przestarzale: kochanka i utrzymanka, zwłaszcza króla lub magnata; faworyta, kokota, kurtyzana, nałożnica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. kochanka i utrzymanka, zazwyczaj króla lub magnata
Wiktionary
Metresa (fr. maîtresse – pani, mistrzyni) – faworyta, kochanka.
W społeczeństwach, w których małżeństwa zawierano z powodów ekonomicznych czy też politycznych, metresy spełniały rolę dobrowolnie wybranej, nieumówionej partnerki, nie tylko w życiu seksualnym. W historii jest wiele udokumentowanych przypadków wpływowych metres.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) faworyta, konkubina, nałożnica
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|franc.
uwagi.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) метреса ż.
* chorwacki: (1.1) metresa ż.
* niemiecki: (1.1) Mätresse ż.
* rosyjski: (1.1) метресса ż.
* rumuński: (1.1) metresă ż.
* słowacki: (1.1) metresa ż.
* słoweński: (1.1) metresa ż.
* tajski: (1.1) นางสนม (naang sà.nŏm)
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
(1.1) faworyta, konkubina, nałożnica
Wiktionary
system transportu w dużych miastach w postaci kolei elektrycznej, zwykle podziemnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) transp. podziemna kolej miejska
(1.2) reg. pociąg metra (1.1) w Warszawie
(1.3) reg. stacja metra (1.1) w Warszawie
Wiktionary
Metro (fr. métro, od chemin de fer métropolitain „metropolitalna droga żelazna”) – kolej przeznaczona do transportu pasażerów, o zdolności przepustowej umożliwiającej obsługę ruchu o dużym nasileniu oraz charakteryzująca się wyłącznymi prawami drogi, wielowagonowymi pociągami, dużą prędkością i dużym przyspieszeniem, złożonym systemem sygnalizacji, jak również brakiem skrzyżowań jednopoziomowych, w celu umożliwienia wysokiej częstotliwości jazdy pociągów, oraz dużym obciążeniem peronu.
Wikipedia
(1.1) Jeżdżę codziennie metrem do pracy.
(1.2) Ale wracam, łapię metro, stacja Dworzec Wileński.
(1.2) Mowa o samobójcach, którzy rzucają się pod metro. W ciągu pięciu lat było 19 prób, siedem z nich skutecznych.
(1.3) Metro Płocka to stacja drugiej linii w stolicy, której budowa trwa od września 2016 roku.
(1.3) Stacja Metro Młociny została zamknięta, a na miejscu pojawiła się policja.
Wiktionary
IPA: ˈmɛtrɔ, AS: metro
Wiktionary
rzecz. premetro n.
Wiktionary
[czytaj: metrobord] ekran lub tablica reklamowa na stacji metra
SJP.pl
szybki autobus miejski kursujący na osobnej jezdni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Metrofan — imię męskie pochodzenia greckiego, gr. Μητροφανης, złożone z członów μητηρ (meter) — "matki" i φανης (phanes) — "pojawienie się, objawienie się", co oznacza "objawienie matki". Patronem tego imienia jest św. Metrofan, biskup Bizancjum (III–IV wiek). U Słowian wschodnich imię to rozpowszechniło się w formie Mitrofan.
Wikipedia
skrót od: metrologia, metrologiczny
SJP.pl
specjalista w zakresie metrologii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista z zakresu metrologii
Wiktionary
IPA: mɛtˈrɔlɔk, AS: metrolok
Wiktionary
rzecz. metrologia ż.
:: fż. metrolożka ż.
przym. metrologiczny
Wiktionary
nauka dotycząca sposobów dokonywania pomiarów oraz zasad interpretacji uzyskanych wyników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauka o miarach, systemach mierzenia i przyrządach pomiarowych;
(1.2) wiadomości o składzie wewnętrznym i próbie kruszcu, z którego wybite są monety
Wiktionary
Metrologia – nauka dotycząca sposobów dokonywania pomiarów oraz zasad interpretacji uzyskanych wyników.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) metrologia czasu
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. metrolog mos.
przym. metrologiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|μέτρον. (métron) → miara + λόγος (lógos) → słowo
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmɛtrɔˈlɔɟja, AS: metroloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. metrolog mos.
przym. metrologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. metrolog mos.
przym. metrologiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|gr|μέτρον. (métron) → miara + λόγος (lógos) → słowo
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
związany z metrologią, nauką o miarach, wagach i przyrządach pomiarowych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z metrologią, dotyczący metrologii
Wiktionary
IPA: ˌmɛtrɔlɔˈɟit͡ʃnɨ, AS: metroloǵičny
Wiktionary
rzecz. metrologia ż., metrolog mos.
Wiktionary
miernik, stosowany w przemyśle filmowym, długości taśmy filmowej
SJP.pl
Metromierz - przyrząd montowany w samochodach rajdowych służący pilotowi do nawigacji. Potocznie nazywany "halda". Główną funkcją metromierza jest pomiar przejechanej odległości, ale z reguły do tych urządzeń dodawane są inne funkcje, takie jak: pomiar czasu, pomiar prędkości chwilowej, pomiar prędkości średniej i inne parametry potrzebne pilotowi i kierowcy. W rajdach samochodowych trasa z reguły opisywana jest przez itinerer, z tego powodu jest to niezbędne wyposażenie samochodu rajdowego.
Wikipedia
najmniejsza jednostka informacji metrycznej otrzymana po wykonaniu doświadczenia
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. farm. chemioterapeutyk będący pochodną nitroimidazolu;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na beztlenowce najlepiej na początku zastosować metronidazol.
Wiktionary
IPA: ˌmɛtrɔ̃ɲiˈdazɔl, AS: metrõńidazol
Wiktionary
(1.1) 2-metylo-5-nitro-1H-imidazolo-1-etanol
Wiktionary
miaromierz, taktomierz;
1. urządzenie zegarowe do odmierzania tempa utworu muzycznego;
2. program komputerowy imitujący działanie takiego urządzenia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. przyrząd do ustalania tempa utworu muzycznego;
Wiktionary
Metronom (miaromierz, taktomierz) – urządzenie mechaniczne lub elektroniczne służące do dokładnego podawania tempa utworu muzycznego, używane podczas ćwiczeń muzycznych oraz komponowania.
Wikipedia
(1.1) Często wydaje mi się, że metronom zaczyna przyspieszać w częściach utworu, których nie umiem.
(1.1) Oprócz klasycznych metronomów z wahadłem produkowane są także elektroniczne. Pierwsze z nich trzeba od czasu do czasu nakręcać, do drugich potrzeba tylko baterii.
Wiktionary
IPA: mɛˈtrɔ̃nɔ̃m, AS: metrõnõm
Wiktionary
przym. metronomiczny
Wiktionary
(1.1) miaromierz, taktomierz
Wiktionary
hotel w Warszawie
SJP.pl
Metropol – ogólnopolska bezpłatna gazeta codzienna rozdawana na ulicach największych polskich miast. Wydawana była w latach 2000–2007 przez szwedzką spółkę Metro International jako regionalne wydanie bezpłatnego dziennika Metro wydawanego przez ten koncern w wielu krajach świata. 8 listopada 2006 został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa jako największa ogólnoświatowa gazeta. Dziennik miał wówczas łącznie 70 edycji w 100 aglomeracjach miejskich w 21 krajach, w 19 językach w Europie, Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji.
Wikipedia
1. główne miasto kraju, prowincji, dzielnicy; stolica;
2. państwo posiadające kolonie w stosunku do tych kolonii;
3. prowincja kościelna złożona z kilku diecezji
4. w starożytnej Grecji: miasto-państwo macierzyste w stosunku do założonych przez nie kolonii i innych posiadłości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. polit. państwo kolonialne w stosunku do swych kolonii;
(1.2) geogr. urb. główne miasto kraju
(1.3) adm. kośc. prowincja kościelna zarządzana przez arcybiskupa, składająca się z kilku diecezji;
Wiktionary
Metropolia (stgr. μητρόπολις metrópolis „miasto macierzyste, stolica”, od μήτηρ méter „matka” + πόλις pólis „miasto”).
Wikipedia
IPA: ˌmɛtrɔˈpɔlʲja, AS: metropolʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. metropolizowanie n., metropolita m.
czas. metropolizować ndk.
przym. metropolitalny, metropolitarny
Wiktionary
(1.3) archidiecezja, arcybiskupstwo
Wiktionary
arcybiskup stojący na czele metropolii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) adm. kośc. arcybiskup zajmujący czołowe miejsce w prowincji kościelnej – metropolii;
Wiktionary
Metropolita – zwierzchnik metropolii (prowincji kościelnej). W jej skład wchodzi zawsze archidiecezja na czele z arcybiskupem metropolitą oraz na ogół jedna lub więcej diecezji lub archidiecezji (zwanych sufraganiami) na czele odpowiednio z biskupem lub arcybiskupem diecezjalnym, który do pomocy może mieć przydzielonych biskupów pomocniczych.
Pierwotnie arcybiskupami metropolitami zwano biskupów chrześcijańskich, mających siedziby w stolicach prowincji Cesarstwa Rzymskiego.
Wikipedia
(1.1) Może skończy się ta farsa, że formalnie diecezja jest częścią polskiej prowincji kościelnej i formalnie podlega – na pośmiewisko chyba – polskiemu metropolicie, arcybiskupowi Gniezna?
Wiktionary
IPA: ˌmɛtrɔpɔˈlʲita, AS: metropolʹita
Wiktionary
rzecz. metropolia ż., metropolitan m.
przym. metropolitarny, metropolitalny
Wiktionary
(1.1) daw. metropolitan
Wiktionary
przymiotnik od: metropolia; metropolitarny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z metropolią, odnoszący się do metropolii
(1.2) związany z metropolitą, odnoszący się do metropolity
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do metropolii
(2.2) należący do metropolity
Wiktionary
(2.1) Obszar Metropolitalny Waszyngtonu, którego Dystrykt Kolumbii jest częścią, liczy 5,3 miliona ludzi i stanowi siódmy pod względem wielkości obszar metropolitalny w kraju
Wiktionary
(1.1)
rzecz. metropolia ż.
(1.2)
rzecz. metropolita mos.
Wiktionary
(1.1) metropolitarny
Wiktionary
przymiotnik od: metropolia; metropolitalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z metropolią, odnoszący się do metropolii
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do metropolii
Wiktionary
(1.1) Katowice z sąsiadującymi miastami tworzą jeden z większych obszarów metropolitarnych w Polsce.
Wiktionary
rzecz. metropolita mos., metropolia ż.
Wiktionary
(1.1) metropolitalny
Wiktionary
skupianie w dużych miastach obiektów przemysłowych, instytucji kulturalnych, społecznych itp.
SJP.pl
Metropolizacja – proces polegający na zrywaniu bądź osłabianiu związków gospodarczych między centrum miasta a otaczającym go regionem i zastępowaniu ich relacjami z pozostałą częścią świata. Metropolizacja odgrywa istotne znaczenie w dynamice rozwoju, czemu towarzyszy pogłębianie dysproporcji przestrzennych, co z kolei objawia się dominacją metropolii nad resztą regionu.
Wikipedia
skupiać obiekty przemysłowych, instytucje kulturalne itp. w metropoliach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|metropolizować się.
Wiktionary
rzecz. metropolia ż.
Wiktionary
(1.1) metropolizacja
Wiktionary
mężczyzna przesadnie dbający o swój wygląd i ukazujący, rozwijający cechy charakteru charakterystyczne dla kobiet
SJP.pl
Metroseksualizm, metroseksualność, styl metro – neologizm z 1994 roku pochodzący od słów „metropolia” i „heteroseksualizm”, opisujący styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetologii, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności – cechy dotychczas kojarzone z kobiecością. Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.
Wikipedia
styl życia mężczyzny polegający na przesadnym dbaniu o swój wygląd i ukazywaniu, rozwijaniu cech charakteru charakterystycznych dla kobiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) styl łączący cechy męskie i żeńskie
Wiktionary
Metroseksualizm, metroseksualność, styl metro – neologizm z 1994 roku pochodzący od słów „metropolia” i „heteroseksualizm”, opisujący styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetologii, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności – cechy dotychczas kojarzone z kobiecością. Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.
Wikipedia
przym. metroseksualny
Wiktionary
cecha mężczyzny, który przesadnie dba o swój wygląd i ukazuje, rozwija cechy charakteru charakterystyczne dla kobiet
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest metroseksualne; cecha tych, którzy są metroseksualni
Wiktionary
Metroseksualizm, metroseksualność, styl metro – neologizm z 1994 roku pochodzący od słów „metropolia” i „heteroseksualizm”, opisujący styl życia upowszechniany wśród młodych mężczyzn przez współczesną kulturę masową, w którym szczególną rolę odgrywa skupienie na własnej cielesności, podążanie za modą, korzystanie ze zdobyczy kosmetologii, przywiązywanie wagi do własnej atrakcyjności – cechy dotychczas kojarzone z kobiecością. Z metroseksualizmem kojarzone są również takie cechy osobowości, jak wrażliwość i delikatność, ciepło i zdolność do empatii. Zainteresowania mężczyzny metroseksualnego skupiają się w dużym stopniu wokół sztuki i nauk humanistycznych, a aktywność sportowa ma na celu w większym stopniu zachowanie kondycji aniżeli przyrost masy mięśniowej.
Wikipedia
przym. metroseksualny
przysł. metroseksualnie
Wiktionary
przesadnie dbający o swój wygląd i ukazujący, rozwijający cechy charakteru charakterystyczne dla kobiet
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) o wielkomiejskim mężczyźnie nowoczesny, dbający o swój wygląd, podążający za modą, korzystający ze zdobyczy kosmetologii
(1.2) związany z metroseksualnym (1.1) mężczyzną, jego stylem bycia
Wiktionary
(1.1) Lubię tych metroseksualnych facetów. Są tacy niemęscy.
(1.2) Jacek ostatnio ubiera się w metroseksualnym stylu.
Wiktionary
IPA: ˌmɛtrɔsɛksuˈwalnɨ, AS: metroseksuu̯alny
Wiktionary
rzecz. metroseksualność ż., metroseksualizm ż., metroseksualista m.
przysł. metroseksualnie
Wiktionary
miara siły światła; światło jednej świecy (jednostki natężenia źródła światła) widziane z odległości jednego metra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) opt. fiz. przest. jednostka miary siły światła równa ilości światła jednej świecy widzanej z odległości jednego metra
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) liter. tworzący metrum wiersza
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. żona metra
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od metrowy
Wiktionary
ciasto składające się z naprzemiennych warstw ciasta ciemnego i jasnego, przełożonych masą budyniową
SJP.pl
1. narzędzie pomiarowe;
2. potocznie: miarka metrowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. narząd pomiarowy, miarka metrowa
Wiktionary
przym. metrowy
Wiktionary
mający metr długości (np. metrowy stolik)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający długość jednego metra
(1.2) związany z długością rzędu jednego metra
Wiktionary
(1.1) Po przekopaniu metrowej warstwy śniegu wydobyto całego i żywego dwudziestoletniego turystę z Krakowa.
Wiktionary
IPA: mɛˈtrɔvɨ, AS: metrovy
Wiktionary
rzecz. metr m., metrówka ż., metraż m.
przym. metryczny
Wiktionary
1. w muzyce: określa regularny rozkład akcentów, wartość trwania nut oraz organizuje rytm;
2. w literaturze: elementy językowe tworzące stały schemat, wyznaczające porządek rytmiczny wiersza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) jęz. liter. schemat układu elementów językowych powtarzających się regularnie w wersach lub strofach, wyznaczający porządek rytmiczny wiersza
(1.2) muz. podstawowy schemat określający czas trwania nut oraz układ akcentów w obrębie taktu w utworze muzycznym;
Wiktionary
Wikipedia
zdrobnienie od: metryka;
1. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub lub śmierć jakiejś osoby;
2. dokument zawierający informacje o cechach lub pochodzeniu jakiejś rzeczy lub zwierzęcia
SJP.pl
Pytanie kwestionariuszowe – w badaniach społecznych wypowiedź w formie pytania lub zadania, sformułowana przez badacza i zapisana w kwestionariuszu badania, stawiana respondentowi w czasie prowadzenia badań. Metodami korzystającymi z pytań kwestionariuszowych są wywiad kwestionariuszowy i ankieta.
Wikipedia
związany z metrem; system metryczny - system jednostek miar, w którym za podstawę obrano metr - jednostka długości i kilogram - jednostka masy; przestrzeń metryczna - przestrzeń, w której każda para punktów ma przyporządkowaną wielkość nieujemną
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geom. techn. odnoszący się do metra, związany z metrem
(1.2) jęz. liter. odnoszący się do metrum, związany z metrum
(1.3) muz. odnoszący się do metrum, związany z metrum
(1.4) praw. odnoszący się do metryki, związany z metryką
Wiktionary
przym. metrowy
Wiktionary
(1.2) miarowy
(1.4) metrykalny
Wiktionary
1. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub lub śmierć jakiejś osoby;
2. dokument zawierający informacje o cechach lub pochodzeniu jakiejś rzeczy lub zwierzęcia;
3. rodowód, pochodzenie;
4. dawniej: księgi kanclerskie zawierające dokumenty publiczne, wychodzące z kancelarii królewskiej;
5. zbiór reguł dotyczących budowy wiersza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) urz. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub albo śmierć jakiejś osoby
(1.2) mat. funkcja będąca uogólnieniem pojęcia odległości
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmɛtrɨka, AS: metryka
Wiktionary
rzecz. metryczka ż.
(1.1) przym. metrykalny
(1.2) przym. metryczny
Wiktionary
(1.1) akt
Wiktionary
w bibliotekarstwie: dane bibliograficzne
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z metryką, dotyczący metryki
(1.2) poświadczony w metryce
Wiktionary
rzecz. metryka ż., metryczka ż.
Wiktionary
Metrykant (pisarz kanclerza, łac. praefectus metricarum) – w siedemnasto- i osiemnastowiecznej Polsce urzędnik prowadzący księgi kancelarii króla, zwane metrykami.
Wikipedia
1. badacz struktury wiersza;
2. przestarzałe: poeta umiejętnie stosujący system metryczny
SJP.pl
własność przestrzeni metryzowalnych
SJP.pl
Przestrzeń metryzowalna – przestrzeń topologiczna, w której można określić strukturę metryczną, czyli wprowadzić metrykę wyznaczającą topologię tej przestrzeni. Przestrzenie metryzowalne mają te same własności topologiczne co przestrzenie metryczne; w szczególności każda przestrzeń metryzowalna (metryczna) jest parazwartą przestrzenią Hausdorffa (a więc również normalna), a także spełnia pierwszy aksjomat przeliczalności.
Wikipedia
w matematyce: przestrzeń metryzowalna - przestrzeń topologiczna, w której można określić strukturę metryczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) (w buddyzmie theravada) bezwarunkowa i nieprzywiązana do konkretnych obiektów miłująca dobroć, kochająca życzliwość, miłowanie
Wiktionary
Mettā (Pāli) lub Maitrī (Skt.) – oznacza bezwarunkową i nieprzywiązaną do konkretnych obiektów miłującą dobroć, kochającą życzliwość, miłowanie. Jest ona częścią dziesięciu paramit buddyjskiej szkoły theravada, a także pierwszą z Czterech Niezmierzoności. Praktyka mettā bhāvanā (pielęgnowanie mettā) jest popularną formą medytacji w buddyzmie, praktykowaną ze świadomym oddychaniem, która polega na koncentracji ukierunkowanej na rozwijanie współczucia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Metternicha lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z postacią Klemensa von Metternicha, austriackiego dyplomaty i kanclerza
Wiktionary
(1.1) 13 marca 1848 roku wybuchło w Wiedniu powstanie, któremu reżim metternichowski, znacznie zdegenerowany, nie miał sił się przeciwstawić (…).
Wiktionary
przym. Metternichowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) bibl. liter. postać biblijna, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie;
Wiktionary
Matuzalem, Metuszelach (hebr. מְתוּשָׁלַח) – postać biblijna, syn Henocha, najstarszy człowiek wymieniony w Starym Testamencie, mający żyć 969 lat. Występuje w Księdze Rodzaju, w rozdziale 5, w wersach 21–27.
Wikipedia
(1.1) Metuszelach umarł mając ogółem dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć lat.
Wiktionary
(1.1) Matuzalem, Matuzal
Wiktionary
dawniej: płynne lekarstwo z nierozpuszczalnym proszkiem
SJP.pl
bakteria mająca kształt pałeczki zaopatrzonej w ruchliwe rzęski nitkowate, które umożliwiają jej poruszanie się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) farm. półsyntetyczny antybiotyk wykorzystywany głównie do leczenia zakażeń skóry, jej tkanek, zapalenia kości, szpiku oraz zapalenia wsierdzia;
Wiktionary
Metycylina – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny antybiotyk beta-laktamowy należący do grupy penicylin o wąskim spektrum działania. W przeciwieństwie do penicylin naturalnych jest oporny na działanie penicylinaz.
Wcześniej był stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na penicyliny, ale wytwarzające penicylinazy (np. szczep MSSA gronkowca złocistego), jednak dziś nie odgrywa znaczącej roli klinicznej, ponieważ został zastąpiony innymi penicylinami półsyntetycznymi takimi jak flukloksacylina czy dikloksacylina. Nadal jest natomiast używany w laboratoriach w celu określenia oporności bakterii na antybiotyki. Mimo utraty zastosowań klinicznych do dziś funkcjonuje termin „gronkowce złociste oporne na metycylinę” (MRSA). Zasadniczą różnicą pomiędzy metycyliną a innymi penicylinami półsyntetycznymi o wąskim spektrum działania jest niemożność podania jej doustnie, ponieważ jest wrażliwa na działanie HCl.
Wikipedia
(1.1) Wiele z nich nie reaguje nawet na antybiotyki tzw. ostatniej szansy, jak określa się metycylinę czy wankomycynę.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitgr. zob. Metis.
Wiktionary
Metyda (także Metis, Rozsądek, Roztropność; stgr. Μῆτις Mētis, łac. Metis ‘Roztropność’, ‘Rozwaga’, ‘Rozum’, ‘Przebiegłość’) – w mitologii greckiej jedna z okeanid; bogini i uosobienie roztropności (w pozytywnym znaczeniu) i przewrotności (w negatywnym znaczeniu).
Wikipedia
(1.1) Metyda uchodziła za pierwszą żonę (lub pierwszą kochankę) Zeusa oraz jedną z najstarszych córek Okeanosa i tytanidy Tetydy.
(1.1) Córką Metydy i Zeusa była Atena, narodzona z głowy boga.
(1.1) Za radą Gai Zeus połknął Metydę.
Wiktionary
IPA: mɛˈtɨda, AS: metyda
Wiktionary
(1.1) war. Metis; rzad. Przewrotność, Rozsądek, Roztropność
Wiktionary
jednowartościowa grupa alifatyczna wywodząca się od metanu; grupa metylowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. wywodząca się z metanu grupa alkilowa o wzorze −CH3
Wiktionary
Grupa alkilowa, potocznie alkil – fragment organicznego związku chemicznego, jednowartościowa grupa utworzona formalnie przez oderwanie jednego atomu wodoru od cząsteczki alkanu. Oznacza się ją często literą R (symbol „R”, od ang. residue, nie jest jednak dla niej zarezerwowany i może symbolizować dowolną grupę funkcyjną), a jej wzór ogólny to CnH2n+1.
Wikipedia
przym. metylowy
Wiktionary
w chemii: przyłączanie grup metylowych do odpowiednich substratów
SJP.pl
Wikipedia
najprostsza amina alifatyczna w postaci palnego gazu łatwo rozpuszczalnego w wodzie, powstającego przy rozpadzie alkaloidów i białek, obecnego w przyrodzie; metyloamina
SJP.pl
pochodna kwasu metylowego
SJP.pl
dwuwartościowa grupa alifatyczna wywodząca się od metanu lub metylu; grupa metylenowa
SJP.pl
Grupa metylenowa, grupa metanodiylowa – dwuwalencyjna, organiczna grupa alkenodiylowa powstała formalnie przez usunięcie dwóch atomów wodoru z cząsteczki metanu, która przyłączona jest do reszty związku chemicznego poprzez dwa wiązanie pojedyncze.
Wikipedia
przymiotnik od: metylen
SJP.pl
bezbarwny, łatwopalny gaz o zapachu zbliżonym do amoniaku i psujących się ryb, stosowany w wielu syntezach organicznych oraz w przemyśle farmaceutycznym
SJP.pl
Metyloamina (metanoamina), CH
3NH
2 – organiczny związek chemiczny należący do amin. Jest to trujący, bezbarwny, łatwopalny gaz o nieprzyjemnym zapachu zbliżonym do amoniaku i psujących się ryb. Temperatura topnienia wynosi −93 °C, zaś temperatura wrzenia (skraplania) −6 °C. Jest najprostszą pierwszorzędową aminą alifatyczną. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, trochę gorzej w etanolu. Ze względu na swoje właściwości fizyczne, metyloaminę zazwyczaj przechowuje się albo skroploną w ampułach, albo częściej w postaci soli np. chlorowodorku metyloaminy (higroskopijne ciało stałe) o wzorze (CH
3NH
3)Cl. Handlowo dostępna jest także jako 40% roztwór wodny.
Wikipedia
amina aromatyczna w postaci oleistej cieczy rozpuszczalna w alkoholu, eterze i benzenie, trudno rozpuszczalna w wodzie
SJP.pl
Wikipedia
związek organiczny, bezbarwna palna ciecz o zapachu przypominającym benzen, trudno rozpuszczalna w wodzie, stosowana jako surowiec w przemyśle chemicznym, dodatek do paliw i rozpuszczalnik; toluen, toluol
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. systematyczna nazwa toluenu
Wiktionary
Toluen, metylobenzen – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów aromatycznych, stosowany często jako rozpuszczalnik organiczny. Znajduje się w wykazie prekursorów środków odurzających.
Wikipedia
(1.1) Metylobenzen (toluen) może reagować z bromem, tworząc w zależności od warunków różne produkty.
Wiktionary
(1.1) toluen
Wiktionary
Metyloceluloza (eter metylowy celulozy, MC z ang. methylcellulose) – organiczny związek chemiczny, hydrofilowy, rozpuszczalny szczególnie dobrze w zimnej wodzie polimer o średniej masie cząsteczkowej 20–40 tys. Da, pochodna celulozy. Ma postać stałą, włóknistą w kolorze szarobiałym.
Wikipedia
lek działający stymulująco na ośrodkowy układ nerwowy, używany m.in. w leczeniu ADHD i narkolepsji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. farm. organiczny związek chemiczny stosowany jako lek o działaniu stymulującym, inhibitor zwrotnego wychwytu dopaminy i norepinefryny;
Wiktionary
Metylofenidat (MPH) – organiczny związek chemiczny z grupy fenyloetyloamin, stosowany jako lek o działaniu stymulującym. Jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i norepinefryny. Używany jest w leczeniu ADHD, narkolepsji, hipersomnii idiopatycznej oraz był stosowany przy wyprowadzaniu z narkozy. Znajduje się w grupie II-P wykazu substancji psychotropowych.
Wikipedia
(1.1) Bezkrytyczne przyjmowanie metylofenidatu przez zdrowe osoby może mianowicie w odczuwalny sposób wpłynąć na zaburzenia rozwoju mózgu, ponieważ obniża jego neuroplastyczność (…)
Wiktionary
(1.1) chlorowodorek metylofenidatu, skr. MPH, mph
Wiktionary
Krezol, CH
3C
6H
4OH – organiczny związek chemiczny z grupy fenoli, hydroksylowa pochodna toluenu lub metylowa pochodna fenolu. Występuje w postaci 3 izomerów strukturalnych: 2-metylofenol (o-krezol), 3-metylofenol (m-krezol) i 4-metylofenol (p-krezol). Mają one podobne własności chemiczne, ale różnią się nieco temperaturą topnienia i wrzenia. Mieszanina izomerów określana jest jako krezol surowy bądź trikrezol. Otrzymywany jest przez destylację smoły pogazowej lub ropy naftowej.
Wikipedia
alkaloid zawarty w opium, metylowa pochodna morfiny stosowana jako środek przeciwkaszlowy, przeciwbólowy i uspokajający; kodeina
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. toksykol. kation, wysoko toksyczny związek chemiczny rtęci z grupy związków rtęcioorganicznych;
Wiktionary
Metylortęć – metaloorganiczny związek chemiczny z grupy związków rtęcioorganicznych, o bardzo wysokiej toksyczności oraz łatwości wnikania do organizmu. Metylortęć w środowisku pochodzi ze źródeł antropogenicznych (jako jeden z produktów ubocznych produkcji przemysłowej) i naturalnych (w wyniku procesu metylacji rtęci przeprowadzanego przez mikroorganizmy). W środowisku, szczególnie wodnym, ulega bioakumulacji i biomagnifikacji.
Wikipedia
(1.1) Fabryka chemiczna koncernu Chisso Corporation wypuszczała do wody ścieki zawierające metylortęć.
Wiktionary
rzecz. rtęć ż.
Wiktionary
metylowa pochodna testosteronu
SJP.pl
wprowadzanie metylu do związku organicznego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|metylować.
Wiktionary
Metylowanie, metylacja – wprowadzanie grupy metylowej do cząsteczki substratu.
Jest to jedna z reakcji alkilowania, polegająca na reakcji czynnika metylującego z centrum nukleofilowym substratu. Dobrymi celami metylowania są heteroatomy azotu, siarki i tlenu, które metyluje się za pomocą jodku metylu (MeI), siarczanu dimetylu (Me2SO4) i węglanu dimetylu (Me2CO3).Związki aromatyczne metyluje się, stosując zwykle reakcję Friedla-Craftsa.
Wikipedia
czas. metylować
Wiktionary
przymiotnik od: metyl
SJP.pl
w hodowli zwierząt: mieszaniec różnych odmian lub ras
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) antrop. mieszaniec żółtej rasy człowieka z rasą białą, zwłaszcza potomek Indianki i białego mężczyzny albo białej kobiety i Indianina;
(1.2) rzad. mieszaniec różnych ras człowieka
Wiktionary
Metys – osoba, której jeden z rodziców jest rodowitym Amerykaninem lub rodowitą Amerykanką, a drugim biała kobieta lub mężczyzna.
W polskiej nomenklaturze za Metysa uważa się zwykle osobę mającą część krwi indiańskiej, bez względu na pochodzenie indiańskiego przodka, przynależność państwową czy narodową. Mówi się więc o Metysach kanadyjskich, amerykańskich czy meksykańskich. Niekiedy też nazwy Metys używa się w stosunku do mieszańców ludności białej z innymi przedstawicielami odmiany żółtej, np. pierwotnymi mieszkańcami Madagaskaru. Współcześnie w języku angielskim istnieje określenie Métis (z francuskiego, wymawiane [metiˈ]), zarezerwowane wyłącznie dla osób o pochodzeniu mieszanym, zamieszkujących Kanadę.
Wikipedia
(1.1) Głównym zajęciem kanadyjskich Metysów było łowiectwo, a przede wszystkim polowania na bizony.
Wiktionary
IPA: ˈmɛtɨs, AS: metys
Wiktionary
rzecz. matysaż m.
:: zdrobn. Metysek m.
:: fż. Metyska ż.
przym. metyski
Wiktionary
(1.2) mieszaniec
Wiktionary
proces mieszania się odmian ludzkich
SJP.pl
przymiotnik od: Metys
SJP.pl
Metys – osoba, której jeden z rodziców jest rodowitym Amerykaninem lub rodowitą Amerykanką, a drugim biała kobieta lub mężczyzna.
W polskiej nomenklaturze za Metysa uważa się zwykle osobę mającą część krwi indiańskiej, bez względu na pochodzenie indiańskiego przodka, przynależność państwową czy narodową. Mówi się więc o Metysach kanadyjskich, amerykańskich czy meksykańskich. Niekiedy też nazwy Metys używa się w stosunku do mieszańców ludności białej z innymi przedstawicielami odmiany żółtej, np. pierwotnymi mieszkańcami Madagaskaru. Współcześnie w języku angielskim istnieje określenie Métis (z francuskiego, wymawiane [metiˈ]), zarezerwowane wyłącznie dla osób o pochodzeniu mieszanym, zamieszkujących Kanadę.
Wikipedia
przymiotnik od: Metys
SJP.pl
łączenie zwierząt w celach hodowlanych, polegające na kojarzeniu różnych ras lub gatunków
SJP.pl
[czytaj: mec] miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we Francji;
Wiktionary
Wikipedia
przym. metzeński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Metzem, dotyczący Metzu, pochodzący z Metzu
Wiktionary
rzecz. Metz mrz.
Wiktionary
[czytaj: merSO] burgundzkie wino o lekko słodkim smaku
SJP.pl
Meursault – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté, w departamencie Côte-d’Or.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 1538 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 95 osób/km² (wśród 2044 gmin Burgundii Meursault plasuje się na 140. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 587.).
Wikipedia
megaelektronowolt
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = techn. mała elektrownia wodna;
Wiktionary
Wikipedia
biały lub jasnopopielaty ptak z rodziny o tej samej nazwie, żyjący na wybrzeżach mórz, oceanów, czasem wód śródlądowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ornit. ptak płetwonogi o upierzeniu koloru białego lub popielatego żyjący na wybrzeżach;
Wiktionary
Mewy (Larinae) – podrodzina ptaków z rodziny mewowatych (Laridae).
Wikipedia
(1.1) Mewy z krzykiem unosiły się nad żaglami, wzlatywały nad powierzchnią wody i muskały tę powierzchnię białymi skrzydłami.
Wiktionary
IPA: ˈmɛva, AS: meva
Wiktionary
przym. mewi
rzecz. zdrobn. mewka
Wiktionary
hydrokwas; kwas mewalonowy
SJP.pl
Kwas mewalonowy (kwas 3-metylo-3,5-dihydroksypentanowy) – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów. Odgrywa rolę w wieloetapowym procesie biosyntezy izoprenoidów, w tym cholesterolu. Kwas mewalonowy powstaje z kwasu 3-hydroksy-3-metyloglutarowego przy udziale enzymu reduktazy HMG-CoA, regulującego powstawanie cholesterolu. Kwas 3-metylo-3,5-dihydroksypentanowy występuje w dwóch odmianach enancjomerycznych, biologicznie aktywny jest związek o konfiguracji R.
Wikipedia
kwas mewalonowy - hydroksykwas biorący udział w procesie syntezy cholesterolu; mewalonian
SJP.pl
przymiotnik od: mewa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) charakterystyczny dla mewy; dotyczący, odnoszący się do mewy
Wiktionary
IPA: ˈmɛvʲi, AS: mevʹi
Wiktionary
rzecz. mewka ż., mewa ż.
Wiktionary
1. najmniejszy ptak wodny z rodziny mew; mewa mała;
2. mewka japońska - udomowiony ptak z rodziny astryldów, wywodzący się z Chin;
3. potocznie: kobieta trudniąca się prostytucją w mieście portowym;
4. zdrobnienie od: mewa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mała mewa
(1.2) zdrobn. mewa
(1.3) ornit. odmiana gołębia
(1.4) ornit. zob. mewka japońska.
(1.5) pot. prostytutka działająca w miastach portowych
Wiktionary
(1.5) Gdy pewnego wieczora spotyka ją przez przypadek w klubie nocnym, w którym Zośka bywała jako mewka, jego podejrzenia przybierają na sile.
Wiktionary
rzecz. mewa ż.
przym. mewi
Wiktionary
członek muzułmańskiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; derwisz
SJP.pl
członek muzułmańskiego bractwa religijnego o charakterze mistycznym; derwisz
SJP.pl
rodzina ptaków żyjących na wybrzeżach morskich, nad rzekami i jeziorami wszystkich stref klimatycznych, żywiących się zwłaszcza rybami
SJP.pl
Mewowate (Laridae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes). Polska nazwa pochodzi od niemieckiego Möwe.
Wikipedia
o cechach mewowatych (rodzina ptaków)
SJP.pl
[czytaj: mju:z] zabudowa charakterystyczna dla Londynu; mała uliczka wraz z budynkami dookoła
SJP.pl
rodzina ptaków z rzędu siewkowatych
SJP.pl
Mewy (Larinae) – podrodzina ptaków z rodziny mewowatych (Laridae).
Wikipedia
[czytaj: mechiKAli] miasto w Meksyku
SJP.pl
Mexicali – miasto w północnym Meksyku na granicy ze Stanami Zjednoczonymi, niedaleko miasta San Diego (USA). Stolica stanu Kalifornia Dolna (Baja California). W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wyniosła blisko 690 tys. mieszkańców choć obszar metropolitarny liczył blisko 1,6 mln.
Wikipedia
firma odzieżowa
SJP.pl
Mexx – holenderska sieć odzieżowa, założona przez biznesmena indyjskiego pochodzenia Rattana Chadha sprzedająca odzież i akcesoria damskie, męskie i dla dzieci (Mexx Kids). Obecnie posiada butiki w ponad 50 państwach.
Wikipedia
[czytaj: majer] nazwisko
SJP.pl
Gminy Meyer w USA:
Osoby o nazwisku Meyer:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Meysztowicz:
Wikipedia
1. dawniej: małżeństwo z osobą niższego stanu lub bez majątku;
2. małżeństwo lub związek z kimś nieodpowiednim
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) małżeństwo z osobą niższego stanu;
Wiktionary
Mezalians (fr. mésalliance) – małżeństwo z osobą niższego stanu, np. szlachcica z chłopką. Było uważane za małżeństwo nierówne, nieodpowiednie i niestosowne. Dzisiaj pojęcie bywa używane w odniesieniu do związku osób różniących się pochodzeniem, a potocznie także statusem majątkowym czy wykształceniem.
Wikipedia
(1.1) Związek wykształconego malarza z nieuczoną chłopką bez wątpienia był mezaliansem, który dotąd budzi zdziwienie i jednocześnie podziw.
Wiktionary
przym. mezaliansowy
Wiktionary
przymiotnik od: mezalians
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mezaliansem, dotyczący mezaliansu
Wiktionary
(1.1) Ich związek śmietanka zaraz uznała za mezaliansowy i rozpoczęło się napiętnowanie.
Wiktionary
rzecz. mezalians m.
Wiktionary
niska kondygnacja pomiędzy parterem a pierwszym piętrem; półpiętro, mezzanino, mezanino, antresola
SJP.pl
Mezzanino (mezanin, mezonin, półpiętro; wł. mezzanino, od mezzano – środkowy) – niska kondygnacja między piętrami (często między parterem a pierwszym piętrem) pojawiająca się w architekturze pałacowej. Powierzchnia przeznaczona na pokoje gościnne, dla służby lub dzieci.
Wikipedia
niska kondygnacja pomiędzy parterem a pierwszym piętrem; półpiętro, mezzanino, mezanin, antresola
SJP.pl
zdrobnienie od: mężatka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: mężatka
Wiktionary
IPA: ˌmɛ̃w̃ʒaˈtɛt͡ʃka, AS: mẽũ̯žatečka
Wiktionary
kobieta, która ma męża; kobieta zamężna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która jest żoną
Wiktionary
Stan cywilny – sytuacja prawna osoby wyrażona przez cechy ją indywidualizujące, kształtowana przez zdarzenia naturalne, czynności prawne, orzeczenia sądów, lub decyzje organów, stwierdzona w akcie stanu cywilnego.
Stan cywilny oznacza w szczególności:
Wikipedia
(1.1) „Mężatka” jest bardziej formalnym określeniem żony.
Wiktionary
IPA: mɛ̃w̃ˈʒatka, AS: mẽũ̯žatka
Wiktionary
rzecz. mąż
Wiktionary
(1.1) zamężna, żona, małżonka
Wiktionary
potocznie: zamężny
SJP.pl
[czytaj: meskal] mocny, niedokładnie przedestylowany napój alkoholowy z przefermentowanych części agawy; meskal, mescal
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) spoż. narodowa wódka meksykańska o słomkowym kolorze wytwarzana z bulw agawy;
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. mescal m.
Wiktionary
(1.1) mescal
Wiktionary
dorosły człowiek płci męskiej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) dorosły człowiek płci męskiej;
(1.2) pot. kochanek
rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński
(2.1) daw. mężczyźni (1.1)
Wiktionary
Mężczyzna – dojrzały płciowo przedstawiciel gatunku Homo sapiens o płci męskiej. Przed osiągnięciem dorosłości człowiek płci męskiej określany jest jako chłopiec. Różnice w genotypie kobiety i mężczyzny determinują dymorfizm płciowy człowieka (→ chromosomy płci), gdyż zdecydowana większość mężczyzn ma chromosom X i chromosom Y. U mężczyzn zazwyczaj również występuje wyższy poziom androgenów i niższy estrogenów. Wyjątek od tego stanowią niektórzy transpłciowi i interpłciowi mężczyźni.
Wikipedia
(1.1) Jako operatorów żurawi budowlanych tradycyjnie zatrudnia się wyłącznie mężczyzn – choć wyjątki się zdarzają.
(1.2) Pani Celino, miała pani wielu mężczyzn w swoim życiu?
Wiktionary
IPA: mɛ̃w̃ʃˈt͡ʃɨzna, AS: mẽũ̯ščyzna
Wiktionary
rzecz. mąż mos., męskość ż., męstwo n.
czas. mężnieć ndk., zmężnieć dk.
przym. męski, zamężny
przysł. męsko, mężnie, po męsku
Wiktionary
(1.1) pan, facet; pot. facio, faciu, koleś; symbol. ♂; skr. M; gw-pl|Górny Śląsk|chop.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. osiedle typu miejskiego w północnej Rosji, na terenie obwodu archangielskiego;
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(2.1) geogr. rzeka w północnej części Rosji, w Republice Komi i obwodzie archangielskim;
Wiktionary
Mezeń (ros. Мезень, Miezień) – rzeka w północnej części Rosji, w Republice Komi i obwodzie archangielskim. Rzeka wypływa w środkowej części Grzbietu Timańskiego w Republice Komi. Potem rzeka płynie w kierunku północno-zachodnim i uchodzi do Morza Białego do Zatoki Mezeńskiej w pobliżu miasta Mezeń.
Wikipedia
przym. mezeński
Wiktionary
tkanka zarodkowa pochodząca z listka zarodkowego
SJP.pl
Mezenchyma, tkanka mezenchymatyczna – tkanka łączna zarodkowa. Występuje tylko w okresie zarodkowym. Z niej powstają wszystkie rodzaje tkanek łącznych, tkanka kostna, tkanka chrzęstna, tkanka mięśniowa (w tym komórki tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej typu sercowego). Jej gwiaździste komórki mają charakter totipotencjalny. Galaretowata substancja podstawowa tkanki łącznej zarodkowej pozbawiona jest włókien.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mezenią lub Mezeniem, dotyczący Mezeni lub Mezenia
Wiktionary
rzecz. Mezeń mrz./ż.
Wiktionary
(1.1) Zatoka Mezeńska
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób mężny
Wiktionary
IPA: ˈmɛ̃w̃ʒʲɲɛ, AS: mẽũ̯žʹńe
Wiktionary
przym. mężny, męski
rzecz. mąż m., mężczyzna mos.
czas. zmężnieć, mężnieć
przysł. męsko, po męsku
Wiktionary
1. stawać się silniejszym, tęższym; potężnieć;
2. dawniej: stawać się mężnym, odważnym; odważnieć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zmężnieć)
(1.1) stawać się męskim
(1.2) nabierać tężyzny, siły
(1.3) stawać się mężnym, odważniejszym
(1.4) przen. rozrastać się, rozwijać
Wiktionary
(1.1) W czasie wakacji w Bostonie Igor zaczął mężnieć.
Wiktionary
czas. zmężnieć dk.
przym. męski
przysł. mężnie, męsko
rzecz. mężczyzna mos./ż., mężnienie n., mąż mos., męskość ż.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: mężnie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: mężny
SJP.pl
dawniej:
1. męstwo;
2. wiek męski
SJP.pl
odznaczający się męstwem, walecznością, śmiały w walce; będący objawem odwagi; odważny, nieustraszony, waleczny
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) dzielny, waleczny, śmiały, odważny
Wiktionary
czas. zmężnieć
przym. męski
przysł. mężnie
rzecz. męstwo n.
Wiktionary
Mezo, dawniej Lajner i Mejger, właśc. Jacek Leszek Mejer[A] (ur. 1 lipca 1982 w Poznaniu) – polski raper[B], autor tekstów, dziennikarz radiowy i osobowość telewizyjna.
Poza solową działalnością artystyczną współpracował z wykonawcami, takimi jak Ascetoholix, Slums Attack, Owal/Emcedwa, DJ Decks, Liber, Duże Pe, IGS, Sylwia Przybysz, Grupa Operacyjna czy Pięć Dwa.
Wikipedia
przedrostek
(1.1) ekol. pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na tolerowanie wąskich, pośrednich wartości danego czynnika
Wiktionary
(1.1) mezo- + termiczny = mezotermiczny
(1.1) mezo- + -biont = mezobiont
Wiktionary
cząstka gleby o średnicy od 0,25 milimetra do 5 milimetrów, w największym stopniu decydująca o korzystnych właściwościach gleby
SJP.pl
obszar geograficzno-kulturowy w Ameryce Północnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. archeol. antrop. region zamieszkany przez członków wielkich środkowoamerykańskich kultur prekolumbijskich rozciągający się od środkowego Meksyku po Przesmyk Panamski;
Wiktionary
Mezoameryka – region obejmujący terytoria zamieszkane przez członków wielkich środkowoamerykańskich kultur prekolumbijskich oraz ich wpływu kulturowego, ekonomicznego i politycznego. Rozciąga się w przybliżeniu od środkowego Meksyku po Przesmyk Panamski.
Wikipedia
(1.1) Figurki kobiet z obszaru Mezoameryki przedstawiają postacie o szerokich biodrach.
Wiktionary
rzecz. mezoamerykanistyka ż., mezoamerykanistyk m., mezoamerykanistka ż.
przym. mezoamerykański, mezoamerykanistyczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Mezoameryką, dotyczący Mezoameryki
Wiktionary
rzecz. Mezoameryka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. nazwa jednego z okresów geologicznych
Wiktionary
Mezoarchaik (ang. Mesoarchean)
Wikipedia
IPA: ˌmɛzɔarˈxajik, AS: mezoarχai ̯ik
Wiktionary
przym. mezoarchaiczny
Wiktionary
atom egzotyczny, w którym jeden lub więcej elektronów zastąpiono mezonami
SJP.pl
Atom egzotyczny – atom, w którym jedna lub więcej cząstek zostały zastąpione innymi cząstkami o tym samym ładunku. Na przykład atomy mionowe i atomy hadronowe to atomy, w których elektron jest zastąpiony inną ujemną cząstką. Do atomów egzotycznych należą również takie, w których jądro zastąpione jest inną cząstką dodatnią, na przykład pozytonium (elektron i pozyton), mionium (elektron i dodatni mion) oraz pionium (pion i mion), a także atomy z hiperjądrem.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ekol. gatunek o wąskim, lecz oscylującym w pośrednim zakresie tolerancji w stosunku do czynników środowiskowych
Wiktionary
Mezoderma (łac. mesodermis; gr. mésos ‘środkowy’, dérma ‘skóra’) – środkowa warstwa komórek zarodka, trzeci listek zarodkowy trójwarstwowców umiejscowiony pomiędzy entodermą i ektodermą. Powstaje pod koniec gastrulacji z uwypuklenia komórek listków zarodkowych. W dalszym rozwoju różnicuje się na:
Wikipedia
dawniej: morderca, zabójca; również zabójca mężczyzny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. człowiek, który popełnił zabójstwo
(1.2) daw. zabójca mężczyzny
Wiktionary
rzecz. mężobójstwo n.
:: fż. mężobójczyni ż.
przym. mężobójczy
Wiktionary
(1.1) współcz. zabójca, morderca
Wiktionary
związany z zabiciem własnego męża
SJP.pl
zabójczyni własnego męża
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) krym. zabójczyni swojego męża
(1.2) daw. krym. zabójczyni mężczyzny
Wiktionary
rzecz. mężobójstwo n., mężobójca mos.
przym. mężobójczy
Wiktionary
zabicie własnego męża
SJP.pl
wielkość głowy pośrednia między brachycefalią a dolichocefalią; średniogłowość, mezokefalia
SJP.pl
cykl treningowy średniej długości charakteryzujący rodzaj pracy i zmiany obciążeń w okresie zbliżonym do czterech tygodni
SJP.pl
środkowa warstwa listka zarodkowego
SJP.pl
Mezoderma (łac. mesodermis; gr. mésos ‘środkowy’, dérma ‘skóra’) – środkowa warstwa komórek zarodka, trzeci listek zarodkowy trójwarstwowców umiejscowiony pomiędzy entodermą i ektodermą. Powstaje pod koniec gastrulacji z uwypuklenia komórek listków zarodkowych. W dalszym rozwoju różnicuje się na:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. małe lub średnie zwierzę, którego dieta w 50–70% składa się z mięsa
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. drzewo o średniej wysokości z przedziału 8–30 metrów;
Wiktionary
rzecz. fanerofit mrz.
Wiktionary
w biologii: zwierzęta niewielkich rozmiarów, zwłaszcza glebowe, osiągające rozmiary od 0,2 do 2,0 mm
SJP.pl
faza pośrednia pomiędzy fazą krystaliczną a cieczą izotropową
SJP.pl
Ciekłe kryształy – faza pośrednia między ciekłym i krystalicznym stanem skupienia materii, którą charakteryzuje zdolność do płynięcia, charakterystyczna dla cieczy i jednocześnie dalekozasięgowe uporządkowanie tworzących ją cząsteczek, podobnie jak to ma miejsce w kryształach.
W literaturze fachowej nazwa ciekły kryształ jest często zamieniana terminem mezofaza, który obejmuje jednak także kryształy plastyczne i kryształy condis.
Wikipedia
tkanka, głównie miękiszowa, wypełniająca przestrzenie w liściu między skórką a wiązkami przewodzącymi
SJP.pl
Mezofil – tkanka roślinna występująca w blaszce liściowej, między górną a dolną epidermą. W jej skład wchodzi głównie miękisz asymilacyjny (chlorenchyma). U wielu roślin dwuliściennych mezofil jest zróżnicowany na miękisz gąbczasty, położony na dolnej stronie liścia i miękisz palisadowy, występujący pod górną epidermą.
Wikipedia
roślina przystosowana do życia w środowisku umiarkowanie wilgotnym, np. lipa, porzeczka, pokrzywa
SJP.pl
Mezofit – roślina występująca na średnio i zmiennowilgotnych siedliskach (np. pola uprawne, łąki, lasy). Mezofity mają dobrze rozwinięty system korzeniowy, a także tkanki przewodzące, mechaniczne, okrywające i miękiszowe. Ich liście mają aparaty szparkowe po dolnej stronie blaszki liściowej. Ciśnienie osmotyczne dochodzi do 25 atmosfer.
Wikipedia
bezpostaciowa substancja wypełniająca przestrzeń między ektodermą a endodermą u gąbek i parzydełkowców
SJP.pl
Mezoglea – pierwotnie bezkomórkowy koloidalny żel zalegający pomiędzy warstwą okrywającą (epidermalną) i wewnętrzną (gastroderma) u niektórych parzydełkowców (Cnidaria). U większości meduz stanowi grubą warstwę oddzielającą epidermę od gastrodermy. Natomiast u drugiej formy parzydełkowców, czyli polipów warstwa mezoglei zazwyczaj stanowi cienką warstwę.
Terminem mezoglea błędnie określany jest mezohyl gąbek.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. cechujący się tolerancją w stosunku do średnich wielkości zasolenia
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. cechujący się tolerancją w stosunku do pośrednich wilgotności
Wiktionary
substancja bezpostaciowa występująca u gąbek między komórkami okrywającymi (pinakocytami) a warstwą choanocytu
SJP.pl
Mezohyl, symplazma – substancja bezpostaciowa występująca u gąbek między komórkami okrywającymi (pinakocytami) a warstwą choanodermy. Zawiera ona komórki, co odróżnia ją od mezoglei występującej u jamochłonów; przez to mezohyl jest często błędnie określany właśnie tym terminem. Funkcjonalnie jest odpowiednikiem mezoglei i mezenchymy.
W stadiach młodocianych gąbek mezohyl jest koloidalnym płynnym żelem, a w późniejszych stadiach tworzy galaretowatą macierz.
Wikipedia
środkowa warstwa owocni powstającej ze ścian zalążni w owocach roślin okrytozalążkowych
SJP.pl
Mezokarp – w owocach roślin okrytonasiennych środkowa warstwa owocni powstającej ze ścian zalążni. Znajduje się między egzokarpem a endokarpem. O ile skrajne warstwy są zwykle cienkie (egzokarp tworzy skórkę na owocu, endokarp otacza nasiono, czasem drewnieje i tworzy pestkę), mezokarp bywa nierzadko silnie rozrośnięty. Ze względu na sposób jego wykształcenia wyróżnia się owoce soczyste (mezokarp gruby, mięsisty, tworzony przez miękisz, na przykład w pestkowcach) lub suche (mezokarp suchy, cienki, na przykład w strąkach).
Wikipedia
wielkość głowy pośrednia między brachycefalią a dolichocefalią; średniogłowość; mezocefalia
SJP.pl
Mezoklimat – klimat obszaru o długości w linii od 10 do 100 kilometrów, wyodrębniającego się od sąsiednich obszarów, kształtujący się pod wpływem rzeźby terenu, podłoża (wodnego, lądowego) i jego pokrycia (np. rodzaju roślinności, zabudowy).
Wikipedia
zabieg kosmetyczny likwidujący zmarszczki oraz poprawiający elastyczność i jędrność skóry; mezolifting
SJP.pl
zabieg kosmetyczny likwidujący zmarszczki oraz poprawiający elastyczność i jędrność skóry; mezolift
SJP.pl
środkowa epoka kamienia; epipaleolit
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) hist. epoka w dziejach ludzkości między paleolitem a neolitem, trwająca od ok. 12. tys. r. p.n.e. do ok. 5. tys. r. p.n.e.;
Wiktionary
Mezolit (gr. mesos „średni” i lithos „kamień”), środkowa epoka kamienia, epipaleolit – środkowy okres epoki kamienia trwający od około 11000–7000 p.n.e. na Bliskim Wschodzie i około 8000–4800 p.n.e. na terenach Niżu Środkowoeuropejskiego, stanowiący stopniowe przejście od paleolitu do neolitu i związany z postępującymi przemianami klimatycznymi (schyłek zlodowacenia).
Wikipedia
IPA: mɛˈzɔlʲit, AS: mezolʹit
Wiktionary
przym. mezolityczny
Wiktionary
(1.1) epipaleolit, środkowa epoka kamienia
Wiktionary
→ mezolit
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) żyjący/mający miejsce w mezolicie lub pochodzący/wywodzący się z niego
Wiktionary
(1.1) W Aamose odkryto kompleks mezolitycznych obozowisk otwartych.
Wiktionary
IPA: ˌmɛzɔlʲiˈtɨt͡ʃnɨ, AS: mezolʹityčny
Wiktionary
rzecz. mezolit m.
Wiktionary
(1.1) epipaleolityczny
Wiktionary
Rezonans chemiczny (mezomeria) – sposób przedstawiania struktury związków chemicznych i innych indywiduów chemicznych za pomocą tzw. struktur granicznych. Faktyczna struktura cząsteczki jest opisywana przez kombinację liniową tych struktur.
Wikipedia
nietrwała cząstka elementarna o spinie całkowitym i masie spoczynkowej pośredniej między masą elektronu a masą protonu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. cząstka subatomowa złożona z pary kwark–antykwark; hadron o spinie całkowitym, uczestniczący w oddziaływaniach silnych;
Wiktionary
Mezony – cząstki elementarne należące do hadronów, o liczbie barionowej B = 0 oraz spinach całkowitych. Mezony zbudowane są z par kwark-antykwark, co jest związane z tym, że wypadkowy ładunek kolorowy cząstki musi być równy zeru (antykwark posiada antykolor kwarku). Wewnętrzna geometria mezonu może być określona poprzez geometrię Bolyai-Łobaczewskiego i przypuszczalnie ma, tak jak grawitacja, naturę geometryczną.
Wikipedia
(1.1) Mezony są cząstkami pośrednimi w oddziaływaniach jądrowych.
Wiktionary
przym. mezonowy
Wiktionary
1. wysoki parter, położony między pierwszym piętrem a właściwym parterem; półpiętrze;
2. okno na półpiętrze
SJP.pl
cienka warstwa atmosfery, oddzielająca mezosferę od termosfery
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) meteorol. warstwa atmosfery Ziemi oddzielająca mezosferę od termosferę;
Wiktionary
Mezopauza to cienka izotermiczna warstwa atmosfery ziemskiej, znajdująca się na wysokości 80–90 km i oddzielająca mezosferę od leżącej wyżej termosfery. W mezopauzie temperatura powietrza wynosi około −100 °C, a ciśnienie około 0,1 hPa. Mezopauza jest związana z występowaniem zórz polarnych w wyższych szerokościach geograficznych.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etymn|mezo-|pauza.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mesopause
* baskijski: (1.1) mesopausa
* czeski: (1.1) mezopauza ż.
* francuski: (1.1) mésopause ż.
* hiszpański: (1.1) mesopausa ż.
* nowogrecki: (1.1) μεσόπαυση ż.
* słowacki: (1.1) mezopauza ż.
źródła.
== mezopauza (język słowacki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) meteorol. mezopauza
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmɛzɔˈpawza, AS: mezopau̯za
Wiktionary
kopalna pramałpa wąskonosa pochodząca z drugiej połowy trzeciorzędu
SJP.pl
plankton składający się z organizmów średniej wielkości (od 1 do 5 mm), obejmujący większość gatunków planktonu zwierzęcego morskiego i słodkowodnego, dający się schwytać w siatki planktonowe; plankton sieciowy
SJP.pl
mieszkaniec Mezopotamii
SJP.pl
starożytna kraina położona między Eufratem i Tygrysem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu rzek: Tygrysu i Eufratu;
Wiktionary
Mezopotamia (gr. Μεσοποταμία, w znaczeniu dosłownym międzyrzecze, nazwa przejęta z pers. میانرودان Miyanrudan i aram. ܒܝܬ ܢܗܪ̈ܝܢ Bet-Nahrain) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu Tygrysu i Eufratu. Na obszarze tym w starożytności rozwijał się szereg kultur, państw i imperiów, których twórcami były różne ludy (Sumerowie, Babilończycy, Akadyjczycy, Asyryjczycy, Amoryci, Huryci, Kasyci, Chaldejczycy), kontynuujące jednak wspólne dziedzictwo kulturowe.
Wikipedia
(1.1) Powszechnie uważa się, że właśnie na terenach Mezopotamii narodziła się pierwsza cywilizacja.
Wiktionary
IPA: ˌmɛzɔpɔˈtãmʲja, AS: mezopotãmʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Mezopotamczyk mos., Mezopotamka ż.
przym. mezopotamski
Wiktionary
(1.1) Międzyrzecze
Wiktionary
przymiotnik od: Mezopotamia (kraina historyczna i geograficzna na Bliskim Wschodzie)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mezopotamią, dotyczący Mezopotamii
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
(1.1) Nizina Mezopotamska • kampania mezopotamska
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Mezopotamia ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) mesopotamiar
* białoruski: (1.1) месапатамскі
* chorwacki: (1.1) mezopotamski
* interlingua: (1.1) mesopotamian
* rosyjski: (1.1) месопотамский
* słowacki: (1.1) mezopotámsky
* słoweński: (1.1) mezopotamski
* szwedzki: (1.1) mesopotamisk
* ukraiński: (1.1) месопотамський
źródła.
== mezopotamski (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mezopotamski
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmɛzɔpɔˈtãmsʲci, AS: mezopotãmsʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mezopotamia ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Mezopotamia ż.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* baskijski: (1.1) mesopotamiar
* białoruski: (1.1) месапатамскі
* chorwacki: (1.1) mezopotamski
* interlingua: (1.1) mesopotamian
* rosyjski: (1.1) месопотамский
* słowacki: (1.1) mezopotámsky
* słoweński: (1.1) mezopotamski
* szwedzki: (1.1) mesopotamisk
* ukraiński: (1.1) месопотамський
źródła.
== mezopotamski (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mezopotamski
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
(1.1) jęz. mezopotamski arapski
synonimy.
Wiktionary
widzenie mezopowe - praca oka przy niedostatecznej ilości światła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. nazwa jednego z okresów geologicznych;
Wiktionary
Mezoproterozoik
W sensie geochronologicznym: druga era proterozoiku, trwająca od 1,6 do 1,0 mld lat temu. Dzieli się na 3 okresy: kalim, ektas i sten.
W sensie chronostratygraficznym: środkowy eratem proterozoiku, dzielący się na trzy systemy: kalim, ektas i sten.
Podział ten opiera się na datowaniu izotopowym wieku skał.
Wikipedia
IPA: ˌmɛzɔprɔtɛrɔˈzɔjik, AS: mezoproterozoi ̯ik
Wiktionary
przym. mezoproterozoiczny
Wiktionary
jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, obejmująca większy teren o zbliżonych cechach środowiskowych oraz krajobrazowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, charakteryzująca się zbliżonymi cechami środowiskowo-krajobrazowymi;
Wiktionary
Mezoregion (wł. mezoregion fizycznogeograficzny) – jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, obejmująca większy teren o zbliżonych cechach środowiskowo-krajobrazowych. W wielostopniowej regionalizacji mezoregion stanowi jednostkę niższego rzędu wchodzącą w skład makroregionu (np. mezoregion Równina Wkrzańska wchodzi w skład makroregionu Pobrzeże Szczecińskie).
Wikipedia
(1.1) W wielostopniowej regionalizacji mezoregion stanowi jednostkę niższego rzędu wchodzącą w skład makroregionu.
Wiktionary
1. warstwa atmosfery ziemskiej znajdująca się nad stratosferą na wysokości od 45-50 do 80-80 metrów;
2. środkowa sfera kuli ziemskiej; płaszcz Ziemi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) meteorol. warstwa atmosfery Ziemi znajdująca się między stratosferą a termosferą;
(1.2) geol. warstwa płaszcza ziemskiego między astenosferą a barysferą
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmɛzɔˈsfɛra, AS: mezosfera
Wiktionary
odmiana batyskafu, badawczy statek podwodny, służący do eksploracji wód na średnich głębokościach
SJP.pl
u bakterii cudzożywnych: struktura powstała w wyniku pofałdowania błony komórkowej na skutek oddziaływania mikroskopowych środków chemicznych
SJP.pl
Mezosom – struktura występująca w błonie komórkowej komórek prokariotycznych, o niepoznanej do końca genezie i ewentualnej funkcji.
Pierwszy raz mezosomy zostały zaobserwowane w latach pięćdziesiątych i od tego czasu uważano je albo za artefakty, będące efektem działań środków chemicznych używanych do utrwalania preparatów do analizy mikroskopowej (wg niektórych badań mezosomy nie występują w organizmach żywych), albo przypisywano im różne funkcje, m.in. udział w podziałach komórkowych lub miejsca przyczepu genoforu, a w XXI w. – funkcję analogiczną do mitochondriów w komórkach eukariotycznych.
Wikipedia
utwór wierszowany, w którym środkowe litery w kolejnych wersach składają się na słowo lub zdanie
SJP.pl
Mezosyderyty – grupa meteorytów kamienno-żelaznych. W masie krzemianowej składającej się z oliwinu, ortopiroksenu, plagioklazu wtopione są fragmenty meteorytowego żelaza (kamacyt, taenit). Budowa strukturalna mezosyderytów wskazywać może na przejście przez nie procesu dyferencjacji. Przykładem mezosyderytu jest meteoryt Łowicz.
Wikipedia
nieinwazyjna metoda stosowana w leczeniu rozmaitych schorzeń skóry, np. cellulitu, łuszczycy, a także w leczeniu i profilaktyce łysienia, polegająca na wstrzykiwaniu w głąb skóry odpowiednich substancji leczniczych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. kosmet. niechirurgiczny zabieg medyczny lub kosmetyczny polegający na dostarczeniu bezpośrednio do skóry właściwej substancji leczniczych, regenerujących lub odżywczych;
Wiktionary
Mezoterapia (gr. mesos - "środek", therapeia - "terapia"), zwana również intradermoterapia - działający miejscowo niechirurgiczny zabieg polegający na dostarczeniu bezpośrednio do skóry właściwej substancji leczniczych, regenerujących lub odżywczych. Mezoterapia jest skuteczną metodą podawania leków, substancji odżywczych, witamin czy kwasu hialuronowego. W zależności od podawanych substancji, mezoterapia spełnia różne funkcje - lecznicze, odżywcze i regenerujące.
Wikipedia
(1.1) Popularność mezoterapii wynika m.in. z faktu, że kuracja ta szybko przynosi zauważalną poprawę oraz ma bardzo ograniczone efekty uboczne.
Wiktionary
(1.1) intradermoterapia
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. cechujący się tolerancją w stosunku do średnich temperatury
Wiktionary
typ rozwojowy pędów u krzewów i niektórych roślin zielnych charakteryzujący się wyrastaniem pędów bocznych z pąków powstających w środkowych partiach osi macierzystych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekol. cechujący się małą tolerancją w stosunku do czynników środowiska i występujący jedynie w warunkach o średnich ilościach danych czynników
(1.2) fiz. zmierzchowy
Wiktionary
rzecz. mezotop
Wiktionary
produkt rozpadu toru, promieniotwórczy izotop radu lub aktynu
SJP.pl
roślina mająca przeciętne wymagania co do żyzności gleby, pośrednia między oligotrofem a eutrofem
SJP.pl
1. roślina mezotroficzna - roślina mająca przeciętne wymagania co do żyzności gleby, pośrednia między oligotrofem a eutrofem; mezotrof;
2. średnio zasobny w składniki odżywcze
SJP.pl
roślina przystosowana do życia w warunkach umiarkowanego zaopatrzenia w składniki pokarmowe
SJP.pl
wcześniejsza nazwa mezonu, cząstki elementarnej o spinie całkowitym i masie spoczynkowej pośredniej między masą elektronu a protonu
SJP.pl
Mezony – cząstki elementarne należące do hadronów, o liczbie barionowej B = 0 oraz spinach całkowitych. Mezony zbudowane są z par kwark-antykwark, co jest związane z tym, że wypadkowy ładunek kolorowy cząstki musi być równy zeru (antykwark posiada antykolor kwarku). Wewnętrzna geometria mezonu może być określona poprzez geometrię Bolyai-Łobaczewskiego i przypuszczalnie ma, tak jak grawitacja, naturę geometryczną.
Wikipedia
żartobliwie: być mężem, pełnić funkcję męża
SJP.pl
Mezowo (kaszub. Mézowò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy nad jeziorem Mezowskim w okolicy Kartuz. Obszar wsi obejmuje również akweny jezior Okunkowo i Szczyczno.
Wieś norbertanek żukowskich w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku.
Wikipedia
dotyczący męża, należący do męża, właściwy mężowi
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący męża, należący do męża
Wiktionary
rzecz. mąż mos., mężulek mos., mężuś mos.
przym. męski
Wiktionary
(1.1) mężowy
Wiktionary
przymiotnik od: mąż
SJP.pl
kopalny gad wodny, przodek ichtiozaurów, żyjący w górnym karbonie i dolnym permie
SJP.pl
Mezozaur – rodzaj żyjącego w karbonie i permie, około 300 mln lat temu bazalnego zauropsyda zaliczanego do anapsydów. Jedyny znany przedstawiciel rzędu Mesosauria.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) geol. dotyczący mezozoiku, występujący, powstały w mezozoiku
Wiktionary
IPA: ˌmɛzɔzɔˈjit͡ʃnɨ, AS: mezozoi ̯ičny
Wiktionary
rzecz. mezozoik m.
Wiktionary
era geologiczna w dziejach Ziemi, trwająca od około 230 do 65 milionów lat temu, dzieląca się na trias, jurę i kredę; era mezozoiczna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. jedna z er geologicznych;
Wiktionary
Era mezozoiczna, mezozoik – era, która rozpoczęła się od wielkiego wymierania pod koniec permu, a skończyła zagładą wielkich gadów, pod koniec kredy (patrz tabelka), znanego jako wymieranie kredowe. Era mezozoiczna trwała o jedną trzecią krócej niż paleozoiczna, bo tylko 186 milionów lat. Dzieli się ją na trzy okresy: trias, jurę i kredę.
Wikipedia
(1.1) Mezozoik dzieli się na trzy okresy: kredę, jurę i trias.
Wiktionary
IPA: ˌmɛzɔˈzɔjik, AS: mezozoi ̯ik
Wiktionary
przym. mezozoiczny
Wiktionary
(1.1) era mezozoiczna
Wiktionary
pieszczotliwie o mężu; mężulo, mężuś, mężunio
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pieszcz. lub iron. określenie męża
Wiktionary
(1.1) Barbórka wciąż zerka na swojego mężulka.
(1.1) Twój mężulek coś nie w sosie, obiadek nie smakował?
Wiktionary
rzecz. mąż mos., mężuś mos.
przym. mężowski
Wiktionary
(1.1) mężuś
Wiktionary
pieszczotliwie o mężu; mężuś, mężulek, mężunio
SJP.pl
pieszczotliwie o mężu; mężulo, mężulek, mężuś
SJP.pl
zwitek pergaminu z wersetami Tory, przybity do prawej strony drzwi Żydów ortodoksyjnych
SJP.pl
pieszczotliwie o mężu; mężulo, mężulek, mężunio
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pieszcz. lub iron. określenie męża
Wiktionary
(1.1) Barbórka wciąż zerka na swojego mężusia.
(1.1) Mężuś myśli, że ja nie wiem, ile on zarabia, a ja co miesiąc odbieram jego wyciągi.
Wiktionary
rzecz. mąż mos., mężulek mos.
przym. mężowski
Wiktionary
(1.1) mężulek
Wiktionary
zwitek pergaminu z wersetami Pięcioksiągu, uważany przez żydów za talizman
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. ozdobny wąski pojemnik z fragmentem Tory wieszany przez żydów na odrzwiach domu;
Wiktionary
Mezuza (hebr. מזוזה, dosł. odrzwia, futryna drzwiowa) – zwitek pergaminu z naniesionymi dwoma fragmentami Tory (Księga Powtórzonego Prawa 6,4–9 i Księga Powtórzonego Prawa 11,13–21), umieszczony w pojemniku wykonanym z drewna, metalu, kości lub szkła, albo w rurce, i zawieszany na zewnętrznej prawej framudze drzwi, w judaizmie mający wartość symboliczną, historyczną i religijną.
Wikipedia
(1.1) Abrahamku, pomóż dziadkowi przywiesić mezuzę.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mezją, dotyczący Mezji
Wiktionary
rzecz. Mezja ż.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zgrubienie od: mąż; poufale lub z lekceważeniem o mężu
SJP.pl
związek organiczny; 1,3,5-trimetylobenzen
SJP.pl
Mezytylen (1,3,5-trimetylobenzen), C6H3(CH3)3 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów aromatycznych. Jest trujący. Jego izomerami są m.in. kumen (izopropylobenzen, Ph-iPr) i pseudokumen (1,2,4-trimetylobenzen).
Otrzymuje się go ze smoły węglowej lub syntetycznie przez polikondensację acetonu lub polimeryzację propynu.
Wikipedia
niska kondygnacja pomiędzy parterem a pierwszym piętrem; półpiętro; mezanin; antresola
SJP.pl
Wikipedia
w złożeniach muzycznych: pół, średnio, umiarkowanie
SJP.pl
Wikipedia
muzyczne określenie wykonawcze: średnio głośno
SJP.pl
Wikipedia
określenie wykonawcze - średnio cicho
SJP.pl
[czytaj: meccosopran albo mecosopran] głos kobiecy o skali pośredniej między sopranem a altem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) muz. głos żeński lub chłopięcy pomiędzy sopranem a altem
(1.2) pot. osoba z takim głosem
Wiktionary
Mezzosopran – głos żeński pomiędzy sopranem i altem, częściowo obejmujący skalę obu poprzednich, lecz o odmiennej od nich barwie. Wyróżnia się trzy rodzaje:
Wikipedia
(1.1) Danuta gra na skrzypcach i śpiewa pięknym mezzosopranem.
(1.2) Profesor podziwiał słynną arię mezzosopranu.
Wiktionary
rzecz. mezzosopranista mos., mezzosopranistka
przym. mezzosopranowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) muz. chłopiec, falsecista lub kastrat, który śpiewa mezzosopranem
(1.2) muz. muzyk, który gra na instrumencie wydającym dźwięki zbliżone do mezzosopranu
Wiktionary
(1.1) Trudno znaleźć mezzosopranistę, bo tak wysokim głosem śpiewają głównie kobiety.
Wiktionary
forma żeńska mezzosopranistka
zob. mezzosopran.
Wiktionary
(1.1) mezzosopran
Wiktionary
[czytaj: meccosopranistka lub mecosopranistka] kobieta śpiewająca mezzosopranem; mezzosopran
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta, która śpiewa mezzosopranem
Wiktionary
(1.1) Głos tej mezzosopranistki obejmuje cztery oktawy!
Wiktionary
rzecz. mezzosopran, mezzosopranista
przym. mezzosopranowy
Wiktionary
przymiotnik od: mezzosopran
SJP.pl
mezzotynta;
1. rodzaj techniki graficznej,
2. odbitka uzyskana tą techniką
SJP.pl
Mezzotinta (sztuka czarna, fr. manière noire, wł. mezzotinto – półton) – technika druku wklęsłego należąca do technik suchych, czyli niewymagających trawienia. Technika mezzotinty, głównie w Anglii, rozwinęła się na przełomie XVIII i XIX wieku. Stwarzała niezwykłe możliwości oddawania walorów obrazu w sposób malarski, miękki oraz tonowy. Dzięki temu stała się bardzo rozpowszechnioną i cenioną techniką graficzną, którą wykorzystywano szczególnie do reprodukowania dzieł malarskich. Technika ta eliminowała charakterystyczną dla rytownictwa linearność, w miejsce której pojawiła się plama tonalna.
Wikipedia
[czytaj: meccoTINto] technika miedziorytnicza polegająca na operowaniu plamami, a nie kreskami ciągłymi, popularna w XVII wieku
SJP.pl
1. technika druku wklęsłego z użyciem fotochemicznie przygotowanych form; heliograwiura, fotograwiura, światłodruk;
2. odbitka powstała przy użyciu tej techniki
SJP.pl
mezzotinta;
1. rodzaj techniki graficznej,
2. odbitka uzyskana tą techniką
SJP.pl
nauczyciel w chederze (elementarnej religijnej szkole żydowskiej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) nauczyciel dzieci w chederze;
Wiktionary
Mełamed (jid. מלמד melamed, hebr. מְלַמֵּד melamed) – nauczyciel w chederze, nierzadko także jego właściciel. Instytucja mełameda rozpowszechnina była zwłaszcza wśród Żydów Europy Wschodniej.
Wikipedia
IPA: mɛˈwãmɛt, AS: meu̯ãmet
Wiktionary
(1.1) melamed, mełammed
Wiktionary
Mełchów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Lelów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Mełgiew – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie świdnickim, w gminie Mełgiew.
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mełgiew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Mełgiew
SJP.pl
bułgarskie czerwone wino o wysokiej jakości; melnik
SJP.pl
Melnik, Mełnik (bułg. Мелник) – to najmniejsze miasto w Bułgarii (216 mieszkańców w 2011 roku), położone w południowo-zachodniej części kraju, w obwodzie Błagojewgrad, w gminie Sandanski.
Wikipedia
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. jezioro w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
Mełpin (pol. hist. Małpino) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.
Wikipedia
skrót od: Ministerstwo Finansów (czytany jako całe, odmienne wyrażenie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = adm. Ministerstwo Finansów
Wiktionary
[czytaj: em ef wu] skrót od: Międzynarodowy Fundusz Walutowy
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = ekon. polit. Międzynarodowy Fundusz Walutowy;
(1.2) = techn. morska farma wiatrowa;
Wiktionary
(1.1) Cła owszem, ale tylko w jedną stronę, Bank Światowy i MFW, tak, to pożyteczne instytucje, gdy rozdają pieniądze, ale przecież nie mogą nam dyktować swoich warunków.
Wiktionary
IPA: ɛ̃m‿ɛv‿ˈːu, AS: ẽm‿e•‿vu
Wiktionary
miligram
SJP.pl
skrótowiec
(1.1) = Mistrz Gry
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) GM, game master
źródła.
== MG (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrótowiec
(1.1) wojsk. = machine gun → karabin maszynowy
(1.2) med. = myasthenia gravis → miastenia rzekomoporaźna
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
1. zdrobnienie od: mgła;
2. kosmetyk w sprayu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od mgła
(1.2) kosmet. kosmetyk służący do spryskiwania ciała lub włosów
Wiktionary
Mgiełka – spektakl Teatru Telewizji w reżyserii Juliusza Janickiego z 1986 na podstawie opowiadania Józefa Hena pod tym samym tytułem.
Premierowa emisja telewizyjna odbyła się w poniedziałek 8 września 1986
Wikipedia
IPA: ˈmʲɟɛwka, AS: mʹǵeu̯ka
Wiktionary
rzecz. mgła ż., mglistość ż., zamglenie n., mgławica ż.
przym. mglisty, mgłowy
czas. zamglić
Wiktionary
przypominający mgiełkę, podobny do mgiełki
SJP.pl
pokrywać mgłą; tracić wyrazistość
SJP.pl
stopień wyższy od przysłówków: mgliście, mglisto
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) właściwość tego, co jest pełne mgły
(1.2) właściwość tego, co jest niejasne, nieprecyzyjne, niejednoznaczne
Wiktionary
rzecz. mgła ż., mgiełka ż., mgławica ż.
przym. mglisty
przysł. mgliście
Wiktionary
nieintensywnie zielony; jasnozielony, bladozielony, mdłozielony, zielonawy, zielonkawy
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: mglisty
SJP.pl
zamglony;
1. pełen mgły;
2. widziany jak za mgłą; niewyraźny;
3. niekonkretny lub mało zrozumiały; niejasny, niepewny, niewyraźny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pełen mgły
(1.2) przen. widziany jak przez mgłę, za mgłą; niewyraźny
(1.3) przen. mało konkretny, niesprecyzowany lub mało zrozumiały
Wiktionary
(1.1) Suche jak kość twarze niewyraźnie bielały w szarówce, wisiały w mglistym powietrzu.
Wiktionary
IPA: ˈmɡlʲistɨ, AS: mglʹisty
Wiktionary
rzecz. mgła ż., mgiełka ż., mglistość ż., mgławica ż.
przym. mgławy, zamglony
przysł. mglisto, mgliście
Wiktionary
(1.1) mgławy, przymglony, zamglony
(1.2) niewyraźny, nieostry
(1.3) niekonkretny
Wiktionary
mglisty; przypominający mgłę
SJP.pl
[czytaj: em-gie-EM] skrót od:
1. Metro-Goldwyn-Mayer - wytwórnia filmowa w USA;
2. Ministerstwo Gospodarki Morskiej
SJP.pl
1. krótki odcinek czasu; moment, chwila, chwilka;
2. nagłe, krótkotrwałe pojawienie się czegoś; przebłysk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) książk. bardzo krótki odcinek czasu
(1.2) krótki błysk światła
Wiktionary
IPA: ˈmʲɟɲɛ̇̃ɲɛ, AS: mʹǵńė̃ńe
Wiktionary
czas. migać ndk., daw. mgnąć, daw. mżeć
Wiktionary
(1.1) chwila, moment
(1.2) przebłysk
Wiktionary
skrótowiec
(1.1) = Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej
Wiktionary
Mgowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Płużnica.Obecnie (III 2011 r.) wieś liczy 482 mieszkańców, znajduje się w niej 18 budynków mieszkalnych. Mieści się w niej ujęcie wody pitnej, która jest rozprowadzana po całej gminie Płużnica oraz gminach sąsiadujących.
Wikipedia
skrót od: magister (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót
(1.1) = eduk. magister
Wiktionary
Magister (skrót mgr, z łac. dowódca, mistrz, nauczyciel) – tytuł zawodowy nadawany przez uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów magisterskich.
Dla uzyskania tytułu magistra niezbędne jest wcześniejsze uzyskanie absolutorium, złożenie pracy dyplomowej i zdanie egzaminu magisterskiego. Jest to również tytuł zwyczajowy używany w stosunku do farmaceutów (podobnie jak tytuł doktora używany w odniesieniu do lekarzy i profesora wobec nauczycieli).
Wikipedia
(1.1) Referat wygłosił mgr Jan Kowalski.
Wiktionary
IPA: maˈɟistɛr, AS: maǵister
Wiktionary
rzecz. magister m., magisterka ż.
przym. magisterski
Wiktionary
1. zawiesina malutkich kropelek wody występująca w przyziemnej warstwie powietrza;
2. coś przejrzystego, zwiewnego (np. para, cienka tkanina); obłok;
3. coś niejasnego, niewyraźnego; pomroka;
4. rodzaj układu koloidowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zawiesina mikroskopijnych kropelek wody unosząca się nisko nad ziemią w postaci obłoku utrudniającego widoczność;
(1.2) coś przejrzystego, lekkiego, zwiewnego
(1.3) to, co powoduje, że obraz czegoś staje się niewyraźny
(1.4) układ koloidowy złożony z bardzo drobnych kropelek cieczy rozproszonych w gazie
Wiktionary
Mgła – naturalny, widoczny aerozol składający się z drobnych kropelek wody lub kryształków lodu zawieszonych w powietrzu w pobliżu powierzchni Ziemi, które powoduje w przyziemnej warstwie powietrza zmniejszenie widzialności poniżej 1000 m. Gdy widzialność wynosi od 1000 do 2000 m mówi się potocznie, że jest mglisto. Gdy widzialność wynosi ponad 2000 m, zjawisko nazywa się zamgleniem.
Wikipedia
(1.1) Poranna mgła znacznie utrudnia widoczność na drodze.
(1.3) Widzę stąd doskonale, już nie przez mgłę.
Wiktionary
IPA: mɡwa, AS: mgu̯a
Wiktionary
rzecz. mgławica ż., zamglenie n.
:: zdrobn. mgiełka ż.
czas. zamglić dk.
przym. mgielny, mgłowy, mgławicowy, zamglony, mglisty
przysł. mgliście
Wiktionary
(1.1) opar, para; symbol. ≡
Wiktionary
1. skupisko gazu i pyłu wewnątrz galaktyk, będące zagęszczeniem materii międzygwiezdnej lub otoczką gwiazdy, widoczne dzięki odbiciu światła gwiazd położonych w pobliżu;
2. w przenośni: coś niejasnego, bez wyraźnych kształtów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) astr. obłok gazu i pyłu międzygwiazdowego;
(1.2) coś zwiewnego, przypominającego mgłę; skupisko takiego czegoś
(1.3) coś niejasnego, niewyraźnego, o nieokreślonym kształcie
Wiktionary
Mgławica – zgrupowanie obłoku gazu i pyłu międzygwiazdowego lub bardzo rozległa otoczka gwiazdy widoczne w sferze niebieskiej jako ciemna mgiełka lub świetlisty obłoczek.
W przestrzeni kosmicznej liczne są niewidoczne obłoki gazu, możliwe do wykrycia tylko dzięki analizie ich widma w niewidzialnych dla oka zakresach. Ośrodek międzygwiazdowy gromadzi się w spiralnych ramionach galaktyk i jest w ciągłym ruchu. Jego tworzywo stanowią w 99% wodór i hel, zaś reszta to inne gazy oraz pył.
Wikipedia
(1.1) Strzelec zawiera wiele gromad gwiazd i mgławic.
Wiktionary
IPA: mɡwaˈvʲit͡sa, AS: mgu̯avʹica
Wiktionary
rzecz. mgła ż., mgiełka ż., mglistość ż., zamglenie n.
czas. zamglić dk.
przym. mglisty, mgłowy, mgielny, mgławicowy
przysł. mgliście
Wiktionary
przymiotnik od: mgławica
SJP.pl
poetyckie określenie mgławicy
SJP.pl
1. nieco zamglony; mglisty;
2. niezupełnie zrozumiały, mało wyrazisty; mętnawy, mglisty
SJP.pl
→ mgła (rzadko); mgielny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mgłą, dotyczący mgły
Wiktionary
rzecz. mgławica ż., mgiełka ż., mgła ż.
przym. zamglony
Wiktionary
skrót od:
1. Miejski Handel Detaliczny;
2. magnetohydrodynamika
SJP.pl
pracownik MHD (Miejskiego Handlu Detalicznego); emhadowiec
SJP.pl
skrótowiec, rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) = Muzeum Historyczne Miasta Krakowa;
(1.2) = Muzeum Historii Katowic;
Wiktionary
(1.1) Od października dwa oddziały MHK i MNK łączy nie tylko sąsiedztwo w jednym budynku, ale również porozumienie o sprzedaży wspólnych biletów.
Wiktionary
potocznie:
1. wykrzyknik wyrażający odpowiedź twierdzącą na postawione pytanie; tak, no, uhm;
2. wykrzyknik wyrażający zamyślenie, zwlekanie z odpowiedzią, np.: Mmm, a może pójdziemy do kina?; hm, mmm
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) …oznaczający przytaknięcie
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) tak, pot. no, nom
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mhm
źródła.
== mhm (język angielski.) ==
wymowa.
IPA3|m̩ˈm̥m̩˥.
audioUK|En-uk-Mmhmm2.ogg.
znaczenia.
wykrzyknik
(1.1) mhm
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
IPA: m̩ˈxm̩, AS: mχm
Wiktionary
(1.1) tak, pot. no, nom
Wiktionary
jednostka przewodności przewodnika elektrycznego, odwrotność oma (ohma); siemens; simens
SJP.pl
miliherc
SJP.pl
1. muzyka: trzecia z sylab solmizacyjnych;
2. jedna z liter alfabetu greckiego; my
SJP.pl
skrót
(1.1) = Księga Micheasza
Wiktionary
Belgia:
Inne:
Wikipedia
IPA: ˈcɕɛ̃ŋɡa ˌmʲixɛˈaʃa, AS: ḱśẽŋga mʹiχeaša
Wiktionary
[czytaj: MIja] środowiskowo: bulimia; Mia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) anglosaskie imię żeńskie
(1.2) niemiecka i skandynawska forma imienia Maria
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W miękkim blasku pochodni Mia gapiła się na kremowe pianino, przy którym siedział Quin.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym|ang|Mia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Mia
źródła.
== Mia (język angielski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
gnieść
SJP.pl
czasownik przechodni
(1.1) gnieść
Wiktionary
IPA: mʲjɔ̇̃ɲt͡ɕ, AS: mʹi ̯o̊̃ńć
Wiktionary
czas. pomiąć dk., zmiąć dk., wymiąć dk.
rzecz. mięcie n.
Wiktionary
(1.1) gnieść, marszczyć, międlić, miętosić, ugniatać
Wiktionary
1. potocznie: mącić, mieszać;
2. młodzieżowo: miąchać beton - przeklinać
SJP.pl
nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Miączyn
SJP.pl
drzewo rosnące we wschodniej Brazylii; palma brazylijska; atalia
SJP.pl
Atalia, attalia, miąglina (Attalea Kunth) – rodzaj roślin z rodziny arekowatych. Obejmuje 66–69 gatunków, przy czym współcześnie włącza się zwykle do tego rodzaju Maximiliana, Orbignya, Scheelea (choć jeszcze w 1999 postulowano ich rozdzielenie). W wąskim ujęciu należało tu ok. 30 gatunków. Rośliny te występują w tropikalnej części Ameryki Południowej, w Ameryce Centralnej (na północy po Meksyk) oraz na Antylach, gdzie rośnie jeden gatunek A. crassispatha, który jest endemitem Haiti (zachowało się mniej niż 50 okazów mających wielki problem z rozsiewaniem się – owoce są przysmakiem dzieci, a młode rośliny – zwierząt hodowlanych).
Wikipedia
1. w gwarze młodzieżowej: nielubiana nauczycielka
2. w gwarze wielkopolskiej: osoba płaczliwa, ciągle narzekająca
SJP.pl
1. ból mięśniowy; mięśnioból;
2. mialgia epidemiczna - choroba wirusowa objawiająca się bólami mięśni i gorączką, mogąca doprowadzić do wirusowego zapalenia opon mózgowych; choroba bornholmska, diabelska grypa
SJP.pl
Mialgia, inaczej mięśnioból lub ból mięśniowy to objaw chorobowy polegający na ostrym lub przewlekłym bólu, który odczuwany jest miejscowo lub w sposób uogólniony. Mięśnioból może mieć wiele przyczyn, i niekiedy może wskazywać na chorobę układu nerwowego, infekcję lub chorobę ogólnoustrojową.
Wikipedia
[czytaj: majami] miasto w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. duże miasto na Florydzie;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilkunastu miejscowości, gmin i hrabstw w USA i Australii
(1.3) etn. plemię Indian północnoamerykańskich;
Wiktionary
Miami – miasto na wybrzeżu Oceanu Atlantyckiego, w południowo-wschodniej Florydzie, w Stanach Zjednoczonych. Siedziba hrabstwa Miami-Dade. Samo miasto administracyjne zamieszkiwane jest przez 442 241 osoby, zespół miejski liczy 6 212 000 mieszkańców, natomiast statystyczny obszar metropolitalny Miami liczy 6 138 333 mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Horacy i jestem policjantem z Miami.
Wiktionary
IPA: maˈjãmʲi, AS: mai ̯ãmʹi
Wiktionary
nazwa, tytuł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) określenie, nazwa, tytuł
(1.2) mikrobiol. całkowita ilość cząstek (funkcjonalnych i defektywnych) na jednostkę objętości zawiesiny (np. bakterii lub bakteriofagów)
(1.3) gw-pl|Górny Śląsk. imię
forma czasownika.
(2.1) daw. ims. przym. bierny od: mieć
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jeszcze filmu nie zmontowano, a już zaczęto określać go mianem kultowego.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjãnɔ, AS: mʹi ̯ãno
Wiktionary
rzecz. imiennik mos., mianownik mrz., mianowaniec mos.
czas. mianować ndk.
Wiktionary
Mianocice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Książ Wielki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Wikipedia
Mianów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Lutomiersk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Pierwsza pisana wzmianka o wsi pochodzi z 1176, kiedy to Kazimierz Sprawiedliwy miał przekazać na prawie średzkim Mianów, a także kilka innych wsi, cystersom z Sulejowa. W 1309 Władysław Łokietek wznowił przywilej na prawo średzkie dla miejscowości należących do cystersów, m.in. Mianowa. W 1399 wieś przechodzi w ręce dzierżawców.
Wikipedia
1. książkowo: nadać, nadawać komuś jakiś tytuł;
2. oficjalnie: powierzać, powierzyć komuś jakąś funkcją; nominować;
3. mianować się:
a) książkowo: nadać, nadawać sobie jakąś nazwę lub określenie;
b) nadać, nadawać sobie jakiś tytuł
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) powoływać na stanowisko
(1.2) nadawać tytuł lub godność
(1.3) określać nazwą
Wiktionary
(1.1) Niedawno został mianowany prezesem.
(1.2) Zarząd towarzystwa mianuje Pana honorowym kustoszem zbiorów.
Wiktionary
rzecz. mianowanie n., mianownik m., miano n., mianowaniec m.
przym. mianownikowy
partyk. mianowicie
przysł. mianowicie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mianować.
Wiktionary
Mianowanie – podstawa nawiązania stosunku pracy, odrębna od umowy, powodująca powstanie stosunku służbowego wraz z doręczeniem osobie mianowanej aktu nominacyjnego przez właściwy organ.
Stosunek pracy na podstawie mianowania powstaje m.in. z nauczycielami akademickimi, sędziami i urzędnikami służby cywilnej. W przeszłości dotyczył również niektórych pracowników samorządowych
Wikipedia
czas. mianować
rzecz. mianowaniec mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. pejor. ktoś, kto został odgórnie mianowany na jakieś stanowisko z powodów innych niż merytoryczne
Wiktionary
(1.1) Administrowanie państwem jest sztuką o wiele trudniejszą i bardziej skomplikowaną niż szpiegowanie czy prześladowanie przeciwników politycznych: przecież ci nowi mianowańcy nie dysponują wiedzą ekonomiczną ani nie mają pojęcia o problemach społecznych.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjãnɔˈvãɲɛt͡s, AS: mʹi ̯ãnovãńec
Wiktionary
rzecz. mianowanie n., mianownik m., miano n.
czas. mianować ndk.
przym. mianownikowy
Wiktionary
(1.1) przyniesiony w teczce
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
1 miejscowość na Ukrainie:
Wikipedia
spójnik wprowadzający komentarz lub wyliczenie uzupełniające poprzedzającą część zdania; czyli, to jest
SJP.pl
spójnik
(1.1) służy wprowadzeniu do uszczegółownienia wcześniejszej wypowiedzi
(1.2) służy wprowadzeniu wyliczenia
przysłówek
(2.1) daw. po nazwisku
Wiktionary
(1.1) Ten plan ma istotną wadę, mianowicie zakłada bardzo duże koszty.
(1.2) Odwiedziłem wszystkie państwa sąsiadujące z Polską, mianowicie Niemcy, Czechy, Słowację, Ukrainę, Białoruś, Litwę i Rosję.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjãnɔˈvʲit͡ɕɛ, AS: mʹi ̯ãnovʹiće
Wiktionary
czas. mianować
Wiktionary
(1.1) czyli, to jest, to znaczy, innymi słowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) stpol. imieniny
Wiktionary
IPA: ˌmʲjãnɔˈvʲĩnɨ, AS: mʹi ̯ãnovʹĩny
Wiktionary
ogół nazw i terminów stosowanych w jakiejś dziedzinie
SJP.pl
1. w językoznawstwie: pierwszy przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: kto? co?, którego podstawową funkcją w zdaniu jest funkcja podmiotu; nominatiwus, nominativus, nominatyw;
2. w językoznawstwie: forma wyrazowa tego przypadka; nominatiwus, nominativus, nominatyw;
3. w matematyce: liczba znajdująca się pod kreską ułamkową w zapisie ułamka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. gram. pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?;
(1.2) mat. w wyrażeniu ułamkowym: część tego wyrażenia umieszczona pod kreską ułamkową;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mianownik jest formą wyrazu podawaną w słownikach.
(1.2) W matematyce mianownik musi być różny od zera.
Wiktionary
IPA: mʲjãˈnɔvʲɲik, AS: mʹi ̯ãnovʹńik
Wiktionary
rzecz. miano n., imię n., mianowaniec mos.
czas. mianować
przym. mianownikowy
Wiktionary
(1.1) nominatiwus, nominativus, nominatyw
(1.2) dzielnik
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. związany z mianownikiem, dotyczący mianownika
Wiktionary
rzecz. mianownik mrz., mianowaniec mos.
czas. mianować
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Mianów
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Miao (Miaosi), Meo, nazwa własna – Hmong (Hmongowie) – grupa etniczna w Azji Wschodniej: w Chinach (苗, Miáo), Mjanmie (mun lu-myo), Tajlandii (แม้ว, Maew), Wietnamie (Mèo, H’Mông) i Laosie.
W Chinach, w których południowej części mieszka większość (ok. 8 mln) Miao, są uważani za jedną z 55 mniejszości etnicznych. Zamieszkują głównie prowincje Kuejczou, Hunan, Junnan, Syczuan, Kuangsi, Hajnan, Guangdong oraz Hubei.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) etn. przedstawicielka grupy etnicznej zamieszkującej południowo-wschodnią Azję;
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Miaos mos.
przym. miaoski
Wiktionary
(1.1) Hmongijka
Wiktionary
wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rozmiar
(1.2) wielkość lub podziałka służąca do porównania lub pomiaru
(1.3) metoda szacowania lub pomiaru
(1.4) przyrząd pomiarowy, szczególnie długości
(1.5) odmierzona ilość
(1.6) kryterium, wyznacznik, źródło sądów
(1.7) daw. umiar; stpol. miarą → w miarę
(1.8) mat. rodzaj funkcji umożliwiający wyznaczanie „rozmiaru” zbioru, np. długość, pole, objętość;
(1.9) muz. metrum
(1.10) daw. gw-pl|Poznań. pobór do wojska
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Krawiec bierze miarę.
(1.2) Centymetr krawiecki z zaznaczoną miarą.
(1.3) Czy miarą tragedii jest liczba ofiar?
(1.4) Krawiec mierzy miarą.
(1.5) Dostał niezłą miarę batów.
(1.6) Człowiek jest miarą wszechrzeczy.
(1.7) Przysłowie to stare: we wszystkim miej miarę.
(1.8) Długość, pole powierzchni, i objętość, to szczególne przypadki miar.
(1.9) Miara trzy czwarte
Wiktionary
IPA: ˈmʲjara, AS: mʹi ̯ara
Wiktionary
rzecz. miernik mrz., mierzarka ż., mierzalność ż., mierzenie n., zmierzenie n.
:: zdrobn. miarka ż.
czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk.
przym. mierzalny, miarowy
przysł. miarowo
Wiktionary
(1.1) wielkość
(1.4) kraw. metr
(1.5) porcja, racja, miarka
Wiktionary
czasownik
(1.1) daw. gw-pl|Lublin, Krasnystaw. miauczeć
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: miarka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: miarka
Wiktionary
IPA: mʲjaˈrɛt͡ʃka, AS: mʹi ̯arečka
Wiktionary
rzecz. miarka ż.
Wiktionary
dodawać dokładnie określoną ilość mianowanego roztworu odczynnika do roztworu substancji oznaczanej w celu obliczenia ilości (stężenia) tej substancji
SJP.pl
związany z miareczkowaniem (dodawaniem dokładnie określonej ilości mianowanego roztworu odczynnika do roztworu substancji oznaczanej w celu obliczenia ilości (stężenia) tej substancji), np. pomiar miareczkowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący miareczkowania substancji
Wiktionary
rzecz. miareczkowanie n.
przysł. miareczkowo
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. rzadki minerał z grupy siarczków;
Wiktionary
Miargyryt – minerał klasy siarczków.
Wikipedia
przym. miargyrytowy
Wiktionary
zdrobnienie od: miara
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od miara
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. rozmiar mrz., namiernik mrz., miara ż., miareczka ż., miareczkowanie n., mierzenie n., zmierzeni n., pomierzenie n., wymierzenie n., wymiar m., wymierność n., niewymierność ż., miarkowanie n., zmiarkowanie n.
czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk., pomierzyć dk., wymierzyć dk., miareczkować ndk., miarkować ndk., zmiarkować dk.
przym. wymierny, niewymierny, mierzalny, pomiarowy, miarowy
przysł. wymiernie, niewymiernie
Wiktionary
(1.1) miareczka
Wiktionary
1. dokładnie odmierzać coś, stosować do czegoś jakąś miarkę; dozować, wymierzać;
2. przestarzałe: powstrzymywać się przed określonymi reakcjami, chęciami, pragnieniami; hamować się, ograniczać się;
3. przestarzałe: wnioskować na podstawie jakichś przesłanek; domyślać się, dedukować
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|miarkować.
Wiktionary
czas. miarkować ndk.
rzecz. miarka ż.
Wiktionary
urządzenie regulujące działanie jakiejś maszyny
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: miarodajny
SJP.pl
taki, na którym można polegać; kompetentny; pewny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dobrej jakości
Wiktionary
(1.1) Działał na nią tyranicznie, denerwował często swoją argumentacją, miażdżył jej wolę, stawiał motywy miarodajne.
Wiktionary
rzecz. miarodajność ż.
przysł. miarodajnie
Wiktionary
(1.1) autorytatywny, jakościowy
Wiktionary
drobna, pusta przestrzeń w skałach magmowych, ograniczona ścianami i krawędziami kryształów różnych minerałów, stanowiąca pozostałość po gazowych składnikach wykrystalizowanej magmy
SJP.pl
Wikipedia
1. urządzenie zegarowe do odmierzania tempa utworu muzycznego; metronom, taktomierz;
2. przyrząd do mierzenia ilości czegoś lub zawartości czegoś w jakiejś substancji
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób miarowy
Wiktionary
rzecz. miara ż., miarowość ż.
przym. miarowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest miarowe
Wiktionary
przym. miarowy
przysł. miarowo
Wiktionary
1. powtarzający się w równych odstępach; równomierny, rytmiczny;
2. mający jakąś miarę; wymiarowy;
3. mający określoną pojemność;
4. oparty na mierze wierszowej; metryczny;
5. szyty, wykonywany na miarę
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) powtarzający się w równych odstępach czasu lub przestrzeni
(1.2) mieszczący się w jakimś wymiarze
(1.4) oparty na mierze wierszowej (metrum)
(1.5) szyty, robiony na miarę
Wiktionary
(1.1) Pasaż jest miarowym kłusem, o wysokim stopniu zebrania, wyniosłym i z dużą kadencją. […] Celem pasażu jest pokazanie najwyższego stopnia zebrania, kadencji i wyraźnie zaznaczonej fazy zawieszenia w kłusie.
(1.1) W porze bajek i pieśni, późną jesienią, palce wyciągały z motka wełny przędzę, przy miarowym stukaniu pedału kołowrotków.
(1.4) Owe akordy przesuwają się w miarowym, zwolnionym onirycznie ruchu.
Wiktionary
rzecz. miernik mrz., mierzarka ż., mierzalność ż., mierzenie n., zmierzenie n.
:: zdrobn. miarka ż.
czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk.
przym. mierzalny
przysł. miarowo
Wiktionary
(1.1) rytmiczny
Wiktionary
gorysz miarz - roślina lecznicza z rodziny selerowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w południowej części Polski;
Wiktionary
Miąsowa dawniej Miassowa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Sobków. Ma status sołectwa. Została założona w XIV wieku.
Wikipedia
(1.1) Na bezpośredni majątek Stanisława składała się rodzinna Miąsowa, od której wziął się jego przydomek.
Wiktionary
IPA: mjɔ̃ˈsɔva
Wiktionary
rzecz. miąsowianin mos., miąsowianka ż.
przym. miąsowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. rzeka w Rosji prawy dopływ Isetu, przepływa przez Baszkirię oraz obwody czelabiński i kurgański;
(1.2) geogr. adm. miasto w Rosji, w obwodzie czelabińskim, w południowej części Uralu, nad rzeką Miass (1.1);
Wiktionary
Miass (ros. Миасс) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w obwodzie czelabińskim, w południowej części Uralu, nad rzeką Miass (dorzecze Obu).
W Miassie znajduje się fabryka UralAZ produkująca ciężkie ciężarówki Ural. Ponadto mieście rozwinął się przemysł samochodowy, chemiczny, elektrotechniczny oraz drzewny.
Znajduje się tu też dyrekcja Rezerwatu Ilmeńskiego. W mieście mieści się muzeum mineralogiczne.
Wikipedia
inaczej: zamiast
SJP.pl
przyimek
(1.1) książk. zamiast
forma rzeczownika|rodzaj=nijaki.
(2.1) D. lm. od: miasto
Wiktionary
(1.1) Miast kochać bliźniego swego, ludzie się nienawidzą i gotowi [są] za byle co posłać na tamten świat. Wrogów ma każdy, a motywów nigdy nie brakuje.
(2.1) Dla mieszkańców wielu dużych miast bardzo uciążliwy jest zapach spalin samochodowych.
Wiktionary
(1.1) przyim. miasto, zamiast
Wiktionary
przymiotnik od: Miastko
SJP.pl
miasteczkowianin;
1. mieszkaniec Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkaniec Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkaniec Miasteczka
SJP.pl
miasteczkowianka;
1. mieszkanka Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkanka Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkanka Miasteczka
SJP.pl
1. niewielkie miasto;
2. ogół społeczeństwa zamieszkujący miasto niewielkich rozmiarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od miasto
(1.2) małe miasto
(1.3) prawno-administracyjna jednostka osadnicza o charakterze przejściowym między miastem a wsią
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) W małych miasteczkach i wsiach, stanowiących zdrowe jądro społeczne, ludzie są prości, uczciwi, rzadko Niemcy, najczęściej rodowici Amerykanie.
Wiktionary
IPA: mʲjaˈstɛt͡ʃkɔ, AS: mʹi ̯astečko
Wiktionary
rzecz. mieścinka ż., miasto n., mieścina ż., miejskość ż., miejski m., miastowy m.
przym. miasteczkowy, miejski, miastowy
przysł. miejsko
przyim. miasto
Wiktionary
(1.2) mieścina
Wiktionary
miasteczczanin;
1. mieszkaniec Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkaniec Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkaniec Miasteczka
SJP.pl
miasteczczanka;
1. mieszkanka Miasteczka Krajeńskiego;
2. mieszkanka Miasteczka Śląskiego;
3. mieszkanka Miasteczka
SJP.pl
→ Miasteczko Śląskie, → Miasteczko Krajeńskie
SJP.pl
pochodzący z miasteczka lub taki, który jest w jakiś inny sposób związany z miasteczkiem i jego środowiskiem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z miasteczkiem, dotyczący miasteczka
Wiktionary
(1.1) Marzeniem jest wszystkich miasteczkowych ptaszników zastawiać w tym zakątku sidła na wilgi, kraski, dzwońce, drozdy, jemiołuchy - dostęp wszakże do pustelni równie trudny od strony wody, jak lądu.
Wiktionary
rzecz. miasteczko mrz., miasto n., miejski mrz.
przyim. miasto
przym. miejski
Wiktionary
(1.1) prowincjonalny
Wiktionary
choroba objawiająca się osłabieniem mięśni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych;
Wiktionary
Miastenia (miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama, łac. myasthenia gravis, ang. myasthenia gravis) – nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się nużliwością (szybkim zmęczeniem i osłabieniem) mięśni szkieletowych. Przyczyną miastenii jest proces autoimmunologiczny, skierowany przeciwko receptorom acetylocholinowym.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Choroby i dolegliwości
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) myasthenia
* arabski: (1.1) الوهن العضلي الوبيل m.
* białoruski: (1.1) міястэнія ż.
* francuski: (1.1) myasthénie ż.
* hiszpański: (1.1) miastenia ż.
* kataloński: (1.1) miastènia ż.
* portugalski: (1.1) miastenia ż.
* rosyjski: (1.1) миастения ż.
* ukraiński: (1.1) міастенія ż.
źródła.
== miastenia (język portugalski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. miastenia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mʲjaˈstɛ̃ɲja, AS: mʹi ̯astẽńi ̯a
Wiktionary
(1.1) miastenia rzekomoporaźna, choroba Erba-Goldflama
Wiktionary
przymiotnik od: miastenia
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Miastko (kaszub. Miastkò, niem. Rummelsburg) – miasto w województwie pomorskim, w południowo-zachodniej części powiatu bytowskiego, położone na Pomorzu Zachodnim, nad rzeką Studnicą, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Miastko.
Według danych z 30 czerwca 2019 roku Miastko miało 10 439 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjastkɔ, AS: mʹi ̯astko
Wiktionary
rzecz. miastczanin m., miastczanka ż., miastkowianin m., miastkowianka ż.
przym. miastecki
Wiktionary
osada w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim
SJP.pl
Miastków – osada (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, w gminie Miastków Kościelny.
Miastków uzyskał lokację miejską w 1482 roku, zdegradowany przed 1540 rokiem.
Nazwa miejscowości została zniesiona z 2022 r.
Wikipedia
mieszkaniec Miastka lub Miastkowa
SJP.pl
mieszkanka Miastka lub Miastkowa
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Miastkowo – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Miastkowo. Leży przy drodze krajowej nr 61.
Leży na Mazowszu, w ziemi łomżyńskiej.
Miejscowość jest siedzibą gminy Miastkowo.
Wikipedia
1. duży obszar intensywnie rozwijający się gospodarczo i kulturalnie, podległy odrębnej administracji oraz zamieszkiwany przez osoby niezwiązane z pracą na roli;
2. ogół społeczeństwa zamieszkujący ten obszar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) adm. znaczny obszar gęsto zabudowany, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze, a który otrzymał prawa miejskie;
(1.2) pot. przen. ogół mieszkańców miasta (1.1)
(1.3) pot. centrum, główne miejsce miasta (1.1)
(1.4) pot. władze administracyjne miasta (1.1)
(1.5) stpol. miejsce
(1.6) gw-pl|Bukowina. targ
przyimek
(2.1) przest. zamiast
Wiktionary
Miasto (od psł. *město „miejsce”) – historycznie ukształtowana jednostka osadnicza charakteryzująca się dużą intensywnością zabudowy, małą ilością terenów rolniczych, ludnością pracującą poza rolnictwem (w przemyśle lub w usługach) prowadzącą miejski styl życia.
W różnych państwach kryteria miejskości są różne, najczęściej są to kryteria demograficzne bądź prawno-administracyjne (prawa miejskie).
Wikipedia
(1.1) Do miasta dziś przyjechał cyrk.
(1.2) Całe miasto wyległo na rynek.
(1.3) Muszę pojechać na miasto i załatwić kilka rzeczy.
(2.1) W czas zaś czegoś użyć, tj. być rozumnie rozumnym, w czas coś uczuć to znaczy mieć dwa serca miasto jednego – przed czasem to jest fanfaronada – po czasie to jest śmieszność.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjastɔ, AS: mʹi ̯asto
Wiktionary
rzecz. mieszczuch m., mieszczanin m., mieszczanka ż., miejsce n., miastowy m., Miasto m.
:: zdrobn. miasteczko n., mieścina ż.
czas. mieścić, umieścić
przym. miejski, miastowy, miasteczkowy, mieszczański, wielkomiastowy
Wiktionary
(1.1) książk. gród
(1.3) centrum
(1.4) magistrat
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. w starożytności: zespół terenów i osiedli zgrupowanych wokół miast, mający charakter odrębnego państwa;
(1.2) hist. w średniowieczu: silne ekonomicznie miasto, mające charakter niezależnej republiki
Wiktionary
IPA: ˌmʲjastɔ‿ˈpãj̃stfɔ, AS: mʹi ̯asto‿pãĩ ̯stfo
Wiktionary
(1.1) polis
Wiktionary
przyczyniający się do powstawania miast
SJP.pl
kobieta pochodząca z miasta
SJP.pl
Miastowice – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.
Wikipedia
rzadko: człowiek przyzwyczajony i umiejący żyć tylko w mieście; mieszczuch
SJP.pl
1. zespół cech typowych dla mieszkańców miasta;
2. pochodzenie z miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest miastowe; cecha tych, którzy są miastowi
Wiktionary
przym. miastowy
przysł. miastowo
rzecz. miastowy mos.
Wiktionary
mieszkający w mieście lub pochodzący z miasta
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. związany z miastem
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. osoba z miasta
Wiktionary
rzecz. mieszczuch mos., miejski mrz., miasteczko n., miasto n., miastowość ż.
przyim. miasto
przym. miejski, wielkomiastowy
Wiktionary
(1.1) miejski
(2.1) mieszczuch
Wiktionary
ryba słodkowodna z rodziny wielopłetwcowatych; wielopłetwiec
SJP.pl
Wielopłetwiec, miastuga (Polypterus bichir) – gatunek drapieżnej, słodkowodnej ryby z rodziny wielopłetwcowatych (Polypteridae). Jest gatunkiem typowym rodzaju Polypterus.
Wikipedia
ryba słodkowodna z rodziny wielopłetwcowatych; wielopłetwiec
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. gruby
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɔ̃w̃ʃɨ, AS: mʹi ̯õũ̯šy
Wiktionary
głos wydawany przez kota
SJP.pl
wykrzyknik
(1.1) dźwięk. dźwięk wydawany przez kota
Wiktionary
(1.1) Kotek zrobił miau.
(1.1) Miauczy kotek: miau! • - Coś ty, kotku, miał? (…)
Wiktionary
IPA: mʲjaw, AS: mʹi ̯au̯
Wiktionary
rzecz. miauk m., miauknięcie n., miauczenie n., zamiauczenie n., miaukliwość ż.
czas. miauczeć ndk., miauknąć dk., zamiauczeć dk., pomiaukiwać ndk.
przym. miaukliwy
wykrz. miauk
Wiktionary
1. o kocie: wydawać charakterystyczny głos;
2. potocznie o człowieku: płaczliwie o coś prosić
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. miauknąć)
(1.1) zool. o kocie: wydawać charakterystyczny głos
(1.2) pot. wydawać dźwięk podobny do kociego miauczenia
(1.3) pot. przen. prosić się o coś
Wiktionary
(1.1) Jacku, kot siedzi pod drzwiami i miauczy; wpuść go.
(1.3) Przestań już miauczeć, obiecałem, że ci pomogę.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjawt͡ʃɛt͡ɕ, AS: mʹi ̯au̯čeć
Wiktionary
rzecz. miauczenie n., miauknięcie n., miauk mrz., miaukot m.
czas. miauknąć dk.
wykrz. miau, miauk
przym. miaukliwy
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny altanników
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|miauczeć.
Wiktionary
IPA: mʲjawˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: mʹi ̯au̯čẽńe
Wiktionary
czas. miauczeć ndk.
wykrz. miau, miauk
rzecz. miauk mrz.
Wiktionary
potocznie: głos wydawany przez kota; miauknięcie, miauczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kocie miauknięcie
wykrzyknik
(2.1) onomatopeja imitująca kocie miauknięcie
Wiktionary
(1.1) Zza szafy dochodziły ciche miauki babcinego kotka.
Wiktionary
rzecz. miauczenie n., miauknięcie n.
czas. miauczeć, miauknąć dk.
wykrz. miau
przym. miaukliwy
Wiktionary
(1.1) miauknięcie
(2.1) miau
Wiktionary
potocznie: głos wydawany przez kota; miauczenie
SJP.pl
zamiauczeć;
1. o kocie: wydać charakterystyczny głos;
2. potocznie: wydać dźwięk podobny do miauknięcia;
3. potocznie o człowieku: powiedzieć coś prosząco, płaczliwie (zwykle w aspekcie niedokonanym - miauczeć)
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. miauczeć)
(1.1) dokonany od|miauczeć.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjawknɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mʹi ̯au̯knõńć
Wiktionary
wykrz. miau, miauk
rzecz. miauknięcie n., miauk mrz.
czas. miauczeć
Wiktionary
zamiauczeć;
1. o kocie: wydać charakterystyczny głos;
2. potocznie: wydać dźwięk podobny do miauknięcia;
3. potocznie o człowieku: powiedzieć coś prosząco, płaczliwie (zwykle w aspekcie niedokonanym - miauczeć)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|miauknąć.
Wiktionary
IPA: mʲjawʲcˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: mʹi ̯au̯ʹḱńė̃ńće
Wiktionary
czas. miauknąć, miauczeć
wykrz. miau, miauk
rzecz. miauk mrz.
Wiktionary
w garbarstwie: wewnętrzna strona skóry, pozbawiona resztek mięsa, żył i przylegających warstw łoju; mizdra
SJP.pl
gnieść, tłuc coś na miazgę; rozkruszać, rozbijać coś
SJP.pl
zakład, w którym odbywa się mechaniczne rozdrabnianie, miażdżenie jakichś materiałów
SJP.pl
gnieść, tłuc coś na miazgę; rozkruszać, rozbijać coś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmiażdżyć)
(1.1) rozbijać na miazgę
(1.2) gnębić doszczętnie kogo
czasownik zwrotny niedokonany miażdżyć się (dk. zmiażdżyć się)
(2.1) miażdżyć siebie nawzajem
Wiktionary
rzecz. miażdżenie n., zmiażdżenie n., miazga ż., miażdżyca ż.
czas. zmiażdżyć dk.
przym. miażdżący, miażdżycowy
przysł. miażdżąco
Wiktionary
(1.1) rozgniatać, rozkruszać
(1.2) druzgotać, przytłaczać
(2.1) niszczyć się
Wiktionary
choroba układu krwionośnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. przewlekły proces zapalno-zwyrodnieniowy tętnic, powodujący ich stwardnienie i zwężenie ich światła; jedna z chorób cywilizacyjnych;
Wiktionary
Miażdżyca tętnic (łac. atheromatosis, atherosclerosis) (potoczna nazwa to „arterioskleroza”) – przewlekła choroba, polegająca na zmianach zwyrodnieniowo-wytwórczych w błonie wewnętrznej i środkowej tętnic, głównie w aorcie, tętnicach wieńcowych, mózgowych oraz tętnicach kończyn.
Wikipedia
(1.1) Łukaszu, uczyłam was, że w żyłach nie spotykamy miażdżycy!
(1.1) Miażdżyca to choroba spowodowana odkładaniem się cholesterolu w ścianach naczyń krwionośnych. Złogi cholesterolu powodują zwężenie tętnic.
Wiktionary
IPA: mʲjaʒˈd͡ʒɨt͡sa, AS: mʹi ̯ažǯyca
Wiktionary
rzecz. miażdżenie n., zmiażdżenie n.
czas. miażdżyć ndk.
przym. miażdżycowy
przysł. miażdżycowo
Wiktionary
(1.1) arterioskleroza, ateroskleroza, daw. arterjoskleroza
Wiktionary
wywołujący miażdżycę; miażdżycorodny, aterogenny
SJP.pl
wywołujący miażdżycę; miażdżycogenny, aterogenny
SJP.pl
przymiotnik od: miażdżyca
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. właściwy miażdżycy, związany z miażdżycą
Wiktionary
(1.1) Zaawansowany stan miażdżycowy upośledza zaopatrzenie mózgu w krew.
Wiktionary
rzecz. miażdżyca ż., zmiażdżenie n., miażdżenie n.
czas. miażdżyć ndk., zmiażdżyć dk.
przysł. miażdżycowo
Wiktionary
(1.1) sklerotyczny, arteriosklerotyczny
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. roślinna tkanka twórcza występująca między drewnem a łykiem i powodująca przyrost rośliny na grubość;
2. masa powstała poprzez zmiażdżenie czegoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bezkształtna masa powstała wskutek rozbicia, zgniecenia lub roztarcia czegoś
(1.2) bot. warstwa komórek u roślin drzewiastych znajdujących się między drewnem a łykiem;
Wiktionary
Biologia:
Wikipedia
IPA: ˈmʲjazɡa, AS: mʹi ̯azga
Wiktionary
czas. miażdżyć ndk.
rzecz. zmiażdżenie n.
Wiktionary
(1.2) kambium
Wiktionary
przyrząd do usuwania miazgi z kanału korzeniowego
SJP.pl
podrodzina chrząszczy z rodziny kapturnikowatych; Lyctinae
SJP.pl
drobny chrząszcz, groźny szkodnik wielu drzew liściastych
SJP.pl
(zwykle w liczbie mnogiej)
1. przestarzale: szkodliwa, destrukcyjna substancja w postaci oparów albo gazu; wyziew;
2. przenośnie: zły, demoralizujący wpływ, czynnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) daw. chorobotwórczy wyziew, zaduch
(1.2) przen. zły wpływ, czynnik demoralizujący
Wiktionary
(1.2) Po pewnym czasie sekretarz propagandy Komitetu Wojewódzkiego wezwał mnie do siebie na dywanik i dał mi ostrą reprymendę, że po pierwsze – rozpowszechniam nielegalną literaturę, po drugie – zatruwam młode umysły początkujących literatów miazmatami wrogiego imperializmu.
Wiktionary
rzecz. miazmaty lm nm.
przym. miazmatyczny
Wiktionary
taki, który jest szkodliwy, demoralizujący lub destrukcyjny
SJP.pl
1. miękka część czegoś, osłonięta twardszą powłoką;
2. tkanka komórkowa roślinna lub zwierzęca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miękka, wewnętrzna część owocu lub narządu
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Dżdżystym rankiem gżegżółki i piegże, zamiast wziąć się za dżdżownice, nażarły się na czczo miąższu rzeżuchy i rzędem rzygały do rozżarzonej brytfanny.
Wiktionary
IPA: mʲjɔ̃w̃ʃ, AS: mʹi ̯õũ̯š
Wiktionary
rzecz. miąższość ż.
przym. miąższowy
Wiktionary
grubość drzew, grubość miąższu drzewnego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. grubość warstwy, zespołu warstw lub żyły mierzona prostopadle do ograniczających je powierzchni
Wiktionary
Miąższość – grubość warstwy (np. skalnej), kompleksu warstw lub innych struktur geologicznych, mierzona pomiędzy stropem a spągiem.
Wikipedia
(1.1) Miąższość łupków pstrych wynosi dwadzieścia metrów.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɔ̃w̃ʃːɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯õũ̯•šość
Wiktionary
rzecz. miąższ mrz.
Wiktionary
przymiotnik od: miąższ
SJP.pl
1. miękka część czegoś, osłonięta twardszą powłoką;
2. tkanka komórkowa roślinna lub zwierzęca
SJP.pl
1. drobne cząstki jakiejś substancji; proszek
2. drobno pokruszony węgiel
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sortyment zasadniczy węgla kamiennego; stosowany głównie do ogrzewania domów
(1.2) drobne cząstki niektórych substancji stałych
forma czasownika.
(2.1) 3. os. m. lp. przesz. od: mieć
Wiktionary
Węgiel kamienny – skała osadowa pochodzenia roślinnego, zawierająca 75−97% pierwiastka węgla, powstała głównie w karbonie (era paleozoiczna) ze szczątków roślinnych, które bez dostępu tlenu uległy uwęgleniu. Ma czarną barwę, matowy połysk, czarną rysę.
Wikipedia
(1.1) Olej opałowy jest drogi, więc kupię piec na miał.
(1.1) Miał w tym roku jest tańszy niż w poprzednim.
Wiktionary
IPA: mʲjaw, AS: mʹi ̯au̯
Wiktionary
rzecz. młyn m., młynek m., młynarek mzw.
przym. młyński
Wiktionary
(1.2) proszek, pyłek, pył, kurz
Wiktionary
stawać się miałkim
SJP.pl
1. składający się z drobniutkich ziarenek; sypki;
2. przenośnie: nieposiadający głębszych wartości; powierzchowny, nijaki, płytki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) drobnoziarnisty i sypki
(1.2) płytki, nijaki, powierzchowny
(1.3) gw-pl|Poznań. płytki (o głębokości)
Wiktionary
(1.3) miałka rzeka
Wiktionary
IPA: ˈmʲjawʲci, AS: mʹi ̯au̯ʹḱi
Wiktionary
rzecz. mielizna ż., miałkość ż.
przysł. miałko
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co miałkliwe
Wiktionary
przym. miałkliwy
Wiktionary
1. drobnoziarnistość; sypkość;
2.brak głębszych wartości; płytkość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co zostało zmielone na drobne ziarenka, pył
(1.2) cecha czegoś, co nie ma większych, głębszych wartości, wyższego poziomu
Wiktionary
IPA: ˈmʲjawkɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯au̯kość
Wiktionary
przym. miałki
przysł. miałko
Wiktionary
(1.1) drobnoziarnistość
(1.2) banalność, bezbarwność, nijakość, płytkość, płycizna, powierzchowność, przeciętność, podrzędność, szablonowość, średniactwo, tuzinkowość
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik od: miał
SJP.pl
skrót od: Congregatio Clericorum Regularium Marianorum sub titulo Immaculatae Conceptionis Beatissimae Virginis Mariae - zakon marianów; M.I.C.
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. zdrobn. Mikołaj
(1.2) środ. uczn. Adam Mickiewicz
Wiktionary
rzecz. Mik, Mikołaj, Mickiewicz
Wiktionary
cząstka koloidowa o dodatnim lub ujemnym ładunku elektrycznym spowodowanym adsorpcją przez cząstkę jonów znajdujących się w roztworze
SJP.pl
cząstka koloidowa o dodatnim lub ujemnym ładunku elektrycznym spowodowanym adsorpcją przez cząstkę jonów znajdujących się w roztworze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. chem. kulista cząstka, zawierająca od kilkudziesięciu do kilkuset cząsteczek;
Wiktionary
Micela (łac. mica ‘okruszyna’, micella ‘okruszynka’) – grupa cząsteczek surfaktantu albo jonów w roztworze, zorganizowanych najczęściej w kulistą formę. W zależności od rozpuszczalnika, ich hydrofilowe lub hydrofobowe części znajdują się w zewnętrznej lub wewnętrznej części miceli. Ich tworzeniu towarzyszy m.in. zmiana napięcia powierzchniowego, ciśnienia osmotycznego, czy przewodnictwa elektrycznego. Wyróżnia się:
Wikipedia
IPA: mʲiˈt͡sɛla, AS: mʹicela
Wiktionary
przym. micelarny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z micelami, dotyczący miceli
(1.2) zawierający micele
Wiktionary
IPA: ˌmʲit͡sɛˈlarnɨ, AS: mʹicelarny
Wiktionary
rzecz. micela ż.
Wiktionary
przymiotnik od: Mykeny; mykeński
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący Myken
Wiktionary
IPA: mʲiˈt͡sɛ̃j̃sʲci, AS: mʹicẽĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. mykeński mrz., Mykenka ż., Mykeny lm. nmos.
przym. mykeński
Wiktionary
(1.1) mykeński
Wiktionary
gród Achajów w starożytnej Grecji; Mykeny
SJP.pl
duża miska
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zgrub. od miska
Wiktionary
(1.1) Wsyp Azorowi trochę suchego do michy.
Wiktionary
rzecz. miseczka ż., misa ż., miska ż.
Wiktionary
[czytaj: majkel] obce imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
zakonnik
SJP.pl
obce imię męskie
SJP.pl
Michał (hebr. מִיכָאֵל – Mîchā’ēl) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego, wywodzące się od jednego z archaniołów. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Bóg”. Forma żeńska to Michalina.
Wikipedia
Michajłow, ros., bułg. Михайлов, mac. Михајлов – słowiańskie nazwisko patronimiczne, syn Michaiła.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
wieś w Rosji
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Michalak:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Michalice (niem. Michelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Namysłów.
W latach 1945–54 siedziba gminy Michalice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Wikipedia
zakonnik
SJP.pl
Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła (CSMA, łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) związany z michalitami, właściwy michalitom, należący do michalitów
Wiktionary
(1.1) Lilia w herbie michalitów symbolizuje cnotę czystości i niewinności, co koresponduje z michalickim hasłem "powściągliwość i praca".
Wiktionary
IPA: ˌmʲixaˈlʲit͡sʲci, AS: mʹiχalʹicʹḱi
Wiktionary
rzecz. michalita m., michalitka ż., Michał mos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Moja najlepsza przyjaciółka ma na imię Michalina.
(1.1) W Kościele katolickim na 19 czerwca przypada wspomnienie bł. Michaliny z Pesaro.
(1.1) Michaliny dzień swej patronki, czyli imieniny, obchodzą 19 czerwca, a także 29 września.
Wiktionary
IPA: ˌmʲixaˈlʲĩna, AS: mʹiχalʹĩna
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. Michalinka ż., Michala ż., Michasia ż., Michaśka ż., Misia ż., Miśka ż.
:: fm. Michał mos.
przym. Michalinin, Michalinowy, Michalinczyn, Michalinkowy, Michalin, Michalowy, Michasin, Michasiowy, Michaśczyn, Michaśkowy, Misin, Misiowy, Miśczyn, Miśkowy
zob. Michał.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Michalinka, Michala, Michasia, Michaśka, Misia, Miśka
Wiktionary
1. wieś w Polsce;
2. wieś na Białorusi
SJP.pl
Michalinek – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Płońsk.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Michaliny lub z nią związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Michalina
Wiktionary
Michalinka – część wsi Sipiory w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.
W latach 1975–1998 Michalinka administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Wikipedia
(1.1) Gronostaj ugryzł Michalinkę w paluszek.
Wiktionary
rzecz. Michalina ż., Michasia ż., Misia ż., Miśka ż.
przym. Michałowy
Wiktionary
(1.1) Misia, Michasia
Wiktionary
Michalinowo – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie mławskim, w gminie Wieczfnia Kościelna. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 587.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Wikipedia
zakonnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. zakonnik katolicki ze Zgromadzenia św. Michała Archanioła;
Wiktionary
Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła (CSMA, łac.Congregatio Sancti Michaelis Archangeli, popularna nazwa michalici) – wspólnota kapłanów i braci zakonnych założona na początku XX wieku przez bł. księdza Bronisława Markiewicza. Patronem Zgromadzenia jest św. Michał Archanioł.
Wikipedia
(1.1) Habit michalitów stanowi czarna sutanna bez zewnętrznych guzików, przepasana czarnym pasem.
Wiktionary
IPA: ˌmʲixaˈlʲita, AS: mʹiχalʹita
Wiktionary
rzecz. Michał mos.
:: fż. michalitka ż.
przym. michalicki, Michałowy
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenie Sióstr Świętego Michała Archanioła;
Wiktionary
(1.1) Siostry michalitki prowadzą świetlicę środowiskową.
(1.1) Patronem Zgromadzenia Michalitek jest święty Michał Archanioł.
Wiktionary
rzecz. Michał mos.
:: fm. michalita m.
przym. michalicki, Michałowy
Wiktionary
członkini katolickiego zakonu żeńskiego: Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła
SJP.pl
Siostry michalitki (właśc. Zgromadzenie Sióstr Świętego Michała Archanioła, skrót: CSSMA) – żeńskie katolickie zgromadzenie zakonne. Dewiza zgromadzenia brzmi: Któż Jak Bóg.
Założycielem zakonu jest bł. ks. Bronisław Markiewicz i Służebnica Boża Anna Kaworek (1872–1936), a patronem Święty Michał Archanioł.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Michalków – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Terespol. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 113 mieszkańców i była osiemnastą co do wielkości miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Terespolu.
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
osoby o nazwisku „Michalski”:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Micharzewo – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
Wikipedia
zdrobnienie od: Michał (imię męskie); Michałek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od Michał
Wiktionary
Ikar – opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza. Po raz pierwszy ukazało się w 1954 roku, w zbiorze Opowiadania: 1918–1953.
Wikipedia
(1.1) Zobacz, jak Michaś grzecznie bawi się z braciszkiem!
Wiktionary
rzecz. Michał mos., Michałek ż./mos.
Wiktionary
zdrobnienie od: Michalina (imię żeńskie); Michaśka, Miśka, Misia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) zdrobn. Michalina
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Michaś
Wiktionary
(1.1) Nie wysługuj się Michasią!
Wiktionary
rzecz. Michalina ż., Michalinka ż., Misia ż.
przym. Michałowy
Wiktionary
(1.1) Misia, Michalinka
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Michasi lub z nią związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Michasia lub z nim związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Michalina (imię żeńskie); Michasia, Miśka, Misia
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Michał (hebr. מִיכָאֵל – Mîchā’ēl) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego, wywodzące się od jednego z archaniołów. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Bóg”. Forma żeńska to Michalina.
Wikipedia
(1.1) Mój najlepszy przyjaciel ma na imię Michał.
(1.1) Michał Stachowicz, polski rytownik i malarz epoki romantyzmu, w swej twórczości łączył prowincjonalną naiwność ze szczerym patriotyzmem.
(1.1) W Kościele katolickim na 29 września przypada wspomnienie św. Michała Archanioła, pogromcy Szatana i obrońcy każdej duszy ludzkiej, patrona Kościoła, dobrej śmierci, żołnierzy i policjantów.
(1.1) Lecz wśród ogólnych narzekań ani jeden głos nie podniósł się przeciw młodemu pułkownikowi, panu Jerzemu Michałowi Wołodyjowskiemu.
(1.1) Michałowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 29 września, a także 10 kwietnia.
Wiktionary
IPA: ˈmʲixaw, AS: mʹiχau̯
Wiktionary
rzecz. Michałowa ż., Michałówna ż., Michałostwo lm m., michałek mzw., michalita mos., michalitka ż., Michałowo n., michałowianin mos., michałowianka ż., michałowskość ż., Michałów mrz., Michałówka ż., Michałowiec mrz., Michałki nmos., Michałkowice nmos., Michałowice nmos., michałowickość ż.
:: zdrobn. Michałek mos., Michaś mos., Miś mos., Misiek mos.
:: fż. Michalina ż.
przym. Michałowy, Michałkowy, Michasiowy, Misiowy, Miśkowy, michalski, michałkowicki, michałowski, michałowicki, michalicki
przysł. michałowsko, michałowicko
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Michałek, Michaś, Miś, Misiek
Wiktionary
1. krzewiasty aster kwitnący jesienią; marcinek;
2. jesienna odmiana gruszki;
3. potocznie: drobnostka, drobiazg, rzecz błaha;
4. rodzaj cukierka w czekoladzie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobniała, poufała forma imienia Michał
Wiktionary
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
(1.1) Założę Michałkowi ten nowy sweterek.
(1.1) U mojego kochanego Michałka każdy kolejny dzień jest niespodzianką. Nudy nie ma.
Wiktionary
rzecz. Michał m., michalita m., Michałowa ż., michałek m., Michaś m., Michalina ż., Michałki nmos.
przym. Michałowy, Michałkowy
Wiktionary
(1.1) Michaś
Wiktionary
potocznie: zmyślone historyjki, plotki, żarty, anegdoty
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, np. Siergiej Michałkow (1913-2009), rosyjski pisarz i poeta
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. dzielnica Siemianowic Śląskich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Branice;
(1.2) geogr. część miasta Siemianowice Śląskie w Polsce, w województwie śląskim;
(1.3) geogr. część wsi Jankowice w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie rybnickim, w gminie Świerklany;
(1.4) geogr. adm. obwód miasta Ostrawy w Czechach;
Wiktionary
Michałkowice (śl. Michołkowice, niem. Michalkowitz) – dzielnica miasta Siemianowice Śląskie o charakterze mieszkaniowo-przemysłowo-rolniczym. Znajduje się na północno-zachodnich obrzeżach miasta. Zajmuje powierzchnię 545,5 ha, zamieszkuje ją 15532 mieszkańców (stan na 2001 rok), a gęstość zaludnienia wynosiła wówczas 2847 osób/km².
Wikipedia
(1.2) Urodziła się w Michałkowicach na Górnym Śląsku.
(1.4) Około 1900 roku ponad 96 % mieszkańców Michałkowic było katolikami.
Wiktionary
rzecz. Michał mos., michałkowiczanin mos., michałkowiczanka ż.
przym. michałkowicki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Michałkowic, związany z Michałkowicami
Wiktionary
(1.1) Zgubiłem portfel na jednej z michałkowickich ulic.
Wiktionary
rzecz. Michał mos., Michałkowice lm nm., michałkowiczanin mos., michałkowiczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Michałkowic
(1.2) osoba pochodząca z Michałkowic, urodzona w Michałkowicach
Wiktionary
(1.2) Wojtek jest rodowitym michałkowiczaninem.
Wiktionary
rzecz. Michałkowice lm nm.
:: fż. michałkowiczanka ż.
przym. michałkowicki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Michałkowic
(1.2) kobieta pochodząca z Michałkowic, urodzona w Michałkowicach
Wiktionary
(1.2) Będąc rodowitą michałkowiczanką, Martyna znała tutaj każdą uliczkę.
Wiktionary
rzecz. Michałkowice lm nm.
:: fm. michałkowiczanin mos.
przym. michałkowicki
Wiktionary
nazwisko, np. Siergiej Michałkow (1913-2009), rosyjski pisarz i poeta
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, np. Siergiej Michałkow (1913-2009), rosyjski pisarz i poeta
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Michałopol – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Gidle.Według danych z 1885 roku Michałopol to kolonia i karczma nad Wiercicą, w powiecie Noworadomsk, gminie Żytno, parafia Gidle. Ówczesny Michałopol to 26 domów, 225 mieszkańców, 313 mórg ziemi w składzie dóbr Ciężkowice.
Wikipedia
Michał z małżonką; Michałowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) rzad. Michał z żoną
Wiktionary
(1.1) Michałostwo weszli do karczmy, w której było już pełno ludzi.
(1.1) Wczoraj mój najmłodszy brat, Michał, przyjechał ze swoją żoną z zagranicy. Michałostwo i moja żona bawili się na dansingu w Warszawie.
Wiktionary
zob. Michał.
Wiktionary
Michał z małżonką; Michałostwo
SJP.pl
Michałów – nazwa miejscowości pochodząca od imienia Michał.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) przest. żona Michała
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. od: Michałów
(2.2) D. lp. od: Michałowo
forma przymiotnika.
(3.1) ż. lp. od: Michałowy
Wiktionary
Michałowa (biał. Міхалова; ros. Михалово, Michałowo) – stacja mińskiego metra położona na linii Moskiewskiej.
Otwarta została w dniu 7 listopada 2012 roku.
Wikipedia
(1.1) W przedsionku jednak zastał Bronisława i starą gosposię Michałową.
(2.1-2) Jadę dziś do Michałowa.
(3.1) Sąsiadował z Michałową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.
Wiktionary
IPA: ˌmʲixaˈwɔva, AS: mʹiχau̯ova
Wiktionary
zob. Michał.
Wiktionary
mieszkaniec Michałowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Michałowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Michałowice
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Michałowicami, dotyczący Micjałowic
Wiktionary
rzecz. Michałowice nmos., Michał mos.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Michał z małżonką; Michałostwo
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. część Poznania;
3. osiedle Brodnicy;
4. nazwa kilku wsi w Polsce;
5. wieś na Białorusi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Michałowo (biał. Міхалова, Michałowa) – miasto w Polsce położone w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Michałowo przy drodze wojewódzkiej nr 686.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Przez miejscowość przepływa rzeka Supraśl, dopływ Narwi.
Miejscowość jest siedzibą gminy Michałowo.
Wikipedia
IPA: ˌmʲixaˈwɔvɔ, AS: mʹiχau̯ovo
Wiktionary
przym. Michałowy
rzecz. Michał mos.
Wiktionary
przymiotnik od: Michałowo, Michałów
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Michała lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Michała
Wiktionary
(1.1) Przed Michałowym domem rosną dwa rosochate orzechy.
(1.1) Sąsiadował z Michałową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.
(1.1) Michałowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Michał mos., Michałek mos., Michaś mos., Miś mos., Michałowa ż., Michalina ż., Michalinka ż., Michasia ż., Misia ż., michałek mrz./mzw., michalita mos., michalitka ż., Michałki nmos., Michałowo n., Michałów mrz.
przym. Michałkowy, Michasiowy, Misiowy, Michalinin, Michalinkin, Michasin, Misin, michałowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) rzad. imię|polski|m.
Wiktionary
Micheasz (hebr. מִיכַיְהוּ — Mîkhā’iah, מִיכָה — Mîkhā) — imię męskie pochodzenia biblijnego. Imię to nosił prorok Micheasz. Po hebrajsku znaczy „któż [jest taki] jak Jahwe?!” i stanowi synonim imienia Michał. Patronem tego imienia w Kościele katolickim jest prorok Micheasz, autor biblijny, a w Cerkwi prawosławnej jest kilku świętych Micheaszów, m.in. Micheasz z Radoneża (Michej z Radoneża lub Michej Radoneżski), zm. 1385, święto 5 lub 19 maja.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Micheasz i pochodzę z Jerozolimy.
Wiktionary
przym. Micheaszowy
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Micheasza
Wiktionary
(1.1) Postać ta pojawia się w tekście Micheaszowym dwukrotnie.
Wiktionary
rzecz. Micheasz mrz.
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: miSZEL] francuskie imię męskie
SJP.pl
Osoby:
Wikipedia
Arturo Benedetti Michelangeli (ur. 5 stycznia 1920 w Brescii, zm. 12 czerwca 1995 w Lugano) – włoski pianista, uważany za jedną z największych osobowości pianistycznych XX wieku.
Wikipedia
[czytaj: mikeLANdżelo] obce imię męskie
SJP.pl
Michał Anioł (wł. Michelangelo), właśc. Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni (ur. 6 marca 1475 w Caprese lub Settignano, zm. 18 lutego 1564 w Rzymie) – włoski rzeźbiarz, malarz, poeta i architekt epoki odrodzenia. Zaliczany obok Leonarda da Vinci i Rafaela Santiego do trójki największych artystów epoki renesansu, a także uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów w dziejach świata.
Wikipedia
[czytaj: miszLEN] produkt, zwłaszcza opona, firmy Michelin
SJP.pl
Wikipedia
Michelle, właśc. Tanja Shitawey (ur. 15 lutego 1972 w Villingen-Schwenningen) – niemiecka piosenkarka.
Wikipedia
[czytaj: MIszigen]
1. jezioro w Stanach Zjednoczonych;
2. stan w Stanach Zjednoczonych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan Stanów Zjednoczonych Ameryki, leżący na Środkowym Zachodzie, w regionie Wielkich Jezior;
(1.2) geogr. hydron. jezioro w Stanach Zjednoczonych, trzecie co do wielkości w zespole pięciu Wielkich Jezior;
Wiktionary
Michigan (wymowa:/ˈmɪʃɪɡən/) – stan w północnej części Stanów Zjednoczonych, w regionie Midwest, w Krainie Wielkich Jezior, przy granicy kanadyjskiej. Graniczy z czterema, z pięciu Wielkich Jezior.
Wikipedia
(1.1) Cały dzień siedziałem przy komputerze i w końcu zacząłem szukać wymówki, żeby wyjść na dwór, tym bardziej że tu, w Michigan, idealnych pogodowo dni wcale nie ma tak dużo – zima jest długa, a potem szybko robi się strasznie gorąco.
Wiktionary
przym. michigański
Wiktionary
→ Michigan [czytaj: miszigeński]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Michigan, dotyczący Michigan
Wiktionary
(1.1) Kilka lat temu zatrudniła się w naszym michigańskim przedstawicielstwie.
Wiktionary
rzecz. Michigan mrz./n.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Michnik – polskie nazwisko. Na początku lat 90. nosiło je prawie 900 osób.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. pejoratywnie: ogół osób i środowisk, popierających poglądy lewicowo-liberalne;
2. pejoratywnie: okres faktycznego zmonopolizowania rynku medialnego i debaty publicznej przez "Gazetę Wyborczą" oraz środowiska ją wspierające, lokowany najczęściej między 1989 r. a ujawnieniem tzw. "afery Rywina"
SJP.pl
Michnikowszczyzna. Zapis choroby – publicystyczna książka autorstwa Rafała Ziemkiewicza, wydana w grudniu 2006 (wydanie II w 2011). Autor opisuje w niej powstanie postkomunizmu w Polsce, wskazując na Adama Michnika jako głównego z jego twórców.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Suchedniów;
Wiktionary
Michniów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Suchedniów.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.
Przez miejscowość przebiega droga wojewódzka nr 751 (Ostrowiec Świętokrzyski – Suchedniów).
Przez wieś przechodzi niebieski szlak turystyczny z Berezowa do Suchedniowa.
W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody Kamień Michniowski.
Wikipedia
(1.1) Stefan pochodzi z Michniowa w Świętokrzyskiem.
Wiktionary
rzecz. michniowianin mos., michniowianka ż.
przym. michniowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Michniowa
(1.2) osoba pochodząca z Michniowa, urodzona w Michniowie
Wiktionary
(1.2) Mąż pani Celiny, michniowianin z krwi i kości, otrzymał nagrodę wojewódzką.
Wiktionary
rzecz. Michniów mrz.
:: fż. michniowianka ż.
przym. michniowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Michniowa
(1.2) kobieta pochodząca z Michniowa, urodzona w Michniowie
Wiktionary
(1.1) Szanowne michniowianki, ten festyn zorganizowaliśmy specjalnie dla was!
(1.2) Żona pana Michała, michniowianka z urodzenia, zwyciężyła w plebiscytebiscycie regionalnej gazety.
Wiktionary
rzecz. Michniów mrz.
:: fm. michniowianin mos.
przym. michniowski
Wiktionary
Michniowiec (dawniej też Michnowiec i Michnowice) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna.
Przez wieś płynie urokliwy potok Mszaniec, który uchodzi do Dniestru. To jeden z ostatnich fragmentów potoków o dzikim charakterze narażony na nielegalne rajdy offroad.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Michniowa, związany z Michniowem
Wiktionary
(1.1) Po drodze zatrzymamy się, by zwiedzić michniowskie muzeum.
(1.1) Władze okupacyjne zakazały odbudowy wsi i uprawy michniowskich pól.
Wiktionary
rzecz. michniowianin mos., michniowianka ż., Michniów mrz.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Michnówka – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narewka.
W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa białostockiego.
W czerwcu 1942 wieś spacyfikowali Niemcy. Ludność została wysiedlona a zabudowania spalono. Michnówka liczyła wtedy 42 gospodarstwa i miała ok. 170 mieszkańców.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Michorzewko – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Średniowieczna wieś, o której pierwsza wzmianka pochodzi z 1399 roku. Dzisiejsza nazwa obowiązuje od 1902 roku.
Wikipedia
Michorzewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Kuślin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Nazwa wsi ma wywodzić się od Michora - benedyktyna z Lubinia. Pierwotnie było to Michorzewo Mokre w odróżnieniu od Michorzewa Suchego - obecnego Michorzewka. Dzisiejsza nazwa obowiązuje od 1890 roku.
Wikipedia
miś, misiu, misiek, misio, misiaczek; rzadko, pieszczotliwie:
1. niedźwiedź, zwłaszcza mały; niedźwiadek;
2. pluszowa zabawka o postaci niedźwiadka;
3. człowiek otyły
SJP.pl
Wikipedia
Michowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie skierniewickim, w gminie Głuchów.
Wikipedia
1. przymiotnik od: Michowo;
2. przymiotnik od: Michów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. Michał
Wiktionary
Michrów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Pniewy.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Michrów, po jej zniesieniu w gromadzie Tarczyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Znajduje się tutaj dwór z połowy XIX wieku. W granicach administracyjnych Michrowa pobudowany jest także zakład produkcyjny koncernu PepsiCo.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
miś, misiu, misiek, misio, misiaczek; rzadko, pieszczotliwie:
1. niedźwiedź, zwłaszcza mały; niedźwiadek;
2. pluszowa zabawka o postaci niedźwiadka;
3. człowiek otyły
SJP.pl
Michu, właśc. Miguel Pérez Cuesta (ur. 21 marca 1986 w Oviedo) – hiszpański piłkarz, który występował na pozycji pomocnika lub napastnika. Zakończył karierę piłkarską w 2017 r.
Wikipedia
Micin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Krzyżanów.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko, np. Adam Mickiewicz (1798-1855), poeta polski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 5889;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mickiewicz porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
Wiktionary
rzecz. Mik mos., Micek mos., mickiewicziana nmos., mickiewiczowskość ż.
przym. Mickiewiczowski, mickiewiczowski, Mickiewiczowy, mickiewiczowy
przysł. mickiewiczowsko
Wiktionary
wszystko, co dotyczy życia i twórczości Adama Mickiewicza, np. prace naukowe o nim, wydania jego dzieł
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) liter. autografy i dokumenty dotyczące Adama Mickiewicza
(1.2) druk. księg. wydawnictwa związane z Adamem Mickiewiczem i jego twórczością
Wiktionary
(1.1) W sali na drugim piętrze prezentowane są mickiewicziana.
Wiktionary
rzecz. Mickiewicz mzw., mickiewiczowskość ż.
przym. Mickiewiczowy, mickiewiczowy, mickiewiczowski
przysł. mickiewiczowsko
Wiktionary
badacz, znawca twórczości Adama Mickiewicza
SJP.pl
badania nad twórczością Adama Mickiewicza
SJP.pl
dotyczący twórczości Adama Mickiewicza; mickiewiczowy
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Mickiewicza
Wiktionary
(1.1) Nocne rozmowy Staffowych kochanków, a zwłaszcza monologi wyrażające tęsknotę, przywodzą na myśl dialogi bohaterów Mickiewiczowskiego „Konrada Wallenroda”.
Wiktionary
rzecz. Mickiewicz m., mickiewiczowskość ż.
przym. Mickiewiczowy, mickiewiczowy, mickiewiczowski
Wiktionary
(1.1) Mickiewiczowy
Wiktionary
przysłówek
(1.1) liter. właściwie dla Mickiewicza
Wiktionary
rzecz. Mickiewicz m., mickiewicziana nmos., mickiewiczowskość ż.
przym. mickiewiczowski
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. cecha utworu wskazująca na jego autentyczne wyjście spod pióra Mickiewicza
Wiktionary
(1.1) To tak, jakby narzekać na mickiewiczowskość twórczości Mickiewicza – to, że jest mickiewiczowska może być dla jednych zaletą, a dla drugich wadą.
Wiktionary
rzecz. Mickiewicz m., mickiewicziana nmos.
przym. Mickiewiczowski, mickiewiczowski, Mickiewiczowy, mickiewiczowy
przysł. mickiewiczowsko
Wiktionary
dotyczący twórczości Adama Mickiewicza; mickiewiczowski
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) należący do Mickiewicza
Wiktionary
rzecz. Mickiewicz m., mickiewicziana nmos., mickiewiczowskość ż.
przym. mickiewiczowy, mickiewiczowski, Mickiewiczowski
Wiktionary
(1.1) Mickiewiczowski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
[czytaj: mikra] samochód typu Nissan Micra
SJP.pl
[czytaj: mikra] model samochodu marki Nissan
SJP.pl
Geografia:
Transport:
Wikipedia
[czytaj: mikroczip] mikroskopijny chip; mikroczip, mikrochip
SJP.pl
Microchip Technology Inc. – amerykańskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją układów scalonych, od układów analogowych jak wzmacniacze operacyjne poprzez elementy optoelektroniczne, radiowe, pamięci EEPROM.
Firma produkuje serie mikrokontrolerów:
Wikipedia
[czytaj: mikroDERmal] ozdobny implant z kotwiczką i ozdobną nakrętką, wszczepiany pod skórę; mikrodermal
SJP.pl
[czytaj: MAJkrosoft] firma z branży komputerowej, produkująca głównie oprogramowanie
SJP.pl
Microsoft Corporation [ˈmaɪkɹoʊˌsɑːft] – amerykańskie przedsiębiorstwo informatyczne.
Najbardziej znane jako producent systemów operacyjnych MS-DOS, Microsoft Windows i oprogramowania biurowego Microsoft Office. Spółka publiczna z siedzibą w Redmond w stanie Waszyngton. Założona w 1975 roku przez Billa Gatesa i Paula Allena. W 2012 roku przedsiębiorstwo posiadało 10 000 patentów. Przeciętne wynagrodzenie pracowników to 106 tys. dolarów rocznie. W 2014 roku prezesem przedsiębiorstwa został Satya Nadella, który zastąpił na tym stanowisku Steve’a Ballmera. Od 2001 roku przedsiębiorstwo produkuje konsole do gier Xbox.
Wikipedia
[czytaj: majkrołsoftowy] stworzony przez Microsoft (amerykański koncern komputerowy) lub w inny sposób związany z tą firmą
SJP.pl
Mictlan – jest azteckim określeniem na mityczny świat podziemny – a ściśle mówiąc piekło, do którego mieli trafiać wszyscy słabi, starzy, zmarli na łożu oraz ci, którzy unikali walki. Władało nim bóstwo śmierci zwane Mictlantecuhtli i jego żona Mictlancihuatli. Odpowiednikiem Mictlanu w wierzeniach Majów jest Mitnal.
Wikipedia
przykazanie biblijne albo rabiniczne
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
1. starszy kadet marynarki angielskiej i amerykańskiej
2. najniższy stopień oficerski w marynarce wojennej w Rosji carskiej; w radzieckiej marynarce wojennej - najwyższy stopień podoficerski
SJP.pl
Midszypmen (ang. midshipman, ros. мичман miczman, niem. Fahnenjunker) – najniższy stopień oficerski w niektórych marynarkach wojennych, odpowiednik podchorążego.
Istniejący dotychczas w brytyjskiej Royal Navy, United States Navy i w wielu krajach dawnej Wspólnoty Brytyjskiej. Nazwa pochodzi od śródokręcia (amidship), gdzie w XVIII wieku znajdowały się pomieszczenia midszypmenów (oficerowie mieszkali na rufie, podoficerowie na dziobie okrętu). Od XIX wieku midszypmeni Royal Navy i US Navy mogli po 3-miesięcznej praktyce przystąpić do egzaminu na podporucznika. W dzisiejszych marynarkach wojennych midszypmenów zastępują kandydaci na oficerów (naval cadet lub naval apprentice).
Wikipedia
dotyczący miczmana
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzadko: osoba uprawiająca rośliny według założeń miczurinizmu; miczurinowiec
SJP.pl
Wikipedia
osoba uprawiająca rośliny według założeń miczurinizmu; miczurinista
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Miczurina lub z nim związany
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w południowej Rosji, w obwodzie tambowskim;
Wiktionary
Miczuryńsk (ros. Мичуринск) – miasto w południowej Rosji, w obwodzie tambowskim, nad rzeką Leśny Woroneż (dorzecze Donu). Około 90,7 tys. mieszkańców (2020). Do roku 1932 miasto nazywało się Kozłow (Козлов), przemianowane na cześć mieszkającego tu Iwana Miczurina, zmarłego też tutaj 7 czerwca 1935.
Urodził się tu Siergiej Briuchonienko - radziecki fizjolog.
Wikipedia
przym. miczuryński
Wiktionary
(1.1) Kozłow (do 1932 roku)
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Miczuryńskiem, dotyczący Miczuryńska
Wiktionary
rzecz. Miczuryńsk mrz.
Wiktionary
mit. gr. legendarny król Frygii posiadający moc otrzymaną od Dionizosa, powodującą zamianę każdego dotkniętego przez Midasa przedmiotu w złoto
SJP.pl
Midas (gr. Μίδας Mídas, w źródłach asyryjskich Mita; VIII wiek p.n.e.) – władca Frygii, bohater greckich mitów.
Wikipedia
1. odnoszący się do Midasa;
2. midasowe uszy - ośle uszy, charakteryzujące głupca
SJP.pl
[czytaj: MIdlzbroł] miasto w Anglii
SJP.pl
Middlesbrough (wym. [ˈmɪdəlzbrə]) – miasto w północno-wschodniej Anglii w hrabstwie ceremonialnym North Yorkshire, w dystrykcie (unitary authority) Middlesbrough, położone nad rzeką Tees, nieopodal jej ujścia do Morza Północnego. W 2021 roku miasto liczyło 148 215 mieszkańców.
Wikipedia
Miejscowości w Australii:
Miejscowości w Kanadzie:
Miejscowości w USA:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) mitgerm. świat środka / środkowy zamieszkany przez ludzi;
Wiktionary
Midgard (zangielszczona wersja staronordyckiego Miðgarðr) – słowo to wywodzi się z języka germańskiego i było określeniem używanym do opisania świata zamieszkiwanego przez ludzi. W dosłownym tłumaczeniu oznacza „zamknięty wewnątrz”. Przez wieki słowo to podlegało transformacjom językowym i np. w dzisiejszym języku angielskim ma postać Middle-earth (śródziemie).
Wikipedia
(1.1) Wygląda na to, że jeden z naukowców znowu przywołał stare bóstwa, które zamierzają upomnieć się o schedę nad Midgardem, czyli krainą ludzi.
Wiktionary
rzecz. neol. Midgardczyk
Wiktionary
o stroju: średniej długości (dłuższy od mini)
SJP.pl
MIDI (skrót od Musical Instrument Digital Interface, z ang. „cyfrowy interfejs instrumentów muzycznych”) – system (interfejs, oprogramowanie i zestaw komend) służący do przekazywania informacji pomiędzy elektronicznymi instrumentami muzycznymi.
Wikipedia
fraza rzeczownikowa, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. były region administracyjny Francji;
Wiktionary
Midi-Pireneje (fr. Midi-Pyrénées) – region administracyjny Francji w latach 1982-2015, położony w południowej części kraju, obejmujący środkową część łańcucha Pirenejów oraz położoną bardziej na północ dolinę Garonny. Od południa graniczył z Andorą i Hiszpanią, od zachodu z regionem Akwitania, od północy z Limousin i Owernią, a od wschodu z Langwedocją-Roussillon. Stolicą i największym miastem regionu była Tuluza. Innymi większymi miastami były Montauban, Albi, Tarbes oraz Castres.
Wikipedia
biblijny lud wywodzący się od Abrahama i jego żony Ketury; Madianici
SJP.pl
Midianici lub Madianici (hebr. מִדְיָן) – starożytny lud opisany w Biblii, prowadzący z reguły życie koczownicze, ale również niekiedy osiadłe. Ich historia znana jest przede wszystkim ze Starego Testamentu i wiąże się z dziejami Izraelitów. Midianici żyli głównie z handlu i byli znani ze swego bogactwa.
Wikipedia
członek biblijnego ludu wywodzącego się od Abrahama i Ketury; Madianita
SJP.pl
dziewczyna pracująca w paryskim domu mody lub zakładzie krawieckim; midynetka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. dziewczyna zatrudniona w paryskim domu mody lub dużym sklepie
Wiktionary
(1.1) …biła godzina dwunasta i przez wpółotwarte stawidła magazynów zaczynały chlustać na ulicę zgiełkliwe fale midinetek.
Wiktionary
(1.1) midynetka
Wiktionary
rzadko: płaszcz sięgający do połowy łydki
SJP.pl
rzadko: spódnica sięgająca do połowy łydki
SJP.pl
Spódnica midi, midispódnica (ang. midi – od mid- jako skrócenia middle z dodaniem zakończenia -i na wzór mini) – spódnica o średniej długości, kończąca się na dowolnej wysokości nogi poniżej kolana, lecz powyżej kostki, noszona od końca lat 60. XX w. jako jedna z trzech możliwych długości spódnic, obok mini i maksi.
Wikipedia
1. w judaizmie: metoda interpretacji i komentowania tekstów biblijnych poprzez odszukiwanie ich sensu przenośnego;
2. zbiór komentarzy do Biblii zawierających normy postępowania (Halacha) i dydaktyczne powiastki (Hagada), przekazywanych ustnie przez rabinów, spisanych w XI w.
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
[czytaj: midłej] atol na Oceanie Spokojnym (terytorium zamorskie USA)
SJP.pl
Midway (haw. Kuaihelani, także Pihemanu) – atol leżący w archipelagu Hawajów, w grupie Północno-Zachodnich Wysp Hawajskich. Administracyjnie jest jedynym atolem archipelagu hawajskiego, który nie należy do stanu Hawaje, tylko stanowi odrębne terytorium nieinkorporowane Stanów Zjednoczonych. Wyspy obecnie zamieszkuje tylko personel United States Fish and Wildlife Service (brak stałych mieszkańców).
Wikipedia
[czytaj: midłest] północne i środkowe obszary USA; Middle West, Środkowy Zachód
SJP.pl
Środkowy Zachód, także Środkowo-Zachodnie Stany Zjednoczone (ang. Midwest lub Midwestern United States) – nazwa stosowana w odniesieniu do amerykańskich stanów zlokalizowanych w środkowej i północnej części kraju.
Wikipedia
dziewczyna pracująca w paryskim domu mody lub zakładzie krawieckim; midinetka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zob. midinetka.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
1. być właścicielem, dysponować czymś;
2. być wyposażonym w coś;
3. zawierać coś, składać się z czegoś;
4. pozostawać z kimś lub czymś w określonej relacji;
5. doznawać czegoś, chorować na coś;
6. być do czegoś obowiązanym;
7. mieć się - czuć się jakoś, być w jakimś stanie, położeniu, nastroju
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) być w posiadaniu czegoś, posiadać coś
(1.2) musieć coś zrobić
(1.3) dążyć do oddania czegoś komuś
(1.4) dysponować środkami na wykonanie czegoś
(1.5) być w coś ubranym
(1.6) czuć coś
(1.7) czasownik posiłkowy używany do podkreślenia aspektu dokonanego innego czasownika
(1.8) czasownik posiłkowy używany do podkreślenia, że czynność jest wykonywana na czyjeś zlecenie
(1.9) czasownik posiłkowy używany do przewidywania lub prognozowania jakiejś czynności
czasownik zwrotny niedokonany mieć się (dk. brak)
(2.1) pot. czuć się, być w jakimś stanie, nastroju
(2.2) znajdować się w pewnym stosunku, relacji do czegoś
(2.3) zbliżać się, być bliskim
Wiktionary
(1.1) Mam samochód. Mam brata.
(1.2) Mam jeszcze obiad do ugotowania. (= Muszę jeszcze ugotować obiad.)
(1.3) Mam dla ciebie tę książkę, przyniosłem ją dla ciebie.
(1.4) Oni nie mają pieniędzy na nowy samochód.
(1.5) Ona ma (na sobie) piękną suknię.
(1.6) Mieć nadzieję. Mieć przeczucie.
(1.7) Nie mam odrobionej pracy domowej. Robiłem, ale części nie umiałem zrobić.
(1.7) Mam złamaną nogę.
(1.8) — Będę miał malowany pokój. — O, myślałem, że sam pomalujesz.
(1.9) Dzisiaj ma padać.
(2.1) Po operacji pacjent ma się doskonale.
(2.2) Prosta A tak się ma do prostej B, jak prosta C do D.
(2.3) Nasz pobyt nad morzem ma się ku końcowi.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇t͡ɕ, AS: mʹi ̯ėć
Wiktionary
rzecz. mienie n.
czas. miewać ndk.
Wiktionary
(1.1) posiadać, dysponować, władać, rozporządzać, być właścicielem, być w posiadaniu, mieć do dyspozycji (rzeczowniki nieżywotne)
(1.2) musieć
(1.3) przynieść
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: miękko; miękcej
SJP.pl
1. przyrząd do tłoczenia powietrza;
2. w niektórych aparatach fotograficznych starego typu: składające się w harmonijkę ścianki kamery lub obiektywu;
3. przestarzałe: worek, sakwa lub torba;
4. zgrubienie od: miesiąc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. proste urządzenie do tłoczenia powietrza w instrumentach muzycznych, piecach
(1.2) fot. mechanizm harmonijkowego wysuwania obiektywu w starych aparatach fotograficznych
(1.3) pszcz. przyrząd do okadzania pszczół
(1.4) daw. worek
(1.5) pot. miesiąc
Wiktionary
Miech – urządzenie do wytwarzania i tłoczenia strumienia powietrza, mające zazwyczaj formę skrzynki z elastycznymi bokami, która rozszerzając się wciąga powietrza, a kurcząc wyrzuca je na zewnątrz. W aparatach fotograficznych starego typu termin miech określa ścianki obiektywu składające się w harmonijkę. Dawniej termin miech oznaczał wór, torbę lub sakwę. Wyrobem miechów zajmuje się dział rzemiosła zwany miechownictwem.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.3) miech pszczelarski, podkurzacz
(1.4) worek, wór, sakwa
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. mieszek m.
przym. miechowy, mieszkowy, miesięczny
frazeologia.
kupić kota w miechu • przysłowie: do dobrego miecha choć co suć można
etymologia.
etym|prasłowiański|*měxъ.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) bellows, windbag
* baskijski: (1.1) hauspo
* bułgarski: (1.1) мях m.
* duński: (1.1) blæsebælg w.; (1.2) bælg w.
* hiszpański: (1.1) fuelle m.
* kataloński: (1.1) manxa ż.
* niemiecki: (1.1) Blasebalg m.
* ukraiński: (1.1) міх m.; (1.2) міх m.
* wilamowski: (1.1) błözbuölgi m., błȫzbuølki m., błözbaojtuł m.
* włoski: (1.1) mantice m., soffietto m.
źródła.
== miech (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) worek, wór
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mʲjɛx, AS: mʹi ̯eχ
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. mieszek m.
przym. miechowy, mieszkowy, miesięczny
Wiktionary
(1.3) miech pszczelarski, podkurzacz
(1.4) worek, wór, sakwa
Wiktionary
Miechcin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Poniec.
Wikipedia
roślina z rodziny miecherowatych, liściasty mech rosnący na drzewach i na ziemi
SJP.pl
o cechach miecherowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
o cechach miecherowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
zgrubienie od: mięso
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zgrub. mięso
Wiktionary
(1.1) Michał chciałby na obiad mięcho nawet codziennie.
(1.1) Tygrysica pożera wielki kawał mięcha każdego dnia.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃w̃xɔ, AS: mʹi ̯ẽũ̯χo
Wiktionary
rzecz. mięsny mrz., mięso n., mięsko n., mięsiwo n.
przym. mięsny
Wiktionary
1. przyrząd do tłoczenia powietrza;
2. w niektórych aparatach fotograficznych starego typu: składające się w harmonijkę ścianki kamery lub obiektywu;
3. przestarzałe: worek, sakwa lub torba;
4. zgrubienie od: miesiąc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Miechów – miasto w woj. małopolskim, siedziba powiatu miechowskiego, oraz gminy miejsko-wiejskiej Miechów. Położone na Wyżynie Miechowskiej nad potokiem Miechówką. Według danych GUS z 30 czerwca 2024 r. miasto liczyło 10 903 mieszkańców.
Miechów położony jest przy drodze ekspresowej S7 (trasa E77), w odległości ok. 45 km od Krakowa i 80 km od Kielc.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛxuf, AS: mʹi ̯eχuf
Wiktionary
rzecz. miechowita mos., miechowianin m., miechowianka ż.
przym. miechowski
Wiktionary
przypominający kształtem miech, podobny do miecha
SJP.pl
mieszkaniec Miechowa
SJP.pl
mieszkanka Miechowa
SJP.pl
1. nazwa kilku wsi w Polsce;
2. dzielnica Bytomia
SJP.pl
Miechowice (niem. Miechowitz) – dzielnica Bytomia, utworzona 26 listopada 2008 uchwałą Rady Miejskiej, położona w zachodniej części miasta. Szacuje się, że Miechowice wraz z sąsiednimi Stolarzowicami i Górnikami liczą ok. 30 tys. mieszkańców. Jest największą dzielnicą Bytomia pod względem powierzchni i zaraz po Śródmieściu jest drugą największą dzielnicą pod względem ludności w Bytomiu.
Wikipedia
Kanonicy Regularni Grobu Bożego (CSsSH) (łac. Canonici Regulares Custodes Sanctissimi Sepulchri Hierosolymitani), pot. bożogrobcy – rzymskokatolicki zakon kanoników, osób duchownych, wywodzący się z założonej w 1099 r. przez Gotfryda z Bouillon kapituły, utworzonej celem sprawowania liturgii w Bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie oraz otaczania opieką duszpasterską pielgrzymów; towarzyszyła im grupa krzyżowców mających zapewniać świątyni zbrojną ochronę. Zakon istniał do XIX wieku.
Wikipedia
przymiotnik od: Miechowice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
przydomek Macieja z Miechowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. rel. członek Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie
Wiktionary
Maciej Miechowita, także Maciej z Miechowa i Matthias de Miechow, właśc. Maciej Karpiga (ur. 1457, zm. 8 września 1523) – polski lekarz, pisarz medyczny, historyk, geograf, profesor Akademii Krakowskiej, ksiądz kanonik krakowski, alchemik i astrolog, w 1523 roku rajca miasta Krakowa.
Wikipedia
rzecz. Miechów m., Miechowice nmos., Miechowo n., Miechowiec m., miechowianin m., miechowianka ż., miechowiczanin m., miechowiczanka ż.
przym. miechowski, miechowicki
Wiktionary
(1.1) bożogrobiec
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Miechówka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie olkuskim, w gminie Wolbrom.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) daw. rzem. wytwórca miechów
(1.2) daw. tragarz noszący wory
Wiktionary
(1.1) W świątyni mieli swoje patronalne ołtarze: mydlarze, blacharze, miechownicy i garncarze.
Wiktionary
rzecz. miech mrz., mieszek mrz.
przym. miechowy, mieszkowy
Wiktionary
Miechowo (niem. Miechowen, 1938–1945 Niederhorst) – osada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Prostki.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Miechów
SJP.pl
przymiotnik od: miech
SJP.pl
miechun świerkowy - gatunek pluskwiaka z rodziny misecznikowatych
SJP.pl
ozdobna bylina z rodziny psiankowatych
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: miechunka
SJP.pl
zdrobnienie od: Mieczysława (imię żeńskie)
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mieci lub z nią związany
SJP.pl
zdrobnienie od: Mieczysław (imię męskie)
SJP.pl
Miecio (Mieciu) z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Miecia lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Miecisław, Miecsław, Miesław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Mieci- ("miotać, rzucać") i -sław ("sława"). Mogło ono ulegać również skróceniu do formy Masław, a jednym ze zdrobnień tego imienia jest być może Mieszko.
Wikipedia
zdrobnienie od: miękki; mięciutki, mięciuśki, mięciusi
SJP.pl
zdrobnienie od: miękki; mięciutki, mięciuśki, mięciuchny
SJP.pl
zdrobnienie od: mięciuśki; mięciuteńki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: miękki
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̇̃ɲt͡ɕüˈɕɛ̇̃ɲci, AS: mʹi ̯ė̃ńćüśė̃ńḱi
Wiktionary
przym. miękki, mięciutki, mięciuchny, mięciuteńki, miękkawy
przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko
rzecz. miękki mrz., miękkość ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: miękki; mięciutki, mięciuchny, mięciusi
SJP.pl
zdrobnienie od: mięciutki; mięciusieńki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: miękki
Wiktionary
(1.1) Robiło się na zamówienie: buty z cholewami, wywrotki, takie balowe czółenka z mięciuteńkiej skórki.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̇̃ɲt͡ɕuˈtɛ̃ɲci, AS: mʹi ̯ė̃ńćutẽńḱi
Wiktionary
przym. miękki, mięciutki, mięciuchny, mięciusieńki, miękkawy
przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko
rzecz. miękki mrz., miękkość ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: miękki; mięciuśki, mięciuchny, mięciusi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: miękki
Wiktionary
(1.1) Spójrz na tego kotka, ach, jakiż on słodki! Ma ładne białe łapki i mięciutkie futerko.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇̃ɲˈt͡ɕutʲci, AS: mʹi ̯ė̃ńćutʹḱi
Wiktionary
przym. miękki, mięciuchny, mięciusieńki, mięciuteńki, miękkawy
przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko
rzecz. miękki mrz., miękkość ż.
czas. zmiękczać
Wiktionary
Wikipedia
1. metalowa broń sieczna;
2. płaska płyta, najczęściej metalowa, wysuwana poniżej dna statku służąca do utrzymywania go w pionie i pozwalająca płynąć "pod wiatr";
3. dawniej: członkowie rodziny płci męskiej;
4. część podpory dachu;
5. gatunek drapieżnej ryby
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wojsk. obosieczna broń z długim, prostym metalowym ostrzem;
(1.2) żegl. ruchoma część niektórych jachtów żaglowych i desek windsurfingowych w formie płetwy wysuwanej w spodzie kadłuba;
(1.3) daw. męska linia pokrewieństwa w rodzinie
(1.4) bud. w konstrukcji dachu: krótki, ukośny element łączący belkę poziomą z pionową
Wiktionary
Miecz – rodzaj broni białej, charakteryzującej się prostą, obosieczną głownią, otwartą rękojeścią oraz najczęściej krzyżowym jelcem. Używany od epoki brązu do XVI w. Szczególną popularnością cieszył się w średniowieczu. Jest bronią sieczno-kolną, czyli umożliwiającą zadawanie zarówno cięć, jak i pchnięć.
Wikipedia
(1.1) Rycerz wyciągnął miecz i przygotował się do obrony.
(1.1) Wy sami drżyjcie przed mieczem, / bo gniew za grzechy zapłonie.
Wiktionary
IPA: mʲjɛt͡ʃ, AS: mʹi ̯eč
Wiktionary
rzecz. miecznik m., mieczownik m., mieczowanie n., mieczówka ż., miecznikostwo n., miecznikowicz m.
:: zdrobn. mieczyk m.
przym. mieczowy, mieczykowaty, miecznikowy, miecznikowski
czas. mieczować
Wiktionary
(1.2) szwert, szwerta
Wiktionary
1. zwierzę bezkręgowe o miękkim ciele okrytym zwykle muszlą, wodne lub rzadziej lądowe;
2. pogardliwie: ktoś słaby, o słabym charakterze
3. mięczak zakaźny - wirusowa choroba zakaźna skóry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. bezkręgowe zwierzę wodne;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pogard. człowiek miękki, uległy, bez charakteru
Wiktionary
Mięczaki (Mollusca, łac. molluscus ‘miękki’) – typ zwierząt, drugi najliczniejszy po stawonogach (Arthropoda), obejmujący około 130 tysięcy żyjących gatunków. Odznaczają się olbrzymią różnorodnością morfologiczną i zróżnicowaniem rozmiarów. Żyją zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Badaniem mięczaków zajmuje się malakologia.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛ̃n͇t͡ʃak, AS: mʹi ̯ẽṇčak
Wiktionary
rzecz. miękiszon mos.
Wiktionary
(2.1) słabeusz, człowiek bez charakteru; pot. cienias, cienki bolek
Wiktionary
1. zwierzę bezkręgowe o miękkim ciele okrytym zwykle muszlą, wodne lub rzadziej lądowe;
2. pogardliwie: ktoś słaby, o słabym charakterze
3. mięczak zakaźny - wirusowa choroba zakaźna skóry
SJP.pl
Mięczaki (Mollusca, łac. molluscus ‘miękki’) – typ zwierząt, drugi najliczniejszy po stawonogach (Arthropoda), obejmujący około 130 tysięcy żyjących gatunków. Odznaczają się olbrzymią różnorodnością morfologiczną i zróżnicowaniem rozmiarów. Żyją zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Badaniem mięczaków zajmuje się malakologia.
Wikipedia
potocznie: bycie mięczakiem - osobą słabego charakteru, lękliwą, której brakuje odwagi; tchórzostwo, słabość, pantoflarstwo
SJP.pl
pogardliwie: słaby, bez charakteru, pozbawiony woli
SJP.pl
Mieczewo – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Mosina.
Wikipedia
Wikipedia
Mieczkowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Kcynia.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. rzemieślnik wyrabiający metalowe zbroje i broń białą; płatnerz;
2. dawniej: urzędnik dworski noszący miecz przed panującym, później tytuł urzędnika ziemskiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. urzędnik odpowiedzialny za zbrojownię i noszenie miecza władcy;
(1.2) hist. tytularny urząd dworski
(1.3) rzem. wytwórca mieczy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. zob. orka.
(2.2) icht. nazwa systematyczna|Xiphias gladius|ref=tak., duża ryba drapieżna z górną szczęką przekształconą w długi szpikulec
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Miecznik poruszył się gwałtownie i przebódł go rozsrożonymi oczyma; na jagody wystąpiły mu czerwone plamaamy (…)
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛt͡ʃʲɲik, AS: mʹi ̯ečʹńik
Wiktionary
rzecz. miecz m., mieczyk m., mieczownik m., miecznikostwo n., mieczowanie n., mieczówka ż., miecznikowic m., miecznikówna ż., miecznikowa ż.
:: fż. mieczniczka ż.
czas. mieczować ndk.
przym. mieczowaty, mieczowy
Wiktionary
(2.1) orka
(2.2) ryba miecz, włócznik
Wiktionary
dawniej: urząd, godność, tytuł miecznika
SJP.pl
Ilja Iljicz Miecznikow (1845-1916), zoolog i mikrobiolog rosyjski
SJP.pl
dawniej: żona miecznika - urzędnika dworskiego
SJP.pl
Miecznik (mieczownik) – dworski urzędnik w średniowiecznej Polsce, zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz, będący oznaką jego władzy wojskowej.
Od XIV w. miecznik przekształcił się w tytularny urząd dworski (miecznik wielki koronny, od XVI w. także miecznik wielki litewski). Miecznicy poszczególnych księstw (ziem) stali się niskimi w hierarchii urzędnikami ziemskimi.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) córka miecznika
Wiktionary
Miecznik (mieczownik) – dworski urzędnik w średniowiecznej Polsce, zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz, będący oznaką jego władzy wojskowej.
Od XIV w. miecznik przekształcił się w tytularny urząd dworski (miecznik wielki koronny, od XVI w. także miecznik wielki litewski). Miecznicy poszczególnych księstw (ziem) stali się niskimi w hierarchii urzędnikami ziemskimi.
Wikipedia
(1.1) W sobotę odbędą się zrękowiny miecznikówny.
Wiktionary
rzecz. miecznik m.
Wiktionary
→ miecznik (osoba)
SJP.pl
Wikipedia
gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych
SJP.pl
Mieczodziobek (Ensifera ensifera) – gatunek ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ensifera. Występuje w zachodniej i północno-zachodniej Ameryce Południowej. Odwiedza fuksje i inne rośliny, których kwiaty mają długie kielichy; podlatuje do nich od dołu. Kiedy odpoczywa, dziób wznosi do góry.
Wikipedia
duży, opancerzony stawonóg z gromady staroraków; skrzypłocz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający kształt miecza
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. mający liście w kształcie miecza
Wiktionary
1. rodzaj nietoperzy z rodziny liścionosowatych;
2. rodzaj ptaków z rodziny tęgosterowatych
SJP.pl
Lonchorhininae – monotypowa podrodzina ssaków z rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mieczować.
Wiktionary
czas. mieczować
rzecz. miecznik mos./mzw.
Wiktionary
podobny z kształtu do miecza; długi, płaski, zaostrzony na końcu
SJP.pl
potocznie: łódź żaglowa mieczowa
SJP.pl
1. wojownik uzbrojony w miecz; mieczowy;
2. w dawnej Polsce: rzemieślnik wyrabiający miecze i broń białą oraz zbroje; płatnerz; miecznik
SJP.pl
przymiotnik od: miecz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mieczem, dotyczący miecza
Wiktionary
rzecz. miecz m., miecznik mzw./mos.
Wiktionary
1. mały miecz
2. kwiat ozdobny
3. rybka akwariowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: miecz: mały miecz lub miecz do zabawy
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Gladiolus|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych o kwiatach w postaci grona na wzniesionej łodydze;
(1.3) pot. kwiat mieczyka (1.2)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) icht. nazwa systematyczna|Xiphophorus|ref=tak., mała ryba z rzędu karpieńcokształtnych o wydłużonej dolnej części płetwy ogonowej, często hodowana w akwarium;
Wiktionary
Mieczyk, gladiola (Gladiolus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny kosaćcowatych. Należy do niego co najmniej 285 gatunków. Występują one w Europie (z wyjątkiem północnej części), w zachodniej Azji i w Afryce. Najbardziej zróżnicowany jest w południowej Afryce, gdzie rośnie co najmniej 168 gatunków. Na Madagaskarze jest 8, w górach równikowej Afryki – 84 gatunki. W Europie rośnie 6 gatunków, z czego dwa w Polsce: mieczyk błotny Gladiolus palustris i dachówkowaty G. imbricatus.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛt͡ʃɨk, AS: mʹi ̯ečyk
Wiktionary
rzecz. miecz m., miecznik m.
przym. mieczowy
Wiktionary
(1.2) gladiola
Wiktionary
przypominający kształtem mały miecz, podobny do małego miecza
SJP.pl
wciornastek mieczykowiec - owad z rzędu wciornastków
SJP.pl
przymiotnik od: mieczyk (roślina z rodziny kosaćcowatych), np. cebulki mieczykowe, kwiaty mieczykowe
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od Mieczysława ż.
Wiktionary
Mieczysław – dwuczłonowe imię męskie, które powstało najprawdopodobniej w wyniku błędnego odczytania słowiańskiego imienia złożonego Miecisław (którego najstarszy zapis pochodzi z 1257).
Wikipedia
(1.1) Ojciec Mieczysław ma stułę z San Giovanni Rotondo.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈt͡ʃɨswaf, AS: mʹi ̯ečysu̯af
Wiktionary
rzecz.
:: fż. Mieczysława ż.
:: zdrobn. Mietek m.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od: Mieczysław
Wiktionary
Mieczysława – imię żeńskie. Żeński odpowiednik męskiego imienia Mieczysław. Patronką tego imienia jest bł. Mieczysława Kowalska, jedna ze 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej.
Wikipedia
(1.1) Wieszaki zostawisz u ciotki Mieczysławy na Saskiej Kępie.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛt͡ʃɨˈswava, AS: mʹi ̯ečysu̯ava
Wiktionary
rzecz. Mietek mos., Miecio mos.
:: zdrobn. Miecia ż., Mietka ż.
:: fm. Mieczysław mos.
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Miecia, Mietka
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mieczysławy lub z nią związany
SJP.pl
Mieczysław z małżonką; Mieczysławowie
SJP.pl
Mieczysław z małżonką; Mieczysławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mieczysława lub z nim związany
SJP.pl
imię męskie
SJP.pl
Miecław (Masław, Mojsław, Miesław; zm. 1047) – cześnik króla Mieszka II, następnie władca Mazowsza w czasie wygnania władcy, kontestujący władzę Piastów.
Wikipedia
Miecław z małżonką; Miecławowie
SJP.pl
Miecław z małżonką; Miecławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Miecława lub z nim związany
SJP.pl
narzędzie garbarskie do ręcznego międlenia skóry
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zakład, pomieszczenie, w którym międli się len lub konopie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zakład, w którym odbywa się międlenie lnu lub konopi
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈdlarʲɲa, AS: mʹi ̯ẽndlarʹńa
Wiktionary
rzecz. międlak m., międlarka ż., międlica ż., międlenie n., międliwo n.
czas. międlić ndk., zmiędlić dk.
Wiktionary
1. gnieść, ugniatać, miąć;
2. mamrotać;
3. pot. nawijać bawełnę, tj. zanudzać kogoś miałkim opowiadaniem na nudny temat;
4. zmiękczać skóry w procesie garbowania;
5. łamać i rozgniatać łodygi konopi lub lnu (np. przy pomocy cierlicy)
SJP.pl
czasownik
(1.1) włók. poddawać słomę lnianą lub konopną łamaniu i zgniataniu w celu oddzielenia paździerzy od włókien
Wiktionary
rzecz. międlarnia ż., międlica ż.
Wiktionary
dawne prymitywne drewniane narzędzie do wstępnej obróbki łodyg lnu i konopi; mędlica
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) włók. drewniane narzędzie używane dawniej do międlenia lnu i konopi
Wiktionary
Len – potoczna nazwa tkanin wytwarzanych z czystej przędzy lnianej lub z dodatkami włókien bawełnianych, wełnianych, poliestrowych itp. Dodatek włókien poliestrowych (elana) do lnu zmniejsza podatność na gniecenie przy zachowaniu podstawowych cech tkaniny lnianej. Charakteryzuje się dużą przewiewnością.
Wikipedia
czas. międlić
rzecz. międlarnia ż.
Wiktionary
stalowy nóż do ręcznego międlenia skór
SJP.pl
słoma lniana lub konopna zmiędlona lub przeznaczona do międlenia
SJP.pl
1. duża misa, służąca do mycia się, prania, zmywania;
2. część szkieletu, kość wchodząca w skład obręczy kończyny tylnej (dolnej)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) duża miska, głównie do mycia lub prania;
(1.2) anat. wklęsła, parzysta kość w obrębie lędźwi, łącząca kończynę dolną (tylną) z kręgosłupem;
Wiktionary
Miednica – naczynie służące do higieny osobistej, prania lub mycia naczyń. Zazwyczaj ma kształt dużej misy, o pokroju kolistym, współcześnie także kwadratowym. Brzegi miednicy często są lekko wywinięte. Dawniej miednice były metalowe lub ceramiczne, obecnie często stosuje się tworzywa sztuczne.
Wikipedia
(1.2) Niestety nadal nie opisano wiarygodnych metod identyfikujących kobiety szczególnie zagrożone ryzykiem uszkodzenia dna miednicy podczas porodu drogami natury.
Wiktionary
IPA: mʲjɛdʲˈɲit͡sa, AS: mʹi ̯edʹńica
Wiktionary
rzecz. miedź ż.
:: zdrobn. miedniczka ż.
przym. miedniczny, miedniczy, miednicowy
Wiktionary
(1.1) misa, miska; gw-pl|Śląsk Cieszyński|lawor, lawór.
(1.2) kość miedniczna • dno miednicy • przepona miednicy
Wiktionary
medyczny przyrząd do pomiaru wielkości miednicy, stosowany w ginekologii
SJP.pl
Miednicomierz (pelwimetr) – urządzenie służące co wyznaczania zewnętrznych wymiarów kobiecej miednicy. Pomiary takie wykonuje się w celu uzyskania pośredniej oceny szerokości kanału rodnego ciężarnej. Znajomość tej szerokości pozwala przewidywać przebieg porodu i umożliwia kwalifikację do cesarskiego cięcia.
Pierwszy miednicomierz został skonstruowany przez francuskiego położnika Jean-Louisa Baudelocque'a.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z miednicą
Wiktionary
(1.1) Kręgouste są zwierzętami pozbawionymi żeber, szkieletu pasa barkowego i miednicowego.
Wiktionary
przym. miedniczy
rzecz. miednica ż.
Wiktionary
(1.1) miedniczy
Wiktionary
1. zdrobnienie od: miednica;
2. miedniczka nerkowa - błoniasty woreczek w nerce tworzący początkową część moczowodu
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) anat. dotyczący miednicy
Wiktionary
rzecz. miednica ż.
przym. miednicowy
Wiktionary
Wikipedia
Miedniki – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Uchanie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Uchanie. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 164 mieszkańców i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława w Teratynie.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w Rosji, w obwodzie twerskim, w rejonie kalinińskim, jedno z miejsc, gdzie dokonywano zbrodni katyńskiej;
Wiktionary
Miednoje (ros. Медное) – wieś w Rosji, w obwodzie twerskim, w rejonie kalinińskim, około 200 km na północny zachód od Moskwy, były ośrodek wypoczynkowy NKWD.
Wikipedia
(1.1) Wśród zaproszonych gości obecna była siostra Anna Teresa ze zgromadzenia sióstr wizytek (siostra kołowa – to znaczy nie będąca na stałe za klauzurą), której mama straciła w Miednoje narzeczonego, a sama była funkcjonariuszką policji.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|międolić.
Wiktionary
czas. międolić
Wiktionary
czasownik
(1.1) gwara. kelnerska: narzekać
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈdɔlʲit͡ɕ, AS: mʹi ̯ẽndolʹić
Wiktionary
rzecz. międolenie n.
Wiktionary
dzielnica Raciborza
SJP.pl
Miedonia (niem. Niedane) – dzielnica Raciborza, dawniej wieś, została włączona do miasta 1 lutego 1977 r.
Wikipedia
przymiotnik od: Miedonia
SJP.pl
1. przymiotnik od: Miedwie (jezioro);
2. sieja miedwiańska - ryba z rodziny łososiowatych żyjąca w jeziorze Miedwie pod Szczecinem; marena
SJP.pl
jezioro w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hydron. lewy dopływ Donu mający swe źródła w obwodzie saratowskim;
(1.2) geogr. hydron. rzeka w europejskiej części Rosji, w obwodzie twerskim, lewy dopływ Wołgi;
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Miedwiediew (ros. Медведев):
Wikipedia
pierwiastek chemiczny o symbolu Cu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) chem. metal, pierwiastek chemiczny o symbolu Cu i liczbie atomowej 29;
(1.2) przen. pieniądz, zwłaszcza miedziany
Wiktionary
Miedź (Cu, łac. cuprum) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych. Nazwa łacińska (a za nią w innych językach, w tym angielskim) pochodzi od Cypru, gdzie w starożytności wydobywano miedź. Początkowo nazywano ją „metalem cypryjskim” (cyprum aes), a następnie cuprum. Ma 26 izotopów z przedziału mas 55–80. Trwałe są dwa: 63 i 65.
Wikipedia
(1.1) Miedź jest metalem kolorowym.
(1.2) Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇t͡ɕ, AS: mʹi ̯ėć
Wiktionary
rzecz. miedziak m., miedziaczek m., miedziowiec m., miedzian m., miedzianka ż., miednica ż., miedziowanie n., pomiedziowanie n.
czas. miedziować ndk., pomiedziować dk.
przym. miedziany, miedziowy
przysł. miedziowo
temsłow. miedzio-
Wiktionary
(1.1) symbol. Cu, daw. gw-pl|Poznań|koprowina.
Wiktionary
pas ziemi oddzielający pola uprawne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) roln. wąski pas ziemi będący granicą między obszarami rolnymi, działkami budowlanymi;
(1.2) hist. archit. przestrzeń między zębami blanek, czyli merlonami
Wiktionary
Miedza – nieuprawiany pas terenu rozgraniczający pola.
Mimo wyłączenia z uprawy, pasy gruntu stanowiące miedzę przynoszą istotną korzyść dla produkcji rolniczej, większą niżeli włączenie tych pasów do użytkowania. Wynika to z korzystnego oddziaływania miedz jako siedlisk gatunków pożytecznych dla przyległych upraw, zwłaszcza drapieżnych chrząszczy i pająków, ale też dzikich gatunków pszczół (zapylaczy) oraz dżdżownic. Miedze mogą stanowić cenne siedliska dla roślinności, zwłaszcza muraw kserotermicznych i zarośli ciepłolubnych, a w przypadku występowania zarośli stanowią też miejsca bytowania ssaków i ptaków. Na stokach miedze ograniczają spływ powierzchniowy i erozję gleb.
Wikipedia
(1.1) (…) A wszystko przepasane, jakby wstęgą, miedzą • Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛd͡za, AS: mʹi ̯eʒa
Wiktionary
rzecz. miedzuch m.
przym. miedzowy, miedzuchowy
Wiktionary
przymiotnik od: Miedzna, Miedzno
SJP.pl
część Warszawy
SJP.pl
Miedzeszyn – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Wawer w Warszawie.
Przez Miedzeszyn przebiega droga ekspresowa S2.
Wikipedia
przymiotnik od: Miedzeszyn
SJP.pl
zdrobnienie od: miedziak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od miedziak
Wiktionary
rzecz. miedziak m., miedź ż.
Wiktionary
dawniej: drobna moneta zdawkowa; drobniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. drobna moneta ze stopu miedzi
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zob. miedziak sosnowiec.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇d͡ʑak, AS: mʹi ̯ėʒ́ak
Wiktionary
rzecz. miedź ż., miedzian m., miedziowanie n., pomiedziowanie n., miedzianka ż.
:: zdrobn. miedziaczek m.
czas. miedziować ndk., pomiedziować dk.
przym. miedziany, miedziowy, miedziakowy
przysł. miedziowo
Wiktionary
1. nazwa związku kompleksowego, w którym atomem centralnym jest miedź
2. potoczna nazwa materiału wybuchowego - miedziankitu
SJP.pl
1. zrobiony z miedzi;
2. mający kolor miedzi
SJP.pl
Wikipedia
wąż niejadowity, żyworodny
SJP.pl
2 miejscowości w Polsce:
Inne znaczenia:
Wikipedia
materiał wybuchowy kruszący, składający się z chloranu (V) potasu i z nafty
SJP.pl
Miedziankit – materiał wybuchowy kruszący, mieszanina chloranu potasu i nafty w stosunku wagowym 9:1. Jego prędkość detonacji wynosi ok. 3300 m/s przy gęstości ~1,3 g/cm3, temperatura detonacji 3800 °C, objętość gazów 340 l/kg, a ciśnienie detonacji 33 000 kG/cm². Materiał ten został wynaleziony przez Stanisława Łaszczyńskiego. Nie ma ściśle określonych, stałych własności fizycznych. Pierwotnie był stosowany w górnictwie rud miedzi, skąd pochodzi jego nazwa.
Wikipedia
mający brodę w kolorze miedzi; rudobrody
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający zarost, brodę w kolorze miedzi
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̇d͡ʑãnɔˈbrɔdɨ, AS: mʹi ̯ėʒ́ãnobrody
Wiktionary
(1.1) rudobrody, ryżobrody; hist. barbarossa
Wiktionary
bury o odcieniu miedzianym
SJP.pl
czerwony o odcieniu miedzianym
SJP.pl
przymiotnik od: Miedziana Góra
SJP.pl
mający czerwoną skórę
SJP.pl
mający włosy barwy miedzi; rudowłosy
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) mający rude włosy
Wiktionary
(1.1) Na scenę wyszedł miedzianowłosy malec.
Wiktionary
(1.1) rudy, rudowłosy, ryży
Wiktionary
złoty o odcieniu miedzianym
SJP.pl
1. zrobiony z miedzi;
2. mający kolor miedzi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zawierający miedź lub zrobiony z miedzi
(1.2) koloru miedzi
Wiktionary
(1.1) Obecnie w instalacjach elektrycznych stosuje się miedziane przewody.
(1.2) Bardzo podobają mi się dziewczęta o rudych włosach, a szczególnie miedzianych.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇ˈd͡ʑãnɨ, AS: mʹi ̯ėʒ́ãny
Wiktionary
rzecz. miedź m., miedziak mzw./mrz.
przym. miedziowy
Wiktionary
(1.2) czerwonozłoty
Wiktionary
zawierający jednowartościową miedź
SJP.pl
choroba powstała w wyniku reakcji zanieczyszczeń zawartych w wodzie z miedzią, które powodują powstawanie trujących substancji (podobnych do patyny)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Miedzichowo (niem. Kupferhammer) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Miedzichowo.Miejscowość jest siedzibą gminy Miedzichowo. Liczy 471 mieszkańców.
Wikipedia
przymiotnik od: Miedzichowo
SJP.pl
przymiotnik od: Miedźno
SJP.pl
rodzaj słodkowodnych ryb z rodziny kąsaczowatych
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z miedzią
Wiktionary
(1.1) miedziolity • miedzionikiel • miedzionośność • miedzionośny • miedziorycik • miedzioryt • miedziorytnia • miedziorytnictwo • miedziownik
Wiktionary
rzecz. miedź ż.
Wiktionary
Miedzionikle – stopy miedzi i niklu, które mogą zawierać także takie dodatki stopowe jak krzem, żelazo, aluminium lub mangan. Charakteryzują się dobrą wytrzymałością, żaroodpornością i odpornością na korozję oraz posiadają dobre własności oporowe. Przykładem takiego stopu jest kuprodur, używany m.in. przy wyrobie skrzyń ogniowych w parowozach.
Wikipedia
zawierający w sobie miedź; dostarczający miedzi
SJP.pl
rodzaj ważek z rodziny szklarkowatych; Somatochlora
SJP.pl
Somatochlora – rodzaj ważek z rodziny szklarkowatych (Corduliidae). Obejmuje ponad 40 gatunków występujących w Ameryce Północnej i Eurazji.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od miedzioryt
Wiktionary
rzecz. miedzioryt m.
Wiktionary
technika ryta, polegająca na rytowaniu metalowego podłoża za pomocą ostrych narzędzi (rylce, igły)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) technika graficzna polegająca na wyryciu wzoru w miedzianej płycie, pokryciu jej farbą, a następnie odbiciu na papierze;
(1.2) odbitka wykonana za pomocą miedziorytu (1.1)
Wiktionary
Miedzioryt (dawne nazwy: sztych, kopersztych, łac. cuprum „miedź”, niem. Kupferstich) – technika graficzna wklęsła, najstarsza technika graficzna na metalu, stosowana już w 1. połowie XV wieku. Wywodzi się prawdopodobnie z próbnych odbitek otrzymywanych przy stosowaniu złotniczej techniki niella. Tradycyjnie przypisuje się ten wynalazek florenckiemu złotnikowi Tommasowi Finiguerra.
Wikipedia
rzecz. miedziorytnik m., miedziorytniczka ż., miedziorytnictwo n.
:: zdrobn. miedziorycik mrz.
przym. miedziorytniczy
Wiktionary
(1.2) daw. kopersztych
Wiktionary
sztuka rytowania w miedzi lub mosiądzu; chalkografia
SJP.pl
specjalistka w dziedzinie chalkografii
SJP.pl
rytownik będący specjalistą w dziedzinie chalkografii; chalkograf
SJP.pl
przymiotnik od: miedzioryt
SJP.pl
pokrywać przedmioty powłoką miedzianą
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) pokrywać miedzią
Wiktionary
rzecz. miedź ż., miedziak mrz./mzw.
przym. miedziowy, miedziany
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|miedziować.
Wiktionary
Miedziowanie – metoda pokrywania przedmiotów metalowych warstwą miedzi.
Wikipedia
rzecz. miedź m., miedziowiec m., miedzianka ż., miedzian m., miednica ż., miedziak m.
czas. miedziować ndk.
przym. miedziowy, miedziany
Wiktionary
grupa pierwiastków chemicznych stanowiąca XI grupę główną układu okresowego: miedź, srebro i złoto
SJP.pl
Miedziowce – pierwiastki chemiczne znajdujące się w 11 (daw. IB lub I pobocznej) grupie układu okresowego. Należą one do grupy metali przejściowych. Są to: miedź (Cu), srebro (Ag), złoto (Au) i roentgen (Rg).
Wikipedia
górnik pracujący przy eksploatacji miedzi; miedziownik
SJP.pl
Miedziowiec (W-5) – wrak statku handlowego typu holk odnaleziony w Zatoce Gdańskiej, cenne stanowisko archeologiczne ze względu na zachowanie dużej ilości ładunku z początku XV wieku. Nazwę zawdzięcza kawałkom miedzi znalezionym na wraku przy jego odkryciu.
Wikipedia
zakład lub dział fabryki, w którym wyrabia się przedmioty z miedzi albo pokrywa miedzią przedmioty metalowe
SJP.pl
1. środowiskowo: górnik pracujący przy eksploatacji miedzi; miedziowiec;
2. pracownik specjalizujący się w produkcji wyrobów miedzianych lub w miedziowaniu przedmiotów z metalu
SJP.pl
przymiotnik od: miedź
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zawierający miedź, zrobiony z miedzi, dotyczący miedzi
Wiktionary
(1.1) W Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym działają dwie elektrociepłownie.
Wiktionary
rzecz. miedź ż., miedziak mrz./mzw., miedziowanie n.
przym. miedziany
czas. miedziować ndk.
Wiktionary
wieś w Polsce
SJP.pl
Miedzna – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Miedzna, nad rzeką Miedzanką. Ma status sołectwa. Siedziba gminy Miedzna.
Dawniej miasto; uzyskała lokację miejską w 1470 roku, zdegradowana po 1500 roku. Ponowna lokacja miasta na prawie magdeburskim nastąpiła w 1531 roku, degradacja w 1869 roku.
Wikipedia
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: miedza; graniczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. hist. wąska uliczka lub przejście oddzielająca domy, kramy lub działki budowlane wewnątrz miasta;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛd͡zux, AS: mʹi ̯eʒuχ
Wiktionary
rzecz. miedza ż.
przym. miedzowy, miedzuchowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) stpol. niedźwiedź, dosł. miodojad
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇d͡ʑvʲjɛ̇t͡ɕ, AS: mʹi ̯ėʒ́vʹi ̯ėć
Wiktionary
przyimek łączący się z rzeczownikami lub ich równoważnikami w bierniku i narzędniku
SJP.pl
przyimek
(1.1) …używany, gdy coś znajduje się pomiędzy obiektami
(1.2) …używany, gdy coś jest dzielone lub jest tego wiele, a części dostaje kilkoro odbiorców
(1.3) …zaznaczający możliwość wyboru
(1.4) …określający przedział czasowy
(1.5) …podkreślający pośredni charakter czegoś
(1.6) …używany, gdy coś otoczone jest większą ilością czegoś innego
Wiktionary
(1.1) Stół stoi między łóżkiem a krzesłem.
(1.2) Matka podzieliła cukierki między swoje dzieci.
(1.3) Czasem trzeba wybierać między pracą a rozrywką.
(1.4) Wpadnę między piątą a szóstą.
(1.5) Szary to kolor między czernią a bielą.
(1.6) W parku pospacerowałem sobie między drzewami.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃nd͡zɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒy
Wiktionary
przyim. pomiędzy
temsłow. między-
Wiktionary
(1.1) pomiędzy, pośrodku
(1.6) pośród, wśród
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych, utworzonych z połączenia przyimka między z rzeczownikami określającymi obiekty lub rzeczy, pomiędzy którymi coś się odbywa lub znajduje, np. międzymorze (między morzami), międzynarodowy (między narodami)
Wiktionary
przyim. między, pomiędzy
Wiktionary
1. przerwa między aktami sztuki wystawianej w teatrze; antrakt;
2. krótka dodatkowa scena między aktami sztuki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. przerwa między aktami
(1.2) przest. przen. ogólnie: pauza, przerwa, przestanek
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨakt, AS: mʹi ̯ẽnʒyakt
Wiktionary
przym. międzyaktowy
Wiktionary
(1.1) antrakt
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) teatr. odbywający się w czasie antraktu
Wiktionary
rzecz. międzyakt mrz.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. znajdujący, odbywający się, zachodzący między atomami
Wiktionary
(1.1) Zasada działania AFM opiera się na pomiarze oddziaływań międzyatomowych między sondą skanującą a badaną powierzchnią.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący między dwoma lub więcej bankami; dokonywany między bankami
Wiktionary
(1.1) Dopuszczalna jest międzybankowa wymiana informacji o udzielonych kredytach, obrotach i stanach rachunków bankowych, w zakresie, w jakim są one potrzebne w związku z udzielaniem kredytów, pożyczek, poręczeń i gwarancji bankowych.
Wiktionary
odnoszący się do kilku bibliotek, zachodzący między bibliotekami
SJP.pl
kolejny (niepierwszy) bieg eliminacyjny przed finałami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) położony między blokami mieszkalnymi
Wiktionary
Międzyborów (do 8 maja 1954 Czarny Borek) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Jaktorów.
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Międzyborów, po jej zniesieniu w gromadzie Jaktorów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa skierniewickiego.
Wikipedia
przymiotnik od: Międzybórz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Międzyborzem, dotyczący Międzyborza
Wiktionary
rzecz. międzyborzanin m., międzyborzanka ż., Międzyborze n., Międzyborów m., Międzybórz m.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku wsi w Polsce
Wiktionary
Międzybórz (także Międzybórz Sycowski, niem. Neumittelwalde, przed 1886 Medzibor) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie oleśnickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzybórz. Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto miało 2324 mieszkańców (806. miejsce w kraju).
Wikipedia
IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨbuʃ, AS: mʹi ̯ẽnʒybuš
Wiktionary
rzecz. międzyborzanin m., międzyborzanka ż., Międzyborze n., Międzyborów m.
przym. międzyborski
Wiktionary
mieszkaniec Międzyborza
SJP.pl
mieszkanka Międzyborza
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) ekon. wspólny kilku branżom, łączący różne branże
Wiktionary
(1.1) Uchwała przewiduje również możność zawierania porozumień międzybranżowych oraz formy organizacyjne dla takich porozumień.
Wiktionary
przymiotnik od: Międzybrodzie Bialskie
SJP.pl
znajdujący się albo odbywający się między brzegami jakiegoś zbiornika wodnego
SJP.pl
typ nowotworu złośliwego
SJP.pl
Międzybłoniak (łac. mesothelioma) – nowotwór złośliwy wywodzący się z komórek pokrywających błony surowicze – opłucną, osierdzie i otrzewną. Najczęstszą lokalizacją jest opłucna. Do głównych czynników ryzyka jego powstawania zalicza się narażenie na azbest oraz zakażenie wirusem SV40. Rokowanie jest złe.
Wikipedia
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch wsi w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Międzychód (niem. Birnbaum) – miasto w woj. wielkopolskim, powiecie międzychodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzychód i powiatu międzychodzkiego. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego. Położone nad Wartą w Kotlinie Gorzowskiej, wokół Jeziora Miejskiego. Po roku 1998 nastąpił powrót miasta w granice województwa wielkopolskiego.
Wikipedia
IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨxut, AS: mʹi ̯ẽnʒyχut
Wiktionary
rzecz. międzychodzianin m., międzychodzianka ż.
przym. międzychodzki
Wiktionary
mieszkaniec Międzychodu
SJP.pl
mieszkanka Międzychodu
SJP.pl
przymiotnik od: Międzychód
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Międzychodu, związany z Międzychodem
Wiktionary
rzecz. Międzychód m., międzychodzianin m., międzychodzianka ż.
Wiktionary
czas uzyskany przez zawodnika na pewnym odcinku trasy wyścigu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) sport. czas zawodnika na pewnym fragmencie wyścigu
(1.2) pot. czas pomiędzy dwoma wydarzeniami
Wiktionary
(1.1) Chociaż w połowie biegu miał najlepszy międzyczas, ostatecznie przybiegł drugi.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨt͡ʃas, AS: mʹi ̯ẽnʒyčas
Wiktionary
przym. międzyczasowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) znajdujący się między dachem a resztą budynku
Wiktionary
(1.1) Nawet specjalny wysięgnik sprowadzony z Gdyni nie pomógł w zlikwidowaniu gniazda os, które owady zbudowały w przestrzeni międzydachowej bloku komunalnego […].
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) kośc. związany ze stosunkami między dekanatami (jednostkami organizacyjnymi Kościoła katolickiego)
Wiktionary
(1.1) W Suchem przeprowadzono międzydekanalne zawody w slalomie gigancie, w których wzięła udział młodzież z grup parafialnych z dekanatów: Biały Dunajec i Białka Tatrzańska.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) miner. znajdujący się między dendrytami (strukturami krystalicznymi)
Wiktionary
(1.1) Różnicę w segregacji do obszarów międzydendrytycznych zaobserwowano również w stopie niklu Inconel 686.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) adm. związany ze stosunkami między różnymi departamentami ministerstwa lub podobnej instytucji
(1.2) adm. związany ze stosunkami między różnymi departamentami (jednostkami administracyjnymi w niektórych krajach)
Wiktionary
(1.1) W Ministerstwie Skarbu Państwa został powołany specjalny międzydepartamentalny zespół, który nad tym pracuje.
Wiktionary
miejsce pomiędzy dwiema drogami
SJP.pl
odnoszący się do kilku dzielnic, zachodzący między dzielnicami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący co najmniej dwóch dzielnic kraju
(1.2) odbywający się przy udziale różnych dzielnic miasta
Wiktionary
występujący między epidemiami
SJP.pl
zachodzący, występujący między grupami etnicznymi
SJP.pl
dotyczący krajów europejskich lub zachodzący między krajami europejskimi; unijny, międzynarodowy
SJP.pl
znajdujący się między galaktykami, zachodzący w przestrzeni między galaktykami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) astr. odbywający się lub znajdujący się pomiędzy różnymi galaktykami
Wiktionary
(1.1) Tematyka lotów międzygalaktycznych jest szeroko wykorzystywana w twórczości fantastyczno-naukowej.
Wiktionary
rzecz. międzygalaktyczność ż.
przysł. międzygalaktycznie
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który zachodzi pomiędzy gatunkami
Wiktionary
(1.1) Do tego rodzaju wymierania, będącego wynikiem konkurencji międzygatunkowej i realizacją postępu w ewolucji, dodać należy wymieranie powodowane przez losowe zmiany środowiska lub geologiczną ewolucję masywów kontynentalnych.
Wiktionary
rzecz. międzygatunkowość ż.
Wiktionary
technika używana podczas prowadzenia pojazdu silnikowego z manualną skrzynią biegów, polegająca na szybkim i krótkotrwałym dodawaniu gazu, powodującym zwiększenie obrotów silnika
SJP.pl
Międzygaz, zmiana biegu z międzygazem, potocznie przegazówka - technika stosowana podczas prowadzenia pojazdu silnikowego z manualną skrzynią biegów niewyposażoną w synchronizatory (np. motocykl). Międzygazu można użyć również, redukując bieg w warunkach skrajnie obniżonej przyczepności, np. na oblodzonej nawierzchni, celem zmniejszenia różnicy obrotów między silnikiem a kołami, która może doprowadzić do poślizgu. Ponadto umiejętne operowanie międzygazem pozwala na zmianę biegów bez użycia sprzęgła, np. w sytuacji awarii tego podzespołu.
Wikipedia
zachodzący między różnymi gałęziami (dziedzinami)
SJP.pl
dotyczący kilku generacji; wielopokoleniowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący, odbywający się przy udziale co najmniej dwóch gmin
(1.2) łączący ze sobą różne gminy
Wiktionary
(1.1) PKM Olkusz organizuje komunikację autobusową w oparciu o porozumienie międzygminne.
(1.2) Nowa jednostka - powiat - jako drugi szczebel samorządności, zapewnia usługi wykraczające poza możliwości niewielkiej gminy. Prowadzi i finansuje szkoły średnie, szpitale, drogi międzygminne (do tej pory wojewódzkie), pomoc społeczną, walkę z bezrobociem, porządek publiczny i bezpieczeństwo mieszkańców.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Międzygórzem, dotyczący Międzygórza
Wiktionary
rzecz. Międzygórze n.
Wiktionary
Międzygórz – wieś sołecka w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Lipnik.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Przez wieś przechodzi zielony szlak turystyczny z Chańczy do Pielaszowa oraz zielony szlak rowerowy do Opatowa.
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
zachodzący, odbywający się między kilkoma gromadami (jednostkami administracyjnymi)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący, odbywający się między kilkoma gromadami (jednostkami administracyjnymi)
Wiktionary
(1.1) Główne obiekty wiejskiej służby zdrowia dzielą się na dwa rodzaje. Pierwszą z grup są poradnie zdrowia posiadające izby porodowe. Znajdują się one w prawie wszystkich wsiach. Drugim rodzajem są ośrodki zdrowia, których zasięg jest międzygromadzki.
Wiktionary
istniejący między grupami; intergrupowy
SJP.pl
niższy fragment łańcucha górskiego, obniżenie terenu między grzbietami górskimi; przełęcz, międzygórze
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) astr. zob. międzygwiezdny.
Wiktionary
(1.1) Przypomnijmy, że nasz system planetarny utworzył się z obłoku gazu i pyłu międzygwiazdowego, jakich wiele w Drodze Mlecznej.
Wiktionary
przym. międzygwiezdny
Wiktionary
(1.1) międzygwiezdny, interstelarny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) astr. odbywający się, znajdujący się lub zachodzący między gwiazdami
Wiktionary
(1.1) Tymczasem wspomniany Arthur Dent, dzięki pomocy zaprzyjaźnionego kosmity, wyrusza w międzygwiezdną podróż.
Wiktionary
przym. międzygwiazdowy
Wiktionary
(1.1) interstelarny, międzygwiazdowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odbywający się między imperiami, mający miejsce pomiędzy imperiami; łączący imperia
Wiktionary
(1.1) Po umowie z 1907 r. […], można było odnieść wrażenie, że traci na znaczeniu „wielka gra”, która przez wiek XIX stawiała naprzeciwko siebie Petersburg i Londyn w międzyimperialnej rywalizacji na terenie Azji.
Wiktionary
rzecz. imperium n.
przym. imperialny
Wiktionary
odnoszący się do kilku instytucji, zachodzący między instytucjami
SJP.pl
dotyczący więcej niż jednego człowieka, zachodzący między ludźmi; międzyludzki, interpersonalny
SJP.pl
zachodzący między klasami, wspólny różnym klasom; szkolny, ogólnoszkolny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) socjol. odbywający się pomiędzy różnymi klasami społecznymi
(1.2) eduk. odbywający się pomiędzy różnymi klasami szkolnymi
Wiktionary
(1.1) Konstrukcja Europy oparta jest dziś na solidarności - międzyklasowej, międzyregionalnej, międzykorporacyjnej, międzynarodowej.
Wiktionary
znajdujący się pomiędzy komórkami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. dotyczący przestrzeni między komórkami
Wiktionary
(1.1) Komórki tkanki łącznej wytwarzają dużą ilość substancji międzykomórkowej, która wypełnia przestrzenie między nimi i składa się z istoty podstawowej oraz włókien.
Wiktionary
obejmujący różne kontynenty, wspólny dla różnych kontynentów; interkontynentalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) znajdujący się między kontynentami, odbywający się między kontynentami
(1.2) dotyczący spraw, relacji, itp. między kontynentami
Wiktionary
(1.1) Morze Śródziemne jest morzem międzykontynentalnym.
(1.1) W wyższych szerokościach geograficznych łączność międzykontynentalna możliwa jest też w ciągu dnia w zimie.
Wiktionary
przym. kontynentalny
Wiktionary
(1.2) interkontynentalny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. położony między kośćmi
Wiktionary
(1.1) Początkowe objawy zespołu nerwu międzykostnego przedniego ramienia mogą przybierać postać trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów, szybkiego męczenia się podczas pisania i ogólnej niezgrabności dłoni.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. umiejscowiony między kręgami kręgosłupa
Wiktionary
okolica ciała między odbytem a zewnętrznymi narządami płciowymi; krocze
SJP.pl
czas między ustąpieniem jednego króla a objęciem władzy przez kolejnego; bezkrólewie, interregnum
SJP.pl
dotyczący wielu kultur, zachodzący między wieloma kulturami; interkulturowy
SJP.pl
rzadko: lądować przed lotniskiem docelowym w celu uzupełnienia paliwa i zabrania nowych pasażerów
SJP.pl
lądowanie samolotu przed lotniskiem docelowym w celu uzupełnienia paliwa i zabrania nowych pasażerów; śródlądowanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) lotn. lądowanie w trakcie dłuższego lotu w celu zatankowania, wymiany pasażerów lub ładunku itp.
Wiktionary
Międzylądowanie – w transporcie lotniczym na dalekie dystanse operacja dodatkowego lądowania na lotnisku znajdującym się pomiędzy punktem startu a punktem docelowym podróży.
Rozwiązanie takie daje możliwość dokonania dotankowania paliwa, przeglądu urządzeń w samolocie, uzupełnienia zapasów żywności dla pasażerów, a także wymiany załogi po wielogodzinnej pracy na nową, wypoczętą. Międzylądowanie daje również możliwość zabrania nowych pasażerów wsiadających na lotnisku tranzytowym oraz opuszczenia samolotu przez tych, którzy zamierzają swoją podróż zakończyć w punkcie międzylądowania. Niekiedy loty na szczególnie dalekich trasach (np. z Europy do Australii) mogą wiązać się z kilkoma międzylądowaniami po drodze.
Wikipedia
(1.1) Jego powietrzna wyprawa trwała - wraz z wieloma międzylądowaniami - aż siedem dni.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) eduk. występujący między lekcjami w szkole
(1.2) rel. występujący między lekcjami mszalnymi
Wiktionary
(1.1) Które przepisy prawa regulują organizację przerw międzylekcyjnych w szkołach?
(1.2) …celebrans może śpiewać/mówić utwór międzylekcyjny z ludem lub kantorem.
Wiktionary
mieszkaniec Międzylesia (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Międzylesia (miasta w Polsce)
SJP.pl
dawniej: okolica między lasami, ziemie leżące między lasami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa miasta w Polsce w województwie dolnośląskim, a także części miast, osad, wsi i przysiółków;
Wiktionary
Międzylesie (niem. Mittelwalde, dial. Mèttewaale, czes. Mezilesí, dawniej Středolesí) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzylesie. Leży nad Nysą Kłodzką, na obszarze historycznej ziemi kłodzkiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego.
Wikipedia
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈlɛɕɛ, AS: mʹi ̯ẽnʒyleśe
Wiktionary
rzecz. międzylesianin m., międzylesianka ż.
przym. międzyleski
Wiktionary
przymiotnik od: Międzylesie
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Międzylesia, związany z Międzylesiem
Wiktionary
rzecz. Międzylesie n., międzylesianin m., międzylesianka ż.
Wiktionary
znajdujący się między lasami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) istniejący/dziejący się w okresie interglacjału (między zlodowaceniami) lub pochodzący z tego okresu
Wiktionary
(1.1) W historii Ziemi cykle długich okresów zlodowaceń i znacznie krótszych okresów międzylodowcowych następują dość regularnie po sobie.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨlɔdɔfˈt͡sɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒylodofcovy
Wiktionary
(1.1) interglacjalny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odbywający się między ludźmi, mający miejsce pomiędzy ludźmi
Wiktionary
(1.1) Komputer będzie stanowił wówczas podstawowe medium kontaktów międzyludzkich, reguły takie będą więc niezwykle potrzebne.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈlut͡sʲci, AS: mʹi ̯ẽnʒylucʹḱi
Wiktionary
(1.1) interpersonalny, międzyosobniczy
Wiktionary
potocznie o telefonie wykonywanym do miasta z innej strefy numeracyjnej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rozmowa telefoniczna pomiędzy abonentami w różnych miejscowościach
(1.2) centrala telefoniczna umożliwiająca międzymiastową (1.1)
forma przymiotnika.
(2.1) ż. od międzymiastowy
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃mʲjaˈstɔva, AS: mʹi ̯ẽnʒỹmʹi ̯astova
Wiktionary
przym. międzymiastowy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odbywający się między miastami, mający miejsce pomiędzy miastami; łączący miasta
Wiktionary
rzecz. międzymiastowa ż.
Wiktionary
znajdujący się między zamkniętymi obszarami urbanistycznymi
SJP.pl
odbywający się między kolejnymi miesiączkami
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dziejący się/odbywający się między miesiączkami
Wiktionary
(1.1) Zaburzenia równowagi hormonalnej powodują kłopoty ze snem, nadmierną potliwość, drażliwość, krwawienia międzymiesiączkowe, uderzenia gorąca i wiele innych dolegliwości.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃mʲjɛ̇ɕɔ̃n͇t͡ʃˈkɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒỹmʹi ̯ėśõṇčkovy
Wiktionary
rzecz. miesiączka ż.
Wiktionary
znajdujący się między mięśniami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. położony między mięśniami
Wiktionary
(1.1) Powięź tworzy złącza międzymięśniowe, jednocześnie dzieląc każdy mięsień na mniejsze elementy.
Wiktionary
znajdujący się między mieszkaniami; konstrukcyjny, nośny
SJP.pl
zachodzący między molekułami, np. oddziaływaie międzymolekularne, siły międzymolekularne
SJP.pl
żartobliwe tłumaczenie angielskiego terminu "interface", stosowanego wobec obiektów pośredniczących w wymianie sygnałów między dwoma różnymi systemami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) inform. żart. interfejs
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃ˈmɔrʲd͡ʑɛ, AS: mʹi ̯ẽnʒỹmorʹʒ́e
Wiktionary
(1.1) interfejs, złącze, łącze
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) jęz. odbywający się na pograniczu morfemów lub dotyczący relacji między morfemami
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) położony między morzami
Wiktionary
rzecz. międzymorze n.
Wiktionary
wąski pas lądu między dwoma morzami, łączący ze sobą dwa lądowe obszary; istm, istmus, przesmyk
SJP.pl
Wikipedia
część przodomózgowia dzielona na podwzgórze, wzgórze, nadwzgórze i niskowzgórze
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) anat. część mózgu między kresomózgowiem a śródmózgowiem;
Wiktionary
Międzymózgowie (łac. diencephalon) – część mózgowia kręgowców zawierająca trzecią komorę mózgu. Po obu stronach zlokalizowane jest wzgórze podzielone na wiele jąder. Do tylnej powierzchni wzgórza przywierają ciała kolankowate (corpora geniculata) zawzgórza.Sklepienie trzeciej komory (nadwzgórze) różnicuje się na narządy szyszynkowe: szyszynkę, narząd przyszyszynkowy, czołowy i ciemieniowy. Dno trzeciej komory (podwzgórze) składa się z części wzrokowej (przysadka, lejek, pasma wzrokowe i ich skrzyżowanie) i sutkowatej. Międzymózgowie położone jest między spoidłem mózgu przednim i tylnym.
Wikipedia
(1.1) Zakończenia nerwowe na ustach drażnią podwzgórze, tę część międzymózgowia, która wraz z przysadką reguluje skład koktajlu hormonalnego w żyłach.
Wiktionary
rzecz. międzymóżdże n.
Wiktionary
(1.1) międzymóżdże
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. teren między murami zewnętrznymi a wewnętrznymi w średniowiecznych miastach
Wiktionary
Międzymurze (od gr. μεσοτοιχον), parcham – niezabudowany teren położony pomiędzy wewnętrznym a zewnętrznym pierścieniem umocnień murowych miast i zamków. Od epoki baroku wykorzystywany był także jako miejsce uroczystości i zabaw dziecięcych.
Wikipedia
(1.1) Armata utknęła na międzymurzu.
Wiktionary
rzecz. mur mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) jednostka urbanistyczna (osiedle) miasta Bydgoszczy, położona w jego zachodniej części, między Kanałem Bydgoskim a lasami Puszczy Bydgoskiej;
(1.2) część Bydgoszczy, dawny folwark położony w obrębie Zbocza Fordońskiego, w pobliżu Góry Szybowników, w bydgoskiej dzielnicy Fordon;
Wiktionary
Miedzyń (niem. Miedzin – 1789, Miedzyn – 1860, Schleusendorf – 1885) – jednostka urbanistyczna (osiedle) miasta Bydgoszczy, położona w jego zachodniej części, między Kanałem Bydgoskim a lasami Puszczy Bydgoskiej.
Wikipedia
organizacja międzynarodowa skupiająca partie polityczne o podobnych poglądach
SJP.pl
Wikipedia
dotyczący prawa międzynarodowego
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który dotyczy dwu lub więcej narodów
Wiktionary
(1.1) Politycy omówili kwestię międzynarodowych reakcji na referendum.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨ̃narɔˈdɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒỹnarodovy
Wiktionary
rzecz. międzynarodówka ż., międzynarodowiec mos.
przysł. międzynarodowo
Wiktionary
(1.1) internacjonalny, światowy
Wiktionary
zachodzący między kolejnymi przeglądami technicznymi pojazdu; międzyremontowy
SJP.pl
dotyczący kilku oddziałów; przeznaczony dla kilku oddziałów; odbywający się między oddziałami, ich pracownikami
SJP.pl
przeznaczony dla dzieci z różnych ognisk szkolnych
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący relacji między osobnikami (pojedynczymi ludźmi)
(1.2) biol. dotyczący relacji między osobnikami (pojedynczymi okazami gatunku)
Wiktionary
(1.1) Czynnikiem spajającym grupę są różnorodne interakcje międzyosobnicze, które prowadzą do wytworzenia się więzi, będących podstawą istnienia grup społecznych, ich wewnętrznej spójności.
(1.2) Na przykład rośliny rozłogowe mogą […] wnikać pojedynczymi kłączami między inne rośliny, minimalizując tym samym kontakty międzyosobnicze i międzyklonalne.
Wiktionary
(1.1) międzyludzki, interpersonalny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. dotyczący miejsca między palcami
Wiktionary
(1.1) Pierwsze objawy grzybicy to szczelinowate pęknięcia naskórka w przestrzeniach międzypalcowych stóp.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący wielu państw; zachodzący, odbywający się przy udziale różnych państw; złożony z wielu państw (ich przedstawicieli)
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany ze stosunkami między parlamentami różnych państw
Wiktionary
(1.1) Gdybyśmy stworzyli stałą polsko-litewską instytucję międzyparlamentarną, wiele spraw załatwilibyśmy sprawniej i bez odwlekania.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) polit. związany ze stosunkami między różnymi partiami politycznymi
Wiktionary
(1.1) Nasiliły się ostatnio próby wciągnięcia wojska do rozgrywek międzypartyjnych.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) archit. znajdujący się między piętrami
Wiktionary
(1.1) W wielu budynkach z początku minionego wieku stropy międzypiętrowe wykonywano na belkach drewnianych.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) archit. znajdujący się między pilastrami
Wiktionary
(1.1) W górnych polach międzypilastrowych znajdują się płyciny z instrumentami muzycznymi, splecionymi z atrybutami bożka miłości Amora.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) przeznaczony do montowania między pisuarami w celu ich rozdzielenia
Wiktionary
(1.1) Przegrodę międzypisuarową […] zaprojektowano z myślą o miękkich, lekko zaokrąglonych kształtach, nadających przyjemnego charakteru całemu wnętrzu.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który znajduje się między planetami, dzieje się w przestrzeni między danymi planetami
Wiktionary
(1.1) Od górnej termosfery atmosferę cechuje stopniowe przechodzenie do sfery gazu międzyplanetarnego.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨplãnɛˈtarnɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒyplãnetarny
Wiktionary
przysł. międzyplanetarnie
Wiktionary
(1.1) interplanetarny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. związany z możliwością działania, zwłaszcza jednoczesnego, na różnych platformach sprzętowych bądź programowych
Wiktionary
(1.1) W sieci pojawił się międzyplatformowy wirus atakujący zarówno system Windows jak i Linux.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) taki, który zachodzi między plemięemionami; dotyczący więcej niż jednego plemięemienia
Wiktionary
(1.1) Konflikty międzyplemienne w Afryce były zawsze: ludy rolnicze i pasterskie walczyły o dostęp do wody, ziemi, pastwisk.
Wiktionary
rzecz. plemię n., plemienność ż.
przym. plemienny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) roln. szybko rosnąca roślina uprawna, wysiewana lub sadzona równocześnie z uprawą główną lub pomiędzy zbiorem a następnym wysiewem roślin ozimych
Wiktionary
Międzyplon, dawniej poplon – roślina uprawiana między dwoma plonami głównymi na zielonkę, siano, kiszonkę, na przyoranie jako zielony nawóz lub pozostawienie w postaci mulczu po ich ścięciu, zwałowaniu bądź zniszczeniu przez mróz. Ich uprawa ma duże znaczenie nie tylko dla produkcji paszy, ale i ze względu na zwiększanie biologicznej aktywności i żyzności gleby, działanie strukturotwórcze roślin i wzbogacanie gleby w azot (przez bobowate). W dobrze prowadzonym gospodarstwie rolnym poplony mogą zajmować nawet do 25-30 % powierzchni ziemi ornej.
Wikipedia
(1.1) Właściwa uprawa międzyplonów zapobiega zanieczyszczaniu wód oraz erozji.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨplɔ̃n, AS: mʹi ̯ẽnʒyplõn
Wiktionary
(1.1) mulcz
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) książk. dotyczący stosunków między podmiotami (jednostkami ludzkimi)
(1.2) praw. dotyczący stosunków między podmiotami (jednostkami podlegającymi prawu cywilnemu)
Wiktionary
(1.1) Zagadnienie relacji międzypodmiotowych nigdy nie należało do kanonu podstawowych tematów filozofii.
(1.2) Ponadto coraz większe skomplikowanie procesów gospodarczych oraz rosnąca szybkość transakcji międzypodmiotowych sprawiają, że usługi, które świadczą te firmy, stają się coraz bardziej nierutynowe, […]
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący między różnymi pokoleniami
Wiktionary
(1.1) Jedną z konsekwencji zerwania więzi międzypokoleniowej stała się bezradność kulinarna w wielu polskich domach.
Wiktionary
przestrzeń między niższym a wyższym pokładem statku; międzypokładzie
SJP.pl
Międzypokład – pokład statku znajdujący się wewnątrz ładowni na drobnicowcu (jeden lub kilka). Jeżeli jest ich kilka, oznacza się je numerami, licząc od góry. Jeżeli występują dwa międzypokłady, zamiast numeracji jest górny i dolny międzypokład.
Wikipedia
dodatkowy pokładnik umieszczony między pokładnikami podstawowymi
SJP.pl
przestrzeń między niższym a wyższym pokładem statku; międzypokład
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. przebiegający między wyrostkami poprzecznymi kręgu
Wiktionary
(1.1) Mięśnie międzypoprzeczne […] występują jako mięśnie podwójne, łącząc dwa sąsiednie wyrostki poprzeczne kręgów szyjnych i lędźwiowych.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący między odrębnymi populacjami lub dotyczący stosunków między nimi
Wiktionary
(1.1) Rosjanie asymilowali elementy ich kultury, naturalnym zjawiskiem było też międzypopulacyjne mieszanie się cech antropologicznych.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący lub znajdujący się między portami wodnymi bądź lotniczymi
Wiktionary
(1.1) Zarówno minister, jak i ambasador podkreślili znaczenie dalszego rozwoju transportu lotniczego, w tym zacieśnianie relacji między przewoźnikami lotniczymi, współpracy międzyportowej oraz wykorzystania potencjału portów regionalnych.
Wiktionary
zachodzący między kilkoma powiatami, ze współudziałem kilku powiatów; regionalny
SJP.pl
dziejący się miedzy powstaniami, dotyczący okresu pomiędzy kolejnymi powstaniami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dziejący się lub dotyczący okresu między powstaniami zbrojnymi
Wiktionary
(1.1) Polskie koncepcje polityczne okresu międzypowstaniowego rozwijały się w orbicie wpływów francuskich, zaś filozoficzne — inspirowane były głównie przez myśl niemiecką.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) inform. zachodzący między procesami
Wiktionary
(1.1) Niestety, do komunikacji pomiędzy zadaniem czasu rzeczywistego i zwykłym procesem nie można wykorzystać […] mechanizmów komunikacji międzyprocesowej, jakie oferuje standardowy Linux.
Wiktionary
zachodzący między programami, np. zespół międzyprogramowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący lub znajdujący się między prowincjami
Wiktionary
(1.1) Wśród kupców antiocheńskich w IV w. była duża grupa, których określa się mianem „emporoi”; byli to kupcy zajmujący się handlem międzyprowincjonalnym i prowadzonym na daleki dystans.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) eduk. związany z więcej niż jednym przedmiotem szkolnym
Wiktionary
(1.1) Drugi etap szkoleń zakłada przeprowadzenie międzyprzedmiotowego projektu w danej szkole.
Wiktionary
dotyczący kilku przedszkoli
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odbywający się z udziałem kilku przedszkoli
Wiktionary
(1.1) Do tej międzyprzedszkolnej rywalizacji przystąpiły ostatecznie trzy placówkaacówki z terenu Oświęcimia.
Wiktionary
dotyczący przejazdu środków lokomocji między kolejnymi przystankami
SJP.pl
w biologii: występowanie u osobnika danej płci zewnętrznych cech płci przeciwnej lub cech pośrednich między cechami obu płci, powstałych na tle zaburzeń genetycznych lub hormonalnych (np. po kastracji); interseksualizm
SJP.pl
zachodzący, występujący między różnymi płciami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) biol. socjol. zachodzący między płciami
Wiktionary
(1.1) Analiza genetyczna wykazała różnice międzypłciowe w poziomie odziedziczalności badanych zachowań.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odbywający się pomiędzy różnymi rasami
Wiktionary
dotyczący kontaktów między wyznawcami różnych religii; ekumeniczny
SJP.pl
dotyczący okresu między kolejnymi remontami; międzyobsługowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący kilku resortów
Wiktionary
(1.1) W tym celu zwołał naradę międzyresortową, której tematem był traktat handlowy z Sowietami i zasadność utrzymywania dotychczasowego stanowiska w kwestii należności z tytułu traktatu ryskiego.
Wiktionary
zachodzący, występujący między dwoma latami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. element słowotwórczy umieszczany między dwoma leksemami, np. morfem między dwoma rdzeniami;
Wiktionary
Międzyrostek, spójka, interfiks (łac. interfixus z inter, „między” i fixus, „umocowany”) – każda cząstka wyrazu (jego morfem) umiejscowiona między dwoma rdzeniami (podstawami słowotwórczymi). Międzyrostki występują z przyczyn fonetycznych w niektórych wyrazach, zwykle złożeniach (na przykład język-o-znawca).
Wikipedia
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈrɔstɛk, AS: mʹi ̯ẽnʒyrostek
Wiktionary
(1.1) interfiks
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odbywający się z udziałem różnych rządów
Wiktionary
(1.1) 2 lipca br., po raz pierwszy od 2018 r., odbyły się polsko-niemieckie konsultacje międzyrządowe.
Wiktionary
przymiotnik od: Międzyrzec Podlaski, Międzyrzecz
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przym. od: Międzyrzec Podlaski, Międzyrzecz
Wiktionary
rzecz. międzyrzecze n., Międzyrzecze n., Międzyrzecz m., międzyrzeczanin m., międzyrzeczanka ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś na Ukrainie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Międzyrzecz (także Międzyrzecz Wielkopolski, łac. Mezerici, Mederecensis, niem. Meseritz) – miasto w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzyrzecz. Międzyrzecz leży na Pojezierzu Lubuskim, przy ujściu Paklicy do Obry. 31 grudnia 2022 w mieście zamieszkiwało 17 057 osób.
Wikipedia
IPA: mʲjɛ̃nˈd͡zɨʒɛt͡ʃ, AS: mʹi ̯ẽnʒyžeč
Wiktionary
rzecz. międzyrzeczanin mos., międzyrzeczanka ż.
przym. międzyrzecki
Wiktionary
mieszkaniec Międzyrzecza lub Międzyrzeca Podlaskiego
SJP.pl
mieszkanka Międzyrzeca Podlaskiego, Międzyrzecza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Mezopotamia
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce, na Białorusi i na Ukrainie
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. międzyrzecze n., Międzyrzec m., Międzyrzecz m., międzyrzecczyzna ż.
przym. międzyrzecki, międzyrzeczny
Wiktionary
(1.1) Mezopotamia
Wiktionary
znajdujący się między ściekami
SJP.pl
mający miejsce między semestrami
SJP.pl
dotyczący okresu między sesjami (parlamentu lub egzaminacyjnymi na uczelni); międzyzjazdowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dziejący się, odbywający się między sesjami
Wiktionary
(1.1) Na początku posiedzenia wójt odczytał informację o działalności urzędu w okresie międzysesyjnym.
Wiktionary
okres przejściowy między dwoma sezonami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) okres między dwoma sezonami
Wiktionary
(1.1) Mieszkańcy Luksoru od przeszło stu lat żyli z bogatych turystów. Tymczasem w owym martwym „międzysezonie” turystów było zaledwie troje: stara milionerka amerykańska, gruby Hiszpan, właściciel wielkich dóbr ziemskich w Kastylii, oraz ja.
Wiktionary
przym. międzysezonowy
Wiktionary
znajdujący się między skałami; śródskalny
SJP.pl
dotyczący różnych spółdzielni, odbywający się między członkami różnych spółdzielni; międzyspółdzielniany
SJP.pl
dotyczący różnych spółdzielni, odbywający się między członkami różnych spółdzielni; międzyspółdzielczy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący co najmniej dwóch spółdzielni
Wiktionary
(1.1) Po obejrzeniu szkoły odbyła się część artystyczna, w której wystąpił znany w powiecie chojnickim zespół międzyspółdzielniany „Tęcza”.
Wiktionary
odnoszący się do kilku stanów, obejmujący różne stany
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który dotyczy dwu lub więcej stanów
(1.2) przebiegający między dwoma stanami
Wiktionary
(1.1) W zawodach międzystanowych wzięły udział trzy Marylandki.
Wiktionary
zachodzący między zwolennikami różnych stronnictw; międzypartyjny, międzyzrzeszeniowy
SJP.pl
znajdujący się między stropami
SJP.pl
znajdujący się między świętami, dotyczący okresu między świętami
SJP.pl
okres między dwoma świętmi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. okres między świętami
Wiktionary
dotyczący kilku szkół
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który dotyczy co najmniej dwóch szkół lub odbywa się z udziałem różnych szkół
Wiktionary
(1.1) 1 maja ub. r. nauczyciel Ligaszewski wywiesił plakat, opracowany przez uczniów z wykazem współzawodnictwa międzyszkolnego.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) zachodzący lub dotyczący kontaktów między różnymi narodami słowiańskimi
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) jęz. język pomocniczy opracowany w 2011 roku, łączący cechy różnych języków słowiańskich i mający na celu ułatwienie komunikacji między ich użytkownikami;
Wiktionary
Język międzysłowiański (medžuslovjansky/меджусловјанскы) – język sztuczny oparty na językach słowiańskich. Został skonstruowany przez zespół językotwórców z różnych krajów jako język pomocniczy, który ma zarazem ułatwić komunikację między Słowianami i służyć jako środek pozwalający osobom nieznającym żadnego języka słowiańskiego porozumiewać się ze Słowianami. Podstawową ideą międzysłowiańskiego jest fakt, że języki słowiańskie są na tyle do siebie zbliżone, że na podstawie wspólnych cech, takich jak słowa i końcówki gramatyczne, można stworzyć język, który jest zrozumiały dla wszystkich. Język międzysłowiański powstał w oparciu o dwa starsze projekty: slovianski z 2006 r. oraz novoslověnsky z 2009 r.
Wikipedia
(1.1) Czytelnicy „Gazety” pamiętają może apele Jana Turnaua o nadsyłanie wspomnień o Rosjanach, Ukraińcach, Białorusinach, którzy w ciężkim czasie wojennym okazywali nam życzliwość, jakąś międzysłowiańską czy w ogóle międzyludzką solidarność.
(2.1) Ja bardziej wolę mówić o „systematyzowaniu” międzysłowiańskiego, niż o „tworzeniu”, ponieważ jest to po prostu uporządkowanie i spisanie naturalnego od stuleci zjawiska — czyli dużej, wzajemnej zrozumiałości języków słowiańskich […]
Wiktionary
nowe możliwości znaczeniowe rodzące się w tekście poetyckim ze wzajemnych oddziaływań słów, z których został zbudowany; pojęcie z koncepcji Awangardy Krakowskiej wprowadzone przez J. Przybosia
SJP.pl
Międzysłowie – pojęcie wprowadzone przez Juliana Przybosia, związane z koncepcją języka poetyckiego Awangardy Krakowskiej. Istotą międzysłowia są dodatkowe, utajone sensy pojawiające się w tekście poetyckim, będące wynikiem wzajemnego oddziaływania na siebie znaczeń słów wchodzących w obręb utworu. Głównym sposobem organizacji międzysłowia ma być metafora, wydobywająca z „minimum słów – maksimum aluzji wyobrażeniowych”.
Wikipedia
w architekturze: odległość między dwiema sąsiadującymi z sobą kolumnami; interkolumnium
SJP.pl
Międzysłupie (Interkolumnium) – odległość między kolumnami budowli, pomierzona od ich osi pionowych. Osiowy rozstaw kolumn w kolumnadzie.
Interkolumnium odgrywało bardzo dużą rolę w architekturze starożytnej, stanowiąc podstawę określenia modułu oraz wywierając decydujący wpływ na ustalenie proporcji oraz konstrukcji budowli.
Wikipedia
odbywający się w czasie między kolejnymi targami, wystawami
SJP.pl
przestrzeń pomiędzy dwoma sąsiednimi torami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kolej. miejsce między dwoma sąsiednimi torami kolejowymi lub tramwajowymi
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na międzytorzu torów nr 310-337 pobudowano dużą, całopociągową rampę do przeładunku z wagonów normalnotorowych na szerokotorowe. Drugą rampę pobudowano na międzytorzu torów nr 25-27.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈtɔʒɛ, AS: mʹi ̯ẽnʒytože
Wiktionary
część doliny pomiędzy wałami przeciwpowodziowymi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przestrzeń między wałami
Wiktionary
Międzywale – teren położony na brzegu rzeki pomiędzy jej linią brzegową a wałem przeciwpowodziowym. Jest to teren zarezerwowany na czas powodzi dla przejścia wód wezbraniowych w celu obniżenia wysokości fali powodziowej.
Wikipedia
rzecz. międzywał m.
przym. międzywałowy
Wiktionary
znajdujący się pomiędzy wałami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) położony między wałami
Wiktionary
rzecz. międzywale n., międzywał m.
Wiktionary
odcinek łodygi między poziomami osadzenia dwóch kolejnych liści lub okółków liści
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) bot. część łodygi między węzłami
Wiktionary
Międzywęźle – odcinek łodygi pomiędzy węzłami, tj. miejscami wyrastania dwóch kolejnych liści lub okółków liści.
Wikipedia
znajdujący się między dwoma strumieniami wichru
SJP.pl
1. znajdujący się między wierszami tekstu;
2. wyrażony nie wprost, pozostawiony domysłowi; domyślny
SJP.pl
1. wieś w Polsce;
2. kanał w Bydgoszczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś w województwie zachodniopomorskim;
Wiktionary
Międzywodzie (do 1945 niem. Heidebrink) – wieś w północnej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów. Miejscowość wypoczynkowa z letnim kąpieliskiem na wyspie Wolin.
Według danych z 31 grudnia 2009 r. wieś miała 635 stałych mieszkańców.
Wikipedia
(1.1) Międzywodzie leży na wyspie Wolin.
(1.1) W Międzywodziu jest ulica Armii Krajowej.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈvɔd͡ʑɛ, AS: mʹi ̯ẽnʒyvoʒ́e
Wiktionary
rzecz. międzywodzianin m., międzywodzianka ż.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) dotyczący czasu między wojnami, zwłaszcza okresu między pierwszą a drugą wojną światową
Wiktionary
(1.1) Już po śmierci Kisielewskiego wystąpiły w tych rolach gwiazdy dwudziestolecia międzywojennego: Maria Modzelewska i Janusz Warnecki.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨvɔˈjɛ̃nːɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒyvoi ̯ẽ•ny
Wiktionary
rzecz. międzywojnie n.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący dwu lub więcej województw
Wiktionary
(1.1) Laureatki wystąpiły w eliminacjach międzywojewódzkich w dniach 14-17 maja w Lublinie również zdobywając wysokie oceny jury […]
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨvɔjɛˈvut͡sʲci, AS: mʹi ̯ẽnʒyvoi ̯evucʹḱi
Wiktionary
okres historyczny pomiędzy wojnami, zwłaszcza między pierwszą a drugą wojną światową, lata 1918-1939; dwudziestolecie międzywojenne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres między dwiema wojnami, w szczególności między pierwszą a drugą wojną światową
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jednak poety i krytyka obeznanego z realiami wolnego rynku literatury międzywojnia taka mizeria nie zbija z tropu.
Wiktionary
przym. międzywojenny
Wiktionary
dotyczący kilku wydziałów; przeznaczony dla kilku wydziałów; odbywający się między wydziałami, ich pracownikami, przedstawicielami
SJP.pl
1. odnoszący się do kilku wymiarów (równoległych rzeczywistości lub płaszczyzn istnienia), obejmujący różne wymiary, znajdujący się pomiędzy wymiarami;
2. w matematyce: dotyczący relacji między kilkoma wymiarami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się co najmniej do dwóch zakładów
Wiktionary
(1.1) Organizacjami członkowskimi OPZZ mogą być m.in. zakładowe i międzyzakładowe organizacje związkowe.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) jęz. taki, który jest położony między zdaniami lub zachodzi między nimi
Wiktionary
mieszkaniec Międzyzdrojów (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Międzyzdrojów (miasta w Polsce)
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim;
Wiktionary
Międzyzdroje (niem. Misdroy) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzyzdroje, położone nad Morzem Bałtyckim, na wyspie Wolin. Według danych z 31 grudnia 2010 miasto liczyło 5479 mieszkańców.
Międzyzdroje są ośrodkiem wypoczynkowym i turystycznym. Popularną letnią imprezą rozrywkową jest organizowany corocznie w lipcu Europejski Festiwal Gwiazd.
Wikipedia
(1.1) Po wojnie trzydziestoletniej tereny Międzyzdrojów i całą wyspę Wolin opanowali Szwedzi.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨˈzdrɔjɛ, AS: mʹi ̯ẽnʒyzdroi ̯e
Wiktionary
rzecz. międzyzdrojanin mos., międzyzdrojanka ż.
przym. międzyzdrojski
Wiktionary
przymiotnik od: Międzyzdroje
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Międzyzdrojów, związany z Międzyzdrojami
Wiktionary
rzecz. Międzyzdroje lm nm., międzyzdrojanin mos., międzyzdrojanka ż.
Wiktionary
znajdujący się między zębami
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) znajdujący się między zębami; dotyczący miejsca między zębami
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) znajdujący się między żebrami
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dziejący się, odbywający się między zjazdami
Wiktionary
(1.1) Omówiono także sprawozdanie z działalności Rady Krajowej za okres międzyzjazdowy oraz sprawy organizacyjne zjazdu.
Wiktionary
czas między zmianami
SJP.pl
anatomia: przewodzik międzyzrazikowy - kanalik w wątrobie odprowadzający żółć ze zrazików
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) geogr. taki, który leży lub występuje na obszarze między zwrotnikami
Wiktionary
(1.1) Wiejące w strefie międzyzwrotnikowej pasaty przenoszą powietrze, ogólnie biorąc, w kierunku zachodnim.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃nd͡zɨzvrɔtʲɲiˈkɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽnʒyzvrotʹńikovy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. wieś gminna w północnej Słowacji;
Wiktionary
Mięguszowce (słow. Mengusovce, węg. Menguszfalva, niem. Mengsdorf) – wieś gminna (obec) w północnej Słowacji leżąca w powiecie Poprad, w kraju preszowskim.
Wikipedia
(1.1) Atrakcją Mięguszowiec jest stok narciarski.
Wiktionary
przym. mięguszowiecki
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Mięguszowiec, związany z Mięguszowcami
Wiktionary
rzecz. Mięguszowce nmos.
Wiktionary
skrót
(1.1) = miejscowość
Wiktionary
(1.1) Administratorem danych osobowych Użytkowników jest firma Clinicus […] z siedzibą woj. małopolskie, pow. Kraków, gm. Kraków, miejsc. Kraków, ul. Kasprowicza, nr 3, lok. 7.
Wiktionary
1. w niektórych miejscach; gdzieniegdzie;
2. w niektórych fragmentach, urywkach tekstu
SJP.pl
przysłówek
(1.1) gdzieniegdzie, w niektórych miejscach
forma rzeczownika.
(2.1) N. plural|miejsce.
Wiktionary
rzecz. miejsce n.
Wiktionary
1. wolna przestrzeń, którą można zająć lub zapełnić czymś;
2. teren, lokalizacja lub pomieszczenie mające swoje konkretne przeznaczenie;
3. pozycja kogoś lub czegoś w jakimś zespole osób, istot żywych lub rzeczy; ranga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) obszar lub punkt w przestrzeni
(1.2) miejsce (1.1), niezajęte przez nic, wolne do umieszczenia w nim czegoś
(1.3) wyznaczone miejsce (1.1), przeznaczone dla kogoś; krzesło, fotel itp. zarezerwowane dla kogoś
(1.4) sport. ranga, pozycja
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Na miejscu lądowania UFO był nasz reporter.
(1.2) W szafie nie ma już miejsca.
(1.3) Przepraszam, ale to miejsce jest moje, pana fotel jest obok.
(1.4) Karol zajął pierwsze miejsce i zdobył złoty medal.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇jst͡sɛ, AS: mʹi ̯ėi ̯sce
Wiktionary
rzecz. miejscowa ż., miejski mrz., miejscowość ż., miejscówka ż., miejscownik m., miasto n., umiejscawianie n., umiejscowienie n., miejscowy, mieścy
czas. umiejscawiać ndk., umiejscowić dk.
przym. miejscowy, umiejscowiony, miejski
przysł. miejscowo, mieścy, miejscami
przyim. miasto
Wiktionary
(1.2) luka
Wiktionary
jednostka obliczeniowa stosowana do pomiaru zdolności przewozowej, równa liczbie miejsc przypadających na kilometr podróży
SJP.pl
potocznie o mieszkance jakiejś miejscowości; tutejsza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) stała mieszkanka jakiejś miejscowości
forma przymiotnika.
(2.1) ż. lp. od: miejscowy
Wiktionary
rzecz. miejscowość ż., miejsce n., miejscowy m.
przym. miejscowy
przysł. miejscowo
Wiktionary
potocznie o mieszkance jakiejś miejscowości; tutejsza
SJP.pl
1. potocznie: miejsce nadające się do wykonania jakichś czynności;
2. bilet uprawniający do zajęcia określonego miejsca w autobusie, pociągu itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bilet uprawniający do zajęcia konkretnego siedzenia w środkach transportu publicznego
(1.2) środ. (w mowie snowboarderów) miejsce do akrobacji
Wiktionary
Bilet (fr. billet) – dokument potwierdzający uprawnienie do skorzystania z określonej usługi (np. wejścia na mecz, przejazdu środkami komunikacji publicznej (pociąg, autobus)), za którą uiściło się opłatę przy jego nabyciu.
W publicznym transporcie zbiorowym bilet oznacza ważny dokument lub inny dowód zawarcia umowy transportowej.
Wikipedia
(1.1) Aby przeciwdziałać pobieraniu przez nich darmowych miejscówek na kilka różnych pociągów tego samego dnia, spółka postanowiła wycenić miejscówki na „symboliczną” złotówkę.
Wiktionary
rzecz. miejsce mrz., miejscowy mos.
przym. miejscowy
Wiktionary
przymiotnik od: miejscówka
SJP.pl
1. w językoznawstwie: szósty przypadek w polskiej deklinacji, odpowiadający na pytania: o (w, na, przy) kim? o (w, na, przy) czym? gdzie?, który w zdaniu może pełnić funkcje okolicznika miejsca, czasu oraz dopełnienia dalszego; locativus, lokatiwus, lokatyw;
2. w językoznawstwie: forma wyrazowa tego przypadka; locativus, lokatiwus, lokatyw;
3. stempel z oznaczeniem miejscowości, w której została nadana przesyłka pocztowa, oraz datą jej nadania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gram. szósty przypadek deklinacji polskiej, odpowiada na pytania (o) kim? (o) czym?;
Wiktionary
Miejscownik (łac. locativus) – forma używana do opisu miejsca akcji. W języku polskim nigdy nie występuje samodzielnie, do opisu miejsca zawsze używa się wyrażeń przyimkowych: o bigosie, w Jaworzynie Śląskiej, przy torach.
Wikipedia
(1.1) W języku angielskim nie ma formy miejscownika.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇jsˈt͡sɔvʲɲik, AS: mʹi ̯ėi ̯scovʹńik
Wiktionary
rzecz. miejsce n.
przym. miejscownikowy
Wiktionary
(1.1) locativus, lokatiwus, lokatyw
Wiktionary
→ miejscownik; lokatywny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) gram. związany z miejscownikiem, dotyczący miejscownika
Wiktionary
rzecz. miejscownik mrz.
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w jednym miejscu, lokalnie
Wiktionary
(1.1) W leczeniu bakteryjnego zapalenia spojówek stosuje się miejscowo maści i krople z antybiotykami bądź sulfonamidami.
Wiktionary
rzecz. miejsce n., miejscowy m., miejscowa ż., miejscowość ż.
przym. miejscowy
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) jednostka osadnicza lub inny obszar zabudowany wyróżniający się odrębną nazwą
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest miejscowe
Wiktionary
Miejscowość – każde skupisko ludności, niezależnie od liczby zabudowań i gęstości zabudowy oraz liczby ludności, odróżniające się od innych skupisk urzędową lub zwyczajową nazwą własną.
Wikipedia
(1.1) Mieszkam w małej miejscowości.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇jsˈt͡sɔvɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯ėi ̯scovość
Wiktionary
rzecz. umiejscawianie n., miejsce n., miejscowa ż.
przym. miejscowy
przysł. miejscowo
Wiktionary
1. właściwy dla jakiegoś terenu, miejsca albo związany z jakimś terenem, miejscem; lokalny, tutejszy;
2. zajmujący jakąś określoną i ograniczoną powierzchnię czegoś; częściowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z jakimś miejscem
(1.2) med. dotyczący ograniczonego miejsca na ciele
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) pot. stały mieszkaniec jakiejś miejscowości
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇jsˈt͡sɔvɨ, AS: mʹi ̯ėi ̯scovy
Wiktionary
rzecz. miejsce n., miejscówka ż.
:: fż. miejscowa ż.
przysł. miejscowo
Wiktionary
(1.1) lokalny, tutejszy
(1.2) częściowy
(2.1) tutejszy
Wiktionary
1. związany z miastem, należący do miasta;
2. mający związek z zarządem miejskim; municypalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z miastem (jako miejscem lub jednostką administracyjną)
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. autobus komunikacji miejskiej (1.1)
Wiktionary
(1.1) Wyjeżdżam na wieś, bo przeszkadza mi miejski hałas.
(1.1) Zapraszamy na przedstawienie do teatru miejskiego.
(2.1) Kiedy wsiadałam do miejskiego, złamałam prawy obcas.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇jsʲci, AS: mʹi ̯ėi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. mieścinka ż., miastowy mos., miasto n., miasteczko n., miejskość ż., mieszczuch m., mieszczanin m., mieszczanka ż., miejsce n., mieścina ż.
czas. mieścić, umieścić
przym. miastowy, miasteczkowy, mieszczański
przyim. miasto
Wiktionary
(1.1) komunalny, miastowy, municypalny, grodzki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Miejskiej Górki
Wiktionary
(1.1) Barbara wyszła za rodowitego miejskogórczanina.
(1.1) Miejskogórczanie wybiorą nowego burmistrza.
Wiktionary
rzecz. Miejska Górka ż.
:: fż. miejskogórczanka ż.
przym. miejskogórecki, podmiejskogórecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Miejskiej Górki
Wiktionary
(1.1) Terenia jest rodowitą miejskogórczanką.
(1.1) Lucek zna rodowitą miejskogórczankę.
Wiktionary
rzecz. Miejska Górka ż.
:: fm. miejskogórczanin m.
przym. miejskogórecki, podmiejskogórecki
Wiktionary
przymiotnik od: Miejska Górka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Miejskiej Górki, związany z Miejską Górką
Wiktionary
(1.1) Spotkamy się na miejskogóreckim rynku o szóstej.
(1.1) Rzeczy znalezione podczas wykopalisk archeologicznych dowodzą długiej historii osadnictwa miejskogóreckiego.
Wiktionary
rzecz. Miejska Górka ż., miejskogórczanin m., miejskogórczanka ż.
przym. podmiejskogórecki
Wiktionary
→ miejski
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest miejskie; cecha tych, którzy są miejscy
Wiktionary
przym. miejski
przysł. miejsko
rzecz. miasteczko n., miejski mrz.
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: miękko; mięcej
SJP.pl
1. sprawiać, że coś staje się miękkie, pozbawiać twardości;
2. sprawiać, że ktoś łagodnieje i staje się skłonny do ustępstw; wzruszać, rozrzewniać;
3. wymawiać głoskę miękko; palatalizować
SJP.pl
łuski i plewy zbożowe oddzielane od ziarna przy młóceniu i wianiu
SJP.pl
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
Miękinia (tuż po wojnie Niemkini, niem. Nimkau) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Miękinia. Prawa miejskie Miękinia uzyskała z dniem 1 stycznia 2023.
Wikipedia
mieszkaniec Miękini
SJP.pl
mieszkanka Miękini
SJP.pl
1. miękka, jadalna część jakiejkolwiek rzeczy;
2. jeden z rodzajów tkanek stałych występujących u roślin, złożony z żywych komórek, w których dokonują się zasadnicze procesy biologiczne; tkanka miękiszowa, parenchyma
SJP.pl
Miękisz, tkanka miękiszowa, parenchyma (gr. parénchyma – miąższ) – jednorodna tkanka roślinna, która wypełnia znaczną część organizmów roślin. Zbudowana z żywych, zwykle dużych (0,05 – 0,5 mm) i cienkościennych komórek, o ścianach celulozowych, rzadko drewniejących, z dużą wakuolą otoczoną cytoplazmą. Protoplast jest mało wyspecjalizowany. Charakterystyczną cechą miękiszu jest występowanie przestworów międzykomórkowych. Komórki miękiszu zachowują zdolność do podziałów i odróżnicowania, dzięki czemu odgrywają istotną rolę w zjawiskach regeneracyjnych.
Wikipedia
pogardliwie: ktoś słaby, o słabym charakterze; mięczak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) neol. zob. mięczak. (człowiek o słabym charakterze)
Wiktionary
rzecz. miękki mrz., miękkość ż., mięczak m.
przym. miękki
przysł. miękko
Wiktionary
(1.1) mięczak
Wiktionary
przymiotnik od: miękisz
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. dotyczący miękiszu
(1.2) książk. dotyczący miękkiej części jakiegokolwiek jedzenia
Wiktionary
(1.1) Wśród tkanek miękiszowych wyróżnia się miękisz zasadniczy i spichrzowy.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃ŋʲciˈʃɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽŋʹḱišovy
Wiktionary
rzecz. miękisz m.
Wiktionary
(1.1) miąższowy
Wiktionary
nieco miękki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) trochę miękki
Wiktionary
(1.1) Wstawiłam karczek do piekarnika godzinę temu, ale jest dopiero miękkawy.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃ŋkˈavɨ, AS: mʹi ̯ẽŋkavy
Wiktionary
rzecz. miękki mrz., miękkość ż.
czas. mięknąć, zmiękczać
przym. miękki, mięciutki, mięciuchny, mięciuteńki, mięciusieńki
przysł. miękko, mięciutko, mięciuchno, mięciuteńko, mięciusieńko
Wiktionary
1. uginający się pod naciskiem, nietwardy, niesztywny
2. przenośnie:
a) łatwo ulegający wpływom, uległy
b) wywołujący przyjemne wrażenia; płynny, harmonijny
c) niesurowy, wygodny, ułatwiony; zniewieściały
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który łatwo ugina się pod naciskiem
(1.2) nieodporny na ścieranie
(1.3) przen. mający słaby, mało stanowczy charakter
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. banknot dolarowy
Wiktionary
(1.1) Janek siedzi w miękkim fotelu i ogląda telewizję.
(1.3) Michał jest miękki, pracownicy mu włażą na głowę.
(2.1) Zapłacisz mi w miękkich, nie potrzebuję złotówek.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃ŋʲci, AS: mʹi ̯ẽŋʹḱi
Wiktionary
rzecz. zmięk mzw./mrz., miękiszon mos., miękkość ż., miękisz m.
czas. zmiękczać ndk., zmiękczyć dk., mięknąć ndk., zmięknąć dk.
przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko
przym. miękkawy
:: zdrobn. mięciuchny, mięciusieńki, mięciuteńki, mięciutki
Wiktionary
(2.1) zielony
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób miękki
Wiktionary
rzecz. zmięk mzw./mrz., miękiszon mos., miękkość ż., miękki mrz.
czas. zmiękczać ndk.
przym. miękki, mięciusieńki, mięciuteńki, mięciutki, miękkawy
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający miękkie ciernie
Wiktionary
szafirek miękkolistny - gatunek byliny z rodziny hiacyntowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający miękkie liście
Wiktionary
infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów; pustelnikowce, miękkoodwłokowe, miernoodwłokowe
SJP.pl
Miękkoodwłokowce, miernoodwłokowe, miękkoodwłokowe (Anomura) – infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów. Grupa różnorodna morfologicznie i ekologicznie. Zasiedlają głównie wody słone, ale także słodkie i środowiska lądowe. Analizy filogenetyczne wskazują, że pojawiły się już w permie, natomiast szczątki znane są od triasu. Dotąd opisano ponad 2700 gatunków.
Wikipedia
o cechach miękkoodwłokowych (infrarząd pancerzowców)
SJP.pl
Miękkoodwłokowce, miernoodwłokowe, miękkoodwłokowe (Anomura) – infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów. Grupa różnorodna morfologicznie i ekologicznie. Zasiedlają głównie wody słone, ale także słodkie i środowiska lądowe. Analizy filogenetyczne wskazują, że pojawiły się już w permie, natomiast szczątki znane są od triasu. Dotąd opisano ponad 2700 gatunków.
Wikipedia
o cechach miękkoodwłokowych (infrarząd pancerzowców)
SJP.pl
ptak z rodziny kaczek; kaczka edredonowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. zob. edredon.
Wiktionary
Edredon zwyczajny, kaczka edredonowa, miękkopiór (Somateria mollissima) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję, Amerykę Północną i niektóre wyspy Arktyki. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Wikipedia
IPA: mʲjɛ̃ŋkˈɔpʲjur, AS: mʹi ̯ẽŋkopʹi ̯ur
Wiktionary
(1.1) edredon
Wiktionary
podgromada ryb mięśniopłetwych; dwudyszne
SJP.pl
Dwudyszne (Dipnoi) – podgromada ryb mięśniopłetwych (Sarcopterygii) charakteryzujących się możliwością oddychania powietrzem atmosferycznym przy pomocy częściowo uwstecznionych skrzeli lub za pomocą pęcherza pławnego przekształconego w rodzaj płuca połączonego z przełykiem (stąd nazwa dwudyszne).
Wikipedia
o cechach miękkopłetwych (podgromada ryb)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cecha tego, co jest miękkie w dotyku
(1.2) przen. uległość, ustępliwość
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃ŋkɔɕt͡ɕ, AS: mʹi ̯ẽŋkość
Wiktionary
czas. mięknąć, zmiękczać ndk., zmiękczyć dk.
przym. miękki, miękkawy
:: zdrobn. mięciutki, mięciusieńki, mięciuteńki
rzecz. zmiękczenie n., miękiszon mos., miękki mrz., zmięk mzw./mrz.
przysł. miękko
Wiktionary
miękkoster rdzawogardły - gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych
SJP.pl
1. szczur miękkowłosy - gatunek gryzonia;
2. chaber miękkowłosy - gatunek rośliny z rodziny astrowatych
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) posiadający miękkie włosy
Wiktionary
1. stawać się miękkim, tracić twardość;
2. wzruszać się, łagodnieć, stawać się skłonnym do ustępstw;
3. o głosie, spojrzeniu, rysach itp.: tracić wyrazistość, ostrość, surowość; łagodnieć
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) stawać się miękkim
Wiktionary
rzecz. zmięk mzw./mrz., miękki mrz., miękkość ż., mięknienie n.
przym. miękki, miękkawy
czas. zmiękczać
Wiktionary
3 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: miękki; bardziej miękki
SJP.pl
1. rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców;
2. dawniej: człowiek bez energii, niedołęga
SJP.pl
Hapalopilus P. Karst. (miękusz) – rodzaj grzybów z rzędu żagwiowców (Polyporales). W Polsce występują 2 gatunki.
Wikipedia
drapieżna ryba słodkowodna z rodziny amiowatych; mękławka, amia
SJP.pl
Miękławka, mękławka, amia (Amia calva) – gatunek ryby z rodzaju amia, rodziny amiowatych (Amiidae) i rzędu amiokształtnych. Ryba o niewielkim znaczeniu gospodarczym, poławiana przez wędkarzy, spotykana w akwariach publicznych.
Wikipedia
rodzina słodkowodnych ryb z rzędu amiokształtnych; amiowate
SJP.pl
Amiowate, miękławkowate (Amiidae) – rodzina słodkowodnych ryb promieniopłetwych z rzędu amiokształtnych (Amiiformes).
Wikipedia
robotnik obsługujący urządzenie do mielenia masy papierniczej
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
dawniej: osoba wyrabiająca słód; słodownik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. piwowar
Wiktionary
Mielcarz – dawne określenie słodownika, sładka. Słowo mielcarz wywodzi się z niemieckiego Mälzer oznaczającego słodownika.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛlt͡saʃ, AS: mʹi ̯elcaš
Wiktionary
rzecz. mielcuch
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) stpol. browar
Wiktionary
Mielcuch – dawne określenie słodowni. Słowo wywodzi się z niemieckiego Malzhaus.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛlt͡sux, AS: mʹi ̯elcuχ
Wiktionary
rzecz. mielcarz mos.
Wiktionary
mieszkaniec Mielca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mielca
Wiktionary
IPA: mʲjɛlˈt͡ʃãɲĩn, AS: mʹi ̯elčãńĩn
Wiktionary
rzecz. Mielec m.
:: fż. mielczanka ż.
przym. mielecki
Wiktionary
mieszkanka Mielca
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mielca
Wiktionary
IPA: mʲjɛlˈt͡ʃãnka, AS: mʹi ̯elčãnka
Wiktionary
rzecz. Mielec m.
:: fm. mielczanin m.
przym. mielecki
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. roślina z rodziny traw, osiągająca 3 m wysokości; mozga trzcinowata;
2. tylna część żołądka ptaków, w której dokonuje się miażdżenie i rozcieranie pokarmu (zwłaszcza ziaren); żołądek mięśniowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Mielec – miasto w południowo-wschodniej Polsce, leżące na obszarze historycznej Małopolski, w województwie podkarpackim, siedziba władz i centrum powiatu mieleckiego. Miasto położone jest w dolinie Wisłoki, w Kotlinie Sandomierskiej.
Według danych GUS z 31 grudnia 2024 r. Mielec z 56 515 mieszkańcami jest drugim najludniejszym miastem w województwie podkarpackim i siedemdziesiątym w kraju.
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛlɛt͡s, AS: mʹi ̯elec
Wiktionary
rzecz. mielczanin, mielczanka
przym. mielecki
Wiktionary
Dawna nazwa miejscowości:
Wikipedia
przymiotnik od: Mielec
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący Mielca, związany z Mielcem, pochodzący z Mielca
Wiktionary
Mielechy, Mielecki (biał. Меляхі; ros. Мелехи) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Honczary.
Wikipedia
IPA: mʲjɛˈlɛt͡sʲci, AS: mʹi ̯elecʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mielec m., mielczanin m., mielczanka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mleć.
(1.2) odczasownikowy od|mielić.
Wiktionary
Mielenie – proces technologiczny rozdrabniania metodą miażdżenia prowadzony w młynach i młynkach. Produkt otrzymany w wyniku tego procesu charakteryzuje się drobnym ziarnem.
Wikipedia
(1.1) (…) głos jego przypomina mielenie kawy w młynku.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈlɛ̃ɲɛ, AS: mʹi ̯elẽńe
Wiktionary
czas. mleć ndk., mielić ndk.
rzecz. mielonka ż.
Wiktionary
(1.2) blendowanie
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
2 jeziora w Polsce:
Wikipedia
przymiotnik od: Mielno
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) geogr. związany z Mielnem, dotyczący Mielna, pochodzący z Mielna
Wiktionary
rzecz. Mielno n., mielnianin mos., mielnianka ż.
Wiktionary
odpowiednio ułożony stos polan drzewnych przykrytych ziemią z chrustem i wypalany na węgiel; również kopiec węgla w podobny sposób niegdyś koksowanego
SJP.pl
Mielerz (dawn. limierz, milerz; od mhd: mīler) – stos drewna gorszej jakości technicznej ułożony w kształcie kopuły, przykryty gliną, ziemią lub darnią.
W mielerzach spalano drewno z małym, kontrolowanym dostępem powietrza w celu wytworzenia węgla drzewnego w procesie suchej destylacji. Metoda ta zaczęła tracić na znaczeniu w XIX wieku. Wypalanie węgla drzewnego w mielerzach stosuje się sporadycznie do dziś, choć z ekonomicznego punktu widzenia wydajniejsze są retorty.
Wikipedia
nazwa kilku miejscowości w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: Mieleszyn
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rozdrabniać coś na drobne cząsteczki za pomocą odpowiednich urządzeń
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) pot. rozdrabniać coś za pomocą odpowiednich przyrządów
(1.2) pot. powoli coś żuć
Wiktionary
(1.1) Falafel przygotowuje się z ciecierzycy, którą namacza się i mieli z różnymi przyprawami i ziołami, takimi jak cebula, czosnek, pietruszka i kolendra.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛlʲit͡ɕ, AS: mʹi ̯elʹić
Wiktionary
rzecz. młynarek mzw., mielony mzw., młyn m., młynek m., mielenie n., mielone, mielonka ż., młócka ż.
czas. zmielić dk., mleć ndk., zemleć dk., przemleć dk.
przym. młyński
Wiktionary
osłonka białkowo-lipidowa włókien nerwowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. izolującą elektrycznie warstwa otaczająca włókna nerwowe
Wiktionary
Osłonka mielinowa, otoczka mielinowa, dawniej osłonka rdzenna – osłonka włókien nerwowych tworzona przez oligodendrocyty w ośrodkowym układzie nerwowym i przez komórki Schwanna w obwodowym układzie nerwowym.
Komórki, owijając się kilkakrotnie wokół aksonów, tworzą osłonkę z własnej błony komórkowej, ułożonej w kilka warstw złączonych białkiem PLP1. Spełnia ona jednocześnie funkcję ochrony mechanicznej i izolatora elektrycznego aksonu. Długie aksony z osłonką mielinową nazywane są włóknami rdzennymi, a aksony bez osłonki to włókna bezrdzenne. Osłonkę mielinową ma większość długich aksonów, biegnących przez substancję białą w ośrodkowym układzie nerwowym oraz w nerwach rdzeniowych. W odstępach około 1 mm w obrębie cieśni węzła (przewężeń Ranviera) włókna rdzenne pozbawione są osłonek.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) myelin
* hiszpański: (1.1) mielina ż.
źródła.
== mielina (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biochem. mielina
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) myelin
* hiszpański: (1.1) mielina ż.
źródła.
== mielina (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biochem. mielina
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
proces tworzenia osłonki tłuszczowej (mielinowej) wokół włókien nerwowych w mózgu i rdzeniu kręgowym przebiegający w życiu płodowym, warunkuje efektywny przebieg impulsów nerwowych i jest wskaźnikiem dojrzałości układu nerwowego
SJP.pl
przymiotnik od: mielina
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mieliny
Wiktionary
rzadko: zboże przeznaczone do przemiału; mlewo
SJP.pl
Mieliwo – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie brodnickim, w gminie Zbiczno, nad północnozachodnim brzegiem jeziora Sosno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Wikipedia
1. płytkie miejsce w morzu, rzece, jeziorze;
2. wywód lub jego część pozbawiona głębszej treści
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) żegl. płytkie miejsce w morzu, jeziorze lub rzece;
(1.2) liter. tekst bez głębszej treści
Wiktionary
Mielizna – piaszczyste lub żwirowe płytkie miejsce w rzece, jeziorze lub obszarach szelfowych morza. Przyczyną jej powstania jest osadzanie materiału przenoszonego przez wodę przy miejscowym zmniejszeniu szybkości jej płynięcia. W morzach występuje w miejscach dochodzenia wzniesienia szelfu blisko powierzchni morza.
Wikipedia
(1.1) Koryto Wisły jest pełne mielizn.
(1.1) Argentyński statek z 122 osobami na pokładzie zaczął nabierać wody, po tym jak osiadł na mieliźnie w rejonie Antarktydy.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈlʲizna, AS: mʹi ̯elʹizna
Wiktionary
przym. miałki
Wiktionary
(1.1) płycizna
Wiktionary
mieszkaniec Mielna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mielna
Wiktionary
rzecz. Mielno n.
:: fż. mielnianka ż.
przym. mieleński
Wiktionary
mieszkanka Mielna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mielna
Wiktionary
rzecz. Mielno n.
:: fm. mielnianin mos.
przym. mieleński
Wiktionary
1. niewielkie łososie poławiane wiosną na Bałtyku;
2. gwarowo: młyn
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. rzeka na Ukrainie, dopływ Horynia
Wiktionary
Wikipedia
przymiotnik od: Mielnik
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
element mielący stosowany w młynach bębnowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Czechach, w kraju środkowoczeskim;
Wiktionary
Wikipedia
przym. mielnicki
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa wielu wsi w Polsce;
3. nazwa wielu jezior w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. toponim, nazwa miasta w województwie zachodniopomorskim oraz licznych wsi w Polsce;
(1.2) geogr. nazwa kilkunastu jezior w Polsce
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nadmorskie Mielno zlokalizowane jest w strefie ścierania się wpływu klimatycznego morskiego i kontynentalnego.
(1.1) W najbliższą niedzielę w Mielnie odbędą się dożynki sołeckie.
Wiktionary
rzecz. mielnianin mos., mielnianka ż.
przym. mieleński
Wiktionary
Mieloblasty – pierwsze rozróżnialne morfologicznie stadia rozwojowe granulocytów. Komórki te są podobne do innych komórek występujących w szpiku kostnym. Mają one kształt kulisty i średnicę w zakresie 15-20 mikrometrów.
Jądro mieloblastów, zajmujące około 4/5 objętości komórki, ma kształt okrągły, chromatyna nie jest w ogóle skondensowana i wybarwia się na kolor jasnobłękitny lub czerwonawy za pomocą barwnika Wrighta. Dwie dodatkowe cechy pozwalają natomiast odróżnić mieloblasty od innych komórek szpiku, zwłaszcza limfoblastów:
Wikipedia
szpikowa komórka macierzysta powstała z mieloblastu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. komórka powstająca z promielocytu w procesie granulopoezy, przekształcająca się w metamielocyt;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie ulega także wątpliwości, że z komórek tkanki siateczkowej mogą powstawać mielocyty.
Wiktionary
Mielofibroza (osteomieloskleroza, osteomielofibroza, przewlekła mielofibroza, ang. myelofibrosis with myeloid metaplasia, agnogenic myeloid metaplasia, chronic idiopathic myelofibrosis, primary myelofibrosis) – jedna z chorób zaliczanych do zespołów mieloproliferacyjnych charakteryzująca się aplazją szpiku kostnego, jego włóknieniem i następowym tworzeniem pozaszpikowych ognisk hematopoetycznych.
Wikipedia
badanie pomocne przy scyntygrafii OUN pozwalające na uzyskanie obrazu kanału kręgowego (wykrycie zwężenia i przepukliny)
SJP.pl
Mielografia - badanie radiologiczne polegające na wprowadzeniu drogą nakłucia lędźwiowego środka cieniującego pochłaniającego promienie X, celem uwidocznienia rdzenia kręgowego wraz z korzeniami rdzeniowymi i workiem oponowym.
Pacjent w czasie badania leży na ruchomym stole, którym w trakcie badania pochyla się, aby doszło do wstecznego zakontrastowania kanału kręgowego.
Wikipedia
odsetkowy skład komórkowy szpiku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. smażona potrawa z mielonego mięsa z dodatkami w postaci przypraw i spoiwa
Wiktionary
czas. mielić, mleć
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: mielonka
Wiktionary
rzecz. mielonka ż.
Wiktionary
wędlina z mięsa mielonego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. spoż. konserwa zawierająca mięso mielone, sól, przyprawy i ewentualnie inne składniki typu konserwanty, zagęszczacze;
(1.2) hand. spoż. wyrób masarski z mięsa mielonego
Wiktionary
Mielonka, zwana też konserwą turystyczną – mięsna konserwa, którą można długo przechowywać.
Wikipedia
(1.1) Nie było nic do jedzenia, otworzyłem więc puszkę mielonki.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈlɔ̃nka, AS: mʹi ̯elõnka
Wiktionary
rzecz. mielenie n., mielony mzw.
:: zdrobn. mieloneczka ż.
czas. mleć ndk., mielić ndk., zemleć dk., zmielić dk.
przym. mielony, zmielony
Wiktionary
potocznie: kotlet mielony
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) pot. kulin. spoż. kotlet mielony
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: mleć
Wiktionary
(1.1) Na obiad zjadłem dwa mielone.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈlɔ̃nɨ, AS: mʹi ̯elõny
Wiktionary
rzecz. mielonka ż.
czas. mleć ndk., mielić ndk., zmielić dk., zemlec dk.
Wiktionary
(1.1) kotlet mielony
Wiktionary
uszkodzenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: miałki; bardziej miałki
SJP.pl
dawniej:
1. zastępować określony obiekt innym; zamieniać;
2. dawać określony obiekt komuś w zamian za inny obiekt; wymieniać;
3. mieniać się:
a) dokonywać transakcji, w której przekazuje się komuś określony obiekt w zamian za inny obiekt; zamieniać się;
b) ciągle, ustawicznie zastępować określony obiekt innym; wymieniać się
SJP.pl
barwny motyl z rodziny południc
SJP.pl
1. przestarzałe: nadawać nazwę, nazywać kogoś lub coś;
2. mienić się -
a) przestarzałe: uznawać, uważać siebie za kogoś, za coś;
b) przybierać różne zmieniające się odcienie jakiegoś koloru, błyszczeć barwami; lśnić, połyskiwać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) przest. nadawać miano, tytuł; uznawać za kogoś, za coś
czasownik zwrotny niedokonany mienić się
(2.1) przest. być nazywanym przez siebie; uważać się za kogoś
(2.2) zmieniać kolory lub odcienie barwy
(2.3) dawać odblaski; puszczać refleksy świetlne
Wiktionary
rzecz. mienienie n.
Wiktionary
(1.1) nazywać, tytułować, zwać
(2.1) nazywać się
(2.3) błyszczeć, migotać, połyskiwać
Wiktionary
rzeczy będące czyjąś własnością; majątek, dobytek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) ogół rzeczy stanowiących czyjąś własność;
(1.2) rzad. odczasownikowy od|mieć.
Wiktionary
Mienie – termin oznaczający w zależności od kontekstu:
Mienie obejmuje wszystkie prawa podmiotowe majątkowe. Pasywa nie wchodzą w skład mienia, ale ciążą na majątku. Każdy podmiot ma w zasadzie jeden majątek.
Wikipedia
(1.1) Wojna pozbawiła moją rodzinę całego mienia.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇̃ɲɛ, AS: mʹi ̯ė̃ńe
Wiktionary
czas. mieć
Wiktionary
(1.1) aktywa, dobro, dobytek, dorobek, majątek, posiadłość, własność
(1.2) posiadanie
Wiktionary
związany z mienszewikiem
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) hist. polit. związany z mienszewikami, dotyczący mienszewików, mienszewizmu
Wiktionary
rzecz. mienszewizm mrz., mienszewik mrz.
Wiktionary
członek umiarkowanej frakcji w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, powstałej w opozycji do leninowskiej frakcji bolszewików; mieńszewik
SJP.pl
Mienszewicy (ros. меньшевик, „będący w mniejszości”) – frakcja Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), powstała w 1903 na II Zjeździe Partii w Brukseli, sprzeciwiająca się rewolucyjnemu kierunkowi, w którym Włodzimierz Lenin zamierzał prowadzić rosyjską partię socjaldemokratyczną. Od 1917 odrębna partia polityczna, formalnie zakazana na terytorium Rosji Sowieckiej w roku 1921.
Wikipedia
członek umiarkowanej frakcji w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji, powstałej w opozycji do leninowskiej frakcji bolszewików; mieńszewik
SJP.pl
Mienszewicy (ros. меньшевик, „będący w mniejszości”) – frakcja Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), powstała w 1903 na II Zjeździe Partii w Brukseli, sprzeciwiająca się rewolucyjnemu kierunkowi, w którym Włodzimierz Lenin zamierzał prowadzić rosyjską partię socjaldemokratyczną. Od 1917 odrębna partia polityczna, formalnie zakazana na terytorium Rosji Sowieckiej w roku 1921.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) daw. środ. eduk. ocena mierna (w latach 1991–1999)
Wiktionary
(1.1) Na świadectwie miał same mierki.
Wiktionary
(1.1) mierny, dwója
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
dotyczący miernictwa, stosowany w miernictwie; dotyczący pomiarów; mierniczy
SJP.pl
techniki wykonywania różnorodnych pomiarów
SJP.pl
Miernictwo – historyczna, obecnie zanikająca nazwa, odnosząca się do geodezji niższej – nauki zajmującej się wszelkimi rodzaju pomiarami lądowymi. Zwykle w geodezji jest to dział dotyczący pomiarów, przy których nie jest wymagane uwzględnianie przestrzennego kształtu Ziemi.
Wikipedia
dotyczący miernictwa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) metrol. związany z miernictwem; służący do mierzenia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) geod. fachowiec zajmujący się pomiarami gruntów, sporządzaniem planów terenów
Wiktionary
Geometra (przest.), mierniczy – osoba, najczęściej inżynier lub technik, zajmująca się pomiarami gruntów i sporządzaniem planów. W starożytności Wielkim Geometrą nazywano Apoloniusza z Pergi.
Wikipedia
czas. mierzyć, pomierzyć, przymierzać
rzecz. pomiar mrz.
Wiktionary
(2.1) geodeta, geometra
Wiktionary
przysłówek
(1.1) od: mierny
Wiktionary
(1.1) Pierdzą panny, dobrodzieje, • Księża, szlachta i złodzieje, • Nawet papież chociaż miernie, • Też kadzidłem sobie pierdnie.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛrʲɲɛ, AS: mʹi ̯erʹńe
Wiktionary
rzecz. mierność ż., miernota m./ż.
przym. mierny
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: miernie
SJP.pl
stopień wyższy od przymiotnika: mierny
SJP.pl
urządzenie służące do wykonywania pomiaru (np. natężenia prądu)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. przyrząd pozwalający określić wartość mierzonej wielkości, zjawiska, cechy;
(1.2) metrol. jednostka miary, wskaźnik określający wartość czegoś
(1.3) kryterium oceny czegoś
(1.4) przest. specjalista zajmujący się mierzeniem gruntów
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Amperomierz jest przykładem miernika elektrycznego.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛrʲɲik, AS: mʹi ̯erʹńik
Wiktionary
rzecz. miara ż., mierzenie n., zmierzenie n.
czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć ndk.
przym. mierzalny, miarowy
Wiktionary
(1.1) probierz
Wiktionary
rodzina motyli obejmująca około 14 tysięcy gatunków; miernikowcowate
SJP.pl
rodzina motyli obejmująca około 14 tysięcy gatunków; miernikowce
SJP.pl
Miernikowcowate (Geometridae) – duża, obejmująca 14 tys. gatunków, rodzina motyli, która nazwę swą wzięła od sposobu przemieszczania się ich gąsienic, które chodząc, przysuwają tył ciała do głowy i zginają się łukowato ku górze, po czym wyprostowują się, „odmierzając” następną długość ciała.
Wikipedia
o cechach miernikowcowatych (rodzina motyli)
SJP.pl
przedstawiciel rodziny motyli nocnych o smukłych ciałach
SJP.pl
infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów; miękkoodwłokowce, miękkoodwłokowe, pancerzowce
SJP.pl
Miękkoodwłokowce, miernoodwłokowe, miękkoodwłokowe (Anomura) – infrarząd pancerzowców z rzędu dziesięcionogów. Grupa różnorodna morfologicznie i ekologicznie. Zasiedlają głównie wody słone, ale także słodkie i środowiska lądowe. Analizy filogenetyczne wskazują, że pojawiły się już w permie, natomiast szczątki znane są od triasu. Dotąd opisano ponad 2700 gatunków.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mierne; cecha tych, którzy są mierni
Wiktionary
przym. mierny
przysł. miernie
rzecz. mierny mrz.
Wiktionary
pogardliwie: mężczyzna niewyróżniający się niczym pozytywnym, poniżej średniego poziomu; beztalencie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pogard. osoba lub rzecz mierna, której wartość jest oceniana poniżej średniego poziomu
Wiktionary
(1.1) Wydaje mi się, mówiąc szczerze, że to po prostu zemsta miernot, które dorwały się do władzy.
Wiktionary
przym. mierny
przysł. miernie
rzecz. mierny mrz.
Wiktionary
kiepski, marny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kiepski, marny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) eduk. daw. jedna z ocen szkolnych, najniższa ocena zaliczająca
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛrnɨ, AS: mʹi ̯erny
Wiktionary
rzecz. mierność ż., miernota ż.
przym. pomierny
przysł. miernie
Wiktionary
(1.1) byle jaki, taki sobie, pot. denny, kiepski, marny, nędzny, książk. podły, podrzędny, książk. pośledni, szmatławy, pot. szmirowaty, małowartościowy, przeciętny, żaden, cienki, lichy, mizerny, słaby
(2.1) dopuszczający
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Mieroszewski:
Wikipedia
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Mieroszów (tuż po wojnie Fyrląd Wałbrzyski, niem. Friedland in Niederschlesien) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mieroszów, w Kotlinie Mieroszowskiej, u podnóża Gór Suchych w Sudetach Środkowych na Dolnym Śląsku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa wałbrzyskiego.
Według danych GUS z 1 stycznia 2023 r. miasto zamieszkiwało 3790 osób (650. miejsce w kraju).
Wikipedia
(1.1) Boguszów-Gorce jest połączony koleją z trzema miastami: Wałbrzychem, Marciszowem i Mieroszowem.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈrɔʃuf, AS: mʹi ̯erošuf
Wiktionary
rzecz. mieroszowianin m., mieroszowianka ż.
przym. mieroszowski
Wiktionary
mieszkaniec Mieroszowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Mieroszowa (miasta w Polsce)
SJP.pl
przymiotnik od: Mieroszów
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Mieroszyno (kaszb. Mierëszëno, niem. Miruschin) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mieroszyno, po jej zniesieniu w gromadzie Strzelno. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pułapkowe, sieciowe narzędzie połowu ryb, w rodzaju żaka
SJP.pl
Mieroża – pułapka na ryby i raki będąca odmianą żaka mająca tylko jedno skrzydło. Częścią łowną mieroży są komory, do których ryby wpływają przez rozpiętą na obręczach sieć, uniemożliwiające wycofywanie się złowionych ryb z wnętrza sieci.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. bot. mirt
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|merta, myrta.
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
taki, który można zmierzyć
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który daje się zmierzyć
Wiktionary
(1.1) Na początku ustal cel, który musi być realny, mierzalny i osiągalny.
Wiktionary
rzecz. mierzalność ż., miara ż., mierzenie n., zmierzenie n., pomierzenie n., miarka ż., pomiar m., miernik m.
czas. przymierzać, mierzyć ndk., zmierzyć dk., pomierzyć dk.
przysł. mierzalnie
przym. miarowy
Wiktionary
(1.1) wymierny, obliczalny, policzalny, przeliczalny
Wiktionary
kultura mierzanowicka - kultura archeologiczna epoki brązu
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Mierzęcice – wieś w Polsce położona w Zagłębiu Dąbrowskim, w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Mierzęcice.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierzęcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
W 2011 roku przez miejscowość prowadziła trasa wyścigu kolarskiego Tour de Pologne 2011.
Miejscowość jest siedzibą gminy Mierzęcice.
Wikipedia
przymiotnik od: Mierzęcice
SJP.pl
6 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
wąski, piaszczysty pas lądu naniesiony przez fale morskie, odcinający zatokę od morza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geogr. piaszczysta bariera oddzielająca zalew lub zatokę od otwartego morza;
Wiktionary
Mierzeja – półwysep, rodzaj kosy cechujący się tym, że całkowicie lub w znacznym stopniu odcina przybrzeżny fragment morza od reszty akwenu morskiego.
Jeśli odcięcie nie jest pełne i istnieje niewielkie połączenie (cieśnina) między zbiornikiem macierzystym a nowo powstałym, taki odcięty fragment morza nazywa się zalewem, natomiast gdy mierzeja oddziela całkowicie fragment morza (łączy dwa punkty wybrzeża), taki zbiornik staje się jeziorem przybrzeżnym (limanowym).
Wikipedia
IPA: mʲjɛˈʒɛja, AS: mʹi ̯ežei ̯a
Wiktionary
(1.1) kosa
Wiktionary
Miejscowości w Polsce:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mierzić.
Wiktionary
czas. mierzić
Wiktionary
Mierzeszyn (niem. Meisterswalde, kaszub. Miérzëszëno) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, w gminie Trąbki Wielkie, ok. 30 km na południowy zachód od Gdańska na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 226 i 233. Na północ od wsi znajduje się Jezioro Małe o powierzchni 12,5 ha.
Wikipedia
Mierzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Niechanowo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Pałac eklektyczny z XIX w. zbudowany dla Kaczkowskich, a rozbudowany po 1912 r. dla Brzeskich. Ostatnim przedwojennym właścicielem Mierzewa był Adolf Brzeski.
W miejscowości znajdowała się stacja kolejowa Mierzewo.
Wikipedia
[czytaj: mier-zić] wzbudzać w kimś odrazę, niechęć; odstręczać; odpychać
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) wzbudzać w kimś odrazę, niechęć
czasownik niedokonany
(2.1) gw-pl|Zaolzie. mierzyć, odmierzać
Wiktionary
(1.1) Mierziła go wszelka elitarność. Toteż starał się przemawiać jak najbardziej zrozumiale, lapidarnie, czystym, a jednocześnie dosadnym językiem.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛrʲʑit͡ɕ, AS: mʹi ̯erʹźić
Wiktionary
rzecz. mierzączka ż., mróz m., mrożenie n.
czas. mierznąć ndk., mrozić ndk., zmierzić dk.
przym. obmierzły
Wiktionary
(1.1) odstręczać, odpychać, irytować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński, Zaolzie. metrol. jednostka objętości
Wiktionary
czas. mierzić ndk.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) stpol. wstrętny
Wiktionary
IPA: mʲjɛrʲˈʑɔ̃nɨ, AS: mʹi ̯erʹźõny
Wiktionary
[czytaj: mier-zliwy] dawniej: obmierzły, nieznośny, wstrętny
SJP.pl
mierznica czarna - lecznicza bylina o niemiłej woni
SJP.pl
Wikipedia
Mierzowice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie legnickim, w gminie Prochowice.
Wikipedia
gwarowo:
a) stargana, zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę
b) naturalny, organiczny nawóz, obornik, gnój
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
pełen mierzwy; zgnieciony, potargany
SJP.pl
wprowadzać w stan nieładu; burzyć; wichrzyć; targać
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmierzwić)
(1.1) targać, plątać
Wiktionary
przym. mierzwiony, zmierzwiony
Wiktionary
(1.1) czochrać, kołtunić
Wiktionary
mierzwica osowata - gatunek owada z rodziny bzygowatych
SJP.pl
Mierzwica (ukr. Мервичі) – wieś na Ukrainie, w rejonie lwowskim (wcześniej w rejonie żółkiewskim) obwodu lwowskiego. Wieś liczy około 1200 mieszkańców.
Znajduje się tu stacja kolejowa Kulików, położona na linii Lwów – Rawa Ruska – Hrebenne.
Wikipedia
Mierzwin Duży, Mierzwin Mały
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. zmierzyć)
(1.1) liczbowo określać właściwość (np. ilość, długość) czegoś poprzez porównanie z ustalonym wzorcem (np. calem, metrem czy długością własnej stopy); robić pomiar
(1.2) kraw. zakładać na siebie ubranie lub obuwie, sprawdzając czy pasuje
(1.3) wojsk.celować do kogoś lub czegoś; brać kogoś / coś na cel
(1.4) przest. książk. mieć określoną długość, szerokość lub wysokość
Wiktionary
(1.1) W geometrii nie używa się linijki, a liniału, zaś odcinki można mierzyć cyrklem.
(1.4) Podszedł do niej mężczyzna, mierzący niecałe półtora metra wzrostu.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛʒɨt͡ɕ, AS: mʹi ̯ežyć
Wiktionary
rzecz. bezmiar mrz., miara ż., miarka ż., miernictwo n., pomiar m., wymiar m., mierniczy m., rozmiar m., namiernik mrz., przymiarka ż., miernik mrz., mierzenie n., zmierzenie n.
czas. pomierzyć, przymierzać ndk., namierzać ndk., wymierzać ndk., zmierzyć dk.
przym. mierniczy, mierzalny, wymierny, pomiarowy, miarowy
temsłow. -mierz
Wiktionary
(1.1) obliczać, reg. śl. mierzić.
(1.2) przymierzać
(1.3) celować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. metrol. jednostka objętości równa ok. 48 litrom
Wiktionary
Korczyk – dawna jednostka objętości, stosowana dla ciał sypkich po 1764 roku. Jeden korczyk odpowiadał 16 garncom. Inna nazwa Korczyka to mierzyca. 1 mierzyca wynosiła ok. 50-60 kg.
Wikipedia
Mierzyce – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wierzchlas. Jest to duża wieś, w której jest ok. 230 zagród. Znana od 1377 r. Niegdyś były tu czynne: fabryka papieru i smolarnia.
Do 1954 roku istniała gmina Mierzyce. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierzyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Wikipedia
niski, wytrzymały koń używany w zaprzęgach artyleryjskich
SJP.pl
Wikipedia
zdrobnienie od: mierzyn, mały koń pociągowy
SJP.pl
Wikipedia
Mierzynko (kaszb. Mierzinkò, niem. Mersinke) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Gniewino nad wschodnim brzegiem Jeziora Salińskiego. Wieś jest siedzibą sołectwa Mierzynko w którego skład wchodzą również Salino, Salinko, Dębina, Rukowo i Rechcienko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
futro z nienarodzonych jagniąt
SJP.pl
skrót od: miesiąc (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
skrót, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) = miesiąc
Wiktionary
rzecz. miesiąc mrz.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mięsak
Wiktionary
rzecz. mięsak m.
przym. mięsakowy
Wiktionary
nowotwór złośliwy rozwijający się z nienabłonkowej tkanki (np. łącznej, mięśniowej), cechujący się szybkim wzrostem i wcześnie dający przerzuty; sarkoma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. złośliwy nowotwór tkanki łącznej;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Wskazaniami do stosowania cyklofosfamidu są m.in. ostre białaczki i mięsaki.
Wiktionary
rzecz. mięsień m., mięso n.
:: zdrobn. mięsaczek m.
przym. mięsakowaty, mięsny, mięśniowy, mięsakowy
Wiktionary
(1.1) sarkoma
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mięsakiem, dotyczący mięsaka
Wiktionary
rzecz. mięso n., mięsak mrz.
przym. mięsakowy
Wiktionary
→ mięsak
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z mięsakiem, dotyczący mięsaka
Wiktionary
rzecz. mięsień mrz., mięso n., mięsak mrz.
:: zdrobn. mięsaczek m.
przym. mięsakowaty, mięsny, mięśniowy
Wiktionary
zamiatać coś z jakiejś powierzchni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. miejsce
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡ɕt͡sɛ, AS: mʹi ̯ėśćce
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) stpol. miejsce
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡sɛ, AS: mʹi ̯ėśce
Wiktionary
umieszczać coś w czymś
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. pomieścić, zmieścić)
(1.1) zawierać coś w środku
(1.2) być siedzibą
(1.3) być wystarczająco dużym, aby coś innego znalazło się w środku
czasownik zwrotny niedokonany mieścić się (dk. pomieścić się, zmieścić się)
(2.1) być wystarczająco małym, aby znaleźć się w środku czegoś
(2.2) być ulokowanym gdzieś
Wiktionary
(1.1) Ten kufer mieści czterdzieści funtów złota.
(2.1) A tych wagonów jest ze czterdzieści. Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.
(2.2) Biuro mieści się na ulicy Ketlinga.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡ɕit͡ɕ, AS: mʹi ̯ėśćić
Wiktionary
czas. pomieścić, zmieścić, zamieszczać
rzecz. miasto n., pomieszczenie n., miejski mrz., mieszczenie n.
przyim. miasto
przym. miejski
Wiktionary
(1.1) nieść, obejmować, przechowywać we wnętrzu, zawierać
Wiktionary
1. małe, nędzne miasteczko;
2. mieszkańcy małego, nędznego miasteczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) niewielkie, ubogie miasto
(1.2) mieszkańcy małego miasta
Wiktionary
(1.1) Pochodził z jakiejś lichej mieściny na Podolu.
(1.2) Cała mieścina zebrała się u wrót meczetu.
Wiktionary
rzecz. miejski mrz., miasteczko n., miasto n.
:: zdrobn. mieścinka ż.
przyim. miasto
przym. miejski
Wiktionary
(1.1) miasteczko
Wiktionary
zdrobnienie od: mieścina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: mieścina
(1.2) mała mieścina
Wiktionary
(1.1) Jechaliśmy głównie przez wioski i małe mieścinki, dlatego tym trudniej było nam znaleźć kogoś, kto władałby chociaż łamanym angielskim.
Wiktionary
rzecz. miejski mrz., miasteczko n., miasto n., mieścina ż.
przyim. miasto
przym. miejski
Wiktionary
przymiotnik od: Mieścisko
SJP.pl
przymiotnik od: Mieścisko
SJP.pl
Mieścisko (niem. Markstädt) – miasto w Polsce położone w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, siedziba miejsko-wiejskiej gminy Mieścisko. Leży nad rzeką Wełną.
Mieścisko uzyskało lokację miejską 24 czerwca 1474. Jako Miasto królewskie należące do starostwa mieściskiego znajdowało się pod koniec XVI wieku w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego. Zdegradowane do rangi wsi 13 czerwca 1934 w związku z reformą administracyjną II RP, stając się przejściowo wiejską gminą jednostkową. 1 sierpnia 1934 weszło w skład nowo utworzonej zbiorowej gminy Mieścisko w powiecie wągrowieckim, w której to granicach stało się gromadą (ówczesny odpowiednik sołectwa). W latach 1934–1954 siedziba wiejskiej gminy Mieścisko, 1954–1972 gromady Mieścisko, a od 1973 reaktywowanej gminy Mieścisko. W latach 1975–1998 należało administracyjnie do województwa poznańskiego. 1 stycznia 2024 odzyskało status miasta.
Wikipedia
rzeczownik w użyciu przysłówkowym
(1.1) daw. miejscami
Wiktionary
(1.1) I dąb, choć mieścy przeschnie, choć list na nim płowy / Przedsię stoi potężnie, bo ma korzeń zdrowy.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇ɕt͡sɨ, AS: mʹi ̯ėścy
Wiktionary
rzecz. miejsce
Wiktionary
przestarzale, gwarowo albo poetycko: księżyc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miar. jednostka czasu obejmująca 28–31 dni; każda z dwunastu części roku;
(1.2) astr. zob. miesiąc księżycowy.
(1.3) przest. (współcz. poet. lub gwara.) księżyc (naturalny satelita Ziemi)
Wiktionary
Miesiąc – wspólna nazwa różnych jednostek czasu, zwykle obejmujących od 28 do 31 dób. Miesiące kalendarzowe zawierają całkowite liczby dni, jednak miesiące astronomiczne (księżycowe) są związane z ruchem Księżyca wokół Ziemi i nie mają tej własności. Wyróżnia się miesiące:
Wikipedia
(1.1) Co miesiąc na moje konto wpływają pieniądze od pracodawcy.
(1.1) Współczesne nazwy miesięcy w większości języków europejskich wywodzą się z łaciny.
(1.3) Spójrz, jaki piękny miesiąc na niebie.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇ɕɔ̃nt͡s, AS: mʹi ̯ėśõnc
Wiktionary
rzecz. miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięcznik mrz., miesiączkowanie n.
:: zdrobn. miesiączek mrz.
:: zgrub. miech mrz.
przym. miesiącowy, miesięczny
przysł. miesięcznie, miesiącami
czas. miesiączkować ndk.
skr. mies.
Wiktionary
(1.1) pot. zdrobn. miesiączek; posp. pot. zgrub. miech; skr. mies.
(1.3) gwara. poet. przest. zdrobn. miesiączek; poet. przest. luna; księżyc (naturalny satelita Ziemi)
Wiktionary
przysłówek
(1.1) ileś miesięcy, przez wiele miesięcy
forma rzeczownika.
(2.1) N. lm. od: miesiąc
Wiktionary
(1.1) Towarzyszył mi dreszcz emocji, spora radocha, że oto nadeszła chwila, o której marzyłem miesiącami, może nawet latami.
Wiktionary
rzecz. miesiąc mrz.
Wiktionary
(1.1) długo, długotrwale
Wiktionary
zdrobnienie od: miesiąc
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) gw-pl|Górny Śląsk. księżyc
(1.2) stpol. lud. bot. nagietek lekarski
(1.3) stpol. lud. bot. aster
(1.4) zdrobn. miesiąc
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) D. lm. od: miesiączka
Wiktionary
Księżyc (łac. Luna, stgr. Σελήνη Selḗnē; pol. fraz. „Srebrny Glob”, „srebrny glob”; pol. przest. gw. poet. „miesiąc”; pol. przest. poet. „luna” lub „łuna”) – jedyny naturalny satelita Ziemi (nie licząc tzw. księżyców Kordylewskiego, które są obiektami pyłowymi i przez niektórych badaczy uważane za obiekty przejściowe). Jest piątym co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. Przeciętna odległość od środka Ziemi do środka Księżyca to 384 399 km, co stanowi mniej więcej trzydziestokrotność średnicy ziemskiej. Średnica Księżyca wynosi 3474 km, nieco więcej niż 1/4 średnicy Ziemi. Oznacza to, że objętość Księżyca wynosi około 1/50 objętości kuli ziemskiej. Przyspieszenie grawitacyjne na jego powierzchni to 1,622 m/s², czyli 1/6 przyspieszenia na Ziemi.
Wikipedia
(1.1) Świeć, miesiączku, świeć.
(1.4) (…) niech jeno chory spokojnie poleży miesiączek abo dwa (…).
Wiktionary
rzecz. miesiąc mrz., miesiączka ż., miesiączkowanie n., miesięcznik m., miesięczny m., miesięcznica ż., miesiącznica ż.
czas. miesiączkować
przym. miesięczny
przysł. miesięcznie
Wiktionary
(1.1) miesiąc
Wiktionary
faza cyklu miesiączkowego dojrzałych płciowo kobiet (wydalanie krwi i śluzu z macicy wynikające ze złuszczania się warstwy śluzowej błony); menstruacja, period
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fizj. cykliczne, comiesięczne złuszczanie się nabłonka macicy;
Wiktionary
Menstruacja, miesiączka, krwawienie miesięczne (łac. menses) – fizjologiczne zjawisko polegające na cyklicznym złuszczaniu się nabłonka macicy (endometrium) pod wpływem charakterystycznych zmian stężenia hormonów płciowych (estrogenów i progesteronu), wynikających z układów wzajemnych sprzężeń zwrotnych między gonadami, przednim płatem przysadki mózgowej i podwzgórzem.
Wikipedia
IPA: mʲjɛ̇ˈɕɔ̃n͇t͡ʃka, AS: mʹi ̯ėśõṇčka
Wiktionary
rzecz. miesiączek m., miesiąc m., miesięcznik m., miesięcznica ż., miesięczny m., miesiączkowanie n., miesiącznica ż.
czas. miesiączkować ndk.
przym. miesiączkowy, międzymiesiączkowy, przedmiesiączkowy, pomiesiączkowy, miesięczny
przysł. miesięcznie
Wiktionary
(1.1) med. menstruacja, okres, rzad. period; pot. eufem. ciotka, pot. wulg. ciota; eufem. przest. kobieca przypadłość; eufem. trudne dni
Wiktionary
mieć miesiączkę (menstruację); menstruować
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) fizj. mieć miesiączkę
Wiktionary
rzecz. miesiączka ż., miesiąc mrz., miesięcznica ż., miesięcznik mrz., miesięczny mrz., miesiącznica ż., miesiączek m.
przysł. miesięcznie
przym. miesięczny
Wiktionary
(1.1) menstruować, mieć miesiączkę, mieć okres
Wiktionary
przymiotnik od: miesiączka; związany z wydalaniem krwi i śluzu z macicy dojrzałych płciowo kobiet (np. bóle miesiączkowe)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) fizj. dotyczący miesiączki, menstruacji
Wiktionary
rzecz. miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięcznica ż.
przysł. miesięcznie
przym. przedmiesiączkowy
Wiktionary
(1.1) menstruacyjny, menstrualny
Wiktionary
roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesięcznica, lunaria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. syst. nazwa systematyczna|Lunaria|L.|ref=tak., rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych;
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Lunaria annua|L.|ref=tak., roślina z gatunku miesiącznica roczna;
(1.3) bot. nazwa systematyczna|Lunaria rediviva|L.|ref=tak., roślina z gatunku miesiącznica trwała;
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Miesiącznice nazywane też bywają „judaszowymi srebrnikami”.
Wiktionary
rzecz. miesiąc m., miesiączek m., miesięcznik m., miesięczny m., miesięcznica ż., miesiączka ż., miesiączkowanie n.
czas. miesiączkować ndk.
przym. miesięczny, miesiączny, miesiączkowy
przysł. miesięcznie
Wiktionary
(1.2) pot. judaszowe srebrniki
(1.3) pot. nocna panna
Wiktionary
1. maszyna do mieszenia ciasta;
2. rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych; miesierka
SJP.pl
Miesierka, miesiarka (Megachile) – rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce reprezentowany przez ok. 20 gatunków. Największe osiągają prawie 2 cm, ale większość ma około 1 cm. Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka, przy okazji zapylając wiele roślin, w tym wiele motylkowych, zwłaszcza komonicę.
Wikipedia
rodzina błonkówek; miesierkowate
SJP.pl
Miesierkowate, miesiarkowate (Megachilidae) – rodzina pszczół, obejmująca gatunki samotne i pasożytnicze.
Samice niepasożytniczych gatunków zbierają pyłek kwiatowy nie na owłosione nogi, ale na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka.
Wikipedia
o cechach miesiarkowatych (rodzina błonkówek); miesierkowaty
SJP.pl
1. myśliwy lub wędkarz polujący wyłącznie dla zdobycia mięsa;
2. dawniej: człowiek odżywiający się głównie pokarmem miesnym
SJP.pl
gnieść, rozrabiać ciasto
SJP.pl
czasownik
(1.1) gnieść, rozrabiać ciasto
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̇ɕit͡ɕ, AS: mʹi ̯ėśić
Wiktionary
rzecz. mieszenie n.
Wiktionary
rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców
SJP.pl
Macrocystidia Joss. (mięsichówka) – rodzaj grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales).
Wikipedia
1. dzień przypadający w któryś miesiąc po ważnym wydarzeniu;
2. roślina zielna z rodziny krzyżowych; miesiącznica, lunaria
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. zob. miesiącznica.
(1.2) neol. dzień przypadający dokładnie miesiąc po jakimś fakcie, zdarzeniu
(1.3) neol. obchody związane z miesięcznicą (1.2)
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Obchody miesięcznicy śmierci górnika wizjonera odbyły się bez udziału prześmiewców i nad grobem po raz pierwszy publicznie pojawiła się idea wzniesienia figury na wałbrzyskim rynku.
(1.2) Głos miał jeszcze ochrypły. Zdarł go podczas obchodów kolejnej miesięcznicy wprowadzenia stanu wojennego.
(1.3) Teraz uczestnicy miesięcznicy powoli się rozchodzą.
Wiktionary
rzecz. miesiąc m., miesiączek m., miesiączka ż., miesiączkowanie n., miesiącznica ż.
czas. miesiączkować ndk.
przym. miesięczny, miesiącowy, miesiączkowy
przysł. miesięcznie
Wiktionary
(1.1) war. miesiącznica
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w ciągu miesiąca; dotyczy ilości czegoś
Wiktionary
(1.1) On zarabia 2500 złotych miesięcznie.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃʲɲɛ, AS: mʹi ̯ėśẽṇčʹńe
Wiktionary
rzecz. miesięczny mrz., miesiąc m., miesiączek m., miesięcznik m., miesiączka ż., miesięcznica ż., miesiącznica ż.
czas. miesiączkować ndk.
przym. miesięczny, miesiączkowy
Wiktionary
publikacja ukazująca się raz w miesiącu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) czasopismo wydawane co miesiąc;
Wiktionary
Miesięcznik – czasopismo ukazujące się regularnie raz w miesiącu. Miesięczniki są wydawane dla zdefiniowanej grupy czytelników, na przykład osób zainteresowanych tematyką polityczną, społeczną, regionalną, informatyczną, sportową, branżową. Niektóre miesięczniki wydawane są w formie poradników (z przepisami kulinarnymi, radami na temat pielęgnacji ogrodu i tym podobnymi).
Wikipedia
(1.1) Ten miesięcznik wychodzi już dwadzieścia lat.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃʲɲik, AS: mʹi ̯ėśẽṇčʹńik
Wiktionary
rzecz. miesiąc m., miesiączek m., miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięczny m.
czas. miesiączkować ndk.
przym. miesiącowy, miesięczny
przysł. miesięcznie
Wiktionary
rodzina podzwrotnikowych, pnących roślin dwuliściennych o groniastych kwiatostanach
SJP.pl
Miesięcznikowate (Menispermaceae Juss.) – rodzina roślin okrytonasiennych. Obejmuje ok. 70 rodzajów z ponad 440 gatunkami. Zwykle są to drewniejące pnącza o liściach dłoniasto unerwionych, kwiatach drobnych. Owocami są jednonasienne pestkowce. Miesięcznikowate występują w ogromnej większości na obszarach niżowych w strefie tropikalnej, poza tym zasięg obejmuje też obszary w strefie klimatu umiarkowanego – wschodnią część Ameryki Północnej i Azji.
Wikipedia
o cechach miesięcznikowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
a) związany z okresem miesiąca, np. bilet miesięczny;
b) mający miesiąc, trwający miesiąc itp.; jednomiesięczny;
c) ukazujący się raz w miesiącu, przypadający co miesiąc itp.; comiesięczny;
d) poetycko: księżycowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z okresem jednego miesiąca
(1.2) książk. poet. przest. związany z Księżycem; zob. księżycowy.
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) bilet ważny przez miesiąc
Wiktionary
(1.1) Czy miesięczny okres wypowiedzenia liczy się od dnia złożenia wypowiedzenia, czy od nowego miesiąca?
(1.1) Bilety miesięczne dostępne są w każdej kolekturze.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̇ˈɕɛ̃n͇t͡ʃnɨ, AS: mʹi ̯ėśẽṇčny
Wiktionary
rzecz. miesiąc mrz., miesiączka ż., miesiącznica ż., miesięcznik mrz., miesiączkowanie n.
:: zdrobn. miesiączek mrz.
:: zgrub. miech m.
czas. miesiączkować ndk.
przym. miesiącowy, comiesięczny
przysł. miesięcznie
Wiktionary
(1.2) księżycowy
Wiktionary
narząd ruchu człowieka i zwierząt zbudowany z tkanki mięśniowej, której komórki zawierają włókna kurczliwe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. czynny element narządu ruchu;
Wiktionary
Mięsień (łac. musculus) – kurczliwy narząd, jeden ze strukturalnych i funkcjonalnych elementów narządu ruchu, stanowiący jego element czynny. Występuje u wyższych bezkręgowców i u kręgowców. Jego kształt i budowa zależy od roli pełnionej w organizmie.
Wikipedia
(1.1) Trener pokazał mi proste ćwiczenie na mięśnie brzucha.
(1.1) Najbardziej typowym objawem zapalenia ścięgna jest pojawienie się bóli w mięśniu i jego ścięgnie w wyniku przeciążenia.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃w̃ɕɛ̇̃ɲ, AS: mʹi ̯ẽũ̯śė̃ń
Wiktionary
rzecz. mięśniak mrz./mos., umięśnienie n., mięso n., mięsak mrz., mięsiwo n., mięsko n., mięsny mrz.
przym. mięśniowy, wewnątrzmięśniowy, umięśniony, mięsisty, mięsny, mięsakowy, bezmięsny
skr. m.
Wiktionary
(1.1) muskuł
Wiktionary
owad z rodziny miesierkowatych
SJP.pl
Miesierka, miesiarka (Megachile) – rodzaj owadów z rodziny miesierkowatych (Megachilidae) z rzędu błonkoskrzydłych. W Polsce reprezentowany przez ok. 20 gatunków. Największe osiągają prawie 2 cm, ale większość ma około 1 cm. Samice zbierają pyłek kwiatowy na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka, przy okazji zapylając wiele roślin, w tym wiele motylkowych, zwłaszcza komonicę.
Wikipedia
o cechach miesierkowatych (rodzina błonkówek); miesiarkowaty
SJP.pl
Miesierkowate, miesiarkowate (Megachilidae) – rodzina pszczół, obejmująca gatunki samotne i pasożytnicze.
Samice niepasożytniczych gatunków zbierają pyłek kwiatowy nie na owłosione nogi, ale na szczoteczkę brzuszną na spodzie odwłoka.
Wikipedia
o cechach miesierkowatych (rodzina błonkówek); miesiarkowaty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. miesiąc
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) zawierający w sobie dużo mięsa, ciała
(1.2) o roślinach, częściach roślin, owocach: wypełniony soczystą substancją, soczystym miąższem
(1.3) o tkaninach: gęsty, gruby i miękki
Wiktionary
(1.2) Z suszonych owoców możemy również przyrządzać kompoty "bez gotowania" — owoce zalewamy na kilka godzin letnią wodą i otrzymujemy w ten sposób smaczny, słodki napój oraz mięsiste, nasączone wodą owoce.
Wiktionary
rzecz. mięso n., mięsień mrz., mięsiwo n., mięsko n., mięsny mrz., mięśniak mos./mrz.
przym. mięsny
Wiktionary
(1.2) soczysty
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) przest. a. książk. żart. mięso przygotowane do jedzenia
Wiktionary
(1.1) Na stole postawiono przed nami półmisek pełen najróżniejszego smakowitego mięsiwa.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃w̃ˈɕivɔ, AS: mʹi ̯ẽũ̯śivo
Wiktionary
rzecz. mięso n., mięcho n., mięsko n., mięsny m., mięsień m., mięśniak m.
przym. mięsny, mięsisty
Wiktionary
(1.1) mięso
Wiktionary
zdrobnienie od: mięso
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) pot. zdrobn. od: mięso
Wiktionary
(1.1) Zjedz chociaż troszkę mięska.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃w̃skɔ, AS: mʹi ̯ẽũ̯sko
Wiktionary
rzecz. mięso n., mięcho n., mięsiwo n., mięsny m., mięsień m., mięśniak m.
przym. mięsny, mięsisty, bezmięsny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mięśniak (guz)
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) zdrobn. od mięśniak (człowiek)
Wiktionary
rzecz. mięśniak m.
Wiktionary
potocznie o mężczyźnie mocno umięśnionym i niezbyt inteligentnym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. guz łagodny pochodzenia mezenchymalnego, wywodzący się z tkanki mięśniowej;
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) iron. ktoś mocno lub przesadnie umięśniony
Wiktionary
Mięśniak (łac. myoma) – nowotwór wywodzący się z tkanki mięśniowej. Wyróżnia się dwa rodzaje mięśniaków:
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɛ̃w̃ɕɲak, AS: mʹi ̯ẽũ̯śńak
Wiktionary
rzecz. mięsień m., mięso n., umięśnienie n., mięsistość ż., mięsiwo n., mięsko n.
:: zdrobn. mięśniaczek m.
przym. umięśniony, mięsny, mięsisty
Wiktionary
(2.1) paker
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) med. niezłośliwy nowotwór złożony z dwóch typów tkanek: mięśniowej (gładkiej lub poprzecznie-prążkowanej) i tłuszczowej
Wiktionary
(1.1) w ICD-10 (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób) zazwyczaj kod: D21.x (inne łagodne nowotwory tkanki łącznej)
Wiktionary
narząd ruchu człowieka i zwierząt zbudowany z tkanki mięśniowej, której komórki zawierają włókna kurczliwe
SJP.pl
Mięsień (łac. musculus) – kurczliwy narząd, jeden ze strukturalnych i funkcjonalnych elementów narządu ruchu, stanowiący jego element czynny. Występuje u wyższych bezkręgowców i u kręgowców. Jego kształt i budowa zależy od roli pełnionej w organizmie.
Wikipedia
ból mięśni; mialgia
SJP.pl
Mialgia, inaczej mięśnioból lub ból mięśniowy to objaw chorobowy polegający na ostrym lub przewlekłym bólu, który odczuwany jest miejscowo lub w sposób uogólniony. Mięśnioból może mieć wiele przyczyn, i niekiedy może wskazywać na chorobę układu nerwowego, infekcję lub chorobę ogólnoustrojową.
Wikipedia
aerodyna z napędem za pomocą mięśni ludzkich; koncepcja mięśniolotu nie znalazła dotychczas praktycznego zastosowania
SJP.pl
Mięśniolot – statek powietrzny cięższy od powietrza, napędzany siłą ludzkich mięśni.
Ze względu na sposób napędu mięśnioloty możemy podzielić na:
Wikipedia
gromada ryb kostnoszkieletowych
SJP.pl
Wikipedia
o cechach mięśniopłetwych (gromada ryb)
SJP.pl
osoba o dobrze rozwiniętych mięśniach
SJP.pl
Błona mięśniowa, mięśniówka (łac. lamina muscularis) – składająca się zwykle z mięśni gładkich część ściany wielu narządów (np. jelit, macicy), ale także naczyń krwionośnych. Zwykle znajduje się pomiędzy błoną śluzową wewnętrzną, oraz błoną zewnętrzną, zwaną często przydanką. Kurczy się pod wpływem bodźców układu współczulnego, bez wpływu świadomości.
Wikipedia
1. → mięsień;
2. dysmorfia mięśniowa - bigoreksja;
a) zaburzenie psychiczne objawiające się poczuciem posiadania niewystarczającej masy mięśniowej;
b) uzależnienie od treningu fizycznego wynikające z takiego zaburzenia
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mięśni
Wiktionary
(1.1) Zwiększonemu napięciu jednocześnie niedotlenionej ściany lewej komory towarzyszy zmniejszony podnasierdziowy przepływ krwi, a co za tym idzie zmniejszenie skracania się włókien mięśniowych w fazie skurczu serca.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃w̃ɕˈɲɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽũ̯śńovy
Wiktionary
rzecz. mięsień m., mięsak mrz.
przym. mięsakowy, bezmięsny
Wiktionary
hodowany dla mięsa i mleka (np. bydło mięsno-mleczne)
SJP.pl
zrobiony z mięsa lub je zawierający, np. dieta mięsna
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zrobiony z mięsa, zawierający mięso
(1.2) dotyczący mięsa
(1.3) zootechn. hodowany dla pozyskania mięsa
(1.4) pot. ciekawy, budzący zainteresowanie, cenny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) pot. sklep mięsny (1.2) (w którym sprzedaje się mięso)
Wiktionary
(1.1) Kupiliśmy na podróż jakąś konserwę mięsną.
(1.2) Agent nie powiedział, że w okolicy znajdują się zakłady mięsne (= produkujące wyroby mięsne).
(1.4) Artykuł z opisem skandalu wokół wojewody był jedynym mięsnym kawałkiem w całej gazecie.
(2.1) Za komuny pod mięsnym często stała kilometrowa kolejka.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃w̃snɨ, AS: mʹi ̯ẽũ̯sny
Wiktionary
rzecz. mięso n., mięsko n., mięcho n., mięsiwo n., mięsień m., mięśniak m., mięsak mrz.
przym. mięsisty, mięsakowy, bezmięsny
Wiktionary
(2.1) masarnia; pot. rzeźnik
Wiktionary
1. jadalne umięśnienie szkieletowe zwierząt, ludzi; potrawa z niego przyrządzana;
2. potocznie: miękkie części ciała człowieka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) spoż. jadalne części zabitego zwierzęcia;
(1.2) kulin. potrawa z mięsa (1.1)
(1.3) pot. miękka część ludzkiego ciała
(1.5) środ. ryb. wszelkie ryby
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) To mięso chyba jest nieświeże.
(1.3) Wiele jest przyczyn, dla których uprawia się ludożerstwo. Spożycie ludzkiego mięsa może być częścią ceremonii ku czci zmarłych lub magicznych obrzędów wojennych, w których trakcie męstwo i inne cnoty poległego wroga wchłaniane są przez zwycięzców.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃w̃sɔ, AS: mʹi ̯ẽũ̯so
Wiktionary
rzecz. mięsiwo n., mięsny m., mięsień m., mięśniak m., mięsak m., mięsistość ż.
:: zdrobn. mięsko n.
:: zgrub. mięcho n.
przym. mięsny, mięsisty, umięśniony, mięsakowaty, mięsakowy, bezmięsny
Wiktionary
(1.1) mięsiwo, chabanina; reg. pozn. chabas.; reg. śl. miynso.
Wiktionary
dostarczający mięsa, produkujący mięso
SJP.pl
wyprodukowany z mięsa, powstały na bazie mięsa
SJP.pl
mający niektóre właściwości mięsa, przypominający mięso
SJP.pl
przestarzale: karnawał (okres od święta Trzech Króli do Środy Popielcowej), zwłaszcza jego trzy ostatnie dni; zapusty, ostatki, mięsopusty, kusaki, kuse dni
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) przest. zob. karnawał.
(1.2) przest. trzy ostatnie dni karnawału, okres wzmożonych zabaw; Gloger.
(1.3) daw. przen. zabawa, hulanka
Wiktionary
Ostatki, zapusty (lud. mięsopust, śląs. kozelek, odpowiednik prawosławnej maslenicy) – ostatnie dni karnawału zaczynające się w tłusty czwartek, a kończące się zawsze we wtorek, zwany w Polsce „śledzikiem” (w Wielkopolsce jest to tzw. „podkoziołek”). Następny dzień – Środa Popielcowa – oznacza początek wielkiego postu i oczekiwania na Wielkanoc. Obydwa święta są świętami ruchomymi. W ostatki urządza się ostatnie huczne zabawy, bale przed nadchodzącym okresem wstrzemięźliwości.
Wikipedia
(1.1) A waść to patrzysz jakby na teatrum w mięsopust!
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃w̃ˈsɔpust, AS: mʹi ̯ẽũ̯sopust
Wiktionary
rzecz. mięsopustnik m., mięsopustowanie n.
czas. mięsopustować ndk.
przym. mięsopustny
Wiktionary
(1.1) karnawał, przyzapuście
(1.2) ostatki, zapusty, kuse dni, reg. mięsopusty
(1.3) hulanka, biesiada, uczta
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) przest. osoba biorąca udział w mięsopuście
(1.2) przest. przen. biesiadnik
(1.3) przest. przen. hulaka, rozpustnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) reg. zob. luty.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈpustʲɲik, AS: mʹi ̯ẽũ̯sopustʹńik
Wiktionary
rzecz. mięsopust, mięsopustowanie
czas. mięsopustować
przym. mięsopustny
Wiktionary
(1.1) karnawałowicz
(1.3) hulaka, rozpustnik, birbant
(2.1) luty, daw. jacień, daw. sieczeń, daw. strąpacz, reg. miesopustnik, reg. niesopustnik
Wiktionary
→ mięsopust; mięsopustowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przest. zob. karnawałowy.
(1.2) przest. zob. zapustny.
Wiktionary
(1.2) Gdy w dni mięsopustne jedni oddawali się bezgranicznej wesołości i hulankom, jednocześnie kościół św. Barbary nie mógł w swych murach pomieścić pokutujących biczowników.
(1.2) […] po weselach z skrzypcami chodził, po kolędach biegał, mięsopustne maszkary robić umiał i fraszki wesołe wyprawiał.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈpustnɨ, AS: mʹi ̯ẽũ̯sopustny
Wiktionary
rzecz. mięsopust, mięsopustnik, mięsopustowanie
czas. mięsopustować
Wiktionary
(1.1) karnawałowy
(1.2) ostatkowy, zapustny
Wiktionary
czasownik
(1.1) daw. obchodzić mięsopust, karnawałować
(1.2) daw. przen. bawić się, hulać, ucztować
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔpuˈstɔvat͡ɕ, AS: mʹi ̯ẽũ̯sopustovać
Wiktionary
rzecz. mięsopust, mięsopustowanie, mięsopustnik
przym. mięsopustny
Wiktionary
(1.1) karnawałować, zapustować
(1.2) biesiadować
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) daw. świętowanie karnawału (mięsopustu)
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔpustɔˈvãɲɛ, AS: mʹi ̯ẽũ̯sopustovãńe
Wiktionary
rzecz. mięsopust m., mięsopustnik m.
czas. mięsopustować
przym. mięsopustny
Wiktionary
(1.1) karnawałowanie
Wiktionary
przestarzale: karnawał (okres od święta Trzech Króli do Środy Popielcowej), zwłaszcza jego trzy ostatnie dni; zapusty, ostatki, mięsopust, kusaki, kuse dni
SJP.pl
ścierwica mięsówka - gatunek muchówki z rodziny ścierwicowatych
SJP.pl
zastępujący mięso; mięsopodobny
SJP.pl
1. zwierzę żywiące się głównie mięsem;
2. żartobliwie: osoba lubiąca jeść mięso
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) ekol. zwierzę lub roślina żywiąca się głównie mięsem
(1.2) książk. żart. osoba lubiąca i często jedząca mięso
Wiktionary
Zoofag, mięsożerca – gatunek zwierzęcia lub rośliny odżywiający się żywymi lub martwymi tkankami zwierzęcymi. Wśród zoofagów wyróżnia się drapieżniki, padlinożerców oraz pasożyty.
Zoofagia (z gr. zōon – zwierzę, phageín – jeść) albo mięsożerność to sposób odżywiania zwierząt lub roślin.
Wikipedia
(1.1) Wielu mięsożerców, w tym nasze domowe koty i psy, a także lwy, hieny, tygrysy, lisy i niedźwiedzie, wydają się większe, niż są w rzeczywistości, kiedy najeżą sierść.
(1.2) Statystycznie mięsożercy żyją krócej od wegetarian.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈʒɛrt͡sa, AS: mʹi ̯ẽũ̯sožerca
Wiktionary
rzecz. mięsożerność ż.
:: fż. mięsożerczyni ż.
przym. mięsożerny
Wiktionary
(1.1) zoofag, drapieżnik
Wiktionary
potocznie o człowieku: chętnie jedzący mięso; mięsożerny
SJP.pl
żartobliwie: kobieta lubiąca jeść mięso
SJP.pl
niesystematyczna grupa zwierząt dla których mięso stanowi główny lub jedyny składnik pożywienia
SJP.pl
1. odżywianie się głównie mięsem;
2. ekspresywnie: jedzenie mięsa; mięsożerstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mięsożerne; cecha tych, którzy są mięsożerni
Wiktionary
Zoofag, mięsożerca – gatunek zwierzęcia lub rośliny odżywiający się żywymi lub martwymi tkankami zwierzęcymi. Wśród zoofagów wyróżnia się drapieżniki, padlinożerców oraz pasożyty.
Zoofagia (z gr. zōon – zwierzę, phageín – jeść) albo mięsożerność to sposób odżywiania zwierząt lub roślin.
Wikipedia
przym. mięsożerny
przysł. mięsożernie
rzecz. mięsożerca mos.
Wiktionary
odżywiający się mięsem
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zool. żywiący się mięsem
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈʒɛrnɨ, AS: mʹi ̯ẽũ̯sožerny
Wiktionary
rzecz. mięsożerność ż., mięsożerca m.
Wiktionary
ekspresywnie: jedzenie mięsa
SJP.pl
specjalista w zakresie nauki, wiedzy o obróbce i konserwacji mięsa oraz produktów mięsnych
SJP.pl
nauka, wiedza o obróbce i konserwacji mięsa oraz produktów mięsnych
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) łączyć składniki podczas mieszania (poruszając lub potrząsając substancją)
(1.2) dodawać, łączyć pojęcia itp.
(1.3) mylić, błędnie łączyć jakieś informacje
(1.4) przest. zawstydzać kogoś
(1.5) przen. gmatwać, komplikować, powodować chaos, nieład
(1.6) gw-pl|Śląsk Cieszyński. tworzyć kierdel z owiec
czasownik zwrotny niedokonany mieszać się (dk. brak)
(2.1) wtrącać się, wdawać się w coś, za bardzo się czymś interesować
(2.2) łączyć się, występować razem z czymś
Wiktionary
(2.1) Nie mieszaj się do nie swoich spraw.
(2.2) Jej głos mieszał się z muzyką.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛʃat͡ɕ, AS: mʹi ̯ešać
Wiktionary
czas. wymieszać dk., rozmieszać dk., namieszać dk., przemieszać dk., wmieszać dk., pomieszać dk., zmieszać dk.
przym. mieszany, zmieszany
rzecz. mieszanie n., pomieszanie n., mieszanka ż., mieszaniec m., mieszanina ż., zmieszanie n., zamieszanie n., przemieszanie n., domieszka ż., mieszadło n.
Wiktionary
(1.1) rozrabiać
(1.4) peszyć
Wiktionary
Mieszacz – układ elektroniczny służący do wytworzenia z dwóch wejściowych sygnałów zmiennych trzeciego sygnału zmiennego o częstotliwości będącej kombinacją częstotliwości sygnałów wejściowych.
Jeżeli f_{1} to częstotliwość pierwszego sygnału wejściowego, f_{2} to częstotliwość drugiego sygnału wejściowego, to częstotliwości sygnału wyjściowego można zapisać wzorem ogólnym: n\cdot f_{1}+m\cdot f_{2}, gdzie n i m to dowolne liczby całkowite (również ujemne). W praktyce wykorzystuje się tylko dwie podstawowe częstotliwości, czyli |f_{1}-f_{2}| lub f_{1}+f_{2}, gdyż pozostałe składowe na wyjściu mieszacza mają już znacznie niższą amplitudę. W celu wydzielenia żądanego sygnału na wyjściu mieszacza zawsze stosuje się filtr pasmowy.
Wikipedia
zdrobnienie od: mieszadło
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: mieszadło (niewielkie mieszadło)
Wiktionary
rzecz. mieszadło n., mieszanie n., mieszaniec mzw./mos.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) techn. przyrząd do mieszania
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
rzecz. domieszanie n., domieszka ż., mieszadełko n., mieszalnik mrz., mieszanie n., mieszaniec mos. mrz., mieszanina ż., mieszanka ż., mieszarka ż., namieszanie n., pomieszanie n., wmieszanie n., wymieszanie n., zmieszanie n., zamieszanie n.
czas. domieszać dk., mieszać ndk., namieszać dk., pomieszać dk., wmieszać dk., wymieszać dk.zamieszać dk., zmieszać dk.
przym. mieszany
Wiktionary
przymiotnik od: mieszak
SJP.pl
dział fabryki, w którym odbywa się mieszanie używanych w danym przemyśle składników, surowców itp.; mieszarnia
SJP.pl
związany z mieszaniem; podlegający mieszaniu
SJP.pl
zbiornik z mieszadłem stosowany do mieszania różnorodnych substancji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. zbiornik do mieszania różnych substancji
(1.2) hutn. zbiornik do zlewania metali z pieców hutniczych
(1.3) hist. naczynie do mieszania wina z wodą (w antycznej Grecji)
Wiktionary
rzecz. mieszadło n.
Wiktionary
używany przy mieszaniu, służący do mieszania
SJP.pl
przymiotnik od: mieszaniec
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) mechaniczne łączenie ze sobą różnych składników lub elementów
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mʲjɛˈʃãɲɛ, AS: mʹi ̯ešãńe
Wiktionary
czas. zmieszać, mieszać ndk., wymieszać dk., pomieszać dk., zamieszać dk., namieszać dk.
rzecz. mieszanka ż., mieszanina ż., mieszaniec m., mieszacz m., mieszadło n., mieszadełko n., zmieszanie n., zamieszanie n., przemieszanie n., domieszka ż.
przym. mieszany
Wiktionary
człowiek pochodzący od rodziców różnych ras
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. obraź. osoba pochodząca od rodziców różnych ras
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) kynol. pies nierasowy
(2.2) biol. osobnik powstały w wyniku skrzyżowania dwóch organizmów rodzicielskich należących do innych ras, odmian
Wiktionary
Mieszaniec, krzyżówka, hybryda (hybryd), bastard – osobnik powstały w wyniku skrzyżowania dwóch organizmów rodzicielskich należących do innych ras, odmian, podgatunków, gatunków lub rodzajów. Mieszańce uzyskiwane są na drodze rozmnażania płciowego.
Wikipedia
IPA: mʲjɛˈʃãɲɛt͡s, AS: mʹi ̯ešãńec
Wiktionary
rzecz. mieszanka ż., mieszanina ż., mieszanie n., mieszacz m., mieszadło n., mieszadełko n.
czas. mieszać
przym. mieszańcowy
Wiktionary
(2.1) wielorasowiec, pot. kundel, pieszcz. kundelek
(2.2) bastard, hybryda, hybryd, metys, krzyżówka
Wiktionary
1. połączenie dwóch lub więcej substancji, które po zmieszaniu zachowują swoje właściwości;
2. połączenie różnorodnych elementów, cech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) dwie lub więcej substancji, zmieszanych ze sobą
(1.2) połączenie różnorodnych rzeczy, osób, pojęć, właściwości itp.
Wiktionary
Mieszanina – układ dwóch lub więcej pierwiastków lub związków chemicznych zmieszanych z sobą w dowolnym stosunku i wykazujących swoje indywidualne właściwości.
Wikipedia
(1.1) Eten tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛʃãˈɲĩna, AS: mʹi ̯ešãńĩna
Wiktionary
rzecz. mieszanka ż., mieszanie n., mieszaniec mos., zmieszanie n., zamieszanie n., mieszadło n.
czas. mieszać
Wiktionary
(1.1) przen. amalgamat, mieszanka
Wiktionary
połączenie różnych rzeczy, pojęć, zjawisk, cech itp.
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zmieszane ze sobą produkty lub substancje
(1.2) połączenie odmiennych od siebie elementów
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mʲjɛˈʃãnka, AS: mʹi ̯ešãnka
Wiktionary
rzecz. zmieszanie n., mieszaniec mos., mieszanie n., mieszanina ż., zamieszanie n., mieszadło n.
czas. mieszać ndk., zamieszać dk.
przym. mieszankowy, mieszany
Wiktionary
(1.1) mieszanina
Wiktionary
złożony z różnych elementów, niejednolity, różnoraki; męski i żeński, koedukacyjny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) złożony z różnych elementów
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: mieszać
Wiktionary
rzecz. domieszka ż., mieszanka ż., mieszadło n., mieszanie n.
czas. mieszać ndk.
Wiktionary
(1.1) różnorodny
Wiktionary
przymiotnik od: mieszarka
SJP.pl
dział fabryki, w którym odbywa się mieszanie używanych w danym przemyśle składników, surowców itp.; mieszalnia
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
urządzenie, narzędzie do mieszania różnych składników
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
zespół cech charakterystycznych dla mieszczanina, przede wszystkim konserwatywna mentalność, hołdowanie konwenansom, sztywnym regułom w sposobie życia, co często prowadzi do zakłamania i obłudy; filisterstwo, drobnomieszczaństwo, kołtuneria, dulszczyzna
SJP.pl
1. obywatel należący do stanu mieszczańskiego - wyodrębnionego w okresie feudalizmu stanu, który składa się głównie z mieszkańców miast;
2. dziś rzadko: mieszkaniec miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. osoba należąca do stanu mieszczańskiego;
(1.2) ktoś o konserwatywnych, zachowawczych poglądach, lubiący ustabilizowane, wygodne życie
(1.3) przest. mieszkaniec miasta
Wiktionary
Mieszczaństwo – stan społeczny składający się z obywateli miast (łac. cives), czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu, uformowany w średniowieczu. Po upadku monarchii stanowej klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją (z fr. bourgeoisie – mieszkańcy miast); rzadziej mieszczaństwem odnosi się na ogół do mieszkańców miast. Ze względu na ideologiczne pejoratywne nacechowanie pojęć „mieszczaństwo” i „burżuazja” współczesna socjologia używa chętniej i częściej określenia klasa średnia.
Wikipedia
(1.1) Przyjmowali na stancję dzieci mieszczan śląskich.
(1.2) Adam to mieszczanin, on ci nigdy nie pojedzie mieszkać na wsi.
(1.3) Cieszyniacy okazali się być mieszczanami z krwi i kości.
Wiktionary
rzecz. miasto n., mieszczuch m., mieszczaństwo n., mieszczan mos., mieszczka ż.
:: fż. mieszczanka ż.
przym. mieszczański, miejski
przyim. miasto
Wiktionary
(1.1) daw. mieszczan
(1.2) drobnomieszczanin
(1.3) miastowy, mieszczuch
Wiktionary
1. obywatelka należąca do stanu mieszczańskiego - wyodrębnionego w okresie feudalizmu stanu, który składa się głównie z mieszkańców miast;
2. dziś rzadko: mieszkanka miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. kobieta należąca do stanu mieszczańskiego;
(1.2) kobieta o konserwatywnych, zachowawczych poglądach, lubiąca ustabilizowane, wygodne życie
(1.3) przest. mieszkanka miasta
Wiktionary
(1.1) Mieszczanki śląskie kazały ozdabiać okna na Boże Ciało.
(1.2) Jadzia to mieszczanka, ona ci nigdy nie pojedzie mieszkać na wsi.
(1.3) Cieszynianki okazały się być mieszczankami z krwi i kości.
Wiktionary
rzecz. miasto n., mieszczuch m., mieszczaństwo n., daw. mieszczan m., mieszczka ż.
:: fm. mieszczanin m.
przym. mieszczański, miejski
przyim. miasto
Wiktionary
(1.3) miastowa
Wiktionary
dotyczący mieszczanina, mieszczaństwa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hist. związany z mieszczaństwem, mieszkańcami miast
Wiktionary
rzecz. mieszczańskość ż., miejski mrz., mieszczanin mos., miasto n., mieszczuch m., mieszczaństwo n., mieszczanka ż., daw. mieszczan m., mieszczka ż.
przym. miejski
przyim. miasto
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mieszczańskie; cecha tych, którzy są mieszczańscy
Wiktionary
rzecz. mieszczanin m., mieszczanka ż., mieszczka ż., mieszczaństwo n.
przym. mieszczański
przysł. mieszczańsko
Wiktionary
ogół mieszkańców miast
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) hist. stan społeczny wyodrębniony w średniowieczu, złożony z wolnych mieszkańców miast;
(1.2) daw. ogół mieszkańców miast, zwłaszcza ich zamożniejszych warstw
(1.3) zespół negatywnych cech przypisywanych mieszczanom takich jak dwulicowość, kołtuństwo, obskurantyzm i brak szerokich horyzontów umysłowych
Wiktionary
Mieszczaństwo – stan społeczny składający się z obywateli miast (łac. cives), czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu, uformowany w średniowieczu. Po upadku monarchii stanowej klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją (z fr. bourgeoisie – mieszkańcy miast); rzadziej mieszczaństwem odnosi się na ogół do mieszkańców miast. Ze względu na ideologiczne pejoratywne nacechowanie pojęć „mieszczaństwo” i „burżuazja” współczesna socjologia używa chętniej i częściej określenia klasa średnia.
Wikipedia
IPA: mʲjɛʃˈt͡ʃãj̃stfɔ, AS: mʹi ̯eščãĩ ̯stfo
Wiktionary
rzecz. mieszczanin mos., mieszczuch mos., mieszczanka ż., mieszczka ż., mieszczańskość ż.
przym. mieszczański
Wiktionary
(1.2) burżuazja, stan średni, stan trzeci
(1.3) drobnomieszczaństwo, drobnomieszczańskość, mieszczańskość
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mieścić.
Wiktionary
czas. mieścić
rzecz. pomieszczenie n.
Wiktionary
1. kobieta należąca do stanu mieszczańskiego; mieszczanka;
2. kobieta ograniczająca swoje zainteresowania do spraw domu, rodziny, nadmiernie dbająca o ipinię publiczną, często małostkowa, nietolerancyjna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) hist. kobieta należąca do mieszczaństwa
(1.2) pogard. kobieta niewykształcona, ograniczona, a mająca wysokie mniemanie o sobie
(1.3) rzad. kobieta z miasta
Wiktionary
rzecz. mieszczaństwo n., mieszczańskość ż., mieszczanin mos., mieszczanka ż.
przym. mieszczański
Wiktionary
(1.1) mieszczanka
Wiktionary
1. człowiek przyzwyczajony i umiejący żyć tylko w mieście;
2. pogardliwie określenie używane w stosunku do mieszkańca miasta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. lekcew. albo pogard. osoba mieszkająca w mieście
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛʃt͡ʃux, AS: mʹi ̯eščuχ
Wiktionary
rzecz. miasto n., miejski m., mieszczaństwo n., mieszczanin mos., mieszczanka ż., miastowy m., miastowa ż.
przym. miejski, miastowy, mieszczański
przyim. miasto
Wiktionary
(1.1) mieszkaniec miasta, miastowy
Wiktionary
1. człowiek przyzwyczajony i umiejący żyć tylko w mieście;
2. pogardliwie określenie używane w stosunku do mieszkańca miasta
SJP.pl
zdrobnienie od: mieszczuch
SJP.pl
mały miech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. zdrobn. od: miech; mały miech
(1.2) bot. suchy, pękający owoc niektórych roślin;
(1.3) fot. urządzenie oddalające obiektyw od elementu światłoczułego (kliszy lub matrycy);
(1.4) przest. woreczek na pieniądze, kosztowności lub drobiazgi
(1.5) daw. element stroju męskiego w postaci klapki lub sakiewki przytwierdzonej do krocza;
Wiktionary
Wikipedia
(1.3) Mieszek jest w stanie oddalić obiektyw od aparatu nawet o 30 cm.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛʃɛk, AS: mʹi ̯ešek
Wiktionary
rzecz. miech m., miechownik mos.
przym. mieszkowy
Wiktionary
(1.4) sakiewka
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|miesić.
Wiktionary
czas. miesić
Wiktionary
Mieszewo – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Węgorzyno.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
W miejscowości znajdowała się stacja kolejowa Mieszewo.
Wikipedia
skrót od: mieszkaniec, mieszkanka
SJP.pl
1. przebywać, zajmować jakiś lokal, mieć mieszkanie;
2. być obecnym, gościć
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
(1.1) przebywać w jakimś miejscu przez wiele dni, wraz ze spaniem
(1.2) stpol. zwlekać
Wiktionary
(1.1) Moja ciotka mieszka w Niemczech.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛʃkat͡ɕ, AS: mʹi ̯eškać
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n., mieszkanko n., mieszkaniec m., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż., mieszkalnictwo n., zamieszkanie n., zamieszkiwanie n.
czas. pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk., omieszkać dk.
przym. mieszkaniowy, mieszkalny, zamieszkały
Wiktionary
(1.1) żyć, przebywać
Wiktionary
budownictwo mieszkaniowe
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) dziedzina gospodarki związana z zapewnieniem społeczeństwu mieszkań
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n., mieszkanka ż.
przym. mieszkaniowy
czas. mieszkać
Wiktionary
taki, który służy, nadaje się do zamieszkania, np. budynek mieszkalny
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) przeznaczony do mieszkania, nadający się do zamieszkania
Wiktionary
(1.1) Obok biura znajduje się pomieszczenie mieszkalne.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈʃkalnɨ, AS: mʹi ̯eškalny
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n., mieszkanko n., mieszkaniec m., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż.
czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., zamieszkać dk., pomieszkać dk.
przym. mieszkaniowy, niemieszkalny
Wiktionary
antonimy.
(1.1) niemieszkalny
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mieszkanie n., mieszkanko n., mieszkaniec m., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż.
czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., zamieszkać dk., pomieszkać dk.
przym. mieszkaniowy, niemieszkalny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) residential, habitable
* esperanto: (1.1) loĝa, loĝebla
* francuski: (1.1) résidentiel
* interlingua: (1.1) habitabile
* kaszubski: (1.1) mieszkalny
* rosyjski: (1.1) жило́й
źródła.
== mieszkalny (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mieszkalny
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pomieszczenie przeznaczone do mieszkania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zespół pomieszczeń mający odrębne wejście, przystosowanych do zamieszkania przez ludzi;
(1.2) miejsce, gdzie dana osoba mieszka
(1.3) odczasownikowy od|mieszkać.
Wiktionary
Mieszkanie – zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego. Mieszkanie w świetle ustawy o własności lokali, to lokal mieszkalny.
Wikipedia
(1.1) Mamy mnóstwo niesprzedanych mieszkań.
(1.2) Mieszkaniem Diogenesa z Synopy była beczka.
(1.3) Bardzo miło wspominam mieszkanie w akademiku podczas studiów.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈʃkãɲɛ, AS: mʹi ̯eškãńe
Wiktionary
rzecz. mieszkaniec mos., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż., mieszkalnictwo n., zamieszkanie n.
:: zdrobn. mieszkanko n.
czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk., omieszkać
przym. mieszkaniowy, wewnątrzmieszkaniowy, mieszkalny, mieszkalniczy, zamieszkały
Wiktionary
(1.1) apartament, chata, dom, dach nad głową, garsoniera, hawira, kwatera, kawalerka, izba, lokum, lokal, loft, własne M, własny kąt, pokój, pomieszczenie, rezydencja
Wiktionary
osoba stale zamieszkująca jakiś teren, stale przebywająca w jakimś miejscu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba, która gdzieś mieszka (żyje)
Wiktionary
Mieszkaniec – największe warszawskie czasopismo społeczno-samorządowe. Jako jednolity tytuł ukazuje się w kontrolowanym nakładzie 40–45 tys. egzemplarzy. Głównie zajmuje się tematami związanymi z prawobrzeżną Warszawą. Czasopismo jest bezpłatnym dwutygodnikiem. Dystrybuowane jest w przeszło 300 punktach (sklepach, urzędach, bankach oraz placówkach zdrowia, punktach usługowych i handlowych) na terenie dzielnic Praga-Północ, Praga-Południe Rembertów, Wawer i Wesoła. Czasopismo dostępne jest także w niektórych urzędach i instytucjach mieszczących się w lewobrzeżnej części Warszawy. Założycielem i pierwszym redaktorem naczelnym w latach 1991-2016 był red. Wiesław Nowosielski. Obecnie redaktorem naczelnym jest Barbara Morawska-Nowosielska.
Wikipedia
(1.1) Ten człowiek jest mieszkańcem Warszawy.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈʃkãɲɛt͡s, AS: mʹi ̯eškãńec
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n.
:: fż. mieszkanka ż.
czas. mieszkać ndk., zamieszkiwać ndk.
przym. mieszkalny, mieszkaniowy
Wiktionary
(1.1) obywatel, osoba zamieszkała, domownik, lokator, najemca
Wiktionary
specjalista w dziedzinie zagadnień związanych z budownictwem mieszkaniowym
SJP.pl
1. urząd zajmujący się administracją mieszkań;
2. potocznie: budownictwo mieszkaniowe
SJP.pl
przymiotnik od: mieszkanie; odnoszący się do pomieszczenia, w którym się mieszka (np. prawo mieszkaniowe)
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do mieszkania, związany z mieszkaniem
Wiktionary
(1.1) Zbudowano wówczas wiele szkół, osiedli mieszkaniowych, Muzeum Śląskie, liczne gmachy użyteczności publicznej.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɛʃkãˈɲɔvɨ, AS: mʹi ̯eškãńovy
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n., mieszkaniec mos., mieszkanka ż., mieszkaniówka ż., mieszkalnictwo n., zamieszkanie n.
:: zdrobn. mieszkanko n.
czas. mieszkać ndk., pomieszkiwać ndk., pomieszkać dk., zamieszkiwać ndk., zamieszkać dk.
przym. mieszkalny
Wiktionary
kobieta stale zamieszkująca jakiś teren, stale przebywająca w jakimś miejscu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta na stałe mieszkająca w jakimś miejscu (regionie, mieście)
forma rzeczownika.
(2.1) D. lp. oraz M., B. i W. lm. od mieszkanko
Wiktionary
(1.1) Ministerstwo zrobi ankietę wśród mieszkanek Górnego Śląska.
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈʃkãnka, AS: mʹi ̯eškãnka
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n., mieszkalnictwo n.
:: fm. mieszkaniec m.
czas. mieszkać, zamieszkiwać
przym. mieszkalny, mieszkaniowy
Wiktionary
małe mieszkanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: mieszkanie
(1.2) niewielkie mieszkanie
forma rzeczownika|rodzaj=żeński.
(2.1) W. lp. od: mieszkanka
Wiktionary
(1.2) Wynajęłam mieszkanko na Saskiej Kępie.
Wiktionary
rzecz. mieszkanie n., zamieszkiwanie n.
czas. mieszkać ndk.
przym. mieszkalny, mieszkaniowy
Wiktionary
(1.2) kawalerka, kąt
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) rzad. co jakiś czas przebywać w jakimś miejscu przez wiele dni, wraz ze spaniem
Wiktionary
(1.1) Zbigniew mieszkuje u Balbiny pokątnie, ale jej rodzice tego nie wiedzą.
Wiktionary
czas. pomieszkiwać ndk.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
Wiktionary
Mieszko – męskie imię pochodzenia słowiańskiego, najprawdopodobniej forma skrócona imienia Miecisław. Imię popularne w dynastii piastowskiej, pierwotnie niewystępujące poza nią i nieposiadające nazewniczych równoważników słowiańskich.
Pierwsze zapisy tego imienia pojawiają się m.in. na denarach bitych prawdopodobnie za czasów panowania Mieszka I lub jego wnuka Mieszka II - znajdują się na nich napisy MISCO lub w innej wersji MTLZCO. Ostatnim jego nosicielem wśród Piastów był Mieszko bytomski, biskup nitrzański i weszpremski.
Wikipedia
(1.1) Spotkanie to podniosło Mieszka na duchu, pośpieszył do obozu, zebrał drużynę, siedli na koń i ruszyli.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛʃkɔ, AS: mʹi ̯eško
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. wieś w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Mieszkowice (niem. Bärwalde in der Neumark) – miasto w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mieszkowice. Położone są nad rzeką Kurzycą i Jeziorem Mieszkowickim, na wysokości 50 m n.p.m., przy linii kolejowej Szczecin – Kostrzyn. Miasto stanowi lokalny ośrodek usługowy. Według danych z 31 grudnia 2008 r. Mieszkowice miały 3562 mieszkańców.
Wikipedia
IPA: ˌmʲjɛʃkɔˈvʲit͡sɛ, AS: mʹi ̯eškovʹice
Wiktionary
przymiotnik od: Mieszkowice
SJP.pl
mieszkaniec Mieszkowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Mieszkowic (miasta w Polsce)
SJP.pl
3 miejscowości w Polsce:
Zobacz też: Mieszków, Mieszkowice
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: mieszek
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który ma mieszek
Wiktionary
IPA: mʲjɛˈʃkɔvɨ, AS: mʹi ̯eškovy
Wiktionary
rzecz. miech m., mieszek m., miechownik mos.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Miecisław, Miecsław, Miesław – staropolskie imię męskie, złożone z członów Mieci- ("miotać, rzucać") i -sław ("sława"). Mogło ono ulegać również skróceniu do formy Masław, a jednym ze zdrobnień tego imienia jest być może Mieszko.
Wikipedia
Miesław z małżonką; Miesławowie
SJP.pl
Miesław z małżonką; Miesławostwo
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Miesława lub z nim związany
SJP.pl
1. dziko rosnąca roślina zielna należąca do rodziny wargowych, niektóre jej gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne lub lecznicze;
2. napar z liści mięty pieprzowej;
3. potocznie drobiazg, głupstwo (w wyrażeniu: to dla kogoś mięta);
4. czuć mietę - odczuwać sympatię do kogoś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. nazwa systematyczna|Mentha|ref=tak., ziele z rodziny wargowych o charakterystycznym zapachu;
(1.2) napar, herbata z mięty (1.1)
(1.3) pot. coś nieistotnego, łatwego
forma czasownika.
(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny, rodzaj żeński, od czasownika: miąć
Wiktionary
Mięta (Mentha L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). W zależności od ujęcia taksonomicznego (stopnia uwzględnienia taksonów mieszańcowych, częstych w tym rodzaju) należy tu od ok. 18–19 do 24 gatunków. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy i Ameryki Południowej (aczkolwiek na tej drugiej obecne są jako introdukowane). Rośliny te rosną na różnych siedliskach, najczęściej wilgotnych lub mokrych, ale też na suchych stepach.
Wikipedia
(1.1) Pod płotem rosła mięta pieprzowa.
(1.2) Mięta jest smacznym i zdrowym napojem.
(1.3) Ten egzamin to mięta. Wszystko umiem na blachę.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃nta, AS: mʹi ̯ẽnta
Wiktionary
rzecz. miętus m., miętówka ż.
:: zdrobn. miętka ż.
przym. miętowy
przysł. miętowo
Wiktionary
zdrobnienie od: Mieczysław (imię męskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: Mieczysław (imię męskie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. zdrobn. od: Mieczysław
Wiktionary
(1.1) Widziałam Mietka na mieście.
(1.1) Mietek ma dziś szewski poniedziałek, wszystko mu z rąk leci.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛtɛk, AS: mʹi ̯etek
Wiktionary
forma żeńska Mietka
rzecz. Mieczysław m., Mieczysława ż.
Wiktionary
(1.1) Miecio
Wiktionary
roślina zielna z rodziny komosowatych; kochia
SJP.pl
Basja, mietelnik (Bassia All.) – rodzaj roślin z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae), w systemach klasyfikacyjnych w XX wieku zaliczany zwykle do komosowatych (Chenopodiaceae). Obejmuje 22 gatunki. Są one szeroko rozprzestrzenione w Eurazji, w północnej i południowej Afryce, a jako rośliny introdukowane także w Ameryce Północnej, Południowej i Australii. W Polsce gatunkiem rodzimym jest mietelnik piaskowy B. laniflora, zadomowionym antropofitem jest mietelnik żakula B. scoparia. Kilka gatunków bywa uprawianych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
zdrobnienie od: mięta
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) stpol. miękki
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃ntʲci, AS: mʹi ̯ẽntʹḱi
Wiktionary
wieś w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim
SJP.pl
Miętkie-Kolonia – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Mircze.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Mircze. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 222 mieszkańców i była trzynastą co do wielkości miejscowością gminy.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Świętych Cyryla i Metodego w Sahryniu.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Mietek z małżonką
SJP.pl
Mietków (niem. Mettkau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Mietków, nad rzeką Bystrzycą.
Wikipedia
Mietek z małżonką
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mietka lub z nim związany
SJP.pl
podobny do miotły, przypominający miotłę; miotlasty; mietlisty
SJP.pl
wieloletnia roślina z rodziny traw
SJP.pl
Mietlica (Agrostis L.) – rodzaj wieloletnich roślin zielnych należących do rodziny wiechlinowatych. Zasięg rodzaju obejmuje obszary pod wpływem klimatu umiarkowanego i chłodnego na półkuli północnej oraz góry w obszarze międzyzwrotnikowym. Kwiatostan w postaci drobnych kłosków zebranych w wiechy. Wyróżnia się ok. 150–200 gatunków, z których 7 występuje na terenie Polski. Gatunkiem typowym jest Agrostis canina L.
Wikipedia
podobny do miotły, przypominający miotłę; miotlasty, mietlasty
SJP.pl
Mietniów – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie wielickim, w gminie Wieliczka.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
We wschodniej części wsi zlokalizowane jest Radiowo Telewizyjne Centrum Nadawcze Kraków / Chorągwica.
Wikipedia
Wikipedia
miąć, gnieść coś w rękach, ugniatać, ściskać
SJP.pl
potocznie:
1. gnieść, ugniatać, ściskać w rękach; miętolić;
2. miętosić się - być miętoszonym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: miętówka
Wiktionary
rzecz. miętówka ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) cuk. spoż. cukierek o smaku miętowym
(1.2) spoż. wódka lub likier o smaku miętowym
(1.3) pot. spoż. herbata z liści mięty
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈtufka, AS: mʹi ̯ẽntufka
Wiktionary
rzecz. mięta ż., miętus mzw./mrz.
:: zdrobn. miętóweczka ż.
przym. miętowy
przysł. miętowo
Wiktionary
(1.1) miętus; gw-pl|Górny Śląsk|amolok.
Wiktionary
orzeźwiający napój z mięty
SJP.pl
1. otrzymany z mięty;
2. zawierający wyciąg z liści mięty
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) rzad. związany z miętą, dotyczący mięty
(1.2) otrzymywany z mięty lub zawierający miętę
przymiotnik jakościowy
(2.1) taki, który ma smak lub zapach mięty
(2.2) taki, który ma kolor bladej, chłodnej zieleni
Wiktionary
(1.1) Czekoladowy tort ładnie wygląda udekorowany miętowymi listkami.
(1.2) Pastylki miętowe kosztują 20 gr. za pudełko.
(2.1) Mentol syntetyczny nadaje produktom intensywny miętowy zapach.
(2.2) Podobają mi się kuchenne zasłonki w miętowym kolorze.
Wiktionary
IPA: mʲjɛ̃nˈtɔvɨ, AS: mʹi ̯ẽntovy
Wiktionary
rzecz. mięta ż., miętówka ż., miętus m., miętka ż.
przym. miętówkowy, miętusowy
przysł. miętowo
Wiktionary
(2.1) mentolowy
Wiktionary
1. duża ryba drapieżna z rodziny dorszowatych
2. potocznie: cukierek miętowy; miętówka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. pot. cukierek miętowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) icht. nazwa systematyczna|Lota lota|ref=tak., drapieżna ryba o zielonkawym grzbiecie i białym brzuchu, zamieszkująca wody słodkie, rzadziej półsłone;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Miętusy są bardzo orzeźwiające.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛ̃ntus, AS: mʹi ̯ẽntus
Wiktionary
rzecz. mięta ż., miętówka ż.
przym. miętusi, miętowy
Wiktionary
(1.1) miętówka
Wiktionary
przymiotnik od: miętus (ryba)
SJP.pl
1. duża ryba drapieżna z rodziny dorszowatych
2. potocznie: cukierek miętowy; miętówka
SJP.pl
1. posiadać coś czasem, chwilowo;
2. mieć jakieś cechy, przeżywać coś chwilowo, przejściowo
SJP.pl
czasownik niedokonany
(1.1) mieć coś w pewnych odstępach czasu
czasownik zwrotny niedokonany miewać się
(2.1) czuć się, mieć się
Wiktionary
(1.1) W dzieciństwie miewał częste napady padaczki.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɛvat͡ɕ, AS: mʹi ̯evać
Wiktionary
czas. mieć
rzecz. miewanie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|miewać.
Wiktionary
czas. miewać ndk.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) chem. med. związek organiczny z grupy steroidów, pochodna noretysteronu, antagonista receptoru progesteronowego o działaniu poronnym w czasie pierwszych dwóch trymestrów ciąży;
Wiktionary
Mifepriston (RU-486) – otrzymywany syntetycznie organiczny związek chemiczny z grupy steroidów, pochodna noretysteronu. Jest antagonistą receptora progesteronowego o działaniu poronnym w okresie pierwszych dwóch trymestrów ciąży. Stosowany w mniejszych dawkach służy jako środek do antykoncepcji doraźnej (przeznaczenie niezaaprobowane prawnie). Pierwotnie wytworzony w laboratorium firmy Roussel Uclaf, aktualnie znajduje się na licencji spółek Danco Laboratories (dystrybucja na terenie Stanów Zjednoczonych pod nazwą handlową Mifeprex), Exelgyn Laboratories (Europa i inne kontynenty, Mifegyne) i Nordic Drugs (Mifegyne). Z powodu wywieranego wpływu w większości krajów obrót jest ściśle monitorowany. W Polsce środek nie został dopuszczony do obrotu.
Wikipedia
(1.1) Do działań niepożądanych mifepristonu należą bóle brzucha, skurcze macicy i krwawienie z dróg rodnych.
Wiktionary
IPA: ˌmʲifɛˈprʲistɔ̃n, AS: mʹifeprʹistõn
Wiktionary
(1.1) 11β-
Wiktionary
[czytaj: majfpriston] środek wczesnoporonny stosowany w antykoncepcji doraźnej; mifepriston
SJP.pl
Mifune (duń. Mifunes sidste sang) – duński komediodramat z 1999 roku w reżyserii Sørena Kragha-Jacobsena, zrealizowany w koprodukcji ze Szwecją. Był trzecim filmem nakręconym zgodnie z zasadami manifestu Dogma 95.
Wikipedia
znak porozumiewawczy
SJP.pl
1. poruszać się szybko, sprawiając kłopoty patrzącemu; świecić przerywanym światłem, mienić się;
2. poruszać czymś szybko;
3. posługiwać się migami (znakami porozumiewawczymi);
4. migać się - uchylać się, np. od pracy; wymigiwać się
SJP.pl
czasownik
(1.1) wielokrotnie ukazywać się na krótką chwilę
(1.2) świecić przerywanym światłem
(1.3) szybko się poruszać
(1.4) używać języka migowego, bądź miganego
czasownik zwrotny migać się
(2.1) pot. unikać wykonania pracy
Wiktionary
IPA: ˈmʲiɡat͡ɕ, AS: mʹigać
Wiktionary
rzecz. miganie n., mignięcie n., mig m., migawka ż., migotka ż., mgnienie n.
czas. zamigać dk., mignąć dk.
przym. migany, migowy
przysł. migiem
wykrz. migiem
Wiktionary
(1.2) błyskać
Wiktionary
sygnał świetlny przerywany, w pojazdach mechanicznych uprzedza o zmianie kierunku ruchu pojazdu
SJP.pl
Kierunkowskaz – mechaniczny (dawniej) lub świetlny (obecnie) sygnalizator planowanej zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu pojazdu mechanicznego. Współcześnie ma postać migającej lampki, umieszczonej po lewej i prawej stronie pojazdu, z przodu i z tyłu.
Wikipedia
przymiotnik od: migacz
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Poznań. zabawa taneczna
Wiktionary
książkowo: sposób porozumiewania się głuchoniemych za pomocą migów; język migowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|migać.
Wiktionary
Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi.Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 system Bébiana. W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting.
Wikipedia
rzecz. migawka ż., migotka ż.
czas. migać
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
1. urządzenie w aparacie fotograficznym regulujące czas naświetlania filmu;
2. krótki reportaż dziennikarski lub radiowy na aktualny temat;
3. w gwarze łódzkiej: bilet okresowy, zwłaszcza miesięczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) część aparatu fotograficznego służąca do odsłaniania na odpowiedni czas a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego;
(1.2) publ. krótki filmik, najczęściej o charakterze reportażowym, lub kilka zmontowanych zdjęć na jakiś temat
(1.3) łódź. bilet okresowy komunikacji miejskiej
(1.4) pot. wybrane sceny filmu lub programu telewizyjnego wchodzące często w skład zwiastuna
Wiktionary
Migawka – część aparatu fotograficznego służąca do odsłaniania na odpowiedni czas, a następnie zasłaniania z powrotem materiału światłoczułego w celu jego prawidłowej ekspozycji, czyli dostarczenia odpowiedniej ilości światła padającego przez obiektyw.
Migawkę zwalnia się spustem, wężykiem lub zdalnie – pilotem.
Wikipedia
(1.1) Zepsuła się migawka w moim aparacie.
(1.3) Podczas kontroli biletów zorientowałam się, że zapomniałam migawki.
(1.4) Powyżej zamieściłem zwiastun ukazujący migawki z filmu. (z Internetu)
Wiktionary
IPA: mʲiˈɡafka, AS: mʹigafka
Wiktionary
rzecz. miganie n., mignięcie n., migotka ż.
czas. migać ndk., mignąć dk.
Wiktionary
(1.3) sieciówka
Wiktionary
przymiotnik od: migawka
SJP.pl
1. poruszać się szybko, sprawiając kłopoty patrzącemu; świecić przerywanym światłem, mienić się;
2. poruszać czymś szybko;
3. posługiwać się migami (znakami porozumiewawczymi);
4. migać się - uchylać się, np. od pracy; wymigiwać się
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
potocznie: migdalić się - czulić się, pieścić się
SJP.pl
1. zdrobnienie od: migdał; migdałek;
2. przestarzałe: człowiek przesadnie dbający o swój wygląd zewnętrzny oraz własne wygody
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. drzewo lub krzew o drobnych, skórzastych liściach i owocach z jadalnym nasieniem w środku; migdałowiec;
2. jadalne nasienie migdałowca;
3. gruczoł limfatyczny w gardle
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zob. migdałowiec.
(1.2) kulin. jadalna pestka owocu migdałowca pokryta brązową łuską, wewnątrz barwy kremowej;
(1.3) anat. zob. migdałek.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasiona gorzkiej odmiany migdału w większej ilości są trujące – wywiązuje się w nich kwas pruski.
Wiktionary
IPA: ˈmʲiɡdaw, AS: mʹigdau̯
Wiktionary
rzecz. migdałowiec m., migdalenie n.
:: zdrobn. migdałek m.
czas. migdalić się ndk.
przym. migdałowy, migdałowaty
Wiktionary
(1.1) migdałowiec
(1.3) migdałek
Wiktionary
rodzaj roślin z rodziny trudziczkowatych
SJP.pl
Migdałecznik, wyżyca, katappa (Terminalia) – rodzaj roślin z rodziny trudziczkowatych (Combretaceae). Obejmuje ok. 150–190 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej (w tym 34 gatunki w Ameryce Środkowej). Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło drewna, tanin, barwników, gum oraz sadzone jako drzewa ozdobne i ocieniające.
Wikipedia
zdrobnienie od: migdał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) anat. skupisko tkanki chłonnej wchodzące w skład pierścienia chłonnego gardła;
(1.2) zdrobn. od: migdał
Wiktionary
Anatomia – elementy pierścienia gardłowego Waldeyera:
Botanika
Wikipedia
(1.1) Pawełkowi w lipcu wycięli migdałki.
Wiktionary
rzecz. migdał mrz., migdalenie się n., migdałowiec mrz.
czas. migdalić się ndk.
przym. migdałowy, migdałkowy
Wiktionary
→ migdałek
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z migdałkiem, dotyczący migdałka
Wiktionary
rzecz. migdałek m., migdałowiec mzw./mrz.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający liście jak migdał
Wiktionary
(1.1) Olek ze zdumieniem słuchał, gdy Naum zaczął pokazywać leśniczemu różne krzaki i sypał nazwami:
— Rokicina, popielatka, wierzba laurowa i lapońska… lancetowata, migdałolistna… wierzba purpurowa…
Wiktionary
przypominający migdał, podobny do migdału, np. ciało migdałowate - ośrodek mózgowy, część mózgowia o kształcie migdału
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) przypominający kształtem migdał
Wiktionary
(1.1) Pięściaki posiadają kształt migdałowaty.
Wiktionary
rzecz. migdał mrz.
przym. migdałowy
Wiktionary
drzewo lub krzew o drobnych, skórzastych liściach i owocach z jadalnym nasieniem w środku; migdał
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
(1.1) dendr. krzew lub nieduży drzewo z rodziny różowatych o owocach z jadalnym nasieniem w środku
(1.2) geol. ciemna magmowa skała wylewna
Wiktionary
Migdałowiec, migdał, migdałek (Amygdalus L. ≡ Prunus subgen. Amygdalus) – rodzaj, podrodzaj lub sekcja (w zależności od ujęcia klasyfikacyjnego) roślin z rodziny różowatych. Ze względu na zagnieżdżenie w obrębie rodzaju śliwa Prunus zwykle wyróżniany w randze podrodzaju lub sekcji, co oznacza, że gatunki zaliczane są do rodzaju śliwa (Prunus).
Wikipedia
(1.1) Gdy wiadomość o przyjściu na świat chłopczyka dotarła do Saint-Rémy, zaczęły właśnie kwitnąć drzewa migdałowe. Vincent namalował z myślą o bratanku Kwitnące gałęzie migdałowca.
Wiktionary
rzecz. migdał m., migdałecznik m.
:: zdrobn. migdałek m.
przym. migdałowy, migdałkowy, migdałowcowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do migdałowca
(1.2) zrobiony z migdałów lub z ich znacznym dodatkiem
przymiotnik jakościowy
(2.1) przen. przypominający migdał, kształtem, kolorem lub zapachem
Wiktionary
IPA: ˌmʲiɡdaˈwɔvɨ, AS: mʹigdau̯ovy
Wiktionary
rzecz. migdał m., migdałowiec m., migdałek m.
przym. migdałowaty
Wiktionary
znak porozumiewawczy
SJP.pl
Migi (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Mëdżi) – wieś w Polsce na Pojezierzu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sierakowice.
Kolonia jest częścią składową sołectwa Pałubice.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Przed 2023 r. miejscowość była kolonią.
Wikipedia
tylko w wyrażeniu: figiel-migiel (figle-migle) - psota (psoty), żart (żarty)
SJP.pl
potocznie: natychmiast, niezwłocznie, błyskawicznie; biegiem, migusiem, biegusiem, w mig
SJP.pl
przysłówek
(1.1) szybko, natychmiast
wykrzyknik
(2.1) nakazując natychmiastowe przystąpienie do działania
forma rzeczownika.
(3.1) N. lp. od: mig
Wiktionary
(1.1) Dzieciaki pomogły i migiem obraliśmy wszystkie owoce.
(2.1) Migiem! Bierz się za sprzątanie!
(3.1) Jako ostatni egzamin oficerowie musieli wykonać przelot migiem.
Wiktionary
IPA: ˈmʲiɟɛ̃m, AS: mʹiǵẽm
Wiktionary
rzecz. migotka ż.
czas. migać ndk.
Wiktionary
(1.1) sprawnie, w mig, w try miga, w okamgnieniu, w mgnieniu oka
(2.1) biegiem
Wiktionary
potocznie: człowiek leniwy, ale sprytny, wykręcający się od pracy; nierób, spryciarz, cwaniak
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. sprytny, idący na łatwiznę człowiek
Wiktionary
IPA: ˈmʲiɡlãnt͡s, AS: mʹiglãnc
Wiktionary
(1.1) spryciarz, cwaniak
Wiktionary
rozmiękczona masa skalna
SJP.pl
Migma jest to wtórnie wygenerowany stop magmowy składający się z ruchliwej masy i części stałych, powstający np. w procesie ultrametamorfizmu poprzez stopienie łatwiej topliwej części skały np. w niektórych przypadkach wskutek anateksis bądź na znacznych głębokościach na pograniczu środowisk metamorficznych i magmatycznych.
Wikipedia
skała przeobrażona, powstała w efekcie wnikania magmy w struktury skalne powstałe wcześniej
SJP.pl
Migmatyt – skała ultrametamorficzna powstająca na pograniczu magmatyzmu i metamorfizmu katazonalnego. Może wykazywać foliację. Zbudowana głównie z kwarcu, skaleni i biotytu, z domieszkami innych minerałów. Występuje razem z gnejsami i granitami, w Polsce – w Sudetach oraz w Tatrach Zachodnich.
Terminu "migmatyt" po raz pierwszy użył w 1907 r. fiński petrolog Jakob Johannes Sederholm, który opisał te skały pochodzące z obszaru tarczy fennoskandzkiej w południowej Finlandii.
Wikipedia
1. pojawić się na chwilę w polu widzenia, odcinając się wyraźnie (np. świecąc); poruszyć czymś bardzo szybko;
2. zaświecić bardzo krótko przerywanym światłem
SJP.pl
czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. migać)
(1.1) dokonany od|migać.
Wiktionary
(1.1) Między jabłonkami, daleko, mignęły kolorowe sukienki. - Cyganki, diablice! - zawołała pani Helenka.
Wiktionary
IPA: ˈmʲiɡnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mʹignõńć
Wiktionary
czas. migać ndk.
rzecz. migawka ż., mignięcie n.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mignąć.
Wiktionary
czas. mignąć, migać
rzecz. migawka ż., migotka ż.
Wiktionary
stopień czcionki równy siedmiu punktom typograficznym (2,632 mm); kolonel
SJP.pl
Mignon (fr. mignon – milutki, ulubieniec) – faworyt, kochanek.
Od późnego średniowiecza określenie to oznaczało osobistego przyjaciela króla, który nie musiał zawsze przestrzegać w stosunku do niego kurtuazji, np. mógł ubierać się tak samo okazale jak król.
Jan III Sobieski zwrotem Minionek (Mignon) określał pieszczotliwie swojego syna Aleksandra Benedykta Sobieskiego.
Wikipedia
figurka lub zabawka firmy Mignot
SJP.pl
rodzaj spawarki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) pot. techn. spawarka MIG MAG, spawarka łącząca metale za pomocą łuku elektrycznego, pracująca metodą MIG MAG (Metal Inert Gas, Metal Active Gas)
Wiktionary
Spawanie MIG/MAG (ang. Metal Inert Gas / Metal Active Gas) – spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych (MIG, metoda 131) lub aktywnych (MAG, metoda 135). Jako gazy osłonowe obojętne najczęściej stosuje się argon lub hel. Natomiast jako gazy osłonowe aktywne – dwutlenek węgla lub jego mieszaninę z argonem.
Wikipedia
1. drgający, przerywany blask; błysk;
2. skrzenie się, lśnienie
SJP.pl
1. świecić nierównym lub przerywanym światłem;
2. poruszać się szybko, rzucając błyski
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zamigotać)
(1.1) świecić w sposób przerywany lub krótko
(1.2) poruszać się szybko, rzucając błyski
(1.3) med. mieć niemiarowe i nieefektywne skurcze przedsionków lub komór serca
Wiktionary
czas. zamigotać
rzecz. migot m., migotanie n., migotliwość ż., migotka ż.
przym. migotliwy, migowy
przysł. migotliwie
Wiktionary
(1.1) błyszczeć, iskrzyć się, lśnić, mienić się, migać, mrugać, skrzyć się
(1.2) migać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|migotać.
Wiktionary
czas. migotać ndk.
rzecz. migotka ż.
przym. migotliwy
Wiktionary
1. u człowieka: zmarszczka spojówkowa w wewnętrznym kącie oka; błona migawkowa;
2. u zwierząt: błona zasłaniająca oko niezależnie od powiek; błona mrużna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) anat. trzecia powieka, przezroczysty fałd spojówki położony w przyśrodkowym kącie oka występujący u niektórych zwierząt;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Opadanie migotki jest częstym symptomem choroby u kotów.
Wiktionary
IPA: mʲiˈɡɔtka, AS: mʹigotka
Wiktionary
czas. migotać, migać
rzecz. miganie, migotanie, mig, mignięcie, migawka
przym. migotliwy, migowy
przysł. migiem
wykrz. migiem
Wiktionary
(1.1) trzecia powieka, błona mrużna
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówka: migotliwie
SJP.pl
połyskujący blaskiem; mieniący się
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) świecący, połyskujący nierównym lub przerywanym blaskiem
Wiktionary
rzecz. migotliwość ż., migot m., migotka ż., migotanie n.
czas. migotać ndk.
przym. migotający, migoczący, rozmigotany
przysł. migotliwie
Wiktionary
osiedle mieszkaniowe w Gdańsku w dzielnicy Piecki-Migowo
SJP.pl
Migowo (kaszb. Mëgòwò, niem. Müggau) – osiedle bloków mieszkalnych w Gdańsku, w dzielnicy Piecki-Migowo.
Migowo stanowi zachodnią i centralno-południową część dzielnicy. Osiedle rozciąga się po obu stronach głównej jego ulicy – dwupasmowej ul. Bulońskiej. Granice Migowa wyznaczają ul. F. Rakoczego, granica dzielnicy oraz niezagospodarowany pas terenu oddzielający Migowo od osiedli Słoneczniki oraz Trzy Dęby.
Wikipedia
1. związany z migami, znakami porozumiewawczymi (np. język migowy);
2. w sygnalizacji świetlnej: wykorzystujący przerywane źródło światła (np. lampa migowa); migający, błyskowy
SJP.pl
Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi.Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 system Bébiana. W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting.
Wikipedia
1. przenoszenie się zwierząt do nowych siedlisk;
2. przemieszczanie się ludności do nowych miejsc osiedlenia, zwłaszcza do innych państw;
3. przesuwanie się obszaru występowania czegoś, np. gatunku roślinnego;
4. przenoszenie danych do postaci odpowiedniej do dalszej obróbki, np. wpisywanie danych z dokumentów papierowych do komputera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zjawisko przemieszczania się – ludzi, zwierząt, czasem przedmiotów lub idei
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mʲiˈɡrat͡sʲja, AS: mʹigracʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. migrowanie n., emigrowanie n., imigrowanie n., migrant m., migrantka ż., emigrant m., emigrantka ż., imigrant m., imigrantka ż., emigracja ż.
czas. migrować ndk., emigrować ndk., imigrować, wyemigrować dk.
przym. migracyjny. emigracyjny, emigracyjny
Wiktionary
związany z migracją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący migracji
Wiktionary
rzecz. migracja ż., migrant m., migrantka ż., migrowanie n.
Wiktionary
człowiek zmieniający miejsce zamieszkania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba migrująca
Wiktionary
(1.1) Badaniami objęto dużą grupę migrantów zarobkowych.
Wiktionary
IPA: ˈmʲiɡrãnt, AS: mʹigrãnt
Wiktionary
rzecz. migracja ż.
czas. migrować ndk.
przym. migracyjny
Wiktionary
napadowy, silny atak bólu głowy, zwykle w połączeniu z mdłościami, wymiotami i zaburzeniami wzroku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba objawiająca się napadami silnego bólu głowy połączonego często z mdłościami;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Lekarz sklasyfikował jej bóle głowy jako migrenę, ale ja jestem przekonany, że ona sobie to wmawia.
Wiktionary
IPA: mʲiˈɡrɛ̃na, AS: mʹigrẽna
Wiktionary
przym. migrenowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. migrenowy
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) migraine
* arabski: (1.1) صداع, صداع نصفي, شقيقة
* baskijski: (1.1) migraina
* duński: (1.1) migræne w.
* estoński: (1.1) migreen
* fiński: (1.1) migreeni
* francuski: (1.1) migraine
* gudźarati: (1.1) આધાશીશી ż. (ādhāśīśī)
* hindi: (1.1) आधासीसी ż. (ādhāsīsī)
* hiszpański: (1.1) jaqueca ż., migraña ż.
* interlingua: (1.1) migraine
* kaszubski: (1.1) migrena ż.
* łotewski: (1.1) migrēna ż.
* niemiecki: (1.1) Migräne ż.
* nowogrecki: (1.1) ημικρανία ż.
* rosyjski: (1.1) мигрень ż.
źródła.
== migrena (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. migrena
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
środek przeciwko migrenie, składający się z aspiryny i kofeiny
SJP.pl
człowiek cierpiący na częste migreny
SJP.pl
przymiotnik od: migrena
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) med. dotyczący migreny
Wiktionary
(1.1) Jest pomocny w bólach głowy i migrenowych, przeziębieniach, grypie, reumatyzmie oraz dolegliwościach układu krążenia.
Wiktionary
IPA: ˌmʲiɡrɛ̃ˈnɔvɨ, AS: mʹigrẽnovy
Wiktionary
rzecz. migrena ż.
Wiktionary
Miguel, właśc. Luís Miguel Brito Garcia Monteiro (wym. [miˈgɛɫ]; ur. 4 stycznia 1980 w Lizbonie) – portugalski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.
Wikipedia
potocznie: natychmiast, niezwłocznie, błyskawicznie; biegiem, migiem, biegusiem, w mig
SJP.pl
1. wnęka w ścianie sali modlitw meczetu, wskazująca kierunek Mekki;
2. motyw na tkaninach dekoracyjnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. nisza w meczecie wskazująca kierunek Mekki;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Jeden z najstarszych mihrabów zachował się w Jerozolimie.
Wiktionary
przym. mihrabowy
Wiktionary
przymiotnik od: mihrab
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący mihrabu, związany z mihrabem
Wiktionary
(1.1) Wokół niszy mihrabowej nie stawia się żadnych szafek czy sprzętów.
Wiktionary
rzecz. mihrab mrz.
Wiktionary
miya;
1. japońska świątynia; jinja;
2. pałac członków rodziny cesarskiej;
3. grzecznościowy tytuł książęcy
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) 3. os. lp. ter. od: mijać
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) zob. miya.
Wiktionary
przechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. minąć)
(1.1) przechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. minąć)
(2.1) o czasie, zjawiskach: stawać się przeszłością, przemijać, upływać, kończyć się
(2.2) ustępować, przestawać być odczuwalnym, kończyć się
czasownik zwrotny niedokonany mijać się (dk. minąć się)
(3.1) przechodzić, przejeżdżać obok siebie nawzajem
(3.2) nie być zgodnym, nie łączyć się, nie pokrywać się
Wiktionary
(1.1) Natomiast możliwe jest i niejednokrotnie się zdarzało, iż planetoida, mijając Ziemię, zniekształca znacznie swą orbitę okołosłoneczną, jak np. w przypadku Hermesa.
(2.1) Jutro mija termin oddania pracy.
(3.2) Twoje argumenty mijają się z prawdą!
Wiktionary
IPA: ˈmʲijät͡ɕ, AS: mʹii ̯äć
Wiktionary
rzecz. mijanie n., minięcie n., pomijanie n., mijanka ż., ominięcie n.
czas. pomijać ndk., pominąć dk.
przym. miniony
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|mijać.
Wiktionary
IPA: mʲiˈjä̃ɲɛ, AS: mʹii ̯ä̃ńe
Wiktionary
czas. mijać ndk., minąć dk.
rzecz. mijanka ż., minięcie n., wymijanie n.
przym. miniony
Wiktionary
przestrzeń szlaku komunikacyjnego przeznaczona do mijania się pojazdów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) konstrukcja torowiska, która umożliwia minięcie się dwóch pojazdów jadących po tym samym torze;
Wiktionary
Mijanka – wyznaczony odcinek drogi szynowej lub kołowej jednopasmowej (jednotorowej) umożliwiający wyprzedzanie, wymijanie się, bądź zawracanie pojazdów szynowych lub drogowych.
Mijanka na liniach kolei szeroko- i normalnotorowych to stacja kolejowa o ograniczonym zakresie działania, której układ torowy umożliwia jedynie krzyżowanie i wyprzedzanie pociągów. W przypadku kolei lekkiej pełnią funkcję podobną do pętli.
Wikipedia
rzecz. mijanie n., minięcie n.
przym. miniony
czas. mijać
Wiktionary
przymiotnik od: mijanka
SJP.pl
taniec, w którym tancerze się mijają
SJP.pl
ogólna nazwa każdego minerału z pewnej grupy pospolitych minerałów skałotwórczych, tworzących kryształy dające się dzielić na blaszki, stosowanych (nie wszystkie) m.in. jako materiał izolacyjny w elektrotechnice; łyszczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) stpol. zdrobn. Mikołaj
Wiktionary
rzecz. Micek, Mickiewicz, Mikołaj, Mikołajek
Wiktionary
ogólna nazwa każdego minerału z pewnej grupy pospolitych minerałów skałotwórczych, tworzących kryształy dające się dzielić na blaszki, stosowanych (nie wszystkie) m.in. jako materiał izolacyjny w elektrotechnice; łyszczyk
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m. Michał
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Mika (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|m.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmʲika, AS: mʹika
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== Mika (język farerski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
(1.1) imię|farerski|m.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
tytuł cesarza Japonii używany przez cudzoziemców
SJP.pl
Mikado – zręcznościowa gra towarzyska, podobna do bierek. Klasyczny zestaw do gry składa się z 41 jednokształtnych, szpiczasto zakończonych, drewnianych patyczków, różniących się między sobą liczbą i kolorem namalowanych na nich pasków, które definiują wartość poszczególnych bierek. Udział w niej bierze zazwyczaj od 2 do 6 osób. Gra rozpoczyna się od rozsypania na stole lub podłodze wiązki trzymanych pionowo w zaciśniętej dłoni i opartych końcami o podłoże bierek. Z powstałego w ten sposób splątanego stosiku, gracze podejmują kolejno pojedyncze patyczki w taki sposób, by nie poruszył się żaden z pozostałych. Gdy w trakcie wyjmowania drgnie choćby jedna inna bierka, następuje utrata kolejki i do zbierania przystępuje następny uczestnik.Rozgrywkę wygrywa ten którego zsumowana wartość zebranych bierek jest największa.
Wikipedia
materiał izolacyjny wyrabiany z miki i mający zastosowanie w elektrotechnice
SJP.pl
materiał izolacyjny stosowany w elektrotechnice
SJP.pl
Mikanit jest materiałem izolacyjnym wytworzonym na bazie naturalnych minerałów z grupy łyszczyków (mik). Ze względu na właściwości tych minerałów (niepalność, odporność na temperaturę, czynniki chemiczne i starzenie) stosowany jest jako izolator w elektrotechnice i elektronice.
Wikipedia
Mikanowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie włocławskim, w gminie Lubanie.
Wieś duchowna, własność kapituły włocławskiej, położona była w II połowie XVI wieku w powiecie brzeskokujawskim województwa brzeskokujawskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 618 mieszkańców. Jest drugą co do wielkości miejscowością gminy Lubanie.
Wikipedia
Wikipedia
w medycynie: oddawanie moczu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. zool. oddawanie moczu;
Wiktionary
Mikcja (łac. mictio) – medyczne określenie oddawania moczu, polegającego na usunięciu na zewnątrz przez cewkę moczową zebranego w pęcherzu moczowym moczu.
Mocz, stopniowo zbierając się w pęcherzu moczowym, powoduje naprężenie jego ściany, co z kolei skutkuje wysłaniem informacji do mózgu o potrzebie jego opróżnienia. Sam akt mikcji jest wynikiem świadomego wysłania informacji do mięśni kurczących pęcherz moczowy i jednocześnie rozluźniających cewkę moczową.
Wikipedia
(1.1) Nawracające zakażenia dróg moczowych bywają przyczyną ponawiających się epizodów dokuczliwych dolegliwości podczas mikcji i bólu miednicy.
Wiktionary
IPA: ˈmʲikt͡sʲja, AS: mʹikcʹi ̯a
Wiktionary
przym. mikcyjny
Wiktionary
(1.1) siusianie, sikanie, urynacja; wulg. pot. szczanie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.
Wiktionary
(1.1) Oczywiście, że Mike nie potrafi prowadzić, on ma dopiero 10 lat.
Wiktionary
IPA: majk, AS: mai ̯k
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w gwarze łowieckiej: lis; mykita
SJP.pl
Wikipedia
odmiana pstrąga tęczowego
SJP.pl
Pstrąg tęczowy, tęczak kalifornijski, pstrąg kalifornijski, pstrąg łososiowy (Oncorhynchus mykiss), pot. tęczak – gatunek ryby z rodziny łososiowatych (Salmonidae) zaliczany do łososi pacyficznych.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
w japońskim kulcie sinto: kobieta, służąca jako medium i przekazująca w transie słowa bogów
SJP.pl
Miko (jap. 巫女, 神子, 巫子) – (1) młoda dziewczyna lub kobieta (trad. niezamężna dziewica), która pomaga kapłanom w chramach shintō, (2) medium, szamanka.
W dawnych czasach miko pełniły rolę prorokiń i mediów, ujawniających w transie wolę bogów i osób zmarłych. Obecnie niezamężne dziewczyny zajmujące się w chramach shintō różnego rodzaju posługami, takimi jak: utrzymywanie porządku, sprzedaż talizmanów i wróżb (o-mikuji).
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek z grzybami
Wiktionary
(1.1) mikolog • mikologia • mikologiczny • mikoryza • mikoryzowość • mikoryzowy • mikoryzacja • mikotroficzność • mikotrofizm
Wiktionary
(1.1) myko-
Wiktionary
kultura mikocka - kultura końca środkowego paleolitu (od nazwy jaskini La Micoque)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) środ. kolej. pot. miłośnik kolei
Wiktionary
(1.1) „Mikol” o kolei wie wszystko. A przynajmniej o jakimś jej fragmencie, bo wszystkiego nie sposób ogarnąć.
Wiktionary
rzecz. mikolstwo n.
przym. mikolski
Wiktionary
specjalista w zakresie nauki o grzybach; mykolog, grzyboznawca
SJP.pl
Mykologia, grzyboznawstwo (gr. mýkēs „grzyb”, lógos „słowo”, „nauka”) – dział biologii zajmujący się badaniem grzybów (Fungi), ich systematyką, budową (morfologią, anatomią, cytologią), fizjologią, a także znaczeniem dla człowieka.
Wikipedia
nauka o grzybach; mykologia, grzyboznawstwo
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mikol. zob. mykologia.
Wiktionary
Mykologia, grzyboznawstwo (gr. mýkēs „grzyb”, lógos „słowo”, „nauka”) – dział biologii zajmujący się badaniem grzybów (Fungi), ich systematyką, budową (morfologią, anatomią, cytologią), fizjologią, a także znaczeniem dla człowieka.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) mikologia budowlana / kliniczna / lekarska / przemysłowa / stosowana / weterynaryjna • mikologia dla fitopatologów / pielęgniarek • katedra / pracownia / zakład mikologii
synonimy.
(1.1) mykologia, grzyboznawstwo
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) mikrobiologia
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mikolog m., mykolog mos., mikolożka ż.
przym. mikologiczny, mykologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) mikologia jest pisownią alternatywną dla mykologia. Obie formy są prawidłowe, ale formą zalecaną jest pisownia mykologia.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|mykologia.
źródła.
== mikologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) biol. mykologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikɔˈlɔɟja, AS: mʹikoloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mikolog m., mykolog mos., mikolożka ż.
przym. mikologiczny, mykologiczny
Wiktionary
(1.1) mykologia, grzyboznawstwo
Wiktionary
związany z nauką o grzybach; mykologiczny, grzyboznawczy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z mikologią, zob. mykologiczny.
Wiktionary
rzecz. mikologia ż., mykologia ż., mikolog m., mykolog m.
Wiktionary
(1.1) mykologiczny
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mikolem, dotyczący mikola
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do mikola, będący jego własnością
przymiotnik jakościowy
(3.1) taki, jak u mikola, mający jego cechy
Wiktionary
rzecz. mikol m.
Wiktionary
rodzaj mikroorganizmów niemających typowej dla bakterii sztywnej ściany komórkowej; większość gatunków chorobotwórcza, wywołująca choroby u człowieka, zwierząt i roślin
SJP.pl
Mikorowo (kaszub. Mikòrowò; niem.: Mickrow) – stara wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Czarna Dąbrówka.
W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mikorowo, po jej zniesieniu w gromadzie Czarna Dąbrówka. W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa słupskiego.
Miejscowość znajduje się nad jeziorem Mikorowo i w pobliżu Jeziora Kozińskiego (na południe od niej).
Wikipedia
symbioza grzybów z korzeniami roślin wyższych; mycorrhiza, mycorriza
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. mikol. współżycie korzeni lub nasion roślin naczyniowych z grzybami;
Wiktionary
Mykoryza, mikoryza (mycorrhiza) – powszechnie występujące zjawisko polegające na współżyciu korzeni lub nasion roślin naczyniowych z grzybami (dotyczy około 85% gatunków roślin wyższych z całego świata). Większość przypadków mykoryzy dotyczy relacji mutualistycznej, w nielicznych przypadkach zależność przesuwa się w kierunku wykorzystywania grzyba.
Wikipedia
(1.1) Zjawisko mikoryzy dotyczy większości roślin wyższych.
Wiktionary
przym. mikoryzowy
Wiktionary
szczepienie kultur grzybów na drzewach i ściółce w celu poprawy stanu upraw leśnych, szczególnie na zdegradowanych glebach
SJP.pl
→ mikoryza; mykoryzowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mikoryzą, dotyczący mikoryzy
Wiktionary
rzecz. mikoryza ż.
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Mikoszewo (niem. Nickelswalde) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Stegna na obszarze Żuław Wiślanych przy drodze wojewódzkiej nr 501.
Wieś należąca do Mierzei Wiślanej terytorium miasta Gdańska położona była w drugiej połowie XVI wieku w województwie pomorskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Wikipedia
sztuczny wabik używany przez myśliwych do wabienia sarn
SJP.pl
Wabik – przyrząd do wabienia zwierzyny poprzez imitowanie głosów zwierząt i ptaków. Przy pomocy wabika myśliwy wydaje odgłosy godowe lub oznaczające znalezienie pokarmu.
Rodzaje wabików:
Wikipedia
wabić sarny mikotem
SJP.pl
substancja trująca wytwarzana przez liczne gatunki grzybów; mykotoksyna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biochem. substancja trująca pochodzenia grzybowego;
Wiktionary
(1.1) Mikotoksyna AFM1 pozostaje stabilna nawet wtedy, gdy mleko podlega procesowi przetwarzania, np. w produkty typu mleko w proszku, sery lub jogurty.
Wiktionary
(1.1) mykotoksyna
Wiktionary
zdolność niektórych roślin do pobierania pokarmu za pośrednictwem strzępek grzybów; grzybożywność
SJP.pl
o roślinach: zdolny do pobierania pokarmu za pośrednictwem strzępek grzybów; grzybożywny
SJP.pl
w botanice: symbioza roślin z grzybami
SJP.pl
Wikipedia
dawniej: mika, minerał skalny; łyszczyk
SJP.pl
Mikowiec – potok, prawy i największy dopływ Kluszkowianki w Paśmie Lubania w Gorcach. Wypływa w lesie na wysokości około 750 m i spływa w kierunku południowym. Jego orograficznie lewe zbocza tworzy grzbiet ze szczytami Drzyślawa i Dudowa Góra, prawe południowy grzbiet Stodolisk.
Wikipedia
taki, który jest zrobiony z miki, ma związek z miką - uwodnionym glinokrzemianem lub krzemianem potasu, magnezu żelaza i innych metali, głównym składnikiem skał magmowych, podatnym na łupliwość; łyszczykowy
SJP.pl
choroba zakaźna ludzi i zwierząt wywołana przez mikroskopijne, pasożytnicze grzyby chorobotwórcze; parch, grzybica, mykoza
SJP.pl
Mykoza (dawniej mikoza). Słowo o dwóch znaczeniach:
1. Zakaźna choroba wywołana przez grzyby pasożytnicze. W zależności od rodzaju zaatakowanych organizmów mykozy dzieli się na:
Wikipedia
osoba przebrana za Świętego Mikołaja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m.;
(1.2) rel. Święty Mikołaj
Wiktionary
Mikołaj (gr. Νικόλαος, Nikólaos, od gr. νίκη + λαός/lassos, tj. „zwycięstwo” + „lud”; to samo znaczenie ma imię Nikodem od νίκη + δήμος) – imię męskie pochodzenia greckiego.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Mikołaj i jestem kuratorem z podwarszawskiej miejscowości.
(1.1) Mikołaj Kopernik był wybitnym astronomem, który „wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię, (…)”.
(1.1) W Kościele katolickim na 6 grudnia przypada wspomnienie św. Mikołaja z Myry, patrona dzieci, ubogich, kancelistów parafialnych, piekarzy, podróżnych, żeglarzy, panien pragnących wyjść za mąż, uczonych i studentów.
(1.1) Mikołajowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 6 grudnia, a także 10 września.
Wiktionary
IPA: mʲiˈkɔwaj, AS: mʹikou̯ai ̯
Wiktionary
rzecz. Mikołajowa ż., Mikołajówna ż., Mikołajostwo lm m., mikołaj mos./mrz., mikołajek mos./mzw., mikołajka ż., mikołajki lm nm., Mikołajki nmos., Mikołajów mrz., Mikołajówka ż., Mikołajew mrz., Mikołów mrz., mikołajowość ż., mikołajkowość ż., mikołajczykowskość ż., mikołajskość ż.
:: zdrobn. Mikołajek mos., Kola mos., Mikuś mos., Mikosz mos.
:: stpol. Mikuła mos., Micek mos., Mik
przym. Mikołajowy, Mikołajkowy, mikołajowy, mikołajkowy, mikołajski, mikołajecki, mikołajczykowski
przysł. mikołajsko, mikołajczykowsko
Wiktionary
(1.1) zdrobn. Mikołajek, Kola, Mikuś, Mikosz; stpol. Mikuła
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Mikołajek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mikołajek
(1.2) osoba pochodząca z Mikołajek, urodzona w Mikołajkach
Wiktionary
rzecz. Mikołajki nmos.
:: fż. mikołajczanka ż.
przym. mikołajski
Wiktionary
mieszkanka Mikołajek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mikołajek
(1.2) kobieta pochodząca z Mikołajek, urodzona w Mikołajkach
Wiktionary
rzecz. Mikołajki nmos.
:: fm. mikołajczanin m.
przym. mikołajski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
osoby noszące nazwisko Mikołajczyk:
Wikipedia
związany ze Stanisławem Mikołajczykiem (powojennym przywódcą Polskiego Stronnictwa Ludowego), jego działalnością i poglądami
SJP.pl
przymiotnik od: Mikołajki; mikołajski
SJP.pl
1. potocznie: figurka, najczęściej z czekolady, przedstawiająca Świętego Mikołaja; mikołaj;
2. roślina z rodziny baldaszkowatych, o drobnych kwiatach zebranych w główki i skórzastych, kolczastych liściach, często o niebieskawym odcieniu, występująca na obszarach o klimacie umiarkowanym i podzwrotnikowym obu półkul
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) zdrobn. od Mikołaj
forma rzeczownika.
(2.1) D. lm. od: Mikołajki
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Mikołaj m., mikołajki nmos., Mikołajki nmos., Mikołaj m., mikołajek m., Mikuś m., Mik mos.
przym. mikołajski, Mikołajowy, Mikołajkowy, mikołajkowy
Wiktionary
(1.1) Mikuś m.
Wiktionary
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o nazwisku Mikołajewski:
Wikipedia
zwyczaj wręczania prezentów szóstego grudnia w dzień św. Mikołaja
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim;
(1.2) geogr. toponim, nazwa kilku miejscowości w Polsce
Wiktionary
Mikołajki (niem. Nikolaiken) – miasto w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mikołajki. Położone na Mazurach, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, nad jeziorami: Tałty i Jeziorem Mikołajskim.
Wikipedia
(1.1) Czy w Mikołajkach jest morze?
Wiktionary
IPA: ˌmʲikɔˈwajci, AS: mʹikou̯ai ̯ḱi
Wiktionary
rzecz. mikołajczanin m., mikołajczanka ż., Mikołaj m., Mikołajek mos., mikołajek mrz., mikołajki nmos., Mikołów m., mikołowianin mos., mikołowianka ż.
przym. mikołajski, Mikołajowy, mikołajowy, mikołajkowy, mikołowski, podmikołowski
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mikołajka lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mikołajkami, dotyczący mikołajek
Wiktionary
(1.1) Znalazł mikołajkowy prezent – babcia Honorata zrobiła mu na drutach szalik, czapkę i rękawice.
(1.1) Dzieci, możecie wymienić jakieś mikołajkowe zwyczaje?
(1.1) Rysio był świętym Mikołajem na przedszkolnym przyjęciu mikołajkowym.
Wiktionary
rzecz. mikołajki nmos., Mikołajki nmos., Mikołaj m., Mikołajek m.
przym. mikołajski, Mikołajowy, Mikołajkowy
Wiktionary
Mikołaj z małżonką; Mikołajowie
SJP.pl
1. potocznie: figurka, najczęściej z czekolady, przedstawiająca Świętego Mikołaja; mikołajek;
2. zwyczaj dawania prezentów w dniu Świętego Mikołaja (6 grudnia); mikołajki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto na Ukrainie:
Wiktionary
Wikipedia
rzecz. Mikołaj mos., mikołajowianin m., mikołajowianka ż.
przym. mikołajowski, Mikołajowy
Wiktionary
2 miejscowości w Polsce:
Wikipedia
osoba przebrana za Świętego Mikołaja
SJP.pl
1. → Mikołajów;
2. obwód mikołajowski - jeden z 24 obwodów Ukrainy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mikołajowem, dotyczący Mikołajowa
Wiktionary
rzecz. Mikołajów mrz.
Wiktionary
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mikołaja lub z nim związany
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy
(1.1) przest. gwara. należący do Mikołaja
Wiktionary
(1.1) Przed Mikołajowym domem rosną rosochate kasztany.
(1.1) Sąsiadował z Mikołajową zagrodą z jednej strony i z Maciejowym polem z drugiej.
(1.1) Mikołajowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
Wiktionary
rzecz. Mikołaj mos., Mikołajek mos., Kola mos., Mikołajka ż., mikołaj mos., mikołajek mos./mzw., mikołajka ż., mikołajki nmos., Mikołajski mos., Mikołajska ż., Mikołajewski mos., Mikołajewska ż., Mikołajczyk mos./ż., Mikołajecki mos., Mikołajecka ż., Mikołajewicz mos./ż., Mikołajki nmos., Mikołajów mrz., Mikołów mrz.
przym. Mikołajkowy, mikołajkowy, mikołajski, mikołajecki
Wiktionary
przymiotnik od: Mikołajki, Mikołajki Pomorskie; mikołajecki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z Mikołajkami, dotyczący Mikołajek
Wiktionary
rzecz. Mikołajki nmos., mikołajki nmos., mikołajczanin m., mikołajczanka ż., Mikołaj m., Mikołajek mos., mikołajek mrz., Mikołów m.
przym. Mikołajowy, mikołajowy, mikołajkowy
Wiktionary
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie mikołowskim;
Wiktionary
Mikołów (niem. Nikolai) – miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim, siedziba władz powiatu mikołowskiego, w południowej części Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego.
Według danych z 31 grudnia 2023 roku w Mikołowie żyje 41 618 osób.
Mikołów uzyskał lokację miejską w 1276 roku, ponowne nadanie praw miejskich przed 1300 rokiem.
Wikipedia
(1.1) Nazwa miasta Mikołów pochodzi najprawdopodobniej od imienia Mikołaj.
(1.1) Katowice sąsiadują z Mikołowem i Tychami.
(1.1) Piotrek pochodzi z Mikołowa.
Wiktionary
IPA: mʲiˈkɔwuf, AS: mʹikou̯uf
Wiktionary
rzecz. mikołowianin mos., mikołowianka ż., Mikołaj mos., mikołaj mos./mrz., Mikołajki lm nm.
przym. mikołowski, podmikołowski, mikołajski, Mikołajowy
Wiktionary
mieszkaniec Mikołowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mikołowa
(1.2) osoba pochodząca z Mikołowa, urodzona w Mikołowie
Wiktionary
(1.1) Ciekawe, kto zostanie Mikołowianinem Roku?
(1.1) Młodzi i zdolni mikołowianie, uczniowie szkół podstawowych, gimnazjalnych, średnich oraz wyższych mogą już starać się o stypendia.
Wiktionary
rzecz. Mikołów mrz., Mikołaj mos., Mikołajki lm nm.
:: fż. mikołowianka ż.
przym. mikołowski, podmikołowski
Wiktionary
mieszkanka Mikołowa (miasta w południowej Polsce)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mikołowa
(1.2) kobieta pochodząca z Mikołowa, urodzona w Mikołowie
Wiktionary
(1.1) Tyszanki i mikołowianki dojeżdżają do pracy środkami komunikacji miejskiej.
Wiktionary
rzecz. Mikołów mrz., Mikołaj mos., Mikołajki lm nm.
:: fm. mikołowianin m.
przym. mikołowski, podmikołowski
Wiktionary
związany z miastem Mikołów, dotyczący miasta Mikołów
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Mikołowa, związany z Mikołowem
Wiktionary
(1.1) Jadąc Mikołowską, dojedziecie do centrum.
(1.1) Babcia Józia nie chodzi do mikołowskiej przychodni, jeździ do Ligoty.
Wiktionary
rzecz. Mikołów m., mikołowianin mos., mikołowianka ż., Mikołaj m., Mikołajki nmos.
przym. podmikołowski
Wiktionary
jacht klasy Micro
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. bardzo mały
Wiktionary
Mikro (μ) (stgr. μικρός, mikros – „mały”) – przedrostek jednostki miary w układzie SI, oznaczający mnożnik 0,000 001 = 10-6 (jedna milionowa).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== mikro (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) pot. mikrofon
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmʲikrɔ, AS: mʹikro
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
źródła.
== mikro (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) pot. mikrofon
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) mikrofono
Wiktionary
temat słowotwórczy
(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na bardzo małe rozmiary lub bardzo małą skalę tego, co jest nazwane drugim członem
(1.2) fiz. pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający jednostki milion razy mniejsze od podstawowych;
Wiktionary
(1.1) mikrobiologia • mikrochirurgia • mikrofon • mikrofotografia • mikroorganizm • mikroprocesor • mikroskop
(1.2) mikroamper • mikrogram • mikrolitr • mikrometr • mikromilimetr
Wiktionary
IPA: ˈmʲikrɔ, AS: mʹikro
Wiktionary
rzecz. mikrus mos./mzw.
Wiktionary
(1.2) symbol. μ
Wiktionary
metoda usuwania przebarwień szkliwa
SJP.pl
Mikroaerofile – mikroorganizmy, które do życia wymagają tlenu występującego w stężeniu mniejszym niż w ziemskiej atmosferze, tj. ok. 20%. W związku z tym, w hodowlach płynnych rozwijają się w postaci pierścienia w nieznacznym oddaleniu od powierzchni pożywki (wzrost podpowierzchniowy).
Przykładami bakterii mikroaerofilnych są: Borrelia burgdorferi, Brucella, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Campylobacter i Helicobacter pylori.
Wikipedia
mikroskopijny organizm z pogranicza królestwa roślin i zwierząt
SJP.pl
jednostka natężenia prądu elektrycznego równa jednej milionowej ampera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miar. fiz. jednostka natężenia prądu elektrycznego równa jednej milionowej ampera
Wiktionary
Amper – jednostka natężenia prądu elektrycznego (nazywane też po prostu prądem elektrycznym). Jest jednostką podstawową w układzie SI i układzie MKSA oznaczaną w obu układach symbolem A.
Nazwa amper pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka André Marie Ampère’a.
Wikipedia
rzecz. mikroamperomierz mrz.
Wiktionary
(1.1) symbol. μA
Wiktionary
amperomierz mierzący natężenie prądu elektrycznego w mikroamperach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. elektr. przyrząd służący do pomiaru natężenia prądu elektrycznego rzędu milionowych części ampera
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔãmpɛˈrɔ̃mʲjɛʃ, AS: mʹikroãmperõmʹi ̯eš
Wiktionary
rzecz. mikroamper mrz.
Wiktionary
Wikipedia
bardzo małe, luksusowe mieszkanie
SJP.pl
przestarzałe: drobnoustrój (wirus, bakteria lub pierwotniak) powodujący zakażenie; zarazek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mikrobiol. bardzo drobny, jednokomórkowy organizm
Wiktionary
(1.1) Nie całuj psa, bo ma na sierści zgraję mikrobów, pcheł i innych paskudztw!
Wiktionary
IPA: ˈmʲikrɔp, AS: mʹikrop
Wiktionary
przym. mikrobowy
Wiktionary
(1.1) drobnoustrój, mikroorganizm, zarazek, bakcyl, jednokomórkowiec
Wiktionary
jednostka ciśnienia używana w układzie CGS równa 0,1 paskala; baria
SJP.pl
Baria (z gr. βαρύς barýs – ciężki) – jednostka ciśnienia układu miar CGS, oznaczana symbolem b. Jest równa 1 dynie na centymetr kwadratowy.
Wikipedia
specjalista badający mikroorganizmy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) specjalista zajmujący się mikrobiologią
Wiktionary
Mikrobiologia – nauka biologiczna zajmująca się zagadnieniami związanymi z mikroorganizmami oraz wirusami, dział biologii.
Do organizmów, którymi zajmuje się mikrobiologia, należą: bakterie (zobacz też bakteriologia), grzyby (zobacz też mykologia) oraz niektóre protisty.
Wikipedia
(1.1) Mikrobiolodzy są zatrudniani nie tylko w szpitalach lub sanepidach, ale również w przemyśle.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔˈbʲjɔlɔk, AS: mʹikrobʹi ̯olok
Wiktionary
rzecz. mikrobiologia ż.
:: fż. mikrobiolożka ż.
przym. mikrobiologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) biolog
hiponimy.
(1.1) bakteriolog, wirusolog, mykolog / mikolog
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mikrobiologia ż.
:: fż. mikrobiolożka ż.
przym. mikrobiologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) microbiologist
* baskijski: (1.1) mikrobiologo
* białoruski: (1.1) мікрабіёлаг m.
* bułgarski: (1.1) микробиолог m.
* hiszpański: (1.1) microbiólogo m.
* rosyjski: (1.1) микробиолог m.
* słoweński: (1.1) mikrobiolog m.
* ukraiński: (1.1) мікробіолог m.
* węgierski: (1.1) mikrobiológus
źródła.
== mikrobiolog (język słoweński.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
(1.1) mikrobiolog
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nauka o mikroorganizmach, ich funkcjonowaniu i budowie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. nauka zajmująca się badaniem organizmów niewidocznych gołym okiem;
Wiktionary
Mikrobiologia – nauka biologiczna zajmująca się zagadnieniami związanymi z mikroorganizmami oraz wirusami, dział biologii.
Do organizmów, którymi zajmuje się mikrobiologia, należą: bakterie (zobacz też bakteriologia), grzyby (zobacz też mykologia) oraz niektóre protisty.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) mikrobiologia jamy ustnej / pochwy • mikrobiologia ogólna / przemysłowa / techniczna / żywności • mikrobiologia farmaceutyczna / kliniczna / lekarska / weterynaryjna • mikrobiologia dla pielęgniarek / dla stomatologów / dla studentów • katedra / pracownia / zakład mikrobiologii
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) biologia
meronimy.
(1.1) bakteriologia, wirusologia, mykologia / mikologia, protozoologia, immunologia
pokrewne.
rzecz. mikrobiolog m.
przym. mikrobiologiczny
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|pol|mikro-|biologia.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) microbiology
* baskijski: (1.1) mikrobiologia
* białoruski: (1.1) мікрабіялогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) мікрабіялёгія ż.
* bułgarski: (1.1) микробиология ż.
* chorwacki: (1.1) mikrobiologija ż.
* duński: (1.1) mikrobiologi w.
* esperanto: (1.1) mikrobiologio
* estoński: (1.1) mikrobioloogia
* fiński: (1.1) mikrobiologia
* francuski: (1.1) microbiologie ż.
* hiszpański: (1.1) microbiología ż.
* japoński: (1.1) furi|微生物学|びせいぶつがく.
* kataloński: (1.1) microbiologia ż.
* koreański: (1.1) 미생물학
* niemiecki: (1.1) Mikrobiologie ż.
* nowogrecki: (1.1) μικροβιολογία ż.
* rosyjski: (1.1) микробиология ż.
* szwedzki: (1.1) mikrobiologi w.
* tajski: (1.1) จุลชีววิทยา (jun.lá.chee.wá.wít.tá.yaa)
* ukraiński: (1.1) мікробіологія ż.
* węgierski: (1.1) mikrobiológia
* włoski: (1.1) microbiologia
źródła.
== mikrobiologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mikrobiologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔbʲjɔˈlɔɟja, AS: mʹikrobʹi ̯oloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mikrobiolog m.
przym. mikrobiologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) biologia
meronimy.
(1.1) bakteriologia, wirusologia, mykologia / mikologia, protozoologia, immunologia
pokrewne.
rzecz. mikrobiolog m.
przym. mikrobiologiczny
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etymn|pol|mikro-|biologia.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) microbiology
* baskijski: (1.1) mikrobiologia
* białoruski: (1.1) мікрабіялогія ż.
* białoruski (taraszkiewica): (1.1) мікрабіялёгія ż.
* bułgarski: (1.1) микробиология ż.
* chorwacki: (1.1) mikrobiologija ż.
* duński: (1.1) mikrobiologi w.
* esperanto: (1.1) mikrobiologio
* estoński: (1.1) mikrobioloogia
* fiński: (1.1) mikrobiologia
* francuski: (1.1) microbiologie ż.
* hiszpański: (1.1) microbiología ż.
* japoński: (1.1) furi|微生物学|びせいぶつがく.
* kataloński: (1.1) microbiologia ż.
* koreański: (1.1) 미생물학
* niemiecki: (1.1) Mikrobiologie ż.
* nowogrecki: (1.1) μικροβιολογία ż.
* rosyjski: (1.1) микробиология ż.
* szwedzki: (1.1) mikrobiologi w.
* tajski: (1.1) จุลชีววิทยา (jun.lá.chee.wá.wít.tá.yaa)
* ukraiński: (1.1) мікробіологія ż.
* węgierski: (1.1) mikrobiológia
* włoski: (1.1) microbiologia
źródła.
== mikrobiologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mikrobiologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
dotyczący mikrobiologii lub mikroorganizmów (np. proces mikrobiologiczny, mikrobiologiczna kontrola wody)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczący mikrobiologii
Wiktionary
rzecz. mikrobiologia ż., mikrobiolog m.
Wiktionary
ogół bakterii występujących na danym obszarze
SJP.pl
Wikipedia
wszystkie mikroorganizmy zasiedlające organizm człowieka (bakterie, grzyby, wirusy i archeony)
SJP.pl
Wikipedia
dziennik internetowy z bardzo krótkimi wpisami
SJP.pl
Mikroblog – rodzaj dziennika internetowego, w którym głównym nośnikiem informacji są krótkie wpisy mające zazwyczaj długość jednego zdania. Tak jak zwykłe blogi, mikroblog może oprócz wpisów tekstowych zawierać zdjęcia, klipy dźwiękowe czy filmowe; może być dostępny dla każdego lub wąskiej grupy wyselekcjonowanych przez autora czytelników.
Wikipedia
przymiotnik
(1.1) dotyczący mikrobów, zarazków
Wiktionary
rzecz. mikrob m.
Wiktionary
(1.1) drobnoustrojowy
Wiktionary
bardzo mały browar
SJP.pl
Terminy browar rzemieślniczy, mikrobrowar nie posiadają powszechnie uznanej definicji, ale zwykle stosuje się je w odniesieniu do niezależnych (w sensie właścicielskim), małych browarów o tradycyjnych metodach warzenia piwa. Należą do nich niewielkie browary produkujące piwa specjalne, browary restauracyjne (brewpuby) oraz browary kontraktowe. Jedną z ważniejszych definicji browaru rzemieślniczego wprowadziło Polskie Stowarzyszenie Browarów Rzemieślniczych, organizacja reprezentująca browary rzemieślnicze w Polsce, według której browar rzemieślniczy: jakość produktu stawia na pierwszym miejscu, jest znany z ludzi tworzących piwa, jest innowacyjny, jest niezależny.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mot. mały autobus dla około dziesięciu osób
Wiktionary
Mikrobus – autobus niewielkich rozmiarów, przeznaczony do przewozu na miejscach siedzących od 9 do 20 (17 według niektórych źródeł) pasażerów, nie licząc kierowcy. Mikrobusy, zwłaszcza starsze (na przykład polskie Nysy), projektowane i wytwarzane były często z użyciem podzespołów (silników, układów napędowych, zawieszenia) samochodów osobowych. Większe pojazdy unifikowane są często z lekkimi samochodami ciężarowymi (dostawczymi).
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) autobus
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. mikrobusik mrz.
przym. mikrobusowy
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|mikro-|-bus.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) minibus
* baskijski: (1.1) mikrobus
* bułgarski: (1.1) микробус m.
* hiszpański: (1.1) microbús m.
* interlingua: (1.1) minibus
* kabowerdeński: (1.1) iási
* niemiecki: (1.1) Kleinbus m., Minibus m.
* słowacki: (1.1) mikrobus m.
* węgierski: (1.1) kisbusz
* włoski: (1.1) minibus m.
źródła.
== mikrobus (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mot. mikrobus
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. mikrobusik mrz.
przym. mikrobusowy
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) autobus
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: zdrobn. mikrobusik mrz.
przym. mikrobusowy
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|mikro-|-bus.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) minibus
* baskijski: (1.1) mikrobus
* bułgarski: (1.1) микробус m.
* hiszpański: (1.1) microbús m.
* interlingua: (1.1) minibus
* kabowerdeński: (1.1) iási
* niemiecki: (1.1) Kleinbus m., Minibus m.
* słowacki: (1.1) mikrobus m.
* węgierski: (1.1) kisbusz
* włoski: (1.1) minibus m.
źródła.
== mikrobus (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) mot. mikrobus
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zdrobnienie od: mikrobus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mikrobus
Wiktionary
(1.1) To nie mikrobus, lecz tylko mały mikrobusik.
Wiktionary
rzecz. mikrobus m.
Wiktionary
osoba cierpiąca na mikrocefalię
SJP.pl
Mikrocefal – dinozaur z rodziny pachycefalozaurów. Znany jest z dwóch małych czaszek o średnicy 5 centymetrów. Żył około 85 milionów lat temu w późnej kredzie w Ameryce Północnej, w prowincji Alberta w Kanadzie. Być może osiągał 30 centymetrów długości. Nie został jeszcze formalnie opisany, a więc jego nazwa może ulec zmianie. Mikrocefal znaczy "mała głowa".
Wikipedia
wada rozwojowa charakteryzująca się małymi wymiarami mózgoczaszki w stosunku do twarzoczaszki, łącząca się zwykle z niedorozwojem umysłowym; małogłowie, małomóżdże
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. wada rozwojowa charakteryzująca się nienaturalnie małymi wymiarami czaszki;
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmʲikrɔt͡sɛˈfalʲja, AS: mʹikrocefalʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. acefalia
Wiktionary
(1.1) małogłowie
Wiktionary
rodzaj dinozaura z infrarzędu zauropodów; saltazaur, mikrocelus, mikrozaurops
SJP.pl
Wikipedia
rodzaj dinozaura z infrarzędu zauropodów; saltazaur, mikrocel, mikrozaurops
SJP.pl
najmniejszy przedstawiciel ceratopsów
SJP.pl
Mikroceratus (Microceratus) – rodzaj dinozaura z grupy ceratopsów. Był to najmniejszy przedstawiciel ceratopsów. Początkowo został opisany przez Bohlina jako Microceratops, co oznacza „małe rogate oblicze”.
Wikipedia
[czytaj: mikroczip] mikroskopijny chip; mikroczip, microchip
SJP.pl
1. wykonywanie operacji chirurgicznych na bardzo małej powierzchni narządu lub części ciała;
2. zabiegi chirurgiczne dokonywane pod mikroskopem na bardzo małych obiektach
SJP.pl
Mikrochirurgia – dział chirurgii zajmujący się wykonywaniem zabiegów chirurgicznych pod mikroskopem na bardzo małych strukturach żywych (np. operacje krtani, nosa, zatok przynosowych, ucha, oka, zespolenia drobnych naczyń krwionośnych).
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) med. związany z mikrochirurgią, dotyczący mikrochirurgii
Wiktionary
rzecz. mikrochirurgia ż., mikrochirurg mos./ż.
Wiktionary
drobna forma cytoplazmatyczna o kulistym kształcie, otoczona pojedynczą błoną, zawierająca enzymy utleniające i katalazę
SJP.pl
najkrótszy cykl (zwykle w odniesieniu do cyklu treningowego)
SJP.pl
1. glon występujący w wodach stojących;
2. bardzo mała cysta
SJP.pl
erytrocyt o prawidłowym kształcie, ale zmniejszonej średnicy, występujący np. w niedokrwistości z niedoboru żelaza
SJP.pl
zbyt mała objętość krwinek czerwonych
SJP.pl
Mikrocytoza – stan hematologiczny charakteryzujący się występowaniem we krwi krążącej mikrocytów, tzn. małych krwinek czerwonych o średnicy mniejszej od wartości uznawanych za normę, a więc mniejszej lub równej 6 mikrometrów. Średnia objętość takich krwinek (MCV) wynosi mniej niż ok. 80 fl (wartość zależna od laboratorium).
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fiz. cząstka materii stanowiąca obiekt badań mechaniki kwantowej;
Wiktionary
mikroskopijny chip; mikrochip, microchip
SJP.pl
niewielka dawka
SJP.pl
ścieranie warstw naskórka strumieniem mikrokryształków
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kosmet. zabieg kosmetyczny polegający na mechanicznym ścieraniu kolejnych warstw naskórka przez precyzyjnie kontrolowany strumień mikrokryształków
Wiktionary
Mikrodermabrazja – pielęgnacyjny zabieg kosmetyczny, polegający na ścieraniu kolejnych warstw naskórka przez precyzyjnie kontrolowany strumień mikrokryształków. Mikropeeling kontrolowany jest jedną z wielu metod mechanicznego złuszczania naskórka. Polega na usunięciu - ścieraniu warstwy rogowej naskórka za pomocą specjalnego urządzenia.
Wikipedia
IPA: ˌmʲikrɔdɛrmaˈbrazʲja, AS: mʹikrodermabrazʹi ̯a
Wiktionary
ozdobny implant z kotwiczką i ozdobną nakrętką, wszczepiany pod skórę; microdermal
SJP.pl
mikroskopijny kawałek (np. plastiku)
SJP.pl
1. technika fotograficznego pomniejszania oryginału i drukowania go offsetowo;
2. reprodukcja wykonana taką techniką
SJP.pl
Wikipedia
dysk twardy o bardzo małych wymiarach
SJP.pl
niewielka dzielnica miasta zaprojektowana jako samowystarczalna
SJP.pl
dział ekonomii badający zjawiska i procesy gospodarcze zachodzące w poszczególnych obszarach gospodarki, obserwowanych i wyjaśnianych z punktu widzenia działalności gospodarczej poszczególnych podmiotów gospodarczych: nabywców, konsumentów, sprzedawców i producentów
SJP.pl
Mikroekonomia – dziedzina ekonomii zajmująca się badaniem wyborów ludzkich w warunkach rzadkości dóbr, w tym w szczególności badaniem zachowań indywidualnych konsumentów i przedsiębiorców oraz interakcji między tymi zachowaniami na poszczególnych rynkach. Jest to nauka zajmująca się szczegółową analizą podejmowanych przez jednostki decyzji dotyczących produkcji oraz wymiany (zakupu i sprzedaży) dóbr.
Wikipedia
bardzo mały wybuch, zapłon
SJP.pl
bardzo krótka, niekontrolowana ekspresja mimiczna
SJP.pl
Mikroekspresja – bardzo krótko trwająca, rzędu 50 ms, pełna ekspresja mimiczna, charakterystyczna dla przeżywanej emocji.
Emocje sprzężone są z określoną, uniwersalną mimiką, reakcja mimiczna pojawia się więc automatycznie podczas przeżywania określonej emocji i zwykle upływa pewien krótki czas, zanim jesteśmy w stanie świadomie ją kontrolować. Podczas tego opóźnienia, trwającego około pięćdziesięciu milisekund, zanim zdążymy skontrolować reakcję mimiczną, ujawnia się ona w postaci mikroekspresji.
Wikipedia
zabieg z użyciem prądu elektrycznego, pomagający wprowadzić przez skórę leki do organizmu pacjenta; jonoforeza, jontoforeza
SJP.pl
Mikroelektronika – dziedzina elektroniki, która zajmuje się procesami produkcji układów scalonych oraz komponentów elektronicznych o bardzo małych rozmiarach. Urządzenia te są produkowane głównie z półprzewodników w technologii krzemowej.
Wikipedia
pierwiastek wchodzący w skład organizmu, który wchodzi w skład enzymu i wpływa na przebieg wielu reakcji chemicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biochem. pierwiastek chemiczny występujący w minimalnych ilościach w organizmach żywych
Wiktionary
Mikroelementy, mikroskładniki, pierwiastki śladowe – pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U ludzi zapotrzebowanie na te pierwiastki wynosi poniżej 100 mg na dobę.
Wikipedia
(1.1) O roli biopierwiastków, mikroelementów, „metali życia”, czy jakkolwiek je nazwać, w naszym organizmie wiemy od niedawna. Z pewnością nie wiemy jeszcze wszystkiego.
Wiktionary
proces ewolucyjny zachodzący w stosunkowo krótkich okresach, prowadzący do wyodrębnienia się nowych form zwierząt i roślin
SJP.pl
Mikroewolucja – procesy polegające na różnicowaniu genetycznym wewnątrz populacji powodowane przez mutacje, przepływ genów, dryf genetyczny i selekcję naturalną warunkowaną lokalnymi czynnikami środowiska. W wyniku różnicowania genetycznego na poziomie populacji dojść może do wyodrębnienia z czasem linii rozwojowej obejmującej organizmy klasyfikowane do odrębnych taksonów (odmian lub nawet gatunków). Sam proces specjacji traktowany jest jako pośredni między mikro- a makroewolucją. Proces mikroewolucji zachodzić może w stosunkowo krótkim czasie (kilkudziesięciu pokoleń) i sprowadza się do zmiany częstości cech fenotypowych i części alleli w populacji. Do zmian mikroewolucyjnych można zaliczyć np. melanizm przemysłowy. Jest to zwiększenie występowania ciemnych mutantów, przede wszystkim owadów, na terenach uprzemysłowionych. Na terenach tych dobór naturalny (kierunkowy) faworyzuje odmiany ciemne, które są mniej widoczne dla drapieżników.
Wikipedia
fabryka o małych rozmiarach
SJP.pl
krwinka biała pochłaniająca bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje
SJP.pl
Granulocyty (PMN lub PML – ang. polymorphonuclear leukocytes, polimorfojądrowe leukocyty) – rodzaj leukocytów, które w cytoplazmie zawierają liczne ziarnistości oraz posiadają podzielone na segmenty (segmentowane) jądro komórkowe.
Wikipedia
1. fala elektromagnetyczna o długości od 1 mm do 1 m;
2. potocznie: kuchenka mikrofalowa
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) techn. fala elektromagnetyczna o stosunkowo wysokiej częstotliwości i niskiej długości;
(1.2) pot. kuchenka mikrofalowa
Wiktionary
Mikrofale – promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali pomiędzy podczerwienią a falami ultrakrótkimi. Zaliczane są do fal radiowych. W różnych opracowaniach spotyka się różne zakresy promieniowania uznawanego za promieniowanie mikrofalowe, przykładowo od 1 mm (częstotliwość 300 GHz) do 30 cm (1 GHz), częstotliwość = 3·109 ÷ 3·1012 Hz, a długości λ = 10−4 ÷ 0,1 m. Ten zakres pokrywa również pasma UHF oraz EHF (fale milimetrowe).
Wikipedia
(1.1) W przemyśle mięsnym mikrofale są stosowane przede wszystkim do rozmrażania bloków mięsnych. Zwykle używana jest częstotliwość 915 MHz, ponieważ mikrofale mogą wtedy wnikać na głębokość 10-15 cm.
Wiktionary
przym. mikrofalowy
Wiktionary
podgrzewać w kuchence mikrofalowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kuchenka mikrofalowa
Wiktionary
Kuchenka mikrofalowa, mikrofalówka, potocznie mikrofala – urządzenie kuchenne służące do ogrzewania przedmiotów znajdujących się w jej wnętrzu poprzez poddanie ich działaniu mikrofal. Za wynalazcę kuchenki mikrofalowej uważa się Percy’ego Spencera. Pierwszą komercyjnie dostępną kuchenką mikrofalową była wyprodukowana w 1947 Radarange.
Wikipedia
(1.1) Z czystej ostrożności Cecylia nigdy nie pozwala swoim dzieciom używać mikrofalówki.
(1.1) Slow food to przeciwieństwo zakupów w barach szybkiej obsługi i jedzenia dań gotowych odgrzanych w mikrofalówce.
Wiktionary
(1.1) kuchenka mikrofalowa, mikrowela, mikrofala
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) techn. związany z mikrofalami
Wiktionary
rzecz. mikrofala ż.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) bot. niskie drzewo, wysoki krzew lub liana osiągające 2–8 metrów wysokości;
Wiktionary
rzecz. fanerofit mrz.
Wiktionary
milionowa część farada
SJP.pl
Farad (F) – jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).
Przewodnik elektryczny ma pojemność elektryczną jednego farada, gdy zwiększa potencjał o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba. W uproszczeniu pojemność jednego farada oznacza, że w przewodniku o potencjale jednego wolta można „umieścić” ładunek o wartości jednego kulomba.
Wikipedia
włókno o gęstości liniowej mniejszej niż 1 denier; mikrowłókno
SJP.pl
Mikrowłókno (mikrofaza, mikrofibra) – włókno o gęstości liniowej mniejszej od 1 deniera. Mikrowłókno jest 10 razy cieńsze niż jedwab i 100 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Do produkcji mikrowłókien używa się mieszanki poliestru i poliamidu w różnych proporcjach. Mikrowłókno jest bardziej wytrzymałe w porównaniu z innymi włóknami o podobnej gęstości. Dzianiny wykonane z mikrowłókien są wyjątkowo miękkie, sprężyste i chłonne.
Wikipedia
bardzo krótki utwór publicystyczno-dziennikarski
SJP.pl
Mikrowłókno (mikrofaza, mikrofibra) – włókno o gęstości liniowej mniejszej od 1 deniera. Mikrowłókno jest 10 razy cieńsze niż jedwab i 100 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Do produkcji mikrowłókien używa się mieszanki poliestru i poliamidu w różnych proporcjach. Mikrowłókno jest bardziej wytrzymałe w porównaniu z innymi włóknami o podobnej gęstości. Dzianiny wykonane z mikrowłókien są wyjątkowo miękkie, sprężyste i chłonne.
Wikipedia
celulozowy element roślinnej ściany komórkowej
SJP.pl
w botanice: liść mający blaszkę z rozgałęzionym systemem żyłek; makrofil
SJP.pl
Mikrofil – organ spotykany współcześnie u przedstawicieli gromady widłaków, który wyewoluował odmiennie od liści pozostałych roślin naczyniowych (makrofili), jednak pełni analogiczne funkcje i wykazuje podobieństwa morfologiczne. Mikrofile wyróżniają się obecnością jedynie centralnej, nierozgałęzionej wiązki przewodzącej.
Wikipedia
kurczliwe włókienko białkowe cytoplazmy białkowej
SJP.pl
Mikrofilamenty, filamenty aktynowe, mikrowłókienka (microfibrillae cellulares) – cienkie włókna białkowe zbudowane z białka aktyny znajdujące się w cytoplazmie. Są odpowiedzialne za ruch cytoplazmy i jej organelli, zmianę kształtu komórki i jej ruch pełzakowaty dzięki pseudopodiom (nibynóżkom), wpuklenie i fałdowanie błony cytoplazmatycznej oraz podział komórki.
Wikipedia
żywa larwa filarii pasożytująca we krwi lub skórze kręgowców
SJP.pl
Mikrofilm – specjalny rodzaj materiału fotograficznego produkowany z reguły jako błona zwojowa o szerokości 8, 16, 35, 70 i 105 mm, na którym można rejestrować kontrastowe (pozbawione półtonów) dokumenty o charakterze kreskowym, takie jak rysunki, druki tekstowe, schematy, plany itp. w pomniejszeniu do 1:200. Stosuje się również tzw. mikrofisze. Są to błony płaskie, na których ujęcia są rejestrowane równolegle w wielu rzędach.
Wikipedia
pomieszczenie, w którym wykonuje się lub przechowuje mikrofilmy
SJP.pl
metoda filtracji zawiesin przy użyciu porowatych struktur membranowych, używana m.in. w piwowarstwie
SJP.pl
Mikrofiltracja – metoda filtracji zawiesin przy użyciu membran porowatych. Pory w membranach do mikrofiltracji są względnie duże (0,2–10 μm) więc już przy niewielkim ciśnieniu (0,1–0,3 MPa) przepływ jest duży i wynosi od kilku do kilkunastu m³/(m²·h). Otwory są takiej wielkości, że nie przechodzą przez nie koloidy, zawiesiny i bakterie, a przepuszczane są substancje rozpuszczone – jony i niejonowe związki chemiczne, np. niektóre witaminy i rozpuszczalne białka.
Wikipedia
poddawany mikrofiltracji
SJP.pl
firma zatrudniająca mniej niż 10 pracowników, której roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro; mikroprzedsiębiorstwo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z mikrofizyką, dotyczący mikrofizyki
Wiktionary
rzecz. mikrofizyka ż.
Wiktionary
drobnoustroje roślinne występujące w określonym środowisku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. zespół roślinnych drobnoustrojów żyjących w danym środowisku;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Przebadaliśmy skrupulatnie całą mikroflorę kanału.
Wiktionary
antonimy.
(1.1) makroflora
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|mikro-|flora. < etym|gr|μικρός. + etym|łac|Flora. → mały + bogini kwiatów
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) microflora
* białoruski: (1.1) мікрафлора ż.
* bułgarski: (1.1) микрофлора ż.
* czeski: (1.1) mikroflóra ż.
* francuski: (1.1) microflore ż.
* hiszpański: (1.1) microflora ż.
* łaciński: (1.1) microflora ż.
* łotewski: (1.1) mikroflora ż.
* niemiecki: (1.1) Mikroflora ż.
* rosyjski: (1.1) микрофлора ż.
* rumuński: (1.1) microfloră ż.
* słowacki: (1.1) mikroflóra ż.
* ukraiński: (1.1) мікрофлора ż.
* włoski: (1.1) microflora ż.
źródła.
== mikroflora (język łotewski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. mikroflora
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
urządzenie stosowane do wzmacniania i przekazywania dźwięku na drodze przetwarzania energii akustycznej w energię elektryczną
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. urządzenie służące do zamiany informacji dźwiękowej na sygnał elektryczny, zwykle celem jej wzmocnienia;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Piosenkarz trzymał usta tak blisko mikrofonu, że mało go nie połknął!
Wiktionary
IPA: mʲiˈkrɔfɔ̃n, AS: mʹikrofõn
Wiktionary
rzecz. mikrofoniarz m.
:: zdrobn. mikrofonik mrz.
przym. mikrofonowy
Wiktionary
potocznie: pomocnik operatora dźwięku odpowiedzialny za właściwe położenie mikrofonu podczas realizacji zdjęć
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) gwara. radiowa: osoba obsługująca mikrofon
Wiktionary
(1.1) Mam na imię Jacek i jestem mikrofoniarzem ze sporym doświadczeniem w nagłośnieniu i rejestracji.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔˈfɔ̃ɲaʃ, AS: mʹikrofõńaš
Wiktionary
rzecz. mikrofon m.
:: fż. mikrofoniarka ż.
przym. mikrofonowy
Wiktionary
(1.1) technik dźwięku
Wiktionary
zdrobnienie od: mikrofon
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od mikrofon
Wiktionary
rzecz. mikrofon m.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) przym. od mikrofon
Wiktionary
(1.1) Papierowe lampiony mocuję na długich tyczkach mikrofonowych albo wędziskach.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔfɔ̃ˈnɔvɨ, AS: mʹikrofõnovy
Wiktionary
rzecz. mikrofon, mikrofoniarz
Wiktionary
Fotomikrografia– rodzaj fotografii wykonany przy użyciu aparatu fotograficznego połączonego z mikroskopem. Obiekt fotografowany zostaje powiększony za pomocą samego mikroskopu albo obiektywu mikroskopowego zamocowanego przy pomocy nasadki na teleobiektywie.
Fotomikrografia jest metodą wykonywania zdjęć obiektów niewidocznych gołym okiem.
Wikipedia
przyrząd do mierzenia gęstości optycznej substancji
SJP.pl
Mikrofotometr – przyrząd do pomiaru w skali mikroskopowej współczynnika przepuszczalności światła, współczynnika odbicia światła, gęstości optycznej preparatów oraz zdjęć fotograficznych: spektrogramów, rentgenogramów, zdjęć astronomicznych i innych.
Wikipedia
gameta męska mniejsza od gamety żeńskiej, występująca u pierwotniaków i roślin
SJP.pl
drobne komórki glejowe uzupełniające ubytki neuronów
SJP.pl
Mikroglej (ang. microglia, third element) – komórki nieneuronalne centralnego układu nerwowego, tkankowo specyficzne, rezydentne makrofagi kontrolujące homeostazę i biorące udział w odpowiedzi immunologicznej.
Wikipedia
kompleks witamin (m.in. A, C i E) zdolny do przenikania do najgłębszych warstw skóry; vitasom
SJP.pl
bardzo małe gospodarstwo rolne; minigospodarstwo
SJP.pl
Mikrografia – zaburzenie neurologiczne, które polega na stopniowym zmniejszaniu się liter w trakcie pisania, a pismo staje się coraz mniej czytelne.
Jest to charakterystyczny objaw choroby Parkinsona, ale może się także pojawiać w trakcie leczenia neuroleptykami.
Wikipedia
jednostka masy równa jednej milionowej grama
SJP.pl
Mikrogram – pochodna jednostka masy w układzie SI, symbol µg, równa jednej milionowej grama (0,000001 g). Przedrostek "mikro" = 0,000001
Grecka litera µ (czytaj [mi]) odpowiada małej literze m w alfabecie łacińskim (duże litery wyglądają w obu alfabetach identycznie, M).
Wikipedia
grant o małej wartości
SJP.pl
Mikrogrant – mała kwota przyznawana osobom fizycznym, żyjącym za mniej niż 1 USD dziennie, w celu stworzenia przez nich trwałego źródła utrzymania lub założenia mikroprzedsiębiorstwa. Odbiorcami mikrograntów mogą być również organizacje lub grupy obywatelskie które są zaangażowane w działalność charytatywną. W odróżnieniu od mikrokredytów, mikrogranty są bezzwrotne.
Wikipedia
bardzo małych rozmiarów granulka
SJP.pl
grawitacja o niewielkiej sile przyciągania
SJP.pl
Mikrograwitacja – zjawisko opisywane jako stan przestrzeni, w której panuje znikomo małe przyspieszenie grawitacyjne pochodzące ze źródeł zewnętrznych – niewchodzących w skład danego układu w przestrzeni.
Wikipedia
omam wzrokowy, w którym postacie lub przedmioty występują w pomniejszeniu
SJP.pl
chorobowa obecność czerwonych krwinek w moczu; krwinkomocz
SJP.pl
Krwinkomocz, erytrocyturia, krwiomocz mikroskopowy, mikrohematuria – obecność erytrocytów w moczu (więcej niż 3 erytrocyty w polu widzenia) niezmieniająca jego wyglądu makroskopowego. W przeciwieństwie do krwiomoczu krwinkomocz ma charakter mikroskopowy i czerwone krwinki nie dają zabarwienia optycznego. Obecności pojedynczych erytrocytów w moczu nie uważa się za patologię.
Wikipedia
jednostka indukcyjności równa jednej milionowej henra
SJP.pl
jednostka częstotliwości równa jednej milionowej herca
SJP.pl
dział informatyki koncentrujący się głównie na systemach mikrokomputerowych
SJP.pl
urządzenie przekształcające obraz uzyskany w promieniowaniu podczerwonym na obraz widzialny
SJP.pl
iniekcja dokonywana pod mikroskopem, stosowana np. do wstrzyknięć materiału genetycznego do poszczególnych komórek
SJP.pl
Mikroiniekcja – metoda umożliwiająca kontrolowane, bezpośrednie wprowadzanie dowolnego rodzaju substancji do pojedynczej, obserwowanej w mikroskopie komórki. Dzięki tej metodzie można wprowadzać do komórek DNA, RNA, białka a nawet mitochondria.
Wikipedia
rodzaj etnolektu literackiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. etnolekt o ograniczonym, regionalnym występowaniu w stosunku do języka dominującego na danym obszarze, posiadający pewną tradycję literacką i odznaczający się pewnym stopniem standaryzacji, lecz mający niski potencjał poliwalencyjny;
Wiktionary
Mikrojęzyki (literackie) – etnolekty literackie o zmniejszonych zdolnościach poliwalencyjnych, używane przez grupy słabo lub niewyraźnie uformowane pod względem etnonacjonalnym, pełniące funkcję regionalnych języków literackich. Cechują się pewnym stopniem standaryzacji, przy czym współistnieją z lepiej znanymi językami standardowymi (o zasięgu ogólnonarodowym). Mają nieznaną lub mało znaną literaturę piękną.
Wikipedia
(1.1) Źródłem środków sprawności mikrojęzyków są zwykle (przynajmniej przez pewien czas) odpowiednie makrojęzyki słowiańskie, w których od dawna powstaje piśmiennictwo i którymi posługują się wybitni przedstawiciele narodu.
Wiktionary
bardzo mała porcja leku w opakowaniu z żelatyny
SJP.pl
kaseta magnetofonowa lub wideokaseta bardzo małych rozmiarów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mała kaseta z taśmą magnetyczną, na której jest nagrany dźwięk, przeznaczona do dyktafonów i automatycznych sekretarek;
Wiktionary
Mikrokaseta (ang. Microcassette) – miniaturowa kaseta z taśmą magnetyczną stosowana w dyktafonach i automatycznych sekretarkach do zapisu dźwięku. Standard ten został opracowany przez firmę Olympus w 1969 roku.
System mikrokaset był bardzo popularny w urządzeniach przeznaczonych do rejestracji mowy, które produkowały firmy Olympus i Sony. Własny standard kaset magnetofonowych tej samej wielkości został opracowany wcześniej przez firmę Philips w 1967 r., o nazwie handlowej „Mini Cassette”. Na początku lat 80. XX w. firma Epson wykorzystała mikrokasety także jako nośnik do przechowywania danych cyfrowych w komputerach przenośnych 8-bitowych (np. Epson HX-20, Epson PX-8 Geneva).
Wikipedia
(1.1) Ci, którzy nie lubią pisać, mogą zaopatrzyć się w dyktafon na mikrokasetę z automatycznym uruchamianiem (175 zł), […].
Wiktionary
kawalerka o powierzchni poniżej 25 metrów kwadratowych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) neol. mieszkanie, którego powierzchnia wynosi 12 do 23 metrów kwadratowych
Wiktionary
(1.1) Przepisy mają uniemożliwić wprowadzanie na rynek kilkunastometrowych "mieszkań". Mikrokawalerki nie spełniają norm, ale cieszą się ogromnym wzięciem.
Wiktionary
Mikroklimat – klimat charakterystyczny dla małej części środowiska, której odrębność jest wynikiem specyfiki układu czynników ją tworzących, np. wysokością i wahaniami temperatury, wilgotności, prędkością ruchu powietrza itp. Określonym mikroklimatem może się charakteryzować zarówno obszar geograficzny (np. miejscowość, kotlina, czy wąwóz), jak i twór sztuczny zbudowany przez człowieka (wnętrze samochodu, mieszkanie, hala produkcyjna).
Wikipedia
dziedzina nauki zajmująca się badaniem mikroklimatów
SJP.pl
minerał skałotwórczy z grupy skaleni, odmiana glinokrzemianu potasu
SJP.pl
Mikroklin – minerał z grupy krzemianów. Jest jedną z trzech (oprócz sanidynu i ortoklazu) odmian polimorficznych skalenia potasowego. Jest minerałem bardzo pospolitym; stanowi ważny składnik pegmatytów i skał metamorficznych.
Nazwa pochodzi od gr. mikros = mały oraz klinein = nachylać (schylać się, upadać); nazwa nawiązuje do kąta między płaszczyznami łupliwości w tym minerale (jest mniejszy od 90°).
Wikipedia
Mikroprogram, mikrokod – program implementujący listę rozkazów procesora. Podobnie jak język wysokiego poziomu jest kompilowany do kodu maszynowego, tak każdy rozkaz kodu maszynowego ma postać ciągu mikroinstrukcji nazywanego mikroprogramem lub mikrokodem.
Wikipedia
kulista bakteria tlenowa
SJP.pl
trwałe skupisko mikroorganizmów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) inform. komputer do użytku personalnego
Wiktionary
Mikrokomputer – komputer o niewielkich rozmiarach, z pojedynczym mikroprocesorem, pracujący oddzielnie lub jako jeden z elementów złożonego układu, na przykład komputer osobisty, laptop.
Podstawowymi elementami mikrokomputera są:
Wikipedia
przym. mikrokomputerowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący mikrokomputera, związany z mikrokomputerem
Wiktionary
rzecz. mikrokomputer m.
Wiktionary
miniaturowa odmiana koniczyny
SJP.pl
organizm cudzożywny rozkładający resztki organiczne i produkujący związki nieorganiczne, wykorzystywane przez rośliny
SJP.pl
połączenie wyrazowe lub fraza przybliżająca znaczenie wchodzącej w jej skład jednostki językowej
SJP.pl
scalony system mikroprocesorowy
SJP.pl
Mikrokontroler (MCU lub μC, od ang. microcontroller), mikrokomputer jednoukładowy – scalony system mikroprocesorowy, zrealizowany w postaci pojedynczego układu scalonego zawierającego jednostkę centralną (CPU), pamięć RAM oraz rozbudowane układy wejścia-wyjścia i na ogół pamięć programu jako FRAM, MRAM, ROM lub flash.
Wikipedia
Mikrokontynent – fragment skorupy kontynentalnej, czy też szerzej – kontynentalnej litosfery, oddzielony od większych kontynentów i nie leżący w obrębie szelfu kontynentalnego. Nie ma fizycznego rozgraniczenia między tym, co nazywamy kontynentem, a co mikrokontynentem. Za mikrokontynenty uważa się te wszystkie lądy, które spełniają powyższą definicję i mają powierzchnię mniejszą niż Australia. Nie są nimi wyspy powstałe nad plamami gorąca, jak Islandia i Hawaje. Prehistoryczne mikrokontynenty, które zostały scalone z większymi kontynentami, są rozpoznawalne w geologii jako terrany.
Wikipedia
charakterystyczny wypustek błony komórkowej komórek nabłonkowych w jelicie cienkim
SJP.pl
Mikrokosmek – palcowata, cytoplazmatyczna wypustka (sfałdowanie błony komórkowej) występująca na wolnej powierzchni niektórych komórek zwierzęcych. Najliczniejsze są w enterocytach (tzw. rąbek oskórkowy lub rąbek prążkowaty) oraz w nabłonku kanalika proksymalnego (tzw. rąbek szczoteczkowy lub brzeżek szczoteczkowy). Długość mikrokosmków wynosi zwykle 0,5–2 µm, natomiast średnica 0,1 µm. W ich wnętrzu znajduje się pęczek mikrofilamentów.
Wikipedia
Wikipedia
Mikrokrążenie – element układu krwionośnego kręgowców, zbudowany z małych żyłek i tętniczek oraz naczyń włosowatych. W tym miejscu zachodzi wymiana substancji między krwią a płynem pozakomórkowym w narządach.
Wikipedia
kredyt o niskiej kwocie, przeznaczony dla ludzi ubogich, najczęściej niemających zdolności kredytowej w tradycyjnych bankach
SJP.pl
Mikrokredyt – niskokwotowy kredyt, który jest przeznaczony dla ludzi biednych, głównie bezrobotnych, najczęściej bez zdolności kredytowej w tradycyjnych bankach. Jest narzędziem mikrofinansowania.
Współcześnie idea mikrokredytu zyskała na popularności dzięki działalności Muhammada Yunusa, założyciela Grameen Bank, bangladeskiego banku specjalizującego się w udzielaniu mikrokredytów. Za swoją działalność Yunus został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla w 2006 roku.
Wikipedia
kryształ mikrometrycznych rozmiarów
SJP.pl
zdrobnienie od: mikrokryształ
SJP.pl
cząsteczka tworzywa o działaniu ściernym
SJP.pl
ekosystem leśny na niewielkiej powierzchni; las kieszonkowy
SJP.pl
1. narzędzie krzemienne bardzo małych rozmiarów, typowe dla mezolitu
2. mikroskopijny krysztalik występujący w skałach wulkanicznych
SJP.pl
Mikrolit, zbrojnik mikrolityczny – narzędzie krzemienne bardzo małych rozmiarów. Wiele mikrolitów nie przekracza 1 cm. Mają one często kształty geometryczne, np. trójkąty, trapezy, prostokąty, romby itd. Niekiedy spotykane w kulturach paleolitycznych, bardzo często występują w mezolicie. Mikrolity powstawały z zastosowaniem techniki rylcowczej.
Wikipedia
jednostka objętości równa jednej milionowej litra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. jednostka objętości równa jednej milionowej części litra
Wiktionary
Litr, oznaczenie l (mała litera) – pozaukładowa jednostka objętości. W przeliczeniu na jednostki SI 1 l = 1/1000 m³ = 1 dm³.
W USA, Kanadzie, Australii do oznaczania tej jednostki stosuje się oficjalnie wielką literę L, w pozostałych krajach świata, w tym w Polsce, normą jest stosowanie małej litery l, choć stosowanie wielkiej litery jest również dopuszczalne.
Wikipedia
(1.1) skr. µl
Wiktionary
specjalista w zakresie mikrologii
SJP.pl
lokal o niewielkiej powierzchni
SJP.pl
samolot ultralekki
SJP.pl
Samolot ultralekki, mikrolot, ultralight, ultralekki statek powietrzny, samolot UL lub ULM – samolot do amatorskiego latania, który spełnia następujące wymagania:
Wikipedia
w fantastyce: lud składający się z mikroskopijnych istot
SJP.pl
badanie DNA mające na celu wykrycie nieprawidłowości w obrazie chromosomów
SJP.pl
Wikipedia
chorobliwe uznawanie siebie za bezwartościowego człowieka; mania małości
SJP.pl
manometr do pomiaru małych ciśnień
SJP.pl
Mikromanometr – przyrząd służący do pomiaru ciśnienia względnego o wartości mniejszej niż 6000 Pa, rodzaj ciśnieniomierza.
Wikipedia
zabieg ultradźwiękowy poprawiający krążenie krwi i uaktywniający metabolizm komórkowy
SJP.pl
urządzenie mechaniczne lub elektromechaniczne o bardzo małych wymiarach; mikrourządzenie
SJP.pl
komórka blastomeru
SJP.pl
meteor o ziarnach wielkości do 0,2 mm
SJP.pl
ziarno pyłu kosmicznego, najmniejsze ciało spośród małych ciał Układu Słonecznego
SJP.pl
meteoryt o bardzo małym rozmiarze
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik od: mikrometeoryt
SJP.pl
chemiczna metoda analizy; metoda miligramowa
SJP.pl
jednostka długości równa 0,000001 metra; dawniej zwana mikronem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. jednostka długości równa milionowej części metra;
(1.2) techn. narzędzie do mierzenia bardzo małych długości lub grubości
(1.3) astr. przyrząd do dokładnego wyznaczania położenia ciał na niebie, momentu ich przejścia przez południk oraz do wyznaczania odległości kątowej między obiektami
Wiktionary
Mikrometr (symbol: μm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna milionowa metra, czy inaczej, jedna tysięczna milimetra. Jeden mikrometr równa się zatem 10−6 m. W notacji naukowej, zwłaszcza anglosaskiej, zapisuje się go niekiedy jako 1 E-6 m, co oznacza 0,000001 × 1 m.
Wikipedia
(1.1) symbol. µm
(1.2) śruba mikrometryczna, leniwka, daw. drobnomierz
Wiktionary
bardzo mała powierzchnia czegoś
SJP.pl
przyrząd do dokładnego mierzenia długości; mikrometr
SJP.pl
Mikrometr (także: mikromierz) – przyrząd pomiarowy służący do mierzenia wymiarów geometrycznych przedmiotów z materiałów twardych (np. stal, sztywne tworzywa sztuczne) z rozdzielczością rzędu 0,01 mm (z interpolacją wzrokową do 1 μm) lub 0,001 mm (mechaniczny lub cyfrowy).
Wikipedia
małe mieszkanie, zwykle o powierzchni od 12 do 25 metrów kwadratowych
SJP.pl
jednostka długości równa jednej milionowej metra; nanometr
SJP.pl
transport osobowy na niewielkich odległościach
SJP.pl
Mikromobilność – rodzaj transportu osobowego, głównie miejskiego i aglomeracyjnego, wykorzystujący lekkie urządzenia bez napędu spalinowego w celu realizacji codziennych potrzeb życiowych.
Wikipedia
związany z transportem osobowym na niewielkich odległościach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) tworzenie miniaturowych modeli
Wiktionary
Mikromodelarstwo – jedna z form modelarstwa redukcyjnego. Charakteryzuje się stosunkowym uproszczeniem ze względu na przyjętą skalę (np. 1:500 dla statków i okrętów). Jest to dość atrakcyjna forma modelarstwa, ponieważ nie wymaga szczególnie dużych uzdolnień modelarza, a efekty pracy są widoczne już po kilku godzinach pracy, ponadto gotowe modele nie zajmują zbyt dużo miejsca, tak jak ma to miejsce w przypadku modelarstwa tradycyjnego.
Wikipedia
IPA: ˌmʲikrɔ̃mɔdɛˈlarstfɔ, AS: mʹikrõmodelarstfo
Wiktionary
rzecz. mikromodelarz m., mikromodel m.
przym. mikromodelarski
Wiktionary
miniaturowy motor
SJP.pl
jednostka długości równa jednej tysiącznej milimetra; mikrometr
SJP.pl
Mikrometr (symbol: μm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna milionowa metra, czy inaczej, jedna tysięczna milimetra. Jeden mikrometr równa się zatem 10−6 m. W notacji naukowej, zwłaszcza anglosaskiej, zapisuje się go niekiedy jako 1 E-6 m, co oznacza 0,000001 × 1 m.
Wikipedia
Zobacz też:
Wikipedia
nadajnik o bardzo małych wymiarach; pluskwa
SJP.pl
Mikronawóz – produkt wykorzystywany do nawożenia, który może zawierać jeden lub kilka potrzebnych roślinom mikroskładników. Mikronawozy są stosowane do nawożenia roślin rolniczych, ogrodniczych.
Wikipedia
1. centralna część Oceanii;
2. państwo w Oceanii ze stolicą w Palikirze; Sfederowane Stany Mikronezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. polit. państwo na Oceanie Spokojnym, część Mikronezji (1.2);
(1.2) geogr. środkowa część Oceanii, na Oceanie Spokojnym;
Wiktionary
Mikronezja, Sfederowane Stany Mikronezji (ang. Micronesia, Federated States of Micronesia) – państwo na Oceanie Spokojnym, obejmujące większą część wysp Mikronezji. Używana jest także błędna nazwa Federacja Mikronezji.
Wikipedia
(1.1) Mikronezja była niegdyś terytorium powierniczym USA.
(1.2) Zachodnia część Kiribati należy do Mikronezji.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔ̃ˈnɛzʲja, AS: mʹikrõnezʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. Mikronezyjczyk mos., Mikronezyjka ż.
przym. mikronezyjski
Wiktionary
(1.1) urz. Sfederowane Stany Mikronezji
Wiktionary
obywatel Mikronezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mikronezji
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔ̃nɛˈzɨjt͡ʃɨk, AS: mʹikrõnezyi ̯čyk
Wiktionary
rzecz. Mikronezja ż.
:: fż. Mikronezyjka ż.
przym. mikronezyjski
Wiktionary
obywatelka Mikronezji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mikronezji
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔ̃nɛˈzɨjka, AS: mʹikrõnezyi ̯ka
Wiktionary
rzecz. Mikronezja ż.
:: fm. Mikronezyjczyk m.
przym. mikronezyjski
Wiktionary
związany z Mikronezją
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) odnoszący się do Mikronezji
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔ̃nɛˈzɨjsʲci, AS: mʹikrõnezyi ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mikronezja ż., Mikronezyjczyk m., Mikronezyjka ż.
Wiktionary
dziedzina techniki obejmująca projektowanie, konstruowanie i wytwarzanie sprzętu elektroniczno-mechanicznego lub optycznego o małych wymiarach
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) techn. poddany lub podawany procesowi mikronizacji
Wiktionary
(1.1) Mikronizowany materiał poddawany jest badaniu wielkości cząstek z wykorzystaniem analizatora laserowego.
Wiktionary
obserwacja obiektów niewidocznych gołym okiem; mikroskopia
SJP.pl
ogniwo, którego elektrody można wykryć tylko pod mikroskopem; ogniwo korozyjne
SJP.pl
jednostka oporności elektrycznej równa jednej milionowej oma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) rzad. inform. zob. oprogramowanie układowe.
Wiktionary
Oprogramowanie sprzętowe, oprogramowanie wbudowane, oprogramowanie układowe, oprogramowanie wewnętrzne, mikrooprogramowanie (ang. firmware) – oprogramowanie zainstalowane na stałe w urządzeniu, zapewniające podstawowe procedury jego obsługi.
Wikipedia
niewielki organizm należący do pierwotniaków, glonów, grzybów, bakterii lub sinic; drobnoustrój
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mikrobiol. organizm żywy widoczny tylko pod mikroskopem
Wiktionary
Mikroorganizm (gr. μικρός, mikrós ‘mały’, ὀργανισμός, organismós ‘organizm’), drobnoustrój, pot. mikrob – organizm widoczny jedynie pod mikroskopem. Pojęcie to nie jest zbyt precyzyjne, lecz z pewnością mikroorganizmami są organizmy jednokomórkowe (bakterie i pierwotniaki) oraz niezróżnicowane organizmy wielokomórkowe (niektóre grzyby i glony). Do grupy tej zaliczane są także wirusy, które nie są jednak organizmami żywymi. Niektóre z mikroorganizmów są chorobotwórcze (np. gronkowiec złocisty), inne natomiast potrafią być komensalne (korzystające z zasobów innego organizmu, lecz niewpływające na jego funkcjonowanie) lub nawet symbiotyczne (np. bakterie jelitowe).
Wikipedia
(1.1) W ludzkim organizmie występuje mnóstwo mikroorganizmów – niektóre mają działanie pozytywne, inne negatywne.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔːrˈɡãɲism̥, AS: mʹikr•orgãńism̦
Wiktionary
(1.1) drobnoustrój, mikrob, zarazek; przest. bakcyl
Wiktionary
małe, precyzyjne ostrze do operacji chirurgicznych
SJP.pl
niewielka przerwa w jakimś materiale; mikropor, mikropora, mikropęknięcie
SJP.pl
rodzaj dinozaura z podrzędu ceratopsów
SJP.pl
Mikropachycefalozaur (Micropachycephalosaurus hongtuyanensis) – dinozaur z podrzędu ceratopsów.
Żył w okresie późnej kredy (około 83-71 mln lat temu) na terenach wschodniej Azji. Długość ciała ok. 70 cm, wysokość ok. 30 cm, masa ok. 15 kg. Jego szczątki znaleziono w Chinach (w prowincji Shandong).
Wikipedia
rzadko: mały, cienki pal; minipal, palik, kołek, tyczka
SJP.pl
specjalista w zakresie mikropaleontologii
SJP.pl
dział paleontologii zajmujący się badaniem mikroskopijnych skamieniałości znajdujących się w osadach skalnych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) nauk. dziedzina paleontologii zajmująca się małymi skamieniałościami;
Wiktionary
Mikropaleontologia – dziedzina paleontologii zajmująca się małymi skamieniałościami (zazwyczaj poniżej 1–2 mm). Z reguły do ich obserwacji potrzebny jest mikroskop optyczny, czasem elektronowy.
Mikropaleontologia zajmuje się m.in. badaniem filogenezy taksonów mikroorganizmów. Niektóre grupy mikroskamieniałości np. akritarchy, konodonty, otwornice, kokolity oraz radiolarie mają bardzo duże znaczenie stratygraficzne, czyli służą do datowania skał osadowych.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. mikropaleontologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) micropaleontology
* baskijski: (1.1) mikropaleontologia
* bośniacki: (1.1) mikropaleontologija ż.
* estoński: (1.1) mikropaleontoloogia
* francuski: (1.1) micropaléontologie ż.
* galicyjski: (1.1) micropaleontoloxía ż.
* hiszpański: (1.1) micropaleontología ż.
* indonezyjski: (1.1) mikropaleontologi
* japoński: (1.1) furi|微化石|びかせき. (bikaseki)
* słowacki: (1.1) mikropaleontológia ż.
* włoski: (1.1) micropaleontologia ż.
źródła.
== mikropaleontologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) nauk. mikropaleontologia
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
przym. mikropaleontologiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. mikropaleontologiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) micropaleontology
* baskijski: (1.1) mikropaleontologia
* bośniacki: (1.1) mikropaleontologija ż.
* estoński: (1.1) mikropaleontoloogia
* francuski: (1.1) micropaléontologie ż.
* galicyjski: (1.1) micropaleontoloxía ż.
* hiszpański: (1.1) micropaleontología ż.
* indonezyjski: (1.1) mikropaleontologi
* japoński: (1.1) furi|微化石|びかせき. (bikaseki)
* słowacki: (1.1) mikropaleontológia ż.
* włoski: (1.1) micropaleontologia ż.
źródła.
== mikropaleontologia (język baskijski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) nauk. mikropaleontologia
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mikropaleontologią, dotyczący mikropaleontologii
Wiktionary
rzecz. mikropaleontologia ż., mikropaleontolog mos./ż.
Wiktionary
państwo obejmujące niewielki obszar; państewko
SJP.pl
Mikropaństwo, minipaństwo, rzadziej państwo karłowate – państwo o niewielkim obszarze terytorialnym i mające niewielką liczbę ludności.
Typowym problemem mikropaństw jest np. brak własnej armii. Niewielkie terytorium i mała liczba ludności determinują daleko idące ograniczenia gospodarcze. Dlatego kraje te często wchodzą w unie celne i używają walut swoich sąsiadów. Ich słaba pozycja prowadzi w efekcie do uzależnienia się od większych państw sąsiednich, na rzecz których nierzadko rezygnują one z wykonywania części własnej suwerenności. W Europie taka zależność istnieje pomiędzy Księstwem Andory a Francją i Hiszpanią. Dla Liechtensteinu takim partnerem jest Szwajcaria, dla Księstwa Monako – Francja, a dla San Marino – Włochy. Dla pozaeuropejskich mikropaństw rolę tę odgrywają byłe metropolie, których koloniami w przeszłości były te kraje.
Wikipedia
park niewielkich rozmiarów; park kieszonkowy
SJP.pl
surowiec pochodzenie roślinnego w postaci drobnych ziarenek zawierający wosk pszczeli i ryżowy, olej ryżowy i naturalną witaminę E, rozpływający się w zetknięciu ze skórą; granulka
SJP.pl
wada rozwojowa penisa
SJP.pl
Mikropenis – wada rozwojowa zewnętrznych męskich narządów płciowych polegająca na wykształceniu u osoby z kariotypem 46XY prawidłowego prącia, o prawidłowej funkcji, lecz o długości w stanie wzwodu mniejszej o co najmniej 2,5 odchylenia standardowego od średniej długości prącia, czyli mniejszy niż około 7 cm. Przyczyną jest niedobór androgenów w drugiej fazie rozwoju narządów płciowych. Leczenie polega na hormonoterapii.
Wikipedia
metoda badania wchłaniania danej substancji w kanaliku nerkowym
SJP.pl
Pipeta – sprzęt laboratoryjny – rurka szklana lub wykonana z tworzywa sztucznego, służąca do przenoszenia i odmierzania cieczy.
W laboratoriach spotykane są trzy rodzaje pipet:
Pipeta Pasteura (A na rysunku) to najprostszy rodzaj pipety. Jest to rurka szklana, o pojemności zazwyczaj ok. 1 ml, która posiada dolny odcinek wąski i górny odcinek szerszy. Ma ona charakter sprzętu jednorazowego użytku. Przy jej pomocy pobiera się i przenosi niewielkie ilości cieczy przy pomocy ssawki.
Wikipedia
drobne (od 0,5 do 1 mm) organizmy roślinne i zwierzęce wchodzące w skład planktonu (np. bakterie, niektóre glony, pierwotniaki), obejmujące jego główną część
SJP.pl
drobne cząsteczki tworzyw sztucznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mikroskopijne cząstki tworzyw sztucznych wyprodukowane umyślnie lub powstające na skutek degradacji tworzyw, w większości klasyfikacji mające średnicę poniżej pięciu milimetrów, często rozpatrywane jako zanieczyszczenie środowiska;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Badacze donoszą jednocześnie, że brakuje dostatecznej liczby opracowań na temat wpływu mikroplastiku na zdrowie ludzi.
Wiktionary
mały, ekonomiczny pojazd o uproszczonej budowie, przeznaczony do użytku w mieście: miniauto, mikrus, mikrosamochód
SJP.pl
dotyczący mikroelementów zawartych w pokarmach
SJP.pl
bardzo mały pokój
SJP.pl
pompa o małej średnicy do specjalistycznych zastosowań
SJP.pl
otwór o mikroskopijnych rozmiarach; mikropora, mikropęknięcie, mikrootwór
SJP.pl
otwór o mikroskopijnych rozmiarach; mikropora, mikropęknięcie, mikrootwór
SJP.pl
cecha czegoś co ma bardzo małe otworki; porowatość, chropawość, chropowacizna
SJP.pl
mający drobne pory
SJP.pl
mikrofon bezprzewodowy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mikrofon bezprzewodowy
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mʲiˈkrɔpɔrt, AS: mʹikroport
Wiktionary
rodzaj betonu autoklawizowanego o jednorodnej strukturze mikroporowatej; turyt
SJP.pl
obiegowa nazwa krótkiej powieści lub dłuższego opowiadania
SJP.pl
1. niewielka pożyczka zaciągnięta w prywatnej firmie pozabankowej; chwilówka;
2. niewielka pożyczka udzielana przez instytucje finansowe
SJP.pl
Wikipedia
bardzo mała ilość pracy włożona w coś
SJP.pl
Mikroprocesor – układ cyfrowy wykonany jako pojedynczy układ scalony o wielkim stopniu integracji (ULSI) zdolny do wykonywania operacji cyfrowych według dostarczonego ciągu instrukcji.
Mikroprocesor łączy funkcje centralnej jednostki obliczeniowej (CPU) w pojedynczym półprzewodnikowym układzie scalonym. Pierwszy mikroprocesor działał w oparciu o słowa 4-bitowe.
Wikipedia
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z mikroprocesorami; zawierający mikroprocesor
Wiktionary
rzecz. mikroprocesor mrz.
Wiktionary
Mikroprogram, mikrokod – program implementujący listę rozkazów procesora. Podobnie jak język wysokiego poziomu jest kompilowany do kodu maszynowego, tak każdy rozkaz kodu maszynowego ma postać ciągu mikroinstrukcji nazywanego mikroprogramem lub mikrokodem.
Wikipedia
właściciel przedsiębiorstwa zatrudniającego mniej niż 10 pracowników, którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro
SJP.pl
Jednostka mikro – to pojęcie wprowadzone ustawą o rachunkowości, określające jednostkę spośród wymienionych poniżej, której organ zatwierdzający podjął decyzję w sprawie sporządzania sprawozdania finansowego z zastosowaniem [zwolnienia z obowiązku sporządzania określonego bilansu(-ów), dopuszczalnego w oparciu o] art. 46 ust. 5 pkt 4, art. 47 ust. 4 pkt 4, art. 48 ust. 3, art. 48a ust. 3, art. 48b ust. 4 lub art. 49 ust. 4.:
Wikipedia
przedsiębiorstwo zatrudniające mniej niż 10 pracowników, którego roczny obrót lub całkowity bilans roczny nie przekracza 2 milionów euro; mikrofirma
SJP.pl
Jednostka mikro – to pojęcie wprowadzone ustawą o rachunkowości, określające jednostkę spośród wymienionych poniżej, której organ zatwierdzający podjął decyzję w sprawie sporządzania sprawozdania finansowego z zastosowaniem [zwolnienia z obowiązku sporządzania określonego bilansu(-ów), dopuszczalnego w oparciu o] art. 46 ust. 5 pkt 4, art. 47 ust. 4 pkt 4, art. 48 ust. 3, art. 48a ust. 3, art. 48b ust. 4 lub art. 49 ust. 4.:
Wikipedia
miniaturowy przełącznik
SJP.pl
metoda badania kanalików i naczyń nerkowych przez nakłuwanie ich elementów przy użyciu mikropipet i pobierania próbek moczu
SJP.pl
u roślin nasiennych okienko w gametoficie żeńskim, przez które wnika łagiewka pyłkowa
SJP.pl
Wikipedia
bardzo drobny pył
SJP.pl
płatność na małą kwotę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grykomp. drobna, dobrowolna opłata za przedmioty lub ułatwienia w grze;
Wiktionary
Mikropłatność – płatność dokonywana na niewielkie kwoty.
Istnieją dwa najczęściej spotykane podejścia do definiowania mikropłatności.
W ujęciu szerokim, za płatność rozumie się każdą płatność o niskiej kwocie, niezależnie w jakiej formie (gotówką czy bezgotówkowo) i za co jest realizowana. Nie ma jednoznacznej granicy kwoty, od której płatność uważa się za mikropłatność, a górna granica jej wartości bywa ustalana arbitralnie przez poszczególnych dostawców usług płatniczych lub organizacje płatnicze. W Polsce, w ramach prac Koalicji na Rzecz Obrotu Bezgotówkowego i Mikropłatności, przyjęto, iż mikropłatność to płatność o kwotach do maksymalnie 20 zł. Ponieważ tak zdefiniowane płatności są w dominującej większości realizowane nadal przy użyciu gotówki, jednym z proponowanych celów programu rozwoju obrotu bezgotówkowego w Polsce na lata 2014–2020, przygotowanego w ramach Koalicji, stało się zwiększenie powszechności dokonywania płatności o niskich kwotach bez użycia gotówki.
Wikipedia
(1.1) mikrotransakcja
Wiktionary
indywidualny rachunek podatkowy do wpłat podatków PIT, CIT i VAT
SJP.pl
metoda stosowana w histochemii, polegająca na otrzymywaniu zdjęć rentgenowskich ze skrawków histologicznych kontrastowanych substancjami chemicznymi
SJP.pl
zminiaturyzowany reaktor
SJP.pl
krótki recital
SJP.pl
niewielki region gospodarczy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geogr. jednostka podziału fizycznogeograficznego przestrzeni, charakteryzująca się zbliżonymi cechami środowiskowo-krajobrazowymi, mniejsza od mezoregionu;
Wiktionary
Mikroregion – mały obszar wydzielony z większego terenu (regionu, mezoregionu lub makroregionu) ze względu na występujące specyficzne warunki geograficzne, przyrodnicze, społeczno-kulturowe lub gospodarcze.
Wikipedia
dotyczący małego regionu gospodarczego
SJP.pl
niewielki rejon, głównie w mieście
SJP.pl
niewielkich rozmiarów relief
SJP.pl
w informatyce: określenie mikrooperacji do wykonania w danym cyklu
SJP.pl
zminiaturyzowana rura używana w kablach światłowodowych
SJP.pl
drobne formy ukształtowania terenu, np. żleby, zmarszczki wydmowe
SJP.pl
Mikrosamochód (ang. microcar) – określenie używane w odniesieniu do małego samochodu, którego masa własna nie przekracza zwykle 550 kg.
Mikrosamochody są często zaliczane do autosegmentu A. W przypadku jednak niektórych krajów stworzono regulacje prawne, które pozwalają wyodrębnić je jako oddzielną klasę samochodów.
Wikipedia
satelita niewielkich rozmiarów
SJP.pl
drobność, szczupłość, niepozorność
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ekon. procedura badawcza w marketingowej analizie rynku, gdzie dokonuje się podziału rynku narodowego, ewentualnie grupy krajów, na segmenty;
(1.2) inform. podział sieci informatycznej na mniejsze części, zwykle w celu zwiększenia dostępnego pasma
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Mikrosegmentacja sieci redukuje rozmiary domen kolizyjnych.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔsɛɡmɛ̃nˈtat͡sʲja, AS: mʹikrosegmẽntacʹi ̯a
Wiktionary
(1.1) segmentacja wtórna, grupowanie konsumentów
Wiktionary
jednostka czasu równa jednej milionowej sekundy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miar. jednostka czasu równa jednej milionowej części sekundy;
Wiktionary
Mikrosekunda (μs) - podwielokrotna jednostka czasu w układzie SI, równa jednej milionowej sekundy:
Fala elektromagnetyczna długości 300 metrów ma okres 1 mikrosekundy.
Światło rozchodzące się w próżni przebywa przestrzeń 1 kilometra w czasie 3,33564095 μs.
Czasy błysków współczesnych komercyjnych stroboskopów mierzone są także w mikrosekundach.
Wikipedia
(1.1) Zaobserwowany ostatnio izotop pierwiastka 112 żył zaledwie 240 mikrosekund.
Wiktionary
przym. mikrosekundowy
Wiktionary
(1.1) symbol. μs
Wiktionary
pusta w środku drobina o rozmiarach od 1 do 1000 mikrometrów, na ogół o kształcie sferycznym, wytwarzana sztucznie różnymi metodami lub, w przypadku naturalnych polipeptydów, powstająca spontanicznie, stosowana w bardzo wielu dziedzinach, np. jako dodatek do farb i lakierów lub przy produkcji leków
SJP.pl
Mikrosfera - sferyczne drobiny o rozmiarach mikrometrycznych, często wypełnione wewnątrz różnego rodzaju substancjami. Mikrosfery można wytwarzać ze szkła, ceramiki, polimerów syntetycznych i naturalnych. Niektóre, naturalne polipeptydy tworzą mikrosfery spontanicznie. Spontaniczne mikrosfery polipetydów są nazywane protenoidami.
Wikipedia
mała sieć, np. energetyczna lub komputerowa
SJP.pl
teren odznaczający się pewnymi specyficznymi cechami klimatu lub podłoża, wyróżniającymi go z obrębu makroklimatu
SJP.pl
miniaturowy silnik elektryczny
SJP.pl
jednostka równoważnika dawki pochłoniętej promieniowania jonizującego równa 0,000001 siwerta
SJP.pl
Siwert (Sv) (wym. [s-iwert]), jest jednostką pochodną układu SI wielkości fizycznych odnoszących się do działania promieniowania jonizującego na organizmy żywe:
Nazwa jednostki pochodzi od nazwiska Rolfa Maximiliana Sieverta, szwedzkiego fizyka, pioniera badań nad pomiarem dawek promieniowania i ich skutków biologicznych.
Wikipedia
skalpel umożliwiający usuwanie pojedynczych komórek z tkanki
SJP.pl
przyrząd stosowany do tworzenia powiększonych obrazów małych przedmiotów lub obiektów niewidocznych gołym okiem, wykorzystujący układy soczewek
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) astr. jeden z gwiazdozbiorów nieba południowego;
Wiktionary
Mikroskop (stgr. μικρός mikros – „mały” i σκοπέω skopeo – „patrzę, obserwuję”) – urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem, albo przyjrzenia się subtelnym detalom obiektów małych, aczkolwiek widocznych nieuzbrojonym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata.
Wikipedia
IPA: mʲiˈkrɔskɔp, AS: mʹikroskop
Wiktionary
(1.1) skr. Mic
Wiktionary
Mikroskop (stgr. μικρός mikros – „mały” i σκοπέω skopeo – „patrzę, obserwuję”) – urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem, albo przyjrzenia się subtelnym detalom obiektów małych, aczkolwiek widocznych nieuzbrojonym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mikroskopijne; cecha tych, którzy są mikroskopijni
Wiktionary
rzecz. mikroskop m., mikroskopia ż., mikroskopowanie n.
czas. mikroskopować
przym. mikroskopijny
przysł. mikroskopijnie
Wiktionary
1. zauważalny jedynie pod mikroskopem (np. mikroskopijny organizm, mikroskopijne komórki);
2. bardzo mały, malutki (np. mikroskopijny chip, mikroskopijny napis); miniaturowy
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bardzo mały, w skali mikro
Wiktionary
(1.1) Mikroskopijne zarysowania na kadłubie samolotu doprowadziły do katastrofy.
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔskɔˈpʲijnɨ, AS: mʹikroskopʹii ̯ny
Wiktionary
rzecz. mikroskop m., mikroskopijność ż.
przysł. mikroskopijnie
czas. mikroskopować
przym. mikroskopowy
Wiktionary
(1.1) malutki, drobniutki, maciupki, tyci
Wiktionary
czasownik przechodni niedokonany
(1.1) obserwować przy użyciu mikroskopu
Wiktionary
rzecz. mikroskop m., mikroskopowanie n., mikroskopijność ż.
przym. mikroskopowy, mikroskopijny
przysł. mikroskopowo
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) techn. związany z mikroskopem
Wiktionary
rzecz. mikroskop mrz.
czas. mikroskopować
przym. mikroskopijny
przysł. mikroskopijnie
Wiktionary
mały skuter
SJP.pl
Mikroelementy, mikroskładniki, pierwiastki śladowe – pierwiastki chemiczne występujące w bardzo małych (śladowych) ilościach w organizmach roślinnych i zwierzęcych. U ludzi zapotrzebowanie na te pierwiastki wynosi poniżej 100 mg na dobę.
Wikipedia
specjalista w zakresie mikrosocjologii
SJP.pl
Mikrosocjologia (mikro- + socjologia – łc. socius "towarzysz" + gr. lógos "nauka") to dział socjologii, który bada relacje społeczne w małych grupach społecznych.
Obszar badawczy w mikrosocjologii dotyczy kwestii, które są nieobserwowalne podczas badań w makroskali, takich jak relacje socjometryczne, konflikty interpersonalne, typy interakcji społecznych czy sposoby odgrywania ról społecznych.
Wikipedia
malutka soczewka
SJP.pl
Mikrosomy – jedna z frakcji homogenatu komórkowego, wydzielana podczas wirowania frakcjonującego (różnicowego) lub wirowania w gradiencie gęstości. Stanowią ją drobne pęcherzyki pochodzące z błon siateczki śródplazmatycznej, cystern aparatu Golgiego oraz błony komórowej. Wykorzystuje się je w badaniach nad biosyntezą białka.
Wikipedia
metoda pomiaru absorpcji światła przez obiekty o bardzo małej powierzchni, w zależności od długości fali, a także gęstości optycznej tych obiektów
SJP.pl
zarodnik mniejszy (męski) roślin różnozarodnikowych, jedna z czterech komórek wytworzonych w trakcie mejozy z komórki macierzystej mikrosporangium
SJP.pl
Mikrospora – zarodnik męski, z którego rozwija się gametofit męski (przedrośle męskie). Mikrospory wytwarzane są w mikrosporangium na sporoficie. Występują u roślin różnozarodnikowych (wymarłe gatunki skrzypowych, niektóre widłaki i paprocie oraz wszystkie rośliny nasienne).
Proces powstawania mikrospor u paprotników różnozarodnikowych i roślin nasiennych nazywa się mikrosporogenezą.
Wikipedia
miejsce wytwarzania mikrospor; woreczek pyłkowy
SJP.pl
Mikrosporangium – zarodnie męskie, w których powstają mikrospory u roślin różnozarodnikowych, czyli u wymarłych przedstawicieli skrzypowych, niektórych widłaków i paproci oraz u wszystkich roślin nasiennych. Mikrosporangia powstają na liściach zarodnionośnych, zwanych mikrosporofilami.
Wikipedia
mała grupa społeczna
SJP.pl
Mikrostan – stan układu makroskopowego opisany za pomocą stanów wszystkich elementów składających się na ten układ (np. cząsteczek czy atomów). Stan tych składników może być opisany - w zależności od potrzeby - poprzez podanie informacji o ich położeniach, pędach, energiach itp. W celu zobrazowania pewnych zagadnień, stosuje się tak daleko idące uproszczenie, że wystarczające jest podanie, w której części naczynia - lewej czy prawej - znajduje się dana cząsteczka.
Wikipedia
1. układ i wzajemne powiązania małych grup społecznych, składających się na większą zbiorowość;
2. budowa substancji dostrzegalna tylko pod mikroskopem
SJP.pl
Mikrostruktura - subtelna, nadcząsteczkowa struktura materii, występująca w wielu ciałach stałych, mieszaninach i ciekłych kryształach.
Mikrostruktura przejawia się w istnieniu domen różnych faz fizycznych, które mogą posiadać najróżniejsze kształty i między którymi występują wyraźnie granice fazowe. Często rozmiary domen są na tyle małe, że na pierwszy rzut oka substancje posiadające mikrostrukturę wydają się zupełnie "lite". Domeny te tworzą rodzaj "mozaiki", którą można obserwować i analizować przy pomocy np. metod mikroskopowych. Mikrostruktura ma bardzo silny wpływ na rozmaite własności fizyczne materiałów (mechaniczne, elektryczne, optyczne, reologicznie), które mają decydujący wpływ na ich praktyczną zastosowalność i dlatego stanowi przedmiot intensywnych badań.
Wikipedia
Mikrostyk Spółka Akcyjna – polski producent tłoczonych i wykrawanych wyrobów metalowych.
Wikipedia
rasa małych świń wietnamskich; miniaturowa świnka zwisłobrzucha
SJP.pl
1. mały system - zespół różnych zależności;
2. rodzaj systemu komputerowego; system mikroprocesorowy
SJP.pl
drobna sytuacja
SJP.pl
mała słodownia, miejsce, gdzie dla potrzeb laboratoryjnych wyrabia się półprodukt piwa albo wódki
SJP.pl
słuchowisko (audycja radiowa) małej długości; minisłuchowisko
SJP.pl
urządzenie elektroniczne o przekątnej pomiędzy pięcioma i siedmioma calami, łączące funkcje smartfona i tabletu; phablet, fablet
SJP.pl
zestaw technik i sposobów tworzenia rozmaitych struktur o rozmiarach mikrometrycznych
SJP.pl
roślina klimatu chłodnego, potrzebująca do swojego rozwoju temperatury 0-15 stopni; roślina mikrotermiczna
SJP.pl
roślina klimatu chłodnego, potrzebująca do swojego rozwoju temperatury 0-15 stopni; roślina mikrotermiczna
SJP.pl
przyrząd laboratoryjny służący do ścinania bardzo cienkich płatków z materiału biologicznego, z których sporządza się preparaty mikroskopowe
SJP.pl
Mikrotom – przyrząd służący do cięcia preparatów biologicznych na bardzo cienkie skrawki do obserwacji mikroskopowej. Mikrotomy mogą być całkowicie mechaniczne, lub półautomatyczne, gdzie wszelkie ustawienia i ruch ostrza są kierowane przez operatora, lub też bardzo zaawansowane, sterowane komputerowo, gdzie wszystkim zawiadują podzespoły elektroniczne. Większość mikrotomów ma stalowe ostrza, ale są też mikrotomy z ostrzem szklanym, powstałym z przełamania bloczku szklanego czy z ostrzem diamentowym. W mikrotomach stosuje się też cięcie laserem.
Wikipedia
Mikrotomografia rentgenowska (mikrotomografia komputerowa, computed microtomography, CMT) - nieinwazyjna metoda badawcza, pozwalająca odwzorować strukturę wewnętrzną badanego obiektu na podstawie zarejestrowanych pod różnymi kątami jego dwuwymiarowych projekcji.
Wikipedia
w muzyce: interwał mniejszy niż pół tonu, np. ćwierćton
SJP.pl
Mikroton, mikrointerwał – jednostka miary w muzyce; interwał mniejszy od półtonu, np. ćwierćton.
W europejskiej muzykologii termin rozpowszechnił się w XX wieku, od kiedy tamtejsi kompozytorzy zaczęli częściej eksperymentować z systemami dźwiękowymi innymi niż równomiernie temperowany. Interwały mniejsze od półtonu używane były świadomie od starożytności, m.in. w Grecji i Indiach. Mikrotony obecne były i są w kulturze muzycznej Bliskiego Wschodu, gdzie wykształciły się podziały oktawy na 36, 53, 68 i 72 interwałów.
Wikipedia
używanie w kompozycji interwałów muzycznych mniejszych od półtonu
SJP.pl
nazwa miejscowa utworzona od drobnego obiektu terenowego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nazwa drobnego obiektu terenowego
Wiktionary
IPA: ˌmʲikrɔtɔˈpɔ̃ɲĩm, AS: mʹikrotopõńĩm
Wiktionary
rzecz. mikrotoponimia
przym. mikrotoponimiczny
Wiktionary
nazewnictwo dotyczące drobnych obiektów terenowych
SJP.pl
Mikrotoponimia – nazewnictwo drobnych obiektów terenowych (nazwy terenowe), tj. leśne drogi, uroczyska, szczególny typ toponimów. Należy podkreślić, że nazwy te są nieoficjalne i wskazują obiekty znajdujące się głównie na terenach niezamieszkałych.
Wikipedia
w grach komputerowych: opłata dokonywana w zamian za dodatkową zawartość do gry
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) grykomp. drobna, dobrowolna opłata za przedmioty lub ułatwienia w grze;
Wiktionary
(1.1) Mikrotransakcje zaczynają pojawiać się wszak w coraz większej liczbie produkcji growych i przynoszą twórcom krocie.
Wiktionary
(1.1) mikropłatność
Wiktionary
rodzaj akceleratora cząstek naładowanych do przyspieszania elektronów
SJP.pl
Mikrotron – akcelerator cząstek zaliczany do akceleratorów kołowych; używany jest do przyspieszania elektronów. Układ składa się z elektromagnesów zakrzywiających tor cząstek oraz elektrod przyśpieszających polem elektrycznym, swoją budową przypomina cyklotron.
Wikipedia
rurkowata struktura białkowa stanowiąca element szkieletu cytoplazy
SJP.pl
Wikipedia
mikroskopijny ubytek, np. w szkliwie zębów, w szkle
SJP.pl
krótkotrwałe i przemijające wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu, spowodowane zaburzeniami krążenia mózgowego; miniudar
SJP.pl
system, struktura składająca się z niewielkiej liczby elementów
SJP.pl
niewielkie uszkodzenie, zwykle włókien mięśniowych
SJP.pl
urządzenie o bardzo małych rozmiarach; mikromechanizm
SJP.pl
bardzo czuła waga do ważenia małych mas
SJP.pl
jednostka mocy równa jednej milionowej wata
SJP.pl
Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.
Wikipedia
Mikrowczep – rodzaj połączenia elementów z drewna na złącza klinowe, stosowany w meblarstwie, stolarce budowlanej oraz budownictwie.
Najczęściej połączeniem mikrowczepowym łączy się elementy z tarcicy, bywa także stosowany przy materiałach drewnopochodnych, takich jak: płyta wiórowa, MDF, HDF lub sklejka.
Wikipedia
nieprzerwane wibrowanie ciała z powodu ciągłej aktywności mięśni
SJP.pl
wiertło o rozmiarach mikrometrycznych
SJP.pl
bardzo mała wieża audio
SJP.pl
bardzo mała wlewka
SJP.pl
jednostka napięcia elektrycznego, potencjału elektrycznego, a także siły elektromotorycznej równa jednej milionowej wolta
SJP.pl
Wolt (V) – jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej, używana w układach jednostek miar SI, MKS i MKSA.
Wikipedia
woltomierz mierzący napięcie elektryczne w mikrowoltach
SJP.pl
bardzo krótki wykład
SJP.pl
w medycynie: niewielki, lokalny wylew krwi do mózgu
SJP.pl
bardzo krótki wywiad
SJP.pl
włókno o gęstości liniowej mniejszej niż 1 denier; mikrofaza
SJP.pl
Mikrowłókno (mikrofaza, mikrofibra) – włókno o gęstości liniowej mniejszej od 1 deniera. Mikrowłókno jest 10 razy cieńsze niż jedwab i 100 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Do produkcji mikrowłókien używa się mieszanki poliestru i poliamidu w różnych proporcjach. Mikrowłókno jest bardziej wytrzymałe w porównaniu z innymi włóknami o podobnej gęstości. Dzianiny wykonane z mikrowłókien są wyjątkowo miękkie, sprężyste i chłonne.
Wikipedia
minimalne uszkodzenie i zaburzenie układu nerwowego, objawiające się w zakłóceniach procesu spostrzegania lub czynnościach ruchowych; mikrouszkodzenie
SJP.pl
niewielkie zanieczyszczenie
SJP.pl
Mikrozarządzanie – styl zarządzania cechujący się wysokim stopniem obserwacji i kontroli pracy podwładnych. Ten styl zarządzania zwykle jest postrzegany negatywnie ze względu na ograniczenie wolności pracowników.
Wikipedia
rodzaj dinozaura z infrarzędu zauropodów; saltazaur, mikrocel, mikrocelus
SJP.pl
Wikipedia
chirurgiczne operacje wewnątrz żywej komórki
SJP.pl
1. żartobliwie o człowieku niskiego wzrostu, małym chłopcu albo zwierzęciu niewielkich rozmiarów;
2. samochód marki Mikrus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. chłopiec drobnej budowy ciała, zwykle niższy od rówieśników
(1.2) pot. ktoś niskiego wzrostu
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) zool. nazwa systematyczna|Mirza|ref=tak., rodzaj małpiatek z rodziny lemurkowatych (nazwa systematyczna|Cheirogaleidae|ref=tak.);
(2.2) zool. zwierzę z rodzaju mikrus (2.1)
(2.3) pot. mały samochód
Wiktionary
Mikrus (Mirza) – rodzaj ssaków naczelnych z rodziny lemurkowatych. Opisano 2 gatunki: mikrusa mniejszego i ogoniastego. Jak inne lemurokształtne, zamieszkują Madagaskar. Spotyka się je w suchych lasach liściastych na zachodzie wyspy oraz na północy w dolinie Sambirano i na półwyspie Sahamalaza. Pierwotnie w 1867 opisano pojedynczy gatunek, który zaklasyfikowano razem z mikruskiem i lemurkiem. W 1870 brytyjski zoolog John Edward Gray przypisał gatunek do odrębnego rodzaju mikrus (Mirza). Klasyfikacji tej nie zaakceptowano szerzej aż do ostatniej dekady XX wieku, po tym, jak rodzaj ponownie wprowadził amerykański paleoantropolog Ian Tattersall w 1982. W 2005 populację północną uznano za osobny gatunek, a w 2010 World Wide Fund for Nature głosiło, że populacja południowo-zachodnia również może stanowić odrębny gatunek.
Wikipedia
IPA: ˈmʲikrus, AS: mʹikrus
Wiktionary
rzecz. mikron m.
przym. mikry
temsłow. mikro-
Wiktionary
(1.1) maluch, maluszek
(1.2) karzeł, karzełek, kurdupel
(2.2) mirza
(2.3) maluch
Wiktionary
potocznie:
1. mała dziewczynka;
2. kobieta niskiego wzrostu; karlica
SJP.pl
Mikrusek (Microcebus) – rodzaj ssaków z rodziny lemurkowatych (Cheirogaleidae).
Wikipedia
potocznie:
1. mała dziewczynka;
2. kobieta niskiego wzrostu; karlica
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. o niewielkich rozmiarach;
2. potocznie: niewystarczający, lichy, marny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. mały, niewielki
(1.2) pot. niewystarczający
Wiktionary
IPA: ˈmʲikrɨ, AS: mʹikry
Wiktionary
rzecz. mikrus mrz./mos.
Wiktionary
macerał z grupy inertynitów
SJP.pl
Wikipedia
bardzo drobne kryształy węglanów, stanowiące spoiwo skał węglanowych lub okruchowych
SJP.pl
Mikryt (pelit) – rodzaj spoiwa węglanowych skał osadowych (np. wapieni), utworzonego przez niewidoczne makroskopowo kryształy węglanów (głównie kalcytu) o rozmiarach rzędu kilku tysięcznych milimetra. Makroskopowo mikryt ma postać jednorodnego wapienia. Nawet pod mikroskopem zwykle nie sposób wyróżnić poszczególnych kryształów i ziarn, widoczne są ciemne agregaty kalcytu. Mikryt zwykle tworzy się w wyniku strącania chemicznego lub biochemicznego.
Wikipedia
mix;
1. przejście montażowe w montażu obrazu telewizyjnego;
2. potocznie: mieszanka, coś składającego się z wielu zmieszanych, zmiksowanych składników, elementów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) pot. mieszanka, mieszanina
(1.2) muz. dźwięki połączone przez mikser; efekt miksowania
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mikser mrz./mos.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|mix.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mix; (1.2) mix
źródła.
== miks (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) mieszać
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mʲiks, AS: mʹiks
Wiktionary
rzecz. mikser mrz./mos.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mikser mrz./mos.
frazeologia.
etymologia. etym|ang|mix.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mix; (1.2) mix
źródła.
== miks (esperanto (morfem).) ==
wymowa.
znaczenia.
morfem|eo.
(1.1) mieszać
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
Miksameba – nieobłoniona komórka śluzowców, poruszająca się ruchem ameboidalnym (pełzakowatym). Powstaje z haploidalnej pływki.
Wikipedia
1. w technice radiowej i filmowej: łączenie zapisów dźwiękowych z kilku taśm w jedną całość
2. modulowanie barwy i natężenia dźwięku w toku jego przenoszenia przez mikrofon
SJP.pl
1. pracownik baru mieszający drinki,
2. pracownik radia lub telewizji zajmujący się miksowaniem dźwięku lub obrazu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) techn. kulin. urządzenie kuchenne, elektryczne lub ręczne, do mieszania produktów;
(1.2) techn. urządzenie elektroniczne do mieszania dźwięków lub obrazów z różnych źródeł;
(1.3) techn. naczynie do przechowywania w stanie płynnym żeliwa otrzymywanego z wielkich pieców hutniczych
(1.4) poligr. wielomagazynowy linotyp umożliwiający składanie tekstów o różnym kroju pisma i różnym wymiarze znaków graficznych
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) środ. osoba miksująca obrazy lub dźwięki
(2.2) środ. osoba miksująca drinki w barze
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Z kuchni od rana dobiegał żałosny dźwięk miksera.
(1.2) Na końcu sali koncertowej umiejscowiono duży mikser cyfrowy.
Wiktionary
IPA: ˈmʲiksɛr, AS: mʹikser
Wiktionary
rzecz. miks mrz., mikserka ż., miksernia ż., mikserskość ż., miksowanie n., remiksowanie n., rozmiksowanie n., wymiksowanie n., zmiksowanie n., zremiksowanie n.
:: zdrobn. mikserek mrz.
czas. miksować ndk., remiksować ndk., rozmiksować dk., wymiksować dk., zmiksować dk., zremiksować dk.
przym. mikserski
Wiktionary
(1.2) konsoleta
Wiktionary
kobieta grająca miksta
SJP.pl
zdolność organizmów do przechodzenia od samożywności do cudzożywności i odwrotnie w zależności od warunków zewnętrznych środowiska
SJP.pl
Miksotrofizm, zmiennożywność (łac. miscere ‘mieszać’, gr. trophé ‘pożywienie’) – zdolność niektórych organizmów do odżywiania autotroficznego albo heterotroficznego, w zależności od warunków środowiska. Przykładem mogą być autotroficzne Euglenozoa, które przy niedoborze światła słonecznego (a co za tym idzie, przy niemożności przeprowadzania fotosyntezy) zaczynają odżywiać się martwą materią organiczną.
Wikipedia
1. przygotowywać napój lub rozdrabniać i mieszać produkty za pomocą miksera;
2. mieszać, łączyć ze sobą oraz nakładać na siebie odrębne ścieżki albo sygnały dźwiękowe lub wizyjne na mikserze elektronicznym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) kulin. mieszanie składników za pomocą miksera
Wiktionary
Miksowanie muzyki – łączenie (mieszanie) w jeden strumień kilku sygnałów dźwiękowych, z których każdy jest nośnikiem informacji muzycznej.
Wikipedia
rzecz. zmiksowanie n., wymiksowanie n., mikser m., mikserek m., mikserka ż., miksernia ż., miks m.
czas. miksować ndk., zmiksować dk., wymiksowanie n.
przym. mikserski
Wiktionary
wirus średniej wielkości z grupy systematycznej RNA (zawierający kwas rybonukleinowy)
SJP.pl
wymarły rodzaj gada z rzędu ichtiozaurów
SJP.pl
Miksozaur (Mixosaurus) - wymarły rodzaj diapsydowego gada, należący do rzędu ichtiozaurów. Miał ok. 1 m długości. Żył w okresie triasu. Był to prymitywny ichtiozaur, ze słabo rozwiniętą płetwą ogonową. Jego szczątki znaleziono w Chinach, Timorze, Indonezji, Włoszech, Spitsbergenie, Kanadzie, Alasce i Nevadzie. Nazwę, oznaczającą „mieszana jaszczurka”, wprowadził w roku 1887 Georg Baur.
Wikipedia
gra, w której drużynę stanowi mieszana para, w tenisie, siatkówce i innych sportach
SJP.pl
Mikst (z ang. mixed doubles), także gra podwójna mieszana – rywalizacja, w której uczestniczą dwuosobowe zespoły złożone z kobiety i mężczyzny. Sporty, w których zawodnicy rywalizują w mikście, to tenis ziemny, tenis stołowy, teqball, badminton, pétanque, łucznictwo sportowe, pięciobój nowoczesny, siatkówka plażowa.
Wikipedia
mieszkaniec Mikstatu (miasta w Polsce); mikstaczanin
SJP.pl
mieszkanka Mikstatu (miasta w Polsce); mikstaczanka
SJP.pl
przymiotnik od: Mikstat
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Mikstatu, związany z Mikstatem
Wiktionary
(1.1) Wzięli ślub w mikstackim kościele w 1896 roku.
Wiktionary
rzecz. Mikstat mrz., mikstacianin mos., mikstacianka ż.
Wiktionary
mieszkaniec Mikstatu (miasta w Polsce); mikstacianin
SJP.pl
mieszkanka Mikstatu (miasta w Polsce); mikstacianka
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim;
Wiktionary
Mikstat (pol. hist. Komorów, niem. Mixtadt, Mixstadt, Mixtad) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie ostrzeszowskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mikstat.
Wikipedia
(1.1) Maszt w Mikstacie wybudowano w 1997.
Wiktionary
IPA: ˈmʲikstat, AS: mʹikstat
Wiktionary
rzecz. mikstacianin mos., mikstacianka ż.
przym. mikstacki
Wiktionary
mieszkaniec Mikstatu (miasta w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Mikstatu (miasta w Polsce)
SJP.pl
1. płynny lek będący mieszaniną kilku składników;
2. połączenie kilku głosów w organach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. płynny lek sporządzony z kilku składników
(1.2) muz. donośny głos organowy, w którym na jeden dźwięk przypada szereg piszczałek o różnym brzmieniu
Wiktionary
Mikstura – w muzyce, rodzaj głosu w organach lub typ faktury muzycznej częsty np. u impresjonistów (Claude Debussy, Maurice Ravel), operujący akordami równoległymi.
Wikipedia
IPA: mʲikˈstura, AS: mʹikstura
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. miksturka ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: mikstura
SJP.pl
para grająca w mikście (grze mieszanej)
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Osoby o tym nazwisku:
Wikipedia
łaźnia rytualna u Żydów; mykwa
SJP.pl
Mykwa lub mykwe (hebr. מקווה) – w judaizmie zbiornik z bieżącą wodą (niekiedy basen) dla osób i naczyń, które zaciągnęły jakiegoś rodzaju nieczystość rytualną.
Obmycia w mykwie dokonuje się przez całkowite zanurzenie. Puryfikowane są także nowo nabyte naczynia. Kąpiel w mykwie odbywają również neofici, jest to element obrzędu przyjęcia do synagogi.Od średniowiecza łączona była z łaźnią – również określaną tą samą nazwą: mykwa.
Wikipedia
tysięczna część cala
SJP.pl
Wikipedia
skrót od: milion; mln (częściej)
SJP.pl
jednostka długości różna w różnych krajach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. imię|polski|ż. Emilia
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy. zob. Emilia.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. Emilia ż., Kamil, Emilka
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|Emilia.
źródła.
== Mila (język angielski.) ==
wymowa.
audioUS|En-us-Mila.oga.
znaczenia.
rzeczownik, nazwa własna
(1.1) imię|angielski|ż.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmʲila, AS: mʹila
Wiktionary
rzecz. Emilia ż., Kamil, Emilka
Wiktionary
zob. Emilia.
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
Miłosława – staropolskie imię żeńskie, złożone z członów Miło- („miły”, „miłujący”) i -sława („sława”). Znaczenie imienia: „miła sławie”. Poświadczone w źródłach polskich jako Miłosława (XII wiek) i Miełosława (XIII–XIV wiek).
Zdrobnienie: Miłka. Forma męska: Miłosław.
Wikipedia
[czytaj: milejdi]
1. dawny, angielski tytuł grzecznościowy używany przy zwracaniu się do arystokratek;
2. we Francji: tytuł, którym służba zwracała się do żon arystokratów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) tytuł grzecznościowy stosowany wobec zamężnych arystokratek angielskich
Wiktionary
(1.1) Poznał on w niej damę z Meung, Calais i Douvru, którą mężczyzna z blizną na twarzy, jego prześladowca, powitał tytułem milady.
(1.1) D'Artagnan przysunął się z krzesłem do fotela milady.
Wiktionary
imię męskie
SJP.pl
Wikipedia
wysokogatunkowa podszewkowa tkanina bawełniana; także gęsta i elastyczna dzianina jedwabna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) włók. gęsta, elastyczna dzianina osnowowa z jedwabiu używana zwykle do wyrobu bielizny damskiej
(1.2) włók. wysokogatunkowa podszewkowa tkanina bawełniana
Wiktionary
przym. milanezowy
Wiktionary
→ milanez
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wykonany z milanezu
Wiktionary
rzecz. milanez mrz.
Wiktionary
Milan z małżonką; Milanowie
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Milanówka (miasta w Polsce); milanowianin
SJP.pl
mieszkanka Milanówka
SJP.pl
przymiotnik od: Milanówek; milanowski
SJP.pl
miasto w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce;
Wiktionary
Milanówek – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, leżące na południowy zachód od Warszawy i wchodzące w skład aglomeracji warszawskiej. Położone na Nizinie Środkowomazowieckiej, na Równinie Łowicko-Błońskiej.
Według danych z 2010 miasto miało 16 056 mieszkańców. Wraz z Brwinowem i Podkową Leśną należy do tzw. podwarszawskiego trójmiasta ogrodów.
Wikipedia
(1.1) Mam na imię Miranda i jestem fotomodelką z Milanówka.
Wiktionary
IPA: ˌmʲilãˈnuvɛk, AS: mʹilãnuvek
Wiktionary
przym. milanowski
Wiktionary
1. mieszkaniec Milanówka (miasta w Polsce); milanówczanin;
2. mieszkaniec Milanowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
1. mieszkanka Milanówka (miasta w Polsce); milanówczanin;
2. mieszkanka Milanowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
Milan z małżonką; Milanostwo
SJP.pl
przymiotnik od: Milanów, Milanówek
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Milana lub z nim związany
SJP.pl
aksamit w wąskie, podłużne prążki
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) produkcja mleka (przemysł)
(1.2) wydzielanie mleka (laktracja)
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
Wiktionary
IPA: ˈmʲilʲt͡ɕa, AS: mʹilʹća
Wiktionary
rzecz. Emilia ż., Emilka
Wiktionary
(1.1) zob. Emilia.
Wiktionary
polityk i wódz ateński (ok. 550-489 p.n.e.), zwycięzca spod Mataronu; Miltiades
SJP.pl
Milcjades (także Melchiades; ur. w Rzymie, zm. 10 stycznia 314 tamże) – święty Kościoła katolickiego, 32. papież w okresie od 2 lipca 311 do 10 stycznia 314.
Wikipedia
przysłówek
(1.1) w sposób milczący
Wiktionary
1. skłonny do milczenia; małomówny;
2. odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach, np. milczące oburzenie
SJP.pl
przymiotnik odczasownikowy
(1.1) nieodzywający się wcale lub wypowiadający się rzadko
(1.2) przebiegający bez użycia słów
Wiktionary
rzecz. milczek mos., milczenie n.
czas. przemilczeć, milczeć ndk.
przym. milczkowaty
przysł. milcząco, milczkiem
Wiktionary
(1.1) cichy, małomówny, mrukliwy, niemy, powściągliwy
(1.2) cichy, bezsłowny, niemy
Wiktionary
plemię słowiańskie
SJP.pl
Milczanie – plemię słowiańskie zamieszkałe w dorzeczu górnego biegu Czarnej Elstery, Sprewy i Nysy Łużyckiej.
Etymolodzy wywodzą nazwę plemienia od nazwy żyznych gleb wokół górnej Sprewy, nazywanych po łużycku měl’ (grunt lessowy). Plemię Milczan należało do różnorodnej mozaiki plemion serbskołużyckich i jest ono przodkiem Górnołużyczan. Przypuszczalnie u schyłku IX lub w X wieku wchłonięci zostali przez nich Bieżuczanie.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
1. nie wydawać żadnych dźwięków;
2. nie utrzymywać z kimś kontaktów telefonicznych lub listownych
SJP.pl
czasownik nieprzechodni niedokonany
(1.1) nie mówić, nie wydawać głosu
(1.2) nie chcieć wypowiadać się na jakiś temat
Wiktionary
(1.1) Lepiej milczeć niż głupio gadać.
Wiktionary
IPA: ˈmʲilt͡ʃɛt͡ɕ, AS: mʹilčeć
Wiktionary
rzecz. milczenie n., milczek m., zamilknięcie n., zmilczenie n., zmilczanie n., przemilczenie n., milkliwość ż.
czas. milknąć, przemilczeć, zamilknąć dk., zmilczeć dk., zmilczać ndk.
przym. milczący, milkliwy
Wiktionary
(1.1) nie puszczać pary z ust
(1.2) nabrać wody w usta, siedzieć cicho
Wiktionary
osoba milcząca, małomówna; mruk, niemowa, mumia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) człowiek małomówny, milczący
Wiktionary
IPA: ˈmʲilt͡ʃɛk, AS: mʹilček
Wiktionary
czas. milknąć, przemilczeć, milczeć ndk.
rzecz. milkliwość ż., milczenie n., milczkowatość ż., przemilczenie n.
przym. milczkowaty, milczący, milkliwy
Wiktionary
1. nie wydawać żadnych dźwięków;
2. nie utrzymywać z kimś kontaktów telefonicznych lub listownych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) nieodzywanie się, niemówienie
(1.2) odczasownikowy od|milczeć.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Naczelnik, tęgi, rudobrody Niemiec, nakazawszy im znakiem milczenie, począł następnie nasłuchiwać.
Wiktionary
IPA: mʲilˈt͡ʃɛ̃ɲɛ, AS: mʹilčẽńe
Wiktionary
rzecz. zamilknięcie n., milczek m., zmilczenie n., zmilczanie n., przemilczenie n., milkliwość ż.
czas. milknąć, przemilczeć, milczeć ndk., zamilknąć dk., zmilczeć dk., zmilczać ndk.
przym. milczący, milkliwy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
po cichu, cichaczem, potajemnie
SJP.pl
potocznie: bycie milczkiem - osobą, który rzadko się odzywa, zazwyczaj milczy; milczkowatość, małomówność, mrukliwość, milkliwość
SJP.pl
potocznie: skłonność do milczenia, nieodzywania się; milczkostwo, małomówność, mrukliwość, milkliwość
SJP.pl
nieskory do rozmowy, małomówny; milkliwy, mrukliwy, mrukowaty
SJP.pl
przysłówek
(1.1) od przym. → miły
Wiktionary
Mile – wieś w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie środkowobośniackim, w gminie Jajce. W 2013 roku liczyła 1056 mieszkańców, z czego większość stanowili Chorwaci.
Wikipedia
(1.1) Nie jesteś tu mile widziany.
Wiktionary
IPA: ˈmʲilɛ, AS: mʹile
Wiktionary
przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milusieńki, milutki
przysł. miło, milutko
rzecz. miły mos.
Wiktionary
(1.1) uprzejmie, serdecznie
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Miletem, dotyczący Miletu
Wiktionary
rzecz. Milet mrz., miletyjczyk mos., miletyjka ż.
przym. miletyjski, milezyjski
Wiktionary
stopień wyższy od przysłówków: miło, mile
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Milejczyce (ukr. Мілейчиці / Milejczyci, biał. Мілейчыцы / Milejczycy) – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej, w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Milejczyce.
Wikipedia
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Milejowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Milejowa (wsi w Polsce)
SJP.pl
nazwa kilku wsi w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
stopień wyższy o zabarwieniu gwarowym lub żartobliwym od przymiotnika: miły (w znaczeniu: kochany, bliski); milszy
SJP.pl
włókno otrzymywane z jedwabiu i lnu
SJP.pl
Kanał Młyński (niem. Mühlen Graben, stąd gwarowa nazwa kociewska Milen) - dopływ Wisły na Kociewiu (o długości ok. 8,2 km), wypływający z jeziora Rokickiego Małego na Pojezierzu Starogardzkim. Przepływa przez Rokitki, Suchostrzygi i Malinowo. Uchodzi do Wisły (charakteryzując się dużym spadkiem) w przemysłowym rejonie Tczewa pomiędzy mostami tczewskimi (kolejowym i drogowym) i portem rzecznym. Obecnie przy ujściu, w miejscu starego młyna znajduje się mała elektrownia wodna.
Wikipedia
imię żeńskie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|polski|ż.;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nie widzieliśmy się szmat czasu, dokładnie od lata ubiegłego roku, kiedy z Mileną złożyliśmy Państwu wizytę.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlɛ̃na, AS: mʹilẽna
Wiktionary
rzecz.
:: fm. Milan m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz.
:: fm. Milan m.
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia.
* czeski: (1.1) Milena ż.
* rosyjski: (1.1) Милена ż.
* słowacki: (1.1) Milena ż.
* włoski: (1.1) Milena ż.
źródła.
== Milena (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) imię|czeski|ż. Milena
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
zwolennik, głosiciel milenaryzmu; millenarysta, chiliasta
SJP.pl
dotyczący milenaryzmu lub milenarystów (np. poglądy milenarystyczne, ruchy milenarystyczne); millenarystyczny, chiliastyczny
SJP.pl
pogląd religijno-historiozoficzny opierający się na wierze w powtórne przyjście i tysiącletnie panowanie Chrystusa na ziemi przed końcem świata; millenaryzm, chiliazm
SJP.pl
Millenaryzm lub milenaryzm (łac. mille „tysiąc”), także chiliazm (od gr. χίλια [chilia] „tysiąc”) – w judaizmie i chrześcijaństwie pogląd wyznający bliskie nadejście tysiącletniego panowania Królestwa Bożego, szczególnej formy epoki mesjańskiej. Interpretując pewne fragmenty Biblii, zwłaszcza Księgę Apokalipsy 20,1-7, wyznania i ruchy milenarystyczne wierzą, że owo milenium będzie okresem tysiąca lat zbawienia i panowania szczęśliwości na Ziemi.
Wikipedia
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mileny lub z nią związany
SJP.pl
milić się - tyle co: przymilać się
SJP.pl
osoba urodzona podczas wyżu demograficznego w latach 80. lub 90. XX wieku; Millenials, millenials, Milenials
SJP.pl
przymiotnik dzierżawczy - należący do Mileny lub z nią związany
SJP.pl
tysięczna rocznica; tysiąclecie; millenium; millennium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) okres tysiąca lat
(1.2) tysięczna rocznica
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1-2) war. millenium, millennium; tysiąclecie
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
przym. milenijny
frazeologia.
etymologia. etym|łac|millennium.
uwagi.
(1.2) Błędna jest fraza „źle|tysięczne milenium.” (w odniesieniu do pierwszej tysięcznej rocznicy); jest to pleonazm#pleonazm.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) millennium
* asturyjski: (1.1) mileniu m.
* azerski: (1.1) minillik
* białoruski: (1.1) тысячагоддзе n. (tysiačahoddzie)
* bośniacki: (1.1) milenijum n.
* bretoński: (1.1) milved m.
* bułgarski: (1.1) хилядолетие n. (khilyadoletie)
* chiński standardowy: (1.1) 千年 (qiānnián)
* chorwacki: (1.1) milenijum n.
* czeski: (1.1) tisíciletí n.
* duński: (1.1) årtusinde n.
* esperanto: (1.1) jarmilo, przest. miljaro, także. milenio; (1.2) milenio
* estoński: (1.1) millennium, aastatuhat
* farerski: (1.1) ártúsund n.
* fiński: (1.1) vuosituhat
* francuski: (1.1) millénaire m., millénium m.
* galicyjski: (1.1) milenio m.
* gruziński: (1.1) ათასწლეული (atasc̣leuli)
* hiszpański: (1.1) milenio m.
* indonezyjski: (1.1) milenium
* kataloński: (1.1) mil·lenni m.
* łaciński: (1.1) millennium n.
* niemiecki: (1.1) Millennium n., Jahrtausend n.
* nowogrecki: (1.1) χιλιετία ż.; (1.2) χιλιετηρίδα ż. (chilietirída)
* ormiański: (1.1) հազարամյակ (hazaramyak)
* portugalski: (1.1) milénio m., brazylijski milênio m.
* rumuński: (1.1) mileniu n.
* serbski: (1.1) миленијум n. (milenijum)
* słowacki: (1.1) milénium n., tisícročie n.
* słoweński: (1.1) tisočletje n.
* suahili: (1.1) milenia
* sundajski: (1.1) milénium
* szwedzki: (1.1) millennium n., årtusende n.
* tagalski: (1.1) libuntaon, libong taon
* tajski: (1.1) สหัสวรรษ (sahassawad)
* turecki: (1.1) milenyum, binyıl
* tuvalu: (1.1) afe tausaga
* ukraiński: (1.1) тисячоліття n. (tisâčolìttâ)
* uzbecki: (1.1) ming yillik
* walijski: (1.1) mileniwm
* węgierski: (1.1) millennium, évezred
* wietnamski: (1.1) thiên niên kỷ
* włoski: (1.1) millennio m.
źródła.
== milenium (język indonezyjski.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) tysiąclecie
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlɛ̃ɲũm, AS: mʹilẽńũm
Wiktionary
przym. milenijny
Wiktionary
(1.1-2) war. millenium, millennium; tysiąclecie
Wiktionary
zdrobnienie od: Milena (imię żeńskie)
SJP.pl
zdrobnienie od: miły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: miły
Wiktionary
IPA: mʲiˈlɛ̃ɲci, AS: mʹilẽńḱi
Wiktionary
średniodystansowiec wyspecjalizowany w biegu na dystansie jednej mili angielskiej
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
minerał, siarczek niklu; milleryt
SJP.pl
polana drzewne ułożone w odpowiedni stos, przykryte ziemią i chrustem i wypalane na węgiel; mielerz
SJP.pl
Wikipedia
miasto w starożytnej Grecji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) hist. geogr. starożytne jońskie miasto i polis na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne;
Wiktionary
Milet (gr. Μίλητος trb. Militos trl. Mílītos) – miasto jońskie na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne w pobliżu miejscowości Balat w Turcji.
Wikipedia
(1.1) Według 20 rozdziału Dziejów Apostolskich w Milecie w I wieku przebywał apostoł Paweł.
Wiktionary
rzecz. miletyjczyk mos., miletyjka ż., Milezyjczyk mos., Milezyjka ż.
przym. milecki, miletyjski, milezyjski
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Miletem, dotyczący Miletu
Wiktionary
rzecz. Milet mrz., milezyjczyk mos., milezyjka ż., miletyjczyk mos.
przym. miletyjski, milecki
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) wulg. atrakcyjna kobieta około czterdziestki
Wiktionary
MILF – angielski (a właściwie amerykański) akronim pochodzący od słów mother/mom I’d like to fuck (tłum. „mamuśka, którą chciałbym przelecieć”), stosowany w przemyśle porno i slangu młodzieżowym dla określenia atrakcyjnych seksualnie kobiet w średnim wieku, z reguły matek (lub w ich wieku).
Wikipedia
(1.1) Ale balony! I ta pupcia… niezły z niej MILF.
Wiktionary
IPA: mʲilf, AS: mʹilf
Wiktionary
[czytaj: MijO; w odmianie: Milhauda czytaj MijOda itd.] nazwisko francuskie, m.in. Darius Milhaud - wszechstronny kompozytor francuski żyjący w latach 1892-1974, członek Grupy Sześciu
SJP.pl
Milhaud – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania, w departamencie Gard.
Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 4855 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 266 osób/km² (wśród 1545 gmin Langwedocji-Roussillon Milhaud plasuje się na 66. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 430.).
Wikipedia
temat słowotwórczy
(1.1) fiz. pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczających jednostki miary tysiąc razy mniejsze od podstawowych;
Wiktionary
IPA: ˈmʲilʲi, AS: mʹilʹi
Wiktionary
(1.1) symbol. m
Wiktionary
jednostka natężenia prądu elektrycznego równa 1/1000 ampera (skrót: mA)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jednostka natężenia pola elektrycznego równa jedna tysięcznej ampera
Wiktionary
Amper – jednostka natężenia prądu elektrycznego (nazywane też po prostu prądem elektrycznym). Jest jednostką podstawową w układzie SI i układzie MKSA oznaczaną w obu układach symbolem A.
Nazwa amper pochodzi od nazwiska francuskiego fizyka André Marie Ampère’a.
Wikipedia
(1.1) Prąd progowy wzrósł do 450 miliamperów.
Wiktionary
IPA: mʲilʲjˈãmpɛr, AS: mʹilʹi ̯ãmper
Wiktionary
rzecz. miliamperomierz m., miliamperogodzina ż.
przym. miliamperowy
Wiktionary
(1.1) symbol mA
Wiktionary
amperomierz mierzący natężenie prądu w miliamperach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. elektr. przyrząd służący do pomiaru natężenia prądu elektrycznego rzędu tysięcznych części ampera
Wiktionary
(1.1) Elektrony, które trafiają do anody, przechodzą następnie przez obwód zewnętrzny: baterię anodową B_a, miliamperomierz i powracają do włókna katody.
Wiktionary
rzecz. miliamper mrz.
Wiktionary
1. liczba 10 podniesiona do dziewiątej potęgi
2. (zwykle w liczbie mnogiej) bardzo wiele, mnóstwo; ogromna liczba, suma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liczba o wartości: 1 000 000 000 = 109;
Wiktionary
Miliard (skrót: mld) – liczba o wartości: 1 000 000 000 = 109 (tysiąc milionów), w krajach stosujących długą skalę. Termin miliard nie ma swojego odpowiednika w większości krajów stosujących skalę krótką.
W notacji naukowej miliard zapisuje się w postaci 1e9.
Wikipedia
(1.1) Najbogatszy człowiek na świecie posiada kilkadziesiąt miliardów dolarów.
Wiktionary
IPA: ˈmʲilʲjart, AS: mʹilʹi ̯art
Wiktionary
rzecz. miliarder mos., miliarderka ż.
przym. miliardowy, miliarderski
Wiktionary
(1.1) skrót mld
Wiktionary
1. osoba posiadająca majątek liczony w miliardach;
2. przenośnie: człowiek bardzo bogaty; milioner, bogacz
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba bardzo bogata, posiadająca miliardy
Wiktionary
Miliarder – tygodnik ogólnopolski (redakcja w Poznaniu) wydawany w latach 90. XX w. przez Bosmedia. Obok reportaży, wywiadów itp. zamieszczano w nim wiele konkursów z nagrodami.
Tygodnik był sponsorem pierwszoligowego klubu piłkarskiego Tygodnik Miliarder Pniewy (wcześniej Sokół Pniewy) oraz Koła Fortuny.
Wikipedia
(1.1) Nasz sąsiad wygrał wczoraj w totka i teraz jest miliarderem.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlʲjardɛr, AS: mʹilʹi ̯arder
Wiktionary
rzecz. miliard m.
:: fż. miliarderka ż.
licz. miliard, miliardowy
przym. miliarderski, miliardowy
Wiktionary
1. posiadaczka miliarda lub miliardów złotych, dolarów itp.;
2. posiadaczka wielkiego majątku; bogaczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta bardzo bogata, posiadająca miliardy
Wiktionary
IPA: ˌmʲilʲjarˈdɛrka, AS: mʹilʹi ̯arderka
Wiktionary
rzecz. miliard m., miliarder m.
przym. miliardowy, miliarderski
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) rzad. związany z miliarderem; taki jak u miliardera
Wiktionary
(1.1) Mignęła mi wiadomość, że w swoim pałacyku nad jeziorem Michigan na miliarderskim wybrzeżu Chicago ma własne „łodziowisko”, tzn. garaż na motorówkę, tak że może wprost z domu (gdyby chciał) przyjechać np. do Gdyni, bo Chicago drogą wodną łączy się z Atlantykiem.
(1.1) Boże bomb! Wszechmocny Panie!
Kiedyż, kiedyż na wezwanie
Archanielskich twoich luf,
Miliarderskich twoich trąb,
Pożar świata słupem stanie?
Wiktionary
rzecz. miliard mrz., miliarder mrz., miliarderka ż.
przym. miliardowy
licz. miliard m.
Wiktionary
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 10^9
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) przymiotnik od miliard (1000000000)
(1.2) zawierający miliard lub kilka miliardów elementów
(1.3) o wartości jednego lub kilku miliardów jednostek monetarnych
Wiktionary
(1.1) To już miliardowy młotek wyprodukowany w tej fabryce.
(1.2) Indie zamieszkuje miliardowa populacja.
(1.3) Kongres Stanów Zjednoczonych przyznał bankom miliardową pomoc.
Wiktionary
IPA: ˌmʲilʲjarˈdɔvɨ, AS: mʹilʹi ̯ardovy
Wiktionary
rzecz. miliarder mos., miliard mrz., miliarderka ż.
przym. miliarderski
Wiktionary
1. liczba 10 podniesiona do dziewiątej potęgi
2. (zwykle w liczbie mnogiej) bardzo wiele, mnóstwo; ogromna liczba, suma
SJP.pl
stosowana w meteorologii jednostka ciśnienia równa 1/1000 bara oraz jednemu hektopaskalowi
SJP.pl
Milibar (symbol: mbar) – podwielokrotność bara, dawnej jednostki ciśnienia atmosferycznego, używanej w układach MKSA i CGS. W układzie SI jest odpowiednikiem 100 paskali.
Wikipedia
milić się - tyle co: przymilać się
SJP.pl
Milić, Milič, Milíč mogą oznaczać:
Wikipedia
1. w niektórych państwach, m.in. w PRL: policja;
2. ogół funkcjonariuszy takiej policji;
3. wewnętrzna straż porządkowa w jakiejś organizacji;
4. dawniej: siły powoływane pod broń w przypadku wojny, pospolite ruszenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) formacja wojskowa tworzona z cywilów mających własną broń, zwykle na czas wojny
(1.2) w niektórych krajach, w tym w PRL: nazwa policji
Wiktionary
Milicja (łac. militia) – oddziały zbrojne organizowane w zakresie lokalnym, formowane z cywilów posiadających przynajmniej minimalne przeszkolenie wojskowe i zazwyczaj własną broń. Formacje tego typu mobilizowane są doraźnie na wypadek wojny lub innego zagrożenia.
Wikipedia
(1.1) Pospolite ruszenie było formą milicji.
(1.2) Milicja złapała i aresztowała dwóch dysydentów.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlʲit͡sʲja, AS: mʹilʹicʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. milicjant mos., milicjantka ż.
przym. milicyjny
Wiktionary
(1.2) policja
Wiktionary
funkcjonariusz milicji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) funkcjonariusz milicji – instytucji odpowiedzialnej za ochronę bezpieczeństwa publicznego
(1.2) wojsk. członek milicji – oddziałów wojskowych, zwykle ochotniczych
Wiktionary
Milicja (łac. militia) – oddziały zbrojne organizowane w zakresie lokalnym, formowane z cywilów posiadających przynajmniej minimalne przeszkolenie wojskowe i zazwyczaj własną broń. Formacje tego typu mobilizowane są doraźnie na wypadek wojny lub innego zagrożenia.
Wikipedia
rzecz. milicja ż.
:: fż. milicjantka
przym. milicyjny
Wiktionary
(1.1) gliniarz, blacharz, władza
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od: milicjant
Wiktionary
IPA: ˌmʲilʲiˈt͡sʲjãntka, AS: mʹilʹicʹi ̯ãntka
Wiktionary
rzecz. milicja ż.
:: fm. milicjant m.
przym. milicyjny
Wiktionary
przymiotnik od: Milicz, Milik
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Milicza, związany z Miliczem
Wiktionary
(1.1) Wzięli ślub w milickim kościele.
Wiktionary
rzecz. Milicz mrz.
Wiktionary
[czytaj: milikiRI] pozaukładowa jednostka miary radioaktywności równa 1/1000 kiura; milikiur
SJP.pl
związany z milicją
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do milicji, związany z milicją
Wiktionary
(1.1) W okresie PRL wydawano powieści i opowiadania milicyjne.
Wiktionary
rzecz. milicja ż., milicjant mos., milicjantka ż.
Wiktionary
1. miasto w Polsce;
2. nazwa dwóch osad w Polsce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie milickim;
Wiktionary
Milicz (łac. Milicium, niem. Militsch) – miasto w Polsce w północnej części województwa dolnośląskiego, leżące w powiecie milickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Milicz oraz powiatu milickiego, nad rzeką Barycz.
Wikipedia
(1.1) Jesteśmy w Miliczu od samego rana.
(1.1) W herbie Milicza widnieje święty Jerzy zabijający smoka.
Wiktionary
IPA: ˈmʲilʲit͡ʃ, AS: mʹilʹič
Wiktionary
rzecz. miliczanin mos., miliczanka ż.
przym. milicki
Wiktionary
mieszkaniec Milicza
SJP.pl
mieszkanka Milicza
SJP.pl
jednostka pracy i energii, tysięczna część dżula
SJP.pl
środowisko, otoczenie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) otoczenie, środowisko
Wiktionary
Zobacz też:
Wikipedia
(1.1) [...] trzeba było przebrać się „wyjściowo” i przez tę chwilę człowiek przypominał sobie milieu, z jakiego pochodził.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlʲjɛ, AS: mʹilʹi ̯e
Wiktionary
jednostka masy równa 1/1000 grama
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miar. fiz. jednostka masy równa jednej tysięcznej grama
Wiktionary
Gram, oznaczenie g – jednostka masy, jednostka podstawowa w układzie jednostek miar CGS (Centymetr Gram Sekunda).
Wikipedia
IPA: mʲiˈlʲiɡrãm, AS: mʹilʹigrãm
Wiktionary
przym. miligramowy
Wiktionary
(1.1) symbol. mg
Wiktionary
Miligramoprocent (miligram + procent) oznaczany mg% – jednostka stosowana dawniej w analizach biochemicznych, określała stężenie substancji w roztworze wyrażane jako liczba miligramów substancji oznaczanej w 100 cm³ próbki (mg/dl).
Obecnie używana do oznaczania stężeń związków chemicznych w diagnostyce medycznej.
Wikipedia
przymiotnik od: miligram, np. waga miligramowa
SJP.pl
jednostka pochłoniętej dawki promieniowania, tysięczna część greja
SJP.pl
jednostka indukcyjności równa jednej tysięcznej henra
SJP.pl
jednostka częstotliwości równa 1/1000 herca (skrót: mHz)
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Milik (dawniej Mikowa, Ukr.. Милик) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna.
Wieś lokowana w 1574 r.. Wieś biskupstwa krakowskiego w powiecie sądeckim w województwie krakowskim w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Wikipedia
pozaukładowa jednostka miary radioaktywności równa 1/1000 kiura (skrót: mCi)
SJP.pl
Milików (niem. Herzogswaldau) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie bolesławieckim, w gminie Nowogrodziec. Położone tam jest źródełko o nazwie źródełko erlinga, które ma jedną z najczystszych wód w Polsce.
Wikipedia
Milikowice (niem. Arnsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Jaworzyna Śląska.
Wikipedia
jednostka objętości równa 1/1000 litra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. fiz. jednostka objętości, milionowa część metra sześciennego
Wiktionary
Centymetr sześcienny (cm³) – jednostka objętości, milionowa część metra sześciennego.
1000 mm³ = 1 cm³ = 0,000 001 m³
Inne oznaczenia i nazwy:
Wikipedia
(1.1) Ile mililitrów liczy kilometr sześcienny?
Wiktionary
przym. mililitrowy
zaim. ilomililitrowy, ilumililitrowy
Wiktionary
(1.1) skr. ml; cm³
Wiktionary
przymiotnik od: mililitr
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający pojemność jednego mililitra, zawierający jeden mililitr czegoś
Wiktionary
(1.1) Laborant przygotował mililitrową próbkę roztworu.
Wiktionary
rzecz. mililitr mrz.
Wiktionary
1. drobna moneta tunezyjska (1000 milimów = 1 dinar tunezyjski);
2. drobna moneta egipska (1000 milimów = 100 piastrów = 1 funt egipski)
SJP.pl
Milim (Words) – singel izraelskiego wokalisty Harela Ska’ata, napisany przez Noama Horeva i Tomera Adaddia, nagrany i wydany w 2010 roku.
Utwór reprezentował Izrael podczas finału 55. Konkursu Piosenki Eurowizji, w którym zajął ostatecznie 14. miejsce. Po koncercie finałowym, singiel został nagrodzony trzema Nagrodami im. Marcela Bezençona (Nagrodą Prasową, Artystyczną i Kompozytorów), przyznawanymi corocznie przez akredytowanych dziennikarzy, komentatorów oraz muzyków.
Wikipedia
jednostka długości równa 0,001 metra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) tysięczna część metra;
Wiktionary
Milimetr (symbol: mm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jeden milimetr równa się 10−3 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1 E-3 m oznaczający 0,001 × 1 m.
Stosowany powszechnie w pomiarach.
Wikipedia
(1.1) Po przejechaniu 100 km łańcuch mojego rowera wyciągnął się o kilka milimetrów.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlʲĩmɛtr̥, AS: mʹilʹĩmetr̦
Wiktionary
przym. milimetrowy
rzecz. milimetrówka ż.
Wiktionary
(1.1) symbol. mm
Wiktionary
linijka z podziałką milimetrową
SJP.pl
1. przymiotnik od: milimetr, np. miarka milimetrowa;
2. mający długość milimetra, wynoszący milimetr
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) taki, który ma wielkość jednego milimetra
Wiktionary
(1.1) Wkładali w budowę własną pracę, wszystkie detale wykonywali z milimetrową dokładnością.
(1.1) Rozłożył arkusz milimetrowego papieru, rysuje i robi obliczenia, niedługo zacznie budowę nowego budynku.
Wiktionary
rzecz. milimetr mrz., milimetrówka ż.
przysł. milimetrowo
Wiktionary
tysięczna część mikrona
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) nanometr, jednostka długości równa jednej miliardowej metra
Wiktionary
Nanometr (symbol: nm) – podwielokrotność metra, podstawowej jednostki długości w układzie SI. Jest to jedna miliardowa metra, czyli jedna milionowa milimetra. Jeden nanometr równa się zatem 10−9 m. W notacji naukowej można go zapisać jako 1 E-9 m oznaczający 0,000 000 001 × 1 m. Rzadko stosowana jest również stara nazwa milimikron.
Wikipedia
IPA: ˌmʲilʲĩˈmʲikrɔ̃n, AS: mʹilʹĩmʹikrõn
Wiktionary
(1.1) nanometr
Wiktionary
tysięczna część mola
SJP.pl
Mol (skrót od molekuła) – podstawowa w układzie SI jednostka liczności materii o symbolu (oznaczeniu) mol.
Jeden mol zawiera dokładnie 6{,}02214076\cdot 10^{23} obiektów elementarnych. Liczba ta jest nazywana liczbą Avogadra.
Wikipedia
pnącze ozdobne z kwiatów, dorastające do 10 m wysokości, pochodzące z Ameryki Północnej
SJP.pl
Wikipedia
jednostka siły równa 1/1000 niutona (skrót: mN)
SJP.pl
Niuton (N) – jednostka siły w układzie SI (jednostka pochodna układu SI).
1 N to siła, z jaką trzeba działać na ciało o masie 1 kg, aby nadać mu przyspieszenie równe 1 m/s²
Nazwa niuton upamiętnia angielskiego uczonego Isaaca Newtona.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Alaksandr Uładzimirawicz Milinkiewicz (biał. Аляксандр Уладзіміравіч Мілінкевіч, ros. Александр Владимирович Милинкевич, Aleksandr Władimirowicz Milinkiewicz; ur. 25 lipca 1947 w Grodnie) – białoruski matematyk i fizyk, wiceburmistrz Grodna (1990–1996), wspólny kandydat sił opozycyjnych w wyborach prezydenckich na Białorusi w 2006, w latach 2007–2016 lider Ruchu Społecznego „O Wolność”.
Poza ojczystym białoruskim, biegle włada językami polskim, angielskim, francuskim i rosyjskim.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Miliński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Nałęcz.
Wikipedia
[czytaj: mili-OM] jednostka oporności elektrycznej równa 1/1000 oma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. jedna tysięczna oma
Wiktionary
1. liczba 10 podniesiona do szóstej potęgi;
2. (zwykle w liczbie mnogiej) bardzo dużo, mnóstwo; ogromna liczba, suma
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) liczba o wartości: 1 000 000 = 106;
Wiktionary
Milion (polski skrót: mln) – liczba o wartości: 1 000 000 = 106 (tysiąc tysięcy), jak również liczebnik główny.
W układzie SI mnożnikowi 106 odpowiada przedrostek jednostki miary mega o symbolu M, np. MHz – megaherc, a jego odwrotności (jedna milionowa) 10−6 odpowiada mikro o symbolu µ, np. µm – mikrometr.
Wikipedia
(1.1) Codziennie w loterii do wygrania był jeden milion złotych.
(1.1) Zebrano milion podpisów z 11 krajów Unii Europejskiej.
Wiktionary
IPA: ˈmʲilʲjɔ̃n, AS: mʹilʹi ̯õn
Wiktionary
rzecz. milioner mos., milionerka ż.
:: zdrobn. milionik mrz.
przym. milionowy, milionerski
Wiktionary
osoba posiadająca majątek liczony w milionach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba bardzo bogata, posiadająca miliony
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Nasz sąsiad wygrał wczoraj w totka i teraz jest milionerem.
(1.1) Na konferencji biznesowej miałem okazję rozmawiać z kilkoma milionerami.
Wiktionary
IPA: mʲiˈlʲjɔ̃nɛr, AS: mʹilʹi ̯õner
Wiktionary
rzecz. milion m.
:: fż. milionerka ż.
przym. milionerski
Wiktionary
(1.1) bogacz, miliarder
Wiktionary
1. posiadaczka miliona lub milionów złotych, dolarów itp.;
2. posiadaczka wielkiego majątku; bogaczka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kobieta majętna, o majątku przekraczającym milion
Wiktionary
rzecz.
:: fm. milioner mos.
przym. milionerski
licz. milion
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) związany z milionerem, milionerami; taki jak u milionera; przeznaczony dla milionera
Wiktionary
(1.1) W atmosferze napięcia wywołanej kwestią „podatku milionerskiego” został nagle ogłoszony 12 września komunikat (…), zapowiadający między innymi podjęcie przez obie partie wysiłków na rzecz reaktywowania „bloku socjalistycznego”.
Wiktionary
rzecz. milion mrz., milioner mrz., milionerka ż.
przym. milionowy
licz. milion
Wiktionary
zdrobnienie od: milion
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od milion
Wiktionary
rzecz. milion m.
Wiktionary
milion razy
SJP.pl
powtarzający się milion razy
SJP.pl
liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1000000 (10^6)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) od milion
(1.2) zawierający milion lub kilka milionów elementów
(1.3) o wartości jednego lub kilku milionów jednostek monetarnych
Wiktionary
(1.1) Milionowa mrówka w mrowisku może być przyszłą królową.
(1.2) To miasto jest milionową metropolią.
(1.3) Aby sfinalizować tę inwestycję trzeba by jeszcze wziąć milionowy kredyt.
Wiktionary
IPA: ˌmʲilʲjɔ̃ˈnɔvɨ, AS: mʹilʹi ̯õnovy
Wiktionary
rzecz. milion m.
przym. milionerski
Wiktionary
mający wartość miliona złotych
SJP.pl
astronomiczna jednostka długości, jedna tysięczna parseka
SJP.pl
jednostka siły równa 1/1000 ponda (skrót: mp)
SJP.pl
jednostka dawki promieniowania gamma lub X równa 1/1000 rentgena (skrót: mR)
SJP.pl
Rentgen (symbol R) – jednostka dawki ekspozycyjnej promieniowania jonizującego X lub gamma. Dawka ekspozycyjna 1 R wywołuje za pośrednictwem emisji cząstek wtórnych w 1 cm³ suchego powietrza w warunkach normalnych (w powietrzu o masie 1,293 mg) powstanie tylu par jonów każdego znaku, że ich ładunek jest równy 1 esu.
Wikipedia
jednostka czasu równa 1/1000 sekundy (skrót: ms)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miar. jednostka czasu równa jednej tysięcznej części sekundy;
Wiktionary
Milisekunda (ms) – podwielokrotna jednostka czasu w układzie SI, równa jednej tysięcznej sekundy.
10 milisekund (jedna setna sekundy) nazywa się centysekundą i oznacza symbolem cs.
100 milisekund (jedna dziesiąta sekundy) nazywa się decysekundą i oznacza symbolem ds.
Wikipedia
(1.1) Angażowanie w podobne decyzje kory mózgowej wymaga czasu, zaś układ limbiczny przetworzyć może całą informację w ciągu 250 milisekund.
Wiktionary
przym. milisekundowy
Wiktionary
(1.1) symbol. ms
Wiktionary
jednostka równoważnika dawki pochłoniętej promieniowania jonizującego równa 0,001 siwerta
SJP.pl
sprawy dotyczące wojskowości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) sprawy dotyczące wojskowości, także przedmioty związane z wojskiem, zwłaszcza z jego uzbrojeniem i umundurowaniem
Wiktionary
Militaria – ogół przedmiotów związanych z formacjami wojskowymi i paramilitarnymi, mających wartość historyczną i kolekcjonerską. Niekiedy pojęcie to poszerzane jest również o zakres broni myśliwskiej.
Do militariów zalicza się między innymi: broń, oporządzenie, umundurowanie, odznaczenia, pojazdy, amunicję oraz wszelki inny sprzęt związany z funkcjonowaniem formacji zbrojnych (a także jego repliki).
Wikipedia
(1.1) Marian od lat zafascynowany jest militariami.
Wiktionary
IPA: ˌmʲilʲiˈtarʲja, AS: mʹilʹitarʹi ̯a
Wiktionary
przym. militarny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest militarne; cecha tych, którzy są militarni
Wiktionary
przym. militarny
przysł. militarnie
Wiktionary
dotyczący wojska, wojskowy
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z wojskiem, wojskowością lub wojną
Wiktionary
(1.1) Buńczuczne hasła polskich polityków i generałów stwarzały wrażenie, że jeżeli nawet nie jesteśmy militarną potęgą, to stać nas chociażby na poważną obronę.
Wiktionary
IPA: ˌmʲilʲiˈtarnɨ, AS: mʹilʹitarny
Wiktionary
rzecz. militarność ż., militaryzm m., militaryzacja ż., militaria
przysł. militarnie
Wiktionary
(1.1) wojskowy, zbrojny, wojenny
Wiktionary
1. zwolennik militaryzmu;
2. specjalista w dziedzinie wojskowości
SJP.pl
związany z militaryzmem, dotyczący militaryzmu
SJP.pl
wiedza o przedmiotach związanych z wojskiem
SJP.pl
podporządkowanie wszystkich dziedzin życia społeczeństwa celom wojskowym i wojennym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwiększenie liczby wojska przez państwo
(1.2) podporządkowanie wszelkich dziedzin życia państwa przygotowaniom do wojny
Wiktionary
Militaryzacja (z łac. militaria 'ćwiczenia wojskowe' od militaris 'wojskowy' od miles dpn. militis 'żołnierz') – działania w zakresie kompleksowych przygotowań obronnych w państwie prowadzone w czasie ogłoszenia mobilizacji, stanu wojennego lub w czasie wojny, polegające na przeniesieniu form i metod organizacji wojskowej do działów administracji państwowej i gospodarki narodowej oraz do określonych jednostek organizacyjnych, a także na stosowaniu w nich wojskowych przepisów i dyscypliny oraz nadaniu im wojskowego charakteru poprzez powołanie do służby w jednostkach zmilitaryzowanych.
Wikipedia
IPA: ˌmʲilʲitarɨˈzat͡sʲja, AS: mʹilʹitaryzacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. militaryzm m., militarysta m., remilitaryzacja ż.
czas. militaryzować
przym. militarystyczny, militarny
Wiktionary
1. tendencja do rozbudowy sił wojskowych ponad rzeczywiste potrzeby obronne;
2. ideologia podporządkowująca życie kraju przygotowaniom wojennym i uznająca prymat władzy wojskowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. tendencja w polityce wewnętrznej polegająca na rozbudowywaniu potencjału militarnego państwa do rozmiarów przekraczających rzeczywiste potrzeby obronne
(1.2) polit. agresywna polityka zewnętrzna polegająca na celowym wywoływaniu konfliktów zbrojnych lub dążeniu do rozstrzygania konfliktów metodami siłowymi
Wiktionary
Militaryzm – system, opierający siłę państwa na stałej i możliwie licznej armii.
Militaryzm ma trzy powiązane ze sobą znaczenia:
Wikipedia
rzecz. militaryzacja ż., militarysta m.
przym. militarny
przysł. militarnie
Wiktionary
jednostka mocy równa jednej tysięcznej wata
SJP.pl
Wat (W) – jednostka mocy i strumienia energii w układzie SI (jednostka pochodna układu SI). Nazwa wat pochodzi od nazwiska brytyjskiego inżyniera i wynalazcy Jamesa Watta.
Wikipedia
jednostka napięcia równa 1/1000 wolta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) metrol. fiz. tysięczna część wolta
Wiktionary
Wolt (V) – jednostka potencjału elektrycznego, napięcia elektrycznego i siły elektromotorycznej, używana w układach jednostek miar SI, MKS i MKSA.
Wikipedia
IPA: mʲiˈlʲivɔlt, AS: mʹilʹivolt
Wiktionary
przym. miliwoltowy
Wiktionary
(1.1) symbol. mV
Wiktionary
miernik do pomiaru napięcia elektrycznego w zakresie tysięcznych wolta
SJP.pl
1. wyrób (np. tabliczka czekolady) firmy Milka;
2. zdrobnienie od: mila
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) pot. zdrobn. Emilia
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmʲilka, AS: mʹilka
Wiktionary
rzecz. Emilia ż., Emilka
Wiktionary
(1.1) Emilia
Wiktionary
potocznie: skłonność do milczenia, nieodzywania się; milczkostwo, małomówność, mrukliwość, milczkowatość
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest milkliwe; cecha tych, którzy są milkliwi
Wiktionary
rzecz. milczek m., milczenie n., przemilczenie n.
czas. milczeć, przemilczeć
przym. milkliwy
przysł. milkliwie
Wiktionary
nieskory do rozmowy, małomówny; milczkowaty, mrukliwy, mrukowaty
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) taki, który zwykle milczy
Wiktionary
IPA: mʲilkˈlʲivɨ, AS: mʹilklʹivy
Wiktionary
rzecz. milkliwość ż., milczenie n., przemilczanie n., przemilczenie m., zmilczenie n., milczek m.
czas. milczeć ndk., przemilczać ndk., przemilczeć dk., zmilczeć dk.
Wiktionary
(1.1) małomówny, burkliwy, lakoniczny, milczący, milczkowaty, mrukliwy, mrukowaty, nierozmowny
Wiktionary
czasownik niedokonany
(1.1) przestawać mówić, nie odzywać się więcej
(1.2) przestawać być słyszalnym
Wiktionary
rzecz. milknięcie n., milczenie n., milczek m.
czas. przemilczeć, zamilknąć dk., milczeć ndk.
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Gminy w USA:
Wikipedia
[czytaj: mil fler] z francuskiego: tysiąc kwiatów; gobelin, tkanina dekoracyjna zdobiona motywem licznych, drobnych kwiatków lub motywów roślinnych, wyrabiana w średniowiecznej Flandrii
SJP.pl
szkło artystyczne
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) szt. ozdobne szkło tworzone przez stapianie razem różnobarwnych prętów szklanych, które następnie są cięte na kawałki i rozciągane, tworząc kolorowe wzory przypominające często kwiaty;
Wiktionary
Millefiori (z wł. „tysiąc kwiatów”; mille – tysiąc, fiori – kwiaty) – rodzaj wielobarwnego mozaikowego szkła artystycznego o wzorze kwiatowym.
Wikipedia
(1.1) Miłośnicy sreber skusić się mogli na parę angielskich solniczek, a krakowskie elegantki nie przeoczyły oryginalnej bransolety w kształcie węża oraz korali millefiori.
Wiktionary
zwolennik, głosiciel millenaryzmu; milenarysta, chiliasta
SJP.pl
dotyczący millenaryzmu lub millenarystów (np. poglądy millenarystyczne, ruchy millenarystyczne); milenarystyczny, chiliastyczny
SJP.pl
pogląd religijno-historiozoficzny opierający się na wierze w powtórne przyjście i tysiącletnie panowanie Chrystusa na ziemi przed końcem świata; milenaryzm, chiliazm
SJP.pl
Millenaryzm lub milenaryzm (łac. mille „tysiąc”), także chiliazm (od gr. χίλια [chilia] „tysiąc”) – w judaizmie i chrześcijaństwie pogląd wyznający bliskie nadejście tysiącletniego panowania Królestwa Bożego, szczególnej formy epoki mesjańskiej. Interpretując pewne fragmenty Biblii, zwłaszcza Księgę Apokalipsy 20,1-7, wyznania i ruchy milenarystyczne wierzą, że owo milenium będzie okresem tysiąca lat zbawienia i panowania szczęśliwości na Ziemi.
Wikipedia
ugrupowanie polityczne w Królestwie Kongresowym w połowie XIX wieku, propagujące pracę organiczną i umiarkowane reformy
SJP.pl
Millenerzy – grupa warszawskich inteligentów skupionych w latach 1858–61 wokół Edwarda Jürgensa. W sformułowanym programie, którego podstawą była długofalowa praca organiczna i starania o przyznanie autonomii Królestwu Polskiemu, domagali się praw politycznych dla mieszczan oraz uwłaszczenia chłopów.
Wikipedia
osoba urodzona podczas wyżu demograficznego w latach 80. lub 90. XX wieku; Millenials, milenials, Milenials
SJP.pl
tysięczna rocznica; milenium; millennium
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) war. milenium
Wiktionary
Wikipedia
[czytaj: milenium] tysięczna rocznica; milenium, millenium
SJP.pl
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
minerał, siarczek niklu; mileryt
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) miner. bardzo rzadki minerał z gromady siarczków, siarczek niklu;
Wiktionary
Milleryt – minerał z gromady siarczków, ruda niklu. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich. Odkryty został w 1845 r.
Milleryt nazwano na cześć angielskiego mineraloga i krystalografa Williama Hallowesa Millera (1801-1880).
Wikipedia
przym. millerytowy
Wiktionary
nazwisko, m.in.: Jean-François Millet, malarz francuski
SJP.pl
System milletów – porządek prawny w państwie osmańskim, określający prawa i obowiązki ludności niemuzułmańskiej. Zasadniczo każdej z podbitych nacji pozostawiano dość znaczną swobodę co do wyznania i kultury, jednakże nakładany był na nie większy podatek niż na ludność muzułmańską. Co do zasady zamykane były możliwości awansu społecznego w tureckiej armii i administracji.
Wikipedia
kamień milowy służący do oznaczania dróg w imperium rzymskim
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Stany Zjednoczone:
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
jednostka długości różna w różnych krajach
SJP.pl
Wikipedia
argentyński taniec ludowy będący odmianą tanga
SJP.pl
Milonga – gatunek tańca powstały na terenie Argentyny i Urugwaju. Sformułowanie milonga odnosi się również do gatunku śpiewu, z którego rozwinął się taniec.
Wikipedia
1. tytuł grzecznościowy używany w Anglii przy zwracaniu się do członków Izby Lordów;
2. we Francji tytuł, którym służba zwracała się do swoich panów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) tytuł grzecznościowy stosowany wobec lordów angielskich - członków Izby Lordów
(1.2) we Francji: tytuł, którym służba zwracała się do swoich panów
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lord m.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|milord. < etym|ang|my|lord. (mój lordzie)
uwagi.
(1.1) fż. milady
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) milord
* bułgarski: (1.1) милорд m.
* francuski: (1.1) milord m.
* rosyjski: (1.1) милорд m.
źródła.
== milord (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Arlo Barnes-milord.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) przest. żart. milord
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmʲilɔrt, AS: mʹilort
Wiktionary
rzecz. lord m.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. lord m.
frazeologia.
etymologia.
(1.1) etym|ang|milord. < etym|ang|my|lord. (mój lordzie)
uwagi.
(1.1) fż. milady
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) milord
* bułgarski: (1.1) милорд m.
* francuski: (1.1) milord m.
* rosyjski: (1.1) милорд m.
źródła.
== milord (język angielski.) ==
wymowa.
audio|LL-Q1860 (eng)-Arlo Barnes-milord.wav.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) przest. żart. milord
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
pigment, odmiana błękitu berlińskiego
SJP.pl
wyspa na Morzu Egejskim; Milo
SJP.pl
Milos (gr. Μήλος) – wyspa w archipelagu Cyklady na Morzu Egejskim. W starożytności zamieszkiwana przez Dorów. Głównym portem Milos jest Adamas.
Leży w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Południowe, w jednostce regionalnej Milos, w gminie Milos.
Wikipedia
słowiańskie imię męskie
SJP.pl
mieszkaniec Milówki (wsi w Polsce)
SJP.pl
mieszkanka Milówki (wsi w Polsce)
SJP.pl
Milowice – średniowieczna wieś i osada, wzmiankowana po raz pierwszy w 1105 r.. Własność od 1838 roku Jana Kubiczka de Waldorff. Od 1915 r. zachodnia dzielnica Sosnowca.
Graniczy od północy z Czeladzią, od wschodu z Rudną i Starym Sosnowcem, a od południa i zachodu z Katowicami, od których dzieli je rzeka Brynica.
Wikipedia
przymiotnik od: Milowice
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wieś w Polsce
SJP.pl
Wikipedia
równy jednej mili, np. milowy dystans
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) mający długość mili
(1.2) odmierzający mile
Wiktionary
rzecz. mila ż., milowe n.
Wiktionary
dawna jednostka monetarna portugalska i brazylijska; 1 milrejs = 1000 rejsów
SJP.pl
kraina historyczno-geograficzna w Niemczech
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. Łużyce Górne, nazwa w użyciu do XV wieku
Wiktionary
Górne Łużyce (niem. Oberlausitz, górnołuż. Hornja Łužica, dolnołuż. Górna Łužyca, cz. Horní Lužice, łac. Lusatia Superior) – kraina historyczno-geograficzna w Niemczech (kraj związkowy Saksonia, częściowo Brandenburgia), południowa część Łużyc. Część tego obszaru leżąca na zachód od Kwisy znajduje się na terytorium Polski (województwo dolnośląskie, kilka miejscowości w województwie lubuskim).
Wikipedia
przym. milski
Wiktionary
[czytaj: MILsztajn] nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
stopień wyższy od przymiotnika: miły; milejszy
SJP.pl
polityk i wódz ateński (ok. 550-489 p.n.e.), zwycięzca spod Mataronu; Milcjades
SJP.pl
Miltiades Młodszy (gr. Μιλτιάδης, ok. 554 p.n.e. - 488 p.n.e.) – polityk i wódz ateński. Zwycięzca spod Maratonu, ojciec Kimona.
W latach 525-524 p.n.e. był archontem w Atenach. Około 516 p.n.e. wyruszył na czele niewielkiego, świetnie uzbrojonego oddziału na Chersonez, gdzie miał chronić interesy Aten. Objął tam władzę tyrańską po śmierci starszego brata Stesagorasa, następcy ich stryja Miltiadesa Starszego. Uczestniczył w perskiej wyprawie na Scytów około 513 p.n.e. Próbował nakłonić innego towarzyszącego Persom greckiego dowódcę, Histiajosa, by zniszczył pilnowany przez Greków most na Dunaju i uniemożliwił w ten sposób ucieczkę perskiej armii z ziem Scytów. Niektórzy historycy podważają tę relację wskazując na to, że perski król, który wycofał się przez niezniszczony most, nie odebrał Miltiadesowi władzy w Chersonezie.
Wikipedia
Wikipedia
południowoamerykański storczyk o dużych kwiatach przypominających kwiaty bratków
SJP.pl
Miltonia – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje 12 gatunków oraz 8 hybryd występujących w Ameryce Południowej w takich krajach jak: Paragwaj, północna Argentyna, regiony Północno-Wschodni, Południowy, Południowo-Wschodni oraz Środkowozachodni w Brazylii.
Wikipedia
gatunek jelenia; jeleń Dawida
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. jeleń pochodzący z Azji;
Wiktionary
Milu (Elaphurus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Wikipedia
IPA: ˈmʲilu, AS: mʹilu
Wiktionary
ukochana kobieta; milutka, miła
SJP.pl
ukochany mężczyzna; milutki, miły
SJP.pl
pieszczotliwie o ukochanym
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) imię|polski|m., zdrobniała, poufała forma imienia Emilian
Wiktionary
rzecz. Emilka ż., Emilia ż.
Wiktionary
zdrobnienie od: miły
SJP.pl
zdrobnienie od: miły
SJP.pl
zdrobnienie od: milusi
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: miły
Wiktionary
IPA: ˌmʲiluˈɕɛ̇̃ɲci, AS: mʹiluśė̃ńḱi
Wiktionary
przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milutki
przysł. mile, miło, milutko
rzecz. miły m.
Wiktionary
potocznie: mały chłopiec
SJP.pl
potocznie: mała dziewczynka
SJP.pl
potocznie: mały chłopiec
SJP.pl
przyjemny, serdeczny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) pot. zdrobn. od: miły
Wiktionary
(1.1) W czas raniuśko słońce wschodzi,
Ma miluśka konie wodzi,
Ej, wodzi bronnego:
Siadaj Jaśku na niego!
Wiktionary
IPA: mʲiˈluɕci, AS: mʹiluśḱi
Wiktionary
przym. miły, miluchny, milusi, milusieńki, milutki
przysł. mile, miło, milutko
rzecz. miły m.
Wiktionary
zdrobnienie od: milutki
SJP.pl
zdrobnienie od: miły
SJP.pl
Milutka – struga dorzecza Wieprza, dopływ Wojsławki o długości 9,16 km. Wypływa na terenie wsi Drewniki w Powiecie Zamojskim i płynie w kierunku północno-zachodnim. Mija po drodze wieś Czajki i w okolicach wsi Brzeziny wpada do Wojsławki.
Wikipedia
zdrobnienie od: miły
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zdrobn. od: miły
Wiktionary
IPA: mʲiˈlutʲci, AS: mʹilutʹḱi
Wiktionary
przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milusieńki, miławy
przysł. mile, miło, milutko
rzecz. miły m.
Wiktionary
(1.1) miluśki
Wiktionary
miasto we Francji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto we wschodniej Francji, w Alzacji;
Wiktionary
Wikipedia
przym. miluzyjski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Miluzą, dotyczący Miluzy
Wiktionary
(1.1) Jedną z miluzyjskich perełek jest zoo.
Wiktionary
rzecz. Miluza ż.
Wiktionary
[czytaj: milłoki] miasto w USA
SJP.pl
Milwaukee – miasto w Stanach Zjednoczonych, w południowo-wschodniej części stanu Wisconsin, ośrodek administracyjny hrabstwa Milwaukee, położone na zachodnim brzegu jeziora Michigan, u zbiegu rzek Milwaukee, Menomonee i Kinnickinnic, około 150 km na północ od Chicago. Największe miasto stanu Wisconsin, w 2020 roku liczące 577 222 mieszkańców; główny ośrodek obszaru metropolitalnego Milwaukee obejmującego także m.in. miasta Waukesha, Wauwatosa, West Allis i Racine, zamieszkanego przez 1 574 731 osób (2020).
Wikipedia
Milwino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Milwino) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino.
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) jęz. język milyjski, należący do rodziny anatolijskiej;
Wiktionary
1. człowiek grający w pantomimie; mimik;
2. w starożytnej Grecji i Rzymie: aktor grający w mimie (satyrycznym widowisku scenicznym)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) teatr. aktor występujący w pantomimie;
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) teatr. rodzaj utworu scenicznego w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie
Wiktionary
Mim – aktor nieposługujący się głosem, lecz mową ciała. Występuje on najczęściej w teatrze oraz na ulicach miast. Ponieważ jego sztuka polega na ruchu, a nie na bezruchu, dlatego mylne jest nazywanie mimami ulicznych „staczy”. Mimowie często charakteryzują się umalowanymi na biało twarzami. Przedstawienie mimów to pantomima lub mimodram.
Wikipedia
IPA: mʲĩm, AS: mʹĩm
Wiktionary
rzecz. mimik m., mimika ż., mimetyzm mrz.
przym. mimiczny
przysł. mimicznie
Wiktionary
(1.1) mimik, pantomimista
Wiktionary
najstarszy z indyjskich systemów filozoficznych oparty na interpretacji Wed
SJP.pl
Mimansa (dewanagari मीमांसा, trl. Mīmāṃsā) – ortodoksyjny kierunek w filozofii indyjskiej, jedna z darśan. Powstał prawdopodobnie w IV wieku p.n.e. Założył go Dźajmini. Jego wyznawcy to mimansakowie.
Według mimansy Wedy są źródłem wewnętrznej wiedzy, są wieczne i nieomylne. Zajmując się wedyjskim rytuałem ofiarnym i objaśnieniami o sposobach składania ofiar wedyjskich, przedstawiciele szkoły próbowali przeprowadzić systematyczną interpretację tekstów wedyjskich i usunąć istniejące sprzeczności. Ważnym założeniem mimamsy jest wiara w zbawienie poprzez czyny (co zbliżone jest do filozofii karmajogi). Funkcjonuje pod nazwą „karmamimasa”.
Wikipedia
satelita Saturna
SJP.pl
Wikipedia
kazalnica w meczecie; minbar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. kazalnica w meczecie
Wiktionary
(1.1) Z czasem mimbary przybierały formę zdobnej konstrukcji.
Wiktionary
(1.1) war. minbar
Wiktionary
Mime – jeden z Nibelungów, postać z tetralogii Richarda Wagnera – Pierścień Nibelunga.
Wikipedia
[czytaj: mimes-is] dążenie sztuki do odwzorowywania rzeczywistości
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) filoz. szt. wierne oddanie rzeczywistości
Wiktionary
Mimesis (stgr. μίμησις – przedstawienie, imitacja, podobieństwo, reprezentacja, łac. imitatio) – termin wywodzący się z filozofii starożytnej, oznaczający rodzaj relacji podobieństwa czy działania opartego na naśladownictwie.
Wikipedia
(1.1) Renesans odkrył na nowo mimesis jako wiodącą zasadę sztuki.
Wiktionary
rzecz. mimetyzm mrz.
Wiktionary
minerał, chloroarsenian ołowiu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) miner. bardzo rzadki minerał z gromady arsenianów;
Wiktionary
Mimetezyt (mimetesyt, mimetyt) – minerał z gromady arsenianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Swoją nazwę otrzymał od greckiego słowa, które znaczy "naśladowca", co jest aluzją do jego podobieństwa do piromorfitu.
Wikipedia
rzecz. mimetesyt m., mimetyt m.
Wiktionary
(1.1) mimetesyt, mimetyt
Wiktionary
naśladowanie rzeczywistości w sztuce i literaturze
SJP.pl
1. zjawisko maskującego, obronnego upodabniania się niektórych zwierząt (głównie owadów) barwą, kształtem do elementów swojego otoczenia: skały, rośliny lub innego zwierzęcia; mimikry;
2. w sztuce: naśladowanie rzeczywistości, natury w dziele
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) biol. upodabnianie się organizmu do otoczenia, np. barwą lub kształtem;
(1.2) szt. liter. naśladowanie, kopiowanie rzeczywistości w dziele sztuki
(1.3) psych. nieświadoma skłonność do naśladowania otoczenia, np. sposobem bycia, zachowaniami itp.
Wiktionary
Mimetyzm (gr. mimetés ‘naśladowca’) – adaptacyjna zdolność niektórych zwierząt (rzadziej roślin) do upodabniania się barwą (homochromia) lub kształtem (homomorfia) do otaczającego je środowiska. Pojęcie mimetyzmu należy rozumieć w szerszym zakresie niż mimikrę, gdyż obejmuje nie tylko przystosowanie ochronne (w celu ukrycia się przed drapieżnikiem lub jego odstraszenia), lecz również maskowanie, kamuflowanie drapieżników czatujących na potencjalne ofiary.
Wikipedia
IPA: mʲĩˈmɛtɨsm̥, AS: mʹĩmetysm̦
Wiktionary
rzecz. mimesis n., mim m., mimika ż., mimikra ż., mimoza ż., mimodram m.
przym. mimetyczny
przysł. mimetycznie
Wiktionary
(1.1) maskowanie, kamuflaż
(1.3) efekt kameleona
Wiktionary
upodobnianie się zwierzęcia do otoczenia; mimetyzm; mimikra
SJP.pl
Mimetyzm (gr. mimetés ‘naśladowca’) – adaptacyjna zdolność niektórych zwierząt (rzadziej roślin) do upodabniania się barwą (homochromia) lub kształtem (homomorfia) do otaczającego je środowiska. Pojęcie mimetyzmu należy rozumieć w szerszym zakresie niż mimikrę, gdyż obejmuje nie tylko przystosowanie ochronne (w celu ukrycia się przed drapieżnikiem lub jego odstraszenia), lecz również maskowanie, kamuflowanie drapieżników czatujących na potencjalne ofiary.
Wikipedia
dotyczący mimiki
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) dotyczacy mimiki, wyrażony za pomocą mimiki
Wiktionary
rzecz. mimik mzw./mos., amimia ż., mimika ż., mim m.
przysł. mimicznie
Wiktionary
człowiek wyszkolony w mimice, potrafiący wyrażać uczucia i myśli przy pomocy ruchu mięśni twarzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) osoba potrafiąca wyrażać uczucia za pomocą wyrazu twarzy
(1.2) teatr. aktor występujący w pantomimie;
(1.3) zool. zwierzę potrafiące bronić się przybierając postać innego zwierzęcia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(2.1) ornit. nazwa systematyczna|Donacobius atricapilla|Linnaeus|ref=tak., średniej wielkości ptak zasiedlający krzewiaste, nadrzeczne zarośla w Ameryce Południowej;
forma rzeczownika.
(3.1) D. lm. od mimika
Wiktionary
Mimik (Donacobius atricapilla) – gatunek średniej wielkości ptaka z monotypowej rodziny mimików (Donacobiidae). Zasiedla północną, centralną i wschodnią Amerykę Południową. Nie jest zagrożony.
Wikipedia
(1.2) Za tymi drzwiami mimicy przygotowują się do występu.
(1.3) Przeziernik jest doskonałym mimikiem, którego wygląd przypomina osę.
(2.1) Ogony peruwiańskich mimików mają białe zakończenia sterówek.
Wiktionary
rzecz. mim mos./mrz., mimika ż.
przym. mimiczny
przysł. mimicznie
Wiktionary
(1.2) mim, pantomimik, pantomimista
Wiktionary
1. ruchy mięśni twarzy odzwierciedlające uczucia, nastroje
2. sztuka polegająca na wyrażaniu myśli i uczuć za pomocą ruchów mięśni twarzy i gestów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sposób wyrażania emocji, myśli lub reakcji za pomocą ruchów mięśni twarzy
Wiktionary
Mimika – ruchy mięśni twarzy, wyrażające myśli, emocje, przeżycia, nastroje, a także postawy wobec innych ludzi oraz bieżące komentarze do toczącej się komunikacji (szerzej zobacz: komunikacja niewerbalna). W teatrze towarzyszy wypowiadanym słowom jako środek gry aktorskiej. W pantomimie jest najważniejszym obok ruchu środkiem wyrazu.
Wikipedia
(1.1) Odczytywanie mimiki jest istotne w psychologii, pedagogice, aktorstwie, a także w badaniach nad sztuczną inteligencją.
Wiktionary
rzecz. mim mos./mrz.
Wiktionary
1. w biologii: odmiana mimetyzmu, upodobnienie się do innego gatunku, zwykle w celach obronnych;
2. naśladowanie czyichś zachowań, wyglądu, sposobu mówienia, w celu ukrycia się w tłumie, niewyróżniania się w grupie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) biol. upodabnianie się zwierząt bezbronnych do zwierząt zdolnych do obrony poprzez przybranie ich kształtu, barwy, zachowania lub innych właściwości
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mʲĩˈmʲikra, AS: mʹĩmʹikra
Wiktionary
rzecz. mimetyzm mrz.
Wiktionary
zjawisko maskującego, obronnego upodabniania się niektórych zwierząt (głównie owadów) barwą, kształtem do elementów swojego otoczenia: skały, rośliny lub innego zwierzęcia; mimetyzm
SJP.pl
osoba wyrażająca uczucia i nastroje za pomocą mimiki
SJP.pl
1. jako przyimek: nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo;
2. jako przysłówek: nie opodal, blisko, obok, niedaleko
SJP.pl
przyimek
(1.1) wskazuje na zrobienie czegoś, choć warunki temu nie sprzyjają
(1.2) przest. obok, koło (w wyrażeniach oznaczających ruch)
przysłówek
(2.1) przest. obok, koło, nieopodal, mijając
Wiktionary
(1.1) Wyszli na spacer mimo ulewy.
(1.1) Mimo swojej chęci, by się wzbogacić, nie udało mu się zebrać nawet małej sumy pieniędzy.
(1.1) — Grasz dalej w karty? Przegrałeś już dużo pieniędzy. — Mimo wszystko, spróbuję jeszcze raz.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩmɔ, AS: mʹĩmo
Wiktionary
(1.1) pomimo, wbrew
Wiktionary
dawniej: mimowolny
SJP.pl
nie przywiązując do czegoś wagi, przy okazji
SJP.pl
przysłówek
(1.1) przy okazji, od niechcenia, ubocznie
Wiktionary
Mimochodem – album koncertowy Jacka Kaczmarskiego wydany w 2002 roku przez Polskie Radio, na którym zarejestrowano ostatni premierowy program artysty. Wszystkie teksty powstały między marcem 2000 roku a październikiem 2001 roku. Premiera albumu nastąpiła 27 maja 2002 roku. Utwory są zapowiadane przez samego Kaczmarskiego.
Album został nagrany 5 grudnia 2001 roku podczas koncertu w Muzycznym Studiu Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie.
Wikipedia
(1.1) Prezentując wyniki swoich badań, wspomniał mimochodem o dokonaniach poprzedników.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩmɔˈxɔdɛ̃m, AS: mʹĩmoχodẽm
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
frazeologia.
etymologia.
etym2n|mimo|mimo|chód|chodem.
uwagi.
tłumaczenia.
* bułgarski: (1.1) мимоходом
* jidysz: (1.1) פֿון דער גרינג (fun der gring)
* niemiecki: (1.1) nebenbei
* szwedzki: (1.1) apropå
* włoski: (1.1) per incidenza, per inciso
źródła.
== mimochodem (język czeski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przysłówek
(1.1) nawiasem mówiąc, przy okazji
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest przez aktorów bez użycia słów, a jedynie za pomocą gestów i mimiki; pantomima, pantomina, mimodrama
SJP.pl
widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest przez aktorów bez użycia słów, a jedynie za pomocą gestów i mimiki; pantomima, pantomina, mimodram
SJP.pl
przysłówek
(1.1) przy okazji
Wiktionary
1. w matematyce: parametr krzywej stożkowej, określający jej krzywiznę w stosunku do krzywizny okręgu;
2. w fizyce: parametr orbity ciała niebieskiego; ekscentryczność;
3. w technice: element maszyny, rodzaj korby o małym ramieniu
SJP.pl
Wikipedia
w matematyce: przesunięcie względem środka; niewspółosiowość, ekscentryczność
SJP.pl
przysłówek
(1.1) w sposób mimowolny, odruchowo
Wiktionary
przym. mimowolny
Wiktionary
niezależny od woli
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) niezależny od woli, powstały lub wykonany mimo woli
Wiktionary
(1.1) Popatrzył w okno rozświetlone żarem słonecznym z mimowolną niechęcią.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩmɔˈvɔlnɨ, AS: mʹĩmovolny
Wiktionary
rzecz. mimowolność ż.
przysł. mimowolnie
Wiktionary
(1.1) bezwiedny, instynktowny, machinalny, mimowiedny, odruchowy
Wiktionary
1. krzew tropikalny z rodziny mimozowatych; czułek;
2. przenośnie: osoba bardzo delikatna, wrażliwa, czuła
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) bot. rodzaj tropikalnych roślin, rozpowszechniony w Ameryce Południowej oraz na wyspach Oceanu Spokojnego;
Wiktionary
Mimoza, czułek (Mimosa) – rodzaj tropikalnych roślin, rozpowszechniony w Ameryce Południowej oraz na wyspach Oceanu Spokojnego.
Wikipedia
IPA: mʲĩˈmɔza, AS: mʹĩmoza
Wiktionary
przym. mimozowaty
rzecz. mimetyzm mrz.
Wiktionary
(1.1) czułek
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) bot. posiadający liście jak mimoza
Wiktionary
podrodzina roślin dwuliściennych z gromady okrytozalążkowych, z rodziny bobowatych (motylkowatych)
SJP.pl
Wikipedia
delikatność, nadmierna wrażliwość, mała odporność na przeciwności; nadwrażliwość
SJP.pl
1. o cechach mimozowatych (rodzina roślin);
2. delikatny, przewrażliwiony, mało odporny na przeciwności
SJP.pl
1. wyraz twarzy;
2. ładunek materiału wybuchowego lub pocisk z zapalnikiem umieszczony w ziemi, pod wodą itp.;
3. starożytna jednostka masowo-pieniężna;
4. chodnik drążony wewnątrz liści przez larwy niektórych owadów;
5. dawniej: kopalnia minerałów
SJP.pl
skrót
(1.1) fiz. zob. minuta.
(1.2) mat. symbol funkcji minimum
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) lm. D. zob. mina.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Pomiar prędkości obrotowej trzpienia dał wynik 7926,2 obr./min ±0,1.
Wiktionary
IPA: mʲĩn, AS: mʹĩn
Wiktionary
skrót od:
1. minuta; min;
2. minimalny, minimalnie;
3. minimum;
4. minister;
5. ministerstwo; minist.
SJP.pl
skrót
(1.1) = minister
(1.2) = minimum, minimalny, minimalnie
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
(1.2) maks.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
skr. wicemin.
frazeologia.
etymologia.
uwagi. nie mylić z|m.in..
tłumaczenia.
* portugalski: (1.1) min.
źródła.
== min. (język portugalski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) min. = minimum, minimalny, minimalnie
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
Wiktionary
skr. wicemin.
Wiktionary
antonimy.
(1.2) maks.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
skr. wicemin.
frazeologia.
etymologia.
uwagi. nie mylić z|m.in..
tłumaczenia.
* portugalski: (1.1) min.
źródła.
== min. (język portugalski.) ==
wymowa.
znaczenia.
skrót
(1.1) min. = minimum, minimalny, minimalnie
odmiana.
(1.1) nieodm.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
1. wyraz twarzy;
2. ładunek materiału wybuchowego lub pocisk z zapalnikiem umieszczony w ziemi, pod wodą itp.;
3. starożytna jednostka masowo-pieniężna;
4. chodnik drążony wewnątrz liści przez larwy niektórych owadów;
5. dawniej: kopalnia minerałów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) wyraz twarzy
(1.2) wojsk. ukryty ładunek wybuchowy, przeznaczony do detonacji, gdy w pobliżu znajdzie się ofiara;
(1.3) przen. pot. żart. odchody leżące na ziemi, w które można wdepnąć
(1.4) podkop pod murem obronnym wypełniany prochem i powodujący jego zawalenie;
(1.5) hist. staroż. jednostka wagi, używana w Babilonii i Asyrii, później jednostka monetarna, używana też w Grecji;
(1.6) przest. kopalnia kruszcu
Wiktionary
Holandia:
Meksyk:
Portugalia:
Wikipedia
(1.1) Czemu masz taką strapioną minę?
(1.2) Sierżant zboczył z drogi i wszedł na minę.
(1.3) Idąc przez park, cały czas uważałam, żeby nie wejść na minę.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩna, AS: mʹĩna
Wiktionary
(1.1) zdrobn. minka ż.
(1.2) rzecz. miner m.; czas. minować ndk., zaminować dk., zaminowywać ndk., odminować dk., odminowywać ndk.; przym. minowy, minerski
Wiktionary
1. przejść, przejechać, przelecieć obok kogoś, czegoś
2. (np. młodość, czas) upłynąć, przeminąć
3. (np. o deszczu, bólu) ustać, ustąpić, wygasnąć
4. minąć się:
a) przejść obok siebie
b) nie spotkać się, rozminąć się
SJP.pl
czasownik przechodni dokonany (ndk. mijać)
(1.1) dokonany od|mijać.
czasownik zwrotny dokonany minąć się
(2.1) przejść, przejechać obok siebie nawzajem
Wiktionary
(1.1) Lato po wyjeździe papieża minęło pod znakiem obchodów dziesięciolecia niepodległości.
(2.1) Minęli się o włos.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩnɔ̃ɲt͡ɕ, AS: mʹĩnõńć
Wiktionary
rzecz. mijanie n., minięcie n.
czas. omijać
przym. miniony
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) polit. doktryna polityczna zakładająca istnienie państwa o jak najmniejszej roli rządu w życiu społecznym i politycznym obywateli;
Wiktionary
Minarchizm (hybryda łac. minimum "najmniej" oraz gr. ἀρχή archḗ "władza") lub minimalny etatyzm – doktryna społeczno-polityczna zakładająca, że wielkość aparatu rządowego i jego wpływ na wolne społeczeństwo powinny być jak najmniejsze – aczkolwiek wystarczające do obrony wolności i własności każdego obywatela.
Termin ukuł na początku lat 70. XX wieku filozof Samuel Edward Konkin.
Wikipedia
(1.1) W minarchizmie przyjmuje się, że w gospodarce rynkowej działa jeden mechanizm rynkowy i abstrahuje się od zbioru rynków, o którym mówi się jako o jednym rynku.
Wiktionary
rzecz. minarchista m.
przym. minarchistyczny
Wiktionary
zdrobnienie od: minaret
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od minaret
Wiktionary
(1.1) To nie minaret, lecz tylko mały minarecik.
Wiktionary
rzecz. minaret m.
Wiktionary
wysoka wieża meczetu, z której nawołuje się muzułmanów do modlitwy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) archit. rel. wieża przy meczecie, z której muezin woła wiernych na modlitwę;
Wiktionary
Minaret (arab. منارة manara – miejsce, skąd widać światło, latarnia morska) – wysoka, zwykle smukła wieża stawiana przy meczecie z nadwieszonym balkonem lub galeryjką, z którego muezin może nawoływać wiernych na modlitwę. Współcześnie na wielu minaretach montowane są głośniki.
Wikipedia
IPA: mʲĩˈnarɛt, AS: mʹĩnaret
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. minarecik m.
przym. minaretowy
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
kazalnica w meczecie; mimbar
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. kazalnica w meczecie;
Wiktionary
Minbar, mimbar (arab. miejsce, skąd się woła, wzniesienie) – kazalnica, która jest standardowym wyposażeniem meczetu, ustawiona na prawo od mihrabu. Minbar z reguły budowany jest z drewna, rzadziej z kamienia lub metalu; ma zwykle kształt wysokiego krzesła o schodkowej podstawie. Nawiązuje on do podwyższenia, z którego zwykł przemawiać Mahomet. Minbar, początkowo dość prosty, z czasem przybrał formę wysokiej, wspaniałej konstrukcji, zdobionej najczęściej techniką ażurową lub inkrustacją.
Wikipedia
(1.1) W początkach islamu z minbaru przemawiał władca lub jego reprezentant, dziś zwykle teologowie i uczeni muzułmańscy.
Wiktionary
(1.1) war. mimbar
Wiktionary
przymiotnik od: mincarz
SJP.pl
bicie monet i medali; mincerstwo
SJP.pl
Mincerstwo (mincarstwo) – sztuka bicia monet i medali przez mincerza z metali szlachetnych (srebro i złoto) i brązu, bądź z rozmaitych stopów, aż do XVIII wieku wykonywana za pomocą prostych narzędzi (nożyc, stempli menniczych i młota) oraz siły fizycznej.
Wikipedia
mincerz; dawniej:
1. rzemieślnik zajmujący się biciem monet;
2. zarządca mennicy królewskiej, w średniowieczu pełniący też funkcję urzędnika skarbowego
SJP.pl
Mincerz, mincarz (niem. Münzer, łac. monetarius) – pracownik mennicy produkujący monety.
W średniowiecznej Polsce był urzędnikiem królewskim zajmującym się także kontrolą monety będącej w obiegu, jej wymianą, a także ściganiem i karaniem fałszerzy. Z upływem czasu mincerze tracili uprawnienia policyjno-sądowe, stając się jedynie rzemieślnikami od wytwarzania pieniądza bilonowego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
bicie monet i medali; mincarstwo
SJP.pl
Mincerstwo (mincarstwo) – sztuka bicia monet i medali przez mincerza z metali szlachetnych (srebro i złoto) i brązu, bądź z rozmaitych stopów, aż do XVIII wieku wykonywana za pomocą prostych narzędzi (nożyc, stempli menniczych i młota) oraz siły fizycznej.
Wikipedia
mincarz; dawniej:
1. rzemieślnik zajmujący się biciem monet;
2. zarządca mennicy królewskiej, w średniowieczu pełniący też funkcję urzędnika skarbowego
SJP.pl
Mincerz, mincarz (niem. Münzer, łac. monetarius) – pracownik mennicy produkujący monety.
W średniowiecznej Polsce był urzędnikiem królewskim zajmującym się także kontrolą monety będącej w obiegu, jej wymianą, a także ściganiem i karaniem fałszerzy. Z upływem czasu mincerze tracili uprawnienia policyjno-sądowe, stając się jedynie rzemieślnikami od wytwarzania pieniądza bilonowego.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) kierownik mennicy
Wiktionary
Mennica – zakład zajmujący się mincerstwem, czyli produkcją (wybijaniem) monet, medali oraz stempli.
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
wyspa w Filipinach
SJP.pl
Mindanao – druga co do wielkości wyspa Filipin, ustępuje jedynie wyspie Luzon. Położona w południowej części archipelagu. Dobrze rozwinięta linia brzegowa z licznymi półwyspami i zatokami. Na wyspie panuje klimat równikowy wybitnie wilgotny. Wnętrze wyspy jest górzyste z najwyższym szczytem Filipin, wulkanem Apo (2965 m n.p.m.). Na Mindanao znajdują się lasy równikowe oraz dobrze rozwinięta sieć rzeczna.
Wikipedia
[czytaj: majndfulnes] rodzaj medytacji
SJP.pl
Wikipedia
1. wyspa w Filipinach;
2. cieśnina Morza Południowochińskiego
SJP.pl
Mindoro – filipińska wyspa, położona na południowy zachód od Luzonu. Około 600 000 mieszkańców, większość na wybrzeżu. Powierzchnia 10,6 tys. km².
Wyspa zbudowana jest z wapieni i ze skał krystalicznych. Górzysta, najwyższy szczyt Halcon 2582 m n.p.m. Wybrzeżom towarzyszą wąskie niziny. Panuje klimat równikowy, wilgotny. Roczna suma opadów wynosi ponad 2000 mm. Liczne wodospady na zasobnych w wodę, krótkich rzekach. Występują wtórne bory sosnowe w górach i wilgotne lasy równikowe.
Wikipedia
1. → Mindoro (wyspa w Filipinach);
2. szczur mindorski - gatunek ssaka z podrodziny myszy;
3. wół mindorsk - gatunek ssaka kopytnegp z rodziny krętorogich
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mindoro, dotyczący Mindoro
Wiktionary
rzecz. Mindoro n.
Wiktionary
wielki książę litewski od ok. 1238 r., król od 1253 r.; Mendog
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) hist. imię średniowiecznego władcy Litwy;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Mendog, Mindaugas
Wiktionary
[czytaj: majndset] mentalność, nastawienie
SJP.pl
mężczyzna lubiący uprawiać seks oralny, stosujący najczęściej technikę minety
SJP.pl
[czytaj: majnkraft] gra komputerowa, w której buduje się świat z sześciennych bloków
SJP.pl
Minecraft – komputerowa gra survivalowa z otwartym światem stworzona przez Markusa Perssona i rozwijana przez Mojang Studios. Minecraft pozwala graczom na budowanie i niszczenie obiektów położonych w losowo generowanym świecie gry. Gracz może atakować napotkane istoty, zbierać surowce czy wytwarzać przedmioty.
Wikipedia
zdrobnienie od: minka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: mina
Wiktionary
IPA: mʲĩˈnɛt͡ʃka, AS: mʹĩnečka
Wiktionary
minier (rzadko);
1. specjalista (zwykle wojskowy) zakładający miny i oczyszczający tereny zaminowane;
2. dawniej: robotnik pracujący w kopalni; górnik
SJP.pl
Miner – żołnierz lub marynarz wyszkolony w zakresie wykonywania prac minerskich (minowanie i rozminowanie).
Nazwa pochodzi od fr. mineur - górnik; miner, od mine kopalnia - mina.
Wikipedia
skrót od: mineralogia, mineralogiczny (czytany jako cały, odmienny wyraz)
SJP.pl
1. w chemii: całkowity rozkład substancji do prostych, stałych związków nieorganicznych;
2. w fizjologii: stężenie substancji mineralnych w tkankach i płynach ustrojowych;
3. w geologii: powstawanie minerałów w skorupie ziemskiej
SJP.pl
Wikipedia
potocznie: woda mineralna
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. woda mineralna
(1.2) pot. butelka wody mineralnej
Wiktionary
(1.1) Wzięłam ci mineralkę, tutaj masz szklankę.
Wiktionary
rzecz. minerał mrz.
przym. mineralny
Wiktionary
(1.1) woda mineralna; gw-pl|Górny Śląsk|zelter.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest mineralne
Wiktionary
rzecz. minerał m., mineralizacja ż.
przym. mineralny
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) nie będący organicznym
Wiktionary
(1.1) Dla ochrony broni przed szkodliwym działaniem deszczu lub śniegu należy zewnętrzne jej części zabezpieczyć posmarowaniem mieszanką wosku i oleju mineralnego (oliwy) w stosunku 1:3.
Wiktionary
rzecz. minerał m., mineralizacja ż., mineralizator m., mineralka ż., mineralizowanie n., mineralność ż.
czas. mineralizować
Wiktionary
(1.1) nieorganiczny
Wiktionary
specjalista w zakresie mineralogii
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) miner. specjalista zajmujący się mineralogią
Wiktionary
Mineralogia – nauka zajmująca się badaniem minerałów.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) geolog
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mineralogia ż.
:: fż. mineralożka ż.
przym. mineralogiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) мінералог m.
* bułgarski: (1.1) минералог m.
* czeski: (1.1) mineralog m.
* niemiecki: (1.1) Mineraloge m.
* rosyjski: (1.1) минералог m.
* słowacki: (1.1) mineralóg m.
* szwedzki: (1.1) mineralog w.
* ukraiński: (1.1) мінералог m.
źródła.
== mineralog (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|minerǎloɡ.
dzielenie|mi|ne|ra|log.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mineralog
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnɛˈralɔk, AS: mʹĩneralok
Wiktionary
rzecz. mineralogia ż.
:: fż. mineralożka ż.
przym. mineralogiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) geolog
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mineralogia ż.
:: fż. mineralożka ż.
przym. mineralogiczny
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* białoruski: (1.1) мінералог m.
* bułgarski: (1.1) минералог m.
* czeski: (1.1) mineralog m.
* niemiecki: (1.1) Mineraloge m.
* rosyjski: (1.1) минералог m.
* słowacki: (1.1) mineralóg m.
* szwedzki: (1.1) mineralog w.
* ukraiński: (1.1) мінералог m.
źródła.
== mineralog (język chorwacki.) ==
ortografie.
wymowa.
IPA|minerǎloɡ.
dzielenie|mi|ne|ra|log.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj męski
(1.1) mineralog
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
nauka zajmująca się powstawaniem i poznawaniem struktury minerałów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. nauka o minerałach;
Wiktionary
Mineralogia – nauka zajmująca się badaniem minerałów.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) geologia
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mineralog m., mineralożka ż.
przym. mineralogiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|mineralis.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mineralogy
* asturyjski: (1.1) mineraloxía ż.
* baskijski: (1.1) mineralogia
* białoruski: (1.1) мінералогія ż.
* bułgarski: (1.1) минералогия ż.
* duński: (1.1) mineralogi w.
* francuski: (1.1) minéralogie ż.
* galicyjski: (1.1) mineraloxía ż.
* hiszpański: (1.1) mineralogía ż.
* kataloński: (1.1) mineralogia ż.
* niemiecki: (1.1) Mineralogie ż.
* nowogrecki: (1.1) μεταλλειολογία ż.
* rosyjski: (1.1) минералогия ż.
* szwedzki: (1.1) mineralogi w.
* ukraiński: (1.1) мінералогія ż.
* węgierski: (1.1) mineralógia, ásványtan
* włoski: (1.1) mineralogia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnɛraˈlɔɟja, AS: mʹĩneraloǵi ̯a
Wiktionary
rzecz. mineralog m., mineralożka ż.
przym. mineralogiczny
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) geologia
meronimy.
pokrewne.
rzecz. mineralog m., mineralożka ż.
przym. mineralogiczny
frazeologia.
etymologia.
etym|łac|mineralis.
uwagi.
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) mineralogy
* asturyjski: (1.1) mineraloxía ż.
* baskijski: (1.1) mineralogia
* białoruski: (1.1) мінералогія ż.
* bułgarski: (1.1) минералогия ż.
* duński: (1.1) mineralogi w.
* francuski: (1.1) minéralogie ż.
* galicyjski: (1.1) mineraloxía ż.
* hiszpański: (1.1) mineralogía ż.
* kataloński: (1.1) mineralogia ż.
* niemiecki: (1.1) Mineralogie ż.
* nowogrecki: (1.1) μεταλλειολογία ż.
* rosyjski: (1.1) минералогия ż.
* szwedzki: (1.1) mineralogi w.
* ukraiński: (1.1) мінералогія ż.
* węgierski: (1.1) mineralógia, ásványtan
* włoski: (1.1) mineralogia ż.
źródła.
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) dotyczący mineralogii
Wiktionary
rzecz. mineralożka ż., mineralogia ż., mineralog m.
Wiktionary
1. zwarta grupa różnych minerałów;
2. mieszanina związków chemicznych niebędących minerałami
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) naturalnie występująca substancja o uporządkowaniu wewnętrznym odmiennym niż w przypadku minerałów;
Wiktionary
Mineraloid – naturalnie występująca substancja o uporządkowaniu wewnętrznym odmiennym niż w przypadku minerałów. Jest często uważana za nieoficjalną klasę składników budulcowych lub za podklasę minerałów.
Mineraloidy są to zazwyczaj zwarte grupy różnych minerałów lub mieszaniny związków chemicznych niebędących minerałami.
Do mineraloidów zalicza się zazwyczaj:
Wikipedia
(1.1) Mineraloidy są to zazwyczaj zwarte grupy różnych minerałów lub mieszaniny związków chemicznych nie będących minerałami. (Wikipedia)
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnɛraˈlɔjit, AS: mʹĩneraloi ̯it
Wiktionary
Wikipedia
hormon regulujący gospodarkę mineralną i jonową organizmu
SJP.pl
Wikipedia
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miner. specjalistka zajmująca się mineralogią
Wiktionary
rzecz. mineralogia ż.
:: fm. mineralog m.
przym. mineralogiczny
Wiktionary
substancja powstała w przyrodzie wskutek procesów geologicznych
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. substancja, której struktura ukształtowała się w wyniku procesów geologicznych, będąca ciałem krystalicznym lub posiadająca jednorodną strukturę chemiczną;
Wiktionary
Minerał (fr. minéral, od gal. mina „kopalnia”) – pierwiastek lub związek chemiczny będący normalnie ciałem krystalicznym, którego struktura ukształtowała się w toku procesów geologicznych.
Do minerałów nie zalicza się mineraloidów – substancji bezpostaciowych o jednorodnej strukturze chemicznej, powstałych w wyniku zniszczenia struktury krystalicznej minerału pod wpływem promieniowania oraz rtęci.Za minerał nie jest też uznawana ropa naftowa i jej niekrystaliczne pochodne. Minerałem nie jest woda w stanie ciekłym (natomiast lód jest minerałem). Do minerałów nie zalicza się substancji pochodzenia biologicznego, o ile pod wpływem procesów geologicznych nie uległy przekształceniu w substancje krystaliczne (np. fosforyty powstałe z organizmów morskich).Za minerały nie są uznawane „minerały syntetyczne”, otrzymywane sztucznie w laboratoriach lub zakładach przemysłowych. Do najczęściej produkowanych syntetyków należą: ałunit, chalkantyt, syntetyczny korund, cyrkonia, lopezyt oraz diament syntetyczny.Minerałami nie są sole mineralne rozpuszczone w wodzie (woda mineralna) lub obecne w pożywieniu, czy w parafarmaceutykach.
Wikipedia
(1.1) Klasyfikacja minerałów polega na porządkowaniu ich w gromady, klasy, grupy i szeregi
Wiktionary
IPA: mʲĩˈnɛraw, AS: mʹĩnerau̯
Wiktionary
rzecz. mineralność ż., mineralizacja ż., mineralizator m., mineralka ż., mineralizowanie n., zmineralizowanie n.
czas. mineralizować ndk., zmineralizować dk.
przym. mineralny
przysł. mineralnie
Wiktionary
dział inżynierii wojskowej związany z użyciem materiałów wybuchowych; minierstwo
SJP.pl
Minerstwo – termin odnoszący się do dwóch obszarów działalności wojskowej: wojny podziemno-minerskiej i inżynierii materiałów wybuchowych.
Minerstwo jako wojna podziemno-minerska to działania polegające na wykonywaniu podziemnych chodników w celu instalowania pod nieprzyjacielskimi umocnieniami ładunków wybuchowych, służącymi do ich zniszczenia.
Wikipedia
mit. rzym. italska bogini patronująca gł. rękodziełu i sztuce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) mitrzym. bogini mądrości, wojny sprawiedliwej, rękodzieła i sztuki oraz nauczycieli i szkół, utożsamiana z grecką Ateną;
Wiktionary
Minerwa (łac. Minerva) – w mitologii rzymskiej pierwotnie bogini sztuki i rzemiosła, mądrości, nauki i literatury oraz wojny słusznej. Jest to prawdopodobnie bogini pochodzenia etruskiego (znana jest etruska bogini Menrva). Razem z Jowiszem i Junoną tworzyła Trójcę Kapitolińską.
Wikipedia
(1.1) Minerwa uchodziła początkowo za etruskie bóstwo rzemiosła i sztuki.
(1.1) Święto Minerwy, 19 marca, było dniem wolnym od nauki.
(1.1) W bocznych nawach świątyni kapitolińskiej stały posągi Minerwy i Junony, które wraz z Jowiszem stanowiły trójcę bogów stworzoną na wzór etruski.
(1.1) Jowisz razem z żoną Junoną i Minerwą tworzyli tzw. triadę kapitolińską.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈnɛrva, AS: mʹĩnerva
Wiktionary
rzecz. minerwa ż.
Wiktionary
(1.1) Atena
Wiktionary
[czytaj: minez-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Minnesotą, dotyczący Minnesoty
Wiktionary
(1.1) Narzędzie to jest skróconą i dostosowaną kulturowo polską wersją Minesockiego wielowymiarowego inwentarza osobowości MMPI.
Wiktionary
rzecz. Minnesota ż.
przym. minnesocki
Wiktionary
(1.1) minnesocki
Wiktionary
gęsta, włoska zupa jarzynowa na wywarze pomidorowym
SJP.pl
Minestrone – zupa na bazie warzyw, głównie cukinii, fasolki szparagowej, marchwi, zielonego groszku oraz szpinaku. Jest podawana na różne sposoby: z drobnym makaronem, ryżem, grzankami lub jako przecierka warzywna.
Nazwa pochodzi od włoskiego słowa minestra (zupa). Najbardziej popularna i najczęściej spożywana potrawa w wielu rejonach Włoch. Nie ma ścisłego przepisu na tę zupę; jej skład bazuje na warzywach sezonowych i różni się w poszczególnych regionach Włoch.
Wikipedia
młody, delikatny chłopiec; młodzik, paniczyk
SJP.pl
1. seks oralny polegający na pobudzaniu ustami kobiecych narządów płciowych; cunnilingus;
2. żyłowa skała lamprofirowa (w Polsce obecna na Dolnym Śląsku); minetta
SJP.pl
Cunnilingus (łac. cunnilinctio) – metoda seksu oralnego polegająca na stymulowaniu (pieszczeniu) narządów płciowych partnerki, zwłaszcza jej łechtaczki, za pomocą ust oraz języka. Cunnilingus występuje zarówno w kontaktach heteroseksualnych, jak i u kobiet bi- oraz homoseksualnych. Dla znacznej części kobiet oralne pieszczoty łechtaczki są najprostszym sposobem osiągnięcia orgazmu.
Wikipedia
seks oralny polegający na pobudzaniu ustami kobiecych narządów płciowych; mineta, cunnilingus
SJP.pl
Cunnilingus (łac. cunnilinctio) – metoda seksu oralnego polegająca na stymulowaniu (pieszczeniu) narządów płciowych partnerki, zwłaszcza jej łechtaczki, za pomocą ust oraz języka. Cunnilingus występuje zarówno w kontaktach heteroseksualnych, jak i u kobiet bi- oraz homoseksualnych. Dla znacznej części kobiet oralne pieszczoty łechtaczki są najprostszym sposobem osiągnięcia orgazmu.
Wikipedia
skała magmowa zawierająca głównie skaleń potasowy i biotyt; mineta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) geol. magmowa skała żyłowa należąca do lamprofirów
Wiktionary
rzadko: średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minnesinger, minesinger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger
SJP.pl
– przekazywana w formie pisemnej i zrytualizowana forma miłosnej liryki śpiewanej, uprawianej przez zachodnioeuropejską arystokrację, łącznie z cesarzem. Twórcy i wykonawcy tego gatunku znani są jako minnesingerzy.
Na niemieckojęzycznych obszarach z minnesangiem w języku średnio-wysoko-niemieckim mamy do czynienia dopiero od około 1150 roku.
Wikipedia
[czytaj: minez-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minnesinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger
SJP.pl
chińska dynastia
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. miasto w środkowym Azerbejdżanie;
Wiktionary
Mingeczaur (azer. Mingaçevir) – miasto w środkowym Azerbejdżanie, powstałe w 1948 w związku z budową sztucznego zbiornika Mingeczaurskiego na rzece Kura. Ludność: 94,9 tys. (2003). Mingeczaur to czwarte pod względem liczby ludności miasto kraju. Pod względem administracyjnym Mingeczaur jest jednym z jedenastu miast wydzielonych (şəhər).
Wikipedia
przym. mingeczaurski
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Mingeczaurem, dotyczący Mingeczauru
Wiktionary
rzecz. Mingeczaur mrz.
Wiktionary
region w zachodniej Gruzji; Megrelia
SJP.pl
Mingus – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Teksas, w hrabstwie Palo Pinto.
Wikipedia
1. słowo używane w funkcji przymiotnikowej (rzadziej przysłówkowej), najczęściej w odniesieniu do ubiorów, oznaczające tyle co: bardzo krótki albo mały, bardzo krótko albo mało;
2. krótki strój (głównie spódniczka mini);
3. samochód marki Mini
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. minispódniczka
przymiotnik
(2.1) bardzo mały lub bardzo krótki
Wiktionary
Mini – brytyjski producent samochodów osobowych, z siedzibą w Farnborough, działający od 2000 roku. Należy do niemieckiego koncernu BMW.
Wikipedia
(1.1) Ładnie wyglądasz w tej mini i bluzie.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩɲi, AS: mʹĩńi
Wiktionary
rzecz. miniatura ż., minimalizm m., miniówa ż., miniówka ż.
przym. miniaturowy, minimalistyczny
Wiktionary
(1.1) miniówka, minispódniczka, spódniczka mini
(2.1) mikry, miniaturowy
Wiktionary
1. czerwony pigment będący składnikiem farb antykorozyjnych;
2. farba wzbogacona o ten składnik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zwyczajowa nazwa czerwonego barwnika nieorganicznego, najczęściej ołowiowego
(1.2) farba z zawartością takiego barwnika
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Minia ołowiowa używana jest w procesie produkcji szkła kryształowego.
(1.2) Blaszany dach budynku pomalowany został minią.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩɲja, AS: mʹĩńi ̯a
Wiktionary
czas. miniować ndk., pominiować dk.
przym. miniowy, miniowany, pominiowany
Wiktionary
cynober
Wiktionary
pieszczotliwie o ukochanym; minio
SJP.pl
[czytaj: mini-album]
1. potocznie: album muzyczny dłuższy od singla i krótszy od albumu długogrającego; epka;
2. malutki album
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) muz. nagranie muzyczne lub zbiór utworów większy niż singiel i mniejszy niż album, zawierający zazwyczaj od trzech do pięciu kompozycji;
Wiktionary
EP (od: extended play), minialbum, czwórka, pot. epka – nagranie muzyczne, które zawiera więcej utworów niż singel, ale zwykle nie kwalifikuje się jako album lub LP. Współczesne minialbumy zawierają zazwyczaj co najmniej trzy utwory, a maksymalnie sześć, i są uważane za „tańsze i mniej czasochłonne” dla artysty w produkcji w porównaniu do albumów. Określenie EP początkowo (po 1948) odnosiło się do typu płyt winylowych odtwarzanych z prędkością 45 obr./min (standardowa płyta [SP] 75, płyta długogrająca [LP] 33⅓ obr./min), współcześnie określenie jest stosowane również do średniej długości płyt CD/DVD i muzyki w formacie plików do pobrania.
Wikipedia
(1.1) Wydany na początku roku minialbum "Kolekcjoner" osiągnął nakład 50 tys. egzemplarzy.
Wiktionary
rzecz. album mrz.
Wiktionary
(1.1) EP; pot. epka
Wiktionary
[czytaj: mini-aloha] deska windsurfingowa w klasie mini-Aloha
SJP.pl
w judaizmie: grupa modlitewna
SJP.pl
[czytaj: mini-ankieta] mała ankieta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) liter. niewielka antologia
Wiktionary
sznureczek z pętelkami będący częścią niektórych koronek wykonywanych szydełkiem
SJP.pl
miniarka kapuścianka - gatunek muchówki z rodziny miniarkowatych
SJP.pl
o cechach miniarkowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
o cechach miniarkowatych (rodzina muchówek)
SJP.pl
średniowieczny malarz miniatur w rękopisach; miniaturzysta
SJP.pl
1. model czegoś, pomniejszona kopia;
2. małe malowidło, zwykle portret, malowane na kości słoniowej lub porcelanie;
3. krótki utwór literacki, filmowy lub muzyczny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mały model czegoś lub kopia w pomniejszeniu
(1.2) krótki utwór literacki, sceniczny, filmowy, muzyczny itp.
(1.3) szt. malowidło małego formatu, zwykle portret, często na kości słoniowej, masie perłowej lub porcelanie
(1.4) ręcznie malowana ilustracja lub inicjał w średniowiecznym rękopisie
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˌmʲĩɲaˈtura, AS: mʹĩńatura
Wiktionary
rzecz. miniaturzysta m., mini n., miniaturowość ż., miniówka ż., miniatorstwo n., miniator m.
:: zdrobn. miniaturka ż.
czas. miniaturyzować
przym. miniaturowy, mini
przysł. miniaturowo
Wiktionary
zdrobnienie od: miniatura
SJP.pl
przymiotnik od: miniatura
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) taki, który jest mniejszą wersją czegoś większego
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲatuˈrɔvɨ, AS: mʹĩńaturovy
Wiktionary
rzecz. miniatura ż., miniaturka ż., mini n., miniaturzysta m., miniaturowość ż., miniaturyzacja ż.
czas. miniaturyzować, zminiaturyzować
przysł. miniaturowo
przym. mini
Wiktionary
Miniaturyzacja to występujący w technologii trend zmniejszania rozmiarów urządzeń mechanicznych, optycznych i elektronicznych przy zachowaniu ich pełnej użyteczności. Zjawisko jest szczególnie widoczny w elektronice, gdzie rozmiar i liczba elementów ma duży wpływ na rozmiar i cenę produktu. Miniaturyzacja układów elektronicznych doprowadziła do rozwoju scalonych układów półprzewodnikowych. Układy te mogą zawierać wiele milionów elementów elektronicznych w jednej obudowie. Przykłady wysoko zminiaturyzowanych układów scalonych to m.in.:
Wikipedia
związany z miniaturyzacją
SJP.pl
średniowieczny malarz miniatur w rękopisach; miniator
SJP.pl
Miniatura (łac. minium) – obraz bardzo małego formatu, zazwyczaj portret.
Malarstwo miniaturowe zaczęto uprawiać w XV w., jego rozkwit nastąpił w XVI-wiecznej Europie, a szczyt popularności przypadał na XVIII i XIX w. Było modne zarówno wśród arystokracji, jak i mieszczaństwa.
Wikipedia
wyposażenie pokoju w niektórych hotelach, w postaci lodówki z napojami i drobnymi przekąskami
SJP.pl
Minibasen (także: spa, minibasen spa, whirlpool, jacuzzi, hot tub) – termin branżowy, stosowany w odniesieniu do urządzeń większych, niż typowe wanny z hydromasażem. Dotyczy on kilku rodzajów wieloosobowych urządzeń o zastosowaniu rekreacyjnym, a nawet terapeutycznym.
Wikipedia
wykaz połączeń telefonicznych
SJP.pl
niewielki dziennik internetowy, zwykle z możliwością komentowania poszczególnych wpisów przez internautów
SJP.pl
restauracja lub kawiarnia, gdzie produkuje się i sprzedaje własne piwo
SJP.pl
Autobus – pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów.
Według ustawy – Prawo o ruchu drogowym pojazd ten przystosowany jest do przewozu więcej niż 9 osób (w tym kierowcy). Według definicji Europejskiej Komisji Gospodarczej, Eurostatu i Międzynarodowego Forum Transportu jest to pasażerski mechaniczny pojazd drogowy przeznaczony do przewozu więcej niż 24 osób (wliczając kierowcę) i posiadający zarówno miejsca siedzące, jak i stojące.
Wikipedia
cienkie cygaro; cygaretka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
niewielkich rozmiarów detektor
SJP.pl
krótki dialog
SJP.pl
dron niewielkich rozmiarów
SJP.pl
magnetyczny nośnik stosowany najczęściej do rejestracji dźwięków; mini disc
SJP.pl
Minidisc, zapis oficjalny MiniDisc (MD) – dyskowy nośnik danych cyfrowych, zwykle stosowany do zapisu dźwięku. Technologię MD zaprezentowała w 1991 roku firma Sony. W 1993 roku został zaprezentowany standard MD Data do przechowywania danych komputerowych, nie zyskał on jednak popularności. Od 2013 nie produkuje się nowych urządzeń korzystających z płyt MiniDisc.
Wikipedia
1. przejść, przejechać, przelecieć obok kogoś, czegoś
2. (np. młodość, czas) upłynąć, przeminąć
3. (np. o deszczu, bólu) ustać, ustąpić, wygasnąć
4. minąć się:
a) przejść obok siebie
b) nie spotkać się, rozminąć się
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|minąć.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈɲɛ̇̃ɲt͡ɕɛ, AS: mʹĩńė̃ńće
Wiktionary
czas. minąć dk., mijać ndk., ominąć dk.
rzecz. mijanka, mijanie, ominięcie
przym. miniony
Wiktionary
miner;
1. specjalista (zwykle wojskowy) zakładający miny i oczyszczający tereny zaminowane;
2. dawniej: robotnik pracujący w kopalni; górnik
SJP.pl
Minier – wieś w Stanach Zjednoczonych, w stanie Illinois, w hrabstwie Tazewell.
Wikipedia
dział inżynierii wojskowej związany z użyciem materiałów wybuchowych; minerstwo
SJP.pl
krótki esej
SJP.pl
mała fabryka
SJP.pl
mały felieton
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mała fontanna
Wiktionary
(1.1) Powstał oryginalny hotel tuż obok plażaaży. Przed nim postawiono pierwszą w mieście minifontannę ze zdrojową wodą.
(1.1) Dużo radości z zabawy wodą w środku upalnego dnia sprawi dzieciom także plastikowyastikowa minifontanna podłączana do kranu i ogrodowy basen kąpielowy.
Wiktionary
rzecz. fontanna ż.
Wiktionary
zminiaturyzowana forma
SJP.pl
niewielki pojazd do przewożenia ładunków, wyposażony w przystosowane do tego zamykane nadwozie
SJP.pl
prosta, dodatkowa gra będąca elementem większej gry komputerowej, zwykle pełniąca rolę jednego z wyzwań stawianych przed graczem; minigra
SJP.pl
Minigolf (lub Mini Golf) – sport uprawiany na specjalnych torach do gry, zwanych inaczej stanowiskami. Polega na umieszczeniu piłki w dołkach na końcu każdego toru, przy pomocy specjalnego kija, który jest niemal identyczny jak kij nazywany putterem, stosowany w golfie klasycznym. Celem gracza jest umieszczenie piłki w dołku przy pomocy jak najmniejszej liczby uderzeń.
Wikipedia
1. małe gospodarstwo, obejmujące ziemię i budynki, w którym są warunki do uprawy roślin i hodowli zwierząt;
2. niewielki dom, mieszkanie wraz z wyposażeniem
SJP.pl
prosta gra będąca dodatkowym elementem czegoś, np. większej gry komputerowej; minigierka
SJP.pl
Minigra – zwyczajowe określenie małych, dodatkowych gier dostępnych dla gracza w większych grach komputerowych.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) wojsk. amerykański sześciolufowy karabin maszynowy cechujący się dużą szybkostrzelnością;
Wiktionary
M134 Minigun – sześciolufowy karabin maszynowy w systemie Gatlinga skonstruowany na potrzeby Armii USA w czasie wojny wietnamskiej. Powstał w oparciu o działko M61 Vulcan. Występuje wiele wersji różniących się przede wszystkim szybkostrzelnością i napędem (elektrycznym, hydraulicznym lub pneumatycznym). Używany jest jako pokładowy karabin maszynowy montowany w drzwiach takich śmigłowców jak UH-1 Iroquois czy UH-60 Black Hawk. Przedrostek „mini” odnosi się do mniejszych, w porównaniu z Vulcanem, rozmiarów i kalibru karabinu.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) lotn. mały helikopter, mały śmigłowiec
Wiktionary
(1.1) Wczoraj w okolicznej fabryce ruszyła produkcja minihelikopterów nowego rodzaju.
Wiktionary
rzecz. helikopter m.
Wiktionary
mały hotel
SJP.pl
[czytaj: minidżek] jack o średnicy 3,5 mm; mały jack
SJP.pl
Jack – wtyczka używana do transmisji sygnałów analogowych, głównie połączeń audio, w wersji 6,3 mm używana także w profesjonalnym sprzęcie audio do przesyłania sygnałów sterujących. Pierwotnie stosowana do przełączania sygnałów telefonicznych.
Wikipedia
w literaturze antycznej: dramatyczna scenka pisana w metrum jambicznym, odnosząca się zwykle do życia miejskiego
SJP.pl
owoc aktinidii ostrolistnej lub pstrolistnej; małe kiwi
SJP.pl
Wikipedia
niewielka kolekcja
SJP.pl
Minikomputer – powstały pod koniec lat 50. XX wieku odpowiednik komputera osobistego wykonany na tranzystorach lub układach scalonych małej (SSI) i średniej (MSI) skali integracji. Często był wykonywany jako komputer specjalizowany np. automat obrachunkowy, analizator widma. Wyróżniał się prostą obsługą, niewielkimi wymiarami, modułową budową i nie wymagał klimatyzacji. Początkowo jednostanowiskowy, w miarę wzrostu mocy obliczeniowej przejmował rolę mniejszych maszyn mainframe.
Wikipedia
mały koncert
SJP.pl
mały konkurs
SJP.pl
mały kontener
SJP.pl
mała koparka
SJP.pl
Minikoparki – rodzina koparek jednonaczyniowych hydraulicznych o masie eksploatacyjnej do 15 ton. Podstawowe elementy konstrukcji są praktycznie takie same jak w typowych koparkach. Wyposażone są najczęściej w podwozie gąsienicowe, z przodu w niewielki lemiesz oraz mechanizm kolumny obrotu wysięgnika (ang. tzw. boom swing). Są to maszyny wielofunkcyjne, uniwersalne wyposażane w wymienny osprzęt roboczy (widły, nożyce, młot hydrauliczny, świder) pozwalający dostosować maszynę do charakteru pracy. Powszechnie stosowane przy drobnych pracach budowlanych.
Wikipedia
Wikipedia
maluteńka książka
SJP.pl
kompaktowy zestaw urządzeń kuchennych
SJP.pl
urządzenie do wywoływania filmu i wykonywania odbitek
SJP.pl
Wikipedia
niewielkich rozmiarów laser
SJP.pl
w średniowieczu: dźwięk o czasie trwania równym połowie całej nuty; półnuta
SJP.pl
metoda dokonywania wyboru polegająca na kierowaniu się minimalizacją maksymalnych strat
SJP.pl
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) zwolennik minimalizmu
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩmaˈlʲista, AS: mʹĩńĩmalʹista
Wiktionary
rzecz. minimalność ż., minimalizm m., minimalizacja ż.
:: fż. minimalistka ż.
przym. minimalistyczny
przysł. minimalistycznie
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) fż. od minimalista
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩmaˈlʲistka, AS: mʹĩńĩmalʹistka
Wiktionary
rzecz. minimalizm m.
:: fm. minimalista m.
przym. minimalistyczny
przysł. minimalistycznie
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest minimalistyczne; cecha tych, którzy są minimalistyczni
Wiktionary
przym. minimalistyczny
przysł. minimalistycznie
rzecz. minimalizm mrz.
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) związany z minimalizmem
(1.2) ograniczający się do minimum
Wiktionary
(1.2) Kultura liberalna wypracowała specyficznego rodzaju minimalistyczną etykę zachowań seksualnych.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩmalʲiˈstɨt͡ʃnɨ, AS: mʹĩńĩmalʹistyčny
Wiktionary
rzecz. minimalizm m., minimalista m., minimalistka ż., minimum n., minimalizacja ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., mini ż., minimalistyczność ż.
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalny, mini
przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sprowadzenie czegoś do możliwe najmniejszych rozmiarów
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩmalʲiˈzat͡sʲja, AS: mʹĩńĩmalʹizacʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. minimalność ż., minimalista m., minimalistka ż., minimalizm m., minimalizowanie n.
czas. minimalizować
przysł. minimalnie
przym. minimalistyczny
Wiktionary
(1.1) minimalizowanie
Wiktionary
1. w sztukach plastycznych: kierunek zakładający ograniczenie środków wyrazu do podstawowych kształtów i zestawień barw; minimal art;
2. w muzyce: współczesny kierunek postulujący powrót do prostoty melodii i harmonii, dominację rytmu i powtarzalność motywów;
3. w filozofii: koncepcja, według której poznanie ograniczone jest tym, co dostępne zmysłom;
4. ograniczenie się do minimum w zakresie potrzeb, oczekiwań, działań
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) ograniczenie do minimum wymagań, potrzeb, dążeń etc.
(1.2) filoz. kierunek zacieśniający granice poznania do tego, co jest dostępne zmysłom i doświadczeniu
(1.3) szt. zob. minimal art.
Wiktionary
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. minimalność ż., minimalista mos., minimalistka ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., mini ż., minimum n., minimalistyczność ż.
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalistyczny, mini, minimalny
przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum
frazeologia.
miękki minimalizm
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.3) zobtłum|minimal art.
* angielski: (1.1) minimalism
* azerski: (1.1) minimalizm
* białoruski: (1.1) мінімалізм m.
* francuski: (1.1) minimalisme m.
* hiszpański: (1.1) minimalismo m.
* nowogrecki: (1.1) μινιμαλισμός m., ελαχιστοποίηση ż.; (1.2) μινιμαλισμός m.; (1.3) μινιμαλισμός m.
* portugalski: (1.1) minimalismo m.
* rosyjski: (1.1) минимализм m.
* ukraiński: (1.1) мінімалізм m.
źródła.
== minimalizm (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) minimalizm
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩˈmalʲism̥, AS: mʹĩńĩmalʹism̦
Wiktionary
rzecz. minimalność ż., minimalista mos., minimalistka ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., mini ż., minimum n., minimalistyczność ż.
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalistyczny, mini, minimalny
przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. minimalność ż., minimalista mos., minimalistka ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., mini ż., minimum n., minimalistyczność ż.
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalistyczny, mini, minimalny
przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum
frazeologia.
miękki minimalizm
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.3) zobtłum|minimal art.
* angielski: (1.1) minimalism
* azerski: (1.1) minimalizm
* białoruski: (1.1) мінімалізм m.
* francuski: (1.1) minimalisme m.
* hiszpański: (1.1) minimalismo m.
* nowogrecki: (1.1) μινιμαλισμός m., ελαχιστοποίηση ż.; (1.2) μινιμαλισμός m.; (1.3) μινιμαλισμός m.
* portugalski: (1.1) minimalismo m.
* rosyjski: (1.1) минимализм m.
* ukraiński: (1.1) мінімалізм m.
źródła.
== minimalizm (język azerski.) ==
ortografie.
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik
(1.1) minimalizm
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) odczasownikowy od|minimalizować.
Wiktionary
rzecz. minimalność ż., zminimalizowanie n., minimalizacja ż., minimalizm m., minimum n.
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalistyczny, minimalny
przysł. minimalistycznie, minimalnie, minimum
Wiktionary
przysłówek
(1.1) w sposób minimalny
Wiktionary
(1.1) Jeżeli choremu na tyfus lekarz zdoła obniżyć temperaturę choćby minimalnie, to jest to poważny sukces.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩˈmalʲɲɛ, AS: mʹĩńĩmalʹńe
Wiktionary
przym. minimalny, minimalistyczny
rzecz. minimalizm mrz., minimalizacja ż., minimalizowanie n., minimum n., minimalność ż.
przysł. minimum
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest minimalne; cecha tych, którzy są minimalni
Wiktionary
rzecz. minimum n., minimalizm m., minimalista m., minimalistka ż., minimalizacja ż., minimalizowanie n., zminimalizowanie n.
czas. minimalizować ndk., zminimalizować dk.
przym. minimalny
przysł. minimalnie, minimum
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) książk. bardzo mały, ograniczony lub zbliżony do minimum
(1.2) najniższy z możliwych lub dopuszczalnych
Wiktionary
(1.1) W ubiegłym roku zanotowaliśmy minimalny wzrost płac.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲĩˈmalnɨ, AS: mʹĩńĩmalny
Wiktionary
rzecz. minimalizm mrz., minimum n., minimalizowanie n., minimalność ż.
przysł. minimalnie, minimum
czas. minimalizować
przym. minimalistyczny
Wiktionary
(1.1) śladowy
Wiktionary
zminiaturyzowana mapa
SJP.pl
Minimapa (także: radar lub miniradar) – element interfejsu (HUD) gier komputerowych, najczęściej okrągły lub kwadratowy, często umieszczony w rogu ekranu, mający za zadanie pomóc graczowi zorientować się w otoczeniu. Z reguły minimapa zajmuje niewielki fragment ekranu (od pięciu do dziesięciu procent) i przedstawia tylko najbliższy obszar. Wyświetlane na niej elementy różnią się w zależności od gry, często są to: pozycja gracza, sojusznicze lub wrogie jednostki bądź struktury i cele misji. Wielkość minimapy, wyświetlany na niej obszar bądź nanoszone na nią informacje w niektórych grach ustalone mogą zostać przez gracza. W większości przypadków, tak jak na prawdziwej mapie, u góry minimapy znajduje się kierunek północy.
Wikipedia
mały sklep samoobsługowy
SJP.pl
[czytaj: minimenI] małe menu
SJP.pl
czujnik mechaniczny stosowany do dokładnych pomiarów długości, pozwalający określić długość z dokładnością do jednego mikrometra
SJP.pl
mały monitor
SJP.pl
Minimoog – elektroniczny instrument muzyczny z grupy syntezatorów, produkowany od 1970 przez firmę Moog Music inc.. Wyposażony jest w 44-klawiszową klawiaturę, trzy generatory drgań, generator szumu, filtr, wzmacniacz oraz dwa generatory obwiedni. Przystosowany jest do generowania jednego głosu, którego parametry można regulować analogowymi potencjometrami i przełącznikami dostępnymi na panelu sterowniczym.
Wikipedia
1. najmniejsza możliwa lub wymagana ilość, wartość;
2. w matematyce: najmniejsza wartość funkcji
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) najmniejsza możliwa, niezbędna lub wymagana ilość, wielkość
(1.2) mat. najmniejsza wartość przyjmowana przez daną funkcję
przysłówek
(2.1) w połączeniu z określeniem liczby: co najmniej
Wiktionary
Wikipedia
(1.2) Funkcja cosinus osiąga minimum dla argumentów postaci 2πk+π
(2.1) Tam się zmieści minimum piętnaście osób.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩɲĩmũm, AS: mʹĩńĩmũm
Wiktionary
rzecz. minimalizm mrz., minimalizowanie n., minimalność ż.
przym. minimalny, minimalistyczny
przysł. minimalnie, minimalistycznie
czas. minimalizować ndk.
Wiktionary
(2.1) co najmniej
Wiktionary
1. czerwony pigment będący składnikiem farb antykorozyjnych;
2. farba wzbogacona o ten składnik
SJP.pl
to, co było, przeminęło; przeszłość
SJP.pl
Minione – wspólny album polskiej piosenkarki Anny Marii Jopek i kubańskiego pianisty - improwizatora Gonzala Rubalcaby, wydany 3 lutego 2017 przez Universal Music. Tytuł nawiązuje do zawartości płyty, tj. przedwojennych tang i boler z lat 30. XX wieku, które duet opracował we współczesnej stylistyce fusion, mieszance muzyki świata i jazzu.
Wikipedia
postać z kreskówki, żółty ludzik w okularach, ubrany w niebieskie ogrodniczki
SJP.pl
należący do przeszłości; przeszły, dawny
SJP.pl
forma czasownika.
(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: minąć
przymiotnik
(2.1) książk. taki, który minął, przeszedł do przeszłości
(2.2) książk. ubiegły, poprzedni
Wiktionary
(2.1) Dziadek wieczorami wspominał minione dzieje.
(2.2) W lipcu minionego roku byliśmy na wakacjach w Egipcie.
Wiktionary
czas. minąć dk., mijać ndk.
rzecz. minięcie n., mijanie n., mijanka ż.
Wiktionary
(2.1) dawny, przeszły
(2.2) zeszły
Wiktionary
krótkie, zwięzłe opowiadanie
SJP.pl
[czytaj: mini-osiedle] niewielkie osiedle
SJP.pl
potocznie: minispódniczka (bardzo krótka spódniczka); miniówka, mini
SJP.pl
pokrywać minią, antykorozyjną, czerwoną farbą na bazie tlenku ołowiu
SJP.pl
potocznie: minispódniczka (bardzo krótka spódniczka); miniówa, mini
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. kraw. minispódniczka
(1.2) pot. minia
Wiktionary
Minispódniczka (potocznie mini, spódniczka mini, miniówka, miniówa) – rodzaj krótkiej spódnicy, zwykle długości do połowy uda lub nieco krótsza.
Minispódniczki nosiły już kobiety z azjatyckiego ludu Miao w średniowieczu, a także spartańskie dziewczęta. W kulturze zachodniej spopularyzowana została w latach 60. XX wieku w Londynie, przez Mary Quant. Nowa moda szybko się przyjęła, gdyż w czasach tych coraz więcej kobiet ośmielała szerząca się rewolucja seksualna. W latach 80. i 90. nastąpiła przerwa w noszeniu mini, po czym w XXI wieku znów stała się ona modna.
Wikipedia
(1.1) Uważa się, że miniówka przeznaczona jest dla dziewczyn o długich i zgrabnych nogach.
Wiktionary
IPA: mʲĩɲˈufka, AS: mʹĩńufka
Wiktionary
rzecz. miniatura ż., miniówa ż., mini ż.
przym. mini
Wiktionary
(1.1) mini, minispódniczka, spódniczka mini
Wiktionary
przymiotnik od: minia (tlenek ołowiu lub tlenek żelazowy), np. kit miniowy, farba miniowa
SJP.pl
rzadko: mały, cienki pal; mikropal, palik, kołek, tyczka
SJP.pl
krótka lub niska palisada
SJP.pl
mały palnik
SJP.pl
malutkie państwo
SJP.pl
mała parasolka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) niewielki park
Wiktionary
(1.1) Deweloperzy coraz częściej myślą o miniparkach i przydomowych plac zabawacach zabawach.
Wiktionary
rzecz. park mrz.
Wiktionary
[czytaj: minipicca] mała pizza
SJP.pl
mały plebiscyt
SJP.pl
niewielki obszar gruntu przeznaczony pod uprawę
SJP.pl
mała pralka
SJP.pl
mały protokół
SJP.pl
niewielkie przedsiębiorstwo
SJP.pl
niewielka placówka wychowawcza dla dzieci w wieku od trzech do sześciu lat, zajmująca się dziećmi w czasie kiedy ich rodzice są w pracy
SJP.pl
niewielki region
SJP.pl
niewielki aparat rengenowski
SJP.pl
mały samochód
SJP.pl
Mikrosamochód (ang. microcar) – określenie używane w odniesieniu do małego samochodu, którego masa własna nie przekracza zwykle 550 kg.
Mikrosamochody są często zaliczane do autosegmentu A. W przypadku jednak niektórych krajów stworzono regulacje prawne, które pozwalają wyodrębnić je jako oddzielną klasę samochodów.
Wikipedia
małe schronisko
SJP.pl
krótka seria
SJP.pl
serial mający kilka odcinków
SJP.pl
Miniserial (ang. miniseries, mini-series) – rodzaj serialu telewizyjnego o niewielkiej liczbie odcinków.
Wikipedia
[czytaj: miniszop] potocznie: mały sklep; minisklep
SJP.pl
mały skansen
SJP.pl
bardzo krótka spódniczka; minispódniczka, miniówka (potocznie), miniówa (potocznie), mini (potocznie)
SJP.pl
bardzo krótka spódniczka; minispódnica, miniówka (potocznie), miniówa (potocznie), mini (potocznie)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kraw. spódnica okrywająca jedynie uda lub ich część;
Wiktionary
Minispódniczka (potocznie mini, spódniczka mini, miniówka, miniówa) – rodzaj krótkiej spódnicy, zwykle długości do połowy uda lub nieco krótsza.
Minispódniczki nosiły już kobiety z azjatyckiego ludu Miao w średniowieczu, a także spartańskie dziewczęta. W kulturze zachodniej spopularyzowana została w latach 60. XX wieku w Londynie, przez Mary Quant. Nowa moda szybko się przyjęła, gdyż w czasach tych coraz więcej kobiet ośmielała szerząca się rewolucja seksualna. W latach 80. i 90. nastąpiła przerwa w noszeniu mini, po czym w XXI wieku znów stała się ona modna.
Wikipedia
(1.1) Nie czuję się komfortowo w minispódniczce.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲispudʲˈɲit͡ʃka, AS: mʹĩńispudʹńička
Wiktionary
(1.1) mini, miniówka, spódniczka mini
Wiktionary
mała zbiorowość, niewielka grupa społeczna
SJP.pl
sputnik o małych rozmiarach
SJP.pl
skrót od: ministerstwo; min.
SJP.pl
1. wysoki urzędnik państwowy, który stoi na czele jednego z resortów administracji państwowej;
2. minister bez teki - członek rządu, który nie kieruje żadnym resortem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) urzędnik będący członkiem rządu i kierujący ministerstwem;
(1.2) stpol. duchowny protestancki, pastor
rzeczownik, rodzaj żeński
(2.1) minister (1.1) będący kobietą
Wiktionary
Minister – jednoosobowy naczelny organ administracji publicznej, który jest członkiem rządu i kieruje ministerstwem. Słowo minister pochodzi od łac. minister – sługa, pomocnik.
Wikipedia
(1.1) Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.
(1.1) Ministrem finansów został były dyrektor tego banku.
(2.1) Minister edukacji odwiedziła wczoraj szkoły podstawowe w Małopolsce.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈɲistɛr, AS: mʹĩńister
Wiktionary
rzecz. ministerstwo n., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrowanie n.
:: fż. ministerka ż., ministra ż.
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny, ministrancki, ministerski
Wiktionary
przymiotnik od: minister, ministerstwo
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) adm. dotyczący ministerstwa albo ministra, związany z ministerstwem albo ministrem
Wiktionary
(1.1) Ta pozycja nie figuruje w ministerialnym wykazie podręczników.
(1.1) Większość kandydatów nie zdała egzaminu na stanowisko naczelnika, ministerialny test przeszło tylko trzech pełniących obowiązki naczelnika.
Wiktionary
rzecz. minister m., ministerstwo n., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrowanie n., ministra ż.
czas. ministrować ndk.
przym. ministrancki, ministerski
Wiktionary
dawniej, rzadko: ogół ministrów lub przedstawicieli ministerstw
SJP.pl
przedstawiciel średniowiecznej ludności poddańczej, istniejącej w Europie od czasów karolińskich
SJP.pl
Ministeriał (łac. ministerialis "służebny" od minister "sługa") – w średniowiecznej Rzeszy Niemieckiej - początkowo niewolny urzędnik dworski i członek orszaku możnowładcy, z czasem najczęściej uzyskujący wolność i prawo przynależności do stanu rycerskiego. Rycerze służebni, inaczej Dienstleute lub ministeriales, pojawili się na początku XI wieku. Jako niewolni byli całkowicie zależni od możnowładcy, znajdowali się na jego utrzymaniu lub otrzymywali ziemię.
Wikipedia
przedstawiciel średniowiecznej ludności poddańczej, istniejącej w Europie od czasów karolińskich
SJP.pl
przestarzale (dziś także ironicznie) o ministerstwie
SJP.pl
dawniej:
1. żona ministra;
2. doradczyni królowej
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. kobieta minister
(1.2) daw. żona ministra
Wiktionary
IPA: mʲĩˈɲistɛrka, AS: mʹĩńisterka
Wiktionary
rzecz. minister mos./ż.
Wiktionary
(1.1) minister, pani minister
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ministrem, dotyczący ministra
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
(1.1) ministerialny
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. minister mos., ministerstwo n., ministerium n., ministrowa ż., ministrowanie ndk.
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny
przysł. ministerialnie
frazeologia.
etymologia.
etymn|minister|-ski.
uwagi.
tłumaczenia.
(1.1) zobtłum|ministerialny.
źródła.
== ministerski (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) ministerialny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲiˈstɛrsʲci, AS: mʹĩńistersʹḱi
Wiktionary
rzecz. minister mos., ministerstwo n., ministerium n., ministrowa ż., ministrowanie ndk.
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny
przysł. ministerialnie
Wiktionary
(1.1) ministerialny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) adm. urząd państwowy, którego szefem jest minister;
Wiktionary
Ministerstwo – urząd administracji rządowej kierowany przez ministra odpowiedzialnego za wyodrębniony dział administracji rządowej.
W USA odpowiednikiem polskich ministerstw są departamenty, podobnie jest w Kanadzie, Szwecji, Norwegii, Szwajcarii i na Filipinach. Jako synonim ministerstwa funkcjonuje tradycyjnie określenie „resort”.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) ministerstwo finansów / gospodarki / kultury / ochrony środowiska / spraw zagranicznych / zdrowia
synonimy.
(1.1) resort, daw. ministerium
antonimy.
hiperonimy.
(1.1) urząd
hiponimy.
holonimy.
(1.1) rząd
meronimy.
(1.1) departament
pokrewne.
rzecz. minister m., ministra ż., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrowanie n., ministerium n.
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny, ministerski
frazeologia.
etymologia.
etymn|pol|minister|-stwo.
uwagi.
tłumaczenia.
* afrykanerski: (1.1) ministri
* angielski: (1.1) ministry
* arabski: (1.1) وزارة ż. (wizāra), مفوضية ż.
* azerski: (1.1) nazirlik
* białoruski: (1.1) міністэрства n.
* birmański: (1.1) ဝန်ကြီးဌာန (wankri:htana.)
* bułgarski: (1.1) министерство n.
* chiński standardowy: (1.1) 部 (bù)
* chorwacki: (1.1) ministarstvo n.
* czeski: (1.1) ministerstvo n.
* dolnołużycki: (1.1) ministarstwo n.
* duński: (1.1) ministerium n.
* esperanto: (1.1) ministrejo, ministerio
* estoński: (1.1) ministeerium
* fiński: (1.1) ministeriö
* francuski: (1.1) ministère m.
* górnołużycki: (1.1) ministerstwo n.
* hebrajski: (1.1) משרד m. (misrad)
* hindi: (1.1) मंत्रालय m. (mantrālay)
* hiszpański: (1.1) ministerio m.
* ido: (1.1) ministerio
* indonezyjski: (1.1) kementerian
* irlandzki: (1.1) aireacht ż.
* islandzki: (1.1) klerkdómur n.
* japoński: (1.1) 省 (shō)
* kataloński: (1.1) ministeri m.
* kazachski: (1.1) министрлік / ministrlık
* khmerski: (1.1) ក្រសួង (krɑsuəng)
* koreański: (1.1) 부 (bu)
* krymskotatarski: (1.1) nazirlik
* litewski: (1.1) ministerija ż.
* luksemburski: (1.1) Ministère m.
* łaciński: (1.1) ministerium n.
* łotewski: (1.1) ministrija ż.
* macedoński: (1.1) министерство n. (ministerstvo)
* malajalam: (1.1) മന്ത്രാലയം (mantrālayaṃ)
* malajski: (1.1) kementerian
* niderlandzki: (1.1) ministerie n.
* niemiecki: (1.1) Ministerium n.
* norweski (bokmål): (1.1) departement n., ministerium n.
* nowogrecki: (1.1) υπουργείο n. (ypourgeío)
* ormiański: (1.1) նախարարություն (naxararutʿyun)
* paszto: (1.1) وزارت m. (wezārát)
* perski: (1.1) وزارت (vezârat)
* portugalski: (1.1) ministério m.
* rosyjski: (1.1) министерство n.
* rumuński: (1.1) minister n.
* serbski: (1.1) министарство / ministarstvo n.
* słowacki: (1.1) ministerstvo n.
* słoweński: (1.1) ministrstvo n.
* szwedzki: (1.1) departement n.
* tajski: (1.1) กระทรวง (grà-suuang)
* turecki: (1.1) bakanlık
* ukraiński: (1.1) міністерство n.
* urdu: (1.1) وزارت ż. (vizārat)
* walijski: (1.1) gweinidogaeth m.
* węgierski: (1.1) minisztérium
* wietnamski: (1.1) bộ
* włoski: (1.1) ministero m.
źródła.
== ministerstwo (język górnołużycki.) ==
wymowa.
znaczenia.
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) adm. ministerstwo
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲiˈstɛrstfɔ, AS: mʹĩńisterstfo
Wiktionary
rzecz. minister m., ministra ż., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrowanie n., ministerium n.
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny, ministerski
Wiktionary
(1.1) resort, daw. ministerium
Wiktionary
1. wysoki urzędnik państwowy, który stoi na czele jednego z resortów administracji państwowej;
2. minister bez teki - członek rządu, który nie kieruje żadnym resortem
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. kobieta kierująca ministerstwem
forma rzeczownika.
(2.1) D. i B. lp. od minister
Wiktionary
(1.1) Prezydent elekt Stanów Zjednoczonych Donald Trump wybrał gubernatorkę Dakoty Południowej Kristi Noem na ministrę bezpieczeństwa narodowego (…).
(1.1) W 2003 r. została ministrą ds. społecznych Dolnej Saksonii, a już dwa lata później ministrą ds. rodziny i spraw młodzieży w rządzie federalnym Angeli Merkel.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈɲistra, AS: mʹĩńistra
Wiktionary
rzecz. ministerstwo n., ministerka ż., ministrowa ż., ministrówna ż., ministrowanie n., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrantowanie n.
:: fm. minister m.
czas. ministrować ndk., ministrantować ndk.
przym. ministerialny, ministrancki
przysł. ministerialnie
Wiktionary
(1.1) minister, ministerka
Wiktionary
dotyczący ministranta
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z ministrantem, dotyczący ministranta
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do ministranta, będący jego własnością
Wiktionary
(1.1) Komeżki, kołnierze i sutanki znajdziecie w zakrystii ministranckiej.
Wiktionary
rzecz. minister mos./ż., ministrowa ż., ministra ż., ministrantura ż., ministrant mos., ministrantka ż.
przym. ministerialny
Wiktionary
w Kościele katolickim: osoba pomagająca księdzu w czynnościach liturgicznych podczas mszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) rel. chłopiec pełniący funkcję pomocnika katolickiego prezbitera, głównie podczas sprawowania mszy;
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Od dziewiątego roku życia, co niedziela służyłem jako ministrant do mszy.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈɲistrãnt, AS: mʹĩńistrãnt
Wiktionary
rzecz. ministrantura ż.
:: fż. ministrantka ż.
przym. ministrancki, ministerialny
Wiktionary
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński|żoczek.
Wiktionary
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. dziewczyna pełniąca funkcję pomocniczki katolickiego prezbitera, głównie podczas sprawowania liturgii
Wiktionary
(1.1) Na razie dziewczynki występują raczej w roli drugoplanowej, ale w parafiach, w których ministrantki służą, i księża i wierni obalają mit, że dziewczyna przy ołtarzu utrudnia skupienie się.
Wiktionary
rzecz. ministrantura ż.
:: fm. ministrant m.
przym. ministrancki, ministerialny
Wiktionary
zbiór liturgicznych odpowiedzi ministranta podczas mszy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rel. służenie do mszy i nabożeństw
(1.2) rel. wiedza obejmująca zasady ministrantury (1.1)
Wiktionary
(1.1) Swe szczenięce lata poświęcił ministranturze w kościele franciszkanów.
(1.2) Ministrantury uczył się od starszych kolegów.
Wiktionary
rzecz. minister mos./ż., ministrowa ż., ministrantka ż., ministra ż., ministrant m., ministranckość ż.
przym. ministrancki, ministerialny
przysł. ministrancko
Wiktionary
minister z żoną
SJP.pl
potocznie: żona ministra
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) przest. żona ministra
Wiktionary
(1.1) Minister spraw zagranicznych wraz z panią ministrową zaszczycił bal charytatywny zorganizowany na rzecz kombatantów.
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩɲiˈstrɔva, AS: mʹĩńistrova
Wiktionary
rzecz. minister m., ministerstwo n., ministra ż., ministrówna ż., ministrant m., ministrantka ż., ministrantura ż., ministrowanie n.
czas. ministrować
przym. ministerialny, ministrancki, ministerski
Wiktionary
1. rzadko: być ministrem, pełnić urząd ministra;
2. dawniej: służyć do mszy
SJP.pl
dawniej: żona ministra
SJP.pl
mała szlifierka
SJP.pl
rzadko: wystawa handlowa o niewielkim zasięgu i znaczeniu
SJP.pl
tenis na korcie o niewielkich wymiarach
SJP.pl
[czytaj: mini-udar] krótkotrwałe i przemijające wystąpienie objawów uszkodzenia mózgu, spowodowane zaburzeniami krążenia mózgowego; mikroudar
SJP.pl
[czytaj: miniWAN] mały van (wan, samochód przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów); miniwan
SJP.pl
Minivan lub MPV (ang. multi-purpose vehicle) – typ nadwozia wielozadaniowego samochodu osobowego. Jest to zazwyczaj nadwozie jednobryłowe, choć bywają wyjątki jak dwubryłowy Chevrolet Uplander. Te samochody są produkowane na podwoziach zwykłych samochodów osobowych, poczynając od autosegmentu B do E. Główne cechy tego typu nadwozia to m.in.: przestronne i wysokie nadwozie, modułowe wnętrze, od 5 do 9 miejsc, oraz duża przestrzeń bagażowa.
Wikipedia
[czytaj: miniWAN] mały wan (van, samochód przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów); minivan
SJP.pl
Minivan lub MPV (ang. multi-purpose vehicle) – typ nadwozia wielozadaniowego samochodu osobowego. Jest to zazwyczaj nadwozie jednobryłowe, choć bywają wyjątki jak dwubryłowy Chevrolet Uplander. Te samochody są produkowane na podwoziach zwykłych samochodów osobowych, poczynając od autosegmentu B do E. Główne cechy tego typu nadwozia to m.in.: przestronne i wysokie nadwozie, modułowe wnętrze, od 5 do 9 miejsc, oraz duża przestrzeń bagażowa.
Wikipedia
mały wałek, np. malarski, kuchenny
SJP.pl
mała wieża audio
SJP.pl
niewielki obszar wewnątrz jakiejś budowli
SJP.pl
krótki występ na wąską skalę
SJP.pl
małe, znikome zainteresowanie
SJP.pl
niewielkie przedsiębiorstwo, firma
SJP.pl
niewielka grupa ludzi powiązana ze sobą określonym stosunkiem
SJP.pl
niewielki ogród zoologiczny
SJP.pl
niewielka placówka wychowawcza dla dzieci w wieku do trzech lat
SJP.pl
mała ładowarka
SJP.pl
mała łódź
SJP.pl
u żydów: niezbędna liczba osób do odmawiania modlitwy (co najmniej dziesięciu mężczyzn)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) rel. żyd. w judaizmie: najmniejsza dopuszczalna liczba mężczyzn (tj. dziesięciu), wymagana do odbycia rytuałów religijnych;
Wiktionary
Minjan, minjen (hebr. מִנְיָן, liczba) – w judaizmie kworum modlitewne, wynoszące dziesięciu dorosłych mężczyzn (tj. po bar micwie), wymagane m.in. podczas modłów w synagodze, przy odmawianiu kadiszu oraz przy czytaniu Tory.
Wikipedia
zdrobnienie od: mina
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od mina
(1.2) inform. emotikon
(1.3) przest. lub reg. grafit w ołówku
Wiktionary
(1.1) Te twoje słodkie minki doprowadzają mnie do szału.
(1.2) Czasami wysyłamy sobie śmieszne minki przez Internet.
(1.3) Poprosiliśmy prezesa o minki do ołówków, po kilku miesiącach dostaliśmy jedno opakowanie na całe biuro, czyli ok. 10 osób.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩnka, AS: mʹĩnka
Wiktionary
rzecz. mina ż.
Wiktionary
(1.1) wyraz twarzy
(1.3) rysik, grafit
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
4 miejscowości w Polsce:
Stacja kolejowa:
Zobacz też: Minkowice Oławskie, Minkowice-Kolonia
Wikipedia
nazwisko
SJP.pl
Herb Minkowski z Kaszub i Litwy.
Wikipedia
Wikipedia
[czytaj: mini-Apolis] miasto w USA
SJP.pl
Minneapolis (wymowa: /ˌmɪniːˈæpəlɪs/) – miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Minnesota. Największe miasto tego stanu, położone nad Missisipi. Nazywane jest „miastem jezior”. Stolica hrabstwa Hennepin. Miasto jest jednym z głównych miast obszaru metropolitalnego Minneapolis-Saint Paul.
Wikipedia
Minnelli – włoskie nazwisko
Wikipedia
główna odmiana liryki uprawianej w średniowieczu na dworach niemieckich przez minnesingerów
SJP.pl
– przekazywana w formie pisemnej i zrytualizowana forma miłosnej liryki śpiewanej, uprawianej przez zachodnioeuropejską arystokrację, łącznie z cesarzem. Twórcy i wykonawcy tego gatunku znani są jako minnesingerzy.
Na niemieckojęzycznych obszarach z minnesangiem w języku średnio-wysoko-niemieckim mamy do czynienia dopiero od około 1150 roku.
Wikipedia
[czytaj: minez-inger] średniowieczny niemiecki wędrowny poeta dworski, tworzący i wykonujący pieśni miłosne, najczęściej do wtóru wioli albo harfy; minezinger, minesinger, minezenger, majstersinger, majsterzenger, majsterzinger, meistersinger
SJP.pl
Minnesingerzy lub minnesängerzy – średniowieczni niemieckojęzyczni arystokratyczni poeci liryczni i muzycy XII-XIV w. Piewcy miłości i piękna, którzy wykonywali sami swe ballady i pieśni, tworzone pod wpływem francuskich trubadurów. Prowadzili wędrowny tryb życia.
Wikipedia
→ Minnesota [czytaj: minesołcki]
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Minnesotą, dotyczący Minnesoty
Wiktionary
rzecz. Minnesota ż.
przym. minesocki
Wiktionary
(1.1) minesocki
Wiktionary
[czytaj: minesołta] stan w USA
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. adm. stan w Stanach Zjednoczonych;
(1.2) geogr. hydron. rzeka w stanie Minnesota (1.1), prawy dopływ Missisipi;
Wiktionary
Minnesota (wymowa:/mɪnɪˈsoʊtə/) – stan w północnej części Stanów Zjednoczonych, położony w regionie Midwest, przy granicy kanadyjskiej, nad Jeziorem Górnym. Zajmuje obszar 225 163 km² (12. miejsce pod względem wielkości), a zamieszkany jest przez 5 706 494 osób (2020; 22. miejsce pod względem liczby ludności).
Wikipedia
IPA: ˌmʲĩnːɛˈsɔta, AS: mʹĩ•nesota
Wiktionary
przym. minesocki, minnesocki
Wiktionary
wdzięczenie się, mizdrzenie, zwykle w celu przypodobania się komuś
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) rzad. wdzięczenie się, strojenie min mające na celu przypodobanie się komuś
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnɔˈdɛrʲja, AS: mʹĩnoderʹi ̯a
Wiktionary
rzecz. minoderyjność
przym. minoderyjny
przysł. minoderyjnie
Wiktionary
(1.1) wdzięczenie się, mizdrzenie się
Wiktionary
wdzięczenie się, mizdrzenie, zwykle w celu przypodobania się komuś; minoderia
SJP.pl
mizdrzący sie, wdzięczący
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wdzięczący się, często aby się komuś przypodobać; świadczący o takim zachowaniu
Wiktionary
(1.1) Każdy jest trochę minoderyjny. Inteligentna osoba potrafi się tym posługiwać. Przodują w tym panie. Ja minoderią gardzę i ją tępię.
(1.1) Wyznanie takie zakrawa na wyznanie niewiary w siebie lub może minoderyjny wstęp pokornisia, który chce sobie stworzyć alibi dla własnego lenistwa myślowego.
Wiktionary
rzecz. minoderia ż., minoderyjność ż.
przysł. minoderyjnie
Wiktionary
imię żeńskie
SJP.pl
bezszczękowiec, krągłousty; przedstawiciel grupy pierwotnych kręgowców; minoga
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. prymitywne, podobne do węgorza zwierzę z nadgromady bezżuchwowców, o długim ciele pozbawionym łusek i uzębionym otworze gębowym bez szczęki, którego używa, by przysysać się do innych ryb i żywić się ich krwią;
Wiktionary
Minogokształtne (Petromyzontiformes) – rząd prymitywnych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców z monotypowej gromady minogów (Petromyzontida). Razem ze śluzicami określane są nazwą kręgouste.
Wikipedia
(1.1) Od dwóch lat wszystkie gatunki minogów, w tym minóg rzeczny, są pod całkowitą ochroną, a przy elektrowni w Brodzkich Młynach kłusowniczy proceder odławiania minogów wciąż trwa i kłusownicy mają się dobrze.
Wiktionary
(1.1) reg. minoga
Wiktionary
kręgowiec wodny podobny do węgorza; minóg
SJP.pl
Minoga – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Skała.
Siedziba rzymskokatolickiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Minodzie.
Wieś była siedzibą gminy Minoga i gromady Minoga. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Wikipedia
rodzina wodnych kręgowców, przypominających kształtem węgorza
SJP.pl
Minogokształtne (Petromyzontiformes) – rząd prymitywnych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców z monotypowej gromady minogów (Petromyzontida). Razem ze śluzicami określane są nazwą kręgouste.
Wikipedia
o cechach minogokształtnych (rząd bezżuchwowców)
SJP.pl
Minogokształtne (Petromyzontiformes) – rząd prymitywnych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców z monotypowej gromady minogów (Petromyzontida). Razem ze śluzicami określane są nazwą kręgouste.
Wikipedia
o cechach minogokształtnych (rząd bezżuchwowców)
SJP.pl
rodzina kręgowców smoczkoustych, bezszczękowców, występujących w wodach słonych i słodkich
SJP.pl
Minogowate (Petromyzontidae) – rodzina prymitywnych, anadromicznych lub słodkowodnych, pasożytniczych i niepasożytniczych zwierząt wodnych zaliczanych do bezżuchwowców (Agnatha).
Wikipedia
o cechach minogowatych (rodzina kręgowców)
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) hist. dotyczący, odnoszący się do cywilizacji powstałej w rejonie Morza Egejskiego w okresie od 2600 do 1100 r. p.n.e.
Wiktionary
(1.1) Otworzyłam i przez kilka stron kultury mykeńskiej i minojskiej, przez Wieki Ciemne dotarłam do wojen perskich.
(1.1) W roku 1400 p.n.e. zdobywają Kretę i niszczą kwitnącą kulturę minojską, zwaną tak od legendarnego króla Minosa.
Wiktionary
rzecz. Minos mos./mzw., Minojczyk mos.
Wiktionary
urządzenie marki Minolta
SJP.pl
Konica Minolta Co., Ltd (jap. コニカミノルタホールディングス Konika Minoruta Hōrudingusu) – japoński producent rozwiązań do druku, aparatur do obrazowania graficznego i medycznego oraz urządzeń pomiarowych.
Wikipedia
miotacz min; moździerz
SJP.pl
w algebrze: wyznacznik utworzony z elementów znajdujących się w dowolnie wybranych kolumnach i wierszach macierzy
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn;
Wiktionary
Minor – wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn. Minor główny to minor, w którym przy wykreślaniu pozostawiono wiersze i kolumny o równych indeksach, z kolei wiodący minor główny to minor główny, w którym wykreślono kolejno ostatnie wiersze i kolumny.
Wikipedia
(1.1) Rząd macierzy jest to największy możliwy wymiar niezerowego minora danej macierzy.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩnɔr, AS: mʹĩnor
Wiktionary
rzecz. minoryta mos.
Wiktionary
w matematyce: minoranta szeregu - szereg, którego wyrazy nie są większe od odpowiadających im wyrazów szeregu danego
SJP.pl
prawo najmłodszego syna do dziedziczenia po ojcu
SJP.pl
kura z rasy kur hiszpańskich, odznaczająca się dużą nieśnością
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym, druga co do wielkości w archipelagu Balearów;
Wiktionary
Minorka (hiszp., katal. Menorca) – wyspa hiszpańska na Morzu Śródziemnym, druga co do wielkości w archipelagu Balearów. Długość to około 50 km, szerokość około 16 km, powierzchnia 668 km². Zamieszkuje ją około 92 000 mieszkańców. Głównym miastem wyspy jest Mahón (katal. Maó), a najwyższym szczytem – El Toro.
Wikipedia
rzecz. minorka ż., minoryta mos.
przym. minorkański
Wiktionary
mieszkaniec Minorki (wyspy na Morzu Śródziemnym)
SJP.pl
mieszkanka Minorki (wyspy na Morzu Śródziemnym)
SJP.pl
→ Minorka
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Minorką, dotyczący Minorki
Wiktionary
(1.1) Miejscowość wyspecjalizowała się w działalności gastronomicznej - istnieje tutaj szereg restauracji serwujących tradycyjne dania minorkańskie.
Wiktionary
rzecz. Minorka ż.
Wiktionary
kura z rasy kur hiszpańskich, odznaczająca się dużą nieśnością
SJP.pl
1. cecha czegoś opartego na gamie z małą tercją między pierwszym a trzecim stopniem; mollowość;
2. cecha wynikająca z przygnębienia i niechęci do działania
SJP.pl
1. smutny, płaczliwy;
2. będący w tonacji minor;
3. skala minorowa - skala, tonacja molowa
SJP.pl
katolicka wspólnota zakonna założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu; Zakon Braci Mniejszych, franciszkanie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga
(1.1) potoczna nazwa Zakonu Braci Mniejszych
Wiktionary
Zakon Braci Mniejszych (łac. Ordo Fratrum Minorum, siglum: OFM, pot. franciszkanie, franciszkanie brązowi) – katolicka wspólnota zakonna z grupy zakonów żebrzących z rodziny franciszkańskiej. Założona w 1209 przez św. Franciszka z Asyżu. Jeden z największych zakonów katolickich (ponad 10 tys. braci). Do wspólnoty należą na równych prawach zarówno kapłani, jak i bracia niemający święceń kapłańskich. Kościół zalicza Braci Mniejszych do instytutów kleryckich.
Wikipedia
IPA: ˌmʲĩnɔˈrɨt͡ɕi, AS: mʹĩnoryći
Wiktionary
rzecz. minoryta
przym. minorycki
Wiktionary
(1.1) franciszkanie, franciszkanie brązowi
Wiktionary
związany z zakonem minorytów (franciszkanów); franciszkański
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z minorytami, dotyczący minorytów
przymiotnik dzierżawczy
(2.1) należący do minorytów, będący ich własnością
Wiktionary
(1.1) Kaptur stanowi nieodzowną część habitu minoryckiego.
(2.1) Który książę ufundował pierwszy klasztor minorycki na Śląsku?
Wiktionary
rzecz. minoryta m., minoryci mos.
Wiktionary
członek zakonu franciszkanów; franciszkanin
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) pot. kośc. franciszkanin, członek Zakonu Braci Mniejszych
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnɔˈrɨta, AS: mʹĩnoryta
Wiktionary
rzecz. minoryci mos., minor m., minorowość ż., Minorka ż.
przym. minorowy, minorycki
Wiktionary
(1.1) franciszkanin
Wiktionary
w mitologii greckiej: legendarny król Krety
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
(1.1) mitgr. król i prawodawca Krety; sędzia zmarłych w Hadesie; syn Zeusa i Europy oraz brat Radamantysa i Sarpedona; mąż Pazyfae oraz ojciec Ariadny i Fedry;
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(2.1) astr. planetoida o numerze katalogowym 6239, odkryta w 1989 r.;
Wiktionary
Minos (gr. Μίνως Mínōs, łac. Minos) – w mitologii greckiej król i prawodawca Krety, sędzia zmarłych w Hadesie, heros.
Uchodził za syna Zeusa i Europy oraz za męża Pazyfae. Był bratem Radamantysa i Sarpedona, a także ojcem Ariadny, Androgeosa, Glaukosa, Deukaliona, Fedry, Akalle i Katreusa.
Wikipedia
(1.1) Ariadna była córką Minosa, mitycznego króla Krety.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩnɔs, AS: mʹĩnos
Wiktionary
przym. minojski; przest. gwara. Minosowy
Wiktionary
mitologia grecka: pół byk, pół człowiek, syn Pazyfae i byka zesłanego przez Posejdona na Kretę
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, nazwa własna
(1.1) mitgr. potwór o ludzkim ciele i głowie byka, syn Pazyfae i byka przysłanego przez Posejdona Minosowi;
Wiktionary
Minotaur (stgr. Μινώταυρος Minṓtauros, łac. Minotaurus) – postać z mitologii greckiej. Zazwyczaj przedstawiany jako człowiek z głową byka, jednak czasem w postaci istoty z torsem i głową człowieka, od pasa w dół zaś z ciałem byka.
Wikipedia
(1.1) Heros błyskawicznie pchnął w niego zaczarowanym mieczem i trafił Minotaura prosto w serce.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈnɔtawr, AS: mʹĩnotau̯r
Wiktionary
rzecz. minotaur mzw.
przym. minotaurzy
Wiktionary
(1.1) Asterios, Asterion
Wiktionary
1. zakładać ładunki wybuchowe; zaminowywać;
2. o owadach: wygryzać kanaliki w roślinach;
3. dawniej: ryć podziemne podkopy;
4. gwarowo: robić miny, pysznić się
SJP.pl
silnie uzbrojony okręt przeznaczony do stawiania min w morzu; stawiacz min
SJP.pl
Stawiacz min – klasa okrętów, przeznaczonych specjalnie do stawiania min morskich (w odróżnieniu od okrętów innych klas, mogących stawiać miny jako pomocnicze zadanie). Obecnie praktycznie zanikła.
Wikipedia
związany z minami, głównie w związku "pole minowe"
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) wojsk. obsiany minami
(1.2) wojsk. związany z minami
Wiktionary
rzecz. mina ż.
czas. minować ndk.
Wiktionary
stolica Białorusi
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. stolica Białorusi;
Wiktionary
Mińsk (biał. Мінск, hist. Менск; ros. Минск; jid. מינסק, Minsk) – stolica i największe miasto Białorusi, położone nad Świsłoczą, miasto wydzielone i obwodowe, największy ośrodek gospodarczy, kulturalny i naukowy kraju. Mieści się w nim sekretariat założonej w 1991 Wspólnoty Niepodległych Państw.
Wikipedia
(1.1) Białorusini w Mińsku rozegrają mecz z reprezentacją Holandii, która wcześniej zapewniła sobie awans do mistrzostw Europy.
Wiktionary
IPA: mʲĩj̃sk, AS: mʹĩĩ ̯sk
Wiktionary
rzecz. mińszczanin mos., mińszczanka ż., Mińszczyzna ż.
przym. miński, podmiński
Wiktionary
dotyczący Mińska lub Mińska Mazowieckiego
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Mińska (stolicy Białorusi)
(1.2) odnoszący się do Mińska Mazowieckiego
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Marsz zorganizowany przez mińską młodzież przebiegał pod hasłem „Miłości, wolności, zmian”.
(1.1) Polski prezydent odwiedzi w marcu Białoruś — donosi mińska prasa.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩj̃sʲci, AS: mʹĩĩ ̯sʹḱi
Wiktionary
rzecz. Mińszczyzna ż., mińszczanin mos., Mińsk mrz., mińszczanka ż.
Wiktionary
(1.2) mińskomazowiecki
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) odnoszący się do Mińska Mazowieckiego, związany z Mińskiem Mazowieckim
Wiktionary
rzecz. Mińsk Mazowiecki mrz.
Wiktionary
(1.1) miński
Wiktionary
średniowieczny, wędrowny śpiewak i recytator poezji
SJP.pl
Wikipedia
mieszkaniec Mińska lub Mińska Mazowieckiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) mieszkaniec Mińska
(1.2) mieszkaniec Mińska Mazowieckiego
Wiktionary
IPA: mʲĩj̃ʃˈt͡ʃãɲĩn, AS: mʹĩĩ ̯ščãńĩn
Wiktionary
rzecz. Mińsk mrz.
:: fż. mińszczanka ż.
przym. miński
Wiktionary
mieszkanka Mińska, Mińska Mazowieckiego
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) mieszkanka Mińska
(1.2) mieszkanka Mińska Mazowieckiego
Wiktionary
IPA: mʲĩj̃ʃˈt͡ʃãnka, AS: mʹĩĩ ̯ščãnka
Wiktionary
rzecz. Mińsk mrz.
:: fm. mińszczanin mos.
przym. miński
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
(1.1) geogr. hist. region wokół Mińska
Wiktionary
(1.1) Tym razem klubowicze poznawali piękno zabytków kultury polskiej Mińszczyzny.
Wiktionary
rzecz. Mińsk mrz., mińszczanin mos., mińszczanka ż.
przym. miński
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
ryba z rodziny dorszowatych, o smacznym mięsie; zamieszkuje północne rejony Pacyfiku
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) icht. nazwa systematyczna|Theragra chalcogramma|ref=tak., ryba z północnego Pacyfiku, masowo odławiana dla przemysłu spożywczego;
Wiktionary
Mintaj, suketo, rdzawiec pacyficzny (Gadus chalcogrammus) – gatunek ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).
Wikipedia
(1.1) Morze Ochockie znane jest z ławic mintaja.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩntaj, AS: mʹĩntai ̯
Wiktionary
wierszowana lub prozatorska parodia kalendarzy z przepowiedniami; gatunek literatury sowizdrzalskiej
SJP.pl
brak, mankament, wada
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) typogr. znak oznaczający odejmowanie lub wartość poniżej zera;
(1.2) eduk. znak przy ocenie szkolnej obniżający ją
(1.3) ujemna cecha czegoś
spójnik
(2.1) oprócz, z wyjątkiem
(2.2) mat. odjąć (spójnik stawiany między odjemną i odjemnikiem)
przymiotnik
(3.1) mat. stawiany przed liczbami ujemnymi i jako znak liczby przeciwnej
Wiktionary
Osoby:
Inne:
Zobacz też:
Wikipedia
(1.2) Kasia dostała dziś czwórkę z minusem.
(1.3) Jedziecie do stolicy kraju kapitalistycznego, który to kraj ma być może nawet tam i swoje… plusy. Rozchodzi się jednak o to, żeby te plusy nie przesłoniły wam minusów.
(2.1) Dałem jej wielki bukiet kwiatów minus jeden kwiatek, który mi się złamał.
(3.1) Jest minus dziesięć stopni.
Wiktionary
IPA: ˈmʲĩnus, AS: mʹĩnus
Wiktionary
rzecz.
:: zdrobn. minusik m.
przym. minusowy
Wiktionary
(1.3) wada
(2.2) odjąć
Wiktionary
zdrobnienie od: minus
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
(1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad Jenisejem;
Wiktionary
Minusińsk (ros. Минусинск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, nad Jenisejem. Około 67 tys. mieszkańców (2020).
W mieście rozwinął się przemysł elektrotechniczny, spożywczy, odzieżowy oraz meblarski.
Wikipedia
przym. minusiński
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) związany z Minusińskiem, dotyczący Minusińska
Wiktionary
rzecz. Minusińsk mrz.
Wiktionary
mała litera
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) typogr. mała litera;
Wiktionary
Minuskuła (mała litera, litera tekstowa) – każda z małych liter alfabetu. Przeciwieństwo majuskuły.
Wikipedia
(1.1) Według większości historyków zajmujących się historią litery rysunek minuskuł był wynikiem powolnej ewolucji pisma (…) (z Internetu)
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnuˈskuwa, AS: mʹĩnuskuu̯a
Wiktionary
przym. minuskułowy
Wiktionary
(1.1) mała litera
Wiktionary
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) mający format minuskuły
Wiktionary
rzecz. minuskuła ż.
Wiktionary
środowiskowo: oznaczać jakąś treść internetową w celu pokazania, że nie przypadła nam do gustu lub że się z nią nie zgadzamy; dawać minusa
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) ujemny
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnuˈsɔvɨ, AS: mʹĩnusovy
Wiktionary
rzecz. minus, minusik
przym. minus
Wiktionary
1. jednostka czasu równa 1/60 godziny; 60 sekund;
2. jednostka kąta płaskiego równa 1/60 stopnia;
3. przenośnie: chwila, niewielki odcinek czasu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miar. jednostka czasu, równa 60 sekundom (= sześćdziesięciu);
(1.2) mat. jednostka kąta płaskiego równa 1/60 stopnia (= jednej sześćdziesiątej); poprawnie minuta kątowa;
(1.3) odległość pokonywana w ciągu minuty (1.1)
Wiktionary
Minuta, skrót min (bez kropki) – legalna jednostka czasu nienależąca do układu SI, równa 60 sekundom. Wywodzi się z sumeryjskiego układu miar. Termin minuta pochodzi z łacińskiego wyrażenia pars minuta prima - pierwsza mała część lub maleńka cząstka.
1 min = 60 s = 1/60 h = 1/1440 doby
W szczególnych przypadkach do minuty doliczana jest dodatkowa sekunda, tzw. sekunda przestępna.
Wikipedia
(1.1) Czekaliśmy na niego piętnaście minut.
(1.2) Moje urządzenie GPS potrafi podać pozycję z dokładnością do pół minuty.
(1.3) Dworzec jest 15 (= piętnaście) minut stąd.
Wiktionary
IPA: mʲĩˈnuta, AS: mʹĩnuta
Wiktionary
rzecz. minutnik mrz.
:: zdrobn. minutka ż., minuteczka ż.
przym. minutowy
Wiktionary
(1.1) skr. min
(1.2) symbol międzynarodowy ' lub ´
Wiktionary
wyznaczony czas na wykonanie jakiejś czynności
SJP.pl
zdrobnienie od: minutka
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pot. zdrobn. od: minuta
Wiktionary
IPA: ˌmʲĩnuˈtɛt͡ʃka, AS: mʹĩnutečka
Wiktionary
rzecz. minuta ż., minutka ż., minutnik mrz.
przym. minutowy
Wiktionary
zdrobnienie od: minuta
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) zdrobn. od: minuta
Wiktionary
rzecz. minuta ż., minuteczka ż., minutnik mrz.
przym. minutowy
Wiktionary
zdrobnienie od: minuta
SJP.pl
zdrobnienie od: minuta
SJP.pl
1. urządzenie do odmierzania krótkich odcinków czasu; timer;
2. wskazówka zegara pokazująca minuty
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) wskazówka zegara pokazująca minuty
(1.2) czasomierz z alarmem, który odmierza upływ minut
Wiktionary
Minutnik – urządzenie do odliczania czasu, sygnalizujące – zazwyczaj akustycznie, np. dzwonkiem – upływ nastawionej wcześniej liczby minut. Wykorzystywane m.in. w gospodarstwie domowym, np. w kuchni, gdzie ułatwia dopilnowanie prawidłowego czasu gotowania potraw.
Wikipedia
rzecz. minuta ż., minutka ż., minuteczka ż.
przym. minutowy
Wiktionary
przymiotnik relacyjny
(1.1) trwający jedną minutę
(1.2) wskazujący minuty
Wiktionary
rzecz. minutnik mrz., minuta ż., minutka ż., minuteczka ż.
Wiktionary
jednojądrowa, niedojrzała komórka mięśni
SJP.pl
Mioblast (łac. myoblastus) – komórka pochodzenia mezodermalnego, będąca bezpośrednim prekursorem komórek mięśniowych.
Mioblasty wędrują podczas rozwoju zarodkowego z mięśniowej części somitu (miotom) do zawiązków przyszłych mięśni, gdzie ulegają fuzji z jądrami położonymi w rejonie środkowym, tworząc rurkowate formy, tak zwane miotuby, które różnicują się we włókna mięśniowe. Z mioblastów powstają także komórki tkanki tłuszczowej brunatnej.
Wikipedia
pierwsza epoka młodszego trzeciorzędu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) geol. pierwsza (starsza) epoka neogenu;
Wiktionary
Miocen (z gr. μείων ‘mniej’ i καινός ‘nowy’) – najstarsza epoka neogenu. Czas przemian geologicznych skorupy ziemskiej. Wypiętrzenie nowych łańcuchów górskich zmieniło cyrkulację powietrza i wód. Trwał od 23,03 mln do 5,333 mln lat temu.
Wikipedia
składnia.
kolokacje.
(1.1) dolny / środkowy / górny miocen • wczesny / środkowy / późny miocen
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) neogen
meronimy.
pokrewne.
przym. mioceński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Miocene
* baskijski: (1.1) Miozeno
* białoruski: (1.1) міяцэн m.
* niemiecki: (1.1) Miozän n.
* rosyjski: (1.1) миоцен m.
* słowacki: (1.1) miocén m.
* ukraiński: (1.1) міоцен m.
źródła.
== miocen (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mioceński
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɔt͡sɛ̃n, AS: mʹi ̯ocẽn
Wiktionary
przym. mioceński
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
(1.1) neogen
meronimy.
pokrewne.
przym. mioceński
frazeologia.
etymologia.
uwagi.
tłumaczenia.
* angielski: (1.1) Miocene
* baskijski: (1.1) Miozeno
* białoruski: (1.1) міяцэн m.
* niemiecki: (1.1) Miozän n.
* rosyjski: (1.1) миоцен m.
* słowacki: (1.1) miocén m.
* ukraiński: (1.1) міоцен m.
źródła.
== miocen (interlingua.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) mioceński
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
przymiotnik
(1.1) geol. dotyczący miocenu, związany z miocenem, występujący lub powstały w miocenie
Wiktionary
rzecz. miocen m.
Wiktionary
podstawowa komórka mięśni gładkich, o wrzecionowatym kształcie
SJP.pl
Komórka mięśniowa, włókno mięśniowe, miocyt – wydłużony, pojedynczy element strukturalny tkanki mięśniowej. W komórkach nabłonkowo-mięśniowych i w tkance mięśniowej są to pojedyncze, wrzecionowate komórki. W mięśniach poprzecznie prążkowanych występuje w formie cylindrycznych, długich tworów wielojądrowych.
Wikipedia
produkt z nektaru kwiatowego wytwarzany przez pszczoły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) spoż. gęsty, słodki produkt spożywczy, w kolorze żółtym lub brązowym, wytwarzany przez pszczoły;
(1.2) spoż. napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu (1.1) i innych składników;
(1.3) spoż. wywar z niektórych roślin z dodatkiem cukru i innych przypraw o konsystencji miodu (1.1)
(1.4) pot. woskowina
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) Gdy jestem chory, piję herbatę z miodem i cytryną.
(1.2) I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem.
(1.3) Miód podbiałowy z płatków podbiału jest pomocny przeciw kaszlowi.
Wiktionary
IPA: mʲjut, AS: mʹi ̯ut
Wiktionary
rzecz. miodalek m., miodczyk m., miodoń m., miodownik m., miodnik m., miodówka ż., miodowiec mrz., miodownicowate nmos., mioducha ż., miodniczka ż., miodność ż., miodowanie n., miodula ż., miodunka ż., miodonka ż., miodarka ż., miodziarek m., miodziarka ż., miodzik m.
:: zdrobn. miodek m., miodzio n.
czas. miodować ndk.
przym. miodowy, miodkowy, miodny, miodownicowaty, miodarkowy, miododajny
przysł. miodowo
temsłow. miodo-
Wiktionary
(1.1) miód pszczeli
(1.2) miód pitny
(1.3) syrop
Wiktionary
rodzaj ptaków z rodziny miodojadów
SJP.pl
przyrząd do odwirowywania miodu z plastrów pszczelich
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pszcz. urządzenie do pozyskiwania miodu z plasterastra
Wiktionary
Miodarka (wirówka do miodu) – przyrząd do wydobywania miodu z plastrów pszczelich pod działaniem siły odśrodkowej.
Wikipedia
rzecz. miód mrz.
przym. miodny, miodowy
Wiktionary
(1.1) wirówka
Wiktionary
zdrobnienie od: miodek
SJP.pl
zdrobnienie od: miód; miodzik
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) zdrobn. od: miód
(1.2) zob. miodek turecki.
(1.3) zob. miodek majowy.
Wiktionary
Wikipedia
(1.1) W chłodne wieczory lubię gorącą herbatkę z miodkiem i cytryną.
(1.2) Przed cmentarzem na Rakowicach kupiłem dzieciom miodek waniliowy.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɔdɛk, AS: mʹi ̯odek
Wiktionary
rzecz. miód mrz., miodzio n., miodowanie n., miodowar mos., miodownik mos./mrz., miodnik mrz., miodówka ż., miodowiec mzw., mioducha ż.
czas. miodować ndk.
przym. miodowy, miodkowy, miodny
przysł. miodowo
Wiktionary
(1.1) miodzio
Wiktionary
miodla indyjska - gatunek drzewa z rodziny miodlowatych; melia indyjska
SJP.pl
o cechach miodlowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
Wikipedia
o cechach miodlowatych (rodzina roślin)
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) pszcz. część gniazda rodziny pszczelej z plasterastrami z miodem
Wiktionary
(1.1) korpus miodowy, nadstawka miodowa
Wiktionary
gruczołowy organ roślin miododajnych, wydzielający nektar; nektarium
SJP.pl
Miodniki, nektarniki (łac. nectaria, ang. nectary) – jedno- lub wielokomórkowe organy gruczołowe roślin wydzielające nektar. Mają bardzo różnorodną formę, mogą być niepozorne lub okazałe i barwne. Zlokalizowane zwykle w kwiecie służą do wabienia zwierząt, głównie owadów, dokonujących zapylania. Rośliny wyposażone w miodniki i wytwarzające nektar nazywane są roślinami miododajnymi.
Wikipedia
o grach komputerowych: stopień, w jakim gra absorbuje, przyciąga uwagę gracza; grywalność
SJP.pl
1. bogaty w miód; miododajny;
2. o zapachu: odurzająco słodki
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) odprzym. cecha tego, co jest miododajne
Wiktionary
przym. miododajny
Wiktionary
zawierający miód, dostarczający miodu; miodorodny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) bogaty w miód
(1.2) bot. taki, który zawiera nektar wykorzystywany przez pszczoły do wytwarzania miodu
Wiktionary
składnia.
kolokacje.
synonimy.
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. miód mrz., miododajność ż.
frazeologia.
etymologia.
(1.1-2) etymn|pol|miód|dać|-ny.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) melífero; (1.2) melífero
* kaszubski: (1.1) miododajny
* nowogrecki: (1.1) μελιτοφόρος; (1.2) μελιτοφόρος
źródła.
== miododajny (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) miododajny
odmiana.
przykłady.
Wiktionary
IPA: ˌmʲjɔdɔˈdajnɨ, AS: mʹi ̯ododai ̯ny
Wiktionary
rzecz. miód mrz., miododajność ż.
Wiktionary
antonimy.
hiperonimy.
hiponimy.
holonimy.
meronimy.
pokrewne.
rzecz. miód mrz., miododajność ż.
frazeologia.
etymologia.
(1.1-2) etymn|pol|miód|dać|-ny.
uwagi.
tłumaczenia.
* hiszpański: (1.1) melífero; (1.2) melífero
* kaszubski: (1.1) miododajny
* nowogrecki: (1.1) μελιτοφόρος; (1.2) μελιτοφόρος
źródła.
== miododajny (język kaszubski.) ==
wymowa.
znaczenia.
przymiotnik
(1.1) miododajny
odmiana.
przykłady.
składnia.
kolokacje.
synonimy.
Wiktionary
mały ptak z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu wróblowych, o jaskrawym upierzeniu i pędzelkowato zakończonym języku, ułatwiającym mu zlizywanie nektaru kwiatów, żyjący w Australii, na Nowej Gwinei i w południowej Afryce
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Meliphagidae|ref=tak.;
Wiktionary
Miodojady (Meliphagidae) – rodzina ptaków z podrzędu śpiewających (Oscines) w obrębie rzędu wróblowych (Passeriformes).
Wikipedia
Miodokwiat (Herminium L.) – rodzaj bylin należących do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Należy do niego w szerokim ujęciu ok. 50 gatunków. W Polsce tylko jeden gatunek – miodokwiat krzyżowy, będący zarazem gatunkiem typowym rodzaju. Przedstawiciele rodzaju występują w Europie (tylko jeden gatunek) oraz w południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji.
Wikipedia
rodzina roślin należąca do rzędu bodziszkowców; miodokwiatowe
SJP.pl
Wikipedia
rodzina roślin należąca do rzędu bodziszkowców; miodokwiatowate
SJP.pl
o cechach miodokwiatowych (rodzina roślin)
SJP.pl
obfitujący w miód; dostarczający miodu
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny miodojadów
SJP.pl
miejsce degustacji różnych rodzajów miodu
SJP.pl
rodzaj ptaków z rodziny miodojadów
SJP.pl
przymiotnik jakościowy
(1.1) przest. przen. poet. niezwykle miły i serdeczny w treści, mowie
(1.2) daw. dający miód
Wiktionary
(1.2) Krainato, w której zdrowe powietrze, żyzna rola, las miodopłynny, rybna woda, bitni wojacy, pracowici sielanie, konie wytrwałe, robocze woły, mleczne krowy i wełniste owce. sic.
Wiktionary
rzecz. miodopłynność ż.
Wiktionary
(1.1) wylewny, urokliwy, urzekający
(1.2) współcz. miododajny
Wiktionary
zawierający miód, dostarczający miodu; miododajny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) miejsce, w którym syci się miód, wytwórnia miodu pitnego
(1.2) lokal, w którym podaje się miód pitny
Wiktionary
Miód pitny – tradycyjny napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu pszczelego, najczęściej lipowego. Wyrabiany i spożywany od starożytności. Od 2008 r. polskie miody pitne są zarejestrowane przez Komisję Europejską jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność. Produkcja miodu pitnego nazywana jest miodosytnictwem, a budynek, w którym odbywa się produkcja – miodosytnią. Zaliczane są do grupy przetworów owocowych (zob. niżej miody owocowe).
Wikipedia
(1.2) Poszliśmy do miodosytni na Rynku w południe, ale trzeba było poczekać godzinę, bo miód był sprzedawany od 13.00.
Wiktionary
rzecz. miodosytnictwo n., miodosytnik m.
czas. sycić miód
Wiktionary
zawód miodosytnika
SJP.pl
Miód pitny – tradycyjny napój alkoholowy powstały w wyniku fermentacji brzeczki miodu pszczelego, najczęściej lipowego. Wyrabiany i spożywany od starożytności. Od 2008 r. polskie miody pitne są zarejestrowane przez Komisję Europejską jako Gwarantowana Tradycyjna Specjalność. Produkcja miodu pitnego nazywana jest miodosytnictwem, a budynek, w którym odbywa się produkcja – miodosytnią. Zaliczane są do grupy przetworów owocowych (zob. niżej miody owocowe).
Wikipedia
osoba trudniąca się zawodowo syceniem miodu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wytwórca miodu pitnego
Wiktionary
rzecz. miodosytnia ż.
czas. sycić miód
Wiktionary
(1.1) miodowar, miodowarnik
Wiktionary
mówiący ładnie; mówiący same miłe i przyjemne rzeczy; wymowny
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) żart. lub iron. prawiący komplementy
(1.2) żart. lub iron. mówiący ładnie, elokwentnie
Wiktionary
(1.1) pochlebny
(1.2) złotousty, krasomówczy, elokwentny, wymowny
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) wytwórca miodu pitnego
Wiktionary
rzecz. miodek mrz., miodowarnia ż.
Wiktionary
(1.1) miodosytnik, miodowarnik
Wiktionary
nazwisko
SJP.pl
Wikipedia
1. nazwa słodkich jabłek, gruszek i wiśni;
2. owad, pluskwiak równoskrzydły z rodziny miodówkowatych;
3. regionalnie: grzyb z rodziny maślakowatych; maślak pstry;
4. wódka na miodzie
SJP.pl
Miodówki, koliszki, psylle (Psylloidea) – licząca około 1500 gatunków na całym świecie nadrodzina owadów w obrębie pluskwiaków równoskrzydłych, piersiodziobych (Sternorrhyncha). Koliszki są grupą pokrewną z mszycami (Aphidoidea), mączlikami (Aleyrodoidea) i czerwcami (Coccoidea), z czego najbardziej podobne są mączlikom. W nauce miodówki znane są bardziej jako koliszki bądź psylle. W zapisie kopalnym znane są od jury.
Wikipedia
1. nazwa słodkich jabłek, gruszek i wiśni;
2. owad, pluskwiak równoskrzydły z rodziny miodówkowatych;
3. regionalnie: grzyb z rodziny maślakowatych; maślak pstry;
4. wódka na miodzie
SJP.pl
Miodówki, koliszki, psylle (Psylloidea) – licząca około 1500 gatunków na całym świecie nadrodzina owadów w obrębie pluskwiaków równoskrzydłych, piersiodziobych (Sternorrhyncha). Koliszki są grupą pokrewną z mszycami (Aphidoidea), mączlikami (Aleyrodoidea) i czerwcami (Coccoidea), z czego najbardziej podobne są mączlikom. W nauce miodówki znane są bardziej jako koliszki bądź psylle. W zapisie kopalnym znane są od jury.
Wikipedia
rodzina owadów z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych
SJP.pl
Miodówki, koliszki, psylle (Psylloidea) – licząca około 1500 gatunków na całym świecie nadrodzina owadów w obrębie pluskwiaków równoskrzydłych, piersiodziobych (Sternorrhyncha). Koliszki są grupą pokrewną z mszycami (Aphidoidea), mączlikami (Aleyrodoidea) i czerwcami (Coccoidea), z czego najbardziej podobne są mączlikom. W nauce miodówki znane są bardziej jako koliszki bądź psylle. W zapisie kopalnym znane są od jury.
Wikipedia
o cechach miodówkowatych (rodzina owadów)
SJP.pl
miodownica sosnowa, miodownica dębówka - gatunki mszyc z rodziny miodownicowatych
SJP.pl
o cechach miodownicowatych (rodzina mszyc)
SJP.pl
Miodownicowate (Lachnidae) – rodzina owadów z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych. Owady te mają ciało pokryte krótkimi włoskami i krótkie syfony.
Mszyce z tej rodziny są jednodomne i żyworodne. Wytwarzają spadź, a szkody przez nie powodowane nie są duże.
Wikipedia
o cechach miodownicowatych (rodzina mszyc)
SJP.pl
1. ciasto na miodzie, rodzaj piernika;
2. roślina z rodziny wargowych, wydzielająca silny cytrynowy zapach
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) kulin. ciasto z dodatkiem miodu
(1.2) bot. nazwa systematyczna|Melittis|L.|ref=tak., rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych;
(1.3) bot. lud. żmijowiec zwyczajny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(2.1) daw. ktoś, kto wypieka (lub sprzedaje) pierniki z miodem
Wiktionary
Wikipedia
IPA: mʲjɔˈdɔvʲɲik, AS: mʹi ̯odovʹńik
Wiktionary
rzecz. miód mrz., miodek mrz.
:: zdrobn. miodowniczek mrz.
przym. miodowy
Wiktionary
(2.1) piernikarz
Wiktionary
ptak z rzędu łaźców
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) ornit. ptak z rodziny nazwa systematyczna|Indicatoridae|ref=tak.;
Wiktionary
ptak z rzędu łaźców
SJP.pl
Miodowody (Indicatoridae) – rodzina ptaków z rzędu dzięciołowych (Piciformes), obejmująca kilkanaście gatunków ptaków.
Wikipedia
żółty o odcieniu miodowym
SJP.pl
1. związany z miodem;
2. zrobiony z miodu, mający smak, zapach miodu;
3. mający kolor miodu, złotawy;
4. przenośnie: miły;
5. miesiąc miodowy - pierwszy miesiąc po ślubie
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) kulin. spoż. dotyczący miodu, zawierający miód, zrobiony z miodu
(1.2) mający kolor złotawy, taki jak kolor miodu
(1.3) przypominający miód w smaku lub zapachu
(1.4) książk. przen. miły, słodki, przyjemny, rozkoszny
Wiktionary
IPA: mʲjɔˈdɔvɨ, AS: mʹi ̯odovy
Wiktionary
rzecz. miód mrz., miodek mrz., miodzik mrz., miodzic mrz., miodnik mrz., miodownik mos./mzw./mrz., miodziarz mos., miodziarka ż., miodność ż., miodnikowość ż., miodówka ż., miodówkowate nmos., miodówkowatość ż.
przym. miodny, miodnikowy, miodnisty, miodówkowaty
przysł. miodowo, miodnie
Wiktionary
(1.2) złotawy
(1.3) książk. miodny
(1.4) miły
Wiktionary
gatunek ssaka z rodziny łasicowatych; ratel miodożerny
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) zool. zob. ratel.
Wiktionary
Ratel miodożerny, ratel, miodożer, daw. pszczoło-jamnik (Mellivora capensis) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, zamieszkujący lasy, zarośla, stepy i sawanny Afryki na zachód, wschód i południe od Sahary, oprócz dżungli Afryki Środkowej, Azję Południową, aż po Nepal. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Mellivora.
Wikipedia
(1.1) Skóra na grzbiecie miodożera jest gruba i sztywna.
Wiktionary
przym. miodożerny
Wiktionary
ratel miodożerny - gatunek ssaka z rodziny łasicowatych; miodożer
SJP.pl
przymiotnik
(1.1) zool. żywiący się miodem
Wiktionary
(1.1) W Europie występuje kilka miodożernych gatunków ssaków.
Wiktionary
rzecz. miodożer m.
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) kulin. wódka, nalewka na miodzie
Wiktionary
rzecz. miodek mrz., miodzio n., miód mrz.
Wiktionary
roślina z rodziny szorstkolistnych, używana w lecznictwie
SJP.pl
Miodunka (Pulmonaria L.) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje 18 gatunków. Występują one naturalnie na obszarze od Europy po Azję Wschodnią. W Polsce w stanie dzikim rosną cztery gatunki rodzime z tego rodzaju: miodunka ćma P. obscura, plamista P. officinalis, miękkowłosa P. mollis i wąskolistna P. angustifolia; zaś miodunka czerwona P. rubra rośnie jako zadomowiony antropofit. Różnice między gatunkami są często nieznaczne, przez co są trudne do oznaczenia.
Wikipedia
1. porobnica miodunkowa - gatunek pszczoły z rodziny porobnicowatych; porobnica włochatka;
2. → miodunka
SJP.pl
nazwisko
SJP.pl
Mioduszewski – polskie nazwisko.
Najczęściej osoby o tym nazwisku mieszkają w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Białymstoku. Współcześnie nosi je 3118 osób.
Wikipedia
miodwa łąkowa - gatunek pszczoły
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) ent. zob. miodunka.
Wiktionary
osoba zajmująca się produkcją lub pozyskiwaniem miodu; miodownik
SJP.pl
zdrobnienie od: miód; miodek
SJP.pl
potocznie:
1. oceniany pozytywnie; super, ekstra;
2. świetnie, znakomicie, nadzwyczajnie
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj nijaki
(1.1) zdrobn. od: miód
Wiktionary
(1.1) Honorata upaprała miodziem cały śliniak.
Wiktionary
rzecz. miód m., miodek m., miodownik m., miodnik m., miodówka ż., miodowiec m., mioducha ż.
czas. miodować ndk.
przym. miodowy, miodkowy, miodny
przysł. miodowo
temsłow. miodo-
Wiktionary
(1.1) miodek
Wiktionary
włókienko mięśniowe, filament białkowy w postaci minipałeczki
SJP.pl
Miofibryle – włókienka kurczliwe, makrokompleksy filamentów w postaci minipałeczek. Filamenty ułożone w nich są bardzo regularnie, zachodzą na siebie w układzie sześciokątnym (co widać na przekroju poprzecznym). W ich budowie wyróżnia się:
Wikipedia
mieszanina rozpuszczalnych w wodzie białek mięśni z grupy albumin
SJP.pl
hemoproteina występująca w mięśniach, stanowi zbiornik tlenu
SJP.pl
Wikipedia
urządzenie rejestrujące mechaniczne zmiany w mięśniach
SJP.pl
Radiografia mionowa (miografia) – rodzaj nieinwazyjnej radiografii wykorzystujący wysokoenergetyczne miony tworzone w atmosferze przez naturalnie występujące promieniowanie kosmiczne. Metoda rozwijana od lat 50. XX wieku wykorzystuje pomiary rozpraszania lub absorpcji mionów do tworzenia przekrojów wielkoskalowych struktur materii (np. budynków, gór), przez którą przeniknęły.
Wikipedia
zapis odpowiedzi mechanicznej mięśni na bodźce
SJP.pl
mimowolne ruchy powstałe przez zmiany o różnym umiejscowieniu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. krótkotrwały, nagły napad padaczkowy objawiający się raptownym skurczem mięśni;
Wiktionary
Mioklonie (myoclonus), inaczej zrywania mięśniowe – ruchy mimowolne powstałe przez zmiany o różnym umiejscowieniu (rdzeń kręgowy, pień mózgu, kora mózgu i ośrodki podkorowe). Istotą zaburzeń są krótkotrwałe skurcze (szarpnięcia) pojedynczego mięśnia lub całych grup mięśniowych.
Wikipedia
anatom badający mięśnie
SJP.pl
dział anatomii, nauka o mięśniach
SJP.pl
Miologia (gr. my ‘mięsień’, gr. logos ‘nauka’) – dział anatomii, nauka o mięśniach, ich strukturze, rozmieszczeniu i funkcjonowaniu.
Wikipedia
przymiotnik relacyjny
(1.1) anat. związany z miologią, dotyczący miologii
Wiktionary
rzecz. miologia ż.
Wiktionary
część zarodka kręgowców; somit
SJP.pl
Miomer – podstawowy, metameryczny odcinek strukturalno-czynnościowy mięśnia zbudowany z miofibryli. Miomery mogą być zawiązkami lub segmentami mięśni. Mają około 2–3 μm szerokości. Zalicza się do nich miotomy i somity, a w mięśniach prążkowanych – sarkomery.
Wikipedia
fundamentalna cząstka elementarna należąca do grupy leptonów
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(1.1) fiz. nietrwała cząstka elementarna należąca do leptonów, podobna do elektronu, ale cięższa od niego
Wiktionary
Miony – nietrwałe cząstki elementarne, należące do leptonów. Występują w dwóch stanach ładunkowych (będących wzajemnie antycząstkami) μ− i μ+. Oznacza się je minuskułą greckiej litery my.
Wikipedia
przym. mionowy
Wiktionary
kurczliwe włókienko w ciele orzęska i gregaryny
SJP.pl
atom egzotyczny zbudowany z antymionu i elektronu
SJP.pl
Mionium (symbol Mu) – nazwa atomu egzotycznego zbudowanego z antymionu (μ+) i orbitującego wokół niego elektronu (e–). Mionium strukturą przypomina atom wodoru; antymion, którego masa jest 207 razy większa od elektronu, zajmuje w nim miejsce protonu. Ze względu na dużą różnicę mas cząstek mionium przypomina atom wodoru także pod względem energii jonizacji i promienia atomu w modelu Bohra. Stan podstawowy mionium ma energię -13,54 eV, bardzo bliską wartości -13,64 eV dla wodoru.
Wikipedia
→ mion
SJP.pl
przymiotnik relacyjny
(1.1) fiz. związany z mionami, dotyczący mionów
Wiktionary
(1.1) Większość eksperymentów jest nastawiona na mierzenie neutrin elektronowych, a więc jeśli one w locie ze Słońca zmienią się w neutrina mionowe, to wyjaśnia ich deficyt na powierzchni Ziemi.
Wiktionary
rzecz. mion m.
Wiktionary
choroba mięśni o różnej patogenezie i przebiegu
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) med. choroba polegająca na nieprawidłowym funkcjonowaniu włókien mięśniowych;
Wiktionary
Miopatie (ze stgr. μυσ = mięsień, stgr. πάθεια = cierpienie) – grupa chorób mięśni, w których włókna mięśniowe z różnych powodów nie funkcjonują prawidłowo, czego objawem jest osłabienie mięśni. Główna przyczyna tych chorób znajduje się w mięśniach, nie zaś układzie nerwowym (neuropatia) lub innym układzie. Miopatie mogą objawiać się również sztywnością mięśni lub ich skurczem.
Wikipedia
(1.1) Innym z czynników wywołujących miopatię mogą być choroby układu hormonalnego.
Wiktionary
przym. miopatyczny
Wiktionary
choroba mięśni o różnej patogenezie i przebiegu
SJP.pl
Miopatie (ze stgr. μυσ = mięsień, stgr. πάθεια = cierpienie) – grupa chorób mięśni, w których włókna mięśniowe z różnych powodów nie funkcjonują prawidłowo, czego objawem jest osłabienie mięśni. Główna przyczyna tych chorób znajduje się w mięśniach, nie zaś układzie nerwowym (neuropatia) lub innym układzie. Miopatie mogą objawiać się również sztywnością mięśni lub ich skurczem.
Wikipedia
wada wzroku polegająca na niewyraźnym widzeniu oddalonych przedmiotów; krótkowidztwo, krótkowzroczność
SJP.pl
Krótkowzroczność (miopia, z gr. → myopia) – jedna z najczęściej spotykanych wad refrakcyjnych wzroku polegająca na tym, że układ optyczny oka nieprawidłowo skupia promienie świetlne. Oko miarowe to takie, które bez żadnego napięcia mięśni, skupia równoległe promienie światła dokładnie na siatkówce, czyli dla obiektu nieskończenie odległego na siatkówce pojawi się jego ostry obraz. W miarę skracającej się odległości od obiektu, mięsień rzęskowy zmienia kształt soczewki, powodując tym zmianę odległości ogniskowej, dzięki czemu obraz zawsze trafia dokładnie na siatkówkę (zjawisko akomodacji). W oku krótkowzrocznym równoległe promienie pochodzące od nieskończenie odległego obiektu ogniskowane są przed siatkówką wskutek czego obraz staje się nieostry. Zazwyczaj jest to spowodowane kurczem mięśnia rzęskowego lub adaptacją oka do występujących warunków poprzez wydłużenie osi gałki ocznej. Im wyższy stopień kurczu lub długość gałki ocznej tym bardziej skraca się odległość od obiektu przy której światło trafia dokładnie na siatkówkę. Jeśli jednak jest wystarczająco jasno to osoba krótkowzroczna pomaga sobie mrużąc oczy, zmniejszając rozproszenie obrazu na siatkówce poprzez zwiększenie głębi ostrości. Nazwa krótkowzroczności „miopia” pochodzi z języka greckiego (myōpía „krótkowzroczność”, od mýōps „krótkowidz”, dosłownie „mrużyok”, od mýein „zamykać” i ṓps „oko”). Przy patrzeniu na bliskie odległości, krótkowidz stara się zmniejszyć odległość między oczami a oglądanym przedmiotem, aby ten znalazł się w zakresie ostrego widzenia.
Wikipedia
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) gw-pl|Śląsk Cieszyński. miarka
Wiktionary
1. potomstwo ssaków pochodzące z jednej ciąży;
2. rzut, rzucenie
SJP.pl
Wikipedia
1. rzucać, ciskać;
2. trząść, rzucać czymś w różne strony;
3. miotać się - wykonywać chaotyczne, bezładne ruchy
SJP.pl
czasownik przechodni niedokonany (dk. miotnąć)
(1.1) mocno i daleko rzucać
(1.2) o uczuciach, zwłaszcza różnorodnych: silnie opanowywać kogoś, wzburzać
czasownik zwrotny niedokonany miotać się (dk. miotnąć się)
(2.1) rzucać się, wykonywać chaotyczne ruchy na różne strony
Wiktionary
(1.2) Miotany niepokojem, uniesiony gniewem padł wreszcie na posłanie.
(2.1) Ja miotam się w tych samych co zawsze myślach, w tej samej co zawsze stylistyce.
Wiktionary
IPA: ˈmʲjɔtat͡ɕ, AS: mʹi ̯otać
Wiktionary
rzecz. miotacz mrz./mos., miotaczka ż.
czas. miotnąć dk.
Wiktionary
(1.1) ciskać, rzucać; reg. pozn. świgać.
Wiktionary
1. człowiek parający się miotaniem
2. przedmiot służący do miotania
SJP.pl
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
(1.1) sport. lekkoatleta uprawiający pchnięcie kulą, rzut dyskiem lub rzut oszczepem
(1.2) sport. zawodnik drużyny baseballa będący na pozycji, z której rzuca piłkę
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) wojsk. broń, która wyrzuca coś na większy dystans, np. granaty, ogień, kamienie lub miny
Wiktionary
Wikipedia
IPA: ˈmʲjɔtat͡ʃ, AS: mʹi ̯otač
Wiktionary
rzecz. miotanie n.
:: fż. miotaczka ż.
czas. miotać
Wiktionary
rzeczownik, rodzaj żeński
(1.1) sport. lekkoatletka uprawiająca pchnięcie kulą, rzut dyskiem lub rzut oszczepem
Wiktionary
IPA: mʲjɔˈtat͡ʃka, AS: mʹi ̯otačka
Wiktionary
rzecz. miotanie n.
:: fm. miotacz m.
czas. miotać
Wiktionary