1.3) chytry, podstępny
Wiktionary
ręczna piła do drewna
SJP.pl
Lisiak (do 1945 r. niem. Elisenhof) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie. Wieś wchodzi w skład sołectwa Pieszkowo.
W 1889 roku był to folwark, należący do majątku ziemskiego Piaseczno i był w posiadaniu szlachty pomorskiej von Hatten-Hatynskich. W czasie spisu powszechnego roku 1978 Lisiak ujęto razem ze wsią Pieszkowo.
Wikipedia
pieszczotliwe zdrobnienie od: lisię
SJP.pl
samica lisa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. samica lisa
(1.2) daw. przen. kajdanki
Wiktionary
Wikipedia
IPA: lʲiˈɕit͡sa, AS: lʹiśica
Wiktionary
zob. lis.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rodzina ryb morskich o ciele pokrytym tarczkami kostnymi i otworze ustnym otoczonym wąsikami
SJP.pl
Lisicowate (Agonidae) – rodzina morskich ryb skorpenokształtnych (Scorpaeniformes).
Wikipedia
o cechach lisicowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na południowo-wschodniej Ukrainie, w obwodzie ługańskim;
Wiktionary
Lisiczańsk (używana jest również nazwa Łysyczańsk, ukr. Лисичанськ, Łysyczanśk) – miasto we wschodniej części Ukrainy, w obwodzie ługańskim, nad Dońcem. Najstarszy ośrodek eksploatacji węgla w Donieckim Zagłębiu Węglowym, a także ośrodek przemysłu chemicznego, szklarskiego, maszynowego, spożywczego, odzieżowego i materiałów budowlanych.
Wikipedia
przym. lisiczański
Wiktionary
zdrobnienie od: lisica
SJP.pl
szczenię lisa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) młode lisa
Wiktionary
rzecz. lis m.
:: zdrobn. lisiątko n.
Wiktionary
wieś koło Głubczyc
SJP.pl
Lisięcice (daw. Łysosice, Łysocice, Łysięcice, niem. Leisnitz) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Głubczyce.
W latach 1945–1954 i 1973–1975 miejscowość była siedzibą gminy Lisięcice. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lisięcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik).
Wikipedia
→ Liszki (gmina)
SJP.pl
Wikipedia
Lisieux (wymowa) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Normandia, w departamencie Calvados, położona nad rzeką Touques. Popularność zyskała głównie dzięki postaci św. Teresy z Lisieux – patronce misji i Doktorowi Kościoła.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: liz-ink] odpłatne użytkowanie czegoś przez określony czas, na podstawie umowy zawartej z właścicielem tego obiektu; leasing, lizing
SJP.pl
[czytaj: liz-ingobiorca] osoba odpłatnie użytkująca coś przez określony czas, na podstawie umowy zawartej z właścicielem tego obiektu; leasingobiorca, lizingobiorca
SJP.pl
Lisiniec, dawniej Lisieniec – dzielnica Częstochowy położona w zachodniej części miasta, przy Drodze Wojewódzkiej 494 (Częstochowa-Bierdzany). Graniczy z dzielnicami Gnaszyn-Kawodrza, Podjasnogórska, Częstochówka-Parkitka i Grabówka. W skład dzielnicy wchodzą także osiedla Wielki Bór i Liszka Górna. Dominuje zabudowa jednorodzinna.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zgrubienie od: lis
SJP.pl
1. dawna męska czapka z nausznikami, najczęściej z lisiego futra;
2. dawne futro z lisa, okrycie wierzchnie podbite lisim futrem
SJP.pl
Lisiura (niem. Fuchshübel, 485 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Pogórza Karkonoskiego.
Położony jest w północno-wschodniej części Pogórza Karkonoskiego, między Podgórzynem, Przesieką a Sosnówką. Leży w grzbiecie biegnącym od Młynarza, poprzez Wierzchnicę, Warzelnię, Bukowną, Lisiura i kończącym się Podgórzynką.
Zbudowany z granitu karkonoskiego.
W dolnych partiach zboczy nieliczne skałki.
Porośnięty lasem regla dolnego.
Wikipedia
zdrobnienie od: lisiura
SJP.pl
Kapuza (od łac. cappa – nakrycie głowy, caput – głowa) – rodzaj męskiej czapki. Miała ona opuszczane klapy służące do osłonięcia uszu lub również karku. Używana była w Europie i Azji od czasów średniowiecza, lub nawet wcześniej. Wykonana była najczęściej z futra i wówczas określana była również nazwą pochodną od rodzaju futra, np. lisiurka – od lisa. Czasem kapuzy wykonywane były także z tkaniny, np. z sukna lub jedwabiu (znane z XVIII-wiecznej Polski).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mały lis
SJP.pl
Lisków – wieś (dawniej miasto) w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, siedziba gminy Lisków.
Lisków uzyskał lokację miejską przed 1458, zdegradowany przed 1600. Do 1954 siedziba gminy Strzałków, a następnie w latach 1954–72 siedziba gromady Lisków.
Wikipedia
mieszkaniec Liskowa
SJP.pl
mieszkanka Liskowa
SJP.pl
przymiotnik od: Lisków
SJP.pl
przymiotnik od: lisek
SJP.pl
2 cieki wodne:
Wikipedia
Lisnówko – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim, w gminie Świecie nad Osą, przy trasie zawieszonej obecnie linii kolejowej Kisielice-Jabłonowo Pomorskie.
Wikipedia
hodowlane zwierzę futerkowe, hybryda samca lisa srebrzystego z samicą lisa polarnego
SJP.pl
gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych; lis pampasowy, nibylis pampasowy, aguraszi, lis Azary
SJP.pl
Nibylis pampasowy, lisoszakal, lis pampasowy, aguraszi, lis Azary (Lycalopex gymnocercus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae).
Nazwa rodzajowa: gr. λυκος lukos „wilk”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”. Epitet gatunkowy: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; κερκος kerkos „ogon”.
Wikipedia
podobny do lisa; rudawy, płowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) rudy, płowy
Wiktionary
(1.1) Był to wysoki rok, lisowatego koloru, jak przecięty pień redwoodu albo na pagórkach liście winogradu w listopadzie.
Wiktionary
IPA: ˌlʲisɔˈvatɨ, AS: lʹisovaty
Wiktionary
rzecz. lis mzw.
przym. lisowy
Wiktionary
żołnierz lekkiej nieregularnej kawalerii polskiej z początku XVII w.; żołnierz lisowski
SJP.pl
Lisowczycy, lisowczyki (początkowa nazwa straceńcy, również chorągiew elearska) – najemna ochotnicza formacja lekkiej jazdy polskiej stworzona w 1607 roku przez Aleksandra Lisowskiego. Jej zawiązki powstały w czasie służby Lisowskiego u Dymitra II Samozwańca w latach 1607–1611. Wskutek dokonywania gwałtów i rabunków lisowczyków zazwyczaj nie brano do niewoli, lecz tracono na miejscu.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzaj grzyba z klasy podstawczaków
SJP.pl
Wikipedia
o cechach lisówkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Lisówkowate (Hygrophoropsidaceae Kühner) – rodzina grzybów z rzędu borowikowców (Boletales).
Wikipedia
o cechach lisówkowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: lis; lisi
SJP.pl
język programowania przeznaczony do przetwarzania danych nienumerycznych
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) alternatywna pisownia słowa → Lisp
Wiktionary
Lisp – rodzina języków programowania z długą historią i charakterystyczną składnią. Zaprojektowany przez Johna McCarthy’ego na MIT w 1958 roku. Pierwszym interpreterem języka Lisp była implementacja funkcji eval wykonana przez studenta McCarthy’ego – Steve’a Russella. Lisp jest drugim z kolei pod względem wieku językiem programowania wysokiego poziomu pozostającym w użyciu (starszy jest tylko Fortran). Podobnie jak Fortran, Lisp ulegał na przestrzeni czasu licznym zmianom. Powstało również wiele jego dialektów. Dziś do najpopularniejszych należą trzy: Common Lisp, Scheme i Clojure.
Wikipedia
IPA: lʲisp, AS: lʹisp
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pisemna wiadomość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wiadomość, wypowiedź sformułowana pisemnie
(1.2) papier, na którym napisano list (1.1)
(1.3) poczt. przesyłka pocztowa zawierająca korespondencję lub drobne rzeczy dopuszczone do przewozu pocztowego, nadane w zamkniętym opakowaniu
forma rzeczownika.
(2.1) D. plural|lista.
Wiktionary
List – gatunek piśmiennictwa, lub w innym ujęciu teoretycznym – literatury stosowanej. Pisemna wiadomość wysyłana przez jedną osobę (nadawcę) do drugiej (adresata). Sztuka pisania listów (zgodnie z panującymi obyczajami) to epistolografia.
Tradycyjny list to wiadomość zapisana na kartce (kartkach) papieru i zapieczętowana lub wysłana do adresata w kopercie. Terminem list określa się niekiedy także wiadomość wysłaną za pośrednictwem poczty elektronicznej (e-mail).
Wikipedia
(1.1) Jego list był pełen wyszukanych metafor i staroświeckich sformułowań, jednak został wysłany e-mailem.
(1.2) Kiedy ze sobą zerwali, spaliła wszystkie listy od niego.
(1.3) Wysłał płytę CD w kopercie jako list.
Wiktionary
IPA: lʲist, AS: lʹist
Wiktionary
rzecz. listownik m.
:: zdrobn. liścik m.
przym. listowny, listowy, liściowy
przysł. listownie
Wiktionary
(1.1) przest. epistoła
Wiktionary
spis, wykaz ludzi, rzeczy lub spraw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) elementy zapisane w kolejności
(1.2) inform. jedna ze struktur danych używana w infomatyce;
Wiktionary
Lista – struktura danych służąca do reprezentacji zbiorów dynamicznych, w której elementy ułożone są w liniowym porządku. Rozróżniane są dwa podstawowe rodzaje list: lista jednokierunkowa w której z każdego elementu możliwe jest przejście do jego następnika oraz lista dwukierunkowa w której z każdego elementu możliwe jest przejście do jego poprzednika i następnika.
Wikipedia
(1.1) Jacku, na liście rzek Afryki nie ma Ukajali.
Wiktionary
IPA: ˈlʲista, AS: lʹista
Wiktionary
(1.1) spis, wykaz
Wiktionary
zdrobnienie od: listek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pieszcz. zdrobn. od: listek
Wiktionary
(1.1) Silny wiatr miotał młodymi drzewami, zginał je w pół, targał ich małymi, ledwo wyrosłymi listeczkami w powietrzu.
Wiktionary
IPA: lʲiˈstɛt͡ʃɛk, AS: lʹisteček
Wiktionary
rzecz. liść, liścień, listowie
:: zdrobn. listek
przym. liściasty, liściowy, listkowy, listny
Wiktionary
1. mały liść;
2. część liścia złożonego, jak np. w liściu kasztanowca;
3. pojedyncze, płaskie opakowanie, np. leku, gumy do żucia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: liść
(1.2) płaskie opakowanie
(1.3) cienki, niewielki płatek, plasterek czegoś
(1.4) jedna z blaszek liściowych, część liścia złożonego, osadzona na wspólnej osadce
Wiktionary
Listek – termin oznaczający w botanice:
Wikipedia
(1.1) Na gałązkach pojawiły się pierwsze po zimie listki.
(1.2) Zawsze biorę na wycieczki listek jakiegoś leku przeciwbólowego, tak na wszelki wypadek.
(1.3) Pestki owoców, które znajduję w zimie, przechowuję obwinięte w listki papieru, by na wiosnę wsadzić je do ziemi.
Wiktionary
IPA: ˈlʲistɛk, AS: lʹistek
Wiktionary
rzecz. liść, liścień, listowie
:: zdrobn. listeczek
przym. liściasty, liściowy, listkowy, listny
Wiktionary
bylina z rodziny storczykowatych, występująca w północnej strefie umiarkowanej
SJP.pl
Wikipedia
bakteryjna choroba zakaźna; listerioza
SJP.pl
Listerioza, dawniej też listereloza (łac. listeriosis) – bakteryjna choroba zakaźna, diagnozowana u ludzi i zwierząt. Wywołują ją bakterie Listeria monocytogenes (Gram-dodatnie pałeczki), które charakteryzują się szerokim rozpowszechnieniem w środowisku naturalnym, szybkim wzrostem i znaczną liczbą gatunków.
Wikipedia
rodzaj bakterii z rzędu Bacillales, przenoszącej się drogą pokarmową
SJP.pl
Listeria – rodzaj bakterii Gram-dodatnich. Ich nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego pioniera chirurgii sterylnej Josepha Listera, rodzajowi nadano obecną nazwę w 1940 roku.
Rodzaj Listeria obejmuje sześć gatunków:
Wikipedia
bakteryjna choroba zakaźna; listereloza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. bakteryjna odzwierzęca choroba zakaźna najczęściej wywoływana u ludzi przez spożycie zakażonej żywności;
Wiktionary
Listerioza, dawniej też listereloza (łac. listeriosis) – bakteryjna choroba zakaźna, diagnozowana u ludzi i zwierząt. Wywołują ją bakterie Listeria monocytogenes (Gram-dodatnie pałeczki), które charakteryzują się szerokim rozpowszechnieniem w środowisku naturalnym, szybkim wzrostem i znaczną liczbą gatunków.
Wikipedia
przym. listeriozowy
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z listeriozą, dotyczący listeriozy
Wiktionary
rzecz. listerioza ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: listewka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: listewka
Wiktionary
IPA: ˌlʲistɛˈvɛt͡ʃka, AS: lʹistevečka
Wiktionary
zdrobnienie od: listwa (wąski kawałek drewna lub pasek materiału)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od listwa
(1.2) mała listwa, zwykle drewniana
Wiktionary
Listewka (niem. Elisenthal) – osada leśna w województwie pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Czersk.
Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Mokre.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
rzecz. listwa ż.
Wiktionary
mający kształt listewki
SJP.pl
Listing to wydruk kodu źródłowego programu. Mianem listingu określa się kody zawarte w literaturze, czasopismach oraz stronach WWW. Dodatkowo dla listingów publikowanych w Internecie często jest stosowane kolorowanie składni.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
listkogonka czerwonoczapkowa - gatunek ptaka z rodziny papug wschodnich
SJP.pl
listkować się - o cieście: dzielić się na listki (porcje w kształcie płatków)
SJP.pl
o cieście: podzielony na listki (porcje w kształcie płatków)
SJP.pl
podobny kształtem do listka; liściowaty
SJP.pl
listkowiec cytrynek - gatunek motyla z rodziny bielinkowatych; latolistek cytrynek
SJP.pl
1. złożony z małych liści;
2. przypominający kształtem mały liść
SJP.pl
listnić się - pokrywać się liśćmi; listnieć
SJP.pl
błonkówka z rodziny pilarzowatych
SJP.pl
pokrywać się liśćmi; listnić się
SJP.pl
pokrywanie się liśćmi
SJP.pl
1. gatunek ryby atlantyckiej; raja listnik;
2. listnik zmiennobarwny - gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych; nierówienka zmienna
SJP.pl
Raja listnik, listnik (Rajella fyllae) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny rajowatych (Rajidae). Gatunek typowy rodzaju Rajella.
Wikipedia
→ liść; liściowy, liściasty, liściany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) poet. dotyczący liści
Wiktionary
IPA: ˈlʲistnɨ, AS: lʹistny
Wiktionary
rzecz. liściec mzw., liść, listek, listeczek, listowie, listnienie
przym. liściasty, listkowaty, listkowy, liściowy
Wiktionary
automat do wydawania przesyłek pocztowych
SJP.pl
pracownik poczty doręczający przesyłki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) poczt. pracownik urzędu pocztowego, który doręcza adresatom listy i inne przesyłki
Wiktionary
Listonosz – pracownik urzędu pocztowego doręczający adresatom listy, telegramy, przekazy, i inne przesyłki; doręczyciel pocztowy.
Listonosze – dotyczy to przede wszystkim listonoszy na terenach wiejskich – przyjmują także do nadania listy i przekazy pocztowe. Często zajmują się również sprzedażą kartek pocztowych, znaczków i innych towarów znajdujących się w ofercie Poczty Polskiej S.A.
Wikipedia
(1.1) Czekam na listonosza – przyniesie mi emeryturę.
(1.1) Urząd pocztowy zatrudnia czterech listonoszy na pełnym etacie.
Wiktionary
IPA: lʲiˈstɔ̃nɔʃ, AS: lʹistõnoš
Wiktionary
rzecz.
:: fż. listonoszka ż.
Wiktionary
(1.1) doręczyciel, kurier, poczciarz, posłaniec; daw. pocztylion, bryftreger, bryftrygier; gw-pl|Górny Śląsk|briftreger, briftryger, briftriger, pocztorz., gw-pl|Kujawy, Poznań|listowy.
Wiktionary
1. pracownica poczty doręczająca przesyłki;
2. prostokątna torebka ze skóry, noszona na ramieniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) poczt. pracowniczka urzędu pocztowego, który doręcza adresatom listy i inne przesyłki
(1.2) duża torba z klapą noszona przez ramię
Wiktionary
(1.1) Kupiłem piękne znaczki z motylami u naszej listonoszki.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. listonosz m.
przym. listonoszowy
Wiktionary
(1.1) doręczycielka
Wiktionary
jedenasty miesiąc roku kalendarzowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jedenasty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego);
(1.2) daw. opadanie liści
(1.3) stpol. dziesiąty lub jedenasty miesiąc
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pierwszego listopada odwiedziliśmy groby naszych bliskich.
Wiktionary
IPA: lʲiˈstɔpat, AS: lʹistopat
Wiktionary
przym. listopadowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. listopadowy
frazeologia.
zob. też: przysłowia o miesiącach
etymologia.
od opadania na jesieni liści: grudzień, pajęcznik, październik, wrzesień
uwagi.
W polszczyźnie w znaczeniu (1.1) od XV w.
Niepoprawne jest wyrażenie w miesiącu listopadzie; poprawnie: w listopadzie.
Gdy podajemy datę, używamy wyrazu listopad w dopełniaczu, a nie w mianowniku, np. pierwszy listopada, nie pierwszy listopad.
wikicytaty.
zoblistę|styczeń|luty|marzec|kwiecień|maj|czerwiec|lipiec|sierpień|wrzesień|październik|listopad|grudzień.
tłumaczenia.
* abazyński: (1.1) ноябрь (nojabr')
* abchaski: (1.1) абҵара (abc̣ara), ноиабр (noiabr)
* adygejski: (1.1) шэкӏогъумаз (šăḳoġumaz), ноябрь (nojabr')
* afrykanerski: (1.1) November
* ajmara: (1.1) lapaka
* alabama: (1.1) hasiholtina istapókkòolawah cháffàaka
* albański: (1.1) nëntor m.
* alemański: (1.1) alzacki Novamber m.
* aleucki: (1.1) Agalĝalux̂, aqalgaluq
* amharski: (1.1) ኖቬምበር (novembär)
* angielski: (1.1) November
* antylski: (1.1) novanm
* arabski: (1.1) نوفمبر m. (nufímbir, nūfambar), kalendarz asyryjski تشرين الثاني m. (tišrīnu ṯ-ṯānī), algierarab|نوفمبر {{m. (nūfambir)}}, egiparab|نوفمبر {{m. (novamber)}}, hasarab|نوفمبر {{m. (nūfambir)}}, lewantarab|تشرين الثاني {{m. (tišrīn (a)ṯ-ṯānī)}}, libijarab|الحرث {{m. (al-ḥarṯ)}}, marokarab|نونبر {{m. (nuwanbir)}}, tunezarab|نوفمبر {{m. (nūfambir)}}
* aragoński: (1.1) nobiembre / noviembre m.
* aramejski: (1.1) ܬܫܪܝܢ ܐܚܪܝ m. (tešrī[n] [ʾ]ḥərāy), neo-aramejski zachodni ܬܫܪܝܢ ܐܚܪܝ m. (tešrī[n] [ʾ]ḥərō̹y)
* arumuński: (1.1) Brumarlu m.
* asamski: (1.1) নৱেম্বৰ (nôwembôr)
* asturyjski: (1.1) payares m.
* awarski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* azerski: (1.1) noyabr / dialekt południowy نویابر / daw. нојабр
* bambara: (1.1) nowanburu
* baskijski: (1.1) azaro
* baszkirski: (1.1) ноябрь (noyabr)
* bengalski: (1.1) নভেম্বর (nôbʰembôr)
* białoruski: (1.1) лістапад m. (listapad)
* birmański: (1.1) နုိဝင္ဘာ (nowĩbʰa)
* bislama: (1.1) Novemba
* bośniacki: (1.1) novembar (новембар, نۉوەمبار)
* bretoński: (1.1) Du m., miz Du m.
* brithenig: (1.1) Muisnir m.
* bucharski: (1.1) נאָיאַבּר (noyabr)
* bułgarski: (1.1) ноември m. (noemvri)
* buriacki: (1.1) ноябрь (nojabr')
* cebuano: (1.1) Nobiyembre
* cerkiewnosłowiański: (1.1) ноємврїи m. (noemvrïi)
* chakaski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* chiński standardowy: (1.1) 十一月 (shíyīyuè)
* chorwacki: (1.1) studeni m.
* czamorro: (1.1) Nobiembre
* czeczeński: (1.1) ноябрь (nojabr'), эрх бутт (erx butt)
* czejeński: (1.1) He’koneneeše’he
* czeski: (1.1) listopad m.
* cziczewa: (1.1) novembala
* czirokeski: (1.1) ᏄᏓᏕᏆ (nudadequa)
* czuwaski: (1.1) чӳк (čük), ноябрь (nojabr')
* dargijski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* dari: (1.1) نومبر (novambar)
* deg-chitan: (1.1) xiyh tthˈexinedr, vinginh qˈunodle chux
* delaware: (1.1) Wini Kishux
* dinka: (1.1) Kon
* dogri: (1.1) नवम्बर (navambar)
* dolnołużycki: (1.1) młośny m., nowember m.
* dolnoniemiecki: (1.1) niemiecki November m., Nevelmaand ż., dolnosaksoński november m.
* duński: (1.1) november w., slagtemåned w.
* dusuński: (1.1) Tulan Kohopod om Iso, Tulan Milau
* dzongkha: (1.1) སྤྱི་ཟླཝ་བཅུ་གཅིག་པ། (spyi.zlaw.bču.gčig.pa)
* dżuhuri: (1.1) נאָיאַבּר / ноябрь / nojabr
* elfdalski: (1.1) november m.
* emilijski: (1.1) ferrarski nuvémbar m.
* erzja: (1.1) сундерьков (sunder'kov)
* esperanto: (1.1) novembro / Novembro
* estoński: (1.1) november, talvekuu
* estremadurski: (1.1) noviembri m.
* ewe: (1.1) Adeɛmekpɔxe, Nɔvember
* ewenkijski: (1.1) ноябрь (nojabr'), хугдарпӣ (ȟugdarpī)
* eweński: (1.1) ноябрь (nojabr'), ойчири ечэн (ojčiri ječėn)
* farerski: (1.1) november m.
* fiński: (1.1) marraskuu
* folksprok: (1.1) November
* francuski: (1.1) novembre m.
* franko-prowansalski: (1.1) novembro m.
* friulski: (1.1) novembar m.
* fryzyjski: (1.1) novimber w., slachtmoanne w.
* fryzyjski saterlandzki: (1.1) November
* gagauski: (1.1) noyabri / daw. ноябри
* galicyjski: (1.1) novembro m.
* gaskoński: (1.1) noveme / aranejski noveme m.
* gocki: (1.1) 𐌽𐌰𐌿𐌱𐌰𐌹𐌼𐌱𐌰𐌹𐍂 m. (naubaimbair), *𐍆𐍂𐌿𐌼𐌰 𐌾𐌹𐌿𐌻𐌴𐌹𐍃 (fruma jiuleis)
* górnołużycki: (1.1) nazymnik m., nowember m., przest. listopad
* grenlandzki: (1.1) novemberi / novembari
* gruziński: (1.1) ნოემბერი (noemberi)
* guarani: (1.1) Jasypateĩ
* gudźarati: (1.1) નવેમ્બર m. (navembar)
* haitański: (1.1) novanm
* hakka: (1.1) 十一月 (sṳ̍p-yit-ngie̍t)
* hausa: (1.1) Nuwamba (نومب) / Nuwambar (نومبر) m.
* hawajski: (1.1) Nowemapa
* hebrajski: (1.1) נובמבר m. (nowember)
* hindi: (1.1) नवम्बर m. (navambar) / नवंबर m. (navaṃbar)
* hiszpański: (1.1) noviembre m.
* hmong: (1.1) / / kaum ib hlis ntuj
* ido: (1.1) novembro
* igbo: (1.1) Nọvemba
* ilokano: (1.1) Nobiembre / Noviembre
* inari: (1.1) skammâmáánu
* indonezyjski: (1.1) Nopember, November, november
* interglossa: (1.1) meno mo-mo, Novembra
* interlingua: (1.1) novembre
* inuktitut: (1.1) ᓄᕕᒻᐳᕆ (nuvimpuri)
* irlandzki: (1.1) Samhain (Saṁain) ż., mí na Samhna ż.
* islandzki: (1.1) nóvember m., nóvembermánuður m.
* jakucki: (1.1) сэтинньи (sätinn'i)
* japoński: (1.1) 11月, 十一月 (じゅういちがつ, jūichigatsu), 霜月 (しもつき, shimotsuki)
* jawajski: (1.1) Nopèmber
* jèrriais: (1.1) novembre m., sarkiski novãbr m.
* jidysz: (1.1) נאָוועמבער m. (nowember)
* kabardyjski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* kabylski: (1.1) wember / ⵡⴻⵎⴱⴻⵔ m.
* kaló: (1.1) ňudikoy
* kałmucki: (1.1) үкр (ükr)
* kannada: (1.1) ನವೆಂಬರ್ (naveṃbar)
* kantoński: (1.1) 十一月 (sap6 jat1 jyut6)
* karaczajsko-bałkarski: (1.1) ноябрь (noyabr)
* karaimski: (1.1) qaraqış ay
* karakałpacki: (1.1) noyabr (ноябрь)
* karelski: (1.1) kylmykuu
* karpatorusiński: (1.1) новембер m. (november)
* kaszmirski: (1.1) نَوَمبَر / नवम्बर (navambar)
* kaszubski: (1.1) lëstopadnik m., smùtan m., lëstopôd m.
* kataloński: (1.1) novembre
* kazachski: (1.1) қараша / qaraşa / قاراشا, ноябрь / noyabr / نويابر
* keczua: (1.1) Ayamarka, Ayamarq’a killa, Nuwimri
* ketyjski: (1.1) табеиӈ ӄип (tabеiŋ qip)
* khmerski: (1.1) ណូវ៉មប្រ (ṇūvamb[r])
* kildin: (1.1) ноябьр (nojab'r)
* kirgiski: (1.1) ноябрь / نويابر (noyabr), бештин айы / بەشتىن ايى (beştin ayı)
* klallam: (1.1) čən̕háʔnəŋ
* komi: (1.1) ноябр (nojabr), вӧльгым (völ'gym)
* komi-permiacki: (1.1) нояб (nojab)
* konkani: (1.1) नोव्हेंबर (novʰeṃbar)
* koptyjski: (1.1) bohairski ⲛⲟⲉⲙⲃⲣⲓⲟⲥ (noembrios) / Ⲛⲟⲉ̄ⲙⲃⲣⲓⲟⲥ (noèmvrios) m.
* koreański: (1.1) 11월, 십일월 (sipilweol)
* kornijski: (1.1) Du m., mys Du m.
* korsykański: (1.1) nuvembre m.
* krymskotatarski: (1.1) noyabr / ноябрь, qasım / къасым
* kumycki: (1.1) ноябрь (noyabr)
* kurmandżi: (1.1) mijdar, teşrîna duwemê
* kuroński: (1.1) novêmbirs m.
* kweński: (1.1) novemperikuu
* ladino: (1.1) נובﬞימברי / novembre m.
* ladyński: (1.1) gerdeński nuvëmber / badiocki novëmber / fasciański november m.
* lakijski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* lakota: (1.1) Tȟakhíyuȟa wí, Waníyetu wí
* laotański: (1.1) ພະຈິກ (pʰačik), ເດືອນສິບເອັດ (dʉ̄an sip'et)
* lazyjski: (1.1) წილვა (ʒ’ilva)
* lezgiński: (1.1) ноябрь (nojabr'), цӏехуьл (c̣eȟül)
* liguryjski: (1.1) nuvembre m.
* limburski: (1.1) nevèmber / november m., slachmaondj m.
* lingala: (1.1) sánzá ya zómí na mɔ̌kɔ́, novɛ́mbɛ
* Lingua Franca Nova: (1.1) novembre / новембре
* litewski: (1.1) lapkritis m.
* liwski: (1.1) novembõr
* lombardzki: (1.1) nuember m.
* luksemburski: (1.1) November m., Allerhellgemount m., Wantermount m.
* lule: (1.1) basádismánno
* łaciński: (1.1) November m.
* łotewski: (1.1) novembris m.
* macedoński: (1.1) ноември (noemvri), студен (studen)
* malajalam: (1.1) നവംബർ (navaṃbar)
* malajski: (1.1) November (نوۏيمبر)
* malediwski: (1.1) ނޮވެމްބަރު (novembaru)
* malgaski: (1.1) nôvambra
* maltański: (1.1) Novembru m.
* mandżurski: (1.1) (omšon biya)
* manipuri: (1.1) ꯍꯤꯌꯥꯉꯒꯩ / হিয়ঙগৈ (hiyāṅagei)
* manx: (1.1) Mee Houney ż.
* maoryski: (1.1) Noema, Whiringa-ā-rangi
* marathi: (1.1) नोव्हेंबर (novʰeṃbar)
* marszalski: (1.1) Nobōm̧ba
* maryjski: (1.1) ноябрь (noâbrʹ), łąkowy кылме (kylme)
* maurytyjski: (1.1) novam
* megrelski: (1.1) გერგობათუთა (gergobaṭuṭa)
* miami: (1.1) kiiyolia kiilhswa
* mikmak: (1.1) Gept’gewigu’s
* minnan: (1.1) 十一月 (cha̍p-it-go̍eh, cha̍p-it-ge̍h, cha̍p-it-gōe), tajwański 十一月 (tsa̍p-it-gue̍h)
* mirandyjski: (1.1) nobembre m.
* moksza: (1.1) эйндамков (ėjndamkov), ноябрьков (nojabr'kov)
* mongolski: (1.1) арван нэгдүгээр сар (arvan nägdügäär sar)
* mongolski klasyczny: (1.1) ᠠᠷᠪᠠᠨ ᠨᠢᠭᠡᠳᠦᠭᠡᠷ ᠰᠠᠷᠠ (arban nigedüger sar-a)
* mongorski: (1.1) Haran-Nige Sara
* nafusi: (1.1) uwenbir / ⵓⵡⴻⵏⴱⵉⵔ m.
* nahuatl: (1.1) tlamahtlāccēti
* nama: (1.1) ǀhoǂgaeb
* nanajski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* nawaho: (1.1) Níłchʼitsʼósí
* neapolitański: (1.1) nuvembre m., tarencki novembre m.
* neo: (1.1) novem, novembro
* nepalski: (1.1) नोभेम्बर (nobʰembar)
* niderlandzki: (1.1) november m., slachtmaand ż./m., nevelmaand ż./m.
* niemiecki: (1.1) November / szwajcarski Novämber m., przest. Nebelung m.
* nieniecki: (1.1) нюдя пэвдей (njudja pėvdej), ноябрь (nojabr')
* niue: (1.1) Novema
* normandzki: (1.1) novembe m., Guernsey novembre m.
* norweski (bokmål): (1.1) november m.
* norweski (nynorsk): (1.1) november m.
* norweski (riksmål): (1.1) november w.
* novial: (1.1) novembre
* nowogrecki: (1.1) demotyk Νοέμβρης m. (Noémvrīs), katharewusa Νοέμβριος m. (Noémvrios)
* occidental: (1.1) Novembre
* orija: (1.1) ନଭେମ୍ବର (nôbʰembôr)
* ormiański: (1.1) նոյեմբեր (noyember)
* oromo: (1.1) Sadaasa
* osetyjski: (1.1) ноябрь (nojabr'), джеоргуыбайы мӕй (džеorguybаjy mäj)
* osmański: (1.1) قاسم (qāsim)
* pampango: (1.1) Nobiembri
* papiamento: (1.1) novèmber
* paszto: (1.1) نومبر m. (nuwambər)
* pendżabski: (1.1) ਨਵੰਬਰ (navãbar)
* pensylwański: (1.1) Nowember m.
* perski: (1.1) نوامبر (novâmbr), تشرین ثانی (tešrine sâni)
* piemoncki: (1.1) novèmber m.
* piktawski: (1.1) nouvenbre m.
* plautdietsch: (1.1) Novamba m.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|listopad.}}
* południowoałtajski: (1.1) ноябрь (nojabr')
* południowolapoński: (1.1) rahka
* portugalski: (1.1) novembro, przed 1990 r. Novembro
* północnofryzyjski: (1.1) Föhr-Amrum nofember m., Mooring mistmoune m., nowämber m.
* północnolapoński: (1.1) skábmamánnu
* prowansalski: (1.1) okcytański novembre / prowansalski nouvèmbre
* romániço: (1.1) Novembro
* romansz: (1.1) november m.
* rosyjski: (1.1) ноябрь m.; (1.2) листопад m.
* ruanda: (1.1) Ugushyingo
* rumuński: (1.1) noiembrie m., brumar m.
* rundi: (1.1) Munyonyo / Myunyonyo
* saanicz: (1.1) xʷəsəlenəxʷ
* samoański: (1.1) Novema
* sango: (1.1) növâmbere, te-kîri, nabändurü
* sanskryt: (1.1) नवम्बर m. (navambar)
* sardyński: (1.1) santandría ż., donnyasantu m.
* serbski: (1.1) новембар (novembar) m.
* seszelski: (1.1) novanm
* shona: (1.1) Mbudzi
* siksika: (1.1) iitáóhkohtao’p, iitáó’tsstoyi, iitáóhkanaikokotoyi niítahtaistsi
* sindhi: (1.1) نومبر (navambaru)
* skolt: (1.1) skamm´mään / skamm-mään
* slovio: (1.1) November (Новембер)
* słowacki: (1.1) november m.
* słoweński: (1.1) november m., listopad m.
* somalijski: (1.1) Nofeembar / Noofambar / Noofembar
* sorani: (1.1) تشرینی دووهەم (tişrînî dûhem)
* sotho (południowy): (1.1) Lesotho Pulungoana / RPA Pudungwana
* sotho północny: (1.1) Dibatsela, Nofemere
* staroangielski: (1.1) blotmonaþ
* suahili: (1.1) novemba / Novemba
* suazi: (1.1) Lídvúba, iNkhosilencane, Lweti, Novemba
* sundajski: (1.1) Nopémber
* sycylijski: (1.1) nuvèmmiru m.
* syngaleski: (1.1) නොවැම්බර් (novæmbar)
* szerpa: (1.1) दावा च्युचीक्पा (dāwā čyučīkpā)
* szkocki: (1.1) November
* szkocki gaelicki: (1.1) an t-Samhain ż.
* szwedzki: (1.1) november w., przest. vintermånad w.
* śląski: (1.1) listopad m.
* tabasarański: (1.1) ноябрь (nojabr')
* tacki: (1.1) nojabr / ноябрь
* tadżycki: (1.1) ноябр (nojabr)
* tagalski: (1.1) nobyembre / Nobyembre
* tahitański: (1.1) novema, noema
* tajski: (1.1) พฤศจิกายน (prʉtčikāyon), เดือนสิบเอ็ด (dʉ̄an sip'et)
* talossański: (1.1) Noemvar
* tamazight: (1.1) ⵡⴰⵎⴱⴻⵕ / wambeṛ m.
* tamilski: (1.1) நவம்பர் (navampar)
* tatarski: (1.1) ноябрь / noyabr / نويابر
* telugu: (1.1) నవంబర్ (navaṃbar)
* tetum: (1.1) Novembru
* tigre: (1.1) ኖቬምበር (novembär)
* tigrinia: (1.1) ኖቬምበር (novembär)
* tokelau: (1.1) Oloāmanu, Novema
* tok pisin: (1.1) Novemba
* tonga: (1.1) Novema
* tsonga: (1.1) Hukuri, Novhemba
* tswana: (1.1) Ngwanatsela
* turecki: (1.1) kasım
* turkmeński: (1.1) noýabr (ноябрь)
* tuvalu: (1.1) novema / Nōvema
* tuwiński: (1.1) ноябрь (nojabr'), он бир ай (on bir aj)
* tybetański: (1.1) ཟླ་བཅུ་གཅིག་པ། (zla.bču.gčig.pa)
* ujgurski: (1.1) نويابىر / ноябрь (noyabir)
* ukraiński: (1.1) листопад m. (lystopad); (1.2) листопад m. (lystopad)
* urdu: (1.1) نومبر m. (navambar)
* uzbecki: (1.1) noyabr / ноябрь / نايەبر
* vai: (1.1) ꔞꘋꕔꕿ ꕸꖃꗏ (kẽkpato ɓolalɔ)
* venda: (1.1) Ḽara
* volapük: (1.1) babul, balsebalul, novul
* võro: (1.1) märtekuu / märdikuu, talvõkuu
* walijski: (1.1) Tachwedd m.
* waloński: (1.1) nôvimbe m.
* wenecki: (1.1) novenbre m.
* wenedyk: (1.1) nowiębierz m.
* wepski: (1.1) kül’mku
* węgierski: (1.1) november, gémberes
* wietnamski: (1.1) tháng mười một
* wilamowski: (1.1) listopȧd m., listopad m.
* włoski: (1.1) novembre m.
* wolof: (1.1) nowembar
* xhosa: (1.1) uNovemba, eyeNkanga
* yupik środkowy: (1.1) Cauyarvik
* zachodniopendżabski: (1.1) نومبر (navambar)
* zazaki: (1.1) dimli tışrino peyên
* zulu: (1.1) uLwezi klasa 1a/2a, uNovemba klasa 1a|2a
* zuni: (1.1) Kok A:wiyanna
* żmudzki: (1.1) lapkrėtis m.
źródła.
== listopad (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) październik
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: listopad
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający miejsce, odbywający się w listopadzie
Wiktionary
(1.1) Jestem wrogiem takiej ulubionej w Polsce filozofii, która pozwala wygrywać wojny na papierze. Jerzy Łojek wygrał na papierze powstanie listopadowe, Leszek Moczulski wygrał kampanię wrześniową 1939 roku.
Wiktionary
IPA: ˌlʲistɔpaˈdɔvɨ, AS: lʹistopadovy
Wiktionary
rzecz. listopad mrz.
Wiktionary
(1.1) daw. nowembrowy
Wiktionary
1. tworzyć listę;
2. dawniej: komunikować się poprzez wymianę listów, prowadzić korespondencję
SJP.pl
liście roślin; ulistnienie, liściwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. ogół liści roślin, zwłaszcza drzew i krzewów
Wiktionary
IPA: lʲiˈstɔvʲjɛ, AS: lʹistovʹi ̯e
Wiktionary
zob. liść.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. nalewka na liściach lub młodych pędach
Wiktionary
(1.1) Nie nalewaj mi listówki.
Wiktionary
rzecz. liść m., listek m.
przym. liściasty
Wiktionary
glon morski kształtem przypominający wielki liść na ogonku, występujący masowo, tworząc rozległe łąki w przybrzeżnych partiach mórz i oceanów półkuli północnej; laminaria
SJP.pl
Listownica (Laminaria) – rodzaj glonów z klasy brunatnic.
Wikipedia
rodzina glonów morskich żyjących w wodach półkuli północnej
SJP.pl
o cechach listownicowatych (rodzina glonów)
SJP.pl
przysłówek
(1.1) za pośrednictwem listu
Wiktionary
rzecz. list mrz., listowy mos.
przym. listowny, listowy
Wiktionary
normatywny podręcznik pisania listów, zawierający wzory komponowania i stylizowania tego rodzaju wypowiedzi, przewidziane dla różnych jej odmian
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
żartobliwie: niechęć do pisania listów
SJP.pl
→ list
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący listu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) gw-pl|Kujawy, Poznań. listonosz
Wiktionary
rzecz. list
:: zdrobn. liścik
przym. listowny
przysł. listownie
Wiktionary
Listra (gr. Λύστρα) – starożytne miasto w Azji Mniejszej, znane głównie z relacji biblijnej.
Położona była na południowy zachód od Ikonium, w krainie Likaonia. Pozostałości miasta odkryto w 1885 roku, kiedy to J.R.S. Sterrett odkopał na wzgórzu położonym na północ od tureckiej wsi Hatun Sarai kamienny ołtarz z łacińską inskrypcją. Lokalizację tę potwierdziły późniejsze znaleziska numizmatyczne. Miejsce było prawdopodobnie zamieszkane od czasów prehistorycznych, nigdy nie przeprowadzono jednak badań archeologicznych na szerszą skalę.
Wikipedia
1. podłużny, wąski kawałek drewna, służący do wzmacniania konstrukcji;
2. element zdobniczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kawałek drewna używany w budownictwie do wzmocnienia konstrukcji lub jako ozdoby
(1.2) pasek materiału używany do obszywania krawędzi ubrań
(1.3) brzeg obszyty listwą (1.2)
Wiktionary
IPA: ˈlʲistfa, AS: lʹistfa
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. listewka ż.
przym. listwowy
Wiktionary
dawniej: łata położona poziomo w chodniku dla łatwiejszego posuwania skrzynek z urobkiem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|listwować.
Wiktionary
czas. listwować
Wiktionary
rzadko: przypominający kształtem listwę
SJP.pl
potocznie: futro, błam z wyprawionych skór lisic
SJP.pl
Wikipedia
swędzący wykwit na skórze
SJP.pl
Wikipedia
choroba skóry wywołana przez bakterie z grupy paciorkowców (Streptococcus pyogenes) lub gronkowców (Staphylococcus aureus)
SJP.pl
Wikipedia
w medycynie: przekształcać się w liszaj, pokrywać się liszajem
SJP.pl
1. pokryty liszajem, wyglądem przypominający liszaj;
2. pokryty porostami
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: Liszki
SJP.pl
w dawnym Związku Radzieckim: osoba pochodząca z zamożniejszych grup społecznych, wskutek tego pozbawiona praw obywatelskich
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. potocznie: gąsienica;
2. samica lisa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. ent. włochata gąsienica z twardą głową i licznymi odnóżami
(1.2) daw. liczba nieparzysta
(1.4) przen. przebiegły, chytry człowiek
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲiʃka, AS: lʹiška
Wiktionary
rzecz. lis mos./mzw.
Wiktionary
duży chrząszcz z rodziny biegaczowatych; tęcznik liszkojad
SJP.pl
Calosoma – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i plemienia Carabini. Zwyczajowo określany jako liszkarz lub tęcznik. Wszystkie gatunki z tego rodzaju podlegają w Polsce ochronie gatunkowej.
Wikipedia
1. potocznie: gąsienica;
2. samica lisa
SJP.pl
Wikipedia
Liszkowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Rojewo.
Wikipedia
Liszkówko – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Sadki.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Liszno – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Rejowiec Fabryczny.
Do 1870 istniała gmina Liszno. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Liszno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Liszyno – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Słupno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
W Liszynie urodził się i mieszkał dziennikarz i felietonista Wawrzyniec Sikora. Jest patronem jednej z ulic Liszyna.
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu Li i liczbie atomowej 3
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Li i liczbie atomowej 3;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) monet. dawna waluta Litwy;
Wiktionary
Lit (Li, z gr. λίθος lithos ‛skała’) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 3. W czystej postaci jest miękkim, srebrnobiałym metalem. Należy do grupy metali alkalicznych (litowców). W warunkach standardowych jest najlżejszym metalem i pierwiastkiem o najniższej gęstości w fazie stałej. Jak wszystkie pierwiastki grupy I jest wysoce reaktywny i palny. W związku z tym najczęściej przechowuje się go w olejach mineralnych, ewentualnie w atmosferze gazów obojętnych (w przypadku litu są to gazy szlachetne – najczęściej argon lub hel). Po przecięciu lit ma metaliczny połysk, ale kontakt z wilgotnym powietrzem prowadzi do korozji, zmieniającej powierzchnię na srebrnoszarą, matową, a następnie, wraz z postępem korozji, na całkowicie czarną lub z licznymi czarnymi plamami.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma lit?
Wiktionary
IPA: lʲit, AS: lʹit
Wiktionary
(1.1)
rzecz. litowiec m.
przym. litowy
przysł. litowo
(2.1)
przym. litowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Li
Wiktionary
skrót od:
1. literatura;
2. literacki;
3. litera;
4. litewski
SJP.pl
skrót
(1.1) = literacki
(1.2) = literacko
(1.3) = litewski
(1.4) = litera
Wiktionary
Język litewski (lit. lietuvių kalba) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok. 4 mln osób. Poza Litwą językiem tym posługują się Litwini zamieszkujący na zachodzie Białorusi i północno-wschodniej Polsce (Suwalszczyzna), a także w Rosji, Łotwie oraz emigranci w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Niemczech. Jest językiem urzędowym Litwy.
Wikipedia
IPA: ˌlʲitɛˈrat͡sʲci|ˌlʲitɛˈrat͡skɔ, AS: lʹiteracʹḱi|lʹiteracko
Wiktionary
1. modlitwa, w której wierni powtarzają głośno słowa wypowiadane przez prowadzącego;
2. potocznie: długie, monotonne wyliczanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kośc. dłuższa formuła modlitewna z powtarzającym się wezwaniem;
(1.2) przen. długie, monotonne wyliczanie, wymienianie czegoś
Wiktionary
Litania (łac. 'litania' pochodzi z gr. słowa 'λιτανεία' błaganie od 'litē' prośba, modlitwa) – jedna z form modlitwy, używana w liturgii kościołów chrześcijańskich, wyrażająca błaganie czy też prośbę o pomoc Osób Boskich lub świętych. Może być odmawiana lub śpiewana. Charakteryzuje się tym, że na wezwanie osoby prowadzącej lud odpowiada jednakowo formą błagalną np. Kyrie eleison czy „Panie zmiłuj się”. W liturgii starochrześcijańskiej wezwania ograniczone były do trzykrotnego błagania o zmiłowanie Osób Boskich Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison, które zazwyczaj odmawiane były przez diakona z wiernymi przed mszą świętą. W liturgiach niegreckich wezwań tych podobnie jak Amen i Alleluja nie tłumaczono na języki narodowe z szacunku do liturgii, z której się wywodzą. Pierwsi chrześcijanie w czasie Cesarstwa Rzymskiego zabezpieczali się przed jego demoniczną siłą wezwaniami o wstawiennictwo do aniołów i męczenników, a także do świętych, co dało początek litanii do wszystkich świętych, która od początku miała swój własny schemat błagań i wezwań.
Wikipedia
(1.1) Perpetua odmówiła przed snem litanię loretańską.
(1.2) Gdy zacznę rozmowę z sąsiadką, zawsze słyszę całą litanię narzekań na jej dzieci.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtãɲja, AS: lʹitãńi ̯a
Wiktionary
przym. litanijny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z litanią
przymiotnik jakościowy
(2.1) z powtarzanym wersem i długą listą wezwań
Wiktionary
rzecz. litania ż.
Wiktionary
dawny instrument perkusyjny
SJP.pl
dawniej: człowiek grający na litaurach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Austrii i na Węgrzech, prawy dopływ Dunaju, historyczna granica między Austrią a Węgrami;
Wiktionary
Litawa (niem. Leitha, węg. Lajta) – rzeka w Austrii i na Węgrzech, prawy dopływ Dunaju. Długość rzeki wynosi 180 km.
Litawa powstaje z połączenia rzek Pitten i Schwarza w gminie targowej Lanzenkirchen w Dolnej Austrii. Płynie najpierw ku północnemu wschodowi, przepływając przez wschodnią Kotlinę Wiedeńską i zarazem północną część Burgenlandu na długości około 15 km z niewielkim nachyleniem, następnie biegnie na wysokości 157 m n.p.m. koło gminy Bruckneudorf i na wysokości 144 m n.p.m. w pobliżu gminy Nickelsdorf, wzdłuż północno-zachodniego podnóża Gór Litawskich i przez bramę Brucker Pforte. Już na obszarze Węgier, na Małej Nizinie Węgierskiej, przyjmuje kierunek wschodni i na wysokości 120 m n.p.m. wpływa do południowego odgałęzienia Dunaju, Dunaju Moszońskiego, koło miasta Mosonmagyaróvár.
Wikipedia
rzecz. Przedlitawia ż., Zalitawia ż.
przym. litawski
Wiktionary
Litawor — literackie imię męskie, zaczerpnięte z poematu epickiego Adama Mickiewicza Grażyna.
Litawor był przydomkiem rodu magnackiego Chreptowiczów, po raz pierwszy użytym przez podskarbiego dwornego litewskiego Iwana (Iwaszkę, †1513), syna Bohdana, a pochodzącym od niemieckiego słowa Litauer, oznaczającego "Litwina".
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Litawą, dotyczący Litawy
Wiktionary
rzecz. Litawa ż.
Wiktionary
wiecznie zielone drzewo uprawiane w Chinach i Indiach; śliwka chińska; liczi
SJP.pl
Wikipedia
znak graficzny głoski, właściwy pismom alfabetycznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. nazwany znak graficzny, odpowiadający konkretnemu dźwiękowi, umożliwiający zapis słów;
(1.2) praw. jednostka redakcyjna tekstu prawnego, oznaczana literą (1.1)
Wiktionary
Litera – znak graficzny charakterystyczny dla pism głoskowych, odpowiadający zwykle pojedynczemu fonemowi.
Zestaw wszystkich liter danego pisma stanowi jego alfabet. Najpopularniejsze obecnie alfabety oparte na literach to alfabet łaciński i cyrylica.
Wikipedia
(1.1) Litery w tej książce mają dziwny krój.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtɛra, AS: lʹitera
Wiktionary
rzecz. literówka ż., liternictwo n.
:: zdrobn. literka ż.
czas. literować ndk., przeliterować dk.
przym. literowy, literalny
Wiktionary
(1.1) znak, symbol
Wiktionary
zdrobnienie od: literat
SJP.pl
(r. żeński) pogardliwie: twórczyni kiepskich tekstów naśladujących literaturę, kiepska, słaba literatka; także o mężczyźnie, z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski lub żeński
(1.1) lekcew. pogard. kiepski literat lub kiepska literatka
Wiktionary
rzecz. literat m., literiada ż., literatura ż., literatka ż., literówka ż.
przym. literacki, literowy
przysł. literacko
Wiktionary
(1.1) literacik; neutr. literat
Wiktionary
1. odnoszący się do literatury, mający związek z literaturą - wypowiedzią artystyczną o dominującej funkcji estetycznej;
2. dotyczący literata - twórcy takich tekstów;
3. język literacki - język ludzi wykształconych, pisana odmiana języka narodowego, wyróżniająca się wysokim poziomem kulturalnym;
4. podmiot literacki - fikcyjna osoba występująca w utworze, której wypowiedź jest nadrzędna wobec wszystkich występujących w tym utworze wypowiedzi bohaterów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający związek z literaturą
Wiktionary
(1.1) Mało jest na świecie dzieł literackich, które by wzbudzały w ciągu dziejów ludzkich takie zainteresowanie jak Biblia.
(1.1) Nasz przystojny nauczyciel literatury, Brener, był jeszcze młody pomimo mocnej siwizny, nosił elegancki szary garnitur i mówił eleganckim wileńskim dialektem literackim.
(1.1) Jeśli więc wybierzecie się do kina na „Alicję po drugiej stronie lustra”, nie zapomnijcie zapoznać się także w najbliższej przyszłości z literackim oryginałem.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛˈrat͡sʲci, AS: lʹiteracʹḱi
Wiktionary
rzecz. literacina m./ż., literiada ż., literatura ż., literat m., literackość ż.
przysł. literacko
przym. literowy
Wiktionary
(1.1) skrót lit.
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób literacki
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛˈrat͡skɔ, AS: lʹiteracko
Wiktionary
zob. literacki.
Wiktionary
(1.1) skrót lit.
Wiktionary
literacki i artystyczny
SJP.pl
dotyczący literatury i historii
SJP.pl
rzadko: dotyczący literatury naukowej
SJP.pl
1. ogół cech pozwalających na zaliczenie danej wypowiedzi do literatury pięknej; poetyckość;
2. pejoratywnie: brak naturalności, posiadanie cech sztucznych, odbiegających od prawdy o życiu; sztuczność, nienaturalność, papierowość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co literackie; literacki charakter
Wiktionary
Literackość – zespół cech wyróżniających z piśmiennictwa literaturę piękną jako sztukę słowa, realizującą funkcję poetycką języka w odróżnieniu od innych funkcji (poznawczej, ekspresywnej, perswazyjnej etc.). Kategoria literackości została sformułowana po raz pierwszy przez rosyjską szkołę formalną i w przekonaniu jej przedstawicieli miała być głównym przedmiotem badań literaturoznawczych.
Wikipedia
przym. literacki
przysł. literacko
rzecz. literiada ż., literatura ż.
Wiktionary
szary, skorupiasty porost, mający czarne owocniki, przypominające hieroglify; pismak
SJP.pl
Graphis Adans. (literak) – rodzaj grzybów z rodziny literakowatych (Graphidaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów. W Polsce występuje jeden gatunek.
Wikipedia
szary, skorupiasty porost, mający czarne owocniki, przypominające hieroglify; pismak
SJP.pl
Kurnik.pl (stylizowany na kurnik.pl) – darmowy polski serwis gier online uruchomiony 15 czerwca 2001 przez Marka Futregę. Pod adresem www.playok.com dostępna jest wersja międzynarodowa.
Wikipedia
brak jakichkolwiek aluzji, podtekstów, znaczeń przenośnych, dokładne oddanie podstawowego znaczenia czegoś; dosłowność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest literalne
Wiktionary
rzecz. litera ż., literka ż., liternictwo n., literiada ż., literowanie n.
czas. literować ndk.
przym. literalny
przysł. literalnie
Wiktionary
(1.1) dosłowność
Wiktionary
pozbawiony jakichkolwiek aluzji, podtekstów, znaczeń przenośnych, oddający dokładne znaczenie czegoś; dosłowny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. mający związek ze ścisłym rozumieniem, przytoczeniem lub tłumaczeniem czyichś słów
Wiktionary
(1.1) Księgi biblijne nazywa „Bożymi”, ale nie próbował teoretycznie tego wyjaśnić. 70% cytatów czerpie z Nowego Testamentu Stosował przede wszystkim interpretację alegoryczną i typologiczną, ale czasami także literalną.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛˈralnɨ, AS: lʹiteralny
Wiktionary
rzecz. literiada ż., litera ż., literka ż., literówka ż., liternictwo n., literalność ż.
przym. literowy
przysł. literalnie
Wiktionary
(1.1) dosłowny, ścisły
Wiktionary
1. osoba zajmująca się pisaniem utworów literackich lub publicystycznych; pisarz, publicysta;
2. środowiskowo: student lub nauczyciel wydziału filologicznego, który jako specjalizację wybrał naukę o literaturze, a nie językoznawstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. pisarz, autor
(1.2) pot. eduk. student wydziału filologicznego, studiujący historię literatury
(1.3) daw. człowiek oczytany, uczony
Wiktionary
(1.1) Po pewnym czasie sekretarz propagandy Komitetu Wojewódzkiego wezwał mnie do siebie na dywanik i dał mi ostrą reprymendę, że po pierwsze – rozpowszechniam nielegalną literaturę, po drugie – zatruwam młode umysły początkujących literatów miazmatami wrogiego imperializmu.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtɛrat, AS: lʹiterat
Wiktionary
rzecz. literatura ż., literacina m./ż., literatka ż., literówka ż., literiada ż.
przym. literacki, literowy
przysł. literacko
Wiktionary
1. kobieta zajmująca się pisaniem utworów literackich lub publicystycznych; pisarka, publicystka;
2. środowiskowo: niewielka szklanka, w której podaje się zazwyczaj alkohol, niekiedy wodę lub sok; kieliszek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pisarka
(1.2) mała szklaneczka o pojemności około 100–150 ml, używana zwykle do picia wódki
(1.3) zawartość literatki (1.2)
Wiktionary
(1.1) Maria Konopnicka była wybitną literatką.
(1.2) Piliśmy alkohol z literatek.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛˈratka, AS: lʹiteratka
Wiktionary
rzecz. literatura ż., literat m., literówka ż., literacina m./ż., literiada ż.
przym. literowy
Wiktionary
1. ogół wypowiedzi utrwalonych w piśmie, związanych z różnymi zakresami życia zbiorowego, np. literatura ludowa;
2. od XIX wieku: wypowiedzi o charakterze artystycznym, dzielone zwykle na dramat, prozę i poezję, twórczość, w której dominuj funkcja estetyczna, spychając na bok zadania informacyjne, dydaktyczne itd., np.; literatura romantyczna; beletrystyka;
3. całokształt wypowiedzi pisemnych, dotyczących danego zagadnienia, tematu, dziedziny, dyscypliny naukowej, np. literatura przedmiotu;
4. środowiskowo: nauka o literaturze, zwłaszcza o historii literatury; literaturoznawstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. wszystkie dzieła artystyczne zachowane w formie pisanej lub w przekazie ustnym;
(1.2) nauk. materiały pisane dotyczące jednego zagadnienia lub tematu
(1.3) nauk. liter. studia historycznoliterackie
(1.4) daw. nauka pisania i wymowy
Wiktionary
Literatura – wszystkie „sensowne twory słowne” (według definicji Stefanii Skwarczyńskiej), czyli dzieła artystyczne, tj. literatura piękna oraz teksty użytkowe, tj. literatura stosowana, zachowane w formie pisanej lub w przekazie ustnym.
Literaturę piękną dzieli się zwykle na trzy rodzaje literackie według tradycji, uzupełnianej później Poetyki Arystotelesa: epikę (zarówno wierszem, jak i prozą), lirykę i dramat. Do gatunków epickich zaliczamy: opowiadanie, nowelę, bajkę, powieść, legendę, baśń. Do gatunków lirycznych zaliczamy: satyrę, hymn, odę, pieśń, sonet, fraszkę, elegię, tren. Do gatunków dramatycznych zaliczamy: tragedię, komedię, dramat właściwy.
Wikipedia
(1.1) W mojej biblioteczce mam kilka arcydzieł literatury skandynawskiej.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛraˈtura, AS: lʹiteratura
Wiktionary
rzecz. literacina m./ż., literiada ż., literackość ż., literat mos., literatka ż.
przym. literacki
przysł. literacko
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. literacina m./ż., literiada ż., literackość ż., literat mos., literatka ż.
przym. literacki
przysł. literacko
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|litteratura., etym|łac|litterae. < etym|łac|littera.
uwagi.
wikicytaty.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) letterkunde
* albański: (1.1) letërsi ż.
* angielski: (1.1) literature
* arabski: (1.1) أدب m.
* aragoński: (1.1) literatura ż.
* azerski: (1.1) ədəbiyyat
* baskijski: (1.1) literatura
* bengalski: (1.1) সাহিত্য
* białoruski: (1.1) літаратура ż.
* bułgarski: (1.1) литература ż.
* czeski: (1.1) literatura ż.
* dolnołużycki: (1.1) literatura ż.
* duński: (1.1) litteratur w.
* esperanto: (1.1) literaturo
* francuski: (1.1) littérature ż.
* friulski: (1.1) leterature
* górnołużycki: (1.1) literatura ż.
* grenlandzki: (1.1) atuakkialerineq
* hiszpański: (1.1) literatura ż.
* interlingua: (1.1) litteratura, literatura
* islandzki: (1.1) bókmenntir ż./lm.
* japoński: (1.1) furi|文学|ぶんがく.
* kaszubski: (1.1) lëteratura ż.
* kataloński: (1.1) literatura ż.
* kazachski: (1.1) әдебиет
* koreański: (1.1) 문학
* kurmandżi: (1.1) wêje
* łaciński: (1.1) litterae
* neapolitański: (1.1) litteratura
* niderlandzki: (1.1) literatuur ż., litteratuur ż.
* niemiecki: (1.1) Literatur ż.
* norweski (bokmål): (1.1) litteratur m.
* norweski (nynorsk): (1.1) litteratur m.
* nowogrecki: (1.1) λογοτεχνία ż.
* perski: (1.1) ادبیات
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|literatura.}}
* portugalski: (1.1) literatura ż.
* rosyjski: (1.1) литература ż.
* rumuński: (1.1) literatură ż.
* słoweński: (1.1) literatura ż.
* szwedzki: (1.1) litteratur w.
* turecki: (1.1) edebiyat
* ukraiński: (1.1) література ż.
* uzbecki: (1.1) adabiyot
* węgierski: (1.1) irodalom
* wilamowski: (1.1) literatür ż.; (1.2) literatür ż.; (1.3) literatür ż.
* włoski: (1.1) letteratura ż.
źródła.
== literatura (język aragoński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) literatura
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
specjalista w zakresie nauki o literaturze - twórczości słownej, w której dominuje funkcja estetyczna; badacz literatury, teoretyk literatury, historyk literatury
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) liter. naukowiec badający literaturę
Wiktionary
Literaturoznawstwo (także: nauka o literaturze, wiedza o literaturze) – dyscyplina humanistyczna, której przedmiotem zainteresowania jest literatura, a przede wszystkim analiza poszczególnych utworów literackich oraz rekonstruowanie historycznoliterackich procesów. W obrębie literaturoznawstwa formułuje się także ogólne teorie oraz metodologie badań literackich.
Wikipedia
(1.1) Lidka przeprowadziła wywiad z literaturoznawcą o szekspirowskich nawiązaniach we współczesnej literaturze.
Wiktionary
rzecz. literaturoznawstwo n.
:: fż. literaturoznawczyni ż.
przym. literaturoznawczy
przysł. literaturoznawczo
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pod względem literaturoznawczym
Wiktionary
rzecz. literaturoznawstwo n., literaturoznawca mos., literaturoznawczyni ż.
przym. literaturoznawczy
Wiktionary
związany z dyscypliną humanistyczną, której przedmiotem badań jest twórczość literacka oraz procesy związane z rozwojem literatury; historycznoliteracki, teoretycznoliteracki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) liter. związany z literaturoznawstwem, dotyczący literaturoznawstwa
Wiktionary
(1.1) Liryka Zbigniewa Herberta błyskawicznie spotkała się z uznaniem środowiska literaturoznawczego.
(1.1) Raz w roku organizujemy sympozjum literaturoznawcze.
Wiktionary
rzecz. literaturoznawstwo n., literaturoznawca mos., literaturoznawczyni ż.
przysł. literaturoznawczo
Wiktionary
specjalistka w zakresie nauki o literaturze - twórczości słownej, w której dominuje funkcja estetyczna; badaczka literatury, teoretyk literatury, historyk literatury
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) badaczka literatury
Wiktionary
(1.1) Zaprosiliśmy na sympozjum literaturoznawczynię z uniwersytetu w Ostrawie.
Wiktionary
rzecz. literaturoznawstwo n.
:: fm. literaturoznawca m.
przym. literaturoznawczy
przysł. literaturoznawczo
Wiktionary
dyscyplina humanistyczna, której przedmiotem badań jest twórczość literacka oraz procesy związane z rozwojem literatury; nauka o literaturze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) liter. dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą;
Wiktionary
Literaturoznawstwo (także: nauka o literaturze, wiedza o literaturze) – dyscyplina humanistyczna, której przedmiotem zainteresowania jest literatura, a przede wszystkim analiza poszczególnych utworów literackich oraz rekonstruowanie historycznoliterackich procesów. W obrębie literaturoznawstwa formułuje się także ogólne teorie oraz metodologie badań literackich.
Wikipedia
(1.1) W obrębie literaturoznawstwa formułuje się ogólne teorie oraz metodologie badań literackich.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛraˈturɔˈznafstfɔ, AS: lʹiteraturoznafstfo
Wiktionary
rzecz. literaturoznawca mos., literaturoznawczyni ż.
przym. literaturoznawczy
przym. literaturoznawczo
przysł. literaturoznawczo
Wiktionary
stała wartość w kodzie programistycznym
SJP.pl
Literał – jednostka leksykalna reprezentująca ustaloną wartość (liczbową, tekstową itp.) wpisaną przez programistę bezpośrednio w danym miejscu w kod programu. Prawie wszystkie języki programowania mają odpowiednie formy zapisu dla podstawowych wartości takich jak liczby całkowite, liczby zmiennoprzecinkowe, łańcuchy znaków i zazwyczaj dla wartości typu logicznego i znakowego. Niektóre mają także formy zapisu dla elementów typu wyliczeniowego i złożonych wartości jak tablice, rekordy czy obiekty. Poza tym funkcje anonimowe są literałami dla typu funkcyjnego.
Wikipedia
żartobliwe zdrobnienie od: litr
SJP.pl
ciekłe paliwo rakietowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) społ. polit. forma happeningu protestacyjnego polegająca na zestawieniu napisu z liter na planszach niesionych przez uczestników
Wiktionary
(1.1) Literiada już od wielu miesięcy przypomina prezydentowi, że w Polsce istnieje Konstytucja, na którą przysięgał i której powinien przestrzegać.
Wiktionary
rzecz. literacina m./ż., litera m., literka ż., literatura ż., literat m., literatka ż., liternictwo n., literowanie n., przeliterowanie n., literalność ż., literackość ż., liternik m., literniczka ż., liternica ż.
czas. literować ndk., przeliterować dk.
przym. literalny, literacki, literniczy
przysł. literalnie, literacko
Wiktionary
zdrobnienie od: litera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. litera
(1.2) gw-pl|Bukowina. kubek o pojemności litra
Wiktionary
(1.1) Tak bym chciała by literki zamieniły się w cukierki. (Małe Wu Wu: [http://www.voovoo.art.pl/teksty/abc.html Słodkie abecadło])
(1.1) Jaś jest abecadlarzem, właśnie poznaje pierwsze literki.
(1.1) Kolejna literka przyniosła kolejne niespodzianki. Dowiedzieliśmy się jak ważne jest nasze OKO.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtɛrka, AS: lʹiterka
Wiktionary
przym. literowy
czas. literować/przeliterować
rzecz. litera, literówka, liternictwo
Wiktionary
projektowanie wzorów i wykonywanie liter
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dział grafiki użytkowej dotyczący projektowania liter;
Wiktionary
Liternictwo – jeden z działów grafiki użytkowej dotyczący projektowania liter oraz ich wykonywania. Nie jest błędem używanie tego terminu wymiennie z typografią.
Liternictwem można określić zagadnienia dotyczące praktycznego zastosowania znaków pisarskich. Komentując zaprojektowane lub wydrukowane teksty możemy wypowiadać się o użytym w nich liternictwie. O ile jednak typografia zajmuje się budową znaków i układaniem z nich całych tekstów, to liternictwo dotyczy również pojedynczych napisów i tworzenia specjalnie dla tych napisów indywidualnych krojów liter, często o unikalnym wyglądzie.
Wikipedia
IPA: ˌlʲitɛrʲˈɲit͡stfɔ, AS: lʹiterʹńictfo
Wiktionary
rzecz. literalność ż., literiada ż., litera ż., liternik m., literniczka ż., literka ż., literówka ż.
przym. literniczy, literowy, literalny
Wiktionary
specjalista w dziedzinie liternictwa
SJP.pl
Liternik to:
Wikipedia
czasownik
(1.1) podawać pisownię wyrazu, wymawiając po kolei poszczególne litery tego słowa
Wiktionary
rzecz. literalność ż., literiada ż., litera ż., literka ż., literowanie n., literówka ż.
przym. literowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|literować.
Wiktionary
czas. literować ndk.
rzecz. literalność ż., literiada ż., literówka ż.
Wiktionary
rodzaj akronimu, skrót utworzony z pierwszych liter wyrazów tworzących nazwę, np. PKS, CKM
SJP.pl
błąd w druku lub w maszynopisie polegający na zmianie lub przestawieniu liter
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) błąd w pisaniu polegający na pomyleniu lub opuszczeniu liter w słowie
Wiktionary
Literówka – błąd powstały w trakcie maszynowego pisania lub przepisywania tekstu (np. na maszynie do pisania lub klawiaturze komputera), a niegdyś (w czasach zecerstwa) także błąd składu. Do literówek zalicza się tylko czysto mechaniczne błędy typu: pominięcie znaku, powtórzenie, wstawienie niewłaściwego, wstawienie wielkiej litery zamiast małej itp.
Wikipedia
(1.1) Ktoś zrobił literówkę i widniałam na liście jako Daria zamiast Maria.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛˈrufka, AS: lʹiterufka
Wiktionary
rzecz. literacina m./ż., litera ż., literka ż., liternictwo n., literowanie n., liternik m., literat m., literatka ż., literatura ż.
przym. literalny, literniczy, literowy
czas. literować
przysł. literalnie
Wiktionary
przymiotnik od: litera
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący litery, związany z literą
Wiktionary
(1.1) Na dyplomie magisterskim dziekanat popełnił błąd literowy w moim nazwisku.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɛˈrɔvɨ, AS: lʹiterovy
Wiktionary
rzecz. literacina m./ż., litera ż., literka ż., literatura ż., literat m., literatka ż., literowiec m., literówka ż., liternictwo n., liternik m.
czas. literować, przeliterować
przym. literalny, literacki, literniczy
przysł. literowo, literalnie, literacko
temsłow. -literowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
skrót od: litewski
SJP.pl
1. gatunek tabaki
2. gatunek gryki
3. rodzaj samodziałowej kurtki
SJP.pl
Wikipedia
związany z Litwą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Litwy lub Litwinów
(1.2) odnoszący się do języka litewskiego (2.1)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. bałtyjski język używany przez Litwinów;
Wiktionary
Język litewski (lit. lietuvių kalba) – język z grupy języków bałtyckich, którym posługuje się ok. 4 mln osób. Poza Litwą językiem tym posługują się Litwini zamieszkujący na zachodzie Białorusi i północno-wschodniej Polsce (Suwalszczyzna), a także w Rosji, Łotwie oraz emigranci w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Niemczech. Jest językiem urzędowym Litwy.
Wikipedia
(1.1) Jednocześnie w wypadku bezpotomnej śmierci Jagiełły, strona polska zobowiązała się nie wybierać monarchy, będącego zarazem wielkim księciem litewskim, bez zgody Litwinów.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtɛfsʲci, AS: lʹitefsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Litwa ż., Litwin mos., Litwinka ż.
przysł. po litewsku
Wiktionary
dotyczący Litwy i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się językiem litewskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem litewskim
(1.3) spisany, stworzony w języku litewskim
Wiktionary
(1.1) Nauczyciele języka polskiego w szkołach polskich na Litwie muszą być litewskojęzyczni.
(1.2) Tereny wokół Kowna są raczej litewskojęzyczne.
(1.3) Carat tolerował literaturę litewskojęzyczną, jeśli była drukowana cyrylicą.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtɛfskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: lʹitefskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
→ litewski
SJP.pl
Rozumienie terminu litewski bądź Litwin jest ze względu na skomplikowane dzieje Litwy i Wielkiego Księstwa Litewskiego bardzo niejednoznaczne i ma różny sens w zależności od kontekstu historycznego. Można wyróżnić cztery zasadnicze znaczenia tego terminu.
Wikipedia
1. język litewski;
2. cechy charakterystyczne kultury litewskiej
SJP.pl
Litewszczyzna (biał. Літоўшчына; ros. Литовщина) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Słobódka.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. święto przesilenia letniego, jeden z pięciu sabatów pogańskich obchodzonych przez wiccan
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. imię|polski|ż. Litosława
Wiktionary
Litka – wieś i gmina w północno-wschodniej części Węgier, w pobliżu miasta Encs.
Miejscowość leży na obszarze Średniogórza Północnowęgierskiego. Administracyjnie gmina należy do powiatu Encs, wchodzącego w skład komitatu Borsod-Abaúj-Zemplén i jest jedną z jego 36 gmin.
Wikipedia
(1.1) Z tego, co mówił o Litce i o tobie, zaraz zmiarkowałam, że ma dobre serce.
Wiktionary
rzecz. Litosław mos., Litosława ż.
Wiktionary
(1.1) Litosława
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: podarek pieniężny lub poczęstunek przy sprzedaży albo kupnie; mohorycz; borysz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) daw. podarek pieniężny lub poczęstunek przy sprzedaży albo kupnie;
Wiktionary
Litkup – w średniowiecznym prawie polskim uczta, poczęstunek potwierdzający, umacniający i gwarantujący nienaruszalność zawartej umowy, odbywany na koszt nabywcy.
Litkup był przejawem formalizmu dawnego prawa związanego z nieumiejętnością wyrażania abstrakcyjnych pojęć prawnych. Dla powstania pełnej odpowiedzialności wynikającej ze zobowiązania nie wystarczało samo oświadczenie woli. Należało je potwierdzić. Jednym z takich potwierdzeń był litkup. Dopiero po jego odbyciu umowa była uważana za nienaruszalną i rodzącą zobowiązania stron.
Wikipedia
IPA: ˈlʲitkup, AS: lʹitkup
Wiktionary
kwas litocholowy - jeden z kwasów żółciowych
SJP.pl
zespół cech osadów skalnych niezależny od ich wieku
SJP.pl
wyrób dekoracyjny, zdobiony techniką litofanii
SJP.pl
Wikipedia
technika zdobienia wyrobów ceramicznych lub szklanych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) bot. roślina, glon lub porost naskalny
Wiktionary
Litofit, roślina naskalna (gr. líthos – kamień, phytón – roślina) – roślina, glon lub porost, rosnące na skałach (także na murach). Pierwszymi kolonistami skał są glony i porosty. Działając na skały destrukcyjnie za pomocą substancji chemicznych i mechanicznie za pomocą plech, powodują powstawanie zwietrzeliny skalnej, szczelin i niewielkich zasobów próchnicy. To umożliwia kolonizację skał przez mszaki i rośliny naczyniowe.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) organizm
hiponimy.
(1.1) chasmofit, chomofit, egzolitofit, endolitofit, epilitofit, ryzolitofit
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|lito-|-fit.; etym|gr|λίθος|φυτόν.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lithophyte
* francuski: (1.1) lithophyte m.
* rumuński: (1.1) litofit
źródła.
== litofit (język rumuński.) ==
wymowa. IPA|li.to'fit.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litofit
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) organizm
hiponimy.
(1.1) chasmofit, chomofit, egzolitofit, endolitofit, epilitofit, ryzolitofit
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|lito-|-fit.; etym|gr|λίθος|φυτόν.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lithophyte
* francuski: (1.1) lithophyte m.
* rumuński: (1.1) litofit
źródła.
== litofit (język rumuński.) ==
wymowa. IPA|li.to'fit.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litofit
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
gleby litogeniczne - dział gleb obejmujący rząd gleb, na których budowę i ewolucję największy wpływ ma skała macierzysta, z której powstały
SJP.pl
artysta specjalizujący się w wykonywaniu litografii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) szt. artysta, rzemieślnik stosujący technikę litografii
Wiktionary
Litografia – technika graficzna zaliczana do druku płaskiego, gdzie rysunek przeznaczony do powielania wykonuje się na kamieniu litograficznym; także odbitki wykonane tą techniką.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) grafik
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. litografia ż., litografika ż.
:: fż. litografistka ż., litografka ż.
przym. litograficzny
przysł. litograficznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lithographer
* bułgarski: (1.1) литограф m.
* esperanto: (1.1) litografisto
* fiński: (1.1) litografi
* francuski: (1.1) lithographe m.
* hiszpański: (1.1) litógrafo m.
* niemiecki: (1.1) Lithograph m.
* nowogrecki: (1.1) λιθογράφος m.
* rumuński: (1.1) litograf m.
* szwedzki: (1.1) litograf w.
* włoski: (1.1) litografo m.
źródła.
== litograf (język rumuński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) szt. litograf
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. litografia ż., litografika ż.
:: fż. litografistka ż., litografka ż.
przym. litograficzny
przysł. litograficznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) grafik
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. litografia ż., litografika ż.
:: fż. litografistka ż., litografka ż.
przym. litograficzny
przysł. litograficznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lithographer
* bułgarski: (1.1) литограф m.
* esperanto: (1.1) litografisto
* fiński: (1.1) litografi
* francuski: (1.1) lithographe m.
* hiszpański: (1.1) litógrafo m.
* niemiecki: (1.1) Lithograph m.
* nowogrecki: (1.1) λιθογράφος m.
* rumuński: (1.1) litograf m.
* szwedzki: (1.1) litograf w.
* włoski: (1.1) litografo m.
źródła.
== litograf (język rumuński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) szt. litograf
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. technika graficzna płaska
2. odbitka wykonana tą techniką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) druk. szt. technika graficzna, zaliczana do druku płaskiego lub wklęsłego;
(1.2) szt. odbitka, praca wykonana techniką litografii (1.1)
Wiktionary
Litografia – technika graficzna zaliczana do druku płaskiego, gdzie rysunek przeznaczony do powielania wykonuje się na kamieniu litograficznym; także odbitki wykonane tą techniką.
Wikipedia
(1.1) Rozwój litografii doprowadził do powstania druku offsetowego.
(1.2) Kupiliśmy reprodukcję litografii Wyspiańskiego.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɔˈɡrafʲja, AS: lʹitografʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. litograf m., litografika ż.
czas. litografować ndk.
przym. litograficzny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) technika
(1.2) praca, dzieło
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. litograf m., litografika ż.
czas. litografować ndk.
przym. litograficzny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|λίθος|γράφω. (líthos + gráphō) → kamień + rysować
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lithography; (1.2) lithograph
* azerski: (1.1) litoqrafiya; (1.2) litoqrafiya
* baskijski: (1.1) litografia; (1.2) litografia
* bengalski: (1.1) লিথোগ্রাফি (lithōgrāphi); (1.2) লিথোগ্রাফি (lithōgrāphi)
* białoruski: (1.1) літаграфія ż.; (1.2) літаграфія ż.
* bośniacki: (1.1) litografija ż.; (1.2) litografija ż.
* bułgarski: (1.1) литография ż.; (1.2) литография ż.
* chiński standardowy: (1.1) 平版印刷 (píngbǎnyìnshuā)
* chorwacki: (1.1) litografija ż.; (1.2) litografija ż.
* czeski: (1.1) litografie ż.; (1.2) litografie ż., kamenotisk m.
* esperanto: (1.1) litografio; (1.2) litografio
* estoński: (1.1) litograafia; (1.2) litograafia
* francuski: (1.1) lithographie ż.; (1.2) lithographie ż.
* hiszpański: (1.1) litografía ż.; (1.2) litografía ż.
* indonezyjski: (1.1) litografi
* japoński: (1.1) リトグラフ (ritogurafu)
* karpatorusiński: (1.1) літоґрафія ż.; (1.2) літоґрафія ż.
* kataloński: (1.1) litografia ż.; (1.2) litografia ż.
* litewski: (1.1) litografija ż.; (1.2) litografija ż.
* łotewski: (1.1) litogrāfija ż.; (1.2) litogrāfija ż.
* malajalam: (1.1) ലിത്തോഗ്രാഫി (littōgrāphi)
* niemiecki: (1.1) Lithographie ż.; (1.2) Lithographie ż.
* perski: (1.1) چاپسنگی
* portugalski: (1.1) litografia ż.; (1.2) litografia ż.
* rosyjski: (1.1) литография ż.; (1.2) литография ż.
* serbski: (1.1) литографија ż.; (1.2) литографија ż.
* słowacki: (1.1) litografia ż.; (1.2) litografia ż.
* słoweński: (1.1) litografija ż.; (1.2) litografija ż.
* szwedzki: (1.1) litografi w.; (1.2) litografi w.
* tajski: (1.1) ภาพพิมพ์หิน
* tamilski: (1.1) கல்லச்சுக்கலை (kallaccukkalai)
* ukraiński: (1.1) літографія ż.; (1.2) літографія ż.
* węgierski: (1.1) litográfia; (1.2) litográfia
* wietnamski: (1.1) in thạch bản
* włoski: (1.1) litografia ż.; (1.2) litografia ż.
źródła.
== litografia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) druk. litografia
(1.2) szt. litografia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
wykonywać odbitki techniką litografii
SJP.pl
usunięcie rozdrobnionych kamieni z pęcherza moczowego za pomocą gruszki Ellika
SJP.pl
specjalista z zakresu litologii (nauki o skałach, zajmującej się badaniem ich genezy i właściwości); petrograf, petrolog
SJP.pl
1. ogólna charakterystyka skał, szczególnie osadowych, obejmująca ich skład, teksturę, cechy zewnętrzne, barwę oraz rysę;
2. nauka o skałach, obejmująca petrogenezę (dział o powstawaniu skał) oraz zajmująca się badaniem ich właściwości; petrografia, petrologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. zbiór cech i właściwości skał, obserwowany makroskopowo
Wiktionary
Litologia to:
Wikipedia
(1.1) Do zagadnień litologii należy skład mineralny, tekstura, struktura i barwa.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɔˈlɔɟja, AS: lʹitoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. litolog m.
przym. litologiczny
Wiktionary
(1.1) petrografia, petrologia
Wiktionary
odnoszący się do litologii (petrografii, petrologii, nauki o skałach, zajmującej się badaniem ich właściwości oraz genezą); petrologiczny
SJP.pl
wróżenie z kamieni szlachetnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Czechach;
Wiktionary
Litomierzyce (cz. Litoměřice, niem. Leitmeritz) – miasto w Czechach, w kraju usteckim, siedziba powiatu Litomierzyce. Leży na Średniogórzu Czeskim, przy ujściu Ohrzy do Łaby.
Wikipedia
IPA: ˌlʲitɔ̃mʲjɛˈʒɨt͡sɛ, AS: lʹitõmʹi ̯ežyce
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. obumarły płód, który nie został poroniony wskutek zaniedbań medycznych i uległ zwapnieniu w ciele matki
Wiktionary
(1.1) lithopedion
Wiktionary
biała nieorganiczna substancja barwiąca
SJP.pl
Litopon – biały pigment nieorganiczny z niebieskawym odcieniem, o dobrym kryciu. Mieszanina siarczku cynku i siarczanu baru. Wprowadzony do handlu ok. roku 1880.
Stosowany w szpachlówkach i farbach olejnych, pokostowych, graficznych, jako wypełniacz oraz bezpośrednia substancja barwiąca, w papiernictwie, przemyśle gumowym, do wyrobu cerat, linoleum, bakelitu, celuloidu. Farby litoponowe są przeciętnej jakości.
Wikipedia
roślina, sukulent z rodziny przypołudnikowatych
SJP.pl
Wikipedia
przedstawiciel rzędu wymarłych ssaków kopytnych
SJP.pl
przedstawiciel rzędu wymarłych ssaków kopytnych
SJP.pl
Litopterny (†Litopterna, nazwa oznacza proste kostki) – rząd wymarłych ssaków kopytnych z grupy Meridiungulata, u których zaszła redukcja palca. Obejmował formy trójpalczaste i jednopalczaste.Niektóre wyglądem przypominały lamy (Diadiaphorus), inne większe miały niewielkie trąby (np. Macrauchenia), inne przypominały konie (Thoatherium).
Wikipedia
przybrzeżna warstwa wód oświetlana przez słońce do dna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. hydrol. płytka przybrzeżna strefa wód, którą zarasta naczyniowa roślinność wodna;
Wiktionary
Strefa przybrzeżna, litoral (od łac. litus „brzeg”), strefa litoralna – strefa zbiornika wodnego przylegająca do brzegu, lądu. Charakteryzuje się najlepszymi warunkami życia w wodach (dużo światła, tlenu, mniejsze zasolenie, urozmaicona rzeźba dna). Najbardziej podatna jest na niestałość czynników środowiskowych, przede wszystkim na dobową i sezonową zmienność oświetlenia i temperatury, zlodzenie, w tej strefie powstaje największa ilość materii organicznej i zalega największa ilość detrytusu, przez co podlega największym wahaniom stężenia tlenu.
Wikipedia
(1.1) Strefa litoralu ma najlepsze warunki życia w wodach.
(1.1) W odróżnieniu od litoralu (strefa styku morza z lądem), dno sublitoralu jest zawsze zanurzone pod wodą.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtɔral, AS: lʹitoral
Wiktionary
przym. litoralny
Wiktionary
(1.1) strefa przybrzeżna, strefa litoralna, szelf
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. geogr. związany z litoralem, dotyczący litoralu
Wiktionary
rzecz. litoral mrz.
Wiktionary
współczucie dla kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) współczucie, miłosierdzie, żal nad kimś
(1.2) odprzymiotnikowy od|lity.; cecha tego, co lite
Wiktionary
(1.1) Tam powinien łowić ryby w mętnej wodzie, tam gdzie wszystko było zabronione, nielegalne, niejasne, pozbawione litości i dochodowe.
Wiktionary
IPA: ˈlʲitɔɕt͡ɕ, AS: lʹitość
Wiktionary
rzecz. politowanie n., litościwość ż.
czas. litować, litować się ndk., zlitować się dk.
przym. litościwy
przysł. litościwie
Wiktionary
(1.1) miłosierdzie, ubolewanie, współczucie, zmiłowanie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: litościwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest litościwe; cecha tych, którzy są litościwi
Wiktionary
przym. litościwy
przysł. litościwie
rzecz. litość ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przymiotnika: litościwy
SJP.pl
1. mający litość, skłonny do współczucia; współczujący, miłosierny;
2. wyrażający takie uczucia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełen litości, mający litość
Wiktionary
(1.1) Walczył bezwzględnie z niemoralnością, dbał o czystość obozu i nakazywał, by lud izraelski był gościnny dla cudzoziemców, litościwy dla ubogich i łagodny dla branek wojennych.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɔˈɕt͡ɕivɨ, AS: lʹitośćivy
Wiktionary
rzecz. litość ż., politowanie n., litowanie n., zlitowanie n., litościwość ż.
czas. litować się ndk., zlitować się dk.
przym. litośny
przysł. litościwie
Wiktionary
(1.1) humanitarny, miłosierny, samarytański; pot. ludzki
Wiktionary
zewnętrzna warstwa kuli ziemskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. zewnętrzna, najbardziej sztywna sfera kuli ziemskiej;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌlʲitɔˈsfɛra, AS: lʹitosfera
Wiktionary
przym. litosferyczny
rzecz. sfera ż.
Wiktionary
(1.1) sklerosfera
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: litośnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: litosny
SJP.pl
przestarzale: mający litość lub wyrażający uczucie litości; litościwy
SJP.pl
gleba kamienisto-rumoszowa
SJP.pl
Litosole, gleby inicjalne skaliste bezwęglanowe – podtyp gleby w systematyce gleb opracowanej w 2011 r. dla obszaru Polski przez Polskie Towarzystwo Gleboznawcze. Gleby te należą do rzędu gleby inicjalne, typu gleby inicjalne skaliste. Do litosoli zaliczane są płytkie gleby powstałe z różnych niewapiennych skał masywnych, gdzie poziom próchniczny lub organiczny nie przekracza 10 cm.
Wikipedia
metoda klasyfikacji i identyfikacji utworów geologicznych, stosowana w stratygrafii
SJP.pl
Litostratygrafia – dziedzina stratygrafii oparta na kryteriach litologicznych. Polega na wydzielaniu w profilach geologicznych jednostek stratygraficznych różniących się od siebie rodzajem skał i korelacją tych jednostek w różnych profilach między sobą.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Litosława
Wiktionary
(1.1) Po pradziadku dostał na imię Litosław.
Wiktionary
rzecz. Litka ż.
:: fż. Litosława ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Litosław
Wiktionary
(1.1) Dostałaś na imię Litosława po prababce ze strony mamy.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Litosław mos.
:: zdrobn. Litka ż.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Litka
Wiktionary
figura stylistyczna, przeciwieństwo hiperboli; zastąpienie określenia jego zaprzeczonym przeciwstawieniem; litotes, meiosis, antyfaza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. jęz. figura retoryczna polegająca na zastąpieniu przymiotnika lub przysłówka wyrażeniem do niego antonimicznym zaprzeczonym;
Wiktionary
Litota (stgr. λιτότης litótēs – „skromność, prostota”) – jeden z tropów retorycznych (czasem uznawana za figurę retoryczną).
Litota jest podobnie jak eufemizm przeciwieństwem hiperboli, tyle że eufemizm dotyczy łagodzenia określeń negatywnych, litota może zaś służyć osłabieniu sformułowań także pozytywnych czy neutralnych.
Wikipedia
(1.1) Według mnie powinieneś tu zastosować litotę, zmieniając głupi na niemądry; nie chcemy nikogo urazić zbyt dobitną mową.
Wiktionary
(1.1) war. litotes
Wiktionary
morski glon z rodzaju krasnorostów; skalinek, litotamnium
SJP.pl
morski glon z rodzaju krasnorostów; skalinek, litotamnion
SJP.pl
figura stylistyczna, przeciwieństwo hiperboli; zastąpienie określenia jego zaprzeczonym przeciwstawieniem; meiosis, litota, antyfaza
SJP.pl
Litota (stgr. λιτότης litótēs – „skromność, prostota”) – jeden z tropów retorycznych (czasem uznawana za figurę retoryczną).
Litota jest podobnie jak eufemizm przeciwieństwem hiperboli, tyle że eufemizm dotyczy łagodzenia określeń negatywnych, litota może zaś służyć osłabieniu sformułowań także pozytywnych czy neutralnych.
Wikipedia
zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu kamieni z dróg moczowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. chirurgiczne usunięcie kamieni nerkowych
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lithotomy
* francuski: (1.1) lithotomie ż.
* hiszpański: (1.1) litotomía ż.
* nowogrecki: (1.1) λιθοτομία ż.
* włoski: (1.1) litotomia ż.
źródła.
== litotomia (język włoski.) ==
wymowa.
IPA|li.to.to.ˈmi.a.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. litotomia
odmiana.
(1.1) lp. litotomia; lm. litotomie
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌlʲitɔˈtɔ̃mʲja, AS: lʹitotõmʹi ̯a
Wiktionary
zabieg urologiczny polegający na skruszeniu kamienia w pęcherzu moczowym, moczowodzie lub w nerce za pomocą litotryptora
SJP.pl
Litotrypsja, ESWL (z ang. extracorporeal shock wave lithotripsy) – zabieg urologiczny polegający na skruszeniu kamienia w pęcherzu moczowym, moczowodzie lub nerce.
Urządzeniem terapeutycznym jest litotryptor, generujący fale ultradźwiękowe prowadzące do wytworzenia fali uderzeniowej i rozkruszenia złogów, których fragmenty wydalane są z moczem drogą naturalną.
Wikipedia
urządzenie służące do kruszenia kamieni w układzie moczowym; litotryptor
SJP.pl
urządzenie służące do kruszenia kamieni w układzie moczowym; litotrypter
SJP.pl
litować się - odczuwać litość, współczuć komuś lub czemuś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zlitować)
(1.1) daw. dawać niechętnie
(1.2) daw. litować się
czasownik zwrotny niedokonany litować się (dk. zlitować się)
(2.1) odczuwać litość
(2.2) okazywać litość
Wiktionary
rzecz. litowanie n., litość ż.
przym. litowy
Wiktionary
(1.1) skąpić, szczędzić
(2.1) współczuć
Wiktionary
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca I grupę główną układu okresowego: lit, sód, potas, rubid, cez i frans, lekkie, miękkie, łatwo topliwe metale barwy białej lub srebrzystobiałej, aktywne chemicznie, w przyrodzie występujące tylko w związkach; metale alkaliczne
SJP.pl
Litowce (metale alkaliczne, potasowce) – grupa pierwiastków 1 (daw. IA lub I głównej) grupy układu okresowego (bez wodoru) o silnych własnościach metalicznych, tworzących z wodą silnie zasadowe (alkaliczne) wodorotlenki. Do metali alkalicznych zalicza się lit, sód, potas, rubid, cez i frans.
Wszystkie litowce mają jeden elektron walencyjny znajdujący się na zewnętrznym orbitalu s. Łatwo ulegają jonizacji do kationów M+
.
Wikipedia
pierwiastek z I grupy głównej układu okresowego: sód, potas, lit, rubid, cez bądź frans
SJP.pl
przymiotnik od: lit
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z litem, dotyczący litu
Wiktionary
rzecz. lit m., litowiec m., litowanie n.
czas. litować ndk.,
przym. litowcowy
przysł. litowo
temsłow. lito-
Wiktionary
decymetr sześcienny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. fiz. jednostka objętości, decymetr sześcienny;
(1.2) pot. wódka o objętości litra (1.1)
Wiktionary
Litr, oznaczenie l (mała litera) – pozaukładowa jednostka objętości. W przeliczeniu na jednostki SI 1 l = 1/1000 m³ = 1 dm³.
W USA, Kanadzie, Australii do oznaczania tej jednostki stosuje się oficjalnie wielką literę L, w pozostałych krajach świata, w tym w Polsce, normą jest stosowanie małej litery l, choć stosowanie wielkiej litery jest również dopuszczalne.
Wikipedia
(1.1) Ile litrów mleka daje dziennie krowa?
(1.2) Kupiłem pół litra.
Wiktionary
IPA: lʲitr̥, AS: lʹitr̦
Wiktionary
rzecz. litraż m.
:: zdrobn. literek m.
przym. litrowy
Wiktionary
(1.1) symbol. l
Wiktionary
1. funt ruski w XVI-XVII wieku;
2. gwarowo:
a) litr;
b) szczebel w drabinie u wozu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraków. litr
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|litr.
źródła.
== litra (język fiński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litr
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|litr.
źródła.
== litra (język fiński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) litr
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pojemność jakiegoś naczynia, zbiornika wyrażona w litrach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pojemność zbiornika lub naczynia wyrażona w litrach
(1.2) więz. gęsta więzienna zupa
Wiktionary
IPA: ˈlʲitraʃ, AS: lʹitraš
Wiktionary
rzecz. litr m.
przym. litrowy, małolitrażowy
Wiktionary
redakcja literacka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pojemnik, zwykle butelka, o pojemności jednego litra
Wiktionary
mający pojemność jednego litra
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający pojemność jednego litra, zawierający jeden litr czegoś
Wiktionary
(1.1) Napełnij dwie litrowe butelki wodą z kranu.
Wiktionary
IPA: lʲiˈtrɔvɨ, AS: lʹitrovy
Wiktionary
rzecz. litr mrz., litraż mrz.
Wiktionary
dawna nazwa Litwy
SJP.pl
SS Kościuszko – polski statek pasażerski, parowiec.
Wikipedia
[czytaj: lituanika] dokumenty, druki i rękopisy dotyczące Litwy albo pisane w języku litewskim; lituanika
SJP.pl
dokumenty, druki i rękopisy dotyczące Litwy albo pisane w języku litewskim; lituanica
SJP.pl
specjalista w zakresie języka, literatury i kultury litewskiej
SJP.pl
Wikipedia
specjalistka w zakresie języka, literatury i kultury litewskiej
SJP.pl
Wikipedia
związany z lituanistyką, nauką o języku i kulturze litewskiej
SJP.pl
filologia litewska;
1. nauka o języku litewskim oraz o historii, literaturze i kulturze litewskiego obszaru językowego;
2. kierunek filologiczny na uniwersytecie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filologia litewska
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lituanizm mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) proces przyswajania lub celowego, stopniowego narzucania przez państwo litewskie litewskiego języka, obyczajów, kultury i wzorców w sztuce;
(1.2) jęz. nadawanie słowom form litewskich
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Od października 1939 roku władze litewskie przystąpiły do brutalnej lituanizacji Wileńszczyzny.
Wiktionary
IPA: ˌlʲituwãɲiˈzat͡sʲja, AS: lʹituu̯ãńizacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. lituanizowanie n., zlituanizowanie n., lituanizm m.
czas. lituanizować (się) ndk., zlituanizować (się) dk.
przym. lituanizacyjny
Wiktionary
(1.1) litwinizacja
(1.2) litwinizacja
Wiktionary
związany z lituanizacją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z lituanizacją
Wiktionary
IPA: ˌlʲituwãɲizaˈt͡sɨjnɨ, AS: lʹituu̯ãńizacyi ̯ny
Wiktionary
czas. lituanizować (się) ndk., zlituanizować (się) dk.
rzecz. lituanizowanie ndk., zlituanizowanie dk., lituanizacja, lituanizm
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka litewskiego
Wiktionary
Lituanizm – element językowy zapożyczony z języka litewskiego i funkcjonujący stale w obrębie innego języka.
Wikipedia
IPA: ˌlʲituˈwãɲism̥, AS: lʹituu̯ãńism̦
Wiktionary
rzecz. lituanistyka ż., lituanista mos., lituanistka ż., lituanizacja ż., lituanizowanie ż.
przym. lituanizacyjny
czas. lituanizować ndk., lituanizować się ndk., zlituanizować dk., zlituanizować się dk.
Wiktionary
litwinizować;
1. poddawać wpływom litewskim;
2. nadawać formom literackim postać litewską
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) narzucać komuś kulturę i język litewski
(1.2) nadawać czemuś cechy litewskie
czasownik zwrotny lituanizować się
(2.1) nadawać samemu sobie cechy litewskie, ulegać lituanizacji
Wiktionary
(1.2) Problem z pisownią nazwisk mają nie tylko Polacy mieszkający na Litwie, ale też Litwini, którzy po zawarciu związku małżeńskiego z obcokrajowcem muszą lituanizować swe nowe nazwiska.
Wiktionary
IPA: ˌlʲituwãɲiˈzɔvat͡ɕ, AS: lʹituu̯ãńizovać
Wiktionary
rzecz. lituanizowanie ndk., zlituanizowanie dk., lituanizacja ż., lituanizm m.
czas. zlituanizować (się) dk.
przym. lituanizacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lituanizować.
Wiktionary
IPA: ˌlʲituwãɲizɔˈvãɲɛ, AS: lʹituu̯ãńizovãńe
Wiktionary
czas. lituanizować (się) ndk., zlituanizować (się) dk.
rzecz. zlituanizowanie dk., lituanizacja, lituanizm
przym. lituanizacyjny
Wiktionary
1. chrześcijańskie publiczne obrzędy kościelne;
2. w starożytnej Grecji: obywatelska służba państwowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. w religiach chrześcijańskich – ogół obrzędów i ceremonii towarzyszących czynnościom kultowym;
(1.2) hist. w starożytnych Atenach, rodzaj służby publicznej na rzecz obywateli
Wiktionary
Liturgia (gr. λειτουργια – działanie na rzecz ludu, leitos od laos – lud i ergon –praca) – w starożytnej Grecji działania konkretnej osoby lub społeczności na rzecz obywateli, obecnie – publiczna forma kultu religijnego, dotycząca całokształtu zrytualizowanych, zbiorowych i ściśle określonych czynności sakralnych, ustalonych przez kapłanów danej religii.
Wikipedia
(1.1) W wielkopiątkowej liturgii wzięło udział kilkaset osób.
Wiktionary
IPA: lʲiˈturʲɟja, AS: lʹiturʹǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. liturgika ż., liturgista mos.
przym. liturgiczny
przysł. liturgicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. liturgika ż., liturgista mos.
przym. liturgiczny
przysł. liturgicznie
frazeologia.
etymologia. etym|łac|liturgia. < etym|gr|λειτουργία. (leitourgíā) → usługa, funkcja publiczna
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) liturgy
* baskijski: (1.1) liturgia
* białoruski: (1.1) літургія ż. (lìturgìâ)
* bułgarski: (1.1) литургия ż.
* czeski: (1.1) liturgie ż.
* esperanto: (1.1) liturgio; (1.2) liturgio
* francuski: (1.1) liturgie ż.
* hiszpański: (1.1) liturgia ż.
* interlingua: (1.1) liturgia
* japoński: (1.1) 典礼 (tenrei)
* karpatorusiński: (1.1) літурґія ż.
* kataloński: (1.1) litúrgia ż.
* łaciński: (1.1) liturgia ż.
* niemiecki: (1.1) Liturgie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) liturgi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) liturgi m.
* portugalski: (1.1) liturgia ż.
* rosyjski: (1.1) литургия ż. (liturgiâ)
* rumuński: (1.1) liturghie
* słowacki: (1.1) liturgia ż.
* ukraiński: (1.1) літургія ż.
* włoski: (1.1) liturgia ż.
źródła.
== liturgia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. liturgia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) od liturgiczny
Wiktionary
(1.1) Przygotowywane przez niego nabożeństwa były liturgicznie nieskazitelne.
Wiktionary
rzecz. liturgia ż., liturgika ż.
przym. liturgiczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rel. związany z liturgią, dotyczący liturgii
Wiktionary
rzecz. liturgia ż., liturgika ż.
przysł. liturgicznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. nauka teologiczna o liturgii
Wiktionary
Liturgika – dyscyplina teologiczna, której przedmiotem jest liturgia.
Dzieli się na:
Wikipedia
IPA: lʲiˈturʲɟika, AS: lʹiturʹǵika
Wiktionary
rzecz. liturgia
przym. liturgiczny
przysł. liturgicznie
Wiktionary
znawca liturgii
SJP.pl
dęty instrument muzyczny starożytnych Rzymian, rodzaj trąbki
SJP.pl
Lituus – laska kapłańska rzymskich augurów.
Laska lituus była atrybutem augura, a jej noszenie przywilejem związanym z tym urzędem kapłańskim. Kapłan używał jej w obrzędach religijnych. Przede wszystkim służyła do zakreślania świętego kręgu templum, czyli miejsca przeprowadzania auspicjów oraz wskazywania stamtąd obserwowanego fragmentu nieba. Augur posługiwał się nią też np. przy wyznaczaniu miejsca pod nową świątynię czy budynek publiczny, jak również podczas składania ofiar.
Wikipedia
państwo w Europie ze stolicą w Wilnie; Republika Litewska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie Wschodniej ze stolicą w Wilnie;
(1.2) hist. geogr. ziemie dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego
Wiktionary
Litwa, Republika Litewska (lit. Lietuva [lʲiɛtʊˈvɐ], Lietuvos Respublika) – państwo unitarne w Europie, jeden z krajów bałtyckich, członek Unii Europejskiej i NATO; graniczy od zachodu z Rosją (obwodem królewieckim), od południowego zachodu z Polską, od wschodu z Białorusią, od północy z Łotwą.
Wikipedia
(1.1) Polska graniczy z Litwą.
(1.2) Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił.
Wiktionary
IPA: ˈlʲitfa, AS: lʹitfa
Wiktionary
rzecz. Litwin m., Litwinka ż., litewski m.
przym. litewski
przysł. po litewsku
Wiktionary
(1.1) ofic. Republika Litewska
Wiktionary
potocznie: żydówka pochodząca z Litwy
SJP.pl
potoczne określenie żyda pochodzącego z Litwy
SJP.pl
obywatel Litwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. człowiek narodowości litewskiej, obywatel Litwy, mieszkaniec Litwy
(1.2) hist. mieszkaniec dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) – Polaków, Litwinów, Białorusinów i Rusinów połączyło wspólne zagrożenie. Była nim Moskwa – mówi białoruski historyk (…)
Wiktionary
IPA: ˈlʲitfʲĩn, AS: lʹitfʹĩn
Wiktionary
rzecz. Litwa ż., litewski m., litewskość ż., litwinizowanie n.
:: fż. Litwinka ż.
czas. litwinizować ndk.
przym. litewski, Litwinowy
przysł. po litewsku
Wiktionary
(1.1) pogard. kałakutas
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Litwinczuk, Litwińczuk:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) reg. mazur. stado kawek
Wiktionary
Litwini (lit. lietuviai) – naród bałtycki zamieszkujący głównie Litwę, a również Wielką Brytanię, USA, Irlandię, Brazylię i inne kraje, posługujący się językiem litewskim.
Nazwa Litwini jest pochodna od Litwy, która to nazwa geograficzna została po raz pierwszy zapisana w formie Litua w ok. 1008–1009 r., w związku ze śmiercią misjonarza Brunona z Kwerfurtu.
Wikipedia
rzecz. litwa, litwinienie
czas. litwinić
Wiktionary
(1.1) litwa
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
poddawanie lub uleganie wpływom litewskim
SJP.pl
Wikipedia
lituanizować;
1. poddawać wpływom litewskim;
2. nadawać formom literackim postać litewską
SJP.pl
obywatelka Litwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta narodowości litewskiej, mieszkanka, obywatelka Litwy
(1.2) mieszkanka dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego
Wiktionary
IPA: lʲitˈfʲĩŋka, AS: lʹitfʹĩŋka
Wiktionary
rzecz. litewski mrz., Litwa ż.
:: fm. Litwin mos.
przym. litewski
przysł. po litewsku
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Litwinowicz:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
roślina z rodziny baldaszkowatych rosnąca dziko w Tatrach, Karpatach i Sudetach; arcydzięgiel; arcydzięgiel litwor
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: litwor
SJP.pl
pseudonim Henryka Sienkiewicza
SJP.pl
Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz, ps. „Litwos”, „Musagetes”, „Juliusz Polkowski”, „K. Dobrzyński” (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz epoki pozytywizmu i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX w.
Wikipedia
1. tworzący jednolitą, zwartą masę;
2. przetykany złotymi nićmi; złotolity;
3. odlany z kruszcu;
4. o roślinach: występujący w skupiskach danego gatunku; jednogatunkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) daw. odlany z jednego materiału
(1.2) jednolity w swej masie
(1.3) daw. przetykany złotymi nićmi
(1.4) leśn. jednolity w sensie gatunkowym
Wiktionary
(1.2) Skalica jest formą zbudowaną z litej skały.
Wiktionary
działający na coś rozpuszczająco, powodujący rozpuszczanie się czegoś
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spór sądowy, proces przed sądem
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Lityński:
Wikipedia
Liu – chińskie nazwisko, noszone przez kilkadziesiąt milionów ludzi.
Wikipedia
ser normandzki z mleka krowiego
SJP.pl
Livarot – miejscowość i dawna gmina we Francji, w regionie Normandia, w departamencie Calvados. W dniu 1 stycznia 2016 roku z połączenia 22 ówczesnych gmin – Auquainville, Les Autels-Saint-Bazile, Bellou, Cerqueux, Cheffreville-Tonnencourt, La Croupte, Familly, Fervaques, Heurtevent, Livarot, Le Mesnil-Bacley, Le Mesnil-Durand, Le Mesnil-Germain, Meulles, Les Moutiers-Hubert, Notre-Dame-de-Courson, Préaux-Saint-Sébastien, Sainte-Marguerite-des-Loges, Saint-Martin-du-Mesnil-Oury, Saint-Michel-de-Livet, Saint-Ouen-le-Houx oraz Tortisambert – powstała nowa gmina Livarot-Pays-d'Auge. Siedzibą gminy została miejscowość Livarot. W 2013 roku populacja Livarot wynosiła 2188 mieszkańców.
Wikipedia
[czytaj: lajw] transmisja na żywo; lajw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) muzyka na żywo
(1.2) internetowy przekaz lub spotkanie na żywo
Wiktionary
Belgia:
Albumy muzyczne:
Wikipedia
IPA: lajf, AS: lai ̯f
Wiktionary
[czytaj: lajwboks] handlowa nazwa internetowego rutera sprzedawanego przez firmę Orange
SJP.pl
Wikipedia
miasto w Anglii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Wielkiej Brytanii;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości i gmin w USA i innych krajach anglojęzycznych
Wiktionary
Liverpool (wym. [ˈlɪvə(ɹ)ˌpuːl] ( odsłuchaj), lok. [ˈlɪvə(ɾ)ˌpʉːl]) – miasto i dystrykt metropolitalny w północno-zachodniej Anglii (Wielka Brytania), w hrabstwie Merseyside, położone na wschodnim brzegu estuarium rzeki Mersey, uchodzącej nieopodal do Zatoki Liverpoolskiej (Morze Irlandzkie).
Wikipedia
(1.1) Czekał na nią na stacji w Liverpoolu.
Wiktionary
rzecz. liverpoolskość ż.
przym. liverpoolski, liverpulski
przysł. liverpoolsko
Wiktionary
[czytaj: liwerpulczyk] mieszkaniec Liverpoolu (miasta w Anglii)
SJP.pl
[czytaj: liwerpulka] mieszkanka Liverpoolu (miasta w Anglii)
SJP.pl
[czytaj: liwerpulski] dotyczący Liverpoolu, miasta w Anglii
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Liverpoolu, związany z Liverpoolem
Wiktionary
(1.1) Od roku trenuje w jednym z liverpoolskich klubów sportowych.
Wiktionary
rzecz. Liverpool m.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Liverpoolu, związany z Liverpoolem
Wiktionary
(1.1) Liverpool leży nad Zatoką Liverpulską.
Wiktionary
rzecz. Liverpool m.
Wiktionary
Livingstone (również Maramba) – miasto w Zambii, były ośrodek administracyjny Prowincji Południowej, nad rzeką Zambezi, w pobliżu Wodospadów Wiktorii, przy granicy z Zimbabwe. Około 134 tys. mieszkańców.David Livingstone był pierwszym podróżnikiem, który dotarł w te rejony i od niego miasto bierze swą nazwę. W mieście znajduje się największe w Zambii Muzeum Livingstone’a.
Wikipedia
Krainy historyczne:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Włoszech, w Toskanii, położone na wybrzeżu Morza Liguryjskiego, stolica prowincji Livorno (1.2);
(1.2) geogr. włoska prowincja położona w Toskanii;
Wiktionary
Livorno – miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, w prowincji Livorno. Położone na wybrzeżu Morza Liguryjskiego. Według danych na rok 2019 gminę zamieszkiwały 157 024 osoby, a gęstość zaludnienia wynosi 1502,62 os./km². W mieście znajduje się jeden z największych we Włoszech portów o znaczeniu handlowym i turystycznym. Ważny ośrodek przemysłowy.
Wikipedia
(1.1) Naczelny dowódca, chcąc wynagrodzić waleczne czyny Polaków, naznaczył kilku komendantami placu we Florencji, Sienie, Lukce (Lukka), Livornie.
Wiktionary
rzecz. liworneńczyk mos.
przym. liworneński, livorneński
Wiktionary
(1.1) Liworno (daw. i w zapisach spolszczonych)
Wiktionary
1. dawniej, dziś gwarowo: gęś;
2. dawniej: rowek wzdłuż krawędzi deski, służący do połączenia z drugą deską; wpust
SJP.pl
Liw – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Liw.
Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa Liw I i Liw II.
Liw to ośrodek krajoznawczy i letniskowy. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską przed 1421 rokiem, zdegradowany w 1869 roku. Miejsce obrad sejmików ziemskich ziemi liwskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wikipedia
1. dawniej, dziś gwarowo: gęś;
2. dawniej: rowek wzdłuż krawędzi deski, służący do połączenia z drugą deską; wpust
SJP.pl
Liwa – rzeka II rzędu w północnej Polsce, prawy dopływ Nogatu. Największy dopływ Liwy to Kanał Palemona. W górnym biegu rzeki występują liczne elektrownie wodne.
Wikipedia
w architekturze islamu: monumentalny przedsionek z bogato zdobioną wnęką; iwan
SJP.pl
Ejwan, także iwan, liwan (pers. إيوان ayvān, ivan lub ivān/īvān, arab. إيوان ’īwān) – przesklepione pomieszczenie otwarte od strony dziedzińca, sklepione kolebką o załamanym łuku lub konchą, charakterystyczne dla architektury perskiej, z której przejęła ją architektura islamu.
Wikipedia
dawniej: pośrednik, dostawca, zwłaszcza wojskowy
SJP.pl
Liwerant, z niemieckiego Lieferant – w starszej polszczyźnie dostawca wojskowy czy dworski. Funkcja liweranta dworskiego nadal istnieje w niektórych monarchiach, np. szwedzkiej - Kunglig hovleverantör czy duńskiej - kongelig hovleverandør.
Tytuł jest nadawany za specjalne zasługi przez dwór królewski.
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu Lv i liczbie atomowej 116
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Lv i liczbie atomowej 116;
Wiktionary
Liwermor (Lv, łac. livermorium) – pierwiastek chemiczny z bloku p, leżący w układzie okresowym pod polonem.
19 czerwca 2000 roku naukowcy ze Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej (przy współpracy z naukowcami z Lawrence Livermore National Laboratory) zaobserwowali pojedynczy rozpad atomu pierwiastka 116. W 2001 udało się im otrzymać dwa kolejne atomy. Wyniki te zostały potwierdzone w 2003 w kolejnych eksperymentach. Otrzymany atom został pierwotnie zidentyfikowany jako 292Lv, co później skorygowano na 293Lv.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma liwermor?
Wiktionary
przym. liwermorowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Lv, daw. ununhexium
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący liwermoru
Wiktionary
rzecz. liwermor m.
Wiktionary
dawniej: dostarczanie czegoś, zwłaszcza przymusowe dostawy żywności dla wojska
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈlʲivʲja, AS: lʹivʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Oliwia ż.
:: fm. Liwiusz mos.
Wiktionary
mieszkaniec Liwu
SJP.pl
mieszkanka Liwu
SJP.pl
rzeka w Polsce
SJP.pl
Liwiec, Liw – rzeka płynąca przez województwo mazowieckie o długości ok. 142 km. Ma dwa źródła – południowe (uważane za główne) nieopodal wsi Sobicze oraz północne (tzw. Liwiec II) na terenie wsi Zawady. Wysokość głównego źródła wynosi 161 m n.p.m., rzędna ujścia to 84 m n.p.m., a spadek rzeki głównej wynosi 0,54‰. Średni przepływ w Łochowie wynosi 10,5 m³/s. Rzeka przepływa przez miejscowości:
Wikipedia
przymiotnik od: Liwiec (rzeka)
SJP.pl
członkini grupy etnicznej na Łotwie
SJP.pl
związany z Liwami, narodem zamieszkującym obecnie tereny w Kurlandii na Łotwie; liwski
SJP.pl
Liwin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Mała Wieś.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
palma o wachlarzowatych liściach zakończonych kolcami; liwistonia
SJP.pl
Liwistona (Livistona R. Br.) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych, czyli palm (Arecaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia systematycznego ok. 28, 30 do 33 gatunków. Kilka gatunków dawniej tu zaliczanych, w tym liwistona okrągłolistna, wyłączonych zostało w 2011 roku w osobny rodzaj Saribus. Rośliny te występują w północno-wschodniej Afryce, w południowo-zachodniej i południowo-wschodniej Azji, sięgając na północy po wyspy Riukiu, rosną też w Australii i na wyspach Oceanii. Dużym zróżnicowaniem gatunkowym cechuje się Australia (zwłaszcza jej północno-wschodnia część), gdzie rośnie 15 gatunków, w tym 13 endemitów.
Wikipedia
palma mająca wachlarzowate liście zakończone kolcami, uprawiana w Polsce jako roślina doniczkowa
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Liwiusz zapewne mieszkał gdzieś pod Neapolem.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Liwia ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Liwiusz (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Liwiuszka lub z nim związany
SJP.pl
Liwiusz z małżonką; Liwiuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Liwiusza lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. rzad. Liwonia, kraina historyczna na Łotwie
Wiktionary
Liwonia (łot. Vidzeme „Śródziemie”; niem. Livland, łac. Terra Mariana, czasami także Liwlandia – ziemia Liwów) – jedna z pięciu krain historycznych składających się na współczesną Łotwę, leży w jej środkowej i północnej części na prawym brzegu Dźwiny, na północ od Rygi.
Liwonię zamieszkiwało ugrofińskie plemię Liwów.
Wikipedia
przym. liwlandzki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) hist. numizm. pieniądz bity przez Elżbietę Romanową dla Inflant i Estonii; dzielił się na 96 kopiejek
Wiktionary
IPA: lʲiˈvɔ̃nɛs, AS: lʹivõnes
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. jedna z czterech krain historycznych składających się na współczesną Łotwę, leżąca w jej środkowej i północnej części na prawym brzegu Dźwiny, na północ od Rygi;
Wiktionary
Liwonia (łot. Vidzeme „Śródziemie”; niem. Livland, łac. Terra Mariana, czasami także Liwlandia – ziemia Liwów) – jedna z pięciu krain historycznych składających się na współczesną Łotwę, leży w jej środkowej i północnej części na prawym brzegu Dźwiny, na północ od Rygi.
Liwonię zamieszkiwało ugrofińskie plemię Liwów.
Wikipedia
przym. liwoński, liwski
rzecz. liwoński mrz., liwski mrz.
Wiktionary
(1.1) rzad. Liwlandia
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Liwonią, dotyczący Liwonii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język liwoński;
Wiktionary
rzecz. Liwonia ż., Liw mos., Liwijka ż., liwski mrz.
przym. liwski
Wiktionary
(1.1) inflancki, liflandzki
(2.1) liwski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Livorna
(1.2) osoba pochodząca z Livorna, urodzona w Livornie
Wiktionary
(1.1) Największe znaczenie, przynajmniej z punktu widzenia historycznego, ma próba reformy, którą podjął liworneńczyk Ranieri Calzabigi (1714-1795), bystry i uczony krytyk, dobry znawca literatur obcych, a zwłaszcza angielskiej (…)
(1.1) A w kwietniu, kiedy generał austriacki Starhemberg wkroczył ze swoimi wojskami do Toskanii, kto obrzucił kamieniami okna liworneńczyków, którzy nie chcieli zapalić lampionów na jego cześć?
(1.1) Mimo wysiłku oficerów zatriumfowali zbuntowani, których w mieście podejmowano jak bohaterów, wyzwalając swe rozżalenie do francuskiego okupanta za ograniczenia handlowe spowodowane stanem wojennym, które skazywały liworneńczyków na wegetację, gdy nie tak dawno jeszcze opływali w dostatki.
(1.1) Stosunki z liworneńczykami ułożyły się nieźle. Przejawiali oni sympatię dla karnych Polaków (…)
(1.1) Toskański Monitor z 12 kwietnia pisze, że dnia poprzedzającego pomiędzy ochotnikami z Livorno zabierającymi się do opuszczenia Florencji a ludem przyszło do starcia. Kilkudziesięciu liworneńczyków zamordowali karabinierzy. uwsp.
(1.2) Mąż Ani jest rodowitym liworneńczykiem.
Wiktionary
rzecz. Livorno n.
przym. liworneński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Livornem, dotyczący Livorna
Wiktionary
(1.1) Wobec zniesienia blokady wzmógł się ruch w porcie liworneńskim, a w mieście gwarno było od cudzoziemców. Stosunki z liworneńczykami ułożyły się nieźle.
(1.1) Bankier liworneński, hrabia P. Bastogi, mianowany w marcu 1861 r. ministrem finansów, zaproponował utworzenie wielkiej księgi długu publicznego, a więc unifikację długu publicznego i konwersję starych tytułów na nowe.
(1.1) Liworneńskiemu środowisku żydowskiemu bardzo dobrze się powodziło, o czym świadczy bogata barokowa synagoga.
(1.1) Interesująca nas rycina, będąc raczej swobodnym potraktowaniem tematu, z konkretnym odniesieniem do liworneńskiej figury, nie pociągnęła za sobą kolejnych przedstawień i pozostała odosobnionym przykładem, związanym z silnym ośrodkiem kultu, jakim było Livorno.
(1.1) Jednak przyszło już do opłakanych starć. Ochotników liworneńskich zaczepili wieśniacy, którzy ubóstwiają księcia Leopolda.
Wiktionary
rzecz. Livorno n., liworneńczyk mos.
Wiktionary
grupa etniczna na Łotwie
SJP.pl
Liwowie – niewielka ugrofińska grupa etniczna zamieszkująca w Kurlandii na Łotwie (Wybrzeże Liwskie), rdzenni mieszkańcy ziem, zamieszkiwanych obecnie przez Bałtów, czyli Łotyszy. W przeszłości posługiwali się oni językiem liwskim, należącym do grupy języków ugrofińskich, spokrewnionym blisko z językiem estońskim i fińskim; obecnie używają języka łotewskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawna srebrna moneta francuska
SJP.pl
Liwr (fr. livre) – francuska monetarna jednostka obrachunkowa do 1795 r. W XVII i XVIII w. również moneta.
Wikipedia
związany z Liwami, narodem zamieszkującym obecnie tereny w Kurlandii na Łotwie; liwijski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Liwami, dotyczący Liwów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język liwski;
Wiktionary
rzecz. liwoński mrz., Liw mos., Liwijka, Liwonia ż.
przym. liwoński
Wiktionary
(2.1) liwoński
Wiktionary
rozpad błony komórki pod wpływem różnic ciśnień osmotycznych lub wywołany działaniem faga, wiążący się z uwolnieniem fagów potomnych
SJP.pl
rozpad błony komórki pod wpływem różnic ciśnień osmotycznych lub wywołany działaniem faga, wiążący się z uwolnieniem fagów potomnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Liza (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imion żeńskich Eliza i Elizabeth
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈlʲiza, AS: lʹiza
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Liza (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od imion żeńskich Eliza i Elizabeth
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. przesuwać po czymś językiem
2. lizać się - pot. całować się namiętnie
3. podlizywać się
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. liznąć)
(1.1) dotykać czegoś językiem i przesuwając po tym
(1.2) jeść coś językiem
czasownik zwrotny niedokonany lizać się (dk. brak)
(2.1) pot. wulg. całować się
(2.2) pot. wulg. uprawiać seks oralny
Wiktionary
(1.1) Dziecko lizało loda na patyku.
(2.1) Kiedy bym nie wszedł, wy się ciągle liżecie.
Wiktionary
IPA: ˈlʲizat͡ɕ, AS: lʹizać
Wiktionary
rzecz. lizusostwo n., lizak m., lizaczek m., lizawka ż., lizus m., lizanie n., liźnięcie n.
czas. polizać, zlizywać, liznąć dk., oblizywać, wylizywać ndk., ulizywać ndk., przylizywać ndk., podlizywać się ndk.
Wiktionary
zdrobnienie od: lizak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: lizak
Wiktionary
IPA: lʲiˈzat͡ʃɛk, AS: lʹizaček
Wiktionary
rzecz. lizak m., lizanie n., lizusostwo n.
czas. przelizać, lizać ndk.
Wiktionary
1. cukierek na patyczku
2. potocznie: przyrząd policjanta pomagający przy kierowaniu ruchem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) twardy cukierek na patyku
(1.2) pot. kolej. przyrząd policjanta drogowego lub kolejarza służący do pomocy przy kierowaniu ruchem
Wiktionary
Lizak – wyrób cukierniczy przeznaczony do lizania, najczęściej umieszczony na drewnianym lub plastikowym patyczku.
Lizaki występują w wielu różnych smakach, kształtach i rozmiarach. Najczęściej występujące w Polsce lizaki mają kształt kuli. Spotyka się też lizaki o wymyślnych kształtach, np. serca. W Ameryce popularne są także lizaki w formie dwukolorowych lasek.
Niekiedy lizaki dodatkowo posiadają nadzienie w postaci gumy do żucia lub musującego proszku.
Wikipedia
IPA: ˈlʲizak, AS: lʹizak
Wiktionary
rzecz. lizanie n., lizawka ż., liźnięcie n.
:: zdrobn. lizaczek m.
czas. przelizać, lizać ndk., oblizywać ndk., oblizać dk., zlizywać ndk., zlizać dk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Lizander (stgr. Λύσανδρος; ?–395 p.n.e.) – spartański dowódca i polityk.
W roku 407 p.n.e., w końcowej fazie wojny peloponeskiej został nauarchą – naczelnym wodzem floty spartańskiej. Wówczas to dzięki dobrym układom z Cyrusem Młodszym rozbudował i zapewnił finansowanie floty Związku Peloponeskiego z perskich środków. Zimą 407/406 p.n.e. pokonał ateńską flotę Alkibiadesa (nieobecnego w czasie samej bitwy) w bitwie pod Notion. W następnym roku zakończyła się jego kadencja dowódcy floty i został nim niechętny Persom Kallikratidas, który jednak poniósł klęskę i zginął w bitwie z Ateńczykami pod Arginuzami. W 405 p.n.e. Lizander został formalnie zastępcą nowego nauarchy Arakosa, lecz faktycznie to on był dowódcą. W ciągu lata, dzięki funduszom od Cyrusa, rozbudował flotę peloponeską do 180 jednostek. Później ruszył w rejon Hellespontu, gdzie zdobył Lampsakos i w bitwie u ujścia Ajgospotamoj rozbił flotę ateńską. Po tym zwycięstwie popłynął na Morze Egejskie, gdzie usuwał ateńskie garnizony i instalował spartańskich zarządców, a następnie skierował swoją flotę do ateńskiego portu w Pireusie. Tam po długich negocjacjach z Theramenesem przyjął kapitulację Aten. Z Pireusu popłynął na Samos i zmusił wyspę do kapitulacji, kończąc tym samym wojnę peloponeską.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|lizać.
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(1.1) nielizanie
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. przelizać, zlizywać, oblizywać, lizać ndk., polizać dk., wylizać dk.
rzecz. lizus mos., lizusostwo n., lizaczek m., lizak
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) لعق, لحس
* kaszubski: (1.1) lizanié n.
* slovio: (1.1) lizanie
źródła.
== lizanie (slovio.) ==
ortografie. лизание
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lizanie
odmiana.
(1.1) lm. lizanies
przykłady.
Wiktionary
IPA: lʲiˈzãɲɛ, AS: lʹizãńe
Wiktionary
czas. przelizać, zlizywać, oblizywać, lizać ndk., polizać dk., wylizać dk.
rzecz. lizus mos., lizusostwo n., lizaczek m., lizak
Wiktionary
antonimy.
(1.1) nielizanie
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
czas. przelizać, zlizywać, oblizywać, lizać ndk., polizać dk., wylizać dk.
rzecz. lizus mos., lizusostwo n., lizaczek m., lizak
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) لعق, لحس
* kaszubski: (1.1) lizanié n.
* slovio: (1.1) lizanie
źródła.
== lizanie (slovio.) ==
ortografie. лизание
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) lizanie
odmiana.
(1.1) lm. lizanies
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
minerał z grupy krzemianów, odmiana serpentynu
SJP.pl
Lizardyt – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy serpentynów, nazwa pochodzi od przylądka Lizard Point i leżącej na nim miejscowości (w Kornwalii w Wielkiej Brytanii), gdzie minerał ten został znaleziony.
Lizardyt podobny jest do antygorytu; jednoznaczne rozpoznanie tych odmian wymaga badań rentgenostrukturalnych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. mieszanina reakcyjna zawierająca zlizowane komórki
Wiktionary
(1.1) Cząstki fagowe oczyszczono z lizatu na drodze precypitacji z użyciem PEG/NaCl.
Wiktionary
IPA: ˈlʲizat, AS: lʹizat
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lysate
źródła.
== lizat (slovio.) ==
ortografie. лизат
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) lizać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) lysate
źródła.
== lizat (slovio.) ==
ortografie. лизат
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) lizać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Lizawice (niem. Leisewitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oławskim, w gminie Oława.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.
Wieś od roku 2005 posiada wyremontowaną stację kolejową a sam jej budynek jest oddzielony płotem od peronów. Został zaadaptowany na cele mieszkalne.
We wsi znajduje się ośrodek jeździecki zlokalizowany na terenie byłych GS-ów.
Wikipedia
1. mieszanka soli i innych składników, służąca jako dodatek do pasz dla bydła i zwierzyny leśnej;
2. przygotowany dla zwierzyny pojemnik z odżywką bogatą w sole mineralne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) leśn. stojak lub miejsce do podawania soli mineralnych zwierzętom leśnym lub hodowlanym
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. lizak mrz., lizusostwo n.
czas. lizać, oblizywać, przelizać
Wiktionary
(1.1) solnik
Wiktionary
skłonność zwierząt do lizania i zjadania sierści, ziemi, nawozu, będąca objawem zaburzeń przemiany materii
SJP.pl
Lizawość (łac. allotriophagia) – jest to choroba występująca u zwierząt objawiająca się lizaniem, ogryzaniem, a nawet połykaniem różnych ciał niejadalnych. Występuje głównie u bydła domowego i u kóz najczęściej pod koniec zimy, a więc po dłuższym okresie karmienia wyłącznie paszami niepełnowartościowymi.
Wikipedia
o zwierzęciu dotkniętym lizawością (skłonność zwierząt do lizania i zjadania sierści, ziemi, nawozu, będąca objawem zaburzeń przemiany materii)
SJP.pl
Lizawy – kolonia w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie konińskim, w gminie Ślesin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
stolica Portugalii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Portugalii, miasto położone przy ujściu Tagu do Oceanu Atlantyckiego;
Wiktionary
Lizbona (port. Lisboa, wym. [liʒˈβoɐ]) – stolica i największe miasto Portugalii, położone w zachodniej części Półwyspu Iberyjskiego, nad rzeką Tag przy jej ujściu do Oceanu Atlantyckiego. Miasto stanowi centrum polityczne, ekonomiczne i kulturalne kraju. W centrum administracyjnym Lizbony mieszkało w 2017 r. 505 526 mieszkańców, natomiast cała metropolia – Zespół Metropolitalny Lizbony ma 2 821 876 mieszkańców (27% populacji państwa).
Wikipedia
(1.1) W tym roku Sylwestra spędzimy w Lizbonie.
Wiktionary
IPA: lʲizˈbɔ̃na, AS: lʹizbõna
Wiktionary
rzecz. lizbończyk mos., lizbonka ż.
przym. lizboński, podlizboński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lizbończyk mos., lizbonka ż.
przym. lizboński, podlizboński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Lisbon
* arabski: (1.1) لشبونة
* baskijski: (1.1) Lisboa
* białoruski: (1.1) Лісабон m.
* bułgarski: (1.1) Лисабон m.
* chiński standardowy: (1.1) 里斯本
* czeski: (1.1) Lisabon
* esperanto: (1.1) Lisbono
* francuski: (1.1) Lisbonne ż.
* hiszpański: (1.1) Lisboa ż.
* islandzki: (1.1) Lissabon
* japoński: (1.1) リスボン
* koreański: (1.1) 리스본
* łaciński: (1.1) Lisbonum, Ulyssipo, Olysippo
* niemiecki: (1.1) Lissabon n.
* nowogrecki: (1.1) Λισαβόνα ż.
* portugalski: (1.1) Lisboa ż.
* rosyjski: (1.1) Лиссабон m.
* słowacki: (1.1) Lisabon n.
* szwedzki: (1.1) Lissabon
* tybetański: (1.1) ལི་སི་བཱོན, ལི་སི་པོང་
* ukraiński: (1.1) Лісабон m.
* węgierski: (1.1) Lisszabon
* włoski: (1.1) Lisbona ż.
źródła.
== Lizbona (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. Lizbona
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkaniec Lizbony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Lizbony
Wiktionary
IPA: lʲizˈbɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: lʹizbõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Lizbona ż.
:: fż. lizbonka ż.
przym. lizboński
Wiktionary
mieszkanka Lizbony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Lizbony
Wiktionary
IPA: lʲizˈbɔ̃nka, AS: lʹizbõnka
Wiktionary
rzecz. Lizbona ż.
:: fm. lizbończyk mos.
przym. lizboński
Wiktionary
przymiotnik od: Lizbona (stolica Portugalii)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Lizbona
Wiktionary
IPA: lʲizˈbɔ̃j̃sʲci, AS: lʹizbõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Lizbona ż., lizbończyk m., lizbonka ż.
Wiktionary
żagiel wytykowy
SJP.pl
Wikipedia
element konstrukcyjny elewacji mający kształt pionowy, umiejscowiony w osiach, gdzie od strony wnętrza występują łuki sklepienia; stosowana w celu zmniejszenia działania sił rozpierających
SJP.pl
Wikipedia
wada wrodzona objawiająca się wygładzeniem zakrętów kory mózgowej; gładkomózgowie
SJP.pl
alkaloid o silnym działaniu halucynogennym, stosowany jako narkotyk, w latach 60. XX w. używany jako lek w psychiatrii; w dużych ilościach może zostać użyty jako bojowy środek trujący; LSD
SJP.pl
Dietyloamid kwasu D-lizergowego, LSD, LSD-25 – organiczny związek chemiczny, amid kwasu D-lizergowego i dietyloaminy; psychodeliczna substancja psychoaktywna, pochodna ergoliny.
Wikipedia
kwas lizergowy - kwas karboksylowy, którego amidy mają szerokie zastosowanie w medycynie oraz jako psychodeliki
SJP.pl
rodzaj szlafroka damskiego wkładanego na nocną bieliznę; liseuse [czytaj: lizEz]
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. lekki kaftanik kobiecy wkładany na nocną koszulę do siedzenia i czytania w łóżku; krótsza odmiana matinki
Wiktionary
(1.1) Narzucała różową lizeskę i z kieliszkiem koniaku w ręku – na ból zębów, który przed południem zawsze jej dokuczał – szła przeliczyć prześcieradła, świeżo przyniesione z magla.
Wiktionary
przymiotnik od: lizeska
SJP.pl
[czytaj: liz-ink] odpłatne użytkowanie czegoś przez określony czas, na podstawie umowy zawartej z właścicielem tego obiektu; leasing, lising
SJP.pl
[czytaj: liz-ingobiorca] osoba odpłatnie użytkująca coś przez określony czas, na podstawie umowy zawartej z właścicielem tego obiektu; leasingobiorca, lisingobiorca
SJP.pl
prowadzić sprzedaż opierającą się na leasingu; leasingować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pas graniczny, brzeg
Wiktionary
(1.1) Weszliśmy do lasu. Obsadziłem i ubezpieczyłem się na jego lizjerze.
Wiktionary
1. przesunąć po czymś językiem;
2. potocznie: spróbować czegoś, skosztować;
3. potocznie: zapoznać się z czymś częściowo, powierzchownie
SJP.pl
1. przesunąć po czymś językiem;
2. potocznie: spróbować czegoś, skosztować;
3. potocznie: zapoznać się z czymś częściowo, powierzchownie
SJP.pl
Liznowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Chełmża.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 196 mieszkańców. Jest dziewiętnastą co do wielkości miejscowością gminy Chełmża.
Wikipedia
środek mający duże właściwości antyseptyczne, stosowany do odkażania rąk i narzędzi chirurgicznych
SJP.pl
Wikipedia
roztwór mydła potasowego z dodatkiem krezolu służący jako środek do odkażania pomieszczeń, naczyń itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. środek dezynfekcyjny, roztwór krezolu surowego w mydle potasowym;
Wiktionary
Wikipedia
fosfolipid uczestniczący w emulgowaniu tłuszczów w jelicie
SJP.pl
fosfolipid uczestniczący w emulgowaniu tłuszczów w jelicie
SJP.pl
otoczona błoną cytoplazmatyczną struktura występująca wewnątrz komórki, zawierająca enzymy odgrywające ważną rolę w procesach rozkładu białek i innych substancji
SJP.pl
Lizosom – organellum cytoplazmatyczne wytwarzane przez aparat Golgiego, występujące licznie w komórkach eukariotycznych (typowo w komórkach zwierzęcych), natomiast nieobecne w komórkach prokariotycznych. Są to niewielkie pęcherzyki o średnicy ok. 0,5 μm (rzadko 0,1–1 μm), otoczone pojedynczą błoną lipidowo-białkową o grubości ok. 7 nm. Zawierają kwaśne hydrolazy rozkładające białka, kwasy nukleinowe, węglowodany i tłuszcze. pH wewnątrz lizosomu ma wartość optymalną dla występujących w nim enzymów, równą około 5. Dzięki przystosowaniu enzymów do kwaśnego środowiska, ich przypadkowe wydostanie się do cytoplazmy (pH ≈ 7,2) nie stanowi większego zagrożenia dla komórki, jednak wyciek z dużej liczby lizosomów może zniszczyć komórkę poprzez jej samostrawienie się. Niskie pH zapewnia wbudowana w błonę lizosomu pompa protonowa – H+-ATPaza, pompująca protony do wnętrza lizosomu.
Wikipedia
enzym niszczący bakterie, poprzez destrukcyjny wpływ na ich ścianki, występuje m.in. w osoczu krwi, błonie śluzowej nosa i we łzach
SJP.pl
Lizozym, muramidaza (ang. lysozyme) – białko kationowe o masie 14,4 kDa, które ma właściwości enzymu hydrolitycznego rozkładającego peptydoglikan ściany komórkowej bakterii. Został odkryty w 2. dekadzie XX wieku przez Alexandra Fleminga.
Wikipedia
zgrubienie od: lizus
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
osoba starająca się przypodobać komuś, by uzyskać dla siebie korzyść; pochlebca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pogard. człowiek przesadnie lub sztucznie grzeczny i usłużny, żeby uzyskać czyjeś względy
Wiktionary
IPA: ˈlʲizus, AS: lʹizus
Wiktionary
rzecz. lizusostwo n., lizanie n., podlizywanie n., przelizanie n., zlizywanie n., lizusowanie n., lizak m.
:: fż. lizuska ż.
:: zdrobn. lizusek m.
czas. przelizać dk., zlizywać ndk., lizusować ndk., podlizywać się ndk., lizać ndk.
przym. lizusowski
przysł. lizusowsko
Wiktionary
(1.1) pot. podlizuch, podlizywacz, cmokier, komplemenciarz, nadskakiwacz, podnóżek, potakiewicz, wazelina, wazeliniarz; dworak, klakier, pochlebca, serwilista; grub. włazidupa
Wiktionary
zdrobnienie od: lizus
SJP.pl
→ lizus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. pogard. forma żeńska od: lizus
Wiktionary
(1.1) Ta cholerna lizuska znów była pierwsza z życzeniami u szefowej.
Wiktionary
IPA: lʲiˈzuska, AS: lʹizuska
Wiktionary
zob. lizus.
Wiktionary
(1.1) pochlebczyni, wazeliniara
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) postawa schlebiająca komuś, kto jest wyżej postawiony, dla pozyskania jego względów
Wiktionary
(1.1) Fałszywe jest mniemanie, że gmach lizusostwa wznosi tylko jedna osoba. Jest on dziełem wspólnym podlizującego i podlizywanego.
Wiktionary
rzecz. lizus m., lizusek m., lizuska ż., lizusowanie n., podlizywacz m., podlizywaczka ż., lizanie n., polizanie n., podlizanie n., podlizywanie n., lizusowskość ż., lizak m., lizaczek m., lizawka ż., ulizywanie n., ulizanie n., oblizywanie n., oblizanie n., zlizywanie n., zlizanie n., przylizywanie n., przylizanie n., wylizywanie n., wylizanie n., lizawość ż., Lizawce nmos., Lizaki nmos., liźnięcie n., lizywanie n., zlizywanie n.
czas. przelizać, lizusować ndk., lizać ndk., lizywać ndk., liznąć dk., polizać dk., podlizywać ndk., podlizać dk., ulizywać ndk., ulizać dk., oblizywać ndk., oblizać dk., zlizywać ndk., zlizać dk., przylizywać ndk., przylizać dk., wylizywać ndk., wylizać dk.
przym. lizusowski, lizakowy, lizawkowy
przysł. lizusowsko
Wiktionary
(1.1) cmokierstwo, nadskakiwanie, serwilizm, służalczość, służalstwo, uniżoność, wazeliniarstwo
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) schlebiać, nadskakiwać komuś, chcąc pozyskać względy, zwłaszcza osób wyżej postawionych; być lizusem, pochlebcą
Wiktionary
(1.1) Oni by ci nic nie zrobili, gdybyś nie lizusowała.
Wiktionary
rzecz. lizus m., lizusek m., lizuska ż., lizusostwo n., lizusowanie n.
przym. lizusowski
przysł. lizusowsko
Wiktionary
(1.1) łasić się, podlizywać się, płaszczyć się, przymilać się, umizgać się, umizgiwać się, wdzięczyć się, zalecać się, pot. pochlebiać, schlebiać, nadskakiwać, pełzać; leżeć / padać plackiem , lizać buty / stopy, karmić kogoś pochlebstwami, skakać / służyć na dwóch łapkach, kłaniać się nisko / w lansadach, posp. wchodzić / włazić bez mydła, wulg. włazić do dupy / w dupę; przest. uderzać czołem
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przyrząd meteorologiczny służący do pomiaru parowania i transpiracji z gruntu pokrytego roślinnością
SJP.pl
Lizymetr – przyrząd meteorologiczny służący do bezpośrednich pomiarów wysokości wyparowanego słupa wody w procesie parowania terenowego. Pod względem budowy jest to wkopany w grunt szczelny, metalowy lub betonowy zbiornik. Co pewien czas mierzy się masę pojemnika. Po uwzględnieniu masy wody dopływającej z opadów i odpływającej w wyniku przesiąkania, uzyskuje się ilość wody, która wyparowała.
Wikipedia
aminokwas egzogenny, składnik białek roślinnych i zwierzęcych
SJP.pl
Lizyna, skr. Lys, K – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów białkowych. Dla człowieka jest aminokwasem egzogennym, gdyż nie jest syntetyzowany w organizmie i musi być dostarczany z pożywieniem.
Wikipedia
aminokwas egzogenny, składnik białek roślinnych i zwierzęcych
SJP.pl
rzeźbiarz grecki żyjący w IV w. p.n.e.
SJP.pl
Lizyp z Sykionu – rzeźbiarz grecki. Artysta stylu późnoklasycznego, działający w latach około 370–320 p.n.e. Początkowo prawdopodobnie kowal. Nadworny rzeźbiarz Aleksandra Wielkiego.
Wikipedia
powolny spadek temperatury charakteryzujący przebieg pewnych chorób, np. płonicy; lysis
SJP.pl
Lizystrata (tłumaczona także jako Gromiwoja lub Bojomira) – komedia starogrecka Arystofanesa, napisana w roku 411 p.n.e. podczas II wojny peloponeskiej.
Opisuje strajk kobiet, które postanawiają odstawić swoich mężów od łoża do czasu, aż ci zawrą między sobą pokój. Dramat ma wymowę pacyfistyczną.
Wikipedia