przymiotnik od: Lyski (wieś na Śląsku)
SJP.pl
powolny spadek temperatury charakteryzujący przebieg pewnych chorób, np. płonicy; lizys
SJP.pl
Lyski (niem. Lissek) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Lyski.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lyski. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Przez miejscowość przepływa niewielka struga Sumina, dopływ Rudy.
Miejscowość jest siedzibą gminy Lyski.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. paleont. nazwa systematyczna|Lystrosaurus., rodzaj terapsyda z rodziny Lystrosauridae;
(1.2) zool. zwierzę z rodzaju lystrozaur (1.1)
Wiktionary
Lystrozaur (Lystrosaurus) – bardzo szeroko rozprzestrzeniony terapsyd z wczesnego triasu, żyjący 251–248 milionów lat temu.
Jego nazwa „łopaciasty jaszczur” nawiązuje do wyrastającej z górnej szczęki pary kłów, w które prawdopodobnie zaopatrzone były samce grupy Dicynodontia, do której należał lystrozaur.
Wikipedia
(1.2) Początkowo myślano, że lystrozaury odznaczały się ziemno-wodnym trybem życia, jak współczesne hipopotamy.
Wiktionary
mieszkaniec Lysek
SJP.pl
mieszkanka Lysek
SJP.pl
[czytaj: el-ZET] skrót od: liceum zawodowe
SJP.pl
czasownik ułomny, tylko w połączeniu nie lza
(1.1) przest. jest możliwe do wykonania, jest dozwolone
(1.2) przest. móc zrobić coś innego lub inaczej
Wiktionary
(1.1) Niech będą spisane prawa słowy znacznemi, którychby nie lza wykręcić. → Niech prawo będzie napisane mocnymi słowami, których nie da się przekręcić.
(1.2) Kiedy cofnąć się nazad nie możesz, tam już nie lza ci, ieno konać statecznie swoie przedsięwzięcie. → Kiedy już nie można się cofnąć, nie masz innego wyjścia, niż spokojnie kończyć swoje przedsięwzięcie.
Wiktionary
IPA: lza, AS: lza
Wiktionary
można
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: lekko
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: lekki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. daw. wodór, pierwiastek chemiczny o symbolu H i liczbie atomowej 1
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od lżenie
Wiktionary
rzecz. lekkość ż.
przym. lekki, leciutki, leciuteńki
przysł. lekce, lekko, leciutko, leciuteńko
Wiktionary
(1.1) symbol. H; wodór m., daw. wodorod m., wodoród m., wod m., wodor m., wodoczyn m.
Wiktionary
[czytaj: el-zet-ES] skrót od:
a) Ludowe Zespoły Sportowe (organizacja sportowo-turystyczna powstała w roku 1946);
b) Ludowy Zespół Sportowy (pojedynczy zespół)
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju męskorzeczowego
(1.1) = sport. Ludowe Zespoły Sportowe (stowarzyszenie);
(1.2) = sport. Ludowy Zespół Sportowy (pojedynczy zespół)
Wiktionary
rzecz. elzetes mrz., elzetesowiec mos., LZS-owiec mos.
przym. elzetesowski, LZS-owski
Wiktionary
(1.1) elzetes
Wiktionary
członek LZS-u (Ludowego Zespołu Sportowego); elzetesowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. członek LZS-u
Wiktionary
rzecz. elzetes mrz., elzetesowiec mos.
przym. elzetesowski, LZS-owski
skr. LZS
Wiktionary
(1.1) elzetesowiec
Wiktionary
→ LZS (Ludowe Zespoły Sportowe, Ludowy Zespół Sportowy); elzetesowski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z LZS-em, dotyczący LZS-u
Wiktionary
(1.1) Każdy z LZS-owskich ośrodków campingowych stanowił bazę wypadową na wiele szlaków turystycznych (…).
Wiktionary
rzecz. elzetes mrz., elzetesowiec mos., LZS-owiec mos.
przym. elzetesowski
skr. LZS
Wiktionary
(1.1) elzetesowski
Wiktionary
obrzucać kogoś obelgami, znieważać kogoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zelżyć)
(1.1) obrażać kogoś, obrzucać kogoś obelgami
(1.2) stpol. czynić lekkim, lżejszym
czasownik zwrotny niedokonany lżyć się (dk. zelżyć się)
(2.1) obrzucać siebie nawzajem obelgami
Wiktionary
rzecz. obelga ż.
przym. obelżywy
przysł. obelżywie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowych Włoszech, położone na północny wschód od Rzymu, u podnóża Apeninu Abruzyjskiego;
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w środkowej części kraju, w regionie Abruzja;
Wiktionary
(1.1) Do 6 kwietnia L’Aquila tętniła studenckim życiem i gwarem turystów. Dziś wygląda jak po nalocie. O 3.32 nad ranem potężny wstrząs pogrzebał niemal 250 osób, 65 tys. skazał na bezdomność.
Wiktionary
1. jedna z liter polskiego alfabetu;
2. spółgłoska nosowa;
3. skrót od: metr (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. majuskuła siedemnastej litery alfabetu;
skrót
(2.1) = mężczyzna
Wiktionary
M (em, minuskuła: m) – trzynasta litera alfabetu łacińskiego i siedemnasta alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę wargową nosową, np. [m].
Nazwę tej litery w języku polskim wymawia się em.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(2.1) K
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* amerykański język migowy: (1.1) 30px
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|M. ,. PJM|M 2.}}
źródła.
== M (język afar.) ==
wymowa.
IPA|m.
znaczenia.
litera
(1.1) Ma, majuskuła siedemnastej litery alfabetu afarskiego
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ɛ̃m, AS: ẽm
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* amerykański język migowy: (1.1) 30px
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|M. ,. PJM|M 2.}}
źródła.
== M (język afar.) ==
wymowa.
IPA|m.
znaczenia.
litera
(1.1) Ma, majuskuła siedemnastej litery alfabetu afarskiego
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) minuskuła: m
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
(2.1) K
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) alfabet polski.
tłumaczenia.
* amerykański język migowy: (1.1) 30px
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|M. ,. PJM|M 2.}}
źródła.
== M (język afar.) ==
wymowa.
IPA|m.
znaczenia.
litera
(1.1) Ma, majuskuła siedemnastej litery alfabetu afarskiego
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) minuskuła: m
Wiktionary
skrót od: miesiąc
SJP.pl
[czytaj: em komers] dostęp do komercyjnych usług oferowanych w ramach e-commerce przez telefon komórkowy oraz inne urządzenia przenośne; mobile commerce
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma kształt litery M
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nauczanie na odległość z wykorzystaniem przenośnego, bezprzewodowego sprzętu;
Wiktionary
(1.1) Tradycyjne struktury metodyczne wzbogacone o e-learning oraz coraz częściej o m-learning, to droga do nowej jakości nauczania. (z Internetu)
Wiktionary
przym. m-learningowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. m-learningowy
frazeologia.
etymologia. etym|ang|m-learning.
uwagi. zoblistę2|d-learning|e-learning|m-learning|blended learning.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) m-learning
źródła.
== m-learning (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) m-learning
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. skrót od: rodzaj męski;
2. skrót od: miasto;
3. skrót od: mieszkanie;
4. skrót od: morze
SJP.pl
skrót
(1.1) = gram. mianownik
Wiktionary
skrót od: męskoosobowy
SJP.pl
skrót od: masa atomowa
SJP.pl
skrót od: metr bieżący (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = metr bieżący
Wiktionary
(1.1) Do ogrodzenia działki Adam zużył 200 m.b. siatki.
Wiktionary
skrót od: między innymi; m.in. (częściej)
SJP.pl
skrót od: Congregatio Clericorum Regularium Marianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis Beatissimae Virginis Mariae - zakon marianów; MIC
SJP.pl
skrót od: między innymi; m.i.
SJP.pl
skrót
(1.1) = między innymi
Wiktionary
(1.1) Niezmodyfikowany tekst jego noty biograficznej wciąż dostępny jest m.in. w anglojęzycznej Wikipedii.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃nd͡zɨ ĩnˈːɨ̃mʲi, AS: mʹi ̯ẽnʒy ĩ•nỹmʹi
Wiktionary
skrót od: middle of the road music - format radiowy i popularny gatunek muzyki
SJP.pl
skrót
(1.1) = miejsce pieczęci
Wiktionary
skrót
(1.1) = adm. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego;
Wiktionary
skrót od: motor ship; międzynarodowe oznaczenie statku motorowego; m/s
SJP.pl
skrót od: miasto stołeczne (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)
SJP.pl
skrót
(1.1) = miasto stołeczne
Wiktionary
(1.1) 18 lipca 1951 roku rozpoczęła się rozprawa w Wydziale IV Karnym Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy.
Wiktionary
(1.1) m. st.
Wiktionary
zaimek dzierżawczy będący odpowiednikiem zaimka osobowego "ja"
SJP.pl
Holandia:
Wietnam:
Inne:
Wikipedia
język z rodziny nilotyckiej używany przez Masajów; język masajski, masai
SJP.pl
Wikipedia
lek zobojętniający sok żołądkowy, stosowany jest przy nadkwasocie żołądka, chorobie wrzodowej i kwaśnych odbiciach
SJP.pl
nazwa zespołu
SJP.pl
Maanam – polski zespół rockowy powstały w Krakowie, działający w latach 1975–2008.
Wikipedia
krater powstały wskutek jednorazowej erupcji wulkanu, często wypełniony wodą i tworzący jezioro
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. lejkowaty krater powstały na skutek wybuchu wulkanu, często wypełniony wodą i tworzący jezioro;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Chociaż Mt. Mangere nie ma freatomagmowej fazy piroklastycznej, na południowo-zachodnim krańcu tej góry znajduje się mały i płytki maar, znany jako Laguna Mangere.
Wiktionary
przym. maarowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) krater
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. maarowy
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Maar.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) maar
* francuski: (1.1) maar m.
* niemiecki: (1.1) Maar n.
* nowogrecki: (1.1) μάαρ
* rosyjski: (1.1) маа́р m.
* słowacki: (1.1) maar m.
* ukraiński: (1.1) маа́р m.
* włoski: (1.1) maar m.
źródła.
== maar (język afrykanerski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q14196 (afr)-Oesjaar-maar.wav.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) tylko
spójnik
(2.1) ale
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
ośrodek administracyjny Wysp Alandzkich
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Wysp Alandzkich,
Wiktionary
Maarianhamina, Mariehamn – stolica, a zarazem jedyne miasto, archipelagu Wysp Alandzkich, autonomicznej prowincji Finlandii i jej regionu, najmniejszej spośród tego typu jednostek administracyjnych Finlandii. Miasto jest też siedzibą władz Mariehamns stad, jednego z trzech podregionów archipelagu, posiada także prawa gminy. W 2024 mieszkało w nim 11 837 osób, na obszarze lądowym liczącym około 11,6 km². Całkowita powierzchnia miasta, uwzględniając powierzchnię wody, to 21,6 km².
Wikipedia
(1.1) Maarianhamina zawdzięcza swoją nazwę żonie rosyjskiego cara.
Wiktionary
Ma’ariw (hebr. מַעֲרִיב; ang. Maariv) – izraelska gazeta, wydawana w Tel Awiwie od 1948, jeden z największych dzienników w kraju.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z maarem, dotyczący maaru
Wiktionary
rzecz. maar m.
Wiktionary
[czytaj: mastricht albo mastrycht] miasto w Holandii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Holandii;
Wiktionary
Maastricht (limb. Mestreech) – miasto w południowej Holandii, stolica prowincji Limburgia, położone nad rzeką Mozą. Maastricht jest prawdopodobnie najstarszym miastem Holandii. Jest także miastem najdalej wysuniętym na południowy wschód (leży pomiędzy Belgią a Niemcami). Miasto należy do euroregionu Moza-Ren. Inne główne miasta tego euroregionu to Akwizgran w Niemczech oraz Hasselt i Liège we flamandzko- i francuskojęzycznej części Belgii.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) traktat z Maastricht • kryteria z Maastricht • kolokacje miejscowość|D=Maastricht|Ms=Maastricht.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
źródłosłów dla słowa źródło dla|mastrycht.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Maastricht
* limburski: (1.1) Mestreech
* polski język migowy: PJM-ukryj| (1.1) {{PJM|Maastricht.}}
źródła.
== Maastricht (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Maastricht.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Maastricht
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
w mitologii egipskiej: uosobienie ładu we wszechświecie, bogini prawdy i sprawiedliwości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitegip. bogini prawdy i sprawiedliwości, uosobienie harmonii i ładu we wszechświecie, córka Re, żona Thota
Wiktionary
Maat – w mitologii egipskiej bogini praw porządku, harmonii i sprawiedliwości we wszechświecie i społeczeństwie, małżonka Thota.
Przedstawiano ją w ludzkiej postaci ze strusim piórem na głowie. Jej wizerunek nosili egipscy urzędnicy sprawujący sądy. W zapisie hieroglificznym jej symbole to pióro i łokieć.
Wikipedia
(1.1) Boginię Maat przedstawiano ze strusim piórem.
Wiktionary
[czytaj: maBLI] nazwisko, m.in. Gabriel Bonnot de Mably (1709-1785) - francuski myśliciel, pisarz polityczny i społeczny
SJP.pl
Mably – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Loara.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 8291 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 253 osób/km² (wśród 2880 gmin regionu Rodan-Alpy Mably plasuje się na 87. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 178.).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) etn. rel. druidyczne i wikkańskie święto równonocy jesiennej
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(2.1) mitcelt. bóg celtycki, syn walijskiej bogini Modron;
Wiktionary
Mabon – syn walijskiej bogini Modron. Gdy miał trzy dni, został uprowadzony i uwięziony w Gloucester. Tylko on jednak potrafił obłaskawić psa, którego Culhwch potrzebował, aby zdobyć rękę Olwen, i dlatego zorganizowano wyprawę mającą na celu uwolnienie Mabona. Odzyskawszy wolność, Mabon użył psa, pomagając w schwytaniu dzika Twrch Trwytha, i wyrwał spomiędzy jego uszu brzytwę, której od Culhwcha zażądał ojciec Olwen. Pomijając tego rodzaju przygody, inne działania Mabona nie są zbyt jasne. Być może chodziłoby tu zatem o dawne bóstwo, zapewne celtyckiego boga młodości Maponosa, który w walijskiej mitologii przetrwał jedynie w postaci wojownika, podczas gdy jego kult uległ prawie całkowitemu zapomnieniu, Rzymianie znali Maponosa i identyfikowali go z bogiem wróżbiarstwa Apollinem.
Wikipedia
1. cienki placek z niekwaszonego ciasta spożywany przez żydów w czasie święta Paschy; przaśnik;
2. rodzaj pieczywa podobnego do tego placka; przaśnik;
3. dawna miara objętości ciał sypkich równa garncowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. lub przest. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) matka
(1.2) stpol. kwoka
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mać czeka, aż umilknie skarga ukradzionego nieboszczykowi zegarka, po czym podchodzi na skraj sceny i śpiewa.
(1.1) Zda mi się – wtrąca młodszy Henryk – że on by się zgadał z naszą macią.
Wiktionary
IPA: mat͡ɕ, AS: mać
Wiktionary
rzecz. macierz ż., macierzyństwo n., macierzyzna ż., macierzanka ż., macica ż.
:: zdrobn. matka ż.
:: zgrub. maciora ż., macocha ż.
czas. matkować ndk.
przym. macierzyński, macierzysty, macierzowy
Wiktionary
(1.1) matka, stpol. maciora
Wiktionary
1. cienki placek z niekwaszonego ciasta spożywany przez żydów w czasie święta Paschy; przaśnik;
2. rodzaj pieczywa podobnego do tego placka; przaśnik;
3. dawna miara objętości ciał sypkich równa garncowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. płaski pszenny placek z przaśnego (niekwaszonego) ciasta, jadany przez Żydów podczas święta Paschy;
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) spoż. korzeń pieprzycy peruwiańskiej (nazwa systematyczna|Lepidium meyenii|Walp.|ref=tak.), który w formie sproszkowanej sprzedawany jest jako suplement diety lub w całości jako jarzyna
forma czasownika.
(3.1) 3. os. lp., ter. od macać
Wiktionary
Maca (hebr. מצה) – chleb przaśny, przaśniki, spożywany przez wyznawców judaizmu podczas święta Pesach. Nawiązuje on do chleba, który spożywali Izraelici przed wyruszeniem z Egiptu. Przyrządzany jest ze specjalnie w tym celu przygotowanej mąki, bez użycia zakwasu, którego posiadania w domu podczas Paschy zakazuje żydowskie prawo religijne. Mąkę pszenną miesza się z wodą i piecze. Czas od wymieszania mąki z wodą do włożenia do pieca nie powinien przekroczyć osiemnastu minut, by nie powstał chamec (zakwas). Ma ona postać płaskich placków o kształcie owalnym bądź kwadratowym. Współcześnie macę wyrabia się również maszynowo, wypieka w piecach wyposażonych w palniki zamontowane w komorze wypieku, ale jej używanie podczas święta nie jest zgodne z żydowską ortodoksją.
Wikipedia
(1.1) Macę przyrządza się wyłącznie z mąki i wody, bez użycia zakwasu.
Wiktionary
IPA: ˈmat͡sa, AS: maca
Wiktionary
(1.1)
przym. macowy
Wiktionary
(1.1) przaśnik
(2.1) maka
Wiktionary
1. rozpoznawać coś za pomocą dotyku, badać coś dotykając;
2. dotykać w sposób obcesowy, lubieżny;
3. przenośnie: szukać, badać, sondować
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) dotykać czegoś palcami, stopą itp., próbując wyczuć, rozpoznać coś
(1.2) szukać, badać, sondować
(1.3) dotykać lubieżnie
Wiktionary
rzecz. macant mos., macka ż.
Wiktionary
1. żartobliwie: touchpad; głaskadełko;
2. rzadko: ruchomy wyrostek ciała bezkręgowców, służący jako narząd chwytny lub dotykowy; macek, macka, czułek
SJP.pl
1. przyrząd do mierzenia długości, używany w kowalstwie;
2. w scrabblach: osoba szukająca blanka podczas wyciągania liter z worka
SJP.pl
potocznie:
1. dotykanie, zwykle lubieżne; macanka;
2. szukanie, badanie, sondowanie
SJP.pl
potocznie:
1. dotykanie, zwykle lubieżne; macanina;
2. rewizja osobista
SJP.pl
potocznie:
1. dotykanie, zwykle lubieżne; macanina;
2. rewizja osobista
SJP.pl
żartobliwie o człowieku dotykającym czegoś, macającym coś, np. towar macany należy do macanta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. żart. o człowieku dotykającym czegoś, macającym coś
(1.2) pot. żart. ginekolog
Wiktionary
IPA: ˈmat͡sãnt, AS: macãnt
Wiktionary
czas. macać ndk.
Wiktionary
gra w karty, w której obowiązuje zmienny kolor atutowy w kolejnych rozgrywkach jednego cyklu tej gry; makao
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. zob. Makau.
Wiktionary
Makau lub Makao (chiń. trad. 澳門, chiń. upr. 澳门, kant. jyutping Ou3 mun4 wym. [ʔōu mǔːn], mand. pinyin Àomén wym. [ɑ̂ʊ̯mə̌n]), oficjalnie Specjalny Region Administracyjny Makau (chiń. upr. 澳门特别行政区; chiń. trad. 澳門特別行政區; pinyin Àomén Tèbié Xíngzhèngqū; jyutping Ou3 mun4 Dak6 bit6 Hang4 zing3 keoi1; port. Região Administrativa Especial de Macau) – jeden z dwóch specjalnych regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej (drugim regionem jest Hongkong), znajdujący się na wschodnim wybrzeżu Chin. Makau leży po zachodniej stronie estuarium Rzeki Perłowej, graniczy od północy z prowincją Guangdong, natomiast od południa i wschodu otoczone jest wodami Morza Południowochińskiego. Gospodarka opiera się głównie na turystyce i hazardzie, jednak prężnie rozwijają się także niektóre gałęzie przemysłu, m.in. przemysł odzieżowy, elektroniczny, zabawkarski. Makau zalicza się do najbogatszych regionów na świecie.
Wikipedia
(1.1) Uproszczono procedury wizowe — mieszkańcy Hongkongu, a także Macao otrzymują pięcioletnią wizę pobytową.
Wiktionary
taniec wywodzący się z Hiszpanii, spopularyzowany przez piosenkę zespołu Los Del Rio o tym samym tytule; makarena
SJP.pl
Macarena – piosenka hiszpańskiego duetu Los Del Río z 1993, której muzyka jest połączeniem flamenco i popu.
Wikipedia
[czytaj: makARtur] nazwisko
SJP.pl
Macarthur – miasto w Australii, w stanie Wiktoria.
Wikipedia
[czytaj: maKOlej]
1. obce imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Macaulay:
Osoby o imieniu Macaulay:
Wikipedia
[czytaj: makkartyzm] kierunek w polityce wewnętrznej USA w
1. połowie lat 50. XX wieku; zainicjowany w atmosferze zimnej wojny przez senatora J.R. McCarthy'ego, miał na celu przeciwstawienie się infiltracji komunistycznego aparatu władzy i środowisk opiniotwórczych; makkartyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. polit. skrajnie prawicowy kierunek polityki wewnętrznej Stanów Zjednoczonych w latach 50. XX wieku charakteryzujący się radykalnym zwalczaniem komunizmu i jego przedstawicieli w państwie;
Wiktionary
Makkartyzm (spotykana także pisownia maccartyzm, ang. McCarthyism) – ogólna nazwa działań politycznych, pozbawionych skrupułów metod śledczych oraz tworzenia atmosfery strachu i podejrzeń, w walce z „wewnętrznym zagrożeniem komunistycznym” w latach 1950–1954 w Stanach Zjednoczonych.
Wikipedia
(1.1) Zasadniczym zagadnieniem w ocenie maccartyzmu jest adekwatność środków, jakie podjęto w celu zapobieżenia wpływom komunistycznym.
Wiktionary
[czytaj: makiato] rodzaj kawy espresso z dodatkiem mleka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kawa espresso z odrobiną mleka;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W niektórych miejscach wlewa się odrobinę mleka do filiżanki i podstawia pod ekspres, w innych robi się to tak jak włoskie macchiato – czyli najpierw kawa, potem odrobina mleka.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) napój
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
(1.1) espresso, mleko
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) czasem mylona z latte macchiato
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Napoje
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) macchiato
* włoski: (1.1) caffè macchiato m.
źródła.
== macchiato (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik policzalny
(1.1) macchiato
odmiana.
(1.1) lp. macchiato; lm. macchiato
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: makdonald] nazwisko, m.in. James Ramsay MacDonald (1866-1937) - polityk brytyjski
SJP.pl
MacDonald, Macdonald, McDonald są zanglicyzowanymi formami szkockiego nazwiska patronimicznego „Mac Dhomhnuill”.Zobacz też: Klan Donald, McDonald
Wikipedia
[czytaj: makdonaldyzacja] przyjmowanie na świecie amerykańskiego stylu życia, głównie postaw konsumpcyjnych; mcdonaldyzacja, makdonaldyzacja
SJP.pl
Makdonaldyzacja – proces stopniowego upowszechniania się zasad działania znanych z barów szybkiej obsługi (uosabianych przez sieć McDonald’s) we wszystkich dziedzinach życia społecznego w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.
Tematem makdonaldyzacji zainteresował się George Ritzer już w latach 60. XX wieku. Zjawisko makdonaldyzacji, powiązane z procesem globalizacji, szybko rozpowszechniło się w większości krajów. Makdonaldyzację poprzedziła racjonalizacja i biurokracja.George Ritzer zetknął się z tym elementem kulturowym w 1959, dostrzegł ten system i zaczął doszukiwać się podobnych reguł w innych miejscach, np. na placu zabaw, w szpitalu, przychodni. Stwierdził, że makdonaldyzacja nie jest nowym zjawiskiem, ale stanowi rozwinięcie racjonalizacji, oraz że systemy racjonalne zaczęły dominować i nie ma od nich ucieczki, tzw. „żelazna klatka”. Teoria makdonaldyzacji została sformułowana przez Ritzera w 1993 w książce pt. „Mcdonaldyzacja społeczeństwa”. Autor uważał, że zjawisko to dotyczy wszystkiego, zarówno życia codziennego, politycznego, jak i spraw wiary.
Wikipedia
nagrobek żydowski w formie pionowo ustawionej prostokątnej płyty kamiennej; macewa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. macewa.
Wiktionary
Macewa (hebr. מַצֵּבָה „nagrobek”) – żydowska stela nagrobna, najczęściej w formie pionowo ustawionej, prostokątnej płyty kamiennej lub drewnianej (od XIX w. także żeliwnej) zwieńczonej linią prostą, trójkątem, półkolem, dwoma odcinkami koła bądź linią łukowatą. Górną jej część może wypełniać płaskorzeźba, dolną zaś inskrypcja (epitafium).
Wikipedia
IPA: maˈt͡sɛba, AS: maceba
Wiktionary
1. obywatel Macedonii
2. mieszkaniec Macedonii (Macedonii Greckiej, krainy historycznej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) geogr. polit. osoba narodowości macedońskiej, obywatel lub mieszkaniec Macedonii Północnej;
(1.2) hist. mieszkaniec starożytnej Macedonii
(1.3) geogr. mieszkaniec krainy historycznej podzielonej współcześnie między Grecję, Bułgarię i Macedonię Północną
Wiktionary
Macedończyk – polski film dokumentalny z 2013 roku w reżyserii Petro Aleksowskiego. Opowiada historię przeszło 3500 dzieci (po połowie pochodzenia greckiego i macedońskiego) z greckiej Macedonii, które w czasie wojny domowej w Grecji zostały ewakuowane do Polski. Dzieci Macedońskie, w przeciwieństwie do Greckich kolegów, nie zostały po wojnie uznane przez Grecję za obywateli tego kraju, wobec czego zostały zmuszone do pozostania w Polsce.
Wikipedia
(1.1) Do Słowian zalicza się Polaków, Czechów, Słowaków, Serbołużyczan, Białorusinów, Rosjan, Ukraińców, Łemków, Bośniaków, Bułgarów, Chorwatów, Czarnogórców, Macedończyków, Serbów i Słoweńców.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡sɛˈdɔ̃j̃n͇t͡ʃɨk, AS: macedõĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. macedoński m., Macedonia ż.
:: fż. Macedonka ż.
przym. macedoński
Wiktionary
1. państwo w Europie; Republika Macedonii;
2. kraina historyczna w Europie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie;
(1.2) hist. region w północnej Grecji;
(1.3) hist. kraina historyczno-geograficzna obejmująca pogranicze współczesnej Grecji, Albanii, Bułgarii i Macedonii Północnej;
(1.4) hist. starożytne królestwo;
(1.5) hist. prowincja Imperium Rzymskiego;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Macedonia nie jest członkiem UE.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡sɛˈdɔ̃ɲja, AS: macedõńi ̯a
Wiktionary
rzecz. Macedonka ż., Macedończyk m., macedoński m.
przym. macedoński
Wiktionary
(1.1) Republika Macedonii, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii
(1.1) Macedonia Północna, Republika Macedonii Północnej
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Macedoniusz – imię męskie pochodzenia greckiego, oznaczające "wspaniały", "boski". Patronem tego imienia jest św. Macedoniusz, syn św. Lidii i św. Fileta.
Macedoniusz imieniny obchodzi 27 marca i 12 września.
Wikipedia
1. obywatelka Macedonii
2. mieszkanka Macedonii (Macedonii Greckiej, krainy historycznej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta lub dziewczyna narodowości macedońskiej, obywatelka Macedonii
(1.2) mieszkanka regionu geograficznego Macedonia
Wiktionary
(1.1) W Skopje poznałem atrakcyjną Macedonkę.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡sɛˈdɔ̃ŋka, AS: macedõŋka
Wiktionary
rzecz. macedoński m., Macedonia
:: fm. Macedończyk
przym. macedoński
Wiktionary
związany z Macedonią
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Macedonii lub Macedończyków
(1.2) odnoszący się do krainy Macedonii w Grecji lub mieszkańców tego regionu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Macedonii;
(2.2) jęz. język wymarły używany przez starożytnych mieszkańców Macedonii;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmat͡sɛˈdɔ̃j̃sʲci, AS: macedõĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Macedonia ż., Macedończyk m., Macedonka ż.
Wiktionary
(2.2) staromacedoński
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem macedońskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem macedońskim
(1.3) spisany, stworzony w języku macedońskim
Wiktionary
IPA: ˌmat͡sɛˈdɔ̃j̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: macedõĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
1. dawniej: ciemność, brak światła;
2. ruchomy wyrostek ciała bezkręgowców, służący jako narząd chwytny lub dotykowy; macka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niezdara
forma rzeczownika.
(2.1) lm. D. od macka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mącić.
Wiktionary
czas. mącić
rzecz. mętność ż., mąciciel mos., mątewka ż., mątwa ż.
Wiktionary
1. długotrwałe moczenie surowca w rozpuszczalniku w celu zmiękczenia lub oddzielenia jakiegoś składnika, np. substancji zapachowych z roślin;
2. wzajemne przenikanie się smaków i zapachów składników przygotowywanej potrawy
SJP.pl
Maceracja (łac. maceratio – rozmoczenie) – nazwa szerokiej grupy procesów, w przebiegu których ma miejsce działanie środowiska wodnego.
Wikipedia
półprodukt powstały przy wyrobie wódek gatunkowych i likierów; nalew
SJP.pl
Maceraty – oleje roślinne z wyciągami z kwiatów, pąków lub ziół. Tego typu olej oprócz oleju bazowego zawiera rozpuszczalne w tłuszczach substancje aktywne z danej rośliny. Otrzymywane są przez moczenie kwiatów lub ziół w oleju bazowym, bez udziału światła które degraduje związki aktywne następnie jest filtrowane z pozostałości rośliny. Olej otrzymuje nazwę rośliny, której wyciąg zawiera olej bazowy.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w środkowych Włoszech;
(1.2) geogr. adm. włoska prowincja położona w środkowej części kraju, w regionie Marche;
Wiktionary
Macerata [ma.t͡ʃeˈra.ta] – miasto i gmina we Włoszech, w regionie Marche, w prowincji Macerata.
Wikipedia
(1.1) Spędziłem piękne chwile w Maceracie na wiosnę 2010 roku.
(1.1) Poznaliśmy również dobrze i Maceratę. Uniwersytet, pałace, stadion, stare fortyfikacje.
Wiktionary
urządzenie do maceracji, czyli rozpuszczania substancji stałych za pomocą cieczy; perkolator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie umożliwiające łatwą i bezpieczną utylizację odpadów medycznych
Wiktionary
rzecz. macerowanie n.
czas. macerować
Wiktionary
nieskrystalizowany składnik węgla kopalnego, resztki materiałów organicznych bez stałego składu chemicznego
SJP.pl
poddawać coś działaniu płynu w celu zmiękczenia lub wywołania zmian chemicznych
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) spoż. farm. moczyć jakiś surowiec w jakiejś cieczy w celu rozmiękczenia lub wydzielenia określonego składnika
Wiktionary
(1.1) Żeby mięso było kruche, musimy macerować je przez całą noc.
(1.1) Siemię lniane maceruje się, aby uzyskać śluzowaty płyn o działaniu powlekającym na ścianę żołądka i dwunastnicy.
Wiktionary
rzecz. macerowanie n., zmacerowanie n., maceracja ż., macerat m., macerator m.
czas. zmacerować dk.
przym. maceracyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|macerować.
Wiktionary
Maceracja (łac. maceratio – rozmoczenie) – nazwa szerokiej grupy procesów, w przebiegu których ma miejsce działanie środowiska wodnego.
Wikipedia
rzecz. zmacerowanie n., maceracja ż., macerat m., macerator m.
czas. macerować ndk., zmacerować dk.
przym. maceracyjny
Wiktionary
nagrobek żydowski w formie pionowo ustawionej prostokątnej płyty kamiennej; maceba
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rodzaj nagrobka żydowskiego w formie pionowej płyty;
Wiktionary
Macewa (hebr. מַצֵּבָה „nagrobek”) – żydowska stela nagrobna, najczęściej w formie pionowo ustawionej, prostokątnej płyty kamiennej lub drewnianej (od XIX w. także żeliwnej) zwieńczonej linią prostą, trójkątem, półkolem, dwoma odcinkami koła bądź linią łukowatą. Górną jej część może wypełniać płaskorzeźba, dolną zaś inskrypcja (epitafium).
Wikipedia
(1.1) Zagłady nie uniknęły także budynki murowane stanowiące własność i dumę żydowskich gmin, synagogi, domy kahalne i talmudyczne, nawet cmentarze, z których macewy hitlerowcy wykorzystywali do budowy nawierzchni dróg albo jako materiał budowlany.
Wiktionary
IPA: maˈt͡sɛva, AS: maceva
Wiktionary
(1.1) maceba
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Macewicz (Macewicz I, Piotrowicz, Leliwa odm.) − polski herb szlachecki, według Bonieckiego odmiana herbu Leliwa.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) film. przedmiot, miejsce, lub cel stanowiący pretekst dla fabuły filmu i przykuwający uwagę widza, jednak poza tym pozbawiony większego znaczenia dla opowieści;
Wiktionary
(1.1) Przykładem typowego MacGuffina jest statuetka sokoła maltańskiego z filmu pod tym samym tytułem, która mogłaby być zastąpiona dowolnym innym przedmiotem.
Wiktionary
(1.1) McGuffin
Wiktionary
1. jednostka prędkości stosowana w lotnictwie, równa prędkości dźwięku w danym ośrodku
2. taniec ludowy znany głównie w regionie lubelskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. lotn. jednostka prędkości równa prędkości dźwięku
symbol
(2.1) fiz. lotn. symbol jednostki Mach
Wiktionary
Wikipedia
(2.1) Odrzutowiec leciał z prędkością Mach 3.
Wiktionary
potocznie: szybko, błyskawicznie, natychmiast; rachu-ciachu, rach-ciach, ciach-mach, szach-mach
SJP.pl
1. zgrubienie od: maska (samochodu)
2. potocznie o twarzy; gęba, facjata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. mina
Wiktionary
Macha – w mitologii goidelskiej była jedną z trzech postaci Morrigan.
Wraz z Anann i Badb tworzyła triumwirat bogiń wojny, należąc do grupy irlandzkich bóstw wojny. Karmiła się głowami swoich wrogów, lecz podobno często leczyła rannych. Uważano, że była królową Ulsteru, której stolicę na cześć jej imienia nazwano Emain Macha. Ona i inne wcielenia Morrigan (Badb i Nemhain) wspomagały lud Tuatha de Danaan w walce z plemieniem Firbolgów.
Wikipedia
(1.1) Szczylo machy choby afa.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|mina.
źródła.
== macha (język luo.) ==
wymowa.
znaczenia.
zaimek wskazujący
(1.1) tamto, to (przedmiot położony dalej)
odmiana.
przykłady.
(1.1) Macha ang'o? → Co to jest? (tamta rzecz)
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
ród kapłanów w Judzie; Machabeusze, Hasmoneusze
SJP.pl
Machabeusze, znani również jako Hasmoneusze (hebr. מַכַּבִּים lub מקבים, Makabim) – judejski ród kapłański, a po powstaniu Machabeuszy – dynastia panująca w Judei (147–37 p.n.e.).
Wikipedia
przedstawiciel rodu kapłanów w Judzie; Machabeusz, Hasmoneusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. przydomek Judy Hasmoneusza;
(1.2) hist. przedstawiciel dynastii machabejskiej;
Wiktionary
rzecz. Machabeusz m.
przym. machabejski
Wiktionary
(1.1) Machabeusz
(1.2) Hasmoneusz, Machabeusz
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany dynastią Machabeuszy, dotyczący Machabeuszy
przymiotnik jakościowy
(2.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. słabowity, niezdolny do pracy
Wiktionary
(1.1) Uważa się, że Pierwsza Księga Machabejska została napisana po hebrajsku przez żydowskiego autora w niepodległym Państwie Machabeuszy w drugiej połowie II wieku p.n.e..
Wiktionary
rzecz. Machabeusz m., Machabejczyk mos.
Wiktionary
przedstawiciel rodu kapłanów w Judzie; Machabejczyk, Hasmoneusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. przydomek Judy Hasmoneusza;
(1.2) hist. przedstawiciel dynastii machabejskiej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dzieje powstania Judy Machabeusza opisują Pierwsza i Druga Księga Machabejska Starego Testamentu.
Wiktionary
przym. machabejski
rzecz. Machabejczyk mos.
Wiktionary
(1.2) Hasmoneusz, Machabejczyk
Wiktionary
ród kapłanów w Judzie; Machabejczycy, Hasmoneusze
SJP.pl
Machabeusze, znani również jako Hasmoneusze (hebr. מַכַּבִּים lub מקבים, Makabim) – judejski ród kapłański, a po powstaniu Machabeuszy – dynastia panująca w Judei (147–37 p.n.e.).
Wikipedia
1. poruszać rytmicznie jakąś częścią ciała lub przedmiotem trzymanym w ręku, np. machać nogą, ogonem, chusteczką; wymachiwać, wywijać, majtać, majdać;
2. potocznie: robić coś szybko, np. machać kilka portretów dziennie
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. machnąć)
(1.1) szybko, wahadłowo ruszać czymś
(1.2) pot. przen. robić coś szybko
(1.3) pot. przen. ciężko pracować
Wiktionary
(1.1) Stała na peronie i machała chusteczką.
Wiktionary
IPA: ˈmaxat͡ɕ, AS: maχać
Wiktionary
rzecz. machanie n., machnięcie n., rozmach mrz., wymach mrz., zamach mrz., namachanie n., odmachanie n., odmachnięcie n., odmachiwanie n., pomachanie n., pomachiwanie n., powymachiwanie n., rozmachanie n., rozmachnięcie n., rozmachiwanie n., wymachnięcie n., wymachiwanie n., zamachanie n., zamachnięcie n., zamachiwanie n., zmachanie n., niemachanie n.
czas. machnąć dk., namachać dk., odmachać dk., odmachnąć dk., odmachiwać ndk., pomachać dk., pomachiwać ndk., powymachiwać dk., rozmachać dk., rozmachnąć dk., rozmachiwać ndk., wymachnąć dk., wymachiwać ndk., zamachać dk., zamachnąć się dk., zamachiwać ndk., zmachać się dk.
Wiktionary
→ Machaczkała (miasto w Rosji)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Machaczkałą, dotyczący Machaczkały
Wiktionary
rzecz. Machaczkała ż.
Wiktionary
stolica Dagestanu, republiki rosyjskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Federacji Rosyjskiej nad Morzem Kaspijskim, stolica Dagestanu;
Wiktionary
Machaczkała (ros. Махачкала; awarski МахIачхъала Maħačqala) – stolica Dagestanu, autonomicznej republiki, wchodzącej w skład Federacji Rosyjskiej.
Machaczkała leży nad Morzem Kaspijskim, w nizinnej części Dagestanu. Przez miasto przebiegają ważne trasy transportowe z Rosji do Azerbejdżanu i Iranu. Machaczkała jest także ważnym portem Morza Kaspijskiego.
Wikipedia
(1.1) Występował później na deskach scen w Norylsku (daleko na północy Rosji), dagestańskiej Machaczkale, nadwołżańskim Stalingradzie, Leningradzie i Moskwie.
Wiktionary
IPA: ˌmaxat͡ʃˈkawa, AS: maχačkau̯a
Wiktionary
przym. machaczkalski
Wiktionary
1. poruszać rytmicznie jakąś częścią ciała lub przedmiotem trzymanym w ręku, np. machać nogą, ogonem, chusteczką; wymachiwać, wywijać, majtać, majdać;
2. potocznie: robić coś szybko, np. machać kilka portretów dziennie
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kib. flaga służąca do machania
Wiktionary
(1.1) Na trybunie kamiennej pojawił się trans: „Polonia nigdy nie zginie”, a po drugiej stronie były machajki w klubowych barwach.
Wiktionary
IPA: maˈxajka, AS: maχai ̯ka
Wiktionary
wymarły ssak z rodziny kotowatych, drapieżnik o potężnych, zakrzywionych górnych kłach; tygrys (kot) szablastozębny (szablozębny, szablozęby), machajrodont
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. wymarły ssak z rodziny kotowatych o wielkich kłach;
Wiktionary
IPA: ˌmaxajˈrɔdɔ̃n, AS: maχai ̯rodõn
Wiktionary
wymarły ssak z rodziny kotowatych, drapieżnik o potężnych, zakrzywionych górnych kłach; tygrys (kot) szablastozębny (szablozębny, szablozęby), machajrodon
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, m.in. Henryk Machalica (1930-2003) - polski aktor teatralny i filmowy
SJP.pl
nazwisko, m.in. Ludwik Machalski (1879-1934) - polski malarz
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|machać.
Wiktionary
IPA: maˈxãɲɛ, AS: maχãńe
Wiktionary
czas. machnąć, machać ndk.
rzecz. machnięcie n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: maSZO] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. poruszać rytmicznie jakąś częścią ciała lub przedmiotem trzymanym w ręku, np. machać nogą, ogonem, chusteczką; wymachiwać, wywijać, majtać, majdać;
2. potocznie: robić coś szybko, np. machać kilka portretów dziennie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim
SJP.pl
Machcinko – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bielsk.
Wieś wchodzi w skład sołectwa Machcino.
Wieś prywatna Królestwa Kongresowego, położona była w 1827 roku w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
wieś w Polsce w województwie mazowieckim
SJP.pl
Machcino – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bielsk.
W skład sołectwa Machcino wchodzi także wieś Machcinko.
Wieś prywatna Królestwa Kongresowego, położona była w 1827 roku w powiecie płockim, obwodzie płockim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, m.in. Władysław Machejek (1920-1992) - polski pisarz i publicysta
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie:
1. fachowiec, specjalista, mistrz; majster;
2. oszust, szachraj, kombinator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk.) fachowiec
(1.2) pot. oszust, szachraj
Wiktionary
IPA: ˈmaxɛr, AS: maχer
Wiktionary
rzecz. macherka ż.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|fachman.
(1.2) zob. oszust.
Wiktionary
1. potocznie: nieuczciwa transakcja; szachrajstwo, oszustwo, macherstwo;
2. oszustka, kombinatorka
SJP.pl
potocznie: nieuczciwa transakcja; szachrajstwo, oszustwo, macherka;
SJP.pl
gwarowo:
1. pęcherz;
2. moszna zwierzęca;
3. woreczek na tytoń; kapciuch
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: maczete] hiszp. przestarzałe: maczeta
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: makiawelizm] machiawelizm, makiawelizm, machiavellizm;
1. postawa cechująca się lekceważącym stosunkiem do zasad i brakiem skrupułów w dążeniu do celu;
2. doktryna polityczna dopuszczająca zastosowanie podstępów, przemocy i obłudy podczas realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
[czytaj: makiawelli] nazwisko włoskie, np. Niccolo di Bernardo dei Machiavelli (1469 - 1527), włoski pisarz, autor traktatu o sprawowaniu władzy "Książę"
SJP.pl
Wikipedia
[czytak: makiawelizm] machiawelizm, machiavelizm, makiawelizm;
1. postawa cechująca się lekceważącym stosunkiem do zasad i brakiem skrupułów w dążeniu do celu;
2. doktryna polityczna dopuszczająca zastosowanie podstępów, przemocy i obłudy podczas realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
makiaweliczny, makiawelski, machiawelski; książkowo:
1. moralnie dwuznaczny, nacechowany hipokryzją; podstępny, obłudny;
2. właściwy makiaweliście, będący objawem makiawelizmu - doktryny politycznej dopuszczającej zastosowanie podstępu, obłudy, a nawet przemocy w realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zob. makiaweliczny.
Wiktionary
rzecz. makiawelista mos., makiawelizm mrz.
Wiktionary
(1.1) makiawelistyczny, makiawelski
Wiktionary
[czytaj: makiawelistyczny] kierujący się cynizmem i brakiem skrupułów w dążeniu do celu, zwłaszcza politycznego; makiawelistyczny, makiaweliczny
SJP.pl
[czytak: makiawelizm] machiavellizm, machiavelizm, makiawelizm;
1. postawa cechująca się lekceważącym stosunkiem do zasad i brakiem skrupułów w dążeniu do celu;
2. doktryna polityczna dopuszczająca zastosowanie podstępów, przemocy i obłudy podczas realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
Makiawelizm – doktryna polityczna sformułowana przez Niccola Machiavellego, autora Księcia. Głosi ona, że najważniejszym celem w polityce jest racja państwa. Aby ją osiągnąć można korzystać z wszelkich dostępnych środków (także np. podstępu i okrucieństwa). Synonim bezwzględnego postępowania w myśl hasła „cel uświęca środki”.
Wikipedia
machiaweliczny, makiaweliczny, makiawelski; książkowo:
1. moralnie dwuznaczny, nacechowany hipokryzją; podstępny, obłudny;
2. właściwy makiaweliście, będący objawem makiawelizmu - doktryny politycznej dopuszczającej zastosowanie podstępu, obłudy, a nawet przemocy w realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
[czytaj: makiawelstwo] makiawelstwo; przestarzale: makiawelizm;
1. postawa cechująca się lekceważącym stosunkiem do zasad i brakiem skrupułów w dążeniu do celu;
2. doktryna polityczna dopuszczająca zastosowanie podstępów, przemocy i obłudy podczas realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
w średniowiecznych zamkach obronnych - rodzaj ganku wysuniętego przed ścianę muru, z otworami w podłodze, przez które rzucano na oblężających pociski, wylewano wrzący olej, smołę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. bud. średniowieczny, wysunięty w murach ganek albo galeria z kamienia lub cegły, z przeznaczonymi dla obrony otworami w podłodze;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przetrwały w budynku także machikuły – otwory do rzucania kamieni oraz lania wrzątku i roztopionej smoły na oblegających. To rzadkość w budowlach, które dotrwały do naszych czasów.
Wiktionary
rodzaj ganku strzelniczego w murach średniowiecznego zamku obronnego; machikuł
SJP.pl
1. przestarzale: maszyna;
2. w przenośni: złożony układ działania ludzi, organizacji (np. machina urzędnicza)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wielka maszyna
(1.2) złożony system
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maszyneria ż., maszynka ż., mechanik mrz./mos.
przym. maszynowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|machina. < etym|gr|μαχανά.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.2) машына ż.
źródła.
== machina (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) maszyna
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈxʲĩna, AS: maχʹĩna
Wiktionary
rzecz. maszyneria ż., maszynka ż., mechanik mrz./mos.
przym. maszynowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maszyneria ż., maszynka ż., mechanik mrz./mos.
przym. maszynowy
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|machina. < etym|gr|μαχανά.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.2) машына ż.
źródła.
== machina (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) maszyna
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) machina a scriber → maszyna do pisania
synonimy.
Wiktionary
podstępne, zakulisowe działanie na czyjąś szkodę; intryga, knowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) podstępne działanie na czyjąś niekorzyść
Wiktionary
Machinacja lub przekręt – oszustwo polegające na wzbudzeniu u kogoś zaufania, a następnie wykorzystanie tego zaufania do wyłudzenia pieniędzy lub innych składników majątku. Osoba wzbudzająca fałszywe zaufanie zwykle działa na jedną z ludzkich cech charakteru, zarówno negatywnych, jak i pozytywnych, takich jak pycha i chciwość, ale też empatia i altruizm.
Wikipedia
IPA: ˌmaxʲĩˈnat͡sʲja, AS: maχʹĩnacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. machinator mos., maszyna ż.
Wiktionary
(1.1) szachrajstwo, matactwo, intryga, knowanie, knucie
Wiktionary
przysłówek sposobu
(1.1) w sposób machinalny
Wiktionary
przym. machinalny, maszynowy
rzecz. mechanik mos./mrz., machinalność ż., machina ż., maszyna ż.
Wiktionary
(1.1) automatycznie, bezwiednie, odruchowo, mimowolnie
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: machinalnie
SJP.pl
wykonany bez udziału świadomości i woli
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dziejący się mimowolnie, bez udziału świadomości
Wiktionary
rzecz. maszyna ż., machina ż.
przysł. machinalnie
przym. maszynowy
Wiktionary
(1.1) mimowolny, mechaniczny, instynktowny, nieświadomy, samoczynny, automatyczny
Wiktionary
osoba podejmująca podstępne, nieuczciwe działania; intrygant, matacz, knowacz, kombinator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. osoba, która podejmuje podstępne działania, by osiągnąć jakiś cel, zwłaszcza na czyjąś szkodę
Wiktionary
(1.1) Zawsze jednak w dobry nastrój wprawia mnie sytuacja, w której machinator od własnej polec może machiny.
Wiktionary
IPA: ˌmaxʲĩˈnatɔr, AS: maχʹĩnator
Wiktionary
rzecz. machinacja ż.
Wiktionary
(1.1) intrygant
Wiktionary
maszyneria;
1. wewnętrzne skomplikowane mechanizmy działające w jakimś urządzeniu;
2. zespół maszyn i mechanizmów działających łącznie;
3. złożona struktura organizacyjna i jej działania; machina;
4. zespół procesów zachodzących w organizmie, umożliwiający jego funkcjonowanie w określony sposób
SJP.pl
technika animacyjna oparta na wykorzystaniu obrazu generowanego przez silnik graficzny, najczęściej z gry komputerowej
SJP.pl
Machinima – technika animacji polegająca na wykorzystaniu obrazu generowanego przez silniki graficzne, najczęściej te wykorzystywane przez gry komputerowe. W najprostszej wersji machinima polega po prostu na wykorzystaniu animacji z gier (poprzez tzw. renderowanie i np. dodanie podkładu muzycznego), w nieco ambitniejszej formie – na sterowaniu postaciami w grze w taki sposób, żeby uzyskać pożądaną sekwencję. W wersji najtrudniejszej machinima polega na modyfikowaniu kodu gry.
Wikipedia
1. zdrobnienie od: machina;
2. ekspresywnie: niewielki pojazd
SJP.pl
[czytaj: maczismo] to, co jest charakterystyczne dla prawdziwego mężczyzny: sprawność fizyczna i seksualna; samczość, męskość
SJP.pl
Machismo (także: macho od hiszp. macho – dosł. „samiec”) – mężczyzna przejawiający cechy stereotypowo uznawane za wyznacznik męskości: siłę, władczość, samodzielność, sprawność seksualną, a także wykazujący się odpowiedzialnością za utrzymanie, opiekę i ochronę własnej rodziny. Pojęcie związane jest także z „silnym poczuciem męskiej dumy: przesadną męskością”.
Wikipedia
zwolennik machizmu
SJP.pl
zwolenniczka machizmu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzad. właściwy macho, zgodny z postawą określaną jako machismo
(1.2) filoz. dotyczący machizmu
Wiktionary
(1.1) Jeden z przyjaciół oburza się na ten „wstrętny, machistowski wiersz": – Rozkochuje, łamie serce, a ona ma sobie potem marzyć o nim, „kiedy sen się skończy i bajka zgaśnie". Okropny szowinizm!
(1.1) Ale miewasz tam często machistowski system wartości skonfrontowany z kobiecym punktem widzenia.
Wiktionary
(1.1) rzecz. machista m., machismo m.
(1.2) rzecz. machizm m.
Wiktionary
kierunek filozoficzny łączący idealizm i materializm, głoszący, że rzeczywistość jest złożona z ogółu konkretnych wrażeń zmysłowych; empiriokrytycyzm
SJP.pl
1. przestarzale: osoba czerpiąca zyski z nieuczciwych interesów;
2. przestarzale: pośrednik w sprawach kupna i sprzedaży za określoną prowizją
SJP.pl
potocznie, ekspresywnie: wielkie, ordynarne oszustwo; afera, przekręt
SJP.pl
potocznie: oszustwo, szachrajstwo, nieuczciwość; machlojstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. nieuczciwa aktywność mająca na celu osiągnięcie korzyści lub ukrycie czegoś
Wiktionary
(1.1) Zrozumiano? Wylewać będę na zbity łeb darmozjadów. A jeżeli, Boże broń, kogoś złapię na jakiejś machlojce, jeżeli dowiem się, że kto z was robi na lewo! No! To wsadzę do ciupy bez żadnego pardonu!
Wiktionary
rzecz. machloja ż.
czas. machlować ndk.
Wiktionary
potocznie: oszustwo, szachrajstwo, nieuczciwość; machlojka
SJP.pl
czasownik
(1.1) gw-pl|Mazury. zmyślać, kłamać
Wiktionary
rzecz. machlojka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dawniej: popiół używany do bielenia płócien; wajdaż
SJP.pl
1. wykonać szybki ruch
2. potocznie: szybko coś zrobić
3. potocznie: dać komuś znak
4. potocznie: uderzyć, rąbnąć
5. machnąć się - potocznie:
a) udać się gdzieś w te pędy
b) pomylić się
c) wyjść za mąż, ożenić się
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. machać)
(1.1) wahadłowo poruszyć czymś
(1.2) pot. przen. zrobić coś szybko, często niestarannie, rutynowo
Wiktionary
(1.2) Jeszcze machnę dwa portrety i zrobię sobie przerwę.
Wiktionary
rzecz. machanie n., machnięcie n.
czas. machać ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim
SJP.pl
Machnice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Wisznia Mała przy drodze wojewódzkiej nr 5.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
z rosyjskiego, dosłownie: "zamienimy się?", gdyby ktoś posiadający kijek zaproponował stryjkowi zamianę, użyłby takiego właśnie słowa
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Machnówka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka.
Wieś duchowna Machnówka, własność opactwa cystersów koprzywnickich położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie bieckim województwa krakowskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Wikipedia
[czytaj: maczo] potocznie: mężczyzna o cechach typowo męskich, takich jak siła, władczość; maczo
SJP.pl
Machismo (także: macho od hiszp. macho – dosł. „samiec”) – mężczyzna przejawiający cechy stereotypowo uznawane za wyznacznik męskości: siłę, władczość, samodzielność, sprawność seksualną, a także wykazujący się odpowiedzialnością za utrzymanie, opiekę i ochronę własnej rodziny. Pojęcie związane jest także z „silnym poczuciem męskiej dumy: przesadną męskością”.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przyrząd pokładowy samolotu wskazujący jego prędkość; machomierz
SJP.pl
Machometr – przyrząd pokładowy statku powietrznego służący do pomiaru liczby Macha, czyli stosunku prędkości statku powietrznego względem opływającego go powietrza do lokalnej wartości prędkości dźwięku.
Machometry stosuje się przede wszystkim w samolotach latających z dużymi prędkościami, kiedy to wraz ze zbliżaniem się do prędkości dźwięku zmieniają się własności pilotażowe samolotu, spada siła nośna, wzrasta siła oporu, zmienia się punkt parcia sił aerodynamicznych, spada skuteczność lotek. Wszystko to prowadzi do zmian stateczności i sterowności samolotu. Zbiór tych zjawisk nosi nazwę kryzysu falowego, jego własnością jest to że na różnych wysokościach lotu występuje przy różnych prędkościach, ale zawsze przy tej samej liczbie Macha.
Wikipedia
przymiotnik od: machometr
SJP.pl
miernik prędkości, wyskalowany w machach, stosowany w lotnictwie; machometr
SJP.pl
Prędkościomierz (ang. airspeed indicator, ASI) – urządzenie określające prędkość statku powietrznego poprzez pomiar różnicy ciśnienia statycznego i całkowitego. (ciśnienia dynamicznego) - (ciśnienia strug powietrza napływającego na samolot).
Odmianą prędkościomierza lotniczego jest machomierz mierzący liczbę Macha, używany zwłaszcza w samolotach naddźwiękowych (supersonicznych).
Wikipedia
gatunek słabego jakościowo tytoniu; machorka
SJP.pl
gatunek słabego jakościowo tytoniu; machora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tytoń słabszej jakości
Wiktionary
Tytoń bakun, machorka (Nicotiana rustica L.) – gatunek roślin jednorocznych z rodziny psiankowatych. Prawdopodobnie pochodzi z Ameryki Południowej. W Polsce uprawiany i przejściowo dziczejący (efemerofit).
Wikipedia
rzecz. machora ż.
przym. machorkowy
Wiktionary
przymiotnik od: machorka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od machorka
Wiktionary
rzecz. machorka ż.
Wiktionary
przestarzałe: ruch
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim
SJP.pl
Machowica – (niem. Elis) mała osada śródleśna w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Przybiernów na obszarze Puszczy Goleniowskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko, np. Ignacy Machowski (1920-2001), polski aktor teatralny i filmowy
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Machulski (Machulska):
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
żydowski modlitewnik z modlitwami przeznaczonymi do odmawiania podczas świąt Jom Kipur lub Pesach
SJP.pl
Machzor, mahzor (hebr. מחזר – obrót, cykl) – w judaizmie modlitewnik zawierający modlitwy przeznaczone na okres świąt. Machzor wywodzi się z modlitewnika codziennego – siddur. Poza modlitwami zawiera w sobie także wiersze religijne – pijutim.
Machzor używany jest podczas Rosz ha-Szana, Jamim Noraim, Jom Kipur, Pesach, Szawuot i Sukkot.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Maciąg:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. (płyn) burzyć, bełtać, mieszać
2. (np. spokój) zakłócać, niepokoić
3. gmatwać, wprowadzać zamęt
4. skłócać kogoś, poróżniać ze sobą
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) sprawiać, że coś staje się mętne, nieprzezroczyste
(1.2) zakłócać spokój, ład, harmonię, wprowadzać zamieszanie
(1.3) przen. wprowadzać zamieszanie licząc na zysk, korzyść dla siebie
Wiktionary
(1.2) […] jeżeli pragniemy poddać się czarowi dzieła, musimy porzucić praktyczną postawę życia codziennego i zmienić ją w postawę estetyczną przez uwolnienie się od mącących czystość wpływów świata realnego, wygaszenie niepokoju, trosk i pożądań, a skupienie całej uwagi na przedmiocie estetycznym.
Wiktionary
rzecz. męt mzw./mrz., mętność ż., mąciciel m., mącicielka ż., mątwa ż., mątewka ż., mącenie n.
przym. mącicielski
Wiktionary
narząd rozrodczy kobiet i samic ssaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. narząd kręgowców, w którym rozwija się embrion;
(1.2) anat. odcinek dróg rodnych bezkręgowców, w którym gromadzone są jaja;
(1.3) szt. zob. masa perłowa.
(1.4) główny pień, główny korzeń, główna łodyga, jako rodzicielka rozgałęzień
Wiktionary
Macica (łac. uterus) – narząd żeńskiego układu rozrodczego, w którym zachodzi rozwój embrionalny kręgowców (najwyraźniej rozwinięta jest u torbaczy i łożyskowców) lub odcinek dróg rodnych bezkręgowców, w którym gromadzone są jaja przechodzące wstępny rozwój.
Wikipedia
(1.1) Do działań niepożądanych mifepristonu należą bóle brzucha, skurcze macicy i krwawienie z dróg rodnych.
(1.4) Wykopawszy, urzyna się macica do połowy, równo; inne zaś korzenie urzynają się tak daleko, jak daleko są nadpsute, albo o ile są dłuższe od innych.
Wiktionary
IPA: maˈt͡ɕit͡sa, AS: maćica
Wiktionary
rzecz. mać ż., macierz ż.
przym. maciczny, macicowy, domaciczny, wewnątrzmaciczny
Wiktionary
(1.1) reg-pl|Śląsk|matka, maternik.
Wiktionary
Mącice (niem. Montwitz) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Chorzele.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Wawrzyńca w Zarębach.
Wikipedia
osoba wprowadzająca zamęt, niepokój; wichrzyciel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba wprowadzająca niepokój i zamęt
Wiktionary
rzecz. mątwa ż., mącenie n.
:: fż. mącicielka ż.
czas. mącić ndk., zamącić dk., namącić dk.
przym. mącicielski
Wiktionary
(1.1) mąciwoda, wichrzyciel
Wiktionary
kobieta wprowadzająca zamęt, niepokój; wichrzycielka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. pieszcz. mateczka
Wiktionary
cecha czegoś związanego z macicą
SJP.pl
przymiotnik od: macica
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący macicy
Wiktionary
(1.1) W dużych żyłach kończyn i żyle macicznej występują komórki mięśniowe o przebiegu podłużnym lub skośnym.
Wiktionary
rzecz. macica ż.
przym. domaciczny
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Maciej – imię męskie, pochodzenia hebrajskiego: hebr. מַתִּתְיָהוּ Matatjahu, oznaczające „dar Jahwe”.
Wikipedia
(1.1) Na kiedy przypadają imieniny Macieja?
Wiktionary
IPA: ˈmat͡ɕɛ̇j, AS: maćėi ̯
Wiktionary
rzecz. Maciejowa ż., Maciejówna ż., Maciejostwo n., Maćkowa ż., Maćkówna ż., maciejówka ż., maciejka ż., maciejeczka ż., Maciejów mrz., Maciejowice nmos., Maciejki nmos., Maciejówka ż., Maciejew mrz.
:: zdrobn. Maciek mos., Maciuś mos., Maćko mos., Maciejek mos., Maciejunio mos.
::: przest. Matysek m.
:: fż. Macieja ż.
przym. maciejkowy, maciejski, maciejowicki, maciejówkowy
:: przest. gwara. Maciejowy, Maćkowy, Maciusiowy, Matyskowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Maciej mos.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Umówiłam się z panią Macieją na Starówce o piętnastej.
Wiktionary
rzecz. Maciejowa ż., Maciejówna ż., Maciejostwo n., Maćkowa ż., Maćkówna ż., maciejówka ż., maciejka ż., maciejeczka ż., Maciejów mrz., Maciejowice nmos., Maciejki nmos., Maciejówka ż., Maciejew mrz., Maciek mos., Maciuś mos., Maćko mos., Maciejek mos., Maciejunio mos., Matysek mos.
:: fm. Maciej mos.
przym. maciejkowy, maciejski, maciejowicki, maciejówkowy, Maciejowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Maciejewski (forma żeńska: Maciejewska; liczba mnoga: Maciejewscy) – polskie nazwisko, powstałe z rdzenia „Maciej”, lub od nazw miejscowych Maciejów, Maciejewice, Maciejowice. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 31 224 osoby.
Wikipedia
gatunek jednorocznej rośliny z rodziny kapustowatych; lewkonia długopłatkowa, lewkonia dwuroga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ogrod. pot. bot. lewkonia długopłatkowa
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Rosnące na rabatce pani Krysi maciejki, pięknie pachniały.
(1.1) Choć każdy kwiat upiększa świat, konwalie, bratki, bzy, piwonie, też, maciejka w letni zmierzch, lecz gdzież jest kwiat bez ludzkich wad, co zawsze wierny jest: wśród trawy lśni, jak ja wierny ci.
Wiktionary
rzecz. Macieja ż., Maciej m., maciejówka ż., Maciek m.
przym. maciejkowy, Maciejowy
Wiktionary
(1.1) lewkonia długopłatkowa
Wiktionary
przymiotnik od: maciejka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący maciejki, związany z maciejką, mający jej zapach
Wiktionary
(1.1) W hotelowej toalecie roznosił się przyjemny maciejkowy zapach.
Wiktionary
rzecz. Macieja ż., maciejka ż., Maciej m.
przym. Maciejowy
Wiktionary
Maciej z małżonką; Maciejowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. szczyt w Gorcach;
(1.2) geogr. wieś w Polsce, w powiecie nowosądeckim;
(1.3) geogr. dzielnica Jeleniej Góry;
(1.4) przest. żona Macieja
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: Maciejów
forma przymiotnika.
(3.1) ż. lp. od: Maciejowy
Wiktionary
Wikipedia
(1.4) Ma przy kramie Bartłomieja • Skład łojówek i oleju • Zacna pani Maciejowa, • Vulgo: wdowa po Macieju.
(2.1) Jutro jadę do Maciejowa do siostry i szwagra.
(3.1) Sąsiadował z Maciejową zagrodą z jednej strony i z Józefowym polem z drugiej.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡ɕɛ̇ˈjɔva, AS: maćėi ̯ova
Wiktionary
zob. Maciej.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Maciejowice
SJP.pl
mieszkaniec Maciejowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Maciejowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim
SJP.pl
Maciejowiec (niem. Nieder-, Ober- Matzdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim w powiecie lwóweckim w gminie Lubomierz.
Wikipedia
okrągła czapka z szarego lub granatowego sukna, z daszkiem skórzanym, rozpowszechniona w końcu XIX w. wśród pol. ludności wiejskiej; w okresie I wojny świat. noszona przez czł. organizacji strzeleckich i w Legionach Polskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. męska czapka z okrągłym denkiem wykonana z sukna;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Maciejówka, jako czapka pochodzenia niemieckiego, nie cieszyła się specjalnym uznaniem w społeczeństwie.
Wiktionary
rzecz. Macieja ż., Maciej mos., maciejka ż.
przym. Maciejowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Maciejowski (forma żeńska: Maciejowska; liczba mnoga: Maciejowscy) – polskie nazwisko, powstałe z rdzenia "Maciej". Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 1848 osób.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Macieja lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Macieja
Wiktionary
(1.1) Przed Maciejowym domem rosną dwa rosochate orzechy.
(1.1) Sąsiadował z Maciejową zagrodą z jednej strony i z Jakubowym polem z drugiej.
(1.1) Maciejowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Maciej mos., Maciek mos., Maciuś mos., Maćko mos., Matysek mos., Macieja ż., Maciejka ż., Maciejowa ż., maciejówka ż., maciejka ż., Maciejów mrz., Maciejowice nmos., Maciejki nmos.
przym. Maćkowy, Maciusiowy, Matyskowy, maciejkowy, maciejowicki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. potocznie:
a) prostak, cham;
b) brzuch, zwłaszcza duży, wystający;
c) grubas, obżartuch;
2. gwarowo:
a) bocian;
b) duża laska z zakrzywioną rączką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Maciej
Wiktionary
Maciej – imię męskie, pochodzenia hebrajskiego: hebr. מַתִּתְיָהוּ Matatjahu, oznaczające „dar Jahwe”.
Wikipedia
(1.1) Maciek lubi pomidory.
(1.1) Nasz Maciek chodzi jeszcze do szkoły.
Wiktionary
IPA: ˈmat͡ɕɛk, AS: maćek
Wiktionary
rzecz. Maciej m.
:: zdrobn. Maciuś m.
przym. Maciejowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. dawniej: matka;
2. przenośnie: ojczyzna;
3. jedno- lub wielowymiarowa tablica danych z określoną strukturą algebraiczną umożliwiającą wykonywanie działań matematycznych na jej elementach;
4. elektroniczny układ przeliczający;
5. substancja wypełniająca wnętrze mitochondrium; matrix mitochondrialna; matriks mitochondrialna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mat. prostokątna tablica liczb lub innych elementów pewnego pierścienia;
(1.2) przen. ojczyzna
(1.3) daw. (także gw-pl|Śląsk Cieszyński.) matka
(1.4) zob. macierz dyskowa.
(1.5) organizacja kulturalno-oświatowa
(1.6) podstawa, źródło, zaczątek czegoś
Wiktionary
W matematyce macierz to układ liczb, symboli lub wyrażeń zapisanych w postaci prostokątnej tablicy.
W algebrze liniowej macierze wprowadza się często jako sposób skondensowanego zapisu układów równań liniowych, co ma na celu wyeliminowanie powtarzających się elementów standardowej notacji układów równań tego rodzaju z wieloma niewiadomymi. Macierze pozwalają również na reprezentowanie przekształceń liniowych, czy form dwuliniowych w sposób umożliwiający przeprowadzanie obliczeń. Ponieważ wiele przekształceń geometrycznych (jak na przykład obroty przestrzeni \mathbb {R} ^{n} wokół początku układu współrzędnych) są przekształceniami liniowymi, macierze znajdują zastosowanie w geometrii analitycznej i grafice komputerowej.
Wikipedia
(1.1) Aby rozwiązać zadanie trzeba obliczyć rząd macierzy.
(1.2) Ziemie zabrane powróciły do macierzy.
Wiktionary
IPA: ˈmat͡ɕɛʃ, AS: maćeš
Wiktionary
rzecz. mać ż., macica ż., matka ż., macierzanka ż., macierzyzna ż., macierzyństwo n., maciora ż., macocha ż.
przym. macierzowy, macierzyński, macierzysty, matczyny
Wiktionary
(1.1) tablica, wektor, tensor
(1.2) kraj, ojczyzna
(1.3) mać, matka, mama
Wiktionary
rodzina pszczela, z której oddzielił się nowy rój
SJP.pl
krzewina półkuli północnej z rodziny wargowych, stosowana w lecznictwie, przemyśle kosmetycznym i spożywczym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Thymus|L.|ref=Thymus (Lamiaceae)., liczący 35 gatunków rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju macierzanka (1.1)
Wiktionary
Macierzanka (Thymus L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Obejmuje w zależności od ujęcia ok. 220, 270 lub 300 gatunków. Różnice wynikają m.in. z różnic w statusie wielu taksonów wyodrębnianych jako osobne gatunki lub włączanych jako taksony wewnątrzgatunkowe (w tym w dużej części reprezentujące podgatunki i odmiany macierzanki piaskowej Thymus serpyllum). Macierzanki występują w Europie, północnej Afryce, w strefie umiarkowanego klimatu w Azji. Do flory Polski należy w zależności od ujęcia systematycznego 8 lub 10 gatunków.
Wikipedia
IPA: ˌmat͡ɕɛˈʒãnka, AS: maćežãnka
Wiktionary
rzecz. macierz ż., mać ż.
przym. macierzankowy
Wiktionary
(1.2) lud. macierduszka
Wiktionary
piaskowiec macierzankowaty: najpospolitszy w Polsce gatunek piaskowca (rośliny z rodziny goździkowatych), cechujący się silnie rozgałęzioną łodygą i niewielkimi białymi kwiatami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przym. od macierzanka
Wiktionary
(1.1) Przy zbiorze należy jedynie uważać na pszczoły, które przepadają za macierzankowym nektarem i zawsze kręcą się przy jej różowych kwiatkach.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡ɕɛʒãŋˈkɔvɨ, AS: maćežãŋkovy
Wiktionary
rzecz. macierzanka ż.
Wiktionary
cecha charakterystyczna dla macierzy
SJP.pl
dotyczący macierzy
SJP.pl
właściwy matce; matczyny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący macierzyństwa, właściwy matce
Wiktionary
(1.1) Krowi instynkt macierzyński jest bardzo silny.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡ɕɛˈʒɨ̃j̃sʲci, AS: maćežỹĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. macierzyństwo n., macierz ż., mać ż.
przym. macierzysty, matczyny
Wiktionary
(1.1) matczyny
Wiktionary
1. bycie matką, zespół cech właściwych matce;
2. macierzyństwo zastępcze - działalność kobiety, która przyjmuje do swojej macicy zapłodnioną in vitro komórkę jajową innej kobiety, a po urodzeniu dziecka oddaje go rodzicom; surogactwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bycie matką
Wiktionary
Matka – kobieta, która jest rodzicem dziecka.
Matką nazywa się kobietę, która jest związana ze swoimi dziećmi, które mogą, ale nie muszą być jej biologicznym potomstwem. Zatem w zależności od kontekstu, kobiety mogą być uważane za matki z racji urodzenia lub wychowywania dziecka, dostarczenia komórki jajowej do zapłodnienia, lub jakiejś ich kombinacji. Są to warunki umożliwiające sprecyzowanie pojęcia macierzyństwa lub stanu bycia matką. Kobiety, które należą do trzeciej i pierwszej kategorii, zazwyczaj objęte są pojęciami „rodzona matka” lub „matka biologiczna”, niezależnie od tego, czy dana osoba kontynuuje wychowywanie dziecka. W związku z tym kobieta, która spełnia tylko drugi warunek, może być uznana za matkę adopcyjną, a ta, która spełnia tylko pierwszy lub tylko trzeci warunek, za matkę zastępczą.
Wikipedia
(1.1) W przekazie międzypokoleniowym oraz w środkach masowego przekazu macierzyństwo jest często gloryfikowane. Pokazywane są jego blaski, pomijane cienie.
Wiktionary
IPA: ˌmat͡ɕɛˈʒɨ̃j̃stfɔ, AS: maćežỹĩ ̯stfo
Wiktionary
rzecz. macierz ż., mać ż.
przym. macierzyński, matczyny
przysł. macierzyńsko
Wiktionary
cecha wynikająca z pochodzenia, przynależności; pierwotność, źródłowość
SJP.pl
taki, z którym ktoś jest związany pochodzeniem, przynależnością itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, z którym ktoś jest związany urodzeniem, pochodzeniem lub przynależnością
(1.2) taki, od którego coś bierze początek
(1.3) daw. wywodzący się od matki, spokrewniony przez matkę
Wiktionary
IPA: ˌmat͡ɕɛˈʒɨstɨ, AS: maćežysty
Wiktionary
rzecz. mać ż., matuchna ż., mateńka ż., matuś ż., matusia ż., macierzyzna ż., macierz ż.
przym. matczyny, macierzyński
Wiktionary
(1.1) rodzimy, ojczysty, własny
(1.2) pierwotny
(1.3) po kądzieli
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stpol. spadek po matce
Wiktionary
IPA: ˌmat͡ɕɛˈʒɨzna, AS: maćežyzna
Wiktionary
rzecz. macierz ż., macierzyna ż., mać ż.
przym. macierzysty
Wiktionary
(1.1) macierzyna
Wiktionary
wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim
SJP.pl
Macikowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Golub-Dobrzyń.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: makintosz lub mekintosz] komputer marki Macintosh
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) inform. marka komputera
(1.2) inform. firma produkująca komputery
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W galerii otwarli sklep Macintosha.
Wiktionary
rzecz. macintosh mzw.
Wiktionary
1. samica świni, dzika; locha; samura
2. przestarzale: matka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. locha
(1.2) daw. matka
Wiktionary
(1.1) A równo z nimi jakaś dziewczyna gnała maciorę z prosiętami i śpiewała cienkim głosikiem (…)
Wiktionary
IPA: maˈt͡ɕɔra, AS: maćora
Wiktionary
rzecz. mać ż., macierz ż., zdrobn. maciorka
Wiktionary
(1.1) locha, gwara. samura; reg. śl. maciura, maciorka.
Wiktionary
1. zdrobnienie od: maciora
2. samica owcy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. maciora
(1.2) samica owcy
(1.3) bot. konopie o kwiatach żeńskich
(1.4) gw-pl|Śląsk Cieszyński. maciora
Wiktionary
rzecz. maciora ż.
Wiktionary
(1.4) reg. śl. maciura.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przyprawa kuchenna uzyskiwana z osnówki owocu muszkatołowca; kwiat muszkatołowy
SJP.pl
Gałka muszkatołowa, gałka muszkatowa (Semen Myristicae) – przyprawa korzenna otrzymywana z suszonych nasion muszkatołowca korzennego (Myristica fragrans).
Wikipedia
wieś w Polsce położona w województwie łódzkim
SJP.pl
Maciszewice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Błaszki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Maciszewski – polskie nazwisko.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
maciupki, maleńki, maluśki;
1. bardzo mały; tyci;
2. bardzo młody
SJP.pl
nieduży, malutki
SJP.pl
maciupci, maleńki, maluśki;
1. bardzo mały; tyci;
2. bardzo młody
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. pieszcz. mały, malutki
Wiktionary
(1.1) Myszka ma maciupki ogonek i maciupkie oczka.
Wiktionary
IPA: maˈt͡ɕupʲci, AS: maćupʹḱi
Wiktionary
przym. maciupeńki
Wiktionary
cecha czegoś bardzo małego; maleńkość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. maciora
Wiktionary
(1.1) reg. śl. maciorka.
Wiktionary
zdrobnienie od: Maciej (imię męskie); Maciek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) imię|polski|m., zdrobn. od Maciej
Wiktionary
(1.1) Maciusiowi kupimy w prezencie klocki.
Wiktionary
IPA: ˈmat͡ɕüɕ, AS: maćüś
Wiktionary
rzecz. Maciej mos., Maciek mos., Maćko mos., Macieja ż.
przym. Maciejowy
Wiktionary
zdrobnienie od: Maciej (imię męskie); Maciek
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maciusia lub z nim związany
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: awanturnik, podżegacz; ktoś, kto mąci, sieje zamęt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy
(1.1) pot. człowiek wprowadzający zamęt, podburzający przeciwko komuś lub czemuś
Wiktionary
(1.1) Zaliczany był do najtęższych mąciwodów i awanturników, do czego w niemałym stopniu przyczyniało się częste zaglądanie do kielicha.
Wiktionary
(1.1) mąciciel, wichrzyciel, podżegacz, awanturnik, warchoł
Wiktionary
1. ruchomy wyrostek ciała bezkręgowców, służący jako narząd chwytny lub dotykowy; macek;
2. prosty przyrząd saperski do wykrywania min - ostro zakończony pręt stalowy na długim trzonku;
3. groźna siła, zasięg oddziaływania kogoś lub czegoś; macki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. wyrostek ciała niektórych wodnych bezkręgowców, służący do chwytania lub rozpoznawania dotykiem
(1.2) wojsk. ostro zakończony pręt stalowy używany do wykrywania min;
(1.3) przen. pejor. zasięg czyichś groźnych wpływów (zwykle w liczbie mnogiej)
(1.4) macki pomiarowe przyrząd do przenoszenia wielkości obiektu z niedostępnego miejsca w miejsce gdzie można ją zmierzyć;
Wiktionary
Wikipedia
czas. macać ndk., obmacać dk., wymacać dk., pomacać dk.
przysł. po omacku
Wiktionary
(1.2) macka saperska
(1.4) macki pomiarowe
Wiktionary
Mackay – miasto w Australii położone w stanie Queensland. Ośrodek przemysłu cukrowniczego, port lotniczy i morski. Miasto słynie z organizowania rejsów na Wielką Rafę Koralową.
W Mackay urodziły się tenisistka Nicole Pratt, oraz Cathy Freeman, mistrzyni świata i olimpijska w biegu na 400 metrów.
Wikipedia
[czytaj:makkenz-i] arktyczny i subarktyczny pies zaprzęgowy wielkości 66-74 cm, specyficzna odmiana husky
SJP.pl
Mackenzie (ang. Mackenzie River, fr. fleuve Mackenzie, atapaskańskim języku slavey Deh-Cho – „wielka rzeka”) – najdłuższa rzeka w Kanadzie i drugi system rzeczny w Ameryce Północnej (po Missisipi-Missouri). Jej długość wynosi 4241 km, a powierzchnia dorzecza 1760 tys. km².
Wikipedia
1. dawniej: ciemność, brak światła;
2. ruchomy wyrostek ciała bezkręgowców, służący jako narząd chwytny lub dotykowy; macka
SJP.pl
Wikipedia
Osoby o nazwisku Mackie
Inne
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Mackiewicz (forma żeńska: Mackiewicz; liczba mnoga: Mackiewiczowie) – polskie nazwisko, powstałe z rdzenia "Maciej", lub od słowa macać. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 6567 osób.
Wikipedia
[czytaj: makintosz] płaszcz z tkaniny o tej samej nazwie; makintosz
SJP.pl
Wikipedia
staropolskie imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Maćkowice (ukr. Мацьковичі) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Żurawica.
Mackowice leżą nad Radą dopływem Sanu.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.
Wikipedia
zdrobnienie od: Maciej (imię męskie); Maciuś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maćka lub z nim związany
SJP.pl
Maćkowy (dawniej: Maćki, niem. Matzkau, Matzken) – obszar w Gdańsku, w dzielnicy administracyjnej Orunia Górna-Gdańsk Południe.
Wieś biskupstwa włocławskiego w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku.
Wikipedia
[czytaj: makLEJN] nazwisko, m.in. Alistair MacLean (1922-1987) - pisarz szkocki
SJP.pl
[czytaj: makLU-en] nazwisko
SJP.pl
teoria kanadyjskiego filozofa, H. M. McLuhana, uznająca, że rozwój kultury zależy od środków i technik komunikowania się między ludźmi i że środki przekazu informacji mają wpływ na sposób myślenia ludzi
SJP.pl
1. dotknąć czegoś aby wyczuć, rozpoznać coś;
2. objąć, dotknąć lubieżnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona ojca, ale nie matka;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po śmierci matki mój tata ponownie się ożenił, a moja macocha jest dla mnie bardzo miła.
Wiktionary
IPA: maˈt͡sɔxa, AS: macoχa
Wiktionary
rzecz. mama ż., macierz ż., matka ż., mać ż.
przym. macoszy, matczyny
przysł. po macoszemu, macoszo
Wiktionary
(1.1) przybrana matka
Wiktionary
regionalnie: bratek, fiołek trójbarwny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od macocha
(1.2) lud. reg-pl|Poznań. bot. bratek
(1.3) bot. gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. fiołek ogrodowy, bratek
Wiktionary
(1.1) Sympatyczna ta twoja macoszka.
(1.2) Przy drodze rosły modraki i macoszki.
Wiktionary
IPA: maˈt͡sɔʃka, AS: macoška
Wiktionary
(1.1)
rzecz. macocha ż.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) pot. traktując gorzej niż pozostałych
Wiktionary
(1.1) Szef zawsze tych starszych traktuje macoszo, a potem się zastanawia, co z nimi nie tak.
Wiktionary
rzecz. macocha ż., macoszka ż.
przym. macoszy
przysł. po macoszemu
Wiktionary
(1.1) po macoszemu
Wiktionary
1. charakterystyczny dla złej macochy, np. macosza zawiść;
2. należący do macochy, np. macoszy majątek
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z macochą, dotyczący macochy
Wiktionary
(1.1) Na kredensie leżały macosze klejnoty, których nie śmiała dotykać.
Wiktionary
rzecz. macocha ż., macoszka ż.
przysł. macoszo, po macoszemu
Wiktionary
przymiotnik od: maca
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Wikipedia
Macromedia – amerykańskie przedsiębiorstwo programistyczne z siedzibą w San Francisco, tworząca oprogramowanie do tworzenia grafiki i budowy witryn internetowych.
Firma powstała w 1992 roku, z połączenia Authorware, Inc. (twórców pakietu Authorware) i MacroMind-Paracomp (producenta Macromind Director). W 1999 roku Macromedia zakupiła przedsiębiorstwo Allaire i jego biznesowe oprogramowanie sieciowe, w tym edytor HomeSite. W 2003 zakupiono eHelp Corporation, produkującą oprogramowanie do tworzenia systemów pomocy, jak RoboHelp, RoboDemo (obecnie Captivate) i RoboInfo.
Wikipedia
[czytaj: makron] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Rovi Corporation, poprzednio Macrovision Solutions Corporation, Macrovision – amerykańskie przedsiębiorstwo specjalizujące się w licencjonowaniu oprogramowania oraz jego zabezpieczaniu przed kopiowaniem.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
belka rusztowania, na której układane są pomosty z desek; leżnia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
[czytaj: makumba] makumba;
1. religia synkretyczna zbliżona do wudu, rozpowszechniona w Brazylii;
2. pejoratywne określenie na obrzędy czarnej magii;
3. wywar z konopi indyjskich z dużą ilością środka psychoaktywnego THC
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Macworld – miesięcznik komputerowy poświęcony komputerom Apple Macintosh, wydawany przez Mac Publishing (własność IDG) w San Francisco; wydawany od 1984 r., jest najpopularniejszym magazynem dla użytkowników Macintoshy w Ameryce Północnej.
W 1997 r. miesięcznik został przemianowany na Macworld, incorporating MacUser, aby podkreślić połączenie z MacUser, wydawnictwa Ziff-Davis, w joint-venture Mac Publishing firm IDG i Ziff-Davis. W tym samym roku nowe wydawnictwo zakupiło serwis MacCentral Online, a pod koniec 2001 International Data Group wykupiła akcje Ziff-Davis, stając się wyłącznym właścicielem Mac Publishing.
Wikipedia
zanurzać coś w jakimś płynie lub w czymś sypkim
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) zanurzać coś w jakimś płynie lub w czymś sypkim
czasownik zwrotny niedokonany maczać się (dk. brak)
(2.1) być zanurzonym czasowo w płynie
(2.2) pot. żart. długo się kąpać
Wiktionary
(1.1) Przykucnął, postawił naczynie obok siebie i odrywając od bochna wielkie kawały chleba, maczał go w piwie i w serze.
(2.1) W odwarze liści olszowych i słomy jęczmiennej macza się szmatę i owija nogę bydlęciu choremu na „skułę“ czyli chorobę racic.
Wiktionary
IPA: ˈmat͡ʃat͡ɕ, AS: mačać
Wiktionary
rzecz. mocz mrz., maczanie n., maczanka ż., namaczanie n., namoczanie n.
czas. moczyć ndk., namaczać ndk., namoczyć dk.
przym. podmokły
Wiktionary
mączniak;
1. grzyb pasożytniczy z rodziny mączniakowatych, będący przyczyną wielu chorób;
2. choroba roślin wywołana przez mączniaka prawdziwego (właściwego) lub rzekomego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maczać.
Wiktionary
czas. moczyć, maczać ndk.
rzecz. mocz mrz.
Wiktionary
regionalnie: rodzaj kanapki, przekąski
SJP.pl
Maczanka (biał. мачанка lub маканка, ukr. мачанка) — danie mleczne lub mięsne kuchni białoruskiej i ukraińskiej.
Wikipedia
dawniej: mączny, mączasty
SJP.pl
przypominający konsystencją mąkę, sypki jak mąka; mączysty
SJP.pl
1. pojemnik z nasączoną gąbką służący do zwilżania palców lub znaczków; zwilżacz;
2. potocznie: torebka ziół lub herbaty ekspresowej, którą zalewa się wrzątkiem;
3. sos, w którym macza się produkty spożywcze przed jedzeniem
SJP.pl
1. zdrobnienie od: mak;
2. rodzaj roślin z rodziny makowatych; pozłotka, eszolcja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mak
(1.2) drobne, gęste pismo
Wiktionary
IPA: ˈmat͡ʃɛk, AS: maček
Wiktionary
rzecz. mak m., makówka ż.
Wiktionary
duży, ciężki nóż z rozszerzoną klingą używany do cięcia trzciny i wyrąbywania ścieżek w buszu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) długi, szeroki nóż podobny do tasaka, używany przeważnie do wyrąbywania ścieżek w gęstych zaroślach;
Wiktionary
Maczeta (hiszp. Machete) – rodzaj długiego, bardzo szerokiego noża podobnego do tasaka, używanego w Ameryce Południowej i Środkowej oraz w Afryce do wyrąbywania ścieżek w tropikalnej dżungli, a także na plantacjach do ścinania trzciny cukrowej.
W XIX wieku w Gwatemali maczeta służyła również do wykonywania dekapitacji sądowej.
Wikipedia
(1.1) Ścieżkę przez gąszcze utorowali mężczyźni z maczetami.
(1.1) Kilkanaście osób podejrzanych o rozprzestrzenianie cholery przy użyciu czarów padło ofiarą linczu. Ciała ofiar zostały rozsiekane maczetami, a następnie spalone.
Wiktionary
IPA: maˈt͡ʃɛta, AS: mačeta
Wiktionary
przym. maczetowy
Wiktionary
1. bandyta z maczetą;
2. osoba używająca maczety do pracy
SJP.pl
→ maczeta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z maczetą, dotyczący maczety, taki jak maczeta
Wiktionary
rzecz. maczeta ż.
Wiktionary
brazylijski taniec o umiarkowanym tempie, popularny w Europie pod koniec XIX wieku
SJP.pl
Maxixe (wymowa: maˈʃiʃi) – brazylijski taniec powstały w latach 70. XIX wieku w Rio de Janeiro, o umiarkowanym tempie i rytmie synkopowanym, podobny do two-stepa. Popularny jeszcze w pierwszej połowie XX wieku. Nazwa prawdopodobnie wywodzi się od miasta Maxixe w Mozambiku.
Taniec ten, przez Ernesto Nazaretha nazywany brazylijskim tangiem, w Europie i Stanach Zjednoczonych pojawił się około 1890.
Wikipedia
1. zdrobniale o mące;
2. jakakolwiek substancja w postaci drobnego proszku;
3. mączka kartoflana - skrobia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: mąka
(1.2) sproszkowany surowiec techniczny
(1.3) półprodukt spożywczy przypominający mąkę
(1.4) daw. i poznań. krochmal
(1.5) daw. mąka delikatna, subtelna, cienka
Wiktionary
(1.1) Do serniczka zużyłam pięć jajeczek, pół kilo mączki i trochę rodzyneczków.
(1.2) Przetwórnia ryb produkuje mączkę paszową z odpadów.
(1.3) Z mączki grochowej można przyrządzić smaczne purée do obiadu.
Wiktionary
IPA: ˈmɔ̃n͇t͡ʃka, AS: mõṇčka
Wiktionary
rzecz. mącznik mzw., mąka ż., mączkarnia ż., mączkarka ż., mączkomierz m., mączkowanie n., mącznica ż.
czas. mączkować, umączkować
przym. mączkowany, mączkotwórczy, mączny, mączysty
Wiktionary
(1.2) miał, proszek, pył
(1.3) mąka
(1.4) krochmal, mąka ziemniaczana, skrobia
(1.6) puder
Wiktionary
1. zdrobnienie od: mak;
2. rodzaj roślin z rodziny makowatych; pozłotka, eszolcja
SJP.pl
Maczki – wschodnia, niewielka i otoczona zewsząd lasami dzielnica Sosnowca, na skraju Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, posiadająca głębokie tradycje kolejarskie a wynikające z historycznie strategicznego położenia na mapie Europy, na granicy dwóch zaborów (końcowa stacja Granica Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej). Maczki określane są jako „zielone płuca Sosnowca”.
Wikipedia
1. zdrobnienie od: mak;
2. rodzaj roślin z rodziny makowatych; pozłotka, eszolcja
SJP.pl
czasownik
(1.1) przest. mleć, rozcierać na mąkę
(1.2) daw. i reg-pl|Poznań. krochmalić
Wiktionary
rzecz. mączka ż., mączkowanie n.
Wiktionary
(1.1) proszkować, mielić, mleć, rozcierać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mączkować.
Wiktionary
czas. mączkować ndk.
rzecz. mączka ż.
Wiktionary
bardzo drobny, przypominający maczek
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: maczek
SJP.pl
pluskwiak z rodziny mączlikowatych, szkodnik roślin
SJP.pl
rodzina owadów z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych, szkodniki szklarniowe
SJP.pl
o cechach mącznikowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
mączak;
1. grzyb pasożytniczy z rodziny mączniakowatych, będący przyczyną wielu chorób;
2. choroba roślin wywołana przez mączniaka prawdziwego (właściwego) lub rzekomego
SJP.pl
Wikipedia
rodzina grzybów pasożytniczych, wywołujących na roślinach tzw. rosę mączną; mączniaki
SJP.pl
Mączniakowate (Erysiphaceae Tul. & C. Tul.) – rodzina grzybów z klasy patyczniaków (Leotiomycetes).
Wikipedia
o cechach mączniakowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
biedronka mączniakówka - żółta biedronka o 22 kropkach; kroszela
SJP.pl
1. skrzynia lub zasiek, gdzie przechowuje się mąkę
2. otwór w młynie, przez który sypana jest mąka
3. chroniona roślina z rodziny wrzosowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Arctostaphylos|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny wrzosowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju mącznica (1.1)
(1.3) etn. skrzynia do przechowywania mąki
Wiktionary
Mącznica (Arctostaphylos) – rodzaj roślin należących do rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Należy tu 50–70 gatunków występujących głównie w Ameryce Północnej, z jednym przedstawicielem w Europie – mącznicą lekarską (A. uva-ursi) występującą także w Polsce. Rodzaj najbardziej zróżnicowany jest w południowo-zachodniej części Ameryki Północnej. Liczne gatunki to pirofity.
Wikipedia
IPA: mɔ̃n͇t͡ʃʲˈɲit͡sa, AS: mõṇčʹńica
Wiktionary
rzecz. mącznik mzw., mączniak m., mączlik m., omączanie n., omączenie n., mąka ż., mączka ż., Mącznik m.
czas. omączać ndk., omączyć dk.
przym. mączny, mąkowy
przysł. mącznie
Wiktionary
1. o owocach: tracić soczystość;
2. stawać się podobnym do mąki, rozsypywać się w proszek
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: mącznie
SJP.pl
chrząszcz, którego larwy żerują w mące i ziarnie albo w korzeniach roślin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ent. nazwa systematyczna|Tenebrio|Linnaeus|ref=tak., chrząszcz z rodziny czarnuchowatych;
Wiktionary
Mącznik (Tenebrio) – rodzaj chrząszczy z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Tenebrioninae.
Wikipedia
(1.1) W hodowli mączniki karmi się otrębami.
Wiktionary
rzecz. mąka ż., mączka ż., mączniak mzw./mrz., mączlik mzw., omączanie n., omączenie n., mącznica ż.
czas. omączać ndk., omączyć dk.
przym. mączny, mąkowy, mączysty
przysł. mącznie
Wiktionary
rodzina chrząszczy
SJP.pl
o cechach mącznikowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
Wikipedia
zrobiony z mąki, zwierający mąkę
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) zrobiony z mąki, zawierający mąkę
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z mąką, odnoszący się do mąki
Wiktionary
(1.1) Żur jest typem zakwaszonej zupy mącznej.
(2.1) Spotkali się na rogu Żeromskiego i Mącznej.
Wiktionary
rzecz. mącznik mzw., mąka ż., mączka ż., mączniak m., mączlik m., omączanie n., omączenie n., mącznica ż., mąka ż.
czas. omączać ndk., omączyć dk.
przym. mąkowy, mączysty
przysł. mącznie
Wiktionary
potocznie: mężczyzna o cechach typowo męskich, takich jak siła, władczość; macho
SJP.pl
Maczo – pierwszy singel z czwartego albumu studyjnego Krzysztofa "K.A.S.Y." Kasowskiego pt. Maczo?. Zawiera utwór Maczo w 6 wersjach oraz zapowiedź tego utworu. Do utworu powstał teledysk.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. makowy kołacz
Wiktionary
prosta broń biała - pogrubiona na końcu pałka, czasem nabijana kamieniami, kawałkami metalu itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z najstarszych broni obuchowych, pałka z grubym końcem nabitym ostrymi kamieniami lub kawałkami metalu;
(1.2) bot. roln. odmiana brukselki
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gdzieś na przedmieściu pokazują mi stertę połamanych dzid, łuków, maczug i strzał. Wojownicy złożyli broń, którą następnie policja na wszelki wypadek zniszczyła.
Wiktionary
przym. maczugowaty
Wiktionary
cecha czegoś przypominającego kształtem maczugę
SJP.pl
przypominający kształtem maczugę; maczugowy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) podobny do maczugi, mający cechy maczugi
Wiktionary
rzecz. maczuga ż., maczugowiec mrz., maczużnik mzw./mrz., maczużnikowate nmos.
Wiktionary
bakteria z rodzaju właściwych, o ciele wieloczłonowym, niekiedy rozpadającym się na formy ziarenkowate
SJP.pl
Maczugowce (gr. Corynebacteriaceae; coryne – maczuga, buława i bacterion – pałeczka) – zaliczana do form wydłużonych forma morfologiczna Gram-dodatnich bakterii tlenowych lub względnie beztlenowych. U niektórych widoczne ziarnistości. Mogą tworzyć przetrwalniki. Kształtem przypominają maczugę. Niektóre gatunki są patogenami roślin i zwierząt (w tym człowieka).
Wikipedia
bakteria z rodzaju właściwych, o ciele wieloczłonowym, niekiedy rozpadającym się na formy ziarenkowate
SJP.pl
Zamia, maczugowiec (Zamia Lehm.) – rodzaj roślin nagonasiennych z rodziny zamiowatych. Obejmuje 79 gatunków. Rośliny te występują na obu kontynentach amerykańskich w strefie międzyzwrotnikowej i w klimacie umiarkowanym ciepłym. Na półkuli północnej sięgają po północny Meksyk oraz Florydę i Georgię w USA, a na południu po Boliwię i Brazylię.
Wikipedia
spółka handlowo-okrętowa lub rybacka; maszoperia, maszopa
SJP.pl
rodzaj grzybów z rodziny maczużnikowatych, pasożytujący m.in. na owadach
SJP.pl
Wikipedia
o cechach maczużnikowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
Maczużnikowate (Cordycipitaceae Kreisel ex G.H. Sung, J.M. Sung, Hywel-Jones & Spatafora) – rodzina grzybów z rzędu rozetkowców (Hypocreales).
Wikipedia
o cechach maczużnikowatych (rodzina grzybów)
SJP.pl
pokrywać, przysypywać mąką; omączać
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przypominający konsystencją mąkę, sypki jak mąka; mączasty
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przypominający mąkę konsystencją, wyglądem
Wiktionary
przym. mączny
rzecz. mącznik mzw., mąka ż., mączka ż.
Wiktionary
(1.2) mączny
Wiktionary
bycie maczo, zachowywanie się jak maczo; machismo, męskość, samczość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. główny pęd rośliny
Wiktionary
gleba aluwialna powstała przez nanoszenie osadów ilastych i organicznych w miejscu wylewu rzeki
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w Jordanii, ośrodek administracyjny muhafazy;
Wiktionary
Madaba (arab. مادبا, biblijna Medeba) – miasto w północno-zachodniej Jordanii, w oazie na płaskowyżu, na południowy zachód od Ammanu, stolica muhafazy Madaby.
Wikipedia
(1.1) Widziałem w Madabie piękną mozaikę.
Wiktionary
1. wyspa na Oceanie Indyjskim;
2. państwo w Afryce; Republika Madagaskaru (w latach 1960-75 Republika Malgaska)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo na Oceanie Indyjskim;
(1.2) geogr. wyspa na Oceanie Indyjskim
Wiktionary
Madagaskar (malg. Madagasikara, fr. Madagascar), oficjalnie Republika Madagaskaru (malg. Repoblikan’I Madagasikara, fr. République de Madagascar) – państwo wyspiarskie położone na Madagaskarze w zachodniej części Oceanu Indyjskiego, u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki. Madagaskar jest czwartą co do wielkości wyspą na świecie i pierwszą w Afryce. Po rozpadzie superkontynentu Gondwana około 88 mln lat temu Madagaskar oddzielił się od subkontynentu indyjskiego, co pozwoliło rodzimej faunie i florze ewoluować we względnej izolacji. Madagaskar ma bardzo bogaty ekosystem; ponad 90% malgaskiej dzikiej przyrody nie występuje w żadnym innym miejscu na Ziemi. Lokalna przyroda jest jednak zagrożona przez dynamicznie wzrastającą populację ludzi, rozwijającą się infrastrukturę i przemysł oraz przez zmiany klimatu.
Wikipedia
(1.1) Malgaski jest językiem urzędowym Madagaskaru.
Wiktionary
IPA: ˌmadaˈɡaskar, AS: madagaskar
Wiktionary
rzecz. Madagaskarczyk m., Madagaskarka ż., madagaskarnik mzw.
przym. madagaskarski
Wiktionary
1. obywatel Madagaskaru
2. mieszkaniec wyspy Madagaskar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Madagaskaru
Wiktionary
IPA: ˌmadaɡaˈskart͡ʃɨk, AS: madagaskarčyk
Wiktionary
rzecz. Madagaskar m.
:: fż. Madagaskarka ż.
przym. madagaskarski
Wiktionary
1. obywatelka Madagaskaru
2. mieszkanka wyspy Madagaskar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Madagaskaru
Wiktionary
IPA: ˌmadaɡaˈskarka, AS: madagaskarka
Wiktionary
rzecz. Madagaskar mrz.
:: fm. Madagaskarczyk mos.
przym. madagaskarski
Wiktionary
ptak z rzędu żurawiowatych, żyjący wyłącznie na Madagaskarze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Mesitornithidae|ref=tak.;
Wiktionary
rzecz. madagaskarniki nmos., Madagaskar
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. ornit. nazwa systematyczna|Mesitornithiformes|Wetmore|ref=tak., rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych;
forma rzeczownika|rodzaj=męskozwierzęcy.
(2.1) M., B. i W. lm. od: madagaskarnik
Wiktionary
Madagaskarniki – rząd (Mesitornithiformes) oraz rodzina (Mesitornithidae) ptaków z podgromady Neornithes. Obejmuje trzy gatunki, występujące wyłącznie w wilgotnych lasach i zaroślach na Madagaskarze. Wszystkie uznawane są za gatunki narażone i objęte ochroną.
Wikipedia
(1.1) Wszystkie madagaskarniki prowadzą naziemny tryb życia.
Wiktionary
rzecz. madagaskarnik mzw.
Wiktionary
związany z Madagaskarem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Madagaskar
(1.2) odnoszący się do wyspy Madagaskar
Wiktionary
IPA: ˌmadaɡaˈskarsʲci, AS: madagaskarsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Madagaskar m., Madagaskarka ż., Madagaskarczyk m.
Wiktionary
nazwisko polskie
SJP.pl
Madaj (hebr. מָדַי) – postać biblijna ze Starego Testamentu, jeden z siedmiu synów Jafeta (Rdz 10,2).
Uważany za protoplastę Medów. Według apokryficznej Księgi Jubileuszów (Jub 10,35) Madaj, mąż córki Sema, nie chciał zamieszkać wraz ze swoimi braćmi na zachodzie i osiedlił się w krainach wschodnich pośród szwagrów. Jego córka Melka miała natomiast poślubić Kainana (Jub 8,5).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: maDAM]
1. zwrot grzecznościowy używany obecnie we Francji i w innych krajach w stosunku do kobiet zamężnych lub będących kiedyś mężatkami;
2. dawne określenie nauczycielki lub guwernantki pochodzącej z Francji;
3. ironicznie o kobiecie wyniosłej
SJP.pl
Wikipedia
biała tkanina bawełniana używana na bieliznę; madepolam
SJP.pl
rzeka w Ameryce Południowej
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
madejowe łoże:
1. w bajkach: łoże nabite ostrymi kolcami;
2. potocznie, żartobliwie: bardzo niewygodne posłanie, siedzisko, łoże
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) związany z Madejem, dotyczący Madeja
Wiktionary
IPA: ˌmadɛˈjɔvɨ, AS: madei ̯ovy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: madmuaZEL] we Francji: zwrot grzecznościowy używany w stosunku do niezamężnych kobiet
SJP.pl
biała tkanina bawełniana używana na bieliznę; madapolam
SJP.pl
1. mocne, deserowe wino portugalskie, pochodzące z Madery, portugalskiej wyspy;
2. sos do mięsa zaprawiony maderą - winem;
3. rodzaj cienkiej, impregnowanej tkaniny bawełnianej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. portugalski archipelag na Oceanie Atlantyckim na zachód od Maroka;
(1.2) geogr. największa wyspa archipelagu Madera (1.1)
Wiktionary
Madera (port. Madeira), oficjalnie Region Autonomiczny Madery (port. Região Autónoma da Madeira) – należący do Portugalii archipelag i region autonomiczny na Oceanie Atlantyckim o powierzchni 801,11 km². Według danych z 31 grudnia 2021 zamieszkiwało ją 250 769 osób, w tym 105 795 osób w Funchal, największym mieście archipelagu i stolicy regionu.
Wikipedia
(1.3) Madera jest niezależnym politycznie i posiadającym odrębną administrację terytorium portugalskim.
Wiktionary
IPA: maˈdɛra, AS: madera
Wiktionary
rzecz. Maderczyk m., Maderyjczyk m., Maderka ż., Maderyjka ż., madera ż.
przym. maderski
Wiktionary
(1.3) adm. urz. Region Autonomiczny Madery
Wiktionary
zdrobnienie od: madera
SJP.pl
1. zrobiony z madery (wina), np. sos maderowy;
2. zrobiony z madery (materiału), np. ubranie maderowe
SJP.pl
→ Madera; maderyjski (rzadziej)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Maderą, dotyczący Madery
Wiktionary
(1.1) Dzięki doskonałym warunkom klimatycznym wyspy, wino maderskie posiada świetny smak i nadzwyczaj miły aromat.
Wiktionary
rzecz. Madera ż.
Wiktionary
przeprowadzanie fermentacji wina w stosunkowo wysokiej temperaturze w celu nadania mu cech właściwych maderze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. proces dojrzewania wina
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: madejski] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
członek biblijnego ludu wywodzącego się od Abrahama i Ketury; Midianita
SJP.pl
Midianici lub Madianici (hebr. מִדְיָן) – starożytny lud opisany w Biblii, prowadzący z reguły życie koczownicze, ale również niekiedy osiadłe. Ich historia znana jest przede wszystkim ze Starego Testamentu i wiąże się z dziejami Izraelitów. Midianici żyli głównie z handlu i byli znani ze swego bogactwa.
Wikipedia
członek biblijnego ludu wywodzącego się od Abrahama i Ketury; Midianita
SJP.pl
[czytaj: medison] amerykański taniec towarzyski; muzyka do tego tańca
SJP.pl
Madison – miasto w Stanach Zjednoczonych, stolica stanu Wisconsin, położone na przesmyku rozdzielającym jeziora Monona i Mendota. Obszar metropolitalny Madison obejmuje 683,2 tys. mieszkańców (2021) i jest drugim co do wielkości miastem w stanie Wisconsin. Znane jako „Miasto Czterech Jezior” ze względu na położenie wśród czterech jezior.
Wikipedia
lekceważąco: kobieta bez kultury osobistej, która niedawno urodziła dziecko i dzięki temu jest przekonana o swojej wyższości nad innymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) slang. pejor. negatywne określenie matki, zwłaszcza przekonanej o swej wyższości z powodu urodzenia dziecka
Wiktionary
Madka – pejoratywne określenie młodej, uciążliwej dla otoczenia kobiety wychowującej potomstwo, przyjmującej roszczeniową postawę wobec innych, uważającą się za lepszą ze względu na to, że urodziła dziecko, co upoważnia ją do tego, że „jej się należy”. Wraz z popularyzacją określenia pojawiły się również powiązane z nim neologizmy – „madkizm” czy „madkomowa” – oraz memy internetowe.
Wikipedia
(1.1) Prawdziwa madka zrobi wszystko dla swoich BOMBELKÓW – spróbuje ubiegać się o alimenty od siostry, która sporo zarabia albo zdobędzie upragnionego słodziaka.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. akuszerka
Wiktionary
[czytaj: mednes] brytyjski zespół rockowy założony w 1976 roku
SJP.pl
Madness – zespół brytyjski, grający ska, reprezentant sceny 2 Tone (obok The Specials, The Selecter, The Beat, Bad Manners, The Bodysnatchers). Odmienność Madness od innych grup tego gatunku z tego okresu polegała na tym, iż tworzyli go wyłącznie biali muzycy, przez co niesłusznie kojarzeni byli z ruchami rasistowskimi. W późniejszym okresie grupa odeszła od ska i kierowała się ku pop-rockowi, zachowując jednak rozpoznawalne brzmienie.
Wikipedia
kobieta o urodzie subtelnej i uduchowionej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) rel. peryfr. Maria z Nazaretu
(1.2) imię|polski|ż.
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) zespół Madonny i ladacznicy
synonimy.
(1.1) Maryja, Bogurodzica, Dziewica Maryja
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|wł|Madonna. < etym|łac|meus|domina. → moja + pani
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Madonna
* francuski: (1.1) Madone ż.
* niemiecki: (1.1) Madonna ż.
* rosyjski: (1.1) Мадонна ż.
* włoski: (1.1) Madonna ż.
źródła.
== Madonna (język angielski.) ==
thumb|Madonna (1.1)
wymowa.
audioUS|En-us-Madonna.oga.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) rel. Madonna
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) Maryja, Bogurodzica, Dziewica Maryja
Wiktionary
cecha kogoś przypominającego wyglądem lub zachowaniem Madonnę - matkę Jezusa Chrystusa
SJP.pl
przypominający wyglądem lub zachowaniem Madonnę - matkę Jezusa Chrystusa
SJP.pl
przymiotnik od: mada
SJP.pl
1. władający rozumem, mający dużą wiedzą i inteligencję, który potrafi w odpowiedni sposób wykorzystać; rozumny, rozsądny, bystry, błyskotliwy;
2. świadczący o czyjejś erudycji, inteligencji, oczytaniu, mający rozumną treść; rozsądny, sensowny, logiczny, przemyślany;
3. potrafiący radzić sobie w różnych sytuacjach, niedający się wyprowadzać w pole; sprytny, przebiegły, chytry;
4. potocznie: taki, który jest trudny, niezrozumiały; skomplikowany, złożony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. materac
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Mazury, Warmia. materac
Wiktionary
IPA: maˈdrat͡sa
Wiktionary
(r. męski) przemądrzały mężczyzna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński
(1.1) ktoś wymądrzający się
Wiktionary
(1.1) Taki mądrala, a uwierzył…
Wiktionary
IPA: mɔ̃nˈdrala, AS: mõndrala
Wiktionary
rzecz. mądrostka ż., mądrość, mędrzec
przysł. mądrze
przym. mądry
Wiktionary
(1.1) besserwisser, przemądrzały, przemądrzalec
Wiktionary
potocznie: osoba przemądrzała; przemądrzalec, mędrek, ważniak
SJP.pl
potocznie: przemądrzały
SJP.pl
(r. żeński) zdrobnienie od: mądrala
SJP.pl
1. tkanina bawełniana podobna do gazy
2. gatunek herbaty indyjskiej
SJP.pl
Wikipedia
muzułmańska szkoła; medresa, madresa
SJP.pl
Medresa, madrasa (z arab. مدرسة, madrasa – szkoła) – teologiczna szkoła muzułmańska, początkowo mieszcząca się przy meczecie, później samodzielna, w której nauczano Koranu, prawa oraz języka arabskiego. Od około X wieku medresy uzyskały pewną samodzielność, zaczęto wykładać w nich także nauki ścisłe.
Wikipedia
mieszkaniec Madrasu
SJP.pl
mieszkanka Madrasu (miasta w Indiach)
SJP.pl
koralowiec sześciopromienny o masywnym szkielecie wapiennym, biorący udział w tworzeniu raf i wysp koralowych; madreporowiec, koral madreporowy
SJP.pl
koralowiec sześciopromienny o masywnym szkielecie wapiennym, biorący udział w tworzeniu raf i wysp koralowych; madrepora, koral madreporowy
SJP.pl
Wikipedia
koralowiec sześciopromienny o masywnym szkielecie wapiennym, biorący udział w tworzeniu raf i wysp koralowych; madrepora, koral madreporowy
SJP.pl
koral madreporowy - koralowiec sześciopromienny o masywnym szkielecie wapiennym, biorący udział w tworzeniu raf i wysp koralowych; madrepora, madreporowiec
SJP.pl
koralowiec sześciopromienny o masywnym szkielecie wapiennym, biorący udział w tworzeniu raf i wysp koralowych; madreporowiec, koral madreporowy
SJP.pl
muzułmańska szkoła; madrasa, medresa
SJP.pl
środowiskowo: kibic Realu Madryt
SJP.pl
1. szeroka i głęboka wiedza połączona z inteligencją; dojrzałość, erudycja, uczoność;
2. zdolność dojrzałego pojmowania świata, zjawisk, zależności między nimi, ludzi i spraw ludzkich; rozum, rozsądek, rozumność;
3. umiejętność radzenia sobie w różnych sytuacjach, bycie roztropnym i zaradnym; przemyślność, zmyślność, spryt życiowy;
4. mądra, rozumna sentencja lub wypowiedź; maksyma, porzekadło, złota myśl, dewiza;
5. ironicznie o myśli lub wypowiedzi pozornie mądrej i głębokiej; bzdura, frazes, banał, brednia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, poparta wiedzą i doświadczeniem
Wiktionary
Mądrość w najszerszym znaczeniu to umiejętność podejmowaniauzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynoszą pozytywnerezultaty. W innym ujęciu można powiedzieć, że mądrość to umiejętność praktycznego wykorzystywania posiadanej wiedzy i doświadczenia.
Wikipedia
(1.1) Opat odznaczał się mądrością i roztropnością.
Wiktionary
IPA: ˈmɔ̃ndrɔɕt͡ɕ, AS: mõndrość
Wiktionary
rzecz. mędrzec m., mądrala ż./mos., mędrek mos.
czas. mędrkować ndk., mądrzyć się ndk., wymądrzać się ndk., zmądrzeć dk.
przym. mądry
przysł. mądrze
Wiktionary
(1.1) rozwaga, rozsądek, rozum, roztropność
Wiktionary
dotyczący mądrości, związany z mądrością, np. literatura mądrościowa
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do mądrości, związany z mądrością
Wiktionary
(1.1) Sympozjum dotyczy egipskiej literatury mądrościowej z I i II wieku.
Wiktionary
rzecz. mądrość ż.
Wiktionary
1. pozornie mądra i głęboka myśl, wypowiedź, sentencja itp.; banał, frazes, komunał;
2. dawniej: figiel, sztuczka, wybieg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od mądrość
(1.2) lekcew. niby mądrość, mądrość błaha lub pozorna
Wiktionary
rzecz. mądrość ż., mądrala m./ż., mądraliński m., mądralińska ż., przemądrzałość ż., mędrzec m., mędrkowanie n., mądrzenie n., zmądrzenie n., Mądrostki nmos., mędrek m., wymądrzanie n., Mądrostka m./ż.
czas. mędrkować ndk., mądrzeć ndk., zmądrzeć dk., wymądrzać się ndk.
przym. mądry, niemądry, przemądrzały
przysł. mądrze, przemądrzale
Wiktionary
Wikipedia
potocznie: mądrować się - popisywać się swoją rzekomą mądrością; wymądrzać się, mądrzyć się
SJP.pl
handlowa nazwa sulfadimetoksyny (chemoterapeutyka o działaniu bakteriostatycznym)
SJP.pl
1. władający rozumem, mający dużą wiedzą i inteligencję, który potrafi w odpowiedni sposób wykorzystać; rozumny, rozsądny, bystry, błyskotliwy;
2. świadczący o czyjejś erudycji, inteligencji, oczytaniu, mający rozumną treść; rozsądny, sensowny, logiczny, przemyślany;
3. potrafiący radzić sobie w różnych sytuacjach, niedający się wyprowadzać w pole; sprytny, przebiegły, chytry;
4. potocznie: taki, który jest trudny, niezrozumiały; skomplikowany, złożony
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) odznaczający się umiejętnością podejmowania uzasadnionych decyzji, mający wiedzę, inteligencję i doświadczenie
(1.2) przygotowany przez kogoś z wiedzą, erudycją; dobrze obmyślony
(1.3) lekcew. przemądrzały
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Król był człowiekiem mądrym i sprawiedliwym.
(1.2) Bardzo mi pomogła twoja mądra rada.
(1.3) Ktoś mądry zdecydował o zmianie nazwy nowej galerii.
Wiktionary
IPA: ˈmɔ̃ndrɨ, AS: mõndry
Wiktionary
rzecz. mądrość ż., mędrzec mos., mądrala mos./ż.
przysł. mądrze
Wiktionary
(1.1) rozważny, rozsądny, rozumny, roztropny, inteligentny
(1.2) rozsądny
Wiktionary
przymiotnik od: Madryt (stolica Hiszpanii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Madryt
Wiktionary
IPA: maˈdrɨt͡sʲci, AS: madrycʹḱi
Wiktionary
rzecz. Madryt m., madrytczyk mos., madrytka ż.
Wiktionary
twórca lub wykonawca madrygałów, świeckich pieśni popularnych w XIV - XVI wieku
SJP.pl
1. gatunek muzyki wokalnej popularny w XIV - XVI wieku;
2. dawny gatunek sielankowej poezji lub pieśni miłosnej
SJP.pl
Madrygał (wokalna forma muzyczna) – wokalny utwór wielogłosowy, oparty na tekstach poruszających zwykle treści o tematyce świeckiej, miłosnej, przedstawiającej sielankowy tryb życia.
Także gatunek poetycki.
Popularny w średniowieczu, ale jego rozkwit nastąpił w XVI w. Madrygał renesansowy ze średniowiecznym łączyło już tylko kilka nielicznych aspektów tekstowych oraz dominacja liryki miłosnej.
Wikipedia
1. cecha czegoś związanego z madrygałem - utworem poetyckim;
2. cecha czegoś związanego z madrygałem - utworem muzycznym
SJP.pl
→ madrygał (utwór poetycki lub muzyczny)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) liter. lub muz. związany z madrygałem, dotyczący madrygału
Wiktionary
rzecz. madrygał mrz., madrygalista mos., madrygalistka ż.
Wiktionary
stolica Hiszpanii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Hiszpanii;
(1.2) geogr. jeden z siedemnastu autonomicznych regionów Hiszpanii;
Wiktionary
Madryt (hiszp. Madrid) – stolica i największe miasto Hiszpanii, położone w środkowej części kraju, na Wyżynie Kastylijskiej, u podnóża Sierra de Guadarrama, nad rzeką Manzanares. Ma powierzchnię 604,45 km² i liczbę ludności 3 266 126 (2019). Znajduje się w regionie autonomicznym Comunidad de Madrid, który ma powierzchnię 8022 km² i liczbę ludności ok. 6,7 mln (2020).
Wikipedia
(1.1) Moi przyjaciele mieszkają w Madrycie.
(1.2) Populacja Madrytu wynosi około 6,6 mln.
Wiktionary
IPA: ˈmadrɨt, AS: madryt
Wiktionary
rzecz. madrytczyk mos., madrytka ż.
przym. madrycki, podmadrycki
Wiktionary
mieszkaniec Madrytu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Madrytu
Wiktionary
IPA: maˈdrɨṭt͡ʃɨk, AS: madryṭčyk
Wiktionary
rzecz. Madryt mrz.
:: fż. madrytka ż.
przym. madrycki
Wiktionary
mieszkanka Madrytu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Madrytu
Wiktionary
IPA: maˈdrɨtka, AS: madrytka
Wiktionary
rzecz. Madryt mrz.
:: fm. madrytczyk mos.
przym. madrycki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób mądry; na sposób świadczący o inteligencji lub wiedzy
Wiktionary
(1.1) Górski replikował, bronił swej słuszności sprawnie i mądrze, ale zarazem atakował, obrażał i poniżał osobę przeciwnika.
Wiktionary
IPA: ˈmɔ̃nḍʒɛ, AS: mõnḍže
Wiktionary
rzecz. mądrala ż./mos.
przym. mądry
Wiktionary
stawać się mądrym lub mądrzejszym
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówka: mądrze
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: mądry; mędrszy
SJP.pl
potocznie: mądrzyć się - popisywać się swoją rzekomą mądrością; wymądrzać się, mądrować się
SJP.pl
małdrzyk; dawniej:
1. serek ze słodkiego mleka;
2. (zwykle w liczbie mnogiej) pieróg z serem lub rodzaj ciasta z serem; dziś tylko w związku frazeologicznym: (złożyć) ręce w mądrzyk - (złożyć) dłonie na krzyż wewnętrznymi powierzchniami do siebie
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Madura – wyspa w Indonezji na Morzu Jawajskim przy północno-wschodnim wybrzeżu Jawy; oddzielona od niej na zachodzie cieśniną Surabaja, a na południu cieśniną Madura, nad którą znajduje się most drogowy Suramadu. Powierzchnia 4250 km²; długość linii brzegowej 467,8 km; około 4 milionów mieszkańców.
Wikipedia
miasto w Indiach
SJP.pl
Maduraj (tamil. மதுரை, hind. मदुरै, transkrypcja madurai) – miasto w południowej części Indii, w stanie Tamilnadu, nad rzeką Wajhaj (uchodzi do cieśniny Palk), stolica dystryktu Madurai. Około 2 mln mieszkańców. Ważny węzeł komunikacyjny na szlaku prowadzącym na Cejlon, ośrodek przemysłu odzieżowego i rzemiosła.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. → Madura (wyspa w Indonezji);
2. język madurski - używany na wyspie Madura oraz we wschodniej części Jawy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Madurą, dotyczący Madury (wyspy nieopodal Jawy)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język madurski;
Wiktionary
rzecz. Madura ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: Magda, Magdalena (imiona żeńskie); Magdzia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od: Magdalena
Wiktionary
(1.1) Madzia siedzi w ławce z tą długowłosą dziewczynką, którą poznaliśmy na rozpoczęciu roku szkolnego.
Wiktionary
IPA: ˈmad͡ʑa, AS: maʒ́a
Wiktionary
rzecz. Magda ż., Magdalena
Wiktionary
(1.1) Magda, Magdusia
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie o Węgrze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. członek plemięemion ugrofińskich, które założyły państwo na obszarze dzisiejszych Węgier w IX w.
(1.2) pot. Węgier
Wiktionary
Węgrzy (także Madziarzy / Madziarowie, węg. l.poj. magyar, l.mn. magyarok) – naród europejski z grupy ludów ugrofińskich, zamieszkujący głównie własne państwo narodowe – Węgry w Europie Środkowej, posługujący się językiem węgierskim.
Wikipedia
rzecz. madziarszczyzna ż., madziaryzm m., madziaryzacja ż., madziaryzowanie n.
:: fż. Madziarka ż.
czas. zmadziaryzować, madziaryzować ndk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
przysł. z madziarska
Wiktionary
(1.1) Węgier
Wiktionary
przestarzale: Węgierka (obywatelka Węgier)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. członkini plemięemion ugrofińskich, które założyły państwo na obszarze dzisiejszych Węgier w IX w.
(1.2) przest. pot. Węgierka
Wiktionary
rzecz. madziarszczyzna ż., madziaryzm mrz., madziaryzacja ż., madziaryzowanie n.
:: fm. Madziar mos.
czas. madziaryzować ndk., madziaryzować się ndk., zmadziaryzować dk., zmadziaryzować się dk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
przysł. z madziarska
Wiktionary
(1.1) Węgierka
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) nacechowany madziarofilstwem, sympatyzujący z Węgrami albo narodem węgierskimm
Wiktionary
rzecz. madziarofilstwo n., madziarofil mos., madziarofilka ż., madziarofilia ż.
Wiktionary
potocznie o Węgrze
SJP.pl
Węgrzy (także Madziarzy / Madziarowie, węg. l.poj. magyar, l.mn. magyarok) – naród europejski z grupy ludów ugrofińskich, zamieszkujący głównie własne państwo narodowe – Węgry w Europie Środkowej, posługujący się językiem węgierskim.
Wikipedia
dotyczący Madziarów, właściwy Madziarom
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Madziarów, związany z Madziarami
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla Madziarów, mający cechy lub właściwości przypisywane Madziarom
Wiktionary
(2.1) W powietrzu rozbrzmiewały dość odległe, lecz wyraźne dźwięki ulubionego, narodowego madziarskiego tańca.
Wiktionary
rzecz. magiera ż., Madziar mos., Madziarka ż., madziarszczyzna ż., madziaryzacja ż., madziaryzm mrz., madziaryzowanie n.
czas. madziaryzować ndk., madziaryzować się ndk., zmadziaryzować dk., zmadziaryzować się dk.
przym. madziaryzacyjny
przysł. z madziarska
Wiktionary
(1.1) węgierski
(2.1) węgierski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) to, co madziarskie
Wiktionary
rzecz. Madziar mos., Madziarka ż., madziaryzacja ż., madziaryzm mrz., madziaryzowanie n.
czas. madziaryzować ndk., madziaryzować się ndk., zmadziaryzować dk., zmadziaryzować się dk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
Wiktionary
(1.1) węgierszczyzna
Wiktionary
narzucanie wpływów węgierskich lub uleganie im; hungaryzacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kult. narzucanie lub przyswajanie kultury węgierskiej i języka węgierskiego
(1.2) nadawanie czemuś węgierskiego charakteru lub właściwości
Wiktionary
Madziaryzacja – proces asymilowania bądź asymilowania się ludności niemadziarskiej do kultury i narodowości węgierskiej.
Wikipedia
(1.1) Południowa część regionu uległa madziaryzacji w XVI wieku.
Wiktionary
rzecz. Madziar mos., Madziarka ż., madziarszczyzna ż., madziaryzm mrz., madziaryzowanie n.
czas. zmadziaryzować, madziaryzować ndk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
Wiktionary
(1.1) hungaryzacja
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący madziaryzacji
Wiktionary
rzecz. Madziar mos., Madziarka ż., madziarszczyzna ż., madziaryzacja ż., madziaryzm mrz., madziaryzowanie n.
czas. zmadziaryzować, madziaryzować ndk.
przym. madziarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zob. hungaryzm.
Wiktionary
Hungaryzm (od łac. Hungaria „Węgry”), także: madziaryzm (od węg. Magyar „Węgier”) – element językowy (wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa) zaczerpnięty z języka węgierskiego. W języku polskim stanowią one niewielką, dość ograniczoną grupę.
Wikipedia
IPA: maˈd͡ʑarɨsm̥, AS: maʒ́arysm̦
Wiktionary
rzecz. madziaryzacja ż., madziaryzowanie n., madziarszczyzna ż., madziarskość ż., Madziar mos., Madziarka ż.
czas. zmadziaryzować, madziaryzować ndk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
przysł. madziarsko
Wiktionary
(1.1) hungaryzm
Wiktionary
poddawać wpływom węgierskim, rozszerzać wpływy węgierskie, nadawać czemuś cechy typowo węgierskie; hungaryzować
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmadziaryzować)
(1.1) kult. narzucać węgierskość, przymuszać kogoś do zostania Węgrem, zmieniać coś na węgierskie
czasownik zwrotny niedokonany madziaryzować się (dk. zmadziaryzować się)
(2.1) stawać się Węgrem, nabierać cech węgierskich
Wiktionary
(2.1) Kiedy się urodziłem, stolica kraju, Budapeszt, właśnie pospiesznie się madziaryzowała, węgierskość błyszczała na niej jak jaskrawy kwiat, jak farba na świeżo malowanym domu.
Wiktionary
rzecz. Madziar mos., Madziarka ż., madziarszczyzna ż., madziaryzacja ż., madziaryzm mrz., madziaryzowanie n.
czas. zmadziaryzować dk., zmadziaryzować się dk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kult. narzucanie węgierskości, przymuszanie kogoś do zostania Węgrem, zmienianie czegoś na węgierskie
Wiktionary
rzecz. Madziar mos., Madziarka ż., madziarszczyzna ż., madziaryzacja ż., madziaryzm mrz.
czas. madziaryzować ndk., madziaryzować się ndk., zmadziaryzować dk., zmadziaryzować się dk.
przym. madziarski, madziaryzacyjny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie o Węgrze
SJP.pl
Węgrzy (także Madziarzy / Madziarowie, węg. l.poj. magyar, l.mn. magyarok) – naród europejski z grupy ludów ugrofińskich, zamieszkujący głównie własne państwo narodowe – Węgry w Europie Środkowej, posługujący się językiem węgierskim.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Madzi lub z nią związany
SJP.pl
zawierający madę; gliniasty
SJP.pl
parlament w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, m.in. w Egipcie, Iranie i Turcji; medżlis
SJP.pl
Wikipedia
licząca ponad 2500 lat gra chińska, w oryginale czteroosobowa, rozgrywana 144 bambusowymi tabliczkami przypominającymi z wyglądu kostki domina; dziś popularna także w wersji jednoosobowej; mahjong
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) chińska gra dla czterech graczy;
Wiktionary
Madżong (inne spotykane pisownie: mahjong, mah jong, mahjongg; chin. trad. 麻將, chin. upr. 麻将, pinyin: májiàng; kant. 麻雀, jyutping: maa4 zoek3; jap. 麻雀, Hepburn: mājan) – pochodząca z Chin gra dla czterech graczy. W grze wykorzystuje się specjalny komplet 144 kamieni podobnych nieco do stosowanych przy grze w domino, ale podzielonych na grupy w sposób podobny do kolorów w kartach i tworzące kilka innych grup – Wiatry, Smoki oraz Kwiaty i Pory Roku. Gra początkowo była zaplanowana jako hazardowa, gra się też towarzysko. Istnieją różne wersje zasad z mniejszym albo większym znaczeniem elementu losowego.
Wikipedia
(1.1) Dzisiaj po południu zagramy w madżonga.
Wiktionary
rzecz. madżongista m., madżongistka ż.
przym. madżongowy
Wiktionary
(1.1) mahjong, pot. madzian
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący madżonga, powiązany z madżongiem
Wiktionary
(1.1) Już w gruzach leży mur madżongowy. Tarzają się, piętrzą kamyczki schludne, z kości słoniowej.
Wiktionary
rzecz. madżong m., madżongista m., madżongistka ż.
Wiktionary
(1.1) mahjongowy
Wiktionary
rodzaj dinozaura z rodziny abelizaurów; mażungazaur
SJP.pl
Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej
SJP.pl
skrótowiec w funkcji rzeczownika rodzaju żeńskiego
(1.1) = Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej;
Wiktionary
(1.1) MAEA została założona w 1957 r..
Wiktionary
IPA: ˌɛ̃m‿a‿ɛ‿ˈa, AS: ẽm‿a‿e‿a
Wiktionary
prąd morski powstający u wybrzeży Norwegii przy wejściach do fiordów i cieśnin; malstrom; malström
SJP.pl
Malstrom – silny prąd morski na Morzu Norweskim. Powstaje przy wejściach do norweskich fiordów i cieśnin na skutek przypływów i odpływów. Towarzyszą mu wiry wodne.
Spopularyzowany został w literaturze za sprawą Juliusza Verne’a (Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi) i Edgara Allana Poego(W bezdni malströmu).
Wikipedia
określenie wykonawcze: uroczyście, majestatycznie
SJP.pl
1. kobieta maestro;
2. nauczycielka muzyki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. muz. tytuł wyrażający szacunek dla wybitnej artystki
Wiktionary
(1.1) Występ maestry był długo oklaskiwany.
Wiktionary
rzecz. maestria ż.
:: fm. maestro mos.
Wiktionary
mistrzostwo, perfekcja w wykonaniu czegoś; artyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) artyzm, mistrzostwo
Wiktionary
(1.1) Zadanie swoje spełniał z najwyższą godnością i maestrią, zupełnie tak, jakby przez wszystkie lata swojej fryzjerskiej pracy na Oruni przygotowywał się wyłącznie do tej misji.
Wiktionary
IPA: maˈɛstrʲja, AS: maestrʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. maestro mos., maestra ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maestro mos., maestra ż.
frazeologia.
etymologia.
etym|wł|maestria. < etym|wł|maestro. → mistrz, nauczyciel
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) maestría ż., pericia ż.
* nowogrecki: (1.1) μαεστρία ż.
* włoski: (1.1) maestria ż.
źródła.
== maestria (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) maestria, mistrzostwo
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. tytuł przyznawany zwyczajowo dyrygentom, wirtuozom, kompozytorom;
2. człowiek odznaczający się doskonałością, biegłością w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. podn. tytuł wyrażający szacunek dla wybitnego artysty muzyka
Wiktionary
(1.1) 70-letni maestro spokojnie grał w najlepsze na swoim ukochanym instrumencie.
Wiktionary
IPA: maˈɛstrɔ, AS: maestro
Wiktionary
rzecz. maestria ż.
:: fż. maestra ż.
Wiktionary
(1.1) mistrz, wirtuoz
Wiktionary
[czytaj: meterLINK albo meterLĘK] nazwisko, m.in. Maurice Maeterlinck (1862-1949) - belgijski pisarz tworzący w języku francuskim, laureat literackiej Nagrody Nobla z roku 1911
SJP.pl
[czytaj: mejłestka] kamizelka ratunkowa używana przez lotników latających nad morzem
SJP.pl
włoski, pofałdowany makaron
SJP.pl
1. międzynarodowa, tajna organizacja przestępcza posiadająca wpływy w organach władzy i policji, posługująca się przemocą, zastraszaniem i szantażem;
2. grupa osób nie przebierająca w środkach w realizacji własnych interesów; klika, gang
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa na Oceanie Indyjskim;
Wiktionary
Mafia – tajna organizacja przestępcza, nazwa zorganizowanej grupy przestępczej o dużych wpływach, powiązaniach z osobami na różnych szczeblach władzy, policją, biznesem, prowadząca działalność gospodarczą finansowaną z przestępstw; używana przez media nazwa każdej zorganizowanej grupy przestępczej.
Wikipedia
IPA: ˈmafʲja, AS: mafʹi ̯a
Wiktionary
przysłówek
(1.1) na sposób mafijny
Wiktionary
rzecz. mafioz mos., mafios mos., mafioso mos., mafia ż., mafijność ż.
przym. mafijny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mafijne
Wiktionary
rzecz. mafioso mos., mafia ż., mafiozo m.
przym. mafijny
przysł. mafijnie
Wiktionary
(1.1) kumoterstwo
Wiktionary
związany z mafią; mający charakter mafii
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący mafii; taki, który jest związany z mafią; mający charakter mafii
Wiktionary
IPA: maˈfʲijnɨ, AS: mafʹii ̯ny
Wiktionary
rzecz. mafioz mos., mafios mos., mafiozo mos., mafia ż., mafioso m., mafijność ż.
przysł. mafijnie
Wiktionary
członek mafii; mafioso; mafiozo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) krym. członek mafii
Wiktionary
(1.1) Zastrzelony mafios pochodził z Syrakuz.
(1.1) Inspektor przyskrzynił kilku znacznych mafiosów w latach osiemdziesiątych.
Wiktionary
rzecz. mafia ż.
przym. mafijny
przysł. mafijnie
Wiktionary
członkini mafii; gangsterka
SJP.pl
[czytaj: mafiozo] członek mafii; mafios; mafiozo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) krym. członek mafii
Wiktionary
Mafia – tajna organizacja przestępcza, nazwa zorganizowanej grupy przestępczej o dużych wpływach, powiązaniach z osobami na różnych szczeblach władzy, policją, biznesem, prowadząca działalność gospodarczą finansowaną z przestępstw; używana przez media nazwa każdej zorganizowanej grupy przestępczej.
Wikipedia
(1.1) Z eleganckiego samochodu wysiadł znany policji mafioso.
(1.1) Zbrodni dokonała grupa mafiosów z Katanii.
Wiktionary
IPA: maˈfʲjɔzɔ, AS: mafʹi ̯ozo
Wiktionary
rzecz. mafia ż., mafijność ż.
przym. mafijny
przysł. mafijnie
Wiktionary
(1.1) mafiozo
Wiktionary
członek mafii; mafioso, mafios, mafiozo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) krym. członek mafii
Wiktionary
(1.1) Zastrzelony mafioz pochodził z Katanii.
(1.1) Inspektor przyskrzynił kilku znacznych mafiozów w latach siedemdziesiątych.
Wiktionary
rzecz. mafia ż.
przym. mafijny
przysł. mafijnie
Wiktionary
członek mafii; mafios; mafioso
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) krym. członek mafii
Wiktionary
Mafia – tajna organizacja przestępcza, nazwa zorganizowanej grupy przestępczej o dużych wpływach, powiązaniach z osobami na różnych szczeblach władzy, policją, biznesem, prowadząca działalność gospodarczą finansowaną z przestępstw; używana przez media nazwa każdej zorganizowanej grupy przestępczej.
Wikipedia
(1.1) Zastrzelony mafiozo pochodził z Palermo.
(1.1) Inspektor przyskrzynił kilku znacznych mafiozów w latach osiemdziesiątych.
Wiktionary
rzecz. mafijność ż., mafia ż.
przym. mafijny
Wiktionary
1. człowiek zajmujący się magią, posiadający wiedzę tajemną i zdolności wywoływania zjawisk nadprzyrodzonych;
2. mędrzec ze Wschodu;
3. w starożytnej Persji: kapłan i astrolog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) ezot. osobnik, który wprawnie włada magią mistyczną
(1.2) rel. w starożytnej Persji: kapłan (członek kasty kapłańskiej), który zajmował się astrologią i magią
(1.3) rel. w Biblii: wschodni mędrzec, jeden z Trzech Króli
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Merlin był wedle legend jednym z najpotężniejszych magów w historii.
Wiktionary
IPA: mak, AS: mak
Wiktionary
rzecz. magia, magik
:: fż. rzad. magini, magiczka
przym. magiczny
przysł. magicznie
Wiktionary
(1.1) czarodziej, magik, slang RPG: czarek, czaruś
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. maggi
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: mag
Wiktionary
Maga – miasto w Kamerunie, w regionie Dalekiej Północy, w departamencie Mayo-Danay.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|maggi.
źródła.
== maga (język bretoński.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) karmić
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡa, AS: maga
Wiktionary
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|maggi.
źródła.
== maga (język bretoński.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) karmić
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|maggi.
źródła.
== maga (język bretoński.) ==
wymowa.
znaczenia.
czasownik
(1.1) karmić
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Zaolzie. sklep
Wiktionary
miasto w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Federacji Rosyjskiej nad Morzem Ochockim, stolica obwodu magadańskiego;
Wiktionary
Magadan (ros. Магадан) – stolica obwodu magadańskiego w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, port nad Morzem Ochockim; 92 tys. mieszkańców (2020).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Magadanu|Ms=Magadanie.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. magadański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Magadan
* białoruski: (1.1) Магадан m.
* bułgarski: (1.1) Магадан m.
* rosyjski: (1.1) Магадан m.
* ukraiński: (1.1) Магадан m.
źródła.
== Magadan (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Magadan
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈɡadãn, AS: magadãn
Wiktionary
przym. magadański
Wiktionary
→ Magadan (miasto w Rosji)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Magadanem (miastem w Rosji)
Wiktionary
rzecz. Magadan mrz.
Wiktionary
stolica Inguszetii, republiki rosyjskiej
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Magas (stolica Inguszetii)
SJP.pl
1. czasopismo (gł. tygodnik) o zróżnicowanej zawartości tematycznej, przeważnie bogato ilustrowane
2. pomieszczenie, skład
3. duży sklep
4. program radiowy lub telewizyjny nadawany cyklicznie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pomieszczenie do przechowywania przedmiotów, zwłaszcza towarów
(1.3) cykliczna audycja radiowa lub telewizyjna
(1.4) wojsk. zasobnik na naboje
(1.5) duży sklep z różnorodnym asortymentem
(1.6) daw. sklep
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Cały nasz towar trzymamy w magazynie.
(1.2) Nie czytam magazynów, wolę gazety.
(1.6) Wstąpimy również do jakiego magazynu, bo potrzeba ci zrzucić już ubranie pensjonarskie... Potrzeba ci całej wyprawy... Nieprawda?
Wiktionary
IPA: maˈɡazɨ̃n, AS: magazỹn
Wiktionary
rzecz. magazynier m., magazynierka ż., magazynowanie n., zmagazynowanie n., magazynówka ż.
:: zdrobn. magazynek m., magazynik m.
czas. magazynować ndk., zmagazynować dk.
przym. zmagazynowany, magazynowy, magazynkowy, wokółmagazynowy, przymagazynowy, wewnątrzmagazynowy
Wiktionary
(1.4) magazynek
Wiktionary
1. zasobnik na naboje, z którego zasilana jest ręczna broń palna, a także naboje się w nim znajdujące;
2. mały magazyn, składzik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: magazyn
(1.2) mały magazyn
(1.3) wojsk. zasobnik na amunicję
Wiktionary
Magazynek – część składowa broni palnej stanowiąca wewnętrzny zasobnik zapasowych nabojów. Podczas przeładowania kolejne naboje dosyłane są z magazynka do komory nabojowej. Umożliwia to prowadzenie ognia bez konieczności każdorazowego ładowania broni pojedynczymi nabojami.
Wikipedia
(1.3) Dla zwiększenia szybkostrzelności karabinów zaczęto wyposażać je w magazynki.
Wiktionary
rzecz. magazyn mrz., magazynowanie n., zmagazynowanie n.
przym. magazynowy
Wiktionary
kobieta zarządzająca magazynem, odpowiedzialna za magazyn
SJP.pl
zdrobnienie od: magazyn
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) przechowywać w magazynie
Wiktionary
IPA: ˌmaɡazɨ̃ˈnɔvat͡ɕ, AS: magazỹnovać
Wiktionary
czas. zmagazynować
rzecz. magazyn m., magazynowanie n., magazynier m., zmagazynowanie n.
przym. magazynowy
Wiktionary
(1.1) składować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|magazynować.
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. zmagazynowanie n., magazyn m., magazynek m., magazynik m., magazynier m., magazynierka ż., magazynówka ż.
czas. magazynować ndk., zmagazynować dk.
przym. magazynowy, magazynkowy
Wiktionary
przymiotnik od: magazyn
SJP.pl
dotyczący zarówno magazynu jak i warsztatu
SJP.pl
1. cecha czegoś związanego z magazynem (czasopismem);
2. cecha czegoś związanego z magazynem (programem radiowym lub telewizyjnym)
SJP.pl
przymiotnik od: magazyn
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z magazynem, dotyczący magazynu
Wiktionary
rzecz. magazyn m., magazynek m., magazynik m., magazynier m., magazynierka ż., magazynowanie n., zmagazynowanie n.
czas. magazynować ndk., zmagazynować dk.
przym. magazynierski, magazynkowy
przysł. magazynowo
Wiktionary
1. imię żeńskie;
2. zdrobnienie od: Magdalena (imię żeńskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
(1.2) poufała forma żeńskiego imienia Magdalena
Wiktionary
Magda – zdrobnienie imienia Magdalena. Występuje jednak również w Polsce jako samodzielne imię, pomimo prawnego zakazu nadawania imion w formie zdrobniałej.
Magda obchodzi imieniny razem z Magdaleną, w tym 10 kwietnia, 25 maja, 29 maja i 22 lipca.
Wikipedia
(1.1) Moja siostra ma na imię Magda.
(1.1) Dorota i Magda mają dzieci w tej samej klasie.
(1.2) Magda zajmuje się kosmetologią.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡda, AS: magda
Wiktionary
rzecz. Magdalena ż., Magdusia ż.
:: zdrobn. Madzia ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Magdalena ż., Magdusia ż.
:: zdrobn. Madzia ż.
frazeologia.
dogadzać jak ksiądz Magdzie • koń srokacz, żona Magda; co ma Bóg dać, to i tak da • dobre i to, jak mówiła Magda • gospodyni Magda, co ty będziesz jadła? groch się nie urodził, kapusta przepadła
etymologia.
(1.1) etym|hebr.
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Maud, Maggie
* rosyjski: (1.1) Магда ż.
źródła.
== Magda (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|ż. Magda
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytne miasto nad Jeziorem Galilejskim w Palestynie;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wykopaliska archeologiczne w Magdali przeprowadzili franciszkanie.
Wiktionary
rzecz. Magdalena ż.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Magdalena – imię żeńskie pochodzenia biblijnego. Wywodzi się od przydomka Marii Magdaleny, czyli Marii z Magdali, wioski leżącej w pobliżu Jeziora Tyberiadzkiego (Galilejskiego).
Wśród imion nadawanych w Polsce nowo narodzonym dzieciom, Magdalena w 2013 zajmowała 22. miejsce w grupie imion żeńskich.
Wikipedia
(1.1) Jak się układa pani Magdalenie na nowej drodze życia?
(1.1) Spotkałem się z Magdaleną i porozmawialiśmy o organizacji przyjęcia.
Wiktionary
IPA: ˌmaɡdaˈlɛ̃na, AS: magdalẽna
Wiktionary
rzecz. Magdala ż.
:: zdrobn. Magdalenka ż., Magda ż., Magdzia ż., Magdusia ż., Magdunia ż., Madzia ż.
przym. Magdalenowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Magdalenka, Magda, Magdzia, Magdusia, Magdunia, Madzia
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Magdaleny lub z nią związany
SJP.pl
1. członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty;
2. małe ciastko pieczone w kształcie małży
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż., poufała forma imienia Magdalena
(1.2) geogr. toponim, nazwa szeregu wsi lub ich części w Polsce;
(1.3) geogr. wieś na Litwie, w rejonie solecznickim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ojcem chrzestnym Magdalenki jest mój brat.
(1.2) W latach 70. XX wieku Magdalenka była prestiżowym miejscem, w którym swe dacze budowali przedstawiciele najwyższych władz PRL.
(1.3) Przed II wojną światową Magdalenka leżała w województwie wileńskim Rzeczypospolitej.
Wiktionary
rzecz. Magda ż., Magdalena ż., magdalenka ż.
Wiktionary
zakon żeński, założony do opieki nad dziewczętami
SJP.pl
Wikipedia
Magdalenowo – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Suwałki.
Wieś duchowna położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Magdalenka
SJP.pl
mieszkaniec Magdeburga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Magdeburga
Wiktionary
rzecz. Magdeburg mrz.
:: fż. magdeburka ż.
przym. magdeburski
Wiktionary
miasto w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto na prawach powiatu w Niemczech, leżąca nad Łabą stolica kraju związkowego Saksonia-Anhalt;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: maɡˈdɛburk, AS: magdeburk
Wiktionary
rzecz. magdeburczyk mos., magdeburka ż.
przym. magdeburski
Wiktionary
mieszkanka Magdeburga
SJP.pl
przymiotnik od: Magdeburg
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Magdeburgiem, dotyczący Magdeburga
Wiktionary
IPA: ˌmaɡdɛˈbursʲci, AS: magdebursʹḱi
Wiktionary
rzecz. Magdeburg mrz., magdeburczyk mos., magdeburka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: Magdalena, Magda (imiona żeńskie)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Magdusi lub z nią związany
SJP.pl
urządzenie stanowiące połączenie iskrownika i prądnicy, stosowane w spalinowych silnikach tłokowych samochodów i motocykli
SJP.pl
Magdyno – szczególny rodzaj urządzenia stosowany w spalinowych silnikach tłokowych. Jest połączeniem iskrownika i prądnicy.
Wikipedia
zdrobnienie od: Magda, Magdalena (imiona żeńskie); Madzia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Magdy lub z nią związany
SJP.pl
rodzaj ptaków z podrodziny kaczek
SJP.pl
Ferdynand Magellan, (ok. 1480-1521), żeglarz portugalski w służbie hiszpańskiej
SJP.pl
Wikipedia
1. pingwin magellański - gatunek ptaka;
2. torfowiec magellański - gatunek mchu;
3. tukotuko magellański - gatunek gryzonia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Ferdynandem Magellanem, odkryty przez Ferdynanda Magellana
Wiktionary
[czytaj: madżenta] kolor czerwony o odcieniu niebieskawym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) barwa purpurowa;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: maˈɡɛ̃nta, AS: magẽnta
Wiktionary
(1.1) fuksja
Wiktionary
1. przyprawa w płynie zbliżona do sosu sojowego;
2. produkt marki Maggi
SJP.pl
Maggi – międzynarodowa marka przypraw, zup, sosów, makaronów oraz innych dodatków spożywczych. W Polsce często używana jako synonim przyprawy Maggi w płynie, będącej jednym z produktów należących do marki Maggi. Maggi jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy Nestlé.
Wikipedia
[czytaj: madżdżiore] skala, tonacja durowa
SJP.pl
Maggiore (wł. Lago Maggiore lub Lago Verbano, fr. Lac Majeur, niem. Langensee, łac. Lacus Verbanus) – jezioro polodowcowe we Włoszech i Szwajcarii.
Wikipedia
[czytaj: magreb] nazwa muzułmańskich krajów północno-zachodniej Afryki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. region północno-zachodniej Afryki od Atlantyku po granicę z Egiptem;
Wiktionary
Maghreb (arab. المغرب al-Maġrib, dosłownie: ‘zachód’) – określenie stosowane przez Arabów w stosunku do regionu północno-zachodniej Afryki, powstałe w czasie ekspansji arabskiej w średniowieczu. Nazwa ta przyjęła się również w językach europejskich i odnosiła do Maroka, Algierii i Tunezji, a współcześnie również do Libii, Mauretanii i Sahary Zachodniej. Państwa Maghrebu współpracują ze sobą w ramach Arabskiej Unii Maghrebu.
Wikipedia
(1.1) Kraje Maghrebu leżą na północy Afryki, ciągnąc się od wybrzeża Morza Śródziemnego do Oceanu Atlantyckiego.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡrɛp, AS: magrep
Wiktionary
rzecz. Maghrebczyk m., Maghrebijka ż.
przym. maghrebski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) Afryka
meronimy.
(1.1) Maroko, Algieria, Tunezja, Libia, Mauretania, Sahara Zachodnia
pokrewne.
rzecz. Maghrebczyk m., Maghrebijka ż.
przym. maghrebski
frazeologia.
etymologia.
etym|arab|مغرب. (máḡrib) → zachód
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) Magreb
* angielski: (1.1) Maghreb
* arabski: (1.1) المغرب العربي m. (al-máḡrib al-árabī), مغرب m. (máḡrib)
* asturyjski: (1.1) Magreb m.
* azerski: (1.1) Məğrib
* baskijski: (1.1) Magreb
* bengalski: (1.1) মাগরেব (māgarēba)
* białoruski: (1.1) Магрыб m.
* bośniacki: (1.1) Magrib m.
* bułgarski: (1.1) Магреб m.
* chorwacki: (1.1) Magreb m.
* czeski: (1.1) Maghreb m.
* estoński: (1.1) Magrib
* fiński: (1.1) Maghreb
* francuski: (1.1) Maghreb m.
* gruziński: (1.1) მაღრიბი (maghribi)
* hindi: (1.1) मग़रेब m. (maġarēba)
* islandzki: (1.1) Magreb
* japoński: (1.1) マグリブ (maguribu)
* karpatorusiński: (1.1) Маґреб m.
* kataloński: (1.1) Magrib m.
* kazachski: (1.1) Мағриб
* litewski: (1.1) Magribas m.
* norweski (bokmål): (1.1) Maghreb
* nowogrecki: (1.1) Μαγκρέμπ n.
* ormiański: (1.1) Մաղրիբ (Maghrib)
* pendżabski: (1.1) ਮਗ਼ਰਿਬ m. (maġariba)
* perski: (1.1) مغرب عربی
* portugalski: (1.1) Magrebe, Magreb
* rosyjski: (1.1) Магри́б m.
* rumuński: (1.1) Maghreb
* serbski: (1.1) Магреб m.
* sycylijski: (1.1) Maghreb m.
* tamilski: (1.1) மக்ரிபு (makripu)
* uzbecki: (1.1) Mag'rib
* wenecki: (1.1) Maghreb m.
* węgierski: (1.1) Magreb
* włoski: (1.1) Maghreb m., Magreb m.
źródła.
== Maghreb (język angielski.) ==
thumb|Maghreb (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Maghreb
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Maghrebu
Wiktionary
IPA: maˈɡrɛpt͡ʃɨk, AS: magrepčyk
Wiktionary
rzecz. Maghreb mrz.
:: fż. Maghrebijka ż.
przym. maghrebski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Maghrebu
Wiktionary
IPA: ˌmaɡrɛˈbʲijka, AS: magrebʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Maghreb m.
:: fm. Maghrebijczyk m.
przym. maghrebski
Wiktionary
[czytaj: magrebski] przymiotnik od: Maghreb (muzułmańskie kraje północno-zachodniej Afryki)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący regionu Maghrebu, charakterystyczny dla Maghrebu
Wiktionary
IPA: maˈɡrɛpsʲci, AS: magrepsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Maghreb m., Maghrebczyk mos., Maghrebijka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. czwarta (spośród pięciu) modlitwa muzułmańska w ciągu dnia, odmawiana po zachodzie słońca;
Wiktionary
Maghrib (arab. مَغْرِب) – modlitwa muzułmańska (salat), czwarta w ciągu dnia, odmawiana po zachodzie Słońca. Obejmuje trzy obowiązkowe rakaty.
Wikipedia
1. ogół wiedzy tajemnej i wiary w możliwość wpływania na świat rzeczywisty za pomocą specjalnych obrzędów, zaklęć, czarów;
2. magiczne obrzędy i zaklęcia wywodzące się z tej wiedzy; czary;
3. niezwykła siła oddziaływania, zniewalający urok jakichś miejsc, osób lub wydarzeń;
4. sztuczki magiczne; kuglarstwo;
5. czarna magia:
a) przywoływanie złych mocy, zwykle dla wyrządzenia komuś szkody;
b) potocznie: coś skomplikowanego i trudnego do zrozumienia; chińszczyzna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ezot. lub fant. praktyki oparte na wierze w zjawiska nadprzyrodzone, wykorzystujące zaklęcia i czynności rytualne;
(1.2) coś, co wydaje się nadprzyrodzone; niezwykła siła oddziaływania osób, miejsc, wydarzeń
Wiktionary
Magia, czary – ogół wierzeń i praktyk opartych na przekonaniu o istnieniu sił nadprzyrodzonych, które można opanować za pomocą odpowiednich zaklęć i określonych czynności.
Osoba zajmująca się magią (mag, czarownik, szaman) stosuje różnorakie gesty, wypowiada zaklęcia (inkantacje) i wykonuje czynności o cechach rytuału mające dać mu władzę nad siłami nadprzyrodzonymi, i które w jego przekonaniu umożliwiają mu kształtowanie rzeczywistości.
Wikipedia
(1.1) Chrześcijanin nie powinien parać się magią i okultyzmem.
(1.2) Kapitalizacja odsetek, czyli magia procentu składanego. (z internetu)
Wiktionary
IPA: ˈmaɟja, AS: maǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mag mos., magik mos., magiczka ż.
przym. magiczny
przysł. magicznie
Wiktionary
(1.1) czary, gusła
Wiktionary
kobieta pokazująca sztuczki magiczne oparte na zręczności; iluzjonistka, kuglarka, prestidigitatorka
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób magiczny
Wiktionary
rzecz. magia ż., mag m., magik m., magiczność ż.
przym. magiczny
Wiktionary
związany z magią; czarodziejski, tajemniczy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z magią, dotyczący magii
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który ma wyjątkowy, czarujący, dziwny urok
(2.2) irracjonalny, wykraczający poza racjonalne myślenie, postrzeganie
Wiktionary
(2.1) Przed przystąpieniem do pracy ekipy filmowej kręcącej „Rejs”, po raz pierwszy ukazała się w Polsce magiczna i tajemnicza książka Julio Cortazara zatytułowana „Gra w klasy”.
Wiktionary
IPA: maˈɟit͡ʃnɨ, AS: maǵičny
Wiktionary
rzecz. magia ż., mag m., magik m., magiczność ż.
przysł. magicznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. wędrowny kaznodzieja żydowski; tytuł przyznawany wybitnym rabinom i przywódcom duchowym;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmaɟit, AS: maǵit
Wiktionary
1. przyrząd do prasowania wypranej bielizny;
2. pomieszczenie lub zakład usługowy, gdzie odbywa się maglowanie bielizny;
3. potocznie: chaos, bałagan
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy (reg. żeński)
(1.1) maszyna do prasowania przy pomocy walców;
(1.2) pomieszczenie lub zakład, w którym zawodowo magluje się bieliznę
(1.3) pot. duże nagromadzenie ludzi na małej przestrzeni
(1.4) pot. szczegółowe przepytywanie, bądź w celach edukacyjnych, bądź sądowych
Wiktionary
Magiel albo maglownica – maszyna służąca do maglowania, czyli prasowania przy użyciu systemu walców. Maglowaniu poddawane są po praniu najczęściej większe sztuki bielizny – pościel, obrusy, ręczniki, zasłony, których prasowanie żelazkiem byłoby uciążliwe i nieefektywne.
Wikipedia
(1.1) Twoja kurtka wygląda jak wyjęta z magla.
Wiktionary
IPA: ˈmaɟɛl, AS: maǵel
Wiktionary
rzecz. maglownica ż., maglarka ż., maglowanie n., wymaglowanie n.
czas. maglować ndk., wymaglować dk.
przym. maglarski
Wiktionary
(1.1) maglownica, maglarka
(1.3) ścisk, tłok
Wiktionary
zdrobnienie od: magiel
SJP.pl
potocznie: związany z rozmową na niskim poziomie, wiążącą się z plotkowaniem i obrażaniem innych
SJP.pl
czapka węgierska z grubego sukna rozpowszechniona w dawnej Polsce; magierka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. magierka.
Wiktionary
Magiera, właściwie Tomasz Janiszewski (ur. 1980) – polski muzyk, kompozytor, producent muzyczny i inżynier dźwięku. Tomasz Janiszewski znany jest przede wszystkim jako współtwórca duetu producenckiego White House, w ramach którego działa od 1997 roku. Ponadto, wraz z Igorem Pudło znanym z występów w zespole Skalpel współtworzy formację Evorevo. W latach 2002–2003 grał na instrumentach klawiszowych w zespole rocka alternatywnego Hurt.
Wikipedia
rzecz. magierka ż., Madziar mos., Madziarka ż.
przym. madziarski
Wiktionary
(1.1) batorówka, czapka węgierska, madziarka, magierka, żarna
Wiktionary
czapka bez daszka, obszyta barankiem, używana do stroju ludowego; batorówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) węgierska czapka z grubego sukna, okrągła lub czworokątna, obszyta barankiem i kolorowymi sznurkami, używana głównie do stroju ludowego, popularna w dawnej Polsce, zwłaszcza za Batorego;
(1.2) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. czapka z wełny
Wiktionary
Magierka – znana również jako batorówka, czapka węgierska, krakowianka, krymka, pończocha, ślachmyca, żarna – męskie nakrycie głowy wykonane z wełny.
Nazwa magierka pochodzi od węgierskiego słowa „Magyar” – czapka węgierska. W polskich źródłach pojawiła się około 1600 roku.
Wikipedia
rzecz. magiera ż.
Wiktionary
(1.1) batorówka, czapka węgierska, madziarka, magiera, żarna
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Magierowski (forma żeńska: Magierowska; liczba mnoga: Magierowscy) – polskie nazwisko szlacheckie. W Polsce nosi je ok. 700 osób, przy czym większość z nich mieszka na Śląsku.
Ród Magierowskich wywodzi się z okolic Kolczyna. Magierowscy byli herbownymi herbu Szeliga.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. osoba pokazująca sztuczki magiczne oparte na zręczności; iluzjonista, sztukmistrz, kuglarz, prestidigitator;
2. potocznie: człowiek przebiegły, sprytny; spryciarz, cwaniak;
3. żartobliwie: specjalista w jakiejś dziedzinie; fachowiec, fachman, fachura, spec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba robiąca sztuczki mające sprawiać wrażenie magii
(1.2) pot. przen. ktoś perfekcyjny w tym, czym się zajmuje
(1.3) pot. sprytny oszust
(1.4) łódź. fachowiec, specjalista, rzemieślnik, zwłaszcza zajmujący się naprawą
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wybraliśmy się na pokaz słynnego magika.
(1.2) Widziałeś jakie akrobacje robili ci magicy na swoich motorach?
(1.4) Trzeba wezwać magika do tego komputera.
Wiktionary
IPA: ˈmaɟik, AS: maǵik
Wiktionary
rzecz. mag m., magia ż., magiczka ż.
przym. magiczny
przysł. magicznie
Wiktionary
(1.1) iluzjonista, prestidigitator, sztukmistrz, kuglarz
Wiktionary
kobieta zajmująca się magią, posiadająca wiedzę tajemną i zdolności wywoływania zjawisk nadprzyrodzonych
SJP.pl
[czytaj: mażiNO] nazwisko, m.in. André Maginot (1877-1932) - polityk francuski
SJP.pl
1. osoba, która ukończyła studia oraz napisała i obroniła pracę magisterską; tytuł otrzymywany po ukończeniu studiów wyższych i obronie pracy magisterskiej;
2. farmaceuta pracujący w aptece
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) eduk. tytuł zawodowy nadawany przez wyższe uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia
(1.2) eduk. stud. osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1)
(1.3) w węższym sensie: osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1), a nie zdobyła tytułu doktora
(1.4) pot. farm. aptekarz
(1.5) daw. majster
(1.6) daw. dowódca, dyrektor, komendant
(1.7) daw. uczony
Wiktionary
Magister (skrót mgr, z łac. dowódca, mistrz, nauczyciel) – tytuł zawodowy nadawany przez uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich.
Dla uzyskania tytułu magistra niezbędne jest wcześniejsze uzyskanie absolutorium, złożenie pracy dyplomowej i zdanie egzaminu magisterskiego. Jest to również tytuł zwyczajowy używany w stosunku do farmaceutów (podobnie jak tytuł doktora używany w odniesieniu do lekarzy i profesora wobec nauczycieli).
Wikipedia
(1.1) Jak zdobędę magistra, to sprzedam książki.
(1.2) Dzisiaj jest tylu magistrów, że aż wstyd mieć tylko średnie wykształcenie.
(1.4) Pani magister poleciła mi świetny środek przeciwbólowy.
Wiktionary
IPA: maˈɟistɛr, AS: maǵister
Wiktionary
rzecz. magisterium n., magisterka ż., magistrant m., magistrantka ż.
przym. magisterski
skr. mgr
Wiktionary
(1.1-3) skr. mgr
Wiktionary
żartobliwie: osoba z tytułem magistra
SJP.pl
1. tytuł magistra; magisterka, magisterium;
2. egzamin uprawniający do uzyskania tytułu magistra; magisterka, magisterium;
3. studia, które kończą się uzyskaniem tytułu magistra; magisterka, magisterium;
4. tytuł wykładowcy siedmiu nauk świeckich w szkołach starożytnego Rzymu i średniowiecznej Europy
SJP.pl
1. tytuł magistra; magisterka, magisteriat;
2. egzamin uprawniający do uzyskania tytułu magistra; magisterka, magisteriat;
3. potocznie: studia, które kończą się uzyskaniem tytułu magistra; magisterka, magisteriat;
4. praca magisterska będąca podstawą nadania tytułu magistra; magisterka;
5. oficjalne stanowisko Kościoła katolickiego w sprawach wiary, nauczanie w sprawach wiary
SJP.pl
Wikipedia
żartobliwie: osoba z tytułem magistra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. eduk. praca magisterska
(1.2) pot. eduk. studia drugiego stopnia (studia magisterskie)
Wiktionary
IPA: ˌmaɟiˈstɛrka, AS: maǵisterka
Wiktionary
przym. magisterski
rzecz. magister m.
skr. mgr
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z tytułem magistra
(1.2) związany z osobą magistra
Wiktionary
rzecz. magister mos., magisterka ż.
skr. mgr
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od magistrat
Wiktionary
rzecz. magistrat m.
Wiktionary
związany z magistratem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z magistratury, odnoszący się do magistratury
Wiktionary
(1.1) Odnowiliśmy godło na budynku magistrackim.
Wiktionary
rzecz. magistrat mos./mrz., magistratura ż.
Wiktionary
1. główne połączenie transportowe lub komunikacyjne;
2. główny przewód jakiejś instalacji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) główny szlak komunikacyjny, łącznościowy lub transportowy
(1.2) główny przewód danej instalacji
(1.3) inform. sieć wewnętrzna komputera przenosząca sygnały pomiędzy częściami urządzenia
Wiktionary
Wikipedia
przym. magistralny
Wiktionary
(1.1) arteria
(1.3) kanał
Wiktionary
cecha czegoś związanego z magistralą - głównym połączeniem transportowym lub komunikacyjnym
SJP.pl
związany z magistrantem
SJP.pl
kobieta uczęszczająca na studia magisterskie
SJP.pl
1. dawniej: organ wykonawczy władz miejskich; zarząd miasta;
2. siedziba tego organu; ratusz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) władze miejskie;
(1.2) siedziba magistratu (1.1)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. urzędnik reprezentujący magistrat (1.1)
(2.2) daw. urzędnik miejski sprawujący najwyższą władzę wojenną i sądową lub wykonawczą w starożytnym Rzymie
Wiktionary
Magistrat – zarząd miasta, urząd municypalny.
Jest to władza wykonawcza, rządząca miastem w granicach przyznanego mu samorządu. Różni się od rady miejskiej, która jest ciałem obradującym i kontrolującym.
Potoczne określenie organu wykonawczego samorządu terytorialnego w miastach.
Wikipedia
(1.1) Przedsiębiorcę z Siemianowic Śląskich i pracownicę katowickiego magistratu zatrzymali śląscy policjanci.
(1.2) Kupisz te struny w sklepie muzycznym obok magistratu.
(2.2) Przed zmierzającym na Lateran magistratem kroczyło kilkudziesięciu pretorianów.
Wiktionary
rzecz. magistratura ż., magistracik mrz.
przym. magistracki, magistratowy
Wiktionary
przymiotnik od: magistrat
SJP.pl
zwierzchni urząd miejski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. zespół urzędów w starożytnym Rzymie;
(1.2) daw. władze miejskie
Wiktionary
Magistratura – zespół urzędów w starożytnym Rzymie.
Zasady magistratur:
Wikipedia
(1.1) W obliczu corocznej zmiany urzędników rzymskiej magistratury senat, którego członkowie wybierani byli dożywotnio, stanowił ostoję politycznej ciągłości.
(1.2) Obowiązek zebrania oświadczeń spoczął na magistraturach.
Wiktionary
przym. magistracki
rzecz. magistrat mos./mrz.
Wiktionary
w starożytnym Rzymie: urzędnik o najwyższych uprawnieniach, zwierzchnik innych władz; magistrat
SJP.pl
Magistratura – zespół urzędów w starożytnym Rzymie.
Zasady magistratur:
Wikipedia
małżonka magistra
SJP.pl
1. potocznie: kobieta zajmująca się maglowaniem bielizny;
2. potocznie: właścicielka magla
SJP.pl
maglownia;
1. zakład, w którym wygładza się bieliznę w maglu;
2. dział fabryki włókienniczej, gdzie nasyca się tkaniny apreturą
SJP.pl
przymiotnik od: maglarz
SJP.pl
właściciel bądź pracownik magla
SJP.pl
torfowisko w Danii
SJP.pl
1. wygładzać bieliznę w maglu;
2. potocznie:
a) dociekliwie wypytywać kogoś; egzaminować;
b) omawiać coś szczegółowo, nieustannie, do znudzenia
SJP.pl
czasownik
(1.1) prasować ubrania lub pościel przy pomocy magla
(1.2) przen. uporczywie wypytywać kogoś
(1.3) przen. uparcie powracać w rozmowie do jakiejś sprawy
(1.4) pot. przesłuchiwać
Wiktionary
IPA: maɡˈlɔvat͡ɕ, AS: maglovać
Wiktionary
rzecz. magiel m., maglowanie n.
czas. wymaglować
przym. maglowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maglować.
Wiktionary
czas. maglować ndk.
rzecz. magiel mrz.
Wiktionary
maglarnia;
1. zakład, w którym wygładza się bieliznę w maglu;
2. dział fabryki włókienniczej, gdzie nasyca się tkaniny apreturą
SJP.pl
1. podłużna deszczułka z poprzecznymi karbami do ręcznego maglowania; wałkownica
2. część magla suwająca się po wałkach z bielizną
SJP.pl
urządzenia
film
Wikipedia
rzadko: mający związek z maglowaniem i maglem - urządzeniem do wygładzania wypranej bielizny i tkanin; maglowy
SJP.pl
część magla służąca do nawijania maglowanej bielizny
SJP.pl
przymiotnik od: magiel
SJP.pl
gorąca masa powstająca w wyniku lokalnego topnienia skał (wskutek wzrostu temperatury) w głębi skorupy ziemskiej lub w jej podłożu (w górnym płaszczu Ziemi), zdolna do płynięcia i podnoszenia się ku powierzchni Ziemi (intruzja magmy)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. gorąca, ruchliwa materia, ciekły stop złożony głównie z krzemianów i glinokrzemianów, znajdujący się w głębi skorupy ziemskiej;
Wiktionary
Magma (stgr. μάγμα ’gęsta maść’) – gorąca, stopiona masa krzemianów i glinokrzemianów z domieszkami tlenków i siarczków, z dużą ilością wody i gazów, powstająca w głębi Ziemi; magma, która wydobywa się na powierzchnię Ziemi, nazywana jest lawą.
Wikipedia
(1.1) Magma wydobywa się na powierzchnię ziemi jako lawa.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡma, AS: magma
Wiktionary
rzecz. magmatyzm m.
przym. magmowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. magmatyzm m.
przym. magmowy
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|μάγμα. (mágma) → ciasto
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) magma
* baskijski: (1.1) magma
* białoruski: (1.1) магма ż.
* bułgarski: (1.1) магма ż.
* duński: (1.1) magma w./n.
* esperanto: (1.1) magmo
* hiszpański: (1.1) magma m.
* łotewski: (1.1) magma ż.
* macedoński: (1.1) магма ż.
* norweski (bokmål): (1.1) magma m./n.
* norweski (nynorsk): (1.1) magma m./n.
* nowogrecki: (1.1) μάγμα n.
* rosyjski: (1.1) магма ż.
* słowacki: (1.1) magma ż.
* szwedzki: (1.1) magma w.
* ukraiński: (1.1) магма ż.
* węgierski: (1.1) magma
* włoski: (1.1) magma m.
źródła.
== magma (język angielski.) ==
wymowa. audioUS|En-us-magma.ogg.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) geol. magma
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zespół procesów geologicznych prowadzących do powstania magmy, jej ruchów w skorupie ziemskiej, wydobywanie się na powierzchnię, zastyganie i wydzielanie się złóż mineralnych
SJP.pl
Magmatyzm – endogeniczny proces geologiczny, w wyniku którego dochodzi do powstawania magmy i skał magmowych. Proces ten, zachodzący we wnętrzu Ziemi, określany jest jako plutonizm, a przemieszczanie się magmy w kierunku jej powierzchni określane jest pojęciem wulkanizmu.
Wikipedia
podobny do magmy
SJP.pl
przymiotnik od: magma
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) geol. powstały z magmy, mający związek z magmą
Wiktionary
(1.1) Wśród skał magmowych można wyróżnić skały wylewne, żyłowe oraz głębinowe.
Wiktionary
IPA: maɡˈmɔvɨ, AS: magmovy
Wiktionary
rzecz. magma ż.
Wiktionary
związany z magnatem
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do magnata
przymiotnik relacyjny
(2.1) związany z magnatem, dotyczący magnata
przymiotnik jakościowy
(3.1) charakterystyczny dla magnata, mający cechy magnata
Wiktionary
(1.1) Hrabia podkręcił swe magnackie wąsiska i złapał za szablę.
(2.1) Na dworze magnackim zatrudniano połowę dziewek ze wsi.
Wiktionary
rzecz. magnituda ż., magnat mos., magnateria ż., magnatka ż.
Wiktionary
lekki stop glinu z magnezem (czasem z dodatkiem miedzi), wykorzystywany głównie w przemyśle lotniczym
SJP.pl
Magnale to ogólna nazwa stopów metali zawierających głównie aluminium, któremu towarzyszy domieszka magnezu w ilości od 3 do 30%. Dodatkowo stopy te mogą zawierać niewielką domieszkę miedzi. Magnale są stopami o gęstości niższej od aluminium, za to o wyższej odporności na korozję, np. gęstość przy 10% magnezu wynosi 2,55 g/cm³, przy gęstości aluminium równej 2,7. Zastosowanie: części silników, konstrukcje lotnicze.
Wikipedia
stop aluminium z magnezem, czasami z dodatkiem miedzi, odporny na korozję
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
członek bogatego rodu arystokratycznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. szlachcic z arystokratycznego rodu, który ma wielki majątek
(1.2) ekon. właściciel potężnego przedsiębiorstwa, który kontroluje poważną część rynku w określonej branży
Wiktionary
Magnat (z łac. magnatus – możnowładca, wielki) – członek najbogatszej grupy szlachty, wywodzącej się ze średniowiecznego możnowładztwa. Magnaci zajmowali najwyższe urzędy państwowe oraz skupiali w swoich rękach wielkie majątki ziemskie (latyfundia), które tworzyły ich potęgę ekonomiczną. Poprzez podporządkowanie sobie biednej szlachty i utrzymywanie jej w zamian za głosy na sejmikach (system klienteli) magnaci zapewnili sobie całkowity wpływ na politykę państwa. Magnaci posiadali przywileje stanowe i rodowe. Od XVII wieku zaczęli odgrywać decydującą rolę w polityce Rzeczypospolitej. W XIX wieku zaczęto nazywać ich arystokratami.
Wikipedia
rzecz. magnateria ż.
:: fż. magnatka ż.
przym. magnacki
Wiktionary
(1.2) potentat
Wiktionary
najwyższa warstwa społeczna stanu szlacheckiego; magnaci; możnowładztwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. najwyższa warstwa społeczna szlachty;
Wiktionary
Magnat (z łac. magnatus – możnowładca, wielki) – członek najbogatszej grupy szlachty, wywodzącej się ze średniowiecznego możnowładztwa. Magnaci zajmowali najwyższe urzędy państwowe oraz skupiali w swoich rękach wielkie majątki ziemskie (latyfundia), które tworzyły ich potęgę ekonomiczną. Poprzez podporządkowanie sobie biednej szlachty i utrzymywanie jej w zamian za głosy na sejmikach (system klienteli) magnaci zapewnili sobie całkowity wpływ na politykę państwa. Magnaci posiadali przywileje stanowe i rodowe. Od XVII wieku zaczęli odgrywać decydującą rolę w polityce Rzeczypospolitej. W XIX wieku zaczęto nazywać ich arystokratami.
Wikipedia
IPA: ˌmaɡnaˈtɛrʲja, AS: magnaterʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. magnituda ż., magnat mos., magnatka ż.
przym. magnacki
Wiktionary
(1.1) arystokracja, szlachta, rycerstwo
Wiktionary
1. element wykonany z materiału magnetycznie twardego, namagnesowany do stanu nasycenia, stanowiący źródło stałego pola magnetycznego;
2. przenośnie: coś co budzi zainteresowanie, przyciąga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przedmiot mający zdolność przyciągania niektórych przedmiotów (zrobionych z żelaza i jego stopów);
Wiktionary
Magnes – ciało lub urządzenie wytwarzające stałe pole magnetyczne.
Wikipedia
(1.1) Nie należy kłaść magnesu obok dyskietki.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡnɛs, AS: magnes
Wiktionary
rzecz. magnetyk m., diamagnetyk m., paramagnetyk m., magnetyczność ż., magnetyzm mrz.
czas. magnesować, namagnesować
przym. magnetyczny, magnesowy
temsłow. magneto-
Wiktionary
(1.1) daw. magnet
Wiktionary
zdrobnienie od: magnes
SJP.pl
[czytaj: magnezjum] z łaciny: magnez (pierwiastek chemiczny)
SJP.pl
Magneśnica – część składowa maszyny elektrycznej (silnika elektrycznego lub prądnicy), w której wytwarzany jest strumień magnetyczny.
W magneśnicy znajduje się uzwojenie wzbudzenia albo magnesy trwałe.
Wikipedia
1. nadawać ciału właściwości trwałego magnesu;
2. magnesować się - nabierać właściwości trwałego magnesu; namagnesowywać się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|magnesować.
Wiktionary
rzecz. niemagnesowanie n., magnetyzm mrz.
czas. magnesować ndk.
Wiktionary
wiertarka lub szlifierka magnetyczna
SJP.pl
przymiotnik od: magnes
SJP.pl
przetwornik elektromagnetyczny służący do przekazywania wskazań przyrządów pomiarowych na odległość, stosowany w nawigacji, w meteorologii i w przemyśle
SJP.pl
Wikipedia
potocznie:
1. magnetofon;
2. magnetofon kasetowy; kasetofon, kaseciak, kasetowiec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. techn. magnetofon
(1.2) daw. fiz. magnes
Wiktionary
Magnet – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Owernia-Rodan-Alpy, w departamencie Allier.
Wikipedia
(1.1) Gośka pożyczyła nam magnet na dyskotekę.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡnɛt, AS: magnet
Wiktionary
(1.1) magneciak
Wiktionary
skrót od: magnetyczny
SJP.pl
gwiazda neutronowa powstała z wybuchu supernowej, wysyłająca silne promieniowanie elektromagnetyczne
SJP.pl
Magnetar – obiekt zwarty (gwiazda neutronowa lub hipotetyczna gwiazda kwarkowa), posiadający bardzo silne pole magnetyczne, B>1010 T (1014 Gs), emitujący w sposób regularny (pulsy) lub nieregularny (błyski) promieniowanie gamma oraz promieniowanie rentgenowskie.
Wikipedia
urządzenie do wytwarzania prądu elektrycznego; iskrownik
SJP.pl
Magneto – rodzaj prądnicy używającej magnesów trwałych do wytwarzania okresowych impulsów prądu przemiennego.
W języku polskim do ogólnego określenia niewielkich prądnic z magnesami trwałymi (stosowanych przede wszystkim w rowerach) utarło się określenie dynamo, które w języku angielskim zastrzeżone jest dla prądnic z komutatorem, tj. wytwarzających prąd stały (podczas gdy magneto w j. angielskim oznacza wyłącznie prądnicę wytwarzającą prąd zmienny).
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z magnesem, magnetyzmem
Wiktionary
IPA: maɡˈnɛtɔ, AS: magneto
Wiktionary
rzecz. magnes m., magnetyzm mrz.
przym. magnetyczny
Wiktionary
dział biologii zajmujący się badaniem wpływu pola magnetycznego na obiekty biologiczne
SJP.pl
dział chemii fizycznej zajmujący się badaniem wzajemnej zależności między strukturą elektronową i molekularną substancji a jej właściwościami magnetycznymi
SJP.pl
Magnetochemia – dział chemii fizycznej obejmujący badania zależności między własnościami magnetycznymi a budową chemiczną substancji.
Substancje dzieli się na:
Wikipedia
materiał, zbudowany z ziaren ferromagnetycznych umieszczonych w dielektryku, stosowany jako nośnik magnetyczny
SJP.pl
dział nauki o magnetyzmie obejmujący zjawiska magnetyczne zależne od czasu
SJP.pl
nauka zajmująca się ruchem płynów przewodzących prąd elektryczny, poddanych działaniu pola magnetycznego
SJP.pl
urządzenie do zapisywania (rejestracji) na taśmie magnetycznej (magnetyczny zapis) i odczytywania z niej sygnału fonicznego (dźwięku przetworzonego na sygnał elektryczny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do wielokrotnego nagrywania i odtwarzania dźwięku na specjalnej taśmie magnetycznej;
Wiktionary
Magnetofon – urządzenie do zapisywania i odtwarzania sygnału fonicznego na taśmie magnetycznej. Magnetofon dokonujący tylko zapisu to rejestrator, a tylko odczytu to odtwarzacz sygnału fonicznego.
Magnetofon typu Digital Audio Tape (DAT) to urządzenie do zapisu i odczytu sygnału fonicznego w postaci sygnału cyfrowego.
Wikipedia
(1.1) Mam w domu nagrania swoich przedszkolnych piosenek nagranych na magnetofon przez moich rodziców.
Wiktionary
IPA: ˌmaɡnɛˈtɔfɔ̃n, AS: magnetofõn
Wiktionary
rzecz. magnetofoniarz m.
:: zdrobn. magnetofonik m.
przym. magnetofonowy
Wiktionary
(1.1) pot. magnet, magneciak
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od magnetofon
Wiktionary
rzecz. magnetofon m.
Wiktionary
miłośnik nagrań magnetofonowych
SJP.pl
przymiotnik od: magnetofon
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z magnetofonem, dotyczący magnetofonu
Wiktionary
rzecz. magnetofon m.
Wiktionary
dział fizyki zajmujący się dynamiką gazów ściśliwych przewodzących w polu magnetycznym, gdy energia pól elektrycznych jest znacznie mniejsza niż energia pól magnetycznych
SJP.pl
urządzenie rejestrujące zmiany pola magnetycznego Ziemi w czasie
SJP.pl
przymiotnik od: magnetograf
SJP.pl
przymiotnik od: magnetogram
SJP.pl
dział fizyki badający oddziaływanie przewodzących elektrycznie cieczy w polu elektromagnetycznym; hydromagnetyka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. dziedzina fizyki badająca zjawiska związane z ruchem przewodzących prąd elektryczny cieczy i gazów w polu elektromagnetycznym;
Wiktionary
Magnetohydrodynamika (MHD), hydromagnetyka, magnetogazodynamika, magnetoplazmodynamika – dział fizyki, konkretniej mechaniki płynów, badający ruch płynów przewodzących prąd elektryczny w polu elektromagnetycznym, zwłaszcza oddziaływanie ośrodka i pola magnetycznego.
Wikipedia
(1.1) Krzysztof kierował pracami naukowo-badawczymi związanymi głównie z tematem magnetohydrodynamiki metalurgicznej.
Wiktionary
przym. magnetohydrodynamiczny
przysł. magnetohydrodynamicznie
Wiktionary
(1.1) hydromagnetyka, magnetogazodynamika
Wiktionary
specjalista badający zjawisko magnetyzmu ziemskiego
SJP.pl
przyrząd do pomiaru różnych wielkości magnetycznych i ich zmian
SJP.pl
Magnetometr – przyrząd do pomiaru wielkości, kierunku oraz zmian pola magnetycznego lub właściwości magnetycznych materii (np. magnetyzacji ferromagnetyku).
Wikipedia
Magnetometria (z gr. μαγνῆτις λίθος magnētis líthos "magnetyt", łac. metreo "mierzę") – dział geofizyki interpretujący anomalie magnetyczne, skorupowe oraz właściwości magnetycznych utworów geologicznych.
Wikipedia
stała fizyczna o wymiarze momentu magnetycznego
SJP.pl
Wikipedia
zmiana oporu materiałów pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego
SJP.pl
Magnetoopór – zjawisko polegające na zmianie oporu materiałów pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego. Praktyczne zastosowanie znalazło w magnetoopornikach.
Istnieje wiele efektów, które można nazwać magnetoopornością. Niektóre występują w materiałach niemagnetycznych metalach i półprzewodnikach i zależą bezpośrednio od pola magnetycznego (magnetooporność geometryczna, oscylacje Shubnikova de Haasa lub powszechna dodatnia magnetooporność w metalach). Inne efekty występujące w metalach magnetycznych, które zależą niebezpośrednio od pola magnetycznego, to magnetorezystancja ujemna w ferromagnetykach lub magnetorezystancja anizotropowa (AMR). Wreszcie w systemach wieloskładnikowych lub wielowarstwowych (np. Magnetyczne złącza tunelowe) można zaobserwować gigantyczną magnetooporność (GMR), magnetooporność tunelową (TMR), kolosalną magnetooporność (CMR) i nadzwyczajną magnetooporność (EMR)
Wikipedia
dział optyki zajmujący się wpływem pól magnetycznych na zjawiska optyczne
SJP.pl
granica między wiatrem słonecznym a magnetosferą powstającą w miejscu zrównania ciśnienia pola magnetycznego i ciśnienia dynamicznego wiatru słonecznego
SJP.pl
Magnetopauza – powierzchnia, na której występuje równowaga ciśnienia wiatru słonecznego i ciśnienia pola magnetycznego danej planety, zlokalizowana na granicy magnetosfery planety. Magnetopauza Ziemi znajduje się w odległości 10,4 promienia Ziemi od środka planety.
Wikipedia
płaskie pudełko ze sztucznego tworzywa zawierające utwory muzyczne nagrane na taśmę magnetofonową
SJP.pl
zdolność organizmu do wykrywania pola magnetycznego umożliwiająca orientację w przestrzeni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. zdolność organizmu do rozpoznawania kierunku pola magnetycznego;
Wiktionary
Magnetorecepcja – zdolność organizmu do wykrywania kierunku linii ziemskiego pola magnetycznego umożliwiająca orientację w przestrzeni. Zdolność tę ma wiele zwierząt, w tym człowiek, przy czym jej aktywne wykorzystanie – nazywane nawigacją geomagnetyczną – zaobserwowano tylko u niektórych, np. u zwierząt wędrownych (m.in. ptaki, pszczoły, ryby, walenie i żółwie).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) metrol. metrologia zajmująca się pomiarem odmagnesowania magnetycznych nanocząstek
Wiktionary
element półprzewodnikowy o rezystancji silnie zależnej od pola magnetycznego; gausotron
SJP.pl
Magnetorezystor, magnetoopornik (gaussotron) – przyrząd półprzewodnikowy o rezystancji zależnej od pola magnetycznego, przy czym rezystancja zwiększa się wraz ze wzrostem indukcji pola magnetycznego, a przebieg jej zmian zależy zarówno od wielkości pola, jak i od kształtu elementu. Zjawisko to nosi nazwę efektu Gaussa.
Wikipedia
część przestrzeni wokół planety, gwiazdy lub galaktyki, w której występuje pole magnetyczne tego ciała niebieskiego
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: magnetoskop
SJP.pl
zjawisko zmiany rozmiarów ciała pod wpływem pola magnetycznego, w szczególności namagnesowania ciała; magnetostrykcja
SJP.pl
dział nauki o magnetyzmie, zajmujący się badaniem zjawisk magnetycznych oraz oddziaływań pól magnetycznych i prądów elektrycznych, w przypadku gdy są one niezależne od czasu
SJP.pl
Magnetostatyka – dział fizyki, konkretniej elektrodynamiki, badający pola magnetyczne niezależne od czasu – wytworzone przez nieruchome magnesy lub prądy stałe.
Podstawowe prawa magnetostatyki to:
Wikipedia
zjawisko zmiany rozmiarów ciała pod wpływem pola magnetycznego, w szczególności namagnesowania ciała; magnetosprężystość
SJP.pl
Magnetostrykcja – zjawisko powstawania odkształceń w ferromagnetykach pod wpływem pola magnetycznego. Zjawiskiem odwrotnym jest efekt Villariego (Emilio Villari, 1836–1904). Zmiana rozmiarów pod wpływem pola magnetycznego może mieć charakter liniowy lub objętościowy.
Wikipedia
stosowana w fizykoterapii metoda leczenia przy użyciu pola magnetycznego
SJP.pl
Magnetoterapia (terapia zmiennym polem magnetycznym niskiej częstotliwości) – dział medycyny fizykalnej, wykorzystujący zmienne pola magnetyczne niskiej częstotliwości (do 100 Hz) i indukcji magnetycznej od 0,1 do 10 mT w terapii wybranych schorzeń. Mechanizm działania pola magnetycznego na ustrój nie jest wyjaśniony. Pomimo tego zabiegi te stanowią jedną z metod wspomagających proces rehabilitacji.
Wikipedia
urządzenie do zapisywania (na taśmie magnetycznej) i odtwarzania sygnałów telewizyjnych; potocznie: wideo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie do zapisywania na taśmie magnetycznej sygnałów telewizyjnych i późniejszego ich odtwarzania;
Wiktionary
Magnetowid – urządzenie do magnetycznego rejestrowania i odtwarzania obrazu z taśmy magnetycznej, działające na podobnej zasadzie jak magnetofon.
Wikipedia
IPA: ˌmaɡnɛˈtɔvʲit, AS: magnetovʹit
Wiktionary
rzecz. magnetowideofon mrz.
przym. magnetowidowy, magnetowideofonowy
Wiktionary
(1.1) wideomagnetofon; pot. wideo
Wiktionary
przymiotnik od: magnetowideofon
SJP.pl
przymiotnik od: magnetowid
SJP.pl
Magnetowód lub obwód magnetyczny – rdzeń wykonany z materiału ferromagnetycznego używany do kształtowania pola magnetycznego. Linie pola magnetycznego tworzą zamknięte pętle wewnątrz magnetowodu. Składa się z odpowiednio ukształtowanych materiałów (środowisk) przez które zamyka się strumień magnetyczny oraz z uzwojeń, w których płynie prąd niezbędny do wytworzenia pola magnetycznego. Rozróżnia się obwody magnetyczne nierozgałęzione (proste) oraz rozgałęzione.
Wikipedia
mikrofalowa lampa generacyjna
SJP.pl
Magnetron – lampa mikrofalowa, samowzbudne urządzenie oscylacyjne oparte na zjawisku rezonansu, które przetwarza wejściową energię prądu stałego na energię elektromagnetyczną wysokiej częstotliwości. Przetwarzanie energii odbywa się w specjalnie ukształtowanej komorze anodowej umieszczonej w silnym polu magnetycznym. Elektrony emitowane przez katodę przyciągane są przez anodę, tor i ich prędkość modyfikowane są przez pole magnetyczne i kształt komory anodowej. W efekcie magnetrony emitują promieniowanie mikrofalowe.
Wikipedia
przymiotnik od: magnetron
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest magnetyczne; cecha tych, którzy są magnetyczni
Wiktionary
przym. magnetyczny
przysł. magnetycznie
rzecz. magnes mrz., magnetyzm mrz.
Wiktionary
→ magnetyzm, np. azymut magnetyczny, biegun magnetyczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. charakteryzujący się magnetyzmem; dotyczący magnesu, magnetyzmu; mający właściwości takie jak magnes
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który jest przyciągający, działa przyciągająco (również w znaczeniu przenośnym)
Wiktionary
(1.1) Macie śrubokręt krzyżowy z magnetyczną końcówką?
Wiktionary
IPA: ˌmaɡnɛˈtɨt͡ʃnɨ, AS: magnetyčny
Wiktionary
rzecz. magnes m., magnesik m., magnetyzm m., magnetyczność ż.
przysł. magnetycznie
temsłow. magneto-
Wiktionary
substancja wykazująca zdolność do wytwarzania pola magnetycznego lub zmieniająca właściwości pod jego wpływem
SJP.pl
metoda badania budowy geologicznej poprzez mierzenie rozkładu naturalnego pola magnetycznego
SJP.pl
zwolennik mesmeryzmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. minerał z gromady tlenków, o silnych właściwościach magnetycznych, najbogatsza ruda żelaza;
Wiktionary
Magnetyt – minerał z gromady tlenków, zaliczany do grupy spineli (żelazowych). Należy do minerałów pospolitych.
Kamień ten znany był już starożytnym Grekom. Jego nazwa μαγνῆτις λίθος magnētis líthos" dosł. "kamień magnezyjski", pochodzi od dawnego greckiego miasta Magnesia (Μαγνησία, obecnie Manisa) – dziś na terenie Turcji.
Termin magnes wprowadził w 1845 r. austriacki mineralog Wilhelm Karl von Haidinger.
Wikipedia
IPA: maɡˈnɛtɨt, AS: magnetyt
Wiktionary
rzecz. magnetyzm mrz.
przym. magnetytowy
Wiktionary
przymiotnik od: magnetyt
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z magnetytu , składający się z magnetytu, zawierający magnetyt
Wiktionary
IPA: ˌmaɡnɛtɨˈtɔvɨ, AS: magnetytovy
Wiktionary
rzecz. magnetyt mrz.
Wiktionary
1. nadanie własności magnezu; namagnesowanie;
2. namagnesowanie ciała fizycznego pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego; polaryzacja magnetyczna
SJP.pl
Magnetyzacja (namagnesowanie) jest właściwością materiałów (m.in. magnesów), która opisuje pole magnetyczne wytwarzane przez materiał. Przez magnetyzację rozumie się także wielkość fizyczną określającą wytwarzane przez materiał pole magnetyczne, definiuje się ją przez określenie momentów magnetycznych wytworzonych w jednostce objętości. Głównymi składnikami magnetyzacji są orbitalne i spinowe momenty magnetyczne elektronów.
Wikipedia
przestarzałe: ktoś, kto kogoś hipnotyzuje; hipnotyzer
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: hipnotyzerka
SJP.pl
1. właściwości materii i zjawiska fizyczne związane z oddziaływaniem ciał poprzez pole magnetyczne;
2. siła przyciągająca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. zjawiska i właściwości materii odnoszące się do oddziaływania pól magnetycznych;
(1.2) przen. siła przyciągająca
(1.3) przest. filoz. tajemnicza siła tkwiąca w istocie żywej, która wpływa na inne jednostki;
Wiktionary
Magnetyzm (z gr. μαγνῆτις λίθος magnētis líthos „magnetyt”) – zespół zjawisk fizycznych związanych z polem magnetycznym, które może być wytwarzane zarówno przez prąd elektryczny, jak i przez materiały magnetyczne.
Wikipedia
rzecz. magnes mrz., magnesyn mrz., magneto n., magnetyczność ż., magnetyt mrz., magnetyzer mos., magnesowanie n., magnetyzowanie n.
czas. magnesować ndk., magnetyzować ndk.
przym. magnesowy, magnetyczny
przysł. magnetycznie
przyr. magneto-
Wiktionary
(1.2) charyzma, czar, magnetyczność, urok
(1.3) magnetyzm zwierzęcy, mesmeryzm
Wiktionary
dawniej:
1. wprowadzać w stan pośredni między snem a jawą; hipnotyzować;
2. wywierać silne wrażenie; oszałamiać, urzekać;
3. magnesować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|magnetyzować.
Wiktionary
rzecz. niemagnetyzowanie n., magnetyzm mrz.
czas. magnetyzować ndk.
Wiktionary
dawniej:
1. wprowadzać w stan pośredni między snem a jawą; hipnotyzować;
2. wywierać silne wrażenie; oszałamiać, urzekać;
3. magnesować
SJP.pl
pierwiastek chemiczny o symbolu Mg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Mg i liczbie atomowej 12
Wiktionary
Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Ma trzy stabilne izotopy: 24
Mg, 25
Mg oraz 26
Mg.
Wikipedia
(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma magnez?
Wiktionary
IPA: ˈmaɡnɛs, AS: magnes
Wiktionary
rzecz. magnezja ż.
przym. magnezowy
Wiktionary
(1.1) symbol. Mg
Wiktionary
1. substancja w postaci proszku, używana w kosmetyce, medycynie, produkcji papieru;
2. związek magnezu i związków potasu, mocno świecący po zapaleniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. starożytne greckie miasto w Lydii;
(1.2) geogr. hist. starożytne greckie miasto w Jonii;
(1.3) geogr. hist. kraina historyczna w Grecji
(1.4) geogr. adm. dawna jednostka regionalna w Grecji, w regionie Tesalia, ze stolicą w Wolos;
(1.5) geogr. adm. jednostka administracyjna w Grecji;
Wiktionary
Wikipedia
(1.3) W Antiochii Pizydyjskiej osiedlali się Frygijczycy i przybysze z Magnezji.
Wiktionary
przymiotnik od: magnezja
SJP.pl
użyźniać glebę ubogą w magnez nawozem magnezowym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|magnezować.
Wiktionary
rzecz. niemagnezowanie n.
czas. magnezować ndk.
Wiktionary
przymiotnik od: magnez
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący magnezu
Wiktionary
rzecz. magnez m., magnezja ż.
Wiktionary
węglan magnezu, biały minerał z szarawym lub żółtawym odcieniem, używany między innymi do produkcji cementu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. pospolity minerał z gromady węglanów, składający się w głównej mierze ze związków magnezu;
(1.2) geol. skała osadowa z dużą zawartością magnezytu (1.1);
Wiktionary
Wikipedia
przym. magnezytowy
Wiktionary
przymiotnik od: magnezyt
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) miner. związany z magnezytem, dotyczący magnezytu; zawierający magnezyt
Wiktionary
rzecz. magnezyt mrz.
Wiktionary
[czytaj: magniFIkat lub magNIfikat] tytuł łacińskiej pieśni religijnej, zaczynającej się od słów "Magnificat anima mea Dominum" - "Wielbi dusza moja Pana"
SJP.pl
Magnificat – kantyk śpiewany w czasie nieszporów. Nazwa pochodzi od jego pierwszego słowa w języku łacińskim: Magnificat anima mea Dominum (Wielbi dusza moja Pana). Jest to radosna pieśń dziękczynna, oparta na tekstach ze Starego Testamentu, którą według Ewangelii św. Łukasza (1, 46-55) wypowiedziała (lub zaśpiewała) Maryja podczas spotkania ze świętą Elżbietą, krótko po Zwiastowaniu.
Wikipedia
tradycyjny tytuł przysługujący rektorom wyższych uczelni, głównie akademickich
SJP.pl
Jej/Jego Magnificencja – tytuł przysługujący rektorom szkół wyższych. Pochodzi z łacińskiego magnificentia (wspaniałość). Używany w sytuacjach oficjalnych (uroczystości, dokumenty). W zwyczajnej rozmowie należy mówić „pani rektor/panie rektorze”. W wywiadach prasowych zwykle korzysta się z tytułu.
Wikipedia
dawniej: żartobliwie lub ironicznie o żonie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. żart. lub iron. żona
Wiktionary
miasto w Rosji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Rosji na granicy Europy i Azji, w obwodzie czelabińskim, nad rzeką Ural;
Wiktionary
Magnitogorsk (ros. Магнитогорск) – miasto przemysłowe w południowej Rosji, w obwodzie czelabińskim, na Uralu. Położone w Europie i Azji. Niedaleko od granicy rosyjsko-kazachskiej.
Miasto powstało w związku z budową w latach 1929–1931 potężnego kombinatu metalurgicznego. Następnie wzbogaciło się o przemysł maszynowy, koksochemiczny i materiałów budowlanych. Symbol socjalistycznej industrializacji ZSRR.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Magnitogorska|Ms=Magnitogorsku.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. magnitogorski
frazeologia.
etymologia.
etym|ros|Магнитогорск . → miasto przy magnetycznej górze < etym|ros|магнит|-о-|гора|-ск.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) Магнітагорск m.
* rosyjski: (1.1) Магнитогорск m.
* słowacki: (1.1) Magnitogorsk
źródła.
== Magnitogorsk (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
(1.1) geogr. Magnitogorsk
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. magnitogorski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. magnitogorski
frazeologia.
etymologia.
etym|ros|Магнитогорск . → miasto przy magnetycznej górze < etym|ros|магнит|-о-|гора|-ск.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) Магнітагорск m.
* rosyjski: (1.1) Магнитогорск m.
* słowacki: (1.1) Magnitogorsk
źródła.
== Magnitogorsk (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
(1.1) geogr. Magnitogorsk
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik od: Magnitogorsk, miasto we wschodniej Rosji
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Magnitogorskiem, dotyczący Magnitogorska
Wiktionary
rzecz. Magnitogorsk mrz.
Wiktionary
mieszkaniec Magnitogorska
SJP.pl
mieszkanka Magnitogorska
SJP.pl
odbiornik radiowy połączony z magnetofonem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) połączenie odbiornika radiowego z magnetofonem
Wiktionary
stopień siły trzęsienia Ziemi w skali Richtera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. fiz. liczbowa miara energii trzęsienia ziemi oparta na wielkości momentu sejsmicznego;
Wiktionary
Magnituda (łac. magnitudo "wielkość" od magnus, ang. moment magnitude scale (skrót MMS; MW lub M)) – liczbowa miara wielkości trzęsienia ziemi, oparta na wielkości tzw. momentu sejsmicznego. Pierwszą wersję opracował w 1935 r. Ch.F. Richter do sklasyfikowania lokalnych wstrząsów kalifornijskich. Opracowana przez niego „skala magnitud” została później nazwana skalą Richtera.
Wikipedia
(1.1) Wiosną 1967 roku sejsmografy zarejestrowały kilka wstrząsów o magnitudzie między 3 a 4, ale władze nie uznały za stosowne ewakuować mieszkańców.
Wiktionary
rzecz. magnat m., magnateria ż., magnificat m., magnitudo n., magnificencja m./ż., magnum n.
przym. magnacki, magnitudowy
Wiktionary
stopień siły trzęsienia Ziemi w skali Richtera
SJP.pl
Wielkość gwiazdowa – pozaukładowa jednostka miary stosowana do oznaczania blasku gwiazd (nie mylić z jasnością) i innych podobnych ciał niebieskich. Jednostką wielkości gwiazdowej jest magnitudo (oznaczenie m lub mag). W fizyce, do wyrażenia wartości natężenia światła, zazwyczaj używa się luksów, jednakże w astronomii, ze względów praktycznych i historycznych, nadal stosuje się magnitudo.
Wikipedia
drzewo lub krzew z rodziny magnoliowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Magnolia|L.|ref=tak., drzewo lub krzew należący do rodziny magnoliowatych;
(1.2) pot. kwiat magnolii (1.1)
Wiktionary
Magnolia (Magnolia L.) – rodzaj drzew lub krzewów, należący do rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae). W zależności od ujęcia zaliczane są tu wszystkie gatunki z rodziny poza tulipanowcami i wówczas wyróżnia się tu od ok. 220 do ok. 320 albo dzielone są one na kilkanaście rodzajów, z których do wąsko ujmowanego rodzaju Magnolia zaliczanych jest od ok. 20 do 120 gatunków.
Wikipedia
(1.1) W parku rosło kilka dużych magnolii.
Wiktionary
IPA: maɡˈnɔlʲja, AS: magnolʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. magnoliowate nmos., magnoliowce nmos., magnoliowe nmos.
przym. magnoliowy, magnoliowaty
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. o liściach jak liście magnolii
Wiktionary
rodzina roślin dwuliściennych o dużych, pachnących kwiatach, obejmująca wiele gatunków rosnących w Ameryce i Azji południowo-wschodniej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Magnoliaceae|Juss.|ref=tak., rodzina drzew, krzewów lub pnączy należąca do rzędu magnoliowców;
Wiktionary
Magnoliowate (Magnoliaceae Juss.) – rodzina drzew, krzewów lub pnączy należąca do rzędu magnoliowców. Obejmuje około 221, 250 lub nawet 300 gatunków zaliczanych w zależności od ujęcia do dwóch (magnolia i tulipanowiec), 6, 15 lub nawet 17 rodzajów.
Wikipedia
(1.1) Ze względu na efektowne kwiaty liczne gatunki magnoliowatych uprawiane są jako rośliny ozdobne.
Wiktionary
IPA: ˌmaɡnɔlʲjɔˈvatɛ, AS: magnolʹi ̯ovate
Wiktionary
rzecz. magnolia ż., magnoliowce lm nm., magnoliowe lm nm.
przym. magnoliowy
Wiktionary
o cechach magnoliowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Magnoliales|Juss.|ref=tak., rząd roślin okrytonasiennych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasiona magnoliowców zawierają dużo bielma.
Wiktionary
rzecz. magnolia ż., magnoliowate lm nm., magnoliowe lm nm.
przym. magnoliowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) syst. bot. nazwa systematyczna|Magnoliidae|Novák., klad roślin okrytonasiennych;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Do magnoliowych należą krzewy lub niewielkie drzewa, rzadko duże drzewa lub rośliny zielne.
Wiktionary
rzecz. magnolia ż., magnoliowce lm nm., magnoliowate lm nm.
przym. magnoliowy
Wiktionary
przedstawiciel rzędu roślin okrytonasiennych
SJP.pl
przymiotnik od: magnolia
SJP.pl
kwazicząstka opisująca elementarny kwant propagujących się wzbudzeń spinowych w krysztale
SJP.pl
Magnon (od magnetyzmu) – kwazicząstka opisująca elementarny kwant propagujących się wzbudzeń spinowych w krysztale.
Oddziałujące spiny w sieci krystalicznej mogą tworzyć propagujące się jak fale wzbudzenia, które nazywamy falami spinowymi. Fale spinowe są kolektywnymi wzbudzeniami układu spinów w krysztale. Wzbudzenia te mogą (zgodnie z mechaniką kwantową) być skwantowane podobnie jak fala elektromagnetyczna. Kwantem fali elektromagnetycznej jest foton.
Wikipedia
rodzaj teropoda z rodziny megalozauroidów żyjącego w środkowej jurze
SJP.pl
Magnozaur (Magnosaurus) – rodzaj teropoda z grupy megalozauroidów żyjącego w środkowej jurze na obecnych terenach Europy.
Gatunkiem typowym rodzaju jest Magnosaurus nethercombensis, opisany w 1923 roku przez Friedricha von Huenego na podstawie skamieniałości znajdujących się w kolekcji Jamesa Parkera w Oksfordzie, pochodzących z Nethercombe. Gatunek ten został zaklasyfikowany do rodzaju Megalosaurus jako stosunkowo prymitywny jego przedstawiciel. W 1932 roku von Huene utworzył dla niego nową nazwę rodzajowa Magnosaurus. Większość autorów wspierała rodzajową odrębność magnozaura i megalozaura, chociaż Michael Waldman w 1974 roku stwierdził, że przeniesienie gatunku M. nethercombensis do odrębnego rodzaju było nieuprawnione, chociaż uważał, że nie ma wątpliwości, iż oba te teropody należą do różnych gatunków. W 2003 roku Oliver Rauhut uznał z kolei nazwę Magnosaurus za starszy synonim rodzaju Eustreptospondylus, jednak późniejsi autorzy nie uznali tej propozycji. W 2010 roku Roger B.J. Benson wyszczególnił jedną potencjalną autapomorfię M. nethercombensis, która potwierdzałaby jego status jako ważnego gatunku. Różni się on również od pozostałych środkowojurajskich europejskich teropodów. W analizie kladystycznej przeprowadzonej przez Bensona (2010) magnozaur znajduje się w politomii z eustreptospondylem oraz kladem obejmującym wszystkie pozostałe megalozaury, co potwierdza wcześniejsze hipotezy o jego przynależności do Megalosauridae. W 1932 roku von Huene do rodzaju Magnosaurus zaliczył znany z jednego zęba gatunek M. lydekkeri. Ząb ten nie ma jednak cech diagnostycznych, dlatego jest on przez większość autorów uznawany za nomen dubium, a jego zaliczenie do Magnosaurus nie jest uprawnione.
Wikipedia
1. butelka wina mieszcząca od półtora do dwóch litrów;
2. amerykański nabój rewolwerowy o dużej sile przebicia;
3. potocznie: rewolwer na naboje magnum
SJP.pl
Wikipedia
1. imię męskie;
2. nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W swojej dziecięcej biblioteczce miałem książkę pt. „Magnus i wiewiórka”.
(1.1) Ojciec Magnus ma ze dwa metry i doskonale gra w kosza.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡnus, AS: magnus
Wiktionary
przym. Magnusowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. Magnusowy
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|łac|magnus. → wielki
uwagi.
(1.1) zoblistę|Indeks:Polski - Imiona.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Magnus
* duński: (1.1) Magnus w.
* rosyjski: (1.1) Магн m.
* staronordyjski: (1.1) Magnús m.
* szwedzki: (1.1) Magnus
źródła.
== Magnus (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) od Magnus
Wiktionary
(1.1) Wiewiórka zamieszkała w Magnusowym tornistrze.
Wiktionary
rzecz. Magnus m.
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
Magnuszew (dawn. Magnuszów) – miasto w Polsce, położone w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim. Jest siedzibą miejsko-wiejskiej gminy Magnuszew oraz rzymskokatolickiej parafii św. Jana Chrzciciela.
Fizycznogeograficznie położony na południu Równiny Warszawskiej; pod względem historyczno-kulturowym w północnej części ziemi radomskiej, na tzw. Zapiliczu – dawnej prawobrzeżnej części ziemi czerskiej w województwie mazowieckim.
Wikipedia
mieszkaniec Magnuszewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Magnuszewa (miasta w Polsce)
SJP.pl
Magnuszewice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie jarocińskim, w gminie Kotlin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Wikipedia
związany z Magnuszewem, dotyczący Magnuszewa
SJP.pl
pantomimiczna scena komediowa odgrywana przez aktora-mężczyznę przebranego za kobietę
SJP.pl
biblijne imię symbolizujące potęgę wrogą ludowi Bożemu
SJP.pl
Magog – miasto w Kanadzie, w prowincji Quebec, w regionie Estrie i MRC Memphrémagog. Magog zostało założone w 1776 roku przez lojalistów uciekających z Vermontu. Przez prawie wiek osada zwana była po prostu the Outlet (ang. ujście, odpływ; nazwa prawdopodobnie była związana pobliskim ujściem rzeki Magog do jeziora Memphrémagog), w 1855 nadano nazwę „Magog”. W wyniku osadnictwa Frankokanadyjczyków, które rozpoczęło się w całych Kantonach Wschodnich ok. 1840 roku, miasto stało się w większości francuskojęzyczne.
Wikipedia
gatunek małpy wąskonosej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) syst. zool. nazwa systematyczna|Macaca sylvanus|Linnaeus|ref=tak., gatunek małpy z podrodziny koczkodanowatych, posiadającej szczątkowy ogon i czerwonawooliwkową sierść;
(1.2) zool. małpa z gatunku magot (1.1)
Wiktionary
Makak berberyjski, magot, makak magot (Macaca sylvanus) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
(1.1) Przewodnikiem stada magotów jest zawsze dojrzały samiec.
Wiktionary
IPA: ˈmaɡɔt, AS: magot
Wiktionary
(1.1) makak berberyjski, makak magot
(1.2) makak berberyjski, makak magot
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
artystyczne pismo powstałe w X wieku, odmiana kaligrafii arabskiej
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) lwów. bójka
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
szczyt w Beskidzie Niskim
SJP.pl
Magura – słowo pochodzenia wołoskiego, oznaczające wyniosły, samotny masyw górski.Najprawdopodobniej przejęte ok. VI w. od Słowian i przekształcone z *mogyla („mogiła, kurhan, wzgórze”) na magura.Wraz z migracjami Wołochów rozpowszechniło się na obszar całych Karpat. Występuje w nazwach licznych obiektów geograficznych, w szczególności pasm i szczytów górskich.
Wikipedia
1. nazwa wielu szczytów górskich w Polsce i na Słowacji;
2. schronisko turystyczne w Polsce
SJP.pl
Magurka – nazwa wielu szczytów górskich pochodzenia wołoskiego (zob. Magura).
Wikipedia
sanskr. indyjska epopeja o wojnie potomków Bharaty, przypisywana legendarnemu Wjasie
SJP.pl
Wikipedia
jeden z głównych kierunków buddyzmu, ukształtował się w około I w. n.e. w Indiach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. kierunek buddyzmu, wyodrębniony w pierwszym wieku p.n.e.;
Wiktionary
Mahajana (skt. mahāyāna „Wielki Wóz”, chiń.: 大乘, dàshèng; kor. 대승 taesŭng, jap.: 大乗, daijō, wiet. đại thừa) – kierunek buddyzmu, który wyodrębnił się w I wieku p.n.e.
Wikipedia
(1.1) Poza Indiami swój wielki rozkwit przeżyła mahajana w Chinach i Japonii. Według tradycji chińskiej, buddyzm trafił do tego kraju w II wieku z Azji Centralnej, a w 355 roku zezwolono Chińczykom na wstępowanie do sangh.
Wiktionary
IPA: ˌmaxaˈjãna, AS: maχai ̯ãna
Wiktionary
w kosmologii indyjskiej: pełen cykl czterech jug; ćaturjuga
SJP.pl
Mahajuga (sanskryt: wielka juga) – w hinduizmie okres istnienia materialnego świata składający się z czterech okresów.
Wikipedia
tytuł indyjskich władców i królów wysp Archipelagu Malajskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. niezależny władca w Indiach i na Archipelagu Malajskim
Wiktionary
Maharadża (sanskryt महाराज mahārādża „wielki król”) – historyczny tytuł królewski władców różnych regionów Indii, przede wszystkim z rodu Kuszanów, a później Guptów. W późniejszym okresie tytuł ten oznaczał wyłącznie księcia.
Małżonka maharadży nosiła tytuł maharani.
Wikipedia
(1.1) Anglik oznajmił urzędnikowi, że sam pomówi z maharadżą i wyszedł razem z chłopcem.
Wiktionary
rzecz. maharani ż.
przym. maharadżowski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z maharadżą, dotyczący maharadży
Wiktionary
rzecz. maharadża mos., maharani ż.
Wiktionary
1. żona maharadży;
2. panująca księżniczka hinduska
SJP.pl
stan w Indiach
SJP.pl
Maharasztra (marathi महाराष्ट्र, trb. Maharasztra, trl. Mahārāṣṭra; ang. Maharashtra) – trzeci pod względem wielkości i drugi pod względem liczby ludności stan indyjski. Maharasztra graniczy ze stanami: Gudźarat, Madhja Pradeś, Ćhattisgarh, Telangana, Karnataka, Goa i z terytorium związkowym Dadra i Nagarhaweli. Na zachodzie styka się z Morzem Arabskim. Maharasztra była także znana pod nazwą Rashtra.
Wikipedia
tytuł indyjskiego guru lub przewodnika duchowego
SJP.pl
tytuł nadawany w Indiach wybitnym przywódcom duchowym; mahatman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) honorowy tytuł nadawany w Indiach wielkim ludziom
Wiktionary
Mahatma(n) (dewanagari महात्मा, transkrypcja mahātmā) – Wielki Duch, Wielka Jaźń, tytuł w sanskrycie. Używany jest w odniesieniu do wybitnych duchowych i społecznychprzywódców indyjskich, szczególnie jako postaci autorytetów moralnych.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|sanskryt|महात्मा. → wielki duch
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mahatma
* szwedzki: (1.1) mahatma w.
źródła.
== mahatma (język szwedzki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj wspólny
(1.1) mahatma
odmiana.
(1.1) en mahatma, mahatman, mahatmor, mahatmorna
przykłady.
Wiktionary
tytuł nadawany w Indiach wybitnym przywódcom duchowym; mahatma
SJP.pl
Mahatma(n) (dewanagari महात्मा, transkrypcja mahātmā) – Wielki Duch, Wielka Jaźń, tytuł w sanskrycie. Używany jest w odniesieniu do wybitnych duchowych i społecznychprzywódców indyjskich, szczególnie jako postaci autorytetów moralnych.
Wikipedia
dozorca słoni; kornak
SJP.pl
Mahaut – wieś we Wspólnocie Dominiki, w parafii świętego Pawła. W 1991 roku wieś zamieszkiwało 2364 osoby.
Wikipedia
Wardhamana Mahawira (skr. वर्धमान vardhamāna - "wzrastający", to jego imię własne; महावीर mahāvīra - "wielki bohater", to tytuł, pod jakim go czczą wyznawcy) – pierwszy zaświadczony historycznie przywódca dżinijski, uważany powszechnie za założyciela dżinizmu; według tradycji ostatni, dwudziesty czwarty z tirthankarów. Nazywa się go także przydomkiem Dżina (sanskr. jina - "zwycięzca").
Wikipedia
dzielnica w mieście arabskim
SJP.pl
w islamie: wysłannik Allaha, zbawiciel, mesjasz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) rel. w islamie: oczekiwany prorok, który ma zostać zesłany przez Allaha w celu dokonania dzieła Mahometa; Mesjasz;
(1.2) imię|polski|m.
Wiktionary
Mahdī (arab. مهدي) – w islamie mesjasz, zbawiciel.
Według niektórych koncepcji (bliższych sunnizmowi) jedynym mahdim był Jezus – Isa. Częściej jednak sunnici uważają, że mahdi i Isa połączą swoje siły w ostatecznej walce z antychrystem (fałszywym prorokiem) Dadżdżalem. Przyjście mahdiego ma poprzedzać atak wojsk niewiernych na miejscowość Lod w Izraelu. Większość szyitów uważa mahdiego za inną osobę, która ma przyjść na ziemię tuż przed Sądem Ostatecznym, by zbawić/uratować ludzkość przed Szatanem. Część wyznawców islamu łączy obie koncepcje, twierdząc, że Jezus urodzi się ponownie w Damaszku, by pokonać zło. Według zapowiedzi Proroka Mahometa, mahdi pochodzić będzie z jego rodu. Dla szyitów jest to bardzo ważna postać, łączona czasem z osobą ostatniego ukrytego imama, który ma poprzedzać Mahdiego, bądź nim być.
Wikipedia
(1.1) (…) muzułmanie uważają, że właśnie tu Jezus i Mahdi – Mesjasz – wspólnie doprowadzą do zniszczenia szatana i nawrócenia na islam Żydów i chrześcijan.
Wiktionary
IPA: ˈmaγdʲi, AS: maγdʹi
Wiktionary
(1.2) Mehdi
Wiktionary
uczestnik powstania zbrojnego, któremu przewodził Mahdi (właściwie: Muhammad Ahmad) w XIX wieku w Sudanie
SJP.pl
[czytaj: madżong] licząca ponad 2500 lat gra chińska, w oryginale czteroosobowa, rozgrywana 144 bambusowymi tabliczkami przypominającymi z wyglądu kostki domina; dziś popularna także w wersji jednoosobowej; madżong
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) madżong, chińska gra dla czterech graczy;
Wiktionary
Madżong (inne spotykane pisownie: mahjong, mah jong, mahjongg; chin. trad. 麻將, chin. upr. 麻将, pinyin: májiàng; kant. 麻雀, jyutping: maa4 zoek3; jap. 麻雀, Hepburn: mājan) – pochodząca z Chin gra dla czterech graczy. W grze wykorzystuje się specjalny komplet 144 kamieni podobnych nieco do stosowanych przy grze w domino, ale podzielonych na grupy w sposób podobny do kolorów w kartach i tworzące kilka innych grup – Wiatry, Smoki oraz Kwiaty i Pory Roku. Gra początkowo była zaplanowana jako hazardowa, gra się też towarzysko. Istnieją różne wersje zasad z mniejszym albo większym znaczeniem elementu losowego.
Wikipedia
(1.1) Japońska odmiana mahjonga jest grą szybką. System punktacji jest uproszczony, więc przerwy między rundami są krótsze.
Wiktionary
przym. mahjongowy
Wiktionary
(1.1) madżong, pot. madzian
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący mahjonga, związany z mahjongiem
Wiktionary
(1.1) Nie mogę powiedzieć, żebym dobrze się bawił przy tym mahjongowym pasjansie. Układy są małe, a zbyt prosto narysowane kamienie i słabo odznaczone wysokości nieraz utrudniają rozpoznanie, czy któryś z nich jest już do zebrania, czy jeszcze nie
Wiktionary
rzecz. mahjong
Wiktionary
(1.1) madżongowy
Wiktionary
Wikipedia
taki jak u Gustava Mahlera, charakterystyczny dla Gustava Mahlera
SJP.pl
lektyka niesiona przez wielbłąda; mahmil
SJP.pl
lektyka niesiona przez wielbłąda; mahmal
SJP.pl
arabskie imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
prorok arabski (około 570-632 r.), twórca i prawodawca islamu; Muhammad; Rasul Allah
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rel. hist. arabski prorok, twórca islamu;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(2.1) geogr. gmina w USA, w stanie Illinois, w hrabstwie Champaign;
(2.2) geogr. struga w Polsce, dopływ Kamionki;
(2.3) typogr. ligatura pisma arabskiego przedstawiającą imię proroka Mahometa (1.1);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dynastia Haszymidów to arystokratyczny ród arabski z plemięemienia Kurajszytów, obejmujący potomków dziadka Mahometa.
Wiktionary
IPA: maˈxɔ̃mɛt, AS: maχõmet
Wiktionary
rzecz. Mohamed m., Muhammad m., Muammar m., Mamadou m., Mehmed m., mahometanin m., mahometanka ż., mahometanizm m.
przym. mahometański
Wiktionary
(1.1) Muhammad, Mohamed
Wiktionary
wyznawca islamu; muzułmanin, islamista
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. wyznawca islamu
Wiktionary
Muzułmanin – wyznawca islamu, jednej z największych religii światowych. Islam, który powstał w VII wieku n.e. na Półwyspie Arabskim, opiera się na nauczaniach proroka Mahometa, uważanego przez muzułmanów za ostatniego proroka w szeregu proroków monoteistycznych, począwszy od Adama.
Wikipedia
(1.1) Mahometanie chodzą do meczetu w każdy piątek.
Wiktionary
rzecz. mahometanizm m.
:: fż. mahometanka ż.
przym. mahometański
Wiktionary
(1.1) muzułmanin; islamista; stpol. pogard. bisurmanin
Wiktionary
religia objawiona prorokowi Mahometowi, głosząca wiarę w jednego Boga (Allaha), rozpowszechniona głównie w krajach Bliskiego Wschodu, niektórych krajach azjatyckich oraz afrykańskich; islam, muzułmanizm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. inne określenie islamu wywodzące się od imienia proroka Mahometa
Wiktionary
Islam (arab. الإسلام, al-islām – poddanie się woli Boga), mahometanizm – religia monoteistyczna, na początku XXI wieku druga na świecie pod względem liczby wyznawców po chrześcijaństwie. Zapoczątkował ją prorok Mahomet; według islamu to on przekazał ludziom świętą księgę – Koran, którą mu objawił Archanioł Gabriel (arab. Dżibril) w latach 610–632. Wyznawca tej religii to muzułmanin lub muzułmanka. Ich zdaniem Koran to ostateczne i niezmienne objawienie się Boga, przez muzułmanów nazywanego arabskim słowem Allah.
Wikipedia
IPA: ˌmaxɔ̃mɛˈtãɲism̥, AS: maχõmetãńism̦
Wiktionary
rzecz. Mahomet m., mahometanin mos., mahometanka ż.
przym. mahometański
Wiktionary
wyznawczyni islamu; muzułmanka, islamistka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. wyznawczyni islamu
Wiktionary
(1.1) Postanowił ożenić się z mahometanką i przejść na jej wiarę.
Wiktionary
rzecz. mahometanizm mrz.
:: fm. mahometanin mos.
przym. mahometański
Wiktionary
(1.1) muzułmanka, islamistka
Wiktionary
dotyczący mahometanizmu, mahometan
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mahometanizmem i mahometanami, dotyczący mahometanizmu
przymiotnik jakościowy
(2.1) charakterystyczny dla mahometanizmu i mahometan
Wiktionary
(2.1) Już ze statku zobaczyliśmy charakterystyczne mahometańskie wieżyce.
Wiktionary
rzecz. Mahomet mos., mahometanin mos., mahometanka ż., mahometanizm mrz.
Wiktionary
(1.1) islamski, muzułmański
(2.1) islamski, muzułmański
Wiktionary
1. mahoniowiec; drzewo z rodziny miodlowatych o ciemnoczerwonym drewnie cenionym w meblarstwie, rosnące w Ameryce Środkowej i Południowej;
2. drewno otrzymywane z mahoniowca;
3. mebel z takiego drewna;
4. kolor brunatnoczerwony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) drewno otrzymywane z mahoniowca
(1.2) pot. mebel z mahoniu (1.1)
(1.3) dendr. mahoniowiec
(1.4) kolor czerwonobrunatny
Wiktionary
Mahoń – drewno otrzymywane z różnych gatunków i rodzajów drzew. Mahoń amerykański pozyskuje się z mahoniowca (Swietenia), natomiast mahoń afrykański tzw. zamahoń z drzew z rodzaju Khaya oraz tzw. mahoń niewłaściwy z grusz afrykańskich (rodzaj Mimusops).
Wikipedia
(1.1) Żeby pozyskać mahoń, trzeba wyciąć drzewo.
(1.2) W domu ciotki jest dużo mahoniu.
(1.3) Kiedy byłem w Afryce, widziałem prawdziwy mahoń.
(1.4) Moja mama ma włosy w kolorze mahoniu.
Wiktionary
IPA: ˈmaxɔ̃ɲ, AS: maχõń
Wiktionary
rzecz. mahonia ż., mahoniowiec m.
przym. mahoniowy
Wiktionary
krzew z rodziny berberysowatych; ościał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Mahonia|Nutt.|ref=tak., rodzaj krzewów z rodziny berberysowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju mahonia (1.1)
Wiktionary
Mahonia, ościał (Mahonia Nutt.) – rodzaj roślin z rodziny berberysowatych o problematycznej pozycji taksonomicznej. Przez wielu taksonomów bywa często łączony z rodzajem berberys Berberis, ale wciąż jest zwykle wyróżniany przez ogrodników, wciąż też pojawiają się w piśmiennictwie naukowym koncepcje zachowania tego rodzaju. Gdy jest wyodrębniany zalicza się do niego ok. 45 do 60 gatunków. Obejmuje krzewy i niskie drzewa występujące naturalnie w Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej. W Polsce uprawiana i dziczejąca jest mahonia pospolita Mahonia aquifolium (= Berberis aquifolium). Jako zdziczały i już zadomowiony podawany jest także mieszaniec Mahonia × decumbens.
Wikipedia
(1.2) Drewno i korzenie mahonii są żółto zabarwione.
Wiktionary
IPA: maˈxɔ̃ɲja, AS: maχõńi ̯a
Wiktionary
rzecz. mahoń m., mahoniowiec m.
przym. mahoniowy
Wiktionary
(1.2) ościał
Wiktionary
drzewo z rodziny miodlowatych o ciemnoczerwonym drewnie cenionym w meblarstwie, rosnące w Ameryce Środkowej i Południowej; drzewo mahoniowe
SJP.pl
Mahoniowiec (Swietenia) – rodzaj roślin z rodziny meliowatych. Obejmuje trzy gatunki drzew i ich mieszańce występujących w Ameryce Środkowej i Południowej.
Wikipedia
1. dotyczący mahoniu (drzewa);
2. wykonany z drewna mahoniu;
3. o kolorze: czerwonawobrunatny;
4. drzewo mahoniowe - drzewo z rodziny miodlowatych o ciemnoczerwonym drewnie cenionym w meblarstwie, rosnące w Ameryce Środkowej i Południowej; mahoniowiec
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany z mahoniu
(1.2) w kolorze mahoniu
Wiktionary
IPA: ˌmaxɔ̃ˈɲjɔvɨ, AS: maχõńi ̯ovy
Wiktionary
rzecz. mahoń mrz., mahonia ż.
Wiktionary
w religiach muzułmańskich: dar przedmałżeński przekazywany przez męża
SJP.pl
Mahr (arab. مهر) – w islamie dar ślubny, który otrzymuje panna młoda od mężczyzny, w momencie zawarcia związku małżeńskiego, na wypadek rozwodu.
Wyróżniamy trzy rodzaje mahru:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) roln. gw-pl|Śląsk Cieszyński. odpady przy obróbce lnu
Wiktionary
przybierać, zdobić coś zielonymi gałązkami, liśćmi, kwiatami
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. umaić)
(1.1) książk. przyozdabiać liśćmi, kwiatami, gałązkami i innymi elementami roślin
czasownik zwrotny niedokonany maić się (dk. umaić się)
(2.1) przest. o roślinach: pokrywać się liśćmi
Wiktionary
(1.1) Kiedy już wszystko wyczyszczono i wysprzątano, wówczas majono całe domostwo gałązkami brzozy: sień i wszystkie izby, także gospodarskie zabudowania.
(2.1) Na wyspie tej, żyznej bajecznie, bujała puszcza w całej sile wzrostu, śmigały ku słońcu brzozy, jak tanecznice smukłe, zielone swe gazy kołysząc, maiły się graby urodziwe jak parobczaki […].
Wiktionary
rzecz. maj m.
czas. umaić dk., umajać ndk.
przym. majowy
przysł. majowo
Wiktionary
(1.1) umajać
(2.1) umajać się, zielenić się
Wiktionary
zdrobnienie od: maik
SJP.pl
[czytaj: majer] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Komisarz Jules Maigret – postać literacka, główny bohater serii powieści i opowiadań kryminalnych autorstwa Georges'a Simenona. Cykl poświęcony komisarzowi Maigretowi składa się z 75 powieści i 28 opowiadań, napisanych w latach 1929-1972.
Wikipedia
1. ludowy zwyczaj witania wiosny polegający na obnoszeniu po wsi przystrojonej gałęzi sosnowej i śpiewaniu tradycyjnych pieśni wiosennych; gaik;
2. przystrojona na uroczystości witania wiosny gałąź sosnowa; gaik
SJP.pl
[czytaj: mejl] mejl, e-mail, email;
1. poczta elektroniczna;
2. wiadomość wysłana za pomocą poczty elektronicznej;
3. adres użytkownika poczty elektronicznej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. wiadomość e-mailowa
(1.2) pot. adres e-mail
Wiktionary
Poczta elektroniczna, e-poczta, pot. mejl (ang. electronic mail, e-mail, email, w skrócie: mail) – usługa komunikacji interpersonalnej, która umożliwia przekazywanie komunikatu z wykorzystaniem standardu SMTP (Simple Mail Transfer Protocol), POP3 (Post Office Protocol), IMAP4 (Internet Message Access Protocol) lub innego standardu zapewniającego te same funkcje.
Wikipedia
(1.1) Bogdan przyśle mi maila z cenami rozpuszczalników.
(1.2) Możesz mi podać twojego maila.
Wiktionary
rzecz. e-mail mrz., E-mail mrz., mailing mrz., mailowanie n., mailowość ż., mejl mrz.
czas. mailować ndk., mejlować ndk.
przym. mailowy, mejlowy
przysł. mailowo
Wiktionary
(1.1-2) e-mail
Wiktionary
[czytaj: mejlbomber] program komputerowy do automatycznego wysyłania wielkiej liczby e-maili na określony adres pocztowy
SJP.pl
[czytaj: mejlbombing] wysyłanie na czyjś adres e-mailowy ogromnej ilości listów elektronicznych w celu zablokowania jego skrzynki odbiorczej lub wprowadzenia problemów ze znalezieniem przez niego istotnych wiadomości
SJP.pl
[czytaj: mejlbot] program komputerowy automatycznie odpowiadający na e-maile
SJP.pl
[czytaj: mejling]
1. wysyłka e-maili do dużej grupy odbiorców;
2. e-maile zawierające oferty, reklamy itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) forma reklamy polegająca na wysyłaniu listów, najczęściej elektronicznych
Wiktionary
rzecz. E-mail m., mailowanie n., mailingowanie n., mail mrz.
czas. mailować, mailingować
przym. mailowy, e-mailowy, mailingowy, mejlowy
Wiktionary
(1.1) reklama pocztowa, direct mail
Wiktionary
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) pot. zob. e-mailować.
Wiktionary
(1.1) Od tygodnia mailuję z poznanym na czacie Austriakiem i myślę, że to równy gość.
Wiktionary
rzecz. mailowanie n., mail m., mailing mrz.
przym. mailowy, e-mailowy
przysł. mailowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mailować.
Wiktionary
IPA: ˌmɛjlɔˈvãɲɛ, AS: mei ̯lovãńe
Wiktionary
czas. mailować
rzecz. mailing mrz., mail mrz.
Wiktionary
→ mail [czytaj: mejlowy]; mejlowy, e-mailowy, emailowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. związany z pocztą e-mail
Wiktionary
rzecz. mail mrz., mailing mrz.
czas. mailować ndk.
przym. mejlowy
Wiktionary
[czytaj: mejloza] potocznie: zbyt częste korzystanie z poczty elektronicznej, zwykle w ramach obowiązków zawodowych; mejloza
SJP.pl
1. stan w USA;
2. kraina historyczna we Francji;
3. Maine de Biran (właśc. Marie François Pierre Gonthier de Biran) (1766-1824), francuski polityk i filozof;
4. sir Henry Meine (1822-88), bryt. prawnik i historyk prawa
SJP.pl
Maine (wym. /ˈmeɪn/) – stan w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, położony na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, w regionie Nowej Anglii. W 2013 roku zamieszkany przez 1 328 302 osoby (gęstość zaludnienia wynosiła 16,6 os./km²). Na południowym zachodzie graniczy ze stanem New Hampshire, na północnym zachodzie z kanadyjską prowincją Quebec, a na wschodzie z kanadyjską prowincją Nowy Brunszwik. Najdalej wysunięty na północny wschód stan w Stanach Zjednoczonych i Nowej Anglii. Jest znany ze względu na swoją scenerię – jego wybrzeże jest postrzępione i skaliste, rzeźba terenu wyżynno-górska (Appalachy), niziny jedynie na wybrzeżu; mocno zalesiony; posiada liczne malownicze szlaki wodne zamieszkane przez homary i małże.
Wikipedia
komputer mogący obsługiwać znaczną liczbę użytkowników jednocześnie
SJP.pl
Mainframe (ang. main – główny, frame – struktura) (często w Stanach Zjednoczonych nazywany „Big Iron”, dawniejsze polskie określenie to „komputery głównego szeregu”) – klasa komputerów używanych głównie przez duże organizacje dla krytycznych aplikacji (np. finansowych, statystycznych).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: majnkun] amerykańska rasa kotów długowłosych; maine coon
SJP.pl
Maine coon, mainkun – rasa kota pochodząca z Ameryki Północnej. Koty rasy maine coon wyróżnia wielkość (są jednymi z największych kotów domowych), inteligencja i żywiołowość.
Wikipedia
[czytaj: mejnstrim] główny nurt czegoś, najbardziej popularna forma działania lub myślenia
SJP.pl
Mainstream (ang. „główny nurt”) – nurt myślowy bądź stylistyczny reprezentowany przez większość artystów, twórców lub innych ludzi zaangażowanych w daną dziedzinę. Mainstream może odnosić się do:
Wikipedia
[czytaj: mejnstrimowy] odznaczający się upodobaniem do aktualnych zapatrywań na to, co modne i popularne
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mainstreamem, dotyczący mainstreamu
przymiotnik jakościowy
(2.1) należący do głównego, wiodącego nurtu sztuki, kultury
Wiktionary
rzecz. mainstream m.
przysł. mainstreamowo
Wiktionary
(2.1) głównego nurtu, głównonurtowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mai lub z nią związany
SJP.pl
[czytaj: ma-is] dawniej: kukurydza, przede wszystkim jej ziarno przeznaczone do celów spożywczych
SJP.pl
Maisons-Laffitte (wym. [mɛ.zɔ̃.la.fit]) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Île-de-France, w departamencie Yvelines. Przez miejscowość przepływa Sekwana.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwały 22 173 osoby, a gęstość zaludnienia wynosiła 3285 osób/km² (wśród 1287 gmin regionu Île-de-France Maisons-Laffitte plasuje się na 124. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 566.).
Wikipedia
przybierać, zdobić coś zielonymi gałązkami, liśćmi, kwiatami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) łow. ornit. młody ptak szkolony do polowań
(1.2) przen. daw. niedoświadczony wyrostek, młody dyletant
forma czasownika.
(2.1) 2. os. lp., oznajm. od maić
Wiktionary
(1.1) war. maiz, maiż
(1.2) war. maiz, maiż
Wiktionary
[czytaj: majtili] jeden z języków urzędowych Indii
SJP.pl
Język maithili (tirhuta: 𑒧𑒻𑒟𑒱𑒪𑒲, dewanagari: मैथिली trb. majthili trl. m̔aith̔il̔ī) – język należący do podgrupy wschodniej języków indoaryjskich z grupy języków indoirańskich. Używany jest w indyjskim stanie Bihar oraz nepalskim regionie Teraj.
Wikipedia
w łowiectwie: młody ptak łowczy, układany do polowań; maiż, maisz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) łow. ornit. zob. maisz.
Wiktionary
(1.1) Pst! pst! Romeo! O, gdybym mieć mogła / Głos sokolnika, by tego maiża / Nazad przywołać!
Wiktionary
(1.1) war. maisz, maiz
Wiktionary
skrobia kukurydziana pozyskiwana z białych pręcików kukurydzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. skrobia kukurydziana
Wiktionary
(1.1) Wątróbki obtoczyć w maizenie, doprawić solą i pieprzem.
Wiktionary
IPA: ˌmajiˈzɛ̃na, AS: mai ̯izẽna
Wiktionary
piąty miesiąc roku kalendarzowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. członek plemięemienia Majów
Wiktionary
Maj – piąty miesiąc w roku, według kalendarza gregoriańskiego ma 31 dni.
Maj jest miesiącem wiosennym na półkuli północnej, a jesiennym na południowej. W ciągu trwania maja w Polsce dzień wydłuża się do blisko 16,5 godziny.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) Słowo w znaczeniu piątego miesiąca roku pisane jest małą literą, zob. maj.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Mayan
źródła.
== Maj (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = majesty → (Jego, Jej) Wysokość (tytuł królewski)
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) Słowo w znaczeniu piątego miesiąca roku pisane jest małą literą, zob. maj.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Mayan
źródła.
== Maj (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) = majesty → (Jego, Jej) Wysokość (tytuł królewski)
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) Her Maj • His Maj • Your Maj
synonimy.
Wiktionary
gatunek kraba; jeżokrab, pająk morski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. nimfa góry Kyllene w Arkadii, jedna z Plejad; kochanka Zeusa i matka Hermesa; córka Atlasa i Plejone; przeniesiona na firmament jako gwiazda Maja (1.3);
(1.2) mitrzym. bogini przyrody, utożsamiana z grecką nimfą Mają (1.1);
(1.3) astr. gwiazda w Plejadach, w gwiazdozbiorze Byka;
(1.4) astr. planetoida o numerze katalogowym 66, z pasa głównego planetoid, odkryta w 1861 r.;
(1.5) imię|polski|ż.;
(1.6) geogr. hydron. rzeka w Rosji, prawy dopływ Ałdanu;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) etn. członek ludu środkowoamerykańskiego;
Wiktionary
Maja – imię żeńskie pochodzenia greckiego, wywodzące się od słowa μαῖα (maia) oznaczającego "dobrą matkę", "damę" lub "przybraną matkę". W mitologiach greckiej i rzymskiej Maja była najstarszą z nimf - Plejad, córek Zeusa i Plejone, oraz matką Hermesa.
Wikipedia
(1.4) Maja porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza.
(1.5) 1 maja i 12 września przypadają imieniny Mai.
Wiktionary
IPA: ˈmaja, AS: mai ̯a
Wiktionary
rzecz. maja ż.
:: fż. Majanka ż.
przym. majski
(1.5)
zdrobn. Majka ż., Majeczka ż.
Wiktionary
majaczyć; ukazywać się niewyraźnie, mgliście; zarysowywać się
SJP.pl
majaki;
1. urojenia towarzyszące wysokiej gorączce lub pojawiające się we śnie; przywidzenia, omamy, widziadła;
2. bezsensowne słowa wypowiadane w takim stanie; bredzenie;
3. potocznie: mówienie bredni, bzdur, plecenie andronów
SJP.pl
majaki;
1. urojenia towarzyszące wysokiej gorączce lub pojawiające się we śnie; przywidzenia, omamy, widziadła;
2. bezsensowne słowa wypowiadane w takim stanie; bredzenie;
3. potocznie: mówienie bredni, bzdur, plecenie andronów
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący majaczenia
SJP.pl
Majaczewice – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
wypowiadać podczas snu lub wysokiej gorączki słowa, które najczęściej nie mają ze sobą żadnego związku; bredzić
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) mieć zwidy
(1.2) mówić głupstwa z powodu wysokiej gorączki, choroby, wyczerpania
(1.3) o kształcie czegoś: pojawiać się niewyraźnie w oddali, na horyzoncie
(1.4) daw. wałęsać się, błądzić
czasownik zwrotny
(2.1) o kształcie czegoś: pojawiać się niewyraźnie w oddali, na horyzoncie
(2.2) przywidywać się
Wiktionary
(1.2) Dziecko! Co ty majaczysz?! Chyba masz gorączkę.
Wiktionary
rzecz. majaczenie
przym. majaczeniowy
Wiktionary
1. halucynacja, złudzenie, urojenie; majaki;
2. w łowiectwie: łódka umajona trzciną, tatarakiem lub gałęziami, używana do polowania na ptactwo wodne
SJP.pl
Wikipedia
1. halucynacja, złudzenie, urojenie; majaki;
2. w łowiectwie: łódka umajona trzciną, tatarakiem lub gałęziami, używana do polowania na ptactwo wodne
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Majakowski – wieś w Armenii, w prowincji Kotajk. W 2011 roku liczyła 2161 mieszkańców. Swoją obecną nazwę otrzymała na cześć rosyjskiego poety Włodzimierza Majakowskiego. Dawniej była nazywana Shaab lub Shahab.
Wikipedia
członkini grupy ludów indiańskich mówiących językami z rodziny maja, zamieszkujących półwysep Jukatan oraz stan Chiapas w południowo-wschodnim Meksyku, Gwatemalę, Belize i zachodnie obszary Hondurasu
SJP.pl
1. dotyczący Majów, właściwy Majom; majski, majowski;
2. języki majańskie - grupa języków używanych w Ameryce Środkowej
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Majami, dotyczący Majów, ich kultury, sztuki
Wiktionary
IPA: maˈjä̃j̃sʲci, AS: mai ̯ä̃ĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Maja m./ż., maja m., majanista m., majanistka ż., majanistyka m.
przym. majanistyczny
Wiktionary
zdrobnienie od: majątek
SJP.pl
1. posiadłość ziemska;
2. ogół praw dających się ocenić pieniężnie (aktywów), przysługujących określonej osobie fizycznej lub prawnej; stan posiadania; mienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bogactwo, fortuna
(1.2) praw. księg. stan posiadania
(1.3) posiadłość ziemska
(1.4) przen. coś bardzo cennego
Wiktionary
Majątek – w prawie cywilnym oznacza aktywa i pasywa majątkowe. Do majątku mogą wchodzić długi (które są pasywami majątkowymi). Majątek stanowi podstawowy składnik działalności gospodarczej, jest to tzw. majątek produkcyjny. Majątek brutto pomniejszony o zobowiązania stanowi majątek netto. Majątek zawsze jest odnoszony do konkretnego podmiotu, do którego należy.
Wikipedia
(1.2) Pieniądze, samochody, akcje… odziedziczyłeś niezły majątek.
(1.3) W grudniu powrócili dziedzice z letniej przejażdżki i zaraz rozeszła się wieść, że chcą sprzedać majątek.
(1.4) Może mu się co zdarzyło? może go napadli?
:: Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
:: To przez zazdrość! To skowronek z bandą skowroniątek!
:: Piórka – głupstwo, bo odrosną, ale głos – majątek!
Wiktionary
IPA: maˈjɔ̃ntɛk, AS: mai ̯õntek
Wiktionary
rzecz. majętność ż.
przym. majątkowy, majętny
przysł. majątkowo
Wiktionary
(1.1) bogactwo, fortuna
(1.3) posiadłość ziemska, dobra, włości
(1.4) skarb
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. relacja pomiędzy ilością pieniędzy i innych zasobów majątkowych zużytych podczas produkcji do wysokości produkcji
(1.2) ekon. potrzeba zużycia dużej ilości pieniędzy i innych zasobów majątkowych na wytworzenie danej rzeczy
Wiktionary
IPA: ˌmajɔ̃ntkɔxˈwɔ̃nːɔɕt͡ɕ, AS: mai ̯õntkoχu̯õ•ność
Wiktionary
przym. majątkochłonny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) ekon. wymagający zużycia relatywnie dużej ilości pieniędzy i innych zasobów majątkowych do osiągnięcia określonej wysokości produkcji
(1.2) ekon. wymagający zużycia dużej ilości pieniędzy i innych zasobów majątkowych do bycia wytworzonym
Wiktionary
IPA: ˌmajɔ̃ntkɔˈxwɔ̃nːɨ, AS: mai ̯õntkoχu̯õ•ny
Wiktionary
rzecz. majątkochłonność
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący majątku
Wiktionary
(1.1) Jestem w trudnej sytuacji majątkowej i nie wiem co zrobić. Czy kredyt może być rozwiązaniem?
(1.1) Oświadczenie woli w imieniu fundacji we wszystkich sprawach za wyjątkiem majątkowych składać może każdy członek zarządu samodzielnie.
Wiktionary
IPA: ˌmajɔ̃ntˈkɔvɨ, AS: mai ̯õntkovy
Wiktionary
rzecz. majątek m., majętność ż.
:: zdrobn. mająteczek m.
przym. majętny
przysł. majątkowo
Wiktionary
(1.1) materialny, finansowy
Wiktionary
rodzaj dinozaura z rodziny hadrozaurów
SJP.pl
Majazaura (Maiasaura) – rodzaj dinozaura z rodziny hadrozaurów (Hadrosauridae). Jego nazwa oznacza „dobra jaszczurza matka” (gr. μαια maia „dobra matka”; σαυρος sauros „jaszczurka”). Ten dinozaur żył na terenach formacji Two Medicine (Montana, USA) wraz z takimi dinozaurami, jak tyranozauryd daspletozaur czy ceratops einiozaur, ok. 74 mln lat temu.
Wikipedia
w gwarze złodziejskiej: nóż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. duży nóż używany w bójkach
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dostaniesz majchrem pod żebro albo gazrurką w ciemię, zakopią gdzie w piwnicy i cześć.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Majcherek (927 m) – szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach. Wznosi się po północnej stronie polany Studzionki. Północne stoki opadają do doliny Ochotnicy.
Jest to niewybitny szczyt, jego deniwelacja nad przełęczą na polanie Studzionki wynosi około 25 m. Jest całkowicie porośnięty lasem, z wyjątkiem zboczy nad Studzionkami. Południowym podnóżem przez Studzionki prowadzi szlak turystyczny omijający wierzchołek Majcherka.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zgrubienie od: majtki; majty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zgrub. majtki
Wiktionary
(1.1) Zrobiło się ciepło, chyba już nie będziesz nosić tych majciochów?
Wiktionary
rzecz. majtki lm nm., majty lm nm.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
machać, wywijać, kiwać czymś; majtać, fajtać
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
machać, wywijać, kiwać czymś; majtać, fajtać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. majdnąć)
(1.1) zob. majtać.
czasownik zwrotny niedokonany majdać się (dk. majdnąć się)
(2.1) zob. majtać się.
Wiktionary
rzecz. majdanie n., majdnięcie n., majtanie n., majtnięcie n., pomajtanie n., majteczki nmos., majtusie nmos.
czas. majdnąć dk., majtać ndk., majtnąć dk., pomajtać dk.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|belontać.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
potocznie: duży bagaż, czyjeś rzeczy, toboły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość w Rumunii, na Bukowinie, zamieszkana przez mniejszość polską
Wiktionary
Wikipedia
1. nazwa wielu wsi w Polsce;
2. dzielnica Lublina;
3. dzielnica Tarnobrzega;
4. hitlerowski obóz koncentracyjny w Lublinie w latach 1941-1944
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara. złodziejska złodziej, który kradnie na dworcach
(1.2) gw-pl|Warszawa. osoba, która rozwozi gazety do kiosków
Wiktionary
IPA: majˈdãɲaʃ, AS: mai ̯dãńaš
Wiktionary
rzecz. majdan
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od majdan
Wiktionary
Majdan Graniczny, Majdan Pograniczny, Majdanik (ukr. Майдан Граничний) – część wsi Tłumaczyk na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie nadwórniańskim. Dawniej samodzielna miejscowość.
Dawniej był przysiółek Majdanu Średniego, w II RP w powiecie nadwórniańskim województwa stanisławowskiego. 15 czerwca 1934 odłączono go od Majdanu Średniego i włączono do powiatu kołomyjskiego. 5 września 1934 Majdan Graniczny utworzył gromadę w nowo utworzonej gminie Tłumaczyk.
Wikipedia
(1.1) To nie majdan, lecz tylko mały majdanik.
Wiktionary
rzecz. majdan m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mańkut
Wiktionary
majstrować; potocznie:
1. nieudolnie naprawiać lub obsługiwać coś;
2. manipulować przy czymś
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. rodzaj z rodziny oleicowatych (majkowatych), obejmujący liczne gatunki metalicznie zielonych chrząszczy długości 12-22 mm, używanych dawniej do produkcji leków i afrodyzjaków, zamieszkujący głównie kraje zwrotnikowe;
2. majka lekarska, majka kantaryda - chrząszcz z rodziny oleicowatych (majkowatych), o zielonej metalicznej barwie i ciele długości od 12 do 22 mm, którego krew zawiera drażniącą substancję - kantarydynę, stosowaną dawniej w lecznictwie; kantaryda, pryszczel lekarski, pryszczawka, mucha hiszpańska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maić.
Wiktionary
rzecz. maj m.
przym. majowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
roślina przyprawowa i lecznicza z rodziny jasnotowatych; majeranek, lebiodka majeranek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. majeranek
Wiktionary
1. roślina przyprawowa i lecznicza z rodziny jasnotowatych; majeran, lebiodka majeranek;
2. przyprawa z suszonych liści tej rośliny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. roślina uprawna stosowana w lecznictwie i gastronomii;
(1.2) kulin. przyprawa z suszonych pędów majeranku (1.1)
Wiktionary
Lebiodka majeranek, majeranek ogrodowy (Origanum majorana L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.). Inne nazwy zwyczajowe: majoran, mariolka. Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, ale obecnie rośnie dziko tylko na Cyprze i w Turcji. Jest natomiast uprawiany w wielu rejonach świata. Używany jest jako przyprawa, roślina lecznicza i kosmetyczna.
Wikipedia
(1.1) Od zeszłego roku uprawiam majeranek w doniczkach.
(1.2) Dorzuć do grochówki odrobinę majeranku.
Wiktionary
IPA: ˌmajɛˈrãnɛk, AS: mai ̯erãnek
Wiktionary
przym. majerankowy
Wiktionary
(1.1) lebiodka majeranek, majeranek ogrodowy, majeran ogrodowy
Wiktionary
przymiotnik od: majeranek
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z majerankiem, dotyczący majeranku; zawierający majeranek
Wiktionary
rzecz. majeranek mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od majestat
Wiktionary
(1.1) To nie majestat, lecz tylko mały majestacik.
Wiktionary
rzecz. majestat m.
Wiktionary
1. dostojeństwo, powaga;
2. godność monarchy; monarcha
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) dostojeństwo, powaga lub okazałość jakichś osób, zjawisk lub rzeczy
(1.2) godność i władza monarchy
Wiktionary
IPA: maˈjɛstat, AS: mai ̯estat
Wiktionary
przym. majestatyczny
rzecz. majestacik mrz.
Wiktionary
(1.1) dostojeństwo, dostojność, powaga, okazałość, godność, podn. patos, wzniosłość, podniosłość
(1.2) godność, królewskość
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: majestatycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: majestatyczny
SJP.pl
1. pełen dostojeństwa i powagi
2. imponujący wielkością i okazałością
SJP.pl
1. pełen majestatu, dostojeństwa; wyniosły, wspaniały;
2. dawniej: związany z monarchą
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) książk. pełen dostojnej powagi
(1.2) imponujący okazałością, wspaniałością; wielki, okazały
Wiktionary
(1.1) Stern był mężczyzną przystojnym i noszącym się w sposób nieco majestatyczny.
Wiktionary
IPA: ˌmajɛstaˈtɨt͡ʃnɨ, AS: mai ̯estatyčny
Wiktionary
rzecz. majestat m., majestatyczność ż.
przym. majestatowy
przysł. majestatycznie
Wiktionary
(1.1) dostojny, wzniosły, dumny, czcigodny
(1.2) wspaniały, wielki
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: majętnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: majętny
SJP.pl
1. dawniej: majątek ziemski;
2. stan posiadania, zamożności
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. majątek ziemski, posiadłość ziemska, dobra
(1.2) przest. to, co ktoś posiada, mienie
(1.3) przest. dostatek, bogactwo, zamożność
Wiktionary
IPA: maˈjɛ̃ntnɔɕt͡ɕ, AS: mai ̯ẽntność
Wiktionary
rzecz. majątek m.
przym. majątkowy, majętny
Wiktionary
(1.1) dobra
(1.3) dostatek, bogactwo, zamożność
Wiktionary
przestarzałe: zamożny, bogaty
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) posiadający duży majątek
Wiktionary
(1.1) Głęboko zastanawiała ich także sytuacja majątkowa państwa D., którzy do tej pory, z kablówką, samochodem i wynajętym dzieckiem, wyglądali im na całkiem majętnych.
(1.1) Musiało to być intratne zajęcie, jako że wkrótce Mostowi stają się jednymi z majętniejszych gazdów w Poroninie.
Wiktionary
IPA: maˈjɛ̃ntnɨ, AS: mai ̯ẽntny
Wiktionary
rzecz. majętność ż., majętnik m., majątek m.
przym. majątkowy
przysł. majętnie
Wiktionary
(1.1) zamożny, bogaty
Wiktionary
metoda majeutyczna - metoda nauczania wymyślona i stosowana przez Sokratesa, polegająca na skłanianiu do samodzielnego rozwiązania problemu poprzez stawianie kolejnych pytań
SJP.pl
metoda nauczania filozofii, polegająca na takim zadawaniu pytań, by rozmówca sam doszedł do prawidłowego twierdzenia; metoda majeutyczna
SJP.pl
Metoda majeutyczna – stworzona przez Sokratesa dialogiczna metoda filozoficzna (część metody sokratycznej), której celem jest wspólne dotarcie do prawdy. Polega ona na wydobywaniu z dyskutanta nieuświadomionej przez niego wiedzy prawdziwej.
Sokrates uważał, że sam nie posiada wiedzy, nie mógł jej więc nauczać w tradycyjny sposób. Starał się natomiast wspólnie z uczniami i dyskutantami dotrzeć do wiedzy. Dyskusja taka nie miała polegać na zbijaniu argumentów i przekonywaniu, lecz wydobywaniu wiedzy nieuświadomionej czy niejasno przeczuwanej.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Majewski (forma żeńska: Majewska; liczba mnoga: Majewscy) – polskie nazwisko. Na początku lat 90. XX wieku w Polsce nosiło je 46 379 osób.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. rodzaj z rodziny oleicowatych (majkowatych), obejmujący liczne gatunki metalicznie zielonych chrząszczy długości 12-22 mm, używanych dawniej do produkcji leków i afrodyzjaków, zamieszkujący głównie kraje zwrotnikowe;
2. majka lekarska, majka kantaryda - chrząszcz z rodziny oleicowatych (majkowatych), o zielonej metalicznej barwie i ciele długości od 12 do 22 mm, którego krew zawiera drażniącą substancję - kantarydynę, stosowaną dawniej w lecznictwie; kantaryda, pryszczel lekarski, pryszczawka, mucha hiszpańska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. poufała forma imienia Maja
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Majkę Nowak znam już od podstawówki.
Wiktionary
IPA: ˈmajka, AS: mai ̯ka
Wiktionary
rzecz. Maja ż.
Wiktionary
(1.1) Majeczka, Majunia
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. ent. nazwa systematyczna|Melolontha melolontha|Linnaeus|ref=tak., chrabąszcz majowy
Wiktionary
gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych; majkong krabożerny, lis krabojad
SJP.pl
Majkong (Cerdocyon) – rodzaj ssaków z rodziny psowatych (Canidae).
Wikipedia
stolica Adygei
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Federacji Rosyjskiej, stolica Adygei;
Wiktionary
Majkop (ros. Майко́п, adygejski Мыекъуапэ, Məeqwāpă) – stolica Adygei, autonomicznej republiki, wchodzącej w skład Federacji Rosyjskiej, leżąca nad Biełą.
Miasto dało nazwę kulturze majkopskiej, która rozwijała się na terenach północnego Kaukazu we wczesnej epoce brązu. Zachowały się z jej czasów kurhany, w tym królewski kurhan badany w 1897 roku (patrz: kurhan Majkop).
Wikipedia
rzecz. majkopianin m., majkopianka ż.
przym. majkopski
Wiktionary
→ Majkop (stolica Adygei)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Majkopem, dotyczący Majkopu
Wiktionary
rzecz. Majkop mrz.
Wiktionary
rodzina owadów z rzędu chrząszczy; oleicowate
SJP.pl
Oleicowate, majkowate (Meloidae) – rodzina owadów z rzędu chrząszczy.
Wikipedia
o cechach majkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
tyczący się majki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. zob. majówka.
Wiktionary
IPA: ˈmajluft, AS: mai ̯luft
Wiktionary
ptak z rodziny szpaków, występujący na Nowej Gwinei, Archipelagu Bismarcka i Wyspach Salomona
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. rodzaj fajansu specyficznie farbowanego i wypalanego;
2. wyrób z tego fajansu, zwłaszcza naczynie z Włoch lub Hiszpanii z XVI-XVII wieku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) materiał ceramiczny z gliny pokrytej polewą ołowiowo-cynową;
Wiktionary
Majolika – ceramika pokryta nieprzezroczystą polewą ołowiowo-cynową o bogatej kolorystyce. Rodzaj fajansu produkowanego we Włoszech od XIV do XVII w.
Z majoliki wyrabiano przede wszystkim bogato zdobione naczynia. Produkcja majoliki rozwinęła się pod wpływem ceramiki mauretańsko-hiszpańskiej, importowanej do Włoch przez Majorkę (stąd nazwa). W XV wieku produkcję rozpoczęto także we Florencji (wprowadzono rzeźby z majoliki). Na początku XVI w. rozwinął się styl istoriato (narracyjny), czyli zdobienie scenami mitologicznymi, historycznymi oraz biblijnymi. Malarzami tego stylu byli zazwyczaj wybitni artyści, a inspiracji szukali w dziełach Rafaela i jego uczniów.
Wikipedia
przymiotnik od: majolika
SJP.pl
sos do potraw sporządzony z żółtek, oliwy i przypraw
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. gęsty sos z żółtek, musztardy, przypraw i oleju;
Wiktionary
Majonez (z fr. mayonnaise) – gęsty sos, emulsja wytwarzana z oleju roślinnego, żółtek jajek i dodatków smakowych, o szerokim zastosowaniu kulinarnym.
Początkowo wyrabiany domowo (ręcznie) na bieżące potrzeby, od początku XX wieku także przemysłowo, w postaci do dłuższego przechowywania. Głównym składnikiem klasycznego majonezu jest oliwa z dodatkiem surowego żółtka, jako składnika emulgującego, przyprawiona octem winnym lub cytryną, solą i białym pieprzem.
Wikipedia
(1.1) Na kanapki wolę majonez bardziej niż masło.
Wiktionary
IPA: maˈjɔ̃nɛs, AS: mai ̯õnes
Wiktionary
rzecz. majonezówka ż.
:: zdrobn. majonezik m.
przym. majonezowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Zaolzie. majonez
Wiktionary
przymiotnik od: majonez
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z majonezem, dotyczący majonezu; zawierający majonez
Wiktionary
rzecz. majonez mrz.
Wiktionary
oficerski stopień wojskowy, wyższy rangą od kapitana; żołnierz mający ten stopień
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wojsk. stopień oficerski wojsk lądowych i powietrznych wyższy od kapitana;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmajɔr, AS: mai ̯or
Wiktionary
(1.1) skr. mjr
Wiktionary
związany z majoratem; majoratowy
SJP.pl
gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych; majeranek ogrodowy, lebiodka majeranek
SJP.pl
pojęcie z zakresu teorii szeregów nieskończonych
SJP.pl
1. sposób dziedziczenia, według którego cały majątek przechodzi na najstarszego syna lub jego najbliższego krewnego;
2. majątek dziedziczony w taki sposób;
3. w dawnej Polsce: wielki, niepodzielny majątek rodowy; ordynacja
SJP.pl
Wikipedia
związany z majoratem; majoracki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zarządca dworu i dóbr królewskich w państwach frankońskich; majordomus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. urzędnik w państwie frankijskim
(1.2) daw. zarządca w domach możnowładców;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Grimoald został majordomem Austrazji po śmierci ojca.
Wiktionary
rzecz. majordomostwo n.
Wiktionary
(1.1) majordomus
(1.2) majordomus
Wiktionary
urząd, funkcja majordoma (majordomusa)
SJP.pl
zarządca dworu i dóbr królewskich w państwach frankońskich; majordom
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. urzędnik w państwie frankijskim
(1.2) daw. zarządca w domach możnowładców
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. majordomostwo n.
Wiktionary
(1.1) majordom
(1.2) majordom
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: mażoret] zabawka firmy Majorette
SJP.pl
wyspa hiszpańska w zachodniej części Morza Śródziemnego; Mallorca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. największa wyspa archipelagu Balearów na Morzu Śródziemnym;
Wiktionary
Majorka (hiszp. i kat. Mallorca) – największa w archipelagu Balearów wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym o długości około 100 km i powierzchni 3640 km². Zamieszkuje ją 859 289 mieszkańców. Głównym miastem i stolicą wyspy jest Palma.
Wikipedia
(1.1) Na Majorce żyje około 800 tysięcy mieszkańców.
Wiktionary
rzecz. Majorkańczyk mos., Majorkanin mos., Majorkanka ż., majorkiński m.
przym. majorkański, majorkiński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Majorki; osoba z tej wyspy
Wiktionary
rzecz. Majorka ż., Majorkanin mos.
:: fż. Majorkanka ż.
przym. majorkański
Wiktionary
(1.1) Majorkanin
Wiktionary
mieszkaniec Majorki (wyspy na Morzu Śródziemnym)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Majorki; osoba z tej wyspy
Wiktionary
rzecz. Majorka ż., Majorkańczyk mos.
:: fż. Majorkanka ż.
przym. majorkański
Wiktionary
(1.1) Majorkańczyk
Wiktionary
mieszkanka Majorki (wyspy na Morzu Śródziemnym)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Majorki; kobieta z tej wyspy
Wiktionary
rzecz. Majorka ż.
:: fm. Majorkanin mos.
przym. majorkański
Wiktionary
→ Majorka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Majorką, dotyczący Majorki
Wiktionary
(1.1) W roku 1328 najmniej 20 statków majorkańskich popłynęło do środkowej Barbarii. Należy tu jednak zaznaczyć, że statki majorkańskie były raczej niewielkie i pod względem tonażu nie mogły się mierzyć z barcelońskimi, a tym bardziej z genueńskimi.
Wiktionary
rzecz. Majorkańczyk mos., Majorka ż., Majorkanin mos., Majorkanka ż.
Wiktionary
major z żoną
SJP.pl
potocznie: żona majora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. żona majora
Wiktionary
IPA: ˌmajɔˈrɔva, AS: mai ̯orova
Wiktionary
1. oparty na gamie z wielką tercją między pierwszym a trzecim stopniem; dur, durowy, major;
2. żartobliwie: należący do majora; majorski, majorowski
SJP.pl
[czytaj: mejdżers] określenie największych wytwórni muzycznych narzucających swoje prawa innym
SJP.pl
stopień, ranga, stanowisko majora; majorostwo
SJP.pl
większość, przewaga głosów przy głosowaniu
SJP.pl
liczebna dominacja w głosowaniu, przeprowadzanie woli większości głosujących
SJP.pl
Majoryzacja – górne ograniczanie wartości bezwzględnej danej funkcji przez funkcję wykładniczą (np. eksponencjalną).Warunek ten zapisuje się w postaci:Dla każdego t>0 istnieje takie M oraz d, że zachodzi zależność:
|f(t)|<Me^{dt}
Warunek majoryzacji stosuje się np. przy sprawdzaniu zbieżności całki z transformatą Laplace'a.
Wikipedia
zgrubienie od: major; poufale o majorze
SJP.pl
wspólnota departamentalna Francji, położona w południowo-wschodniej części archipelagu Komorów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. wyspa francuska na Oceanie Indyjskim;
(1.2) geogr. polit. terytorium zamorskie Francji na wyspie Majotcie (1.1)
Wiktionary
Majotta (fr. Mayotte, Département de Mayotte) – francuski departament i region zamorski położony w Kanale Mozambickim na Oceanie Indyjskim.
Powierzchnia departamentu wynosi 374 km², w tym głównej wyspy 363 km². W roku 2018 liczyła 256 518 mieszkańców. Językiem urzędowym jest francuski. Ponadto w użyciu jest dialekt języka suahili – maore (shimaore). Dominującą religią jest islam, który wyznaje 97% mieszkańców wyspy. Klimat zwrotnikowy morski.
Wikipedia
(1.2) Majotta jest terytorium zamorskim Francji.
Wiktionary
IPA: maˈjɔtːa, AS: mai ̯o•ta
Wiktionary
rzecz. Majotyjczyk mos., Majotyjka ż.
przym. majotyjski
Wiktionary
mieszkaniec Majotty (wspólnoty departamentalnej Francji położonej w południowo-wschodniej części archipelagu Komorów)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Majotty
Wiktionary
rzecz. Majotta ż.
:: fż. Majotyjka ż.
przym. majotyjski
Wiktionary
mieszkanka Majotty, wspólnoty departamentalnej Francji położonej w południowo-wschodniej części archipelagu Komorów
SJP.pl
przymiotnik od: Majotta (wspólnota departamentalna Francji, położona w południowo-wschodniej części archipelagu Komorów)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Majottą
Wiktionary
rzecz. Majotta ż., Majotyjczyk m., Majotyjka ż.
Wiktionary
nabożeństwo majowe
SJP.pl
grupa ludów indiańskich mówiących językami z rodziny maja, zamieszkujących półwysep Jukatan oraz stan Chiapas w południowo-wschodnim Meksyku, Gwatemalę, Belize i zachodnie obszary Hondurasu
SJP.pl
Majowie – grupa ludów indiańskich mówiących językami z rodziny maja, zamieszkujących południowo-wschodni Meksyk (półwysep Jukatan i stan Chiapas), Gwatemalę, Belize i zach. Honduras.
Wikipedia
1. wycieczka za miasto późną wiosną lub latem;
2. otwarta impreza na powietrzu w okresie wiosennym lub letnim;
3. dni wolne od pracy z okazji Święta Pracy oraz Święta Konstytucji Trzeciego Maja;
4. potocznie: nabożeństwo majowe;
5. środowiskowo: ciężarna kobieta o terminie porodu planowanym na maj;
6. majówka wiosenna - gatunek grzyba z rodziny kępkowcowatych; gęśnica wiosenna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. organizowana w maju, albo ogólnie wiosną lub latem, wycieczka za miasto
(1.2) pot. wspólne określenie Święta Pracy i Święta Narodowego Trzeciego Maja razem z dniami wolnymi od pracy przypadającymi tuż przed lub tuż po nich
(1.4) rel. nabożeństwo majowe ku czci Matki Bożej;
(1.5) gw-pl|Bukowina. narcyz
(1.6) spoż. gw-pl|Śląsk Cieszyński. wczesny owoc czereśni
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Majówkę 2016 uważamy za otwartą. Gdzie jesteście?
Wiktionary
IPA: maˈjufka, AS: mai ̯ufka
Wiktionary
rzecz. maj m., maik m., majówczarz m., majówkarz m., majówkowicz m.
czas. majówkować
przym. majówkowy, majowy
Wiktionary
(1.1) majluft
(1.4) nabożeństwo majowe
Wiktionary
przymiotnik od: majówka
SJP.pl
roślina z rodziny liliowatych, podobna do konwalii, rosnąca w lasach liściastych; konwalijka dwulistna
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący Majów, właściwy Majom; majański, majski
SJP.pl
przymiotnik od: maj
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z majem, dotyczący maja
Wiktionary
IPA: maˈjɔvɨ, AS: mai ̯ovy
Wiktionary
rzecz. maj m., majówka ż., maik m., majenie n., umajenie n.
czas. maić ndk., umaić dk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) reg-pl|Poznań. przecinak
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Meissel.
uwagi.
inna pisownia: majzel
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|przecinak.
źródła.
== majsel (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) techn. przecinak
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|Meissel.
uwagi.
inna pisownia: majzel
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|przecinak.
źródła.
== majsel (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) techn. przecinak
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dotyczący Majów, właściwy Majom; majański, majowski
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Mają (rzeką na Syberii w Rosji)
Wiktionary
rzecz. Maja ż.
Wiktionary
1. rzemieślnik prowadzący warsztat, szkolący uczniów w swoim rzemiośle;
2. osoba o odpowiednim przygotowaniu zawodowym nadzorująca pracę podległych sobie robotników;
3. potocznie: dobry fachowiec; specjalista, mistrz;
4. potocznie: człowiek zręczny, sprytny, zdolny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) samodzielny rzemieślnik, który prowadzi warsztat i szkoli uczniów
(1.2) osoba, która bezpośrednio nadzoruje pracę robotników w fabryce lub na budowie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. majsterkowanie n., zmajstrowanie n., majstrowanie n., majstrowa ż., majsterka ż., majstrówna ż.
czas. majstrować ndk., majsterkować ndk., zmajstrować dk.
przym. majstrowy
Wiktionary
majsterklepka; potocznie:
1. mężczyzna umiejący dobrze wykonać różne, stosunkowo proste naprawy i prace remontowe; złota rączka;
2. mężczyzna, który bez przygotowania fachowego zabiera się do różnych prac technicznych i robi to nieudolnie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
majster-klepka; potocznie:
1. mężczyzna umiejący dobrze wykonać różne, stosunkowo proste naprawy i prace remontowe; złota rączka;
2. mężczyzna, który bez przygotowania fachowego zabiera się do różnych prac technicznych i robi to nieudolnie
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) wykonywać ręczną pracę techniczną przy użyciu narzędzi, na ogół na własne potrzeby
Wiktionary
(1.1) Ja zawsze lubiłem majsterkować i wykonywać precyzyjne naprawy, dlatego postanowiłem uczyć się w tym kierunku.
(1.1) Lubił majsterkować, więc z drewnianych listewek zrobił zręczną ramkę, na której rozpiął inny świat Jenny.
Wiktionary
IPA: ˌmajstɛrˈkɔvat͡ɕ, AS: mai ̯sterkovać
Wiktionary
rzecz. majstrówna ż., majstrowa ż., majster mos., majsterkowicz mos., majsterkowanie n.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|bajstlować.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) wykonywanie ręcznej pracy technicznej przy użyciu narzędzi, na ogół na własne potrzeby
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmajstɛrkɔˈvãɲɛ, AS: mai ̯sterkovãńe
Wiktionary
rzecz. majster mos., majstrowa ż., majstrówna ż., majsterkowicz mos.
czas. majsterkować ndk.
Wiktionary
osoba lubiąca majsterkować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. osoba lubiąca wytwarzanie lub naprawianie rzeczy za pomocą prostych narzędzi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wujek Róży jest majsterkowiczem, w wolnym czasie robi budki lęgowe dla ptaków.
Wiktionary
rzecz. majsterkowanie n., majsterek mos., majsterka ż.
czas. majsterkować ndk.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|bajstlyrz.
Wiktionary
[czytaj: majster-z-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, minezenger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger
SJP.pl
wybitne osiągnięcie w dziedzinie sztuki; arcydzieło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) książk. coś wyjątkowo udanego, umiejętnie przeprowadzonego; osiągnięcie
(1.2) środ. rzem. przedmiot, produkt będący sprawdzianem umiejętności zawodowych rzemieślnika, warunek uzyskania tytułu mistrza
Wiktionary
Majstersztyk (niem. Meisterstück, dosł. mistrzowskie dzieło) – praca czeladnika cechowego, będąca głównym sprawdzianem jego umiejętności przed wyzwoleniem się na mistrza. Praca taka musiała cechować się innowacyjnością i starannym wykonaniem, co oceniała rada złożona ze starszych cechu. W zależności od statusu cechu, wykonanie majstersztyku mogło wiązać się też z obowiązkiem wcześniejszej wędrówki po innych miastach w celu zapoznania się z nowymi pomysłami i technologiami, które mogłyby zostać odzwierciedlone w dziele. W ten sposób zapewniano motywację do powstawania nowości oraz przepływanie nowych pomysłów i technologii.
Wikipedia
(1.1) Widziałeś go w tym najnowszym spektaklu? Jego gra to prawdziwy majstersztyk.
(1.2) Jego zegary, prawdziwe majstersztyki, zdobiły salony Wiednia i Berlina.
Wiktionary
IPA: majˈstɛrʃtɨk, AS: mai ̯sterštyk
Wiktionary
(1.1) arcydzieło
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. wyższa szkoła artystyczna
Wiktionary
[czytaj: majster-zenger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzinger, meistersinger
SJP.pl
[czytaj: majster-z-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, meistersinger
SJP.pl
[czytaj: majster-zynger] rzadko: średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, meistersinger, majsterzinger
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Kresy. urząd miejski, magistrat
Wiktionary
zajęcie, tytuł majstra (rzemieślnika prowadzącego warsztat)
SJP.pl
potocznie: żona majstra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żona majstra
Wiktionary
rzecz. majsterkowanie n., zmajstrowanie n., majstrowanie n., majster m., majsterka ż., majstrówna ż.
czas. majstrować ndk., majsterkować ndk., zmajstrować dk.
przym. majstrowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka majstra
Wiktionary
rzecz. majsterkowanie n., zmajstrowanie n., majstrowanie n., majstrowa ż., majsterka ż., majster m.
czas. majstrować ndk., majsterkować ndk., zmajstrować dk.
przym. majstrowy
Wiktionary
charakterystyczny dla majstra, podobny do majstra, związany z majstrem; majsterski
SJP.pl
przymiotnik od: majster
SJP.pl
miasto w Indiach
SJP.pl
Majsur, (ang.) Mysore – historyczne państwo w południowym Dekanie, na terenie obecnych Indii, włączone do nich w 1947 roku.
Wikipedia
machać, wywijać, kiwać czymś; majdać, fajtać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. majtnąć)
(1.1) pot. machać czymś luźno zwisającym lub giętkim
(1.2) pot. rzucać coś lub czymś z rozmachem
Wiktionary
IPA: ˈmajtat͡ɕ, AS: mai ̯tać
Wiktionary
rzecz. majdanie n., majdnięcie n., majtanie n., majtnięcie n., pomajtanie n., majteczki nmos., majtusie nmos.
czas. majdać ndk., majdnąć dk., majtnąć dk., pomajtać dk.
Wiktionary
(1.1) majdać
(1.2) majdać
(2.1) majdać się
Wiktionary
potocznie: duże, szerokie majtki; majtasy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. machanie czymś luźno zwisającym lub giętkim
(1.2) pot. rzucanie czymś z rozmachem
Wiktionary
rzecz. majdanie n., majdnięcie n., majtnięcie n., pomajtanie n., majteczki nmos., majtusie nmos.
czas. majdać ndk., majdnąć dk., majtać ndk., majtnąć dk., pomajtać dk.
Wiktionary
potocznie:
1. duże, szerokie majtki; majtadały;
2. krótkie spodenki chłopięce; majtki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zgrub. majtki
Wiktionary
(1.1) Chyba zostawiłaś w przebieralni majtasy.
Wiktionary
rzecz. majtki lm nm., majty lm nm.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. zdrobnienie od: majtki (dolna część bielizny);
2. zdrobnienie od: majtki (krótkie spodenki chłopięce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zdrobn. od: majtki
(1.2) małe majtki
Wiktionary
(1.2) Na plażaaży będziecie sobie biegać w samych majteczkach.
Wiktionary
rzecz. pomajtanie n., majtanie n., majtki lm nm., majtusie lm nm.
czas. majdać, majtać, majtnąć, pomajtać
Wiktionary
pomocnik marynarski wykonujący proste prace na statku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mar. żegl. najniższy stopniem marynarz
forma rzeczownika.
(2.1) D. plural|majtki.
Wiktionary
Majtek – marynarz wykonujący proste prace związane z żeglugą i utrzymywaniem porządku na statku. Majtka nazywano także chłopcem okrętowym albo pokładowym. Majtek spełniał najrozmaitsze posługi: mógł szorować pokład, klarować liny, pomagać kukowi czy przenosić wiadomości.
Wikipedia
(1.1) Dwóch majtków przesiadło na szalupę i pomogło nam płynąć ku okrętowi.
Wiktionary
rzecz. majtki nmos.
Wiktionary
(1.1) chłopiec okrętowy; rzad. chłopiec pokładowy
Wiktionary
1. dolna część bielizny zakrywająca pośladki i genitalia;
2. potocznie: krótkie spodenki chłopięce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kraw. odzież. dolna część bielizny okrywająca biodra;
(1.2) daw. odzież. spodnie męskie
forma rzeczownika|rodzaj=męskorzeczowy.
(2.1) M. i W. plural|majtek.
Wiktionary
Majtki – rodzaj bielizny okrywającej zwykle genitalia, krocze i pośladki. Dawniej słowo to oznaczało również spodnie męskie.
Wikipedia
(1.1) Włóż czyste majtki, kiedy pójdziesz do lekarza.
(1.1) Kiedy jej przywiózł bluzkę, nic nie mówiłam, ale kiedy się zjawił z tuzinem koronkowych majtek, całkiem przezroczystych, powiedziałam mu parę słów do słuchu, bo jakże może kawaler pannie majtki kupować, i to takie, jakby ich nie było?
Wiktionary
IPA: ˈmajtʲci, AS: mai ̯tʹḱi
Wiktionary
rzecz. majtek mos.
:: zgrub. majty nmos., majtasy nmos., majciochy nmos.
:: zdrobn. majteczki nmos., majtusie nmos.
przym. majtkowy
Wiktionary
(1.1) zgrub. majty, majtasy; pot. gacie, gatki; gw-pl|Górny Śląsk|badki, batki.
Wiktionary
1. różowy o wyblakłym odcieniu; majteczkowy;
2. → majtki;
3. → majtek
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z majtkami, dotyczący majtek
Wiktionary
rzecz. majtki nmos.
Wiktionary
kiwnąć, wywinąć czymś; machnąć
SJP.pl
czasownik dokonany (ndk. majtać)
(1.1) dokonany od|majtać.
Wiktionary
IPA: ˈmajtnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mai ̯tnõńć
Wiktionary
rzecz. majdanie n., majdnięcie n., majtanie n., majtnięcie n., pomajtanie n., majteczki nmos., majtusie nmos.
czas. majdać ndk., majdnąć dk., majtać ndk., pomajtać dk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zdrobn. od: majtki
(1.2) małe majtki
Wiktionary
(1.1) Bożenka też biega w samych majtusiach.
Wiktionary
rzecz. pomajtanie n., majtanie n., majtki lm nm., majteczki lm nm.
czas. majdać, majtać, majtnąć, pomajtać
Wiktionary
potocznie: majtki, zwłaszcza dużego rozmiaru; majtasy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) zgrub. majtki
Wiktionary
(1.1) Ktoś zostawił w pralce niebieskie majty.
Wiktionary
rzecz. majtasy nmos., majciochy nmos., majtki lm nm.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
żydowska pieśń śpiewana podczas obrzędów religijnych i zwyczajowych
SJP.pl
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Wysp Marshalla;
Wiktionary
Majuro (marsz. Mājro) – jeden z atoli łańcucha Ratak Chain w archipelagu Wysp Marshalla w środkowej części Oceanu Spokojnego. W jego skład wchodzą 64 wysepki, o łącznej powierzchni 9,17 km². Otaczają one lagunę o powierzchni około 295,05 km².
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Majuro|Ms=Majuro.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Majuro
* szwedzki: (1.1) Majuro
* włoski: (1.1) Majuro ż.
źródła.
== Majuro (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Majuro
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈʤ̑urɔ, AS: maǯuro
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Majuro
* szwedzki: (1.1) Majuro
* włoski: (1.1) Majuro ż.
źródła.
== Majuro (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Majuro
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
duża litera alfabetu; wersalik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) typogr. duża litera;
Wiktionary
Majuskuła (wersalik, wielka litera, duża litera) – każda z dużych liter alfabetu, tj. większego formatu i/lub innego kształtu w stosunku do małej.
W ortografii polskiej stawiana jest na początku nazwy własnej i wyrazu rozpoczynającego nowe zdanie, a także w skrótowcach i niektórych oznaczeniach (np. jednostek miar).
Majuskuła jest antonimem minuskuły.
Wikipedia
(1.1) Kopista mógł zrobić błąd z powodu graficznego podobieństwa słów greckich pisanych majuskułami (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌmajuˈskuwa, AS: mai ̯uskuu̯a
Wiktionary
przym. majuskułowy
Wiktionary
(1.1) duża litera, wielka litera, wersalik
Wiktionary
przymiotnik od: majuskuła
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. majętny, bogaty
Wiktionary
stalowe narzędzie o ostrzu tnącym, używane do cięcia blachy, prętów itp.; mesel, messel, przecinak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. kraków. techn. przecinak
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. majzlik mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. gw-pl|Śląsk Cieszyński. przecinak
Wiktionary
rzecz. majzel m.
Wiktionary
1. pospolity kwiat polny rośliny o tej samej nazwie, często występujący w zbożach jako chwast;
2. potocznie:
a) komputer marki Macintosh; mac, macintosh;
b) restauracja sieci McDonald's
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Papaver|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny makowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju mak (1.1)
(1.3) spoż. nasiona maku (1.2)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. franczyza, sieć restauracji McDonald’s
(2.2) pot. jedna z restauracji sieci McDonald’s
Wiktionary
Mak (Papaver L.) – rodzaj roślin z rodziny makowatych (Papaveraceae). Jest rodzimy dla Eurazji, Afryki i Ameryki Północnej. Zalicza się do niego w zależności od ujęcia od ok. 100 do niemal 150 gatunków. Niemal wszystkie gatunki występują na półkuli północnej i poza gatunkami introdukowanymi tylko jeden rośnie w Afryce Południowej.
Wikipedia
(1.2) W złotej pszenicy gdzieniegdzie zauważyć można czerwone maki.
(1.3) Podobno mak zawiera w sobie pewne ilości substancji narkotycznych.
Wiktionary
IPA: mak, AS: mak
Wiktionary
rzecz. makówka ż., makowiec m., makucha ż., makiełka ż.
:: zdrobn. maczek m.
przym. makowy
Wiktionary
(1.2) lud. mak dziki, panienki, patruch
Wiktionary
postać nieszczęśliwego, oderwanego od rzeczywistości młodzieńca ze sztuki Norwida "Pierścień wielkiej damy"
SJP.pl
produkt otrzymywany przez zmielenie nasion niektórych zbóż
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. zmielone na drobny proszek ziarna zbóż;
Wiktionary
Mąka – produkt powstały w wyniku silnego rozdrobnienia ziarna zbóż lub np. orzechów (kokosów, migdałów), cechujący się drobną granulacją i sypką konsystencją.
W zależności od rodzaju zboża, z którego ją otrzymano, może być zastosowana do różnych celów – spożywczych, paszowych lub przemysłowych. Powszechnie jest używana do produkcji pieczywa, wyrobów cukierniczych i makaronów oraz przeróżnych potraw, jak naleśniki, pierogi itp.
Wikipedia
(1.1) Mąka powstaje w młynach.
Wiktionary
IPA: ˈmɔ̃ŋka, AS: mõŋka
Wiktionary
rzecz. mączniak m., mączlik m., omączanie n., omączenie n., mącznica ż.
:: zdrobn. mączka ż.
czas. omączać ndk., omączyć dk.
przym. mączny, mąkowy, mączysty
przysł. mącznie
Wiktionary
coś przerażającego; okropność; koszmar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) coś wzbudzającego grozę, coś strasznego
Wiktionary
Wikipedia
IPA: maˈkabra, AS: makabra
Wiktionary
rzecz. makabryczność ż., makabreska ż.
przym. makabryczny
przysł. makabrycznie
Wiktionary
(1.1) okropność, koszmar
Wiktionary
drobny utwór literacki zawierający elementy grozy i groteski
SJP.pl
Makabreska – utwór literacki, zwykle sceniczny, w którym dominują elementy grozy, groteski i czarnego humoru.
Przykładem makabreski są niektóre utwory Edgara Allana Poego, Rolanda Topora czy twórczość Tima Burtona.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w makabryczny sposób
Wiktionary
rzecz. makabryczność ż., makabreska ż., makabra ż.
przym. makabryczny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: makabrycznie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: makabryczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co makabryczne; cecha tych, którzy są makabryczni
Wiktionary
rzecz. makabra ż., makabryzm m.
przym. makabryczny
przysł. makabrycznie
Wiktionary
(1.1) koszmarność, makabryzm
Wiktionary
mający cechy makabry, budzący grozę; przerażający, potworny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wywołujący przerażenie i odrazę, zazwyczaj przez sugestywne ukazanie agonii, śmierci lub rozkładu
Wiktionary
(1.1) Gdy dotarli do miasta ogarniętego zarazą, ich oczom ukazał się makabryczny widok stosów ciał leżących na ulicach.
Wiktionary
IPA: ˌmakaˈbrɨt͡ʃnɨ, AS: makabryčny
Wiktionary
rzecz. makabryczność ż., makabra, makabreska
przysł. makabrycznie
Wiktionary
(1.1) potworny, straszliwy, ohydny
Wiktionary
budzenie grozy; przerażanie
SJP.pl
potocznie: brzydka budowla
SJP.pl
Makabryła – antynagroda architektoniczna przyznawana przez portal bryla.pl, należący do koncernu Agora, budynkom, pomnikom lub innym budowlom, które nie pasują do otoczenia, są nieproporcjonalne lub niefunkcjonalne. Przyznawana była równolegle z nagrodą „Bryła Roku”.
Plebiscyt organizowany był w latach 2008–2018 i dotyczył budynków z lat 2007–2017. O wynikach decydowały głosy internautów.
Wikipedia
dwuwarstwowa nawierzchnia tłuczniowa do pokrywania dróg
SJP.pl
Makadam – nawierzchnia drogowa złożona z dwóch uwałowanych warstw tłucznia: dolnej – o większej ziarnistości i górnej – o ziarnistości mniejszej. Warstwy tłucznia uwałowane są na podłożu z piasku. Nazwa pochodzi od nazwiska szkockiego wynalazcy metody szybkiej budowy dróg Johna Loudona McAdama (1756 – 1836).
Wikipedia
rodzaj wiecznie zielonych drzew z rodziny srebrnikowatych, których owocem jest pestkowiec
SJP.pl
Wikipedia
utwardzanie nawierzchni drogi przy pomocy makadamu, dwóch warstw tłucznia kamiennego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. system budowy dróg polegający na pokrywaniu koryta drogi drobno tłuczonymi kamieniami i ugniataniu ich w solidną warstwę
Wiktionary
(1.1) Uskarżają się bardzo na makadamizację bulwarów, które teraz tylko wśród tumanów kurzu przebywać można.
Wiktionary
rzecz. makadam m.
czas. makadamizować ndk.
przym. makadamowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) techn. związany z makadamem, dotyczący makadamu
Wiktionary
rzecz. makadam mrz., makadamizacja ż.
przym. makadamizować ndk.
Wiktionary
twarde ciastko zrobione głównie z miodu, cukru, rozdrobnionych orzechów i niekiedy maku; makagigi
SJP.pl
Makagigi (lub makagiga) – w kuchni polskiej, rodzaj ciastka lub trwałego wyrobu cukierniczego zaliczanego do grylażowych. Makagigi wykonuje się z cukru, miodu, rozdrobnionych orzechów (w tym prażonych fistaszków lub migdałów) i, opcjonalnie, maku.
Wikipedia
twarde ciastko zrobione głównie z miodu, cukru, rozdrobnionych orzechów i niekiedy maku; makagigi
SJP.pl
Makagigi (lub makagiga) – w kuchni polskiej, rodzaj ciastka lub trwałego wyrobu cukierniczego zaliczanego do grylażowych. Makagigi wykonuje się z cukru, miodu, rozdrobnionych orzechów (w tym prażonych fistaszków lub migdałów) i, opcjonalnie, maku.
Wikipedia
rodzaj ryb z rodziny żaglicowatych
SJP.pl
Makaira – monotypowy rodzaj ryb okoniokształtnych z rodziny żaglicowatych (Istiophoridae). Wcześniej zaliczano do niego kilka innych gatunków określanych zwyczajową nazwą marliny, obecnie klasyfikowanych w rodzajach Istiompax i Tetrapturus.
Wikipedia
małpa z nadrodziny małp wąskonosych, zwierzę o szczątkowym ogonie, krępej budowie ciała oraz czarnej lub ciemnobrązowej, długiej sierści
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Macaca|ref=tak., niewielka, wąskonosa małpa;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Można tu spotkać makaki, zagrożone wyginięciem lamparty, prowadzące nocne życie żenety oraz tchórze.
Wiktionary
IPA: ˈmakak, AS: makak
Wiktionary
rodzina ssaków naczelnych, obejmująca kilkadziesiąt gatunków; koczkodanowate
SJP.pl
Wikipedia
o cechach makakowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
szczyt w Himalajach, na granicy Nepalu i Chin, piąty pod względem wysokości na Ziemi
SJP.pl
Wikipedia
w muzyce arabskiej: model melodyczny mający określoną skalę, schemat rytmu, dźwięk centralny, formuły melodyczne i właściwe sobie ozdobniki; maqam
SJP.pl
Makam (arab. مقام – maqām) wzorzec melodyczny w tradycyjnej muzyce arabskiej. Charakterystyczne elementy makamu to skala często wykorzystująca ćwierćtony, modulację i intonację. Makamy mogą być używane w muzyce wokalnej lub instrumentalnej i nie zawierają w sobie żadnych schematów rytmicznych.
Wikipedia
gatunek literacki w klasycznej prozie arabskiej, krótka opowieść obyczajowa lub satyryczna pisana prozą ze wstawkami wierszowanymi
SJP.pl
Makama (maqama, makame) (po arabsku مقامة, l.mn. maqāmāt مقامات oznacza zgromadzenie, miejsce zbiórki) – gatunek literacki wywodzący się z literatury arabskiej będący narratywną prozą wierszowaną.
Za inspirację do powstania gatunku powszechnie uchodzą opowiadania zabawiające (hadis) Ibn Durajda (zm. 933). Właściwym twórcą makam był jednak Al-Hamadani, tworzący w X wieku. Makamy są klasyczną formą literatury arabskiej, rodzajem krótkiego opowiadania łotrzykowskiego, łączącego tradycję ludową i opowieści popularne. Pisaną pięknym literackim językiem (sadż). Szczególnie popularne były między X a XII wiekiem na Bliskim Wschodzie. Wydawane w zbiorkach o ustalonej liczbie makamat, około 50. Później liczba ta ustaliła się na 52. Zbiory makamat ilustrowano miniaturami, które stanowiły pierwszy przykład sztuki malarskiej w islamie.
Wikipedia
gra w karty, w której obowiązuje zmienny kolor atutowy w kolejnych rozgrywkach jednego cyklu tej gry; macao
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. zob. Makau.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Hongkong, Makao i Tajwan są trzema cierniami, boleśnie tkwiącymi w świadomości chińskich przywódców.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|Makau.
źródła.
== Makao (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. Makau
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Makar (nep. माकर) – gaun wikas samiti w zachodniej części Nepalu w strefie Lumbini w dystrykcie Nawalparasi. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2001 roku liczył on 4003 gospodarstw domowych i 20594 mieszkańców (10512 kobiet i 10082 mężczyzn).
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Makara – w mitologii indyjskiej stwór wodny przedstawiany z paszczą krokodyla i ogonem ryby lub jako półsłoń-półryba. Może mieć cztery bądź dwie łapy. W ikonografii hinduskiej często występuje jako wahana (symboliczny wierzchowiec) bóstw związanych z wodą, np. Gangi, bogini rzeki Ganges lub boga wód Waruny. Motyw makary jest często wykorzystywany jako element zdobniczy.W kalendarzu hinduskim makara jest odpowiednikiem znaku Koziorożca, stąd nazwa święta makar sankranti.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
taniec wywodzący się z Hiszpanii, spopularyzowany przez piosenkę zespołu Los Del Rio o tym samym tytule; macarena
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. produkt z ciasta przygotowanego z mąki pszennej, z dodatkiem jaj i soli, w kształcie rurek, nitek, muszelek;
2. tekst pełen makaronizmów; makaronizm;
3. dług wałek dmuchany lub z pianki do nauki pływania i ćwiczeń wodnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. kulin. półprodukt żywnościowy wytwarzany z ciasta zagniecionego z mąki, wody i soli;
(1.2) przen. gwara radiowa: taśma, która spadła ze szpuli magnetofonu
Wiktionary
Makaron – produkt żywnościowy wytwarzany na bazie mąki, wody i niekiedy jaj (mówimy wtedy o makaronie jajecznym) oraz innych składników, o szerokiej gamie kształtów i zastosowań.
Wikipedia
(1.1) Ugotować makaron w osolonej wodzie, odcedzić i wymieszać z sosem.
Wiktionary
IPA: maˈkarɔ̃n, AS: makarõn
Wiktionary
rzecz. makaroniarz m., makaronizm m., makaroniarnia ż., makaroniarka ż., makaronizowanie n.
:: zdrobn. makaronik m.
czas. makaronizować ndk.
przym. makaronowy, makaroniarski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
(1.1) spaghetti, tagliatelle, soba, lazania, orzo, penne, łazanki, krajanka, kuskus
holonimy.
(1.1) rosół
meronimy.
(1.1) mąka, jajko, sól, woda
pokrewne.
rzecz. makaroniarz m., makaronizm m., makaroniarnia ż., makaroniarka ż., makaronizowanie n.
:: zdrobn. makaronik m.
czas. makaronizować ndk.
przym. makaronowy, makaroniarski
frazeologia.
nawijać makaron na uszy
etymologia.
etym|francuski|macaron. < etym|włoski|maccherone.
uwagi.
(1.1) zoblistę|kluska|spaghetti|wermiszel.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) pasta, noodles, macaroni
* arabski: (1.1) معكرونة, مكرونة
* białoruski: (1.1) локшына ż.
* chiński standardowy: (1.1) 面条 (miàntiáo), 面 (miàn)
* czeski: (1.1) těstoviny
* duński: (1.1) pasta w.
* esperanto: (1.1) makaronio
* estoński: (1.1) makaron
* francuski: (1.1) pâtes lm., macaroni m.
* hiszpański: (1.1) macarrones m.
* islandzki: (1.1) núðlur ż./lm.
* japoński: (1.1) パスタ
* jidysz: (1.1) לאָקש m. (loksz)
* kaszubski: (1.1) nudle lm.
* litewski: (1.1) makaronai lm.
* niemiecki: (1.1) Nudeln lm.
* nowogrecki: (1.1) μακαρόνι n.
* ormiański: (1.1) մակարոն
* oromo: (1.1) paasta
* polski język migowy: PJM-ukryj|(1.1) {{PJM|makaron.}}
* portugalski: (1.1) macarrão m.
* rosyjski: (1.1) макароны lm., вермишель ż., лапша ż.
* turecki: (1.1) makarna
* ukraiński: (1.1) макарони lm., локшина ż.
* węgierski: (1.1) tészta
* wilamowski: (1.1) nudułn ż. lm., nu̇dułn lm., nüdułn lm.
* włoski: (1.1) pasta ż.
źródła.
== makaron (język estoński.) ==
thumb|makaron (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) kulin. makaron
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. zbiorcza nazwa wulkanicznych wysp położonych na północno-wschodnim Atlantyku u wybrzeży Europy i Afryki;
Wiktionary
Makaronezja (z gr. Μακάροι Νήσοι, Makároi Nēsoi, Wyspy Szczęśliwe, lub Μακάρων Νήσοι, Makárōn Nēsoi, Wyspy Szczęśliwych) – zbiorcze określenie kilkudziesięciu wulkanicznych wysp, w tym czterech dużych archipelagów, położonych na północno-wschodnim Atlantyku przy wybrzeżach Europy i Afryki.
Wikipedia
urządzenie do gotowania makaronu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urządzenie do gotowania makaronu
Wiktionary
rzecz. makaron mrz., makaroniarz mos.
przym. makaronowy
Wiktionary
wytwórnia makaronu; makaronownia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakład wytwarzający makaron
Wiktionary
rzecz. makaron mrz., makaroniarz mos., makaronizm mrz.
przym. makaronowy
Wiktionary
żartobliwie lub pogardliwie o Włochu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. obraź. lub żart. Włoch
(1.2) pot. żart. smakosz zajadający się potrawami z makaronem
Wiktionary
rzecz. makaronik mrz., makaron m., makaronizm m., makaroniarnia ż., makaroniarka ż.
czas. makaronizować ndk.
przym. makaronowy, makaroniarski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liter. związany z makaronizmami; złożony z makaronizmów; pełen makaronizmów, obcojęzycznych wtrąceń
Wiktionary
rzecz. makaronizm m., makaronizowanie n.
czas. makaronizować ndk.
Wiktionary
zdrobnienie od: makaron
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: makaron
(1.2) kulin. rodzaj ciastka przyrządzanego z białek jaj, cukru pudru i mielonych migdałów;
(1.3) pot. gąbka w kształcie długiej rury używana podczas nauki pływania w celu ułatwienia sobie utrzymania się na wodzie
Wiktionary
Makaronik – słodkie ciastko przyrządzone z białek jaj, cukru pudru i mielonych migdałów, czasem także z niewielkim dodatkiem masła, mąki, drożdży, miodu, śmietany, żółtek, czekolady, kakao, bakalii, przypraw korzennych. Zamiast migdałów używane są niekiedy mielone orzechy włoskie, laskowe, orzeszki arachidowe, mak, orzeszki pistacjowe, pestki dyni, nasiona słonecznika, a nawet płatki owsiane, wiórki kokosowe lub pokruszone sucharki.
Wikipedia
rzecz. makaron mrz., makaroniarz mrz., makaronizm mrz.
przym. makaronowy
Wiktionary
przymiotnik od: makaronik
SJP.pl
pisarz, mówca używający makaronizmów, obcych wyrazów, zwrotów
SJP.pl
wprowadzanie terminów obcojęzycznych do języka ojczystego
SJP.pl
obcy, zwłaszcza łaciński, wyraz, zwrot lub obca forma gramatyczna wplecione do zdań w języku ojczystym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. obcojęzyczne słowo, zwrot lub forma gramatyczna wprowadzona do wypowiedzi w języku ojczystym;
Wiktionary
Makaronizm – jednostka językowa (wyraz, wyrażenie lub forma gramatyczna, np. fleksyjna) o pochodzeniu obcym wpleciona do wypowiedzi w języku rodzimym; także sposób mówienia i pisania polegający na nasyceniu języka takimi elementami obcymi oraz tekst literacki pisany w stylu makaronicznym, tj. mieszający różne języki (tzw. makaron). Zabieg polegający na użyciu makaronizmów to tzw. makaronizowanie. Określenie nawiązuje do makaronu rozumianego jako obca specjalność kulinarna.
Wikipedia
rzecz. makaron m., makaronik m., makaroniarnia ż., makaroniarz m., makaronizowanie n.
czas. makaronizować ndk.
przym. makaronowy, makaroniarski, makaroniczny
Wiktionary
wplatać obce, zwłaszcza łacińskie, wyrazy, zwroty lub obce formy gramatyczne do tekstu w języku ojczystym
SJP.pl
czasownik
(1.1) używać makaronizmów
Wiktionary
rzecz. makaron mrz., makaroniarz mos., makaronizm mrz., makaronizowanie n.
przym. makaronowy, makaroniczny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|makaronizować.
Wiktionary
Makaronizm – jednostka językowa (wyraz, wyrażenie lub forma gramatyczna, np. fleksyjna) o pochodzeniu obcym wpleciona do wypowiedzi w języku rodzimym; także sposób mówienia i pisania polegający na nasyceniu języka takimi elementami obcymi oraz tekst literacki pisany w stylu makaronicznym, tj. mieszający różne języki (tzw. makaron). Zabieg polegający na użyciu makaronizmów to tzw. makaronizowanie. Określenie nawiązuje do makaronu rozumianego jako obca specjalność kulinarna.
Wikipedia
rzecz. niemakaronizowanie n., makaronizm mrz., makaron mrz.
czas. makaronizować ndk.
przym. makaronowy, makaroniczny
Wiktionary
wytwórnia makaronu; makaroniarnia
SJP.pl
przymiotnik od: makaron
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z makaronem, dotyczący makaronów; zawierający makaron
przymiotnik
(2.1) daw. o języku: nasycony makaronizmami, wtrąceniami łacińskimi
Wiktionary
rzecz. makaron mrz., makaronik m., makaroniarz m., makaronizm m., makaroniarnia ż., makaroniarka ż., makaronizowanie n.
czas. makaronizować ndk.
przym. makaroniarski
Wiktionary
Makary z małżonką; Makarowie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Makarówka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim, w gminie Huszlew.
Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w hrabstwie bialskim w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Makarego lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowo-wschodniej Chorwacji nad Morzem Adriatyckim;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Po przycumowaniu w Makarskiej uzupełniliśmy prowiant.
(1.1) Zwiedziłem Makarską w drodze do Medziugorie.
Wiktionary
przym. makarski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Makarską, dotyczący Makarskiej (miasta w Chorwacji)
Wiktionary
rzecz. Makarska ż.
Wiktionary
makartowski kwiat, bukiet; zasuszony, barwiony kwiat lub bukiet kwiatów i traw
SJP.pl
kwiat makartowski - barwiony, zasuszony kwiat wykorzystywany do sporządzania ozdobnych bukietów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Makary – imię męskie pochodzenia greckiego. Pochodzi od słowa stgr. μακάριος makários oznaczającego „szczęśliwy”. Znaczeniowo odpowiadają mu imiona: Feliks (pochodzenia łacińskiego) i Szczęsny.
Żeńskim odpowiednikiem jest imię Makaria.
Makary imieniny obchodzi 2 stycznia, 15 stycznia, 28 lutego, 10 marca, 1 kwietnia, 10 kwietnia, 20 czerwca, 12 sierpnia, 30 października i 20 grudnia.
Wikipedia
IPA: maˈkarɨ, AS: makary
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Makarek mos., Makaś mos.
:: fż. Makaria ż.
przym. przest. gwara. Makarowy
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Makarek, Makaś
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Makasarem lub Makasarczykami, dotyczący Makasaru lub Maksarczyków
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język makasarski;
Wiktionary
rzecz. Makasar mrz., Makasarczyk mos., Makasarka ż.
Wiktionary
niewielki kilim z płótna, wełny itp. przeważnie haftowany w różne wzory, często ozdobiony kolorowymi frędzlami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dekoracyjna tkanina jedwabna przetykana złotem lub srebrem zawieszana na ścianie lub rozkładana na meblach
(1.2) wyszywane płótno
(1.3) wełniany kilim
Wiktionary
Makata (arab. mak ad - nakrycie lub siedzenie) – dekoracyjna tkanina jedwabna przetykana złotą lub srebrną nicią (złotolita lub srebrnolita) o stylizowanych wzorach roślinnych (głównie kwiaty – goździk, tulipan, róża), architektonicznych (np. motyw mihrabu) lub geometrycznych, wykonana w różnych technikach tkackich (m.in.broszowania lub lansowania). Spotyka się również makaty zdobione haftem lub aplikacją, wykonane barwnymi jedwabiami na jedwabnej tkaninie.
Wikipedia
IPA: maˈkata, AS: makata
Wiktionary
rzecz. makatka ż.
Wiktionary
(1.1) gobelin
Wiktionary
mała makata
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: makata
(1.2) dekoracyjna tkanina opatrzona sentencją, wieszana na kuchennej ścianie;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. makata ż.
przym. makatkowy
Wiktionary
przymiotnik od: makatka
SJP.pl
przymiotnik od: makata
SJP.pl
gra w karty, w której obowiązuje zmienny kolor atutowy w kolejnych rozgrywkach jednego cyklu tej gry; macao
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
(1.2) geogr. miasto w Chinach
Wiktionary
Makau lub Makao (chiń. trad. 澳門, chiń. upr. 澳门, kant. jyutping Ou3 mun4 wym. [ʔōu mǔːn], mand. pinyin Àomén wym. [ɑ̂ʊ̯mə̌n]), oficjalnie Specjalny Region Administracyjny Makau (chiń. upr. 澳门特别行政区; chiń. trad. 澳門特別行政區; pinyin Àomén Tèbié Xíngzhèngqū; jyutping Ou3 mun4 Dak6 bit6 Hang4 zing3 keoi1; port. Região Administrativa Especial de Macau) – jeden z dwóch specjalnych regionów administracyjnych Chińskiej Republiki Ludowej (drugim regionem jest Hongkong), znajdujący się na wschodnim wybrzeżu Chin. Makau leży po zachodniej stronie estuarium Rzeki Perłowej, graniczy od północy z prowincją Guangdong, natomiast od południa i wschodu otoczone jest wodami Morza Południowochińskiego. Gospodarka opiera się głównie na turystyce i hazardzie, jednak prężnie rozwijają się także niektóre gałęzie przemysłu, m.in. przemysł odzieżowy, elektroniczny, zabawkarski. Makau zalicza się do najbogatszych regionów na świecie.
Wikipedia
(1.1) Makau zalicza się do najbogatszych regionów na świecie.
(1.2) W 1557 roku Portugalczycy założyli w Makau stałą osadę, płacąc rocznie 500 taeli srebra za dzierżawę.
Wiktionary
IPA: ˈmakaw, AS: makau̯
Wiktionary
1. tragedia Williama Shakespeare'a;
2. król Szkocji w latach 1040-1057
SJP.pl
Makbet (ang. Macbeth) – tragedia Williama Shakespeare’a napisana około roku 1606, należy do najczęściej wystawianych i adaptowanych sztuk szekspirowskich, jest również najkrótszą tragedią jego autorstwa.
Sztuka oparta została na przekazach historycznych dotyczących króla szkockiego Makbeta spisanych w kronice Raphaela Holinsheda (ok. 1570–1577), a pośrednio na kronice Historia gentis Scotorum (1527) Hectora Boece (która była źródłem dla Holinsheda).
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Makbeta lub z nim związany
SJP.pl
wiecznie zielone zarośla występujące w strefie śródziemnomorskiej; makia
SJP.pl
Makia (fr. maquis, wł. macchia) – zaroślowa formacja roślinna charakterystyczna dla obszaru śródziemnomorskiego, kształtująca się zwykle wtórnie w miejscach po usuniętych lasach twardolistnych, głównie dębowych, rzadziej sosnowych i cyprysowych. Makia w zależności od warunków siedliskowych bywa luźna lub gęsta, niska – wyłącznie zaroślowa (do 2,5 m wysokości), lub wysoka – z udziałem okazałych krzewów i niskich drzew osiągających do 5 m wysokości. Dominują zawsze krzewy, zwykle zimozielone o liściach skórzastych, miejscami z większym lub mniejszym udziałem gatunków zrzucających liście zimą. Pod względem fizjonomii i zajmowanych siedlisk makia w całym obszarze jej występowania jest podobna, występują jednak znaczne różnice w kompozycji gatunkowej. W płatach bardzo zróżnicowanych warstwę krzewów może tworzyć nawet ok. 30 gatunków. Charakterystyczny dla makii jest silny aromat ze względu na to, że wiele występujących w niej roślin wydziela duże ilości olejków eterycznych. Ze względu na gęstość zarośli, duży udział gatunków ciernistych, kolczastych i pnączy makia często bywa bardzo trudna do przebycia.
Wikipedia
przyjmowanie na świecie amerykańskiego stylu życia, głównie postaw konsumpcyjnych; mcdonaldyzacja; macdonaldyzacja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zjawisko ujednolicania się zasad funkcjonowania i zachowań ludzi i jednostek organizacyjnych, a także standaryzacji oferowanych im produktów i usług oraz sposobu ich traktowania;
Wiktionary
Makdonaldyzacja – proces stopniowego upowszechniania się zasad działania znanych z barów szybkiej obsługi (uosabianych przez sieć McDonald’s) we wszystkich dziedzinach życia społecznego w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie.
Tematem makdonaldyzacji zainteresował się George Ritzer już w latach 60. XX wieku. Zjawisko makdonaldyzacji, powiązane z procesem globalizacji, szybko rozpowszechniło się w większości krajów. Makdonaldyzację poprzedziła racjonalizacja i biurokracja.George Ritzer zetknął się z tym elementem kulturowym w 1959, dostrzegł ten system i zaczął doszukiwać się podobnych reguł w innych miejscach, np. na placu zabaw, w szpitalu, przychodni. Stwierdził, że makdonaldyzacja nie jest nowym zjawiskiem, ale stanowi rozwinięcie racjonalizacji, oraz że systemy racjonalne zaczęły dominować i nie ma od nich ucieczki, tzw. „żelazna klatka”. Teoria makdonaldyzacji została sformułowana przez Ritzera w 1993 w książce pt. „Mcdonaldyzacja społeczeństwa”. Autor uważał, że zjawisko to dotyczy wszystkiego, zarówno życia codziennego, politycznego, jak i spraw wiary.
Wikipedia
IPA: ˌmaɡdɔ̃naldɨˈzat͡sʲja, AS: magdõnaldyzacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. makdonaldyzowanie n.
czas. makdonaldyzować ndk.
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) rzad. publ. dokonywać makdonaldyzacji
Wiktionary
rzecz. makdonaldyzacja ż., makdonaldyzowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zob. makdonaldyzacja.
Wiktionary
rzecz. makdonaldyzacja ż.
czas. makdonaldyzować ndk.
Wiktionary
1. makijaż, maquillage (przestarzale);
a) kosmetyki (np. puder, szminka) nałożone na twarz w celu jej upiększenia;
b) nakładanie na twarz odpowiednich kosmetyków (np. szminki, różu) w celu upiększenia; malowanie (się);
2. krem koloryzujący używany jako podkład pod makijaż; fluid
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. gęsty podkład pod makijaż
Wiktionary
IPA: mɛjˈkap, AS: mei ̯kap
Wiktionary
(1.1) podkład, makijaż
Wiktionary
[czytaj: mejk aper] osoba wykonująca makijaż; wizażysta, makijażysta
SJP.pl
[czytaj: mejkapistka] kobieta zajmująca się zawodowo wykonywaniem makijażu
SJP.pl
1. pospolity kwiat polny rośliny o tej samej nazwie, często występujący w zbożach jako chwast;
2. potocznie:
a) komputer marki Macintosh; mac, macintosh;
b) restauracja sieci McDonald's
SJP.pl
Wikipedia
wiecznie zielone zarośla występujące w wilgotniejszych przybrzeżnych regionach strefy śródziemnomorskiej i podzwrotnikowej; makchia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. wtórna formacja roślinna występująca w wilgotniejszych siedliskach w rejonie śródziemnomorskim; w jej skład wchodzą twardolistne zarośla, niskie drzewa i wiele ziół;
Wiktionary
Makia (fr. maquis, wł. macchia) – zaroślowa formacja roślinna charakterystyczna dla obszaru śródziemnomorskiego, kształtująca się zwykle wtórnie w miejscach po usuniętych lasach twardolistnych, głównie dębowych, rzadziej sosnowych i cyprysowych. Makia w zależności od warunków siedliskowych bywa luźna lub gęsta, niska – wyłącznie zaroślowa (do 2,5 m wysokości), lub wysoka – z udziałem okazałych krzewów i niskich drzew osiągających do 5 m wysokości. Dominują zawsze krzewy, zwykle zimozielone o liściach skórzastych, miejscami z większym lub mniejszym udziałem gatunków zrzucających liście zimą. Pod względem fizjonomii i zajmowanych siedlisk makia w całym obszarze jej występowania jest podobna, występują jednak znaczne różnice w kompozycji gatunkowej. W płatach bardzo zróżnicowanych warstwę krzewów może tworzyć nawet ok. 30 gatunków. Charakterystyczny dla makii jest silny aromat ze względu na to, że wiele występujących w niej roślin wydziela duże ilości olejków eterycznych. Ze względu na gęstość zarośli, duży udział gatunków ciernistych, kolczastych i pnączy makia często bywa bardzo trudna do przebycia.
Wikipedia
IPA: ˈmaca, AS: maḱa
Wiktionary
Niccolo di Bernardo dei Machiavelli (1469 - 1527), włoski pisarz, autor traktatu o sprawowaniu władzy "Książę"
SJP.pl
przysłówek
(1.1) perfidnie, obłudnie
Wiktionary
rzecz. makiawelizm mrz., makiawelista mos.
przym. makiaweliczny, makiawelski, makiawelistyczny
Wiktionary
machiaweliczny, makiawelski, machiawelski; książkowo:
1. moralnie dwuznaczny, nacechowany hipokryzją; podstępny, obłudny;
2. właściwy makiaweliście, będący objawem makiawelizmu - doktryny politycznej dopuszczającej zastosowanie podstępu, obłudy, a nawet przemocy w realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) podstępny, przewrotny
Wiktionary
rzecz. makiawelizm mrz., makiawelista mos.
przysł. makiawelicznie
Wiktionary
(1.1) makiawelistyczny, makiawelski
Wiktionary
osoba charakteryzująca się cynizmem i brakiem skrupułów w dążeniu do celu, stosująca zasadę: "cel uświęca środki"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) książk. ktoś, kto posługuje się podstępem w osiągnięciu zamierzonego celu
(1.2) polit. zwolennik makiawelizmu w polityce
Wiktionary
rzecz. makiawelizm m.
przym. makiaweliczny, machiaweliczny, makiawelistyczny, makiawelski
przysł. makiawelicznie
Wiktionary
(1.1) lis, szczwany lis, wilk w owczej skórze / wilk w jagnięcej skórze, jezuita, szalbierz
Wiktionary
cyniczny, charakteryzujący się brakiem skrupułów w dążeniu do celu, postępujący wedle zasady "cel uświęca środki"
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zob. makiaweliczny.
Wiktionary
rzecz. makiawelizm mrz., makiawelista mos.
przysł. makiawelicznie
Wiktionary
(1.1) machiaweliczny, makiaweliczny, makiawelski
Wiktionary
machiawelizm, machiavelizm, machiavellizm;
1. postawa cechująca się lekceważącym stosunkiem do zasad i brakiem skrupułów w dążeniu do celu;
2. doktryna polityczna dopuszczająca zastosowanie podstępów, przemocy i obłudy podczas realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. doktryna polityczna i strategia postępowania opisana przez Niccolò Machiavellego;
(1.2) psych. postawa cyniczna, obłudna, pozbawiona skrupułów; wiara w to, że cel uświęca środki;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Tego polityka cechuje makiawelizm w najczystszej postaci.
Wiktionary
IPA: ˌmacaˈvɛlʲism̥, AS: maḱavelʹism̦
Wiktionary
rzecz. makiawelista m., makiawelistka ż.
przym. makiaweliczny, machiaweliczny, makiawelistyczny, makiawelski
przysł. makiawelicznie, machiwelicznie, makiawelistycznie
Wiktionary
machiaweliczny, makiaweliczny, machiawelski; książkowo:
1. moralnie dwuznaczny, nacechowany hipokryzją; podstępny, obłudny;
2. właściwy makiaweliście, będący objawem makiawelizmu - doktryny politycznej dopuszczającej zastosowanie podstępu, obłudy, a nawet przemocy w realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zob. makiaweliczny.
Wiktionary
rzecz. makiawelizm mrz., makiawelista mos.
przysł. makiawelicznie
Wiktionary
(1.1) machiaweliczny, makiaweliczny, makiawelistyczny
Wiktionary
machiawelstwo; przestarzale: makiawelizm;
1. postawa cechująca się lekceważącym stosunkiem do zasad i brakiem skrupułów w dążeniu do celu;
2. doktryna polityczna dopuszczająca zastosowanie podstępów, przemocy i obłudy podczas realizacji zamierzonego celu
SJP.pl
miasto na Ukrainie
SJP.pl
Makiejewka (ukr. Макіївка, Makijiwka, do 1917 Dmytrijiwka, ukr. Дмитріївка, w latach 1917–1931 Dmytryjewśkyj, Dmytrijiwśk lub Dmytrijewśkie, ukr. Дмитріївський, Дмитріївськ, Дмитріївське) – miasto w obwodzie donieckim, we wschodniej części Ukrainy. Na skutek rosyjskiej napaści na Ukrainę, od 2014 roku znajduje się pod okupacją samozwańczej Donieckiej Republiki Ludowej.
Prawa miejskie posiada od 1925.
Wikipedia
1. model wykonany w zmniejszonej skali;
2. fragment dekoracji teatralnej lub filmowej imitujący autentyczny obiekt;
3. plan układu graficznego materiału przeznaczonego do druku; szczotka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) model czegoś wykonany w małej skali
Wiktionary
Wikipedia
IPA: maˈcɛta, AS: maḱeta
Wiktionary
przym. makietowy
Wiktionary
mała makieta
SJP.pl
budować, wykonywać makietę
SJP.pl
przymiotnik od: makieta
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
regionalnie: tradycyjna potrawa wigilijna z makiem i kluskami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) łódź., poznań., gw-pl|Górny Śląsk. potrawa wigilijna z maku, bakalii i lekkiego pieczywa lub klusek
Wiktionary
Makówki (makiełki) – deser, potrawa wigilijna.
Wikipedia
(1.1) U nas na Wigilię zawsze były makiełki.
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk|makówki.
Wiktionary
make-up, maquillage (przestarzale);
1. kosmetyki (np. puder, szminka) nałożone na twarz w celu jej upiększenia;
2. nakładanie na twarz odpowiednich kosmetyków (np. szminki, różu) w celu upiększenia; malowanie (się)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kosmet. kosmetyki (szminka, tusz, cień do powiek itp.) nałożone na twarz
(1.2) kosmet. czynność nakładania na twarz kosmetyków, sztuka zdobienia twarzy
Wiktionary
Makijaż (fr. maquiller: fałszować, szminkować) znany również jako ang. make-up – kosmetyki upiększające nałożone na skórę (szczególnie twarzy). Termin ten może oznaczać również samo nakładanie kosmetyków.
Słowem makijaż oznacza się zarówno preparaty, efekt, jak i czynności polegające na kosmetycznym upiększaniu twarzy poprzez malowanie, nakładanie szminki czy pudrowanie. Makijaż pomaga wyeksponować urodę, podkreślić jej subtelność, zamaskować niedoskonałości cery. W pewnym stopniu, w określonych warunkach, także wyraża osobowość. Dzięki jego rozmaitym technikom można upozorować twarz na idealną i zdrową. Pożądanym efektem makijażu jest jak najdoskonalsze zbliżenie wyglądu do aktualnie obowiązującego kanonu piękna i urody.
Wikipedia
(1.1) Nigdy nie ruszam się z domu bez makijażu.
(1.2) Jadzia zrobiła kurs makijażu.
Wiktionary
IPA: maˈcijaʃ, AS: maḱii ̯aš
Wiktionary
rzecz. makijażysta m., makijażystka ż.
Wiktionary
(1.1) pot. tapeta, make-up; przest. maquillage
Wiktionary
osoba zajmująca się nakładaniem makijażu
SJP.pl
kobieta trudniąca się robieniem makijaży
SJP.pl
obraz malowany na papierze lub jedwabiu, najstarsza forma książki ilustrowanej na Dalekim Wschodzie; emakimono
SJP.pl
Emaki-mono (jap. 絵巻物) lub prościej emaki (jap. 絵巻) – obraz w postaci zwoju (jedwabnego lub papierowego), przedstawiający sceny z dzieła literackiego, uzupełnione opisami lub fragmentami tekstu. Ta forma sztuki dotarła do Japonii z Chin wraz z buddyzmem w okresie Nara.
Emaki-mono to złożenie trzech japońskich wyrazów: e – obraz, maki – zwój, mono – rzecz, przedmiot.
Wikipedia
ciśnieniowe urządzenie do parzenia kawy; kafeteria, kawiarka, kafetiera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włoski ekspres do kawy
Wiktionary
Makinetka, oryginalnie moka, często nazywana również kupresem, kafetierką, kawiarką – ciśnieniowy czajniczek do parzenia kawy. Makinetki są najbardziej popularne we Włoszech (samo określenie „makinetka” pochodzi od włoskiego macchinetta del caffè).
Wikipedia
(1.1) Zrobisz nam kawy w tej nowej makinetce?
Wiktionary
(1.1) kafeterka, kawiarka, kafetierka, kupres, moka
Wiktionary
gatunek krzewu lub drzewa z rodziny różowatych (jarząb mączny)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) syst. dendr. nazwa systematyczna|Sorbus aria|Crantz|ref=tak., gatunek drzewa z rodziny różowatych;
(1.2) dendr. drzewo z gatunku mąkinia (1.1)
Wiktionary
Jarząb mączny, syn. mąkinia (Sorbus aria Crantz) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych (Rosaceae). Występuje w stanie dzikim w Europie, z wyjątkiem niektórych części na południowym wschodzie, na Kaukazie, w Makaronezji i Afryce Północnej. W Polsce występuje w reglu dolnym w Karkonoszach, Tatrach i w Pieninach, rzadko na niżu.
Wikipedia
(1.2) Owoce mąkini mają barwę szkarłatną.
(1.2) Zaparkowałem koło mąkiń przy wjeździe do dziekanatu.
Wiktionary
(1.1) jarząb mączny
Wiktionary
płaszcz z tkaniny o tej samej nazwie; mackintosh
SJP.pl
wiecznie zielone, gęste zarośla krzewów twardolistnych w wilgotniejszych siedliskach, w nadmorskich regionach Australii
SJP.pl
Makia (fr. maquis, wł. macchia) – zaroślowa formacja roślinna charakterystyczna dla obszaru śródziemnomorskiego, kształtująca się zwykle wtórnie w miejscach po usuniętych lasach twardolistnych, głównie dębowych, rzadziej sosnowych i cyprysowych. Makia w zależności od warunków siedliskowych bywa luźna lub gęsta, niska – wyłącznie zaroślowa (do 2,5 m wysokości), lub wysoka – z udziałem okazałych krzewów i niskich drzew osiągających do 5 m wysokości. Dominują zawsze krzewy, zwykle zimozielone o liściach skórzastych, miejscami z większym lub mniejszym udziałem gatunków zrzucających liście zimą. Pod względem fizjonomii i zajmowanych siedlisk makia w całym obszarze jej występowania jest podobna, występują jednak znaczne różnice w kompozycji gatunkowej. W płatach bardzo zróżnicowanych warstwę krzewów może tworzyć nawet ok. 30 gatunków. Charakterystyczny dla makii jest silny aromat ze względu na to, że wiele występujących w niej roślin wydziela duże ilości olejków eterycznych. Ze względu na gęstość zarośli, duży udział gatunków ciernistych, kolczastych i pnączy makia często bywa bardzo trudna do przebycia.
Wikipedia
uniwersalny przyrząd do ćwiczenia uderzeń w karate
SJP.pl
Makiwara (jap. dosł. "snop słomy"; maki = rulon, zwitek, snop; wara = słoma) – uniwersalny przyrząd w postaci elastycznej, wkopanej pionowo w ziemię deski z poduszką amortyzującą służący do ćwiczenia wszystkich rodzajów ciosów. Dawniej wykonywany był ze zawiniętej w płótno słomy ryżowej.
Wikipedia
[czytaj: makkartyzm] kierunek w polityce wewnętrznej USA w
1. połowie lat 50. XX wieku; zainicjowany w atmosferze zimnej wojny przez senatora J.R. McCarthy'ego, miał na celu przeciwstawienie się infiltracji komunistycznego aparatu władzy i środowisk opiniotwórczych; maccartyzm
SJP.pl
Makkartyzm (spotykana także pisownia maccartyzm, ang. McCarthyism) – ogólna nazwa działań politycznych, pozbawionych skrupułów metod śledczych oraz tworzenia atmosfery strachu i podejrzeń, w walce z „wewnętrznym zagrożeniem komunistycznym” w latach 1950–1954 w Stanach Zjednoczonych.
Wikipedia
roślina z gromady porostów, rosnąca w lesie w kilku gatunkach
SJP.pl
Evernia Ach. (mąkla) – rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Zaliczany jest także do grupy porostów.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niezdara
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
roślina ozdobna z rodziny makowatych
SJP.pl
Makleja (Macleaya) – rodzaj roślin z rodziny makowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące w Japonii i Chinach. Rodzajowa nazwa naukowa upamiętnia szkockiego botanika i entomologa – Alexandra Macleaya (1767-1848). Rośliny w naturze występują na polanach leśnych, na stokach i przydrożach. Uprawiane są poza tym jako ozdobne.
Wikipedia
broker;
1. pośrednik w transakcjach finansowych na giełdzie;
2. pośrednik w sprawach związanych z zaopatrzeniem statku i wysyłką towarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) finans. osoba, która zawodowo zajmuje się pośrednictwem w handlu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przez ponad piętnaście lat tworzyłem soft dla maklerów.
Wiktionary
IPA: ˈmaklɛr, AS: makler
Wiktionary
rzecz. maklerstwo n., maklerz mos.
:: fż. maklerka ż.
przym. maklerski
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. maklerstwo n., maklerz mos.
:: fż. maklerka ż.
przym. maklerski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) broker
* białoruski: (1.1) маклер m.
* czeski: (1.1) makléř m.
* litewski: (1.1) makleris m.
* rosyjski: (1.1) маклер m.
* słowacki: (1.1) maklér m.
* ukraiński: (1.1) маклер m.
źródła.
== makler (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) pośredniczyć
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z osobą lub pracą maklera
Wiktionary
rzecz. makler mos., maklerstwo n., maklerz mos.
Wiktionary
jednoroczna roślina z rodziny astrowatych, pochodząca z Ameryki Południowej; w Polsce pospolity chwast; żółtnica
SJP.pl
Żółtnica pomarańczowa (Maclura pomifera) – gatunek małego drzewa lub krzewu naturalnie występującego w środkowych i południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Gatunek szeroko rozpowszechniony w południowej Europie oraz zachodniej i środkowej Azji.
Wikipedia
Makocice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Proszowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wikipedia
w gwarze poznańskiej: makowiec, ciasto makowe
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, z którego pozyskuje się mąkę
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. dawna wioska rybacka, współcześnie getto uchodźców zlokalizowane w lagunie przy Zatoce Gwinejskiej, w nigeryjskim Lagos, uważane za największy na świecie, liczący 250 tysięcy mieszkańców, slums na wodzie
Wiktionary
(1.1) iron. Wenecja Afryki
Wiktionary
ptak z rodziny łuszczaków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. nazwa systematyczna|Carduelis cannabina|ref=tak., mniejszy od wróbla ptak gniazdujący w krzewach;
(1.2) obraź. krzykliwa prostaczka
Wiktionary
Makolągwa (zwyczajna), mokolągwa (Linaria cannabina) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae).
Wikipedia
(1.1) Później korzystały z nich tylko wróble, dzierlatki, pliszkaiszki, srokosze, makolągwy.
Wiktionary
IPA: ˌmakɔˈlɔ̃ŋɡva, AS: makolõŋgva
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Sebastes mentella|Travin|ref=tak., gatunek atlantyckiej ryby z rodziny skorpenowatych
Wiktionary
(1.1) mentela
Wiktionary
Wikipedia
Mąkolin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Bodzanów. Leży nad Mołtawą
Wieś duchowna Mąkolino położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi wyszogrodzkiej województwa mazowieckiego. W 1785 roku Mąkolin wchodził w skład klucza mąkolińskiego biskupstwa płockiego. Do 1946 roku miejscowość była siedzibą gminy Mąkolin. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający liście przypominające liście maku
Wiktionary
Wikipedia
przyrząd do oznaczania ilości glutenu w mące
SJP.pl
wyprodukowany z mąki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Mąkosin – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Chynów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Makoszka – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie parczewskim, w gminie Dębowa Kłoda.
Wieś królewska w starostwie parczewskim województwa lubelskiego w 1786 roku.
Nazwa wsi pochodzi od staropolskiej nazwy osobowej "Makosz". Według legendy był to pszczelarz, który osiedlił się nad źródłami Konotopy. Makoszka była osadą w królewskich lasach, w której mieszkali bartnicy, gajowi, zbieracze runa leśnego i ludzie zajmujący się wypalaniem popiołu i potożu.
Wikipedia
przymiotnik od: Makoszowy
SJP.pl
dzielnica Zabrza
SJP.pl
Makoszowy (niem. Makoschau) – dzielnica miasta Zabrze od 1951, dawniej samodzielna gmina Makoszowy.
Wikipedia
Wikipedia
rodzaj naczynia, zwykle glinianego, służącego do ucierania maku, ciast, kremów; makutra, donica
SJP.pl
1. pospolity kwiat polny rośliny o tej samej nazwie, często występujący w zbożach jako chwast;
2. potocznie:
a) komputer marki Macintosh; mac, macintosh;
b) restauracja sieci McDonald's
SJP.pl
Wikipedia
Mąkowarsko – (niem. Monkowarsk, 1942–1945 Mönkenwerth) wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Koronowo, przy skrzyżowaniu drogi krajowej nr 25 z drogą wojewódzką nr 237 i przy trasie zawieszonej obecnie linii kolejowej Tuchola-Koronowo. Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Mąkowarsko.
Wikipedia
rodzina roślin kwiatowych dwuliściennych
SJP.pl
Wikipedia
o cechach makowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
zdrobnienie od: makówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: makówka
Wiktionary
IPA: ˌmakuˈvɛt͡ʃka, AS: makuvečka
Wiktionary
rzecz. makówka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Makowa Mazowieckiego lub Makowa Podhalańskiego
SJP.pl
mieszkanka Makowa Mazowieckiego lub Makowa Podhalańskiego
SJP.pl
górne zakończenie kolumny lub filaru w kształcie główki maku
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
ciasto przekładane makiem; makownik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto przekładane masą ze zmielonego maku przyprawionego cukrem i bakaliami;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Babcia upiekła makowiec; pachnie w całym domu.
Wiktionary
IPA: maˈkɔvʲjɛt͡s, AS: makovʹi ̯ec
Wiktionary
zob. mak.
Wiktionary
(1.1) makownik
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
łupina lub łodyga maku
SJP.pl
wieś w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim
SJP.pl
Makowisko – wieś w Polsce, położona na Płaskowyżu Tarnogrodzkim w województwie podkarpackim, w powiecie jarosławskim, w gminie Jarosław.
Wieś Makowiszko należąca do miasta Jarosławia położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie przemyskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego. Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie ruskim, w 1739 roku należała do klucza Jarosław Lubomirskich.
Wikipedia
1. główka maku zawierająca nasiona
2. potocznie głowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. owoc maku w formie torebki z nasionami
(1.2) gw-pl|Górny Śląsk. kulin. zwykle w lm. śląska potrawa wigilijna, której podstawą są namoczone bułki oraz mak z orzechami, rodzynkami, migdałami;
(1.3) pot. przen. o głowie
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Makowo
Wikipedia
IPA: maˈkufka, AS: makufka
Wiktionary
rzecz. mak m., maczek m., makiełka ż., makuch m., makowiec m., makowate nmos., Makowica ż., Makowice nmos., Maków m., Makówka ż.
:: zdrobn. makóweczka ż.
przym. makowy, makowaty
Wiktionary
(1.2) makiełka
(1.3) łeb, mózgownica, czerep, bania
Wiktionary
Mąkownica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Witkowo.
Wieś duchowna, własność opata cystersów w Lądzie pod koniec XVI wieku leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa konińskiego.
Wikipedia
ciasto przekładane makiem; makowiec
SJP.pl
Makowiec – ciasto przekładane masą ze zmielonego maku, cukru (lub miodu) i bakalii. Wypiek taki najczęściej przybiera formę:
Wikipedia
odnoszący się do maku albo mający kolor kwiatu maku
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: ciężarówka do przewozu mąki
SJP.pl
przymiotnik od: Maków Mazowiecki, Maków Podhalański
SJP.pl
Makowski (forma żeńska Makowska, liczba mnoga Makowscy) – polskie nazwisko.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Miejscowość na Litwie:
Miejscowości na Białorusi
Wikipedia
odnoszący się do maku albo mający kolor kwiatu maku
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do maku (rośliny)
(1.2) kulin. odnoszący się do nasion maku, przyrządzony z maku lub z dodatkiem maku
(1.3) mający kolor taki jak kwiat maku; jaskrawoczerwony
Wiktionary
IPA: maˈkɔvɨ, AS: makovy
Wiktionary
zob. mak.
Wiktionary
słabo płatna praca bez możliwości rozwoju zawodowego; mcpraca
SJP.pl
tkanina ażurowa, wykonana z nici lub sznurków z różnych włókien (len, bawełna, jedwab, sizal itd.) wiązanych w dekoracyjne supły lub plecionych
SJP.pl
Makrama – znana od starożytności sztuka wiązania sznurków za pomocą samych dłoni, bez użycia igieł, drutów lub szydełka. W dzisiejszych czasach uznawana za jedną z form rękodzieła.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Makranem, dotyczący Makranu
Wiktionary
rzecz. Makran mrz.
Wiktionary
niewielka (długość do 60 cm), jadalna ryba morska z rodziny makrelowatych o dużym znaczeniu gospodarczym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) icht. ryba morska z rodziny makrelowatych z rodzaju Scomber lub Scomberomorus;
(1.2) spoż. kulin. ceniona w przemyśle spożywczym ryba morska; makrela atlantycka
Wiktionary
Makrela atlantycka (Scomber scombrus) – gatunek ryby z rodziny makrelowatych.
Wikipedia
(1.2) Uwielbiam zapach wędzonej makreli! Jest taka smaczna.
Wiktionary
IPA: maˈkrɛla, AS: makrela
Wiktionary
rzecz. makrelowate lm.
Wiktionary
zdrobnienie od: makrela
SJP.pl
o cechach makrelokształtnych (podrząd ryb)
SJP.pl
o cechach makrelokształtnych (podrząd ryb)
SJP.pl
gatunek ławicowej ryby morskiej z rodziny makreloszowatych
SJP.pl
Makrelosz (Scomberesox saurus) – gatunek ławicowej ryby morskiej z rodziny makreloszowatych (Scomberesocidae).
Wikipedia
rodzina morskich ryb z rzędu belonokształtnych; wręgowcowate
SJP.pl
Makreloszowate, wręgowcowate (Scomberesocidae) – rodzina morskich ryb belonokształtnych (Beloniformes), bardzo blisko spokrewniona z belonowatymi. Makrelosz i sajra są cennymi gatunkami użytkowymi.
Wikipedia
o cechach makreloszowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
rodzina ryb morskich
SJP.pl
Makrelowate (Scombridae) – rodzina morskich ryb okoniokształtnych. Cenione jako ryby konsumpcyjne.
Wikipedia
o cechach makrelowatych (rodzina ryb)
SJP.pl
podrząd ryb promieniopłetwych; makrelokształtne, tuńczykowce
SJP.pl
Makrelowce (Scombroidei), tuńczykowce (Thunnoidei) – podrząd ryb okoniokształtnych (Perciformes) obejmujący gatunki pelagiczne strefy umiarkowanej i tropikalnej, charakteryzujące się ciałem wrzecionowatego kształtu z cienkim, ale mocnym trzonem ogonowym, zakończonym półksiężycowatą płetwą ogonową. Po obu bokach ogona zwykle obecna jest stępka. Na trzonie ogonowym często występują dodatkowe płetewki. Kości górnoszczękowe są zrośnięte ze sobą i połączone z międzyszczękowymi. W stanie kopalnym makrelowce są znane z pokładów eocenu. Mają bardzo duże znaczenie gospodarcze i użytkowe.
Wikipedia
przymiotnik od: makrela
SJP.pl
w informatyce: potoczne określenie pojęć: makrodefinicja, makroinstrukcja i makropolecenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) inform. zestaw poleceń przeznaczonych do wykonania przez określoną aplikację, rodzaj niesamodzielnego programu komputerowego;
(1.2) fot. pot. zdjęcie wykonane techniką makrofotografii
przymiotnik
(2.1) pot. bardzo duży
Wiktionary
Makro, makropolecenie – zestaw rozkazów realizujący algorytm komputerowy przeznaczony do wykonywania przez określoną aplikację (edytor, arkusz kalkulacyjny, program graficzny) zwykle w celu automatyzacji pewnych czynności lub dokonania zmian w dokumentach bez interakcji z użytkownikiem. Makra pisane są zwykle w specjalnym skryptowym języku programowania wykonywanym przez interpreter wbudowany w daną aplikację, w której to zostały uruchomione. Praktycznie prawie każda aplikacja umożliwiająca korzystanie z makr posiada swój własny skryptowy język programowania.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) makropolecenie, makrokomenda, makroinstrukcja
(1.2) makrofotografia
antonimy.
(2.1) mikro
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
temsłow. makro-
frazeologia.
etymologia.
(1.1) skr. od etymn|pol|makropolecenie.
(1.2) skr. od etymn|pol|makrofotografia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) macro
* baskijski: (1.1) makro
* czeski: (1.1) makro n.
* duński: (1.1) makro w.; (1.2) makro w.
* hiszpański: (1.1) macro ż.
źródła.
== makro (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) inform. makro
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmakrɔ, AS: makro
Wiktionary
temsłow. makro-
Wiktionary
(1.1) makropolecenie, makrokomenda, makroinstrukcja
(1.2) makrofotografia
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na duże rozmiary lub dużą skalę tego, co jest nazwane drugim członem
Wiktionary
(1.1) makroanaliza • makrocząsteczka • makrofanerofit • makroklimat • makroregion • makrosynoptyczny
Wiktionary
rzecz. makro n.
przym. makro
Wiktionary
analiza chemiczna, w której bada się próbki o masie większej od 100 mg.
SJP.pl
zwolennik makrobiotyki - nauki o sposobach żywienia i leczenia produktami naturalnymi, nieprzetworzonymi
SJP.pl
teoretyczna i praktyczna nauka o sposobach żywienia i leczenia produktami naturalnymi, nieprzetworzonymi
SJP.pl
Makrobiotyka lub dieta makrobiotyczna (z języka greckiego μακρóς, duży i βιοτικóς, dotyczący życia) – rodzaj diety, mającej według jej zwolenników zapobiegać chorobom, zapewniać dobre samopoczucie oraz sprawiać, że stosująca ją osoba nie będzie podatna na niespodziewane pogorszenie zdrowia, a nawet nie będzie ulegała wypadkom. Wstępne założenia makrobiotyki prawdopodobnie powstały na przełomie XVII i XVIII w Japonii, w pierwszej połowie jej samoizolacji (w latach 1639-1853 w okresie panowania Rodu Tokugawa). Rozwinięcie o dietę japońskiego buddyzmu zen było reakcją na wcześniejszą chrystianizację i próbę kolonizacji Japonii oraz pogorszenie kondycji miejscowej ludności. Mimo że założenia pochodzą z Japonii, jej podstawa wywodzi się z chan (buddyzmu) i opiera się na konieczności zrównoważenia domniemanych energii jin i jang (yin i yang), zwłaszcza w spożywanych produktach lub w stosowanych technikach gotowania i naczyniach kuchennych. Zrównoważenie dotyczy również domniemanej energii jin i jang środowiska, z którego pozyskiwany jest pokarm, faktycznie realizowane przez ograniczenie produktów mięsnych w diecie.
Wikipedia
nadmierne (chorobliwe) rozmiary czaszki - wrodzone lub nabyte, występujące najczęściej u dzieci; wielkogłowie
SJP.pl
Makrocefalia (wielkogłowie, z gr. μακρύς trb. makris = długi + κεφάλη trb. kiefali = głowa, ang. macrocephaly) – zaburzenie rozwojowe polegające na obwodzie głowy powyżej 97 centyla dla płci i wieku.
Wikipedia
długi, pełny cykl (zwykle w odniesieniu do cyklu treningowego)
SJP.pl
Związki makrocykliczne – grupa związków chemicznych o dużej masie cząsteczkowej (makrocząsteczki) i strukturze cyklicznej. Poza chemią polimerów terminu tego używa się jednak zwyczajowo do opisu związków o stosunkowo małej masie cząsteczkowej (niebędących makrocząsteczkami) i zawierających w swojej strukturze pierścień zbudowany z odpowiednio dużej liczby atomów. Definicja ta nie jest ścisła i w literaturze naukowej minimalna wielkość pierścienia w związkach makrocyklicznych może być określona np. jako minimum 9, 12 czy 14 atomów.
Wikipedia
antybiotyk
SJP.pl
podwyższenie średniej objętości krwinki czerwonej
SJP.pl
cząsteczka związku chemicznego składająca się z dużej liczby (kilkadziesiąt do kilku tysięcy) powtarzających się ugrupowań atomów, tzw. merów; makromolekuła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. fiz. cząsteczka zbudowana z bardzo dużej liczby atomów;
Wiktionary
Makromolekuła, makrocząsteczka, makrodrobina – cząsteczka chemiczna (molekuła) złożona z więcej niż około 1000 atomów. Makromolekuła często powstaje z połączenia jednego lub kilku rodzajów jednostek podstawowych, tzw. merów, tworząc strukturę substancji polimerowych.
Wikipedia
IPA: ˌmakrɔt͡ʃɔ̃w̃ˈstɛt͡ʃka, AS: makročõũ̯stečka
Wiktionary
(1.1) makromolekuła
Wiktionary
przymiotnik od: makrocząsteczka, np. związek makrocząsteczkowy
SJP.pl
rzadko: makrocząsteczka; makromolekuła, makrodrobina
SJP.pl
w informatyce: ciąg definicji; makro
SJP.pl
Makro, makropolecenie – zestaw rozkazów realizujący algorytm komputerowy przeznaczony do wykonywania przez określoną aplikację (edytor, arkusz kalkulacyjny, program graficzny) zwykle w celu automatyzacji pewnych czynności lub dokonania zmian w dokumentach bez interakcji z użytkownikiem. Makra pisane są zwykle w specjalnym skryptowym języku programowania wykonywanym przez interpreter wbudowany w daną aplikację, w której to zostały uruchomione. Praktycznie prawie każda aplikacja umożliwiająca korzystanie z makr posiada swój własny skryptowy język programowania.
Wikipedia
cząsteczka chemiczna zbudowana z wielkiej liczby atomów o względnej masie cząsteczkowej powyżej kilku tysięcy; makrocząsteczka, makromolekuła
SJP.pl
efekt maksymalny
SJP.pl
dział ekonomii badający całe systemy ekonomiczne, w celu wykrycia prawidłowości w funkcjonowaniu i ustalenia zasad optymalnej polityki gospodarczej państwa
SJP.pl
Makroekonomia – dziedzina ekonomii posługująca się wielkościami zagregowanymi (zbiorczymi, dotyczącymi całej gospodarki) do badania prawidłowości występujących w gospodarce jako całości.
Przedmiotem zainteresowania makroekonomii jest przede wszystkim zrozumienie tego, w jaki sposób tworzy się dochód narodowy i jak dokonuje się podział dochodu narodowego, a także zagadnienia związane z inflacją, bezrobociem, inwestycjami i bilansem płatniczym, z uwzględnieniem polityki pieniężnej banku centralnego oraz polityki gospodarczej państwa.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący makroekonomii, związany z makroekonomią
Wiktionary
rzecz. makroekonomia ż.
Wiktionary
dział ekonomii badający relacje między dużymi systemami i podsystemami ekonomicznymi oraz takimi kategoriami jak: dochód narodowy, inwestycje, oszczędności, konsumpcja, zatrudnienie, eksport, import, podaż pieniądza, bilans płac
SJP.pl
pierwiastek chemiczny (np. azot, fosfor, siarka, potas, wapń, magnez) występujący w organizmach żywych w znacznej ilości, niezbędny do ich prawidłowego rozwoju; makropierwiastek, makroskładnik, pierwiastek podstawowy
SJP.pl
Makroelementy, makrominerały, makroskładniki, pierwiastki główne, makropierwiastki – pierwiastki chemiczne, których zawartość w danym środowisku (także organizmie) jest stosunkowo duża. Ponieważ między różnymi typami środowisk i grupami organizmów występują pod tym względem różnice, różnie określane są wartości graniczne wyróżniania makroelementów. Różna jest też ich lista. Szczególnie duże różnice występują między przyrodą nieożywioną a organizmami. W wodach podziemnych makroelementami są: wodór, węgiel, azot, tlen, sód, magnez, siarka, chlor, potas, wapń, brom, żelazo i jod, a według niektórych ujęć również glin, fluor, krzem i fosfor. Niektóre z tych pierwiastków nie mają większego znaczenia biologicznego i nie są uznawane za makroelementy w biologii. W hydrochemii pojęcie makroskładników może odnosić się ponadto nie do samych pierwiastków, ale tworzonych przez nie jonów. Wówczas makroskładnikami wód podziemnych są: Na+, K+, Ca2+, Mg2+, Cl−, SO42− i HCO3− oraz NH4+, NO2−, NO3−, Fe2+, Al3+ i substancje organiczne.
Wikipedia
zjawiska ewolucji organizmów zachodzące na poziomie ponadgatunkowym
SJP.pl
Wikipedia
1. pochodząca ze szpiku kostnego komórka układu odpornościowego, wyposażona w zdolności fagocytozy i enzymatycznej degradacji pochłoniętych fragmentów tkankowych, komórkowych i bakteryjnych;
2. zwierzę odżywiające się dużymi cząsteczkami pokarmowymi lub nawet całymi organizmami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) organizm żywy odżywiający się drobnymi cząstkami pokarmowymi
Wiktionary
Makrofagi – komórki fagocytujące, zaliczane do tkanki łącznej.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. wysokie drzewo osiągające ponad 30 metrów wysokości;
Wiktionary
rzecz. fanerofit mrz.
Wiktionary
(1.1) megafanerofit
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. zool. ogół większych zwierząt na danym obszarze, w danym środowisku lub okresie geologicznym
Wiktionary
(1.1) Pierścienice są najliczniejszym elementem makrofauny w głębinach oceanów.
Wiktionary
rzecz. fauna ż.
Wiktionary
w botanice: liść mający blaszkę z rozgałęzionym systemem żyłek; mikrofil
SJP.pl
Makrofil (megaphyl) – liść występujący u skrzypów, paproci, roślin nagozalążkowych i okrytozalążkowych. Zawiera rozgałęziony układ tkanek przewodzących (w postaci nerwów), stanowiący odgałęzienie walca osiowego łodygi. Nad odgałęzieniami z walca osiowego pozostają luki liściowe.
Hipoteza telomowa tłumaczy powstanie makrofili jako odgałęzienia telomów ulegające w toku ewolucji spłaszczeniu i rozrośnięciu.
Wikipedia
roślina zakorzeniona w wodzie, której większa część jest wynurzona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przytwierdzona do dna zbiornika wodnego roślina naczyniowa bądź ramienica
Wiktionary
Makrofity (makrofitobentos, gr. makros ‘długi, wielki’ i phytón ‘roślina’) – wodne rośliny kwiatowe, mchy, wątrobowce i duże glony (w Polsce głównie ramienice). Wyjątkowo do makrofitów zalicza się widoczne gołym okiem glony nieco mniejszych rozmiarów, głównie glony nitkowate, jak skrętnica, wstężnica, czy nawet nitkowate sinice.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekol. bot. organizmy roślinne wchodzące w skład makrobentosu, o rozmiarach od 0,3 mm × 0,3 mm do 1 mm × 1 mm
Wiktionary
1. technika fotograficzna umożliwiająca wykonywanie zdjęć małych przedmiotów z niewielkiej odległości i o relatywnie dużym powiększeniu
2. zdjęcie otrzymane taką metodą
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fot. technika wykonywania zdjęć, w której fotografowany obiekt zostaje odwzorowany w naturalnych rozmiarach lub jest powiększony; także: zdjęcie wykonane tą techniką
Wiktionary
Makrofotografia – rodzaj fotografii, w której fotografowany obiekt zostaje odwzorowany w naturalnych rozmiarach lub jest nieznacznie powiększony.
Na ogół zakres powiększenia liniowego (często zwanego przez fotografów skalą odwzorowania) waha się w granicach od 1:1 do 10:1 – od wielkości naturalnej do 10-krotnego powiększenia (dla formatu małoobrazkowego jest to obszar 24×36–2,4×3,6 mm). Często rozszerza się ten obszar do zbliżeń wymagających obiektywów z funkcją makro lub dodatków na 3:1 do 30:1. Większe powiększenia uzyskuje się za pomocą mikroskopu w mikrofotografii.
Wikipedia
(1.1) Świat roślin i owadów to najczęstszy temat makrofotografii. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌmakrɔfɔtɔˈɡrafʲja, AS: makrofotografʹi ̯a
Wiktionary
przym. makrofotograficzny
Wiktionary
zdolna do samodzielnego ruchu gameta żeńska, większa od męskiej
SJP.pl
program komputerowy zastępujący makroinstrukcję w programie źródłowym przez ciąg instrukcji zdefiniowanych w tym samym języku
SJP.pl
hipoteza zakładająca powstawanie nowych jednostek systematycznych organizmów w sposób skokowy, przez jedną znaczną zmianę mutacyjną
SJP.pl
znaczne powiększenie zewnętrznych narządów płciowych
SJP.pl
graficzne przedstawienie struktury metalu albo stopu
SJP.pl
w informatyce: ciąg instrukcji; makro, makrorozkaz
SJP.pl
Makroinstrukcja (ang. macro instruction) — ciąg instrukcji wywoływanych za pomocą jednej dodatkowo zdefiniowanej instrukcji. Przekształcenie (rozszerzenie) makroinstrukcji w ciąg słów języka programowania (poddawanych dalszej translacji) jest realizowane przez wstępny element translatora, zwany preprocesorem.
Wikipedia
język mający kilka odmian, uznawanych za warianty tego samego języka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. zespół blisko spokrewnionych odmian językowych, które bywają uważane za jeden język w niektórych kontekstach kulturowych, społecznych lub politycznych, mimo że mogą mieć znaczne różnice i odrębne kody językowe;
Wiktionary
Makrojęzyk (ang. macrolanguage) – jednostka klasyfikacyjna wywodząca się z międzynarodowego standardu ISO 639. Używa się jej w odniesieniu do grup odmian językowych, nie zawsze wzajemnie zrozumiałych, ale które z pewnych względów (np. pozajęzykowych – kulturowych, politycznych, etnicznych, religijnych itd.) traktowane są jako warianty tego samego języka. Niektóre makrojęzyki obejmują kilkadziesiąt takich wariantów (np. arabski 30, keczua 44, zapotecki aż 58). W wielu przypadkach wiąże się to z występowaniem dyglosji, jak np. w przypadku języka arabskiego.
Wikipedia
(1.1) ISO 639-3 identyfikuje ponad 60 makrojęzyków.
Wiktionary
klimat dużych obszarów, kształtowany przez czynniki geograficzne, głównie: szerokość geograficzną, wysokość n.p.m., rzeźbę terenu, odległość od oceanów
SJP.pl
Makroklimat – (potocznie zwane klimatem) jest kształtowany przez czynniki geograficzne takie jak: ogólna cyrkulacja atmosfery, szerokość geograficzną, wysokość nad poziomem morza, rzeźbę terenu, odległość od mórz i oceanów itp., i charakteryzowany na podstawie wieloletnich danych obserwacyjnych.
Wikipedia
dziedzina nauki zajmująca się badaniem makroklimatów
SJP.pl
część płyty głównej komputera osobistego ułatwiająca podłączenie urządzeń peryferyjnych
SJP.pl
1. wszechświat pojęty jako jednolita całość, przeciwstawiany mikrokosmosowi światu cząstek elementarnych;
2. świat ciał niebieskich w przeciwieństwie do mikrokosmosu - świata człowieka
SJP.pl
Makrokosmos – Podniebny taniec (fr. Le peuple migrateur) – francuski przyrodniczy film dokumentalny z 2001 roku, ukazujący życie ptaków. Jest to kolejne, po Mikrokosmosie (1996), tego typu przedsięwzięcie francuskiego producenta Jacques’a Perrina.
Obraz był nominowany do Oscara za najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny.
Wikipedia
przymiotnik od: makrokosmos; makrokosmiczny
SJP.pl
rodzaj antybiotyku o działaniu bakteriostatycznym; antybiotyk makrolidowy
SJP.pl
antybiotyk makrolidowy - rodzaj antybiotyku o działaniu bakteriostatycznym; makrolid
SJP.pl
nauka opisująca język w powiązaniach z filozofią, psychologią, socjologią itp.
SJP.pl
narzędzie z kamienia niegładzonego, znane z późnego paleolitu i mezolitu
SJP.pl
większy blastomer, który powstaje podczas rozwoju embrionalnego np. jeżowca, płazów i niektórych łożyskowców
SJP.pl
pierwiastek chemiczny występujący w środowisku w stosunkowo dużych ilościach; makroelement, makropierwiastek
SJP.pl
cząsteczka związku chemicznego składająca się z dużej liczby (kilkadziesiąt do kilku tysięcy) powtarzających się ugrupowań atomów, tzw. merów; makrocząsteczka
SJP.pl
Makromolekuła, makrocząsteczka, makrodrobina – cząsteczka chemiczna (molekuła) złożona z więcej niż około 1000 atomów. Makromolekuła często powstaje z połączenia jednego lub kilku rodzajów jednostek podstawowych, tzw. merów, tworząc strukturę substancji polimerowych.
Wikipedia
jednorazowa, wielka zmiana mutacyjna prowadząca do wyodrębnienie się nowego gatunku albo jednostki systematycznej roślin lub zwierząt
SJP.pl
cząstka substancji o średnicy powyżej 0,1 mm
SJP.pl
Wikipedia
wyrównywanie niezwykle dużych powierzchni terenu do jednego poziomu
SJP.pl
wielokomórkowy organizm żywy widoczny gołym okiem
SJP.pl
stały produkt powstający obok parafiny syntetycznej w procesie syntezy paliw ciekłych z tlenku węgla i wodoru; parafina kontaktowa
SJP.pl
pierwiastek chemiczny (np. azot, fosfor, siarka, potas, wapń, magnez) występujący w organizmach żywych w znacznej ilości, niezbędny do ich prawidłowego rozwoju; makroelement, makroskładnik, pierwiastek podstawowy
SJP.pl
plankton składający się z organizmów o długości powyżej 1 centymetra (np. meduz jamochłonów, osłonic), unoszący się biernie z falami i prądami w toni oceanicznej
SJP.pl
drobna ryba z rodziny łaźcowatych, z narządem błędnikowym umożliwiającym oddychanie tlenem atmosferycznym; wielkopłetw
SJP.pl
Macropodus – rodzaj słodkowodnych ryb okoniokształtnych z rodziny guramiowatych (Osphronemidae), w języku polskim określanych nazwami wielkopłetw lub makropod.
Rodzaj ten zaliczany był do różnych rodzin: labiryntowatych (Anabantoidei), łaźcowatych (Anabantidae) lub beloncjowatych (Belontiidae).
Wikipedia
dotyczący pierwiastków niezbędnych do utrzymania funkcji życiowych organizmu, zawartych w substancjach odżywczych
SJP.pl
w informatyce: ciąg poleceń; makro
SJP.pl
Makro, makropolecenie – zestaw rozkazów realizujący algorytm komputerowy przeznaczony do wykonywania przez określoną aplikację (edytor, arkusz kalkulacyjny, program graficzny) zwykle w celu automatyzacji pewnych czynności lub dokonania zmian w dokumentach bez interakcji z użytkownikiem. Makra pisane są zwykle w specjalnym skryptowym języku programowania wykonywanym przez interpreter wbudowany w daną aplikację, w której to zostały uruchomione. Praktycznie prawie każda aplikacja umożliwiająca korzystanie z makr posiada swój własny skryptowy język programowania.
Wikipedia
architekt projektujący duże zespoły urbanistyczne
SJP.pl
proporcja wyznaczająca skalę proporcji szczegółowych albo będąca wypadkową proporcji szczegółowych
SJP.pl
obszar obejmujący kilka regionów o zbliżonych cechach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, charakteryzująca się zbliżonymi cechami środowiskowo-krajobrazowymi większa od mezoregionu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W wielostopniowej regionalizacji mezoregion stanowi jednostkę niższego rzędu wchodzącą w skład makroregionu.
Wiktionary
dotyczący obszaru obejmującego kilka regionów
SJP.pl
duże formy ukształtowania terenu, takie jak góry, wyżyny, pradoliny; makrorzeźba
SJP.pl
wolny rodnik powstały przez przyłączenie cząsteczek monomeru do wolnego rodnika wytworzonego wskutek rozpadu inicjatora polimeryzacji
SJP.pl
w informatyce: ciąg instrukcji; makro, makroinstrukcja
SJP.pl
duże formy ukształtowania terenu, takie jak góry, wyżyny, pradoliny; makrorelief
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. procedura badawcza w marketingowej analizie rynku, gdzie segmentami, na które dokonuje się podziału, są rynki narodowe lub ich grupy;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmakrɔsɛɡmɛ̃nˈtat͡sʲja, AS: makrosegmẽntacʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) segmentacja pierwotna
Wiktionary
teren o podobnych warunkach siedliskowych klimatu i podłoża
SJP.pl
w makroskali -
a) w odniesieniu do dużych jednostek
b) na wielką skalę
SJP.pl
widzialny gołym okiem, bez użycia przyrządów optycznych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący makroskopii
Wiktionary
rzecz. makroskopia ż.
przym. makroskopijny
przysł. makroskopowo
Wiktionary
(1.1) makroskopijny
Wiktionary
pierwiastek chemiczny (np. azot, fosfor, siarka, potas, wapń, magnez) występujący w organizmach żywych w znacznej ilości, niezbędny do ich prawidłowego rozwoju; makropierwiastek, makroelement, pierwiastek podstawowy
SJP.pl
specjalista w zakresie makrosocjologii
SJP.pl
dział socjologii, którego przedmiotem zainteresowania są makrostruktury społeczne
SJP.pl
Makrosocjologia – dział socjologii, którego przedmiotem zainteresowania są makrostruktury społeczne; także socjologiczna orientacja badawcza zajmująca się przede wszystkim analizą tak zwanych wielkich procesów i zjawisk społecznych oraz budowaniem na tej podstawie ogólnych teorii socjologicznych.
Wikipedia
wielkość płodu nadmierna w stosunku do wieku płodowego; hipertrofia wewnątrzmaciczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nadmierny rozmiar ciała, nadmierna masa płodu w stosunku do wieku płodowego
Wiktionary
Hipertrofia wewnątrzmaciczna (makrosomia) – nadmierna masa płodu w stosunku do wieku płodowego. Szacuje się, że zaburzenie to dotyczy ok. 10% wszystkich ciąż.
Wikipedia
(1.1) Mówi się, że częstotliwość występowania makrosomii w zdrowych ciążach wynosi 6–14,5%, u kobiet z cukrzycą 25–42%.
Wiktionary
(1.1) hipertrofia wewnątrzmaciczna
Wiktionary
duży zarodnik paprotników różnozarodnikowych wytwarzany w zarodni dużej (makrosporangium) na sporoficie; megaspora
SJP.pl
Makrospora (megaspora) – zarodnik, z którego rozwija się gametofit żeński (produkujący komórki jajowe). Makrospory wytwarzane są w makrosporangiach na sporoficie. Występują u roślin różnozarodnikowych (wymarłe gatunki skrzypowych, niektóre widłaki i paprocie oraz wszystkie rośliny nasienne).
Wikipedia
u paprotników różnozarodnikowych: zarodnia wytwarzająca zarodniki - makrospory
SJP.pl
Makrosporangium, megasporangium – jeden z dwóch typów zarodni obecny u roślin różnozarodnikowych. Powstają w nim nieliczne lub wręcz pojedyncze zarodniki zwane makrosporami, z których z kolei rozwijają się przedrośla wytwarzające tylko żeńskie narządy – rodnie, a w nich komórki jajowe. Makrosporangia są zwykle większe od mikrosporangiów. Wyrastają na liściach zwanych makrosporofilami, często zmodyfikowanych i odmiennych od innych liści.
Wikipedia
proces powstawania żeńskich zarodników, czyli makrospor, na drodze podziałów mejotycznych makrosporocytów
SJP.pl
Megasporogeneza (makrosporogeneza) – proces powstawania makrospor u roślin różnozarodnikowych. W procesie megasporogenezy powstaje m.in. woreczek zalążkowy u roślin okrytonasiennych, w obrębie ośrodka (stanowiącego zarodnię - makrosporangium).
Wikipedia
1. gruboziarnista budowa skał, minerałów itp., dająca się odróżnić gołym okiem lub za pomocą słabej lupy
2. układ klasowo-warstwowy społeczeństwa
SJP.pl
Makrostruktura (wielka struktura) – w najogólniejszym ujęciu definiowana jest jako część społeczeństwa globalnego i wielkich grup społecznych. Tworzona jest między innymi przez klasy, warstwy, grupy zawodowe, grupy wyznaniowe, naród, państwo i wzajemne relacje między nimi.
Poddawana jest wzajemnym relacjom z mikrostrukturami.
Wikipedia
świat w skali makro; przeciwieństwo mikroświata
SJP.pl
prokseneta; dawniej:
1. faktor, pośrednik;
2. rajfur
SJP.pl
struktura wewnętrzna skały dająca się obserwować gołym okiem
SJP.pl
charakterystyczny dla wielkiej instytucji urzędniczej albo dla zbiurokratyzowanej organizacji
SJP.pl
Makrowirus (wirus typu makro) – wirus komputerowy uruchamiający się tak samo jak zwykłe makra, a więc w środowisku innego programu (najczęściej któregoś z pakietu Microsoft Office, ze względu na jego popularność). Do replikacji wykorzystują języki makro obecne w zainfekowanym środowisku. Atakują nie pliki wykonywalne, lecz pliki zawierające definicje makro.
Wikipedia
przymiotnik od: makro
SJP.pl
zmiana zachodząca na wielką skalę
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
Makryna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, pochodzące od łacińskiego słowa macra. Oznacza „chuda, długa”. Wśród patronek – św. Makryna Młodsza, siostra św. Bazylego Wielkiego, św. Piotra z Sebasty i św. Grzegorza z Nyssy (IV wiek).
Makryna imieniny obchodzi 14 stycznia i 19 lipca.
Wikipedia
potocznie: najwyższy poziom czegoś, np. głośności muzyki
SJP.pl
Maks (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Maks) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Chmielno
Miejscowość leży na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i znajduje się na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Wchodzi w skład sołectwa Przewóz.
Do 2023 miejscowość była osadą wsi Przewóz.
W latach 1975–1998 Maks administracyjnie należał do województwa gdańskiego.
Wikipedia
max, max.; skrót od:
1. maksimum;
2. maksymalny;
3. maksymalnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Maksencja – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, pochodzące od imienia Maxentius, wywodzącego się od słowa maximus "największy, najwspanialszy". Patronką tego imienia jest św. Maksencja z Beauvais, Szkotka z pochodzenia, oraz św. Maksencja z Trydentu, matka św. Wigiliusza.
Wikipedia
(1.1) Wspomnienie liturgiczne świętej Maksencji z Trydentu obchodzone jest 30 kwietnia.
Wiktionary
rzecz. Maksencjusz mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W 308 roku Maksymian próbował zdetronizować swojego syna, jednak wojsko opowiedziało się po stronie Maksencjusza, więc Maksymian uciekł do Galii na dwór swojego zięcia Konstantyna.
(1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Maksencjusza opata obchodzone jest 26 czerwca.
Wiktionary
rzecz. Maksencja ż.
Wiktionary
[czytaj: maks-i] maxi;
1. o ubiorze: długi, sięgający do kostek;
2. ubranie sięgające do kostek;
3. mający maksymalne rozmiary, zasięg, natężenie itp.
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) długi (o ubraniu)
(1.2) obszerniejszy niż standard (o ubraniu)
(1.3) dużo zawierający, wiele obejmujący
rzeczownik, rodzaj nijaki
(2.1) duże ubranie
Wiktionary
Maksi – wieś na Łotwie, w krainie Łatgalia, w novadsie Balvi. Według danych na rok 2007, w miejscowości mieszkały 2 osoby.
Wikipedia
IPA: ˈmaksʲi, AS: maksʹi
Wiktionary
[czytaj: maks-im] imię męskie
SJP.pl
[czytaj: maks-imafilia] zbieractwo kart analogicznych (maksimum)
SJP.pl
Maksimafilia – dział zbieractwa, której przedmiotem są karty maksimum, jej początek zawdzięcza się kolekcjonowaniu widokówek z naklejonym znaczkiem pocztowym po stronie widokowej. Pierwsze karty maksimum były przypadkowe i przedstawiały na przykład sfinksa i piramidy w Egipcie, późniejszy rozwój tej dziedziny spowodował wyodrębnienie maksimafilii jako samodzielny rodzaj zbieractwa filatelistycznego.
Wikipedia
[czytaj: maks-imow] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: maks-imowicz] nazwisko
SJP.pl
[czytaj: maks-imum] najwyższy stopień czegoś, największa ilość, liczba, wartość itp. osiągana przez coś; maximum, punkt szczytowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) największy stopień, największa ilość / wartość / wielkość
(1.2) mat. największa wartość przyjmowana przez daną funkcję
przysłówek
(2.1) w połączeniu z określeniem liczby: co najwyżej
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Funkcja cosinus osiąga maksimum dla argumentów będących wielokrotnością 2π.
(2.1) Tam się zmieści maksimum piętnaście osób.
Wiktionary
IPA: ˈmaksʲĩmũm, AS: maksʹĩmũm
Wiktionary
rzecz. maksymalność ż., maksymalistyczność ż.
przym. maksymalny
przysł. maksymalnie
Wiktionary
(1.1) szczyt
(2.1) maksymalnie
Wiktionary
zdrobnienie od: Maksym, Maksymilian (imiona męskie)
SJP.pl
[czytaj: maks-is-ingel] płyta kompaktowa lub winylowa z kilkoma nagraniami; maksisingiel, maxi-singiel, maxi-singel
SJP.pl
[czytaj: maks-is-ingiel] płyta kompaktowa lub winylowa z kilkoma nagraniami; maksisingel, maxi-singiel, maxi-singel
SJP.pl
[czytaj: maks-ispódnica] spódnica sięgająca do kostek
SJP.pl
[czytaj: maks-isukienka] sukienka sięgająca do kostek
SJP.pl
miejsce w meczecie przeznaczone dla władcy
SJP.pl
Maksura – drewniana ścianka lub krata ustawiana w meczecie, oddzielająca władcę od reszty modlących się. Później ta nazwa zaczęła obejmować całą wydzieloną przestrzeń (lożę) dla władcy.
Wikipedia
dawna jednostka strumienia magnetycznego; maxwell
SJP.pl
Makswel (Mx) – jednostka strumienia indukcji magnetycznej w układzie CGS (jednostka przejściowo legalna układu SI). Nazwa makswel pochodzi od nazwiska szkockiego fizyka Jamesa Clerka Maxwella.
Wikipedia
przyrząd służący do graficznego rejestrowania przebiegu zmian mocy elektrycznej pobieranej i do określania mocy szczytowej
SJP.pl
reguła, zasada postępowania, ogólne prawidło moralne sformułowane w sposób zwięzły i stylistycznie dobitny, zwykle w jednym zdaniu; sentencja; aforyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Maksym – imię męskie pochodzenia łacińskiego, utworzone od przymiotnika maximus oznaczający "największy", przydomka Jowisza. Istnieją liczni święci prawosławni i katoliccy o tym imieniu:Maksym Wyznawca, Maksym Grek, Maksym Wołoski, Maksym Gorlicki, Maksym z Riez i wielu innych.
Wikipedia
(1.1) Maksym ma dobry charakter: jest uprzejmy i radosny.
Wiktionary
IPA: ˈmaksɨ̃m, AS: maksỹm
Wiktionary
rzecz. Maksymilian m.
Wiktionary
reguła, zasada postępowania, ogólne prawidło moralne sformułowane w sposób zwięzły i stylistycznie dobitny, zwykle w jednym zdaniu; sentencja; aforyzm
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) książk. myśl zwięźle wyrażona, zawierająca jakąś zasadę postępowania
Wiktionary
Aforyzm (łac. aphorismus, gr. aphorismós), złota myśl, sentencja, maksyma, gnoma, apoftegmat – zwięzła, lapidarna, przeważnie jednozdaniowa wypowiedź, wyrażająca ogólną prawdę filozoficzną lub moralną, w sposób zaskakujący i błyskotliwy.
Wikipedia
(1.1) aforyzm, prawidło, sentencja
Wiktionary
1. człowiek dążący do osiągnięcia wszystkich stawianych sobie lub innym celów w jak największym stopniu;
2. w filozofii: przedstawiciel maksymalizmu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest maksymalistyczne; cecha tych, którzy są maksymalistyczni
Wiktionary
rzecz. maksimum n., maksymalista m., maksymalistka ż., maksymalizowanie n., zmaksymalizowanie n.
czas. maksymalizować ndk., zmaksymalizować dk.
przym. maksymalistyczny
przysł. maksymalistycznie, maksimum
Wiktionary
dotyczący maksymalizmu albo maksymalisty (np. maksymalistyczny plan, maksymalistyczna wizja)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) maksymalne zwiększenie
Wiktionary
(1.1) Wbrew temu co starają się nam przekazać reklamy, ponad 90% zwierząt wykorzystywanych do celów konsumpcyjnych żyje dziś w olbrzymich hodowlach masowych, w których cały proces produkcji podporządkowany jest jednej jedynej zasadzie – maksymalizacji zysku i cięciu kosztów.
Wiktionary
rzecz. maksymalizator mzw./mos./mrz., maksymalizowanie n., maksymalizm m., maksymalność ż.
czas. maksymalizować ndk.
przym. maksymalny
przysł. maksymalnie
Wiktionary
(1.1) zwiększanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, męskozwierzęcy lub męskoosobowy
(1.1) ktoś lub coś, co czyni bądź dąży do uczynienia pewnej rzeczy, cechy, wartości itd. możliwie największą
Wiktionary
(1.1) Skupienie się na działaniach człowieka, a nie jego motywacjach, spowodowało uproszczenie w postrzeganiu człowieka jako maksymalizatora użyteczności.
Wiktionary
rzecz. maksymalizacja ż.
czas. maksymalizować ndk., zmaksymalizować dk.
przym. maksymalizacyjny
Wiktionary
1. dążenie do osiągnięcia wszystkich stawianych sobie lub innym celów w jak największym stopniu
2. filoz. kierunek widzący w filoz. naukę wyjaśniającą całą rzeczywistość, zmierzający do systematycznego rozwinięcia wszystkich jej działów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maksymalizować.
Wiktionary
rzecz. maksymalność ż., zmaksymalizowanie n., maksymalizacja ż., maksymalizm m., maksymalistyczność ż.
czas. maksymalizować ndk., zmaksymalizować dk.
przym. maksymalistyczny, maksymalny
przysł. maksymalistycznie, maksymalnie
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób maksymalny
Wiktionary
(1.1) To urządzenie musi pracować w pozycji poziomej lub pod kątem maksymalnie 5° (= pięć stopni) do poziomu.
Wiktionary
IPA: ˌmaksɨ̃ˈmalʲɲɛ, AS: maksỹmalʹńe
Wiktionary
rzecz. maksimum n., maksymalność ż., maksymalizm m., maksymalista m., maksymalistka ż., maksymalizacja ż., maksymalizowanie n.
czas. maksymalizować
przym. maksymalny, maksymalistyczny
przysł. maksimum
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest maksymalne; cecha tych, którzy są maksymalni
Wiktionary
rzecz. maksimum n., maksymalizm m., maksymalista m., maksymalistka ż., maksymalizacja ż., maksymalizowanie n.
czas. maksymalizować ndk.
przym. maksymalny
przysł. maksymalnie, maksimum
Wiktionary
osiągający lub określający maksimum; największy, najwyższy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który osiągnął maksimum; taki, który jest największy (np. w nasileniu)
Wiktionary
(1.1) Maksymalna prędkość porsche 911 turbo wynosi prawie 180 mil na godzinę.
Wiktionary
IPA: ˌmaksɨ̃ˈmalnɨ, AS: maksỹmalny
Wiktionary
rzecz. maksimum n., maksymalizm m., maksymalista m., maksymalistka ż., maksymalizacja ż., maksymalizowanie n., maksymalność ż.
czas. maksymalizować ndk.
przysł. maksymalnie, maksymalistycznie, maksimum
Wiktionary
(1.1) największy
Wiktionary
zdrobnienie od: Maksym, Maksymilian (imiona męskie)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Maksymian, Marcus Aurelius Valerius Maximianus, Maximianus Herculius (ur. ok. 250 w Sirmium w Panonii, zm. 310) – cesarz rzymski w latach 286–305, współrządzący z Dioklecjanem.
Wikipedia
(1.1) W 308 roku Maksymian próbował zdetronizować swojego syna, jednak wojsko opowiedziało się po stronie Maksencjusza, więc Maksymian uciekł do Galii na dwór swojego zięcia Konstantyna.
(1.1) Wspomnienie liturgiczne świętego Maksymiana z Rawenny obchodzone jest 22 lutego.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Maksymilian – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa maximus oznaczającego „największy” oraz nazwiska rzymskiego rodu Emiliuszów. Żeńskie odpowiedniki tego imienia to Maksymiliana i Maksymilianna.
W 2022 imię to nosiło 64 172 obywateli Polski (76. miejsce w grupie imion męskich).
Maksymilian imieniny obchodzi: 12 marca, 14 sierpnia, 26 sierpnia, 12 października, 29 października.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Maksymilian i jestem cukiernikiem z Cieszyna.
Wiktionary
IPA: ˌmaksɨ̃ˈmʲilʲjãn, AS: maksỹmʹilʹi ̯ãn
Wiktionary
rzecz. Maksym m., Maksymilianowa ż., Maksymilianówna ż.
Wiktionary
Maksymilian z małżonką; Maksymilianowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. żona Maksymiliana
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: Maksymilianowo
(2.2) D. lp. od: Maksymilianów
forma przymiotnika.
(3.1) ż. lp. od: Maksymilianowy
Wiktionary
(1.1) Byłyśmy odwiedzić panią Maksymilianową w Porębie.
Wiktionary
rzecz. Maksymilian mos./ż., Maksymilianówna ż.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Maksymilianów
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maksymiliana lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
Maksymin – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wśród patronów – św. Maksymin (†IV wiek).
W Polsce dawnej imię nie było poświadczone dokumentami. W XXI wieku imię rzadkie. W styczniu 2025 r. w rejestrze PESEL, wśród publicznie dostępnych danych dotyczących osób żyjących, wykazano 8 mężczyzn o imieniu Maksymin nadanym jako imię pierwsze.
Maksymin imieniny obchodzi: 29 maja, 8 czerwca i 15 grudnia.
Wikipedia
(1.1) Przeciągające się oblężenie działało coraz bardziej zniechęcająco na wojsko Maksymina, któremu zaczęło brakować broni oraz żywności i wody.
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Maksymina ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Maksym z małżonką; Maksymowie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Maksyma lub z nim związany
SJP.pl
arabska szkoła podstawowa
SJP.pl
gatunek tabaki pochodzący z Martyniki
SJP.pl
wyciśnięte nasiona roślin oleistych, stanowiące paszę dla bydła; kuch
SJP.pl
Makuchy, kołacze, kuchy – wytłoki będące ubocznym produktem wytwarzania oleju z roślin oleistych – z nasion: maku, słonecznika, rzepaku (około 650 kg z 1 t nasion), sezamu, soi, lnu, a także orzechów i innych. Zawierają m.in. węglowodany, białka, tłuszcze i sole mineralne. Zamiast makuchów wykorzystana być może również mączka poekstrakcyjna.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. otręby pszenne
Wiktionary
rzecz. mak mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: makuch
SJP.pl
wyciśnięte nasiona roślin oleistych, stanowiące paszę dla bydła; kuch
SJP.pl
Makuchy, kołacze, kuchy – wytłoki będące ubocznym produktem wytwarzania oleju z roślin oleistych – z nasion: maku, słonecznika, rzepaku (około 650 kg z 1 t nasion), sezamu, soi, lnu, a także orzechów i innych. Zawierają m.in. węglowodany, białka, tłuszcze i sole mineralne. Zamiast makuchów wykorzystana być może również mączka poekstrakcyjna.
Wikipedia
1. stare książki, gazety, papiery itp., służące jako surowiec do wyrobu papieru
2. przenośnie, potocznie o kiepskiej literaturze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niepotrzebny, zużyty lub zniszczony papier przeznaczony do recyklingu;
(1.2) pot. przen. bezwartościowe, mierne książki
(1.3) druk. arkusze zużyte podczas druku, arkusze z defektem
Wiktionary
Makulatura – niepotrzebne lub zniszczone wyroby papiernicze, nadające się bezpośrednio do wtórnego wykorzystania w innych celach niż były przeznaczone pierwotnie lub nadające się jako jeden z surowców do produkcji nowego papieru.
Wikipedia
(1.1) W podstawówie zbieraliśmy makulaturę, mając niby za to darmowe przechodnie podręczniki.
Wiktionary
IPA: ˌmakulaˈtura, AS: makulatura
Wiktionary
przym. makulaturowy
Wiktionary
(1.2) pisanina
Wiktionary
żartobliwie o człowieku zbierającym makulaturę i odsprzedającym ją w punkcie skupu
SJP.pl
przymiotnik od: makulatura
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z makulaturą, odnoszący się do makulatury
(1.2) wytworzony z makulatury
Wiktionary
(1.2) Rosną ceny papieru makulaturowego w Polsce.
Wiktionary
rzecz. makulatura ż.
Wiktionary
śluzowiec występujący w 30 gatunkach na butwiejących liściach, mchach, korzeniach drzew itp.
SJP.pl
Didymium Schrad. (makulec) – rodzaj śluzowców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
macumba;
1. religia synkretyczna zbliżona do wudu, rozpowszechniona w Brazylii;
2. pejoratywne określenie na obrzędy czarnej magii;
3. wywar z konopi indyjskich z dużą ilością środka psychoaktywnego THC
SJP.pl
Makumba – słowo pochodzenia afrykańskiego, związane z kulturą Bantu, kojarzone m.in. z imieniem jednego ze środkowoafrykańskich bóstw, względnie pojęciem magii lub po prostu z nazwą instrumentu muzycznego.
Od XIX w. słowo macumba pojawia się także w społecznościach afrobrazylijskich, głównie w Rio de Janeiro, początkowo jako ogólne określenie praktyk religijnych przedstawicieli ludów Bantu, przywożonych przemocą do Brazylii przez handlarzy niewolników; później (i obecnie) znaczenie nabrało bardziej pejoratywnego zabarwienia i zaczęło być używane na określenie obrzędów czarnej magii.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rodzaj naczynia, zwykle glinianego, służącego do ucierania maku, ciast, kremów; makotra, donica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. gliniana misa do ucierania maku i innych produktów;
Wiktionary
Makutra (makotra, ukr. makitra; dawniej donica) – ciężka, gliniana misa o porowatej (rowkowanej, żłobionej) powierzchni wewnętrznej. Przy pomocy specjalnej, zazwyczaj drewnianej (rzadziej porcelanowej), pałki (kuli) uciera się w niej różne półprodukty spożywcze (czasem po ich uprzednim zmieleniu) aż do uzyskania możliwie gładkiej, jednolitej masy. Duży ciężar makutry ułatwia ucieranie.
Wikipedia
(1.1) Wysuszone siemię rozcierają w makutrze, poczem wyduszają je i przecedzają przez sitko, przez które przechodzi biały płyn, mleko
Wiktionary
(1.1) donica
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Robert Witold Makłowicz (ur. 12 sierpnia 1963 w Krakowie) – polski dziennikarz, krytyk kulinarny, pisarz, publicysta i podróżnik. Twórca i prowadzący cyklu programów kulinarnych Makłowicz w podróży.
Wikipedia
skrót od: malajski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina na zachodnim wybrzeżu Indii
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na ścianie wisiało zdjęcie plantacjaantacji herbaty w Malabarze.
Wiktionary
rzecz. Malabarczyk mos.
przym. malabarski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Malabaru
Wiktionary
rzecz. Malabar m.
przym. malabarski
Wiktionary
przymiotnik od: Malabar (część wybrzeża Indii nad Morzem Arabskim; Wybrzeże Malabarskie)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Malabaru lub Malabarczyków
Wiktionary
(1.1) Podziwiał malabarskie plantacjaantacje herbaty.
Wiktionary
rzecz. Malabar m., Malabarczyk mos.
Wiktionary
mieszkaniec Malabo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Malabo
Wiktionary
IPA: ˌmalaˈbʲijt͡ʃɨk, AS: malabʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Malabo n.
:: fż. malabijka ż.
przym. malabijski
Wiktionary
mieszkanka Malabo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Malabo
Wiktionary
IPA: ˌmalaˈbʲijka, AS: malabʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Malabo n.
:: fm. malabijczyk mos.
przym. malabijski
Wiktionary
przymiotnik od: Malabo (stolica Gwinei Równikowej)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Malabo
Wiktionary
IPA: ˌmalaˈbʲijsʲci, AS: malabʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Malabo n., malabijczyk mos., malabijka ż.
Wiktionary
(do 1973 Santa Isabel) stolica Gwinei Równikowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Gwinei Równikowej;
Wiktionary
Malabo (do 1973 Santa Isabel) – stolica Gwinei Równikowej, port na wyspie Bioko w Zatoce Gwinejskiej. Drugie co do wielkości miasto kraju (zaraz po Bata). Miasto ma utracić funkcję stolicy na rzecz będącej w budowie Oyali.
Wikipedia
(1.1) Stolicą Gwinei Równikowej jest Malabo.
Wiktionary
IPA: maˈlabɔ, AS: malabo
Wiktionary
rzecz. malabijczyk mos., malabijka ż.
przym. malabijski
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Niektórzy egzegeci identyfikują Malachiasza z Nehemiaszem.
Wiktionary
przym. Malachiaszowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. taki, który należy do Malachiasza
Wiktionary
(1.1) Jeden z egzegetów twierdzi, że jest to tekst Malachiaszowy.
Wiktionary
rzecz. Malachiasz mos.
Wiktionary
1. minerał, zasadowy węglan miedzi o szmaragdowozielonej barwie, dający się polerować, używany do wyrobu biżuterii, a także jako pigment;
2. kolor szmaragdowozielony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. jubil. minerał o zielonej barwie, wykorzystywany w jubilerstwie, architekturze, sztuce zdobniczej oraz jako pigment;
(1.2) książk. kolor malachitu (1.1)
Wiktionary
Malachit – minerał z gromady węglanów, będący zasadowym węglanem miedzi. Należy do minerałów pospolitych, szeroko rozpowszechnionych na Ziemi.
Nazwa pochodzi od greckiego μαλάχη, malache (malwa) i μαλακός, malakos (miękki) – aluzja do zielonej barwy minerału i jego niewielkiej twardości.
Wikipedia
IPA: maˈlaxʲit, AS: malaχʹit
Wiktionary
przym. malachitowy
Wiktionary
(1.2) szmaragdowozielony
Wiktionary
1. wykonany z malachitu (np. posążek malachitowy)
2. o kolorze malachitu; szmaragdowozielony
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) jubil. miner. dotyczący malachitu, wykonany z malachitu, związany z malachitem, ozdobiony malachitem
przymiotnik jakościowy
(2.1) książk. mający kolor szmaragdowozielony, taki jak kolor malachitu
Wiktionary
(1.1) Na starej komodzie stał malachitowy posążek Buddy.
(1.1) Smukłą szyję kobiety zdobił podwójny sznur malachitowych korali.
(1.1) Marcin podarował swojej żonie srebrny pierścionek z malachitowym oczkiem.
(2.1) Zza mgły wyłania się malachitowy las.
(2.1) Brzozowe i świerkowe lasy na wzgórzach otaczały dwubarwną, jasną i ciemną zielenią maleńkie, ciche, malachitowe jeziorka.
Wiktionary
IPA: ˌmalaxʲiˈtɔvɨ, AS: malaχʹitovy
Wiktionary
rzecz. malachit mrz., malachicik mzw./mrz., malachitowość ż.
przysł. malachitowo
Wiktionary
(2.1) szmaragdowozielony
Wiktionary
zmiana stanu tkanki martwiczej w płynny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) książk. związany ze stanem chorobowym, z chorobą, dotyczący tego stanu
Wiktionary
rzecz. maladyczność ż.
przysł. maladycznie
Wiktionary
1. słodkie wino hiszpańskie, mocne i aromatyczne
2. gatunek dużych rodzynków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Hiszpanii, w Andaluzji, port nad Morzem Śródziemnym;
(1.2) geogr. prowincja w południowej Hiszpanii, ze stolicą w Maladze (1.1);
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Drogą na Malagę, będącą już ponoć pod obstrzałem grenadzkich wojsk białych, szły z Murcji posiłki.
Wiktionary
rzecz. malagenia ż., malagijczyk mos., malagijka ż., malaga ż.
przym. malagijski
Wiktionary
1. hiszpański taniec ludowy, odmiana fandanga
2. rodzaj hiszpańskiej piosenki ludowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. liryczna hiszpańska piosenka tradycyjna
(1.2) choreogr. szybki hiszpański taniec
Wiktionary
rzecz. Malaga ż., malagijczyk mos., malagijka ż., malaga ż.
przym. malagijski
Wiktionary
przymiotnik od: Malaga (prowincja lub miasto w Hiszpanii)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Malagą, dotyczący Malagi
Wiktionary
(1.1) W dwadzieścia lat później Kulawy miał taki sam pogląd na świat jak wówczas, kiedy żył w rozwiązłej atmosferze malagijskich lupanarów.
(1.1) Całymi dniami Amalia i jej siwiejący już dobrze małżonek wystawali przed stajnią lub siadywali na skrzynkach w słońcu, jak to robili chyba w swojej malagijskiej wiosce, skąd pochodzili.
(1.1) Prowincja Malaga jest najbardziej górzystą częścią Andaluzji, dzięki czemu istnieją tam doskonałe warunki do hodowli kóz. Tradycyjnie region ten był związany raczej z produkcją wina, jednak po tym, jak winnice zostały wyniszczone przez jeden z gatunków stonki, zaczęto hodować tutaj kozy malagijskie.
Wiktionary
rzecz. malagenia ż., malagijczyk mos., malagijka ż., Malaga ż., malaga ż.
Wiktionary
nauka badająca kulturę, historię i język Malezji oraz Indonezji
SJP.pl
Malaistyka – jedna z dziedzin orientalistyki zajmująca się językiem, kulturą, historią, literaturą i wszystkim innym, co dotyczy Malezji i Indonezji oraz często – w szerszym zakresie – innych ludów posługujących się językami austronezyjskimi (z grupy malajsko-polinezyjskiej). W swoim szerszym znaczeniu zbliża się do austronezystyki. Za jednego z pierwszych polskich malaistów uważa się Roberta Stillera.
Wikipedia
rdzenny mieszkaniec Półwyspu Malajskiego lub Archipelagu Malajskiego
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
język z grupy drawidyjskich
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Malajów
SJP.pl
potocznie o Półwyspie Malajskim lub Archipelagu Malajskim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) hist. dawne posiadłości brytyjskie na Półwyspie Malajskim;
Wiktionary
Malaje (ang. i malajski Malaya) – nazwa stosowana na określenie dawnych posiadłości brytyjskich na Półwyspie Malajskim (do 1946 r. kilku, następnie jednej powstałej w wyniku ich połączenia), od 1957 r. zaś do niepodległego państwa, które w 1963 roku przekształciło się w Malezję (malajski Malaysia). Dla okresu do 1957 roku stosowana jest także nazwa Malaje Brytyjskie.
Wikipedia
IPA: maˈlajɛ, AS: malai ̯e
Wiktionary
rzecz. malajski mrz., Malaj mos., Malajczyk mos., Malajka ż., Malezja ż.
przym. malajski, malezyjski
Wiktionary
gatunek dużej kaczki; piżmówka malajska
SJP.pl
Malajka, piżmówka malajska (Asarcornis scutulata) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), występujący w północno-wschodnich Indiach i w południowo-wschodniej Azji, obecnie skrajnie nieliczny i krytycznie zagrożony wyginięciem. Jedyny przedstawiciel rodzaju Asarcornis. Nie wyróżnia się podgatunków.
Wikipedia
przymiotnik od: Malaje (1. dawna posiadłość brytyjska na Półwyspie Malajskim;
2. potocznie:
a) Półwysep Malajski;
b) Archipelag Malajski)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Malajów (lub Malezji)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język Malezji i Malajów
Wiktionary
Język malajski (mal. bahasa Melayu, بهاس ملايو), czasem też „malajsko-indonezyjski” – język austronezyjski używany w różnych zakątkach Azji Południowo-Wschodniej. Jest rodzimym językiem Malajów zamieszkujących Półwysep Malajski, południową Tajlandię, Singapur oraz pewne regiony Sumatry i Borneo. Stanowi także język wehikularny (lingua franca) na obszarze Archipelagu Malajskiego (Nusantary). Jest językiem urzędowym Malezji i Brunei oraz jednym z czterech języków urzędowych Singapuru. W Indonezji i Timorze Wschodnim jest znany jako język indonezyjski – w tym pierwszym kraju służy jako język urzędowy, a w drugim pełni funkcję języka roboczego. Łącznie posługuje się nim szacunkowo 200–250 mln ludzi (2009).
Wikipedia
IPA: maˈlajsʲci, AS: malai ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Malaje n., Malaj m., Malajka ż.
Wiktionary
(1.1) malezyjski
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem malajskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem malajskim
(1.3) spisany, stworzony w języku malajskim
Wiktionary
IPA: maˈlajskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: malai ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. półwysep w południowo-wschodniej Azji;
2. miasto i stan w malezji;
3. dawny sułtanat w Azji
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Malakką, dotyczący Malakki
Wiktionary
rzecz. Malakka ż.
Wiktionary
typ kserofitu, roślina dobrze znosząca krótkotrwałą suszę, mająca jednak liście stosunkowo miękkie i słabo zabezpieczone przed utratą wody, np. trawa stepowa
SJP.pl
zapylanie roślin przez ślimaki
SJP.pl
Wikipedia
specjalista w dziedzinie malakologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zool. zoolog zajmujący się badaniem mięczaków
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) zool. specjalistka zajmujący się badaniem mięczaków
Wiktionary
rzecz. malakologia ż.
:: fż. malakolożka ż.
przym. malakologiczny
Wiktionary
nauka zajmująca się badaniem mięczaków; malakozoologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. zool. dział zoologii zajmujący się mięczakami;
Wiktionary
Malakologia, malakozoologia (gr. malakós-miękki) – dział zoologii zajmujący się badaniem mięczaków. Obejmuje ich morfologię, embriologię, fizjologię, ekologię, biologię i systematykę. Ukształtowała się w XIX wieku. Podstawy dał Martin Lister, zaś Georges Cuvier zapoczątkował systematyczną klasyfikację.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) malakozoologia
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) zoologia
meronimy.
(1.1) limakologia
pokrewne.
rzecz. malakolog m.
przym. malakologiczny
frazeologia.
etymologia. etym|łac|malacologia. < etym|gr|μαλακός|λόγος.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) malacology
* baskijski: (1.1) malakologia
* białoruski: (1.1) малакалогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) малякалёгія ż.
* bułgarski: (1.1) малакология ż.
* czeski: (1.1) malakologie ż.
* francuski: (1.1) malacologie ż.
* hiszpański: (1.1) malacología ż.
* łaciński: (1.1) malacologia ż.
* niemiecki: (1.1) Malakologie ż.
* nowogrecki: (1.1) μαλακολογία ż., μαλακοζωολογία ż.
* rosyjski: (1.1) малакология ż.
* słowacki: (1.1) malakológia ż.
* ukraiński: (1.1) малакологія ż.
* węgierski: (1.1) malakológia
* włoski: (1.1) malacologia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmalakɔˈlɔɟja, AS: malakoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. malakolog m.
przym. malakologiczny
Wiktionary
(1.1) malakozoologia
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zool. związany z malakologią, dotyczący malakologii
Wiktionary
(1.1) Jutro zaczyna się kongres malakologiczny w Cieszynie.
Wiktionary
rzecz. malakologia ż., malakolog mos.
Wiktionary
specjalista w dziedzinie malakozoologii
SJP.pl
nauka zajmująca się badaniem mięczaków; malakologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. zool. dział zoologii zajmujący się mięczakami
Wiktionary
Malakologia, malakozoologia (gr. malakós-miękki) – dział zoologii zajmujący się badaniem mięczaków. Obejmuje ich morfologię, embriologię, fizjologię, ekologię, biologię i systematykę. Ukształtowała się w XIX wieku. Podstawy dał Martin Lister, zaś Georges Cuvier zapoczątkował systematyczną klasyfikację.
Wikipedia
(1.1) Na malakozoologii pokazali nam dzisiaj kolekcję ślimaków.
Wiktionary
(1.1) malakologia
Wiktionary
przymiotnik od: malakozoologia
SJP.pl
wielofunkcyjny robot kuchenny służący m.in. do tarcia owoców, mielenia mięsa i mieszania napojów; malakser
SJP.pl
wielofunkcyjny robot kuchenny służący m.in. do tarcia owoców, mielenia mięsa i mieszania napojów; malaksator
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. robot kuchenny do rozdrabniania, mieszania, wyrabiania ciasta i ubijania
Wiktionary
Robot kuchenny, wieloczynnościowe urządzenie kuchenne – urządzenie, najczęściej elektryczne, służące do wykonywania wielu czynności związanych z przygotowaniem posiłków. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu wymiennych narzędzi, pojemników itp. Najczęściej możliwe jest wykonywanie takich czynności jak siekanie, mieszanie, ucieranie, wyrabianie ciast, mielenie mięsa, mielenie kawy oraz rozdrabnianie warzyw.
Wikipedia
(1.1) Obrane kartofle ugotować i jeszcze ciepłe przepuścić przez malakser lub praskę. To samo zrobić z białym serem. Obie masy połączyć w malakserze.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) choreogr. argentyński taniec ludowy wykonywany przez mężczyzn
Wiktionary
Malambo – miasto w północnej Kolumbii, w departamencie Atlántico. Miasto zamieszkuje 99 058 osób.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Malamówka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Maciejowice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Maciejowicach.
Wikipedia
pies zaprzęgowy rasy alaskan malamut
SJP.pl
Malankowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Lisewo.
Wikipedia
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Malanówko – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Mochowo. Ma status sołectwa.
Wieś prywatna Królestwa Kongresowego, położona była w 1827 roku w powiecie lipnowskim, obwodzie lipnowskim województwa płockiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Malanów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Malanowa, związany z Malanowem
Wiktionary
Malanowski (forma żeńska: Malanowska, liczba mnoga: Malanowscy) – polskie nazwisko.
Według danych zawartych w internetowej wersji "Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych" pod redakcją prof. Kazimierza Rymuta (wydanego w wersji tradycyjnej przez Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie) na początku lat 90. XX wieku nazwiskiem Malanowski posługiwało się 1897 osób żyjących, zarejestrowanych w bazie PESEL.
Wikipedia
rzecz. Malanów m., malanowianin m., malanowianka ż.
Wiktionary
użycie innego wyrazu niż zamierzony, zazwyczaj z mimowolnie komicznym efektem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. użycie innego słowa czy wyrażenia niż zamierzony, często dające komiczny efekt;
Wiktionary
Malapropizm (fr. mal-à-propos „nie w porę”) – omyłka słowna polegająca na użyciu w wypowiedzi wyrazu o mylnym znaczeniu zamiast podobnego w brzmieniu właściwego wyrazu, tj. pomylenie paronimów. Chodzi przede wszystkim o wyrazy obce bądź książkowe, nieznane ludziom niewykształconym. Najczęściej efekty tak ukształtowanej wypowiedzi są komiczne.
Wikipedia
(1.1) Malapropizmy mogą być używane celowo.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
ostra lub przewlekła choroba wywoływana przez wewnątrzkomórkowego pierwotniaka z gatunku zarodźców, przenoszonego przez komara widliszka; zimnica; febra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zimnica, rodzaj choroby tropikalnej;
Wiktionary
Malaria, zimnica (śrdw. wł. mala aria ‘złe powietrze’; łac. malaria, plasmodiosis, dawne nazwy: febra z łac. febris = gorączka i paludyzm) – ostra lub przewlekła, tropikalna choroba pasożytnicza, której różne postacie wywoływane są przez jeden lub więcej z następujących gatunków jednokomórkowego pierwotniaka z rodzaju Plasmodium:
Wikipedia
(1.1) Do leczenia malarii stosowano chininę.
Wiktionary
IPA: maˈlarʲja, AS: malarʹi ̯a
Wiktionary
przym. malaryczny
Wiktionary
(1.1) zimnica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. artystka, która maluje obrazy
Wiktionary
Malarz (z niem. Maler, łac. pictor, pictorellus, iconista, imaginator) – rzemieślnik, artysta zajmujący się malarstwem. Jest to zawód polegający na pokrywaniu, malowaniu płaszczyzn, przedmiotów powłokami, liniami, punktami, kolorem, farbą, farbami, po to by je ochronić, zmienić ich własny kolor lub namalować, stworzyć obraz, wyobrażenie, iluzję tego co odbieramy zmysłem wzroku.
Wikipedia
(1.1) Zuza poszła na spotkanie z jakąś malarką z Afryki.
Wiktionary
IPA: maˈlarka, AS: malarka
Wiktionary
rzecz. malarstwo n., malowanie n., malowidło n., malunek m.
:: fm. malarz m.
czas. malować ndk., pomalować dk., namalować dk.
przym. malarski
Wiktionary
pomieszczenie służące do barwienia, malowania produkowanych wyrobów; warsztat malarski
SJP.pl
rzadko: charakterystyczny dla miejsca, w którym maluje się produkowane przedmioty
SJP.pl
dotyczący malarza albo malarstwa (np. pracownia malarska, zestaw malarski)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z malarstwem (dziedziną sztuki) lub malarzem, dotyczący tego malarstwa lub malarza
(1.2) związany z malarstwem (rodzajem rzemiosła) lub malarzem, dotyczący tego malarstwa lub malarza
przymiotnik jakościowy
(2.1) przen. nadający się na temat obrazu, dzieła sztuki ze względu na walory estetyczne
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wczoraj byliśmy z Jackiem na plenerze malarskim.
(1.2) Jacku, kup w markecie jeszcze dwa pędzle, sznurek malarski i worek gipsu.
(2.1) Jacku, spójrz, jakie malarskie chmury!
Wiktionary
rzecz. malarstwo n., malowanie n., malarz m., malarka ż., malarzyna m., malowidło n., malunek m., malowanie n., namalowanie n., pomalowanie n., wymalowanie n., przemalowywanie n., przemalowanie n., zamalowywanie n. zamalowanie n., wymalowywanie n., wymalowanie n., domalowywanie n. domalowanie n., odmalowywanie n., odmalowanie n., malarskość ż.
czas. malować ndk., namalować dk., pomalować dk., wymalować dk., przemalowywać ndk., przemalować dk., zamalowywać ndk., zamalować dk., wymalowywać ndk., wymalować dk., domalowywać ndk., domalować dk., odmalowywać ndk., odmalować dk.
przysł. malarsko
Wiktionary
→ malarski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co malarskie
Wiktionary
rzecz. malarstwo n., malarz m., malarzyna m., malarka ż., malarnia ż., malowniczość ż., malowanie n.
czas. malować ndk.
przym. malarski, malowniczy
przysł. malowniczo
Wiktionary
(1.1) malowniczość, obrazowość
Wiktionary
1. jedna z gałęzi sztuk plastycznych obejmująca obrazy wykonywane na płaszczyźnie za pomocą farb
2. ogół obrazów jakiegoś malarza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) szt. sztuka plastycznyastyczna posługująca się m.in. plama barwnaamą barwną, linią nakładaną na określoną powierzchnię (np. płótno, tektura, deska, ściana);
Wiktionary
Malarstwo – jedna z gałęzi sztuk plastycznych, polegająca na nakładaniu farby lub barwnika na malowaną powierzchnię. Według innej definicji istotą malarstwa jest posługiwanie się linią i barwą na płaszczyźnie. Spośród sztuk plastycznych charakteryzuje się największymi możliwościami odtwórczymi.
Wikipedia
(1.1) Śmierć w malarstwie średniowiecznym zwykle była przedstawiana jako szkielet z kosą.
Wiktionary
IPA: maˈlarstfɔ, AS: malarstfo
Wiktionary
rzecz. malowanie n., malarz m., malarka ż., malarzyna m., malowidło n., malunek mrz., malarskość ż.
czas. malować, namalować, pomalować, wymalować, przemalować, zamalować, wymalować, domalować, odmalować
przym. malarski
przysł. malarsko
Wiktionary
(1.1) sztuka malarska
Wiktionary
będący objawem malarii, sprzyjający zachorowaniu na nią (np. okolice malaryczne, gorączka malaryczna)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do malarii, związany z malarią
(1.2) o obszarze, terenie: taki, na którym często występują zachorowania na malarię
(1.3) sprzyjający powstawaniu i rozwojowi ognisk malarii
Wiktionary
rzecz. malaria ż.
Wiktionary
1. artysta zajmujący się malarstwem
2. rzemieślnik zarabiający malowaniem ścian, mebli itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
Wiktionary
Malarz (z niem. Maler, łac. pictor, pictorellus, iconista, imaginator) – rzemieślnik, artysta zajmujący się malarstwem. Jest to zawód polegający na pokrywaniu, malowaniu płaszczyzn, przedmiotów powłokami, liniami, punktami, kolorem, farbą, farbami, po to by je ochronić, zmienić ich własny kolor lub namalować, stworzyć obraz, wyobrażenie, iluzję tego co odbieramy zmysłem wzroku.
Wikipedia
IPA: ˈmalaʃ, AS: malaš
Wiktionary
(1.1) skr. Pic
Wiktionary
pogardliwie lub lekceważąco o malarzu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pogard. słaby malarz
Wiktionary
rzecz. malarstwo n., malarz mos., malarskość ż.
przym. malarski
Wiktionary
(1.1) pacykarz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jedna z asan; zaliczana do asan stojących; wykonywana, kucając z możliwie połączonymi stopami, z łokciami rozpychającymi kolana na boki
Wiktionary
(1.1) pozycja girlandy, girlanda
Wiktionary
organiczny związek chemiczny z grupy estrów kwasów fosforowych, pestycyd powszechnie stosowany w uprawach rolniczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. związek fosforoorganiczny o wzorze sumarycznym C10H19O6PS2, używany jako insektycyd, wykazujący się niską toksycznością wobec ludzi;
Wiktionary
Malation – organiczny związek chemiczny z grupy estrów kwasów fosforowych i pochodnych kwasu bursztynowego. Jest parasympatomimetykiem wiążącym się nieodwracalnie z cholinoesterazą. Stosuje się go jako insektycyd, gdyż ma bardzo szerokie spektrum działania owadobójczego, natomiast stosunkowo niską toksyczność wobec ludzi.
Wikipedia
obraz malowany farbami na ścianie lub na drewnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sposób malowania
Wiktionary
Malatura – część ornamentyki architektonicznej stanowiąca obraz malowany farbami, zwłaszcza na ścianie lub na drewnie, ale także na szkle (spotyka się także malatury podszkliwne). Malatury (malowidła) w architekturze najczęściej spotykane są w połączeniu z takimi technikami malarskimi jak fresk, graffiti, medalion, monochrom, polichromia, panneau, supraporta czy petroglify.
Malaturą określa się również sposób malowania pojazdów szynowych i statków powietrznych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. jezioro w Afryce; Niasa;
2. państwo w Afryce ze stolicą w Lilongwe; Republika Malawi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. jedno z państw w Afryce;
(1.2) geogr. zob. Niasa. (jezioro)
Wiktionary
Malawi, Republika Malawi (ang. Republic of Malawi; czewa Malaŵi, Dziko la Malaŵi) dawniej Niasa – państwo we wschodniej Afryce, bez dostępu do morza. Graniczy z Tanzanią, Mozambikiem i Zambią.
Wikipedia
(1.1) W Malawi hoduje się między innymi fasolę i ryż.
Wiktionary
IPA: maˈlavʲi, AS: malavʹi
Wiktionary
rzecz. Malawijczyk mos., Malawijka ż.
przym. malawijski
Wiktionary
(1.1) Republika Malawi; daw. Niasa, Nyasaland
(1.2) Niasa
Wiktionary
obywatel Malawi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Malawi
Wiktionary
(1.1) W 1992 r. w Malawi doszło do zamieszek antyrządowych, w wyniku których wojsko i policja zabiły ponad 40 osób. Jesienią tego samego roku schorowany Banda obiecał przeprowadzić referendum w sprawie demokratyzacji. W czerwcu 1993 r. w plebiscytebiscycie Malawijczycy opowiedzieli się za wprowadzeniem systemu wielopartyjnego.
Wiktionary
IPA: ˌmalaˈvʲijt͡ʃɨk, AS: malavʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Malawi n.
:: fż. Malawijka ż.
przym. malawijski
Wiktionary
obywatelka Malawi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Malawi
Wiktionary
IPA: ˌmalaˈvʲijka, AS: malavʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Malawi n., Malawijczyk mos.
przym. malawijski
Wiktionary
przymiotnik od: Malawi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Malawi
Wiktionary
(1.1) Oczyma duszy już widzę, jak dokonuję żywota w malawijskim więzieniu.
Wiktionary
IPA: ˌmalaˈvʲijsʲci, AS: malavʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Malawi n., Malawijczyk mos., Malawijka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
osoby noszące nazwisko Malawski:
Wikipedia
mieszkaniec Malborka; malborczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Malborka
(1.2) osoba rodem z Malborka
Wiktionary
IPA: ˌmalbɔrˈt͡ʃãɲĩn, AS: malborčãńĩn
Wiktionary
rzecz. Malbork m., malborczyk m., malborka ż.
:: fż. malborczanka ż.
przym. malborski
Wiktionary
(1.1) malborczyk
Wiktionary
mieszkanka Malborka; malborka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Malborka
(1.2) kobieta rodem z Malborka
Wiktionary
IPA: ˌmalbɔrˈt͡ʃãnka, AS: malborčãnka
Wiktionary
rzecz. Malbork, malborczanin, malborczyk
przym. malborski
Wiktionary
(1.1) malborka
Wiktionary
mieszkaniec Malborka; malborczanin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Malborka
Wiktionary
IPA: malˈbɔrt͡ʃɨk, AS: malborčyk
Wiktionary
rzecz. Malbork m., malborczanin m., malborczanka ż.
:: fż. malborka ż.
przym. malborski
Wiktionary
(1.1) malborczanin
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północnej Polsce, dawna stolica państwa krzyżackiego;
(1.2) geogr. adm. gmina wiejska w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie malborskim;
(1.3) geogr. część wsi Gapowo w północnej Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim;
Wiktionary
Malbork (łac. Mariaeburgum, Mariae castrum, Marianopolis, niem. Marienburg) – miasto powiatowe, w województwie pomorskim nad Nogatem. Siedziba powiatu malborskiego, w 1309–1457 stolica państwa zakonu krzyżackiego. Malbork leży na obszarze dawnej Pomezanii, w historycznych Prusach na ziemi malborskiej, a etnograficznie na Powiślu. Miasto królewskie położone było w II połowie XVI wieku w województwie malborskim.
Wikipedia
(1.1) Znanym wydarzeniem, nagłośnionym przez Krzyżaków w Europie, był napad w 1388 roku na oddział rycerski księcia geldryjskiego Wilhelma, zdążającego do Malborka i uwięzienie go na zamku w Złocieńcu.
(1.1) Z oddali widzieliśmy zamek krzyżacki w Malborku.
Wiktionary
IPA: ˈmalbɔrk, AS: malbork
Wiktionary
rzecz. malborczanin mos., malborczanka ż., malborczyk mos., malborka ż.
przym. malborski
Wiktionary
mieszkanka Malborka; malborczanka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Malborka
Wiktionary
IPA: malˈbɔrka, AS: malborka
Wiktionary
rzecz. Malbork, malborczyk, malborczanin
przym. malborski
Wiktionary
(1.1) malborczanka
Wiktionary
przymiotnik od: Malbork
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od Malbork
Wiktionary
IPA: malˈbɔrsʲci, AS: malborsʹḱi
Wiktionary
rzecz. malborczanka ż., malborczanin m., Malbork, malborczyk, malborka
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. imię|polski|m.;
Wiktionary
Malchus także Malcheusz, Malchos – zlatynizowane imię pochodzenia hebrajskiego, oznaczające „doradca”. Niektóre źródła wywodzą jego rodowód z języka punickiego, w którym oznaczałoby tyle co „panujący”, „mój król”.
Odpowiedniki w innych językach:
Wikipedia
(1.1) Piotr Apostoł odciął Malcheuszowi prawe ucho.
Wiktionary
przym. Malcheuszowy
Wiktionary
(1.1) Malchos, Malchus
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) od Malcheusz
Wiktionary
(1.1) Jezus podniósł z ziemi Malcheuszowe ucho.
Wiktionary
rzecz. Malcheusz m.
Wiktionary
(1.1) Malchusowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. imię|polski|m.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) A słudze było na imię Malchos.
Wiktionary
(1.1) Malchus, Malcheusz
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) bibl. imię|polski|m.;
Wiktionary
Malchus także Malcheusz, Malchos – zlatynizowane imię pochodzenia hebrajskiego, oznaczające „doradca”. Niektóre źródła wywodzą jego rodowód z języka punickiego, w którym oznaczałoby tyle co „panujący”, „mój król”.
Odpowiedniki w innych językach:
Wikipedia
(1.1) Piotr odciął Malchusowi prawe ucho.
Wiktionary
przym. Malchusowy
Wiktionary
(1.1) Malchos, Malcheusz
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) od Malchus
Wiktionary
(1.1) Ale mu powiem: święty Pietruńku! zaklinam cię na ucho Malchusowe, nie czyńże mi wstrętu, boć to poganie tak mi popsowali szatki cielesne…
Wiktionary
rzecz. Malchus m.
Wiktionary
(1.1) Malcheuszowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. gw-pl|Śląsk Cieszyński. cukierek
Wiktionary
[czytaj: malkolm] imię męskie
SJP.pl
Miejscowości w USA:
Gminy w USA:
Wikipedia
małe dzieci
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Malczewski (forma żeńska: Malczewska; liczba mnoga: Malczewscy) – polskie nazwisko.
Wikipedia
Malczów (niem. Maltschawe) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Trzebnica.
Wikipedia
1. wieś w Polsce;
2. kolonia w Polsce;
3. wieś na Ukrainie
SJP.pl
Malczyce (niem. Maltsch, 1945–1946 Małoszyn) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, siedziba gminy Malczyce. Na dzień 1 stycznia 2019 wieś liczyła 3216 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik od: Malczyce
SJP.pl
mieszkaniec Malczyc
SJP.pl
mieszkanka Malczyc
SJP.pl
modraszek malczyk - gatunek motyla z rodziny modraszkowatych
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Inne o tej nazwie:
Wikipedia
Malczyn – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nasielsk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
Maldanin (niem. Maldaneyen, 1938–1945 Maldaneien) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz.
Miejscowość jest siedzibą sołectwa. Według podziału administracyjnego obowiązującego do 1998 roku należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
minerał, bizmutek złota
SJP.pl
stolica Malediwów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Malediwów;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Male jest położone na pięknym atolu.
Wiktionary
IPA: ˈmalɛ, AS: male
Wiktionary
rzecz. malejczyk mos., malejka ż.
przym. malejski
Wiktionary
Nicolas Malebranche (ur. 6 sierpnia 1638, zm. 13 października 1715) – francuski filozof wywodzący się ze szkoły kartezjańskiej; także: duchowny katolicki ze zgromadzenia oratorian.
Wikipedia
małe dziecko płci męskiej; chłopczyk
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) stawać się mniejszym
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Ceny rosną, a zarobki maleją.
Wiktionary
IPA: ˈmalɛt͡ɕ, AS: maleć
Wiktionary
rzecz. malenie n., maleństwo n., malec m., maluch mzw., maluczki mzw., malizna ż.
przym. maluczki
Wiktionary
(1.1) zanikać, ubywać
Wiktionary
Malechówko (niem. Neu Malchow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Malechowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.
Wikipedia
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Malechowo
SJP.pl
Malęcino (kaszb. Małãczëno) – wieś w Polsce położona na Pojezierzu Bytowskim, w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Miastko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Wieś w składzie sołectwa Bobięcino.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
mieszkaniec Malediwów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Malediwów
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈdʲift͡ʃɨk, AS: maledʹifčyk
Wiktionary
rzecz. Malediwy nmos.
:: fż. Malediwka ż.
przym. malediwski
Wiktionary
mieszkanka Malediwów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Malediwów
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈdʲifka, AS: maledʹifka
Wiktionary
rzecz. Malediwy nmos.
:: fm. Malediwczyk mos.
przym. malediwski
Wiktionary
→ Malediwy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Malediwy
(1.2) odnoszący się do archipelagu Malediwy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Malediwów;
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈdʲifsʲci, AS: maledʹifsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Malediwy nmos., Malediwczyk mos., Malediwka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem malediwskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem malediwskim
(1.3) spisany, stworzony w języku malediwskim
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈdʲifskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: maledʹifskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
Maledywy (bardzo rzadko);
1. archipelag na Oceanie Indyjskim;
2. państwo w Azji ze stolicą w Male; Republika Malediwów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. państwo i archipelag na Oceanie Indyjskim;
Wiktionary
Malediwy (maled. ދިވެހިރާއްޖެ, Diwehi Radźdźe; ofic. Republika Malediwów, maled. ދިވެހިރާއްޖޭގެ ޖުމުހޫރިއްޔާ, Diwehi Radźdźege Dźumhurijja) – archipelag oraz państwo wyspiarskie o tej samej nazwie, położone na Oceanie Indyjskim, ok. 500 km na południowy zachód od południowego krańca Indii.
Wikipedia
(1.1) Każdy chciałby spędzić wakacje na Malediwach.
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈdʲivɨ, AS: maledʹivy
Wiktionary
rzecz. malediwski mrz., Malediwczyk m., Malediwka ż.
przym. malediwski
Wiktionary
przymiotnik od: Maledywy (Malediwy); malediwski (częściej)
SJP.pl
bardzo rzadko: Malediwy (archipelag lub państwo)
SJP.pl
Malediwy (maled. ދިވެހިރާއްޖެ, Diwehi Radźdźe; ofic. Republika Malediwów, maled. ދިވެހިރާއްޖޭގެ ޖުމުހޫރިއްޔާ, Diwehi Radźdźege Dźumhurijja) – archipelag oraz państwo wyspiarskie o tej samej nazwie, położone na Oceanie Indyjskim, ok. 500 km na południowy zachód od południowego krańca Indii.
Wikipedia
substancja służąca do wykrywania u zwierząt ukrytych postaci nosacizny
SJP.pl
sól kwasu maleinowego
SJP.pl
kwas maleinowy - najprostszy nienasycony kwas dwukarboksylowy, powstający z kwasu jabłkowego i z benzenu, stosowany m.in. do produkcji żywic syntetycznych i leków
SJP.pl
mieszkaniec Male
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Male
Wiktionary
IPA: maˈlɛjt͡ʃɨk, AS: malei ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Male n.
:: fż. malejka ż.
przym. malejski
Wiktionary
mieszkanka Male
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Male
Wiktionary
IPA: maˈlɛjka, AS: malei ̯ka
Wiktionary
rzecz. Male n.
:: fm. malejczyk mos.
przym. malejski
Wiktionary
przymiotnik od: Male (stolica Malediwów)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Male
Wiktionary
IPA: maˈlɛjsʲci, AS: malei ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Male n., malejczyk mos., malejka ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Malek to jedna z form arabskiego słowa Malik.
Jako nazwisko:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
1. mała dziewczynka;
2. pieszczotliwie w zwrocie do kobiety dorosłej lub zwierzęcia
SJP.pl
Maleńka – debiutancki album polsko-ukraińskiej grupy Dagadana wydany 7 lutego 2010 roku przez Offside Records. Na płycie wystąpili gościnnie m.in.: Gaba Kulka, Karim Martusewicz i Afrojax.
Wikipedia
zdrobnienie od: mały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: mały
Wiktionary
(1.1) Pod gałęzią wisiała w powietrzu chmara maleńkich muszek.
Wiktionary
IPA: maˈlɛ̃ɲci, AS: malẽńḱi
Wiktionary
rzecz. maleństwo n., maluch m., maluszek m., malizna ż., mały m.
przym. mały, maluteńki, malusi
przysł. mało, malutko, maluteńko, malusio
licz. mało
Wiktionary
(1.1) maluteńki, malusi
Wiktionary
1. pieszczotliwie o małym dziecku lub młodym zwierzęciu;
2. coś bardzo małego lub błahego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pieszcz. małe stworzenie – dziecko lub zwierzę
(1.2) pot. coś bardzo małego, nieistotnego
(1.3) przest. dzieciństwo
(1.4) pot. eufem. srom
Wiktionary
Maleństwo (ang. Roo) – mały kangur, postać z literatury dziecięcej stworzona w 1925 przez brytyjskiego pisarza Alana Alexandra Milne’a. Maleństwo żyje razem z noszącą go w torbie Kangurzycą. Jest dobrym przyjacielem Puchatka, a jego najlepszym przyjacielem jest Tygrys, z którym lubi brykać.
Wikipedia
IPA: maˈlɛ̃j̃stfɔ, AS: malẽĩ ̯stfo
Wiktionary
rzecz. maluch m., maluszek m., malec m., małość ż., maleńtas m., maleńkość ż., malenie n., mały m.
przym. mały, malutki, maleńki, malenieczki
licz. mało, maleńko
czas. maleć
temsłow. mało-
przysł. mało
Wiktionary
(1.1) maleńtas
(1.2) błahostka
Wiktionary
rzadziej: maleństwo, maleńkie dziecko
SJP.pl
Malerzów (niem. Maliers) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, w gminie Dobroszyce.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Maleszów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Kondratowice.
Wieś położona jest nad Małą Ślęzą. W pierwszej dekadzie XXI wieku planowano w ramach programu małej retencji budowę w rejonie wsi zapory wodnej o wysokości 11,11 m i długości 338 m. Utworzony zbiornik retencyjny miał mieć pojemność użytkową 2,3 mln m³ i pojemność całkowitą 5,6 mln m³.
Wikipedia
Malewice – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Dziadkowice. Leży nad rzeką Leśną.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Bolesnej w Osmoli.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Malewicz:
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Malewszczyzna – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Krasnobród. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 849.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Krasnobród. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 148 mieszkańców.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Opatrzności Bożej w Bondyrzu.
Wikipedia
państwo w Azji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Azji;
Wiktionary
Malezja (malajski Malaysia) – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Malajskim i wyspie Borneo; obszar 330,803 km², ludność 34 564 810 (według stanu na 2024 r.), stolica Kuala Lumpur (ok. 8,419 mln mieszkańców), siedziba rządu w Putrajaya.
Malezja na Półwyspie Malajskim graniczy z Tajlandią i Singapurem, na wyspie Borneo z Brunei i Indonezją.
Wikipedia
(1.1) W stolicy Malezji stoją dwa znane na cały świat wieżowce.
Wiktionary
IPA: maˈlɛzʲja, AS: malezʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Malezyjczyk m., Malezyjka ż., Malaje nmos.
przym. malezyjski
Wiktionary
(1.1) daw. polit. Federacja Malezyjska (obecnie nazwa długa nie jest używana); hist. Malaje, Federacja Malajska (przed 1963)
Wiktionary
obywatel Malezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Malezji
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈzɨjt͡ʃɨk, AS: malezyi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Malezja ż.
:: fż. Malezyjka ż.
przym. malezyjski
Wiktionary
obywatelka Malezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Malezji
Wiktionary
IPA: ˌmalɛˈzɨjka, AS: malezyi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Malezja ż.
:: fm. Malezyjczyk mos.
przym. malezyjski
Wiktionary
związany z Malezją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do państwa Malezja
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. zob. malajski.
Wiktionary
Język malezyjski (malez. bahasa Malaysia) – określenie języka malajskiego używanego w Malezji. Termin ten może określać standard języka malajskiego funkcjonujący w Malezji, pozwalając odróżnić ten wariant od odmian stosowanych w sąsiednich krajach, takich jak język indonezyjski. Sformułowanie to podkreśla także, że narodowy język malajski należy nie tylko do Malajów, lecz do wszelkich grup etnicznych zamieszkujących kraj.
Wikipedia
IPA: ˌmalɛˈzɨjsʲci, AS: malezyi ̯sʹḱi
Wiktionary
zob. Malezja.
Wiktionary
nieoficjalna nazwa Republiki Malgaska (Madagaskaru)
SJP.pl
dotyczący Malgaszów, charakterystyczny dla Malgaszów
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Malgaszami, dotyczący Malgaszów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język malgaski;
Wiktionary
Język malgaski (Fiteny malagasy) – język należący do rodziny austronezyjskiej, zaliczany do grupy barito. Używany jest przede wszystkim na Madagaskarze (gdzie ma status języka urzędowego, obok francuskiego) oraz przez skupiska osób pochodzenia malgaskiego na Komorach, Reunionie i Majotcie.
Jest to jedyny język austronezyjski funkcjonujący w Afryce oraz najbardziej wysunięty na zachód przedstawiciel tej rodziny. Nie jest spokrewniony z sąsiednimi językami Afryki.
Wikipedia
rzecz. Malgasz mos., Malgaszka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem malgaskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem malgaskim
(1.3) spisany, stworzony w języku malgaskim
Wiktionary
IPA: malˈɡaskɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: malgaskoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
rdzenny mieszkaniec Madagaskaru
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) etn. rdzenny mieszkaniec Madagaskaru
Wiktionary
przym. malgaski
rzecz. malgaski mrz.
Wiktionary
rdzenni mieszkańcy Madagaskaru; Malgaszowie
SJP.pl
Malgasze – autochtoniczna ludność Madagaskaru. Naród ten liczy ok. 20 mln osób. Posługują się językiem malgaskim, wyznają w większości chrześcijaństwo.
Na etnogenezę Malgaszów złożyła się przede wszystkim ludność austronezyjska, która przybyła z Archipelagu Malajskiego (w szczególności z południowego Borneo) w okresie od VII do XIII w. n.e. (według starszej propozycji – ok. V w.), a także negroidalni (czarnoskórzy) osadnicy z Afryki (pochodzenia Bantu). Istnieje możliwość, że w migracji wczesnej ludności malgaskiej uczestniczyły też inne grupy austronezyjskie, zwłaszcza Malajowie i Jawajczycy. Prawdopodobne jest też, że migracja rozpoczęła się przed VII w. i następowała falami na przestrzeni kilku stuleci. Same pierwsze kontakty między Afryką Wschodnią a Azją Południowo-Wschodnią sięgają jeszcze wcześniejszego okresu, o czym świadczą fakty biologiczne i cechy kultury materialnej.
Wikipedia
rdzenna mieszkanka Madagaskaru
SJP.pl
rdzenni mieszkańcy Madagaskaru; Malgasze
SJP.pl
nazwisko, np. François de Malherbe (1555-1628), poeta francuski
SJP.pl
Malhowice (ukr. Малковичі, Мальговичі) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Przemyśl. Miejscowość ta znajduje się 100–150 metrów od granicy polsko-ukraińskiej, odległość od Przemyśla wynosi ok. 10 km.
We wsi był przystanek kolejowy Malhowice.
Wikipedia
1. niewielki, niski, nieduży;
2. przenośnie: zwykły, pospolity, małowartościowy;
3. występujący w niewielkim natężeniu; nieznaczny, nieważny, błahy;
4. krótkotrwały;
5. bardzo młody, niedorosły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Afryce ze stolicą w Bamako;
(1.2) hist. średniowieczne imperium w Afryce;
(1.3) geogr. miasto w Gwinei;
(1.4) geogr. prefektura w Gwinei ze stolicą w Mali (1.3);
Wiktionary
Mali, oficjalnie Republika Mali (fr. République du Mali) – śródlądowe państwo położone w Afryce Zachodniej, siódme co do wielkości w Afryce ze stolicą w Bamako, graniczy z Algierią na północy, Nigrem i Burkina Faso na wschodzie, Wybrzeżem Kości Słoniowej i Gwineą na południu oraz z Senegalem i Mauretanią na zachodzie. Członek Unii Afrykańskiej.
Wikipedia
(1.1) Mali to państwo bez dostępu do morza.
Wiktionary
IPA: ˈmalʲi, AS: malʹi
Wiktionary
rzecz. Malijczyk m., Malijka ż.
przym. malijski
Wiktionary
(1.1) Republika Mali
Wiktionary
rum wytwarzany z kokosów, pochodzący z Barbadosu
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
osoby noszęce nazwisko Malicki:
Wikipedia
wysoka gorączka, której towarzyszy majaczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wysoka gorączka, której towarzyszą zaburzenia świadomości i majaczenie
Wiktionary
(1.1) Przed zgonem wciąż rzucał się w malignie, mając różne wizje i wymawiając jakieś niezrozumiałe słowa.
(1:1) Drżał od stóp do głów. Zrozumiał, że to już nie jest przemijająca maligna, zrodzona z gorączki.
Wiktionary
IPA: maˈlʲiɡna, AS: malʹigna
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
obywatel Mali
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Mali
Wiktionary
IPA: maˈlʲijt͡ʃɨk, AS: malʹii ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Mali n.
:: fż. Malijka ż.
przym. malijski
Wiktionary
obywatelka Mali
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Mali
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Mali n.
:: fm. Malijczyk mos.
przym. malijski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum rodz|Malijczyk.
* białoruski: (1.1) малійка ż.
* bułgarski: (1.1) малийка ż.
* kataloński: (1.1) maliana ż.
* rosyjski: (1.1) малийка ż.
* słowacki: (1.1) Malijčanka ż.
* słoweński: (1.1) Malijka ż.
* ukraiński: (1.1) малійка ż.
* włoski: (1.1) maliana ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: maˈlʲijka, AS: malʹii ̯ka
Wiktionary
rzecz. Mali n.
:: fm. Malijczyk mos.
przym. malijski
Wiktionary
związany z Mali
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do państwa Mali
Wiktionary
(1.1) Jedną z największych atrakcji tegorocznej edycji festiwalu jest z pewnością koncert, który zaplanowano w czwartek [...] Jego gwiazdą będzie Salif Keita, pochodzący z książęcej rodziny malijski artysta.
(1.1) Jeden z najsłynniejszych malijskich muzyków, Songhaj z pochodzenia, nagrał piosenkę o wsi Dofana.
Wiktionary
IPA: maˈlʲijsʲci, AS: malʹii ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mali n., Malijka ż., Malijczyk mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Mali n., Malijka ż., Malijczyk mos.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Malian, of Mali
* białoruski: (1.1) малійскі
* bułgarski: (1.1) малийски
* czeski: (1.1) malijský, maliský
* duński: (1.1) malisk
* farerski: (1.1) maliskur
* francuski: (1.1) malien
* hiszpański: (1.1) maliense
* kataloński: (1.1) malià
* niemiecki: (1.1) malisch
* rosyjski: (1.1) малийский
* słowacki: (1.1) malijský
* słoweński: (1.1) malijski
* szwedzki: (1.1) malisk
* ukraiński: (1.1) малійський
* włoski: (1.1) maliano
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ktoś niskiego wzrostu
Wiktionary
Malik (arab. ملك malik „król, suweren”) – w Indiach: tytuł pochodzenia arabskiego, przyznawany osobistościom państwa muzułmańskiego, a także ludziom zasłużonym dla nauki. Forma żeńska brzmi malika (arab. ملكة). Z czasem tytuł ten stał się patronimikum.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
odmiana.
(1.1) lp. malik; lm. mallit
przykłady.
Wiktionary
zwolennik szkoły prawa muzułmańskiego stworzonej w VIII wieku w Medynie przez Malika Ibn Anasa
SJP.pl
Wikipedia
zwolennik szkoły prawa muzułmańskiego stworzonej w VIII wieku w Medynie przez Malika Ibn Anasa
SJP.pl
technologia wytwarzania przędzy gładkiej lub puszystej, polegająca na przeszywaniu niezwiązanego wątku i osnowy
SJP.pl
roślina z rodziny różowatych występująca w wielu gatunkach, w Polsce najbardziej pospolita malina właściwa; owoc takiej rośliny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Rubus|L.|ref=tak., rodzaj krzewów z rodziny różowatych;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Rubus idaeus|L.|ref=tak., krzew maliny właściwej
(1.3) pot. kulin. owoc maliny właściwej (1.2)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na skraju lasu rosły krzaki malin.
(1.2) Malina właściwa jest uprawiana od średniowiecza ze względu na jadalne owoce.
(1.3) Sok z malin jest dobry na przeziębienie.
Wiktionary
IPA: maˈlʲĩna, AS: malʹĩna
Wiktionary
rzecz. maliniak m., malinnik m., malinówka ż.
:: zdrobn. malinka ż.
przym. malinowy
Wiktionary
określenie wykonawcze: melancholijnie
SJP.pl
zdrobnienie od: malinka
SJP.pl
1. zarośla malin;
2. nagromadzenie bloków skalnych u podnóża zbocza górskiego utworzone wskutek ich odpadania od ścian skalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zarośla malin
(1.2) spoż. nalewka lub miód pitny na bazie malin
(1.3) środ. przestępcze tanie wino owocowe
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. kynol. malinois, typ owczarka belgijskiego
Wiktionary
maliniak:
Wikipedia
(1.1) Sad zaczyna się za maliniakiem.
(1.2) Napijesz się maliniaku mojej produkcji?
Wiktionary
rzecz. malina ż., Malina ż., malinka ż., malinnik m., malinówka ż., Malinówka ż.
przym. malinowy
przysł. malinowo
Wiktionary
(1.1) malinnik
(1.2) malinówka
(1.3) jabol
(2.1) malinois
Wiktionary
zakaźna choroba tropikalna o przebiegu podobnym do kiły; frambezja, framboezja, jagodzica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba zakaźna wywoływana przez krętka bladego, powodująca zmiany skórne oraz kostne;
Wiktionary
Malinica (frambezja, jagodzica) - bakteryjna choroba zakaźna, zaliczana do tzw. krętkowic endemicznych lub inaczej zwanych krętkowicami niewenerycznymi. Czynnikiem etiologicznym jest bakteria krętek blady (Treponema pallidum) subsp. pertenue
Do grupy krętkowic endemicznych zaliczamy także kiłę endemiczną i pintę.
Wikipedia
rzecz. malinka ż.
Wiktionary
(1.1) frambezja, jagodzica
Wiktionary
rzadko: nabierać koloru różowoczerwonego, owoców maliny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. suche pędy malin
Wiktionary
1. miejsce w lesie, gdzie rosną maliny; maliniak;
2. zgrubienie od: malina
SJP.pl
1. zdrobnienie od: malina;
2. cukierek w kształcie i kolorze maliny, nadziewany konfiturą;
3. ślad na skórze po pocałunku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: malina
(1.2) pot. ślad na skórze po intensywnym pocałunku;
(1.3) uczn. coś ładnego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Moja mama robi pyszny deser z malinkami.
(1.1) Wnusiu chodź tu, dziadziuś nazbierał ci pysznych malinek.
(1.2) Jacek zrobił Adzie malinkę na dekolcie.
Wiktionary
IPA: maˈlʲĩnka, AS: malʹĩnka
Wiktionary
rzecz. malina ż., maliniak m., malinica ż., malinowiec m., malinówka ż., malinnik mrz.
przym. malinkowy, malinowy
przysł. malinowo
Wiktionary
język urzędowy Mali
SJP.pl
Malinke – grupa ludów w Afryce Zachodniej, licząca ok. 25 mln osób, będąca częścią większej rodziny plemion Mande. Zamieszkują głównie na terytorium Gwinei, Mali, Senegalu, Gambii, Sierra Leone, Gwinei Bissau, Wybrzeża Kości Słoniowej, Burkina Faso i Liberii. Mówią językiem malinke, zwykle wyznają islam. Dzielą się na wiele plemion i grup etnicznych, m.in. Bambara, Maninka, Mandinka, Diula, Khasonke, Kuranko, Mahou, Marka, Jalunka.
Wikipedia
miejsce uprawy malin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ogrod. miejsce uprawy malin, plantacja malin
(1.2) daw. spoż. miód pitny albo nalewka na bazie malin
Wiktionary
Malinnik – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Miłomłyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wikipedia
rzecz. malina ż., malinka ż., malinówka ż., maliniak m.
przym. malinowy
Wiktionary
(1.2) maliniak, malinówka
Wiktionary
[czytaj: malinła] belgijski pies pasterski
SJP.pl
Malinois – (wym [ˌmaliˈnwɑ]) jeden z belgijskich psów pasterskich, obok groenendaela, tervuerena i laekenoisa, w zależności od narodowego klubu uznawanych za odrębne rasy psów (np. we Francji lub w Stanach Zjednoczonych) lub odmiany w obrębie rasy owczarek belgijski (np. w systematyce ras według FCI.), zaliczane do ras pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowane do sekcji psów pasterskich (owczarskich).
Wikipedia
krzew będący krzyżówką maliny właściwej i jeżyny krzewiastej
SJP.pl
Malinojeżyna (ang. Tayberry) – mieszaniec dwóch gatunków roślin z rodziny różowatych. Powstał w wyniku skrzyżowania maliny właściwej (Rubus idaeus) z jeżyną krzewiastą (Rubus fruticosus). Malinojeżyna została wyhodowana w 1962 roku w Szkockim Instytucie Produkcji Roślinnej (Scottish Crops Research Institute) w Dundee.
Wikipedia
roślina z rodzaju różowatych, o owocach podobnych do maliny i truskawki
SJP.pl
Malina ponętna, truskawko-malina (Rubus illecebrosus Focke) – gatunek roślin z rodziny różowatych. Pochodzi z Japonii, jest uprawiany w wielu regionach świata.
Wikipedia
Malinowice (dawniej Malinowicze, Malynowicze, Malinowycze) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Psary (jedno z 10 sołectw).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wikipedia
1. pryszczarek malinowiec - gatunek muchówki, której larwy żerują na malinie;
2. przeziernik malinowiec - gatunek motyla z rodziny przeziernikowatych
SJP.pl
Malinowiec – część kolonii Karlusin w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sokołów Podlaski.
W latach 1934-59 w granicach Sokołowa Podlaskiego.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Sokołowie Podlaskim
Wikipedia
odmiana jabłoni o malinowoczerwonych owocach; też owoc tej odmiany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) spoż. nalewka na malinach
(1.2) bot. ogrod. odmiana jabłoni o owocach koloru malinowoczerwonego
(1.3) ogrod. spoż. kulin. cuk. jabłko koloru malinowoczerwonego, owoc malinówki (1.2)
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Napijesz się kieliszeczek mojej malinówki?
(1.3) Malinówki już dojrzały. Idź do sadu i zerwij trochę. Damy w prezencie Jadzi.
Wiktionary
rzecz. malina ż., malinka ż., malinnik mrz., maliniak mrz., Malinówka ż.
przym. malinowy
Wiktionary
(1.1) maliniak
Wiktionary
czerwony o odcieniu malinowym
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) koloru czerwonego o odcieniu malinowym
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Malinowski (forma żeńska: Malinowska; liczba mnoga: Malinowscy) – polskie nazwisko.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
miejscowości na Białorusi:
Wikipedia
1. dotyczący maliny (krzewu) np. malinowy zagajnik;
2. zrobiony z owoców maliny, mający smak malin, zapach malin;
3. mający kolor dojrzałych owoców maliny, różowoczerwony
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący malin (krzewów i owoców)
(1.2) kulin. przyrządzony z malin, z dodatkiem owoców malin
(1.3) mający kolor dojrzałego owocu maliny, różowoczerwony
Wiktionary
(1.2) Borowski wkraczał, witał, częstował pączkami i herbatą z malinowym sokiem.
(1.3) Okrzemki mogą nadawać wodzie kolor żółty, a niektóre bakterie nawet kolor malinowy lub czerwony.
Wiktionary
IPA: ˌmalʲĩˈnɔvɨ, AS: malʹĩnovy
Wiktionary
rzecz. malina ż., malinka ż., maliniak m., malinnik mrz., malinówka ż.
przysł. malinowo
Wiktionary
(1.3) różowoczerwony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Maliński (forma żeńska: Malińska; liczba mnoga: Malińscy) – polskie nazwisko. Pod koniec XX wieku w Polsce nosiło je 2720 osób.
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Maliszewko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Drobin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Maliszewo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie lipnowskim, w gminie Lipno.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Maliszewski:
Wikipedia
pejoratywnie o czymś małym, miernym, słabym, o niewielkiej wartości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. pot. (także. z politowaniem lub lekcew.
(1.2) rzad. pot. (także. z politowaniem lub lekcew.
Wiktionary
Mirosław Danielak, pseudonim „Malizna” (ur. 1950) – polski gangster, przestępca, członek zarządu gangu pruszkowskiego.
Wikipedia
(1.3) Po otwarciu wagonów ukazał się przykry widok. W kącie kuliły się brudne, przemarznięte i głodne dzieci, niektóre zupełne malizny.
Wiktionary
rzecz. malec mos., maluch mos./mzw., małość ż.
przym. mały
przysł. mało
licz. mało
czas. maleć ndk.
Wiktionary
(1.1) drobiazg
(1.2) odrobina, odrobinka, ociupina
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Malka – miejscowość w Jordanii, w muhafazie Irbid. W 2015 roku liczyła 11 706 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
właściwy malkontentowi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest malkontenckie; cecha tych, którzy są malkontenccy
Wiktionary
przym. malkontencki
przysł. malkontencko
Wiktionary
negatywny stosunek do wszystkiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) postawa nacechowana ciągłym niezadowoleniem z życia, wynajdywaniem we wszystkim cech negatywnych
Wiktionary
(1.1) Mam już dość malkontenctwa Franka.
Wiktionary
IPA: ˌmalkɔ̃nˈtɛ̃nt͡stfɔ, AS: malkõntẽnctfo
Wiktionary
rzecz. malkontent m., malkontentka ż.
przym. malkontencki
Wiktionary
człowiek negatywnie nastawiony do życia, niezadowolony z rzeczywistości, we wszystkim doszukujący się ujemnych stron; maruda, zrzęda, tetryk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek niezadowolony ze wszystkiego, doszukujący się wad we wszystkim i wszystkich.
Wiktionary
(1.1) Mężu, ale z ciebie malkontent.
Wiktionary
IPA: malˈkɔ̃ntɛ̃nt, AS: malkõntẽnt
Wiktionary
rzecz. malkontenctwo n.
:: fż. malkontentka ż.
przym. malkontencki
Wiktionary
(1.1) grymaśnik, kapryśnik, chimeryk, utyskiwacz, tetryk, zrzęda; pot. burczymucha, gderacz, jęczydusza, kwękacz, narzekacz, maruda; posp. upierdliwiec; daw. śledziennik; reg. śl. dziurdziuch.
Wiktionary
niezadowolona ze wszystkiego kobieta
SJP.pl
doszukiwanie się ujemnych stron wszystkiego; skłonność do narzekania
SJP.pl
[czytaj: mol] duże centrum handlowe
SJP.pl
Osoby:
Inne:
Wikipedia
[czytaj: malarME] nazwisko francuskie, m.in. Stéphane Mallarmé (1842-1898) - poeta francuski, twórca i teoretyk poezji symbolicznej
SJP.pl
Stéphane Mallarmé, właśc. Étienne Mallarmé (ur. 18 marca 1842 w Paryżu, zm. 9 września 1898 w Valvin, Vulaines-sur-Seine, koło Fontainebleau) – francuski poeta, teoretyk sztuki i krytyk literacki uważany za najwybitniejszego przedstawiciela XIX-wiecznego symbolizmu; kojarzony również z dekadentyzmem oraz parnasizmem szkoły Charlesa Leconte de Lisle’a. Tłumacz liryki Edgara Allana Poego na prozę poetycką.
Wikipedia
[czytaj: mol] duże centrum handlowe
SJP.pl
Belgia:
Wyspy Marshalla:
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: majorka] wyspa hiszpańska w zachodniej części Morza Śródziemnego; Majorka
SJP.pl
Majorka (hiszp. i kat. Mallorca) – największa w archipelagu Balearów wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym o długości około 100 km i powierzchni 3640 km². Zamieszkuje ją 859 289 mieszkańców. Głównym miastem i stolicą wyspy jest Palma.
Wikipedia
epoka okresu jurajskiego
SJP.pl
Malm (nep. मल्म) – gaun wikas samiti w zachodniej części Nepalu w strefie Dhawalagiri w dystrykcie Baglung. Według nepalskiego spisu powszechnego z 2011 roku liczył on 1067 gospodarstw domowych i 4620 mieszkańców (2571 kobiet i 2049 mężczyzn).
Wikipedia
gatunek jadowitego pająka z rodziny omatnikowatych, bliski krewny czarnej wdowy; karakurt
SJP.pl
Karakurt, karakurt trzynastokropki, malmignat (Latrodectus tredecimguttatus) – gatunek jadowitego pająka z rodziny omatnikowatych (Theridiidae).
Wikipedia
pająk, karakurt włoski
SJP.pl
przymiotnik od:
1. Malmö (miasto w Szwecji);
2. Malmo (wieś w USA)
SJP.pl
miasto w Szwecji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w południowej Szwecji i port morski położony nad cieśniną Öresund;
Wiktionary
Malmö (wym. IPA [ˈmalːˈmøː]) – miasto (tätort) w południowej Szwecji i port morski położony nad cieśniną Öresund w południowo-zachodniej części prowincji historycznej (landskap) Skania, siedziba władz (residensstad) regionu administracyjnego (län) Skania, powstałego w 1997 roku po połączeniu dotychczasowych regionów Malmöhus i Kristianstad, ośrodek administracyjny (centralort) gminy Malmö (Malmö kommun lub Malmö stad). Do obszaru tätortu Malmö zalicza się także Arlöv, siedzibę władz (centralort) sąsiedniej gminy Burlöv.
Wikipedia
(1.1) Muzeum sztuki w Malmö nie zorientowało się, że skradziono obraz o wartości 10 milionów koron.
(1.1) Miasto, w którym mieszkam, nazywa się Malmö.
Wiktionary
IPA: ˈmalmɛ, AS: malme
Wiktionary
przymiotnik od: malm
SJP.pl
wieś w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim
SJP.pl
Malmurzyn – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów.
Wieś leżąca w powiecie chęcińskim województwa sandomierskiego należała w XVI wieku do Tarłów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
według wierzeń ludowych: złe oko, złe spojrzenie przynoszące nieszczęście; malokkio
SJP.pl
według wierzeń ludowych: złe oko, złe spojrzenie przynoszące nieszczęście; malocchio
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Malonowo (niem. Mallnow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Karlino. W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 142 mieszkańców.
Wieś wchodząca w skład sołectwa:
Osada wchodząca w skład sołectwa:
Wikipedia
kwas malonowy - kwas z grupy dikarboksylowych
SJP.pl
heterocykliczny związek organiczny, ciało stałe; stosowany głównie do produkcji tworzyw sztucznych; duże znaczenie w lecznictwie mają jego pochodne - barbiturany; kwas barbiturowy
SJP.pl
Kwas barbiturowy (malonylomocznik) – organiczny związek chemiczny, heterocykliczny amid występujący w kilku formach tautomerycznych.
Został odkryty w roku 1863 przez Adolfa von Baeyera.
Jest otrzymywany w reakcji mocznika z kwasem malonowym:
C-alkilopochodne kwasu barbiturowego nazywane są barbituranami. Stosuje się je jako środki nasenne.
Wikipedia
pokrywać coś farbą lub lakierem
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. pomalować)
(1.1) techn. nakładać farbę na jakąś powierzchnię (płótno, papier, tekturę, ścianę), wypełniać coś kolorem
(1.2) regionalizm. fryzj. nakładać farbę na włosy
czasownik przechodni niedokonany (dk. namalować)
(2.1) szt. tworzyć obraz lub dzieło malarskie
(2.2) przen. książk. ukazywać coś
czasownik przechodni niedokonany (dk. umalować)
(3.1) kosmet. nakładać kolorowe kosmetyki na twarz (np.: szminkę na usta, tusz na rzęsy, cienie na powieki, róż na policzki itp.)
czasownik zwrotny niedokonany malować się (dk. umalować się)
(4.1) kosmet. robić sobie makijaż
czasownik zwrotny niedokonany malować się (dk. brak)
(5.1) (o uczuciu, stanie ducha) ukazywać się, uwidaczniać się na twarzy lub w postawie człowieka
Wiktionary
(1.1) Dziś będę malował ściany w moim pokoju.
(2.1) Mój brat maluje freski w kościołach.
(2.2) Ponurymi farbami malował następstwa odwłóczenia.
(4.1) Ewa maluje się przed każdym wyjściem z domu.
(5.1) Na jego twarzy malowała się niepewność, gdy jako jedyny wstał i zgłosił się jako ochotnik.
(5.1) W spojrzeniu malowała się taka ciekawość i odrobinę niechętne zdziwienie, jakby oglądał albatrosa z wyspy Borneo, fokę czy krokodyla.
Wiktionary
IPA: maˈlɔvat͡ɕ, AS: malovać
Wiktionary
rzecz. malarz m., malarka ż., malarstwo n., malunek m., malowidło n., malowanie n., namalowanie n., malarskość ż.
czas. dk. namalować, pomalować, wymalować, wymalowywać, przemalować, przemalowywać, domalować, domalowywać, zmalować, podmalować, podmalowywać, umalować się
przym. malarski, malowniczy
przysł. malarsko, malowniczo
Wiktionary
(1.1) barwić, kolorować; gw-pl|Górny Śląsk|sztrajchować.
(1.2) farbować
(2.1) tworzyć
(3.1) robić makijaż
(4.1) robić makijaż
Wiktionary
przestarzałe: to, co zostało namalowane, np. obraz, malowidło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nakładanie farby na jakąś powierzchnię (płótno, papier, tekturę, ścianę), wypełnianie czegoś kolorem
(1.2) przest. coś co zostało namalowane
Wiktionary
IPA: ˌmalɔˈvãɲɛ, AS: malovãńe
Wiktionary
czas. malować ndk., pomalować dk., namalować dk., wymalowywać ndk., wymalować dk., zamalowywać ndk., zamalować dk.
rzecz. malarskość ż., namalowanie n., malowidło n., malunek, malarz, malarka, malarstwo
przym. malarski, malowniczy
Wiktionary
1. książka z obrazkami do malowania dla dzieci;
2. obrazek namalowany przez dziecko lub twórcę ludowego
SJP.pl
Malowanka (ukr. Мальованка) – wieś na Ukrainie w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie gródeckim) obwodu lwowskiego.
Wikipedia
zdrobnienie od: malowanie
SJP.pl
maszyna do malowania poziomych znaków na jezdni
SJP.pl
zdrobnienie od: malowidło
SJP.pl
obraz malowany farbami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) obraz malowany farbami, zwłaszcza na ścianie
(1.2) lekcew. obraz bez wartości
(1.3) pot. farba, coś nadającego kolor
Wiktionary
(1.1) Na ścianach kościoła pozostały widoczne jeszcze malowidła w stylu bizantyjskim.
(1.2) W urodzinowym prezencie dostałem od cioci malowidło jakiegoś domorosłego artysty.
(1.3) Kobieta zawsze nosi w torebce kosmetyki i malowidła.
Wiktionary
IPA: ˌmalɔˈvʲidwɔ, AS: malovʹidu̯o
Wiktionary
rzecz. malowanie n., malunek m., malarstwo n., malarz m., malarka ż.
:: zdrobn. malowidełko n.
czas. malować, pomalować, namalować, zmalować, wymalować, umalować, podmalować, zamalować
przym. malarski, malowniczy
przysł. malarsko, malowniczo
Wiktionary
(1.1) obraz, fresk
(1.2) bohomaz
Wiktionary
dawniej: malarstwo
SJP.pl
1. efektowny pod względem malarskim;
2. wyrazisty, sugestywny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełny walorów malarskich
(1.2) przedstawiający coś wyraźnie, w sposób barwny
Wiktionary
rzecz. malarz mos., malowniczość ż., malarskość ż., malunek mrz., malowanka ż., malowidło n., malowanie n.
czas. domalować dk., malować ndk., namalować dk., obmalować dk., odmalować dk., podmalować dk., pomalować dk., umalować dk., wymalować dk., zamalować dk., zmalować dk.
przysł. malowniczo
Wiktionary
(1.1) barwny, kolorowy, piękny, urzekający
(1.2) barwny, obrazowy, piękny, sugestywny, urzekający, wyrazisty
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny malpigiowatych
SJP.pl
Malpigia (Malpighia) – rodzaj roślin należący do rodziny malpigiowatych. Obejmuje co najmniej 108 gatunków. Rośliny te występują w południowej części Ameryki Północnej i północno-zachodniej Ameryki Południowej – na obszarze od Teksasu po Ekwador. Jako introdukowane obecne są w Azji południowo-wschodniej.
Wikipedia
o cechach malpigiowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach malpigiowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rząd roślin okrytonasiennych
SJP.pl
Wikipedia
największy wąż europejski
SJP.pl
Malpolon (Malpolon monspessulanus) – gatunek węża z kladu Caenophidia i rodziny Psammophiidae. Zamieszkuje południowo-zachodnią Europę i północno-zachodnią Afrykę. Wąż słabo jadowity o uzębieniu typu Opistoglypha.
Wikipedia
[czytaj: malRO] nazwisko francuskie, m.in. André Malraux (1901-1976) - francuski pisarz, krytyk i historyk sztuki, polityk
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
prąd morski powstający u wybrzeży Norwegii przy wejściach do fiordów i cieśnin; maelstrom; malström
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. prąd morski z silnymi wiatrami, który powstaje przy wejściach do norweskich fiordów, towarzyszą mu wiry wodne;
Wiktionary
Malstrom – silny prąd morski na Morzu Norweskim. Powstaje przy wejściach do norweskich fiordów i cieśnin na skutek przypływów i odpływów. Towarzyszą mu wiry wodne.
Spopularyzowany został w literaturze za sprawą Juliusza Verne’a (Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi) i Edgara Allana Poego(W bezdni malströmu).
Wikipedia
IPA: ˈmalstrɔ̃m, AS: malstrõm
Wiktionary
przestarzale: patyk służący do podpierania ręki przy precyzyjnych pociągnięciach pędzla czy ołówka
SJP.pl
1. wyspa na Morzu Śródziemnym;
2. Republika Malty; państwo w Europie;
3. dzielnica rekreacyjna Poznania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo w Europie;
(1.2) geogr. wyspa na Morzu Śródziemnym;
(1.3) geogr. duży sztuczny zbiornik wodny w Poznaniu
Wiktionary
Malta, Republika Malty (malt. Repubblika ta’ Malta, ang. Republic of Malta) – wyspiarskie państwo-miasto położone w Europie Południowej, na Morzu Śródziemnym, 81 km na południe od Włoch. Obejmuje cały archipelag Wysp Maltańskich, jednakże większość ludności mieszka na głównej wyspie o tej samej nazwie, w zespole miejskim Valletty – stolicy Malty.
Wikipedia
(1.3) Nad Maltą mieszczą się siedziby kilku firm.
Wiktionary
IPA: ˈmalta, AS: malta
Wiktionary
rzecz. Maltańczyk m., Maltanka ż., maltańczyk mzw./mos.
przym. maltański
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Maltańczyk m., Maltanka ż., maltańczyk mzw./mos.
przym. maltański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Kraje Europy
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Malta
* arabski: (1.1) مالطة, مالطا
* asturyjski: (1.1) Malta
* azerski: (1.1) Malta
* baskijski: (1.1) Malta
* bułgarski: (1.1) Малта
* chorwacki: (1.1) Malta
* czeski: (1.1) Malta
* duński: (1.1) Malta
* esperanto: (1.1) Malto; (1.2) Malto
* estoński: (1.1) Malta
* farerski: (1.1) Malta n.
* fiński: (1.1) Malta
* francuski: (1.1) Malte
* grenlandzki: (1.1) Malta
* hawajski: (1.1) Malata
* hiszpański: (1.1) Malta ż.
* interlingua: (1.1) Malta
* islandzki: (1.1) Malta
* kabylski: (1.1) Malṭa
* kaszubski: (1.1) Malta ż.
* kataloński: (1.1) Malta ż.
* koreański: (1.1) korpłd|몰타., korpłn|말따.
* litewski: (1.1) Malta ż.
* luksemburski: (1.1) Malta n.; (1.2) Malta n.
* łaciński: (1.1) Melitta ż.
* łotewski: (1.1) Malta ż.; (1.2) Malta ż.
* maltański: (1.1) Malta
* niderlandzki: (1.1) Malta
* niemiecki: (1.1) Malta n.; (1.2) Malta n.
* norweski (bokmål): (1.1) Malta
* nowogrecki: (1.1) Μάλτα
* ormiański: (1.1) Մալթա
* portugalski: (1.1) Malta ż.
* rosyjski: (1.1) Мальта ż.
* rumuński: (1.1) Malta
* serbski: (1.1) Малта
* słowacki: (1.1) Malta
* słoweński: (1.1) Malta
* szwedzki: (1.1) Malta
* tajski: (1.1) มอลตา, สาธารณรัฐมอลตา
* turecki: (1.1) Malta
* ukraiński: (1.1) Мальта ż.
* walijski: (1.1) Malta
* węgierski: (1.1) Málta
* włoski: (1.1) Malta ż.
źródła.
== Malta (język aceh.) ==
thumb|Malta (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Malta
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rasa psa domowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) obywatel Malty
Wiktionary
Maltańczyk – nazwa oryginalna: Maltanase mana – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych w podsekcji biszony. Typ lisowaty. Nie podlega próbom pracy.
Wikipedia
(1.1) Mój najlepszy przyjaciel jest Maltańczykiem.
Wiktionary
IPA: malˈtãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: maltãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Malta ż., maltańczyk m.
:: fż. Maltanka ż.
przym. maltański
Wiktionary
obywatelka Malty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) obywatelka Malty
Wiktionary
Kolejka Parkowa Maltanka (popularnie zwana Maltanką) – znajdująca się w obrębie Poznania linia kolejowa o całkowitej długości torów 3850 m. Kolejka należy do Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Poznaniu. Kursuje pomiędzy rondem Śródka a Nowym Zoo, przewożąc rocznie około 120 tysięcy pasażerów. Rozstaw szyn toru kolejki wynosi 600 mm.
Wikipedia
IPA: malˈtãŋka, AS: maltãŋka
Wiktionary
rzecz. Malta ż.
:: fm. Maltańczyk mos.
przym. maltański
Wiktionary
przymiotnik od: Malta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. odnoszący się do państwa Malta
(1.2) geogr. odnoszący się do wyspy Malta
(1.3) odnoszący się do katolickiego Zakonu Maltańskiego, związany z nim
(1.4) techn. wykorzystujący mechanizm maltański albo mający jego postać
(1.5) związany z jeziorem Malta w Poznaniu
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język urzędowy Malty;
Wiktionary
(2.1) Maltański jest silnie spokrewniony z arabskim.
Wiktionary
IPA: malˈtãj̃sʲci, AS: maltãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Malta ż., Maltańczyk m., Maltanka ż., maltańczyk mzw.
przym. promaltański, antymaltański
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który posługuje się językiem maltańskim
(1.2) taki, którego mieszkańcy posługują się językiem maltańskim
(1.3) spisany, stworzony w języku maltańskim
Wiktionary
IPA: malˈtãj̃skɔjɛ̃w̃ˈzɨt͡ʃnɨ, AS: maltãĩ ̯skoi ̯ẽũ̯zyčny
Wiktionary
enzym występujący w słodzie, w kiełkujących ziarnach jęczmienia oraz w przewodzie pokarmowym zwierząt i człowieka, rozkładający dwucukier maltozę na glukozę
SJP.pl
Wikipedia
enzym występujący w słodzie, w kiełkujących ziarnach jęczmienia oraz w przewodzie pokarmowym zwierząt i człowieka, rozkładający dwucukier maltozę na glukozę
SJP.pl
naturalna substancja słodząca występująca w kukurydzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) naturalny słodzik pozyskiwany z maltozy
Wiktionary
Wikipedia
popularny dodatek do żywności, wielocukier otrzymywany ze skrobi poprzez częściową hydrolizę
SJP.pl
Dekstryny – grupa złożonych węglowodanów, zbudowanych z pochodnych cukrów prostych, połączonych wiązaniami α-1,4-glikozydowymi, o długości od 3 do ok. 12–14 merów.
Wikipedia
dwucukier zbudowany z dwóch cząsteczek glukozy, otrzymywany w drodze rozkładu skrobi i stanowiący główny składnik słodu; cukier słodowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. dwucukier składający się z dwóch cząsteczek glukozy połączonych wiązaniem glikozydowym; wzór chemiczny|C12H22O11.;
Wiktionary
Maltoza (cukier słodowy), C12H22O11 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodanów, disacharyd zbudowany z dwóch reszt D-glukozy połączonych wiązaniem α-1,4-O-glikozydowym. Jest cukrem redukującym. Tworzy dwa anomery, α i β, które w roztworach wodnych ulegają mutarotacji. Otrzymywana jest na drodze hydrolizy skrobi. Jest wykorzystywana jako środek słodzący oraz jako składnik pożywek dla bakterii.
Wikipedia
(1.1) Maltoza występuje w produktach słodowych, takich jak piwo, whisky czy słód stosowany w cukiernictwie.
Wiktionary
rzecz. maltaza ż.
przym. maltozowy
Wiktionary
(1.1) cukier słodowy
Wiktionary
→ maltoza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z maltozą, dotyczący maltozy; zawierający maltozę
Wiktionary
rzecz. maltoza ż.
Wiktionary
znęcać się nad kimś, czymś
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) znęcać się nad kimś lub czymś
Wiktionary
(1.1) Ale czy świętością jest także rodzina pijaka, maltretującego żonę i dzieci?
Wiktionary
IPA: ˌmaltrɛˈtɔvat͡ɕ, AS: maltretovać
Wiktionary
rzecz. maltretowanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|maltretować.
Wiktionary
IPA: ˌmaltrɛtɔˈvãɲɛ, AS: maltretovãńe
Wiktionary
czas. maltretować
Wiktionary
(1.1) znęcanie się
Wiktionary
Statyczna teoria zasobów, maltuzjanizm, teoria przeludnienia – teoria, której twórcą był Thomas Malthus, opublikowana w 1798 roku. Według Malthusa, skoro liczba ludności rośnie w postępie geometrycznym, a produkcja żywności – w arytmetycznym, to nieunikniony jest stan przeludnienia.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekon. związany z maltuzjanizmem, zespołem poglądów sformułowanym przez Thomasa Malthusa
Wiktionary
rzecz. maltuzjanizm mrz., maltuzjanista mos., maltuzjanistka ż.
przym. maltuzjanistyczny
Wiktionary
(1.1) maltuzjanistyczny
Wiktionary
potocznie:
1. małe dziecko; brzdąc, bobas, berbeć, bąk;
2. dziecko należące do grupy najmłodszych w przedszkolu;
3. młode zwierzę;
4. kieliszek wódki;
5. samochód typu Fiat 126p
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) pot. małe dziecko lub zwierzę
(1.2) pot. dziecko z pierwszej, najmłodszej grupy w przedszkolu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) pot. mot. fiat 126p
(2.2) pot. kieliszek wódki
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jeśli mleko wypływa z piersi zbyt szybko maluch może nie chcieć ssać, może się prężyć, odpychać i płakać, pomimo głodu: .
(2.1) Kierowca malucha poważnie ucierpiał w kolizji.
Wiktionary
IPA: ˈmalux, AS: maluχ
Wiktionary
rzecz. malec m., mały m., malenie n., zmalenie n., malizna ż., małość ż.
:: zdrobn. maluszek m.
czas. maleć ndk., zmaleć dk.
przym. malutki, mały, maleńki, maluteńki, maluczki
przysł. mało, malutko, maleńko, maluteńko
temsłow. mało-
licz. mało
Wiktionary
(2.1) kaszlak, gibon
Wiktionary
bardzo mały; maluśki
SJP.pl
potocznie:
1. małe dziecko; brzdąc, bobas, berbeć, bąk;
2. dziecko należące do grupy najmłodszych w przedszkolu;
3. młode zwierzę;
4. kieliszek wódki;
5. samochód typu Fiat 126p
SJP.pl
przeciętna, skromna kobieta
SJP.pl
przeciętny, szary, skromny, niewyróżniający się niczym
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. zdrobn. od: mały
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) książk. ktoś prosty, ubogi lub przeciętny
Wiktionary
(1.1) Żyłowie mają maluczkiego synka.
(2.1) Nie znęcałbyś się nad maluczkimi!
Wiktionary
rzecz. małość ż., maluch m., maluszek m., mały mzw.
czas. maleć ndk.
przym. mały, malutki
Wiktionary
(1.1) malutki
(2.1) prostaczek
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. melon
(1.2) zdrobn. od malunek
Wiktionary
IPA: ˌmalũˈnɛt͡ʃɛk, AS: malũneček
Wiktionary
rzecz. malunek mrz., malarz mos.
Wiktionary
1. obraz malowany przez dziecko;
2. lekceważąco o nieudolnie namalowanym obrazie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) obraz, szczególnie namalowany przez artystę ludowego lub dziecko; także. ludowy ornament namalowany na czymś
(1.2) lekcew. coś namalowego nieudolnie
Wiktionary
IPA: maˈlũnɛk, AS: malũnek
Wiktionary
rzecz. malowanie n., malarstwo n., malarz m., malarka ż.
:: zdrobn. maluneczek m.
czas. malować, namalować, wymalować, zmalować, odmalować, podmalować, pomalować
przym. malarski, malowniczy
Wiktionary
1. obraz malowany przez dziecko;
2. lekceważąco o nieudolnie namalowanym obrazie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. malusieńki
Wiktionary
(1.1) malusiperny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. malutki
Wiktionary
zdrobnienie od: mały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pieszcz. bardzo mały, malutki
Wiktionary
przym. maleńki, mały
rzecz. mały mzw.
Wiktionary
(1.1) maluteńki, drobniutki
Wiktionary
zdrobnienie od: malusi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: mały
Wiktionary
(1.1) Jezus malusieńki, leży nagusieńki (…)
Wiktionary
IPA: ˌmaluˈɕɛ̇̃ɲci, AS: maluśė̃ńḱi
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. malusieńki
Wiktionary
(1.1) maluperny
Wiktionary
pieszczotliwie: w zwrocie do kobiety
SJP.pl
zdrobnienie od: mały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: mały
Wiktionary
(1.1) Gienia kupiła lornetkę. Maluśką, teatralną (taką, że ach i och).
Wiktionary
IPA: maˈluɕci, AS: maluśḱi
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: maluch
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
(1.1) zdrobn. od: maluch
Wiktionary
Maluszek (ros. Самый маленький гном) – radziecka czteroczęściowa seria filmów lalkowych zrealizowana w latach 1977-1983.
Wikipedia
IPA: maˈluʃɛk, AS: malušek
Wiktionary
rzecz. maluch m., maleństwo n., mały m., maluczki mzw.
przym. malutki, mały, maleńki, maluczki
Wiktionary
zdrobnienie od: mały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: mały
Wiktionary
IPA: ˌmaluˈtɛ̃ɲci, AS: malutẽńḱi
Wiktionary
przym. maleńki, mały
rzecz. maluch mzw., mały mzw.
Wiktionary
potocznie: mała dziewczynka
SJP.pl
zdrobnienie od: mały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bardzo mały; zdrobn. od: mały
Wiktionary
(1.1) Zobacz, skarbie, jakie twój nowy miś ma malutkie oczy.
Wiktionary
IPA: maˈlutʲci, AS: malutʹḱi
Wiktionary
rzecz. maluszek m., maleństwo n., maluch m., mały mzw., maluczki mzw.
przym. mały, maluczki
przysł. malutko
Wiktionary
(1.1) przest. maluczki
Wiktionary
przysłówek
(1.1) bardzo mało
Wiktionary
IPA: maˈlutkɔ, AS: malutko
Wiktionary
przym. malutki, maleńki
rzecz. maluch mzw.
Wiktionary
(1.1) niewiele
Wiktionary
[czytaj: malwertajz-ing] wykorzystywanie reklam internetowych do rozsyłania wirusów i złośliwego oprogramowania
SJP.pl
Malvertising (zbitka słów malicious „złowrogi, złośliwy” i advertising „reklama”) – praktyka polegająca na wykorzystywaniu reklam internetowych do rozprzestrzeniania złośliwego oprogramowania (ang. malware).
Wikipedia
1. roślina zielna z rodziny ślazowatych, o barwnych, dużych kwiatach osadzonych w kątach liści lub w szczytowych gronach, rosnąca w Eurazji, Afryce i Ameryce Północnej; ślaz;
2. bylina z rodziny ślazowatych, o kwiatach białych lub różowych, uprawiana jako roślina ozdobna; prawoślaz wysoki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Alcea|L.|ref=tak., liczący około 50 gatunków rodzaj roślin z rodziny ślazowatych;
(1.2) bot. roślina z rodzaju malwa (1.1)
Wiktionary
Malwa, topolówka (Alcea L.) – rodzaj roślin z rodziny ślazowatych. Podawanych jest z niego ok. 60, 70, 80 gatunków. Pochodzą one głównie ze wschodniej części basenu Morza Śródziemnego (tylko w Turcji rośnie 18 gatunków). Poza tym rosną w południowej i wschodniej Europie oraz południowo-zachodniej i centralnej Azji. W Polsce jako przejściowo dziczejącą (efemerofit) stwierdzono tylko malwę pomarszczoną A. rugosa. W naturze przedstawiciele tego rodzaju rosną na suchych, często skalistych siedliskach.
Wikipedia
IPA: ˈmalva, AS: malva
Wiktionary
[czytaj: malłer] w informatyce: oprogramowanie niebezpieczne dla systemu operacyjnego i zawartych w nim danych, np. koń trojański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. złośliwe oprogramowanie, szkodliwe oprogramowanie
Wiktionary
Złośliwe oprogramowanie, szkodliwe oprogramowanie (ang. malware – zbitka słów malicious „złośliwy” i software „oprogramowanie”), potocznie „wirus komputerowy” – ogół programów o szkodliwym działaniu w stosunku do systemu komputerowego lub jego użytkownika.
Wikipedia
przywłaszczenie powierzonego mienia; sprzeniewierzenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przestępstwo finansowe polegające na przywłaszczeniu sobie powierzonego mienia
(1.2) sprzeniewierzenie, nadużycie natury pieniężnej, defraudacja
(1.3) daw. oszustwo
Wiktionary
Wikipedia
(1.1-2) [Skazany] wyglądał na urzędnika, który dopuścił się malwersacji, obrońca się z nim witał.
Wiktionary
rzecz. malwersator mos., malwersant mos., malwersantka ż.
czas. malwersować
Wiktionary
(1.1) przywłaszczenie
(1.2) defraudacja, sprzeniewierzenie
(1.3) oszustwo
Wiktionary
przywłaszczenie powierzonego mienia; sprzeniewierzenie
SJP.pl
człowiek, który popełnił przestępstwo finansowe polegające na przywłaszczeniu sobie powierzonego mienia; defraudant
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ktoś, kto dopuścił się malwersacji
Wiktionary
rzecz. malwersacja ż.
:: fż. malwersantka ż.
czas. malwersować
Wiktionary
(1.1) defraudant, przywłaszczyciel, zaborca
Wiktionary
kobieta przywłaszczająca sobie powierzone mienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta która dopuściła się malwersacji
Wiktionary
rzecz. malwersator mos., malwersant mos., malwersacja ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. osoba przywłaszczająca sobie powierzone jej środki
Wiktionary
(1.1) A przecież w całej tej sprawie, organizacja nie zrobiła nic więcej nad poszukiwanie dalej i wyżej tego samego procesu, który obywatel Guttry zaczął z takim zapałem przeciwko malwersatorom, a potem z niepojętych dla nas powodów na wpół drogi odbiegł.
Wiktionary
rzecz. malwersacja ż., malwersant m., malwersantka ż.
czas. malwersować ndk.
Wiktionary
(1.1) książk. defraudant, malwersant, przywłaszczyciel; przest. zaborca
Wiktionary
popełniać przestępstwo finansowe polegające na przywłaszczeniu sobie powierzonego mienia
SJP.pl
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. o literackim pochodzeniu;
Wiktionary
Malwina – imię żeńskie pochodzenia celtyckiego lub germańskiego. Imię to może pochodzić od galickiego imienia Malamhin składającego się ze słów mala mhinn – „gładkie czoło” lub z staro-wysoko-niemieckiego: mahal – „sąd, sprawiedliwość” oraz wini „przyjaciel”, można więc przetłumaczyć je jako „strzegąca praw, prawowierna”. W XVIII wieku szkocki poeta James Macpherson użył je w tzw. pieśniach Osjana – Malwina była narzeczoną Oskara, syna Osjana. Poezję osjaniczną przełożył na język polski m.in. Ignacy Krasicki. W literaturze polskiej wykorzystał to imię Ludwik Kropiński w utworze Miłość malująca obraz Malwiny, a w romansie sentymentalnym Malwina, czyli domyślność serca Maria z Czartoryskich Wirtemberska. Literatura i media przyczyniły się do wzrostu popularności imienia.
Wikipedia
IPA: malˈvʲĩna, AS: malvʹĩna
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Malwinia ż., Malwinka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Malwinów (archipelagu)
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Malwiny lub z nią związany
SJP.pl
1. zdrobnienie od: Malwina (imię żeńskie);
2. mieszkanka Malwinów (archipelagu)
SJP.pl
związany z Malwinami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Malwinami, dotyczący Malwinów
Wiktionary
(1.1) Gorzka lekcja malwińska i agresja USA na Grenadę miały jednakże reperkusje znacznie szersze, istotne dla całego kontynentu południowoamerykańskiego.
Wiktionary
rzecz. Malwiny nmos.
Wiktionary
(1.1) falklandzki
Wiktionary
terytorium na archipelagu Falklandów (Ocean Atlantycki) zależne od Wielkiej Brytanii; Falklandy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. archipelag na południowym Atlantyku, dawne argentyńskie terytorium;
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) plural|Malwina.
Wiktionary
Falklandy (inaczej: Malwiny; ang. Falkland Islands; hiszp. Islas Malvinas) – brytyjskie terytorium zamorskie na południowym Atlantyku, około 480 km od wybrzeży Argentyny obejmujące wyspy o tej samej nazwie. Wyspy znajdują się pod administracją brytyjską, ale prawa do nich rości sobie także Argentyna.
Wikipedia
(1.1) Argentyna wysuwa roszczenia wobec Falklandów (które Argentyńczycy nazywają Malwinami), do Georgii Południowej i Sandwicha Południowego oraz do części Antarktydy.
Wiktionary
IPA: malˈvʲĩnɨ, AS: malvʹĩny
Wiktionary
przym. malwiński
Wiktionary
(1.1) Falklandy
Wiktionary
rodzina obejmująca około 70 gatunków roślin kwiatowych, ziół i krzewów, o dużych białych lub różowych kwiatach, pochodzących z Brazylii; ślazowate
SJP.pl
Ślazowate, malwowate (Malvaceae Juss.) – rodzina roślin należąca do rzędu ślazowców (Malvales). Obejmuje 244 rodzaje z 4225 gatunkami. Są to rośliny zielne, krzewy i drzewa szeroko rozprzestrzenione na Ziemi, we wszystkich niemal strefach klimatycznych. Większość gatunków występuje w strefie tropikalnej. Podrodziny Malvoideae i Bombacoideae najbardziej zróżnicowane są na kontynentach amerykańskich, Byttnerioideae, Grewioideae i Sterculioideae rozprzestrzenione są w strefie równikowej, a rośliny z podrodziny Tilioideae rosną na półkuli północnej.
Wikipedia
o cechach malwowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
powszelatek malwowiec - motyl z rodziny powszelatkowatych
SJP.pl
przymiotnik od: malwa
SJP.pl
potocznie:
1. matka;
2. teściowa
SJP.pl
Mam – indiańska grupa etniczna, zamieszkująca zachodnie wyżyny Gwatemali i południowo-zachodnie obszary Meksyku. Począwszy od ery prekolumbijskiej, zaliczana w skład cywilizacji Majów. Za stolicę Mam uważa się Zaculeu.
Większość plemienia Mam zamieszkuje gwatemalskie departamenty Huehuetenango, San Marcos i Quetzaltenango oraz region Chiapas w Meksyku. Różne statystyki podają ich udział w narodowościach Gwatemali od 5,7 do 7,9%. Posługują się językiem mam, jednak większość jest dwujęzyczna (hiszpański).
Wikipedia
potocznie:
1. matka;
2. teściowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka w Rosji, w obwodzie irkuckim; lewy dopływ Witimu;
Wiktionary
Matka – kobieta, która jest rodzicem dziecka.
Matką nazywa się kobietę, która jest związana ze swoimi dziećmi, które mogą, ale nie muszą być jej biologicznym potomstwem. Zatem w zależności od kontekstu, kobiety mogą być uważane za matki z racji urodzenia lub wychowywania dziecka, dostarczenia komórki jajowej do zapłodnienia, lub jakiejś ich kombinacji. Są to warunki umożliwiające sprecyzowanie pojęcia macierzyństwa lub stanu bycia matką. Kobiety, które należą do trzeciej i pierwszej kategorii, zazwyczaj objęte są pojęciami „rodzona matka” lub „matka biologiczna”, niezależnie od tego, czy dana osoba kontynuuje wychowywanie dziecka. W związku z tym kobieta, która spełnia tylko drugi warunek, może być uznana za matkę adopcyjną, a ta, która spełnia tylko pierwszy lub tylko trzeci warunek, za matkę zastępczą.
Wikipedia
IPA: ˈmãma, AS: mãma
Wiktionary
Mamaj (ur. 1335? – zm. 1380, Kaffa) – wódz tatarski, formalnie dowódca tümenu, a faktycznie przywódca zachodniej części Złotej Ordy, nazywanej za jego rządów Ordą Mamaja. Panował w latach 1361–1380. Dowódca wojsk tatarskich podczas bitwy na Kulikowym Polu. Po poniesionej w niej klęsce zabity przez stronników chana Tochtamysza.
Wikipedia
miejscowość wypoczynkowa w Rumunii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miejscowość wypoczynkowa w Rumunii, położona nad Morzem Czarnym, administracyjnie stanowiąca część Konstancy;
Wiktionary
Mamaja (rum. Mamaia) – najstarsza i największa miejscowość wypoczynkowa w Rumunii, położona nad Morzem Czarnym, kilka kilometrów na północ od Konstancy. Usytuowana jest na długim (8 km), ale wąskim (300 m) pasie ziemi, który od stałego lądu oddzielony jest jeziorem Siutghiol.
Wikipedia
przym. mamajski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. potrawa z gotowanej kukurydzianej mąki lub kaszy;
2. potocznie: nieapetyczna, papkowata potrawa; breja, bryja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. potrawa z gotowanej mąki lub kaszy kukurydzianej i wody, tradycyjna dla kuchni mołdawskiej i bułgarskiej
(1.2) pot. przen. nieapetyczna, papkowata potrawa
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. ślamazara
Wiktionary
Mamałyga – narodowa rumuńska potrawa, z mąki albo kaszy kukurydzianej (pierwotnie z gryczanej) popularna w krajach południowo-wschodniej Europy, znana m.in. w kuchni węgierskiej, Sasów siedmiogrodzkich, bułgarskiej i ukraińskiej. Jako potrawa kuchni galicyjskiej popularnej we Lwowie, do dziś lubiana jest wśród rodzin pochodzących z tego regionu.
Wikipedia
(1.1) Mamałyga to rodzaj polenty.
Wiktionary
IPA: ˌmãmaˈwɨɡa, AS: mãmau̯yga
Wiktionary
(1.1) polenta, kulesza
Wiktionary
jadowity wąż z rodziny zdradnicowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) herp. rodzaj jadowitych, afrykańskich węży;
Wiktionary
Dendroaspis – rodzaj jadowitych węży z rodziny zdradnicowatych (Elapidae).
Wikipedia
(1.1) Zwisająca z gałęzi mamba zaatakowała błyskawicznie.
Wiktionary
IPA: ˈmãmba, AS: mãmba
Wiktionary
szybki taniec w takcie dwumiarowym, zawierający elementy muzyki kubańskiej rumby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) choreogr. kubański taniec tradycyjny
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) rel. haitańska kapłanka voodoo
Wiktionary
Wikipedia
język ludu Mambwe, zamieszkującego głównie Zambię
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
pieszczotliwie: mama, matka; mameńka, maminka, mamuchna, mamunia, mamuń, mamuńcia, mamuńka, mamusia, mamusieńka, mamusienieczka, mamuś, mamuśka, mateczka, mateńka, matuchna, matula, matuleńka, matulka, matunia, matuńcia, matusia, matuś, matuśka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. matka
(1.2) pieszcz. mamka
Wiktionary
(1.1) Niech mamcia jej pozwoli.
Wiktionary
rzecz. mama ż., mamka ż., mamunia ż., mamusia ż.
przym. mamin, maminy
Wiktionary
(1.1) matka, mama; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
Wiktionary
drzewo z rodziny dziurawcowatych, o jadalnych owocach, uprawiane w Azji i podzwrotnikowej Ameryce; mammea; przesłokla
SJP.pl
Mamea (Mammea L.) – rodzaj roślin należący do rodziny gumiakowatych (Calophyllaceae). Obejmuje ok. 50 gatunków (tylko 17 zostało zweryfikowanych według The Plant List. Są to drzewa występujące w tropikach, z największym zróżnicowaniem w południowo-wschodniej Azji oraz na Madagaskarze.
Wikipedia
pieszczotliwie: matka; mama, mamcia, mameńka, maminka, mamuchna, mamula, mamulka, mamunia, mamuń, mamuńcia, mamuńka, mamusia, mamusieńka, mamusienieczka, mamuś, mamuśka, mateczka, mateńka, matuchna, matula, matuleńka, matulka, matunia, matuńcia, matusia, matuś, matuśka
SJP.pl
w paleontologi: jedna z brodawek u sklerogąbek na ich szkielecie bazalnym
SJP.pl
Mamelon (fr. mamelon – sutek) – jedna z trzech zaokrąglonych wypukłości, które występują na krawędzi siecznej zębów siecznych, gdy te się wyrzynają. Mamelony są naturalnym zjawiskiem i szybko zlewają się wraz z wiekiem i ulegają starciu podczas normalnego użytkowania zębów. Ich źródłem są palczaste wyrostki zębiny.
Wikipedia
przymiotnik od: mameluk
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. związany z mamelukami, dotyczący mameluków
Wiktionary
rzecz. mameluk mos.
Wiktionary
1. żołnierz gwardii przybocznej władców egipskich;
2. dawniej: fanatyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. niewolnik państwowy będący żołnierzem straży przybocznej władców egipskich; później członek warstwy panującej w Egipcie, Syrii i Delhi;
(1.2) przen. fanatyk
(1.3) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niezdara
Wiktionary
Mamelucy (z arab. mamlūk – niewolnik) – niewolnicy państwowi, niewyznający pierwotnie islamu (na ogół pogańscy, niekiedy chrześcijańscy) i pochodzący spoza państw islamskich. Kupowani byli przez muzułmańskich władców i sprowadzani do ich władztw, siłą nakłaniani do przyjęcia islamu i szkoleni w walce, w celu uformowania z nich doborowych oddziałów wojskowych. Niekiedy, zwłaszcza na początku istnienia instytucji w kalifacie Abbasydów, ale i w egipskim sułtanacie mameluków, mamelukami zostawali również jeńcy wojenni.
Wikipedia
przym. mamelucki
Wiktionary
rodzaj dużego, roślinożernego dinozaura z infrarzędu zauropodów; moszizaur
SJP.pl
Mamenchizaur (Mamenchisaurus) – duży, mierzący do około 25 m długości (choć niekompletne szkielety sugerują, że niektóre gatunki mogły osiągać nawet jeszcze okazalsze rozmiary) roślinożerny dinozaur. Gatunki zaliczane do tego rodzaju żyły w późnej jurze i być może wczesnej kredzie na terenach dzisiejszych Chin i Tajlandii. Rodzaj Mamenchisaurus cechował się niezwykle długą szyją, dochodzącą do 15 m długości u największych osobników i składającą się z 19 kręgów, co do dziś pozostaje rekordem. Mamenchizaur miał również najdłuższe żebra ze wszystkich zauropodów – osiągały długość 3,42 m. Zęby tego gada były bardzo mocne, co może świadczyć o tym, że odżywiał się bardzo twardymi częściami roślin. Repliki zrekonstruowanych szkieletów tych zwierząt wystawiane są w pekińskim Muzeum Historii Naturalnej oraz w Muzeum Wiktorii (Australia).
Wikipedia
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamusia, maminka, mamuńka
SJP.pl
potocznie więzienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Warszawa. więzienie
Wiktionary
Mamer – miejscowość i gmina (gemeng, commune, Gemeinde) w południowo-zachodnim Luksemburgu, siedziba administracyjna kantonu Capellen. Do 3 października 2015 jako miasto leżało w dystrykcie Luksemburg. Leży nad rzeką Mamer, dopływem rzeki Alzette.
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
Mamert – imię męskie pochodzenia italskiego. Wywodzi się od oskijskiego lub sabińskiego wariantu imienia boga Marsa – Mamers, który w przypadkach zależnych (np. Mamertis) miał temat Mamert.
Patronem tego imienia jest św. Mamert, biskup Vienne nad Rodanem, brat Mamerta Klaudiusza, poety i teologa.
Wikipedia
Mamertyn — imię męskie pochodzenia łacińskiego. Zostało ono utworzone przy pomocy przyrostka -inus, oznaczającego przynależność lub pochodzenie, od oskijskiego lub sabińskiego wariantu imienia boga Marsa — Mamers lub od imienia Mamert, o tym samym pochodzeniu. Imię to oznacza zatem "pochodzący od Mamerta (lub Marsa), syn Mamerta, poświęcony Mamertowi".
Wikipedia
Mamertyni (łac. Mamertini, synowie Marsa) – pochodzący z Samnium i Kampanii italscy najemnicy, słynni z walki w armii greckiej (dowodzonej przez Agatoklesa) przeciwko Kartagińczykom na Sycylii oraz opanowania Messany, w której ustanowili zbójeckie państwo i skąd przeprowadzali łupieżcze napady na miasta Sycylii.
Wikipedia
1. zwodzić, bałamucić, wprowadzać w błąd;
2. wabić, nęcić, pociągać
SJP.pl
1. zwodzić, bałamucić, wprowadzać w błąd;
2. wabić, nęcić, pociągać
SJP.pl
1. coś co nęci i wabi;
2. przywidzenie, widziadło
SJP.pl
niewielki, kulisty kaktus pokryty spiralnie osadzonymi brodawkami, z których każda zakończona jest kolcem lub wełnistym włosem, rosnący głównie w Ameryce Północnej i Środkowej, uprawiany jako ozdobna roślina doniczkowa; wymion
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) przest. maminy
Wiktionary
rzecz. mamuśka ż., mamusia ż., mamka ż., mamcia ż., mama ż.
przym. maminy
Wiktionary
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamusia, mameńka, mamuńka
SJP.pl
Mamino – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie makowskim, w gminie Sypniewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.Ochotnicza Straż PożarnaRok założ.: 1928.Koło Gospodyń wiejskich - rok założenia - 2004
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Chrzciciela w Sypniewie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
chłopiec rozpieszczony przez matkę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pejor. chłopiec, który nigdy nie wyszedł spod skrzydeł matki, rozpieszczony, niesamodzielny
Wiktionary
Maminsynek (ang. Mama's Boy) – amerykański film komediowy z 2007 roku w reżyserii Tima Hamiltona. Wyprodukowany przez wytwórnię Warner Bros.
Premiera filmu miała miejsce 30 listopada 2007 roku w Stanach Zjednoczonych.
Wikipedia
(1.1) Zawsze byłeś maminsynkiem!
Wiktionary
IPA: ˌmãmʲĩw̃ˈsɨ̃nɛk, AS: mãmʹĩũ̯sỹnek
Wiktionary
należący do mamy, dotyczący mamy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mamy, należący do mamy, właściwy mamie, charakteryzujący mamę
Wiktionary
(1.1) Na maminym grobie palą się trzy znicze.
(1.1) Nie pomagało pocieszanie go dobrym słowem, przytulanie jak za dawnych dobrych lat do maminej piersi, czy kieliszek litewskiej starki, którą zaaplikował mu, bardziej dostrzegający jego dorosłość, ojciec.
Wiktionary
rzecz. mamuśka ż., mamusia ż., mama ż., mamka ż., mamcia ż.
przym. mamin
Wiktionary
potocznie: kobieta karmiąca piersią cudze dzieci
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta karmiąca piersią cudze dziecko
(1.2) środ. mot. rodzaj pompy ssącej
Wiktionary
Mamka – kobieta zawodowo trudniąca się karmieniem własną piersią cudzych dzieci (noworodki i niemowlęta), które nie są z nią biologicznie spokrewnione. Zwykle pełni też rolę ich niani i opiekunki i pobiera za te czynności wynagrodzenie. W związku z taką funkcją okres laktacji mamki bywa znacznie przedłużony w stosunku do okresu typowego dla przeciętnej matki.
Wikipedia
IPA: ˈmãmka, AS: mãmka
Wiktionary
rzecz. mama ż., mamusia ż., mamunia ż., mamuśka ż., mamcia ż.
przym. mamin, maminy
Wiktionary
1. żuć powoli, obracając pokarm językiem, śliniąc się; mamleć, memłać, międlić;
2. mówić niewyraźnie, niezrozumiale
SJP.pl
rzadko, potocznie: człowiek ślamazarny, niedołężny; ślamazara, niedołęga, ciamajda
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie, Górny Śląsk. gamoń, niedołęga, oferma, mazgaj
Wiktionary
(1.1) Cóż ty mnie, mamlasie, tak boszkosz? → Co ty, niedołęgo, mnie tak pieścisz?
Wiktionary
przym. mamlasiaty
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. niezdarny
Wiktionary
rzecz. mamlas mos.
Wiktionary
1. żuć powoli, obracając pokarm językiem, śliniąc się; mamlać, memłać, międlić;
2. mówić niewyraźnie, niezrozumiale
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) meteorol. zob. mammatus.
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmãmːa, AS: mã•ma
Wiktionary
(1.1) mammatus, skr. mam
Wiktionary
o typie mózgu: taki, w którym wyższe centra czynności nerwowych znajdują się w przodomózgowiu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. teriologia, dział zoologii zajmujący się ssakami;
Wiktionary
Teriologia, mammologia, mammalogia, mastologia (gr. θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”; λογος logos „słowo, dyskusja”) – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) teriologia, mastologia, nauka o ssakach, war. mammologia
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mammalog mos.
przym. mammalogiczny
frazeologia.
etymologia.
(etym|łac|mamma. → pierś) + (etymn|pol|-logia. < etym|gr|-λογία. < etym|gr|λόγος. → mowa, rozprawa, traktat)
Słowo pojawia się u początku XIX wieku. W 1820 roku francuski zoolog Anselme Desmarest ogłasza pracę pt. Mammologia, a niemal równocześnie jest ono notowane przez słowniki włoskie i francuskie. W 1817, 18 tom Nowego słownika historii naturalnej podaje jako hasło słowo mammalogie, natomiast tom kolejny tego słownika podaje, że słowo mammalogie jest bliskoznacznikiem słów mastodologie, mastozoologie oraz mastologie.
W formie mammologja występuje u Amszejewicza (1859) i w słowniku wileńskim (1861). W formie mammalogija w encyklopedii S.Orgelbranda (1864).
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|mastologia|teriologia.
* angielski: (1.1) mammalogy
* baskijski: (1.1) mamalogia
* fiński: (1.1) mammalogia
* francuski: (1.1) mammalogie ż.
* hiszpański: (1.1) mamalogía ż.
* interlingua: (1.1) mammalogia
* niemiecki: (1.1) Mammalogie ż., Säugetierkunde, Theriologie
* rosyjski: (1.1) маммалогия ż.
* rumuński: (1.1) mamalogie ż.
* włoski: (1.1) mammalogia ż., mammologia ż.
źródła.
== mammalogia (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biol. mammologia, mastologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmãmːaˈlɔɟja, AS: mã•maloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mammalog mos.
przym. mammalogiczny
Wiktionary
(1.1) teriologia, mastologia, nauka o ssakach, war. mammologia
Wiktionary
drzewo z rodziny dziurawcowatych, o jadalnych owocach, uprawiane w Azji i podzwrotnikowej Ameryce; mamea; przesłokla
SJP.pl
Mamea (Mammea L.) – rodzaj roślin należący do rodziny gumiakowatych (Calophyllaceae). Obejmuje ok. 50 gatunków (tylko 17 zostało zweryfikowanych według The Plant List. Są to drzewa występujące w tropikach, z największym zróżnicowaniem w południowo-wschodniej Azji oraz na Madagaskarze.
Wikipedia
chirurgiczne usunięcie piersi wykonywane najczęściej u kobiet chorych na nowotwór złośliwy; odjęcie piersi, mastektomia, mammotomia
SJP.pl
autobus przystosowany do badań mammograficznych
SJP.pl
Mammografia – radiologiczna metoda badania piersi u kobiet. Polega na wykonaniu serii zdjęć sutka przy użyciu promieni rentgenowskich. Jej zdolność do uwidoczniania szeregu charakterystycznych zmian pozwala na wczesne rozpoznanie raka oraz innych patologii sutka, zanim staną się one jawne klinicznie.
Wikipedia
aparat do mammografii (badania radiologicznego piersi)
SJP.pl
Mammografia – radiologiczna metoda badania piersi u kobiet. Polega na wykonaniu serii zdjęć sutka przy użyciu promieni rentgenowskich. Jej zdolność do uwidoczniania szeregu charakterystycznych zmian pozwala na wczesne rozpoznanie raka oraz innych patologii sutka, zanim staną się one jawne klinicznie.
Wikipedia
badanie radiologiczne piersi wykonane specjalnym aparatem rentgenowskim - mammografem, stosowane do diagnozowania zmian rozrostowych, głównie pochodzenia nowotworowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. radiologiczne badanie piersi;
(1.2) med. pot. obraz mammograficzny
Wiktionary
Mammografia – radiologiczna metoda badania piersi u kobiet. Polega na wykonaniu serii zdjęć sutka przy użyciu promieni rentgenowskich. Jej zdolność do uwidoczniania szeregu charakterystycznych zmian pozwala na wczesne rozpoznanie raka oraz innych patologii sutka, zanim staną się one jawne klinicznie.
Wikipedia
IPA: ˌmãmːɔˈɡrafʲja, AS: mã•mografʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. mammograf m.
przym. mammograficzny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z mammografią, dotyczący mammografii
Wiktionary
(1.1) Szanowne węgorzewianki! W najbliższą sobotę wszystkie panie w wieku 50+ zapraszamy na bezpłatne badania mammograficzne.
Wiktionary
rzecz. mammografia ż., mammograf mrz., mammogram mrz.
Wiktionary
w medycynie: zdjęcie gruczołu sutkowego wykonane przy użyciu promieni rentgenowskich
SJP.pl
specjalista w dziedzinie mammologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) biol. zob. teriolog.
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) biol. specjalistka mammologii
Wiktionary
Teriologia, mammologia, mammalogia, mastologia (gr. θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”; λογος logos „słowo, dyskusja”) – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.
Wikipedia
(1.1) Mammolodzy badają zarówno małpy, jak i nietoperze oraz wieloryby.
(2.1) Pasją pani mammolog była zwłaszcza prymatologia, ale miała dużą wiedzę także w zakresie chiropterologii.
Wiktionary
IPA: mãmˈːɔlɔk, AS: mã•molok
Wiktionary
rzecz. mammologia ż.
przym. mammologiczny
przysł. mammologicznie
Wiktionary
(1.1) teriolog, mastolog
(2.1) teriolog, mastolog
Wiktionary
dział zoologii, nauka o ssakach; mastologia; teriologia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zool. zob. teriologia.
Wiktionary
Teriologia, mammologia, mammalogia, mastologia (gr. θηριον thērion „dzikie zwierzę”, od θηρ thēr, θηρος thēros „zwierzę”; λογος logos „słowo, dyskusja”) – dział zoologii zajmujący się ssakami (Mammalia), ich budową, ekologią, systematyką, rozmieszczeniem (zoogeografia), ewolucją i biologią.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) teriologia, mastologia, nauka o ssakach
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) zoologia
meronimy.
(1.1) cetologia, chiropterologia, felinologia, hipologia, kynologia, prymatologia
pokrewne.
rzecz. mammolog m.
przym. mammologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mammalogy
źródła.
== mammologia (język włoski.) ==
wymowa.
IPA|mam.mo.lo.'ʤi.a.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. mammalogia.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmãmːɔˈlɔɟja, AS: mã•moloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mammolog m.
przym. mammologiczny
Wiktionary
(1.1) teriologia, mastologia, nauka o ssakach
Wiktionary
bożek, uosobienie bogactwa i przywiązania do dóbr materialnych; Mamon
SJP.pl
Mammon (aram. ma`mon – zysk, bogactwo) – w Biblii to aramejskie słowo oznaczało bożka pieniędzy. Opisuje to fragment Ewangelii św. Mateusza (Mt 6,24):
Wikipedia
operacja plastyczna kobiecych piersi polegająca na ich zmniejszeniu
SJP.pl
chirurgiczne usunięcie piersi wykonywane najczęściej u kobiet chorych na nowotwór złośliwy; odjęcie piersi, mastektomia, mammektomia
SJP.pl
Wikipedia
rzadko: średniowieczny słownik objaśniający łacińskie wyrazy z Biblii; mamotrekt, mamotrept
SJP.pl
Mamotrept, mammotrept, mammotrekt (z greki mammothreptós – wychowany przez babkę, karmiony piersią) – w średniowieczu słownik biblijny zawierający tłumaczenie trudniejszych wyrazów w Piśmie Świętym z łaciny na język żywy. Czasami również wyjaśnia bardziej skomplikowane formy językowe.
Wikipedia
potocznie o pieniądzach, gotówce; kasa, sałata, zielone
SJP.pl
potocznie o pieniądzach, gotówce; kasa, sałata, zielone
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. gw-pl|Śląsk Cieszyński. mamona
Wiktionary
Mamona – słowo wywodzące się od aramejskiego słowa ma`mon, oznaczającego zysk.
Powszechnie kojarzone jest z pieniędzmi, bogactwem. W chrześcijańskiej interpretacji kojarzone jest z mamieniem, pokusą, fałszywym źródłem poczucia bezpieczeństwa. W Biblii odniesienie jest do bożka Mammona.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. przekonanie, że posiadany majątek decyduje o wartości osoby
(1.2) daw. żądza zysku, bogactwa, kult pieniądza
Wiktionary
(1.2) Owszem, bardzo szybkie przemiany zrodziły napięcia, rozwarstwienie społeczne i kult sukcesu finansowego, wyrażanego pojęciem „mamonizm”.
Wiktionary
rzecz. Mammon m., mamona ż.
Wiktionary
(1.2) materializm, chciwość
Wiktionary
zdrobnienie od: mamona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto obwodu królewieckiego w Rosji;
Wiktionary
Mamonowo, Świętomiejsce, Święta Siekierka (ros. Мамоново, niem. Heiligenbeil, lit. Šventapilė) – miasto w okręgu miejskim Mamonowo obwodu królewieckiego Rosji. W 2021 roku zamieszkane przez 8104 osoby.
Wikipedia
przym. mamonowski
Wiktionary
(1.1) hist. Święta Siekierka, Świętomiejsce
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mamonowem, dotyczący Mamonowa
Wiktionary
rzecz. Mamonowo n.
Wiktionary
rzadko: średniowieczny słownik objaśniający łacińskie wyrazy z Biblii; mamotrept, mammotrept
SJP.pl
Mamotrept, mammotrept, mammotrekt (z greki mammothreptós – wychowany przez babkę, karmiony piersią) – w średniowieczu słownik biblijny zawierający tłumaczenie trudniejszych wyrazów w Piśmie Świętym z łaciny na język żywy. Czasami również wyjaśnia bardziej skomplikowane formy językowe.
Wikipedia
średniowieczny słownik objaśniający łacińskie wyrazy z Biblii; mamotrekt, mammotrept
SJP.pl
Mamotrept, mammotrept, mammotrekt (z greki mammothreptós – wychowany przez babkę, karmiony piersią) – w średniowieczu słownik biblijny zawierający tłumaczenie trudniejszych wyrazów w Piśmie Świętym z łaciny na język żywy. Czasami również wyjaśnia bardziej skomplikowane formy językowe.
Wikipedia
[czytaj: mamutsu] stolica Majotty, wspólnoty departamentalnej Francji położonej w południowo-wschodniej części archipelagu Komorów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica i największe miasto Majotty, francuskiego departamentu zamorskiego;
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Mamoudzou|Ms=Mamoudzou.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) miasto
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Mamoudzou
* esperanto: (1.1) Mamudzo
* francuski: (1.1) Mamoudzou m.
* nowogrecki: (1.1) Μαμουτζού n.
* rosyjski: (1.1) Мамуцу m., Мамудзу m.
* szwedzki: (1.1) Mamoudzou n.
źródła.
== Mamoudzou (język angielski.) ==
thumb|Mamoudzou (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Mamoudzou
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rodzaj drapieżnego ssaka z podrodziny kunołazów
SJP.pl
Mampalon wydrowaty, mampalon sundajski, mampalon wietnamski (Cynogale bennettii) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kunołazów (Hemigalinae) w rodzinie wiwerowatych (Viverridae).
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. gderać, zrzędzić
Wiktionary
rzecz. mamrani n.
Wiktionary
zaprawa z gliny i grafitu używana do uszczelniania form odlewniczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bud. zaprawa uszczelniająca styki części składowych form odlewniczych, wykonywana z gliny i grafitu
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. narzekanie
Wiktionary
czas. mamrać ndk.
Wiktionary
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. zrzęda
Wiktionary
wypowiedź wygłoszona bardzo cicho, trudna do zrozumienia
SJP.pl
Ranczo – polski serial komediowy w reżyserii Wojciecha Adamczyka, emitowany premierowo w TVP1 od 5 marca 2006 do 24 maja 2009, a następnie od 6 marca 2011 do 27 listopada 2016. W 2025 roku pojawiły się plany wyprodukowania 11 sezonu jako audiobook, lecz w lipcu tego samego roku podjęto decyzję że jednak jako serial
Wikipedia
mówić cicho i niewyraźnie
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zamamrotać / wymamrotać)
(1.1) mówić cicho i niewyraźnie
Wiktionary
(1.1) Zapadło głuche milczenie i w tym milczeniu usiedli do stołu. Jedynie Tomaszek, coś mamrocząc, zaczął grzebać w sałatce.
(1.1) Milczał jakiś czas, gdy tymczasem Reniek mamrotał z zamkniętymi oczami słowa piosenki: "Everybody loves somebody sometimes…"
Wiktionary
IPA: mãmˈrɔtat͡ɕ, AS: mãmrotać
Wiktionary
rzecz. mamrotanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mamrotać.
Wiktionary
czas. mamrotać ndk.
Wiktionary
potocznie więzienie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. jezioro w północno-wschodniej Polsce, na Mazurach;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nad Mamrami rozszalała się burza.
(1.1) W przeszłości jeziora kompleksu Mamr tworzyły oddzielne zbiorniki wodne połączone strumieniami.
Wiktionary
mamrzyca północna - gatunek pszczoły
SJP.pl
rodzaj dzikiej pszczoły; Epeoloides
SJP.pl
żartobliwie: postawa charakteryzująca się nic nie robieniem, małym zaangażowaniem i dużą ignorancją
SJP.pl
ekspresywnie: matka; matczysko
SJP.pl
pieszczotliwie o matce; mamunia, mamusia
SJP.pl
przymiotnik od: mamut
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zool. związany z mamutem, dotyczący mamuta, odnoszący się do mamuta
(1.2) środ. sport. dotyczący rodzaju olbrzymiej skoczni narciarskiej, odnoszący się do olbrzymiej skoczni
(1.3) pot. olbrzymi, wielki
Wiktionary
(1.1) W naszym muzeum eksponowany jest mamuci szkielet.
(1.2) To na mamuciej Małysz zdobył złoty medal.
(1.2) Skocznia ta jest uważana za czwarty co do wielkości obiekt mamuci na świecie.
(1.3) IBM buduje mamuci dysk.
Wiktionary
rzecz. mamut m., mamucica ż., mamuciątko n., mamutowiec m., mamutak m.
przym. mamutowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: mamucię
Wiktionary
(1.1) Za mamucią mamą grzecznie dreptało mamuciątko.
Wiktionary
IPA: ˌmãmuˈt͡ɕɔ̃ntkɔ, AS: mãmućõntko
Wiktionary
rzecz. mamut m., mamucica ż., mamutowiec m., mamutak m.
przym. mamuci
Wiktionary
samica mamuta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) samica mamuta
Wiktionary
(1.1) Na północy Rosjanie znowu odkopali zamarzniętą mamucicę z młodym.
(1.1) Być może to mamucice przewodziły stadu.
Wiktionary
rzecz. mamut m., mamuciątko n., mamutowiec m., mamutak m.
przym. mamuci
Wiktionary
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamusia, matula
SJP.pl
Mamula (serb. Мамула) lub Lastavica, wł. Rondoni) – niewielka skalista wyspa położona na Morzu Adriatyckim, przy wejściu do Zatoki Kotorskiej, w odległości 6,3 km od Herceg Novi, w Czarnogórze.
Wyspa znajduje się pomiędzy dwoma półwyspami – Prevlaką a Lušticą. W przeszłości należała do Republiki Weneckiej i nosiła nazwę Rondoni (Rondino). Na wyspie znajduje się twierdza, zbudowana na polecenie namiestnika Królestwa Dalmacji, generała armii austro-węgierskiej Lazara Mamuli w połowie XIX w. W czasie II wojny światowej twierdza była od maja 1942 wykorzystywana przez Włochów jako więzienie (Campo Mamula). Liczba więźniów, która przewinęła się przez Campo Mamula sięgała 1500.
Wikipedia
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. owijać, opatulać
Wiktionary
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamusia, matula
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk. mateczka
Wiktionary
pieszczotliwie: matka, mama; mamusia, mamcia
SJP.pl
w dawnych wierzeniach ludowych: zły duch w postaci kobiety; mamona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mitsłow. demon żeński porywający dzieci lub szkodzący kobietom w ciąży lub połogu;
(1.2) lud. na Śląsku: demon z gatunku błędnych ogników
(1.3) lud. rodzaj rusałki, szczególnie niebezpiecznej dla młodych chłopców, których łaskocze na śmierć
(1.4) lud. na Opolszczyźnie: demon odmieniec
Wiktionary
Mamuna, mamona (także: dziwożona, boginka) – demon żeński z wierzeń dawnych Słowian.
Wikipedia
(1.1-4) mamon, mamona, momona
Wiktionary
pieszczotliwie o matce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. matka
(1.2) pieszcz. lub iron. teściowa
Wiktionary
(1.1) Kochana mamuniu, pozdrawiam Cię serdecznie ze Szklarskiej Poręby!
Wiktionary
rzecz. mama ż., mamka ż., mamcia ż., mamuśka ż.
Wiktionary
(1.1) matka, mama; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
Wiktionary
należący do mamuni, dotyczący mamuni
SJP.pl
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamusia, maminka, mameńka
SJP.pl
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamusia, matula
SJP.pl
pieszczotliwie: mama, matka; mamunia, mamuś, matula
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. matka
(1.2) pieszcz. lub iron. teściowa
Wiktionary
(1.1) Poszłyśmy z mamusią na spacer do zoo.
(1.1) Mamusiu, boli mnie główka.
Wiktionary
IPA: mãˈmuɕa, AS: mãmuśa
Wiktionary
rzecz. mama ż., mamka ż., mamcia ż., mamuśka ż., mamusienieczka ż.
przym. mamin, maminy
Wiktionary
(1.1) mamunia, mama, matka; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
Wiktionary
zdrobnienie od: mamusieńka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: mamusiunia
Wiktionary
IPA: ˌmãmuɕɛ̇̃ˈɲɛt͡ʃka, AS: mãmuśė̃ńečka
Wiktionary
rzecz. mamusia ż., mamusiunia ż.
Wiktionary
należący do mamusi, dotyczący mamusi; mamusiowy
SJP.pl
należący do mamusi, dotyczący mamusi; mamusiny
SJP.pl
zdrobniale o mamie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. matka
(1.2) iron. kobieta przypuszczalnie mająca dzieci, dojrzała
Wiktionary
Mamuśka – amerykański film obyczajowy z 1998 roku.
Wikipedia
(1.1) Nasza mamuśka dostaje od nas zawsze bukiet czerwonych róż.
(1.2) Na ławce przed blokiem siedziały trzy mamuśki i lustrowały przechodzących, raz po raz wybuchając salwami śmiechu.
Wiktionary
rzecz. mama ż., mamunia ż., mamusia ż., mamka ż.
przym. mamin, maminy
Wiktionary
(1.1) matka, mama; pot. rodzicielka, starsza; obraź. stara
(1.2) kobieta, babka, trzydziestka, czterdziestka
Wiktionary
1. wymarły słoń, zamieszkujący w okresie lodowcowym Europę, północną Azję i Amerykę Północną;
2. odmiana żółtej fasoli szparagowej o szerokich strąkach;
3. duża skocznia narciarska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) zool. nazwa systematyczna|Elephas primigenius., wymarły ssak z rodziny słoniowatych;
(1.2) środ. sport. skocznia mamucia
(1.3) bot. ogrod. odmiana dużej żółtej fasoli szparagowej
(1.4) pot. przen. obraź. człowiek zacofany, w podeszłym wieku
(1.5) pot. przen. lekcew. ktoś ze starszego pokolenia
Wiktionary
Mamut (Mammuthus) – rodzaj trąbowców wymarłych pod koniec ostatniej epoki lodowej, u schyłku plejstocenu, zamieszkujących rozległe obszary Europy, Ameryki Północnej i północnej Azji.
Najczęściej pod pojęciem mamuta rozumie się wymarłego pod koniec ostatniej epoki lodowcowej mamuta włochatego (zw. też mamutem właściwym), choć większość gatunków mamutów nie posiadała owłosienia.
Wikipedia
(1.1) Mamuty były źródłem pożywienia, ale dostarczały także materiałów do wyrobu okryć, sprzętów domowych, narzędzi i ozdób.
(1.2) Polski skoczek zdobył na mamucie już trzy medale.
(1.3) Kup kilo fasoli, weź tego mamuta.
(1.4) Ten mamut znowu nie zamknął za sobą drzwi.
(1.5) Przestań, tylko mamuty słuchają Rynkowskiego.
Wiktionary
IPA: ˈmãmut, AS: mãmut
Wiktionary
rzecz. mamucica ż., mamuciątko n., mamutowiec m., mamutak m.
przym. mamuci, mamutowy
Wiktionary
(1.1) zwierz, zwierzę
(1.5) dinozaur
Wiktionary
gatunek wymarłego nielotnego ptaka z rodziny mamutaków, prawdopodobnie największy ptak w historii; epiornis
SJP.pl
Mamutak, struś madagaskarski, epiornis, ptak-słoń (†Aepyornis maximus) – gatunek wymarłego nielotnego ptaka z rodziny mamutaków (Aepyornithidae).
Ten przedstawiciel megafauny mierzył 3 metry wysokości i ważył około 500 kg. Występował na moczarach Madagaskaru od plejstocenu do co najmniej 1000 roku. Nie wiadomo dokładnie, w którym stuleciu gatunek wyginął (przypuszczalnie między XIV a XVII wiekiem), wiadomo jednak, że mamutaki żyły współcześnie z ludźmi, a ich jaja były dla ludzi pokarmem. Jedynymi pozostałościami po tych ptakach są szkielety i resztki jaj. Opowieści o tych ptakach mogły mieć wpływ na Księgę tysiąca i jednej nocy, gdzie pojawiają się ruki, olbrzymie sępy zdolne pochwycić i unieść w powietrze słonia.
Wikipedia
długowieczne drzewo iglaste z rodziny cypryśnikowatych, o olbrzymich rozmiarach, rosnące w Ameryce Północnej; sekwoja; drzewo mamutowe; drzewo mamucie; welingtonia; sekwojadendron
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) dendr. drzewo z rodzaju mamutowica olbrzymiego
Wiktionary
Wikipedia
przym. mamuci, mamutowy
rzecz. mamut m., mamuciątko n., mamucica ż.
Wiktionary
(1.1) drzewo mamutowe, sekwojadendron
Wiktionary
drzewo mamutowe - długowieczne drzewo iglaste z rodziny cypryśnikowatych, o olbrzymich rozmiarach, rosnące w Ameryce Północnej; drzewo mamucie, mamutowiec, welingtonia, sekwojadendron
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mamuta, mamuci
(1.2) przen. mający bardzo duże rozmiary, wielki, ogromny
Wiktionary
rzecz. mamut m., mamutowiec m.
przym. mamuci
Wiktionary
(1.1) mamuci
(1.2) mamuci, kolosalny, olbrzymi
Wiktionary
1. zwodzić, bałamucić, wprowadzać w błąd;
2. wabić, nęcić, pociągać
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. pogard. kobieta prowadząca zbyt swobodny lub rozwiązły tryb życia; latawica, wywłoka
(1.2) przest. pogard. kobieta niechlujna, niedbała, zaniedbana
(1.3) daw. pot. francuska guwernantka
Wiktionary
(1.1) Jak on śmiał widzieć w tej Polce piękniejszą od niej kobietę? Jak owa mamzela śmiała wydzierać jej „narzeczonego”?!
(1.3) Na rok papa wprawdzie zgodził dla Heluni jakąś mamzelę, lecz z tej nauki francuskiego i tak nic nie wyszło.
Wiktionary
(1.1) frajlajna, kokota, marmuzela
(1.2) fleja, flądra
Wiktionary
memłać; potocznie:
1. przewracać językiem w buzi; mamlać, mamleć;
2. gnieść coś, brudzić i poniewierać
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. długo żuć
Wiktionary
język należący do grupy celtyckiej, używany do niedawna na wyspie Man; manx, język mański
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mot. niemiecki producent samochodów ciężarowych i autobusów;
(1.2) mot. marka samochodu produkowanego przez firmę MAN (1.1)
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|MAN., akronim od Maschinenfabrik Augsburg-Nürnberg → Augsbursko-Norymberska Fabryka Maszyn
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== MAN (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = inform. Metropolitan Area Network → miejska sieć komputerowa
odmiana.
(1.1) lp. MAN; lm. MANs
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|niem|MAN., akronim od Maschinenfabrik Augsburg-Nürnberg → Augsbursko-Norymberska Fabryka Maszyn
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== MAN (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) = inform. Metropolitan Area Network → miejska sieć komputerowa
odmiana.
(1.1) lp. MAN; lm. MANs
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. w wierzeniach ludu Oceanii: bezosobowa, nadnaturalna siła przenikająca ludzi i przedmioty;
2. w grach komputerowych i RPG-ach: energia magiczna potrzebna do używania zaklęć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. w wierzeniach ludów Oceanii: bezosobowa, nadprzyrodzona siła przenikająca wszystko
(1.2) rodzaj energii w światach fantasy, m.in. w grach określanej jako punkty magii lub mocy
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
por|Manitu.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mana; (1.2) magic point
źródła.
== mana (język angielski.) ==
wymowa.
amer. IPA|ˈmɑnə., X-SAMPA|"mAn@.
audioUS|En-us-mana.ogg.
audio|LL-Q1860 (eng)-Typheuss-mana.wav. audio|LL-Q1860 (eng)-Wodencafe-mana.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) rel. mana
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmãna, AS: mãna
Wiktionary
[czytaj: menedżment] menedżment;
1. zarząd przedsiębiorstwa lub instytucji;
2. zarządzanie, kierowanie;
3. grupa ludzi dbająca o wizerunek i finanse sportowca lub artysty;
4. dziedzina wiedzy dotycząca kierowania przedsiębiorstwami lub instytucjami
SJP.pl
Może odnosić się również do:
Zobacz też:
Wikipedia
[czytaj: menadżer lub menedżer]
1. kierownik, zarządca przedsiębiorstwa; menadżer, menedżer;
2. osoba organizująca występy estradowe lub imprezy sportowe, kierująca sprawami kontraktowymi artystów lub sportowców, opiekująca się ich interesami; menadżer, menedżer, menażer, agent
SJP.pl
Menedżer, także menadżer, kiedyś menażer (ang. manager) – osoba, której podstawowym zadaniem jest realizacja procesu zarządzania – planowanie i podejmowanie decyzji, organizowanie, przewodzenie – motywowanie i kontrolowanie.
Wikipedia
właściwy managerowi lub należący do niego; menedżerski, menadżerski
SJP.pl
Menedżeryzm, manageryzm – stanowisko z zakresu socjologii i teorii organizacji, zgodnie z którym menadżerowie zajmują przewodnie miejsce w organizacjach czy w społeczeństwie.
Menadżeryzm może być ujmowany normatywnie (menadżerowie powinni pełnić przewodnią rolę w organizacjach) lub opisowo (sytuacja organizacyjna menadżerów uprzywilejowuje ich w dysponowaniu władzą, tworząc określone problemy organizacyjne).
Wikipedia
1. jezioro w Nikaragui;
2. stolica Nikaragui;
3. departament w Nikaragui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Nikaragui;
Wiktionary
Managua – stolica Nikaragui, położona w zachodniej części kraju nad jeziorem Managua. Miasto zamieszkiwało według spisu ludności z 1995 roku 864,2 tys. mieszkańców, ale szacunki z 2005 wskazują, że liczba jego ludności przekroczyła 1,8 mln. Stanowi tym samym największe miasto kontynentalnej Ameryki Środkowej (z wyłączeniem Meksyku). Managua jest również ośrodkiem administracyjnym departamentu Managua.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Managui|Ms=Managui.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. managuańczyk mos., managuanka ż.
przym. managuański
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Managua
* arabski: (1.1) ماناغوا
* białoruski: (1.1) Манагуа ż.
* czeski: (1.1) Managua
* łaciński: (1.1) Managua
* rosyjski: (1.1) Манагуа ż.
* słowacki: (1.1) Managua ż.
* szwedzki: (1.1) Managua n.
* włoski: (1.1) Managua ż.
źródła.
== Managua (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Managua
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmãnaˈɡuwa, AS: mãnaguu̯a
Wiktionary
rzecz. managuańczyk mos., managuanka ż.
przym. managuański
Wiktionary
mieszkaniec Managui; managuanin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Managui
Wiktionary
IPA: ˌmãnaɡuˈwãj̃n͇t͡ʃɨk, AS: mãnaguu̯ãĩ ̯ṇčyk
Wiktionary
rzecz. Managua ż.
:: fż. managuanka ż.
przym. managuański
Wiktionary
mieszkaniec Managui; managuańczyk
SJP.pl
mieszkanka Managui
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Managui
Wiktionary
IPA: ˌmãnaɡuˈwãnka, AS: mãnaguu̯ãnka
Wiktionary
rzecz. Managua ż.
:: fm. managuańczyk mos.
przym. managuański
Wiktionary
przymiotnik od: Managua (stolica Nikaragui)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do miasta Managua
Wiktionary
IPA: ˌmãnaɡuˈwãj̃sʲci, AS: mãnaguu̯ãĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Managua ż., managuańczyk mos., managuanka ż.
Wiktionary
wiara w manę, rozpowszechniona wśród ludów Oceanii
SJP.pl
Manaizm – jeden z elementów występujących w religiach pierwotnych, głównie w religiach Polinezji. Opiera się on na wierze w manę. Słowo to, pochodzenia melanezyjskiego, oznacza bezosobową, niematerialną siłę, rodzaj fluidu, który może przeniknąć żywe lub martwe ciało. Termin mana został wprowadzony do nauki w 1891 przez angielskiego antropologa R.H. Codringtona.
Wikipedia
rodzaj ptaków z rodziny gorzykowatych
SJP.pl
stolica Bahrajnu; Al-Manama
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Bahrajnu;
Wiktionary
Manama (arab. المنامة, Al-Manāmah) – stolica i największe miasto Bahrajnu położone nad Zatoką Perską, na północnym wschodzie wyspy Bahrajn.
Nazwa Manama oznacza śpiące miejsce.
Manama była jednym z dwunastu regionów municypalnych Bahrajnu, a od 3 lipca 2002 wchodzi w skład muhafazy al-Asima.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) kolokacje miejscowość|D=Manamy|Ms=Manamie.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. manamczyk mos., manamka ż.
przym. manamski
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Manama
* arabski: (1.1) المنامة
* baskijski: (1.1) Manama
* bułgarski: (1.1) Манама ż.
* czeski: (1.1) Manáma
* francuski: (1.1) Manama
* koreański: (1.1) 마나마
* słowacki: (1.1) Manáma ż.
* szwedzki: (1.1) Manama
* tajski: (1.1) มานามา
* ukraiński: (1.1) Манама
* włoski: (1.1) Manama ż.
źródła.
== Manama (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Vealhurl-Manama.wav.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) geogr. Manama
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mãˈnãma, AS: mãnãma
Wiktionary
rzecz. manamczyk mos., manamka ż.
przym. manamski
Wiktionary
mieszkaniec Manamy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Manamy
Wiktionary
IPA: mãˈnãmt͡ʃɨk, AS: mãnãmčyk
Wiktionary
rzecz. Manama ż.
:: fż. manamka ż.
przym. manamski
Wiktionary
mieszkanka Manamy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Manamy
Wiktionary
IPA: mãˈnãmka, AS: mãnãmka
Wiktionary
rzecz. Manama ż.
:: fż. manamczyk mos.
przym. manamski
Wiktionary
przymiotnik od: Manama (stolica Bahrajnu)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do miasta Manama
Wiktionary
IPA: mãˈnãmsʲci, AS: mãnãmsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Manama ż., manamczyk mos., manamka ż.
Wiktionary
szczyt w Himalajach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. góra w Nepalu, ośmiotysięcznik w paśmie Himajajów, ósmy pod względem wysokości szczyt Ziemi;
Wiktionary
Wikipedia
1. syn biblijnego Józefa;
2. biblijny król Judy;
3. mąż biblijnej Judyty
SJP.pl
Manasses
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. duży ssak z rzędu syren, roślinożerny, o wrzecionowatym ciele, kończynach przednich przekształconych w płetwy i zaokrąglonej płetwie ogonowej służącej jako środek lokomocji, żyjący stadnie w wodach przybrzeżnych Afryki i Ameryki; lamantyna, brzegowiec;
2. jednostka monetarna Azerbejdżanu (1 manat azerbejdżański = 100 gopików);
3. jednostka monetarna Turkmenistanu (1 manat turkmeński = 100 tenge)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitarab. wczesnoarabska bogini losu i przeznaczenia, dbająca o spokój umarłych
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmãnat, AS: mãnat
Wiktionary
potocznie: pakunki, rzeczy osobiste, różne przedmioty; klamoty, toboły, tobołki
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) pot. drobiazgi, rzeczy osobiste, pakunki
Wiktionary
IPA: mãˈnatʲci, AS: mãnatʹḱi
Wiktionary
(1.1) manele
Wiktionary
o cechach manatowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
Manatowate, manaty, lamantyny, brzegowce (Trichechidae) – rodzina wodnych ssaków łożyskowych z rzędu brzegowców (Sirenia). Pojawiły się na przełomie eocenu i oligocenu na terenie Ameryki Południowej. Dawniej nazwa "brzegowce" przypisana była do rodziny Trichechidae nazywanej dziś manatowate
Wikipedia
o cechach manatowatych (rodzina ssaków)
SJP.pl
1. duży ssak z rzędu syren, roślinożerny, o wrzecionowatym ciele, kończynach przednich przekształconych w płetwy i zaokrąglonej płetwie ogonowej służącej jako środek lokomocji, żyjący stadnie w wodach przybrzeżnych Afryki i Ameryki; lamantyna, brzegowiec;
2. jednostka monetarna Azerbejdżanu (1 manat azerbejdżański = 100 gopików);
3. jednostka monetarna Turkmenistanu (1 manat turkmeński = 100 tenge)
SJP.pl
Manatowate, manaty, lamantyny, brzegowce (Trichechidae) – rodzina wodnych ssaków łożyskowych z rzędu brzegowców (Sirenia). Pojawiły się na przełomie eocenu i oligocenu na terenie Ameryki Południowej. Dawniej nazwa "brzegowce" przypisana była do rodziny Trichechidae nazywanej dziś manatowate
Wikipedia
miasto w Brazylii
SJP.pl
Manaus (wym. [maˈnaws]) – miasto w Brazylii, największe miasto Amazonii, przeżywające rozkwit na przełomie XIX i XX wieku oraz ponownie współcześnie. Jest stolicą stanu Amazonas w Regionie Północnym.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. zakalec
Wiktionary
sieć zastawna do połowu śledzi i szprotów
SJP.pl
Manca – sieć zastawna o wymiarach 25 m na 6 m, używana przez rybaków na Morzu Bałtyckim do połowów śledzi lub szprotów. Ustawiana jest w okolicach dna łowiska, prostopadle do kierunku, z którego można spodziewać się wpłynięcia ryb do sieci.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: manczester] aksamitna tkanina bawełniana, rodzaj welwetu; manczester
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Wielkiej Brytanii, ważny ośrodek przemysłowy;
Wiktionary
Manchester – miasto (city) i dystrykt metropolitalny w północno-zachodniej Anglii, w hrabstwie metropolitalnym Wielki Manchester, położone nad rzekami Irwell i Mersey u podnóża Gór Pennińskich, połączony z Morzem Irlandzkim Kanałem Manchesterskim.
Wikipedia
(1.1) Ich dzieci urodziły się już w Manchesterze.
Wiktionary
przym. manchesterski, manczesterski
Wiktionary
[czytaj: menczesterski] przymiotnik od: Manchester; manczesterski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Manchesteru, związany z Manchesterem
Wiktionary
(1.1) Jej plakaty wyborcze pojawiły się w kilku manchesterskich dzielnicach.
Wiktionary
rzecz. Manchester m.
Wiktionary
(1.1) war. manczesterski
Wiktionary
odmiana liberalizmu angielskiego powstała w połowie XIX w. głosząca wolność handlu i swobodę działalności gospodarczej; manczesteryzm
SJP.pl
postać z wiersza Marii Konopnickiej "Przygoda Mańci"
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż. zdrobn. od Maria, Marianna
Wiktionary
(1.1) Powiedz Mańci, żeby przyszła na górę.
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: manc-ipatio] uroczysta forma kupna w starożytnym Rzymie
SJP.pl
Wikipedia
sieć zastawna do połowu śledzi i szprotów
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
aksamitna tkanina bawełniana, rodzaj welwetu; manchester
SJP.pl
wykonany, uszyty z manczesteru - aksamitnej tkaniny bawełnianej (np. kurtka manczesterowa); manczestrowy
SJP.pl
przymiotnik od: Manchester; manchesterski
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Manchesteru, związany z Manchesterem
Wiktionary
rzecz. Manchester mrz.
Wiktionary
(1.1) war. manchesterski
Wiktionary
odmiana liberalizmu angielskiego powstała w połowie XIX w. głosząca wolność handlu i swobodę działalności gospodarczej; manchesteryzm
SJP.pl
wykonany, uszyty z manczestru - aksamitnej tkaniny bawełnianej (np. kurtka manczestrowa); manczesterowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z manczestru
Wiktionary
rzecz. manczester mrz.
przym. manczesterowy
Wiktionary
(1.1) manczesterowy
Wiktionary
Mańczyce – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie strzelińskim, w gminie Borów.
Wikipedia
zdrobnienie od: mandat
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: mandat
(1.2) pot. mandat o niewielkiej wartości
Wiktionary
(1.2) Policjant z uśmiechem na ustach wręczył mu mandacik na niewielką sumę.
Wiktionary
rzecz. mandat m., mandatariusz mos., mandatariuszka ż.
przym. mandatowy, mandatoryjny
Wiktionary
→ mandaizm; mandeistyczny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mandaizmem, dotyczący mandaizmu
Wiktionary
rzecz. mandaizm m., mandeizm m.
przym. mandejski
Wiktionary
(1.1) mandejski
Wiktionary
wyznawca mandaizmu; mandejczyk
SJP.pl
starożytna religia Bliskiego Wschodu, bliska manicheizmowi, dziś wyznawana w Iraku i Iranie; mandeizm
SJP.pl
Mandaizm lub mandeizm – religia monoteistyczna opierająca się na mieszance wierzeń egipskich, żydowskich, chrześcijańskich, gnostyckich i perskich. Nazwa jej wywodzi się od terminu manda (nauka), co praktycznie odpowiada greckiemu terminowi 'gnoza'. Wyznawcy mandeizmu, zwani mandejczykami, sprzeciwiają się jakiejkolwiek formie walki i przelewowi krwi. Dawniej najczęściej zajmowali się jubilerstwem.
Wikipedia
abstrakcyjny, uniwersalny symbol stosowany jako pomoc w medytacji dla osiągnięcia wyższych stanów świadomości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) motyw artystyczny, zwykle w kształcie okręgu, ze wpisanym kwadratem podzielonym na cztery trójkąty, który symbolizuje kosmos; jest używany w celach religijnych i w magii;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mãnˈdala, AS: mãndala
Wiktionary
miasto w Birmie
SJP.pl
Mandalaj (birm. မန္တလေး /màɴdəlé/, ang. Mandalay) – miasto w środkowej Mjanmie, nad rzeką Irawadi, ośrodek administracyjny prowincji Mandalaj. Liczba mieszkańców przekracza milion i jest to drugie co do wielkości miasto kraju. Przedmieściem Mandalaj jest Amayabuya. Miasto było stolicą Birmy w latach 1857–1885.
Wikipedia
dawniej, dziś środowiskowo: osoba udzielająca pełnomocnictwa (mandatu); mocodawca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba korzystającą z usług prawnika
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== mandant (język francuski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q150 (fra)-LoquaxFR-mandant.wav.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mocodawca
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== mandant (język francuski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q150 (fra)-LoquaxFR-mandant.wav.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mocodawca
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
kobieta udzielająca mandatu (pełnomocnictwa) mandatariuszowi
SJP.pl
pomieszczenie poprzedzające świątynię, rodzaj narteksu
SJP.pl
Wikipedia
wyższy urzędnik, dostojnik w dawnych Chinach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. urzędnik w cesarskich Chinach;
Wiktionary
Mandaryn – urzędnik w cesarskich Chinach. Istniało wiele rang mandarynów, od szczebla lokalnego, przez prowincję, aż po urzędników władz centralnych pracujących bezpośrednio przy cesarskim dworze. Przez 1300 lat, od 605 do 1905 roku mandaryni uzyskiwali swoje stanowisko na drodze surowych egzaminów urzędniczych. Chiny były pierwszym na świecie krajem, który wprowadził takie egzaminy, dlatego ustrój Cesarstwa Chińskiego określa się czasem jako feudalizm biurokratyczny.
Wikipedia
rzecz. mandarynat m., mandarynizm m., mandaryński m., mandarynka ż.
przym. mandaryński, mandarynkowy
Wiktionary
wyższy urzędnik, dostojnik w dawnych Chinach
SJP.pl
Mandaryna, właśc. Marta Katarzyna Wiśniewska z domu Mandrykiewicz (ur. 12 marca 1978 w Łodzi) – polska piosenkarka, tancerka, instruktorka tańca, choreografka i międzynarodowy sędzia tańca hip-hop, a także była aktorka i prezenterka telewizyjna.
Wikipedia
w dawnych Chinach:
1. urząd, godność mandaryna, wysokiego urzędnika państwowego;
2. bliska cesarzowi klasa rządząca, złożona z mandarynów
SJP.pl
1. owoc cytrusowy
2. gatunek kaczki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Citrus reticulata|Blanco|ref=tak., niewysokie, wiecznie zielone drzewo cytrusowe rosnące w ciepłych krajach, uprawiane dla jadalnych owoców;
(1.2) spoż. owoc mandarynki (1.1) mniejszy od pomarańczy, o cienkiej skórce
(1.3) ornit. nazwa systematyczna|Aix galericulata|ref=tak., ptak wodny z rodziny kaczkowatych;
(1.4) barwa, jeden z odcieni pomarańczu
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmãndaˈrɨ̃nka, AS: mãndarỹnka
Wiktionary
rzecz. mandaryn m., mandaryński mrz.
przym. mandarynkowy, mandaryński
Wiktionary
przymiotnik od: mandarynka
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mandarynek (drzew i owoców)
(1.2) przyrządzony z mandarynek, z dodatkiem mandarynek
Wiktionary
(1.1) I wreszcie bardzo żydowski rys Tarskiego: gdy był już śmiertelnie chory, zażądał, by pojechać z nim do szkółki ogrodniczej, bo chce kupić drzewko mandarynkowe.
Wiktionary
IPA: ˌmãndarɨ̃ŋˈkɔvɨ, AS: mãndarỹŋkovy
Wiktionary
rzecz. mandarynka ż., mandaryński mrz., mandaryn mos.
przym. mandaryński
Wiktionary
przymiotnik od: mandaryn
SJP.pl
dotyczący mandaryna
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hist. związany, odnoszący się do mandarynów
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. standardowy język chiński;
Wiktionary
Język mandaryński – może oznaczać:
Wikipedia
rzecz. mandaryn m., mandarynizm m., mandarynat m., mandarynka ż.
przym. mandarynkowy
Wiktionary
1. kara grzywny za wykroczenie;
2. pełnomocnictwo do pełnienia jakiegoś urzędu publicznego, np. posła na sejm;
3. zlecenie, rodzaj umowy o świadczenie usług
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) praw. kara w postaci grzywny za wykroczenie;
(1.2) polit. uzyskane w wyborach upoważnienie do pełnienia urzędu;
(1.3) polit. praw. administrowanie na niesamodzielnym terytorium z polecenia organizacji międzynarodowej;
(1.4) geogr. adm. terytorium podlegające mandatowi (1.3)
(1.5) adm. praw. pismo dyplomatycznej jednostki wyższej skierowane do jednostek niższych
(1.6) hist. pisemne rozporządzenie władzy zwierzchniej
(1.7) daw. upoważnienie do pobrania sumy pieniężnej zapisane na wekslu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Policjant wlepił mi mandat za nieprzepisowe parkowanie.
(1.2) Udało mi się! Zdobyłem mandat poselski.
(1.1-2) Przewodniczący tuliszkowskiej rady złapany z promilami. Odda mandat za mandat?
(1.4) Tereny położone na zachód od rzeki Jordan pozostały jako Mandat Palestyny pod bezpośrednimi rządami brytyjskimi.
Wiktionary
IPA: ˈmãndat, AS: mãndat
Wiktionary
rzecz. mandatariusz m., mandatariuszka ż.
:: zdrobn. mandacik m.
przym. mandatowy, mandatoryjny
Wiktionary
1. osoba mająca mandat do pełnienia jakiegoś urzędu;
2. państwo lub organizacja mające uprawnienie do administrowania jakimś terytorium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba uprawniona do sprawowania urzędu
(1.2) instytucja, organizacja, państwo mające mandat do zarządzania jakimś terytorium
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmãndaˈtarʲjuʃ, AS: mãndatarʹi ̯uš
Wiktionary
rzecz. mandat m., mandacik m.
:: fż. mandatariuszka ż.
przym. mandatowy, mandatoryjny
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta uprawniona do sprawowania urzędu
Wiktionary
rzecz. mandat m., mandacik m.
:: fm. mandatariusz m.
przym. mandatowy
Wiktionary
przymiotnik jakościowy
(1.1) obowiązkowy, obligatoryjny
Wiktionary
(1.1) Warto o tym wszystkim pamiętać, kiedy się dzisiaj debatuje na temat możliwości zniesienia mandatoryjnego celibatu w Kościele katolickim.
Wiktionary
rzecz. mandat m., mandacik mrz., mandatariusz mos.
przym. mandatowy
Wiktionary
osoba ukarana mandatem
SJP.pl
przymiotnik od: mandat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do mandatu, związany z mandatem
Wiktionary
(1.1) Po II wojnie światowej terytoria mandatowe przekształcono w terytoria powiernicze ONZ.
Wiktionary
rzecz. mandat m., mandacik mrz., mandatariusz mos., mandatariuszka ż.
przym. mandatoryjny
Wiktionary
w Kościele chrześcijańskim: obrzęd umywania nóg starcom w Wielki Czwartek
SJP.pl
Umywanie nóg, obrzęd pokory, mandatum – obrzęd chrześcijański praktykowany w części Kościołów chrześcijańskich. W niektórych wyznaniach zaliczany bywa do sakramentów.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
starożytna religia Bliskiego Wschodu, bliska manicheizmowi, dziś wyznawana w Iraku i Iranie; mandaizm
SJP.pl
Mandaizm lub mandeizm – religia monoteistyczna opierająca się na mieszance wierzeń egipskich, żydowskich, chrześcijańskich, gnostyckich i perskich. Nazwa jej wywodzi się od terminu manda (nauka), co praktycznie odpowiada greckiemu terminowi 'gnoza'. Wyznawcy mandeizmu, zwani mandejczykami, sprzeciwiają się jakiejkolwiek formie walki i przelewowi krwi. Dawniej najczęściej zajmowali się jubilerstwem.
Wikipedia
wyznawca mandeizmu; mandaita
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Niemcy:
Osoby:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
obce imię męskie
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
mąka otrzymywana z bulw korzeniowych manioku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) kulin. gw-pl|Śląsk Cieszyński. migdały
(1.2) anat. gw-pl|Śląsk Cieszyński. migdałki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. mańkut
Wiktionary
rzecz. mańdula ż.
Wiktionary
instrument muzyczny o charakterystycznym, owalnym pudle rezonansowym, zaliczany do grupy chordofonów szarpanych; mandora
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. dawny, szarpany instrument strunowy;
Wiktionary
Mandola – strunowy instrument muzyczny z rodziny szarpanych.
Mandola ma cztery pary strun strojonych w kwintach do następujących dźwięków (począwszy od najniżej strojonej) - c, g, d1, a1 (kwintę niżej niż mandolina). Obecna mandola w stroju kwintowym była stworzona w wieku XIX jako instrument tenorowy z rodziny mandolin dla orkiestry mandolinowej na przykładzie rodziny instrumentów smyczkowych, w której odpowiada altówce.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mandolina ż.
frazeologia.
etymologia. etym|wł|mandola.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mandola
* esperanto: (1.1) mandolo
* niemiecki: (1.1) Mandola ż.
* włoski: (1.1) mandola ż.
źródła.
== mandola (język angielski.) ==
130px|thumb|mandola (1.1)
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) muz. mandola
odmiana.
(1.1) lp. mandola; lm. mandolas
przykłady.
Wiktionary
IPA: mãnˈdɔla, AS: mãndola
Wiktionary
rzecz. mandolina ż.
Wiktionary
instrument muzyczny szarpany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. szarpany strunowy instrument muzyczny;
(1.2) pot. kulin. ręczna szatkownica do warzyw
Wiktionary
Mandolina (wł. mandolino, skrót: mn. lub mno.) – strunowy instrument muzyczny z rodziny chordofonów szarpanych mający cztery pary strun strojonych w kwintach. Skala mandoliny (zakres dźwięków muzycznych) wynosi od g do fis³.
Współczesna mandolina jest niewielkim instrumentem z krótkim gryfem i płytkim, okrągłym pudłem rezonansowym. Na mandolinie od drugiej połowy XIX wieku (Raffaele Callace) w wolnym tempo gra się tremolo.
Wikipedia
(1.1) Zagrasz coś na mandolinie?
Wiktionary
IPA: ˌmãndɔˈlʲĩna, AS: mãndolʹĩna
Wiktionary
rzecz. mandola, mandolinista, mandolinistka
przym. mandolinowy
Wiktionary
(1.2) szatkownica
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. muzyk, który gra na mandolinie
Wiktionary
IPA: ˌmãndɔlʲĩˈɲista, AS: mãndolʹĩńista
Wiktionary
rzecz. mandolina ż., mandolinata ż.
:: fż. mandolinistka ż.
przym. mandolinowy
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na mandolinie
Wiktionary
rzecz. mandolina ż., mandolinata ż.
:: fm. mandolinista m.
przym. mandolinowy
Wiktionary
przymiotnik od: mandolina
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) muz. związany z mandoliną, dotyczący mandoliny
Wiktionary
rzecz. mandolina ż., mandolinista mos., mandolinistka ż.
Wiktionary
→ mandolista; mandolinistka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) muz. kobieta, która gra na mandoli
Wiktionary
instrument muzyczny o charakterystycznym, owalnym pudle rezonansowym, zaliczany do grupy chordofonów szarpanych; mandola
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. źle ubrana kobieta
(1.2) gw-pl|Zaolzie. uciążliwa, zła kobieta
Wiktionary
Mandora (Mandore) – strunowy instrument muzyczny z rodziny lutni. Wykształciła się w czasach średniowiecza jako hiszpańska bandurria z greckiej (bizantyjskiej) pandory. Mandora jest poprzedniczką mandoli, mandolino, panduriny, neapolitańskiej mandoliny, mandory basowej.
Wikipedia
aureola o owalnym kształcie otaczająca całą postać świętego, występująca głównie w średniowiecznym malarstwie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) szt. aureola w kształcie migdała otaczająca całą postać świętego
Wiktionary
Mandorla (z wł. migdał) – w malarstwie i płaskorzeźbie owalna aureola otaczająca postać Jezusa, czasem także postać Maryi.
Mandorla symbolizuje i podkreśla boską naturę przedstawianej postaci. Najczęściej występuje przy przedstawieniach transfiguracji oraz Zbawiciela w siłach.
Wikipedia
(1.1) Najczęstszym symbolem w ikonografii jest mandorla otaczająca ciało Chrystusa trzema koncentrycznymi okręgami (…)
Wiktionary
IPA: mãnˈdɔrla, AS: mãndorla
Wiktionary
bylina z rodziny psiankowatych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Mandragora|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny psiankowatych, którym ze względu na kształt korzeni przypominający postać ludzką przypisywano dawniej lecznicze i magiczne własności;
(1.2) bot. roślina z rodzaju mandragora (1.1)
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmãndraˈɡɔra, AS: mãndragora
Wiktionary
przym. mandragorowy
Wiktionary
Mandriva Linux (dawniej Mandrakelinux, Linux Mandrake) – nierozwijana już dystrybucja Linuksa firmy Mandriva. Była uznawana za łatwą w użytkowaniu nawet dla niezbyt doświadczonego użytkownika. Charakteryzowała się dbałością o graficzny interfejs użytkownika oraz obsługą dużej ilości modeli sprzętu popularnego w zastosowaniach biurowych.
Wikipedia
instrument muzyczny z rodziny lutni, odmiana mandoliny
SJP.pl
Mandriola – dwunastostrunowa odmiana mandoliny, w użyciu szczególnie na początku XX wieku w Niemczech i Europie Środkowej. Mandriola używana jest także w muzyce meksykańskiej, gdzie nosi nazwę tricordii.
Wikipedia
małpa z rodziny makakowatych
SJP.pl
Mandryl (Mandrillus) – rodzaj ssaków naczelnych z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Wikipedia
metalowy pręcik wsuwany do cewnika, wenflonu, igły, rurek do punkcji i płukań itp., zapobiegający ich zatkaniu się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przeor w klasztorze greckim
SJP.pl
rzeczownik
(1.1) kulin. koreańska potrawa, rosół z pierogami
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. dziewczyna leworęczna
Wiktionary
rzecz. mańdok mos.
Wiktionary
[czytaj: mendi] obce imię żeńskie
SJP.pl
„Mandy” (oryg. „Brandy”) – piosenka napisana w 1971 roku przez amerykańskiego muzyka Scotta Englisha i angielskiego kompozytora Richarda Kerra. Utwór znalazł się również na wydanym w 1974 roku albumie Barry'ego Manilowa Barry Manilow II. Piosenka stała się wielkim hitem, w wielu krajach dotarła na szczyty list, w tym amerykańskiego zestawienia Billboard Hot 100.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) daw. związany z Madianitami, dotyczący Madianitów
Wiktionary
rzecz. Midian m., Madianita m., Madianitka ż., Midianita m., Midianitka ż., Midian n., Madian n.
przym. madianicki, midianicki
Wiktionary
(1.1) madianicki, midianicki
Wiktionary
ikonograficzny obraz Chrystusa odbity na chuście, występujący głównie w średniowiecznej sztuce bizantyjskiej
SJP.pl
Mandylion – występujący w ikonografii od VI wieku rodzaj acheiropoietosu. Nazwa pojawia się w źródłach począwszy od XII w., a wywodzi się od późnogreckiego mandilion – ręcznik, chusta, z łacińskiego manus („ręka”) + tergere („trzeć”).
Wikipedia
skrót od: mandżurski
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w buddyzmie: bodhisattwa mądrości, jeden z trzech najważniejszych bodhisattwów w mahajanie i wadżrajanie (obok Awalokiteśwary i Wadżrapaniego)
SJP.pl
Manjushri (skr. मञ्जुश्री, Mañjuśrī, Manjushri, Mandziuśri (chiń. 文殊師利 Wénshū Shīlì, 文殊 Wénshū; kor. Munsu(sari); jap. Monju) – w buddyzmie Bodhisattwa Mądrości.
Należy do 3 najważniejszych bodhisattwów w mahajanie i wadżrajanie (obok Awalokiteśwary i Wadżrapaniego). Jest emanacją buddy Wajroczany (jednego z buddów 5 rodzin).
Wikipedia
mieszkaniec Mandżurii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) mieszkaniec Mandżurii
Wiktionary
rzecz. Mandżuria ż., mandżur mrz.
:: fż. Mandżurka ż.
przym. mandżurski
Wiktionary
kraina historyczna na północnym wschodzie Chin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. kraina na północnym wschodzie Chin;
Wiktionary
Mandżuria (mandż. ᠮᠠᠨᠵᡠ, Mandżu; chiń. upr. 满洲; chiń. trad. 滿洲; pinyin Mǎnzhōu; mong. Манж, Mandż) – kraina historyczna w północno-wschodniej części dzisiejszych Chin. Na zachodzie ograniczają ją góry Wielki Chingan i Mongolia Wewnętrzna, na północy i wschodzie rzeki Amur i Ussuri, a na południu Morze Żółte.
Wikipedia
(1.1) Odwiedzimy także chińskie miasto Harbin, centrum Mandżurii.
Wiktionary
IPA: mãn͇ˈd͡ʒurʲja, AS: mãṇǯurʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. mandżurski mrz., Mandżurka ż., mandżur m., Mandżur m.
przym. mandżurski
Wiktionary
mieszkanka Mandżurii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mandżurii
Wiktionary
rzecz. Mandżuria ż., mandżur mrz.
:: fm. Mandżur mos.
przym. mandżurski
Wiktionary
rodzaj późnokredowego dinozaura z rodziny hadrozaurów
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Mandżuria
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Mandżurii, związany z Mandżurią, pochodzący z Mandżurii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język mandżurski;
Wiktionary
(1.1) Język mandżurski jest zagrożony wymarciem, gdyż posługuje się nim zaledwie dwieście osób.
Wiktionary
IPA: mãn͇ˈd͡ʒursʲci, AS: mãṇǯursʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mandżuria ż., Mandżur mos., Mandżurka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. manewry
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. Emanuel
Wiktionary
figurka kota z krótkim ogonem, szczególnie popularna w Japonii i Chinach; manekineko
SJP.pl
sztuczny model imitujący postać ludzką
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) figura z dowolnego materiału mająca kształt człowieka;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) przen. marionetka, bezwolny człowiek
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W sklepie na manekinie prezentowany jest strój wieczorowy.
(1.1) Krawcowa upięła materiał szpilkami na manekinie.
Wiktionary
IPA: mãˈnɛcĩn, AS: mãneḱĩn
Wiktionary
rzecz. manekinizm mrz.
przym. manekinowy
Wiktionary
(1.1) kukła
(2.1) marionetka, kukła
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) iron. postawa bezkrytycznego przyjmowania obiegowych opinii i podatność na manipulację
Wiktionary
(1.1) Bardzo wielkim wzięciem cieszą się typy skromne, dżentelmeńskie, skończenie męskie, aniżeli lalkowatość i manekinizm o szablonowym efekcie.
Wiktionary
rzecz. manekin m.
przym. manekinowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z manekinem, dotyczący manekina
Wiktionary
rzecz. manekin mrz., manekinizm mrz.
Wiktionary
dawna ozdoba na rękę; bransoleta
SJP.pl
Bransoletka (fr. bracelet), staropol. manela – kolista ozdoba noszona na nadgarstku, będąca jednym z elementów biżuterii osobistej.
Bransoletki robione są ze skóry, tkanin, metalu, silikonu, a nawet szkła. Bransoletki mogą być ozdabiane elementami z drewna, kamienia lub muszlami. Bransoletki są również używane w celach terapeutycznych, czy też dla identyfikacji, np. bransoletki antyalergiczne, bransoletki identyfikacyjne w szpitalach.
Wikipedia
potocznie: drobiazgi, rzeczy osobiste
SJP.pl
Manele – styl muzyczny będący mieszanką muzyki cygańskiej, orientalnej oraz współczesnej muzyki pop. Manele rozwija się na terenie Rumunii, choć pokrewne mu gatunki można spotkać również w Bułgarii (czałga), Serbii (turbofolk), Grecji (skyladiko), Albanii, Turcji oraz we Włoszech.
Wikipedia
zdrobnienie od: manela (dawna metalowa ozdoba na rękę)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Manes – zespół z Trondheim w Norwegii, założony w 1993 roku. Obecnie zapisani do wytwórni Candlelight Records, początkowo do Hammerheart Records. Zespół zaczął od grania typowego, surowego norweskiego black metalu. Styl grupy wyewoluował wraz z albumem Vilosophe, na którym zespół kompletnie zmienił styl łącząc Jazz, Trip-hop, electronica oraz Heavy metal.
W 2004 roku zespół wystąpił na Inferno Metal Festival.
Wikipedia
[czytaj: maNE] nazwisko, np. Edouard Manet, francuski malarz XIX wieku
SJP.pl
mała dźwignia ręczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. rodzaj dźwigni służącej do sterowania jakimś mechanizmem
Wiktionary
IPA: mãˈnɛtka, AS: mãnetka
Wiktionary
przym. manualny
Wiktionary
(1.1) rączka
Wiktionary
1. zręczne posunięcie, ruch, zwrot;
2. podstęp, wybieg
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. zaplanowany ruch wojsk w celu osiągnięcia dogodnej pozycji bojowej;
(1.2) zwrot pojazdu, przedmiotu lub ciała w celu uzyskania zamierzonej pozycji, wymagający zręcznego kierowania
(1.3) przen. zręczne posunięcie
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Najczęstszym manewrem taktycznym jest rotacja jednostek tak w natarciu, jak i w obronie.
(1.2) Wykonanie tego trudnego manewru wymaga od kierowcy sporego doświadczenia.
Wiktionary
IPA: ˈmãnɛfr̥, AS: mãnefr̦
Wiktionary
rzecz. manewry nmos., manewrowanie n., manewrowy mos.
czas. manewrować ndk.
przym. manewrowy
Wiktionary
(1.2) wolta
(1.3) finta, podstęp, wybieg, chwyt
Wiktionary
1. wykonywać jakieś ruchy, zwroty, skręty w celu ominięcia przeszkód lub uzyskania dobrej pozycji;
2. przesuwać, poruszać, manipulować czymś;
3. zręcznie, przebiegle działać; kombinować, kręcić;
4. w przenośni: wpływać na kogoś w celu osiągnięcia korzyści
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) mot. żegl. poruszać precyzyjnie pojazdem lub maszyną
(1.2) przejeżdżać lub przepływać między przeszkodami dążąc do uniknięcia kolizji
(1.3) poruszać lub manipulować elementem celem regulacji lub dostrojenia
(1.4) manipulować osobami
(1.5) dokładać starań celem osiągnięcia zamierzonego efektu
Wiktionary
(1.1) Taksówkarz sprawnie manewrował, nie zjechaliśmy na drugi pas.
(1.2) Przegubowce ciężko manewrują w niektórych bielskich ulicach.
(1.3) Staruszek zręcznie manewrował pokrętłem, szukając silniejszego sygnału.
(1.4) Celina tak manewrowała dziewczynami, że zawsze wcielały w życie tylko jej pomysły.
(1.5) Wicedyrektorka sprawnie manewrowała, by nie dopuścić do utraty funduszy.
Wiktionary
rzecz. manewr mrz., manewrowanie n., manewry nmos.
Wiktionary
(1.4) manipulować
Wiktionary
przymiotnik od: manewr
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przeznaczony do manewrów, dotyczący manewrów, związany z manewrami
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) kolej. pracownik kolejowy odpowiedzialny za manewry
Wiktionary
rzecz. manewr mrz., manewry nmos.
Wiktionary
taktyczne ćwiczenia wojskowe w warunkach zbliżonych do bojowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) wojsk. ćwiczenia wojskowe w terenie, w warunkach zbliżonych do bojowych
(1.2) łow. wabienie łosi przez naśladowanie łosia
forma rzeczownika.
(2.1) M., B. i W. lm. od: manewr
Wiktionary
Manewry – wszelkie czynności statku wodnego mające na celu dostosowanie jednostki pływającej do aktualnego stanu pogodowego, sytuacji awaryjnej lub zadań wyznaczonych przez kapitana. Oznacza to zmianę prędkości lub kursu lub ilości niesionego ożaglowania. Można zatem podzielić manewry na podgrupy:
Wikipedia
(1.1) Zaplanowane manewry wojskowe odbywają się na Morzu Egejskim.
Wiktionary
IPA: mãˈnɛvrɨ, AS: mãnevry
Wiktionary
rzecz. manewr m., manewrowanie n., manewrowy mos.
czas. manewrować ndk.
przym. manewrowy
Wiktionary
dawniej: osoba prowadząca lub biorąca udział w manewrach wojskowych
SJP.pl
kierat;
1. teren przeznaczony do ujeżdżania koni; ujeżdżalnia;
2. urządzenie do napędu maszyn rolniczych poruszane przez zwierzęta w zaprzęgu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jeźdz. plac służący do ujeżdżania koni
(1.2) arena cyrkowa
Wiktionary
(fr. manège)
Wikipedia
(1.1) ujeżdżalnia
(1.2) arena
Wiktionary
przymiotnik od: maneż
SJP.pl