1. nazwisko japońskie;
2. rzeka w Japonii
SJP.pl
miasto w Japonii; Hiroszima
SJP.pl
Hiroszima albo Hirosima (jap. 広島市 Hiroshima-shi) – miasto w Japonii i stolica prefektury Hiroszima, położona na wyspie Honsiu w regionie Chūgoku, nad zatoką Hiroshima.
Hiroszima i Kure tworzą zespół miejski liczący ok. 1,5 mln mieszkańców.
Wikipedia
miasto w Japonii; Hirosima
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Japonii, na wyspie Honsiu;
(1.2) geogr. adm. prefektura w Japonii
Wiktionary
Hiroszima albo Hirosima (jap. 広島市 Hiroshima-shi) – miasto w Japonii i stolica prefektury Hiroszima, położona na wyspie Honsiu w regionie Chūgoku, nad zatoką Hiroshima.
Hiroszima i Kure tworzą zespół miejski liczący ok. 1,5 mln mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Japoński Komitet Olimpijski odrzucił pomysł, aby miasta Hiroszima (1,1 mln mieszkańców) i Nagasaki (0,5 mln) – te, w których w sierpniu 1945 r. w wyniku zrzucenia bomb atomowych zginęło łącznie blisko 200 tys. osób – wspólnie ubiegały się o prawo organizowania letnich igrzysk olimpijskich w 2020 r.
Wiktionary
IPA: ˌxʲirɔˈʃʲĩma, AS: χʹirošʹĩma
Wiktionary
przym. hiroszimski
Wiktionary
(1.1) war. Hirosima
Wiktionary
mieszkaniec Hiroszimy
SJP.pl
mieszkanka Hiroszimy
SJP.pl
dotyczący Hiroshimy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hiroszimą, dotyczący Hiroszimy
Wiktionary
rzecz. Hiroszima ż.
Wiktionary
nadmierne, często niewłaściwie umiejscowione owłosienie u kobiet, będące skutkiem zaburzeń hormonalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. występowanie nadmiernego owłosienia typu męskiego u kobiet;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xʲirˈsutɨsm̥, AS: χʹirsutysm̦
Wiktionary
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
4 gminy:
Wikipedia
metoda leczenia za pomocą pijawek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kwestionowana naukowo „terapia”, stosująca pijawki do „leczenia” z wielu chorób;
Wiktionary
Hirudoterapia (łac. hirudo, pijawka) – metoda leczenia za pomocą niektórych gatunków pijawek, znana człowiekowi od początków cywilizacji.
Wikipedia
IPA: ˌxʲirudɔtɛˈrapʲja, AS: χʹirudoterapʹi ̯a
Wiktionary
substancja białkowa wydzielana przez gruczoły niektórych pijawek, hamująca krzepnięcie krwi
SJP.pl
Hirudyna (hirudynina) – białko o działaniu przeciwkrzepliwym, należące do bezpośrednich inhibitorów trombiny. Wytwarzana jest przez gruczoły ślinowe gardzieli pijawek żywiących się krwią. Hirudyna jest wydzielana przez pijawkę lekarską. Rekombinowana hirudyna (lepirudyna, r-hirudyna) była stosowana jako lek w prewencji żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Hieronim
Wiktionary
(1.1) Dałaś Hirusiowi smoczka?
Wiktionary
rzecz. Hieronim mos., Hireczek mos.
Wiktionary
(1.1) Hirek, Hireczek
Wiktionary
dźwięk H podwyższony o pół tonu, czyli dźwięk C
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. dźwięk h podwyższony o półton;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xʲis, AS: χʹis
Wiktionary
(1.1) symbol. H♯
Wiktionary
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali durowej, rozpoczynająca się od dźwięku his
SJP.pl
w muzyce: gama lub tonacja muzyczna oparta na skali molowej, rozpoczynająca się od dźwięku his
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w Tadżykistanie;
Wiktionary
Wikipedia
przym. hisarski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hisarem, dotyczący Hisaru
Wiktionary
rzecz. Hisar mrz.
Wiktionary
[czytaj: his-is] dźwięk h podwyższony o dwa półtony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) muz. dźwięk h podwyższony o cały ton;
Wiktionary
Hisis – dźwięk, którego częstotliwość dla hisis¹ wynosi około 554,4 Hz. Jest to podwyższony za pomocą podwójnego krzyżyka dźwięk h. Dźwięki enharmonicznie równoważne to: cis i des.
Wikipedia
IPA: ˈxʲisʲis, AS: χʹisʹis
Wiktionary
lina do podciągania rogów żagla ku środkowi rei; hyslina
SJP.pl
materializm historyczny, marksowska historiozofia, kierunek stworzony w filozofii przez K. Marksa i F. Engelsa, będący konsekwencją zastosowania materializmu dialektycznego (diamatu) do określenia praw rozwoju człowieka, społeczeństwa i przebiegu procesu historycznego
SJP.pl
podciągać żagle
SJP.pl
wyspa w Ameryce Środkowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. Haiti (wyspa)
Wiktionary
Haiti (fr. Hispaniola, Haïti, hiszp. La Española, hait. Ispayola) – wyspa na Morzu Karaibskim, druga co do wielkości (po Kubie) wyspa Wielkich Antyli (76 192 km²). Terytorium wyspy zajmują dwa państwa – Haiti na zachodzie i Dominikana na wschodzie. Jest to najludniejsza wyspa Karaibów i całej Ameryki Północnej, w 2011 roku zamieszkana przez 20 180 000 osób.
Wikipedia
przym. hispaniolski
Wiktionary
(1.1) współcz. Haiti
Wiktionary
specjalista w dziedzinie hispanistyki, nauki o języku, kulturze i literaturze hiszpańskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) specjalista w dziedzinie hispanistyki, osoba zajmująca się naukowo językiem hiszpańskim
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hispanistyka ż.
:: fż. hispanistka
przym. hiszpański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) hispanista
źródła.
== hispanista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hispanista
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. hispanistyka ż.
:: fż. hispanistka
przym. hiszpański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hispanistyka ż.
:: fż. hispanistka
przym. hiszpański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) hispanista
źródła.
== hispanista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) hispanista
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) specjalistka w dziedzinie hispanistyki, kobieta zajmująca się naukowo językiem hiszpańskim
Wiktionary
rzecz. Hiszpania m., Hiszpanka ż., hispanistyka ż.
:: fm. hispanista
przym. hiszpański
Wiktionary
nauka o języku, kulturze i literaturze hiszpańskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o języku i literaturze hiszpańskiej
Wiktionary
Filologia hiszpańska – nauka o języku hiszpańskim, literaturze hiszpańskojęzycznej, dydaktyce języka hiszpańskiego oraz kulturze Hiszpanii. Dotyczy to również państw, gdzie język ten jest uznawany za język urzędowy jak i pomocniczy. Jest to także kierunek w szkole wyższej, którego przedmiotem dydaktyki i badań są wymienione dziedziny.
Wikipedia
rzecz. hiszpański mrz., Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpanka ż., hispanista m., hispanistka ż.
przym. hiszpański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. hiszpańskojęzyczne kraje Ameryki;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po hiszpańsku mówi się w całej Hispanoameryce.
Wiktionary
rzecz. hispanoamerykanizm mrz.
przym. hispanoamerykański
Wiktionary
odnoszący się do krajów Ameryki mówiących językiem hiszpańskim (Ameryka Łacińska)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do krajów Ameryki, w których językiem oficjalnym jest hiszpański
(1.2) odnoszący się do kultury krajów Ameryki opartej na języku hiszpańskim
Wiktionary
(1.2) To właśnie po opublikowaniu w 1962 roku w Hawanie "Eksplozji w katedrze" okrzyknięto Alejo Carpentiera ojcem nowoczesnej prozy hispanoamerykańskiej.
Wiktionary
IPA: ˌxʲispãnɔãmɛrɨˈkãj̃sʲci, AS: χʹispãnoãmerykãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Hispanoameryka ż.
Wiktionary
(1.1) iberoamerykański, latynoski
Wiktionary
hiszpańskojęzyczny;
1. posługujący się językiem hiszpańskim;
2. napisany w języku hiszpańskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem hiszpańskim
SJP.pl
skrót od: historia, historyczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
w gwarze uczniowskiej: historia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. uczn. historia jako przedmiot szkolny
(1.2) pot. uczn. lekcja historii
Wiktionary
(1.2) Wczoraj nie mieliśmy histy.
Wiktionary
rzecz. historia ż.
Wiktionary
hormon tkankowy z grupy amin biogennych, produkt dekarboksylacji histydyny, występujący w organizmie w postaci nieczynnej, związany z białkami; powoduje m.in.: skurcze mięśni gładkich, spadek ciśnienia krwi
SJP.pl
Histamina (β-imidazolyloetyloamina) – organiczny związek chemiczny, heterocykliczna amina będąca pochodną imidazolu zawierającą boczny łańcuch etyloaminowy. Występuje naturalnie w organizmie ludzkim, pełni funkcję mediatora procesów zapalnych, mediatora odczynu alergicznego, neuroprzekaźnika oraz pobudza wydzielanie kwasu żołądkowego.
Wikipedia
przymiotnik od: histamina
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biochem. związany z histaminą, dotyczący histaminy
Wiktionary
rzecz. histamina ż.
Wiktionary
operacyjne usunięcie macicy; hysterektomia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wet. zabieg chirurgicznego usunięcia macicy;
Wiktionary
Histerektomia – zabieg chirurgicznego usunięcia macicy.
Wikipedia
(1.1) Najczęstszymi wskazaniami do przeprowadzenia histerektomii przez wykonanie laparotomii są: mięśniaki, endometrioza, silne krwawienia miesięczne.
Wiktionary
zjawisko polegające na tym, że zmiany parametrów charakteryzujących stan układu lub jego właściwości, wywołane zmianami czynników zewnętrznych, zależą od stanów poprzedzających dany stan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zjawisko zależności aktualnego stanu układu od stanów w poprzedzających chwilach;
Wiktionary
Histereza – zjawisko zależności aktualnego stanu układu od stanów w poprzedzających chwilach. Inaczej – opóźnienie w reakcji na czynnik zewnętrzny. Zjawisko odkrył i nazwał James Alfred Ewing w roku 1890. Ponadto termin ten został zapożyczony przez nauki społeczne.
Wikipedia
(1.1) Agar ulega histerezie przemiany fazowej ciało stałe-ciecz, topiąc się w temperaturze około 85 ℃, ale po ochłodzeniu nie krzepnąc od razu, ale przy w przynajmniej 32-40 ℃. W przedziale około 40-85 ℃ może mieć stan stały bądź ciekły w zależności od tego, w jakiej temperaturze znajdował się poprzednio.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɛˈrɛza, AS: χʹistereza
Wiktionary
przymiotnik od: histereza
SJP.pl
nadmierna emocjonalność, zdenerwowanie i demonstracja zachowań
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) psych. wybuchowa płaczliwość, nerwowość, rozemocjonowanie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dziecko wpadło w histerię, krzyczało dwie godziny i aż całe zapuchło od płaczu.
Wiktionary
IPA: xʲiˈstɛrʲja, AS: χʹisterʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. histeryzowanie n., histeryk m., histeryczka ż.
czas. histeryzować
przym. histeryczny
przysł. histerycznie
Wiktionary
figura retoryczna polegająca na przedstawieniu następstwa zdarzeń w sposób naruszający ich naturalną i logiczną kolejność; hysteron-proteron
SJP.pl
Hysteron-proteron (gr. ὕστερον πρότερον hýsteron próteron), histerologia (gr. ὑστερολογία hysterología, pol. uwcześnienie) – figura retoryczna polegająca na naruszeniu następstwa czasowego zdarzeń.
Przykłady:
Wikipedia
Histerosalpingografia, HSG – badanie rentgenowskie mające na celu uwidocznienie jamy macicy i jajowodów.
Technika ta pozwala diagnozować nieprawidłowości budowy macicy i jajowodów. Jest to badanie pierwszego rzutu w diagnostyce niedrożności jajowodów, mogącej być przyczyną niepłodności – jednak nie da się za jego pomocą wykryć endometriozy ani zrostów okołoprzydatkowych, które również mogą powodować niepłodność.
Wikipedia
Histeroskopia – endoskopowy zabieg operacyjny, który umożliwia usunięcie zrostów wewnątrzmacicznych.
Zabieg ma na celu:
Wikipedia
cięcie cesarskie
SJP.pl
1. kobieta cierpiąca na histerię;
2. kobieta przesadnie wrażliwa, skłonna do gwałtownych wybuchów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. kobieta cierpiąca na histerię, która ma ataki histerii
(1.2) pot. kobieta reagująca zbyt gwałtownie lub jest przesadnie wrażliwa
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɛˈrɨt͡ʃka, AS: χʹisteryčka
Wiktionary
rzecz. histeria ż., histeryzowanie n.
:: fm. histeryk m.
czas. histeryzować ndk.
przym. histeryczny
przysł. histerycznie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób histeryczny
Wiktionary
(1.1) Świadek odmówiła odpowiedzi na pytanie i zaczęła się histerycznie śmiać.
Wiktionary
rzecz. histeria, histeryk, histeryczka, histeryzowanie
przym. histeryczny
czas. histeryzować
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: histerycznie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy histerii
Wiktionary
(1.1) Wówczas w jednym z okien ukazała się głowa w papilotach i rozległ się piskliwy, histeryczny niemal krzyk:
Wiktionary
rzecz. histeria ż., histeryk m., histeryczka ż., histeryzowanie n.
czas. histeryzować
przysł. histerycznie
Wiktionary
1. osoba cierpiąca na histerię, skłonna do gwałtownych, przesadnych reakcji, nadmiernie emocjonalna, wybuchowa;
2. potocznie: panikarz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek cierpiący na histerię; taki, który ma ataki histerii
(1.2) pot. człowiek reagujący zbyt gwałtownie lub taki, który jest przesadnie wrażliwy
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xʲiˈstɛrɨk, AS: χʹisteryk
Wiktionary
rzecz. histeryzowanie n., histeria ż.
:: fż. histeryczka ż.
czas. histeryzować ndk.
przym. histeryczny
przysł. histerycznie
Wiktionary
1. wpadać w histerię;
2. reagować jak histeryk, robić histeryczne sceny
SJP.pl
czasownik
(1.1) wpadać w histerię, zachowywać się w sposób histeryczny
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɛrɨˈzɔvat͡ɕ, AS: χʹisteryzovać
Wiktionary
rzecz. histeryzowanie n., histeria, histeryk, histeryczka
przym. histeryczny
przysł. histerycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|histeryzować.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɛrɨzɔˈvãɲɛ, AS: χʹisteryzovãńe
Wiktionary
czas. histeryzować ndk.
rzecz. histeria ż., histeryk m., histeryczka ż.
przym. histeryczny
przysł. histerycznie
Wiktionary
Histiocyt, klastmatocyt – komórka należąca do ludzkiego układu odpornościowego; makrofag tkankowy. Histiocyty znajdują się we wszystkich narządach. Mają owalny kształt i owalne lub w kształcie nerki jądra. Cytoplazma zawiera dużo lizosomów i fagosomów, jest więc kwasochłonna. Histiocyty wydzielają enzymy – hydrolazy, cytokiny – interleukiny i peptydowe antybiotyki – defensyny.
Wikipedia
choroba układu krwiotwórczego polegająca na niekontrolowanym rozrastaniu się histiocytów
SJP.pl
Histiocytoza – grupa rzadko występujących chorób, których wspólną cechą jest występowanie nadmiernej liczby histiocytów, czyli makrofagów tkankowych.
Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Histiocytozy, w 1 na 200000 porodów na rok rodzi się noworodek z histiocytozą. Większość przypadków histiocytozy rozpoznaje się przed 10. rokiem życia.
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) biol. pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tkanką
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) histogeneza • histoliza • histologia • histopatologia
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|ἱστός. (histós) → tkanka
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) histo-
* hiszpański: (1.1) histo-
* nowogrecki: (1.1) ιστο-
* rosyjski: (1.1) гисто-
* słowacki: (1.1) histo-
* włoski: (1.1) isto-
źródła.
== histo- (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|iș.to.
znaczenia.
temat słowotwórczy
(1.1) biol. histo-
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈxʲistɔ, AS: χʹisto
Wiktionary
Histochemia – nauka z pogranicza biochemii oraz histologii, zajmująca się badaniem związków chemicznych i ich przemian w poszczególnych tkankach. Odkrycia z tej dziedziny są stosowane m.in. w diagnostyce medycznej.
Wikipedia
część merystemu wierzchołkowego, mająca własne komórki inicjalne i dająca początek określonym częściom organu roślinnego; peryblem
SJP.pl
Histogen – warstwa komórek w merystemie wierzchołkowym korzenia. Zwykle wyróżniane są trzy warstwy: plerom, peryblem i dermatogen. Każda z warstw różnicuje się w określone tkanki stałe. U niektórych roślin wyróżniany jest czwarty histogen, nazywany kaliptrogenem. Jest on obecny na przykład u roślin z rodzajów Pistia lub Hydrocharis. Teoria histogenów została sformułowana przez Johannesa von Hansteina w XIX wieku.
Wikipedia
Histogeneza, różnicowanie tkankowe – zbiór zorganizowanych i połączonych ze sobą procesów, prowadzących do różnicowaniu komórek do tkanek, jakie z nich powstaną. Zachodzi ona na różnych etapach ontogenezy. Przykładowo u zwierząt rozwój tkanki nerwowej kończy się jeszcze w okresie prenatalnym, natomiast krew oraz kościec różnicują się jeszcze po urodzeniu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. wykres słupkowy ukazujący rozkład empiryczny danej cechy, np. jasności pikseli na fotografii cyfrowej;
Wiktionary
Histogram (z stgr. ιστos - „maszt”, γραµµα - „coś zapisanego”) – jeden z graficznych sposobów przedstawiania rozkładu empirycznego cechy ilościowej. Składa się z szeregu prostokątów umieszczonych na osi współrzędnych. Prostokąty te są z jednej strony wyznaczone przez przedziały klasowe (patrz: szereg rozdzielczy) wartości cechy, natomiast ich wysokość jest określona przez liczebności (lub częstości, ewentualnie gęstość częstości) elementów wpadających do określonego przedziału klasowego.
Wikipedia
(1.1) Zgodnie z histogramem, rozkład jest daleki od normalnego. Może zastosujmy metody nieparametryczne…
Wiktionary
IPA: xʲiˈstɔɡrãm, AS: χʹistogrãm
Wiktionary
rozpad tkanek organizmu wskutek rozpuszczenia się ich elementów pod wpływem enzymów
SJP.pl
Histoliza – rodzaj lizy, czyli rozpadu komórek, w którym rozpadowi ulega fragment tkanki danego organizmu. Liza zachodzi dzięki działaniu enzymów litycznych, które są uwalniane z lizosomów. Histoliza może zachodzić w czasie rozwoju embrionalnego jako mechanizm formowania się narządów, może mieć podłoże fizjologiczne (np. zużywanie się nabłonków) lub może być wynikiem procesu chorobowego. Histoliza zachodzi też po śmierci organizmu.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie histologii
SJP.pl
Histologia (z gr. histos – tkanka, logos – wiedza, nauka) – nauka o budowie, rozwoju i funkcjach tkanek, w odróżnieniu do anatomii zajmuje się badaniem mikroskopowej budowy ciała. Nauka o mikroskopowych wykładnikach chorób nosi nazwę histopatologii.
W rzeczywistości zakres zainteresowań histologii bywa traktowany szerzej, poza histologią ogólną obejmuje też histologię szczegółową (anatomię mikroskopową) – naukę o mikroskopowej budowie narządów oraz cytologię i embriologię.
Wikipedia
nauka o budowie, czynnościach i rozwoju tkanek ludzkich i zwierzęcych, ściśle związana z cytologią
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. biol. nauka o tkankach
Wiktionary
Histologia (z gr. histos – tkanka, logos – wiedza, nauka) – nauka o budowie, rozwoju i funkcjach tkanek, w odróżnieniu do anatomii zajmuje się badaniem mikroskopowej budowy ciała. Nauka o mikroskopowych wykładnikach chorób nosi nazwę histopatologii.
W rzeczywistości zakres zainteresowań histologii bywa traktowany szerzej, poza histologią ogólną obejmuje też histologię szczegółową (anatomię mikroskopową) – naukę o mikroskopowej budowie narządów oraz cytologię i embriologię.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) histologia patologiczna
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. histolog mos.
przym. histologiczny
frazeologia.
etymologia. etymn|pol|histo-|-logia. ← etym|gr|ἱστός|λόγος.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) histologie
* angielski: (1.1) histology
* azerski: (1.1) histologiya
* baskijski: (1.1) histologia
* białoruski: (1.1) гісталогія ż. (histalohija)
* bułgarski: (1.1) хистология ż. (khistologiya)
* chorwacki: (1.1) histologija ż.
* czeski: (1.1) histologie ż.
* duński: (1.1) histologi w.
* esperanto: (1.1) histologio
* estoński: (1.1) histoloogia, koeõpetus
* fiński: (1.1) histologia
* francuski: (1.1) histologie ż.
* galicyjski: (1.1) histoloxía ż.
* gruziński: (1.1) ჰისტოლოგია (histologia)
* hindi: (1.1) ऊतक विज्ञान m. (ūtak vijñān)
* hiszpański: (1.1) histología ż.
* ido: (1.1) histologio
* indonezyjski: (1.1) histologi
* irlandzki: (1.1) histeolaíocht ż.
* islandzki: (1.1) vefjafræði ż.
* kazachski: (1.1) гистология (gïstologïya)
* litewski: (1.1) histologija ż.
* łaciński: (1.1) histologia ż., anatomia histologica ż., microanatomia ż.
* łotewski: (1.1) histoloģija ż.
* macedoński: (1.1) хистологија ż. (histologija)
* malajski: (1.1) histologi
* maltański: (1.1) istoloġija ż.
* niderlandzki: (1.1) histologie ż.
* niemiecki: (1.1) Histologie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) histologi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) histologi m.
* norweski (riksmål): (1.1) histologi w.
* nowogrecki: (1.1) ιστολογία ż. (istología)
* portugalski: (1.1) histologia ż.
* rumuński: (1.1) histologie ż.
* serbski: (1.1) хистологија ż. (histologija)
* słowacki: (1.1) histológia ż.
* szwedzki: (1.1) histologi w.
* ukraiński: (1.1) гістологія ż. (gìstologìâ)
* uzbecki: (1.1) gistologiya
* volapük: (1.1) histunav
* walijski: (1.1) histoleg
* węgierski: (1.1) szövettan
* wietnamski: (1.1) mô học
* włoski: (1.1) istologia ż.
źródła.
== histologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) histologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. histolog mos.
przym. histologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. histolog mos.
przym. histologiczny
frazeologia.
etymologia. etymn|pol|histo-|-logia. ← etym|gr|ἱστός|λόγος.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) histologie
* angielski: (1.1) histology
* azerski: (1.1) histologiya
* baskijski: (1.1) histologia
* białoruski: (1.1) гісталогія ż. (histalohija)
* bułgarski: (1.1) хистология ż. (khistologiya)
* chorwacki: (1.1) histologija ż.
* czeski: (1.1) histologie ż.
* duński: (1.1) histologi w.
* esperanto: (1.1) histologio
* estoński: (1.1) histoloogia, koeõpetus
* fiński: (1.1) histologia
* francuski: (1.1) histologie ż.
* galicyjski: (1.1) histoloxía ż.
* gruziński: (1.1) ჰისტოლოგია (histologia)
* hindi: (1.1) ऊतक विज्ञान m. (ūtak vijñān)
* hiszpański: (1.1) histología ż.
* ido: (1.1) histologio
* indonezyjski: (1.1) histologi
* irlandzki: (1.1) histeolaíocht ż.
* islandzki: (1.1) vefjafræði ż.
* kazachski: (1.1) гистология (gïstologïya)
* litewski: (1.1) histologija ż.
* łaciński: (1.1) histologia ż., anatomia histologica ż., microanatomia ż.
* łotewski: (1.1) histoloģija ż.
* macedoński: (1.1) хистологија ż. (histologija)
* malajski: (1.1) histologi
* maltański: (1.1) istoloġija ż.
* niderlandzki: (1.1) histologie ż.
* niemiecki: (1.1) Histologie ż.
* norweski (bokmål): (1.1) histologi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) histologi m.
* norweski (riksmål): (1.1) histologi w.
* nowogrecki: (1.1) ιστολογία ż. (istología)
* portugalski: (1.1) histologia ż.
* rumuński: (1.1) histologie ż.
* serbski: (1.1) хистологија ż. (histologija)
* słowacki: (1.1) histológia ż.
* szwedzki: (1.1) histologi w.
* ukraiński: (1.1) гістологія ż. (gìstologìâ)
* uzbecki: (1.1) gistologiya
* volapük: (1.1) histunav
* walijski: (1.1) histoleg
* węgierski: (1.1) szövettan
* wietnamski: (1.1) mô học
* włoski: (1.1) istologia ż.
źródła.
== histologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) histologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. związany z histologią, dotyczący histologii
Wiktionary
rzecz. histologia ż., histolog mos.
przysł. histologicznie
Wiktionary
białko zasadowe występujące w jądrach komórkowych roślin i zwierząt, regulujące biosyntezę białka
SJP.pl
Histony – zasadowe białka wchodzące w skład chromatyny, neutralizujące i wiążące kwas deoksyrybonukleinowy.
Mają niewielką masę cząsteczkową (poniżej 23 kDa). Charakteryzują się dużą zawartością aminokwasów zasadowych, zwłaszcza lizyny i argininy, co nadaje im właściwości polikationów. Histony wiążą się z polianionową helisą DNA, tworząc elektrycznie obojętne nukleoproteiny.
Wikipedia
przymiotnik od: histon
SJP.pl
białko zasadowe występujące w jądrach komórkowych roślin i zwierząt, regulujące biosyntezę białka
SJP.pl
Histony – zasadowe białka wchodzące w skład chromatyny, neutralizujące i wiążące kwas deoksyrybonukleinowy.
Mają niewielką masę cząsteczkową (poniżej 23 kDa). Charakteryzują się dużą zawartością aminokwasów zasadowych, zwłaszcza lizyny i argininy, co nadaje im właściwości polikationów. Histony wiążą się z polianionową helisą DNA, tworząc elektrycznie obojętne nukleoproteiny.
Wikipedia
specjalista w dziedzinie histopatologii
SJP.pl
dział patologii zajmujący się zmianami chorobowymi występującymi w komórkach oraz tkankach i badający je przy zastosowaniu metod histologicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. med. dział patologii zajmujący się badaniem zmian chorobowych w tkankach
Wiktionary
Histopatologia, histologia patologiczna (gr. ἱστός + πάθος + λογία) – nauka zajmująca się rozpoznawaniem i badaniem zjawisk mikroskopowych zachodzących w tkankach organizmu przy różnego rodzaju schorzeniach, dział patomorfologii.
Zakres stosowania diagnostycznego i znaczenie histopatologii w codziennej praktyce klinicznej stale się zwiększa.
Wikipedia
rzecz. histopatolog mos.
przym. histopatologiczny
przysł. histopatologicznie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z histopatologią, dotyczący histopatologii
Wiktionary
rzecz. histopatologia ż., histopatolog mos.
przysł. histopatologicznie
Wiktionary
choroba wywoływana przez grzyb Histoplasma capsulotum, powodująca zmiany w płucach podobne do gruźlicy
SJP.pl
Histoplazmoza, choroba Darlinga – choroba wywoływana przez grzyb Histoplasma capsulatum. Jej objawy mogą być bardzo różnorodne, ale choroba dotyczy najczęściej płuc. Czasami inne narządy mogą być zajęte i ta postać nosi nazwę histoplazmozy rozsianej i może być śmiertelna, jeśli nie leczy się jej właściwie.
Wikipedia
skrót od: historia, historyczny, historyzm; hist.
SJP.pl
1. czasy przeszłe, dzieje państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś;
2. nauka o dziejach;
3. tekst lub ustna relacja o jakimś zdarzeniu;
4. sprawa, zdarzenie, przygoda;
5. przedmiot w szkole, lekcja tego przedmiotu;
6. wydział lub kierunek na wyższej uczelni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka zajmująca się badaniem przeszłości;
(1.2) krótka opowieść, opis jakiegoś wydarzenia
Wiktionary
Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).
Wikipedia
(1.1) Historia jest moją pasją.
(1.2) Opowiadania o miłości zwykle są nieprawdziwymi historiami.
(1.2) To się wydarzyło naprawdę? A to ci historia!
(1.2) W tej historii nie ma przypadków.
Wiktionary
IPA: xʲiˈstɔrʲja, AS: χʹistorʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. ahistorycyzm m., ahistoryczność ż., ahistoryzm m., historyk m., historyczka ż., historycyzm m., historyka ż., historyzm m.
:: zdrobn. historyjka ż.
czas. historyzować ndk.
przym. ahistoryczny, historyczny
przysł. ahistorycznie, historycznie
Wiktionary
(1.1) stpol. istoryja
(1.2) opowieść, wydarzenie
Wiktionary
1. czasy przeszłe, dzieje państwa, narodu, społeczeństwa lub proces rozwoju czegoś;
2. nauka o dziejach;
3. tekst lub ustna relacja o jakimś zdarzeniu;
4. sprawa, zdarzenie, przygoda;
5. przedmiot w szkole, lekcja tego przedmiotu;
6. wydział lub kierunek na wyższej uczelni
SJP.pl
Historie – album studyjny producenta muzycznego Andrzeja Smolika, wokalistki Natalii Grosiak oraz rapera Miłosza „Miuosha” Boryckiego. Wydawnictwo ukazało się 29 lipca 2016 roku nakładem Muzeum Powstania Warszawskiego (MPW) w dystrybucji Agory (ISBN 978-83-268-2406-7). Nagrania powstały na zamówienie MPW z okazji 72. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego.
Album dotarł do 15. miejsca polskiej listy przebojów – OLiS.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. koncepcja dążąca do usprawiedliwienia biegu dziejów w kontekście historycznej niesprawiedliwości
Wiktionary
(1.1) W tym zaś przeciwstawieniu powinności i istnienia dochodził do głosu etyczny absolutyzm, […] który nie znajduje żadnego usprawiedliwienia dla zła, stanowczo eliminując wszelkie próby historiodycei.
Wiktionary
osoba opisująca dzieje, zdarzenia, historię; dziejopis; historyk
SJP.pl
1. piśmiennictwo historyczne; dziejopisarstwo;
2. ogół prac historycznych dotyczących jakiegoś okresu, regionu lub zagadnienia;
3. nauka zajmująca się piśmiennictwem historycznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) piśmiennictwo historyczne, czyli takie, które opisuje dzieje na podstawie badań naukowych
(1.2) zbiory naukowych opracowań historycznych na temat danego okresu, regionu, postaci itp.
Wiktionary
Historiografia (z gr. ἱστορία „badanie”/„informacja”/„opowiadanie” + γράφω „piszę”) synonim dziejopisarstwa – dział piśmiennictwa obejmujący gatunki historyczne. Historiografia to inaczej określenie całokształtu pracy historyka razem z jej rezultatem, czyli produkcją dziejopisarską.
Wikipedia
(1.1) W polskiej historiografii i pamięci historycznej relacje Rzeczypospolitej z Turcją są nierzadko postrzegane przez pryzmat Polski jako przedmurza Zachodu i chrześcijaństwa, szlacheckiej republiki broniącej Europy przed jej antytezą – Imperium Osmańskim, muzułmańskim Wschodem i azjatycką despocją.
Wiktionary
rzecz. historiograf mos./ż.
przym. historiograficzny
przysł. historiograficznie
Wiktionary
(1.1) dziejopisarstwo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący historiografii, właściwy historiografii
Wiktionary
rzecz. historiografia ż.
Wiktionary
tworzący historię, wpływający na bieg historii
SJP.pl
osoba zajmująca się filozofią dziejów, analizująca sens historii i jej praw
SJP.pl
filozofia dziejów, historii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. dziedzina filozofii zajmująca się refleksją nad dziejami, ich sensem, biegiem i celem, próbująca ustalić prawidłowości, które nimi rządzą; jej przedmiotem badań jest też postrzeganie procesów dziejowych przez ludzi oraz różne sposoby ich przedstawiania i rozumienia;
Wiktionary
Filozofia historii, historiozofia, filozofia dziejów – nauka filozoficzna zajmująca się refleksją nad sensem i istotą dziejów rozumianych jako całość uporządkowanych lub nieuporządkowanych zmian zachodzących w czasie.
Wikipedia
(1.1) Problematyka kantowskiej filozofii prawa ściśle wiąże się z problematyką filozofii polityki, jak i historiozofią, ponieważ dotyczy związków między polityką i moralnością oraz dziejowego postępu ludzkości poprzez rozwój i doskonalenie prawa.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔrʲjɔˈzɔfʲja, AS: χʹistorʹi ̯ozofʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. historiozof m.
przym. historiozoficzny
przysł. historiozoficznie
Wiktionary
(1.1) filozofia dziejów, filozofia historii
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący historiozofii
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔrʲjɔzɔˈfʲit͡ʃnɨ, AS: χʹistorʹi ̯ozofʹičny
Wiktionary
rzecz. historiozofia ż., historiozof m.
Wiktionary
historyzm
1. pogląd filozoficzny postulujący poznawanie rzeczywistości oraz ujmowanie zjawisk w sposób historyczny;
2. kierunek w sztuce XIX-XX w. polegający na naśladowaniu stylów epok minionych
SJP.pl
Historycyzm – pejoratywna nazwa poglądu filozoficznego (neutralną jest historyzm) głoszącego, że w historii istnieją nieubłagane prawa i rozwija się ona w określonym kierunku, aby osiągnąć teoretycznie konieczny cel. Pojęcie zostało wprowadzone przez Karla R. Poppera. Pogląd ten występuje w wielu systemach filozoficznych. Najpełniej został wyrażony przez Hegla, a następnie został zaadaptowany do marksizmu.
Pojęcia tego nie należy mylić z historyzmem, nurtem w architekturze końca XIX w.
Wikipedia
1. uczona zajmująca się historią; badaczka dziejów;
2. autorka dzieł historycznych;
3. nauczycielka historii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. nauczycielka historii
(1.2) pot. specjalistka w dziedzinie historii, badaczka dziejów
Wiktionary
Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).
Wikipedia
(1.1) Skończyliśmy dziś dwie godziny wcześniej, bo nie było matematyka i historyczki.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔˈrɨt͡ʃka, AS: χʹistoryčka
Wiktionary
rzecz. historia ż., historyjka ż., historyczność ż., historyzm m., historycyzm m., historyzowanie n.
:: fm. historyk m.
czas. historyzować ndk.
przym. historyczny
przysł. historycznie
Wiktionary
(1.2) historyk
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w dawnych czasach, ujmując określoną historię
(1.2) w sposób charakterystyczny dla odległych czasów
Wiktionary
(1.1) Gdyby spojrzeć na to zjawisko historycznie, miało ono początek w okolicach przełomu XVI i XVII wieku.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔˈrɨt͡ʃʲɲɛ, AS: χʹistoryčʹńe
Wiktionary
rzecz. historia ż., historyk m., historyczka ż., historyczność ż., historyzowanie n., prehistoryczność ż.
czas. historyzować ndk.
przym. historyczny
Wiktionary
dawno, dawniej, drzewiej
Wiktionary
dotyczący i historii, i literatury (np. konkurs historyczno-literacki)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) historyczny i literacki, związany z historią i literaturą
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔrɨt͡ʃnɔlʲitɛˈrat͡sʲci, AS: χʹistoryčnolʹiteracʹḱi
Wiktionary
przym. historycznoliteracki
Wiktionary
dotyczący historii literatury
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący historii literatury, związany z historią literatury
Wiktionary
(1.1) Najwięcej szkody przynoszą pochopne uogólnienia świadczące o dziwnej bezradności historycznoliterackiej.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔrɨt͡ʃnɔlʲitɛˈrat͡sʲci, AS: χʹistoryčnolʹiteracʹḱi
Wiktionary
rzecz. historia literatury, historyk literatury
przym. historyczno-literacki
Wiktionary
dotyczący historii prawa
SJP.pl
dotyczący rozwoju historycznego
SJP.pl
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest historyczne; cecha tych, którzy są historyczni
Wiktionary
Historyczność (znaczenia):
1. Kategoria opisu zjawisk lub osób oznaczająca:
Wikipedia
przym. historyczny
przysł. historycznie
rzecz. historyczka ż., historyk mos./ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z historią, z przeszłością, opisujący przeszłość
(1.2) o czymś starym, dawnym
(1.3) o czymś doniosłym, ważnym
Wiktionary
(1.1) Za jakiś czas te zdjęcia będą miały wartość historyczną.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔˈrɨt͡ʃnɨ, AS: χʹistoryčny
Wiktionary
rzecz. historia ż., historyjka ż., historyczność ż., historyzm m., historyk mos., historyczka ż., historyzowanie n., prehistoryczność ż.
czas. historyzować
przysł. historycznie
przym. przedhistoryczny
Wiktionary
1. zdrobnienie od: historia;
2. opowiastka, plotka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: historia
Wiktionary
(1.1) Mój dziadek lubi opowiadać różne historyjki.
Wiktionary
rzecz. historyk mos./ż., historyczka ż., historia ż.
przym. historyczny
Wiktionary
1. naukowiec zajmujący się historią; badacz dziejów;
2. autor dzieł historycznych;
3. nauczyciel historii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie historii, badacz dziejów
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) specjalistka w dziedzinie historii, badaczka dziejów
Wiktionary
Historia, dawniej: dziejoznawstwo – nauka humanistyczna i społeczna, która zajmuje się badaniem przeszłości, a w znaczeniu ścisłym badaniem działań i wytworów ludzkich, aż do najstarszych poświadczonych pismem świadectw, w odróżnieniu od prehistorii, archeologii, antropologii lub historii naturalnej. Wynikiem badań historycznych jest opis dziejów (historiografia).
Wikipedia
(1.1) Prezydent, który z wykształcenia jest historykiem, z pomocą przepisu na bigos, postanowił opowiedzieć o polskiej polityce.
(2.1) Irena jest historykiem literatury.
Wiktionary
IPA: xʲiˈstɔrɨk, AS: χʹistoryk
Wiktionary
rzecz. historia ż., historyjka ż., historyczność ż., historyzm m., historycyzm m., historyzowanie n.
:: fż. historyczka ż.
czas. historyzować ndk.
przym. historyczny
przysł. historycznie
Wiktionary
(2.1) pot. historyczka
Wiktionary
1. naukowiec zajmujący się historią; badacz dziejów;
2. autor dzieł historycznych;
3. nauczyciel historii
SJP.pl
Historyka. Studia Metodologiczne – rocznik wydawany przez Komisję Historyczną PAN, Oddział w Krakowie oraz Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukazuje się od 1967 roku. Redaktorzy: Celina Bobińska (1967-1995), Maciej Salamon i Krzysztof Zamorski (1996-2018), Krzysztof Zamorski (2019- ). Pismo poświęcone jest zagadnieniom metodologii historii i historii historiografii. Zawiera działy:
Wikipedia
1. kierunek w sztuce XIX i początku XX w., którego istotą było naśladowanie wielkich stylów epok minionych;
2. pogląd filozoficzny postulujący rozpatrywanie zjawisk społecznych i kulturowych w sposób historyczny
SJP.pl
Wikipedia
czasownik
(1.1) wprowadzać w utworach literackich i dziełach sztuki motywy historyczne
(1.2) tworzyć dzieła o tematyce historycznej
(1.3) rozpatrywać coś z historycznego punktu widzenia
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔrɨˈzɔvat͡ɕ, AS: χʹistoryzovać
Wiktionary
rzecz. historia ż., historyjka ż., historyk m., historyczka ż., historyzm m., historycyzm m., historyka ż., historyzowanie n.
przym. historyczny
przysł. historycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|historyzować.
Wiktionary
IPA: ˌxʲistɔrɨzɔˈvãɲɛ, AS: χʹistoryzovãńe
Wiktionary
rzecz. historia ż., historyjka ż., historyk m., historyczka ż., historyzm m., historycyzm m., historyczność ż.
czas. historyzować ndk.
przym. historyczny
przysł. historycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. eduk. historia (jako przedmiot lub godzina lekcyjna)
Wiktionary
1. średniowieczny aktor, sztukmistrz, muzykant, akrobata;
2. przestarzale: podrzędny aktor, błazen, komediant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. teatr. średniowieczny wędrowny aktor posługujący się pantomimą, gestem, tańcem, kostiumami itp.;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) icht. ryba z gatunku nazwa systematyczna|Histrio histrio|ref=tak., antenarius sargassowy;
Wiktionary
Wikipedia
endogenny aminokwas zasadowy, bardzo ważny składnik białek, często wchodzi w skład centrów aktywnych enzymów; łatwo ulega dekarboksylacji, przechodząc w histaminę
SJP.pl
Histydyna (łac. Histidinum; His, H) – organiczny związek chemiczny, jeden z 20 aminokwasów białkowych. Ze względu na budowę cząsteczki histydyna zaliczana jest zarówno do aminokwasów zasadowych, gdyż jej łańcuch boczny zawiera 2 atomy azotu, jak i aromatycznych, ze względu na obecność aromatycznego pierścienia imidazolowego. Jest kodowana przez kodony CAU i CAC w procesie translacji białka.
Wikipedia
przymiotnik od: histydyna
SJP.pl
skrót od: hiszpański (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = hiszpański
Wiktionary
Język hiszpański (hiszp. idioma español, castellano) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich. Współczesne standardy literackie (z Hiszpanii i Hispanoameryki) wywodzą się ze średniowiecznego języka kastylijskiego. Jeszcze dziś język hiszpański bywa nazywany kastylijskim, dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii.
Wikipedia
zob. hiszpański.
Wiktionary
potocznie:
1. seks hiszpański;
2. produkt pochodzący z Hiszpanii;
3. lekcja języka hiszpańskiego;
4. beza przełożona bitą śmietaną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek narodowości hiszpańskiej, obywatel Hiszpanii, mieszkaniec Hiszpanii
Wiktionary
Hiszpanie (hiszp. Españoles) – naród romański zamieszkujący głównie Hiszpanię (73% ludności), posługujący się językiem hiszpańskim.
Wikipedia
(1.1) Przeciętny Hiszpan spożywa dwa kilo cytryn rocznie.
(1.1) Serb przegrał z Hiszpanem w meczu o brązowy medal olimpijskiego turnieju tenisistów w Tokio.
Wiktionary
IPA: ˈxʲiʃpãn, AS: χʹišpãn
Wiktionary
rzecz. hiszpan mrz., Hiszpania ż., Hiszpańczyk mos., hiszpanka ż., hiszpańskość ż., hiszpański mrz., hiszpańszczyzna ż., hiszpanista mos., hiszpanistka ż.
:: fż. Hiszpanka ż.
przym. hiszpański
przysł. po hiszpańsku, hiszpańsko
Wiktionary
(1.1) daw. Hiszpańczyk
Wiktionary
dawniej: Hiszpan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. Hiszpan
Wiktionary
rzecz. hiszpańszczyzna ż., hiszpanka ż., hiszpański mrz., Hiszpan mos., Hiszpania ż., Hiszpanka ż.
przym. hiszpański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: Hiszpanka
Wiktionary
rzecz. Hiszpanka ż.
Wiktionary
państwo w Europie ze stolicą w Madrycie; Królestwo Hiszpanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie położone na Półwyspie Iberyjskim ze stolicą w Madrycie;
(1.2) geogr. hist. od starożytności po czasy nowożytne: kraina obejmująca całość ziem Półwyspu Iberyjskiego
Wiktionary
Hiszpania, Królestwo Hiszpanii (hiszp. España, Reino de España) – państwo w zachodniej części Europy Południowej, położone głównie na Półwyspie Iberyjskim, obejmujące także Baleary na Morzu Śródziemnym, Wyspy Kanaryjskie na Oceanie Atlantyckim oraz mniejsze wysepki i tereny w północnej Afryce.
Wikipedia
(1.1) Stolicą Hiszpanii jest Madryt.
Wiktionary
IPA: xʲiʃˈpãɲja, AS: χʹišpãńi ̯a
Wiktionary
rzecz. hiszpan mrz., Hiszpańczyk mos., hispanistyka ż., hispanistka ż., Hiszpan m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpański m., hiszpańszczyzna ż., hiszpańskość ż.
przym. hiszpański
przysł. hiszpańsko, po hiszpańsku
Wiktionary
1. odmiana grypy;
2. sukienka lub bluzka z dekoltem odsłaniającym plecy i ramiona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości hiszpańskiej, obywatelka Hiszpanii, mieszkanka Hiszpanii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mieszkance Barcelony nie mów, że jest Hiszpanką.
Wiktionary
IPA: xʲiʃˈpãnka, AS: χʹišpãnka
Wiktionary
rzecz. Hiszpania ż., hiszpanka ż., hiszpańskość ż., hiszpańszczyzna ż., hiszpański m., hiszpanista m., hiszpanistka ż.
:: fm. Hiszpan m., Hiszpańczyk mos.
przym. hiszpański
przysł. hiszpańsko, po hiszpańsku
skr. hiszp.
Wiktionary
związany z Hiszpanią
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nawiązujący do/pochodzący z Hiszpanii lub odnoszący się do Hiszpanów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. romański język używany m.in. w Hiszpanii;
Wiktionary
Język hiszpański (hiszp. idioma español, castellano) – język należący do rodziny romańskiej języków indoeuropejskich. Współczesne standardy literackie (z Hiszpanii i Hispanoameryki) wywodzą się ze średniowiecznego języka kastylijskiego. Jeszcze dziś język hiszpański bywa nazywany kastylijskim, dla odróżnienia go od innych języków używanych w Hiszpanii.
Wikipedia
(1.1) Hiszpańskie wino uchodzi za jedno z najlepszych na świecie.
(2.1) Uczę się hiszpańskiego.
Wiktionary
IPA: xʲiʃˈpãj̃sʲci, AS: χʹišpãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. hiszpan mrz., hispanistyka ż., hispanistka ż., hispanista mrz., Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpańczyk m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpańszczyzna ż., hiszpańskość ż., hiszpanista m., hiszpanistka ż.
przysł. po hiszpańsku, hiszpańsko
Wiktionary
(1.1) kastylijski, iberyjski
(2.1) kastylijski, hiszpańszczyzna
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób hiszpański, po hiszpańsku
Wiktionary
(1.1) W spisie znalazły się hiszpańsko brzmiące nazwiska.
Wiktionary
rzecz. hiszpan mrz., Hiszpan mos., Hiszpania ż., Hiszpanka ż., hiszpański mrz.
przym. hiszpański
Wiktionary
dotyczący Hiszpanii i Polski
SJP.pl
hispanojęzyczny;
1. posługujący się językiem hiszpańskim;
2. napisany w języku hiszpańskim;
3. o jakimś terenie: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem hiszpańskim
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posługujący się językiem hiszpańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem hiszpańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku hiszpańskim
Wiktionary
(1.1) Jej kariera w klasie hiszpańskojęzycznej była mocno podejrzana.
(1.1) Wyjątkiem są stacje hiszpańskojęzyczne, nadające muzykę z Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii.
(1.3) Boom iberoamerykański dotyczył literatury hiszpańskojęzycznej: argentyńskiej, meksykańskiej, kubańskiej, kolumbijskiej, peruwiańskiej.
Wiktionary
IPA: xʲiʃˈpãj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: χʹišpãĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
zespół cech charakterystycznych dla Hiszpanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co ma związek z kulturą krajów obszaru języka hiszpańskiego
Wiktionary
(1.1) (…) mieszkańcy Los Angeles czy Santa Fe czuli się głęboko związani z hiszpańskością i katolicyzmem.
Wiktionary
rzecz. Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpański mrz., hiszpańszczyzna ż.
przym. hiszpański
Wiktionary
(1.1) hiszpańszczyzna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. język hiszpański
(1.2) styl hiszpański, akcenty hiszpańskie, np. w modzie, sztuce
(1.3) ogólnie wszystko, co hiszpańskie
Wiktionary
(1.1) Uwielbiam hiszpańszczyznę za jej śpiewne brzmienie.
Wiktionary
IPA: ˌxʲiʃpãj̃ˈʃt͡ʃɨzna, AS: χʹišpãĩ ̯ščyzna
Wiktionary
rzecz. Hiszpania ż., Hiszpan m., Hiszpańczyk m., Hiszpanka ż., hiszpanka ż., hiszpański m., hiszpańskość ż., hiszpanista m., hiszpanistka ż.
przym. hiszpański
przysł. po hiszpańsku
Wiktionary
(1.1) hiszpański
Wiktionary
przebój, szlagier;
1. popularny utwór muzyczny;
2. coś cieszącego się dużym zainteresowaniem, dużą popularnością
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) utwór muzyczny (zazwyczaj piosenka) wyjątkowo modny w danym czasie
(1.2) przedmiot cieszący się dużą popularnością
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ostatnia piosenka zespołu Wilki to prawdziwy hit, wstrząsnął zachwyconymi fanami.
(1.2) Te szale to prawdziwy hit sezonu - wszystkie panie je kupują.
Wiktionary
IPA: xʲit, AS: χʹit
Wiktionary
rzecz. hicik mrz.
Wiktionary
(1.1) przebój, szlagier, bestseller
(1.1) bestseller, przebój
Wiktionary
[czytaj: hitaczi albo hitaci] produkt marki Hitachi
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: hiczkok] nazwisko angielskie, np. Alfred Hitchcock (1899 - 1980), brytyjski reżyser i producent filmowy
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Hrabstwa w USA:
Wikipedia
[czytaj: hiczkokowski] związany z Alfredem Hitchcockiem i jego twórczością filmową
SJP.pl
skrót od: hitlerowski
SJP.pl
skrót
(1.1) hitlerowski
Wiktionary
nazwisko, np. Adolf Hitler (1889-1945), przywódca niemieckiego nazizmu, dyktator III Rzeszy, osobiście odpowiedzialny za zbrodnie popełnione przez reżim, który stworzył
SJP.pl
Adolf Hitler (wym. /ˈadɔlf ˈhɪtlɐ/; ur. 20 kwietnia 1889 w Braunau am Inn, zm. 30 kwietnia 1945 w Berlinie) – niemiecki polityk, ideolog narodowosocjalistyczny, działacz partyjny, malarz i wojskowy pochodzenia austriackiego, dożywotni dyktator Niemiec jako kanclerz Rzeszy (1933–1945) oraz Wódz Rzeszy z tytułem Führera, przywódca NSDAP, sprawca przekształcenia Republiki Weimarskiej w III Rzeszę i rozpoczęcia przez nią II wojny światowej, zwierzchnik sił zbrojnych, SA i SS i naczelny dowódca wojsk lądowych (1941–1945), zbrodniarz wojenny uznawany za osobiście odpowiedzialnego za niemiecką politykę rasową i śmierć milionów ludzi zabitych podczas jego rządów, w tym za ludobójstwa Żydów (Holokaust), Romów (Porajmos) i Słowian czy masowe morderstwa na osobach chorych psychicznie (akcja T4).
Wikipedia
rzadko: pejoratywne określenie Niemiec w latach rządów Adolfa Hitlera (1933-1945)
SJP.pl
niemiecka organizacja młodzieży NSDAP, działająca w latach 1926-45
SJP.pl
Hitlerjugend (oficjalnie pisane jako Hitler-Jugend, w skrócie HJ., pol. dosł. „Młodzież Hitlera”) – niemiecka organizacja młodzieżowa NSDAP zorganizowana na wzór paramilitarny w 1922 roku jako przybudówka Oddziałów Szturmowych (SA).
Wikipedia
zwolennik hitleryzmu, nazizmu; nazista, faszysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nazista
Wiktionary
Nazizm (niem. Nazismus, skrót od Nationalsozialismus), również narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm – ideologia Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. NSDAP) założonej po I wojnie światowej. Niemiecka, skrajna odmiana faszyzmu, zaliczana do skrajnej prawicy.
Wikipedia
(1.1) Hitlerowcy w odwet za zamach na dowódcę SS rozstrzelali stu zakładników.
Wiktionary
IPA: ˌxʲitlɛˈrɔvʲjɛt͡s, AS: χʹitlerovʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. hitleryzm m., hitlerówka ż.
przym. hitlerowski
Wiktionary
(1.1) narodowy socjalista, nacysta, nazista
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. zwolenniczka Hitlera, hitleryzmu
(1.2) pot. żart. droga wybudowana w czasach Hitlera charakteryzująca się nawierzchnią z betonowych płyt
Wiktionary
(1.2) Każdy, kto choć raz jechał hitlerówką Wrocław-Gliwice, pamięta te betonowe płyty.
(1.2) Przynajmniej hitlerówka do Szczecina dalej dobrze się trzyma. Nie to, co nasze drogi sypiące się po roku od remontu.
Wiktionary
rzecz. hitlerowiec m., hitleryzm m.
przym. hitlerowski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z Hitlerem, hitleryzmem lub hitlerowcami, dotyczący Hitlera, hitleryzmu lub hitlerowców
Wiktionary
(1.1) Nasz dom rodzinny trwał również przez okres okupacji hitlerowskiej.
(1.1) W Niemczech hitlerowskich promowano określone formy artystyczne.
Wiktionary
IPA: ˌxʲitlɛˈrɔfsʲci, AS: χʹitlerofsʹḱi
Wiktionary
rzecz. hitleryzm mrz., hitlerowiec mos., hitlerówka ż., zhitleryzowanie n.
czas. odhitleryzować dk., zhitleryzować dk.
przym. antyhitlerowski, filohitlerowski, neohitlerowski, niehitlerowski, pohitlerowski, prohitlerowski, przeciwhitlerowski
Wiktionary
(1.1) nazistowski, brunatny; skr. hitl.
Wiktionary
stosowanie i rozpowszechnianie zasad hitleryzmu, wprowadzanie do polityki m.in. nacjonalizmu, rasizmu, antykomunizmu
SJP.pl
zbrodnicza doktryna i nacjonalistyczny ruch polityczny stworzone przez Adolfa Hitlera; narodowy socjalizm, nazizm, nacyzm (rzadko)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. polit. nazizm, niemiecka skrajna odmiana faszyzmu;
Wiktionary
Nazizm (niem. Nazismus, skrót od Nationalsozialismus), również narodowy socjalizm, hitleryzm, nacyzm – ideologia Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (niem. NSDAP) założonej po I wojnie światowej. Niemiecka, skrajna odmiana faszyzmu, zaliczana do skrajnej prawicy.
Wikipedia
IPA: xʲiˈtlɛrɨsm̥, AS: χʹitlerysm̦
Wiktionary
rzecz. hitlerowiec m., hitlerówka ż.
przym. hitlerowski
Wiktionary
(1.1) narodowy socjalizm, brunatny faszyzm, nacyzm, nazizm
Wiktionary
stosować i rozpowszechniać zasady hitleryzmu, wprowadzać do polityki m.in. nacjonalizm, rasizm, antykomunizm
SJP.pl
wioska sąsiadująca ze wzgórzami będącymi miejscem rozegrania w 1187 r. bitwy stanowiącej największą klęskę chrześcijan w walce z muzułmanami w Ziemi Świętej
SJP.pl
Hittin (arab. حطّين) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Tyberiady w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 17 lipca 1948.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. estońska wyspa na Morzu Bałtyckim;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈxʲjũma, AS: χʹi ̯ũma
Wiktionary
Human Immunodeficiency Virus, wirus wywołujący AIDS
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) med. wirus wywołujący AIDS;
Wiktionary
(1.1) To bardzo pozytywna wiadomość – Wynik testu na obecność HIV był negatywny.
Wiktionary
IPA: xʲif, AS: χʹif
Wiktionary
[czytaj: hifowiec] nosiciel wirusa HIV; hifowiec
SJP.pl
część ładunku podnoszona jednorazowo przez podnośnik lub dźwig; unos
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) część ładunku jednorazowo podnoszona przez dźwignię
Wiktionary
(1.1) unos, dźwignięcie, podniesienie
Wiktionary
półkrzew będący rośliną przyprawową, leczniczą oraz ozdobną; również uzyskiwany z niego olejek; hyzop
SJP.pl
Lebiodka syryjska (Origanum syriacum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Występuje w Azji Zachodniej (Cypr, półwysep Synaj, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja). Rośnie na stepach, w lasach, zaroślach, w górach, w zbiorowiskach roślinnych typu makia i frygana. Identyfikowany jest z biblijnym hyzopem.
Wikipedia
skrót od: Hitlerjugend
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = hist. Hitlerjugend;
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
skrótowiec, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = Hokejowy Klub Sportowy
Wiktionary
(1.1) Od najmłodszych lat trenuję w HKS.
(1.1) Od najmłodszych lat trenuję w HKS-ie.
Wiktionary
[czytaj: ha-ka-TE]
1. niemiecka organizacja nacjonalistyczna działająca w latach 1894-1934; Hakata, hakata;
2. skrót od: Harcerski Klub Turystyczny
SJP.pl
skrót od: hektolitr (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. antygeny zgodności tkankowej, termin stosowany w naukach biologicznych;
2. język programowania
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, np. August Hlond (1881-1948), polski kardynał, w latach 1926-1948 prymas Polski
SJP.pl
Osoby noszące nazwisko Hlond:
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z Hlondem
Wiktionary
(1.1) W czasie sympozjum hlondowskiego budynek wydziału był otwarty do późnych godzin nocnych.
Wiktionary
rzecz. Hlondianum n.
Wiktionary
potocznie:
1. wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Hm, a może pójdziemy do kina?; mhm, mmm;
2. wykrzyknik naśladujący odgłos chrząknięcia, często wyrażający namysł, zakłopotanie, niepewność, powątpiewanie, rzadziej podziw
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …oznaczający namysł
(1.2) …sygnalizujący niepewność w kwestii reakcji na słowa, jakie zaraz będą wypowiedziane
Wiktionary
(1.1) Zobaczmy, hm, co z tym.
Wiktionary
IPA: xm, AS: χm
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|krótki znak zastanawiania się. (krótki znak zastanawiania się), PJM|znak-zastanawiania-sie. (znak zastanawiania się)}}
źródła.
== hm (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
wykrzyknik
(1.1) hm
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) hmm
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
(1.1) hmm, hum, humm
(1.2) hmm, hum, humm
Wiktionary
skrót od: harcmistrz, harcmistrzyni
SJP.pl
skrót
(1.1) = harc. harcmistrz lub harcmistrzyni (stopień instruktorski)
Wiktionary
Harcmistrz – najwyższy harcerski stopień instruktorski, zdobywany przez instruktorów harcerskich. Oznaczany czerwoną podkładką pod krzyżem harcerskim oraz czerwoną lilijką naszytą na lewym ramieniu munduru harcerskiego. Często zapisywany w skrócie jako hm. przed imieniem i nazwiskiem.
Wikipedia
(1.1) W latach 1990-2000 naczelnikiem ZHP był hm. Ryszard Pacławski.
Wiktionary
skrót od: Halowe Mistrzostwa Europy
SJP.pl
potocznie: wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Hm, a może pójdziemy do kina?; hm, mhm, mmm
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …sygnalizujący namysł
Wiktionary
IPA: xm̥m, AS: χm̦m
Wiktionary
(1.1) hm, hum, humm
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Hmmm, a może pójdziemy do kina?; hm, hmm, mhm, mmm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) etn. grupa etniczna zamieszkująca górzyste rejony Azji Południowo-Wschodniej, posługująca się językiem hmong;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) etn. mężczyzna z grupy etnicznej Hmong (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(3.1) etn. kobieta z grupy etnicznej Hmong (1.1)
Wiktionary
Hmong (wym. m̥ɔ̃ŋ) lub Mong (mɔ̃ŋ) – liczna grupa etniczna zamieszkująca górzyste regiony Azji Południowo-Wschodniej, posługująca się językiem hmong. W południowych Chinach, gdzie mieszka ich około 3 mln, stanowią najliczniejszy odłam ludu Miao. W innych krajach żyje łącznie około 1,7 miliona Hmongów: w Wietnamie – 790 tys., w Laosie – 450 tys., w Tajlandii – 150 tys., a poza Azją w Stanach Zjednoczonych (275 tys.), we Francji (16 tys.) i innych krajach świata.
Wikipedia
skrót od: Halowe Mistrzostwa Polski
SJP.pl
skrót od: Her/His Majesty's Ship - statek Jej/Jego Królewskiej Mości
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = chem. heksametylenotriperoksydiamina;
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Hnatiuk:
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) stpol. od razu
Wiktionary
IPA: xnɛt, AS: χnet
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie zbaraskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Hniezdyczna, Gniezdyczno – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.
Do 2020 w rejonie zbaraskim.
Wikipedia
(1.1) hist. war. Hniezdyczno, Gniezniczna
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Hnizdyczów (ukr. Гніздичів) – osiedle typu miejskiego w rejonie żydaczowskim obwodu lwowskiego.
Znajduje tu się stacja kolejowa Hnizdyczów, położona na linii Tarnopol – Stryj.
Wikipedia
przym. hnizdyczowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie turczańskim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. hnylski
Wiktionary
(1.1) hist. war. Gniła, Karpackie (wariant na podstawie obecnej nazwy ukraińskiej)
Wiktionary
wykrzyknik wyrażający podziw, uznanie
SJP.pl
skrót
(1.1) = mot. Horn (litery na tablicy rejestracyjnej)
(1.2) = mot. austr. Hof (litery na tablicy rejestracyjnej)
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego, nazwa własna
(2.1) = hist. hand. organizacja handlu uspołecznionego w Niemieckiej Republice Demokratycznej
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) książk. duże, straszne zwierzę przypominające słonia w uniwersum opowieści o Kubusiu Puchatku;
Wiktionary
ptak leśny z rodziny kośników; kośnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Opisthocomus hoazin|Müller|ref=tak., gatunek średniej wielkości tropikalnych ptaków z rodziny hoacynów;
(1.2) ornit. ptak z gatunku hoacynów (1.1)
Wiktionary
Hoacyn, kośnik czubaty (Opisthocomus hoazin) – gatunek średniej wielkości tropikalnego ptaka, zamieszkującego bagna w dorzeczu Amazonki i Orinoko w Ameryce Południowej. Hoacyn jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodziny hoacynów (Opisthocomidae) oraz rzędu hoacynów (Opisthocomiformes) z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.
Wikipedia
(1.1) Na skutek dużej odmienności hoacynów od innych ptaków ich miejsce w systematyce jest trudne do jednoznacznego sklasyfikowania.
Wiktionary
rzecz. hoacyny lm nm.
Wiktionary
(1.1) kośnik, kośnik czubaty
(1.2) kośnik, kośnik czubaty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Opisthocomiformes|L'Herminier|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
(1.2) syst. ornit. nazwa systematyczna|Opisthocomidae|Swainson|ref=tak., rodzina ptaków z rzędu hoacynów (1.1)
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) M., B. i W. lm. od: hoacyn
Wiktionary
Hoacyny – rodzina Opisthocomidae i rząd Opisthocomiformes ptaków z podgromady Neornithes. Jedynym żyjącym przedstawicielem rodziny jest hoacyn (Opisthocomus hoazin) żyjący w dorzeczu Amazonki i Orinoko w Ameryce Południowej. Znanymi wymarłymi przedstawicielami rodziny są Hoazinoides magdalenae, żyjący w środkowym miocenie (13,5–11,8 mln lat temu) na obszarze dzisiejszej Kolumbii (jego odkrycie dowodzi, że w miocenie przedstawiciele rodziny zasiedlali też obszary na zachód od Andów), oraz Hoazinavis lacustris, żyjący w późnym oligocenie lub wczesnym miocenie (24–22 mln lat temu) na obszarze dzisiejszego brazylijskiego stanu São Paulo.
Wikipedia
(1.1) Wydał monografię o wymarłych hoacynach z wczesnego miocenu.
Wiktionary
rzecz. hoacyn mzw.
Wiktionary
[czytaj: hołks] środowiskowo: oszustwo, mistyfikacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fałszywa informacja pozorująca prawdziwą, aby wprowadzić w błąd odbiorcę
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Celem projektu jest nie tylko znajdowanie potencjalnych hoaxów, ale także literówek w tytułach i postaci nieencyklopedycznych.
Wiktionary
(1.1) mistyfikacja, fałszywka, fake
Wiktionary
Hobart (wym. [ˈhoʊbɑrt]) – miasto w Australii, stolica Tasmanii. Założone zostało (jako kolonia karna) w 1804 i było drugim po Sydney miastem na tym kontynencie. Hobart prawa miejskie posiada od 1842 i jest centrum finansowym i administracyjnym Tasmanii. W 2006 roku liczyło 205 566 mieszkańców.
W mieście znajduje się polski konsulat honorowy.
Wikipedia
nazwisko, np. Thomas Hobbes (1588-1679), angielski filozof
SJP.pl
Thomas Hobbes (ur. 5 kwietnia 1588 w Westport (Wiltshire), ob. Malmesbury, zm. 4 grudnia 1679 w Hardwick Hall) – angielski filozof, myśliciel społeczny, twórca kontraktualizmu, autor dzieła Lewiatan (1651), traktatu z zakresu filozofii społecznej i filozofii politycznej, w którym dowodzi, że człowiek wyszedł z hipotetycznego stanu natury, czyli stanu wojny każdego z każdym (łac. bellum omnium contra omnes) szukając gwarancji swojego bezpieczeństwa. Według Hobbesa człowiek decyduje się na utworzenie państwa na skutek w pełni racjonalnej i jednocześnie egoistycznej kalkulacji. Wszyscy tworzący państwo oddają większość władzy i jednocześnie zrzekają się prawa do używania przemocy na rzecz suwerena, w ramach powszechnej umowy społecznej. Czynią tak w zamian za identyczną obietnicę ze strony innych ludzi tworzących społeczeństwo i celem uzyskania przez wszystkich bezpieczeństwa.
Wikipedia
przedstawiciel rasy z powieści fantastycznych J.R.R. Tolkiena, o niskim wzroście, obrośniętych stopach i z zamiłowaniem do jedzenia
SJP.pl
Wikipedia
→ hobbit
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hobbitami, dotyczący hobbitów
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do hobbita, będący własnością hobbita lub jego dziełem
Wiktionary
(2.1) Hobbickie stopy są mocno owłosione.
Wiktionary
rzecz. hobbit m., hobbitka ż., Hobbiton m.
Wiktionary
człowiek mający zamiłowanie do czegoś, oddany czemuś, zainteresowany czymś; hobbysta, pasjonat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna, który ma jakieś hobby
Wiktionary
rzecz. hobby n., hobbysta m.
:: fż. hobbistka ż., hobbystka ż.
przym. hobbistyczny, hobbistowski
przysł. hobbistycznie
Wiktionary
(1.1) hobbysta
Wiktionary
kobieta mająca zamiłowanie do czegoś, oddana czemuś, zainteresowana czymś; hobbystka, pasjonatka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która ma jakieś hobby
Wiktionary
IPA: xɔbˈbʲistka, AS: χobbʹistka
Wiktionary
rzecz. hobby n., hobbystka ż.
:: fm. hobbista m., hobbysta m.
przym. hobbistyczny, hobbistowski
przysł. hobbistycznie
Wiktionary
(1.1) hobbystka ż.
Wiktionary
przymiotnik od: hobbista; typowy, charakterystyczny dla hobbisty, związany w jakiś sposób z hobbistą; hobbystowski
SJP.pl
przeznaczony dla hobbistów, pasjonatów, łączący ludzi o podobnych zainteresowaniach (np. klub hobbistyczny), mogący przejąć kogoś do głębi, pochłonąć, zainteresować; hobbystyczny, pasjonacki
SJP.pl
przedstawiciel rasy z powieści fantastycznych J.R.R. Tolkiena, o niskim wzroście, obrośniętych stopach i z zamiłowaniem do jedzenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) fant. liter. niewielka istota ze świata fantastyki charakteryzująca się niskim wzrostem i krępą budową ciała;
(1.2) paleont. pot. wymarły gatunek hominida, nazwa systematyczna|Homo floresiensis|ref=tak.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Hobbici są skłonni do tycia, zwłaszcza w pasie: miewają wypięte brzuchy; ubierają się kolorowo (najchętniej zielono i żółto); nie używają obuwia, ponieważ stopy ich z przyrodzenia opatrzone są twardą podeszwą i porośnięte bujnym, ciemnym, brunatnym włosem, podobnie jak głowa (zwykle kędzierzawa); mają długie, zręczne, smagłe palce i poczciwe twarze, a śmieją się dużo, basowo i serdecznie (szczególnie po obiedzie, który – w miarę możności – jadają dwa razy dziennie).
Wiktionary
IPA: ˈxɔbbʲit, AS: χobbʹit
Wiktionary
rzecz. hobbitka ż.
przym. hobbicki
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) niziołek
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hobbitka ż.
przym. hobbicki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|hobbit|elf|ork|krasnolud|ent.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) hobbit; (1.2) hobbit
* czeski: (1.1) hobit m.
* duński: (1.1) hobbit w.
* esperanto: (1.1) hobito
* fiński: (1.1) hobitti
* francuski: (1.1) hobbit m.
* hiszpański: (1.1) hobbit m.
* niemiecki: (1.1) Hobbit m.
* portugalski: (1.1) hobbit m.
* rosyjski: (1.1) хо́ббит m.
* turecki: (1.1) hobit
* ukraiński: (1.1) гобіт m.
* węgierski: (1.1) hobbit
* włoski: (1.1) hobbit m.
źródła.
== hobbit (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-hobbit.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) liter. hobbit
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
→ hobbit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. odpowiednik kobiety w fikcyjnym świecie hobbitów
Wiktionary
IPA: xɔbˈbʲitka, AS: χobbʹitka
Wiktionary
rzecz. hobbit m.
przym. hobbicki
Wiktionary
[czytaj: hobbi lub hobby] ulubione zajęcie; konik; pasja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pasja, zamiłowanie do robienia czegoś; zainteresowanie;
Wiktionary
Hobby (pasja, pot. konik) – zamiłowanie do czegoś, czynność wykonywana dla relaksu w czasie wolnym od obowiązków. Może łączyć się ze zdobywaniem wiedzy w danej dziedzinie, doskonaleniem swoich umiejętności w pewnym określonym zakresie albo też nawet z zarobkiem. Głównym celem pozostaje jednak przyjemność płynąca z uprawiania hobby.
Wikipedia
(1.1) Jednym z moich hobby jest zbieranie znaczków pocztowych.
Wiktionary
IPA: ˈxɔbbʲi, AS: χobbʹi
Wiktionary
rzecz. hobbista, hobbistka, hobbysta, hobbystka
przym. hobbistyczny, hobbystyczny
przysł. hobbistycznie, hobbystycznie
Wiktionary
(1.1) pasja, konik, zamiłowanie
Wiktionary
człowiek mający zamiłowanie do czegoś, oddany czemuś, zainteresowany czymś; hobbista, pasjonat
SJP.pl
Hobby (pasja, pot. konik) – zamiłowanie do czegoś, czynność wykonywana dla relaksu w czasie wolnym od obowiązków. Może łączyć się ze zdobywaniem wiedzy w danej dziedzinie, doskonaleniem swoich umiejętności w pewnym określonym zakresie albo też nawet z zarobkiem. Głównym celem pozostaje jednak przyjemność płynąca z uprawiania hobby.
Wikipedia
kobieta mająca zamiłowanie do czegoś, oddana czemuś, zainteresowana czymś; hobbistka, pasjonatka
SJP.pl
przymiotnik od: hobbysta; typowy, charakterystyczny dla hobbysty, związany w jakiś sposób z hobbystą; hobbistowski
SJP.pl
przeznaczony dla hobbystów, pasjonatów, łączący ludzi o podobnych zainteresowaniach (np. klub hobbystyczny), mogący przejąć kogoś do głębi, pochłonąć, zainteresować; hobbistyczny, pasjonacki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hobbystyką, dotyczący hobbystyki
Wiktionary
rzecz. hobby n., hobbystyka ż.
Wiktionary
bezgraniczne oddawanie się jakiemuś hobby, ulubionemu zajęciu, zapał w rozwijaniu i głębszemu poznawaniu tego hobby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. techn. strug
Wiktionary
Szwajcaria:
Osoby:
Wikipedia
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|hebel.
Wiktionary
włóczęga z wyboru, zatrudniający się czasowo tylko po to, by móc przeżyć
SJP.pl
Hobo – wędrowny pracownik, często bezdomny, nie posiadający żadnego majątku. Termin wywodzi się ze wschodnich terenów Stanów Zjednoczonych, z ostatniej dekady XIX wieku. W przeciwieństwie do innych bezdomnych (w tradycji amerykańskiej określanych jako tramps czy bums), hobo podróżował od miasteczka do miasteczka w poszukiwaniu jednodniowej pracy w zamian za nocleg i kolację. Często na taki styl życia decydowali się dobrowolnie, gdy nic nie trzymało ich w miejscu.
Wikipedia
wykrzyknik stosowany na oznaczenie podskoków
SJP.pl
[czytaj: oszPO] gulasz flamandzki z kawałkami różnych mięs, jadalnymi kasztanami (albo rzepą) i warzywami
SJP.pl
oszust; blagier; aferzysta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) oszust i aferzysta na dużą skalę
Wiktionary
(1.1) Powoli sam nawet, nie wiedząc kiedy, zamieniał się z człowieka, w gruncie rzeczy uczciwego w hochsztaplera, a zmysły i próżność mile łaskotane przez Tamarę, dopomogły tej przemianie.
(1.1) Okazało się, że nie jest żadnym hochsztaplerem, lecz przedstawicielem kilku firm zagranicznych, że ma swoje biuro, że często wyjeżdża do Francji, Anglii i Niemiec, że ma własny samochód.
Wiktionary
rzecz. hochsztaplerstwo n.
:: fż. hochsztaplerka ż.
przym. hochsztaplerski
Wiktionary
oszustka
SJP.pl
oszustwo, afera
SJP.pl
gra sportowa na lodzie lub na trawie; hokej
SJP.pl
potocznie: rzeczy niepoważne, figle, głupstwa; hocki-klocki
SJP.pl
potocznie: rzeczy niepoważne, figle, głupstwa; hocki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. daw. pogrzebacz
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. mniejszy pług
Wiktionary
rzecz. hoczki nmos.
czas. hoczkować ndk.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hoczwi
Wiktionary
rzecz. Hoczew ż., hoczwianin m., hoczwianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. rodzaj bron z zakrzywionymi do przodu zębami
Wiktionary
rzecz. hoczek mrz.
czas. hoczkować ndk.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. roln. plewić między grzędami przy użyciu hoczka
Wiktionary
rzecz. hoczek mrz., hoczki nmos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hoczwi
Wiktionary
rzecz. Hoczew ż.
:: fż. hoczwianka ż.
przym. hoczewski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hoczwi
Wiktionary
rzecz. Hoczew ż.
:: fm. hoczwianin m.
przym. hoczewski
Wiktionary
skrót od: hodowla, hodowlany
SJP.pl
typ ikony przedstawiającej Matkę Boską z Dzieciątkiem; Hodigitria
SJP.pl
Hodegetria, hodigitria (z grec. ή oδηγήτρια, i odigitria, wskazująca drogę) – najstarszy i najbardziej rozpowszechniony typ ikonograficzny przedstawienia Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na ręku.
Wikipedia
nauka o metodach wychowywania, w odróżnieniu od nauki o metodach nauczania (dydaktyki); hodogetyka
SJP.pl
Hodegetyka (gr. hodós – droga, hēgéomai – prowadzę) – część pedagogiki oznaczająca pod koniec XIX oraz na początku XX wieku naukę o metodach wychowania. Hodegetyka była uzupełnieniem dydaktyki, nauki o metodach nauczania.
Pierwotnie, od czasów średniowiecza, hodegetyka była dyscypliną nauk medycznych (nauczana jako hodegetyka lekarska) i swym zakresem obejmowała wiedzę odpowiedniego postępowania z chorymi. Specjalizacja nauk pedagogicznych, która nastąpiła w XX wieku, doprowadziła do powolnego zaniku hodegetyki (nauczana była jeszcze w latach 50. XX wieku m.in. w Stanach Zjednoczonych i ZSRR).
Wikipedia
typ ikony przedstawiającej Matkę Boską z Dzieciątkiem; Hodegetria
SJP.pl
Hodegetria, hodigitria (z grec. ή oδηγήτρια, i odigitria, wskazująca drogę) – najstarszy i najbardziej rozpowszechniony typ ikonograficzny przedstawienia Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na ręku.
Wikipedia
chorobliwy lęk przed podróżowaniem
SJP.pl
nauka o metodach wychowywania, w odróżnieniu od nauki o metodach nauczania (dydaktyki); hodegetyka
SJP.pl
przyrząd nawigacyjny
SJP.pl
Hodograf – krzywa zakreślana przez koniec wektora zależnego od czasu, przy czym początek wektora znajduje się zawsze w tym samym punkcie.
Przykładami hodografów są:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o drogach
(1.2) med. nauka o szlakach nerwowych i połączeniach nerwowych
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hodolog m.
przym. hodologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) hodology; (1.2) hodology
* łaciński: (1.1) hodologia ż.; (1.2) hodologia ż.
źródła.
== hodologia (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hodologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. hodolog m.
przym. hodologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hodolog m.
przym. hodologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) hodology; (1.2) hodology
* łaciński: (1.1) hodologia ż.; (1.2) hodologia ż.
źródła.
== hodologia (język łaciński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hodologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przyrząd do mierzenia długości przebytej drogi; drogomierz
SJP.pl
Drogomierz, hodometr (gr. hodós, droga) – urządzenie służące do pomiaru odległości pokonanej przez obiekt. Ze względu na sposób ustalania wyniku pomiaru drogomierz może być urządzeniem analogowym (mechanicznym) lub cyfrowym (elektronicznym).
Wikipedia
nazwa własna drogi, ulicy, szlaku itp.
SJP.pl
układ liczników bezśladowych służący do wyznaczania ilości i kierunku ruchu cząstek naładowanych w polu magnetycznym
SJP.pl
Hodoskop (gr. hodós – droga, skopeín – patrzeć) – układ kilku ułożonych blisko siebie detektorów cząstek, dzięki którym poprzez badanie koincydencji między poszczególnymi detektorami można wyznaczyć trajektorię wysokoenergetycznych cząstek naładowanych.
Wikipedia
czasownik
(1.1) zapewniać żywym organizmom (zwierzętom, roślinom, bakteriom) odpowiednie warunki do wzrostu, rozwoju i rozmnażania
(1.2) otrzymywać poza organizmem tkanki biologiczne do badań naukowych lub przeszczepów
(1.3) otrzymywać w sztuczny sposób kryształy
(1.4) rozwijać w sobie jakieś uczucie
Wiktionary
(1.1) W okresie wojen napoleońskich, powstawać zaczęły stadniny prywatne i państwowe, aby hodować konie dla armii. ([http://araby.forall.pl/t/szymanski.htm z Internetu])
(1.1) Storczyki epifityczne, które często hodujemy (wbrew ich zwyczajom) w doniczkach, czasem cierpią z powodu nadmiernej wilgotności i braku możliwości przesychania. ([http://www.storczyki.org.pl/uprawa/podstawy.html z Internetu])
(1.2) Na podobną trudność natrafili obecnie badacze zajmujący się wyrafinowanymi hodowlami tkankowymi, zamierzający hodować z komórek pacjenta całe organy do przeszczepu. ([http://archiwum.wiz.pl/1998/98102800.asp z Internetu])
(1.3) Idea polega na tym, aby hodować kryształ, układając atom po atomie, i mieć możliwość ciągłej kontroli procedury wzrostu. ([http://archiwum.wiz.pl/1998/98061900.asp z Internetu])
(1.4) Jeśli ktoś hoduje cierpienie i nienawiść, to z pewnością owocem jego uprawy nie będzie wieczne szczęście i wieczna miłość. ([http://www.ezosfera.pl/leszek/artykul/90 z Internetu])
Wiktionary
IPA: xɔˈdɔvat͡ɕ, AS: χodovać
Wiktionary
rzecz. hodowla ż., hodowanie n., hodowca m., hodowczyni ż., wyhodowanie n.
przym. hodowlany
czas. wyhodować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|hodować.
Wiktionary
rzecz. hodowla ż., hodowca m., hodowczyni ż., wyhodowanie n.
czas. hodować ndk., wyhodować dk.
przym. hodowlany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba prowadząca hodowlę (zwierząt, roślin)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Znam wielu hodowców. Ciężko powiedzieć, żeby mieli dochodowy biznes. W wielu przypadkach są wykształconymi zootechnikami albo mają hodowle przekazywane z pokolenia na pokolenie. Zdecydowana większość z nich kocha psy, ale zapewniam cię, że to słaby biznes (…).
Wiktionary
IPA: xɔˈdɔft͡sa, AS: χodofca
Wiktionary
rzecz. hodowla ż., hodowanie n., wyhodowanie n.
:: fż. hodowczyni ż.
czas. hodować ndk., wyhodować dk.
przym. hodowlany
Wiktionary
kobieta hodująca rośliny lub zwierzęta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim;
Wiktionary
Hodowica, błędnie Hodownica (ukr. Годовиця, Hodowycia) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie lwowskim (do 2020 roku w rejonie pustomyckim). W 2016 roku liczyła 872 mieszkańców.
Wikipedia
przym. hodowicki
Wiktionary
(1.1) hist. war. Hodowice
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. zespół zabiegów i procesów w wytwarzanych sztucznie optymalnych warunkach dla rozwoju hodowanego zwierzęcia bądź rośliny, mający na celu otrzymanie w warunkach stworzonych przez człowieka organizmów żywych;
(1.2) roln. gospodarstwo dokonujące takich czynności w celach zarobkowych
(1.3) biol. próbka bakteryjna lub grzybowa uzyskana w laboratorium
Wiktionary
Hodowla – zespół zabiegów i procesów w wytwarzanych sztucznie optymalnych warunkach dla rozwoju hodowanego zwierzęcia bądź rośliny, mający na celu otrzymanie w warunkach stworzonych przez człowieka organizmów żywych (np. doświadczalnych w nauce).
Wikipedia
(1.1) Dopuszczono stosowanie antybiotyków w hodowli zwierząt, co pozwoliło zmniejszyć zachorowalność wynikającą z trzymania zbyt wielu zwierząt w za małych pomieszczeniach.
(1.2) Byczki z tej hodowli są bardzo cenione na wszystkich arenach.
Wiktionary
IPA: xɔˈdɔvla, AS: χodovla
Wiktionary
rzecz. hodowca m., hodowlanka ż., hodowanie n., wyhodowanie n.
czas. hodować ndk., wyhodować dk.
przym. hodowlany
Wiktionary
(1.3) kultura
Wiktionary
dotyczący hodowli
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hodowlą, dotyczący hodowli
Wiktionary
(1.1) Jednakże za główną przyczynę regresji jodły uważa się nieodpowiednie zabiegi hodowlane, które pośrednio lub bezpośrednio wzmagają proces obumierania i hamują odnawianie jodły.
Wiktionary
IPA: ˌxɔdɔvˈlãnɨ, AS: χodovlãny
Wiktionary
rzecz. hodowla ż., hodowca m., hodowanie n., wyhodowanie n., podhodowanie n.
czas. hodować ndk., wyhodować dk., podhodować dk.
Wiktionary
osoba należąca do Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego, założonego przez biskupa Franciszka Hodura; narodowiec, polskokatolik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hodyszewa
Wiktionary
rzecz. Hodyszewo n.
:: fż. hodyszewianka ż.
przym. hodyszewski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hodyszewa
Wiktionary
rzecz. Hodyszewo n.
:: fm. hodyszewianin m.
przym. hodyszewski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hodyszewa
Wiktionary
rzecz. Hodyszewo n., hodyszewianin m., hodyszewianka ż.
Wiktionary
chodża;
1. wykształcony muzułmanin; mistrz;
2. w Indiach: członek kasty chodża
SJP.pl
Hodża (lub: Chodża) – tytuł grzecznościowy stosowany dawniej w kulturze muzułmańskiej: nauczyciel, duchowny, pan, mistrz, znawca Koranu i praw islamu. Tytuł występujący na terenach Imperium Osmańskiego oraz Indii.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. koreańskie danie przyrządzane z cienko pokrojonej, surowej ryby;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Hoe jest podawane razem z wieloma dodatkami lub innymi surowymi owocami morza.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== hoe (język afrykanerski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-hoe.wav.
znaczenia.
zaimek
(1.1) jak
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: höne-wroński albo hene-wroński] nazwisko, np. Józef Maria Hoene-Wroński (właściwie J. Hoene, nazwisko Wroński przybrał później; 1776-1853), matematyk, fizyk, filozof, astronom, ekonomista i prawnik
SJP.pl
miasto w Chinach; Hefei
SJP.pl
Hefei (chiń. 合肥市; pinyin Héféi shì) – miasto o statusie prefektury miejskiej we wschodnich Chinach, ośrodek administracyjny prowincji Anhui. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 5 702 466. Prefektura miejska w listopadzie 2000 roku liczyła 4 467 384 mieszkańców, a 1999 roku – 4 375 742 mieszkańców. Ośrodek hutnictwa żelaza oraz przemysłu maszynowego, elektronicznego, bawełnianego i spożywczego; miasto posiada własny port lotniczy.
Wikipedia
Osoby o nazwisku Hoff
Wikipedia
[czytaj: hofland] polska firma
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
środowiskowo, zwykle o politykach: zwiększać rzeczywiste koszty jakichś działań, na które przeznaczono ryczałty, diety służbowe itp.
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Hofmannsthal:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
w Niemczech i Austrii: wysokiej rangi urzędnik na cesarskim dworze
SJP.pl
Hofrat (niem. Radca Dworu lub Rada Nadworna) oznacza w języku niemieckim instytucję, stanowisko urzędowe lub osobę w Niemczech i Austrii.
Wikipedia
stożkowata chata Indian Nawaho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. etn. rodzaj chaty Indian z plemięemienia Nawahów;
Wiktionary
Gminy w USA:
Wikipedia
(1.1) Mam zamieszkać w tym hoganie?
Wiktionary
IPA: ˈxɔɡãn, AS: χogãn
Wiktionary
w uniwersum Harry'ego Pottera: fikcyjna uczelnia kształcąca młodych czarodziejów; Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie
SJP.pl
Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie (ang. Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry) – fikcyjna uczelnia kształcąca młodych czarodziejów, stworzona przez J.K. Rowling na potrzeby serii książek pod tytułem Harry Potter. Szkoła mieści się w zamku o bliżej niesprecyzowanej lokalizacji na terenie Szkocji. Rzekomą inspirację autorki stanowiła szkocka Gordonstoun School.
Wikipedia
miejscowość w Niemczech
SJP.pl
Hohenlinden – miejscowość i gmina w Niemczech, w kraju związkowym Bawaria, w rejencji Górna Bawaria, w regionie Monachium, w powiecie Ebersberg. Leży około 10 km na północ od Ebersberga, przy drodze B12. 3 grudnia 1800 roku miała tu miejsce Bitwa pod Hohenlinden, która była częścią wojny Francji z drugą koalicją.
Wikipedia
członek dynastii niemieckich władców, która panowała w okresie 1079-1254
SJP.pl
dynastia szwabska
SJP.pl
Hohenstaufowie − dynastia niemieckich władców, w większości również cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego i książąt Szwabii. Niemiecka nazwa dynastii Staufer pochodzi od nazwy zamku Hohenstaufen na górze o tej samej nazwie w pobliżu dzisiejszego Göppingen w Badenii-Wirtembergii. Dynastia panowała w okresie 1079–1266.
Wikipedia
[czytaj: HOhensztajn] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
(1490-1568) Albrecht I Hohenzollern- wielki mistrz zakonu krzyżackiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. góra w Badenii-Wirtembergii
(1.2) geogr. archit. zamek rodowy Hohenzollernów na górze Hohenzollern (1.1);
(1.3) astr. planetoida o numerze 85215 z głównego pasa asteroid;
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
rzecz. Hohenzollernowie mos.
Wiktionary
dynastia niemiecka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) hist. niemiecka dynastia wywodząca się ze Szwabii, panująca jako królowie oraz cesarze w XIX i XX w.;
Wiktionary
Hohenzollernowie, dawn. także Zollernowie – niemiecka dynastia wywodząca się ze Szwabii. Jej przedstawiciele panowali w krajach niemieckich (m.in. Brandenburgii, Ansbach, Bayreuth, Prusach), od 1871 jako cesarze niemieccy oraz w Rumunii (w latach 1869–1947, linia Hohenzollern-Sigmaringen).
Wikipedia
rzecz. Hohenzollern m./ż.
Wiktionary
miasto w Chinach; Huhehaote
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolii Wewnętrznej;
Wiktionary
Hohhot (chiń. 呼和浩特; pinyin Hūhéhàotè; mong. ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ, Kökeqota; Хөх хот, Chöch chot) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, w dolinie rzeki Huang He, u podnóży Daqing Shan. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 802 403. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 115 432 mieszkańców. Ośrodek gospodarki i centrum kultury Mongołów w Chinach; rozwinięty przemysł skórzany, włókienniczy, odzieżowy, spożywczy, maszynowy oraz rzemiosło artystyczne. W mieście działa kilka szkół wyższych, w tym uniwersytet. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Suiyuan. 14 km na wschód od Hohhotu znajduje się port lotniczy Hohhot-Baita.
Wikipedia
przym. hohhocki
Wiktionary
[czytaj: hojsen] słodko-pikantny sos sojowo-śliwkowy używany w kuchni kantońskiej
SJP.pl
wieloletnia roślina pnąca z rodziny trojeściowatych, uprawiana jako doniczkowa; hoya, woskownica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Hoya|R.Br.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny toinowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju hoja (1.1)
Wiktionary
Hoja (Hoya R.Br.) – rodzaj roślin z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Należą do niego co najmniej 533 gatunki pnączy lub niewysokich krzewów. Rośliny te występują w południowo-wschodniej Azji (od Indii po Japonię, Nowej Gwinei i Australii). Liczne gatunki silnie związane są z mrówkami – tworząc zmodyfikowane liście lub zgrubienia na pędach zasiedlane przez te owady, ale też korzeniące się w mrowiskach tworzonych w dziuplach drzew.
Wikipedia
IPA: ˈxɔja, AS: χoi ̯a
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
łódź rybacka wyposażona w skrzynię na ryby
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób hojny
Wiktionary
rzecz. hojność ż.
przym. hojny
Wiktionary
(1.1) szczodrze
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: hojnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: hojny; bardziej hojny
SJP.pl
poganek hojnorostka - roślina (sukulent) z rodziny parolistowatych, rosnąca w Azji i w Afryce
SJP.pl
wspaniałomyślne obdarowywanie innych; szczodrość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co hojne; cecha tych, którzy są hojni
Wiktionary
(1.1) Chciwość pociąga mnie znacznie bardziej, niż hojność.
Wiktionary
przym. hojny
przysł. hojnie, hojno
Wiktionary
(1.1) szczodrość, szczodrobliwość
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. wspaniałomyślnie obdarowujący innych, szczodry;
2. dawany szczodrze
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) książk. udzielający czegoś, obdarzający czymś chętnie i obficie
(1.2) książk. szczodrze udzielany
(1.3) gw-pl|Mazury. bogaty
Wiktionary
(1.1) Król był bardzo hojny dla swoich popleczników.
(1.2) Poddani złożyli królowi hojne dary.
Wiktionary
IPA: ˈxɔjnɨ, AS: χoi ̯ny
Wiktionary
rzecz. hojność ż.
przysł. hojnie
Wiktionary
(1.1) szczodry
(1.2) obfity
Wiktionary
osoba grająca w hokeja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. zawodnik grający w hokej
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌxɔkɛˈjista, AS: χokei ̯ista
Wiktionary
rzecz. hokej m., hokejówka ż., hokejka ż.
:: fż. hokeistka ż.
przym. hokejowy
Wiktionary
kobieta, dziewczyna grająca w hokeja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. zawodniczka grająca w hokeja
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌxɔkɛˈjistka, AS: χokei ̯istka
Wiktionary
rzecz. hokej m., hokejówka ż., hokejka ż.
:: fm. hokeista m.
przym. hokejowy
Wiktionary
gra sportowa na lodzie lub na trawie; hockey
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) sport. każda z kilku rodzajów gier zespołowych rozgrywanych na lodowisku lub na boisku, w której zawodnicy trącając zakrzywionym kijem krążek lub małą piłkę, starają się trafić do bramki przeciwnika;
(1.2) sport. pot. łyżwa do gry w hokeja (1.1) na lodzie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Hokej jest najszybszą grą zespołową.
Wiktionary
IPA: ˈxɔkɛj, AS: χokei ̯
Wiktionary
rzecz. hokeista m., hokeistka ż., hokejówka ż., hokejka ż., unihokej m.
przym. hokejowy
Wiktionary
(1.2) hokejka, hokejówka
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hokejballem, dotyczący hikejballu
Wiktionary
rzecz. hokejball m.
Wiktionary
gra sportowa na lodzie lub na trawie; hockey
SJP.pl
łyżwa do gry w hokeja; hokejówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. sport. zob. hokejówka.
(1.2) środ. sport. kij hokejowy
Wiktionary
IPA: xɔˈkɛjka, AS: χokei ̯ka
Wiktionary
zob. hokej.
Wiktionary
(1.1) hokejówka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kij hokejowy
Wiktionary
łyżwa do gry w hokeja; hokejka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) środ. sport. łyżwa przeznaczona do gry w hokeja
(1.2) icht. nazwa systematyczna|Thayeria|ref=tak., rodzaj ryb z rodziny kąsaczowatych;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌxɔkɛˈjufka, AS: χokei ̯ufka
Wiktionary
zob. hokej.
Wiktionary
(1.1) hokejka
Wiktionary
przymiotnik od: hokej (np. mecz hokejowy)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hokejem, dotyczący hokeja
Wiktionary
IPA: ˌxɔkɛˈjɔvɨ, AS: χokei ̯ovy
Wiktionary
rzecz. hokej m., hokeista m., hokeistka ż., hokejówka ż., hokejka ż.
Wiktionary
wysokie krzesło barowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. taboret
Wiktionary
Hoker – rodzaj wysokiego stołka stosowanego w barach, na którym można siedzieć przy ladzie, pijąc lub jedząc.
Hokery mają zwykle od 74 do 81 cm wysokości, choć w wersji bardzo wysokiej mogą mieć nawet do 91 cm. Często nie mają oparcia pod plecy, lecz z powodu swojej wysokości mogą mieć podnóżek. Czasem są montowane do podłogi.
Tego typu stołki zaczęły być popularne w barach prawdopodobnie w pierwszej połowie XX wieku.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Hocker.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|taboret.
źródła.
== hoker (język kurmandżi.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gram. przysłówek
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia. etym|niem|Hocker.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|taboret.
źródła.
== hoker (język kurmandżi.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gram. przysłówek
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
ras psów wywodząca się z Japonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) geogr. wyspa nad Oceanem Spokojnym, druga pod względem wielkości wyspa Japonii;
Wiktionary
Hokkaido (jap. 北海道 Hokkaidō; ajn. Mosir, dawniej Ezo lub Yezo) – największa pod względem powierzchni jednostka podziału administracyjnego Japonii, w skład której wchodzi druga pod względem wielkości wyspa tego państwa. Od Honsiu oddziela ją cieśnina Tsugaru, ale obie wyspy są połączone podwodnym tunelem Seikan. Największym miastem i zarazem stolicą tego dystryktu (regionu administracyjnego i jednocześnie geograficznego) jest Sapporo.
Wikipedia
(1.1) Na Hokkaido jest wiele miejsc o pięknych krajobrazach.
Wiktionary
przym. hokkaidzki
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. hokkaidzki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Hokkaido
* arabski: (1.1) هوكايدو
* czeski: (1.1) Hokkaidó
* francuski: (1.1) Hokkaido, Hokkaïdo
* japoński: (1.1) 北海道
* słowacki: (1.1) Hokkaido, Hokkaidó
* węgierski: (1.1) Hokkaidó
źródła.
== Hokkaido (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Hokkaido.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Hokkaido (wyspa japońska)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
→ Hokkaido
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wyspą Hokkaido, dotyczący Hokkaido
Wiktionary
rzecz. Hokkaido n.
Wiktionary
odłam buddyzmu japońskiego
SJP.pl
gatunek sylabicznej poezji japońskiej w formie trzywersowych strof o treści komicznej; haikai; haiku
SJP.pl
wykrzyknik używany jako czarodziejskie zaklęcie; czary-mary; abrakadabra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) magiczna formuła, którą posługiwano się jako zaklęciem (często w baśniach)
(1.2) sztuczka, trik
Wiktionary
IPA: ˌxɔkuˈs‿pɔkus, AS: χokus‿pokus
Wiktionary
pomieszczenie (obszerny przedpokój, korytarz, poczekalnia itp.), czasem pełniące funkcje reprezentacyjne, np. w teatrze; hall
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. duża, reprezentacyjna sala znajdująca się u wejścia do kina, teatru, hotelu, do apartamentów itp.
(1.2) archit. wysokie, obszerne pomieszczenie użyteczności publicznej
(1.3) łańcuch, lina lub pas służący do holowania, ciągnięcia
(1.4) środ. czynność ciągnięcia po wodzie sieci rybackiej lub ryby złowionej na wędkę
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przed spektaklem spotkałem w holu przyjaciół.
(1.3) Rano tankowiec wszedł na holu do portu.
Wiktionary
IPA: xɔl, AS: χol
Wiktionary
(1.1-2)
rzecz.
:: zdrobn. holik m.
(1.3-4)
rzecz. holownik m., holownica ż.
czas. holować, podholować, przyholować, odholować, zholować, przeholować
przym. holowniczy, holowany
Wiktionary
(1.1) hall, westybul; foyer (w teatrze, operze)
Wiktionary
skrót od: holenderski; holend.
SJP.pl
Język niderlandzki (niderl. het Nederlands), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich. Dla 25 mln ludzi jest językiem ojczystym (pierwszym), a dla kolejnych 5 mln drugim językiem. Większość użytkowników tego języka mieszka na zachodzie Europy. Niderlandzki objęty jest oficjalnym statusem języka urzędowego:
Wikipedia
wykrzyknik oznaczający sprzeciw, zakaz; dawniej również wezwanie, albo część przyśpiewu
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) wyraża wezwanie do zaniechania czynności
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Hola! Hola! A dokąd to panowie się wybierają?!
Wiktionary
IPA: ˈxɔla, AS: χola
Wiktionary
(1.1) stop, wolnego, z wolna, za pozwoleniem
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dłuto
Wiktionary
(1.1) Co się zaś tyczy holajzy, to doprawdy nie widzę potrzeby, aby pan miał fatygować się po nią do domu.
Wiktionary
IPA: xɔˈlajza, AS: χolai ̯za
Wiktionary
(1.1) dłuto, daw. hulejza
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
państwo w Europie ze stolicą w Amsterdamie; Królestwo Niderlandów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie;
(1.2) geogr. kraina historyczna w zachodniej części Królestwa Niderlandów;
(1.3) kib. reprezentacja holenderska
Wiktionary
Holandia, Królestwo Niderlandów (niderl. Nederland, wym. [ˈneːdərˌlɑnt] ( odsłuchaj), niderl. Koninkrijk der Nederlanden) – państwo położone w zachodniej Europie, południowej części Ameryki Północnej i północnej części Ameryki Południowej (Karaiby), będące monarchią parlamentarną. Złożone jest z kraju europejskiego Holandii oraz trzech krajów autonomicznych: Aruby, Curaçao i Sint Maarten jak również trzech gmin zamorskich: Bonaire, Saba i Sint Eustatius tzw. Karaiby Holenderskie. Jest członkiem Unii Europejskiej (UE), Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO).
Wikipedia
(1.1) Holandia jest krajem europejskim.
(1.2) Zajęcie całej Holandii nie trwało zbyt długo.
(1.3) Skończmy z teoretyzowaniem, z myśleniem, że Austria to będzie dla nas łatwiejszy rywal niż Holandia.
Wiktionary
IPA: xɔˈlãndʲja, AS: χolãndʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Holender m., Holenderka ż., holender m., holenderka ż., holenderskość ż., holenderski mrz.
przym. holenderski, holandzki
wykrz. holender
Wiktionary
(1.1) urz. Królestwo Niderlandów, Niderlandy
dialekt śląski: (1.1) Ńiderlandy lm. nmos., Holandyjo ż.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z Holandią, dotyczący Holandii
Wiktionary
(1.1) Od roku 1579 do 1795 rząd holandzki tylko protestantom, udzielał prawa uczenia w szkołach.
(1.1) (…) wydał przecież Ungler jego mapę Polski w trzech kartach (…) dziś nieodszukaną, równie jak późniejsza mapa Wacława Gródeckiego: z obu korzystał kartograf holandzki Abraham Ortelius.
Wiktionary
rzecz. Holandia ż.
Wiktionary
(1.1) holenderski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mieszkańcy gór, hal
Wiktionary
Państwo antarktyczne, państwo holantarktyczne, Holantarctis (z gr. holos 'całość' i Antarktyka) – państwo roślinne obejmujące większość obszarów na południe od równoleżnika 40°S (w tym Antarktykę), którego flora na znacznych przestrzeniach jest skrajnie uboga i odznacza się wysokim stopniem endemizmu. Poniżej 10 tys. gatunków roślin okrytonasiennych. 8 rodzin endemicznych.
Wikipedia
obszar zoogeograficzny obejmujący krainę palearktyczną i nearktyczną
SJP.pl
Państwo holarktyczne, Holarktyka, wokółbiegunowe państwo północne (Holarctis z gr. holos 'cały' i Arktyka) – państwo roślinne zajmujące największy obszar Ziemi, całą północną strefę umiarkowaną i zimną. W jego granicach znajduje się Europa, północna część Afryki, Azja z wyjątkiem jej części południowej oraz prawie cała Ameryka Północna. Sięga ono od bieguna północnego poza zwrotnik Raka.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Czechach, w kraju południowoczeskim, znana z zachowanego średniowiecznego układu urbanistycznego;
Wiktionary
Holaszowice (cz. Holašovice, niem. Hollschowitz) – wieś w Czechach, w kraju południowoczeskim, w powiecie Czeskie Budziejowice. Wchodzi w skład gminy Jankov. Wieś zamieszkuje około 140 mieszkańców.
Wikipedia
przym. holaszowicki
Wiktionary
Paul Henry Thiry, baron d’Holbach (ur. 8 grudnia 1723 w Edesheim, zm. 21 stycznia 1789 w Paryżu) – oświeceniowy filozof francuski, ateista, encyklopedysta Wielkiej Encyklopedii Francuskiej.
Opisywał przyrodę jako organizm podległy zasadom determinizmu, poznawalny tylko poprzez doświadczenie (empirycznie). Krytykował religię oraz despotyzm. Głosił zasady wolności słowa i ogólnej tolerancji. Stał za społeczną koncepcją natury ludzkiej, a w kwestiach etycznych za etyką hedonizmu oraz utylitaryzmu. Razem z Wolterem zaangażował się w wydanie dzieła krytycznego wobec religii i kleru Wyciąg z testamentu Jana Meslier czyli rozmyślania proboszcza z Etrépigny i But przeznaczone dla jego parafian, napisanego przez księdza Jeana Mesliera. Dziełem System przyrody zgorszył nawet współczesnych mu przedstawicieli oświecenia. Holbach krytykował nie tylko tradycyjne dowody na istnienie Boga, ale i wiarę religijną oraz popularny w tym czasie wśród oświeconych deizm.
Wikipedia
[czytaj: holbajn] nazwisko
SJP.pl
w mitologii germańskiej: przewodniczka zmarłych
SJP.pl
Holda – mityczna germańska przewodniczka zmarłych, przyjaznych lub wrogich ludziom. Opiekunka nowo narodzonych i zmarłych. Sprowadzała wichurę i zamieć śnieżną. W południowych Niemczech zwana Perchtą.
Wikipedia
Holder – niewielka kwadratowa oprawka, używana przez numizmatyków dla przechowywania i zabezpieczania monet kolekcjonerskich.
Rozmiarami dostosowana jest do modułu (średnicy) umieszczanych w niej monet. Potrzebny wymiar określa średnica okienka; najczęściej stosowane to 22,5 mm, 25, 27,5 mm, 30, 32,5 mm. Dla niektórych monet moduł powinien być dobrany o jeden rozmiar większy, co uwidaczni też rant przechowywanego waloru.
Wikipedia
[czytaj: hylderlin] nazwisko
SJP.pl
przedsiębiorstwo zarządzające innymi firmami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) praw. ekon. spółka zarządzająca lub kontrolująca inne przedsiębiorstwa na podstawie umowy lub wykupienie akcji tych firm
Wiktionary
Holding (ang. holding company – od słowa hold oznaczającego trzymać) – organizacja grupująca podmioty gospodarcze (np. spółki), samodzielne pod względem prawnym i organizacyjnym, ale pod względem finansowym uzależnione od jednego z nich (podmiotu dominującego). Podmiot dominujący posiada udziały w podmiotach zależnych, dzięki czemu może kontrolować skład zarządów oraz działalność tych podmiotów. Istotą holdingu jest zarządzanie oraz kontrolowanie działalności wielu podmiotów zależnych przez jedną organizację dominującą. Odbywa się to dzięki zależnościom kapitałowym lub personalnym. Holding jest zatem formą kumulacji kapitału. Kumulacja może następować przez przejmowanie słabszych przedsiębiorstw, najpierw w swoich branżach i pokrewnych, a później także w innych obszarach gospodarki. Innym sposobem jest celowe wyodrębnienie z przedsiębiorstwa „matki” samodzielnych pod względem prawa, lecz uzależnionych ekonomicznie przedsiębiorstw „córek” (filii). Zależności matka-córka ogólnie mają charakter drzewiasty i mogą być rozbudowane, np. spółka „matka” posiada większość udziałów w kilku spółkach „córkach”, które z kolei posiadają udziały większościowe w spółkach najniższego piętra zarządzania. Jednak taki model zależności w holdingach nie jest jedyny – występują też bardziej złożone sieci powiązań, w tym kapitałowych.
Wikipedia
IPA: ˈxɔldʲĩŋk, AS: χoldʹĩŋk
Wiktionary
przym. holdingowy
Wiktionary
(1.1) spółka holdingowa
Wiktionary
→ holding
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ekon. dotyczący holdingu
Wiktionary
rzecz. holding mrz.
Wiktionary
[czytaj: holdap] napad rabunkowy z bronią w ręku
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
skrót od: holenderski; hol.
SJP.pl
1. figura w jeździe na łyżwach;
2. urządzenie do mielenia materiałów włóknistych, stosowane w przemyśle chemicznym i papierniczym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek narodowości holenderskiej, obywatel Holandii, mieszkaniec Holandii
Wiktionary
Wiatrak holenderski (wiatrak holender, wiatrak wieżyczkowy) – typ wiatraka charakteryzujący się nieruchomym, masywnym korpusem (zwykle murowanym, na planie koła lub wieloboku), na którym umocowana jest obracana na łożysku głowica (czapa), przez którą przechodzi wał z głównym kołem napędowym i ze śmigami (skrzydłami napędowymi). Pozwalało to łatwiej ustawiać śmigi wiatraka do kierunku wiatru.
Wikipedia
(1.1) Holendrzy mieli kiedyś wiele kolonii w Azji.
Wiktionary
IPA: xɔˈlɛ̃ndɛr, AS: χolẽnder
Wiktionary
rzecz. Holandia ż., holenderskość ż., holenderski m., holender m., holenderka ż.
:: forma żeńska Holenderka
przym. holenderski
wykrz. holender
Wiktionary
(1.1) Niderlandczyk
Wiktionary
1. rodzaj dachówki;
2. krowa rasy holenderskiej;
3. rodzaj łyżwy do jazdy figurowej o półokrągłym czubku;
4. potocznie: damski rower miejski, zwykle z koszykiem obok kierownicy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości holenderskiej, obywatelka Holandii, mieszkanka Holandii
Wiktionary
(1.1) W Amsterdamie spotkał jakąś piękną Holenderkę.
Wiktionary
IPA: ˌxɔlɛ̃nˈdɛrka, AS: χolẽnderka
Wiktionary
rzecz. Holandia ż., holenderskość ż., holenderski m., holender m., holenderka ż.
:: fm. Holender
przym. holenderski
wykrz. holender
Wiktionary
(1.1) Niderlandka
Wiktionary
łyżwy
SJP.pl
Holenderki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim, w gminie Przedecz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
1. dawniej: osada Holendrów;
2. ozdobna obora dworska
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
związany z Holandią
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Holandią, dotyczący Holandii (państwa)
(1.2) związany z Holandią, dotyczący Holandii (krainy)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. główny język Holandii;
Wiktionary
Język niderlandzki (niderl. het Nederlands), język holenderski, język flamandzki – język indoeuropejski z gałęzi zachodniej w ramach języków germańskich. Dla 25 mln ludzi jest językiem ojczystym (pierwszym), a dla kolejnych 5 mln drugim językiem. Większość użytkowników tego języka mieszka na zachodzie Europy. Niderlandzki objęty jest oficjalnym statusem języka urzędowego:
Wikipedia
(1.1) Holenderski minister sprawiedliwości zabronił swoim podwładnym dostępu do internetowej encyklopedii Wikipedia.
(2.1) Dramat został przetłumaczony również na język holenderski przez René Kok.
Wiktionary
IPA: ˌxɔlɛ̃nˈdɛrsʲci, AS: χolẽndersʹḱi
Wiktionary
rzecz. Holandia ż., Holender m., Holenderka ż., holender mrz., holenderka ż.
wykrz. holender
Wiktionary
(1.1) daw. olenderski
(2.1) niderlandzki, flamandzki
Wiktionary
dotyczący Holandii i Polski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem holenderskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem holenderskim
(1.3) spisany, stworzony w języku holenderskim
Wiktionary
IPA: ˌxɔlɛ̃nˈdɛrskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: χolẽnderskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
1. w jeździe na łyżwach: jechać w przechyle po łuku na jednej nodze;
2. o samolocie: przechylać się z jednoczesnym zboczeniem z kierunku lotu;
3. zszywać broszury, przeciągając nici przez wszystkie arkusze w dwóch punktach grzbietu wkładki
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) rzad. sport. jeździć na łyżwach, zataczając koła, łuki, zakreślając esowate linie
Wiktionary
przymiotnik od: holender
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
pomieszczenie (obszerny przedpokój, korytarz, poczekalnia itp.), czasem pełniące funkcje reprezentacyjne, np. w teatrze; hall
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hinduistyczne święto wiosny obchodzone na przełomie lutego i marca;
Wiktionary
Holi (dewanagari होली trl. holī, beng. হোলি) – hinduistyczne święto radości i wiosny, obchodzone przeważnie w dniu pełni księżyca w miesiącu phalguna (luty–marzec). To święto obchodzi się przede wszystkim w Indiach, Nepalu i innych regionach świata, głównie wśród Hindusów lub osób pochodzenia indyjskiego. Festiwal ten rozprzestrzenił się w ostatnich latach w częściach Europy i Ameryki Północnej jako święto miłości i kolorów wiosny.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|hindi.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) holi
źródła.
== holi (język średnioangielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) święty
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈxɔlʲi, AS: χolʹi
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
etym|hindi.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) holi
źródła.
== holi (język średnioangielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) święty
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|hindi.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) holi
źródła.
== holi (język średnioangielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) święty
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
[czytaj: holidej] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
niewielki hol, poczekalnia
SJP.pl
osoba kierująca się zasadą holizmu
SJP.pl
kobieta kierująca się zasadą holizmu
SJP.pl
1. całościowy, globalny, uwzględniający wszystkie zjawiska;
2. związany z holizmem (teorią rozwoju)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) całościowy, ogólny
Wiktionary
1. teoria rzeczywistości, zgodnie z którą świat stanowi całość hierarchicznie złożoną z licznych całości niższego rzędu;
2. pogląd, według którego wszelkie zjawiska społeczne tworzą układy całościowe, podlegające swoistym prawidłowościom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) teoria zakładająca, że świat stanowi całość, niedającą się sprowadzić do sumy części
(1.2) pogląd głoszący, że zjawiska tworzą układy całościowe;
Wiktionary
Holizm (od gr. holos – całość) – pogląd (przeciwstawny redukcjonizmowi), według którego wszelkie zjawiska tworzą układy całościowe, podlegające swoistym prawidłowościom, których nie można wywnioskować na podstawie wiedzy o prawidłowościach rządzących ich składnikami.
Wikipedia
duży żaglowiec północnoeuropejski z XV-XVI wieku; hulk
SJP.pl
Holk, hulk – rodzaj dużego średniowiecznego żaglowca północnoeuropejskiego z ok. XV-XVI w. Używano go do celów handlowych na Morzu Północnym i Bałtyku, początkowo obok mniejszej kogi, z której się wywodził.
Nazwą tą określano początkowo duże kogi, jedno- i trójmasztowe. Następnie, pod wpływem południowoeuropejskiej karaki żaglowiec przyjął formę odrębną. Posiadał przedni i tylny kasztel (tylny w formie długiej nadbudówki), poszycie klepkowe łączone na zakładkę i ster zawiasowy. Poszycie wzmacniane było pionowymi zewnętrznymi belkami. Trójmasztowe holki zwykle posiadały dwa maszty z ożaglowaniem rejowym i ostatni maszt z ożaglowaniem łacińskim. Pod tym względem podobne były kogom, a różniły się od karak, także noszących marsle. Inne różnice polegały na ściętej rufie i dużej, prostokątnej nadbudówce rufowej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Kresy. dziewczyna
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: oląDEZ] sos do potraw rybnych i jarzyn; sos holenderski
SJP.pl
w mitologii germańskiej: bogini będąca opiekunką natury i symbolem wierności małżeńskiej
SJP.pl
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: hol-lina] stalowa lina używana na traulerze do ciągnięcia sieci po dnie morza; lina holownicza
SJP.pl
[czytaj: holi] angielskie imię żeńskie
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: HOliłud]
1. dzielnica mieszkaniowa Los Angeles;
2. miasto w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. dzielnica Los Angeles, ośrodek amerykańskiej kinematografii;
Wiktionary
Hollywood, czasem nieformalnie Tinseltown – dzielnica miasta Los Angeles w Stanach Zjednoczonych i najważniejszy ośrodek amerykańskiej kinematografii. Słowo Hollywood jest używane jako skrótowa nazwa dla amerykańskiego przemysłu filmowo-telewizyjnego bez względu na miejsce kręcenia.
Wikipedia
(1.1) W 1910 roku Los Angeles objęło zasięgiem Hollywood, zaś na terenie samego miasta działało co najmniej dziesięć wytwórni filmowych.
Wiktionary
przym. hollywoodzki
Wiktionary
(1.1) Fabryka Snów
Wiktionary
[czytaj: holiłudzianin] mieszkaniec Hollywoodu
SJP.pl
[czytaj: holiłudzianka] mieszkanka Hollywoodu
SJP.pl
→ Hollywood [czytaj: holiłucki]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hollywoodem, dotyczący Hollywoodu (dzielnicy miasta Los Angeles)
(1.2) film. związany z filmami wyprodukowanymi w Hollywoodzie (także z amerykańską kinematografią w ogólności)
przymiotnik jakościowy
(2.1) film. taki jak filmy z Hollywoodu, tzn. sprawnie zrobiony, widowiskowy, a przy tym płytki i banalny
Wiktionary
(1.2) Hollywoodzka gwiazda Milla Jovovich powróciła do miasta swojego dzieciństwa – Kijowa.
Wiktionary
rzecz. Hollywood mrz.
Wiktionary
pierwiastek chemiczny o symbolu Ho
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ho i liczbie atomowej 67;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma holm?
Wiktionary
IPA: xɔlm, AS: χolm
Wiktionary
przym. holmowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Ho
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
[czytaj: holms] nazwisko angielskie, m.in. Sherlock Holmes, bohater cyklu powieści sir Arthura Conana Doyle'a
SJP.pl
Osoby o nazwisku Holmes:
Wikipedia
→ holm
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący holmu
Wiktionary
rzecz. holm m.
Wiktionary
dziedziczenie holoandryczne - dziedziczenie przekazujące warunkową cechę cechę wszystkim męskim potomkom, związane z lokalizacją genu w chromosomie Y
SJP.pl
typ podstawki grzybów właściwych; homobazydium
SJP.pl
Holobazydium (łac. holobasidium, l. mn. holobasidia, także homobasidium, homobasidia) – jednokomórkowe podstawki u grzybów. Przeważnie mają mniej lub bardziej maczugowaty kształt, a ich sterygmy są dość małe w stosunku do podstawki. Ten typ podstawek występuje u większości gatunków grzybów podstawkowych (Basidiomycota). Ich przeciwieństwem są wielokomórkowe fragmobazydia.
Wikipedia
[czytaj: holokałst]
1. określenie na ludobójstwo dokonane na Żydach w czasie II wojny światowej; szoa (Szoa); szoah (Szoah); shoah (Shoah); holokaust (Holokaust);
2. całopalenie, ofiara spalona całkowicie na ołtarzu, składana zwłaszcza w starożytności przez Żydów
SJP.pl
Zagłada Żydów, również Holocaust lub Holokaust (gr. ὁλόκαυστος holokaustos – całopalenie, ofiara całopalna), Szoa, Churbn Ejrope (jid. חורבן אײראָפּע – zagłada Europy, destrukcja Europy, zniszczenie Europy) – ludobójstwo około 6 milionów europejskich Żydów dokonane w czasie II wojny światowej przez niemiecką III Rzeszę i wspierane w różnym stopniu przez uzależnione od niej państwa sojusznicze.
Wikipedia
młodsza epoka polodowcowa czwartorzędu; epoka holoceńska, aluwium, czwartorzęd kenozoiczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. najmłodsza epoka dziejów Ziemi;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xɔˈlɔt͡sɛ̃n, AS: χolocẽn
Wiktionary
przym. holoceński
Wiktionary
(1.1) przest. aluwium
Wiktionary
związany z holocenem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geol. związany z holocenem, dotyczący holocenu
Wiktionary
rzecz. holocen mrz.
Wiktionary
w mineralogii: rodzaj symetryczności minerałów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina nie będąca pasożytem, która rośnie na innej roślinie służącej jej jako podpora, przechodząc cały cykl rozwojowy bez kontaktu z podłożem
Wiktionary
rzecz. epifit mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. postać biblijna, wódz babilońskiej armii Nabuchodonozora zdekapitowany przez Judytę;
Wiktionary
Holofernes (hebr. הולופרנס, gr. Ὀλοφέρνης) – postać biblijna, wódz armii Nabuchodonozora, ofiara Judyty. Zachwycony jej pięknością zamierzał ją posiąść, lecz gdy upił się w czasie uczty, został przez nią zamordowany przez dekapitację. Odciętą głowę Holofernesa Judyta zaniosła do oblężonej Betulii, gdzie wywieszono ją na murach miejskich, co spowodowało popłoch w obozie licznych wojsk babilońskich, ich ucieczkę i pogrom przez Izraelitów.
Wikipedia
(1.1) Modląc się do Boga, by natchnął ją siłą, Judyta chwyciła miecz wiszący u wezgłowia, podeszła do Holofernesa i dwoma uderzeniami odcięła mu głowę, a potem włożyła do torby przyniesionej przez niewolnicę czekającą na zewnątrz namiotu.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) postać, wódz, Babilończyk
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Księga Judyty
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|Holofernes. < etym|gr|Ὀλοφέρνης.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Holofernes
* baskijski: (1.1) Holofernes
* bretoński: (1.1) Olofern m.
* bułgarski: (1.1) Олоферн m.
* chorwacki: (1.1) Holoferno m.
* czeski: (1.1) Holofernes m.
* duński: (1.1) Holofernes w.
* esperanto: (1.1) Holoferno
* estoński: (1.1) Olovernes
* fiński: (1.1) Holofernes
* francuski: (1.1) Holopherne m.
* hebrajski: (1.1) הולופרנס m.
* hiszpański: (1.1) Holofernes m.
* indonezyjski: (1.1) Holofernes
* islandzki: (1.1) Hólófernes m.
* japoński: (1.1) ホロフェルネス
* jawajski: (1.1) Holofèrnes
* kataloński: (1.1) Holofernes m.
* łaciński: (1.1) Holofernes m., Holophernes m., Olofernes m., Olophernes m.
* niderlandzki: (1.1) Holofernes m.
* niemiecki: (1.1) Holofernes m.
* norweski (bokmål): (1.1) Holofernes m.
* norweski (nynorsk): (1.1) Holofernes m.
* nowogrecki: (1.1) Ολοφέρνης m.
* ormiański: (1.1) Հողոփեռնես
* portugalski: (1.1) Holofernes m.
* rosyjski: (1.1) Олоферн m.
* rumuński: (1.1) Olofern m.
* serbski: (1.1) Холоферно m.
* słowacki: (1.1) Holofernes m.
* starogrecki: (1.1) Ὀλοφέρνης m., Ὀροφέρνης m.
* staroormiański: (1.1) Հողոփեռնես
* szwedzki: (1.1) Holofernes w.
* turecki: (1.1) Holofernes
* ukraiński: (1.1) Олоферн m.
* węgierski: (1.1) Holofernész
* włoski: (1.1) Oloferne m.
źródła.
== Holofernes (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) bibl. Holofernes
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rozmnażanie płciowe u niektórych jednokomórkowych organizmów, które nie wytwarzają gamet, ale w procesie zapłodnienia same w całości zlewają się parami
SJP.pl
glikozyd zbudowany wyłącznie z cukrów prostych; holozyd
SJP.pl
dokument sporządzony własnoręcznie
SJP.pl
metoda uzyskiwania trójwymiarowych obrazów obiektów, odkryta przez Denisa Gabora
SJP.pl
Holografia (z gr. holos = całość, grapho = piszę) – dział optyki zajmujący się technikami uzyskiwania obrazów przestrzennych (trójwymiarowych) metodą rekonstrukcji fali (głównie światła, ale też np. fal akustycznych). Przez rekonstrukcję fali rozumie się odtworzenie w pewnym obszarze przestrzeni zarówno jej kierunku ruchu, amplitudy, częstotliwości jak i fazy.
Wikipedia
trójwymiarowy obraz obiektu uzyskany metodą holograficzną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opt. fotografia laserowa zapisana jako dwufalowy obraz interferencyjny, postrzegana jako dwa odrębne obrazy trójwymiarowe
(1.2) pot. trójwymiarowy znak na przedmiotach, wykonany metodą holografii, pomagający odróżniać oryginał od podróbki
Wiktionary
Hologram – zapis fotograficzny na nośniku przynajmniej dwufalowego obrazu interferencyjnego, który w odczycie daje dwa niezależne od siebie obrazy przestrzenne 3D (trójwymiarowe).
Wikipedia
(1.2) Kiedy ZPAV i ZAiKS wprowadziły hologramy na kasety i płyty kompaktowe?
Wiktionary
IPA: xɔˈlɔɡrãm, AS: χologrãm
Wiktionary
rzecz. holografia ż.
czas. holografować ndk.
przym. holograficzny, hologramowy
Wiktionary
przymiotnik od: hologram
SJP.pl
wirtualna hostessa na ekranie holograficznym
SJP.pl
określenie na ludobójstwo dokonane na Żydach w czasie II wojny światowej; szoa (Szoa); szoah (Szoah); shoah (Shoah); holocaust (Holocaust)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. staroż. składanie ofiary całopalnej
(1.2) hist. zagłada, całkowite zniszczenie, zwłaszcza prześladowanie i zagłada Żydów europejskich przez hitlerowców w czasie II wojny światowej, zob. Holokaust.
Wiktionary
Zagłada Żydów, również Holocaust lub Holokaust (gr. ὁλόκαυστος holokaustos – całopalenie, ofiara całopalna), Szoa, Churbn Ejrope (jid. חורבן אײראָפּע – zagłada Europy, destrukcja Europy, zniszczenie Europy) – ludobójstwo około 6 milionów europejskich Żydów dokonane w czasie II wojny światowej przez niemiecką III Rzeszę i wspierane w różnym stopniu przez uzależnione od niej państwa sojusznicze.
Wikipedia
(1.2) Raporty Pileckiego (…) były podsumowaniem działalności polskiego ruchu oporu w Auschwitz, a także pierwszym na świecie świadectwem dokumentującym holokaust.
Wiktionary
IPA: xɔˈlɔkawst, AS: χolokau̯st
Wiktionary
rzecz. holocaust m.
Wiktionary
(1.2) Holokaust, Holocaust, holocaust, szoah, Szoa
Wiktionary
przemiana larwy owada w postać dojrzałą przez pośrednie stadium poczwarki; przeobrażenie zupełne
SJP.pl
Przeobrażenie zupełne owadów, holometabolia, holometamorfoza – typ metamorfozy larwy owada w dorosłego osobnika, w trakcie której występuje stadium poczwarki.
Wikipedia
Przeobrażenie zupełne owadów, holometabolia, holometamorfoza – typ metamorfozy larwy owada w dorosłego osobnika, w trakcie której występuje stadium poczwarki.
Wikipedia
w matematyce: cecha funkcji holomorficznej
SJP.pl
w matematyce: funkcja holomorficzna - analityczna funkcja zespolona
SJP.pl
wyraz oznaczający całość zbudowaną z pewnych części, np. pociąg w odniesieniu do wyrazu wagon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. słowo oznaczające całość złożoną z pewnych części, np. „armia” w stosunku do słowa „dywizja”;
Wiktionary
Holonim (z gr. holos – cały, onoma – imię) – wyraz oznaczający całość złożoną z pewnych części, np. samochód w stosunku do wyrazu koło lub osa w stosunku do wyrazu żądło. Pojęciem przeciwstawnym wobec holonimu jest meronim.
Wikipedia
(1.1) Twarz jest holonimem nosa.
Wiktionary
IPA: xɔˈlɔ̃ɲĩm, AS: χolõńĩm
Wiktionary
przym. holonimiczny
rzecz. holonimia ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający na celu integrację, zorietowany na scalenie
Wiktionary
w taksonomii: przedstawiciel wzorcowy
SJP.pl
Holotyp (gr. ὅλοτύπος od ὅλος „cały, całkowity” τύπος „odbicie, obraz, posąg, wzór, znak, odcisk”) – pojedynczy typ nomenklatoryczny wskazany przez autora nazwy taksonu, na podstawie którego wyróżniono i opisano nowy gatunek lub podgatunek, ewentualnie także takson w randze gatunku wzorcowy dla rodzaju i rodzaj dla rodziny.
Wikipedia
[czytaj: holołbek albo holubek] nazwisko
SJP.pl
1. ciągnąć statki, samochody, szybowce niemające własnego napędu;
2. potocznie: prowadzić kogoś do jakiegoś miejsca
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) ciągnąć za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu
(1.2) pot. przen. prowadzić kogoś, kto jest pijany
(1.3) pot. prowadzić kogoś
Wiktionary
(1.1) Będziemy holować łódź na lince, a ja biorę wiosełko… i płyniemy.
Wiktionary
IPA: xɔˈlɔvat͡ɕ, AS: χolovać
Wiktionary
rzecz. hol m., holowanie n., holownik m.
czas. odholowywać, przeholować dk., wyholować dk., odholować dk., doholować dk., zaholować dk.
przym. holowniczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ciągnięcie za sobą kogoś lub coś, co nie ma lub nie używa własnego napędu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌxɔlɔˈvãɲɛ, AS: χolovãńe
Wiktionary
czas. holować
przym. holowniczy
rzecz. holownik mrz.
Wiktionary
telewizja wyświetlająca obraz przestrzenny
SJP.pl
zdrobnienie od: holownik
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z holowaniem, dotyczący holowania
Wiktionary
(1.1) Wóz holowniczy postawił to co zostało z samochodu.
Wiktionary
IPA: ˌxɔlɔvʲˈɲit͡ʃɨ, AS: χolovʹńičy
Wiktionary
rzecz. hol m., holownik m., holowanie n., odholowanie n., przeholowanie n.
czas. holować, odholować, przeholować
Wiktionary
1. statek do holowania innych jednostek pływających;
2. pojazd do holowania innych pojazdów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) żegl. niewielki, silny i zwrotny statek przystosowany do ciągnięcia większych jednostek;
Wiktionary
Holownik – statek zbudowany specjalnie do wykonywania operacji holowniczych. Ma silnik o niewspółmiernie dużej mocy i uciągu (do kilkudziesięciu ton siły) w stosunku do wielkości jednostki.
Holowniki wyposaża się w haki holownicze lub windy holownicze z automatyczną regulacją siły naciągu liny holowniczej.
Wikipedia
IPA: xɔˈlɔvʲɲik, AS: χolovʹńik
Wiktionary
rzecz. hol m., holowanie n., odholowanie n.
czas. odholowywać, holować ndk., odholować dk.
przym. holowniczy
Wiktionary
forma odżywania przez pochłanianie nierozpuszczonego pokarmu stałego w formie części, rzadziej w całości
SJP.pl
glikozyd zbudowany wyłącznie z cukrów prostych; hologlikozyd
SJP.pl
[czytaj: holsztajn] nazwisko
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Zobacz też:
Wikipedia
kraina historyczna w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina położona u nasady Półwyspu Jutlandzkiego, obecnie w całości w Niemczech;
Wiktionary
Holsztyn (niem. Holstein, duń. Holsten, łac. Holsatia) – historyczna kraina w północnych Niemczech, położona pomiędzy Morzem Północnym na zachodzie a Morzem Bałtyckim na wschodzie oraz rzekami Eider na północy i Łabą na południu. W przeszłości znajdowała się we władaniu Danii, Słowian połabskich oraz Sasów.
Wikipedia
przym. holsztyński
rzecz. Holsztynianka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Holsztynu (krainy historycznej w Niemczech)
SJP.pl
mieszkanka Holsztynu (krainy historycznej w Niemczech)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Holsztynu
Wiktionary
rzecz. Holsztyn mrz.
:: fm. Holsztynianin mos.
przym. holsztyński
Wiktionary
przymiotnik od: Holsztyn
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Holsztynem, dotyczący Holsztynu
Wiktionary
rzecz. Holsztyn m., Holsztynianka ż.
Wiktionary
przyrząd rejestrujący w sposób ciągły pracę serca przez całą dobę; monitor holterowski
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
ścieżka na zalesionym stoku, nadająca się do zjazdu na nartach
SJP.pl
Holweg, głębocznica, wąwóz drogowy (etym. holweg – z niem. Hohlweg – parów, droga z wyjeżdżoną koleiną; hohl - pusty, wydrążony, zapadły; Weg - droga) – forma ukształtowania powierzchni terenu przypominająca wąwóz, pochodzenia antropogenicznego. Wąwozy drogowe najczęściej mają postać pojedynczych, prostolinijnych form, przebiegających w obrębie zboczy. Cechą charakterystyczną głębocznicy jest skrzynkowy przekrój poprzeczny, w którym szerokość dna zazwyczaj odpowiada wymiarom pojazdów, zaś wysokość ścian to wypadkowa odporności skał podłoża i intensywności użytkowania. Głębocznice bardzo często rozwijają się w obrębie form wypukłych typu garbów międzydolinnych, które są dogodne dla komunikacji. Najczęściej są to formy płytkie, ale w sprzyjających warunkach osiągają znaczne rozmiary – kilkadziesiąt metrów, a nawet ponad 1 km długości i do 5 m głębokości
Wikipedia
Wikipedia
świadome nawiązanie do indywidualnego stylu artysty będące wyrazem szacunku i hołdu składanego mistrzowi
SJP.pl
przymiotnik od: homagium
SJP.pl
1. dawna przysięga wierności składana przez wasala seniorowi lub przez poddanych władcy; hominium, hołd;
2. hołd składany przez kler nowemu biskupowi
SJP.pl
Homagium, hominium – hołd symbolizujący oddanie się władzy. Może oznaczać też publiczne, oficjalne uznanie przez wasala danej osobistości za swego seniora w czasie ceremonii hołdu lennego. Określenia tego używano często zwłaszcza wobec hołdu składanego od stanów nowo nabytych terytoriów. Kardynałowie składają homagium papieżowi po wyborze na głowę Kościoła, a wierni danej diecezji – biskupowi po wyborze na urząd ordynariusza.
Wikipedia
okular mikroskopowy o ujemnej ogniskowej
SJP.pl
rodzaj roślinożernego dinozaura z podrzędu cerapodów
SJP.pl
Homalocefal – rodzaj roślinożernych wymarłych dinozaurów ptasiomiednicznych z infrarzędu pachycefalozaurów. Żył na terenie dzisiejszej Mongolii w kredzie późnej około 80 milionów lat temu.
Wikipedia
rodzina dinozaurów z podrzędu cerapodów
SJP.pl
Homalocefale (Homalocephalidae) – grupa dinozaurów z infrarzędu pachycefalozaurów (Pachycephalosauria). Pierwsze homalocefale były małe i miały płaską głowę.
Wikipedia
największy ze skorupiaków żyjący w Oceanie Atlantyckim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. skorupiak z rzędu homarowatych – nazwa systematyczna|Nephropidae|ref=tak. – masowo poławiany dla celów spożywczych;
(1.2) kulin. spoż. danie z homara (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Kolacja, rozumie się, jak zwykle: ostrygi, homary, ryby, zwierzyna, ale na zakończenie, dla amatorów, wie pani co?… Kasza!…
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃mar, AS: χõmar
Wiktionary
rzecz. homarzec m.
przym. homarowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) skorupiak
(1.2) owoce morza
hiponimy.
(1.1) homarzec
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homarzec m.
przym. homarowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|homarus.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Zwierzęta.
(1.2) zoblistę|Indeks:Polski - Jedzenie.
tłumaczenia.
* adygejski: (1.1) хымацӏ
* angielski: (1.1) lobster; (1.2) lobster
* arabski: (1.1) جراد البحر m., كركند m.
* chorwacki: (1.1) jastog m.
* czeski: (1.1) humr m.
* duński: (1.1) hummer w.; (1.2) hummer w.
* esperanto: (1.1) omaro
* estoński: (1.1) homaar
* farerski: (1.1) hummari m.
* fiński: (1.1) hummeri
* francuski: (1.1) homard m.
* hawajski: (1.1) ula
* hebrajski: (1.1) סרטן ים m.
* hiszpański: (1.1) bogavante m.
* ido: (1.1) homardo
* interlingua: (1.1) homaro
* irlandzki: (1.1) gliomach m.
* jèrriais: (1.1) honmard m.
* jidysz: (1.1) האָמאַר m.
* joruba: (1.1) alakàṣa
* kataloński: (1.1) llagosta ż.
* koreański: (1.1) 바닷가재; (1.2) 바닷가재
* luksemburski: (1.1) Homard m.
* łaciński: (1.1) gammarus m., cammarus m., locusta ż.
* manx: (1.1) gimmagh m.
* nawaho: (1.1) chʼosh bíláshgaantsohí, chʼoshtsoh bíláshgaantsohí
* niderlandzki: (1.1) kreeft m./ż., hommer m.
* niemiecki: (1.1) Hummer m.; (1.2) Hummer m.
* nowogrecki: (1.1) αστακός m.
* ormiański: (1.1) օմար
* rosyjski: (1.1) омар m., лобстер m.
* rumuński: (1.1) homar m.
* słowacki: (1.1) homár m.
* słoweński: (1.1) jástog m.
* staroangielski: (1.1) loppestre ż.
* staronordyjski: (1.1) humarr m.
* szkocki gaelicki: (1.1) giomach m.
* szwedzki: (1.1) hummer w.
* tonga: (1.1) uo
* turecki: (1.1) ıstakoz
* ukraiński: (1.1) омар m.
* walijski: (1.1) cimwch m.
* węgierski: (1.1) homár
* wietnamski: (1.1) tôm hùm; (1.2) tôm hùm
* włoski: (1.1) astice m., omaro m.
źródła.
== homar (język rumuński.) ==
thumb|homar (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. homar
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów
SJP.pl
Homarowate (Nephropidae) – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów i infrarzędu rakowców.
Autorem nazwy Nephropidae jest James Dwight Dana, który wprowadził ją w 1852 roku. Młodszym synonimem jest nazwa Homaridae, która pierwotnie określała odrębną rodzinę.
Wikipedia
gatunek skorupiaka z rodziny homarowatych; nerczan, langustynka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Nephrops norvegicus|ref=tak., gatunek homara ceniony ze względu na walory smakowe;
Wiktionary
Homarzec, langustynka, nerczan (Nephrops norvegicus) – gatunek skorupiaka z rzędu dziesięcionogów i rodziny homarowatych (Nephropidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Nephrops. Występuje we wschodniej części Atlantyku i w Morzu Śródziemnym. Ma duże znaczenie gospodarcze, jest poławiany i konsumowany ze względu na ceniony smak mięsa.
Wikipedia
IPA: xɔ̃ˈmaʒɛt͡s, AS: χõmažec
Wiktionary
rzecz. homar m.
Wiktionary
miękki kapelusz filcowy z niewielkim rondem podwiniętym do góry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miękki kapelusz filcowy, przepasany jedwabną taśmą nad nieco podwiniętym niedużym rondem, z charakterystycznym zagłębieniem na środku główki;
Wiktionary
Homburg – miasto powiatowe w Niemczech, w kraju związkowym Saara, siedziba powiatu Saarpfalz. W 2010 liczyło 43 808 mieszkańców.
W mieście rozwinął się przemysł metalowy, gumowy, maszynowy oraz spożywczy.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) kapelusz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Bad Homburg., miasto w Niemczech, w Hesji
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homburg
źródła.
== homburg (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|ˈhɑm.bɚg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) homburg (rodzaj miękkiego kapelusza filcowego)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃mburk, AS: χõmburk
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) kapelusz
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Bad Homburg., miasto w Niemczech, w Hesji
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homburg
źródła.
== homburg (język angielski.) ==
wymowa.
IPA|ˈhɑm.bɚg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) homburg (rodzaj miękkiego kapelusza filcowego)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: Homburg, miasto w zachodnich Niemczech
SJP.pl
[czytaj: houm] klawisz na klawiaturze komputerowej powodujący przeniesienie kursora do początku linii; Home
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: hołm rul] autonomia Irlandii, o którą zabiegał irlandzki ruch polityczny w latach 1870-1918; home rule
SJP.pl
[czytaj: hołm banking] możliwość dokonania operacji bankowych za pomocą Internetu; home banking, e-banking
SJP.pl
potocznie o homoseksualiście
SJP.pl
miasto na Białorusi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Białorusi;
Wiktionary
Homel (biał. Гомель, Homiel; ros. Гомель, Gomiel) – miasto obwodowe położone w południowo-wschodniej Białorusi, nad rzeką Soż, stolica obwodu i rejonu homelskiego. Drugie pod względem liczby ludności miasto kraju.
Liczba mieszkańców: 510,3 tys. (2020)
Wikipedia
rzecz. Homelszczyzna ż.
przym. homelski
Wiktionary
przymiotnik od: Homel (miasto na Białorusi)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Homlem, dotyczący Homla
Wiktionary
rzecz. Homel mrz.
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych mający znaczenie: podobny
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) homeomorfia • homeomorfizm • homeostaza • homeotermiczny
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
temsłow. homo-
frazeologia.
etymologia. etym|łac|homoeo-. < etym|gr|ὁμοιο-. < etym|gr|ὅμοιος. (hómoios) → podobny
uwagi.
zaczynające się od|polski.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homeo-
* hiszpański: (1.1) homeo-
* łaciński: (1.1) homoeo-
* nowogrecki: (1.1) ομοιο-, ομοιό-
* ukraiński: (1.1) гомео- (gomeo-)
źródła.
== homeo- (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|o.me.o.
znaczenia.
temat słowotwórczy
(1.1) homeo-
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
temsłow. homo-
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
temsłow. homo-
frazeologia.
etymologia. etym|łac|homoeo-. < etym|gr|ὁμοιο-. < etym|gr|ὅμοιος. (hómoios) → podobny
uwagi.
zaczynające się od|polski.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homeo-
* hiszpański: (1.1) homeo-
* łaciński: (1.1) homoeo-
* nowogrecki: (1.1) ομοιο-, ομοιό-
* ukraiński: (1.1) гомео- (gomeo-)
źródła.
== homeo- (język hiszpański.) ==
wymowa. IPA3|o.me.o.
znaczenia.
temat słowotwórczy
(1.1) homeo-
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
funkcja ciągła i różnowartościowa, dla której funkcja odwrotna również jest ciągła; przekształcenie homeomorficzne
SJP.pl
Homeomorfizm, izomorfizm topologiczny – bijekcja pomiędzy przestrzeniami topologicznymi, która jest ciągła oraz której funkcja odwrotna również jest ciągła. O przestrzeniach, pomiędzy którymi istnieje homeomorfizm, mówi się, że są homeomorficzne. Z punktu widzenia topologii, przestrzenie takie są nierozróżnialne.
Wikipedia
lekarz leczący pacjentów metodą opierającą się na założeniu, że ten sam czynnik, który szkodzi organizmowi, może być lekiem, jeśli używa się go w minimalnych dawkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba stosująca w leczeniu homeopatię
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(1.1) alopata
hiperonimy.
(1.1) uzdrowiciel
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homeopatia ż.
przym. homeopatyczny
przysł. homeopatycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|bioenergoterapeuta|kręgarz|zielarz|znachor.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) homeopata
* białoruski: (1.1) гамеапат m.
* bułgarski: (1.1) хомеопат m.
* hiszpański: (1.1) homeópata m.
* rosyjski: (1.1) гомеопат m.
* słowacki: (1.1) homeopat m.
źródła.
== homeopata (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) homeopata
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. homeopatia ż.
przym. homeopatyczny
przysł. homeopatycznie
Wiktionary
antonimy.
(1.1) alopata
hiperonimy.
(1.1) uzdrowiciel
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homeopatia ż.
przym. homeopatyczny
przysł. homeopatycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|bioenergoterapeuta|kręgarz|zielarz|znachor.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) homeopata
* białoruski: (1.1) гамеапат m.
* bułgarski: (1.1) хомеопат m.
* hiszpański: (1.1) homeópata m.
* rosyjski: (1.1) гомеопат m.
* słowacki: (1.1) homeopat m.
źródła.
== homeopata (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) homeopata
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kontrowersyjna, alternatywna metoda lecznicza, opierająca się na zasadzie "podobne leczyć podobnym", czyli lekiem może być ten sam czynnik, który powoduje chorobę, ale stosuje się go w minimalnych dawkach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) leczenie schorzenia za pomocą rozcieńczonego czynnika wywołującego daną chorobę;
Wiktionary
Homeopatia (z gr. όμοιος homoios, podobny, i πάθος pathos, cierpienie) – pseudonaukowy system medycyny niekonwencjonalnej, zaproponowany po raz pierwszy w 1796 przez niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna. Polega on na przyjmowaniu rozcieńczonych w różnym stopniu substancji, które, według jego założeń, w takiej formie mają leczyć choroby o symptomach podobnych do powodowanych przez te same substancje w większych stężeniach.
Wikipedia
(1.1) Nigdy nie przekonam się do skuteczności homeopatii.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɛɔˈpatʲja, AS: χõmeopatʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. homeopata m., homeopatka ż.
przym. homeopatyczny
przysł. homeopatycznie
Wiktionary
antonimy.
(1.1) alopatia
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homeopata m., homeopatka ż.
przym. homeopatyczny
przysł. homeopatycznie
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|όμοιος|πάθος. (ómoios + páthos) → podobny + cierpienie
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homeopathy
* arabski: (1.1) معالجة المثلية ż.
* azerski: (1.1) homeopati
* baskijski: (1.1) homeopatia
* białoruski: (1.1) гамеапатыя ż.
* bułgarski: (1.1) хомеопатия ż.
* chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 順勢療法, uproszczony 顺势疗法 (shùnshì liáofǎ)
* chorwacki: (1.1) homeopatija ż.
* czeski: (1.1) homeopatie ż.
* duński: (1.1) homøopati w.
* fiński: (1.1) homeopatia
* francuski: (1.1) homéopathie ż.
* galicyjski: (1.1) homeopatía ż.
* hebrajski: (1.1) הומיאופתיה
* hindi: (1.1) होमियोपैथी (hōmiyōpaithī)
* hiszpański: (1.1) homeopatía ż.
* japoński: (1.1) ホメオパシー (homeopashī)
* kataloński: (1.1) homeopatia ż.
* koreański: (1.1) 동종 요법 (tongjong yobŏp)
* litewski: (1.1) homeopatija ż.
* łaciński: (1.1) homeopathia ż.
* niderlandzki: (1.1) homeopathie
* niemiecki: (1.1) Homöopathie ż.
* nowogrecki: (1.1) ομοιοπαθητική ż.
* portugalski: (1.1) homeopatia ż.
* rosyjski: (1.1) гомеопатия ż.
* serbski: (1.1) хомеопатија ż.
* słowacki: (1.1) homeopatia ż.
* szwedzki: (1.1) homeopati w.
* turecki: (1.1) homeopati
* ukraiński: (1.1) гомеопатія ż.
* węgierski: (1.1) homeopátia
* włoski: (1.1) omeopatia ż.
źródła.
== homeopatia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) homeopatia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z homeopatią, właściwy homeopatii
(1.2) niewielki w dawce
Wiktionary
(1.1) Wielu wątpi, czy sprzedaż środków homeopatycznych dla pacjentów onkologicznych jest etyczna.
Wiktionary
rzecz. homeopatia ż., homeopata m.
przysł. homeopatycznie
Wiktionary
urządzenie cybernetyczne stanowiące układ złożony z szeregu regulatorów odwzorowujących homeostazę, czyli zdolność organizmów lub systemów do zachowania równowagi wewnętrznej mimo zmiennych warunków zewnętrznych
SJP.pl
Wikipedia
związany z homeostazą, polegający na zdolności organizmu żywego lub systemu do utrzymywania i przywracania stanu równowagi wewnętrznej mimo zmiennych warunków zewnętrznych
SJP.pl
1. w biologii: stała zdolność organizmu żywego do utrzymania i ciągłego przywracania warunków równowagi swojego środowiska wewnętrznego mimo zmiennych warunków środowiska zewnętrznego;
2. samoregulacyjne dążenie jakiegoś sytemu (ekonomicznego, ekologicznego itp.) do utrzymania stanu równowagi wewnętrznej mimo zmian w warunkach otoczenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdolność organizmu do utrzymywania stałości parametrów wewnętrznych mimo zmian w otoczeniu
(1.2) równowaga, szczególnie taka, którą cechuje samoregulacja
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. homeostatyczny, homeostazowy
przysł. homeostatycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) homeostase
* angielski: (1.1) homeostasis
* arabski: (1.1) استتباب m.
* baskijski: (1.1) homeostasi
* bengalski: (1.1) হোমিওস্ট্যাটিস (hōmiōsṭyāṭisa)
* bośniacki: (1.1) homeostaza ż.
* chorwacki: (1.1) homeostaza ż.
* czeski: (1.1) homeostáza ż.
* duński: (1.1) homøostase
* estoński: (1.1) homöostaas
* fiński: (1.1) homeostaasi
* francuski: (1.1) homéostasie ż.
* gruziński: (1.1) ჰომეოსტაზი (homeost'azi)
* hindi: (1.1) समस्थापन (samasthāpana)
* hiszpański: (1.1) homeostasis ż.
* indonezyjski: (1.1) homeostasis
* japoński: (1.1) furi|恒常性|こうじょうせい. (kōjōsei)
* kataloński: (1.1) homeòstasi ż.
* koreański: (1.1) 항상성 (hangsangsŏng)
* litewski: (1.1) homeostazė ż.
* łotewski: (1.1) homeostāze
* niemiecki: (1.1) Homöostase ż.
* nowogrecki: (1.1) ομοιόσταση ż. (omoióstasī)
* ormiański: (1.1) հոմեոստազ (ho'meo'staz)
* perski: (1.1) همایستایی
* portugalski: (1.1) homeostasia ż., omeostase ż.
* słoweński: (1.1) homeostaza ż.
* szwedzki: (1.1) homeostas
* tajski: (1.1) ภาวะธำรงดุล
* tamilski: (1.1) ஒருசீர்த்திடநிலை (orucīrttiṭanilai)
* turecki: (1.1) homeostaz
* urdu: (1.1) استتباط m.
* węgierski: (1.1) homeosztázis
* włoski: (1.1) omeostasi ż.
źródła.
== homeostaza (język bośniacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) homeostaza
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɛɔˈstaza, AS: χõmeostaza
Wiktionary
przym. homeostatyczny, homeostazowy
przysł. homeostatycznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. homeostatyczny, homeostazowy
przysł. homeostatycznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) homeostase
* angielski: (1.1) homeostasis
* arabski: (1.1) استتباب m.
* baskijski: (1.1) homeostasi
* bengalski: (1.1) হোমিওস্ট্যাটিস (hōmiōsṭyāṭisa)
* bośniacki: (1.1) homeostaza ż.
* chorwacki: (1.1) homeostaza ż.
* czeski: (1.1) homeostáza ż.
* duński: (1.1) homøostase
* estoński: (1.1) homöostaas
* fiński: (1.1) homeostaasi
* francuski: (1.1) homéostasie ż.
* gruziński: (1.1) ჰომეოსტაზი (homeost'azi)
* hindi: (1.1) समस्थापन (samasthāpana)
* hiszpański: (1.1) homeostasis ż.
* indonezyjski: (1.1) homeostasis
* japoński: (1.1) furi|恒常性|こうじょうせい. (kōjōsei)
* kataloński: (1.1) homeòstasi ż.
* koreański: (1.1) 항상성 (hangsangsŏng)
* litewski: (1.1) homeostazė ż.
* łotewski: (1.1) homeostāze
* niemiecki: (1.1) Homöostase ż.
* nowogrecki: (1.1) ομοιόσταση ż. (omoióstasī)
* ormiański: (1.1) հոմեոստազ (ho'meo'staz)
* perski: (1.1) همایستایی
* portugalski: (1.1) homeostasia ż., omeostase ż.
* słoweński: (1.1) homeostaza ż.
* szwedzki: (1.1) homeostas
* tajski: (1.1) ภาวะธำรงดุล
* tamilski: (1.1) ஒருசீர்த்திடநிலை (orucīrttiṭanilai)
* turecki: (1.1) homeostaz
* urdu: (1.1) استتباط m.
* węgierski: (1.1) homeosztázis
* włoski: (1.1) omeostasi ż.
źródła.
== homeostaza (język bośniacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) homeostaza
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z homeostazą, dotyczący homeostazy
Wiktionary
rzecz. homeostaza ż.
Wiktionary
metoda leczenia z użyciem czynnika podobnego do czynnika wywołującego chorobę
SJP.pl
cecha zwierzęcia zdolnego do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; ciepłokrwistość, gorącokrwistość, endotermiczność, stałocieplność, homojotermia
SJP.pl
Zwierzę stałocieplne, inaczej: ciepłokrwiste, endotermiczne, homojotermiczne (gr. homoios ‘podobny’) – zwierzę, którego temperatura (zwana też ciepłotą ciała) jest względnie stała i w znacznym stopniu niezależna od temperatury otoczenia, a jej dobowe wahania nie są większe od kilku stopni, jeśli znajduje się w normalnym dla swojego gatunku środowisku. Zwierzęta te zwykle utrzymują wysoką temperaturę ciała (np. ssaki ok. 37 °C, ptaki ok. 40 °C) i wykazują aktywność zarówno przy niskich, jak i wysokich temperaturach otoczenia (w przeciwieństwie do zwierząt zmiennocieplnych).
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) zool. utrzymujący mniej więcej stałą temperaturę niezależnie od temperatury otoczenia
Wiktionary
(1.1) Do zwierząt homeotermicznych zalicza się ssaki i ptaki.
Wiktionary
(1.1) stałocieplny
Wiktionary
1. odmiana dużych gołębi;
2. miara objętości w starożytnym Izraelu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) staroż. liter. starożytny grecki epik, pieśniarz i poeta, autor „Iliady” i „Odysei”;
(1.2) imię|polski|m.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Najbardziej znanym aojdą jest Homer.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃mɛr, AS: χõmer
Wiktionary
przym. homerycki, homeryczny
Wiktionary
charakterystyczny dla Homera; taki jak w dziełach Homera; homerowy
SJP.pl
dotyczący Homera
SJP.pl
odnoszący się do Iliady lub Odysei Homera; epicki; opisowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Homera lub jego twórczości;
(1.2) o opisie czegoś: bardzo rozbudowany, nawiązujący do wielu zagadnień niezwiązanych bezpośrednio z czymś, składający się z wielu odrębnych opisów
Wiktionary
(1.2) Jak każde porównanie, porównanie homeryckie składa się z dwóch członów – drugi z nich (następujący po spójniku „jak”, „jako”, „jak gdyby” itp.) jest w porównaniu homeryckim obszernym, rozwiniętym obrazem, często stanowiącym samodzielny epizod fabuły utworu o dygresyjnym charakterze. (z Wikipedii)
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɛˈrɨt͡sʲci, AS: χõmerycʹḱi
Wiktionary
rzecz. Homer m.
przym. homeryczny, homerowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. wspaniały, potężny, ogromny; taki, jak bohaterowie utworów Homera
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɛˈrɨt͡ʃnɨ, AS: χõmeryčny
Wiktionary
rzecz. Homer m.
przym. homerowski, homerycki
Wiktionary
poeta wzorujący się na Homerze, rozpowszechniający jego poezję
SJP.pl
[czytaj: houmspan] gruba, lekka tkanina wełniana o splocie płóciennym
SJP.pl
[czytaj: hołmstejdżing] niskokosztowe zwiększanie atrakcyjności nieruchomości przeznaczonej do sprzedaży lub wynajęcia; home staging
SJP.pl
osoba zajmująca się układaniem i wygłaszaniem kazań i naukową interpretacją tekstów biblijnych; homiletyk, pastoralista
SJP.pl
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z homiletyką, dotyczący homiletyki
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który ma ton, styl jak kościelne kazanie
Wiktionary
(1.1) Kilka jego kazań opublikowano w kwartalniku homiletycznym.
(2.1) Homiletyczny styl jego wypowiedzi nieco śmieszy i utrudnia efektywną komunikację.
Wiktionary
rzecz. homiletyka ż., homilia ż., homiletyk m., homileta m., homiletyczka ż., homiliarz m.
przym. homilijny
przysł. homiletycznie
Wiktionary
(2.1) kaznodziejski
Wiktionary
osoba zajmująca się układaniem i wygłaszaniem kazań i naukową interpretacją tekstów biblijnych; homileta, pastoralista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie homiletyki
Wiktionary
Homiletyka (gr. ὁμιλητική, homilētikē – sztuka przemawiania), kaznodziejstwo – dział teologii zajmujący się głoszeniem kazań. Homilista to inaczej kaznodzieja – wygłasza homilie (kazania), a homiletyk to badacz i teoretyk tej działalności.
Wikipedia
(1.1) Ta wszechnica papieska miała kilku dobrych homiletyków.
Wiktionary
rzecz. homiletyka ż., homilia ż.
przym. homiletyczny
Wiktionary
sztuka wygłaszania kazań; kaznodziejstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) teol. dyscyplina teologiczna, nauka o układaniu i wygłaszaniu kazań;
Wiktionary
Homiletyka (gr. ὁμιλητική, homilētikē – sztuka przemawiania), kaznodziejstwo – dział teologii zajmujący się głoszeniem kazań. Homilista to inaczej kaznodzieja – wygłasza homilie (kazania), a homiletyk to badacz i teoretyk tej działalności.
Wikipedia
(1.1) Po wykładzie z homiletyki klerycy poszli na obiad.
(1.1) Poznał najnowsze trendy we współczesnej homiletyce polskiej.
Wiktionary
rzecz. homilia ż., homiliarz m., homiletyk m., homilista m.
przym. homilijny, homiletyczny
Wiktionary
w religii:
1. kazanie objaśniające fragmenty Biblii;
2. ozdobne, uroczyste kazanie podejmujące ważne kwestie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. w katolicyzmie kazanie mszalne do tekstów biblijnych, które może głosić tylko kapłan lub diakon;
(1.2) rel. tekst wygłoszonej homilii (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) We wszystkich Mszach św. w niedziele i święta nakazane, odprawianych z udziałem wiernych, homilia jest obowiązkowa i nie wolno jej opuszczać bez poważnej przyczyny.
(1.1) Także te słowa homilii, wypowiedziane przez ks. kard. Ratzingera w czasie Mszy Świętej pogrzebowej, świadczą o jego bliskości i głębokiej przyjaźni z wielkim swoim poprzednikiem Janem Pawłem II.
(1.1) Każda homilia jest kazaniem, ale nie każde kazanie jest homilią.
(1.2) Teolodzy zajęli się odnalezionymi niedawno homiliami nieznanego autora z V wieku.
(1.2) Wszyscy dobrze wiedzieli, że to ks. Stolarczyk był autorem biskupich homilii.
Wiktionary
rzecz. homiliarz mrz., homiletyk mos., homilista mos., homiletyka ż.
przym. homilijny, homiletyczny
Wiktionary
(1.1) kazanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zbiór homilii
Wiktionary
IPA: xɔ̃ˈmʲilʲjaʃ, AS: χõmʹilʹi ̯aš
Wiktionary
rzecz. homiletyka ż., homilia ż.
przym. homilijny, homiletyczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z homilią, dotyczący homilii
Wiktionary
rzecz. homilia ż., homiliarz m., homiletyka ż.
przym. homiletyczny
Wiktionary
osoba wygłaszająca kazania i interpretująca teksty biblijne
SJP.pl
chorobliwy lęk przed bliższymi kontaktami z innymi ludźmi
SJP.pl
[czytaj: hołming] przesiadywanie w domu w wolnym czasie
SJP.pl
przedstawiciel rodziny człowiekowatych, a w węższym znaczeniu tego słowa istota dwunożna blisko spokrewniona z człowiekiem współczesnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) zool. antrop. małpa z rzędu ssaków naczelnych
Wiktionary
Człowiekowate (Hominidae) – rodzina ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) obejmująca największe wśród naczelnych gatunki wykazujące dużą inteligencję, skłonność do przyjmowania dwunożnej i spionizowanej postawy oraz zdolność do wytwarzania i używania narzędzi.
Wikipedia
(1.1) Szczątki jakiegoś hominida wystawione były w gablocie.
Wiktionary
IPA: xɔ̃ˈmʲĩɲit, AS: χõmʹĩńit
Wiktionary
rzecz. hominidy lm nm.
Wiktionary
(1.1) człowiekowaty
Wiktionary
przedstawicielka rodziny człowiekowatych
SJP.pl
rodzina ssaków w rzędzie naczelnych (Primates), do których należy człowiek współczesny i kopalny; człowiekowate
SJP.pl
Człowiekowate (Hominidae) – rodzina ssaków naczelnych z nadrodziny człekokształtnych (Hominoidea) obejmująca największe wśród naczelnych gatunki wykazujące dużą inteligencję, skłonność do przyjmowania dwunożnej i spionizowanej postawy oraz zdolność do wytwarzania i używania narzędzi.
Wikipedia
dawna przysięga wierności składana przez wasala seniorowi lub przez poddanych władcy; homagium, hołd
SJP.pl
Homagium, hominium – hołd symbolizujący oddanie się władzy. Może oznaczać też publiczne, oficjalne uznanie przez wasala danej osobistości za swego seniora w czasie ceremonii hołdu lennego. Określenia tego używano często zwłaszcza wobec hołdu składanego od stanów nowo nabytych terytoriów. Kardynałowie składają homagium papieżowi po wyborze na głowę Kościoła, a wierni danej diecezji – biskupowi po wyborze na urząd ordynariusza.
Wikipedia
etap ewolucji istot żywych charakteryzujący się pojawieniem się myślenia
SJP.pl
Hominizacja
Wikipedia
[czytaj: oMAŻ]
1. świadome nawiązanie w dziele (filmowym, muzycznym, plastycznym) do stylu innego twórcy jako wyraz hołdu, czci;
2. dzieło zawierające takie nawiązanie
SJP.pl
potocznie: homoseksualista; tęczowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) w złożeniach człowiek
(1.2) pot. homoseksualista
Wiktionary
Człowiek (Homo) – rodzaj ssaka naczelnego z podrodziny Homininae, będącego w obrębie rodziny człowiekowatych (Hominidae). Dzieli się on na współcześnie żyjącego człowieka rozumnego (Homo sapiens) oraz już wymarłe w gatunki człowieka zręcznego (Homo habilis), wyprostowanego (Homo erectus) i neandertalskiego (Homo neanderthalensis).
Wikipedia
(1.2) Wczoraj na mieście podrywał mnie jakiś homo i nawet było dość miło.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃mɔ, AS: χõmo
Wiktionary
(1.2)
:: rzecz.
::: depr. homoś m.
:: temsłow. homo-
Wiktionary
(1.2) gej, homoseksualista, wulg. obraź. pedał, obraź. depr. homoś
Wiktionary
przedrostek
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych, mający znaczenie: taki sam, jednolity
(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych, oznaczających związek z homoseksualnością
Wiktionary
(1.1) homo- + -geniczny = homogeniczny
(1.2) homo- + fobia = homofobia
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃mɔ, AS: χõmo
Wiktionary
rzecz. homo m., homoś m.
temsłow. homeo-
Wiktionary
(1.1) jedno-, izo-
Wiktionary
pogardliwie: homoseksualista; pedał, ciota, homo nie wiadomo, homo niewiadomo, homoniewiadomo
SJP.pl
lekceważąco: osoba działająca na rzecz osób homoseksualnych
SJP.pl
lekceważąco: działania na rzecz osób homoseksualnych
SJP.pl
typ podstawki grzybów właściwych; holobazydium
SJP.pl
uznawanie ludzkości za wartość nadrzędną
SJP.pl
organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów
SJP.pl
Homocysteina, skr. Hcy – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów.
Jest to aminokwas siarkowy, powstający u człowieka w wyniku demetylacji aminokwasu metioniny, pochodzącej ze spożywanego białka.
Wikipedia
w zoologii: taki, który ma równokształtne zęby; równozębny
SJP.pl
zęby niezróżnicowane, jednakowe kształtem i budową
SJP.pl
Wikipedia
epitaksja dająca warstwę krystaliczną jednakową z materiałem monokrystalicznego podłoża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) homoseksualista
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɔɛˈrɔta, AS: χõmoerota
Wiktionary
rzecz. Eros m.
Wiktionary
(1.1) zob. homoseksualista.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest homoerotyczne; cecha tych, którzy są homoerotyczni
Wiktionary
rzecz. homoerotyka ż.
przym. homoerotyczny
przysł. homoerotycznie
Wiktionary
popęd seksualny do osobników tej samej płci; homoseksualizm, homoseksualność
SJP.pl
Homoerotyzm – atrakcyjność seksualna pomiędzy osobami tej samej płci; zarówno pomiędzy mężczyznami, jak i kobietami. Pojęcie różni się od definicji homoseksualizmu, ponieważ odnosi się do pożądania samego w sobie – momentalnego, tymczasowego – natomiast homoseksualizm jest bardziej permanentnym stanem, między innymi identyfikacją z daną orientacją seksualną. Homoerotyzm jest pojęciem znacznie starszym niż dziewiętnastowieczna definicja homoseksualizmu. Był on przedstawiany i opisywany na przestrzeni wieków w sztukach wizualnych i literaturze. Według Oxford English Dictionary, homoerotyczny oznacza „odnoszący się do lub charakteryzujący się tendencją do erotycznych uczuć skupionych na osobie tej samej płci; albo odnoszący się do osoby wykazującej takie zachowania”.
Wikipedia
osoba przejawiająca niechęć lub agresję wobec osób homoseksualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba odczuwająca silną niechęć do homoseksualistów i homoseksualizmu
Wiktionary
rzecz. homofobia ż., homofobiczność ż.
przym. homofobiczny
Wiktionary
niechęć lub przemoc wobec osób homoseksualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) silna niechęć do homoseksualizmu i homoseksualistów, dyskryminacja osób homoseksualnych;
Wiktionary
Homofobia (od: homoseksualność i fobia) – negatywne postawy i uczucia wobec homoseksualności lub osób postrzeganych jako lesbijki lub geje. Definiowana jako nienawiść, pogarda, uprzedzenia, niechęć, wstręt lub antypatia wobec osób homoseksualnych, może być oparta na irracjonalnym lęku lub niewiedzy, często wiąże się z przekonaniami religijnymi oraz może skutkować dyskryminacją, prześladowaniem i innymi rodzajami przemocy.
Wikipedia
(1.1) W nietolerancyjnym i konserwatywnym środowisku łatwo zetknąć się z homofobią.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɔˈfɔbʲja, AS: χõmofobʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. homofob m., homofobka ż., homofobiczność ż.
przym. homofobiczny
przysł. homofobicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) dyskryminacja, niechęć
hiponimy.
holonimy.
(1.1) nietolerancja
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homofob m., homofobka ż., homofobiczność ż.
przym. homofobiczny
przysł. homofobicznie
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|homo|-fobia.
uwagi.
(1.1) por|seksizm|heteroseksizm|homofobia|lesbofobia|transfobia.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homophobia
* arabski: (1.1) رهاب المثلية m.
* baskijski: (1.1) homofobia
* białoruski: (1.1) гамафобія ż.
* bułgarski: (1.1) хомофобия ż.
* czeski: (1.1) homofobie ż.
* duński: (1.1) homofobi w.
* esperanto: (1.1) homofobio
* estoński: (1.1) homofoobia
* francuski: (1.1) homophobie ż.
* hiszpański: (1.1) homofobia ż.
* norweski (bokmål): (1.1) homofobi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) homofobi m.
* nowogrecki: (1.1) ομοφοβία m.
* rosyjski: (1.1) гомофобия ż.
* słowacki: (1.1) homofóbia ż.
* szwedzki: (1.1) homofobi w.
* turecki: (1.1) homofobi
* ukraiński: (1.1) гомофобія ż.
* włoski: (1.1) omofobia ż.
źródła.
== homofobia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) homofobia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co homofobiczne; cecha tych, którzy są homofobiczni
Wiktionary
rzecz. homofobia ż., homofob m., homofobka ż.
przym. homofobiczny
przysł. homofobicznie
Wiktionary
przejawiający niechęć lub agresję wobec osób homoseksualnych
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) świadczący o niechęci i wrogości wobec homoseksualistów
Wiktionary
(1.1) W ciągu ostatniego roku ponad dwadzieścia tysięcy uczniów poniżej 11 roku życia zostało zgłoszonych za rasistowskie lub homofobiczne uwagi – z wykroczeniem zachowanym w ich aktach.
Wiktionary
rzecz. homofobiczność ż., homofobia ż., homofob mos., homofobka ż.
przysł. homofobicznie
Wiktionary
kobieta przejawiająca niechęć lub agresję wobec osób homoseksualnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) neol. publ. furgonetka propagandowa z homofobicznymi hasłami
Wiktionary
(1.1) Kara grzywny albo ograniczenia wolności grozi kierowcy, który jeździł po ulicach Gdańska tzw. homofobusem.
Wiktionary
(1.1) płodobus
Wiktionary
wyraz dźwiękowo identyczny z innym wyrazem, lecz różniący się pisownią, pochodzeniem i znaczeniem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz dźwiękowo identyczny z innym lub innymi wyrazami, odmienny jednak pod względem pisowni i treści, np. morze i może
Wiktionary
Homofonia – fonetyczna tożsamość różnych segmentów językowych (głosek, sylab, wyrazów itd.) przy możliwych różnicach w pisowni.
Przez tożsamość nie należy rozumieć całkowitej identyczności (która jest niemożliwa ze względu na charakterystykę budowy narządów mowy), a jedynie nierozróżnialność cech istotnych danego segmentu językowego.
Wikipedia
rzecz. homofonia ż.
przym. homofoniczny
przysł. homofonicznie
Wiktionary
skrót od: homofoniczny
SJP.pl
technika kompozytorska, a także faktura, której istotą jest priorytet jednej melodii (najczęściej w głosie najwyższym) w stosunku do akompaniamentu harmonicznego, w przeciwieństwie do polifonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) styl utworów muzycznych, w których jeden głos dominuje nad pozostałymi, które stanowią akompaniament
(1.2) jęz. identyczność fonetyczna między wyrazami o różnej pisowni i różnym znaczeniu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌxɔ̃mɔˈfɔ̃ɲja, AS: χõmofõńi ̯a
Wiktionary
przym. homofoniczny
rzecz. homofon
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z homofonią, dotyczący homofonii
Wiktionary
rzecz. homofonia ż., homofon mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. wybieranie partnera podobnego fenotypowo do wybierającego
(1.2) socjol. dobieranie się podobnych typów w doborze małżeńskim
(1.3) bot. jednoczesne dojrzewanie słupka i pręcika w tym samym kwiecie
Wiktionary
Homogamia – termin z biologii, posiadający dwa znaczenia:
Wikipedia
(1.2) To istotna kwestia doboru małżeńskiego – homogamia. W pary dobierają się osoby o podobnej sytuacji społecznej, materialnej. Taka zasada obowiązuje w nowoczesnym społeczeństwie i realizowana jest nieświadomie: zakochujemy się w kimś o podobnym stylu życia, postawie (…).
Wiktionary
przym. homogamiczny
przysł. homogamicznie
Wiktionary
antonimy.
(1.2) hipergamia
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. homogamiczny
przysł. homogamicznie
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|homo-|-gamia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homogamy; (1.2) homogamy; (1.3) homogamy
* baskijski: (1.1) homogamia; (1.2) homogamia
* francuski: (1.1) homogamie ż.; (1.2) homogamie ż.; (1.3) homogamie
* gruziński: (1.1) ჰომოგამია (homogamia)
* hiszpański: (1.1) homogamia ż.; (1.2) homogamia ż.
* portugalski: (1.1) homogamia ż.; (1.2) homogamia ż.
* rosyjski: (1.1) гомогамия ż.
źródła.
== homogamia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biol. homogamia
(1.2) socjol. homogamia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzecz, istota jednorodna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rzecz, istota jednorodna
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homogeniczność ż.
przym. homogeniczny
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|gr.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== homogen (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|xômoɡeːn.
dzielenie|ho|mo|gen.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) jednolity
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: xɔ̃ˈmɔɡɛ̃n, AS: χõmogẽn
Wiktionary
rzecz. homogeniczność ż.
przym. homogeniczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homogeniczność ż.
przym. homogeniczny
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|gr.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== homogen (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|xômoɡeːn.
dzielenie|ho|mo|gen.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) jednolity
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
preparat biologiczny uzyskany po rozdrobnieniu i wymieszaniu (zhomogenizowaniu) tkanki roślinnej lub zwierzęcej
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób homogeniczny
Wiktionary
rzecz. homogeniczność ż.
przym. homogeniczny
Wiktionary
jednorodność, jednakowość; homogenność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co homogeniczne; cecha tych, którzy są homogeniczni
Wiktionary
rzecz. homogenia ż., homogen m., homogenizacja ż., homogenizator m., homogenizowanie n.
czas. homogenizować
przym. homogeniczny
przysł. homogenicznie
Wiktionary
(1.1) jednorodność
Wiktionary
należący do tego samego rodzaju, jednakowy w strukturze; homogenny, jednorodny, jednolity
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) jednorodny, taki, który nie wykazuje różnic w np. budowie
Wiktionary
rzecz. homogeniczność ż., homogen m.
przysł. homogenicznie
Wiktionary
(1.1) jednorodny, jednolity
Wiktionary
1. wytwarzanie jednolitej mieszaniny ze składników niemieszających się ze sobą w warunkach normalnych;
2. ujednolicanie, upodobnianie się do siebie postaw, zachowań jednostek lub grup społecznych; zanik indywidualizmu
SJP.pl
Homogenizacja (gr. homogenes „jednorodny”) – proces polegający na wytwarzaniu jednorodnej mieszaniny ze składników, które w warunkach normalnych nie mieszają się ze sobą.
W przemyśle mleczarskim stosuje się homogenizację mleka, śmietany i innych przetworów mlecznych. Polega ona na rozdrabnianiu dużych cząstek tłuszczów zawartych w mleku. Przeciwdziała to zbieraniu się tłuszczu na powierzchni.
Wikipedia
przymiotnik od: homogenizacja
SJP.pl
urządzenie stosowane w przetwórstwie spożywczym do przygotowywania emulsji
SJP.pl
Homogenizacja (gr. homogenes „jednorodny”) – proces polegający na wytwarzaniu jednorodnej mieszaniny ze składników, które w warunkach normalnych nie mieszają się ze sobą.
W przemyśle mleczarskim stosuje się homogenizację mleka, śmietany i innych przetworów mlecznych. Polega ona na rozdrabnianiu dużych cząstek tłuszczów zawartych w mleku. Przeciwdziała to zbieraniu się tłuszczu na powierzchni.
Wikipedia
czynić coś homogenizowanym (trwałą mieszaniną z kilku składników, które nie połączyłyby się w normalnych warunkach)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|homogenizować.
Wiktionary
czas. homogenizować ndk.
rzecz. homogeniczność ż.
Wiktionary
o produktach mlecznych: jednolity, będący trwałą mieszaniną dwóch lub więcej składników
SJP.pl
jednorodność, jednakowość; homogeniczność
SJP.pl
należący do tego samego rodzaju, jednakowy w strukturze; homogeniczny, jednorodny, jednolity
SJP.pl
polisacharyd zbudowany wyłącznie z reszty tego samego rodzaju monosacharydu
SJP.pl
polisacharyd zbudowany wyłącznie z reszty tego samego rodzaju monosacharydu
SJP.pl
Homoglikany (homopolisacharydy) – polisacharydy zbudowane wyłącznie z reszt tego samego rodzaju monosacharydu. Należą do nich m.in. skrobia, glikogen, celuloza, inulina, amyloza i chityna.
Z chemicznego punktu widzenia homopolisacharydy należą do homopolimerów.
Wikipedia
wyraz pisany identycznie jak inny wyraz, ale różniący się od niego wymową, znaczeniem i pochodzeniem; homogram
SJP.pl
Wikipedia
jedno z przekształceń konforemnych; jednokreślność
SJP.pl
Wikipedia
każdy z wyrazów o identycznej pisowni, lecz różnym znaczeniu, brzmieniu i pochodzeniu; homograf
SJP.pl
Wikipedia
cecha zwierzęcia zdolnego do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; ciepłokrwistość, gorącokrwistość, endotermiczność, stałocieplność, homeotermia
SJP.pl
Zwierzę stałocieplne, inaczej: ciepłokrwiste, endotermiczne, homojotermiczne (gr. homoios ‘podobny’) – zwierzę, którego temperatura (zwana też ciepłotą ciała) jest względnie stała i w znacznym stopniu niezależna od temperatury otoczenia, a jej dobowe wahania nie są większe od kilku stopni, jeśli znajduje się w normalnym dla swojego gatunku środowisku. Zwierzęta te zwykle utrzymują wysoką temperaturę ciała (np. ssaki ok. 37 °C, ptaki ok. 40 °C) i wykazują aktywność zarówno przy niskich, jak i wysokich temperaturach otoczenia (w przeciwieństwie do zwierząt zmiennocieplnych).
Wikipedia
o zwierzęciu: zdolny do utrzymywania temperatury wewnętrznej ciała na względnie stałym poziomie, niezależnym od temperatury otoczenia; stałocieplny, ciepłokrwisty, endotermiczny, gorącokrwisty
SJP.pl
w chemii: rozerwanie wiązania kowalencyjnego w cząsteczce z utworzeniem dwóch atomów lub rodników
SJP.pl
lobby homoseksualne
SJP.pl
związek z szeregu homologicznego innego związku różniący się obecnością jednej lub więcej grup metylenowych w cząsteczce
SJP.pl
Wikipedia
1. urzędowa próba prototypu sprzętu (np. lotniczego, telefonicznego) mająca na celu stwierdzenie poprawności jego działania w różnych warunkach pracy;
2. zezwolenie na produkcję, sprzedaż i eksploatację wydane po sprawdzeniu sprzętu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) orzeczenie o zdatności sprzętu i pozwolenie na jego produkcję oraz sprzedaż;
Wiktionary
Homologacja (od gr. czasownika ὁμολογέω [homologeo] „zgadza się”) – pozwolenie na użytkowanie urządzenia na terytorium kraju wydającego, przyznawane przez uprawnioną instytucję. Korzystanie ze sprzętu nieposiadającego homologacji powoduje, że za uszkodzenia lub szkody spowodowane użytkowaniem odpowiada użytkownik.
Obowiązkowi homologacji podlegają jedynie urządzenia określone we właściwych przepisach prawa.
Wikipedia
IPA: ˌxɔ̃mɔlɔˈɡat͡sʲja, AS: χõmologacʹi ̯a
Wiktionary
czas. homologować ndk.
przym. homologacyjny
Wiktionary
przymiotnik od: homologacja
SJP.pl
1. zgodność, odpowiedniość;
2. przekształcenie płaszczyzny zachowujące współliniowość punktów, niezmieniające położenia punktów na osi homologii i środka homologii
SJP.pl
Wikipedia
równoważny, zgodny, odpowiedni, podobny
SJP.pl
1. urzędowo sprawdzać prototypu sprzętu (np. lotniczego, telefonicznego) w celu stwierdzenie poprawności jego działania w różnych warunkach pracy;
2. formalnie zezwalać na produkcję i sprzedaż sprzętu po takim sprawdzeniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|homologować.
Wiktionary
czas. homologować ndk.
Wiktionary
małżeństwo osób tej samej płci; małżeństwo homoseksualne
SJP.pl
odwzorowanie jednego systemu algebraicznego w inny system tego samego typu, zachowujące działania
SJP.pl
Homomorfizm (gr. ὅμοιος, homoios – podobny; μορφή, morphē – kształt, forma) – funkcja odwzorowująca jedną algebrę ogólną (np. monoid, grupę, pierścień czy przestrzeń wektorową) w drugą, zachowująca przy tym odpowiadające sobie działania, jakie są zdefiniowane w obu algebrach.
Homomorfizm bijektywny, nazywa się izomorfizmem algebr i z punktu widzenia algebry oznacza ich identyczność.
Wikipedia
odtworzenie utraconego narządu lub uszkodzonego fragmentu organizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. pozytywne powiązanie osób LGBTI i/lub praw osób LGBTI z ideologią nacjonalistyczną;
Wiktionary
Homonacjonalizm oznacza powiązanie walki o prawa osób LGBT z ideami nacjonalistycznymi, postrzeganie emancypacji mniejszości seksualnych jako wykładnika wskazującego na rozwój narodu czy państwa. Termin zaproponowała badaczka Jasbir Puar w roku 2007, odnosząc się do procesów, w których idee emancypacji osób LGBT stanowią uzasadnienie rasistowskich i ksenofobicznych postaw, zwłaszcza wobec muzułmanów, opierając je na uprzedzeniach, że wszyscy imigranci są nieodmiennie homofobiczni i tym samym niemożliwe jest zintegrowanie ich z zachodnimi społeczeństwami, mającymi być w pełni egalitarnymi. W ten sposób różnorodność seksualna i prawa LGBT są wykorzystywane do podtrzymywania politycznych i społecznych stanowisk przeciwko imigracji.
Wikipedia
IPA: ˌxɔ̃mɔnat͡sʲjɔ̃ˈnalʲism̥, AS: χõmonacʹi ̯õnalʹism̦
Wiktionary
rzecz. heteronacjonalizm m., feminacjonalizm m.,
Wiktionary
potocznie: mężczyzna o nieokreślonej orientacji seksualnej, mogący być homoseksualistą
SJP.pl
pogardliwie: homoseksualista; pedał, ciota, homo nie wiadomo, homo niewiadomo, homo-niewiadomo
SJP.pl
wyraz o takim samym brzmieniu, lecz odmiennym znaczeniu, pochodzeniu i czasami także pisowni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz o identycznym brzmieniu z innym wyrazem, ale o odmiennym znaczeniu (niekiedy też pisowni) i zwykle innym pochodzeniu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wyrazy „barón” i „varón” są homonimami.
Wiktionary
IPA: xɔ̃ˈmɔ̃ɲĩm, AS: χõmõńĩm
Wiktionary
rzecz. homonimia ż., homonimiczność ż., homonimikia ż.
przym. homonimiczny
przysł. homonimicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) homofon, homograf
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homonimia ż., homonimiczność ż., homonimikia ż.
przym. homonimiczny
przysł. homonimicznie
frazeologia.
etymologia.
etym|franc|homonyme. < etym|gr|ὁμώνυμος. (homónymos) → noszący to samo imię
uwagi.
zoblistę|akronim|ananim|chrematonim|egzonim|eponim|etnonim|fitonim|geonim|homonim|kryptonim|paronim|pseudonim|toponim|synonim|antonim|hiperonim|hiponim|holonim|meronim.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) homonym
* baskijski: (1.1) homonimo
* białoruski: (1.1) амонім m.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) гомонім m., аднагучнік m.
* bułgarski: (1.1) омоним m.
* francuski: (1.1) homonyme m.
* hiszpański: (1.1) homónimo m.
* kataloński: (1.1) homònim m.
* niemiecki: (1.1) Homonym n.
* rosyjski: (1.1) омо́ним m.
* szwedzki: (1.1) homonym w.
* ukraiński: (1.1) омонім m.
* włoski: (1.1) omonimo m.
źródła.
== homonim (język albański.) ==
wymowa.
IPA3|(h)ɔmɔˈnim.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) jęz. homonim
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
jednakowe brzmienie dwóch wyrazów o różnych znaczeniach i etymologiach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. identyczne brzmienie i pisownia wyrazów o różnych znaczeniach
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homonim mrz., homonimiczność ż., homonimikia ż.
przym. homonimiczny
przysł. homonimicznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) homonimia
* białoruski: (1.1) аманімія ż. (amanìmìâ)
* bułgarski: (1.1) омонимия ż.
* czeski: (1.1) homonymie ż.
* duński: (1.1) homonymi w.
* francuski: (1.1) homonymie ż.
* interlingua: (1.1) homonymia
* norweski (bokmål): (1.1) homonymi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) homonymi m.
* słowacki: (1.1) homonymia ż.
* szwedzki: (1.1) homonymi w.
* ukraiński: (1.1) омонімія ż. (omonìmìâ)
* węgierski: (1.1) homonímia
* włoski: (1.1) omonimia ż.
źródła.
== homonimia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. homonimia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. homonim mrz., homonimiczność ż., homonimikia ż.
przym. homonimiczny
przysł. homonimicznie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. homonim mrz., homonimiczność ż., homonimikia ż.
przym. homonimiczny
przysł. homonimicznie
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) homonimia
* białoruski: (1.1) аманімія ż. (amanìmìâ)
* bułgarski: (1.1) омонимия ż.
* czeski: (1.1) homonymie ż.
* duński: (1.1) homonymi w.
* francuski: (1.1) homonymie ż.
* interlingua: (1.1) homonymia
* norweski (bokmål): (1.1) homonymi m.
* norweski (nynorsk): (1.1) homonymi m.
* słowacki: (1.1) homonymia ż.
* szwedzki: (1.1) homonymi w.
* ukraiński: (1.1) омонімія ż. (omonìmìâ)
* węgierski: (1.1) homonímia
* włoski: (1.1) omonimia ż.
źródła.
== homonimia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) jęz. homonimia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) jęz. zgodnie z homonimią
Wiktionary
rzecz. homonim mrz., homonimia ż., homonimiczność ż.
przym. homonimiczny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. identyczne brzmienie i pisownia wyrazów o różnych znaczeniach
Wiktionary
Homonimia (gr. ὁμός, homós „jednakowy, ten sam, taki sam; podobny” i όνομα, ónoma „imię; wyraz; tytuł”) – relacja wyrażania różnych znaczeń za pomocą identycznych form językowych. Występuje w morfologii fleksyjnej (synkretyzm form fleksyjnych, np. dam jako forma fleksyjna czasownika dać i rzeczownika dama) oraz słowotwórczej (np. ranny – zraniony, ranny – o poranku), a także w słownictwie (wyrazy homonimiczne, np. bal – przyjęcie (fr.), Bal – kłoda (niem.) i składni (zdrada przyjaciela, oznaczająca fakt bycia zdradzonym przez przyjaciela lub zdradzenia go).
Wikipedia
(1.1) Rodzaj ten wprowadził w 1885 roku Stephen Alfred Forbes dla jednego, opisanego równocześnie gatunku Metallus rubi, który obecnie nosi nazwę Metallus rohweri ze względu na homonimiczność nazwy poprzedniej.
Wiktionary
rzecz. homonim mrz., homonimia ż., homonimikia ż.
przym. homonimiczny
przysł. homonimicznie
Wiktionary
(1.1) homonimia
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) jęz. tak samo brzmiący, ale mający inny rodowód i znaczenie
Wiktionary
rzecz. homonimikia ż., homonim mrz., homonimia ż., homonimiczność ż.
przysł. homonimicznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zasób homonimów w danym języku
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jęz. zasób homonimów charakterystycznych dla danego języka
Wiktionary
rzecz. homonimia ż., homonim m., homonimiczność ż.
przym. homonimiczny
Wiktionary
polimer, którego łańcuch zawiera jeden rodzaj merów
SJP.pl
Homoglikany (homopolisacharydy) – polisacharydy zbudowane wyłącznie z reszt tego samego rodzaju monosacharydu. Należą do nich m.in. skrobia, glikogen, celuloza, inulina, amyloza i chityna.
Z chemicznego punktu widzenia homopolisacharydy należą do homopolimerów.
Wikipedia
pejoratywnie: ideologia LGBT
SJP.pl
pogardliwie: homoseksualista; pedzio, pedał, cieć, pedalarz, pedalista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zdrobn. pot. gej, homoseksualista
Wiktionary
(1.1) Zdziwię pana, ale udzielałem kiedyś wywiadu pismu „Inaczej”, właśnie pismu dla homosiów, i powiedziano mi, że poparcie wśród homosiów mamy takie same jak w reszcie społeczeństwa.
Wiktionary
rzecz. homo m., homoseksualista m., homoseksualizm m., homoseksualistka ż., homoseksualizacja ż.
czas. homoseksualizować ndk., zhomoseksualizować dk.
przym. homoseksualny
temsłow. homo-
Wiktionary
(1.1) gej, homoseksualista, homo, homek, eufem. kochający inaczej, wesołek, ciepły brat, obraź. pedał, pederasta, ciota, ciepłak, cieplak, pedzio, pedziu, czajnik, gejsza, homo-niewiadomo, homoserek, homoser
Wiktionary
linia na mapie łącząca obszary jednocześnie dotknięte trzęsieniem ziemi
SJP.pl
osoba odczuwająca pociąg erotyczny do osobników tej samej płci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) seks. mężczyzna o homoseksualnej orientacji seksualnej;
Wiktionary
Gej – mężczyzna o orientacji homoseksualnej, czyli taki, który odczuwa romantyczny i seksualny pociąg tylko do innych mężczyzn, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi mężczyznami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.
Wikipedia
(1.1) Młodzi policjanci często nie wiedzą, że [...] homoseksualistów nie należy nazywać „ciotą”.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɔsɛksuwaˈlʲista, AS: χõmoseksuu̯alʹista
Wiktionary
rzecz. homoseksualizm mrz., homoseksualność ż.
:: fż. homoseksualistka ż.
przym. homoseksualny
przysł. homoseksualnie
Wiktionary
(1.1) gej, pot. żart. chomik, pejor. pederasta, wulg. pedał, wulg. ciota, wulg. cwel, pogard. pedzio, obraź. pedryl, obraź. homo, homoerota, obraź. homoniewiadomo, obraź. homo niewiadomo, obraź. homo-niewiadomo, obraź. homoser, obraź. homospecjalista
Wiktionary
kobieta orientacji homoseksualnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) seks. kobieta odczuwająca popęd seksualny do innych kobiet
Wiktionary
Lesbijka (rzadziej safonka lub trybada) – kobieta o orientacji homoseksualnej, czyli taka, która odczuwa romantyczny i seksualny pociąg do innych kobiet, i w oparciu o ten pociąg może budować własną tożsamość oraz zawierać trwałe związki z innymi kobietami, a także odczuwać przynależność do społeczności osób odczuwających ten pociąg.
Wikipedia
rzecz. homoseksualizm m., homoseksualność ż.
:: fm. homoseksualista m.
przym. homoseksualny
przysł. homoseksualnie
Wiktionary
(1.1) lesbijka
Wiktionary
popęd seksualny do osobników tej samej płci; homoerotyzm, homoseksualność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) seks. kierowanie popędu seksualnego do osobników tej samej płci;
Wiktionary
Homoseksualność, homoseksualizm (z greki ὁμόιος homoios „taki sam, równy” oraz z łac. sexualis „płciowy”) – pociąg romantyczny, seksualny lub zachowanie seksualne pomiędzy osobami tej samej płci. Obok heteroseksualności i biseksualności jest jedną z trzech głównych orientacji psychoseksualnych w ramach kontinuum seksualnego.
Wikipedia
IPA: ˌxɔ̃mɔsɛksuˈwalʲism̥, AS: χõmoseksuu̯alʹism̦
Wiktionary
rzecz. homoś mos., seks mrz., homoseksualista mos., homoseksualistka ż., homoseksualność ż.
przym. homoseksualny
Wiktionary
popęd seksualny do osobników tej samej płci; homoerotyzm, homoseksualizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) seks. cecha tego, co homoseksualne; cecha tych, którzy są homoseksualni
Wiktionary
Homoseksualność, homoseksualizm (z greki ὁμόιος homoios „taki sam, równy” oraz z łac. sexualis „płciowy”) – pociąg romantyczny, seksualny lub zachowanie seksualne pomiędzy osobami tej samej płci. Obok heteroseksualności i biseksualności jest jedną z trzech głównych orientacji psychoseksualnych w ramach kontinuum seksualnego.
Wikipedia
rzecz. seks mrz., homoseksualizm m., homoseksualista m., homoseksualistka ż.
przym. homoseksualny
przysł. homoseksualnie
Wiktionary
przymiotnik od: homoseksualizm; homoerotyczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z homoseksualizmem, dotyczący homoseksualizmu
przymiotnik jakościowy
(2.1) wykazujący cechy typowe dla homoseksualizmu
Wiktionary
(1.1) Katujący swą "naturalną" żonę "naturalny" mąż, czy zadręczająca się w cierpiętniczych relacjach "normalna" rodzina nie są czymś lepszym z moralnego punktu widzenia niż pełna miłości i wzajemnego zaufania relacja homoseksualna.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɔsɛksuˈwalnɨ, AS: χõmoseksuu̯alny
Wiktionary
rzecz. homoś mos., seks mrz., homoseksualizm m., homoseksualność ż., homoseksualista m., homoseksualistka ż.
przysł. homoseksualnie
Wiktionary
(1.1) spec. homoerotyczny; melior. tęczowy
Wiktionary
warstwa atmosfery ziemskiej od powierzchni Ziemi do wysokości około 80 km, której skład chemiczny nie ulega zmianom wraz ze wzrostem wysokości
SJP.pl
Wikipedia
zdolność do przeprowadzania procesu płciowego w obrębie tej samej grzybni
SJP.pl
Wikipedia
termika wód
SJP.pl
przekształcenie geometryczne w jednoznaczny sposób przyporządkowujące każdemu punktowi jednej przestrzeni inny punkt przestrzeni drugiej; jednokładność
SJP.pl
Jednokładność, homotetia (gr. ὁμοίως + θέσεις = pokrewieństwo) o środku r i niezerowej skali k – odwzorowanie geometryczne prostej, płaszczyzny lub przestrzeni, określone następująco:
Wikipedia
dział topologii algebraicznej powiązany z teorią homologii
SJP.pl
Homotopia – ciągłe przejście między dwoma przekształceniami ciągłymi przestrzeni topologicznych, tj. takie, za pomocą którego można w jednostce czasu w wyniku ciągłej deformacji z jednego przekształcenia otrzymać drugie. Działem matematyki, w którym się je rozważa, jest teoria homotopii, gałąź topologii algebraicznej.
Wikipedia
przeszczepianie narządów, tkanek lub ich części pochodzących od tego samego osobnika; alotransplantacja, allotransplantacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. transplantacja od osobnika tego samego gatunku
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mɔtrãw̃splãnˈtat͡sʲja, AS: χõmotrãũ̯splãntacʹi ̯a
Wiktionary
przym. homotransplantacyjny
Wiktionary
w chrześcijaństwie: pojęcie określające relację między osobami Trójcy Świętej, polegającą na współistnieniu, współdziałaniu i współtworzeniu siebie nawzajem; współistotność
SJP.pl
związek osób tej samej płci; związek homoseksualny
SJP.pl
organizm powstały z połączenia się gamet o tym samym składzie genetycznym w stosunku do danej pary lub par czynników dziedzicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. genet. organizm posiadający dwa identyczne allele danego genu;
Wiktionary
Homozygota – organizm posiadający identyczne allele danego genu (np. aa lub AA) w chromosomach. Homozygoty wytwarzają zawsze gamety jednakowego typu – identyczne pod względem materiału genetycznego (danej cechy). Homozygotyczność może dotyczyć jednego, kilku lub nawet wszystkich genów w organizmie. Wyróżnia się dwa rodzaje homozygot:
Wikipedia
rzecz. zygota ż.
przym. homozygotyczny
Wiktionary
duży ptak z rodziny dzioborożców
SJP.pl
SJP.pl
Homrzyska – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Nawojowa.
Integralne części wsi Homrzyska
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
miasto w Syrii; Hims
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Hims.
(1.2) geogr. zob. Chums.
Wiktionary
Hims, Homs (arab. حمص, aram. ܚܡܨ) – miasto w zachodniej Syrii, w oazie Pustyni Syryjskiej w dolinie rzeki Orontes, ośrodek administracyjny muhafazy Hims, położony na linii kolejowej Aleppo–Damaszek.
Trzecie co do wielkości miasto Syrii. W spisie powszechnym z 2004 roku liczyło 652 609 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) W okresie II wojny światowej w Homs była formowana i stacjonowała Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich.
Wiktionary
według wierzeń średniowiecznych: niewielki człowiek stworzony przez alchemików
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) człowieczek, który według poglądów średniowiecznych miał być sztucznie stworzony w retorcie przez alchemików
Wiktionary
Homunkulus (łac. homunculus – człowieczek) – karzełek, mały człowieczek, którego w średniowieczu wielu alchemików próbowało stworzyć w sposób sztuczny (podobnie jak kamień filozoficzny). Homunkulus miał wyglądać jak małe, pomarszczone dziecko.Istniało kilka poglądów na sposoby powołania do życia homunkulusa. Jedna z nich wykorzystywała korzeń mandragory, co wiąże się z wierzeniem, jakoby ta roślina miała wyrastać u stóp szubienicy w miejscu, gdzie spadała sperma wisielca, a następnie rozwijać się w człekokształtną istotę.
Wikipedia
(1.1) Istniało kilka poglądów na sposoby powołania do życia homunkulusa.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃mũŋˈkulus, AS: χõmũŋkulus
Wiktionary
skrót od: honorowy
SJP.pl
prowincja w Chinach; Henan
SJP.pl
Wikipedia
samochód marki Honda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mot. marka samochodu, marka motocykla
(1.2) mot. japońska firma motoryzacyjna;
Wiktionary
Honda Motor Co. Ltd. (jap. 本田技研工業株式会社 Honda Giken Kōgyō Kabushiki-gaisha) – japońskie przedsiębiorstwo branży motoryzacyjnej produkujące samochody, motocykle, skutery, samoloty, silniki, roboty oraz różnego rodzaju maszyny. Największy na świecie producent silników.
Wikipedia
(1.1) Służby wyciągnęły z jeziora motocykl marki Honda.
(1.2) W kilku zakładach przemysłowych, m.in. Hondy, Toyoty i Nissana, przerwano lub ograniczono produkcję.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃nda, AS: χõnda
Wiktionary
rzecz. honda ż.
Wiktionary
marka samochodów i firma
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: honduraski
SJP.pl
obywatel Hondurasu; Honduraszczyk, Hondurasczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Hondurasu
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nduˈrãɲĩn, AS: χõndurãńĩn
Wiktionary
rzecz. Honduras m.
:: fż. Honduranka ż.
przym. honduraski
Wiktionary
obywatelka Hondurasu; Honduraska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Hondurasu
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nduˈrãŋka, AS: χõndurãŋka
Wiktionary
rzecz. Honduras mrz.
:: fm. Honduranin mos.
przym. honduraski
Wiktionary
państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Tegucigalpie; Republika Hondurasu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Ameryce Środkowej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Językiem urzędowym Hondurasu jest hiszpański.
Wiktionary
IPA: xɔ̃nˈduras, AS: χõnduras
Wiktionary
rzecz. Honduranin mos., Honduranka ż.
przym. honduraski
Wiktionary
(1.1) urz. ofic. Republika Hondurasu
Wiktionary
obywatel Hondurasu; Honduranin, Honduraszczyk
SJP.pl
przymiotnik od: Honduras, Honduras Brytyjski
SJP.pl
przymiotnik od: Honduras, Honduras Brytyjski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Honduras
Wiktionary
(1.1) Cieszyński lutnik używa do budowy świerku alpejskiego, cedru kanadyjskiego, mahoniu honduraskiego czy palisandru brazylijskiego. – Gitara z takiego materiału musi swoje kosztować.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nduˈrasʲci, AS: χõndurasʹḱi
Wiktionary
rzecz. Honduras mrz., Honduranin m., Honduranka ż.
Wiktionary
obywatel Hondurasu; Honduranin, Hondurasczyk
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. szybko
Wiktionary
(1.1) Popołedni tak hóne przeleci, że ani nie pomyślisz, a już je wieczór.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|hónym.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Kresy. elegancki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. miodownik
Wiktionary
mieszkaniec Hongkongu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hongkongu
Wiktionary
rzecz. Hongkong mrz.
:: fż. Hongkonka ż.
przym. hongkoński
Wiktionary
1. terytorium autonomiczne w Chinach; Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej Hongkong;
2. port w terytorium autonomicznym o tej samej nazwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. specjalny region administracyjny w Chinach nad Morzem Południowochińskim;
(1.2) geogr. wyspa w południowej części regionu Hongkong (1.1);
Wiktionary
Hongkong (chiń. 香港, kantoński jyutping: hoeng gong wym. [hœ̂ːŋkɔ̌ːŋ], ang. Hong Kong, mandaryński pinyin: Xiānggǎng wym. [ɕjáŋkàŋ]), oficjalnie: Specjalny Region Administracyjny Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej (ang. Hong Kong Special Administrative Region of the People’s Republic of China, w skrócie Hong Kong SAR, HKSAR) – miasto i specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej, znajdujący się nad Morzem Południowochińskim, w Delcie Rzeki Perłowej. Zajmuje m.in. półwysep Koulun oraz liczne wyspy, w tym dwie największe: Lantau i Hongkong.
Wikipedia
(1.1) Hongkong jest specjalnym regionem administracyjnym Chińskiej Republiki Ludowej, znajdujący się na wschodnich wybrzeżach Chin, nad Morzem Południowochińskim.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃ŋkːɔ̃ŋk, AS: χõŋ•kõŋk
Wiktionary
rzecz. Hongkończyk mos., Hongkonka ż.
przym. hongkoński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Hongkończyk mos., Hongkonka ż.
przym. hongkoński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kraje Azji
tłumaczenia.
* abchaski: (1.1) Гонконг
* afrykanerski: (1.1) Hongkong
* angielski: (1.1) Hong Kong
* arabski: (1.1) هونغ كونغ
* aragoński: (1.1) Hong Kong
* asturyjski: (1.1) Hong Kong
* azerski: (1.1) Honkonq
* baskijski: (1.1) Hong Kong
* białoruski: (1.1) Ганконг
* bośniacki: (1.1) Hong Kong
* bułgarski: (1.1) Хонг Конг
* chiński standardowy: (1.1) 香港 (xiānggǎng)
* chorwacki: (1.1) Hong Kong
* czeski: (1.1) Hongkong
* duński: (1.1) Hongkong
* esperanto: (1.1) Honkongo
* estoński: (1.1) Hongkong
* fiński: (1.1) Hongkong
* francuski: (1.1) Hong Kong
* gruziński: (1.1) ჰონგ კონგი
* hiszpański: (1.1) Hong Kong
* ido: (1.1) Hong Kong
* ilokano: (1.1) Hong Kong
* interlingua: (1.1) Hong Kong
* islandzki: (1.1) Hong Kong
* japoński: (1.1) 香港 / ホンコン (honkon)
* kantoński: (1.1) 香港 (hoeng1 gong2)
* kataloński: (1.1) Hong Kong
* koreański: (1.1) 홍콩 (hongk’ong)
* liguryjski: (1.1) Hong Kong
* litewski: (1.1) Honkongas
* luksemburski: (1.1) Hong Kong
* łaciński: (1.1) Hongcongum
* łotewski: (1.1) Honkonga
* niderlandzki: (1.1) Hongkong
* niemiecki: (1.1) Hongkong
* norweski (bokmål): (1.1) Hongkong
* norweski (nynorsk): (1.1) Hongkong
* nowogrecki: (1.1) Χονγκ Κονγκ n.
* portugalski: (1.1) Hong Kong
* rosyjski: (1.1) Гонконг
* rumuński: (1.1) Hong Kong
* słowacki: (1.1) Hongkong m.; (1.2) Hongkong m.
* słoweński: (1.1) Hong Kong
* szwedzki: (1.1) Hongkong
* turecki: (1.1) Hong Kong
* tybetański: (1.1) ཞང་ཀང༌ (zhang kang)
* ukraiński: (1.1) Гонконг
* walijski: (1.1) Hong Kong
* węgierski: (1.1) Hongkong
* włoski: (1.1) Hong Kong
źródła.
== Hongkong (język afrykanerski.) ==
thumb|Hongkong (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Hongkong
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mieszkanka Hongkongu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hongkongu
Wiktionary
rzecz. Hongkong mrz.
:: fm. Hongkończyk mos.
przym. hongkoński
Wiktionary
przymiotnik od: Hongkong
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hongkongiem, dotyczący Hongkongu
Wiktionary
rzecz. Hongkong mrz., Hongkończyk mos., Hongkonka ż.
Wiktionary
stolica Wysp Salomona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki lub żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na wyspie Guadalcanal, stolica Wysp Salomona;
Wiktionary
Honiara – miasto portowe położone na wyspie Guadalcanal, będące stolicą niezależnego państwa Wysp Salomona na południowo-zachodnim Pacyfiku. 130,2 tys. mieszkańców.
Miastem partnerskim Honiary jest, od 5 lipca 1995, australijska miejscowość Mackay.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. honiarańczyk mos., honiaranka ż.
przym. honiarański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* arabski: (1.1) هونيارا ż.
* czeski: (1.1) Honiara ż.
* esperanto: (1.1) Honiaro
* słowacki: (1.1) Honiara ż.
* szwedzki: (1.1) Honiara n.
* włoski: (1.1) Honiara ż.
źródła.
== Honiara (język czeski.) ==
thumb|Honiara (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Honiara
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: xɔ̃ˈɲara, AS: χõńara
Wiktionary
rzecz. honiarańczyk mos., honiaranka ż.
przym. honiarański
Wiktionary
mieszkaniec Honiary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Honiary
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃ɲaˈrãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: χõńarãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Honiara ż.
:: fż. honiaranka ż.
przym. honiarański
Wiktionary
mieszkanka Honiary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Honiary
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃ɲaˈrãnka, AS: χõńarãnka
Wiktionary
rzecz. Honiara ż.
:: fm. honiarańczyk mos.
przym. honiarański
Wiktionary
→ Honiara (stolica Wysp Salomona); honiarski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Honiara
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃ɲaˈrãj̃sʲci, AS: χõńarãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. honiarańczyk mos., honiaranka ż., Honiara ż.
Wiktionary
mieszkaniec Honiary
SJP.pl
mieszkanka Honiary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Honiatycz
Wiktionary
rzecz. Honiatycze nmos., honiatyczanin m., honiatyczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Honiatycz
Wiktionary
rzecz. Honiatycze nmos.
:: fż. honiatyczanka ż.
przym. honiatycki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Honiatycz
Wiktionary
rzecz. Honiatycze nmos.
:: fm. honiatyczanin m.
przym. honiatycki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) góry. chłopiec pomagający bacy i juhasom przy owcach
Wiktionary
obrabiać metale za pomocą przecierania lub gładzenia; honować
SJP.pl
honkenia piaskowa - roślina z rodziny goździkowatych, występująca na wydmach piaszczystych przy brzegach mórz
SJP.pl
Wikipedia
polski samochód terenowy
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Honolulu
SJP.pl
mieszkanka Honolulu
SJP.pl
→ Honolulu
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Honolulu (miastem na Hawajach)
Wiktionary
rzecz. Honolulu n.
Wiktionary
miasto na Hawajach, na wyspie Oahu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Stanach Zjednoczonych, stolica stanu Hawaje;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Honolulu jest ważnym ośrodkiem turystycznym.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nɔˈlulu, AS: χõnolulu
Wiktionary
przym. honolulski
Wiktionary
1. poczucie godności osobistej, dobre imię, cześć;
2. książkowo: zaszczyt;
3. w niektórych grach karcianych: karta starsza od dziesiątki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) czyjeś poczucie godności
(1.2) czyjeś dobre imię związane z czcią, poważaniem, szacunkiem
(1.3) zob. honory.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Uczynił to, by zachować swój honor.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃nɔr, AS: χõnor
Wiktionary
rzecz. honorowanie n., dyshonor m.
czas. honorować ndk.
przym. honorowy, niehonorowy, honorny
przysł. honorowo, niehonorowo
Wiktionary
(1.1) godność
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Honoraty lub z nią związany
SJP.pl
wynagrodzenie za pracę wykonywaną nieregularnie lub jednorazowo, zwykle w wolnych zawodach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wynagrodzenie za pracę lub usługę zazwyczaj wykonywaną jednorazowo, nieregularnie
Wiktionary
(1.1) Honorarium za kolejne powieści Jurkowi wysyłają na konto.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nɔˈrarʲjũm, AS: χõnorarʹi ̯ũm
Wiktionary
czas. honorować
Wiktionary
(1.1) wynagrodzenie
Wiktionary
przymiotnik od: honorarium
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Honorat – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa honoratus, oznaczającego „szanowany, darzony szacunkiem”. Patronami imienia są m.in. św. Honorat z Arles i bł. Honorat Koźmiński.
Wikipedia
IPA: xɔ̃ˈnɔrat, AS: χõnorat
Wiktionary
rzecz. Honorata ż., Honoratka ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Honorat
Wiktionary
Honorata – żeński odpowiednik imienia Honorat.
Wikipedia
(1.1) Roch siedział z Honoratą w jednej ławce w trzeciej klasie.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nɔˈrata, AS: χõnorata
Wiktionary
rzecz. Honorat m.
:: zdrobn. Honorcia ż., Honoratka ż., Honia ż.
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Honorata
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z tej naszej Honoratki wyrosła piękna panna.
Wiktionary
rzecz. Honorata ż., Honorcia ż., Honorat m.
Wiktionary
Honorat z małżonką; Honoratowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Honorata lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Honorata
Wiktionary
(1.1) Poprosiliśmy Honorcię o pomoc przy przeprowadzce.
Wiktionary
rzecz. Honorata ż., Honoratka ż.
Wiktionary
[czytaj: onoRE] francuskie imię męskie
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Honoria (Iusta Grata Honoria, ur. 418) – córka cesarza rzymskiego Konstancjusza III oraz Galli Placydii. Siostra cesarza Walentyniana III, w 426 r. ogłoszona augustą, czyli koregentką.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do XI wieku Honoriusza wyklinali kolejni papieże.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Honoryna ż.
przym. Honoriuszowy
Wiktionary
Honoriusz z małżonką; Honoriuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Honoriusza lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Honorata (imię żeńskie)
SJP.pl
potocznie: honorowość
SJP.pl
potocznie: honorowy
SJP.pl
1. uznawać coś za prawomocne; respektować;
2. zaszczytnie kogoś wyróżniać, otaczać szacunkiem, oddawać cześć;
3. wypłacać honorarium, wynagrodzenie
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. uhonorować)
(1.1) uznawać za ważne, prawomocne
(1.2) płacić honorarium
(1.3) okazywać honor, wyrażać szczególny szacunek do kogoś
czasownik zwrotny niedokonany honorować się (dk. uhonorować się)
(2.1) nagradzać sam siebie
(2.2) nagradzać siebie nawzajem
Wiktionary
rzecz. honor m., honorek m., honorowanie n., uhonorowanie n., honorarium n., dyshonor m.
czas. uhonorować dk.
przym. honorowy, niehonorowy, honorny
przysł. honorowo, niehonorowo, honornie
Wiktionary
(1.1) przyjmować, uznawać, uwzględniać
(1.2) opłacać, wynagradzać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|honorować.
Wiktionary
rzecz. uhonorowanie n., honor m., honory nmos., honorowość ż., honorność ż.
czas. honorować ndk., uhonorować dk.
przym. honorowy, honorny
przysł. honorowo
Wiktionary
Wikipedia
→ honorowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest honorowe; cecha tych, którzy są honorowi
Wiktionary
przym. honorowy
przysł. honorowo
rzecz. honorowanie n.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) mający poczucie godności osobistej
(1.2) zgodny z honorem
(1.3) taki, który służy do wyróżnienia kogoś lub do okazania szacunku
(1.4) nominalny, tytularny
(1.5) niedający zysków materialnych lub niepobierający zapłaty
Wiktionary
(1.2) Zabójstwa honorowe wśród społeczności muzułmańskiej są ogromnym wyzwaniem dla zachodniego wymiaru sprawiedliwości.
(1.3) Tytuł honorowego obywatela miasta otrzymują osoby spoza miasta, szczególnie dla niego zasłużone.
(1.5) Honorowym dawcom krwi przysługuje jedynie jednodniowe zwolnienie od pracy oraz czekolada.
Wiktionary
IPA: ˌxɔ̃nɔˈrɔvɨ, AS: χõnorovy
Wiktionary
rzecz. honor m., honorowość ż., honorność ż., honorowanie n., uhonorowanie n.
czas. honorować ndk., uhonorować dk.
przym. honorny
przysł. honorowo
Wiktionary
(1.1) szlachetny, honorny
(1.2) rycerski, honorny
Wiktionary
1. dostojeństwa, godności, odznaczenia;
2. oznaki czci, poważania, szacunku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) odznaczenia, godności, dostojeństwa
(1.2) oznaki czci i szacunku
forma rzeczownika.
(2.1) plural|honor.
Wiktionary
Honoriusz, Honory – imię męskie pochodzenia łacińskiego, wywodzące się od wyrazu pospolitego honor, co oznacza 'cześć, godność, honor'.
Wikipedia
(1.1) Nie potrzebował ani honorów, ani uznania.
(1.2) Obecność cesarza była wyzwaniem dla mieszkańców miasta, którzy przyjęli władcę z największymi honorami.
Wiktionary
IPA: xɔ̃ˈnɔrɨ, AS: χõnory
Wiktionary
rzecz. honorowanie n.
Wiktionary
w językoznawstwie: forma, zwrot grzecznościowy lub rejestr języka stosowany w formalnych wypowiedziach, wywyższający osobę, do której jest kierowany
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) jęz. o formie, zwrocie grzecznościowym lub rejestrze języka: stosowany w formalnych wypowiedziach, wywyższający osobę, do której jest kierowany
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Honoryna, Honoria – żeńskie imię łacińskie, stanowiące żeński odpowiednik łacińskiego imienia Honoryn, utworzonego od Honoriusza przy pomocy przyrostka oznaczającego wyzwolenie i usynowienie. Patronką tego imienia jest św. Honoryna z Normandii.
W styczniu 2024 w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych, nie wykazano żadnych kobiet o imieniu Honoryna nadanym jako imię pierwsze ani kobiet noszących imię Honoryna jako imię drugie.
Wikipedia
obrabiać metale za pomocą przecierania lub gładzenia; honingować
SJP.pl
przyrząd do szlifowania cylindrów lub otworów
SJP.pl
Honownica – obrabiarka służąca do honowania, tzn. obróbki wykańczającej bardzo dokładnych powierzchni (najczęściej otworów), w których wymagana jest wielokierunkowa struktura powierzchni (np. cylindry silników spalinowych), co bardzo trudno osiągnąć np. poprzez szlifowanie otworów.
Wikipedia
największa, główna wyspa Japonii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. największa wyspa Japonii;
Wiktionary
Honsiu (jap. 本州 Honshū) – największa, a tym samym główna wyspa Japonii, znajduje się na niej stolica państwa, Tokio. Na północy cieśnina Tsugaru oddziela ją od Hokkaido, na południu Morze Wewnętrzne od Sikoku, a na południowym zachodzie po drugiej stronie cieśniny Shimonoseki leży wyspa Kiusiu. Honsiu jest siódmą co do wielkości wyspą na świecie.
Wikipedia
(1.1) Kioto leży na wyspie Honsiu w Japonii.
Wiktionary
IPA: ˈxɔ̃w̃ɕu, AS: χõũ̯śu
Wiktionary
ochotniczy żołnierz narodowego wojska węgierskiego podczas rewolucji 1848-1849
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. wojsk. związany z honwedami, dotyczący honwedów
Wiktionary
(1.1) W jakiejś wiosce stacjonuje honwedzki oddział karabinów maszynowych, a my weszliśmy przypadkowo do karczmy, gdzie te honwedy jak wściekłe tańcowały swego czardasza.
Wiktionary
rzecz. honwed mos.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. szybko
Wiktionary
(1.1) Popołedni tak hónym przeleci, że ani nie pomyślisz, a już je wieczór.
Wiktionary
(1.1) hóne
Wiktionary
[czytaj: hud] nazwisko
SJP.pl
Hood – jednostka osadnicza w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia, w hrabstwie Sacramento.
Wikipedia
[czytaj: hudi] środowiskowo: bluza z kapturem
SJP.pl
Hoodie – singel Lady Sovereign promujący album Public Warning, wydany 21 listopada 2005 nakładem wytwórni płytowych Def Jam oraz Casual Records.
Za ilustrację okładki singla odpowiadał Jasper Goodall, a fotografię na niej zawartą wykonała Gemma Booth.
Singel notowany był na 44. miejscu zestawienia UK Singles Chart w Wielkiej Brytanii.
Wikipedia
[czytaj: hUDlem] rzadko: osoba, która zachowuje się niezgodnie z normą współżycia społecznego i porządku prawnego; chuligan, wandal, zwyrodnialec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rel. zbiór afroamerykańskich, synkretycznych wierzeń ludowych praktykowanych głównie na południu USA;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) rel. wyznawca kultu hoodoo (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) rel. wyznawczyni kultu hoodoo (1.1)
Wiktionary
Hoodoo – zbiór wierzeń ludowych nazywanych także magią, występujący głównie na południu Stanów Zjednoczonych.
Wikipedia
Wikipedia
Hooke – wieś w Anglii, w hrabstwie Dorset. Leży 20 km na północny zachód od miasta Dorchester i 194 km na południowy zachód od Londynu.
Wikipedia
[czytaj: huker] nazwisko angielskie, m.in.:
1. John Lee Hooker [dżon li huker], amerykański muzyk bluesowy (1917-2001);
2. Richard Hooker (1554?-1600), angielski pisarz religijny;
3. sir Joseph Dalton Hooker (1817-1911), angielski botanik, podróżnik
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: huwer] nazwisko angielskie, m.in.:
1. Herbert Clark Hoover (1874-1964), polityk amerykański;
2. John Edgar Hoover (1895-1972), dyrektor FBI
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. wykrzyknik zachęcający do szybkiego wykonania czynności, np.: A teraz skacz - hop!;
2. wykrzyknik (zwykle powtarzany), za pomocą którego ludzie nawołują się, np.: Hop! Hop! Gdzie jesteście?;
3. wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopsa, hops, hopla, opa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania
(1.2) …za pomocą którego ludzie nawołują się, zwykle powtarzany
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. skok
Wiktionary
Islandia:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) No to hop do wody!
(1.2) Hop, hop, gdzie wy jesteście?
Wiktionary
IPA: xɔp, AS: χop
Wiktionary
rzecz. hopka
Wiktionary
(1.1) hops!, hopsa!, hopsasa!, hopla!; stpol. huj! sic.
(1.2) hej!
Wiktionary
przeszkoda wybijająca w powietrze lub nierówność trasy pomagająca w wykonaniu skoku na pojeździe; hopka, hopek
SJP.pl
Wikipedia
bardzo żywy, ludowy taniec ukraiński
SJP.pl
Hopak – ukraiński taniec ludowy w metrum 2/4, a także sztuka walki (zob.: hopak bojowy).
Taniec powstał na Siczy Zaporoskiej. Została w nim zakodowana sztuka walki za pomocą kopnięć i podcięć, a w wersji z szablą – walka tą bronią.
Jego cechą charakterystyczną jest to, że jest to jeden z najbardziej popisowych tańców i tańczy się go zazwyczaj na koniec występu.
Wikipedia
prowincja w Chinach; Hebei
SJP.pl
Hebei (wymowa; chiń. 河北; pinyin Hébĕi; Wade-Giles Ho-pei; dosł. „Na północ od Rzeki”) – północna prowincja Chińskiej Republiki Ludowej, położona na północ od Huang He, od wschodu granicząca z Morzem Wschodniochińskim. Wewnątrz jej terytorium znajduje się miasto wydzielone i stolica Chin – Pekin oraz miasto wydzielone Tiencin. Stolicą prowincji jest natomiast Shijiazhuang.
Wikipedia
przeszkoda wybijająca w powietrze lub nierówność trasy pomagająca w wykonaniu skoku na pojeździe; hopa, hopek
SJP.pl
bzik na punkcie czegoś lub kogoś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
język Indian z grupy Pueblo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) etn. plemię Indian północnoamerykańskich zamieszkujących współcześnie północno-wschodnią część stanu Arizona;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) etn. chłopiec lub mężczyzna z plemięemienia Hopi (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
(3.1) etn. dziewczyna lub kobieta z plemięemienia Hopi (1.1)
Wiktionary
Hopi – Indianie Ameryki Północnej z grupy Pueblo, obecnie zamieszkujący północno-wschodnią Arizonę, głównie w sześciu pueblach znajdujących się w rezerwacie.
W czasach, kiedy dotarł tam Francisco Vàsquez de Coronado, zamieszkiwali obszary dzisiejszych stanów Arizona i pn. Nowy Meksyk. Prowadzili osiadły tryb życia, uprawiali fasolę, bawełnę i kukurydzę, wytwarzali ceramikę. Hiszpanie pisali w swych raportach, że chodzą odziani w „bawełniane ręczniki”. Zamieszkiwali piętrowe domy z suszonej na słońcu gliny (adobe) w osiedlach na szczytach niskich gór stołowych. Ich życie religijne koncentrowało się w kivach wokół wiary w duchy Kaczynów. Udomowili osła i polowali na króliki przy pomocy rodzaju bumerangu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hopi m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Hopi
źródła.
== Hopi (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Hopi.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) etn. Hopi (plemię Indian)
(1.2) jęz. język hopi
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. hopi m.
Wiktionary
przeszkoda wybijająca w powietrze lub nierówność trasy pomagająca w wykonaniu skoku na pojeździe; hopa, hopek
SJP.pl
mieszanina tlenku miedziowego i dwutlenku manganu, stosowana w pochłaniaczach masek przeciwgazowych
SJP.pl
Wikipedia
podskoki, brykanie, wierzganie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopsa, hops, hop, opa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: hopel
Wiktionary
(1.1) hop!, hops!, hopsa!, hopsasa!
Wiktionary
piechur grecki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny żołnierz piechoty starożytnej Grecji walczący w falandze;
Wiktionary
Hoplici (stgr. ὁπλῖται hoplitai, lp ὁπλίτης hoplites) – ciężkozbrojni piechurzy greccy walczący w zwartym szyku, zwanym falangą.
Hoplici stali się powszechnym zjawiskiem na polach bitew w starożytnej Grecji w połowie VII wieku p.n.e. Ich oddziały tworzyli wolni, zamożniejsi obywatele miast-państw greckich (polis) oraz wiejscy chłopi będący (według cenzusu) posiadaczami zaprzęgu wołów. Ich sukcesy w walkach z wojskami perskimi spowodowały, że po wojnach perskich władcy tego kraju chętnie najmowali Greków do swoich armii (w wojskach perskich walczących z Aleksandrem Wielkim miało uczestniczyć do 30 tys. najemnych Greków). W ten sposób zapoczątkowano proces przechodzenia od armii obywatelskich do najemnych, które w świecie hellenistycznym rozpowszechniły się za panowania diadochów.
Wikipedia
(1.1) Tarcze hoplitów nazywały się hoplonami.
Wiktionary
IPA: xɔˈplʲita, AS: χoplʹita
Wiktionary
rzecz. hoplon m., panoplia ż.
przym. hoplicki
Wiktionary
rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego z rodziny ankylozaurów
SJP.pl
Hoplitozaur (Hoplitosaurus) – rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego (Ornithischia) należącego do grupy ankylozaurów (Ankylosauria) i podrodziny Polacanthinae. Dawniej uznawany za synonim Polacanthus, lecz obecnie przywrócony do rangi osobnego rodzaju. Jego nazwa oznacza „hoplicki jaszczur” – od starogreckiej ciężkozbrojnej piechoty, hoplitów.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) polit. neol. strach przed bronią palną, strach przed uzbrojonymi obywatelami;
Wiktionary
Hoplofobia (z gr. ὅπλον hoplon - tarcza i φόβος phóbos - strach, lęk) – polityczny neologizm oznaczający „strach przed bronią palną” lub „strach przed uzbrojonymi obywatelami”.
Pojęcie zostało użyte po raz pierwszy w 1962 r. przez emerytowanego pułkownika Piechoty Morskiej USA Jeffa Coopera jako pejoratywne określenie „irracjonalnej niechęci do broni”. Hoplofobia nie jest rozpoznaną fobią w rozumieniu medycznym.
Wikipedia
rzecz. hoplofob mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hopowa
Wiktionary
rzecz. Hopowo n.
:: fż. hopowianka ż.
przym. hopowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hopowa
Wiktionary
rzecz. Hopowo n.
:: fm. hopowianin m.
przym. hopowski
Wiktionary
Hopowo, dodatkowa nazwa w języku kaszubskim Hopòwò, (niem. Hoppendorf) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Somonino, przy drodze krajowej nr 20 Stargard-Szczecinek-Gdynia.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
We wsi jest placówka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Północnymi krańcami wsi prowadzi turystyczny Szlak Wzgórz Szymbarskich.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hopowa
Wiktionary
rzecz. Hopowo n., hopowianin m., hopowianka ż.
Wiktionary
1. Edward Hopper (1882-1967), malarz amerykański;
2. Grace Murray Hopper (1906-92), informatyk i matematyk amerykański
SJP.pl
Hopper – urządzenie mechaniczno-elektryczne, służące do przechowywania (gromadzenia), w celu późniejszego wypłacania oraz zliczania, monet różnych nominałów i wielkości. Urządzenia te są stosowane m.in. w automatach do gier hazardowych w celu wypłacania pieniędzy. Konstrukcja oraz zasada działania zależne są od producenta. W przypadku wypłaty elementy optoelektroniczne bądź przełączniki zliczają impulsy przy wyrzucaniu każdej monety i przekazują je dalej urządzeniom sterującym całym automatem.
Wikipedia
przymiotnik jakościowy
(1.1) dotyczący życia i twórczości Edwarda Hoppera; charakterystyczny, typowy dla Edwarda Hoppera lub jego twórczości; taki jak u Edwarda Hoppera
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopla, hopsa, hop, opa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania
Wiktionary
(1.1) Hops! Do wody!
Wiktionary
(1.1) hop!, hopsa!, hopsasa!, hopla!
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie; hopsasa, hopla, hops, hop, opa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania
Wiktionary
(1.1) hop!, hops!, hopsasa!, hopla!
Wiktionary
potocznie: skakać, podskakiwać
SJP.pl
potocznie: wykrzyknik zachęcający do wykonania skoku, podskoków lub opisujący ich wykonywanie, często występujący w przyśpiewkach; hopsa, hopla, hops, hop, opa
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …zachęcający kogoś do wykonania skoku lub do podskakiwania
Wiktionary
(1.1) hop!, hops!, hopsa!, hopla!
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. żart. neol. skakać, podskakiwać
Wiktionary
(1.1) Będziemy sobie dzisiaj z Kubą hopsasać (…)
Wiktionary
podskoki
SJP.pl
(zwykle w liczbie mnogiej) potocznie: nieobliczalny postępek służący głównie popisaniu się; wybryk
SJP.pl
1. jedna z ośmiu części brewiarza; godzina;
2. w liturgii rzymskokatolickiej: nabożeństwo odprawiane o określonej porze dnia, np. nieszpory;
3. rumuński, izraelski i cygański taniec ludowy;
4. muzyka do tego tańca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. góra
(1.2) choreogr. rodzaj folklorystycznego tańca grupowego;
(1.3) rel. godzina kanoniczna w brewiarzu
Wiktionary
Hora – taniec grupowy tańczony w wielu krajach. Jego nazwa wywodzi się ze starożytnego tańca greckiego Chorea.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
(1.1)
przysł. hore
frazeologia.
etymologia.
(1.1) por. etymn|słowacki|hora., etymn|czeski|hora. < etym|prasłow|*gora. < etym|praindoeur|*gʷerH-.
(1.2) etym|rum|horă. < etym|ngr|χορός. (chorós) → taniec
(1.3) etym|łac|hora. → godzina < etym|gr|ὥρα. (hṓra) < etym|praindoeur|*yeh₁-.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|góra.
* bułgarski: (1.2) хоро n.
* macedoński: (1.2) оро n.
* rumuński: (1.2) horă ż.
* serbski: (1.2) коло n.
źródła.
== hora (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. hora (tradycyjny taniec żydowski, rumuński i bułgarski)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈxɔra, AS: χora
Wiktionary
(1.1)
przysł. hore
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
(1.1)
przysł. hore
frazeologia.
etymologia.
(1.1) por. etymn|słowacki|hora., etymn|czeski|hora. < etym|prasłow|*gora. < etym|praindoeur|*gʷerH-.
(1.2) etym|rum|horă. < etym|ngr|χορός. (chorós) → taniec
(1.3) etym|łac|hora. → godzina < etym|gr|ὥρα. (hṓra) < etym|praindoeur|*yeh₁-.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|góra.
* bułgarski: (1.2) хоро n.
* macedoński: (1.2) оро n.
* rumuński: (1.2) horă ż.
* serbski: (1.2) коло n.
źródła.
== hora (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. hora (tradycyjny taniec żydowski, rumuński i bułgarski)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
Horacy z małżonką; Horacostwo
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
miłośnik, znawca Horacjusza
SJP.pl
1. wszystko, co związane jest z twórczością Horacego;
2. wpływ poezji Horacego na dzieła autorów późniejszych;
3. wzorowanie się przez poetów kolejnych epok do pism Horacego jako do ważnego źródła tradycji kultury świata śródziemnomorskiego
SJP.pl
Horacjanizm – stworzona przez rzymskiego poetę Horacego postawa wobec życia i moralności. Była swoistym poszukiwaniem złotego środka poprzez połączenie dwóch antycznych filozofii życia: epikureizmu i stoicyzmu.
Horacjanizm w poezji to zjawisko naśladowania w liryce modelu poezji stworzonego przez Horacego. Model ten obejmował:
Wikipedia
taki, jak u Horacjusza, związany z twórczością, poglądami Horacjusza (np. horacjański motyw "non omnis moriar"); horacjuszowski
SJP.pl
rzadko: nadawać utworowi charakter zbliżony do utworów Horacego
SJP.pl
wg tradycji rzym. którykolwiek z trzech braci walczących za panowania Tullusa Hostyliusza (VII w. p.n.e.) z 3 braćmi Kuriacjuszami o rozstrzygnięcie sporu pomiędzy Rzymem a Alba Longa
SJP.pl
Horacjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rzymskiego rodu.
Horacjusz imieniny obchodzi: 24 kwietnia.
Wikipedia
Horacjusz z małżonką; Horacjuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
taki, jak u Horacjusza, związany z twórczością, poglądami Horacjusza; horacjański
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Horacjusza lub z nim związany
SJP.pl
Horacy z małżonką; Horacowie
SJP.pl
Horacy z małżonką; Horacostwo
SJP.pl
Horacy (65 r.-8 r. p.n.e.), liryk rzymski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Horacy i jestem policjantem z Miami.
Wiktionary
IPA: xɔˈrat͡sɨ, AS: χoracy
Wiktionary
rzecz. Horacjusz m., Oracy m., Jaracz m., Jeracz m.
przym. Horacowy, horacjański, horacjuszowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
plan dnia w zgromadzeniu zakonnym
SJP.pl
Horatio – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Arkansas, w hrabstwie Sevier.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Horbaczewski:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Horbowa
Wiktionary
rzecz. Horbów m.
:: fż. horbowianka ż.
przym. horbowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Horbowa
Wiktionary
rzecz. Horbów m.
:: fm. horbowianin m.
przym. horbowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horbowa
Wiktionary
rzecz. Horbów m., horbowianin m., horbowianka ż.
Wiktionary
1. scalona grupa zwierząt tego samego gatunku (np. wilków)
2. pejoratywnie o dużej grupie hałaśliwych i agresywnych ludzi; zgraja
3. inaczej: orda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. tłum, zgraja, banda
(1.2) hist. wojsk. wojsko koczowniczych ludów tureckich i mongolskich
(1.3) hist. wojsk. obóz wojskowy u koczowniczych ludów tureckich i mongolskich
(1.4) hist. główna kwatera chana
(1.5) hist. zjednoczenie plemięemion mongolskich pod wodzą chana
(1.6) etn. wspólnie migrująca grupa ludzi u ludów zbieracko-łowieckich
(1.7) zool. wielorodzinna grupa zwierząt tego samego gatunku
Wiktionary
Horda – grupa ludzi koczujących na określonym terenie; wczesna forma organizacji społecznej, typowa dla ludów zbieracko-łowieckich, ze słabo rozwiniętą hierarchią.
Tą nazwą określa się również dużą grupę zwierząt, posiadającą hierarchię.
Wikipedia
(1.2) Za panowania Piastów hordy Mongołów zagroziły Wrocławowi.
(1.3) Pochwyconych uprowadzili do hordy za Dniestrem.
(1.4) O odwadze księcia usłyszał chan w swojej hordzie ukryty.
(1.7) Skaliste nadbrzeża okupują hordy góralków.
Wiktionary
IPA: ˈxɔrda, AS: χorda
Wiktionary
(1.1) zgraja
Wiktionary
prolamina występująca w jęczmieniu
SJP.pl
gatunek krzewu z rodzaju kalina
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. w górę
Wiktionary
Hore – album solowy polskiego rapera Vienia. Wydawnictwo ukazało się 18 marca 2016 roku nakładem wytwórni muzycznej Hore Records. Gościnnie w nagraniach wzięli udział raperzy Kuba Knap i Siwers oraz zespół Wojtek Mazolewski Quintet. Materiał był promowany teledyskami do utworów „Zbiorowa terapia”, „Manifest normalsów” oraz „Hore myśli”.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hora ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|w górę.
źródła.
== hore (esperanto.) ==
morfologia. morfeo|hor|e.
wymowa.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) na godzinę
(1.2) za godzinę
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. hora ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) rel. biblijna góra, na której Jahwe powołał Mojżesza i objawił się Eliaszowi, utożsamiana niekiedy z górą Synaj;
(1.2) geogr. wzgórze w Górach Bardzkich, w okolicach Wambierzyc
Wiktionary
Horeb (hebr. Chorev, חורב) – góra wymieniana w Biblii jako miejsce powołania Mojżesza przez Jahwe, jako wyzwoliciela Izraelitów z niewoli egipskiej - Wj 3,1, oraz miejsce, gdzie Bóg Jahwe ukazał się Eliaszowi, który chronił się w jaskini przed królową Izebel – 1Krl 19,8-14.
Wikipedia
(1.1) A Mojżesz pasł trzodę Jetra, świekra swego, kapłana Madyjańskiego; i zagnał trzodę na puszczą, a przyszedł do góry Bożej, do Horeb (…) sic.
Wiktionary
przym. horebowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) góra
(1.1) wzgórze
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. horebowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|Horeb. < etym|hebr|חורב.
(1.2) od (1.1)
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Horeb
* francuski: (1.1) Horeb m.
* hebrajski: (1.1) חורב
* łaciński: (1.1) Horeb m.
* niemiecki: (1.1) Horeb m.
* portugalski: (1.1) Horebe
* starogrecki: (1.1) Χωρήβ n.
źródła.
== Horeb (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) rel. Horeb
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
stolnik Horeszko - bohater dzieła "Pan Tadeusz" autorstwa Adama Mickiewicza
SJP.pl
tradycyjna sałatka grecka ze świeżych warzyw i sera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liter. przedmiot lub postać z uniwersum Harrego Pottera, w którym ukryta jest cząstka czyjejś duszy;
Wiktionary
Tom Marvolo „Lord Voldemort” Riddle (ur. 31 grudnia 1926, zm. 2 maja 1998) – fikcyjna postać z serii powieści J.K. Rowling Harry Potter, główny antagonista, czarnoksiężnik stojący na czele śmierciożerców. Przez lękających się go najczęściej określany eufemizmami „Ten-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać” oraz „Sam-Wiesz-Kto”, przez zwolenników nazywany również „Czarnym Panem”.
Wikipedia
zjawisko pożytecznego wpływu na organizm niewielkich dawek czynnika, który w większych dawkach jest szkodliwy
SJP.pl
Hormeza (gr. ὁρμή poruszenie) – zjawisko polegające na tym, że czynnik występujący w przyrodzie, szkodliwy dla organizmu w większych dawkach, w małych dawkach działa na niego korzystnie.
Już w XVI wieku szwajcarski lekarz Paracelsus stwierdził, że to dawka (a nie substancja) czyni truciznę (łac. Dosis facit venenum).
Kontrowersyjnym przykładem hormezy jest hormeza radiacyjna.
Wikipedia
teoria przypisująca instynktom podstawową rolę w działalności człowieka
SJP.pl
Hormizm (z grec. 'horme' – napęd) – teoria psychologiczna stworzona przez angielskiego psychiatrę i psychologa Williama McDougalla.
Wikipedia
Hormogonium (l. mn. hormogonia), ruchliwka – wielokomórkowy twór występujący u nitkowatych sinic, służący do rozmnażania bezpłciowego (wegetatywnego). Hormogonia są zdolne do aktywnego ruchu oraz do odtworzenia całej nici. Znajdują się wewnątrz osłonek zwanych pochwami, z których wypełzają i przekształcają się w nowe fragmenty nici sinic. Mogą otoczyć się grubymi ścianami komórkowymi i przybrać charakter przetrwalnikowy.
Wikipedia
substancja wytwarzana w gruczołach wewnątrzwydzielniczych regulująca procesy chemiczne w komórkach i podstawowe funkcje życiowe organizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. wytwarzana w organizmie substancja która reguluje procesy życiowe;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. hormonalny, hormonowy
przysł. hormonalnie
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|hormone.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) hormone
* arabski: (1.1) هرمون
* baskijski: (1.1) hormona
* bułgarski: (1.1) хормон m.
* czeski: (1.1) hormon m.
* esperanto: (1.1) hormono
* francuski: (1.1) hormone ż.
* hiszpański: (1.1) hormona ż.
* interlingua: (1.1) hormone
* kataloński: (1.1) hormona ż.
* łotewski: (1.1) hormons m.
* niemiecki: (1.1) Hormon n.
* nowogrecki: (1.1) ορμόνη ż.
* portugalski: (1.1) hormona ż.
* rosyjski: (1.1) гормо́н m.
* rumuński: (1.1) hormon m.
* szwedzki: (1.1) hormon n.
* turecki: (1.1) hormon
* ukraiński: (1.1) гормон m.
* węgierski: (1.1) hormon
* włoski: (1.1) ormone m.
źródła.
== hormon (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|xǒrmoːn.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) biol. hormon
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈxɔrmɔ̃n, AS: χormõn
Wiktionary
przym. hormonalny, hormonowy
przysł. hormonalnie
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. hormonalny, hormonowy
przysł. hormonalnie
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|hormone.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) hormone
* arabski: (1.1) هرمون
* baskijski: (1.1) hormona
* bułgarski: (1.1) хормон m.
* czeski: (1.1) hormon m.
* esperanto: (1.1) hormono
* francuski: (1.1) hormone ż.
* hiszpański: (1.1) hormona ż.
* interlingua: (1.1) hormone
* kataloński: (1.1) hormona ż.
* łotewski: (1.1) hormons m.
* niemiecki: (1.1) Hormon n.
* nowogrecki: (1.1) ορμόνη ż.
* portugalski: (1.1) hormona ż.
* rosyjski: (1.1) гормо́н m.
* rumuński: (1.1) hormon m.
* szwedzki: (1.1) hormon n.
* turecki: (1.1) hormon
* ukraiński: (1.1) гормон m.
* węgierski: (1.1) hormon
* włoski: (1.1) ormone m.
źródła.
== hormon (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|xǒrmoːn.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) biol. hormon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący hormonów, opierający się na hormonach
Wiktionary
(1.1) Nadmierny łojotok występuje w okresie pokwitania, przy zaburzeniach czynności hormonalnych, przy stosowaniu niektórych leków hormonalnych, w tym androgenów i testosteronu.
Wiktionary
rzecz. hormon m.
przysł. hormonalnie
Wiktionary
regulator wzrostu roślin, stosowany do zapobiegania kiełkowaniu ziemniaków przechowywanych w okresie zimy w kopcach i piwnicach
SJP.pl
poddawanie roślin działaniu preparatów syntetycznych o charakterze fitohormonów
SJP.pl
stosować hormonizację
SJP.pl
w biochemii: substancja niehormonalna o działaniu podobnym do danego hormonu
SJP.pl
niebędący hormonem, lecz pełniący jego funkcje
SJP.pl
metoda leczenia hormonami w celu wyrównania niedoborów wydzielniczych w niedoczynności gruczołów wydzielania dokrewnego albo w celu osiągnięcia efektów ogólnych lub miejscowych
SJP.pl
Hormonoterapia, terapia endokrynna – metoda leczenia za pomocą hormonów. Podawanie antagonistów hormonów również bywa uznawane za terapię hormonalną.
Hormonów używa się w terapii:
Wikipedia
przymiotnik od: hormon
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) biol. med. zależny od poziomu hormonów w organizmie
Wiktionary
IPA: ˌxɔrmɔ̃nɔzaˈlɛʒnɨ, AS: χormõnozaležny
Wiktionary
1. wyspa w archipelagu Ziemi Ognistej;
2. przylądek na wyspie Horn
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hornadem, dotyczący rzeki Hornad
Wiktionary
rzecz. Hornad mrz.
Wiktionary
minerał skałotwórczy, składnik skał magmowych i metamorficznych
SJP.pl
Hornblenda – z niem. die Hornblende (A.G.Werner 1789 r.) – minerał z grupy amfiboli, ważny składnik skał magmowych (zasadowych i melanokratycznych – ultrazasadowych) oraz skał metamorficznych. Ma wiele odmian polimorficznych, w których występują wszystkie kationy zawarte we wzorze:NaCa
2(Mg,Fe,Al)
3(SiAl)
8O
22(OH)
2 – uwodniony krzemian rozmaitych metali.
Wikipedia
magmowa skała głębinowa
SJP.pl
Hornblendyt – skała magmowa ultramaficzna (abysalna i hipabysalna) zbudowana wyłącznie z minerałów ciemnych. Nazwa pochodzi od składu mineralnego, została ona nadana w 1875 roku przez J.D. Dana.
Wikipedia
jedna z najstarszych roślin telomowych
SJP.pl
Karen Horney (1885-1952), niemiecki psychiatra i psychoanalityk
SJP.pl
drobnoziarnista skała metamorficzna, której charakterystycznymi składnikami są: andaluzyt, kordieryt i granat, a głównymi - kwarc, łyszczyki i skalenie; stosowana na tłuczeń drogowy
SJP.pl
Hornfels to skała metamorficzna kontaktowa utworzona pod wpływem termicznego oddziaływania magmy na osłonę w warunkach facji hornfelsowej.
Nazwa pochodzi od niem. hornfels = skała rogowa.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, np. Stanisław Horno-Popławski (1902-1997), rzeźbiarz i malarz
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Hornowo
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie bohorodczańskim;
Wiktionary
Horocholina (ukr. Горохолина, Horochołyna) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie bohorodczańskim.
W czasie okupacji niemieckiej ukraiński duchowny z Horocholiny Josyp Petrasz niósł pomoc Żydom, za co w 1993 roku Instytut Jad Waszem uhonorował go tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.
Wikipedia
przym. horocholiński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, siedziba administracyjna rejonu horochowskiego;
Wiktionary
Horochów (ukr. Горохів, Horochiw) – miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie łuckim. Do 2020 w rejonie horochowskim.
Wikipedia
przym. horochowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
→ Horodło
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horodła
Wiktionary
rzecz. Horodło n., horodlanin m., horodlanka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Horodła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Horodła
Wiktionary
rzecz. Horodło n.
:: fż. horodlanka ż.
przym. horodelski
Wiktionary
mieszkanka Horodła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Horodła
Wiktionary
rzecz. Horodło n.
:: fm. horodlanin m.
przym. horodelski
Wiktionary
dawniej:
1. przybudówka zamku lub grodu;
2. gród sądowy; sądy grodzkie
SJP.pl
Horodnia – rodzaj drewnianych przęseł otaczających dziedziniec, składających się w jednym boku na "mur" zamku drewnianego. Horodnie występowały głównie na wschodnim obszarze I Rzeczypospolitej, na Podlasiu, w Wielkim Księstwie Litewskim i terenach obecnej Ukrainy. Nie jest wykluczone, że horodnie były stosowane w grodach wczesnośredniowiecznych także w Wielkopolsce, Pomorzu, Mazowszu i Małopolsce.
Wikipedia
Wikipedia
przymiotnik od: Horodnica
SJP.pl
urzędnik ziemski w Wielkim Księstwie Litewskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. w Wielkim Księstwie Litewskim: urzędnik ziemski, który sprawował pieczę nad miastem
Wiktionary
Horodniczy, gorodniczy – stanowisko w Wielkim Księstwie Litewskim, państwie moskiewskim i Imperium Rosyjskim. W dawnej Rusi urzędnik miejski, który nadzorował rozwój miasta, w szczególności nadzorował budowę fortyfikacji.
Wikipedia
IPA: ˌxɔrɔdʲˈɲit͡ʃɨ, AS: χorodʹńičy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horodyszcza
Wiktionary
osoby o nazwisku Horodyski:
Wikipedia
rzecz. Horodyszcze n., horodyszczanin m., horodyszczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Horodyszcza
Wiktionary
rzecz. Horodyszcze n.
:: fż. horodyszczanka ż.
przym. horodyski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Horodyszcza
Wiktionary
rzecz. Horodyszcze n.
:: fm. horodyszczanin m.
przym. horodyski
Wiktionary
dawniej: miejsce, gdzie znajdował się gród; grodzisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. miejsce, gdzie znajdował się gród
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Horodyszcze opasane było niskim, wklęsłym już w ziemię wałem zielonym.
Wiktionary
IPA: ˌxɔrɔˈdɨʃt͡ʃɛ, AS: χorodyšče
Wiktionary
wieś i gmina w Polsce
SJP.pl
Horodło (lit. Horodle) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Horodło. Leży na obszarze Grzędy Horodelskiej, na lewym brzegu Bugu.
Horodło było dawniej miastem, lokowane w 1413 roku, w XVI wieku położone w województwie bełskim. W 1570 roku należało do starostwa horodelskiego. W latach 1975–1998 w województwie zamojskim.
Wikipedia
chronologiczny opis wydarzeń historycznych; chronologia, kronikarstwo
SJP.pl
1. opis konfiguracji ciał niebieskich stanowiący podstawę przepowiedni astrologicznej; kosmogram;
2. przepowiednia dotycząca jakiejś osoby, wynikająca z konfiguracji ciał niebieskich w dniu jej urodzenia;
3. wróżba dotycząca przyszłości, powiązana z określonym symbolem, np. znakiem zodiaku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) opis konfiguracji ciał niebieskich, na podstawie którego sporządza się przepowiednię
(1.2) przepowiednia sporządzona na podstawie konfiguracji ciał niebieskich
(1.3) przepowiednia, zapowiedź przyszłości, przewidywanie
Wiktionary
Horoskop (z greki: podglądanie godziny; hora – godzina; skopein – zaglądać, podglądać, podpatrywać) – w astrologii przepowiednia lub charakterystyka danej osoby, czy też wydarzenia, sporządzona na podstawie układu ciał niebieskich według daty, godziny i miejsca.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. horoskopowy
rzecz. sekshoroskop mrz.
frazeologia.
postawić horoskop
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) horoscope
* arabski: (1.1) خريطة البروج
* baskijski: (1.1) horoskopo
* białoruski: (1.1) гараскоп m.
* bułgarski: (1.1) хороскоп m.; (1.2) хороскоп m.
* duński: (1.1) horoskop n.; (1.2) horoskop n.; (1.3) horoskop n.
* esperanto: (1.1) horoskopo; (1.2) horoskopo
* gudźarati: (1.1) જન્મકુંડળી ż. (janmakuṇḍaḷī)
* hiszpański: (1.1) horóscopo m.
* niemiecki: (1.1) Horoskop n.
* nowogrecki: (1.1) ωροσκόπιο n.
* słowacki: (1.1) horoskop m.
* szwedzki: (1.1) horoskop n.
* ukraiński: (1.1) гороско́п m.; (1.2) гороско́п m.
* węgierski: (1.1) horoszkóp, csillagjóslat; (1.2) horoszkóp, csillagjóslat
* włoski: (1.1) oroscopo m.
źródła.
== horoskop (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|xôroskop.
dzielenie|ho|ros|kop.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) horoskop
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: xɔˈrɔskɔp, AS: χoroskop
Wiktionary
przym. horoskopowy
rzecz. sekshoroskop mrz.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. horoskopowy
rzecz. sekshoroskop mrz.
frazeologia.
postawić horoskop
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) horoscope
* arabski: (1.1) خريطة البروج
* baskijski: (1.1) horoskopo
* białoruski: (1.1) гараскоп m.
* bułgarski: (1.1) хороскоп m.; (1.2) хороскоп m.
* duński: (1.1) horoskop n.; (1.2) horoskop n.; (1.3) horoskop n.
* esperanto: (1.1) horoskopo; (1.2) horoskopo
* gudźarati: (1.1) જન્મકુંડળી ż. (janmakuṇḍaḷī)
* hiszpański: (1.1) horóscopo m.
* niemiecki: (1.1) Horoskop n.
* nowogrecki: (1.1) ωροσκόπιο n.
* słowacki: (1.1) horoskop m.
* szwedzki: (1.1) horoskop n.
* ukraiński: (1.1) гороско́п m.; (1.2) гороско́п m.
* węgierski: (1.1) horoszkóp, csillagjóslat; (1.2) horoszkóp, csillagjóslat
* włoski: (1.1) oroscopo m.
źródła.
== horoskop (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|xôroskop.
dzielenie|ho|ros|kop.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) horoskop
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dotyczący horoskopu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący horoskopu
Wiktionary
IPA: ˌxɔrɔskɔˈpɔvɨ, AS: χoroskopovy
Wiktionary
rzecz. horoskop m.
Wiktionary
przenośnie: przewidywania, rokowania na przyszłość
SJP.pl
Horoskop (z greki: podglądanie godziny; hora – godzina; skopein – zaglądać, podglądać, podpatrywać) – w astrologii przepowiednia lub charakterystyka danej osoby, czy też wydarzenia, sporządzona na podstawie układu ciał niebieskich według daty, godziny i miejsca.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Horoszek Dużych
Wiktionary
rzecz.
:: fż. horoszczanka ż.
przym. horoszczański, horoszkowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Horoszek Dużych
Wiktionary
rzecz.
:: fm. horoszczanin m.
przym. horoszczański, horoszkowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horoszek Dużych
Wiktionary
rzecz. horoszczanin m., horoszczanka ż.
przym. horoszkowski
Wiktionary
(1.1) horoszkowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horoszek Dużych
Wiktionary
rzecz. horoszczanin m., horoszczanka ż.
przym. horoszczański
Wiktionary
(1.1) horoszczański
Wiktionary
[czytaj: horowic] nazwisko
SJP.pl
Horowitz:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie monasterzyskim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Horożanka (ukr. Горожанка) – wieś w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1445 r. W latach 1556–1635 występowała w dokumentach jako miasto. Przed 1615 r. erygowano tu parafię rzymskokatolicką. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Horożanka w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego. W 1934 r. w skład tej gminy oprócz Horożanki weszły dotychczasowe gminy wiejskie: Dryszczów, Hnilcze i Panowice.
Wikipedia
przym. horożanecki
Wiktionary
postać literacka, bohaterka powieści "Ogniem i Mieczem" Henryka Sienkiewicza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rosła, mocarna kobieta, herod-baba; wiedźma, czarownica; lwów. duża kobieta
Wiktionary
Horpyna – bohaterka powieści Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza.
Siostra kozackiego pułkownika Dońca i przyjaciółka Bohuna. Znana jako wiedźma zamieszkująca potem w Czarcim Jarze (dzisiejsza dolina Waładynki w Mołdawii).
Według opisu Sienkiewicza była to ogromna dziewka wróżąca z koła młyńskiego. Po zdobyciu Baru, wraz ze służącym jej karłem, opiekowała się ukrywaną Heleną Kurcewiczówną. Bohunowi wywróżyła ślub z kniaziówną i godność hetmana, ostrzegając go też przed Małym rycerzem i tajemniczym zdrajcą. Miała wizje okropności wywołanych powstaniem Chmielnickiego. Zginęła w Czarcim Jarze zastrzelona przez Rzędziana, który podstępem zyskał jej zaufanie.
Wikipedia
(1.1) Gospodyni, istna horpyna, wyszła wreszcie na ganek, niechętnie spoglądając na nas z góry.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób horrendalny
Wiktionary
(1.1) Ceny w alpejskich pensjonatach były horrendalnie wysokie, jak na tę porę roku.
Wiktionary
rzecz. horrendalność ż., horrendum n.
przym. horrendalny
Wiktionary
(1.1) koszmarnie, niesamowicie, okropnie, potwornie, strasznie, zatrważająco
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest horrendalne
Wiktionary
przym. horrendalny
przysł. horrendalnie
Wiktionary
budzący oburzenie lub strach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) oburzający, straszny, okropny
(1.2) skandaliczny
Wiktionary
IPA: ˌxɔrːɛ̃nˈdalnɨ, AS: χo•rẽndalny
Wiktionary
przysł. horrendalnie
rzecz. horrendum n., horrendalność ż.
Wiktionary
coś przerażającego, strasznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. coś budzącego strach, oburzenie, odrazę (zwykle w liczbie pojedynczej)
Wiktionary
IPA: xɔrˈːɛ̃ndũm, AS: χo•rẽndũm
Wiktionary
przym. horrendalny
przysł. horrendalnie
Wiktionary
1. strach, zgroza;
2. film grozy, gatunek filmowy wprowadzający widza w atmosferę grozy, niepokoju, tajemniczości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przen. straszne zdarzenie, dramatyczna sytuacja, uciążliwe okoliczności
(1.2) film. teatr. liter. dzieło, głównie film, przedstawiające makabryczną, najczęściej nierealną i pełną napięcia akcję;
Wiktionary
Horror (łac. horror - strach), fantastyka grozy – odmiana fantastyki polegająca na budowaniu świata przedstawionego na wzór rzeczywistości i praw nią rządzących po to, aby wprowadzić w jego obręb zjawiska kwestionujące te prawa i niedające się wytłumaczyć bez odwoływania się do zjawisk nadprzyrodzonych. Źródła takiego postrzegania horroru związane są bezpośrednio z samym powstaniem literackiego gatunku horroru i zasadniczo do niego się odnoszą. W horrorze filmowym definicja ta ewoluowała na przestrzeni ostatniego stulecia, głównie przez rozkwit kina eksploatacji, które miało miejsce w latach 70. XX wieku.
Wikipedia
(1.1) Mój wujek jest piratem drogowym, jazda z nim to istny horror.
(1.1) To co wyprawiacie to jakiś horror! - krzyczy starsza pani wysiadająca z tramwaju.
(1.2) Bardzo lubię oglądać horrory i thrillery.
Wiktionary
IPA: ˈxɔrːɔr, AS: χo•ror
Wiktionary
kobieta nałogowo oglądająca lub czytająca horrory
SJP.pl
osoba nałogowo oglądająca lub czytająca horrory
SJP.pl
nałogowe oglądanie lub czytanie horrorów
SJP.pl
zrąb tektoniczny
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: Harcerski Ogólnopolski Rajd Turystyczny
SJP.pl
przymiotnik od: Hortex, HORTEX
SJP.pl
krzew z rodziny skalnicowatych, rosnący dziko w Ameryce Południowej i Północnej, Azji Mniejszej, Chinach i Japonii, uprawiany jako roślina ozdobna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W dziale porad na listy czytelniczek odpowiada wróżka Hortensja.
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Hortensjusz mos.
Wiktionary
rodzina roślin z rzędu dereniowców
SJP.pl
Hortensjowate (Hydrangeaceae Dumort.) – rodzina roślin należąca do rzędu dereniowców. Obejmuje 9 rodzajów z 270 gatunkami. Należą tu głównie rośliny krzewiaste strefy subtropikalnej i umiarkowanie ciepłej, występujące we wschodniej i południowo-wschodniej Azji oraz wyspach Oceanii, w Ameryce Północnej, Środkowej i wzdłuż Andów w Ameryce Południowej. W Europie tylko jeden przedstawiciel – jaśminowiec wonny. Są to rośliny garbnikodajne, często trujące dla ludzi.
Wikipedia
o cechach hortensjowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Hortensjusz – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa oznaczającego „ogrodnik”. Pochodzi od nazwiska rzymskiego rodu Hortensjuszy. Patronem tego imienia jest św. Hortensjusz, biskup.
Hortensjusz imieniny obchodzi 11 stycznia.
Osoby noszące to imię:
Żeński odpowiednik: Hortensja
Wikipedia
Hortensjusz z małżonką; Hortensjuszowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Hortensjusza lub z nim związany
SJP.pl
firma zajmująca się wytwarzaniem produktów spożywczych, głównie soków i mrożonek; marka tej firmy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) produkt marki Hortex
Wiktionary
Hortex Sp. z o.o. – polskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją mrożonych warzyw i owoców oraz soków i napojów.
Wikipedia
terapeuta wykorzystujący ogrody w pracy z pacjentami
SJP.pl
terapeutka wykorzystująca ogrody w pracy z pacjentami
SJP.pl
terapia polegająca na pracy w ogrodzie i przebywaniu wśród roślin; ogrodolecznictwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) terapia wykorzystująca dobroczynny wpływ ogrodu na człowieka
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
specjalista w zakresie ogrodnictwa
SJP.pl
ogrodnictwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. ogrodnictwo
Wiktionary
Wikipedia
dotyczący hortologii
SJP.pl
antologia poetyckich utworów różnych autorów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie mikołajowskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Hirskie, Horucko (ukr. Гірське, Hirśke) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie stryjski, w hromadzie Mikołajów.
Do 1946 roku miejscowość nosiła nazwę Horucko (ukr. Горуцко).
Wikipedia
przym. horucki
Wiktionary
(1.1) hist. war. Horusko, Horuczko
Wiktionary
egipski Bóg, opiekun władzy i osoby królewskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitegip. staroegipski bóg nieba, opiekun monarchii egipskiej;
Wiktionary
Horus – egipski bóg nieba, opiekun monarchii egipskiej, z którym utożsamiał się panujący faraon przyjmując jego imię. Czczony pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.
Wikipedia
(1.1) Horus był czczony pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.
Wiktionary
IPA: ˈxɔrus, AS: χorus
Wiktionary
greckie bóstwa ładu w przyrodzie (pory roku) i w społeczeństwie
SJP.pl
Hory (gr. Ὧραι Hō̂rai, łac. Horae) – w mitologii greckiej boginie strzegące ładu między ludźmi i rytmem natury, uważane także za personifikację czterech pór roku; córki Zeusa i Temidy lub według innej wersji Heliosa i Selene, siostry Charyt i Mojr.
Hory służyły i pomagały ważniejszym bogom na Olimpie: Herze, Afrodycie, Hermesowi, Aristajosowi. Towarzyszyły Zeusowi, Panu i Persefonie.
Wikipedia
rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci;
Wiktionary
Horyń (ukr. Горинь Horyń, biał. Гарынь Haryń, ros. Горынь Goryń) – rzeka na Ukrainie i Białorusi, prawy dopływ Prypeci o długości 659 km i powierzchni dorzecza 27 700 km².
Wikipedia
mieszkaniec Horyńca-Zdroju (wsi w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Horyńca
(1.2) mieszkaniec Horyńca-Zdroju
Wiktionary
rzecz. Horyniec m.
:: fż. horyńczanka ż.
przym. horyniecki
Wiktionary
mieszkanka Horyńca-Zdroju (wsi w Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Horyńca
(1.2) mieszkanka Horyńca-Zdroju
Wiktionary
rzecz. Horyniec m.
:: fm. horyńczanin m.
przym. horyniecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kolczyki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko, na Ukrainie na terenie rejonu rówieńskiego w obwodzie rówieńskim;
Wiktionary
Horyńgród Pierwszy, Horyńgród (ukr. Гориньград Перший, Horyńhrad Perszyj) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie rówieńskim. W 2001 roku liczyła 477 mieszkańców.
W II Rzeczypospolitej Horyńgród należał do wiejskiej gminy Tuczyn w powiecie rówieńskim w woj. wołyńskim i liczył w 1921 roku 2042 mieszkańców.
Po wojnie miasteczko weszło w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Wikipedia
przym. horyńgrodzki
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Horyniec-Zdrój (do 6 lutego 1998 Horyniec) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój. Leży na pograniczu Płaskowyżu Tarnogrodzkiego i Roztocza Wschodniego. W XVIII–XIX w. miasteczko.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horyńca
(1.2) dotyczący Horyńca-Zdroju
Wiktionary
rzecz. Horyniec m., horyńczanin m., horyńczanka ż.
Wiktionary
Horyszów (dawniej Horyszów Ruski) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Miączyn. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 74 .
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Horyszów, po jej zniesieniu należała do gromady Hostynne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa zamojskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Horyszowa
(1.2) mieszkaniec Horyszowa Polskiego
Wiktionary
rzecz. Horyszów m.
:: fż. horyszowianka ż.
przym. horyszowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Horyszowa
(1.2) mieszkanka Horyszowa Polskiego
Wiktionary
rzecz. Horyszów m.
:: fm. horyszowianin m.
przym. horyszowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Horyszowa
(1.2) dotyczący Horyszowa Polskiego
Wiktionary
rzecz. Horyszów m., horyszowianin m., horyszowianka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: horyzont
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od horyzont
Wiktionary
rzecz. horyzont m.
Wiktionary
1. miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią lub morzem; widnokrąg, nieboskłon, widnokres;
2. w astronomii: koło wielkie na sferze niebieskiej, prostopadłe do pionu;
3. przenośnie: otoczenie, w którym ktoś się obraca; świat, sfera;
4. przenośnie: zakres czyichś zainteresowań, wiedzy, przekonań; widnokrąg;
5. w geografii: wysokość lustra wody w jeziorze, rzece, źródle;
6. w geologii: pokłady i warstwy ziemi, charakteryzujące się jednakowym rodzajem bogactw naturalnych;
7. dekoracja teatralna sprawiająca wrażenie głębi, nieskończoności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) linia powstała z przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, i wyznaczająca granicę pomiędzy przestrzenią widoczną dla obserwacji i zasłoniętą przez Ziemię;
(1.2) przen. zakres, zasięg, np. wiedzy, zainteresowań, myśli
(1.3) przen. otoczenie, środowisko czegoś lub czyjeś
(1.4) zwykle w lm.: przen. możliwości, perspektywy, plany na przyszłość
(1.5) teatr. ściana, materiał stanowiący tył sceny służący do dawania wrażenia głębi
(1.6) odległość w czasie, na jaką prognozowane jest jakieś zjawisko
Wiktionary
Horyzont (stgr. ὁρίζων (κύκλος) horízōn (kýklos), dosł. „(krąg) oddzielający”) – okrąg powstały w wyniku przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, wyznaczający granicę między przestrzenią widoczną dla obserwacji a zasłoniętą przez Ziemię.
Wikipedia
(1.1) Kapitanie! Na horyzoncie widać ląd!
(1.2) Nauka języków obcych poszerza horyzonty.
(1.2) Horyzont jego zainteresowań był bardzo szeroki.
(1.4) Otworzyły się przede mną nowe horyzonty!
(1.6) Sensowne prognozy meteorologiczne mogą mieć horyzont maksymalnie tygodnia.
Wiktionary
IPA: xɔˈrɨzɔ̃nt, AS: χoryzõnt
Wiktionary
rzecz. horyzontalność ż., horyzoncik mrz.
przym. horyzontalny
przysł. horyzontalnie
Wiktionary
(1.1) widnokrąg
Wiktionary
zasada rozbudowy kompozycji dzieła wszerz, ze specjalnym podkreśleniem kierunków poziomych; przeciwieństwo wertykalizmu
SJP.pl
Horyzontalizm – koncepcja opowiadająca się za tworzeniem i rozwijaniem poziomych (niehierarchicznych) struktur społecznych albo system oparty na takich strukturach.
Horyzontalne struktury i stosunki społeczne miałyby funkcjonować w oparciu o uczestnictwo wszystkich osób w decyzjach. Koncepcja jest związana z teorią i praktyką anarchizmu. Dla anarchistów horyzontalizm jest warunkiem wolności, ponieważ pozwala na osobistą swobodę w warunkach równości społecznej. Horyzontalizm dotyczy tutaj zarówno sfery politycznej, jak i ekonomicznej, a także osobistego upodmiotowienia z jednej, a zbiorowego upodmiotowienia z drugiej strony.
Wikipedia
przysłówek sposobu
(1.1) książk. w sposób ukierunkowany w poziomie
Wiktionary
(1.1) Jego ogon wieńczyły cztery horyzontalnie ułożone kolce, pokrywały go względnie małe płyty.
Wiktionary
IPA: ˌxɔrɨzɔ̃nˈtalʲɲɛ, AS: χoryzõntalʹńe
Wiktionary
rzecz. horyzont mrz., horyzontalność ż.
przym. horyzontalny
Wiktionary
(1.1) poziomo
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest horyzontalne; cecha tych, którzy są horyzontalni
Wiktionary
przym. horyzontalny
przysł. horyzontalnie
rzecz. horyzont mrz.
Wiktionary
poziomy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) książk. taki, który ma poziomy kierunek
Wiktionary
(1.1) Patrzący na tłumy ludzkie z góry widzi je w pionowym skrócie. Patrząc w płaszczyźnie horyzontalnej, ujrzy tylko najbliższych, w wylotach ulic.
Wiktionary
IPA: ˌxɔrɨzɔ̃nˈtalnɨ, AS: χoryzõntalny
Wiktionary
rzecz. horyzont mrz., horyzontalność ż.
przysł. horyzontalnie
Wiktionary
(1.1) poziomy
Wiktionary
przenośnie: perspektywy, widoki na przyszłość
SJP.pl
Horyzonty – miesięcznik wydawany we Francji w latach 1956–1971. Redaktorem był Witold Olszewski.
Pismo o profilu endeckim. Było niechętne zarówno obozowi legalistycznemu w Londynie jak i środowisku paryskiej „Kultury”. Głosiło potrzebę szukania porozumienia z ZSRR.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Horzyca (słow. Horica) – polana na grzbiecie Klinowate w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na niej szałas w stylu skandynawskim, z zamykanymi drzwiami, wyposażony w piec, prycze do spania, stół, siekierkę. Przy szlaku powyżej polany źródełko wody. Szlak turystyczny do tej polany dostępny jest przez cały rok, powyżej polany (na Baraniec) tylko od 1 lipca do 31 października. Polana to pozostałość dawnego pasterstwa. Rośnie na niej wiele cennych gatunków roślin tatrzańskich.
Wikipedia
wezwanie do Boga o pomoc, używane w judaizmie, a także w liturgii chrześcijańskiej
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) rel. pierwotnie wezwanie do Boga o pomoc, współcześnie wykrzyknik stosowany jako radosna inwokacja;
Wiktionary
Hosanna (hebr. Hoszana (הושענא)) – liturgiczne słowo występujące w judaizmie i chrześcijaństwie. Zawołanie zaczerpnięte ze Starego Testamentu, wyrażające radość, uwielbienie, prośbę o pomoc.
W liturgii judaistycznej słowo to używane jest specyficznie do Posługi Hoszana, cyklu modlitw, z których te wybrane są odśpiewane każdego ranka w czasie święta Sukkot. Kompletny cykl jest śpiewany (lub recytowany) siódmego dnia święta nazywanego Hoszana Raba (הושענא רבא, „Wielka Hosanna”).
Wikipedia
(1.1) Uciszcie się, uciszcie się, • Padnijcie na kolana! • Hosanna, mówcie, chwała Mu! • Witajcie śpiewem Pana.
(1.1) Piersiom twoim hosanna! I pogarda światom, • Co bogów swoich wielbią w obojętnym niebie, • Bo ja, choć lichszy jestem niż najlichszy atom, • Żyć nie mogę bez ciebie ni umrzeć bez ciebie!
Wiktionary
przym. hosannowy
Wiktionary
(1.1) alleluja
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od host
Wiktionary
(1.1) To nie host, lecz tylko mały hościk.
Wiktionary
rzecz. host m.
Wiktionary
Hoserowie, Hosserowie – rodzina warszawskich hodowców roślin i ogrodników pochodzenia niemieckiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. muz. skrzypce
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. anat. płuca
Wiktionary
rodzaj sushi (cienkie rolki z jednym lub dwoma składnikami owiniętymi w ryż i nori)
SJP.pl
1. ośrodek opiekuńczy dla nieuleczalnie chorych;
2. dawniej: gospoda, stancja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) med. zakład świadczący opiekę ludziom nieuleczalnie chorym bądź umierającym;
(1.2) med. stowarzyszenie osób opiekujących się nieuleczalnie chorymi w ich własnych domach oraz wspierających rodziny
(1.3) daw. schronisko dla podróżnych, dom gościnny
(1.4) daw. miejsce w którym zamieszkać mogli młodzi uczący się ludzie
Wiktionary
Hospicjum (łac. hospitium) – instytucja funkcjonująca w ramach systemu opieki zdrowotnej, stosująca metody opieki paliatywnej i przeznaczona dla pacjentów przewlekle oraz nieuleczalnie chorych. Pomoc medyczna udzielana przez hospicjum skoncentrowana jest na leczeniu objawowym, mającym na celu łagodzenie skutków choroby, a nie usuwanie jej przyczyn. Jest to przeciwwagą często spotykanego leczenia uporczywego, przynoszącego pacjentowi cierpienie, w sytuacji, w której wiadomo jest, że medycyna nie zna sposobów na wyleczenie. Leczenie stosowane w ramach opieki paliatywnej obejmuje uśmierzanie przewlekłego bólu i usuwanie dolegliwości towarzyszących długotrwałej chorobie takich jak: osłabienie, duszności, odleżyny, nudności, zaparcia i ogólna utrata sprawności. Drugą cechą medycyny paliatywnej jest stosowanie form opieki wykraczającej poza metody czysto medyczne. Obejmują one przede wszystkim pomoc psychologiczną, duchową oraz socjalną sprawowaną nad pacjentem i jego rodziną w czasie przeżywania długotrwałej choroby i odchodzenia bliskiej osoby. Działanie hospicjum wykracza często poza okres choroby i obejmuje również opiekę nad rodziną i bliskimi po śmierci pacjenta.
Wikipedia
(1.1) Nasz zakład jest jednym z największych stacjonarnych hospicjów w Europie.
(1.2) Za całokształt działalności hospicjum odpowiadają wszyscy wolontariusze.
(1.3) W miejscach pielgrzymkowych funkcjonują hospicja dla pątników i podróżnych.
(1.4) W tym samym roku został rektorem hospicjum św. Stanisława w Krakowie.
Wiktionary
przym. hospicyjny
Wiktionary
(1.3) gospoda, schronisko
(1.4) stancja
Wiktionary
→ hospicja
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z opieką paliatywną, dotyczący opieki paliatywnej
Wiktionary
(1.1) Ruch hospicyjny w Polsce rozwija się dosyć prężnie.
(1.1) Celina chciałaby zaangażować się w domową opiekę hospicyjną jako wolontariuszka.
Wiktionary
rzecz. hospicjum n.
Wiktionary
uczestniczenie władz szkolnych, nauczycieli i kandydatów na nauczycieli w zajęciach szkolnych; wizytacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) eduk. obserwacja lekcji lub innych zajęć w szkole i innej placówkaacówce oświatowej
Wiktionary
Hospitacja – jedna z form sprawowania nadzoru pedagogicznego w szkole lub placówce oświatowej przez dyrektora lub wizytatora i polega na udziale w zajęciach prowadzonych przez hospitowanego nauczyciela. Termin „hospitacja” pochodzi z łacińskiego słowa hospitor – „goszczę kogoś”. Hospitacja służy przede wszystkim obserwacji aktywności i zachowań uczniów na lekcji, spowodowanych określonymi działaniami nauczyciela.
Wikipedia
IPA: ˌxɔspʲiˈtat͡sʲja, AS: χospʹitacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. hospitant m., hospitowanie n.
czas. hospitować
przym. hospitacyjny
Wiktionary
(1.1) hospitowanie
Wiktionary
przymiotnik od: hospitacja
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) eduk. związany z hospitacją, dotyczący hospitacji
Wiktionary
rzecz. hospitacja ż., hospitowanie n.
czas. hospitować
Wiktionary
Wikipedia
lekarz medycyny ogólnej w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
1. umieszczenie chorego w szpitalu w celu wykonania badań diagnostycznych lub leczenia;
2. okres przebywania pacjenta w szpitalu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. umieszczenie pacjenta w szpitalu
(1.2) med. czas pobytu pacjenta w szpitalu
Wiktionary
Hospitalizacja – pobyt pacjenta w szpitalu przez minimum jedną noc, trwający od chwili wpisu do księgi głównej do chwili wypisu, przeprowadzany w celu wykonania badań diagnostycznych lub leczenia.
Termin „hospitalizacja” bywa także odnoszony do samego procesu przyjęcia do szpitala.
Wikipedia
(1.1) Zaledwie dobę po hospitalizacji pacjentka przeszła operację w znieczuleniu ogólnym.
(1.2) Celem jest zapobieganie powstawaniu odleżyn podczas hospitalizacji.
Wiktionary
IPA: ˌxɔspʲitalʲiˈzat͡sʲja, AS: χospʹitalʹizacʹi ̯a
Wiktionary
czas. hospitalizować
rzecz. hospitalizowanie n., szpital mrz.
przym. szpitalniczy
Wiktionary
umieszczać w szpitalu na dłuższy pobyt
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) umieszczać pacjenta w szpitalu
Wiktionary
(1.1) Nie zamierzamy hospitalizować chorych z sąsiedniego powiatu.
(1.1) Chorych hospitalizuje się też w nieremontowanych salach.
Wiktionary
rzecz. szpital mrz., hospitalizacja ż., hospitalizowanie n.
przym. szpitalny, przyszpitalny, szpitalniczy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) umieszczanie pacjenta w szpitalu lub innym zamkniętym zakładzie leczniczym
Wiktionary
rzecz. szpital mrz., hospitalizacja ż.
czas. hospitalizować ndk.
przym. hospitalizacyjny, szpitalniczy
przysł. hospitalizacyjnie
Wiktionary
1. osoba dokonująca hospitacji, wizytacji w szkole, zwłaszcza w ramach przygotowań do zawodu nauczycielskiego;
2. dawniej: wolny słuchacz na uczelni
SJP.pl
Wolny słuchacz – osoba uczestnicząca w poszczególnych zajęciach na uczelni, ale niemająca uprawnień studenta. Dawniej była to jedyna opcja, aby niektóre grupy społeczne (np. kobiety) mogły studiować.
Szczegółowe zasady statusu wolnego słuchacza ustalają uczelnie. Zwykle odbywanie studiów w charakterze wolnego słuchacza jest odpłatne.
Wikipedia
kategoria ludności chłopskiej w feudalnej Europie
SJP.pl
czasownik przechodni dwuaspektowy
(1.1) urz. dokonywać hospitacji, kontrolować przebieg lekcji
Wiktionary
IPA: ˌxɔspʲiˈtɔvat͡ɕ, AS: χospʹitovać
Wiktionary
rzecz. hospitacja ż., hospitowanie n.
przym. hospitacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) eduk. obserwowanie lekcji lub innych zajęć w szkole i innej placówkaacówce oświatowej
Wiktionary
IPA: ˌxɔspʲitɔˈvãɲɛ, AS: χospʹitovãńe
Wiktionary
rzecz. hospitacja ż., hospitant m., hospitantka ż.
czas. hospitować ndk.
przym. hospitacyjny
Wiktionary
dawny tytuł książąt mołdawskich i wołoskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. adm. urząd władców Mołdawii, Wołoszczyzny i innych państw słowiańskich
Wiktionary
Hospodar (pol. gospodarz) – tytuł władców używany od XIV wieku przez kancelarie posługujące się językiem ruskim. W Rosji gosudar był tytułem cara. Jest to stare słowo pochodzenia słowiańskiego (w jęz. ros. Господарь), oznaczające pana, władcę, księcia.
Wikipedia
(1.1) Odważni hospodarowie zapuszczali się nawet na Krym.
Wiktionary
rzecz. hospodarstwo n., hospodarczyk m., hospodarówna ż., hospodarowanie n.
czas. hospodarować ndk.
przym. hospodarski
przysł. hospodarsko
Wiktionary
dawniej: córka hospodara
SJP.pl
→ hospodar, → hospodarstwo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z hospodarem, dotyczący hospodara
Wiktionary
rzecz. hospodar mos., hospodarstwo n., hospodarczyk m., hospodarówna ż., hospodarowanie n.
czas. hospodarować ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. urząd lub godność hospodara
(1.2) daw. prowincja lub region zarządzany przez hospodara
(1.3) daw. hospodar z małżonką
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. hospodar m.
przym. hospodarski
Wiktionary
dawniej: pan, władca
SJP.pl
1. wzrost cen towarów lub kursu papierów wartościowych na giełdzie;
2. nagły ruch w działalności gospodarczej; boom;
3. przenośnie: szczególnie szczęśliwy okres w czyimś życiu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. zwyżka cen papierów wartościowych lub towarów notowanych na giełdzie;
Wiktionary
Hossa (fr. hausse, pot. rynek byka, ang. bull market) – długotrwały trend wzrostowy cen papierów wartościowych lub towarów notowanych na giełdzie papierów wartościowych.
Potoczna nazwa nawiązuje do metody ataku byka – uderza rogami z dołu do góry. Przeciwieństwem hossy jest bessa.
Wikipedia
(1.1) rynek byka
Wiktionary
komputer pełniący w internecie funkcję nadrzędną wobec innych, udostępniający im swoje zasoby, świadczący określone usługi wobec innych użytkowników sieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. komputer świadczący usługi w sieci komputerowej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) slang. mężczyzna dbający o osoby odwiedzające pokazy, targi, wystawy
rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga
(3.1) D. lm. zob. hosta.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xɔst, AS: χost
Wiktionary
rzecz. hostessa ż., hościk mrz.
Wiktionary
roślina z rodziny liliowatych; funkia; ślubojawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Hosta|Tratt.|ref=tak., wieloletnia roślina zielna z rodziny szparagowatych, pochodząca z Azji Wschodniej;
Wiktionary
Hosta – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Nowa Akwitania, w departamencie Pireneje Atlantyckie.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 95 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 6 osób/km² (wśród 2290 gmin Akwitanii Hosta plasuje się na 1081. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 713.).
Wikipedia
(1.1) Niektóre gatunki hosty stosuje się w leczeniu po ukąszeniach węży.
Wiktionary
(1.1) funkia
Wiktionary
1. hotel o niższym standardzie, schronisko;
2. dom dla chorych niepełnosprawnych lub uzależnionych znajdujących się pod opieką specjalistów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) tani hotel, o niższym standardzie
(1.2) ośrodek będący domem dla osób wymagających pomocy, na przykład ze względu na niepełnosprawność czy uzależnienia
Wiktionary
Hostel – tanie miejsce tymczasowego zakwaterowania o standardzie różniącym się od hotelu głównie liczbą miejsc w pokojach, łóżkami piętrowymi i współdzieleniem części wyposażenia oraz pomieszczeń (np. kuchnie, łazienki).
Częstymi gośćmi w hostelach są studenci i osoby uczące się z różnych krajów. Charakterystyczną cechą tych obiektów jest możliwość wynajęcia łóżka w pokoju wieloosobowym.
Wikipedia
(1.1) Za późno dokonaliśmy rezerwację w hostelu, bo nie było już dwójek, a zostały same czwórki.
Wiktionary
IPA: ˈxɔstɛl, AS: χostel
Wiktionary
przym. hostelowy
rzecz. hostelik mrz.
Wiktionary
(1.1) schronisko
(1.2) dom opieki, dom pomocy społecznej, schronisko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od hostel
Wiktionary
rzecz. hostel m.
Wiktionary
przymiotnik od: hostel
SJP.pl
kobieta opiekująca się gośćmi lub klientami na wystawach, targach itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. dziewczyna pełniąca obowiązki przewodniczki, opiekująca się gośćmi lub promująca produkty na wystawach, targach, w hipermarketach itp.
Wiktionary
Hostessa – to zawód, który wykonuje kobieta opiekująca się gośćmi lub klientami, pełniąca obowiązki przewodniczki, jak i również promująca produkty na wystawach, targach, w hipermarketach itp. Istnieje też taki zawód jak Host, który jest odpowiednikiem hostessy, ale rodzaju męskiego.
Wikipedia
(1.1) Magda studiuje, a w weekendy dorabia jako hostessa w hipermarkecie.
Wiktionary
IPA: xɔˈstɛsːa, AS: χoste•sa
Wiktionary
rzecz. host m.
Wiktionary
(1.1) promotorka ż.
Wiktionary
okrągły opłatek z mąki pszennej będący przedmiotem ofiary mszalnej; komunia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. okrągły opłatek z mąki pszennej używany podczas mszy oraz wystawiany w monstrancji do adoracji;
Wiktionary
Hostia (łac. hostia – ofiara, zwierzę ofiarne) – niekwaszony (przaśny) chleb, okrągły opłatek z mąki pszennej, nierzadko ozdabiany krzyżem lub innymi motywami religijnymi, używany przy sprawowaniu mszy świętej.
Wikipedia
(1.1) Przy podnoszeniu hostii ministrant trzykrotnie uderza w gong.
(1.1) Kiedyś jadwiżanki piekły hostie dla wielu parafii naszej archidiecezji.
Wiktionary
IPA: ˈxɔstʲja, AS: χostʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) komunikant
Wiktionary
dodatkowe usługi świadczone przez dostawców internetu oprócz samego jego dostarczania (np. możliwość zakładania stron internetowych na ich serwerach, oferowanie dostępu do różnych plików, czy utrzymywanie skrzynek pocztowych)
SJP.pl
Hosting – usługa udostępniania miejsca na własnych serwerach.
Innymi słowy, polega to na „zarezerwowaniu” (oddaniu do dyspozycji):
Wikipedia
1. miasto na Ukrainie;
2. lotnisko w Hostomlu
SJP.pl
Hostomel (ukr. Гостомель) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, w rejonie buczańskim, nad Irpieniem, siedziba administracyjna hromady. W 2020 roku liczyło ok. 16,9 tys. mieszkańców.
Na północny zachód od miasta znajduje się lotnisko Hostomel, będące lotniskiem cargo linii Antonov Airlines. Od marca 2022 Miasto-bohater Ukrainy.
Wikipedia
świadczyć usługi hostingowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hostynnego
Wiktionary
rzecz. Hostynne n.
:: fż. hostynianka ż.
przym. hostynieński, hostyński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hostynnego
Wiktionary
rzecz. Hostynne n.
:: fm. hostynianin m.
przym. hostynieński, hostyński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hostynnego
Wiktionary
rzecz. Hostynne n., hostynianin m., hostynianka ż.
przym. hostyński
Wiktionary
(1.1) hostyński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hostynnego
Wiktionary
rzecz. Hostynne n., hostynianin m., hostynianka ż.
przym. hostynieński
Wiktionary
(1.1) hostynieński
Wiktionary
hostessa uprawiająca prostytucję
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, stolica rejonu w obwodzie rówieńskim;
Wiktionary
Hoszcza (ukr. Гоща) – osiedle na Ukrainie w rejonie rówieńskim obwodu rówieńskiego. Do 2020 roku stolica rejonu hoszczańskiego. Liczyła 5600 mieszkańców w 2023 r. Miasto jest położone nad Horyniem. W przeszłości stanowiło jeden z ośrodków polskiego arianizmu.
Wikipedia
przym. hoszczański
Wiktionary
miasto w południowym Wietnamie, dawniej Sajgon; Ho Szi Min, Ho Chi Minh
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie dolińskim;
Wiktionary
Hoszów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne. Leży przy DW896.
Wieś szlachecka Hussow, własność Tarłów, położona była w 1589 roku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Wikipedia
przym. hoszowski
Wiktionary
w jazzie, swingu i bebopie: wzmożona ekspresja wykonania, przejawiająca się w specjalnej intonacji i frazowaniu
SJP.pl
Albania:
Belgia:
Inne:
Wikipedia
gorąca parówka z dodatkami, podawana w rozciętej bułce; hot dog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kulin. spoż. gorąca parówka podawana w rozciętej bułce z dowolnymi przyprawami;
Wiktionary
(1.1) Ernest jadał hot-dogi i popijał je coca-colą.
Wiktionary
(1.1) war. hot dog
Wiktionary
ochronna półrękawica odporna na wysokie i niskie temperatury, zwykle z gumy silikonowej; hot łapka
SJP.pl
Śmiejący się Budda (chiń.: 布袋 pinyin: Bùdài; jap. 布袋 Hotei) – popularna, wywodząca się z chińskiego folkloru, niekanoniczna postać Buddy. Popularny w Chinach, Japonii oraz na Zachodzie jako symbol szczęścia i pomyślności.
Wikipedia
dom mieszkalny przeznaczony do czasowego pobytu osób zatrzymujących się w danej miejscowości, dysponujący liczbą 10 lub więcej pokoi, oferujący pełen zakres usług związanych z pobytem turystów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hotel. budynek do czasowego pobytu za opłatą;
(1.2) gwara. więz. więzienie, areszt
Wiktionary
Hotel – obiekt wchodzący w skład infrastruktury turystycznej, w którym świadczone są odpłatnie usługi noclegowe (przede wszystkim krótkookresowe).
W myśl polskich standardów, hotele muszą dysponować liczbą co najmniej 10 pokoi, w większości jedno- i dwuosobowych. Jednocześnie powinny oferować szeroki zakres usług związanych z pobytem turystów.
Wikipedia
(1.1) Zatrzymałem się z przyjaciółmi w hotelu na Dworcowej.
Wiktionary
IPA: ˈxɔtɛl, AS: χotel
Wiktionary
rzecz. hotelarstwo n., hotelarz mos., hotelówa ż.
:: zdrobn. hotelik mrz.
przym. hotelowy, hotelarski
Wiktionary
(1.1) kurort, motel, zajazd
(1.2) areszt, kić, paka, więzienie
Wiktionary
skrót od: hotelarski
SJP.pl
dotyczący hotelarstwa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z hotelarstwem lub hotelarzem, dotyczący hotelarstwa
Wiktionary
(1.1) — Resztę pieniędzy na utrzymanie zamku „wyrabiamy” organizując sympozja, konferencje, wystawy, prowadząc działalność hotelarską i gastronomiczną.
Wiktionary
IPA: ˌxɔtɛˈlarsʲci, AS: χotelarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. hotel mrz., hotelarstwo n., hotelarz mos., hotelik mrz.
przym. hotelowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) działalność gospodarcza polegająca na udzielaniu gościny przyjezdnym w przeznaczonych do tego obiektach bazy noclegowej;
Wiktionary
Hotelarstwo – działalność gospodarcza polegająca na udzielaniu gościny przyjezdnym w przeznaczonych do tego obiektach bazy noclegowej. Zaspokaja potrzebę wypoczynku, noclegu, wyżywienia, utrzymania higieny osobistej, ochrony zdrowia i mienia, łączności z otoczeniem oraz rozrywek kulturalnych. Jest podstawową branżą turystyki jako gałęzi gospodarki narodowej.
Wikipedia
(1.1) Nie mogła się zdecydować, czy zająć się hotelarstwem, czy otworzyć restaurację.
Wiktionary
IPA: ˌxɔtɛˈlarstfɔ, AS: χotelarstfo
Wiktionary
rzecz. hotel m., hotelarz m., hotelik mrz.
przym. hotelarski, hotelowy
Wiktionary
1. osoba prowadząca hotel;
2. właściciel hotelu
SJP.pl
Wikipedia
autobus złożony z pojazdu służącego za sypialnię oraz autokaru przeznaczonego do jazdy
SJP.pl
zdrobnienie od: hotel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od hotel
Wiktionary
rzecz. hotel m., hotelarstwo m., hotelarz m.
przym. hotelowy, hotelarski
Wiktionary
usługa, która polega na umieszczeniu w serwerowni dostawcy urządzeń klienta
SJP.pl
Wikipedia
prostytutka uprawiająca nierząd w hotelach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. stud. prostytutka prostytuująca się w hotelach
Wiktionary
IPA: ˌxɔtɛˈluva, AS: χoteluva
Wiktionary
rzecz. hotel m.
Wiktionary
świadczenie tymczasowej opieki nad zwierzętami domowymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) statek funkcjonujący jako hotel
Wiktionary
rzecz. hotel
Wiktionary
przymiotnik od: hotel
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z hotelem, dotyczący hotelu, będący częścią hotelu, przynależny do hotelu
Wiktionary
(1.1) W pokoju hotelowym panował półmrok.
Wiktionary
IPA: ˌxɔtɛˈlɔvɨ, AS: χotelovy
Wiktionary
rzecz. hotel m., hotelik m., hotelarstwo n.
przym. hotelarski
Wiktionary
w przenośni: człowiek nieokrzesany, zachowujący się prostacko
SJP.pl
Khoikhoi lub KhoeKhoe (transkrypcja tubylczego określenia „ludzie-ludzie”, czyli „prawdziwi ludzie”; dawniej Hotentoci) – grupa etniczna rdzennych mieszkańców Afryki południowej, spokrewnionych z Buszmenami, prowadzących koczowniczy tryb życia i przemierzających te terytoria od około 30 tysięcy lat. Swe pierwotne siedziby i pastwiska swych stad w Afryce wschodniej, przez ostatnie kilka tysięcy lat, opuszczali falami zmierzając do dzisiejszej Południowej Afryki, północno-wschodniej Namibii, Botswany, Eswatini, Lesotho, południowego Mozambiku i południowego Zimbabwe. Około półtora tysiąca lat temu wyparli z tych rejonów spokrewnione z nimi ludy Buszmenów i Sana. Zamieszkujący na terenie parku narodowego Etosza szczep Heikom (Heilom) jest pozostałością z wymieszania się Sana z Hotentotami. Z kolei nazwą Griqua określa się potomków wymieszania się Hotentotów z holenderskimi kolonistami, Burami. Posługują się językiem z grupy khoisan.
Wikipedia
dotyczący Hotentotów, właściwy Hotentotom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hotentotami, dotyczący Hotentotów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język hotentocki;
Wiktionary
rzecz. Hotentot mos.
Wiktionary
w przenośni: człowiek nieokrzesany, zachowujący się prostacko
SJP.pl
członkini ludu zamieszkującego południową i południowo-zachodnią Afrykę
SJP.pl
w informatyce: poprawka naprawiająca konkretny błąd w aplikacji
SJP.pl
[czytaj: hotLAJN] serwis telefoniczny dla użytkowników jakiegoś produktu lub uczestników jakiegoś zdarzenia; hot line, gorąca linia, infolinia
SJP.pl
technika budowania serwisu internetowego w oparciu o zasoby należące do innych serwisów
SJP.pl
Hotlink – technika budowania serwisu internetowego w oparciu o zasoby należące do innych serwisów. Mowa tutaj o zajmujących przepustowość i miejsce na serwerze plikach multimedialnych, plikach graficznych, plikach archiwalnych lub programach komputerowych.
Wikipedia
dusza zmarłego buddysty
SJP.pl
młodzieżowo: atrakcyjna osoba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od hotspot
Wiktionary
rzecz. hotspot m.
Wiktionary
publiczny punkt dostępu do internetu za pośrednictwem sieci bezprzewodowej (Wi-Fi); hot spot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) inform. publiczny punkt dostępu do internetu za pośrednictwem sieci bezprzewodowej;
Wiktionary
Hot-spot (ang. hot spot – „gorący punkt”) – punkt dostępu do sieci bezprzewodowej, umożliwiający za jego pośrednictwem połączenie z Internetem.
Wikipedia
(1.1) Hotspoty są instalowane najczęściej w hotelach, restauracjach, uczelniach i innych miejscach publicznych. Spotykane są również hotspoty prywatne udostępniane przez firmy swoim gościom lub klientom.
Wiktionary
IPA: ˈxɔtspɔt, AS: χotspot
Wiktionary
rzecz. hotspocik mrz.
Wiktionary
[czytaj: huDĄ] francuska rasa kur
SJP.pl
Houdan – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Yvelines.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 2912 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 280 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Houdan plasuje się na 411. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 358.).
Wikipedia
Harry Houdini (ur. 24 marca 1874 w Budapeszcie, zm. 31 października 1926 w Detroit) – węgierski iluzjonista, wolnomularz i demaskator mediów spirytystycznych żydowskiego pochodzenia. Uważany za jednego z najsłynniejszych iluzjonistów, specjalistów od ucieczek i pokazów akrobacji wszech czasów.
Wikipedia
gatunek muzyki elektronicznej
SJP.pl
House – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej) powstały w połowie lat 80. XX wieku, a dokładniej na przełomie 1985 i 1986 roku w Chicago.
Wikipedia
dotyczący muzyki typu house; house'owy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. dotyczący muzyki house
Wiktionary
rzecz. house m.
Wiktionary
[czytaj: hjuston] miasto w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. największe miasto stanu Teksas, w Stanach Zjednoczonych;
Wiktionary
Houston – największe miasto stanu Teksas i jednocześnie czwarte pod względem wielkości miasto w Stanach Zjednoczonych, za sprawą populacji liczącej 2,3 mln (2020), rozlokowanych na obszarze 1700 km². Houston stanowi siedzibę hrabstwa Harris i centrum gospodarcze Houston–Sugar Land–The Woodlands, czyli piątego pod względem wielkości obszaru metropolitalnego w Stanach Zjednoczonych, zamieszkiwanego w sumie przez 7,2 miliona osób.
Wikipedia
przym. houstoński
Wiktionary
[czytaj: hjustończyk] mieszkaniec Houstonu
SJP.pl
[czytaj: hjustonka] mieszkanka Houstonu (miasta w Teksasie)
SJP.pl
→ Houston [czytaj: hjustoński]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Houstonem, dotyczący Houstonu (miasta w Teksasie)
Wiktionary
rzecz. Houston mrz./n.
Wiktionary
rasa psa zaliczana do grupy molosów
SJP.pl
Hovawart – rasa psa zaliczana do grupy molosów, wyhodowana w średniowiecznych Niemczech jako pies obronny, zrekonstruowana w XX wieku. Typ wilkowaty.
Wikipedia
Osoby :
Wikipedia
meteor, typ achondrytu
SJP.pl
Howardyt – meteoryt kamienny należący do achondrytów. Howardyt składa się z okruchów skał magmowych, które w meteorytyce zalicza się do eukrytów i diogenitów. Te trzy grupy meteorytów łącznie nazywa się meteorytami HED; analiza spektroskopowa wskazuje, że są to skały pochodzące z planetoidy (4) Westa. Nazwa grupy pochodzi od angielskiego chemika i badacza meteorytów, Edwarda Charlesa Howarda.
Wikipedia
drzewo z rodziny arekowatych (palm), o liściach pierzasto podzielonych, występujące w wielu gatunkach na wyspach Oceanu Spokojnego, pomiędzy Australią a Nową Zelandią, uprawiane jako roślina ozdobna; kencja
SJP.pl
szczyt w Beskidach
SJP.pl
Howerla (ukr. Говерла, Howerła; z rum. hovirla – „trudne do przejścia”) – najwyższy (2061 / 2055 m n.p.m.) szczyt Beskidów znajdujący się w Beskidach Wschodnich, w północno-zachodniej części pasma Czarnohory, najwyższy szczyt Ukrainy. Jego stoki mają około 1100 metrów wysokości.
Wikipedia
[czytaj: hał] narodowy okrzyk niektórych Indian
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) … służący jako pozdrowienie
(1.2) … służący nadaniu dobitności czemuś, co się powiedziało: rzekłem
Wiktionary
(1.2) Howgh! Winnetou wypowiedział tylko to jedno słowo, ale brzmiało w nim głębokie, nietajone zadowolenie, że ten, którego tak długo nadaremnie szukał, nareszcie wpadnie w jego ręce.
Wiktionary
minerał z grupy krzemianów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów
(1.2) jubil. kamień używany do wyrobów jubilerskich w formie oryginalnej lub barwionej
Wiktionary
Howlit – minerał z grupy krzemianów, należy do grupy minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od nazwiska kanadyjskiego chemika i mineraloga Henry'ego Howa, który jako pierwszy opisał ten minerał i określił jego skład chemiczny.
Wikipedia
(1.2) Gabrysia miała na sobie przepiękny naszyjnik z howlitów.
Wiktionary
IPA: ˈxɔvlʲit, AS: χovlʹit
Wiktionary
przym. howlitowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z howlitem, dotyczący howlitu; wykonany z howlitu
Wiktionary
rzecz. howlit m.
Wiktionary
[czytaj: hoja] wieloletnia roślina pnąca z rodziny trojeściowatych, uprawiana jako doniczkowa; hoja, woskownica, woskowiec
SJP.pl
Hoya – niemieckie miasto leżące w kraju związkowym Dolna Saksonia, w powiecie Nienburg (Weser), siedziba gminy zbiorowej Grafschaft Hoya. Obszar miasta wielkości ok. 8,5 km² znajduje się po obu brzegach rzeki Wezery, ok. 20 km na północ od miasta Nienburg (Weser) i ok. 15 km na południowy zachód od Verden (Aller). Według stanu na 31 grudnia 2008 roku miasto zamieszkiwało 3 780 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest hoże; cecha tych, którzy są hoży
Wiktionary
przym. hoży
przysł. hożo
Wiktionary
urodziwy, pełen witalnych sił, krzepki, dorodny itp.
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) daw. taki, który wygląda dobrze, zdrowo, pięknie, młodo, jest silny i urodziwy
Wiktionary
(1.1) Pod gęstym krzaczkiem siedząc w miłej parze / Hoży pastuszek nuci na fujarze.
(1.1) Przepióreczko piękna, hoża! Nie ucieczesz nam do zboża.
(1.1) Nie była to tylko królowa, ale i hoża panna, którą można zaskoczyć w kąpieli.
Wiktionary
IPA: ˈxɔʒɨ, AS: χožy
Wiktionary
przysł. hożo
rzecz. hożość ż.
Wiktionary
(1.1) dorodny
Wiktionary
1. wyraz uwielbienia, czci,
2. dawniej: uroczysty akt uległości składany potężniejszemu władcy,
3. dawniej: ceremonia przysięgi składanej przez wasala seniorowi; homagium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wyraz czci, poważania, zachwytu
(1.2) ceremonia uroczystego przekazania lenna przez seniora swojemu wasalowi;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ja tylko przyszłam złożyć hołd kobiecie zbuntowanej przeciw tyranii przesądów…
(1.2) Zwycięską wojnę wiedzie z Moskalem, • Od Prus hołd lenny odbiera (…)
Wiktionary
IPA: xɔwt, AS: χou̯t
Wiktionary
czas. hołdować
rzecz. zhołdowanie n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zabawa w gospodzie
Wiktionary
(1.1) Młodzi sie radujó, bo w sobote beje w karczmie hołdamasz.
Wiktionary
oddawać cześć
SJP.pl
uznawanie poddaństwa; złożenie hołdu
SJP.pl
składający hołd lenny wobec możniejszego; poddańczy, lenny
SJP.pl
1. ten, kto składa hołd poddańczy; lennik
2. przestarzale: zwolennik, entuzjasta
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś w rejonie podhajeckim obwodu tarnopolskiego;
Wiktionary
Hołhocze (ukr. Голгоча) – wieś w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1445 r.
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Hołhocze w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego.
W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 22 Polaków.
Wieś liczy 2144 mieszkańców.
Do 2020 w rejonie podhajeckim.
Wikipedia
przym. hołhocki
Wiktionary
jeden z dwóch dyszli, w które zaprzęga się konie
SJP.pl
przymiotnik od: hołobla
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hołodoliny
Wiktionary
rzecz. Hołodolina ż.
:: fż. hołodolinianka ż.
przym. hołodoliński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hołodoliny
Wiktionary
rzecz. Hołodolina ż.
:: fm. hołodolinianin m.
przym. hołodoliński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hołodoliny
Wiktionary
rzecz. Hołodolina ż., hołodolinianin m., hołodolinianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. klęska głodu w latach 1932–1933 w ZSRR, na terenie dzisiejszej Ukrainy wschodniej i centralnej;
Wiktionary
Wielki głód na Ukrainie, Hołodomor (ukr. Голодомор, dosł. „zamorzenie głodem”) – wywołana sztucznie przez komunistyczne władze ZSRR klęska głodu w latach 1932–1933, która szczególne nasilenie przybrała na terytorium ówczesnej Ukraińskiej SRR (dzisiejsza Ukraina wschodnia i centralna).
Wikipedia
rodzaj roślin z rodziny ciborowatych
SJP.pl
Hołoszeń (Scirpoides) – rodzaj roślin z rodziny ciborowatych (Cyperaceae). Należą do niego cztery gatunki. Rośliny te występują w Europie, północnej i południowej Afryce, w południowo-zachodniej Azji oraz w Meksyku. W Polsce rośnie tylko hołoszeń główkowaty S. holoschoenus.
Wikipedia
1. pogardliwie o ludziach zachowujących się ordynarnie, motłoch; również o ludziach biednych, pospólstwie;
2. przenośnie, żartobliwie o małych dzieciach, o zwierzętach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki
(1.2) daw. ludzie biedni
(1.3) gw-pl|Bukowina. zbiorowisko ludzi
Wiktionary
(1.1) W tej dzielnicy mieszka sama hołota.
Wiktionary
IPA: xɔˈwɔta, AS: χou̯ota
Wiktionary
rzecz. hołysz mos.
Wiktionary
(1.1) chuliganeria, dzicz, gawiedź, hałastra, łobuzeria, męty, motłoch, pospólstwo, tałatajstwo, tłuszcza
(1.2) biedota
(1.3) czelada, glota
Wiktionary
zdrobnienie od: hołota
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie starosamborskim obwodu lwowskiego nad rzeką Dniestr;
Wiktionary
Wikipedia
przym. hołowiecki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie koreckim obwodu rówieńskiego;
Wiktionary
Hołownica (ukr. Головниця) – wieś na Ukrainie w rejonie koreckim obwodu rówieńskiego.
Wieś włości koreckiej, własność Joachima Koreckiego w 1577 roku. Na przełomie XVI i XVII wieku położona była w województwie wołyńskim.
Wikipedia
przym. hołownicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie lubomelskim obwodu wołyńskiego;
Wiktionary
Wikipedia
przym. hołowieński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hołubli
Wiktionary
rzecz. Hołubla ż., hołublanin m., hołublanka ż.
Wiktionary
1. troskliwie wychowywać; otaczać troskliwą opieką;
2. jednać sobie kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gołąbka
Wiktionary
figura występująca w tańcach ludowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hołubli
Wiktionary
rzecz. Hołubla ż.
:: fż. hołublanka ż.
przym. hołubelski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hołubli
Wiktionary
rzecz. Hołubla ż.
:: fm. hołublanin m.
przym. hołubelski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim
SJP.pl
Hołudza – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Wiślica.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Hołudza, po jej zniesieniu w gromadzie Olganów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wieś sołecka.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego;
Wiktionary
Hołyń – wieś w rejonie kałuskim obwodu iwanofrankiwskiego. Miejscowość liczy 5300 mieszkańców.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Hołyń, położony na linii Stryj – Iwano-Frankiwsk (odcinek dawnej Galicyjskiej Kolei Transwersalnej).
Wikipedia
przym. hołyński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: biedna, zubożała osoba; biedak, nędzarz, golec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. człowiek ubogi, biedak
Wiktionary
(1.1) Wykroimy szumne szaty dla hołysza.
(1.1) Spójrz na tego hołysza; jaki on brudny i obdarty.
Wiktionary
IPA: ˈxɔwɨʃ, AS: χou̯yš
Wiktionary
rzecz. hołota ż.
Wiktionary
(1.1) biedak, biedaczyna, nędzarz, przen. chudeusz
Wiktionary
1. HP; horse power, koń mechaniczny;
2. produkt marki HP (Hewlett-Packard)
SJP.pl
skrót od: hektopaskal, jednostka ciśnienia (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. wirus brodawczaka ludzkiego
Wiktionary
twardość materiału według skali Rockwella
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: hrabia, hrabina
SJP.pl
skrót
(1.1) = hrabia
(1.2) = hrabina
(1.3) = hrabstwo
Wiktionary
(1.1) Dla melomanów jest również Filharmonia Wrocławska utworzona w 1954, m.in. z inicjatywy hr. Wojciecha Dzieduszyckiego.
Wiktionary
IPA: ˈxrabʲja, AS: χrabʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. hrabina ż.
Wiktionary
skrót od: hrabstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. syn hrabiego (dziecko)
Wiktionary
rzecz. hrabia mos., hrabię n., hrabik mos., hrabina ż.
Wiktionary
(1.1) hrabiątko, hrabię
Wiktionary
1. tytuł arystokratyczny;
2. osoba posiadająca taki tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tytuł szlachecki;
(1.2) daw. wyższy urzędnik w średniowieczu
Wiktionary
Hrabia – tytuł przysługujący:
Wikipedia
(1.1) Cieszę się mocno z poznania przyjaciela pana hrabiego i służby moje pokorne polecam.
(1.2) Okręg administracyjny w średniowiecznej Europie Zachodniej zarządzany był przez hrabiego.
Wiktionary
IPA: ˈxrabʲja, AS: χrabʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. hrabczuk mos., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.
:: fż. hrabina ż.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
(1.1) skr. hr.; daw. grabia
Wiktionary
zdrobnienie od: hrabianka (córka hrabiego)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pieszcz. o hrabiance
Wiktionary
rzecz. hrabiątko n., hrabina ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabia ż., hrabianka ż.
przym. hrabski
Wiktionary
(1.1) hrabianka
Wiktionary
córka hrabiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka hrabiego
Wiktionary
(1.1) Ciąża hrabianki wywołała skandal na salonach.
Wiktionary
IPA: xraˈbʲjãnka, AS: χrabʹi ̯ãnka
Wiktionary
rzecz. hrabik mos., hrabianeczka ż., hrabia m., hrabstwo n., hrabiostwo n., hrabina ż., hrabicz m., hrabię n., hrabiątko n.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) syn hrabiego (dziecko)
(1.2) iron. o hrabim
Wiktionary
rzecz. hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
(1.1) hrabię
Wiktionary
przestarzałe: młody hrabia, syn hrabiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. syn hrabiego
Wiktionary
IPA: ˈxrabʲit͡ʃ, AS: χrabʹič
Wiktionary
rzecz. hrabia mos., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabina ż., hrabini ż., hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. syn hrabiego (dziecko)
forma rzeczownika.
(2.1) B. lp. od: hrabia
Wiktionary
rzecz. hrabia mos., hrabczuk mos., hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabiątko n., hrabicz mos., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
(1.1) hrabiątko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. syn hrabiego (dziecko)
Wiktionary
rzecz. hrabiątko n., hrabia mos., hrabczuk mos., hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabiostwo n., hrabstwo n.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
(1.1) hrabiątko, hrabię
Wiktionary
1. tytuł arystokratyczny;
2. kobieta posiadająca taki tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona hrabiego
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xraˈbʲĩna, AS: χrabʹĩna
Wiktionary
rzecz. hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabiostwo n., hrabstwo n., hrabię n., hrabiątko n., hrabczuk mos., hrabicz mos., hrabik mos., hrabini ż.
:: fm. hrabia mos.
przym. hrabiowski, hrabski
skr. hr.
Wiktionary
(1.1) daw. hrabini; skr. hr.
Wiktionary
tytuł, godność hrabiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tytuł, urząd hrabiego
(1.2) hrabia wraz z małżonką
Wiktionary
rzecz. hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabia mos., hrabianka ż., hrabina ż., hrabstwo n., hrabicz mos.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
przymiotnik od: hrabia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do hrabiego
Wiktionary
rzecz. hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabia mos., hrabianka ż., hrabina ż., hrabiostwo n., hrabstwo n., hrabicz mos.
przym. hrabski
Wiktionary
dawniej: hrabiowski
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do hrabiego
przymiotnik relacyjny
(2.1) dotyczący hrabiego, określający hrabiego, używany przy hrabim
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla hrabiego, mający cechy hrabiego
Wiktionary
(1.1) Widzieli ją, gdy kradła ziemniaki z hrabskiego pola.
Wiktionary
rzecz. hrabiątko n., hrabia mos., hrabina ż., hrabianka ż., hrabianeczka ż., hrabicz mos., hrabię n., hrabik mos., hrabiostwo n., hrabstwo n.
przym. hrabiowski
Wiktionary
(1.1) hrabiowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. w średniowieczu w Europie Zachodniej: jednostka administracyjna zarządzana przez hrabiego;
(1.2) urz. jednostka podziału administracyjnego w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Stanach Zjednoczonych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(2.1) hist. hrabia z żoną
Wiktionary
Hrabstwo – dawniej okręg administracyjny pod zarządem hrabiego, obecnie jednostka podziału administracyjnego.
W państwie Franków od czasów Merowingów oraz w średniowieczu w państwach Europy Zachodniej terytorialna jednostka administracyjna podległa hrabiemu (łac. comes, fr. comte, niem. Graf). W okresie feudalizmu we Francji oraz Niemczech hrabstwa uniezależniły się stanowiąc odrębne państwa.
Wikipedia
(1.1) Chłopstwo w zgromadzeniach stanowych nie brało udziału, z jednym krótko trwającym wyjątkiem w hrabstwie goryckim.
(1.2) Hrabstwo Sussex graniczy od zachodu z hrabstwem Hampshire.
Wiktionary
IPA: ˈxrapstfɔ, AS: χrapstfo
Wiktionary
rzecz. hrabiątko n., hrabię n., hrabik mos., hrabia m., hrabina ż., hrabianka ż., hrabiostwo n., hrabicz m.
przym. hrabiowski, hrabski
Wiktionary
(2.1) hrabiostwo
Wiktionary
przymiotnik od: Hradczany
SJP.pl
dzielnica i wzgórze zamkowe w Pradze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, nazwa własna
(1.1) dzielnica mieszkaniowa w Pradze, w Czechach
(1.2) wzgórze z zamkiem królewskim, obecnie będącym siedzibą prezydenta Republiki Czeskiej
Wiktionary
Hradczany (wymowa, dawniej Hradczyn, cz. Hradčany, niem. Hradschin, także Burgstadt) – powstała w XIV w. „królewska” dzielnica na zachodnim, wysokim brzegu Wełtawy w Pradze. W jej skład wchodzi kompleks zamku królewskiego (założonego w IX wieku), bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka, ogrody królewskie z Belwederem oraz, budowana przez 6 stuleci, katedra św. Wita. Jej elementami są także: całe byłe miasto Hradczany włącznie z obszarem zajmowanym przez Loretę oraz dzielnicę Nowy Świat (Nový Svět).
Wikipedia
(1.2) Ta rozmowa odbyła się 5 grudnia na Hradczanach podczas spotkania prezydenta Vaclava Klausa z przedstawicielami Parlamentu Europejskiego z przewodniczącym Hansem-Gertem Pötteringiem na czele.
Wiktionary
przym. hradczański
Wiktionary
Hradec Králové - miasto w Czechach; Hradec Kralowe
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Hradec Králové (miasto w Czechach)
SJP.pl
gramota;
1. dawniej na Rusi i Litwie: dokument pisany;
2. w Rosji i Związku Radzieckim: oficjalny dokument wydawany przez władcę lub przedstawiciela władzy
SJP.pl
Gramota (gr. γράμματα, grámmata) – dokument o charakterze oficjalnym bądź prywatnym na Rusi w X–XVII wieku. Termin został zapożyczony z Bizancjum, gdzie grammata oznaczała posłanie, rozporządzenie i inne dokumenty pisane.
Wikipedia
Wikipedia
regionalnie: przymiotnik od: hreczka, gryka; gryczany
SJP.pl
Hreczany (ukr. Гречани) – rejon miasta Chmielnickiego ze stacją kolejową Hreczany. Do 1946 roku oddzielna wieś.
W 1936 roku miejscowych Polaków wywieziono do Kazachstanu, gdzie założyli wioskę Tajynsza. Około roku 1937 funkcjonariusze NKWD dokonali w Hreczanach masowej zbrodni (por: operacja polska NKWD)[niewiarygodne źródło?].
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) reg. chleb z mąki gryczanej
Wiktionary
rzecz. hreczka ż.
przym. hreczany, hreczkowy
Wiktionary
nazwisko, np. Tadeusz Hreczecha, postać Wojskiego w poemacie Adama Mickiewicza "Pan Tadeusz"
SJP.pl
1. regionalnie: gryka (roślina uprawna);
2. w związku frazeologicznym: siać hreczkę - gospodarować na roli; siać grykę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. rdest
(1.2) reg-pl|Kraków. lwów. gryka
(1.3) gw-pl|Bukowina. kasza gryczana
(1.4) maść konia – siwa z brązowymi plamkami
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Łąki pokrywała para unosząca się ku górze; ptaki śpiewały, ludzie wyjeżdżali na pola; płowy łan żytni kołysał się pochylonymi kłosy, a kwitnąca hreczka zaprawiała wonią powietrze czyste, lekkie, którym miło było oddychać.
(1.2) Oto co się dzieje w małych miasteczkach podczas wojny; ludzie, tak gorliwie zajmują się strategją, że im hreczka marnieje i emerytura w kasach miejsce zawala.
Wiktionary
IPA: ˈxrɛt͡ʃka, AS: χrečka
Wiktionary
rzecz. hreczysko n., hreczanyk m., hreczanik m., hreczuski m., Hreczyszcze n.
przym. hreczany, hreczkowy, hreczkowaty
Wiktionary
(1.1) rdest
(1.2) gryka
(1.3) kasza gryczana
Wiktionary
ironicznie: gospodarz zasiedziały na roli
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. iron. zasiedziały na swej roli gospodarz, ubogi zaściankowy szlachcic samodzielnie zajmujący się rolą
Wiktionary
(1.1) Kto by jednak wnosił z prostego ubrania i nie mniej prostej powierzchowności jego, przypuściłby raczej, że szlachcic, hreczkosiej, myśli o tym, ile z każdego morga będzie miał tego żyta, śród którego stoi.
(1.1) „Z notatek hreczkosieja” – tytuł utworu Bolesława Prusa, 1873
(1.1) „Chłopska dola: z notatek hreczkosieja” – tytuł utworu Kazimierza Laskowskiego, 1898
Wiktionary
IPA: xrɛt͡ʃˈkɔɕɛ̇j, AS: χrečkośėi ̯
Wiktionary
rzecz. hreczkosiejstwo ż.
przym. hreczkosiejski
Wiktionary
(1.1) grykosiej
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) właściwy hreczkosiejowi
Wiktionary
rzecz. hreczkosiej m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. małe gospodarstwo rolne
(1.2) przest. zajmowanie się gospodarstwem
Wiktionary
IPA: ˌxrɛt͡ʃkɔˈɕɛ̇jstfɔ, AS: χrečkośėi ̯stfo
Wiktionary
rzecz. hreczkosiej m.
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) o maści konia – siwy w brązowymi plamkami
Wiktionary
rzecz. hreczka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. kotlety z mąki gryczanej oraz innymi dodatkami
Wiktionary
Wiktionary
białoruska partia polityczna działająca w latach 1925-27
SJP.pl
Terytorialna hromada (ukr. Територіальна громада) – jednostka podziału administracyjnego na Ukrainie.Na terenie Ukrainy jest 1470 terytorialnych hromad.
Terytoria hromad terytorialnych (które z kolei podzielone są na 7567 okręgów starościńskich) tworzą rejony, kilka rejonów tworzy obwody.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hronem, dotyczący Hronu (rzeki na Słowacji)
Wiktionary
rzecz. Hron mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. mikol. owocnik grzyba z gatunku mleczajowiec chrząstka
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Hrubieszów (do 1802 niekiedy Rubieszów, ukr. Грубешів, Hrubesziw, hebr. הרוביישוב) – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, siedziba powiatu hrubieszowskiego oraz gminy wiejskiej Hrubieszów.
Wikipedia
IPA: xruˈbʲjɛʃuf, AS: χrubʹi ̯ešuf
Wiktionary
rzecz. hrubieszowianin m., hrubieszowianka ż.
przym. hrubieszowski
Wiktionary
mieszkaniec Hrubieszowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hrubieszowa
Wiktionary
rzecz. Hrubieszów m.
:: fż. hrubieszowianka ż.
przym. hrubieszowski
Wiktionary
mieszkanka Hrubieszowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hrubieszowa
Wiktionary
rzecz. Hrubieszów m.
:: fm. hrubieszowianin m.
przym. hrubieszowski
Wiktionary
dotyczący Hrubieszowa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hrubieszowa
Wiktionary
rzecz. Hrubieszów m., hrubieszowianin m., hrubieszowianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hruda
Wiktionary
rzecz. Hrud m.
:: fż. hrudzianka ż.
przym. hrudzki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hruda
Wiktionary
rzecz. Hrud m.
:: fm. hrudzianin m.
przym. hrudzki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hruda
Wiktionary
rzecz. Hrud m., hrudzianin m., hrudzianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie jaworowskim;
Wiktionary
Hruszów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Rejowiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego. Od 1 stycznia 2006 wchodzi w skład powiatu chełmskiego (przedtem krasnostawskiego). Przez miejscowość przechodzi szlak turystyczny: – Szlak Ariański.
Wikipedia
przym. hruszowski
Wiktionary
1. imię obce;
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) lwów. gbur, prostak, cham
Wiktionary
(1.1) hryc m.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. osiedle typu miejskiego na Ukrainie, położone w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego;
Wiktionary
Hryców (ukr. Гриців, Hryciw) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego.
Pod rozbiorami siedziba gminy Hryców w powiecie zasławskim guberni wołyńskiej.
Bunt chłopów z okolic Hrycowa, aresztowanie i uwięzienie przez nich w pałacu Grocholskich okolicznej szlachty dnia 23 listopada 1918 roku, opisane są w Pożodze Zofii Kossak.
Wikipedia
przym. hrycowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie, położona w rejonie wierchowińskim obwodu iwanofrankiwskiego;
Wiktionary
Hryniawa – wieś w rejonie wierchowińskim obwodu iwanofrankiwskiego, założona w 1702 r. Miejscowość liczy ponad 1100 mieszkańców.
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Hryniawa w powiecie kosowskim województwa stanisławowskiego. Stacjonowała w niej placówka Straży Celnej ze składu komisariatu Straży Celnej „Uścieryki”, a od 1928 roku placówka Straży Granicznej I linii „Hryniawa”
W marcu 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali 10 Polaków.
Wikipedia
przym. hryniawski
Wiktionary
(1.1) hist. war. Hryniowa
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
jednostka monetarna Ukrainy, dzieląca się na 100 kopiejek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) monet. waluta Ukrainy;
Wiktionary
Hrywna (ukr. гривня, hrywnia, [ˈɦrɪu̯nʲɑ]) – oficjalna waluta Ukrainy. Kod walutowy ISO 4217: UAH, symbol: ₴ (podwójnie przekreślona zapisana kursywą litera г) – w standardzie Unicode: U+20B4, skrót ukraiński: грн (bez kropki na końcu). 1 hrywna jest równa 100 kopiejkom.
Wikipedia
(1.1) Ukraińską walutą jest hrywna, która dzieli się na sto kopiejek.
(1.1) Na Ukrainie wydałem, dzwoniąc do Polski z ukraińskiej karty SIM, 200 hrywien.
Wiktionary
IPA: ˈxrɨvna, AS: χryvna
Wiktionary
rzecz. grzywna ż.
przym. hrywnowy
Wiktionary
(1.1) skrót hrn., UAH
Wiktionary
symbol hasu, pierwiastka chemicznego
SJP.pl
Has (Hs, łac. hassium), czasem błędnie nazywany hass, wcześniej unniloctium (Uno) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy. Nazwa pochodzi od jednego z niemieckich krajów związkowych – Hesji.
Ma właściwości chemiczne podobne do osmu, podobnie jak on tworzy czterotlenek o wzorze chemicznym HsO4.
Wikipedia
międzynarodowy holding finansowy
SJP.pl
skrót od: histerosalpingografia
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik
(1.1) = huta szkła kryształowego
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== zh|HSK. (język chiński standardowy.) ==
thumb|[[oficjalny|oficjalne logo HSK (1.1)]]
zapis.
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec, rzeczownik, nazwa własna
(1.1) = Hànyǔ Shuǐpíng Kǎoshì → standaryzowany test języka chińskiego dla obcokrajowców
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== zh|HSK. (język chiński standardowy.) ==
thumb|[[oficjalny|oficjalne logo HSK (1.1)]]
zapis.
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec, rzeczownik, nazwa własna
(1.1) = Hànyǔ Shuǐpíng Kǎoshì → standaryzowany test języka chińskiego dla obcokrajowców
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) 汉语水平考试
Wiktionary
[czytaj: ha es PE] skrót od: Heat Shock Proteins - białka szoku termicznego
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = harc. Harcerska Służba Polsce Socjalistycznej;
Wiktionary
(1.1) Program HSPS opierał się na koncepcji klasodrużyn, w których cała klasa szkolna była uznawana za drużynę harcerską.
Wiktionary
Hyper Text Markup Language
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego lub męskozwierzęcego
(1.1) = inform. hipertekstowy język znaczników (język opisu stron internetowych);
(1.2) = inform. dokument zapisany w języku HTML (1.1)
Wiktionary
HTML (ang. HyperText Markup Language, hipertekstowy język znaczników) – język znaczników stosowany do tworzenia dokumentów hipertekstowych.
Wikipedia
(1.1) Przeglądarki WWW interpretują HTML, wyświetlając stronę internetową z odpowiednim formatowaniem jej treści.
Wiktionary
IPA: ˌxa‿tɛ‿ɛ̃m‿ˈɛl, AS: χa‿te‿ẽm‿el
Wiktionary
rzecz. HTML-owiec m.
przym. HTML-owy, htmlowy
Wiktionary
skrót od ang. Hypertext Transfer Protocol - protokół sieci WWW umożliwiający jej prawidłowe działanie; http
SJP.pl
HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol) – protokół stworzony przez Tima Bernersa-Lee na potrzeby komunikacji między klientem a serwerem w sieci WWW (ang. World Wide Web). Najnowszą specyfikację HTTP stanowi dokument RFC 2616 ↓. Przy pomocy protokołu klienci HTTP komunikują się z serwerami, zamawiając pliki składające się na strony internetowe oraz dostarczają niezbędne do tego informacje, np. treści wprowadzane w formularzach.
Wikipedia
skrót od: hormonalna terapia zastępcza
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = med. hormonalna terapia zastępcza;
Wiktionary
1. wykrzyknienie wyrażające zdziwienie albo wesołość, bądź będące nawoływaniem
2. wyraz naśladujący głos zwierzęcy, ptasi, najczęściej sowy
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. rzad. onomatopeja naśladująca głos sowy
Wiktionary
Belgia:
Chiny:
Osoby:
Wikipedia
(1.1) Dwa krótkie, tubalne, basowe okrzyki, zakończone trzecim, dłuższym i jeszcze bardziej ponurym: hu, hu, huuuuu. To także drapieżnik nocny, sowa.
Wiktionary
IPA: xu, AS: χu
Wiktionary
wykrz. huuuuu
Wiktionary
potocznie: wykrzyknik wyrażający radość i zachęcający do zabawy
SJP.pl
rodzaj dinozaura z infrarzędu stegozaurów
SJP.pl
Wikipedia
dawna jednostka pieniężna Korei Południowej (obecnie: won)
SJP.pl
Jest to artykuł o charakterze zbiorczym dotyczący fikcyjnych postaci ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Na liście najpierw podano ludzi, należących do różnych grup etnicznych, potem hobbitów, elfów i przedstawicieli innych ras.
Daty dotyczące Pierwszej Ery podano za hipotetyczną chronologią autorstwa Roberta Fostera, opracowaną tylko na podstawie Silmarillionu.
Wikipedia
druga pod względem długości rzeka w Chinach; Huang He, Żółta Rzeka
SJP.pl
odmiana ożaglowania gaflowego; guari
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: łaskaran] wulkaniczny masyw górski w Andach Północnych
SJP.pl
Huascarán lub Nevado Huascarán – szczyt w Andach Peruwiańskich. Najwyższy, południowy szczyt masywu (Huascarán Sur) to najwyższy szczyt całego Peru oraz najwyższy szczyt w pasie międzyzwrotnikowym na Ziemi. Nazwę zawdzięcza Huascarowi, XVI-wiecznemu wodzowi Inków, który nosił tytuł Sapa Inca.
Wikipedia
Huawei Technologies Co., Ltd. (wymowa, chiń. 华为技术有限公司) – chiński producent elektroniki użytkowej, sprzętu telekomunikacyjnego, pojazdów elektrycznych, samochodów autonomicznych oraz sprzętu i rozwiązań informatycznych założony w 1987 roku, z siedzibą w Shenzhen.
Wikipedia
[czytaj: hab]
1. serwis internetowy zawierający głównie linki do innych stron internetowych;
2. element sieci komputerowej umożliwiający podłączenie do niej wielu urządzeń; koncentrator;
3. przesiadkowy port lotniczy;
4. punkt węzłowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. urządzenie łączące wiele urządzeń w sieci komputerowej lub pozwalające na podłączenie kilku urządzeń do jednego wejścia;
(1.2) duży, zintegrowany węzeł komunikacyjny, przeładunkowy, przesiadkowy
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: huba
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do budowy sieci bez użycia hubów i switchy, potrzebny jest specjalny kabel sieciowy, a mianowicie tzw. kabel krosowany. (z Internetu)
Wiktionary
(1.1) koncentrator
Wiktionary
pasożytniczy grzyb drzewny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. mikol. nazwa systematyczna|Polyporus|ref=tak., grzyb pasożytniczy, rosnący na drzewach, mający zwykle stwardniały owocnik
(1.2) stpol. zakładka na odzieży, fałda, fałd
(1.3) gw-pl|Piwniczna. każdy niejadalny grzyb
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈxuba, AS: χuba
Wiktionary
rzecz. Huby nmos.
:: zdrobn. hubka ż.
Wiktionary
(1.1) żagiew
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitarab. przedislamski bóg słońca i księżyca, najwyższa postać panteonu mekkańskiego;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hubalczyk m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* albański: (1.1) Hubali m.
* angielski: (1.1) Hubal
* arabski: (1.1) هبل m.
* czeski: (1.1) Hubal m.
* francuski: (1.1) Houbal m.
* hiszpański: (1.1) Hubal m.
* kataloński: (1.1) Hubal m.
* niderlandzki: (1.1) Hubal m.
* niemiecki: (1.1) Hubal m.
* perski: (1.1) هبل
* portugalski: (1.1) Hubal m.
* rosyjski: (1.1) Хубал m.
* rumuński: (1.1) Hubal m.
* turecki: (1.1) Hubal
* ukraiński: (1.1) Хубал m.
* włoski: (1.1) Hubal m.
źródła.
== Hubal (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) mitarab. Hubal
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz. hubalczyk m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hubalczyk m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* albański: (1.1) Hubali m.
* angielski: (1.1) Hubal
* arabski: (1.1) هبل m.
* czeski: (1.1) Hubal m.
* francuski: (1.1) Houbal m.
* hiszpański: (1.1) Hubal m.
* kataloński: (1.1) Hubal m.
* niderlandzki: (1.1) Hubal m.
* niemiecki: (1.1) Hubal m.
* perski: (1.1) هبل
* portugalski: (1.1) Hubal m.
* rosyjski: (1.1) Хубал m.
* rumuński: (1.1) Hubal m.
* turecki: (1.1) Hubal
* ukraiński: (1.1) Хубал m.
* włoski: (1.1) Hubal m.
źródła.
== Hubal (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) mitarab. Hubal
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
żołnierz walczący w oddziale partyzanckim Henryka Hubala-Dobrzańskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. członek pierwszego oddziału partyzanckiego walczącego w okupowanej Polsce;
Wiktionary
IPA: xuˈbalt͡ʃɨk, AS: χubalčyk
Wiktionary
rzecz. Hubal m.
Wiktionary
gatunek ptaków z rodziny dropi
SJP.pl
Hubara saharyjska, hubara (Chlamydotis undulata) – gatunek dużego ptaka z rodziny dropi (Otididae), zamieszkujący północną Afrykę i Wyspy Kanaryjskie. Jest narażony na wyginięcie.
Wikipedia
hubarka bengalska, hubarka długoczuba - gatunki ptaków z rodziny dropiowatych
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
nazwisko, m.in. Edwin Hubble - astronom amerykański
SJP.pl
Zobacz:
Wikipedia
prowincja w Chinach; Hupej
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: Hubert (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Huberty lub z nią związany
SJP.pl
Osoby o nazwisku Huberman, lub Guberman ((hebr.) הוּברמן, (jid.) הובערמאַן, (niem.) Hubermann, (ukr.) Губерман, (ros.) Губерма́н):
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Hubert – imię męskie pochodzenia germańskiego. Tłumaczy się jako «człowiek wyróżniający się rozumem» (człon hugu oznacza «umysł, rozum», natomiast beraht – «sławny»).
Żeńska forma: Huberta
Przysłowie związane z tym imieniem: „Kiedy swego czasu goły las nastaje, święty Hubert z lasu cały obiad daje”.
Wikipedia
(1.1) – Jak znajdujesz nową dziewczynę Huberta? – Ona jest całkiem miła.
Wiktionary
IPA: ˈxubɛrt, AS: χubert
Wiktionary
rzecz. Hubertowa ż.
:: zdrobn. Hubercik
przym. Hubertowy, hubercki
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Hubertowa ż.
:: zdrobn. Hubercik
przym. Hubertowy, hubercki
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Hubert
* francuski: (1.1) Hubert m.
* rosyjski: (1.1) Губерт m.
* słowacki: (1.1) Hubert m.
* włoski: (1.1) Uberto m.
źródła.
== Hubert (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m. Hubert
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Huberta – imię żeńskie pochodzenia germańskiego.
Jest to żeński odpowiednik imienia Hubert.
W roku 1994 imię to nosiło w Polsce 28 kobiet, spośród których 4 urodziły się przed 1920 r., 11 urodziło się w latach 20. XX wieku, 7 – w latach 30., 4 – w latach 40. i po 1 osobie w latach 50. i 60. XX wieku.
Huberta imieniny obchodzi: 3 listopada.
Wikipedia
Hubert z małżonką; Hubertowie
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
w łowiectwie: uroczystość związana z dniem św. Huberta
SJP.pl
Hubertus, hubertowiny – święto myśliwych, leśników i jeźdźców, organizowane przez jeźdźców na zakończenie sezonu, a przez myśliwych na początku sezonu polowania jesienno-zimowego, zwykle w okolicach 3 listopada. Nazwa pochodzi od świętego Huberta (patrona myśliwych i jeźdźców), którego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest właśnie 3 listopada.
Wikipedia
dotyczący św. Huberta - patrona myśliwych
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Huberta lub z nim związany
SJP.pl
hubiak pospolity - gatunek grzyba z rodziny żagwiowatych
SJP.pl
Fomes (Fr.) Fr. (hubiak) – rodzaj grzybów należący do rodziny żagwiowatych (Polyporaceae). W Polsce występuje tylko jeden gatunek – hubiak pospolity.
Wikipedia
wysuszony miąższ huby lub inny łatwo tlący się materiał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: huba
(1.2) materiał łatwopalny uzyskiwany z hub, stosowany do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa;
Wiktionary
Hubka – materiał łatwopalny produkowany z nadrzewnych grzybów (tzw. hub) rosnących na drzewach buka, jodły i brzozy w połączeniu z saletrą i popiołem drzewnym.
Produkowano ją mocząc w saletrze i odwarze z popiołu drzewnego, następnie miażdżąc i susząc. Otrzymany proszek był łatwopalny i używano go do rozpalania ognia krzesiwem. Do rozniecania ognia używano głównie owocników hubiaka pospolitego (Fomes fomentarius), czyrenia ogniowego (Phellinus igniarius), a także wielu innych grzybów zaliczanych obecnie do rodzaju czyreń (Phellinus). Już w łacińskiej nazwie hubiaka kryje się jego wartość użytkowa. Fomes to po łacinie podpałka, a fomentarius – zapalający. Do celów użytkowych wykorzystywano co najwyżej 30% masy owocnika. Do krzesania ognia oprócz hubki potrzebne było jeszcze krzesiwo i krzemień. Krzesiwa były wykuwane z wysoko nawęglonej (bardzo twardej) stali. Ogień krzesano, uderzając krzesiwem o krzemień (a nie odwrotnie).
Wikipedia
(1.2) Kobieta dmucha na nią delikatnie, a kiedy hubka się zapala, dotyka nią przygotowanej słomy, nie przestając dmuchać.
Wiktionary
rzecz. huba ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Huty
(1.2) mieszkaniec Huty-Dąbrowy
(1.3) mieszkaniec Huty Józefów
(1.4) mieszkaniec Huty Kalnej
(1.5) mieszkaniec Huty Komorowskiej
(1.6) mieszkaniec Huty Krzeszowskiej
(1.7) mieszkaniec Huty Nowej
(1.8) mieszkaniec Huty Różanieckiej
(1.9) mieszkaniec Huty Starej
Wiktionary
rzecz. Huta ż.
:: fż. hucianka ż.
przym. hucki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Huty
(1.2) mieszkanka Huty-Dąbrowy
(1.3) mieszkanka Huty Józefów
(1.4) mieszkanka Huty Kalnej
(1.5) mieszkanka Huty Komorowskiej
(1.6) mieszkanka Huty Krzeszowskiej
(1.7) mieszkanka Huty Nowej
(1.8) mieszkanka Huty Różanieckiej
(1.9) mieszkanka Huty Starej
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Huta ż.
:: fm. hucianin m.
przym. hucki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z hutą, dotyczący huty
Wiktionary
rzecz. huta ż., hutnik m., hutnictwo n., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos.
przym. hutniczy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Huciska
(1.2) dotyczący Huciska Jawornickiego
Wiktionary
rzecz. Hucisko n., huciszczanin m., huciszczanka ż.
Wiktionary
1. nazwa około dwudziestu wsi w Polsce;
2. Hucisko Turzańskie - wieś na Ukrainie
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Huciska
(1.2) mieszkaniec Huciska Jawornickiego
Wiktionary
rzecz. Hucisko n.
:: fż. huciszczanka ż.
przym. huciski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Huciska
(1.2) mieszkanka Huciska Jawornickiego
Wiktionary
rzecz. Hucisko n.
:: fm. huciszczanin m.
przym. huciski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Huty
(1.2) dotyczący Huty-Dąbrowy
(1.3) dotyczący Huty Józefów
(1.4) dotyczący Huty Kalnej
(1.5) dotyczący Huty Komorowskiej
(1.6) dotyczący Huty Krzeszowskiej
(1.7) dotyczący Huty Nowej
(1.8) dotyczący Huty Różanieckiej
(1.9) dotyczący Huty Starej
Wiktionary
Hucki (biał. Гуцкі; ros. Гуцки) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kobryńskim, w sielsowiecie Batcze.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kobryńskim.
Wikipedia
rzecz. Huta ż., hucianin m., hucianka ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
potocznie: bezczelność, tupet, arogancja; chucpa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nadmierna pewność siebie, połączona z zuchwałością albo chęcią ukrycia swojego braku umiejętności
(1.2) zuchwałe działanie, źle postrzegane przez innych, np. jako oszustwo
Wiktionary
(1.2) Wszystko to była jedna wielka hucpa.
(1.2) Inwestycje okazały się hucpą.
Wiktionary
IPA: ˈxut͡spa, AS: χucpa
Wiktionary
(1.1) chucpa, tupet
(1.2) chucpa
Wiktionary
pot. bezczelny, arogancki
SJP.pl
osoba bezczelna i arogancka; chucpiarz
SJP.pl
przymiotnik od: Huculszczyzna, Huculi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hucułami lub Huculszczyzną, dotyczący Hucułów lub Huculszczyzny
Wiktionary
rzecz. Huculszczyzna ż., Hucuł m., Hucułek m., Hucułka ż., Hucułówka ż., Huculak m./ż., hucuł m., hucułek m.
Wiktionary
wszystko, co dotyczy kultury Hucułów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina położona na obszarze Karpat Wschodnich, w większości na Ukrainie, w małej tylko części w Rumunii;
Wiktionary
Huculszczyzna (ukr. Гуцу́льщина, rum. Huțulșcina, słow. Huculsko) – region w zachodniej części Ukrainy, na obszarze Karpat Wschodnich, obejmujący m.in. pasmo Czarnohory.
Wikipedia
rzecz. Hucuł mos., Hucułka ż., hucuł mzw., huculszczyzna ż.
przym. huculski
Wiktionary
koń huculski charakteryzujący się dużą wytrzymałością
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) etn. góral zamieszkujący Karpaty Wschodnie (tereny południowo-zachodniej Ukrainy);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dla Hucuła nie ma życia, jak na połoninie • Gdy go losy w doły rzucą wnet z tęsknoty zginie.
Wiktionary
IPA: ˈxut͡suw, AS: χucuu̯
Wiktionary
rzecz. hucuł mzw., Huculszczyzna ż.
:: fm. Hucułka ż.
przym. huculski
Wiktionary
góralka zamieszkująca Karpaty Wschodnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. góralka zamieszkująca Karpaty Wschodnie (tereny południowo-zachodniej Ukrainy);
Wiktionary
rzecz. hucuł mzw.
:: fm. Hucuł mos.
przym. huculski
Wiktionary
1. wydawać głośne, niskie dźwięki;
2. powtarzać informacje, które wywołują poruszenie ludzi i liczne komentarze;
3. mówić głośno, z groźbą lub z naganą; grzmieć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni
(1.1) wydawać głośny, niski ton
(1.2) o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany dźwięk
(1.3) pokrzykiwać, łajać, strofować
Wiktionary
(1.1) Morze huczy.
(1.3) Hukali po lesie.
Wiktionary
IPA: ˈxut͡ʃɛt͡ɕ, AS: χučeć
Wiktionary
rzecz. huk m., huknięcie n., huczka ż.
przym. huczny
przysł. hucznie
Wiktionary
(1.1) burczeć
Wiktionary
bezogonowy płaz prowadzący nocny tryb życia, w Polsce chroniony; grzebiuszka ziemna
SJP.pl
Grzebiuszka ziemna, huczek, huczek ziemny (Pelobates fuscus) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny grzebiuszkowatych (Pelobatidae), zamieszkujący Europę.
Wikipedia
w gwarze łowieckiej: okres godowy dzików; lochanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) łow. okres godowy u dzików;
Wiktionary
Huczka, lochanie – w gwarze myśliwskiej jest to okres godowy u dzików. Trwa 4–5 tygodni. W Polsce odbywa się zimą – od listopada do stycznia. Dorosłe samce dzików łączą się w watahy i rywalizują w tym czasie o względy samur (loch).
Wikipedia
rzecz. huczenie n.
czas. huczeć ndk.
Wiktionary
(1.1) lochanie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z wystawnością, robiąc wrażenie
Wiktionary
(1.1) Poprzednią rocznicę ślubu obchodziliśmy hucznie w restauracji z wszystkimi dziećmi i wnukami.
Wiktionary
czas. huczeć ndk.
przym. huczny
rzecz. huk m.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: hucznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: huczny
SJP.pl
1. okazały, szumny, wystrzałowy;
2. głośny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odznaczający się wystawnością, zorganizowany na wielką skalę
Wiktionary
(1.1) Uroczystość była huczna i w szalonym stylu.
Wiktionary
przysł. hucznie
czas. huczeć ndk.
rzecz. huk m.
Wiktionary
rzeka w Polsce
SJP.pl
Huczwa – rzeka we wschodniej Polsce, lewobrzeżny dopływ Bugu. Płynie przez powiaty tomaszowski i hrubieszowski, na obszarze Grzędy Sokalskiej i Kotliny Hrubieszowskiej. Ma swoje źródła w Justynówce, w okolicach Tomaszowa Lubelskiego, a uchodzi do Bugu w miejscowości Gródek.
Wikipedia
przymiotnik od: Huczwa
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: Hadson] rzeka w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, o długości 492 km
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: hadsoński] przymiotnik od: Hudson (rzeka)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
pokój dla studentów Koranu, prawa, języka arabskiego, znajdujący się w muzułmańskiej szkole teologicznej
SJP.pl
miasto w Wietnamie
SJP.pl
Hue (wiet. Huế, wymowa) − miasto w środkowym Wietnamie, nad rzeką Hương, 11 km od jej ujścia do Morza Południowochińskiego. W 2023 roku liczyło 1 236 393 mieszkańców. Do XVII w. nazywane Phú Xuân. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Hue.
Wikipedia
Huelva (wym. /'welβa/) – miasto w południowo-zachodniej Hiszpanii, w regionie Andaluzja, stolica prowincji Huelva, leżące u ujścia rzeki Tinto do Atlantyku; 148 tys. mieszkańców (2008). Przemysł chemiczny, cementowy, celulozowy, rafineria ropy naftowej. Duży port handlowy i rybacki.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Huelva.
Wikipedia
ssak parzystokopytny z rodziny jeleniowatych, o krępej budowie ciała z krótkimi kończynami, długich uszach i słabo rozgałęzionym porożu, zamieszkujący Andy
SJP.pl
Huemal (Hippocamelus) – rodzaj ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Wikipedia
1. tropikalna roślina z rodziny trojeściowatych;
2. tropikalna roślina z rodziny toinowatych
SJP.pl
równinny, sztucznie nawodniony teren w Hiszpanii, na którym sadzi się ogrody
SJP.pl
Huerta (hiszp. z łac. hortus - ogród) – pieczołowicie uprawiany i nawadniany sad we wschodniej i południowej Hiszpanii. Strefy takich sadów (a także ogrodów warzywnych), ciągnące się wzdłuż wschodniego wybrzeża Hiszpanii, zwane są huertas.
Wikipedia
dawniej: zastęp, hufiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. hufiec
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Zbrojne hufy polskie pogoniły Rusinów.
Wiktionary
IPA: xuf, AS: χuf
Wiktionary
rzecz. hufiec m., hufcowy m.
przym. hufcowy
Wiktionary
(1.1) hufiec
Wiktionary
1. jednostka niektórych organizacji młodzieżowych, opartych częściowo na wzorach wojskowych;
2. w średniowieczu: zwarty oddział składający się z kilku chorągwi
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) podn. o wojsku
forma rzeczownika.
(2.1) M., B., W. lm. od hufiec
Wiktionary
(1.1) wojsko
Wiktionary
komendantka hufca harcerskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) harc. harcerka kierująca hufcem z mianowania komendanta chorągwi
Wiktionary
Osiedle Hufcowa, osiedle Botanik – osiedle w Łodzi, na Polesiu, stanowiące część większego osiedla Retkinia.
Administracyjnie osiedle Hufcowa wchodzi w skład osiedla Karolew-Retkinia Wschód.
Wikipedia
(1.1) Nasza druhna zostanie hufcową na Wełnowcu.
Wiktionary
rzecz. hufiec m.
:: fm. hufcowy m.
przym. hufcowy
Wiktionary
→ hufiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) harc. harcerz kierujący hufcem z mianowania komendanta chorągwi
przymiotnik relacyjny
(2.1) odnoszący się do hufca, związany z hufcem
Wiktionary
Komendant hufca – instruktor harcerski kierujący zarządem hufca – jednostki terenowej w ogólnopolskich organizacjach harcerskich, o zasięgu terytorialnym odpowiadającym najczęściej powiatowi lub gminie.
Wikipedia
(1.1) Kandydata na hufcowego wybiera zbiórka instruktorów hufca.
(2.1) Mamy pięćdziesiąt hufcowych śpiworów, które zabierzemy na biwak.
Wiktionary
rzecz. hufiec m.
:: fż. hufcowa ż.
Wiktionary
David A. Huffman (1925-1999), amerykański informatyk
SJP.pl
Wikipedia
1. jednostka niektórych organizacji młodzieżowych, opartych częściowo na wzorach wojskowych;
2. w średniowieczu: zwarty oddział składający się z kilku chorągwi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) harc. jednostka organizacyjna harcerzy na szczeblu powiatu lub gminy;
(1.2) hist. zwarty oddział średniowiecznych wojsk, który składał się z kilku chorągwi, stanowiący zarazem część szyku bojowego;
(1.3) daw. gromada, kupa
Wiktionary
Hufiec – jednostka organizacyjna w organizacjach harcerskich, usytuowana w hierarchii pomiędzy podstawowymi jednostkami organizacyjnymi a chorągwią.
Wikipedia
(1.1) Hufcowy może powołać komendę hufca.
(1.2) Zbrojnymi hufcami stało państwo Mieszka i Chrobrego.
Wiktionary
IPA: ˈxufʲjɛt͡s, AS: χufʹi ̯ec
Wiktionary
rzecz. hufcowy m., hufcowa ż., huf m.
przym. hufcowy
Wiktionary
(1.2) huf
(1.3) gromada, grupa, daw. huf, uf
Wiktionary
gwóźdź służący do przybijania podków koniom; ufnal, podkowiak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) gwóźdź o niemal kwadratowym przekroju służący do przybijania podkowy koniowi;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈxufnal, AS: χufnal
Wiktionary
(1.1) podkowiak
Wiktionary
lekkie działo o krótkiej lufie, strzelające kulami kamiennymi lub kartaczami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. lekka armata polowa używana do XVI w.;
Wiktionary
Hufnica (czes. houfnice) – niewielkie, lekkie działo polowe o krótkiej lufie, używane w XV-XVI wieku do wsparcia bezpośredniego.
Jego wynalezienie przypisuje się czeskim husytom, którzy lekką artylerię szeroko i skutecznie stosowali w swym szyku taborowym. Nazwa łączy się z przeznaczeniem działa używanego przede wszystkim do ostrzeliwania zgrupowań (tj. hufców – czes. houf) nieprzyjacielskiej jazdy i piechoty. Lżejsze hufnice zwano harcownicami – przeznaczone były one dla straży przedniej i do wstępnej wymiany ognia przed bitwą; cięższe hufnice właściwe służyły w trakcie walki do obrony zamkniętego taboru.
Wikipedia
IPA: xufʲˈɲit͡sa, AS: χufʹńica
Wiktionary
związany z hugenotem; hugonocki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z hugenotami, dotyczący hugenotów
Wiktionary
rzecz. hugenot mos., hugonot mos., hugenotka ż., hugonotka ż.
przym. hugonocki
Wiktionary
(1.1) hugonocki
Wiktionary
wyznawca kalwinizmu we Francji, prześladowany przez Kościół katolicki i władze do 1791 r.; hugonot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rel. członek wspólnoty Kościoła francuskich ewangelików reformowanych;
Wiktionary
Hugenoci (fr. huguenots wym. w IPA yɡ(ə)no) – nazwa francuskich ewangelików reformowanych (potocznie nazywanych kalwinistami) w XVI i XVII wieku. Pochodzi ona od nazwiska przywódcy powstania w Genewie, Besançon Hugues'a.
Wikipedia
rzecz. hugonot m., hugonotka ż.
:: fż. hugenotka ż.
przym. hugenocki, hugonocki
Wiktionary
(1.1) hugonot
Wiktionary
[czytaj: hju] obce imię męskie
SJP.pl
Gminy w USA:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈxuɡɔ, AS: χugo
Wiktionary
rzecz. Hugolin m.
:: zdrobn. Hugonek m.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Hugo, Hugon – imię męskie, które powstało przez skrócenie germańskich imion ze składnikiem hugu (rozum, umysł), co oznacza "człowiek rozumny, bystry".
Hugo imieniny obchodzi: 1 kwietnia, 9 kwietnia, 29 kwietnia, 10 sierpnia i 17 listopada.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) Hugo
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Hugh
źródła.
== Hugon (język starofrancuski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|starofrancuski|m. Hugon
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) Hugo
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Hugona – żeński wariant imienia Hugo, które powstało przez skrócenie germańskich imion ze składnikiem hugu (rozum, umysł), co oznacza "człowiek rozumny, bystry".
Oboczną formą imienia jest Hugolina.
Hugona imieniny obchodzi 10 sierpnia.
Wikipedia
zdrobnienie od: Hugon (imię męskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Hugony lub z nią związany
SJP.pl
członek radykalnej grupy zwolenników rewolucyjnych przemian społecznych i ustrojowych w Polsce w czasie powstania kościuszkowskiego
SJP.pl
związany z hugenotem; hugenocki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z hugonotami (hugenotami), dotyczący hugonotów (hugenotami)
Wiktionary
rzecz. hugenot mos., hugonot mos., hugenotka ż., hugonotka ż.
przym. hugenocki
Wiktionary
(1.1) hugenocki
Wiktionary
Hugon z małżonką; Hugonowie
SJP.pl
wyznawca kalwinizmu we Francji, prześladowany przez Kościół katolicki i władze do 1791 r.; hugenot
SJP.pl
Hugenoci (fr. huguenots wym. w IPA yɡ(ə)no) – nazwa francuskich ewangelików reformowanych (potocznie nazywanych kalwinistami) w XVI i XVII wieku. Pochodzi ona od nazwiska przywódcy powstania w Genewie, Besançon Hugues'a.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Hugona lub z nim związany
SJP.pl
miasto w Chinach; Hohhot
SJP.pl
Hohhot (chiń. 呼和浩特; pinyin Hūhéhàotè; mong. ᠬᠥᠬᠡᠬᠣᠲᠠ, Kökeqota; Хөх хот, Chöch chot) – miasto o statusie prefektury miejskiej w północnych Chinach, ośrodek administracyjny regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, w dolinie rzeki Huang He, u podnóży Daqing Shan. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 802 403. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 2 115 432 mieszkańców. Ośrodek gospodarki i centrum kultury Mongołów w Chinach; rozwinięty przemysł skórzany, włókienniczy, odzieżowy, spożywczy, maszynowy oraz rzemiosło artystyczne. W mieście działa kilka szkół wyższych, w tym uniwersytet. Siedziba rzymskokatolickiej archidiecezji Suiyuan. 14 km na wschód od Hohhotu znajduje się port lotniczy Hohhot-Baita.
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
(wulgarne) chuj;
1. członek męski;
2. wyzwisko kierowane do mężczyzn
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) daw. okrzyk zachęcający do skoku hop
rzeczownik, rodzaj męski
(2.1) daw. krzykacz, zabijaka, awanturnik
Wiktionary
IPA: xuj, AS: χui ̯
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. duża wieś na Ukrainie, położona w rejonie żółkiewskim obwodu lwowskiego, blisko granicy polskiej;
Wiktionary
Hujcze (ukr. Гійче) – wieś na Ukrainie, w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie żółkiewskim) obwodu lwowskiego, blisko granicy polskiej. Wieś liczy około 2200 mieszkańców.
Wieś założona w 1513 roku. W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Hujcze w powiecie rawskim w woj. lwowskim, której była siedzibą. Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Wikipedia
przym. hujecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. dawna wieś w Polsce na Podkarpaciu, współcześnie włączona do wsi Nowe Sady
Wiktionary
Nowe Sady (do 1957 r. Hujsko, ukr. Військо, rus. Гуйско) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie przemyskim.
Wieś położona nad Wiarem u podnóża wzgórz Kalwarii Pacławskiej.
Wikipedia
odgłos powstający przy wystrzale, wybuchu, upadku czegoś ciężkiego itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) głośny odgłos słyszalny w czasie wybuchu, wystrzału albo upadku ciężkiego przedmiotu, uderzenia pioruna
(1.2) głośny dźwięk pracujących maszyn
(1.3) pot. poruszenie
(1.4) wielka ilość czegoś
(1.5) rzad. głos wydawany przez niektóre ptaki i zwierzęta
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Głębia przyzywa głębię / hukiem Twych potoków.
(1.2) Jej krzyk zagłuszył huk maszyn fabrycznych.
(1.4) Roboty było huk, ale nikt się nie lenił.
(1.5) Mysz zastygła w bezruchy, słysząc huk sowy.
Wiktionary
IPA: xuk, AS: χuk
Wiktionary
rzecz. huczek mrz., huczenie n., pohukiwanie n.
czas. pohukiwać, huczeć ndk., zahuczeć dk.
przym. zahukany, huczący, huczny
wykrz. hu hu
przysł. hucznie
Wiktionary
(1.1) łomot, trzask, hałas, grzmot
Wiktionary
1. o niektórych ptakach (np. o sowie) i owadach: wydawać głuchy głos;
2. wydawać donośne i głośne dźwięki, podobne do tych, które powstają wskutek upadku czegoś ciężkiego;
3. potocznie:
a) mocno kogoś uderzać;
b) krzyczeć na kogoś, upominając lub pouczając
SJP.pl
1. o niektórych ptakach (np. o sowie) i owadach: wydać głuchy głos;
2. krzyknąć na kogoś;
3. wydać niski, donośny dźwięk;
4. potocznie: uderzyć mocno, walnąć;
5. huknąć się - potocznie: uderzyć się mocno, walnąć się
SJP.pl
taniec polinezyjski
SJP.pl
Hula – tradycyjny taniec hawajski, wykonywany przez kobiety i mężczyzn przy akompaniamencie pieśni zwanej mele. Sztuki tańca hula można nauczyć się w szkołach zwanych hālau.
Wikipedia
[czytaj: hula hop lub hula hup] koło używane do zabawy w hula-hoop
SJP.pl
zabawa polegająca na kręceniu plastikowym kołem wokół bioder, wykonując ruchy jak przy tańcu hula; hula-hoop
SJP.pl
1. bawić się beztrosko; balować, imprezować, balangować;
2. o wietrze: wiać silnie w różnych kierunkach;
3. o myślach: występować bezładnie;
4. potocznie: działać bez żadnej kontroli;
5. potocznie: funkcjonować bez żadnych problemów;
6. dawniej:
a) grasować, napadać, kraść;
b) biegać w różnych kierunkach;
c) tańczyć szybki, wesoły taniec
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) spędzać czas na hucznych zabawach lub pijatykach
(1.2) o wichurze wiać we wszystkich kierunkach z dużą siłą
(1.3) o myślach, uczuciach występować bezładnie
(1.4) daw. poruszać się we wszystkie strony
(1.5) daw. grasować, kraść, napadać
(1.6) gw-pl|Bukowina. tańczyć
Wiktionary
(1.1) Bronek hulał przez całe życie.
(1.2) Wietrzysko hula, człowiekowi się nie chce nogi za próg wystawiać.
Wiktionary
przym. hulacki
przysł. hulacko
rzecz. hulackość ż., hulactwo n., hulaka mos., hulanka ż.
Wiktionary
(1.6) chulać
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. kołysać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dynastia mongolska
SJP.pl
Wikipedia
(1217-65) chan mongolski, wnuk Czyngis-chana
SJP.pl
mężczyzna prowadzący beztroski tryb życia, spędzający czas na hucznych zabawach lub pijatykach; hulaka, swawolnik
SJP.pl
rodzaj machiny oblężniczej; drewniana, czworoboczna zasłona na kołach lub płozach; używana na Rusi w XVI i XVII wieku podczas działań oblężniczych i w otwartym polu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. ruchoma drewniana machina oblężnicza używana do zdobywania fortyfikacji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W lesie, jakem mówił, formalnym leżeliśmy obozem, jakby na wyprawie przeciwko nieprzyjacielowi, tylko żeśmy się nie okopywali i hulajgrodów nie było…
Wiktionary
(1.1) hulajpole
Wiktionary
potocznie: hulajnoga
SJP.pl
dwukołowy pojazd z kierownicą, wprawiany w ruch przez osobę stojącą na platformie łączącej oba koła, zwykle poprzez odpychanie się od podłoża jedną nogą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) transp. prosty pojazd złożony z dwóch lub trzech kół, kierownicy i miejsc na nogi
Wiktionary
Hulajnoga – jedno- lub wieloosobowy pojazd dwu-, trój- lub czterokołowy. Najprostsza składa się z płaskiej, wąskiej platformy, na której końcach umieszczone są koła. Do przedniego koła przymocowana jest kierownica. Użytkownik hulajnogi stoi na platformie odpychając się jedną nogą od podłoża i kierując pojazdem przy pomocy kierownicy. Wyróżnia się hulajnogi zwykłe, elektryczne i wyczynowe.
Wikipedia
(1.1) Jeździłem wczoraj na hulajnodze po mieście.
Wiktionary
IPA: ˌxulajˈnɔɡa, AS: χulai ̯noga
Wiktionary
(1.1) reg-pl|Poznań. hulajpeta, slang. hulajka
Wiktionary
osoba jeżdżąca na hulajnodze; hulajnogista
SJP.pl
osoba jeżdżąca na hulajnodze; hulajnogarz
SJP.pl
Hulajnoga – jedno- lub wieloosobowy pojazd dwu-, trój- lub czterokołowy. Najprostsza składa się z płaskiej, wąskiej platformy, na której końcach umieszczone są koła. Do przedniego koła przymocowana jest kierownica. Użytkownik hulajnogi stoi na platformie odpychając się jedną nogą od podłoża i kierując pojazdem przy pomocy kierownicy. Wyróżnia się hulajnogi zwykłe, elektryczne i wyczynowe.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. reg-pl|Poznań. hulajnoga
Wiktionary
rodzaj machiny oblężniczej
SJP.pl
Hulajpole (ukr. Гуляйполе, Hulajpołe) – miasto na Ukrainie, w obwodzie zaporoskim, w rejonu połohowskim, siedziba hromady. W 2001 roku liczyło 16,8 tys. mieszkańców.
Wikipedia
mężczyzna prowadzący beztroski tryb życia, spędzający czas na hucznych zabawach lub pijatykach; hulajdusza, swawolnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) człowiek spędzający czas głównie na hulankach
Wiktionary
czas. hulać
przym. hulaszczy
Wiktionary
(1.1) birbant, imprezowicz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: hulanka
Wiktionary
rzecz. hulanka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Hulanicka / Hulanicki:
Wikipedia
huczna zabawa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) huczna zabawa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jedzą, piją, lulki palą, / Tańce, hulanka, swawola; / Ledwie karczmy nie rozwalą, / Cha, cha! chi, chi! hejża! hola!
Wiktionary
IPA: xuˈlãnka, AS: χulãnka
Wiktionary
rzecz. hulanie n.
:: zdrobn. hulaneczka ż.
czas. hulać ndk.
przym. hulaszczy
Wiktionary
(1.1) bal, pot. balanga, pot. balet, pot. biba, żart. bibka, pot. impra, impreza, pot. melanż, potańcówka, przest. prywatka, zabawa
Wiktionary
właściwy osobie prowadzącej beztroski tryb życia, spędzającej dużo czasu na zabawach i pijatykach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) właściwy hulankom lub hulakom
Wiktionary
rzecz. hulanka ż., hulaka m.
Wiktionary
dawniej: hulanka - huczna zabawa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hulcza
Wiktionary
rzecz. Hulcze n.
:: fż. hulczanka ż.
przym. hulczański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hulcza
Wiktionary
rzecz. Hulcze n.
:: fm. hulczanin m.
przym. hulczański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hulcza
Wiktionary
rzecz. Hulcze n., hulczanin m., hulczanka ż.
Wiktionary
dawniej: laska pasterska; huletka
SJP.pl
dawniej: laska pasterska; huleta
SJP.pl
Huletka – laska pasterska noszona przez kobiety podczas sielankowych uroczystości dworskich w czasach stanisławowskich.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) herb szlachecki;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasza rodzina od stu lat pieczętuje się Hulewiczem.
Wiktionary
1. duży żaglowiec północnoeuropejski z XV-XVI wieku; holk;
2. okręt nienadający się do żeglugi, służący za mieszkanie lub warsztat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mar. stary okręt wycofany z normalnej eksploatacji, zwykle przycumowany na stałe do nabrzeża i służący np. jako magazyn lub koszary;
(1.2) hist. żegl. typ średniowiecznego dużego żaglowca północnoeuropejskiego z XV-XVI wieku, używanego do celów handlowych i wojennych; odmiana karaki;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xulk, AS: χulk
Wiktionary
(1.2) holk
Wiktionary
1. miasto w Anglii; Kingston upon Hull;
2. miasto w Kanadzie
SJP.pl
Miasto w Wielkiej Brytanii:
Rzeka w Wielkiej Brytanii:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hull (Kingston upon Hull), dotyczący Hull
Wiktionary
rzecz. Hull n.
Wiktionary
małpa z rodziny makakowatych, nadrodziny wąskonosych, zamieszkująca północną i środkową część Indii i Pakistanu
SJP.pl
Hulman (Semnopithecus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny gerez (Colobinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
Hulme – dzielnica w Manchesterze, w Anglii, w hrabstwie Wielki Manchester, w dystrykcie metropolitalnym Manchester. W 2011 dzielnica liczyła 16907 mieszkańców.
Wikipedia
potocznie:
1. skoczyć; hultnąć;
2. zaatakować kogoś słownie; hultnąć;
3. szybko udać się gdzieś; kopnąć się;
4. w piłce nożnej: strzelić na bramkę;
5. spaść
SJP.pl
małpa z podrodziny gibbonów
SJP.pl
Hulok (Hoolock) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny gibbonowatych (Hylobatidae).
Wikipedia
łajdak, łobuz, szelma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. książk. człowiek lekkomyślny, niepoważny, prowadzący hulaszcze, próżniacze życie
(1.2) hist. chłop bezrolny, nieosiadły, wędrujący po wsiach i miasteczkach, najmujący się do różnorodnych robót
Wiktionary
Hultaj lub ultaj – najemnik, pracownik, dawniej hultaje to ludzie wolni, luźni, najemnicy, nieosiadli wyrobnicy, którzy pracowali na czasowym (krótszym niż rok) kontrakcie bądź na umowie o wykonanie dzieła (sztuki).
Prawdopodobnie z powodu obyczajów hultajskich lub też z powodu przyjmowania zleceń, nie zawsze zgodnych z prawem, nazwa hultaj zyskała z czasem negatywne znaczenie i współcześnie oznacza: nicponia, łobuza, huncwota, szelmę, gałgana, łotra i łajdaka.
Wikipedia
(1.1) Ci sami ludzie, którzy mnie ostrzegają, że Suzin jest hultaj, przed miesiącem pisali do Suzina, że ja jestem bankrut, szachraj, ekspowstaniec.
Wiktionary
rzecz. hultajstwo n.
:: fż. hultajka ż.
czas. hultaić ndk.
przym. hultajski
przysł. hultajsko
Wiktionary
(1.1) drapichrust, gałgan, huncwot, ladaco, łachmyta, łapserdak, nic dobrego, nicpoń, niecnota, obwieś, oczajdusza, psiadusza, psiajucha, psianoga, psubrat, ptaszek, utrapieniec; gw-pl|Śląsk Cieszyński|beskuryja., gw-pl|Górny Śląsk|beskuryjo.
(1.2) człowiek luźny
Wiktionary
→ hultaj; łobuziara, rozrabiara, łajdaczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gwara. przestępcza: chuligaństwo
Wiktionary
IPA: xulˈtajka, AS: χultai ̯ka
Wiktionary
rzecz. hultaj mos.
przym. hultajski
Wiktionary
→ hultaj
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki jak u hultaja, charakterystyczny dla hultaja
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z hultajem, dotyczący hultaja
przymiotnik dzierżawczy
(3.1) należący do hultaja, będący jego własnością
Wiktionary
rzecz. hultaj m., hultajka ż., hultajenie n., hultajstwo n.
czas. hultaić ndk.
przysł. hultajsko
Wiktionary
przestarzale:
1. czyn hultajski, łajdactwo, łotrostwo
2. zbiór, zgraja hultajów, łobuzów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ogół chuliganów, hołota
Wiktionary
rzecz. hultaj m.
przym. hultajski
Wiktionary
(1.1) motłoch, swołocz, tałatajstwo
Wiktionary
hulnąć; potocznie:
1. skoczyć;
2. zaatakować kogoś słownie; naskoczyć
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca nosowy dźwięk towarzyszący namysłowi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) hm, hmm, humm
Wiktionary
środowiskowo: klasa lub kierunek studiów o profilu humanistycznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na Ukrainie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jej pradziadek pochodził z Humania na Ukrainie.
Wiktionary
przym. humański
Wiktionary
nauki społeczne, badające człowieka jako istotę społeczną, interesujące się jego zdolnościami oraz osiągnięciami; nauki humanistyczne, humanistyka
SJP.pl
rzeczownik, liczba mnoga
(1.1) daw. nauki humanistyczne
Wiktionary
IPA: ˌxũmãˈɲɔra, AS: χũmãńora
Wiktionary
rzecz. humanista, humanistyka, humanitarność, humanitarysta, humanitaryzacja, humanitaryzm, humanizacja, humanizator, humanizm, humanizowanie
czas. humanizować
przym. humanistyczny, humanitarny, humanizacyjny
przysł. humanistycznie, humanitarnie
Wiktionary
(1.1) humanistyka
Wiktionary
1. zwolennik, przedstawiciel humanizmu - ruchu kulturalnego i społecznego, ukierunkowanego na człowieka i jego działalność; uczony epoki Odrodzenia;
2. specjalista w dziedzinie nauk humanistycznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przedstawiciel humanizmu
(1.2) miłośnik, znawca historii i kultury antycznej, zwłaszcza rzymskiej i greckiej
(1.3) osoba z wykształceniem humanistycznym
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. humaniora, humanizm nmos., humanistyka ż.
:: fż. humanistka
przym. humanistyczny
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Humanismus. → termin wprowadzony w XIX wieku przez Friedricha Immanuela Niethammera < etym|łac|humanus.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) humanist
* baskijski: (1.1) humanista
* bułgarski: (1.1) хуманист m.
* czeski: (1.1) humanista m.
* esperanto: (1.1) humanisto; (1.2) humanisto, helenisto; (1.3) humanisto
* francuski: (1.1) humaniste m.
* hiszpański: (1.1) humanista m.
* interlingua: (1.1) humanista
* niderlandzki: (1.1) humanist m.
* niemiecki: (1.1) Humanist m.
* rosyjski: (1.1) гумани́ст m.
* słowacki: (1.1) humanista m.
* słoweński: (1.1) humanist m.
* ukraiński: (1.1) гуманіст m.
* węgierski: (1.1) humanista
* włoski: (1.1) umanista m.
źródła.
== humanista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) humanista
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌxũmãˈɲista, AS: χũmãńista
Wiktionary
rzecz. humaniora, humanizm nmos., humanistyka ż.
:: fż. humanistka
przym. humanistyczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. humaniora, humanizm nmos., humanistyka ż.
:: fż. humanistka
przym. humanistyczny
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Humanismus. → termin wprowadzony w XIX wieku przez Friedricha Immanuela Niethammera < etym|łac|humanus.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) humanist
* baskijski: (1.1) humanista
* bułgarski: (1.1) хуманист m.
* czeski: (1.1) humanista m.
* esperanto: (1.1) humanisto; (1.2) humanisto, helenisto; (1.3) humanisto
* francuski: (1.1) humaniste m.
* hiszpański: (1.1) humanista m.
* interlingua: (1.1) humanista
* niderlandzki: (1.1) humanist m.
* niemiecki: (1.1) Humanist m.
* rosyjski: (1.1) гумани́ст m.
* słowacki: (1.1) humanista m.
* słoweński: (1.1) humanist m.
* ukraiński: (1.1) гуманіст m.
* węgierski: (1.1) humanista
* włoski: (1.1) umanista m.
źródła.
== humanista (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) humanista
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. zwolenniczka, przedstawicielka humanizmu - ruchu kulturalnego i społecznego, ukierunkowanego na człowieka i jego działalność; uczona epoki Odrodzenia;
2. specjalistka w dziedzinie nauk humanistycznych
SJP.pl
zespół cech typowych dla humanizmu
SJP.pl
1. taki, który dotyczy humanizmu - prądu kulturalno-filozoficznego okresu Renesansu, a także humanisty - przedstawiciela tego okresu;
2. taki, dla którego człowiek i jego działalność są przedmiotem badań naukowych oraz dociekań filozoficznych;
3. taki, który charakteryzuje się troską o dobro człowieka oraz jest zwolennikiem poglądów moralnych, propagowanych przez humanizm
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) nauk. związany z naukami o człowieku w relacjach społecznych
(1.2) filoz. traktujący człowieczeństwo jako najwyższą wartość
(1.3) kult. związany z humanizmem epoki renesansu
Wiktionary
rzecz. humanitarysta mos., humanizm m., humanistyka ż., humanista m., humanistka ż., humaniora
przysł. humanistycznie
Wiktionary
(1.3) renesansowy
Wiktionary
1. grupa nauk, których przedmiotem badań jest człowiek jako istota społeczna i jego twórczość; humaniora, nauki humanistyczne;
2. potocznie: wydział humanistyczny uniwersytetu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grupa nauk dotyczących człowieka, jego wytworów i społeczeństwa ludzkiego;
Wiktionary
Nauki humanistyczne, humanistyka – grupa nauk badających człowieka jako istotę społeczną i jego twórczość. Przynajmniej częściowo należą do nauk empirycznych. Do humanistyki czasem włącza się też filozofię, przykładowo w klasyfikacji OECD. Nagroda Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych bywała przyznawana za prace filozoficzne.
Wikipedia
IPA: ˌxũmãˈɲistɨka, AS: χũmãńistyka
Wiktionary
rzecz. humaniora, humanista m., humanistka ż.
przym. humanistyczny
przysł. humanistycznie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób humanitarny
Wiktionary
rzecz. humanitarysta mos., humaniora lm.
przym. humanitarny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: humanitarnie
SJP.pl
rzadki stopień wyższy od przymiotnika: humanitarny; bardziej humanitarny
SJP.pl
poszanowanie człowieka, jego godności, pragnienie oszczędzenia mu cierpień; humanitaryzm
SJP.pl
1. taki, który dba o dobro i godność człowieka, zwraca uwagę na jego potrzeby, troszczy się o jego przyszłość;
2. taki, który stara się lub pomaga łagodzić cierpienie człowieka; łagodny, przyjazny, bez cierpień
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) szanujący godność człowieka i zwierząt, zgodny z zasadami humanitaryzmu
Wiktionary
(1.1) — Przyjechali do nas z pomocą humanitarną, przywieźli leki, żywność, artykuły codziennego użytku — opowiada Józef Tomasz Juros, dyrektor szpitala w Ozimku, były radny miasta.
Wiktionary
IPA: ˌxũmãɲiˈtarnɨ, AS: χũmãńitarny
Wiktionary
rzecz. humanitarność, humanitaryzm, humanitarysta, humanitaryzacja, humaniora
przysł. humanitarnie
Wiktionary
(1.1) ludzki
Wiktionary
1. rzadko: osoba, która troszczy się o dobro i godność człowieka, pragnie zaoszczędzić mu cierpień;
2. zwolennik humanitaryzmu - kierunku etyczno-społecznego powstałego we Francji w pierwszej połowie XIX wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mężczyzna, którego cechuje humanitaryzm
Wiktionary
rzecz. humanitaryzm m., humanizm m., humanista m., humanistka ż., humanistyczność ż., humanitarność ż., niehumanitarność ż., humanizowanie n., dehumanizowanie n., odhumanizowanie n., zdehumanizowanie n., humanoid m., humaniora nmos.
:: fż. humanitarystka ż.
czas. humanizować ndk., dehumanizować ndk., odhumanizować dk., zdehumanizować dk.
przym. humanitarystyczny, humanitarny, niehumanitarny, humanistyczny, humanoidalny
przysł. humanitarnie, humanistycznie
Wiktionary
czynienie czegoś bardziej ludzkim, łagodnym, łatwiejszym i lepszym dla człowieka
SJP.pl
1. postawa, którą cechuje szacunek dla człowieka i troska o jego dobro; humanitarność;
2. w filozofii: kierunek etyczno-społeczny powstały we Francji w pierwszej połowie XIX wieku, propagujący hasła egalitaryzmu, braterstwa i ideę ciągłego doskonalenia moralnego rodzaju ludzkiego
SJP.pl
Wikipedia
propagowanie zasad humanizmu; dostosowanie jakiejś dziedziny życia do potrzeb i możliwości człowieka
SJP.pl
taki, który ma na celu propagowanie lub realizację idei humanizmu
SJP.pl
osoba dążąca do humanizacji czegoś
SJP.pl
1. kierunek okresu Odrodzenia, stawiający człowieka i życie ludzkie w centrum zainteresowania nauki i sztuki;
2. postawa uznająca człowieka za największą wartość i źródło innych wartości; antropocentryzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. filoz. intelektualny i kulturalny prąd epoki Odrodzenia przedkładający sprawy ludzkie, doczesne nad to, co nieziemskie
(1.2) postawa moralna i intelektualna przejawiająca się zainteresowaniem człowiekiem, jego dobrem, godnością i wolnością
Wiktionary
Humanizm (z łac. humanus 'ludzki' i gr. ismos 'wiedza, nauka') – nurt filozoficzny lub światopogląd oparty na racjonalnym myśleniu, który wyraża się troską o potrzeby, szczęście, godność i swobodny rozwój człowieka w jego środowiskach: społecznym i naturalnym. Humanizm stawia człowieka w roli gospodarza (w sensie eksploatacji ale także ochrony) środowiska naturalnego, świadomego, że człowiek jest jednocześnie elementem ekosystemu Ziemi. Szczególne prawa i obowiązki człowieka wynikają wyłącznie z faktu, że jest on jedyną istotą na Ziemi, która posiada naukę i technikę (technologię). Humanizm wyklucza egoizm (indywidualny, państwowy, międzypokoleniowy itd.) i postuluje braterstwo i solidarność.
Wikipedia
rzecz. humanitarysta mos., humanista mos., humanizacja ż., humaniora
czas. humanizować ndk., zhumanizować dk.
przym. humanizacyjny, humanistyczny
Wiktionary
(1.1) humanizm renesansowy
Wiktionary
1. wprowadzać w życie idee humanizmu, uznające dobro człowieka, jego godność i wolność za nadrzędne zasady moralne;
2. popularyzować nauki humanistyczne, podkreślać ich znaczenie i rangę;
3. nadawać czemuś charakter i naturę ludzką
SJP.pl
istota kształtem przypominająca człowieka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) twór przypominający człowieka
Wiktionary
Humanoid (łac. humanus – „ludzki”; gr. εἶδος, eîdos – „wygląd, postać, kształt”) – każdy byt, którego kształt ciała przypomina ludzkie. Termin obejmuje więc ssaki naczelne, jak i mityczne istoty czy sztuczne organizmy (androidy), szczególnie w kontekście fantastyki naukowej i fantasy.
Wikipedia
(1.1) Zazwyczaj fikcyjne humanoidy to stworzenia dwunożne, o kształcie ciała podobnym do ludzkiego, jednak różniące się od ludzi kolorem skóry, ilością i umiejscowieniem włosów, wzrostem, masą ciała, kształtem uszu i nosa.
Wiktionary
IPA: ˌxũmãˈnɔjit, AS: χũmãnoi ̯it
Wiktionary
rzecz. humanitarysta mos., humanoidalność ż.
przym. humanoidalny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest humanoidalne; cecha tych, którzy są humanoidalni
Wiktionary
(1.1) Wykład będzie dotyczył perspektyw zwiększenia humanoidalności w robotyce XXI wieku.
Wiktionary
przym. humanoidalny
przysł. humanoidalnie
rzecz. humanoid mzw./mrz.
Wiktionary
podobny do człowieka; człekopodobny, człowiekopodobny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający cechy ludzkie
Wiktionary
(1.1) W spotkaniu udział bierze znany na całym świecie humanoidalny robot Sophia.
Wiktionary
rzecz. humanitarysta mos., humanoid m., humanoidalność ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Humań
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Humania, związany z Humaniem
Wiktionary
rzecz. Humań m.
Wiktionary
waleń z podrzędu fiszbinowców; długopłetwowiec, długopłetwiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Megaptera novaeangliae|Borowski|ref=tak., gatunek wieloryba z podrzędu fiszbinowców;
(1.2) zool. zwierzę z gatunku humbaków (1.1)
Wiktionary
Długopłetwiec oceaniczny, humbak (Megaptera novaeangliae) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) w podrzędzie fiszbinowców (Mysticeti). Jeden z większych fałdowców, dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj 14–17 metrów długości i 30–45 ton masy. Gatunek ten wyróżnia się specyficzną budową, w tym długimi, przypominającymi skrzydła płetwami piersiowymi i pokrytą guzkami głową. Często można zaobserwować, jak zwierzę wyskakuje nad wodę, czasami całkowicie się wynurzając. Długopłetwiec słynie z wydawania wyjątkowych pieśni, niskich złożonych dźwięków, słyszalnych na przestrzeni setek kilometrów, trwających około 10–25 minut. Naukowcy nie są pewni czemu służą te dźwięki, mogą być elementem godów lub formą porozumiewania się na otwartym oceanie.
Wikipedia
(1.2) Humbaki charakteryzują się bardzo długimi płetwami piersiowymi.
Wiktionary
IPA: ˈxũmbak, AS: χũmbak
Wiktionary
(1.1) długopłetwiec; war. długopłetwiec oceaniczny
Wiktionary
[czytaj: hamber] samochód marki Humber
SJP.pl
Humber (wym. [ˈhʌmbər]; w starożytności Abus) – estuarium rzek Ouse i Trent na wschodnim wybrzeżu Anglii, uchodzące do Morza Północnego. Estuarium wyznacza granicę między hrabstwem East Riding of Yorkshire (historycznie Yorkshire) na północy, a Lincolnshire na południu. Długość 64 km, szerokość w najszerszym miejscu 13 km, wysokość pływów do 6,5 m. Główne porty nad Humber: Kingston upon Hull, Grimsby, Immingham.
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: humbolt] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
bardzo rozreklamowana sprawa, która po pewnym czasie okazuje się oszustwem; blaga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. rozpropagowana nieprawda; głośna sprawa, która okazała się nieprawdą
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Umieranie nie jest naukowe. To humbug tych nowoczesnych!
(1.1) Szumnie zapowiadana premiera okazała się być jednym wielkim humbugiem.
Wiktionary
IPA: ˈxũmbuk, AS: χũmbuk
Wiktionary
rzecz. humbugista
Wiktionary
(1.1) pot. ściema
Wiktionary
osoba posługująca się humbugami, blagier, oszust
SJP.pl
[czytaj: hjum] nazwisko
SJP.pl
Słowo Hume może oznaczać:
Wikipedia
substancja adsorbująca wodę, o właściwościach nawilżających
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
dotyczący pleców, barków
SJP.pl
1. biała chusta wkładana przez kapłana pod albę;
2. naramienna szata arcykapłana żydowskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kośc. element stroju liturgicznego w katolicyzmie w formie płóciennej chusty;
Wiktionary
Humerał (od łac. humerus – ramię), rzadziej amictus – w Kościołach tradycji zachodniej (rzymskokatolickim, anglikańskim, luterańskim, itp.) biała, prostokątna chusta z tkaniny lnianej będąca elementem stroju liturgicznego, okrywająca szyję i ramiona noszącego albę, zawiązywana na piersiach.
Wikipedia
(1.1) Niektórzy zakonnicy zakładają nieco większy humerał na swój kaptur, tak aby nie był on widoczny.
(1.1) Zakonnice wyhaftowały na humerałach ozdobny chrystogram IHS.
Wiktionary
skrzynka do przechowywania cygar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pojemnik do przechowywania cygar;
Wiktionary
Humidor – pojemnik do przechowywania cygar. Jego budowa ma zapewnić właściwą wilgotność cygar (65-75%). Wnętrze najczęściej wykonane jest z drewna cedrowego, zaś z zewnątrz funkcję ozdobną pełnią inne gatunki drewna (np. wiśnia).
Wikipedia
urządzenie automatycznie regulujące wilgotność powietrza; higrostat
SJP.pl
proces wytwarzania związków próchniczych ze szczątków roślinnych i zwierzęcych
SJP.pl
Humifikacja – procesy przekształceń materii organicznej gleb (detrytusu) polegające na częściowym rozkładzie pierwotnych związków organicznych (np. szczątków roślinnych) i wtórnej syntezie. W wyniku humifikacji powstaje humus glebowy, nadający ciemne zabarwienie górnym poziomom genetycznym profilu glebowego. Związki humusowe są substancjami o złożonej strukturze. Z uwagi na swe cechy fizyczne i chemiczne, w tym dużą pojemność sorpcyjną, odgrywają bardzo ważną rolę w kształtowaniu właściwości gleb.
Wikipedia
dotyczący humifikacji
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) bot. związany z humifikacją, dotyczący humifikacji
Wiktionary
rzecz. humifikacja ż.
Wiktionary
związek chemiczny stanowiący podstawę składu chemicznego węgla kamiennego
SJP.pl
Huminy (łac. humus ‘ziemia’) – substancje podstawowe próchnicy, węgla brunatnego i kamiennego. Frakcja, która nie ulega rozpuszczeniu pod wpływem działania roztworów alkalicznych.
Wikipedia
przymiotnik od: humina
SJP.pl
minerał, krzemian wyspowy magnezu
SJP.pl
Humit – minerał z gromady krzemianów, zasadowy fluorokrzemian magnezu i żelaza o wzorze chemicznym (Mg,Fe)7(SiO4)3(F,OH)2. Nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego kolekcjonera minerałów Abrahama Hume'a.
Wikipedia
minerał, krzemian wyspowy magnezu
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca nosowy dźwięk towarzyszący namysłowi
Wiktionary
(1.1) hm, hmm, hum
Wiktionary
[czytaj: HAmer] samochód terenowy marki Hummer
SJP.pl
Hummer − dawny amerykański producent samochodów terenowych, z siedzibą w Detroit, działający w latach 1992−2010. Należał do amerykańskiego koncernu General Motors.
Wikipedia
[czytaj: humus] pasta z ciecierzycy, sezamu, cytryny i oliwy; humus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. pasta z ciecierzycy, czosnku i pasty tahini, popularna na Bliskim Wschodzie;
Wiktionary
Hummus lub humus (arab. حمص ḥummuṣ, w języku klasycznym ḥimmiṣ lub ḥimmaṣ, dosł. „ciecierzyca”) – sos dip lub pasta do smarowania, przyrządzana z gotowanych i przetartych nasion ciecierzycy lub innych roślin strączkowych.
Wikipedia
(1.1) Odkąd skosztowałam hummusu w Izraelu, żaden inny mi już tak nie smakuje…
Wiktionary
rzecz. humus mrz.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Humnisk
Wiktionary
rzecz. Humniska nmos., humniszczanin m., humniszczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Humnisk
Wiktionary
rzecz. Humniska nmos.
:: fż. humniszczanka ż.
przym. humniski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Humnisk
Wiktionary
rzecz. Humniska nmos.
:: fm. humniszczanin m.
przym. humniski
Wiktionary
1. węgiel kopalny powstały przez uwęglenie szczątków organicznych
2. nieodwodniony torf leczniczy; borowina
SJP.pl
1. węgiel kopalny powstały przez uwęglenie szczątków organicznych
2. nieodwodniony torf leczniczy; borowina
SJP.pl
1. stan wesołości, dowcip
2. pogodne przedstawienie czegoś
3. chwilowy nastrój
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdolność dostrzegania komicznych stron rzeczywistości
(1.2) chwilowy stan psychiczny, zwłaszcza dobry
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Wybacz, ale nie mam dzisiaj humoru. Miałam ciężki dzień.
Wiktionary
IPA: ˈxũmɔr, AS: χũmor
Wiktionary
rzecz. humory nmos., humorystyka ż., humorysta m., humorystka ż., humoreska ż., humorystyczność ż.
przym. humorystyczny, humorzasty
przysł. humorystycznie
Wiktionary
(1.1) poczucie humoru
Wiktionary
w medycynie:
1. odnoszący się do płynów ustrojowych: krwi i limfy;
2. regulacja humoralna - proces umożliwiający utrzymanie homeostazy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fizj. związany z płynami organicznymi, dotyczący soków organizmu (krwi, limfy)
Wiktionary
(1.1) Może to mieć znaczenie dla humoralnych reakcji odpornościowych wymagających współdziałania limfocytów B i T.
Wiktionary
zdrobnienie od: humor
SJP.pl
1. miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia;
2. krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. krótkie opowiadanie o zabawnym zdarzeniu, zwykle zamknięte dowcipną puentą
(1.2) muz. miniatura instrumentalna powstała w okresie romantyzmu, przeważnie o żartobliwym charakterze, zbliżona do scherza lub capriccia
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ta humoreska jest naprawdę zabawna.
Wiktionary
IPA: ˌxũmɔˈrɛska, AS: χũmoreska
Wiktionary
rzecz. humor mrz., humorysta m., humorystka ż.
przym. humorystyczny
Wiktionary
zdrobnienie od: humory
SJP.pl
potocznie: żartobliwy, śmieszny, dowcipny
SJP.pl
zachowanie wyrażające niezadowolenie, zwykle nieuzasadnione; kaprysy, dąsy, fochy
SJP.pl
Patologia humoralna – protonaukowy pogląd, u podstaw którego leżało przekonanie o istnieniu czterech płynów ciała (humorów): krwi, żółci, śluzu (flegmy) i czarnej żółci, które wypełniają ciało, a ich wzajemne stosunki wpływają na zdrowie i temperament. Jeden z głównych nurtów medycyny starożytnej.
Wikipedia
1. artysta tworzący dzieła charakteryzujące się humorem;
2. aktor grający role komiczne; komik;
3. potocznie: osoba z dużym poczuciem humoru; żartowniś, dowcipiniś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) szt. twórca dzieł nasyconych humorem lub wykonawca programu humorystycznego na estradzie
(1.2) książk. osoba ujmująca rzeczywistość w sposób humorystyczny
Wiktionary
rzecz.
:: fż. humorystka ż.
przysł. humorystycznie
przym. humorystyczny
Wiktionary
(1.2) dowcipniś, żartowniś
Wiktionary
przysłówek
(1.1) z humorem
Wiktionary
(1.1) Autor przedstawił całe wydarzenie niezwykle humorystycznie.
Wiktionary
rzecz. humor m., humorek m., humorystyka ż., humorysta m., humorystka ż.
przym. humorystyczny
Wiktionary
związany zarówno z humorem jak i estradą
SJP.pl
pełen humoru, wesołości; śmieszny, dowcipny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dowcipny, zabawny, śmieszny, żartobliwy
Wiktionary
rzecz. humor m., humorystyczność ż., humorysta m., humorystka ż., humoreska ż.
przysł. humorystycznie
Wiktionary
kapryśny, marudny
SJP.pl
węglowodór nienasycony z grupy terpenów (seskwiterpen), składnik olejku z konopi
SJP.pl
komponent gleby powstały z rozkładu obumarłych szczątków roślin i zwierząt; próchnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ekol. geol. szczątki organiczne w glebie;
(1.2) kulin. bliskowschodnia pasta z ciecierzycy z dodatkami
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Użyjemy humusu jako nawozu.
(1.2) Przywiozłam z Izraela dwa humusy i dżem z fig.
Wiktionary
IPA: ˈxũmus, AS: χũmus
Wiktionary
(1.1)
rzecz. inhumacja ż., ekshumacja ż.
przym. humusowy
(1.2)
rzecz. hummus mrz.
Wiktionary
(1.1) próchnica
Wiktionary
→ humus; hummusowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) ogrod. roln. zrobiony z humusu, zawierający humus
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z humusem, odnoszący się do humusu
Wiktionary
rzecz. humus mrz.
Wiktionary
[czytaj: hamwi] potocznie: ciężki samochód terenowy, produkowany początkowo dla armii amerykańskiej, od początku lat 90. sprzedawany również w wersji cywilnej pod nazwą hummer
SJP.pl
HMMWV (od ang. high-mobility multipurpose wheeled vehicle, wielozadaniowy pojazd kołowy o wysokiej mobilności), potocznie Humvee – samochód terenowy opracowany dla armii Stanów Zjednoczonych przez przedsiębiorstwo AM General. W latach 1992–2006 pojazd wytwarzano w cywilnej wersji jako Hummer H1.
Wikipedia
hawajska wiedza ezoteryczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. etn. członek koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz.
:: fż. Hunka ż.
przym. huński
Wiktionary
hawajska wiedza ezoteryczna
SJP.pl
Huna – nazwa nadana przez Maxa Freedom Longa (przedsiębiorcę zajmującego się magią) opracowanej przez niego wersji dawnych wierzeń hawajskich.
Max Long podczas pracy w jednej z hawajskich szkół, przez przypadek, zetknął się z miejscowymi praktykami magicznymi. Następnie w celu bliższego ich poznania spędził znaczną część życia na poszukiwaniach specyficznego języka owej wiedzy magicznej. W 1945 ufundował „Huna Fellowship”, a od roku 1948 opublikował serię książek na ten temat. Opisuje w nich wiele przypadków praktycznego wykorzystania huny jak i pokazuje w jaki sposób można się nauczyć części magicznych praktyk.
Wikipedia
prowincja w Chinach
SJP.pl
Hunan (wymowa; chiń. upr. 湖南; chiń. trad. 湖南; pinyin Húnán) – prowincja ChRL położona w środkowym biegu Jangcy, na południe od jeziora Dongting Hu. Jemu zawdzięcza swą nazwę, Húnán znaczy "Na południe od jeziora (Dongting Hu)". Skrótowa nazwa 湘 (pinyin: Xiāng) pochodzi od rzeki Xiang Jiang, która płynie przez prowincję.Dane statystyczne:
Wikipedia
mieszkaniec Hunanu (prowincji w Chinach)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hunanu
Wiktionary
rzecz. Hunan mrz.
:: fż. Hunanka ż.
przym. hunański
Wiktionary
mieszkanka Hunanu (prowincji w Chinach)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hunanu
Wiktionary
rzecz. Hunan mrz.
:: fm. Hunańczyk mos.
przym. hunański
Wiktionary
→ Hunan
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hunanem, dotyczący Hunanu
Wiktionary
rzecz. Hunan mrz., Hunańczyk mos., Hunanka ż.
Wiktionary
hultaj, gagatek, łobuziak, urwis
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) książk. ekspresywnie o osobie, która zachowuje się źle, ale nie wyrządza wielkich szkód albo krzywd
Wiktionary
(1.1) Sio mi z kuchni, wy diabelskie huncwoty!
Wiktionary
rzecz.
:: fż. huncwotka ż.
przym. huncwocki
Wiktionary
(1.1) szelma, nicpoń, łobuz
Wiktionary
rzeczownik
(1.1) sympatyk Węgriów
Wiktionary
naukowiec zajmujący się kulturą Węgier, językiem węgierskim i literaturą węgierską; hungarysta
SJP.pl
filologia węgierska; hungarystyka
SJP.pl
Wikipedia
naukowiec zajmujący się kulturą Węgier, językiem węgierskim i literaturą węgierską; hungarolog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista w dziedzinie filologii węgierskiej
Wiktionary
rzecz. hungaryzm mrz., hungarystyka ż.
:: fż. hungarystka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka związana z kulturą, językiem i literaturą Węgier
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. hungarysta mos., hungaryzm mrz.
Wiktionary
narzucanie wpływów węgierskich lub uleganie im; madziaryzacja
SJP.pl
wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa przejęte z języka węgierskiego lub na nim wzorowane, np.: leczo, paprykarz, juhas
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka węgierskiego;
Wiktionary
Hungaryzm (od łac. Hungaria „Węgry”), także: madziaryzm (od węg. Magyar „Węgier”) – element językowy (wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa) zaczerpnięty z języka węgierskiego. W języku polskim stanowią one niewielką, dość ograniczoną grupę.
Wikipedia
IPA: xũŋˈɡarɨsm̥, AS: χũŋgarysm̦
Wiktionary
rzecz. hungarystyka ż., hungarysta mos., hungarystka ż., hungaryzacja ż.
przym. hungarystyczny
Wiktionary
(1.1) madziaryzm
Wiktionary
poddawać wpływom węgierskim, rozszerzać wpływy węgierskie, nadawać czemuś cechy typowo węgierskie; madziaryzować
SJP.pl
członek band grabieżczych działających w północno-wschodnich Chinach na początku wieku XX; chunchuz
SJP.pl
Hunhuzi, także chunchuzi, chunchuzy (ros. хунху́зы; chiń. upr. 红胡子; chiń. trad. 紅鬍子; pinyin hónghúzi; dosł. „czerwonobrodzi”) – chińscy bandyci na dalekowschodnim pograniczu Rosji, od XIX wieku do 1949 roku. Składali się z chińskiego chłopstwa i żołnierzy, a także z zesłańców. Na terenie Mandżurii, Kraju Nadmorskiego i Kraju Chabarowskiego napadali i rabowali osady oraz podróżnych, czasem też kolej. Niektóre oddziały liczyły nawet kilka tysięcy osób i napadały oraz okupowały miasta. Rosjanie, na początku XX wieku okupujący Mandżurię, nazywali chunchuzami niektórych chińskich militarystów, m.in. Zhang Zuolina.
Wikipedia
członek band grabieżczych działających w północno-wschodnich Chinach na początku wieku XX; chunchuz
SJP.pl
Hunhuzi, także chunchuzi, chunchuzy (ros. хунху́зы; chiń. upr. 红胡子; chiń. trad. 紅鬍子; pinyin hónghúzi; dosł. „czerwonobrodzi”) – chińscy bandyci na dalekowschodnim pograniczu Rosji, od XIX wieku do 1949 roku. Składali się z chińskiego chłopstwa i żołnierzy, a także z zesłańców. Na terenie Mandżurii, Kraju Nadmorskiego i Kraju Chabarowskiego napadali i rabowali osady oraz podróżnych, czasem też kolej. Niektóre oddziały liczyły nawet kilka tysięcy osób i napadały oraz okupowały miasta. Rosjanie, na początku XX wieku okupujący Mandżurię, nazywali chunchuzami niektórych chińskich militarystów, m.in. Zhang Zuolina.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta z Hunów, koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Hun m.
przym. huński
Wiktionary
koczowniczy lud azjatycki pochodzenia tureckiego, wywodzący się ze wschodnich terenów Azji Środkowej
SJP.pl
Hunowie (stgr. Οῦννοι, Χοῦνοι; łac. Huni, Hunni, Chuni, Unni) – lud koczowniczy, który ok. roku 370 najechał Europę i przyczynił się do upadku Cesarstwa zachodniorzymskiego.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Hunami, dotyczący Hunów
Wiktionary
(1.1) Po śmierci Attyli imperium huńskie na skutek buntu podległych plemięemion upadło.
Wiktionary
rzecz. Hun m., Hunka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Nazwiska:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
mieszaniec ogiera pełnej krwi angielskiej z klaczą ciężkiego typu pociągowego
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
1. chiński czerwonogwardzista, uczestnik rewolucji kulturalnej w Chinach;
2. przenośnie: przedstawiciel młodzieżowego ugrupowania politycznego, charakteryzującego się radykalnymi poglądami, stosujący bezkompromisowe formy walki z przeciwnikami politycznymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. członek chińskiej Czerwonej Gwardii, komunistycznej organizacji młodzieżowej działająca podczas rewolucji kulturalnej;
(1.2) przen. polit. publ. członek młodzieżowego ugrupowania politycznego, które wobec politycznych przeciwników stosuje bezkompromisowe formy walki
Wiktionary
Hunwejbini albo Czerwona Gwardia (chiń. 红卫兵; pinyin: hóng wèibīng) – komunistyczna organizacja młodzieżowa działająca w Chinach podczas rewolucji kulturalnej, w latach 1966–1968. Podobnych organizacji powstawało wówczas wiele, ale Czerwona Gwardia była najbardziej wpływowa. Dziś określenie hunwejbin jest używane na określenie członków wszystkich z nich.
Wikipedia
(1.1) W czasie Zjazdu przedstawiciele armii podkreślali, że działalność hunwejbinów stanowi przeszkodę na drodze stabilizacji kraju i podważa pracę komitetów rewolucyjnych.
Wiktionary
IPA: xũnˈvɛjbʲĩn, AS: χũnvei ̯bʹĩn
Wiktionary
(1.1) czerwonogwardzista
(1.2) bojówkarz
Wiktionary
radykalny ruch polityczny, którego członkowie, zwłaszcza młodzi fanatycy, bezwzględnie zwalczają przeciwników wszelkimi środkami
SJP.pl
1. chińska czerwonogwardzistka, uczestniczka rewolucji kulturalnej w Chinach;
2. przenośnie: przedstawicielka młodzieżowego ugrupowania politycznego, charakteryzującego się radykalnymi poglądami, stosująca bezkompromisowe formy walki z przeciwnikami politycznymi
SJP.pl
Hunyady – węgierski ród magnacki.
Przedstawiciele:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. szelki
Wiktionary
prowincja w Chinach; Hubei
SJP.pl
Wikipedia
Hupka:
Wikipedia
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = wojsk. Główny Zarząd Wywiadu (ukraiński wywiad wojskowy)
Wiktionary
Hawar (arab. حور) – miejscowość w Syrii, w muhafazie Aleppo. W 2004 roku liczyła 2675 mieszkańców.
Wikipedia
okrzyk wyrażający radość, tryumf; hurra
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) … wyrażający radość i zachęcający do wiwatowania na cześć kogoś lub z powodu osiągnięcia czegoś
Wiktionary
Chura (hebr. חורה; arab. حورة) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Leży w północnej części pustyni Negew, w odległości 13 km na północny wschód od Beer Szewy.
Wikipedia
(1.1) Na cześć drużyny przeciwnej: hip hip. Hura!
(1.1) Hura! Wreszcie wygraliśmy.
Wiktionary
IPA: ˈxura, AS: χura
Wiktionary
temsłow. hura-
przysł. na hura
Wiktionary
(1.1) wiwat
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia
(1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na to, że cecha oznaczona przez drugi człon złożenia jest przesadna, przesadnie, krzykliwie wyrażona
Wiktionary
(1.1) huraoptymizm
(1.2) huraoptymistyczny
Wiktionary
wykrz. hura
Wiktionary
silny, nagły wiatr
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. meteorol. silny, porywisty wiatr, w którego prędkość wynosi powyżej 33 m/s, zwykle towarzyszący cyklonom tropikalnym;
(1.2) nagły wybuch czegoś
(1.3) gwałtowna siła jakiegoś zjawiska
Wiktionary
Huragan – zjawisko silnego wiatru, w którym średnia prędkość wynosi powyżej 32 m/s (nie mniej niż 12° w skali Beauforta). Siłę huraganów mierzy się za pomocą skali Saffira-Simpsona, gdzie 5 stanowi zjawisko o nasileniu ekstremalnym. Najczęściej mianem huraganów określa się odpowiednio silne cyklony tropikalne. Huragan jest nazwą stosowaną dla zjawisk występujących nad akwenami Oceanu Atlantyckiego, natomiast tajfun – dla sztormów nad akwenami Oceanu Indyjskiego czy Oceanu Spokojnego.
Wikipedia
(1.1) Wczoraj w nocy nadciągnął jakiś huragan i połamał wszystkie drzewa w parku.
(1.2) Widownia odpowiedziała huraganem braw.
Wiktionary
IPA: xuˈraɡãn, AS: χuragãn
Wiktionary
rzecz. huraganik mrz.
przym. huraganowy
przysł. huraganowo
Wiktionary
(1.1) tajfun, orkan
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od huragan
Wiktionary
rzecz. huragan m.
przysł. huraganowo
Wiktionary
przysłówek
(1.1) typowo dla huraganu
(1.2) niezwykle mocno
Wiktionary
rzecz. huragan mrz., huraganik mrz.
przym. huraganowy
Wiktionary
(1.2) burzliwie, gwałtownie, żywiołowo
Wiktionary
przymiotnik od: huragan
SJP.pl
przymiotnik odrzeczownikowy
(1.1) związany z huraganem
(1.2) niezwykle silny
Wiktionary
rzecz. huragan m.
przysł. huraganowo
Wiktionary
osoba pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; hurraoptymista
SJP.pl
kobieta pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; hurraoptymista
SJP.pl
optymizm przesadny, hałaśliwie wyrażany; hurraoptymizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przesadny, dobitnie wyrażany optymizm
Wiktionary
rzecz. hurraoptymizm m., huraoptymista m., hurraoptymista ż., huraoptymistka ż., hurraoptymistka ż.
przym. huraoptymistyczny, hurraoptymistyczny
przysł. huraoptymistycznie, hurraoptymistycznie
Wiktionary
(1.1) hurraoptymizm
Wiktionary
manifestacyjny, przesadny patriotyzm; hurrapatriotyzm
SJP.pl
ironicznie: szumnie ogłaszana reforma; hurrareforma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od hurt
Wiktionary
rzecz. hurt m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hurka
Wiktionary
rzecz. Hurko n.
:: fż. hurczanka ż.
przym. hurecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hurka
Wiktionary
rzecz. Hurko n.
:: fm. hurczanin m.
przym. hurecki
Wiktionary
w średniowiecznych budowlach obronnych: drewniana galeria na zewnątrz murów, z której miotano pociski i wylewano na atakujących wrzące ciecze przez otwory w podłodze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. bud. średniowieczny, drewniany ganek lub kryta galeria z otworami strzelniczymi w podłodze, zabudowana w postaci występu na murach obronnych;
Wiktionary
Hurdycja – drewniany ganek w średniowiecznym budownictwie obronnym, znajdujący się w górnej części murów obronnych.
Hurdycja wystawała przed lico zewnętrzne muru i dawała osłonę obrońcom. Była zaopatrzona w otwory strzelnicze w czołowej ścianie i otwory w podłodze, przez które można było lać np. gorącą smołę czy wodę na szturmujących zamek wrogów lub razić ich kamieniami lub innymi pociskami. W XIV wieku zostały zastąpione przez murowane machikuły.
Wikipedia
(1.1) Krenelaż oraz wspomniane machikuły i hurdycje pełniły w dalekiej przeszłości podobną funkcję. Były to konstrukcje umożliwiające rażenie przeciwnika wszelkiego rodzaju pociskami ze szczytu budowli.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hurka
Wiktionary
rzecz. Hurko n., hurczanin m., hurczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we wschodnim Egipcie, na wybrzeżu Morza Czerwonego;
Wiktionary
Hurghada (arab. الغردقة = Al-Ghardaka, Al Ghardaqah wym. egip. [el ɣæɾˈdæʔæ]) – miasto we wschodnim Egipcie, na wybrzeżu Morza Czerwonego, główny ośrodek administracyjny Prowincji Morza Czerwonego – jednej z 27 egipskich muhafaz (prowincji gubernatorskich), jeden z największych w Egipcie ośrodków turystycznych o znaczeniu międzynarodowym (Riwiera Morza Czerwonego).
Wikipedia
(1.1) Turyści uciekają z Hurghady – w ciągu ostatnich dwóch dni wyjechało stamtąd aż 18 tys. osób.
Wiktionary
IPA: xurˈɡada, AS: χurgada
Wiktionary
rzadko: niski, hałaśliwy odgłos powstały przy osuwaniu się czegoś ciężkiego; hurkot
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) łomot, stukot, turkot, hurkot
Wiktionary
(1.1) W nocy słychać było nieustający hurgot wózków z pieczywem, pędzonych ręcznie z pieca chlebowego, od czego cienkie, choć tak stare mury drżały jak w febrze.
Wiktionary
stukać, turkotać, łomotać; hurkotać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) huczeć, turkotać, hałasować
Wiktionary
(1.1) hurczeć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
niski, hałaśliwy odgłos powstały przy osuwaniu się czegoś ciężkiego; hurgot
SJP.pl
hałasować osuwając się; hurgotać
SJP.pl
odmiana hokeja na trawie
SJP.pl
Hurling (irl. Iomáint) – gra zespołowa, w której gracze używają kijów i piłek. Uważana za najszybszy zespołowy sport świata. Grana głównie w Irlandii Północnej i Irlandii, gdzie obok futbolu gaelickiego jest sportem narodowym i cieszy się ogromną popularnością. Kobieca odmiana tego sportu to camogie.
Każde hrabstwo irlandzkie ma swoją drużynę. Przez cały sezon rozgrywają one mecze pomiędzy sobą.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hurlingiem, dotyczący hurlingu
Wiktionary
rzecz. hurling m.
Wiktionary
1. przestarzale: masa ludzi, ciżba, tłum;
2. rodzaj drzew o soczystych, pomarańczowych lub czerwonych owocach, rosnących w strefie międzyzwrotnikowej; heban, hebanowiec, szaron, persymona, kaki;
3. owoc tego drzewa; persymon, szaron, persymona, kaki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. pot. nazwa systematyczna|Diospyros|L.|ref=tak., rodzaj tropikalnych roślin drzewiastych z rodziny hebankowatych;
(1.2) bot. pot. roślina z rodzaju hurma (1.1)
(1.3) spoż. czerwonopomarańczowy, jadalny owoc hurmy (1.2)
(1.4) przest. tłum, gromada, chmara
Wiktionary
Hurma, hebanek, hebanowiec, kaki, sharon, szaron, szarona, persymona (Diospyros L.) – rodzaj roślin drzewiastych z rodziny hebankowatych. Obejmuje ok. 740 gatunków. Występują one w strefie międzyzwrotnikowej, głównie w Azji (zwłaszcza w południowych Chinach) i na obu kontynentach amerykańskich o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Niektóre gatunki sięgają stref umiarkowanych rosnąc w Argentynie i Chile, południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, w rejonie Kaukazu i w Azji Wschodniej. Występują w różnych siedliskach i formacjach, zwykle w lasach i na terenach skalistych, w klimacie wilgotnym lub okresowo suchym, zwykle na terenach nizinnych lub na średnich wysokościach.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) hurma hebanowa • hurma wschodnia • hurma japońska
synonimy.
(1.1) persymona, hebanek, kaki, hebanowiec
(1.2) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona
(1.3) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona
(1.4) chmara, mrowie, gromada
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) rodzaj
(1.2) drzewo
(1.3) owoc
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1-3) zobtłum|persymona.
* łotewski: (1.1) hurma ż.
* rosyjski: (1.1) хурма ż.; (1.2) хурма ż.; (1.3) хурма ż.
* słowacki: (1.1) ebenovník m.
* ukraiński: (1.1) хурма ż.; (1.2) хурма ż.; (1.3) хурма ż.
źródła.
== hurma (język łotewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. hurma, persymona
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) persymona, hebanek, kaki, hebanowiec
(1.2) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona
(1.3) kaki, sharon, jabłko orientu, persymona
(1.4) chmara, mrowie, gromada
Wiktionary
przedstawiciel gromady pierwotniaków z grupy sporowców właściwych, będących pasożytami wewnętrznymi bezkręgowców; gregaryna
SJP.pl
przedstawiciel gromady pierwotniaków z grupy sporowców właściwych, będących pasożytami wewnętrznymi bezkręgowców; gregaryna
SJP.pl
Gregaryny, hurmaczki (Gregarinasina) – podgromada protistów należąca do typu apikompleksów. Te osiągające rozmiar około pół milimetra długości pasożyty zamieszkują w przewodach pokarmowych i jamach ciała bezkręgowców lądowych, morskich oraz słodkowodnych. Do tej zróżnicowanej grupy protistów należy około 250 rodzajów z 1650 gatunkami. Nie pasożytują one w żadnych kręgowcach. Gregaryny są blisko spokrewnione z pierwotniakami z gatunku Toxoplasma gondii, wywołującego u zwierząt toksoplazmozę. Hurmaczki łączą szereg prymitywnych cech z niespotykanymi u innych protistów przystosowaniami, wynikającymi z pasożytniczego trybu życia.
Wikipedia
hurmak olchowiec - gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych; hurmak olszowiec, hurmak olszowy
SJP.pl
gromadnie, tłumnie; hurmą
SJP.pl
grupa skał azoicznych
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Wikipedia
plemię indiańskie
SJP.pl
Wikipedia
Indianka Ameryki Północnej
SJP.pl
1. przymiotnik od: Huron (jezioro w Ameryce Północnej lub jedno z kilku miast w USA)
2. dotyczący Huronów, właściwy Huronom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Huronami, dotyczący Huronów
(1.2) geol. związany z huronem, dotyczący huronu
Wiktionary
rzecz. Huron mos., Huronka ż., huron mrz.
Wiktionary
okrzyk wyrażający radość, tryumf; hura
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) zob. hura.
Wiktionary
Hurra! – trzynasty album zespołu Kult, wydany 28 września 2009 roku, nakładem S.P. Records. Płytę promuje singiel „Marysia” oraz teledysk do tytułowego utworu tego singla. Album został wydany również w limitowanej dwupłytowej wersji winylowej. Album początkowo miał nosić nazwę „Concentrazion Gigantica” i miał ukazać się w 2008 roku. Jednak po odejściu z zespołu na początku 2008 Krzysztofa Banasika postanowiono zrezygnować z części materiału nagranego z tym muzykiem, zastępując go nowymi utworami. Zmieniono także nazwę płyty na „Hurra”. W lutym 2010 roku do rozgłośni radiowych trafił utwór „Amnezja”. 12 marca został wydany drugi singiel zatytułowany "Karinga".
Wikipedia
(1.1) Na cześć drużyny przeciwnej: hip hip. Hurra!
(1.1) Hurra! Wreszcie wygraliśmy.
Wiktionary
przedr. hurra-
Wiktionary
(1.1) wiwat
Wiktionary
przedrostek
(1.1) …poprzedzający podstawy słowotwórcze przymiotnikowe, wskazuje na przesadność tego, co one oznaczają
(1.2) …poprzedzający podstawy słowotwórcze rzeczownikowe, wskazuje na przesadność tego, co one oznaczają
Wiktionary
(1.1) hurraoptymistyczny
(1.2) hurraoptymizm
Wiktionary
wykrz. hurra
Wiktionary
osoba pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; huraoptymista
SJP.pl
kobieta pełna nieuzasadnionego, przesadnego optymizmu; huraoptymista
SJP.pl
optymizm przesadny, hałaśliwie wyrażany; huraoptymizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest hurrapatriotyczne; cecha tych, którzy są hurrapatriotyczni
Wiktionary
rzecz. hurrapatriotyzm m., hurrapatriota m.
przym. hurrapatriotyczny
przysł. hurrapatriotycznie
Wiktionary
→ hurrapatriotyzm; hurapatriotyczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przesadnie patriotyczny
Wiktionary
(1.1) Dziś już nie kręci się takich hurrapatriotycznych filmów.
Wiktionary
IPA: ˌxurːapatrʲjɔˈtɨt͡ʃnɨ, AS: χu•rapatrʹi ̯otyčny
Wiktionary
rzecz. hurrapatriotyczność ż., hurrapatriotyzm, hurrapatriota m., hurrapatriotka ż.
Wiktionary
manifestacyjny, przesadny patriotyzm; hurapatriotyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) patriotyzm naiwny i niemądry w swej formie, często przesadny
Wiktionary
IPA: ˌxurːapaˈtrʲjɔtɨsm̥, AS: χu•rapatrʹi ̯otysm̦
Wiktionary
przym. hurrapatriotyczny
rzecz. hurrapatriotyczność ż.
Wiktionary
ironicznie: szumnie ogłaszana reforma; hurareforma
SJP.pl
[czytaj: HAryken] samolot myśliwski typu Hurricane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. słodki koktajl alkoholowy przyrządzany z rumu, soku z cytryny i syropu z marakui
(1.2) wysoki, szklany, pękaty kielich z przewężeniem, używany do serwowania koktajli alkoholowych
Wiktionary
Wikipedia
1. sprzedaż (lub kupno) większych ilości towaru po cenach niższych niż detaliczne,
2. dawniej: duża ilość, liczba,
3. przenośne ogrodzenie do wypasu bydła; stado bydła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hand. kupno i sprzedaż towarów w dużych ilościach, po cenach niższych niż w handlu detalicznym
(1.2) daw. roln. przenośny płot okalający miejsce przeznaczone do wypasu bydła
(1.3) daw. roln. trzoda, stado bydła
(1.4) daw. duża ilość, liczba
Wiktionary
Wikipedia
IPA: xurt, AS: χurt
Wiktionary
rzecz. hurtownik mos., hurtowniczka ż., hurtownia ż., hurtowanie n., hurcik mrz.
czas. hurtować ndk.
przym. hurtowy, hurtowny
przysł. hurtowo, hurtem, hurtownie, hurtowie
Wiktionary
w dużej ilości, liczbie, wszystko razem
SJP.pl
hurtnica wstydliwa, hurtnica podobna, hurtnica czarna - gatunek mrówki pospolitej
SJP.pl
Hurtnica – rodzaj mrówek
Wikipedia
sprzedaż hurtowa i detaliczna realizowana jednocześnie w jednej instytucji
SJP.pl
dawniej: prowadzić sprzedaż hurtową
SJP.pl
1. przedsiębiorstwo zajmujące hurtem, się transakcjami handlowymi na dużą skalę;
2. budynek lub magazyn takiego przedsiębiorstwa;
3. w informatyce: hurtownia danych - rodzaj relacyjnej baza danych, zbiór zorientowanych tematycznie danych z różnych źródeł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce składowania i sprzedaży towarów w dużych ilościach
Wiktionary
Handel hurtowy (handel en gros, ang. wholesale trade) – handel po cenach hurtowych.
Hurt stanowi zakup dużych ilości towarów, ich niewielką obróbkę, np. sortowanie czy paczkowanie, a następnie ich odsprzedaż, najczęściej detalistom za pomocą odpowiedniej sieci handlowej.
Wikipedia
(1.1) Rok temu przed hurtownią, którą codziennie mijałem na rowerze, stał niepilnowany tir pełen arbuzów, które każdy mógł sobie zabrać.
Wiktionary
rzecz. hurt m., hurtownik m.
przym. hurtowy
Wiktionary
kobieta zajmująca się sprzedażą lub zakupem większych ilości towaru po cenach niższych niż w handlu detalicznym
SJP.pl
1. przedsiębiorstwo zajmujące hurtem, się transakcjami handlowymi na dużą skalę;
2. budynek lub magazyn takiego przedsiębiorstwa;
3. w informatyce: hurtownia danych - rodzaj relacyjnej baza danych, zbiór zorientowanych tematycznie danych z różnych źródeł
SJP.pl
osoba zajmująca się sprzedażą lub zakupem większych ilości towaru po cenach niższych niż w handlu detalicznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hand. osoba lub firma zajmująca się handlem hurtowym
Wiktionary
Hurtownik (ang. wholesaler) – pośrednik kupujący od producentów duże ilości towaru, które odsprzedaje potem detalistom. Przejmuje on tytuł własności i nabywany towar fizycznie w posiadanie.
Na ogół ustalana jest minimalna liczba lub ilość danego artykułu jakie może kupić klient hurtownika. Zarabia on na marży hurtowej. Hurt jest konieczny, bo fabryki potrzebują odbiorców, którzy szybko opróżniają magazyny wyrobów gotowych, aby było miejsce na nowe. A sklepy nie potrzebują takich ilości.
Wikipedia
rzecz. hurt mrz., hurtownia ż.
przym. hurtowy
Wiktionary
(1.1) przedsiębiorca hurtowy
Wiktionary
dawniej: hurtowy
SJP.pl
1. związany z kupnem lub sprzedażą większej liczby towarów;
2. marża hurtowa - różnica między ceną zbytu a ceną hurtową
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hand. kupowany i sprzedawany na dużą skalę, po niższej cenie niż w handlu detalicznym
Wiktionary
rzecz. hurtownik mos., hurt mrz., hurtownia ż.
przysł. hurtowo
Wiktionary
(1.1) masowy
Wiktionary
odezwanie się ze złością
SJP.pl
starożytny lud wywodzący się z Wyżyny Armeńskiej
SJP.pl
Wikipedia
→ Huryci
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Hurytami, dotyczący Hurytów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język hurycki;
Wiktionary
rzecz. Huryta mos.
Wiktionary
1. w islamie: wiecznie młoda i piękna dziewica, będąca nagrodą w raju za pobożne życie na Ziemi;
2. przenośnie: młoda, atrakcyjna dziewczyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. w islamie: jedna z wiecznie młodych i pięknych dziewic będących dla muzułmanina nagrodą w raju za przykładne życie;
(1.2) dziewczyna o orientalnej urodzie
Wiktionary
Hurysa (arab. حورية ḥūriyya – wolna, ta co ma czarne oczy) – według religii muzułmańskich to wiecznie młode i piękne dziewice w raju stanowiące jedną z nagród dla zbawionych wiernych. Atrakcyjność hurys opisuje Koran:
Wikipedia
Synonimy:
(1.1) huryska
Wiktionary
według wierzeń mahometan wiecznie młoda i piękna kobieta w raju, stanowiąca nagrodę wyznawców islamu, którzy polegli w boju za wiarę
SJP.pl
nazwisko, np. Jan Hus (1369-1415), czeski reformator religijny, teolog, kaznodzieja, twórca husytyzmu
SJP.pl
Wikipedia
Husejn;
1. popularne nazwisko arabskie;
2. zdrobnienie od arabskiego męskiego imienia Hasan
SJP.pl
Husajn, Husejn, Hussein (arab. حسین) to popularne na Bliskim Wschodzie imię pochodzenia arabskiego. Imię to jest popularne szczególnie wśród szyitów, ze względu na Husajna ibn Alego, wnuka Mahometa, trzeciego imama szyitów.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Husak (biał. Гусак, Husak; ros. Гусак, Gusak) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie małoryckim, w sielsowiecie Wielkoryta, nad Rytą i przy drodze republikańskiej R17.
Wikipedia
dawniej: żołnierz służący w husarii; husarz
SJP.pl
husarek sosnowiec - gatunek błonkówki z rodziny trzpiennikowatych
SJP.pl
1. lekka jazda polska w XVI wieku;
2. ciężka jazda ubrana w półzbroje ze skrzydłami u ramion (w Polsce od połowy XVI do XVIII wieku)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wojsk. lekka formacja kawaleryjska w XVI-wiecznej Polsce;
(1.2) wojsk. ciężka jazda polska od połowy XVI do XVIII w.
Wiktionary
Husaria lub skrzydlata husaria (starop. usaria) – elitarna ciężka jazda Rzeczypospolitej Obojga Narodów, składająca się z najzamożniejszej szlachty, należąca do autoramentu narodowego. Jej cechą charakterystyczną były skrzydła przymocowywane do różnych części zbroi lub siodła. Husaria została sformowana w 1503 roku, a rozwiązana w 1776 roku, następnie przekształcona w kawalerię narodową.
Wikipedia
(1.1) Dopiero w drugiej połowie XVI wieku husaria stała się stopniowo główną siłą uderzeniową wojsk Rzeczypospolitej.
Wiktionary
rzecz. husarz m., husarstwo n., huzar m., Huzar mos./ż.
przym. husarski
Wiktionary
przymiotnik od: husar
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z husarią, dotyczący husarii
Wiktionary
(1.1) W 1776 roku z chorągwi husarskich i pancernych utworzono brygady kawalerii narodowej.
Wiktionary
rzecz. husaria ż., husarz m., husarstwo n., huzar m.
Wiktionary
dawniej: ogół husarzy, ciężkiej jazdy polskiej z okresu XVI-XVIII w.
SJP.pl
żołnierz służący w husarii; husar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. ciężkozbrojny, skrzydlaty kawalerzysta husarii, elitarnej jazdy z XVI-XVII w.;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ent. ważka z rodzaju nazwa systematyczna|Anax|ref=Anax (Aeshnidae). lub nazwa systematyczna|Hemianax|ref=tak.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z rynsztunku znać husarza, po koniu, po zbroi
Wiktionary
IPA: ˈxusaʃ, AS: χusaš
Wiktionary
rzecz. husaria ż., huzar m., usarz m., pohusarzenie n., husarstwo n.
:: zdrobn. husarzyk m.
czas. pohuzarzyć ndk.
przym. husarski, huzarski, usarski
Wiktionary
(1.1) stpol. usarz, skrzydlaty husarz
Wiktionary
Husajn;
1. popularne nazwisko arabskie;
2. zdrobnienie od arabskiego męskiego imienia Hasan
SJP.pl
Saddam Husajn Abd al-Madżid at-Tikriti (arab. صدام حسين عبد المجيد التكريتي; ur. 28 kwietnia 1937 w Al-Audży, zm. 30 grudnia 2006 w Al-Kazimijji) – iracki prawnik i polityk, Marszałek Iraku, dyktatorski prezydent Iraku w latach 1979–2003 oraz sekretarz generalny irackiego oddziału Partii Baas i przewodniczący irackiej Rady Dowództwa Rewolucji, zbrodniarz wojenny.
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca nucenie kołysanki
Wiktionary
Huși – miasto w Rumunii (okręg Vaslui, Mołdawia). Liczy 29 tys. mieszkańców (2005).
W mieście rozwinął się przemysł winiarski, metalowy, maszynowy oraz materiałów budowlanych.
Wikipedia
[czytaj: haski] pies z lokalnej rasy psów pociągowych w płn. Kanadzie i na Alasce, o gęstej, białej lub szaroczarnej sierści, pochodzący od psa eskimoskiego; rasa tych psów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) kynol. pies zaprzęgowy, chowany na terenach podbiegunowych
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dookoła nas jest nieokiełznana puszcza, a w pośrodku niej jest nas trzech wiernych towarzyszy: Stanisław, pies husky i ja.
Wiktionary
(1.1) husky syberyjski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. muz. skrzypce
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński. anat. płuca
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Husowa
Wiktionary
rzecz. Husów m.
:: fż. husowianka ż.
przym. husowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Husowa
Wiktionary
rzecz. Husów m.
:: fm. husowianin m.
przym. husowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Husowa
Wiktionary
rzecz. Husów m., husowianin m., husowianka ż.
Wiktionary
produkt marki Husqvarna
SJP.pl
Husqvarna Group – szwedzki producent urządzeń do użytku zewnętrznego, w tym zrobotyzowanych kosiarek do trawy, pił łańcuchowych, podkaszarek, kos spalinowych, kultywatorów i traktorów ogrodowych. Założona jako producent broni palnej w 1689 roku, jest jedną z najstarszych nieprzerwanie działających firm na świecie. Z siedzibą w Sztokholmie, w Szwecji, grupa produkuje również sprzęt tnący i narzędzia diamentowe dla przemysłu budowlanego i kamieniarskiego. W 2007 roku przejęła Gardena GmbH, niemieckiego producenta narzędzi ogrodniczych i produktów do nawadniania.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś, a dawniej miasteczko na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego;
Wiktionary
Hussaków (ukr. Гусаків) – wieś na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego. Wieś liczy 526 mieszkańców.
Wikipedia
przym. hussakowski
Wiktionary
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) onomatopeja imitująca huśtanie
Wiktionary
rzecz. huśtawka ż.
czas. hustać ndk.
Wiktionary
poruszać miarowym jednostajnym ruchem; kołysać; bujać; chwiać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wprawiać w ruch wahadłowy
czasownik zwrotny niedokonany huśtać się (dk. brak)
(2.1) wprawiać w ruch wahadłowy samego siebie
(2.2) być wprawionym w ruch wahadłowy
Wiktionary
(2.1) Dzieci huśtały się na podwórku.
Wiktionary
IPA: ˈxuɕtat͡ɕ, AS: χuśtać
Wiktionary
rzecz. huśtawka ż., huśtanie n.
czas. wyhuśtać dk.
Wiktionary
(1.1) bujać, kołysać, reg. pozn. huźdać.
(2.1) bujać się, kołysać się, reg. pozn. huźdać się.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|huśtać.
Wiktionary
IPA: xuɕˈtãɲɛ, AS: χuśtãńe
Wiktionary
rzecz. huśtawka
czas. huśtać ndk., pohuśtać dk.
Wiktionary
zgrubienie od: huśtawka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: huśtawka
Wiktionary
rzecz. huśtawka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przyrząd do bujania dzieci;
(1.2) przen. gwałtowne zmiany, wahania; zmienność
(1.3) daw. środ. więz. polit. szubienica
Wiktionary
Huśtawka to urządzenie rekreacyjne z ruchomym elementem, poruszającym się wahadłowo, na którym znajduje się miejsce do siedzenia dla jednej lub kilku osób. Urządzenie jest wprawiane w ruch przez użytkownika, który w odpowiednim rytmie zmienia swoje położenie lub odpycha się od nieruchomych elementów.
Wikipedia
(1.1) Dzieci wesoło bujały się na huśtawce.
Wiktionary
IPA: xuɕˈtafka, AS: χuśtafka
Wiktionary
rzecz. huśtanie n.
:: zdrobn. huśtaweczka ż.
czas. huśtać
wykrz. huśt
Wiktionary
przymiotnik od: huśtawka
SJP.pl
[czytaj: hasl] popularny taniec disco na bazie mamby i salsy
SJP.pl
dawniej: zabujać, zakołysać
SJP.pl
Wikipedia
odnoszący się do husyty lub husytyzmu, właściwy husytom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z husytami lub husytyzmem
Wiktionary
(1.1) Powieść, której akcja rozgrywa się na Śląsku podczas wojen husyckich, nominowana jest także do tegorocznej nagrody NIKE.
Wiktionary
IPA: xuˈsɨt͡sʲci, AS: χusycʹḱi
Wiktionary
rzecz. Hus m., husytyzm m., husyta m., husytka ż.
Wiktionary
wyznawca husytyzmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. zwolennik husytyzmu
Wiktionary
IPA: xuˈsɨta, AS: χusyta
Wiktionary
rzecz. husytyzm, husytka
przym. husycki
Wiktionary
→ husyta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. zwolenniczka husytyzmu
Wiktionary
IPA: xuˈsɨtka, AS: χusytka
Wiktionary
rzecz. husytyzm, husyta
przym. husycki
Wiktionary
religijno-społeczny ruch w Czechach w XV w.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. rel. ruch religijny i polityczny, odłam protestantyzmu zapoczątkowany w XV w.;
Wiktionary
Husytyzm – ruch religijny i polityczny zapoczątkowany przez Jana Husa, którego zwolennicy w 1417 ogłosili Cztery artykuły praskie w których domagali się m.in. sekularyzacji dóbr kościelnych i komunii pod dwiema postaciami.
Wikipedia
(1.1) Husytyzm dał impuls późniejszej Reformacji.
Wiktionary
IPA: xuˈsɨtɨsm̥, AS: χusytysm̦
Wiktionary
rzecz. husyta m., husytka ż., husyckość ż.
przym. husycki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Huszczy
Wiktionary
rzecz. Huszcza ż.
:: fż. huszczanka ż.
przym. huszczański
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Huszczy
Wiktionary
Huszczanki, Huszczanka – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.
W XIX i na początku XX wieku dobra Huszczanki należały do rodziny Fedorowiczów herbu Oginiec, najpierw do Adriana (1818-1856) później jego syna Tadeusza (1849-1919).
Do 2020 w rejonie podwołoczyskim.
Wikipedia
rzecz. Huszcza ż.
:: fm. huszczanin m.
przym. huszczański
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Huszczy
Wiktionary
rzecz. Huszcza ż., huszczanin m., huszczanka ż.
Wiktionary
Huszlew – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, siedziba gminy.
Wieś jest położona 15 km na południowy wschód od Łosic nad rzeką Złota Krzywula.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Huszlewa
Wiktionary
rzecz. Huszlew m.
:: fż. huszlewianka ż.
przym. huszlewski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Huszlewa
Wiktionary
rzecz. Huszlew m.
:: fm. huszlewianin m.
przym. huszlewski
Wiktionary
dotyczący Huszlewa, miasta gminnego w województwie mazowieckim
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Huszlewa
Wiktionary
rzecz. Huszlew m., huszlewianin m., huszlewianka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. wieś na Ukrainie w rejonie kowelskim obwodu wołyńskiego;
Wiktionary
Huszyn (ukr. Гішин) – wieś na Ukrainie w rejonie kowelskim obwodu wołyńskiego.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Huszyn, położony na linii Kowel – Kamień Koszyrski.
Wikipedia
przym. huszyński
Wiktionary
1. zakład metalurgiczny
2. zakład wytapiający szkło i wytwarzający produkty szklane
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakład metalurgiczny, w którym wytapia się stal, aluminium lub inne metale
(1.2) chemiczny zakład przemysłowy, który zajmuje się produkcją szkła lub wyrobów szklanych;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) huta stali / aluminium / miedzi / żelaza / metali nieżelaznych
(1.2) huta szkła kryształowego / szkła technicznego / szkła gospodarczego
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zakład przemysłowy
(1.2) zakład przemysłowy
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hutnictwo n., hutnik mos., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos., Hutnicki mos.
przym. hutniczy, huciany
przysł. hutniczo
frazeologia.
etymologia.
(1.1-2) etym|niem|Hütte.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ironworks, steelworks, iron-foundry; (1.2) glassworks
* czeski: (1.1) huť ż.; (1.2) sklárna ż.
* dolnołużycki: (1.1) huta ż.
* duński: (1.1) jernværk n., jernstøberi n., stålværk n.; (1.2) glasværk n.
* esperanto: (1.1) uzino, fandejo; (1.2) vitrofarejo
* francuski: (1.1) aciérie ż.
* górnołużycki: (1.1) hěta ż.
* hiszpański: (1.1) fundición ż.
* kaszubski: (1.1) hëta ż.
* niemiecki: (1.1) Hütte ż.; (1.2) Glashütte ż.
* nowogrecki: (1.1) χυτήριο n.
* słowacki: (1.1) huta
* węgierski: (1.1) huta
* wilamowski: (1.1) hu̇tta lm., hüta lm.
* włoski: (1.1) stabilimento metallurgico m., acciaieria ż., ferriera ż.; (1.2) vetreria ż.
źródła.
== huta (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) huta
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈxuta, AS: χuta
Wiktionary
rzecz. hutnictwo n., hutnik mos., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos., Hutnicki mos.
przym. hutniczy, huciany
przysł. hutniczo
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) zakład przemysłowy
(1.2) zakład przemysłowy
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. hutnictwo n., hutnik mos., Huta ż., Hucisko n., Huciska nmos., Hutnicki mos.
przym. hutniczy, huciany
przysł. hutniczo
frazeologia.
etymologia.
(1.1-2) etym|niem|Hütte.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) ironworks, steelworks, iron-foundry; (1.2) glassworks
* czeski: (1.1) huť ż.; (1.2) sklárna ż.
* dolnołużycki: (1.1) huta ż.
* duński: (1.1) jernværk n., jernstøberi n., stålværk n.; (1.2) glasværk n.
* esperanto: (1.1) uzino, fandejo; (1.2) vitrofarejo
* francuski: (1.1) aciérie ż.
* górnołużycki: (1.1) hěta ż.
* hiszpański: (1.1) fundición ż.
* kaszubski: (1.1) hëta ż.
* niemiecki: (1.1) Hütte ż.; (1.2) Glashütte ż.
* nowogrecki: (1.1) χυτήριο n.
* słowacki: (1.1) huta
* węgierski: (1.1) huta
* wilamowski: (1.1) hu̇tta lm., hüta lm.
* włoski: (1.1) stabilimento metallurgico m., acciaieria ż., ferriera ż.; (1.2) vetreria ż.
źródła.
== huta (język dolnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) huta
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Hutek
Wiktionary
rzecz. Hutki nmos.
:: fż. hutczanka ż.
przym. hutecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Hutek
Wiktionary
rzecz. Hutki nmos.
:: fm. hutczanin m.
przym. hutecki
Wiktionary
wykrzyknik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. prędko
Wiktionary
(1.1) Pódź hute! → Chodź prędko!
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Hutek
Wiktionary
rzecz. Hutki nmos., hutczanin m., hutczanka ż.
Wiktionary
gatunek gryzonia z rodziny hutiowatych
SJP.pl
Hutia (Capromys) – rodzaj ssaka z podrodziny hutii (Capromyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Wikipedia
podrodzina gryzoni z rodziny kolczakowatych
SJP.pl
Hutie, hutiowate (Capromyinae) – podrodzina ssaków z rodziny kolczakowatych (Echimyidae). Hutie, jak inne Hystricognathi różnią się od innych gryzoni strukturą kości czaszki. Część mięśni szczęki przechodzi przez otwory podoczodołowe i łączą się z kośćcem po drugiej stronie. Również ukształtowanie i wielkość otworu podoczodołowego odróżnia Hystricognathi od innych przedstawicieli Rodentia. Około połowa gatunków jest uznana za wymarłe.
Wikipedia
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. daw. sztygar
Wiktionary
Hutman (inaczej hutman ratuszny) – w dawnej Polsce urzędnik miejski, zajmujący się administracją i ochroną porządku publicznego. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Hauptmann.
Podlegał burmistrzowi i radzie miejskiej.
Do jego zadań należało :
Wikipedia
Hutmen Spółka Akcyjna – dawne polskie przedsiębiorstwo hutnicze zajmujące się przetwórstwem miedzi i jej stopów, powstałe we Wrocławiu w 1918 roku.
Wikipedia
urzędnik pilnujący robót technicznych w hucie
SJP.pl
skrót od: hutnictwo, hutniczy (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
drewno odpowiednie do zastosowania w hutnictwie
SJP.pl
dział przemysłu zajmujący się produkcją metali z rud i złomu oraz wytapianiem szkła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hutn. dział przemysłu zajmujący się wytwarzaniem metali i ich stopów, szkła, jak również ich przeróbką plastycznyastyczną;
Wiktionary
Hutnictwo – gałąź przemysłu zajmująca się wytapianiem metali i ich stopów z rud z domieszką złomu oraz ich obróbką plastyczną na półprodukty i wyroby gotowe. Nauką traktującą o hutnictwie jest metalurgia.
Hutnictwo dzieli się na hutnictwo żelaza i hutnictwo metali nieżelaznych. Istnieje także oddzielna gałąź hutnictwa – hutnictwo szkła – zajmująca się przetwarzaniem związków chemicznych poprzez topnienie w masę szklaną i przetwarzaniem w szkło gospodarcze, techniczne, okienne i artystyczne.
Wikipedia
rzecz. huta ż., hutnik mos.
przym. hutniczy, huciany
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z hutnictwem, dotyczący hutnictwa
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do hutników
Wiktionary
(1.1) Nad kombinatem hutniczym unosiła się świetlista łuna.
(2.1) Na świętego Floriana sąsiad ubiera zawsze biały strój hutniczy i kapelusz.
Wiktionary
IPA: xutʲˈɲit͡ʃɨ, AS: χutʹńičy
Wiktionary
rzecz. huta ż., hutnik mos., hutniczka ż., hutnictwo n., Huta ż., Hutnicki mos.
rzecz. huciany
przym. huciany
Wiktionary
pracownik huty zajmujący się wytopem metali lub szkła lub ich dalszą obróbką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zaw. pracownik huty metalu pracujący przy piecu
(1.2) zaw. pracownik huty szkła formujący szkło
Wiktionary
Hutnik – robotnik, pracownik huty zajmujący się wytopem metali lub szkła albo ich dalszą obróbką.
Wikipedia
(1.1) Ojciec Haliny był hutnikiem zatrudnionym w jednej z chorzowskich hut.
Wiktionary
IPA: ˈxutʲɲik, AS: χutʹńik
Wiktionary
rzecz. Huciska nmos., Hucisko n., huta ż., Huta ż., hutmistrz mos., hutniak mrz., hutnickość ż., hutnictwo n., Hutniczak mos./ż., Hutnik mos./ż.
przym. hutniczy, huciany
przysł. hutnicko
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: hytspot] holenderska potrawa z duszonych ziemniaków, marchwi i cebuli
SJP.pl
Hutspot – tradycyjna potrawa kuchni holenderskiej, na którą współcześnie składają się ugotowane do miękkości ziemniaki, marchew i cebula wymieszane i utłuczone ze sobą na niejednorodną masę.
Jest przykładem tzw. stamppotu, z marchwi i cebuli. Prosta i w miarę szybka do wykonania potrawa.
Wikipedia
Wikipedia
lud afrykański mieszkający głównie w Rwandzie i Burundi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) etn. jedna z trzech grup ludności zamieszkujących Rwandę i Burundi;
Wiktionary
Hutu (Bahutu, wym. Hūtū) – grupa etniczna należąca do Bantu, zamieszkująca Rwandę (ok. 7,2 mln w 1995) i Burundi (ok. 5,3 mln w 1998). Mówią językiem baniaruanda z grupy bantu.
Pod koniec lat 90. stanowili 90% mieszkańców Rwandy i Burundi, należąc do zdominowanej warstwy wieśniaczej.
Wikipedia
(1.1) Historycznie Tutsi byli związani z rwandyjską klasą rządzącą, ale zdarzało się, że z powodu ubóstwa Tutsi stawał się Hutu.
Wiktionary
hutujnia sercolistna - dekoracyjna bylina o trójkolorowych liściach w kształcie serca; pstrolistka sercowata; pstrolistka sercowata
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. rzad. onomatopeja naśladująca głos sowy
Wiktionary
(1.1) Dwa krótkie, tubalne, basowe okrzyki, zakończone trzecim, dłuższym i jeszcze bardziej ponurym: hu, hu, huuuuu. To także drapieżnik nocny, sowa.
Wiktionary
wykrz. hu
Wiktionary
→ Huwniki
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Huwnik
Wiktionary
rzecz. Huwniki nmos., huwniczanin m., huwniczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Huwnik
Wiktionary
rzecz. Huwniki nmos.
:: fż. huwniczanka ż.
przym. huwnicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Huwnik
Wiktionary
rzecz. Huwniki nmos.
:: fm. huwniczanin m.
przym. huwnicki
Wiktionary
wieś w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim
SJP.pl
Huwniki (w latach 1977–1981 Wiarska Wieś) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol. Leży nad Wiarem.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie dobromilskim województwa lwowskiego. W latach 1945'–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków, paląc tak polskie, jak i ukraińskie, gospodarstwa.
Wikipedia
[czytaj: HAKsly] nazwisko
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Media:
Wikipedia
Wikipedia
Wikipedia
żołnierz lekkiej jazdy węgierskiej, a potem także innych krajów, uzbrojony i ubrany na sposób węgierski z charakterystyczną kurtką zarzuconą na ramię
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. wojsk. żołnierz jazdy lekkiej;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. zool. koczkodan rudy, nazwa systematyczna|Erythrocebus patas|ref=tak., gatunek małpy wąskonosej;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. husarz m., husaria ż.
przym. huzarski, husarski
Wiktionary
(1.1) daw. war. husar
Wiktionary
przymiotnik od: huzar
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. wojsk. związany z huzarem, huzarami, dotyczący huzara
Wiktionary
rzecz. huzar mos., husarz mzw./mos.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) gw-pl|Poznań. huśtać
czasownik zwrotny niedokonany huźdać się
(2.1) gw-pl|Poznań. huśtać się
Wiktionary
rzecz. huźdanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|huźdać.
Wiktionary
czas. huźdać ndk.
Wiktionary
okrzyk zachęcający psa do ataku lub podjudzania kogoś do bitki
SJP.pl
symbol
(1.1) fiz. jednostka w skali twardości Vickersa
Wiktionary
IPA: xa‿ˈfaw, AS: χa‿fau̯
Wiktionary
wyspa chorwacka na Morzu Adriatyckim
SJP.pl
Hvar (wł. Lesina) – górzysta wyspa u wybrzeży Chorwacji.
Wyspa Hvar jest długa (68 km) i wąska (4 do 10,5 km). Powierzchnia wynosi 297,38 km², a liczba mieszkańców 11,5 tys. Długość linii brzegowej wynosi 270,0 km. Odbijająca od lądu stałego na wysokości miasta Drvenik, wyspa rozciąga się pomiędzy Bračem a Korčulą, na linii wschód–zachód. Od północy omywa ją Hvarski kanal, a od południa kanały Šćedrovski, Korčulanski i Neretvanski.
Wikipedia
przymiotnik od: Hvar (wyspa chorwacka na Morzu Adriatyckim); hwarski
SJP.pl
przymiotnik od: Hvar (chorwacka wyspa na Morzu Adriatyckim oraz największe miasto na tej wyspie); hvarski
SJP.pl
slangowe, wulgarne: skrót określenia Huj W Dupę Policji
SJP.pl
HWDP (właśc. CHWDP) – akronim wulgarnego wyrażenia chuj w dupę policji.
Ten slogan, często wypisywany na murach, jest przez część młodzieży uznawany za formę prowokacji lub sprzeciwu wobec policji. Skrót pojawia się także w tekstach polskiej muzyki hip-hopowej. Propagatorem hasła jest grupa hip-hopowa Hemp Gru, której członek Wilku zawarł slogan w utworze „28.09.97” z albumu Skandal (1998) ówczesnej grupy Mistic Molesta.
Wikipedia